Full text of "Commentaria in Aristotelem graeca. Edita consilio et auctoritate Academiae litterarum regiae borussicae .."

See other formats

ieee: 


κι τ᾿ 
Bea Ne ie 


τεῦ He 


COMMENTARIA 
IN ARTS T OTELE® 
GRAECA 


EDITA CONSILIO ET AUCTORITATE 


ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE BORUSSICAE 


VOLUMINIS II 


PARS I ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 
LIBRUM I COMMENTARIUM 


BEROLINI 
TYPIS ET IMPENSIS G. REIMERI 
MDCCCLX XXIII 


ALEXANDRI 
IN ARISTOTELIS 
ANALYTICORUM PRIORUM 
LIBRUM I COMMENTARIUM 


CONSILIO ET AUCTORITATE 


ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE BORUSSICAE 


EDIDIT 


MAXIMILIANUS WALLIES 


BEROLINI 
TYPIS ET IMPENSIS G. REIMER] 
MDCCCLXXXIII 


OO - OF MEDn Eup 


Ἔ ΒΤ. Wice: 
- ἤτον 
Ly 


cee eal 


LIEKAKY 


OCT 14 1950 
FO 6 2°53 


PRAEFATIO 


Alexandri Aphrodisiensis in Analytica Aristotelis commentariorum 
quattuor unum hoe primum integrum ad nostram aetatem pervenit'). 
alterius Analyticorum priorum libri commentarium ante codicum nostrorum 
memoriam ab hoe separatum periisse videtur. Arabes quidem non iam 
ferri illud queruntur’) atque graeci codices, quorum Torstrikius in biblio- 
thecis Italiae, Hispaniae, Galliae, Britanniae numerum satis magnum et 
investigavit et examinavit, omnes solum hoc primum continent. sunt 
sane in eo numero, quibus etiam alterius libri commentarium Alexandri 
nomine. feratur; sed quod hi codices*) principi interpretum tribuunt, iam 
Brandis ei abiudicavit*), qui Schol. p. 187sqq. specimina eius dedit ex 
Paris. 1873 et 1917, Oxon. Bodlei. 155, Collegii Novi 230. etenim Alexan- 
der ipse ab isto interprete, Byzantinae haud dubie aetatis homine, etiam 
saepius quam a Philopono auctor citatur’), multaque ex altero illo com- 
mentario deperdito videntur petita esse. ex posteriorum Analyticorum 
commentariis Alexandreis quae supersunt fragmenta in Supplemento III 
proponemus. 

Iam hine suspicari licet, id quod infra pluribus probabimus, codices 
nostros omnes ex archetypo quodam fluxisse, qui unum primi libri com- 
mentarium continebat. genera autem eorum distinguenda sunt tria: 


1) Cf. Brandisii de Organi interpretibus graecis commentationem Actorum Acad. Berol. 
1833 p. 286. ad recensionem ipsam ex Philopono, quem Br. integritatis huius commen- 
tarii testem affert, nihil lucratus sum. 

*) ef. A. Miller Die griech. Philosophen in der arab. Ueberlieferung. Halle 1873 p. 15 
(249, 13). 

3) saeculi XV Vatic. 231, Ambros. D122 et A242 inf., saeculi XVI Paris. 1873, 
Collegii Novi 230, Canonicianus 68. idem sed tacito auctoris nomine praebent s. XVI 
cod. Paris. 1945 et 1944. 

ἘΠ ΟΡ. 290: 

5) ef. Scho]. p. 188419, 191411. 191628. 193b12,17. 194440. 


elassis prima 


B 


F 


classis altera 


VI PRAEFATIO 


Primi generis est omnium et vetustissimus et praestantissimus liber B, 
huius editionis fundamentum, qui cum alia multa in ceteris aut librariorum 
neglegentia omissa aut vacua relicta tum magnam posteriorum librorum 
lacunam (p. 383,12—385,24) solus explet. manus correctrices, quatenus 
ab A. Mau distinctae sunt, siglis Β᾽ B’ B* notayi'), quarum seripturae paene 
omnes primariis praeferendae sunt. namque Β΄ i.e. librarius ipse leviores 
plerumque errores inter scribendum emendavit. B’ quoque i. e. manus altera 
antiqua non coniectanea profert’) sed ex archetypo deprompta denuo in- 
specto. saepius enim, quae librarius homoeoteleutis deceptus praetermisit, 
in margine addit velut p. 73,13—14. 77,29—80. 83,26—27. 139,6. 214,15. 
222, 28—29. 225, 36—226,2. 268,18. 329,20—21. 378,1 et evanidas litteras 
restituit ut p. 265,7. 352,22. 366, 7. 388,16. 390,27. 418,10. cetera quoque 
hac manu emendata paucis exceptis*) recipere non dubitavimus. neque 
minus recentioris manus scripturae B* signatae commendabiles sunt, quam- 
quam maior earum pars divinando facile inveniri potuit*). 

Ex hoe deseriptam esse eam commentarii partem, quam continet 
medii saeculi XV cod. F initio mutilus, non solum plana verborum con- 
sensione apparet sed etiam clarius lacunis atque fenestris obviis, ubi B 
aut deficit aut evanuit’). 

Alterius classis libri A C Ὁ E HI et aetate et fide multo inferiores ad 
vetustum quoddam exemplum referendi sunt, in quo, ut ecodicis I librarius 
adnotayvit (ef. Supplem. p. XII), quinque folia legi non poterant. omnes 
enim horum foliorum loco vacua relinquunt (p. 383,12 — 385,24). multae 
praeterea minores lacunae indidem ortae videntur. omnino autem et inter 
se et cum editione Aldina (a), quam anno post (1521) Phil. Iuntae heredes 
denuo typis expresserunt (cf. Supplem. p. XV), ita congruunt, ut horum 
aliquem totum conferre Torstrikius operae pretium non iudicaverit. itaque 
Aldina totius huius classis per saecula XV et XVI propagatae instar 
nobis sit, cuius discrepantiam exceptis manifestis typothetae erroribus 
et prava scribendi consuetudine plenam dabimus, quo facilus vulgaris 


') Reliquis locis primaria scriptura B pr., correcta B corr. signata est. 

*) addit saltem, ubi profert, p.47,9 οὕτως οἶμαι ὀρϑῶς; p. 40,23 et 95,22 disere- 
pantibus quas adnotat lectionibus praeponit yp. 

*) ef. p. 15,19. 37,9. 188,16. 387,14; recta expunxit p. 150,21. 188,8; p. 140,18 
aberravit ad vs. 20. 


Ὁ) cf. p. 264,29. 377,1,26. 415,31; p. 859,4 lacunam ex vulgari recensione supplere 
videtur cf. vs. 7 et 9. 

®) patebit iam, quam obiter Brandis eum inspexerit, qui Schol. p. 189 subnotet 
»ad Alexandri quaedam loca cod. Reg. 1919 sine ullo fructu inspectus est.“ 


PRAEFATIO VII 


atque nostrae recensionis discrimen cognoscatur. editor ipse in epistula 
ad Nicolaum Passerum De Ianua medicum praemissa (ef. p. XIV—XV) 
vehementem medicaminum vim se adhibuisse gloriatur, neque dubitari 
potest, quin multa eorum, quae in Aldina novata deprendimus, ex ipsius 
officima prodierint. sed non minus dubium est, quin multa alii iam 
praeiverint. tota enim haec vulgaris recensio interpolationibus tam re- 
ferta est, ut fides eius etiam iis locis in suspicionem nobis veniat, ubi 
veram memoriam videtur servavisse. velut interdum Aldina exhibet, quae 
in ceteris melioris notae libris omissa ipso sententiarum contextu requirun- 
tur; cuiusmodi additamenta, ubi omissionis origo insuper homoeoteleutis 
perspicua fit, recipere veriti non sumus (ef. p. 41,12. 109,20. 21. 147,10. 
150,5). aliis tamen additamentis, quae homoeoteleutorum commendatione 
earent, diffidendum est. exemplum dabo p. 149,34, ubi sententiam mancam 
addito ὑπάρχον ἔσται post ἀναγχαία Aldinae editor supplet; at veram seriptu- 
ram et qua defectus origo intellegitur Themistii quae fertur paraphrasis (ef. 
p- XVII) servavit: τὸ συμπέρασμα οὐχ ἀναγχαῖον. eiusdem interpolatoris 
manum p. 85,25 deprendisse mihi videor, ubi χόραχι παντί transposui. 
Medium quendam locum et aetate et pretio saeculi XIV libri G L M 
et K obtinent, quorum nullus usque ad magnam illam lacunam pertinet. 
primum K, ubi B deficit, adhibitus est, ne horum locorum recensio: in 
sola deterioris classis memoria posita esset. qui cum mendis et lacunis 
deformatus exspectationem non expleret, L et, ut locupletiorem mediae 
classis testem haberemus, M, qui postea innotuit, toti collati sunt. hie, 
quocum prorsus consentit G (ef. p. XII), toties fere cum B quoties contra 
hune cum a facit; paulo rarius ab utroque differt, inter quae sunt 
interdum illis praeferenda velut p. 42,27. 121,11. 183,35. 187,1. 190,3. 
eiusdem recensionis testis deterior est L; nam si multa mendose 


scripta, librario ad homoeoteleuta aberrante omissa — in quo qui- 
dem genere multa iam M praeivit — ad libidinem denique transposita 


exceperis, aperia erit huius quoque cum M consensio. plerumque enim 
LM, ubi ab B discedunt, a vero declinant. raro velut p. 1,4. 3,27 et, 
ubi B praesto est, 71,9 L solum secuti sumus. — K quamquam parum 
sibi constat, tamen ab M propius quam ab Aldina abesse videtur. quae 
peculiaria habet, eorum plura sane librarii errori ac neglegentiae de- 
bentur; tamen haud frustra collatus est; nonnunquam enim solus vera 
exhibet, velut p. 128,14. 15. 156,26. 27 hic unus non est lacunosus. hine 
et ex eis, quae Supplem. p. XII adnotavimus, etiam hune librum apparebit 
medium inter vulgarem et antiquiorem codicis B recensionem intercedere. 


classis media 


K 


L 
M 
G 


archetypus 


VIII PRAEFATIO 


etiam Z (ef. p. XIII), si quid de tantulo excerpto affirmare licet, eius- 
dem classis videtur esse. ᾿ 

Satis iam eis, quae de hoe medio codicum genere disserui, proba- 
visse mihi videor, quo iure, ubi optimi codicis B subsidio destitutus 
eram, eclecticam quandam rationem inierim. 

Haec tria codicum genera quamquam satis certis notis distincta sunt, ad 
archetypum quendam communem aliquanto post Alexandrum conscriptum 
spectare primum indicio sunt multi loci pariter in B(L)M a depravati p. 14, 
17. 15,19. 50,7. 51,34. 69,14. 72,14, 82,20. 96,6. 100,10. 125,6. 141,23. 
148,25. 164,20. 177,4,5,34. 183,24. 184,14. 199,17 et, ubi M desiit, in B a 
p. 213,32. 215,7. 216,37. 224,17. 18. 228, 23,25. 235,21. 256,15. 258,16. 
347,1,5. 358,13, 374,6. 377,8. 379,5. 380,31. 391,29. 410,15. 16 —-aber- 
rante deinde librario iterata verba in B M a p. 177,4,5. 178,5, in B M p. 139, 
30. 144,2, in B a 380,13 ef. 384,18 — tum spatia vacua relicta in a B 
(M deficit) p. 231,35. 358,26,27. 359,10 (ef. 365,4 x28’). 380,17.. 405,5 
(post περιπατεῖ). saepius denique Ba vel lemmata Aristotelea interpre- 
tationi continuant (p. 243,11. 254,10. 11. 297,26. 380,24. 410,17. 18) vel 
Alexandrea lemmatis loco habent (p. 231,20—24. 239,20. 244,39. 40). 

In lemmatis recensendis,") exceptis videlicet eis, quae textui immis- 
centur, librorum LM rationem non habui, utpote quorum scholia Ari- 
stoteleis cireumscripta initia tantum lemmatum atque ea perpallido minio 
iterent. inter a et B hic quoque eadem intercedit ratio; saepius enim 
Aldinae lemmata ex vulgari Aristotelis recensione interpolata atque aucta 
reperimus (ef. p. 43,2. 53,26. 60,19. 61,22. 94,1). Ceterum ne B qui- 
dem eiusmodi interpolationum plane expers est, velut p. 199,17. 282,15 
B a in lemmate exhibent, quae Alexander ipse non legit. 

Titulorum, quibus commentarii capita atque, praecipue in a, etiam 
capitula inscribuntur, quoniam neque in positione neque in verbis ulla 
est librorum consensio, originem ab Alexandro alienam esse apparet. 
quare in apparatu eos subnotare satis habui. . 

In orthographicorum et accentuum minutiis eandem secutus sum 
rationem, quam H. Diels praef. Simpl. p. VII[—IX exposuit. indicem 
verborum quem composui cum Topicorum indice coniunetum alteri huius 
voluminis parti adnectam. 


Ser. Berolini 
Kal. Sept. MDCCCLXXXIII M. WAttizs. 


') litteris uncinis ( ) inclusis codicum Arist. consensum notavi. 


SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


| CONSPECTUS LIBRORUM MANU SCRIPTORUM ET IMPRESSORUM 


Escorratensts R-I-13 forma maxima, chartaceus, saeculi XVI, ut A 


Torstrikio, XIV, ut Millero videtur, lemmatis rubris, passim a Torstrikio 
collatus Aldinae persimilis est: velut p. 17,14. 15. 21,15. 39,2224. 86, 
23. 24 eadem omisit, p. 21,27. 383,12. 388,21,23 easdem reliquit lacunas, 
Ρ. 21,31 στοϊχοῖς habet. ecce specimen variae lectionis a Torstrikio no- 
tatae; litterae uncinis inclusae aliorum codicum consensum indicant: 

p. 1,9 ὄργανον mrg. (H), ἔργον textus (CD H) || 13 δὲ] καὶ pr. (Ὁ H) || p. 16,22 ὅρια 
(CD) || 23 τί pr. || 25 ἡ om. pr. || p. 21,4 δεῖν pr. || 14. 15 τῆς yap ἀποδείξεως ἴδιον τοῦτο 
mrg. || 22 συμβαίνειν] οὖν (εἶναι a) || 27 tH || 31 λέγοι || p. 22,26 εἰς] ἐν || 28 av*erar || 
p- 39,22 ἀλλ᾽ ἄχρηστον (ἀλλὰ χρηστὸν a) || cetera p. 1. 16. 17. 21. 22. 39. 40 collata cum 
Aldina (a) congruunt. 


Ursrnas 51 forma maxima, membraneus, saeculi XII sive XIII, folio- 
rum nune 230, huius editionis fundamentum, totus ab A. Mau Romae 
ea, quam meret, diligentia atque sollertia collatus est. deficit initio 
p. 1—13,11. 84,15—86, 7. 112,8—120, 4. 123, 11—124, 33. 126, 21-136, 14, 
ubi folia exciderunt, numeri tamen foliorum continuantur. f. 15’ ante τὸ λε- 
γόμενον On’ αὐτοῦ (p. 40,18) iterum scripta τὸ (sic) μὲν xadddov χαταφατιχῇ 
(p. 38,14)... χειμένη: χαὶ ἣ ἀντιχειμένη (p. 39,9) oblitterata sunt. f. 57% 
ad p. 177,32 ἀναδεχομένου in margine manus altera antiqua adseripsit 
τοῦτο KATA THY χρυσίππου δόξαν et paulo infra ad τέϑνηχεν οὗτος p.178,1... 
(evanida quaedam praecedunt) συνημμένου tod εἰ τέϑνηχε δίων, (τέ) ϑνηχεν 
οὗτος ψεῦδος, φησίν, ἐστὶ χαὶ (ἀ) δύνατον τὸ ἀξί(ωμα) τὸ λέγον  τέϑνηχεν οὗτος 
» +. (τ)ὸ μὲν γὰρ | ὃ δίων ἀδύνατόν ἐστι τεϑνηχέναι 
(φ) 
ἔστι, διὰ τοῦτο ἀδύνατον ὅλως et f. 58" ad ἕποιτο ἐχείνῳ p. 178,32 εἰ γεγονότος 
(ουμένου) ἐφϑείρετο τὸ .. .: quae ad p.179,2 τοῦ οὗτος eadem manus 
adscripsit, evanuerunt paene omnia. horum quidquam textui inserendum 
esse neque adnotatum est neque probabile videtur, Inde a f. 212 


ες πάλιν ἀποθανόντος αὐτοῦ 
ϑείρεται τὸ οὗτος. ἥ γὰρ δεῖξις | (ἐπὶ) ὄντος, ὃ δὲ ἀποθανὼν οὐ |. . (οὐχέτι Ὁ) 


τοῦ ἢ 


Β 


x SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


(p. 378,19) codex alia manu sed eadem diligentia exaratus est. de 
correctoribus iam supra Ὁ. VI egimus. 

C Lavrentianus LXXII 11 forma maxima, membraneus, saeculi i XY, 
foliorum 288, lemmatis, quae plena exhibet, rubris, Torstrikii testimonio, 
qui passim eum inspexit, Aldinae non dissimilior est quam codex A: 
p. 383,12. 388,21,23 eaedem sunt lacunae; etiam τοὺς 388,20 et προεῖπον 
388,25 fenestris relictis omittit, quas a (προείρηται habet!) facile ex 
eoniectura supplere potuit. discrepant tamen haee cum Aldina: 


Ρ. 1,9 ἔργον (A D HD); coll. =u ad 1,16 jj p. 16,22 ὅρια (A D) || 27 ἐπεὶ || 29 opo- 
γενή |] 30 χωρίζοι || 31 πλεῖστον || p. 17,22 οὖσαν || 23 συγχωρήσει || 26 οὐ διὰ] οὐσία || 
p- 418,19 habet τῶν. 

D Laurentianus LXXII 13 forma maxima, chartaceus, saeculi XV, 


foliorum 194, quorum in primo nomen legitur Benedicti Varebi, prorsus, 
ut ait Torstrik, cum Aldina concinit. peculiare collata nihil praebent. 
p. 1,9 ἔργον (A CH) 1! 13 δὲ] χαὶ (pr. A, H) || p- 16,22 ὅρια (AC) || 25 ἡ om. (pr. A). 


E Amprosianus D 105 inf. forma maxima, chartaceus, saeculi XV, folio- 
rum ordo turbatus. hune quoque proxime ab Aldina distare Torstrik 
testatur; specimen tamen non dedit, nisi quod eum p. 1,15 χἀχείνων 
habere notavit. 

F Parisinus 1919 forma maxima, chartaceus, anno MCCCCXLI [Tor- 
strikio teste, at sec. catal. MCCCCXLIV] manu Pallantis Strozae ex- 
aratus, quem Brandis Schol. p. 139 sine ullo fructu passim a se inspectum 
esse queritur (ef. p. VI). f. 51" —123¥ huius commentarii continet p. 37,11 
παρείασε δὲ — ἢ. 233,12 τὸ μὴ ἀεί, quibus yerbis rubro eadem manus 
subseripsit μέχρι todde τῶν σχημάτων ἔστιν ἐξήγησις ἀλεξάνδρου gh Ee 
sequantur f. 124" alia eiusdem aetatis manu seripta: ἀλλ᾽ ἐὰν ἢ μείζων 
λάβῃ τὸ ὑπάρχον οὖσα ἀποφατιχή, ἥ ὃὲ ἐλάττων τὸ ενδ χήβενν LOTS τιχὴ οὖσα. 


ὲ 


ἀντιστραφείσης τῆς μείζονος χαὶ πάλιν μενούσης ἀποφατιχῆς ἐν τῷ συμπεράσματι 
T i I 
nee πάλιν τὸ σύνδρομον τῷ ἀναγχαίῳ ... ἰστέον Ge χαὶ 
σ 


o 
Oy 
~ 
Oo? - 
tO) 
~ 
Qo 
Ὡ 
o 
< 
ΝΟ 
a 
a - 
Cc 
x. 


τοῦτο. ὅτι τὸ ἀναγχαῖον τριχῶς λέγεται, ὥσπερ χαὶ τὸ τα Ee χαϑάπερ a 
ta. λέγετα: γὰρ ἀναγχαῖον τὸ ἀπαραίτητον. λέγεται ἀναγχαῖον τὸ ὑπάρχον. ὅταν 
qe ὡς ὅταν λούηται 6 ἄνϑρωπος, ἀναγχαίως λέγωμεν (1. λέγομεν) αὐτὸν λούεσϑα! ...., 
quae neque Alexandri neque Philoponi sunt.’) f. 133" lemmatis πῶς δ᾽ 
εὐπορήσομεν interpretatio est διδάξας ὁ τεχνιχὸς ἐν τῷ πρώτῳ τιμήματι... - - 
a f. 160 manu recentiore (5. XVI) exaratus incipit εἰς τὸ δεύτερον τῶν 
ὑστέρων ἀναλυτιχῶν Anonymi commentarius: διαλαβὼν ὃ ἀριστοτέλης ἐν τῷ 


πρώτῳ βιβλίῳ τῆς ἀποδειχτιχῆς.. .. ὡς ἀλεξανδρῳ δοχεῖ τῷ ἀφροδισιεῖ, ὃς χαὶ 
τὸν ϑεύφραστον αὐτὸν ἐπιφέρεται μάρτυρα... --- quaecunque ἃ Torstrikio 


6--81.1. 111 80. 155, 6. 126,21—136,27. 145,6. 217,31. 231,24—233,12, 
ee codicem B ita sequuntur, ut F ex hoe descriptus esse videatur. 


ἢ Cf. Brandisii de Organi interpr. Gr. commentationem p. 290. 


CONSPECTUS LIBRORUM MANU SCRIPTORUM ΧΙ 


quae in illo deficiunt, librarius huius in lacunis omisit paulo amplioribus, 
ne sententiarum continuationem praefracte interrumperet (p. 84,15—86, 
10. 112,4—120,5. 123,11—125,6. 126,21—156,19; de initio mutilato 
iudicare non licet). itemque si quid in illo evanuit, fenestras reliquit, 
velut p. 87,7. 121,18,26,27,28 (A +). 123,9,10 ( ἢ); p. 231,35 uterque 
Aldinae lacunam habet. notanda praeterea haee sunt: 


p- 37,13 ἀντὶ yap τοῦ εἰπεῖ ΕἸ spatium pauciorum literarum || 15 τὴν ὅεῖξιν om. || 19 ἐπὶ 


τοῦ ὑπάρχον--- evan. || p. 38,16 ἐνδεδειγμένοις |] 17 τινὶ τῷ... ἑαυτῇ (19) om. || 26 ἡ om. || 
p- 39,23 odde[uta ee οὔτε] unc. incl. evan. {| p. 40,23 πρὸς ἀμφότερα πρὸς |! p. 121,25 ἐξ 
habet || 26 τῷ 8... καὶ to ἃ om. (homoeotel.) {| 27 ὑπάρχειν omisso ἢ || ἐστιν om. in 


lac. || p. 231,29 ἐπὶ || p. 299,2 τὸ iterat. 


Paristnus 1843 quadratus, chartaceus, saeculi XIII, qui in charta 
praefixa indicem habet, cui subscribitur χτῆμα ἀντωνίου τοῦ ἐπάρχου, ὃ 
δέδωχεν τῷ ἐπιφανεστάτῳ φραγχίσχῳ τῷ χρατα!ῷ βασιλεῖ χελτῶν εἰς εὐχαριστίας 
σημεῖον. f. 119—205 Analytica et priora et posteriora continet cum 
scholiis miscellis circumscriptis (f. 158" ine. Prior. II, f. 177: Poster. I, 
f. 195" Poster. II). f. 127", unde alia manus incipit, — f. 137° nullo addito 
nomine exhibet, quae sunt huius commentarii p. 142,19 -- 217,28. hine iam 
rarescunt scholia, inter quae Alexandrea et ae non sunt, atque inde 
a tertio capite (p. 340,3) paene desinunt.') alterius quoque libri scholia 
Aristoteleis passim circumscripta, quorum pleraque particula ὅτι intro- 
ducuntur et σύνοψις inscribuntur, anonyma sunt omnia.”) posteriorum 


ἢ) Velut f. 156¥ ad Arist. p. 51526: ὃ λέγει (ὁ λέγων 2) “ἔστιν οὐκ ἴσον᾽ καταφάσκχε: ὅτι τινὶ 
τὸ μὴ εἶναι ἴσῳ ὑπάρχει, ὅ ἐστι τὸ ἄνισον. 6 δὲ λέγων “οὐχ ἔστιν ἴσον᾽ ἀποφάσχει μόνον τὸ 
ἴσον, καταφάσκει δὲ οὐδέν. διόπερ τὸ μὲν “ἔστιν ἴσον᾽ χαὶ “οὐχ ἔ ἴσον᾽ ἐπί ὧν χαὶ 


Os 


x és 


ὄντων χαὶ wy O 


~ 
Ξ 
oa) 
oe 
iY 
o 
m 
A 
ap 
3 
ce 
Oe 
vay 
x 
5, 
a 
Φ 
-ΘΞ 
o 
et 
o 
Φ 
uy 
¥ 


ντῶν ¥ : . τὸ δὲ ἴσον καὶ ἄνισον sdxéte- ὃ γὰρ 
μή ἐστι ποσόν, οὔτε ἴσον ἐστὶν οὔτε ἄνισον (ef. Alex. p. 400, 20 sq., Philop. Aldin. f. 90). 
) exemplo sit hoc scholion περὶ ἀπαγωγῆς rubro inscriptum (f. 176¥ sub finem Anal. 
pr.) Ὅτι ἀπαγωγῇ λέγεται: χεχρῇσ σϑαί τις, ὅταν τῶν δειχτιχῶν τινος 659 προ 7 
γερὰ ἡ ἡ δὲ ἄληλος μὲν τὸ δὲ πιστὸν ὁμοίως ἔχουσα τῷ συμπεράσματι 
συμπεράσματος. xal ταῦτα δειχνύει χαταλιπὼν τὸ δειχνύναι τὸ συμπέρασμα τ 


> 


pevov’ οὕτω γὰρ ἀπάγει ἡμᾶς ἀπὸ 


a 


ὸ 
Οὔ ζητουμένου racial ἐπὶ ἕτερον. ef yap μᾶλλον 
΄ 


3 
2 
° 
5 
~ 
[9] 
νυ 
τ 
- 
= 
x 
2 
} 
8 
ae 
= 
On 
i 
᾿»«- 
1 
oO 
J 
3 
oO 
R 
Ὁ 
[Ὁ 
Qa e 
& 
~ 
YY 
ΟῚ 
τι 
[5] 
- 
ΟῚ 
ct 


τοῦ συμπεράσματος ἡ ἑτέρα πρότασις t 
> UJ ~ - .« 5 ~ x ~ ν᾿ 5 
Gerxvovat, οὐ λέγεται ὁ τοιοῦτος ἀπαγωγῇ κχεχρῆσϑαι an eee! “ai τῇ ἐπὶ γαλεπώ- 
19 , ¥ > : : roa) : oe - 
τερον πρόβλημα βάσει. οὐ μόνον δὲ ἀπαγωγή, ἐφ᾽ ὧν ἡἣ ἑτέρα Sages πιστοτέρα ἐστὶ τοῦ 


: 
συμπεράσματος, ἀλλὰ καὶ ἐ 


? x2 ΘῈΣ st ᾿ ᾿ “ - ΄ 
φ ὧν ὀλίγα ἐστὶ τὰ μεσὰ (ἄμεσα P) τοῦ μέσου ual τοῦ ἑτέρου 
? r 
ὦ an 


, 


aywy7 γί νεται ATE GUYTOMWS 


a 


τῶν ἄχρων, τοῦτ᾽ ἔστι, Gt 
δειχνυμένης τῆς προτάσεως. καὶ τοῦ μὲν προτέρου τρόπου τῆς ἀπαγωγῆς παράδειγμα ἃ δι- 
2 I) 


oOo 
Ὡ 
x 
c 
© 
=x 
τοι 
ὮΝ 
δ eae 
a 
a 
= 
= 
=? 
R 
° 
o 
a 
- 
2) 
Ὡ 
oO 
< 
pI] 
- τοι 
-G 
8 
δ 
o 
Ry 
2 
or 
om «& 


BY ἄδηλος" ὁμοίως yao ἄδηλον τὸ τὴ" 


" 


ἀρετὴν ἐπιστήμην εἶναι καὶ τὸ τὴν ἀρε δεν εἶναι. ἐγγύτερον γάρ, φησί, γινόμεϑα τοῦ 


ῷυ 
ov a 
Pall 
< 


ἐπίστασϑαι τὸ συμπέρασμα ταύτης δειχϑεί σης εν amen φανερὰν προσλαμβάνειν τὴν ἃ πρότασιν 
ἔ 


δὲ δευτέρου τρόπου 6 τετραῚὴ γωνίζεσθαι, ε εὐ- 


w (1. 


μέσου τοῦ εὐθυγράμμου ὡς εἶναι τὴν μὲν μείζονα πρότασιν φανερὰν τὴν λέγουσαν ‘nav εὐϑύ- 


μὴ ἔχοντας ἐπιστήμην τοῦ συμπεράσματος. τὸ 


oF 


εἴξαι), ὅτι πᾶς κύχλος τετραγωνίξεται, διὰ 


o 
= 


ϑύγραμμον, € κύχλος. εἰ γὰρ πρόχειται ὃ 


γραμμον τετραγωνίζεται (τοῦτο γὰρ ἔχομεν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Στοιχείων ἐν τῷ τελευταίῳ 
ϑεωρήματι δεδειγμένον) ἄδηλον δὲ τὴν ἐλάττονα τὴν λέγουσαν ‘nas κύκλος εὐθυγράμμῳ ἴσος 


G 


XII SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


Analyticorum scholia, ex quibus sunt, quae Alexandri nomen prae se 
ferant, infra tractabimus. — superior foliorum pars imprimis initio madore 
confecta vix legi potest. collata a Torstrikio p. 142,18—143,28. 154, 
26. 177,25—178,31 paene omnia cum cod. M consentiunt, a quo haee 
tantum differunt: 

Ρ. 142,19 τὸ superser. || 22 τῆς, quod periit in M, habet || p. 143,15 supra μὴ nescio 
quid || 16 πῶς (a B) || p. 178,10 τὸ prius, quod addit M, om. || 20 οὐκέτι (a B). — p. 204,30 
(ubi M iam deficit) ἡ δὲ (B) || p. 217,27 συνεχτιχούς (συναχτιχούς B). 

H Oxontensis Cotteciu Novi 230 (ef. p. V) forma maxima, chartaceus, 
saeculi XVI, Aldinam Torstrikii testimonio sequitur, qui haec adnotavit: 

p. 1,5 χρῶνται 68. . . σύστασις (7) mrg. || 9 ἔργον (ACD), ὄργανον mrg. (A) || 13 οὖσαν || 
δὲ] zat (pr. A, D) || 15 χἀχείνων (E). 

I Escorratensis -[J-16 forma maiore, chartaceus, saeculi XVI, qui 
inseribitur ἀλεξάνδρου ἀφροδισιέως ὑπομνήματα εἰς τὸ ἃν τῶν προτέρων ἄνα- 
λυτιχῶν, a Torstrikio passim inspectus et initio et exitu (418,14 χαὶ τὸ 
οὐχ ayadov χαὶ τὸ οὔτε ἀγαϑὸν οὔτε οὐχ ἀγαϑόν in mrg. addit) plane cum 
Aldina congruit. p. 381,33 γεγονέναι in γεγονότι depravavit; p. 382,25 
σύνϑετος --- 29 τῷ ὃ hie quoque ut omnes codices praeter B omittit.') ante 
lacunam p. 383,12—385,24 eadem manus in margine adscripsit ἐν τῷ 
παλαιῷ ἀντιγράφῳ ἐνταῦϑα οὐχ ἠδυνάμεϑα ἀναγνῶναι διὰ τὴν παλαιότητα τοῦ 
βιβλίου. ἀλλὰ οὐ μόνον δεῖ σε τοῦτο γινώσχειν ἀλλὰ χαὶ ὅτι εἰσὶ τὸν ἀριϑμὸν 
φύλλα ὅμοια τούτοις πέντε τὰ πεπαγημένα χαὶ πεπαλαιωμένα, unde tamen non 
est colligendum hune ex ipso illo vetusto exemplari descriptum esse. 

K Varticanus 1034 quadratus, bombycinus, saeculi XIV vel XV, men- 
dose scriptus, huius commentarii ἢ. 1—182,28 ἐνδεχόμενον continet. a 
Torstrikio iam inspectus, ab A. Mau, ubi B deficit, Romae collatus est. 
paueca, quae praeterea adnotata sunt, hoc loco addam, unde etiam quae 
huic cum optimo cod. B intercedat ratio appareat: 

p. 13,11 χαλοῦσι (BLM) || 14 τῆς (ALM) προτάσεως ὅρος (aL) || τῇ ἀποδειχτικῇ χαὶ 
τῇ διαλεχτιχῇ (BLM) || 15 συλλογισμοῦ γένεσιν λαμβάνηται (BLM) || οὐδὲν δὲ (aL M) || 
16 γὰρ ὁ (BLM) || 17 et 18 ὑπάρχον (L) || p. 84,14 τὸ... τῷ (a LM) || 15 ἰσοδύναμον 


ὃν (aL) || οὐ om. (aL M) || p. 86,11 et 14 τὸ... τῷ (BM) || 12. 13 τὸ ποιὸν . . τὸ ποσόν 
(a LM) || p.112,5 ὅτι... σχήματος (6) om. (a) || 6 post δείξας add. καὶ || p.120,8 τοῦ habet 
(BM) || 8.9 verba collocat ut BM |j p. 125,2 συνάπτεται (BM) || 5 οὕτως habet (BM) || 
T τῆς μίξεως τῆς τοιαύτης (B) || p. 126,19 εἰ habet (BM) || p. 186,16. 17 συζυγιῶν] ἀναγωγῶν || 
17 δὲ om. (δὴ B) || p. 154,26 τούτω (Μὴ) χρῆται (BM) || συναγόμενόν τι (a B) || 27 συναγούσῃ 
(M) || ἐν (a B) |] 28 τῇ ἐξ habet (B M) || 28. 29 ἀνήρει . . . συμπέρασμα habet (BM) || δὲ τοῦτο 


ylvetan’ nal δεικνύοιτο ἡ τοιαύτη πρότασις διὰ μέσου ἑνὸς ὅρου οἷον τοῦ μετὰ μιηνίσχου οὕτως" 
6 χύχλος ἴσος ἐστὶν εὐθυγράμμῳ μετὰ μηνίσχων, οἱ δὲ μιηνίσχοι ἴσοι εὐθυγράμμῳ, ὁ χύχλος 
ἄρα ἴσος γίνεται εὐθυγράμμῳ, χαὶ οὗτος ἀπαγωγῇ γίνεται. τοῦτο δὲ περὶ τοῦ xatl Ἱπποχράτην 
τὸν Χιὸν γεωμέτρην τετραγωνισμοῦ λέγεται, ὃς ἐλέγχεται Ψευδογραφούμενος ἐν τῷ πρώτῳ τῆς 
Φυσιχῆς (cf. Philop. Aldin. f. 117). 

1) sunt haec ipsius Torstrikii verba, ex quibus concludas ACD EH etiam hoc loco 
ab eo inspectos esse, quamquam ipse nihil adnotayit. 


CONSPECTUS LIBRORUM MANU SCRIPTORUM XII 


(M) || 30 τοιαύτης συζυγίας μίξει (BM; τῆς om., quod. add. M) || ἢ ὑπάρχον ἢ ἀναγκαῖον (M) || 
31 γίνεσϑαι (BM) || p. 156,28 ὑπάρχον (ante αὐτῷ) |] 29 ὑπάρχη (BM). 

Coistintanus 157 forma maxima, membraneus, saeculi XIV medii,. et Z 
quocum plana est consensio, Parisinus 1972, olim Medicaeus, bombycinus, 
exeuntis saeculi XIII [sec. catalog.], quorum hie f. 210'—437", ille 
f. 180'— 362" Analytica et priora et posteriora cum scholiis miscellis 
continet, f. 242” et 275" exhibent ἀρχὴ τοῦ τρίτου τμήματος : περὶ dvadd- 
σεως συλλογισμῶν atque deinde ἀλεξάνδρου ἀφροδισιέως nomine praefixo 
tertii capitis initium (p. 340,3—18 ἀνάγειν). vs. 7,9,13 cum optimo cod. B, 
vs. 16,17 cum Aldina concinunt; vs. 3 δὲ et εἰς τὰ προειρημένα σχήματα om., 
vs. 12 fort. recte παραδιδομένης, vs. 14 te om. 

Ad hos codices a Torstrikio indagatos accedunt duo: 

Vinpoponensis phil. gr: 139 [Nesselii catal. p. 79] forma maxima, L 
chartaceus, saeculi XIV, ex Sambuci libris, mendose scriptus, foliorum 297, 
quorum f. 148" med. titulum fert miniatum ἀλεξάνδρου ἀφροδισιέως ὑπόμνημα 
εἰς τὰ πρῶτα ἀναλυτιχαά. prooemii (f. 148"Y—150") extremis verbis πόλεως μέρη 
(p. 9,2) eodem versu continuatur “Ὁ (rubr.) σχοπὸς τοῦ ἀριστοτέλους διδάξαι 
περὶ ἀποδείξεως. ἐπειδὴ οὖν ἢ ἀπόδειξίς ἐστι συλλογισμός τις. εἰχότως διδάσχει 
πρῶτον περὶ συλλογισμοῦ διαιρῶν αὐτὸν εἰς πρῶτον χαὶ δεύτερον xal τρίτον 
σχῆμα, εἶτα περὶ ἀποδείξεως χαὶ συλλογισμοῦ ἀποδειχτιχοῦ. 6 δὲ τοιοῦτος ἀπο- 
δειχτιχὸς συλλογισμός ἐστι σύνϑετος. ἐμάϑομεν, ὅτι τὰ ἁπλᾶ προηγοῦνται τῶν 
συνϑέτων, χαὶ ὃ χατὰ ἀνάλυσιν χωρῶν ἀπὸ τῶν συνθέτων ἄρχεται χαὶ εἰς τὰ 
ἁπλᾶ χαταλήγει. εἰκότως οὖν ὃ ἀριστοτέλης ἀναλυτιχὰ ἐπέγραψε τὴν πραγματείαν: 
ἄλλως (ἀ rubr.). περὶ avakutix@v τὸ βιβλίον ἐπιγέγραπται ἀπὸ τοῦ τρίτου χε- 
φαλαίου τοῦ περὶ ἀναλύσεως ὡς τῆς ἀναλύσεως τελειοτέρας οὔσης" πᾶς γὰρ συλλο- 
γισμὸς ex τῆς ἀναλύσεως εὑρίσχεται ἔχων τὸ οἰχεῖον σχῆμα (ws... σχῆμα Philo- 
poni sunt ed. Zanetti f.4"), πρότερα δέ, ἐπεὶ περὶ τοῦ ἁπλῶς συλλογισμοῦ ἐν αὐτῷ 
διαλαμβάνει τοῦ τέλους ὄντος τοῦ τε ἀποδειχτιχοῦ χαὶ διαλεχτιχοῦ χαὶ σοφιστιχοῦ" 
ἐν οἷς ὃὲ περὶ τῶν εἰδῶν... (reliqua quattuor huius pag. verba legi non 
possunt). post Philoponi deinde prooemium (f. 150*—151") in margine 
superiore f. 152° perpallido minio scripta haec leguntur: ὧδέ εἰσιν δύο 
ἐξηγήσεις, ἢ μὲν πρώτη ἐστὶν ἢ τοῦ ἀλεξάνδρου τοῦ ἀφροδισιέως, ἢ δὲ ἑξῆς 
ἰωάννου φιλοπόνου. tum f. 152*—183°" Aristotelis verbis iam circumscripta 
Alexandrea (p. 9,3—88,10) et Philoponea alternant pallido minio semper 
τοῦ ἀφροδισιέως et tod φιλοπόνου nominibus atque initiis lommatum praeseriptis. 
post 4 ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή (p. 88,10), extrema f. 183" verba, sequuntur 
ἢ ὅταν ἢ μείζων χαϑόλου ἢ, ἣ δὲ ἐλάττων μερική, τότε ἔσται συλλογισμός, ὅτε 


o7 
ὍΝ 


ic ΄ \ ig y\ a , QO!’ / 5 “ ΄ εν \ \ 
ἢ μείζων μεριχὴ ἢ δὲ ἐλάττων χαϑόλου, τότε οὐ γίνεται: πάλιν ἐὰν μὲν τὸ 


Ι 


~ 


ἃ τοῦ μὲν ν χατηγορῆται τοῦ ὃὲ ξ μὴ παντός, τὸ ν οὐ παντὶ τῷ —..., quae 
neque Alexandri neque Philoponi sunt. reliqua Analyticorum pars 
(f. 189. --- 1900) exceptis paucis quibusdam notis, quae vix legi possunt, 
scholiis vacat. — initium (Ὁ. 1—17,6) H. Diels, reliqua ipse contuli. 
Monacensis 222 forma maxima, bombycinus ,charta solida et laevi- M 
gata, titulis et initialibus miniatis, scriptura minutissima et valde abbre- 


XIV SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


viata, a blattis laesus, possessus a Demetrio Tribola Peloponnesio“, sae- 
euli XIV [sec. Hardti ecatalogum s. XIII], foliorum 242, sub eodem titulo 
f, 91*—114" huius commentarii dimidiam fere partem (p. 1—199,28) 
Aristoteleis prooemio excepto circumsecriptam habet. lemmatum. initia 
tantum pallido minio ut in L iterantur. f. 104 (Ὁ. 119,1) initio alterius 
in Aldina capitis adscriptum est ᾿Αλεξάνδρου ἀφροδισιέως εἰς τὸ πρῶτον τῶν 
προτέρων ἀναλυτιχῶν λόγος δεύτερος. f. 109: (p. 159,9—163, 23) in margine 
inferiore spatio ab antecedentibus disiunctum hoc est σχόλιον: ἐπεὶ τὸ 
evieyonevov οὔπω μὲν πάρεστι, δύναται δὲ παρεῖναι χαὶ μετὰ TO παρεῖναι ἀπεῖναι, 
διότι μὲν οὔπω πάρεστιν, οὔχ ἔστιν ὑπάρχον. διότι δύναται παρεῖναι, οὔχ ἔστιν 
ἀδύνατον. διότι μετὰ τὸ παρεῖναι δύναται ἀπεῖναι. odx ἔστιν ἀν(αγχαῖον). τοῦτο 
ταῖς ἀποφάσεσι τοῦ ὑπάρχοντος χαὶ τοῦ ἀναγχαίου καὶ τοῦ ἀδυνάτου ὁρίζεται " 


Θ 
cr 
ἝἜ 
o- 
<= 
— 
Qe 
- 
Ἔ 


| ὄντος, ἐπειδὴ οὐχ ἔστιν ἀναγκαῖον, τεϑέντος ay ἐπεὶ οὐχ 
ἔστιν ΑΘ εἰ γὰρ ἦν ὑπάρχον, οὐχ ἐδεόμεϑα τοῦ ὑποϑέσϑαι τὸ ὑπάρχον" 
διότι δὲ 6 ese ἀδύνατον σημαίνει, οὐχ ἔστιν ἀδύνατον, et f. 112% 
(p. 185, 118 8,14) ὅτι ἐὰν ἐν χρόνῳ ἥ μείς wy πρότασις ὑπὸ τῆς ἐλάττονος 
ὁρίζηται, ἐπὶ πλθόὸν 20 ὃ μέσος ὅρος tod μείζονος. εἰ dé τοῦτο, μεριχὴ γίνεται 
ἢ μείζων, χαὶ οὕτως ἔσται Ἀξὀχπόγιστος 7 συζυγία . . . (evan. sex fere lit. τῷ 
χαὶ Ὁ) τὸ παντὶ χαὶ τὸ od... (foramen; supple devi συνάγεσϑαι). paulo ante 
quam scholia desinunt, alia manus incipit (f. 1135. = p. 195,28) multo 
neglegentior, cuius perpallido atramento exarata insuper maculata sunt. 
inde a f. 114° Aristotelea sine commentario sequuntur exceptis quae 
in margine sunt figuris et brevioribus notis, quae subinde textus ver- 
sibus interseruntur. initium (Ὁ. 1—25,23) a me, reliqua a P. Miiller 
collata sunt. 


Exempla edita innotuerunt mihi duo: 

A.pinum exemplum, cuius paginarum numeros in dextro ubique mar- 
gine adscribi iussimus, est forma maxima. f. 1" supra Aldi ancoram titulum 
habet ᾿Αλεξάνδρου τοῦ ἀφροδισιέως εἰς τὰ tod ᾿Λριστοτέλους πρότερα ἀναλυτιχὰ 
ὑπόμνημα et latine Alexandri aphrodisiensis in priora analytica Aristotelis 
commentaria. f.1Y est epistula: Franciscus Asulanus Nicolao Passero De 
Janua, optimo bonarum artium parenti, s.d.  subscribitur f. 141. “Evetty- 
cw ἐτυπώϑη παρὰ τοῖς περὶ tov ᾿Αλδον τε xat ᾿Ανδρείαν tov ἀσουλανὸν χιλιοστῷ 
πενταχησιοστῷ εἰχοστῷ ἀπὸ τῆς ϑεογονίας ἐνιαυτῷ ἐπὶ ἄρχοντος Λεονάρδου τοῦ 
λαυρεδανοῦ τοῦ τὴν τῶν πόλεων δεξιῶς ἡνιοχοῦντος βασιλίδα ταύτην ἀνϑεστηριῶνος 
δεχάτῃ ἱσταμένου. ex epistula illa haee digna sunt quae notentur: 

Nam cum opacis in tartarorum tenebris Alexandrum in priora Philosophi analytica pallenti 
confectum squallore, tetra exesum rubigine, frequentibus hine inde confossum vulneribus, miseros 
passim laniatum foedatumque artus, quin etiam omni prorsus sensu vitaque carentem offen- 
derim: hunc lachrymis miseratus obortis de imo herculeis adnixus viribus extraxi orco. quem 
miserum ut iniqua adeo deformatum conspexi sorte, non potui non acerbius deflere: quin et 
meas omnino partes esse duxi .. ut tantopere pro summis elaborarem viribus, quoad mea ipsius 
opera superas iterum Alexander reviseret auras ..hune igitur pis exceptum manibus in meum 


CONSPECTUS LIBRORUM IMPRESSORUM XV 


ilico reieci sinum: hunce fovi continuo dies ac noctes: huic vehementem medicaminum adhibui 
vim (!): huie summam impendi opem: huic meam omnem sedulus navavi operam: nec destiti 
prius quam hic pristinum sensim reciperet spiritum . .. huic opportuna omnia admovi nutrimenta 
... ut erebris tandem cum fomitibus integros omnes hoc in corpore rapuerim sensus. 


Juntinum exemplum f. 1" eundem titulum graece et latine praebet. 
f. 1% epistula explet: Augustino Nipho de Medicis Suessano peripateticorum 
principt Antonius Francinus Varchiensis felicitatem. subscribitur f. 173" 
Florentiae per haeredes Philippi Juntae Anno Domini M.D.XXI. Mense 
Decembri Leone X. Ponti. Maximo. cum editione Aldina adeo, plerum- 
que etiam ipsis typothetae erroribus, congruit, ut de origine eius dubitari 
non possit. quod autem de ceteris editionibus suis Francinus in epistula 
illa praedicat: Nos vero... olim, quoad potuimus, oplimos quosque, tum 
graecos tum latinos auctores, laceros, mutilos, suis numeris perturbatos, 
nostris lucubrationibus, collatis in unum multis antiquissimis exemplaribus, 
nisi ad pristinam integritatem redacios ... αἱ saltem meliores factos excu- 
dendo, studiosis profuimus — haec praefatur, opinor, ut Alexandro ean- 
dem operam navavisse videatur, cuius de commentario simpliciter dicit 
Nuper autem. . . excusimus. 

Utrumque exemplar, ut alia omittam multa, expressa habet: 

p- 8,13 βραχέως || 19,30 εἴδη || 23,11 πλήρεις || 18 ὅρον || 33,12 ὡμολόγοιτο || 
44,27 προσϑίϑεται || 45,4 διαιροῖ || 54,14 tata (= xata) || 71,25 ἀντιστρεφείσης || 
73,2 πρότῃ || 77,7 ἐλάττωνι || 89,9 ἢ || 90,2 ἀσυνύπαρτα || 90,32 ἔχει || 103,22 συγχω- 
pety || 109,26 ἐλέγχϑησαν || 117,20 ἀνάγοντο || 119,17 ὑπεξείϑη || 124,19 ἀπεζευχϑῆναι || 
126,12 ληφϑήσης || 164,14 ἠπαλλαγήν || 183,15. 16 οὐχ ἐκώλυται || 275,3 πλιόνων || 9 πο- 
293,36 χαὶ τῶν et δειτῶν || 338,9. 10 προχείρως || 398,29 παραλειπὼν || 400,5 xa- 


λητιχὴ | 
ταστάσει. 

VERSIO LATINA ex harum editionum alterautra expressa est: Alexandri 
Aphrodisiensis in priora resolutoria Aristotelis Stagiritae explanatio. Joanne 
Bernardo Feliciano interprete. Venetis apud Hieronymum Scotum 1543. 
forma maxima, clarissimo atque illustrissimo Diego Hurtado Mendozzae 
Caesaris oratorem apud Venetos agenti dedicata. leviora editionum menda 
haud inscite saepius interpres emendat, graviora aut omnino non per- 
spicit aut vagis ambagibus circumscribit. lemmata plena exhibet. speci- 
men vertendi sint Alexandri p. 31,4—33,27 


Theophrastus quidem et Eudemus universalem affirmativam secum reciprocari simpliciter 
ostenderunt. universalem enim negativam universalem privativam nominarunt. demonstrationem 
autem ita faciunt. A de nullo B dict statuunt. si vero de nullo dicitur, abiunctum est. ergo 
etiam B ab omni A erit abiunctum. quod si ita est, de nullo A etiam ipsum B dicetur. 
atque illi quidem hoe modo. at Aristoteles ex deductione ad id quod fier nequit reciprocari 
ipsam videtur demonstrare. deductio autem ad id quod fieri nequit fil, cum eius quod volu- 
mus demonstrare oppositum supponentes, deinde aliquid ad ipsum ex concessis et positis assu- 
mentes unum aliquid, quod evidenti ratiocinatione collectum sit, sustulerimus. quia enim per id 
quod suppositum fuerat, quod est evidens et concessum, destruitur, ex huiusmodi deductione 
illud falsum esse convincitur. quod cum falsum est demonstratum, quod oppositum ipsi est, 
verum esse invenitur. propterea quod, ubicunque alterum contradictionis membrum falsum 


est, alterum est verum. id quod propositum erat, ac demonstrabatur. hoc modo plerumque 


Juntina 


versio latina 


p- 20 


_ 


XVI SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


etiam geometrae uti consueverunt. necnon etiam dialectict. atque Aristoteles nunc uti eo vide- 
tur... (p. 32,9) ea autem sunt de omni et de nullo et in toto et in nullo. nam his usus 
universalis negativae reciprocationem demonstrat. st positum enim sit A nulli B inesse, sequi 
ex hoc asserit, ut et B nulli A insit. nam si non inest, B alicui A inerit. hoe enim est 
oppositum. ex oppositis vero alterum esse verum necesse est. insit wgitur in C. sit enim C 
aliqua pars ipsius A, cui insit B. erit igitur C in toto et de omni ipso A dicetur. sed C 


-erat quid ex B: et A igitur de aliquo B praedicabitur. positum autem erat A de nullo B. 


dict, de nullo vero dici erat nihil ex B esse, de quo A praedicaretur .. . (p. 82,32) quamquam 
melius fortasse est et his quae dicuntur accommodatius, ut non hoc modo et ratiocinative, sed 
per expositionem et sensibiliter demonstrationem factam esse hic dicamus. quippe cum hic per 
expositionem modus ex sensu, non ratiocinative efficiatur, C enim sumitur evectum atque ex- 
positum, quae ipsius A pars sensibilis est. de quo quidem C, quod sensibile quoddam est et 
particulare, B dicitur. id est: ipsius B pars quae est idem C, quod in ipso B est. quare 
Οἱ utrorumque erit pars et in utrisque erit, cum igitur praedicatur A | de C, quae pars pro- 
pria eius est, de quodam etiam B predicabitur. propterea quod (Οὗ ipsius B pars quaedam 
est, quae in ipso est. quemadmodum si positum esset hominem nulli equo inesse: et non con- 
cederet quispiam equum nulli homini inesse: sumeremus, ergo in aliquo homine erit equus... 
(p. 33,23) sed ipse tamen ea hic non utitur. licet enim eadem hac demonstratione universalem 
affirmativam cum particulari reciprocari ostendere possimus: non propterea Aristotelem hic ea 
usum esse censendum est. diversam autem esse demonstrationem quae reciprocatione fit ab ea 


quae fit per expositionem in tertia figura declaravit (p. 33,27). 


Il DE [THEMISTIT] PARAPHRASI 


Hae editione paene iam perfecta Themistii quae fertur paraphrasis *) 
Analyticorum prior. I ὁ. 9-- 46 ab Ernesto Maass ex codice Parisino 2054 
quadrato bombycino saeculi XIV vel XV descripta edenda mihi tradita 
est, quae est tota ex Alexandri et Philoponi commentariis conflata. 
Itaque hoe loco suppleo, quae ex illa paraphrasi ad huius commentarii 
recensionem redundare videntur. Atque de exemplari, ex quo Alexandrea 
petita sunt, difficile est iudicare intercedentibus non modo paraphrasta 
ipso verum etiam librariis. sed sic quoque perspicuum est, quamvis 
saepe paraphrasis peculiaria et vera et falsa exhibeat, tamen hoc tam 
multis et mendosis locis cum nostris libris concinuisse *), ut horum arche- 
typo communi antiquiorem memoriam secutum esse non videatur. magna 
illa lacuna p. 383, 12—385,24, quae est communis deteriorum saeculi XV 


1) Cf. V. Rose Hermes t. II p. 191—213. 

*) ex magno exemplorum numero haec eligo: p. 231,5 συνάγεσϑαι || p. 241,30 xat 
ἀνϑρώπῳ || p. 247,1 ἡ om. || p. 258,16 γένοιτ᾽ ἄν || p. 259,1 δέ ye || 2 τὸ ἅ (ante xat) || 
27 συμπέρασμα || p. 262,15 δείξαιμεν || p. 270,22 συνάγει || p. 272,26 76 || p. 274,32 ovv- 
dyer || p. 288,35 μόνου om. j| p. 316,33 ὅτε || p. 325,22 ὡς om. || p. 333,34 ζητοῦσα 
πάλιν χαὶ λαμβάνουσα collocat || p. 336,12 οὐ || p. 340,25 αὐτοὺς || p. 347,1 προσληφϑείη || 
Ρ. 355,18 ἡμῖν (αὐτῷ aB) || p. 866,31 λέγοιτο || p. 911,4 προχειμένῳ. 


’ (THEMISTIT] PARAPHRASIS XVII 


et XVI librorum nota, caruit, ut aetate his fuit superius. omnino codicum 
nostrorum vetustissimo et praestantissimo B simillimum fuit.’) ubi tamen 
ab hoe differt, saepius cum vulgari recensione, cuius instar nobis est a”), 
rarius cum aM’) aut solo Μ΄) stat. atqui plura exempla Pseudo- 
themistium adhibuisse nemo sibi persuadebit, qui compilandi rationem 
istam satis cognoverit. supparem igitur eius codicem et aetate et pretio 
fuisse optimo nostrorum B statuemus, cuius tamen praestantiae aliquid 
iam remisit ad deteriorem classem inclinatus. 

Enumerabimus iam, quae si non libris nostris praeferenda at certe 
observatione digna videntur, asterisco appicto, ubi coniecturae nostrae 
paraphrasi approbantur, cruce, ubi haec praeterea veram haud dubie 
servavit memoriam: 


ΤΡ. 126,4 ἂν κατηγοροῖτο (χἂν scripsi'vs.3) ρ. 160,2 ποτὲ χαὶ at 


Ρ. 151,6 μηδενὶ Τρ. 160,10 τοῦ ἀναγχαίου μὴ εἶναι: tod, quod 
Tp. 149,54 τὸ συμπέρασμα οὐχ ἀναγκαῖον, delevimus, ἃ ΒΝ 

quod Aldinae scripturae ὑπάρχον ἔσται p. 161,8 ἐζήτησαν 

praeferendum est Tp. 162,5 διαλείπειν χαὶ Sraxdrrectat 


1) etiam luculentius quam ex verarum lectionum copia hoc ex hac manifestorum 
errorum communione apparebit: p. 258,38 λάβωμεν || p.259,1 χαταφατιχὴν | 2 πάλιν 
τὸ β || 11 ὡς ἂν αἰτίαν || p. 276,16 αὖται || 31 λέγειν (πλέκειν B) || p. 279,7 οὖν om. || 
p- 281,3 συλλογιστικῶς || p. 284,27 ἐπενεγκὼν || 31 ἐπειδὴ || p. 992,20 ἐκ λόγων || p. 544,4 
ἡ μὲν || 9 ἐν || 19 τὰ || 21 εἰρῆσϑαι || p. 345,13 περαίνοντες (B pr.) || p. 347,2 τῆς || 
p- 348, 1 συνάγεσθαι || p. 356,24 ὃ || p. 358,25 ἀποδειχτιχὸν || p. 366,1 χλίσεις || 30 γένη- 
tat || p. 374,24 φερομένου λόγου. 

*) p. 162,19 προαπολλουμένου || p. 169,6 xat om. || 9 xat πράξεις καὶ προαιρέσεις col- 
locat || te om. || p. 171,8 δὲ δεῖ || p. 179,9 ὑπάρχειν || p. 183,26 τότε om. || p. 263,6 7 
om. || p. 264,20. 21 καὶ ἡ ... ζῆν τέλος om. || p. 265,1 γ᾽ om. || 35. 36 ποιητιχόν || 
p. 269,28 γένοιτο || p. 211,8 ἐν om. || p. 276,7 yap ὃ || p. 277,9 εἶναι om. || 27 οὖν om. 
(in mrg. Β5) |; 33 οὖν om. || 37 καὶ τῶν || p. 279,29 εὐθὺς || p. 289, 1 συγκατασκευάζε- 
tat || p. 297,38 ὡς || 6 οὐ δὴ || p. 298,29 προσλαμβάνειν || p. 301,29 7 om. || p. 326,2 ποιεῖ- 


σϑαι || p. 332,18 ἀλλ᾽ οὐ || p. 334,21 ἀνωτέρου corr. || p. 337,24 αὐτὰς || p. 338,15 τὴν 
διαίρεσιν τῶν γενῶν γίγνεσϑαι collocat || 18 δὲ add. || p. 840,30 δυνάμεθα || p. 370,22 προχει- 
μένου || p. 379,20 δείχνυσθαι || p. 881,33 μέντοι || p. 419,9. et 10 μὴ om. — lectionum 


Aldinae a nobis receptarum hae paraphrasi confirmantur: p. 150,5 7 ἐπὶ μέρους ἀποφα- 
τιχὴν ὑπάρχουσαν add. || p. 161,11 ἀδύνατον || p. 173,27 τὰ add. || p. 176,26. 27 tod ἐνδέ- 
χεσϑαι μὴ om. || p. 257,22 μηδὲ || p. 262,24 δὲ || p. 263,19 οὐδὲ || p. 264,9 διὰ om. || 
p. 265,14 μὴ om. || p. 276,18 δείκνυνται || p. 281,25 εἰ alterum om. || p. 282,13 πρότασις 
om. || p. 334,27 δὲ add. || p. 342,96 om. || p.370,12 οὖν om. || p. 880,8 τὸ (post ἢ) om. || 
p. 408,30 ὃ || p. 413,10 καταφατικῶς. — fort. recte p. 316,32 τὸ || p. 814,9 ὑπεροχὴν 
αὐτῆς || p. 409, ἡ ἁπλῇ ἀπόφασις. 

3) velut p.170,30 πάσας τὰς τοιαύτας |{ p. 175,28 6 add. || p. 176,10 χαὶ prius om. || 
30 ἂν εἴη || p. 177,22 δὲ || p. 183,5 δὲ. 

4) velut p. 149,19 χαὶ add. || p. 158,4 οὗ τὸ || p. 160,9 ὁρισμούς || p. 190,3 προστι- 
ϑεμένης. — p. 131, ubi B deficit, exhibet vs. 14 οὐ yap ἀδύνατον (a K) || 15 αὐτῶν (M) || 
16 τὸ om. (aK) || 18. 19 εἰ ἀναιρεϑῇ (a M) || 19. 20 ἀληϑὲς εἶναι τὸ παντὶ ὑπάρχειν (ἃ K) || 
25 ἂν δεικνύοιτο (8). — p. 133,10 χαὶ add. (a). 


Comment. Aristot. IJ. 1. Alex. in Anal. Priora. 


B 


XVIII 


*p. 169,8 τὰς prius om. || συμβουλίας: τὰς 
βουλάς aBM 

tp. 170,27 τουτέστιν: οὔτ 
levi, aBM 

p- 111,9 ἢ τῶν ἐπὶ 

*p. 173,16 te om. 

p- 183,10—12 εἴη τὸ ἑπόμενον, τοιοῦτον xat 
-..ette ὑπάρχειν ἀδύνατον τὸ ἑπόμενον, 


> 


el, quod de- 


ἀδύνατον ὑπάρχειν καὶ τὸ ἡγούμενον... 
ποτε τὸ ἑπόμενον, ὁμοίως 

*p. 184,24 ὕπαρξιν 

ἘΡ. 191,9 γίνεται 

ΤΡ. 291,1 ἀντιστραφείη : ἀντιστρέφει, ἡ ἃ Β 

*p. 231,20 ἡ δὲ 

*p. 235,21 ἂν om. 

p- 242,35. 36 ἐὰν δὲ ἡ μὲν ἀναγχαία ἡ ἣ 
δὲ ἐνδεχομένη, εἰ μὲν χαταφατιχὴ εἴη ἡ 
ἀναγχαία, ἐνδεχόμενον πάλιν συνάγει τὸ 
συμπέρασμα, εἰ δὲ ἡ ἀναγκαία ἀποφατιχὴ 
εἴη καϑόλου, οὐ 

*p. 249,14 τῆς alterum add. 

*p. 243,25 χαὶ om. 

Ἐρ. 244,22 ὃ add. 


Ρ. 248,33 ἡ συζυγία 

Ρ. 251,4. ἡ ἐλάττων οὖσα ἐνδεχομένη ἡ 

p. 251,12 ἡ συξυγία 

Ρ- 251,19 post ἐγρηγορότι add. ἐξ ἀνάγκης 
*p: 291.1 ἂν add., *13 τί add. 

*p. 259,15 ὧν 

*p. 262,34 ἂν add. 

Tp. 263,8. 9 οὐδὲ... ἂν εἴη (οὐδ᾽ ἂν scripsi) 
ΤΡ. 265,24 ,ot δὲ 

+) π 


*p, 269,39. 38 ταῖῦ φατικὸν 

Ρ. 271,12 τούτων τι ἔσται 

p. 273,32 τὸ, quod delevi, habet 

p- 280,6 post παραβλητέον add. τὸ ὅτι (ut 
vs. 7) 

p- 284,36 ἄρτιαι 

*p. 285,31 ἃ 

Ρ. 288,16. 17 ῥᾷον . . . χαλεπώτερον 

*p. 289,24 ὅτι prius om. 


SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


*p. 295,7 8’ add. 

+p. 295,8 post μόνοις add. ὥσπερ (ὡς addidi) 

*p. 296,2 ἂν habet 

p. 290,8. 4 ὡς χαὶ τῆς xat’ αὐτὸ ἀπούσης 
ἐνεργείας φϑείρειν τὴν ὕπαρξιν 

*p. 298,29 οὐ δεῖ 

Ρ. 900,9 τὸ πολὺ 

Ἐρ. 301,26 λεία 

Ρ. 330,26. 21 ἐκ μὲν τῶν οἷς ἕπεται αὐτά, 
τὸ χαταφατιχόν, ἐχ δὲ τῶν, οἷς ἕπεται 
ταῦτα, χαὶ τῶν μὴ ὑπαρχόντων τὸ ἀπο- 
φατιχόν: éx τῶν, οἷς ἕπεται αὐτά ἃ Β 

*p. 331,7 ἑχάτερον om. 

Tp. 331,18 γένοιτο ἄν (κἂν vs. 17 scripsi) 

*p. 335,12 οὔτε om., sed vs. 10 pro ὅτι τε 
οὕτως habet οὔτε γὰρ ὅτι 

*p. 999, διέλοι 

Ρ. 999,84 tiv... λῆψιν . . - εὕρεσιν 

*p. 340,25 ἣν 

*p. 347,5 ad τῇ 

p- 890,21. 22 χατηγορήσοντες 

p. 007,32 ἡ alterum om. 

Tp. 909,9. οὕτως γινομένην 

*p. 369,9 δεδειγμένον 

*p. 372,14 7 prius add. 

Ρ. 379,54 ὑπὲρ τοῦ ἀπαραχολουϑήτου (εὐ- 
παραχολουϑήτου ᾽) τοῦ μανϑάνοντος 

*p. 380,13. 14 zat τούτου .. . ἔμψυχον τὸ 
ζῷον om. 

p. 984,21. 28 Ὅτι δὲ τεσσάρων ὄντων τῶν 
προβλημάτων, ὧν ἐν τοῖς Τοπικοῖς ἐξεϑέ- 
pela, ᾧ τὸ ἀπὸ ὁρισμοῦ 

tp. 384,30 ἢ: elev (seq. ἑνός) Β: et elev 
seripsi 

Tp. 384,36 ἀνασχευάσει: ἀνασχευάσειν B, pro 
quo ἂν ἀνασχευάσειεν scripsi 

*p. 385,11 ὁ add. 

*p. 390,19 8’ om. 

*p. 400, 12 χαὶ tod μὴ εἶναι λευκὸν add. 

p- 405,20 post ἐχούσας add. οἷον 

*p. 405,22 ἡ add. 

*p. 400, 8 χαὶ add. 

p- 419, μουσιχός 


Excerpsi haee potius quam confeci, quoniam paraphrasis ipsa pro- 


pediem prelo tradetur (vol. XXIII 3) 


v 


FRAGMENTA ALEXANDRI IN ANALYT. POST. COMMENTARIORUM XIX 


Il FRAGMENTA ALEXANDRI IN ANALYTICA POSTERIORA 
COMMENTARIORUM 


In cod. Parisino 1843 (ef. p. XI—XII)') post anonyma quaedam scholia 
flavo colore seripta (f. 177’—178") velut ὅτι ἐπὶ πάσης ἀποδείξεως δύο ταῦτα 
te πρόβλημα... χαὶ πάλιν ἐν παντὶ προβλήματι δύο ταῦτα ϑεω- 


on 


ὑεωρεῖται. τ 
ρεῖται . .. ὃ χατηγορούμενος εἰ ἀϑάνατος --- χαὶ ὅτι ἐπὶ τῆς ἀποδείξεως ἀδύνατον 
ἀυφοτέροας ἴσως προεγνῶσϑαι. .. τῶν χοινῶν ἀξιωμάτων, [τ εἰσὶν ἀξιόπιστα 
χαὶ HPO Ue — τὰ μὲν οὖν ἐν οἷς ἢ ἀπόδειξις ταῦτα. ἐν τούτοις μὲν οὖν 
χαὶ διὰ τούτων πᾶσα ἀπόδειξις, quae Philoponi sunt (ed. Aldin. a. 1534 
f. 4*—4¥), inde a f. 179" (Arist. p. 72°32) alia sequuntur pallida atque 
minio ornata. eiusdem seripturae sunt haec, quae leguntur etiam in cod. 
Barocciano 87 chartaceo quadrato saeculi XVI, qui et ipse f. 160ν- 902 
Analytica posteriora cum miscellis scholiis plerumque anonymis continet: 

f. 189" (Baroee. f. 191") ad Arist. p. 83830—35 

Φιλοπόνου (om. B). ᾿Κᾷἂπεὶ δὲ πρὸς (περὶ P) ὍΠΕΡ τὴν ὑπόϑεσιν ἀντέ- 
πιπτεν 6 περὶ (om. B) τῶν ἰδεῶν λόγος... ἐνστῆναι αὐτῷ τὸν ᾿Δριστοτέλην 
(Philop. Aldin. f. ὅ95---84τ:). 

f. 190" (Baroce. 191’) ad Arist. p. 83°1 sq. 

᾿Αλεξάνδρου (om. B). Ὃ δὲ νοῦς πάσης τῆς εἰρημένης ἐπιχειρήσεως 
τοιοῦτος. πάντα τὰ χατηγορούμενά τινος χυρίως χαὶ μὴ χατὰ συμβεβηχὸς ἤτοι 
τί ἐστιν αὐτῶν χατη) τ τι ἢ ὡς συμβεβηχότα. ἀλλὰ μὴν πάντα τὰ ἐν 


My 
< 
a 
“2 
ἊἋ - 


τῷ τί ἐστι χατηγορούμεναι χαὶ τὰ ὡς συμβεβηκότα ὥρισται ὡς μήτε ἐπὶ τὸ ἄνω 
ἐν ταῖς προτάσεσι μήτε ἐπὶ τὸ χάτω εἰς ἄπειρον τοὺς ὅρους λαμβάνεσϑαι δύνασϑαι. 
πάντα ἄρα τὰ χατηγορούμενα ὥρισται ὥστε μήτε ἐπὶ τὸ ἄνω μήτε ἐπὶ τὸ χάτω 
(adde εἰς ἄπειρον ἐν) ταῖς προτάσεσι τοὺς ὅρους Rhu δύνασϑαι. ὧν ὅτι μὲν 
τὰ ἐν τῷ τί ἐστι χατηγορούμενα ὥρισται, ἐν ἑχάστῳ γένει τῶν ὄντων ἔσται τὸ 

ἄτομόν τι ἔσχατον τῶν ἐν τῷ αὐτῷ γένει χαὶ ἀνώτατόν τι χαὶ γενικώτατον, οὗ οὐδὲν 
ἔτι (ἔστι P) τῶν ἐν τῷ αὐτῷ γένει κατηγορεῖται τῆς κατηγορίας γινομένης κατὰ 
φύσιν τε χαὶ χυρίως. ἀλλὰ μὴν ὡρισμένων τῶν ἄχρων ὄντων ἀνάγχη χαὶ τὰ Cine. 
f. 192" Bar.) μεταξὺ ὡρίσϑαι. δῆλον G8 τοῦτο διὰ τῆς SREY OY. ἐξ οὗ γὰρ ἂν 
γένους ἀτομόν τι ληφθῇ, χατὰ τούτου πάντα. τὰ ἐν τῷ τί ἐστι αὐτοῦ χατηγορούμενα 
μέχρι τοῦ ἀνωτάτου γένους ὥρισται. tod (ante ras. P) μὲν γὰρ τινὸς ἀνθρώπου 
προ eS υὲν ὁ ἄνϑρωπος ἐν τῷ τί ἐστι χατηγορεῖται, τούτου δὲ τὸ ζῷον πεζὸν 
δίπουν (δίππουν Β: δήπου P), χαὶ τούτου τὸ ζῷον πεζόν (δίππουν add. B), καὶ 
τούτου τὸ ζῷον, χαὶ τούτου ἣ ἔμψυχος οὐσία, ἧς ἢ οὐσία: χαὶ οὐδὲ ταύτης ἐστὶν 
ἐξώτερω τῶν ἐν τῷ τί ἐστι τοῦ τινὸς ἀνθρώπου χατη ΠΕ ἔγων (χατηγορου- 
μένου PB), ὃ ONT χατηγορεῖται. ὁ δ᾽ αὐτὸς λόγος xal ἐπὶ τῶν ἄλλων 
ἐννέα γενῶν: χαὶ γὰρ ἐπ᾽ ἐχείνων ἑχάστου (ἕχαστον P) ate ὰ ἐν τῷ τί ἐστιν 
ἕχαστα (Exdotw B) τῶν ἐν αὐτοῖς ἐσχάτων τε χαὶ ἀτόμων χατη) ΠΡ Κος δυνάμενα. 


ἢ) Huius fragmenta ab H. Diels et descripta et cum Barocciano 87 collata sunt. 


SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


xx 
ἔτι ἐπεὶ ἔστιν ἕχαστον τῶν πνξοος δρίσασϑαί τε χαὶ τῇ διανοίᾳ περιλαβεῖν, 
ἐξ ὧν ἐστιν αὐτῷ τὸ εἶναι. τὸ δ᾽ εἶναι ἑχάστου (ine. f. 190. P) τ. ὑπὸ 


τὶ ἘΠῚ τῶν ἐν τῷ τί ἐστιν αὐτοῦ (om. Β) χατηγορουμένων ἁπάντων, τὰ 0 ἄπειρα. 


7 
Mv 
a 


ρίχηπτα τῇ διάνοία, οὐχ ἂν εἴη (εἰς Β) τὰ ἐν τῷ τί ἐστι cena gees χαῦ 


OQ a? 
ὃ 


χαστον γένος ἄπειρα. τὰ GE γε ὡς συμβεβηκότα χατηγορούμενα ἅπαντα χατὰ 
τῆς οὐσίας x Kacy τορεῖται: τὰ γὰρ ϑ' γένη τῇ οὐσίᾳ συμβέβηκεν, ἣ δέ γε οὐσία 
οὐδενί. διὸ οὐδὲ (οὐ B) εἰ (om. B: 1 ὡς) age βη τς τινι ἢ (ἡ P: om. B) 
οὐσία χατηγορεῖται. GAN ὑπόχειται μὲν ἣ οὐσία. χατη) ρεῖται δὲ ἔχαστον αὐτῆς 
ὑὸν P: αὐτῶν Β) τῶν ἄλλων γενῶν ὡς συμβεβηχός. οὔτε δὲ ἢ οὐσία ἢ ὑπο- 
χειμένη τοῖς συμβε βηκόσιν ἐπ᾽ ἄπειρον ἔχει ἄλλον (ἀλλ Ῥ: ἄλλου B) ἄλλῳ ὕπο- 
χήν evov ὅρον" εἰσὶ γάρ, ὡς προείρηταί te χαὶ δέδειχται, xat? ἕχαστον γένος τῶν 
ὄντων (parum liquet P: lac. 4 lit. Β) ὡρισμένοι (δρισμένοι B) οἱ ὅροι, of τε 
ἄχροι χαὶ οἱ μεταξύ, ὥστ᾽ ἔστι τι ἔσχατον ὑποχείμενον ἐν αὐτῇ (αὐτῷ B). ἀλλὰ 
υὴν οὐδὲ οἱ χατηγορούμενοι ὅροι τῆς οὐσίας ὡς συμβεβηχότες τα ἄπειρον τὴν 
προσϑήχην (οἷον add. P) οἷοί te λαμβάνειν διὰ τὸ ἕχαστον γένος τῶν τῆς οὐσίας 
χατηγχορουμένων ὥσπεροῦν χαὶ αὐτὴ 7 οὐσία ὡρισμένους ΠΡ ΘῈ bs P) ὅρους 
δεῖ 


‘ 
ἔχειν χαὶ ἕν ἑνὸς ἐν τῇ μιᾷ προτάσει χατηγορεῖσϑαι. οὔτε ἄρα ἐπὶ τὸ χάτω ἣ 


ι 
- 
t 


ν ταῖς προτάσεσιν, ἐν ats SEs τι χατηγορεῖται, ἐπ 


ὧν 


Ve ~ σ 
αὔξησις τῶν ὅρων 
wv , Vv 3 \ A ν΄ { ΡΞ 23 > > \ , > 
ἄπειρον πρόεισιν οὔτε ἐπὶ τὸ ἄνωϑεν: ἐδε ἴχϑη oe ὅτι. οὐδὲ ἐν ate τὸ τί ἐστι 
a τ Η y YN v 
χατηγορεῖτα!" ἐν οὐδενὶ dpa εἴδει προτάσεων ἐπ᾿ ἄπειρον οὔτε ἐπὶ τὸ ἄνω οὔτε 
ΕΊΣ t 
ἐπὶ τὸ χάτω προΐασιν οἱ ὅροι. 
(Baroee. f. 192%) ad Arist. p. 84°13 


>A) prea ue) mek Cr A Lye ᾿ \ ay vy Ke sik Ὁ) \ \ c 

Αλεξάνδρου. Ὧν yap ὑπαρχόντων τισὶν ἐν τῷ τί ἐστιν αὐτὰ τὰ ὑπο- 
- - ΄ QO? CIN AOD ~ , 

ustueva αὐτοῖς (αὐτοῦ B) περιέχεται, τούτοις xa} αὑτὰ ἐχεῖνα ὑπάρχει. χαὶ otc 


αὐτὰ ἐν τῷ τί ἐστιν πάρχρυσιν αὐτοῖς. τοῦτο ἀσαφῶς μὲν εἴρηται διὰ 
« ἣν ~ ΄ 
συντομίαν: λέγει 68 χαὶ οἷς ἀντὶ τοῦ ᾿χαὶ. ὧν ταῦτα ἐν τῷ τί ἐστι ὑπάρχει" 
/ 


τοῦτο γὰρ παρείαται (παρῆχται B) os ὀφειλόμενον προ του ἐχ τοῦ ἘΠ 
΄ ς - 
μένου: προείρηται γὰρ τὸ “ὅσα te γὰρ ἐκείνοις ἐνυπάρχει. wy οὖν αὐτὰ τὰ 


ε΄ 


ὑποχείμενα ἐν τῷ τί ἐστιν ἐνυπάρχει pe παρ ΧΌν τὸν (ἢ ὑπαρχόντων B) αὐτοῖς, 


‘ “ ~ lA Ω᾽ ς ‘ Ὁ vo ὔ ~ 
yor ἐχεῖνα τούτοις xa αὑτὰ ὑπάρχει. χαὶ γὰρ τοῦτο παρείαται (παρῆχται B). 


f. 191: (Baroee. f. 1950) ad Arist. p. 84°29 


λεξάνδρου. Εἶπε δὲ oy ματίσας τὴν λέξιν ὅτι ἐστὶ τόδε τοδὶ ἢ 


ὑπάρχει τόδε τῳδί, οὕτως χαὶ ὅτι οὐχ ἔστι τόδε τοδὶ οὐδὲ ὑπάρχει 
᾿᾿ -Ό - ~ Ὁ 7 v > ~ 
τόδε (τῶδε B) τῳδί: τοῦτο Gz, ὅτι οὔχ εἰσι πᾶσαι αἱ προτάσεις ὁμοιοσχήμονες, 


ὡς εἶπε χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Hpotepeny ἀναλυτιχῶν (0. 36 p. 48°40 sq.), ἀλλ 
ἢ μὲν ὅτι τοδὶ τόδε ἐστίν, οἷον τὸ δίχαιον (καὶ add. B) χαλόν, 7 (εἰ PB) δὲ 


ὅτι τόδε Todds ὡς τὸ ἥμισυ τοῦ διπλασίου, ἣ τόδε τῷδε ὑπάρχει, οἷον ὅτι τῶν 
ἐναντίων μία ἐστὶν ἐπιστήμη" οὐ γὰρ συνετὸν τὸ “ τὰ ἐναντία μία ἐπιστήμη᾽. ἀλλ 
ὑπάρχειν (ὑπάρχει Ὁ) τοῖς ἐναντίοις.) 


1) Sequuntur ad Arist. p.84b37 Φιλοπόνου (om. Baroce. f. 1947). παραδείγματος 
ἕνεχεν ἀρχὴν βάρους thy μνᾶν φησιν... (Aldin. f. ὅ9 ν) et breviora quaedam scholia ano- 
nyma usque ad finem libri primi (Par. f. 195r, Baroee. f. 202). alterius quoque libri 
scholia f. 195v— L98v (Baroce. f. 202 — 209) anonyma sunt omnia. 


FRAGMENTA ALEXANDRI IN ANALYT. POST. COMMENTARIORUM XXI 


f. 199" (Baroee. f. 209") ad Arist. p. 94°14 


a ee (om. B). Φανερὸν οὖν φησιν (om. Β) 2% τῶν δεδειγμένων 


(Bees nat πῶς ἔστι tod τί ἐστιν ἀπόδειξις xal πῶς οὐχ ἔστιν. 


tu υὲν γὰρ ἔσται. ὅτι hay. ν ἀποδείξει. οὐχ gota: ὃὲ οὕτως ὥστε 


εἶξε 


ἄνεται 
ἀπόδειξιν τ ρου τον τ αὐτοῦ εἶναι. τὸ δὲ χαὶ τίνων ἔστι χαὶ τίνων οὐχ 


“ 


ἔστι δηλωτιχὸν ἂν εἴη τοῦ ᾿χαὶ διὰ τίνων δρισμῶν 7% τοῦ τί ἐστιν ἀπόδειξις 
] Ί ] 

/ 

ty 


ν 
πων ΄ 7} a1 " ~ " > sp ε > 
γίνεται χαὶ διὰ τίνων 0d’ διὰ γὰρ μόνων τῶν ϑέσει τοῦτο το πτ ον 
a , “ \ Ἁ , Vv > 
διαφερόντων. 7 χαὶ (om. B) τὸ τίνων ἔστι χαὶ τίνων οὐχ ἔστι δηλωτιχόν ἐστι 
' i is 
~ Vv δι ~ 5 Ὁ “ 
τοῦ ᾿χαὶ τίνων ἔστιν ὁρισμῶν ἀπόδειξις [ἢ] χαὶ τίνων 03’ (οὐδαμῶς Β). τῶν μὲν 
γὰρ μετὰ (τ. infra) τῆς αἰτίας λαμβανομένων, ot (of PB; at v. infra) τῆς ἀπὸ- 


Nes 


δείξεως διαφέρουσι ϑέσει (? P: ia B; at v. infra), χαὶ τῶν ἀναποδείχτων ϑέσεων. 
οἷοί (οἷον B) εἰσιν οἱ τῶν ἀμέσων ὅρισμοί, οὐχ οἷόν τε (οἷοί τε Β) ἀπόδειξιν 
εἶναι. ὁμοίως ὃὲ οὐδὲ τῶν χατὰ τὸ Ce B) εἶδος χαὶ THY αἰτίαν. τῶν ὃὲ ὡς 
συμπερασμάτων ὄντων ὁρισμῶν ἔστιν ἀπόδειξις. διὰ γὰρ ἀποδείξεως of τοιοῦτοι 


τὸν ὁρισμὸν (1. τῶν ὁρισμῶν) δείχνυνται διὸ χαὶ πετοῦν τ εἰσιν. 7 εἴρηχεν 
\ ων CED, 


νων ἔστιν ἀντὶ τοῦ “ἐν τίσι τὸν συλλογισμὸν τὸν τοῦ ὅτι δειχτιχὸν (1. τῶν 


εὶ 
[ἴω 
A 


\ 
ὶ 
δειχτιχῶν) τὸ τί ἐστιν εἰς (ὡς ᾿ δεῖξιν παραλαμβάνεται χαὶ 


συλλο τς. τῶν. ao 


ἐν τίσιν ov. ἐν τ: B) δι᾽ οἰχΞξίου 


τοις δύναται χαὶ τὸ τί ἣν εἶναι τοῦ ἑτέρου ἄχρου ληφϑῆναι 
Ci paige awe ON ἘΞΞ ~ CN A fA- 9) > >. Rs 2 Pe αι ἐπ f 
ὡς δειχτιχὸν (Gone - τοῦ “διὰ τί ἐστι᾿- ἐν οἷς δὲ τὸ “ὅτι Earl” διὰ συμβε- 
ΓΝ ~ 

βηχότος δέδειχται, οὐχέτι ἐν τούτοις τὸ τί ἐστιν οἷόν τε δειχτιχόν τινος παρειλῆφϑαι. 
> \ ~ ΄ ~ 
ἀλλὰ χαὶ τὸ πος ΠΥ ταὶ ὃ δρισμὸς εἴρηται γνωρίμως. τὸ GF χαὶ πῶς 
ς 


> X 


p 
ἐστι GEelxvucty ἤτοι ἀντὶ τοῦ 


ate γνωρίζειν ( P) ποιεῖ χα 


5 He ΄ λ ο 


΄ 5 . 
ὡς μὲν γὰρ ἐν ἀποδείξει λαμβανόμενον ὃ δείχνυσιν, ὡς δὲ διὰ ἀποῦδεί 


=~ 
Faby 
δ ἢ 
wy 
oQo-= 
ro) 
ory 
s 
< 
Cc 
e 
» 
< 
Φ 
= 


, ἊΝ, =} ~ 
χαὶ συναγόμενον οὐ δείχνυσιν. ἢ πῶς τὸ τί ἐστι δείχνυσι χαὶ πῶς οὔ λέγοι 
> > ates ~ Ap ς 
ἄν. διότι εἶπεν ὁρισμὸν χαλεῖσϑαι χαὶ τὸν λόγον τὸν λέγοντα, “cf σημαίνει τοῦ- 
7) Δ Ce \ > QQ. 7 \ Le >>>? >\ ΜᾺ bp / 
youn’, ὃς (¢ evan. P) δρισμὸς οὐ δείχνυσι τὸ τί ἐστι: GAN οὐδὲ ἄλλος ἢ μόνος 
ws Ἃ ’ὔ’ δ᾽ ων >I 
(ἄλλο ἢ λόγος P) ὃ τῆς ἀποδείξεως ϑέσει διαφέρων. τὸ δὲ χαὶ τίνων ἔστ 
eA 
6 


χαὶ τίνων οὔ σημαίνοι (σημαίνει B) ἂν νῦν τὸ om. B) one 


a 
oq 
a 
ξὶ 
<= 
Ἔ 
ω“ 
= 
(ee os 


(ἁπλῶς P) ἔστι, τῶν δὲ συνϑέτων ov.') 


') Iterantur deinde huius scholii particulae: εἶπε δὲ τοῦτο (τοῦ P) οὕτως. (πῶς Ρ: 
ὡς Β) ὅτι λαμβάνεται ἐν ἀποδείξει, οὐχ ἔστι δ᾽ αὐτοῦ (ἢ Ρ) ὥστε ἀπόδειξιν αὐτοῦ εἶναι, ἢ ὅτι 
τοῦ μὲν ὡς συμπεράσματος ὁρισμὸς ἔστι, τοῦ δὲ ὡς (om. Β) ἀποδείξεως (ἀπόδειξις PB) οὐχ 


= ’ 
ἔστι — in Baroce.: ὅτι λαμβάνεται ἐν ἀποδείξει. οὐχ ἔστι δ᾽ αὐτοῦ. .. ἀποδείξεως (Sic) οὐχ 
ἔστι — in utroque codice: Tév μὲν 780 ἀπὸ (om. Β) τῆς αἰτίας λαμβανομένων, οἱ τῆς ἀπο- 


> Ie > , / \ ~ > ΡΣ i / € , 
δείξεως διαφέρουσι ϑέσει χαὶ τῶν ἀναποδείχτων έσεων τς P), οἷοι οἱ τῶν ἀμέσων ὁρισμοί, 
ὧν ἀπόδειξιν οὐχ οἷόν τε εἶναι. οὐδὲ τῶν χατὰ τὸ εἶδος χαὶ τὴν αἰτίαν. τῶν (τῶν... .. ἔστι 
periit in P) δ᾽ ὡς συμπερασμάτων ὁρισμὸς (Sic) ἔστιν ἀπόδειξις — in Baroce. solo: ὡς μὲν 
γὰρ ἐν ἀποδείξει λαμβανόμενα δείκνυσιν, ὡς δὲ δι᾿ ἀποδείξεως δεικνύμενος οὐ δείχνυσι: τῶν 
4 ἘΞ: - Ψ - ΝΟ i >, 4 ‘ o € ‘ Φ' "ἐφ Ἁ μ᾿ - bal ᾽ 
μὲν ἁπλῶν ἔστι, τῶν δὲ συνθέτων οὐκ ἔστι: ὃ γὰρ ὅρος λόγος ἑνὸς xa ἑνὸς δηλῶν. ἢ odx 
ἔστι τῶν ae ϑέσει, τῶν δ᾽ ἄλλων ἔστι: ὅτι ϑέσει διαφέρει τῆς ἀποδείξεως καὶ ὅτι 
ὃ μὲν δείχνυσι δι᾽ ἀποδείξεως, οὐκ ἔστι δι᾿ ὁρισμοῦ. χαὶ ἔμπαλιν. χαὶ ὅτι ὁρισμὸς ἀποδείξε 
ταὐτὸν τῇ ϑέσει διαφέρει. --- sequitur f.199v (Baroce. ἢ. 2100) ad Arist. ρ. 94623 Θεὲ setae 
ἡ γένεσις οὖν τοῦ μέσου.... ὁρισμῶν τοῦ τί ἦν εἶναι (ed. L. Spengel p. 83,19—23) et Φι- 


XXII SUPPLEMENTUM PRAEFATIONIS 


Scholia ipsa, quibus lemma ᾿Αλεξάνδρου praefixum est, nihil continent, 
quod ab huius aut dicendi aut interpretandi genere alienum sit. neque 
est, cur dubitemus, quin libri qua fide Philoponi et Themistii eadem 
Alexandri quoque nomen servaverint. 

Accedit fragmentum a Torstrikio transeriptum ex cod. Vaticano 1018 
chartaceo forma maxima saeculi XV, qui inde a f. 209 Analyticorum 
Post. I continens post scholia Philoponea exhibet ad Arist. p. 89°10 

᾿Αλεξάνδρου. Ἢ μὲν οὖν ἀγχίνοια εὐστοχία ἐδηλώϑη διὰ τοῦ “ὃ ἰδὼν τὸ μέσον 
διὰ τοῦ αἰτίου᾽. 6 γὰρ τὸ αἴτιον εὑρὼν τοῦ τὸ ὁραϑὲν οὕτως ἔχειν τὸν μέσον ὅρον 
εὕρηχεν (εἴρηχεν V). τῶν ὃὲ παραδειγμάτων τὸ μὲν πρῶτον δι᾿ ἀναγχαίου τοῦ 
μέσου, τὰ δὲ ἐφεξῆς ἔνδοξα χαὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ. ἐπὶ πάντων δὲ αὐτῶν ἣ μὲν 
ὄψις τῶν ἄχρων χαὶ τοῦ συμπεράσματος. ἣ δὲ νόησις τοῦ μέσου, ὃ χαὶ αὐτὸς 
δείχνυσιν ἐπὶ μὲν [οὖν] τοῦ πρώτου παραδείγματος λέγων τὸ λαμπρὸν εἶναι 
ὁ ἃ. τὸ λάμπειν ἀπὸ τοῦ ἡλίου B, σελήνην 7. 

νὴ V) τὸ λάμπειν χαὶ τὸ φωτίζεσϑαι ἀπὸ tod ἡλίου 
πάρχει, ὃ ae noev αὐτός. = δὲ φωτιζομένῳ ἀπὸ τοῦ ἡλίου τὸ ἔχειν πρὸς τοῦτον 
τὸ λαμπρόν: γίνεται ὅτι τῇ σελήνῃ τὸ ἔχειν πρὸς τῷ ἡλίῳ τὸ λαμπρὸν συναγόμενον 


‘ 
¢ \ 


Ὁ , ~ ~ ¢ , > ¢ o 

διὰ μέσου τοῦ ὑπὸ τοῦ ἡλίου φωτίζεσϑαι. od 7 τος: ἐν ἀσχέπτῳ ago 

ἀγχίνοιά ἐστι. διὰ τοῦτο γὰρ ual οὐχ ἀποδειχτιχῶς, εἰ χαὶ συλλογιστιχῶς, ὅτι ex 

τῶν ὑστέρων ἣ εὕρεσις τοῦ προτέρου ἐπὶ τῆς ἀγχινοίας. ex γὰρ τοῦ συμπε- 
= 5 τ Σ Ρ 7 > \ ~ 

ράσματος ὃ μέσος" ἐπὶ ὃὲ τῆς ἀποδείξεως ἀνάπαλιν. ἀναλύσει γὰρ μᾶλλον ἔοιχε 

~ ~ ἮΝ ΄ > 7 

TO TYS a yyivolas ἢ συλλογισμῷ. διαφέρει ὃὲ χαὶ ταύτῃ, ὅτι ἐν ἀσχέπτῳ χρόνῳ. 
΄ 5 ΖἈ > ~ vy ΄ 

6 γὰρ αὐτὸς λόγος ual ἢ αὐτὴ ἀνάλυσις χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων παραδειγμάτων. τὸ 
υὲν γὰρ ἃ ἔσται (ἔστω ὅ) τὸ πλουσίῳ ὀιαλέγεσϑαι, τὸ ὃὲ PB τὸ νοηϑὲν τὸ ὕϑέλειν 
NI , { \ \ .- σἈ Ἁ X\ =e ~ ns / { © / . \ 
δανείσασϑαι, τὸ δὲ Ὑ GOs τις. χατὰ μὲν γὰρ τοῦδε τοῦ δανείσασϑαι ϑέλοντος τὸ 
+ / ΄ sy ΄ Ὑ ἊΣ 

πλουσίῳ διαλέγεσϑαι. ὁμοίως πάλιν χατὰ τούτους: ἔστωσαν οὗτοι μὲν TOY, τὸ δὲ 
ea > NST ΥὟΝ a 5 \ ¢ QZ a \ ΠΩ 7 ΝΣ τὸν - 

ἀλλήλοις εἶναι φίλους τὸ β ἔστω, ὃ ἦν τὸ εὑρεϑέν te χαὶ νοηϑέν: χατὰ δὲ τῶν 


4 


WA ry ΄ \ eg ~ ΕῚ ee EC ao ΟῚ \ = 
ἀλλήλοις φίλων τὸ εἶναι τοῦ αὐτοῦ éyvpous, ὃ ἐστι τὸ ἃ. 


λοπόνου. ὅτι αἱ γενέσεις ἀνάπαλιν... τὰ δὲ τελιχὰ τελευταῖα (Aldin. f. 86v). — f. 200r 
(Baroce. f. 211ν) ad Arist. p. 95239 ζητεῖ εἰ μὴ ἐξ ἀνάγκης ἕπεται... ἑξῆς δείχνυσιν ὅτι 
μηδὲ γεγονός τι γινόμενον συνεχές est Anonymi Aldinae f. 109r; eiusdem est f. 200ν 
(Baroce. f. 213r) ad Arist. p. 95b9 ἐν τοῖς τελευταίοις tod τετάρτου λόγου τῆς φυσιχῆς 
axpodsews... τοῦ τὴν γένεσιν συνείρειν (Aldin. f. 109v). — f. 201. (Baroce. f. 213r) ad 
Arist. p. 96429 τοῦτο παράδειγμα τῶν ἐπὶ πλέον μὲν... ἀλλὰ xal πράγματος χεχοινώνηχε est 
Eustratii (Aldin. f.45v). magnum denique σχόλιον (rubr.), quod explet Paris. f. 205v—207v, 
σχοπὸς τῆς προειρημένης πραγματείας χατὰ μὲν ᾿Αλέξανδρον οὗτος... ὅπερ ψεῦδος: τὸ yap 
ἀληδὲς ἦν οὐ παντί initium est Philoponei in Analyt. Prior. II commentarii (ed. Zanetti 
f. 94r—96r), cui eodem versu continuatur ἔχει σημεῖον, ἐπείπερ ἔχειν ἀνάγκη . - . εἰ δὲ py, 
οὐκ ἔσται ἕν ἑνὸς σημεῖον, qui est exitus Anal. Prior. II (Arist. p. 70>24 — 38). 


ALEXANDRI 
IN ARISTOTELIS 
ANALYTICORUM PRIORUM 
LIBRUM I COMMENTARIUM 


an 
mG 


ἢ a lings 


" ΠΥ VLA ACE th 


᾿ "δ : ᾿ i oF ab me inte Δ 
— ψε νυν nue “ἢ ἡ 
| ΝᾺ ᾿ τ ΕΝ ; “eT, 1 if | try a ΜΙ ih, Ν ¥ | ie eae 


εἶ 


πω... 


eat 
ἼΩΝ 


ΝΠ ων νὴ Nappa eu 


| i ων ᾿ Livi i mine 


i ἢ ὲ i F Ἷ 
" - ἢ i t ΠῚ ly 
; i ’ i ῃ ΠῚ i i 
- ἰ TL fp 1 Wi 
- j ih re iy ) iy | ἣ 
i Ὶ ῃ ". 7 
ἢ 
' ῇ oa 
ἢ i 


’ 
J 
4 
\ ‘ 
. t εἶ 
. . Pr Ve ᾿ i δὰ ἣ 
aN tae ad Wek Ne Pen 
᾿ i ἣ & ὺ ay 
iw) : 
“ὦ 
᾿ Ὁ 


AAEEANAPOY A®POAISIEQS ΕἸΣ TO A TQN APISTOTEAOY2 2: 
ANAAYTIKQN TLPOTEPQN ὙΠΌΜΝΗΜΑ 


Ἡ λογιχή te χαὶ συλλογιστικὴ πραγματεία ἢ νῦν ἣμῖν προχειμένη, ὑφ᾽ 
ἣν ἥ te ἀποδειχτιχὴ χαὶ ἣ διαλεχτική te χαὶ πειραστιχὴ ἔτι te χαὶ ἣ σο- 6 
\ ΄ 4 \ Vv , - χὰ >) ~ \ oA 
5 φιστιχὴ μέϑοδος, ἔστι μὲν ἔργον φιλοσοφίας, χρῶνται δὲ αὐτῇ xat ἄλλαι 
ΜΈΣ - Nees ΟΝ ΌΥ A \ , ~ ᾿ Pia 2 LAWN 
τινὲς ἐπιστῆμαι χαὶ τέχναι, ἀλλὰ παρὰ φιλοσοφίας λαβοῦσαι ταύτης γὰρ 
σ leg i“ Pe \ Ue x δα ~ 
ἥ τε εὕρεσίς ἐότι χαὶ ἣ σύστασις xal 4 πρὸς τὰ χυριώτατα χρῆσις. οὖσα 
δὲ ἔργον αὐτῆς τοῖς μὲν χαὶ μέρος φιλοσοφίας εἶναι δοχεῖ, ot GF οὐ μέρος - 
ἀλλ ὄργανον αὐτῆς φασιν εἶναι. ot μὲν οὖν μέρος αὐτὴν λέγοντες ἠνέ- 10 
10 χϑησαν ἐπὶ τοῦτο, διότι ὥσπερ περὶ τὰ ἄλλα, ἃ ὁμολογεῖται πρὸς ἁπάντων 
’ὔ A ce ld , fe 4 / ΄ὔ As 
μέρη φιλοσοφίας εἶναι, ἢ φιλοσοφία χαταγίνεται ἔργον ποιουμένη τήν τε 
εὕρεσιν αὐτῶν χαὶ τὴν τάξιν te χαὶ σύστασιν, οὕτω δὴ καὶ περὶ τὴν 
πραγματείαν τήνδε. οὖσα δὲ ταύτης ἔργον οὐδετέρου τῶν λοιπῶν τῆς φι- 
λοσοφίας μερῶν μόριόν ἐστιν οὔτε τοῦ ϑεωρητιχοῦ οὔτε τοῦ πραχτιχοῦ᾽ 15 
| 


/ 


15 ἄλλο γὰρ τό te ὑποχείμενον ταύτῃ χἀχείνων ἑχατέρᾳ xat διαφέρουσα 7, 
πρόϑεσις xa? ἑκάστην αὐτῶν, οἷς τε διαφέροντα ἐχεῖνα ἀλλήλων ἀντιδιαι- 
~ b) [4 / \ ¢ / ὮΝ [ὦ ς , 2 / > ΄ 
ρεῖται ἀλλήλοις, τούτοις χαὶ ἢ μέϑοδος αὕτη ξχατέρας ἐχείνων διαφέρουσα 
εὐλόγως ἂν ἀντιδιαιροῖτο αὐτοῖς. χαὶ γὰρ τῷ ὑποχειμένῳ διαφέρει ἐχείνων 
(ἀξιώματα γὰρ χαὶ προτάσεις τὰ ὑποχείμενα ταύτῃ) χαὶ τῷ τέλει χαὶ τῇ 30 
40 προϑέσει. ἣ γὰρ ταύτης πρόϑεσις τὸ διὰ τῆς ποιᾶς τῶν προτάσεων συνϑέ- 


1 Titulus non satis constat; inscripsi ex optimi libri B, qui deficit initio p. 1—13,11, 
tertii capitis titulo et subscriptione: ᾿Αλεξάνδρου ἀφροδισιέως ὑπόμνημα εἰς τὸ περὶ ἀναλύσεως 
συλλογισμῶν ἀριστοτέλους ἀναλυτιχῶν προτέρων πρώτου; ᾿Αλεξάνδρου ᾿Αφροδισιέως ὑπόμνημα εἰς 

Η͂ ἃ pire wh: rey aN ~ > > ! \ ~ ~ ὃ 5 
τὰ πρῶτα ἀναλυτιχά inscribit LM: ᾿Αλεξάνδρου τοῦ ἀφροδισιέως εἰς τὸ τῶν τοῦ Δριστοτέλους 


προτέρων ἀναλυτικῶν πρῶτον ὑπόμνημα ἃ: periit titulus in Καὶ 3 post συλλογιστιχὴ 
3—4 lit. evanuerunt in K; multae quoque aliae lit. in prima huius libri pag. evanuerunt, 
quae est usque ad συμβαίνει τοῖς μέρος (p. 2,22) 4 χαὶ om. a A (ante δια- 
λεχτιχή) L: om. aKM 6 post ἐπιστῆμαι add. te a 8 εἶναι φιλοσοφίας a 

10 περὶ aKM: ἐπὶ L dom. L 12 ante σύστασιν add. τὴν al 15 ταύτης 
LM χἀχείνῳ a éxatépa ἃ: ἕτερα KLM 18 ἀντιδιαιρεῖται om. ἂν a 17 δια- 
φέρουσα a 20 συνθέσεως τῶν προτάσεων a 


Comment. Aristot. I. 1. Alex. in Aual. Priora. 1 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 


bo 


σεως ἐχ τῶν τ 
> , a » 
δειχνύναι, ὃ οὐδε 
e gn \ 4 2 eN 3 ΞΕ. ΄ aa 
Οἱ δὲ μὴ μέρος αὐτὴν GAR ὄργανον φιλοσοφίας εἶναι λέγοντες οὔ pea 
» 3: - tT 4 - mah a. - oe 
αὔταρχες εἶναι πρὸς τὸ μέρος εἶναί τι τέχνης τινὸς ἢ ἐπιστήμης τὸ THY 50 
5 τέχνην ἢ τὴν ἐπιστήμην χαὶ περὶ ἐχεῖνο χαταγίνεσϑαι τὸ μόριον ὁμοίως 
e \ ~ >) ~ 
ὡς χαὶ περὶ ἕχαστον τῶν ἄλλων μερῶν αὐτῆς, περὶ ἃ πραγματεύεται: xpt- 
νεται γὰρ τὸ μέρος οὐχ ἀπὸ τῆς wah αὐτὸ σπουδῆς TE χαὶ πραγματείας 


ιϑεμένων τε χαὶ ὙΠ τ ἐξ ἀνάγχης τι συναγόμενον 2r 


μυ Ὲ 3 , 4 7 
δετέρας ἐχείνων τέλος. 


μόνης. GAR ὅταν προσῇ τούτῳ τὸ χαὶ τὸ τέλος αὐτοῦ χαὶ τὴν σύστασιν 
) Ξ : a 
uy πρὸς ἄλλο τι τῶν, περὶ ἃ χαὶ αὐτὰ ἢ αὐτὴ ἐϊ won πραγματεύεται. 80 
10 τὴν ἀναφορὰν ἔχειν μηδὲ ἐχείνου χάριν ζητεῖσϑαί τε χαὶ συνίστασϑαι. τὸ 
\ Pyne) vy ~ ΄ - eX ak IN 2 we BDI ΄ 
γὰρ ἐπ᾿ ἄλλων τινῶν χρείαν τῶν ὑπὸ τὴν αὐτὴν ἐπιστήμην ἢ τέχνην 
"» 5 ») v Ὗ 5 a ~ a , , Ὧν, 
ὄντων τὴν ἀναφορὰν ἔχον οὔτ᾽ ἂν ἀντιδιαιροῖτο δεόντως ἐχείνοις, ὧν χάριν 
ἐστί τε χαὶ γίνεται, οὔτ᾽ ἂν μέρος ὁμοίως ἐχείνοις εἴη ὄν τούτων τ τὸ 
γὰρ ἐπί τινα τὴν ἀναφορὰν ἔχον χαὶ οὗ τὸ τέλος ὡς τον τὴν ἄλλων 
15 εὕρεσίν te χαὶ σύστασιν συντελοῦν διὰ τοῦτο σπουδάζεται ὄργανον ἐχείνων. 80 
ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν διαφερουσῶν τεχνῶν τὸ τέχνης τινὸς ἔργον ἄλλης τινός 
= " ἘΞ > v ΄ - 
ἐστιν τέχνης ὄργανον τῷ τὴν ἀναφορὰν ἔχειν τὸ τέλος αὐτοῦ πρὸς χρείαν 
~ i“ ΄ \ ~ , τς > Ὑ σ΄ 5 \ \ ~ 
τῶν γινομένων ὑπὸ τῆς τέχνης, ἧς ἐστιν ὄργανον, οὕτως εἰ xat ἐπὶ τῆς 
“5 ~ “ / , , δ , Ὑ wv 
αὐτῆς ἐπ τιστήμης ἢ τέχνης γινόμενα τινα τήνδε τὴν τάξιν ἔχοι πρὸς ἄλληλα, 
~ > v 4 
20 ἔσται τὸ μὲν ὄργανον αὐτῶν τὸ δὲ προηγούμενον ἔργον τε χαὶ μέρος" οὐδὲ 
γὰρ ἢ σφῦρα χαὶ ὃ ἄχμων ὄργανον χωλύεται τῆς χαλχευτιχῇς εἶναι, διότι 40 


εὐ ἐστιν ἔργα ἔτι ὃὲ συμβαίνει τοῖς μέρος αὐτὸ φιλοσοφίας λέγουσι τὸ 
[4 


ἰλοσοφίας μέρος ὄργανον λέγειν εἶναι τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν τε χαὶ τεχνῶν, 
σαι πρὸς τὴν τῶν οἰχείων χατασχευήν τε χαὶ σύστασιν συλλογισμδῖς τε χαὶ 


ῷῃ 


> as ~ ~ ~ 5 ΄ς , Vv 
25 ἀποδείξεσι χρῶνται χρῶνται Ἰὰρ αὐτοῖς, οὐ μὴν ὡς ao otxetots* οὔτε 
(ap τῶν διαφόρων ἐπιστημῶν οἷόν τε ταὐτὸν εἶναι μέρος, οὔτε τις ἐχείνων 
περὶ τὴν σύστασιν αὐτῶν χαὶ τὴν εὕρεσιν πραγματεύεται, ὥστε εἶεν dy 45 
αὐτοῖς ὡς ὀργάνοις χρώμεναι. εἰ δὲ τοῦτο, 2) OMSK ὃὲ act 
τέχνη τε χαὶ ἐπίστημη ἣ πρὸς τὸ οἰκεῖον ep ov popes ἔργῳ χαὶ τέλει ὃν 
80 τινὸς τέχνης τῆς τὸ ἴδιον ἔργον ἐπὶ τὴν ταύτης χρείαν ἀναφερούσης, ὡς 
ς , A) ἊΝ, Aes ΄ 
ἔχε et χαλινοποιητυὶ υὲν πρὸς ἱππιχήν, ναυπηγιχὴ O& πρὸς χυβερνητιχήν, 


‘ 
σ 


εἶεν ἂν χαὶ φιλοσοφίας ἕτεραι τελεώτεραι “at αὐτοὺς ἐπιστῆμαί τε χαὶ 
/ Ύ ΣΕΥ \ pe x9 δ ~ fe \ ΕΑ, 
eta ὧν ὄργανον τὸ ταύτης μέρος: εἰ δὲ μὴ πᾶσαν ἘΠ τὴν λογιχὴν ὅ 
αγμυατείαν τς τὴν ya, τε χαὶ σύστασιν τῶν χατὰ PEO ζητου; 
35 μένων τὴν ἀναφορὰν ἔχειν ἣ τῶν χατ᾽ ἄλλην ἐπιστήμην ἢ τέχνην τινὰ 


Π1 τεϑειμένων L 7 χρίνεσϑαι ἃ: χρίνε ... Καὶ τε om. K 8 τούτου a 9 αὐτὰ 
LM: αὐτὴ a: αὐτὴ an αὐτὸν Καὶ 13 te aK: om. LM ἐκείνοις om. Καὶ 14 οὐ L 
ὡς om. a 15 τούτων Καὶ post ἐχείνων add. ἐστιν a 17 τέχνης ἐστὶ L τῷ 
τὴν - « - ὄργανον om. ἃ 18 εἰ om. KM 19 ἡ KLM: “χαὶ ἃ ἔχοι LM: ἔχει ἃ: 
evan. K 20 αὐτοῦ Καὶ 22 συμβαίνει om. 1, 23 λέγει L εἶναι λέγειν 
collocant aK τε om. ἃ 24 ὅσοι L τε (post συλλογισμοῖς) om. Καὶ 
26 οἷόν τε LM: οἴονται aK 27 τὴν (post περὶ) om. Καὶ 90 τέχνης om. L τῆς 
τὸ ἴδιον ἔργον om. LM 33 τὸ aKM: τὰ (?) L 34 thy om. a 30 ἢ (ante 


τέχνην) KLM: te χαὶ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 3 


ϑεωρουμένων te χαὶ ζητουμένων, ἀλλ᾽ εἶναί τινα ἐν αὐτῇ ϑεωρούμενά τε ὃν 
{2 a ἈΝ 5 / > la ~ Ἀ APS ΄ 
χαὶ ζητούμενα. ἃ πρὸς οὐδέν ἐστι χρήσιμα, πρῶτον μὲν συγχωρήσουσιν 
εὐλόγως ὑπὸ τῶν ἀρχαίων, ot μέχρι τῆς χρείας προήγαγον τὴν λογικὴν 
a bl “ἘῸΝ 3 \ \ f K f τ τὶ >\ \ 2 
πραγματείαν, ὄργανον αὐτὴν ἀλλὰ μὴ μέρος λέγεσθαι. εἶτα δὲ χαὶ xat 10 
5 αὐτοὺς τὸ μὲν χρήσιμον αὐτῆς ἐστιν ὄργανον, τὸ δὲ οὐ χρήσιμον ἔσται μέρος 
ὄν. εἰ δὲ τὸ χρήσιμον βέλτιόν τε χαὶ πλείονος σπουδῆς τε χαὶ πραγμα- 
τείας ἄξιον, καὶ χατ᾽ αὐτοὺς ἔσται τὸ μὲν βέλτιον τῆς λογιχῆς μόριον 
ὄργανον φιλοσοφίας τε χαὶ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν τε χαὶ τεχνῶν, τὸ δὲ 
ἐλάττονος σπουδῆς ἄξιον μέρος. χαίΐτοι τὸ ὄργανον ἐν πᾶσι τοῦ ὡς μέρους 1ὅ 
10 ἔργου δευτέραν χώραν ἔχει. ἔτι εἰ σπουδάζοιτο ὡς γυμνάσιον τῆς διανοίας 
πρὸς τὴν εὕρεσιν τῶν ἐν τοῖς μέρεσι τῆς φιλοσοφίας ζητουμένων, χαὶ οὕτως 
ἂν τὴν τοῦ ὀργάνου χώραν ἔχοι. εἰ δὲ διὰ τὴν τῆς ἐν αὐτοῖς ἀληϑείας 
ἡνῶσιν, μόριον av γίγνοιτο τῆς ϑεωρητιχῆς" ἐχείνης γὰρ ἢ γνῶσις τέλος. 
τί δὲ τὸ χαλὸν ἔχουσα ἣ τῶν ἀχρήστων χατὰ τὴν λογιχὴν μέϑοδον ϑεωρία 
15 σπουδῆς ἂν ἀξιοῖτο ὡς. οὖσα τῆς φιλοσοφίας μέρος; τὰ γὰρ σπουδῆς 20 

9 , ͵ Nie 929) oy \ 5 > \ y lod 2 (re) 
ἀξιούμενα δεόντως 7 ἐπ᾽ ἄλλα τινὰ τὴν ἀναφορὰν ἔχει, ἅ ἐστι Or αὑτὰ 
αἵρετά, ἣ ἐν αὑτοῖς ἔχει τὸ τῆς σπουδῆς ἄξιον. οὐ yap ἣ παντὸς χαὶ ἢ 

~ ’ - ,ὔ by 7 Vv ~ » 5 ~ 5 > 
TOD τυχόντος Ἰνῶσις φιλοσοφίας ἀξία (ἔνια γοῦν ἄμεινον ἀγνοεῖσϑαι), ἀλλ 
e = Ae \ ΄ a yf 2 - . ΞΕ ΩΣ apn ape 
ἣ τῶν ϑείων te χαὶ τιμίων, ταῦτα δέ ἐστιν, ὧν ἢ φύσις δημιουργὸς τέχνη 

ς ΄ \ \ ~ \ se > ~ tt SLOT ¢ a~ e v = 
20 τις οὖσα Dela τὸ yap ϑεωρεῖν καὶ ax’ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος δῆλον ὡς ἔστι 2% 
περὶ τὴν τῶν ϑείων ὄψιν τε χαὶ γνῶσιν: σημαίνει γὰρ τὸ ὁρᾶν τὰ ϑεῖα. 

Ν \ \ X i ΄ ΄ s\ >, ἘΠ fe ELON 
διὸ χαὶ τὴν ϑεωρητιχὴν φιλοσοφίαν ἐπιστήμην φαμὲν εἶναι Detwy τε χαὶ 
τῶν φύσει γινομένων χαὶ συνεστώτων. ἣ γὰρ τῶν τοιούτων γνῶσις δι᾿ 
αὑτὴν σπουδῆς ἀξία. ἔνϑα δὲ τὰ ϑεωρούμενα μήτε ἐπ᾽ ἄλλα τὴν ava- 

25 φορὰν ἔχει μήτε ἐν αὑτοῖς τερπνόν τι xal τίμιον, ἣ τούτων γνῶσις οὖσα 
παντάπασι περιττὴ οὐδ᾽ ἂν οἰχεία φιλοσοφίας εἴη οὖσα ματαιοπονία τις" 80 
παντὸς γὰρ μᾶλλον οἰχεῖον φιλοσόφου τὸ μηδὲν εἰχῇ ὡσπεροῦν μὴ πράττειν 

oO Ὁ \ ~ > > ies. 3 σ » , ~ ded \ \ 
οὕτως δὲ μηδὲ ϑεωρεῖν, GAN ἔχειν ὅρον duotws τῇ πράξει χαὶ τὴν ϑεω- 
ρίαν. 00 γὰρ ὅμοια τὰ χατὰ γεωμετρίαν, ὡς οἴονταί te χαὶ παραβάλλουσι, 

Ἐ τς ΕΙΣ απ Boe era ππ ale y τρ. δΣ, τε τη, TG 

80 τῷ τῆς διαλεχτιχῆς ἀχρήστῳ μέρει" πρῶτον μὲν γὰρ οὐδὲ γεωμετρία τῆς 
fe > > 
χυρίως λεγομένης φιλοσοφίας μέρος, ὥς φασιν αὐτοί᾽ ἔπειτα dE ἀστρολογία 3 
μόριόν πως οὖσα τῆς γεωμετρίας περὶ ϑείων τε χαὶ φυσιχῶν οὐσιῶν 


a 

1 te om. L 3 μέχρι (y in τ corr. man. rec.) προήγαγον τὶ χρείας M: τῆς om. ἃ 

4 χαὶ om. a 6 ef δὲ ... πλείονος om. LM πράγματος M 8 te post φιλο- 
σοφίας om. a τεχνῶν τε xal ἐπιστημῶν a 10 ἔχει χώραν L post εἰ add. 
μὲν ἃ 11 τὴν om. ἃ 12 τῆς M (corr.?): τοῖς KL: om. a 13 γένοιτο a τῆς 
om. L 15 yap om. LM 16 ἔχειν L (ante ἃ et ante τὸ) αὐτὰ libri 

17 αὐτοῖς libri ante παντὸς add. τοῦ a 18 γοῦν KLM: οὖν ἃ 19 ἡ (ante τῶν) 
aKM: 7 L te om. L ταῦτα aLM: τοιαῦτα Καὶ ἔσται ἃ 20 post δῆλον 
add. ἐστιν a 22 διότι L 24 αὐτὴν KLM post ἄλλα add. τινὰ a 25 μη- 
δὲ L τερπνόν a: περιττόν KLM 26 olxetas L 27 φιλοσόφου L: φιλο- 
σοφία aKM 28 οὕτω L δὲ KLM: δὴ a μηδὲ seripsi: μήτε libri 

ἀλλὰ M ὅμοιον 1, τῇ ϑεωρίᾳ ἃ 29 οἴονταί τε χαὶ ΔΚΜ: οἷόν te L 91 χυ- 
ρίας aKL post δὲ add. χαὶ ἣ a 32 πως om. L ante ϑείων add. τῶν L 


1# 


4 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 


~ 


> ς \ \ \ [4 Υ͵ 
ποιεῖται τὴν ϑεωρίαν, ὧν ἣ Ἰνῶσις ἐν αὑτῇ τὸ χαλὸν χαὶ τίμιον ἔχει. ὃν 
πρὸς δὲ τούτοις πάμπολλά ἐσΐτι τῶν ἀπὸ (Bate etotas πρὸς φιλοσοφίαν 
- f 
χρήσιμα, δι’ ἃ εἰκότως σπουδάζεται" τό te γὰρ μὴ περὶ αἰσϑητῶν μόνων 
τὸν λόγον ποιεῖσϑαι ἀλλὰ περὶ τῶν ἐχπεπτωχότων τε τὴν αἴσϑησιν καὶ 
- ~ \ , a i v ς > , i“ 
5 νοητῶν χρησιμώτατον τῇ χατὰ φιλοσοφίαν ϑεωρίᾳ, εἴ ye at ἀσώματοί τε 40 
\ > ae ἡ ~ ΄ ~ ~ e 4 
χαὶ νοηταὶ οὐσίαι πρῶταί τε nat Byatt τῶν atothyt@y, ὧν ὃ φιλόσοφος 
5 


ϑεωρητιχός. ἔτι ἢ γεωμετρία ἐκ νέων προσεϑίζει περὶ γραμμῶν καὶ ἐπι- 


‘ 

dwy χαὶ στερεῶν ἰδίᾳ τὰ ἐχάστου διδάσχουσα τὸν λόγον ποιεῖσϑαι, ὧν 
οὐδέν ἐστιν αἰσϑητόν" τό τε (γὰρ) ποτ ἀπ᾿ ἀλλήλων τῷ λόγῳ δύνασϑαι 

Ἁ ΌΝ > , ~ 4 ¢ 7 A 
τὰ διαφέροντα μὲν ἀλλήλων xat οὐσίαν τῇ μέντοι ὑποστάσει τε χαὶ 4 
ὑπάρξε: τ δυνάμενα 0}: ἀλλήλων εἶναι ἀναγκαιότατον πρὸς τὴν φιλό- 
αὗται δέ εἰσιν ὃ: 


10 


σοφον ϑεωρίαν" τάς τε γὰρ ἀρχὰς τ 
ὅλη τε χαὶ εἶδος. οὕτως λαμβάνει. ἀχώριστα yap τῇ ὑποστάσει ταῦτα 
> os \ > 2 ΄ Δ: > ase. > YG) ἘΞ ΤΑ >) \ \ 
ἀλλήλων χαὶ οὐ δυνάμενα ϑάτερον αὐτῶν εἶναι χωρὶς ϑατέρου. ἀλλὰ xat 
5 τὰς τῶν νοητῶν διαφορὰς χαὶ τὸν ἀριϑμὸν τῶν γενῶν, οἷς πάντα τὰ ὄντα 
ὑποτάσσεται, διὰ τοῦ τῷ λόγῳ χωρίζειν τὰ συγχεχύμενα ποιεῖται, ἐπεὶ τά ὕ 
τε ἐννέα γένη ἐν ὑποχειμένῃ τῇ οὐσίᾳ ἐστὶ χαὶ οὐ δύναται χωρὶς δ τ, 


ὑποστῆναι. χαὶ πρὸς τούτῳ δὴ οὕτως ἀναγχαία ἦν ἣ γεωμετρία καὶ 
χρήσιμος; ἐϑίζουσα χωρὶς μὲν ὯΝ γραμμῆς λέγειν ὡς φύσεώς τινος οὔσης 


a. : > ΄- \ ~ + XOX Ve ry 
20 xa? αὑτήν, χωρὶς δὲ περὶ ἐπιπέδου xat στερεοῦ, ὧν οὐδὲν ἔξω τοῦ φυ- 
σιχοῦ σώματος οἷόν τε ΠΣ ὩΣ ἔτι 6& συλλογισμοῖς τε χαὶ ἀποδείξεσι 


΄ 


\ A ~ / 5 ~ Q_/P pe / / ΝΥ >) ~ 
πρὸς τὰς THY προχειμένων αὐτῇ δείξεις χρωμένη προσεϑίζει χαὶ ἐν τοῖς 10 


χατὰ φιλοσοφίαν μὴ ταῖς μυϑώδεσι φλυαρίαις ἐπαχολουϑοῦντας πιστεύειν 
περὶ τῶν προχειμένων ἀλλ᾽ ἀποδείξεις αὐτῶν ἀπαιτεῖν χαὶ μόνα ἡγεῖσθαι 
2 a τὰ ἐξ αὑτῶν γνώριμα ἢ δι’ ἀποδείξεως τεϑέντα. χαὶ ἀναλογίαις δὲ 


\ 


a πιστο 
Ἁ ~ \ ~ / DT sk a) “» . \ \ 
t συμμετρίαις YENTAL πρὸς Tas τῶν οἰχείων δείξεις >» OF TOY πολλὰ χαὶ 


χαὶ 
τῶν χατὰ φιλοσοφίαν δείκνυται, ὧν οὐδὲν οἷόν τε παρὰ τῆς ἀχρήστου δια- 15 
λεχτιχῆς συντελοῦν εἰς pos λαβεῖν. διὸ χαὶ ὡς παντάπασιν ἄχρηστός 
ττὴ διχαίως ἂν τῆς φιλοσόφου ϑεωρίας ἐξορίζοιτο. 
>) » \ δὲ v Ψ l4 4 id a , a \ 
30 Οὐχ ἐπεὶ δὲ ὄργανον xat οὐ μέρος φιλοσοφίας ἢ ἀναλυτιχή, διὰ 
τοῦτο ἐλάττονός ἐστιν ἡμῖν σπουδῆς ἀξία. ἣ γὰρ σπουδὴ τῶν ὀργάνων τῇ 
τῶν γινομένων ἢ δειχνυμένων δι’ αὐτῶν ἀξίᾳ χρίνεται. πλείστου δὲ τὰ 
χατὰ φιλοσοφίαν ὄντα ἄξια δι’ ἀποδείξεως δείκνυται: τά τε γὰρ ἄλλα τὰ 20 


~ 
L 


Φ 
ς 
a 
2 
x 
5, 
a 
o 
ao 2 
a 


S 
a 


g 


2 ae Ve Ne δ \ ~ Ὑ h Cc ΠῚ ΄ \ 
ἐν oul A060 (a TAGYS Asta OTOveTS χαὶ πρὸ τῶν ἄλλων Ἢ ὕεώρια TE χαι 


1 αὐτῇ libri 2 ante γεωμετρίας add. τῆς ἃ Ὁ. post περὶ add. τῶν a μό- 
νον ΔΚΙ, 5 αἱ om. L 6 te om. aL 7 ἔτι ΔΚΜ: ἔστιν L προσερεϑίζει ἃ 

8 ante ἰδίᾳ add. χαὶ ἃ τὸν λόγον διδάσχουσα 1, 9 γὰρ ἃ: om. KLM 10 xat’ 
LM: xata τὴν aK τῇ μέντοι aKM: τὰ μὲν τῇ L 11 ἀναγκαιότερον ἃ 12 ϑεωρίαν 
superser. K φύσεων L 14 δυνάμενον M itemque sed corr. L αὐτῷ a 

17 ὑποχειμένῳ a ἐστὶ LM: εἰσὶ aK od δύνανται LM: ἀδύνατα ak 18 ἀναγκαῖα. οὕ- 
τως ἃ 19 ἐχϑίζουσα L 20 ἑαυτήν L 22 χειμένων ἃΚ προσερεϑίζει ἃ 23 ταῖς 
om. ἃ 24 αὐτὸν L 25 αὐτῶν libri τεϑέντων L 26 πολλαὶ a 28 ἄχρη- 
στόν L 29 τῆς aKL: τοῦ (Ὁ) M 90 ὄργανον δὲ a 31 ἐστιν om. aK post 


qty add. ἔσται a 32 πλείστων, ut videtur, Καὶ 34 post πάσης add. πλείστης a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 5 


γνῶσις τῆς ἀληϑείας- οἰχειοτάτη τε γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ἢ ἀλήϑεια χαὶ 3r 
μέγιστον ἀγαϑόν. χαὶ ὅτι μὲν οἰχειοτάτη, δῆλον 2x τοῦ ὥσπερ τῶν ἄλλων 
ζῴων ἑἕχάστῳ ἐστί τι οἰχεῖόν te χαὶ χατὰ φύσιν, τῷ μὲν τὸ τρέχειν. τῷ 
δὲ τὸ ἵπτασϑαι, τῷ δὲ τὸ ϑηρᾶν, ἄλλῳ δὲ τὸ φυλάττειν, τῷ δὲ τὸ ἀχϑο- 2 
5 φορεῖν χαὶ ἄλλῳ ἄλλο, οὕτως χαὶ τῷ ἀνθρώπῳ οἰχεῖόν τε χαὶ χατὰ φύσιν 
εἶναι ἐπιστήμην τε χαὶ ϑεωρίαν- “πάντες γὰρ ἀνϑρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέ- 
ἴονται φύσει", οὗ μεῖον τό τε τῶν αἰσϑήσεων ταύτας προτιμᾶν, aft 
πλείονος αὐτοῖς γνώσεώς εἰσιν αἴτιαι, χαὶ τὸ εὐθὺς ex νέων φιληχόους τε 
xat φιλομύϑους εἶναι. τὰ γὰρ παιδία σπουδάζει ἘΠ τὴν τῶν μύϑων 
10 ἀχρόασιν. xattor μηδὲν ἄλλο ΤῊ ἣν νῶσιν αὐτῶν ἐχ τῶν μύϑων 30 
( στερα αὐτῶν τῇ σπουδῇ τῇ περὶ 
τὴν τῶν μύϑων ἀχρόασιν, ὡς οὔσης χατὰ φύσιν τοῖς ἀνθρώποις τῆς 
στήμης τε χαὶ γνώσεως. ἔτι δὲ ἐχ τοῦ aaa τοῦ pre γνώσει μάλιστα τε 


4 
15 ἀρετῶν χαὶ τῶν xav αὐτὰς πον ἔστιν ἴχνη τινὰ Engel χαὶ ἐν τοῖς 35 
ὧν ἀνδρείας μετέχειν δοχεῖ, τὰ OE σωφροσύνης. 


Ξ 
> 
[ἴω 
= 
(=) 
- 
"Δ 
ξΞ 
° 
- 
vay 
TaN 
a 
R 
Ἔ 
ω“ 
cs 
-2 
R 
[Ὁ] 
R 
c 
ξ 
< 
2 
δ) 
oOo 


τὰ δὲ διχαιοσύνης. ἤδη δέ τινα sain χαὶ φρόνιμα εἶναι προσυπείληπται, τὰ 


ὃέ τινα SEL lates ὡς ἔνεστι μαϑεῖν éx τῆς Περὶ ζῴων ἱστορίας ᾿Αριστο- 

τέλει γεγραμμένης ἐν βιβλίοις πλείοσιν), ἀληϑείας δὲ χαὶ τοῦ ϑεωρητιχοῦ νοῦ 
20 παντάπασιν ἄγευστα τυγχάνει. ἀλλὰ ual μέγιστον τῶν ἀνθρωπίνων ἄγαϑῶν 40 

is / Ἐ0 9 ΄ \ ’ \ 5 ~ om c ~ ΄ ax 

ἢ ϑεωρία: “᾿ἀλήϑεια yap πάντων μὲν ἀγαθῶν ὕϑεοῖς ἡγεῖται, πάντων δὲ 

ἀνθρώποις". εἰ γάρ τι δεῖ περὶ τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἀποφαίνεσϑαι, οὐχ ἄλλην 


. 


τινὰ τοῖς ϑεοῖς ἐνέργειαν Safe παρὰ ταύτην ὑποληπτέον" τὸ γὰρ χατά 
οὺς ἐνεργεῖν λέγειν οὐδαμῶς ὁμολογούμενον, 


Ξ 
— 
7 
00 


τινα τῶν ἄλλων ἀρετῶν αὐτο 
y \ *¢ ᾿ Ons) \ 
25 εἴγε περὶ πάϑη μὲν at ἀρεταὶ τ 
ζουσαι, ἀπαϑὲς δὲ τὸ ϑεῖον. ἔτι ὃὲ af μὲν ἡϑιχαὶ ἀρεταὶ μετὰ προαιρέ- 4 
σεως" ἐδείχϑησαν γὰρ ππ οὖσαι προαιρετιχαί" ἀλλὰ μὴν ἢ προαίρεσις 


τῶν οὖσαι μετρητιχαὶ χαὶ ταῦτα ῥυϑμί- 


ὄρεξίς ἐστι βουλεὺ τιχή, ἢ ὃὲ βουλὴ περὶ τῶν βουλευτῶν, βουλευόμεϑα δὲ 3v 

περὶ τῶν ἐφ᾽ ἡμῖν ἀδήλων δέ, πῶς ἀποβήσεται" περὶ δὲ τῶν χατὰ τὰς 
80 ἐπιστήμας οὐδεὶς βουλεύεται. εἰ τοίνυν μηδὲν ἐν τοῖς ϑεοῖς τῶν ὕπ᾽ ad 

γινομένων ἄδηλον, πῶς ἀποβήσεται, οὐδ᾽ ἂν βουλευτόν τι ἐν αὐτοῖς εἴη" ε 


a. 


μὴ τοῦτο, οὐδὲ βουλή, εἰ δὲ uy βουλή, οὐδὲ προαίρεσις, εἰ δὲ μὴ προαίρεσις. 


1 7 (ante γνῶσις) om. ἃ olzetotaty te aK: οἰχειότατον LM 2 οἰχειότατον M 

3 ἑχάστῳ Cowy L 4 ἵππασϑαι Καὶ ἄλλω KLM: τῷ ἃ 5 post οὕτως add. 
δὲ a 6 “πάντες ... φύσει] Metaphys.I1 p. 980222 7 αἰσϑητῶν Καὶ ὃ ad- 
τῆς ἃ τὸ aKM: τῶν L νέου ἃ 10 post ἀχρόασιν add. ὡς οὔσης χατὰ φύσιν τοῖς 
ἀνθρώποις τῆς γνώσεως (12.13) a itemque om. τῆς γνώσεως K αὐτῶν om. L 13 τοῦ 
(post τῇ) LM: τῆς a: om. Κα τε (post μάλιστα) aKM: δὲ L 14 φανερωτάτη L 
ἄλλων LM: ἀλόγων ak 16 ἀνδρείας αὐτῶν aK 17 τὰ δὲ δικαιοσύνης om. LM 
προσυπείληπται a: προείληπται KLM 18 ἐλεύϑερα ἃ ἔνεστι KLM: ἔστι ἃ Περὶ 
ζ. 1.7 11 Ρ. 488 12 54. 19 γεγραμμένοις a 21 “᾿ἀλήϑεια .. . ἀνϑρώποις᾽᾽] Plat. leg. 8 
p- 1908 post μὲν add. τῶν M 23 ὑπάρχειν om. a 24 post ὁμολογούμενον 
add. αὐτοὺς L 27 yap om. L 29 ἄδηλον a περὶ δὲ ... ἀποβήσεται (31) 
om. ἃ 91 πῶς ἀποβήσεται om. LM βουλευτέον δ εἴη aKM: εἶναι L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 


οὖν ϑεοῖς συνεχής te ual ἀδιάλειπτος ἣ ὃν 
ἀνθρώποις συνεχῶς μὲν οὐχ οἷόν τε χατ᾽ 


" 


ὃ 


Aa 
4s St 


ra \ \ ΄ ΄ > ΄ 
ai χατὰ τὸν βίον περιστάσεις, αἷς συγχεχλή- 
- ΄ 3, > X > A hor Cle Ee! » 
τῶν τιμιωτέρων OD μὴν ἀλλὰ ἐφ᾽ ὅσον οἷος 


\ ~ \ 
αὐτὴν ἐνεργεῖν" πολλαὶ γὰ 
\ 


ρωνται, al ἀπάγουσαι αὐτοὺς 


τέ ἐστιν, ἀναχύψας ἀπὸ τῶν παϑῶν τε καὶ τῶν ἀνθρωπίνων περιστάσεων 


χατὰ τὴν ϑείαν τε χαὶ διχαίως χαλουμένην ϑεωρίαν ἐνεργεῖ ὁρῶν τὰ τιμιώ- 


τατα. ὅταν δὴ χατὰ ταύτην τὴν δύναμιν τῆς ψυχῆς ἐνεργῇ ὁμοίας ἐνερ- 


γείας ἐνεργῶν ϑεοῖς, ὁμοιοῖτ᾽ ἂν αὐτοῖς. εἰ δὴ τὸ Be ὁμοιοῦσϑαι 10 
>? 
ὃ 


μέγιστον ἀγαϑὸν ἀνθρώπῳ, τοῦτο δ᾽ αὐτῷ διὰ ϑεωρίας te χαὶ τῆς τἀλη- 


΄ > 


10 Bods γνώσεως περιγίνεται, ἢ GE τἀληϑοῦς γνῶσις Ge’ ἀποδείξεως, διχαίως 


- 


‘ 
5 , > ~ Φ τ ΕΝ > ΄ 
ἂν πλείστης τιμῆς ἀξιοῖτο χαὶ σπουδῆς, διὰ δ᾽ αὐτὴν xat ἢ συλλογιστιχή, 


ν ~e 
ι ye 


ἢ ἀπόδειξις συλλογισμός τις. 


Τοῦτό τοι χαὶ πρῶτον συλλογισμῶν ὁ ᾿Αριστοτέλης πρὸ τοῦ περὶ 


ἣ ἐπιγραφὴ [Περὶ προτέρων 


3 A \ > lA , 
$, τί Gott συλλογισμός, χαὶ ex τίνων σύγχειται, 


΄ 
7 0 
ἀποδείξεως λέγειν πραγματεύεται ἐν τούτοις, οἷς 


A= 


ἀναλυτιχῶν. διδάσχων 


χαὶ πόσα σχήματά ἐστι συλλογιστιχά, χαὶ τίνες αὐτῶν διαφοραί: τύπῳ 


~ ΄ > > v > - > 
τινι χοινῷ τὰ σχήματα Zorxev, ἐν οἷς ἔστιν ἐναρμόσαντα ὕλην εἶδός τι 


γα 0 
‘ 


> te δὲν > ha ~ . ΄ oy 
ἀναυάξασϑαι ταὐτὸν ἐπὶ ταῖς διαφόροις ὕλαις" 
~ > ~ > > 

τῶν αὐτῶν ἣ διαφορὰ od χατὰ τὸ εἶδος γίνεται 
΄ ΄ “5 \ \ \ os rae aA 2 ead pe \ 
Cougvors ἀλλὰ χατὰ τὴν ὕλην, οὕτω δὴ χαὶ ἐπὶ 


ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν τύπων 
χαὶ τὸ σχῆμα τοῖς ἐναρμο- 
τῶν σχημάτων τῶν συλλο- 


σ 


[ 


ἕχαστον σχῆμα συζυγίαι. χαὶ τίνες 
τούτων εἰσὶ συλλογιστιχαὶ χαὶ τίνες ἀσυλλόγιστοι, χαὶ τίνες διαφοραὶ τῶν 


~ ΄ > ΄ ΄, Ω᾽ 
γιστικῶν. λέγει GE χαί, πόσαι xav 


xa 
55 - \ 5. ΖΕ , \ SF Nees > Q 7 ΄ a\ 
συλλογισμῶν xal. αὐτόϑεν γνώριμοι xat οὐ δεόμενοι ἀποδείξεως. τίνες δὲ 25 


ἔχαστον σχῆμα συλλογισμῶν πρὸς ἀλλήλους, χαὶ τίνες μὲν τέλειοι τῶν 


> eS \ > > ‘> \ ΄ ~ 5 s YW X\ +. 
ἄτελεις χαὶ οὐχ AVATOOELATOL, XAL πόϑεν τοις ἀτελέσιν ειρηται TO εἰναι 


ne 
σι 


συλλογισμοῖς. λέγει δὲ ἐν αὐτοῖς χαὶ περὶ εὑρέσεως προτάσεων, πῶς ἄν 


- 
ς 


o- 


εὑρίσχοιμεν προτάσεις πρὸς τὸ xa ἕχαστον σχῆμα τῶν οἰχείων εὐπορεῖν 


συλλογισμῶν. λέγει OF χαὶ περὶ ἀναλύσεως συλλογισμῶν χαὶ χαϑόλου, ὅσα 


τῆς συλλογιστιχῇς ἐστιν ἴδια πραγματείας. περὶ τούτων εἰπὼν ἐν τοῖς δύο 


Προτέ 


POTS 


30 ξ 
ταῦϑα οὐ 


ροις ἀναλυτιχοῖς μετὰ ταῦτα τὸν περὶ ἀποδείξεως, περὶ ἧς ἐν- 
ποοτίϑεται. ποιήσεται λόγον ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις ‘Yorgpors ἀνα- 
i ᾽ i i 


λυτιχοῖς, ἃ χαὶ αὐτά ἐστι δύο. διὰ τοῦτο χαὶ ἐπιγράφει [Ipdtepa μὲν 


-- 


> 5 \ \ \ + ~ uy AY \ \ » Ὁ ,» > ἊΝ 
ἀναλυτιχὰ τὰ περὶ συλλογισμῶν, Yotepa 6& τὰ περὶ ἀποδείξεως, ἐπειδγ 


~~ 


‘Pp , ΄ ‘ \ 
δείξεως φύσει: μεμαϑήχαμεν γὰρ χαὶ ἐν 


\ > he τ \ 
μη αντιστρεφοντα χατα 3d 


πρότερος ὃ συλλογισμὸς ἀπο τῇ 
.» r ΄ σ > ~ 
35 ταῖς Κατηγορίαις, ὅτι ἐστὶ πρότερα τῇ φύσει τὰ 


4 αὐτὰς ἃ δὲ 1, 
9 αὐτὸ Καὶ 
evan. M) γνώσεως KM: τῆς ἀληϑαῦς γνώσεως L: 
τιμῆς ἃ 13 tot om..LM 
18 post ταὐτὸν add. yap a 


2 συνεχῶς μὲν om. a δὴ aKM: 

διὰ om. L 

Ἱνώσεως τῆς ἀληϑοῦς a 11 ἀξιῷτο 
14 ἡ ἐπιγραφὴ aKM: γράφει L 


21 εὑρίσχωμεν πρότασιν ἃ 


ἐνεργεῖ Καὶ 
8 ante ϑεοῖς add. τοῖς a τῆς τἀληυοῦς (τ paene 
συλλογισμοῦ ἃ 


24 αὐτόϑι Καὶ ἀπορεῖν 


L (et M?) 29 δύο τοῖς KM: δυσὶ a: om. L 30 ἐνταῦϑα οὐ KLM: ἐνθάδε a 
31 ποιῆσαι 1, γραφομένοις L: ἐπιγεγραμμένοις a 92 ἐπιγράφεται ἃ 
33 ἐπεὶ L 34 ante ἀποδείξεως add. τῆς a μεϑεστήχαμεν L 35 Κατηγορίαις] 


ce. 7 p. 7615 sq. τῇ aK: tov LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium τ 


σ 


\ ge > ΄ > Ps > ~ 3 ~ ταῦ ἢ 
τὴν τοῦ εἶναι ἀχολουϑίαν ἐχείνοις, οἷς τεϑεῖσιν αὐτὰ ἕπεται. τοιαῦτα ὃέ ὃν 
ἐστι χαὶ τὰ γένη: πᾶν γὰρ γένος ἑχάστου τῶν ὑπ᾽ αὐτὸ εἰδῶν πρότερον 
τῇ φύσει" τῷ μὲν γὰρ εἴδει τεϑέντι πάντως ἀνάγχη τὸ γένος ἕπεσϑαι, 
μηχέτι OF τῷ γένει τὸ εἶδος. ὁμοίως δὲ ἔχει χαὶ τὰ εἴδη πρὸς TH, ὧν 
> Wo ὦ 4 \ \ ΒᾺΝ, 2 ’ ΄ δι ΨΥ, A ΄ ‘ 

5 ἐστιν εἴδη πρότερα yap χαὶ αὐτὰ ἐχείνων. οὕτω d& Eyer χαὶ ὃ συλλο- 
γισμὸς πρὸς ἀπόδειξιν: ἀποδείξεως μὲν γὰρ οὔσης πάντως ἔστι χαὶ συλ- 40 
λογισμός: ἣ γὰρ ἀπόδειξις συλλογισμός τις" συλλογισμοῦ δὲ ὄντος οὐ πάντως 
ἔστιν ἀπόδειξις διὰ τὸ συλλογισμὸν εἶναι χαὶ διαλεχτιχόν τινα χαὶ σοφιστι- 
χόν. ἐπεὶ τοίνυν πρότερον μὲν συλλογισμός, ὕστερον δὲ ἀπόδειξις, εἰχότως, 

5 te xX , \ ~ 4 \ ’, ~ ~ ,ὔ 

10 ἐν οἷς μὲν βιβλίοις περὶ τοῦ προτέρου τὸν λόγον ποιεῖται, ταῦτα Πρότερα 
ἐπέγραψεν, ἐν οἷς δὲ περὶ τοῦ ὑστέρου, ταῦτα Ὕστερα. ᾿Αναλυτιχὰ δέ, 45 
σ ε \ ΄ > ΄ > ~ ε ΄, =a 5 νον ον 
ὅτι ἢ παντὸς συνϑέτου εἰς τά, ἐξ ὧν 7 σύνϑεσις αὐτῶν, ἀναγωγὴ ἀνάλυσις 
χαλεῖται. ἀντεστραμμένως γὰρ 7 ἀνάλυσις ἔχει τῇ συνϑέσει. 7 μὲν γὰρ 
σύνϑεσις | ἀπὸ τῶν ἀρχῶν ὁδός ἐστιν ἐπὶ τὰ ἐχ τῶν ἀρχῶν, 7 δὲ ἀνάλυσις 4τ 

15 ἐπάνοδός ἐστιν ἀπὸ τοῦ τέλους ἐπὶ τὰς ἀρχάς" οἵ τε γὰρ γεωμέτραι ava- 
λύειν λέγονται, ὅταν ἀπὸ τοῦ συμπεράσματος ἀρξάμενοι χατὰ τὴν τάξιν 
τῶν εἰς τὴν τοῦ συμπεράσματος δεῖξιν ληφϑέντων ἐπὶ τὰς ἀρχὰς χαὶ τὸ 
πρόβλημα ἀνίωσιν. ἀλλὰ χαὶ ὃ τὰ σύνϑετα σώματα ἀνάγων εἰς τά, ἁπλᾶ ὅ 
σώματα ἀναλύσει χρῆται χαὶ ὁ τῶν ἁπλῶν ἕχαστον εἰς τά, ἐξ ὧν αὐτοῖς 

\ > a > \ “ \ > > ΄ 5345. ΟΝ γος \ ΄ > \ 

20 τὸ εἶναι, ὅπερ ἐστὶν ὕλη χαὶ εἶδος, ἀναλύει. GAA χαὶ ὃ τὸν λόγον εἰς τὰ 
μέρη τοῦ λόγου διαιρῶν χαὶ ὁ τὰ μέρη τοῦ λόγου εἰς τὰς συλλαβὰς χαὶ 
ὃ ταύτας εἰς τὰ στοιχεῖα ἀναλύει. ἀναλύειν GE ἰδίως λέγονται χαὶ οἱ τοὺς᾿ 
συνϑέτους συλλογισμοὺς ἀναλύοντες εἰς τοὺς ἁπλοῦς. ἀλλὰ χαὶ οἱ τοὺς 
ἁπλοῦς εἰς τὰς προτάσεις, ἐξ ὧν αὐτοῖς τὸ εἶναι. ἀλλὰ χαὶ τὸ τοὺς ἀτελεῖς 10 

\ > \ ΄ >) , > , ~ 5] \ \ \ 

25 συλλογισμοὺς εἰς τοὺς τελείους ἀνάγειν ἀναλύειν χαλεῖται. ἀλλὰ χαὶ τὴν 
τῶν τιϑεμένων συλλογισμῶν εἰς τὰ οἰχεῖα σχήματα ἀναγωγὴν ἀνάλυσιν 
λέγουσι. χαὶ χατὰ τοῦτο τὸ σημαινόμενον τῆς ἀναλύσεως μάλιστα ᾽Ανα- 
λυτιχὰ χαὶ ταῦτα ἐπιγέγραπται: ὑπογράφει γάρ τινα ἡμῖν μέϑοδον ἐπὶ τέλει 
τοῦ πρώτου. δι’ ἧς τοῦτο ποιεῖν δυνησόμεϑα. ἀλλὰ χαὶ πῶς τὴν τῶν 15 

80 ἁπλῶν συλλογισμῶν εἰς τὰς οἰχείας προτάσεις, ἐξ ὧν αὐτοῖς τὸ εἶναι χαὶ 
αὐτῶν, ἀναγωγὴν ποιεῖν δυνησόμεϑα. εὑρήσομεν δέ τινα αὐτῶν λέγοντα, 
χαὶ πῶς οἱ σύνϑετοι συλλογισμοὶ γίνονται ἐχ τῶν ἁπλῶν. χαὶ πῶς αὐτοὺς 
εἰς ἐχείνους ἀνάξομεν. ἐν οἷς μὲν οὖν περὶ τῆς τῶν συλλογισμῶν ἀναλύ- 


1 ἀχολούϑησιν a 2 ἕχαστον L 3 τῷ bis a om. γὰρ et avayxn 5 ἐστι 
γένη L 6 ἔσται a zat om. ak 7 post ἀπόδειξις add. καὶ L 12 ἡ post 
ὅτι om. Καὶ εἰς aKM: εἴη 1, 135 yap (ante ἡ) aKM: δὲ L 14 ἐστιν om. L 
15 post ἐστιν add. ἐπὶ tas ἀρχὰς aK ἐπὶ τὰς ἀρχάς om. a (non om. K) 11 τῶν 
aLM: τὴν K 18 ὁ ta aKM: ta ὅσα L συνϑέντα a ἀνάγων σώματα L 

20 ante εἶδος add. τὸ L 22 τὰ om. Καὶ 24 τὰς om. K 25 χαλεῖται KLM: 
λέγεται a ‘26 ἀναγωγὴν εἰς τὰ olxeta σχήματα a 21 λέγεται K pr. ante 
χαὶ add. ὅϑεν a σημεῖον L μάλιστα τῆς ἀναλύσεως M 31 ἀναγωγὴν 
ποιεῖν ΔΚΜ: ἀναγαγεῖν L τινα αὐτῶν KLM: ποὺ αὐτὸν ἃ 32 χαὶ πῶς aKM: 


ὅτι 1, 


8 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I Prooemium 


σεως πεπραγμάτευται, ταῦτα ᾿Αναλυτιχὰ Πρότερα, ἐν οἷς δὲ περὶ τῆς τῶν 4: 

ἀποδείξεων, ᾿Αναλυτιχὰ μὲν χαὶ αὐτά, Ὕστερα 62 ἐπιγράφει. THs 20 
"Ov δὲ πρὸς διδασχαλίαν PU τὸ δεῖν τῶν ὑπ θησοβενον τὸν 
σχοπὸν χαὶ τὴν πρόϑεσιν λέγειν (οἱ γὰρ εἰδότες, ἐπὶ τί τῶν λεγομένων 
5 ἕχαστον τὴν ἀναφορὰν ἔχει, ῥᾷον μανϑάνουσι τῶν οὐχ εἰδότων παραπλησία 


γὰρ τῶν οὕτως μανθανόντων 4 διαφορὰ τοῖς ὁδὸν βαδίζουσι τὴν αὐτήν, 
ὧν οἱ μὲν ἴσασι τὸ πέρας τῆς ὁδοῦ, ae ἀφιχέσϑαι δεῖ, of ὃὲ ἀγνοοῦσιν" % 
χαὶ γὰρ ῥᾷόν τε Baal ovat χαὶ χωρὶς χαμάτου 


5 / c Ἁ >. ad 
ἐχείνων of μὲν εἰδότε 
ὃ προχείμενον. οἵ 


ς 
ἀνύουσι τ δ᾽ ἀγνοοῦντες χάμνουσι μᾶλλον ἐν πᾶσι γὰρ 


10 ἥ ἀγνωσία ἀπειρία τινὶ gore), τοῦτο δὴ οὕτως ὃν etsy ἔν τε ταῖς 
ἄλλαις πραγματείαις ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἴωϑε ποιεῖν καὶ δὴ καὶ ἐνταῦϑα" 
3 > > ~ , ΄ ᾿", ἴα \ 
γὰρ ἐν ἀρχῇ λέγει, τί ποτέ ἐστι τὸ προχείμενον αὐτῷ, χαὶ ταχέως 80 


o 
τὶ 
Ξ- 
- 
x 
R 
ἴω 
o7 
a. 
“TH 
oO 
R 
> 
On 
i 
My 
-G 
[ΟἹ 
ny 


v ~ , >] 
is ἔχεται τῶν ἀγόντων ἐπὶ τὰ προχείμενα. 
> > ~ ἊΝ 
χαὶ γὰρ χαὶ ἀρχή ἐστιν ὥσπερ ἐν τοῖς γινομένοις τὸ οὗ ἕνεχεν οὕτως χαὶ 
- > ΄ ΄ ~ 3) ¥. 
15 ἐν τοῖς λεγομένοις" τὸ γὰρ οὗ χάριν τινὰ λέγεται, τοῦτ᾽ ἔστιν ὁ σχοπός, 
"» ~ ’ , 5 5 ἃ ~ 
αἴτιον τῶν ἐχείνου χάριν λεγομένων. εἰ δὲ ἀρχή, ὡς ἀπὸ ἀρχῆς ἐντεῦϑεν 


ἄρχεσϑαι χρή. ἔσται ὃὲ χαὶ πρὸς τὴν χρίσιν συντελῶν τοῖς τε fe 


~ 


τοῖς υανϑαάνουσιν. ὧν ἀχούουσι. γνωριζόμενος ὃ σχοπός. 8 


~ / 
τῶν λεγομένων xat ἱ 


ἅμα δὲ ἡμᾶς διὰ τοῦ τὴν πρόϑεσιν ταύτην εἰπεῖν εἶναι τῆς περὶ τῶν συλ- 
90 λογισμῶν πραγματείας τὸ περὶ ἀποδείξεως εἰπεῖν διδάσχει, ὅτι προηγούμενον 
ἔργον τῆς συλλογιστιχῇς πάσης μεϑόδου χρὴ τὸν περὶ ἀποδείξεως ἡγεῖσϑαι 
λόγον: χαὶ γὰρ ἣ περὶ τὰ ἄλλα εἴδη τοῦ συλλογισμοῦ πραγματεία τῷ φι- 


Ἁ 


΄ ΄σ 
λοσόφῳ γίνεται, xa ὅσον χαὶ τὸ 


Ἁ Ἁ ~ 91 6 σ \ >) ~ Ὁ ~ 
ἀπόδειξιν χαὶ τὴν TOV ἀληθοῦς ὑὈρεσιν᾽ O TE YAN Sy τοις διαλεχτιχοῖς 


25 γυμνασάμενος συλλογισμοῖς χαὶ πιϑανὸν χαὶ τὸ παραχείμενον ταἀληϑεῖ 
> 


Ἁ 
τὸ 
συνορᾶν δυνάμενος ῥᾷον τὸ ἀληϑὲς εὑρίσχει οὐχ bal led rag ὑπὸ τῆς 


΄ A ~ ~ ~ 5 > Ἃ in id 
δυοιότητος τοῦ πιϑανοῦ τῆς πρὸς τἀληϑές, GAN εἰδὼς αὐτοῦ τὴν διαφοράν, 
(1 des ΡΣ AE De ein aes ΝΣ a as Care. ΝΕ fat 
6 τε τοὺς σοφιστιχοὺς λόγους εἰδώς, ὅπως γίνονται, δύναιτ᾽ ἂν τὸ ψεῦδος 


φυλάττεσθαι’ 4 δὲ τούτου φυγὴ πλεῖστα πρὸς τὴν τἀληϑοῦς εὕρεσιν 4 
30 συνεργεῖ. παραπλήσιον δὲ ual ἐν τοῖς Ἠϑιχοῖς πεποίηχε τῷ ἐνταῦϑα- χαὶ 
eee 


‘ \ cCe X rt. Pe ν᾿ 2) 
yao ἐχεῖ προΞξιπὼν “ἢ μὲν οὖν μέϑοδος τούτων ἐφίεται | πολιτική τις οὖσα᾽᾿ Av 


\ ΕΣ, \ 1Q "- \ ~ ~ > , 
χαὶ εἰπὼν ἘΠῚ πρόϑεσιν εἶναι αὑτῷ περὶ πολιτείας ual τῆς πολιτιχῆς δυνά- 


ψεως μετὰ δέχα βιβλία περὶ ἐχείνης ποιεῖται τὸν λόγον, ὡς ὄντος ἀναγχαίου 


1 τῆς om. a 2 ante ᾿Αναλυτιχὰ add. ταῦτα μὲν K, ταῦτα δὲ a αὐτά aKM: 
ταῦτα L 3 ὃν KLM: ἕν ἃ πρὸ διδασκαλίας a δεῖν] conicio ἀεὶ 5 post 
ἕχαστον add. thy πρόϑεσιν καὶ a 8 βαδίζουσί τε L 12 λέγεται aK 13 διὰ Bpa- 
χέως a 14 χαὶ (post γὰρ) om. aL γενομένοις a 16 ὡς om. KM 17 ἔστι 
aL τε om. L 19 τῆς ΔΚΜ: χαὶ L post περὶ add. τῆς L τῶν OM. ἃ 

23 τὸ KLM: τὸν ἃ πρὸς om. L 25 περιχείμενον a τἀληϑεῖ MK corr.: τἀληϑῆ 
aLK pr. 26 δυνάμενος om. L τἀληϑὲς a ante οὐχ add. zat L 

28 δύναντ᾽ L 29 τοῦ ἀληϑοῦς L 30 δὲ zal ΔΚΜ: δὴ 1, 91 πρόοει- 
πὼν)] Eth. Nic. I 1 p. 1094611 ἢ aKM: et L 32 αὐτῷ libri 90. περι- 


ποιεῖται L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24410. 11] 9 


πρῶτον εἰπεῖν περὶ τῶν ἡϑῶν τῶν ἀνθρωπίνων, ὁποῖά twa χρὴ εἶναι dv 
ταῦτα τῶν συμπληρωσόντων τὴν πόλιν᾽ ταῦτα γὰρ πρῶτα πόλεως μέρη. ὅ 


Ρ. 24210 IIp@tov εἰπεῖν περὶ τί xat τίνος ἐστιν ἣ σχέψις, ὅτι 
περὶ ἀπόδειξιν χαὶ ἐπιστήμην ἀποδειχτιχήν. 


5 Εἶπε μὲν διὰ βραχέων, τίς ἣ πρόϑεσις χαὶ τίς ὃ σχοπὸς πάσης τῆς 
ἀναλυτιχῆς ἐπιστήμης. προσϑεὶς ὃὲ τό τε περὶ τί, ὅπερ ἐστὶν αἰτια- 


hale πτώσεως Ten χαὶ τὸ τίνος Ὑγενιχ ms τοῦ σους ov, τὴν 10 


ἀπόδοσιν ἐποιήσατο χατὰ αἰτιατιχὴν πτῶσιν, μόνον εἰπὼν περὶ ἀπόδειξιν 
χαὶ ἐπιστήμην, Fury χαταλιπὼν τὸ μετασχηματίσαι χαὶ εἰς γενιχὴν 
10 πτῶσιν τὰ εἰρημένα. γράφεται (δὲ) ἔν τισιν οὐ διὰ τοῦ V, ἀλλὰ διὰ τοῦ 
σ See ἢ: ἀποδειχτιχῇῆς" xat εἴη dv οὕτως ἐχούσης τῆς γραφῆς 
πρὸς ἑχάτερον τῶν προτεϑέντων eres, πρὸς wey τὸ περὶ τί διὰ 15 
τοῦ περὶ ἀπόδειξιν, πρὸς δὲ τὸ τίνος διὰ τοῦ ἐπιστήμ 
δειχτιχῇῆς. δύναται δ᾽, ἂν ἢ διὰ τοῦ σ γεγραμμένον ἐπιστήμης ἀπ 
15 δειχτιχῆς, τὰ προειρημένα, τὸ περὶ τί χαὶ τίνος, μὴ εἰρῆῇσϑαι περὶ 
τοῦ ὑποχειμένου eee ἀλλὰ τὸ ia ἕτερον τὸ περὶ τί περὶ τοῦ 
ὑποχειμένου (τὰ γὰρ τί Sa 20) δὲ τίνος περὶ a 


τὸ ὑποχείμενον ἕξεως. ὡς εἶναι περὶ μὲν τ τὴν 
ρούσης δὲ ταύτην τῆς ἀποδειχτιχῇς ἐπιστήμης. χαὶ εἴη ἂν ἐπὶ, ἑχάτερο 


πόδειξιν. ϑεω- 20 


< 


20 τῶν προτεϑέντων οἰχείως οὕτως ἀπηντηχώς. ἔστι δὲ H μὲν ἀπόδειξις συλ- 
λογισμὸς ἀποδειχτιχός, ἐπιστήμη δὲ ἀποδειχτιχὴ ἕξις, ἀφ᾽ ἧς οἷόν τέ ἐστιν 
ἀποδειχτιχῶς συλλογίζεσϑαι" τὸ γὰρ περὶ ἀποδείξεως εἰπεῖν ἐπιστήμης ἐστὶν 
ἀποδειχτιχῆς χαὶ τοῦ ταύτην ἔχοντος. 


ε 


p-24a11 Εἶτα διορίσαι, τί ἐστι πρότασις. 25 


>] \ b) ~ X 5 \ \ 5 ~ 
25 Emel ἀναγχαῖος μὲν εἰς tov περὶ ἀποδείξεως λόγον 6 περὶ συλλογισμοῦ, 


ἄπο 
φϑαάνομεν εἰρηχότες, ὃ δὲ συλλογισμὸς Ex προτάσεων σύγχειται, at δὲ 
4 


΄ Yeh σ΄ Cad Deva \ = SEN ~ \ 
προτάσεις ἐξ ὅρων, elxotws περὶ τούτων λέγει πρὸ τοῦ περὶ συλλογισμοῦ 
λέγειν, ἐξ ὧν τῷ πολλύν εὸ εἶναι" οὐδὲ ὃν 


νομάτων οἷόν τε 


ΝΖ >> q a 


εἰδέναι τῷ μὴ εἰδότι περὶ συλλαβῶν χαὶ στοιχείων. ust? ἃ περὶ συλλο- 30 


\ 


30 γισμοῦ προτίϑεται εἰπεῖν ἐνδειχνύμενος ἡμῖν, ὅτι διὰ τοῦτον χαὶ τὸν περ 


mr ff 


ἐχείνων πεποίηται λόγον. ὥσπερ χαὶ tov περὶ συλλογισμοῦ διὰ τὸν περ 


2 συμπληρούντων a πρῶτα om. L ante πόλεως add. τῆς a 4 ἀπο- 
δείξεως a ἐπιστήμης ἀποδειχτικῇς a et Ar. 6 te om. a 9 post ἐπιστήμην 
add. ἀποδειχτιχήν a 10 δὲ a: om. KLM τον K: oblit. L 13 ante ἐπι- 
στήμης add. περὶ K 14 δύναται KM: δύνανται L: δύναιτο a δὲ L 7 KM: 
εἶναι L: καὶ a γεγραμμένου add. tod a 16 ἀμφοτέροις a 17 πᾶν KLM: 
περὶ a 19 ταύτης KLM 20 ἀπήντα L ἡ μὲν KLM: ἡμῖν a 21 λέ- 
ξαι ἃ 29 ὃ ἃ 30 χαὶ om. L 3l ποιεῖται aK post πεποίηται add. 


τὸν L συλλογισμῶν ak 


10 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24411. 16] 


είξεως. τίνες δέ εἰσι τέλειοι συλλογισμοὶ χαὶ τίνες ἀτελεῖς, αὐτὸς ἄν 

προϊὼν ποιήσεται γνώριμον. χαὶ τὸ ἐν ὅλῳ δὲ εἶναι χαὶ τὸ ἐν μηδενί 
(τοῦτο γάρ ἐστι σημαινόμενον ὑπὸ τοῦ ἢ μὴ εἶναι), ὅτι ταὐτά ἐστι τὸ 8 
μὲν τῷ χατὰ παντός, τὸ δὲ τῷ χατὰ μηδενός. τὸ δὲ χατὰ παντὸς 

5 χαὶ χατὰ υηδενὸς σημαίνει τὴν χαϑόλου χατάφασιν xat τὴν χαϑόλου ἀπό- 
φασιν. ὡς προϊὼν γνώριμον ποιήσει. ἐπεὶ δὲ χρήσεται ἐν τῇ τῶν συλ- 
λογισμῶν ἀποδόσει χαὶ τῶν συζυγιῶν ὅλως τῶν ἐν τοῖς σχήμασι τῷ ἐν 
ὅλῳ εἶναι ἄλλο τι ἄλλῳ τινὶ χαὶ τῷ ἐν μηδενί, διὰ τοῦτο προλέγει περὶ 
αὐτῶν. 


΄ \ τ > \ ΄ \ ” > 
10. p. 24416 Πρότασις μὲν οὖν ἐστὶ λόγος χαταφατιχὸς ἢ ATO- 40 
ΟῚ Ἁ , ἜΣ = > Nat ~” Q / a” 5 
φατιχὸς τινὸς χατά τινος" οὗτος δὲ 7 χαϑόλου 7 ἐν 
μέρει ἢ ἀδιόριστος. 


- 


Εἴη μὲν dv λόγος τῆς προτάσεως χἀχεῖνος, ὃν τῆς ἀποφάνσεως 
ἀπέδωχεν ἐν τῷ τὰ ἑρμηνείας: λόγος γάρ, “ἐν ᾧ τὸ ἀληϑεύειν ἢ 
ὃ 


“ ΄ "» \ > bined \ ΄ ὍΡΟΥ \ 
15 ψεύδεσϑαι ὑπάρχει. οὐ μὴν ἀλλὰ xat ἰδίως τὴν πρότασιν ὁρίζεται" χαὶ 
γὰρ εἰ ταὐτὸν χατὰ τὸ ὑποχείμενον πρύτασίς τε χαὶ panied ἀλλὰ τῷ 45 


λόγῳ γε διαφέρει. χαϑόσον μὲν γὰρ 7 ἀληϑής ἐστιν ἢ ψευδής, ἀπόφανσίς 
14 ad ca σὴ 139 


ἐστι. χαϑόσον δὲ χαταφατιχῶς 7 ἀποφατιχῶς λέγεται, πρότασις, 7 ὁ μὲν dr 
ἀποφαντιχὸς λόγος ἐν τῷ ἀληϑὴς ἢ ψευδὴς εἶναι ἁπλῶς τὸ εἶναι ἔχει, 7 

20 δὲ πρότασις ἤδη ἐν τῷ πως ἔχειν ταῦτα. διὸ ai μὴ ὁμοίως ἔχουσαι 
αὐτὰ λόγοι μὲν οἱ αὐτοί, προτάσεις δὲ οὐχ αἱ αὐταί. 7 μὲν γὰρ λέγουσα 


΄ Vv ~ ὟΝ 
πρότασις, ὅτι ἢ διχαιοσύνη ἀγαϑόν, ὁμοίως ἔχει τῇ λεγούσῃ, ὅτι ἣ ἀδιχία 
χαχόν, ἀληϑεῖς δὲ ἄμφω χαὶ καταφάσεις, προτάσεις δὲ οὐχ αἱ αὐταί, εἴ 


1ε διαφέρουσιν ἐν αὐταῖς οἵ te ὑποχείμενοι χαὶ οἱ χατηγορούμενοι. ἀλλὰ 
tf 


bo 
on 


χαὶ ἢ χατάφασις χα 
εἰσὶ λόγοι ot αὐτοί, τ οτάσεις δὲ οὐχ αἱ αὐταί, εἴ γε διάφορον τὸ ποιὸν 
τῆς ἀποφάνσεως ἐν adta ΐ ν οὐχ αἱ αὐταί, ἀποφάνσεις 


9 
>. ΄ » i > ~ ai \ ~ ΄ X ΄ \ ie . , 
OF αἱ αὗται. OOXEL OE ATO τῶν ὑπὸ τὴν πρότασιν THY προτᾶσιν δρίζεσϑαι. 


Ud δι Vv 4 > \ “ΜΡ . ~ \ c , σ Cov >? ~ 
τούτου δὲ αἴτιον" ἐπεὶ. εἶπεν ἐν τῷ [Περὶ ἑρμηνείας, Ott catty εἷς πρῶτος 5 
80 λόγος ἀποφαντιχὸς χατάφασις, εἶτα ἀπόφασις᾽᾽, ἐν οἷς δὲ τάξις ἐστὶ χαὶ 


͵ 
δὲ ὕστερον τῶν ὑποτεταγμένων, ὡς ἐν τῷ ὑστέρῳ 
ἐν τούτοις τὸ χοινῶς αὐτῶν. χατηγορούμενον οὐχ 


2 ante προϊὼν add. περὶ τούτων L ποιεῖται alk 3 ὑπὸ τοῦ om. LM; an ὑπὸ de- 
lendum? (ef. 7,27 et 12,1) ante 7 add. εἶναι a 4 τὸ δὲ... μηδενὸς Om. a 5 ante 
χαϑόλου add. τοῦ Καὶ 7 ἀποδόσει M: ἀποδώσει ΚΙ, ἐν (ante ὅλῳ) om. L 

8 τῷ aKM: τὸ L 13 ἀποφάσεως anobédwxey L 14 [Περὶ ἑρμηνείας] ec. 4 
Ρ. 1743 15 ἀλλὰ χαὶ KLM: ἀλλ᾽ a 17 ye KLM: te a: δὲ temptabat Prantl Ge- 
schichte der Logik im Abendlande 1 p. 352,20 18 post δὲ add. ἡ L AATAPATLAOS 
aKL ἢ ἀποφατιχὸς al: om. Καὶ 91 ἡ μὲν γὰρ λέγουσα ... ἀποφάνσεις δὲ αἱ αὐταί 
(27. 28) om. aK yap om. M 23 δὲ (ante ἄμφω) M: nar L 29 [epi ἑρμ.] 
e.5 p. 1728 πρῶτος post ἀποφαντικὸς transpon. L 30 εἶτα ἀπόφασις om. 


KLM Slo 1, 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 34 416] ΤΠ 


ὡς γέ ὑτᾶ yonettar’ ἐν γὰρ τοῖς γένεσι τὰ εἴδη τὰ προσεχῆ ὅτ 
ὡς γένος αὐτῶν χατηγορεῖται" ἐν γὰρ τοῖς γένεσι τὰ εἴδη προσεχῆ; 

ϑ =! > ~ 9 ΄ \ > \ X wy ἃ > > ~ oN ἋΣ 
αὐτοῖς ἀντιδιαιρεῖται ἀλλήλοις, χαὶ οὐ τὸ μὲν πρῶτόν ἐστιν αὐτῶν τὸ ὃ 

[ὦ 5} \ ΄ > ΄ c , +7 2 7, »» \ 
ὕστερον: ἐπεὶ τοίνυν οὐ γένος ἣ πρότασις οὐδέ ἐστι φύσις τις ἄλλη παρὰ 10 
τά. ὧν χατηγορεῖται, χαὶ ἐν οἷς αὐτῇ τὸ εἶναι, ὡς ἐπὶ τῶν γενῶν ἐστι, 

5 διὰ τοῦτο Ex τῆς χαταφάσεως: χαὶ τῆς ἀποφάσεως, ὧν χατηγορεῖται, ἐδή- 
λωσεν αὐτήν. χαὶ γὰρ τὸ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας εἰρημένον ἴσον ἐστὶ τούτῳ 
τὸ “ἔστιν οὖν ἁπλῇ ἀπόφανσις φωνὴ σημαντιχὴ περὶ τοῦ ἐν τν τι ji 
μὴ ὑπάρχειν. ἀλλὰ χαὶ τὸ “᾿ἀποφάνσεως τὸ ἕτερον ΠΟΡΟΕ ἕν xa ἑνός", 15 
ὡς ἐν τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτιχοῖς λέγει, ἴσον τούτοις, ᾧ ὅρῳ οὐχέτι προσέ- 

10 ϑηχε τὸ χατὰ τὸ ποιὸν ἣ τοὺς χρόνους, ὅτὶ ἐν τῇ ἀντιφάσει ταῦτα συνεί- 
ληπται" εἰσὶ γὰρ χατὰ ταῦτα χαὶ at ἀντιφάσεις. ὅμοιον τούτοις χαὶ τὸ 
“λόγος ἀποφαντικός τινος περί τινος. εἰ μὴ ἄρα οὗτος χοινότερος, ὅτι ἐν 

~ Xv , Vv , 5 , c xX 
αὐτῷ οὔπω συμπαρείληπται οὔτε ἣ χατάφασις οὔτε ἢ ἀπόφασις. ὡς δὲ 
πολλαχῶς λεγομένης τῆς προτάσεως ἔοιχε χαὶ Θεόφραστος ἐν τῷ [Περὶ 20 

15 χαταφάσεως φρονεῖν. αὐτὴν γοῦν οὐχ ὁρίζεται, ἀλλὰ χατάφασιν χαὶ ἀπό- 
φασιν. 

Εἰσὶ δὲ οὗτοι οἱ ὅροι προτάσεως οὐ πάσης ἀλλὰ τῆς ἁπλῆς τε χαὶ 
ποθ χατηγοριχῆς Mico Lae τι χατά τινος ἔχειν χαὶ τὸ χαϑόλου 7 
ἐν μέρει 7 ἀδιόριστον ἴδια ταύτης" ἣ γὰρ ὑποϑετιχὴ οὐχ ἐν τῷ τι χατά 

a 5 2 - eye 95 

20 τινος λέγεσϑαι ἀλλ᾽ ἐν attics ἢ μάχῃ τὸ ἀληϑὲς ἣ τὸ Ψεῦδος ἔχει. 2 


ἔστι δὲ οὐδὲ τῆς διαλεχτιχῇῆς ὃ ἀποδεδομένος δρισμός (ἐχείνη γὰρ ἐν 
ἐρωτήσει), ἀλλὰ μόνης τῆς συλλογιστικῇῆς. τὸ δὲ [τὶ] χατά τινος χαὶ ἐπ 


τῆς ἀποφάσεως εἶπεν, ἐπεὶ χαὶ ἐν τῇ ἀποφάσει ὑποχείμενός τις ὅρος ἐστ 
χαὶ χατηγορούμενος᾽ τὸ γὰρ χατά τινος νῦν οὐ τοῦ χαταφατιχοῦ δηλω- 
25 τιχόν ἐστιν ἀλλὰ τοῦ χατηγορουμένου, ὃ χατηγορεῖται i χαταφατιχῶς ἣ 
ἀποφατιχῶς. ἐν μέντοι τῷ [Περὶ cane ριζόμενος τὴν χατάφασιν χαὶ 30 
ἀπόφασιν τῷ χατἄ τινος ἐπὶ τῆς χαταφάσεως ἐχρήσατο" ἐπὶ δὲ τῆς ἀπο- 
φάσεως οὐχέτι τῷ χατά τινος, ἀλλὰ τῷ ἀπό τινος εἰπὼν αὐτὴν ἀπό- 
ς 


a7 


> 5) 5" δ 
ἀπό τινος. δύο ὃὲ ὄντων, οἷς ἢ χατηγοριχὴ πρότασις 


iY 


oO, 


φανσιν εἶναι “tivo 
¢ ile ~ \ \ 4 4 > ~ ~ , 
30 ὁρίζεται (ποιῷ γὰρ xat ποσῷ), ἀ αἀυφότερα Be ἐν τῷ τῆς προτάσεως 
\ 


‘ 
, 


λόγῳ, τὸ μὲν ποιὸν διὰ τοῦ εἰπεῖν Nei) αὐτὴν εἶναι χαταφατιχὸν ἢ ἀπο- 35 


\ “ > \ 


φατιχόν (αὕτη γὰρ προτάσεων πρώτη καὶ χοινὴ ποιότης), τὸ δὲ ποσὸν διὰ 


> \ 


τοῦ εἰπεῖν οὗτος δὲ ἢ χαϑόλου ἣ ἐν μέρει ἢ ἀδιόριστος, ὧν χαὶ 


1 τὰ προσεχῆ αὐτοῖς KLM: ἐπίσης ἃ 2 δὲ aK 3 ἡ πρότασις οὐ γένος οὐδὲ φύσις 
ἐστί ἃ 5 τῆς (post καὶ) om 1, χατηγορεῖ L 6 Περὶ épp.] ὁ. 5 p. 17.4.22 
οὖν] δὲ ἡ μὲν Ar. εἰ ὑπάρχει τι ἢ μὴ ὑπάρχει aK 9 Ὑστέρ. ἀναλ.] 12 
p. 248 10 τὸ (post χατὰ) om. a ποσὸν ak 11 post γὰρ add. xat aK, 
χατὰ τὸ ποιὸν χαὶ τοὺς χρόνους LM zat (ante at) om.a 12 ἀποφατιχὸς Κα 

15 οὖν ἃ 11 ἁπλῶς ἃ χαὶ χαλουμένης aM: καὶ χατηγορουμένης expet. K 18 χατη- 
γοριχῆς καλουμένης L 20 τὸ (post 7) om. aK 21 ἀποδιδόμενος a 22 τὶ de- 
levi ἐπὶ KLM: τὸ a 23 ἐστιν ὅρος L 24 χαὶ om. Κα post yap add. 
τι ἃ 26 Περὶ ἑρμ.] ο. 5 p. 17426 zat secripsi: 7 libri 29 ἀπόφασιν 
ak 30 παρέλαβον a 91 διὰ τοῦ KM: διὰ τὸ L: δι᾿ αὐτοῦ a ante χαταῷφ. 


add. 7 L 32 διὰ τὸ L 33 ὧν om. a 


12 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24216. 22] 


nad X 2 ΄ \ 4 5 \ , aX \ 3 ~ >] ~ \ 

νῦν μὲν ἐχτίϑεται τὰ σημαινόμενα, Ext πλέον δὲ περὶ αὐτῶν ἐν τῷ [Περὶ ὅτ 
σ 

ἑρμηνείας εἴρηχε. σημειωτέον δέ. ὅτι οὐχ ὁμοίως ἐν τε τούτοις χαὶ ἐν 


- - > an ΄ 
τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτιχοῖς ἀποδίδωσι τὸ χαϑόλου. 


Ρ. 324199 Διαφέρει δὲ ἣ ἀποδειχτιχὴ πρότασις τῆς διαλεχτιχῆς, 40 
5 Ott ἣ μὲν ἀποδειχτιχὴ λῆψις Vatépov μορίου τῆς avtt- 
φάσεώς ἐστιν. 


Εἰπὼν τὸν χοινὸν λόγον τῆς προτάσεως προστίϑησι χαὶ τὰς διαφορᾶς, 
> a , 5 , fed 5 a X \ ba Ἂ , oOo 
αἷς διαφέρουσιν ἀλλήλων ἥ τε ἀποδειχτιχὴ χαὶ ἢ διαλεχτιχή. ἅμα μὲν 
ειἰχνύς, ὅτι ἐν ταύταις ἐστὶν 6 χοινός te χαὶ ἀποδεδομένος λόγος τῆς 


[Ὁ] 


~ ¢ » 


10 προτάσεως χαὶ οὐ χατὰ τοῦτό ἐστιν αὐταῖς ἣ διαφορά" ἐν πάσαις γὰρ ταῖς 45 
΄ - 5 ~ ΄ QS _y 5 > ~ 
προτάσεσι ταῖς συλλογιστιχαῖς ὃ ἀποδεδομένος λόγος: οὐ μὴν χαὶ ἐν τῇ 

χείνη πρότασις, ἀλλὰ τὸ ὅλον διαλεχτιχὴ ὃν 


Φ 
- 
ἊΣ 

» 

-2 
Q 

oO 
Qr 
τῇ 
»»-- 
ee 
wy 
(ἢν 


ἐρωτήσει" 
, oO Ce J εν»; ~ ~ e 4 \ , [4 
πρότασις. Gua δὲ χαὶ ἐπεὶ ἐν τοῖς Τοπιχοῖς δριζόμενος τὴν πρότασιν λόγον 
ἀποδέδωχεν αὐτῆς, ὅτι ἐστὶ πρότασις διαλεχτικὴ ἐρώτησις ἔνδοξος, ἵνα μή 
c , ~ / , 5 ~ "κα , \ 5 ~¢ 
15 τις ὑπολάβῃ τῆς χαϑόλου προτάσεως ἐχεῖνον εἶναι λόγον, χαὶ ἐνταῦϑα 
διαστέλλεται χαὶ τῶν προτάσεων τὰς διαφορὰς δηλοῖ δειχνύς, ὅτι τῆς χοινῶς 
λεγομένης προτάσεως τῆς πρὸς τὸ χοινῶς συλλογίσασϑαι λαμβανομένης ὁ ὅ 
ἀποδεδομένος νῦν λόγος ἐστὶν ἀλλ᾽ οὐχ 6 ἐν τοῖς Τοπιχοῖς εἰρημένος " ἐχεῖνος 
γὰρ διαλεχτιχῆς ἐστι προτάσεως λόγος xat ταύτης οὐδέπω συλλογιστιχῆς. 
20 χατὰ γὰρ τὰς διαφορὰς τῶν συλλογισμῶν διαφοραὶ χαὶ προτάσεών εἰσιν, 


Ἁ 


ὄντος τινὸς χοινοῦ προτάσεως λόγου ὡσπεροῦν χαὶ συλλογισμοῦ. ἐπὶ πλέον 
μὲν οὖν περὶ τῆς ἀποδειχτιχῆς προτάσεως, τίνι τῶν ἄλλων διαφέρει, ἐν τοῖς 10 
ΡΣ ῈΣ . ee , We Nea ee φῦ Ai Aes 
Yotépors ἀναλυτιχοῖς διαλαμβάνει" χαὶ yap τῇ ὕλῃ διαφέρει αὐτῶν (ἀλη- 
ϑὴς γὰρ χαὶ προτέρα χαὶ γνώριμος χαὶ ἀναγχαία) χαὶ τῇ χρήσει τε χαὶ τῇ 
25 λήψει, ὅτι μὴ ἐρωτᾷ ὃ ἀποδειχνύς. νῦν δὲ ἐνδείχνυται αὐτῆς τὴν πρὸς 
τὴν διαλεχτιχὴν πρότασιν διαφορὰν ἀπὸ τοῦ τρόπου τῆς λήψεως πρῶτον, 
ὅτι μὴ ἐν ἐρωτήσει χεῖται ἢ ἀποδειχτιχὴ μηδὲ δι᾿ ἐρωτήσεως λαμβάνεται. 15 
ὃ μὲν γὰρ ἐρωτῶν τὴν ἀντίφασιν ὡς παρεσχευασμένος παντὶ τῷ ὑποχειμένῳ 
ὑπὸ τοῦ ἀποχρινομένου ἐνστῆναι χαὶ ἀνελεῖν αὐτὸ διὰ τοῦ ἐσομένου ὑπ᾽ 


» 


80 αὐτοῦ συλλογισμοῦ, δι᾿ ὧν ἐχεῖνος ἀποχρινόμενος δίδωσιν, οὕτως ἐρωτᾷ. 
~ as >} ¢ a \ ξ΄ 2F ὉΠ Ν᾿ ‘a ΩῚ ~ 
τοιοῦτος δέ ἐστιν ὁ διαλεχτιχὸς 6 ἐξ ἐνδόξων συλλογιζόμενος" εὐπορῆσαι 

\ > ΣΦ.) ἢ \ \ \ > ἐν a Le X 5 > \ > 
yap οἷόν te ἐνδόξων χαὶ πρὸς τὰ ἀντιχείμενα.. ὃ δὲ ἀποδειχνὺς οὐχ bx 

΄ ~ «τ > ay 5 \ ras \ 3 la 5 ΄ 
πάντων τῶν δοϑέντων ἀποδείξει: οὐ γὰρ οἷόν τε τὰ ἀντιχείμενα ἀλλήλοις 20 
> ~ < f 5» 5 ~ τ ξ΄ ΕΣ i / 5) \ Ὁ.) c ~ ΄ 
ἀληθῆ εἶναι. οὐχ ἐρωτᾷ οὖν 6 ἀποδειχνύς, ἀλλὰ Tap ἑαυτοῦ λαμβάνει" 


9. ‘Yor. ἀναλ.] 14 p. 18}26 56. 7 προτίϑησι aK 8 διαφέρει a ἡ alterum 
om. L 9 post χαὶ add. ὁ M 10 tats προτάσεσι om. L 13 Τοπιχοῖς)] 110 
p- 10428 λόγον LM: λόγῳ aK 14 ἀποδέδωκα L ott... ἔνδοξος om. L 
16 δηλοῖ om. a 17 χοινῶς om. a ante χοινῶς add. ὅλον L 18 λόγος νῦν L 
20 προτάσεις L 23 ἀλήϑεια ἃ 24 τε aKM: ye L 25 ἀποδειχτιχός a αὐτῆς 
aM: αὐτοῖς L: att >. K-(fuisse ὧν videtur) 26 τρόπου KLM: πρώτου a 27 ἐν 


om. aL 29 ἀναιρεῖν a 32 ante ἀντικείμενα add. αὐτὰ Καὶ 94. ὁ om. Καὶ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24a 22] 13 


3). .Α 


τὸ γὰρ ἀχόλουϑον ταῖς ἀρχαῖς λαμβάνει χαὶ ταῖς ὑποϑέσεσιν, ὡς ἐν τῇ ὅν 
γεωμετρία γινόμενον ὁρῶμεν" οὐ γὰρ ὃ βουλόμενος δεῖξαι τοῦ τριγώνου 
τὰς τρεῖς γωνίας δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας διὰ προτάσεων δείχνυσιν ἐξ ἐρωτήσεως 
δοϑεισῶν. ἐρώτησιν δὲ ἀντιφάσεως εἶπε τὴν διαλεχτιχὴν πρότασιν νῦν 2% 
5 ἀντὶ τοῦ “dv ἐρωτήσεως ἀντιφάσεως λαμβανομένην᾽. ὡς δῆλον ἐκ τοῦ ἐπι- 
φερομένου τοῦ οὐδὲν δὲ διοίσει" οὐδὲ γὰρ ὃ ἐρωτῶν διὰ τῆς ἐρωτήσεως 
συλλογίζεται ἀλλὰ διὰ τοῦ ληφϑέντος διὰ τῆς ἐρωτήσεως. ὑποϑέσεις δὲ 
τῶν ἀποδείξεων αἱ ἀρχαί, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀπόδειξις τῶν τοιούτων προτάσεων 
χαὶ τῶν ἀρχῶν, ἀλλ᾽ ὡς ἐναργεῖς χαὶ αὐτόϑεν γνώριμοι τίϑενται ἢ ὡς 30 
10 τοῖς τοιούτοις ἑπόμεναι᾽ τὸ δὲ wh δι᾿ ἀποδείξεως λαμβανόμενον ὑποϑεσίν 
τε χαὶ ὑποτίϑεσϑαι χαλοῦσι χαὶ χοινότερον ἔτι ϑέσιν. ἐχ τούτων δὴ τὴν 
ἀπόδειξιν ποιεῖται. εἰπὼν δὲ τὴν χατὰ χρῆσιν διαφορὰν αὐτῶν προστίϑησιν 
ἐφεξῆς καὶ τὴν χατὰ τὴν ὕλην, πρῶτον δείξας, ὅτι χοινὸς 6 ἀποδεδομένος 
προτάσεως λόγος χαὶ ἐφαρμόζων χαὶ τῇ ἀποδειχτικῇ καὶ τῇ διαλεχτιχῇ, 
τὸ γενέσϑαι τὸν ἑχατέρου συλλογισμόν" xat γὰρ ὃ 


ε 


χαὶ ὃ ἐρωτῶν συλλογίζεται λαβών τι κατά τινος ὑπάρχειν ἣ μὴ 
Sie: 


15 ὅταν εἰς συλλογισμοῦ γένεσιν λαμβάνηται, εἰπὼν οὐδὲν GE διοίσει πρὸς 8 
ἀποδειχνύων 


ὑπάρχειν, ὃς ἣν ἀποδεδομένος προτάσεως λόγος" χαὶ γὰρ εἰ ὃ τρόπος τῆς 

λήψεως αὐτῶν διάφορος, ἀλλὰ τά γε λαμβανόμενα χατὰ τὸν τῆς προτάσεως 
20 χοινωνεῖ λόγον. τῇ λαμβανομένῃ οὖν διαλεχτιχῇ προτάσει ὃ εἰρημένος 40 

χοινὸς τῆς προτάσεως λόγος ἐφαρμόζει, οὐ τῇ ἐρωτωμένῃ xal γὰρ τῇ 

ἀποδειχτιχῶς ληφϑείσῃ χαὶ τῇ διαλεχτικῶς χοινὸν τὸ χατάφασιν 7 ἀπό- 

φασιν εἶναί τινος χατά τινος, ἢ προτάσει πρὸς τὸν χοινῶς χαὶ ἁπλῶς συλ- 

λογισμὸν. χρώμεϑα" τὸ γὰρ χαταφατιχόν τε χαὶ ἀποφατιχὸν αὐτῶν πρὸς 
25 συλλογισμὸν χρήσιμον. 

Ἐδήλωσε δὲ ἡμῖν διὰ τῆς λέξεως ταύτης, ὅπως χαὶ ἐπὶ τῆς ἀποφάσεως 45 
τὸ χατά τινος ἁρμόζει, εἰπὼν τὶ χατά τινὸς ὑπάρχειν ἢ μὴ ὑπάρ- 
χειν. χαὶ προσϑεὶς δὲ τοῖς ἑξῆς τὸν προειρημένον 'τρόπον τοῦτο δη- 
λοῦν ἔοιχεν, ὅτι χοινόν ἐστι τὸ χατά τινος. ἢ τὸ τὸν προειρημένον Gr 

80 τρόπον δηλωτιχόν ἐστι τοῦ χαϑόλου 7 ἐν μέρει ἣ ἀδιορίστως. ποιεῖται 
δέ τινα χαὶ τῆς διαλεχτιχῆς προτάσεως διαίρεσιν: ἄλλην μὲν γάρ φησιν 


2 ὁρῶμεν γινόμενον 1, δεῖξαι post τριγώνου transpon. L: τὰς τρεῖς τοῦ τριγώνου 

colloc. a 3 προτάσεως K 4 τὴν om. L 6 φερομένου L δὲ a et Ar.: 

om. KLM οὐδὲ scripsi: οὔτε libri τ διὰ (ante τῆς) om. L 9 post ἀλλ᾽ 

add. ἢ a αὐτόϑι KL 10 tots om. L ἑπόμενα KM 11 ὑποτίϑεσϑαι] 

hine ine. B; K hue usque coll. χαλοῦμεν a 12 ἀπόδειξιν] ἀπό evan. B 

13 ὕλην] 5A evan. B 14 ante προτάσεως add. τῆς aLM λόγος BM: ὅρος aL 

τῇ διαλεχτιχῇ xat τῇ ἀποδειχτιχῇ a 15 συλλογισμῶν λαμβάνηται γένεσιν ἃ δὲ 

οὐδὲν B δὲ om. 1, 16 post γὰρ add. χαὶ a 17 τινος] wo evan. B 

ὑπάρχον ἣ μὴ ὑπάρχον L 18 ἀποδεδομένος)] ος evan. B ante προτάσεως add. 
σ 

τῆς LM 23 εἶναι ἣ ἀπόφασιν aLM προτάσει] et evan. B προτάσει L 

24 τὸ γὰρ - - - συλλογισμὸν om. L 20 τῆς evan. Β 21 ὑπάρχειν 7] εἰν ἢ 

evan. B ἢ a et Ar.: xat τί LM 28 προσϑῇϑ L προειρημένον) προ 


evan. B 80 tod aB: τῶν LM 


14 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24222. 012. 16] 


Os ρον γὰρ eNEMpE SEO); 6 
ἥτις ἐστὶν ἐν τῇ παρ᾽ ἄλλου αἰτήσει, ἥτις οὐδέπω λόγος ἀποφαντιχὸς οὐ- 5 
δὲ χατάφασις 7 ἀπόφασις, ἄλλην δὲ τοῦ συλλογιζομένου, ἣ χαὶ μέρος ἐστὶ 
τοῦ συλλογισμοῦ γινομένου, Ftc ἐστὶν ἀπὸ τῆς ὕλης: ἣ γὰρ ἐρώτησις τῆς 

5 ἀντιφάσεως οὐχ ἔστι συλλογισμοῦ μέρος. τί δὲ τὸ φαινόμενόν τε χαὶ ἔν- 
δοξον, εἴρηχεν ἐν τοῖς Τοπιχοῖς. 


p.24b12 Τί μὲν οὖν ἐστι πρότασις, χαὶ τίνι διαφέρει συλλογι- 


\ 


‘ 
στιχὴ xat Has (TLXY “AL διαλεχτιχή- 10 


os 
a 


Εἴρηχεν, ὅτι ἣ μὲν πρότασίς ἐστι λόγος xatapatixds  anopatexd 
to [e="5 OTL | με (μ᾽ S&S ςἝἭἨἙ | s 9 Ss 7 9 S$ 
10 τινος χατά τινος, χαὶ οὗτος ὃ λόγος εἴη ἂν τῆς auihoyionets προτάσεως. 


5 > Ἁ , , \ 5 5 X \ 
ἀποδειχτιχὴ πρότασίς ἐστιν, ὡς μὲν ἐνθαὸε ney ἀληϑὴς καὶ 


o- 


7 ὃ ἐ 

διὰ τῶν ἐξ ἀρχῆς ὑποϑέσεων εἰλημμένη, ὡς δὲ ἐν τοῖς Ὑστέροις 
ἀναλυτιχοῖς, ἢ ἀληϑὴς χαὶ ἄμεσος χαὶ πρώτη χαὶ γνωριμωτέρα χαὶ αἰτία 15 
τοῦ συμπεράσματος" ἣ δὲ διαλεχτιχὴ πυνϑανομένῳ μὲν spel 

15 ἀντιφάσεως, συλλογιζομένῳ δὲ λῆψις τοῦ φαινομένου xat ἐν- 


2 


΄ 


δόξου. εἴη δ᾽ ἄν χαὶ σοφιστιχή,. ἧς οὐχ ἐμνημόνευσε νῦν, λῆψις τοῦ 
φαινομένου χαὶ ἐνδόξου: ἣ γὰρ ἐπιπόλαιον τὸ πιϑανὸν χαὶ εὐφωρατότερον 
ἔχουσα σοφιστιχὴ πρότασίς ἐστι. δι᾽ ἀχριβείας dé τς αὐτῶν λέγει, περὶ 
μὲν τῆς ἀποδειχτιχῇς ἐν τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτιχοῖς, περὶ δὲ τῆς διαλεχτιχῇς 20 

20 ἐν τοῖς Τοπιχοῖς, περὶ δὲ τῆς. σοφιστιχῇς ἐν τοῖς Σοφιστιχοῖς ἐλέγχοις, ἃ 
πάντα ἕπεται τῇ ἜΝΙ περὶ συλλογισμῶν πραγματεία. χαὶ εἴη ἂν διὰ τοῦ 
εἰπεῖν ἐ 

βιβλία ἐχείνων τῶν πραγματειῶν, δεδηλωχώς. 


p. 24016 Ὅρον ὃδὲ xah@, εἰς ὃν διαλύεται ἣ πρότασις. 


Ἔοιχεν ἐνδείχνυσϑαι χαὶ αὐτός, ὅτι μὴ σύνηϑες τὸ τοῦ ὅρου ὄνομα 25 


-ο \ ~ , σ a 
μηδὲ γνώριμον ἐπὶ τοῦ τῆς προτάσεως τασσόμενον μέρους, εἰπὼν ὅρον δὲ 
\ 
ὶ 


to 
ou 


χαλῶ. διὰ τοῦτο χαὶ πρῶτον περὶ προτάσεως τὸν λόγον ἐποιήσατο, ὅτι 

> ~ ΄ \ \ ~ 97 81 πος v “ δι dX 

ἐχ τῆς προτάσεως χαὶ τὴν τοῦ ὅρου ἀπόδοσιν ἔμελλε ποιεῖσϑαι. εἰσὶ δὲ 

ὅροι ἐν ἁπλῇ προτάσει ὄνομα χαὶ ῥῆμα. εἴρηνται δὲ ὅροι τὰ τῆς προτά- 
80 σεως μέρη ἀπὸ τοῦ τούτοις ὁρίζεσθαι τὴν πρότασιν χαὶ Ex τούτων αὐτὴν 30 


1 ἐρώτησις γάρ ἐστιν aLM 3 τοῦ om. LM 4 ante γινομένου add. τοῦ LM γι- 
νομένη ἃ τῆς om. ἃ φαινομένου χαὶ χαὶ ἐνδόξου ἃ “Ὁ Τοπικοῖς] Il 
p- 100 b 21—23 7 τίνι aB (nm): τί Ar. 8 post συλλογιστιχή add. te a 12 τῶν 
aBM: τὸ L προτάσεως L Yor. dv.J 12 p. 71> 21 15 σύλληφις L χαὶ 
om. L 16 δ᾽ om. LM 17 xat (ante ἐνδόξου) om. LM χαὶ aBM: aliud quid 
superser. in litura L εὐφωρατότερον scripsi: εὐφωρατώτερον libri . 18 λέγειν L 

19 τῆς (ante διαλεχτιχῇς) om. L 21 συλλογισμῶν] γισμιῶν in ras. B 22 post εἰπεῖν 
add. ὅτι L 25 αὐτὸ a 26 τασσόμενον om. L δὲ om. M 27 χαὶ 
πρῶτον B: χαὶ a: δὲ χαὶ πρότερον LM τὸν ante περὶ transponunt LM 29 post 


ἐν add. τῇ a oé.om. L 30 tod om. L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24> 16} 15 


Ree / ? toy οὐ 3 , σ \ 
συγχεῖσύα!: ἔστι 08 ὃ μέν, xa οὗ χατηγορεῖται, ὃ ὑποχείμενος ὅρος, 7 περὶ 6r 
οὗ χαὶ ὃ λόγος γίνεται. 6 δὲ Κατ ae ὃ ἐπιφερόμενος τῷ ὕποχει- 
, 


πᾶσα γὰρ πρότα 


© 


i 
μένῳ χαὶ λεγόμενος περὶ αὐτο is χατηγοριχὴ ἐξ ὗπο- 


χειμένου ὅρου χαὶ xATHY yopany: υένου σύγκειται. τὸ δὲ προστιϑεμένου ἣ 
δ διαιρουμένου τοῦ ΣΕ ἢ μὴ εἶναι προσέϑηχεν, ἵνα μή τινες ἀγνοή- 
i \ 
tae i i i 
σαντες, ὅταν τὸ ‘Bort’ τ προσχατηγορῆται ἐν προτάσει, διαιροῦντες τὴν 35 
> ΄ ~ £¥ σ 
πρότασιν τὸ εἶναι 7 μὴ εἶνα ἘΠῚ ὅρον ἡγῶνται εἶναι. οὐ γὰρ ὅρος ἐν 
ς 


. ἀλλὰ np μενον μὲν σύνϑεσιν σημαίνει 


\ 


~ > 
ταις τοιαύταις προ τάσεσι TO €6 


τίν 


τοῦ κατηγορουμένου χαὶ τοῦ ὑποχειμένου χαὶ ἔστι χαταφάσεως δηλωτιχόν " 
10 Eas δὲ λεγόμενον eos χαὶ τος τοὺς ὅρους an’ ἀλλήλων χαὶ 
ἔστιν ἀποφάσεως δηλωτιχόν εἰς γὰρ δύο ὅρους πᾶσα διαιρεῖται πρότασις. 40 


σ Ὁ Ges ἦ ΄ σ / a~ > > > ~ 
ὅτι γὰρ μήτ TE OPOS τὸ εστι υγῖξ GOOD soos, O7,hov Etval OOXEL EX . TOV 


χαὶ Thy χατάφασιν χαὶ τὴν ἀπόφασιν te ἀντιχειμένοας 8% TOY αὐτῶν ὅρων 
ὯΝ Ps Sad σ ΄ τῷ ΞΔ ΔΨ, 
συγχεῖσϑαι. δοχεῖ δὲ pas γίνεσϑαι τὸ “ ἐστίν᾽, ὅταν μόνον χέηται, τοῦτ᾽ ἔστι 


15 χατηγορηϑῇ χατὰ τοῦ ὑποχειμένου, be ἐπὶ τοῦ “Lwxpdtys got. δοχεῖ 
\ ΧΟ ἘΠῚ ἘΞ nf ae phe ἐπ Soy ee - 7 
γὰρ τὸ EOTL τὸτε χατη) τς ὅρος εἶνα!. οὐ μὴν GAN εἰ ἀχριβολογοῖτό 


5 2 \ \ > ΄ \ 4 δ 
τις, OGUOE TOTE ἔστι χαῦ᾽ αὑτὸ ὅρος τὸ “ἐστίν ἣ ya λέγουσα πρότασις 
Ἐν i {1} 


cy Boi Vv = "4 7 = τῇ CoM A i = Vv > ᾽ \ εἰ 
Σωχράτης ἔστιν ἴσον δύναται τῇ Σωχράτης ὄν ἐστιν᾽, ἐν ἣ γίνεται τὸ 45 


Ὶ 

~~ \ ~ = ? usy o 2! pa {-» i Zao) 5 \ pa! ~ 
ὃν μετὰ τοῦ “ἐστίν᾽ ὃ χατηγορούμενος Gpos, ob ta “eotiy’. Snel 8 τῷ 

Ἃ νι Seo F229) 4 > > 9 3 ~ ΄ ΄ 

20 ἂν τὸ ᾿ἐστίν᾽ ἴσον δοχεῖ δύνασϑαι ἐγχεχλιμένον αὐτοῦ. συντομίας χάριν ὃν 
~ > ~ 

χαὶ τοῦ μὴ ταὐτὸ eye δοχεῖν μόνον συντάσσεται τῷ ὑποχειμένῳ " οὕτως 
a\ 


ἃ συνταχϑὲν ὅρος γίνεται χαὶ τῆς προτάσεως wih 


> 


Εἰπὼν δὲ συντιϑεμένου 7 διαιρουμένου προσέϑηχε τοῦ εἶναι 7 


> 


᾿ — Le aye: g si Nei ane NP EEN 
μὴ εἶναι ἀχαταλληλότερον μέν πως τῇ ἑρμηνεία δοχῶν χρῆσϑαι διὰ τὴν 


it 


25 τοῦ μὴ εἶναι πρόσϑεσιν᾽ δοχεῖ γὰρ αὔταρχες εἶναι τὸ προστιϑεμένου ἢ 
piappongevan τοῦ εἶναι᾽ 7% μὲν yap πρόσϑεσις tod εἶναι χατάφασιν 
ποιεῖ, 7 δὲ διαίρεσις ἀπύφασυ. οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ προσέϑηχεν αὐτὸ ὑπὲρ 


τοῦ δηλῶσαι, τίνα τρόπον τοῦ εἶναι διαιρουμένου ἀπόφασις γίνεται" διαί- 


‘ 
\ 


pects γάρ ἐστι χαὶ Ἷ παντελὴς ἄρσις τοῦ “ἐστί᾽, διαίρεσίς ἐστι χαὶ ἢ μετὰ 
80 τοῦ ἀποφατιχοῦ μορίου σύνταξις, ὁποῖόν ἐστι τὸ ᾿ οὐχ ἔστιν᾽. ἀλλὰ τέλεον 10 
Υ̓ oy 
γ᾽ 


Φ 


μὲν. ἀφαιρεϑέντος τοῦ “ἐστίν: ἀπὸ τῆς προτάσεως χαὶ οὕτως διαιρε 
» 5 , , Bd Υ a > > 
οὔτε ἀπόφασις τὸ χαταλειπόμενον οὔτε πρότασις ὅλως" 6 γὰρ ἀφελὼν ἀπὸ 
ἌΤΕΡ κι ἐν λε , fees Sr aAN UE Cha 849 \ an ᾿ 
ς τροτασ ως τῆς deal εὐχος ἔστι το στ χῶΣΐ χαταλιπὼν TO 
? , 


οὔτε ἀπόφασιν πεποίηχεν οὔτε ἔτι πρότασιν τὸ χαταλειπό- 


b 
ΒΞ 
x 
oO 
RQ, 
a 
a 
Ww 
~ © 
© 
Cc 
x 
on 
Ay 


3 πρότασις ex προτάσεις, ut videtur, corr. L 4 ante προστ. add. 7 L 5 ante 
τοῦ add. 7 a tives] ες post superser. B 6 post ἐν add. τῇ ἃ 7 ἡγοῦνται a 

8 προστιϑέμενον)] τι superscr. B 10 post διαιρεῖ add. te a 12 εἶναι om. L 

14 χέηται seripsi: χεῖται libri τοῦτ᾽ ἔστι ... Σωχράτης ἔστι (15) om. aLM 16 τότε 
τὸ ἐστὶ aLM 18 ὄν B: ὦν aLM 19 ὃν B: ὧν aLM post ὁ add. δὲ a 

οὐ τὸ scripsi: οὗ τὸ B'LM: οὕτω B?: οὗτος a ἐστίν ἃ: ὄν ἐστιν B: ὧν ἐστιν 
LM τῷ aM: τὸ BL 20 ὃν B: ὧν aM: ὧν ἐστὶ L τὸ aM: τῷ BL 


21 ταὐτὸν aLM συντάσσεσϑαι 1, 23 δὲ om. M 27 αὐτὴν L ὑπὲρ τοῦ 


ΟΣ « 


δηλῶσαι om. L 29 διαίρεσίς ἐστι om. LM 30 Σωχράτης om. a 34 ἐποίη- 
| | 
σεν B ἔτι om. LM 


16 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24516. 18] 


wsvov tetypyxey’ ἢ γὰρ πρότασις τέλειός ἐστι λόγος χαὶ ἀνελλιπής. ὑπὲρ bv 
τοῦ οὖν δεῖξαι, τίνα τρόπον χρὴ διαιρεῖν τὸ “ἐστίν᾽ ἐν τῇ ἀποφάσει, προσέ- 15 
ϑηχε τὸ μὴ εἶναι, ἵνα ἢ ᾿ππροστιϑεμένου μὲν τοῦ εἶναι ἐν ταῖς xata- 
φάσεσιν. διαιρουμένου OF τοῦ αὐτοῦ τούτου ἐν ταῖς ἀποφάσεσι χαὶ γινομένου 


‘4 


\ Ἣν ? 3 \ >) af \ > ἐς Ἃ (a - 
Ἢ εἰναι “ Οὗ γᾶρ τέλεον οιἰαϊιρουμξενοῦ χαὶι ἀφαιροὺυμξνου. 7 προσέϑηχε 


σι 
= 


o- 


ποοστιϑεμένου ἣ διαιρουμένου τοῦ εἶναι ἢ μὴ εἶναι ὑπὲρ τοῦ 


(ἢ a 5 


Qf, ~ ἐν Ἃ ᾽ > A ~ ΄ 
νδείξασϑαι, ὅτι ταῦτα, τὸ εἶναι 7 μὴ εἶναι, οὐ μόριά ἐστι τῆς προτάσεως 
οὐδὲ ὅροι, ἀλλ᾽ ἔστιν ἔξωϑεν τῶν ὅρων χαὶ τὸ εἶναι xal τὸ μὴ εἶναι, ἢ 20 
προστιϑέμενα τοῖς χατηγορουμένοις ὅροις ἔξωϑεν ἐν τῇ τῶν προτάσεων εἰς 

σ > Ἃ 4 ~ > c 
10 τοὺς ὅρους διαιρέσει 7 χωριζόμενα αὐτῶν’ οὐδὲν yap πλέον ὡς πρὸς τὴν 
ς τοὺς ὅρους τῶν προτάσεων διαίρεσιν ποιεῖ ταῦτα προστιϑέμενα ἣ 


ret RR aN ae Re as aie Magee cs NT BS er ἫΝ ὙΠ 
ἀφαιρούμενα" δοχοῦσι γὰρ of ὅροι εἶναι τῆς “Lwxpatys λευχός ἐστι᾿ τὸ 
᾿ ΄ > » > 5 ¢ “4 ἐξ 
Σωχράτης καὶ τὸ λευχός. χαὶ εἴη ἄν χαταλληλότερον ἣ λέξις ἔχουσα, εἰ 2 


f 

τως λέγοι τὸ προστιϑεμένου tod εἶναι ἢ μὴ εἶναι ἢ διαιρου- 
Ξ , ~ ye aN ~ ὅλ = λέ \ 2 Dewy? } 3 ως σ = »Σ ’΄ ᾿Ξ 
15 μένου. ἢ ἄτοπον τὸ μηδ᾽ ὅλως λέγειν τὸ ᾿ἐστίν᾽ ἐν ταῖς οὕτως ἐχούσαις 
προτάσεσι χατηγορεῖσϑαι, χαὶ ταῦτα Εὐδήμου ἐν τῷ πρώτῳ ept λέξεως 
δειχνύντος τοῦτο διὰ πλειόνων. 


Ov 


é ἐστι λόγος, ἐν w τεϑέντων τινῶν ἕτε- 
ξ ἀνάγκης συμβαίνει τῷ ταῦτα εἶναι. 80 


p.24b18 Συλλογισμὸς ὃ 


- > 
20 pov τι τῶν χειμένων ἐ 


᾿ 


τῆς προτάσεως μορίων, ἃ ὠνό- 
“ "» + ΄ > ἌΨ.Ν ‘4 / ΄ lf σ \ 
μασεν ὅρους, ἀχολούϑως ἀποδίδωσι, τί ποτέ ἐστιν 6 συλλογισμός. ὅτι μὲν 
“ν» ΄ DI ΄ 5 \ 2 ~ ig / aN 
οὖν λόγος τίς ἐστιν 6 συλλογισμὸς χαὶ ὡς ἐν γένει τῷ λόγῳ ἐστί, δῆλον. 
λαβὼν δὲ τὸ γένος αὐτοῦ, ὃ τῶν ὁριστῶν τῆς χοινῆς φύσεώς ἐστι δηλω- 
, Ω) a - > ae. \ \ L ΄ ~ \ ς 
25 τιχύν. xa ἣν τῶν διαφερόντων χατὰ τὸ γένος χωρίζεται: τοῦτο γὰρ ἣ 35 
τοῦ γένους ἐν τοῖς ὁριζομένοις ϑέσις δύναται: δεῖ μὲν γὰρ ὑπὸ τοῦ ὅρου 
τὸ ὁριζόμενον πάντως χωρισϑῆναι- ἐπεὶ δὲ τῶν διαφερόντων αὐτοῦ τὰ 
μὲν πλεῖον ἀφέστηχε τούτων, ὅσα οὐδὲ ταὐτοῦ χεχοινώνηχεν αὐτῷ γένους, 
τὰ δὲ ἐγγύτερά τέ ἐστι ual ὁμογενῆ αὐτῷ τῶν μὲν οὖν ἀνομοιογενῶν τὸ 
80 γένος αὐτὸ χωρίζει. τῶν δὲ ὁμογενῶν αἱ διαφοραί, διὸ πρῶτον ἐν τοῖς 
δρισμοῖς λαμβάνεται τὸ γένος χωριστιχὺὸν ὃν τῶν πλεῖστον διαφερόντων" 40 
λαβὼν δὴ τὸ γένος τὸ τοῦ συλλογισμοῦ μετὰ ταῦτα διὰ τῶν διαφορῶν τοῦ 


8 ἵν᾿ ἃ εἶναι BLM: ἐστὶν ἃ 6 7 (ante μὴ) aL. (bifum): χαὶ BM (Ar.); οἵ. 15,23 
et 16,7, 14 1 εἰσι L 8 χαὶ τὸ εἶναι... ἔξωϑεν (9) om. LM 9 post ἐν add. δὲ M 

10 ante ἢ add. ἢ προστιϑέμενα LM οὐδὲ aLM ante πλέον expét. τὸ B 13 ἡ λέξις 
χαταλληλότερον L 14 λέγοι τὸ seripsi: λέγοιτο libri ante μὴ add. χαὶ B 21 τῆς 
προτάσεως BLM: τῶν προτάσεων a 22 6 om. aLM συλλογισμός] συλ periit in M 

23 6 om. LM ἐν om. ἃ 24 ante γένος add. χοινὸν aM 25 τὸ om. aLM 26 ἐν 
τοῖς ὁριζομένοις ἡ τοῦ γένους a 27 ἐπὶ ἃ αὐτῷ ἃ aut τῶν διαφερόντων αὐτοῦ aut 
τούτων (28) delendum videtur 28 πλείω ἃ τούτων BLM: τούτου ἃ οὐδὲ Β: οὐ 
ΔΜ στοῦ αὐτοῦ LM αὐτῷ BLM: toda 29 ἐγγυτέρω ἃ τε superscr. B ὁμοιω- 
γενῆ ἃ ἀνομογενῶν M 90 αὐτὸ ἃ: αὐτὰ BLM αἱ superser. B πρῶτον B: πρότερον 
ΠΝ 91 πλείστων ἃ 92 δὲ ἃ τὸ (post γένος) om. ἃ τοῦ λόγου BLM: τούτου ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 240 18] 17 


λόγου τὴν otxetav χαὶ ἴδιον οὐσίαν τοῦ συλλογισμοῦ συντιϑεὶς ταύτας τῷ bv 
Y> ~ ΄ 
ί 


γένει ἔδειξε. διὰ μὲν τοῦ τεϑέντων τινῶν ἐνδειξάμενος τό γε δεῖν εἶνα 


S 


> ΄ ἘΣ ΤΣ BI ΄ CAN ~ r ἐσ 
τινας εἰλημμένας προτάσεις ἢ συγχωρουμένας ὑπὸ τοῦ συλλογιζομένου. ὃ 
3 ~ Vv , / \ > ~ " ~ / Ἃ > ~ > ,~ 4 > ~ » 
οὐ πᾶς ἔχει λόγος. τί γὰρ ἐν τῇ εὐχῇ τίϑεται 7 ἐν τῇ ἐντολῇ ἣ ἐν τῇ Ὁ 
~ als 


χλήσει; δοχεῖ δέ τισι τὸ τεϑέντων μὴ ἁπλῶς σημαίνειν τὸ ᾿ληφϑέντων᾽, 


οι 


ἀλλὰ χαὶ τὸν τρόπον δηλοῦν τῶν | λαμβανομένων: ὅτι γὰρ χατηγοριχὰς 7 
εἶναι δεῖ τὰς λαυβανομένας πρὸς συλλογισμὸν προτάσεις δηλοῦσϑαι διὰ τοῦ 
τεϑέντων" ταύτας γὰρ χαὶ ὡρίσατο" δείξει γάρ, ὅτι αἱ ὑποϑετιχαὶ προτά- 


σιν 


σεις αὐταὶ xa αὑτὰς οὐ ποιοῦσι συλλογισμόν. διὸ τεϑέντων εἶπεν. οὐ 


or 


10 ληφϑέντων. χαὶ προσέτι, ὅτι μὴ ἕν δεῖ τὸ τιϑέμενον εἶναι μηδὲ μίαν 
πρότασιν, τὸ τεϑέντων δηλοῖ, ἀλλὰ τὸ ἐλάχιστον δύο: οὐ γάρ εἰσι συλ- 
λογισμοὶ of λεγόμενοι ὑπὸ τῶν νεωτέρων μονολήμματοι" ὃ γὰρ συλλογισμὸς 

Ve 15,5: ΡῚ - κῶν ΓΑ ΄ ΄ > ~ , > \ DI > \ 
χαὶ ax αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος σύνϑεσίν τινα δηλοῖ λόγων: οἷς γὰρ ἄν ἢ τὸ 
σὺν προσχείμενον, συμπλοχὴν τούτων χαὶ σύνϑεσιν δηλοῖ χαὶ σύλληψιν. 

15 οὕτω τὸ συντρέχειν " τρεχόντων γὰρ σύνϑεσιν καὶ σύνοδον σημαίνει: ὁμοίως 
τὸ συμμαχεῖν: μαχομένων yap: χαὶ τὸ συμπαλαίειν παλαιόντων: χαὶ τὸ 
συζητεῖν δὲ ζητούντων" ἀλλὰ χαὶ τὸ συμψηφίζειν ψήφων σημαίνει σύνϑεσιν. 10 

σ “"᾿ \ \ 7 “ 2 ΄ ΟΡ δον 4 
οὕτως οὖν χαὶ συλλογισμὸς σύνϑεσίς ἐστι λόγων. of δὲ λεγόμενοι povo- 


\ 


λήμματοι δοχοῦσιν εἶναί ποτε συλλογισμοὶ τῷ τὴν ἑτέραν πρότασιν διὰ τὸ 
20 εἶναι γνώριμον τοὺς ἀχούοντας προστιϑέναι. τὸ γὰρ ᾿Αἀναπνεῖς, ζῇς ἄρα᾽ 
δοχεῖ συλλογισμὸς εἶναι, ὅτι παρ᾽ αὑτοῦ προστίϑησιν ὃ ἀχούσας τὴν ἑτέραν 
Vv \ 


γι: > ΟΝ \ a as > ἢ “} pe an Ὺ- Ἂ z - 
πρότασιν οὖσαν γνώριμον τὴν “Tas ὃ ἀναπνέων Ci’. ἐπεὶ εἴ ye μὴ ἦν 15 
σ΄ SN ΄ ~ la ~ 
γνώριμος αὕτη, οὐδεὶς ἄν συνεχώρει τὸ συμπέρασμα τό “ζῇς don’ ἐπὶ τοῦ 


On 


~ ) ? t ΄ 
“ἀναπνεῖς᾽, ἀλλ ἀπήτει τὴν αἰτίαν: βούλεται γὰρ ὃ συλλογισμὸς τὸ συμπ 


bo 
σι 


ρασμα ἀϑροίζειν ἐκ τῶν προτάσεων, ὃ οὐ γίνεται ἐχ μιᾶς προτάσεως. χαὶ 
γὰρ εἰ ὅτι μάλιστα ἔποιτό τι Eve τινι ἐξ ἀνάγχης, ἀλλ᾽ οὐ διὰ τοῦτο ἤδη 

\ ~~ ~ . \ > \ e \ 5 ΄ Vv x l4 
χαὶ συλλογιστιχῶς" οὐ γὰρ ἐπεὶ ὃ συλλογισμὸς ἀναγκαίως ἔχει τὸ συμπέ- 
ρασμα ἑπόμενον τοῖς χειμένοις, ἤδη χαί, εἴ τι ἀναγχαίως ἕπεταί τινι, τοῦτο 20 
συλλογιστιχῶς ἕπεται ἐπὶ πλέον γὰρ τὸ ἀναγχαῖον τοῦ συλλογισμοῦ. ἐν 


~ 


30 γοῦν ταῖς ἀχολουϑίαις χαὶ ταῖς σχέσεσι χαὶ συνεχέσι καὶ συνημμένοις τοῖς 


πεν δος σὸς τον ταῖς Lown feel ΟΤΝΞΙ δ, την Brana 
λογισμὸς ἤδη τοῦτο ἐν γὰρ τῷ “εἰ ἡμέρα ἐστί, φῶς ἐστιν᾽, ἐξ ἀνάγχης 

σ ~ ε ΄ t, \ ~ ie ἊΝ 

ἕπεται τῷ ἡμέρᾳ εἶναι τὸ φῶς εἶναι, ἀλλ᾽ οὐ συλλογιστιχῶς. ἀλλὰ unt 
falas (ee ἘΣ ἃ ΚΕ ΕΣ ὉΒΗΠ ΤΡ τος ΠΟ ΠΝ δὲ 
τῷ χλέπτοντι “ἕπεται τὸ ἁμαρτάνειν χαὶ τῷ ὑβρίζοντι τὸ ἀδιχεῖν: ἀλλ᾽ οὐ 2% 


ὑγιέσιν ἐξ ἀνάγχης μὲν ἀχολουϑεῖ τῷ ἡγουμένῳ τὸ ἑπόμενον, ἀλλ᾽ οὐ συλ- 
> 
ἰ 


1 οὐσίαν post συντιϑεὶς transponit B 3 προτάσεις εἰλημμένας ΔΓΜ 7 πρὸς συλ- 
λογισμὸν om. ἃ δηλοῦται aLM 8 χαὶ om. aLM 9 ἑαυτὰς M διὸ 
BLM: διὰ τοῦτο a 11 δηλοῦν LM 12 ἀπὸ 1, 13 χαὶ om. aLM εἴη a 

14 συμ. 1, χαὶ σύλληψιν ... σύνϑεσιν (15) om. ἃ 11 ψηφίξειν L σημαίνει 
3LM: δηλοῖ ἃ 18 οὖν om. a μονολήμματοι λεγόμενοι aLM 19. πρότασιν 
BLM: τῶν προτάσεων a 21 αὐτοῦ aB: ἑαυτοῦ LM δευτέραν ἃ 22 οὖσαν 
BLM: εἶναι a τὴν πᾶς OM. ἃ 26 τι Β' corr.: om. aLM ἐξ ἀνάγκης ἑνί 
τινι aLM 27 συλλογιστιχῶς BLM: συλλογισμός a 30 xat (post σχέσεσι) aBL: 
ταῖς M ol μὲν om. a 32 τῷ εἰ BLM: τῷδε a 30 ἡμέρα BM ἀλλὰ 
om. a 34 χλέπτοντι] ovtt in ras. M 


Comment. Aristot. 11. 1. Alex. in Anal. Priora. 2 


18 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 240 18] 


διὰ τοῦτο συλλογισμοὶ tadta* ἴδιον γὰρ συλλογισμοῦ τὸ διὰ πλειόνων τὸ 7 
ἀναγχαῖον δειχνύναι. διὸ οὐδ᾽ ἂν αἱ μὲν λέξεις ὦσι πλείους τῶν τιϑεμένων. 
ταὐτὸν δὲ ταῦτα σημαίνῃ τῷ πρώτῳ. οὐδ᾽ οὕτω συλλογισμὸς Ex τῶν 
τοιούτων ἔσται: χαὶ γὰρ ὃ οὕτως ἔχων λόγος τῇ δυνάμει μονολήμματος, 

5 ὡς ὃ λέγων ᾿Ὀ aie ἐστίν: ἀλλὰ xat οὐχὶ ody ἡμέρα ἐστίν: φῶς dpa 30 


ἐστίν᾽" τὸ γὰρ “οὐχὶ οὐχ ἡμέρα ἐστί᾽ τοῦ “ἡμέρα ἐστί᾽ μόνῃ τῇ λέξει 
διαφέρει. 

Τὸ μὲν οὖν τεϑέντων τούτων ἐστὶ δηχωτικόν. τὸ δὲ ἕτερόν τι 

τῶν χειμένων ἐξ ἀνάγχης συμβαίνει χωρίζει τὸν συλλογισμὸν τοῦ 

10 ἐπαχτιχοῦ λόγου" τὸ γὰρ ava a ἕπεσϑαι τὸ συμπέρασμα τοῖς χειμένοις 

δηλοῖ, ὃ οὔτε 6 1 τος γματιχὸς οὔτε ὃ ἐπαχτιχὸς ἔχουσιν. χαίτοι χαὶ ἐν 


ἐχείνοις τίϑεται ἢ τινὰ ἢ τί. πάνυ δὲ χαλῶς τὸ δεῖν ἕτερον τῶν τεϑέντων 35 
εἶναι τὸ συμπέρασμα προσέϑηχεν᾽ ἄχρηστον γὰρ καὶ συλλογιστιχῆς χρείας 
φϑαρτιχὸν τὸ τὸ ὁμολογούμενον χαὶ χείμενον ἐπιφέρειν. τὸ γὰρ χρειῶδες 
15 τοῦ συλλογισμοῦ οὐ παρέχεται τὸ “εἰ ἡμέρα ἐστίν, φῶς ἐστιν ἀλλὰ μὴν 
ἡμέρα ἐστ ἐπ φῶς ἄρα ἐστί᾽, χαὶ ὅλως ot λεγόμενοι ὑπὸ τῶν νεωτέρων 
ἀδιαφόρως περαίνοντες. τοιοῦτοι δὲ χαὶ ot διφορούμενοι, οἷός ἐστιν “εἰ ἡμέρα 
ἐστίν, ἡμέρα ἐστίν: ἀλλὰ μὴν ἡμέρα ἐστίν: ἡμέρα ἄρα ἐστίν᾽. σχῆμα μὲν 40 
γὰρ συλλογιστιχὸν δύναται χαὶ τὸ τοιοῦτον εἶναι καὶ συζυγία συλλογιστιχή; 
20 τ ὃὲ οὐδαμῶς: ὄργανον γὰρ 6 συλλογισμὸς χαὶ χρείας τινὸς 
πε χαὶ δείξεως παραλαμβανόμενον, ὥστε τὸ μὴ χρήσιμον οὐδὲ συλλογι- 
συός. ὅτι δὲ οὐ χρήσιμον τὸ τοιοῦτον εἶδος. μάϑοιμεν ἄν, εἰ ἐπέλϑοιμεν τὰ 
ἴδη τοῦ συλλογισμοῦ χαὶ ἐξετάσαιμεν. τίνι αὐτῶν οἰχεῖον τὸ τῶν χειμένων τι 45 


ἰιφέρειν. πότερον γὰρ τῷ ἀποδειχτιχῷ ; GAN οὗτός γε τὸ ἄδηλον πειρᾶται 
φερε . TOTEPO ἵ ρ τῷ ATOOELATLAW 5 \ "τος YE ἢ ρα Oo 


0. Oo 
1 


© 


τῷ 
or 
on 
- 
Q- 


τῶν φανερῶν χαὶ γνωρίμων ἐχ χαλύπτειν χαὶ τὸ ὕστερον διὰ τῶν ἢν 
7 > \ ~ ~ 5 \ \ > a Ἁ ΄ ~ 
πρώτων. ἀλλὰ τῷ διαλεχτιχῷ ; ἀλλὰ χαὶ οὗτος, ὃ μὴ βούλεται συγχωρεῖν 
6 προσδιαλεγόμενος. τοῦτο πειρᾶται διὰ τῶν ἐνδόξων χαὶ ὧν συγχωρεῖ 
iA > 5 ΄ \ ~~ σὰν > \ \ , 
ειχνύναι εἰς ἀντίφασιν περιάγων. ἀλλὰ τῷ ἐριστιχῷ;; ἀλλὰ χαὶ τούτῳ 
πρόχειται χαὶ αὐτῷ ἢ εἰς ἀντίφασιν 7 εἰς φαινομένην ἀντίφασιν περιαγαγεῖν 
τὸν ἀποχρινόμενον, ἐξ ὧν δίδωσιν: οὐχ ὃ δίδωσι γοῦν συμπεραίνεται, ἀλλ᾽ 5 
ἐξ ὧν δίδωσιν, ὃ οὐ βούλεται δοῦναι: d7Aov οὖν, ὡς ἄλλο τι τοῦ δεδομένου 


[Ὁ 


1 συλλογισμοὶ B: συλλογισμὸς aLM ὃ σημαίνει aLM τῶν om. LM 5 ὡς ὁ λέγων 
om. ἃ post λέγων add. εἰ M 8 μὲν om. a 9 συμβαίνειν a: ras. post ver B 
χωρίζοι B τοῦ OM. ἃ 10 τοῖς κειμένοις τὸ συμπέρασμα ἃ 12 τίϑενται ἃ post 
ἤ τι add. ἢ ὅτι ἕτερον τῶν χειμένων ἐξ ἀνάγχης (ἐξ ἀν. om. ἃ) τὸ συμπέρασμα aLM 

10 εἶναι τῶν τεϑέντων ἃ πρὸς συλλογιστιχὴν χρείαν LM 14 φορτικὸν aLM τὸ 
alterum om. L χαὶ om. a χείμενον aBM: κύριον L 15 tod συλλογισμοῦ om. 
aB περιέχεται οἷον τὸ LM φῶς ἐστιν Om. ἃ 10 φῶς LM: ἡμέρα aB 11 ἀδια- 
φόρως ἃ: διαφόρως BLM διαφορούμενοι B; cf. 20,11 et Prantl I p. 446,122, p. 447, 125, 
p- 476, 185 18 ἡμέρα ἐστιν (ante ἀλλὰ) iterat L 19 yap om. LM συζυγίας 
συλλογιστιχῆς aLM 20 συλλογισμὸν (ante δὲ) L 22 ob BLM: οὐδὲ a pavildvot- 
μεν a 23 τῶν συλλογισμῶν εἴδη a τὸ om. L 24 post ἐπιφέρειν add. ἐστί 
aLM 28 ante τῷ add. χαὶ L 29 mpdcxertar aLM χαὶ αὐτῷ ἢ OM. ἃ: 
χαὶ αὐτῷ sub ἢ εἰς add. 1, 30 γοῦν aBM: τοῦτο L 31 οὐ BLM: μὴ ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24518] 19 


ἐποίσει. εἰ δ᾽ ἐστὶ τὸ γένος ἐν τοῖς εἴδεσι τοῖς αὑτοῦ, χαὶ ἔστιν ὃ συλλο- ἦν 
γισμὸς γένος τῶν αὑτοῦ εἰδῶν, ἐν οὐδενὶ δὲ αὐτῶν ταὐτὸν τῷ εἰλημμένῳ 
τὸ ἐπιφερόμενον, οὐδ᾽ ἂν ἐν συλλογισμῷ εἴη ὅλως. ὃ γὰρ ἐξ ἀντιφάσεως 
> Ἁ . \ > ς > \ ~ / » id ¢ 
διαιρετιχὸς συλλογισμὸς οὐχ ὡς ταὐτὸν τῷ μεταλαμβανομένῳ 7, ὡς ot 10 
5 νεώτεροί φασι, προσλαμβανομένῳ τὸ συμπέρασμα ἐπιφέρει. 6 γὰρ λέγων 
“ἤτοι ἡμέρα ἐστίν, ἢ οὐχ ἔστιν ἡμέρα᾽, εἶτα προσλαμβάνων τὸ ἕτερον τῶν 
2 “- - Dal \ 5 \ VEN S52) \ \ > v is / ) Ral X 
ἐν τῷ διαιρετικῷ, 7 TO ἀποφατιχὸν τὸ “GAMA μὴν οὐχ ἔστιν ἡμέρα 7 TO 
χαταφατιχὸν τὸ ᾿ ἡμέρα ἐστίν᾽, ἔχει μὲν συναγόμενον ἢ τὸ “οὐχ ἄρα ἡμέρα 
Δ aa fi ? Nie ον [4 bla δ ) a κα ~ pine ὩΣ ~ ~ L 
ἐστίν ἣ τὸ “ἡμέρα ἄρα ἐστίν᾽, ὃ δοχεῖ ταὐτὸν εἶναι τῷ προσειλημμένῳ, 
10 ἤτοι τῷ ᾿ἀλλὰ μὴν οὐχ ἔστιν ἡμέρα᾽ ἢ τῷ “ἀλλὰ μὴν ἡμέρα ἐστίν᾽- οὐ τὸ 
υὴν ὡς ταὐτὸν ὃν αὐτῷ ἐπιφέρεται, ἀλλ᾽ ὡς ἀντιχείμενον τῷ ἑτέρῳ τῶν 
ἐν τῷ διαιρετιχῷ “ συμβαίνει δὲ τὸ ἐχείνῳ ἀντιχείμενον ἐν τοῖς τοιούτοις 
συλλογισμοῖς ταὐτὸν γίνεσϑαι τῇ προσλήψει. πάμπολυ δὲ διαφέρει τὸ 
προηγουμένως ταὐτὸν τῶν χειμένων τινὶ λαβεῖν τὸ συμπέρασμα ἣ λαβεῖν 
viv αὐτὸ ὡς ἄλλο συμπεσεῖν δὲ αὐτῷ τὸ ταὐτὸν αὐτῷ γενέσϑαι. οὐδέ- 
ν κ᾿ y x ΄ Ta > Pees | ΄, \ > , ~ ¢ ΄ 
ποτε οὖν ἄλλοτε ἢ τότε, ὅτε ταὐτὸν γίνεται τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἑἕπομένῳ 
τῇ προσλήψει, ἣ τοιαύτη ἐπιφορά. χαὶ τότε οὖν ὡς ἕτερον λαμβάνεται, 
εἴ γε ἕτερόν ἐστι τὸ εἶναι τῷδέ τινι χαὶ τὸ εἶναι ἀντιχειμένῳ τοῦ ἑτέρου 


- 
qr 
3 


~ > ~ 2 ΄ ~ ΤΡ Ἂν ΕΝ > SON , \ 4 > \ 
τῶν ἐν τῇ διαιρέσει. τῇ λέξει οὖν ταὐτὸν οὐ τῇ δυνάμει. χαὶ τότε ἐστὶν 

90 οὕτως, ὃ ἀναγκαῖον χαὶ τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς λέγειν, εἴ γε ἐν τοῖς διαιρετικοῖς 
χαὶ διαζευχτιχοῖς συλλογισμοῖς φασι τῇ προσλήψει ϑατέρου τῶν ἐν τῷ 50 
διεζευγμένῳ τὸ ἀντιχείμενον ἕπεσϑαι τοῦ λοιποῦ τῆς συλλογιστιχῇς συμ- 

"Ὁ: > X ~ > Ἃ BIA \ ? > \ Vv WwW 

Thoxys- εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἄν εἴη συλλογισμὸς xat αὐτοὺς ἔτι, ἔνϑα 
προσληφϑέντος τοῦ ἑτέρου μὴ τὸ ἀντιχείμενον τὸ δ᾽ αὐτό τι τῷ προσλη- 

25 φϑέντι τῶν ἐν τῷ διαζευχτικῷ ἐπιφέρεται. ὥστε 7 οὐ συλλογιστιχὴ ἣ 
προχειμένη ες εἰ ταὐτὸν τῷ mga αμβ βου σ μεν" τῶν ἐν τῷ δια- 
ζευχτιχῷ ἐπιφέρει, ἤ, εἰ συλ ογιστιχη" χαὶ χατ᾽ αὐτοὺς οὐχ ὡς ταὐτὸν 30 
εἴληπται τῷ ee τὸ aes ta οὐ γὰρ εἰ συμπέπτωχε τῷ 
αὐτῷ ἅμα τε ἀντιχειμένῳ εἶναι τῷ ἑτέρῳ τῶν ἐν τῷ διαιρετιχῷ χαὶ τῷ 


80 ἑτέρῳ αὐτῶν τὸ αὐτὸ γίνεσϑαι, ἤδη χαὶ ταὐτόν ἐστιν αὐτῷ τό τε εἶναι τῷ 
5 " ~ cee, \ \ ἣν > a J ~ ς / 5 \ Ze > [4 
αὐτῷ τῷ ἑτέρῳ χαὶ τὸ εἶναι ἀντιχειμένῳ τοῦ ἑτέρου. εἰ γὰρ ἣν ἀλλήλοις 
ταὐτά, ἐν πᾶσι τοῖς διαιρετιχοῖς τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἑτέρῳ εὐϑὺς ἂν χαὶ 35 
ταὐτὸν FY τῷ λοιπῷ. διαφέ δὲ ἐν τοῖς πλεί ὶ ἐν οἷς ἅμα τῷ 
ἣν τῷ λοιπῷ φέροντα δὲ ἐν τοῖς πλείστοις, χαὶ ἐν οἷς ἅμα τῷ 


1 τοῖς alterum om. aL αὐτοῦ libri 2 αὐτοῦ libri év om. aLM ὃ συλ- 
λογισμοῖς L 6 προσλαμβανομένων B pr. 7 ἀποφαντιχὸν LM 8 post μὲν 
add. οὖν a συναγόμενα aM 10 ἤτοι om. a 11 αὐτῷ ὃν aLM 13 τὸ 
seripsi: tod aBM: τὸ an τοῦ" L 14 τινὶ τῶν χειμένων a ἢ BLM: τὸ ἃ 15 γί- 
νεσϑαι ἃ 16 ὅτε om. ἃ 20 τοῖς (post χαὶ) Β: τοὺς aLM 21 post χαὶ add. 
τοῖς al, 22 τῷ λοιπῷ M τῇ συλλογιστιχῇ συμπλοχῇ B 24 τὸ (post μὴ) superser. B 
25 διαζευτιχῷ BL ἢ om. aB 26 προχειμένη scripsi: προσχειμένη B: ἐπιφερο- 
μένη aLM προλαμβανομένῳ L (λαμβαν in ras.) τῶν aBL: τὸ M διαζευ- 
τιχῷ L 27 7 εἰ BM: ἡ ab 28 προειλημμένῳ ἃ 90 τὸ αὐτὸ BLM: 
τῷ αὐτῷ ἃ ἤδη BLM: εἴδη ἃ 32 ταῦτα aB pr. 33 λοιπῷ BLM: 
ληπτῷ a τῷ αὐτῷ aB: τὸ αὐτὸ LM 


Ω 
“ 


20 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24> 18] 


αὐτῶ ho Sa > (ey 1 N ΞΕ τ Ξ ὥστ᾽ ὑὸ᾽ ΄ Χ ΄ ain ay 

τῷ ὑπάρχει, οὐχ ὡς ταὐτὰ ὑπάρχει. ὥστ᾽ οὐδ᾽ ὃ ἘΠ ΟΣ αὐτῶν τι 7 
ἃ ἑτέρῳ ὡς ταὐτὸν ἂν τῷ ἑτέρῳ sons ἐν γοῦν τοῖς 

3 


ν τοῖς ἐξ ἐναντίων, οὐδετέρῳ τῶν 
- σ ΄ ’, > EAN 
τῇ λέξει. ὅτι μή συμπίπτει ἐπὶ 
ν τῷ ἑἕτέρῳ τῷ λοιπῷ ταὐτὸν εἶναι. ἐν γὰρ τῷ 40 
noe ἡμέρα ἐστὶν ἢ νύξ ἐστιν. ἀλλὰ μὴν οὐχ ἔστιν ἡμέρα, νὺξ dpa ἐστίν’ 
τὸ “νύξ ἐστιν’ οὐδετέρῳ ταὐτὸν τῶν τον évwy, οὔτε τῷ τροπιχῷ ὑπ’ 
> ~ ΄ δὴ > ~ Vv Ἃ , >) ) \ Co, 
αὐτῶν λεγομένῳ (ἦν γὰρ ἐχεῖνο “ἤτοι ἡμέρα ἔστιν ἣ νύξ gore’, τὸ ὅλον 
τοῦτο) οὔτε τῇ προσλήψει. ἣ γὰρ apes ys ἐστιν ᾿ἀλλὰ μὴν οὐχ ἔστιν 


2 0 


10 ἡμέρα᾽, ὧν ἀμφοτέρων ἕτερόν ἐστι τὸ “νύξ ἐστιν. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ of 
> > 
δις 


ορούμενοι λόγοι λεγόμενοι ὕπ᾽ αὐτῶν συλλογιστιχοί, οἷός ἐστιν ὃ “εἰ 


= 6 


ἡμέρα ἐστίν, ἡμέρα ἐστίν: ἀλλὰ μὴν ἡμέρα ἐστίν: ἡμέρα ἄρα ἐστίν᾽ - οὔτε 
Cok τα τος πα τ se) ore Pay pet i 8 ερ pae ies 
γὰρ τὴν χρείαν thy τοῦ συλλογισμοῦ παρέχεται, ἔτι te, εἰ ἣ τοῦ ἑπομένου 45 
πρόσληψις ἐν τοῖς συνεχέσιν ἀσυλλόγιστος, ἐν δὲ τοῖς τοιούτοις Ge oe: 
15 ταὐτὸν τὸ ἡγούμενον TH ἑἕπομένῳ, ἣ πρόσληψις οὐ μᾶλλον τοῦ ἡγουμένου Sr 
ἢ τοῦ ἑπομένου γίνεται" οὐ γὰρ εἰ ἀληϑὲς τὸ αὐτὸ αὐτῷ τι ἕπεσϑαι, ἤδη 
χαὶ πρὸς συλλογισμὸν χρήσιμον τὸ τοιοῦτον συνημμένον, ὥσπερ οὐδὲ τὸ 
ἀπρόσληπτον, οἷόν ἐστι τὸ “et ἵππος et, ζῷον ct’. ἀλλ᾽ εἰ χαὶ τὸ ἀμφό- 
», \ \ \ \ ¢€ wt 3 , WY. 
tepa προσλαμβάνειν, χαὶ τὸ ἡγούμενον χαὶ τὸ ἑπόμενον, ἀσυλλόγιστον, εἴη 
Ἃ \ , > ΙΑ ΄ ~ f = >] > \ > ye \ Cc ΄ὔ 
20 ἂν xat ταύτῃ ἐλεγχόμενος ὃ τοιοῦτος λόγος" ἐν οἷς γὰρ πα τον πο 5 
usvoy τῷ ἑπομένῳ, 7, πρόσληψις j ἀμφοτέρων ἢ οὐδετ τ ἢ τοῦ τοῦ 
ἕπο μένου γίνεται χαὶ δμοιοτέρα οὕτω γίνεται. ἀλλ᾽ εἰ χαὶ τὸ τὸ ἐν ἀρχῇ 
Με βανεὺ ἀσυλλόγιστον, χαὶ τούτῳ 6 ταὐτὸν ἐπιφέρων τῶν χειμένων τινὶ 
΄ , a \ ΄ ΝῺἯΩῸΡ ~ ΄ Vv be 
ὑπεύϑυνος λόγος᾽ ὃ yap βούλεται δεῖξαι, τοῦτο προσλαμβάνει. ἔτι αὐτὸς 
ἀρχόμενος τῆς πραγματείας, τί τέλος αὐτῆς χαὶ σχοπός ἐστι, προεῖπεν" 
> ix » \ \ > ΄ > > ΄ σ ) σ a\ > κω 
ἀπόδειξις γὰρ χαὶ ἐπιστήμη ἀποδειχτιχή Go ὅσα μηδὲν εἰς ταῦτα 10 


bo 
σι 


συντελεῖ, οὐχ ἄν οἰχεῖα τῆς προχειμένης Εἴη πραγματείας. χαὶ γὰρ ἄτοπον 
ἐπαγωγὴν μὲν μὴ λέγειν. εἰ τῶν εἰλημμένων τι χαὶ χειμένων ἐπιφέροιτο 
ἐν τῷ ἐπαχτιχῷ λόγῳ, συλλογισμὸν δὲ ἀξιοῦν εἶναι χαὶ τὸν τοιοῦτον λόγον. 
80 Τὸ δ᾽ ἐξ ἀνάγχης συμβαίνει οὐ τοῦ ἀναγχαῖον εἶναι τὸ συμπέ- 
ρασμαι δηλωτιχόν ἐστιν, ὡς ᾧ ἡϑησαν τινες (τοῦτο γὰρ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων 
“ , “4 3 \ wv Ὁ} > ΄ 5 ~ ~ ΄ 
μόνων γίνεται προτάσεων), ἀλλὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης ἀχολουϑεῖν τοῖς χειμένοις, 15 


1 ὑπάρχειν (ante οὐχ et ante ὥστ᾽) ἃ οὐχ ὡς ταὐτὰ ὑπάρχει om. LM ταῦτα ἃ 
οὐδ᾽ ὁ BLM: οὐδὲ a 2 λαμβάνοις ἃ ἐν om. ἃ 3 ἐν om.a. 4 ante ταὐτὸν 
add. ὧν a τὸ om. aBL 5 τὸ λοιπῷ L 7 τὸ woe... ἢ νὺξ gore (8) 
om. a ἐστὶν (ante οὐδετέρῳ) M: δὲ BL οὐδέτερον L 8 ἦν ΜΝ: 7 BL 9 πρόσ- 
Anes aB: πρότασις λῆψις LM ἐστιν om. al, 10 ὧν BM: τῶν a: om. L post 
νὺξ add. dpa a 11 διαφορούμενοι BL λόγοι om. ἃ 60m. ἃ 18 τὴν 
alterum om. aLM 16 ἑπομένου ἢ τοῦ ἡγουμένου a τινι ἃ 18 τὸ ἵππος εἰ 
ζῶον ἡ ἃ ἀμφότερον L 21 οὐδετέρων ἃ 22 ὁμοιότατον οὕτως a γί- 
νεται (post οὕτω) om. aLM to alterum om. aLM 24 τούτῳ BM: τοῦτο L: 
τούτων ἃ 25 τί BLM: 6 a 26 ἀπόδειξιν LM ἐπιστήμην ἀποδειχτιχὴν 
LM ταύτην ἃ 28 ἐπαγωγὴν μὲν ἄτοπον ἃ εἰ om. ἃ 29 τῷ periit M 

ἀξιοῖ a 30 συμβαίνειν a 91 ὡς ὠήϑησάν τινες om. aLM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24> 18] 91 


v c ΄ zy Ὁ v ~ Ni 
ἄν te ὑπάρχον Ἢ ἄν τε ἐνδεχόμενον ἄν τε xat ἀναγκαῖον τὸ συμπέρασμα. χαὶ Sr 
> a 5 5 ΄ 
γὰρ dv ἐνδεχόμενον ἡ τὸ συμπέρασμα, ἀλλ᾽ ἐξ ἀνάγχης γε χαὶ αὐτὸ ἕπεται 
ταῖς προτάσεσιν ἐν ταῖς συλλογιστιχαῖς συζυγίαις" οὐ γὰρ τοῦ τὴν συμ- 
/ Lf No > / >. ¢ ‘Pp > \ > ΄ > \ 
περαινομένην πρότασιν δεῖν ἀναγχαίαν εἶναι ἢ λέξις ἐστὶ δηλωτιχή, ἀλλὰ 
5 τῆς τοῦ συμπεράσματος πρὸς τὰς προτάσεις ποιᾶς σχέσεώς ἐστι μηνυτιχή᾽ 20 
ἂν γοῦν ληφϑῇ πρότασις ᾿ πᾶς ἀνϑρώπος χατάχειται᾽ χαὶ ταύτῃ προσληφϑῇ 
ἢ λέγουσα ᾿ πᾶς ὃ χαταχείμενος χοιμᾶται᾽, ἐξ ἀνάγκης μὲν ἀχολουϑήσει τὸ 
“πᾶς ἄνθρωπος χοιμᾶται᾽. οὐ μὴν χαὶ ἀναγχαῖον ἔσται τὸ πάντα ἄνϑρωπον 


χοιμᾶσϑαι. 
10 Τὸ δὲ τῷ ταῦτα εἶναι τίνος χάριν τῷ τοῦ συλλογισμοῦ ὅρῳ προσέ- 
Oyxev, αὐτὸς ἐξηγήσατο εἰπὼν λέγω δὲ τῷ ταῦτα εἶναι τὸ διὰ ταῦτα 
a \ Υ 


συμβαίνειν, ὃ χαὶ αὐτὸ ἔτι δοχοῦν ἀσάφειάν τινα ἔχειν (τὸ γὰρ διὰ 3 
ταῦτα αἰτίας ἐστὶ δηλωτιχόν: δύναται δὲ χαὶ μὴ δι᾿ αἰτίων συλλογισμὸς 
γίνεσϑαι, ὡς ὃ διὰ σημείων ex τῶν ὑστέρων τὰ πρῶτα δειχνύς" τῆς γὰρ 
15 ἀποδείξεως ἴδιον τοῦτο, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ δι᾽ αἰτίων συλλογίζεσθαι: δεῖ μὲν 
γὰρ αἰτίας τοῦ συμπεράσματος τὰς προτάσεις εἶναι, εἰ συλλογισμὸς ἔσται, 
ναι τοῦ 


“-- 


οὐ μέντοι δεῖ πάντως τὰ ὑπὸ τῶν προτάσεων δηλούμενα αἴτια ε 
πράγματος τοῦ δηλουμένου ὑπὸ τοῦ συμπεράσματος: δύναται γάρ τις χαὶ 
δι’ ὑστέρων τὸ πρότερον συλλογίσασϑαι, ὡς ὃ ἐχ τοῦ γάλα ἔχειν τὸ τετο- 30 
20 χέναι detxvds χαὶ διὰ τῆς τέφρας τὸ πῦρ, xal ὅλως οἱ διὰ σημείων συλ- 
λογισμοὶ τοιοῦτοι᾽ οὐ γὰρ τὸ ὕστερον τοῦ προτέρου αἴτιον) διὰ τοῦτο χαὶ τὸ 
διὰ ταῦτα συμβαίνειν ἐξηγήσατο εἰπὼν τὸ μηδενὸς ἔξωϑεν ὅρου προσ- 
δεῖν πρὸς τὸ γενέσϑαι τὸ ἀναγχαῖον, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ αὐτάρχεις εἶναι τοὺς 
χειμένους ὅρους πρὸς τὸ συμπέρασμα, διὰ ταύτης τῆς προσϑέσεως ἅμα 35 
25 δειχνὺς χαὶ ὅτι μή εἰσιν ot λεγόμενοι μονολήμματοι συλλογισμοί: προσδέονται 
γὰρ καὶ ἐχεῖνοι ἔξωϑέν τινος ὅρου χαὶ προτάσεως πρὸς τὸ συμπέρασμα, ὃν 
ὅρον χαὶ πρότασιν προστίϑησι παρ᾽ αὑτοῦ, πρὸς ὃν ὁ λόγος, τῷ εἶναι 
Ἱνώριμον. χαϑόλου yap, εἴ τι εἴη συναγόμενον μὲν οὐ μὴν ἐχ τῶν χει- 
μένων ἀλλ᾽ ἑτέρας προτάσεως προσλήψει, τὸ τοιοῦτον ἀναγκαῖον μὲν ῥηϑή- 
80 σεται, οὐ μὴν συλλογισμὸς ἤδη τοῦτο, ὁποῖοί εἰσι χαὶ οἱ ἀμεϑόδως 40 
περαίνοντες λόγοι παρὰ τοῖς Στωϊχοῖς, οἷον εἰ λέγοι τις “τὸ πρῶτον τοῦ 


> 


δευτέρου μεῖζον, τὸ OE δεύτερον tod τρίτου, τὸ ἄρα πρῶτον τοῦ τρίτου 


1 χαὶ (post ἄν τε) om. a 2 ἂν B: χἂν aLM ye seripsi: te libri 4 δεῖ 
πρότασιν ἃ ἡ λέξις BLM: 6 λόγος a δηλωτιχός ἃ 5 ἐστι om.a 6 χἂν 
aLM οὖν a 8 xat om. a éott aLM 10 ταῦτα εἶναι] α εἶναι superser. B! 
11 τῷ aBM: τὸ L (u) τὸ BLM et Ar.: τῷ ἃ (Cifnm) 12 δοχοῦν ἔτι L 

13 δι᾽ αἰτίαν L συλλογισμόν L 14 γίνεσϑαι post αἰτίων transponunt LM ὡς 
6... πρῶτα om. Δ], δειχνύς BM: δείκνυσι L: 01]. ἃ 15 τοῦτ᾽... συλλογίζεσθαι 
om. aLM δεῖ μὲν... τοῦ δηλουμένου (18) om. L 11 δειλούμενα ἃ 19 τὰ 
πρότερα ἃ ὁ om. LM 22 συμβαίνειν LM et Ar.: εἶναι aB τὸ BL et Ar.. 
τῷ aM ἔξωϑεν a et Ar.: om. BLM (ef. 26) 23 τὸ (ante αὐτάρχεις) aB: τῷ 
LM 25 xat om. a: superser. L 26 yap om. L 27 παρ᾽ BLM: περὶ a 

αὐτοῦ B: ἑαυτοῦ LM: om. in lac.a τῷ BLM: τὸ a 28 συναιρύμενον a μὲν 


om. L 31 ototxot¢ a λέγει a 


22 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1 [Arist. p. 24> 18] 


~ 3 ~ \ > ΄ Ὰ σ > X Ὰ ~ b] 

usitov’> τοῦτο γὰρ ἀναγχαίως μὲν ἕπεται. ob μὴν xat συλλογιστιχῶς, εἰ 8: 
7 7 ye Y, on — 4 ΄ ἐδ ς s\ ~ Uf ~ 

uh προσληφϑείη τις ἔξωϑεν πρότασις ἣ λέγουσα ‘td τοῦ μείζονος μεῖζον 

χαὶ τοῦ ἐλάττονος ἐχείνου μεῖζόν ort’. τοιοῦτόν ἐστι χαὶ τὸ ἐν τῷ πρώτῳ 


τῶν Εὐχλείδου Σ Στοιχείων ϑεώρημα τὸ “ἥδε τῇδε ἴση ἀλλὰ χαὶ ἥδε τῇδε" ιὖ 


our 


\ σῷ 4 ”) ? 3 
χαὶ ἥδε ἄρα τῇδε ἴση" καὶ yap τοῦτ᾽ ἀληϑὲς μέν, ἀλλ᾽ ἐνδεῖ ἢ χαϑόλου 
\ 


πρότασις, ἵνα συνάγηται συλλογιστιχῶς" ὲ αὕτη “τὰ τῷ αὐτῷ ἴσα ὃν 


\ > , » o lf , 
χαὶ ἀλλήλοις ἐστὶν tow”. οὕτως ἔχει xat τὸ παρὰ [᾿λάτωνι ἐν π᾿ τὸ 
“st ϑεοῦ ἦν παῖς, οὐχ ἦν αἰσχροχερδής, εἰ δὲ αἰσχροχερδής, οὐχ ἦν ϑεοῦ 
παῖς" οὐχ ἄρα ἄμφω" χαὶ γὰρ χαὶ τοῦτο οὐ διὰ τῶν χειμένων συνάγεται 
10 ἀλλὰ προσλήψει χαϑολιχῇς προτάσεως: ἔστι ὃὲ αὕτη ‘dy Exatépw τῶν 
i Iv i ‘ 
> ΄ ᾿ > , ~ bd ~ 
ἀντιχειμένων τὸ ϑατέρῳ ἀντιχείμενον ἕπεται, ταῦτα ἀδύνατον ἄμφω ἅμα Tu) 5 
‘ ‘ 2 ! μ i 
"» ~ t , 4 ~ , » , 
αὐτῷ ὑπάρχειν᾽᾿ ταύτῃ γὰρ TH προτάσει οὔσῃ χαϑόλου προσληφῦϑείσης 
τῆς “τῷ δὲ ϑεοῦ παῖδα το χαὶ τῷ αἰσχροχερδεῖ ἕπεται ἑχατέρῳ αὐτῶν 
i ‘ ‘ ϊ 
5 wv Ὺ ~ 
τὸ ἀντιχείμενον ϑατέρου᾽, ἐφ᾽ οἷς συμπέρασμα τὸ “οὐχ ἄρα ἄμφω ταῦτα 
᾿ ? ‘ 
15 τῷ αὐτῷ" τῷ μὲν γὰρ ϑεοῦ παῖδα εἶναι ἕπεται τὸ ἀντιχείμενον τῷ 
‘ ‘ ‘ ea 
, σ > / > ~ ~ ~ Τὰ 
αἰσχροχερδεῖ (αὕτη γὰρ ἀπόφασις αὐτοῦ), τῷ δὲ αἰσχροχερδεῖ πάλιν ἣ ἀπό- 10 
φασις τοῦ ϑεοῦ παῖδα εἶναι. χαὶ ὅλως τοιοῦτον τὸ εἶδός ἐστι τῶν λόγων 
7 νὴ 
οὃς οἵ ve ps λέγουσιν ἀμεϑόδως περαίνοντας, οἷόν ἐστι χαὶ τὸ “ἡμέρα 
ἐστίν: ἀλλὰ χαὶ σὺ λέγεις, ὅτι ἡμέρα ἐστίν: ἀληϑεύεις ἄρα᾽" οὐ γὰρ συλλο- 
20 γισμὸς τοῦτο" ἔσται = προστεϑείσης χαϑόλου προτάσεως τῆς “ὁ τὸ ὃν 
λέ Le ih the (4 Γ εείση ἕξ. cre δὲ ΄ 4 ὔσ [ ἧς 
εἶναι λέγων ἀ " εύει᾽, ἧ προστεϑείσης τῆς “ὁ δὲ ἡμέρας οὔσης ἡμέραν 
εἶναι λέγων τὸ ὃν εἶναι λέγει᾽" συμπέρασμα γὰρ ἐπὶ τοῖς χειμένοις “ὃ ἄρα 1τῦ 
ἡμέρας οὔσης ἡμέραν εἶναι λέγων ἀληϑεύει᾽. διά te οὖν τοὺς λόγους τοὺς 
μονολημμάτους χαὶ διὰ τοὺς ἀμεϑόδως περαίνοντας πρόσχειται τὸ τῷ 
95 ταῦτα εἶναι, ual ἔτι διὰ τοὺς μὴ ἔχοντας χυρίας προτάσεις ἀλλ᾽ ὀφεί- 
5 
λοντας εἰς ἐχείνας μεταληφϑῆναι, ἵνα oe συλλογιστικοί, ὡς ἔχει 6 
λόγος 6 λέγων “μὴ ᾿ς: eee νου: οὐχ τ: οὐσία: τῶν ὃὲ μερῶν 20 
τῆς οὐσίας ἀναιρουμένων ἀναιρεῖται οὐσία: τὰ μέρη ἄρα τῶν οὐσιῶν οὐ- 
i Hy ' 
΄ ~ 4 ~ ~ 
cia’, οὗ χαὶ αὐτὸς ἐπὶ τέλει τοῦ λόγου μνημονεύει: οὐ yap τῷ ταῦτα 
’ | ἱ 
80 εἶναι τὸ συμπέρασμα, ἀλλὰ det μεταληφϑῆναι τὰς προτάσεις. παραιτοῖντο 


Ι μὴν evan. B συλλογισμῷ ἃ 2 προσληφϑήσεται ἃ ὃ ἐστὶ μεῖζον LM 4 post 
τὸ add. ef B ἴσον a ἀλλὰ χαὶ ἥδε τῇδε om. aB ὃ τοῦ τἀληϑὲς ἃ 6 εἰσίν 
aLM 7 ἴσα εἰσίν LM Πολιτείᾳ) 11116 p.408C memoriter citat: οὐ πειϑόμεϑα αὐτοῖς 
ἀμφότερα, ἀλλ᾽ εἰ μὲν ϑεοῦ ἦν, οὐκ ἦν, φήσομεν, αἰσχροκερδής, εἰ δ᾽ αἰσχροκερδής, οὐχ ἦν ϑεοῦ 
τὸ (ante ef) om. ἃ], 8 εἰ δὲ αἰσχροχερδής, οὐκ ἦν ϑεοῦ ante om. subser. L 9 παῖς 
om. LM zat alterum om. aL 10 τῆς καϑόλου a ἔστι δὲ αὕτη om. a ὧν B: 
ὡς LM: ᾧ ἃ 11 ἕπεται ἀντιχείμενον ἃ 12 ὑπάρχειν ἅμα τῷ αὐτῷ ἃ 13 τὸ Gé 
LM τὸ aloypoxepd7, LM αἰσχροχερδῶς a 14 ϑατέρῳ a ἐπὶ τούτοις ἃ τὸ 
om. ἃ 16 post αἰσχροχερδεῖ add. τῷ ἀντιχειμένῳ ἃ αὕτη B: ἡ aLM αὐτῷ ἃ 

17 τοῦ aBM: τὸ L ἐστὶ τὸ εἶδος LM 18 οὺς aBM: we L 19 χαὶ om. a 20 ante 
χαϑόλου add. τῆς a post καϑόλου add. τῆς L 21 7B 22 yap om.a 24 τὸ 
om. aL τῷ superser. M 25 χυρίως a 26 ὁ λόγος ἔχει aLM 21 τῶν 
ji... οὐσία (28) B: ὃ δέ ἐστιν ἀναιρούμενον, καὶ τὸ ἐχ τούτων ἀναιρεϑήσεται ἃ: ἐξ ὧν δ᾽ ἐστὶν 
ΤΗΝ χαὶ τὸ ex τούτων φϑείρεσθαι Ar.: om. LM 28 ante οὐσίαι add. οὐκ LB 


29 μνημονεύει] Anal. pr. 132 p. 47424 memoriter citat 30 παραιτοῖτ᾽ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM ΤΊ [Arist. p. 240 18. 22] 93, 


δ᾽ ἂν διὰ iis προσϑήχης ταύτης “at ot epee τι το τ ἔχοντες. ὃν 
ὡς εἶπον, ἐν οἷς ἐστι τῶν σοφισμάτων τὰ τὸ μὴ αἴτιον αἰτιώμενα. 


Πειρῶνται δέ τινες χαὶ τὸ τεϑέντων ὡς wy, δεόντως εἰρημένον συχο- 25 


eas λέγοντες τὴν ϑέσιν ἐπὶ σωμάτων “τος χυρίως τῶν τόπον 
5 χατεχόντων, ἀσώματον δὲ εἶναι τὸν λόγον, μὴ δεῖν ὃὲ wydd χατ᾽ αὐτὸν 


ὲ 


τὸν aes) μεταφοραῖς ἐν τοῖς δριστιχοῖς λόγοις χεχρῆσϑαι. ἀλλ᾽ οὗτοί 

Ye ἐοίχασι τὴν αἰτίαν ἀγνοεῖν, δι’ ἣν οὐ χρὴ μεταφοραῖς ἐν τοῖς δριστιχοῖς 
λόγοις Ἔν ἔστι δὲ αὕτη, ὅτι ἀσαφεστέρους τοὺς λόγους συμβαίνει 
γίνεσϑαι, ὥστε τὰς τοιαύτας χρὴ μεταφορὰς φυλάττεσϑαι χαὶ τότε. ὅταν 30 

10 δὲ ἢ μετ ἀφορὰ διὰ συνήϑειαν γνωριμωτέρα τῶν χυρίως λεγομένων 7, οὐχέτι 
ἂν ὃ ταύτῃ χρώμενος ἁμαρτάνοι. πλήρης δὲ ἢ συνήϑεια τῆς προειρημένης 
μεταφορᾶς. διὸ χαὶ [Πλάτων ὡς ἐναργεῖ αὐτῇ ἐν Θεαιτήτῳ χρῆται λέγων 


ce XY QA 7 ΄ pe ~ > ~ Ξ ~)) 
Des δή μοι χήρινον ἐχμαγεῖον ἐν τῇ ψυχῇ ΄- 


p. 24022 Τέλειον μὲν οὖν χαλῶ συλλογισμὸν τὸν μηδενὸς 80 
15 ἄλλου προσδεόμενον παρὰ ta εἰλημμένα πρὸς 
τὸ φανῆναι τὸ ἀναγκαῖον. 


Δόξει προχείρως σχοποῦσι τοῦ τελείου συλλογισμοῦ τὸν προειρημένον 
ὅρον ἀποδεδωχέναι᾽ εἶπε γὰρ ἐπ᾽ αὐτοῦ τὸ μηδενὸς ὅρου προσδεῖν αὐτῷ 


> 


πρὸς τὸ γίνεσϑαι τὸ ἀναγχαῖον, λέγει δὲ ἀτελῆ εἶναι συλλογισμὸν τὸν 
90 προσδεόμενον ἑνὸς ἢ πλειόνων. εἰ δὲ τοῦτο, οὐδ᾽ ἂν συλλογισμοὶ 40 
εἴησαν οἱ ἀτελεῖς. τοιοῦτοι δὲ οἱ ἐν τ χαὶ τρίτῳ σχήματι συλλο- 
γισμοί, ods παντὸς μᾶλλον λέγει χαὶ αὐτοὺς συλλογισμοὺς εἶναι. ἀλλὰ χαὶ 
ἀρχόμενος ὡς περὶ συλλογισμῶν τῶν ἀτελῶν εἴρηχεν" τῶν γὰρ συλλογισμῶν 
προέϑετο ζητήσειν “motos τέλειος χαὶ ποῖος ἀτελής. ὡς ὄντος χαὶ τοῦ 
ἀτελοῦς συλλογισμοῦ. οὐ μὴν τοῦτ᾽ ἔστι τὸ λεγόμενον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὅρῳ 
τοῦ συλλογισμοῦ περιέχεται χαὶ ὃ ἀτελής. ὧν γάρ φησι προσδεῖσθαι τὸν 
ἀτελῆ. οὐχ ὡς ἔξωϑεν ὀφειλόντων αὐτῶν προσληφϑῆναι λέγει. ἀλλ᾽ ὡς 45 
ἢ 


τῷ 
σι 


> / X > ~ ΄ , ar ὦ /F \ ΕῚ 
ἐνυπαρχόντων μὲν ἐν τοῖς χειμένοις δεομένων δὲ δείξεως: λέγει γὰρ ἐπ 
αὐτῶν ἃ ott μὲν ἀναγχαῖα διὰ τῶν ὑποχειμένων ὅρων, οὐ μὴν 


3, AND, 


εἰ δ᾽ ἐστὶ τά, ἐξ ὧν τὸ συμπέρασμα. ἐν 9: 


80 εἴληπται διὰ προτάσεων. 
~ / γ΄ Ἃ \ > “ὦ i“ \ > al 
τοῖς χειμένοις, εἴη ἂν ual ἐν τοῖς τελείοις χαὶ ἐν τοῖς ἀτελέσι συλλο- 
- ~ ~ ) > 
γισμοῖς συναγόμενον συμπέρασμα “tw ταῦτα εἶναι᾽᾽, ὥστε χαὶ οὗτοι συλ- 


1 δ᾽ Μ: om. aBL 2 μὴ om.a 5 ἐχόντων LM μηδὲ om. aLM 6 ‘Aptsto- 
τέλην aLM μεταφοραῖς ... ἐοίκασι om. LM 7 ye om.a 8 χρῆσθαι L 9. xat 
BLM: κἂν ἃ ὅταν om. a 10 συνηϑείας ἃ pr. 12 διαφορᾶς L αὐτῷ BL 
Θεαιτήτῳ] ὁ. 23 p.191C memoriter citat: ϑὲς δή μοι λόγου ἕνεχα ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ἐνὸν 
χήρινον rie γεῖον 18 ὅρου BM: ὅρον aL αὐτῷ OM. ἃ 19 γενέσϑαι ἃ et Ar. συλ- 
λογισμὸν εἶναι ἃ 20 ante ἑνὸς add. ἢ ἃ et Ar. 21 σχήματι καὶ τρίτῳ aLM 22 μᾶλ- 
λον πάντων ἃ: μᾶλλον πάντως LM 23 τῶν ἀτελῶν .. . ἀλλ᾽ ἐν (25) om. L 24 ζη- 
τῆσαι ἃ ὡς ὄντος .. . ὁ ἀτελής (26) om. ἃ χαὶ τοῦ om. B 21 αὐτῶν ὀφειλόντων 
aLM 29 μὲν BM, itemque sed superser. L: μὴ a 30 post διὰ add. τῶν B (ἢ 


δὲ L ol ἐν (post prius zat) BLM: ἐπὶ ἃ τελείοις καὶ ἐν tots om. a 


τῷ 


4 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 11 [Arist. p. 24022. 26] 


λογισμοί. οὐχέτι δὲ χαὶ ἀτελεῖς συλλογισμοὶ of ἀμεϑόδως περαίνοντες " 9 
ἔξωϑεν γὰρ αὐτοῖς προστίϑεται τὸ τῆς συναγωγῆς αἴτιον. ἑνὸς μὲν οὖν 
προσδέονται οἱ ἀτελεῖς συλλογισμοὶ ot μιᾶς ἀντιστροφῆς δεόμενοι πρὸς τὸ ὅ 
ἀναχϑῆναι εἴς. τινα τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τῶν τελείων χαὶ ἀναπο- 

5 δείχτων, πλειόνων δέ, ὅσοι διὰ δύο τον το εἰς ἐχείνων τινὰ ἀνάγονται, 

6 rm Ὁ 7 \ e > i ~ δῷ ἡ >\ Ψ ~ a ΄ 

ὡς προϊὼν δείξει. χαὶ ot διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον δὲ ἀπαγωγῆς δειχνύμενοι 

ἀτελεῖς χαὶ αὐτοί. ὅσοις μὲν οὖν ἔξωϑεν προσϑήχης τινὸς δεῖ λόγου πρὸς 

Ἁ \ / XOX \ 3 \ = ba) ΄ 

τὸ τὸ συμπέρασμα συναχϑῆναι, οὗτοι οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶεν ἂν συλλογισμοί, 10 

ca Ld > ae e > \ \ ead , 

ὧν λόγων εἰσὶ χαὶ of ἀμεϑόδως περαίνοντες οἷς δὲ τὸ. ἐνδέον Sova: 
10 ἐν τοῖς χειμένοις ἐστί, βοηϑείας δὲ δέονται χαὶ τοῦ pea οὗτοι 


, 


συλλογισμοὶ μέν εἰσιν, ἀλλ᾽ ἀτελεῖς. οὗτοι δέ εἰσιν of οὐχ ἀναπόδειχτοι 


‘ 
\ 


ot ἔν τε τῷ δευτέρῳ xat τρίτῳ σχήματι. πῶς οὖν ἐστιν ἐν τοῖς ἀδυνάτοις 
οὐχ ἔξωϑεν τὰ λαμ. μβανόμενα; ἢ ἔξωϑεν μὲν τὰ λαμβανόμενα χαὶ οὐδὲ dv- 
νάμει ὄντα ἐν τοῖς χειμένοις, ὥσπερ at ἀντιστροφαί, ἀλλὰ τὰ Ach ΟΣ 15 


\ 


15 οὐ τοῦ προχειμένου ἐστὶ συλλογιστικὰ ἀλλ᾽ ἄλλου τινός" 


ἐχείνου 140 6 
συλλογισμός, ὃ τῷ ἀδύνατόν τι εἶναι ἀναιρεϑὲν τῆς τούτου ϑέσεως αἴτιον. 
διὸ τοῦτο μὲν οὐ διὰ συλλογισμοῦ φαμεν ἀλλ᾽ ἐξ ὑποϑέσεως δείχνυσϑαι" 
6 δὲ συλλογισμὸς ἄλλου. 


p. 24026 Τὸ δὲ ἐν ὅλῳ εἶναι ἕτερον ἑτέρῳ χαὶ τὸ κατὰ παντὸς 
20 χατηγορεῖσϑαι ϑατέρου ϑάτερον ταὐτόν ἐστιν. 20 


Οἷς προϊόντος τοῦ λόγου μέλλει χρῆσϑαι (ἔστι δὲ ταῦτα τό te χατὰ 
παντὸς χαὶ τὸ ἐν ὅλῳ χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς χαὶ τὸ ἐν μηδενὶ εἶναι τόδε 
τῷδε) πρῶτον ταῦτα γνώριμα ποιεῖ, χαὶ διδάσχει ἡμᾶς, τί μέν ἐστι τὸ ἐν 
ὅλῳ εἶναι χαὶ τὸ χατὰ παντός. χαὶ ὅτι ταὐτά ἐστιν ἀλλήλοις ἀμφότερα 

25 ταῦτα ἐπὶ τῆς χαϑόλου χαταφατιχῆς προτάσεως λεγόμενα, τί δὲ TO χατὰ % 
υηδενὸς χαὶ τὸ ἐν μηδενί, χαὶ ὅτι χαὶ αἰεὶ ταῦτα ἀλλήλοις μέν ἐστι ταὐτά, 


, 


ἔγεται δὲ ἐπὶ τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῇς προτάσεως. τὸ οὖν χατὰ παντός, 

φησίν, ἐστίν, ὅταν μηδὲν ἡ λαβεῖν, χαϑ' οὗ ϑάτερον οὐ λεχϑή- 

ε τοῦτ᾽ ἔστιν, ὅ δὲν ἢ λαβεῖν τοῦ ὑποχειμέ ὃ οὗ 

σεται, τοῦτ᾽ ἔστιν, ὅταν μηδὲν ἡ λαβεῖν τοῦ ὑποχειμένου, xa’ οὗ 

, > > \ \ ~ rf \ > 

30 τὸ χατηγορούμενον οὐ ῥηϑήσεται ἐπεὶ γὰρ πᾶσα πρότασις κατηγορικὴ ἐξ 
΄ ΄ 4 
ὑποχειμένου ὅρου ἐστὶ χαὶ χατηγορουμένου, τότε λέγεται ὁ χατηγορούμενος 80 

Η Η͂ -- ς ΄ > ~ σ᾿ ιν x ~ ~ ec 

χατὰ παντὸς tod ὑποχειμένου ἀληϑῶς, ὅταν μηδὲν ἢ λαβεῖν tod bro- 

΄ δ 7 Cast ~ \ 

χειμένου, χαϑ᾿ οὗ οὐ ῥηϑήσεται τὸ χατηγορούμενον, οἷον to ζῷον χατὰ 


4 εἴς τινα BLM: εἴσω a 5 ἀνάγονται, ὡς om. in lac. ἃ 6 δὲ om. aLM 

7 μὲν οὖν ἔξωϑεν om. in lac. a προσϑήχης προσδεῖ τινος LM: προσδεῖ τινος προσϑή- 
χῆς ἃ 8 τὸ alterum om. aLM ἂν εἶεν a 10 δεῖνται B: δεῖται a 12 te 
superser. L: om. a 13 μὲν om. LM 15 εἰσι a ἐχεῖνος a 16 ὁ τῷ 
BM, itemque sed corr. L: τὸ a 17 τοῦτο ex to corr. L 20. ϑάτερον ϑατέρου a 
(nmf) 21 te om. a 22 τὸ tertium om. LM εἶναι om. ἃ 20 τὸ om. 
LM zat (post ὅτι) om. aL μέν om. aBL 27 ante ἐπὶ add. καὶ a χατα- 
φατιχῆς LM 28 post λαβεῖν add. τοῦ ὑποχειμένου ἃ (BCdifnum); τῶν τοῦ ὑποχει- 


μένου ΑΥ. 31 ὅρου om. a 33 τὸ χατηγορούμενον ov ρηϑήσεται a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 1.2 [Arist. p.24026.25a1] 95 


παντὸς ἀνθρώπου οὐδένα yap λαβεῖν ἔστιν ἄνϑρωπον, xa? οὗ τὸ ζῷον 9r 
>) id vd leg \ 5 sf ξ΄ » > σ' , ~ ' 
od ῥηϑήσεται. οὕτως δὲ ἐχόντων 6 ἀνϑῦρωπος ἐν ὅλῳ γίνεται τῷ ζῴῳ, 
τοῦτ᾽ ἔστι περιεχόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ ὡς ὅλου μέρος γάρ πως τοῦ χαϑόλου 3 
X 2 σ Ἁ \ > σ t? > ~ \ Ve / ~ 
τὸ ἐν ὅλῳ’ τὸ γὰρ ἐν ὅλῳ σημαντικόν ἐστι τοῦ μὴ ἔξω πίπτειν τι τοῦ 
/ > σ' εὐ > , > ἐς x. ΄ 2 σ 5 \ 
Ὁ λεγομένου ἐν ὅλῳ εἶναι exetvov, ἐν ᾧ λέγεται εἶναι ὡς ἐν ὅλῳ. οὐ γὰρ 
\ , , IOAN \ > σ 4 / > σ \ 
TO παρεχτεινόμενόν τινι διὰ παντὸς ἐν ὅλῳ μόνον λέγεται" ἐν ὅλῳ γὰρ 
χαὶ τὸ μέρος ἐστίν: ἐνδέχεται γὰρ καὶ ἐπὶ πλέον εἶναι τὸ χατὰ παντός 
τινος λεγόμενον. ὡς τὸ ζῷον τοῦ ἀνθρώπου, ἐνδέχεται χαὶ ἐπ᾿ ἴσης, ὡς 
\ \ re > 4 > >\ ~ o Vv \ \ Χ 
τὸ γελαστιχὸν τοῦ ἀνθρώπου. ἐν δὴ τοῖς οὕτως ἔχουσι χατὰ παντὸς μὲν 40 
10 λέγεται ἀπὸ τοῦ χατηγορουμένου ἀρχομένων: οὗτος γάρ ἐστι τὸ χατὰ 
παντός" ἐν ὅλῳ δὲ ἀπὸ τοῦ ὑποχειμένου" οὗτος γάρ ἐστιν ἐν ὅλῳ. ση- 
4 Q/ σ es e 4 Υ fi Δ low cy? Lé b) ~ 
υξιωτέον δέ, ὅτι οὐχ ὁμοίως ἔν te τούτοις χαὶ ἐν τοῖς “Yotgonrs ἀναλυτιχοῖς 
> Ὁ. ᾿ Qs > 9.) ΄ ΄ hao) \ \ a ΄ 
ἀποδίδωσι τὸ χαϑόλου. ἀποδοὺς δέ, τί ποτέ ἐστι τὸ χατὰ παντός, φησίν, 
ὅτι χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς ὡσαύτως, οὐ τοῦτο λέγων, ὅτι ταὐτόν ἐστι 
δὶ \ \ \ \ \ > Ld > , ΄ 2 > 79 > \ = 
15 τὸ χατὰ παντὸς χαὶ τὸ χατὰ μηδενός (ἐναντία yap ἐστιν), ἀλλ᾽ ὅτι δυνατὸν 45 
δρίσασϑαι αὐτὸ δρμυιωμένους ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ περὶ τοῦ χατὰ παντὸς εἰρημένου 
εἰπεῖν περὶ τοῦ χατὰ μηδενός - ἔσται γὰρ ἀνάπαλιν ἀποδιδόμενον τὸ χατὰ 
πὰ ες. Med \ X x ~ ~ ¢ , Q? > X 
υηδενός᾽ ὅταν yap μηδὲν ἢ λαβεῖν tod ὑποχειμένου, | xa? οὗ τὸ xaty- ὃν 
, ¢ ΄ = , ΔΝ > \ \ \\ \ Ἂ \ b) ~ 2 \ 
γορούμενον βηϑήσεται, τότε ἐστὶ χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς ἀληϑῶς, οἷον τὸ 
20 χρεμετιστιχὸν χατ᾿ οὐδενὸς ἀνθρώπου οὐδεὶς γάρ ἐστιν ἄνϑρωπος, xa? 
οὗ τὸ χρεμετιστιχὸν χατηγορεῖται. xat’ οὐδενὸς μὲν οὖν τοῦ ἀνϑρώπου τὸ 
χρεμετιστικόν, ἐν οὐδενὶ δὲ 6 ἀνϑρωπος τῷ χρεμετιστικῷ ἀμφότερα γὰρ 
ταῦτα λέγεται ἐπὶ τῆς χαϑόλου ἀποφατικῇς προτάσεως. 5) 


ν. 3511 Ἐπεὶ δὲ πᾶσα πρότασίς ἐστιν 7 τοῦ ὑπάρχειν ἣ τοῦ ἐξ 
25 ἀνάγχης ὑπάρχειν ἣ tod ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν. 
‘ ν᾽ 
Τῷ πᾶσα πρότασις δεῖ τὸ “ χατηγορική᾽ προσυπαχούειν " περὶ γὰρ 
τῶν τοιούτων προτάσεών τε χαὶ συλλογισμῶν τὸν λόγον νῦν ποιεῖται. ὧν 
χαὶ τὸν λόγον ἀπέδωχεν. ἐπεὶ τοίνυν πᾶσα πρότασις χατηγοριχὴ ὅρον ὅρου 10 


1 ἔστιν ἄνϑρωπον λαβεῖν M: ἀνϑρωπόν ἐστι λαβεῖν aL 3 τοῦ BLM: πρὸς τὸ ἃ 

4 σημαντιχόν corr. B! 5 ἐχείνῳ ἃ εἶναι (ante ὡς) om. ἃ 0 λέγεται 
μόνον ἃ μέρος B: ἐπὶ μέρους ΔΜ ὃ τινὰ ἃ 9 δὴ BM: δὲ aL 

10 λέγομεν ἃ ἀρχόμενοι aB pr., ut videtur οὗτος Scripsi: οὕτως libri 11 οὗ- 
tos ἃ: οὕτως BLM ante ἐν add. τὸ ἃ 12 ἐν (ante τοῖς) om. LM Yor. dv.J 14 
p. 19 428 sq. 13 ἀποδοὺς aBL: ἀποδιδοὺς M 14 ταὐτά a 16 ὁρίσαι LM ἀπ᾽ 
αὐτοῦ τοῦ M: ἀπ᾽ αὐτοῦ BL: ἀπὸ τοῦ ἃ περὶ BLM: παρὰ ἃ 17 εἰπεῖν περὶ - - - κατὰ 
μηδενός (18) om. ἃ 18 ὅταν yap... τὸ κατὰ μηδενὸς (19) om. LM 19 τότε B: 
τοῦτο ἃ χαὶ om. ἃ ἀληϑῶς om. aLM 20 χρεμμετιστιχὸν a semper 21 οὗ 
co B μὲν om. ἃ τοῦ OM. ἃ 22 post χρεμετιστιχόν add. ἐστιν a τῷ 
χρεμμετιστιχῷ ὁ ἄνϑρωπος a γὰρ om. BM 23 ante ἐπὶ add. πάλιν LM 26 πᾶσαν 
πρότασιν B κατηγοριχὴν Β΄: χκατηγοριχὸν L γὰρ om. L 27 ποιεῖται νῦν a 

28 ἐπειδὴ a post κατηγορικὴ add. ἢ B: % tod ὑπάρχειν ἢ τοῦ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν 7 


τοῦ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν add. ἃ 


26 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 2541. 2] 


= ~ " By ~ ~ ΄ 
χατηγορούμενον ἔχει ἣ καταφατικῶς ἢ ἀποφατιχῶς. τοῦτ᾽ ἔστιν ὡς ὑπάρ- 9ν 
7 


Yovta τῷ ὑποχειμένῳ Ἶ uy ὑπάρχοντα, τῶν δὲ ὑπαρχόντων τισὶ τὰ μὲν 
ἀεὶ ὑπάρχει, τὰ δὲ ποτὲ μὲν ὑπάρχει, ποτὲ δὲ οὐχ ὑπάρχει. εἰ μὲν ἀεὶ 
ὑπάρχοι τὸ ὑπάρχειν λεγόμενον χαὶ οὕτως λαμβάνοιτο ὑπάρχειν, ἀναγκαία 15 

5 γίνεται ἣ τοιαύτη πρότασις oes ἀληθής: ἀναγχαία δὲ ἀπο το 
ἀληϑὴς ἣ τὸ μηδέποτε 1 πεφυχὸς ὕπαρχον τινὶ οὕτως μὴ ἀπαρχεῖν αὐτῷ 


΄ > > id 
λαυβάνουσα. εἰ δὲ μὴ on ὑπάρχοι τὸ χατηγορούμενον τῷ ὑποχειμένῳ, εἰ 


μὲν χατὰ τὸ ἐνεστὼς ὑπάρχοι. ἣ τοῦτο μηνύουσα πρότασις ὑπάρχουσα 
γίνεται χαταφατιχὴ ἀληϑής. δμοίως χαὶ ὑπάρχουσα ἀποφατιχὴ ἀληϑὴς ἣ 20 


5 


΄ 


10 τὸ νῦν μὴ ὑπάρχον μὴ ὑπάρχειν τος εἰ δὲ μὴ ὑπάρχοι ἐπὶ τοῦ 
παρόντος τὸ χατηγορούμενον τῷ ὑποχειμένῳ δυνάμενον αὐτῷ ὑπάρχειν χαὶ 
οὕτως, ὡς δυνάμενον. λαυβάνοιτο, ἐνδεχομένη χαταφατιχὴ ἀχηϑὴς ἢ πρότασις. 

4 G8 ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν 7 τὸ ὑπάρχον 7 τὸ μὴ ὑπάρχον μὲν οἷόν τε 
δὲ χαὶ ὑπάρχειν χαὶ μὴ ὑπάρχειν λέγουσα ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ ἀληϑής. 
15 Ψευδεῖς δέ γε αἱ τὰ μὴ τοῦτον ἔχοντα τὸν τρόπον ὡς οὕτως ἔχοντα μιη- BW 
νύουσαι: δηλωτιχαὶ γὰρ οὖσαι τῆς ὑπάρξεως τῶν ὕπ᾽ αὐτῶν δηλουμένων 
at προτάσεις, ὡς ἄν ἐχεῖνα ἔχῃ ὑπάρξεως, οὕτως ἔχουσι καὶ αὐταὶ συνεξ- 
ομοιούμεναι τῷ τῶν δηλουμένων ὕπ᾽ αὐτῶν τρόπῳ. ἔτι ἐπεὶ πᾶν τὸ 
ὑπάρχον τινὶ 7 ἀχώριστον αὐτοῦ ἐστι χαὶ xa? αὑτὸ ὑπάρχον ἣ χωριστόν, 


20 εἰ μὲν ἀχώριστον ἦν, ἣ τοῦτο δηλοῦσα πρότασις ἀναγχαία, εἰ OF χωριστόν, 30 
>> / > ΄ Χ \ Ἁ Y> > τ Ὁ ΄ is Xx \ a 
ἐνδεχομένη, ἧς ἣ μὲν τὸ παρὸν ἤδη δηλοῦσα ὑπάρχουσα, ἣ δὲ τὸ χεχω- 
ee ὍΣ ἢ τὸ μήπω παρὸν οἷόν τε δὲ ὑπάρξαι ἐνδεχομένη ἰδίως. 

p- 2522 Τούτων δὲ at μὲν χαταφατιχαὶ at δὲ ἀποφατιχαὶ χκαϑ᾽ 
ἑχάστην πρόσρησιν. 

25 Τρεῖς διαφορὰς προτάσεων εἰπών, ἀναγχαίαν, ὑπάρχουσαν, ἐνδεχομένην, 


xa ἑχάστην τούτων διαφορὰν τὰς μὲν χαταφατιχάς φησι γίνεσϑαι τῶν 
προτάσεων τὰς δὲ ἀποφατιχάς᾽ χαὶ γὰρ ἀναγχαία χαταφατιχὴ χαὶ ἀναγκαία 35 
ἀποφατιχή ἐστιν. ὡς εἰρήχαμεν, ὁμοίως χαὶ ὑπάρχουσα χαὶ ἐνδεχομένη, 
ὥσϑ᾽ ἕξ διαφοραὶ προτάσεων αὖται. τὸ δὲ χαῦ᾽ ἑχάστην πρόσρησιν 
80 τὸ xaP ἑχάστην χατηγορίας διαφορὰν χαὶ χαϑ᾽ ἑχάστην τρόπου προσϑήχην 


1 χαταφατιχὸν ἢ ἀποφατιχὸν M 2 δὲ om. L 3 post alterum μὲν add. οὖν aLM 

4 ὑπάρχοι B: ὑπάρχει aLM ὑπάρχειν (post λαμβ.) B: ὑπάρχον aLM ὃ ἡ πρότασις 7 
τοιαύτη ἃ 0 οὕτως om. ἃ αὐτὸ aLM 7 αἰεὶ LM ὑπάργει aLM ὃ ἐνεστὸς 
a: ἐντὸς L ὑπάρχει aLM τοῦτο aBM : τοῦ L 9 post χαὶ add. ἡ Β 10 ὑπάρχοι 
B: ὑπάρχει aLM 11 αὐτὸ LM 13 ἐνδέχεσϑαι μὴ BLM: ἐνδεχομένη a μὲν 
om. M 14 xat (post δὲ) om. a ὑπάρχον (pro altero ὑπάρχέιν) a 15 τὰ 
om. a 16 tov... δηλούμενον L: tay... λεγομένων a 17 ἔχει aLM ἔχουσαι 
LM 18 πᾶν post τινὶ transponunt LM 19 7 (post τινὶ) om. a ἐστιν αὐτοῦ 
aLM za’ ἑαυτοῦ LM 20 ἦν a: 7 BLM 22 ἢ BLM: ἤγουν a μήπως M 

26 φησι om. a 27 ante χαταφ. add. ἡ M χαὶ ἀναγχαία ἀποφατιχὴ om. LM 28 ἐστιν 
BM: ἔσται L: om. ἃ ὡς BL: ὥσπερ aM mpoetpyjxapev LL ὁμοίως om. LM 

29 ὥστε M τὰ L 30 ante χατηγορίας add. πρὸς a προσϑήχην τρόπου aLM 


2 a Ca ie ων ὧν «το σας - 


— | ὦ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 2542.4] 27 


δηλοῖ" οὐ 14 ἀξιοῖ τὰς Sea Se ἀπὸ τῶν ὑποχειμένων αὐταῖς χαὶ δη- 95 

λουμένων ὑπ᾽ αὐτῶν λαμβάνειν τὸ ἀναγχαῖον χαὶ τὸ Ona χον χαὶ τὸ ἐνδεχό- 40 

μενον, ἀλλὰ ἀπὸ τ: pastes τῆς προστιϑεμένης χαὶ peasy ane υμξνης 
a7 

τῆς λεγούσης; ὅτι τόδε τῷὸς ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει (ἢ ὑπάρχε et) ἢ ἐνδέχεται 


5 ὑπάρχειν: οὕτως γὰρ ἔσονταί τινες χαὶ ἀληϑεῖς 2 χαὶ ψευδεῖς, ὁμοίως 


+> 


χαὶ ὑπάρχουσαι xat ἐνδεχόμεναι" οὐδεὶς γὰρ ἂν λόγος ψευδὴς γίνοιτο. εἰ 
μόνος οὗτος λέγοιτο ὃ cee δὰ τῶν eile ta. oe καὶ ὧν ἐποΙ οὕ τας: 45 
ὁποῖα τὰ δηλούμενα. 
χαὶ τὸ ψεῦδος ὁμοίως 

10 ἄλλην τινὰ ψευδῆ τὴν οὐχ ὡς ἔχει τό, δ ἃ οὗ λέ ἘΠ aed οὕτως 
ἐροῦμεν χαὶ ἀναγχαίαν τινὰ ψευδῆ" ψευδὴς δὲ ἔσται ἀναγχαία ἢ λέγουσα 
τὸ μὴ ἀναγχαῖον ἀναγχαῖον. δεῖ ἄρα ταῖς προτάσεσι προσχεῖσϑαι τὰς 
τοιαύτας προσρήσεις χαὶ τοὺς τοιούτους τρόπους. 


or 


p.25a4 [Πάλιν δὲ τῶν xatagatix@y xal ἀποφατιχῶν at μὲν 
15 χαϑόλου at δὲ ἐν μέρει at δὲ ἀδιόριστοι. 


Τούτων ταῖς προειρημέναις προτάσεσι προστεϑεισῶν τῶν διαφορῶν γί- 
γονται at πᾶσαι πο: ΠῚ ᾿οριχαὶ ὀχτωχαίδεχα " τρεῖς μὲν χαταφατιχαὶ 
ναγχαῖαι, χαϑόλου, ἐπὶ μέρους, ἀδιόριστος, τρεῖς δὲ αἱ ταύταις ἀντιχείμεναι 
ἀποφατιχαί. ὁμοίως d& χαὶ ὑπάρχουσαι τρεῖς μὲν ὙΠ ἼΗΙ τρεῖς OE 10 
20 ἀποφατιχαί, χαὶ ΕΓ Χμ τὸν αὐτὸν τρόπον: ὥστε τρὶς ἕξ ἔσονται at 
πᾶσαι at xat εἶδος ΠΣ τ ον διαφέρουσαι, ἐξ ὧν ot χατηγοριχοὶ συλλο- 
γισμοὶ συντίθενται. οὐσῶν δὴ τούτων te χαὶ τοσούτων προτάσεων ἑξῆς 
πειρᾶται περὶ ἀντιστροφῶν αὐτῶν τὸν. λόγον ποιεῖσϑαι, ἐπειδὴ οἱ πλεῖστοι 
τῶν ἐν δευτέρῳ χαὶ τρίτῳ σχήματι συλλογισμῶν πάντων ἀτελῶν ὄντων 15 


τῷ 
σι 


Χ Ἁ Ne. \ Q7 ~ \ \ , » 
πρὸς τὸ δείχνυσθϑαι συλλογιστιχοὶ δέονται τῶν χατὰ τὰς προτάσεις ἀντι- 
στροφῶν, ἢ μιᾶς ἢ πλειόνων, ὡς ὃ δειχθήσεται. 

AE Qi γῷ δ > Ly ae a7 a BEAN ~ 

Ἄξιον δὲ ἔδοξεν ἐπισχέψεως εἶναί wor, τί δήποτε περὶ συλλογισμῶν 
χαὶ σχημάτων τὸν λόγον ἐν τούτοις τοῖς βιβλίοις ποιούμενος παραλαμβάνει: 
χαὶ τὰς τῶν προτάσεων χατὰ τὴν ὕλην διαφοράς" ὑλιχαὶ γὰρ διαφοραὶ τὸ 
80 οὕτως ἢ οὕτως ὑπάρχειν: ἤδη γὰρ δόξουσιν αἱ τοιαῦται διαφοραὶ τῶν 20 


1 ὑποχειμένων BLM: χειμένων ἐν a 4 ἣ ὑπάρχει addidi 5 ὑπάρχειν aBL: ἢ 
ὑπάρχει M post ἀληϑεῖς add. χαὶ LM 6 γένοιτο a 7 post οὗτος add. ὁ 
τρύπυς a ὃ ἐπεὶ δὲ aBM: ἐπε δὴ L 9 ὡς λέγομεν BLM: λέγομεν δὲ a 

10 τὴν οὐχ .. . ψευδῆ (11) om. L 11 δὲ ἔσται B: γάρ ἐστιν aLM 12 προχεῖ- 
σϑαι 1, 13 τοιαύτας om. ἃ προσρήσεις aM: προσρρήσεις B, ut semper: προρρή- 
σεις L τοιούτους OM. a 16 προτεϑεισῶν L 17 πᾶσαι om. L 

18 dvayxatat... xatapatixal (19) om. L at om. aLM 19 post zat add. 
at M 20 post xai add. at a τρὶς a: τρεῖς BLM post & add. πᾶσαι 
aLM 21 πᾶσαι at om. aLM 22 δὴ aB: δὲ LM τοιούτων M post 
οσούτων add. τῶν L 23 ἐπεὶ δὲ B 25 ἐνδείχνυσθαι συλλογιστιχῶς a 21 ἔδει- 
ξεν ἃ μοι om. a 28 τὸν λόγον om. LM ἐν τούτοις τὸν λόγον a τοῖς 


βιβλίοις om. aL 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 2524] 


΄ 
Ι9 4] 


προτάσεων οὐχ ἁπλῶς πρὸς συλλογισμὸν συντελεῖν, ἀλλὰ πρὸς τὸ τοιοῦτον 10: 
ἢ τοιοῦτον αὐτὸν εἶναι. ἀποδειχτιχόν, ἂν οὕτως τύχῃ, ἢ διαλεχτιχόν. ἢ 
αἱ διαφοραὶ at τοιαῦται τῶν προτάσεων πρὸς τὴν συλλογιστιχὴν υέϑοδόν τε 
χαὶ πραγματείαν ἀναγχαῖαι χαϑόλου᾽ τῷ τε γὰρ μὴ ὁμοίως γίνεσϑαι τὰς 
5 ἀντιστροφὰς τῶν χατὰ τοὺς προειρημένους τρόπους διαφερουσῶν προτάσεων, 3 
διὰ δὲ τῶν ἀντιστροφῶν τοὺς πλείους τῶν ἐν τοῖς παρὰ τὸ πρῶτον σχῆμα 
συλλογισμῶν δείχνυσϑαι συνάγοντας ἀναγκαία ἣ κατὰ τοὺς τρόπους τούτους 
αὐτῷ διαίρεσις: ἄλλως μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν ἀναγκαίων χαὶ ὑπαρχόντων, ἄλλως 
δὲ ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων ἀντιστρεφόμεναι αἱ προτάσεις ποιήσουσι συλλο- 
10 γισμόν. ἀλλὰ χαὶ τῷ μιηνυμένας ἀλλήλαις τὰς χατὰ τούςδε τοὺς τρόπους 80 
διαφερούσας προτάσεις διαφοράν τινα ποιεῖν συλλογισμῶν χαὶ χατὰ τοῦτο 
πρὸς τὴν συλλογιστιχὴν πραγματείαν ἣ χατὰ τούςδε τοὺς τρόπους διαφορὰ 
τῶν προτάσεων ἀναγχαία. χωρὶς γοῦν τῆς ὕλης αὐτοὺς τοὺς τρόπους 
προστιϑεὶς ταῖς προτάσεσι χαϑολιχὰς ἐπ’ αὐτῶν τὰς δείξεις ποιεῖται, οὐ 
15 παρὰ τὸ τήνδε τὴν ὅλην 7 τήνδε εἶναι δειχνὺς τὴν διαφορὰν γινομένην τῶν 
συλλογισμῶν ἀλλὰ παῤὰ τὸν προσχείμενον τρόπον. οὖσαι οὖν αἱ δείξεις 3 
αὐτῶν χαϑολιχαὶ ἴδιαι ἂν εἶεν τῆς περὶ συλλογισμῶν πραγματείας" ὅτι γὰρ 
ὡς πρὸς τὴν συλλογιστικὴν μέϑοδον τῶν τρόπων τούτων χρησίμων ὄντων 
μνημονεύει, δῆλον 2x τοῦ εἶναι μὲν προτάσεων χαὶ xat’ ἄλλους τινὰς 
90 τρόπους διαφοράς" χαὶ γὰρ τὸ χαλῶς προσχείμενον χαὶ τὸ χαχῶς χαὶ τὸ 
μαχρῶς χαὶ τὸ βραχέως χαὶ τὸ ταχέως καὶ τὸ βραδέως τρόποι προτάσεών 40 
εἰσι χαὶ διαφοραί, οἷον ᾿ Σωχράτης χαλῶς διαλέγεται ἣ μαχρῶς 7 συντόμως᾽. 
ἀλλ᾽ οὐδενὸς τοιούτου μνημονεύει ποιούμενος τὴν τῶν προτάσεων διαίρεσιν, 
ὅτι μηδὲν πρὸς γένεσιν ἢ διαφορὰν συλλογισμῶν συντελοῦσι. πρὸς μὲν οὖν 
τὴν τῶν συλλογισμῶν γένεσίν te xual σύστασιν ἢ τῶν τρόπων τούτων δια- 


τῷ 
or 


φορὰ χρήσιμος, οὐχέτι δὲ ual πρὸς τὴν τῶν εἰδῶν τοῦ συλλογισμοῦ" οὐ 45 
yap χατὰ ταύτην τὴν διαίρεσιν at τῶν συλλογισμῶν διαφοραί, τοῦ γε ἀπο- 
δειχτιχοῦ χαὶ τοῦ διαλεχτιχοῦ χαὶ τοῦ σοφιστιχοῦ, ἀλλὰ xa? ἣν αὐτὸς 
δείχνυσιν | ἐν ταῖς οἰχείαις αὐτῶν πραγματείαις" ἐχεῖ γὰρ πολλὰ περὶ ταύτης 10ν 


39 τῆς ϑεωρίας χαλῶς σαφηνίζων ἐδήλωσεν. 
Ί ai f 


1 post ἁπλῶς add. ἀλλὰ a συντελεῖς a 2 ἢ τοιοῦτον om. L τύχοι aM 2.3 ἢ 
at aBM: zat at L 3 post τοιαῦται διαφοραὶ repetit L τὴν om. a 4 τῷ BLM: 
τὸ ἃ τε om. LM μὴ om. L 6 τοὺς om. L 7 συλλογιστιχὸν L 

8 ὑπαρχόντων BLM: ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν a 9 ποιοῦσι aL συλλογισμόν BLM: 
τοὺς συλλογισυούς a 10 zat om. ἃ τούςδε BLM: τούςδε ἢ τούςδε a 19 γοῦν 
LM: γ᾽ οὖν Β: οὖν ἃ 14 προστιϑέασι 1, ταῖς προτάσεσι om. L χαϑολιχὰς 
ex χαϑολιχαῖς corr. B! ἐπ᾽ αὐτῶν τὰς δείξεις ABM: τὰς δείξεις μετ᾽ αὐτῶν L 15 τὸ 
om. ἃ ἢ τήνδε τὴν ὕλην ἃ εἶναι OM. ἃ 16 προκείμενον ἃ], δείξεις αὐτῶν 
BLM: ἀποδείξεις αὗται a 17 elev a: om. BLM ὅτι aBM: ἔστι L 19 zara L 

20 διαφοράν a yap om. a τὸ (ante χαχῶς) om. L 21 xat τὸ ταχέως 
χαὶ τὸ βραδέως om. LM 22 χαὶ διαφοραί BLM: διάφοροι ἃ 24 ante alterum 
πρὸς add. xat LM 26 καὶ om. L 27 χατὰ ταύτην scripsi: κατ᾽ αὐτὴν 
libri προαίρεσιν a ye om. aL; conicio te 28 χαὶ τοῦ διαλεχτιχοῦ 


om. L 29 exci... ἐδήλωσεν (30) om. LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 2525] 29 


p. 2525 Τῶν μὲν ἐν τῷ ὑπάρχειν τὴν μὲν καϑόλου στερητιχὴν 10" 
ἀνάγχη τοῖς ὅροις ἀντιστρέφειν. 


Ἰμφεξῆς τοῖς εἰρημένοις περὶ ἀντιστροφῶν προτάσεων ποιεῖται τὸν λόγον " 
χρήσιμος γὰρ αὐτῷ ἣ τοῦδε τοῦ ϑεωρήματος διδασχαλία πρὸς τοὺς ἀτελεῖς 5 
συλλογισμοὺς τοὺς ἔν τε τῷ δευτέρῳ χαὶ τρίτῳ σχήματι συνισταμένους. 


or 


ὡς ἔφαμεν" οἱ yap πλεῖστοι αὐτῶν δείχνυνται συλλογιστιχοὶ δι᾿ ἀντιστροφῆς 
ἢ Ov ἀντιστροφῶν. λέγεται δὲ πλεοναχῶς ἣ ἀντιστροφή᾽ χαὶ γὰρ ἐπὶ 
συλλογισμῶν ἀντιστροφὴ γίνεται, χαὶ λέγονται συλλογισμοὶ ἀντιστρέφειν 
λέγεται γοῦν ὃ τῷ συλλογιστιχῷ λόγῳ ἀντιστρέφων συλλογιστιχὸς χαὶ αὐτὸς 10 
10 εἶναι. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστρέφουσιν: ὅταν γὰρ τὸ ἄντι- 
χείμενον τοῦ συμπεράσματος λαβόντες τὴν ἑτέραν τῶν προτάσεων προσλά- 
βωμεν, συλλογιστικῶς τὸ ἀντιχείμενον τῇ ἑτέρᾳ προτάσει συνάγομεν" τὸ 
γὰρ τῷ συλλογιστικῷ τρόπῳ ἀντιστρέφον οὕτω χαὶ αὐτὸ συλλογιστιχόν ἐστιν. 
ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς τῶν συλλογισμῶν ἀντιστροφῆς διδάξει ἡμᾶς ἐν τῷ 15 
15 δευτέρῳ τῆςδε τῆς πραγματείας. ἔστι δὲ χαὶ ἐν προτάσεσιν ἀντιστροφὴ 
σὺν ἀντιϑέσει: ἀντιστρέφει γὰρ τῇ ᾿ἄνϑρωπος ζῷόν ἐστιν’ ἣ λέγουσα “τὸ 
uy ζῷον οὐδὲ ἄνθρωπός ἐστιν᾽. ἐν προτάσεσιν ἀντιστροφή, χαὶ ὅταν ἢ 
χαταφατιχὴ τῇ ἀποφατιχῇ τῇ ὁμοίως λαμβανομένῃ συναληϑεύῃ οὕτως 
λέγεται ἀντιστρέφειν ἢ ἐνδεχομένη χαταφατιχὴ τῇ ἐνδεχομένῃ ἀποφατιχῇ. 
20 οἷον εἰ ἀληϑές ἐστι τὸ ᾿ ἐνδέχεται πάντα ἄνϑρωπον περιπατεῖν᾽ ὡς ἐνδεχό- 


μενον, ἀληϑές ἐστι χαὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι μηδένα ἀνϑρωπον περιπατεῖν. λέγεται 
προτάσεων ἀντιστροφὴ χαὶ ἢ ἀντιστροφὴ τῶν ὅρων μετὰ τοῦ συναληϑεύειν. 


σ > 


> \ i σ 2 ΄ ‘4 \ \ id , ~ 
AVTLOTPOOY, OF ὁρῶν EOTLY, οταν ἐναλλάξαντες τῶν μὲν UTOXELWEVOY τῶν 


20 


ὅρων χατηγορούμενον ποιήσωμεν, τὸν δέ πως χατηγορούμενον ὑποχείμενον 

25 ποιῶμεν, τηροῦντες τῆς ἀντιστρεφομένης προτάσεως τὴν ποιότητα. ἁπλῶς μὲν 
οὖν ἢ ἐναλλαγὴ τῶν ὅρων χατὰ τὸν προειρημένον τρόπον ἀντιστροφὴ χαλεῖται, 90 
οἷον πᾶς ἄνθρωπος ζῷον, πᾶν ζῷον ἀνϑρωπος" ἀντεστράφησαν γὰρ ot ὅροι. 
ὅταν δὲ πρὸς τῇ ἀντιστοφῇ χαὶ συναληϑεύωσιν ἀλλήλαις at ἀντιστρεφόμεναι 
δμοίως λαμβανόμεναι, ἀντιστρέφειν ἑαυταῖς αἱ προτάσεις αὗται λέγονται. 

30 Περὶ τῆς τοιαύτης τῶν προτάσεων ἀντιστροφῆς τὸν λόγον ποιεῖται νῦν 
χαὶ δείχνυσι, τίνες μὲν τῶν προειρημένων προτάσεων ἀντιστρέφουσιν ἀλλήλαις, 30 
τίνες δὲ οὔ. δειχϑήσεται δέ, ὅτι, ὧν μὲν αἱ ἀντικείμεναι ἀντιστρέφουσιν 

ΒΞ 


> Ἃ \ > \ > / i 4 ΦΧ eC , \ > 4 
ἀλλήλαις, χαὶ αὐταὶ ἀντιστρέφουσιν, ὧν δὲ at ἀντιχείμεναι μὴ ἀντιστρέ- 


1 τῶν μὲν B: τὴν μὲν οὖν ἃ: τὴν μὲν Ar. τὴν μὲν om. ἃ et Ar. 3 ante προτάσεων 
add. τῶν LM τὸν λόγον ποιεῖται LM 5 te om. aLM συνισταμένους BLM: συναγο- 
μένους ἃ 6 ἔφημεν 1, 7 ἀντιστροφῶν 1, corr. 9 γοῦν LM: οὖν aB 10 post 
σὺν add. τῇ L 12 συνάγωμεν a 13 τῷ om. L οὕτως aLM 15 zat om. a 

17 προτάσεσιν B: προτάσει ἐστὶν aLM 20 ἐνδέχεται BM: ἐνδέχεσθαι a: om. L 21 ἐνδέ- 
γεται M 22 προτάσεων ἀντιστροφὴ om. a ἡ om. a 23 ante ὅρων add. 
τῶν ἃ ἐναλλὰξ ἃ 24 πως om. LM 20 εἰρημένον aLM ἀντιστροφὴ al: 
ἀναστροφὴ B: ἀντιφατιχὴ M 27 πᾶν aLM: πᾶς B 28 at om. L: superser. M 

post ἀντιστρεφύμεναι add. προτάσεις a 90 post τοιαύτης add. τοίνυν a dl προτά- 


sewy om. L 32 δ᾽ od M ὅτι om. LM αἱ om. L 33 αὖται libri 


30 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 12 [Arist. p. 2525] 
φουσιν, οὐδὲ αὐταὶ ἀντιστρέφουσιν, οἷον dvtixertat ἀντιφατικῶς τῇ μὲν 10» 
χαϑόλου ἀποφατιχῇ ἣ ἐπὶ μέρους χαταφατιχή,. tH 6& χαϑόλου χατα- 


> 


3 ΄ ς X Ἂν > Ν id Fe 
ρους ἀποφατιχή. ἣ μὲν οὖν καϑόλου ἀποφατιχὴ eavty 3 
etter’ ἀληϑοῦς γὰρ οὔσης τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς aAy- 
μὰ ‘ ΄ 5 , \ σ ΄ ’ ᾿. Ψ 
5 tne 4 γίνεται χαὶ ἢ ἀνάπαλιν χατὰ τοὺς ὅρους ὁμοίως λαμβανομένη., οἷον 
οὐδεὶς ἄνθρωπος ἵππος’ ἀληϑὴς καὶ “οὐδεὶς ἵππος ἄνϑρωπος᾽ ἀληϑής. 

χαὶ ἣ ἐπὶ μέρους δὴ shies τική, ἥτις ἀντίχειται τῇ χαϑόλου ἀποφα- 

- > ΄ \ ΣΙ - ᾿ , ~ aN ΄ 
τικῇ, ἀντιστρέψει χαὶ αὐτή: ἀληϑοῦς γὰρ ληφϑείσης τῆς ἐπὶ μέρους 
~ 5 Cc Ἁ , \ c > 4 \ \ σ LA 
χαταφατιχῆς ἀληϑὴς γίνεται xal ἢ ἀνάπαλιν χατὰ τοὺς ὅρους ταύτῃ λαμ- 40 
C9 | | » ree | > “4 3 X \ c , 

10 βανομένη, οἷον “tle ἄνϑρωπος μουσιχός᾽ ἀληϑής, ἀληϑὴς χαὶ ἢ λέγουσα 
τὶ μουσιχὸν ἄνθρωπος". καὶ αὖται μὲν οὖν ἀντιστρέφουσιν ἑαυταῖς. 7 
>) wa X > > ΄ ε - IDX τ δυδ δι 5 , 
δὲ χαϑόλου χαταφατιχὴ οὐχ ἀντιστρέφει ἑαυτῇ" οὐδὲ yap εἰ ἀληϑές 
»] Ἁ ΄ ~ Ὁ ΜΝ > ‘ , \ ΄ Ἁ ~ 
ἐστι τὸ πάντα ἄνθρωπον ζῷον εἶναι, oe ἀληϑὴς γίνεται χαὶ ἣ τὸ πᾶν 
ζῷον εἶναι sis saga λέγουσα: οὕτως yap ἄν ἀντέστρεφεν ἑαυτῇ ἀντι- 45 
15 στρέφει δὲ αὐτῇ ἣ ἐπὶ μέρους καταφατιχὴ ἣ λέγουσα “tl ζῷον ἄν- 
ρους χαταφατιχὴ χαὶ πρὸς ἑαυτὴν ἀντι στρέφει Ilr 


--- 
Ὡ 
( 


‘ 
ὕρωπος᾽, ὥστε ἣ ἐπ 
\ Ἁ \ Q/ ΄ [4 [ἐ Qs X 
χαὶ πρὸς τὴν χαϑόλου χαταφατικήν. ὡς μέντοι 4 xadohov χαταφατιχὴ 
adn ἀντιστρέφει ἑαυτῇ, οὕτως οὐδ᾽ ἣ ἀντιχειμένη τῇ χαϑόλου χατα- 
φατιχῇ 7, ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ οὐδὲ ἑαυτῇ ἀντιστρέφει" οὐ γὰρ εἰ 
90 ἀληϑές ἐστι τὸ τὶ ζῷον μὴ εἶναι ἄνϑρωπον, ἀληϑὲς γίνεται χαὶ τὸ τινὰ 


ἄνθρωπον μὴ εἶναι ζῷον. οὐχ εἴ τινες δέ ποτε ἐν αὐταῖς συναλη- 6 
ϑευόμεναι ληφϑεῖεν ἐν ταῖς ἀντιστροφαῖς, διὰ τοῦτο τὸ εἰρημένον ὑφ᾽ 


ἡμῶν διαβάλλεται" ἱχανὸν γὰρ ἐπὶ πάντων τῶν τοιούτων πρὸς ἀναί- 
ρεσιν τοῦ χαϑόλου χαὶ τὸ ἐπὶ τινὸς δεῖξαι μὴ οὕτως ἔχον: τὰ γὰρ 


πάντων συναληϑευόμενα οὐ παρὰ τῆς οἰχείας φύσεως τὸ ἀντι- 


τῷ 
οι 
[-ἰ 
=e 
Mv 
τὶ 
ca 


στρέφειν ἔχει ἀλλὰ παρὰ τὴν τινὸς ὕλης ἰδιότητα. λέγει δὴ περὶ 
τῶν τοιούτων χατὰ τὰς προτάσεις ἀντιστροφῶν χαὶ πειρᾶται μὴ ἐχ τοῦ 10 
ἐναργοῦς μόνον ἀλλὰ χαὶ λόγοις τισὶ χαϑολιχοῖς προσχρώμενος τὰς ἐν 
αὐταῖς ἀντιστροφὰς δειχνύναι. περὶ δὲ τῶν ἀδιορίστων οὐ λέγει, ὅτι μηδὲ 


\ 


΄ Ἀ » - id \ σ Vv ~ > l4 
30 χρησιμοηι προς συλλογισμούς εἰσιν αὑται,. χαὶ OTL ἰσὸν ταις ETL υξερηὺς 


δύνανται. 
1 αὐταὶ aLM: αὗται Β ἀντίχεινται M 2 ἡ superser. L 4 ἀλη- 
ta: B 6 ἀληϑὴς iterant aLM ante οὐδεὶς alterum add. ἡ LM ἀληϑὴς om. 
aLM 7 δὴ LM: δ᾽ ἡ B: δὲ ἃ 8 ἀντιστρέψει Β (ψ in ras.) LM: ἀντιστρέ- 
φει ἃ αὐτή] spirit. et accent. in ras..B ἀληϑῶς M ληφϑείσης BLM: 
Por a 10 ἀληϑὴς alterum om. a 11 τὶς μουσιχὸς LM 12 χαϑόλου om. L 
15 ἔσται ἡ καὶ ἃ 14 ἄνθρωπον εἶναι aM ἂν om. LM ἑαυτῇ 
aBM: we L 15 αὐτῇ post χαταφατιχὴ transponit L αὐτὴ τῇ -- - xatapa- 
τικῇ ἃ ἡ (ante λέγουσα) om. a ἄνϑρωπον εἶναι aLM 16 ἡ om. L 18 τῇ 
χαϑόλου χαταφατιχῇ ἀντιχειμένη ΔΝ] 19 οὐδὲ γὰρ aLM εἰ om. L 20 tt 
om. L 24 μὴ οὕτως ἔχον om! L ἔχοντα M 25 μὴ om. L ἀλη- 
ἡευόμενα al 26 δὴ BLM: δὲ ἃ 21 πειρᾶται post μόνον collocat L 
28 χαὶ LM, itemque sed corr. B: om. ἃ 29 ante αὐταῖς add. ταῖς L 


δὲ om. M 


~s 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [2 [Arist. p. 25414] 31 


p.25214 Ilp@tov μὲν οὖν ἔστω στερητιχὴ χαϑόλου ἢ ΑΒ Ir 


πρότασις. εἰ οὖν μηδενὶ τῷ Β τὸ Α ὑπάρχει. οὐδὲ 1 
οὐδεν 


ow 


‘ 


ἄρξει τὸ B. 


Θεόφραστος μὲν χαὶ Εὔδημος BL DUELS, ἔδειξαν τὴν χαϑόλου ἀπο- 


Or 


φατιχὴν ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ τὴν yap χαϑόλου ἀποφατιχὴν ὠνόμασε 
χαϑόλου στερητικήν. τὴν δὲ δεῖξιν οὕτως ποιοῦνται" χείσϑω τὸ A χατὰ 
> Ἁ ~ > \ , > Sr, ~ \ \ [2 
μηδενὸς τοῦ Β’ εἰ χατὰ μηδενός, ἀπέζευχται τοῦ B τὸ A xat χεχώρισται " 
A ὯΝ, 5 ie i4 > = A 3} ΤΆ \ Ἁ » x 
τὸ ὃὲ ἀπεζευγμένον ἀπεζευγμένου ἀπέζευχται. χαὶ τὸ Β ἄρα παντὸς 
»] , ~ ~ > SX ~ \ S \ 5 κ σ Χ x 
ἀπέζευχται τοῦ Α΄ εἰ δὲ τοῦτο. χατὰ μηδενὸς αὐτοῦ. οὕτως μὲν οὖν 20 
10 ἐχεῖνοι. ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης δοχεῖ προσχρώμενος τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆ 
Sea αὐτὴν δειχνύναι. γίνεται δὲ ἢ εἰς ἀδύνατον anaywyy, ὅταν. 
οὗ βουλόμεϑα δεῖξαι, τὸ ἀντιχείμενον ὑποθέμενοι καὶ προσλαμβάνοντες αὐτῷ 
τι τῶν ὁμολογουμένων χαὶ χειμένων ἀναιρῶμεν ἕν τι τῶν ἐναργῶς συλλο- 
ry ~ Δ») τί \ ς - Ae 2 Χ ἜΝ ΄ = 
γιστιχῶν: δι᾿ ὃ yap ὑποτεϑὲν ἀναιρεῖται τὸ ἐναργὲς χαὶ ὁμολογούμενον. 25 
15 τοῦτο ἐλέγχεται ψεῦδος ὃν διὰ τῆς τοιαύτης ἀπαγωγῆς τούτου δὲ δειχϑέν- 
tos ψευδοῦς τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ ἀληϑὲς ὃν εὑρίσχεται., ἐπειδὴ ἐπὶ παντὸς 
Qv ΄ - > 2 > L ΄ > ~> σοῖς in ee \ 
ϑάτερον μόριον τῆς ἀντιφάσεως ἀληϑές, ϑάτερον δὲ ψεῦδος, ὅπερ ἦν τὸ 
’ - ’ 
προχείμενον χαὶ δειχνύμενον. τούτῳ τῷ τρόπῳ πλείστῳ μὲν χαὶ οἱ γεω- 
΄ ~ ‘ > \ > \ ) ee iN ΄, > ™ 3\ We yd 
μέτραι χρῶνται" οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ ot διαλεχτιχοί. doxet δὲ χαὶ 6 ᾿Αριστο- 
20 τέλης νῦν αὐτῷ προσχρῆσϑαι᾽ φησὶ γάρ, ὅτι, εἰ μηδενὶ τῷ Β τὸ A 80 
BEE, οὐδὲ τῷ A οὐδενὶ τοῦτο, τὸ Β, ὃ ae δεῖξαι" εἰ γὰρ 
μὴ συγχωροίη τις τοῦτο, δῆλον ὡς τὸ ἀντιχείμενον τούτῳ ἀληϑὲς φήσει 
τὸ τὸ Β τινὶ τῷ A ΤΕ τῷ γὰρ μηδενὶ a τινὲ ἀντίχειται ἀντιφα- 
ν. ὑποϑέμενος δὲ τὸ B τινὶ τῷ A 
τ εν EBS! ᾧτινι τοῦ ἐἢ τὸ Β ὑπάρχει. τὸ [᾿ μόριόν τι ὃν τοῦ A 35 


τιχῶς, ὡς ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας es 


7 @ 


bho 
οι 


χαὶ διὰ τοῦτο δείχνυσιν, ὅτι χαὶ τὸ A τινὶ τῷ B ὑπάρξει. 

Πάνυ δὲ διὰ βραχέων τὸ προχείμενον ἔδειξε: διὸ χαί τινες αὐτὸν οἴονται 
διὰ τῆς ἐπὶ μέρους καταφατικῆς ὡς ἀντιστρεφούσης τὴν δεῖξιν πεποιΐῆσϑαι. 
οἱ χαὶ ἐπεγχαλοῦσιν αὐτῷ ὡς χρωμένῳ τῇ δι’ ἀλλήλων δείξει - ϑέλων 

80 μὲν γὰρ δεῖξαι τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀντιστρέφουσαν προσχρῆται εἰς 


~ 


τὴν τοῦδε δεῖξιν τῇ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇ, ὥς φασι, xal τῇ ταύτης ἀντι- 40 


2 τῷ aB (inm, pr. ©): τῶν Ar. 3 τῷ aB (nm): τῶν Ar. 4 post μὲν add. 
οὖν ἃ ἔδειξαν aBM: εἶναι 1, 5 ὠνόμασαν ἃ], 6 χείσϑω LM, B! corr.: χεῖσθαι. 
quod etiam B habuerat, a 7 post εἰ add. δὲ a τοῦ B... ἀπέζευχται (8) 
om. a 9 xat’ οὐδενὸς a 12 βουλώμεϑα L αὐτοῦ ἃ 19 ἐναργῶν Ν 

14 ὑποτιϑὲν L 15 ἐλέγχεται om. 1, 17 ψευδές aLM νευδές, ϑάτερον δὲ (δὲ 
om. L) ἀληϑές aL 18 πλεῖστα aLM “at (ante ot) om. L 19 δὲ om. M χαὶ 
(ante 6) om. ἃ 20 ὅτι om. L τῷ β aB: τῶν β LM (ef. 31,2) 21 τὸ 
aL 22 φησὶ B: φύσει a 23 τὸ alterum om. L 24 [Περὶ ae c. 7 p. 1716 
post τινὶ τῷ ἃ add. τοῦ β L 25 τοῦ (post ᾧτινι) LM: τῷ a: om. Β ὑπάρ- 
yew ἃ ante 7 afd. γὰρ ἃ τοῦ & anté μόριον collocant LM: τοῦ β a 26 χαὶ (ante 
διὰ) om. L τούτου M 28 πεποιῆσϑαι ex ποιεῖσϑαι corr. B! 29 ἐπιχαλεῖσϑαι L: 


" 


ἐπεγχαλεῖσϑαι M διαλλήλῳ LM 80 τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν δεῖξαι ἃ 


32 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 (Arist. p. 25a 14] 


στροφῇ, δειχνὺς δὲ per’ ὀλίγον πάλιν τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ἀντι- 11: 
‘4 ' ~ ss > δὰ — id ἘΝ YA τ 

στρέφουσαν τῇ χαϑόλου ἀποφατικῇ προσχρῆται ὡς ἀντιστρεφούσῃ. ὃ δὲ 

τοιοῦτος τρόπος τῆς δείξεως μοχϑηρὸς ὁμολογουμένως. οὐ μὴν τοῦτο 


, δἰ 


‘ 
a ͵΄ 
᾿Αριστοτέλης πεποίηχεν, ὡς οἴονται: τὴν μὲν γὰρ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν 


ῳ 


ἘΞ > ~ ΄ ~ > ΄ x ὯΝ ΤῊ 
5 ὁμολογουμένως δείξει διὰ τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἀντιστρέφουσαν, τὴν δὲ 45 


, ~ e \ ‘ \ es = x τι ‘ 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν οὐ δείχνυσι νῦν διὰ τοῦ τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν 
et 


ἐφ 


\ Ἂ 3 ) > ~ 
είχνυσι μὲν γὰρ τὸ προχείμενον, | ἀλλ᾽ οὐ χρῆται 11ν 


λαβεῖν ἀντιστρέφουσαν᾽ ἱ 


> ~ ΄ ce / = ὃς Ute ὯΝ, a ὰ τῶν ϑ 
αὐτῷ ὡς ὁμολογουμένῳ xat χειμένῳ. δείχνυσι ὃὲ διὰ τῶν ἐφθαχότων 
Dd ὡς 
δεδεῖχϑαί τε χαὶ χεῖσϑαι᾽ ἔστι δὲ ταῦτα τό τε κατὰ παντὸς χαὶ τὸ χατὰ 
10 μηδενὸς χαὶ ἐν ὅλῳ χαὶ ἐν μηδενί τούτοις γὰρ προσχρώμενος δείκνυσι 
~ 5 , 3 / 
τὴν τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης Seon χειμένου γὰρ τ 

> μι = - Α, 

μηδενὶ τῷ Β φησὶν ἕπεσϑαι τούτῳ τὸ χαὶ τὸ Β μηδενὶ τῷ Α΄ εἰ γὰρ s 
on - - ) 
τὸ Β τινὶ τῷ A ὑπάρχει (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἀντιχείμενον τῷ κειμένῳ, χαὶ 
δεῖ τὸ ἔτ τερον αὐτῶν ἀληϑὲς εἶναι). ὑπαρχέτω τῷ ["᾿ ἔστω γὰρ τοῦτο τὶ 
15 τοῦ A, ᾧ ὑπάρχει τὸ Β. ἔσται δὴ τὸ Γ᾿ ἐν ὅλῳ τῷ Β καὶ τὶ αὐτοῦ, 

\ \ ; ‘ : \ ~ Ὕ » Re ἦς \ \ > σ \ \ \ fe 
χαὶ τὸ Β χατὰ παντὸς tod + ταὐτὸν γὰρ τὸ ἐν ὅλῳ χαὶ τὸ χατὰ παντός. 
ἀλλ᾽ ἦν τὸ Γ τὶ τοῦ Α΄ ἐν ὅλῳ ἄρα χαὶ τῷ A τὸ [1᾿ ἐστίν" εἰ δὲ ἐν 
ὅλῳ, χατὰ παντὸς αὐτοῦ ῥηϑήσεται τὸ A. Fy δὲ τὸ I’ τὶ τοῦ Β΄ χαὶ 
v \ \ ~ 4.2 δον Ξ 3 2 Oy \ > " 

τὸ A ἄρα χατὰ τινὸς τοῦ Β χατηγορηϑήσεται " ἀλλ΄ ἔχειτο χατὰ μηδενὸς 
90 τὸ A τοῦ B: ἦν δὲ χατὰ μηδενὸς τὸ μηδὲν εἶναι τοῦ B, xx οὗ τὸ A 10 
χατηγορηϑϑ)ήσεται. 
Ὅτι δὲ μὴ διὰ τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ὡς ἀντιστρεφούσης τὴν 
δεῖξ Σξήρυττο πα ae temas αυτό ἢ 
δεῖξιν πεποίηται, δῆλον χαὶ ἐξ αὐτῆς τῆς λέξεως" οὐ γὰρ εἶπεν “εἰ γὰρ 

\ \ ~ ’) --- \ a \ RN ~ 5 \ 
τινὶ τὸ Β τῷ A, καὶ τὸ A τῷ B τινί᾽- τοῦτο γὰρ ἣν τὸ διὰ τῆς ἐπὶ 

95 μέρους χαταφατιχῆς δεῖξαι. τὴν γοῦν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν δειχνὺς ἐν 
τοῖς ἑξῆς ἀντιστρέφουσαν προσχρώμενος τῇ τῆς χαϑόλου ἀποφατικῇς ἀντι- 15 
εἰ 


~ 


a 
a 
[Ὁ] 
Φ 
-6 
τὸ 


οὕτως ἐχρήσατο εἰπών᾽ γὰρ μηδενί, οὐδὲ τὸ Α οὐδενὶ 
~ 5 > \ t ΄ ~ e A 5 ΄ 
τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ὡς riche aac χρῆσϑαι. ὁ δὲ οὐ λαμβάνει 


a 
“Se 
ve) 


i 7 A ‘ \ mA A ie \ > le 5 
ς ὁμολογούμενον τὸ τὴν ἐπὶ μξροὺυς χαταφατιχὴν αντιστρέφειν. εχ- 


Ὁ 
oO 
er 
Ox, Oo 
< 
& 
uv 


uevos δὲ τοῦ A τὶ τὸ Γ᾿ ἐπὶ τούτου τὴν δεῖξιν ποιεῖται, xaP οὗ οὐχέτι 


.- 


\ 


6 Β χατὰ τινός. διὸ οὐ τῇ ἐπὶ μέρους ἀντιστροφῇ ἀλλὰ τῷ χατὰ 


a 


παντὸς χαὶ ἐν ὅλῳ ῥητέον αὐτὸν ὙΠ ἢ πρὸς τὴν δεῖξιν. ἢ ἄμεινόν 90 


Ἴγυ 


\ > , ~ 4 ede Je Po “ \ 5 ~ , 
ἐστι χαὶ οἰχειότατον τοῖς λεγομένοις τὸ δι᾿ ἐχϑέσεως χαὶ αἰσϑητιχῶς λέγειν 
τὴν δεῖξιν γεγονέναι, ἀλλὰ μὴ τὸν εἰρημένον τρόπον μηδὲ συλλογιστιχῶς" 


1 πάλιν μετ᾽ ὀλίγον LM ante ἀντιστρέφουσαν add. ὡς LM 4 ante "Aptot. add. 
6 LM 6 τὴν τοῦ L 8 ὡς om. a διὰ τῶν aB: δι᾿ αὐτῶν LM πεφϑαχότων 
LM 9 χατὰ alterum add. B? 11 ἀποφατιχῆς aB: χαταφατιχῆς LM 12 τὸ 
(post τούτῳ) aBM: τῷ L 13 χειμένῳ B: ἀντιχειμένῳ alLM 14 ἔστω corr. ex 
ἔσται Β' 15 δὴ aBM: δὲ 1, τῷ β χαὶ τὶ αὐτοῦ. -. εἰ δὲ ἐν ὅλῳ (18) om.a 

17 ἄρα BM: γὰρ L 18 ante χατὰ παντὸς add. xat τὸ a 20 τοῦ β τὸ ἃ L 22 μὴ 
add. B! 23 πεποίηχε L 25 γοῦν aM: οὖν B: τῆς L ἐν τοῖς aBM: αὐὖ- 
τοῖς 1, 26 τῇ om. L 28 τῷ aBLM (if): τῶν Ar. ὅδε a 30 τοῦ 
7 L οὐχέτι B: οὐχ ἔστι ΔΓΜ 31 τῷ aBM: τὸ 1, 32 ῥητόν L do ἐστι 


om. L bu ἐχϑέσεως aBM: éx διαϑέσεως L αἰσθήσεως LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 25414] 33 


wy 


ὃ γὰρ διὰ τῆς ἐχϑέσεως τρόπος Gt αἰσϑήσεως γίνεται χαὶ οὐ BE ee lly 


~ \ rm Ἁ 5 a 
τοιοῦτον γάρ τι εν τ τὸ 1 τὸ ἐχτεϑέμενον, ὃ αἰσϑητὸν ὃν μόριόν 
ἐστι τοῦ Α΄ εἰ γὰρ χατὰ μορίου τοῦ A ὄντος too I αἰσϑητοῦ τινος χαὶ 


2 ~ 
xa? ἕχαστα λέγοιτο τὸ B, εἴη ἂν χαὶ τοῦ Β μόριον τὸ αὐτὸ Γ᾿ ὄν γε ἐν 25 


or 


ew ΟΣ τ ν Ἃ > s , eS ΄ 
αὐτῷ " WOTE TO E Sty αν συ φήτερῶν ooloy “at ἐν ἀμφο τερ ηις αὐτοῖς. 


Ψ“ 
- 


, \ \ ~ v wa , 5; * ~ 
χατηγορούμενον δὴ τὸ A τοῦ [᾿ ὄντος ἰδίου μορίου χατὰ τινὸς dv tod B 


mink ~ 2 aN mn ΞΝ li ’, Vv > 5 - τι: 5 
χατηγόροιτο. STEl TOV B tO ΠΝ μόριον ἐστιν ον ye ὃν αὐτῳ. οἷον εἰ XEt- 


Dy 


YW. » ς΄ ΄ 
μενον εἴη τὸν ἄνϑρωπον μηδενὶ ἵππῳ ὑπάρχειν χαὶ μὴ συγχωροίη τις τούτῳ 
τὸν ἵππον μηδενὶ ἀνθρώπῳ. λέγοι ἂν τινὶ αὐτὸν ἀνθρώπῳ ols ay 
Oy ~ St > / Vv \ £ » \ or 
10 δὴ ληφθῇ οὗτος, οἷον Θέων, ἔσται χαὶ 6 ἀνϑρωπος τινὶ ἵππῳ EE 80 

mie ὃ Θέων χαὶ ἄνϑρωπος χαὶ ἵππος εἶναι ἐλήφ ὃ: Ἔ Δ Ε: ον δὲ τοῦτο" 

ὡμολόγητο γὰρ τὸ τὸν ἄνϑρωπον μηδενὶ ἵππῳ ὑπάρχειν. ἄντιχρυς δὲ 

᾿] μ 


ἐπὶ τοῦ τρίτου σχήματος χρώμενος τῇ Ov ἐχϑέσεως δείξει οὕτως χέχρηται 
ς οὔσῃ αἰσϑητιχῇ ἀλλ᾽ οὐ συλλογιστιχῇ. διὸ χαὶ ἐνταῦϑα χέχρηται 
5 


= IQ7 \ ~ = ~ Nae 5 \ AY = 
15 αὐτῇ οὐδέπω γὰρ περὶ τῶν συλλογιστιχῶν δείξεων γνώριμον. ἐπεὶ δὲ 35 
ἣν ~ Vv \ >) 
ταύτῃ TH δείξει προσχρώμενον ἔνεστι καὶ τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν 
b] / ~ ~ 4 > ~ ΄ ~ ΄ 
ἀντιστρέφουσαν δειχνύναι τῷ ἕπεσϑαι τοῖς προειρημένοις χἀχεῖνο, ἡγοῦνταί 


τινες διὰ τῆς πόθος: τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς πεποιῆσϑαι τὴν 

δεῖξιν αὐτόν. οὐ phy χαὶ πεποίηχεν οὕτω τ΄ οὐ γὰρ προσχέχρηται τῇ ave 

20 στροφῇ τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς" τὸ γὰρ A λαμβάνει τινὶ τῷ Β ὑπάρ- 
3 , 


i 
ye, τς ὅτι ἀντιστρέφει, ἀλλ᾽ ὅτι τὸ 1 μόριον ὃν τοῦ A χαὶ τοῦ B 40 


μόριόν ἐστιν’ ἐπήνεγχε γοῦν τὸ γὰρ [᾿ τοῦ Β τί ἐστιν. ᾧ εἵπετο χαὶ 
τὸ ἀντιστρέφειν: ἀλλ᾽ αὐτός γε οὐ προσεχρῆτο αὐτῷ. ἐπεὶ τῇ αὐτῇ γε 
δείξει ἔνεστι χρησαμένους δεῖξαι χαὶ τῇ χαϑόλου eros τὴν ἐπὶ μέρους 
> ΄ > ? pte aN ἐν ~ ie e 4 / 

25 ἀντιστρέφουσαν: ἀλλ᾽ ob διὰ τοῦτο χαὶ ᾿Αριστοτέλης αὐτῇ νῦν χέχρηται. 
σ \ v ~ >.) S/F ΄ Φ ) Ξ 
ὅτι γὰρ ἄλλη τῆς ὃι a νος δείξεως 7 Ot ἐχϑέσεως. φανερώτατα 45 


ἐπὶ τοῦ τρίτου σχήματος δέδειχεν᾽ λαβὼν γὰρ συζυγίαν. ἐν ἣ τὰ ἄχρα 
(58) th LU Vash s φως YE if [ > if «ὦ (| ι" "Ὁ 
ἀμφότερα χατὰ παντὸς τοῦ μέσου ee χαὶ δείξας | πρῶτον δι᾽ 12 
ἀντιστροφῆς τῆς ἑτέρας τῶν προτάσεων τὸ συναγόμενον συλλογιστιχῶς μετὰ 


30 ταῦτα χαὶ δι᾿ ἐχϑέσεως τὴν δεῖξιν ποιεῖται ὡς ἄλλης οὔσης παρὰ τὴν ov 
f Ί Ί Ί 


1 ὁ γὰρ BLM: τοιοῦτος γὰρ ὁ ἃ 2 τι om. L τὸ alterum om. L ὃν om. 
aL 3 et... τοῦ 2 OM. a τὸ ἃ 1, 4 εἴη ἂν χαὶ BLM: ἤγουν ἃ γε 
om. aLM 5 χαὶ om. L 6 τὸ ἃ aBM: tod ἃ L 7 ye superser. M 

8 τούτω B: τοῦτο a: τὸ M: om. L 9 λέγοι ..- avdpwrw post ὑπάρχειν collocant 
LM: om. a ἐὰν L 10 post ληφϑῇ add. λέγοιτο ἂν τινὶ ἀνϑρώπῳ a τινὶ .. 
ἄνϑρωπος (11) om. L ὑπάργει aM 12 ὑπάρχειν ἵππῳ aLM 13 tod om.a 
τρίτου σχήματος] cf. Ar. p. 28223 14 αἰσϑητῆ LM 15 οὐδέπω aBM: οὐδὲ L 

16 προσχρώμενος M post ἔνεστι add. ὡς M 11 εἰρημένοις LM 18 πεποιη- 
χέναι Β 19 οὐ (ante γὰρ) om. L προσχέχρηται B: προσχρώμενός ἐστιν aLM 

21 ἀντιστρέφον ἃ 22 τί om. LM 23 προσεχρήσατο LM ye om. 
aLM 24 δείξει aBM: χρήσει L δεῖξαι om. L THY κ- χαταφατιχὴν 
τῇ ἃ 25 χρῆται LM 26 δι᾿ (post τῆς) om. L φανερώτερον LM: om. in 
lac. a 27 ἔδειξεν L 28 μέσου BLM: μέρους a post χατηγορεῖται inter- 
stitium ca. 8 lit. a 29 συλλογιστιχῆς M 


Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 3 


34 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 25414] 


>\ ? 


ἀντιστροφῆς. ὁμοιοτάτη δὲ τῇ Ot ἐχϑέσεως ἐχεῖ δείξει, ἡ νῦν ἐπὶ τῆς 12r 
ἀντιστροφῆς πὶ ται. : 
Καὶ αὕτη μὲν ἣ δεῖξις ἢ ἐπὶ τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς, ἧ ᾿Δριστοτέλης 5 
χέχρηται οὔτε τῇ δι᾿ ἀλλήλων προσχεχρημένος δείξει οὔτε τῇ εἰς ἀδύνατον 
5 ἀπαγωγῇ ae ἦν 1p οὐδὲ αὕτη χατὰ τ τ οὐ γὰρ 
εἰρημένοις ἣ δι᾿ ἀδυνάτου δεῖξις, ἤδη χαὶ αὐτὸς δι᾿ αὐτῆς 
νον. ἄλλος γὰρ χαὶ τῆς τοιαύτης δείξεως ὁ ἐχὺὑετιχὸς 


( 
© 
= 
svy 
o 
ad 
° 
τῇ 
oO 
Φ 
x 
[0] we 
) Ἔ" n 
Ss Oo 


τρόπος" ἣ τ ἐς ἀδυνάτου δεῖξις τοῦ προχειμένου ἐν τρίτῳ σχήματι γί- 

γεται: ὑποτεϑέντος γὰρ τοῦ τὸ Β τινὶ τῷ A, τοῦτ᾽ ἔστι τῷ [᾿ παντί, 6 10 
10 ἐστί τι τοῦ A, χαὶ προσληφϑείσης προτάσεως τῆς ‘td ἃ χατὰ παντὸς τοῦ I” 

οὔσης ἐναργοῦς συνάγεται ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ τὸ A τινὶ τῷ B ὑπάρχειν, 

6 ἐστιν ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ μηδενὶ ὑπάρχειν. ἄχαιρος δὲ νῦν χαὶ ἣ διὰ 

τρίτου σχήματος δεῖξις. ἄμεινον οὖν λέγειν τὰ εἰρημένα δειχτικὰ εἶναι 

τοῦ δεῖν ἀπεζεῦχϑαι xat τὸ Β τοῦ A, εἰ τὸ A tod B ἀπέζευχται, ὃ of 15 


c 


15 περὶ Θεόφραστον ὡς ἐναργὲς ὃν λαμβάνουσι χωρὶς δείξεως. ἔνεστι δὲ χαὶ 
διὰ συλλογισμοῦ δεῖξαι διὰ τοῦ πρώτου σχήματος γινομένου, ὡς χαὶ αὐτὸς 
προσχρῆται τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ εἰ γάρ τις μὴ λέγοι ἀντιστρέφειν 
τὴν χαϑόλου ἀποφατιχήν, χείσϑω τὸ A μηδενὶ τῷ ᾽ εἰ δὲ μὴ ἀντι- 
στρέφει, ἔστω τὸ Β τινὶ τῷ Av γίνεται ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ A τινὶ τῷ 

20 A μὴ ὑπάρχον, ὅπερ ἄτοπον. ἀλλ᾽ ἄχαιρον τὸ διὰ συλλογισμοῦ δειχνύναι 20 
μη 


ἃ 


ld LN ΔΝ / Ψ 5 \ 5 δ᾽) / 
ἡέπω περὶ συλλογισμῶν εἰδότας. διὸ χρηστέον, ᾧ αὐτὸς ἐξέϑετο τρόπῳ 
-" ry 
ded ar 7 > / ~ ~ δ, ὦ , Ν, \ 
Δείξας δὲ ταύτην ἀντιστρέφουσαν προσχρῆται τοῖς δεδειγμένοις πρὸς τὰ 
ς δειχνύμενα: ὅτι γὰρ ἢ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ ἀντιστρέφει, πάλιν 
25 προσχρησάμενος τῇ τῆς χαϑόλου pe ener ἀντιστροφῇ δείχνυσιν. εἰ 
΄ - \ \ \ ς , ~ A > \ S. ΄ o~ 
yap τὸ A τινὶ ὑπάρχει τῷ B, χαὶ τὸ B τινὶ ὑπάρχει τῷ Α΄ εἰ γὰρ μηδενί 2 
(αὕτη yap ἀντίχειται τῇ τινί), οὐδὲ τὸ A οὐδενὶ ὑπάρξει τῷ B: ἀντιστρέ- 
φουσα γὰρ δέδειχται ἢ χαϑόλου ἀποφατιχή᾽ ἀλλ᾽ ἔχειτο τὸ A wt τῷ B 
ὑπ τί ue χαὶ τὸ B ἄρα τινὶ τῷ A ὑπάρξει. ἀλλὰ χκαὶ τῇ καϑόλου χατα- 
50 φατιχῇ ὅτι ἣ ἐπὶ μέρους ἀντιστρέφει, ὁμοίως δείκνυται" εἰ γὰρ τὸ A παντὶ 
τῷ B, χαὶ τὸ Β τινὶ τῷ Α΄ εἰ γὸ δενί, γίνε ϑόλου ἀποφατιχή 
τῷ Β. χαὶ τὸ Β τινὶ τῷ εἰ γὰρ μηδενί, γίνεται χαϑό φατιχή, 


1 ὁμοιοτάτην ΔΝ τῇ aBL: τὴν M 4 διαλλήλῳ aLM ante δείξει add. 
7, L δυνατὸν L 5 ob BLM: οὐδὲ a 6 ἐφήρμοζε LM ἤδη aBM: 
7 L αὐτὸς B: οὗτος aM: οὕτω L 7 ἐχϑετιχὸς BLM: χαϑεστηχὼς a 8 post 
δεῖξις verba antecedentia inde ab ἤδη (6) ita, ut supra scripta sunt, repetit L 

ante τρίτῳ add. τῷ LM 9 ὑποτιϑέντος L yap om. M: γὰρ tod om. L τῷ ἃ 
aBL: τὸ ἃ M 10 τοῦ ἃ aB: τῆς ἃ LM προληφϑείσης L 11 ante τρίτῳ 
add. τῷ LM τὸ alterum om. M 13 ante τρίτου add. tod aLM οὖν BLM: 
δὲ a post λέγειν add. περὶ a δειχτιχὸν aL 14 zat om. L 17 χρῆ- 
ται L yy om. L λέγει LM 19 post γίνεται add. δὴ a πρώτῳ σχήματι 
aBM: προσχήματι L 20 ὑπάρχειν LM post ἀλλ᾽ add. οὐχ LM 21 συλ- 
λογισμοῦ LM 24 post πάλιν add. δὲ a 26 ὑπάρχει τινὶ L 27 tH om. L 

28 τινὶ τῷ β τὸ ἃ ἃ 29 ἡ x. χαταφατιχὴ ἃ 30 ἡ om. aL δείκνυται ὁμοίως 


LM 51 χαϑόλου γίνεται L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 2 [Arist. p. 25214. 27.29] 35 


ἥτις ἐδείχϑη ἀντιστρέφουσα αὑτῇ ὥστε ἔσται καὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ Br 12 
az >i \ \ [4 ΄ 5 ows Si , σ c ld 

χεῖται δὲ χαὶ παντὶ ὑπάρχειν. οὐ τοῦτο δὲ λέγεται, ὅτι ἢ χαϑόλου χατα- 30 

φατιχὴ οὐδέποτε αὑτῇ ἀντιστρέφει" ἀντιστρέφει γὰρ ἐπὶ ὕλης τινός. οἷον 


, \ \ SS, 


i 
> ~ fs > J 
ἐπὶ τῶν ἐξισαζόντων xat ἰδίων. ἀλλ᾽ ἐπεὶ μὴ ἀεί, ast δὲ ἢ ἐπὶ μέρους 


σ 


= 5 \ \ ς Q/ a > 4 \ , ἘΠῚ Ὁ. 4 
5 (καὶ γὰρ ὅταν 7 χαϑόλου ἢ ἀντιστρέφουσα, χαὶ τότε ἢ ἐπὶ μέρους ΓΤ 


διὰ τοῦτο αὕτη ἀντιστρέφειν αὑτῇ λέγεται᾽ at γὰρ ἀντιστ ΠΝ χαὶ ὅλως 
a ΄ 
0 


at χατὰ τὰ σχήματα συναγωγαὶ οὐ παρὰ τὴν τῆς ὕλης ἰδιότητα γίνονται, 35 

ς > IS o \ \ ἣν ? > ΄ > \ ) > 

ὡς εἶπον ἤδη (αὕτη μὲν γὰρ ἄλλοτ ἀλλοίαν ἀλλὰ πὰρ abe) τὴν τῶν 
σχημάτων ἐν διὸ χαϑολιχαὶ αἱ δείξεις ἐπ᾿ αὐτῶγ. τὴν δὲ ἐπὶ τ 

10 pone ὅτι μὴ ἀντιστρέφει, ἔδειξεν ἐπὶ ὕλης εἰ γὰρ ἔστιν, ὅτε χαὶ 
ἐφ᾽’ ὧν μὴ ἀντιστρέφει, ἀπολώλεχε τὸ χαϑόλου. οὔσης γὰρ ἀληϑοῦς τῆς 
“By 5 \ ͵ ΄ AM I ΣΡ. > c PF kD Dw T= > Qua 
ἄνϑρωπος οὐ παντὶ ζῴῳ ὑπάρχει ἣ τινὶ ζῴῳ ody ὑπάρχει οὐχέτι ἀληϑὴς 40 
γίνεται ἢ λέγουσα “ζῷον οὐ παντὶ ἀνθρώπῳ 7 τινὶ ἀνθρώπῳ οὐχ ὑπάρχει᾽" 
+9. \ ~ > f > ~ f δῷ Κ 4 σ σ 2h 
οὐδὲ γὰρ τοῦ ἀντιχειμένου αὐτῇ ληφϑέντος, ἀδύνατόν τι ἕπεται, ὥσπερ ἐπὶ 

15 τῶν ἀντιστρεφουσῶν δέδειχεν. ἀντίχειται μὲν γὰρ τῷ τινὶ μὴ τὸ παντί: 
ληφϑέντος δὲ τοῦ Β παντὶ τῷ A ὑπάρχειν ἀχολουϑήσει καὶ τὸ A τινὶ τῷ 
B ὑπάρχειν: ἔχειτο δὲ αὐτῷ τινὶ μὴ ὑπάρχειν. οὐχ ἔστι δὲ ἀδύνατον, ἃ 45 

νι Xe 4 ~ \ \ \ id ’, a fe a » = \ s AY 

τινὶ ὑπάρχει, τοῦτο χαὶ τινὲ μὴ ὑπάρχειν" 6 γοῦν ἄνϑρωπος τινὶ ζῴῳ μὴ 
ὑπάρχων χαὶ ὑπάρχει τινί. 


90 p.25297 Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἕξει χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων 18ν 
προτάσεων. 


Ὁμοίως φησὶ ταῖς χατὰ τὸ ὑπάρχον χαὶ τὰς ἀναγχαίας ἀντιστρέφειν 
προτάσεις, χαὶ δείχνυσι πρῶτον χαὶ ἐπὶ τούτων τὴν χαϑόλου στερητιχὴν 
ἀντιστρέφουσαν αὑτῇ οὕτως" 

i 


25 p.25a29 Et μὲν γὰρ ἀνάγχη τὸ 
ἀνάγκη καὶ τὸ Β τῷ A μηδεν 


a 
Se 
τας 
Nhe! 
ἘΣ 
on 
10) 
τ 
cn 
Ὡς 
Ὁ 
~S 
Ὄπ τ) 
< 


ι 
ἐνδέχεται, καὶ τὸ Α τινὶ τῷ Β ἐνδέχοιτ 


Ἢ μὲν χαϑόλου ἀποφατιχὴ ὑδπαρχούσα ἐδείχϑη ἀντιστρέφουσα- ἐπεὶ 


1 αὐτῇ Β: ἑαυτῇ aLM 2 ἔχειτο LM zat om. aLM ἡ om. L 

ὃ αὐτῇ Β: ἑαυτῇ aM: δὲ L οἷον ἐπὶ τῶν ἐξισαζόντων καὶ ἰδίων om. B: post ἀεὶ 
δὲ (4) transponunt LM (sed οἷον om. M) 4 7 BM: tH a: om. L 5 post yap 
add. xat LM ἡ om. L 7) om. a xat (ante τότε) om. B A om. L 
ἀληϑεύει a 6 post τοῦτο add. οὖν LM αὐτῇ aB: ἑαυτῇ LM at γὰρ B: 
χαὶ γὰρ αἱ aLM ὅλως χαὶ aL 7 τὰ om.a 8 ὡς BLM: ὥσπερ a 

εἶπεν M μὲν om. a ἄλλοτε LM 9 ἀποδείξεις a 10 χαὶ om. L 11 τῆς 
aBM: τὶς L 12 ody om. a 13 ante ζῷον add. τὸ aLM 14 οὐδὲ aBM: 
οὐ L tov periit M αὐτοῦ ἃ ληφϑέντος αὐτῇ L 16 τῷ ἃ παντὶ aM: 
τὸ ἃ παντὶ L 11 ἔχειτο . . . ὑπάρχειν om. B οὐκ ἔστι ABM: οὐκέτι 1, 18 post 
τοῦτο add. δὲ L γοῦν aBM: yap L 22 ὑπάρχειν L 23 χαὶ alterum 
om. L 24 αὑτῇ corr. ex αὐτῇ Β: ἑαυτῇ aLM 27 τῷ β τινὶ a et Ar. ἄν 
om. aB 28 ἀντιστρέφειν a 


Dk 
Cai 


36 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 ὃ [Arist. p. 25429] 


ναγχαία χαϑόλου ἀποφατιχὴ τῆς μὲν ὑπαρχούσης χαϑόλου ἀποφατιχῇς 12¥ 
he ines ἐξ ἀνάγχης. ual? ὃ τῆς δειχϑείσης ἢ Be £ ὃν διαχτοέρε 
ιαφέρει τῷ ἐξ ἀνάγχης, xa ὃ τῆς δειχϑείσης ἣ δειχνυμένη νῦν διαφέρει 


on OF 
or 
— 
&- 


(ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἀναγκαῖον), χατὰ τοῦτο THY δεῖξιν ποιεῖται. εἰ γὰρ μὴ 10 
Fr 5 es, \ ~ / > \ Ὁ ’ > \ 2,27 \ c ΄ 
ἐξ ἀνάγχης τὸ B τῷ A μηδενὶ ὑπάρχοι. ἀλλὰ ἐνδέχοιτο τινὶ ὑπάρχειν 


"- ΄σ \ 5 ν΄ ὦ / Ν \ Qs δ] \ > ,ὔ 
5 (αὕτη γὰρ ἀναίρεσις χαὶ ἀντίφασις πρὸς τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν, 


i 
τῆς ἀντιφάσεως δέδειχται λόγῳ), χαὶ τὸ Α, φησί, τῷ Β 
~ a 


ὡς ἐν τῷ περὶ τῆς avers 
ἐνδέχοιτο (av) τὸὺς ἀλλ᾽ ἔχειτο ἐξ ἀνά Ἴ 1: υηδενὶ ὑπάρχειν. δοχεῖ δὲ 


χαὶ ἐνταῦϑα πάλιν διὰ τῆς ἐνδεχομένης ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇς ὡς ἀντι- 15 
στ τρεφούσης τὴν δεῖξιν περὶ τῆς ἀναγχαίας χαϑόλου ἀποφατιχῆς πεποιῆσϑαι, 
10 χαίτοι μηδέπω περὶ τῶν χατὰ τὰς ἐνδεχομένας en oroaey εἰρηχώς. ἢ 


τὸ μὲν ἀντιχεῖσϑαι τῇ χαϑόλου ἀναγκαίᾳ ἀποφατιχῇ τὴν ἐπὶ μέρους xata- 

φατιχὴν ἐνδεχομένην εἶχεν ee τ τς (ἀντιφάδεις γάρ), διὸ χαὶ τοῦτο 
ἔλαβε. λαβὼν δὲ αὐτό, ἐπεὶ χαὶ τὸ ὑπάρχον τινί, εἰ ΕἾ ἐξ Svea 
ὑπάρχοι, ἐγ δέχεσϑαι χαὶ ἐνδεχομένως ὑπάρχειν λέγεται, ἦν δὲ αὐτῷ ὃε- 20 

15 δειγμένον τὸ τὴν ἐπὶ ΕΘΠΟ ὑπάρχουσαν averaeaegety ἑαυτῇ. ταύτῃ προσε- 
χρήσατο: ἀνελὼν γὰρ τὸ ἀναγχαῖον διὰ τοῦ τινὶ ἐ a AL Base τῷ 


7 
ι 


σ \ > μυ 


τὸ τινὶ ὑπάρχον, ὅτε ὑπάρχει, eve oTpeg et " tO δὲ cone μενον τινὶ ὑπάρ- 


. 


χειν ἤτοι ἤδη ὑπάρχει αὐτῷ 7 οἷόν τέ ἐστιν sues moté* ὁπόταν δὲ 
0 ὑπά ἄρχον ὑπάρχον 25 
t τοῦ ὑπαρ οτος 


oO 


ὑπάρχῃ; ἀντιστρέφει" οὕτως ἔσται τὸ ἐξ Buea u70e 


20 ποτὲ τινὶ ee ὃ ἀδύνατον. ὅτι δὲ τὸ ἐνδεχόμενον ἐπ 
3 


μὲν οὐχ ἐξ ἀνάγχης δὲ λέγεται, ὀλίγον προελϑὼν διαιρούμενος τὸ ἐνδεχό- 
μενον λέγει᾽ σημαίνειν γάρ φησιν αὐτὸ ὥσπερ χαὶ τὸ ἀναγ δον οὕτω δὲ 
χαὶ τὸ μὴ ΠΕ ταν ἀλλὰ ὑπάρχον, ἐφ᾽ οὗ χαὶ νῦν αὐτῷ χέ ἘΡΊ ταν, χαὶ 
WV. Ἃ 2.3 

εἴη ἂν τῷ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ τὸ ἐνδεχομένως τινὶ ὑπάρχον 7 ὑπάρξον 
ἐπεὶ δὲ τοῦ ἀναγχαίου τὸ μὲν ἁπλῶς ἐστιν ἀναγχαῖον, 30 
τὸ GF μετὰ διορισμοῦ λέγεται, ὡς τὸ ᾿ἀνϑρωπος ἐξ ἀνάγχης παντὶ γραμ.- 

- Ψ, ) nv > Lge} σ \ 5 ¢ ~ c , 

ματιχῷ, ἔστ᾽ ἂν Ἢ γραμματιχός᾽ (αὕτη yap οὐχ ἁπλῶς ἐστιν ἢ πρότασις 


τῷ 
σι 
2 
< 
a 
~ 
x 
(0) 
Ἔ 
ω 
< 
° 
A 


b) ae ΕΣ > δὲ νὼ \ > - \ Ps \ Med aA ἂν ΝΣ DEN 

ἀναγκαία δεδεῖχε δὲ αὐτῶν τὴν διαφορὰν χαὶ Θεόφραστος: οὐ γὰρ αἰεὶ 

Ἰραμματικύς ἐστιν. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ 6 ἄνϑρωπος γραμματιχός), ἐπεὶ τοίνυν δια- 
80 φέρει, δεῖ ἡμᾶς εἰδέναι, ὅτι περὶ τῶν ἁπλῶς χαὶ χυρίως λεγομένων 35 

3 

ἂν 


\ / ~ ~ > , ¢€ \ γ΄ > ~ 
αγχαίων τὸν λόγον ποιεῖται νῦν ᾿Αριστοτέλης᾽ at γὰρ οὕτως ἀναγχαῖαι 


ἀντιστρέφουσιν. 

1 ἡ om. L 2 δειχϑείσης a: δειχνυμένης BLM ὃ ante χατὰ add. χαὶ L 

4 ὑπάρχοι B: ὑπάρχει aM: ὑπάρχειν L 6 ἀντιφάσεως B: καταφάσεως aLM 7 ay ad- 
didi; cf. p. 35,27 8 zat om. L ὡς om. a 11 τὴν BLM: τῇ ἃ 13 ἐπεὶ 
aBM: ἐπειδὴ L ὑπάρχει a 14 ὑπάρχοι B: ὑπάρχει aLM jy LM: ἡ aB 

αὐτὸ L 16 yap om. LM τῷ om. L 18 ὑπάρχον αὐτοῦ a 19 ὑπάρ- 
yet a ἀντιστρέφειν ἃ post ἔσται add. xat LM ὑπάρχειν (post μηδενὶ) L 

20 ἐχείνῳ om. LM ὅπερ a δὲ τὸ om. L 21 προελὼν a 22 λέ- 
γειν 1, σημαίνει ἃ φησιν] οἵ. Ar. p. 25238 24 τῷ aBM: τὸ L ἐνδεχό- 
μενον ἃ 25 ἐπεὶ BLM: ἐπὶ a ἁπλῶς post ἀναγχαῖον collocat a 27 yap 
om. a 29 οὐδ᾽ ὁ BM: οὐδὲ aL 00 λεγομένων om. aLM 3l ante Ap. 


add. 6 aLM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 3 (Arist. p. 25432. 37] 37 


p. 25432 Ei δὲ ἐξ ἀνάγκης τὸ A παντὶ ἣ τινὶ τῶν Β ὑπάρχει, 12» 
χαὶ τὸ Β τινὶ τῶν  ἀνάγχη ὑπάρχειν. 


N . \ ~ 4 ~ 3 ΄, \ - > \ 4 
Ὅτι xat τῇ καϑόλου χαταφατιχῇ ἀναγχαίᾳ χαὶ τῇ ἐπὶ μέρους χατα- 
aN 


~ b) ’ 2) 4 ΄ Ἁ 5 ’, e ΄ 
φατιχῇ ἀναγχαίᾳ ἀντιστρέφει ἢ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ avayxata, δμοίως 40 
5 δείχνυσιν, ὡς ἔδειξεν ἐπὶ τῆς στερητιχῆς χαϑόλου. εἰ γὰρ τὸ μὲν A 


παντὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης ὑπάργοι ἢ τινί. τὸ ὃὲ B μὴ ὑπάργοι τινὲ τῷ A 
ες avayxys ὑπάρχοι Ὑ ἢ Ξ ay ρχοι τινι τῷ J 


~ 


IF ’ ΄ b NYS >] x 5 ~ \ ¢ 4 τὺ g 
ες αναγχῆς, gaa oe αν αὐτῷ TOTE υνηδενὶ eee ATOLLS 


ν᾿ 


oOo 
ad 
nn 


“ἀνάγχη τινί᾽ τὸ οὐχ ΠΑ, ἢ τινί᾽, ὃ ἴσον δύναται τῷ “ἐνδέχεται μηδενί". ἐπεὶ 
τὸ “οὐχ ἀνάγχη τινί καὶ “οὐδενὶ ἀνάγχη τὰ αὐτά. ὅτε δὲ μηδενὶ ὑπάρχει 45 


10 τὸ Β τῷ A, οὐδ᾽’ ἄν τὸ A οὐδενὶ τῷ Β ὑπάρχοι" δέδειχται γάρ: ὥστ 


ἂν τὸ Α ἢ παντὶ ἢ τινὶ τῶν Β ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχοι. 
αὐτὸς τὸ παντὶ χαὶ ἠρχέσϑη τῷ λαβεῖν, ὅτι μηδὲ τὸ Α ἔτι ἐξ ἀνάγχη 


~ > 


τινὶ τῷ Β΄ ἀντὶ yap tod εἰπεῖν “εἰ yap μηδενὶ ἀνάγχη᾽ ἁπλῶς ε 


>») 


΄ σ > S ~ 
γὰρ μὴ ἀνάγκη. ὅτι δὲ οὐ πεποίηται ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης ἀποφατιχῇς 
\ ΡΣ δα 2S κυ ἐν > / 2 ae IN σ ΘΟ ὟΣ \ 
15 τὴν δεῖξιν, δῆλον: οὐδὲ γὰρ ἀντιστρέφειν αὐτῷ doxet αὕτη: ἀλλ ἐπὶ thy 
ὑπάρχουσαν ἀποφατιχὴν ἤγαγε, καὶ ταύτης ἀφελὼν τὸ ἀναγχαῖον. ὃ ἐδήλωσε 5 
διὰ τοῦ υνηχέτι γρήσασϑαι τῷ ἐνδεχομένῳ. ἀλλ᾽ ἁπλῶς τῷ εἰ γὰρ μὴ 
ΓΞ χρη Ὁ ἐνοξέχομενῷ:; " ς τῷ εἰ Yap μὴ 
b] ΄ Ἔ ΄ RON eee ες 9 ~ b) Le aa rife - 
ἀνάγχη ἣ γὰρ ὑπάρχουσα αὐτῷ ἀντιστρέφουσα χεῖται. ἐξ οὗ δῆλον, ὅτι 
πὶ τοῦ ὑπάρχοντος 


iad 


NEN ~ \ ΄ p_/F ~ MW SNe 7) 
χαὶι ἐπὶ τὴς προ ταυτὴς ὁξίξεως τῷ τινι ξνόξχξται 


ὧν 


20 χέχρηται᾽ τὸ ΤΙ εἰ γὰρ τινὶ ἐνδέχεται ἀχουστέον ὡς εἰρημένον ἐχεῖ 
~ 5 / ΄ , ~ : 
ἀντὶ τοῦ “εἰ γὰρ τινὶ ἐνδεχομένως ὑπάρχει᾽. χαὶ τῇ ἐπὶ μέρους δὲ ἀποφα- 
Ξι / \ 3 = nd a s Ro > \ τῇ or a 7 ᾿Ξ > ok. 
τιχῇ ἘΠ οὐδεμίαν φησὶν ἀντιστρέφειν, διότι μηδὲ τῇ BEAD ony lave % 
\ 


στρεφε, TOOT ἔστι διὰ τὸ ἐπὶ ὅρων χαὶ ὕλης τινὸς ὁμοίως, ὅτι μὴ ay ττι ρει; 
Ν > \ \ ~ 9, ~ σ ΄ v ΄ \ ΄ 
δείχνυσϑαι" ἐπὶ γὰρ τῶν αὐτῶν ὅρων ὁ ἔλεγχος" ὁ γὰρ ἄνϑρωπος τινὶ ζῴῳ 


τῷ 
σι 
My 


ξ ce nn STOOYS Ξ \ 6 ζῷο oN. iv a Z2E Ay ae pe CE eS 
ς ἀνάγχης "χ UV ρχξι. XAt TO (Ov TAYTL GY ρωπῷ ες αναγχης ὑπάρχϑΞι. 


Τὴν τοῦ ἐνδεχομένου ὁμωνυμίαν ἔδειξεν ἡμῖν χαὶ ἐν τῷ Περὶ ἕρμη- 


1 et 2 τῶν B (Ci, corr. A): τῷ a et Ar. 4 post ὁμοίως add. δὲ B 5 χαϑόλου 
στερητιχῆς LM μὲν γὰρ τὸ LM: μέλλει γὰρ τὸ ἃ 7 ΒΝ: εἰ ἃ: om. L 

6 ἀνάγχης aB: ἀναγκαίου LM ὑπάρχει (ante ἢ) LM: ὑπάρχειν a post 7 τινὶ 
add. ἐνδέχεται L τὸ δὲ aBM: τῷ L ὑπάρχειν ἃ τινὶ om. L τῷ aBM: 
τὸ], a οἵη. Ν 7 μηδενὶ .- . . οὐδενὶ (9) om. L 8 

om. a ἐνδέχεσθαι aM Ὁ ἀνάγκη (post οὐδενὶ) aB: ἐνδέ 
χεσϑαι M δὲ om. aL 10 τῷ β τὸ ἃ 1, ὑπάρχει aLM ὡς ἃ [1 τῷ 
β ἃ ὑπάρχῃ ἃ παρείασε] ase superscr. B 12 τὸ (ante παντὶ) aBM: 
τῷ L ἔτι BM: ἐστὶν aL 14 δὲ om. a 15 τὴν δεῖξιν ante ἐπὶ τῆς (14) 
transponit a αὐτῷ BLM: αὐτὸ a αὕτη Β: αὐτῇ a: αὐτό LM 16 6 om. 
LM 17 εἰ om. LM 19 τῷ BLM: τὸ a ἐπὶ tod... ἐνδέχεται (20) om. a 

ἐπὶ tod ὑπάρχον-] literarum loco lacera quaedam B 20 to LM: tod B 21 δὲ 
om. L 22 φασὶν a 23 ἀντιστρέφειν L 25 χαὶ... . ὑπάρχει om. BM 26 ἐπεὶ 
B: ἐπειδὴ a et Ar. 28 Περὶ ἑρμηνείας] ο. 9 p. 19419 


“ 


ἀνάγκης (post τῆς) a ὃ 
éyetat L, B? superser.: ἐνδέ- 


38 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 ὁ (Arist. p. 25237] 
ἴας" χαὶ ap baa τὸ pore τῷ Oe pete, ὅταν Meee ne 
πάρχον τινὶ ον πον ἐδήλωσε δὲ νῦν τὸ ὑπάρ- 


th τοῦ μὴ ἀναγκαῖον εἰπεῖν, ἐπεὶ ταύτῃ τοῦ ἀναγχαίου διαφέρει 
" oO Vv , 
5 τὴν εἰς τὸν παρόντα χρόνον ὕπαρξιν χοινὴν ἔχον πρὸς αὐτό. χαὶ σημειωτέον 


5 


x » ΄ ΄ > ~ c ~ c ΄ 
τὴν λέξιν, ὅτι τὸ ὑπάρχον ἐνδεχομένως τῷ ὑπὸ τῆς ὑπαρχούσης προτά- 20 
ews σημαινομένῳ ταὐτόν ἐστιν. λέγεται GE xat χατὰ τοῦ δυνατοῦ τὸ ἐν- 
ἐχόμενον, ὃ μετ᾽ ὀλίγον, τί ποτε σημαίνει, ἐρεῖ λέγων “doa δὲ τῷ 


\ ~ 4 
ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ xat τῷ πεφυχέναι λέγεται ἐνδέχεσθαι, xat? ὃν τρό- 


-G 


> \ ¢ v ~ > 
10 mov διορίζομεν τὸ ἐνδεχόμενον᾽". δυωνύμου δὴ ὄντος τοῦ ἐνδεχομένου 
χαὶ χατὰ τοσούτων χατηγορουμένου τὰς μὲν χαταφατιχὰς ἐνδεχομένας 
προτάσεις, xa}? οὗ τὸ ἐὐἰβεγεαθαι λαμβάνεται, ἄν τε χατὰ τοῦ ἀναγχαίου 2 


e 


ἄν τε χατὰ tod ὑπάρχοντος ἄν τε χατὰ τοῦ δυνατοῦ, ὁμοίως nol ἂντι- 


" 
στρέφειν, τῇ μὲν χαϑόλου χαταφατιχῇ πῆ ἐπὶ Feige χαταφατιχήν, ὁμοίως 
ag NS Ay tg eX ἔῃ no τ BS 
15 ὃὲ χαὶ τῇ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇ καὶ αὐτῇ τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχήν. 
χαὶ δείχνυσι τοῦτο τοῖς προειρημένοις χαὶ δεδειγμένοις προσχρώμενος" εἰ : 


γὰρ τὸ A παντὶ τῷ Β ἢ τινὶ ἐνδέχεται, καὶ τὸ Β τινὶ τῷ A ἐνδέχοιτ᾽ ἄν᾽ 80 
\ 


εἰ γὰρ μηδενὶ ἐνδέχοιτο, γίνεται χαϑόλου ἀποφατιχή, ἥτις ἐδείχϑη ἀντι- 
στρέφουσα Eauty. εἰ μὲν οὖν τὸ δυνατὸν σημαίνοι τὸ ἐνδέχεσϑαι, γίνεται 
\ 


20 TO ἀπο pees λαμβανόμενον χαὶ ὑποτιϑέμενον χαϑόλου ἀναγχαῖον: τοιοῦτον 
yap τὸ “οὐχ ἐνδέχεται τινί᾽, ὃ ἐδείχϑη ἀντιστρέφον. εἰ ὃὲ τὸ ὑπάρχον, 
ὑπάρχουσα πάλιν γίνεται χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἢ ὑποτιϑεμένη, ἣ χαὶ αὐτὴ 


ἀντιστρέφουσα. χαὶ εἰ ἀναγχαῖον ae εἴη TO σημαινόμενον ὑπὸ τοῦ 35 


Ov We 
<= - 2 
Oo, ©} 
Os, (Ss 
~ OS 
ς:. 
-- 


᾿ σ σ > τον 
νδεχύμενον οὕτως ἕξει, ὥς ποτε αὐτῷ 


{ \ Ἃ \ 2> \ dN 7 σ \ ΟῚ 
εσϑαι παντὶ ἢ τινὶ τὸ A τῷ B, ἐδείχϑη χαὶ ἐπὶ τούτου, ὅτι τὸ ἀντι- 
ὃ 


τῷ 
σι 


sf > > 
Ἀξιμξνὴν αὐτῷ ἀποφατιχὸν χαϑόλου εν 


"μηδενὶ ὑπάρχειν. οὕτως γὰρ ἀληϑὲς τὸ Ea χεῖται ὃὲ ἢ ὑπάρ- 
χουσα ἀποφατιχὴ ἀντιστρέφουσα ᾿ οὕτως γὰρ τὴν δεῖξ 


εἴξιν ἐποιήσατο ἐπὶ τῆς 
ὶ 


ἀναγχαίας τῆς τε χαϑόλου cate τιχῆς χαὶ τὴς ἐπὶ μέρους. ἐπὶ μὲν οὖν 40 


τῶν χαταφατιχῶν πασῶν ὁμοίως φησὶν ἕξειν τὰς ἀντιστροφάς" ἐπὶ δὲ τῶν 
80 ἀποφατιχῶν οὐχέτι᾽ ἀλλ᾽ ὅσα μὲν ἀναγχαίως μὴ ὑπάρχοντα ὑπὸ τοῦ ἐν- 


LT 

΄ ΄ » ΤΟΣ \ 2 Ame τ Cee \ \ ee 
ἔχεσῦα ve " ε 0 )- 
ἔχεσ σὺ ι σημαίνεται, 7 ὅσα μὴ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχοντα (τὴν yap ὑπάρ 


oO? 


χουσαν Creare ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν ἢ τῷ μὴ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρ- 
χειν), τὰ μὲν τούτων σημαντικὰ ἐνδεχόμενα ὁμοίως ἀντιστρέφει εἰκότως" 


39. \ wv ” > 4 € \ 4 . ) >) ~ \ μι » 
οὐδὲν γὰρ ἄλλο 7 ὀνόματος ὑπαλλαγὴ γέγονεν ὑπ᾽ αὐτῶν, τὰ GE σημαι- 45 


ἊΝ 


4 5 ΄ > ~ «2 2X 9 _~ 3 \ ~ ied 4 
γόμενα ταὐτά ἐστι τοῖς φϑαάνουσι δεδεῖχϑαι. ἐπὶ dE τῶν οὕτως λεγομένων 


iat} 
on 


1 ante ὅταν add. ὡς a Ὁ ἐνδέχεται a 5 ἔχων a 9 cf. p. 39,16 τῷ aBM: 
τὸ L ἐνδέγεσϑαι λέγεται a 10 ὁρίζομεν a δὴ BM: δὲ aL 12 χαῦ᾽ οὗ aBM: 
1 5 ἢ 

χαϑόλου L 14 ἀντιστρέφει ἃ 15 χαὶ (post δὲ) om. LM 17 «at om. L 

19 αὑτῇ L σημαίνοιτο τῷ ἃ 20 ante λαμβανόμενον add. τὸ ἃ τοι- 
ἢ it ' ἱ Ir 

οὔτο. ἃ 22 ὑπάρχει LM 7 om. aLM 23 χαὶ om. LM 25 χαϑόλου 

ἀποφατιχὸν ἃ 20 μηδὲν L ὑπάρχει ἃ 27 yap om. ἃ 80 μὴ avay- 

χαίως ἃ 91 μὴ om. ἃ ὃ2 τῷ BLM: τοῦ ἃ od post μὲν add. οὖν ἃ ἐνδε- 

χύμενα om. M ἀντιστρέφειν a 94. γέγονεν ὑπαλλαγὴ a ὑπ᾿ BLM: παρ᾽ ἃ 

 φνι Re Cp a. \ ὌΝ 22) ON he » 

δὲ om. L oo ἐπὶ δὲ BM: ἐπὶ L: ἐπειδὴ a: ἐπὶ δὴ conicio οὕτως aBM: ὄντως L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 ὃ [Arist. p. 25437. »14] 39 


et Nn Pray 4 > X \ » 
τῇ ὃὲ ἐπὶ μέρους Beets. τῶν δὲ παραδει πατῶν τὸ μὲν τὸν ate 
ι μὴ εἶναι ἵππον τῆς ἀναγχαίας ἀποφατιχ χῆς ἐστι σημαντιχόν. 
\ > 
χὸν ἐνδέχεσϑαι τς evt ἱματίῳ ὑπάρχειν τῆς ὑπαρ- 
t ἀντιστροφαὶ αὐτῶν, ἃς παρέϑετο, σαφεῖς. τὸ ὃὲ εἰ γὰρ 
t τὸ λευχὸν ἱματίῳ τινὶ ἔσται ἐξ ἀ ἀνάγχης εἶπεν, ὅ 
x > ΄ 
ει μὲν τῇ ἐνδεχο a χαϑόλου ἀποφατιχῇ thy ἐπὶ epee χαταφα- 
τιχὴν ἀναγχαίαν ἀντιϑεῖναι, ἦν δὲ Ἵ πους χατὰ τὴν λέξιν ἐνδεχομένη 
΄ ΄ Ἁ 
χειμένη  χαὶ ἢ ἀντιχειμένη δὴ αὐτῇ χατὰ τὴν λέξιν ἀναγχαῖον ἕξει, τὸ 
10 μέντοι σημαινόμενον ὑπ᾽ αὐτῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ὑπάρχον ἔσται" 
τοῦτο γὰρ ἀντίχειται τῷ χαϑόλου ἀποφατιχῷ ond ἄρχοντε xay τὸ χυρίως 
ὃὲ ἀναγχαῖον ἐπὶ μέρους τ ληφθῇ, δέδειχται χαὶ αὐτὸ ἀντι στρε POV: 10 
δμοίως δέ, φησί, καὶ ἐπὶ tis ἐν μέρει ἀπο οὐρα γος δῆλον ὅ ὅτι ἕξει" 
9 δὲ ΄ \ > ΄ 2 / Ἃ 
οὐδεμία γὰρ ἀντιστρέφει τῇ ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένῃ ἀποφατιχῇ, ὅταν ἢ τὸ 


15 ἀναγχαῖον ἣ τὸ ὑπάρχον σημαίνῃ. 


~ 


τῇ a ~ ΄ ‘ 
p.-25b14 Ὅσα δὲ τῷ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ xat τῷ πεφυχέναι λέγεται. 


“Hy τρίτον ὑπὸ τοῦ ἐνδεχομένου σημαινόμενον τὸ δυνατόν. ὃ νῦν. τί 1τῦ 
ποτέ ἐστιν, λέγων εἶπεν ὅσα δὲ τῷ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ χαὶ τῷ πεφυ- 
χέναι λέγεται. παρέϑετο ὃὲ μόνον τοῦτο τοῦ ἐνδεχομένου, τὸ ὡς ἐπὶ τὸ 

4 
20 πολὺ χαὶ τὸ πεφυχός (τὸ γὰρ τ 

" 5 / v x ~ ἃ ~ \ 

πρὸς συλλογιστιχὴν χρείαν ἐστὶ χρήσιμον. ἔστι μὲν γὰρ tod δυνατοῦ χαὶ 

\ > Fee Vv \ \ > ? v > \ » Ὁ ὧν τὰ - ΄ oy 

τὸ ἐπ: ἴσης χαὶ τὸ ἐπ ἔλαττον, ἀλλὰ ἄχρηστοι οἱ ἐπὶ τῆς τοιαύτης ὕλης 


τὴ 


εφυχὸς ὡς ἐπὶ τὸ TOAD), ὅτι μόνον τοῦτο 


ἢ 


>) 4 \ Vv ΄ 4 ~ , are 
συλλογισμοί: οὐδεμία yap οὔτε τέχνη οὔτε ἐπιστήμη τῷ τοιούτῳ ἐνδεχο- 
μένῳ χαὶ δυνατῷ χρῆται" ἐπὶ 1a τῆς τοιαύτης ὕλης οὐδὲν ἧττον ἢ μᾶλλον 20 
25 τοῦ δειχνυμένου συλλογιστιχῶς ὑπάρχειν τὸ ἀντιχείμενόν ἐστιν: ἐπὶ δέ γε 
τοῦ ἐπ᾽ ἔλαττον χαὶ μᾶλλον τοῦ συναγομένου τὸ ἀντιχείμενον, ὡς χαὶ αὐτὸς 


~ 
ι 


> ~ \ ~ > τ τος ΄ ~ > \ DA) , ~ 
Sv τοις περ! τῶν ἐνοξχομξνων συλλογισμοῖς ξρει. πέρι OF) WOVOU TOLELTaAL 


τὸν λόγον τοῦ ἐρῶ We χαὶ δυνατοῦ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον χαὶ τοῦ 
πεφυχότος τε χαὶ χατὰ φύσιν, ὃ χαὶ αὐτὸ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστόν ἐστιν, ἐπειδὴ 
80 ἐχ τῶν τοιούτων we δείχνυταί τινα τῶν χατὰ φύσιν γινομένων. χαὶ εἰσί 9 


τινες τέχναι περὶ τὸ οὕτως ἐνδεχόμενον, ὡς αἱ στοχάστιχαί" λαβὼν γὰρ 6 


1 ἐνδεχομένων om. LM χαϑόλου (post ἡ) aBM: ἐπὶ μέρους L 4 τὸ (post δὲ) 
om. L ἐνδέχεσϑαι om. Ar. 6 τινὶ om. L 8 ἀντιτιϑέναι a ἡ om. L 

τὴν om. M 9 ἡ om. M δὴ aB: δὲ LM τὴν om. M 10 ὑπάρχον] 
mapyo evan. B 12 ληφϑείη aLM αὐτὸ BLM: to αὐτῷ a 13 φησί om. L 

ἐπὶ om. L ἐν μέρει BLM: ἐπὶ μέρους a ἕξει ἃ: ἕξειν BLM 14 ἀποφατιχῇ 
ἐγδεχομένῃ ἃ 16 τὸ om. Ar. libri praeter Cmi, corr. ἃ post λέγεται add. ἐνδέ- 
χεσϑαι a 18 ana λέγων a τὸ om. a 19 τοῦτο μόνον aLM 

20 τοῦτο μόνον L 22 τὸ alterum om. B ἀλλὰ ἄρχηστοι οἱ BLM: ἀλλὰ χρηστὸν 
εἰ ἃ τοιαύτης ὕλης . - - ἐπὶ γὰρ τῆς (24) om. ἃ 23 τῶν τοιούτων L 

20, 24 ἐνδεχομένως omisso χαὶ LM 25 ἐπὶ BLM: ἐπεὶ a 26 ἔλαττον xat aBM: 


ἐλάττονος L 27 περὶ tots omisso ἐν], 30 τῶν τοιούτων aBM: τούτων L 


40ὺ ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRLIORUM 18 [Arist. p. 25} 14. 19] 


ἰατρὸς τὸ τὸν οὕτως νοσοῦντα ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ὑπὸ πλήϑους ἐνοχλεῖσϑαι 1ὃν 
΄ ~ ΄ ΄ > ~ > 

χαὶ τὸ τὸν ὑπὸ τοῦ πλήϑους ἐνοχλοῦμετονι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τοῦς 

τομίας ϑεραπεύεσϑαι συνάγει τὸ τὸν οὕτως νοσοῦντα τος ὑπὸ 


᾿ 


λεβοτομίας ϑεραπευϑῆναι. ὃ λαβὼν χρῆται τῇ φλεβοτομίᾳ. διὸ xat ἔστιν 80 


͵ 


G 


o 


Y aN ΄, ~ 7, > ΄ ς 
πὶ es τούτου TOD ποῦ οὕτως ἐνδέχεσϑαι 


Ms - 
ὧν 


~ , 
ν συλλογιστιχῇ χρεία. 
οὐχέτι ὁμοίως φησὶν. ἕξειν τὰς ἀποφατιχὰς ἀντιστροφάς, ὡς ἐδε ἰχϑῆδαν 
ἔχουσαι ἐπί τε τοῦ ἀναγχαίου χαὶ τοῦ ὑπάρχοντος᾽ ἐπὶ μὲν γὰρ ἐχείνων 
\ 


ἑαυτῇ, tH δὲ ἐπὶ Gone ἀποφατιχῇ 
δὲ τούτων τὴν μὲν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 


us 


< 


ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀντέστρεφε 
> 


οὐχ ἦν τις ἀντιστρέφουσα, ἐπ 


~~ 


10 ἐνδεχομένην οὔ φησιν ἀντιστρέφειν πρὸς ἑαυτήν, ἀλλὰ δῆλον ὅτι πρὸς τὴν 3 


ξ 
Φ 
> \ 
0 


& ἐπὶ μέρους eee sy ἀντι- 
/ 
tv 


Ov Ws 
1 


τὲ μέρους (τοῦτο yap βούλεται), τὴν 


τρέφειν ἑαυτῇ, ἀνάπαλίν πως 7 ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων τῶν τρόπων εἶχον. τὴν 
δὲ αἰτίαν τῆς τοιαύτης ἀντιστροφῆς φησι φανερὰν ποιήσειν, ἐπειδὰν περὶ 
ἐξ ἐνδεχομένων προτάσεων γινομένων συλλογισμῶν λέγῃ" 


a 

ee 

< 
(ν 


- Al~ > ~ - > / v 
15 p.25b19 Νῦν δὲ τοσοῦτον ἥμῖν πρὸς τοῖς STB Tey ats ἔστω 
\ > 
ν 


ς / Ἁ c 4 
νδέχεσϑαι μηδενὶ 7 τινὶ μὴ ὑπάρχει 40 
χαταφατιχὸν ἔχει τὸ σχῆμα. 
Ἴπν 5 , ers > ~ ow \ a ae 2 > Ἢ phon 
Γὺ λεγόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ νῦν τὸ τὸ ἐνδέχεσϑαι, ἐν ais ἄν προτάσεσιν 
1 προσχατηγορούμενον, χατάφασιν ἐχείνην ee ὥσπερ χαὶ ἐν αἷς χωρὶς 
20 τοῦ ἐνδέχεσϑαι τὸ ᾿ἐστί᾽ κατηγορεῖται, le τέ ἐστι χαὶ εἴρηται χαὶ δέ- 
ὄξιχται ἐν τῷ [Εερὶ ἑρμηνείας. οὐ μὴν as αἰτία αὕτη tod τὰς ἐν- 
δεχομένας ἀποφατιχάς, ἐπεὶ χαὶ χαταφάσεις εἰσίν, ὁμοίως ἀντιστρέφειν ταῖς 4ὅ 
\ 
ὶ 


‘ 
> \ > ΄ ΄ ΄ \ 
ἄλλαις χαταρασεαε, τὴν ἐπὶ μέρους πρὸς ἀμφοτέρας, ΓΝ τε χαϑόλου χαὶ 


. 


Y> 


ἔδει χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων 14: 
25 οὕτως ἔχειν" χαὶ γὰρ τὸ Ἔν. τον πὸ ais ἂν ἢ πρρτοσεαι προσχατηγο: 


\ 


Ἁ A ~ 
thy ἐπὶ μέρους" εἰ γὰρ ἦν αὔταρχες τοῦτο, 


ρούμενον, χαταφάσεις ἐδείχϑησαν οὖσαι χαὶ αὐταί. ἀλλ᾽ oa xattor οὕτως 
ἐχουσῶν αὐτῶν ἔδειξε τὰς μὲν χαϑόλου ἀποφατιχὰς ἀναγχαίας ἀντιστρεφούσας 
αὑταῖς χαίτοι χαταφάσεις οὔσας᾽ ἣ γὰρ ἀναγχαία ἀποφατιχὴ χατάφασις ὅ 
ἁπλῶς οὖσα τὸ ὅλον ἀποφατιχὴ ἀναγχαία λέγεται. τῇ δέ ye ἐπὶ μέρους 
30 ἀναγχαίᾳ ἀποφατιχῇ οὐδεμία ἀντέστρεφεν. οὐχ ὡς αἰτίαν οὖν ταύτην ἀπο- 


1 οὕτω ἃ 2 tov BLM: αὐτὸν ἃ τοῦ om. aM ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον om. a 

3 ϑεραπεύεσϑαι ... φλεβοτομίας om. L 5 ἐν συλλογιστιχῇ χρείᾳ aBM: συλλογιστιχὴ 
χρεία 1, ἐπὶ δὴ scripsi: ἐπειδὴ aBM: ἐπὶ δὲ 1, 7 τε om. aLM yap 
om. a 8 ἡ om. a 10 ἀντιστρέφει L ὅτι aBM: αὐτὴν 1, 11 δὲ 
om. L 12 ἀντιστρέφειν ἑαυτῇ om. aLM πως om. L 13 τῆς δὲ ἀντιστροφῆς 
τοιαύτης τὴν αἰτίαν 1, φανεράν φησι aLM 14 γινομένων om. al λέγει B 

15 ὑμῖν ἃ ἔστω ante πρὸς transponit a et Ar. 18 τὸ (post νῦν) om. LM 

19 ἐχείνων a 20 προσχατηγορεῖται a τε om. B 21 [lept ἑρμηνείας] ὁ. 12 
p- 21434 sq. ante αἰτία add. ἡ LM 23 πρὸς ante τὴν transponit L ΞῈ ΤΕ ΠΕ 
(βα in ras.) B; yp. ἀμφοτέρας . . - τὴν ἐπὶ (cetera perierunt) in mg. B? τε BL: τῆς a: 
om. M 25 ἡ BLM: εἴη a post προτάσεσι add. χαὶ L 26 αὐταὶ aM: αὗται BL 
28 αὑταῖς B: αὐταῖς LM: αὐτὰς a οὔσας om. L 29 ye om. L 30 αἰτίαν οὖν 


ΑΒΜ: αἰτιοῦνται L 


ψ- 


te 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 3.4 (Arist. p.2519. 25.26] 41 


διδοὺς tod μὴ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἐνδεχομένην ἀποφατιχὴν ἔϑηχεν 14: 
αὐτός: χαὶ γὰρ ὑπέϑετο αὐτὸ ὡς ὕστερον τον ποιήσων᾽ παραμυϑίας 
δὲ χάριν τοῦ ὡς CR, ἡμᾶς προσέχειν αὐταῖς δεῖν xat οὕτως ζητεῖν 
αὐτῶν τὰς ἀντιστροφάς. ἐπεὶ τήν γε ἀληϑῆ αἰτίαν, δι᾿ ἣν ὡς χαταφάσεις 10 
αὐτὰς ἀντιστρέφειν δεῖ, ἀποδώσει προελϑών: διότι γὰρ ἀντιστρέφει τὸ χα- 


qn 


ϑόλου ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν χαὶ τὸ χαϑόλου ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν 
ἀλλήλοις χαὶ συναληϑεύουσι χατὰ τὴν τάξιν τὴν αὐτὴν φυλασσομένων τῶν 
ὅρων ἐπὶ τοῦ οὕτως λεγομένου ἐνδεχομένου, διὰ τοῦτο αὐτῶν χαὶ αἱ ἄντι- 
στροφαὶ ὡς χαταφατιχῶν γίνονται: ὃ γὰρ ἐνδέχεται μηδενὶ ὑπάρχειν, τοῦτο 15 
10 ἐνδέχεται χαὶ παντὶ ὑπάρχειν, χαὶ ὃ παντὶ ἐνδέχεται, χαὶ μηδενί, ὃ ἐπ’ 
ἄλλων οὐχ ἔστι προτάσεων 7 μόνων τῶν οὕτως ἐνδεχομένων. χατὰ τοῦτο 
οὖν ἰσοδυναμοῦσα ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ (τῇ καϑόλου χαταφατιχῇ, οὖσα χαὶ 
ἄλλως χατάφασις ὁμοίως ἐχείνῃ, ἀντιστρέφει, οὐ διότι τὸ “ἐνδέχεται᾽ προσ- 


- 


χατηγορούμενον ἔχει" εἰ γὰρ ἴσον δυναμένης τῆς ἀποφάσεως τῇ χαταφάσει 
| | i il Ἢ 


30 

15 ἀντιστρέφοι ἢ χαϑόλου ἀποφατιχή. ἀντιστρέφοι ἂν χαὶ ἢ χαϑόλου χατα- 
φατιχὴ ἐνδεχομένη πρὸς αὑτήν. τοῦτο δ᾽ Ἐπ ψεῦδος" εἰ γὰρ tod A ἐν- 
δεχομένου τῷ B pate χαὶ παντὶ ie: τις χαὶ τὸ Bw A ἐνδέχεσϑαι 
μηδενί, τῷ χαὶ παντὶ ἐν ον εἴη ἂν 7 Pcie ETE ἐνδεχομένη 
ee αὑτῇ. ὅπερ οὐχ ἔστιν ἀληϑές: οὐ γὰρ εἰ πάντα ἄνθρωπον 

20 ἐνδέχεται περιπατεῖν, ἤδη χαὶ πᾶν τὸ περιπατοῦν τ ἄνθρωπον εἶναι. 25 
᾿Αριστοτέλης μὲν οὖν διὰ ταῦτα τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην οὔ 
φησιν ἀντιστρέφειν αὑτῇ Θεόφραστος δὲ χαὶ ταύτην ὁμοίως ταῖς ἄλλαις 
ἀποφατιχαῖς φησιν πο τς περὶ ὧν τῆς διαφορᾶς, ὅταν περὶ τῶν ἐν- 
δεχομένων λέγωμεν, ἐπὶ πλέον ἐροῦμεν. 


ν. 2525 Κατὰ δὲ τὰς ἀντιστροφὰς ὁμοίως ἕξουσι ταῖς ἄλλαις. 


τῷ 
or 


Εἰπὼν tas ἐνδεχομένας ἀπρφατιχὰς χαταφατιχὰς εἶναι KATA τὰς ἀντι- 80 
στροφὰς δυοίως αὐτάς φησιν ἕξειν ταῖς ἄλλαις, δῆλον ὅτι ταῖς χαταφατιχαῖς " 
ἀντιστρέφειν γὰρ χαὶ τῇ χαϑόλου χαταφατιχῇ ἐνδεχομένῃ χαὶ τῇ ἐπὶ μέρους 
τὴν ἐπὶ μέρους τοιαύτη γὰρ ἢ τῶν χαταφατιχῶν ἀντιστροφή. 


80. p. 2526 Διωρισμένων δὲ τούτων λέγωμεν ἤδη. διὰ τίνων χαὶ 
πότε χαὶ πῶς γίνεται πᾶς συλλογισ aa ὕστερον δὲ 35 


hextéov περὶ ἀποδείξεω 


ξ 


σ 


Ἐφεξῆς τοῖς προειρημένοις λέγειν Sean ὧν ἕνεχεν χαὶ περὶ 


2 ἐπέϑετο L 5 προσελ)ὼν L 9. χαταφατιχαὶ a 12 τῇ χαϑόλου χαταφα- 

τιχῇ ἃ: om. BLM 15 ἀντιστρέφει (ante ἣ) aLM 16 αὐτὴν aB: ἑαυτὴν LM 

τοῦ aBM: τὸ L 19 αὐτῇ aB: ἑαυτῇ LM 20 περιπατεῖν BLM: λευχὸν εἶναι a 
περιπατοῦν BLM: λευχὸν a 22 αὑτῇ B' corr., L: ἑαυτῇ ΜΝ: αὐτῇ a 23 φα- 

ow L (?) 24 ἐπὶ πλέον épodpev om. L 27 ὁμοίως post φησιν transponit a 28 yap 

om. L ἀποφατιχῇ ἃ 29 τὴν aBM: ταῖς L post μέρους add. χαταφα- 

τιχὴν ἃ 30 λέγωμεν aB (corr. 4): λέγομεν Ar, 33 προστίϑεται aM 


uo 
ἕγνγεχα a χαὶ om. L 


49 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 250 26] 


ἐχείνων εἶπεν. ἔστι δὲ τὸ διὰ τίνων οἱ συλλογισμοὶ γίνονται. ὅτι διὰ προτά- 14r 
σξων. ἐπεὶ δὲ διὰ ποιᾶς προτάσεων συνθέσεως οἱ συλλογισμοὶ γίνονται. 
διὰ τοῦτο προσέϑηχε τῷ διὰ τίνων τό τε πότε καὶ πῶς σημαντιχὰ 
ὄντα τὸ μὲν πότε τῶν τε συζυγιῶν χαὶ τῶν σχημάτων, ὅτι χατὰ ὅρον 40 


τ 
5 τινὰ δεῖ χοινωνεῖν τὰς προτάσεις. ἐν οἷς σχήμασι χαὶ ἐν αἷς συζυγίαις ot 


συλλογισμοί, χαὶ ἔτι τῆς τῶν προτάσεων ποιότητος" οὐ γὰρ ἐχ πασῶν συντι- 


΄ ΄ , Vv > ~ 
ϑεμένων προτάσεων γίνονται συλλογισμοί: οὔτε yap éx δύο ἀποφατιχῶν 
4 > >/ >_\ ΄ ε Q_7 ᾿Ξ A ANY ~ ~ Ω) σα 
οὔτε ἐχ δύο ἐπὶ μέρους, ὡς δείξει. τὸ ὃὲ πῶς τῶν χαϑ᾿ ἕχαστον σχὴη- 
μάτων συζυγιῶν χαὶ τρόπων Bea” ἐστι δηλωτιχόν  χαὶ yap εἰ ex 
10 τῶν ae ἐξ: συλλογισμός, οὐχ ὁπωσοῦν συντιϑεμένων γίνεται, 45 
ἀλλ᾽ ἐν τάξει τῇ οἰχεία: διά τε γὰρ προτάσεων οἱ συλλογισμοὶ ποιῶν χαὶ 
ἐν σχήμασιν, οἷς ἐρεῖ, χαὶ ἐν τούτοις χατὰ ποιὰν τῶν προτάσεων | πρὸς 14» 
> AS Ω») g \ ae ΨΥ ἘΣ ΄ \ 
ἀλλήλας συμπλοχήν᾽ xalP ἕχαστον γὰρ σχῆμα χαὶ ἀσυλλόγιστοι χαὶ συλ- 
λογιστιχαί εἰσι συζυγίαι παρὰ τὴν ποιὰν τῶν προτάσεων σύνϑεσιν. διὰ τίνων 
15 μὲν οὖν; διὰ γὰρ προτάσεων. πότε δὲ χαὶ πῶς; Ex γὰρ τοιῶνδε προτά- 
σξων χαὶ οὕτω συντεϑεισῶν, ὡς εἶναι τὸ μὲν πότε τοῦ τοιαύτας δεῖν Aap- 
n \ ὌΝ ~ ee a, oe f a) 9) DL iv. - 
βάνεσϑαι τὸ δὲ πῶς τῆς τοιᾶσδε συνϑέσεως δηλωτιχόν. τὴν δ᾽ αἰτίαν ὅ 
τοῦ προϑέμενον λέγειν περὶ ἀποδείξεων πρῶτον περὶ συλλογισμῶν τὸν λόγον 
ποιεῖσϑαι αὐτὸς σαφῶς ἀποδέδωχεν ἐνταῦϑα᾽ διότι γὰρ χαϑόλου μᾶλλον 
20 ὃ συλλογισμός. χαὶ πῶς χαϑόλου, ἐδίδαξε διὰ τοῦ δεῖξαι, ὅτι μὴ ἀντιστρέφει" 
S AS A) 2 Ὁ ERY ἘΞ ON Fi pate e >\ \ 5 
ἢ μὲν yap ἀπόδειξις συλλογισμὸς tts’ ὁ δὲ συλλογισμὸς οὐ 
πᾶς ἀπόδειξις. οὕτως GE ἔχων ὁ συλλογισμὸς πρὸς τὴν ἀπόδειξιν 10 
πρῶτός ἐστιν αὐτῆς αὕτη γὰρ χαὶ 7 τῆς ἐπιγραφῆς αἰτία τῆς τῶν 
Προτέρων ἀναλυτιχῶν χαὶ Ὑ στέρων ἐπιγράφεσϑαι τάσδε τὰς πραγματείας, 
sents Ce a MS apa os Ea) \ > LIN ΄ ‘fe ὃ \ Qs 
BB ὡς eit nen Ἐν ὙΠ ΟΥ̓ Pees aye δρίζεσϑαι xat τιϑέναι 
ἐν γένει τῷ συλλογισμῷ πρῶτον ἐγνωχέναι, τί ποτ᾽ ἐστὶ συλλογισμός, 
χαὶ διὰ τίνων γίνονται χαὶ πότε χαὶ πῶς ἐχόντων πρὸς ἄλληλα. προσέϑηχξ 15 
δὲ τὸ πᾶς συλλογισμὸς χαίτοι τ τῶν χατηγοριχῶν μόνων ποιού- 
usvos τὸν λόγον, ὅτι μόνους τούτους ἡγεῖται χυρίως εἶναι συλλογισμούς, 
30 ὡς χαὶ προϊὼν δείξει. τῶν γὰρ ἐξ ὑποϑέσεως οὐδένα τὸ προχείμενον συλ- 


λογίζε 5 at. 


1 post δὲ add. χαὶ L ὃ τὸ διὰ M τό τε Β: χαὶ τὸ LM: τὸ χαὶ ἃ post 
πῶς add. ἃ LM 4 ὄντα B: εἰσι LM: δέ εἰσι a τε om. a τῶν (ante 
σχημάτων) om. B 5 δεῖ χοινωνεῖν L 7 γίνονται .. . προτάσεων (10) 
om. L 8 post ἕχαστον add. τῶν aM 10 τῶν om. aM συλλογισμὸς 
γίνεται L 10. ἀσυλλόγιστοι corr. M 14 παρὰ aBM: χατὰ L 15 ante 
προτάσεων add. τῶν aLM δὲ om. LM 16 ante οὕτω add. yap M 

οὕτως LM 17 τῆς om. L δὲ LM 18 ἀποδείξεως aLM 19 ca- 
gov L 20 ἀντι στο eto a 23 Bee πρῶτος add. δ᾽ a 7 om. L 

τῆς τῶν BLM: τοῦ a 25 ἔφαμεν] p. 6,32 26 tov συλλογισμὸν a ποτε 
M: om. L 27 γίνεται aLM post ἄλληλα add. ποιεῖται δὲ τὸν λόγον 
εἰχότως πρῶτον περὶ τοῦ πρώτου σχήματος aB; ef. p. 43,5, 47,19 28 μόνον ἃ 


30 ὑποϑέσεων omisso ἐξ L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 350 52] 43 


- 


σ " ¥ 2 
WGTE τὸν SOYATOYV EV ὅλῳ εἶναι τῷ 


Ἂ 
cow. 20 


p. 25032 Ὅταν οὖν ὅροι τρεῖς οὕτως ἔχωσ ι πρὸς ἀλλήλους, 14ν 
ιν 


\ 


Divetar μέν 6 λόγος αὐτῷ περὶ τῶν σχημάτων τῶν συλλογιστιχῶν. ἐν 
οἷς σχήμασι πάντες οἵ τέλειοι χαὶ οἱ ἀτελεῖς συλλογισμοὶ τὴν σύστασιν 


σι 


΄ 


’ ~ ~ 

λαμβάνουσι. χαὶ ποιεῖταί γε tov hoyov πρῶτον περὶ τοῦ πρώτου λεγομένου 35 
΄ tS ~ . ~ 

σχήματος, ἐν ᾧ 7 τῶν τελείων = eats συλλογισμῶν. ἐπεὶ δέ 


᾿ 


συλλογισμὸς πίστις τις (πιστοῦται γὰρ διά τινων 6 συλλογι 


δείχνυσι: διὰ γὰρ τῶν πεπιστευμένων τὸ Pie wei πιστὸν ὁ συλ- 
λογιζόμενος ποιεῖ), οὐ πᾶσα GE πίστις συλλογισμός, οὐδὲν χεῖρον ἴσως 
10 προειπεῖν ὀλίγα περὶ πίστεως γνωριμωτέρα γὰρ οὕτως χαὶ ἢ συλλογιστιχὴ 30 
πίστις ἔσται. πᾶς δὴ ὃ πιστούμενός τι χαὶ γνώριμον βουλόμενος ποιῆσαι 
δ» > ep Ξ ΕΞ. \ 2F ς ~ +>. Q 7 \ 
ἐξ ἄλλου ἢ ἄλλων αὐτὸ πιστοῦται᾽ αὐτὸ yap ἐξ αὑτοῦ οὐδὲν δείχνυται χαὶ 
πιστοῦται, ἐπεὶ πάντ᾽ ἂν οὕτως ἣν πιστά. ἐπεὶ τοίνυν ἐξ ἄλλου, ἤτοι ἐχ 
~ oOo \ , ᾿ ΄ Se \ a 
τοῦ ὅλου te χαὶ χαϑόλου χαὶ περιέχοντος δείχνυσι τὸ προχείμενον, ὃ ἢ 
‘4 


= , νι ~ a ) > id , cae Ἃ σ - an De. ~ >. a) 7” 
15 μέρος τι ὃν TOD, Ot οὗ ἣ πίστις, ἣ ὅλως τὶ αὐτοῦ δείχνυται Gr αὐτοῦ, 7, 


L ee eX = 
μεροὺς τινος τῶν UTO TO 


x 


> ~ ~ > heh. pes ΄ ἣν ν σὰ “> 
ex τῶν μερῶν αὐτοῦ OELKVDULEVOY TO OAOYV qo 
oa ΄ σ X > ZL 2 ΄ > ΄ τ Η ΄ 2 
ὅλον Epos τι. τῶν ψξν OLY μξερης SH μέρους οξιχνυμξνον Ἢ χαι TLOTOD- 59 


ane 


~ \ ‘> ~ ΄ 
μένον, τὸ τοιοῦτον χαὶ ἢ οὕτως γινομένη πίστις παράδειγμα χαλεῖται; ὡς 
΄ fs > O7 ~ \" ~ 
6 χωλύων Διονυσίῳ φυλαχὴν διδόναι τοῦ σώματος Συραχουσίους αἰτοῦντι 


‘ 
‘ > a , \ ΄ 
χαὶ [ΠΞισίστρατος αἰτήσας παρ᾽ ᾿Αϑηναίων λαβὼν ἐτυράννησε χαὶ Θεαγένης 
παρὰ Μεγαρέων: Exdtepov γὰρ τούτων, χαὶ τὸ δειχνύμενον χαὶ τό. δι᾿ οὗ 40 


δείχνυται “al χωλύεται, μέρη ἐστὶν ὅλου τοῦ ὅτι ot — αἰτοῦντες τοῦ 


A 3X > c 
0 OF διὰ τοῦ ἕτ τέρου [Le ἔρους πιστὸν 


> 


σώματος πάντες ἐπιτίϑενται τυραννίδι. 
5 ποιήσας χρῆται αὐτῷ πρὸς τὸ ἕτερον, ὃς λόγος δειχτιχὸς μέρους διὰ μέρους 


bo 


~ > ΄ > ᾿ν 
γνωρίμου χαὶ πιστοῦ ἀγνοουμένου τινὸς χαὶ ἀμφισβητουμένου. ὅταν Ge ἐχ 
- ~ σ > : ~ > ‘ 
τῶν μερῶν τὸ ὅλον ἢ πιστούμενόν τε χαὶ δειχνύμενον. τὸ τοιοῦτον ἐπαγωγὴ 15. 
χαλεῖται, οἷον ἀνϑρωπος THY χάτω γένυν χινεῖ ual ἵππος χαὶ χύων χαὶ 
| 
| 


Se \ ts 5 ee » ὭΣ 4 >i 
Bods χαὶ mpoBatov, χαὶ πᾶν apa ζῷον. λόγος δὲ τῆς 


τα ΟἹ γῆς ἢ διὰ Lie 
Σ \ 


~ q? σ , \ ~ err \ { 
80 τῶν χαῦ ἔχαστα γνωρίμων χαὶ πιστῶν ὁδὸς ἐπὶ τὸ χαϑόλου ἀγνωστον. 


1 ἀρχὴ τοῦ ἃ σχήματος in mg. B: σχῆμα πρῶτον superscr. a οὕτω ἃ 2 sequentia 
quoque Aristotelis verba usque ad συλλογισμὸν τέλειον, sed om. ὅλῳ, add. a 4 οἱ (ante 
ἀτελεῖς) M: om. aBL ὃ ye om. aLM λεγομένου πρώτου aLM 6 ἐπεὶ δὲ BLM: 
ἐπειδὴ ἃ 7 τις om. Β τι om. L 9 ἴσος ἃ 10 ὀλίγα προειπεῖν aLM 

11 πᾶς aBM: τῆς L τι om. L 12 ἄλλων L αὑτοῦ B! corr. (ex αὐτοῦ), L: 
ἑαυτοῦ aM 13 ἐπεὶ (ante πάντ᾽) aBM: ἐπὶ L πάντα LM 15 7% (post πίστις) 
om. a ὅλον M αὐτοῦ δείχνυται . .. μερῶν αὐτοῦ (16) BLM: οὖν éx τοῦ ἃ 11 με- 
ρῶν (post ὅλον) a ante δειχνύμενον add. τὸ LM παραδειχνύμενον a 19 Διονυσίῳ] 
eodem exemplo Ar. utitur rhet. 12 p. 135731 συρραχουσίους M 20 ϑησομένου a 
ante τυραννίδι add. τῇ a διὰ τοῦ om. L 21 χαὶ (ante [ets.) om. L ϑεαγένης 
BLM: ϑεόγνυς ἃ 22 χαὶ (post τούτων) om. L 23 μέρος LM ante ὅλου add. 
τοῦ a 24 ὃ δὴ seripsi : 6 δὲ libri 25 ὃς B: ὡς aLM 27 ἡ ante τὸ transponit a 


28 χαὶ ἵππος om. B 29 ἡ om. aLM 30 ἑχάστην M καϑόλου] ov evan. B 


44 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 25632] 


ἄμφω ὃὲ ταῦτα, ἥ τε ἐπαγωγὴ χαὶ τὸ Ἐπ δειγμα, τὸ μὲν πιϑανὸν ἐν 1ὔτ 
αὑτοῖς ἔχει, τὸ δὲ ἀναγκαῖον οὐχ ἔχει. τὸ δ᾽ ἐπὶ πλέον περὶ τούτων τῶν 
Z > 


πίστεων χαὶ αὐτὸς ἐν τῷ δευτέρῳ detxvucw, αὐτῶν τήν τε πρὸς τὴν συλ- 


nS 


+ ΄ σ ΄ - ΄ ps 
λογιστικὴν πίστιν διαφορὰν καὶ ὅτι χαὶ αὗται χρήσιμοί πως TH πίστει d 


- 


5 ὑπάγονται τῇ συλλογιστιχῇ. διὸ ὡς πρὸς τὰ τροχοί να ἱχανὰ νῦν τὰ πο 
αὐτῶν εἰρημένα. ὅταν δὲ ἐκ τοῦ ὅλου τὸ μέρος λαμβάνῃ τὴν πίστιν, 7 
τοιαύτη πίστις ἤδη συλλογισμὸς χαλεῖται, χαὶ ἔστιν ἀναγχαστικωτάτη τῶν 
πίστεων αὕτη: ὃ γὰρ τῷ χαϑόλου τε χαὶ παντὶ συμβέβηχέ τε χαὶ ὑπάρχει, 

ῬΨ ~ 

ὄντι τε χαὶ περιεχομένῳ" ὃ γὰρ πᾶσαν 10 


γύ 


PAD WS ΄ \ ~ >} 
τοῦτ᾽ ἐξ ἀνάγχης καὶ τῷ ἐν τούτῳ 
10 διχαιοσύνην χαλὸν λαβὼν πᾶν δὲ τὸ χαλὸν ἀγαϑὸν διὰ τοῦ ὅλου τε χαὶ 
Q/ ~ ~ " \ > 
χαϑόλου τοῦ πᾶν τὸ χαλὸν ayade 


γαϑὸν εἶναι ἔδειξε τὸ χαὶ τ διχαιοσύνην 
τοιοῦτον εἶναι μέρος ὃν τοῦ πᾶν τὸ χαλὸν ἀγαϑὸν εἶναι, εἴ ye χαὶ ἣ Or 


χαιοσύνη χαλόν. τίς δὲ ὃ τοῦ συλλογισμοῦ λόγος, ἀποδέδωχεν. 
Ἐπεὶ τοίνυν 6 συλλογισμὸς δεῖξίς τινός ἐστιν ἀμφισβητουμένου διά 
15 τινων ὁμολογουμένων. τὸ δὲ ἀμφισβητούμενον χαὶ εἰς δεῖξιν προτεινόμενον 
> ~ 

mene χαλεῖται, εἴπωμεν βραχέα περὶ αὐτοῦ. ἔστι δὴ τὸ πρόβλημα τῷ 15 
Ἱένει πρότασις" τὸ γὰρ ΕἾ: γένει pS χαὶ λῆμμα χαὶ ὁμολόγημα 
χαὶ συμπέρασμα χαὶ ἀξίωμα: πάντα γὰρ προτάσεις τῇ σχέσει τὴν διαφορὰν 
ἔχοντα. προτιϑέμενον μὲν γὰρ εἰς δεῖξιν ὡς μὴ γνώριμον πρόβλημα χα- 
εἴ χ ὃ 


20 λεῖται, λαμβανόμενον δὲ εἰς ἄλλου δεῖξιν λῆμμα χαὶ διολόγηυα. ὡς [ἰλάτων 
fh ‘ ‘ ‘ ν] 9 

‘ > a " > a 

αἱ ἰδίως πρότασις: ἀξίωμα δέ, ἂν ἀληϑὲς ᾧ χαὶ ἐξ αὑτοῦ γνώριμον Ge- 


δειγμένον δὲ συμπέρασμα" τὸ γὰρ δειχϑὲν γίνεται συμπέρασμα τῶν, δι’ 


© 


20 


x 


( > \ ΄ \ ΄ ΄ - ΄ - \ f 

ὧν ἐδείχϑη. ἐπεὶ τοίνυν τὸ πρόβλημα πρότασις τῷ γένει, πᾶσα δὲ πρότασις 

ἐξ ὑποχειμένου ἐστὶν ὅρου χαὶ χατηγορουμένου, τοῦ μὲν ὑποχειμένου ὄντος 
25 τοῦ, περὶ οὗ 6 λό ἴεν ὅσ τη] ἰορουμένου δὲ τοῦ περὶ τούτου λεγομένου, χαὶ 

ὑποχειμένου μὲν ὄντος, ᾧ ὃ χατὰ τὸ ποσὸν διορισμὸς τῆς προτάσεως 2 
7 \ ~ \ BD \ δ b) ~ Rie EVN ἌΣ ΟΦ EP ae KO ed yw 

προστίϑεται, τὸ πᾶς ἢ οὐδεὶς ἢ τὶς ἢ Ob πᾶς, ᾧ δὲ TO ἔστιν Ἢ τι ἴσον 

τούτῳ δυνάμενον χαὶ ἐγ, oy ἐν αὑτῷ δυνάμει αὐτὸ τοῦτο, sees enna Vey 

δύο δὴ ὄντων ὅρων τῶν ἐν τῷ ἀλλ ὸν τοῦ μὲν ὑποχειμένου τοῦ δὲ 
80 χατηγορουμένου, Ov δεῖ ὑπάρχοντα 7 μὴ Ey ον τα δ ΠΕ ὙΠῸ τῷ ὑποχει- 


υένῳ, τρίτου τινὸς ὅρου δεῖ πρὸς τὴν ἐχείνου δεῖξιν, ὃς προ εἶτ: ἣ 


3 δείχνυσιν aB! corr.: δειχνὺς B pr., LM 4 xat (post ὅτι) om. a ante χρή- 
σιμοί add. ὡς LM 4.5 ὑπάγονται τῇ πίστει al ὅ τὰ νῦν ἃ 7 συλλο- 
γισμὸς BLM: συλλογιστιχὴ a 9 te om. a 11 τοῦ aBM: τὸ L τὸ (post 
πᾶν) aBM: τι], ἔδειξε . . . τοιοῦτον εἶναι (12) om. ἃ χαὶ om. LM 12 τοι- 
ovtoy B: ἀγαϑὸν LM 16 post εἴπωμεν add. οὖν LM βραχέως M δὴ aBM: 
δὲ L 17 γὰρ aBM: γοῦν L 17 αὐτὸ B! corr., M: αὐτῷ a: τῷ L 19 προσ- 
τιϑέμενον L μὲν om. a 20 πλάτων (velut Gorg. ὁ. 36 p. 480B, Theaet. ὁ. 11 
Ρ. 1598) B: περατοῦν LM: περατῶν a 21 προτάσεις aLM ὅταν a αὐτοῦ 
BLM: ἑαυτοῦ a 22 δὲ aBM: μὲν L yap om. L 23 tH... πρότασις 
om. L 24 dpov ἐστὶν aL 25 τοῦ, περὶ od... ὄντος (26) om. L 26 τὸ om. 
LM ὁρισμὸς a 27 τὸ (ante ἐστίν) aBM: ἂν L 7 τι B: ἤτοι aLM 

28 τοῦτο a αὐτῷ aB: ἑαυτῷ M: τῷ αὐτῷ L κατηγορουμένου ἃ: χατηγορούμενον B 


(Ὁ ult. lit. evan., sed vid. fuisse ν) LM 29 δὴ aBM: δὲ L ὅρων ὄντων a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 250 92] 45 


συνάξει τοὺς ἐν τῷ προβλήματι 7 χωρίσει χαὶ διαστήσει. det ὃὲ τοῦτον [ὅν 
᾿ ΄ Ve σ΄ ΄ \ Neue \ \ cee 
τὸν προσλαμβανόμενον ἔξωϑεν ὅρον σχέσιν τινὰ ποιὰν ἔχειν πρὸς τοὺς ἐν 30 
~ 6 hh δύ Ω 0 οὗ ΒΞ SS Ne Pete é6 - au. OTS ~iye 
τῷ προβλήματι δύο ὅρους. οὗτος δὲ ληφϑεὶς μέσος ἀμφοτέρων γίνεται 
χαὶ διαιρεῖ τὸ πρόβλημα χαὶ ποιεῖ τὴν μίαν πρότασιν δύο ἐν ἑχατέρᾳ αὐτῶν 
5 χαὶ αὐτὸς παραλαμβανόμενος χαὶ Exatéow συντιϑέμενος τῶν ἐν τῷ προβλή- 
ματι ὅρων ἐν μέρει, ποτὲ μὲν τῷ ὑποχειμένῳ ποτὲ GE τῷ χατηγορουμένῳ. 80 
χαὶ τούτῳ γε γνωρίζεται ὃ μέσος ἔξωϑεν παρειλημμένος τῷ δὶς λαμβάνεσϑαι 
χαὶ ἐν ἀμφοτέραις εἶναι ταῖς προτάσεσιν. χαὶ χαλεῖται ἢ τοιαύτη τῶν 
προτάσεων συμπλοχὴ συζυγία᾽ συζυγία γάρ ἐστι χοινωνία δύο προτάσεων 
10 χατὰ ἕνα ὅρον, ὅς ἐστι μέσος᾽ τῶν γὰρ διαφερουσῶν προτάσεων at μὲν 
“τ ΘΟ ~ 55 ΄ ΄ Cone - a7 Lin?) ΔΎ δ ~ 
οὐδ᾽ ὅλως χοινωνοῦσιν ἀλλήλαις, ὡς ἢ TAY δίχαιον χαλόν᾽ χαὶ ἢ ᾿πᾶσα 
ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. at δὲ χοινωνοῦσιν ἀλλήλαις: χαὶ τῶν χοινωνουσῶν at μὲν 40 
yard ἕνα χοινωνοῦσιν ὅρον, at δὲ χατὰ τοὺς δύο. 
Ἔν μὲν οὖν ταῖς χατὰ τοὺς δύο ὅρους χοινωνούσαις προτάσεσιν αἵ τε 
15 ἀντιϑέσεις τῶν προτάσεών εἰσι χαὶ αἱ ἀντιστροφαί. ὅταν μὲν γὰρ οὕτω 
χοινωνῶσι τῶν ὅρων, ὡς τὴν αὐτὴν αὐτοὺς τάξιν ἐν ἀμφοτέραις φυλάττειν 
ταῖς προτάσεσι διαφέρειν δὲ ἢ χατὰ τὸ ποιὸν ἢ χατὰ τὸ ποσὸν ἢ χατ᾽ 
ἄμφω, αἱ ἀντιϑέσεις εὑρίσχονται αὐτῶν χαὶ αἱ τῶν ἀντιϑέσεων διαφοραί" 45 
ὅταν μὲν γὰρ τούς τε ὅρους ὁμοίως ἔχωσι χειμένους χαὶ τὸ ποσὸν ταὐτὸν 


20 ἐν ἀμφοτέραις, διαφέρωσι δὲ κατὰ τὸ ποιόν, ἂν μὲν χαϑόλου ὦσιν. ἐναντίαι 
/ ¢ \ NYA 5 a N ~ τ Bor > on σ 2 \ μιν 
yivovtat’ ἣ γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὴ τῇ χαϑόλου ἀποφατιχῇ, ὅταν ἐπὶ 15s 
τῶν αὐτῶν ὅρων ὦσι χαὶ τῆς αὐτῆς τάξεως χατὰ τὸ χαταφατιχὸν μόνον 
χαὶ τὸ ἀποφατιχὸν διαφέρουσαι, ἐναντίαι εἰσίν: ὅταν δὲ ὦσιν ἐπὶ μέρους 


WV 


ἀμφότεραι, ὑπεναντίαι χαλοῦνται, at δοχοῦσι μὲν ἀντίϑεσιν ἔχειν πρὸς ἀλ- 


τῷ 
σι 
o 


λήλας, οὐ μὴν ἀντίχεινταί γε. ὅταν δὲ τὸ μὲν ποιὸν ταὐτὸν ἔχωσι πρὸς 
τῇ ὁμοίᾳ τάξει τῶν ὅρων, διαφέρωσι δὲ χατὰ τὸ ποσόν, ὑπάλληλοι γίνονται. 
αἵτινες οὔχ εἰσιν ὅλως ἀντιχείμεναι: οὕτως γὰρ ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας ἥ τε 
χαϑόλου χαταφατιχὴ πρὸς τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν χαὶ ἢ χαϑόλου 
ἀποφατικὴ πρὸς τὴν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχήν᾽ ὅταν δὲ χαὶ χατὰ τὸ ποσὸν 
80 χαὶ χατὰ τὸ ποιὸν ὦσι διαφέρουσαι χαὶ τοὺς αὐτοὺς ἔχωσιν ὅρους χαὶ 10 
δμοίως τεταγμένους, τότε ἀντίφασιν ποιοῦσιν: οὕτως ἔχουσιν ἥ τε χαϑόλου 


2 


\ \ is \ / 5 \ Ἁ 5 la \ c / 
χαταφατιχὴ xat ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ πρὸς ἀλλήλας χαὶ ἢ χαϑόλου 


1 δὲ om. L 2 ἔχειν ποιὰν aLM 3 δὲ] δὴ conicio 4 post ποιεῖ add. 
δύο προτάσεις LM δύο om. aLM ἑχατέρῳ a ὃ προσλαμβανόμενος a 

7 ye om. aLM 8 ταῖς προτάσεσιν εἶναι a 9 post ἐστι non plane delevit 
χατὰ L δύο προτάσεων xowwvla L 10 μέσος aBL: μέρος M post μέσος 
add. éxatépag LM 12 ἡδονὴ aBM: δόσις L 13 ὅρον κοινωνοῦσιν aLM 

14 τοὺς om. aLM 16 χοινωνοῦσι L ὡς aBM: ὥστε L αὐτὴν ἃΒ: αὐτῶν 
LM ἐν ἀμφοτέραις om. aLM 17 ante tats add. éva τὸ om. L χατὰ 
om. M τὸ om. L 19 μὲν yap BLM: δὲ a 20 post μὲν add. yap LM 

22 xata BLM: xat a 23 τὸ om. aLM dubito, num ἐναντία ἐστίν scriben- 
dum sit 24 ἀντιϑέσεις a ἔχειν ἀντίϑεσιν 1, 25 δὲ om. L 26 τὸ 
om. L 27 ὅλως aLM: ὅμως Ὁ 30 ὦσι διαφέρουσαι ex διαφέρωσι B! corr. 


ἔχωσιν ex ἔχουσιν B! corr. 


46 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [4 [Arist. p. 256382] 


ἀποφατιχὴ zat ἣ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ πάλιν πρὸς ἀλλήλας" ἀντιφατιχῶς [ὅν 
yap αἵ τοιαῦται ἀντίχεινται. ὅταν δὲ χοινωνῶσι μὲν χατὰ τοὺς δύο ὅρους 
at τ προτάσεις ἀλλήλαις, μὴ τὴν αὐτὴν 6& τάξιν ἔχωσιν ἐν αὐταῖς ot ὅροι, 


— 


5 
ἀλλὰ ἀνάπαλιν το τορος ἐν ταῖς οὕτω χοινωνούσαις εἰσὶν at τῶν προτᾶ- 

5 Gswy ἀντιστροφαί: ἔστι γὰρ προτάσεως eh το χοινωνία προτάσεων χατὰ 
τοὺς δύο ὅρους ἀνάπαλιν τιϑεμένους μετὰ τοῦ συναληϑεύειν. ὅταν μὲν οὖν 
χατὰ τὸ ποιὸν διαφέρωσιν, at τοιαῦται ἀντιστροφαὶ γίνονταί te χαὶ λέγονται 
τῶν προτάσεων σὺν ἀντιϑέσει. ὅταν δ᾽ at αὐταὶ χατὰ τὸ ποιὸν ὦσιν, αἱ 
οὕτως λαμβανόμεναι χαὶ αὐναληθεύδασας EE χωρὶς ἀντιϑέσεως γί- 20 

10 vovtat. τῶν δ᾽ οὕτως ἀντιστρεφουσῶν at μὲν πρὸς τῷ ποιῷ χαὶ τὸ ποσὸν 
ταὐτὸν φυλάττουσιν, ὡς at καϑόλου ἀποφατιχαὶ᾽ ἐδείχθησαν ὑπ (oes τε 
χαὶ ἀναγχαῖαι: ὁμοίως χαὶ at ἐπὶ μέρους χαταφατιχαί αἱ δέ τινες τὸ 

μὲν ποιὸν ταὐτὸν 2 eS χατὰ GE τὸ ποσὸν διαφωνοῦσιν, ὡς at πρὸς τὰς 
χαϑόλου χαταφατιχὰς li adieu as εἰσὶ γὰρ at ἐπὶ μέρους χαταφατιχαί᾽ 3 

15 ὁμοίως δὲ χαὶ αἱ πρὸς τὰς χαϑόλου ἀποφατιχὰς ἐνδεχομένας" χαὶ γὰρ πρὸς 
ταύτας at ἐπὶ μέρους ἀποφατιχαὶ ἐνδεχόμεναι ἀντιστρέφουσι. 

Καὶ τοιαύτη μὲν ἣ χατὰ τοὺς δύο ὅρους τῶν χοινωνουσῶν ἀλλήλαις 
προτάσεων διαφορά. at δὲ χατὰ ἕνα ὅρον χοινωνοῦσαι ποιοῦσι μὲν τὰς 
συζυγίας, ὡς προεῖπον, χατὰ δὲ τὴν διάφορον τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους 30 

20 τοὺς ἐν τῷ προβλήματι χοινωνίαν ἢ τῶν συλλογιστιχῶν Ste μάτων Ἰίνεται 
διαφορά: ὃ γὰρ μέσος οὗτος 6 δὶς λαμβανόμενος χαὶ ἑχατέρῳ τῶν ἄχρων 

συντασσόμενος, οἱ ἦσαν τοῦ προβλήματος μέρη, 7 οὕτως λαμβάνεται, ὡς 
χαὶ τὴν ϑέσιν μέσην ἔχειν ἐχείνων, τοῦ μὲν ὑποχειμένου ἐν τῷ προβλήματι 
ee τῷ δὲ χατηγορουμένῳ ὑποχείμενος, ὡς ἔχει ἐπὶ τοῦ προβλή- 


᾿ Qi x Vise VEG \ σ \ - 
95 WATOS TOD " cbse ny πᾶν δίχαιον ἀγαϑὸν 7 οὐ" ἔξωϑεν yap ὅρος παραληφῦεὶς 80 
τὸ χαλὸν χαὶ χατηγορηϑεὶς μὲν τὴς διχαίου, ὃς ἦν ὑποχείμενος, ὑποτεϑεὶς 


ral 
G 


ὃς ἦν χατηγορούμενος, ἐποίησε συζυγίαν τοιαύτην᾽ πᾶν δί- 


o7 
o- 


τῷ Aya, 

‘ ͵ 
΄ ~ \ > Q/ ΄ ΄ - ΄, la AY we: 

χαιὴν χαλόν. πᾶν χαλὸν ἀγαϑόν. ἣ τοιαύτη tod μέσου ϑέσις χαὶ ἢ οὕτως 

γινομένη τῶν προτάσεων χατὰ τὸν μέσον ὅρον χοινωνία χαλεῖται σχῆμα 


- 
ς 
> 
Ξ 
— 


γὰρ συζυγίᾳ ὃ μέσος καὶ δὶς λαμβανόμενος tod μὲν χατηγο- 40 


oN 


30 πρῶτον “ἐν 


τῷ προβλήματι ὅρων τῷ δὲ ὑπόκειται, τοῦτο τὸ σχῆμα 


Ms 
‘< 


γεῖται τῶν 


Ὁ 


πρῶτον χαλεῖται. ἣ πάλιν 6 μέσος ἀμφοτέρων τῶν ἐν τῷ προβλήματι 


- 


δρῶν χατηγορεῖται, ὡς γίνεται ἐπὶ τῆς τοιαύτης συζυγίας᾽ ζητουμένου γάρ, 
> ΄ v C¢ / 5 Ἃ Vv ,ὔ σ { \ A \ 
εἰ ὃ ἄνϑρωπος χρεμετιστιχόν ἐστιν ἢ οὔ, τρίτος ὅρος ληφϑεὶς τὸ λογικὸν 
35 χαὶ χατηγορηϑεὶς ἀμφοτέρων ἐχείνων. τοῦ τε ἀνϑρώπου χαὶ τοῦ χρεμετιστιχοῦ. 


- 


Ι ἡ om. B ἀλλήλας ex ἀλλήλαις B! corr. 2 δὲ om. L 4 λαμβάνωνται M: 
λαμβάνονται aBL 4 ante προτάσεων add. δύο a 6 δύο om. a (Fe: 3 
om. L 8 δὲ LM 12 post ὁμοίως add. δὲ M 13 διαφωνοῦσιν ἃ: διαφέ- 
ρουσιν LM 15 αἱ om. aL 16 tadtats B at om. LM χαταφα- 
τιχαὶ ἃ 18 διαφοραί ἃ post τὰς add. δύο a 19 διαφορὰν a 20 χοινω- 
yoovtas a 21 6 δὶς λαμβανόμενος aBM: διαλαμβανόμενος L 22 μέρος ἃ 24 ἐπὶ 
BLM: ἐκ ἃ 30 zai om. ἃ 31 τὸ om. L 99. ὡς ab: εἰ LM 34 χρεμμε- 


τιστικόν, ut semper, ἃ ἐστιν om. L τρίτος BLM: μέσος a 


{ 
, 
) 
᾿ 
᾿ 
‘ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 4 [Arist. p. 25 » 32] 41 


τοῦ μὲν ἀνθρώπου χαταφατιχῶς τοῦ δὲ χρεμετιστιχοῦ ἀποφατιχῶς, ποιεῖ ὅν 
συζυγίαν τοιαύτην᾽ πᾶς ἄνϑρωπος λογιχόν, οὐδὲν χρεμετιστιχὸν λογιχόν. ἣ 4Ὁ 
τοιαύτη τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους χοινωνία | ποιεῖ τὸ δεύτερον λεγόμενον 10: 
σχῆμα. γίνεται χαὶ τρίτη τις τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους χοινωνία διαφέ- 

5 ρουσα τῶν προειρημένων: ἔστι δὲ αὕτη, ὅταν ἀμφοτέροις τοῖς ὅροις τοῖς 
ἐν τῷ προβλήματι ὃ μέσος λαμβανόμενος ὑποχείμενος ἧ, οἷον εἰ εἴη ζητού- 


~ 


ἘΞ > 5 / μὴ Le > PI v . Re Qi L ΕΣ σ = \ ~ ; 

μενον, εἰ οὐσία τις ἐμψυχός ἐστιν ἢ οὔ, ληφϑείη δὲ μέσος ὅρος τὸ ζῷον 
i > l4 

χαὶ ὑποτεϑείη ἀμφοτέροις tot ὶ 


᾿Ξ σ ~ = > ΄ - 2 fe \ 
ς ὅροις, TH τε οὐσίᾳ xat τῷ ἐμψύχῳ. xai 
We « ~ ~ > , 2 4 ~ ~ Υ͂ ! meet > \ y 5 ΄ 
γένοιτο “πᾶν ζῷον οὐσία ἐστί, πᾶν ζῷον ἔμψυχόν ἐστι, τὶς ἄρα οὐσία 
10 ἔμψυχός ἐστιν᾽- ἐν γὰρ τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ ὃ μέσος ἀμφοτέροις ὑπόχειται. 


ἢ τοιαύτη συμπλοχὴ τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους τὸ τρίτον λεγόμενον 
σχῆμα ποιεῖ. χαὶ ἔστι μόνα ταῦτα τὰ τρία σχήματα, ὅτι χαϑόλου μὲν ἣ 
οὗ μέσου λῆψις ἦν τῶν τε συζυγιῶν χαὶ τῶν σχημάτων γεννητιχή, παρὰ 10 


& τοὺς προειρημένους τρόπους ἀδύνατον χατ’ ἄλλην τινὰ σχέσιν ἐν τρισὶν 


ov ὦ 


2 


vw Ν >I ~ ~ 
ὅροις μέσον ὅρον πρὸς τοὺς ἄχρους τοὺς δύο συνταχϑῆναι., πᾶς δὲ ovAho- 


— 
[bat 
~, 


γισμὸς ἁπλοῦς ἐχ τριῶν ὅρων xat δύο προτάσεων, ὡς δείξει. 

Ἐπεὶ δὲ xa ἕχαστον σχῆμα χαὶ συλλογιστικαί τινές εἰσι συζυγίαι 
χαὶ ἀσυλλόγιστοι, περὶ τούτων ποιήσεται τὸν λόγον χαὶ δείξει. πόσοι χαὶ 
τίνες ot xa? ἕχαστον σχῆμα συλλογισμοί. χαὶ πρῶτόν ye τὸν λόγον περὶ 15 

20 τοῦ πρώτου σχήματος, ὡς εἶπον, ποιεῖται εἰχότως γὰρ πρῶτον τοῦτο, ἐν 
ᾧ ὃ μέσος οὐ τῇ πρὸς τοὺς ἄχρους σχέσει μόνον ἀλλὰ καὶ τῇ τάξει μέσος 
ἐστὶ χαὶ τῇ ϑέσει᾽ οἷς γὰρ σχήμασι τῆς γενέσεως 6 μέσος ὅρος αἴτιος, 
τούτων χαὶ τῆς τάξεως ἂν εἰχότως αὐτὸς εἴη χύριος. προτάσσει οὖν τοῦτο 

τ 


τὸ σχῆμα τῶν ἄλλων, ἐν ᾧ τυγχάνει μέσος ὃ αὐτὸς ὧν χατὰ πάντα. ἔτι 90 


ε \ > ΄ - ΄ ΄ \ ΄ , > > ~ 
25 Ol μὲν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι γινόμενοι συλλογισμοὶ τέλειοί εἰσιν, ἀτελεῖς 
ὃὲ οἱ ἐν τοῖς ἄλλοις χαὶ παρὰ τούτου βοηϑούμενοι" πρότερον δὲ τὸ τέλειον 
> 


tod ἀτελοῦς. ἔχει δὲ χαὶ τὰ δύο σχήματα τὴν γένεσιν ἀπὸ tod πρώτου" 
οὐσῶν γὰρ δύο προτάσεων ἐν αὐτῷ, τῆς μὲν πρὸς τῷ μείζονι ἄχρῳ τῆς 
>\ / 


ἃ ~ > ΄ Vv » ec > ~ 7 
πρὸς τῷ ἐλάττονι (ἔστι δὲ μείζων ἄχρος 6 ἐν τῷ προβλήματι χατηγο- 
δυοίως δὲ χαὶ ἐν τῷ συμπεράσματι μείζων λεγόμενος. ὅτι ἐστὶν 
ry t ‘ 9 


2 
@- 


30 


i 


ἢ © 
[ἴω 
= Cy 
e 
[0] 
< 
(=) 
wa 
. 


πλέον τοῦ, οὗ χατηγορεῖται᾽ οὐχ ἀεὶ μὲν τοῦτο: ἔστι γάρ ποτε ual ἐπ᾽ 90 


My 
= 


σε 


ys’ ἀλλὰ τὸ μὲν ἐπ᾽ ἴσης ποτὲ γίνεσϑαι κοινόν ἐστι τῷ te ὑποχειμένῳ 
- σ΄ > (25) ¥ Y> ~ ; 
χαὶ τῷ χατηγορουμένῳ, ὅτε δὲ μή εἰσιν ἴσοι, ἴδιον tod μὲν χατηγορουμένου 


2 λογιχός (ante οὐδὲν) M οὐδὲν B! corr. 4 τις om. aLM 6 ety aB: ἡ LM 

7 ληφῦῇ M 9 πᾶν ζῷον (ante οὐσία) bis L τὶς dpa οὐσία ἔμψυχός ἐστιν aLM: πᾶν 
ἔμψυχον οὐσία B; sed ad πᾶν adser. in marg. infer. B?: οὕτως οἶμαι ὀρθῶς: πᾶν ζῷον ἔμψυ- 
γον" πᾶν ζῷον οὐσία" τὶς ἄρα οὐσία ἔμψυχος 11 post 7 add. γοῦν M λεγόμενον 
τρίτον ἃ 13 te οἵη. ἃ γεννητιχή aB: ποιητιχή LM 14 δὲ om. LM 

10 ἁπλοῦς ex ἁπλῶς corr. B': om. L 17 τινές om. LM 21 ᾧ ex 7 corr. B! 6 
μέσος ... ἐν ᾧ (24) om: L 23 προτάσσει aL: προάγει BM 26 παρὰ ex περὶ 
corr. B! τοῦτο L πρότερον ex πότερον corr. B! 27 ἀπὸ τοῦ πρώτου .. . χατη- 
γορούμενος (90) om. L 29 ἄχρος BM: ὅρος ἃ 30 post ὅτι add. δ᾽ ἃ dl τοῦ 
om. aL, post μὲν add. yap aLM 32. 33 χατηγορουμένῳ χαὶ τῷ ὑποχειμένῳ a 

33 ἴδιον τοῦ μὲν χατηγορουμένου om. L: μὲν om. aM 


48 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [4 [Arist. p. 25032] 


τὸ ἐπὶ πλέον λέγεσϑαι tod δὲ ὑποχειμένου τὸ ἐπ᾽ ἔλαττον: λέγω δὲ ἐν 10: 
σι προτάσεσιν᾽ οὐδέποτε γὰρ ἀνάπαλιν: ἀπὸ tod tdtov δὴ 
τὸ τοὶ χαὶ ὅτε ἴσοι εἰσίν. ἔχει τὸ ὄνομα" ὃ μὲν γὰρ κατηγορούμενος 80 
ἐπεὶ ἴδιον αὐτοῦ τὸ ποτὲ μεῖζον μηδέ- 


ἴ- 
εὶ 
o 
ὧν 
a 
a 
τ 
- 
a 
o 
ay 
~ 


wy λέγεται, χα 
5 ποτε δὲ ἔλαττον. ὃ δὲ ὑποχείμενος ἐλάττων" τούτου γὰρ τοῦτο ἴδιον" οὐ- 
τ > 


te γὰρ μείζων οὗτος), οὐσῶν οὖν δύο προτάσεων ἐν τῷ Beco τ τ 
τῆς μὲν δε γύσης τὸ μέσον συντεταγμένον τῷ χατηγορουμένῳ χαὶ μείζονι 


Φ 
Ox 
| 
a 


χαὶ διὰ τοῦτο χαὶ αὐτῆς μείζονος λεγομένης τῆς δὲ ἐχούσης τὸ μέσον τῷ 
er Li ta AS. ΛΕ (2 Bat ho) BOOTS ue ἱ 
ὑποχειμένῳ χαὶ ἐλάττονι συντασσόμενον χαὶ διὰ τοῦτο χαὶ αὐτῆς ἐλάττονος 85 
10 λεγομένης. ἣ ἑχατέρας τούτων τῶν προτάσεων ἀντιστροφὴ Exatepov ἐχείνων 
τῶν σχημάτων γεννᾷ. ὥστε χαὶ χατὰ τοῦτο πρῶτον ἐχείνων, ὅτι χαὶ τῶν 
ἄλλων γεννητιχόν. ἐπεὶ δέ ἐστιν ἐν συλλογισμῷ χυριώτερον τὸ χκαϑόλου 
vw \ ~ ~ ΄ \ > ~ ΄ , \ 
(ἴδιον γὰρ τῆς sepa aaa πίστεως τὸ 8x τοῦ χαϑόλου See) χαὶ 
ἔστιν ἣ μείζων πρότασις χαϑόλου 7 ἐν τῷ ΠῚ σχήματι, εἰ 2 συλλο- 40 
15 γιστιχὴ 7 συζυγία, ἣ τῆς μείζονος χαὶ χυριωτέρας προτάσεως ἀντιστροφὴ 
τὸ χυριώτερον χαὶ πρῶτον τῶν λοιπῶν σχημάτων γεννήσει. γίνεται δὲ 
ἀντιστραφείσης ἔχειψῆς 6 μέσος ἀμφοτέρων ROH OSU μενα" εἰχότως ἄρα 
~ 4 
μέσον σ χῆμα χαὶ δεύτερον, ἐν ᾧ ὃ μέσος ἀμφοτέρων χατηγορεῖται. τρίτον 


ΘΖ ἜἝ 


ὲ χαὶ ἔσχατον τὸ χατ᾽ ἀντιστροφὴν γινόμενον τῆς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 


Ψ 


20 ἐλάττονος προτάσεως, ἧς ἀντιστραφείσης ὃ μέσος ἀμφοτέροις ὑποχείμενος 45 
γίνεται. ἔτι χαὶ διὰ τοῦτο τὸ πρῶτον πρῶτόν ἐστι σχῆμα, ὅτι ἐν τούτῳ 
~ , ΄ ΄ ΄ , 
τῷ σχήματι συνάγεται πάντα τὰ προβλήματα, χαὶ χαϑόλου χαταφατιχὸν 
χαὶ 
σ ~ sy 7 ~ ~ ‘ys \ / ΄ 
ὥστε χαὶ διὰ τοῦτο εὐλόγως τοῦτο πρῶτον ὁλύόχληρον χαὶ τέλειον πάντη 


5 > > 
χαϑόλου ἀποφατιχὸν xal ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν τε xal ἀποφατιχόν, I6v 


ὄν. ἐπὶ γὰρ τῶν δύο τῶν λοιπῶν σχημάτων οὐ συνάγεται πάντα" δύο 


τῷ 
or 


γὰρ ὄντων xaP Exdotyy πρότασιν, ποιοῦ te χαὶ ποσοῦ, xat ὄντος ἐν μὲν 
ποσῷ τιμιωτέρου τοῦ χαϑόλου ἐν δὲ τῷ ποιῷ τοῦ χαταφατιχοῦ ἤν 5 
αὐτῶν πλεονεχτεῖ χατά τι ϑατέρου, τὸ μὲν δεύτερον τοῦ τρίτου τῷ ἐν αὐτῷ 
χαϑόλου συνάγεσϑαι, ὃ ἦν ἄμεινον ἐν ποσῷ (καταφατιχὸν γὰρ οὐδὲν ἐν 
80 τούτῳ τῷ σχήματι δείχνυται), τὸ δὲ τρίτον τοῦ δευτέρου τῷ ἐν τούτῳ 
πάλιν τὸ χαταφατιχὸν συνάγεσϑαι, ὃ ἦν τιμιώτερον ἐν ποιῷ " χαϑόλου γὰρ 


3 post ὅτε add. δὴ aLM εἰσὶν ἴσοι aLM yap om. aLM 4 λέγεσϑαι a 

post ποτὲ add. μὲν a μείζων LM 5 ἔλαττον B: ἐλάττων LM: om. a 6 δὲ 
BLM: ὡς 6 a τούτου aBM: τοῦτο L τοῦτο aBM: τούτω L 6 οὖν 
om. L 7 μέσον aBM: πρῶτον L 8 zai (ante διὰ) om. a τῆς δὲ .. . λεγο- 
μένης (10) bis L 6M 9 ἐλάσσονι a: ἔλαττον B 11 post xata add. χοινοῦ a 
ὅτι om. L 12 γεννητιχή L ἔνεστιν ἃ χυριωτέρῳω M: χύριον a 19 τοῦ 
om. ἃ 14.15 συλλογιστιχὴ εἴη aLM 15 ἡ (ante τῆς) BLM: εἰ ἃ ἀντιστροφῆς 
OMissO προτάσεως ἃ 16 πρῶτον χαὶ χυριώτερον aLM γεννήσεως ἃ 11 ἄρα 
om. aLM 18 μέσον om. B 19 ἔσχατον aLM: Exastov B 20 post μέσος add. 
ὅρος LM 21 post ἔτι add. δὲ L πρῶτον alterum om. L τούτῳ post σχή- 
ματι (22) transponit a 22 χαταφατιχὰ aLM 20 ἀποφατιχὰ .... χαταφατιχά.... ἀπο- 
φατιχά aLM τε om. ἃ 24 πρῶτον om. L 25 λοιπῶν δύο omisso altero τῶν 
LM συνάγονται ἃ 28 τρίτου aB: πρώτου LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [4 [Arist. p. 2532] 49 


οὐδὲν ἐν τρίτῳ συνάγεται σχήματι. ἐπεὶ δὲ ἴδιον συλλογισυοῦ μᾶλλον τὸ 1θν 
χαϑόλου ἣ τὸ χαταφατιχόν (χαὶ γὰρ ἣ γένεσις αὐτῷ ex τούτου, χαὶ τούτῳ 10 
τῶν ἄλλων πίστεων διαφέρει). εἰχότως τὸ ἐν τῷ ἰδίῳ τοῦ συλλογισμοῦ 
πλεονεχτοῦν σχῆμα χαὶ τοῦτο ἔχον προτάσσεται τοῦ μηδὲν δειχνύντος χα- 

5 ϑόλου: ᾧ χαὶ ὃ δεύτερος ἀναπόδειχτος πλεονεχτῶν τοῦ τρίτου τὴν πρὸ αὐτοῦ 
τάξιν ἔχει. ἀλλὰ χαὶ ὄντος συλλογισμοῦ τοῦ μὲν ἀποδειχτιχοῦ τοῦ δὲ 
διαλεχτιχοῦ τοῦ δὲ σοφιστιχοῦ χαὶ τιμιωτάτου μὲν τοῦ ἀποδειχτιχοῦ dev- 15 
ἔραν δὲ ἔχοντος τάξιν τοῦ διαλεχτιχοῦ χαὶ τρίτην τοῦ σοφιστιχοῦ τῷ μὲν 


αἀποδειχτιχῷ τὸ πρῶτον σχῆμα οἰχειότερον: οἱ γὰρ ἀποδειχνύντες χυρίως 
\ 


, \ ΄ ΠΡ Cee. Ne a ΄ 
10 χαϑόλου χαταφατιχα συμπεραινονται" Ola τοῦτων 2p 7 απούειςις, α ονον 


. 
~ 


ΦΧ “« y «Δ ΄ σ SINAN ~ ~ 
διὰ τοῦ πρώτου δείχνυται σχήματος" ὅϑεν εὐλόγως χαὶ διὰ τοῦτο πρῶτον. 
τῷ δὲ διαλεχτιχῷ τὸ δεύτερον. σχεδὸν γὰρ ὃ διαλεχτιχὸς ἀεὶ τὰ τιϑέμενα 
CHEN i , 


ὑπὸ τοῦ προσδιαλεγομένου ἀνασχευάζειν πειρώμενος ἀποφατιχὰ συνάγει" 


5 


20 
τούτοις OF τὸ δεύτερον ἀνάχειται σχῆμα. of δὲ σοφισταὶ ἀδιόριστα ἐρωτῶντές 
15 TE χαὶ συνάγοντες. τῷ τὸ ἀδιόριστον ἴσον δύνασϑαι τῷ ἐπὶ μέρους ἐπὶ 
μέρους δὲ πάντα ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι συνάγεσϑαι οἰχεῖον ἄν ἔχοιεν τοῦτο 
τὸ σχῆμα. 
Ἡ x ν᾿ la ~ , Ve (Sh co \\ xe nl 04 See, 
μὲν οὖν ποιότης THY σχημάτων χαὶ 7 τάξις χαὶ ἢ τῆς τάξεως αἰτία 
o = \ e \ ~ NAS SX Py ~ ἢ; R , ~ v. A A ~ 
αὕτη te χαὶ διὰ ταῦτα. det δὲ ἐν TH πρώτῳ σχήματι τῷ ἔχοντι τὸν μὲν 2 


Φ 


20 μείζονα ὅρον χατηγορούμενον τοῦ μέσου τὸν δὲ μέσον τοῦ ἐσχάτου χαὶ 
> f ᾿ \ ΄ ΝΠ Ly. σ Sas fer ᾿ - ΄ by 
éhattovos τὸν μὲν ἐλάττονα χαὶ ἔσχατον ὅρον ἐν ὅλῳ εἶναι τῷ μέσῳ ἐξ 
ἀνάγχης 7 ὅλον ἢ μέρος αὐτοῦ. εἰ μέλλοι συλλογισμὸς ἔσεσϑαι. οὕτως 
QO ok Te, ~ σ ΄ \ > ΄ yv CLES , , 
δ᾽ ἐχόντων τῶν ὅρων τούτων πρὸς ἀλλήλους ἔσται ἣ ἐλάττων πρότασις 
(ἐλάττων δὲ ἣ πρὸς τῷ ἐλάττονι ἄχρῳ) 7 χαϑόλου χαταφατιχὴ ἣ ἐπὶ μέρους 

la > ΄ » - 

25 χαταφατιχή, χαταφατιχὴ ὃὲ πάντως᾽ μὴ γὰρ οὔσης ταύτης ἐν τῷ πρώτῳ 80 
σχήματι χαταφατιχῇῆς ἀδύνατον γενέσϑαι συλλογισμόν. τὴν δὲ μείζονα 
πρότασιν ἀναγχαῖον εἶναι πάλιν χαϑόλου, εἰ μέλλοι συλλογισμὸς ἔσεσϑαι ἐν 

t χήματι" ἐπεὶ γὰρ ἐν ὅλῳ τῷ μέσῳ ὅρῳ ὁ ἐλάττων ἐστὶ χαὶ μέρος 
πρώτῳ σχήματι" ἐπεὶ γὰρ ἐν ὅλῳ τῷ μέσῳ ὅρῳ 6 ἐλάττων ἐστὶ χαὶ μέρος 
αὐτοῦ δύναται εἶναι, εἰ χαί ποτε ἴσος αὖτ 


Sr 


λαμβάνεται, χαὶ μείζων ὃ μέσος 
80 τοῦ ἐλάττονος, εἰ μὴ χατὰ παντὸς τοῦ μέσου ὃ μείζων ἄχρος χατηγοροῖτο, 35 
\ \ Ff 5 ~ 5 2 ἢ 3 4 SIN δύ ὦ ’, σ ? 
χατὰ δὲ μέρος αὐτοῦ, οὐχ ἐξ avayxys οὐδ᾽ 6 ἐλάττων ὅρος περιλαμβάνεται 
ὑπ᾽ αὐτοῦ: δύναται γὰρ Etépov τινὸς μέρους τοῦ μέσου ὃ μείζων χατη- 


1 τρίτῳ Β: τῷ τρίτῳ LM: τούτῳ τῷ ἃ σχήματι συνάγεται aLM δὲ B: γὰρ LM: 
om. a μᾶλλον συλλογισμοῦ a 2 τούτων ἃ ὃ τοῦ συλλογισμοῦ aBM: συλλο- 
γισμῷ L 4 πλεονεχτεῖν B 5 ὃ 01]. ἃ ante τὴν add. τῷ ἃ τὴν πρὸ αὐτοῦ 
om. L 6 ἔχειν aL 8 post ἔχοντος eras. 1 lit. B 9 τὸ BLM: τῷ a 
οἰχειότατον a 10 τοιούτων aLM μόνον ἃ: μόνα BLM 11 δείκνυνται M 12 δὲ 
om. L 13 ἀποφατιχὸν M 15 te om. a 16 τοῦτο ἔχοιεν a 19 τε 
om. L μὲν om. LM 21 ἐλάττονος aBM: ἐλάττονα L 22 μέλ- 
λει ἃ 20 δὲ L ἀλλήλοις ἃ 25 χαταφατιχή (post μέρους) aB: ἀποφα- 
τιχή LM ταύτης post σχήματι (26) transponit a 26 ἀποφατιχῆς B 27 μέλ- 
λει a post ἐν add. τῷ LM 28 ante μέρος add. xata a 29 λαμβάνεται 
αὐτῷ L dl αὐτῷ M οὐδὲ LM περιλαμβάνοιτο aM 32 μέσου 
in ras. L 


Comment. Aristot. Il. 1. Alex. in Anal. Priora. 4 


50 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 25> 32] 


> σ δ ΄ 
γορεῖσϑαι, εἰ ἐπὶ μέρους εἴη. χαὶ μὴ τούτου, ὅ ἐστιν ἣ ὅλος ὃ ἐλάττων I6v 
x ~ ε ΄ - δὲν 5 
ὅρος ἢ μέρος αὐτοῦ. ὡς γὰρ ὃ μὲν μέρος τοῦ προσώπου τρωϑεὶς οὐ 
\ 


, > X 4 Le Χ “- ob aal / Υ \ Χ 
πάντως τὸν or τέτρωται, ὃ ὃὲ πᾶν αὐτὸ τετρωμένος νυ τὸ 
ὀφθαλμὸν τετρωμένον ὄντα ἐν ὅλῳ τῷ ἀπ σεις οὕτως δὴ xat ἐπὶ τῆς 40 

évys συζυγίας ὃ μὲν ἄχρος ὅλον τὸν τος πε ἘΠ χαὶ τὰ 
υέρη αὐτοῦ πάντα συμπεριείληφεν. ὁ δὲ μέρος αὐτοῦ οὐ πάντως ἤδη χαὶ 
ὃ ἐλάττων ὅρος ἢ μέρος αὐτοῦ. ἔσται οὖν χαὶ ἣ 
ie ‘4 5» 5 7΄ x \ bal be) ΄ Nip 
μείζων πρότασις ἐξ ἀνάγχης xaddhov ἢ χαταφατιχὴ ἣ ἀποφατιχή, καὶ ἕξει 
5» ΄ ΄ Ni ae a f = Α XY X c , 
ἐν πρώτῳ σχήματι ἢ ΜΕΥ sien πρότασις τὸ πον τασον psa tevay (xa- 45 
ry , κι ΄ ς Χ 5 7 Six ἢ \ ν \ 
10 ϑόλου γάρ) ἀόριστον δὲ τὸ ποιόν. 7 δὲ ἐλάττων ἀνάπαλιν τὸ μὲν ποιὸν 
ὡρισμένον ἕξει Coe γὰρ ἔσται χαταφατιχή) ἀόριστον δὲ τὸ ποσόν" χαὶ 
4 | lg 
γὰρ χαϑόλου | οὔσης αὐτῆς χαταφατιχῇς χαὶ ἐπὶ μέρους συλλογισμὸς ἔσται" 17 
ὥστε ἔσται 7 μὲν μείζων πρότασις ἐν πρώτῳ σχήματι ἢ χαϑόλου χατα 


‘ 
\ 


φατιχὴ ἢ χαϑόλου ἀποφατική, ἢ δ᾽ ἐλάττων 7 xaddhov χαταφατιχὴ 7 ἐπὶ 
15 μέρους. τεσσάρων δὴ οὐσῶν προτάσεων, δύο μὲν χαϑόλου ἢ χαταφατιχῆς 
ἢ ἀποφατιχῆς δύο δὲ χαταφατιχῶν 7 χαϑόλου 7 ἐπὶ μέρους, συμπλεχομένων 5 
τούτων τέσσαρες γίνονται συμπλοχαί. διὸ χαὶ τέσσαρες συλλογισμοὶ τοῦ 
ματος" ἢ γὰρ χαϑόλου οὖσα ἣ ἐλάττων χαταφατιχὴ συνταχϑή- 
σεται τῇ μείζονι οὔσῃ χαὶ αὐτῇ χκαϑόλου χαταφατιχῇ, ἣ μένουσα αὐτὴ 
90 χαϑόλου χαταφατιχὴ τῇ μείζονι χαϑόλου ἀποφατιχῇ SPE το ἢ yevo- 
μένη ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ συνταχϑήσεται τῇ μείζονι ποτὲ μὲν χαϑόλου 10 
χαταφατιχῇ οὔσῃ ποτὲ δὲ χαϑόλου ἀποφατιχῇ.- 
ὃ δὲ συμπέρασμα ἀεὶ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι παρὰ μὲν τῆς μείζονος 
προτάσεως τὸ ποιὸν ἕξει ὁποία γὰρ ἄν ἣ oy q, ay Te ES 
y ασυα τοιοῦτον ἔσται. τὸ δὲ ποσὸν παρὰ 


τὶ 
Oo 
ξ 
ε 
Φ 
(= 
a 
oS 


ἀποφατιχή, χαὶ τὸ συμπέρ 
λάττονος᾽ χαϑόλου a γὰρ οὔσης τῇς ἐλάττονος ἔσται χαὶ τὸ συμ- 


ho 
qr 
Ὡς 
<= 
a 


3 


“4 ὯΝ ΄ Ξ 
πέρασμα χαϑόλου, εἰ δὲ ἐπὶ μέρους ἐχείνη, ἐπὶ μέρους χαὶ τὸ συμπέρασμα. τ 
~ , , 
ὁρίζεται δὴ τὸ συμπερα cua ὑπὸ τοῦ ἐν ἑχατέρᾳ προτάσει ἀορίστου, ὃ χαὶ 
ἘΠῚ μαρτύριον ἂν εἴη τοῦ ἐχ τῶν τεϑέντων γίνεσϑαι τὸν συλλογισμόν, 
80 τοῦτ᾽ ἔστιν 2x τῶν συγχωρουμένων: συγχωρεῖται γὰρ ταῦτα, ἃ χαὶ μὴ 
συγχωρηϑῆνα! δύναται. ἃ δέ ἐστιν ἀναγχαῖα καὶ ὧν ἀναιρουμένων οὐχ dv 


My 


1 τοῦτο LM ὅλον a 3 post πάντως add. ἤδη a 4 οὕτω M δὴ 
χαὶ LM: δὲ B: καὶ 6 πάντα αὐτοῦ L 76 om. L ὅλον a 6 aLM: 
7 B ἔστ αι seripsi: ia libri 8 post χαϑόλου add. μέρος ἢ χαταφατιχῆς ἢ. 
ἀποφατιχῆς Β ἢ prius ex 7 corr. B! 9 μὲν (ante ποσὸν) a: om. BLM 

9. 10 χαϑόλου γὰρ om. a 11 ἐστὶ aLM χαταφατιχόν ἃ δὲ om. M 12 αὐτῆς 
BM: τῆς a: om. L 14 δὲ M χαταφατιχὴ ἢ καθόλου a 15 ante 
προτάσεων add. τῶν LM 16 post δὲ add. χατὰ μέρος 7 B χαταφατιχῶν ἃ: 
χαταφατιχῆς ἢ ἀποφατιχῆς B: om. LM ἢ χαϑόλου ἢ om. LM 18 οὖσαι a 

19 τῇ al, itemque sed corr. B: τῷ B pr., M αὐτὴ ΔΓΜ: αὕτη B 20 χα- 
θόλου ἀποφατιχῇ ... μείζονι (21) om. L συντεϑήσεται B: συνταχϑήσεται aM 23 δὲ 
om. L αἰεὶ M τῷ om. aLM παρὰ aM: z Β: om. L 25 τοι- 
οὔτον BM: τοῦτον aL 27 ante ἐχείνη add. ἔστιν a 28 δὴ B: δὲ a: 


om. LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 2532] 51 


γένοιτο συλλογισμός. ταῦτα οὐχ ἂν εἴη τιϑέμενα ual συγχωρούμενα. ὅτι 171: 
οὖν ἐχ τῶν τεϑέντων, δῆλον ἐχ τοῦ τούτοις ὅμοιον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. 20 
τοῖς συγχωρηϑεῖσιν. οὐ τοῖς ἐξ eta vee ee χαὶ ἊΡ εἰ τῷ 
ὡρισμένῳ τῶν προτάσεων ἐγίνετο ὅμοιον τὸ συμπέρασμα, ἀεὶ ἂν ταὐτό τε 

5 χαὶ ἕν συνήγετο (χαϑόλου γὰρ χαταφατιχόν, χαταφατιχὸν μὲν διὰ τὴν 


ἐλάττω, χαϑόλου δὲ διὰ τὴν μείζω), χαὶ οὐχ ἂν ἄλλο τι οἷόν τ᾽ 


ἦν δεῖξαι 
συλλογιστικῶς ἐν πρώτῳ σχήματι. ἔτι οὕτως γίνεται τὸ τῷ χείρονι τῶν 2 
λαμβανομένων ὅμοιον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ὅταν μὲν οὖν ἀμφότεραι 
προτάσεις mot χαϑόλου te χαὶ χαταφατιχαί, χαὶ τὸ συμπέρασμα γίνεται 
10 τοιοῦτον, χαὶ εἰκότως ἂν ὃ τοιοῦτος συλλογισμὸς τὴν πρώτην ἔχοι τάξιν 
ἔχων ἐν τῷ συμπεράσματι χαὶ τὸ ἐν τῷ ποσῷ χαὶ τὸ ἐν τῷ ποιῷ βέλτιον. 
μεταπεσούσης δὲ τῆς μείζονος εἰς τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν 6 δευτέραν ἔχων 
τάξιν: τὸ γὰρ ἐν τῷ ἰδίῳ τοῦ συλλογισμοῦ βέλτιον ἔχει πάλιν οὗτος ὃ 30 
συλλογισμός, εἰ χαὶ μὴ ἀμφότερα" τὸ γὰρ χαϑόλου. ἂν ὃὲ ἣ ἐλάττων 
15 μεταπέσῃ χαὶ ἐπὶ μέρους γένηται, χαϑόλου μὲν χαταφατιχῆς οὔσης τῆς 
μείζονος ἐπὶ μέρους δὲ τῆς ἐλάττονος χαταφατιχὸν ἔσται τὸ συμπέρασμα, 
χαὶ τρίτος οὗτος τῇ τάξει συλλογισμὸς πλεονεχτῶν τοῦ μετ’ αὐτὸν τῷ ἐν 


τῷ ποιῷ βελτίονι" χαταφατιχὺὸς μὲν γὰρ οὗτος. ἐχεῖνος δὲ ἀποφατιχός. 35 
' ! ξ, Y L S pS at ρ Ss EXE ξς τῷ OS. 


ς 
ὅταν δὲ οὔσης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ἣ μείζων ee 
20 χαϑόλου EL γίνεται τὸ συμπέρασμα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν, χαὶ 
ἔσχατος οὗτος συλλογισμὸς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τοῦ μὲν χατὰ τὸ ποσὸν 
τοῦ δὲ χατὰ τὸ ποιὸν τοῦ δὲ xat’ ἄμφω ἐλαττούμενος τῶν πρὸ αὐτοῦ. 
χαὶ τοσαῦται μὲν αἵ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι συλλογιστιχαὶ συζυγίαι. χαὶ 


leg [ς [4 5 2 \ ~ . / , , » QX 
OUTWS EVUPLOXOVTAL, ει ἐπὶ τῶν OLWPLOWEVWY προτάσεων λαμβαάνοιντο. εἰ oc 40 

> 

is 


no 
on 


χαὶ τὰς ἐξ ἀδιορίστων συζυγίας συναριϑμοῦμεν, δύο ἄλλοι συλλογισμοὶ ἐν 
πρώτῳ σχήματι Ὁ coiraea τῆς ἐλάττονος ἀδιορίστου χαταφατιχῆς΄ λαμ- 
βανομένης χαὶ συντασσομένης ποτὲ μὲν τῇ μείζονι χαϑόλου οὔσῃ καταφατιχῇ; 
ἧς συζυγίας τὸ συμπέρασμα ἀδιόριστον xatapatixdy ἔσται. ποτὲ δὲ τῇ 
ΤᾺ 4 3 ae Qe75: > \ ΄ τι ἢ x 5» 5 
μείζονι χαϑόλου ἀποφατιχῇ ληφϑείσῃ. ἧς τὸ συμπέρασμα ἀδιόριστον amo- 45 
80 φατιχόν. ἀδύνατον γὰρ τῆς | thie ἜΗΝ ee τὰ 48. γε- 


νέσϑαι. αἰεὶ ὃὲ δοχεῖ τῶν ἐν}7ν 


ταῖς προτάσεσιν εἰλημμένων. χαὶ χατὰ τὸ ἡ ππτοδὸν χαὶ χατὰ τὸ ποιόν. 
Τοσαῦται μὲν οὖν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι at συλλογιστιχαὶ συζυγίαι. 
e \ ~ 2 pox f τι , \ a -- Ἂν a7 Vv » ~ 4 
αἱ δὲ πᾶσαι ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι χαὶ ἐν τοῖς ἄλλοις δύο ἔσονται συζυγίαι, 
35 εἰ χαὶ τὰς ἀδιορίστους συναριϑμοίη τις, Ac’, xa ἕχαστον σχῆμα ἑἕξαχῶς 


2 τοῦ τούτοις ΔΒΝ: τοῖς L 4.5 ταυτό τε καὶ ἕν Β: ἕν χαὶ ταυτὸ (ταυτὸν Μὴ) aLM 

5 κχαταφατιχὴ bis Δ], 6 διὰ om. ἃ ἂν post τι transponit a τε 
LM ἦν om. L 7 τὸ BLM: τῷ a 10 ἔχοι B: ἔχει aL: ἔχη M 

11 τῷ (ante ποσῷ) om. a τὸ om. L τῷ (ante ποιῷ) om. al 15 μὲν 
om. L 11 τῆς τάξεως a 21 τὸ om. L 21. 22 ποσὸν τοῦ δὲ χατὰ τὸ 
om. ἃ 22 τὸ om. L χατὰ L 20 εὑρίσχονται ἃ 30. 31 γίνεσϑαι L 32 τὸ 
(ante ποσὸν) om. ἃ], τὸ GER ποιόν) om. L 33 αἱ om. a 34 δύο scripsi 
(ef. p. 52,16): δὲ BLM: om. 35 Ac’ aLM: καὶ B 


4% 


52 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 2532] 


= ς 


~ Ca te ΄ ΄ , ce ,ὔ \ 4. " «ὦ Cr ~ 
τῆς ἑτέρας προτάσεως συντιϑεμένης τῇ ἑτέρᾳ ὁμοίως χαὶ αὐτῆς ἑξαχῶς liv 
λαμβανομένης. οὔσης μὲν γὰρ τῆς μείζονος χαϑόλου χαταφατιχῆς ἕξ ἔσονται 5 
συζυγίαι τῆς ἐλάττονος ἢ χαϑόλου χαταφατικῇῆς λαμβανομένης ἢ χαϑόλου 
ἀποφατιχῆς 7 ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῇς ἢἣ ἀδιο- 

rs ~ BD > ἘΞ ls et \ ν ΄ ς , 4 
ρἴίστου XATAPATLXTS ἣ ἀποφατιχῆς. δὲ εἴη πάλιν % μείζων χαϑόλου 
ἀποφατιχή. πάλιν ἕξ ἄλλαι συμπλοχαὶ τῆς ἐλάττονος ἑξαχῶς αὐτῇ, χαϑ’ ἃ 10 
προειρήχαμεν. συντίϑεσϑαι ὃ δυναμένης: ἑξαχῶς δὲ πάλιν συντεϑήσεται ἣ 


ἐν 
ἐλά ττων τῇ μείζονι. “dv ἀδιόριστος χαταφατιχὴ ληφϑῇ. ὁμοίως δὲ χαὶ 


σι 


ἰσαχῶς χαὶ ἀδιορίστου αὐτῆς ἀποφανιχῆς ληφϑείσης. τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον 


10 χαὶ ἐπὶ μέρους λαμβανομένης ποτὲ μὲν aoe mote δὲ FAI 
υεταπιπτούσης (δὴ) ἑξαχῶς 
χαϑόλου χαταφατιχῆς ποτὲ δὲ χαϑόλου ἀποφατιχῇς ποτὲ ὃὲ ἀδιορίστου 15 


μ᾿, \ 4 “» ~ “ 22 
δὲ ἐπὶ ξροῦυς ἡ χαταφατιχὴς ἢ ATOOA- 


τῆς μξι (Lovoe χαὶ γινομένης χαὶ αὐτῆς ποτὲ wey 


χαταφατιχῆς ἣ ἀποφατιχῇς ποτὲ δὲ 
q? ¢ > c ~ 5 iy, \ > , σι 
τιχῆς, τῷ xa Exo ἰῷ διαφορὰν ἑξαχῶς αὐτῇ τὴν ἐλάττονα συντίϑεσϑαι 


ἄσαι τῶν προτάσεων ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συμπλοχαί. 


v ς» 7 ae 
15 ἔσονται ἕξάχις εξ A 
ς ¢e \ ὌΝ \ ες =~ »» a Q7 > f a ~ 33 / 

ai αὑταὶ ὃὲ χαὶ ἐν τοῖς ἄλλοις δύο. ἐξαιρουμένων δὲ τῶν ἀδιορίστων 


ἔσονται αἱ πᾶσαι συμπλοχαὶ τετράχις τέσσαρες, at γίνονται tc’, ἐξ ὧν 20 


boa Hien aay τῶν συλλογιστικῶν at χαταλειπόμεναι γίνονται 
ἀσυλλόγιστοι συζυγίαι δώδεχα. συλλογιστιχαὶ δὲ χαὶ δόχιμοι συζυγίαι λέγονται 
90 αἱ μὴ i re σῦν τῇ τῆς ὕλης διαφορᾷ μηδὲ ἄλλοτε ἀλλοῖον συνάγουσαί 


\ 


\ > , >5 \ baa! see ΄ [τά σ Mf Ὰ > \ ἊΝ 
τε χαὶ δειχνύουσαι ἀλλὰ αἰεὶ χαὶ ἐπὶ πάσης ὕλης ὅμοιόν τι χαὶ ταὐτὸν εἶδος 
ἐν τῷ συμπεράσματι φυλάττουσαι. ἣ δὲ συμμεταπίπτουσα tH ὕλῃ χαὶ συμ.- 5 
υξτασχηματιζομένη χαὶ ἄλλοτε ἀλλοῖον χαὶ μαχόμενον ἴσχουσα τὸ συμπέ- 
υξετασγχηματιςημέξνη τε ἀλλο μ 7 με yA μ 
ρασυα ἀσολλόγιστός τε χαὶ ἀδόχιμος συζυγία. ὡς ἄνϑρωπος ἀδόχιμος ὃ μὴ 
PAGUA αἀσυλλογίστης TE χ J.00 μος για. ς ρ ς μος μη 
25 ἑστὼς τὴν γνώμην μηδὲ βέβαιος. 
΄ ὌΝ \ , ~ , ΄ - Ὃν ΠΝ 
ΠΠοιούμενος ὃὲ τὸν λόγον ἐπὶ τοῦ πρώτου σχήματος πρῶτον διὰ παρα- 
Qf —— δι Co -Ὁ-᾿ὔ ft τ » ? Α σ Le 6 ~ 
δείγματος αὐτό, ὁποῖόν ἐστιν, ἐνεδείξατο εἰπὼν ὅταν οὖν ὅροι τρεῖς 
οὕτως ἔχωσι πρὸς ἀλλήλους, ὥστε τὸν ἔσχατον ἐν ὅλῳ εἶναι 80 
~ / ‘ ~ oe 
τῷ μέσῳ χαὶ tov μέσον ἐν ὅλῳ tH πρώτῳ εἶναι ἣ μὴ εἶναι" 
υὲν τοῦ πρώτου συλλογισμοῦ τὸ δὲ τοῦ 


o- 


80 ταῦτα γὰρ παραδείγματα, τ 


1 ἑτέρας om. aLM 3 χαταφατιχῆς λαμβανομένης Β: ληφϑείσης χαταφατιχῇς a: χατα- 
φατιχῇς LM χαϑόλου alterum om. LM 7 συντε)ήσεται post μείζονι (8) 
transponit a 8 ἀόριστος a 9 xat om. a: xav M ἀδιορίστου αὐτῆς ἀπο- 
φατιχῆς ληφϑείσης ἃ: ἀδιορίστως (ἀδιόριστος L) αὐτὴ ἀποφατιχὴ ληφϑεῖσα BLM 11 δὴ 
addidi zai (ante αὐτῆς) om. a 12 δὲ alterum om. L 12.13 ποτὲ δὲ ἀδιο- 
ρίστου χαταφατιχῆς 7 ἀποφατιχῆς ante τῷ (14) transponit a 12 post ἀδιορίστου add. 
7, LM 13 ποτὲ δὲ ἐπὶ μέρους ἢ καταφατιχῆς ἢ ἀποφατιχῆς B: ποτὲ δὲ μερικῇς xata- 
φατιχῆς, ποτὲ δὲ μεριχῆς ἀποφατιχῆς a: om. LM 14 αὐτῇ ἃ: αὐτὴν BLM 15 τῷ 
om. M 16 ἄλλοις aB: λοιποῖς LM δύο om. L: post δὲ alterum transponit M 

17 te’ BLM: δεχαέξ a 19 συζυγίαι (ante δώδεκα) om. a χαὶ om. L 20 μεταβάλλου- 
cat L 21 τε aLM: 1B αἰεὶ om. aLM 23 χαὶ (post ἀλλοῖον) om. L ἰσχύουσα 
LM 24 συζυγία, ὡς ἄνϑρωπος ἀδόκιμος om. L 25 βέβαιος B: βεβαῖον L: βεβαίως aM 
26 δὲ post ἐπὶ transponunt LM: om.a 27 ὅταν... μὴ εἶναι (29)] lemma in a 28 πρὸς 
ἀλλήλους om. M ὥστε B et Ar.: ὡς aLM; at οἵ. p. 53,16 ὅλῳ om. BM 29 post 
πρώτῳ add. 7 L et Ar. 30 τὰ μὲν L τὸ δὲ ἃ: ta δὲ BLM 


i 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 25 > 32.37 53 


το εἴη δ᾽ ἂν ὃ λόγος τοῦ πρώτου σχήματος, περὶ οὗ λέγει, ὃν 1Ὁν 
~ 7 a 
ἑξῆς ἀποδέδωχε λέγων περὶ τοῦ μέσου ὅρου" ἐν ᾧ γὰρ σχήματι ὃ μέσος 
i> ϊ | 
“adtés te ἐν ἄλλῳ ἐστὶ χαὶ ἄλλος ἐν τούτῳ". τοῦτό ἐστι πρῶτον σχῆμα" ὃ 
Ξ ‘ N 9 Ke Mi 


yap μέσος ἐν τούτῳ τοῦ μὲν χατηγορεῖται τῶν ὅρων, τῷ δὲ ὑπόχειται. 
5 μέσου δὲ λόγον οὐ χαϑόλου ἀποδέδωχεν, ἀλλὰ τοῦ ἐν πρώτῳ σχήυατι. 


ἣΝ σ δι τς , ΄ > 
εἴη δ᾽ ἂν χαϑόλου μέσος ὅρος ἐν συζυγίᾳ ὃ dts λαμβανόμενος χαὶ ὃ ἐν 


90 


ἀυφοτέραις ὧν ταῖς ποοτάσεσι χαὶ xa? ὃν χοινωνοῦσιν al ἐν ταῖς συζυγίαις 
προτάσεις ἀλλήλαις. ἐδήλωσε ὃὲ διὰ τῆς λέξεως χαὶ τὴν αἰτίαν τοῦ πρῶτον 
εἶναι σχῆμα τοῦτο εἰπὼν ἀνάγχη τῶν ἄχρων εἶναι συλλογισμὸν 
10 τέλειον" ἐν ᾧ γὰρ ot τέλειοι συλλογισμοί, τοῦτο εἰχότως σχῆμα πρῶτον. 40 
οὐ τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι, ἐν ἣ συζυγίᾳ 6 μέσος “xal αὐτὸς ἐν ἄλλῳ ἐστὶ καὶ 
ἄλλος ἐν τούτῳ χαὶ ἔχε: ὃ μέσος χαὶ τὴν ϑέσιν μέσην, ὅτι πάντως αὕτη 
συλλογιστικὴ xat συλλογισμὸς τέλειος ἐξ αὐτῆς γίνεται" ἐπεὶ οὕτως γε 
ἔσονται πᾶσαι at ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συζυγίαι συλλογιστιχαί" ἀλλὰ τὸ 
15 λεγόμενόν ἐστιν “ὅταν οὕτως ἔχωσιν, ὡς προείρηχεν᾽. παρατιϑέμενος 62 πῶς. 
εἶπεν ὥστε τὸν ἔσχατον ἐν ὅλῳ εἶναι τῷ ὠέσῳ χαὶ τὸν μέσον 45 
ἐν τῷ πρώτῳ εἶναι ἣ μὴ εἶναι" τότε γὰρ οὕτως ἐχουσῶν τῶν 
γίνεται πρὸς ἀλλήλους τέλειος. συλ- 18r 


προτάσεων τῶν ἄχρων συλλογισμὸς 

λογισμὸν δ᾽ εἶπε νῦν τὸ συμπέρασμα. ποιεῖται δὲ τὴν ἀρχὴν τῆς τῶν 
20 συλλογισμῶν διδασχαλίας ποτὲ μὲν ἀπὸ τοῦ ἐν ὅλῳ ποτὲ δὲ ἀπὸ τοῦ χατὰ 

παντός, ἐπεὶ ἑκάτερον αὐτῶν ἀρχή τίς ἐστι χαὶ πρῶτον. τὸ μὲν γὰρ ἐν 

ὅλῳ ἀρχὴ καὶ πρῶτον πρὸς ἡμᾶς" ἡμῖν γὰρ γνωριμώτερα τὰ ἐν ὅλῳ χαὶ ὕ 

ὑποχείμενα μᾶλλον τῶν ἐπὶ πλέον λεγομένων" ἐγγυτέρω γὰρ τῶν εἰσ τπτῖν 

ταῦτα. τὸ δὲ χατὰ παντὸς πάλιν τῇ φύσει πρῶτον κοινότερον γὰρ χαὶ 


25 γενικώτερον᾽ τὰ δὲ χοινὰ τῇ φύσει πρῶτα, οὕτως δὲ χαὶ ἀρχαί. 


ρ. 25υ81 Εἰ γὰρ τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ B χαὶ τὸ Β xara 
παντὸς τοῦ I’. 


Ἐπὶ στοιχείων τὴν διδασχαλίαν ποιεῖται ὑπὲρ tod ἐνδείξασϑαι ἡμῖν, 10 
ὅτι οὐ παρὰ τὴν ὕλην γίνεται τὰ συμπεράσματα ἀλλὰ παρὰ τὸ σχῆμα χαὶ 
80 τὴν τοιαύτην τῶν προτάσεων συμπλοχὴν χαὶ τὸν τρόπον: οὐ γὰρ ὅτι ἥδε 
΄ o ΄ εἶ - IS 5 ΓΙ c ΄΄ ΄ δα ΟῚ \ > 
ἢ ὕλη, συνάγεται συλλογιστικῶς τόδε, GAN ὅτι ἢ συζυγία τοιαύτη. τὰ οὖν 


1 περὶ om. ἃ 2 ἑξῆς BLM: ἐξ ἀρχῆς ἃ λέγων om. L post ὅρου add. λέ- 
yew L γὰρ om. L ὃ τοῦτ᾽ ἔστι LM 5 ἀπέδωχεν M ante πρώτῳ add. 
τῷ M 7 χαὶ om. L 8 δὲ om. a καὶ om. L 9 ante σχῆμα add. 
τὸ L 11 ob aBM: οὐδὲ L ante αὐτὸς add. ὁ B 12 ὅτι om. a 

αὐτὴ L 13 ye om. a 14 at om. L 15 προειρήχαμεν aLM παρατιϑέ- 
μένοι ἃ δὲ πῶς LM: πῶς δὲ aB 16 post ὥστε add. φησι aLM τὸ ἔσχατον L 
17 post πρώτῳ add. ἢ ἃ 19 δ᾽ aB: δὲ LM 20 διδασχαλίας om. L 23 de- 
γομένων aB: λαμβανομένων LM 24 ante xata add. 7 L χοινότερα L nar 
aB: τὰ LM 25 yevixwtepa LM zat corr. ex ai B 26 sequentia quoque 
Aristotelis verba ἀνάγχη τὸ ἅ χατὰ παντὸς τοῦ 7 χατηγορεῖσϑαι exhibet a 28 ἐπὶ 


ΒΜ: ὑπὲρ ἃ], δεῖξαι ἃ 31 ἡ (ante συζυγία) om. L 


54 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 25> 37. 40] 


στοιχεῖα τοῦ χαϑόλου xal det χαὶ ἐπὶ παντὸς tod ληφϑέντος τοιοῦτον 18r 
> > > > ~ σ σ 

ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα δειχτιχά ἐστιν. ἐδίδαξε δὲ ἡμᾶς, ὅτι τὸ ἐν ὅλῳ 15 
ὃς = ey ἃ δ: δῷς χὰ ὃ Sof a ὃ Z Ce 
εἶναι ἕτερον ἐν ἑτέρῳ χαὶ τὸ χατὰ παντὸς λέγεσϑαι Vatepov ϑατέρου ταὐτόν 
ἐστι. χρησάμενος οὖν τῷ ἐν ὅλῳ ἐν τῇ τοῦ σχήματος ἐχϑέσει μεταλαβὼν 
5 τῷ χατὰ παντὸς χρῆται, ἅ ἐστιν ἄμφω ἐν τῇ καϑόλου χαταφατιχῇ προτάσει. 
πομιμνήσχει δὲ ἡμᾶς, πῶς χαὶ τὸ χατὰ παντὸς ἀπέδωχεν ( ὅταν γὰρ μηδὲν 

λαβεῖν τοῦ ὑποχειμένου, xalP οὗ τὸ χατηγορούμενον οὐ ῥηϑήσεται᾽᾽), ὑπὲρ 30 
ie > Vv. , 
re ὅτι οὐδενὸς ἔξωϑεν ἐπὶ τῆς τοιαύτης συναγωγῆς χρεία 
ρὸν γενέσϑαι τὸ ἀναγχαῖον, ἀλλ᾽ ἱχανὰ τὰ χείμενα᾽ τὸ γὰρ 


τὴ 
oOo 
o 
wy 
A 
o- 
Ὁ 
5 
ὦ 


10 χατὰ ee 6 ἐστι χείμενον xat atiiindies διὰ τῶν προτάσεων. ἱχανὸν 
πρὸς τὴν δεῖξιν τῆς συναγωγῆς. διὰ τοῦτο χαὶ τέλειοι of οὕτως ἔχοντες 
συλλογισμοὶ χαὶ χυρίως ἀναπόδειχτοι. ἔστω γὰρ μείζων μὲν ἄχρος τὸ A, 
μέσος δὲ ὅρος τὸ Β, ἐλάττων δὲ ἄχρος τὸ Is εἰ τὸ Τ᾿ ἐν ὅλῳ τῷ Β, 9 

> , + 
oe Be ει γὰρ ταῦτα ἀλλήλοις οὐδ 


τὸ Β χατὰ παντὸς ἀντιστρές 


φῳ 
‘ 
15 ἔστι λαβεῖν τοῦ TL, iy οὗ τὸ B οὐ ῥηϑήσεται. πάλιν εἰ τὸ B 
τῷ A, τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ Β’ οὐδὲν ἄρα tod Β ἐστί, xad? οὗ οὐ ἐπὶ 
ται τὸ A. εἰ οὖν οὐδὲν ἔστι λαβεῖν τοῦ B, xa οὗ τὸ A οὐ λέγεται; 


τοῦ Β τὸ Γ ἐστίν, χαὶ χατὰ τοῦ [᾿ ἐξ ἀνάγχης ῥηϑήσεταιξ αὐτόϑεν 


ων ὦ“ 


ναργὴς ἥ τῶν τοιούτων συλλογισμῶν συναγωγὴ γινομένη χαὶ πιστου- 80 
20 μένη διὰ τῶν χειμένων, τοῦ τε χατὰ παντὸς χαὶ τοῦ χατὰ υηδενός, χαὶ 


υηδενὸς ἔξωϑεν ἄλλου προσδεομένη. χρῆται δὲ τῷ χατὰ παντὸς χαὶ τῷ 
χατὰ μηδενὸς ἐν τῇ SiSaoxeAic, ὅτι διὰ τούτων γνώριμος 7 συναγωγὴ τῶν 
λόγων, χαὶ ὅτι οὕτως λεγομένων γνωριμώτερος ὅ τε χατηγορούμενος χαὶ ὃ 
ὑποχείμενος, χαὶ ὅτι πρῶτον τῇ φύσει τὸ χατὰ παντὸς τοῦ ἐν ὅλῳ αὐτῷ, 35 
25 ὡς Tes ae ἥ μέντοι χρῆσις 7 συλλογιστιχὴ ἐν τῇ συνηϑείᾳ ἀνάπαλιν 
ἔχει. οὐ γὰρ ἣ ἀρετὴ λέγεται χατὰ yeahs δικαιοσύνης . ἀλλ᾽ ἀνάπαλιν 


Lt \ 


χαὶ δεῖ xat? ἀμφοτέρας τὰς TES γυμ- 


o 
8 


πᾶσα διχαιοσύνη ἜΣ 
ἵν 


γάζειν ἑαυτούς, ἵνα τῇ τε χρήσει παραχολουϑεῖν δυνώμεϑα χαὶ tH dt 
δασχαλία. 


80 ρ. ὥδυ40, Ὁμοίως δ᾽ εἰ xat τὸ μὲν A κατὰ μηδενὸς τοῦ B. 


‘ 


Ἐχϑέμενος τὸν πρῶτον συλλογισμὸν ἐν πρώτῳ σχήματι τὸν Ex δύο 40 
χαϑόλου χαταφατιχῶν χαϑόλου χαταφατιχὸν συνάγοντα τοῦ δευτέρου πάλιν 


΄ 


υνημονεύει τοῦ ἐχ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χατα- 


1 χαὶ alterum om. aLM 2 ἐστιν M: εἰσιν aBL ὅτι ΔΒ: ὡς LM 3 ἐν om. ἃ 
4 ἐχϑέσει B: ἐχβάσει aLM 5 εἰσιν L 6 πῶς om. L ἀποδέδωχεν ἃ “ὅταν 
. ῥηϑήσεται᾽᾽ (7)] An. ργ.11 p. 24> 29 12 ἔστι aLM 15 πάλιν et... ῥδηϑήσεται 
(18) om. L 16 post ἐστί add. λαβεῖν aM 16.17 τὸ ἃ οὐ λέγεται aM 11 εἰ 
οὖν . .. λέγεται om. M οὐδὲν οὖν ἃ 18 ἐξ ἀνάγκης χαὶ χατὰ τοῦ 7¥ aM ante 
ῥηϑήσεται add. τὸ a M 20 zat alterum om. LM 6᾽ὸ 24 πρότερον L 25 ὥσπερ 
εἴρηται M προείρηται] p. 53,24 26 ἀρετὴ aB: δικαιοσύνη LM διχαιοσύνης aB: 
ἀρετῆς LM ἀλλὰ M 27 δεῖ χαὶ aL 28 δυνάμεθα aL: δυνάμενα M 


30 δὲ χαὶ ef Ar. 32 χαϑόλου καταφατιχὸν om. LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p.25>40. 2622] 55 


φατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαϑόλου ἀποφατιχὸν συνάγοντος χαὶ φησίν, ὅτι 18r 
δμοίως χαὶ ἐπὶ τούτου ἐχ τοῦ χατὰ μηδενὸς χαὶ éx τοῦ χατὰ παντὸς 
γνώριμος ἣ συναγωγή. διὸ χαὶ ἀναπόδειχτος καὶ τέλειος χαὶ οὗτος. εἰ 45 
γὰρ χατὰ παντὸς τὸ Β τοῦ I’, οὐδὲν ἔσται τοῦ [᾿, xa οὗ τὸ Β οὐ ῥηϑή- 

5 σεται" τὶ ἄρα ἐστὶ tol’ τοῦ Β. dv δὴ τὸ A xara μηδενὸς λέγηται τοῦ Β, 
οὐδὲν ἔσται | τοῦ B, χαϑ᾽ οὗ EIS Scrat τὸ ἊΣ (ἦν dé τὶ tod [9 18ν 
χαὶ τὸ [> xat’ οὐδενὸς ἄρα τοῦ I‘ τὸ A. 


p.26a2 Et δὲ τὸ μὲν πρῶτον παντ 


ᾧ μέσῳ axohovd 
ἐσχάτῳ τὸ He μηδενί, οὐχ ἐ 


S 


Bats é 
bx ἔσται pug 
10 ᾿Αχολουϑεῖν μὲν εἶπε τὸ χατηγορεῖσϑαι" τὸ γὰρ χατηγορούμενον ἀχολουϑεῖ 
τῷ ὑπ᾽ αὐτό. εἶπ τὼν ὃ an τῶν συλλογισμῶν τῶν ἐν τ σχήματι 5 
συζυγιῶν. εἰ χαϑόλου εἶεν ἀμφότεραι at προτάσεις, παρατίϑεται χαὶ τὰς 
ἀσυλλογίστους, at γίνονται χαϑόλου τῶν προτάσεων οὐσῶν: τεσσάρων γὰρ 
γινομένων συζυγιῶν ἐν πρώτῳ σχήματι, εἰ ἀμφότεραι εἶεν at προτάσεις 
15 xadohov, at μὲν δύο συλλογιστικαί τέ εἰσι χαὶ δόχιμοι, ἃς ἐξέϑετο, αἱ δὲ 
δύο ἀσυλλόγιστοι, 7 τε ἔχουσα τὴν ἐλάττονα ἀποφατιχὴν τὴν δὲ μείζονα 10 
χαταφατιχήν. ἧς νῦν ἐμνημόνευσε, χαὶ ἢ ἀμφοτέρας ἔχουσα ee 
τοῦ μὲν οὖν τὴν ἐχχειμένην συζυγίαν ἀσυλλόγιστον εἶναι αἴτιον, ὅτι ἣ 
ἐλάττων ἀποφατιχὴ ἐλήφϑη" εἰρήχαμεν γάρ, ὅτι ἀδύνατον ἐν πρώτῳ 
20 Sina ΠΛ σὴν γενέσϑαι ἀποφατιχῆς οὔσης τῆς ἐλάττονος προτάσεως. 
ὅτι γὰρ οὕτως ἐχουσῶν τῶν προτάσεων οὐδὲν ἀναγχαῖον συνάγεται, ὅ ἐστιν 15 
ἴδιον συλλογισμοῦ, αὐτὸς μὲν δείχνυσι τῇ τῆς ὕλης παραϑέσει᾽ χαὶ γὰρ 
χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐπί τινος ὕλης δείξει δυνάμενον συνάγεσϑαι χαὶ πάλιν 
én ἄλλης χαϑόλου ἀποφατιχόν, ὃ ἐναργέστατον σημεῖον τοῦ μηδεμίαν ἔχειν 
25 τὴν συζυγίαν ταύτην ἰσχὺν συλλογιστιχήν, εἴ γε τά τε ἐναντία χαὶ τὰ ἀντι- 
χείμενα ἐν αὐτῇ δείχνυται. ὄντα ἀλλήλων ἀναιρετιχά. ἐν ἣ γὰρ ἂν 
συζυγίᾳ καϑόλου χαταφατιχὸν χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχὸν δειχνύηται, ἐν ταύτῃ 20 
οὐδὲν οἷόν τε συνάγεσϑαι συλλογιστιχῶς τῷ δεῖν μὲν τὸ συναγόμενον συλ- 
λογιστιχῶς ἐπὶ πάσης τε ὕλης τὸ αὐτὸ εἶναι χαὶ ἔτι 7 χαϑόλου χαταφατιχὸν 
80 εἶναι ἢ χαϑόλου ποτὸν ἢ ἐπὶ μέρους τ το ἢ ἀποφατιχὸν 


\ 


ἀναιρεῖσϑαι δὲ τὰ μὲν χαταφατιχὰ ἀμφότερα ὑπὸ τοῦ χαϑόλου ἀπο- 
φατιχοῦ πάλιν 6 αὖ τὰ ἀποφατιχὰ ὑπὸ τοῦ χαϑόλου χαταφατιχοῦ. τοῦτο 2 


ON σ 


ΦΧ 5» ΄ > v \ Ὰ wv \ , 
OF ἐμήνυσεν εἰπὼν WOT οὔτε TO χατὰ μέρος οὔτε τὸ χαϑόλου 


2 μηδενὸς - « - παντὸς aBM: παντὸς ... μηδενὸς L 3 τέλειος χαὶ ἀναπόδειχτος ἃ 

καὶ (ante οὗτος) L: om. aBM 4 τὸ β τοῦ Ya: τοῦ (v evan. B) β τὸ 7 BM: τοῦ 7 
τὸ β 1, ὃ τοῦ L 5 δὴ BLM: δὲ a 7 χαὶ om.a 8 ἀχολουϑεῖ aB 
(Mare. 231): ὑπάρχει Ar. 8.9 τὸ δὲ μέσον μηδενὶ τῷ ἐσχάτῳ ὑπάρχει Ar. 9 οὐδενί B 
10 ἀχολουϑεῖ B 11 post ἐν add. τῷ aLM 12 συζυγιῶν ante τῶν ἐν (11) trans- 
ponunt aLM 13 of M γὰρ om. LM 18. 14 γινομένων τεσσάρων L 15 τε 
om. LM 18 ἐγχειμένην a 19 εἰρήχαμεν] ef. p. 49,25 24 ἐπὶ L ἀποφατι- 
χῆς L 20 αὐτῇ scripsi: αὐτῷ BLM: ταυτῷ ἃ ὄντα B corr.: οἷον τὰ aLM et, ut 
videtur, B pr. 27 ἀποφατιχὸν xal ΟΣ χαταφατιχὸν L δειχνύηται correxi; 


δείχνυται libri 29 τε B: τῆς aLM 91 thy μὲν χαταφατιχὴν ἀυφοτέραν a 
] ὴ ". ἐν ἢν ἀμφοτει 


56 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 2642] 


ν 


γίνεται ἀναγχαῖον, οὐχ ὅτι δέ, ἐὰν ἀντίφασις ἐν συζυγίᾳ τινὶ συναγο-18ν 
ένη δειχϑῇ, ἀναιρεῖται τὸ δύνασϑαί τι ἐν αὐτῇ συνάγεσϑαι συλλογιστιχῶς. 
ν μὲν γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὸν χαὶ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγηται, 


οὐδὲν a τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν συνάγεσϑαι συλλογιστιχῶς 


6 


5 On οὐδετέρου γὰρ τοῦτο τῶν χειμένων ἀναιρεῖται: ἂν δὲ 7 ἑτέρα ἀντίφασις 80 


ἡ δειχνυμένη. δυνήσεται τὸ συλλογιστιχῶς συναγόμενον εἶναι ἐπὶ μέρους 


> , Χ [4 >? >, 7 ¢ , ~ ἊΝ ¢ ~ 

ἀποφατιχόν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου μετ᾽ ὀλίγον ῥηϑήσεται. νῦν δὲ ἡμεῖς 

προσϑῶμεν χαὶ τὴν αἰτίαν τοῦ ἀσυλλόγιστον εἶναι τὴν ἐχχειμένην. εἰ γὰρ 

τὸ Γ ἐν μηδενὶ τῷ B, τὸ Β κατ᾽ οὐδενὸς τοῦ [" οὐδὲν ἄρα ἔσται λαβεῖν 
a\ 


10 τοῦ [', xa? οὗ τὸ B ῥηϑήσεται" χεχώρισται δὴ τὸ [᾿ tod B xat χατ᾽ 35 
\ Q7 \ x ~~ ~ of ) 5 Ἂν 
οὐδὲν αὐτῷ συνῆπ πται. τὸ δέ ye A χατὰ παντὸς tod Β χεῖται. GAN ἐπεὶ 


i 
5 


Q/ \ \ ΄ > ~ ‘4 \ 
τὸ χατὰ παντός τινος λεγόμενον δύναται χαὶ ἐπὶ πλέον αὐτοῦ εἶναι: διὰ 
τοῦτο γὰρ χαὶ ὃ χατηγορούμενος ὅρος μείζων χαλεῖται" δύναται 7 τὸ A 
τοιοῦτον ληφ ϑῆναι, ὡς πᾶν τε τὸ Β περ meV χαὶ ἔτι ἔχειν τινὰ μόρια 

a \ [4 
ἢ ὑπερπίπτει τοῦ Β τὸ A μέρεσιν 40 
αὑτοῦ, δύναται τούτοις χαὶ τὸ I Pape very χαὶ μὴ περιλαμβάνειν. γί 


El 


15 ὑπερπίπτοντα τὴν περ aay tod B: οἷς 


vetat οὖν παρὰ τὴν τῆς ὕλης διαφορὰν τἀναντία ἀληϑῆ ἐπὶ τῆς τοιαύτης 

τῶν προτάσεων συμπλοχῆς. αἱ δὲ οὕτως ἔχουσαι συμπλοχαὶ ἀσυλλότγιστοι. 

ἔστω γὰρ τὸ μὲν A ζῷον τὸ δὲ Β ἄνϑρωπος τὸ δὲ I ἵππος" ζῷον παντὶ 
20 ἀνθρώπῳ. ἀνϑρωπος οὐδενὶ ἵππῳ, ζῷον παντὶ ἵππῳ: τῷ γὰρ ὑπερεχ- 
πίπτοντι τοῦ ἀνθρώπου τ ce sore: χαὶ τὸν ἵππον, οὐ χατὰ τὴν TOD 45 
μέσου χοινωνίαν τε χαὶ ἀνεὶς ἐὰν δὲ ἀντὶ τοῦ ἵππου λίϑος τεῦ. ἢ μὲν 


ἀλήϑεια τῶν προτάσεων ὁμοία" 


χαὶ γὰρ τὸ ζῷον χατὰ παντὸς ἀνϑρώπου, 19 
χαὶ ὃ ἄνθρωπος χατ᾽ οὐδενὸς λίϑου, (χαὶ τὸ ζῷον χατ᾽ οὐδενὸς λίϑου). 
ἀδόχιμος ἄρα ἣ συζυγία οὐχ αὐτὴ τὴν ὕλην εἰδοποιοῦσα ἀλλὰ συμ- 


τῷ 
σι 


μεταπίπτουσα τῇ ἐχείνης διαφορᾷ χαὶ μηδὲν ἀναγχαῖον συνάγουσα ἐχ τῶν 
χειμένων. 
Ἁ >\ \ \ \ \ \ > QJ A ~ 
Εἰπὼν δὲ xat yap παντὶ χαὶ μηδενὶ ἐνδέχεται τὸ πρῶτον 


τῷ ἐσχάτῳ ὑπάρχειν ἐπήνεγχεν ὥστε οὔτε τὸ κατὰ μέρος οὔτε ὅ 


30 τὸ χαϑόλου γίνεται dvayxatov’ οὐ γὰρ μόνον ἀναιρεῖται ὑπὸ τοῦ χα- 
ϑόλου ἀποφατιχοῦ τὸ χαϑόλου χαταφατιχόν, ὡς εἰρήχαμεν, ἀλλὰ χαὶ τὸ ἐπὶ 


1 γίνεσϑαι a ante ἀντίφασις add. 7 aLM 2 δειχϑῇ seripsi: ἐδείχϑη libri 3 yap 
om. L 4 οὐδὲ B 5 ἂν B: ἣν aM: ἦν L 7 post μὲν add. οὖν L 

8 ante thy ἐχχειμένην add. thy συζυγίαν aLM χειμένην LM 9. οὐδὲν ex οὐδὲ 
corr. B 10 δὴ BM: δὲ aL 11 ye om. L 12 εἶναι αὐτοῦ aL 13 xat 
om. aLM yao alterum om. aLM 14 ληφϑῆναι B: εἰλῆφϑαι aLM 15 τοῦ β 
post τὴν transponunt aL δὴ BL: δὲ aM ὑπερπίπτει] conicio ὑπερεχπίπτει (cf. vs. 20) 
τὸ @ corr. ex τοῦ ἃ B 16 αὐτοῦ libri zat (post τούτοις) om. L 17 τὰ ἐναντία 
LM 20. 21 ὑπερεχπίπτειν a 21 ante od add. xai M 22 te B: αὐτός aLM 
ἵππος a 24 6 om.a χαὶ τὸ ζῷον χατ᾽ οὐδενὸς λίϑου a: om. BLM 25 ἄρα B: 
ἔτι M: om. L: δὲ αὕτη a 28 δὲ χαὶ om. L παντὶ ΔΝ et Ar.: τὸ παντὶ B 
90 γίνεσϑαι a post ἀναγκαῖον add. οὔτε τῶν χαϑόλου τι οὔτε τῶν ἐπὶ μέρους B 

30. 31 τῆς (τῆς etiam B pr.) καϑόλου ἀποφατιχῆς ἃ 31 χαταφατιχόν ΔΒΝ: ἀπο- 
φατιχόν 1, εἰρήκαμεν) p. 55,31 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 4 [Arist. p.2642.9.13.14] 57 


J, 4 {< \ 5 i > f \ , id \ ~ 
μέρους χαταφατιχόν (i (CE eRe ce τούτοις). χαὶ πάλιν ὑπὸ τοῦ χα- 19 
ϑόλου τ τ τ τι κοῦ οὐ τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀναιρεῖται μόνον ἀλλὰ χαὶ 
τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν: ὥστε ἐν τῷ δεῖξαι τἀναντία συναγόμενα. ὅτι 10 
μηδὲ τῶν ἐπὶ μέρους τι συνάγεται χατὰ συλλογιστιχὴν ἀνάγκην, ἔδειξεν, 


5 Ρ. 2619 Odd ὅταν μήτε τὸ πρῶτον τῷ μέσῳ μήτε TO 
< ἐπὰν ΤῸ , Say ἐς ΄ 
μέσον τῷ ἐσχάτῳ μηδενὶ ὑπάρχῃ: 


Μετελήλυϑεν ἐπὶ τὴν ἐχ δύο χαϑόλου ἀποφατιχῶν ἐν πρώτῳ σχήματι 
συζυγίαν, χαὶ δείκνυσι χαὶ ταύτην ἀσυλλόγιστον οὖσαν τῇ τῶν ὅρων πάλιν 15 
παραϑέσει, ὧν παρὰ τὴν διαφορὰν χαὶ παντὶ χαὶ μηδενὶ ὑπάρχον φαίνεται 

X ~ aL! > wg \ ~ s\ ΄ , ~ Δ), - ’, 
10 τὸ Aww TL. αἰτία δὲ τοῦ μηδὲν συνάγεσϑαι ἐν τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ συλ- 


λογιστιχῶς, ὅτι 6 μέσος οὐδεμίαν ἔχει σχέσιν πρὸς οὐδέτερον τῶν ἄχρων, 
Ἁ 


\ > 


oY 
GAR οὕτως ἔχει, ὡς εἰ χαὶ τὴν ἀρχὴν μηδὲ ἐλήφϑη παρὰ δὲ τοῦτον ὃ 
ς ἔχει. ὡς ε ἦν ἀρχὴν μηδὲ ΠΡΟ a 5 τοῦτο 
ύν 


5 


συλλογισμός" οὕτως γὰρ ἔχοντος αὐτοῦ δύναται χαὶ πίπτειν ὑπὸ τὸ A τὸ I 20 


χαὶ μὴ πίπτειν. εἰ μὲν γὰρ τὸ Α ἐπιστήμη τὸ δὲ Β γραμμὴ τὸ Oe [" 


- 
σι 


ἰατρική, ἀληϑῶν οὐσῶν ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων χαϑόλου ἐν τιχῶν 7, 


5 , ~ 5 ~ , c ΄ =a \ 3 ὶ τῆς > Soe eae ἘΞ, 
ἐπιστήμη τῇ ἰατρικῇ πάσῃ ὑπάρξει. εἰ δὲ ἀντὶ τῆς ἰατρικῆς wovas τεϑείη 


Ἃ fC i Ἁ , a e , 3 oo ~ S »] = 4x 
ἢ λίϑος, at μὲν προτάσεις ὁμοίως ἀληϑεῖς, οὐδεμιᾷ OF ἐπιστήμη μονάδι 
Ὃ: ΄ 39% ’ 

ὑπάρξει οὐδὲ λίϑῳ. 


p- 26213 Καϑόλου μὲν οὖν ὄντων τῶν ὅρων δῆλον ἐν 
20 τοῦτῳ τῷ σχῃημαᾶτι. 


Εἰρήκαμεν, ὅτι τεσσάρων οὐσῶν συζυγιῶν ἐν πρώτῳ σχήματι χα- 3 
ϑόλου τῶν προτάσεων λαμβανομένων δύο μὲν γίνονται συλλογιστιχαὶ δύο 
δὲ ἀσυλλόγιστοι. 


7 σ Ν ~ 
p. 26214 Kat ὅτι ὄντος te συλλογισμοῦ τοὺς ὅρους 
> ~ M4 
25 ἀναγχαῖον ἔχειν, ὡς εἴπομεν. 


"ΑΝ “Ἢ Ύ 5 ‘ \ Χχλ ον» κα > , ΄ > 
ντιστρέψας cites χαὶ γὰρ συλλογισμοῦ ὄντος ἐν πρώτῳ σχήματι ex 

/ , 5 v3 , »] 
χαϑόλου προτάσεων ἀνάγχη thy εἰρημένην ϑέσιν χαὶ τάξιν ἔχειν τοὺς ὅρους 

\ 3 , ~ o > , 
πρὸς ἀλλήλους, xal τῶν ὅρων οὕτως ἐχόντων χαὶ χειμένων ἀνάγχη συλλο- 80 

᾿ > σ rs \ » , > , 

γισμὸν εἶναι. ὅτι μὲν οὖν, εἰ χαϑόλου καταφατιχὸν εἴη συμπέρασμα, ἀνάγχη 


3 ἀποφατιχὸν L corr. τὰ ἐναντία LM 4 μηδ᾽ omisso τῶν a 9 παρὰ 
BLM: περὶ a ὑπάρχειν aLM 11 σχέσιν aLM: σύνϑεσιν B 12 μηδὲ 
τὴν ἀρχὴν ἃ, μηδ M παρὰ BLM: περὶ a 18 χαὶ om. LM 14 χαὶ 
om. L μὲν om. a δὲ (ante 8) om. aB δὲ (ante 7) om.a 15 ἀλη- 
ὑῶν om. aLM 16 πάσει B 17 μονάδι ἐπιστήμη a 19 οὖν Ar.: om. aB (C); 
at ef. p. 58,11 τῶν ὅρων om. a 22 μὲν om. a 24 te B: tod a τοῦ 
ὄρους Β 25 ὡς εἴπομεν om. ἃ 27 ante ϑέσιν add. πρότασιν καὶ ἃ χαὶ 


τάξιν om. al, 28 post ἀνάγχη add. καὶ M 


Dh 


(o's) 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 26214. 17] 


ἐχ προτάσεων τοιούτων χαὶ οὕτως χειμένων, ὡς ἐδείξαμεν, ἐν πρώτῳ 19r 
σχήματι γίνεσϑαι αὐτόν, δῆλον" ἐν ἄλλῷ γὰρ σχήματι οὐδὲν χαϑόλου 
συνάγεται χαταφατιχόν. πῶς δὲ ἔτι ἀληϑὲς ἐπὶ τοῦ ἀποφατιχοῦ χαϑόλου 
συμπεράσματος: δόξει γὰρ οὐκ ἀναγχαῖον εἶναι, εἰ ἔστι χαϑόλου ἀποφατιχὸν 3 
5 συμπέρασμα συλλογιστιχῶς γεγονός. χαὶ τοὺς ὅρους οὕτως ἔχειν, ὡς εἰρή- 
χαμεν, ἐν τῇ δευτέρα συζυγίᾳ τῶν ἐν πρώτῳ πο δύναται 14 ταὐτὸν 
συμπέρασμα συλλογιστιχῶς δειχϑῆναι χαὶ ἄλλως ἐχόντων τῶν ὅρων" χαὶ 
γὰρ ἐν δευτέρῳ 2 alles τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν δείχνυται χαὶ διχῶς γε" 
ὥστ᾽ οὐχ ἀληϑὲς δόξει τὸ ὄντος τε συλλογισμοῦ τοὺς apes ἀναγχαῖον 
10 ἔχειν, ὡς εἴπομεν. δεῖ οὖν προσυπαχούειν, ἵν᾿ ἀληϑὲς 7 τὸ λεγόμενον, 40 
τὸ “ἐν τούτῳ τῷ σχήματι᾽, ὡς προείρηχε διὰ τοῦ χαϑόλου μὲν οὖν 
ὄντων τῶν ὅρων δῆλον ἐν τούτῳ τῷ σχήματι" ὥστε καὶ ἃ ἐπιφέρει 
περὶ τῶν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι λέγει. δύναται δέ τις χαὶ ἐπὶ τῶν ἐν τῷ 
δευτέρῳ σχήματι συλλογισμῶν τῶν τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν συναγόντων 
15 λέγειν τὸ εἰρημένον ἁρμόζειν: χαὶ γὰρ χαὶ ἐχεῖ, εἰ χαὶ (uh) ἣ τάξις τῶν 
προτάσεων ae χεῖται. ὡς ἄλλως ἐχόντων πρὸς ἀλλήλους τῶν ὅρων χαὶ 45 
οὐχ ὡς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι, ἀλλὰ χαὶ τότε. δυνάμει οὕτως ἔχουσι. χατὰ 
γοῦν τὴν ate τὸ πρῶτον σχῆμα διὰ τῶν | ἀντιστροφῶν τῶν προτάσεων 19ν 
ἀνάλυσιν δείχνυνται συλλογιστιχαὶ οὖσαι at συζυγίαι, ὥστε xat τότε οὕτως 
20 ἔχουσιν of ὅροι πρὸς ἀλλήλους. ὡς εἴρηχεν ἐπὶ τῆς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 
δευτέρας συζυγίας" εἰς γὰρ ταύτην ἀνάγονται οἱ χαϑόλου ἀποφατικὸν ἐν 


δευτέρῳ συνάγοντες σχήματι, ὡς προϊὼν δείξει. 


ρ. 26111 Εἰ δ᾽ ὃ μὲν χαϑόλου τῷ 
ν 


{ / ~ c 9) > 4 x \ 
προστεϑειχέναι τῷ O GO EV μξρξι TO προς 


Lo 
or 

fe — 
— 
cy 
x 
Q. 
oO 
- 
Se 
- 
v 
= 
Φ 
[ὩΣ 
Φ 
x 
¢ 


τὸν ἕτερον δύναται γὰρ ual ἐν μιᾷ χαὶ τῇ αὐτῇ προτάσει τῶν ὅρων 6 
\ 9 > e gy) 98 Meee Ω ΠῚ x ee τς 7 ὅλ Ν 
υὲν xa0shoo εἶναι 6 δ᾽ ἢν μέρει, χαϑόλου μὲν ὃ PENIS O06 ον 


c 


πιῆ ἐν μέρει δὲ ὃ χατη (aeons as, οὗ μέρος χατὰ τοῦ Sree 10 


λέγεται. οὐ γὰρ πᾶν ζῷον χατὰ ἀνθρώπου" μέρος yap tod ζῴου χατὰ 
80 παντὸς ἀνϑρώπου ἐν τῇ προτάσει τῇ λεγούσῃ ᾿ πᾶς ἄνϑρωπος ζῷον᾽ " τὶ γὰρ 
1 τοιούτων προτάσεων aLM οὕτω ἃ 1.2 ἐν πρώτῳ σχήματι om. ἃ 2 σχή- 
ματι bis, semel expet., M αὐτό a ante σχήματι add. τῷ LM 3 ἔτι aBL: 
ἔστιν M ante ἐπὶ add. xat L χαταφατιχοῦ L 9 ὥστε L 
δείξει M πε Arc γε BUM? om: ἃ; cf. p: 01, 24 10 tva M ἡ ἀλη- 
Bs L 11 τὸ ἐν LM: χαὶ ἐν aB ὡς aB: ὃ M: evan. L οὖν om. aL 
12 δῆλον ἐν om.a ἐπιφέρειν a 13 δὲ om. LM τῷ alterum om. 
aLM 14 ovddoytspay om. aLM 15 ante λέγειν add. καὶ L ante ἁρμόζειν 
add. xai aLM μὴ a: om. BLM 16 τῶν ὅρων πρὸς ἀλλήλους aL 11 τῷ 
om. L 21 ἀποφατιχοὶ a 22 σχήματα a σχήματι συνάγοντες LM 25 τῷ 
LM: τὸ aB δὲ LM τὸ LM: om. aB 27 δὲ 1, ὅλος BLM: ὅρος a 
29 ante ἀνθρώπου add. tod aLM post ἀνθρώπου add. λέγεται LM μέρος aB: 


ct LM 90 ἀνθρώπου om. L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [4 [Arist. p. 26417. 20] 59 


~ γ 3 ’ὔ 5 \ \ ¢ [4 \ ~ \ \ >. ! κΞ > A a A 
ζῷον xat ἀνϑρώπου. ἀλλὰ χαὶ ἢ τὸ ζῷον χατὰ τινὸς ἐμψύχου᾽ ἔχει τὸν 19ν 
μὲν χαϑόλου τῶν ὅρων τὸν δ᾽ ἐν μέρει διὰ τοῦτο χαὶ ἣ ἀντιστροφὴ τῆς 

‘\ 


τοιαύτης προτάσεως ἐπὶ μέρους γίνεται. ἵν᾿ οὖν ἐν συμπλοκῇ προτάσεων 15 
ἐν προτάσει μιὰ μηδ᾽ 


Ἔ 
." 


δηλώσῃ τῶν ὅρων τὸ χαϑόλου χαὶ ἐν μέρει χα 
ὅ ἐν ἀντιστροφῇ προτάσεως, προσέϑηχε τὸ πρὸς τὸν ἕτερον, 
“ὅταν οὖν χαϑόλου χατηγορῆταί τις Ae χαὶ οὗτος ἄλλου τινὸς ἐπὶ μέρους 
χατηγορῆται᾽, ἢ ἔτι ἁπλούστερον “ὅταν ὃ αὐτὸς ὅρος πρὸς μὲν ἄλλον ὅρον 
χαϑόλου ἢ πρὸς δὲ ἄλλον ἐπὶ μέρους ἐν τῇ προειρημένῃ συμπλοχῇ᾽ “ τοῦτον 


& 


γὰρ τὸν τρόπον ἐπὶ μέρους αὐτοῦ λαμβανομένου γίνεται συζυγία χαὶ συμ- 
10 πλοχὴ προτάσεων. εἰρηχὼς ὃὲ περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἐν τῷ πρώτῳ 
΄ 2 Q7 re ΄, ΄ ον \ ¥ ΄ὔ > > Cem ΚΞ 
σχήματι éx δύο χαϑόλου μεταβαίνει πάλιν ἐπὶ τὰς συζυγίας, ἐν αἷς ἣ ἑτέρα 
πρότασις ἐπὶ μέρους ἐστὶ τῆς ἑτέρας οὔσης χαϑόλου, χαὶ δείχνυσι, τίνες 
εἰσὶν at τοιαῦται, χαὶ πόσαι χαὶ ποῖαι αὐτῶν συλλογιστιχαί. χαὶ πρῶτόν ye 
ταύτας ἐχτίϑεται. δύο δ᾽ εἰσὶν at δόχιμοι χαὶ ἐν ταῖς τοιαύταις συζυτίαις, 25 
σ΄ / \ \ / 4 Vv \ S\ > 4 
15 τε χαϑόλου ES TERED τὴν υείζονα πρύτασιν ἔχουσα τὴν δὲ ἐλάττονα 


> 


g D) 


ἐπὶ μέρους MEER, χαὶ 4 τῆς ἐλάττονος οὔσης ἐπὶ μέρους (ERE 


"εἰ 


τὴν μείζονα ἔχουσα χαϑόλου ἀποφατιχήν, ὧν πον. ὁμοῦ ἐμνημόνευσεν 


> X 


\ σ Χ \ Q AK oF ie, 
εἰπὼν ὅταν μὲν τὸ χαῦολου τεῦ πρὸς τὸ μεῖζον ἄχρον ἣ xaty- 


γοριχὸν ἢ στερητιχόν, τὸ δ᾽ ἐν μέρει πρὸς τὸ ἔλαττον oat 


t 
͵ 
20 γοριχόν, ἀνάγχη συλλογισμὸν εἶναι τέλειον. οὔσης μὲν γὰρ τῆς 80 


χαταφατιχῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἔσται τὸ 
,ὔ 
ί 


μείζονος χαϑόλου τε χα 
\ 


σης ἐχείνης ἐπὶ μέρους ἀπο- 
» 


Χ 
ὶ 
συναγόμενον, χαϑόλου δὲ ἀποφατιχῆς Anode 
φατιχὸν συναχϑήσεται. τῷ γὰρ δεῖν τὴν ἑτέραν ἐπὶ μέρους εἶναι uaa 


ροὺς eotar* εἴρηχε Og, 


δὲ τὴν μείζονα χαϑόλου πάντως ἣ ἐλάττων ἐπὶ μέι 


σ \ ΄ 
25 OTt χαὶ KATY οριχὴ» 


p- 26220 Ὅταν δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον ἣ καὶ ἄλλως πως 35 
ἔχωσιν ot ὅροι, ἀδύνατον. 


Προειπὼν περὶ τῆς μείζονος προ τ eam ὅτι χαὶ στερητιχῆς οὔσης 

αὐτῆς ἔσται συλλογισμός, ἐπήνε ἔγχεν ὅταν δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον, δῆλον 
80 ὅτι τὸ στερητικὸν μετατεϑῇ., ὡς εἶναι ταύτην μὲν ἐπὶ μέρους ἐ ΩΡ Εν 
τὴν δὲ μείζονα χαϑόλου μὲν ἢ χαταφατιχὴν ὃὲ ἣ ἀποφατιχήν. τὸ δὲ 40 


wv Vv a ~ > 
χαὶ ἄλλως πως ἔχωσι δηλωτιχόν ἐστι tod ‘dy ἢ μὲν μείζων τὸ ἐπὶ 


1 xat’ aBM: κατὰ τοῦ L τινὸς ἐμψύχου] ος ἐμψύχου in ras. B? 2 δὲ LM ὃ ἵνα 
LM 4 τῶν ὅρων post μέρει transponit a, repetit B 5 προτάσειυς om. aLM 

6 οὖν om. a 6. 7 κατηγορῆται ἐπὶ μέρους L 7 χατηγορεῖται a ὅρον 
om. L 10 t om. aLM 11 τὰς συζυγίας aLM: τὴν συζυγίαν B 14 ἐχτίϑησι 
aLM 15 χαταφατιχὴ a μείζω a ἐλάττω a 18 τεϑῇ om. L τῷ μείζονι 
ἄκρῳ ἃ 19 τῷ ἐλάττονι a 20 εἶναι BLM et Ar.: γενέσϑαι ἃ 21 χαὶ om. aL 
χαταφατικὸν] χατα evan. L 22 ληφϑείσης BLM: δειχϑείσης ἃ ἐκείνης om. aLM 

26 τῷ ἐλάττονι a wat in ras. B: om. a 28. 29 αὐτῆς οὔσης a 29 τῷ ἐλάττονι a 
30 μετατεϑείη a 31 7 (post μὲν) om. a δὲ (ante ἢ prius) om. LM 32 xat om. aM 


ante ἄλλως add. ἂν BM; at cf. p. 60, 4, 63, 12 post ἂν add. te LM μὲν ἡ aL 


60 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 26220. 21. 23] 


μέρους εἶναι μεταλάβῃ, ἣ δὲ ἐλάττων τὸ χαϑόλου᾽". οὕτως γὰρ ἐχουσῶν 19v 
> ΄ / Q7 δὴ σ \ \ \ y ζ \ 
οὐ γίνεται συλλογισμός. δύναται τὸ ὅταν δὲ πρὸς τὸ ἔλαττον χαὶ 
C7 


=~) ~ 
ὅταν πρὸς τὸ ἔλαττον τὸ χαϑόλου μετενεχϑῇ - χαὶ ὅσον ye ἐπὶ τοῖς ἐπι- 
φερομένοις τοῦτ᾽ ἔστι τὸ λεγόμενον μᾶλλον. χαὶ εἴη ἂν τὸ ἣ χαὶ ἄλλως 
5 πως ἔχωσιν οἱ ὅροι εἰρημένον ἐπὶ τῆς ἐλάττονος προτάσεως, ἂν μὴ 45 
X 


τ 
i 

, A σ ἣ LE 4 ὯΝ 
υεταλάβῃ μὲν αὕτη τὸ χαϑόλου, μένουσα δὲ 


ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ ληφϑῇ- | 


>. ~ x » i 
p.26a21 Λέγω GE μεῖζον μὲν axpov, ἐν wm τὸ μέσον ἐστίν, 20r 
ἔλαττον δὲ τὸ ὑπὸ τὸ μέσον. 


- ΄ ~ ΄ > , Ay 5 
Δεῖ πάντων τῶν λεγομένων ἀχούειν ὡς ἐπὶ τοῦ πρώτου σχήματος λε- 
~ 5 vd [τὰ Vv ~ 
10 γομένων: xal γὰρ xat τὸ νῦν λεγόμενον οὕτως ἔχει" ἐν TH πρώτῳ σχήματι 
»"- ΄ > C4 \ rd > =a 4 ΝΜ ales Ἂν \ ¢ \ \ 4 
μεῖζον μέν, ἐν ᾧ τὸ μέσον ἐστίν, ἔλαττον δὲ τὸ ὑπὸ τὸ μέσον" ὅ 
~ , / ~ \ ‘ ~ 
ἣν γὰρ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ὃ μέσος TH μὲν ὑποχείμενος τοῦ δὲ χατὴη- 
γορούμενος. ἐπεὶ ἔν γε τῷ δευτέρῳ σχήματι χαὶ ὃ μείζων χαὶ ὃ ἐλάττων 
>) ~ ΄ ΄ ) , > ΄ ~ 
ἐν τῷ μέσῳ εἰσίν: ὑπ᾽ οὐδένα γὰρ ὃ μέσος. ἀνάπαλιν δὲ ἐν τῷ τρίτῳ 
᾿ς ΄ 5 C= ἢ \ bed L4 2 icy 3 \ \ GFN \ 2 4 
15 6 μέσος οὐχ ὑπὸ τὸν μείζονα μόνον ἐστὶν ἀλλὰ χαὶ ὑπὸ τὸν ἐλάττονα’ 
οὐδεὶς γὰρ ἐν τῷ μέσῳ. σαφῶς δέ, ὅτι ὁ χατηγορούμενος ἐν τῷ συμπε- 


ι 
ράσματι οὗτος χαὶ ἐν ταῖς προτάσεσι μείζων ἐστὶ χαὶ παρὰ τοῦτον 7 μείζων 10 


ρ.361.238 Ὑπαρχέτω γὰρ τὸ μὲν A παντὶ τῷ Β, τὸ δὲ Β 


Ἡ μὲν συζυγία τοῦ τρίτου ἀναποδείχτου, ὅς ἐστιν ἐπὶ μέρους χατα- 1ὅ 
φατιχὸν ἔχων τὸ συμπέρασμα. εἰ γὰρ τὸ B τινὶ τῷ 1", τὶ τοῦ VP ἐν ὅλῳ 
ἐστὶ τῷ Β΄ κατὰ παντὸς δὲ τοῦ Β τὸ A> οὐδὲν ἄρα ἐστὶ τοῦ B, χαϑ' 
οὗ οὐ ῥηϑήσεται τὸ Α΄ τὶ δὲ τοῦ B ἐστὶ τὸ I’: χατὰ τούτου ἄρα τὸ A 


΄ 
@- 


τῷ 
σι 


ΟΝ ΚΟ ΓΒ c Fe NA ὐσξις Np he 5 TIN oe eve. BOF: \ 
ῥηϑήσεται. ὁμοίως δὲ ἕξει χαὶ ὃ τέταρτος ἀναπόδειχτος 6 ἔχων τὴν μὲν 20 
μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν τὴν δὲ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχήν. 


\ 


ηδενὶ τῷ A, τὸ A τινὶ 


VW. ~ > | 3 σ ~ \ a\ > 
εἰ yap εἴη tt τοῦ Γ᾿ ἐν ὅλῳ τῷ B, τὸ ὃὲ B ἐν 
Ὁ δῶν 


oF 
‘ 
τῷ Γ ody ὑπάρξει. τὶ μὲν γὰρ τοῦ [ ὑπὸ τὸ B- οὐδὲν δ᾽ ἔστι tod B 


1 μεταλάβοι ἃ 2 post δύναται add. δὲ aLM τὸ LM: τὸ καὶ B: καὶ toa 2. ὃ πρὸς 
τὸ ἔλαττον χαὶ ὅταν superscr. Β: οἴη. ἃ ὃ. 4 φερομένοις aLM 4 μᾶλλον 
om. ἃ ἢ post χαὶ transponit M: om. aL 5 ἐπὶ BLM: περὶ a 0 peta- 
λάβοι a ante μένουσα add. ἀλλὰ M δὲ om. LM ληφϑείη a 8 post 
μέσον add. dv a et Ar. 10 zai alterum om. LM 11 post μέσον add. ὄν aL (ef. 8) 

12 ἦν evan. L 14 ἐστίν a 15 ἀλλὰ evan. L 16 σαφὲς LM 17 καὶ (ante 
ἐν) om. L παρὰ BLM: περὶ a τοῦτον aBM: μείζων L 19 sequentia quoque 


Ar. verba οὐχοῦν εἰ ἔστι χατὰ (χατὰ om. Ar., sed add. Cdi) παντὸς χατηγορεῖσϑαι τὸ ἐν ἀρχῇ 
λεχϑέν, ἀνάγχη τὸ ἃ τινὶ τῷ 7 ὑπάρχειν. χαὶ εἰ τὸ μὲν ἃ μηδενὶ τῷ β ὑπάρχει, tH δὲ β τινὶ 
τῷ 1, ἀνάγκη τὸ ἃ τινὶ τῷ Ὑ μὴ ὑπάρχειν exhibet ἃ 21 ἀναπόδειχτος LM ἐπὶ 
v.épous oblit. M 24 τῷ β ἔστι τοῦ 7 a 25 δ᾽ ἕξει M: δόξει L τέτταρα L 

6 alterum om. LM 28 ὑπὸ evan. L δ᾽ ἐστὶ aBM: δὲ τὶ L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 2623. 30. 33) 61 


> = ~ σ pe a ey aoe ah αν ον es ae oS ee eA Gy 
ἣν τι τοῦ Β.. ὅμοιαι ταῖς τοιαύταις συναγωγαῖς γίνονται, χαὶ εἰ ἀδιόριστον 20r 


χαταφατιχὴν τὴν ἐλάττονα ποιήσαιμεν, τηρήσαιμεν ὃΣ τὴν μείζονα ποτὲ μὲν 2% 


τε 


4 Ἁ \ >\ la 5 la , δι 
χαϑόλου χαταφατιχὴν ποτὲ ὃξ χαϑόλου ἀποφατιχήν. πάντες OF οἱ προει- 
\ 


ρημένοι τέλειοι" πάντες γὰρ τῷ χατὰ παντὸς μόνῳ ᾿ χατὰ μηδενὸς προσ- 
5 χρώμενοι, ὅ ἐστι χείμενον, φανερὰν τὴν συναγωγὴν ἔχουσιν. 
ΡΣ ? ᾿ τ i i 


p. 26230 "Eav δὲ πρὸς τὸν ἐλάσσονα ἄχρον τὸ χαϑόλου τεϑῇ 7 
χατηγοριχὸν ἣ στερητιχόν, οὐχ ἔσται συλλογισμός. 


‘ 


υγιῶν τῶν ἐχουσῶν τὴν μὲν ἑτέραν πρότασιν χα- 30 
5 \ >i 4 > = Ἂ ΤᾺ 
ind@y δὲ περὶ τούτων, ἐν αἷς τὸ χαϑόλου 


΄ 


10 ἦν πρὸς τῇ μείζονι προτάσει. τὸ δὲ ἐπὶ μέρους πρὸς τῇ ἐλάττονι ὃν χατα- 
φατιχόν, χαὶ δείξας, ὅτι συλλογιστιχαὶ τοιαῦται read at, προσϑεὶς ὃ 
μέρους τὸ & 


a 
= 
A 
ς 
ce 
Mv 
me 


A γε >] > 
χαι TAS, EV αις AV 


~ ~ ΄ ᾿Ν ΄ - = 

τῶν ἄλλων τῶν αὐτῶν μενόντων (δύο yap xat οὕτως λαμβανομένης τῆς 35 
ἐλάττονος eee συλλογισμοί), νῦν μετελήλυνεν ἘΝ ἃς ἐναλλάξ. αὗται 
15 δέ εἰσιν at ἔχουσαι τὴν ἐλάττονα πρότασιν χαϑόλου. γίνεται δὲ ταύτη 


οὔσης χαϑόλου ἣ μείζων πρότασις ἣ ἐπὶ μέρους ἢ ἀδιόριστος" οὔσης ὃ 
ταύτης ἐπὶ eae 7 oad ἀσυλλόγιστοι πᾶσαι at συμπλοχαί, ὡς 


> \ 


προειρήχαμεν. δείχνυσιν οὖν ἐχτιϑέμενος τὰς συμπλοχὰς χαὶ συζυγίας 40 


ταύτας, ὅτι εἰσὶν ἀσυλλόγιστοι, πάλιν χρώμενος τῇ τῆς ὕλης παραϑέσει, 
20 ἐφ᾿ ἧς εὑρίσχεται τὰ ἐναντία συναγόμενα. τὸ δὲ χατὰ μέρος ὄντος 


= 3 —' ~ C wa Lt ) ΄σ \ , \ Ἢ ρος, 
εἴπεν GVTL τοῦ τῆς μείζονος " αὕτη γὰρ γίνεται χατὰ μέρος. 


“ \ ee 
ει ἢ μὴ ὑπάρχει. 


ν 


? > \ \ \ ~ [4 dhe 
p. 26233 Οἷον εἰ τὸ μὲν A τινὶ τῷ B ὑπάρχ 


5 ~ Vv ~ 


% ~ , = 
Ὅτι καὶ χαταφατιχῆς xal ἀποφατιχῇῆς οὔσης τῆς μείζονος προτάσεως, 4 
εἰ | ἐπὶ μέρους εἴη, ἀσυλλόγιστος ἣ συμπλοχή. et 7 ν A χατὰδῦν 
25 τινὸς τοῦ Β λέγοιτο, τὸ 68 B χατὰ παντὸς τοῦ I, οὐδὲν μὲν ἔσται τοῦ I’, 


» 
Q- 
“oO 
a 
or 
,e 
a@- 


χαϑ od od ῥηθήσεται τὸ B, ὥστε τι τοῦ Β τ 
τοῦ B λεγόμενον δύναται χαὶ χατὰ τούτου τὸ έγ 
ἐστι τὸ [᾿, δύναται χαὶ χατ ἄλλου" ἐπὶ πλέον γὰρ τὸ Β τοῦ r χατηγο- 5 


ce 
== © 
Os 


psttar’ οὐχ ἐξ ΠΡ: ἄρα 7 ὑπάρξει 7 οὐχ ὑπάρξει τ 
80 εἰ εἴη τὸ A ἀγαϑὸν τὸ δὲ Β ἕξις τὸ ὃὲ Γ᾿ φρόνησις: τὸ μὲν γὰρ ἀγαϑὸν 


1 ὁμοίως ἃ et, ut videtur, B pr. 2 ποιήσωμεν a 4 post ἢ add. τῷ a 4.5 ypw- 
μενοι ἃ 6 τὸ ἔλασσον ἃ: τὸ ἔλαττον Ar. 8 ante συζυγιῶν add. τῶν ἃ 93 
(post thy) M 10 δὲ Β: δ᾽ LM: δέ yea 14 ἐπελήλυϑεν ἃ 15 αἱ οἴη." 17 ante 
ἐπὶ add. ἢ a πᾶσαι... . ἀσυλλόγιστοι (19) om. L 18 προειρήχαμεν] ef. p. 49,26 sq. 
19 tabtas post συμπλοχὰς (18) transponit a 20 τὸ scripsi: τοῦ libri ὄντος OM. ἃ 

21 τοῦ om. L 22 textus verba in LM μὲν a et Ar.: om. BLM sequentia quoque 
Ar. verba τὸ δὲ 8 παντὶ τῷ 7 ὑπάρχει. ὅροι τοῦ μὲν (μὲν om. Ar.) ὑπάρχειν ayatdy, ἕξις, 
φρόνησις, τοῦ δὲ (δὲ om. Ar.) μὴ ὑπάρχειν ἀγαϑόν, ἕξις, ἀμαϑία exhibet a 23 χαὶ 
(ante καταφατιχῇς) om. L χαὶ ἀποφατιχῆς om. L 24 post εἰ (ante ἐπὶ) add. μὲν ἃ 
25 τοῦ (ante 8) om. L 27 6B: ὅπερ LM: 6 τί ἃ 28 τοῦ 7 (post ἐστι) a post 


ἄλλου add. μὴ λέγεσϑαι LM 30 δὲ alterum om. B 


62 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 2633. 36] 


χατὰ τινὸς ἕξεως, HO ἕξις χατὰ πάσης φρονήσεως, τὸ ἀγαϑὸν χατὰ naoys20v 
ποτ εἰ δ᾽ εἴη τὸ LT ἀμαϑία ἀν ὃὲ τὴν ἀμαϑίαν ὡς ἕξιν ἣ 
ὡς ἃ erence ἣ xaxtav), πάλιν ἔσται τὸ ἀγαϑόν, ὃ τύπτων ἄχρος, οὐδεμιᾷ 
οὔτε ἀμαϑίᾳ οὔτε ἀφροσύνῃ. τῆς ἕξεως, ὃς ἦν μέσος ὅρος. xat αὐτῶν 10 
"» τε A c - , ε , ς ~ > 
“AN κατηγορουμένης. ὥστε ἀδόχιμος ἣ συζυγία. ὁμοία ἣ δεῖξις, εἰ 
εἴη τὸ Α τινὶ τῷ Β μὴ ὕπαρχον; χαὶ ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὅρων: ὡς γὰρ τινὶ 
ὑπάρχει τὸ A, οὕτω δύναται χαὶ τινὶ μὴ ὑπάρχειν’ τὸ γὰρ ἀγαϑὸν οὕτως 
\ 
ι 


σι 
3 


-“ 


> , 


(rd es Ce , as. 7 a \ _ \ eo 
EGEL UTAPCEL, OTL χαὶ τινι οὐχ UTADY Et. 


p. 26236 [Πάλιν ef τὸ 
10 ὑπάρχει ἣ μὴ ὑπάρχει 7 μὴ παντὶ ὑπάρχει. 15 


VA My a \ Ἁ on 4 ve a“ \ aN = r= ~ Ἔ \ / a ὟΝ 

Τὸ μὲν τινὶ μὴ ὑπάρχειν ἢ μὴ παντὶ ἀμφότερα τῆς ἐπὶ μέρους ἀπο- 
φατιχῇῆς ἐστι omar ind, TH λέξει ae ἔβοντα᾽ τῷ γὰρ μὴ ὑπάρχειν προσ- 
ϑετέον τὸ “τινί᾽ ὡς ἀπὸ χοινοῦ εἰρημένον. ὅτι δὲ μηδὲ at τοιαῦται συμπλοχαὶ 


\ 


ε ΄ , 5 
συναχτιχαὶ at ἔχουσαι τὴν ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐπὶ μέρους δὲ 


ἡμοία. γὰρ ὁδῷ χρώμενοι εὑρήσομεν τὸ A χαὶ 20 


5 τὴν μείζον δείχνυσιν 
15 TYY μειςονᾶ. et . J 
ὑπάργον ποτὲ παντὶ τῷ I’ xat uyoevt ὑπάργον. ἔστω γὰρ τὸ μὲν A 
[15 pyo TOTE π v t υγοξ v ρχ . ἣ ρ μ» Je 
x as mf , 

λευχὸν τὸ 68 B ἵππος τὸ Ge [᾿ χύχνος. τὸ γὰρ λευχὸν τινὶ ἵππῳ ὑπάρχει, 
-΄ PENN δ.» \ (2 τ \ SX \ 

ππὸς ὃξ οὐδενὶ χύχνῳ τὸ OE λευχὸν 


‘ 


ἀλλὰ χαὶ τινὶ ἵππῳ οὐχ 
λ ὑπερβάλλει τὸν ἵππον ὃν ἐπὶ πλέον 


ὑπ Eee 
Ὁ 


παντὶ χύχνῳ. τὸ γὰρ λευχόν, ἐν ᾧ 


90 αὐτοῦ χαὶ χατηγορούμενον, τούτῳ νῦν περιείληφε τὸ I, ὅ ἐστιν ὃ χύχνος, 
ᾧ οὐδενὶ ἵππος ὑπῆρχεν. ἐὰν δὲ ποιήσωμεν τὸ [ἡ avtt τοῦ χύχνου χό- 2% 
paxa, ἵππος οὐδενὶ κόραχι" ἀλλ οὐδὲ τὸ λευχόν. ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὅρων 

i ἢ μείζων πρότασις ἀδιόριστος ἢ χαταφατιχὴ ἣ ἀπο- 

τ τὸ ἀδιόριστον ὡς ἴσον τῷ ἐπὶ μέρους λαμβάνεται. 

' \ 
e ΄ ΄ , 4 > \ δ 
q μὲν συζυγίᾳ 7 ἐλάττων χαϑόλου ἐστὶ sara 
Lp 


δειχϑησ εται, χαὶ 
φατιχὴ Ang! θείη; 


τῷ 
or 


σημειωτέον δέ, ὅτι, 
τῆς μείζονος οὔσης ἐπὶ ΠΣ τὸ ἀσυλλό γιστον διὰ τὴν μείζονα ἐπὶ μέρους 
οὖσαν. ἐν ὗ δὲ τῆς μείζονος ἐπὶ μέρους οὔσης ἣ ἀδιορίστου 7 ἐλάττων 80 
ἐστὶ χαϑόλου ἀποφατιχή, τὸ ἀσυλλόγιστον παρ᾽ ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων" 
χαὶ γὰρ παρὰ τῆς μείζονος (ἐπὶ μέρους γάρ) καὶ παρὰ τῆς ἐλάττονος, ὅτι 


90 ἀποφα τιχή. 


1 6M 1.2 τὸ ἀγαϑὸν χατὰ πάσης φρονήσεως om. LM 2 δὲ LM λάβη 1,’ 

3 ὡς om. aLM 4 xa? αὑτῶν B 5 χατηγορούμενος ΔΝ ante εἰ add. 
χαὶ aLM 6 εἴη om. a τῷ ἃ ἃ ὑπάρχειν 1, ὡς aBL: εἰ M 

7 ὑπάρχει BLM: ὑπάρξει ἃ post ὑπάρχει add. ἢ μὴ πάλιν ὑπάρχει M 9 post 
τῷ β add. ἢ Ar. (sed om. i) 11 et 12 ὑπάρχει a 14 συναχτιχαὶ om. LM αἱ 
ἔχουσι L 16 παντὶ] ντὶ in ras. B μὲν om. LM 17 to yap... οὐχ 
ὑπάρχει (18) om. a τὸ γὰρ B: τὸ μὲν οὖν LM 18 ἵππος aBM: ἵππῳ L δὲ 
(ante λευχὸν) om. L 20 χαὶ om. L τοῦτο LM περιείληφε a: παρείληφε 
BLM 6 om. aLM 21 tod om. L 22 ante ἵππος add. zat aBM 

23 δειχϑήσεται B: ῥηθήσεται aLM et om. L 24 τῷ aLM: τοῦ B 25 post 
μὲν add. dv aB 28 ἐστὶ post χαϑόλου transponunt aM: om. L παρὰ L 

τῶν om. L 


EE πμνν 


EE ΣΝ Ν “οἶσθ. ρυσι 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 26239] 63 


26239 Οὐδ᾽ ὅταν τὸ μὲν πρὸς τῷ μείζονι ἄχρῳ χαϑόλου 20 
Ρ ry ‘ ‘ 
γένηται ἢ χατηγοριχὸν ἢ στερητιχόν. TO OF πρὸς TH ἐλάττονι 
Ι ] ' 
Vv 


9 
\ \ \ 4 9, Χ > 
στερητιχὸν χαὶ KATA μέρος, οὐχ ἔσται συλλογισμὸς ἀδιο- 
0 τ 


᾽ὔ \ 5 / / > > \ A / 
piston te χαὶ ἐν μέρει ληφϑέντος, οἷον. εἰ τὸ μὲν A παντὶ 
5 tm B brdpyer, τὸ δὲ Βα τὸν τῷ τ ἡ εἰ μὴ παντὶ 


ὑπάρχει. 


Τὸ μὲν τινὶ μὴ ὑπάρχειν ἣ μὴ παντὶ ὑπάρχειν πάλιν ταὐτόν ἐστιν. 35 
aed 9X \ ~ hem 3 , - ,ὔ > “ ς le > 
δείξας GE διὰ τῶν πρώτων ἀσυλλογίστους συζυγίας, ἐφ ὧν ἣ μείζων ἣν 
ἐπὶ μέρους. νῦν δείκνυσιν ἀσυλλογίστους χαὶ ἐν αἷς μενούσης τῆς μείζονος 
στὶν ἀπο- 


\ 


10 χαϑόλου ἢ χαταφατιχῇῆς 7 ἀποφατιχῆς 7 ἐλάττων. ἐπὶ μέρους 


ω“ ὧν 


TEES) PR PME? ἘΠ ome) thet SN. ψνν «σι > \ \ 
CATLXY) Ot OD OELKVUOL, πῶς ELTEY EY τοῖς ETAVW OTaY ὁ προς TO 
‘AZ 


ἔλαττον, ἢ χαὶ ἄλλως πως ἔχωσιν ot ὅροι. γίνεται δὲ ἐν ταῖς τοιαύταις 40 
συμπλοχαῖς τὸ ἀσυλλόγιστον πάλιν παρὰ τὴν ἐλάττονα οὖσαν ἀποφατικ χήν. 
7 δὲ δεῖξις αὐτῷ τοῦ ταύτας ἀσυλλογίστους εἶναι τὰς συζυγίας γέγονεν ἐπὶ 
- , ~ z ~ > ~ \ c ΄ \ ~ \ \ 
15 tod μέρους tod IL’, ᾧ χεῖται αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν τὸ Β΄’ τοῦτο γὰρ λαβὼν 
δείχνυσι διὰ τῆς παραϑέσεως τῶ pee πάλιν χαὶ παντὶ χαὶ μηδενὶ αὐτῷ 
τὸ Α ὑπάρχον. οὕτως ce οἶχ 
συζυγίας ἀσυλλόγιστον εἰ γὰρ ani arn τοῦ I’, οὐ προσεχὴς ἔτι ὁμοίως 45 
\ 
ὶ 


\ 


7 δεῖξις. ὡς yap ὅτε τὸ Β μηδὲν τῇ 1 ὑπῆρχεν, ἀσυλλόγιστος ἐδείχνυτο 
τ 


τῷ 
> 
(Xx 


a 


ws δείχνυσϑαι ἔμελλε τὸ τῆς ἐχχειμένης 


~ x > \ 2 
20 ἢ συζυγία τῷ, ᾧ μη δενὶ ὑπῆρχε τὸ B, τού μι: τὸ A χαὶ παντὶ δύνασϑαι 21: 
δ \ 


χαὶ υηδενὶ τη Ey οὕτως χαὶ OTE TO B x 
/ ~ 


ἀσυλλόγιστος ἂν δειχνύοιτο, εἰ δειχϑείη τούτῳ tod [᾿ τὸ A χαὶ παντὶ xat 
Β οὐχ ὑπῆρχεν. ἔτι δὲ 


ται τινὶ τῷ [ μὴ ὑπάρχειν, 


o- 


υηδενὶ ὑπάρχειν δυνάμενον, ᾧ αὐτοῦ μέρει τ 

ἐπεὶ οὔσης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς δύναται χατὰ τὸ αὐτὸ ἣ ὅ 
25 αὐτὴ χαὶ ἐπὶ μέρους εἶναι χαταφατιχή (τὸ γὰρ τινὶ μὴ ὑπάρχον οὐδὲν 

χεχώλυται χαὶ τινὶ ἐχείνῳ ὑπάρχειν), ὅταν d& ὑπάρχουσα ἐπὶ μέρους ἢ 

χαταφατιχὴ 7 ἐλάττων, συλλογισμὸς γίνεται τῆς μείζονος χαϑόλου οὔσης 

χαὶ χαταφατιχῆς χαὶ ἀποφατιχῆς ἣ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸς 7, ἐπὶ μέρους 

EEL ὡς δέδειχται (ἑχατέρα γὰρ τῶν προτάσεων γίνεται τὸ ἴδιον 
80 ἔχουσα, χαὶ ἢ ἐλάττων τὸ χαταφατιχὸν χαὶ ἢ μείζων τὸ χαϑόλου), οὔσης 10 


~ 


δὲ συλλογιστιχῆς τῆς συζυγίας ταύτης οὐκ ἐνὴν ὅρους λαβεῖν tod παντὶ 


1 τὸ B corr.: τῷ aB pr. ὃ καὶ om. a et Ar. ἀδιορίστου . . . μὴ παντὶ ὃ oe (6) 
om. a ὃ. 4 ἀδιορίστου Ar.: ἀορίστου B 7 post μὲν add. a LM 8 μείων L 

9 μενούσης B: οὔσης aLM 10 ἢ ἀποφατιχῇς om. LM 11 δείκνυται a εἶπεν] 
Ρ. 26420 Ροβί "ἐπάνω add. τὸ aLM 12 χαὶ om. Β pr., L 13 παρὰ BLM: 
περὶ a 14 δεῖξις δὲ a 15 tod (ante μέρους) om. aLM τῷ 7 L 20 dv- 
νάμενον, sed ante ὑπάρχειν (21) transpositum, a: eodem δύνασθαι transponit L 21 xat 
(ante ὅτε) om. aLM τὸ B om. L 22 δειχνύοιτο BLM: δείχνυται a τοῦ ¥ B: 
τῷ 7 aLM. τὸ ἃ tras a ante ὑπάρχειν (23) aL xat (post ἃ) om. L 

22.23 μηδενὶ xat παντὶ L 235 μέρος a δὲ om. a 24 τὸν αὐτὸν L 25 χατα- 
φατιχή om. L 26 7 BLM: ἡ a 28 7) ἐπὶ μέρους .. . ἀποφατικός (29) om. a 


29 yap om. L 


64 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 4 [Arist. p. 26239] 


χαὶ τοῦ μηδενὶ τὸ A τῷ T° ὑπ τες χειμένου τοῦ Β τινὶ τῷ [ μὴ 21- 
> 
U 


\ id 


εἰ χαὶ τινὶ ὑπάρχοι. οὐχ ἂν ety λαβεῖν tod παντὶ xat’ mew 
τὸ A w I am οὕτως γὰρ ἄν διεβάλλοντο χαὶ ἀνῃροῦντο xat at 


συλλογιστιχαὶ συζυγίαι, ἧ τε ἔχουσα τὸ Β τινὶ τῷ Γ΄ ὑπάρχον τὸ δὲ A 
5 παντὶ τῷ B ἣ τὸ μὲν Β τινὲ τῷ IT τὸ δὲ A μηδενὶ τῷ Β΄ ἐπὶ μὲν γὰρ 15 


‘ 


ς τὸ χαταφατιχὸν συναγούσης συζυγίας ἀδύνατον ληφϑῆναι tod μηδενὶ 


τ 

i 
ὅπάρχειν τὸ A τῷ [᾿, ἐπεὶ συλλογιστιχῶς αὐτῷ τινὶ ὑπάρχει, ἐπὶ δὲ τῆς 
τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συλλογιζομένης πάλιν ἀδύνατον τοῦ παντὶ ληφϑῆναι 


συλλογιστικῶς δειχνυμένου τοῦ τινὶ μὴ ὑπάρχειν τὸ A τῷ [> ἀναιροῖτο γὰρ 
10 ἂν τούτων ἑχάτερον, εἰ ὅροι εὑρίσχοιντο τοῦ τε παντὶ τὸ A τῷ T° χαὶ τοῦ 20 


υηδενὶ ἐπὶ τῆς τοιαύτης συζυγίας. διὰ τοῦτο οὖν ἐπεὶ μὴ οἷόν τέ ἐστιν, 
΄ γ 


ἐπὶ μὲν τοῦ Γ ἁπλῶς τὴν δεῖξιν οὐ ἀντι λαμβάνει δὲ ἀπ᾿ αὐτοῦ ταῦτα 


τὰ ugon, οἷς τὸ Β οὐχ ὑπάρχει (χεῖται γὰρ τινὶ τῷ 1" ἐχεῖνο μὴ Ona 
τὰ μέρη, οἷς τ 0 = ὑπάρχει (χεῖται 7 ἐχεῖνο μὴ ὑπάρχειν). 
α χνυσι τούτων, οἷς en οὖσι τοῦ I’ τὸ B 


τὶ 
R 
[~] 
5 
Os 
= 
( 
< 
Φ 
wy 
Cc 
— 
Ae 
as 
S 
on 
Mo « 
on 


15 οὐχ ὑπῆρχε. τῷ μὲν παντὶ ὑπάρχον τὸ A tw δὲ 


" 


οὐδενί. ἔνεστι δὲ χαὶ 25 


[0] 


χατὰ τῶν to) μερῶν τὸ Β χαϑόλου TREE Banepa yaa ὡς χα- 
ϑόλου ἀποφ ὑπο τῇ ἐλάττονι amen δειχνύναι τὴν ΠΡ ον Say 
ἀσυλλόγιστον. εἰ γὰρ τὸ μὲν A χατὰ παντὸς tod B, τὸ δὲ Β xar’ οὐδενὸς 
, a / » ~ γι » a7 \ \ / Ἃ - 
τούτων, ἃ μέρη ὄντα tod [᾿ εἴληπται, δύναται τὸ A ἐπὶ πλέον ὃν τοῦ B 
90 (ἐνδέχεται γὰρ τοιοῦτον αὐτὸ εἶναι ὡς ὑπερέχειν τοῦ B) χαὶ περιέχειν 
~ \ \ ~ > 9 8 ~ \ \ \ 4 5 ἡ 
ταῦτα τὰ τινὰ τοῦ Γ΄, οἷς οὐχ ὑπῆρχε τὸ Β, χαὶ μὴ περιέχειν. ἀδόχιμος 80 
δὲ ἧ οὕτως ἔχουσα συζυγία. ὅροι, ods παρατίϑεται, χατὰ μὲν tod A ζῷον, 
\ μι ~ rm σ Vv l4 i \ e 
χατὰ δὲ τοῦ Β ἄνθρωπος, χατὰ δὲ τοῦ 1" ὅλου ἔστω λευχόν, ᾧ τινὶ 6 
΄ ΄ Cee eS) Neh | 4 1g 5) ΄ 
ἄνϑρωπος ὑπάρχει χαὶ οὐχ ὑπάρχει. εἶτ᾽ ἐπεὶ ἐπὶ μέρους τέ ἐστιν ἣ BI 
> \ \ \ A , \ ~ 3 \ ~ ΄ 
ἀποφατιχὴ χαὶ μὴ δύναται χαϑόλου ἐπὶ τοῦ I” ἀποφατιχὸν δειχϑῆναί τε 
χαὶ συναχϑῆναι οὕτω ληφϑέντων, ἀλλ οὐδὲ χαϑόλου χαταφατιχόν, ἄν ἢ 35 


τῷ 
or 


πάλιν ἢ A B χαϑόλου ἀποφατιχὴ εἰλημμένη, εἰλήφϑω τινὰ τοῦ hevxod, 
7 ee τς ει » , yoy, ~ , \ , » 

xa? ὧν οὐδενὸς ἄνϑρωπος λέγεται, χαὶ ἔστω ταῦτα χύχνος χαὶ χιών" οὔτε 

γὰρ χατὰ χύχνου ὁ ἄνϑρωπος λευχοῦ ὄντος οὔτε χατὰ χιόνος. τὸ δὴ ζῷον 


/ 


\ \ if \ \ 4 \ 5 ~ \ o \ 
30 χατὰ μὲν χύχνου παντὸς χατὰ χιόνος δὲ οὐδαμῶς. χαὶ οὕτως Ext μέρους 


1 μηδενὶ corr. B τὸ corr. ex τοῦ B ante ὑπάρχειν add. μὴ L 2 post εἰ 
add. δὲ LM ὑπάρχοι B: ὑπάρχει aLM 6 τὸ om. L τοῦ aB: τὸ LM 

7 αὐτὸ L ὑπάρχειν B ἐπὶ BLM: ἐκ a δὲ om. L post τῆς add. 
ἐπὶ 1, 8 τὸ eras., ut videtur, M τοῦ a: τὸ BLM 9 post συλλο- 
γιστικῶς add. δὲ 1, τοῦ om. L ἀναιροῖτο yap av B: καὶ ἀναιροῖτο γὰρ καὶ 
LM: καὶ ἀναιροῖτ᾽ ἂν χαὶ a 10 ἑχατέρα ἃ 12 ταῦτα om. L 13 οἷς 
BLM: οἷον a éxetvo om. L 15 ὑπάρχον aB: ὑπάρχει LM χαὶ om. a 

17 τ ἐλάττονι ἀποφατιχῇ L εἰρημένην ἃ: ἀντιχειμένην BLM 18 τοῦ β 
BLM: τοῦ 7 a 19 τοῦ 7 ὄντα aLM τὸ OM. ἃ 20 αὐτὸν ΒΝ εἶναι 
post τοιοῦτον transponunt aLM 21 τὸ ΔΝ: τοῦ B 22 δὲ om. L 24 ody 
ὑπάρχει καὶ ὑπάρχει aLM εἶτ ἐπεὶ B: ef aLM τέ BLM: δέ a 25 xa- 
ϑόλου om. aLM ἐπὶ om. M 26 οὕτως L 28 οὐδενὸς BLM: οὐδὲ a χαὶ 
om. aLM οὔτε aBM: οὐ L 29 οὔτε aBM: ἢ L δὴ aBL: δὲ M 

30 ante χύχνου add. tod a δὲ χιόνος aLM οὐδαμῶς B: οὐδεμιᾶς LM: 


μηδεμιᾶς ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 26439] 65 


tod T', ᾧ ody ὑπῆρχε τὸ B, ἐδείχϑη ἣ oe συ ζυγία ἀδόχιμιός τε χαὶ 21τ 
ἀσυλλόγιστος. ἐπὶ δὲ τῶν συμπλοχῶν τῶν ἐχ δύο ἐπὶ μέρους ἢ παράϑεσις 7 40 
τῶν τ αὐτῷ, Ov ὧν ἀσυλ τ: ίστους ἐλέγχει τὰς τοιαύτας συμπλοχάς, οὐχέτι 
γίνεται ἐπὶ μέρους τοῦ 1, ᾧ τινὶ χεῖται (μὴ) ὑ ὑπάρχειν τὸ Β, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὅλου 
τοῦ Γ΄, ὅτι ἀσυλλόγιστος 7 ἐχ δύο ἐπὶ μέρους συμπλοχὴ ὁμοίως. ἄν τε 


qn 


\ ~ \ Nena ΤΑ al Ca NG Carma Σ Se? We ada 
το Β τ Γ΄ τινὶ ἢ ὑπαρχῃ ὡς χαι LUTAPYELY τινι. ἂν τε χαὶ υηδενὶ αὖτ 


ἘΞ; 


ὑπάρχῃ. τῷ οὖν μὴ παραχεῖσϑαί τινα συζυγίαν συλλογιστικὴν τῇ τοιαύτῃ 45 
τῶν προτάσεων συμπλοχῇ οἷόν τε ἣν ἐφ᾽ ὅλου τοῦ [ ὅρων εὐπορῆσαι τοῦ 
-Tavtt χαὶ τοῦ μηδενί. εἰ ὃ 


(η΄ 


σ ~ : / ~ | ς΄ \ ~ 
ὅλῳ τῷ [᾿ [καὶ μηδενί], δῆλον, ὡς χαὶ τῶν 21» 


ee ee αὐτοῦ ἑκάστῳ ὥστε xal ᾧ τὸ B οὐ; ΟΡ καρ τ ρανς Buotnc ἢ Εν ἀν 
10 μξρων αὐτου EXAOTW WOTE XAL W TO D0Y UT YOY EV. OWOLOS ὁ VLPs; 


My ΟΣ 
[0] 


χαὶ εἰ ἢ A B χαϑόλου ληφϑείη ἀποφατιχή. ἔστωσαν γὰρ ὅροι 
τοῦ A ΠΕ ἐπὶ δὲ τοῦ 'Β ἀβηρῶτοί τὸ δὲ I" λευχόν, χαὶ εἰλήφϑω 
πάλιν, ὧν μὴ χατηγορεῖται λευχῶν ὃ ἀνϑρωπος, χύχνος χαὶ χιών: τὸ γὰρ 
ἄψυχον ἀνάπαλιν χιόνι μὲν πάσῃ. χύχνῳ δὲ οὐδενί. διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων, 5 
15 τοῦ τε χύχνου χαὶ τῆς χιόνος, ἐδείχϑη. χαὶ ὅτε ἣν ἣ μείζων χαϑόλου χατα- 
φατιχή. ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγία. οὔτε δὲ προσχρῆται τῷ χαϑόλου ἀπο- 
φατιχῷ ἐν τῇ τῶν ὅρων ἐχϑέσει μεταλαμβάνων τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν 


375) 


τῆς ἐλάττονος προτάσεως εἰς τὸ πον ἀποφατιχόν, ὡς οἴονταί τινες, 
οὔτ᾽, εἴ τις προσχρῆται, διὰ τοῦτο SUS sel αὐτὸν μὴ δειχνύναι τὴν 10 


20 προχειμένην συζυγίαν ἀσυλλόγιστον: μᾶλλον γὰρ τῷ χαϑόλου προσχρῆται 
ὃ ἐπὶ παντὸς τοῦ I δειχνὺς τὸ παντὶ χαὶ μηδενὶ 7 ὁ ἐπὶ μέρους αὐτοῦ. 
ἔτι δὲ εἰ μὲν μὴ οἷόν τε ἦν λαβεῖν μέρη τινὰ τοῦ ἐσχάτου ὅρου, οἷς οὐ) 

& με (27, 4] cy pe μξρὴ τ ( τοῦ SOY ρηὺ. οις ΟὉχ 


ς ΄ ΄ ce ΄ ¥ ~ x SRR αν, ἐν = Pia ry ς 
ὑπάρξει χαϑόλου ὃ μέσος, χαλῶς ἂν ἐνίσταντο τῇ τοιαύτῃ μεταλήψει ot 


\ 


> ΄ ~ ~ HK at 3 they? » \ τ 4 5 \ \ 
ἐνιστάμενοι. τοῦτο ὃ ἄν FY, εἰ YY ἅτομος χαὶ μὴ Elyse μέρη. ἀλλὰ μὴν 
\ 


5 ΦΙ͂ Sy, blé DS Se 5 Qs Ἂν» \ >) ~ \ ig , = 
25 οὐχ οἷόν τε ἀτόμου ὄντος αὐτοῦ ἀληϑὲς εἶναι τὸ τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν 15 
τὸ μέσον" εἰ γὰρ οἱ διορισμοί, τὸ παντὶ χαὶ μηδενὶ χαὶ τὸ τινὶ χαὶ τὸ τινὶ 


μή, τῷ χαϑόλου προστίϑενται, ὡς ἐν τῷ [Περὶ ἑρμηνείας δέδειχται, δῆλον, 
lj Ὑ \ 

ὡς χαϑόλου ἐστὶν 6 ἔσχατος ὅρος ἀλλ a Bee χαὶ ἕξει ποτὲ οὐ μόνον 

\ 3 \ \ », ΜΝ ~ ΟἿ \ ~ Ἁ ΄ ¢ 

τὶ ἀλλὰ χαὶ twa, ὧν peeieneac εὐ τ aio εἴληπται ur ὑπάρχειν 6 


>) 


30 μέσος, ὥσπερ ἐφ᾽ οὗ αὐτὸς παρέϑετο. τοιούτου δ᾽ ὄντος ἥ τε ἔχϑεσις ἀληϑὴς 


© 


20 
Nira ΄' τς ANY | , a ~ ~ 5 ’ 
χαὶ ἢ μετάληψις ἢ εἰς τὸ χαϑόλου, χαὶ 7 διὰ τούτου δεῖξις τοῦ ἀσυλλόγιστον 


εἶναι τὴν χειμένην συζυγίαν ὑγιής. 


1 te om. L 2 ἣ alterum om.a 4 μὴ addidi ὑπάρχειν om. aLM τὸ B 
BLM: τὸ ἃ ἃ 6 we... ὑπάρχῃ (7) om. 1, 7 συζυγίαν τινὰ a 8 εὐπορεῖν 
LM 9 τοῦ om. L post δὲ add. xat L zai μηδενὶ delere malui quam ante 
χαὶ addere xat παντὶ 10 ὅμοιος B: ὅλος LM: οὗτος a 11 ante ὅροι add. οἱ 
aLM 15 ὁ μείζων . . . xatapatixds (16) LM 16 ante οὔτε add. χαὶ LM 

δὲ om. aLM 19 οὔτε LM τις OM. a 21 to BLM: τῷ a 6 (post ἢ) 
om. LM 22 μὲν om. a τινὰ τοῦ ἐσχάτου μέρη B 23 ὑπάρχει ἃ 
ἐνίσταντο aM: ἐνίσταιντο Β: ἐνίστατο L 24 ἄτομον LM 25 αὐτῷ BLM: 
αὐτὸ a 26 εἰ yap οἱ BM: of yap aL τὸ tertium om. aLM 26. 27 μὴ 
τινὶ L 27 τὸ χαϑόλου aL Περὶ ἑρμηνείας] ο. 7 δείχνυται, ut videtur, 
corr. M 29 εἰ ΔΜ: 7 B ὑπάρχων L 30 αὐτὸς BLM: παντὸς a 

dl τοῦτο L 92 ante ὑγιής add. ἀληϑὴς καὶ aLM 


Comment. Aristot. Ii. 1. Alex. in Anal. Priora. 9) 


68 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 26» 20. 21] 


ἢ τῇ ἐπὶ τοῦ ἀδιορίστου ees ἰδία ἐπὶ ἀμφ σε ον οὐ τος τῶν συμπλοχῶν. 22r 
τῆς te, ἐν ἧ ἣ μὲν μείζων χαϑόλου χαταφατιχὴ 7 δ᾽ ἐλάττων ἐπὶ μέρους 80 
ἀποφατιχή, χαὶ τῆς ἐχούσης τὴν μὲν μείζονα πάλιν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
Ν 35 3 » 7 - ς ~ 
thy δ᾽ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχήν. ποιησάμενος οὖν τὸν λόγον πρῶτον 
5 ἐπὶ τῆς ἐχούσης τὴν μείζονα χαϑόλου χαταφατιχήν. ὁμοίως, φησί, δειχϑή- 


σεται, χαὶ εἰ % μείζων χαϑόλου οὖσα εἰς τὸ ἀποφατιχὸν μεταληφϑείη. 


» » \ ΄ ᾿ ͵ aon = 
p. 26021 Οὐδὲ ἐὰν ἄμφω τὰ διαστήματα χατὰ μέρος ἢ ἢ 88 
χατηγοριχῶς ἢ στερητιχῶς. 
Δείχνυσιν, ὅτι. xdv ἀμφ τεραι wow ἐπὶ μέρους at προτάσεις, ὅπως ἂν 


10 ἔχωσ! ποιότητος, ἀσυλλό nator αἵ συζογίαι; ἄν τε ἀπ χαταφατιχαί, 
ἄν τε ἀμφότεραι ἀποφατιχαί, ἄν τε τ τ ἐν μείζων SEE 7 O& ἐλάττων 


΄ 


ἀποφατιχή. ἐάν τε ΤΕΣ ἢ ἀλλ οὐδ᾽ ἂν ἀδιόριστοι 7 ἀμφότεραι χαταφα- 
τιχαὶ ἡ ἀμφότεραι ἀποφατιχαὶ ἢ ἣ μὲν μείζων το 7, ὃὲ ἐλάττων 40 
χαταφατιχὴ ἢ ἀνάπαλιν. χοινοὶ δὲ πασῶν ὅροι τῶν ὀχτὼ συζυγιῶν, τοῦ 
15 μὲν ὑπάρχειν ζῷον. λευχόν, ἵππος, τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον. λευχόν, 
hides. G7hov ὃὲ τὸ αἴτιον τοῦ τὰς τοιαύτας συμπλοχὰς πάσας ἀσυλλογίστους 
εἶναι" τῷ γὰρ μηδὲν εἰλζοϑαι χαϑόλου ὃ μέσος οὐ χατὰ ταὐτὸν ἀμφοτέροις 
χοινωνῶν ἀλλὰ δυνάμενος τίϑεσϑαι xat ἄλλο χαὶ ἄλλο σχεδὸν οὐδὲ τ 
᾿ ἊΣ 


ἐστὶν αὐτῶν. εἰχότως δὲ ἐχ δύο ἐπὶ μέρους προτάσεων οὐδὲν συνάγεται 
20 συλλογιστιχῶς, ὅτι χεῖται ἢ συλλο γιστι κὴ πίστις διὰ τοῦ χαϑόλου πιστοῦσϑαι 22¥ 

χαὶ δειχνύναι τι τῶν ὕπ᾽ αὐτό. ὅσοι δὲ ἡγοῦνται éx δύο ἐπὶ μέρους συλ- 

λογιστιχῶς τι συνάγεσϑαι, ὡς οἱ τοὺς ‘napa τοῖς Στωϊχοῖς qe 
εἴξιν τούτου χαὶ ἄλλα τινὰ παρα- 


>. QO7> = ΄ a , 55 ας 
AUEVOOWS περαϊνοντας sp oe aa εις 
ς 


δείγματα αἀϑροίζοντες, ἢ διαβαλλέτωσαν τὰ OT ᾿Δριστοτ éhovs εἰρημένα παρα- 5 
τὴν τοιαύτην συμπλοχὴν δείξαντες 


25 δείγματα εἰς ἔλεγχον τοῦ ἀσυλλόγιστον 
> 2 o 


αὐτὴν ψευδῆ, (xat ae ἄν τι) 7 ἴστωσαν, ὅτι ἱχανὸν χαὶ τὸ ἕν τι παρατεϑὲν 
5 5 ~ a 
ἀσυλλόγιστον ἐλέγξαι συζυγίαν, πρὸς τῷ χαὶ τὰ παραδείγματα, ἃ παρέχονται, 
ur τοῖς λαμβανομένοις χαὶ τιϑεμένοις ἔχειν ἐξ ἀνάγκης ἑπόμενον τὸ συμ- 
, DL CC py ἐς ΡΟ ΣΙ ey 391) δα ἢ rate ab) res!) LEY 929 ay) hws \ 
πέρασμα wyoe “τῷ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ τῷ ἀληϑῆ εἶναι ex αὐτῶν THY xa- 10 
ΤᾺ , Vv i“ ~ ~ , 
30 Bohov πρότασιν, παρ ἧς ἔχοντες τὸ συμπέρασμα; ἐν. τῇ τῶν iii 


΄ Ld / ΄ 
λήψει παραλιπόντες ἐχείνην. τὴν ἐλάττονα εἰς δύο διαιροῦσιν. πάντες γὰρ 
? 


+ WU 


τως συνάγουσιν τῶν λεγομένων on αὐτῶν ἀμεϑόδως περαίνειν οἵ τὰς δύο 


: ie r 4 δὲ LM 7 Udde ἐὰν Β (df): οὐδέ ye a (Cm, sed non om. ἂν) 7, om. 
. (sed add. Cf) 11 ἄν te ἀμφό ae beaten om. L 12 & te aL 
Ἔ . 14 χαταφατιχή. ἡ δὲ (δ᾽ M) ΕΑ ἀποφατιχὴ aLM 15 ἵππος, τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν 
ζῷον, λευχόν om. L 11 τὸ γὰρ, μηδὲν Β: ἐν μηδενὶ LM: μὴ ἃ 18 ἀλλὰ 
post add. B ante μέσος add. ὁ B 20 τοῦ aBM: to L 21 αὐτό] td evan. B 
22 ta... λεγόμενα 1, 23 περαίνοντες a 24 τὰ BLM: τῷ a 26 7 ἴστωσαν BLM: 
el δὲ μή, ἔστωσαν a ἕν τι Β (evan. ce, sed “ restat) LM: ὄντι ἃ 27 ἐλέγξαι BLM: 
Se dar a τῷ aBM: τὸ L 28 τεϑειμένοις a 29 “τῷ ταῦτα εἶναι] An. 
“1 p. 24020 αὐτῶν a: αὐτῷ BLM 90 Fa 31 συλλήψει aLM παρα- 


ee aLM ἐχείνων B διαιροῦσαν LM 32 odtw M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 26 21. 26.28.30] 69 


(η΄ 
ων 
1 
~- 


΄ " ΄ Vv. ~ , 
προτάσεις ἐπὶ μέρους ἔχοντες. ῥάδιον τῶν παραδειγμάτων. ὧν 22v 


o7 ὦ 


On 


/, ~ 4, is ΄ 
παρέχονται, τοῦτο δειχνύναι. χαὶ τἄλλα δέ, ὅσα ἡμαρτημένως λαμβάνουσι 15 
βιαζόμενοι δειχνύναι συλλογιστικὴν τὴν τοιαύτην συζυγίαν, οὐ χαλεπὸ 


ἐλέγχειν. 


5 p. 260296 Φανερὸν οὖν éx τῶν εἰρημένων, ὡς, ἐὰν ἢ συλλο- 
\ 3 ἊΣ ~ ΄ὕ \ 4 3) , 
γισμὸς ἐν τούτῳ TH σχήματι χατὰ μέρος, ὅτι ἀνάγχη 
σ Vv 


\ 
τοὺς ὅρους οὕτως ἔχειν, ὡς εἴπομεν. 


, - 
Βδειξεν, ὅτι ἐν τοῖς ἐπὶ μέρους συλλογισμοῖς (δύο ὃ δὲ ἦσαν οὗτοι) τὴν 


υὲν μείζονα δεῖ χαϑόλου εἶναι ἢ χαταφατιχήν, ἐφ᾽ οὗ χαταφατιχὸν ἦν τὸ 20 
/ 


10 συμπέρασμα, 7 ἀπο 
“ > \ 4 5 " ΄ - - 
τιχὴν ἐπὶ μέρους ἐν ἀμφοτέροις τοῖς συλλογισμοῖς. 


φατιχήν, ἐφ᾽ οὗ ἀποφατιχόν. τὴν δὲ ἐλάττονα χαταφα- 


Ὥω 


σ ΄ 


p. 26098 Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι πάντες of ἐν αὐτῷ συλλογισμοὶ 


Ὡρίσατο τὸν τέλειον. συλλογισμὸν “tov μηδενὸς ἄλλου προσδεόμενον 
18 παρὰ τὰ εἰλημμένα πρὸς τὸ ὙΠ τὸ ἀναγχαῖον᾽. φησὶ δὲ πάντας τοὺς 25 


a 


ἐν τούτῳ τῷ σχήματι δεδειγμένους συλλογισμοὺς τελείους εἶναι. ἐπ το 
ς ep τε χαὶ χειμένων χαὶ 


\ 


πάντες ἐπιτελοῦνται διὰ τῶν ἐξ apy 
+> \ v ὌΧ 
οὐδενὸς ἄλλου προσδέονται. ἐστι δὲ 


\ ἃ Χ “ - 5 oO 
& KATA παντὸς ἴσον ὧν τῷ ἐν ὅλῳ 


ἐν αὐτοῖς ἀναγχαῖον φανερόν ἐστιν. τ 


\ 


20 χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς χαὶ ἐν μηδενί. 


p- 26030 Καὶ ὅτι πάντα ta x ροβλήμ α δείχνυται διὰ 30 
τούτου τοῦ σχήματο 


\ > ΄ ~ > 
προειπὼν ἐπήνεγχε χαλῶ ὃ 
S 


25 δωχὼφ τὰς αἰτίας τοῦ τοῦτο εὐλόγως χαλεῖν πρῶτον. 


Δὐτὸ 


΄ 


~ ΄ 
προηγουμένως ἐν τῷ πρώτῳ Spain γινομένους. Θεύφραστος ὃὲ προστί- 


\ 


Διὰ ταῦτα μάλιστα πρῶτον τοῦτο τὸ σχῆμα. διὸ χαὶ αὐτὸς ταῦτ 
ETO τοιοῦτον σχῆμα πρῶτον, ὡς ἀποδε- 


Va 


Ey + 
ς Bo οὖν τούτους τοὺς ἐχχειμένους συλλογισμοὺς τέσσαρας ἔδειξε 8 


ς: 


ϑησιν ἄλλους πέντε τοῖς τέσσαρσι τούτοις οὐχέτι τελείους οὐδ᾽ ἀναποδείχτους 
ὄντας, ὧν υνημονεύσει χαὶ ὃ ᾿Αριστοτέλης, τῶν μὲν ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ 


2 χαὶ τἄλλα aBL: zat ἄλλα M δ᾽ L 6 ὅτι om. a 7 οὕτως om. a 

8 ἐν BLM: ἐπὶ ἃ οὗτοι ἦσαν aLM 9 δεῖ seripsi: δεῖν libri 10 7 ἀποφατιχήν, 
ἐφ᾽ οὗ ἀποφατιχόν om. L aM 12. 13 textus verba in L 14 tov scripsi ex 
Ar. (An. pr. I 1 Ρ: 24υ 22): τοῦ libri 16 τούτῳ post σχήματι transponit L de- 
δειγμένους post τούτῳ transponit a 17 te χαὶ πον τ om. aLM 18 εἰλημμένα M 
19 φανερὸν ἀναγχαῖον L 20 to aBM: τῷ L ἐν om. L 21 δείχνυται Ar.: 
δείχνυνται ab 23 post ταῦτα alterum add. πάντα aLM 24 χαλῶ.... πρῶτον lemma 
in L 25 post τοῦτο add. αὐτὸν LM 26 οὖν om. a τοὺς om. L ἐγχειμένους a 


27.28 προτίϑησιν L 28 τέτταρσι L τούτους aM 29 μνημονεύει ΔΝ ὁ om. ἃ 


68 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 14 [Arist. p. 26> 20. 21] 


> / Nis δὼ 7 p ype Naren) / ~ ~ ~ 
διορίστου δείξει ἰδία. ἐπ EGO ED Ee Sy συμπλοχῶν, 22 
ς X » > , ry Kl J é 
apy μείζων χαϑόλου χαταφατιχὴ ἢ δ᾽ ἐλάττων Ext μέρους 30 
αἱ τῆς ἐχούσης τὴν μὲν μείζονα πάλιν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
τὴν δ᾽ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχήν. aabyeafe) as οὖν τὸν λόγον πρῶτον 
ΓΟ ~ 

5 ἐπὶ τῆς ἐχούσης thy μείζονα χαϑόλου κατα σατην ν: ὁμοίως, φησί, δειχϑή- 

i ἢ μείζων χαϑόλου οὖσα εἰς τὸ ἀποφατιχὸν μεταληφῦϑείη. 


p. 26021 Οὐδὲ ἐὰν ἄμφω τὰ διαστήματα κατὰ μέρος ἡ ἢ 80 
χατηγοριχῶς ἣ στερητιχῶς. 


, ’ ~ ΄ σ 
Δείχνυσιν, ὅτι, χἂν ἀμφότεραι wow ἐπὶ μέρους αἱ προτάσεις, ὅπως ἄν 
10 ἔχωσι ποιότητος, ἀσυλλόγιστοι αἱ συζυγίαι, ἄν τε ἀμφότεραι χαταφατιχαί, 
ἄν τε ἀμφότεραι ἀποφατιχαί, ἄν τε ἢ μὲν μείζων χαταφατιχὴ ἣ δὲ ἐλάττων 
ἊΝ ΄ ΄ b) +3 Ἃ 95 > 
ἀποφατιχή. ἐάν te ἀνάπαλιν, GAN οὐδ᾽ ἂν ἀδιόριστοι ἣ ἀμφότεραι χαταφα- 
τιχαὶ ἣ ἀμφότεραι ἀποφατιχαὶ ἢ ἣ μὲν μείζων ἀποφατιχὴ ἢ δὲ ἐλάττων 40 
χαταφατιχὴ ἣ ἀνάπαλιν. χοινοὶ ὃὲ πασῶν ὅροι τῶν ὀχτὼ συζυγιῶν, τοῦ 
15 μὲν ὑπάρχειν ζῷον, λευχόν, ἵππος, τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον. λευχόν, 
λίϑος. τ δὲ τὸ αἴτιον τοῦ τὰς τοιαύτας συμπλοκὰς πάσας ΓΟ ei ats 
εἶναι" τῷ yao μηδὲν εἰλύφϑαι χαϑόλου ὃ μέσος οὐ χατὰ ταὐτὸν eed 


| 
39>. 


χοινωνῶν ἀλλὰ δυνάμενος τίϑεσϑαι xat ἄλλο καὶ ἄλλο oe οὐδὲ μέσος 45 


> / ὯΝ " a7 >) 


ἐστὶν αὐτῶν. εἰχότως δὲ ex δύο ἐπὶ μέρους pee οὐδὲν συνάγεται 
χὴ πίστις διὰ τοῦ χαϑόλου πιστοῦσϑαι 22 ν 


20 συλλογιστιχῶς, ὅτι χεῖται ἢ ovA} page 
χαὶ δειχνύναι τι τῶν On αὐτό. ὅσοι δὲ Ἵν ἐχ δύο ἐπὶ μέρους συλ- 
λογιστικῶς τι συνάγεσθαι, ὡς οἱ τοὺς παρὰ τοῖς Στωϊχοῖς λεγομένους 
ἀμεϑύδως περαίνοντας παρεχόμενοι εἰς δεῖξιν τούτου χαὶ ἄλλα τινὰ παρα- 
δείγματα ἀϑροίζοντες, ἢ διαβαλλέτωσαν τὰ ὑπ᾽ ᾿Αριστοτέλους εἰρημένα παρα- 5 

25 δείγματα εἰς ἔλεγχον τοῦ ἀσυλλόγιστον τὴν τοιαύτην συμπλοχὴν δείξαντες 
αὐτὴν ψευδῆ (χαὶ λέγοιεν ἄν τι) ἢ ἴστωσαν, ὅτι ἱχανὸν χαὶ τὸ ἕν τι παρατεϑὲν 
ἀσυλλόγιστον ἐλέγξαι συζυγίαν, πρὸς τῷ χαὶ τὰ παραδείγματα, ἃ παρέχονται, 
μὴ τοῖς λαμβανομένοις χαὶ τιϑεμένοις ἔχειν ἐξ ἀνάγχης ἑπόμενον τὸ συμ- 
πέρασμα μηδὲ “᾿τῷ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ τῷ ἀληϑῇ εἶναι ex αὐτῶν τὴν χα- 10 

30 ϑόλου πρότασιν, παρ ἧς ἔχοντες τὸ δ τ ae ἐν τῇ τῶν προτάσεων 


΄ 4 , ΄ 
λήψει παραλιπόντες ἐχείνην, τὴν ἐλάττονα εἰς δύο διαιροῦσιν: πάντες γὰρ 
Co , ~ 5 / Ὁ 


οὕτως συνάγουσιν τῶν λεγομένων Ox αὐτῶν ἀμεϑόδως περαίνειν οἱ τὰς δύο 


1 ἰδίως L 4 δὲ LM 7 Odds ἐὰν B (df): οὐδέ ye a (Cm, sed non om. dy) ἡ om. 
Ar. (sed add. Cf) 11 ἄν te ἀμφότεραι ἀποφατικαί om. L 12 ἄν τε ἃ], 

13. 14 χαταφατιχή. ἣ δὲ (δ᾽ M) ἐλάττων ἀποφατιχὴ aLM 15 ἵππος, τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν 
ζῷον, λευχόν om. L 11 τὸ yap L μηδὲν Β: ἐν μηδενὶ LM: μὴ ἃ 18 ἀλλὰ 
post add. B ante μέσος add. ὁ B 20 tod aBM: τὸ L 21 αὐτό] τό’ evan. B 
22 ta... λεγόμενα L 23 περαίνοντες a 24 τὰ BLM: τῷ ἃ 26 7 ἴστωσαν BLM: 
el δὲ pi, ἔστωσαν a ἕν τι B (evan. ε, sed ” restat) LM: ὄντι a 27 ἐλέγξαι BLM: 
ἐργάζεσϑαι a τῷ aBM: τὸ L 28 τεϑειμένοις a 29 “τῷ ταῦτα elvar”] An. 
pr. I 1 p. 2420 αὐτῶν a: αὐτῷ BLM 30 ἣ ἃ 91 συλλήψει aLM παρα- 
λείποντες aLM ἐχείνων B διαιροῦσαν LM 32 οὕτω M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 4 [Arist. p. 26 21. 26. 28. 30] 69 


΄ ΨΥ ce Ὁ > 
προτάσεις ἐπὶ μέρους ἔχοντες. ῥάδιον ὃ 


ὧν 


πὶ τῶν παραδειγμάτων. ὧν 22v 


~ OO 


σ 


παρέχονται, τοῦτο δειχνύναι. χαὶ τἄλλα δέ, ὅσα ἡμαρτημένως λαμβάνουσι 15 
βιαζόμενοι δειχνύναι συλλογιστιχὴν τὴν τοιαύτην συζυγίαν, οὐ χαλεπὸν 


ἐλέγχειν. 


ὅ p.26026 Φανερὸν οὖν ἐχ τῶν εἰρημένων, ὡς, ἐὰν 7 συλλο- 
\ 2 ΄ ~ wee ᾿ \ oe a σ 5 oes 
γισμὸς ἐν τούτῳ τῷ σχήματι χατὰ μέρος, ὅτι ἀνάγχη 
σ ᾿ € 
τοὺς ὅρους οὕτως ἔχειν, ὡς εἴπομεν. 


” 5 ~ ες a τὸ 
ἔδειξεν, ὅτι ἐν τοῖς ἐπὶ μέρους συλλογισμοῖς (δύο δὲ ἦσαν οὗτοι) τὴν 
μὲν μείζονα δεῖ χαϑόλου εἶναι ἣ καταφατιχήν, ἐφ᾽ οὗ χαταφατιχὸν ἦν τὸ 20 
10 συμπέρασμα, ἢ ἀποφατιχήν, ἐφ᾽ οὗ ἀποφατιχόν, τὴν δὲ ἐλάττονα χαταφα- 


> =} 


τιχὴν ἐπὶ μέρους ἐν ἀμφοτέροις τοῖς συλλογισμοῖς. 


p. 26028 Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι πάντες of ἐν αὐτῷ συλλογισμοὶ 
Τέλειοί εἰσιν. 


Ὡρίσατο τὸν τέλειον. συλλογισμὸν “toy μηδενὸς ἄλλου προσδεόμενον 
15 παρὰ τὰ εἰλημμένα πρὸς τὸ φανῆναι τὸ ἀναγκαῖον. φησὶ δὲ πάντας τοὺς 5 
ἐν τούτῳ τῷ σχήματι δεδειγμένους συλλογισμοὺς τελείους εἶναι, ἐπειδὴ 


ΕῚ 


ἄντες ἐπιτελοῦνται διὰ τῶν ἐξ ἀρχῆς εἰλημμένων τε χαὶ χειμένων χαὶ 
οὐδενὸς ἄλλου προσδέονται. ἔστι δὲ τὰ ἐξ ἀρχῆς λαμβανόμενα, δι᾿ ὧν τὸ 
ἐν αὐτοῖς ἀναγκαῖον φανερόν ἐστιν, τό τε χατὰ παντὸς ἴσον ὃν τῷ ἐν ὅλῳ 
20 χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς χαὶ ἐν μηδενί. 
p- 26630 Καὶ ὅτι πάντα τὰ προβλήματα δείχνυται διὰ 80 
τούτου τοῦ σχήματος. 


Διὰ ταῦτα μάλιστα πρῶτον τοῦτο τὸ σχῆμα. διὸ χαὶ αὐτὸς ταῦτα 
προειπὼν ἐπήνεγχε χαλῷ δὲ τὸ τοιοῦτον σχῆμα πρῶτον, ὡς ἀποδε- 


τῷ 
σι 


ἊΝ Ν᾿ \ 5 > fay 2 ~ ~ ~ >) χ len " λ ~ ~ 
OWAWS TAS ALTLAS TOV τοῦτο EVADYWS χάλξιν TOWTOV- 
VN ae 


>) \ X τιν id \ 3 / \ ἊΝ "" 
Δὐτὸς μὲν οὖν τούτους τοὺς ἐχχειμένους συλλογισμοὺς τέσσαρας ἔδειξε 35 


προηγουμένως ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι γινομένους. Θεόφραστος δὲ προστί- 
΄ ~ 5 ’ὔ 5» , , 
Drow ἄλλους πέντε τοῖς τέσσαρσι τούτοις οὐχέτι τελείους οὐδ᾽ ἀναποδείχτους 
\ 
Φ 


ὄντας, ὧν μνημονεύσει χαὶ 6 ᾿Αριστοτέλης, τῶν μὲν ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ 


2 χαὶ τἄλλα aBL: zat ἄλλα M oy AU, 6 ὅτι om. a 7 οὕτως om. a 


8 ἐν BLM: ἐπὶ ἃ οὗτοι ἦσαν aLM 9 δεῖ seripsi: δεῖν libri 10 7 ἀποφατιχήν, 
ἐφ᾽ οὗ ἀποφατιχόν om. L ὃΝ 12. 13 textus verba in L 14 τὸν scripsi ex 
Ar. (An. pr. I 1 p. 24623): tod libri 16 τούτῳ post σχήματι transponit L de- 
δειγμένους post τούτῳ transponit a 17 te χαὶ χειμένων om. aLM 18 εἰλημμένα M 

19 φανερὸν ἀναγχαῖον L 20 τὸ aBM: τῷ L ἐν om. 1, 21 δείχνυται Ar.: 
δείχνυνται aB 23 post ταῦτα alterum add. πάντα aLM 24 χαλῶ.... πρῶτον lemma 
in L 25 post todto add. adtov LM 26 οὖν om.a τοὺς om. L ἐγχειμένους a 


27. 28 προτίϑησιν L 28 τέτταρσι L τούτους aM 29 μνημονεύει aLM 6om.a 


τὸ ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 4. ὅ [Arist. p. 26 30. τὶ 


προελϑών, τῶν δὲ ἐν τῷ μετὰ τοῦτο τῷ dep εὐ KAT ἀρχάς, τῶν μὲν 22v 


τριῶν τῶν χατὰ ἀντιστροφὴν τῶν συμπερασμάτων γινομένων, τοῦ τε πρώτου 
ἀναποδείχτου χαὶ τοῦ δευτέρου χαὶ τοῦ τρίτου, ἐν τῷ πος xaT ἀρχᾶς, 40 


Oo 


> 


ἐν ots ζητεῖ, ef ἐνδέχεται πλείονα συμπεράσματα Ἱενέσϑαι ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς 
χειμένοις. τῶν δὲ χαταλειπ 


σι 


΄ > si / 
Wsv@y δύο ἐν τούτ ols, ἕν οἷς λέγει, ὅτι τῶν 
Χ 


ἀσυλλογίστων συζυγιῶν at ὃ ν ὁμοιοσχήμονες τέλειοί εἰσιν ἀσυλλόγιστοι, 


ἐν δὲ ταῖς ἀσυλλογίστοις ταῖς 


. 


ἐ ὸ ἃ AR oi) χαϑόλου χαὶ οὔσαις 
πνοβοιθσχῇ Hoot συνάγεταί τι ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ὅρου πρὸς τὸν μείζονα. 
αὗται δέ εἰσιν ἐν πρώτῳ σχήματι δύο συμπλοχαί, ἥ τε ἐχ χαϑόλου | χατα- 23r 
10 φατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ ἣ ἐξ ἐπὶ 
μέρους χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος. 
at γὰρ παρὰ ταύτας συζυγίαι ἣ συλλογιστικαί εἰσιν 7 ὁμοιοσχήμονες ἣ οὐχ 
ἔχουσι τὴν ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατ oe ὧν τὸν μὲν ὄγδοον τὸν δὲ ἔννατον 
Θεόφραστος λέγει. συνάγεται δὲ ἀντιστρεφομένων ἀμφοτέρων τῶν προτά- 5 
15 σεων ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀπὸ τοῦ ape ἢ, ὅρου πρὸς τὸν μείζονα τὸ 
υμπέρασμα. ὃ εἰ μὲν ἀντέστρεφεν, ἦν ἂν ἀναγχαίως χαὶ προηγουμένως 
χατέρα τῶν συζυγιῶν συλλογιστιχή, δι᾿ ἀντιστροφῆς τοῦ συμπεράσματος 
δειχνῦσα τὸ προχείμενον. ἐπεὶ δὲ μὴ ἀντιστρέφει, πρὸς μὲν τὴν τοῦ 
προχειμένου δεῖξιν ἀσυλλόγιστοι af συζυγίαι. ἄλλο μέντοι τι δύναται δι᾽ 10 
20 αὐτῶν συλλογιστιχῶς συνάγεσϑαι. ἐπισημανούμεϑα ὃὲ περὶ αὐτῶν, ἐπειδὰν 
wav ἐχείνους γενώμεϑα τοὺς τόπους. 


p- 26034 Ὅταν δὲ τὸ αὐτὸ τῷ μὲν παντὶ τῷ δὲ μηδενὶ 
ἢ ἕχατ 


Spin παντὶ ἣ μηδενί. 


\ 


Εἰπὼν περὶ τοῦ πρώτου σχήματος χαὶ τῶν ἐν αὐτῷ συζυγιῶν χαὶ 15 


τῷ 
on 


Ἂ 7 [4 4 5 ~ / / ar > / ΄ 
δείξας, τίνες μέν εἰσιν αὐτῶν συλλογιστιχαί, τίνες ὃὲ ἀσυλλόγιστοι, μεταβέ- 
βηχεν ἐπὶ τὸ δεύτερον ai χαὶ περὶ τῶν ἐν τούτῳ συζυγιῶν πάλιν 
ποιήσεται τὸν λόγον χατὰ ταὐτά. ἔστι δὲ τὸ δεύτερον σχῆμα, ὡς ἔφαμεν, 

7 ΄ σ ~ ΄ 
ἐν ᾧ 6 χοινὸς ὅρος ual μέσος ee τῶν ἐν τῷ προχειμένῳ προβλή- 

~ vx ~ 

υατι χατηγορεῖται. ὃ ἔδειξεν εἰπὼν ὅταν δὲ τὸ αὐτὸ τῷ μὲν παντὶ 2 

~ a. Ἂ ‘ ¢ , na ~ ΄ 
80 τῷ δὲ μηδενὶ ὑπάρχῃ; ἣ ἑκατέρῳ παντὶ ἢ μηδενί" τοῦτο γάρ ἐστιν 


> 


Vv ~ (ὦ >\ \ 3 , ~ ») hi \ / \ >) lé 
ἴσον τῷ “ὅταν δὲ τὸ αὐτό (τοῦτο δ᾽ ἐστὶ τὸ μέσον χαὶ δὶς λαμβανόμενον) 


1 τῷ (post τοῦτο) om. L μὲν τῶν 1, 2 τῶν utrumque om. L χατ M 

ὃ κατὰ τὰς a zat ἀρχάς) An. pr. 111 p. 5343 sq. 4 γίνεσθαι L 5 ἐν alterum 
om. a héyet] An. pr. 17 p. 29219 —26 13 ἔχουσαι alL.M 15 τὸ om. 
aLM 16 ἂν om. M ἂν ἀναγκαίως ... τοὺς τόπους (21) om. L (ἦν vs. 16 ultimum 
folii verbum est) 17 συλλογιστιχή aB: συμπλοχὴ M 18 δειχνύουσα aM 19 τι 
om. a 21 xat evan. M 22 σγήμα δεύτερον in mg. B, superser. a: ἀρχὴ σὺν ϑεῷ 
τοῦ δευτέρου σχήματος superser. L: σχῆμα δεύτερον περὶ τῶν ἐξ ὑπαρχουσῶν προτάσεων 
συγκειμένων συζυγιῶν superser. M 23 ὑπάρχῃ om. Β μηδενί ΑΥ.: οὐδενί aB 

21 ποιήσηται 1, ταὐτά scripsi: ταῦτα libri ἔφαμεν] Ῥ. 41, ὃ 90, 31 ἴσον 


ἐστὶ aM 31 δέ ἐστι L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 26534] 71 


BAN 4 ~ 
τὶ ὑπάρχῃ xal χατὰ παντὸς αὐτοῦ ἘΠ eae τῷ 2 
ὃὲ aie χαὶ χατὰ under το ἔστη γορῆται, ἣ χατὰ ἑχατέρου τῶν ἄχρων 


δὴ 


χατὰ παντὸς λέγηται ἣ χατὰ μηδενός᾽. παλιν δὲ χαὶ τοῦτο τὸ 


) 


a 
τα 
= 

R 

δος 

“Μὴ 


a « 
[0] 

Ψ» 

Σ] 
Se 
wy 


\ τ - ΝΑῚ - ΄ δον» \ 5 ΄ 
χαὶ τὸ πρῶτον διὰ τοῦ ee παραδείγματα ἄρ ἐποίη 25 
τέρ 


Ξ 
« 

Q- 
on 
o- 
Al 
R 
“Oo 
: 


Yet τὸν τ ὅρον ἐν αὑτῷ. ὅτι χατηγορούμενον ἄἀμφοτ 


είγματα, οἷς χέχρηται, τῶν συζυγιῶν ἐστι δηλωτικὰ τῶν oe χαϑόλου 
4 \ 
b 


0 προτάσεων, περὶ ὧν πρῶτον ee ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τῶν ἐν τῷ πρώτῳ 


a 
Εὶ 


σχήματι. πασῶν GE ἐμνημόνευσε τῶν ἐχ χαϑόλου προτάσεων εἰπὼν ὅταν 
ee erm Ε ΟΝ anh aay ce ee 
εν TAVTL τῳ οξε UYOSVt UTADY 7), 7 εχα τερῳ 


‘ 
10 παντὶ 7 μηδενί. 


τοιοῦτόν ἐστι σχῆμα δεύτερον, χαὶ Or’ ἃς αἰτίας 
εἰρήχαμεν. φανερὸν δέ, ὅτι χαὶ χατὰ ἀντιστροφὴν τῆς ἐν πρώτῳ σχήματι 


ustCovos προτάσεως ὃ μέσος γίνεται ἀμφοτέρων χατηγορούμενος. ἀντι- 


8 
Ξ 


στραφείσης γὰρ ἐχείνης ὃ μέσος γίνεται χατηγορούμενος ἐχείνου, ᾧ ὑπέχει 
15 ὑπέχειτο δὲ τῷ μείζονι ἄχρῳ᾽ χατηγορεῖται δὲ χαὶ τοῦ aNd-rtavec- ἀμφο- 
τέρων ἄρα γίνεται χατηγορούμενος τῆς μείζονος τ we δὲ 


~ 


ΠῚ ees βελτίονα χώραν ἐπὶ tod δευτέρου σχήματος ἔχει, εἴ γε 
υεῖζον ἣν τὸ χατηϊορεῖσθϑαι τοῦ ὑποχεῖσθϑαι. εἰχότως ἄρα χαὶ τοῦτο τὸ 
? 


σχῆμα δεύτερον, ὅτι ὃ μέσος, dt Ov ὃ συλλογισμός, τὴν οἰχείαν ϑέσιν 


το ρ 


ἣν 


90 ἀπολέσας, ἡ τ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι, τῶν χαταλειπομένων δύο τὴν 


ξὶ 


Vv 
χαλλίονα οὐδ τούτων ἔχει. 
Ἔστι δὲ Shee συζυγία ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι, ἐν ἣ ἐστιν ἣ 


" ' 
μείζων πρότασις χαϑόλου. ταύτης γὰρ οὔσης ἐπὶ μέρους οὐδεὶς ἔσται 


: 
συλλογισμὸς ἐν δευτέρῳ οἴ ττ χαὶ εὐλόγως: ἀφ᾽ ἧς γὰρ προτάσεως 
/ 


τῷ 
or 


ἀντιστραφείσης ἐκ τοῦ πρώτου σχήματος 7 γένεσις αὐτῷ, ταύτης τὸ ἴδιον 
ple χαὶ ἐν ταῖς ἐν δευτέρῳ σχήματι ance στιχαῖς συζυγίαις. τὴν 40 
ν ἐλάττονα, ἣ ἐπὶ μέρους ἢ χαϑόλου εἶναι" 


ss 


δὲ δευτέραν πρότασιν det, τ 
χαὶ γὰρ χαϑόλου οὖσα χαὶ ἐπὶ μέρους συλλογιστική. δεῖ δὲ αὐτὴν ἐξ 


( 
ἀνάγχης χατὰ τὸ ποιὸν ἀντιχειμένην εἶναι τῇ μείζονι χαὶ ἀνομοιοσχήμονα, 

80 εἰ udv ἐχείνη εἴη χαταφατιχή, ταύτην ἀποφατιχήν, εἰ δ᾽ ἐχείνη ἀποφατιχή, 
ταύτην χαταφατιχήν᾽ δμοιοσχημόνων γὰρ οὐσῶν οὐ γίνεται συλλογισμὸς ἐν 45 
δευτέρῳ ΟΠ ματι" οὔτε γὰρ ἐχ δύο ἀποφατιχῶν, ὅτι ἐν οὐδενὶ σχήματι ἣ 


τοιαύτη συζυγία συλλογιστιχή, οὔτε ἐχ δύο χαταφατικχῶν, ὡς δειχϑήσεται. 


1 ὑπάρχῃ scripsi: ὑπάρχει libri 1 et 2 χατηγορῆται scripsi: χατηγορεῖται libri 

τῷ 6&... χατηγορῆται (2) om. aLM 2 ἑτέρου a 3 λέγεται LM 5 ἔχει aB: 
δεῖ ἔχειν LM αὑτῷ ἃ: αὐτῷ BLM ante χατηγορούμενον add. μὴ L δὲ om. 
LM 6 τῶν tertium om. aLM 7 τῷ om. aLM 9 ὑπάρχῃ scripsi ex Ar.: ὑπάρχει L: 
om. aBM; ef. lemma et p. 70,30 11 μὲν οὖν .. . ἐχείνης (14) om.a τὸ om. LM 
12 εἰρήκαμεν] p. 48, 12—18 zat M 13 ἀντιστραφείσης - - - χατηγορούμενος (14) 
om. L: ἀντιστραφείσης γὰρ ἐχείνης om. M 15 χατηγορεῖτο a 16 ὧν aB: ὁ LM 
18 to (ante χατηγορεῖσϑ αι) om. L ἄρα BLM: οὖν ἐστι a 20 ἀπωλέσας L 

21 τούτων ϑέσιν ἃ], 20 ἀντιστρεφείσης ἃ 27 εἶναι 7) καϑόλου L 30 εἴη aBM: 
7 L αὕτη ἀποφατιχή a εἰ 0... χαταφατιχήν (31) om. LM 31 αὕτη xata- 


φατιχή ἃ 39 συλλογιστιχή συζυγία 1, 


τ ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [5 [Arist. p. 26> 34. 36. 37] 


ur 


10 


οὕτω δὲ pee τῶν συλλογιστικῶν προτάσεων χαὶ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι 23y 
ἔσονται συμπλοχαὶ συλλογιστιχαί, τῇ ustCove προτάσει, εἰ μὲν χατα- 


aA 
( 
a 
a 
28 
a) 
wv) 
Ms 


Ne 
φατιχὴ εἴη, συντασσομένης τῆς ἐλάττονος ἢ χαϑόλου ἢ ἐπὶ ae ἀπο- 
ἋἋ 


- a / > ~ > 4, , nn 
φατιχῆς, εἰ δὲ ἣ μείζων ἀποφατιχὴ ληφϑείη, τῆς ἐλάττονος ἢ χαϑόλου ἣ 
ἐπὶ μέρους γινομένης χαταφατιχῆ)ς- 5 


ὲ 


, ΕΝ ys ΄ 3 ~ 
p. 26036 Μέσον δὲ ἐν αὐτῷ λέγω τὸ κατηγορούμενον ἀμφοῖν. 
5 , ~ s ΄ ie 
Οὗτος ἂν εἴη χαὶ 6 λόγος tod δευτέρου σχήματος, ἐν ᾧ ὁ μέσος 
ἀμφοτέρων τῶν ἄχρων, ὧν δεῖ τὴν συναγωγὴν ποιήσασϑαι. χατηγορεῖται. 


aa Manton δὲ inca hed means Ce (ue COI ἘΠΕ 
p. 26037 Μεῖζον δὲ axpov τὸ πρὸς τῷ μέσῳ χείμενον" τίϑεται 
ὁὲ τὸ μέσον ἔξω μὲν τῶν ἄχρων, πρῶτον δὲ τῇ ὕϑέσει. 
᾿ δῶ - ~ o \ ~ sp INS Cn oc 
Διὰ τῆς χαταγραφῆς τῶν ὅρων χαὶ τῆς τάξεως ἐδήλωσεν ἡμῖν, ὅτι 
τῆς μείζονος προτάσεως τῆς ἐν τῷ 1 ἀπ anne ee φείσης τὸ 10 
a , is \ l4 ~ σ 
δεύτερον σχῆμα γέγονεν. ἣ yap ϑέσις χαὶ ἢ τάξις, ἣν εἴρηχε, τῶν ὅρων 
‘ \ > ~ 
χαὶ τὸ προτετάχϑαι τὸν μέσον χαὶ uct αὐτὸν χεῖσϑαι τὸν μείζονα τὴν 


15 ἀντιστροφὴν ἐχείνης δηλοῖ τῆς προτάσεως. 


Μεῖζον δὲ 


γ - >] SL 2 > aes med, γ»ν LS ae LS et , 
“ητεῖται, st φύσει ἐν δευτέρῳ σχήματι μείζων τίς ἐστι χαὶ ἐλάττων 


ἄχρος, χαὶ τίνι οὗτος χριϑήσεται. εἰ γάρ ἐστιν ἀδιάφορον, ἐξέσται. οἷον 16 
n” »» > ~ , ~ ΄, ~ ΄ , 
ἂν συντάξαι βουληϑῶμεν ἐν τῇ ϑέσει τῷ μέσῳ, τοῦτον λέγειν μείζονα" 


᾿ 
90 τοῦτο δέ, ἐπεὶ ἀποφατιχὰ μὲν τὰ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συναγόμενα, τὰ 


τῷ 
σι 
ον. 


6& χαϑόλου ἀποφατιχὰ ἀλλήλοις ἀντιστρέφει᾽ ὥστε χατὰ τοῦτο οὐδὲν μᾶλλον 


ερος τοῦ ἑτέρου μείζων ἐν ταῖς χαϑόλου ἀποφάσεσιν, εἴ γε μείζων μέν 
\ 


ε ΄ > > 91. > ΄ > ~ 
στιν ὃ χατηγορούμενος, οὗτοι 6& ἐπ ἴσης ἀλλήλων ἀντιχατηγοροῦνται. 20 


Ms Oy 
, 


πὶ μὲν γὰρ τῶν χαταφατιχῶν μείζων ὃ χατηγορούμενος χαϑόλου, ὅτι xat 
πὶ πλέον: διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ ἀντιστρέφει’ ὥστε φύσει αὐτῷ τὸ μείζονα 

΄ ΄ JN OR ~ Q/ 5 ~ > 4 ~ > ΄ \ 
var ὑπάρχει. ἐπὶ 6& τῶν χαϑόλου ἀποφατιχῶν οὐχέτι τοῦτο ἀληϑές. τὸ 
μὲν οὖν λέγειν, ὡς Ἑρμῖνος οἴεται, ἐν δευτέρῳ σχήματι τὸν μείζονα ἄχρον 
< > \ > , ΄ ~ τ ν᾿ e / ~ \ 
εἶναι, ἐὰν μὲν ἀμφότεροι ὁμογενεῖς Mow, ὧν ὃ μέσος χατηγορεῖται, τὸν 
ἐγγύτερον τοῦ χοινοῦ γένους αὐτῶν (ἂν γὰρ wow οἱ ἄχροι ὄρνεον χαὶ 2% 


2 τέσσαρες om. LM συμπλοχαὶ post συλλογιστιχαί transponunt aM: om. 1, ante τῇ 
add. χαὶ LM 4 δὲ om. L 8 ὧν det... ἄχρων (10) om. 41, (in quo petfov... ἄκρων 
textus verba fuisse videntur) 9 post χείμενον add. ἔλαττον δὲ τὸ ποῤῥωτέρω τοῦ μέσου 
Ar. (sed om. pr. B) citetar... ϑέσει (10) om. δ 11 τάξεως B: λέξεως aLM 14 τὸ 
om. L τὸν μείζονα scripsi: ae μείζονα BLM: om. a 16 μεῖζον .. . χείμενον sunt 
textus verba in L 17 ζητεῖ a εἰ aBM: ἢ L 20 τοῦτο aBL: τοῦτον M ἐπὶ L 

22 post μείζων add. ἐστὶν aLM 24 ante χαταφατιχῶν add. χαϑόλου a 25 μείζονα a: 
μεῖζον B: μείζων M: ?L 26 ἐπὶ δὲ B: ἐπεὶ δὲ aM: ἐπειδὴ 1, 27 ante δευτέρῳ add. 


τῷ ἃ 28 μὲν om. ἃ τὸν scripsi: τὸ aBM: τῷ L 29 ἐγγυτέρω LM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 [Arist. p. 2637] 13 


VC 5» es ~ ~ ’, > ~ ~ / = Vv ἊΣ x99 
avilpwros, ἐγγυτέρω tod χοινοῦ γένους αὐτῶν. τοῦ ζῴου, τὸ ὄρνεον τοῦ 23v 
τος χαὶ 


e χ 


δμογένεσιν 6 οὕτως ἔχων πρὸς τὸ χοινὸν γένος μείζων), 


ἐν τῇ πρώτῃ διαιρέσει, διὸ χαὶ μείζων ἄχρος τὸ ὄρνεον, χαὶ 
χαϑόλου ἐν τοῖς 
εἰ δ᾽ εἶεν ἴσον ἀφεστῶτες ἀμφότ τς τοῦ χοινοῦ γένους ὡς ἵππος χαὶ ἀν- 
5 ὕρωπος, δεῖν ἐπισχοπεῖν τὸν μέσον τὸν χατηγορούμενον αὐτῶν, τίνος μὲν OV 
Coe | ~. oe dX 9.) » Pa) x ~ \ >.) ΘΈΣΑΝ INNO. 
αὑτὸν χατηγορεῖται, τίνος δὲ Ot ἄλλον, χἂν i WD τεὴν Cae τ δὲ 30 
Ov ἄλλον χατηγορούμενος, συγχρίνειν τόν. δι᾿ ὃν eee τοῦ ἕτέρου, 
τῷ, Ov ὃν χαϑ' ἑαυτὸν χατη͵ (ὑρεῖται, χἂν ἢ ἐχεῖνος, δι’ ὃν τοῦ ἑτέρου 


χατηγορεῖτο, ἐγγυτέρω τοῦ χοινοῦ γένους αὐτῶν, χαὶ τοῦτον, οὗ χατηγορεῖται 
Ι0 ὃ μέσος διὰ τὸν ἐγγυτέρω τοῦ χοινοῦ γένους, μείζονα λέγειν (οἷον εἰ εἶεν 
7, \ » - 


ot μὲν ἄχροι ἵππος χαὶ ἀἄνϑρωπος, χατηγοροῖτο δὲ αὐτῶν τὸ λογιχὸν χαὶ 


T 
Ἢ 
S7 


τοῦ μὲν ἵππου ἀποφατιχῶς τοῦ ὃὲ ἀνθρώπου χαταφατιχῶς, ἐπεὶ τὸ λογιχὸν 35 


5 Ἷ ~ C7. \ ty \ 
οὐ xa αὑτὸ ἀποφάσχεται tad ἵππου ἀλλὰ διὰ τὸ ἄλογον αὐτὸν εἶναι, τὸ 
δὲ λογικὸν δι᾿ αὑτὸ χαταφάσχεται τοῦ ἀνθρώπου, ἐγγυτέρω τοῦ χοινοῦ 1 


> ¢ 


>, ~ ~ [ἢ σ 
15 vous αὐτῶν ἐστι, τοῦ ζῴου, ὁ ἵππος aire 6 ἄνθρω πος" ἔσται δὴ χαὶ ὁ 


ἵππος μείζων τοῦ ἀνϑρώπου ἄχρος χαίτοι ἴσον ἀφεστῶτος τοῦ γένους τοῦ 
οἰχείου αὐτοῖς, ὅτι μείζων, dv ὃν αὐτοῦ τὸ χατηγορούμενον χατηγορεῖτο᾽ 40 
ὡς γὰρ ἀλόγου αὐτοῦ οὐχ ὡς ἵππου τὸ λογιχὸν ἀποφάσχεται, τοῦ ἀνθρώπου 


\ zy 


~ ~ ? iB! » 
χαταφασχομένου τοῦ λογιχοῦ ua? αὑτό), εἰ δὲ uh εἶεν ὁμογενεῖς οἱ ἄχροι 
\ 


20 ἀλλὰ διαφερόντων γενῶν. μείζονα αὐτῶν ϑετέον τὸν ἐν τῷ οἰχείῳ γένει 
ἐγγυτέρω ὄντα αὐτῶν (οἷον ἂν χατηγορῆταί τι χρώματος χαὶ ἀνθρώπου, 
υείζων ἄχρος τὸ χρῶμα" ἐγγυτέρω γὰρ τοῦτο τῆς ποιότητος ἣ ὃ ἄνϑρωπος 
τῆς οὐσίας" ἄτομον γὰρ εἶδος ἄνϑρωπος, τὸ δὲ χρῶμα od), ἂν δὲ ἴσον 45 


al 


τάλιν ἀπέχωσιν ἀμφότεροι τῶν οἰχείων γενῶν, ἐπὶ τὸν χατηγορούμενον 


Mv = 
τὶ 


τῷ 
or 


γιέναι χαὶ ζητεῖν, τίνος μὲν αὐτῶν | δι᾿ αὗτόν, τίνος δὲ δι᾿ ἄλλον χατη- 34- 


9.) a ~ ~ ~ 
at, “dv ἢ. Ov ὃν χατηγορεῖται tod ἑτέρου, ἐγγυτέρω τοῦ οἰχείου 


© 
Crat 
A 


ae 


~ > Q >) ~ 
χαὶ τοῦτην. οὐ οι ἐχεῖνον χατηγορεῖτο, υειζ ζονα ἡγητέον ἄχρον 


On 

τ 

Φ 

ς 

wy 
ἊΨ; 


cs σ = \ \ Lideet a \ \ 5 ~ v 
εἰεν ὅροι λευχὸν χαὶ Sonor os, TO μὲν ἐν ποιῷ ἄτομον εἴδος τὸ 


O27 NR .. 
(=) 
sy 
° 
< 
1} 
ov 


@- 


5 / ~ Si ~ 5 
ἐν οὐσία, χατηγοροῖτο GF τὸ λογιχὸν χαταφατιχῶς μὲν τοῦ ἀνϑρώπου 


~ \ ~ ~ > " 
80 ἀποφατιχῶς ὃὲ τοῦ λευχοῦ, ἐπεὶ τοῦ μὲν ἀνθρώπου, “ath ὃ ἄνϑρωπος. ὅ 


2 πρότῃ a: om. LM διὸ LM: δι’ ὃν B: δι᾿ ἣν ἃ 4 ἐν ἴσῳ L ὃ περισχοπεῖν a 
τὸ μέσον L 6 αὑτὸν (ante χατηγορεῖται) ἃ: αὐτὸν BM: αὑτῶν L ἄλλων L 

χἂν - . .« δι᾿ ἄλλον (7) om. ἃ μὲν ΒΝ, L pr.: μέσον rec. atram. corr. L αὐτὸν 
libri 7 ἄλλων L χατηγορούμενος BLM: κατηγορούμενον καὶ ἃ 8 χατὰ ἑαυτὸν 
LM 8. 9. tod ἑτέρου κατηγορεῖτο post αὐτῶν transponunt aL 9. χατηγορεῖτο B: χατη- 
γορεῖται LM: χατηγοροῖτο ἃ τοῦτον LM: τούτων aB οὗ ΒΝ: οὐ ἃ], 10 post διὰ 
addere voluit to Prantl 1 p. 556,70 11 post δὲ add. δι᾿ L 11 et 12 λογιστιχὸν L 
13 τοῦ ἵππου . . . καταφάσχεται (14) add. B? 14 αὐτὸ B 11 αὐτοῖς BLM: αὐτοῦ ἃ 
μείζων LM: μεῖζον aB αὐτοῦ τὸ Scripsi: αὐτοῦ τοῦ B: αὐτοῦ LM: ἂν τούτου a 
χατηγορουμιένου ἃ χατηγορεῖται LM: χατηγοροῖτο a 18 γὰρ om. ἃ τοῦ 
(ante ἀνθρώπου) bis aBM 1) χαταφασχόμενον L 21 τι om. L χαὶ om. L 
22 7 ὁ ἄνϑρωπος om. L 23 ante ἄνθρωπος add. ὁ aM 25 αὑτὸν aM: αὐτὸν 
BL 27 τοῦτον, οὗ BLM: τούτου a χατηγοροῖτο ἃ 29 


30 ἐπὶ aLM 


κατηγορῆται a 


11 


5 τὸ δὴ ταῦτα λέγειν χαὶ ζητεῖν χαὶ φύσει δειχνύναι ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι 10 
τὸν υξίζονα ἄχρον πρὸς τῷ περιεργίαν ἔχειν οὐδὲ τς: ἐστι. πρῶτον 
υὲν γὰρ ἂν uh αὐτοὺς ἐφ᾽ ἑαυτῶν τοὺς ληφϑέντας ὅρους ἐξετάζωμεν, ἀλλὰ 
χαϑ' ods ὃ χατηγχορούμενος ὅρος οὐχ ὑπάρχει, αἰεὶ ἐν τῇ ἀποφατιχῇ 
προτάσει ὃ ees ὅρος ἔσται. ἴσος γὰρ 7 μείζων οὗτος ἔσται τοῦ μέσου 

10 ἢ οὕτως ax ἀρχῆς εἰλημμένος 7, δι’ ὃν ἀποφάσχεται, γινόμενος τοιοῦτος 
οὕτως ἔχειν πρὸς τὸν μέσον μείζονα ἀποφασχόμενον. ὃ γὰρ μέσος οὐχ 1ὅ 
ὑπάρξει. ᾧ χεῖται μὴ ὑπάρχειν. διότι τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ καὶ ἀντιδιῃ- 
ρημένον ὑπάρχει τῷ ὑποχειμένῳ τὸ δὲ ΠΝ τῷ μέσῳ χαὶ ἀντι- 
διῃρημένον ἴσον ἐστὶν αὐτῷ. ἣ γὰρ διὰ τοῦτο αὐτὸ ἣ διά τι ἄλλο ἐπὶ 

15 πλέον ὃν τοῦ μέσου, ὡς ὅταν τὸ λογιχὸν διὰ τὸ ἄψυχον cts το τινος" 
ἴσον γὰρ γίνεται τότε, ὅταν διὰ τὸ ἄλογον τὸ γὰρ λογικὸν ἴσον τῷ ἀλόγῳ, 20 
δι᾿ ὃ τοῦ ἵππου ἀποφατιχῶς τὸ λογιχὸν ING Ὁ το. ἢἣ οὖν τούτῳ μὲν 
ἴσος ὃ μέσος, οὗ ἀποφάσχεται, 7 ἐλάττων αὐτοῦ γίνεται, ὅταν διὰ τὸ ἄψυχον 
τὸ λογιχὸν ἀποφ φάσχηταί τινος" τὸ γὰρ ἄψυχον τῷ ἐμψύχῳ ἴσον, ag ὃ τὲ 

20 λογιχὸν μεῖζον ὃν τοῦ ἑτέρου, οὗ χαταφάσχεται" ἐπεὶ γὰρ ὁ χατὴ eee ενος 
χαταφατιχῶς μείζων τοῦ ὑποχειμένου αὐτῷ, οὗ ἀποφάσχεται 6 μέσος ἢ οὗ 
χαταφάσχεται ὃ μέσος, εἴ γε ἢ αἰτία, Ov ἣν oo χεται, ἴσος ἣ μείζων 2% 
αὐτοῦ τοῦ μέσου, ὃς μείζων ἐστὶ τοῦ ὑποχειμένου αὐτῷ ἐν τῇ χαταφατιχῇ 
προτάσει. ὥστε χαὶ ἣ ἀποφατιχὴ πρότασις ἀεὶ μείζων ἔσται τῆς χατα- 

25 φατιχῆς. ἀλλὰ μὴν λέγει ᾿Αριστοτέλης χαὶ πρὸς τῷ ἐλάσσονι τὸ ἀπο- 
φατιχὸν τίϑεσϑαι: ὃ γοῦν δεύτερος συλλογισμὸς ἐν τούτῳ τῷ eae 
τὴν ἐλάττονα ἔχει ἀποφατιχήν. ἔτι διὰ τί a μόνων τῶν ἀποφατιχῶν 7 
υετάληψις χαὶ ἢ ζήτησις ἔσται tod, δι᾿ ὃν ie ἀποφατιχῶς; χαὶ 30 
γὰρ ἐπὶ τῆς χαταφάσεως τὸ αὐτὸ ζητηϑήσεται. τὸ γὰρ λογικὸν τοῦ ἀνθρώπου, 

80 εἰ χαὶ ual αὑτό, ἀλλ᾿ οὐ πρώτου, οὐδὲ 7 ΠΈΣ ἀλλὰ ἣ λογικός" ὥστε 
εἰ τοῦ μὲν ἵππου διὰ τὸ ἄλογον τοῦ δὲ ἀνθρώπου διὰ τὸ λογιχόν, ἴσον δὲ 

1. ἀλλὰ . . . ἀποφάσχεται (2) om. L 3 ἐγγύτερον aLM post ἀψύχου add. ἣ ὁ 

ἄνϑρωπος τῆς ἀψύχου L ὅ λέγειν . - . ἀλλὰ (7) om. L 6 τὸ μεῖζον ἃ 

οὐδ M 7 ἀφ᾽ aM 9 ἢ LM: 6 aB μείζων aBM: μείων 1, τὸ μέ- 

σον 1, 10 ante 7 οὕτως add. χαὶ LM post οὕτως add. zat οὕτως a: eras. B 

bx ἃ 11 ante οὕτως add. zat M μέσον om. M 12 ὑπάρξει BLM: ὑπάρχει a 

χείμενον omisso τὸ L 12. 10 ἀντιδιειρημένον a; item vs. sq. 13 τῷ alterum 

om. L 14 αὐτῷ aLM: αὐτῶν B 15 τοῦ μέσου ova 16 εὐλόγῳ L 17 6v 

ὃ corr. ex διὰ B χατηγορεῖται a: κατηγοροῖτο LM 18 ἡ M: ὁ aB: om. L 

21 αὐτοῦ a οὗ (ante χαταφ.) BLM: οὐ a 22 ἴσον a 25 ante ᾿Δριστοτέλης 

add. 6 aLM 26 γ᾽ οὖν B: οὖν ΔΝ 27 ante ἀποφατιχήν add. χαϑόλου aLM 

28 χατηγορεῖτο B 29 ἐπὶ BLM: χἀπὶ a 30 εἰ BLM: ἡ a πρῶτον 

aLM ἀλλὰ in ras. B (videtur fuisse διὰ) post 7 alterum add. vod καὶ ἐπιστήμης 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 26 > 37] 


χαταφάσχεται, τοῦ δὲ λευχοῦ οὐ ual? ὃ λευχὸν ἀποφάσχεται, ἀλλὰ χαϑ' ὃ 24r 


χη) γών ἐστι" ἐπεὶ τὸ Ayr ὃ ὃ D Ae D τὸ hovimov ἃ σχετ 
αφύχον ἔστιν. ETEL τὸ αἀψφύχον,. OL GB τοῦ AEVKOV τὸ λογίχον ALTOOASASTAL, 
΄ \ pe τ ας, eer Poe Stee, ~ 5178 Ae 
XOWOTEDOY χαὶ χα αϑολιχώτερον χαὶ εγγύτερω THS οὐὔσιας TIS αῳφῦχοῦ ἢ ὁ 
~ » We. Nee Site eae g \ ΩΣ tS Pats a σ ΣΡ tad 5 4 
ἄνϑρωπος τὴς ἐμῷ τύχοῦ; χαὶ τὸ λξυχὸν OLA τοῦτο WELLWY ρος TOU ἀνϑρώπου), 


δεχτιχὸν LM 91 τοῦ δὲ ἀνθρώπου . « - ἄλογον (75,1) om, a 


ihe. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 [Arist. p. 26057] 15 


~ 25 ὦ ΄ ΕῚ 
τὸ ἄλογον τῷ λογιχῷ (8x τῆς αὐτῆς γὰρ διαιρέσεως), οὐ 
εὕρηται χαὶ χατὰ τὴν ἐχχειμένην μέϑοδον. διὸ οὕτως μὲν οὐ χρὴ τὴν 


ι 
χρίσιν ποιεῖσϑαι τῆς προτάσεως τῆς ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ustlovos. 85 
χαϑόλου γὰρ τῷ δύνασθαι χαὶ τὸ χαταφατιχὸν εἶναι πρὸς τῷ μείζονι Gow 


5 χαὶ τὸ ἀποφατιχὸν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, ὁποῖος ἂν ὅρος een χατὰ THY 
προειρημένην μέϑοδον μείζων, οὗτος χαὶ ὡς μείζων χαὶ ὡς 


βανόμενὸς ποιήσει τὴν συζυγίαν συλλογιστικήν᾽ ὃ πάσχων oe ἂν εἴη 
μείζων ἐν τούτῳ τῷ σχήματι οὐ γὰρ ἁπλῶς μείζονος ὅρου ἢ ζήτησις 40 
" A ~ 2 = ie Nie ΓΞ 

ἀλλὰ τοῦ ἐν τούτῳ μείζονος. 


10 ᾿Αλλ οὐδὲ ἁπλῶς πάλιν ῥητέον μείζονα τὸν ἐν τῷ συμπεράσματι τοῦ 
συλλογισμοῦ χατηγορούμενον, ὡς δοχεῖ τισιν οὐδὲ γὰρ οὗτος δῆλος" ἄλλοτε 


A bla) Vv ᾿ 5 ΄ ~ \ > 
yap ἄλλος ἔσται χαὶ ody ὡρισμένος τῷ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἀπο- 


δι 


we \ c rae ue γ΄ My Lia Ct Vv ᾿ » ΤΈΚΟΣ 
φατικήν, χαὶ ὃ τέως μείζων αὖϑις ἐλάττων, χαὶ ἐφ᾽ ἡμῖν ἔσται τὸν αὐτὸν 
χαὶ μείζω χαὶ ἐλάττω ποιεῖν. οὔτε οὖν φύσει τίς ἐστιν ἐν τοῖς ἀποφατιχοῖς 
= ΄ “ΩΣ - ~ , ΄ =. 
15 μείζων, ov ἁπλῶς ἐχ τοῦ συμπεράσματος χρὴ τὸν μείζω λαββάνειν- 45 
v 


+> c , Ψ a ΄ 
οὐὸδξ γὰρ οὗτος ὡρισμένος ἔσται, τό τε συμπέρασμα ἔχει χατηγορούμενον 

~ ΄ | ΄ , ς 
τὸν ἐν ταῖς προτάσε σιν εἰλημμένον ὡς μείζονα, ὥστε οὐ τὸ συμπέρασμα 24ν 


ὲ 


re [4.4 Ne 7 > \ = ~ ~ 
τοῦ μείζονος δειχτιχόν, ἀλλὰ τὸ λαβεῖν twa μείζονα αἴτιον τοῦ χαὶ ἐν τῷ 
συ ee τοῦτον χατὴ (Cees ἀλλ οὐδὲ λέγειν οἷόν τέ ἐστιν, ὅτι 


30 pte ἐστί τις ἐν αὐτῷ μείζων. ὥρισται yap xal τὸ δεῖν τὴν μείζονα 
μέλλοι ἔσεσϑαι συλλογιστιχὴ συμπλοχή᾽" 5 


ε - 


πρότασιν ἐν αὐτῷ χαϑόλου εἶναι, εἰ 
μείζων ὃὲ πρότασις, ἐν 7 6 μείζων ὅρος. δεῖ δὴ μείζονά τε ἡγεῖσϑαι ὅρον 


a πρῶτον τιϑέναι. ὃν ἐν τῷ προβλήματι βουλόμεϑα δεῖξαί τε χαὶ συναγαγεῖν, 

ὃν = ie Poa ae ἔχομεν" πᾶς γὰρ ὃ συλλογιζόμενος ὁρίσας nao αὑτῷ 
95 πρῶτον, ὃ βούλεται δεῖξαι, οὕτως εἰς τοῦτο τῶν οἰχείων εὐπορεῖ προτάσεων" 

οὐ γὰρ ἀπὸ τύχης περιπίπτει τῷ συμπεράσματι. τὸν δὴ ἐν τῷ προχειμένῳ 10 


Ὁ 


ξ 
΄ “ ~ 4 \ 
προβλήματι εἰς τ εἴξιν χατηγορούμενον τοῦτον Detéov μείζονα" χαὶ γὰρ 


o7 


>) ~ / c 373 Vv 
et ἀντιστρέφει χαὶ διὰ τοῦτο γίνεται 6 αὐτὸς χαὶ ὑποχείμενος, ἀλλ᾽ ἔν γε 
\ 


τῷ ἡμῖν εἰς τὸ δεῖξαι προχειμένῳ χατηγορούμενος ἦν TE χαὶ μένει. διὰ 


80 τοῦτο γάρ, χἂν ἄλλο γένηται συμπέρασμα αἀντιστρέφομεν αὐτό. ὥστε ἡυῖν 
i 9 1 3 ΠῚ 


τοῖς δειχνύουσι χαὶ Serna χαὶ τάττουσι τοὺς ὅρους οὗτος μείζων, 15 
‘> A ~ ΄ ~ ¥ , , ~ τὶ ~ ~ ‘ Vv 
ἐπεὶ μὴ τῇ αὑτῶν φύσει ἐν τοῖς ἀποφατιχοῖς τὸ μεῖζον xal τὸ ἔλαττον 


ἀλλ ἐν τῇ τῶν ἀξ, eae προϑέσει. δῆλον δέ, ὅτι ὃ ἐν τῷ προβλή- 
A ᾿ ~ 
ματι χατηγορούμενος xal ἐν τῷ συμπεράσματι χατηγορούμενος γίνεται. 


1 τῷ λογικῷ BLM: τὸ λογικὸν ἃ ἡ μείζων aL 3 προτάσεως BLM: καταφά- 
σεως ἃ 4 τὸ δύνασθαι ἃ 6. 1 λαμβανόμενος aB: λεγόμενος LM 7 οὐχέτι M 

8 ἡ οἴη. ἃ 11 τισιν’ οὐδὲ yap aBM: τὸ συμπέρασμα L 12 ἄλλο ἃ], 

χαὶ om. ἃ 13 ἐφ᾽ ἡμῖν BLM: φήμη ἃ ἐστὶ 1, 14 post ἐλάττω add. 
χαὶ L 16 οὕτως a 20 χαὶ om. aLM 21 μέλλει aLM 22 ante 
ὅρος add. ἔσται LM, ἐστὶν a post ὅρος add. τίνα οὖν (οὖν om. a) εἶναι οἰητέον ἐν δευτέρῳ 
σχήματι μείζονα ὅρον aLM 24 συλλογιχὸς L ἜΝ M: αὐτῷ ἃ 28 εἰ 
om. LM 29 τὴν δεῖξιν LM dl zat τάττουσι] καὶ tét evan. M 32 αὐτῶν 


ΟῚ 


libri 33 6 om. L 94 γίνεται aB: ἔσται LM 


16 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 [Arist. p. 27a 1.3] 


p-27a1 Τέλειος μὲν οὖν οὐχ ἔσται συλλογισμὸς ἐν τούτῳ τῷ 24v 
>\ y 


σχήματι, δυνατὸς δὲ ἔσται χαὶ καϑόλου καὶ μὴ 
χαϑόλου τῶν ὅρων ὄντων. 


ime συλλογισμοὺς TO obs ἐχ τῶν χειμένων φανερὸν τὸ eve 20 


ay 
Ψ 
Ὁ 
i 


Tedetouc 
f 
ἔχοντας, οἷοι 


σι 


είχϑησαν ὄντες ΠΥ τῷ πρώτῳ σχήματι, ἀτελεῖς δὲ τοὺς 

ἔξωϑεν προσδεομένους τινὸς ἣ τινῶν, ἃ ἔστι μὲν ἀναγχαῖα διὰ τῶν ὗπο- 

χειμένων ὅρων, οὐ μὴν εἴληπται διὰ προτάσεως. τοιοῦτοί εἰσιν οἱ ἔν τε 

τούτῳ τῷ σχήματι χαὶ οἱ ἐν τῷ τρίτῳ οἵ μὲν γὰρ τρεῖς τῶν ἐν τούτῳ 
᾿ 


- 


τῷ σχήματι ἀντιστροφῆς een τ πρὸς τὸ φανερὸν τὸ ἐν anne 3s 


‘ 
10 ἀναγχαῖον γενέσϑαι, ὃ δὲ τέταρτος διὰ μὲν ἀντιστροφῆς οὐ δείχνυται, διὰ 
ς ἀδύνατον ἀπα ἀγωγῆς δείχνυται αὐτοῦ ἢ ἀνάγχη τῆς συ ΠΟ" 


> ἘΧᾺ ΡΨ") 
OF ουνατος O 


Zotar xat χαϑόλου xat μὴ χαϑόλου τῶν ὑλῶν 
των δηλωτιχόν ἐστι τοῦ χαὶ ἐξ δἰ ροτεμῶν χαϑόλου τῶν ἘΠ Ὁ) οὐσῶν 
δύν ασϑαι γενέσϑαι συλλογισμὸν χαὶ ἐν τούτῳ τῷ Sines: χαὶ τ οὐσῶν 
15 ἀμφοτέρων χαϑόλου, ἀλλὰ δῆλον ὅτι τῆς ἑτέρας ἐπὶ βέρους, τοῦτ᾽ ἔστι τῆς 80 
ἐλάττονος" ἀμφοτέρων ee ἐπὶ μέρους οὐσῶν οὐδεὶς γίνεται συλλογισμός" 
ξ 


555} x ἐξ xe - 
ἀλλ οὐδ ἂν ἢ υείζων ἐπὶ μέρους γένηται, ὡς εἰρήχαμεν. 


Καϑόλου μὲν οὖν ὄντων ἔσται συλλογισμός, ὅταν τὸ 


—_ 

bo 

«ἃ 
Ὁ» 


~ SM ΙΝ, ~ SA ΕΞ \ c Τὰ yn” \ 
ον τῷ μὲν παντὶ τῷ OF μηδενὶ ὑπάρχῃ; Av πρὸς 


1 


Se 
or Os eo 
a 


ὶ 


= ~ \ , wv a. ᾿ς ~ 
οτερῳφοῦν ἢ τὸ στερητιχόν' ἄλλως δὲ οὐδαμῶς. 


© 


a 


Ὅτι δεῖ dvoMoLnay TpOvas χατὰ τὸ ποιὸν εἶναι τὰς ἐν τούτῳ τῷ 


ϑι 


σχήματι προτάσεις, εἰ μέλλοιεν συλλογιστιχὴν συζυγίαν ποιήσειν, εἰρήχαμεν. 
ὅταν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσιν αἱ προτάσεις χαϑόλου, ὦσι δὲ χαὶ ἀνομοιοσχή- 
yoves, συλλογισμὸς ἔσται, ἄν te ἣ μὲν μείζων ἀποφατιχὴ ἢ δὲ ἐλάττων 
25 χαταφατιχὴ Tj, ἐάν τε χαὶ ἀνάπαλιν᾽ ἀμφότεραι γὰρ αἱ συζυγίαι οὕτως 
ἔχουσαι συλλογιστιχαί, συνάγουσαι χαϑόλου ἀποφατιχόν. εἰσὶ δὲ χαὶ ἐν 40 
τούτῳ τῷ σχήματι, χαϑ᾽ ἃ προείρηται, συλλογιστικαὶ συζυγίαι τέσσαρες, ὥσπερ 


ye 


\ ~ ἈΝ ΄ as \ > ~ c 
χαὶ ἐν τῷ Bua δύο μὲν ἐκ χαϑόλου προτάσεων δύο de ex τῆς ἑτέρας 


Ms 


~ ΄ \ ΄ a ~ ~ , : a 
τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους. τάξις δὲ τῶν συλλογισμῶν τούτων ἦδε" πρῶτοι 
> ~ 5 ΄ 4 
zy εἰσιν of δύο of 2x τῶν χαϑόλου χαϑόλου συνάγοντες ἀποφατιχόν: οὐδὲν 
, ~ 7 σ ~ 
ip χαταφατιχὸν συνάγεται ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, ὅτι μηδ᾽ ἐξ ὁμοιοειδῶν 45 


προτάσεων. οὗτοι ὃὲ πρῶτοι: τὸ γὰρ χαϑόλου τοῦ ἐπὶ μέρους τιμιώτερόν 


1 ἔστι ἃ post συλλογισμὸς add. οὐδαμῶς Ar. 4—17 desunt in L 

5 οἷον a ὄντες BM: ἔχοντες a 7 προτάσεων aM 10 δείκνυται ο΄. ἡ - 12 δ᾽ 
om. ἃ 13 χαὶ om. ἃ 14 γίνεσθαι M 11 γίνηται Ν εἰρήχαμεν] 
p. 71,23 18 οὖν om.a 19 xdyv a (fi) 21 “Ott δεῖ ἀνομοιοσχήμιονας 
om. L 22 μέλλοιμεν a εἰρήχαμεν] p. 71,28—33 24 μὲν ἡ M 25 ἢ 
scripsi: εἴη libri, quod post ἄν te (24) transponunt aLM 27 προείρηται] p. 72,2 

30 συνάγοντες καϑόλου a ἀποφατιχά aLM 31 ἐν τούτῳ συνάγεται τῷ σχήματι 


aLM 32 χαϑόλου γὰρ aLM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 2723] el 


a ~ ὯΝ ΄ ~ ls ~ Ἃ ea id ἘΞΑ aS κι 9 Ξ 

τε Kat πρῶτον. τούτων δὲ πάλιν τῶν δύο πρῶτος ἂν εἴη ὁ τὴν μείζονα | 24s 
, Vv \ " \ \ ~ 3 ΄ Oo!’ ie = or 
πρότασιν ἔχων χαϑόλου te χαὶ ἀποφατιχὴν τὴν δ᾽ ἐλάττονα χαϑόλου xata- 25 


φατιχήν᾽ μιᾶς γὰρ ἀντιστροφῆς οὗτος δεῖται πρὸς τὸ τὸ ἀναγχαῖον τὸ ἐν 
αὐτῷ φανῆναι" ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς μείζονος προτάσεως ἀνάγεται εἰς 


5 τὸν δεύτερον ἀναπόδειχτον, ὡς ἘΠΕ εται. 6 δὲ τ τὴν μείζονα χαϑόλου 


χαταφατιχὴν μετ᾽ ἐχεῖνον ἂν τάσσοιτο" δύο γὰρ ἀντιστροφῶν οὗτος δεῖται 
πρὸς τὸ δειχϑῆναι τὸν pelt Cova ἄχρον pies ὶ τῷ ἐλάττονι ἄχρῳ ὑπάρχοντα. 


Ss 


/ XN ~ | 2} eb) ~ , 
πλείονος δὴ βοηϑείας δεόμενος τοῦ πρὸ αὐτοῦ εἰχότως μετ᾽ ἐχεῖνον τέταχται 
ἀτελέστερος ὧν αὐτοῦ. Beng Oajcoveat δὲ χαὶ ἐν τούτῳ δύο ἀντιστρέφουσαι. 


b] \ ~ 


10 ἐπὶ δὲ τῶν δύο τῶν ἐπὶ μέρους οτος συναγόντων δεῖ μέν, ὡς εἰρή- 
\ / , Vv ΝᾺ ΄ 5 ΄ 3 
χαμεν. τὴν μείζονα πρότασιν ἔχειν τὸ χαϑόλου γίνεται O& ἢ ἐλάσσων ἐν 10 


GeO ἐπὶ opie ἐν ᾧ μὲν οὖν ἣ μείζων χαϑόλου τ 
ἀποφατιχὴ ἢ δὲ ἐλάττων ἐπὶ wage χαταφατιχή,. τρίτος οὗτος ἔ 
δι᾽ ἀντιστροφῆς τῆς τοὺ προτάσεως τὸ ἀναγχαῖον τὸ ἐν αὐτῷ φανερὸν 
15 γίνεται" ἐπ τ Ὁ γὰρ ταύτης Ὑ 

ἀναπόδειχτος. ἣ γὰρ ἀντιστροφὴ εἰ χαὶ μὴ ἄντιχρυς εἴληπται ἐν ταῖς προτά- 15 


γίνεται ὃ ἐν τῷ πρώτῳ ΠῚ τι τέταρτος 
Geo, ἀλλὰ δυνάμει γε. διὸ χαὶ ἧττόν γε ἀτελὴς οὗτος τοῦ ust αὐτόν. 
ὃς ἔχει τὴν μείζονα πρότασιν χαϑόλου χαταφατιχὴν τ δὲ ἐλάττονα ἐπὶ 
la 5 Tar ca = aN aes ἜΡΙΣ ἘΞ PS 
μέρους ἀποφατιχήν" οὗτος γὰρ οὐχ οἷός τε δειχϑῆναι δι᾿ ἀντιστροφ φῆς; ἀλλὰ 
“4 


> 


20 xat πλείονος det βοηϑείας: διὰ γὰρ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τὸ ἐν 
7 9.7 5.) ~ > IN p) 4 ΄, ΄ 

τούτῳ δείχνυται ἀναγχαῖον, ἐν ἣ δείξει ἔξωϑεν πρότασίς τις παραλαμβάνεται, 

οὐχ ὑπὸ τῶν ὑποχειμένων δηλοῦται. οὐ μὴν ex ἄλλων ὅρων χαὶ ἐπ᾽ 20 

A . ΘΝ \ / ΄ ΕἾ ΄ \ \ Ἁ , 
ἄλλου δειχϑέντος τὸ προχείμενον συνάγεται᾽ ὃ μὲν γὰρ συλλογισμὸς γίνεται 
τοῦ ἀντιχειμένου, ἀδυνάτου δὲ ἐχείνου φανέντος τῇ ἐχείνου ἀναιρέσει τοῦτο 

25 πιστοῦται ὃν ἀντιχείμενον αὐτῷ, ὡς δειχϑήσεται. οἱ δὲ δι’ ἀντιστροφῶν 
συνάγοντες αὐτὸ τὸ προχείμενον συλλογίζονται. δεόμενος 68 τοσαύτης 
βοηϑείας εἰχότως ἀτελέστερός ἐστι χαὶ τὴν ἐσχάτην χώραν ἔχει τῶν ἐν 2% 


PI] 


τούτῳ TH σχήματι, ἐπεὶ ὁ 


ε 


ot πρὸ αὐτοῦ τρεῖς δειχνύμενοι δι᾿ ἀντιστροφῆς 

δύνανται δείχνυσϑαι χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἐπα Sa ὃ δὲ τέταρτος 

80 οὐχέτι δι᾿ ἀντιστροφῆς δυνάμενος δείχνυσϑαι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 
μόνον τὴν πίστιν λαμβάνει τοῦ συλλογισμὸς εἶναι. ἐξετάζων δὲ χαὶ τὰς ἐν 
τούτῳ τῷ ony att συζυγίας, τίνες εἰσὶ xat πόσαι μὲν xat ποῖαι συλλογιστι- 20 


χαὶ ποῖαι OF ἀσυλλόγι στοι. χαὶ διὰ στοιχείων ποιεῖται τὰς τῶν συζυγιῶν 


2 δὲ M 3 οὗτος om. L τὸ alterum om. LM τοῦ ἐν], 6 ἐχείνων L 


8 δὴ aBM: δὲ 1, τοῦ aBL: τῶν M 9 ἀτελέστερος ἃ, B pr.: εὐτελέστερος LM, B corr. 
7 ρος a, > 
(edt. et dt. saepius in libris vix possunt discerni) ἀντιστρέφουσαι Corr. eX ἀντιστρέ- 
govtat B: ἀντιστροφαί a 10 δὲ aBM: μὲν L 11 εἰρήχαμεν] p. 76,17 ἡ om. L 
15 γὰρ BLM: δὴ a 6 om. a 16 ἡ aBM: εἰ L εἴληπτο LM Ware 
p ἢ i ] 

alterum om. aLM 18 ante μείζονα add. μὲν a 19 γὰρ om. L 20 χαὶ om.a 
δεῖται aLM 22 χειμένων aLM 24 τῷ ἀντιχειμένῳ L δὲ om. L 

‘ ῃ ‘ ῃ 
25 αὐτὸ M ot δὲ evan. M rost δι᾿ add. ἀντιστροφῆς 7) LM 27 post elxdtwe 

pops ἢ 

add. χαὶ L post ἀτελέστερός add. te a0 29. 30 [6 δὲ] τέταρτος οὐχέτι [δι᾽] ἀντι- 


τροφῆς δυνάμενος) δείχνυσϑαι διὰ τῆς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς in me. add. B?; litterae une. 
| | | 


»» 


ee perierunt Ol ἐξετάσϑαι ᾿ 32 μὲν om. L 83 zat (ante διὰ) BLM: 
ov a post διὰ add. πόσων B, ποίων LM, τοιούτων a: delevi 


“ἢ 


8 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 185 [Arist. p. 37 8. 5. 9] 


ἐπὶ τοῦ πρώτου σχήματος χρῆται γὰρ στοιχείοις οὐ 25r 
ν τῷ πρώ τῷ σχήματι, ἀλλὰ τοῖς M, N, Ξ, μέσον μὲν 


a 
on 
aN 
᾿ 
-- 
Μ 
F a 
Pa) 
~ 
o 
4 
@v o-- 


ς 
΄ \ \ > ‘4 \ \ 7 Vv Ζ 
λαμβάνων τὸ M τὸ ἀμφοτέρων. χατηγορουμένον χαὶ τὴν πρώτην ἔχον τάξιν 
΄ 


2 -y; - “re a - Ξ ae Ἂ ἊἋ aoe =i πὰ ΄ 
ἐν τῇ χαταγραφῇ. μείζονα 6& ἄχρον τὸ Ν ἐφεξῆς χείμενον μετὰ ‘tov μέσον, 


ἔσχατον δὲ χαὶ ἐλάττονα τὸ Ξ. ὅτι δὲ μηδεμιᾶς οὔσης στερητιχῆς 


σι 


προτάσεως οὐχ ἔσται συλλογιστ ay συζυγία ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, ἐδήλωσεν 35 
p 


εἰπὼν ἂν πρὸς ὁποτερῳοῦν ἢ TO στερητιχόν: ἄλλως δὲ οὐδαμῶς. 
εἰσὶ δὲ χαὶ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ἀσυλλόγιστοι συζυγίαι χωρὶς τῶν ἀδιο- 
ρίστων δεχαδύο. ὡς δείχνυσιν, ἐπεὶ αἱ πᾶσαι Exxatdexa. 
10 ρ.3115 Κατηϊορείσϑω γὰρ τὸ Μ τοῦ μὲν Ν μηδενὸς τοῦ δὲ Ξ 
παντός. ἐπεὶ οὖν ἀντιστρέφει τὸ στερητιχόν. 40 


Δέδειχται ἐν τοῖς ἐπάνω, ὅτι ἢ χαϑόλου στερητιχὴ ὑπάρχουσα ἑαυτῇ 

ἀντιστρέφει. ἐπεὶ οὖν εἴληπται 7 μείζων πρότασις χαϑόλου ἀποφατιχή 

~ \ ~ T > f Pd) > ~ Υ͂ \ \ δῷ \ 

(χεῖται γὰρ τὸ M τῷ Ν μηδενί), ἂν ἀντιστραφῇ, ἔσται χαὶ to Ν οὐδενὶ 

15 τῷ Μ’ χεῖται δὲ χαὶ τὸ Μ παντὶ τῷ E+ οὕτως δὲ ἐχουσῶν τῶν προτά- 
σξων γίνεται ὃ δεύτερος συλλογισμὸς τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι συνάγων 45 


Ὁ ΤᾺ \ \ T >) \ ~ = ~ aN ΄ δ 
χαϑόλου ἀποφατιχὸν τὸ τὸ N μηδενὶ τῷ EF. τοῦτο δὴ ee χαὶ 
ξ΄ ~ , Vv ~ » 
ὑπὸ τῆς ἐχχειμένης συζυγίας. ἔστω τὸ μὲν Μ ζῷον τὸ δὲ | N ἄψυχον 25v 
\ , x 


τὸ 68 Ξ ἄνϑρωπος. εἰ δὴ τὸ ζῷον xat οὐδενὸς ἀψύχου; χαὶ εν τ 


m- 


/ ἊΝ 
90 τὸ ἄψυχον χατ οὐδενὸς ζῴου" τὸ δὲ ζῷον χατὰ παντὸς ἀνθρώπου τὸ 
ἄψυχον ἄρα xat οὐδενὸς pean, χαὶ οὗτος μὲν ὃ πρῶτος τοῦ δευτέρου 


σχήματος συλλογισμὸς χαὶ διὰ τοιαύτης βοηϑείας τελειούμενος. 


Ρ. 2119 [λιν ε 


τῷ7 
or 


Δέον ἐπενεγχεῖν τὸ ὀφεῖλον συμπέρασμα δειχϑῆναι ἐν τῇ τοιαύτῃ συμ- 
- SUN ae oe N Sian Shel ~ \ \ N ΄, 
οχῇ (ἔστι δὲ τοῦτο, ὅτι τὸ Ν οὐδενὶ τῷ Ξ΄ χεῖται γὰρ τὸ Ν μείζων 


8 2 
~ 


nos, διὸ χαὶ Get χατηγορῆσαι αὐτὸν ἐν τῷ συμπεράσματι) εἶτα οὕτως ἐλϑεὶν 


° 
LS) 


δεῖξαι, πῶς τοῦτο συνάγεται, GOS TO μὲν συμπέρασμα τὸ τελευταῖον 10 


ΓΟ 
A 
as 
a 
o- 


1 ὦνπερ a χρῆται . - - σχήματι (2) om. a γὰρ Β: δὲ LM 2 οἷς BL: οἵοις 
χαὶ M τῶν μ ἃ 3 τὸ alterum om. L ἀμφότερον a ἔχων L: ἔχοντα M 

6 τῷ σχήματι τούτῳ L ἐδήλωσεν - - - σχήματι (8) om. L 7 ἢ corr. ex 7) B 

8 χαὶ om. aLM 8. 9 ἀδιορίστων aBM: ἀσυλλογίστων L 9 αἱ BM: καὶ aL ἕξ 
χαὶ δέχα LM 10 χατηγορείσϑω... στερητικόν (11) sunt textus verba in M δέδειχται] 
p- 31—32, 21 12 ἡ om. L ante ἑαυτῇ add. ἐν L 14 μηδενὶ τῷ ν aLM οὐδενὶ B: 
μηδενὶ aLM 15 δὲ alterum om. M 16 τῷ om. aLM 17 τὸ alterum om. aLM 
18 ὑπὸ aB: ἐπὶ LM ἐχχειμένης aM, itemque sed corr. B: χειμένης B pr., L 19 ἀντι- 
στρέφουσι LM: ἀντιστρέφει a 21 “ἢ aLM: οὕτως B 21. 22 tod δευτέρου σχή- 
patos BLM: τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι 23 []άλιν . . . ὑπάρξει (24) sunt textus verba 
in LM οὐδενί a 24 τὸ E μ ν aBM (B pr., Cdf): τῷ ξ τὸν L et Ar. 

7 . 


24 ὑπάρχει B 26 μεῖζον M 27 Get χαὶ ἃ 28 πῶς om. L μὲν om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 2729. 14] 79 


΄ \ ὌΝ 3 NF ΄ - Ὁ ΄ - = 

παρέλιπε, τὴν δὲ ἀπόδειξιν λέγει, Gv ἧς δειχϑήσεται τὸ συμπέρασμα τοῦτο 38» 
λέγει γάρ, ὅτι οὐδὲ τὸ Ξ τῷ Ν οὐδενὶ ὑπάρξει, χαὶ τοῦτο πρῶτον 

4 ΄ ~ 

detxvuct συμπέρασμα γινόμενον ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ συζυγία.. ἐπεὶ γὰρ χεῖται 

ἐλάττων ἣ ME χαϑόλου ἀποφατιχή, ἀντισ & τὸ χαϑόλου ἀποφα- 


5 τιχόν, οὐδὲ τὸ Ξ οὐδενὶ τῷ Μ’ τὸ δὲ Μ ἔχειτο παντὶ τῷ Ν ὑπάρχον 1 
wy χαϑόλου χατα- 


X = 


5» 5 - lin ΟΡ. ἐξ > ~ Te > \ aS 
ἐξ ὧν συνάγεται τὸ Ξ βηδεν τῷ N: ἦν γὰρ 7 μεί 


i ‘ 
φατική. οὕτως δὲ χειμένων γίνεται πάλιν ὃ δεύτερος ἀναπόδειχτος ἐν πρώτῳ 
\ \ — 95 \ ~ 4 X \ ~ AT 2s tae ΄ 

σχήματι: τὸ γὰρ Ξ οὐδενὶ τῷ M, τὸ Μ παντὶ τῷ Ν: ἐξ ὧν συνάγεται 

lo a Ἁ ~ T ‘ tal ΔῈ es A ἔσ = me. Va 5 
τὸ Ξ μηδενὶ τῷ Ν. χαὶ ὃ μὲν εἶπεν ἔσεσϑαι συμπέρασμα. οὕτως ἔδειξεν 

5 7 a) > ray) = ~ 

10 ἀντιστρέψας τὴν ἐλάττονα πρότασιν. ἐπεὶ δ᾽ οὐχ ἣν τοῦτο προχείμενον δεῖξαι 


(ἔκειτο γὰρ ἐν τῇ συζυγίᾳ μείζων ὅρος τὸ Ν: de τὸ τὸν μείζονα ἐν τῷ 
τ τ τ χατηγορε todar), ἀντιστρ 


εΥ 


φατιχόν, χαὶ οὕτως δείχνυσι τὸ N μηδεν 


© 


20, a 4 C , a“ 5 
ἔφει TO συμπέρασμα χαϑόλου ὃν ἀπο- 
\ 
! 


τῷ Ξ ὑπάργον. ὃ ἔδει δειγϑῦναι 20 
τῷ Ξ ὑπάρχον, ὃ ἔδει δειχϑῆναι 2 


> LY \ ~ 
συναγόμενον. δύο οὖν ἐδέησεν ἡμῖν ἀντιστροφῶν πρὸς τὴν τοῦ προχειμένου 
ΡΥ: ΄ > , 3) 7 , 
15 δεῖξιν. χαὶ yap τὴν πρότασιν ἀντεστρέψαμεν τὴν ἐλάττονα χαὶ τὸ γενόμενον 
- yo σ΄: Cy y ee M » ἢ ee fond 2h δον ἔπος Ν Wage >. 
"συμπέρασμα. ἔστω ζῷον ἐπὶ τοῦ M, ἀνϑρωπος ἐπὶ tod N, ἄψυχον ἐπὶ 
\ 


ἕῷον παντὶ ἀνθοώπῳ. ζῷον οὐδενὶ ἀψύγῳ. F δεῖξις: ἄψυγον 
ou TAVT PHOTO, OO € αφῦχῳ . Ί ξιςις Ψῦχ 


ν᾿ 


yt ἘΠ SENS DiC) ΄ Ὅσα, τς > \ r= \ » 
Cwm, ζῷον παντὶ ἐδώ, ἀψύχου, 9 ὑδενὶ ανϑρώπῳ. χαὶ ἀνϑρωπος 


νὶ 
» ΡΣ A \ 3 1 , \ δι a 5 a \ = χρῷ = 
ἄρα οὐδενὶ ἀψύχῳ. τὸ δὲ ὥστε ἔσται ὁ αὐτὸς συλλογισμὸς προσέϑηχε 35 


20 δειχτιχὸν ὄν, ὅτι διὰ τοῦ αὐτοῦ συλλογισμοῦ χαὶ τοῦτο δειχϑήσεται τὸ συυ- 
πέρασμα τὸ Ν μηδενὶ τῷ E, δι’ οὗ ἐδείχϑη χαὶ τὸ = οὐδενὶ to N- 
ἐδείχϑη δὲ ἐχεῖνο συναγόμενον διὰ τοῦ δευτέρου τοῦ ἐν πρώτῳ σχήματι 


Eyeacoageiois τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς" ὥστε xat τοῦτο δι᾿ ἐχείνου. τὸ 
γὰρ ἀντιστρέφειν τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν αὑτῷ, ὅπερ ἦν τὸ συμπέρασμα. 30 
25 χεῖται ὁμολογούμενον, χαὶ οὐδὲν δεῖ ἄλλου τινὸς συλλογισμοῦ πρὸς τοῦτο. 


Ρ. 21114 Ἔστι δὲ δειχνύναι ταῦτα χαὶ εἰς τὸ ἀδύνατον ἄγοντας. 


4 σ \ >~ > SQ 7 > ~ 4 
Λέγει. ὅτι χαὶ τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ χρωμένους ἔστι δεῖξ 
τὰς προειρημένας συζυγίας συλλογιστιχάς τε οὔσας χαὶ συναγούσας τὸ χα- 
, ~ 5 isa > - 
ϑόλου ἀποφατιχόν. τὸν μὲν οὖν πρῶτον συλλογισμὸν οὕτως δείξομεν " 
80 χείσϑωσαν at προτάσεις τὸ M τῷ N οὐδενί, τὸ M τῷ Ξ παντί: λέγω, ὅτι 35 
\ >>, =o \ D7 \ T ~ = \ ΄ , a By 
τὸ N τῷ Ξ οὐδενί. ef γὰρ ἀδύνατον, τὸ N τῷ Ξ τινὶ ὑπαρχέτω, ὃ ἀντι- 


- ate 


χείμενόν ἐστι τῷ μηδενί. det OF ἣ τοῦτο 7 ἐχεῖνο συνάγεσϑαι: ἐπὶ παντὸς 


2 οὐδενὶ τῷ ν L ὑπάρχει B; cf. p. 78,24 5 τῷ pw οὐδενὶ ὑπάρξει aLM 

τῷ ν παντὶ ὑπέχειτο L: τῷ ν παντὶ ὑπόχειται M: παντὶ τῷ ν ὑπέχειτο a 6 ἦν γὰρ ἡ 
μείζων ... μηδενὶ τῷ ν (9) om. ἃ 10 ἐλάττω ἃ 13 ὑπάρχειν M 15 γενό- 
μενον B: συναγόμενον aLM 19 ἀψύχῳ aB: ἀνθρώπῳ LM 22 τοῦ ἐν BLM: τῶν ἐν 
τῷ ἃ 23 ἀντιστραφείσης om. L 24 αὑτῷ a: αὐτῷ BLM ὅπερ] περ evan. L 

25 τινὸς om. LM: post συλλογισμοῦ transponit a 26 ἀπάγοντας a (Cidfu) 27 xar. 
(post δεῖξαι) om. aLM © 29 δείξωμεν B 30 παντὶ τῷ ξ aLM post ὅτι add. 
nal a 31 yap ἀδύνατον scripsi: yap δυνατόν BLM: δὲ μὴ τοῦτο a τινὶ om. B: 


ante τῷ ξ transponit a 


80 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 21.414. 15] 


\ 17 > ΄ > \ ΄ \ \ ~=_ ~ 
γὰρ ϑάτερον μόριον τῆς ἀντιφάσεως. ἐπεὶ τοίνυν τὸ N “τινὶ τῷ Ξ χεῖται 25v 
ΦΆΕΒ , aes a - aewy σ \ «ΟἋ = \ ~ 7; QS \ Νὴ ἣ \ [ge 
ὑπάρχειν, ὑπάρξει δῆλον ὅτι xat τὸ Ξ τινὶ τῷ N διὰ τὸ τὴν ἐπὶ μέρους 


ὅτ 
/ ¢ σας - \ \ \ | ic ΄. 
χαταφατιχὴν ἀντιστρέφειν OTH χεῖται δὲ χαὶ τὸ Μ παντὶ τῷ Ξ ὑπάρχειν. 
f ~~ = 


γίνεται οὖν συζυγία τὸ Μ παντὶ τῷ Ξ, τὸ Ξ τινὶ τῷ Ν᾽ τὸ ἄρα Μ τινὶ 40 
- Τ σ "Ὁ Ε ¢ 4 \ x > \ “- ς μ᾿ > 
τῷ N, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπόχειται γὰρ to M μηδενὶ τῷ Ν ὑπάρχον. εἰ 


[ 


εἰ τὸ ἀδύνατον ἠχολούϑησε τοῦτο παρὰ τὸ ὑποτεϑῆναι τὸ Ν τινὶ τῷ Ξ 

τάρχον; ἢ ὑπόϑεσις ἄρα ἀδύνατός τε χαὶ ψευδής. εἰ δὲ τοῦτο ψεῦδος, τὸ 
4 τιχείμενον αὐτῷ ἀληϑές᾽ avttxertar δὲ τῷ τὸ N τινὶ τῷ = ὑπάρχειν τὸ 
i 


>A, = \ N » ΒΞ = i! ae “Ἔ 
ηδενὶ ὑπάρχειν αὐτὸ τῷ = TO 1 aoa ODOEVL τῷ =n 0 TPOSKELTO δεῖξαι. 


10 7 οὕτως ἄμεινον derxvuvat’ λέγω, ὅτι τὸ N τῷ Ξ οὐδενὶ ἐπὶ τῇ ἐχχειμένῃ 45 
συζυγίᾳ" εἰ γὰρ aes φησί τις τοῦτο, ὑποχείσϑω τὸ ἀντιχείμενον τὸ N 
τινὶ τῷ Ξ ὑπάρχειν" χεῖται | δὲ xat τὸ Μ τῷ Ν οὐδενί: συνάγεται ἐν 26r 
πρώτῳ σχήματι τὸ Μ τινὶ τῷ Ξ μὴ SEL Sue ἀλλ ἔχειτο τὸ Μ παντὶ 
τῷ Ξ ὑπάρχειν: ἀδύνατον ἄρα συνήχϑη τὸ Μ τινὶ τῷ Ξ μὴ DON 

15 ὑποτεϑέντος τοῦ N τινὶ τῷ Ξ ὑπάρχειν. ψευδὴς yao 7 ὑπόϑεσις. τὸ avtt- 


Ἁ 


, v > ~ > τ ὙΡ \ } \ - , 7G Cl IN , ¢ 
χείμενον apa αὐτῇ ἀληϑὲς τὸ τὸ N μηδενὶ τῷ Ξ. παλιν xetodw 7 δευτέρα 


[Π 


συζυγία τὸ Μ τῷ Ν παντί, τὸ Μ τῷ Ξ 
τὸ Μ τῷ Ν παντί, ἔσται τὸ Μ τινὶ ὅ 


lj 


sa 7 ᾿ \ ~ \ 
ὅπερ ἀδύνατον᾽ οὐδενὶ γὰρ ὑπῆρχε τὸ M τῷ Ξ. ᾿ψευδὴς 


, ᾿ς σ \ i} 
f υηδενί: λέγω, ὅτι τὸ N τῷ 
sa , 5 Ἁ , ΔΑ Ἁ 
οὐδενί, εἰ γὰρ τινί, χεῖται δὲ χαὶ 
~ ws ε ΄ > 
τῷ Ξ ὑπάρχον, 
ΠῚ - 
20 ἄρα ἣ ὑπόϑεσις. Ot ἣν συνήγϑη τοῦτος. ἣ ϑεῖσα τὸ Ν τινὶ τῷ Ξ ὑπαργειν᾽ 
2 f  Ὁπούξσις. ὁ jv 9 χη τὸ > ve p= υὑυπᾶρχ 


“5 -- v \ > ’, de + = Ἃ 5 

ἀληϑὲς ἄρα τὸ ἀντιχείμενον αὐτῇ τὸ τὸ Ν μηδενὶ τῷ Ξ-. xdv ἀντιστρέψωμεν 
Ξ τινὶ τῷ Ν χαὶ προσλάβωμεν τὴν 
d. 


ἀδύνατον τὸ τὸ Μ τινὶ τῷ N μὴ ὑπάρ- 10 


" 


δὲ τὴν ὑπόϑεσιν χαὶ ποιήσωμεν τὸ 
ς -- -- on ‘> ΄ ΄ 
τὸ Μ τῷ = οὐδενί᾽. συνάγεται πάλιν 


\ 


yew" ἔχειτο γὰρ αὐτῷ παντὶ ὑπάρχειν 


I, A co 5, 2 
)τι μὲν οὖν γίνεται τυ: οὕτως ἐχόντων 


τῷ 
or 
ὌΘ 
τῷ 
-ὶ 
a 
δ 
ς 
— 
— 
= 
« 


MY ὅρων, φᾶνξε ρόν. 


‘= ‘ als - ’, 5 oe 5) a 4 
Δείξας τὰς mpnstpywe svas δύη συζυγίαξ συλλογιστιχὰς ἐν dev TED σχή- 
a ΄ ~ b) \ > ~ 5 ὉΠ 
ματι OLA TS τῶν ἂντ ιστροφῶν χαὶ διὰ τὴς εἰς αὐύνατην ἀπαγωὴ γῆς pee 
\ 


μαίνεται, ὅτι οὐ τέλειοι οὗτοι Ot συλλογισμοὶ τῷ προσδεηϑῆναι ἀποδείξεως 

80 ἔξωϑεν πρὸς τὸ τὸ ἐν αὐτοῖς neat φανερὸν yeveodat. 15 
3 ἑαυτῇ aLM zat om. ἃ 5 οὐδενὶ a ὑπάρχειν M 6 τεϑῆναι a 

post & repetit τινὶ M 7 ὑπάρχειν M te Om. L: te χαὶ dev evan. M 8 τῷ 
(ante τὸ) om. L τῷ & τινὶ M τῷ (ante μηδενὶ) L 9 αὐτῷ τῷ E τὸ ν- τὸν 
aLM 10 ἐχχειμένῃ (ἐκ in ras.) B: χειμένῃ aLM 11 φήσει a 12 τῷ ξ' 
τινὶ LM post συνάγεται add. οὖν LM 13 τῷ ἙἘ τινὶ aLM 14 ἀδύνατον... τῷ ξ 
ὑπάρχειν (15) om. aLM 15 ψεῦδος aL 16 τὸ alterum om. aLM 18 μη- 
devi a παντὶ τῷ ν L 19 ὑπάρχειν M ὑπῆρξε LM 21 τὸ 
(ante y) om. L 22 προσλαμβάνωμεν B τὴν alterum om. LM 23 τὸ 
primum om. B τὸ alterum om. L νὴ om. LM 27 ante δευτέρῳ add. 
τῷ aLM 28 te aBM: ταῦτα L 29 οἱ om. L: ot οἱ evan. M 90 τὸ 


alterum om. L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 27218] 81 


p. 27218 “Edy δὲ τὸ Μ παντὸς tod N xat tod Ξὶ χατηγορῆται, 26° 
οὐχ ἔσται συλλογισμός. 


Δείξας τὰς συλλογιστιχὰς συζυγίας ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι χαϑόλου 


» 


οὐσῶν ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων παρατίϑεται χαὶ τὰς ἀσυλλογίστους. χαὶ 
5 τῇ τῆς ὕλης παραϑέσει δειχνὺς καὶ παντὶ καὶ τ δυνάμενον ἐν αὐταῖς 


ς 4 \ 2 5... 7 
ὑπάρχειν τὸν μείζονα ἄχρον τῷ ἐλάττονι: ἐλέγχει αὐτῶν τὸ ἀσυλλόγιστον. 20 


on 


ὶ δὲ af χαταλειπόμεναι συζυγίαι χαϑόλου ἀμφοτέρων οὐσῶν τῶν προτάσεων 
ai δμοιοσχήμονες, ἥ τε ἐχ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν χαὶ ἢ ἐχ δύο χαϑόλου 
ἀποφατιχῶν. πρώτην μὲν οὖν προχειρίζεται τὴν ἐχ δύο καϑόλου χαταφα- 
te) 


10 τιχῶν. ἐν ἢ τὸ Μ παντὶ τῷ N χαὶ τῷ Ξ ὑπάρχει. ὅρους δὲ παρατίϑεται 
9 Ἢ ry \ ϊ 


‘ 


~ \ c ΄ Ἂ NT ~ | 5 ΄ 
TOD παντὶ UTAPYELY TO N τῷ 2 οὔσιαν 


ry 


ἐπὶ tod M, ζῷον ἐπὶ tod N, 

v > ESN GY) Seon] Cc \ 3 fe \ 4 \ \ > , 
ἄνϑρωπον ἐπὶ tod Ξ’ ἣ yap οὐσία χαὶ ζῴῳ παντὶ καὶ avdpdze 

\ \ swt σ > \ 3 LA ΄ a wy. 3 \ ral > \ 
χαὶ τὸ ζῷον, ὅπερ ἦν τὸ N, ἀνθρώπῳ παντί, ὃ exerto ἐπὶ τοῦ Ξ. ἐπὶ δὲ 

τοῦ Pye) τὸ N τῷ Εἰ ὑπ. τίϑησιν ἐπὶ τοῦ Ξ ἄρτον: φανερώτερον 
15 δ᾽ ἂν εἴη τὸ is wsvov, εἰ λίϑος τεϑείη. πάλιν γὰρ at μὲν 

ὁμοίως τς ς΄ ἣ γὰρ οὐσία χαὶ ζῴῳ παντὶ χαὶ λίϑῳ: ζῷον δὲ οὐδεν 

λίϑῳ. τὸν δ, ae ale 


παντί, 25 


on 
εὶ 
-Ὁ 
ἴω 
ad 
Ὡς 
a 
o 
os 
ὧν 


~~ 


ὃν αὐτὸς ἤτοι ἀντὶ μονάδος ἔλαβε. sea γὰρ τὴν 30 
μονάδα οὐσίαν" οὐ γάρ φασιν αὐτὴν ποσὸν τῷ μήτε os εἶναι eee 
διωρισμένον: οὐσίαν Of τῷ τῶν ἐναντίων εἶναι δεχτιχήν" ἐναντία γὰρ 7 
20 ἀρχὴ χαὶ τὸ τ ἅπερ ἄμφω ἐν ἀριϑμῷ μονὰς ἔχει. εἰ δέ ἐστι μονὰς 
τὸ Ὅτ ἐν ποσῷ χαὶ anyeey τὸ ἀδιαίρετον ἐν μεγέϑει χαὶ 
ἀδιαίρετον ἐν χρόνῳ, εἴη ἂν ἐν γένει τούτοις ταῦτα γὰρ ποσά. ἔτι ἣ 
μονὰς μέρος ἐστὶν ἀριϑῦμοῦ" 6 γὰρ ἀριϑμὸς σύγχειται ἐχ μονάδων": τὸ δὲ 85 
τοῦ ποσοῦ μέρος τοσόν. ἄμεινον 6 λέγειν χοινότερον αὐτὸν χεχρῆσϑαι 
25 τῷ παραδείγματι, ὥὡσπεροῦν χαὶ ἐπ᾽ ἄλλων χρΌτενος εὑρεϑήσεται οὐ πάνυ 
ἐξητασμένως τοῖς πη geo ἄλλως τε ἐπεὶ χαὶ τῶν [[υϑαγορείων ἣ 
δόξα" οὐσίαι γὰρ χατὰ τοὺς [Πυϑαγοριχοὺς of ἀριϑμοί, εἴ γε ἀρχαὶ τῶν 
οὐσιῶν. αἰτία δὲ τοῦ μὴ εἶναι ἐν ee Sahar ον ΕἸ στ τὴν συζυγίαν 
τὴν ἐχ δύο χαϑόλου το ον ὅτι 6 μέσος ey χα τη ορεῖται, 40 
80 μείζων δὲ ὃ χατηγορούμενος: μείζων τοίνυν ἀμφοτέρων ὧν δύνατα! xat 
ἄλλο μὲν αὑτοῦ μέρος τοῦ ἑτέρου ἄχρου χατηγορεῖσϑαι χατ᾽ ἄλλο δὲ τοῦ 
ἑτέρου. χαὶ οὕτως οὐδὲν γίνεται χοινὸν ἔχοντα τὰ ἄχρα πρὸς ἄλληλα, ἂν 
χατ ἄλλο χαὶ ἄλλο χοινωνῶσι τοῦ μέσου" δεῖ γάρ τινος ἑνὸς χαὶ ταὐτοῦ 


1 χατηγορεῖται ἃ 4 χαὶ (ante τὰς) om. L 6 ἐλέγχοι M αὐτὸν L 8 xa- 
ϑόλου alterum om. aLM 9 μὲν om. a 10 ὑπάρχει (ὑπάρξει M) χαὶ τῷ (τὸ a) E 
aLM 13. 14 τοῦ δὲ omisso ἐπὶ a 14 μηδενὸς LM 16 ἀληϑεῖς ὁμοίως aLM 
19 τῷ aBM: τὸ L 20 ἐν ἀριϑμῷ μονὰς ἔχει ἄμφω a ἔσται LM 21 τὸ (ante 
νῦν) om. aLM 22 γένει scripsi: γένεσι BLM: γενέσει a 24 μέρος ex μέρους corr. B! 
δὲ B: δὴ aM: δεῖ 1, αὐτὸν χοινότερον ἃ χεχρήσεσϑαι al, 25 ὥσπερ L 26 ἐξη- 
τασμένος L: ἐξητασμένον a ἄλλως te Scripsi: ἀλλ᾽ ὥσπερ B: om. aLM 27 οὐσία aB 
28 αἴτιον aL: αἰτίαι M 29 post μέσος add. ὅρος aLM 31 αὐτοῦ libri ἄλλου (ante δὲν L 
ὁ χαὶ ἄλλο OM. ἃ χοινωνοῦσι aM μέσου aBL: μέρους M τοῦ αὐτοῦ Δ1,}] 


Comment. Aristot. Tl. 1. Alex. in Anal. Priora. 6 


82  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 27418. 26. 32] 


χοινωνεῖν τοὺς ἄχρους, εἰ μέλλοι συλλογισμὸς ἔσεσϑαι. ὁμοίως δὲ ἐλέγχει 26r 
yor τὴν ἐχ δύο χαϑόλου ἀποφατιχῶν συζυγίαν ἀσυλλόγιστον ὅρους παρα- 4 
ϑέμενος τοῦ τε παντὶ χαὶ τοῦ μηδενί, ἐπὶ μὲν τοῦ M γραμμήν, ἐπὶ δὲ tod N 
ἔμενος τοῦ τε παντὶ χαὶ τοῦ μηδενί, ἐπὶ μὲν τοῦ M γραμμήν, ἐπὶ δὲ τοῦ 
ἐπὶ τοῦ Ξ χαὶ λίϑον: ἣ γὰρ γραμμὴ οὐδενὶ ζῴῳ xat 2θν 
db Atdw, χαὶ τὸ ζῷον ἀνϑρώπῳ μὲν παντὶ λίϑῳ δὲ 
ν δ᾽ αἰτίαν éx δύο ἀποφατιχῶν προτάσεων οὐδὲν συνάγεται, 
Sek Ἢ ἐς or, ep hes ΕΝ ΞΡ. AGS Ἃ as GN ΄ 
φϑάνομεν εἰρηκέναι. τούτοις δ᾽ ἐπιφέρει τὸ ὅτι, ἂν ἢ συλλογισμός τις 
ἔχων συμπέρασμα χαϑόλου ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι, ἀνάγχη αὐτὸν ἔχειν ὅ 
΄ σ 3 7 > =! [4 ἘΞ δὶ , 5 \ 
προτάσεις, οἵας εἰρήχαμεν, ἀνομοιοσχήμονας, τὴν μὲν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
ἐτ QS. a7) lls Bee me be ὸ x 4 5 ς \ \ 
10 τὴν δὲ χαϑόλου χαταφατιχήν. ἄλλως δὲ οὐχ dv yévorto’ at γὰρ παρὰ 
ταύτας τῶν χαϑόλου προτάσεων συμπλοχαὶ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ἠλέγχϑησαν 
οὖσαι ἀσυλλύγιστοι. 


ρ.31.20 Ἐλν δὲ πρὸς τὸν ἕτερον ἡ χαϑόλου τὸ μέσον. 


Εἰρηχὼς περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις ἐχουσῶν 
15 χαϑόλου χαὶ δεδειχὼς τάς τε συλλογιστιχὰς αὐτῶν χαὶ τὰς ἀσυλλογίστους 10᾽ 
νῦν λέγει περὶ τῶν ἐχ χαϑόλου χαὶ ἐπὶ μέρους συγχειμένων, δειχνύς, τίνες 
clot, χαὶ ποῖαι μὲν αὐτῶν at συλλογιστιχαὶ ποῖαι δὲ ἀσυλλόγιστοι, δεικνὺς 
δὲ χαὶ ἐν ταύταις τὰς ἀνομοιοσχήμονας οὔσας συλλογιστιχὰς φυλασσομένου 
τοῦ χαϑόλου τῇ μείζονι προτάσει, ot χαὶ αὐταὶ γίνονται δύο, ποτὲ μὲν 
90 ἀποφατιχῆς χαϑόλου τῆς μείζονος συντιϑεμένης χαταφατιχῇ ἐπὶ μέρους τῇ 1ὅ 


+ 4.0 A ~ \ Qs ~ , » in ΄ 
hattovt, ποτὲ 6& χαταφατιχῇς μὲν χαϑόλου τῆς μείζονος οὔσης ἐπὶ μέρους 


oO. ὦ» 


\ ~ ~ 5 ΄ 
ξΞ αποφατιχὴς τὺς ἐλάττονος. 


Δείχνυσι ταύτην συλλογιστιχὴν τὴν συζυγίαν προσχρησάμενος τῇ τῆς 
χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς MN ἀντιστροφῇ. εἰ γὰρ τὸ Μ μηδενὶ τῷ Ν, 


fe fe 


χαὶ τὸ Ν οὐδενὶ τῷ Μ΄ χεῖται δὲ τὸ M τινὶ τῷ Ξ΄ γίνεται συζυγία ἢ 20 


bo 
on 


‘ 
ετάρτου συλλογισμοῦ ἐν πρώτῳ σχήματι, τὸ N τῷ Μ οὐδενί, τὸ M 
c ΄ \ 


τῷ Ξ τινί, ἐξ ἧς συνήγετο τὸ Ν τινὶ τῷ Ξ μὴ ὑπάρχον. τοῦτο δὴ» χαὶ 
80 ἐν τῇ προχειμένῃ συζυγίᾳ ἐν δευτέρῳ σχήματι ἔσται συμπέρασμα. ἔστι 


1 μέλλει ab 3 παντὸς LM μηδενὸς LM 4 post γραμμὴ delevit 
χαὶ B 5 οὐδὲ B: καὶ οὐδενὶ aLM δὲ 1, 7 φάνομεν L 
εἰρηχέναι] p. 07,10 sq. δὲ 1, τις OM. ἃ ὃ τῷ om.a 10 τὴν 
δὲ B: τὴν δ᾽ (δὲ Μὴ) ἑτέραν aLM 11 ταῦτα L ἠλέγχϑησαν ante ἐν transponit L: 
ἐλέγχϑησαν a 13 τὸ ἕτερον B 17 ante ἀσυλλόγιστοι add. αἱ a 18 ante 
ἐν add. tas L 19 τῇ aBL: τῷ M 20 post συντιϑεμένης add. zat a χατα- 
φατιχῇ seripsi: χαταφατιχῆς libri 21 χαϑόλου om. aLM 23. 24 textus verba 
in LM 24 τῷ ξ τινὶ LM 25 τὴν om. L 27 τὸ αὶ BLM: τῷ p ἃ 
27.28 6 τοῦ τετάρτου τρόπου συλλογισμὸς LM 28 p τῷν Β οὐδενὶ τῷ μὶ 1, 


29 ὑπάρχειν aL δὲ L 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 272382. 36] 83 


δὲ δεῖξαι τοῦτο χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. χείσϑω yap τὸ M 26» 
τῷ μὲν Ν μηδενὶ τῷ δὲ Ξ τινί’ λέγω, ὅτι χαὶ τὸ Ν τινὶ τῷ Ξ οὐχ 
ὑπάρχει. εἰ γὰρ μὴ τοῦτο, τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ τὸ Ν τῷ Ξ παντί᾽ χεῖται 2 
δὲ χαὶ τὸ Μ τῷ Ν οὐδενί: το το χατὰ τὸν δεύτερον ἐν πρώτῳ 

5 σχήματι τὸ Μ τῷ Ξ οὐδενί, ὅπερ ἀδύνατον χεῖται γὰρ τὸ Μ τινὶ τῷ = 
ὑπάρχειν. ψευδὴς ἄρα ἣ ὑπόϑεσις, δι᾿ ἧς συνήχϑη τοῦτο’ τὸ ἄρα ἀντι- 


i 
“τὸ N τῷ = παντί᾽ ἣ λέγουσα τὸ N 


x 
@ 
΄-ὴὺ 
5 
< 
°o 
<= 
R 
cv 
Tey - 
ἘΞ}; 
gy 
4 
Φ 
On 
Day 
Q , 
<< 
= 
x 
= 
1 
R 
- 
on 
@-~ 
= 


p. 27236 Π]άλιν εἰ τῷ μὲν Ν παντὶ τὸ M τῷ δὲ Ξ τινὲ μὴ 80 
10 ὑπάρχει, ἀνάγχη τὸ Ν τινὶ τῷ Ξ μὴ ὑπάρχειν’ 
εἰ γὰρ παντὶ ὑπάρξει. 


Οὐχέτι τοῦτον τὸν συλλογισμὸν δείχνυσι δι’ ἀντιστροφῆς ἀνάγων εἴ 
Ya - 


τινα τῶν ἀναποδείχτων, ὡς ἔδειξε τοὺς πρὸ αὐτοῦ τρεῖς ἐν τῷ δευτέρῳ σχή- 
’ὔ 


~ o ~~ 
Ἂ 


γέ ‘ 
ματι. αἴτιον δέ, ὅτι μὴ ἐγχωρεῖ δεῖξιν τοιαύτην ἐπὶ τῆς ἐχχειμένης 


- LA . τε Ύ Ps) A) aH 4 8 “- - pees <4 
15 συζυγίας ποιήσασϑαι" οὔτε yap ἂν τὴν μείζονα χαϑόλου οὖσαν χαταφατιχὴν 85 
ἈΦ “πῇ 4 ’ = NE! \ mo Ld a= Ἁ X 
ἀντιστρέψωμεν, ἔτι πον μένει διὰ τὸ τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν πρὸς 
\ » > 2 ΄ v 
τὴν ἐπὶ μέρους ἐπε δ es ἀντιστρέφειν, οὔτε OE ἐν πρώτῳ σχήματι οὔτε 
~ ΄ = 
ἐν τῷ δευτέρῳ συλλογιστικχὴ συζυγία ἐστίν, ἐν ἣ ἣ μείζων ἐπὶ μέρους. 


550} 5» Ὁ) z= S 
αλλ οὐδ᾽ ὅλως ta συζυγία, ἐν q at δύο ἐπὶ μέρους" γίνοντα! 
20 δὲ ἐπὶ pepous τῇ τΞ υξίζων διὰ τὴν CU EUTE AN Ἶ δὲ ἐλάττων, ὅτι χαὶ 40 


> \ 


εἴληπται τὴν ἀρχὴν ἐπὶ μέρους. τῇ μὲν οὖν τῆς μείζονος προτάσεως ἀντι- 


5 »7 ΄' = \ i » ΄ ote ΄ 

oper ρῇ διὰ τοῦτο οὐχ οἷόν τε χρήσασϑαι Sy ae ἐλάττονα ἐπὶ μέρους 
οὖσαν ἀποφατιχὴν ἀδύνατον ἀντιστρέψαι- οὐ γὰρ ἀντιστρέφει ἣ ἐπὶ μέρους 
ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσα τῇ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῇ. τῇ εἰς ἀδύνατον δὴ 


25 ἀπαγωγῇ χρώμενος δείχνυσι τὴν προχειμένην σης. PLOT BU εἰ 
γὰρ μή ἐστιν ἀληϑὲς ἐπὶ ταῖς χειμέναις προτάσεσι τὸ τὸ Ν τινὶ τῷ 
΄ ΄ > Χ Ψ \ 5 i“ > \ \ T 
ὑπάρχειν, ἀληϑὲς ἔσται τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ ἔστι ὃὲ τοῦτο τὸ τὸ Ν παν 


li 
e 
g 


@ Ξ ὑπάρχειν: χεῖται δὲ | xat τὸ M παντὶ τῷ Ν ὑπάρχειν" γίνεται δὴ 27r 
¢ 


τ 
ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἣ συζυγία éx δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν, ἐξ ὧν 


1 δειχνύναι L zat om. L 2 zai om. LM 2.3 τῷ ξ τινὶ ody ὑπάρχει (ὑπάρξει a) 
τὸ ν aLM 3 τὸ (ante ἀντιχ.) om. L παντὶ τῷ ξ aLM 4 post δεύτερον add. 
τρόπον 1, 6 ψεῦδος M αὐτῷ LM ὃ τινὶ τῷ ξ ἃ μὴ om. LM 

9—12 sunt textus verba in LM 9 τὸ μὲν a (i) p παντὶ τῷ ν a (mfi) 

10 ὑπάρχη B (corr. AB) τινὶ om. L: post ξ transponit M 11 ὑπάρξει aBLM 
(Cfi): ὑπάρχει Ar. 13 ἀναποδείχτως M τῷ om. aLM 14 ἐγχειμένης a 
et, ut videtur, B pr. 16 ante ἔτι add. οὐ γὰρ a 17 δὲ om. L ante 
πρώτῳ add. τῷ L: superser. M 18 τῷ. om. a 19. 20 γίνονται δὲ ἐπὶ μέρους 
om. aLM 24 ante εἰς post add. δὲ Β δὴ om. ΓΔ 26 τῷ ξ τινὶ 
LM 27 ἀλχηϑὲς . . . dv[tixJetuevov...[todto]... παν[τὶ τῷ] ξ ὑπάρχειν (28) in mg. B?; 
literae uncinis inclusae perierunt ἔσται B: ᾿ἐστὶ aLM τὸ alterum om. M 
παντὶ om. L: post & (28) transponit M 28 ante ὑπάρχειν utrumque add. μὴ L 


δὴ aBM: δὲ L 


6* 


84 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 [Arist. p. 27236. 01] 


) Ξ, ὃ ἀδύνατον χεῖται yap τινὶ αὐτῷ μὴ 27 
τῷ E, sitar γὰρ ὃ μὴ 
’ <¢ ~ = e f 4 
ὁπάρχειν. bet ν τὸ τὸ.Ν παντὶ τῷ E ὑπάρχειν᾽ τὸ 


ἄρα ἀντιχείμενον αὐτῷ ἀληϑὲς τὸ τὸ 


Nh le ΄ 


μὴ ὑπάρχειν. 


Zz, 
a 
Σ, 
a 
“Ea 
[Π 


p.27b1 Καὶ εἰ τὸ Μ τῷ μὲν Ν παντὶ ὑπάρχει τῷ δὲ Ξ μὴ 


‘ 


/ 
TAYVTL. 


or 


, 


νον T UN παντὶ χατὰ τὴν λέξιν διαφέρει. υξταλαβὼν 
Ta i 9 


Ἐπὶ τοῦ τινὶ μὴ ὑπάρχειν τὴν δεῖξιν ποιησάμενος, ἐπεὶ τὸ τινὶ μὴ 
ὑπάρχειν ἴσον δυνάμε 
ἀντὶ τοῦ τὸ Μ τινὶ Ἐς Ξ μὴ ὑπάρχειν τίϑησι τὸ M μὴ παντὶ τῷ Ξ ὑπάρ- 
χειν, χαὶ λέγει τὸν αὐτὸν ἔσεσϑαι συλλογισμὸν χαὶ διὰ τῆς αὐ τὴς δείξεως, 
10 χἄν εἰς i — ταύτην μεταληφϑῇ τὸ ἐπὶ μέρους anager ὁμοίως 10 
τῇ λέξει διοίσει. συναχϑήσεται γὰρ τὸ N οὐ παντὶ 
τῷ Ξ. τοιοῦτός Sst ὃ ὑποσυλλογιστιχὸς ὑπὸ τῶν νεωτέρων λεγόμενος ὃ 
λαμβάνων μὲν τὸ ἰσοδυναμοῦν τῇ προτάσει τῇ συλλογιστιχῇ ταὐτὸν δὲ χαὶ 
ἐχ ταύτης συνάγων τῷ γὰρ τινὶ μὴ ὑπάρχειν τὸ μὴ παντὶ ὑπάρχειν 
15 ἰσοδυναμοῦν μετείληπται. ἀλλ᾽ ἐχεῖνοι μὲν οὐ λέγουσι τοὺς τοιούτους συλ- 15 
λογισμοὺς εἰς τὴν φωνὴν χαὶ τὴν λέξιν βλέποντες, ἀλλὰ ᾿Αριστοτέλης πρὸς 
τὰ σημαινόμενα δρῶν, ἐφ᾿ ὧν ὁμοίως σημαίνεται, οὐ πρὸς τὰς φωνὰς τὸν 
αὐτόν φησι συνάγεσϑαι συλλογισμὸν χαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ τῆς λέξεως ἐν τῷ 
συμπεράσματι με ταλοψει; ἂν ἢ σολλη στιν ὅλως συμπλοχή. ἄξιον δὲ 


90 ἐπιστῆσαι, πῶς a εἰς τὸ ἀδύνατον ἀπαγωγὴ ἔξωϑεν thy ὑπόϑεσιν πρὸς τ 
οἵ προχειμέ ἔγου δεῖξιν λαμβάνουσα ἐστὶ συλλογιστιχή, εἴ γε συλλογισμὸς ἦ ἦν 20 


͵ 
mal 


ὃ μὴ δεόμενος ἔξωϑέν τινος πρὸς τὸ eee τὸ ἀναγχαῖον, ὡς εἶπεν 
ees τὸν συλλογισμόν. 7 χαὶ ἐν ταῖς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγαὶς τὸ μὲν 


\ / 


γοχείμενον δείχνυται χαὶ τὴν πίστιν λαμβάνει διὰ τῶν προ ἢ δὲ 
ΘΟ ἄλλο τι δείχνυσι χαὶ πρὸς ἄλλο steered λαμβάνεται; ὃ ἀδύνατον 


a a 


jay dev ob Ov ἄλλου τινὸς ἣ διὰ τῶν χειμένων τῇ αὑτοῦ ἀναιρέσει at ἴ 25 
ἣν ὑπόϑεσιν. ἧς ἀναιρεϑείσης τὸ προχείμενον πιστὸν γίνεται. δι᾽ ὧν δὲ 
ἔχνυται ἣ ὑπόϑεσις ἀδύνατος, ταῦτ᾽ ἐστὶ δειχνύντα τὸ “ΠΣ τιν 
μενον ταῖς Ties Teese ἦν δὲ τὸ Ν μὴ παντὶ 
τὸ τὸ Μ χατὰ παντὸς μὲν tod Ν χατηγορεῖσϑαι μὴ χατὰ 


ἀνάγχης ἑπόμ. 
Ε Ee Tay \ 
30 TH EB διὰ “te 

\ ~ ἡ ππτι 
παντὸς δὲ τοῦ Ξ 


σχήματι ἐν τῇ συζυγίᾳ τῇ ἐχούσῃ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν τῇ συλλο- 


τοῦτο ἐδείχη. παραφυλαχτέον δέ, ὅτι ἐν μὲν τῷ δευτέρῳ 80 


1 BLM: ἃ ἃ 2 παντὶ τὸ ν τῷ Ἔ LM: παντὶ τῷ Ἔ τὸν ἃ 4.5 sunt textus 
verba in LM 8 μὴ (ante παντὶ) BLM: οὐ a 9 ἔσεσϑαι om. aLM αὐτῆς 
aBM: ταύτης L 19 zai om. L 14 τῷ B: τὸ aLM ὑπάρχει (post μὴ et 
post παντὶ) M τὸ B: τῷ aLM 15 ἰσοδύναμον ὃν aL od om. aLM λέ- 
(oust... τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον (p. 86,7) om. B, in quo deest folium unum 16 post xat 
add. εἰς L βλέπειν KM 18 ἐν (post zal) om. LM 22 μὴ aLM: μὲν Καὶ 

εἶπεν] p. 24618 24 δείχνυσι a τὴν om. M προχειμένων ἃ 25 χαὶ KLM: 
μὴ ἃ 20 αὐτοῦ libri 90 τὸ τὸ KLM: τῶν τὸ ἃ piv... παντὸς (31) 


om. L χατὰ alterum om. a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 27 1.4] 85 


ott δεῖ εἶναι τὴν τ χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν δὲ ἐλάττονα ἐπὶ 97τ 
μέρους ee (οὕτως γὰρ μόνως ἐχουσῶν αὐτῶν ἣ δι᾿ ἀδυνάτου δεῖξις 
προχωρεῖ. δι’ ἧς αὕτη ἣ συζυγία μόνης δείκνυται συλλογιστιχή" ἄν δὲ 
ληφϑῶσιν ἀνάπαλιν ἔχοντες οἵ ὅροι; οὐχέτι ἰσχύει ἐπὶ αὐτῶν ἣ Ov ἀδυνάτου 

5 δεῖξις, διὸ οὐδὲ ΠῚ τιχὴ ἔτι οὕτως ληφϑεῖσα ἣ oo ἐπὶ δέ γε 35 
τοῦ τρίτου σχήματος ἣ ἔχτη συζυγία τῶν συ γιστικῶν ἣ ἔχουσα χαὶ αὐτὴ 
ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν τὴν ἑτέραν τὴν δὲ ἑτέραν ὙΠῸ τὰ χαταφατιχήν, 
ἥτις χαὶ αὐτὴ δείχνυται διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς; ἀνάπαλιν 

, 


τ 
y. aN "Αἵ 2 3: ere iC Ue \ Die AN 
ἔχει. δεῖ yap ἔχειν ἐν ἐχείνῳ τῷ σχήματι τὴν μείζονα πρότασιν τὸ ἐπὶ 


‘ 


ὲ 


> 


10 μέρους ἀποφατιχὸν τὴν ὃὲ ἐλάττονα τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν τῷ δεῖν ἐν 40 
ἐχείνψῳ τῷ σχήματι τὴν μείζονα πρότασιν πάντως εἶναι ἀποῳ TAY τὴν 
ἊΝ 52 ΄ ΄ » a y \ v 
ὃὲ ἐλάττονα χαταφατιχήν. εἰ μέλλοι ἔσεσϑαι συλλογισμός. οὕτως γὰρ ἔχουσα 

\ ΄ 9.) 99 , ὲ Ὑ ra 5 
συλλογιστιχὴ δείχνυται δι᾿ ἀδυνάτου" dy δ᾽ ἀνάπαλιν Koo αἱ προτάσεις, 
ἀσυλλόγιστος ἣ συμπλοχή, ὡς ἐροῦμέν τε καὶ δείξομεν wer ὀλίγον. 


= 


ιδ p.27b4 “Edy δὲ τοῦ μὲν Ξ παντὸς tod δὲ N μὴ παντὸξ 45 
χατηγορῆται, οὐχ ἔσται συλλογισμός. 


fi lA 
Δείξας., τίνες 
A OY \ \ \ A ~ ΄ ~ ΄ \ > ΄ 
τὸ ποιὸν χαὶ χατὰ τὸ ποσὸν τῶν προτάσεων, νῦν πάλιν τὰς ἀσυλλογίστους 


\ [4 


παρατίϑεται χαὶ detxvuct, τίν 


΄ 


ες εἰσὶν ἀνομοίων οὐσῶν χατ᾽ ἄμφω τὰ προει- 
20 ρημένα τῶν προτάσεων. ἔφαμεν δὲ δεῖν. εἰ μέλλοι συλλογισυὸς ἔσεσϑαι 
fh ἔφ i ᾽ i i 3 


2 f ἘΝ, Ἐς Tee , Σ , Wr ως τς MORN IG ς 
ἐν δευτέρῳ το τὴν μείζονα πρότασιν τὸ χαϑόλου ἔχειν: πᾶσα δὴ ἣ ὅ 
\ σ 98. ἡ x 5 / σ eg) > 
μὴ οὕτως ἔχουσα eee ἀδόχιμός τε χαὶ ἀσυλλόγιστος. ὅροι, or ὧν 
ἐλέγχει ἀσυλλόγιστον τὴν ἐχχειμένην συζυγίαν, τοῦ μὲν παντὶ ὑπάρχειν 
= \ ~ SUEY? ΄ » . \ ~ > Seer 
τῷ Ξ τὸ N ζῷον, οὐσία, χόραξ- to yap ζῷον οὐ πάσῃ μὲν οὐσίᾳ, χόραχι 
25 δὲ παντί, (xat ἢ οὐσία χόραχι παντί") τοῦ δὲ μηδενὶ ζῷον, λευχόν, χόραξ" 


Ξ 

7 
Χ 
Ξ 
Ψ 


\ \ ~ ~ \ 5 ΄, / 
τὸ γὰρ ζῷον λευχῷ μὲν οὐ παντί, χόραχι 
, 


χόραχι. ἀσυλλόγιστος δὲ 7 συζυγία, διότι ὃ μείζων, χατὰ ἃ μόρια αὑτοῦ 


on 


παντί. χαὶ τὸ λευχὸν οὐδενὶ 10 


ἐχπίπτει τῆς πρὸς τὸν μέσον χοινωνίας, τούτοις ἀσυλλογίστως χαὶ περιέχειν 
τὸν ἐλάττονα ὅρον δυνήσεται χαὶ μὴ περιέχειν. 


2 οὕτω ἃ ἐχουσῶν correxi: ἐχόντων libri αὐτῶν om. LM ὃ μόνως M 

4 δι᾿ om. LM ὅ ἐπὶ δέ ye... συζυγία (6) om. L 6 7 alterum om. Καὶ 10 ἐν 
om. L 12 ἐλάσσονα a 13 ante συλλογιστιχὴ add. fa 14 συμπλοχή aK: 
συλλογιστιχή LM 16 post χατηγορῆται add. τὸ p ἃ (u, re.d; idem post ξ παντός 
add. C) 17 συλλογιστιχαὶ συμπλοχαὶ a ante ἀνομοίων add. χαὶ aLM χαὶ 
om. ἃ 18 πάλιν KLM: πρῶτον a τὰς ἀσυλλογίστους] τὰς a evan. M 20 ἔφα- 

Av 

μεν] p. 71,22 υ K 21 δὴ scripsi: δὲ libri 23 ἐγχειμένην a 24 τὸν 
τῷ § a od πάσῃ . - . Cov (25) in mg. infer. Καὶ 25 καὶ ἡ οὐσία παντὶ xdpaxt a 
(χόραχι παντί transposui): om. KLM 26 yap om. L: δὲ M τὸ λευχὸν aLM: τὸ 
τελευταῖον superscripto τὸ λευχὸν K 21 6 Μ: ἡ aKL χατὰ ἃ scripsi: xatd τὰ 
libri αὐτοῦ LM: αὐτῆς ak 28 ἐχπίπτων LM ante τούτοις add. xat 
συμπλεχόμενος LM 29 ἐλάσσονα a 


80 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [5 [Arist. p. 910 6. 9. 14] 


ὅταν τοῦ μὲν = μηδενὸς τοῦ δὲ Ν τινός. 27v 


Πάλιν yap xat ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ ἣ μείζων πρότασις ἐπὶ μέρους 
| aor | 


γίνεται. ὅροι tod μὲν ὑπάρχειν παντὶ τῷ Ξ τὸ Ν ζῷον, οὐσία, μονάς" 15 
μέσον ζῷον τὸ 


γὰρ ζῷον τινὶ μὲν οὐσία, μονάδι δὲ οὐδεμιᾷ. χαὶ ἢ οὐσία 
, x 2. ~ ~ ~ > dar ε 

πάσῃ μονάδι. δόξῃ δὲ προσχρῆται τῶν [[υϑαγοριχῶν, οἷς ἐδόχει ἢ μονὰς 

χαὶ πρὸ ὀλίγου τῷ ἀριϑμῷ. 7 δὲ αὐτὴ δεῖξις, χἂν 


EP 
ἀντὶ τῆς μονάδος ληφϑῇ λίϑος. tod ὃὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον, οὐσία, ἐπι- 


σι 


5» ΄ oe σ 
οὔσια εἰναι. WOT 


στήμη᾽ τὸ γὰρ ζῷον οὐσίᾳ μὲν τινί, ἐπιστήμῃ δὲ οὐδεμιᾷ, καὶ οὐσία 20 

>> a Σ ¢ > ἢ > af aS) , ~ ΄ ~ ὍΝ 

οὐδεμιᾷ ἐπιστήμῃ. “ἢ αὐτὴ αἰτία χαὶ ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ τοῦ αὐτὴν 
10 ἀσυλλόγιστον εἶναι. 


b) ‘4 


¢ ¥ " 
p.27>9 Ὅταν μὲν οὖν ἀντιχείμενον ἢ τὸ χαϑόλου τῷ χατὰ μέρος. 


"Eéetgev ἀνομοιοσχημόνων οὐσῶν τῶν προτάσεων χαὶ χατὰ τὸ ποιὸν χαὶ 
χατὰ τὸ ποσόν (τὴν γὰρ χατὰ τὸ ποιὸν διαφηραν ἐσήμανεν εἰπὼν ὅταν μὲν 
οὖν ἀντιχείμενον ἣ τὸ χαϑόλου τῷ χατὰ μέρος), τίνες μὲν συλλο- 25 

15 γιστικαὶ συζυγίαι, τίνες δὲ ἀσυλλόγιστοι. ἣ μὲν γὰρ ἔχουσα τὴν μείζονα 


, Ἁ Ἁ 5 ΄ > \ / \ 
πρότασιν χαϑόλου ἀποφατιχὴν τὴν δὲ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν 
χαὶ ἢ τὴν μὲν μείζονα ἔχουσα χαϑόλου καταφατιχὴν τὴν ἐπὶ μέρους δὲ 
τὴν ἐλάττονα ἀποφατιχὴν αὗται συλλογιστιχαί, af δὲ παρὰ ταύτας ἀσυλλό- 


Ἴιστοι. ἐφεξῆς δὲ δείχνυσιν, ὅτι, ὥσπερ ἐπὶ τῶν χαϑόλου at ὁμοιοσχήμονες 80 
50 ἦσαν ἀσυλλόγιστοι, οὕτως δὲ χαὶ ἐπὶ τῶν τὴν μὲν ἑτέραν ἐχουσῶν χαϑόλου 


Ἁ > 


vy δὲ ἑτέραν ἐπὶ μέρους, αἵτινες οὐχέτι ἀντιχείμενον τὸ xabdhov τῷ χατὰ 
υέρος ἔχουσι. πᾶσαι γὰρ at ἐν δευτέρῳ σχήματι ὁμοιοσχήμονες aon 
ὅπως ἂν ἔχωσι χαὶ χατὰ τὸ ποσόν, ἀσυλλόγιστοι. τίνες δ᾽ εἰσὶν ὁμοιοσχή- 
μονες, ὅτι αἱ χατὰ τὸ ποιὸν ὅμοιαι, ἐδήλωσε χαὶ αὐτὸς εἰπὼν οἷον 
5 ἐμβόπεραι τερητιχαὶ 7 xatagatixal, λαμβάνει 62 πρώτην συζυγίαν 


τῷ 


5 3» Ἁ Vv ‘ ΄ , > \ \ \ 
ἐξ ὁμοιοσχημόνων τὴν ἔχουσαν τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν τὴν δὲ 85 
TTOVA ἐπὶ μέρους ἀποφατιχήν. 

\ \ id ΄ 
τινὶ μὴ ὑπαρχέτω" 


p-27>14 Οἷον τὸ Μ τῷ μὲν Ν μηδενὶ τῷ δὲ ΚΞ 
ὶ τὸ Ν τῷ Ξ ὑπάρχειν. 


>] Ὁ 7 Qi \ \ \ 
ἐνδέχεται δὴ χαὶ παντὶ χαὶ μηδεν 


80 Ὑπισχνεῖται μὲν τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει, δεῖξαι ἐπ’ αὐτῶν τὸ ἀσυλ- 

1 textus verba in LM 3 τὸντῷ EK 4 7 om. LM 5 πάσῃ aLM: 
πάλιν Καὶ 6 πρὸ ὀλίγου] ef. p. 81,14 sq. ἀριϑμιῷ om. L 7 ζῷον] hine 
iterum B 9 ual ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ tod αὐτὴν aB: τοῦ καὶ ταύτην τὴν συζυγίαν 
LM 11 τῷ καϑόλου τὸ a 12 χαὶ (post προτάσεων) om. LM τὸ om. B 

15 τὸ prius om. B χατὰ (ante ποσὸν) om. M ante ποιὸν addendum videtur {ποσὸν 
χαὶ κατὰ TO) 14 τῷ χαϑόλου τὸ ἃ 11 ἡ om. Β μὲν om. aLM 17. 18 δὲ 
(δ᾽ M) ἐλάττονα ἐπὶ τοῦς aLM 19 at om. B 20 ἑτέραν μὲν ἃ 21 τῷ καϑόλου 
τὸ aL 23 ὅπως ἂν ἔχωσι καὶ (καὶ om. 1.) κατὰ τὸ (τὸ om. L) ποσόν om.a tives... 
ὅμοιαι (24) om. a δέ M 24 ante ἐδήλωσε add. ὅπερ a 260 M 28. 29 iterum 


textus verba in L 28 ὑπάρχειν L τῷ ξ τὸ ν a et Ar. 90 αὐτῷ Ν 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 


λόγιστον τὸ παντὶ χαὶ 


τοιαύτης συζυγίας. 


a 
[Ὁ 


λαβὼν δὲ ὅρους τοῦ υτηδενὶ μέλαν, ye 


‘ \ ΄ 


- 


Ὁ T =r 

μηδενὶ τὸ Ν τῷ Ξ 
λέγξειν χαὶ δείξειν τὸ aov 
ova, ζῷον ( 


ὑπάρχειν ὡς δυνάμενον ἐπὶ τῆς 


[Arist. p. 210 14] 87 


> ‘ 


21. 


λλόγιστον τῆς συμπλοχῇς-. 40 


τὸ (γὰρ) μέλαν χιόνι wey 


DEN ~ Te 3 Alea yv “ΧΑ ἘΣ ~ , dX \ oes fe ae ae 
οὐδεμιᾷ, 6 ἐστι μείζων axpos ὧν χατὰ τοῦ N, ζῴῳ δὲ τινὶ ody ὑπάρχει, 


σ 


0 


\ 


το 


σι 


> 


ο 


ξ 
= 


5 


ἀποφατιχῆς α 


-- 
_ 
— 


τὸ Ν τῷ 
10 


αὐτὰς tas χαϑόλου ἀληϑεῖς 


λέ 


ζ., 
2 '- 


ὑπὸ ταύτην 


= 


15 


o- 


A 


[Olay 
Pd 
R 
a 


~ 


\ oc 
ν μὲν οὕτως ληφϑῇ 
α παρ) 


Qs 


\ Ἄς 
ιτινι OU 


fom} 
a 
= 
x 


20 
Ξ 
συλλογιστιχῶς χαὶ 
τὸν M wt t & 
εὐπορήσομεν ὅρων 


ἂν τὸ ἐξ ἀνάγχης ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνά ἔγεσϑαι 


ἐχούσῃ τὸ M μηδενὶ 
- σ A \ 
γῦν οὕτως τὸ M τινὶ 
o \ ra » 
Αὕτη μὲν ἣ att 


5 ~ \ ~ Niecy) 

λαβεῖν χαὶ tod παντὶ ὅρους 
ιχϑήσεσϑαι) ἐφίστησιν ἡμᾶς 
obs τῆς 
ὅρων, πῶς δὲ ‘aD 


ουσα τὸ M τινὶ τῷ 


χαν 


gpa τούτων), ὄντος δὴ διττοῦ τοῦ ἀληϑοῦ 


ει, οὐ δυνησόμεϑα ὅρων 
τούτου δὲ 
τινὶ ὑπάρχειν συλλογιστιχὴ Futv δέδειχται οὖσα, συνά 
μέρους ἀποφατιχόν " 


ἐστιν ἐλάττων ἄχρος 6 ἐπὶ τοῦ Ξ, χαὶ χιὼν οὐδενὶ Com) μεταβὰς 


πρῶτον, τ 


ἡμμένης ἀδύνατον. 


ἀποφατιχόν, ὡσπεροῦν χαὶ τὸ χαταφατιχόν, ἀληϑεύεται χαὶ 


εἶναι χαὶ τὰς 
eS ahr dys, 
3 


ATAL χαὶ GXO 


τῷ 
ry 


γὰρ τ 
. 
ἢ 

τιϑεῖσα “ais, ans ἐστὶ 


Ἃ 


΄ 


ὑπάρχειν: ὑπὸ γὰρ τὰς a 


ἀληϑὴς ἣ λέ τ ὺ 
> 


EUTO 


»" 


ἐ 


\ YW. σ ¢c 
TO αἴτιον, ὅτι ἢ 


τὸ γὰρ Ν τινὶ τῷ Ξ 
ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ μέρους ἀπ 
\ 


wy ὑπάρχον ὡς χαὶ τιν 


wo Ν τινὶ δὲ 


Ἁ 


a ES 
= Ξ 
τῷ —_ 


\ 
wey 


a 
τῷ 


\ 


πάρχειν ὡς xat 
ἀκηϑοῦς 


παντὶ 


ς 
U7 

, 

La τῷ 


- 
> 


(οὕτως γὰρ ἔμελλεν ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγ 
πῶς μὲν εἰλ BIEN τῆς ἐπ 


6 


hovdst αὐτῇ zat ἔστιν 
τὸ M τῷ. Ξ μηδενὶ 


KAY aL 
ὑρῆσαι δειχνύντων 
ουσα ov ζυγία 
ἀνάγχη un ὑπάρχειν 

i q μὴ π ρχξ' . 


ὑπάρχειν, 


ε 


UT 


λαμβανομένης 


\ 
τοὶ 
, 


45 


ΕἸΣ 


2 \ 
S αρ 


aN 
ETEL 


πεναντίας 
Ἃ a \ \ 

χἂν μηδενὶ τὸ M 
ὑπάλληλος 


Le% 


ly ὑπεναντία τί Ἰούσῃ 


΄ 


ς ἐναν χαϑόλου 


t τὸ 
τὸ M 


“ 


γουσα 


> 
ει 


οφατιχὸν συνάγεται, ὅταν 


δυ σ 3 
OTjhov OTL οὐχ 


τῶν ἐχόντων τὸ Ν παντὶ τῷ E* οὕτως γὰρ ἀναιροῖτο 


- 


τὴ 


ἊΣ 
εν ῃ 


τῇ 


ἐπειδὴ εἴληπται 


συζ ζυγίᾳ 
ἄρχον, 
ὑπάρχον 


80 δύνασϑαι χηφϑῆναι ὅρους τ 


El 


τοῦ ἀδυνάτου. ὅτι οὔ TWS χει, 


ΜΞ 


της 


ἀδύνατον τὸ Ν παντὶ 


+ = 
~ = 
τῷ - 


« 


ο 


5 


3 χιόνα B: χιών aLM 
BLM: ὧν ἃ χιόνι Β 


7 ἐφίστησιν ἡμᾶς evan. Β (sed ¢, spiritus, accentus internoscere licet) 


yap a: om. BLM 


μέλαν om. B 


4 ὑπάργειν B 


ante μεταβὰς add. χαὶ M 


M 


6 ἔμελλεν ex corr. 
v L 


TOU 


ὁρᾶν L 
(ante τινὶ et ante τῷ) BLM: v a 


10 zai (post ὡσπεροῦν) om. L 


11 τὰς alterum om. L 
13 xat ὑπὸ 


9 
3 eae 


yap om. 12 p 
14 αὐτῇ seripsi: 


ἃ 


αὕτη libri 


16 p BLM: va 


p LM: 


y aB 
ὑπὸ γὰρ. 


δὴ οὕτως ληψώμεϑα ἃ 


om. L 
μηδενὶ om. L 
yer libri 

ὑπάρχειν ΔΝ 


21 ὑπάρχει L 
21 ὑπάρχειν 1, 
90 δείχνυται 


. ἀποφατιχῇ (17) om.a 


15 p BLM: ya 


Cc. ate 
6 a: 


ἀληϑὴς ἡ λέγουσα om. a 
20 ὑπάρχειν aM: om. L 


τοῦτο aL δὴ B 
22 μὴ aLM: ody B 
ἐπεὶ δὲ LM 


a 


ταύτης τέταχται L 
ν BLM 
ἀλλήλαις BL: ἄλλας M 


28 πὶ aB: 


ἥτις B: ἥ aLM 
18 ἂν 


, 


19 ὑπάρχει 


20. 21 συζυγία τὸ p τῷ ν 


ὅτι χαὶ τινὶ 


24 ὑπάρχον scripsi: ὑπάρ- 


ΙΝ ὑπάρχον Β: 


88 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 5 [Arist. p. 27> 14] 


παντὶ τῷ = χειμένου τοῦ M μηδενὶ τῷ N, γίνεται ἐν πρώτῳ σχηματί τὸ 28r 
σ sae ς 


a ΄- = , _— 
Μ μηδενὶ τῷ Ξ, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπέχειτο γὰρ οὕτως τὸ M τινὶ τῷ Ξ μὴ 


J 


οὕτως μὲν οὖν pele ie τῆς ἐπὶ 2 


- 


ὅν τ᾽ εὐπο apace! τοῦ παντὶ τὸ N τῷ = poe 
is 
6 


ἢ ὑπάρχειν τὸ Μ τῷ Ξ οὐ μόνον, ὅτε xat τινὶ 
st, ἀληϑές ἐστιν, ἀλλὰ χαὶ οὐδὲν ἧττον, χαὶ ὅτε μηδενί, τῷ ἀδιόριστον 
ατιχῆς τὸ ἀληϑές, ἂν ληφϑῇ τὸ τινὶ μὴ ὑπάρχον 
πὰς 4:59 ἡφύῃ “ ᾿ px 
~ ) ν oO 
, τοῦτ ἔστιν ἐπὶ ὕλης, ἐφ᾽ ἧς καὶ οὐδενὶ τὸ 80 


~ πο [- , at ’ 5 ΄ 
Μ τῷ = ὑπάρχει (οὐδὲν γὰρ ἧττον χαὶ τότε ἀληϑής ἐστιν ἢ ἐπὶ μέρους 
10 ἀποφατιχή). sb ορήσουεν ὅρων πρὸς τὸ δεῖξαι τὸ N χαὶ παντὶ τῷ Ξ᾿ 
! ᾿ ᾿ ᾿ 


ι τῶν δύο χαϑόλου ἀποφατιχῶν οὐσῶν οὐδὲν συναγεται. 
τοῦ παντὶ τὸ Ν ἐπ = ὑπάρχειν ὅροι γραμμὴ τὸ Μ, ζῷον τὸ Ν, ἄνϑρωπος 
Ἂ 


Thien ἘΝ τὸ οὐδενὶ ζῴῳ χαὶ τινὶ οὐχ ὑπάρχει ἀνϑρώ ἐπεὶ 85 
τὸ Ξ’ ἢ μὲν γὰρ γραμμὴ οὐδενὶ ζῴῳ χαὶ τινὶ οὐχ ὑπάρχει ἀνθρώπῳ, ἐπεὶ 


χαὶ μηδενί, ζῷον 6& παντὶ ἀνθρώπῳ. 


Γ αὐτῇ δείξει χρῆται χαὶ ἀμ 


Θ 


οοτέρων οὐσῶν χαταφατιχῶν, τῆς μὲν 
»ἷ 2 , ~) \ 4 ~ lm | ~ 
& ἐλάττονος ἐπὶ μέρους τῆς Μ Ξ. τοῦ 
υὲν γὰρ μηδενὶ ὑπάρχειν ὅρων εὐπορεῖ᾽ λευχὸν γὰρ ἐπὶ τοῦ M τίϑησι, 
χύχνον ἐπὶ τοῦ N, λίϑον 


μείζονος χαϑόλου τῆς ΜΝ τῆς 


\ ~ =. \ \ \ , \ \ 
πὶ τοῦ E+ τὸ γὰρ λευχὸν χύχνῳ μὲν παντὶ 
λίϑῳ δὲ τινί, χαὶ χύχνος οὐδενὶ λίϑῳ. τοῦ δὲ παντὶ οὐχέτι, ἂν ἢ ἣ ἐπὶ 40 


" o > ΄ ra ΄ Eye's Yom | ΄ 
20 μέρους χαταφατιχὴ οὕτως εἰλημμένη ὡς συναληϑευομένη τῇ ἐπὶ μέρους 
\ 


ἀποφατιχῇ- ἀποφατιχῆς γὰρ οὔσης πάλιν τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους καὶ 


s 


΄ 


χαταφατιχῆς χαϑόλου τῆς μείζονος ἐν τούτῳ τῷ το 5. συνάγεται ἐπὶ 
μέρους ἀποφατιχὸν συμπέρασμα συλλογιστιχῶς, ὡς δέδειχται. ὄντος δὴ 
ἀληϑοῦς τοῦ τινὶ μὴ ἐν τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ ἀδύνατον εὐπορῇσαι ὅρων τοῦ 


4 


25 παντί: ἀναιρεϑήσεται γὰρ οὕτως χαὶ διαβληϑήσεται ἣ συλλογιστικὴ συζυγία᾽ 45 


\ ς ΄ \ (6 | ~ 97 x ¢ ΄ 
εἰ γὰρ παντὶ ὑπάρχοι, χαὶ ᾧτινι συλλογιστιχῶς ἐδείχϑη μὴ ὑπάρχον, 2ὃν 
ὑπάρχοι ἄν. οὕτως μὲν οὖν ἀληϑοῦς οὔσης τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχης 
> \ - 


> > ~ ΄ ~ ~ 
οὐχ οἷόν τ εὐπορῆσαι πάλιν ὅρων tod παντὶ τὸ N τῷ Ξ ὑπάρχειν. εἰ 
Lo | ~ 


yap τὸ N παντὶ τῷ Ξ, εἴη δὲ χαὶ τὸ Μ παντὶ τῷ N, τὸ Μ παντὶ τῷ Ξ 
Ξ 


' 
80 ὑπάρξει. GAN ἔχειτο τινὶ μὴ ὑπάρχειν: οὕτως γὰρ di ahydys ἣ be 


Sey ΄ + ΄ > \ Vy 
ἐπὶ μέρους οὖσα ei ce BN ἐπεὶ ἀδιόριστον τὸ Eines τῆς & ἐπὶ 5 
ὙΠ χαταφατιχῆς (οὐ Ἱὰρ μόνον τότε ay djs ἐστιν, ὅτε χαὶ 7 ὑπεναντία 
αὐτῇ ἀληϑής. ἀλλὰ χαὶ ὅτε 7 χαϑόλου χαταφατιχή, ὑφ ἥν ἐστιν), ὅταν 


Ἔ 


\ 


οὕτως ληφϑῇ ἀληϑὴς εἶναι ὡς διὰ thy χαϑόλου, b¢ Fv ἐστι, χαὶ ἐπὶ 


ῳ 


1 χειμένου om. L 4 μέρους] μέρ evan. B ce LM 5 ὅτι LM 6 ἀλλὰ χαὶ Β: ἀλλὰ 
M: ἀλλ᾽ aL 7 τῆς aB: τὸ L: τῷ M ὑπάρχειν aLM 8 ἐπὶ BLM: ἐφ᾽ a 8.9 τῷ ξ 


ὑπάρχει τὸ p (v a) aLM 10 ἀποφατιχή] hue usque L χαὶ om. M 11 post ὅτι 
add. 6 aM 12.13 τοῦ p... tod Vv... τοῦ E M 16 post μείζονος erasit τῆς B 

p. (ante ν) evan. B 17 τίϑησι om. aM 18 post τὸ add. μὲν a 21 ἐπὶ μέρους τῆς 
ἐλάττονος ἃ 22 τῆς om. Ξ 20 δέδειχται] p. 83, 12 ane δὴ scripsi: δὲ aBM 26 yap 
om. aM ὑπάρχῃ a: ὑπάρ ey ὑπάρχον aB: a0 M 27 μὲν om. aM 28 te M 
τοῦ παντὶ] τοῦ παν evan. B 29 χαὶ τὸ p evan. B — evan. M 30 ὑπάρχει B 


τινὶ ἃ: τισὶ BM ὑπάρχειν a: ὑπάρξειν BM pv ξ Β: μείζων aM ol ἐπειδὴ M 92 ἀλη- 
ϑές M ἣ om. aB 33 αὐτῇ a: αὕτη BM 94. οὕτω al ἀχηϑὲς M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 15 [Arist. p. 27» 14] 89 


τοιούτων διαβληϑήσεται ἢ συζυγία ὅρων, ὡς ἤδη διεβλήϑη. 2x δύο γὰρϑϑν 
χαϑόλου χαταφατικῶν ὅτι μηδὲν συνάγεται ἐν τούτῳ τῷ ies ἐδείχ Oy, 10 


σ See ἢ Ὁ 


ὥστε διὰ τοῦτο οὐδ᾽ εἰ ἢ ἑτέρα μὲν χαϑόλου peta ληφϑείη ἣ 2 


ἑτέρα ἐπὶ τς χαταφατιχή, οὐδὲν συναχϑήσεται. ἐπ᾿ ἀμφο ara γὰρ 


5 ἀχηϑὴς γίνεται 7 ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ χαὶ τῆς χαϑόλου χαταφατιχῆς 
οὔσης ἀληϑοῦς xat τῆς ὑπεναντίας ταύτῃ. αὔταρχες δὲ πρὸς δεῖξιν ἀσυλ- 


Ve 


λογίστου συζυγίας τὸ udv ποτὲ χαὶ ἐπὶ τινὸς ὅλης εὐπορῆσαι δειχνυούσης 15 

χαὶ παντὶ χαὶ μηδενί, ὅροι τοῦ παντὶ τὸ N τῷ Ξ οὐσία, ζῷον, ἄνθρωπος" 

Ὁ \ She. Ὁ \ , \ NS , 7 \ ΄ 

q γὰρ οὐσία παντὶ ζῴῳ χαὶ τινὲ ἀνθρώπῳ, ὅτι χαὶ παντί. 
~ 3° / ~ 5 Asap = = < 4 an Fs A 
10 Τῷ ἀδιορίστῳ τῆς ἐπὶ μέρους προτάσεως προσχρησάμενος ἤδη χαὶ 
~ la li 5 ~ 
ἐπὶ τοῦ πρώτου σχήματος ἔ step ἀσυλλόγιστον τὴν ἐκ χαϑόλου ἀποφατιχῆς 
τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους ἀπο ΠῚ τῆς ἐλάττονος. GAN ἐχεῖ μὲν χαὶ 

΄ » 


τῇ ἐχϑέσει προσχρησάμενος ἤλεγξε τὴν οὕτως ἔχουσαν συζυγίαν " Soy 20 
4 


δὲ ἠρχέ ἔσϑη τῷ ἀδιορίστῳ τῆς ἐπὶ μέρους. ἔνεστι μέντοι χαὶ ἐπὶ τῶν 
15 προειρημένων συμπλοχῶν δεῖξαι 
λόγιστον αὐτῶν. εἰ μὲν ἀυφότεραι εἶεν ἀποφατιχαί. λαβόντας ὅρους ἐπιστήμην 

Due | t ὶ Ἐπ 15» 

5 


χαχίαν, ἕξιν. ἐπιστήμη γὰρ οὐδεμιᾷ μὲν χαχίᾳ, τινὶ δὲ ἕξει οὐχ ὑπάρχει" 
THUY, εἰλήφϑωσαν ie χαὶ δειλία " 25 
\ ς 


πὶ ὅρων χαὶ διὰ τῆς τὰν τος τὸ ἀσυλ- 


etc! > Cae - oF aS) 
χαι Ots οὐχ ὑπάρχϑξι τῆς ScewWS Ἢ Sit 
a 


οὗ γὰρ ἐπιστῆμαι at ἀρεταί. χαχία δὴ οὐδεμιὰ μὲν ἀνδρείᾳ πά 
3 \ x ΄“ 6 3 X\ +f ~ ’ \ c νι \ \ σ v 
20 ἀλλὰ xav χηφϑῇ 7 Sper] εν χαχίᾳ χαὶ 7 Jes! τινὶ ἕξει ov, χαὶ 
οἷς τῆς ἕξεως ἣ ae οὐχ ὑπάρχει. [et] ληφθῇ 7 ἰατριχὴ χαὶ 7 δειλία, 
\ 


χαὶ ἢ χαχία πάσῃ μὲν δειλίᾳ οὐδεμιᾷ δὲ ἰατριχῇ- εἰ δὲ εἶεν ἀμφότεραι 
σ΄ , ε - 

χαταφατιχαί, ἔστωσαν ὅροι ἕξις, ἐπιστήμη; ποιότης" ἣ γὰ 

ἐπιστήμῃ τινὶ δὲ ποιότητι: χαὶ οἷς j ἕξις τῇ 


ς 
᾿ C i 
πιστήμη γὰρ πά ΝῊ an τὸς 
ἀπό dp πάσῃ μὲν Ἰραμ πατηεῆ οὐὸ 


i 
A / > ~ 
25 αἀχολασία χαὶ γραι Be ἐτ ( , εμιᾷ 
δὲ ἀχολασία. ὃ αὐτὸ ς λόγος, xdv ure ὁ οὐσία παντὶ les ζῴῳ τινὶ δὲ 


OL 


λευχῷ  χαὶ ots ὑπάρχε et λευχοῖς ἢ οὐσί 

γὰρ παντὶ μὲν χύχνῳ meow ὃὲ senegal 

᾿Αριστοτέλης μὲν οὖν οὕτως διέβαλε τὰς προειρημένας συζυγίας, ὅτι 

80 ἀσυλλόγιστοι, τῷ εὐπορῆσαι ὕλης χαὶ τοῦ παντὶ χαὶ τοῦ μηδενί: ἱχανὴν 8ὅ 
γὰρ ταύτην ἡγεῖται διαβολὴν ἀσυλλογίστου συζυγίας. τὸ δὲ εἡγεῖσθαι δύνασϑαι 
διαβάλλεσϑαι τὰς προειρημένας συζυγίας, χἂν de ey τις, Ott wydevt χαὶ τινὶ 


τὸ Ν τῷ Ξ, διότι ἀντιφάσεις ταῦτα, ὡς ἄλλοι τέ τινες τῶν ἀρχαίων χαὶ 
Ἁ if 


Ὁ 
«" ~ ἘΞ ΟΝ ἜΘΗ: SP) aN Lilt = a ΡΨ πὰ apn ee cates ree 
Epuivos δὲ λέγει, (ἐφ᾽ ἧς γὰρ συζυγίας, φησί, τὴν ἀντίφασιν ἔνεστι συναγο 


4 οὐδὲν a: οὐδὲ BM éx om. Β 6 ταύτῃ BM: αὐτῇ a post ταύτῃ 
add. αὕτη B 7.8 zat παντὶ χαὶ μηδενὶ δειχνυούσης aM 8 τοῦ bis B 11 ἐπὶ 
τοῦ πρώτου σχήματος] ὁ. 4 p. 26239 sq. μὲν om. M 17 et 18 ὑπάρξει aM 

18 εἰλήφϑω aM 19 ante χαχία add. xat M δὴ a: δὲ BM 20 ἡ (post 
Aneta) om. B zai (ante 4) om. aM 21 ὑπάρξει a εἰ delevi 21.22 ἡ 
(ante ἰατριχὴ et ante δειλία et ante χαχία) om. aM 23 ante ὅροι add. ct aM 

24 ante ὑπάρχει add. ody BM ὑπάρξει a 25 yap BM: γοῦν a 27 ante 
bra wie add. οὐχ M zat (ante χιών) om. M 29 διέβαλλε M: διέλαβε a 
30 εὐπορεῖν M τοῦ alterum om. aM 32 ὅτι om. M do ¥ ΔΒ: ἊΝ 94 δὲ 
Β: μὲν Μ: om.a φήσει Β 


90 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 5 [Arist. p. 27 14] 


udvyy δεῖξαι, εὔλογον ταύτην υηδὲν ἔλαττον ἀσυλλόγιστον ot) τῆς, ἐν ἧ 28ν 
τὰ ἐναντία τον το. ἀσυνύπαρχτα γὰρ χαὶ ταῦτα ὁμοίως ἐχείνοις᾽) χαὶ 40 
παρατίϑεσϑαι ὅρους τοῦ τινὶ ἄψυχον, ἔμψυχον, σῶμα σάρχινον (τὸ γὰρ 
ἄψυχον ἐμψύχῳ οὐδενί, σώματι OF σαρχίνῳ 7 χαὶ ἁπλῶς σώματι τινὶ οὐχ 

5 ὑπάρχει, τὸ ἔμψυχον τινὶ σαρχίνῳ σώματι χαὶ ἁπλῶς τινὶ σώματι ὑπάρχει), 
τοῦτο δὴ οὐδα das ὑγιὲς οὐδὲ adtapxes εἰς συζυγίας διαβολήν. SOUR 
ϑήσεται μὲν yap τούτων μηδέτερον συνάϊγεσϑαι συλλο OTN διότι ἐστὶν 29r 
ἀλλήλων ἀναιρετιχά, ἐρεῖ ee τις. ὅσον ἐπὶ τοῖς xetudvorc, δύνασϑαι 

συνάγεσθαι ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν. τὸ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ὑπ᾽ 


>> ΄ ~ A) 


10 οὐδετέρου τῶν προειρημένων ἀναιρεῖται. τὰ γὰρ εἰς ἔλεγχον ἀσυλλογίστου 


or 


συζυγίας παρατιϑέμενα οὐ μόνον αὐτὰ δεῖ μὴ δύνασϑαι συνυπάρχειν ἀλλήλοις 
ἀλλὰ χαὶ πάντων εἶναι ἀναιρετιχὰ τῶν συλλογιστικῶς δείχνυσϑαι δυναμένων. 
τὸ δὴ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν πῶς ἂν διαβληϑείη. εἰ μὴ εἴη ὕλης εὐπο- 
ι OF), ξπ' ὑξροὺς ΠΠπ δ ,5.5..5. awMs VUely s μὴ | Ὡς εξ 
ρῆσαι τοῦ παντί; ἔτι χαὶ ἐν ταῖς ὁμολογουμέναις συλλογιστιχαὶς συζυγίαις 
ὑρεῖν συναγομένην ἀντίφασιν. ἣ οὖν χἀχείνας ἀσυλλογίστους ἐροῦμεν, 
αὕτη διὰ τοῦτ᾽ ἀσυλλόγιστος. ἰδοὺ γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ σχήυατι 
οὔσης συλλογιστιχῆς συζυγίας τῆς ἐχ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος 10 
χαὶ ἐπὶ μέρους καταφατικῆς τῆς ἐλάττονος ἐχούσης ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν 
ee ἔστιν ὅρων εὐπορῆσαι xat τοῦ μηδενὶ χαὶ tod τινί: ἄνθρωπος 
20 γὰρ οὐδενὶ ἵππῳ, ἵππος τινὶ τετράποδι, ἀνϑρωπος οὐδενὶ τετράποδι" τοῦ 
δὲ τινί’ χιὼν οὐδενὶ χύχνῳ, χύχνος τινὶ λευχῷ, χιὼν τινὶ λευκῷ. χαὶ ἐν 
~ \ iy Qi 2 ΄ 4 \ yv ~ σ \ at 
τῇ τὴν μείζονα δὲ ἐχούσῃ χαϑόλου χαταφατιχὴν ἔστι λαβεῖν ὅρους χαὶ τοῦ 15 
παντὶ χαὶ τοῦ τινὶ μή" τοῦ μὲν παντὶ οὐσία, ζῷον, ἀνϑρωπος, τοῦ δὲ τινὶ 
wy οὐσία, ζῷον, λευχόν. ἀλλὰ χἂν λαβόντες τὴν ἐχχειμένην συζυγίαν τὴν 


~ 


ἊΨ \ δ © 4 \ ~ \ 
ἔχουσαν τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν Bre iene TO πρῶτον τινὶ TH 


τῷ 
σι 


i 
Ν᾽ 


τρίτῳ ὑπάρχειν, οὐδὲν ἀδύνατον ἀπαντᾷ, ὥστε οὐχ ἀναιρεῖται τὸ τινί" 
On δέ, ὅτι χαὶ μηδενί. 
Καὶ πῶς, φασίν, οὐχ aya ἴθ ῖσι 7 OV ἀδυνάτου δεῖξις, εἰ ἐν συλ- 20 


5 


λογιστιχῇ συζυγίᾳ δύναιτο δείχνυσϑαι τὰ ἀντιχείμενα; οὐ γὰρ τοῦτο μόνον 
Vv ΄ 4 > \ > J / \ \ »” ~ 
30 ἔσται συναγόμενον ETL, OD TO ποτ Ὁ) ἀδύνατον, ἀλλὰ χαὶ ἄλλο τι, οὗ 
οἷόν te δείχνυσϑαι χαὶ τὸ ἀντιχείμενον. οὗ ὄντος οὐχέτ᾽ ἂν ἣ δι᾿ ἀδυνάτου 
δεῖξις χώραν ἔχοι. εἰ γὰρ ἐν τῇ συζυγία τῇ συναγούσῃ ἐπὶ μέ “Ποῦ: χατα- 
φατιχὸν ἐν πρώτῳ σχήματι δύναται χαὶ χαϑόλου χαταφατιχὸν χαὶ ἐπὶ μέρους 


1 ἔλαττον om. ἃ: ἧττον iam Prantl addere voluit I p. 556,71 2 ἀσυνύπαρτα a 

4 post ἐμψύχῳ add. μὲν a ἁπλῷ a post σώματι alterum add. tt a 5 ante 
τὸ add. zat a ante ὑπάρχει alterum add. οὐχ aM 6 δὴ aB: δὲ M 7 τούτῳ ΔΝ 
συνάγεσϑαι) συνά evan. Β 8 ἀλλήλων om. aM 10 ἀναιρῆται aM 11 δεῖ 
αὐτὰ ἃ 12 ἀναιρετιχὰς ἃ 13 δὴ aB: δ᾽ M 14 ante τοῦ add. χαὶ a, post tod M 
συζυγίαις συλλογιστιχαῖς a συλλογιστιχαῖς] λλογιστιχαῖς evan. B 15 συναγομένην Β: 
ὁμολογουμένην aM ἢ B' corr. omisso οὖν 16 οὐδ᾽ M αὐτὴ aM τοῦτο M 
18 ἐπὶ μέρους alterum om. M 19 εὐπορῆσαι ὅρων M ante ἄνθρωπος add. 
χαὶ a 24 ἐχχειμένην ex ἐγχειμένην, ut videtur, corr. B! 25 τὸ ἃ τινὶ τῷ Y aM 


21 ὃ M 28 φησιν aM εἰ ΒΜ: ἡ ἃ 29 δύναται M οὐ BM: εἰ ἃ 90 ἔτι] 


τι eyan. Β οὗ Β corr.: οὗ aM, B pr. Ὁ1 ὄντος om. aM 92. ἔχει ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 (Arist. p. 27» 14] 91 


ἀποφατιχὸν σον: otar (οὐδέτερον δὲ τούτων οἷόν τε δειγχϑῆναι διὰ 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς λαβόντων χαὶ ὑποϑεμένων τὸ ἀντιχείμενον τοῦ 


ω 
ow 
ν a 


~ 4 | ΄ x ς > ΄ Ν > 
μέρους χαταφατιχοῦ), διαβάλλοιτ᾽ ἂν ἣ συναγωγὴ ὡς οὐ χρήσιμος. ἔτι δοχε 
μὲν πάσης τους συμπλοχῆς δείχνυσθαι τὸ συμπέρασμα χαὶ διὰ τῆς 
ὅ εἰς ἀδύνατον Sette τοῦτο δ᾽ οὐχ οἷόν τε εἶναι, ἐν ἧ τὰ ἀντιχείμενα 
ἀλλήλοις συνάγεται: οὐδέτερον γὰρ τῶν ἀντιχειμένων ἐπ’ αὐτῆς ἀδύνατον. 30 
χῷ 


οὖν οὐδεμία συμπλοχὴ συλλογιστικὴ συνάγεται συλλογιστιχῶς, ἢ οὐ χαὶ 


eer 


5 


τὸ ἀντιχείμενον οἷόν τε τον τ εἶναι. οὐδὲ τοῦτο τὸ παρ ἡμῶν εἰρημένον " 
διὸ οὐχ ἐστ. ᾿ διὰ τοῦ ἀδυνάτου δεῖξις. μόνον γὰρ συνάγεται τοῦτο 

10 συλλογιστιχῶς, οὗ τὸ ἀντιχείμενον ἀδύνατον: οὐ μὴν ἀδύνατον ἄλλων τινῶν 
παρὰ τὸ συλλογιστιχῶς δειχνύμενον ἀντιχειμένων ἀλλήλοις ἐπὶ τινῶν ὑλῶν 80 
γίνεσϑαι χαὶ ἐν αὐτοῖς συναγωγὴν οὐχέτι συλλογιστικῶς, ὧν ὑποχειμένων 


οὐδὲν ἀδύνατον ἀπαντᾷ συνάγεσθαι. ἐν γὰρ τῇ τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν 


τ τοῦ μὲν τούτῳ ἀντιχειμένου ἀδύνατον ὅρων στ τς ἔστι δὲ 


Νὰ 
UTM 
15 τοῦτο TO υνηδενί, τοῦ μέντοι παντὶ χαὶ τινὶ υὴ οὐχ ἀδύνατον. ὧν οὐδέτερον 


οὔτε ἀντίκειται τῷ τινὶ οὔτε δείχνυται συλλογιστιχῶς συναγόμενον: οὔτε yap) 


, Oo Vv 
τοῦ χαϑόλου χαταφατιχοῦ ὑποτεϑέντος συνάγεσϑαι ἀδύνατόν τι ἕπεται οὔτε 40 
τοῦ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ: μόνου ὃὲ τοῦ ἀντιχειμένου τῷ ἐπὶ μέρους 
χαταφατιχῷ ὑποτεϑέντος τὸ ἀδύνατον ἕπεται" τοῦτο γὰρ ἦν τὸ ἑπόμενον 


20 συλλογιστιχῶς. 
Ἡ δεῖξις οὖν, ἧ χρῆται ᾿ἕ S, οὐχ ἰχανὴ διαβάλλειν συζυγίαν χαὶ 
Ἢ δεῖξις οὖν, ἣ χρῆται Ἑρμῖνος, οὐχ διαβάλλειν συζυγίαν 


vy 


του ee διὸ εὐλόγως ᾿Δριστοτέλης ene (yet τὰς ἀσυλλο τ πὸ 

μόνῃ τῇ τοῦ παντὶ χαὶ μηδενὶ ΠΩΣ ΕἼΚῚ ἐν γὰρ τούτοις οὐδὲν οἷόν τε 45 

OF: ~ ~ \ - ΄ 

δείχνυσϑαι συλλογιστιχῶς τῷ παντὸς τοῦ λαμβανομένου συνάγεσϑαι συλλο- 
25 γιστιχῶς εὑρίσχεσϑαι τὸ ἀναιρετιϊχὸν χαὶ ἀντιχείμενον ἐφ᾽ ὕλης τινὸς γινό-39ν 

μενον ἀληϑές. χαϑόλου δέ, ἐν αἷς συζυγίαις συλλογιστικαῖς τοῦ ἐπὶ υέρους 

- \ / ~ > \ Lé τὰ > / 55 > oh WA Ἂς \ \ \ 

ἐστὲ συμπέρασμα, τῷ τὸ ἐπὶ μέρους ἀορίστως ἀληϑὲς εἶναι (xal γὰρ μετὰ 

= , cog cist δ πε Ae ἔρος = 

τῆς xadohov, ὅφ ἥν ἐστιν, ἀχηδὴς ἢ ἐπὶ μέρους χαὶ μετὰ τῆς ἑαυτῇ 

ὑπεναντίας) ual? ἑχατέρους τοὺς τρόπους AAD λαμβάνοντες αὐτὴν ποτὲ 5 
80 μὲν τ νει ὅρων δειχνύντων τὸ χαϑόλου, bo 6 ἐστιν ἣ λαμ- 


ony ἐπὶ μέρους, ποτὲ δὲ τοῦ ὑπεναντίου τῷ εἰλημμένῳ χαὶ συνηῦ- 


oo 


éyuy ἐπὶ μέρους oddaues ἀναιρετιχόν ἐστι τοῦ ὑπεναντίου αὐτῷ ἐπὶ 
' ry 9 ' t 


μέρους. 


ὃ ὡς ΒΝ: χαὶ ἃ 5 post ἀπαγωγῆς repetit δείχνυσϑαι B εἶναι om. a 

7 7 (ante οὖν) B: καὶ aM γοῦν M συλλογιστιχὴ συμπλοχὴ M οὐ 
seripsi: οὗ libri 8 οἷόν te aB: δυνατῶ M δὲ τοῦτο evan. B τὸ alterum 
om. M 12 αὐτῇ a 13 ἀπαντᾷ ex ἅπαντα corr. B! συνάγεσϑαι οὐδὲν ἀδύνατον 
ἀπαντᾷ aM ἀποφατιχὸν M 16 τῷ aB: τὸ M yap addidi 18 μόνου 
a: οὐ μόνον BM τῷ ἐπὶ μέρους bis M 19 ὑποτιϑέντος B 21 δεῖξις B: 
χρῆσις aM διαλαβεῖν M 23 παντὸς χαὶ μηδενὸς a 24 πάντως ἃ 

25 εὑρίσχεται ἃ post zat add. τὸ M 26 tod ΔΒ: τὸ M 27 ἐστὶ 
συμπέρασμα BM: ἣ συμπεράσματος a ἀόριστον Μ 29 ἑχατέρους Β corr.: 
ἑτέρους M, Β pr.: ἑχάτερα ἃ 30 εὐπορῆσαι aM 31 τὸ ὑπεναντίον a 


32 αὐτῇ Ν 


92 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5 [Arist. p. 27> 28. 36] 


¢ τὸ ἔλαττον ἄχρον ἧ; xat τὸ M 29v 
δὲ Ν τινὶ μὴ ὑπάρχῃ- 


p.27028 "Eady δὲ τὸ χαϑόλου πρὸ 
\ 
vi 


Astéas ἀσυλλογίστους συζυγίας ἐν δευτέρῳ σχήματι τὰς δμοιοσχήμονας 10 
\ 3 ΄ Ἀ Sy ΄ τ ~ ες \ \ , \ ~ 
τὰς ἐχούσας τὸ ἐπὶ μέρους πρὸς τῷ ἐλάττονι τὸ δὲ χαϑόλου πρὸς τῷ 
5. μείζονι νῦν λαμβάνει τὰς ἀπο τὰς ἀνάπαλιν ἐχούσας τὸ μὲν 
ἐπὶ μέρους πρὸς τῷ μείζονι τὸ δὲ χαϑόλου πρὸς τῷ ἐλάττονι, χαὶ τῇ τῶν 
ὅρων παραϑέσει τὸ ἀσυλλόγιστον δείχνυσιν αὐτῶν. αἱ δὲ συζυγίαι αὗται 

χατ ἄμφω ἀσυλλόγιστοι ἐν τῷ σχήυατι τούτῳ, διά τε τὸ. ὁμοιόσχημον 15 
— fom \ \ » > et , , σ \ 
τῶν προτάσεων χαὶ διὰ τὸ THY μείζονα ἐπὶ μέρους Ray ποτ ὅτι δὲ 
10 μηδενός εἰσι συλλογιστιχαί, ἐλέγχει ἁπλῶς sale ages τοὺς ὅρους, οὐχέτι τῷ 
ἧς ἐπὶ μέρους ἀδιορίστῳ προσχρώμενος" ὡς γὰρ ἂν ἢ ἣ μείζων οὖσα ἐπὶ 
wv Qe NX \ Qg/ v \ > > Leo | ~ \ py ΔΕ 
μέρους dn Sic, ἄν τε διὰ τὴν χαϑόλου av te χαὶ δι᾿ αὐτὴν τῷ THY ἐπὶ 


A) \ e / > ee > ~ τ > , ΄ 
ρους χαταφατιχὴν τὴν ὑπεναντίαν αὐτῇ ἀληϑῇ εἶναι, ἀσυλλόγιστος γίνεται 20 


gy G= 


συζυγία τῷ ὁμοιοσχημόνων οὐσῶν τῶν προτάσεων ἐν TH σχήματι τούτῳ 


σι 
[-- 


~ -- 
~ 


΄ , { ΄ ~ \ ἐν ite , σ ,ὔ 
ηδένα γίνεσϑαι συλλογισμόν. τοῦ μὲν οὖν παντὶ δπάρχειν ὅρους παρατί- 
ἡεται λευχόν, ζῷον, χόραχα: τὸ γὰρ ζῷον παντὶ xdpaxt’ τοῦ δὲ μηδενὶ 


\ 


λίϑον, xdpaxa ὃ yap λίϑος οὐδενὶ xdpaxt. τὸ γὰρ λευχὸν xal 


o 
ς 
x 
° 
< 
᾿ 


Ss 
ἐῶ 


ῳ τινὶ χαὶ λίϑῳ τινί, χόραχι δὲ οὐδενί. ὁμοίως δὲ δείκνυσι. χαὶ εἰ 
20 = A = Ἂ ΄ ¢ X wh S24 4 is ~ \ \ 
τεραι ἜΝ τὴ χαταφατιχαί, Ἢ ὃς μείζων ἐπὶ μέρους. τοῦ μὲν γὰρ 25 


ΠῚ ἘΠ 
se 


0 

indy ety ὅροι ee ζῷον, χιών" τὸ γὰρ ζῷον οὐδεμιᾷ χιόνι τοῦ 
λευχοῦ τινὶ μὲν ζῴῳ ὑπάρχοντος ea δὲ ytoves τοῦ δὲ ὑπάρχειν λευχόν, 
ζῷον, χύχνος᾽ τὸ γὰρ ζῷον παντὶ χύχνῳ, ὁμοίως τοῦ λευχοῦ ζῴῳ μὲν 
τινὶ ὑπάρχοντος χύχνῳ δὲ παντί. 


p. 210υ86 ᾿Αλλ᾽ οὐδ᾽ εἰ τινὶ ἑχατέρῳ ὑπάρχει ἣ μὴ ὑπάρχει. 
25 Εἰπὼν περὶ πασῶν τῶν συζυγιῶν τῶν ἐχουσῶν τὴν ἑτέραν χαϑόλου 80 


\ 


‘ 
τὴν δ᾽ ἑτέραν ἐπὶ μέρους χαὶ δείξας δύο μόνας σθλλο στε τος ἐν αὐταῖς 
μεί ἤν. χαϑόλου ἔχουσαι χαὶ ἀντιχειμένην τὴν ἐπὶ μέρους χατὰ 
τὸ ποιὸν pie colonia, at δ᾽ ἄλλαι πᾶσαι ae Oe οὖσαι 


Q 
wvY 
Vw 
< 
ce 
< 
iS ~ 
A 


εἰσιν ἐπὶ tac ἐξ ὙΠ: 2, ἐπὶ μέρους, χαὶ περὶ πασῶν αὐτῶν 
80 one ποιεῖται τὸν λόγον, χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν παραδειγμάτων πασῶν ἐλέγχει 35 
τὸ Lane ὡς ἐποίησεν χαὶ ἐπὶ τοῦ πρώτου. σχΊ (τατος. συγχαταριϑμεῖ 


2), 


tO 
δὲ ual τὰς ἀδιορίστους ταῖς ἐπὶ μέρους ὡς ὁμοίως Exetvats ἀσυλλογίστους 
χαὶ ἴσον αὐταῖς δυναμένας χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν ἐλεγχομένας. εἰπὼν δὲ 


ete ἈΤ' τῷ ἐλάττονι ἄχρῳ ἃ ἐστί ἃ οὐ ΑΥ. 2 ὑπάρχει Ar. 4 πρὸς 
τῷ ἐλάττονι τὸ ἐπὶ μέρους aM 5 ἀνομοιοσχήμονας M μὲν om. a 10 μηδενός 
cripsi: μηδέ aB: μηδ ΜΝ 11. 12 ἐπὶ μέρους οὖσα aM 12 χαὶ om. ἃ 10 δὲ 
om. M 18 δὲ alterum om. aM 20 ὅροι om. a 21 δ᾽ (post tod) M 23 ante 
παντί add. τῷ B 25 post τὴν add. μὲν a 27 τῇ (ante ἐπὶ) aM 28 post οὖσαι 
add. πᾶσαι M 29 ἐξ ἀμφοτέρων B: ἀμφοτέρας aM αὐτῶν Om. a 30 τὸν λόγον 
ποιεῖται M 91 zat om. ἃ ἐπὶ τοῦ πρώτου σχήματος] ὁ. 4 p. 200 2 92 ταῖς 


ἐπὶ μέρους om. M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 5.6 [Arist. p. 27636. 2841.6] 93 


ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εἰ τινὶ ἑκατέρῳ ὑπάρχει ἢ μὴ ὑπάρχει, δῆλον ὅτι τῷ 29ν 
τῇ λέξει διαφέρον τοῦ 


εὶ 


“Exatéow tt’, προσέϑηχε τὸ 7 μηδε 
ς ΄ \ \ ¢ , Ὁ ͵ \ > Faas ~ ry tey ΄ = 
ἑχατέρῳ τινὶ μὴ ὑπάρχειν: ἀμφότερα yap δηλωτιχά ἐστι τῶν ἐπὶ μέρους 40 
ἀποφατιχῶν. of δὲ ὅροι τοῦ μὲν παντὶ ὑπάρχειν λευχόν, ζῷον, ἄνϑρωπος, 
~ ay \ f ~ at ἧς \ om \ Ἢ \ \ / \ \ 
5 τοῦ δὲ μηδενὶ λευχόν, ζῷον, ἄψυχον: λευχὸν yap χαὶ τινὶ ζῴῳ xat τινὶ 
, ΄ ~ 4 5 ~ a 

ἀνθρώπῳ ὑπάρχει χαὶ οὐχ ὑπάρχει, καὶ τῷ μὲν ἑτέρῳ αὐτῶν τινὶ ὑπάρχει, 
ιορίστως ἑχατέρῳ αὐτῶν χαὶ 

\ 


ῷ 

; ΄ \ b) ς ΄ τ Wa \ 
πάρχει χαὶ οὐχ ὑπάρχει. χαὶ παραλλάξ, χαὶ ἐπὶ μ 
πὶ 

WO 


ἊΣ 


(ee Ve > Deed \ > c ΄ 4 
0 STEP αὕτων τινι οὐχ UTADY EL, χα 


ὅπ 
QL 
on 


ων 


ν τοῦ ἑτέρου ἀδιορίστως 


Ν ΣΝ δῖε ἢ, > ΄ “αν ΄ ᾽- \ Seo r - 
kone Ξ a fe, - ϑ 
δὲ TOU ξτέρου οιωρισμέενως ξπι {LEGG , χαὶ TO QCWOY πᾶντι Av ρῶπῳ. 45 
, 
0) 


or ὧν 


10 ὁμοίως πάλιν τὸ μὲν λευχὸν τῷ τε ζῴῳ χαὶ τῷ ἀψύχῳ χατὰ πάσας τάς 
5 


‘ 
te ἐν μέρει καὶ τὰς ἀδιο[ρίστους μεταϑέσεις, τὸ (δὲ) ζῷον οὐδενὶ ἀψύχῳ. 30r 


p. 2821 Φανερὸν οὖν &x τῶν εἰρημένων, ὅτι, ἐάν τε οὕτως 

ἔχωσιν οἱ ὅροι πρὸς ἀλλήλους; ὡς ἐλέχϑη, γίνεται συλλο- 

γισμὸς ἐξ ἀνάγκης, ἄν τε ἢ συλλογισμός, ἀνάγχη τοὺς 
15 ὅρους οὕτως ἔχειν. 


-- ΄ ΄ we) > ΄ ἘΝ b) \ ς ~ x” 
Δεῖ προσυπαχούειν πάλιν τὸ “ἐν δευτέρῳ σχήματι᾽" οὐ yap ἁπλῶς, ἂν 
ἡ κχαϑόλου ἀποφατιχὸς συλλογισμὸς ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχός, det τὰς ὅ 
προτάσεις οὕτως ἔχειν. χαὶ γὰρ ἐν πρώτῳ σχήματι συλλογισμοὶ τούτων, 


Pd 2 ΄ ΄ 
οὐχ ἐν δευτέρῳ μόνον. 


Ἂ , ~ σ IF ΩῚ ΄ ΄ 
20. p.28a6 Ἢ ἐνυπάρχει τοῖς ὅροις ἐξ ἀνάγχης ἣ τίϑενται ὡς 
ὑποϑέσεις. 


EE dvayuns μὲν ἐνυπάρχει τοῖς ὅροις χαὶ ταῖς προτάσεσι ταῖς χει- 
μέναις τὸ τῶν ἀντιστροφῶν, αἷς πρὸς τὴν τελείωσιν τῶν συλλογισμῶν προσεχρη- 
σάμεϑα, ἐν οἷς ἣ δεῖξις Ov ἀντιστροφῆς at γὰρ τῶν προτάσεων ἀντιστροφαὶ 10 

25 ἐνυπάρχουσι ταῖς εἰλημμέναις προτάσεσι. τίϑενται δὲ ὡς ὑποϑέσεις, αἷς 
χρώμεϑα πρὸς τὴν τῶν ἀτελῶν συλλογισμῶν δεῖξιν ἐν ταῖς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγαῖς, ὡς χαὶ αὐτὸς ἐδήλωσε. τὸ γὰρ ἀντιχείμενον. οὗ δείχνυμεν, 

[ὁ 4 lé [τὰ ~ 35 , , \ 
ὑπόϑεσιν λαβόντες, οὕτως τοῦ ἀδυνάτου συλλογισμὸν ποιήσαντες χαὶ συνα- 
γωγήν, διὰ τούτου τὴν ὑπόϑεσιν ἀνελόντες χατασχευάζομεν αὐτῆς τὸ ἀντι- 15 

80 χείμενον, ὃ ἦν προχείμενον. δῆλον ὃὲ χαὶ ὅτ' πάντα τὰ ἐν τούτῳ τῷ 

σχήματι συμπεράσματα ἀποφατιχᾶ. 


1 τι ΜΝ τῷ Β: τὸ M: om.a 2 post τινὶ add. ἢ μὴ τινὶ ἃ τὸ ἃΒ: τῷ Ν 

Ὁ ἑχατέρῳ ἃ: ἑχάτερον BM ὑπάρχειν ἃ: ὑπάρχον ΒΝ 6 post ἀνθρώπῳ add. χαὶ 
aM ἑτέρῳ a: ἑχατέρῳ BM 7 χαὶ ἀδιορίστως - . .« οὐχ ὑπάρχει (8) om. aM 8 ἐπ 
aM: περὶ Β ἀδιορίστω M 11 δὲ ἃ: om. BM 13 ἐλέχϑη B (corr. ἡ): ἐλέχϑη- 
σαν ἃ 14 ἄν te... ἔχειν (15) οπι. ἃ 16 τὸ ἐν B: ἐν τῷ aM 18 συλλο- 
γισμὸς ἃ 19 μόνῳ Ν 20 ante ἢ add. ἃ ex Arist. a τίϑεται B; at cf. 
vs. 25 22.23 ἀντιχειμέναις M 24 οἷς a: ale BM 27 post ἀντιχείμενον add. 


αὐτῶν M οὐ M 28 ante οὕτως add. xat aM 29 ἔχϑεσιν M 


G4 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28210] 


X 


p-28a10 Ὅταν δὲ " αὐτῷ τὸ μὲν παντὶ τὸ δὲ μηδενὶ ὑπάρχῃ. ϑῦτ 


ϑέσιν ἔχει. 
σχήματι ἐχ τῶν χαϑόλου προτάσεων ov ζυγίας, ἐν ᾧ ὃ μέσος ἀμφοτέροις 
ὅροις. τοιοῦτόν ἐστιν, ὡς ἔφαμεν, τὸ en. σχῆμα. τρίτον 


παραδεί ἘΞΑ πάλιν ΠΕ Ὶ λαβὼν τὰς ἐν τούτῳ τῷ 


Pad 
© 
- 
, 
on 4 
<4 
Q- 


σι 
ὩΣ 
A 
[Ὁ 
x 
@ 
a 
a 
RQ 
- 
a 
Φ 
- 
Lay 


ay Ἃ \ X ἣν , aad Vv 
OF OY χαι τὴν Sond ag ὰ τάξιν &) 
» > 


τῆς τῶν ἄχρων χοινωνίας THY 
ὅτι οὐδὲν ἐν αὐτῷ χαϑόλου συνάγεται, χαὶ ὅτι οἱ σοφιστιχοὶ συλλογισμοὶ 


τῷ 
or 


(ον οὕτω setae ὅτι τε ὃ ΒΞ ἔσος αἴτιος 
σχάτην τάξιν ue ἐν τούτῳ τέταχται, καὶ 


μάλιστα ἐν τούτῳ τῷ σχήματι γίνονται ἀδιόριστα χαὶ ἐπὶ μέρους συμπε- 
10 patvousvor, ἔσχατος ὃὲ τῶν συλλογισμῶν ὃ ἐτρύτου χαὶ ὅτι προ 

σχήματος, τοῦ τε δευτέρου χαὶ τοῦ τρίτου; τὴν γένεσων τοῦτον ἀπὸ τοῦ 

πρώτου ἐχ τῆς χείρονος προτάσεως ἣ γένεσις τούτῳ. Exatépa γὰρ τῶν 80 

ἐν ἐχείνῳ προτάσεων ἀντιστραφεῖσα ποιεῖ τούτων τι τῶν σχημάτων, ὡς ἤδη 

προειρήχαμεν᾽ τῆς μὲν γὰρ μείζονος ἀντιστραφείσης τὸ δεύτερον ἐγένετο; 
15 τῆς 8 ἐλάττονος τὸ τρίτον, ὥστε, εἰ ἣ γένεσις αὐτοῦ παρὰ τῆς χείρονος 
ὧν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι προτάσεως (ἣ γὰρ ἐλάττων χείρων, xa ὃ 
λάττων), εἰχότως χαὶ αὐτὸ ἔσχατον. 

Εἰσὶ δὲ χαὶ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, ὡσπεροῦν χαὶ ἐν τῷ πρὸ τούτου, 3 
αἱ πᾶσαι συζυγίαι tc ἄνευ τῶν ἐξ ἀδιορίστων προτάσεων" ταύτας γὰρ ὡς 


Vv ~ > yee, | > 4 
20 ἴσον ταῖς Ext μέρους δυναμένας π το ον συλλογιστιχαὶ δ᾽ ἐν τούτῳ 


‘ αἱ 
΄ + ar , ~ aX 
συζυγίαι πλείονες" ἕξ γάρ᾽ τῶν δὲ πρὸ τούτου Exdtepov τέσσαρας εἶχε 
τὰς συλλογιστιχάς. τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι δεῖ μὲν πάλιν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, 


ὃ 
μέλλοι ἔσεσθαι συλλογισμός, τὴν ἐλάττονα πρότασιν χαταφατιχὴν ἐξ 40 


[0] 
ov 


΄ Ύ > » 4 » Ἃ / Ἃ 2 
ἀνάγχης εἶναι. εἰ γὰρ ἀποφα ατιχὴ εἴη αὕτη, οὐχ ἂν γένοιτο συλλογισμὸς ἐν 
25 τρίτῳ σχήματι" 7 δὲ μείζων ὅπως ἂν ἔχουσα ληφϑῇ; ταύτης οὔσης κατα- 

tv 


ETH, μόνον τοῦτο φυλασσόντων ἡμῶν TO μὴ ἀμφο- 


φατιχῆς συλλογισμὸς γίν 
f \ 4 Ἂν» Ν Q7 ΞΔ 4 3 \ / 
τέρας ἀποφατιχὰς ἢ ἐπὶ μέρους εἶναι" ἐχ ie ne te aabe οὐδεὶς γίνεται 
συλλογισμὸς ἐν οὐδενὶ σχ Gs orp χαὶ ἐξ ἀποφατιχῶν δύο. ἣ δὲ μείζων 
χαὶ ἐλάττων πρότασις ὁμοίως ἐν τούτῳ χηφϑήσονται, ὡς χαὶ ἐν τῷ Sens pe 45 
30 τούτων δὲ τηρουμένων ξξ γίνονται συζυγίαι συλλογιστιχαί" διὸ τοσαῦται at 

ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συζυγίαι συλλογιστιχαί. τῆς γὰρ ἐλάττονος xalddov30v 

υὲν χαταφατιχῆς οὔσης τέσσαρες ἔσονται συλλογιστικαὶ συζυγίαι τῆς μεί- 


1 Περὶ - τοῦ τρίτου σχήματος in mg. Β, superser. M: σχῆμα τρίτον superser. a Ὅταν aB, in 
quo “Or evanuit, (et 4): ἐὰν Ar. sequentia quoque Arist. verba add. a: ἢ ἄμφω παντὶ ἢ 
previ, τὸ μέν σχῆμα τὸ τοιοῦτον χαλῶ τρίτον, μέσον δὲ ἐν αὐτῷ λέγω, xad? οὗ ἄμφω xaty- 
γοροῦμεν (τὰ χατηγορούμενα Ar.), ἄχρα δὲ τὰ χατηγορούμενα, μεῖζον δὲ ἄχρον τὸ ποῤῥωτέρω 
(ποῤῥώτερον Ar., sed ποῤῥωτέρω n) τοῦ μέσου, ἔλαττον δὲ ἐγγυτέρω τ ἐγγύτερον Ar., sed 
ἐγγυτέρω n) 2 μέτεισι] pet evan. B 5 ἔφαμεν] p. 48, 20 6 δὲ om. B οὕτως M 


ὅτι te... τέταχται (7) om. a 10 ἑχάτερος a 12 τούτων ἃ 14 εἰρήκαμεν a; 
ef. p. 48,5 sq. 15 εἰ om. B 16 τῷ om. a προτάσεων M 18 ἐν tw] 
conicio ἐν τοῖς 19 t¢ M: ¢ aB 20 δυναμένας] μέν evan. B 21 πλείους M 
22 αἴτιον corr. B 23 συλλογισμὸς ἔσεσϑαι aM 24 εἴη om.a 25 dv om.a 

ληφϑείη a 26. 27 ἀμφοτέρῳ a 29 post ὁμοίως add. χαὶ a τῷ OM. a 
30 συλλογιστιχαὶ συζυγίαι a αἱ BM: καὶ a 91 συλλογιστιχαὶ ante συζυγίαι trans- 


ponit a: om. M 92 συζυγίαι συλλογιστιχαί a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28 410] 95 


Covos ποτὲ μὲν χαταφατιχῆς χαϑόλου 7 ἀποφατιχῆς λαμβανομένης ποτὲ 30v 
δ᾽ ἐπὶ μέρους ἢ χαταφατιχῆς ἢ ἀποφατιχῆς" εἰ δ᾽ ἢ ἐλάττων ἐπὶ μέρους 
εἴη χαταφατιχή, δύο πάλιν συζυγίαι συλλογιστικαὶ τῆς μείζονος χαϑόλου ἣ 
χαταφατιχῆς ἢ ἀποφατιχῆς οὔσης. αἴτιον δὲ τοῦ πλείους ἐν τούτῳ γίνεσϑαι 


, 


΄ , τὰ \ 
ἃς συλλογιστιχὰς συζυγίας, ὅτι ἐν ἐχείνοις μὲν πλείω ἦν τὰ 
ds 


or 


5 τῷ σχήματι τ 
7 \ 


ὡρισμένα, ἃ ἔδει φυλάσσειν. ἵνα γένηται συλλογιστιχὴ συμπλοχή. δύο γὰρ 
ἦν χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ χαὶ ὑπ ΩΣ σχήματι τὰ Se ἐν μὲν γὰρ τῷ 
πρώτῳ ἣ μείζων πρότασις ὥριστο (χαϑόλου γάρ) χαὶ ἣ ἐλάττων ee OUTLAY, 
γάρ), ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἥ te μείζων (χαϑόλου γάρ) χαὶ τὸ μὴ δεῖν δμοιο- 


‘ 

10 σχήμονας ἀμφοτέρας πον του ἴδιον γὰρ τοῦ δευτέρου τὸ ἐχ δύο 10 
χαταφατιχῶν μηδὲν συνάγειν. ἐν δὲ τῷ τρίτῳ ὥρισται υόνον ἢ ἐλάττων 
πρότασις: χαταφατιχὴ γάρ᾽ τὸ γὰρ μήτε ἀμφοτέρας ἐπὶ μέρους μήτε 
ἀποφατιχὰς εἶναι τῶν τριῶν σχημάτων χοινόν, οὐ τούτου ἴδιον χοινότερον 
δὲ χαὶ ἐπὶ πλέον τὸ ἔλαττον ὡρισμένον. ἀπήντησε δὲ χατὰ τὸ εὔλογον 

15 τοῦ πρώτου σχήματος ἀμφοτέρας ἔχοντος τὰς προτάσεις ὡρισμένας, τὴν 15 
usiCova τῷ ποσῷ (χαϑόλου γὰρ ἣν) τὴν δὲ ἐλάττονα τῷ ποιῷ (χαταφατιχὴ 


γὰρ ἦν). χαὶ τὸ τῶν ἄλλων σχημάτων, τοῦ τε dev υτέρου λέγω χαὶ τοῦ 


τὶ 

τὰ ἑχατέρων τῶν προτάσεων ἀφ᾽ ἧς ἑἕχάτερον αὐτῶν Eee nS 
ἐγένετο, τὸ ἐχείνης ἴδιον ey τὸ μὲν γὰρ δεύτερον ἀπὸ τῆς μείζονος 

20 ἀντιστραφείσης γεγονὸς τὸ EEN ἐν ταῖς συλλογιστιχαῖς συζυγίαις ἴδιον 
φυλάττει. χαϑόλου γὰρ ἔχει χαὶ τὸ δεύτερον τὴν μείζονα πρότασιν ἐν ταῖς 20 
συλλογιστικαῖς συμπλοχαῖς. τὸ δὲ τρίτον ἀπὸ τῆς ἐλάττονος ἀντιστραφείσης 
γεγονὸς τὸ ταύτης ἴδιον ἔχει ὥρισται γὰρ ἐν τούτῳ πάλιν ἣ ἐλάττων, ὡς 
ἔφαμεν, τῷ Bote ey εἶναι. 

25 "EE δὲ ὄντων συλλογισμῶν ἐν τούτῳ τῷ ον πρῶτος μὲν ἂν αὐτῶν 
εἴη τῇ τάξει ὁ ἐκ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν συνά- 
γων χατὰ ἀντιστροφὴν τῆς ἐλάττονος προτάσεως. δύναται OE χαὶ τῆς % 
μείζονος ἀντιστραφείσης γενέσϑαι, ἀλλὰ δεήσει χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντι- 
στρέφειν᾽ διὸ χαὶ τοῦτόν τινες τὸν συλλογισμὸν προστιϑέντες ὡς ἄλλον 

80 τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἑπτά φασιν τοὺς ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συλλογισμούς. πρώτη 
δὲ αὕτη ἣ συμπλοχὴ διὰ τὸ χαὶ ἐχ xa 06NOD ἀμφοτέρων εἶναι xal χατα- 
ΣΟΥ: ἐπιζητήσαι δ᾽ ἄν τις, τί δήποτε ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι δύο 
ἦσαν ὙΠ ΤΣ συλλογιστιχαὶ ἔχουσαι τὴν μὲν ἑτέραν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 80 

ὃ 


τὴν δ᾽ ἑτέραν χαϑόλου χαταφατιχὴν τῷ ποτὲ μὲν τὴν μείζονα ποτὲ δὲ τὴν 


1 χαϑόλου χαταφατιχῆς a 2 ante ἢ add. οὔσης aM εἰ δ᾽... ἀποφατιχῇς (4) 
om. a 3 συλλογιστιχαὶ συζυγίαι M 4 dropatixys 7 καταφατικῆς M γίνεσϑαι 
om. a 6 συμπλοχὴ συλλογιστική al 7 ante δευτέρῳ add. ἐν τῷ aM 

11 συνάγεται a 13 post χοινὸν add. ὃν M 14 ἀπήτησε a 16 et 17 ἣν om. 
aM 16 δ᾽ ΜΝ 11 λέγω om. M 19 φυλάττει M yap om. a 20 ἐχείνης BM: 
ἐν ἐχείνῃ a 21 φυλάσσει M 22 συμπλοχαῖς ἃ et in rasura M: συζυγίαις super- 
seripto yp. συμπλοχαῖς B 24 χαταφατιχὴ M: χαταφατιχῇ a 25 αὐτῶν av M 

27 χατ M 30 post φασιν add. εἶναι aM τὰς ἃ 31 χαὶ (post εἶναι) 
om. aM 91. 32 χαταφατιχὸν B 32 ἐπιζητήσῃ aM post ἐν add. μὲν M 


dd συλλογιστικαὶ συμπλοχαὶ M 


96 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28.10] 


Χ 


ἐλάττονα οὖσαν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀντιστρέφεσϑαι, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ σχή-80ν 
i 3 ᾿ 


ματι οὐχέτι λέγονται δύο εἶναι συμπλοχαὶ συλ οἸ ττιχαὶ ἐκ δύο «αὐόλαυ 
2 
ἐ 


χαταφατιχῶν, χαίτοι χαὶ ἐπὶ τούτων δον εν τς ποτὲ μὲν τῆς ἐλάττονος 


υξίζονος ἀντιστρέφεσθϑαι. ἣ ὅτι ἐν μὲν τῷ δευτέρῳ σχήματι 35 


ποτὲ δὲ τῆς 
\ 


τῷ ee εἶναι τὰς προτάσεις ἐξ ἀνάγχης χατὰ εὐ ὑπαλλαγὴ γὴν 
\ 


or 


τοῦ χαϑόλου ἀποφατιχοῦ χαὶ ἀντιστρέφουσα ἄλλη γίνεται, xal ποτὲ μὲν ἣ 
7 ἐλάττων, χαὶ οὐχ ἐφ᾿ ἡμῖν ἐστιν, ἣν ϑέλομεν, ἀντι- 
πὶ δὲ τοῦ τρίτου σχήματος, ὅταν ὦσιν at δύο χαϑόλου χατα- 
φατιχαί, οὐχ ἣ τῶν προτάσεων ϑέσις αἰτία τοῦ ἄλλοτε ἄλλην αὐτῶν ἄντι- 40 
10 στρέφειν. ὁμοία γὰρ ἐχείνη τε χαὶ H αὐτή [ϑέσις]" ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν γίνεται 
τοῦ ς συζυγίας ἧχον. διὸ ὁμοίως ἑχατέρας ἀντιστρέφεσϑαι 
δυναμένης τῷ τὴν αὐτὴν ϑέσιν εἶναι τῶν προτάσεων, ἧς ἀντιστρεφομένης 
χπεριεργοτέρα, KATA ταύτην ὥρισται τὸ τῆς συζυγίας ΠΟ τ 


rang 
= 
ὧν 


ett at τῶν συλλογισμῶν διας το: xa? ἕἔχαστον σχῆμα παρὰ τὰς τῶν συ- 

15 ζυγιῶν διαφορὰς γίνονται, οὐ παρὰ τὰς τῶν δείξεων. δείκνυται γοῦν ἣ 45 
αὐτὴ συμπλοχὴ συλλογιστιχὴ οὖσα χαὶ δι’ ἀντιστροφῆς χαὶ διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ἀλλὰ χαὶ τῇ ἐχϑέσει᾽ GAN οὐ διὰ τοῦτο πλείους of 31r 

ivat τήν, ἐφ᾽ ἣ at διαφέρουσαι δείξεις, συζυγίαν. 

x δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐν τρίτῳ σχήματι. 


\ yi \ / 
συλλογισμοὶ διὰ τὸ μίαν et 
σ > , a / is > 
ὥστε, ef μία συζυγία ἣ ἐ 
20 εἷς χαὶ συλλογισμός, εἰ χαὶ at δείξεις διάφοροι τῷ ἄλλοτε ἄλλην τῶν 

eee ἀντιστρέφεσϑαι δύνασϑαι. 
Μετὰ δὲ τοῦτον 6 ἐχ χαϑόλου ABET τῆς μείζονος xat χαϑόλου ὅ 
KATA paris τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ὑπ χαὶ γὰρ οὗτος 
ἀμφοτέρας μὲν ἔχει τὰς προτάσεις χαϑόλου, ἀλλ᾽ οὐχ ἀμφοτέρας χαταφα- 
οὗτος G& δείχνυται συνάγων xat ἀντιστροφὴν τῆς ἐλάττονος. 


τῷ 
or 
a 
“2 
~ 
2 
La 
. 
x 
R 
~ 


τρίτος 6 éx χαϑόλου καταφατικῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆῇς 

2 ΄ ΄ Ze > 
ς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν συνάγων, χαὶ οὗτος XAT ἀντιστροφὴν 10 
τῆς ἐλάττονος, πρῶτος ὧν τῇ τάξει τοῦ pet αὐτὸν διὰ ὁμοίων τούτων 


, 3 ’, 


προτάσεων τὸ ἐπὶ μέρους TN, συνάγοντος; ὅτι οὗτος ve, διὰ pas 
30 ἀντιστροφῆς δείχνυται συνάγων τὸ προχείμενον, ὃ δὲ wet αὐτὸν ὃ ἐξ ἐπὶ 
μέρους χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῇς τῆς ἐλάττονος 15 
διὰ δύο ἀντιστροφῶν δείχνυται συνάγων τὸ προχείμενον. χατὰ γὰρ τὴν 
ἀντιστροφὴν τῆς τε μείζονος οὔσης ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆῇς χαὶ τοῦ συυ- 


περάσματος. πέμπτος δ᾽ ἂν εἴη 6 éx χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος 


1 οὖσαν ἃΜ: οὐχ ἂν Β 2 ante éx add. χαὶ Ν 2.3 χαταφατιχῶν χαϑόλου a 

5 τῷ aB: τὸ M 6 χαὶ (ante ἀντιστρέφουσα) om. a ἀντιστρέφουσα SCripSi: ἀντιστρε- 
φούσας libri ἄλλον ἃ 76M ἣν B 8 at δύο da a χαϑόλου 
om. ἃ 10 τε om. M ϑέσις delevi 12 τῶν προτάσεων εἶναι M 13 ἀπεριττοτέρα ἃ: 
ἀπεριεργοτέρα ΒΜ 14 παρὰ corr. ex περὶ (π) Β΄, item vs. sq. 15 οὖν aM 

16 zat (ante δι᾽) om.a δι᾿ aB: διὰ τῆς M 117. 18 πλείους οἱ συλλογισμοὶ] είους οἱ 
συ evan. B 18 ἧς M 19 χαταφατιχῶν χαϑόλου M 20 post xat prius add. 
6M el χαὶ B: ἂν (ἂν om. a) εἴη. χἂν aM 22 τοῦτο M 27 οὗτος om. M 
ἐπὶ μέρους... τῆς ἐλάττονος (28) bis a 28 δι᾿ M τούτων] fort. τούτῳ 


Ὁ 6 δὲ seripsi: ὅδε libri 99 τε om. M 


eo 


σι 


10 


τῷ 
σι 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28210. 12] οἵ 


ἃ 


χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆςς τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγων 81: 


δι’ ἀντιστροφῆς τῆς ἐλάττονος, wet ἐχείνους ὧν τὸ ΠΣΡΗῚ τα συνάγων. 
σ 


» Ἃ 


ἔχων χαὶ αὐτὸς τὴν ἑτέραν ἐπὶ μέρους πρότασιν. Extov δ᾽ ἂν ἔχο: τάξιν 20 


6 (8) ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῇς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῇς τῆς 


ἐλάττονος ἐπὶ Pogue ἀποφατιχὸν συνάγων οὐχέτι δειχνύμενος OL ἀντι- 
στροφῆς" ἀλλὰ χαὶ οὗτος διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ὡς χαὶ ὃ τέταρτος 


c 


υτέρῳ σχήματι ὃ ἔχων. χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν μείζονα χαὶ ἐπὶ 


ων 
a 
a 
“E27 
o 
Ψ 


΄ > ~ v ~ 
ὑέρους ἀποφατιχὴν τὴν ἐλάττονα" διὸ ὥσπερ ἐχεῖνος ἔσχατος ἐν τῷ ὃευ- 
l4 


‘ Σ ~ be ‘me =, 
ay oraieet οὕτω δὴ χαὶ οὗτος ἐν τῷ τρίτῳ. ἣ μὲν οὖν τάξις αὕτη 5 


ἂν εἴη τῶν ἐν τούτῳ τῷ γε εστι συλλογισμῶν. οὐ μὴν ταύτῃ τῇ ταξει 
χαὶ ᾿Δριστοτέλης ἐπ’ αὐτῶν χέχρηται τὴν παράδοσιν αὐτῶν ποιούμενος. 


ἀλλὰ ἐνήλλαχεν αὖτ 


“Ἐν ὌΧ \ ~ 9» , ΄ A esis] 3 as 
Εἰχότως οξ υξν TOU ὀξύτεροῦ σχημάτοης οἱ οἱ αντιστρηφὴς 


δειχνύμενοι συλλογισμοὶ τῆς μείζονος προτάσεως ἀντιστρεφομένης δείχνυνται" 
χαὶ γὰρ ὃ δεύτερος ὃ τὴν μείζονα ἔχων χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν δὲ 
ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν xat ἀντιστροφὴν γινόμενος τῆς ἀποφατιχῇς, 
ὅσον ἐπὶ τῇ δείξει, τὴν ἐλάττονα χειμένην μείζονα ποιεῖ διὸ χρείαν ἔχομεν 
τοῦ χαὶ τὸ συμ πέρασμα ἐπ᾿ αὐτοῦ ἀντιστρέψαι, ἵνα σχῶμεν τὸν χείμενον 
ἐν ταῖς προτάσεσι μείζονα τοῦτον ἐν τῷ συμπεράσματι Πα ΟΞ ἐν 


( 


ee 


δὲ TH τρίτῳ σχήματι 7 ἐλάττων ἐστὶν ἣ ἀντιστρεφομένη" χαὶ γὰρ χαὶ ἐν 
τούτῳ ἐν τῇ συζυγίᾳ τῇ ἐξ ἐπὶ μέρους ΠΥ ΤΕ τῆς μείζονος χαὶ χα- 
ϑόλου Ὁ Ἐς τῆς ἐλάττονος τ τυ υὲν ἢ μείζων ἘΠῚ ἐπὶ 
μέρους χαταφατιχή. ἀλλ, ὅσον ἐπὶ τῷ συλλογισμῷ, ἐλάττων γίνεται. διὸ 
πάλιν χαὶ ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας es ate! χαὶ TO συμπέ- 
pucua ὑπὲρ τοῦ τηρῆσαι τὸν χείμενον μείζονα χατηγορούμενον ἐν τῷ συμ- 


‘ 
Ce Vv 


30 


or 


περάσματι᾽ ὅσον γὰρ ἐπὶ τῷ συλλογισμῷ τῷ Ot’ ἀντιστροφῆς. ἐλάττων 40 


pie BS el beats AEN Yaa ae ORL Beh ΤΣ Ὑς 
εγενετῶο. εἰχώτῶς O YY τοῦτο, ὡς corny mae qs γὰρ Ἐπ θυ: 


ν᾽ 


~ , » ΄ ~ , e 
τῶν σχημάτων ἀντιστραφείσης éx τοῦ πρώτου σχήματος ἣ γένεσις, ταύτη 
/ » fe! > , \ ΄ >} ~ ~ 
ἀντιστρεφομένης πάλιν χαὶ ἣ ἀνάλυσις χαὶ 7 ἀναγωγὴ αὐτῶν εἰς τὸ πρῶτον 
΄ ~ >.) 5 > » 
γίνεται σχῆμα, δι᾿ ἧς ἀναλύσεως δείχνυνται τὸ συλλογιστιχὸν ἔχοντες. 


> » - 


Ρ. 2ῶ8112 Μέσον δ᾽ ἐν αὐτῷ λέγω, xa¥ οὗ 
v 


xn” Μ el 4 ~ , 
Οὗτος ἄν εἴη λόγος τοῦ τρίτου σχήματος, ἐν ᾧ τὰ ἄχρα ἀμφότερα 
τοῦ μέσου χατηγορεῖται. 


1 zal... ἐλάττονος om. ἃ ἐν μέρει Μ 2 τὸ Β: τῷ aM συνάγων Β et, ut 
videtur, M pr.: συνάγειν ἃ, M corr. 3 πρότασιν ἐπὶ μέρους M ἕχτην Β 4 ἐξ ἃ: 
om. BM 4.5 ἀποφατιχὴν ἔχων thy μείζονα καὶ χαϑόλου xatapatixhy thy ἐλάττονα καὶ M 
7 τῷ om.a 9 δὴ aM: δὲ B 12 post ἀλλὰ add. καὶ aM ἐνήλλαξεν a 
13 δ᾽ ΜΝ 14 δείχνυνται corr. ex δείχνυται B! 15 δ᾽ M 17 ὅσον BM: 
ὃς a 18 προχείμιενον a 21 τῇ (ante ἐξ) aM: τῆς B 25 μείζονα χείμενον aM 
26 τῶν συλλογισμῶν τῶν M 27. 28 ἑχατέρῳ τῶν σχήματων post σχήματος (28) trans- 
ponit a 29 ἡ (ante ἀνάλυσις et ante ἀναγωγὴ) om. aM 30 σχῆμα γίνεται aM 

31 za corr., ut videtur, ex δι᾿ B?! 33 Οὗτος ἂν corr. ex ὅταν B! 


Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 


98  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 6 [Arist. p. 28213. 16. 18] 


~ ay ἄ "ἐς ~ ΄ ᾿ 
Ρ. 381.18 Μεῖζον δὲ ἄχρον τὸ ποῤῥώτερον τοῦ μέσου. 3lv 


Ὡς τῆς μείζονος προτάσεως ἐν πρώτῳ σχήματι αν τιστοσ ει σης ἐγίνετο 


πρὸ τοῦ μεί τοὺς ἄχρου ὃ μέσος τους usvos ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι, οὕτως 
, , 3 
πάλιν ch τῷ τρίτῳ σχήματι χατ SaaS τῆς ἐλάττονος ἐν πρώτῳ 
΄ », ~ ig 
5 σχήματι προτάσεως τοῦ τρίτου Gece γεγονότος γίνεται ὃ μέσος μετὰ ὅ 
τὸν ἐλάττονα ἄχρον τὴν ϑέσιν ἔχων: τῇ γὰρ ξχατέρας προτάσεως eH 
ὃ μέσος thy ϑέσιν πλησίον πίπτει τοῦ ἄχρου, ᾧ συνέζευχται ἐν τῇ ἀντι- 
΄ 4 >\ 
στρεφομένῃ προτάσει. γινόμενος δὲ ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι πλησίον τοῦ 
ἐλάττονος ἄχρου ὃ μέσος ἀμφοτέροις ὑποχείμενος γίνεται, τῷ μὲν ἐλάττονι 
10 διὰ τὴν ἀντιστροφὴν τῆς ἐλάττονος Hp RGSELS τῷ δὲ ao ὅτι χαὶ 10 
ἔχειτο τὴν ἀρχὴν ἐν πράττῃ σχήματι ὑποχείμενος τούτῳ. ὑποχείμενος δὲ 
> \ 


ἀμφοτέροις εἰχότως τὴν ἐσχάτην ἔχει ϑέσιν: 


Ρ.28116 Δυνατὸς δὲ ἐσται χαὶ χαϑόλου χαὶ μὴ χαϑόλου τῶν 
ὅρων ὄντων πρὸς τὸ μέσον. 


ms. ‘ , 9 ~ ¢ a / »ν a 4 ) Ie >) 
15 Τὸ μὴ χαϑόλου od τοῦ ᾿ μηδετέρας οὔσης χαϑόλου᾽ σημαντικόν ἐστιν 
ἀδύνατον γάρ. ὡς εἰρήχαμεν ἤδη. ἐχ δύο ἐπὶ μέρους προτάσεων συλλο- 15 
bak δὶ | 3 ᾿ 
γισμὸν γενέσϑαι), GAR ὅτι “μὴ ἀμφοτέρων χαϑόλου᾽. 


Ρ.383118 Καϑόλου μὲν οὖν ὄντων, ὅταν χαὶ τὸ Il χαὶ τὸ P παντὶ 
τῷ Σ ὑπάρχῃ: 

20 Ἐπὶ τούτου τοῦ σχήματος πάλιν χρῆται στοιχείοις τοῖς I], P, Σ, καὶ 
ἔστιν αὐτῷ τοῦ μὲν μείζονος ἄχρου σημαντιχὸν τὸ [{ tod δὲ ἐλάττονος 20 
χαὶ ὀφείλοντος ὑποχεῖσϑαι ἐν τῷ γινομένῳ συμπεράσματι τὸ P τοῦ 88 μέσου 
τὸ Σ. πρώτην δὲ ἐχτίϑεται τὴν ἐκ δύο χαϑόλου IIIS IE GS Ea 
ἣν δείχνυσι συλλογιστικὴν διά te τοῦ ἀντιστρέψαι τὴν ἐλάττονα πρότασιν 
τὴν ΡΣ οὖσαν χαϑόλου χαταφατιχὴν xat λαβεῖν τὴν ΡΣ ἐπὶ μέρους χατα- 
φατιχὴν χαὶ ἀναγαγεῖν οὕτως εἰς τὸν τρίτον συλλογισμὸν τὸν ἐν τῷ πρώτῳ 25 
σχήματι τὸν ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος καὶ ἐπὶ μέρους χατα- 
φατιχῆς τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν συνάγοντα. ἔνεστι μέντοι, 
ὡς εἶπον, χαὶ τὴν μείζονα ἀντιστρέψαντας τὸ αὐτὸ τοῦτο δεῖξαι συναγόμενον, 


bo 
σι 


\ 


30 ἂν ual τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέψωμεν. εἰ γὰρ τὸ Il xavtt τῷ Σ, χαὶ 


1 Μεῖζον... μέσου textus verba in M ποῤῥωτέρω aM (n) 2 ante πρώτῳ add. 
τῷ ἃ ἐγένετο M ὃ τῷ om. M οὕτω M 4. ὃ προτάσεως ἐν πρώτῳ 
σχήματι ἃ 6 ἑχατέρᾳ Β post ἀντιστροφῇ add. ἐλάττων a: evan. B (an om. 
in lac.?) 8 προτάσει om. M 14 τῷ μέσῳ a 16 εἰρήκαμεν] p. 68,16 sq. 

17 ἀλλ᾽ ὅτι aB: ἀλλὰ M ante ἀμφοτέρων add. ἐπ᾽ M, ἐξ ἃ 18 οὖν om.a post 
ὄντων add. τῶν ὅρων a (n) 20 τοῦτο τῷ σχήματι M ante στοιχείοι add. τοῖς M 
21 αὐτὸ a 6 M 24 te om. aM 26.27 tov ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι B: τοῦ 


πρώτου σχήματος aM 29 εἶπον] p. 97, 22 30 χαὶ (post σ) om. aM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 6 [Arist. p. 28218] 99 


τὸ Σ τινὶ τῷ [1΄ χεῖται δὲ χαὶ τὸ P navtl τῷ Σ΄ Ἰίνεται τὸ P twi3lv 

τῷ I]. ἂν δὴ ἀντιστρέψωμεν χαὶ τοῦτο, ἔσται χαὶ τὸ Il τινὶ τῷ P, ὃ 80 

Yn a ~ >) Ν᾽ ai 9} / \  -» , σ re ~ 

ἔδει δεῖξαι. αὐτὸς δὲ οὐ παρέϑετο τὴν δεῖξιν ταύτην, ὅτι χείρων τῆς 
προειρημένης δύο ἀντιστροφῶν δεομένη. δείχνυσι O& ἐπὶ μέ 

5 τιχὸν συναγόμενον ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. 
ὑποχείσϑω γὰρ τὸ ἀντιχείμενον τοῦ τὸ Il τινὶ τῷ P 6 


τοῦτο τὸ μηδενί, ἀλλὰ χαὶ χεῖται ἐν τῇ συζυγίᾳ τὸ P παντὶ τῷ Σ ὑπαρ- 35 


POUS χαταφα- 


“πῇ δ r 


yews γίνεται συναγόμενον τὸ τὸ I] μηδενὶ τῷ Σ ἐν πρώτῳ σχήϊ! 
\ NA \\ \ 5 Lg 3 = ~ ~ iG “αἱ \ 
τὸν δεύτερον συλλογισμὸν τὸν gx χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος xat 
10 χαϑόλου χαταφατιχῇς τῆς ἐλάττονος χαϑόλου ἀποφατιχὸν συνάγοντα. αδύ- 
νατον δέ ye τὸ [I] μηδενὶ ὑπάρχειν τῷ Σ’ ἔχειτο γὰρ ἐν τῇ προτεϑείσῃ 
συζυγίᾳ παντὶ αὐτῷ ὑπάρχειν. ψευδὴς ἄρα χαὶ 7 ὑπόϑεσις, nap ἣν ἐγένετο 
τὸ τοῦ ἀδυνάτου συμπέρασμα. εἰ δὲ de 
τῷ P τιϑεῖσα, ἀληϑὴς γίνεται ἣ ἀντικειμέ 
15 τῷ P τιϑεῖσα. 


hs ἢ ὑπόϑεσις ἢ μηδενὶ τὸ II 40 
» b) 


vd 
3 ~ Cc \ \ 
νη αὐτῇ ἀντιφατιχῶς ἣ τὸ [1 τινὶ 


ϑας 3) 


- ~ ‘ 7 -ε Γ 
Εἰπὼν δὲ περὶ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ὅτι χαὶ οὕτως δεῖξαι οἷόν 


2 


τέ ἐστιν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν γινόμενον τὸ συμπέρασμα τὸ μὲν παρατί- 
ὕεσθαι αὐτὴν τὴν δεῖξιν τὴν Ov ἀδυνάτου ὡς γνώριμον παρέλιπεν ἐποίησε 
γὰρ χαὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου σχήματος. προσέϑηχε δὲ χαὶ τρίτην τινὰ δεῖξιν, 45 
20 ἧ ἔνεστι xual αὐτῇ προσχρώμενον, ὅτι τὸ I] τινὶ τῷ P ὑπάρχει. ἐν τῇ 
ἐχχβξιμένῃ συζυγίᾳ δειχνύναι συναγόμενον. 


λέγει δὲ αὐτὴν τῷ ἐχϑέσϑαιϑι 
Ve ΄ \ , fe c ~ 2 Zi Ie > \ \ - 
χαὶ ὑπογράφει χαὶ δείχνυσι, τίς ὃ τῆς ἐχϑέσεως τρόπος. ἐπεὶ γὰρ χεῖται 
χαὶ τὸ IL χαὶ τὸ P παντὶ τῷ Σ ὑπάρχοντα, ἂν ἀντὶ τοῦ Σ λάβωμέν τι 
τῶν ὑπὸ τὸ Σ, τούτῳ ὑπάρχει δῆλον ὅτι χαὶ τὸ IT χαὶ τὸ P, εἴ γε χαὶ 
25 παντὶ τῷ ὑπὸ τὸ Σ. οὕτως 6& δειχϑήσεται χαὶ τὸ I] τινὶ τῷ P ὑπάρχον. 
\ ΄ A , a) lea Vv \ \ , \ - 
χαὶ λαμβάνει ye τὸ N+ τούτου δ᾽ οὕτως ἔχοντος xat τὸ IT, φησί, τινὶ ὅ 
~ id 4 3 \ > ~ ied ΣΧ Ve 4 \ \ 
τῷ P ὑπαρξει. ἀλλὰ δοχεῖ ye οὕτως μηδὲν πλέον γεγονέναι πρὸς τὸ 
ae ~ \ , , \ , TUE 96 ζεν, ~ 
δειχϑῆναι τὸ προχείμενον. τί γὰρ διαφέρει τῷ Σ ὑπάρχειν λαβεῖν παντ 
τό te I] χαὶ τὸ P χαὶ μέρει τινὲ τοῦ Σ τῷ Ν; τὸ γὰρ αὐτὸ χαὶ ἐπ 
80 τοῦ Ν ληφϑέντος μένει’ ἣ γὰρ αὐτὴ συζυγία ἐστίν, ἄν τε χατὰ tod N 
παντὸς ἐχείνων ἑχάτερον, ἄν τε χατὰ τοῦ Σ χατηγορῆται. ἢ οὐ τοιαύτη ἣ τὸ 
_~F = ~ A e \ NP eas f 9.) OZ La δὸς > 
δεῖξις, ἢ χρῆται" ὃ yap dv ἐχϑέσεως τρόπος δι᾿ αἰσϑήσεως γίνεται. οὐ 


\ 


γὰρ ἵνα τοιοῦτόν τι τοῦ Σ λάβωμεν, xa? οὗ ῥηϑήσεται παντὸς χαὶ cd II 
OL ~ ? 
1 


χαὶ τὸ P, λέγει (οὐδὲν γὰρ πλέον, εἰ οὕτως ληφϑείη), GAN ἵνα τι τῶν ὑπ 


1 post γίνεται add. χαὶ M 126 τινὶ τῷ M 4 δεομένη a: δεομένην BM 
ante ἐπὶ add. χαὶ ἃ 6 τοῦ BM: τῷ ἃ 0. 7 ἔστι δὲ τοῦτο B: 6 ἐστι aM TF 
evan. B 10 συναγόμενον B pr. 12 χαὶ om. aM 13.14 τῷ π τὸ pa 
14 τινὶ om. M 15 τιϑεῖσα aB: τινι (νι superser.) ϑεῖσα M 10 εἶπε ἃ 10. 11 οἷόν 
τέ ἐστι δεῖξαι M 17 τὸ (ante συμπέρασμα) om. aM συμπέρασμα ante γινόμενον 
transponit M ante τὸ μὲν add. χαὶ a 18 παραλέλοιπεν M 20 αὐτῷ B 
ὑπάρχειν a 21 τὸ a 22 χεῖται post p (23) transponit a 24 τούτῳ aM: 
τοῦτο ᾧ B ὑπάρχειν Μ 25 ὑπὸ τὸ om. ἃ 26 γε ΒΝ: μέρος ἃ 27 Ὁ aB: 
vM ὑπάρξαι aM 28 post διαφέρει add. tod a 29 χαὶ μέρει M: μέρει B: 


τὸ μέρος a Ol éxdtepov (ἑκατέρου ἃ) ἐχείνων aM 34 οὐδὲν corr. ex οὐδὲ B! 


i i 


100 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 (Arist. p. 28 4 18. 26] 


ἴσϑησιν πιπτόντων. ὃ φανερόν ἐστιν ὃν xat ἐν τῷ IT χαὶ ἐν τῷ P.  ofovd2r 
εἴη τὸ ζῷον χείμενον ἐπὶ τοῦ IT χατὰ παντὸς ἀνθρώπου, 6 ἐστι τὸ 2, 

εἴη δὲ χαὶ τὸ λογιχὸν χείμενον ἐπὶ τοῦ P χατὰ παντὸς καὶ τοῦτο τοῦ 1ὅ 

> 


i 
ἀνθρώπου: ἂν δὴ αἰσϑητόν τι tod Σ, τοῦτ᾽ ἔστι twa ἄνϑρωπον, λάβωμεν, 
ἊΝ 


ὠχράτη, τῷ φανερῶς χαὶ αἰσϑητῶς τοῦτον xat ζῷον εἶναι xat λογιχὸν 
4 


or 
[Ὁ] 
- 
o 
< 


x ΄ \ Ὁ ~ ~ ~2 Vv 
ἐς γίνεται, ὅτι xat τὸ Π, tod? ἔστι τὸ ζῷον, τινὶ tH P, τοῦτ᾽ ἔστι 


τῷ λογιχῷ. χοινωνεῖ τε χαὶ ὑπάρχει. ὅτι γὰρ αἰσϑητὴ 7 διὰ τῆς ἐχϑέσεως 

ὃ -Ὁ-» - \ \ > \ [τά ’ ΄ ’ὔ 

δεῖξις, σημεῖον πρῶτον μὲν τὸ εἰ μὴ οὔτ Ὡς λαμβάνοιτο; υηδεμίαν γίνεσϑαι 

δεῖξιν. ἔπειτα ὃὲ χαὶ τὸ αὐτὸν ae χρήσασϑαι ἐπὶ tod N, ὃ ἦν τι 20 
10 τοῦ Σ, τῷ ον τῷ παντὶ αὐτῷ ὑπάρχειν τό τε I] χαὶ τὸ P ἀλλ 


\ 4 3 4 ‘ 
τὸ μηδετέραν ἀντιστρέψαι. χατὰ 


| 
> ~ ‘ > | 5» 7q) 
αἰσϑητοῦ xat Ade he ἀριϑυὸν οὐχέῦ 


γὰρ Ts owolet τὸ χατὰ παντὸς οὐδὲ 
6 διορ ὁρισμὸς ὅλως 6 γὰρ διορισμὸς τῶν προτάσεων ἐπὶ τῶν χαϑόλου χώραν 
ς 


ῃ 
1° τὰ δὲ ἄτομα οὐ χαϑόλου. ἰδία δὲ ἣ δι’ 2Déoem: δεῖξις τοῦ τρίτου 2% 
΄ a) ΄ ἣΝ b] 4 ~ » 
15 σχήματος. ἐπειδὴ ἐν τούτῳ διττὸν τὸ μέσον ἐστὶ (καὶ) ἀμφοτέροις τοῖς ἄχροις 


- > a 2 alt ‘ Vv ~ 
ἕν ἐστι τὸ ὑποχείμενον᾽ δεῖ δὲ thy ἔχϑεσιν éx tod μέσου te χαὶ ὑὕποχει- 


Ox 
~ 
( 


, © : Ἁ \ os χ' » σ ῇ = 5 / ἊΝ \ 
μένου γίνεσϑαι. τινὲς μὲν οὖν οἴονται ἕν tt λαβόντες αἰσϑητόν τι ὃν κατὰ 
τοῦτο 7; συνημμέ ἔνα ἣ χεχωρισμένα ἔχειν ἀλλήλων τὰ χατηγορούμενα αὐτοῦ. 


ie 


εἰ ὃ ἐχ πλειόνων ὑποχειμένων λαμβάνοιτο; a ἕν ἔσται τῷ ἄλλο ἐξ Exa- 

50 τέρου hauBavecdar, μάλιστα ἂν χατὰ ὃν τοῦ een et as SoD χατηγορῆται 80 
ὃ χατηγορούμενον χατὰ δὲ τοῦ ἑτέρου ἀποφατιχῶς. οὕτως δὲ οὐδεμία 

ἂν ἔτι χαὶ διὰ τὸ πάντα ἐπὶ 


, , ΄ ) 
φανερὰ χοινωνία χαὶ αἰσϑητή. δειχϑείη 


μέρους ἐν τούτῳ συνάγεσθαι: ἱχανὸν γὰρ ἕν τι ληφϑὲν χαὶ αἰσϑητὸν πρὸς 
τὸ τοιοῦτον συμπέρασμα. τοιαύτη ἄντιχρυς χαὶ ἣ δεῖξις αὐτῷ τοῦ τὴν 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν δπάρχουσαν ἀντιστρέφειν γέγονε χαὶ οὔχ, ὥς τινες 35 


΄ - ᾿ ~ > 
ἡγοῦνται, διὰ τῆς ἐπὶ μέρους χκαταφατιχῆς. 


bo 
or 


p- 28226 Kat ἐὰν τὸ μὲν P παντὶ τῷ Σ, τὸ δὲ Π μηδενί. 


Ἐπὶ δευτέραν συζυγίαν μετελήλυϑε τὴν ἐκ χαϑόλου ἀποφατιχῆῇς τῆς 

μείζονος χαὶ χαϑόλου καταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος, χαὶ δείχνυσι χαὶ ταύτην 

80 συλλογιστιχὴν διὰ τοῦ eS, thy ἐλάττονα τὴν ΡΣ οὖσαν χαϑόλου 
χαταφατιχὴν χαὶ λαβεῖν ἐπὶ μέ ἔρους καταφατιχὴν τὴν ΡΣ χαὶ ἀναγαγεῖν 40 

εἰς τὸν ἐν πρώτῳ σχήματι τέταρτον συλλογισμόν, ὃς ἣν ἐχ χαϑόλου ἀπο- 


φατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ ἔρους AERO THs τῆς ἐλάττονος ἐπὶ eos 


! 
ἀποφατιχὸν συνάγων. δῆλον δ᾽, ὅτι ἔνεστι χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 


2 τὸ ζῷον post = transponit a π᾿ evan. B 476 B 5 Σωχράτην aM 

6 ἐναργὲς γίνεται om. B π᾿ Β' corr. 7 αἰσϑητιχὴ aM Ὁ τὸ om. M αὐτὸν M: 
αὐτὸ B: αὐτῷ a τι om. M 10 τῷ ἐχχειμένῳ seripsi: τὸ ἐχχείμενον libri τῷ (ante 
παντὶ Μ: τὸ aB 1 ΠΕ aM 12 post yap add. τοῦ aM 14.15 τῷ τρίτῳ 
σχήματι ἃ 15 ἐπεὶ M: ἐπεὶ δ᾽ χαὶ addidi 16 ante ἕν add. χαὶ οὐχ M ax 
om. aM 17 λαβόντας a τι om. M 18 τούτου a συνημιμένου ἢ χεχωρισμένου a 

ante ἀλλήλων add. ἀπ᾽ ἃ 19 δὲ M τῷ ἄλλο Β: ἀλλ᾽ aM 20 post ἂν add. 


ὅταν M χατηγορεῖται ἃ ae ἡ δεῖξις} οἵ, p. 31 et 32 27 ἐὰν aB (Cn): ἂν Ar. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 6 [Arist. p. 28226. 30.33.] 101 


a 


γωγῆς δεῖξαι χαὶ τοῦτον, ὡς λέγει, χαὶ σαφὲς τὸ συναγόμενον ἀδύνατον " 32r 
>») A ¢ sun ἊΝ \ ~ > \ | P » 4 ~ "νυ -: 
dy yap ὑποτεῦῃ τὸ [[παντὶ τῷ P, ἐπεὶ τὸ ἔχειτο παντὶ. τῷ Σ, 45 
\ ¢ 5 \ A ~ 
ὶ ὑπ λων .«, ἀλλὰ χαὶ τῷ 


ales ἢ σεται τὸ I] παντὶ τῷ Σ, ᾧ ἔχειτο μηδὲν 
ἐχϑέσϑαι ἔνεστι προσχρησαμένους ὁμοίως πάλιν δεῖξαι, t χαὶ μὴ αὐτὸς 8ῶν 
5 ἐμνημόνευσεν. ἂν γάρ τι τοῦ Σ αἰσϑητὸν λάβωμεν, τῷ τοῦτο ἐναργῶς 2 


μὲν τῷ Ρ εἶναι χαὶ μετέχειν αὐτοῦ τοῦ δὲ I] μὴ χοινωνεῖν φανερὸν ἔσται, 


<x 


c 


ὅτι τὸ 1] τινὶ τῷ P ody ὑπάρχει’ τούτῳ γὰρ τῷ ἐχχειμένῳ xat εἰλημμέ 
- - χ ὑπάρχε Ὁ γὰρ τῷ ἐχχειμένῳ χαὶ εἰλημμένῳ 
οὐχ ὑπάρξει ὄντι τινὶ τοῦ P. 


10 ὑπάρχῃ- 


"Exdéusvos τὰς συλλογιστιχὰς συζ Sic τὰς ἐχ χαϑόλου τῶν δύο προτά- 
σεων οὔσας νῦν τῶν πὸ ἐπὶ αὐταῖς μνημονεύει. χαὶ πρῶτον μὲν 
παρατίϑεται τὴν τοῦτ τὸς ἐλάττονα χαϑόλου αποφατιχὴν τὴν ὃ υείζονα 
χαϑόλου χαταφατιχήν, ἥν, ὅτι ἐστὶν ἀσυλλόγιστος, ἐλέγχει τῇ τῶν ὅρων 

15 παραϑέσει, δειχνύς, ὅτι καὶ παντὶ χαὶ μηδενὶ δύναται τὸ IL τῷ P χειμένης 10 
ταύτης τῆς συζυγίας ὑπάρχειν. ζῷον γὰρ παντὶ ἀνθρώπῳ ὃν ΠῚ ὄντι τῷ 
x, ἵππος οὐδενὶ ἀνθρώπῳ ὧν P, χαὶ ζῷον παντὶ ἵππῳ, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ II 
τῷ Ρ. πάλιν χαὶ ζῷον παντὶ ἀνθρώπῳ, χαὶ τὸ ἄψυχον ὃν P οὐδενὶ ἀν- 
ϑρώπῳ, χαὶ τὸ ζῷον οὐδενὶ ἀψύχῳ, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ Il τῷ P. αἴτιον δὲ 

20 τοῦ ἀσυλλόγιστον εἶναι τὴν συζυγίαν πάλιν τὸ αὐτό, ὃ χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ 
σχήματι ἣν τῆς μὲν μείζονος καϑόλου xatapattxys οὔσης τῆς δ᾽ ἐλάττονος 
χαϑόλου ἀποφατιχῆς- 


p- 28233 Οὐδ᾽ ὅταν ἄμφω χατὰ μηδενὸς τοῦ Σ λέγηται. 15 
Δείχνυσι xat ταύτην τὴν συζυγίαν ἀσυλλόγιστον ἔχουσαν ἀμφοτέρας τὰς 

25 προτάσεις χαϑόλου ἀποφατιχάς, ἥτις ere reto ἐν ταῖς χαϑόλου τῶν 
προτάσεων συζυγίαις. of 6& ὅροι τοῦ μὲν τὸ II παντὶ τῷ P ὑπάρχειν 
ζῷον, ἵππος, ἄψυχον: οὐδενὶ γὰρ ΕΠ Χο ὄντι Σ᾽ οὔτε ᾿ 
ἵππος, χαὶ τὸ ζῷον παντὶ ἵππῳ, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ I] τῷ P. τοῦ δὲ μηδενὶ 20 
COSI ἵππος, ἄψυχον᾽ πάλιν yap τῷ ἀψύχῳ ὄντι Σ 

80 οὔτε ὃ ἵππος, ἀλλ᾽ οὐδὲ 6 ᾿Ξ τῷ ἵππῳ. 


1 χαὶ (ante τοῦτον) om. ἃ 2 ὑποτιϑῇ Β τῷ ρ BM: τῷ σ a 3 Exetto, 
ἔχειτο ἃ 4 post δεῖξαι add. καὶ τοῦτον aM μὴ χαὶ ἃ 5 τοῦτον M 

7 ἐγκειμένῳ B pr. 8 ὑπάρχει B pr. J τῷ 6 (post μηδενὶ) aB (i; τὸ σ᾽ C): 
om. Ar. τῷ σ᾽ alterum om. a: post ὑπάρχῃ (10) transponit Ar. 12 ἐπ᾿ aB: 
ἐν M 13. 14 thy δὲ μείζονα καϑόλου χαταφατιχήν om. aM 16 π ova ὄντι 
om. ἃ 17 ὧν aM: ὃν Β 18 πάλιν... . τῇ Ὁ (19) om.a ὃν om. M 

19 ἔστι δ᾽ (δὲ a) αἴτιον aM 21 μὲν om. ἃ 8 M: δὲ a: om. B 24 τὴν 
om. B 27 6 om. M τὸ Om. a ὁ om. aM 28 δὲ om. M 29 Ὁ 


om. M 6 om. M 30 ὁ (post οὔτε) om. M 


102. ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28236. 65. 12] 


p.28236 Φανερὸν οὖν xat ἐν τούτῳ τῷ σχήματι. 32¥ 


συζυγίαι ἐκ χαϑόλου προτάσεων ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, xal τίνες, δύο δὲ 
ἀσυλλόγιστοι. 


Ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς τῶν stra évwy, ὅτι δύο μὲν ἔσονται sy ae 


5 p.28b5 Ἐὰν δ᾽ 6 μὲν ἢ καϑόλου πρὸς τὸ μέσον ὃ δ᾽ ἐν μέρει. % 


Εἰπὼν περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἐχ χαϑόλου προτάσεων ἐν τῷ τρίτῳ 

ετελήλυϑεν ἐπὶ τὰς τὴν ἑτέραν ἐχούσας χαϑόλου μόνην: χαὶ 

τάλιν χαὶ ἐν ταῖς οὕτως ἐχούσαις συζυγίαις, τίνες τ αὐτῶν εἰσι 
συλλογιστιχαί, τίνες δ᾽ ἀσυλλόγιστοι. χαὶ λέγει πρῶτον μέν. ὅτι, ἂν ἀμφό- 

10 τερα! Mor χαταφατιχαί, συλλογισμὸς ἔσται, ἂν ὁποτεραοῦν 7 χαϑόλου, ἄν τε 80 
ἢ μείζων av τε ἢ ἐλάττων᾽ ὥστε δύο συζυγίαι πάλιν αὗται συλλογιστιχαὶ 
οὐσῶν ἀμφοτέρων μὲν χαταφατιχῶν τῆς ἑτέρας δὲ χαϑόλου. χαὶ πρώτην 
υὲν ἐχτίϑεται τὴν ἔχουσαν τὴν μὲν ἐλάττονα τὴν P Σ χαϑόλου χαταφατιχὴν 
τὴν δὲ μείζονα τὴν ΠΣ ἐπὶ μέρους χαταφατιχήν, ἣν ἡμεῖς συζυγίαν ἐτάξαμεν 

15 τετάρτην τῷ δεῖσϑαι δύο ἀντιστροφῶν. ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ἐπὶ μέρους 8 
χαταφατιχῆς τῆς IL Σ, ἥτις ἦν ἢ μείζων, γίνεται τὸ Σ τῷ ΠῚ τινὶ ὑπάρχον" 
χεῖται δὲ χαὶ πὸ Ρ παντὶ τῷ Σ΄ συνάγεται τὸ Ρ τινὶ τῷ ΠῚ χατὰ τὸν 
τρίτον τὸν ἐν πρώτῳ σχήματι. GAN ἐπεὶ χεῖται μείζων ὁ IT καὶ δεῖ αὐτὸν 
ἐν τῷ συμπεράσματι χατηγορεῖσϑαι, ἀντιστραφήσεται χαὶ τὸ συμπέρασμα" 

50 ἦν ὃξ τὸ P τινὶ τῷ IL συνηγμένον" χαὶ τὸ Il ἄρα τινὶ τῷ Ρ ὑπάρξει. 40 
ἐδέησε δὴ χαὶ τῆς τοῦ συμπεράσματος eager οὐ μόνον τῆς ΠΣ 
προτάσεως, ὃ ἐδήλωσε χαὶ αὐτὸς ἐπενεγχὼν μετὰ τὸ δεῖξαι ποτ ΕΠ 
γινόμενον διὰ τοῦ συλλογισμοῦ, ὅτι τὸ Ρ τινὶ τῷ II, τὸ ὥστε χαὶ τὸ II 
tivt τῷ P. 


25 p.28b12 IIaAtv εἰ τὸ μὲν P τινὶ tH Σ, τὸ G8 I] παντὶ ὑπάρχει 


τῷ Σ. 


\ 


᾿Ανάπαλιν νῦν ἔλαβε τὰς προτάσεις. ἀμφοτέρας μὲν γὰρ χαταφατικὰς 
i) ‘ yee ' 
int V¢ 
x 


ὧν 


τήρησεν, ἀλλὰ τὴν μείζονα χαϑόλου ἐποίησε χαὶ δείχνυσι χαὶ ταύτην say 45 


συζυγίαν συλλογιστιχὴν οὖσαν ἀντιστρέψας τὴν ἐλάττονα πρότασιν οὖσαν 


co 
oO 
ΓΟ 
a 


\ \ 3 Ἃ ‘ “4 > \ , > ΄ 
μέρους | χαταφατιχὴν χαὶ ἀναγαγὼν τὴν συζυγίαν εἰς τὸν τρίτον ἀναπό- 88: 
ὄξιχτον ἐν πρώτῳ σχήματι τὸν éx χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ 


ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆ)ς τῆς ἐλάττονος. ταύτην ἡμεῖς τρίτην ἐτάξαμεν τὴν 
5 τῷ μέσῳ a 9 δὲ Ν ὅτι om. a 10 ὁποτεραοῦν ἡ x.] tv ἡ x evan. M 
11 ὡς a 12 μὲν ἀμφοτέρων μὲν B: μὲν ἀμφοτέρων a 16 ἡ om. M τινὶ 
τῷ πᾶ ee aM 17 zai om. aM post συνάγεται add. οὖν M 18 tov 
ἐν πρώτῳ σχήματι aB: τρόπον τοῦ πρώτου σχήματος M ἐπειδὴ ἃ post μείζων add. 
ὅρος M 22 μετενεγχὼν M ante συμπέρασμα add. to a 23 τὸ (ante ὥστε) 


om. ἃ χαὶ aB (Cim, corr. B): om, Ar. 25 brdpyew B 26 τῷ σ om. Ar. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 6 [Arist. p. 28» 12. 15] 103 


συζυγίαν, ὅτι διὰ μιᾶς ἀντιστροφῆς τὸ προχείμενον φανερὸν γίνεταί τε xal33r 
δείκνυται, οὐ διὰ δύο ὡς ἐπὶ τῆς πρὸ αὐτῆς προχειμένης. ἐπεσημήνατο 5 
δὲ χαὶ ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας, ὅτι ἔνεστιν αὐτὴν δεῖξαι χαὶ διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ἀλλὰ χαὶ διὰ τῆς ἐχϑέσεως. προσϑεὶς δὲ τὸ χαϑάπε ρ 

5 ἐπὶ τῶν πρότερον ἐδήλωσεν, ὅτι οὐ μόνον ἣ δι’ ἀδυνάτου δεῖξις χοινὴ 
πᾶσι τοῖς ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συλλογισμοῖς ἀλλὰ χαὶ ἢ διὰ τῆς ἐχ- 
ϑέσεως. 


p-28b15 Edy δ᾽ ὃ μὲν ἢ χατηγοριχὸς ὃ δὲ στερητιχός. 10 


᾿Απὸ τῶν ὁμοιοσχημόνων προτάσεων μεταβαίνει ἐπὶ τὰς ἀνομοιοσχή- 
10 μονας προτάσεις χαὶ τὰς ἐχ τούτων συζυγίας φυλάσσων πρῶτον τὸ τὴν 
ἑτέραν αὐτῶν τὴν χαταφατιχὴν εἶναι χαϑόλου, χαὶ δείχνυσι, τίνες ἐν ταῖς 
τοιαύταις συμπλοχαῖς γίνονται συζυγίαι συλλογιστικαί. τῆς δὴ ἐλάττονος 
οὔσης χαϑόλου τε καὶ χαταφατιχῆς ἔσται μὲν ἣ μείζων δῆλον ὅτι ἐπὶ ιὖ 
μέρους τε χαὶ ἀποφατιχή, 4 δὲ συζυγία συλλογιστιχή εἰ γὰρ εἴη τὸ μὲν 
15 Ρ παντὶ τῷ Σ ὑπάρχον τὸ δὲ Il τινὶ τῷ Σ μὴ ὑπάρχον, συνάγεται τὸ TI 
τινὶ τῷ P μὴ ὑπάρχειν. ἣ δὲ δεῖξις οὐχέτι δύναται γενέσϑαι δι᾽ ἀντι- 
στροφῆς" οὔτε γὰρ ἣ ἐπὶ μέρους ἀποφατικὴ ἀντιστρέφει, ἄν τε τὴν χαϑόλου 
χαταφατιχὴν ἀντιστρέψωμεν, τὰς δύο ἐπὶ μέρους ποιήσομεν: ἐχ δὲ δύο ἐπὶ 50 
μέρους σὐδὲν ἀναγκαῖον ἐν οὐδενὶ σχήματι συνάγεται. διὰ δὲ τῆς εἰς 
20 ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δείχνυσι γινόμενον ἐπὶ τῆς συζυγίας ταύτης τὸ συμπέ- 
ρᾶσμα ἐπὶ μέρους ἀποφατικόν. εἰ γὰρ τὸ IT τινὶ μὴ ὑπάρχειν τῷ Ρ μὴ 


‘ 
συγχωροῖ τις χειμένων τῶν προτάσεων, ὡς εἰρήχαμεν, ὑποχείσϑω τὸ ἀντι- 
χείμενον, χαὶ παντὶ ὑπαρχέτω: ἀλλὰ χεῖται χαὶ τὸ P παντὶ ὑπάρχειν τῷ 

Vv 


d+ συναχϑήσεται δὴ τὸ 1 παντὶ tH Σ ὑπάρχειν, ὃ ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ 2% 
25 τινὶ μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ. λέγει δέ, ὅτι δείχνυται τὸ αὐτὸ τοῦτο συναγόμενον 
χαὶ ἄνευ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. ἐάν, φησί, ληφϑῇ τι τῶν Σ, ᾧ 
τὸ I] μὴ ὑπάρχει. λέγοι δ᾽ ἂν πάλιν τὸν δι’ ἐχϑέσεως τρόπον. εἰχότως 
δὲ οὔχ, ᾧτινι ὑπάρχει τῶν Σ τὸ P, ἔλαβεν, GAN ᾧτινι μὴ ὑπάρχει τὸ 
Π. ἐπεὶ γὰρ τὸ μὲν Ῥ παντὶ τῷ Σ, τὸ δὲ Π τινὶ οὐχ ὑπάρχει. ᾧ μὲν 80 
80 μὴ ὑπάρχει τὸ II τοῦ Σ, πάντως τούτῳ τὸ P ὑπάρχει, ᾧ μέντοι τὸ P 


ὑπάρχει τῶν Σ, οὐχέτι τούτῳ ἀνάγχη τὸ IT μὴ ὑπάρχειν ἐνδέχε ; 


εὶ 
Ξ 
= 
2 
oO 


πὸ Q~ ~ yy to ms \ Pep Il ΄ ὩΣ τ Ὁ 5 
τοιοῦτον ληφῦνναι τοῦ Σ τι, ᾧ χαὶ τὸ ὑπάρξει" OV γὰρ ἔχειτο αὐτῷ 
> \ id , 5 \ \ A c “4 ve ΟῚ ἣ xx a Te ee 
νηδενὶ ὑπάρχειν ἀλλὰ τινὶ μὴ ὑπάρχειν: τὸ δὲ τινὶ μὴ ὑπάρχον ἐνδέχεται 


2 δειχνύεται M χειμένης aM ἐπεσημήναντο M πρότερον B (u): προτέρων aM et Ar. 
(at ef. p. 28430) 10 τὸ B: te aM 11 εἶναι B: τῆς aM 12 δὲ ἃ: δ᾽ M 14 τε 


x a 5 ἐ i = δ 
χαὶ om. M 15 ὑπάρ (post σ et post μὴ) M, item vs. 16 21 μὴ (post p) BM: oda 


22 συγχωρείη a: συγχωροῖτο omisso τις M 23 xat alterum om. a 24 δὴ corr. ex 
δὲ Β! 20 ἂν ἃ φησί om. aM τι om. M τοῦ σ a 21 ὑπάρχειν Β 

, £ pa A) ‘ 
λέγει aM 28 ὑπάρχει (ante τῶν) a: ὑπάρχειν B: ὑπάρ M (etiam post μὴ et vs. sq.) 
τοῦ 6 ἃ 90 ὑπάρχη (post μὴ) B post τὸ = verba ἐπεὶ (29)... τὸ π᾿ repetit B 


x wey 5 
31 τοῦ σ aM 33 ὑπάρ (ante τὸ M) ὑπάρχειν (ante évd.) M 


104 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 280 15. 22] 


χαὶ ὑπάρχειν τινί. εἰ δὲ ληφϑείη τοῦτο τῶν Y, ᾧ τὸ ΠῚ ody ὑπάρχει, 88: 
ὃν χαὶ xa? ἕχαστά τι. ἐπεὶ πάντως τοῦτο ἐν τῷ P ἐστί (κατὰ παντὸς. γὰρ 35 
ἦν τὸ Ρ τοῦ Σ), τὸ Π τινὶ τῷ Ρ οὐχ ease δύναται δ᾽ ἐπὶ τῆς Bue 
ταύτης δειχνύναι. χαὶ εἰ μὴ αἰσϑητόν τι τοῦ Σ λαμβάνοιτο καὶ χαϑ' Exacta 

5 ἀλλὰ τοιοῦτον, οὗ χατὰ μηδενὸς cia bi il ται τὸ [I> ἔσται γὰρ τὸ 


ἊΣ 


\ ? Nae A, SN ἘΝ ¢ “ se ΩΡ 
μὲν Il xat’ οὐδενὸς aut U, TO OF Ι χατὰ παντός Sy δ᾽) οὑτῶς pcre 
) 


Ν ¢ 


συζυγία συλλογιστικῶς δέδειχται συνάγουσα τὸ τινὶ τῷ P τὸ II μὴ ὅπ τάρχε ιν. 40 


ι 


~ 


σηυξιωτέον δέ, ὅτι χρῆται τῷ δι᾿ ἐχϑέσεως τρόπῳ χαὶ ἐπὶ τῶν ἀποφα- 
τιχῶν. ταύτην ἡμεῖς τὴν συζυγίαν τελευταίαν τῶν συλλογιστιχῶν ἐϑύήχαμεν, — | 
10 ἐπεὶ μὴ δι᾿ ἀντιστροφῆς οἷόν τε δεῖξαι τὸ συναγόμενον δι’ αὐτῆς. 


μ.) 


= σ΄ ξ΄ ir = , +) Vv 
p.28022 Ὅταν δ᾽ ὁ μείζων ἡ xatyyoptxds, οὐχ ἔσται 
συλλογισμός. 


Λέγει μὲν ἔτι περὶ συζυγιῶν τῶν ἐξ ἀνομοιοσχημόνων προτάσεων τῆς 
χαταφατιχῆς τὸ χαϑόλου ἐχούσης. δείξας δέ, ὅτι, ἐὰν ἢ τὸ χαταφατιχὸν 45 
15 χαϑόλου ὃν πρὸς τῇ ἐλάττονι προτάσει, γίνεται συλλογισμός, χαὶ τοῦτο 
πιστωσάμενος διὰ | τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, νῦν λαβὼν ἀνάπαλιν τὸ δὃν 
χαταφατιχὸν χαϑόλου πρὸς τῇ μείζονι προτάσει τὸ δὲ ἐπὶ μέρους ἀποφα- 
τιχὴὸν πρὸς τῇ ἐλάττονι δείχνυσι τὴν συζυγίαν τὴν τοιαύτην ἀσυλλόγιστον 
τῇ τῶν ὅρων παραϑέσε! ἐλέγχων αὐτῆς τὸ ἀδόχιμον, ὡς ἔϑος αὐτῷ τὰς 
20 ἀδοχίμους ἐλέγχειν. τὸν γὰρ μείζονα ᾿ἄχρον τῷ ἐλάττονι χαὶ παντὶ χαὶ ὅ 
μηδενὶ ὑπάρχειν δυνάμενον δείχνυσι. 
Tod μὲν οὖν παντὶ τὸ ΠΠ τῷ P ὑπάρχειν οὔσης τῆς συζυγίας τοιαύτης 


: 
Ἁ 


‘ 
ὅρους δειχτιχοὺς παρέϑετο τὸ ἔμψυχον ἐπὶ tod Il, ἄνϑρωπον ἐπὶ tod P, 


ζῷον ἐπὶ τοῦ Σ᾿ τὸ γὰρ Gudvyov παντὶ ζῴῳ. 6 ἄνϑρωπος τινὶ ζῴῳ οὐ 
ΒΕ: he τσ > ἱ ‘ a Y χ ͵ 1? ρ 5 Ἄν 3 )ς 


4s σ τ ~ > ν ec 5 \ / =) ἣν 
τε εἰναι ὀροὺς λαβεῖν, εἰ εἴη (7) ET μέρους ἀποφατιχὴ 10 
ἢ λέγουσα τὸ Ῥ τινὶ τῷ Σ μὴ ὑπάρχειν οὕτως εἰλημμένη ἀληϑὴς ὡς χαὶ 
i i t eed | Χχ 3 [PREV ἀνληύης > 


τινὶ ὑπάρχοντος τοῦ P τῷ Σ, ὥσπερ ye χαὶ ἐφ᾽ ὧν ἐξέϑετο ὅρων ἔχει" 


25 ὑπάρχει, χαὶ τὸ ἔμψυχον παντὶ ἀνθρώπῳ. τοῦ δὲ μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ II 
ν 


~ ) wv > 
τῷ Ι Ω. φησιν OLo 


; Pine avd aaa Atay ον ΠΗ ΄ 0. ἘΝ ee aN Of re CRE 78 σ δὴ 
Ὁ γὰρ ἄνϑρωπος τινὶ ζῴῳ οὐχ ὑπάρχων χαὶ τινὶ αὐτῷ ὑπάρχει. ὅταν δὴ 
80 οὕτως ἀληϑὴς 7% ἐπὶ μέρους arog oer ὡς ἔχειν συναληϑευομένην ae 
τὴν ἐπὶ Peps χα τη το ρα οὐχ ἔσται λαβεῖν ὅρους τοῦ μηδενί. τὸ δ᾽ 


αἴτιον πάλιν, ὅτι χειμένης τῆς μείζονος χαϑόλου xatapatixys χαὶ es, 


1 post Ge add. οὐ a TL τοιοῦτο τοῦ σ ἃ ὑπάρ M 2 τι om. ἃ ἐν τῷ 
aB: ἕν τῶν M ‘3 δὲ M 5 ἔστι M 6 αὐτῷ M 7 τὸ (ante τινὶ) 
om. a 9 ταύτην - - - ἐϑήχαμεν om. M τῶν συλλογιστιχῶν B: τῷ συλλογισμῷ ἃ 
15 post περὶ add. τῶν M 14 dv aM 17 χαϑόλου καταφατιχὸν a 0M 

18 τὴν τοιαύτην συζυγίαν a 20 τὸ γὰρ μεῖζον aM 22 τὸ p τῷ πὰ 28 ἄν- 
ὕρωπος B ἐπὶ δὲ τοῦ p ἄνϑρωπον aM 24 post ζῷον add. δὲ a post 
παντὶ add. τῷ M 26 ante ὅρους add. τοὺς a ἡ a: om. BM 28 τοῦ p corr. 
ex τοὺς B post σ expunxit μὴ ὑπάρχειν B 29 δὴ aM, B pr.: δ᾽ ἡ B corr. 


30 post οὕτως add. εἴη a αὐτῇ libri 31 ὅρους om. a vroevos M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [6 [Arist. p. 28> 22] 105 


ily 


/ 


5 , > \ 
ἐλάττονος ἐπὶ 
4 ) > anes σ ς Dae & 
t συμπλοχὴ δυνάμει, ὅταν ἢ ἐπὶ μέρους ἀπο- 


μέρους χαταφατιχῆς συλλογιστιχῶς συνάγεται τὸ IL τινὶ τῷ Ρ' 88ν 
ὑπάρχειν. γίνεται ὃξ αὕτη 7 

΄ » ς » 
as “ay stay χαί, ὡς Toneroyxauev, ἀληϑὴς ληφϑῇ. ᾿συλλογιστιχῶς 
δὲ συναγομένου ἐν τῇ τοιαύτῃ ϑέσει τῶν προτάσεων τοῦ Π th τῷ P 

se 


D7 


ἀδύνατον “ον Εὐπορησαι; δι᾿ ὧν δείξομεν, ὅτι wydevt τὸ IT τῷ Ῥ΄ ἀναι- 20 


or 


‘ > >I La / 
ροῖτο yap ἂν οὕτως ἣ συλλογιστικὴ συζυγία" ὃ xat αὐτὸς δείχνυσι λέγων 


εἰ γὰρ παντὶ τὸ 1] τῷ Σ Bane Pe El, fo oe. 
t 


< 
~- 


τ 
- ΄ Ρ δι > 
© P ὑπάρξει. ὃ δείξας ἐπιφέρει τὸ ὑπέχειτο OE μηὸξε 
΄ \ 


΄ 


fy ‘ 

ὑπάρχειν, οὐ τοῦτο fo ὅτι ἔχειτό που ἐν ταῖς προτάσεσι τὸ Il τῷ P 
10 μηδενὶ ὑπάρχειν: ὃ γὰρ ἐβούλετο δεῖξαι, τοῦτ᾽ ἦν, ὅτι μὴ δύνανται ὅροι 

ληφϑῆναι τοῦ μηδενὶ τὸ Π τῷ P+ ἀλλ᾽ ἔστιν, 6 λέγει, τοιοῦτον εἴ τις % 

ὑπόϑοιτο τὸ Π τῷ Ρ μηδενὶ ὑπάρχειν χειμένου τοῦ τὸ μὲν I παντὶ τῷ Σ 
τὸ δὲ P τινὶ τῷ Σ μὴ ὑπάρχειν ὡς χαὶ τινὶ ὑπάρχειν, ἀδύνατον ὑπό- 

Decoy ὑποϑήσεται: συλλογιστιχῶς γὰρ τὸ Π τινὶ τῷ Ρ ὑπάρξει" οὕτως δ᾽ 
15 ἔχοντος ἀδύνατον υηδενὶ ὑπάρχειν. ἔνεστι δὲ λαβόντας ὑπόϑεσιν τὸ μηδενὶ 
τῷ P τὸ Π ὑπάρχειν δεῖξαι αὐτὴν ἀδύνατον. 7 καὶ αὐτὸς εἴωϑε δείξει 30 
χρηαβαι. εἰ γὰ : εἴη τὸ Π τῷ P μηδενί, τὸ Ρ wi τῷ Σ ὑπάρχον διὰ 
τὸ οὕτως χεῖσϑαι τὸ Ρ τινὶ τῷ Σ μὴ ὑπάρχειν ὡς χαὶ τινὶ ὑπάρχειν, γἱ- 
νεται τὸ Π τῷ Σ τινὶ μὴ ὑπάρχον συλλογιστικχῶς, ὅπερ ἀδύνατον" ἔκειτο 


‘ 
\ 


~ ~ , > , 
20 yap ἐν τῇ συζυγίᾳ τὸ IL παντὶ τῷ Σ ὑπάρχον. οὕτως μὲν οὖν ληφϑείσης 
~ > ~ 5 ~ ’ 
τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς ἀληϑοῦς οὔτε ὅρων ἔστιν εὐπορῆσαι τοῦ μηδενὶ 


τὸ IL τῷ Ρ ὑπάρχειν οὔτε ἐλέγξαι τὴν συζυγίαν ἀσυλλόγιστον οὖσαν. ἐπεὶ 35 
ἈΝΕ EN ΄ ~ 5 \ > Υ , , > , σ΄ εν £ 
Se te eos oar eset ἀληϑής, ὅτε ἐστὶν 7 
ὑπεναντία αὐτῇ ἀληϑής, GAR ἔστιν ἀληϑής, χαὶ ὅτε ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ 


25 ἀληϑής ἐστιν (ἀδιόριστον yao τῶν ἐπὶ μέρους προτάσεων τὸ ἀληϑές, ὡς 


> [4 > σ 
εἰρ ἴμεν ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν), ὅταν οὕτως 7 ἀληϑὴς ὡς οὔσης χαὶ τῆς 
ὑπὲρ αὐτὴν τῆς χαϑόλου ἀληϑοῦς, ἀσυλλόγιστος ἣ συζυγία γίνεται" γίνεται 40 


yap ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς bees χαὶ δυνάμει χαϑόλου ἀποφατιχῆς 

τῆς ἐλάττονος, ἣν συζυγίαν ἔδειξεν οὖσαν ἀσυλλόγιστον τῇ τῶν ὅρων παρα- 
/ [4 

συναληϑεύεσϑαι 


- 


80 ϑέσει. δῆλον οὖν, ὡς χαὶ αὕτη ἔσται ἀσυλλόγιστος τῷ ποτ 


‘ 


@- 


τὴν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν τῇ χαϑόλου τὰς ἂν γὰρ ὦσιν ot ὅροι 
ζῷον, ἄψυχον, ἄνθρωπος, ζῷον μὲν παντὶ ἀνθρώπῳ. ἄψυχον δὲ τινὶ ἀν- 

5 ¢ , > ~ \ 3 ν- 
ϑρώπῳ οὐχ ὑπάρξει. ἐπεὶ χαὶ μηδενί, χαὶ τὸ ζῷον οὐδενὶ ἀψύχῳ: ὥστε 4 


1 συλλογιστιχῆς M 2.3 ἀποφατιχὴ ἃ: καταφατιχὴ BM 3 ὡς προειρήχαμεν, xa’ 
αὑτὴν omisso χαὶ ἃ 4 post tod add. τὸ a 5 ὅτι om. a τὸ π μηδενὶ a 

8 δὲ om. M 12 τὸ (ante μὲν) om.a 13 τοῦ δὲ a 14 δ᾽ M: om. aB 16 xat 
om. aM εἰώϑει M 17 γρήσασϑαι M τὸ Ὁ - - - ὑπάρχον aB: τοῦ p... ὑπάρχον- 
cos M τῷ σ τινὶ aM 18 τὸ (ante οὕτως) ex τοῦτο corr. B! ὑπάρχον (post 
pn) M ὑπάρχον (post τινὶ) aM 19 ὑπάρχειν a 20 ὑπάρχειν aM 21 εὐπορεῖν M 
22 τῷ τὸπ M ἐλέγξαι seripsi: ἐλέγξει B: ἐλέγξειν aM 23 ὅτε B: ὅταν aM 24 ἀλλ 
ἔστιν ἀληϑὴς om. M 25 μέρους om. M 26 εἰρήκαμεν] p. 63, 24sq., 66, 1 sq., 87,9 sq. 

post ὅταν add. δ᾽ M ἀληϑὴς 7 M 28 χαϑόλου xatapatixys] dhov xata evan. M 

δυνάμει} duet evan. M 29 ἔδειξεν] p. 28231 οὖσαν aB: εἶναι M 30 αὐτὴ 


aM ἔσται om. a Ὁ] χαϑόλου ἀ.] όλου ἀ evan. M 33 ὑπάρχει a 


106 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 6 [Arist. p. 28» 22. 31. 36] 


οὕτως ἔστιν εὐπορήσαντας ὅρων xat τοῦ μηδενί, ὡς εὐπορή ‘lean 
ς ε εὐπορήσαντος ὅρων χαὶ υηῦενι. ὡς εὐπορήσαμεν χαΐ τοῦ 98ν 
παντί, τὴν συζυγίαν ἀσυλλόγιστον δειχνύναι. 


p.28031 Ἐϊὰν δ᾽ ὃ στερητιχὸς ἢ καϑόλου τῶν ὅρων. 34r 


Qs 


ἔγει μὲν ἔτι περὶ τῶν ἀνομοιοσχημόνων προτάσεων χαὶ συζυγιῶν 

5 τῶν τὴν τς ἐχουσῶν χαϑόλου μόνην᾽ εἰρηχὼς δὲ περὶ τῶν, ἐν αἷς ἦν 
χαταφατιχὸν τὸ χαϑόλου, νῦν δεῖ Ὁ τερὶ τῶν τὸ ἀποφατιχὸν ἐχουσῶν 
παδύλχου χαὶ δῆλον ὅτι τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν. ἐν δὴ ταῖς τοιαύτας 5 
ἐχούσαις προτάσεις συζυγίαις λέγει, Ott, ἂν μὲν ἣ μείζων ἢ χαϑόλου 
ἀποφατιχή. συλλογισμὸς ἔσται, οὐχέτι δὲ ἀνάπαλιν. ὅτι δὲ τῆς μείζονος 
τῆς δὲ ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇς γί- 
νεται συλλογισυός, δείχνυσιν ἐχϑέμενος ἐπὶ τῶν στοιχείων τὴν συζυγίαν. εἰ 


εἴη τὸ [] pees τῷ 2, τὸ ὃς P wl τῷ δ» τὸ IT τῆν τῷ P ody 
ρ 


10 οὔσης χαϑόλου ἀποφατιχῇς 
f : f 


on es διὰ γὰρ oo ἐλάττονος προτάσεως ἀντιστραφείσης τῆς PX γίνεται 10 
ξ΄ δ᾽ > >) ~ \ > 4 5 
ὃ οὐ ἐν αὐτῷ συλλογισμὸς ἐχ χαϑόλου ἀπο- 


ατιχὸν saute: τοῦτον τὸν συλλογισμὸν ἔφαμεν ἡμεῖς πέμπτον εἶναι 

odtov μὲν δείχνυσϑαι δι᾿ ἀντιστροφῆς, ὃν 0 αὐτὸς πέμπτον τέϑειχε, 

ύνασϑαι elm Ov ἀντιστροφῆς χυριωτέρα γὰρ χαὶ οἰχειοτέρα 7 Ov 

τροφῆς δεῖξις τῆς OV ἀδυνάτου, ὡς αὐτὸς ἐρεῖ. ὅτι δὲ ἔνεστι χαὶ τῇ 15 

90 εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ χαὶ τῷ τρόπῳ τῆς ἐχϑέσεως χαὶ ἐπὶ τούτου χρή- 
σασϑαι ὡς γνώριμον χαὶ προειρημένον παρέλιπεν. 


@- 


p- 28036 Ὅταν δὲ 6 ἐλάττων ἢ otepytixds. 


Μετέβη ἐπὶ τὴν συζ ζυγίαν, ἐν ἣ ἣ ἐλάττων τ: ἐστι χαϑόλου ἀπο- 
τ Ἴ δὲ τ ίζων ἐπὶ μέρους ἐπ τ χαὶ δείχνυσιν wg ae Ὁ 
αὐτὴν τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει. τοῦ μὲν yap παντὶ ὑπάρχειν ὅρους παρα- 


Lo 
or 


τίϑεται ζῷον, ἄνθρωπον, ἄγριον: τὸ μὲν yap ζῷον, ὅ ἐστι τὸ I, τινὶ 
χγρίῳ ὑπάρχει, ὅ ἐστι τὸ S, 6 δὲ ἀνϑρωπος, ὅ ἐστι τὸ P, οὐδενὶ ἀγρί 
ἀγρίῳ ὑπάρχει, ὅ ὃ X, ὃ δὲ ἄνϑρωπος, δ: ἀγρίῳ, 


~ 5 > Ἁ ~ > , » 
χαὶ τὸ ζῷον παντὶ ἀνθρώπῳ τοῦ ὃς μηδενὶ ζῷον, Ἐπ ΠΣ prov’ 


πάλιν yap τὸ μὲν ζῷον twit ἀγρίῳ, ἢ δ᾽ ἐπιστήμη χειμένη Ext tod P 2% 


΄ Sn δὲ ¢ 
30 οὐδενὶ ἀγρίῳ, xat τὸ ζῷον οὐδεμιᾷ ἐπιστήμῃ. αἰτία d& ἢ ἐλάττων οὖσα 


ἀποφατιχή. 

1 εὐπορήσαντας] ας corr. B! τοῦ μηδενὶ om. M Ὁ δ᾽ ὃ στερητιχὸς B et Ar.: δὴ 
στερητιχὴ ἃ 6 ante χαϑόλου add. μὴ M λέγει νῦν aM τὸ (post τῶν) om. ἃ: 
ante χαϑόλου (7) transponit M 7 χαταφατιχὸν ἐπὶ μέρους a 106M 11 ἐπὶ 
τῶν στοιχείων Μ: ἐπὶ τῶν συζυγιῶν B: om.a τὰς συζυγίας M 13 post ἀντιστρα- 
φείσης add. γὰρ M 14 αὐτῷ a: αὐτῇ BM 15 post ἐλάττονος add. τὸ M 

16 τοιοῦτον M 17 dy... ἀντιστροφῆς (18) om. aM 18 χαὶ om. M 19 ἐρεῖ] 
Anal. post. I 26 26 ἄνθρωπος δ 27 τῷ σ aM δὲ om. M 28 ἐπι- 
στήμη a 29 δὲ M 30 τὸ om. aM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 16 [Arist. p. 28538. 2942] 107 


p. 28038 Οὐδ᾽ ὅταν ἀμφότεροι στερητιχοὶ τεϑῶσιν. 94: 


Λαμβάνει ἀμφοτέρας ἀποφατιχὰς οὔσης τῆς ἑτέρας χαϑόλου. χαὶ δείχ- 
t pe j 1 ’ 
’ 


γυσιν ἀσυλλογίστους τὰς ἐχ τοιούτων προτάσεων συζυτίας, πρὸς ὁποτέραν 

dy 7 τὸ χαϑόλου. ἐὰν μὲν οὖν ἢ ἣ ἐλάττων χαϑόλου ἀποφατιχή., ὅρους 80 
5 Babar lels τοῦ μὲν παντὶ ζῷον, ἄνϑρωπον, ἄγριον: ζῷον yap τινὶ ἀγρίῳ 

οὐχ ὑπάρχει; ἄνϑρωπος οὐδενὶ ἀγρίῳ, ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ᾽ τοῦ δὲ μηδενὶ 
ζῷον, TOC ΤΠ: ἄ τ τὸ μὲν 14 ζῷον τινὶ οὐχ ὑπάρχει ἀγρίῳ, 7 δ᾽ 


~ 


ἐπιστήι μη οὐδενὶ ἀγρίῳ, xat ςῷον οὐὸςε μιᾷ ἐπιστήμ, Ἢ» 


‘ 


- 


p.2922 Ὅταν δ᾽ ὃ μείζων. 95 


10 Πειρᾶται ἐλέγξαι ἀσυλλόγιστον οὖσαν συζυγίαν, χαὶ ἐν ἣ ἣ μὲν μείζων 
΄ > \ > \ ς δ , byes) ΄ 3 ΄ ~ X 
χαϑόλου ἐστὶν ἀποφατιχὴ ἣ δ᾽ ἐλάττων ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή. τοῦ μὲν 
οὖν μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ Il τῷ P ὅρους παρατίϑεται χόραχα, χιόνα, λευχόν᾽ 
ὃ γὰρ χόραξ οὐδενὶ λευχῷ. χιὼν τινὶ λευχῷ οὐχ ὑπάρχει, χόραξ οὐδεμιᾷ 
χιόνι. τοῦ δὲ παντὶ ὑπάρχειν τὸ Il τῷ P πάλιν οὔ φησι δύνασϑαι ὅρους 40 
15 ees ὅτε τὸ P tH Σ τινὶ οὐχ eae? ὡς χαὶ τινὶ ὑπάρχειν, ὡς 
εἶχεν. ἐφ᾽ ὧν παρέϑετο ὅρων, χιόνος χαὶ λευχοῦ. τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι γίνεται 
΄ \ Fd “14 is Le \ \ / ΄ b] ἊΝ 
πάλιν συλλογιστιχὴ συζυγία ἣ ἔχουσα τὴν μὲν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
τὴν δὲ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν συνάγουσα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν, 
ς AN = X > ,ὔ δῶ, ’, aX ~ Ὁ πὶ " 
ὡς ἐδείξαμεν. οὗ τὸ ἀντιχείμενον ἀδύνατον γίνεται. ἂν δὴ τοῦ P τῷ Σ 4 
20 τινὶ μὴ ὑπάρχοντος οὕτως ὡς χαὶ τινὶ ὑπάρχειν ὑποϑώμεϑα τὸ II παντὶ 
~ ) Ὁ , 57 c ~ ¢ id , Vv 5 , \ 
τῷ P ὑπάρχειν, ἀδύνατος ἡμῶν 7 ὑπόϑεσις ἔσται. ἀναιρεϑήσεται γὰρ συλ- 


λογιστικχῶς  δειχϑέντος τοῦ ὅτι τὸ ΠῚ τινὶ τῷ P οὐχ ὑπάρχει. GAN ἐπεὶ 84» 
ἀδιόριστον τὸ τῶν ἐπὶ μέρους ἀληϑές, ἂν λάβωμεν τὴν ἐπὶ μέρους ἀπ 

ρ μέρους adres, ἂν alone τὴν ἐπὶ μέρους ἀπο- 
een eee τῷ εἶναι τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀληϑη; εὐπορήσομεν 


ὅρων τότε χαὶ τοῦ παντὶ xual ἀσυλλόγιστον δείξομεν τὴν συζυγίαν" γίνετα 


to 
σι 
- 


γὰρ δυνάμει ἢ αὐτὴ ἣ ἐχ δύο χαϑόλου ἀποφατιχῶν. ὅτι δὲ μὴ οἷόν τ᾽ ὅ 
εὐπορῆσαι τοῦ παντὶ to Il τῷ P ὅρων τῆς P Σ προτάσεως ἐπὶ μέρους 
ποφατικῆς οὔσης ἀληϑοῦς xa αὑτήν, διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον aaa 
Y> 


5 \ at ¢ mid \ ~ rt \ 
ἔδειξεν. εἰ γὰρ εἴη ὑποχείμενον τὸ ΠΠ τῷ P παντὶ ὑπάρχειν, ety δὲ χαὶ 
\ y 


30 τὸ P τινὶ τῷ Σ ὑπάρχον, ἔσται xat τὸ I] τινὶ τῶν Σ ὑπάρχον συλλογιστι- 


χῶς, 6 ἐστιν ἀδύνατον: ὑπόχειται γὰρ μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ Il τῷ Σ. 


4 7 (ante ἡ) BM: εἴη a ἐπιστήμη aM δὲ M 10 οὖσαν συζυγίαν om. 
aM μὲν om. M 12 οὖν om. aM 14 δύνασϑαι om. a 15 ὑπάρχει (post 
τιν) M 17 μὲν bis B: om. M 18 δ M συνάγουσαν B 19 ὥσπερ 
ἐδείξαμεν M: om. a γίνεται aM: δύναται B δὴ aM: δ᾽ 7 B τὸ pa 

20 ὑπάρχοντος BM: ὑπάρχειν a ὑπάρχει M 22 ody om. M 24 ἀποφατιχὴν 
ἀληθῆ (post ΚΜ ΡΟΣ a: ἀληϑῆ ἀποφατιχὴν BM 25 παντὸς a 26 ἡ (ante αὐτὴ) 
om. a ἡ (post αὐτὴ) B: om. aM: fort. τῇ ὅτι aB: ὅταν M 27 εὐπορεῖν M τοῦ 
τοῦ ἃ 28 xa αὑτὴν ἀληϑοῦς ἃ 29 ΠΕΡ M 30 τῶν σ B corr: τῷ σ aM 


et, ut videtur, B pr. Ὁ] τῷ σ B corr, 


108 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [6 [Arist. p. 3940. 11. 13] 


ody 
29a6 Οὐδ᾽ ἂν Exatepos τινὶ τῷ μέσῳ ὑπαρ) 10 
Ρ. = SE SS OR aces | PXU: 
s A ἊΝ >] ὃ, »] \ ΄ if 5 ’, , wv 
Δείχνυσι χαὶ τὰς 2x δύο ἐπὶ μέρους συζυγίας ἀσυλλογίστους πάσας, «ἄν 
τε. ἀμφότεραι χαταφατιχαὶ ων ἄν τε ἀμφότεραι ἀποφατιχαί, ἄν τε 
χαὶ ἀνομοιοσχήμονες, ἄν τε χαὶ ἀδιόριστοι ἀμφότεραι ἣ ἣ ἑτέρα τῆς ἑτέρας 
\ 


ugpousc. πάσας δὲ τὰς τοιαύτας συμπλοχὰς ἀσυλλογίστους 


or 
x 
o 

<= 
Ὡ 
Os, 
< 
- 
΄ 
( 
τ 


v ων οἷν >. - > Ὁ γον σ΄ , \ ΄ σ Nee Nice 
ουσας κὰν! γχξε: Ola τῶν αὑτῶν ορων παραϑέμενος χαι δείξας, οτι (LYOEVl wat τὸ 


π ντὶ oI] τῷ Ρ ὑπάρξει τοιούτων ληφϑεισῶν συζυγιῶν. τοῦ μὲν γὰρ 
Ξ -~ , A \ ~ \ ὃ » 

παντὶ ὑπάρχειν ζῷον, ἄνθρωπος, λευχόν: τὸ γὰρ ζῷον χαὶ ἀνθρώ πες 

χαὶ τινὶ ἃ λευκῷ ἑχάτερον αὐτῶν ὑπάρχειν a δύναται χαὶ τινὶ μὴ 


10 ὑπάρχειν. χαὶ τὸ μὲν τινὶ ὑπάρχειν τὸ δὲ μὴ ὑπάρχειν τινί, ἀλλὰ χαὶ 
ἀδιορίστως. χαὶ τὸ ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ ὑπάρχει, ὅπως ἂν EOE at 20 
ie a τοῦ (δὲν μηδενὶ ὑπάρχειν ζῷον, ἄψυχον, λευχόν: πάλιν γὰρ τὸ 

ἑχάτερον αὐτῶν ληφϑῆναι δύναται χαὶ 


ae 

© 

= 
“Er 


ζῷον xat τὸ ἄψυχον χαὶ τιν 
= Af ’ \ ~ ~ ~ 5 ~ 
τινὶ μὴ χαὶ παραλλὰξ χαὶ ἀδιορίστως. xal πασῶν τῶν συμπλοχῶν ἀληϑῶν 
15 οὐσῶν τὸ ζῷον οὐδενὶ ἀψύχῳ. 
/ Vv 
ατι, πότε ἔσται 


Ρ.39411 Φανερὸν οὖν χαὶ ἐν τούτῳ τῷ σχήμ 
΄ 
ό 


χαὶ πότε οὐχ ἔσται συλλογισμός. 
[Πόσαι χαὶ τίνες αἱ συλλογιστιχαὶ συζυγίαι χαὶ διὰ τί, ἔδειξε χαὶ ἐν 2% 
τούτῳ τῷ σχήματι, ὡσπεροῦν χαὶ ἐν τοῖς πρὸ τούτου" ἀλλὰ χαὶ τίνες αἱ 
20 ἀσυλλόγιστοι συμπλοχαί, χαὶ τοῦτο δέδειχεν. 


σ 


Ρ. 39418 "Ay τε ἢ συλλογισμός, ἀνάγχη τοὺς ὅρους οὕτως ἔχειν. 


;» 
o 
oe 
x 
= 


$a προσυπαχούειν τὸ “ἐν τούτῳ τῷ σχήματι᾽. τὸ μὲν γὰρ 
Xv aN Ὁ 
ληϑὲς τὸ 6 


G» my 

ἘΝ = 

- τ 
R 

QR © 

τὶ 

Lj 

Se 

aN 

Qu 


πρῶτον εἴρη τι eS τῶν ὅρων, ὡς ἐλέχϑη, 30 


γίνεται ε 7 SED iS ae AVA YAN τοὺς 


a 
c - 
o> »»Ἔ 
ς, 
° 
ἐπὶ 
a 
ec 
os 
4) 
a 
ἴω 
o 
@- 
Mv 
Ὡν 
.: 


- 
ὅρους OUT 


τῷ 
Gr 


ἁπλῶς ὁ ἀληϑές, ἀλλὰ ἂν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι 
ν 
>| 
ὶ 


σ 


μέρους χαταφατιχὸν χαὶ τὸ ἐπὶ μέρους 
ὶ μὴ οὕτως ληφϑέντων τῶν ὅρων. τὸ 


μέρους χαταφατιχὸν χαὶ διὰ πρώτου SN anne ἔνεστι δεῖξαι, 
Vv 


‘ 


ὅροι, τὸ δὲ ἐπὶ Sous ἀποφατιχὸν “AL ἐν πρώτῳ 35 
a 


~ 


5 
> > y σ > 

30 χαὶ ἐν δε φανερὰ δὲ χαί, ὕησι, τό τε ὅτι ἀτελεῖς πάντες χαὶ 

΄ ΄ ’ 


οἱ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι συλλογισμοί, ὥ 


a 
Al 
[0] 
o 
x 
x 
= 
[Ὁ 
wn 
Mv 


y τῷ δευτέρῳ, χαὶ 
ὅτι οὐδὲν aciolon συνάγεται ἐν TH τρίτῳ σχήματι. 


‘ 


, 


6 ante μηδενὶ add. χαὶ a 8 ondp M 9 χαὶ (ante τινὲ prius) om. M ὑπάρ- 
you M 10 ὑπάρχον (ante zat) ΜΝ Fes (post τινὶ et post μὴ) M μὴ post 
τινὶ prius transponit a τινί alterum om. aM 12 δὲ ἃ: om. BM 14 xat 
(ante παραλλὰξ) om. M 16 zai ἐν... συλλογισμός (17) om. a 19 at om. aM 

23 τὸ om. aM ante τῶν add. te Ar. (sed om. 4) 24 ἄν M et Ar. (sed ἐάν C) 
26 συλλογισμὸς om. a 28 ante πρώτου add. tod aM 81 ὥσπερ οὖν aM 


92 τῷ OM. ἃ 


ee 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29219] 109 


p. 29219 Δῆλον δὲ xat ὅτι ἐν ἅπασι to 


ἴ 

, χ δ Ἐν ἰοὺ > = 4 

νηται συλλογισμός, χατηγοριχῶν μὲν ἢ στερητιχῶν ἀμφοτέρων 40 
τῶν ὅρων ὄντων οὐδὲν ὅλως γίνετα: ἀναγχαῖον. 


8 x ΄ σι \ rate 34v 
ς σχήμασιν. ὅταν μὴ γίι- 


- 


b) ΄ ΄ \ »“.,7 > 3 ae Ups cm! ΄ 
Ἐχϑέμενος πάσας τὰς συζυγίας τὰς ἐν τοῖς τρισὶ γινομένας σχήμασι 
5 χαὶ δείξας χαϑ' ἔχαστον σχῆμα τάς te συλλογιστικὰς συμπλοχὰς χαὶ τὰς 
ἀσυλλογίστους λέγει περὶ τῶν ἀσυλλογίστων χαὶ τοιοῦτόν τι ἐν αὐταῖς 
ἱστορεῖ ὑπάρχειν. ὅσαι μὲν χαϑ' ἕχαστον σχῆμα ou Bein (aitPves οὖσαι συ- 
ζυγίαι ἦσαν ἀσυλλόγιστοι, αὗται πρὸς τῷ τὸ προχείμενον δειχνύναι οὐδ᾽ 45 


ἄλλο τι δειχνύουσιν οὐδὲ συνάγουσιν," ὅσαι δὲ ἀνομοιοσχήμονες οὖσαι ἀσυλ- 


10 λόγιστοί εἰσι χαϑ' ἕχαστον σχῆμα ἔχουσαι τὸ ἀποφατιϊχὸν χαϑόλου, πρὸς δῦτ 
\ \ ~ la -»}7 ᾿Ὶ Bb] ’ ld 4 Σ» Saw, 
μὲν THY τοῦ προχειμένου δεῖξίν εἰσιν ἀσυλλόγιστοι, ἄλλο μέντοι τι ἐξ αὐτῶν 
Ὑ , \ Ὁ» Ses | ἊΝ ε ΄ » \ , 
ἐστι συλλογίσασθαι χαὶ δεῖξαι. εἰσὶ ὃξ ὁμοιοσχήμονες ἐν μὲν πρώτῳ 
\ 


σχήματι χαταφατιχαὶ ἀμφότεραι ext μέρους, χαϑόλου ἀποφατιχαὶ χαὶ ἐπὶ 
΄ 75 "- > ᾿ ~ ΄ Ε- x P mgt ee glee ι 5 
μέρους χαὶ ἐναλλάξ, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ χαταφατιχαι τε πᾶσαι χαὶ ἀἄπο- 


ν ~ ~ ΄ : Ξ 
15 φατιχαὶ πᾶσαι, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ χαταφατιχαὶ μὲν αἱ ἐπὶ μέρους, ἀποφατιχαὶ ὅ 


δὲ πᾶσαι. αἵ μὲν οὖν τοιαῦται συμπλοχαὶ τῶν προτάσεων οὐδενός εἰσιν 
ὅλως δειχτιχαὶ SUC Ee το Te ες δὲ χαὶ χατὰ τὸ ποιὸν 
διαφέρουσαι ἔχουσαι τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἦσαν ἀσυλλόγιστοι ἐν μὲν 


‘ 
[4 


πρώτῳ σχήματι ἥ τε ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου 
90 ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος (χαὶ ἣ ἐξ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇς τῆς μείζονος 10 
τῷ δευτέρῳ ἣ τὴν μὲν 


(η΄ 


χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχῇς τῆς ἐλάττονος), ἐν 6 
ΕΠ ονξο. ἢ, πὶ An CTE TGC ia τὴν δ δ: δλώετα Aalanwar 
μείζονα ἔχουσα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν thy δὲ ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφα- 
τιχήν, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ αἵ τὴν μὲν μείζονα ἢ χαϑόλου ἣ χατὰ μέρος χατα- 
φατιχὴν ἔχουσαι τὴν δὲ ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχήν. 
Aidt ἊΝ ΄ Ζ ΄ σ \ \ , > Se 
ὗται δὴ at συζυγίαι, ὅτι μὲν τὸ προχείμενον od - συλλογίζονται, 


bo 
σι 


ἠλέγχϑησαν: ἄλλο μέντοι τι ἐξ αὐτῶν ἔστι συλλογίσασϑαι ἀντιστρέφοντα ἢ 15 
τὰς δύο προτάσεις χαὶ ἐναλλάσσοντα τοὺς ὅρους, ὡς ἐν πρώτῳ σχήματι, ἢ 
τὴν ἑτέραν μόνην, ὡς ἐν τοῖς (λοιποῖς) δύο σχήμασιν, ὡς γίνεσϑαι τὸν ἐλάττονα 
τῶν ἄχρων μείζονα χαὶ ᾿χατηγορούμενον ἐν τῷ συ! ao εἰλήφϑω yap 

30 πρῶτον ἐν πρώτῳ σχήματι ἀσυλλόγιστος οὖσα συζυγία ἣ ἔχουσα τὸ viv A 
παντὶ τῷ Β τὸ δὲ Β οὐδενὶ τῷ [Ts ἐν γὰρ ταύτῃ of μὲν A πρὸς τὸ T 
οὐδεμία συναγωγὴ γίνεται, διὸ χαὶ ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγία ἄχρηστος οὖσα 20 
πρὸς τὸ Ηἀκ ἐντὶ συνάγεται μέντοι τι συλλογιστικῶς ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος 


2 γίνεται ἃ χατηγοριχῶν . . - ἀναγχαῖον (3) om. ἃ 4 τοῖς om. aM 7 ὑπάρχειν 
ἱστορεῖ aM 11 ὑποχειμένου Β μέντοι ΒΜ: μέν ἃ 12 μὲν ante ἐν transponit a: 
om. M 13 ἀποφατιχαὶ χαϑόλου aM 14 xatapatixal te om. a te πᾶσαι om. M 
16 οὖν om. a 18 post διαφέρουσαι add. αἱ M μὲν om. M 20 χαὶ ἡ... ἐλάττονος 
(21) a: om. BM 21 μὲν om. aM 22 ὃ M 23 μὲν om. M ἢ χαϑόλου 
ἢ om. M 24 δ Ν 25 αἱ M: om. aB τὸ μὲν aM 20 ἐλέγχϑησαν ἃ 

αὐτῶν] αὐτ periit in B ἔστι periit in B συλλογίσϑαι M ἀντιστρέ- 
φοντας ἃ 27 ἐναλλάσσοντας ἃ ὡς om. M 28 λοιποῖς addidi γενέσϑαι M 
30 ante συζυγία add. ἡ ἃ: ?M, in quo α et o evanuerunt μὲν om. aM ol δὲ M; 


om. aB γὰρ om. M do μέντοι] μέν evan. M τι om. aM 


110 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29219] 


pds τὸν μείζονα" ἀντιστρσηεισον γὰρ ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων 35r 
ἡίνεται τὸ Γ τῷ Β οὐδενί, τὸ Β τῷ A τινί. ἐπεὶ ἣ χαϑόλου χαταφατιχὴ 
vy ἐπὶ μέρους ἀντιστρέφει" ἐξ ὧν συνάγεται τὸ [Γ᾿ τινὶ τῷ A uy 
ὑπάρχον τὴν μὲν μείζονα χώραν tod I λαβόντος ἐν τῷ συμπεράσματι 2% 


Ἐπ 55.» ~ Sty “ Y eyed \ > ΄ ey) ἘΝ 
5 ἘΝ 0c ἐλάττονα τοῦ Α ἀνάπαλιν 7 EXELTO. OUXETL yap OVTLOTOEOEL Y eT 
0) 


oa 
so 
o 
Cc 
ta 
o- 


ρους ἀποφατιχή. ἵνα ἀντιστρέψαντες τὸ συμπέρασμα ἔχωμεν, ὃ προεῦέ- 
usta ἐπεὶ ἣν μὲν ἂν τὸ προχείμενον συνάγδυσα ἣ συμπλοχή, οὐχ ἀναπο- 
δείχτως δέ. ἐχ μὲν οὖν τῆς συζυγίας ταύτης τοῦτό τε τὸ δειχνύμενον χαὶ 
οὕτως δείχνυται. χαὶ ἣ ἑτέρα δὲ ἢ τὴν μὲν μείζονα ἐπὶ μέρους ἔχουσα 
10 χαταφατιχὴν τὴν δὲ ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν χατὰ ἀντιστροφὴν ἀμφο- 80 
τέρων τῶν προτάσεων δείχνυσι xat αὐτὴ τὸ I τινὶ τῷ A μὴ ὑπάρχον 
ἀνάπαλιν 7 ἦσαν οἱ ὅροι χείμενοι πο αὐτῶν. οὗτοί εἰσιν οἱ δύο 
συλλογισμοὶ τελευταῖοι τῶν πέντε, οὃς Θεόφραστος προστιϑεὶς τοῖς ἐν πρώτῳ 
σχήματι χειμένοις τέσσαρσιν ἐννέα λέγει γίνεσϑαι συλλογισμοὺς ἐν πρώτῳ 
15 σχήματι, ὄντες τελευταῖοι. διότι οὐδ᾽ ὅλως οὗτοι τὸ προχείμενον δειχνύουσιν, 3 
ὡς of πρὸ τούτων τρεῖς ἀντιστρεφομένου τοῦ συμπεράσματος. τῶν δὲ χατα- 
λειπομένων τριῶν τῶν xat ἀντιστροφὴν τῶν συμπερασμάτων γινομένων, 
τοῦ τε πρώτου χαὶ τοῦ δευτέρου χαὶ τοῦ τρίτου τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι, 
υνημονεύει χαὶ αὐτῶν ᾿Αριστοτέλης ἀρχόμενος τοῦ δευτέρου τῶν []ροτέρων 
20 dvahutix@y, ὡς φϑάσαντές τε εἰρήχαμεν χαχεῖ πάλιν ἐπισημανούμεϑα, ot 40 
πρὸ τούτων τῶν δύο ἔχουσι τὴν τάξιν παρὰ Θεοφράστῳ. xal ἣ ἐν τῷ 
δευτέρῳ δὲ σχήματι ἀσυλλόγιστος συμπλοχὴ οὖσα ἐξ ἐπὶ μέρους χαταφα- 
τιχῆς τῆς μείζονος χαὶ πὐϑη δὴ aaa ee τῆς ἐλάττονος πρὸς μὲν τὸ 
ἀπὸ τοῦ μείζονος πρὸς τὸν ἐλάττονα ὅρον δεῖξαί τι συναγόμενον ἀσυλλόγιστός 
25 ἐστιν, ἀπὸ ὃὲ τοῦ ἐλάττονος πρὸς τὸν μείζονα συνάγει ἀντιστραφείσης τῆς 
χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ τὴν μείζονα χώραν μεταλαβόντος 45 
τοῦ ἐλάττονος ὅρου. γίνεται γὰρ ὑπαλλαγείσης τῆς τάξεως χαὶ ἀντιστραφείσης 
τῆς ἐλάττονος ἢ wey τέως ἐλάττων οὖσα μείζων χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχή, δῦν 
7 δὲ τέως μείζων ἐλάττων te χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχή, οὖσα ἐν τῇ 
30 αὐτῇ τάξει: ἐξ ὧν συνάγεται ὃ τὴν ἀρχὴν ὑποτεϑεὶς ἐλάττων τινὶ μὴ 
ὑπάρχων τῷ τὴν ἀρχὴν τεϑέντι μείζονι. ἀλλὰ χαὶ (at) ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι 
συζυγίαι δύο, ἥ τε éx χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος καὶ χαϑόλου ἀπο- 5 


, 


2 post τὸ alterum add. δὲ M 4 ὑπάρχειν a: bnda Ν δὸΝ ἔχειντο ἃ 8 δειχ- 
νύμενον B: προχείμενον aM 9 ἄλλο τι ante οὕτως addere voluit Prantl I p. 366,46 
δέδειχται a zat om. aM 10 δ᾽ M ante χατὰ expunxit thy δὲ B 

11 αὕτη B ὑπάρχειν a: ὑπάδ M 12 ἢ om. B ἦσαν corr. ex οὖσαν, ut vi- 
detur, B! 13 Θεόφραστος] cf. p. 69,27 14 τέτταρσιν M γίνεσϑαι aB: τί- 
ὕεσθαι M 15 ὄντες aB: εἰσὶ δὲ M 16 τούτων BM: αὐτῶν a ἀντιστρεφό- 
μενοι B 18 ante πρώτῳ add. τῷ M 19 αὐτὸς a δευτέρου τῶν προτέρων ΔΒ: 
προτέρου τῶν δευτέρων M 19. 20 δευτέρου τῶν [potépwv ἀναλ.] c. 1 p.53a10—14 (cf. 
p. 70,1 sq.) 21 Θεοφράστου a 22 οὖσα συμπλοχὴ aM 24 post μείζονος 
add. ὅρου a 29 post μείζων add. καὶ M 31 ὑπάρχειν ἃ: ondg M τιϑέντι M: 


ὑποτεϑέντι a αἱ a: om. BM 32 nat... ἐλάττονος (111,1) om. M 


10 


15 


30 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p.29219.27] 111 


φατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ 7 ἐξ ἐπὶ μέρους μὲν xatapatixys τῆς μείζονος θῦν 


χαϑόλου δὲ ἀποφατιχῇς τῆς ἐλάττονος, πρὸς τὸ προχείμενον ἀσυλλόγιστοι 
οὖσαι ἀνάπαλιν χαὶ αὐταὶ συλλογίζονται ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀμφότεραι 
ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ὅρου πρὸς τὸν μείζονα χατ ἀντιστροφὴν χαὶ αὗται 
τῆς μείζονος προτάσεως τῆς χαταφατιχῆς. χαὶ αὗται μὲν χαὶ τοσαῦται at 10 
~ > “ ~ re / fed ~ = ~ >i »» Ns 
τῶν ἀσυλλογίστων τοῦ προχειμένου συζυγιῶν συλλογιστιχῶν ὃὲ ἄλλου τινὸς 
συμπλοχαί, πᾶσαι χατὰ τὸ πρῶτον σχῆμα, ὃ συνάγουσι, συνάγουσαι. αὐτὸς 
δὲ ἐπὶ μιᾶς δείξας συζυγίας τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι, πῶς ἣ συναγωγὴ 
γίνεται χαὶ τίνος, τὰς ἄλλας συζυγίας ὁμοίως τῇ ῥηϑείσῃ γινομένας τινὸς 
συλλογιστιχὰς παρείασε μόνον αὐτὸ τοῦτο δηλώσας, ὅτι δμοίως γίνονταί τε 
χαὶ δείχνονται ἐν πᾶσι τοῖς σχήμασιν: τοῦτο δέ, ἐπεὶ πᾶσαι τὸν τέταρτον 15 
ἀναπόδεικτον ποιοῦσιν. 
Ν᾿ Va 7 » » Ξ- \ i \ ey INTs 2 > 5 \ “ 
πιζητήσαι δ᾽ ἄν τις, διὰ τί τὸ ἀδιόριστον εἶπεν ἀντὶ τοῦ χατηγο- 
\ 


~ ~ 9 ,ὔ ΕῚ >) AS ole \ ~ 93 ~) Vv Gr a ἣ = 7, \ 

[- ‘ L “ . 5 [5] 
ριχου TOU EY μερει, ἀλλ οὐχ! χαὶ TOV αποφατιίχοὺ τοι οὺν OLA τουτοῦ XAL 
Vv 


χει ἐν ταῖς συλλογιστιχαῖς συμπλοχαῖς 


> lf >») 


\ l4 N ΩΣ ig 
περὶ ἐχείνου ἂν λέγοι, 7 ὅτι πλέον τι 
>) \ οἴ 


ἔ 

\ ΄ \ ~ 9 ΄ ᾽ - > > x ΄ 
τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν τοῦ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ. ἐν αἷς μὲν γάρ 
οὔσαις ἐπὶ μέρους πρότασις χαταφατιχή, ἐν 20 


ἐστι συζυγίαις συλλογιστιχαῖς 

, a ~ \ ’ , nn > Q 7 Cc >] ἢ 
ταύταις δειχτικῶς τὸ προχείμενον δείχνυται 7 ἀναποδείχτως, ὡς ἐν πρώτῳ 
σχήματι, 7 δι ἀντιστροφῆς προτάσεως, ὡς ἐν δευτέρῳ τε χαὶ τρίτῳ σχή- 
ματι" ἐν αἷς δὲ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή, αὗται διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
> 
ἐ 


ΠῚ: δεικνό ὲ aie cranes aN) Sayeed 
γωγῆς μόνης δειχνύουσι TO προχείμενον. ὡς ἔχει ἐν δευτέρῳ 


2 ΄, 


σχήματι τετάρτου συλλογισμοῦ χαὶ ἐπὶ τοῦ ἕχτου τοῦ ἐν τρίτ 


ς 
ὰ 
πὶ τοῦ 
ῳ ἐν τούτοις 


\ 4 ς Pues) ΄ 2) \ ~ ~ Ψ zit aA ~ 

Φ ξ is 0) . ς “9 
γὰρ μόνοις ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ τῶν συλλογιστιχῶν. ἴσως οὖν διὰ 53 
τοῦτο τῆς χαταφατιχῆς ἐμνημόνευσεν ὡς ἐχούσης τι πλέον᾽ οὐδὲ γὰρ 
χρώμεϑα ἐν ταῖς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγαῖς πρὸς τὸν γινόμενον τοῦ ψεύδους 
συλλογισμὸν τῇ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῇ. ἀλλὰ πρὸς τὸν ἔλεγχον τοῦ ἀδύ- 
νατον εἶναι τὸ συμπέρασμα ἣ ταύτης χρεία. 


, 5 


p. 29227 Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι τὸ ἀδιόριστον ἀντὶ τοῦ χατηγοριχοῦ 
τοῦ ἐν μέρει τιϑέμενον. 


γ Cry ie \ ~ > ij , σ Υ, er FS) AN 4 ΞῪΝ 
Etpytat ἡμῖν περὶ τῆς ἀδιορίστου προτάσεως, ὅτι ἴσον τῇ ἐπὶ μέρους 30 
a7 \ \ > 2 4 \ \ ~ ‘ 3 \ , Ἀ 
δύναται: χαὶ γὰρ εἰ ἐφαρμόζει ποτὲ χαὶ τῇ χαϑόλου, ἀλλὰ ταύτῃ μὲν 


οὐχ ἔστιν ἴση" οὐ γὰρ εἰ ἢ ἀδιόριστος ἀληϑής, πάντως χαὶ ἣ χαϑόλου, 7 
δὲ ἐπὶ μέρους πάντως, ὡσπεροῦν χαὶ ἐφ᾽ ὧν πάλιν ἣ ἐπὶ μέρους ἀληϑής, 


. 
3 αὐταὶ scripsi: αὗται aB ἀποφατιχαὶ M 5 τῆς alterum om. a 6 συλ- 


> 


λογιστιχαὶ a δὲ ἄλλου τινὸς om. aM 7 πρῶτον B: προχείμενον aM 


13 


ἐπὶ ζητήσειε a 18. 14 κατ. τοῦ ἐν] γορικοῦ τοῦ ἐν evan. B 1ὃ post χατηγο- 


ρικοῦ add. χαὶ M 14 χαὶ (post οὐχὶ) om. M χαὶ alterum evan. B 15 συμ- 
πλοχαῖς om. a 17.18 ἐν ταύταις δειχτιχῶς BM: Setxtexats tod ἐπὶ μέρους a 


20 


ἀποφατιχαὶ M: ἀποφατιχὸν a 21 μόνως a 22 χαὶ om. a ante τρίτῳ 


add. τῷ aM 27 ἡ evan. B 28 xai om. a 30 εἴρηται] p. 49,15, 62,10 sq., 


84, 


6 sq. 91 γὰρ om. M ἐφαρμόζοι a 


119 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29227. 30] 


\ ἦν “ΟΝ y ( Vv ~ 5 \ 4 Ὁ / σ - 
χαὶ 7 ἀδιόριστος: ὥστε ὡς ἴσον τῇ ἐπὶ μέρους δυναμένη ὅταν ληφϑῇ, ϑῦν 
τὸν αὐτὸν συλλογισμὸν ποιήσει, ὃν ἐποίει χἀχείνη τιϑεμένη. 35 


p- 29230 Φανερὸν δὲ xat ὅτι πᾶντες 
> \ 


TEC ὃ Ξ 
λειοῦνται διὰ τοῦ πρώτου σχήματ 


5 Ὅτι χαὶ ot ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι χαὶ ot ἐν τῷ τρίτῳ συλλογισμοὶ 
πάντες ἀτελεῖς ὄντες διὰ τοῦ πρώτου τελειοῦνται σχήματος, δείξας ἐν τοῖς 
ἐπάνω νῦν ἡμᾶς ὑπομιμνήσχει αὐτοῦ ἣ γὰρ δι᾿ ἀντιστροφῆς ἐτελειοῦντο, 
οἵ μὲν ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς μείζονος ἀντιστρεφομένης προτάσεως ot δ᾽ ἐν 40 
τῷ τρίτῳ τῆς ἐλάττονος, ἣ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. ἀλλὰ χαὶ ot 

10 δι᾿ ἀντιστροφῆς προτάσεως τελειούμενοι εἰς τὸ πρῶτον Ce oy je 

; ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἐδείχνυντο συνάγοντες TO προχείμενον 
τοῦ τῇ ὑποτεϑείσῃ προτάσει ἀχολουϑοῦντος ἀδυνάτου ἐν τῷ πρώτῳ ὃειχ- 
νυμένου σχήματι. δειχτιχῶς δὲ εἶπε δείχνυσϑαι τοὺς δι᾽ ἀντιστροφῆς, ὅτι 


» 
BE ees τοῦ χειμένου 7 δεῖξις ἐν 


τούτοις γίνεται ἀντιστροφῆς γινομένης. 45 
15 τῷ ὃ ὅτι ee THS CHEE p EDLs ἐπεραίνοντο πάντες δεῖ poe 
χούειν τὸ “ὅσοι δειχτιχῶς᾽ - οὐ yap | πάντες Ov ἀντιστροφῆς. of δὲ δι᾽ 36r 
ἀδυνάτου ones λαβόντες ἄλλου τινὸς συλλογισμὸν χαὶ δεῖξιν ποιοῦνται, 
ἀλλ οὐ τοῦ προχειμένου προηγουμένως. ἀλλὰ γίνεται τὸ προχείμενον ἐν 
αὐτοῖς δειχνύμενον χατὰ συμβεβηχός. ὅτι ὃὲ διὰ τοῦ πρώτου σχήματος 
20 χαὶ ἣ εἰς ἀδύνατον TEs γίνεται, ἐπί te τῶν ἐν δευτέρῳ Dues 
συλλογισμῶν xat ἐπὶ τῶν ἐν τρίτῳ ἔδειξεν. ἐπὶ μιᾶς ULES τῶν ἐν τῷ 
τρίτῳ σχήματι τῆς δειχνυμένης χαὶ δι’ ἀντιστροφῆς" ἔστι δ᾽ αὕτη ἣ ex 
δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐπὶ μέρους ESSIEN, SUES: ἣ δείχνυται 
μὲν οὖσα συλλογιστιχή, ὡς εἴπομεν, χαὶ δι’ erasers οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ 


πεν ~ 5 


τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. χειμένου γὰρ τοῦ Α χαὶ τοῦ Β παντὶ 


τῷ 
or 
° 
: 
R 


τῷ [', τὸ A γίνεται τινὶ τῷ Bo εἰ γὰρ μή, ὑποχείσϑω τὸ ἀντιχείμενον " 10 

ἔστι δὲ τὸ A οὐδενὶ τῷ Β΄ χεῖται δὲ χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ Γ΄’ γέγονε 
συζυγία ἐν πρώτῳ σχήματι ἢ δευτέρα χαϑόλου ἀποφατιχὸν συνάγουσα (τὸ A) 
13 τῷ [᾿. ὃ ἐπεὶ ἀδύνατόν ἐστι (χεῖται γὰρ τὸ A παντὶ τῷ I"), ἀναιρεῖται 

80 μὲν ἣ ὑπόϑεσις, ἧ τοῦτο ἠκολούϑησεν, ἢ ϑεῖσα τὸ A μηδενὶ τῷ B, χατα- 
σχευάζεται δὲ τὸ “τινὶ dom’. ὡς δὲ ἐπὶ τοῦ προχειμένου ἣ εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγὴ διὰ τοῦ πρώτου γέγονε σχήματος, οὕτω χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πάν- 15 
των γίνεται τῶν τε ἐν τῷ δευτέρῳ χαὶ τῶν ἐν τῷ τρίτῳ. ὅτι δὲ ἣ δι’ 


1 δυναμένῃ libri ὃ ὅτι καὶ ἃ (Ὁ 5 ὅτι. . - σχήματος (6) om.a σχήματι post 

fev) eT: AP. 
τρίτῳ transponit M 8 of piv... οὐ γὰρ ἐξ ὁμοίων προτάσεών te (p. 120,4) om. B, in 
pire Ρ 5 p p ρ > > 
quo folia quinque videntur deesse 10 post προτάσεως add. ἢ προτάσεων a 
12 ἀδυνάτου om. a διὰ τοῦ πρώτου. .. σχήματος (13) a 15 δὲ aK δι᾿ omisso 
τῆς ἃ 16 post ὅσοι add. οὐ Καὶ οὐ aK: of Ν 19 αὐτοῖς ἃ: αὐταῖς KM 
7 I 
20 post ἐν add. τῷ Καὶ 21 ἐπὶ (post xat) om. M τῷ om. a 22 τῆς om. Κα 

᾿ i q 

αὐτὴ ak 27 ἔστω M 28 ἀποφατιχὴ M τὸ ἃ a: om. KM 32 οὕτως a 


32. 33 ἁπάντων a 33 τῷ (ante δευτέρῳ) om. M τῷ alterum om. a 


10 


15 


Θ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [7 (Arist. p. 29230. 51] 115 


ἐχϑέσεως δεῖξις ἦν αἰσϑητιχὴ χαὶ οὐ συλλογιστιχή, δῆλον χαὶ ἐχ τοῦ νῦν 36r 
~ id μου 


αὐτὸν μηχέτι μνημονεύειν αὐτῆς ὡς διὰ συλλογισμοῦ τινος γινομένης. 


on 


p.29b1 Ἔστι δὲ καὶ ἀνάγειν πάντας τοὺς συλλογισμοὺς εἰς 
τοὺς ἐν πρώτῳ σχήματι χαϑόλου συλλογισμούς. 20 


Πρῶτον μὲν τ ἅπαντας τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ χαὶ ΤΣ σχήματι 


, 


ἀναγομένους εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα χαὶ διὰ τούτου τελειουμένους: τέλειοι 


3 


») 


γὰρ οὕτω χαὶ ἀναπόδειχτοι οὗτοι. νῦν 6 ἐπεὶ χαὶ τῶν ἐν - πρώτῳ 


σχήματι τελειότεροι οἱ δύο οἱ πρῶτοι ὄντες ἐχ δύο χαϑόλου προτάσεων 
ἘΠῚ ς 


I< 


led 


δείχνυσι πάντας τοὺς συλλογισμοὺς εἰς τούτους δυναμένους ἀνάγεσϑαι, Zuo 2% 
΄ Ν σ Vv 
μὲν γυμνάσιόν TL ἡμῖν ΡΟ ΘΗΝ ἅμα δὲ δειχνύς, ὅτι ἔνεστι τὴν πίστιν 


τοῦ εἶναι χαὶ τοὺς ἄλλους συλλογισμοὺς ποιεῖσϑαι ἀπὸ τῶν μάλιστά τε χαὶ 
ε ΄ -΄ - SEN ERY Ne \ ς ἐς > ~ , 
δμοληγουμένων συζυγιῶν. εἰσὶ δὲ δύο μὲν ὑπολειπόμενοι τῶν ἐν τῷ πρώτῳ 

΄ ’ Vv ΄ 
τον οἵ τὴν ἐλάττονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ἔχοντες, τέσσαρες δὲ οἵ 

a Ce ΄ > ΄ 
ἐν δευτέρῳ σχήματι χαὶ ξξ ot ἐν τρίτῳ. τούσὸξς δὴ δώδεχα πάντας ἀνάγει 80 
εἰς τοὺς πρώτους τοὺς ἐν πρώτῳ σχήματι δύο. 
Οἱ μὲν οὖν δύο πρῶτοι τῶν ἐν δευτέρῳ σχήματ! φανερὰν τ ἀναγωγὴν 
ρ 


ἔχουσιν: ἐδείχνυντο γὰρ ἀντιστρεφομένης ἐν oe ots τῆς χαϑόλου ἀποφατιχ 
Ν > pl ΄ ATA ἜΣ ες 5) 07) 
ἐγίνετο ὃ δεύτερος ἐν πρώτῳ σχήματι ὃ ex χαϑόλου 
ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χαταφατ Mis τῆς ἐλάττονος. of δὲ 
δύ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν το τη διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
΄ ’ ~ ~ = 
γωγῆς ἀνάγονται εἰς ἐχείνους, ὃ μὲν 2x χαϑόλου ἀποφατιχῇς τῆς μείζονος 8 
~ ~ ὟΝ , 
χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγων 


ς 
/ ~ \ Ἂν , ~ ’ Vv >} \ / > 
ὑποῦξυ, ξνῶν μῶν τὸ αντιχξίμξνον TOU συναγόμξνοῦ GYTOS ETL ξρὴὺς ATO- 


[Ὡ 


, ’ 
φατιχοῦ (ἔστι δὲ τὸ χαϑόλου χαταφατιχόν) χαὶ προσλαβόντων τὴν μείζονα 


οὖσαν χαϑόλου ἀποφατιχήν. οὕτως γὰρ γίνεται ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἢ 
μὲν μείζων χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἢ. δ᾽ ἐλάττων χαϑόλου χαταφατιχή, ἣν 40 


ὑπεϑέμεϑα, χαὶ τὸ συμπέρασμα χαϑόλου ἀποφατιχόν, ὅ ἐστιν ἀδύνατον" ὃ 

ᾳ ΄ - \ e 

yap μέσος, ὃς συνήχϑη μηδενὶ τῷ ἐσχάτῳ. τινὶ αὐτῷ ὕπαρχος χαὶ ὁ 

υὲν τρίτος τῶν ἐν δευτέρῳ σχήματι οὕτως ἀνήχϑη εἰς τὸν δεύτερον τὸν 
΄ μ᾿: / 


ἐν τῷ πρώτῳ᾽ ὁ δὲ τέτ ne 6 ἔχων τὴν μὲν μείζονα χαϑόλου χαταφα- 

τιχὴν τὴν δ᾽ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν εἰς τὸν πρῶτον ἀνάγεται τῶν 4 
δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν, ὡς ἐδείχϑη. εἰ γὰρ uy 

> [Ὁ \ \ Neire \ sa ~ 9 7 \ Bey ~ 

ἀληϑὲς τὸ τινὶ wy ὑπάρχειν tov μείζονα τῷ ἐλάττονι, παντὶ χείσϑω: χεῖται 


> ~ , \ 2 
εν τῷ πρώτῳ TOV EX 


[ὩΣ 


τ 4 τ / 474 as al Qg/ A eS. ΄ oe 
& χαὶ ὃ μέσος | παντὶ τῷ μείζονι: δύο δὴ χαϑόλου χαταφατιχαὶ ἐν πρώτῳ 8θν 
ΡΥ > ~ \ 


σχήματι, καὶ συ estat ἐξ αὐτῶν τὸ τὸν μέσον παντὶ τῷ ἐλάττονι" 
ἀλλ ἔχειτο τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν. 


3 ἀναγαγεῖν Ar. 4 ἐν τῷ Ar. 7 δὲ ak τῶν evan. M τῷ om. ak 
12 τῷ om. a 14 τοὺς δὲ KM: τοὺς a δώδεχα M: δεχαδύο aK 16 ἀγωγὴν Καὶ 
26 δὲ aK 27 ὑποϑέμεϑα a χαὶ om. M 28 ὃς om.a ὑπάρχων ak 

29 τὸν (post δεύτερον) a et M corr.: τῶν Καὶ Ὁ0 τῷ om. a 91 δὲ ak 32 τὸν 
ΔΜ: τῶν Καὶ o4 χαὶ om. ἃ δὴ a: δὲ KM 


Comment. Aristot. If. 1. Alex. in Anal. Priora. S 


114 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [7 [Arist. p. 2901. 19] 


Δείξας δὲ τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ πάντας ἀναγομένους εἰς τοὺς δύο τοὺς 36v 


ᾧ πρώτῳ σχήματι τοὺς ἐχ δύο χαϑόλου Boe μετὰ ταῦτα λέγει 
τῶν δύο τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τῶν ἐχόντων τὴν ἐλάττονα ἐπὶ 5 
μέρους χαταφατιχὴν τὴν ὃὲ μείζονα χαϑόλου ποτὲ μὲν χαταφατιχὴν ποτὲ 
5 GE ἀποφατιχήν. φησὶ ὃὲ τούτους πρὸς μὲν τὸ δειχνύναι τὸ ἀναγκαῖον 
αὑτοῖς ἀρχεῖν χαὶ μηδενὸς προσδεῖσϑαι ὄντας τελείους, δύνασϑαι μέντοι 


~ 


αὐτοὺς ἀνάγεσϑαι εἰς τοὺς ἐχ δύο χαϑόλου ἐν πρώτῳ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
πρ 


ἀπαγωγῆς ἀναχϑέντας τ 


Ξ 
@tov εἰς τοὺς ἐν τῷ τ δύο πρώτους. χαὶ 10 
τὸν μὲν τρίτον ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν συνάγοντα ἀνάγει εἰς τὸν δεύτερον 


. 


tp 

10 τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ τὸν 2% χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος xat χαϑόλου 
ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος. χεῖται γὰρ τὸ A παντὶ τῷ B, τὸ B τινὶ τῷ 
[ συμπέρασμα τὸ Α τινὶ τῷ [᾿. εἰ γὰρ μὴ τοῦτο, τὸ ἀντιχείμενον τὸ A 
οὐδενὶ τῷ Γ΄" ὑπέχειτο δὲ χαὶ τὸ ἃ τῷ Β παντί: αὕτη δέ ἐστιν ἢ συζυγία 
τοῦ δευτέρου ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι συλλογισμοῦ, ὃς xat ἀντιστροφὴν 15 

15 τῆς ἀποφατιχῆς προτάσεως ἀνήγετο εἰς τὸν δεύτερον τῶν ἐν ἐμ πρώτῳ. 
τούτου χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντεστρέφετο. εἰ ὃ ἐ 
εἰς τὸν δεύτερον τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ ἀνῆχται, ὃ as) δὲ δεύτερος τοῦ δευτέρου 


Qo. 
ΓΕ 
2 Ge 
aed 
a 
Φ 
wv) 
oO 
( 
< 
τ 
Ξϑ 
ξ 
a 
€ 


εἰς τὸν δεύτερον τοῦ πρώτου, χαὶ ὃ τρίτος τοῦ πρώτου εἰς τὸν δεύτερον 
(ἂν) dvayorto τοῦ πρώτου. τὸν δὲ τέταρτον τὸν ἔχοντα ἐπὶ μέρους ἀπο- 
20 φατιχὸν τὸ συμπέρασμα ἀνάγει διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς εἰς τὸν 20 
πρῶτον τῶν ἐν δευτέρῳ τὸν ἔχοντα τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχήν. εἰ 
γὰρ μὴ ἀληϑὲς τὸ A τινὶ τῷ I μὴ ὑπάρχειν, παντὶ ὑπάρξει᾽ χεῖται δὲ 
χαὶ τῷ Β μηδενί: αὕτη δέ ἐστιν ἢ συζυγία τοῦ πρώτου τοῦ ἐν δευτέρῳ 
σχήματι συλλογισμοῦ, ὃς χαὶ αὐτὸς δι᾿ ἀντιστροφῆς τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῇς 


΄ 


ἀνάγεται εἰς τὸν ἐν πρώτῳ δεύτερον. χαὶ ὃ τέταρτος ἄρα ὃ ἐν πρώτῳ 2% 


τῷ 
or 


ἀναχϑήσεται εἰς τὸν ἐν πρώτῳ δεύτερον. ἀναγαγὼν δὲ χαὶ τοὺς ἐν τῷ 
πρώτῳ σχήματι τὸ ἐπὶ μέρους συνάγοντας δύο εἰς τοὺς δύο τούτου τοὺς 
τὸ χαϑόλου ic las διὰ τοῦ εἰς τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ δύο πρώτους ava.- 
i ἵν αὐτούς, ot ἀνήγον to εἰς ἐχείνους, ἑξῆς πειρᾶται χαὶ τοὺς ἐν τῷ τρίτῳ 


80 2€ ἀναγαγεῖν εἰς τοὺς αὐτοὺς δύο χαὶ λέγει 
p.29b19 Ot δ᾽ ἐν τῷ τρίτῳ χαϑόλου μὲν ὄντων τῶν ὅρων εὐϑὺς 80 
ἐπιτελοῦντα: δι᾿ ἐχείνων. 


oor ~ Ἢ v > ~ , , ε ats 
Ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτον ἂν εἴη" ἐν τῷ τρίτῳ σχήνατ': οἱ δύο συλλογισμοὶ 


1 ἀναγομένους post πρρκασείν (2) transponunt aK 2 τῷ om. aK post χαϑόλου add. 
ἀποφατιχῶν “at ἐκ δύο xatdhov χατα αφατιχῶν M, χαταφατιχῶν K: om. ἃ 6 αὐτοῖς libri 

7 αὐτὰς Καὶ 10 τῶν KM: τὸν a 12 ante συμπέρασμα add. to aK 13 τὸ ἃ 
καὶ Καὶ δὲ (post αὕτη) KM: δὴ ἃ ἐστιν om. ἃ 14 χατὰ ak 15 τῷ om.a 
17 τὸν ἐν K δὲ a: om. KM 19 ἂν addidi 21 ante δευτέρῳ add. τῷ a 23 τοῦ 
(superscr. K) 2v... συλλογισμοῦ (24) KM: τῶν ἐν.... συλλογισμῶν a 26 [avaydy |oetar... 
πρώτῳ] . - . [δὲ zai]... πρώτῳ (27) in mg. K; litterae uncinis inclusae perierunt 

27 post σχήματι add. καὶ Καὶ τὸ aK: τοὺς M τούτου τοὺς SCripsi: τούτους KM: τοὺς a 
28 διὰ τὸ ἃ 29 post τρίτῳ add. σχήματι a 51 post μὲν add. οὖν Καὶ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 17 [Arist. p. 29> 19} 415 


Us 


ἧς. τούτους δὴ λέγει ἐξ εὐθείας εἰς 
ἐχείνους τε ἀνάγεσθαι χαὶ δι᾿ ἐχείνων ἐπιτ Se τοῦτο δέ, ἐπεὶ διὰ 35 


οἱ πρῶτοι ἐχ δύο χαϑόλου EOE. εἰσιν, ὃ μὲν τῶν δύο χαταφατιχῶν 36v 
ὃ ὃὲ τῆς μείζονος χαϑόλου ἀποφατιχ 
5» D7 > ~ ς ΄ 5 - > [x 
is ἀδύνατον ἀπαγωγῆς Exditepos αὐτῶν ets ἐχείνους εὐϑὺς avayetat, ὃ 
x δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν εἰς τὸν δεύτερον, ὃ δὲ ex τῆς μείζονος 
χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς ὃ ἐλάττονος χαϑόλου χαταφατιχῆς εἰς τὸν πρῶτον. 
Χ \ 5 sf ~ , ἋἊ 5 \ ἘΞ ~ wv 2 \ 14 
τὸ γὰρ ἀντιχείμενον τοῦ συναγομένου ἣ ἐπὶ μέρους SETI) τον τ 
> ~ « Qs Ἃ ΄ > \ 
ρους ἀποφατιχοῦ ὑποϑέμενοι 7 χαϑόλου ἀποφατιχὸν 7 χαϑόλου χαταφατιχὸν 40 
ἔχομεν χαὶ τὴν προσλαμβανομένην πρότασιν χαϑόλου τε χαὶ χαταφατιχήν 
73. ΡΝ 5 ieee ε Ω πὴ < x , = ΄ 5 AY AS 2. Κις Ἂ A 
10 (ἦσαν γὰρ ἀμφότεραι χαϑόλου). χαὶ γίνεται ὃ συλλογισμὸς ἐν πρώτῳ σχή 
3 7 δ ΄ A 5 oy Gt ἊΣ Ἁ 5» ᾿ Qs 
ματι ἐχ δύο χαϑόλου προτάσεων ἀλλ ἡ χαταφατιχὴ 7 ἀποφατιχὴ χαϑόλου 
συναγωγή. οὐ γὰρ δὴ δι᾿ ἀντιστροφῆς λέγοι ἄν: ἣ γὰρ ἀντιστροφὴ τὴν 
cue, ον ΄ “Ὁ 5) X > ΄ qs \ Ξ 
ἑτέραν ἐπὶ μέρους ποιεῖ. ἀλλ οὐδὲ τὸ ἀμφοτέρας ἔχειν χαϑόλου τὰς 45 
προτάσεις αὔταρχες πρὸς eh εἰς éxetvous ἀναγωγήν᾽ ὃεῖ γὰρ Gt ἀντι- 
15 SES ταύτης δὲ γινομένης οὐχέτι μένουσι 
ae Sires ἐχ δύο χαϑόλου 


χαϑόλου. ἐπὶ γοῦν τῶν ἐν 87- 
τῇ ἀντιστροφῇ χρησάμενος διὰ ταύτης 

τὴν ἀναγωγὴν ἔδειξεν αὐτῶν τὴν εἰς ἐχείνους γινομένην- οὐχέτι δὲ δοχοῦσιν οἱ 

λοιποὶ τρεῖς. of τε δύο οἱ ἐχ τῆς μείζονος χαϑόλου ἡ CEEOL CESS ἢ ἀποφατιχῆς 


2 \ 


ΞΕ ΠΕ 2a) losenue me ela aspen 
χαὶ (τῆς) ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς xat ὃ ἐξ ἐπὶ τ ἔρους χατ gees 


Φ 


~ 


20 τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου καταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος, διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
> ~ 5 a7 / , Fc \ \ ΄ ld > = 
ἀπαγωγῆς ἐχ δύο χαϑόλου γίνεσϑαι: 7 μὲν yap ὑποτιϑεμένη ἐν αὐτοῖς 

χαϑόλου πάντως ἐστίν, ἐπεὶ ἀντιχειϊμένη λαμβάνεται τῷ συμπεράσματι ἐπὶ 

μέρους ὄντι, ἢ δὲ τρυδλο  βανο μὲ 


πὶ μέρους. 7 τοῦτο ἐπὶ δύο μόνων 
γίνεται, ἐν οἷς ἐστιν ἢ ἐλάττων ή 


(LEY 

> 
ξ 
Ψ 


τὶ μεῖνε χκαταφατθεή: αὕτη γάρ ἐστιν 19 
ἢ τῷ ὑποτεϑέντι χαϑόλου ὄντι προσλαμβανομένη, ἥτις προσληφϑεῖσα ποιεῖ 


Ww 
σι 


2 


μὲν τὸ πρῶτον σχῆμα, GAN οὐ τῶν ἐχ δύο χαϑόλου τινὰ ἀλλὰ τῶν τὴν 


Pay 4 4. χ ἦς Pn (Ae Ὁ, \ > > ΄ SLAP Vi Qe’ “ον 
DE) i eS Sn τε ἐπ sa ἀγαγον ταν, ce δτάξτης 
εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. εἰς ods χαὶ διὰ τῆς ἀντιστροφ ρῆς. εἰχότως ἐπ᾽ 


αὐτῶν TH SL ἀντιστροφῆς δείξει ον ἔνεστι μέντοι αὐτοὺς διὰ τῆς 
80 εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἀνάγειν εἰς τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἐχ δύο 15 

χαϑόλου προτάσεων, οἱ δι’ ἀντιστροφῆς τῆς ἀποφατιχῆς προτάσεως εἰς τὸν 

δεύτερον ἀνάγονται τῶν ἐν τῷ πρώτῳ. χειμένου γὰρ τοῦ A μὲν παντὶ 

τῷ Γ τοῦ δὲ Β τινὶ τῷ Γ᾿ λέγω, ὅτι τὸ A τινὶ τῷ Be ε 

‘ J ~ ~ ar \ ~ ml ’΄ ΄ ,ὔ 6 Sd al 

τὸ A τῷ Br χεῖται 6& χαὶ τῷ ΓΙ παντί. ὁμοία ἢ δεῖξ 


t γὰρ μή, οὐδενὶ 
is, “ay χαϑόλου 
ΝΠ Cus τὺ ΄ a ~ ων ΄ 
35 ἀποφ τὴ ἢ AT. καὶ δόξει ῥάων εἶναι ἢ διὰ τοῦ δευτέρου σχήματος 
‘ 


, 


> ~ ΄ ~ ? 
ἀναγωγὴ εἰς τοὺς ἐν TH πρώτῳ σχήματι πρώτους τῆς Ot ἀντιστροφῆς 20 


1 ante χαταφατιχῶν add. χαϑόλου ἃ 3 ἐπιτελειοῦσϑαι M; at cf. p. 116,27, 117,20 

5 τῆς om. Καὶ 6 δὲ αἱ 8 ἀποφατιχὸν ἢ χ. χαταφατιχὸν ἃ: αὐτό ae 
χ. ἀποφατιχὸν M: χαταφατιχὸν ἀποφατιχὸν K 9. ἔχοιμεν Μ: εἴχομεν ἃ τὴν 
om. M πρὸς τὴν λαμβανομένην Καὶ τε χαὶ om. M χαταφατιχὸν Καὶ 

10 ἀμφότεροι M 6 om. M 11 xatapatix@y ἢ ἀποφατιχῶν a: xatapatt- 
χῶν Καὶ 18 ἀμφότερον Καὶ 14 εἰς om. K 15 γενομένης Καὶ 10 ταύτης 
correxi: ταύτην libri 19 τῆς a: om. KM 32 τὸν ἐν πρώτῳ a 36 τῷ 
om. ak 


(9 6) 


116 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29619] 


4 ‘ > 


ἀναγούσης αὐτοὺς εἰς τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ δύο τοὺς ἔχοντας τὴν ἐλάττονα 87: 
τῷ τούτους πάλιν πρῶτον ὃιὰ τῆς εἰς ἀδύνατον Seta. 


[} 
Ὁ 
Φ 
΄ 
R 
[- 
“- 
~— 
Ov 
< 
ἘΞ 
Ox 
Ὁ 
() 


ᾧ δευτέρῳ τοὺς ἐκ Ἐκτὸς τῶν προτάσεων πον ἀνά- 


[0] 
ov 
΄ὴ 
a 
° 
ς 
wy 
Oy 
< 


4 
s 


‘ 
& χαὶ τούτους εἰς τοὺς ἐν TH πρώτῳ πρώτους δι᾽ ἀντιστροφῆς 

»ν Ἃ St x Pee μα ἢ \ te l4 
] ἔνεστι λέγειν. ἂν tod μὲν ἔχοντος τὴν μείζονα χαϑόλου 
χαταφατιχὴν ὑποϑώμεϑα μὴ τὸ ἀντιχείμενον τῷ συναγομένῳ ἀλλὰ τὸ ἀντι- 2 
τῷ [Γ᾿ τοῦ δὲ Β τινὶ τῷ Γ 


στρέφον αὐτῷ. χειμένου γὰρ τοῦ μὲν Α παν 2 
γὰρ μή; τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ τοῦτο 
\ 


υηδενί, ὃν ἀδύνατον. εἰ δέ ye ety ἣ AT’ χαϑόλου ἀποφατιχή, τὸ μὲν 80 


{ἡ 


συνάγεται μὲν τὸ Α τινὶ τ B: 


δέ ἐστι τὸ μηδενὶ τῷ B mel ἀντιστρέφει, εἴη ἂν χαὶ τὸ Bt 
> Ψ 


> 
Oo. 
Sf. Mw wv 


τὸ 
10 μηδενί" θὰ & xal τὸν. τῷ [+ ἐξ ὧν συνάγεται τὸ Β τ 
΄ - > ΄ > \ \ ~ v \ 
συναγόμενον τὸ A τινὶ τῷ B οὐχ ὑπάρχεις εἰ ἀρ Tupelo Jen ee 
> , > ~ \ ς > ΄, 
ἀντιχείμενον αὐτῷ τὸ παντὶ τῷ Bro A ὑπάρχειν: ὃ εἰ προσληφϑείη ἀντι- 
, ~ ’ fs ~ A NA \ ~ 
τραφείσης τῆς AL χαϑόλου ἀποφατικῆς ὡς ληφϑῆναι τὸ [᾿ μηδενὶ τῷ A, 
15 γίνεται πάλιν ὃ δεύτερος τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι. 7 εἰ δεῖ τὸν εἰς 
\ \ 


, , b] , ’ ~ 4 ¢ [4 
ἀδύνατον ἀπάγηντα τὸ ἀντιχείμενον τοῦ δειχνυμένου ὑποτίϑεσϑαι χαὶ προσ- 


σ - 4 δ \ ~ > 14 ss 3 a7 ὩΣ ον 
ἕτερον τῶν χειμένων. ὃ μὲν πρῶτος εἰρημένος οὐ δόξει τοῖς 35 
΄ > ΄ " \ > , ~ υο 4 5 \ \ 5 
eae ἐμμένειν, ὅτι μὴ τὸ ἀντιχείμενον. τῷ δειχνυμένῳ ἀλλὰ τὸ ἀντι- 
στρέφον τῷ ἀντιχειμένῳ ὑποτίϑεται. 6 δὲ δεύτερος, ὅτι μὴ τῶν χειμένων 
ny ~ Υ 

20 τι προσείληφεν. ἀλλὰ τὸ ἀντιστρέφον τῷ χειμένῳ. ὁ μέντοι ἔχων τὴν 
μὲν μείζονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν τὴν ὃ᾽ ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν 
διὰ μὲν ἀντιστροφῆς ἀνάγεται εἰς τὸν τρίτον τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 40 
οὐχ ὄντα ex δύο χαϑόλου, διὰ δὲ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς χαὶ αὐτὸς 
sic τὸν δεύτερον τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τὸν éx χαϑόλου ἀποφατιχῆς 
95 τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος, εἰς ὃν ἀνήγετο καὶ 
ὃ πρῶτος ὁ 2% δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν, ὥστε χαὶ οὗτος ὁμοίως τοῖς 
, as = οὖς >] QO! ~ as su +>q\ 5 ~~ S \ 
πρώτοις δύο τοῖς ἐκ χαϑόλου τῶν δύο προτάσεων εὐϑὺς ἐπιτελεῖται διὰ 
τῶν χαϑόλου τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι, ἐπεὶ χαὶ ἐχεῖνοί γε dt ἀντιστροφῆς 45 
εἰς τὸν τρίτον χαὶ τέταρτον aie ὡς χαὶ οὗτος εἰς TOV τρίτον. τοῦτό 
\ Nee Cea ΄ , 
ὃ ἐπὶ τῆς ἐπὶ μέρους 87. 


ον Os 


x Ble 
30 τε οὖν παρέω!ραται 
μὲν ἀποφατιχὴν τὴν μείζονα ἐχούσης χαϑόλου ὃὲ χαταφατιχὴν τὴν ἐλάττονα" 


ν τοῖς εἰρημένοις χαὶ ἔτι μᾶλλον τ 
οὗτος γὰρ οὐδ᾽ ὅλως εἰς τοὺς ἐπὶ μέρους ἐν πρώτῳ σχήματι ἀνάγεται" 
οὐδὲ γὰρ δι᾽ ores δείχνυται τὴν ἀρχήν, ὡς εἶπεν ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ 
λόγῳ, ἀλλὰ μόνον διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. δι᾿ ἧς εἰς τὸν πρῶτον ὅ 

85 ἀνάγεται τοῦ πρώτου σχήματος. 

57 


΄ ν᾿ 
Οἱ μὲν οὖν ἐχ δύο χαϑόλου Ὁ ΤΡ διὰ τοῦτο αὐτόδεν εἰς ἐκείνους 
3 , 7 ΄ ¢ ον 
ἀνάγονται “aT αὐτόν. οἱ δὲ ἄλλοι τέσσαρες, φησίν, οἱ ἐπὶ μέρους ἔχοντες 


2 τούτου K 4 ἔτι ΔΚ: ἔστι M διὰ τῆς aK 5 4 delevi 5.6 χαϑόλου xata- 
φατιχὴν τὴν μείζονα a 7 δὲ om. K 9. δ᾽ ἔστι ἃ 11 δέ om. ἃ 15 ὑπάρχει M 
προληφϑείη Καὶ 13. 14 ἀντιστραφεῖσα K: ἀντιστραφῇ δὲ χαὶ ἃ 14 i)... ἀποφα- 
τὴ ak 20 μέντοι aM: μέν τι Καὶ 21 μὲν om. aM δὲ ak 22 ante 
ἀντιστροφῆς add. τῆς a 24 τὸν (ante ἐν) K 28 τοῦ xatddov a ἀντιστροφῶν ἃ 
30 + τε OM. ἃ 91. μὲν om. ἃ ἀποφατιχὸν K 33 εἶπεν] p. 285υ.15---20 

36 αὐτόδι Καὶ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29619. 26] i ta SF 


aor 


πρότασιν ἀνάγονται μὲν Ot ἀντιστροφῶν εἰς τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ δύο ἐν 37v 
, 


το 
Meets Dey ἔν δος ὦ , 5 5 ΞΘ \ ~ a7 
ξέρει. SXELVOL GE εἰς TOUS ὁ TOWTOVS SO ee FGVAVOWSYOL OLA τῶν GUO 
\ ~ 


ο 
τῶν ἐν δευτέρῳ σχήματι πρώτων, ὥστε χαὶ οἱ ἐν τῷ τς διὰ τῶν αὐτῶν 10 


7) 


‘ 
΄ > Q.7 pin εϑα 2 one ¢ X \ 5 
TOUTWY AVAY VT GOVTAL Ets SXStVOUS. οἱ WEY γάρ Ev τῷ τρίτῳ ov ay τιστρο 99 ἧς 


5 εἰς τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ ἐπὶ μέρους, οἱ δ᾽ ἐν τῷ πρώτῳ ἐπὶ μέρους εἰς 
τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ δύο πρώτους διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, οἱ δ᾽ 
ἐν τῷ δευτέρῳ δύο πρῶτοι εἰς τὸν δεύτερον τοῦ πρώτου δι᾽ ἀντιστροφῆς, 

Ls \ 


ὥστε χαὶ of ἐν τῷ τρίτῳ τὴν ἑτέραν ἐπὶ μέρους ἔχοντες εἰς τὸν αὐτὸν 
ἀναχϑήσονται. μήποτε δέ, ὡς εἰρήχαμεν, οὐχ οἱ τέσσαρες, GAN οἱ τρεῖς 15 
10 οἱ δι’ ἀντιστροφῆς δειχνύμενοι᾽ ὃ δὲ ἔχων τὴν μείζονα ἐπὶ μέρους ἀπο- 
φατιχὴν τὴν δ᾽ ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν οὔτε δι᾽ ἀντιστροφῆς 
ἐδείχνυτο οὔτε ἀνήγετο εἴς τινα τῶν ἐπὶ μέρους ἐν πρώτῳ, ἀλλ᾽ αὐτόϑεν 
χαὶ αὐτὸς διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπ BARONE ἀνάγεται εἰς τὸν πρῶτον τὸν ἐν 
ΐ 


5 


χϑη. ἀλλὰ zat τῶν τριῶν 6 τὴν ἐλάττονα χαϑόλου 20 


ΞΘ 
8- 
ay 
ΟΣ 
on 
@ 


τῷ πρώτ / 
15 χαταφατιχὴν ἔχων τῆς μείζονος οὔσης ἐπὶ μέρους x as ὃς διὰ μὲν 
ἀντιστροφῆς εἰς τὸν τρίτον ἀνάγεται τὸν ἐν aie διὰ δὲ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς αὐτόϑεν χαὶ αὐτὸς εἰς τὸν δεύτερον. εἰ γὰρ διότι χυριωτέρα 7 


nn 5» ~ 2 -"» a + ~ ~ >) ~ as 
δι᾿ ἀντιστροφῆς δεῖξις, ταύτῃ δεῖ χρῆσϑαι ἐπ᾽ αὐτοῦ, χαὶ ἐπὶ τῶν 2x δύο 
i 4 Χ SEN ΄ og >. \ > > > nr > qQ\ 
χαϑόλου προτάσεων TO αὐτὸ ποιητέον: οὕτως δὲ χαὶ οὗτο! odxét ἂν εὐϑὺς 
20 ἐπιτελοῖντο διὰ τῶν δύο τῶν πρώτων ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι, ἀλλ᾽ ἀνάγοιντο 35 
χαὶ αὐτοὶ εἰς τοὺς ἐπὶ μέρους, ὃ ς τὸν τρίτον ὃ δ᾽ εἰς τὸν τέταρτον. 


{πῆτε οὖν Get προσυπαχούειν τι μέρους ληφϑῶσι τὸ 


“ὅσοι αὐτῶν μὴ αὐτόϑεν δύνανται ἐπιτελεῖσϑαι δι᾿ ἐχείνων τῶν συλλογισμῶν᾽ 


5 


τῷ avayectat τούτους εἰς τοὺς ἐν μέρει τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι: ἀν- 
25 τιχρὺς γὰρ τοῦτο ἐνδεῖ, χαὶ προστεϑέντος τούτου οὐδὲν ἔτι ἐπιζητεῖται. 


p. 29026 Οἱ μὲν οὖν τῶν συλλογισυῶν ὑπάρχειν 7 μὴ ὑπάρχειν 38r 
δειχνύντες. 


Τριττῆς οὔσης ἐν ταῖς προτάσεσι χατὰ τοὺς τρόπους διαφορᾶς (αἱ μὲν 10 
(γὰρ) ὑπάρχουσαι ἦσαν αὐτῶν αἱ δὲ ἀναγχαῖαι αἱ δὲ ἐνδεχόμεναι) περὶ 


80 τῶν ἐξ ὑπαρχουσῶν προτάσεων γινομένων συζυγιῶν χαὶ τῶν ἐχ τῶν χατὰ 
ταύτας συλλογισμῶν xay ἕχαστον σχῆμα εἰρηκὼς ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς 
΄ 


\ \ 


μέλλων ἐπὶ τὰς ἐξ ἀναγχαίων πάλιν ene συγχειμένας συζυγίας μετα- 
βαίνειν χαὶ περὶ ἐχείνων ποιεῖσϑαι τὸν λόγον, ὅτι ὃ περὶ τῶν ἐξ ὑπαρχουσῶν 15 


1 ante πρότασιν add. τὴν ἃ 5 δὲ aK 6 τὸν ἐν a ἀδυνάτου omisso 
εἰς K. δὲ ak 7 ἀντιστροφῶν a 11 δὲ aK 12 αὐτόϑι Καὶ 

13 τῶν ἐν ἃ 10 ἀντιστροφῶν ἃ τῶν ἐν ἃ 11 αὐτόϑι Καὶ 18 éx om. 
ak 20 ἐπιτελοῦνται K: ἐπιτελῶνται a τῷ om. ak ἀλλὰ ak ἀνάγοντο a 
21 post τρίτον add. τόπον M 23 αὐτόϑι Καὶ 24 τὸ (ante ἀνάγεσϑαι) K τῷ alterum 
om. K 26 hoe lemma eiusque interpretationem post lemmatis 7 τῷ ἀνάγεσϑαι εἰς τὸ 
πρῶτον interpretationem (p. 119,6) transponunt aK 29 yap addidi post περὶ 


add. γοῦν a 33 6 MK: ota 


118 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 7 [Arist. p. 29 26. 27. 28] 


προτάσεων αὐτῷ TET last λόγος. τὸ ὃὲ xa¥ ἑαυτοὺς ot ἐχ τοῦ 88: 
οἱ ἐχ τῶν ἑτέρων σχημάτων 

ιαφορῶν αὐτῶν. φανερὰ γὰρ ἣ διαφορὰ τῶν zal? ἕχαστον 

\ 

mp 


ὃς ἀλλήλους" ὃ μὲν γὰρ 


’ 


ἐχ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν 20 


5 ἔνεστιν a τῷ πρώτῳ σχήματι, ὃ δὲ éx χαϑόλου ἀποφατιχῆς stCovos, 


~ 
a 
{> 


Ww 
‘ 
ν ὃ 


ιαφόροις 
> \ e , ¢ 
σχήμασι aphapoE= πρὸς ἀλλήλους διαφορὰ γνώριμος: οὐ γὰρ δυοία ἣ 


= 
τ 

5 

€ 


χαὶ ἄλλος ἄλλως xa? ἕχαστον σχῆμα. ἀλλὰ χαὶ ἣ τῶν 


τοῦ μέσου ϑέσις ἐν ἅπασιν. | 39 
8 
γ΄ ε τῇ Cs ~ > ~ , 
p- 29027 Kat xa ἑαυτοὺς μὲν ot ἐχ τοῦ αὐτοῦ σχήματος. 80 
, ~ > ~ ~ > > > ΄ 
10 Τοῦτο ἀπὸ χοινοῦ τοῦ φανερὸν οὖν εἴρηται. φανερὸν οὖν γέγονεν 


5 ~ > , , , 5 , > \ ΄ \ > 
2% τῶν εἰρημένων τό τε πάντας ἀναχϑήσεσϑαι εἰς τοὺς δύο τοὺς ἐν πρώτῳ 
/ \ 


σχήματι πρώτους, χαὶ ὅπως ἕχαστος ἐν τῷ ἰδίῳ σχήματι τὸ συλλογιστιχὸν 


© 
™~ 
τὰ 
ἘΝ 
ΘΕ 
Ων 
εὶ 
( 
Qa 
Qa 
Cc 
> 
»ἤ-.-. 
° 
= 
Qa 
© 
τὰ 
x 
Φ 
yf 
RQ 
c 
c 
ee 
< 
c 
x 
Q 
a 
c 
ἴω 
Lay 
a 
R 
ς 
«' 
R 
ΞΞΣ 
R 
“Ὁ 
° 
On 
ζω 
ἢ 
Q 
ce 
εἰ 
Ὡ 
Φ 


p.29b28 Καὶ πρὸς ἀλλήλους οἱ ἐχ τῶν ἑτέρων. 


15 Καὶ τοῦτο ἔτι ἀπὸ χοινοῦ τοῦ φανερὸν εἴρηται. χαὶ γὰρ τοῦτο 
φανερὸν ἐχ τῶν εἰρημένων; τίς ἢ τῶν σχημάτων διαφορὰ χαὶ τῶν συλλο- 
, Ἁ 


σμῶν τῶν ἐν διαφόροις ot μασι πρὸς ἀλλήλους, ὅτι τε παρὰ τὴν τοῦ 


΄ \ ΩΖ2 \ > > \ > ΄ 
έσου ποιὰν ὕέσιν χαὶι παρὰ τὸ οιαφόρὼς ἀνάγεσϑαι εἰς τοὺς EY πρωτῷ 40 


‘ ‘ ‘ 
, 


΄ a7 , ΓΗ ΄ Ἀ * \ ay 4 b) oe = ΠῚ SAS \ ~ >’ 
σχήματι δύο πρώτους. ot μὲν γὰρ αὐτόϑεν ἀνάγονται, οἱ δὲ διὰ τῆς εἰς 


Φ΄α π " ~ ΄ ΄ - > Β >. / », 
90 ἀλλήλους ἀναγωγῆς, ὡς οἵ ἐν τῷ τη δύο of τὸ ἐπὶ μέρους ἔχοντες 
χαὶ οἱ ἐν τῷ τρίτῳ τρεῖς, χαὶ πάλιν τούτων Of μὲν τῷ εἰς τοὺς ἐν τ 


ᾧῷ 
μ , , ad . en ,ὔ 2 \ ~ >] 
δευτέρῳ πρώτους avayesdar, ὡς of δύο οἵ ἐν τῷ πρώτῳ; ot δὲ τῷ εἰς 
‘ 5 ~ 

τούτους pie τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ TO ἐπὶ μέρους δειχνύντας, ὡς ot ἐν τῷ 
΄ a 5 3 7 \ ~ 
τρίτῳ τρεῖς οἱ Ov ἀντιστροφῆς εἰς τούτους ἐπ πασῶς ἢ γὰρ διαφορὰ τῆς 45 


25 ἀναγωῚ fe αὐτῶν τὴν τῶν συλλογισμῶν δείχνυσι διαφοράν. 


Ἢ τῷ ἀνάγεσϑαι εἰς τὸ πρῶτον. 38r 


5 ‘ ω ~ / χρ ” ~ 5 . > \ ~ 
Εἰπὼν ἢ τῷ μέσῳ προσέϑηχεν 7 τῷ ἀνάγεσϑαι cic τὸ πρῶτον" 


! 
‘ 
ἔστι Yap ual χατὰ τοῦτο αὐτοῖς ἢ διαφορά" διάφορος γὰρ ἢ ἀναγωγὴ αὐτῶν. 


1 πεπλήρωνται λόγοι ἃ ἑαυτοὺς M (im): αὑτοὺς ἃ et Ar.: αὐτὰς K ot om. KK 
1.2 ταυτοῦ Καὶ 2 σχημάτων om. aK (d) 5 τῷ om. ak χαταφατιχῆς M 6 τῶν 
M: πρὸς τοὺς aK gtayépover aK 7 ante συλλογισμῶν add. τῶν ak 8 Τέλος 
τῶν ἐξ ὑπαρχουσῶν προτάσεων συγχειμένων συζυγιῶν ἐν τοῖς τρισὶ σχήμασιν subser. Καὶ 

9 textus verba in M αὑτοὺς K (ef. vs. 1) post σχήματος add. ἐν τῷ αὐτῷ σχήματι 
πῶς ἕχαστος γίνεται. quae Aristotelis non sunt, ut lemma aK 10 tod... εἴρηται 
om. M γέγονεν om. a 15 post φανερὸν add. οὖν a 17 post év add. tots aK 
18 παρὰ aM: περὶ K 19 αὐτόϑι Καὶ 20 οἱ (ante ἐν) om. aK οἱ δύο a 

23 post τούτους lac., ut videtur, rasura orta in M 26 7... πρῶτον sunt textus verba 
in M; apud Arist. haee verba non reperiuntur τῷ a: τὸ KM; item vs. sq. Καὶ 27 τῷ 
μέσῳ evan. M; ne haee quidem verba Arist. sunt post πρῶτον expunxit εἰπὼν ἢ 
τῷ Καὶ 28 post ἡ alterum rasura in M 


ae 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I7.8 [Arist. p. 2928.29.30} 119 


ἄλλως μὲν yap ot ἐπὶ μέρους ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι (διὰ ἐν τῷ 98: 
eas υέρους ἐν τῷ πρώτῳ σχήιϊ γὰρ τῶν ἐν τῷ 8 
UE) χαὶ ἄλλως of ἐν τῷ δευτέρῳ, χαὶ αὐτῶν τούτων Bho ἄλλως" 5 

ot μὲν γὰρ Ov ἀντιστροφῆς, οἱ δὲ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγ is. ὁμοίως 


R- ὦ 


p τούτων οἱ μὲν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 


R 
ἘΞ 
-2 


ἃ χαὶ ot ἐν τῷ τρίτῳ: χα 
? X > 


‘ 
ἀπαγωγῆς, οἱ δὲ Gt ἀντιστροφῆς πρῶτον εἰς τοὺς ἐπὶ μέρους τοὺς ἐν 


οι 


εἰν te xat ἐξ avayxys 98» 
ὑπάρχειν χαὶ ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν. 6 


\ 


Εὐλόγως ἑξῆς τὸν περὶ τῶν ἀναγχαίων συλλογισμῶν ποιεῖται λόγον, of 88ν 
τάσεων, χαὶ ἐπὶ 


ούτοις τὸν περὶ τῶν ἐνδε eXopevany, 10 


10 γίνονται ἐξ ἀναγχαίων προ 
, 


διότι — ἐστι τό τε UTEP) 
6 


‘ 
My εἰ 


E ἀνάγχης ὑπάρχειν χαὶ τὸ ἐν- 


\ \ 
ely χαι. TO 
¢ \ 


έχεσϑαι ὑπ: ate oe ὄντων τούτων ΠΣ ὡς χαὶ αἱ προτάσεις 
ἀλλή x 


sited aosenns ἀναγχαῖον τῷ ido T i ΣΝ χαὶ a συστά- 15 

| "τὸ σεως χαὶ γενέσεως αὐτῶν χαὶ περὶ τούτων meu: οὕτω yap ἔσται περὶ τῆς 

πάντων τῶν coreiienneny συλλογισμῶν συστάσεώς τε ual γενέσεως εἰρηχώς. 

ἂν πάντας ἐπεξέλϑῃ τοὺς τρόπους, χαϑ' ods at τῶν τοιούτων συλλογισμῶν 

διαφοραί. σαφέστατα δὲ ἡμῖν τὴν διαφορὰν ἐδήλωσε τῆς ὑπαρχούσης προ- 
T 


τάσεως πρός TE THY ἀναγχαίαν ual τὴν ἐνδεχομένην εἰπών" 


20 p. 29030 .[Πολλὰ γὰρ ὑπάρχει μέν, οὐ μέντοι ἐξ ἀνάγχης" τὰ δὲ 90 
οὔτ᾽ ἐξ ἀνάγχης οὔϑ᾽ ὑπάρχει ὅλως, ἐνδέχεται δὲ ὑπάρχειν. 


Οὕτως γὰρ ἔσονται αἱ μὲν ὑπάρχουσαι τὸ ὑπάρχον μὲν οὐχ ἀναγχαίως 
ὃς ὑπάρχον δηλοῦσαι, αἱ δὲ ἀναγχαῖαι τὸ ἀναγχαίως ὑπάρχον, αἱ δὲ ἐνδε- 


, \ > ΄ ΄ ᾿ Y> > eh We eee ΄ > 
χόμεναι τὸ οὐχ ὑπάρχον μὲν ἤδη οἷόν te δὲ τ τι ἀληϑῶς μέν. εἰ 
5» - > aw~ ’ 
25 ἀληϑεῖς εἶεν, ψευδῶς δέ, εἰ ψεύδοιντο. δῆλον δέ, ὅτι ἢ διαφορὰ τῶν 90 


προτάσεων χαὶ τῶν συλλογισυῶν ἣ χατὰ ἘΠῚ τρόπους τῇ τῶν τρόπων 
προσϑήχῃ γνωρισϑήσεται. ἑχάστῃ γὰρ προτάσει καὶ ἐχάστῳ συλλογισμῷ 
6 οἰχεῖος τρόπος προσχατηγορηϑήσεται. 


1 οἱ M: ἡ aK ὃ ὁμοίως . . . ἀπαγωγῆς (5) om. M 6 τῷ om. aK 7 Περὶ 
τῶν ἐξ ἀναγκαίων προτάσεων γινομένων συλλογισμῶν. ἑξῆς δὲ χαὶ περὶ τῆς τοῦ ὑπάρχοντος 
“ai τοῦ ἀναγκαίου ἐν πρώτῳ σχήματι μίξεως superser. ἃ te om. Καὶ 8 sequentia 
quoque Ar. verba πολλὰ yap ὑπάρχει (μὲν add. Ar.), οὐ μέν τι (μέντοι Ar.) ἐξ ἀνάγκης" τὰ 
δ᾽ οὔτε ἐξ ἀνάγκης οὔϑ᾽ ὑπάρχει ὅλως, ἐνδέχεται δ᾽ ὑπάρχειν, δῆλον ὅτι (χαὶ add. Ar.) 


συλλογισμὸς ἑχάστου τούτων ἕτερος ἔσται add. K 9. ante εὐλόγως add. ὅτι aM: 
om. K 10 τούτῳ Καὶ τῶν om. M 11 post διότι add. yap aM: om. K 

11. 12 καὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν om. Καὶ 12 ἐνδέχεται ἃ 13 ταύτας aK: τάσδε ἐν 
15 ante γενέσεως add. τῆς M οὕτως ak 17 ἐπεξέλθῃ (ἐπ᾿ superser. K) Καὶ 
ὑπεξείϑη a 17. 18 διαφοραὶ συλλογισμῶν Καὶ 18 τὴν διαφορὰν ἡμῖν ak 

20 πολλὰ . . . ὑπάρχειν (21) textus verba in M 21 οὔτε (ante ἐξ) aK οὔτε (post 


ay.) K 24 oby KM: una οἷόν te aM: οἵονται Καὶ 25 post τῶν add. τε Καὶ 
/ yt ‘ | 


190 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 18 [Arist. p. 29033. 36. 3022] 


Fars BY ε ΄ ee γε ες σ΄ ρι. 
p. 29033 Kat οὐχ ὁμοίως ἐχόντων τῶν ὅρων. 38v 


ΡΥ σ ca \ ae Ἔν ΩΣ de Ἃ ἊΝ πῆ Ξ > meg 
Εἰπών. ὅτι 6 συλλογισμὸς Exdotov τούτων ἕτερος ἔσται, TOD TE ἀναγχαίου 
- Pe ea ee = 2 eet > ἫΝ na 
χαὶ τοῦ ὑπάρχοντος χαὶ τοῦ Sora: πῶς ἕτερος, ἐδήλωσεν: οὐ γὰρ 30 
ἐξ ὁμοίων προτάσεών Te χαὶ ὅρων, ἀλλ᾽ ot μὲν ἐξ avayxatwv, οἱ δὲ ἐξ 


~ ΄ ay 5» 5 68) 
π ἢ παρχούυσων. οἱ ὃξ ἐς ἕν δεχομ, υένων. 


p. 29036 Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν αἸχαίων σχεδὸν δμοίως ἔχει χαὶ 
\ 
ὶ γ 


cree 


\ ΄ ΄ v q@ σ ~ \ ~ > , 
Φησὶν ὁμοίως ἔσεσθαι xa) ἕχαστον σχῆμα τοὺς τοῦ avayxatov συλ- 
λογισμούς, ὡς xat ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος ἐδείχϑησαν γινόμενοι. ἣ γὰρ ὁμοία 


10 τῶν προτάσεων συμπλοχὴ xa? ἕχαστον σχῆμα pe eth τῆς τοῦ ἀναγχαίου 85 
προσϑήχ χῆς χαὶ τοὺς εἀναη ματος ποιήσει συλλογισμούς" χαὶ ἔσονται τέσσαρες 


\ 


μὲν συζυγίαι συλλογιστιχαὶ ἐν πρώτῳ SLA MWAT, τέσσαρες δὲ ἐν δευτέρῳ, ἕξ 


[ὩΣ] 


ὲ ἐν τρίτῳ. αἴτιον δὲ τούτου, ὅτι τό τε χατὰ παντὸς χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς 
ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τοῦ ἀναγχαίου λαμβάνεται, ὡς καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος, ov 

15 οὗ of ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι δείχνυνται συλλογισμοί, χαὶ αἱ τῶν ἀναγχαίων 
προτάσεων ἀντιστροφαὶ ὅμοιαι ἐδείχϑησαν οὖσαι ἐπί τε τῶν ὑπαρχουσῶν 40 
χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων. δι᾿ ὧν οἵ τε τρεῖς οἱ ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι xat 


’ ΄ ~ / . 
Ol πεντξε Ot ἐν τῷ τριτῷ συνάγοντες οξιχνυνται. 


p.30a2 To τε {Ap στερητιχὸν ὡσαύτως ἀντιστρέφει. 30r 
e ΄ , ΄ ΄ 5 > ΄ \ 
20 Ody ὡς μόνου τούτου ὁμοίως ἀντιστρέφοντος GXOVOTEOV" χαὶ γὰρ χαὶ 
τ ae 


AEs D. ~ ~ 
τὰ χαταφατιχὰ ὁμοίως: ἀλλ᾿ ἐπεὶ τὰ μὲν χαταφατιχὰ ἐν πᾶσι τοῖς τρόποις 


΄ ΄ > / > \ v SiN \ ρος 2 Ne / v 
OVOLMS eae ay τὰ ὃξ σαποφατιχα οὐ (ἔπι γαρ τῶν riage ole ἄλλως), 


ne 


or 


τούτων ἐμνημόνευσε μόνων, χαϑ' ὃ doxet ut ὁμοία ἐπὶ πάντων ἧ τοῦ νι 


4 
Lat ῖ πομιμνήσχων ἡμᾶς, ὅτι χαὶ ταῦτα ἐν τοῖς ΠΌΤΟΝ τούτοις τος 


? 


ι΄ ἀντιστροφῆς ἐδείχνυτο οὔτε 6 τέταρτος ἐν δευτέρῳ 


Se 


ΕΣ eee era 
25 ἔχξι. TEL OF οὔχετι ὁ 
me aa) Be 

— 


σχηματι ὁ ξχὼν τὴν 


λάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν οὔτε ὃ Extos ἐν τῷ 
τρίτῳ ὃ ἔχων τὴν μείζονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ἐν τοῖς ἐξ ὑπαρχουσῶν 
προτάσεων συλλ ayia ἀλλὰ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. οὐχέτι ἐπὶ 10 
τούτων ὁμοίᾳ τῇ δείξει χρώμενος ὋΝ τῶν ἀναγχαίων προτάσεων, ὡς ἔσται 
80 δῆλον, προσέϑηχε τὸ εχ τονε ὁμοίως. τὰ μὲν γὰρ ἄλλα ὁμοίως δείκνυται" 

διὸ οὐδ᾽ ἐμνημόνευσεν αὐτῶν τι ἱχανὴν τὴν ἐπ᾿ ἐχείνων αὑτῷ διδασχαλίαν 
ἈΝ ταν ΤΕ 


ἡγούμενος εἶναι χαὶ πρὸς τὴν τούτων γνῶσιν. τούτων ὃὲ οὐχ ὁμοίως ἔτι 


ν 


1 om. K 2 post εἰπὼν add. δὲ Καὶ 4 post ὁμοίων add. γε Καὶ προτάσεών τε] 
hine iterum B μὲν evan. M 8.9 τοὺς ἀναγκαίου συλλογισμοὺς xa! ἕχαστον σχῆμα a 
12, 13 & δὲ BM: χαὶ ἕξ a 13 te om. aM 15 ἐν evan. M 17 ἐπὶ om. M 
zai alterum om. M 18 οἱ (ante πέντε) om. aM 20 ἀντιστραφέντος a 21 τὰ prius 
superser. M 24 τούτοις tots τρόποις M 26 τῷ Om. ἃ 30 σχεδὸν] χεδὸν periit 
in B 31 αὐτῶν ἔτι] ὧν ἔτι B corr. αὐτῷ libri 32 ἡγούμενος εἶναι perierat in B 


‘ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [8 [Arist. p. 3022. 9] 121 


δειχνυμένων μνημονεύει διδάσχων ἡμᾶς, πῶς ἐπὶ τούτων χρὴ τὴν ὃδεῖξιν 3dr 

ποιουμένους συλλογιστιχοὺς αὐτοὺς δειχνύναι. οὐ χρῆται δὲ ex αὐτῶν τῇ τὸ 

εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ, ὡς ὅτε ἦσαν αἱ προτάσεις ὑπάρχουσαι, ὅτι τὸ ἀντι- 

χείμενον τῷ ἀναγχαίῳ ἐνδεχόμενόν ἐστιν. ἔστι δὲ ἐν ἀμφοτέροις τὸ ὃδειχ- 
, 


νύμενον συμπέρασμα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον, ᾧ ἀντίχειται τὸ 


σι 


ἐνδέχεται παντί - οὗ ὑποτεϑέντος xat τῆς ἑτέρας προτάσεως προσληφϑείσης 
οὔσης ἀναγχαίας χαϑόλου καταφατιχῆς γίνεται ἢ συμπλοχὴ αὕτη μιχτὴ ἐξ 20 
ἐνδεχομένης χαϑόλου χαταφατιχῇς χαὶ ἀναγχαίας χαϑόλου χαταφατιχῆς. οὐ- 
δέπω δὲ γνώριμόν τι τὸ συναγόμενον ἐν ταῖς τοιαύταις μίξεσιν. ἔτι δὲ 

10 ἀναγχαῖον πρῶτον εἰδέναι περὶ τῶν ἁπλῶν, ett? οὕτως περὶ τῶν συνϑέτων. 
διὸ ἐχεῖνον μὲν τὸν τρόπον τῆς δείξεως ὡς ἀσαφῆ τε χαὶ διὰ τῶν ὑστέρων 
γινόμενον παραιτεῖται. φησὶ δὲ ἐπὶ ἀμφοτέρων αὐτῶν. 


p. 8019 ᾿Αλλ᾽ ἀνάγκη ἐχϑεμένους, ᾧ τινὶ ἑχάτερον p 25 


“9 


aay 
Ca 
a 
Ὡς 
“Ὁ 
aS 
@ 
ps 
ὩΣ 


, 


χατὰ τούτου ποιεῖν TOV συλλογισμόν. 


Ox 


πὶ μέρους ἀποφατιχῶν προτάσεων ἅμα τῶν ἐν 


- ὦ» 


΄ 


~ n ~ Ὗ vi a > 
γὰρ xav ἔχαστον αὐτῶν λέγει δεῖν ἐχτίϑεσϑαι, wo 
’ | dart 


>) 


15 Λέγει μὲν περὶ τῶν 
τοῖς δυσὶ σχήμασιν" οὐ 
ἑμάτερον μὴ ὑπάρχει οὕτως γὰρ ἂν δύο ἀποφατιχὰς εἴποι προτάσεις χαὶ 

XOX fa x » τως >) “4 » / > 2) Ὁ» ad ΡῚ 6 
οὐδὲ συνισταμένας ἂν εἴη λέγων ταῖς ἐχχειμέναις avlvytarcs αλλ ἀξιοὶ cv 30 
ἀμφοτέραις ταῖς συζυγίαις, τῇ τε ἐν δευτέρῳ σχήματι χαὶ τῇ ἐν τρίτῳ, ἐπεὶ 

20 ἐπὶ μέρους ἐστὶν ἀποφατιχή τις πρότασις, ᾧτινι μὴ ὑπάρχει, λαβόντας 
xa ἑκατέραν συζυγίαν πρὸς ἐχεῖνο ποιεῖν τὸν συλλογισμὸν εἰς τὸ χαϑόλου 
μεταλαβόντας ἀποφατιχὸν τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν καὶ δείξαντας ἐπὶ τῆς 
χαϑόλου ἀποφατιχῇς δι᾿ ἀντιστροφῆς, ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων συζυγιῶν, 35 
ἐν αἷς ἣν τὸ χαϑόλου ἀποφατικόν, συλλογιστιχὴν οὖσαν τὴν συμπλοχὴν 

σσ Vv a a / » vy) Τὰ , \ ¢ , > 

25 οὕτως ἔχειν τὸ δεδειγμένον ἐξ ἀνάγχης ἐχείνῳ τινὶ μὴ ὑπάρχον, ob ἣν 
σ 4 ? 5 \ ~ \ > 5 tL \ Ν - 

τὸ ἕτερον μόριον. οἷον εἰ τὸ τῷ Β παντὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ τὸ A τῷ [ 

τινὶ μὴ ὑπάρχει [ἢ] ἐξ ἀνάγχης (αὕτη γάρ ἐστιν ἣ ἐν δευτέρῳ σχήματι 

συμπλοχή, περὶ ἧς ποιεῖται τὸν λόγον), χρῆναί φησι λαβεῖν ἀπὸ τοῦ |’ τοῦτο, 

z ‘ > Ὕ ΄ \ ς ΄ > ͵ Χ ~ ΓΑΙ > + "» ΄ \ c ΄ 

ᾧ τὸ A ἐξ ἀνάγκης μὴ ὑπάρχον ἐλέγετο τινὶ τῷ I’ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρ- 40 


>] ~ ~ 


30 yew, χαὶ λαβόντας πρὸς ἐχεῖνο ποιεῖν χαϑόλου ἀποφατιχὴν τὴν πρότασιν 
ἀναγχαίαν. ἔστω τι τοῦ I, ᾧ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει τὸ A, μόριον τὸ A° 
ἔσται δὴ ἣ ὅλη συζυγία τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνάγχης παντί, τὸ A τῷ Δ, ὅ ἐστί 
τι τοῦ 1", ἐξ ἀνάγκης οὐδενί, ἥτις δείχνυται συζυγία συλλογιστιχὴ οὖσα δι᾽ 


3 ὅταν M 6 Angdetons M 7 αὕτη om. aM 8 ἐνδεχομένου ἃ 9 ἐν BM: 


ἐπὶ a 11 δείξεως M: μίξεως ἃΒ διὰ τῶν BM: δι᾿ αὐτῶν a 12 0 M 13 ὑτ- 
άρχη B (ἃ, corr. A) 15 ἐν μέρει a 16 δύο M 17 ὑπάρχη a [8 συνιστα- 
μένας ἃ: νισταμένας om. in lac. B: συλλογισμοὺς M τὰς ἐχχειμένας συζυγίας a 

20 τις ἀποφατιχὴ aM ὑπάρχη B 21 ἐχεῖνον ἃ ποιεῖ Β 25 post 
οὕτως add. yap a ἔχειν scripsi: ἔχει libri (cf. vs. 21 ποιεῖ B) ἐξ periit in B 
26 οἷον periit in B β παντὶ evan. B καὶ τὸ ἃ . . - ἐξ ἀνάγχης (27) 
om. aM 27 7 delevi δευτέρῳ evan. b 28 post λόγον add. τῷ δὲ Ὁ οὐ 


παντὶ ἃ λαβεῖν evan. αὶ 29. 30 ὑπάρχον M 


122 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [8 [Arist. p. 3029] 


~ 


10 


20 


to 
qr 


ay TLOTHOO O75 τῆς 


ς χαϑόλου ἀποφατιχῆῇς προτάσεως. εἰ γὰρ τὸ A τῷ Δ οὐ- 89: 


devi ἐξ ἀνάγχης. χαὶ τὸ Δ τῷ A οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης" ἀλλὰ χαὶ τὸ Α τῷ Β 4“ 
5» 


παντὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ τὸ Δ ἄρα τῷ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης, ὥστε xat τὸ Β 


a 
Oo 


~ of \ sf > , a ~ \ ‘ 
τῷ Δ οὐοξνι ες αἀναγχης" οξιται γάρ προς { 


τοιαύτη ἐν δευτέρῳ σχήματι συζυγία χαὶ τῆς τοῦ συμπεράσματος ἄντι- 

στροφῆς. εἰ δὴ τὸ Β οὐδενὶ τῷ Δ ἐξ ἀνάγχης, τὸ δὲ Δ τὶ τοῦ [᾿ ἐστί͵ 

zat τὸ Β τινὶ τῷ Τ' ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει. ὁμοία δὲ ἣ δεῖξις χαὶ ἐπὶ 
~ , ἣν Vv \ \ 


τοῦ Extov tod ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι. ἔστω yap τὸ μὲν A τινὶ τῷ Γ΄ μὴ 


τὸ Tpoxst|usvoy δεῖξαι ἣ 39v 


ὑπάρχον ἐξ avayxys, τὸ ὃξ Β παντὶ τῷ [Γ᾿ ἐξ ἀνάγκης εἰλήφϑῳ πάλιν τι ὅ 


~ < , 5 ~ \ ¢ », \ >) >) , Vv \ ~ μὰ 
τοῦ Ty ᾧ μέρει αὐτοῦ μὴ ὑπάρχον τὸ A ἐξ ἀνάγχης ἔχειτο τινὶ τῷ I ἐξ 
Vv 


ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν, καὶ ἔστω τὸ Δ' τὸ δὴ A τῷ Δ ἐξ ΠΕ οὐδενί, 
τὸ 62 Β παντί: εἰ γὰρ τῷ T° παντὶ ἐξ ἀνάγχης, χαὶ τῷ μέρει αὐτοῦ. ἂν 
ἊΣ ee .53 ! Ἄ, \ / Ω 7 \ ν᾿ > ’, v 

δὴ ἀντιστρέψωμεν τὴν Β Δ χαϑόλου χαταφατιχὴν οὖσαν. ἀναγχαίαν, ἔσται 


τὸ Δ τῷ Β τινὶ ἐξ ἀνάγχης ἀλλὰ χαὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ Δ ἐξ ἀνάγχης" 
> 


‘ v ‘ ~ “» > ΄ > ΄ ΄ σ ? > ea ~ 
τὸ A ἄρα τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης ody ὑπάρχει. ὥστ᾽ εἰ ἐπὶ μορίου τοῦ T 
ς a wh ΄ > ~ ε ~> v 
ἢ δεῖξις ὑγιής, χαὶ ἐπὶ τινὸς τοῦ I μι. δεῖξις ἔσται. 


ia , ~ 
Σημξιωτέον δέ, ὅτι οὐχ ὅμοιος οὗτος ὃ τρόπος τῆς ἐχϑέσεως χαί, ὃν 


᾿ 


ᾧ τρίτῳ σχήματι. ὅτε περὶ τῶν ὑπαρχόντων ἦν ὃ λόγος αὐτῷ. 


oO w 


X Ἁ c 5 ae ~ > heey κ ~ \ Ἂν Ν Ὁ ied \ >] 
Lev y4p a ATAWS TL τῶν αἰσθητῶν χαὶι UY) GEOWSVMY οξιζεὼς TO EXTt- 


Ἰέμενον χαὶ λαμβανόμενον ἦν, διὸ χαὶ adtapxes ἣν μόνον me πρὸς τὸ 
φανερὰν τὴν συναγωγὴν ποιῆσαι: ἐνταῦϑα 62 τὸ λαμβανόμενον οὐ τοιοῦτον 
ἔτι λαμβάνεται: οὐδὲ ἀρχεῖται τῇ αἰσϑήσει, ἀλλὰ πρὸς αὐτὸ συλλογισμὸν 
ποιεῖ. διὸ χαὶ ἐνταῦϑα μὲν προσέϑηχε τὸ χατὰ τούτου ποιεῖν τὸν 
συλλογισμόν, ἐχεῖ δὲ οὐχέτι “εἰ τινὶ μετὰ τὸ λαβεῖν τ ἔχϑεσιν 
προσεχρήσατο" εἰχότως" iy γὰρ ἂν ταὐτὸν ποιῶν ἐπ᾽ ἄλλου τινὸς ὑποχει- 
abi hence δὲ χαὶ διὰ τοῦ εἰπεῖν τὸ γὰρ ἐχτεϑέν, ὅπερ Exetvo, τί ἐστι 
τὴν φύσιν τοῦ λαμβανομένου δι’ ἐχϑέσεως" μέρος {0 τι 7 εἶδος αὐτοῦ 
ἔσται. διὸ εἰ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ τῷ ἐκχτεϑέντι, ἐξ ἀνάγχης χαὶ ἐχείνου; 


> > ~ “4.2, {( Vee ~ ΄ > 5 ~ ς " σ 
ao Οὐ τοῦτο ἐλήφϑη; 0v τοιοῦτον γὰρ εστιν αὐτοῦ WS εἰναι. περ 


Ὰ 
ὶ 
6 


7 M 06 παντὶ OM. a 


μένου, ὃ ἴσον χαὶ ταὐτὸν ὃν (τῷ) π ὑπ} οὐδαμῶς ἣν ἐχείνου δειχτιχόν. 2 


10 


15 


Θ 
=> 


ἐχεῖνο. χαὶ εἰ ἢ ἔχϑεσις δὲ αἰσϑητικὴ γένοιτο, χαὶ οὕτως τὸ αὐτὸ δειχϑή- 

σεται. οἷον ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι εἰ τὸ Δ τι τοῦ I’ ὃν ἄτομον εἴη, % 

οὐδὲν τοῦ A χατ αὐτοῦ ῥηϑήσεται, ὥστε οὐδὲ τὸ B- τὸ γὰρ Β τὶ τοῦ A 

ἐστί: χατὰ παντὸς γὰρ αὐτοῦ τὸ A. ἢ αὐτὴ δεῖξις χαὶ ἐπὶ τοῦ τρίτου 
35 σχήματος. ef γὰρ τὸ fed A wi tT ἐξ ἀνάγκης τ πον τὸ ὃὲ B 

παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης, ay ληφϑῇ 551 ἄτομόν τι. ᾧ τὸ A ody ὑπάρχει. 
7 zai (ante τὸ) om. M ὑπάρξει a 9 ante τι add. zat a 10 post ᾧ 
superser. μὲν M ἐξ ἀνάγχης om. M 10.11 μὴ ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγκης a 11 δὴ 
corr. ex δὲ B 14 ἘΠ β τοῦ ὃ ἃ 15 ἄρα ἃ ἃ 10 ὑγιὴς δεῖξις B: ἡ δεῖξις | 
ὑγιὴς M: ὑγιὴς a 18 ἔλεγεν] p. 28428. b14. 21 19 yap periit in B δείξεως | 
ὡς periit in B 25 προσεχτήσατο M 26 χαὶ ταὐτὸν a: zat’ αὐτὸν BM | 
'τῷ a: om. BM 29 ἐχείνῳ a 51 οὕτω a 33 τοῦ δ M a aB: 


| 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 8.9 [Arist. p.30a9. 15] 123 
οὐδὲν τοῦ A χατ' ἐκείνου βηϑήσεται" ἔστι ὃὲ ἐχεῖνο χαὶ αὐτό τι τοῦ Β΄ ὃ9ν 


\ >) ΄ , 


πᾶν yap τὸ Γ ὑπὸ Ξί B: τινὶ ἄρα τοῦ Β τὸ A οὐχ ὑπάρξει ἐξ ἀνάγχης. 30 
οτέραις ταῖς συζυγίαις, ᾧ τινὶ οὐχ ὑπάρ es λαββάνει ἐν 


De 


c 
= 2 , = = \ \ ΄ ΄ \ > , 
τῇ ἐχϑέσει. τὸ μὲν γὰρ παντὶ ὑπάρχον τινὶ χἀχείνῳ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει. 
δὲ τῷ τυχόντι pepet TOD, 
νάγχης οὐχ ὑπάρξει τὸ τινὶ 
χείμενον ἐχείνῳ μὴ ὑπάρχειν" δύναται γὰρ τούτῳ μὲν ὑπάρχειν αὐτοῦ τῷ 


τις αὐτοῦ χεῖταί τι un ὑπάρχον" ὁ 


ὧι 


παντὶ ὑπάρχειν τι χεῖται, ληφϑέντι ἐ 


τ t, ἄλλῳ δέ τινι μή. ὀχρήσατο τούτῳ τῷ τρόπῳ χαὶ πρὸ ὀλίγου τὴν 80 
ἔχϑεσιν ἐπὶ τοῦ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ ποιησάμενος. 


10 in@y δέ, πῶς χρὴ τὴν δεῖξιν ἐπὶ τῶν συ πο τον τούτων ποιεῖσϑαι. 
χε τὸ γίνεται δὲ τῶν συλλογισμῶν ExatEpos ἐν τῷ οἰχείῳ 
ce \ \ 


. 
a , , \ [4 \ =. 
σχή Ὅτ λέγων, ὅτι ot πρὸς τὸ ἐχτεϑὲν τινόμενοι συλλογισμοὶ ὃ μὲν ἐπὶ 
[2 


ὥς 


τέρου teas ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἔσται, ὃ δ᾽ ἐπὶ τοῦ τρίτου 40 
ΕΣ > Qr > \ eae, Ω) 
ν τῷ τρίτῳ. i γὰρ πρὸς τὸ ἐχτεῦὲν χαϑόλφυ ἀποφατιχὴ γινομένη χα 
15 ἑκατέραν συζυγίαν οὐχ ἀλλάσσει τὸ σχῆμα. GAR ἢ μὲν ἐν bouEoy σχήματι 
γίνεται. ἧ ὃὲ ἐν τρίτῳ, ὡς ἐξεϑέμεϑα δείχνυται μὲν γὰρ διὰ τῆς εἰς τὸ 
πρῶτον ἀναγωγῆς τῆς γινομένης διὰ ἀντιστροφῆς. οἱ δὲ δειχνύμενοί εἰσιν 
ὃ μὲν ἐν δευτέρῳ 6 δὲ ἐν τρίτῳ σχήματι. ὃ μέντο! Θεόφραστος ἐν τῷ 
‘ ν ‘ ‘ 

~ ε ~ , > ~ ae 

πρώτῳ τῶν αὑτοῦ [Ipotépwv ἀναλυτιχῶν περὶ τούτων λέγων οὐ χρῆται τῷ 45 


2 


ee) / f \ \ Ter —_ \ 
20 οι ἐχϑέσεως τροπῷ προς τὴν δεῖ ιςιν τοὺ συλλογιστιχὰς εἶναι τας 1 SUR ΤΣ τας 
, 


> 


συμπλοχάς, ἀλλ ὑπερέϑετο τὸν περὶ αὐτῶν λόγον ὡς δεόμενον μὲν τῆς 40r 


εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς μηδέπω ὃὲ ὄντος προδήλου τοῦ ποτ ειῖς διὰ 
τὸ μῖξιν γίνεσϑαι προτάσεων τ πεν δ᾽ εἶναι γνώριμον τὸ ἐχ τῶν μίξεων 


συναγό μενον. 


ἑτέρας προτάσεως ἀναγ- 


τῷ: 
σι 


p.30a15 Συμβαίνει δέ πο 
χαίας οὔσης ἀναγχᾶτον Ἶ 


Φ 


ν συλλογισμόν, πλὴν οὐχ 


Ξ 
[4 
γι 
΄ , > a | ~ \ ἣν ~ wv 
ὁποτέρας ἔτυχεν, ἀλλὰ τῆς πρὸς τὸ μεῖζον ἄχρον. 


Εἰπὼν πρῶτον μὲν περὶ τῶν ἐξ ὑπαρχουσῶν ἀμφοτέρων τῶν RUE 


/, 
TED 
to 

> 

Cc 

Φ 


> 
γινομένων χαὺ ἕχαστον σχῆμα συλλογισμῶν χαὶ UST χείνους τερὶ τῶν ἐξ 


& ΣῚ 


δι ~ 7 / 
30 avayxatwy ἑξῆς λέγει περὶ τῶν ἐχ μίξεως avayxatas te χαὶ. ὑπαρχούσης 


G 


προτάσεως γινομένων xa ἕχαστον σχῆμα συλλογισμῶν, τίνες Re stor, “at 
ποῖόν τι ἐν ταῖς μίξεσιν αὐτῶν γίνεται τὸ συμπέρασμα, χαὶ τίνες at χατὰ 10 


2 ὑπάρχει Β pr. ἐξ ἀνάγκης οὐχ ὑπάρξει ἃ Ὁ. ὑπάρχει ἃ: ὑπάρξει BM 7 μὲν 
ΒΜ: μὴ ἃ 9. ἐπὶ prius periit in B ἀποφατιχὴν M 10 χρὴ] χρ periit 
in B 11 τὸ yivetat... διὰ γὰρ τούτου ἐπιφέρεται (p. 124,33) om. B, cuius folium 
unum deest 13 δὲ aK 14 γινομένη ἀποφατιχὴ Καὶ 15 ἑτέραν M post 
ἐν add. τῷ Καὶ 17 διὰ ante ἀντ. transposui: ante τῆς collocant libri 18 μέντοι aM: 
μὲν γὰρ Κα 19 αὐτοῦ aM: ἀπὸ τοῦ Καὶ 21 μὲν om. M 23 γενέσϑαι Ν 
μηδέπω δ᾽ ΚΜ: μηδ᾽ ἃ 26 Any... ἄχρον (27) om. ἃ 27 τῆς Ar.: τὴν Καὶ 
28 τῶν alterum om. M 29 ante zai? add. καὶ Καὶ συλλογισμῶν zat} ἕχαστον 


σχῆμα aM wet ΚΝ: ἐπ᾿ ἃ ἐξ οἴη. ἃ 30 ἀναγχαίων aM: ἀνάγχης K 


124 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 9 [Arist. p. 30a 15] 


Swear ~ , τον Ἐν COLSON ΠΝ a , 
τὰς μίξεις τῶν τρόπων τούτων ἐν τοῖς γινομένοις συλλογισμοῖς διαφοραί. 40r 
\ \ X Ya Uy! ewe ΒΕ το > en ee ee eS) NEN σ ΄ ΄ 

περὶ γὰρ τῶν χατὰ τὸ ρους ἐπὶ τούτοις ἐρεῖ. φησὶ OF, ὅτι γίνεταί 


, 


TOTE EX αἵξεως ς ἀναγχ χαΐας χαὶ ὑπαρχούσης προτάσεω 


ξ 


ἀναγκαῖον συμπέρασμα. 
χαὶ πότε γίνεται τὸ συμπέρασμα τοιοῦτον, προστίϑησιν. ἐν γὰρ πρώτῳ 
5 σχήματι ἀυφοτέρων οὐσῶν χαϑόλου εἰ ἢ μείζων εἴη ἀναγχαία av τε χατα- 1 


φατιχή, ὡς ἐν τῷ πρώτῳ ἀναποδείχτῳ, ἄν τε ἀποφατιχή, ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ, 
ἀναγχαῖόν φησι γίνεσϑαι τὸ συμπέρασα. 
Οὗτος μὲν οὖν οὕτως λέγει. οἱ δέ γε ἑταῖροι αὐτοῦ οἱ περὶ ὐδημόν 
τε χαὶ Θεόφραστον οὐχ οὕτως λέγουσι, ἀλλά φασιν ἐν πάσαις ταῖς ἐξ 
10 ἀναγχαίας τε χαὶ ὑπαρχούσης συζυγίαις, ἐὰν ὦσι συγχείμεναι συλλογιστικῶς, 
ὑπάρχον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, τοῦτο λαμβάνοντες ἔχ τε τοῦ ἐν πάσαις 90 
ταῖς συμπλοχαῖς τὸ συμπέρασμα. αἰεὶ τῷ ἐλάττονι χαὶ χείρονι τῶν χειμένων 
ἐξομοιοῦσϑαι:" av τε γὰρ ex χαταφ φατικῆς χαὶ ἀποφατιχῆς προτάσεως, 


\ \ 4 > > , NE ahh Pega \ , 
συνάγεται ano DATLXOY TO συμπερ AWE ay T EX χαϑόλου χαὶ CTL μέρους. 


-- 


© 


μέρους χαὶ τὸ συμπέρασμα. τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον χαὶ ἐν ταῖς μίξεσιν 


ae 
cat HT) 


Ἁ 
0 
ν" ὑπάρχον γὰρ γίνεσϑαι ἐν ταῖς ἐξ avayxatas χαὶ ὑπαρχούσης συμπλοκαῖς 2% 


(ἣς (ὦὦ» 


ἔλαττον εἶναι τὸ ὑπάρχον τοῦ avayxatov. ἀλλὰ χαὶ τῷ λόγῳ τοῦτο 


a 


>) 


δειχνύουσιν. εἰ γὰρ τὸ B τῷ I’ ὑπάρχει μὲν παντί, οὐ μὴν ἐξ avayxys, 
a7 ΄, 5 \ > r ae 5 mie σ aA X ~ rt 5 / 
ἐνδέχεταί ποτε αὐτὸ χαὶ ἀποζευχϑῆναι αὐτοῦ ὅτε δὴ τὸ Β τοῦ I ἀπέ- 
20 ζευχται, τότε χαὶ τὸ αὐτοῦ ἀποζευχϑήσεται" εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἐξ avayxys 
, 5 ue \ ~ σ Ν "4 ~ Vv led , 
αὐτῷ ὑπάρξει. ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῆς ὕλης δειχνύουσι τοῦτο ἔχον οὕτως. λάβοντες 
yap τὴν μείζονα χαϑόλου ἀναγχαίαν ἀποφατιχὴν ἣ ee χαὶ THY 30 
ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν δειχνύουσιν ὑπάρχον γινόμενον 
τὸ συμπέρασμα. τὸ γὰρ ζῷον παντὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης, 6 avdpwroc 


~ 


, 


25 παντὶ χινουμένῳ ὑπαρχέτω" οὐχέτι τὸ ζῷον παντὶ χινουμένῳ ἐξ ἀνάγχης. 

ἔτι εἰ τὸ μὲν ἐπιστήμην ἔχειν χατὰ παντὸς γραμματικοῦ ἐξ ἀνάγκης, τὸ δὲ 
γραμματιχὸν χατὰ παντὸς ἀνθρώπου ὑπαρχόντως, οὐχέτι τὸ ἐπιστήμην ἔχειν 3 
χατὰ παντὸς ἀνθρώπου ἐξ ἀνάγχης. χαὶ τὸ μὲν χινεῖσϑαι διὰ σχελῶν 
χατὰ παντὸς περιπατοῦντος ἐξ ἀνάγχης, τὸ O& περιπατεῖν παντὶ ἀνθρώπῳ 

80 ὑπαρχέτω" bidet yap τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. xat 
τοῦτο εἰχύτως γίνεσϑαι δοχεῖ. εἰ γὰρ ὁ μείζων ἄχρος τῷ ἐλάττονι διὰ τοῦ 


la o > / ΄ Vv \ »,\ ὟΝ 
υξσοὺυ 0900 ξΞπιῴξρξεται, ὅπως αν ἡ υέσος a πρὸς τὸν EA αττονα 9 οὕτως 40 
\ ς 


. ΄ “4 ΄ » 
ἔχει χαὶ ὃ ὑείζων πρὸς τὸν ἔσχατον" διὰ γὰρ τούτου ἐπιφέρεται ὃ μείζων 


2 ἐπὶ τούτοις ΔΝ]: μετὰ τοῦτο K (cf. p. 119,10) δὲ M 5 καϑόλου ἀμφοτέρων οὐσῶν Καὶ 
6 ὡς prius om. M τῷ prius om. M 8 λέγει. ot evan. M ye om. K 

8.9 Θεόφραστόν te χαὶ Εὔδημον Καὶ 10 te om. K συζυγίαις a: συζυγίας KM 
χείμεναι συλλογιστιχαῖς a 12 τῶν χειμένων om. K 13 ἐξομοιοῦσθαι] ἐξ evan. M 
14 συνάγηται M τε alk ἐχ om. a 15 ἐν om. M 16 post γίνεσθαι add. 
éx τῆς a 17 τῷ (ante ἐλ.) aM: τὸ K 18 δειχνύειν Καὶ παντί, οὐ] τί, οὐ 
evan. M 19 δὴ aM: δὲ Καὶ 20 οὐχ om. Κα 21 tod οὕτως ἔχον K 26 εἰ 
om. aM 27 ὑπαρχέτω Καὶ 30 ὑπαρχέτω. .΄. ἀνδρώπῳ om. M 

post ὑπαρχέτω add. ὄντως Καὶ yap K: δὴ a 1 ἄχρος aM: ὅρος Καὶ 

32 ἐλάσσονα K 33 Oia... ἐσχάτῳ (p. 125,1) om. M ἐπιφέρεται) hine 


4560 
1B ? 


iterun 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30a 15] 195 


> ΄ σ ΄ \ \ Ψ 2) a ΄ γ΄ 
τῷ ἐσχάτῳ: ὥστε ὡς ay οὗτος ἔχῃ πρὸς τὸν ἔσχατον, dv ὃν ὃ μείζων 40τ 
΄ ~ » ΄ Μ 
συνάπτεται! τῷ ΟΣ οὕτως ἕξει χαὶ ὃ μείζων πρὸς τὸν ἔσχατον. 
a! >\ / 2 ~ 5 > ~ 
To μὲν οὖν λέγειν μηδὲ ᾿Αριστοτέλην ἐνταῦϑα τοῦς ἐν ταῖς τοι- 
oy 4 
motors υἱξεσιν ἀναγχαῖον yivectar τὸ συμπέ saa ἀλλ ἐφ ὕλης τινός, xat 


5 τοῦτο πιστοῦσϑαι Ex τοῦ οὕτως εἰρηχέναι αὐτὸν συμβαίνει δέ ποτε χαὶ 4 


THS EtTEPAS Breede cine ἀναγκαίας οὔσης **** τὸ γὰρ ποτὲ οὐχ ἐπὶ 


τῆς μίξεως τῆς τοιαύτης χεῖται ὡς ποτὲ μὲν | ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει ἀναγχαίου 40" 


Ἁ 
os πότε OF οὐ, GA 


ΝΑ v 3534) 5 
γινομένου τοῦ συμπεράσματο No ἐπὶ τῆς μίξεως ὅλως" 
ποτὲ 8 ἐν τῇ μίξει τῇ ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ὑπαρχούσης ἀναγχαῖον γίνεται 


if 
α 


\ 9 \ / >) ¥ ~ b JG {eae Co , 
10 τὸ συμπέρασμα" οὐ γὰρ ἀεί, ἐπεὶ μὴ ual τῆς ἐλάττονος ἀναγχαίας ληφϑείσης 
΄ ea ~ ΄ ~ 5 = 
ἀναγχαῖον λέγει τι συνάγεσθαι. τὸ «οὖν ποτὲ τοῦ τρόπου τῆς μίξεως δη- 5 


- 


᾿Ξ - ~ »ϑν»ὦν ΄ ~ aid 5 ~ 
λωτιχόν ἐστιν, οὐ τοῦ ἐν τῷ αὐτῷ τρόπῳ χαὶ TH αὐτῇ συμπλοχῇ ποτὲ ἐμὸν 
ἀναγχαῖον γίνεσϑαι ποτὲ ὃὲ ὑπάρχον τὸ συμπέρασμα. χαὶ τοῦτο αὐτὸς 
ὧν ἐπιφέρει, λέγων πλὴν οὐχ ὁποτέρας ἔτυχεν, 
= ΒῚ 5 = > a aN re midi ae ΚΣ Fea A 7 = — sats ἘΞ elf 
15 ἀλλὰ τῆς πρὸς TO μεῖζον Axpov, ὡς τούτου χάριν τὸ ποτὲ προσῦείς. 
ε = > > ~ 7 > o 
λοῖον τὸ ἡγεῖσθαι αὐτὸν διὰ τοῦτο τὸ ποτὲ λέγειν, ὅτι ἐπὶ ὕλης 


τ 


χαὶ γὰρ 7 
τοιαύτῃ συμπλοχῇ ἀναγχαῖον γίνεται! τὸ συυπέρασμο. οὕτως 10 
δὲν ὃν χωλύοι χαὶ τὰς ἀσυλλογίστους συζυγίας συλλογιστιχὰς 
λέγειν ποτέ εὑρεϑήσονται γὰρ ἐπὶ ὕλης τινὸς συνάγουσαι. ἐν γοῦν τῷ 
20 δευτέρῳ σ. μον 7 ἐχ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν, εἰ εἶεν οἱ ἄχροι ἐπὶ ἴσης 
ἀλλήλοις. τοιούτων ὅρων εἰλημμένων χαϑόλου χαταφατιχὸν συνάξει: ἂν γὰρ 


\ 


Ὦ πᾶς ἄνϑρωπος ζῷον, ἀλλὰ. χαὶ πᾶν γελαστιχὸν ζῷον, χαὶ πᾶς ἀἄνϑρωπος 
5 ΄ 40 
γελαστιχὸν συνάγεται. ἀλλ οὐ διότι ποτὲ συνάγεταί τι ἐπὶ ὕλης τινός, ἤδη 15 
y Ξ 
συλλογ'στιχὴ ἢ συμπλοχή. ἔτι de εἰ τοῦτο ἐβούλετο δηλοῦν, ὡς ἔδειξεν. 
a Ρ Vv ) σ΄ ~ ~ ν᾿ - 
95 ἔδειξεν ἄν, EO ἧς ὕλης τοῦτο οὕτως ἔχει. τοῦτο γὰρ ἦν τοῦ διὰ τοῦτο 
\ x Lj e >\ ~ \ > ~ SEN IN ~ ΄ 
τὸ ποτὲ προστεϑεικότος. ὃ δὲ τοῦτο μὲν οὐ ποιεῖ, ἐπὶ δὲ τῶν στοιχείων 
΄ aN ΄ ὉΠ, τῳ AS, τ \ »_/F ~ Raa DL ~s\ 4 
προάγξι τὸν λόγον, ἐφ ὧν τὰς χαϑολιχὰς δείξεις ποιεῖται τῷ μηδὲν μᾶλλον 
~ x ~ ~ σὰ ~ ¢ 
THOe ἢ τῇδε τῇ ὕλῃ δύνασϑαι ἐφαρμόζειν. διὸ τοῦτο μὲν παραιτητέον ὡς 20 


ἢν παντάπασι. παραιτητέον δὲ χαὶ = ἐπὶ πλέον ἐξέτασιν τοῦ λεγομένου" 

80 εἴρηται γὰρ ἡμῖν ἐν τοῖς [Περὶ τῆς χατὰ τὰς μίξεις διαφορᾶς ᾿Αριστοτέλους 
τε χαὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ γεγραμμένοις. οἷς δὲ ᾿Αριστοτέλης τε ἐχρήσατο 
πρὸς τὴν τοῦ λεγομένου πίστιν χαὶ 


οἷς χρήσαιτο ἄν τις παριστάμενος τῷ 


ς 
A , = "i ~ ΓΝ δι τ ee how φ “ὮΝ Xi δὲ re 
τὸ λεγόμενον On αὐτοῦ ὑγιὲς εἶναι, ταῦτα παραϑησόμεϑα. αὐτὸς μὲν οὖν 90 


1 ἔσχατον periit in B post ἔσχατον add. 6 M 2 ἅπτεται a 6 μείζων periit 
in B 3 ἐνταῦϑα periit in B 4 ylvectar] estar periit in B 5 éx τοῦ periit 
in B οὕτως om. a 6 προτάσεως] pote periit in B post οὔσης excidisse 
videtur velut ἄτοπον; an pro to μὲν vs. 3 scribendum est ἄτοπον ἢ 7 τῆς τοιαύτης 
μίξεως M: μίξεως τοιαύτης ἃ ἐν aB: ἐπὶ M avayxatov| fov periit in B 

8 ὅλης a Ὁ. γίνεται ἀναγκαῖον aM 11 τῆς μίξεως τοῦ τρόπου ἃ 12 ἐν τῷ 
superser. M συμπλοχῇ] πλοχ corr. B! 13 ah B 15 προστιϑεὶς M 

16 εἰπεῖν τὸ ποτέ M 11 γίνεσϑαι M 18 μὲν om. ἃ χωλύει OMISSO ἂν 
aM 20 ἣ ex ἢ corr. B!: εἰ aM εἰ om. aM 21 συνάξεις a 25 ἧς 
om. a ἔχειν. B 28 διὸ τοῦτο evan. B 29 παραιτητέον] gov periit in B 

30 yap periit in B Ἀριστοτέλους] Aovs periit in B 32 τὴν tod periit in B 


post χρήσαιτο add. te B 33 τὸ BM: τόδε a 


126 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30415] 


ἐχρήσατο τῷ χατὰ παντός. ἐπεὶ yap τὸ A χατὰ παντὸς tod B ἐξ aes AQv 
τὸ δὲ Γ ὑπὸ τὸ B ἐστὶ xat τὶ τοῦ B, εἴη ἂν χαὶ χατὰ tod Γ΄ ἐξ ἀνάγχης" 
a A Ἁ Ἁ - 5» 3 ΄, nN \ ~ ς \ \ °- 5 , 
ὃ γὰρ κατὰ παντὸς τοῦ Β ἐξ ἀνάγχης. κἂν χατὰ τῶν ὑπὸ τὸ Β ἐξ ἀνάγχης 

» 2 ce ει ~ ~ 
χατηγοροῖτ TO, εἴ γε τὸ χατὰ παντός ἐστιν, “ὅταν μηδὲν ἢ λαβεῖν τοῦ ὕπο- 
χειμένου. xa) οὗ τὸ χατηγορούμενον οὐ ῥηϑήσεται᾽᾽" τὸ δὲ I’ τὶ τῶν B 


ou 


΄ \ \ 5 ἢ 


στί. χαὶ γὰρ τὸ χατὰ παντὸς ἐ 


vy 


ἀνάγχης Owotws λαμβάνεται, ὡς προεῖπεν 30 


(ὦ ὦ» 


πὶ τῶν ἀναγχαίων εἰπὼν “τό τε γὰρ στερητικὸν ὡσαύτως ἀντιστρέφει, χαὶ 


1 
Φ 


ἐν ὅλῳ. εἶναι χαὶ τὸ χατὰ παντὸς ὁμοίως ἀποδώσομεν. 
Ot δὲ παριστάμενοι τῇ δόξῃ αὐτοῦ ot μὲν τὴν ὑπάρχουσαν χαϑόλου 
10 χαταφατιχὴν ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει ἀληθῆ λαμβάνειν ἀξιοῦσι, uy πρὸς ὑπόϑεσιν 
ἀλλὰ ἀληϑῶς ὑπάρχουσαν" αἴτημα γὰρ ἐχείνως γίνεται χαὶ οὐχέτ ἀληϑὴς 3 


“ 


i 


ὕλης τινὸς ἐλεγχϑήσεται ψεῦδος τὸ λεγόμενον. τὸ γὰρ avbpwrov παντὶ 


πρότασις. ληφϑείσης δὲ ἀληϑοῦς ἐν τῷ ὑπάρχειν χαὶ χαϑόλου οὐδ᾽ ἐπὶ 


4 ς΄ ΄ > > ΄ 5 ? > 

χινουμένῳ ὑπάρχειν οὐχ ἀληϑὲς ὡς Onapyoy χαϑόλου" ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ γραμ- 
‘ ‘ th vA 

15 ματιχὸν παντὶ ἀνθρώπῳ: ἀλλ οὐδὲ τὸ περιπατεῖν παντὶ ἀνθρώπῳ. ἐπὶ 
ὃΣ τῶν οὕτως λαμβανομένων ὑπαρχουσῶν τῷ μὴ εἶναι αὐτὰς ὡς χαϑόλου 40 
λαμβανομένας ἀληϑεῖς ὑπαρχούσας οὐχ ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα. χαίτοι 
ue. ~ - ΄ > ΄ ΄ , -᾿ ¢ ΄ » 7 > 
τί ἐροῦσιν, ὅταν ἢ ἐλάττων μηχέτι χαϑόλου ἢ ὑπάρχουσα, ἀλλ ἐπὶ μέρους 
Η n 7 > 3 ον τὸν αἱ (An Ree bone IP > Le a}. > - 
Wasik χαὶ γὰρ οὕτως, εἰ ἢ μείζων avayxata «εἴη, ἀναγχαῖόν φησι 

20 γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, χαὶ οὐχέϑ' οἷόν τε λέγειν μὴ εἶναι ἀληϑῆ τὴν 
ἐπὶ μέρους ὑπάρχουσαν τὸν ἀνϑρωπον τινὲ χινουμένῳ ἣ γραμματικὸν τινὶ 45 


Οἱ δέ γέ φασιν, ὅτι. εἰ ἢ λέγουσα τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ BY αὐτὴ 
τῇ λεγούσῃ, | χαϑ' οὗ παντὸς τὸ Β, xat ἐχείνου παντὸς τὸ A, ὡς χαὶ 41: 
ὩΣ 


25 αὐτὸς λέγει πολλάχις, ἔσται χαὶ ἣ λέγουσα τὸ Α χατὰ παντὸς τοῦ Β ἐξ 


΄ - 


. \ \ \ ΄ Σ 
ἀνάγκης ἢ αὐτὴ τῇ λεγούσῃ, xa? οὗ παντὸς τὸ Β, κατὰ τούτου παντὸς ἐξ 
ἀνάγχης τὸ A. τοῦτο δὲ σημαινούσης τῆς ἀναγχαίας χαϑόλου πάντως 
ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα, χἄἂν ὑπάρχουσα ληφϑῃ ἣ ἐλάττων. 5 

᾿Αλλὰ ual διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς εἰσί τινες of τὸ λεγόμενον 
) ry o ,~ » 

30 Or ᾿Αριστοτέλους, ὅτι χαλῶς εἴρηται, δειχνύναι πειρώμενοι. ἔστω γὰρ 7 
--» > ΄ \ \ \ ~ ἣ 5» ὍΣ» ΄ ΄ Ν᾿ πὰ 
υἵξις ἐχχειμένη, χαὶ τὸ μὲν A τῷ Β παντὶ ἐξ ἀνάγκης Mise τ, Β 
παντὶ τῷ Γ᾿ ὑπαρχέτω μόνον: λέγω, ὅτι τὸ A τῷ LT ἐξ ἀνάγκης παντί. 

/ 


~ 
[0] 


et γὰρ μή, τὸ ἀντιχείμενον ἐνδέχεται τὸ A τῷ I’ τινὶ μὴ ὑπάρχειν᾽ χεῖται 
> Ῥ 


Ἁ Ἁ \ \ ~ 5 5 , νι 5 . , ΄ 
οξς xXat TO A TAVTL τῷ B ες ἀνάγχης " γίνεται oy ὃν οξυτερῷ yas ματι 10 
\ 


35 συζυγία. ἐκ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος avayxatas χαὶ ἐπὶ μέρους 
ἀποφατιχῆς ἐνδεχομένης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον 


2 χαὶ (post dv) om. M 3 χἂν correxi: zat libri 4 “ὅταν. . - ῥηϑήσεται᾽᾽ (5)] 
11 ρ.24029 (cf. p. 24,29 --- 80) 5 λεχϑήσεται M et Ar. τοῦ β a εἰπὼν] 
p. 9012 γὰρ Β' corr. ὡσαύτως aB et Ar.: ὁμοίως M 9 τῇ δόξῃ αὐτοῦ παρι- 
στάμενοι ἃ 10 τοιαύτῃ aB: αὐτῇ M 11 éxelvy a 12 δὲ BM: γὰρ a 

οὐδὲ M 16 οὕτω a 17 ἀληϑεῖς B: ἀληϑὲς aM 18 τί oma ἡ χα- 
θόλου Ν 19 εἰ om. ἃ 21 7 γραμματιχὸν - - - γενομένης ἐν δευτέρῳ (p. 136, 14) 


om. B 24 καὶ om. Καὶ 25 ἔλεγε K 26 χατ᾽ ἐχείνου a 90 χαχῶς Καὶ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p.30a15.17.21] 197 


~ 


συνάγουσα, xa? ἃ χαὶ Θεοφράστῳ τε χαὶ Εὐδήμῳ δοχεῖ. τὸ aoa Β τῷ I 41- 


ἐνδέχεται τινὶ wy ὑπάρχειν: ἀλλ ὑπέχειτο παντὶ ὑπάρχειν. 
΄, ς ὅ ς aN ΄ > 
Ἔστι δὲ πιστώσασϑαι, ὅτι τὸ λεγόμενον ὑπὸ 'Δριστ τοτέλους ὑγιές ἐστι; 15 
μάλιστα διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τῆς γινομένης ἐν τρίτῳ σχήματι. 


σι 


‘ 
xetodw yap τὸ μὲν A παντὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης, τὸ δὲ B παντὶ τῷ B 
΄ ΄ / σ \ \ ~ δῷ > ΄ 2 
ὑπάρχειν" λέγω, ὅτι τὸ A παντὶ τῷ I’ ἐξ ἀνάγχης. εἰ γὰρ μή. τὸ ἀντι- 
χείμενον τὸ A τῷ [᾿ ἐνδέχεται τινὶ μὴ ὑπάρχειν: χεῖται δὲ χαὶ τὸ Β 
μϑ 5 A — cyst ς μη a ρχξ Slt 7 C tO 
παντὶ τῷ |’ ὑπάρχειν" γίνεται ἐν τ a τῆς συζ τ: ἐξ ὑπαρχούσης 
χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ ere μένης ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς 20 
10 τῆς μείζονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον συνάγουσα. τὸ ἄρα A 
τὸ B ἐνδέχεται τινὲ ux, ὅπερ ἀδύνατον: χεῖται γὰρ παντὶ ἐξ ἀνάγχης. 
ἐν γὰρ τῇ τοιαύτῃ ὅσος τῇ ἐν τ τῳ σχήματι χαὶ “Ἀρίστοτ τέλει δοχεῖ 
χαὶ τοῖς ἑταίροις αὐτοῦ ἐπὶ μέρους ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν γίνεσθαι τὸ 
συμπέρασμα. τοσούτοις καὶ τοιούτοις ἄν τις͵ χρήσαιτο παριστάμενος TH περὶ BX 
= 4 > , Q/F 7 XX , c ~ i! A} ¢ ~ Syed ns ~ 
15 τούτων ᾿Αριστοτέλους δόξῃ. τί δὲ τούτων ὑγιῶς ἢ μὴ ὑγιῶς λέγεσϑαι δοχεῖ, 


ἀχριβείας εἴρηται. 


[0] 
a 
Q- 


> v en ε " 
ἐν ἄλλοις ἡμῖν, ὡς ἔφην, ἃ 


. 


p. 30217 Οἷον εἰ τὸ μὲν A τῷ B ἐξ ἀνάγχης εἴληπται ὑπάρχον 


[lept τῶν δύο συζυγιῶν λέγει τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι πρώτων᾽ 

20 χαὶ γὰρ χαταφατιχῆς χαὶ χαϑόλου ἀναγχαίας οὔσης τῆς μείζονος ὑπαρχούσης 
ὃὲ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ ἀποφατιχῆς δμοίως ἀναγχαίας 30 

πάλιν τῆς μείζονος pais χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος 

ἀναγχαῖόν φησι τὸ συμπέρασμα γίνεσϑαι. ἐν 7] μὲν χαταφατιχόν, ἐν ἣ δὲ 


> 4 
AZTOCATLKOY. 


Ww 
or 


p.30221 Ἐπεὶ γὰρ πᾶ 
ὑπάρχειν τὸ A 


ἐν ϑάτερον τούτων εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ ᾿χαταφατικὸν ἣ ἀποφατιχόν᾽. 35 
δι ἃ δὲ ἡγεῖται ἀναγχαῖον ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα οὕτως ἐχόντων τῶν 


90 ὅρων, εἴρηχεν, ὅτι τὸ μὲν I’ τὶ τῶν Β ἐστί, τὸ ὃὲ A παντὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης 


χεῖται ὑπάρχειν ἣ μὴ ὑπάρχειν. 


1 χαὶ prius om. K ante β add. to a 3 δὲ om. aM br’ ak 5 δὲ 
om. M 11 μὴ aK: ὑπάρχειν M 13 ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον ak 

14 τοσούτοις aK: τούτοις M 15 τούτου (post περὶ) Καὶ δόξῃ ᾿Δριστοτέλους Καὶ 
10 ἔφην] p. 125,30 11 ὑπάρχειν ... ὑπάρχειν (18) K 19 τῷ om. ak 20 post 
γὰρ add. zai Καὶ 21 xatapatixys χαϑόλου Καὶ 23 xatapatixy Καὶ 25. 26 ὑπ- 
dpyet ἣ οὐχ ὑπάρχει omisso χεῖται Ar. 26 τι τῶν ἃ et Ar.: τινὶ τῷ Καὶ 

21 τὸ K (diu, corr. B) ἔσται om. Καὶ 28 εἴρηται K χαταφατιχοῦ ἣ 


ἀποφατιχοῦ Καὶ 


128 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30223] 


p.30293 Ei δὲ τὸ μὲν A B μή ἐστιν dvayxatov, τὸ δὲ BI 4ir 


σ 
ἀναγχαῖον. οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. 


Εἰ ἢ ἐλάττων. φησί. ληφϑείη ἀναγχαία χαϑόλου ἢ δὲ μείζων ὑπάρ- 40 


χουσα χαϑόλου. οὐχ ἀναγχαῖόν φησιν ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα, καὶ διὰ 


΄ 


Ε τ OS Sees9 > ce 
5 τούτου δειχνὺς Futv. οὗ χάριν ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν εἶπε τὸ “συμβαίνει δέ 
\ ~ eis ΄ > ΄ v " - με 
ποτε ual τῆς ἑτέρας προτάσεως ἀναγχαίας οὔσης ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ 
συμπέρασμα . ὅτι GE wy ἀναγχαῖον γίνεται τὸ στ ὑπθηα ἐν τῇ τοιαύτῃ 
\ 


συζυγίᾳ, δειχνὺς φησὶν ef γὰρ 


ἀναγχαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα, 
συμβήσεται τὸ A τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν «διά τε 
10 τοῦ πρώτου χαὶ τοῦ τρίτου σχήματος, ὃ ψεῦδος ἔσται τῷ κχεῖ- 45 
- ¢ ΄ 3 >) 5 ΟῚ | 
ota τὸ A παντὶ τῷ Β nae. ew, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ ἀνάγκης. | év μὲν 41ν 
Η͂ν - , , 4 >) 4 
οὖν τῷ πρώτῳ σχήματι οὕτως δειχϑήσεται τὸ A τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης 
ὑπάρχον᾽ χείσϑω ἣ συζυγία τὸ A τῷ Β ὑπάρχειν παντί, τὸ Β τῷ LT 
παντὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ εἰλήφϑω ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα τὸ τὸ A παντὶ 
15 τῷ Γ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἀλλὰ μὴν χαὶ τὸ Γ΄ wi τῷ Β ἐξ ἀνάγκης" ἐπεὶ 
᾿ ᾿ ‘ ~ Ὕ » oh ν , ὌΝ \ \ ΄, 
γὰρ τὸ B παντὲ τῷ [Γ᾽ ἐξ ἀνάγχης, ἀντιστρέφει δὲ πρὸς τὴν χαϑόλου 
χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν ἢ ἐπὶ μέρους gee ears ἀγαγκαία, ὑπάρξει ᾿ χαὶ 5 
᾿ a] δ ἢ Ἔ eet διδὸν ἐς Η 
τὸ Γ᾽ τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης χεῖται δὲ χαὶ τὸ A παντὶ τῷ Γ᾿ ἐξ ἀνάγκης 
4 v ~ I ΡΥ. fe Ss ΄ eh ἃ ve a7s \ , ~ [ὦ X 
τὸ apa A τινὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει" δύο Ἰὰρ ἀναγασισι eines ae 


, 
2 


20 ϑόλου ἢ δὲ ἐπὶ μέρους" ὅ φησι ψεῦδος εἶναι. ὅτι ἔχειτο ἁπλῶς Te 
αὐτῷ παντί, ὃ 6 ὑπάρχει παντί, ἐνδέχεται χαὶ μηδενί ποτε ὑπάρχειν. διὰ 
NA ~ 5 ey ΄ > ~ 5 
6& τοῦ τρίτου σχήματος οὕτως ἄν δειχϑείη ταὐτόν: εἰλήφϑω ἐπὶ τῆς ἐχ- 10 


χειμένης συζυγίας συμπέρασμα τὸ A τῷ [᾿ παντὶ ἐξ ἀνάγχης, καὶ προσ- 


ἣν ὦν fr f > ag ¢ ~ ? 
Ξξιλήφϑω 7 ἐλάττων πρότασις ἀναγχαία ἢ ᾿ τὸ Β παντὶ τῷ Γ΄ ἐξ ἀνάγχης " 
25 γίνεται ἐν τρίτῳ σχήματι συζυγία éx δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἀναγκαίων, 


τις ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἀναγχοῖον συνάγει" τὸ A ἄρα τῷ Β τινὶ ἐξ 
ἀνάγκης ὃ Ψεῦδός ἐστιν ἔχειτο γὰρ ἁπλῶς αὐτῷ παντὶ PEE τὸ δὲ 
ὃ ἐδήλωσεν εἰπὼν 15 


τοιοῦτον εἶναι τὸ By, ᾧ ξγχωρεῖ ne) A μηδενὶ ὅπ- 


ἄργον ἐνδέχεται χαὶ Ἴ αὐτῷ ὑπαάρ) 


A ee, | ΄ 
παντὶ ἁπλῶς ὑπ ( 


Te 
> , >\ 
EYOEVETAL OC 


30 ἄρχειν. ἐνδειχνύμενος ἡμῖν χαὶ διὰ τούτου πάλιν, ὁποίαν τὴν ὑπάρχουσαν 
[4 


mp re εὖ A pete Ξ.Ξ Pee eared Ne τᾷ δ «Ἶ, a as) pyr tf 
πρότασιν Ξῖναι SODAETHL. σημξιώτεον OF, OTL οὐχ εἰπὲν BOVVATOV εἰναι 


1 οὐκ a 3 ληφϑῇ M ἡ 6&... χαϑόλου (4) om. K 5 πρόσϑεν M εἶπε] 
p. 80415 6 χαὶ τῆς étépas... γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα (7) om. a 8 el yap... 
GAN οὐχ ἐξ ἀνάγκης (11) lemma in aK ἔσται aK (Cfi): ἐστὶ M et Ar., sed hic 
omisso ἀναγχαῖον et τὸ συμπέρασμα 10 τοῦ alterum om. aK ὃ aK: ὅτι M 
τῷ aK: τὸ M 11 τῷ B παντὶ aK 13 ὑπάρχειν (ante χείσϑω) M 

14 ἐξ ἀνάγχης παντί aM εἰλήφϑω ... 7 ἐξ ἀνάγκης (15) om. aM 15 ἀλλὰ 
μὴν - - «Ὁ ἐξ ἀνάγκης (16) om. Καὶ 16 γὰρ M: γοῦν aK χαϑόλου aK: με- 
ριχὴν M 11 ἐπὶ μέρους aK: χαϑόλου M zai om. M 18 .τὸ 6 Καὶ 


19 ἀναγχαῖαι aM: ἀναγκαῖον K 20 ὅτε Καὶ 22 ταὐτό Καὶ 22. 23 χει- 
μένης ἃ 26 ἥτις ἐπὶ μέρους om. M χαταφατιχὸν M: ἀποφατικὸν ak συνάγει 
ἀναγκαῖον ἃ 21 αὐτῷ παντὶ ἁπλῶς Κα 28 αὐτῷ] τῷ evan. M 29 éy- 


δέγεται... ὑπάρχειν (30) lemma in aK δὲ ΔΚΜ: γὰρ Ar. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 9 [Arist. p.30a23. 27.28] 190 


\ 


τὸ A τινὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν οὐδὲν oe χωλύει τὸ παντὶ ὑπάρχον 41: 
τινὶ αὐτῷ χαὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν. GAN ἐπεὶ μὴ ἀναγχαῖόν ἐστι a al 20 
ὑπάρχον εὐϑὺς ἐν τῷ παντὶ ὑπάρχειν χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ αὐτοῦ ὑπάρ- 
yew περιέχειν ἐνδέχεται γὰρ χαὶ παντὶ αὐτῷ οὕτως ὑπάρχειν ὡς ἐν- 

5 δέχεσϑαι χαὶ μηδενί. οὐ γὰρ κεχώλυται ἢ χαϑόλου χαταφατιχὴ ὑπάρχουσα 
σ Ὁ X > ~ XX | aS a lA > \| a be gee RE 3 7 δ / 
οὕτως ἀληϑὴς εἶναι" διὸ ψεῦδος γίνεται ἐπὶ τῆς οὕτως ὑπαρχούσης καϑόλου 
ἀχηϑοῦς τὸ παντὶ ὑπάρχον τινὶ ἐχείνῳ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν. 25 


p. 30227 “Evdgyetat δὲ τοιοῦτόν τι εἶναι. 


᾿Αντὶ τοῦ ᾿ ἐνδέχεται γάρ᾽" τὸ γὰρ χατάλληλον ἐν τῇ λέξει τοῦτο. οὐχέτι 
10 δέ, εἰ τῆς μείζονος ἀναγκαίας οὔσης ὑπαρχούσης δὲ τῆς ἐλάττονος ἀναγχαῖόν 
τις λέγοι τὸ συμπέρασμα γίνεσϑαι, τοιοῦτό τι ψεῦδος ἕπεται. ἂν γὰρ τὸ μὲν A 
παντὶ τῷ Bee ἀνάγχης ὑπάρχῃ, τὸ δὲ B «παντὶ τῷ Γ΄ ὑπάρχῃ μόνον, χαὶ 80 
~ \ \ ~ 2 as ΟΞ 3S ΄ ΄ ΚΣ ΤῊΣ ΄ 
ληφθῇ τὸ A παντὶ τῷ [" ἐξ ἀνάγκης, οὔτε ἐν πρώτῳ ine οὔτε ἐν τρίτῳ 
ὅμοιον τῷ προειρημένῳ ψεῦδος συνάγεται" συνάγεται γὰρ τὸ Α τινὶ τῷ Β ἐξ 
15 apes ὑπάρχον, ἂν ἢ Ὁ aman τὸ ἀναγχαίας οὔσης τῆς μείζονος 
ἀναγκαῖον γίνεσϑαι τὸ Ca ἢ τυὶ Ὅν μόνον, εἰ λέγοι τις 
ὑπάρχον γίνεσϑαι χαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει τὸ συμπέρασμα; ὧν οὐδέτερον 35 
ψεῦδος κειμένου τοῦ A παντὶ τῷ B ὑπάρχειν 26 ἀνάγχης. ὥστε εἰχὸς αὐτὸν 
΄ ~ ᾿ - = 
χαὶ ὑπὸ ταύτης χινηϑέντα τῆς διαφορᾶς, ἐν ἣ μὲν μίξει ἣ μείζων ἀναγχαία, 
> ~ ΄ \ ΄ > TIONG Ce Nee ς ΄ 
20 ἀναγχαῖον ϑέσϑαι τὸ συμπέρασμα, ἐν ἢ δὲ ἢ ἐλάττων, ὑπάρχον. 
p. 30228 Ἔτι χαὶ ἐκ τῶν ὅρων φανερόν, ὅτι οὐχ ἔσται τὸ συμ.- 
πέρασμα ἀναγχαῖον. 
Καὶ τ τῶν ὅρων ἐλέγχει τε καὶ δείκνυσιν. εἰ γὰρ εἴη τὸ μὲν A 
χίνησις τὸ δὲ Β ζῷον τὸ δὲ 1" ἄνϑρωπος, ἔσται χίνησις μὲν παντὲ ζῴῳ 40 
25 ὑπαρχόντως, τὸ δὲ ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγκης, χαὶ χίνησις παντὶ 
x c Ἄς > ϑ 4 > \ ἐξ ΣΕ »» 3» δὲ 2 59 2 ~ 
wey ὑπάρξει ἀνθρώπῳ, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης. ἄξιον δὲ ἐνταῦϑα ἐπιστῆσαι; 
πῶς ἐπὶ ταύτης τῆς συμπλοχῆῇς διὰ τῶν ὅρων ἐλέγξας μὴ συναγόμενον 
ἀναγχαῖόν τι συμπέρασμα οὐχέτι τὸ αὐτὸ τοῦτο συνεῖὸς δυνάμενον δείκνυσθαι 
χαὶ ἐπὶ τῶν τὴν μείζονα χαϑόλου τε χαὶ ἀναγχαίαν ἐχουσῶν συζυγιῶν " 45 
30 χαὶ γὰρ ἐπὶ ἐχείνων ὁμοίως ἢ τῶν αὐτῶν ὅρων παράϑεσις δείχνυσι υὴ 
~ l4 ~ 
γόμενον ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα" ἂν γὰρ λάβωμεν ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ 
χαὶ ἄνϑρωπον παντὶ χιϊννουμένῳ, συναχϑήσεται τὸ ζῷον παντὶ χινουμένῳ᾽" 42r 
ἀλλ ἔοιχεν ἐπαχολουϑῆσαι μόνῳ τῷ χατὰ παντὸς ἐξ ἀνάγκης ὡς σημαίνοντι 
“ὅταν μηδὲν ἢ λαβεῖν tod ὑποχειμέ θ᾽ οὗ τὸ Sus ὺ ἡ 
ὅταν μηδὲν ἢ λαβε χειμένου, xa οὗ τὸ χατηγορούμενον οὐ ὑη- 


1 τὸ τὸ ἅ ἃ ὃ αὐτοῦ K: αὐτῷ ἃ: ad.. M τινὶ αὐτῷ ἐξ ἀνάγχης ἃ 4 περιέχει aM 
6 post χαϑόλου add. καταφατιχῆς ἃ 8 textus verba in M δὲ ΔΚΜ: γὰρ Ar. τι 
post εἶναι transponit K: om. Ar. ἐπ p. 128,29) 10 οὔσης ἀναγχαίας aK 11 λέγοι ἡ K 
τοιοῦτόν ἃ 15 ὑπάρχειν a: ὙΠ K 16 τὸ om. Καὶ 19 μὲν μίξει ἡ ἃ: μίξει ἡ μὲν 
KM 20 τὸ om. Καὶ 21 post ἔτι add. δὲ Καὶ ἔσται Ar.: ἔστι ak 25 ὑπαρ- 
χέτω Καὶ δὲ om. ἃ 25. 26 μὲν παντὶ ζῴῳ ὑπάρξει K 26 ἐνταῦϑα post πῶς 
(27) transponit K 27 ante ἐπὶ add. καὶ Καὶ 28 τι M: om. aK 33 τῷ bis a 
σημαίνοντα Καὶ 34 “ὅταν - - « ῥδηϑήσεται 7 11 p. 2429 (ef. p. 120,4) 


Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 9 


130  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 9 [Arist. p. 30428, 32] 


ϑήσεται᾽ ἐξ ἀνάγχης. εἰ μὲν οὖν οὕτως Saas λαμβάνει τὰ Ord τὸ Β ὡς 42: 
τοῦ Β τινὰ ὄντα, ἐξ ἀνάγκης αὐτῶν ἔλαβε τὸ A κατηγορεῖσϑαι. τοῦτο 685 
> > ΄ > ΄ N= δεν \ ΄ - ie \ σ ΕῚ - 

ἦν ἀληϑές, εἰ πάντα τὰ ὑπὸ τὸ Β μέρη tod Β ἣν xat οὕτως αὐτοῦ τινα 

Le = 2 ~ 5 , > = ~ te > Si ὉΠ ed ~ c. d ὃ Β ΄ 

ὡς ἐν τῇ οὐσία αὐτοῦ εἶναι. εἰ δὲ δύναταί twa τῶν ὃπὸ τὸ B χαὶ χωρί- 
ζεσϑαι αὐτοῦ, οὐχέτι τοῖς οὕτως οὖσιν ὑπὸ τὸ Β ἐξ ἀνάγχης τὸ A ὑπάρξει. 
πὶ τῆς χαϑόλου ὑπαρχούσης τῆς παραγωγῆς ταύὐύτὴς αἰτία" ἐπεὶ γὰρ 
ἐχείνῃ πάντως ὑπάρχειν δεῖ τὸ A τοῖς ὑπὸ τὸ B, ἂν παντὶ τῷ Β 


΄ 


ὑπάρχῃ; ἀχολουϑεῖν δοχεῖ χαὶ τὸ A πος αὐτοῖς See eel ἐὰν 10 
ἀναγχαίως Ondoyy παντὶ τῷ Β΄ τοῦτο δέ, ἐπεὶ τὰ ὑπὸ τὸ B τινὰ τοῦ B 
10 ἐστίν. ἀλλὰ τὸ τινὰ τοῦ Β εἶναι χοινότερον λεγόμενον φαντασίαν ἀπο- 
στέλλει ὡς ἐν τῇ οὐσίᾳ αὐτοῦ ὄντων" οὐχ οὕτω (δ᾽) ἐχόντων αὐτῶν, οὐδ᾽ ἂν 
τὸ A αὐτοῖς ἐξ ἀνάγχης ὑὕπάρχοι᾽ τὸ γὰρ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον οὐ νῦν 
μόνον ἀλλὰ χαὶ ὕστερον ὅπάρχει. διὸ ὑπάρχουσαν οὐ τίϑησιν" ἐν τούτοις 15 
yap τὸ χατὰ παντὸς τοῦ Β ἐξ ἀνάγχης χατηγορούμενον ἐξ ἀνάγχης ὑπάρξει 
15 χαὶ τοῖς ὑπὸ τὸ Β, ἐν οἷς ἐστιν ἐξ ἀνάγχης. ἐπὶ μέντοι τοῦ χατὰ παντὸς 
τοῦ B ὑπαρχόντως χατηγορουμένου ἀληϑές ἐστι τὸ μηδὲν εἶναι χκατηγορού- 
usvoy τῶν ὑπὸ τὸ B, xa? ὧν οὐ χατηγορηϑήσεται τὸ χατὰ παντὸς τοῦ B 
λεγόμενον, ὅτι, χαὶ ὧν ἀναγχαίως τὸ B χατηγορεῖται καὶ ὧν ὑπαρχόντως, 
τούτοις εἰπεῖν ὑπάρχειν τὸ χατὰ παντὸς αὐτοῦ χατηγορούμενον ἀληϑές. 20 
20 οὐχέτι μέντοι ἀληϑὲς τὸ ὧν τὸ Β ϑπαρχύντως χατηγορεῖται. τούτων τὸ 
χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης παντὸς χατηγορούμενον χατηγορηϑήσεσθϑαι ἐξ ἀγάγχης" 
τὸ μὲν γὰρ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον ἀπε το εἰπεῖν ἀληϑές, τὸ δ᾽ ὑπάρχον 
ἁπλῶς ἐξ ἀνάγκης εἰπεῖν ὃπ eee οὐχ ts ἔς. ὅτι ὃς ἢ ὑπάρχουσα xa- 
ἥλω 


- ὦ» 


σι 


‘ 


7 O 
<< 
[Ὁ 

( 

Mv 


θόλου ὑπόϑεσίς ἐστιν, 26 χαὶ ἄρτι, δι’ ὧν παρέϑετο ὅρων. 25 
25 p.30232 Ὁμοίως δὲ xat εἰ στερητιχὸν ety τὸ A Be ἣ γὰρ αὐτὴ 


5 Ia 
ἀπόδειξις. 


“Ὁμοίως, φησί; δειχϑήσεται py γινόμενον ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα, 
μη ἂν ἢ μείζων ἢ χαϑόλου enna ὑπάρχουσα" πάλιν γὰρ ἐχϑησόμεϑα 
τὸ συμπέρασμα χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον. χαὶ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ 
80 σχήματι τὴν δεῖξιν ποιούμενοι ἀντιστρέψομεν τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν 80 

ἀναγχαίαν τὴν BI, καὶ ἔσται τὸ A τῷ I’ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης, τὸ 1" τῷ Β 
τινὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἐξ ὧν συναχϑήσεται τὸ A τινὶ τῷ Β μὴ ὑπάρχειν ἐξ 


1 εἰ μὲν οὖν KM: τούτου γοῦν a ἔχοντος aK λαμβάνει Kz λαμβάνων aM 

5 οὕτως οἴη. ἃ τὸ ἃ ἐξ ἀνάγκης a 6 ἦν seripsi: ἡ libri 7 ἂν mavth... τὸ 
a (8) om. Καὶ 8 ἀναγχαῖον Καὶ ὑπάρξει Καὶ Ὁ ἀναγκαῖον onde K 10 post 
ἀλλὰ add. χαὶ a λέγομεν Καὶ 11 οὕτω δ᾽ scripsi: οὕτως aM: ὡς K 12 ἐξ 
ἀνάγκης αὐτοῖς ἃ ὑπάρχοι scripsi: ὑπάρχῃ libri 13 post διὸ add. ἡ (sic) Καὶ 

16 χατηγορουμένου ὑπαρχόντως a 16.17 χατηγορούμενον om. a 18 χατηγορεῖται 
τὸ Ba 20 οὐχέτι.. . . ἀληϑές (22) om. M χατηγορῆται Καὶ 21 χατηγορη- 
ϑήσεται Καὶ 23 ἡ om. K 24 post ὧν add. χαὶ Καὶ 27 ὁμοία K μὴ 
om. ἃ 28 ἡ Κ: om. aM γὰρ om. a ὑποϑϑησόμιεα conicio 29 ἐν aM: 


εἰ Καὶ 30 ἀντιστρεψῶμεν (sic) K 92 ὑπάρχον ak 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30232] 131 


ἀνάγχης, ὃ ψεῦδός ἐστιν᾽ ὑπέχειτο γὰρ μηδενὶ ὑπάρχον ἁπλῶς. εἰ δὲ ἐν 42: 
τῷ τρίτῳ ποιούμεϑα τὴν δεῖξιν, ἕξομεν χαὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ [Γ᾿ ἐξ ἀνάγχης 
χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης" ἔχειτο γὰρ αὕτη" ἐξ ὧν πάλιν συναχϑή- 8ὅ 
σεται τὸ Α τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχον. ἀλλὰ χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν 
5 ὅρων δειχϑήσεται πάλιν μὴ ἀναγχαῖον γινόμενον τὸ συμπέρασμα χίνησις 
\ 3 \ Ui c fe ~ \ \ 3 2 3: 4 \ , 
γὰρ οὐδενὶ ζῴῳ ὑπαρχέτω, ζῷον δὲ παντὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης, χαὶ xt- 
γησις οὐδενὶ ἀνθρώπῳ, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ ἀνάγχης. 
Δεῖ μέντοι εἰδέναι, ὅτι, ἣν πεποίηται δεῖξιν, ἔοιχε μὲν τῇ εἰς ἀδύνατον 
3 ~ ΕῚ \- ς > ney IAS EE Wie ΚΝ \ > en es ~ 
ἀπαγωγῇ; οὐ μὴν ἣ αὐτή ἐστιν ἐχείνῃ. οὔτε yap τὸ ἀντιχείμενον τοῦ 40 
4 c ͵΄ 5 5 \ 3 lf ~ \ c ΄ \ ~ 
10 συναγομένου ὑπέϑετο᾽ οὐ γὰρ ἀντίκειται τῷ παντὶ ὑπάρχειν τὸ A wo [" 
τὸ παντὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν οὔτε τῷ μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ wydevt ἐ 
oy. ὙΖ A ~ SE ΤΉ ἢ 5.) 2X ᾿ Χ 2 - ς L 
ἀνάγχης᾽ ταῦτα ὃὲ ὑπέϑετο. ἀλλ οὐδὲ τὸ δειχϑὲν éx τῶν ὑποθέσεων 
ἀδύνατον ἣν, ὥσπερ χαὶ αὐτὸς ἐπεσημήνατο, ἀλλὰ ψεῦδος: ψεῦδος γὰρ χαὶ 
\c ΄ 307 \ ~~ » ys ON \ Ni Che 7: 37 
τὸ ὑποτεϑέν. ἀδύνατον γὰρ οὐχ ἔστιν. οὔτε γὰρ τὸ παντὶ ὑπάρχον ἀδύνατον 
15 xual. ἐξ ἀνάγχης τινὶ αὐτῷ ὑπάρχειν, οὔτε τὸ . μηδενὶ ὅπάρχον χεχώλυται 4 
χαὶ ἐξ ἀνάγχης τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν. ψευδεῖ οὖν ὑποϑέσει τὸ ψεῦδος 
ἠχολούϑησεν. ἀδυνάτῳ μὲν γὰρ ἀδύνατον ἕπεται, ψεῦδος ὃὲ ψευδεῖ. ἔτι 42v 
ὅσον ἐπὶ τῇ δείξει. οὐ χατεσχεύασται τὸ προχείμενον. οὔτε γὰρ τῷ ἀναι- 
97, \ ὶ ἐξ ἀνάγχης ὡς wed Nn. WS Xx AVE pee ee Sas; 
ρεϑῆναι τὸ παντὶ ἐξ ἀνάγχης ὡς ψεῦδος ὃν ἤδη τὸ παντὶ Ondoyew ἀνάγχη 
20 ἀλχηϑὲς εἶναι“ μόνον γὰρ ἐξ ἀνάγχης τίϑεται τῇ ἄρσει τινὸς χαὶ ἀνασχευῇ 
τὸ ἀντιχείμενον᾽ ταῦτα δὲ οὐχ ἀντίχειται. οὐδ᾽ αὐτὸς οὖν ἔοιχε τῷ τρόπῳ 5 
τῆς δείξεως τούτῳ πάνυ τι ϑαρρεῖν. ἀλλὰ προσχρῆται αὐτῷ δειχνύς, ὅτι, 
εἰ ἀναγχαίου ληφϑέντος τοῦ συμπεράσματος ψεῦδός τι ἕπεται. ὑπάρχοντος 
δὲ μή, δεῖ δὲ τοιοῦτον αὐτὸ εἶναι, ἐπεὶ χαὶ al προτάσεις τοιαῦται, ὑπάρχον 
25 δειχνύοιτο ἄν. οὐ γὰρ τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ πρὸς τὸ δειχνύμενον 
l4 3 \ ᾿Ξ Ὰ bls fé 5 \ ~ c 7 5 / 
χέχρηται, ἀλλὰ μεταλαβὼν ἄλλην πρότασιν; ἀντὶ τῆς ὑπαρχούσης ἀναγχαίαν, 
χαὶ ποιήσας: τινὰ ἐκ ταύτης τε χαὶ τῆς ἑτέρας τῶν χειμένων τῆς ἐλάττονος 10 
συλλογιστιχὴν συζυγίαν εὑρὼν τὸ συναγόμενον ψεῦδος ὃν τούτῳ προσχρῆται 
εἰς τὸ wy ἀναγκαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἐπιζητήσαι δ᾽ ἄν τις χαὶ 
80 οὕτω, τίς ἣ ἀνάγκη τοῦ εἰ μεταληφϑέντος «τοῦ: ὑπάρχοντος εἰς τὸ ἀναγχαῖον 


1 post ψεῦδος add. ἐξ ἀνάγκης K yao bis K 2 χαὶ om. Καὶ ὔ χαὶ--- 
ἀνάγκης om. K αὕτη M: αὐτὴ a: αὐτῇ Καὶ πάλιν om. M 4 ante τὸ ἃ 
add. ὅτι Καὶ τινὶ aM: οὐ παντὶ Καὶ py om. K ὑπάρχειν ἃ: ὑπ Ἢ K 

5 πάλιν δειχϑήσεται Καὶ τὸ συμπέρασμα om. M 6 Cum... οὐδενὶ (7) om. K χαὶ 
om. M 9 ἐχείνη libri 10 a aK: ΒΝ τῷ (ante 7) om. K 11 post 
οὔτε add. δὲ Καὶ 14 οὐ γὰρ ἀδύνατον omisso ἐστι aK γὰρ (post οὔτε) om. Καὶ 

15 αὐτῶν M post οὔτε add. μὴν ἃ 16 αὐτῷ ἃ: αὐτῶν KM vy om. M τὸ 
om. ak 11 ἀδύνατον... ἀδυνάτω Καὶ ψευδεῖ δὲ ψεῦδος a 18 χατα- 
σχεύασται M 18.19 τῷ ἀναιρεϑῆναι K: εἰ ἀναιρεϑῇ aM 19 ὡς om. Καὶ τὸ 
παντὶ ὑπάρχειν (ὑπάρχον K) post εἶναι (20) transponunt aK 19.20 ἀληϑὲς ἀνάγχη K 
20 τίϑενται ak 22 τούτου Καὶ προχρῆται M 24, 25 ὑπάρχον δειχνύοιτο 
ἄν om. M 25 ἂν δειχύοιτο a 26 χρῆται M 27 τὴν ἑτέρας a ἀντι- 
χειμένων Καὶ 29 μὴ om. ἃ ἐπιζητήσει K: ἐπιζητήσειε a χαὶ om. Καὶ 


90 ante ἀναγχαῖον add. μὴ Καὶ 
gi 


132 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30232] 


ψεῦδός τι συνήχϑη. μὴ εἶναι τὸ ἀναγκαῖον συναγόμενον. ἢ ὅτι ἐξ ἀληϑῶν 42v 
οὐσῶν οὐ συνάγεται ψεῦδος. τοῦτο μὲν οὖν ἔξωϑεν προστέϑειχε τὸ εἰ 15 


ἵξ 


ἀναγχαῖον ὑποτεϑείη τὸ συμπέρασμα. ψεῦδός τι συνάγεσθαι προσληφϑείσης 


αὐτῷ τῆς ἐλάττονος προτάσεως, ἥτις ἣν ual (αὐτὴ) ἀναγκαία. 
>? \ > \ c ΄ s \ \ 
Δειχνύοιτο ὃ ἂν μὴ ἀναγχαῖον ἀλλὰ ὑπάρχον συναγόμενον xat διὰ 
τοῦ ὑπάρχοντος μὲν τιϑεμένου τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ ROE E Mats εἰ μὴ 
συγχωροῖτο τοιοῦτον γίνεαϑαι; ἀδύνατόν τι ἀπαντᾶν, ΟΝ δὲ μή. 
χείσϑω γὰρ τὸ μὲν Α etna τῷ B ὑπαρχόντως, τὸ δὲ Β παντὶ τῷ Γ᾽ ἐξ 20 
ἀνάγχης᾽" λέγω, ὅτι τὸ A τῷ Γ᾿ παντὶ ὑπάρχει. εἰ γὰρ μή, τὸ ἀντιχείμενον 
10 οὐ παντὶ τὸ A τῷ Γ΄ καὶ προσειλήφϑω ἣ “td Β παντὶ τῷ Γ᾽ ἐξ ἀνάγχης᾽ " 
» ΄ \ \ ~ € ‘0 (re) 5 lA Vv 
ὧν συνάγεται τὸ A τινὶ τῷ B μὴ ὑπάρχειν, 6 ἐστιν ἀδύνατον ἔχειτο 
> of ἘΞ οἱ. / nd > > ». 
τὰ! ἰ δέ γε ἐπ ξὼ τὸ A τῷ Γ΄ παντὶ ἐξ evans 
ἐπὶ τῇ ee συζυγίᾳ, ἂν Peale τὸ ἀντιχείμενον τῷ παντὶ ἐξ ἀνάγχης 2% 
έχ | ὑπάρχειν᾽ καὶ προσληφϑῇ τὸ Β τῷ Γ 
ι παντὶ ἐξ ἀ ἀνάγχης . συνάγεται a A τινὶ τῷ B ἐνδέ ἔχεσθαι μὴ ὑπάρχειν, ὃ 
οὐχ ἔστιν ἀδύνατον: τὸ γὰρ παντὶ ὑπάρχον οὐχ ἀδύνατον ἐνδέχεσϑαι τινὶ 


= 


σι 


αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν. ἣ αὐτὴ δὲ δεῖξις πάλιν, xdv ἣ μείζων χκαϑόλου 
ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσα ἢ δὲ ἐλάττων χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία. χαὶ 80 
yao ἐπὶ τούτων ἂν μὲν ὑπάρχον ἀποφατιχὸν γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα τιϑῇ 
20 τις διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς διὰ τοῦ τρίτου σχήματος δείξας, ἀδύ- 
γατόν τι συναχϑήσεται, ἂν δ᾽ ἀναγκαῖον, οὐχέτι᾽ ὥστε εἰ ὑπάρχον μὲν τὸ 
συναγόμενον οἷόν τε δειχνύναι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ana ie ae 
δὲ μή, ὑπάρχον ἂν εἴη τὸ συναγόμενον. Θεόφραστος δέ, ὅτι wh ἀναγχαῖον 
γίνεται τὸ συμπέρασμα ἐν τῇ τοιαύτῃ συμπλοχῇ; οὕτω λέγει" “el γὰρ τὸ 35 
25 μὲν Β τῷ Γ᾿ ἐξ ἀνάγχης, τὸ δὲ A τῷ Β μὴ ἐξ ἀνάγκης, τὸ δὲ ph ἐξ 
ἀνάγχης χἂν χωρισϑείη, φανερόν, ὡς τοῦ Β χωριζόμενον χαὶ τοῦ Γ 
χωρισϑήσεται τὸ A, ὥστ οὐχ ἐξ ἀνάγκης διὰ τῶν χειμένων᾽᾿. ᾧ δειχϑέντι 
προστίϑησιν “ὡσαύτως δέ, χαὶ εἰ ἀναγχαία ἣ μείζων. ἐπεὶ γὰρ τὸ 
μέσον οὐχ ἐξ ἀνάγχης. χἂν χωρισϑείη" τούτου δὲ χωριζομένου χαὶ 
80 τὸ μεῖζον. ἐὰν γάρ τις οὕτως λάβῃ ‘xa οὗ τὸ B, καὶ τὸ A ἐξ 40 
ἀνάγχης᾽ ὥσπερ ἀναγχαίας ἀμφοτέρας λαμβάνει" μὴ γὰρ οὕτως λαβόντος 
ψεῦδος. διὰ γὰρ τούτων δείχνυσι Θεόφραστος, ὅτι, ἐν αἷς μίξεσιν ὑπάρ- 
χουσα χαὶ ἀναγχαία ἐστίν, ὁποτέρα ἂν αὐτῶν avayxata ἢ. ὑπάρχον τὸ 


συμπέρασμα. 


1 ante μὴ add. τῷ M 2 el aM: ἢ Καὶ 3 ὑποτεϑή K 4 ἐλάσσονος Καὶ 

αὐτὴ addidi 6 ὑπάρχον K post τῇ add. δ᾽ a χρωμένων a 7 συγχω- 
ρεῖτο a ἀπατᾶν Καὶ 8 ὑπάρχοντος Καὶ 9 παντὶ τῷ 7 ἃ ὑπάρχειν M 

yap aK: δὲ M 10 παντὶ τὸ 8 collocat a 13 Angdy scripsi: ληφϑείη libri 
14 προσληφϑείη a 17 δεῖξις δὲ ἡ αὐτὴ πάλιν M ante μείζων add. μὲν ἃ 18 ἐλάτ- 
τον Καὶ 22 δεικνύναι om. ἃ 23 Θεόφραστος] desunt seq. fr. apud Wimmerum 

24 γίνεσϑαι Καὶ οὕτως Καὶ 20 χωρισϑη K χωριζομένου Καὶ 28 εἰ M: 
ἡ aK ἀνάγκη M 29 τούτο K 90 λάβοι Καὶ 91 ὥσπερ om. M 
ἀναγκαία Καὶ 32 γὰρ ΚΜ: γοῦν a ante Θεόφραστος add. 6 a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30233] 133 


p. 30233 Ἐπὶ δὲ τῶν ἐν μέρει συλλογισμῶν, ef μὲν τὸ χαϑόλου 42v 


ἐστὶν ἀναγχαῖον, χαὶ τὸ συμπέρασμα ἔσται ἀναγχαῖον. 45 
Εἰπὼν περὶ τῶν δύο συζυγιῶν τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι. ἐν αἷς ἐξ 
ἀμφοτέρων χαϑόλου τῶν προτάσεων χαϑόλου συνάγεται, εἰ εἶεν μιχταὶ ἐξ 43r 
\ 
τὸ 


5 ὑπαρχούσης χαὶ ἀναγχαίας προτάσεως, ὡς ποτὲ μὲν ἀναγχαῖον ἔσται 
συμπέρασμα. χαὶ ποίας ληφϑείσης avayxatac, ποτὲ δὲ ὑπάρχον, λέγει χαὶ 
περὶ τῶν δύο συζυγιῶν, ἐν αἷς ἢ ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ πρότασίς 
ἐστιν ἢ δὲ μείζων χαϑόλου 7 χαταφατιχὴ ἢ ἀποφατιχή. χαὶ φησίν, ὅτι ὕ 
χαὶ ἐν ταύταις ταῖς συμπλοχαῖς, ἂν μὲν ἢ μείζων ἀναγκαία ἢ χαταφατιχὴ 

10 οὖσα 7 ἀποφατιχή. ἀναγχαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα, χαϑάπερ ἐπὶ τῶν 
πρώτων συζυγιῶν, ἂν δὲ ἢ ἐλάττων, ὑπάρχον. τῷ αὐτῷ δὲ προσχρώμενος 
χαὶ ἐπὶ τούτων ἀναγχαῖον ἡγεῖται δειχνύναι τὸ συμπέρασμα οὔσης τῆς 
μείζονος ἀναγχαίας χαϑόλου᾽ τῷ γὰρ τὸ μὲν A παντὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης 10 
τὶ δὲ τοῦ Γ ὑπὸ τὸ Β εἶναι ἀχολουῦ σειν ἡγεῖται τὸ χαὶ ἐχείνῳ τοῦ 1" τῷ 

15 ὄντι ὑπὸ τὸ Β τὸ A ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν. - ὅμοιος δὲ ὁ λόγος, χαὶ εἰ ἣ 
μείζων χαϑόλου ἀποφατικὴ ἀναγχαία εἴη. 

Τοῦ μέντοι ἐπὶ μέρους ἀναγχαίου ὄντος οὐχέτι ἔσεσϑαί φησιν ἀναγχαῖον 
τὸ συμπέρασμα, χαὶ τὴν αἰτίαν προστιϑεὶς φησὶν οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον 
συμπίπτει, χαϑάπερ οὐδ᾽ ἐν τοῖς χαϑόλου συλλογισμοῖς, λέγων 15 

20 ἤτοι, ὅτι ὑπάρχοντος τοῦ συμπεράσματος ὑποτεϑέντος γίνεσϑαι οὐδὲν ἕπεται 
IN ~) Vv ! ~> σ 5) Ὁ > pias \ τ Qs 
ἀδύνατον, τοῦτ ἔστι ψεῦδος, ὥσπερ OVO OTE ἀμφότεραι μὲν Yoav χαϑόλου, 
im > ΄ e Ψ ἐκ δ S22, > ΄ \ > ΄ \ ς Ω 7 
ἦν δὲ ἐλάττων ἣ ἀναγχαία᾽ ἐπὶ ἐχείνων γὰρ ἀναγχαίου μὲν ὑποτεϑέντος 
τοῦ συμπεράσματος ψεῦδός τι εἵπετο, ὑπάρχοντος δὲ οὐδέν: εἰ γὰρ ὑπο- 
ϑοίμεϑα ἐπὶ τῶν χαϑόλου τῷ [᾿ παντὶ τὸ A ὑπαρχόντως. λαμβάνοιμεν δὲ 

ν" ι 9 a be 
95 χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης, συνάγεται ἐν τρίτῳ σγήματι τὸ A τινὶ 
fy " — 
~ «ς ΄ 
τῷ Β ὑπάρχειν, ὅπερ ἀληϑές ἐστιν᾽ ὑπέχειτο γὰρ παντὶ ὑπάρχειν. ὡς 
fy ᾽ ἰ tA 
ς ~ ΄ ΟΝ 
οὖν éx ἐχείνων ἀναγκαίου μὲν ὑποτεϑέντος τοῦ συμπεράσματος ψεῦδός τι 
ἱ 7 
ς σ ~ 
συνήγετο, ὑπάρχοντος δὲ οὐχέτι, οὕτω, φησί, xal ἐπὶ τῶν ἐν μέρει ἕξει 

| ’ ’ ef "» 5 
εἰ εἴη ἢ ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ ἀναγχαία" ἢ τὸ οὐδὲν γὰρ 

80 ἀδύνατον συμπίπτει, χαϑάπερ οὐδ᾽ ἐν τοῖς χαϑόλου συλλο- 9 
γισμοῖς εἶπεν, ὅτι, ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων ἀναγχαίου τιϑεμένου τοῦ συμπεράσματος 
τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ χρωμένων ἡμῶν εἰς ἔνδειξιν αὐτοῦ οὐδὲν ἀδύνατον 

ἡ il iT 
~S Ld > ~ > 
εἵπετο ἀλλὰ ψεῦδος μόνον, ὡς ἐδείχϑη διὰ τῶν προειρημένων, δι᾿ οὗ (οὐ) 


© 


20 


2 ἐστὶν om. Καὶ ἔσται om. Καὶ 3 ἐξ om. Κα 4 τῶν om. ἃ 5 ἀναγχαίας 
χαὶ ὑπαρχούσης ἃ 6 χαὶ alterum om. Καὶ 7 πρότασις post ἐλάττων transponit a 

10 post χαϑάπερ add. χαὶ a 11 ἐλάσσων Καὶ ὑπάρχον] ον periit in K αὐτῷ 
evan. M 12 τούτῳ Καὶ 14 ἡγεῖται ἀκολουθήσειν ak χαὶ K: κατ᾿ aM 15 ὄντι 
evan. M ὁμοίως ak 17 ὄντος dvayxatov a post οὐχέτι add. δὲ a φησὶν 
ἔσεσϑαι Καὶ 18 τὸ om. K 20 ἤτοι, ὅτι transposui: ὅτι ἤτοι libri 21 ὅταν a 
22 7 ἐλάττων (ἐλάσσων K) aK 24 τὸ ἃ παντὶ τῷ 7 ak λαμβάνοιμεν seripsi: Aap- 
βάνομεν KM: λάβοιμεν a 25 χαὶ om. K 26 ὅπερ a et M, in quo εἰν ὅπε evanuit: 


ὃ Κα 29 ἡ om. K dl ὡς om. Καὶ 33 οὐ addidi 


134 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19 [Arist. p. 30333 


χατασχευάζεται τὸ ἀναγχαῖον. οὕτως οὐδ᾽ ὅταν ἣ ἐλάττων ἐπὶ μέρους 49: 
> ΄ x ~ > ¥. Ὰ - Vass 4 \ 
meied.geres (3 ae τιϑῆται. εἰ yap ety τὸ A τῷ Β παντὶ ὑπάρχον, -τὸ 
δὲ Β τῷ Γ τινὶ ἐξ ἀνάγχης. xat βούλοιτό τις διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 80 
δεῖξαι τὸ Α τινὶ τῷ Γ ὑπάρχον ἐξ ἀνάγκης, λήψεται μὲν τὸ SS 
αὐτοῦ τὸ ἐνδέχεσϑαι τὸ A τῷ Γ μηδενί: ᾧ Seer τοῦ 7B τινὶ 


τῷ Γ ἐξ ἀνάγκης συνάγοιτο ἄν ἐν τρίτῳ. σχήματι τὸ A τινὶ τῷ B ἐνδέ- 


σι 


χεσϑαι μὴ ὑπάρχειν. ὃ οὐχ ἀδύνατον" ἔχειτο γὰρ αὐτῷ παντὶ ὑπάρχειν" 
ὥστ οὐ χατεσχεύασται. ἂν δ το μὴ ἀναγχαῖον ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν 85 
ἀλλ ὑπάρχον βουληϑῶμεν δεῖξαι τὸ συμπέρασμα διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
10 ἀπαγωγῆς. προελευσεταί τε ὃ λόγος καὶ ἀδύνατόν τι συναχϑήσεται παρὰ 
τὴν ὑπόϑεσιν. τὸ μὲν γὰρ ἀντιχείμενον τῷ τὸ Α τινὶ τῷ I ἐστὶ τὸ τὸ A 
κηδενὶ τῷ Γ΄ ᾧ δὴ ἄν προσληφϑῇ τὸ Β wi τῷ DT ἐξ ἀνάγχης, συναχϑή- 
σεται τὸ A τινὶ τῷ Β μὴ ὑπάρχειν. ὃν ἀδύνατον: παντὶ γὰρ ὑπῆρχεν 
αὐτῷ ὥστε ἀδύνατος ἢ ὑπόϑεσις ἢ μηδενὶ τῷ Γ᾿ τὸ A λέγουσα" τινὶ ἄρα. 40 
15 ὡς οὖν ἐπὶ τῶν χαϑόλου οὐχ ἦν ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα, ὅτι οὐδὲν 
is ἀδύνατον ἀπαγωγῇ ἐπ᾽ αὐτῶν, 


ἀδύνατον εἵπετο » χρωμένων ἡμῶν τῇ 
᾿ ΄ > -ε εὖ 
ὶ ξέϑετο δὲ τὴν δεῖξιν οὔτε ἐπὶ τῶν 


οὕτω χαὶ ἐπὶ τῶν ἐπὶ μέρους. οὐχ 


rs - ee ~ > 4 Ὁ) ao , 
χαϑόλου οὔτε ἐπὶ τῶν ἐπὶ μέρους τὴν Ot ἀδυνάτου. ἧς ἐμνημονεύχαμεν, 


= 
> , 
= 


44 ΄ > oe > Sane ye Lak es ZL \ 
ἀλλὰ wovov ἐμνημόνευσεν αὐτῆς. ὅτι ἐγίνετο ἐν αὐτῇ μῖξις ἐνδεχομένης xat 
20 ἀναγχαίας. περὶ ἧς μίξεως οὐδέπω τὸν λόγον πεποίηται. 45 

Δύναται χαὶ τὸ οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον συμπίπτει οὐχ ἐπὶ thy 
~~. an 2 ΄ ΔΆ φ ΡΞ ad | yg seh ς Ἐν πὰ ἢ - " ͵ 
δεῖξιν, ἣν ἐποιήσατο δειχνὺς τι ψεῦ ὃος ἕπεσϑαι ὑποτεϑέντι τῷ αναγχαίῳ, 43¥ 
> ΄ ΄ - , Ay "Ὁ » Ε ΄ 
ἐπανάγων ἣμᾶς εἰρηχέναι. ἀλλ᾿ οὐδ ἐπὶ τὴν εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγήν, 

>] 


περὶ ἧς εἶπον ἀρτίως, ἀλλ᾽ ἐπὶ. τὴν ex τῶν ὅρων το ΟΣ τοῖς 


τῷ 
σι 


yao εἰρημένοις χαὶ 7 Ex τῶν ὅρων δεῖξις συνάδει" arr γὰρ προτά- 
> ΄ ΄ ς ΄ 
σεων ἐν συζυγίᾳ τε χαὶ μίξει ταύτῃ τὸ συμπέρασμα ὑπάρχον τίνεται. 
> > 
t 


or 


> Ἃ ὙἦΝ ἡ Ἁ > Ld τιν id ~ ~ 
ἣν ὃ ἂν ἀδύνατον τὸ λεγόμενον ug ἡμῶν, ε τὰ τῶν ὅρων ἠλέγ- 
χετο. χαὶ τοῦ τοῦτ εἶναι τὸ εἰρημένον σημεῖον ἄν εἴη τὸ τοὺς ὅρους 
αὐτὸν εὐθέως παραϑέσϑαι" χίνησις μὲν γὰρ παντὶ ζῴῳ ὑπαρχόντως ἢ 
“τ CYUSCWs & ? -- ΐ Ἐν ἢ τὸ: μεν i Q ἂς “ Ξίρα ΠΝ OY ς 7 
-““- ΄ -~ a. \ ~ “».ν ΄ ΄ ΄ ~ 
30 οὐδενί, ζῷον δὲ τινὶ λευχῷ ἐξ ἀνάγχης (χύχνῳ γάρ), χαὶ χινησις τινὲ λευχῷ 
c , >. -“» > ΄ ~ \ ~ > c ΄ ς sf 
ὑπάρχει. οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης, ἢ τινὶ λευχῷ οὐχ ὑπάρχει ὑπαρχόντως. 
- id > 
' 


+ Ae ,.}5 2 7 adage Ye we psi + 7 S/F. =k 27 \ 
εἴ μέντοι εἰδέναι, Ott τῇ. ἐπὶ ψεῦδος. ἀγούσῃ δείξει οὐχ οἷόν te ἐπὶ 10 


τούτων χρήσασϑαι, Ὦ ἐπὶ τῶν χαϑόλου ἐχρήσατο.. χειμένου γὰρ τοῦ τὸ A 


1 ἀναγκαῖον KM: interstitium in ἃ οὐδὲ ἡ ἐλάσσων ὅταν Καὶ 2 τιϑῆται correxi: τί- 


, , 
ϑεται libri εἴη om. M 4 τὸ ἃ om. Καὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον aK 5 τὸ tertium 
om. K 7 ἔκοιτο Καὶ ante αὐτῷ add. ἐν M ὑπάρχον aK 8 χατεσχευάσϑαι 
aK 9 βουληϑῶμεν correxi: βουληϑείημεν libri 10 τε om. M tt superser. M 

1 τὸ (post τῷ) om. K 13 alee ae M: ὑπαξ K: ὑπάρχον a 16 αὐτῶν ἃ: αὐτοῦ 
KM 17 οὕτως Καὶ ἐπὶ τῶν bis K 18 μεμνημονεύχαμεν aK 19. αὐτῆς aM: 
αὐτῶν Καὶ ἐγένετο Καὶ “19. 20 ἀναγκαίας χαὶ ἐνδεχομένης Καὶ 21 συμπίπτει M 
et Ar.: συμβαίνει aK 22 Ψεῦδός τι aK 24 μαρτυρίαν aM: πραχτείαν Καὶ 

25 ἐχ M: ἐπὶ a: om. K 26 τοιαύτῃ ἃ 27 τὸ λεγόμενον om. ἃ 28 τοῦ 
τοῦτ᾽ ἃ: τοῦτ᾽ Κ: τούτου τότ᾽ M (fort. τοῦ τοῦτό γ᾽) τὸ alterum om. ἃ 29 ὡς 
κίνησιν» μὲν omisso γὰρ Καὶ oo 7K 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 19. 10 [Arist. p.80233.b7] 1355 


τινὲ τῷ I’ ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης, ὁποτέραν ἂν προσλάβωμεν τῷ συμπε- 43v 
ράσματι τούτων χειμένων, ἀσυλλόγιστος ἢ συμπλοχὴ γίνεται. ἂν μὲν γὰρ 
\ \ ~ > > ΄ > ie , σ, - 7 \ > \ τς Ξ 
τὸ Β τινὶ τῷ Γ᾿ ἐξ ἀνάγχης, ἐν τρίτῳ σχήματι ἕξομεν δύο τὰς ἐπὶ μέρους 

΄ , \ 5 id 
χαταφατιχάς. ὁμοίως δὲ χαὶ ἐν πρώτῳ, ἂν τὴν BI ἀντιστρέψωμεν. 

5 ἂν δὲ τὸ Α παντὶ τῷ Β χαὶ τινὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγκης, δύο πάλιν xatapatinas 15 
Zz 2 id ΄ \ > y ΟΝ ΕΝ 3p ON Cts 
ἕξομεν ἐν δευτέρῳ σχήματι, ual οὐχ ἔστι δεῖξαι. δύναται ἀξιοῦν ἡμᾶς 
Ὰ / ~ 4 \ \ ~ > χ ye rw A > aN Ary 
τὴν πίστιν ἐκ τῶν χαϑόλου χαὶ περὶ τῶν ἐπὶ μέρους ποιεῖσθαι" ἐπεὶ γὰρ 
αὗται ἐχείνων μόνον τῷ ἐπὶ μέρους τι “συνάγειν διαφέρουσιν, ἐπὶ ὃὲ τῶν 
χαϑόλου ὑπάρχοντος τιϑεμένου τοῦ συμπεράσματος οὐδὲν ἀδύνατον, τοῦτ᾽ 

10 ἔστιν οὐδὲν ψεῦδος, εἵπετο, χαὶ ἐπὶ τούτων ὑπάρχον μὲν ἔσται τὸ συμπέρασμα, 20 
ὥσπερ χαὶ ἐπ᾽ ἐχείνων, ἐπὶ μέρους δέ: αὕτη γὰρ μόνη ἣν ἐν ταῖς προτάσεσι 
διαφορὰ χειμένη. ἔτι οὐδὲν ἀδύνατον συμπίπτει ὑπάρχοντος ὑποτεϑέντος 
τοῦ συμπεράσματος, ὅτι μηδὲ συλλογιστική τις γίνεται συζυγία, Gv ἧς τὸ 
ἀδύνατον ἐδείχϑη. (7) τοῦτο. χαὶ εἰ ἀναγχαῖον ὑποτεϑείη τὸ συμπέρασμα, 2 

lf S59) 5d, > AEN Re fa Q/ c , O~ +9) 

15 γίνεσϑαι. οὐδ᾽ ἂν ἀποφατιχὴ ὃὲ ἢ μείζων χαϑόλου ὑπάρχουσα ληφῦ. 00d 
οὕτως ἣ δεῖξις προχωρεῖ᾽ γίνονται γὰρ πάλιν ἐν πρώτῳ χαὶ τρίτῳ σχή- 
ματι ἐπὶ μέρους ἀμφότεραι, ἢ μὲν ἀποφατιχὴ ἣ δὲ χαταφατιχή, ἢ ἐν 
δευτέρῳ σχήματι ἀμφότεραι ἀποφατιχαί. ods δὲ παρέϑετο ὅρους, ἁρμόζουσι 30 
χαὶ ἐπὶ τῆς συζυγίας ταύτης. 80 


20 p.3007 Ἐπὶ δὲ δευτέρου σχήματος, εἰ μὲν ἣ στερητιχὴ 44r 
πρότασίς ἐστιν ἀναγχαία, χαὶ τὸ συμπέρασμα ἔσται ἀναγ- 5& 
χαῖον, εἰ δ᾽ ἢ χατηγοριχή, οὐχ ἀναγχαῖον. 
Δεῖ μὲν τῷ εἰ μὲν ἣ στερητικὴ πρότασις (td) ᾿ χαϑόλου᾽ προσυπα- 
χούειν᾽ περὶ γὰρ πρώτων λέγει τῶν ex χαϑόλου προτάσεων: ἐν ἣ γὰρ 
25 συμπλοχῇ ἢ ἐπὶ μέρους ἐστὶ στερητική (ἔστι δὲ ἐν τῇ τετάρτῃ συζυγίᾳ 
τὸ ἀποφατιχὸν τοιοῦτον), ὅταν ἢ ἀναγχαία, οὐ γίνεται ἀναγχαῖον τὸ συμ- 10 
πέρασμα. τὸ οὖν εἰ μὲν ἣ στερητικὴ πρότασίς ἐστιν ἀναγχαία ἐν 
τοῖς χαϑόλου συλλογισμοῖς ἀχουστέον᾽ περὶ γὰρ τούτων πρώτως ποιεῖται 
τὸν λόγον᾽ προελθὼν γοῦν λέγει “ὁμοίως δὲ ἕξει χαὶ ἐπὶ τῶν ἐν μέρει 
30. συλλογισμῶν. ἀχόλουϑα δέ ἐστιν, ἃ ἐπὶ τοῦ δευτέρου σχήματος λέγει, 
τοῖς ἐπὶ τοῦ πρώτου δεδειγμένοις αὐτῷ. ἐπεὶ γὰρ ἐν ἐχείνῳ τῆς μείζονος 1 
προτάσεως ἀναγχαίας οὔσης ἐν ταῖς μίξεσιν ἀναγχαῖον ἐγίνετο τὸ συμπέρασμα, 


1 προσλάβωμεν ἃ: προσλαβὼν ἐν KM 2 post τούτων add. τῶν aK ὃ ἐν τρίτῳ 
σχήματι ἐξ ἀνάγχης ΚΜ 4 post χαταφατιχάς add. ἀναγχαίας ak 7 om. KM 

5 δύο om. M 6 post δύναται add. δ᾽ a 8 μόνον ἃ: μόνων KM 12 χειμένη 
διαφορὰ Καὶ τεϑέντος Καὶ 14 post ἀδύνατον add. ἂν ἃ ἢ addidi 15 γί- 
νεται ἃ δὲ K: om. aM 17 post μὲν add. γὰρ a post χαταφατιχή add. 
ἐστιν a 18 σχήματι om. aK 20 Μίξις ὑπάρχοντος xal dvayxatov ἐν δευτέρῳ σχήματι 
superser. a εἰ ἃ οὐ Ar.: ἢ Κα ἡ om. Καὶ 21 ἐστιν om. K 23 ἡ om. Ν 
τὸ ἃ: om. KM 25 συμπλοχὴ aM ἔστη (post μέρους) Καὶ post δὲ add. zat Καὶ 
26 ἀναγχαία a: ἀναγκαῖον KM 27 ἡ om. Κα 28. 29 ποιεῖται τὸν λόγον πρῶτον a 


29 λέγει] p. 8141 δ᾽ ak 90 λέγει om. Μ 31 γὰρ om. Καὶ 


136 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 3007. 9] 


τ ὕτερον σχῆμα τήν τε γένεσιν ἔχει ἀπὸ τοῦ ee (τῆς γὰρ ἐν 44r 
ἐχείνῳ μείζονος ἀντιστραφείσης προτάσεως ἜΣ: τοῦτο), χαὶ δι᾿ ἀντιστροφῆς 
ot eet τῶν ἐν τούτῳ συλλογισμῶν εἰς τὸ πρῶτον ἀνάγονται σχῆμα 
(ἀντιστραφεῖσα γὰρ ἣ στερητιχὴ χαϑόλου ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι γίνεται 20 


᾿ς » ~ 
μείζων ἐν Tu 


or 


\ 


. ‘ 

συμπέρασμα. ἐπεὶ γὰρ δεῖ μὲν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τὴν μείζονα εἶναι 
χαϑόλου. εἰ συλλογισμὸς γίνοιτο, δεῖ δὲ ἀντιστραφείσης τινὸς ἐχ τοῦ δευτέρου 
σχήματος ware τὴν μείζονα. ἐπειδὴ οὕτως ἐγίνετο τὸ δεύτερον σχῆμα; 
αὕτη ἔσται πρότασις ἀντιστρεφομένη, ἥτις χαϑόλου τέ ἐστι καὶ ἀντιστραφεῖσα 
10 χαϑόλου μένει" τοιαύτη δέ ἐστι μόνη ἣ καϑόλου ἀποφατιχή. ταύτης ἄρα 25 

ἀντιστρεφομένης ἣ εἰς τὸ πρῶτον σχήμα τοῦ δευτέρου ἀναγωγή. ὅταν δὴ 

αὕτη ἢ ἀναγχαία, ἀναγχαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα, ἐπεὶ χαὶ ἀντιστρα- 
ἴσα ἀναγχαία μένει χαὶ γίνεται ἢ μείζων ἐν πρώτῳ σχήματι. οὐκέτι 


ren Ye τῆς χατηγοριχῆς προτάσεως avayxatas γενομένης ἐν δευτέρῳ 

15 σχήματι; ship et τὸ συμπέρασμα" αὕτη γάρ ἐστιν ἣ γινομένη ἐλάττων 80 
ἐν τῇ εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα ἀναγωγῇ τῶν τοῦ δευτερηὺ το: συξυ- 
γιῶν" οὔσης τῆς ἐλάττονος ἐν αὐτῷ ἀναγχαίας ὑπάρχον ἐγίνετο τὸ 


συμπέρασμα. 


p.3009 Ἔστω γὰρ πρῶτον ἣ στερητιχὴ ἀναγκαία. 


90 Σαφὴς ἢ δεῖξις: ἀντιστρέψας γὰρ τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν οὖσαν 
ἀναγχαίαν χαὶ ποιήσας τὸ πρῶτον σχῆμα, ἐπεὶ ἐν ἐχείνῳ οὔσης τῆς μεί- 
Coves ἀναγχαίας τὸ συμπέρασμα dvayxatoy ἦν, ὁμοίως φησὶν ἔσεσϑαι χαὶ 35 

ἐπὶ τούτου τοῦ σχήματος. ὅτι δὲ τὸ μηδενὶ ἐνδέχεσϑαι ἐπὶ τῆς A Β 

προτάσεως εἰρημένον ἀπόφασις ὃν ἐνδεχομένου τὸ ἀναγχαῖον δηλοῖ, γνώ- 


τῷ 
σι 


ρίμον" τὸ γὰρ μηδενὶ ἐνδεχόμενον ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ αὐτῶν ὑπάρχει" οὐ 
\ 6 > Mo / 5 > ¢ ὩΣ ͵ > , » \ Ὑ 
γὰρ ὡς ἐνδεχομένη ἀλλ sie ἐνδεχομένης ἀπόφασις εἴληπται καὶ ἴσον dv- 
ναμένη τῇ ᾿ἐξ ἀνάγκης οὐδενί᾽. χαὶ τὸ ὥστε οὐδενὶ τῷ I τὸ Β ἐνδέ- 40 
χεται ὅμοιον ἐχείνῳ: ἔστι γὰρ τὸ λεγόμενον “οὐχ ἐνδέχεται τινί᾽, ὃ ἴσον 
ἐστὶ τῷ “ἐξ ἀνάγκης οὐδενί᾽. πάλιν δὲ τῷ αὐτῷ προσεχρήσατο εἰπὼν τὸ 
80 γὰρ Γ ὑπὸ τὸ A ἐστίν’ ἐπεὶ γὰρ ἔχειτο τὸ A παντὶ τῷ I” ὑπάρχειν, 
οὐδενὶ δὲ τῷ A τὸ Β ἐξ ἀνάγχης, οὐδὲ τῷ [| οὐδενὶ ὑπάρξει τὸ Ἢ τινὶ 44ν 


3 τῶν συλλογισμῶν τῶν ἐν τούτῳ K σχῆμα ἀνάγονται Καὶ 4 στερητικὴ καϑό- 
λου M: καϑόλου ἀποφατιχὴ aK τῷ om. K 530 7M αὐτὴ libri 6 τὴν 
om. M ante μείζονα add. μὲν Καὶ 9 ἔσται K: ἐστὶ aM 11. 12 δὴ 
αὕτη seripsi (οἵ. vs.5): δ᾽ ἡ αὐτὴ Μ: δὲ αὐτὴ aK 12 ἔσται bis K χαὶ 
om. K 14 δευτέρῳ] hine iterum B 15 ἐστιν 7 γινομένη evan. B 17 δὲ aM: 
δὴ B ἀναγκαίας] alas evan. B 21 τὸ om. M 22 ἀναγκαῖον ἣν τὸ συμ- 
πέρασμα ἃ 24 ἐνδεχομένη aM 25 ὑπάρχει om. M 27 τῆς a nat 
τὸ scripsi: χαίτοι BM: om.a, in quo dote... τὸ β ἐνδέχεται sunt lemmatis verba 

28 γὰρ om.a 30 yap a et Ar.: om. BM 31 ta πὸ β 8: τὸ δ᾽ BB: 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p.30514. 17.18] 137 


p. 30014 Ὡσαύτως δὲ xat et πρὸς τῷ [Γ᾿ τεϑείη τὸ otepytrxdy. 44v 


Δύο ἦσαν ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἐχ τῶν χαϑόλου προτάσεων γινόμενοι 
συλλογισμοὶ ποτὲ μὲν τῆς μείζονος οὔσης χαϑόλου ἀποφατιχῆ)ς ποτὲ δὲ τῆς 
ἐλάττονος, οἵτινες ἀμφότεροι εἰς τὸ πρῶτον ἀνήγοντο σχῆμα τῆς χαϑόλου 5 

ὃ ἀποφατιχῆς ἀντιστρεφομένης χαὶ γινομένης ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι μείζονος 
προτάσεως. ἣν δὲ αὐτοῖς πρὸς ἀλλήλους ἣ διαφορά, ὅτι ὃ μὲν τὴν μείζονα 
ἔχων χαϑόλου ἀποφατιχὴν διὰ μιᾶς ἀντιστροφῆς τὸ προχείμενον συνάγων 
ἐδείκνυτο, 6 ὃὲ τὴν ἐλάττονα διὰ δύο ἀντιστροφῶν᾽: οὐ γὰρ μόνον ἣ 
πρότασις ἣ ἀποφατιχὴ ἀντεστρέφετο ἀλλὰ ual τὸ συμπέρασμα ὃν καϑόλου 10 

10 ἀποφατιχόν. ἐπεὶ τοίνυν χαὶ τῆς ἐλάττονος οὔσης χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἐν 
τῷ δευτέρῳ σχήματι χατὰ τὴν ταύτης ἀντιστροφὴν ἐγίνετο τὸ πρῶτον σχῆμα 
μείζονος γινομένης ταύτης, ἀχολούϑως λέγει, ὅτι, χἂν ἢ ἐλάττων πρότασις 
ἐν δευτέρῳ σχήματι χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγχαία ἢ. ἀναγχαῖον ἔσται 
τὸ συμπέρασμα" ὅσα γὰρ ἐπὶ τῆς πρὸ ταύτης συζυγίας εἴρηται, χαὶ ἐπὶ 15 

15 ταύτης ἁρμόσει. πλὴν δεήσει ἐπὶ ταύτης ἀντιστρέψαι χαὶ τὸ συμπέρασμα, 

ὃ ἐδήλωσεν ἐπενεγχών " 


p.30017 Οὐχ ἄρα οὐδὲ τὸ Β τῷ [I> ἀντιστρέφει γὰρ ὁμοίως. 


Τὸ ὁμοίως προστεῦϑὲν δηλωτιχόν ἐστι τοῦ ἂν ἢ ἀναγχαία ἢ ἄντι- 
στρεφομένη, ἀναγχαίον χαὶ τὴν ἀντιστρέφουσαν αὐτῇ γίνεσϑαι. dv ὑπάρ- 
20 yovoa, ὑπάρχουσαν. 7 δμοίως ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων ὡς χαὶ ἐπὶ τῶν 20 

ὑπαρχουσῶν. 


p-30018 Et δ᾽ 4 χκατηγοριχὴ πρότασίς ἐστιν dvayxata, τὸ συμ- 
πέρασμα οὐχ ἔσται avayxatoy. 


Ὅτι μὴ γίνεται ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα ἐν δευτέρῳ σχήματι τῆς 
25 χαταφατιχῆς χαϑόλου te χαὶ ἀναγχαίας οὔσης τῆς ὃὲ ἑτέρας χαϑόλου ἀπο- 
φατιχῆς ὑπαρχούσης δείχνυσιν ἀναγαγὼν διὰ τῆς ἀντιστροφῆς τὴν συμπλο- 2 
Ἁ Ψ > / rp \ ~ 5 ~ \ /e _ Νὴ > ‘4 Ad fe 
χὴν THY ἐχχειμένην εἰς TO πρῶτον σχῆμα χαὶ δείξας THY ἐλάττονα γινομένην 
ἀναγχαίαν ἐν αὐτῷ. μείζων γὰρ ἐν πρώτῳ σχήματι ἣ ἀποφατιχὴ ἐν ταῖς 


1 χαὶ el... τεϑῇ Arist. codices τὸ Ya 2 éx τῶν χαϑόλου προτάσεων ἐν τῷ 
δευτέρῳ σχήματι ἃ 4 ἀνάγονται M 6 αὐτῷ ἃ διαφοραί M (sed ἡ) 

7 σ[υνάγων] une. incl. perierunt in B 8 οὐ yap μόνον perlit in B 9 x[at τὸ 
συμπέρ]ασμα] une. incl. perierunt in B ὃν aB: τὸ M 10 ἐλάττονος periit 
in B 11 σχήματι χατὰ periit in B ταύτης aB: τοιαύτην M 13 ante 
δευτέρῳ add. τῷ a 16 εἰπὼν évéyzwy B pr.; εἰπὼν delevit B'!, ut videtur; ἐπ add. B? 
17 textus verba in M 18 ἐστι B: ἂν εἴη aM τοῦ ἂν ἡ om. M 19 post ἂν 
add. δ᾽ ἡ a 20 χαὶ om. M 22.23 οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα a et Ar. 25 οὔσης 
ἀναγχαίας omisso te xal M 27 ἐγχειμένην BM: κειμένην a 27. 28 ἀναγκαίαν 


γινομένην a 


138  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 30018. 24] 


ἢ \ 


συλλογιστιχαῖς συζυγίαις τῷ τὴν ἐλάττονα δεῖν αἰεὶ ἀπο σον εἶναι" μὴ 44ν 
οὔσης δὲ τῆς ἀποφατιχῆς ἀναγκαίας οὐχ ἐγίνετο τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. 


= ΄ > ὅν ἃ - λ 
30094 Ἔτι εἰ τὸ συμπέρασμά ἐστιν. dvayxatov, συμβαίνει τὸ 80 
Ἢ Ἁ ~ Ἁ ΄ ’ 5 > , 
Γ τινὶ τῷ A μὴ ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγκης. 


or 


Οὐ μόνον τῇ εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα ἀναγωγῇ τὴν συμπλοχὴν τὴν ἐν 
δευτέρῳ σχήματι τὴν ἔχουσαν τὴν χαϑόλου saree ἀναγχαίαν ὑπάρ- 
χουσαν δὲ τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν δείχνυσι μὴ ἀναγχαῖον συνάγουσαν 
ἀλλὰ χαὶ τῷ εἰ ὑποτεῦϑεί ἢ ἀναγχαῖον εἶναι τὸ συμπέρασμα, ψεῦδός τι 80 
συνάγεσϑαι, ὡς ἔδειξε χαὶ ἐν τῷ re σχήματι, ὅτε ‘i ἐλάττων ἷν χα- 
10 ϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία. χείσϑω γὰρ ἣ συζ ζυγία, χαὶ τὸ παντὶ μὲν 
τῷ Β ἐξ ἀνάγχης ὑπαρχέτω, τῷ δὲ I’ μηδενὶ ὑπαρχέτω μόνον. ἂν δὴ 
συνάγεσϑαί τις λέγῃ τὸ Β ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ τῷ TP, ἔσται χαὶ τὸ TD ἐξ 
ἀνάγχης οὐδενὶ τῷ Β΄’ ἀντιστρέφει γάρ: GAN ἐπεὶ ἔχειτο χαὶ τὸ παντὶ 40 
τῷ B ἐξ ἀνάγχης, καὶ τὸ Β τινὶ τῶν A ἐξ ἀνάγχης ὑπάρξει" ἐξ ὧν ἐν τῷ 
5 πρώτῳ σχήματι ἐχ δύο avayxatwv, τῆς μείζονος χαϑόλου ἀποφατιχῆς χαὶ 
τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς, ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον 
συναχϑήσεται τὸ τὸ [᾿ tt τῷ ἐξ ἀνάγκης μὴ ὑπάρχειν. ὃ ψεῦδος 
εἶναί φησι διὰ τὸ μηδὲν χωλύειν, ὅτε τὸ A χεῖται μηδενὶ τῷ [" ὑπάρχειν, 
τότε τοιοῦτον εἶναι τὸ A, ὡς εἰ χαὶ μηδενὶ αὐτῷ ὑπάρχει τὸ [᾿, διὰ τὸ 45 
20 χεῖσϑαι μὲν τὸ A τῷ I μηδενὶ ὑπάρχειν ASE το, oe τὴν χαϑόλου 
ἀποφατιχὴν ξἑαυτῇ, ἀλλ᾽ οὖν δύνασϑαι | αὐτῷ χαὶ παντὶ ὑπάρχειν" οὐ γὰρ 45r 
χεχώλυται ἀληϑὴς εἶναι 7 es ἢ λέγουσα τὸ [᾿ οὐδενὶ τῷ A ὑπάρχειν, 
εἰ ἐνδέχοιτο αὐτῷ παντὶ ὑπάρξαι. ὅταν δὴ οὕτως εἰλημμένης τῆς ἀποφα- 
τιχῆς τῆς “τὸ A μηδενὶ ὑπάρχει τῷ I” ὡς χαὶ τοῦ A παντὶ αὐτῷ ἐνδεχο- 
25 μένου τῷ [᾿ χαὶ τοῦ [᾿ παντὶ τῷ A ὑπάρχειν συναχϑῇ τὸ [" τινὶ ἐξ ἀνάγχης 


or 


un ὑπάρχειν τῷ A, ψεῦδος ἔσται τὸ συναγόμενον: ὥστε ὑποτεϑέντος τοῦ 
συμπεράσματος ἀναγχαίου γίνεσϑαι ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγίᾳ ψεῦδός τι 
> Lo. = in ΑΔ » \ ΄ ΄ ΄ = > \ 7s ἘΞ > 5 Q~ 
laa τ ἐχτ ψευδὴς ἄρα χαὶ ἣ ὑπόϑεσις. οὐ γὰρ οἷόν τε ἐξ ἀληϑῶν 
ψεῦδός τι συνάγεσθαι. 

30 Παρέϑετο 62 χαὶ ὅρους. ἐφ᾽ ὧν ἐνδέχεται τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
GAH εἶναι ἐνὸς ae χαὶ παντὶ ὑπάρχειν τῷ ὑποχειμένῳ τοῦ ὙΠ STR 
τοῖς ἐρῶν ἂν γὰρ ἢ τὸ μὲν A ζῷον τὸ δὲ I χινούμενον, ἐγχωρεῖ 10 
τὸ A, τὸ dv ἔστι τὸ ζῷον, μηδενὶ χινουμένῳ ὑπάρχειν᾽ οὐ μὴν διὰ τοῦτο 


Ι ἀεὶ M 2 τὸ συμπέρασμα οὖχ ἐγίνετο ἃ 3 ἔτι δ᾽ Ar. Ὁ ἔδειξε] ὁ. 9. p. 804 28 


10 χείσϑω]} χεί periit in B γὰρ periit in M 11 ὑπαρχέτω (post ἀνάγχης) om. M: 
brapy periit in ἐΞ 10 μηδενὶ ἃ ἐπειδὴ ἃ 14 xat... ἐξ ἀνάγκης om. M 

τῷ ἅ ἃ 16 μέρους prius periit in: M ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν a 19 αὐτῶν 
B pr. brdpyew B 20 ὑπάρχειν μηδενί M 23.24 τῆς ἀποφατιχῆς om. M 24 ὑπάρ- 
yet seripsi: ὑπάρχειν libri παντὸς M 25 πῷ ἡ B: τοῦ 7 a τῷ ἃ M: tod ἃ B: 
αὐτῷ ἃ ὑπάρχοντος M post ὑπάρχειν add. τῷ ἃ ἃ συνήχϑη Ν 20 ἃ 
aM: 7 B ὥστε aB: οὕτως M 27 ἐχχειμένῃ] éx B corr. 31 τοῦ ὑποχει- 


μένου M dl, 32 ἀποφατιχοῦ a do οὐδενὶ M υὴν aB: μόνον M 


OE Ls 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 110 [Arist. p. 30624. 51] 139 


wD 


χεχώλυται αὐτῷ evdsyeodar χαὶ παντὶ ὑπάρξαι. ὁμοίως χαὶ τὸ χινούμενον 45 
χἂν μηδενὶ ζῴῳ ora ἀλλὰ xat ὶ αὐτῷ ἐνδέχεται ὑπάρχειν: τὸ 
υνηδενὶ Cou ox]; ἃ χαὶ παντὶ αὐτῷ έχετα oye 

~ / ~ wv ~ 
χινεῖσϑαι yap οὐδενὶ ζῴῳ δυνατόν, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ T τῷ A, διὰ τὸ ἀντι- 
΄ \ Lg > , > x > \ \ \ Ἄν ee] ΄ 
στρέφειν τὸ χαϑόλου ἀποφατιχόν: οὐ μὴν ἀλλὰ ual παντὶ αὐτῷ ἐνδέχεται. 
5 χαὶ γὰρ εἰ μὴ τὸ ζῷον συγχωροῖ τις παντὶ χινουμένῳ δύνασϑαι ὑπάρχειν, 15 
> \ Ἃ X\ - , \ / ΄ 2.97 fe 4 
ἀλλὰ xdv. τὸ χινεῖσθϑαί ye παντὶ ζῴῳ συγχωρήσειεν ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν. 
ὥστε εἰ ἐνδέχεται ἐπὶ τινῶν οὕτως, ὃ δὲ ἀποφατιχὸν ἐπὶ μέρους ἀναγχαῖον 
ποιήσας τὸ συμπέρασμα ἀναιρεῖ τοῦτο (ἐξ ἀνάγχης γὰρ δείχνυσι τινὶ μὴ 
ὑπάρχον, ὃ ἔχειτο ἁπλῶς μηδενὶ ὑπάρχον), ἐλέγχοιτ᾽ ἂν ὡς οὐχ ὑγιῶς 
10 λαμβάνων ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ τῶν προτάσεων 20 
wicer τε χαὶ συμπλοχῇ. 
σ᾽ = ΄ Dé ~ > 5 ~ ΄ὔ Χ 
Ὅτι τῆς τοιαύτης οὔσης συμπλοχῆς οὐχ ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμ- 
πέρασμα, δείχνυται χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. εἰ γὰρ ὑπάρχοντος 
μὲν τιϑεμένου γίνεσϑαι τοῦ συμπεράσματος χαὶ τοῦ ἀντιχειμένου τῷ ὑπάρ- 
15 χοντι ὑποτιϑεμένου ἀδύνατον ἕπεται, εἰ δ᾽ ἀναγχαῖον ὑποτεϑείη γίνεσϑαι, 
οὐδὲν δείχνυται διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἀδύνατον, δῆλον, ὡς ὑπάρχον 3 
ἂν δειχνύοιτο GAN οὐχ ἀναγκαῖον γινόμενον τὸ συμπέρασμα. χείσϑω γὰρ 
τὸ A τῷ μὲν Β παντὶ ἐξ ἀνάγκης, τῷ δὲ T μηδενί. λέγω, ὅτι τὸ Β 
i : 
~ > ς , ΄ ΄ 5 ~ 
τῷ I οὐδενὶ ὑπάρξει. εἰ γὰρ μή; τινὶ ὑπάρχει. ἀλλὰ χαὶ τὸ A τῷ B 
\ > > 4 e \ nd \ ~ AU) 3 7 a 397 Vv 
20 παντὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ τὸ A ἄρα τινὶ τῷ I’ ἐξ ἀνάγχης, ὃ ἀδύνατον: ἔχειτο 
\ ἘΝ ΞΕ Ων ς ΄ SENN ΄ \ ~ ΄ ΄ 
yap μηδενὶ αὐτῷ ὑπάρχειν. εἰ δὲ λέγοι τις ἐπὶ τῇ χειμένῃ συζυγίᾳ 80 
ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν χαϑόλου συνάγεσϑαι χαὶ τὸ B οὐδενὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης, 
ἂν λάβωμεν τὸ ἀντιχείμενον τούτου, 6 ἐστιν ἐνδέχεσϑαι τὸ B τινὶ τῷ I, 
\ ΄ NEO \ ~ et 4 y \ ΄ \ 
xat προσλάβωμεν τὸ A παντὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης, ἔσται τὸ συμπέρασμα τὸ 
25 A τινὶ τῷ [ ἐνδέχεσϑαι, ὃ οὐχ ἔστιν ἀδύνατον: οὐ γὰρ ἀδύνατον τὸ μη- 


> 


devl ὑπάρχον τινὶ αὐτῷ ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν. 
" Ὁ + ΄ 
p- 30631 Ἔτι χἂν ὅρους ἐχϑέμενον εἴη δεῖξαι, ὅτι τὸ συμπέρασμα 
οὐχ ἔστιν ἀναγκαῖον ἁπλῶς ἀλλὰ τούτων ὄντων ἀναγχαῖον. 80 


id] ~ » ~ BM ~ 7 
Ὅτι τῆς τοιαύτης οὔσης συμπλοχῆς οὐχ ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέ- 
80 ρᾶσμα, χαὶ τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείκνυσιν. ἂν γὰρ ἢ τὸ μὲν A ζῷον 


nn \ 4 « ΔΑ ς > \ \ e A * 
2 χἂν aB: xat M ὑπάρχῃ aB: ὑπάρ M 3 οὐδενὶ a: παντὶ BM α διὰ periit 
in B 4 μ[ὴην ἀλλὰ καὶ] uncinis inclusa perierunt in B μὴν a: μόνον M 
5 συγχωρεῖ a: ἐγχωροίη M 6 [ἀλλὰ χἂν τὸ] κινεῖσϑαί [ye παντ]. ζῴῳ [συγχωρήσ]ῃ ἐν- 
δέ[χεσϑαι ὑπάρ ]χειν om. B pr., in mg. add. man. posterior; literae unc. incl. perierunt γε 
om. M συγχωρήσειεν Seripsi: συγχωρήσῃ libri 7 wot M ἐνδέχεται om. M: 

o . » > \ f / > “Ὁ 

post οὕτως transponit a ὃ M ἀποφατιχὸς M 7. 8 ποιήσας ἀναγχαῖον M 
8 ἀναιρεῖται τοῦτον a 12 post ὅτι add. δὲ a οὔσης om. a 13 post δείχνυται 
add. δὲ M 15 post ἀδύνατον add. tt M 17 οὐκ om. M 20 ἄρα ἃ aM 
post avayxns alterum add. παντὶ τῷ 7 B 21 λέγει a 22 χαὶ om.a 24 xat 
προσλάβωμεν . - - τῷ ¥ (25) om. M 20 ἐνδέχεται M 26 post τινὶ add. δὲ M 
αὐτῶν a 29 οὔσης periit in B 29. 30 post συμπέρασμα add. ἀλλὰ xat εἰ (ἀλλὰ 


zat el evan. B) ἀληϑὴς εἴη ἡ λέγουσα οὐδεὶς ἄνϑρωπος Aevxds, quae sunt verba p. 140, 10, 
BM: om. a 30 ὅρων BM: ὄντων a 


140 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 3031) 


τὸ δὲ Β ἄνθρωπος τὸ δὲ TI λευχόν, τὸ A, 6 ἐστι ζῷον, παντὲ μὲν ἐξ 4ῦτ 
ἀνάγκης τῷ Β, ὅ ἐστιν ἄνθρωπος, οὐδενὶ δὲ τῷ I’, ὅ ἐστι λευχόν, ὑπάρξει 


‘ 


\ 


ἁπλῶς: ὃ μετὰ παραμυϑίας — εἰπὼν ἐνδέχεται yap τὸ ζῷον 40 
> \ Ret - γέ ~ δ ~ x > Aap ἌΝ 
υηδενὶ Lobes ὑπάρχειν᾽ χἂν yap τοῦτο μὴ τοιοῦτον ἢ. ἀλλὰ ἄλλο τι 
~ , . ~ ΄ , 

5 τοιοῦτον ληφϑήσεται᾽ ὃ δὴ ἄνθρωπος οὐδενὶ μὲν λευχῷ ὑπάρξει, οὐ 
υὴν ἐξ ἀνάγχης. δηλῶν δὲ τό τε οὐχ ἐξ ἀνάγχης, χαὶ τί σημαίνει ἣ 
πρότασις ἢ λέγουσα ἄνϑρωπον οὐδενὶ λευχῷ, ἐπήνεγχεν ἐνδέχεται ya 
προ τασις ἣ ἈΕῚ ηἡὐσα α f τι € Ε D, | sy cy εἰ ρ 
ἄνϑρωπον γενέσϑαι λευχόν. 6 γὰρ λέγων ἄνθρωπον μηδενὶ λευχῷ 
λέγει ᾿ οὐδὲν λευχὸν ἄνϑρωπος᾽. ὃ ἴσον δύναται τῷ “οὐδεὶς ἄνϑρωπος λευχός᾽. 45 

he \ » ἌΣ > ΣΦΙ \ 

10 ἀλλὰ χαὶ εἰ ἀχηϑὴς εἴη ἣ λέγουσα ᾿ οὐδεὶς ἄνϑρωπος Aevxds’, οὐχ ἤδη χαὶ 


> ee > Nee Fe aN LN ~ 
ἐξ ἀνάγχης ἔσται τὶς ἄνϑρωπος οὐ λευχὸς" μέχρι | γὰρ οὗ τὸ ζῷον μὴ 45v 
ὑπάρχει τῷ λευχῷ, μέχρι τότε οὐδὲ ἄνϑρωπος ἔσται λευχός, οὐ μὴν ἀεὶ 


. 
, »Μ > 


Διὰ δὲ, τοῦ εἰπεῖν οὐ μέντοι ἕως ἄν ζῷον μηδενὶ λευχῷ 
% wy μὲν ὄντων avayxatoy ἔσται τὸ συμπέ- 


τ 
3 > ~ 9s \ \ ’ ~ , >] ΄ 
ὥς δ᾽ οὐχ ἀναγκαῖον, διὰ δὴ ταύτης τῆς προσϑήχης ἐδή- 
λωσεν. ὅτι ἐν ταῖς μίξεσιν, ὅταν ἀναγχαῖον λέγῃ γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, 6 
τὸ ἁπλῶς ἀναγχαῖον λέγει χαὶ οὐ τὸ μετὰ διορισμοῦ, ὅ τινες τῶν ἐξηγουμένων 
τὸν περὶ τῆς μίξεως τῶν προτάσεων τόπον βοηϑεῖν οἰόμενοι τῇ δόξῃ αὐτοῦ 
> \ is ~ > ~ ~ ΩΣ ϑ λέ ‘Sx > τ 
90 λέγουσι φάσχοντες οὐ τὸ ἁπλῶς ἄνα Sins συνάγεσϑαι λέγειν αὐτὸν ἀλλὰ 


Q 


τὸ μετὰ διορισμοῦ. λέγουσι yap, ὅταν τὸ ζῷον παντὶ ανθραση ἐξ ἀνάγχης 
v QO = ΄ a ’ = a 
yor ἄνϑρωπος, ὡς ἐν πρώτῳ σχήματι, παντὶ χινουμένῳ ἢ περιπατοῦντι, 10 
, ΄ > ~ 5 ~ ~ 
τίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα τὸ μετὰ διορισμοῦ ἀναγχαῖον: ζῷον yap παντὶ 
~ Ἃ ΄ , > ~ - ) Vv 
περιπατοῦντι ἢ χινουμένῳ, ἔστ ἂν ὃ μέσος ὑπάρχῃ αὐτῷ, τοῦτ ἔστιν ἀν- 
~ , Μ ~ 

25 ϑρωπος. οὐχέτι γὰρ τῆς ἐλάττονος ἀναγκαίας οὔσης γίνεσϑαι τοιοῦτον τὸ 
συμπέρασμα" οὐ γὰρ εἰ τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ζῴῳ, χαὶ ζῷον παντὶ ἀνθρώπῳ 
ἐξ ἀνάγχης, χαὶ τὸ χινεῖσϑαι ἐξ ἀνάγχης παντὶ ἀνθρώπῳ, ἕως ἄν αὐτῷ τὸ 15 
~ ς΄ ΄ ~> ~ > > @g \ / \ ~ 
ζῷον ὑπάρχῃ, (ψεῦδος γὰρ τοῦτο), GAN ἕως δὴ παντὶ ζῴῳ τὸ χινεῖσϑαι. 
σ ar \ / aL o b) ~ ¥. 4 a ΄ Sek 
ὅτι δὲ τὸ συμπέρασμα μηδὲ οὕτως ἀναγχαῖον εἶναι βούλεται, δεδήλωχεν αὐτὸς 
ο.ὔ - a 4 i? 

30 δείξας τοιοῦτον μὲν χαὶ οὕτως ἀναγχαῖον συμπέρασμα γινόμενον ἐν δευτέρῳ 
σέαατι, (εἶδ ἢ, χαταφατιχή, εἴτε ἢ (μείζων εἴτε ἢ) ἐλά Beds ἢ Pee 
σχήματι, (et) ἢ xatapatiny, εἴτε 7 (μείζων εἴτε ἢ) ἐλάττων, ἐστὶν ἀναγχαία, wy 
λέγων δὲ ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει ἀναγχαῖον ἁπλῶς γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἢ 


ce 
a 
Φ 


εἰ χαὶ τὸ 
ἁπλῶς αὐτὸ ἀναγχαῖον γίνεσϑαι ἀλλὰ τὸ μετὰ διορισμοῦ, ὡς χαὶ ἐπὶ τούτου. 


ἔλεγεν ἀναγχαῖον ὅμοιον ἐχείνῳ, χἀχείνῳ ἄν προσετίϑει τὸ wh 20 


2 ὑπάρξοι Μ ὃ τέϑειχεν M 4 εἴη ἃ post ἀλλὰ add. χαὶ M 5 post τοιοῦτον 
repetit ἡ B δὲ M 7 ἐνδέχεται . - « λευχόν (8) lemma in M 9 λευχὸς aB: λευχὸν M 
11 ἄνϑρωπος om. M 13 οὐδ᾽ M 14 post ἂν add. 7 M 15 ὑπάρχῃ aB: 
ἐδήλωσεν M post ἀναγχαῖον add. μὲν a 16 δὲ pro δ᾽ Ν 18 ante τὸ ἁπλῶς 
add. οὐ B? χαὶ οὐ aM, B pr.: ἀλλὰ τὸ B? προσδιορισμοῦ M 19 τρό- 
πον M 21 προσδιορισμοῦ M 22 zat aM: om. Β 23 προσδιορισμοῦ M 24 ante 
ἄνϑρωπος add. 6 M 25 yap aB: δὲ M 27 παντὶ avdphrw ἐξ ἀνάγκης aM 

29 ὅτι δὲ a: ᾧ τὸ (0?) B pr.: ᾧ B! corr., M ἐδήλωσεν a 30 μὲν τοιοῦτον a ante 
συμπέρασμα add. to a γινόμενον συμπέρασμα M ol εἰ addidi ἡ (post et) aB: 
ὮΝ εἴτε scripsi: ὅτε libri μείζων εἴτε ἡ addidi 89 τοῦτ M 

94 αὐτὸ Β: αὐτοῖς M: om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 30613] 141 


ἅμα ὃὲ χαὶ τὴν tod ἀναγχαίου διαίρεσιν ὅτι xual αὐτὸς οἶδεν, ἣν οἱ ἑταῖροι 4ῦν 
> ~ / ΄ μα ὅρα ς ~ ΄ a , Van \ > 
αὐτοῦ πεποίηνται, δεδήλωχε διὰ τῆς προσϑήχης, ἣν φϑάσας ἤδη χαὶ ἐν 
τῷ [lept ἑρμηνείας δέδειχεν, ἐν οἷς περὶ τῆς εἰς τὸν μέλλοντα χρόνον 
λεγομένης ἀντιφάσεως περὶ τῶν xalP ἕχαστον εἰρημένων λέγει “td μὲν 30 
“3. ¥. \ Y σ zx δ \ \ Ἂς Ἃ x > ae \ oa > np 2) 

5 οὖν εἶναι τὸ ὄν, ὅταν 7H, χαὶ τὸ μὴ ὃν μὴ εἶναι, ὅταν μὴ ἢ, ἀναάγχη᾽". 

\ \ > ¢ / > ~ PUNE, > ~ NY HN 4 \ > 
τὸ γὰρ ἐξ ὑποθέσεως ἀναγχαῖον τοιοῦτόν ἐστι. μᾶλλον δ᾽ ἂν εἴη τὸ εἰρη- 

/ ς >? 5 ~ , =? 4 I σ = > Se fi AG 2 d τα 
μένον DUT αὐτοῦ φανερόν, εἰ μεταλάβοιμεν ὅρους ἀληϑεστέρους: ἐφ ὧν 
γὰρ αὐτὸς ἐπειράϑη δεῖξαι, οὐχ ἦσαν προτάσεις ἀληϑεῖς: οὐ γὰρ ἀληϑὴς 
ἢ ᾿ζῷον μηδενὶ λευχῷ᾽ χύχνῳ γὰρ ἐξ ἀνάγχης. ἢ οὖν χινούμενον ἀντὶ τοῦ 

10 λευχοῦ ϑῶμεν ἢ λάβωμεν ἄλλους. ἔστω τοίνυν ἐπὶ μὲν τοῦ A τὸ ἐγρη- 30 
γορέναι ἢ τὸ χινεῖσϑαι, ἐπὶ δὲ τοῦ Β τὸ βαδίζειν, ἐπὶ δὲ τοῦ Γ᾿ ἄνϑρωπος. 
τὸ δὴ ἐγρηγορέναι παντὶ μὲν τῷ βαδίζοντι ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει ὁμοίως 

᾿ \ \ io 4 > , >\ EAN) \ c Ψ Apts ΛΠ 92 NG 4 FINN 
ὃὲ χαὶ τὸ χινεῖσϑαι: ἀνθρώπῳ ὃξ μηδενὶ ὑ παρχέτω. τὸ δὴ βαδίζειν οὐδενὶ 

\ Ἂ , ς “4 3 \ > > Te, Ἃ 29 Ny est ae ΔῈ Q/ \ 
piv ἀνθρώπῳ ὑπάρξει, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης ἢ οὐδενὶ ἢ τινί: ἐνδέχεται γὰρ 
» ΡΥ > ? > > τ 2 to 3 \ 2 A he x \ oF 

15 ἄνϑρωπον βαδίζειν, ἀλλ᾽ οὐχ ἐν ᾧ γε ἀληϑές ἐστι τὸ ἐγρηγορέναι ἢ τὸ 80 

χινεῖσϑαι μηδενὶ ἀνθρώπῳ ὑπάρχειν. 

5) AN) € > , te WV. / X 9 [4 ς΄ a. 
Εἰ @ 4 ἐλάττων πρότασις εἴη χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία ἢ δὲ 
μείζων ἀποφατιχὴ χαϑόλου ὑπάρχουσα, ὑποτεϑέντος τοῦ συμπεράσματος 
τοῦ BI" ἀναγχαίου εἶναι οὐκέτι δόξει δείχνυσϑαι γινόμενον τὸ συμπέρασμα 
ens 4 > ~ ΄, ale AR Cae Maes!) > a 5 ~ 
20 ψεῦδος οὔτε ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι οὔτε ἐν τῷ τρίτῳ. ἐν μὲν γὰρ τῷ 
,ὔ σ ἐφ > \ ’, ~ \ \ > \ ~ \ 
πρώτῳ, ὅτι δύο ἀποφατικχαὶ γίνονται. χεῖται γὰρ τὸ A μηδενὶ τῷ B χαὶ 


παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγκης ἄν δὴ ληφϑῇ ἐπὶ τούτοις συμπέρασμα τὸ B ἐξ 40 
Bhs SQ aN ~ \ 5 - ν Ὁ \ \ > ~ 55 
ἀνάγχης οὐδενὲ τῷ [᾿ χαὶ ἀντιστραφῇ, ἔσται χαὶ τὸ [᾿ οὐδενὶ τῷ B ἐξ 


\ 
ὶ 
ἀνάγκης" ἔστι δὲ καὶ τὸ Β οὐδενὶ τῷ Α΄ ἔχειτο γὰρ τὸ A μηδενὶ τῷ B- 


25 γίνονται δύο ἀποφατιχαί, χαὶ ἀσυλλόγιστος ἣ συζυγία. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐν τρίτῳ" 
γίνεται γὰρ ἢ ἐλάττων ἀποφατιχὴ (ἢ) τὸ Β οὐδενὶ τῷ T° ἐξ ἀνάγχης᾽. χαὶ τὸ A 
παντὶ τῷ I’ ἐξ ἀνάγκης. 7 πρὸς μὲν τὸ προχείμενον ἀσυλλόγιστος ἣ τοι- 45 
αύτη συμπλοχή. ὥσπερ χαὶ ἣ πρὸ ὀλίγου ῥηϑεῖσα, ὅτε ἦν ἣ μείζων τὸ 
ἀναγκαῖον χαταφατιχὸν ἔχουσα: συνάγεται μέντοι δι᾿ αὐτῆς συλλογιστιχῶς | 

80 χατὰ ἀντιστροφὴν τῆς χαταφατιχῇῆς προτάσεως τὸ τὸ B τινὶ τῷ A ἐξάθι 


᾿ > > , 


ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν συμπέρασμα, ὥσπερ xual ἐπ᾽ ἐχείνης συνήγετο τὸ 


2 ποιοῦνται ἃ post δεδήλωχε add. δὲ M ἣν aB: ὃν M zat om. M 

3 Περὶ épp.] ὁ. 9 p. 194223 ἐν om. M 4 γινομένης M Exacta omisso 
εἰρημένων a λέγων B 4.5 “τὸ μὲν obv... ἀνάγκη lemma in a 

5 μὴ εἶναι om. M 6 éott om. M εἴη om. a 7 post φανερὸν add. yé- 
νοιτο a 8 ante προτάσεις add. αἱ a ἀληϑὴς M: ἀληϑὲς aB 9 4M: 
τὸ a: om. B ἢ aM: εἰ B 11 τὸ alterum om. aB 13 δὲ (post ἀν- 
ϑρώπῳ) om. a proevt aB: οὐδενὶ M 15 τὸ alterum om. M 17 δὲ pro δ᾽ M 
καϑόλου om. M 19 τοῦ β 7 om.a ἀνάγχη M 20 post ψεῦδος repetit 
γινόμενον M yap om. a 22 τούτους B pr. ἐπὶ τούτων ληφϑῇ ΜΝ 

23 ἀντιστραφῇ, ἔσται scripsi: ἀντιστραφήσεται libri χαὶ (ante τὸ 7) om. M 24 μη- 
devi ΔΒ: οὐδενὶ M 25 γίνονται M: om. aB ante τρίτῳ add. τῷ a 26 ἡ 
addidi 27 7 om. M ὑποχείμιενον a 28 συμπλοχή ΔΒ: συζυγία M 30 τὸ 


alterum om. ἃ 91 τὸ om. a 


142 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 110 (Arist. p.30031. 3141. 5] 


τὸ Γ τινὶ τῷ A ἐξ ἀνάγχης un ὑπάργειν. ὃ ἐδόχει ἀδύνατον εἶναι διὰ τὸ 46r 
ry | i ‘ 9 
ἐνδέχεσϑαι ποτὲ τὸ Τ᾿ τῷ A ὑπαάργειν. τὸ γὰρ B οὐδενὶ to [᾿ ἐξ ἀνάγχης 
χ ry ‘ Y Ἢ ? 

~ “ 5 , ΄ ~ 

χαὶ τὸ Γ τῷ Α τινὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἐξ ὧν συνάγεται τὸ B τιὶ τῷ A μὴ 
t i 1 μη 

c ΄ 5 , 9 A ~ ~ 

ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης. ἀλλὰ μὴν ψεῦδος πάλιν τὸ λέγειν τὸ Β τινὶ wo A 

ὑπάρχειν χειμένου τοῦ A μηδενὶ τῷ Β ὑπάρχον ἁπλῶς, 


σι 
My 
vr = 
QL 
< 
RQ, 
2 
~ 
a) 
Ῥ 
Ἔ 


- : 
ὡς ἐδείχϑη πρὸ ὀλίγου" ἐνδέχεται γὰρ τὸ μην ν τῷ A ὑπάρχον διὰ τὸ 


ἀντιστρέφειν μὴ ὑπάρχειν οὕτως ὡς ἐν δέχεσϑαι αὐτῷ χαὶ παντὶ ὑπάρχειν" 
ὥστε ὑπάρχον τὸ συμπέρασμα ἀλλ οὐχ ἀναγχαῖον ἂν εἴη ἔτι. δειχνύοιτο 
δ᾽ dy τὸ αὐτὸ ψεῦδος χαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἀντιστραφεισῶν ἀμφο- 10 

10 τέρων τῶν προτάσεων. ἄν γὰρ ληφϑῇ τὸ Γ᾿ μηδενὶ τῷ B ἐξ ἀνάγκης χαὶ 
τὸ Γ᾿ τινὲ τῷ Α ἐξ ἀνάγχης χατὰ ἀντιστροφὴν τοῦ τε συμπεράσματος χαὶ 
τῆς χαταφατιχῆς ἀναγχαίας χειμένης προτάσεως, συνάγεται τὸ Β τινὶ τῷ A 
υὴ ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης, ὃν ψεῦδος" ἔχειτο γὰρ ἁπλῶς μὴ ὑπάρχειν ὡς 
χαὶ ὑπάρχειν δύνασϑαι. χαὶ ἐπὶ τῶν ὅρων δὲ πρόδηλον, ὅτι μηὸ ἐπὶ 15 

15 ταύτης τῆς συζυγίας ἀναγκαῖον τὸ συμπέρασμα: ζῷον γὰρ οὐδενὶ χινουμένῳ, 
χαὶ παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. Ἰχαὶ τὸ χινεῖσϑαι οὐδενὶ μὲν ἀνθρώπῳ, οὐ 
μὴν ἐξ ἀναάγχης. 


8111 ὩὉμοίως δ᾽ ἕξει xat ἐπὶ τῶν ἐν μέρει συλλογισμῶν. 
I i μ 
Λέγει, ὅτι χαὶ ἐπὶ τῶν τὸ ἐν μέρει συναγουσῶν συζυγιῶν ὁμοίως ἕξει. 
΄ > ἘΠ ~ 
20 ἂν μὲν γὰρ ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ avayxata Ἢ, avayxatov ἔσται τὸ συμπέ- 20 
᾿ ΄ Ἁ Ύ » ~ 
pucua’ ἐὰν δ᾽ ἢ χαταφατιχὴ ἢ avayxata, av te ἐπὶ μέρους οὖσα, ὡς ἐν τῷ 
τοίτῳ συλλογισυιῷ τῷ ἐχ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους 
i ' σέ a ‘ | 
~ ~ , Vv , ~ ἊΨ: ~ 
χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος, ἄν te χαϑόλου, ὡς ἐν τῷ τετάρτῳ τῷ ex 
χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς τῆς ἐλάττονος 
Σ i | ’ 
25 οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. 


p. 3125 Ἔστω δὴ πρῶτον ἣ στερητιχὴ χαϑόλου τε χαὶ ἀναγχαία. 


Δείχνυσιν ἐν τῇ τρίτῃ συζυγίᾳ τῶν ἐν δευτέρῳ σχήματι συλλογισμῶν, 


πῶς οὔσης τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἀναγχαίας ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα 


τ 


γίνεται. ἐπεὶ γὰρ yaaa τῆς χαϑόλου τυ σι" τὸ Te γέ 
80 νεται σχῆμα χαὶ ἐν αὐτῷ 6 τέταρτος συλλογισμὸς (6) ἔχων τὴν μείζονα 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγκαίαν, ἐν 7 συζυγίᾳ οὕτως ἐχούσῃ ἀναγχαῖον τὸ 80 


1 μὴ om. M εἶναι ἀδύνατον M 2 aaB: BM 3 post ἃ prius add. 
τὸ B post τὸ alterum add. te M μὴ om. M 4 τὸ τὸ 8M 5 μὴ 
om. M τοῦ a et, ut videtur, B pr: to B corr., M 6 πρὸ ὀλίγου] ὁ ὀλίγου 
periit in M ὑπάρ M 7 οὕτως... . ὑπάρχειν om. M 8. 9 δεικνύοιτ᾽ ἂν a 

10 post τὸ add. Li M ll xar’ M 19 τὸ om.a 21 ἂν pro ἐὰν a 

δὲ M 22.25 xotapatixys μεριχῆς M 23 χἄν te M 28 τῆς periit in M 


30 ὁ ἐν αὐτῷ a ὁ a: om. BM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 3125.10] 143 


συμπέρασμα, δῆλον, ὡς χαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἀναγχαῖον ἐπὶ μέρους 46r 
ἀποφατιχὸν ἔσται τὸ συμπέρασμα οὕτως ἐχουσῶν τῶν προτάσεων. 


Ρ.31410 Πάλιν ἔστω ἣ κατηγοριχὴ χαϑόλου χαὶ ἀναγχαία. 


Ὅπως μὲν τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇς ἀναγχαίας οὔσης ἐν τῇ προει- 
5 ρημένῃ συμπλοχῇ od γίνεται τὸ συμπέρασμα aay: ὡς γνώριμον 
παρέλιπε: διὰ γὰρ τῆς ὁμοίας ἀντιστροφῆς γίνεται ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 85 
7 ἐλάττων ἀναγκαία ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ (ἢ) τοῦ τρίτου συλλογισμοῦ τοῦ 
5 l4 ΄ NINES ~ σ >\ > 4 " 5 ,ὔ \ 
ἐν δευτέρῳ σχήματι. χαὶ διὰ τῶν ὅρων δὲ δειχνύοιτο ἄν, εἰ ληφϑείη τὸ 
~ w 2¢ 3 “4 ΄ 
ζῷον μηδενὶ νον, χαὶ τινὶ ἐπε ἐξ ἀνάγκης χύχνῳ γάρ’ τὸ γὰρ 
10 χινεῖσϑαι τινὶ λευχῷ οὐχ ὑπάρξει, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης. ἐπὶ δὲ τὴν τετάρτην 
So 
συζυγίαν eee ἐν ἡ ἐστιν ; μὲν μείζων πρότασις χαϑόλου χατα- 40 
φατιχὴ ἣ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή. ἣ δὲ δεῖξις οὐ δι᾿ ἀντι- 
στροφῆς ἀλλὰ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἦν ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν: 
ἐπὶ 6& τῶν ἀναγχαίων διὰ τῆς ἐχϑέσεως χαὶ τοῦ λαβεῖν, ᾧτινι μὴ ὑπάρχει. 
15 δείχνυσι δὴ ἐπὶ τῆς συζυγίας ταύτης. χἂν ὁποτέρα ἀναγχαία hy οὕ Ὶ 
iS Ἢ ἔπι THs γιας TS 5 ep ἵ φῦ μὴ 
~ ~ / ~ ~ 
γινόμενον ἀναγχαῖον συμπέρασμα. χαὶ πρῶτόν γε, πῶς τῆς χαϑόλου χατα- 
φατιχῆς οὔσης ἀναγχαίας οὐ γίνεται τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. δείχνυσι 4Ὁ 
2 τοῦτο τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει. αὐτὸς μὲν οὖν φησι διὰ τῶν αὐτῶν 
ὅρων δειχϑήσεσϑαι μὴ ἀναγχαῖον | εἶναι τὸ συμπέρασμα τῆς χαϑόλου χατα- 4θν 
20 φατιχῆς ἀναγχαίας οὔσης, δι᾿ ὧν καὶ ἐν τῇ ἐχ δύο χαϑόλου τῶν προτάσεων 
οὔσῃ χαὶ τῆς παταφοτιχῆς STARE οὔσης. ἦσαν δὲ ζῷον χαὶ ἄνϑρωπος 
χαὶ λευχόν᾽ τὸ γὰρ ζῷον παντὶ μὲν ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης ὑπ ει. τινὶ 
δὲ λευχῷ οὐχ ὑπάρχει ἁπλῶς, χαὶ ἄνθρωπος τινὶ λευκῷ ἁπλῶς οὐχ ὑπάρξει. 5 
ἀλλ ἐπεὶ μὴ at προτάσεις ἀληϑεῖς, ὡς οὐδὲ ἐπὶ τῶν χαϑόλου (ἢ γὰρ 
25 ὑπά ἀλλ ἀναγκαία ἣ ᾿ ζῷον τινὶ λευκῷ οὐχ ὑπαάρχει᾽), ἐπ’ ἄλλ 
ὑπάρχουσα GAN ἀναγκαία ἣ “Co ὶ he χ ὑπάρχει᾽), ἐπ’ ἄλλων 
ὅρων δείξομεν. τὸ χινεῖσϑαι δὴ παντὶ μὲν περιπατοῦντι ἐξ ἀνάγχης, τινὶ 
΄ 
δὲ ἀνθρώπῳ μὴ ὑπαρχέτω μόνον: χαὶ ἄνϑρωπος δὴ τὶς οὐ περιπατήσει 
Τὰ > Ἁ > > , 3 ? 35) Ἃ ΄ = \ EIN ΄ ay 
μέν, οὐ μὴν ἐξ ὙΠῸ ἀλλ οὐδ᾽ ἂν ἢ ae ἐπὶ μέρους οὖσα 
ἀναγκαία ληφϑῆ, οὐδ᾽ οὕτως ἀναγκαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα. ὅροι τὸ 10 
80 ἐγρηγορέναι παντὶ γραμματιχῷ ὑπαρχόντως, τινὶ δὲ ἀνθρώπῳ ἀναγχαίως 


Q 


μὴ ὑπαρχέτω, ὡς TH χοιμωμένῳ: οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης τὶς ἄνϑρωπος οὐχ 
ἔσται γραμματικός. πάλιν ζῷον παντὲ χινουμένῳ, ζῷον τινὶ λευχῷ ἐξ 


3 ante χαὶ add. te Ar. 6 τῷ om. a 7 ἐπὶ μέρους ἀναγκαία a ἡ addidi 
τοῦ alterum om. M 8 δεικνύοιτο (δεικνύοιτ᾽ a) av, ef aB: δείχνυσι τὸ ἂν ΜΝ 

10 ὑπάρχει aM 11 μὲν om. Μ 12 διὰ τῆς M 15 δὴ Β: δὲ aM χἂν M: 
om. aB ἀναγχαία BM: ἂν αὐτῶν a 16 ante συμπέρασμα add. τὸ ἃ πῶς ab: 
ἐπὶ M 18 παραϑέσει τῶν ὅρων M 19 hs τὰν seripsi: δειχϑήσεται libri 

20 δι᾿ dy... οὔσης (21) om. M δι᾿ ὧν B: διὸ τῶν OM. ἃ 21 οὔσῃ ἃ: 
οὐσῶν Β χαὶ om. M 22 xat om. M 23 ὑπάρ pro ὑπάρχει et pro 
ὑπάρξει M 24 οὐδ M 25 ὑπάρ pro ὑπάρχουσα et pro ὑπάρχει M οὐχ a 


273 M 90 ἀναγχαίως M: ἀνάγκη aB 


144 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 10 [Arist. p. 31210] 


-φ -"5 


ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει: τὸ δὴ χινεῖσϑαι τινὶ — οὐχ eae od uae A6v 


ἐξ ἀνάγχης. ἔτι δίπουν παντὶ bm. τινὶ δὲ ζῴῳ ἐξ ere οὐχ 15 
ὑπάρχει, χαὶ τὸ eyemisnerat od παντὶ μὲν ζῴῳ, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης. 


Εἶπε δὲ αὐτὸς διὰ γὰρ τῶν αὐτῶν ὅρων ἣ ἀπόδειξις ἑνὸς μόνου 
5 μεταλαμβανομένου: ἐν γὰρ ἀντιγράφοις τισὶ χαὶ τοῦτο πρόσχειται, ὅπερ 

κα ΡῈ Ἂς \ > AY ~ 4 σ ~ » 

ς εἶναι δόξει. ἦσαν γὰρ ἐπὶ τῶν χαϑόλου πὶ ζῷον, GREE 

& ἐχουσῶν ἣν ἣ χαϑόλου ge ae avayxata ἀλλ οὐχ 
ρους, ὃ νῦν πρόχειται. GAN οὐδ᾽ ἄν, ἔνϑα ὃ ἄνϑρωπος, 20 


‘ 


λευχόν: οὕτως 
ἣ ἀποφατιχὴ ἐπὶ μέ 
μεταϑῶμεν τὸ λευχόν, ὡς εἶναι τὸ ζῷον παντὶ λευχῷ ὑπαρχόντως: ψευδὴς 
10 γὰρ χαὶ αὕτη. GX οὐδ᾽ ἂν ἐπὶ μὲν τοῦ  μεταϑῶμεν τὸ λευχόν, ἐπὶ δὲ 
τοῦ B ἄνϑρωπον, ζῷον δὲ ἐπὶ τοῦ Ty ὡς εἶναι τὸ λευχὸν παντὶ ἀνϑρώπῳ 
τινὶ δὲ ζῴῳ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχειν: χαὶ γὰρ ἣ πρώτη πρότασις ψευδὴς 
χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. τούτου δὲ τὸ αἴτιον, ὅτι μηδὲ ἐπὶ τῶν 2 
χαϑόλου προτάσεων ἀληϑεῖς ἦσαν ot ὅροι οὗτοι, ὡς ἐπεσημηνάμεϑα λαβόντες 
15 ἀντὶ τοῦ λευχοῦ τὸ χινεῖσϑαι. ὡς οὖν ἐχεῖ ἀντὶ τοῦ λευχοῦ τὸ χινεῖσϑαι 


\ 


ἐλάβομεν, οὕτως χαὶ ἐνταῦϑα εἰ ληφϑείη ἀντὶ tod ἀνθρώπου τὸ χινεῖσϑαι, 
τὸ GE λευχὸν μείνῃ, ὑγιὲς τὸ εἰρημένον᾽ γίνεται γὰρ ζῷον παντὶ χινουμένῳ 


ὑπαρχόντως, ζῷον τινὶ λευχῷ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει (χιόνι γάρ). καὶ 
τὸ χινεῖσϑαι τινὲ λευχῷ, οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης, οὐχ ὑπάρξει. ἑνὸς ἄρα μετα- 80 


- \ mie Εἰ ἐπ \ 5 ~ \ \ 
Ets εἰρῆσϑαι ἀντὶ tod “διὰ γὰρ τῶν αὐτῶν ἣ ἀπόδειξις᾽" πῶς δὲ διὰ 


20 ληφϑέντος ἐδείχϑη. δύναται χαὶ τὸ διὰ ae τῶν αὐτῶν ὅρων ἣ ἀπό- 
t 
~ > es NS \ σ \ ~ 
τῶν αὐτῶν; διὰ γὰρ ὅρων χαὶ τῆς τούτων παραϑέσεως. 
Ext eS ἮΝ » ὡς εὐλόγ οὐ Ὁ - Poxark, Ἂ ταὶ ΄ \ / 
ἡπιζητήσεις δ᾽ ἄν τις εὐλόγως ἐν τῇ συζυγίᾳ ταύτῃ, διὰ τί μὴ γίνεται 
χατ αὐτὸν ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα οὔσης ava τῆς ἐπὶ ΤΣ 85 
ἀποφατιχῆς-. εἰ yap διὰ τῆς ἐχϑέσεως edetxvvto γινομένη χαϑόλου ἀπο- 


τῷ 
or 


τε ἦσαν ἀναγχαῖαι ἀμφότεραι (ὅτε γὰρ ἦν τὸ A τῷ μὲν Β παντὶ 
ve 7 pect pense Nice) feel SG Ὁ 


-6 
R 
a 
x 


a Sere τῷ δὲ Γ τινὶ οὐχ ἐξ ἀνάγχης, λαμβάνων τι tod T, ᾧ οὐχ 
χε τὸ A ἐξ ἀνάγχης, ὃ ἦν τὸ A, χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγκαίαν ἐποίει 


wvY 


ao ον 
ὲ 


= | 
> 
»“-. 


εἶτα ἀντιστρέφων αὐτὴν ἐλάμβανε τὸ Δ οὐδενὶ τῷ A ἐξ ἀνάγχης" 
ὲ χαὶ τὸ A παντὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης᾽ χαὶ τὸ A ἄρα τῷ Β οὐδενὶ 40 


=< 
e— 
ῶ ἢ» 
ὌΣ 


30 


My Ms a 
~ 
() 
- 
a 
Φ 


ἀνάγκης" χαὶ τὸ Β ἄρα τῷ Δ ὁμοίως. ἀλλ᾽ ἐπεὶ τὸ Δ τὶ ἦν τοῦ TI’, 
ἐδείχνυτο τινὶ τῷ [ἡ ἐξ ἀνάγκης οὐχ ὑπάρχον), εἰ οὖν γίνεται τῇ 
ἐχϑέσει ἢ ἐπὶ pépous ἀναγκαία ἀποφατιχὴ χαϑόλου ἀναγχαία ἀποφατιχή; 


ῶ mM 


a 


ἀντιστραφεισῶν ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων γίνεται συζυγία ἐν πρώτῳ σχή- 
35 ματι ἐχ χαϑόλου ἀποφατιχῇς ἀναγχαίας χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῆς ὑπαρχούσης; 


2 post ἀνάγκης add. εἶπεν BM (librarii errore ortum aberrantis ad eadem verba vs. 3): 


om. a ὃ μὴν aB: μέντοι M 4 γὰρ a et ΑΥ.: om. BM ἑνὸς μόνου μετα- 
λαμβανομένου] Ar. codicum nullus haec addit 5 ἀντιστρόφοις M 6 doxet M post 
τῶν add. éx aM 7 ἀλλ᾽ οὐχ aB: οὐχὶ δὲ M 11 post παντὶ add. μὲν a 12 οὐχ 
aB: μὴ M ὑπάρχειν a: ὑπάρχει B: indy M 13 τοῦτο δ᾽ αἴτιον M μηδ M 

14. 15 ἀντὶ τοῦ λευχοῦ λαβόντες ἃ 16 οὕτω a χαὶ om. M 18 ἐξ ἀνάγκης 
om. M 20 post δύναται add. δὲ M yap om. M (ef. vs. 4) 21 τῶν αὐτῶν 


γὰρ Μ 22 dowy γὰρ ἃ 26 ὅταν (ante ἦσαν et ante γὰρ) M ol τοῦ 7 τι ἦν M 
32 οὖν. BM: νῦν a γένοιτο a 30 χαϑόλου . . . ἀποφατιχή om. M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [10.11 [Arist. p.31210.18] 145 


ἐξ ὧν ἔχειτο ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. τὸ γὰρ Δ οὐδενὶ τῷ Α 4θν 
ἐξ \ 
εξ 


ἀνάγχης, τὸ A παντὶ τῷ B ὑπαρχόντως: τὸ Δ ἄρα οὐδενὶ τῷ B ἐξ 45 
ἀνάγχης" εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ τὸ B| ta Δ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης" τὸ δὲ Δ ἐπεί 47: 


τι τοῦ [᾿ ἐστί, χαὶ τῷ IT τινὶ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει τὸ Β. GAN ἐπὶ 
5 τῶν ὅρων ἔδειξε wy γινόμενον ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα" τὸ 140 ane? 
παντὶ μὲν χινουμένῳ, τινὶ δὲ λευχῷ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει, χαὶ τὸ χι- 
γεῖσϑαι οὐχ ὑπάρχει μὲν τινὶ λευχῷ., οὐ μὴν ἐξ ἀνάγχης. ὃ χαὶ αὐτὸ 
σημεῖον χρὴ λαμβάνειν τοῦ μὴ γίνεσϑαι ἐν τῇ ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ὑπαρχούσης ὅ 
uber ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα xat? αὐτόν, ὅπου ἐπὶ ὅλης τὴν ἐξέτασιν 
10 ποιεῖται χαὶ οὐ προσχρῆται τῷ χατὰ μηδενὸς ἐξ ἀνάγχης, xa ὃ ἣ παρα- 
γωγὴ γίνεται: εὑρίσχεται yap ὑπάρχον ἀλλ᾽ οὐχ ἀναγχαῖον γινόμενον τὸ 
συμπέρασμα. xattor εἰ ἦν ἀληϑῇ τὰ προειρημένα, πάντως χαὶ ἐν ταύτῃ 
τῇ συμπλοχῇ Πα στον ἔδει γενέσϑαι τὸ συ μπ ρασμπ; χαϑὼς ἔδειξα. ὅτι 10 
(22 παρὰ τὸ τὴ Ἑτέραν πρότασιν το τους εἶναι Lae χον τὸ συμπέρασμα 
15 ἐπὶ τῆς ὕλης ebptoxstat, aay éx τοῦ ἂν at δύο ἀναγχαῖαι ληφϑῶσιν ἐν 
τῇ συμπλοχῇ ταύτῃ, μηχέϑ ἡμᾶς δύνασϑαι ἐπὶ τς ὅλης εὑρεῖν ὑπο ον 
τὸ συμπέρασμα. χείσϑω γὰρ τὸ ζῷον παντὶ μὲν ἀνϑρώπ τῷ ἐξ avayxys, 15 
τινὶ G& λευχῷ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπαρχέτω, ὡς τῇ χιόνι: χαὶ 6 ἄνϑρωπος 
ἐξ ἀνάγκης τινὶ λευχῷ οὐχ ὑπάρξει, ὡς οὐδὲ τὸ ζῷον" τοῦτο γὰρ ἦν ἐπὶ 
20 τοῖς χειμένοις τὸ συμπέρασμα. 


Ρ.31.18 Ἐν δὲ τῷ τελευταίῳ σχήματι χαϑόλου μὲν ὄντων τῶν 4τν 
ὅρων πρὸς τὸ μέσον χαὶ κατηγοριχῶν ἀμφοτέρων. 


Μεταβέβηκεν ἐπὶ τὸ τρίτον σχῆμα καὶ δείχνυσι καὶ ἐν τούτῳ, πότε ὅ 
μὲν ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα τῆς μὲν ξ 
25 προτάσεως τῆς δ᾽ ἑτέρας ὑπαρχούσης, πότε δὲ 


τέρας ἀναγχαίας οὔσης 
πάρχον. χαὶ ἐν τούτῳ 
δὴ χατὰ τὴν ἐπὶ τὸ πρῶτον σχῆμα τ ον διὰ τῆς τ τσ ΡΟΣ τό τε 
ἀναγκαῖον χαὶ ὑπάρχον δείχνυται συμπέρασμα" ἂν μὲν γὰρ ἢ χειμένη 10 
ἀναγχαία ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι αὕτη, ἥτις ἀναχϑείσης τῆς συζυγίας διὰ 
τῆς ἀντιστροφῆς εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα μείζων ἐστὶν ἐν ἐχείνῳ, ἔσται 
30 ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα, ἂν δὲ ἐλάττων, ὑπάρχον. χαταφατιχῶν μὲν οὖν 
ἀμφοτέρων οὐσῶν χαϑόλου, ὁποτέρα ἀναγχαία ἂν ληφϑῇ., ἀναγχαῖον ἔσται 


oe oe 


3 οὐδενὶ τῷ ὃ a ᾿ς ἐπεί aM: ἐπί B 4 ὑπάρξει ἃ 5 ἀναγχαῖον py γινόμενον M 

8 ἀναγχαίας ΔΒ: ἂν M ὑπάρχοντος M 9. xar’ ἃ: τὸν Β: ὁρατὸν M post 
ὕλης add. τινὸς a 12 εἰρημένα a 15 γίνεσϑαι a τὸ om. M 14 ὑπάρχον 
ante εἶναι transponit B 15 εὑρίσχεται ἐπὶ τῆς ὕλης M ἂν aB: εἰ M αἱ δύο 
om. M 19 τινὶ λευχῷ ἐξ ἀνάγχης a ὑπάρ M 21 Μίξις ὑπάρχοντός te xat 
ἀναγχαίου ἐν τρίτῳ σχήματι superscr. a: σχῆμα in mg. B 23 ποτὲ ΔΒ; item vs. 25 
24 οὔσης ἀναγχαίας M 27 ante συμπέρασμα add. τὸ M μὲν om. M 28 τῷ 
om. ἃ αὐτὴ a 29 τὸ om. M ἐστὶν ΔΒ: γίνεται M 29. 80 ἀναγχαῖον 
ἔσται M 90 ἐλάσσων Ν οὖν om. a 31 ante χαϑόλου add. τῶν a χα- 
όλου om. M ἂν ἀναγχαία a 


Comment. Aristot. IJ. 1. Alex. in Anal. Ῥυΐοτα,. 10 


146 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [ 11 [Arist. Ρ.91418. 34] 


τὸ συμπέρασμα. τηρήσαντες γὰρ τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν χαὶ 47ν 
ἀντάξερε ψαντες τὴν ἑτέραν τὴν ὑπάρχουσαν χαὶ ποιήσαντες ἐπὶ μέρους 15 
δπάρχουσαν ἐν πρώτῳ σχήματι ἕξομεν τὴν μείζονα χκαϑόλου χαταφατιχὴν 
ἀναγχαίαν τὴν δὲ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν οὔσης 
5 δὲ τοιαύτης συζυγίας ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα. εἰ γὰρ εἴη τὸ μὲν A 
παντὶ τῷ Γ΄ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχον. τὸ δ Β παντὶ τῷ [᾿ ὑπαρχόντως, ἂν 20 
ἀντιστρέψωμεν τὴν BT, ἔσται τὸ PF τινὶ τῷ Β ὑπάρχον" χεῖται δὲ χαὶ 
τὸ A παντὶ τῷ [ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἐξ ὧν συναχϑήσεται τὸ τὸ τινὶ τῷ Β 
ἐξ ἀνάγχης. τὸ δὲ τὸ γὰρ Β ὑπὸ τὸ LT ἐστὶ δειχτικὸν προσέϑηχε τοῦ 
10 τὸ πρῶτον γίνεσϑαι σχῆμα χαὶ ἐλάττονα εἶναι ἐν αὐτῷ τὴν IB διὰ τὸ 
παντὶ τῷ Γ ἐξ ἀνάγχης τὸ A brapyov ὑπάρξειν καὶ τῷ Β. ἀλλὰ χὰ 
ἀνάπαλιν τὸ υὲν Β dig ϑῇ παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγκης, τὸ δὲ A παντὶ τῷ [ 25 
ὑπάρχῃ. ἀναγχαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα. ἀντιστρέψομεν γὰρ τὴν A LT 
τὴν ὑπάρχουσαν, χαὶ ἔσται τὸ Γ᾿ τινὶ τῷ A ὑπάρχον" ἔχειτο δὲ χαὶ τὸ Β 
15 παντὲ τῷ [ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἐξ ὧν συναχϑήσεται τὸ Β τινὶ τῷ A ἐξ yes. 
χαὶ ἐπεὲ ἀντιστ τρέφει τὸ ἐπὶ μέρους sollte, avayxatov, χαὶ τὸ A τινὶ 
τῷ Β ἐξ ἀνάγκης ὑπάρξει" ἔδει γὰρ τοῦτον εἶναι χατηγορούμενον ἐν τῷ 80 
συμπεράσματι, ἐπεὶ ἔχειτο αὐτὸς ὃ μείζων εἶναι" διὸ ἐδεήϑημεν ἐπὶ τῆς 


/ 


συμπλοχῆς τῆς τοιαύτης ἀντιστρέψαι χαὶ τὸ συμπέρασμα. αὐτὸς μέντοι τὸ 


5 


20 ἀντιστρέψαι τὸ συμπέρασμα παρέλιπεν ἴσως ὡς ὃν σαφές" μόνον δὲ ἔδειξεν, 
ὅτι τὸ Β χαὶ τῷ A τινὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρξει, ἐπεὶ παντὶ τῷ [ἡ ἔχειτο ἐξ 
ἀνάγχης ὑπάρχειν. δεῖ δὲ πά ἄλιν, ὡς εἶπον, χαὶ τὸ BA ἀντιστρέψαι, ἵνα 8 

ἢ δεῖξις μὴ ἄλλου τινὸς ἀλλὰ τὸ ὅ προχειμένου Ἴ πὸ γὰρ A μείζων ὅρος 


χεῖται" τοῦτον οὖν ἐν τῷ συμπεράσματι δεῖ χατηγορούμενον εἶναι." 


25 p.31a34 Πάλιν ἔστω τὸ μὲν AT στερητιχόν, τὸ δὲ BI καταφα- 
ν 


τιχόν, ἀναγχαῖον δὲ τὸ στερητικόν. 


Δείχνυσιν, ὅτι χαὶ ἐν τῇ συζυγίᾳ τῇ ex χαϑόλου ἀποφατικῇς τῆς 
υείζονος ἀναγχαίας χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῇς ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος 40 
ΤΕΣ ΤΟΥ ΓΗ͂Ν, ἘΝ έ an , oo es 
γίνεται ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα τῷ ἀντιστραφείσης τῆς χαταφατικῇς τὸ 

30 πρῶτον γίνεσϑαι σχῆμα ἔχον τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν. 


1 τὴν aut om. aut evan. M 2 ποιήσαντες] a corr. ex o, ut videtur, B 4 δὲ 
ἐλάττονα evan. M 5 ante τοιαύτης add. τῆς a 6 ὑπάρχον ἐξ ἀνάγκης M 

β τῷ 7 παντὶ ἃ 7 τὴν aB: τὸ M ὑπάρχον aB: ὑπαρχόντως M 8 τὸ 
alterum (post συναχϑήσεται) om. a 9 ἐστὶ om. M προσέϑηχε ... σχῆμα (10) vix 
legi possunt in M 10 ἐλάττονα aB: ἐλάβομεν M 78 a: By BM τὸ BM: 
τοῦτο a 11 ὑπάρχειν τὸ a M ὑπάρξειν seripsi: ὑπάρξει aB: ὑπάρξαι M 

τὸ β M 12 ἀν[ἄγχης τὸ] une. incl. perierunt in M 13 ὑπαρχόντως M ἀντι- 
στρέψωμεν ἃ 10 ἀντιστρέφει post ἀναγχαῖον transponit a 11 ὑπάρξαι M 18 εἶναι 
om. ἃ ἐδεήϑη μὲν libri ἐπὶ om. M 20 παρέλειψεν M 21 bind M 

7 in ras. B! 22 ὑπάρχον M aM: om. aB 28 ἀναγκαίας om. a χαϑόλου 
periit in M χαταφατιχῇῆς COIT. eX ἀποφατιχῆς B! 29 ἀναγχαῖον γίνεται aM 


τῷ aM: to B 30 γίνεσϑαι M: γίνεται aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 11 [Arist. p. 31234] 147 


ἧς τῷ T ὑπαρχέτω, τὸ Β παντὶ ὑπαρχέτω 475 
Br γίνεται | 76 Γ΄ τινὶ τῷ Β ὑπάρχον 48r 
τὸ ἄρα A τινὶ τῷ. Β 


τὸ γὰρ Α μηδενὶ ἐξ ἀνάγχη 
τ: Boerner ys δὴ τ 


Sy 


a 


ἧς 
ἔχειτο δὲ χαὶ τὸ Α μηδενὶ τῷ ἐξ τ 


2 (νυ 
νυν 


> >\ \ \ Pl 9 - \ X 
ἀνάγχης οὐχ ὑπάρξει. ef δὲ τὸ AT τὸ στερητιχὸν οὐκ ἀναγκαῖον τὸ δὲ 
5 BI τὸ χαταφατικὸν χαϑόλου te χαὶ ΠΕ ἫΝ οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα 


\ 


ἀναγχαῖον τῷ UE μὲν τὴν BIT τὴν ἀναγκαίαν χαταφατιχὴν 


ἄντιστ Eero δ᾽ αὐτῆς καὶ γινομένης ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ἀναγχαίας 5 
γίνεσϑαι ἐν πρώτῳ σχήματι συζυγίαν ἔχουσαν τὴν ἐλάττονα μὲν es 
τὴν μείζονα δὲ a oe ἕξει γὰρ οὕτως" τὸ A οὐδενὶ τῷ [6 ὑπάρχει τὸ 1" 
10 τινὶ τῷ Β (ὁπάρχει ἐξ ἀνάγχης. xat τὸ τινὶ τῷ B ody) ὑπάρξει 2 ἐξ ἀνάγχης. 
Δείξας δὲ διὰ τῆς ἀντιστροφῆς, ὅτι μὴ γίνεται ἀναγχαῖον τὸ συμπέ- 


f 


ρασμα τῷ ἐν πρώτῳ σχήματι τὴν ἐλάττονα γίνεσϑαι Gey Bese LE 10 


χαὶ ὅρους: δι᾿ ὧν xat αὐτῶν δείχνυσι μὴ γινόμενον ἀναγκαῖον TO συμπέρασμα. 
of δὲ ὅροι, ods λαμβάνει, ἐπὶ μὲν tod A ἀγαϑόν, ἐπὶ δὲ tod B ζῷον, ἐπὶ 
15 δὲ τοῦ [᾿ ἵππος. ἐξ 
4 a \ > \ v \ \ 5 ¢ , fe. 9 \ 2» 5) , 
ἀνάγχης" τὸ ἀγαϑὸν ἄρα τινὶ μὲν ζῴῳ ody ὑπάρξει, οὐ μὴν ἐξ ἀναγχης. 
βουλόμενος δὲ δεῖξαι. 
3 / “». X τὰ > \ > Q 7 Ν WV ted ς » "» 
ἀναγχαίαν, εἶπε τὸ μὲν οὖν ἀγαϑὸν ἐνδέχεται μηδενὶ ἵππῳ ὑπάρ- 1 


τὸ δὴ ἀγαϑὸν οὐδενὶ ἵππῳ, τὸ ζῷον παντὶ ἵππῳ 
σ X 9 Ἁ id ΄ » x > 
ὅτι τὴν ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν εἴληφε xat οὐχ 


χειν, δειχνύς, ὅτι ἐνδεχομένως αὐτῷ οὐχ ὑπο ἀλλ οὐχ ἐξ I. 
20 οὐ yap ἐνδεχομένην λαμβάνει, ἀλλ᾽ ἔστιν αὐτῷ τοῦ μὴ ἀναγχαίου δειχτιχὸν 
τὸ ἐνδέχεσϑαι τὸ ἀγαϑὸν μηδενὶ ἵππῳ χαὶ τὸ ἀλλ᾽ οὐχ ἀνάγχη ζῷον τι 
uy εἶναι ἀγαϑόν, ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ “τὸ ἀγαϑὸν τινὶ ζῴῳ ody ὑπάρξει, οὐ 
υὴν ἐξ ἀνάγκης οὐχ δπάρξει᾽. ὃ ὅπως ἂν εἴη ὑγιές, δεικνὺς προσέϑηχε τὸ 30 


Υ 2 ΄ ~ rm 5 ΄ 
ξειπερ ἐνδέχεται TAY εἰναὶ ἀγαϑόν" 


Ceres , Nae ΄ σ \ \ 
ὅπάρξει ζῴῳ τὸ ἀγαϑόν, ὅταν χαὶ παντὶ 
“ δὲ δοχεῖ μὴ πᾶν ζῷον ἐπιδεχτιχὸν εἶνα! 


Lo 
σι 


P| 


\ σ \ / 3 \ ~ 5 ~ 
τὸν ὅρον xat ϑετέον ἀντὶ tod ayatod 7 


δενὶ ἵππῳ ὑπαρχόντως᾽ ζῷον ὃὲ ἐξ ἀνά 

i 
ἢ τὸ 1pm γορέναι ἣ τὸ χαϑεύδειν τινὶ μὴ ὕπο 
80 ὃ ὃ ᾧῷ 


> 


Gextixdy ἅπαν, οὐδὲν ἔσται ζῷον, w 


ry 


tod 


δειχνὺς προσέθηκε τὸ ἅπαν γὰρ C 
2 
ἐ 


ρέναι ἢ τὸ χοιμᾶσϑαι. 
5 \ \ \ ~ / fe IF 
Εἰπὼν δὲ περὶ τῶν μίξεων τῶν ἐξ ἃ 


1 τῷ 7 μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης a 


(post παντὶ) M 2 τῷ β τυνὶ τὸ 7 ἃ 
τιχὸν οὐχ ἀναγχαῖον om. B 
9 ὑπάρχει aB: ὑπάρχον M 
yer a 12 γίνεσϑαι aB: εἶναι M 
15 ἵππος a: ἵππον BM 
post ζῷον add. δὲ a 
19 ἐνδεχομένης a 

26 μὲν pro μὴ M, B pr. 


ἀναγχαῖον a 
habent BM 
17 ὅτι om. a 
ὑπάρξει om. M 
31 ἐστι M 


20 δειχτιχοῦ 


ὑπάρχει (post 7) M 
ὑπάρ M 4ajz...t 


ὸ 
6 χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν ἃ 7 γενομένης a 
10 ὑπάρχει .... οὐχ a: om. BM ὗ 
13 χαὶ (ante ὅρους) om. ἃ 
ante ζῷον addidi τὸ, quod ante Ewov vs. 14 
16 ἄρα M: δὴ aB 


τότε γὰρ ὑπαρχόντως τινὶ οὐχ 
αὐτῷ ἐνδέχηται ὑπάρχειν. ἐπε 
τοῦ ἀγαθοῦ, το τ ον Ons 
τὸ ἐγρη τ: 7 τὸ χαϑεύδειν 
ἄγχης παντὶ ἵππῳ" νεται γὰρ 


τάρχον ζῴῳ, οὐ μὴν ἐξ as 25 
ον δεχτιχὸν τούτων. γὰρ 


΄, \ 


E ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει τὸ el 


ἀυφοτέρων τῶν προτάσεων χαϑόλου 


ante β add. δὲ M 


οὐχ ὑπάρξει om. M 
a 23 προστέϑειχε M 
28 μηδενὶ . . . χαϑεύδειν (29) om. M 


10* 


brapydvtws 


TO συμπέρασμα 


24. 25 ody 


Ἁ ~ Ἁ € l4 \ 


> ~ > σ ie id \ 
ἑξῆς λέγει καὶ περὶ τῶν τὴν ἑτέραν ἐχουσῶν ἐπὶ μέρους. ὅταν ὃξ ἣ wey 48r 
χαϑόλου τῶν προτάσεων ἢ ἡ δὲ ἐν μέρει, ἀμφοτέρων οὐσῶν χαταφατιχῶν, 30 
΄ ΄ ᾿Ὶ ~ Vv " 
εἰ ἣ χαϑόλου ἣ ἀναγχαία, ἀναγκαῖον ἔσται τὸ συμπέρασμα ἀντιστραφείσης 
J ~ ΠΝ 4 ἘΞ - οι , a= , aN mee Bes 
yap τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ὑπαρχούσης γίνεται πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα 
5 ἔχον τὴν μείζονα ἀναγκαίαν. χαὶ πρῶτον μὲν τοῦτο δείχνυσι τὴν ἐλάττονα 
- 4 \ τι ,ὔ \ ᾿πΆ δι se 2 \ Δ ΝΣ 
χαϑόλου χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν λαβὼν τὴν δὲ μείζονα ἐπὶ μέρους χατα- 
φατιχὴν ὑπάρχουσαν. λαμβάνει γὰρ τὸ μὲν A τινὶ τῷ [᾿ ὁπάρχον τὸ δὲ 
- gam, ἃ ἐν ς ΄ Ἔ a ΄ Ὥς ΚΕ. ot \ Σ 
Β παντὶ τῷ Γ΄ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον: ἣν τηρήσας ἀντιστρέφει τὴν A I’, 35 
χαὶ λαμβάνει τὸ 0 τινὶ τῷ A ὑπάρχειν τοῦτο γάρ ἐστι τὸ τὸ δὲ A ὑπὸ 
10 TOT ἐστί "διὰ ἢ iy ἀντιστροφήν: ἐξ ὧν ἐν τῇ τοῦ πρώτου σχήματος 
συμπλοχῇ τρίτῃ συνάγεται τὸ Β τινὶ τῷ A ἐξ ἀνάγκης δπάρχειν. εἰ δὲ 
τὸ Bw A, καὶ τὸ A τῷ ΒΒ’ τοῦτο γὰρ ἔδει δειχϑῆναι μείζονος ἄχρου 
τοῦ A ὄντος. ἐδείχϑη οὖν τὸ προχείμενον τῆς τε ἐπὶ μέρους καταφατιχῆς 40 
\ 


ὑπαρχούσης ἀντιστραφείσης, ἥτις ἦν ἢ AT, καὶ τοῦ BA συμπεράσματος 
15 ὄντος ἐπὶ μέρους ἀναγχαίου χαταφατιχοῦ. 
Ὁμοίως δέ φησιν ἀναγχαῖον ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα; χἂν 7 μὲν μείζων 


χαταφατιχὴ χαϑόλου ἀναγχαία hypdy ἣ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ 
΄ eee E pat. aay Bee” Bia en ἐν = = atta , See 
ὑπάρχουσα" παλιν yap ταύτης ἀντιστραφείσης γίνεται ἐν πρώτῳ σχήματι 


7 μείζων χαϑόλου χαταφατιχὴ avayxata, διὸ χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν 4ὅ 


20 ἀναγχαῖον γίνεται πάλιν τὸ συμ; 


Ἁ 2 \ \ ~ \ lA 
πέρασμα. πλὴν ἐπὶ μὲν τῆς πρὸ ταύτης 
συμπλοχῆς χαὶ τὸ συμπέρασμα ἐδέησεν ἀντιστρέψαι, ἐπὶ δὲ ταύτης ἐχούσης 48ν 
τὴν μείζονα χαϑόλου χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν τὴν ἐλάττονα πρότασιν μόνην 


ἀντιστρέφομεν. ταχέως δὲ ἐδήλωσε τὴν αἰτίαν τοῦ γίνεσϑαι ἀναγχαῖον τὸ 


συμπέρασμα εἰπὼν τὸ γὰρ Β ὑπὸ τὸ [Γ᾿ ἐστί, δι’ οὗ χαὶ τὴν ἀντιστρο- 
25 φὴν ἔδειξε τῆς ἐλάττονος προτάσεως τῆς BT οὔσης χαταφατιχῆς ἐν μέρει. 5 


x ΝᾺ “. 3 \ , 4 5 . ~ >] / / \ 
Ἂν δὲ ἢ ἐπὶ μέρους πρότασις avayxata Anpdy, οὐχέτι γίνεται τὸ 
συμπέρασμα ἀναγχαῖον τῷ γίνεσϑαι οὕτως τὴν ἐλάττονα πρότασιν ἐν τῷ 
πρώτῳ σχήματι ἀναγχαίαν, ἧς οὔσης Beas τῆς δὲ μείζονος bara ayo 
ὑπάρχον ἐγίνετο τὸ συμπέρασμα. ἔστω γὰρ τὸ μὲν Β τινὶ τῷ [᾿ ὑπάρχον 
80 ἐξ ἀνάγχης, τὸ δὲ A παντὶ τῷ [᾿ ὑπάρχον: ἄν δὴ ἀντιστρέψωμεν τὴν BT 
τηρήσαντες τὴν AT’ τὴν χαϑόλου ὑπάρχουσαν (οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως), γί- 10 
vetar τὸ A τῷ I’ παντί, τὸ δὲ [Γ᾿ τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγκης οὕτως δὲ 
ἐχουσῶν οὐχ ἐγίνετο ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἀναγχαῖον τὸ συμπόρασμα. 
ὅτι ὃὲ wy ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα, δείχνυσι χαὶ τῇ τῶν ὅρων 


ἐπὶ μέρους ἐχουσῶν ἃ 2 ἡ δὲ . «« συμπέρασμα (3) om. M 3.et 4 B? corr.: ἡ B pr.: 
ἂν ἡ ἃ 7) (post καϑόλου) correxi: 7 libri 4 ἐπὶ μέρους aB: μεριχῆς M ὃ ἀναγκαίαν 


΄ 


τὴν μείζονα M ὑπάρχον aB: Brea M; item ys. sq. 9 ὑπάρχον: onde M a δὲ Ν' 
10 τὴν ἀντιστροφὴν aB: ἀντιστροφῆς M 11 τρίτῃ συμπλοχῇ ἃ 11 οὐ 12 pro a, quod 
habet a, 7 BM ὑπάρχει M 12 τῷ B aB: tH a M 14 ἡ om. M β ἃ scripsi: 
β 7 libri συμπέρασμα a 15 ὄντος om. M 16 μείζων μὲν a 17 ἀναγχαία ex 
ἀναγκαῖαν corr. B} 19 χαϑόλου om. M post χαϑόλου add. te B 21 éxt aM: 
ἐπεὶ B 22 μόνην πρότασιν M 25 8 7 seripsi: ἃ 7 libri ἐπὶ μέρους M 29, 80 ἐξ 


͵ 


΄ ς , ΄ it iz € OB Ω 
ἀνάγκης ὑπάρχον M 50 ὑπάρ M 51 a7 ab: a8 M o2 δὲ prius om. a 


4 


ALEX ANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 11 [Arist. p. 31234.633] 149 


παραϑέσει. λαμβάνει yap ἐπὶ μὲν tod A ΕἸργορσιν; ἐπὶ δὲ τοῦ Β δίπουν. 48ν 
SN SN ~ \ \ O(n e > 

ἐπὶ δὲ τοῦ [ ζῷον" τὸ μὲν δίπουν τινὶ ζῴῳ ἐξ ἀνάγκης ὡς ἀνθρώπῳ. ἢ 15 
& ἐγρήγορσις παντὶ ζῴῳ ona Saye yemes χαὶ ἐγρήγορσις τινὶ δίποδι. ahh’ οὐχ 
ἐξ avayxys. πάλιν 62 τὸ A τῷ Γ᾿ ἐνδέχεται (εἶπε) δηλῶν τὸ παντὶ μὲν 


5 ὑπάρχειν. οὐ μὴν ἀναγκαίως. σημειωτέον δέ, ὅτι χαὶ ἐνταῦϑα χρῆται τῷ 


ν 


ἐνδέχεσϑαι ἀντὶ τοῦ ὑπ τ ὡς χαὶ ἐπὶ τῆς τῶν ἀναγχαίων προτάσεων 
" 


ἀντιστροφῆς. τὸ δὲ οὐ γὰρ ἀνάγκη δίπουν τι μὴ χαϑεύδειν SEE 2 
ἂν εἴη tod τὴν ἐγρήγορσιν ἐνδέχεσϑαι τινὶ ζῴῳ ὡς χαὶ ἐνδέχεσθαι μηδενί" 20 
εἰ γὰρ ἐξ ἀνάγχης τι ζῷον ἐχάϑευδεν, οὐχ ἂν ἐγρήγορσις τῷ ζώῳ παντὶ 
10 ἐνδεχομένως ὑπῆρχεν. δύναται τὸ οὐ γὰρ ἀνάγχη δίπουν τι μὴ 
χαϑεύδειν δειχτιχὸν εἶναι τοῦ τὴν 5 aoa “Bae χεσϑαι τινὶ ζῴῳ ὡς 
χαὶ ἐνδέχεσθαι μή. 
\ Ἁ ~ 3 ~ σ \ / Ἁ ΄ 5 ~ 
Διὰ δὲ τῶν αὐτῶν ὕρων Φησὶ δειχϑήσεσϑαι μὴ γινόμενον ἀναγχαῖον 


τὸ συμπέρασμα, xav ἣ μὲν μείζων ἣ AT ἐπὶ μέρους ἀναγχαία χαταφατιχὴ 2% 

’ ant i i ἱ 

15 Ay of ἢ δὲ BI χαϑόλου χαταφατιχὴ ὑπάρχουσα. πλὴν δεήσει μετα- 

\ σ YS " \ " Si ee Bd ΄, \ > ~ ΄ 
θεῖναι τοὺς ὅρους χαὶ ἀλλάξαι τὴν τάξιν αὐτῶν: ὁμοίως γὰρ αὐτῶν χειμένων 
οὐχ τους 

A Vv \ leg \ a7 ΄ \ / 32 5 ΄ 
τοῦ Β ἐγρήγορσιν: ἔσται! γὰρ οὕτως τὸ δίπουν πάλιν τινὶ ζῴῳ ἐξ ἀνάγχης; 


~ > 


at προτάσεις. Get οὖν ϑεῖναι ἐπὶ μὲν tod A δίπουν ἐπὶ os 


PA ΄ ra ote \ , € ee A \ Q7 at aeN ΕΝ »} \ PLM, 
ἐγρήγορσις παντὶ ζῴῳ ὑπαρχόντως, τὸ δίπουν τινὶ ἐγρηγορότι, οὐ μὴν ἐξ 30 
\ ~ b] 


> 4 ὑδὲ Qr. ¥ Vv \ ~ \ 
20 ἀνάγχης. οὐδὲν ὃὲ ἔλαττον ἔστι χαὶ τοῦτο διὰ τῆς ἀντιστροφ Ps τῆς ETL μέρους 


2 


χαταφατιχῆς ἀναγχαίας eos εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα δεῖξαι τὴν ἐλάττονα 


> 


πάλιν ἐν αὐτῷ γινομένην ἀναγχαίαν ἀντιστρεφομένου χαὶ TOD συμπεράσματος. 


ἊΣ [4 \ \ > 


p. 31633 Et δ᾽ ὃ μὲν χατηγοριχὸς ὃ δὲ στερητιχὸς τῶν ὅρων, 
ὅταν μὲν ἢ τὸ χαϑόλου στερητιχόν. 


~ Ὁ 


- , ES ν = ) 
25 Ἔτι ὅτι χαὶ τῆς BEES bisa Aap GBT S τῆς si pas χαταφα- 


΄ 


TAS, ἂν μὲν ἣ στερητικὴ χαϑόλου ἢ χαὶ ἀναγκαία, ἀναγχαῖον χαὶ ah 85 
IETS HEREC περὶ γὰρ τῶν τὴν ἑτέραν ἐχουσῶν ἐν μέρει ὁ λόγος αὐτῷ 
νῦν: ἂν δ᾽ ἢ χαταφατιχὴ avayxata, ὑπάρχον χαὶ οὐχ ἀναγχαῖον. αἴτιον 
δὲ χαὶ ἐν τούτοις, ὅτι ἢ στερητικὴ ὅταν ἢ χαϑόλου, ἀντιστραφείσης τῆς 
80 χαταφατιχῆς αὕτη γίνεται ἢ μείζων πρότασις ἐν πρώτῳ σχήματι, ὥστε, ἂν 
ἢ ἀναγχαία. Ber ay χαὶ τὸ συμπέρασμα. διὰ βραχέων δὲ εἶπε ual περὶ 40 
τῆς συμπλοχῆς ταύτης ὡς οὔσης τῆς μίξεως ἤδη γνωρίμου. μὴ οὔσης δὲ 
ταύτης ἀναγχαίας ἀλλὰ τῆς χαταφατιχῆς, ἥτις em ἐλάττων 
πρώτῳ σχήματι ae (ὑπάρχον ἔσταιδ. εἰ yap τὸ A τῷ I μηδενὶ 


o- 


B τῷ [ τινὶ ὑπάρχει, 


35 ἐνδέχεται, τοῦτ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης μηδενί, τὸ ὃ 


4 elxe ἃ: om. BM τὸ δὲ ἃ Ar. 5 ἀναγχαῖον M 7 οὐ BM et Ar.: ob- 
δὲ a μὴ om. Ar.; ef. vs. 10 9 εἰ add. B? 10 οὐ Ar.: οὐδὲν B: οὐδὲ aM; 
Οἵ: -vs. 7 11 τοῦ aM: τῷ B τὴν om. M 16 τάξιν BM: πρότασιν a 

18 οὕτω a 19 ante τὸ add. zat M 20 χα[ὶ τοῦτο] unc. incl. perierunt in M 
23 τῶν ὅρων . - - στερητιχόν (24) om. a 26 post χαϑόλου add. te ἃ 27 ἐν μέρει 
aB: ἀποφατιχὴν ἐν μίξει M 30 αὐτὴ ἃ 32 post μίξεως add. ταύτης ἃ oo ἐλάτ- 


τῶν γίνεται ἃ o4 ὑπάρχον ἔσται ἃ: om. BM τὸ δὲ] ὁ δὲ periit in M 


4 
150 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 111 [Arist. p. 31°33] 


ἀντιστραφήσε ται μὲν ἣ BIT, χαὶ ἔσται τὸ Γ΄ τινὶ τῷ Be μένει δὲ ἣ AT 4δν 
υξίζων οὖσα χαϑόλου ἀναγχαία ὩΣ διὸ συναχϑήσεται τὸ A τινὶ 45 
τῷ Β ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν. ἂν δὲ γένηται τὸ χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον 


ἢ χαϑόλου ὃν 7 ἐν μέρει | ὡς εἶναι τὴν μὲν μείζονα ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴν 49r 


' ‘ 


or 


ς ΄ Vee ean ΄ > Fe Bl 4 

ὑπάρχουσαν (ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν) τὸ δὲ ἐλάττονα 7 χα 
"» “4 > , 

ϑόλου χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν 7 ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ὁμοίως ἀναγχαίαν, 


= ΄ ΄ \ 
ὅταν μὲν ἢ χαϑόλου arog Ῥατιχὴ 7, μείζων ὑπάρχουσα, αὕτη γινομένη ἐπὶ 


ὌΧ 3 >] \ / 3 Ἁ ΄ 4 
μέρους XATAD τιχὴ ἀναγχαίΐα, ὅταν oc STt μεροὺς ATOOATLAT) ὑπαρχοῦσα, 5 


σ « 5 / 5 ~ 4 
αὕτη χαϑόλου χαταφατιχὴ avayxata, ὁ Rael oe SuPer διότι 


cv 
on 
Ox, or 


90us ἦν ἢ νεται τὸ πρῶτον σχῆμα 


10 ἀντιστραφείσης τῆς ἐλάττονος, ὅταν ἐπὶ μ. 
\ 


ἔχον τὴν ἐλάττονα ἀναγχαίαν. τοῦτο γὰρ δειχνὺς . éx τῆς ἀντιστροφῆς 
σημαῖνον εἶπε τὸ τὰ μὲν γὰρ ἄλλα τὰ αὐτά, ἃ χαὶ ἐπὶ τῶν προ- 


tépwy, ἐροῦμεν. 


Οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείχνυσι μὴ γινόμενον 10 


= 


15 ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασ 


ΓΕ 
Ξ 


τίϑησι δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ Α ἐγρήγορσιν, ἐπὶ δὲ 


μὲν γὰρ οὐδενὶ λευχῷ ἐν- 


o- 


~ 5 tay ~ ae 
τοῦ Β ζῷον, λευχὸν δὲ ἐπὶ tod 1" ἐγρήγορσι 


5 


τι Sirens τινὶ ζῴῳ ody 
ὑπάρχει, οὐ μὴ 2b dveyuns* τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ χαὶ οὐχ ἀνάγχη 


- 
ς 
\ 
U 


~ 
΄ 
Cc 


a7 
δέχεται, ζῷον δὲ 


sux ἐξ ἀνάγχης, χὰ 


τινὶ ζῴῳ μὴ ὑπάρχειν ἐγρήγορσιν. χἂν τὸ χαϑόλου δὲ χαταφατιχὸν 
20 ἀναγχαῖον ἢ τῆς ἑτέρας τῆς μείζονος προτάσεως ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆςς 15 
ὑπαρχούσης οὔσης δείχνυσιν ὅρους παραϑέμενος μὴ γινόμενον ἀναγκαῖον τὸ 
συμπέρασμα, ἐπὶ μὲν tod A ἐγρήγορσιν, ζῷον ὃὲ ἐπὶ τοῦ B, ἄνϑρωπον 
ὃξ ἐπὶ tod I's ζῷον μὲν γὰρ παντὶ suey ἐξ ἀνάγχης, ἐγρήγορσις δὲ 
τινὶ ἀνϑρώπῳ οὐχ ὑπάρχει" chy ae ἐγρήγορσιν τινὶ ζῴῳ μὴ ὑπάρχειν 
25 ἁπλῶς, ἀλλ᾿ οὐχ ἐξ ἀνάγκης. αὐτὸς μέντοι ἐν τῇ δείξει πρῶτον περὶ τῆς 20 
ζυγίας τῆς τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν Οὐδ χα ον ἐχούσης τὸ δὲ ἐπὶ μέρους 
ἀποφατιχὸν ὗ ee εἴρηχεν, ἥτις ἐστὶ τοῦ Extov συλλογισμοῦ, εἶθ᾽ οὕτως 
μέρους χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον τὸ δὲ χαϑόλου ἀποφατικχὸν 


τὴ 
0) 
oO 
Gaeenn 
= 
ΕΝ 
ν᾽ 
a 
@ ὧς 
ὩΣ 
τὴ 
- 


eae ΠΝ ΡΣ ΞΕ ἧς δεῖξ 
© ἧς μόνης συμπλοχῆς ἅρμοζει χαὶ Ἢ Ot ἀντιστροφῆς δεῖξις, 


80 ἣν dase: δηλῶσαι cine τὰ μὲν yap ἄλλα ταὐτὰ ἐροῦμεν. οὐχέτι 2 


a 


> ¢ ΡῚ ΄ τ 
δι ἀντιστροῳ φῆς Behe ὅταν ἢ ἐλάττων ἢ χαϑόλου χαταφατιχή, 
ome | 5 ) 39) Ἢ c \ 4 > 
ἂν ἀναγχαία ἢ, οὔτ᾽ ἂν ὑπάρχουσα. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν (ἢ) ἐπὶ μέρους ἀπο- 


1 487M: 6 θ᾽ aB 2 ἀποφατιχὴ ἀναγχαία a 2.3 τινὶ τῷ β τὸ ἃ aM 

3 γένηϊται τὸ] unc. incl. perierunt in M 4 ἢ (ante καϑόλου utrumque) in ras. B μὲν 
om. M D ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν a: om. BM 6M ἢ alterum 
om. M 6 ὁμοίως om. M 7 ante χαϑόλου add. ἡ aB μείζων ante χαϑόλου 
transponit M ἀποφα[τιχὴ ἡ] unc. incl. perierunt in M μείζων om. M 9 ἀπο- 
φατιχὴ a 10 ἦν ἃ 11 tov... ἀναγκαῖον M ἀντιστραφείσης ἃ 12 post ἄλλα 
add. χατὰ M τὰ αὐτά aBM (n): ταὐτά Ar. (cf. vs. 30) 12. 15 προτέρων aBM (Ci): 
πρότερον Ar. 16 ἐπὶ δὲ tod 7 λευχόν M 17 post ζῴῳ ras. 7—9 lit. in B 20 ἀπο- 
φατιχῆς προτάσεως ἐπὶ μέρους M 21 οὔσης expunxit Β΄": om. M 22 post μὲν add. γὰρ ἃ 


23 ἐγρήγορσιν ἃ 24 ἐγρήγορσις M 206 δ M 21 “ἢ M συλλογιστιχοῦ M 
29 συζυγίας M 30 ταὐτὰ a et Ar.: πάντα BM 31 ἢ BM: ἡ ἃ 32 ἂν (ante 
ἀναγκαία) M: om. aB οὔτ᾽ ἂν (ante ὑπάρχουσα) BM: οὔϑ᾽ a ἡ ἃ: om. BM 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [11.12 [Arist. p.51>35. 3226] 151 


gating ἀναγχαία γένηται, οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον. ὡς γὰρ ἐν 49: 
ee σχήματι ἐν τῇ τοῦ τετάρτου συλλογισμοῦ συζυγίᾳ οὐδετέρας οὔσης 
ἀναγχαίας = γο τον ἐγίνετο τὸ συμπέρασμα τῷ μὴ ἀνάγεσϑαι δι’ ἀντι- 
στροφῆς τὴν τοιαύτην συμπλοχὴν εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα, οὕτως χαὶ ἐν τῷ 80 

5 τρίτῳ ἐν τῇ tod ἕχτου συλλογισμοῦ συζυγίᾳ οὐδετέρας οὔσης ἀναγχαίας 
γίνεται ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα. 

Ὅτι μὲν οὖν τῆς χαταφατιχῆς χαϑόλου τε οὔσης χαὶ ἀναγχαίας οὐ γίνεται 
ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμαι. ἐδείχϑη διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων μιχρῷ 7 πρόσϑεν. ὅταν 
δὲ ἢ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ (7) ἀναγχαία, ὅροι δίπουν ἐπὶ tod A, χινούμενον 

10 ἐπὶ τοῦ B, ζῷον ἐπὶ τοῦ TI’. δίπουν γὰρ τινὶ ζῴῳ ἐξ Hes aby ὑπάρχει. 
τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ζῴῳ ὑπάρχει, δίπουν τινὶ χινουμένῳ οὐχ ὑπάρξει, οὐ Τοὸ 
ἐξ ἀνάγχης᾽ εἰ γὰρ σημαίνει τὸ ᾿ δίπουν τινὶ χινουμένῳ οὐχ ὑπάρχει᾽ ἴσον 
τῷ “τὶ δίπουν οὐ χινεῖται᾽. τῷ μηδὲν δίπουν ἐξ Ὅτ μὴ χινεῖσθϑαι οὐχ 


> 


ἔσται ἀληϑὲς τὸ ᾿ δίπουν τινὶ χινουμένῳ ἐξ ea οὐχ ὑπαάρξει᾽. πρόσ- 
0 


2 
ξ 
15 χειται δὲ τῷ ἀντιγράφῳ τὸ δίπουν υέσ ν χατὰ τὴν τοῦ παροντος χατ 40 


ἀρχὰς τὸ βιβλίον διαμαρτίαν. οὐ γὰρ τὸ δίπουν δεῖ τ ὅρον ἀλλὰ τὸ 


‘ 
ζῷον εἶναι. χαὶ τοῦτο χαὶ ἐν τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δηλοῦται πρῶτον 
= 
ἐ 


ι 
\ ~ as >I > l4 Vv Vv. IN \ ΄ la 
γὰρ tod δίποδος ἐμνημόνευσεν ἔϑος ἔχων αἰεὶ ἐπὶ τούτου τοῦ ayaiuaee: 
-“ ΄ \ ΄ σ τ τς - ε ~ 
ὕστερον τιϑέναι τὸν μέσον ὅρον. det οὖν ἡγεῖσϑαι λέγεσθαι én αὐτοῦ od 
΄ ΄ > \ ~ ΄ 5 \ NEE: v ΄ 5 
20 δίπουν μεσον ἀλλὰ ζῷον μεσον" εἰ γὰρ τὸ οιποὺν εἴη μέσον. οΟὐοε- 
spas τῶν πἰρημένων ὅρων, οὔτε τὸ χινούμενον οὔτε τὸ ζῷον, τινὶ αὐτῷ ἐξ 45 
ἀνάγχης 2) ὑπάρξει. (ἢ) ταὐτὰ ἔνεστι λέγοντας. ὅσα xat ἐπὶ τοῦ δευτέρου. 
σχήματος ἐπὶ τῆς τετάρτης συμπλοχῇς εἰρήχαμεν τῆς ἐχούσης ἐπὶ μέρους 49ν 
τὴν ἀποφατιχὴν avayxatav, ἀναγχαῖον δειχνύναι. ὅτι, ὅσον ἐπὶ τοῖς προειρη- 
25 μένοις. ἀναγχαῖον ἔδει γενέσϑαι τὸ Ἔν χαὶ ἐν ταύτῃ τῇ συμπλοκῇ 
τῇ γὰρ ἐχϑέσει χρησάμενοι ἕξομεν τὴν ἐπὶ μέρους ἀναγχαίαν ἀποφ 


‘ 


= 


τιχὴ 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν, ἧς οὔσης ἀναγχαίας xat ἀντιστροφὴν τῆς 5 
ἐλάττονος ἐγίνετο ἐν πρώτῳ σχήματι 7 μείζων χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγχαία. 
ἀλλ ὅτι μὴ ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ συμπλοχῇ, ἣ παρά- 
80 ϑεσις τῶν ὅρων δείχνυσιν, 7 χαὶ αὐτὸς ἐχρήσατο. 
p. 3226: Φανερὸν οὖν, ὅτι τοῦ μὲν ὑπάρχειν οὐχ ἔστι συλλο- 


γισμός, ἂν UH ἀμφότεραι ὦσιν αἴ προτάσεις ἐν τῷ ὑπάρχειν, 
τοῦ δ᾽ ἀναγχαίου ἔστι καὶ τῆς ἑτέρας μόνον ἀναγχαίας οὔσης. 


«Τοῦτο ἁπλῶς μὲν χαὶ χαϑόλου λεγόμενον ψεῦδος ἂν εἴη χαὶ τοῖς 10 


3 μὴ om. ἃ 4 οὕτω ἃ 5 ante ἐν add. χαὶ ἃΒ: om.M 6 dvayxatoy γίνεται ἃ 8 αὐτῶν 
om. a 9 ἡ addidi ἀναγκαῖον M 11 τὸ χινεῖσϑαι . . - ὑπάρχει om. M ὑπάρχει OM. ἃ 

ante δίπουν add. zat ἃ ὑπάρξει BM: ὑπάρχει a 13 ob om. M 14 ody om. M ὑπάρ- 
χει ἃ 15 δίπουν μέσον] hane antiquam esse scripturam Arist. codices fere omnes probant 
(δίπουν, μέσον ζῷον Ad, ζῷον re. supra d, δίπουν μέσον n et, ut videtur, Bpr., in quo ζῷον 
in ras.) 17 χαὶ alterum om. a 18 ἔχων Ethos a ἀεὶ M 19 τὸν μέσον ὅρον τι- 
ϑέναι M ἐπ᾽] fort. ὑπ᾽ 22 ἢ addidi ταῦτα M post ταὐτὰ add. δ᾽ ἃ 28 εἰρή- 
χαμεν] p. 144, 23 sq. τῆς alterum om. M 25 ylvestat a χαὶ ἐν ταύτῃ TH συμπλοχῇ 
om. ἃ 92 ἐὰν Ar. (οἷ, p. 159,4) 33 μόνον ἃ et Ar.: μόνης Β (υ); οἵ. p. 152,26 et 


p. 153, 2,16 ἀναγκαίας οὔσης om. a 34 post ψεῦδος eras. δ᾽ B 


152 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 12 [Arist. p. 326] 


, 


poeta ένοις μαχόμενον - δέ = yap ὑπάρχον πὸ τὸ συμπέρασμα 49v 


‘ 


ΤΊ 


xal τῆς ae οὔσης ἀναγκαίας, ὡς τῆς ἐλάττονος ἐν πρώτῳ σχήματι: 
ἀλλὰ χαὶ ἐν δευτέρῳ χαὶ ἐν τρίτῳ σχήματι δέδειχται ὑπάρχον γινόμενον 


‘ 
τὸ συμπέρασμα τῆς ἑτέρας τῶν προτάσεων ἀναγχαίας. οὔσης. εἰ δέ τις 


5 ἀχούοι τοῦ εἰρημένου ὦ 


ἀχηϑὲς ἂν εἴη" τοῦ γὰρ ὑπάρχειν ἐν τρίτῳ ᾿σχήματι ae Epwy οὐσῶν χα- 


ϑόλου χαταφατιχῶν τῶν 


2 


προτάσεων οὐ γίνεται συμπέρασμα pase ἂν uy 15 
ἀμφότεραι ὦσιν ἐν τῷ ὑπάρχειν, τῷ ὁποτέρα ἂν αὐτῶν ἀναγχαία ληφϑῇ; 


\ 


συμπέρασμα. ὃ οὐχ Ext tod πρώτου σχήματος 


ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ 
10 εἶχεν οὕτως οὐσῶν ἀμφοτ ἔρων τῶν προτάσεων χαϑόλου χαταφατιχῶν" xat 


‘ 
γὰρ τῆς ἑτέρας τῆς ἐλάττονος sie se οὔσης ὑπάρχον ἐγίνετο τὸ συμπέ- 


μ᾿ ~ >. / » τὶ 
ρασμα. ν OF ΡῈ οξυτερῷ σχήματι οὐδὲ τὴν ἀρχὴν συνήγετό τι ἐχ δύο 


~ 


χαταφατιχῶν. εἴη ἂν οὖν τὸ ἴδιον τῶν ἐν τῷ τρίτῳ ὝΠΟ συμπλοχῶν 20 


τῶν 2x δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν δεδη ods διὰ τούτων᾽ χαὶ γὰρ ἣν 
15 περὶ τούτου τοῦ σχήματος ray ἐν εὐ τούτῳ τῶν δύο sae χατα- 


ν 


φατιχῶν οὐσῶν ὑπάρχον μὲν οὐ en et μὴ εἶεν ΤΠ ὃπ- 


Lr 

ὁποτερασοῦν. ἐπεὶ (δὲ) 
250 /- ἣ vo a ΈΞΟΞ or ΄ Ἂ Φ om πα) \ > ww 5» ΄ or 
ἐδείχϑησαν ἤδη τινὲς συμπλοχαί, ἐν αἷς πάλιν μὴ οὐσῶν ἀμφοτέρων 25 


ἰ 
ἄρχουσαι, ἀναγκαῖον δὲ χαὶ τῆς ἑτέρας μόνης χαὶ 
> , be! pe 4 Fy ee ren ~ σ Vv \ 
ἀναγχαίων οὐδὲ τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον, ὡς ἐπὶ τῆς ἕχτης, ἔνεστι καὶ 

΄ ΄ τ 
90 τοῦ ὑπάρχειν ἀχοῦσαι ἀντὶ τοῦ χαταφατιχοῦ, ty’ ἢ λέγων ey μὲν 
ivea Den τὸ συμπέρασμα, ἂν μὴ ὦσιν ἀμφότεραι ey ἀνα πον 


~ c 


/ 5 ν 
ἵνεσϑαι χαὶ τῆς ἑτέρας ἀναγχαίας οὔσης μόνης. ἴσως δὲ δόξει βίαιον 


cond 
-- 
-᾿ —? 
ss 
-ὡς 


τως ἀχοῦσαι τοῦ εἰρημένου" δόξει γὰρ μὴ ἀντὶ τοῦ χαταφατιχοῦ νῦν 
Toda: τὸ ὑπάρχον ἀλλ᾿ ὡς τῷ ἀναγχαίῳ ἀντιδιαστελλόμενον, ὡς δῆλον 80 


ov 
~~? 


πιφερομένου. λέγει γὰρ τοῦ δ᾽ ἀναγκαίου ἔστι καὶ τῆς 


ς μόνον ἀναγχαίας οὔσης. εἴη δ᾽ ἂν τὸ λεγόμενον, εἰ μὴ ἐπὶ 


τῷ 
σι 
om ὦν Οὐ 
x 
a 
Φ 
ον 


a 
ἂ ἧς 
ἜΝ 
Ὡ 


, ΄ 5, ΄ > ~ σ ~ 
τοῦ τρίτου σχήματος ἰδίως λέγοιτο ἀλλὰ χαϑόλου te χαὶ χοινῶς, ὅτι τοῦ 
ὑπάρχειν ἁπλῶς συμπέρασμα οὐ γίνεται. τὸ γὰρ ᾿ συλλογισμὸς οὐ γίνεται᾽ 
τὸ μὴ Ἰίνεσϑαι συμπέρασμα σημαίνει, ἐὰν μὴ ἀμφότεραι ὦσιν αἱ προτάσεις 8 


80 ὑπάρ esl χαὶ yap ἐν ais συζυγίαις ἀναγχαίας οὔσης τῆς ἑτέρας ὑπάρχον 
vivetar τὸ συμπέρασμα, χαὶ τότε ἐξ ὑπαρχουσῶν τῶν δύο γίνεται τῷ τὸ 


ἀναγχαῖον χαὶ ὑπάρχον εἶναι: τὸ γὰρ ἀναγχαῖον χαὶ ὑπάρχον, οὐχέτι δὲ 
- > it CEC 
τὸ ὑπάρχον ἀναγκαῖον. διὸ ὅταν μὲν (ἢ) ἣ ἑτέρα ἀναγχαία, ἔστιν ἀμφοτέρας 


~ 


΄ > ¢ , UY Ca Cif. > ᾿] 
ὑπαρχούσας εἰπεῖν, εἰ δὲ ὑπάρχουσα εἴη ἢ ἑτέρα, οὐχέτ᾽ ἀμφοτέρας οἷόν τε 


2 χαὶ τῆς. - - συμπέρασμα (4) om. ἃ 3 ante δευτέρῳ add. τῷ M ἐν (ante τρίτῳ) 
om. M σχήματι om. M 5 ἀχούει a 6 ὑπάρχοντος M 7 ante συμ- 
πέρασμα add. to M ὑπάρχον add. BM: om. a 10 zat aB: εἰ M 

11. 12 συμπέρασμα om. M 12 ante δύο add. τῶν M 13 χαταφατιχῶν ... δύο 
(14) om. M τῷ Om. a 17 δὲ a: om. BM 20 tva M 21 ἐὰν M 

22 οὔσης ἀναγκαίας M δόξει aB: δείξει M; τ VS. 56. 24 τοῦ ἀναγκαίου δια- 
στελλόμενον M 25 λέγει γὰρ om. ἃ ὲ Ν 20 μόνης M 29 ὦσιν 
ἀμφότεραι M 90 οὔσης ἀναγχαίας ἃ 31 τὸ ex τὸν corr., ut videtur, B! 


33 post μὲν addidi 4: post ἀναγχαία add. a: om. BM 343M « M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 12 [Arist. p.3246.8.9] 19 


XN \ 


εἰπεῖν ἀναγχαίας. διὰ τοῦτο τὸ μὲν ὑπάρχον ἐξ ἄμφι ΤῸ ων ὑπο, οτος τὸ δ᾽ 49¥ 
ναγχαίας οὔσης: ἘΠ ποτε GE ἄμεινον 40 

ν ὅπ 5 a οὐχ ἔστι συλλο- 

προτάσεις ἐν τῷ ὑπάρχειν; 


, 


ἀναγχαῖον καὶ τῆς ἑτέρας μόνης ava) 


γισμός, ἐὰν μὴ ἀμφότεραι ὦσιν a 
5 ὡς λέγοντος αὐτοῦ φανερὸν (bee ἐχ τῶν Et ὅτι ἔστι ποτὲ ἐν 
συμπλοχῇ τινι συλλογιστιχῇ, ἐν 7] ἀδύνατον τὸ συμπέρασμα τοῦ ὑπάρχειν 45 
Ἰίνεσϑαι, εἰ μὴ εἶεν ἀμφότεραι αἱ προτάσεις ὑπάρχουσαι" οὐ γὰρ ὡς χα- 
ϑόλου πος το αὐτοῦ ἀχουστέον, ὅτι τς ἀκηϑές ἐστιν οὕτω λεγόμενον. | 
ἀληϑὲς δὲ ἐπὶ τῆς ἐν τρίτῳ σχήματι ἐχ δύο χαϑόλου καταφατιχῶν, ὃ δε- ὅθτ 
10 δεῖχϑαι δοχεῖ. τοῦ μέντοι ἀναγχαίου ἔστιν ἐν πάσαις ταῖς συλλογιστιχαῖς 
oul υγίαις συμπέρασμα γενέσϑαι, xat εἰ (ἢ) τς μόνη a τῶν προτάσεων 
ἀναγχαία, ὡς χαὶ αὐτὸς λέγει. (ἢ) κἀπὶ τοῦ ἀναγκαίου ταὐτὸν ἔνεστι λέγει 


or 


εἰσὶ γάρ τινες συμπλοχαί, ἐν αἷς, ἂν μὴ ἀμφότεραι wow ἀναγκαῖαι, οὐ 


2 


συνάγεται ἀναγχαῖον, ὡς ἣ τοῦ τετάρτου ἐν δευτέρῳ σχήματι δέδειχται 


Ἢ 


18 ἔχουσα χαὶ ἢ τοῦ Extov ἐν τῷ τρίτῳ. 


ρ. 8218 Τοῦ δ᾽ ἀναγχαίου ἔστι χαὶ τῆς ἑτέρας μόνον ἀναγχαίας 
οὔσης. 


Δέδειχεν ἐπὶ τοῦ τρίτου τος οὐσῶν τῶν δύο χαϑόλου χαταφα- 
~ ΄ σ ~ 5 ~ 
τιχῶν προτάσεων. ὅτι, ὁποτέρα ἂν αὐτῶν avayxata ληφϑῇ., ἀναγχαῖον τὸ 
90 συμπέρασμα, ὥστε χαὶ τῆς ἑτέρας μόνης ἀναγχαίας οὔσης ἀναγχαῖον τὸ 
, alsa ar ~ \ > wv , σ 
συμπέρασμα. δέδειχται GE τοῦτο χαὶ ἐν τοῖς ἄλλοις σχεήμιασος ὅτι τῆς 10 
A A 


FS οὔσης ἀναγχαίας γίνεται χαὶ τὸ τες ασμοι ἀναγχαῖον. οὐ γὰ 
¢ 


τε ἀμφοτέρας λέγειν avayxatas τῆς Etépas ὑπαρχούσης (οὔσης) τ 
- 


» EAS EE Sew ΟΝ ΤΟΥΣ x Ἄς ΤῊ LEME 
TT ἄρχον οὐχ GVAVXKALOY, ὠσπερ το ἀναγχαῖον χαὶι ὑπάρχον. 


= 


25 p.32a9 Ἔν ἀμφοτέροις δὲ χαὶ χαταφατιχῶν xat στερητιχῶν 
ὄντων. 


OTEPOLS, τίσιν ἀμφοτέροις λέγει, ἐδήλωσε διὰ τοῦ 1 
φ op 73 a 90 cpo Sur Φ . 5» « 
ν χαὶ ἀποφατιχῶν ὄντων. (3) ἐν augotépots 
λέγει περὶ τῶν προειρημένων. τοῦ τε ἀναγκαίου χαὶ τοῦ On ΗΝ ὡς 
80 Gt ὧν ἐπίφερει δηλοῖ" ἐν γὰρ τούτοις ἄν τε EIEN, συμπέρασμα ἢ ἄν 
τε ἀποφατιχόν, ἐν ἑχατέρῳ αὐτῶν ἀνάγχη τὴν ἑτέραν πρότασιν δμοίαν 


εἶναι τῷ συμπεράσματι ἐν πᾶσι τοῖς σχήμασιν. xa ὃ δὲ δεῖ δμοίαν εἶναι 20 


1 τοῦτο ἃ: τὸ ΒΝ post ἀμφοτέρων add. οὐσῶν M δὲ pro 6 M 3 ἔσται M 
4 ἂν ἃ 5 ante αὐτοῦ add. χαὶ M ἔσται M 6 τινι om. δ τοῦ ὑπάρχειν 
BM: ὑπάρχον ἃ 7 γενέσϑαι ἃ 9 ante ἐχ add. τῆς ἃ 11 γενέσϑαι συμπέρασμα ἃ 

ἡ addidi εἴη post ἀναγκαία (12) transponit a 12 7 addidi nat ἐπὶ a 

15 τῷ B! corr.: om. aM 19 ἂν M: om. aB 20 ὥστε .. . συμπέρασμα (21) om.a 
21 post δὲ expunxit χαὶ B 22 xal tO... τὸ yap (23) om. M 23 οὔσης a: 
om..B; cf. p. 150,21 ° 24 xal om. a 28 7 addidi post ἀμφοτέροις add. 


yap a 91 ἑχατέροις M 32 post εἶναι prius add. ἐν a 


154 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 12 [Arist. p.3229. 12] 


χαὶ thy ἑτέραν τῶν χειμένων προτάσεων TH συμπεράσματι, λέγει xat προσ- 50r 
> \ 5 ~ ‘ > 


τίϑησιν, ἐπεὶ ἐγχωρεῖ ἐξ ον ἀμφοτέρας δυοίας εἶναι τῷ συμπεράσματι. 
ἢ ἐπὶ τῶν μίξεων. περὶ ὧν νῦν λέγει. οὐχ οἷόν τε τοῦτο. πῶς οὖν ὅμοιον 


5 - he > Ν \ Ὁ 7 7 ς , 
ἐν ταῖς προειρημέναις υἱξεσι, λέγει. εἰ μὲν γὰρ ὑπάρχον. φησίν, ὑπάρ- 
> ~ > ig , ν > 
5 χουσαν, εἰ δ᾽ uae Ena οὐχέτι γάρ. εἰ ἐπὶ μέρους τὸ 


ὍΝ 


συμπέρασμα. χαὶ τῶν προτάσεων δεῖ τὴν ἑτέραν ἐπὶ μέρους εἶναι πάντως 2 
διὰ τὸ ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι χαὶ τῶν δύο χαϑόλου οὐσῶν ἐπὶ μέρους γί- 


νεσϑαι τὸ συμπέρ ασμα. 7 καὶ τότε ee ἐπὶ τεῦς εἴληπται δηλοῖ 
΄ 9.) 
π 


ρῶτον σχῆμα ἀναγωγὴ τῆς συζυγίας δι᾿ ἀντιστροφῆς γινομένη, 
ροὺς γίνεται. δύναιτο δ᾽ ἂν τὸ ἐν 


\ 


΄ ν΄ 5 , 
is ἥ Etépa τῶν χαϑόλου ἐπὶ me 
΄ ~ » ° δ σ \ > ~ , 
ἀμφοτέροις τῆς μίξεως εἶναι δηλωτιχόν: ὅταν γὰρ ἐν ταῖς συζυγίαις 80 
ἀμφότερα ἧἣ-. χαὶ τὸ ὑπάρχον χαὶ τὸ ἀναγκαῖον: δεῖν φησι τὴν ἑτέραν 
πρότασιν δμοίαν εἶναι τῷ συμπεράσματι χατὰ τὸν ROMY: δῆλον δὲ χαὶ 

ἐν 


10 


> 
> 
os 


ὅτι ἀποφατιχοῦ τοῦ σὺ bemenedaietrne i ὄντος ἀποφβτοιῆν δεῖ πρότασιν χεῖσϑαι, 
15 ὃ οὐδὲ αὐτὸ πρόσχειται διὰ τὸ περὶ τοῦ ἀναγχαΐου χαὶ me ods μόνων 
αὐτὸν λέγειν νῦν, ἐπεὶ χρήσιμον ἔσται τοῦτο αὐτῷ τετηρημένον ἘΠῚ τὰ 35 
μέλλοντα. ὅτι δὲ τὸ πρὸ ὀλίγου pydev ἐπὶ τῆς ἐν τρίτῳ σχήματι ἐχ δύο 
me τὸ μὴ ἔσεσϑαι τοῦ ὑπάρχειν συλλο- 
γισμόν, ἄν uh wow at προτάσεις ἀμφότεραι ἐν τῷ ree vov ἐδήλωσε" 
20 λέγων [εἰ] yap χαϑόλου νῦν εἶπεν ἀνάγχη τὴν ἑτέραν πρότασιν ὁμοίαν 
εἶναι τῷ συμπεράσματι, εἰ μὲν ὑπάρχον, ὑπάρχουσαν, ὡς δυνα- 


~ 


μένου χαὶ ἐχ μιᾶς ὑπαρχούσης tod ὑπάρχειν συμπεράσματος γίνεσϑαι. 40 


Ρ. 32212 Ὥστε καὶ τοῦτο Ov, ὅτι οὐχ ἔσται τὸ συμπέρασμα 


δηλ 
wis 5 ~ ,’ >] ΄ ν Ἁ , 3 ,ὔ nn 
οὔτ᾽ ἀναγκαῖον οὔϑ᾽ ὑπάρχον εἶναι μὴ ληφϑείσης ἀναγχαίας ἡ 
σ 


ς προτάσεως. 


τῷ 

σι 

Cc 

A 

R 
SY gts 
~ 

Φ 

Cc. 


"ἢ aa fe. a x BAN) ἘΞ pared go Q_/P ! “ΟΝ , , é \ 
ούτῳ χέχρηται μὲν ἤδη ποτέ, ἴδ δείξας ψεῦδος συναγόμενόν τι ἐπὶ 


τῇ ὑποϑέσει τῇ τὸ συμπέρασμα ἀναγχαῖον εἶναι ἐν τῇ μίξει τῇ ἐξ ὑπαρχούσης 
τῆς μείζονος χαὶ [τῇ ἐξ] ἀναγχαίας τῆς ἐλάττονος avyper μὲν τὴν ὑπόϑεσιν, 45 


, y\ 


ἐλάμβανε δὲ ὑπάρχον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα" ἐλάμβανε γὰρ τοῦτο οὐ δι᾿ 
80 ἄλλο τι, ἢ ὅτι ἔδει ἐπὶ τῇ τοιαύτης συζυγίας μίξει ἣ ἀναγχαῖον 7] ὑπάρχον 
Ἰίνεσϑαι συμπέρασμα. ὡς | χρήσιμον ὃν δὲ αὐτῷ χαὶ πρὸς τὰ μέλλοντα ὕθν 


2 γε om. M 4 λέγειν a 5 δὲ Μ 7 σγήματι καὶ periit in M 8 τότε aB: 
τὸ M 10 τῶν periit in M 12 ἀμφοτέραις M 14 δεῖ om. M 15 αὐτῷ a 
ante rare add. tod aM 16 αὐτὸν aB: αὐτῶν M τοῦτ M πρὸς ab: 
εἰς M τῆς BM: τοῖς a 19 ἀμφότεραι ὦσιν at προτάσεις M 20 λέγων 
aB: εἰπὼν a εἰ delevi 21 ὡς om. a 22 ὑπάρχειν aB: ὑπάρχοντος M 
συμπέρασμα] a: unc. incl. perierunt in M γενέσϑαι M 26 τούτῳ M: τούτων 
aB χέχρηται a: χρῆται BM ὅτε addidi τι συναγόμενον M 21 εἶναι 
aB: συναγούσῃ M ἐν aB: ἐπὶ M 28 τῇ ἐξ repetit BM: om. a ἀνήρει ... 
συμπέρασμα (29) om. a 29 yap aB: δὲ M 30 ante τοιαύτης add. τῆς M 
τοιαύτῃ συζυγίᾳ omisso μίξει a ἢ ὑπάρχον ἢ ἀναγκαῖον M 91 γενέσϑαι a ante 


συμπέρασμα add. τὸ M δὲ ante ὃν transponit a: om. M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 12 [Arist. p.32a12.15] 155 


τὸ μὴ δύνασϑαι μήτε avayxatas pryte ὑπαρχούσης etAnuuevys προτάσεως 50v 
ἐν τῇ συμπλοχῇ ἀναγχαῖον ἣ ὑπάρχον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐπισημαίνεται. 
ἐπιζητήσεις δ᾽ ἄν τις πρὸς αὐτόν, πῶς τοῦτο ὑγιὲς ἂν εἴη ἐπὶ τῆς ἀναγ- 
χαίας" ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ ὑπάρχοντος ὑγιὲς εἶναι φαίνεται. δοχεῖ γὰρ ὅ 
5 ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα χαὶ μηδετέρας τῶν προτάσεων οὔσης 
ἀναγχαίας. ἰδοὺ γοῦν τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ἀνθρώπῳ χαὶ ἄνϑρωπος παντὶ 
περιπατοῦντι ὑπαρχόντως, χαὶ τὸ χινεῖσϑαι παντὶ περιπατοῦντι ἀναγχαίως. 
Ἃ 2 ΔΝ δ γὼ BA 3 Ἃ 7 σ is 5 , Nie , ce 
ἢ ἐπειδὴ py τοιοῦτον ἀεί, (ast) δέ, ὅταν ἢ avayxata χαὶ ὑπάρχουσα. ὡς 
εἴρηχε, λαμβάνωνται, ὅμοιον τὸ συμπέρασμα. διὰ τοῦτο εἶπε μὴ γίνεσϑαι 
10 ἀναγχαῖον, εἰ μὴ χἂν ἢ Etépa τῶν προτάσεων ἀναγχαία εἴη. ἢ ὅτι τὸ 10 
5» ΡΝ ~ ~ ~ , ΄ “4 πὸ οὺς 5 Lage 5 
ἀναγχαῖον τῇ τοῦ τρόπου προσϑήχῃ σημαίνεται, ὃς οὐ προστεϑήσεται, εἰ 
wy εἴη χαὶ μιᾷ προτάσει προσχείμενος. ἢἣ εἴ τις μὴ τῇ προσϑήχῃ τὸ 
ἀναγχαῖον χρίνοι ἀλλὰ τῇ φύσει τοῦ πράγματος, χαὶ τὸ χινεῖσϑαι παντὶ 
ἀνθρώπῳ (av) ἀναγχαῖον ety, εἰ χαὶ αὐτὸς αὐτῇ συνήϑως ὡς ὑπαρχούσης 
- 5 7 \ Ὑ σ - vy , ¥ ~ σ 
15 χρῆται" οὐδέποτε γὰρ ἔστιν, ὅτε wy χινεῖται ἀνϑῦρωπός τις ἣ ζῷον ὅλως. 
ἢ δεῖ χαὶ τὸ πῶς τῷ avdowrw ὑπάρχειν τὸ χινεῖσϑαι λαμβάνεται προσ- 15 
διορίζεσϑαι᾽ οὕτως γὰρ ὑπάρχουσά te ἔσται, χαὶ εὑρεϑήσεται χαὶ 6 τρόπος 
τοῦ συμπεράσματος" οὐ γὰρ ἐξ ἀνάγχης τὸ xat ἀλλοίωσιν χινεῖσϑαι παντὶ 
περιπατοῦντι, ὅ ἐστι συμπέρασμα, εἰ εἴη τῷ ἀνθρώπῳ παντὶ τὸ χινεῖσϑαι 
20 χατ᾽ ἀλλοίωσιν ὑπάρχον. ἢ οὐδὲ ἂν ληφϑῃ πᾶν τὸ περιπατοῦν ἄνϑρωπον 
εἶναι, πάντα ὃὲ ἀνϑρωπον χινεῖσϑαι. οὐδὲ οὕτως τὸ συμπέρασμα τὸ “nay 
τὸ περιπατοῦν χινεῖται᾽ ἀναγχαῖον ἁπλῶς, ἀλλὰ μετὰ προσδιορισμοῦ (tod) 20 
‘gov ἂν περιπατῇ οὐ γὰρ πᾶν τὸ περιπατοῦν ἐξ ἀνάγχης χινεῖται, εἴ γε 
aX ~ > la \ ~ > ἐς 5 ) c oy \ 
μηδὲ περιπατεῖν ἀναγχαίως τὸ περιπατοῦν ἀληϑές, ἀλλ᾽ ὡς εἶπον, μετὰ 
25 διορισμοῦ τοῦ ‘gor ἂν περιπατῇ᾽. 


p. 32215 Περὶ μὲν οὖν τοῦ dvayxatov, πῶς γίνεται. 


Τοῦτ᾽ ἔστι, πῶς ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα (γίνεται δέ ποτε 
χαὶ (&x) τῆς ἑτέρας, ὅταν ἢ μείζων ἀναγχαία ἢ), καὶ ὅτι ταῖς ὑπαρχούσαις 2% 
ὁμοίως at ἀναγχαῖαι συμπλεχόμεναι γίνονται συλλογιστιχαί, χαὶ ὅτι διαφέρει 
80 τοῦ ὑπάρχοντος τὸ ἀναγχαῖον τῇ ἀϊδίῳ ὑπάρξει. λέγεται ὃὲ περὶ τοῦ ὡς 
συμπεράσματος ἀναγχαίου. 


2 γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα - - - τὸ γὰρ ὑπάρχον τινὶ ἀναγκαῖον (p. 156,28) om. B, in quo deest 


folium unum ὃ ἐπιζητήσαι M 4 ὑγιὲς ἃ: ἀναγχαῖον KM yap (post doxet) KM: 
δ᾽ ἃ 6 χαὶ ἄνθρωπος παντὶ περιπατοῦντι (7) om. M: χαὶ ἄνϑρωπος .. . ὑπαρχόντως (7) 
om. Καὶ 1 ἐξ ἀνάγκης a 8 ἀεὶ alterum addidi post χαὶ repetit ἡ a 

9 εἴρηχε a et M, ut videtur, corr.: εἴρηται Καὶ λαμβάνονται Καὶ 10 τῶν προτάσεων 
KM: πρότασις a 12 προσχείμενον ak 14 ἂν addidi συνήϑως} συνήϑ᾽ periit 
in K ὡς om. a 16 7 δεῖ ἃ: ἤδη KM. 16. 17 προσδιορίζεσϑαι a: προσδιορί- 
ζεται KM 20 ὑπάρχον a: onda K: ὑπάρχει M 22 τὸ om. M διορισμοῦ a 
τοῦ addidi (ef. vs. 25) 23 post ἂν add. yap a 24 μὴ Καὶ περιπατεῖν ἃ: 
περιπατεῖ ΚΝ ante τὸ add. χαὶ M 25 ἂν yap omisso tod, ut vs.23, a 26 οὖν 


a et Ar.: om. Καὶ πῶς a et Ar.: οὕτως Καὶ 28 éx a: om. KM 


156 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 3216.18] 


p. 32216 Περὶ δὲ tod ἐνδεχομένου μετὰ ταῦτα λέ eet, πότε Ov 
χαὶ πῶς xat διὰ τίνων forte συλλογισμός. 30 
κι ~ , , me ΠΥ > \ ec 
τὸν τρίτον διορισμὸν τῶν προτάσεων μετεῖσιν" οὗτος ὃ ἔστιν" ὃ 
χατὰ τὸ ἐνδεχόμενον. χαὶ δείχνυσι πρῶτον. πότε ἐξ ἐνδεχομένων ἀμφοτέρων 


\ 


, , , ~ 
προτάσεων γίνεται συλλογισμός, χαὶ πῶς συμπλεχομένων πρὸς ἀλλήλας, χαὶ 


Ὁ 
τίνων" οὔτε γὰρ at τυχοῦσαι συμπλαχεῖσαι ποιοῦσι συλλογισμὸν οὔτε, ὡς 
ἔτυχεν, ὥσπερ οὐδὲ ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν χαὶ ἀναγχαίων. 35 
p.32a18 Λέγω δὲ ἐνδέχεσϑαι καὶ τὸ ἐνδεχόμενον. ob μὴ ὄντος 
ἀναγκαίου τεϑέντος δὲ ὑπάρχειν οὐδὲν ἔσται διὰ τοῦτ᾽ ἀδύ- 
10 νατον: τὸ γὰρ ἀναγχαῖον ὁμωνύμως ἐνδέχεσϑαι λέγομεν. 


τῶν ἐξ ἐνδεχομένων προτάσεων γινομένων συλλογισμῶν 


, 


‘ 
εἰπεῖν πρῶτον δρίζεται τὸ ἐνδεχόμενον. ὁρίζεται δὲ ob τὸ ὁμωνύμως λε- 
yousvoy (οὐ γὰρ οἷόν τέ τι ὁμωνύμως λεγόμενον ὁρίσασθαι): ἀλλ ἀποτε- 40 


‘ 
wouEevos τοῖ ἐνδεχομένου τὸ παρὰ τὸ ἀναγχαῖόν τε χαὶ ἐπ aus ἔδειξε 
\ ~ 


15 yap, ὅτι τὸ ἐνδεχόμενον χαὶ χατὰ τούτων χατὴ yal aly διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν 
c ΄ X+Q\ 


τεϑέντο ὑπάρχειν ἐδήλωσεν, ὅτι πρὸς τῷ μὴ εἶναι ἀναγχαῖον οὐδὲ 
~ ‘ , 
UT 


ὑπάρχον ἐστίν: τοιοῦτον γὰρ τὸ χατὰ τὴν τρίτην πρόσρησίν ἐστιν ἐνδεχό- 
> 


μενον διαφέρον τοῦ τε ἀναγκαίου χαὶ τοῦ ὑπάρχοντος τῷ μηδέπω εἶναι 4 
> + 


ὩΣ 


~ Δ ΄ Y. , aN , a \ 
τοῦτο, ὃ λέγεται δύνασϑαι εἶναι. εἴη ἂν οὖν χυρίως ἐνδεχόμενον, ὃ μὴ 
v , Qt a\ at Sa 5sa7 ΄ Vv \ » >) ~ 
950 ἔστι μέν, τεϑὲν δὲ εἶναι οὐδὲν ἀδύνατον ἑπόμενον ἔχει. xat ety ἂν | τοῦτο Sit 
΄ ‘ ~ Vv >] ΄ 
ὡς χυριώτερον εἰρηχὼς περὶ αὐτοῦ ‘od μὴ ὄντος τεϑέντος δ᾽ ὑπάρχειν᾽" τὸ 


\ >>) 


0 υὴ ὃν οὐδ τ ἢ ob μὴν τὸ πὶ palace ae us μὴ ὄν. ἣ 


, 


71 
ἀμφότερα ἀπέφησε 
μ 
fl 


ce 
ον 
< 
o7 
( 
ὃΝ 
Ἔ cy 
ἡ Os 
<= 
(=) 
Spm 
ae 
R 
~- 
ad 
ov 
Qe 
= 
R 
Ξ 
x 
R 
oe 
St 
< 
ων 
R 
~- 
ad 
ov 
ao 
2a 
Ὡς 
ea) 
eS 
o 
<= 
“ 
a 
oO 


by ἀναγχαῖον διὰ τοῦ δα οὗ μὴ ὄντος ἀναγχαίου, τὸ δ᾽ ὑπάρχον 

25 διὰ τοῦ τεϑέντος δ᾽ ὑπάρχειν᾽ τὸ γὰρ τεϑέντος ἀπέφησεν αὐτοῦ χαὶ ὅ 
τὸ ὑπάρχον. ἢ διὰ τοῦ εἰπεῖν οὗ μὴ ὄντος ἀναγκαίου ἀπέφησεν αὐτοῦ 
χαὶ τὸ ὑπάρχον" χατηγορεῖται γὰρ xa’? αὐτὸν καὶ χατὰ τοῦ ὑπάρχοντος 
τὸ ἀναγκαῖον" τὸ γὰρ ὑπάρχον τινὶ ἀναγχαῖον ὑπάρχειν αὐτῷ, ἔστ᾽ ἂν 
ἄρχῃ. ὃ γοῦν Θεόφραστος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν []ροτέρων ἀναλυτιχῶν λέγων 


1 Περὶ τοῦ ἐνδεχομένου superscer. a λέγωμεν ἃ (BCifn) ὃ προσδιορισμιὸν ἃ 
οὗτος ἃ: αὐτὸς KM δὲ ak 4, ὃ ἐνδεχομένου ἀμφοτέρας προτάσεως K προ- 
τάσεων ἀμφοτέρων ἃ 6 τίνων KM: τούτων ἃ 11 ϑέλλων Καὶ ἐξ superser. M 
γινομένων aK: τῶν M 12 εἰπεῖν M: λέγειν aK ὁρίζεται. . . ἐνδεχομένου (14) 
om. M 13 οὐ yap... ὁρίσασϑαι om. Καὶ 14 post zat repetit to a 15 post 
εἰπεῖν add. ὅτι a 16 δὲ aK οὐδ᾽ ak 17 ἐστιν alterum om. a 18 χαὶ 
τοῦ ὑπάρχοντος om. M 19 εἶναι om. M post εἴη add. δ᾽ aK 20 μὲν τεϑὲν δὲ KM 
(Sev δὲ periit in K): μετεϑὲν δ᾽ ἃ 21 χυριώτερον ἃ: χυριώτατον ΚΜ 20 ἀναγκαῖον] 
γχαῖον periit in K 23.24 τὸ μὲν ἀναγχαῖον aK: ἢ ΜΝ 24 τὸ δ᾽. .. γὰρ τεϑέντος 
(25) om. M 26 7 6a... ὑπάρχον (27) om. aM 27 αὐτὸν correxi: αὐτοῦ KM: 


αὐτοὺς a 28 ὑπάρχειν] hine iterum B 29 ὑπάρχῃ BM: ἢ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p.32218.21] 151 


" 


~ ~ , ΄ ς ΄ Vi 
περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ ἀναγχαίου ον τον οὕτως γράφει ᾿ τρίτον τὸ ὅ1 
) - 


, C , V> ai 
ὑπάρχον᾽ ὅτε mE Ee l, τότε οὐχ οἷόν τε μὴ να . ἴδιον δὲ τοῦ 
τοῖο τ τὸ τὸ wh ὃν ὑποτίϑεσϑαι εἶναι’ ἐπεὶ ual τὸ ὑπάρχον χαὶ τὸ 10 


> ἢ “ 
ναγχαῖον ἂν λάβῃ τις εἶναι, οὔτε ἀδύνατόν τι ene χαὶ ἔσται 


Gel, 
4 e , \ ~ 9 ΄ " ~ ΄ .ν ΜᾺ ~ 
αρμόζων ὃ λόγος xal TH ἀναγχαίῳ χαὶ τῷ ὑπάρχοντι. διὸ ἴδιον τοῦ 


Qs 


or 
Mv My 
τῷ 


ov 
© 


ra ΄ δῷ 
χομένου τὸ μὴ ὑπάρχον αὐτὸ ὡς ὑπάρχον ὑποτεθϑὲν μηδὲν ἀδύνατον 
δῷ 7 


ϑέντι ἕπεται. ἀδύνατον τοῦτο᾽ 
ς δεί 


ν 


Ms 
ῃ 
Po 
[0] 
τὰ 
νον 


Cet, ὡς εἶναι ἴδιον τς οὐ 15 


10 βαῖινεῖν ἀξ ον αξξο . 


Ρ. 39421 Ὅτι δὲ τοῦτ᾽ ἔστι τὸ ἐνδεχόμενον, φανερὸν 
χαταφάσεων χαὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν ἀντιχειμένων. 


-- Ps) =e -_ > 7) a Ps te mer h - i on 
γνωριμώτερον ὃ > Zou τὸ ρος ἂν τὸ OT αὐτοῦ wet ὀλίγον λεγόμενον 20 
ΐ yoy 


- 


15 τε χαὶ δειχνύμενον προλάβωμεν ἤδη" φανερώτερον γὰρ ἡμῖν τὸ λεγόμε 
ἔσται δι’ αὐτοῦ. ἔστι δέ, ὃ δείξει. τοῦτο: ὧν ἀντιφάσεων τὰ ἕτερα μόρια 
ἀλλήλοις ἕπεται, τούτων τῶν ἀντιφάσξων χαὶ τὰ λοιπὰ μόρια ἀνάγχη ἕπε- 

3 ΄ > \ \ \ Ne ie ¢ \ 
σϑαι ἀλλήλοις, ἐπεὶ κατὰ παντὸς τὸ ἕτερον μόριον τῆς EEE IS 


ἐνταῦϑα προσέϑηχεν. ἔστωσαν γὰρ λόγου χάοιν δύο τινὲς χαταφσεις, ἥ τε % 


Η 


20 A χαὶ 4B, καὶ ἔστωσαν ἀντιφατιχαὶ ἀποφάσεις αὐτῶν τῆς μὲν AAT τ 
δὲ Β ἢ Δ, χαὶ ἑπέσϑω τῇ A χαταφάσει ἣ Β ἜΠΟΣ Gua οὖσα 


a 


QR 
SG 
πὸ) τό TH 


ἀληϑής" ἀχολουϑήσει δὴ χαὶ THT τ τς 7, Δ ἀπόφασις χαὶ ἅμα ad 
ἀληϑὴς ἔσται. τς γάρ τι, ἐφ᾽ οὗ ἀληϑής ἐστι XT ἀπόφασις" ἔστω 


τοῦτο τὸ Es λέγω, ὅτι ἐπὶ τούτου ἀληϑής ἐστι χαὶ ἢ Δ ἀπόφασις. εἰ γὰρ 80 
95 μὴ εἴη αὐτή, Ἶ χατάφασις αὐτῆς ἀληϑὴς ἔσται ἣ Β᾽ εἰ δὲ αὕτη, χαὶ 7, 
σ ) 


A χατάφασις: ἔχειντο γὰρ ἀχολουϑεῖν ἀλλήλαις χαὶ ἅμα εἶναι ἀχηϑεῖς. ἐφ 


οὗ ἄρα ἣ T ETS ἀληϑής, ἔσται ἐπὶ τούτου χαὶ ἣ χατάφασις αὐτῆς 
ἢ A ἀληϑής᾽ χαὶ ἅμα ἄρα ἐπὶ τοῦ τον ἢ ἀντίφασις ἀληϑής, ὅπερ 
em ἀχολουϑήσει Boe τῷ KE ἣ A ἀπόφασις" ἠχολούϑει δὲ xat ἣ I 
80 ἀπόφασις. χαϑόλου ἄρα ὑγιὲς τὸ ὧν ἀντιφάσεων ϑάτερα μέρη συναλη- 35 
\ 


ϑεύεται ἀλλήλοις, [τὸ] τούτων χαὶ τὰ ἕτερα πάλιν eae συναληϑεύε- 
σϑαί te χαὶ ἀχολουϑεῖν. τούτου δειχνυμένου γνώριμον τὸ λεγόμενον ὑπ᾽ 


1 οὕτω φησί M sequentia quoque usque ad ἔχειν ἑπόμενον (7) Theophrasto tribuunt 
Brandis schol. p. 161>11—17, Prantl p. 862,41, Wimmer fr. 58 ὃ. 4 ἀναγχαῖον xat 
τὸ ὑπάρχον ἃ 4 οὐκ ἃ 8 δυνατῷ aM: δυνατῶν Β (@ corr.) ante οὐχέτι add. 
ἀλλ B δείξει] c. 15 p. 3445 sq. 9. 10 συμβαίνη M 12 τῶν ἀποφάσεων καὶ τῶν 
χαταφάσεων ΑΥ. 10 post ὅτι add. δὲ M 14 per’ ὀλίγον] ο. 4 15 προσλάβω- 
μεν M 11 τῶν om. ἃ 18 post χαὶ add. αὐτὸς ἃ 21 a a χαταφάσει aB: 
καταφατιχῇ M ἡ alterum om. a αὐτὴ a 22 δὴ a: δὲ BM αὐτῇ a: αὕτη BM 
24 χαὶ om. M 25 αὕτη BM: αὐτὴ a 26 ἃ ἃΒ: πρώτη M ἀχολουϑῆσαι Μ' 

εἶναι aB: οὖσαι M 28 post ἅμα repetit zai ἃ 29 ὃ a: 7 BM 7 a: ὃ BM 


30 μόρια a 1 τούτων zat a: τὸ καὶ τούτων BM 32 post τούτου add. δὲ a 


158 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p.32221. 28. 29] 


4 


ἔχεται ὑπάρχειν xat ἀδύνατον ὑπάρχειν Bir 
ν ἤτοι ταὐτά ἐστιν ἣ ἀχολουϑεῖ ἀλλή- 
λοις, ὡς πάντες ἄν φαῖεν χαὶ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας δέδειχται (καὶ γὰρ εἰ 
μὴ ταὐτὰ πάντη; ὅτι τὸ μὲν ἀπόφασις τὰ δὲ καταφάσεις, GAN ἐφ᾽ οὗ τὸ ἕν ἐξ 40 
5 αὐτῶν ἀληϑές, χαὶ τὰ ἄλλα), δῆλον τοίνυν. ὡς χαὶ at τούτων ἀντιφάσεις ἄχο- 
οὔ 


Ἁ 


5 oO. ~ > ΄ ν >i 
λουϑοῦσιν ἀλλήλαις. ἔστι δὲ τοῦ μὲν οὐχ ἐνδέχεται ὑπάρχειν ὄντος ἀπο- 
> id 


φατιχοῦ χατάφασις τὸ ἐνδέχεται ὑπάρχειν, τῶν δὲ ἀδύνατον ὑπάρχειν 
χαὶ ἀνάγχη μὴ ὑπάρχειν καταφάσεων, at εἵποντο τῇ οὐχ ἐνδέχεται 
ὑπάρχειν ἀποφάσει; (ἀποφάσεις) τό τε οὐχ ἀδύνατον ὑπάρχειν χαὶ οὐχ 45 

10 ἀνάγχη μὴ ΠΕΡΒΧΞΙΝ ἀχολουϑήσουσιν ἄρα χαὶ ταῦτα ἀλλήλοις, καὶ ἔσται 

τὸ «ἄρδειν αι εἶναι᾽ χαὶ “οὐχ ἀδύνατον εἶναι᾽ χαὶ “οὐχ ἀνάγχη μὴ εἶναι᾽ ἅμα 

ἀληθῆ. τὸ ἄρα ἐνδεχόμενον εἶνα! οὐχ ἀδύνατον ἔσται εἶναι οὐδ᾽ ἀναγκαῖον d1v 
μὴ εἶναι. οὐχ ὄντι ἄρα αὐτῷ ἀναγχαίῳ, ἀλλὰ μηδὲ ὑπάρχοντι, ὑποτεϑέντι 
[62] ὑπάρχειν, ἐπεὶ οὐχ ἀδύνατόν ἐστιν, οὐδὲν ἀδύνατον ἀχολουϑήσει" τοῦτο 

15 γὰρ ἀληϑές, διότι ἀδυνάτῳ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ, ὡς προελϑὼν ὀλίγον ἐρεῖ 


» "» a , ~ 
Ρ. 32228 Ἔσται dpa τὸ ἐνδεχόμενον οὐχ ἀναγχαῖον. 5 


Ys » , ΄ > Vv ~ ΄ σ ~ 
Ἐδειξε. τίνος χάριν τὴν ἀχολουϑίαν ἔλαβε τῶν προτάσεων, ὅτι τοῦ 


a ~~. > ae ~ ~ ~ / Δ ΓΜ 
δεῖξαι εὐλόγως ἐν τῷ τοῦ ομένου δρισμῷ χείμενον τὸ οὗ μὴ ὄντος 


σ 


> ΄ ¢ QZ > \ t δὼ" 3 7 fs "4 \ 
20 avayxatov ὑποτεϑέντος δὲ εἶναι οὐδὲν ἀδύνατον ἕπεται" οὔτε γὰρ 
ἀναγχαῖον οὔτε ἀδύνατον τὸ ἐνδεχόμενον. 


Ρ. 32429 Συμβαίνει δὲ πάσας τὰς χατ 
στρέφειν ἀλλήλαις. 10 


évov τὸ ἀντιστρέφειν, τοῦτ ἔστι τὸ ἀνταχολουϑεῖν 
γινομένας χαταφάσεις τε χαὶ ἀποφάσεις. ἀποφάσεις 


᾿- 


‘I> ~ > ὦ 
Ἴδιον; τοῦ ἐνδεχο 
) 
δὲ sie χατὰ "πὸ ἐν 
ἐνδεγο (ομέ νας ἀποφατιχάς" διαφέρει γὰρ ἐνδεχομένη ἀποφατικὴ χαὶ ἐνδεχο- 
ρ χαὶ ἀναγχαία ἀποφατιχὴ καὶ ἀναγχαίας ἀπόφασις. 15 
wey γὰρ Ἔπμέδεις υὴ Ἵππον ew’ λέγουσα ἀναγχαία ἐστὶν ἀποφατιχὴ οὐχ 
6 


=> -E 
On 
— 

RS. 
vy 
Ὧν 
| 
os 
-6 
Q 
Qa 
Ww 
δ 
€a 
=| 
i 
Que 


? 


= , ayennt a id ee ς “Ae 3 rea fe 4 Ly” OVO hi 
πάρχειν᾽" ἦ δὲ ᾿οὐχ ἀνάγκη ὑπάρχε Ἶ 
’ ‘ ΄ 

ly ἀποφατιχή, ἥτις χυρίως ἐστὶν ἀποφατιχή " 


80 οὖσα ἀπόφασις τῆς hea) 
χαίας τῆς ᾿ἀνάγχη ὑπάρχειν’ ἐστ 
la x“ “ “ s A 
ἢ ὃ ἑτέρα ἁπλῶς μέν ἐστι χαταφατιχή, τὸ δ᾽ ὅλον ἀναγχαία ἀποφατιχή-. τὸν 


2 ἤτοι BM: ja ὃ ὥσπερ M ἂν om. ἃ Περὶ ἑρμ.] ο. 13 4 πάντα M 

τὸ δὲ χατάφασις Μ' οὗ τὸ M: οὗ τε aB 5 ἀληϑές om. M τἄλλα M τοίνυν 
om. ἃ 6 ἐνδέχεσϑαι M 7 ἐνδέχεσϑαι M ἀδυνάτων B pr. 8 ἐνδέχεται] et in 
ras. B 9 ὑπάρχειν (post ἀδύνατον) a et Ar.: om. BM ἀποφάσεις addidi post 
καὶ add. τὸ M 11 ἅμα om. a 12 οὐδὲ M 14 δὲ add. BM: om. a ante 
οὐδὲν add. ὃ B 15 ἐρεῖ] ef. p. 157,8 19 τὸ om. M 20 yap om.a 28 dvay- 
χαίας aB: ἀναγχαία M 30 ἡ G8... ὑπάρχειν ἐστὶν ἀποφατιχή (31) om. M 91 ἀπο- 


φατιχή (ante ἥτις) B: ἀπόφασις a ἐστὶ χυρίως M 32 δὲ (post ἡ) M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 13 [Arist. p. 32229] 159 


ὃ 


δεχομένου Sly 
πλῶς χατά- 20 


pee A 4 \ \ ~ FA / 5 , x 5 
αὐτὸν δὴ τρόπον χαὶ ἐπὶ τοῦ οι eee eee τοῦ ἐν 
7 ee ἀπόφασις ἢ ᾿ οὐχ ἐνδέχεται εἶναι᾽, ἐνδεχομένη δὲ οὖσα an 

\ ak 


φαᾶσις ἥ ᾿ἐνδέχεται μὴ civar’. τὰς δὴ ἐνδεχομένας ἀποφατιχὰς ual τὰς ἐν- 
δεχομένας καταφατικὰς αἀνταχολουϑεῖν συμβέβηκεν ἀλλήλαις χατὰ τὸ σημαι- 
όμενον τὸ oe es vov OUST τοῦ ἐνδεχομένου" πᾶν γάρ. ὃ οὕτως 


Or 
Ξ 


νδέχεται εἶναι, ἐνδέχεται χαὶ μὴ εἶναι. μέλλων δὲ pena τ τοὺς ἐξ 
νδεχομένων προτάσεων συλλογισμοὺς γινομένους τῇ τοιαύτῃ τοῦ ἐνδεχόμένου 25 


Ἢ ΟΝ ὧν 


YT τιστροφῇ διὰ τοῦτο πρῶτον αὐτὴν δείχνυσιν οὕτως ἔχουσαν. det μέντοι 


Ο) 
ov 


δέναι, ὅτι ἢ τοιαύτη τῶν Reese ἀντιστροφὴ οὐχ ἔστιν ὑγιὴς χατὰ 
10 τοὺς περὶ Θεόφραστον, οὐδὲ χρῶνται αὐτῇ τὸ γὰρ αὐτὸ αἴτιον τοῦ τήν τε 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν τις: γὴν ἀντιστρέφειν αὑτῇ λέγειν παραπλησίως 
τε ὑπαρχούσῃ χαὶ τῇ ἀναγχαίᾳ χαὶ = Ξ 


5 ~ 2 
νδεχομένας ταῖς ἀποφατιχαῖς ἐνδεχομέναις, ὃ ἀξιοῖ ὁ ᾿Αριστοτέλης. ἐπι- 
2 


ν i 


σημανούμεϑα δὲ περὶ τούτου. ὅταν περὶ 


‘ 


Q- 
R- Nn 


τ 
- ‘ \ σ \ Qi [4 5 4 Σ 
DSS paar τοὺς ὅρους λέγῃ. τὸ ὃὲ λέγω οὐ τὰς χαταφατι: 
ais, ἀλλ ὅσαι καταφατιχὸν ἔχουσι τὸ σχῆμα 
iy ἀντίϑεσιν τοῦ προειρημένου δηλωτιχόν ἐστιν" ea μὲν 
ae εἶναι τῇ ἐνδέχεσϑαι μὴ να t λεγούσῃ διὰ τὸ ἐν μὲν 
τῇ τὸ μὴ εἶναι συντετάχϑαι, ἃ δοχεῖ ἀλλήλοις ἀντιχεῖσϑαι. 


1. 


-2 
R 
() Ca) 


a 
oo 
or 


34 y a ~ = 
20 οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ ἀμφότεραι χαταφατιχὸν ἔχουσι to σχῆμα τῷ χαταφάσεις 
εἶναι, ἐν αἷς μὴ τ Ayeeae τῷ τὸ τὸ ἀποφατιχόν. 


Ν ΄ 


πὶ ἀδιορίστων, τίνες χαὶ πῶς λαμβανόμεναι κα ἀποφατιχαὶ 


ep) 
--ο 
a 
Ξ- 
< 
on 
. me 
My 


~ 


vd το το ἀνταχολουϑοῦσι ταῖς χαταφατιχαῖς ἐνδεχομέναις, ἑξῆς χαὶ τὰς 
\ Ὁ, 
ὶ 


bf \ 2 ~ > / > \ 
ιωρισμένας ἔλαβε τὴν παντὶ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν τῇ ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ 40 
ς . , 


25 Ὀτάρχεῦς λέγων ἀνταχολουϑεῖν, ὁμοίως δὲ χαὶ τῇ ἐνδέχεσϑαι μὴ παντὶ ὑπ- 


> ΄ > 


ἄρχειν, ὧν ἢ μὲν ἣν χαϑόλου ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ ἣ “ἐνδέχεται μηδενί᾽, 
ἢ δὲ ἐπὶ μέρους ἢ δευτέρα ληφϑεῖσα ἐνδέχεσϑαι μὴ παντί, ς 

τῇ καταφάσει τῇ ἐνδεχομένῃ καϑόλου πᾶσαι αἱ ἀποφάσεις af ἐνδεχόμεναι 
συναληϑεύονται" χαὶ γὰρ ἢ ὦ ὡς ἐναντία χαὶ ἢ ὡς ἀντίφασις, οὐδετέρα αὐτῶν 45 


80 πρὸς ἀλήϑειαν οὔτε ἐναντία οὖσα οὔτε ἀντίφασις: οὐδὲ γὰρ ἂν ἅμα ἦσαν 


ἀληϑεῖς. ὅτι δὲ at οὕτως | λαμβανόμεναι ἀνταχολουϑοῦσιν. ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς 52 
> 


5 
sf \ \ \ ~ 


δῆλον. zat τὸ τινὶ δὲ χαὶ μὴ τινὶ ἀντιστρέφει ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων τοῦ 


t 5 
τινὸς ἐπὶ "τοῦ αὐτοῦ λαμ βδνομενου: ἴδιον γὰρ τ οὗ ἐνδεχομένου τὸ τὰς ἐπὶ 
τοῦ αὐτοῦ λεγομένας οὕτως ἅμα ἀληϑεῖς εἶναι" ἐπεὶ τό γε τινὶ χαὶ τὸ 

1 μὲν aB: δὲ M 2 ἐνδεχομένη. ... εἶναι (3) om. M ὃ δὲ Μ 4 post xata- 
φατιχὰς expunxit ov B 4. ὃ τὸ χείμενον σημαινόμενον a 5 λαμβάνον M 7 post 
ἐνδεχομένων add. τρόπων χαὶ M 10 τοῦ om. M 11 αὑτῇ a: αὐτῇ M, B pr.: 
αὐτὴν B corr. 12 ἀναγχαίᾳ καὶ τῇ ὑπαρχούσῃ M μὴ ΒΜ: τοῦ ἃ 13 ὁ 
om. aM 14 δὲ om. M τούτου, ὅταν περὶ om. M 15 τῆς om.a λέγει B pr. 

17 pév om. M 18 doxet a: δοχοῦσιν BM ἐνδέχεται (post ἡ et post τῇ) M 19 ἃ 
δοχεῖ ἀλλήλοις ἀντιχεῖσϑαι om. M 20 ἔχουσαι Β 22 αἱ ἃ: om. BM 23 ἀχολου- 
ϑοῦσι ἃ 25 τῇ ἃ: τὴν BM 26 ἐνδέχεσϑαι M 27 ἐνδέχεσϑαι a: ἐνδέχεται 
BM 28 ai alterum om. B 29 συναληϑεύουσι M 81 δὲ ΔΒ: οὐδὲ M 32 χαὶ 


τὸ τινὶ δὲ ἃ: τὸ δὲ χαὶ τινὶ ΒΜ o4 τὸ (post χαὶ) om. M 


160  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM IT 15 [Arist. p.32429. 36] 


ς > 


τινὶ μὴ ὅταν ἐπ᾽ ἄλλου χαὶ ἄλλου λαμβάνηται, οὐχ al ἐνδεχόμεναι μόνον 52r 
ἐπὶ μέρους συναληϑεύουσιν. ἀλλὰ δύνανταί ποτε χαὶ neat χαὶ ἀναγχαῖαι, 5 
\ 


- > \ \ \ > ws \ Ἀ δέ: > 
χαὶ ἴσον ἐστὶ TO τινὶ ἐνδέχεσθαι χαὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι τινὶ μὴ ἐπὶ τούτων τῷ 
> > 


Σωχράτη λαβεῖν ἣ Πλάτωνα ἤ τινα τῶν χαϑ᾽ Exacta χαὶ ἐπ᾽ αὐτοῦ τὴν κατὰ 


σι 


τὸ ἐνδέχεσθαι ἀντίϑεσιν ποιήσασϑαι χατὰ τὸν εἰρημένον τρόπον. τὸ δὲ 
by αὐτὸν δὲ τρόπον χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἶπεν ἀναπέμπων Jude χαὶ 
πὶ τὰς ἄλλας τὰς ἰσοδυναμούσας τῇ ἐνδεχομένῃ. αὗται δέ εἰσι, κατάφασις 10 
υὲν ἢ ᾿ δυνατὸν εἶναι᾽, ἧ ἀντιστρέφει ἣ ᾿ δυνατὸν μὴ εἶναι᾽ κατὰ πάντας τοὺς 
διορισμούς, οὃς ἔδειξε, χαὶ παντὶ χαὶ μηδενὶ χαὶ τινὶ χαὶ τινὶ μή, ἐπὶ τῆς 
10 ἐνὸς Lopes ἀποφάσεις δὲ ἥ te [τοῦ] ‘odx ἀνάγχη μὴ εἶναι᾽ (αὕτη yap εἵπετο 
τῇ ᾿ἐνδέχετ t εἶναι᾽), ἧ ἀχολουϑεῖ te χαὶ ἀντιστρέφει ἣ “ οὐχ avayxy civar’, 


χαὶ ἢ “οὐχ ἀδύνατον εἶναι᾽ (χαὶ γὰρ αὕτη εἵπετο τῇ “ἐνδέχεται εἶναι᾽.)), 15 
χαὶ ἢ “οὐχ ἀδύνατον εἶναι᾽ (x 1 τὴ εἵπετο τῇ ᾿ἐνδέχε ; 
37 


n ΄ ἣν > 
πρὸς ἣν ἀντιστρέφει ἣ λέγουσα “οὐχ ἀδύνατον μὴ etvar’. 


Ρ. 32236 Ἐπεὶ γὰρ τὸ ἐνδεχόμενον οὐχ ἔστιν ἀναγκαῖον. 


- Ἢν ’ τε > ~ areas Ee ¥ > \ ~ 
15 Εἰπών. ὅτι ἀνταχολουϑοῦσιν at ἐνδεχόμεναι ἀποφατιχαὶ ταῖς évdeyo- 
μέναις χαταφατιχαῖς χαί, τίνες εἰσὶν αὗται, παραϑέμενος νῦν χαὶ τὴν αἰτίαν 
, ~ "» ~ 5 4 \ 5 / ΩΣ , \ 
ἀποδίδωσι tod ἀνταχολουϑεῖν αὐτὰς χαὶ ἀντιστρέφειν ἀλλήλαις. ἐπεὶ γὰρ 


\ 


ὃ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν οὐχ ἐξ ἀνάγχης τίϑησι τὸ ὑπάρχειν (ἦν γὰρ τὸ év- 


od 
S 


τὸ 
ς 
a 
oe ὦ 


PS ΄ > ~ , k - ἘΞ “Ὁ λῴϑ δεν ὧν A v 5 ΄ 3) 
χόμενον, ὡς ἐν τῷ λόγῳ αὐτοῦ ἐδηλώϑη, “οὗ μὴ ὄντος ἀναγκαίου), 
δὲ μὴ ἀναγχαῖον ἐγχωρεῖ χαὶ μὴ ὑπάρχειν. εἰχότως τῷ “ἐνδέχεται ὑπάρ- 

/ 4 ὦ 7 ΄ ΄ > ΄ ΄ ~ 
χειν᾽ σοναληϑεύει τὸ ᾿ἐνδέχετ αι py ὑπάρχειν᾽. ὁμοίως ἐπὶ πάντων τῶν . 


™~ 


~ a "» -" , 
ιορισμῶν. διὰ τὸ αὐτὸ δέ, φησίν, af te ἀδιορίστως λεγόμεναι χαὶ at 


διωρισμένως ἐπὶ τοῦ χαϑόλου ἀντηχολούϑουν χαταφάσεις τε χαὶ ἀποφάσεις 2% 
ἀλλήλαις, χαὶ (at) ἐπὶ μέρους te χαὶ χαϑ' ἕχαστα ἐπὶ tod αὐτοῦ λεγόμεναι ἀντα- 


o7 o? 


χολουϑοῦσι, διὰ γὰρ τὸ τὴν λεγομένην χατάφασιν μὴ τὸ ἐξ ἀνάγκης ἔσεσϑαι 


τῷ 
or 


τὸ χατηγορούμενον δηλοῦν. εἰ δέ ἐστι τοιοῦτον τὸ ἐνδεχόμενον, οἱ μὴ 
tO XAT ορο } Ov DU. € Ξ ἐστ γιοῦτο SY OLE 5 a 
ἡγούμενοι ἀντιστρέφ ρειν ταῖς ἐνδεχομέναις ἀποφάσεσι τὰς χαταφάσεις οὐχ 
ἀληϑεύουσιν. ὅτι δέ εἰσιν αἱ ἐνδεχόμεναι ἀποφατικαὶ καταφάσεις ἀλλ οὐχ 
΄ ΄ ξ΄ ~ ~ , Yr - ee 
ἀποφάσεις, ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς. ἐν γὰρ τῷ [Π]ερὶ ἑρμηνείας ἔδειξε τὰς τὸν 80 
80 τρόπον ἐχούσας ἄνευ τοῦ ἀποφατιχοῦ χατηγορούμενον πάσας χαταφάσεις 
εἶναι" διὰ τοῦτο προσέϑηχε τὸ χαϑάπερ ἐλέχϑη πρότερον. ἐξ ὧν χαὶ 


αὐτῶν ἔνεστι δειχνύναι, ὅτι τὸ Περὶ ἑρμηνείας ᾿Αριστοτέλους ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχ 


2 δύνασθαι M ὃ ἐνδέχεσθαί τινι M μὴ ἐνδέχεσϑαί τινι M τῷ ἃ: τὸ ΒΝ 

4 Σωχράτην M χαϑέχαστον M 6 καὶ (post ἡμᾶς) om. M 7 εἰσι BM: 
φησι ἃ χατάφασις ἃ: χαταφάσεις BM 9. ὁρισμοὺς M: προσδιορισμοὺς a 10 τοῦ 
delevi οὐχ om. M 11 ἐνδέχεται εἶναι aB: ἐνδεχομένη δὲ εἶναι M 12 χαὶ ἡ 
οὐχ ἀδύνατον elvatom. M 18 οὐχ Β 19 ἐδηλώϑη] p. 82419 20 et 21 ἐνδέχε- 
σϑαι a 21 τὸ aB: τῷ M post ὁμοίως add. χαὶ aM 22 διορισμιῶν] δι post 
add. B1 ἀδιόριστοι a 23 διωρισμέναι a ἀντηχολούϑησαν M te om. M 

24 at addidi 25 τὸ thy λεγομένην a: τῶν λεγομένων BM ante χατάφασιν add. τὴν M 
τὸ alterum om. a 26 δὲ BM: yap a 27 ante οὐχ add. ἀλλ᾽ M 28 ἀληϑεύουσιν a: 


ἀληϑεύειν BM 29 Περὶ épp.] p. 21 234 sq. 30 προσχατηγορούμενον a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 13 [Arist. p.82236.>4] 161 


c 2 Nee ΄ XN ἊΝ δ , , > \ ΄ σ 
ὡς ᾿Ανδρόνιχός φησιν. 7 χαὶ ἐν τούτῳ προείρηχεν ἤδη περὶ τούτου, ὅτε ὅν 
ἔλεγε μὴ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἀποφατιχήν 35 
ΞῈΞ ἢ peye τῇ p fee 
Ἐχζήτησα, εἰ τὸ ἐνδεχόμενον τοιοῦτόν ἐστιν, ὁποῖον ὡρίσατο. 
ἀναγχαῖον ie ὑπάρχον, πῶς ἔτι ταῖς χαταφατιχαῖς pone at 


5 φατιχαὶ ἐνὸς ΠΡ ἀντιστρέ τ ES τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν 


ἐνδεχομένου ἐν ἀμφοτέραις. εἰ γάρ, ὃ ἐνδέχεται εἶναι, τοῦ μήπω εἶναι 
ru a 4 3 f ~ \ Y> > 2 ~ ~ SEEN ΄ 
τοῦτο, ὃ λέγεται, ἐστί (τοῦτο γὰρ ἴδιον εἶναι δοχεῖ τοῦ Ἔν τὸ 
μήπω εἶναι τοῦτο, ὃ λέγεται), ἔσται ἄρα οὐχ ἌΣ χαὶ ὃ πον ἢ 
μὴ εἶναι, οὔπω ἐστὶ μὴ ὑπάρχον: ὑπάρχον ἄρα" ὥστ 
10 ἀληϑὲς χατὰ τοῦ μὴ ὑπάρχοντος, τὸ δὲ ἀποφατιχὸν ἐπὶ 
ἀδύνατα ὃὲ ἅμα ἄμφω: οὐχ ἄρα τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχόμενον ἐν 
~ > , ΄ BI y \ ~ o ΄ , \ 25. ἃ , 
τὸ aie: Δ ἤσεται: πο Mage οὐδε, ae πολ ore ΤΣ 
\ ¢ , ? 


εἰπὼν “ὃ ΠῚ ὃν ἀναγχαῖον᾽. οὐχέτι δὲ προσϑεὶς τὸ “ χαὶ ee ἄρχον πάντως " 45 
οὐ γὰρ τὸ μὴ ὑπάρχειν ἴδιον δ της ἀλλ᾽ ὅταν μὴ ὑπά oye ὑποτεϑῇ 


‘ 
15 ὑπάρχειν, μηδὲν ἀδύνατον αὐτῷ ἕπεσϑαι. ὅτι γὰρ τοῦτο βού hetar, ἐδή- 
- ce 


woe χαὶ διὰ τοῦ εἰπεῖν “tO i AED ἐθθθους ἐνδέχεσϑαι λέ- 52v 


ῳ 


yousy” μηχέτι δὲ προσϑεῖναι, ὅτι “xat τὸ ὑπάρχον᾽, ὃ “τῆς ἀναγχαίας 
5 ΄ Bead ᾿ς » ¢ ¢ 4 \ Sy) Ds ἔπ > 2 >i > ey cd 
ἀχολουϑίας Fv" οὐχ ὡς δμώνυμον γὰρ ἐπ’ αὐτοῦ. obx ἐπειδὴ οὖν, ἐφ᾽ οὗ 
τὸ ἐνδέχεσϑαι εἶναι ἀληϑές, ἐπὶ τούτου es χαὶ τὸ 
20 ἤδη xat, ὅτε τὸ ἕτερον ἀληϑὲς ee tote χαὶ τὸ ἔτ τερον; ἀλλὰ χαὶ παρὰ ὅ 
μέρος. οὗ γάρ, ὅτε μὴ ὑπάρχει, τότε, ἀλλ᾽ ὅταν PERO Uh ἐνδέχεται μὴ 
ὑπάρχειν: ὃ γὰρ ἐνδέχεται μι ae SE τοῦτο ἐνδέχεται χαὶ μὴ 


ὑπάρ το ὅταν DEED ἢ εἰ τὸ ἐνδέχεσϑαι ἐπὶ τοῦ μήπω ὄντος a0 
τὸ ἐν πε ἢ εἶναι ἀντὶ τοῦ! ἐνδέχετα 


t γενέσϑαι᾽ λέγοιτ᾽ ἄν. πᾶν δέ, ὃ 


, 


25 wATw ὃν oe γενέσϑαι, τοῦτο ἜΝ ὧν χαὶ μὴ γενέσϑαι, ὥστε ἄμφω 30 


ἐπὶ τοῦ μηδέπω ὄντος. 


p.32b4 Διωρισμένων δὴ tO 


τούτῳν πάλιν λέγωμεν; ὅτι τὸ ἐνδέ- 
χεσϑαι χατὰ 


7 
bt 
NZ 7 
δύο λέγεται τρόπους. 
Sieh σ , rs) SH SYS ΄ τσ ς \ ~ , 
Εἰπών, τί τέ ἐστι τὸ ἐνδεχόμενον, xat ὅτι αἱ χατὰ τοῦτο χαταφάσεις 
80 τε χαὶ πος ἀντιστρέ τ ἀλλήλαις, φησὶ διχῶς λέγεσϑαι τὸ ἐνδε- 
χόμενον ὁμωνύμως λέγων" οὐ γὰρ ὡρίσατο, {ποτέρου ἐνδεχομένου ποιεῖται 15 
> ΄ fi \ ~ 
τὴν διαίρεσιν ταύτην᾽ ἀμφοτέροις γὰρ ὃ εἰρημένος ἐφαρμόζει tod ἐνδεχο- 
μένου λόγος. ποιεῖται οὖν τὴν διαίρεσιν ἢ ὡς γένους τοῦ ἐνδεχομένου 


1 προείρηχεν p. 25020 2 tov... ἀποφατιχόν M 5 φυλαττομένου M 7 δοχεῖ 
ἴδιον εἶναι a 8 οὐχ om. M 11 ἀδύνατον a δ᾽ omisso ἅμα M 18 ὃ μὴ 
ὃν ἀναγχαῖον) οὗ μὴ ὄντος ἀναγχαίου Ar. p. 92419 14 ἀλλ᾽ ὅταν seripsi (ef. p. 151,9): 
ἀλλὰ τὸ libri post ὑπάρχον add. εἰ ἃ ὑποτεϑὲν M 10 εἰπεῖν] p. 32820 18 γὰρ 
om. M ἐπ᾿ ΔΒ: ἐπὶ τοῦ M ἐπειδὴ ἃ: ἔλαβε δὴ ΒΝ 19 ἐπὶ τούτου ἀληϑὲς om. M 

ἐνδέχεται (ante μὴ) B 21 ὑπάρχει ἃ: ὑπάρχειν ΒΜ post τότε add. ἐνδέχεται ὑπάρ- 


yew M ante ὑπάρχῃ add. μὴ a ὑπάρχῃ aB: ὑπ τὴς uM 23 ἐνδέχεται a 24 ἐνδέ- 

yestat (post tod) M 27 λέγωμεν B (Bif, corr. n): λέγομεν a et Ar. 31 ποτέρου seripsi: 

ποίου a: om. BM ἐνδεχόμενον M 32 γὰρ B: γοῦν a: om. M ἐφαρμόττει M 
Comment. Aristot. Il. 1. Alex. in Anal. Priora. 14} 


162 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 13 [Arist. p.32b4. 8] 


10 


τῷ 
οι 


90 π 


σ' 


o ~ > 4 
ἢ οὕτως ἀπαντώντων ποτὲ τῶν ἐνδεχομένων ἐστὶ χαὶ 


Ὧ- Ἔ 


φύσει γινόμενα. ἃ οὐχ ἐξ ἀνάγκης μὲν γίνεται τῷ ἐπὶ τινῶν 
5 2 ΄ 

ς υὴἣν ἀλλ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ γίνεται" χαὶ 

yao πολιοῦνται γηρῶντες οἱ ἄνθρωποι χατὰ φύσιν, χαὶ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ 

οὕτως ἀπαντᾷ (ἤδη γάρ τινες χαὶ οὐχ ἐπολιώϑησαν), χαὶ αὔξονται μέχρι 

οὐτως iv aes 1299 {FP τὸνὲς C | - μεχρ 


~) 


τοσοῦδε χρόνου xal φύσει καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον. 


εὶ 
4 


Ταῦτα τὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γινόμενα τοῦ δὰ aus ἀναγχαῖα διττὴν 
΄ σ \ » a > > one P= \ \ 

μίαν μέν, ὅτι. μὴ αἰεί εἶσιν, οἷς ὑπάρχει" τὰ γὰρ χατὰ 
, ~ ~ 3 οἱ > Been \ ~ = Fe > >/ , 

φύσιν γινόμενα οὐχ ἀΐδια. τῷ οὖν μὴ αἰεὶ ταῦτα εἶναι, οἷς ἐνδέχεσϑαί 
φαμεν τὰ χατὰ φύσιν ὑπάρχειν (τοῖς γὰρ χαϑ' Exacta ταῦτα ὑπάρχει), οὐχ 
ξ ἀνάγχης τὰ χατὰ φύσιν" τὸ γὰρ ἀναγκαίην αίδιόν τε χαὶ αἰεὶ ὁμοίως 
τῶν ὁμοίως ἐχόντων. λέγοιτ᾽ ἂν οὖν ἐνδέχεσϑαι καὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης 
ὑπάρχον τῷ οὐχ ἀιδίῳ, av μὴ gat ac es διότι ἐνδέχεται προαπολομένου 


* ΄ Ἄν baat | 
ἐξ ἀνάγχης ἂν ἐγένετο, εἰ Fv ἀεὶ ἀνϑρωπος" 


Ov y- 


τὶ 
μα τ 


a 


> ~ ᾿ Fine ~ 

αὐτοῦ μὴ γενέσϑαι τοῦτο, ὃ 

~ ΄ ΄ ~ σ 

οἷον εἰ πᾶς ἄνϑρωπος ἑξηχονταετὴς γενόμενος ἐξ ἀνάγχης ἐπολιοῦτο, ὅμως 
> . ιν σ ig 

οὐδὲν ἧττον ἐνδεχόμενον Tv τὸ πολιωϑήσεσϑαι τόνδε. τινά, ὅτι ἐνεδέχετο 


\ 


παρὰ ταύτην τὴν αἰτίαν 


Ἁ 


“" Ἁ . . > ‘ \ \ 
αὐτὸν χαὶ μὴ προελϑεῖν ἐπὶ τὰ τ τὸ 
γινόμενον ἐνδεχόμενον ἐδήλωσεν εἰπὼν τοῦτο γὰρ οὐ συνεχὲς μὲν ἔχει 
[LVOUSVOY SYOSEYVOUSVOY ξοηλοξ ett τ τ ρ XG υ, Χ' 
Ἁ 


4 


τὸ dvayxatov Gta τὸ μὴ ἀεὶ εἶναι Dea see od es τὸ 
τοιοῦτον εἶναι, διὸ μηδὲ ἀναγχαῖον. δεύτερον δὲ τὰ χατὰ φύσιν πτὴο οι οὐχ 
ἐξ ἀνάγχης ἐστίν, ὅτι, κἂν ἢ οὗτος, ᾧ ὑπάρχει τὸ χατὰ φύσιν, εἰς ἑξήχοντα 

ὃ πλεῖστον μὲν πολιωϑήσεται, οὐ μὴν ἐξ ea 
ot ἀνθρώπου ἢ ze tee ἢ ὡς ἐπὶ τὸ 


τὸ πολύ, δῆλον ὅτι οὐχ ἐξ ἀνάγχης. 


ἔτη προξληλυ 


Φ 
Ἰ 
Φ 
a 
~~ 
a 
© 
< 
[0] 
-υ 
τὶ 
τ 
Oy 
< 
A 
Φ 
ΤΑῚ 
ΝΠ: 
ra 
pi a 


3. «Ἢ 


dy ὑπὸ τοῦτο χαὶ τὰ χατὰ προαίρεσιν γινόμενα τεταγμένα: χαὶ γὰρ ἐπὶ 


ὧι ἢ. μὶ 


Ar.: 
τῷ M 15 οἷς om. M 16 ὑπάρ pro ὑπάρχειν et pro ὑπάρχει M ὑπάρχει] 


εἰς εἴδη BM: ὡς ἤδη ἃ ὅλως M Ὁ ἀεὶ BM: αἰεὶ ἃ ὑπὸ aB: ἐπὶ M 


ὶ τ 
ἀξὶ οὕτω γίνε san ἀλλὰ χαὶ διαχόπτεσϑαι τὸ αἰεὶ χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης ὑπὸ 90 
α 


tc εἴδη, ἃ ἐχτίϑεται. ἢ ὡς ὅλου εἰς μέρη. φησὶ δὴ τοῦ ἐνδεχομένου ἕν 52v 
t ς λ 


40 


2 
Ἁ x Fe ~ ~ 2 ἢ / / ~ Y, >] 
To μὲν οὖν ἕτερον τῶν τοῦ ἐνδεχομένου σημαινομένων τοῦτο. εἴη δ᾽ 45 


τῶν ἐνδεχομένων M: τὸ ἐνδεχόμενον B: ἐνδεχόμενον a αὐτά Β (α corr.): αὐτό aM 
ἐστι ἃΒ: δὲ M 8 ἅπαντα ἃ, B pr. 9 ante χρόνου add. τοῦ ἃ 11 ἀεὶ εἶναι 


ψ' 


dpyet ὍΣ Β 11 τὰ om. M ἀεὶ aM 18 ἐπὶ τῶν ὁμοίως om. ἃ 


19 


λιοῦ 


ad 
27 


ὑπ Ἢ Μ προαπολουμένου ἃ 20 ἐγίνετο M 21 γινόμενος M 
brat M 22 πολιοῦσϑαι M 24 ἐνὲ 
d. μὲν ἃ τὸ tertium om. M 26 
διότι M ἦ om. a 


ἐνὸ 
δεύτερα M: δευτέραν ἃ δὲ ΒΜ; δ᾽ ὅτι ἃ 


εἶναι αἰεὶ B: εἶναι a; cf. vs. 25 13 ταῦτα τὰ aB: tod τὰ M τοῦ ΔΒ: 


πο- 
νδεχόμενον γινόμενον ἃ 25 post συνεχὲς 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p. 3208] 163 


77 


΄ radia ale yeaa Vue ~ NN Wey , SVEN 
TOUTWY TO WS ETL TO πλεῖστον. τὸ δὲ ETENOY φῆσι TO ἀοριστον. 


λέγων τό τε ἐπ᾽ ἴσης ἔχον τὸ οὐδὲν μᾶλλον οὕτως ἐσόμενον ἢ μή, οἷον τὸ 
meee δείλης Σωχράτη ἢ τὸ οτος τῷδε, ἔτι δὲ χαὶ τὸ 


Q 


τῷ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον (dss ἔνῳ τοῦ ἐνδεχομένου ἀντιχείμενον. ὅ ἐστι τὸ 
ὅ ἐπ’ ἔλαττον γινόμενον, δι’ ὃ παρεμπῖπτον χεχώλυται τὸ ἐπὶ πλεῖστον γι- 
νόμενον det τε γίνεσϑαι χαὶ εἶναι ἀναγχαῖον: τοιοῦτον ὃ ἂν εἴη τὸ μὴ ὕ 
πολιωϑῆναι τὸν ἑξηχονταετῇ. ἐν τῷ τοῦ ἐνδεχομένου σημαινομένῳ τῷ ἐπ 
ἔλαττον ἔστι χαὶ τὸ ἀπὸ τύχης. διὰ μὲν (οὖν) τοῦ βαδίζειν ἐδήλωσε τοῦ 
2.2 ΄ \ \ ἣν 9 , pe ae v. ΔΑ Χ ~ 7 
ἐνδεχομένου τὸ πρὸς τὰ ἀντιχείμενα ἐπ᾿ ἴσης ἔχον, διὰ δὲ τοῦ βαδίζοντος 
/ \ Ἃ \ > wee re \ >) xe a 
10 γενέσϑαι σεισμὸν 7 ὅλως τὸ ἀπὸ τύχης γινόμενον τὸ ax ἔλαττον, ὃ 
τῷ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γινομένῳ ἀντίχειται. ἀόριστα δὲ ἀμφότερα, χαὶ τὸ μὲν 10 
διὰ τὸ ἐφ᾽ ἑχατέρῳ ἴσον" ἀόριστον γὰρ τὸ οὐδὲν μᾶλλον οὕτως 7 ἐχείνως" 
τὸ δὲ ἐπ᾽ ἔλαττον ἀόριστόν ἐστιν, ὅτι σχεδὸν ἀναιτίως γίνεται: τοιοῦτον 
γὰρ καὶ οὕτω γίνεται τὸ ἀπὸ τύχης" ἣ γὰρ τύχη χατὰ συμβεβηκὸς αἴτιον, 
5 Ce are ay NGL Ney) LEN eG Aa Sa tif Ce Bons A 
15 οὐ χαϑ' αὑτό, χαὶ τὸ ἔσεσϑαι αὐτὸ ὅλως ἀόριστον TS χαὶ ἄδηλον. μάλιστα 


\ σ \ By = ~ 3. ἐξ ΔΗ πολὲ ΟΣ ΟΞ rea J , ~ 
μὲν yap ὥρισται τὸ avayxaiov, δευτέρως δὲ τὸ ἐγγὺς τῷ ἀναγχαίῳ τοῦτο 
δέ ἐστι τὸ ἐπὶ πλέον. ὃ δὲ ἐπὶ πλεῖστον ἀφέστηχε τοῦ ὡρισμένου, τοῦτο 15 

5" DLL. ~ dX δ 2.5 29) Ov Nig Ὁ ~ Ἀν ee Fs 

εὐλόγως ἀόριστον: τοιοῦτον δὲ τὸ ἐπ᾽ ἴσης χαὶ ἔτι μᾶλλον τὸ ἐπ᾽ ἔλαττον. 

ὥσπερ γὰρ γραμμῆς τεταμένης ἀπὸ παντὸς εἰς πάντα τὸν χρόνον τοῦ 
20 ἀναγχαίου τὸ ἐνδεχόμενον ἀπὸ ταύτης τὴν γένεσιν τεμνομένης λαμβάνει" 

εἰ μὲν γὰρ εἰς ἄνισα a γίνεται τό te χατὰ φύσιν χαὶ τὸ ὡς ἐπὶ τὸ 

ἐπ x 
πολὺ ae χαμένο χαὶ τὸ ἐπ᾽ ἔλαττον, ἐν ᾧ καὶ ἢ τύχη χαὶ τὸ αὐτόματον, 
ἘΞΑ 


5 


εἰ δὲ εἰς ἴσα, «τὸ δπότερ᾽ ΠῚ ὧν τὸ μὲν ὡς ἐπὶ τ 


9 ΄ re ~ x 
ἀντιστρέφει τῷ “οὐχ ἀνάγχη ὑπάρχειν᾽ " διὰ τοῦτο γὰρ ἐπὶ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ 


a 
a 
> 
eS 
ὧν 
< 
on 
© 
oS 
os 
ἘΣ 
o 
< 
°o 
< 
τῷ 
ς 


4 


25 πλεῖστον ἐνδεχομένο Ὁ γενέσθαι ἀλη: χαὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν, ὅτι 
«ς 


“ 


ἀληϑὲς τὸ “οὐχ ἀνάγκη Peed Bs ᾿ ἐπ᾽ αὐτοῦ" ES γὰρ τῷ ἐνδέχεσϑαι 
εἶναι χαὶ τὸ “οὐχ ay re elvan’, eer χαὶ τὸ “οὐχ ἀνάγκη μὴ εἶναι᾽. τὸ 
5, 7 ? \ ς , >) 


> y CS: 
ὃὲ οὕτως ἐ προ τς τὸ ὡς ὁπότερ We τῷ “ἐνδέχεται i) παρ 


ν 


τ 
or 


> 


én’ ἴσης γὰρ χαὶ οὐδὲν μᾶλλον τοῦτο ἢ ϑάτερον. ταῦτα xal αὐτὸς δηλοῖ 


80 Ov ὧν ἐπήνεγχε λέγων ἀντιστρέφει μὲν οὖν χαὶ χατὰ τὰς ἀντι- 
χειμένας προτάσεις ἑκάτερον τῶν ἐνδεχομένων, οὐ μὴν τὸν 
50 ey, ΄ ε Σ 


αὐτόν γε τρόπον, Exatepov λέγων τῶν ἐνδεχομένων τό τε ὡς ἐπὶ 
τὸ πλεῖστον xal τὸ ἀόριστον. GAN ἐπὶ μὲν τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀληϑῇ 


2 ἔχον ἐπ᾽ ἴσης M 3 Σωχράτην aM τὸ (post ἢ) BM: τῷ a 6 8 M: 
om. aB 7 ante tod add. τοιούτῳ a τὸ ἐπ᾿ a 8 οὖν a: om. BM 
10 ἢ ante τὸ alterum transponit a 11 πλεῖστον BM: πολὺ a 12 ἐφ᾽ 2 in 
ras. B ἑχάτερον a 13 ἐστιν om. M 15 te superscr. M 17 δ᾽ (ante 
| ἐστ) M 19 tov om. a 21 χατὰ φύσιν te M 21. 22 τὸ ἐπὶ πολὺ M 
| 22 ἐν w@... αὐτόματον om. M αὐτόματον a: ἐπ᾽ ἔλαττον B 23 τὸ (ante ὁπότερ᾽) 
β a: om. BM 24 ἀναγχαίω M ὑπάρχον a post yap add. χαὶ ἃ 
| 25 τὸ BM: τῷ a 26 ἀληϑ[ὲς τὸ] unc. inci. perierunt in M τῷ BM: 
| τὸ ἃ 28 post ἐνδεχόμενον add. χαὶ ἃ 29 ante γὰρ expunxit μὲν Β 
30 ἐπήνεγχε 8Β: ἐπήγαγε M 31 προτάσεις ... τρόπον (32) om. M 
33 ἀληϑὴς a 


11: 


164 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 18 [Arist. p. 3208. 18] 


> a ~ ς 
εἶναι τὴν ᾿ ἐνδέχεται μὴ γενέσϑαι᾽ φησίν, οὐχ ὅτι ἐπ᾽ ἴσης τῇ ᾿ἐνδέχεται 53r 
ss ΄ 2 
γενέσϑαν᾽ ἀληϑής ἐστιν. ἀλλὰ διότι ἀληϑές ἐστιν ἐπὶ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον 80 
ἐνδεχομένου τὸ οὐχ ἀνάγχη eivar’* οὐ γὰρ ἀναγχαῖον τὸ ἐνδεχόμενον" τῷ 

= ye) = “he ~ Pe IK ὃ.) = \ Ὄ λέ - « Px 

οὖν διαχόπτεσϑαι τὴν συνέχειαν αὐτοῦ τούτῳ ἀληϑὴς καὶ ἣ λέγουσα “ἐν- 

5 δέχετα! μὴ γενέσϑαι᾿. τὸ δέ γε ἀόριστον ἐνδεχόμενον χατὰ τοῦτο ἀντι- 
a >a S| ΣΝ oO nn oO ~ \ \ ~ Co 

στρέφει, xa? ὅσον οὐδὲν endl αὕτως, ἡ οὐτῶςνν HINGE ἐπὶ τῶν οὕτως ἐν- 

αι εἶναι᾽ ἣ “ἐνδέχεται wy εἶναι συναληϑεύει 80 


ἣν ἣ ἐχείνην ἀχηϑῆ εἶναι. τὸ 


Ov 
a 
ov 
Osx 
oS 
[0] 
a 


Η 4 ΄ s\ ΄ 
χαὶ ἀντιστ ρέφει ὡς μηδὲν μᾶλλον ταύτ 
ΝΗ > 


ς 
ν δὲν χαὶ χατὰ τὰς ἀντιχειμένας βο βπεῖς 
ἐχομένων ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿"Ἡ ἀὐπατρείει μὲν οὖν χατὰ 


((ν ὧ ε 
ow Ὁ] 
, 


10 


ἣΝ 


τὰς ἀντιχειμένας προτάσεις χαὶ ἑχάτερον τῶν ἐνδεχομένων. δοχεῖ δὲ ὃ 
\ 


‘ 
χαὶ σύνδεσμος περισσῶς χεῖσϑαι. ἢ xal χατὰ τὰς ἀντιχειμένας 40 
΄ vr ΄ 
t 


πεν ὡς χαὶ ἄλλως ἀντιστρεφουσῶν αὐτῶν: χαὶ γὰρ xal 


χατὰ τὴν τῶν ὅρων ὑπαλλαγήν. 


5 ΄ a. \ 3 > ~ \ 
15 p.32b18 Ἐπιστήμη δὲ xat συλλογισμὸς ἀποδειχτιχὸς τῶν μὲν 
ἀορίστων οὐχ ἔστιν. 


Εἰπὼν τὸ ἕτερον τῶν τοῦ ἐν σε Sai σημαινομένων ἀόριστον εἶναι 
φησίν, ὅτι μηδεμία ἐπιστήμη περὶ τὸ οὕτως ἐνδεχόμενόν ἐστιν. οὐδὲ γὰρ 45 
ἀπόδειξίς τινος γένοιτ᾽ ἂν ἐχ τῶν οὕτως ἐνδεχομένων τῷ μηδὲν μᾶλλον 
+> if \e ͵ i p 
i , ~ ~ ~ aj ΄ - 

90 εἶναι τὸ δειχνύϊ μενον διὰ τοῦ συλλογισμοῦ τοῦ ἀντιχειμένου αὐτῷ  ἣ γὰρ ὅϑν 
τοῦ μέσου ὅρου ἀοριστία χαὶ τὸ μηδὲν μᾶλλον οὕτως, ὡς λαμβάνεται ἔχειν 
πρὸς τοὺς axpovs, ἔχειν αὐτὸν 7 ἀντιχειμένως πρὸς αὐτοὺς αἰτία τούτου. 
διὸ χαὶ παραιτεῖται τὴν ἐπὶ τοῦ τοιούτου ἐνδεχομένου δεῖξιν τῶν χατὰ τὰ 

΄ “5 ~ ΄ 5 μ᾿ 
σχήματα συλλογισμῶν, οὐχ ὡς οὐ δυναμένην γενέσϑαι, ἀλλ᾿ ὡς ἄχρηστον, & 
ἐνδειχνύμενος ἡμῖν, ὅτι δεῖ τὸ page a ἐν oe τῇ λα τ ἢ πρὸς τὰ 

αμβο 


ιῷ 
or 


δειχϑησόμενα μόνον λα 
χαὶ ἔχοι τινὰ συμπλοχήν, παρ αἰτεῖσϑαι. Zev δῆλον, ὅτι χαὶ ταῦτα; περὶ 
ὧν αὐτὸς μὲν οὐχ εἴρηχε, τ yous, ὃὲ of νεώτεροι ἀχρήστων ὄντων πρὸς 
ἀπόδειξιν, 6 ἀχρηστίαν οὐ δι᾿ ἄγνοιαν παρέλιπεν, οἷοί εἰσιν διφορούμενοι (οἷ 
, ” “Ὁ , , ~ ς Vv oa / \ / 

30 λόγοι ἢ ἀδιαφόρως περαίνοντες ἢ ἢ ἄπειρος ὕλη λεγομένη χαὶ καϑόλου τὸ 10 
ϑέμα τὸ δεύτερον χαλούμενον παρὰ τοῖς νεωτέροις. παντὸς γὰρ ὀργάνου 
μέτρον ἢ χρεία πρὸς τὸ On’ αὐτοῦ δειχνύμενόν τε καὶ γινόμενον: τὸ δὲ 


1 ἐνδέχεσϑαι (post τῇ) ἃ 2 ἀληϑές Β: ἀληϑής aM πλεῖστον ΒΜ: πολὺ ἃ 

3 ἀνάγχη aB: ἀναγχαῖον M 6 [τῇ γ]ὰρ] une. incl. perierunt in M Taha: ἢ 
BM 10 post οὖν add. zat M 11.12 χαὶ 6a 12 περισσὸς a zat (post ἢ) 
om..M 20 τὸ δειχνύμενον . . . τοῦ ἀντιχειμένου scripsi: tod detxvupévov... τὸ ἀντιχεί- 
μενον libri 21 οὕτως superscr. B?: τοῦ aB!: ἐναντίως M λαμβάνεται aM, B pr.: 
λαμβάνεσϑαι B corr. 22 ἔχειν a: expunxit B: om. M αὐτὸν correxi: αὐτὸ libri 
τοῦτο M 24 οὐ superser. B: μὴ aM γίνεσϑαι aM 27 ἔχει a παρατί- 
ὕεσθαι ἃ 28 ὄντων om. M 29 οἷοι ἃ: οἱ ΒΜ οἱ, quod ante διφ. habet a, 
post διφ. addidi: om. BM διφορούμενοι Scripsi: διαφορούμενοι libri; cf. p. 18,17 

30 ἀδιαφόρως a: διαφόρως BM; ef. p. 18,17 ἄπειρος ἡ M χαϑόλου ... δεύτερον 


(91) om. M 91 χαλουμένη M τῶν νεωτέρων M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 13 [Arist. p. 3218.23.25] 165 


μηχέτι χρήσιμον οὐδ᾽ ἂν ὄργανον εἴη" τὸ γὰρ ἄχρηστον σχέπαρνον τῷ 58v 
τέχτονι οὐχέτι σχέπαρνον GAN 7 ὁμωνύμως. χαὶ τοῦτο μάλιστα ἐνεδείξατο 
διὰ τοῦ παραιτήσασθαι τὸν περὶ τοῦ οὕτως ἐνδεχομένου λόγον εἰπὼν 15 
ἐχείνως δὲ ἐγχωρεῖ γίγνεσθαι συλλογισμόν, οὐ μὴν εἴωϑε γε 
5 ζητεῖσϑαι, ὡς τῶν συλλογισμῶν τὴν ἀναφορὰν ὀφειλόντων ἔχειν, περὶ 
ὧν δεῖ λόγον ποιεῖσϑαι, πρὸς τὰ ζητούμενα χαὶ δείξεως δεόμενα. περὶ μὲν 
οὖν τοῦ τοιούτου ἐνδεχομένου ὡς ἀχρήστου πρὸς τὰς ζητήσεις λέγειν 
παρῃτήσατο᾽ περὶ 6& τοῦ ἑτέρου ἐρεῖν ἐπαγγέλλεται, ὅτι πολλαὶ τέχναι 
στοχαστιχαὶ οὖσαι ἐχ τοῦ οὕτως ἐνδεχομένου τὸ προχείμενον συλλογίζονται, 20 
10 ὡς ἰατριχή, χυβερνητιχή, γυμναστική. ἀλλὰ χαὶ ὅλως τὰ ἐχ τοῦ βουλεύεσϑαι 
λαμβανόμενα διὰ τοιούτου ἐνδεχομένου δείχνυται: οἷον εἰ ζητοίη τις, εἰ νῦν 
δεῖ πλεῦσαι, χαὶ λάβοι, ὅτι, ὅτε χεχριμένα τὰ πνεύματά ἐστιν, of πλέοντες 
ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ σώζονται" νῦν δὲ χεχριμένα τὰ πνεύματα" οἱ νῦν ἄρα 
πλέοντες ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ σωϑήσονται. συλλογισμὸν δὲ ἀποδειχτιχὸν εἶπεν, 9 
15 ᾧ ἄν τις δεῖξαι βουλόμενος χρήσαιτο. ἡ 


p. 32023 Ταῦτα μὲν οὖν διορισϑήσεται μᾶλλον ἐν τοῖς ἑπομένοις. 


Ὅτι ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων ἀντιστρέφει τὸ χαταφατιχὸν τῷ ἀποφατιχῷ, 
χαὶ πῶς, χαὶ ὅτι τὸ ἐνδεχόμενον διττόν, χαὶ ὅτι τὸ ἀόριστον ἄχρηστον 
πρὸς τὰς νῦν ζητήσεις, ἔτι μᾶλλον, φησίν, ἐν τοῖς ἑξῆς διορισμοῦ τεύξεται. 80 

20 προστίϑεται δὲ τὰ νῦν λεγόμενα περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἐξ ἐνδεχομένων 
προτάσεων xa’ ἕχαστον σχῆμα γινομένων συλλογιστιχῶν τε χαὶ ἀσυλ- 
λογίστων. 


- 


) 2 l4 > ~>d c , a 
p. 3225 Ἐπεὶ δὲ τὸ ἐνδέχεσϑαι τόδε τῷδε ὑπάρχειν διχῶς 
ἔστιν ἐχλαβεῖν. 


25 Ἐπεὶ διχῶς, φησίν, ἔστιν ἐξακοῦσαι τῆς προτάσεως τῆς λεγούσης ἐν- 35 

δέχεσθαι τὸ A τῷ Β ὑπάρχειν παντί: ὁτὲ μὲν γὰρ ἔστιν ἀχοῦσαι ὡς τοῦ 

λέγοντος τοῦτο λέγοντος ᾿ᾧ ὑπάρχει τὸ Β, τούτῳ ἐνδέχεται τὸ A παντί᾽, 

Ors δὲ “ep ἐνδέχεται τὸ B, τούτῳ ἐνδέχεται τὸ A παντί᾽. ὅτι δὲ ἣ λέγουσα 
ey 


τὸ A τῷ Β ἐνδέχεσθαι παντὶ δύναται Excitepov τούτων σημαίνειν, ἔδειξε 
2 > 
30 μεταλαβὼν μὲν αὐτὴν εἰς τὴν xa? od τὸ B, τὸ A ἐνδέχεσϑαι λέγουσαν " 40 


1 χρήσιμον B?: χρὴ οὖν BIM: χρεία ἃ ἂν om. ἃ ὃ οὕτως aB: ὄντως M 

4 ἐχείνως BM (Buif, corr. d): ἐκείνων a et Ar. ylveodar M: γενέσϑαι a et Ar. 

8 παρητίσατο a ἐρεῖν aB: λέγειν M 9 οὕτως aB: ὄντως M 10 γυμναστιχή 
om. M 11 ante τοιούτου add. tod aM 12 ὅτι om. M χεχρυμμένα a; item 
VS. Sq. 13 πολὺ BM: πλεῖστον a 16 textus verba in M 18 τὸ (ante ἀόριστον) om. M 
20 προτίϑεται fortasse recte a 21 γινόμενον a 25 ἐστί φησιν aM ἀκοῦσαι a 
τῆς προτάσεως... . ἀκοῦσαι ὡς (26) om. M 27 τοῦτο λέγοντος om. M 28 ἐνδέχεται 
(post τούτῳ) aB: ὑπάρχει M 29 ἐνδέχεται aM 29. 30 ἐδήλωσε μεταλαβεῖν M 


30 Aéyousav.. - ἐνδέχεται (166,2) om. M τὸ β in ras. B 


166 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p. 3225. 29. 32] 


ἐφ᾽ οὗ δείξας ἑχάτερον ἐξαχούεσϑαι δυνάμενον, χαὶ τὸ ᾿χαϑ᾽ οὗ ἤδη ἐπ ται 53¥ 
τὸ B’, χαὶ τὸ ᾿χαϑ᾽ οὗ ἐνδέχεται λέγεσϑαι᾽, μετὰ ταῦτα ἐπήνεγχεν, ὅτι 


ρ.33029 Τὸ δὲ καϑ᾽ οὗ τὸ Β, τὸ A ἐνδέχεσϑαι ἣ παντὶ τῷ Β | 
> 4 5 Ἁ ΄ 
τὸ A ἐνδέχεσϑαι οὐδὲν διαφέρει. | 


-" - > σ ~ ΄ = 
5 Ὥστε διττὸν χαὶ τοῦτο. ἀλλ ὅταν μὲν τὸ πρῶτον ῥηϑὲν ἣ apenaats 5 
σημαίνῃ, οὐ γίνονται at 5 ον ἀμφότεραι ἐνδεχόμεναι, ἀλλ᾽ ἣ μὲν 


ι 
7 


ἐλάττων ὑπάρχου σα ἢ 6 μείζων ἐνδεχομένη ( ὃ δὲ τοιαύτη συζυγία μιχτή), 54r 


ὃ 
pe 
ὅταν G τὸ δεύτερον, ee α! eve ἐνδεχόμεναι. ἐπεὶ τοίνυν ἀεὶ πρὸ 


ρ 

‘ ‘ 

a = zs : 

τῶν μιχτῶν συζυγιῶν περὶ τῶν ὁμοιοσχημόνων ΠΣ ἘΠῚ τόν φησι δεῖν 
+ ᾿ ν ~ > 

10 τὸν λόγον ποιεῖσϑαι περὶ τῶν ἐ ἐ 


χρησάμενος δὲ τ χαϑ οὗ τ 


‘ 
δύο ἐστὶ σημαινόμενα ὑπὸ tod “τὸ A παντὶ τῷ B ἐνδέχεται᾽, ὅτι μὴ ἄλλο 
) 


~ > 37 Cc "ἐκ ΄ > Η \ 
τῷ τὸ A παντὶ τῷ B sia cali ταὐτὸν σημαίνει, ὡς εἰρήχαμεν" τὸ γὰρ 
΄ 


18 ‘xa οὗ τοῦ χαϑόλου χαὶ χατὰ παντός ἐστι δηλωτιχόν: ὥστ᾽ εἰ 


΄ - \ \ >.> pie ee | 
μαίνεται ὑπὸ τῆς ‘xa? οὗ τὸ B, κατ᾽ ἐχείνου παντὸς τὸ A ἐνδέχεται᾽, 

»] ‘ Ἃ ᾿» » , \ ΄ Ἁ “ὦν Ὁ A ᾿ \ ~ > as ? 
ταὐτὰ ἄν δύο εἴη σημαινόμενα καὶ ὑπὸ tod ‘td A παντὶ τῷ B ἐνδέχεται᾽. 10 
διὰ δὲ τούτων, ὅτι ἢ χατὰ πρόσληψιν λεγομένη ae ιν αὐτὸ δύναται 


τῇ κατηγορικῇ, δείχνυσιν. ἀλλ᾽ εἰ τὸ ‘xa? οὗ τὸ Β, τὸ A ἐνδέχεται’ 

- Q? > " \ > eR \ Υ δ \ 

20 διττόν ἐστιν, χαὶ τὸ “xa? οὗ τὸ Β, τὸ A ἐξ ἀνάγκης διττὸν ἔσται: ἢ γὰρ 

c ΄ τ τ: qQ? 0 te ee > > oi ~ eS y 6. 

xa οὗ Srapyovtws ἢ xad ob ἐξ ἀνάγχης. εἰ GE τοῦτο, οὔχέτι ἔσται ἢ 
~ Ἁ 


τὸ Α χατὰ παντὸς τοῦ Β ἐξ ἀνάγκης ἴση τῇ ᾿χαϑ᾽ οὗ παντὸς τὸ B, χατ᾽ 16 


-“ 


~ 


ἐχείνου παντὸς τὸ ἐξ ἀνάγχης᾽, ὥς τινες λέγουσι τῶν δειχνύντων. ὅτι 
ἀληϑὲς τὸ ἐξ ἀναγχαίας τῆς μείζονος ual ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος ἀναγ- 
25 χαῖον τίνεσϑα! συμπέρασμα. 


p. 32032 Πρῶτον οὖν εἴπωμεν, εἰ xa οὗ τὸ I’, τὸ Β ἐνδέχεται, 
zat χαϑ᾽ οὗ τὸ Β, τὸ A. 
΄ δ,» ταῖς os τς | Ay A ~ ΣΈ» 3 ΄ 
v, φησί, δεῖ λέγειν περὶ τῆς συζυγίας τῆς ἐξ ἀμφοτέρων 
mel δὲ χεῖται αὐτῷ ἴσον εἶναι τὸ ‘xa οὗ τόδε, τόδε’ τῷ 20 


Os 


Πρῶ TOV UL 


Ov 


>] 
ἐνὸε χομένων. 


"ν 


30 χατὰ παντὸς τούτου τοῦτο᾽, τὴν πρότασιν τὴν τὸ Β παντὶ τῷ Γ΄ ἐνδέχεται᾽ 
διὰ τοῦ ἴσον ual ταὐτὸν τούτῳ σημαίνοντος ἔλαβε" τοῦτο δ᾽ ἐστὶ τὸ καϑ᾽ 


1 δυνάμενον ἐξαχούεσθαι ἃ ἤδη Μ: ἤδε ae B’) B: om. a 3 et 4 sunt textus 
verba in M 4 ἐνδέχεσθαι aBM (pr.u): ἐγχωρεῖν Ar. 10 τὸν om. M τῶν (post 
προτάσεων) OM. a 11 ἐνδέχεται M 14 ἐνδέχεται ἃ 15 za?’ οὗ om. M 

τοῦ BM: toa χατὰ Om. ἃ 16 τῆς BM: τοῦ ἃ πάντως ἃ 11 ταὐτὰ scripsi: 
αὐτὰ libri εἴη δύο M 18 λεγομένη BM: γενομένη ἃ 20 ἐστιν aB: ἔσται M 
20 et 21 ἡ proja 23 aaB: BM ὥς τινες λέγουσι] cf. p. 126,22—28 25 ante 
συμπέρασμα add. τὸ aM 28 post ἀμφοτέρων add. τῶν B 29 τόδε (ante τῷ) a: τῶδε M, 
itemque, sed expunctum, B 30 τοῦτο expunxit B ἐνδέχεσϑαι a 31 τοῦ B corr.: 
τοῦτο M, B pr.: τοῦ τὸ ἃ τούτῳ Β: τούτου M: om.a σημαινόμενον M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 13. 14 [Arist. p.32>32.38] 167 


οὗ τὸ Γ΄, τὸ Β ἐνδέχεται. ὁμοίως χαὶ τὸ xa)? οὗ τὸ B, τὸ Α΄ χαὶ γὰρ 54r 


τοῦτο ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿χατὰ παντὸς τὸ A τοῦ B’. εἰπὼν δὲ δεῖν ἀπὸ τῶν 
δμοιοσχημόνων ἄρχεσθαι πρῶτον προσέϑηχε τὸ χαϑάπερ ‘al τῶν 
ἄλλων χαὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος χαὶ τοῦ ἀναγχαίου πρῶτον ἰδίᾳ περὶ 5 


~ ΄ > ~ 
5 ἑχατέρου εἶπε χαὶ περὶ τῶν ὁμοιοσχημόνων xat ἐχεῖνα προτάσεων, εἶθ᾽ 
> 


[ὦ \ ~ / a \ \ ~ > / fC \ 
OUTWS περι τῶν μίξεων, O xXat περι τοὺ ενοξγχοόμξνηυ προτίϑεται χαὶι 


ποιήσει. 


p.82038 ταν οὖν τὸ. A παντὶ τῷ B ἐνδέχηταν xat τὸ Β 
παντὶ τῷ I’. 
- ? “Ὁ > ~ 
10 Δῆλον ὅτι ᾿ ἐνδέχηται᾽ “ τοῦτο γὰρ προείρηχε. φησὶ, ὃὲ οὕτως ληφϑεισῶν 30 
τῶν Ge See, χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐνδεχομένων ἐν πρώτῳ σχήματι 
(περὶ γὰρ τούτου τοῦ σχήματος χαὶ τῶν ἐν τούτῳ συζυγιῶν πρῶτον ἀνάγχη 


\ 


λέγειν, ὅτι χαὶ of ἐν τοῖς ἄλλοις διὰ τούτων δείχνυνται), φησὶ δὴ χαϑόλου 
χαταφατιχὸν ἔσεσϑαι ἐνδεχόμενον τὸ συμπέρασμα. τὸ δὲ τοῦτο δὲ φανε- 

15 ρὸν ἐχ τοῦ δρισμοῦ δηλωτιχόν ἐστιν, ὅτι τὸ συνάγεσϑαι ἐν τῇ προκειμένη 8ῦ 
συζυγίᾳ χαϑόλου ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν συμπέρασμα δῆλόν ἐ ἐστιν ἐκ τοῦ 
δρισμοῦ τοῦ χατὰ παντός" ἦν γὰρ χατὰ παντός, “ἐν ᾧ μηδὲν ἦν λαβεῖν, 

΄ c ΄ 2) σ Ν ~ ~ 
x09’ οὗ ϑάτερον οὐ ῥηϑήσεται᾽. ὅταν δὴ τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ B ληφϑῇ 
ἐνδεχομένως, οὐδὲν ἔσται τοῦ B, xa? οὗ τὸ A οὐχ ἐνδέξεται: τὸ δὲ Γ 

20 ὑπὸ τὸ Β ἐστίν, ὥστε χαὶ χατὰ τούτου τὸ Α παντὸς 

δεῖξις, xdv τὸ μὲν A ἐνδέχηται μηδενὶ τῷ B, τὸ δὲ Β παντὶ ἐνδέχηται 40 
τῷ [+ συνάγεται γὰρ πάλιν τὸ A ἐνδεχομένως μηδενὶ 
δῆλον πάλιν διὰ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ χατὰ μηδενός: οὐδὲ 

| ‘ μη 
λαβεῖν, ᾧ τὸ A οὐχ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. af γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 
9 Ὁ (Ἢ! 

25 συναγωγαὶ ὃ διὰ τούτων γίνονται. εἰπὼν δὲ ἐπὶ τῆς ἐχ δύο χαϑόλου χκαταφατιχ ῶν 
ἐνδεχομένων συζυγίας ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι φανερὸν τὸ συναγόμενον εἶναι 45 
éx τοῦ ὁρισμοῦ (τὸ γὰρ ἐνδέχεσϑαι παντὶ ὑπάρχειν οὕτως λέγομεν) 

~ VC ay ‘ font Na , \ ἌΡ" \ Mf Qs > 
Τρ τον ἔϑηχε τὴν ἐφεξῆς συζυγίαν τὴν ἔχουσαν τὴν μείζονα χαϑόλου ἀπο- 
φατικὴν ἐνδεχομένην τὴν δὲ ἐλάττονα χαϑόλου EESTI Ἐπ ΧΟ 54v 


οὶ 
ee 


\ y 
ν γάρ ἔστι TO 


80 εἶθ᾽ οὕτως τὸν δρισμὸν ἀποδέδωχε τοῦ χατὰ παντός, δι᾿ οὗ ἔφη δῆλον εἶναι 
τὸ συναγόμενον ἐν τῇ πρὸ ταύτης συζυγίᾳ. διὸ χαὶ ἀσαφέστερον ἣ λέξις 


ἔχειν δοχεῖ. ἢ προσεξαχούειν δεῖ, ὅτι χαὶ τὸ χατὰ μηδενὸς ὁμοίως" εἰ 


> a! 


yap τὸ A τῷ Β ἐνδέχεται μηδενί, οὐδὲν ἔσται λαβεῖν τοῦ B, ᾧ τὸ A οὐχ 


2 τοῦ β τὸ ἃ ἃ 3.4 χαϑάπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις Ar. 4 post χαὶ alterum repetit 
ἐπὶ M 6 post προτίϑεται add. te a 8 ἐνδέχεται a 11 ἐνδεχομένων χαταφατιχῶν a 
12 περὶ .- - - σχήματος om. M 14 ἐνδεχόμενον aB: ἀναγκαῖον M δὲ alterum om. M 
15 δηλότερον M ἐν om. M 16 χαταφατιχὸν ἐνδεχόμενον a 17 “ἐν ob... ῥηϑή- 
σεται} 11 p. 24629 memoriter citat 18 οὐ ῥηϑήσεται aB: ἐλεγχϑήσεται M: οὐ λεχϑή- 
σεται Ar. (et M p. 120,5) δὴ ΔΒ: δὲ ΜΝ χατὰ παντὸς om. M 19 τῷ M 

é in ras. M ἐνδέχεται M 20 παντὸς τὸ ἃ aM 22 συνάγεται ... τῷ 7 in mg. infer. 
post add. M ἐνδεχόμενον M: ἐνδέχεσθαι a χαὶ τοῦτο... μηδενός (23) om. M 25 δὲ 
om. M δύο om. M 26 εἶναι τὸ συναγόμενον a 27 γὰρ om. M λέγομεν 
aBM (n): ἐλέγομεν Ar. 29 ὃ M 32 προσυπακούειν M 33 τῷ β τὸ ἃ ἃ 


168 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14 [Arist. p.32038. 335] 


SINS Ἁ ΄ Ὁ, \ > 4 > 

ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. δύναται χαὶ ἀμφοτέρων ἐμνημονευχέναι, τοῦ τε ὕάν 
~ \ ~ > ~ 9 \ “ \ \ ) τας \ > ΄ 

χαταφατιχοῦ χαὶ τοῦ ἀποφατιχοῦ, διὰ τοῦ τὸ γὰρ xa οὗ τὸ Β ἐνδέ- 

χεται, τὸ  ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν, χαὶ δεῖ προσυπαχούειν ᾿ ἣ ἐνδέ- 


5 p.33a5 Ὅταν δὲ τὸ παντὶ τῷ Β ἐνδέχηται, τὸ δὲ Β ἐνδέχηται 
μηδενὶ τῷ I’. 


Συζυγίας λαμβάνει ἐν πρώτῳ σχήματι τήν τε τὴν μείζονα ἔχουσαν 10 


Qs, ‘ Ἁ Ὁ > eS , > la 3 4 
χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν δ᾽ ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχήν, ἀμφοτέρας 


ἐνδεχομένας, χαὶ τὴν τὰς δύο χαϑόλου ἀποφατιχὰς ἐνδεχομένας, αἵτινες 


nae 


10 συζυγίαι ἀσυλλόγιστοι ἦσαν ἐπί te τῶν ὑπαρχουσῶν χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων 
΄ \ 5» \ ~ > & 4 ») [κά Vv 
προτάσεων. φησὶ δὴ χαὶ ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων, ef μὲν οὕτως ἔχουσαι 


. 


φυλάττοιντο al προτάσεις, μηδὲν μηδ᾽ ἐπ 
γιστικῶς. εἰ μέντοι μεταληφϑείη ie ἀποφατιχὰ εἰς τὰ orem (δυνατὸν 
ὃὲ τοῦτο τῷ δεδεῖχϑαι, ὅτι ἀντιστρέφει ἀλλήλοις" τῷ γὰρ “ἐνδέ “χεῖται τ 
15 ἀντιστρέφει τὸ “ἐνδέχεται παντί᾽, ὡς Dud μεταληφϑεισῶν ὃ δὴ τῶν ἀπο- 


Ξ 
Ξ- 
> 
- 
- 


> \ 


φατιχῶν ἐνδεχομένων εἰς τὰς cpg στον ἐνδεχομένας ἔσεσϑαί φησι τὰς 


΄ ΄ “5 ΄ ν C »» > ΄ ~ 
συζυγίας συλλογιστιχάς. ἔσεσϑα γὰρ ἐξ ἀμφοτέρων ἐνδε 

> > 
χαταφατιχῶν, ἐπὶ εἰ 


μὲν τῆς πρώτης ῥηϑείσης συζυγίας, εἰ ἢ ἐλάττων (aes 


ληφϑείη (αὕτη yap Fy ἀποφατιχή), ἐπὶ δὲ τῆς δευτέρας, εἰ ἀμφότεραι 


20 εἰς τὰ χαταφατιχὰ μεταληφϑεῖεν᾽ χεῖνται γὰρ ἀμφότεραι ENTE οὐ 


Θ 
Ψ 

<r, 
τερ 


υὴἣν ἀλλὰ χαὶ τῆς ἑτέρας μόνης τῆς ἐλάττονος βεταληφυείσης, ἔσται συλ- 
λογισμὸς ἔχων τὴν 2) μείζονα χαϑόλου τροτοσον ἐνδεχομένην τὴν δὲ 
ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην, ἔχων τὸ συμπέρασμα χαϑόλου 
ἀπ τοφατιχὸν ἐνδεχόμενον. ὅτι μὲν οὖν ἐχ τῶν χειμένων οὐδὲν συνάγουσιν αἱ 
προειρημέναι συζυγίαι, δῆλον. ἀντιστρεφομένων μέντοι τῶν ἀποφατιχῶν εἰς τὰ 


τῷ 
οι 


= er. Reheataernicirel ubenieAivolrelin Gotan ΝᾺ 
χαταφατιχὰ τῷ συναληϑεύεσθαι τοῖς χειμένοις γίνονται at συζυγίαι συλλογιστι- 


. ~ ~ / > 2 7 ἣν ~ 
χαί. ἴδιον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων, ἐπεὶ χαὶ ἐπὶ τούτων μόνον ταῖς 


bo 
or 


τούτων So ae συλλο- 15 


χομένων χαϑόλου 20 


χαταφάσεσιν αἱ ἀποφατιχῶς λεγόμεναι συναληθβύρυσιν. σημειώ τον δέ, ὅτι 80 


παρέλιπε τὴν ἐχ δύο nab) OD ἀποφατιχῶν ἐνὸς eek συζυγίαν δεῖξαι συλλο- 


80 γιστιχήν, εἰ χαὶ ἢ ἑτέρα μόνον ἢ ἐλάττων εἰς τὸ χατ τ 0. Bea ΠΟ ἘΠ: 
aK ΄ 
ELG 


alice ὅτι μεταλαμβανομένων τῶν ἀποφατιχῶν εἰς τὰς 


, 


χαταφατιχὰς Of γινόμενοι συλλογισμοὶ οὐχέτι φυλάττουσι τὸ ὡς ἐπὶ τὸ 


5 , > / Vv Ἁ 3 Ἁ oy »" (- 5) 
πλεῖστον λεγόμενον ἐνδεχόμενον, εἴ γε τὴν ἀρχὴν ἐλήφϑησαν αἱ ἀποφα- 


1 δύναται om. aM ἐμνημόνευσε aM 2 τοῦ (post χαὶ) om. M τοῦ TO ἃ: τοῦτο 
ΒΝ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν aBM: μὴ ἐνδέχεσθαι Ar. (μὴ om. n) 5. 6 textus verba 
in M ἐνδέχηται alterum om. B: ἐνδέχεται M 7 συζυγίαν M 8 te BM: δὲ a 
τὴν (post te) aM: om. Β 9 ἀποφατιχὰς corr. ex xatapatixas B! 10 χαὶ periit 
in M 13 τὰ alterum periit in M 14 ἀντιστρέφειν omisso ὅτι M 14 et 15 ἐνδέ- 
γεσϑαι a 15 ἀντιστρέφει aM: ἀντιστρέφειν B 16 post ἐνδεχομένων add. προτάσεων M 
17 ἐνδεχομένως a post ἐνδεχομένων add. προτάσεων M 20 μεταληφϑῶσι M 

22 ante ἔχων add. ὁ M μείζονα μὲν aM 6M 27 μόνων aM 29 χαϑόλου 


om. M συζυγίαν aM: συζυγιῶν B 30 ἡ (post xat) om. M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14 [Arist. p. 3325. 21) 169 


id 


τιχαὶ τοῦ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐνδεχομένου. τῷ γὰρ ὡς ἐπὶ τ 
a ἐνδεχομένῳ τὸ ἐπ᾽ ἔλαττον χαταφατιχὸν ἀντιστρέφει, Mal’, 35 
ὅταν ἢ μετάληψις τῶν ἀποφατιχῶν τῶν χειμένων ἐν ταῖς συζυγίαις εἰς 
τὰς ἐνδεχομένας χαταφατιχὰς γένηται, τὸ ἐπ᾽ ἔλαττον ἐνδεχόμενον χαὶ 
5 τὸ ἀόριστον “eu es τούτου δὲ χειμένου συλλογισμὸς μὲν ἔσται. οὐ 
μὴν χρήσιμόν τι =v, ὡς αὐτὸς προεῖπε. διὸ χαὶ ἐροῦμεν ταύτας τὰς 
συζυγίας ὡς μὲν πρὸς τὸ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον λεγόμενον ἐνδεχόμενον, xa 40 
ὃ γίνονταί τινες χαὶ χατὰ [τὰς] τέχνας τινὰς χαὶ χατὰ τὰς βουλάς τε 
χαὶ προαιρέσεις χαὶ πράξεις συλλογισμοί, ἀχρήστους τε χαὶ ἀσυλλογίστους 
10 εἶναι, ἁπλῶς μέντοι ὡς πρὸς τὰς συμπλοχὰς συλλογιστιχάς. ἴσως GE χαὶ 
αὐτὸς τοῦτο ὑφορώμενος εἶπε τὸ ἢ οὐ γίνεται συλλογισμός: ὡς γὰρ 
πρὸς τὸ χρήσιμον ἀφορῶντι οὐ γίνεται, ἣ εἰ μόνον τις εἰς τὰς 
ἐμβλέποι. ἣ γίνεται μέν, ἀλλ᾽ οὐ τέλειος τῷ μὴ διὰ τῶν χειμένων 


a 


γίνεσϑαι ἀλλὰ διὰ μεταλήψεως χαὶ ἀντιστροφῆς ἢ ust ἀντιστροφῶν. 


15 p.33a21 “Av δ᾽ ἣ μὲν χαϑόλου τῶν προτάσεων ἣ ὃ 
ληφῦῇ. 


[0] 


Find ΤΉ ΠΕ εν θῆλυ τε χοὶ evn 
indy περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἐξ ἀμφοτέρων χαϑόλου τε χαὶ ἐνδεχο- 
μένων προτάσεων μετελήλυϑεν ἐπὶ τὰς τὴν ἑτέραν ἐχούσας μόνην χαϑόλου, 
΄ 


Bea ΄ σ Smee. τ Aue 2 86) >? ἐλᾷ is SEEN “ὦ ns Core 
χαὶι φησιν: OTL, EL εἰὴ ἢ μειςῶν χαύολου Ο CAATTWY ETL {2s00US , ως 


ποθεν τε 


20 ἂν ἔχουσαι ge KATA TO χαταφατιχὸν EEN: ἔσεσϑαι συλλο- 5 


[ΟἹ 


γισμόν: ἀλλὰ τῆς μὲν μείζονος χαϑόλου τε οὔσης χαὶ χαταφατιχῆς χαὶ 

ἀποφατιχῆς τῆς 6& ἐλάττονος ἐπὶ μέρους μὲν χαταφατιχῆς δὲ αὐτόϑεν ἐχ τῶν 

χειμένων χαὶ διὰ τῶν χειμένων ἘΠ τὰ συμπεράσματα. χαὶ τοῦτο φανερόν 

er > ~ ἐς 5 Q 7 τ 4 / ς ~ \ 

φησιν εἶναι ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ἐνδέχεσϑαι ἤτοι λέγων tod παντὶ 
\ ce 


» ? > > -" ) , 
25 ἐνδέχεσϑαι᾽, ἐπεὶ τὸ παντὶ ἦν, “od μηδὲν ἦν λαβεῖν, xa’ od Datepov οὐ 10 
o ’ b el Sot A ἋἋ >] ~ [aed Ἂς ς 4) » \ 
οὕτως λέγοι, ἐνδέοι ἂν ἐν τῇ λέξει τὸ “mavtt’> εἴη γὰρ 


δηϑήσεται (χαὶ εἰ 
uy, 
>| » < ~ alt Ἁ ~ c ~ ~ > J as is i) > 
ἂν λέγων τοῦτο δὲ φανερὸν 2x τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ. ἐνδέχεσϑαι παντί᾽ " εἰ 
\ ~ 7 ~ qQ? 5 Ζ 
Ϊ γδέχετ ται. οὐδὲν ἔσται τοῦ B, χαϑ᾽ οὗ οὐχ ἐνδέ- 


γὰρ τὸ Α παντὶ τῷ Β 
ῦ 


ἐ : 
eta. to A> τὶ δὲ τοῦ Γ ὑπὸ τὸ Β ἐστίν: ὥστε χαὶ τινὶ τῷ [Π ἐνδέχεται 
rd t Χχ ’ 


aA ? > ~ a 
30 ἢ “τοῦ psa αὐτοῦ τοῦ ες μένου᾽ λέγει. ἣν δὲ δρισμὸς τοῦ ἐνδεχο- 
4 >I 5 ἢ 
to 


ν 
μένου “ob μὴ ὄντος μὲν ΠῚ atov τεϑέντος 6& ὑπάρχειν οὐδὲν ἀδύνατον 


γεν 5 \ \ ἐπὶ a ~ vd , >a ~ ~ 7 
ἕπεται". xal yap ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας τεϑέντος τοῦ A τινὶ τῷ I 
μ᾿ 557 oO ‘\ 5 Ἁ δι » 


τ 
ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν οὐδὲν ἀδύνατον ἕπεται: τοῦτο δὲ τῷ τὴν ἀρχὴν μηδὲ 15 


6 προεῖπε] p. 32018 χαὶ om. a 7 συζίας M 8 τὰς delevi (ef. p. 165,8—10) 
τινὰς OM. ἃ 9 χαὶ πράξεις xal προαιρέσεις ἃ τε OM. ἃ 10 συλλογιστιχούς M 

13 ἐχβλέποι Β μὲν] ἐν evan. B 16 ληφϑείη ἃ 11 συζυγιῶν τῶν om. M 21 μὲν 
om. ἃ 22 δ᾽ (post τῆς) M 23. 24 φησι φανερὸν ἃ 24 τῶν ὁρισμῶν M post 
ἐνδέχεσϑαι meliores Arist. codices omnes addunt α β γ΄, quo expuncto superser. παντί B 
25 “od... ῥηθήσεται (26)] cf. p. 167,17 26 λέγοιεν δὲ οἵαν Δ: λέγοιεν οἷον a ἐν 
om. M 27. 28 el yap evan. B 28 τοῦ BM: τὸ ἃ β om. M 29 καὶ aM: evan. B 
τινὶ BM: τί ἃ ἃ 30 post ὁρισμὸς add. αὐτοῦ M 31 “od... &metat” (32)] ὁ. 18 p. 32419 
memoriter citat; cf. p. 147,5 μὲν om. a et Ar. ὑπάρχειν aM et Ar.: om. B 32 χαὶ 


> oF 


yap... ἕπεται (33) om. aM χαὶ corr. ex 6 B 33 ἐνδέχεσϑαι scripsi: ἐνδέχεται B 


170 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14 [Arist. p. 33221] 


συλλογιστιχὴν γίνεσϑαί τινα συμπλοχὴν χειμένου tod A τινὶ τῷ [᾿ ἐν- 55r 
δέχεσϑαι ὑπάρχειν. ἣ γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι δύο ἐπὶ μέρους γίνονται 
τῆς BT οὔσης ἐνδε ἐχομένης ἐν μέρει πο 
μέρους Ἐρησλπ φυΕ δ ης τῷ συμπεράσματι ὄντι 

im! 
BI οὔσης καὶ αὐτῆς ἐνδεχομένης χαταφατιχῆς 
Ξ pw δύο χαταφατιχαὶ προσληφϑείσης τῷ συμπεράσματι 20 
ὃ Α παντὶ τῷ Β ἐνδέχεται᾽. ἀλλ οὐδ᾽ ἂν ὑποϑέμενοι τὸ ἀντιχεί- 

ῦ τῷ σϑαι ὑπαρχειῖν τῇ εἰς ἀδύνατον error 


, 


ἐνδεχόμεναι ἀντιστραφείσης 
ς ott δύο ἐπὶ 


[5 2 rs 
ἐνὸ δέχ 


ὦ 


Ἂν 


ύνατον ἀπ ὑπαντ: εἰλήφϑω γὰρ τὸ ἀντι- 
χεσϑαι, ὅπερ ἐστὶ τὸ μηδενὶ ἐξ avayxys, 
Boe ἐνδέχεσϑαι" συνάγεται ἐν δευτέρῳ 
΄ \ ~ ἘΠΕ eet iy > ΄ a ΄ ἾΣ 
ees B τῷ I’ ἐνδέχεσϑαι μηδενί, ὃ οὐχ ἔστιν ἀδύνατον χειμένου 25 
- ~ “τ © \ \ 2. 4 \ ’ \ 
τοῦ τὸ Β τινὶ τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑαι: τὸ γὰρ ἐνδεχόμενον τινὶ δύναται χαὶ 
Ι σϑαι αὐτῷ μηδενί. βελτίων δὲ 
: 2b, ae EEE yar = 2 
15. ἢ, πρώτῃ, ἐξήγησις τας λέξεως: ἣ γὰρ δεῖξις αὕτη μᾶλλον ἂν τὸ μὴ 
συνάγεσϑαι τὸ χείμενον δειχνύοι διὰ τὸ μηδὲν ἀδύνατον ἠχολουϑηχέναι. 


μ 
i , > εν = 25 
χρησώμεϑα, οὐδ᾽ οὕτως οὐ 
10 χει 
΄ \ 
χαὶ προσειλήφϑω τὸ A 


Or O7 


on 
ea o- 
ae 
δ) ῶυν΄" 
os 


εν 


‘ 
΄“« \ Γ Ἁ ~ 
μενον τοῦ τὸ A τινὶ τῷ 


| 
RQ 
< 
a 
ay 
a 
ἘΞ 

ὲ 


τὶ 
ως 
ace 
YW 
[0] 
< 
. 
[ὩΣ 
ς 
< 
ee 
δ 
al 
x 
R 
= 
fon 
= 
o7 
Ox 
Ss 
o 


Ὁμοίως δέ, xdv ἣ μείζων χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη (ἢ) 7 δὲ 
ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαταφατιχή, ἐχ τῶν χειμένων συνάγεται ἐπὶ μέρους 80 
ἀποφατιχὸν τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον. ὃ γὰρ ὁρισμὸς τοῦ ἐνδέχεσϑαι 
90 μηδενὶ γνώριμον: χαὶ γὰρ ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας ποιεῖ τὸ συμπέρασμα. 
ἂν μέντοι τῆς μείζονος χαϑόλου οὔσης ἀποφατιχῆς ἢ χαταφατιχῆς ἣ ἐλάττων 
οὺς στερητιχὴ ἐνδεχομένη ληφϑῇ» γενήσεται μὲν ὃ συλλογισμὸς, 


/ 


7) 
ἱ 

ἀλλ οὐχ ἐχ τῶν χειμένων ἀλλὰ μεταληφϑέντος τοῦ ἐπὶ μέρους τέο 35 
ὶ μέρους χαταφατιχὸν τῷ ἀντιστρέφειν τὰ ἐνδεχόμενα. ὅταν μέντοι 


> 


Ls et ‘ a \ / / c X 
μηχέτι μείζων ἢ ἣ χ χαϑόλου, ane αὕτη μὲν ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένη ἣ δὲ 
> ΄ ΓΔ 5 , Wwe} 
ἐλάττων χαϑόλου ἐνδεχομένη. οὐδένα φησὶν ἔσεσϑαι IGICTE οὔτ᾽ ἂν 


τῷ 
οι 


ὁμοιοσχήμονες ληφϑῶσιν at προτάσεις [οὔτ᾽ εἰ] ΓΟ (καὶ χατὰ τὸ ποιὸν 
ὅμοιαι, οὔτ᾽ ἂν ἀνομοιοσχήμονες χαὶ διάφοροι χατὰ τὸ ποιόν: GAN οὐδ᾽ ἂν 
ἀμφότεραι ἀδιόριστοι 7 ἐπὶ μέρους ληφϑῶσιν, οὐδ᾽ οὕτως ἔσται συλλογισμός. 40 

80 τοῦ δὲ ἀσυλλογίστους τὰς τοιαύτας πάσας γίνεσϑαι, ἐν αἷς ἢ μείζων ἐπὶ 
μέρους ἐστὶν ἐνδεχομένη. αἰτίαν ἀποδίδωσιν, ὅτι χειμένου tod A τῷ B 
Deinzasanes EP. Veet 4 F6 se SOX σις 6B 6 , εν λειό 
ἐνδέχεσϑαι τινὶ ὑπάρχειν οὐδὲν χωλύει τὸ B ὑπερτείνειν χαὶ ἐπὶ. πλειόνων 
λέγεσϑαι ἢ τὸ A, οἷον εἰ τὸ γραμματιχὸν εἴη χείμενον ἐνδέχεσϑαι τινὶ 
χοιμωμένῳ τὸ γὰρ χοιμώμενον ἐπὶ πλειόνων χατηγορεῖται ἢ τὸ γραμμα- 45 

= 4 Ἃ ὯΝ em ~ ~ ¢ \ x lA ¥ Q ¢ lf 

35 τιχόν. ἂν δὴ τούτων τι ληφϑῇ τῶν ὑπὸ τὸ χοιμώμενον, xat? ὃ ὑπερτείνει 


1 post τοῦ add. τὸ M 4 τρίτῳ δύο BM: τῷ 78 a 7 ὑποϑεμένου B 

9 οὐδ᾽ aB: οὐδὲ M 10 ἐνδέχεσϑαι om. M 11 8 aB: 7M 15 αὐτὴ 
aM 16 ἀντιχείμενον M 17 7 addidi δ᾽ (post ἡ M 20. post 
μηδενὶ add. δὲ a γνώριμος aM 22 ἡ evan. B 25 ante μείζων add. 
ἡ ἃ 7 4 BM: εἴη ἃ αὐτὴ aM 27 ληφϑῶσιν aB: ὦσιν M 

οὔτ᾽ ef delevi ἀμφότεραι om. M χαὶ addidi 28 ἂν (post οὔτ᾽) 
om. a 29 ἀμφότεροι B οὐδὲ M 30 ἀσυλλογίστου B πάσας τὰς 
τοιαύτας all 31 τοῦ BM: τὸ ἃ 32 τινὶ ἐνδέχεσϑαι ἃ 34 τὸ (ante 


γραμματιχὸν) om. a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14 [Arist. p.35221.>3] 171 


τοῦ A τοῦ γραμματιχοῦ τὸ B τὸ χοιμώμενον, οἷον ἵππος, τῷ ἵππῳ | οὔτε 55v 
παντὶ τὸ A ἐνδέχεται οὔτε ἐνδέχεται μηδενί: ὃ γὰρ ἐνδέχεται μηδενί, 
τοῦτο χαὶ παντὶ ἐνδέχεται. τὸ δὲ γραμματικὸν πῶς ἂν ἐνδέχοιτο παντὶ 
ἵππῳ; οὐδενὶ γὰρ αὐτῷ ἐξ ἀνάγχης. ἀλλ᾽ οὐδὲ τινὶ ἵππῳ ἐνδέχεται 

5 γραμματιχόν. GAN οὐδὲ ἐνδέχεται τινὶ μή ᾧ γὰρ ἐνδέχεται τινὶ pr, τούτῳ 


\ Ἁ ~ 


χαὶ ἐνδέχεται τινὶ διὰ τὴν τοῦ ἐνδεχομένου ἀντιστροφήν, ὃ χαὶ αὐτὸς 


or 


ἐδήλωσε προσϑεὶς εἴπερ ἀντιστρέφουσιν at xata τὸ ἐνδέχεσθαι 

προτάσεις. εἰ δὴ δεῖ μὲν τὸ συμπέρασμα ἣ χαϑόλου εἶναι χαταφατιχὸν 

ἐνδεχόμενον 7 χαϑόλου ἀποφατιχὸν 7 ἐπὶ μέρους ϑάτερον, οὐδὲν δὲ τούτων 
10 δύναται ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων οὔσης τῆς μείζονος ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένης 

- ὯΝ 5» 7 Qv 2 9 ῬΑ > ~ ΄ ΄ 293) 

τῆς δὲ ἐλάττονος χαϑόλου ἐνδεχομένης ἐν TH πρώτῳ σχήματι, οὐδ᾽ ἂν 10 

ὅλως γίνοιτο συλλογισμὸς τοιαύτης οὔσης τῆς μείζονος, ὡς ἐπὶ τῶν ὅρων 


ἐδείχϑη. 


p. 88υ3 Ἔτι δὲ χαὶ éx τῶν ὅρων φανερόν: οὕτως γὰρ ἐχουσῶν 
18 τῶν προτάσεων τὸ πρῶτον τῷ ἐσχάτῳ χαὶ οὐδενὶ ἐνδέχεται 
χαὶ παντὶ ὑπάρχειν ἀναγχαῖον. 


Εἰπὼν ἀσυλλογίστους ἔσεσϑαι πάσας τὰς ἐξ ἐνδεχομένων ἐν πρώτῳ 
΄ / > > ς / > \ / \ \ \ \ ~~ 
σχήματι συζυγίας, ἐν αἷς ἢ μείζων ἐστὶν ἐπὶ μέρους, χαὶ προσϑεὶς χαὶ τὴν 15 
αἰτίαν (ὅτι γὰρ ἐνδέχεται τὸν μέσον ὅρον ὑπερτείνειν τοῦ ἄχρου) οὐδὲν 
20 ἧττον δείχνυσιν ἀσυλλογίστον τὴν συμπλοχὴν χαὶ διὰ τῆς παραϑέσεως τῶν 
ὅρων ἐναργεστέραν χαὶ πληχτιχωτέραν τὴν τοιαύτην δεῖξιν χαὶ τὸν τοιοῦτον 
Vv 7 ἐς σε ἐπ 9X 9.) Ψ ΄σ σ \ XN IF 
ἔλεγχον ποιούμενος. δείξας δὲ Ov ὧν παρατίϑεται ὅρων xal παντὶ ἐξ 


Φ 
o 


ἀνάγχης τὸ πρῶτον ἄχρον τῷ ἐσχάτῳ χαὶ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ πάντα ἂν εἴη 2 
τὰ ἐνδεχόμενα ὡσπεροῦν χαὶ τὰ ὑπάρχοντα χαὶ τὰ ἀναγχαῖα ἀνῃρηχώς, 
25 χαὶ τὸ παντὶ χαὶ τὸ τινὶ χαὶ τὸ μηδενὶ χαὶ τὸ τινὶ μή" ἑχάτερον γὰρ τῶν 
χαϑόλου ἀναγχαίων, χαὶ τὸ χαταφατιχὸν χαὶ τὸ ἀποφατιχόν, πάντα ἀναιρεῖ 
τὰ ἐνδεχόμενα συμπεράσματα. τοῦ μὲν οὖν παντὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν 
ὅρους λαμβάνει ζῷον, λευχόν, ἀνϑρωπον᾽" ζῷον γὰρ τινὶ λευχῷ ἐνδεχέσϑω, 25 
λευχὸν παντὶ ἀνθρώπῳ ἐνδεχέσϑω, χαὶ τὸ ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. 
80 εἶεν δ᾽ ἂν ἀληϑέστεροι ὅροι λευχόν, περιπατοῦν, χύχνος" τὸ γὰρ λευχὸν 
ἐνδέχεται τινὶ περιπατοῦντι χαὶ ὑπάρχειν χαὶ μὴ ὑπάρχειν, χαὶ τὸ περι- 
πατοῦν παντὶ χύχνῳ ἐνδέχεται χαὶ ὑπάρχειν χαὶ μὴ ὑπάρχειν, ἀλλὰ χαὶ 
τινί, χαὶ τὸ λευχὸν ἐξ ἀνάγχης παντὶ χύχνῳ. τοῦ δὲ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ 
ὅρους παρέϑετο ζῷον, λευκόν, ἱμάτιον: τὸ γὰρ ζῷον τινὶ λευχῷ ἐνδέχεται 


1 τοῦ (ante &) B corr., M: τὸ a, B pr. 3 post παντὶ alterum add. τῷ M 6 xat 
prius periit in M ἐνδέχεται χαὶ ἃ 8 δὴ δεῖ scripsi: δ᾽ ἡδεῖ B: δὲ δεῖ ἃ: δ᾽ ἐδείχϑη M 

ἢ periit in M 11 6M τῷ periit in M 20 thy συμπλοχὴν ἀσυλλό- 
γιστον M 20. 21 τῆς τῶν ὅρων παραϑέσεως M 23 ἄχρον BM: τῷ ἄχρῳ ἃ 26 τὸ 
alterum add. aM: om. B 27 ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης M 28 ἄνϑρωπος ἃ 30 ἀληϑέστε- 
ρὸν ἃ ante ὅροι add. οἱ B; at ef. p. 112,ὃ 31 χαὶ (ante ὑπάρχειν) om. a χαὶ TO 
περιπατοῦν ... μὴ ὑπάρχειν (32) om. M: xal τὸ περιπατοῦν . . - καὶ τινί (33) om. a 


172 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14 [Arist. p. 3303. 8] 


χαὶ ὑπάρχειν χαὶ μὴ ὑπάρχειν, χαὶ τὸ λευχὸν ἐνδέχεται χαὶ ὑπάρχειν xat 55v 


ἢ ὑπάρχειν παντὶ ἱματίῳ χαὶ μηδενὶ χαὶ τινὶ (καὶ tet) μή, χαὶ τὸ ζῷον 80 
f| a ρχξ ay " | μ"» it) ῳ 


ε 


Sissy oy ΄ 9 αἱ \ AY σ ’ 
ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἱματίῳ. εἶεν δ᾽ ἂν πάλιν ἐλ eas epot ὅροι λευχόν, περι- 
πατοῦν, χόραξ: λευχὸν γὰρ ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ χόραχι συμπέρασμα τῶν 


σι 


προτάσεων χατὰ τοὺς εἰρημένους τρόπους πάντας δυναμένων λαμβάνεσϑαι. 


p. 8803 Φανερὸν οὖν. ὅτι τοῦτον τὸν τρόπον ἐχόντων τῶν ὅρων 
οὐδεὶς γίνεται συλλογισμός. 35 


Λείξας διὰ τῆς παραϑέσεως τῶν ὅρων ἐν ταῖς προχειμέναις συμπλοχαῖς 


Q. 


τὸ συμπέρασμα χαὶ παντὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ μηδενί, φησίν, ὅτι οὐ μόνον οὐχ 


5 . ΄ ΄ 4 ἊΝ > xn ww 7 " ~ 
10 ἐνδεχόμενόν τι συνάγεται, ἀλλ᾿ οὐδ᾽ ἄλλο τι, οἷον ὑπάρχον ἣ ἀναγχαῖον. 
τὸ μὲν γὰρ παντὶ ἐξ ἀνάγχης ἀναιρετιχὸν ἡμῖν δέδειχται dv τοῦ μηδενὶ ἐξ 
ἀνάγχης χαὶ τοῦ μηδενὶ ὑπάρχειν, τὸ δὲ μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης τοῦ τε παντὶ 40 
\ 
ὶ 


)» 


ἐξ ἀνάγχης χαὶ τοῦ παντ yew" τούτοις γὰρ χρώμενοι ἐδείξαμεν τὰς 


ἀσυλλογίστους συμπλοχὰς ἔν τε ταῖς ἀναγκαίαις χαὶ ἐν ταῖς ὑπαρχούσαις 
15 προτάσεσιν. ἔτι ἔδει μέν, ὥσπερ εἰρήχαμεν, ὅταν ἀναγκαῖον ἣ OnaAyoy 1 
συμπέρασμα, ἢ τὴν ἑτέραν τῶν προτάσεων ἢ ἀμφοτέρας τοιαύτας εἶναι" 
ἀμφότεραι δέ εἰσιν ἐπὶ τῆς προχειμένης συζυγίας ἐνδεχόμεναι. χαὶ διὰ 45 
τούτου ἂν δειχνύοιτο μήτε ἀναγχαῖον μιήτε ὑπάρχον γινόμενον τὸ συμπέ- 
ρασμα. εἰπὼν δὲ μηδὲν ἐχείνων συνάγεσϑαι | δύνασϑαι ἑξῆς δείχνυσιν, 56r 


> > 


20 ὅτι μηδὲ ἐνδεχόμενόν τι οἷόν te συναχϑῆναι συναγομένου γε ἐν τῇ τοιαύτῃ 


Φ 


συμπλοχῇ χαὶ τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης" τοῦτο γὰρ 
ἐδήλωσε διὰ τοῦ χαὶ οὐδενὶ ἐνδέχεται ὑπάρχειν. τό τε ios ἐξ 


ν 
ἀνάγχης παντὶ ὁμοίως τοῦ τε ἐνὸ νδεχομένου παντός ἐστιν ἀναιρετιχὸν χαὶ τοῦ 


υηδενὶ ὑπάρχειν χαὶ τοῦ τινὶ μὴ ὑπάρχειν, ἔτι τοῦ τε ἐξ ἀνάγχης μη- 5 
me ἈΝ 1 oF ΄ Ὁ SEN wt iy Sen ε 
δενὶ χαὶ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή. πάλιν δ᾽ αὐτὸ τὸ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης, ὡς 


τῷ 
or 


τοῦ ἐνδεχομένου παντὸς ἀναιρετιχόν ἐστιν, οὕτως χαὶ tod παντὶ ἣ τινὶ 
ὑπάρχειν χαὶ τοῦ ἐξ ἀνάγκης παντὶ 7 τινί. τοῦ G& ἀναιρεῖσθαι τὸ ἐνδε- 
χόμενον ὑπόμνησιν φέρει, ὅτι τὸ ἐνδεχόμενον ὡρισάμεϑα τὸ μὴ ὃν ἀναγ- 
χαῖον" ὃ γὰρ παντὶ ἐξ av ἄγκης χαὶ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγκης, τοῦτο οὔτε παντὶ 10 
80 ἢ τινὶ ἐνδέχεται οὔτε οὐδενὶ ἢ οὐ παντί. 

Εἰπὼν ὃὲ ταῦτα eee ἡμᾶς τῶν δεδειγμένων᾽ ἔστι δὲ ταῦτα, 
ὅτι ἐν τῷ πρώτῳ σ χήματι, ἂν ὦσιν ἀμφότεραι αἱ προτάσεις χαϑόλου, συλλο- 
γισμὸς γίνεται, ὁποῖαι ἂν ὦσιν αἱ προτάσεις χατὰ τὸ ποιόν, πλὴν εἰ μὲν εἶεν 


Ι χαὶ μὴ ὑπάρχειν χαὶ ὑπάρχειν M 1.2 ἐνδέχεται παντὶ ὑπάρχειν ἱματίῳ χαὶ μὴ ὑπάρ- 
yew M 2 χαὶ τινὶ addidi μή alterum om. a 3 μηδενὶ a ante ὅροι 
add. ot a 5 τοὺς aM: to τὸ... (evanuisse aliquid videtur) B λαμβάνεσϑαι dvva- 
μένων aM 6 ὅτι post ὅρων transponit Ar. 8 συμπλοχαῖς BM: συζυγίαις a 

13 ὑπάρχειν χαὶ tod παντὶ ἐξ ἀνάγκης M προσχρώμενοι ἃ 15 εἰρήχαμεν] p. 154,2 
et 11—138 ἢ aM: om. B 19 εἰπὼν aM: εἶπε B 20 ye BM: te a 22 ἐνδέ- 
χεσϑαι a 24 ἔτι τοῦ te a: ἔτι. tod δὲ BM 25 post xat add. τοῦ ἃ αὐτὸ a: 
αὐτοῦ BM 26 ἐστιν ἀναιρετικόν aM οὕτω aM 30 ἢ (ante τινὶ) aB: οὔτε M 


91 δεδεγμένων B 32 αἱ προτάσεις ἀμφότεραι ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 14. 15 [Arist. p.338.25] 173 


> 4 ΄ ΄ ε ΄ (eee eke ae ΄ > \ / Bi 
ἀμφότεραι χατηγοριχαί, τέλειος. δμοίως δέ, ἂν ἣ μείζων ἀποφατιχὴ μόνη (7). 56° 
ἀτελεῖς δέ εἰσιν at διὰ τῆς τοῦ ἐνδεχομένου ἀντιστροφῆς, ἥ τε ἐχ δύο ἀπο- 15 


ῳ 


φατιχῶν χαὶ ἣ ex τῆς ἐλάττονος ΠΤ τος ὡς ἔδειξεν. τε τ δὲ 
ἡμᾶς χαὶ τοῦ δεῖν τὸ ἐνδεχόμενον ἐν ταῖς ieee λαμβάνειν τὸ μὴ ΠΡ 
5 χαῖον᾽ τὸ γὰρ χατὰ τοῦ ἀναγχαίου χατηγορούμενον δμώνυμόν τε χαὶ οὐχ 
ἀντιστρέφει. φησὶ δὲ πολλάχις τὸ τοιοῦτον διαλανθϑάνειν" τὸ γὰρ μηδενὶ ἐξ 
ΟῚ: ὑπάρχον λέγομεν ag Gel uydevt, ἐφ᾽ οὗ οὐχ ἔστι ae ὅτι χαὶ 20 
παντὶ ἐνδέχεται. ἀλλὰ χαὶ αὐτὸς ἐν τῇ τῶν Ἤν oy ἐχϑέσει τὸ 
ζῷον ἔλαβεν ἐνδέχεσϑαι τινὶ λευχῷ χαίτοι ἐξ ἀνάγχης τινὶ αὐτῷ ὑπάρχει. 
10 χαὶ ἴσως τούτου χάριν χαὶ ΠΣ τοῦτος ὥσπερ χαὶ ἀλλαχοῦ πάλιν 
/ ςς ΄ \ / \ o PP) Yo - aX ΄ 
λέγει, “ληπτέον δὲ βέλτιον τοὺς ὅρους. ἔδειξε GE γινομένους ἐν πρώτῳ σχή- 
ματι ἐξ ἐνδεχομένων ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων a υὲν πιρσσξτων 
οὐσῶν χαϑόλου τῶν προτάσεων, τελείους μὲν δύο, τόν τε ἐχ τῶν δύο χατα- 9 
φατικῶν χαὶ τὸν ἐχ τῆς μείζονος μόνης ἀποφατιχῆς, ἀτελεῖς 6& τ 
15 τῆς ἐλάττονος μόνης ἀποφατιχῆς χαὶ τὸν ἐξ ἀμφοτέρων ἀποφατιχῶν, duotws 
πάλιν τ τος τῆς [te] ἑτέρας προτάσεως ἐπὶ μέρους οὔσης, ἂν ἣ ἐλάττων 
ἐπὶ μέρους ἢ. ἀλλὰ τέλειοι μὲν χαὶ τούτων δύο, ἐν οἷς ἢ ἀμφότεραι χα- 
\ nn c > , ~ Qs Ἃ ΄ 2 ΄ 3 = 
ταφατιχαὶ 7 ἢ ἐλάττων ORES) μόνη, ἀτελεῖς δέ, ἂν ἢ ἐλάττων ἀπο- 35 


φατιχὴ μόνη (ἢ) ἣ χαὶ ἀμφότεραι. 


2 


20 p.33025 “Edy δ᾽ ἣ μὲν ὑπάρχειν ἣ ὃ 
τῶν προτάσεων. 


ἐνδέχεσϑαι λαμβάνηται ὅθν 


ἜΣ \ 3: ae. \ ~ 7 \ i“ , ~ ΓΞ 
Hy μὲν ἀκχόλουϑον περὶ τοῦ δευτέρου χαὶ τρίτου σχήματος πρῶτον 5 
\ 


εἰπεῖν, εἶ οὕτως τς τῶν μίξεων. ἀλλ᾽ ἐπεὶ δι᾿ ἀντιστροφῶν τῶν xat 


\ σ re ip > 7 x » \ 
τοὺς ὅρους ot ἐν ἐχείνοις συλλογισμοί, οὐδέπω δὲ εἴρηχε περὶ τῆς χατὰ 
25 τὰς ἐνδεχομένας προτ ages τοιαύτης ΜΕ ΕΣ πρῶτον λέγει περὶ τῶν 

μίξεων τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἐξ ἐνὶ 


χαὶ ἐνδεχομένης χαὶ ἀναγχαίας, ἐπειδὴ οὐ χή- 10 
7 


a Y \ ὦ »» σ " , ΄ > 
ματι δειχνύμενα αὐ τι στρ Ὁ ἥς: ἔτι χαὶ δείξει, ὅτι ἐν δευτέρῳ σχήματι ἐχ 
δύο ἐνῶεχοι "Ων οὐδὲν συνάγεται, ὅτι μηδὲ ἐχ δύο χαταφατιχῶν, ἐχ δὲ 

30 μίξεως ἐνδεχομένης τε χαὶ ὑπαρχούσης συνάγεται. ἀλλὰ πρῶτον ἔδει περὶ 


τῶν ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης ἐν πρώτῳ σχήματι μίξεων εἰπεῖν: πε- 
ποίηται δὲ τὴν μῖξιν πρῶτον ἐξ Od: πορ χα σης χαὶ ἐνδεχομένης. Θεύφραστος 15 


\ ion \ Va ag ἌΞΟΙ ΟΣ yee ne) Leg ἢ clin ENS / 
ey OLY χαι Εὔδημος οι ἑταῖροι αὐτὴῦ χαὶ ἕν τῇ SS ξνοξγχομ. ξνης χαὶ ὑπαρ- 


1 7 addidi 4 τὸ corr. ex tod Β' λαμβάνειν ante ἐν transponit a 6 ἀντι- 
στρέφον M τοιοῦτο ἃ 9. ὑπάρχειν a 10 χαὶ (post χάριν) om.a πάλιν 
om. M ἀλλαχοῦ πάλιν λέγει] c. 15 p. 3542; ef. etiam ec. 11 p. 3168 12 τῶν om.a 
13 χαϑόλον a 14 ἀτελεῖς . .. τέσσαρας τῆς te (16) om. a post tov alterum add. 
τε M; ef. vs. 13 16 te delevi 18 ἢ om.a 19 ἢ addidi 20 Ilept τῶν 
ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ὑπαρχουσῶν γινομένων συλλογισμῶν ἐν πρώτῳ σχήματι in mg. add. B: 
superscr. ἃ: om. M ὑπάρχει a ἢ ὃ] μὴ), ὅν ἃ 25 τοιαύτης om. M 26 τῷ 
om. a 27 τὰ a: om. BM 28 ἀντιστροφῆς) ἀντι evan. B Ὁ] ἀναγχαίας ΒΝ; 
ὑπαρχούσης τε ἃ 32 μῖξιν BM: δεῖξιν a ante καὶ add. te a 


174 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.33>25. 33] 


gs 


¢ utter φασὶν ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον. Oxotépa ἂν τῶν ὅθν 
προτάσεων ἐνδεχομένη ληφϑῇ χεῖρον γὰρ πάλιν τὸ ἐνδεχόμενον τοῦ ὑπάρ- 
Σ ᾿Αριστοτέλης οὐχ οὕτως, ἀλλὰ τῆς μείζονος ἐνδεχομένης 


o7 


‘ 
χοντος. ὁ 
Ξ ΞΕ ae : ENS 
οὔσης ὑπαρχούσης ὃὲ τῆς ἐλάττονος xal τὸ συμπέρασμα φησιν paige ito 20 


Ἁ Res ἐν Ἁ ν 


σεσϑαι τὸ χατὰ τὸν διορισμόν, 6 ἐστιν “od uh ὄντος ἀν ναγκαίου τεϑέντος 
Ἁ 


or 


σ 2) \ ᾿ 
VATOY ἕπεται. XAL τελείους τοῦ 
, 


ς 

, > , \ \ \ 
ἔστιν αὐτόϑεν δειχνύντας τὸ προχείμενον: διὰ γὰρ τοῦ 
5 . 


° 
a 


συλλογισμούς, τ : 
᾿ κ ΄ -» » ~ \ ~~. ~ , 
χατὰ παντὸς ἣ δεῖξις αὐτῷ χαὶ διὰ τοῦ χατὰ μηδενός 
>? , 
ἔχοντες γνώριμον τὸ συμπέρασμα τέλειοι. ἄν δ᾽ ἣ ἐλάττων ἐνδεχομένη 
~ ΄ x > ~ Vv ἐς 
10 γένηται τῆς μείζονος ὑπαρχούσης οὔσης ἀτελεῖς τέ φησιν ἔσεσϑαι πάντας 2 


\ 


τοὺς τοιούτους συλλογισμοὺς χαὶ eer τοὺς τὸ ἀπο οὐδὲν συνάγοντας οὐ 
τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχόμενον συνάξειν ἀλλὰ τὸ χατὰ the 
τοῦ ἀναγχαίου λεγόμενον. ἢ γὰρ τὸ oddevt ἐξ ἀνάγχης 7 τὸ οὐ παντὶ ἐξ 
ἀνάγχης συναχϑήσεσϑαι. xa? ὧν χαὶ αὐτῶν ἀληϑεύεται μὲν τὸ ἐνδεχό- 
τὸν δρισμὸν ἀποδεδώχαμεν: οὐδέπ 


> Ἁ 


15 μενον, οὐ μὴν ἐχεῖνο, 0 


ων 


zl 
5. 
= 
Q 
AS 
ζυ 
= 
R 
το 
SS 
Φ 
< 
8 


ἐχεῖνό ἐστιν: ταῦτα γὰρ τὸ μὴ ἐξ ἀνά ms ὑπάρχειν σημα 
~ Ὕ Ὁ. ΄ A sri 3 Pre \ ΄ 
ροῦντα τὸ ὑπάρχειν. ὃ δὲ } ( ( 

, ΄ > 4 4 PD ἤτω a at, \ 
Θεόφραστον χαὶ ταύτας ἐνδεχομένας eres εἰχότως hey past τὸ 


συμπέρασμα χαὶ ἐν ταῖς τοιαύταις γίν 


a 
S 
R 
- 
a 
i: 
c 
zl 
a 
°o 
~ 
R 
sd ot 
Φ 
cv 
ΠΝ 
ΝΞ 
< 
a 
R 
- 
on 
(η΄ 
a] 
Os 


¢ τ 
. > > eo 4% 2 > ‘ ἌΝ 
20 AE&tOtL, EV οἱς Ἢ ἐλάττων ἐστιν ἐν νῦξ χ ea 


τῷ “ATA παντὸς χρησαμένους δεῖξαι τὸ συμπέρασμα. εἰ γὰρ εἴη τὸ A παντὶ 35 
τῷ Β ὑπάρχον, τὸ ὃὲ Β τῷ [Γ᾿ παντὶ ἐνδεχόμενον, ἐπεὶ τὸ [᾿ μηδέπω ἐστί 
- \ ‘ a7 ¢ ΄ > \ \ \ 
τι τοῦ B (ὸ γὰρ ἐνδεχόμενον οὐδέπω ar fet), οὐχ, εἰ τὸ A χατὰ παντὸς 
τοῦ B χαὶ μηδὲν ἔστι λαβεῖν τοῦ B, ᾿ οὗ τὸ A οὐ ῥηϑήσεται, ἤδη 
95 ἔχομεν χαὶ διὰ τοῦτο τὸ χαὶ τῷ Γ᾽ ἐπενεγχεῖν᾽ οὐ γάρ ἐστι τὸ Γ τὶ τοῦ 
Ξ 0 διὸ δεόμενοι 


>, 3A 5 ~ ΄ ,Ε \ \ ν᾿» “4 
B, εἰ ἐνδέχεται αὐτῷ ὑπάρξαι τὸ B χαὶ μὴ ἤδη ὑπάρχει. 


\ 


πρὸς τὴν Geter ἕξ αὐϑὲν τινος οὐ τέλειοι" δείχνυνται τ διὰ τῆς εἰς ἀδύ- 40 
γατον ἀπαγωγῆς. ταῦτα προειπὼν πρῶτον δείχνυσι τοὺς ἔχοντας τὴν μεί- 
ζονα ἐνδεχομένην τελείους τε ὄντας χαὶ τὸ συμπέρασμα ἔχοντας τοῦ χατὰ 


Ἁ Ἁ >] . 
30 τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου. 


6 παντὶ τῷ Β, τὸ δὲ Β παντὶ τῷ 
w 


obtov δρισμῷ defxvucw ἐνδε- 57r 


\ 


Τῷ χατὰ παντὸς προσχρώμενος χαὶ τῷ τὸ 
ἔρασμα χαὶ τέλειον τὸν συλλογισμόν. ἐπεὶ 


, ’ , \ 
LOEVOY τε γινόμενον τὸ συμπερ 


1 τὸ scripsi: te BM: τι ἃ 2 yetpov... ὑπάρχοντος] cf. p. 124, 11—17 yao aM: 
δὲ B 4 φησιν om.a 5 “οὗ... ἕπεται᾽ (6)] cf. p. 169,31 9 τὸ συμπέρασμα 
γνώριμον M 9.10 γένηται ἐνδεχομένη aM 10 οὔσης M: om. aB 12 συνάξει M: 
συνάγειν a 13 γὰρ om.a od om. M 14 συναχϑήσεται M 16.17 dvat- 
ροῦνται a 17 λέγοι a προϊὼν] ef. p. 34b27—35a2 18 τὸ om. aM 19 δὲ 
om. M 22 ἐπεὶ... ἐνδεχόμενον (23) om. aM post ἐπεὶ expunxit zai B 23 οὐχ BM: 
οὗ γοῦν a 25 χαὶ (ante διὰ) om. M τὸ (post τοῦτο) om. a 26 ὑπάρξαι αὐτῷ a 


ὑπάρχει aB: ὑπάρξει M 28 post ταῦτα add. δὲ a 32 ὑπάρχειν Ar. 


10 


15 


20 


25 


30 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.33033. 3442.5] 175 


~ 


γὰρ τὸ A παντὶ τῷ Β ἐνδέχεται, οὐδὲν ἔσται λαβεῖν tod B, ᾧ τὸ A οὐχ 57 
Γ ἐστίν, εἴγε τὸ Β παντὶ τῷ [Γ᾿ ὑπάρχει" xat 
3 | ϊ 


ΕἸΣ 


ἐνδέξεται: τὶ δὲ τοῦ Bt / 
τῷ [ ἄρα παντὶ ἐνδέξεται τὸ A. χἂν ἣ μείζων δὲ στερητικὴ ἐνδεχομένη 5 


> 


~ j Se ς ΄ ¢ - 
τεϑῇ ὃὲ ἐλάττων Ray GEE χαϑόλου BES δμοία ἢ δεῖξι 
sieyh ian ἀποφατιχὸν χαϑόλου τὸ συμπέρασμα ἔσεσϑαι" διὰ γὰρ τὸ 
σμοῦ τοῦ ἐνδέχεσθαι μηδενί. 


5 


p.34a2 Ὅτι δὲ ἐναντίως ἔχοντος ἔσονται συλλογισμοί. 


7» ᾿ ~ i os Μ ἊΣ > Ne Z > EN lé \ 
Δείξας τῆς μείζονος οὔσης ἐνδεχομένης ἐνδεχόμενον τὸ συ 
χαὶ τελείους τοὺς συλλογισμοὺς ἐπὶ ν προτά- 10 


τ 
σεων (ἣ γὰρ αὐτὴ δεῖξις χαὶ ἐπὶ τῶν ἐπὶ vende τοῦ Te χαταφατιχοῦ χαὶ 
τοῦ ἀποφατιχοῦ συμπεράσματος) μέτεισιν ἐπὶ τὰς συζυγίας, ἐν αἷς ἣ wav 
μείζων ὑπάρχουσα εἴληπται ἢ ὃὲ ἐλάττων ἐνδεχομένη" τὸ Ἰὰρ 0 ἐναντίως 
ἔχειν τὴν ὑπαλλαγὴν αὐτῷ τῶν προτάσεων σημαίνει. ὅτι οὖν αἵ οὕτως 

ἔχουσαι συζυγίαι συλλογιστιχαί εἰσι, διὰ τοῦ ἀδυνάτου, φησί, “προ θεν αἰ. 15 
διὸ 


εἰ δὲ διὰ τοῦ ἀδυνάτου, δῆλον ὡς οὐ τέλειοι. διὸ προσέϑηχε τὸ ἅμα δὲ 


Vv aY~ σ \ 5) ~ / > ~ ΄ 
εσται δῆλον. ὅτι χαὶ ἀτελεῖς. τέλειοι γὰρ ot EX τῶν XELWEYMVY XOL 
| 9 ‘ ἢ 

> \ Ve Q_/ id >\ Ὁ ~ 35 ΄ Ὁ ΟἹ > 
υηδενὸς ἔξωϑεν προσδεόμενοι: ἣ OF διὰ τοῦ ἀδυνάτου γινομένη δεῖξις οὐ 


/ 


NN ~ 3 Le \ fe ΄ 
διὰ τῶν εἰλημμένων χαὶ χειμένων γίνεται προτάσεων. 


p. 3425 [ΙΙρῶτον δὲ λεχτέον, ὅτι, εἰ τοῦ A ὄντος ἀνάγχη τὸ Β 
εἶναι, xat δυνατοῦ ὄντος τοῦ A δυνατὸν χαὶ τὸ Β ἔσται ἐξ 90 
ἀνάγκης. 


᾿Επεὶ μέλλει τῇ εἰς ἀδύνατο 
Fe 
γιστικὴν οὖσαν συζυγίαν τὴν ἐξ / 
~ 5 7 5 ΝᾺ ao NAY cl ~ ἌΡΑ 5 ἢ = 2. \ ~ az 5 
τῆς ἐλάττονος, ἐν δὲ τῇ δείξει τῇ εἰς ἀδύνατον ἐπὶ τῶν προχειμένων οὐ 
iN] 
ὃ 


Q, 
am 


, ἜΤΟΥΣ ΡΟ ΤΡ 700-00 Robker ans ea ena Meee 
μόνον τὸ ἀντιχείμενον TOD, οὗ βούλεται δεῖξαι Sova WEVOY, ὑποτίϑεταί TE 


χαὶ λαμβάνει, ἀλλὰ χαὶ τὴν ae OY πρότασιν εἰς τορος USTOL- 25 
λαμβάνει, ὃ οὐχ ἔστιν ἀδύνατον (ὃ Ὁ ἐνδέχεται γενέσϑαι, οὐχ ἀδύνατον 
ὑποϑέσϑαι εἶναι, ὡς ὃ ἀποδεδομένος αὐτοῦ bors see δηλοῖ). ψεῦδος μέντοι, 

σ "Ἢ \ ls 98 7 ~ ras 4 

ἵνα οὖν τὸ συναγόμενον ἀδύνατον éx τοῦ λαβεῖν τὸ ἀντιχείμενον, οὗ βούλε- 


υξταλαβεῖν τὸ ἐνδεχόμενον 
ϊ oS ς Φ cy t = 


2 ~F > ~ 2 ae 7 ΝΣ - 
ται δεῖξαι ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγίᾳ, χαὶ ἐχ τοῦ 
εἰς ὑπάρχον, ὃ ψεῦδος μέν ἐστιν, οὐ μὴν ἀδύνατον, μὴ ἣἥγῆταί τις συνάγε- 80 
σϑαι παρὰ τὴν τοῦ ἐνδεχομένου εἰς τὸ ὑπάρχον μετάληψιν, ἀλλὰ παρὰ τὸ 
΄ l4 357 σ > , “ξ , QS ~F ‘4 
ὑποτιϑέμενον ἀδύνατον, 6 ἐστιν ἀντιχείμενον, ᾧ βούλεται δεῖξαι γινομένῳ 


συμπεράσματι, πρῶτον δείχνυσιν, ὅτι μὴ οἷόν τε δυνατῷ τι ἀδύνατον ἀχο- 


2 τῷ 7 παντὶ τὸ β M 40M ὁμοίως a 5 χαταφατιχὸν M 6 tod aM: 
τὸ B 8 ἐνδεχομένης om. M 12 ὃ ΜΝ 13 αὐτῷ post προτάσεων transponit M: 
om. a 14 δειχϑέντας a 16 ὅτι xat aB (d): ὅτι M: χαὶ ὅτι Ar. 11 γινο- 
μένη om. M 20 ἔσται καὶ τὸ β ἃ (dn): καὶ om. Ar. 25 οὗ aB: ὃ Ν 21 γὰρ 


superscr. B 28 6 aM: om. Β 31 ἠγεῖται a 


176 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 118 [Arist. p. 3425. 7] 


hovdeiv, GAR ἀνάγχη ἀδύνατον εἶναι. @ τὸ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ, ἐπὶ πάσης 57 
ἀναγχαίας ἀχολουϑίας. ἔστι δὲ ἀναγχαία ἀχολουϑία ody ἣ πρόσχαιρος, 


ἀλλὰ ἐν ἧ ἀεὶ τὸ εἰλημμένον ἕπεσϑαι ἔστι τῷ τὸ εἰλημμένον ὡς ἡγούμενον 8 
- > 2 5 ? 5 
εἶναι. οὐ γὰρ ἀληϑὲς συνημμένον τὸ “et ᾿Αλέξανδρος ἔστιν. ᾿Αλέξανδρος 


5 διαλέγεται᾽. ἢ “εἰ Αλέξανδρος ἔστι, τοσῶνδε ἐτῶν ἐστι᾿, χαὶ (et) εἴη, ὅτε λέ- 
i τῶν. τούτου γὰρ δειχϑέντος τὸ γινόμενον συμ- 


\ ee ἢ ΄ IN, v. > 
πὶ τῇ ἐχτεϑείσῃ συζυγία, εἰ ἀδύνατον ety, οὐ 


Ἂ / 
γεται ἣ πρότασις, τοσούτων 


~ , 
πέρασμα ἐχ τῶν χειμένων 


5 


παρὰ τὸ τὴν ἐνδεχομένην εἰς ὑπάρχουσαν ιλῆφϑαι γίνεται (τοῦτο γὰρ 40 


t ste 

dos μέν. οὐ μὴν ἀδύνατον). ἀλλὰ παρὰ τὸ τὸ ἀντιχείμενον ληφϑῆναι 

10 τοῦ συναγομένου ὃν ἀδύνατον. ἅμα δὲ χαὶ διὰ τοῦ νῦν δειχνυμένου χαὶ 
τὴν δεῖξιν τὴν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ὅτι ἐστὶν ὑγιής, χατασχευά- 
ζειν δόξει. μὴ γὰρ ὄντος δμολογουμένου τοῦ τὸ ἀδύνατον ἀδυνάτῳ ἕπεσϑαι 
οὐδ᾽ ἂν ἣ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ ἰσχὺν ἔχειν φαίνοιτο τῷ μὴ πάντως ἀναι- 45 
ρεϑήσεσϑαι τὴν ὑπόϑεσιν ἀδυνάτου τινὸς συναχϑέντος ὡς ἀδύνατον χαὶ 

15 αὐτήν. ἣ δύναταί τις μὴ τῷ ἀδυνάτῳ προσχρώμενος ἀλλὰ τῷ ψεύδει τοῦ 
συμπεράσματος, (ὃ) ἠχολούϑησε | τῇ ὑποϑέσει, ἀναιρεῖν τὴν ὑπόϑεσιν ὡς 57v 
ψευδῇ τῷ μὴ δύνασθαι ἐξ ἀληϑῶν ψεῦδός τι συνάγεσθαι. 7 οὕτως οὐ 
μᾶλλον παρὰ τὴν ὑπόϑεσιν 7 χαὶ παρὰ τὴν τοῦ ἐνδεχομένου εἰς τὸ ὑπάρχον 
μετάληψιν γίνοιτ᾽ ἂν τοιοῦτο συμπέρασμα. ὅτι δὴ δυνατῷ δυνατὸν ἀχολουϑεῖ 


7 ~ 


20 ἀεὶ ual οὐχ οἷόν te ἀδύνατον ἕπεσϑαι δυνατῷ, δείχνυσιν οὕτως" 

\ . ? “ 14 

τὸ μὲν ἐφ᾽ ᾧ τὸ A δυνατόν, ὔ 
/ 
b 


Οὕτως ἐχόντων, ὡς προειρήχαμεν. εἰ τοῦ A ὄντος ἀνάγχη TO 
> v NS! ΄ ~ > Qs NAO poe ey, c ΄, ~ 
Β εἶναι. οὔσης δὲ ταύτης (τῆς) ἀχόλουϑίας χαὶ ἐξ ἀνάγκης ἑπομένου τοῦ 
25 Β τῷ A ὑποχείσϑω τὸ μὲν A δυνατὸν εἶναι τὸ δὲ Β ἀδύνατον. τὸ δὴ A 
> >. > , 2 * / σ >. ἐδ >] / ~ as 
ἐπειδὴ δυνατόν ἐστι, χἂν γένοιτο, ὅτε δυνατόν ἐστι γενέσϑαι [τοῦ ἐνδέχεσϑαι 10 
΄ ε ΄, \ \ CTE <7 ¥ g D7 TAs) L sf > 
uy|* δμοίως χαὶ τὸ B, εἰ ἀδύνατον εἴη, ὅτε ἀδύνατόν ἐστι γενέσϑαι, οὐχ 
x“ / on ἊΣ oO ah ΟΝ X . \ \ NX IN ἡ σ \ / 
dy γένοιτο. εἰ δὴ ἅμα ety τὸ μὲν δυνατὸν τὸ δὲ ἀδύνατον, ὅτε τὸ A ἐστί, 
τὸ B, xa ὃ μέν ἐστιν ἀδύνατον, οὐχ ἂν εἴη, xa}? ὃ δὲ ἀνάγχη tod A 
2, ot 4k PX yg 7 Load » oY a Ξ εκ γ Ἃ \ 3 γ΄ \ B σ 
80 ὄντος εἶναι αὐτό, εἴη ἄν. ἅμα τε οὖν εἴη ἂν χαὶ οὐχ εἴη τὸ B, ὅπερ 
τ᾿ Ὁ wo v - ς 
ἀδύνατον. δυνατοῦ ἄρα ὄντος τοῦ ἡγουμένου δυνατὸν ἔσται χαὶ τὸ ἑπόμενον 


~ ~ 


ἐξ ἀνάγχης αὐτῷ τοῦτο δὲ ἦν τὸ B. 
(47 f 


ry 


1 ᾧ a: οἷς BM ἀκολουϑεῖ om. M 4 συνημμένον aM: συνελημμένον B, yp. xat 
συνημμένον superser. B? 5 εἰ a: om. BM εἴη post τοσούτων (6) transponit a 

7 éx τῶν χειμένων om. M 8 μεταληφϑῆναι a 10 xat (ante διὰ) om. aM 11 τὴν 
διὰ om. a ἀπαγωγῆς om. M 12 tod τὸ BM: τοῦτο a 16 6 a: om. BM 

18 χαὶ παρὰ om. a 19 γέννοιτ᾽ (sic) a τοιοῦτο τὸ M: τὸ τοιοῦτο a δὴ 
om. a δυνατὸν δυνατῷ M 20 οὕτω M 21 ἐφ᾽ οὗ Β 23 εἰ] ὅτι ἃ 
24 τῆς a: om. BM 25 μὲν om. a 26. 27 τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ add. BM: om. a 27 ὃδυ- 
νατόν (post ὅτε) M 28 ὅτε . . . ἀδύνατον (29) bis, semel expunctum, B 29 ἀναγ- 


χαίου a 30 ἂν εἴη aM 31 ὄντος ἄρα a 


—— 


qn 


10 


25 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34210] 1: 


ρ.- 8410 “Apa δ᾽ 


eye Cy > 
Yrofguevos τὸ μὲν A δυνατὸν εἶναι τὸ 68 B ἀδύνατον χειμένου 
\ 


σ \ 


τούτῳ τὸ A ἕπεσϑαι λαβὼν χαϑόλου. ὅτι τὸ μὲν [A] δυνατόν, ὅτε 


΄ 


a ’ ld ? » \ AY IAs δ“ 
δυνατόν, γένοιτ᾽ ἄν, τὸ δὲ [Β] ἀδύνατον, ὅτε ἀδύνατον, οὐχ ἂν 


\ 


γένοιτο, προσάγει τῇ τοῦ A xat B ἀχολουϑίᾳ χαὶ δείχνυσι τὸ ἄτοπον" 


ω 


i ἘΠ ὅτε τὸ A δυνατόν, τότε τὸ B ἀδύνατον: τοῦτο 18 σημαίνει τὸ 
α δὲ ἐν δέχοιει ἂν γενέσϑαι τὸ A ἄνευ τοῦ Β. τὸ γὰρ δυνατὸν 


RQ 
ΓΕ 


ὟΝ, 


νέσϑαι χἂν γένοιτ᾽ ἄν ποτε, τὸ δὲ ἀδύνατον οὐχ ἂν (eee ὅπερ ἦν τὸ 


' 2 
Po 


- ὥστε tod A ὄντος (εἰ γὰρ γέγονε, χαὶ ἔστιν) οὐκ ἔσται τὸ B- ἔχειτο 


on 
@- 


~ wv ey A a ike d » ao \ >? ~ Vv 
τοῦ A ὄντος εἶναι τὸ B. δειχνύοιτο δ᾽ ἄν, ὅτι μὴ οἷόν τε δυνατῷ ὄντι 
A ἀδύνατον ἕπε 


-S2 
ἃ 


Bar τὸ Β, χαὶ ἐχ τοῦ epicuas τοῦ δυνατοῦ. εἰ 
΄ , > ~ 
οὗ ὑποτεϑέντος εἶναι οὐδὲν ἀδύνατον συμβαίνει διὰ τοῦτο. 


co οὴ a 
Cc 
< 
R 
a 
on 
SS 
Mv 
a 
a 


: 
δ τοῦ A εἶναι συμβαίνει διὰ τὴν ὑπόϑεσιν ἀδύνατον τὸ τὸ B 


\ > ~ > 


εἶναί τε χαὶ μὴ εἶναι, εἶναι μέν, ἐπεὶ ἔχειτο ἔπεσϑαι αὐτὸ τῷ A, μὴ εἶναι 
ὃΣ τῷ ἀδύνατον αὐτὸ εἶναι. οὐχοῦν. εἰ εἴη δυνατόν τι, ᾧ ἀδύνατον ἕ 


πεται, 

ἢ οὐ δυνατὸν ἢ οὐ χαλῶς ἐλήφϑη τῷ Α΄ ἀχολουϑεῖν δυνατῷ ὄντι αὐτῷ 
ἀδύνατον τὸ B. 

X + σ \ » i? ΠῚ > ~ 97 σ C 

᾿Αριστοτέλης μὲν οὖν, ὅτι μὴ οἷόν τέ ἐστι δυνατῷ ἀδύνατον erecta, 

Ne >. ~ oa ~ \ > i) ΄ ρον oat, σ \ 

δείχνυσι διὰ τοῦ δεῖν μὲν ἐν τῷ ἀληϑεῖ συνηυμένῳ ἐξ πη: ἕπεσϑαι τὸ 

mnie τῷ ἡγουμένῳ: τὸ δὲ δέ ἀνάγχης τινὶ ἑπόμενον ἀεὶ αὐτῷ ἕπεται" 

\ Ὁ Ἷ 

ὶ 


χαὶ τὸ ἀδύνατον δὴ ἀξ τος τῷ ἥγουυ, ote αὐτοῦ, ὥστε. 


Ξ 
τόν ἐστι γενέσϑαι, χαὶ Ὁ - αὐτῷ γε δ ες ἀχολουϑοῦν 6& αὐτῷ 35 


7 4 ~ > 
τότε χαὶ ἔσται: ἔσται ἄρα τὸ ἀδύνατον γενέσϑαι: τοῦτο δὲ ἀδύνατον. 
Χρύσιππος δὲ λέγων μηδὲν χωλύειν χαὶ δυνατῷ ἀδύνατον ἕπεσϑαι TOs μὲν 
2.2 

τὴν OT Mp Sror= have ἰρημενην δεῖξιν οὐδὲν λέγει, πειρᾶται δὲ διὰ παρα- 

nee τινῶν ody ὑγιῶς συγχειμένων δειχνύναι τοῦτο μὴ οὕτως ἔχον. 
~ ¢ > 

φησὶ γὰρ ἐν τῷ συνημμένῳ τῷ ‘et τέϑνηχε Δίων, τέθνηκεν οὗτος ὃειχνυ- 
Χ \ 

μένου τοῦ Atavag GdyVdEt ὄντι τὸ μὲν πρὸ (τὸν “ τέϑνηχε Δίων᾽ δυνα- 

\ > ~ a7 ΄ > Q\ YL OX 

τὸν εἶναι τῷ δύνασϑαί ποτε ἀληϑὲς γενέσϑαι τὸ τεῦνηχέναι Δίωνα, τὸ ὃὲ 

τέϑνηχεν οὗτος’ ἀδύνατον: ἀποϑανόντος γὰρ Δίωνος φϑείρεσϑαι τὸ ἀξίωμα 

A ~ \ Ἂ «ἢ > > 

τὸ “οὗτος τέϑνηχε᾽ μηχέτ᾽ ὄντος τοῦ τὴν δεῖξιν ἀναδεχομένου" ἐπὶ γὰρ 

ΤΥ a bee \ Ε aN ες Ἀπ υσο ας > & χ' Ae ΞΕΞ τοῦ am Ps pI ~ ve = 

ζῶντος χαὶ χατὰ ζῶντος 7 δεῖξις. εἰ οὖν μή(τε) τεϑνεῶτος αὐτοῦ ἔτι τὸ 

Ἔν ΨΩ ) τ ΄ ΄ ” ¢ , ΄ ΄, ¢ Q7 C oe) 5 

οὗτος οἷόν τε, μήτε πάλιν [ἢ] ὑφίσταται ὁ Δίων ὡς δύνασϑαι ἐπ᾽ αὐτοί 


2 τὸ ἃ δύνασθαι omisso ἄνευ τοῦ β ἃ ὃ μὲν τὸ Ν 4 τούτω τὸ Β: τοῦ τῷ aM 
post ἕπεσϑαι add. τὸ β aM post ὅτι add. ef ex Arist. ἃ; ef. p. 182,8 δυνατόν 
add. B? 4et 5 ἃ et @ (librarii errore orta ad vs. 3 aberrantis) delevi 5 
δὲ ἀδύνατον bis exhibent aM, alterum superser. ΒΞ 9 χἂν BM: χαὶ ἃ δ M 
γένοιτο aB: γένοιτ᾽ ἄν ποτε M 14 δὲ οἴη. Μ' 15 αὐτὸ τῷ ὁο᾽}. οχΧ αὐτῷ B 16 
νατόν B corr.: ἀδύνατόν aM et, ut videtur, B pr. 2] δ᾽ M 22 δυνατὸν a δὴ B: 
δὲ aM 26 ὑπὸ M 29 τὸ alterum add. a: om. BM 31 οὗτος evan. B (sed ~ 
et τ restant) 33 μήτε seripsi: μὴ libri tetyyxdtos ἃ 4. μήτε superser. 


ἢ delevi ὡς seripsi: ᾧ libri ox M αὐτῷ ἃ 


Comment, Aristot. IT. 1, Alex. in Anal, Priora, 10 


90 


25 


30 


5 
oo 


40 


τὸ 


ὃυ- 


178 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 54.410] 


δηϑῆναι τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽. ἀδύνατον τὸ ᾿τέῦνηχεν οὗτος. ἣν γὰρ ἂν 57v 
οὐχ ἀδύνατον, εἰ ὕστερόν ποτε ἐδύνατο μετὰ τὸν ϑαάνατον τὸν Δίωνος, ἐφ᾽ 
ἢ πὸ πρό ΣΕ SR ee i. Προ ἡ ἢ ῇ 
οὗ τὸ πρότερον ἐν τῷ σὺν ηβμένιμ; ὅτε Ἐζη ὃ Suny Οατηγορεῖτο τὴν τον γον ὅϑτ 
? ~ ΄ν ς ? ἣν -- ΄ 
οὗτος᾽. κατηγορηϑῆναι πάλιν τὸ ᾿οὗτος᾽. ἐπεὶ δὲ μὴ οἷόν τε τοῦτο, ἀδύνατον 
5 ἂν εἴη τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽ [χατηγορηϑῆναι πάλιν τὸ οὗτος. ἐπεὶ]. ὅμοιον 
ς b) - Ὁ ? 
τούτῳ παρατίϑεται χαὶ τὸ “et νύξ ἐστιν. οὐχ ἔστιν αὕτη ἡμέρα᾽ ὃειχνυ- 
΄ ΄ ~ ~ © e 
μένης τῆς ἡμέρας" χαὶ γὰρ ἐν τούτῳ τῷ συνημμένῳ ἀληϑεῖ ὄντι. ὡς ὅ 
οἴεται, δυνατῷ ὄντι τῷ ἡγουμένῳ ἀδύνατον τὸ ἑπόμενον. ὅτι δὲ μὴ ὑγιὲς 
τὸ ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενον ἢ τῶν συνημμένων δείχνυσι Sage οὐ γάρ ἐστιν 
10 ἀληϑὲς συνημμένον τὸ “el τέϑνηχε Δίων, τέϑνηχεν odtos’. εἰ γὰρ ἐπὶ 
πλέον τὸ ᾿ τέϑνηχε Δίων᾽ τοῦ ᾿τέϑνηχεν οὗτος᾽ λέγεται ual ἔστιν, ἐφ᾽ οὗ 
\ A ΄ 4 αν τὸ ᾿᾽ ? 5 3 Ἃ leg ~ ec 
τὸ μὲν Δίων λέγεται, τὸ ὃὲ “odtoc’ οὐ λέγεται, οὐχ ἂν ἕποιτο τῷ ἡγουμένῳ 
~ ΄ , - 
τῷ “εἰ τέϑνηχε Δίων᾽ τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽. οὐ γὰρ ὑγιὴς ἀχολουϑία, ἐν ἧ 10 


5 


δύναται: τὸ ἡγούμενον εἶναί ποτε μὴ Seas: τοῦ ἑπομένου. ὡς yap εἰ ἦν 


ω 


\ 


ΒΞ YT ΄ > > 
15 δμώνυμος ὃ Δίων, οὐχ ἂν ἦν ἀληϑὲς τὸ ‘et τέϑνηχε Δίων, τέϑνηχεν οὗτος 
> ? \ ’ > a 
τῷ δύνασϑαι χαὶ ἐπ᾿ ἄλλου τινὸς τὸ ᾿ τέϑνηχε Δίων λέγε εσϑαι χαὶ μὴ ἐπ 
τοῦ δειχνυμένου, οὕτως χαὶ εἰ τοῦ δειχνυμένου Δίωνος τὸ ὄνομα ἐπὶ rhein 
» ΄ Vv 
ἴη τῆς δείξεως χαὶ μὴ οἷόν te ἐπὶ πάντων, ἐφ᾽ ὧν τὸ ὄνομα, χαὶ τὴν 15 
ς ΄ ΄ ra > 
εἴξιν, οὐχ ἀληϑὲς ἔσται τὸ “et τέϑνηχεν Δίων, paul οὗτος" Do SEL 
20 yap τὸ “ τέϑνηχε Δίων᾽ ἐπὶ τούτου λέγεσϑαι, ἐφ᾽ οὗ οὐχέτι καὶ τὸ ᾿ τέϑνηχεν 
> ) , 7 as / 
ὗτος᾽. ἐπὶ πλέον δέ ye τὸ Δίων, εἴ ye χαὶ zal χατὰ ϑανόντος λέγεται, 
\ ~ 4. , ΕῚ ‘ ¢ ΄ ΄ zy b) 4 >} ®t 
Pe SEMAN 6 ON NE STRHE IEEE axohovvta, ἐν ἢ 
bir wade δύναταί mots εἶναι ἄνευ τοῦ ἕπεσϑαι αὐτῷ NEYO. 
δ μὲν γὰρ ἑπόμενον εἶναι μὴ ὄντος τοῦ ἡγουμένου ἐν ἀληϑεῖ συνημμένῳ 20 


a 


τῷ 
οι 


οὐδὲν ἄτοπον. οὐ γὰρ ἕπεσϑαι δεῖ τῇ τοῦ ἀπο β)ρὺ ϑέσει τὸ ἡγούμενον" 


διὸ εἶναι δύναται τὸ ἑπόμενον wh ὄντος τοῦ ἡγουμένου. τὸ δὲ ἡγούμενον 

"ΝΠ 4 > Pes ‘ ν ~ ΄ > > Q_~ f 5 

δύνατόν ἐστιν εἶναι μὴ ὄντος τοῦ ἑπομένου ἐν ἀληϑεῖ Spee οὐ 
A ~ 


yap εἰ διὰ τὸ ἐφϑάρϑαι μὴ ἀχολουϑεῖ τῷ το τὸ λῆγον, διὰ τοῦτο 
: etal τὸ συνημμένον: διότι γὰρ οὐχ ἀχολουϑεῖ, ψεῦδος, ἀλλ᾽ οὐ 


[- 
Σὰ 
o 
wi 
= 
τὸς 
{ 
: 


30 διὰ τὸν τοῦ μὴ ἀχολουϑεῖν τρόπον. ἔτι 6& χαὶ τοῦ τ Ὁ αὐτὸ οὐχ 2% 
ἄλλο αἴτιον ἢ τὸ ἡγούμενον γενόμενον. ὃ δὲ ΠΡ τῷ τὸ ἡ 
αὐτοῦ ὑποτεϑὲν γεγονέναι, πῶς ἂν ἕποιτο ἐχείνῳ; οὐ γὰρ οὕτως ἐπὶ πλέον 
t ΄ ΄ ~ ¢ oe 9 ΄ Sy A A > ~ Vv v \ ~ 
ἣν ὁ Δίων τοῦ ᾿οὗτος᾽. 6 μὲν γὰρ τὸ δυσὶν rie ἴσας ἔχειν τὰς τρεῖς 
γωνίας πᾶν τρίγωνον λαβὼν εἴληφε χαὶ τὸ σχαληνόν: ἀδύνατον γὰρ πᾶν 

Ἁ 


35 τρίγωνον δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας ἔχειν τὰς τρεῖς γωνίας. εἰ μὴ χαὶ τὸ σχαληνὸν 


1 ἂν om.a 2 tov Δίωνος B: tod Δίωνος aM  χατηγορηϑῆναι πάλιν τὸ (τοῦ a) 
οὗτος. ἐπεὶ (ἔτι a), quae verba errore librarii ad vs. 4 aberrantis orta sunt, delevi 

6 post αὕτη add. ἡ B: om. aM; at ef. p. 180,9,21—25, p. 181,35 sq. 9 δείχνυσισι 
(sic) a 10 τὸ συνημμένον ἀληϑὲς τὸ M 11 ἔσται M 10 Δίων ἃΒ: οὗτος M 
17 ef corr. ex 6 (?) B: «ἐπὶ aM post ὄνομα add. εἰ a πλέον a 18 πάν- 
τῶν ΔΒ: πλεῖον M 20 οὐχ ἔστι M 24 ἐν om. M 25 ἡγουμένου . - - ἕπο- 
μένον ἃ 20 εἶναι aB: οὐ Ν 23 ἀχολουϑῆ B 31 ante αἴτιον add. τὸ M 
post δὲ add. τότε aM, eras. B 30 ὁ Δίων ἦν aM τοῦ οὗτος aB: τοιοῦτος M 


34 πᾶν τρίγωνον aB: τοῦ τριγώνου M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.34410] 179 


v ΄ 39> > \ > >) > _~ v ~ 
ἔχοι. ὃ δὲ ἀδύνατον λέγων εἶναι τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽ δυνατοῦ ὄντος τοῦ 58r 
τέϑνηχε Δίων᾽ οὐ χαϑόλου ποιεῖ τὸν Δίωνα τοῦ “οὗτος - οὐ γὰρ (dv) ἦν ἔτι 80 
δυνατὸν τὸ “ τέϑνηχε Δίων᾽ πε ριλαμβάνον χαὶ τὸ τὺ το οὗτος᾽ ἀδύνατον 
ὃν χαϑόλου τοῦ “οὗτος᾽. εἰ ἦν ἀδύνατον τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽. ἔτι δὲ πῶς 

aaa | ΄ , τῷ 

5 ἂν εἴη τὸ ἑπόμενον τῷ τὸ ἡγούμενον εἶναι. ᾧ χρίνεται τὸ ἀληϑὲς συνημμένον, 
> ~ ¢ ΄ " ΄ \ 9 ΄ > \ 2 
eee ἤγθυμενοῦ" ὄντος φϑείροιτο τὸ ἔπεσϑαι αὐτῷ λαμβανόμενον: εἰ μὲν 35 
οὖν ἐπὶ πλέον ΠῚ τὸ eS Atwy’ τοῦ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽ χαὶ μὴ ἀεὶ 


~ oOo σὰ 2 


σ / [4 ΄ DP) 255} ν \ 
αὖ τα STSTAL, οὐχ ses τὸ eas aaa WS οξόξιχται. εἰ ὁ τῷ ων TO 
Δίων; χαὶ τὸ “οὗτος, ἀληϑὲς ve ἔσται τὸ συνημμένον. οὐ μὴν ἔτι δυνατῷ 


δα ~ 


10 ἀδύνατον ἀχολουϑήσει. GAR ἔσται ὁμοίως τῷ ἑπομένῳ χαὶ τὸ ἡγούμενον 
χαὶ δυνατὸν χαὶ ἀδύνατον. εἰ γὰρ τὸ Δίων ὄνομά ἐστι τοῦ ἰδίως ποιοῦ, 
ὃ δ᾽ ἰδίως ποιὸς ζῶν ἐστιν, 6 Δίωνα λέγων τὸν ζῶντα ἂν λέγοι, εἰ det 40 


\ ced id \ \ ς > ? oO Α ΄ 
περὶ τὰ ὀνόματα τ ρον ὡς γὰρ τὸ ᾿οὗτος᾽. οὕτως χαὶ τὸ ὄνομα 


δείχνυσι τὸν Soap ασμένον. εἰ ὃὲ τοῦτο, χαὶ ἐν τῷ “εἰ τέϑνηχε Δίων, 
5 τέϑνηχεν οὗτος (τὸ a οὗτος") εἴη ἂν περιεχόμενον δυνάμει ἐν τῷ 


[0] 


> ? a. = At Σ δ ας - ΤΩ Ἐν ΤΟ. - Ξ 
ἐ τέϑνηχε Δίων᾽. εἴ γε τὸ Δίων ὄνομα χαὶ σημεῖον ζῶντός ἐστιν. οὕτως 


ΝᾺ δὶ Δ 3 \ Vv \ is ΄ ὌΝ 

δὲ ἀληϑὲς μὲν ἔσται τὸ συνημμένον. οὐ μὴν ἔτι τὸ ἡγούμενον δυνατόν" 

\ \ ΄ \ ~ e s ~ ΄ - 327 = 
τὸ γὰρ τεῦναάναι τὸν ζῶντα ὁμοίως τῷ Tetvavar τοῦτον ἀδύνατον. 45 


Εἰ δὲ λέγοιεν τὸ ᾿ τέϑνηχε Δίων᾽ ἀληϑὲς εἶναι δύνασϑαι, διότι πρὸς 
20 ἀναφορὰν λέγεται τοῦ ζῶντος (οὐ γὰρ (ὅτι) ἔτι ζῶν Δίων τέϑνηχε, λέγει 
ὃ λέγων δυνατὸν εἶναι | to ᾿ τέϑνηχε Δίων᾽, GAR ὅτι ὃς ἣν Δίων), οὕτως ὅϑυ 
v \ ας ΄ x ) a ‘4 5 \ σ a Vv > ee 
ἔσται χαὶ τὸ ᾿ τέϑνηχεν adtos’ δυνατόν: οὐ γὰρ ὅτι, ὃς ἔστιν οὗτος, τέϑνηχε, 
΄ 3 ? σ ᾳ > = ΄ ἊΝ \ ΄ i ~ \ 
Pie ἀλλ ὅτι, ὃς ἦν οὗτος. πλήρης OF xat ἢ συνήϑεια τῆς πρὸς 
ἀναφορὰν χρήσεως τοῦ “οὗτος δειχνύντες γὰρ τὸν νεχρὸν λέγομεν ᾿ τέϑνηχεν 
\ δ ΓΑ ere > la \ “ΟΝ x“ 7 ΓΦ 
25 οὗτος᾽. χαὶ λέγει τις νεχρὸν βλέπων “οὗτός ἐστιν ὁ πατὴρ τοῦδε ἣ ἀδελφός". 5 
5 ΄ Χ rin N \ Dey γι, > \ BEN ΧΡ: ειθς ΄, 
οὐ μόνον δὲ χατὰ τὴν ἐπὶ παρεληλυϑότα ἀναφορὰν τῇ δείξει χρώμεϑα, 


\ 


ἀλλὰ χαὶ χατὰ τὰ ἐπὶ τὰ μέλλοντα: ἐπὶ γοῦν τῆς οἰχοδομουμένης ἔτι 


« 


οἰχίας ἢ τον το aus os héyousy ᾿αὕτη τούτου ἐστί᾽ χατὰ thy ἐπὶ 
τὴν ἐσομένην οἰχίαν ἢ γλαμύδα ἀναφοράν. ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ νοσοῦντός τινος 
3 


80 ἐπιϑανάτως λέγομεν οὗτος ἀποϑνήσχει᾽- εἰ δέ, ὃς ἦν ETE οὗτος 
ἀπέϑανεν, οὗτος δὲ ἣν ἀποϑνήσχων; οὗτος ἂν χαὶ τεῦνηχὼς εἴη. χαϑόλου 10 


6& εἰ μὲν ἀπλῶς ἀληϑὲς ἀξίωμα nore χαὶ ἀδιορίστως τὸ “εἰ τέϑνηχε 
Δίων, τέϑνηχεν odtos’, οὐχ ἀλχηϑὲς ἔσται: ἁπλῶς γὰρ ἂν ἕποιτο τῷ ἥγου- 


4 \ “ > ὧλχ a \ \ e ~ 
μένῳ τὸ λῆγον. εἰ δὲ ἁπλῶς. ἐξ ἀνάγχης χαὶ ἀεί. τοιοῦτον γὰρ τὸ ἁπλῶς 


1 ἔχει a: evan. B (sed ” restat) 2 ἂν ἃ: om. BM ὃ περιλαμβάνων aM 

4 ὃν superser. B?: om. aM οὗτος (post tod) aB: ?M ante εἰ superser. ὧν B* 
8 δὲ M 11 χαὶ δυνατὸν xat in ras. B ἐστι BM: ἔτι a 12 δὲ M 

14 τὸν BM: τὸ a 15 τὸ τέϑνηχεν οὗτος addidi 16 εἴ γε τὸ scripsi: τὸ εἴ 
γε BM: εἰ τὸ ἃ χαὶ om. ἃ: ?M, in quo ony. periit 17 ἔσται] ae corr. B 
18 τῷ M: τὸ aB 20 ὅτι addidi; ef. p. 183, 26 21 Δίων (ante ἀλλ᾽) om. M 

ὃς aB: ὡς M 22 [οὐ γὰ]ρ] une. inel. periit in M ὅτι aM: τι B: τὸ superser. Β" 
24 yap om. ἃ 21 ἐπὶ γοῦν a: ἐπὶ οὖν M: ἐπεὶ οὖν B 28 γλανίδος 
aM 29. yhavida aM 30 ἐπιϑανατίως aM ol εἴη ante χαὶ trans- 


ponunt aM 
12* 


180 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 54.410] 


ἀναγχαῖον. εἰ δὲ uy ἁπλῶς ἀλλὰ μετὰ διορισυοῦ τὸ 
i i t ‘ 


ὅτε ζῇ ὃ Cav’, 58v 

v Η > \ Ἀ 37s ~e \ VW fe ΄ = 

ἔσται μὲν ἀληὶ ϑὲς τὸ ἀξίωμα. ὁμοίως μέντοι τῷ ἕπομένῳ χαὶ τὸ ἡγούμενον 15 
377 


se a ite σ - 

ἀδύνατον: τὸ vp τεϑνάνα: Δίωνα. ὅτε ζῇ. ἀδύνατον. χαϑόλου δὲ εἰ διὰ 
~ Ἁ ’ »ν -" 
οὔὗτο ὑποτιϑεμένῳ τινὶ εἶναι ἕπεταί τι. διότι ὄντι αὐτῷ ἕπεται" τῷ γὰρ 


‘ 
ba) 
Μὴν ὅτι 000 


~/ 


(5 
= ἃ, 4 \ = ’ ΝΡ 
ᾧ δ᾽ ὄντι μὴ ἕπεταί τι, τούτῳ δῇ 

~ ~ ’ 5 \ Ξ » ᾽ ᾿] 
ϑήσει τοῦτο τεῦνεῶτι GE Δίωνι οὐχ ἕπεται τὸ ᾿ τέῦνηχεν οὗτος - οὐδ 


i 
ὑποτιϑεμένῳ ἄρα τῷ τεϑνάναι ἀχολουϑήσει. 6 δ᾽ αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ τοῦ 20 


> - > Vv is >? > ‘4 ied > = 

st νύξ ἐστιν, οὐχ ἔστιν αὕτη ἡμέρα: . 4% δ᾽ ἐπιχείρησις αὕτη ἐστίν, 7 
4.73 5 ΄ ¢ 

10 zat ᾿Αριστοτέλης χέχρηται: δείξας 19, ὅτι ὑπάρχοντι τῷ A οὐχ ἕπεται 


΄ 


¥ 5 - ar ἐς 
τὸ By, ἔδειξεν, ὅτι μηδὲ ὑποτιϑεμένῳ αὐτῷ ὑπάρχειν a ἀκολουθήσει, 
, 


Λογικώτερον δέ ἐστιν ἐπιχειροῦντα δεῖξαι μηδὲ ἀδύνατον ὃν τὸ ‘obdtos 
> >. ~ 
τέϑνηχεν᾽. εἰ γὰρ τὸ ἀδύνατον ἀξίωμα ast ψεῦδος, ὥσπερ “AL τὸ ἀναγχαῖον 90 
a“ 


» ~ > Vv 
ἀεὶ ἄληθες ὃ μὴ ast ἐστι ψεῦδος, τοῦτο οὐχ ἀδύνατον: οὐχ ἔστι δὲ ἀεὶ 
ποϑανόντος γὰρ 


an 


= ἘΞ ee = ‘om su, HESS = 4 ’ a ry As Ξ 
15 ψεῦδος τὸ “οὗτος τέϑνηχεν᾽. ἀλλὰ μόνον. ὅτε ζῇ Δίων 
3 


pis Sas Ἀν ow et A ee 209 “ «ὡς ἜΧΗ " 
αὐτου OVOE EOTLY ETL, εἰ OE μη ESTLY. ODO AY neon ety οὐχ ἂν Sty 


o 


ὦ 7 Rie ἃ / ζ \ ~ 
ἀδύνατον τὸ οὗτος τέϑνηχεν᾽. ἔτι τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος εἰ μὲν ὡς σημαῖνον 
“ ΄ ἜΝ » > > ε 
λαμβάνουσι τὸ “οὐχ ἔστιν οὗτος᾽. ὅ ἐστιν ἴσον τῷ “οὐχ ἔστιν ὃ 

) ς 


ΟῚ ς ” ~ 

vatoy μὲν Gy εἴη to ᾿ τέϑνηχεν OdtOS’, οὐ εἰ: ἕποιτ᾽ ἂν τῷ “ε 
o ~ X ») 

ἕπεται τῷ τεϑνηχέναι Δίωνα τὸ μὴ εἶναι τὸν ὄντα, ὥσπε 


) \ 


> ~ > me, τν " ; + ΄ ΄ \ \ >. ΄ 
OUGE τῷ St YUS εστι TO μη Stvat TAUTHY γμξραν" TO {ap 27 εἰναι TAUTYY 


΄ ΄ v 2 ᾿ ~ ‘ δ᾿ « ‘ > ΄ 4 ᾳ 5 σ 
μέραν ἴσον ἔστι τῷ μὴ εἶναι ἡμέραν τὴν οὖσαν Ἴρερδνν ὁ οὐχ ἕπεται 


~ , Ψ 2) Wp | ~ 4 ς > le 5 >) Oo \ Sr >] 
τῷ νύχτα εἶναι. ἀλλὰ τῷ μὲν “εἰ νύξ ἐστιν’ ἕπεται τὸ “odx ἔστιν Huson’, 
“εἰ νύξ ἐστιν οὔσης ταὔτ 


\ ΝΑ ς " A > g x ~ 
τὸ OF οὐχ ἔστ tv αὕτη ἡμέρα STOLTO ἂν τῷ EF 
> 


= ws Ae , ΠῚ x wee , \ bi A = ΄ σις ΓΑ a) ao 
25 τῆς Tuzous’, ὃ οὐδὲν ἔλαττον τοῦ Exoudvon ἐστὶν ἀδύνατον. ὁμοίως δὴ [εἰ] 35 


o> 


΄ 
elt τέ 
vs 


‘ ς ~ 
χαὶ τὸ ᾿τέϑνηχεν οὗτος᾽ ἕποιτο ἄν τῷ “εἰ ὙΠ 6 ζῶν Δίων’. ὃ χαὶ 


αὐτὸ ὁμοίως ἐστὶν ἀδύνατον τῷ τ τέϑνηχεν οὗτος᾽ - ἀδύνατον γὰρ τὸ τεϑνάναι 
Δί ia ae re es oe [Se “πέρ Bre, Pe abe ) 2 ΄ Ἢ 2, at hi ah Sep a 
ἴωνα τὸν ζῶντα. εἰ 62 τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος᾽ λαμβάνουσιν ἀντὶ τοῦ ᾿ χεχώ- 
ἐὰ “ἃ ee ΄ Ὁ... ee ne ’ > > ne Dies 357 Ἃ <a \ 
bide cendin Lie! Miche Nee ca I nN τ τα 
ς > ΄ 5 4 ~ 

30 ‘7 ὍΡΟΝ οὗτος᾽ - ὃ γὰρ δύναταί ποτε ἀχηϑὲς γενέσϑαι ποτ τ 
>. Qi Qi as = \ ‘ 

οὐχ ἔστιν ἀδύνατον. ἀληϑὲς ὃὲ δύναταί ποτε γενέσϑαι χατ᾽ αὐτοὺς μετὰ 40 

i \ 


τὸν ϑάνατον τὸν Δίωνος τὸ ᾿ τούτου χεχώρισται ἢ Ψυχὴ zal τὸ σῶμα᾽ 

." 4 ~ f 

δειχνυμένου Δίωνος" ἀρέσχει γὰρ αὐτοῖς τὸ μετὰ τὴν ἐχπύρωσιν πάλιν 

Ὄπ, δὰ ὑφ ον - ΄ ς ἢ ΔΙ ler rape \ \ δου, ὩΣ ἢ 

πάντα ταὐτὰ ἐν τῷ χύσμῳ Ἴεσθαι yaw ἀριϑυόν, ὡς χαὶ τὸν ἰδίως ποιὸν 
2 


> a \ 5 ~ , “ ~ ΄ 
35 πάλιν τὸν αὐτὸν τῷ πρόσϑεν εἶναί τε χαὶ γίνεσϑα! ἐν ἐχείνῳ τῷ χόσμῳ, 


΄ > ~ ΄ > ~ ΄ a 
ὡς ἐν τοῖς [lept χόσμου Χρύσιππος λέγει. εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ 6 Δίων πάλιν 


1 ὅτι M 4 εἶναι om. M 7 οὐδὲ M 8 τῷ a: τὸ BM 9 εἰ om. M 


οὐχ ἔστιν om. M 10 οὐχ a 11 ὑποτιϑεμένου a 12 ἐπιχείρημα ἃ οὗτος 
corr. ex οὕτως Β 19 ἕποιτο Μ 21 τὸ prius om. M 24 ἡμέρα αὕτη M 

25 τῆς om. aM δὲ a εἰ BM: om. a 27 αὐτὸ om. ἃ. 29 αὐτοὺς a: 
αὐτοῦ BM ay om. ἃ 32 τὸν Δίωνος B: τοῦ Δίωνος aM 33. 84 πάντα 
πάλιν Μ 94. γίνεσϑαι BM (γίνεσϑαι sive γενήσεσϑαι iam coniecerat Zeller Π15 8.185): 


35 ἐν om. ἃ 36 τοῖς BM: τῷ ἃ χαὶ ὁ Δίων πάλιν 8ἃΒΝ: 


γενέσϑαι ἃ 
πάλιν καὶ ὁ Δίων B pr. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 115 [Arist. p.34410] 181 


ν » Oo: Ἃ 4 > > 3 ~ 4 SL te > 4¢ 2 ~ x 

aly ἄν ποτε, ὥστε ἀληϑὲς dy γένοιτο ἐπ᾽ αὐτοῦ τότε τὸ “οὗτος τέϑνηχεν᾽ " 58¥ - 

ἐχωρίσϑη 7 (ap τούτου 7 es χαὶ τὸ σῶμα χαὶ πάλιν συνετέϑη. εἰ δὲ 45 
bhi Ae ‘ Ι 


~ > SUN Neuer ε " 3 247 
TOUTO, οὐχ αδύνατον χατ᾽ αὑτοὺς TO οὔτος τέὕνη͵ nev . WS γάρ οὐχ Aov- 59r 


\ 


> 77S ~ ~ 
VATOY φασιν εἶναι ἀξίωμα ἐπὶ τῶν συγχειμένων δαχτύλων χαὶ δειχνυμένων 


[ub | 


τὸ ἐφϑάρϑαι τοῦτο χαίΐτοι ψευδὲς ὃν τότε. ὅτι διαστάντων τῶν δαχτύλων 
la \ 


7 , ΕΣ ἢ 
δύναται, ὅπερ ἣν τῆς συνθέσεως Good, χαὶ πάλιν συντεϑέντων τὸ ἐφϑάρϑαι 


» 


τοῦτο δειχνυμένων ἀληϑὲς εἶναι ae ἄρη γὰρ πρότερον. ὅτε διέστησαν οἵ 5 
δάχτυλοι), οὕτως ἄλη ἐς ἔσται χαὶ ἐπὶ τοῦ πάλιν γενομένου Δίωνος τὸ 
᾿τέϑνηκεν οὗτος᾽. διότι πρότερον αὐτοῦ ney ἢ Ψυχὴ χαὶ τὸ σῶμα. 
10 ὡς ἔχει ἣ τῶν δαχτύλων σύνϑεσις. ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν δαχτύλων τὸ χατ᾽ 
αἀριϑυιὸν ee αόνον χαὶ ἄλλο τῷ ἀριϑμῷ μόνον τὸ ὕστερον δειχνύ- 


2 ”v ΄ SEN 
Usvoy TOD πρότερον δειχνυμένου. οὕτως χαὶ ἐπὶ τοῦ Δίωνος. εἴ ye ὃ αὐτὸς 
(6) ὕστερος τῷ πρύσϑεν. εἰ ὃς λέγοιεν ἐπὶ μὲν τῶν δαχτύλων τοὺς αὐτοὺς 10 
7S > σὴ ΄ 
χατ᾽ ἀριϑμὸν εἶναι τοὺς διισταμένους τε χαὶ πάλιν συντιϑεμένους. ἐπὶ δὲ 
15 τοῦ Δίωνος μηχέτι τὴν αὐτὴν ψυχήν τε χαὶ σῶμα τ ἀριϑμὸν εἶναι τὰ 
35 v om 
συντιϑέμενα. οὐδὲν τοῦτο πρὸς τὸν λόγον ἐστίν, ἔστ᾽ ἂν Ἢ κχείμενον τὸν 
BY > ~ , ~ \ Ἃ 7 X 
ἰδίως ποιὸν τὸν αὐτὸν εἶναι τὸν ὕστερον τῷ πρόσϑεν (τοῖς γὰρ λέγουσι τὸν 
14 ») ~ ~ >) ~ 
αὐτὸν γίγνεσθαι τὸν ἰδίως ποιὸν tows ἄπορον τὸ πῶς μὴ τῶν αὐτῶν χατ᾽ 15 
5» - Ἁ , iA ΄ 
αἀριϑμὸν συνιόντων Ψυχῆς τε χαὶ σώματος τὸν αὐτὸν οἷόν te γίνεσϑαι). ὁ 
20 γὰρ αὐτὸς χαὶ τὴν αὐτὴν ταύτην δεῖξιν ἀναδέχετ ται" οὐ γὰρ ὃ αὐτὸς μὲν 
¢ [τὰ ~ LG 2 μ᾿" Ἂς ΟΥΣ τἂν ? ἌΣ, QO. 
(6) ὕστερος τῷ πρόσϑεν Δίωνι, οὐχ ἐπὶ ταὐτοῦ GE τὸ ᾿οὗτος᾽ χατηγορηϑή- 
~ ¢ 
εται. ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, ἀχηϑὲς ἔ ἔσται ἐπ᾿ αὐτοῦ τὸ τεῦνηχεν οὗτος χαὶ τὸ 
¢ 
τούτου ee ἣ ψυχὴ χαὶ τὸ σῶμα᾽. εἰ ὃς δύναταί ποτε ἀληϑὲς 
> ) > > ᾿ = 
γενέσϑαι τὸ ᾿ τέϑνηχεν obtos’, οὐχ ἀδύνατον: διὰ τοῦτο γὰρ δυνατόν φασιν 20 
- « ΄, > σ ΄ 
25 εἶναι χαὶ τὸ ᾿τέϑνηχε Atwv’, ὅτι ποτέ ἐστιν snes χαὶ λέγουσι δὲ χαὶ 
~ 5) ~ [τὰ 4 5 
τοῖς ἰδίως ποιοῖς τοῖς ὕστερον γινομένοις πρὸς τοὺς πρόσϑεν παραλλαγὰς 
4 A Paes NY Ξ ΄ = ako Ve Hey ᾿ 323 as i= ΤΣ pas = \ Ἢ 
υὖνον γίνεσθαι χατά τινα τῶν ἔξωϑεν συμβεβηχότων. οἷαι παραλλαγαὶ χαὶ 
oy ~ Pie Ἂν Le eee Vina ny ΤΕ , A 5 > ΄ Sree 5 
ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μένοντός τε χαὶ ζῶντος Δίωνος οὐχ ἀλλάσσουσιν αὐτόν. οὐ 
\ v5 > Le Vv > 
γὰρ ἄλλος γίνεται, εἰ πρότερον ἔχων ἐπὶ τῆς ὄψεως φαχοὺς ὕστερον μηχέτ 
Sine ποιοῖς τοῖς ἐν ἄλλῳ χόσμῳ 30 


\ 


ὯΝ ΣΝ » Sd \ > ~ 5 
30 eyo’ TOLAUTAS OF φασι τᾶς ev τὸοῦῖις ἢ 
> -Ξ- ες ν» ΄ε 
U i αύνα τον TO OUTOS τεὶ Xe 


mapa τοὺς ἐν ἄλλῳ γίνεσϑαι. ἀλλ ε 


΄ 


μὴ 
' 
μ᾿ \ bad ΄ 5 way KH WiG \ ΔῊ 

unos φϑαρτὸν ἀξίωμα, ὁμολογοῖτ᾽ ἂν χαὶ ox’ αὐτῶν τὸ μὴ εἶναι συνημμένον 

ἀληϑὲς τὸ “εἰ τοῖς ὃ Δίων, τέϑνηχεν οὗτος᾽ - οὐ γάρ, ὅτε τὸ “ τέϑνηχε 
΄ > Bb] , ? \ ΄ o 

Δίων᾽ ἀληϑές, τότε χαὶ τὸ ᾿ τέϑνηχεν οὗτος χαίτοι wy ἐφθαρμένον. ὅμοιον 


35 τούτῳ χαὶ τὸ “et νύξ ἐστιν, οὐχ ἔστιν αὕτη ἡμέρα᾽" δυνατὸν γὰρ 


1 ἂν ety M 2 éywplody corr. B* (fuisse videtur ἐχώρισε) 5 τὸ BM: τῷ a 
Ψεῦδος aM διὰ πάντων M 7 δειχνυμένων ἃ: δειχνύμενον BM post ὅτε add. 
δὴ πρῶτοι M ὃ γινομένου Ν 10 γὰρ om. M 12 προτέρου M 13 ὁ addidi 
ὕστερον B pr. μὲν om. a 14 συντεϑειμένους Β pr. 16 ἕστ᾽ M 18 γίνεσϑαι M: 
γενέσϑαι ἃ μὴ. quod ante λέγουσι (17) habent libri, hue transposui 19 γενέσϑαι M 
20 post γὰρ alterum add. δὴ aM μὲν om. a 21 6 addidi Δίωνι B: tw M: 
ἰδίων a 24.25 φασι δυνατὸν εἶναι a 20 ἰδίοις M ἔμιπροσϑεν ἃ παραλλα- 
yas aM: παραλλαγὲν B 27 συμβαινόντων a 29 μηχέτι M 91 παρὰ corr. B? 


ἐν om. M 32 μηδὲ ἃ", in quo é in ras. 2—3 lit.: μηδὲν M ὑπ᾿ BM: παρ᾽ a 


1&2 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [ Arist. p. 34210. 12] 


“ 


DN ΄ σ Χ ΄ ? \ " \ > ΄ Sy ε , nape 

ἐπὶ τούτων ὥσπερ τὸ νύχτα εἶναι χαὶ τὸ μὴ εἶναι ταύτην [τὴν] ἡμέραν " 59r 
΄ \ =) Vv 5 Ν \ td / C >) Vv oO id / > 

μεταβάλλουσα yap οὐχ ἔσται. εἰ μὲν yap ὃ λέγων “οὐχ ἔστιν αὕτη ἡμέρα᾽ 30 
~ 4 σ is > id ΄ oa. > / 2] Vv 5 > \ X 
τοῦτο λέγει, ὅτι 7 οὖσα ἡμέρα, ὅτε ἐστίν, οὐχ ἔστιν, οὐχ ἀληϑὲς τὸ 
Tetat τῷ νύχτα εἶναι τὸ μὴ εἶναι τὴν οὖσαν ἡμέραν. 


Ga 


4 5 \ 
συνημμένον: οὐ γὰρ 


5 ὅτε ἐστίν, ἀλλὰ τὸ μὴ εἶναι ἡμέραν. εἰ δὲ λει ι, ὅτι ἣ νῦν οὖσα χαὶ 
δειχνυμένη οὐχ ἔστι, τότε τὸ ον στ ass ἀληϑές, χαὶ ὁμοίως τῷ ἡγουμένῳ 35 
τὸ ἑπόμενον δυνατόν. χαὶ τἄλλα δέ, ὅσα προείρηται. χαὶ ἐπὶ ταύτης ἂν 


Ue 
τῆς δείξεως λέγοιτο. 


337 \ 3 5 4 σ > ~ \ Vv PORE: 4 
Εἰδέναι 6 δεῖ tas ἀχολουϑίας. ὅτι δυνατοῦ μὲν ὄντος τοῦ ἘΠ ονου 
« 


10 ἐν τῇ ἀναγκαίᾳ ἀχολουϑία δεῖ χαὶ τὸ ἑπόμενον αὐτῷ δυνατὸν εἶναι. ὡς 


ἐ 
δέδειχται. ἀδυνάτου ὃὲ ὄντος πάλιν τοῦ Eee ἀδύνατον δεῖ χαὶ τὸ 
ἡγούμενον εἶναι. οὐχέτι δὲ οὔτ᾽ εἰ δυνατὸν τὸ ἑπόμενον, ἀνάγχη χαὶ τὸ 40 


ἡγούμενον εἶναι δυνατόν (οὐ γὰρ τῇ ϑέσει τοῦ Enof évov χατασχευάζεται 
τὸ ἡγούμενον, ἀλλ ἀνάπαλιν), οὔτ᾽ εἰ ἀδύνατον τὸ ἡγούμενον. ἀνάγχη χαὶ 


πόμενον ἀδύνατον εἶναι τῷ μὴ συναναιρεῖσϑθϑαι τῇ τοῦ ἡγουμένου 


[5.4] 
΄ c 


ἀναιρέσει τὸ ἑπόμενον. ἀλλὰ τοὐναντίον. διὰ τοῦτο ual αὐτὸς εἶπε xat 


_ 

or 
a 
ῶ» 
ον 


yv ~ > \ Vv \ \ Ἀ \ See esl A 
δυνατοῦ ὄντος τοῦ A δυνατὸν ἔσται xat τὸ B- τὸ γὰρ ‘et ὄρνεον 
et, ζῷον et’ ἀληϑὲς συνηυμένον τοῦ μὲν ἡγουμένου ἀδυνάτου ὄντος δυνατοῦ 


20 p.34a12 Δεῖ δὲ λαμβάνειν μὴ μόνον ἐν τῇ γενέσει τὸ δυνατὸν 
t ἐν τῷ ἀληϑεύεσϑαι χαὶ év τῷ 
ὑπάρχειν. | 


Εἰπὼν χαὶ δείξας ἐν ταῖς ἀχολουϑίαις, ὅτι δυνατοῦ ὄντος τοῦ ieee yen ὅν 
μ᾿ , 5 \ c / 
δυνατόν ἐστι χαὶ τὸ ἑπόμενον, ἘΠ ὅτι, “av ὑπάρχον q τὸ ἡγοῦ: 
id Vv 
25 μένον. ὑπάρχον ἔσται χαὶ τὸ ἑπόμενον. χὰν avayxatov, ἀναγχαῖον ὁμοίως. 
τοῦτο ὃὲ ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν δεῖν λαμβάνειν τὰ εἰρημένα μὴ ὡς μόνον 


> ~ Aa ~ ~ S J 
εἰρημένα τοῦ δυνατοῦ τοῦ ἐν γενέσει. ἔστι δὲ τὸ ἐν γενέσει δυνατὸν ὅ 


- 


. 


“Ox ὧν ame 
S 


¢ 


\ ie aa re pees 327 a ὌΝ Ἐς PIN g > 
χαι EVOEY OWEVOY, ὃ υήπῳ υὲν εῦτι. οἷόν TE OF yevecvat, οὐ TOY ὁρὸν ἄπο- 


fOr 


-6 


δέδωχεν. ἐφ᾽ οὗ αὐτῷ χαὶ 7 δεῖξις ἢ χατὰ Thy ἀχολουϑίαν γέγονε" λαβὼν 


. x > \ ιν. i Ν 7 > ia 

80 γὰρ τὸ μὲν A δυνατὸν τὸ δὲ B ἀδύνατον εἶπεν “et οὖν τὸ μὲν δυνατόν, 
σ > > > » > ~ 
ὅτε δυνατὸν εἶναι, γένοιτ᾽ av”: διὰ 140 τοῦ ““ γένοιτ᾽ dv” τὸ ἐν γενέσει 


> IQ 75 sy ~ fe > - τὸ baat 
δυνατὸν ἐδήλωσεν. οὐ μόνον οὖν τῷ ἐν γενέσει δυνατῷ, τοῦτ᾽ ἔστι τῷ 
σ 


γενέσθαι δυνατῷ. τὸ γενέσϑαι δυνατὸν ἕπεται (οὐ γὰρ ἕπεται τῷ γενέσϑαι 10 


\ \ 


δυνατῷ τὸ γενέσϑαι ee ἀλλὰ χαὶ et τὸ δυνατὸν ὡς ὑπάρχον λαμ- 


\ 


35 Bavorto ἐπὶ τοῦ ἡγουμένου, ἐπεὶ χαὶ χατὰ τούτου τὸ δυνατόν, οὐχ ἔσται 


τὸ (post ὥσπερ) aB: τὴν M ante zat add. οὕτως aM τὴν BM: om. a; at ef. 
Ρ. 178,6 2 μεταβαλοῦσα aM post αὕτη eras. 7, ut videtur, B ὃ ὅτι om.a 
4 τὸ μὴ εἶναι om. Ν' 7 τὸ τὸ ἃΒ δυνατόν ΒΝ: ἀληϑές ἃ τὰ ἄλλα Ν 12 τὸ 
alterum om. M 14 ἀλλὰ M οὔτ᾽ a, superser. B?: om. M 16 ante to add. 
χαὶ a 20.21 τὸ ἀδύνατον zat δυνατόν Ar. 27 τοῦ ἐν BM τῇ ἃ 28 χαὶ ΒΝ: 
τὸ ἃ οἷόν τε ΒΜ: δυνατὸν ἃ δὴ. ut videtur, M ol εἶναι om. a 


τοῦ aB: τοῦτο M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34212] 183 


ἑπόμενον αὐτῷ τὸ ἀδύνατον ὀπβρχειν ἀλλὰ τὸ δυνατὸν sa τὸ ὡς 59¥ 
ὑπάρχον. ἀλλὰ χἂν χατὰ τὸ ἀλχηϑεύ ύεσϑαι es) τὸ ἡγούμενον δυνατόν, 
δεῖ χαὶ τὸ ἑπόμενον ἀληδϑὲς εἶναι" alae yap ἀληϑὲς ἕπεται. εἴη δ᾽ ἄν 15 
\ 


τὸ ἐν τῷ Ε ἡβεύεσμαι δυνατὸν χαὶ τὸ ἀναγχαῖον λεγόμενον, ἐπεὶ τὸ ἀναγ- 


or 


χαῖον ἀεὶ 6 λέγων εἶναι τή το χαὶ τῷ οὕτως δὴ δυνατῷ φησι τὸ 


ἑπόμενον ἔσεσϑαι ἀναγχαῖον χαὶ τῷ ἡγουμένῳ 


δυνατόν. τὸ δὲ ἀδύνατον δύναται μὲν χαὶ ἐπὶ τῆς ἀπὸ τοῦ ἑπομένου πάλιν 
αἀχολουϑίας εἰρῆσϑαι. εἰ γὰρ ἀδύνατον 


΄ ΄ A x , Q~ ΄ ΄ 
ἡγούμενον, ual’ ὃν ἂν τρόπον ληφϑῇ τὸ ἀδύνατον. ὡσαύτως γινομένου 20 


>] 
é 
o7 
\ 
TO 


ἑπόμενον. ἀδύνατον xal τὸ 


10 χαὶ τοῦ ἡγουμένου ἀδυνάτου: εἴτε γὰρ γενέσϑαι ἀδύνατον εἴη τοῦτο, χαὶ 
τὸ ἡγούμενον. εἴτε ὑπάρχειν ἀδύνατον. ὁμοίως δὲ ual τὸ ἡγούμενον, εἴτε 
ἀδύνατον ἀληϑεύεσϑαί ποτε. ὁμοίως χαὶ τὸ ἡγούμενον. ἔμπαλιν yap, ὡς 
προειρήχαμεν. 7 ἀχολουϑία ἔχει: τὸ μὲν γὰρ δυνατὸν ἀπὸ τοῦ ἢοπτ τ 
τὴν ἀχολουϑίαν ἔχει χατὰ πάντα τὰ τοῦ δυνατοῦ σημαινόμενα. τὸ δὲ 

18 ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ ἑπομένου. ἀδυνάτου μὲν γὰρ ὄντος τοῦ ἡγομένου οὐ 3 
χεχώλυται τὸ ἑπόμενον δυνατὸν εἶνα!. ὡς ἐν τῷ “εἰ ἱπποχένταυρος et, ζῷον 

δὲ τς τὸ ἑπόμενον, Get χαὶ τὸ ἡγούμενον ἀδύνατον εἶναι. 
χαῦ᾽ ὃ dy σημαινόμενον τὸ ἀδύνατον ληφϑῇ. λέγεται γὰρ τὸ ἀδύνατον 


‘ 
! cx \ \ b] > 


ual ἐπὶ τοῦ ψεύδους: διὸ χαὶ εἰ ψεῦδος τὸ ἑπόμενον, ψεῦδος χαὶ τὸ 


20 ἡγούμενον. οὐ Ἐν εἰ τὸ τ τς ψεῦδος, χαὶ ἑπόμενον: ὡς γὰρ 80 
δυνατὸν τὸ ἀληϑές, οὕτω δὴ χαὶ τὸ ψεῦδος (ἀδύνατον). 


lead 


τῷ δυνατῷ προστεϑειχέναι ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι. ὅτι. xalP ὃ ἂν σημαινόμενον τοῦ 


ὩΣ 


\ 

τὸ 

δύναται τὸ ἀδύνατον 
a 

ὃ 
δυνατοῦ τὸ ἡγούμενον δυνατὸν ληφϑῇ. χατὰ τοῦτο τῷ δυνατῷ ἀντιχείμενον 
τὸ ἀδύνατον οὐχ οἷόν τε τὸ τῷ δυνατῷ ἑπόμενον εἶναι, ὡς προειρήχαμεν. 


παράδειγμα τοῦ μὲν ἐν γενέσει δυνατοῦ ‘et τέϑνηχε Δίων, τό(τε) τέϑνηχεν 


τῷ 
or 


τ 
ἄνϑρωπος᾽, ἐπὶ ζ ἔτι Δίωνος εἰ λέγοιτο. τοῦ ὃὲ χατὰ τὸ ὑπάρχειν “el 85 
΄ , > ΄ - ὌΨΙ Z is ΄ rok πεν τ ΤΡ ΣΥΝ Z 
ἡμέρα ἐστί, φῶς ἐστιν᾽, εἰ λέγοιτο οὔσης το; ὁμοίως γὰρ τῷ ἡγουμένῳ 
σι, χύόσμος ἐστίν᾽. 


ξ 
, >] o ‘ 
τον" EY ἅπασι γὰρ 


)υ δὶ 
- 
a 
Φ 
wy 


>> ὃ 


‘ 
χαὶ τὸ ἑπόμενον ὑπάρχον" τοῦ δ᾽ avayxatov “Ξε 


o- 
ov 


0 δὲ xat ὁσαχῶς ἄλλως λέγεται τ 
30 ὁμοίως ἔξει δύναται μὲν λέγεσϑαι χαὶ ἐπὶ ti ΤῊ ἐπὶ τὸ πλεῖστον χαὶ 


τοῦ ἃ ἀορίστου χαὶ τοῦ ἐπ᾽ ἔλαττον, ὃ ἦν ὑπὸ τὸ ἐν γενέσει δυνατόν. ἣ χαὶ 
ἐπὶ τοῦ avayxatov, εἰ εἴη πρότερον τὸ δυνατὸν τὸ ὡς ἀληϑές εἰληφώς" 40 
ἢ εἰ τότε τὸ ἀναγχαῖον ἔλαβε, νῦν ἂν τὸ ἀληϑὲς λέγοι: ual γὰρ τοῦτο 
δυνατόν. δύναται λέγειν χαὶ περὶ τῶν Δυνατῶν, τοῦ te, ὃ Διοδώρειον λέγεται, 
2 ἀλλ᾽ ἐὰν M 5 δὲ aM 7 ἀπὸ om. M 8 dxohovdiag] & expunxit B? 
9 to om. M Angiy post ἀδύνατον transponunt aM 15. 16 οὐχ ἐκώλυται a: οὐ 
κωλύεται M 16 ef om. aM 21 οὕτω δὴ καὶ corr. B: οὕτως καὶ B pr.: οὕτω δὲ 
καὶ aM ἀδύνατον. δύναται scripsi: δυνατὸν corre. B: δύναται Β pr., aM 22 προσ- 
τεϑεικέναι B pr., ἃ]: προστέϑειχεν corr. B 24 τὸ (post te) a, superser. B: om. M 
τῷ οἵη. a ἑπόμενον Scripsi: ἀντιχείμενον M: ἀντιχείμενον ἀδύνατον ἃΒ 20 ὃδυ- 
νατοῦ BM: δύναται ἃ ante εἰ add. τὸ a τότε scripsi (οἷ. p. 177,33): τὸ BM: 
om. a 26 ante Δίωνος add. tod M 28 xat om. M 30 τὸ corr. ex 
τοῦ B 32 τὸ alterum om. aM ἀληϑῶς M 34 Διοδώρειον M: Διοδώριον B: 


Διοδώρῳ a (εἴ. Prantl I p. 39,35 — p. 40,37) 


184 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 115 [Arist. p.34a12. 16] 


ἡ ἔστιν 7 ἔσται: τὸ γὰρ 7 ὃν ἣ ἐσόμενον πάντως δυνατὸν μόνον 59v 
ἐχεῖνος ἐτίϑετο. τὸ γὰρ ἐμὲ ἐν Κορίνϑῳ γενέσϑαι δυνατὸν χατ᾽ αὐτόν, 


εἰ εἴην ἐν Κορίνϑῳ. 7 εἰ πάντως μέλλοιμι ἔσεσϑαι: εἰ 68 uh γενοίμην, 45 
οὐδὲ δυνατὸν ἦν: χαὶ τὸ τὸ παιδίον γενέσϑαι γραυματιχὸν δυνατόν, εἰ 


on 


, v > > \ We ote r a: ee , ec CUR 
πάντως ἔσοιτο. οὗ εἰς χατασχευὴν χαὶ ὁ Kuptedwv ἠρώτηται λόγος [6] ὑπὸ 
τοῦ Διοδώρου. ὁμοίως χαὶ περὶ τοῦ χατὰ Φίλωνα: ἣν δὲ τοῦτο τὸ 6Or 
χατὰ ψιλὴν λεγόμενον τὴν ἐπιτηδειότητα τοῦ ὑποχειμένου, xdv ὑπό τινος 


nS 


ἔξωϑεν ἀναγχαίου ἡ γενέσϑαι χεχωλυμένον. οὕτως τὸ ἄχυρον τὸ ἐν τῇ 
> sr “᾿ \ > ~ Q.~ 2 \ Oe ~ xn > ~ , , 
ἀτόμῳ ἣ τὸ ἐν τῷ βυϑῷ δυνατὸν ἔλεγε χαυϑῆναι ὃν sxet, χαίτοι χωλυό- 
10 μενον ὑπὸ τῶν περιεχόντων αὐτὸ ἐξ ἀνάγχης. ὧν ἐστι μεταξὺ τὸ ὑπ᾽ ὅ 
A ἰστοτέλους λεγόμενον: δυνατὸν γὰρ χαὶ τὸ οἷόν te γενέσϑαι ἀχώλυτον 
\ \ ve ΞΕ. δ Ἁ Ἃ = 
Ov, χἄν μὴ Ἰένηται. τὸ γὰρ ἄχυρον τὸ μὲν μὴ ὃν ἐν τῇ ἀτόμῳ μηδ᾽ 
ov, ΄ , > \ Q~ Ἃ Ὁ. Ω.Σ σ 
ὅλως ὑπό τινος χωλυόμενον δυνατὸν χαυϑῆναι. χἂν υηδέποτε χαυϑῇ. ὅτι 
un χεχώλυται, τὸ OF ὃν ἐν τῇ ἀτόμῳ χαυϑῆναι οὐχέτι δυνατὸν τῷ ὑπό 
15 τινος χωλύεσϑαι τὴν χαῦσιν αὐτοῦ. διὸ ἐχείνῳ μὲν ὑποτεϑέντι χαίεσϑαι 
? 


3X ἥν ἢ σ >\ \ > ~ 5» [4 . 
OUGEY AOLVATOY ἕπεται" εἰ GE τὸ CY TY] ATOWW ὃν ὑποϑοῖτό τις χὰἀίεσϑαι. 10 


΄ ΟῚ - 


ἀδύνατον ἀχολουϑήσει αὐτῷ τὸ πάσχειν τὸ ἀπαϑές, εἴ γε ἣ ἄτομος ἀπαϑὴς 
εἶναι ὑπόχειται. 


» 
A 
o- 


p.34216 “Ect πὸ ὄντος τοῦ Β εἶναι οὐχ ὡς ἕνός τινος 
20 ὄντος τοῦ A τὸ Β ἔσται δεῖ ὑπολαβεῖν: οὐ 
v 


ὦ 
μὰ κων 
ρ ἔστιν οὐδὲν 
»» > ΄ c , > \ a ~ 
ἐξ ἀνάγχης Evo τινος ὄντος, ἀλλὰ δυοῖν cha 


va 
o) ἐς 
ἐλαχίστοιν. 
, ~ Ὁ , > / [ὦ ΝΜ ~ , 
Δείξας πᾶσαν ἀχολουϑίαν ἀναγχαίαν οὕτως ἔχουσαν ὡς τῷ τρύπῳ 
τῆς χατὰ τὸ δυνατὸν ὑπάρξεως τῷ ἡγουμένῳ ἀχολουϑεῖν χαὶ τὴν τοῦ ἕπο- 15 
΄ 3 ~ [τ » SS / 
υένου αὐτοῦ ὕπαρξιν ὁμοίαν μεταφέρει τὸ χαϑόλου δεδειγμένον ἐπὶ τὴν 
25 συλλογιστιχὴν ἀχολουϑίαν, οὗ χάριν χαὶ τὴν δεῖξιν ἐποιήσατο. χαὶ εἴη ἂν 
> 4 \ 5 , ~ QQ ὦ ΄ 5» - id ~ 
δυνάμει τὸ λεγόμενον τοιοῦτο: det uy μόνον ὡς ἐπὶ τῶν, ἁπλῶν ἀχολου- 


ϑήσεων εἰρημένον λαμβάνειν τοῦτο, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν χατὰ συλλογισμὸν 
γινομένων: χαὶ γὰρ ἐν τούτοις ἀχολουϑεῖ τὸ συμπέρασμα ταῖς προτάσεσιν" 


εἰ γὰρ αἱ προτάσεις, χαὶ τὸ συμπέρασμα. ὥστε χαὶ δυνατῶν οὐσῶν χαὶ 
30 δυνατὸν ἔσται. zal? ὃ ἂν σημαινόμενην τοῦ δυνατοῦ λαμβάνωνται. ἂν δὴ 20 


ἀντὶ υὲν τῶν προτάσεων λητοῦ to A ἀντὶ δὲ τοῦ συυπεράσυατος τὸ Β 
t ΐ [νὰ τάν] ὶ ϊ 9 


1 ὃ 7 transposui (cf. Plut. de Stoic. rep.46 δυνατόν, ὅπερ ἣ ἔστιν ἀληϑὲς 7 ἔσται κατὰ Διόδωρον): 


4 ὃ BM: ἤγουν ὃ ἃ ante ἔσται repetit ὃ M 3 el (post 7) om. a 4 τὸ alterum 
om. aM 5 πάντως om. a Kuptedwy] ef. Zeller Rel. Acad. Berol. 1882 p.151sqq. Ueber 
den Kupteswy des Diodorus 6 (post λόγος) BM: om. a 6 τοῦ (ante Διοδ.) om. aM 
Dihova a 7 τινων a 8 ἀναγχαίου scripsi: ἀναγχαῖον libri ἀναγχαῖον ἔξωϑεν ἣν M 
9 ἀτόμῳ] ἀρούρᾳ temptabat Prantl 1 404,109; at cf vs.17 τὸ ἐν om. M 9.10 xo- 
λυόμενοι a 13 δύναται M 14 post χεχώλυται add. ὃ ἃ τὸ δὲ ὃν ἐν TH ἀτόμῳ (μὴ 
add. a) καυϑῆναι. quae verba post τὴν χαῦσιν αὐτοῦ (15) collocant libri, hue transposui 
ouxett ΔΒ: οὐχ ἔστι δὲ M 15 post διὸ add. zat Μ 19 τὸ (ante ὄντος) a et Ar.: om. B 
22 οὕτως ἔχουσαν om. a 23 χαὶ thy... ἀκολουϑίαν (25) om. aM 24 ὕπαρξιν scripsi: 
ὑπάρξειν B 26 τοιοῦτον aM 27 συλλογισμῶν a 29 xat (post οὐσῶν) om. aM 


90 λαμβάνωνται M: λαμβάνονται ΔΒ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [15 [Arist. p.34216. 25.34] 185 


εἴη ἂν ἣ προειρημένη δεῖξις ἁρμόζουσα χαὶ ταῖς τοιαύταις ἀχολουϑίαις. θ0τ 
τὸ ὃὲ οὐ γάρ ἐστιν οὐδὲν ἐξ ἀνάγχης ἕνός τινος ὄντος δεῖ χαὶ 
αὐτὸ ἀχοῦσαι, ὅτι συλλογιστιχῶς: οὕτως (ek οὐχ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης. τὸ 
δὲ τ οὖν εἴ τις fly τὸ πὴ AS τοῖς pee t¢ τὸ 68 B τὸ 
τὸ μὲν ἀντὶ τῶν προτάσεων λάβοι 2% 


\ v 


5 συμπέρασμα ἴσον ἐστὶ τῷ “χαὶ ε 
τὸ δὲ B συμπέρασμα᾽. 


ov δὲ SEL AUC SOS φανερόν, ὅτι ψεύδους ὕποτε- 
ἀδυνάτου χαὶ τὸ anh συν διὰ τὴν ὑπόϑεσιν 
ψεῦδος ἔσται χαὶ οὐχ ἀδύνατον. 


Ξὸ 


10 "Ett τὸ οὗ χάριν ἔδειξε τῷ δυνατῷ τὸ δυνατὸν ἀχολουϑεῖν, τοῦτο 
φανερὸν ποιεῖ. ἐπεὶ γὰρ ὁποῖον ἂν ἢ τὸ ἡγούμενον πρὸς ὕπαρξιν. τοιοῦτον 


ἐδείγϑη χαὶ τὸ Exduevoy ἐν ταῖς ἀναγχαίαις ἀχολουϑίαις. δῆλον ὅτι wx 30 
ϊ | ’ | ee 
~n x 5 » ~ a , 
ταὐτόν ἐστι τὸ ψεῦδός TE χαὶ τὸ ἀδύνατον, GAN ἔστιν αὐτῶν διαφορά. οὐ 


ὅς ἐστι. τοῦτο ἤδη χαὶ ἀδύνατον: ἔστι γὰρ ψεῦδος δυνατόν" 
18 ὃ τὴν τὸ δεχόμενον εἶναι μηδέπω ὃὲ ὃν ὑποϑέμενος εἶναι ψεῦδος μὲν 
τίϑησιν, οὐ μὴν ἀδύνατον. ψεύδους δ᾽ ὄντος τοῦ uC δυνατοῦ ὃὲ 
ψεῦδος ἔσται ὅλως χαὶ τὸ ἑπόμενον, οὐ μὴν ἀδύνατον. ἐγχωρεῖ μὲν γὰρ 
χαὶ ἀληϑὲς εἶναι. τὸ οὐ ΤῸ α peDEey οὐσῶν τῶν προτάσεων, ὡς τῷ Bd 
δευτέρῳ δείξει. ἀλλ᾽ εἰ χαὶ ψεῦδος εἴη, οὕτως ἔσται ψεῦδος, ὡς μὴ ἀδύ- 


5 


20 vatov εἶναι: εἰ γὰρ εἴη ἀδύνατον ἐπὶ προτάσεσιν ἢ προτάσει ψευδεῖ μὲν 
Ὁ 


~ 


τινι ὑπὸ 1 51: υἱᾶς προτάσεως ψευδοῦς 


σ N , Ny ~ In7Z oy NM >) ~ 
uN ἀδυνάτῳ δέ, ἕποιτο ἂν πάλιν δυνατῷ ἀδύνατον. εἰ δὲ ἐν συλλογισμῷ 
WEY οὐχ ἀδυνάτου ὃὲ ἀδύνατον 
τὸ ἑπόμενον εἴη. οὐ παρὰ τὸ vanes μὲν οὐ μὴν ἀδύνατον εἴη ἂν τοῦτο 40 
\ ΄ ~ > " ΄ς 
τὸ ἀχολουϑῆσαν ἀδύνατον, ἀλλὰ παρὰ τὸ ϑάτερον τῶν, οἷς ἠχολούϑησεν. 


τῷ 
σι 


‘ 


ἀδύνατον εἶναι χαὶ adto: οὐ γὰρ Evt τινι χειμένῳ ἐν ταῖς συλλογιστιχαῖς 
ἋΣ ΄’, Ἢ ,ὔ 5, δ μ» 5 \ 3f γ2 
ἀχολουϑίαις ἕπεταί τι ἐξ ἀνάγχης, ὡς εἶπε. τὸ δὲ εἰ γὰρ ἀδύνατον. 
ἅμα τὸ αὐτὸ ἔσται δυνατὸν χαὶ ἀδύνατον εἶπε διὰ τὸ ἂν ἢ τοῦ 
ἡγουμένου δυνατοῦ ὄντος τὸ ἑπόμενον ἀδύνατον, γίνεσϑαι αὐτό, χα ὅσον μὲν 
ἕπεται τῷ ἡγουμένῳ δυνατῷ ὄντι καί, ὅτε ἐχεῖνό ἐστι, χαὶ αὐτὸ εἶναι ὀφείλει, 4 
30 δυνατόν, xat? ὅσον ὃὲ ὑπόχειται ἀδύνατον εἶναι, ἀδύνατον: τὸ γὰρ ἁπλῶς 


ἀδύνατον χαὶ τότε ἐστὶν ἀδύνατον, ὅτε αὐτοῦ τὸ ἡγούμενον δυνατόν ἐστιν. 


p. 34.184 Διωρισμένων δὲ τούτων ὑπαρχέτω τὸ A παντὶ τῷ B. 00" 


Kindy χαὶ προδιομολογησάμενος περὶ τῆς ἀχολουϑίας τοῦ συμπερά- 


1 ἢ periit in M 2 οὐδὲν a et Ar.: οὐδὲν ἢ BM (at ef. p. 184, 20) ὦ axovew M 

4 οὖν periit in M 10 τὸ ἀδύνατον M 15 τὸ utrumque om. a 15 etvat (post 
vrot.) aB: yevéodar M 17 ante ὅλως add. ἡ B 18 xpot[dcewv, ὡς] une. inel. 
perierunt in M 19. 20 ἀδύνατον BM: δυνάμενον a 25 ἑνί ἃ: ἐπί BM 21 τὸ 
(ante αὐτὸ) aM οὐ Ar.: om. B δυνατὸν ἔσται τὸ αὐτὸ Ar. ἡ aM: om. B 

28 αὐτῷ a 29 χαὶ prius om.a ἐχεῖνο a: ἐχεῖνος BM αὑτὸ a 30 ἀδύνατον 


7 ΟῚ 


(post εἶναι) ἃ: δυνατόν BM Ὁ] τότε ΒΜ: πότε ἃ Ὁ2 δὴ Ar. 


186 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34234) 


on 


10 


20 


mn 


Tpoxetueva, χαὶ λέγει περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν μιχτῶν ἐξ oza ἀρχούσης Kall 
ἐνδεχομένης ἐν πρώτῳ σχήματι τῆς υξίζονος οὔσης Ora ἀρχούσης τῆς δὲ ὅ 
ἐλάττονος ἐνδεχομένης. ἣ δὲ δεῖξις αὐτῷ τοῦ συλλο ἵν τιχὰς εἶναι τὰς τοιαύ- 
τας συζυγίας. ἐν αἷς ἢ μείζων ἐστὶν ὑπάρχουσα, διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
Ἰωγῆς γίνεται: διὸ χαὶ εἴ ἢ εἶ 


πε wy, εἶναι τοὺς ἐν ταῖς τοιαύταις υϊξεσι γινο- 
, . Ἁ 5 5 ft) 7 ar X\ Ἁ ~ \ 
μένους συλλογισμοὺς τελείους. λαμβάνει δὲ τὸ μὲν Α τῷ Β παντὶ 
Ἁ ΝΑ ~ ta) \ 5 
τὸ δὲ Β τῷ I’ ἐν δέχεσϑαι παντί, χαί φησι τὸ A τῷ Γ᾽ παντὶ ἐν 
, . ar ~ , , 
εἰ γὰρ μὴ τοῦτο. τὸ avTixetusvov ἀντίχειται ὃὲ τῷ ἐνδέχεται παντί τὸ “οὐχ 
s ff Al a wv »] ‘ -“»"» b] , A 5 ie rae. ) \ “Ὅν 
ἐνδέχεται παντί᾽. ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ ἐξ ἀνάγχης τινὶ οὐχ ὑπάρχει. ϑεὶς δὲ 
τοῦτο μεταλαυβάνει τὴν BI’ τὴν ἐνδεχομένην χαϑόλου χαταφατιχὴν εἰς 
a 
ὃ 


ὑπάρχουσαν χαϑόλου χαταφατιχήν. δ: ν ἐστιν. οὐ υὴν ἀδύνατον 
τὶ ia 


O- Os 


oo “ὦ 


τῷ χεῖσϑαι τὸ Β τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑαι παντ ἐνδεχόμενον ὑπάρχειν τινὶ 
᾿ ΄ i nh _~ > ble) Vein ~ TW # 3 
μὴ εἶναι ἀδύνατον χαὶ ὑπάρχειν λαβεῖν. éx δὴ τῶν “OA wT ea 

\ ~ = A i¢ ΄ > > ΄ 

τινὶ οὐχ ὑπάρχει᾽ χαὶ “τὸ Β τῷ Γ᾿ παντὶ ὑπάρχει συνάγεται ἐν τρίτῳ σχή- 

x ‘ » ΄ ΑἸ ὡ ΄ - 5 , , 

uatt τὸ A μὴ ἐνδέχεσϑαι παντὶ ὑπάρχειν τῷ B, ὅ ἐστιν ἀδύνατον- ἔχειτο 
Ἁ " - Ἁ i ἐν ar Ἁ ᾿ 5» τ \ Ἁ 5 ΄-Φἠ » 

Ἰὰρ αὐτῷ παντὶ ὑπάρχειν. εἶπε δὲ τὸ εἰ οὖν τὸ μὲν A μὴ ἐνδέχεται 


- 14 5 x ΓΔ] ~ Ἁ 3 ~ 
τῷ [ΓῚ ἐνδεέστερον" λείπει γὰρ τὸ ᾿ παντί᾽- τοῦτο ae τὸ ἀντιχείμενον τῷ 


οὐ 
οὐ παντὶ ὑπάρχειν: τοῦτο γὰρ ἐδείχϑη συναγόμενον ἐν τρίτῳ σχήματι ἐν 
ταῖς μἵξεσι ταῖς ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ὕπαρ 
χαϑόλου χαταφατιχὴ ὑπάρχουσα ἢ ὃ 


? Ms \ 3 , 
yovors, ἐν αἷς ἣν ἢ μὲν ἐλάττων 
& μείζων ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ 
ἀναγχαία" ἐπὶ μέρους γὰρ ἀποφατιχὸν ὑπάρχον τὸ συμπέρασμα. ἀλλὰ χαὶ 


τὸ ἀλλ᾽ Onéxetto παντὶ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν εἶπεν ἀντὶ τοῦ ᾿ὑπέ- 


χειτὸ παντὶ O7 mscgitt ὑπάρχουσα yap ἢ χαϑόλου χαταφατιχὴ ἢ AB. ἐξ οὗ 2 


~ ΓΞ Ν᾿ ΔΝ , toc τὸ (AY Sir pars =. >» B ἐνὸδέ: 
δῆλον. ὅτι χαὶ ἐπὶ tod συμπεράσματος τὸ (A) οὐ παντὶ τῷ Β ἐνδέχεται 
εἶπεν ὡς ἴσον τῷ οὐ παντὶ ὑπάρχειν τὸ τῷ Β. οὕτως, δὲ γίνεται καὶ 
τὸ συναγόμενον ἀδύνατον. εἰ χειμένου τοῦ A παντὶ τῷ B ὑπάρχειν συνά- 
‘ 337 Ἁ \ [4 ‘ ΄ 
Volto τινὶ μὴ ὑπάρχειν: ἀδύνατον γὰρ τὸ παντὶ ὑπάρχον τινὶ μὴ ὑπάρχειν. 


διὰ ead 


οὐχέτι ὃὲ ἀδύνατον. ὃ αὐτὸς Goxet διὰ τῶν λέξεων λαμβάνειν: οὐ γὰρ 30 


? \ X\ 7 af 
ι 


jar ΄ - » rvs , a a ΄ 
ἀδύνατον χειμένου τοῦ A τῷ B ἐνδέχεσϑαι παντί, ὃ εἶπε, χαὶ τὸ EVOEYE- 


σϑαν χαὶ μὴ παντί, ὃ χαὶ αὐτὸ εἰ ΜᾺ Goxsl, ἐπεὶ τὸ αὐτὸ οἷόν τε χαὶ 
vs ? Ι ᾽ 
a7 " >: , 5.) > Ws 
παντὶ ἐνδέχεσϑαι χαὶ uydevl. ἀλλ᾽, ὥσπερ εἶπον, τῷ ἐνδέχεσθαι ἐπ᾽ ἀμφο- 
τέρων ἀντὶ τοῦ ὑπάρχειν ἐχρήσατο, ἐπεὶ χαὶ χατὰ τούτου χατηγορεῖται. 


ete Ss \ = 


ἀδύνατον δὴ τὸ συναγόμενον εὑρὼν χαὶ δείξας ἐπὶ ταῖς προχειμέναις προτάσεσι, 


Ι πρὸς BM: παρὰ ἃ μέλλει προσχρῆσϑαι aM Ὁ δ Ν 4 post ἐλάττονος add. οὔσης ἃ 
τὶν om. δ 6 εἶπε] p. 9444 8 δὲ aM: οἵη. Β 9 τῷ corr. ex τὸ Β ἐνδέ- 
χεσϑαι M 10 οὐχ ὑπάρχει superscr. expuncto οὐ B: μὴ aM δὲ B corr.: δὴ B pr., 
12 ὃ aB: καὶ M 14 ἀδύνατον εἶναι ἃ 15 ὑπάρχειν (ante καὶ) M ὑπάρχει (ante 
συνάγεται) scripsi: ὑπάρχειν libri 16 ἐστιν om. a 17 ὑπάργειν] εἰν ΒΖ corr. ἐνδέ- 
χεσϑαι ἃ 18 παντί, quod Alex. i rei: ante τῷ 7 add. ἢ 19 post ἐνδέχεσϑαι add. τῷ M 
ἦν superser.M , 22.259 ἀποφατιχὴ avayxata ἐπὶ μέρους a 26 ἃ ex Arist. addidi; ef. 


5 ἐσ 


aM 


21 


vs. 19 28 ef κειμένου aB: ἐχχειμένου M 31 ante ἃ add. τὸ ἃ 92 xat (ante μὴ) om.a 
αὐτὸ correxi: αὐτὸς libri 94. ὑπάρχειν M: ὑπάρχοντος aB 90 προτάσεσι Om. M 


οτάσεις. ἧ προσχρῇσϑαι μέλλει. ἐπανῆλϑεν ἐπὶ τὰ 60r 


νάγχης 1 


παντὶ τῷ Β ἐνδέχεται εἶπεν ὡς ἴσον tu 20 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34.434. 52] 187 


τῇ τε ὑποϑέσει τῆς αἀντιχειμένης τι ' 
06 i ιγυξνοις προσχρῆτο ται χαί φησι δ 80 


δ » 


> 
. εἰς ae 


ΠῚ 
δ. [τὰ ‘ 
ἀδύνατον FE το εν τος Uy τῇ ψευδεῖ: αὖτ 7 γὰρ ἦν ψευδὴς μὲν δυνατὴ 
δέ, δυνατῷ δὲ τὸ ἀχολουϑοῦν δυνατὸν ἀλλ οὐχ ἀδύνατον. ὡς ἐδείχϑη: τῇ 


ν» οὐ way αούυνατον. TO 


5 aie ἄρα, τῇ ὑποθέσει. ἀδύνατος ἄρα ἐχείνη. ἐπεὶ δεῖ τι τῶν χειμένων 
ἀδύνατον εἶναι, οὐκ ἔστι δὲ ἢ & τ. ἀδύνατος. τὸ ἀντιχείμενον ἄρα τῆς 40 
ὑποϑέσεως ἀληϑές: ἔστι δὲ τοῦτο τὸ A τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑαι παντί: τῷ γὰρ 
οὐχ ἐνδέχεσϑαι παντὶ ἀντιφατιχῶς ἀντίκειται τὸ “ἐνδέχεται παντί. 


43) 
e. 
a 
Φ 
Cc 
Qa 

ὃ- 

πῶς 

AD 
R 
a 
° 
a) 
Φ 

Ξ 
Qa 
R 
a 
o- 


ρ 
10 ἀδύν 


- , ~ 7 IN 7 ΄ \ ~ 

0 λέγει χαὶ δείχνυσι τοιοῦτόν ἐστιν: ὅτι ἀδύνατον τὸ ὑποτεϑὲν ἐπὶ ταῖς 
χειμέναις προτάσεσι ταῖς “τὸ A παντὶ τῷ Β ὑπάρχει, τὸ Β τῇ [" παντὶ 45 
© Γ᾽ (τοῦτο γὰρ ὑπετέϑη τὸ 


x 


3, 


ἐνδέχεται. ΤΌΣ τὸ A οὐχ ἐνδέχεται παντ 
΄ 27 » Ι r 
συμπέρασμα), ὅτι οὖν τοῦτο ἀδύνατον, ἔστι, φησί, | χαὶ διὰ τοῦ πρώτου Gl 


/ ὃ 


15 σχήματος δεῖξαι: νῦν γὰρ ἐδείχϑη διὰ τοῦ τρίτου. δείχνυσι δὴ τοῦτο haBery 


ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις ἀνάπαλιν, τὴν μὲν ὑπάρχουσαν ἐνδεχομένην τὴν 


L 
ρας 
δὲ ἐνδεχομένην ὑπάρχουσαν: λαμβάνει γὰρ τὸ = A τῷ B ἐνδέχεσϑαι 
παντί (ἢ ή δὲ B παντὶ τῷ 


ν δὲ ὑπάρχουσα αὕτη χαϑόλου χαταφατιχή). τὸ 
f f 
I’ ὑπάρχειν: ἦν δὲ ἐνδεχόμενον παντί. οὕτως ὃ ὩΣ τῶν προτά- 5 


ὑπάρχον ἐνδέχεσϑαι 


ΕἸΣ τς 


f 

3X \ sa 7 ,ὕ v \ 

20 σεὼν οὐδὲν μὲν ἀδύνατον ἔσται χείμενον: οὔτε γὰρ τ 
χειν. Ἂ μέντοι συμπέρασμα 


ὑπάρχειν ἀὃ 
9 ἡ X id X >] \ 4 = , - Vv \ \ 
ἀδύνατον τὸ ὑποτεϑὲν ἐπὶ τούτοις χειμένοις, ὅπερ ἔξωϑεν ciacse, τὸ τὸ A 
> ea ~ 
‘ 


uy, παντὶ ἐνδέχεσθαι τῷ I’. συνάγεται γὰρ ἐν τ 
~ >) D> ~ /, as 
ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆς ἐνδεχομένης τῆς μείζονος ual χαϑόλου χαταφατιχῆς 10 


éxzetuevy, συζυγίᾳ οὔσῃ 


25 ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐνδεχόμενον συμπέρασμα, 


Seah mat - πῶ - oil, ae ay nevancdwe 2 
ὡς ἐδείχϑη πρὸ ὀλίγου: τῆς γὰρ μείζονος οὔσης ἐνδεχομένης ὑπαρχούσης 


» 


GE τῆς ἐλάττονος ἐνδεχόμενον ἐδείχϑη γινόμενον συμπέρασμα. ἀδύνατον δέ, 
> ΄ " a 


ὃ ἐνδέ; εται παντί, τοῦτο py ἐνδέχεσϑαι παντί: ἀντίφασις γάρ. τὸ 
μενον τοῦ ὑποτεϑέντος ἔσται συμπέρασμα, ὅ [οὐ παντὶ] ἐστι τὸ ἐν 


A SN 
ae ΟΝ 


30 sve παντὶ τῷ T. μετέλαβε OF τὴν μείζονα ὑπάρχουσαν οὖσαν εἰς ς τὴν ν 1 
, 


: 


νδεχομένην οὐχ ὡς μὴ γινομένου τοῦ συμ περάσματος ἀδυνάτου, ¢ 


ov 


χαὶ 


ΣΝ 


πάρχουσαι ἦσαν ἄμφω (παντὶ μὲν γὰρ ὑπάρχειν συνήγετο τὸ A τῷ LT 
| t ᾿ t χ im t 


ἀμφοτέρων οὐσῶν ὑπαρχουσῶν, οὗ ὄντος ἀληϑοῦς (ἀδύνατον) ἐδείχνυτο τὸ 
ὑποτεϑὲν συμπέρασμα τὸ τὸ A μὴ ἐνδέχεσϑαι παντὶ τῷ I), ἀλλὰ βουλη- 


ΞΡ τὸ 


1 τὴν ἀντιχειμένην B: τῇ ἀντιχειμένῃ ἃ ὃ αὐτὴ ἃ ἦν om. M 5 apa (ante 
τῇ) om. M δεῖ a: δ᾽ εἴ BM 6 ἔστι ΒΜ: ἔτι ἃ 6.7 τῇ ὑποϑέσει aM 

8 ἐνδέχεσϑαι B: ἐνδέχεται aM 10 ϑέντας Ar. τῷ Ὑ τὸ B Are: τὸ 7 τῷ β aB 

11 ἐστιν aB: ὑπάρχει M 12 τῷ β ante παντὶ transponit a ὑπάρχει Scripsi: ὑπάρ- 
yew libri 13 τὸ addidi; ef. vs. 22 15 post ἐδείχϑη expunxit zai B 17 δὲ 
om. M 18 αὐτὴ aM 20 ὑπάρχον corr. ex ὑπάρχειν B 23 ἐνδέχεσθαι 
παντὶ a κειμένῃ M οὔσῃ aM: οὔσης B 26 πρὸ ὀλίγου] p. 3325 sq. 27 ante 


συμπέρασμα add. τὸ M 29 οὐ παντὶ BM: om. a 33 ἀδύνατον ἃ: om. BM 


188 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 15 [Arist. p.3462. 7] 


10 


20 


ϑεὶς ἀντίφασιν δεῖξαι ποιοῦν τὸ ὑποχείμενον τῷ συναγομένῳ, ὅπερ πρόδη- 61 
77 v 5 


λόν ἐστι ual ἀναυμφιλέχτως ἀδύνατον. ἔτι τε τοῦτ᾽ ἔστι χαὶ τὸ ὀφειλόμενον 20 
΄ € 


x Q~ ~ ~ ΄ , ΄ 95 ~ Ci la ps) A ‘ as 
δειχϑῆναι τῇ τοῦ ὑποτεϑέντος ὡς ἀδυνάτου ὑποϑέσει. τὸ γὰρ “ἐνδέχεται 
παντί᾽ τῷ ‘uy ἐνδέχεται navel’ ἀντιφατιχῶς ἀντίχειται: συνάγεται 6& τὸ 
"κ᾿ 0 ‘ ~ x i ~ 74 , 
ἐνδέχεσϑαι παντὶ τῆς μείζονος τῆς AB ἐνδεχομένης χαταφατιχῆς τεϑείσης. 
δύναται δὲ τῷ ἐνδέχεσθαι ἀντὶ τοῦ ὑπάρχειν χεχρῇῆσϑαι πάλιν ἐπὶ τῆς A 
προτάσεως χαὶ ἐπὶ τοῦ συμπεράσματος, ὡς χαὶ πρὸ ὀλίγου. οὐ μὴν τοιαύτη 25 
7, δεῖξις χατὰ τὴν εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴν γέγονεν: οὐ γὰρ τῷ ὑποτεϑέντι, 
ὃ ἣν ἀντιχείμενον τῷ δειχϑῆναι προχειμένῳ, προσελήφϑη πρότασίς τις τῶν 
χειμένων χαὶ συνήγαγεν ἀδύνατον. οὗ τῇ ἀναιρέσει ἀναιρούμενον τὸ ὕποτε- 
Nev χατεσχεύαζε τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ. ἀλλὰ δύο προτάσεις ληφϑεῖσαι, ἢ 
5 


Ἁ , 5 ‘ e x 5" - ~ » | 

υὲν ula ἀληϑὴς χαὶ χειμένη ἢ 6 υεταληφϑεῖσα εἰς ψεῦδος μὲν οὐ μὴν ὃ 
2m F Ἃ >. % ~ , 5 , 
ἀδύνατον Ov ἐπὶ ταύταις ταῖς προτάσεσιν. οὐ μὴν ε 


=A ~ a \ 
QOVVATOY τοῦτο. OL& 
τοῦτο τὸ ἀντιχείμενον τοῦ ὑποτεϑέντος εἰσάγεται: ἀδύνατον γὰρ τοῦτο. 
ὥστε ἄλλο τι ἐχ τῶν ληφϑέντων συνάγεται χαὶ τῷ μὴ πάντως γίνεσϑαι 


- 44 5 ld 3a ἢ c , ΄ 5 wy 
ἐν τοῖς οὕτως λαμβανομένοις τὸ ἀδύνατον παρὰ τὴν ὑπόϑεσιν, ὡς ἐν ἄλλοις 


ἐζητήχαμεν ἐπὶ πλέον. 


- ~~. . , ‘ i , ‘ , 
p. 3407 Act 62 λαμβάνειν τὸ παντὶ ὑπάρχειν μὴ χατὰ χρόνον 
΄ ᾿ » ~ ~ , ~os ~ , "» ) ~ - 
ὁρίσαντας, οἷον νῦν ἣ ἐν τῷδε τῷ χρόνῳ, ἀλλ᾽ ἁπλῶς. 80 


ay 


Aci, φησίν. ἐν τῇ προχειμένῃ μίξει τὸ παντὶ ὑπάρχειν τὸν πρῶτον 
ἄχρων τῷ μέσῳ λαμβάνειν μὴ πρὸς χρόνον ὡρισμένον ὑπάρχον. τὸ δὲ 
λεγόμενον τοιοῦτον ἂν εἴη" αὖται τῶν ὑπαρχουσῶν προτάσεων χαϑόλου 
χατὰ χρόνων ὁρίζονται, ὅσαι μὴ ἀεὶ δύνανται λαμβάνεσθαι ὑπάρχουσαι χα- 
ἡόλου ἀλλὰ πρὸς χα!ρόν. ὡς ἢ τὸ Cov παντὶ χινουμένῳ ὑπάρχειν τιϑεῖσα 40 
ἢ τὸν ἄνϑρωπον παντὶ χινουμένῳ. τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι ἐπὶ πλέον ὑποχείμενος 
6 μέσος ἐν ταῖς τοιαύταις ὑπαρχούσαις ἐν τῷ δύνασϑαι χαὶ ἄλλοις ὑπαάρ- 
yey, οἷς 6 χατηγορούμενος αὐτοῦ χαϑόλου μὴ δύναται ὑπάρχειν, πρὸς 
χρόνων ὁρίζει τὴν ὑπάρχουσαν. ὅταν γάρ, ᾧ ἐνδέχεται ὑπάρχειν αὐτὸν 
ἄλλῳ ὄντι χαὶ μὴ ὑπὸ τὸν μείζονά te χαὶ χατηγορούμενον αὐτοῦ, ληφῦ 
ὑπάρχειν, οὐχέτι δύναται ἢ χαϑόλου ὑπάρχουσα ἀληϑὴς εἶναι, ἥτις ἦν 7 4 
μείζων πρότασις. ἂν yap τὸ ζῷον ὑποϑώμεϑα παντὶ χινουμένῳ, τῷ τὸ 
χινούμενον δύνασϑαι χαὶ μὴ ζῴοις ὑπάρχειν, ὅταν ὑπάρχῃ χἀκχείνων τινί, 
οὐχ ἔσται τότε ἔτι ἀληϑὴς ὑπάρχουσα χαϑόλου ἣ τὸ ζῷον | παντὶ χινου- Bly 


1 ἀντιχείμενον M 2 ἀμφίλεχτον M 3 ἐνδέχεται] tat in ras. B 5 évoeyeotdat B: 
ἐνδέχεται aM 6 τῷ ex τὸ corr. B ἀντὶ τοῦ ὑπάρχειν post προτάσεως (7) transponit a 

7 πρὸ ὀλίγου] ef. p. 186, 19—27 7.8 7 τοιαύτη aM 8 yeyovevat M ob in ras. B 
9 ὑποχείμενον a τις M: τῆς aB 10 post ἀδύνατον add. τι δ 11 zatacxevater M: 
χατασχευάζεται a 12.13 οὐ μὴν ἀδύνατον ov aB: οὐχ ἀδύνατον δὲ M 13 εἰ aB: εἰς M 
14 to aM: om. B 15 ἀλλ᾽ ὅτι B pr. 16 οὕτω aM ante παρὰ superser. ἀλλὰ B? 

ὡς periit in M 18 τῷ ἃ ὑπάρχειν aB (n): ὑπάρχον Ar. 19 GAR ἁπλῶς om. a 
20 προχειμένῃ aB: παρούσῃ M 21 πρὸς BM: κατὰ a 25 δ᾽ om. M 26.27 ὑπάρ- 


χειν Om. a 28 otto M 02 κἀκείνῳ a ‘303 ὑπάρχουσα periit in M 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 3467] 189 


΄ ες ΄ ᾿ , > e cr Z 
μένῳ ὑπάρχειν λέγουσα. γίνεται οὖν πρὸς χρόνον ὡρισμένον ὑπάρχουσα" Bly 
ἌΚΟΣ ἘΞ, Pe ee, Ee 7) 5 Cl ai hn ey EN — > aN ee op ie 
cot ἂν γὰρ μηδενὶ ἄλλῳ ὑπάρχῃ τὸ χινεῖσϑαι, δυνατὸν ἔσται τὸ ζῷον 

\ ΄ c , ΄ Ze 5 \ Ἁ > z ~ 7, 
παντὶ χινουμένῳ ὑπάρχειν ὑποτίϑεσϑαι. ἀλλὰ μὴν ἐν ἧ συμπλοχῇ τοιαύτη 
πρότασις ἢ μείζων ἐστίν. ἀδύνατον ἐχείνην εἶναι 5 Κλογ στικην meu 


ΠῚ 


a ~ 


a 

οξι 

΄ te \ > ς 

XOLAY « χαὶ ῳ ἂν τούτων. οἷς οὐχ οἰῶν TE τὸν μείζονα ἄχρον ὑπάρχειν - 0 
> yv 


σι 
ᾧ 


Ἁ 5} ἣΝ 

τὴν ἐλάττονα χαταφατιχὴν εἶναι 7 ἐ ea ἢ or τάρχουσαν ἢ ἀναγ- 
5 ΄ 

αέσος ἐνδέγεσϑαι ὑπάργειν Arc δ οὐχ ἔσ συλλογιστικὴ ἢ συζυγία τῷ 

μέσος ἐνδέχε ὑπάρχε Hoot, οὐχ ἔσται συλλογιστιχὴ 7 υζυγία τῷ, 


ὅτε ὑπάρχει τούτῳ ὃ μέσος. ᾧ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν εἴληπται. μηχέτι TH- 
ρξ ἐν οὖν a. 
> 


ἴσϑαι χαϑόλου ὑπάρχουσαν τὴν μείζονα. ἀληϑεῖς 
ὉΠ 


νδέχεται Gua εἶναι, χαὶ τὴν ὑπάρχουσαν χαὶ τὴν ἐνδεχομένην, οὐ μὴν χαὶ 10 


Ἔ 


10 
συλλο τῶν αὐτῶν τὴν συμπλοχήν. οὐδὲ ie ἄλλως δείχνυται συλλ (ογιστικὴ 
ἢ ἐχ τοιούτων προτάσεων συμπ το ἢ διὰ μόνης τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
γωγῆς.- ἐν ἣ μεταλαμβάνεται τὸ ἐνδεχόμενον εἰς τὸ ὑπάρχον: οὐχέτι ὃ 
5 ΛΝ > c ~ Ted ied oe Ἃ e ἌΣ ~~, > ΄ raat > \ f 
οὐδὸς ἀληϑεῖς οἷόν te ἅμα εἶναι, ἂν ὃ μέσος τῷ ἐσχάτῳ τῷ ἐχτὸς πίπτοντι 

Can la wv c Pek \ Q~ ΜΕΝ Δ rs = \ / ie 

15 τοῦ μείζονος ἄχρου ὑπάρχειν παντὶ ληφϑῇ οὐ γὰρ ἔτι οἷόν te τὴν μείζονα 
χαϑόλου χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν εἶναι, ἀλλ ἐπὶ μέρους γίνεσϑαι. ὥστ᾽ 1 

οὐ χρήσιμος πρὸς συλλογισμὸν ἣ τοιαύτη χαϑόλου ὑπάρχουσα. ἧς ἣ μετὰ 

ws γὰρ ἂν ἐχείνη ἐν- 


MQ 


ταύτην ἐνδεχομένη MGS δρίζει τὸ ἀληϑές" 


Day 

ov 
(ἢ “ 
Ov 


X% 


OX 


χομένη υένῃ. wsypt τότε πη τος γινομένη aie ὑπαρχούσης 


ἣΝ 
ὃς 
20 οὐχέϑ᾽ αὕτη ἀληϑής. ὅταν γὰρ τὸ χινεῖσϑαι ἐνδεχόμενον ὑπάρχειν λίϑῳ 


ἘΞ 


χαὶ ὑπάρχῃ- τότε οὐχέτι τὸ ζῷον παντὶ κινουμένῳ πάρχειν δύναται λαμ- 


ΘΝ On 
τὶ 


΄ \ 


που στ: ἀλλὰ γίνεται ἣ ἀπόφασις ἀληϑὴς τότε 7 ᾿τὸ ζῷον οὐ παντὶ χι- 20 

νουμένῳ᾽. ἥτις ἐστὶν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή. διὸ οὔτε ὑπάρχειν δύναται 
Q~ —S ~ as ~ /C am 2 Nee { {ΞΕ mn A 2F 3 ong = ma 

Aynpvdiva: τὸ ζῷον τῷ Atdw οὔτε ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν: ἐξ᾽ ἀνάγχης γὰρ 


oe 5 ~ 3S Fi aye > \ rad 9, , Ὑ ~ ΄ 
20 αὐτῷ OUGEVL UTANY St. 00 γὰρ OlOoy TS ETL μέρους οὐσὴς τὴς υξίζονος 


fe ΟἹ / la \ i a 7 \ ST REN 
προτάσεως ἐν πρώτῳ Ὁ τον: συλλογισμὸν γίνεσϑαι. ὃ eee περὶ αὑτὴν 
τότε. Get οὖν, φησί, τὴν ὑπ ἢ τοιαύτην λαμβάνεσϑαι. ἧς οὐχ ὥρισται 2% 


τὸ ἀληϑὲς ὑπὸ τῆς προστιϑεμένης αὐτῇ ἐνδεχομένης. ἀλλὰ τοιαύτην εἶναι 
ὡς μένειν χαϑόλου ey ὑπάρχουσαν χαὶ τῆς ἐνὸ νδεχομένηξ χαϑόλου 
5) / ~ ΄ 

30 μεταλαμβανομένης εἰς τὴν ρου ον ες οὐδὲν 1s ag pst ἣ προσϑεῖναί 
τινα διορισμὸν τῇ ὑπαρχούσῃ ὡς χατὰ χρόνον ὁρίζειν αὐτὴν 7 ἐνδεχομένην 
ay αὐτῇ συντάξαι. ἥτις ἀναιρεῖ αὐτὴν εἰς τὸ ὑπάρχειν μεταβάλλουσα. 3 

ar ane so ἌΝ 3 ass, Υ ον =p Vip es πον 

οὐ γὰρ τὴν ἀεὶ ὑπάρχουσαν λέγει (αὕτη γὰρ ἀναγχαία ἤδη). ἀλλὰ τὴν 
μένειν δυναμένην ὑπαρίθοσαν χαϑόλου a ἀκηϑῇ. καὶ ὅτε ἣ ἐν- 
80 δεχομένη χαταφατιχὴ χαϑόλου ΠῚ μετὰ ταύτης εἰς τὴν ὑπάρχουσαν 
μεταλαμβάνεται. οὕτως γὰρ χαὶ ἢ Or ἀδυνάτου δεῖξις σώζεται ἐπὶ τῆς 


1 λέγουσα ὑπάργειν M 5 δεῖ aB: δὴ M 6 ἂν a: μίαν BM 8 τούτῳ] tw in 
spat. vac. add. B* 10 ἅμα ἐνδέχεται a 12 7 expunxit B συμπλοχῇ B pr. 

15 τὸ alterum om.a 14 ἅμα ante οἷόν te transponit a: om. M ἐχτὸς πίπτοντι B: 
ἐχπίπτοντι aM 15 ὑπάρχειν om. ἃ 18 ἂν om. aM 19 μένει aM 

20 ὑπάργῃ aM 21 post παντὶ add. τῷ M 27 τοιαύτην aM: τοιαύτην τὴν B 
28 προτιϑεμένης aM 30 ἣ om. a 32 αὐτῇ συντάξαι τοιαύτην M ὑπάρ- 


yov a 33 ἀεὶ τὴν M αὐτὴ ἃ 36 μεταβάλλεται ἃ 


190 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.54>7] 


οι 


10 


to 
or 


συζυγίας. ἣ χρώμενος δείκνυσιν αὐτὴν συλλογιστιχήν. λέγοι δ᾽ dy ἤτοι 6lv 
wy δεῖν τὴν ie!» Goa ae χαϑόλου τοιαύτην λαμβάνεσϑαι ὡς δύνασϑαι αὐτῆς 35 
χατὰ χρόνον τὸ ἀληϑὲς ὁρίζεσϑαι ὑπὸ τῆς προ ππερενης ἐνδεχομένης προ. 
τάσεως. ἣ μᾶλλον. ὅτι wy, δῖ τὴν προστιϑεμένην αὐτῇ ἐνδεχομένην τοιαύτην 
εἶναι ws ὁρίζειν τῆς ὑπαρχούσης τῆς πρὸ αὐτῆς εἰλημυένης τὸ ἀληϑὲς 
χατὰ ei 

‘O δὲ λέγων μὴ δεῖν χατὰ χρόνον ὡρίσϑαι τῆς ὑπαρχούσης τὸ ἀληϑὲς 
οὐ παρὰ τὴν ὅλην δόξαι ἂν ποιεῖν τὸ συλλογιστιχὸν 7 ἀσυλλόγιστον τῆς 40 
συμπλοχῆς, ὡς ἂν δόξαι τινί, ἀλλὰ παρὰ τὸ anaes tows μᾶλλον. χατὰ 
) (povoy γὰρ δρισϑεῖσα μεταπίπτουσα ποιεῖ ἐν πρώτῳ σχήματι τὴν μείζονα 
ἐπὶ μέρους ἀποφατιχήν: τούτου δὲ γινομένου ἀσυλλόγιστος 7% συμπλοχή. 
τοῦ γὰρ ἀσυλλόγιστον γίνεσϑαι τὴν συζυγίαν, ἐν 7 ἢ μείζων πρότασις οὖσα 
χαϑόλου χαταφατιχὴ ὑπάρχουσα ὥρισται χατὰ χρόνον, σημεῖον φέρει τὸ 45 
τοιαύτης οὔσης τῆς συζυγίας ἐν πρώτῳ σχήματι ὡς εἶναι τὴν μείζονα 
χαϑόλου χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν ὡρισμένην ἐν χρόνῳ ὑπὸ τῆς ἐλάττονος 
προτάσεως οὔσης ἐνδεχομένης τὸ χαὶ τοῦ παντὶ χαὶ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης 
ὅρους λαμβάνεσϑαι ὁμοίως ἀληϑῶν οὐσῶν | ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων. 62 
δείχνυσι γάρ, ὅτι ἀσυλλόγιστοι αἱ οὕτως ἔχουσαι, τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει 
χαὶ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης δείξας χαὶ παντὶ ἐξ ἀνάγκης. τοῦ μὲν wee “ἄν- 
ὕρωπος παντὶ χινουμένῳ, τὸ χινεῖσϑαι ἐνδέχεται παντὶ ἵππῳ᾽, καὶ ᾿ ἄνϑρω- 
ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἵππῳ᾽ - "τὸ γὰρ χινεῖσϑαι τῷ ἐπὶ πλέον εἶναι τοῦ 


- 
ἐς 
» 
ey 
cy 


TOS ᾿ 
ἀνθρώπου. εἰ ληφϑείη νδέχεσϑαι παντὶ ἵππῳ, ὁρίζει χατὰ χρόνον τὴν ὅ 


ὑπάρχουσαν" ὅτε γὰρ τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ἵππῳ On τάρχει, τότε οὐχ οἷόν τε 


Ox 


ἔτι παντὶ χινουμένῳ τὸν ἄνϑρωπον ὑπάρχειν. tod ὃὲ παντὶ ᾿ ζῷον παντὶ 

2 ΞῚ ἐπ Ὁ ak 2 IN Fine b] [eee Ne ve ~ 8 3). 
χινουμένῳ. τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ἐνδέχεται ἀνθρώπῳ . καὶ ζῷον παντὶ ἐξ 
ἀνάγχης ἀνϑρώπῳ᾽. ἔστι δὲ τὸ δειχνύον χαὶ ποιοῦν ἀσυλλόγιστον τὴν 


συζυγίαν οὐ τὸ παντὶ ἐξ ἀνάγχης δείχνυσθαί τι ἐν αὐτῇ προηγουμένως 
\ 


(ἀληϑὴς γὰρ ἢ "ἡ 
μὴ εἴη τοῦ χατὰ τὸν scale ν ἐνδεχομέν av), ἀλλὰ (τὸ) τοῦ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ 
ὅρους εὑρίσχεσϑαι ἐν αὐτῇ, ὃ γίνεται τῷ ὑπερτείνοντος τοῦ μέσου τὸν aay, 
γορούμενον τὴν προστιϑεμένην ἐγδεχόμ ἔνην τοιαύτην λαμ βάνεαναι ὡς χατὰ 
χρόνον αὐτῆς τὸ ἀληϑὲς ὁρίζειν. μὴ γὰρ ὑπερτείνοντος τοῦ μέσου μηδὲ 
τοιαύτης λαμβανομένης τῆς ἐνδεχομένης τοῦ μηδενὶ οὐχ οἷόν τε λαβεῖν 
ὅρους" οἷον τὸ περιπατεῖν παντὶ yo αμματιχῷ ὑπῆγον, τὸ neat 16 
παντὶ avbownw ἐνδέχεται: οὐ γὰρ erat χατὰ χρόνον δρίξομενη ἢ τὸ 
περιπατεῖν παντὶ γραμματιχῷ Teton οὐ γὰρ ἀναιρεῖται ὑπὸ τῆς συντασσο- 


iy 


ἐνδέχεται παντί᾽ χαὶ ἐπὶ τῆς ‘86 ἀνάγχης παντί᾽, εἰ χαὶ 10 
\ . 


3 ὁρίζεσϑαι τἀληϑὲς M προστιϑεμένης M: προτιϑεμένης aB; at ef. p. 189,28 

4 δεῖν a προτιϑεμένην a 11 ἀποφατιχὴν ἐπὶ μέρους aM 12 μείζονος M 

14 μείζονα om. a 16 τὸ om.a ante pydevi expunxit τοῦ B 11 τῶν 

προτάσεων OM. ἃ 19 δείξας post παραϑέσει (18) transponit a 20 ἐνδέχεσϑαι a 

ἵππῳ παντὶ aM χαὶ om. ἃ 21 μηδενὶ ἃ 23 ὑπάρχει παντὶ ἵππῳ aM 

24 ἔτι Β: ἐστὶ aM 25 ζῴῳ ἃ 20 δειχνύμιενον aM 29 τὸ ἃ: καὶ Μ: 
m. B 33 λαβεῖν οὐχ οἷόν te M 34 ὑπαρχέτω γραμματιχῷ a γραμματιχὸν 


περίπατ εῖν ἃ 


| 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [ 15 [Arist. p.3467. 17] 191 


ὧν 


ένης αὐτῇ χαϑόλου χαταφατιχῆς 
BEVIS αὐτῇ \0 ταφατιχγς 
~ δ a7 pie) > \ 


ἐπὶ τῶν ὅρων 62, ἐφ’ ὧν τὸ ἐξ ἀνάγχης παντὶ συνάγεται. οὐ διότι ὕπερ- 
Gos τὸν μείζονα. διὰ τοῦτο τὸ ἐξ ἀνάγχης συνάγεται (οὐ γὰρ 


1 
[ΟἹ 
τος 
[0] 
- 
oO. 
ἘΞ 
ω 


λήῳφϑη τοιαύτη ἢ ἐνδεγομένη ὡς ὁρίζειν χατὰ yoovey τὸ ἀληϑὲς τῆς 
igi τοιαύτη ἢ ἐνδεχομένη ὡς ὁρίζ Jobs MS ASU le 


Cc? My ες 


ἐ 
΄ / ΄ ~ 
rapyousys’ οὐ yap τι τῶν μὴ ζῴων ἐλήφϑη ὥστε ἐπὶ μέρους ποιεῖν 


σι 


‘ e te 7 ΄ 
τὴν μείζονα χαὶ δρίζειν χατὰ χρόνον αὐτήν), ἀλλ ὅτι ἐλήφϑη 6 ἔσχατος 
ὅρος περιεχόμενος ὑπὸ τοῦ πρώτου χαὶ ἐν ἐχείνῳ wy. οὕτως γὰρ ἔχει ὃ 
2 ‘ | ν᾿ 
πρὸς τὸ ζῷον: τοιαύτης γὰρ πάλιν λαμβανομένης τῆς ἐνδεχο- 
ϑένης ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα, GAN οὐ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐν- 
Κ 


eee 2 EAECNU EEDA CUO LCTnaT. ΤΩΝ τρὶς BURevO OZONE 
10 δεχόμενον. ἂν μέντοι μμήτε χατὰ τὸν χρόνον ὁρίζηται ὑπὸ τῆς ἐνδεχομένης 
ρ c ΄ ΄ Vv σ ΄ ΄ σ 

ἢ ὑπάρχουσα μνήτε τοιοῦτος ὃ ἔσχατος ὅρος λαμβάνηται ὡς εἶναι ὑπὸ τὸν 


ὥτον. ἐνδεγόμενον δόξει γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα: ἔ “ἀρ τὸ χοιυᾶσϑ 
πρῶτον. ἐνδεχόμενον δόξει γίνεσϑαι τ υπέρασμα: ἔστω γὰρ τὸ χοιμᾶσϑαι 


Ov 


, ΄ ΄ ~ x ~ 
παντὶ ζῴῳ ὑπάρχον, ζῷον ἐνδεχέσϑω παντὶ χινουμένῳ, χαὶ τὸ χοιμᾶσϑαι 


ἐνδέξεται παντὶ χινουμένῳ. ἐπισχεπτέον δέ, μήποτε μᾶλλον ἢ τῶν ὅρων 

15 παράϑεσις χαὶ δεῖξις ἐπὶ ἀληϑέσι ταῖς προτάσεσι χαὶ τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης 
χαὶ τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης τὸν πρῶτον ὅρον τῷ ἐσχάτῳ ὑπάρχειν μᾶλλον 
τοῦ ἀσυλλόγιστον εἶναι τὴν συζυγίαν ἐστὶ δειχτιχή, ὡς καὶ ἐν ἄλλοις εἴρη- 
ταί WoL. 


p. 34017 Φανερὸν οὖν, ὅτι τὸ χαϑόλου ληπτέον ἁπλῶς χαὶ οὐ 
90 χρόνῳ διορίζοντας. 


Τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν ὑπάρχον: περὶ γὰρ τούτου τὸν λόγον Gave 

oe) Safe ΄ > Wy. ne ς ~ 7 whe 

ται" ἔδειξε yap, εἰ μὴ εἴη αὕτη ἁπλῶς λαμβανομένη ἀληϑὴς GAN Optlo 

μένη χρόνῳ, ἀσυλλόγιστον τὴν συζυγίαν τῷ χαὶ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ 

παντὶ ἐξ ἀνάγχης δύνασϑαί τινα DUE ἐπ᾿ αὐτῆς. ἐλέγετο οὖν τινα 
, 


τῷ 
σι 


Ord τινων πρὸς τὴν Ot ἀδυνάτου δεῖξιν καὶ τὴν τοῦ ἐνδεχομένου εἰς τὸ 

¢ ΄ mab ἢ σιν λον EN Li 5 ,) Ξ Pe > \ \ 

ὑπάρχον μετάληψιν, ὅτι οὐδὲ τὸ συμπέρασμα ἀδύνατον γίνεται, ἀλλὰ χαὶ 

αὐτὸ ψεῦδος μὲν οὐ μὴν ἀδύνατον, ὥστ᾽, εἰ τοιοῦτον χαὶ τὸ συμπέρασμα, 
΄ ΄ 


παρὰ τὴν pee ὄμενον ἂν 2) tis ἐνδεχομένης εἰς τὴν ὑπάρχου- 
Gav, ἀλλ᾿ οὐ παρὰ 
80 μὴ ὑπάρχειν. τὸ δὲ 


) 
τὸ Α τῷ Β παντὶ ὑπάρχε ιν συνήγετο δὲ ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι, dt’ οὗ (ἢ) 
\ 


yw 
τὴν ὑπόϑεσιν τὴν ἐξ ἀνάγχης τινὶ τὸ A τῷ [Γ᾿ λέγουσαν 


εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή; τὸ Α τινὶ τῷ Β μὴ ὑπάρχειν. ὅτι δὴ τοῦτο ψεῦδος 
μὲν οὐ μὴν ἀδύνατον, οὕτως ἐδείκνυτο: εἰ ἢ ὑπάρχουσα πρότασις ἄλλη 

» Pe aS) A ow B Ve ΄ ea a7 ς SP iow \ \ 
is ἀναγχαίας, τὸ A τῷ B παντὶ ὑπάρχει ὡς ἐνδέχεσϑαι αὐτῷ καὶ μὴ 


Ε 2 
9 7 
35 ὑπάρχειν τινί: ἀληϑὲς ἄρα ἐστίν, ὅτε τὸ A τῷ B παντὶ ὑπάρχει, τὸ ἐν- 


2 οὐδ᾽ ὅτι M: οὐχ ὅτι ἃ 3 ante διὰ add. οὐ aM 4 τῆς superser. B? 
6 ἀλλὰ M 7 post ὅρος add. ὁ a Ὁ. γίνεται correxi: yiveodar libri 10 


\eyOusvov ἦν τοιοῦτον: ἣν μὲν % χειμένη πρότασις 


νδεχομένης. εἰ ἀληϑὴς λαμβάνοιτο. χαὶ 62 


90 


Θ᾿ 


“.} 


Ὁ» 


40 


τὸν 


om. aM 22 αὐτὴ aM 28 γινόμενον om. a 30 τοιοῦτο a Ὁ] συνήγετο . .. 
ὑπάργειν (923) om. M δι᾿ οὗ ἡ (ἣ οπι. B)... ἀπαγωγὴ (92) ἃ, Β pr.: διὰ tis... ἀπαγωγῆς 
corr. B* 32 δὲ M 34 ante ὑπάρχει add. οὕτως M ὑπάρχει in ὑπάρχειν corr. B? 


ὑπάρχει - «- παντὶ (39) om. a 35 ὅταν M ὑπάρχειν (post παντὶ) M 


192 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34> 17] 


σϑα τὸ Α τῷ Bs τινὶ μὴ ὑπάρχειν: ahh εἰ ἀληϑὲς τὸ ἐνδεχόμενον εἰς 62 
δος μὲν οὐ μὴν ἀδύνατον ἔσται τὸ A τῷ B 
\ Ἁ [4 ΄ +} 3}? ‘= δ ΜΕ τ , \ A 
τινὶ μὴ ὑπάρχειν. GAN ὅτι μὲν τὸ ὑπάρχον παντὶ | λαμβάνεται τινὲ wy 62v 
΄ ΄ -- o \ > ae ΄ ΄ » " 
ὑπάρχειν. ψεῦδος. ὅτι ὃὲ ἐνδεχόμενον μὴ ὑπάρχειν. οὐχ ἀδύνατον. πρὸς 
5 ὃ λέγομεν, ὅτι χαὶ πᾶν τὸ avis ἐνὸν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν μεταλαμβάνειν 


δ. κῃ 


εἰς τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ὑπάρχον οὐχ ἀδύνατον χαὶ τὸ παντὶ ὑπάρ- 
γον ἐνδέχεσϑαι τινὶ ἄρχειν ἀληϑές. ἀλλ᾽ ὅτε γε ὶ ὑπάρχε 
χον ἐνδέχεσϑαι τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπ pyet ηϑές. Ξ γε παντὶ ὑπάρχει, 
τότε ἀδύνατος ἢ μετάληψις" χειμένου γὰρ τοῦ τὸ A τῷ Β παντὶ ὑπάρχειν 5 
ἀδύνατος ἢ μετάληψις. det δὲ αὐτῷ μένειν τοιοῦτον, εἴ γε δι᾿ αὐτοῦ ὃ 
10 συλλογισμός. χεῖται γὰρ τοιοῦτον εἶναι ὡς μὴ χατὰ χρόνον dptCecdar τὸ 
- ~ >: ὦ / > ‘ [4 , , -J 
ἢ τῆς ἐνδεχομένης εἰς τὴν ὑπάρχουσαν μεταλήψει ἀναι- 
ρεῖσϑαι- ἀδύνατον G2 ἐστ! τὸ ὑπάρχειν παντὶ μένειν μεταληφϑέντος τοῦ 


~ μ᾿ 5» 
τοιοῦτον UGS ἕν τ 


ἐνδεχομένου ἐπὶ sage ἀποφατιχοῦ εἰς τὸ ὑπάρχον. πρὸς τοῦτο ἐλέγετο 10 
ry o ad ~ 4 ’) , 
πάλιν, ὅτι χαὶ ἢ τοῦ “τὸ B τῷ [᾿ ἐνδέχεται navel? μετάληψις εἰς. τὸ παντὶ 


πὰ eee ον B er Π δ αν thc ὟΝ 7 ΗΟ Σ \ ΝΆ ΕΞ \ B 
lo UTAGYStY TO τ μηδενὶ UTAO) (Ove 9S G@OVVATOS. χαι yap OTS TO μη: 
\ 


devi ὑπάρχει τῷ [', tote αὐτῷ ἐνδέχεται ὑπάρχειν: εἰ yap ἤδη ὑπῆρχεν 


os 


αὐτῷ, οὐχέτ᾽ ἄν Fy ἢ πρότασις ἐνδεχομένη" ὅτε ὃὲ ἐνδέχεται ὑπάρχειν 


\ 


αὐτῷ παντί, τότε μετείληπται εἰς τὴν ὑπάρχουσαν. ὅτε an) υνηδενὶ 0 soli 
αὐτῷ, τότε ἂν ety λαμβάνόμενον παντὶ ὑπάρχειν αὐτῷ: ὃ εἰ ἀδύνατον, 1 


[0] 


sar * v ‘ ¢ ~ 3 . 4 5» 
20 αοὐυνατὸς ἄν Sty χαὶ Ἢ TOV SVGEY OWLEVOD t 
=) ¥ ~ ~ ao ΄ ‘ > . / ic 


Ο ἂν τοῦτο τῷ OTL O τὴν ξΞνοξγομξενὴν ξ 


$ TO ὑπάρχον μετάληψις. λύοιτο 
τὴν ὑπάρχουσαν μεταλαμβάνων 


wy 


οὗ τηρῶν ἐχείνην. ἧς οὔσης ὑπαρχούσης ἀποφατιχῆς ἐνδεχομένη ἣν αὕτη, 
τὴν μετάληψιν αὐτῆς ποιεῖται εἰς τὴν ὑπάρχουσαν: ἀδύνατος γὰρ ἣ τοιαύτη 

δὰ , ' > J \ ~ ’ 5 ae / σ 9 ἃ \ > ~ ia , 
μετάληψις. εἰ γὰρ τὸ B τῷ [᾿ ἐνδέχεται παντί, ὅτι οὐδενὶ αὐτῷ ὑπάρχει; 
6 μεταλαμβάνων τὸ “ἐνδέχεται παντί᾽ εἰς τὸ παντὶ ὑπάρχειν οὐ τηρῶν αὐτὸ 20 


σι 


μηδενὶ ὑπάρχειν ἅμα αὐτὸ χαὶ εἰς τὸ παντὶ ὑπάρχειν μεταλαμβάνει: τοῦτο 
γὰρ ἀδύνατον τὸ μηδενὶ ὑπάρχον, ὅτε μηδενὶ ὑπάρχει, παντὶ ὑπάρχειν 
" Q.™ eek. | 7 = δα σον 5 ee Ne / "ὦ leg 

λαβεῖν. ὡς γὰρ δύναται ὑπάρχουσα ἀληθὴς ἢ ἐνδεχομένη γενέσϑαι, οὕτως 
αὐτὴν ὑποτίϑεται προλαμβάνων τὸ μέλλον αὐτῆς. οὐ δύναται δὲ μενούσης 


. 7} \ 7 
ται παντί᾽ εἰς τὸ παντὶ 


© 


30 τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης ἢ ᾿ἐνδέχ 
/ ΄ 


ὑπάρχειν μετ πεσεῖν ποτε, ἀλλ ἔστιν ἣ ταύτης εἰς τὸ ὑπάρχειν μετάληψις 25 
ἀναίρεσις τῆς ἀντιχειμένης ὑπαρχούσης ἀποφάσεως. οὐ γὰρ διὰ τοῦτο ψευδὴς 


ἢ ὑπόϑεσις λέγεται, ὅτι, ὅτε μὴ ενὶ ὑπάρχει, τότε ὑποτίϑεται παντὶ ὙΠ 
yay. ἀλλ᾽ ἐπεὶ τὸ μηδενὶ ὑπάρχειν τοιοῦτόν ἐστιν ὡς Εν δεχομενιας μὴ 


80 ὑπάρχειν, τούτου δηλωτιχόν ἄρτι «ch ,oreevet ἐνῇ δέχεσϑαι [μὴ] ὑπάρχειν, 


1 εἰ ΒΜ: ἡ ἃ post τὸ alterum superser. δὲ B? 2.3 τινὶ τῷ ΒΝ 3 τὸ 
superser. B 7 μὴ ὑπάργειν αὐτῷ a 8 χειμένου - - - μετάληψις (9) om. M 

11 μετάληψιν B pr. 12 post ὑπάρχειν superser. τῆς μείζονος B? 14 ἐνδέ- 
χεσϑαι aM 18 δὴ addidi: μὴ add.a: om. BM 20 Aborto aB: λέγοιτο M 

22 ἐνδεχομένη) ἐν corr. B αὐτὴ aM 24 ἐνδέχεσϑαι a 27 ὑπάρχει aM: 
ὑπάρχη B 28 ἡ ante ὑπάργουσα transponit M γίνεσϑαι M 29 προσλαμ.- 
βάνων M 30 7] © in ras. B? τὸ corr. ex τι B 31 τὸ ὑπάρχον a 35 post 


τούτου add. γὰρ aM, superser. B? μὴ delevi 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 (Arist. p.34>17.19] - 193 


a ΓΤ. ὙΠ ἔθ “ >\ ΄ n \ Nie aNirest By fais © ἈΚ ON τας 
0 \LYjOEVE ale ἐς OTL OF (LETAUTEOOL αν TO υγῦξνι UTADYELY εις TO TAVTL 62¥ 
Y> 


c » Vv ~ 
ὑπάρχειν, ἤδη αὐτὸ μεταπεπτωχέναι ὑποτίθεται, οἷον. ὃ αὔριον ἔσται, τοῦτο 30 
σήμερον εἶναι, τοῦτ᾽ ἔστι σήμερον αὐτὸ πεπαῦσϑαι τοῦ μηδενὶ ὑπάρχειν. 
~ , 5 Ἃ IQaZ ἣν \ ss 
ὃ τῷ π ρολαμβάνεσϑαι ψεῦδος γίνεται, οὐχ ὃν ἀδύνατον: τὸ γὰρ μέλλον 


¢ s Y> ; 3 \ σ \ 2. ‘4 >) 
ὑπάρχειν ἤδη ὑπάρχον λαμβάνεται. οὐ γὰρ ἅμα χαὶ ἐνδεχομένην αὑτὴν 


‘ 
τηρεῖ χαὶ ὑπάρχουσαν αὐτὴν λαμβάνει. οὕτως δ᾽ ἂν ἣν, (et), ὅτε τὸ B 


or 


υηδενὶ τῷ Γ΄ ὑπάρχει, τότε παντὶ ὑπάρχειν λαμβανόμενόν ἐστι. χαὶ σχεδὸν 3 
’ c ΄ 
τὸ γινόμενόν ἐστι τοῦ μὴ ὑπάρχοντος μετάληψις εἰς τὸ ὑπάρχει διὰ μέσου 


σϑαι. τὸ ὃξ υεταλαυβανόμενον πῶς ἂν ἔτι ταὐτὸ φυλάσσοιτο, 


10 χαὶ ὅτι μὲν ἢ μετάληψις οὐχ ἀδύνατον, δῆλον. τοιαύτης δὴ τῆς μεταλής- 


~ ε Ἢ ΄ » 1 
dews χαὶ τῆς ὑποθέσεως γινομένης τὸ συναγόμενον τὸ τὸ A τινὶ τῷ B 
μὴ ὃ oe παντὶ ὑπάρχοντος ἀδύνατον. οὐ γὰρ ἐν τῇ μεταλήψει τῆς 40 
See , ~ ς ΄ by. 
ἐνδεχομένης προτάσεως τῆς BI" εἰς τὴν ὑπου γον σον χαὶ τὸ A ytvetae 


ἘΞ Β ΄ ΄ o = \ Ἃ σ ~ >\ 
τῷ παντὶ ὑπάρχον" οἡτῶς γὰρ ἂν OWOLov ἐγίνετο. νῦν ὃὲ χεῖται οὕτως 


15 τὸ ἃ τῷ B παντὶ ὑπάρχον ὡς μὴ κατὰ χρόνων ὡρισμένως Orapyery μηδὲ 
~ Ἂ ’΄ 
υεταπίπτειν, ὥστε τῇ μεταπτώσει χαὶ διὰ τὴν He τάπτωσιν δοχεῖν τὸ ἀδύ- 


4 > » ~ 2 9 ΄ > \ σ - 
νατον πεφηνέναι ἐν τῇ τοῦ ἐνδεχομένου εἰς τὸ ὑπάρχον μεταβολῇ ὥστε, 4 
᾿Ξ » Q~ f Vite ΄ ΝΥ ἘΝ , \ , 
χαὶ ὅταν ἀληϑῶς μεταπέσῃ zat ὑπάρχον τὸ ἐνδεχόμενον τ: χαὶ τότε 

v ~ ΄ ΄ 
ἔσται τὸ μὲν A τῷ Β παντὶ ὑπάρχον, συναγόμενον ὃὲ τινὶ μὴ ὑπάρχειν. 


᾽ τ 7 > a~ σ \ ~ σ \ \ >] ΄ 
20 εἰ οὖν τότε ἀδύνατόν ἐστι, δῆλον ὅτι χαὶ νῦν: ὅμοιον γὰρ χαὶ ταῦτον. 
ἐπισχεπτέον δὲ “ἢ τούτων βέλτιον. 
= ΄ ld e 
p. 34019 Πάλιν ἔστω στερητιχὴ πρότασις χαϑόλου ἢ AB. 63 


Δείχνυσι χαὶ τὴν ἐξ ὑπαρχούσης χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς υξίζονος χαὶ 
5 


ἐγδεχουένης χαϑόλου ἘΠ τς τῆς ἐλάττονος συζυγίαν ἐν πρώτῳ σχής- 


ἣν 


25 watt συλλογιστιχὴν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον πάλιν ἀπαγωγῆς. εἰ γὰρ τὸ A 
τῷ Β μηδενὶ ὑπάρχει, τὸ δὲ Β τῷ [᾿ παντὶ ἐνδέχεται, τὸ Α τὸ ἵν 


< 
» OF 
4 WO, 

' 

o 


2 
χεται μηδενί. εἰ γὰρ μή. τὸ ἀντιχείμενον οὐχ ἐνδέξεται uydevt τὸ A τῷ 
ὃ μεταλαυβάνει εἰς τὸ ἐξ ἀνάγχης τινί τοῦτο γὰρ αὐτῷ σημαίνει τὸ μὴ 
yao ἐνδεχέσϑω. ἀλλὰ χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ ὑπαρχέτω: βετειλήφϑω 
80 γὰρ πάλιν τὸ ἐνδεχόμενον εἰς τὸ ὑπάρχον: ἐν τρίτῳ σχήματι πάλιν γίνε- 
γεται χαὶ τὸ A ὑπάρχον τινὶ τῷ Β. ἐν γὰρ τρίτῳ σχήματι ἐξ ἀναγχαίας 
ἐπὶ μέρους ESS τῆς μείζονος χαὶ ὑπο τος χαϑόλου χαταφατιχῆς 10 
ἧς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ὑπάρχον ἐὸξ ra συνάγεσϑαι. ἀλλὰ 


᾿ 357 \ 


v 
υὴν ἀδύνατον τὸ τὸ Α τῷ B τινὶ ὑπάρχειν: ἔχειτο γὰρ μηδενὶ ὑπάρχειν. 


Ι ὑπάρχει ἃ: ὑπάρχειν BM 2 μεταπέπτωχεν ἃ ὑπάρχον BM: ὑπάρχειν a 

6 τηρεῖ καὶ ὑ]πάρχουσαν] une. inel. perierunt in M λαμβάνει αὐτὴν aM εἰ ἃ: 
om. BM τὸ bis a 8 ὑπάρχειν BM: ὑπάρχον a 10. 11 τῆς ὑποϑέσεως xat τῆς 
νεταλήψεως a 14 ὑπάρχον seripsi: ὑπάρχειν libri 15 παντὶ periit in M ὡρισμέ- 
yov a ὑπάρχειν aB: ὑπάρχον M 21 περὶ τούτων om. M 22 ἡ ἃ et Ar:: τῇ B 
25 πάλιν om. M 26 παντὶ τῷ 7 M 27 ἐνδέχεται M 29 τῷ 7 παντὶ aM 

31 τινὶ τῷ β ὑπάρχον aM ante τρίτῳ add. τῷ M ἀνάγκη Ὁ pr., M 31.32 ἐπὶ 
μέρους καταφατικῆς ἀναγχαίας a 84 τινὶ τῷ 3 a 


Comment. Aristot. Il. 1. Alex. in Anal. Priora. 13 


194. ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.54619. 27] 


τὸ δὴ ἀδύνατον τοῦτο πάλιν οὐ παρὰ τὸ μεταλαμβάνειν ἡμᾶς τὴν χαϑόλου θὃτ 
ἐνδεχουένην χαταφατιχὴν εἰς τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν συνήχϑη" 


Ὗ 


= = - > 5 we 5 2 
τοῦτο γάρ, εἰ καὶ τον ἀλλ᾽ οὐχ ἀδύνατον. τὸ δ᾽ ἀδύνατον ἀδυνάτῳ 15 
>> c - px ε FQ. v \ v > ΄ ΄ 
ἐδείχϑη ἑπόμενον: παρὰ τὴν ὑπόϑεσιν ἄρα. τὸ ἄρα ἀντιχείμενον ταύτῃ 
~ € ΄ > [2] ΄ ~ 

τῇ ᾿οὐχ ἐνδέχεται μηδενί συναχϑήσεται: τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἐνδέχεσϑαι 


σι 


= mh Ἂν > 

p. 34027 Οὗτος οὖν ὁ συλλογισμὸς οὐχ 
\ 2 ΞΡ τ ἐπ 335 Re aN > > , ~ 

ρισυὸν ἐνδεχομένου. ἀλλὰ τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης. 


a ) = ΕΞ Ὥ iF 2 = ν ἊΣ ΗΝ τὸ ἐπὶ ~ νι bad ΄ ΡΨ 
Ὁ λέγει. τοιοῦτόν ἐστιν. οὔ φησι τὸ συμπέρασμα τὸ ἐπὶ τῆς συζυγίας 20 
~ t , Om 7 ~ ~ 
10 τῆς ἐξ ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης χαϑόλου τῆς μείζονος χαὶ καταφατιχῇς 
2 eer fe oe + NY =| = ~ — ‘4 Ye NES Η ὩΣ NA Re ane ΟΞ, δῷ ἡ = a 
ἐνδεχομένης χαϑόλου τὸ μιχρῷ πρύόσϑεν δειχϑὲν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
γωγῆς τὸ ἐνδέχεσϑα: μηδενὶ τὸ A τῷ Τ᾿ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχο- 
μένου γίνεσϑαι, ἀλλὰ τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης τὸ A τῷ [᾿ ὑπάρχειν. οὐχ 
> ν \ > , > ~ - 
ἔστι ὃὲ ἴσον τὸ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ τῷ μηδενὶ ἐξ ἀνάγ ms, ὅ φησι συνάγεσϑαι" 2% 
15 ἄλλο γὰρ τούτου τὸ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης, οἷον οὐδενὶ ζῴῳ τὸ περιπατεῖν ἐξ 
Ψ , ’ ~ ~ , ») ~ ~ 
GVAYANS* οὐ γὰρ ταὐτὸν τοῦτο τῷ ἐξ ἀνάγχης οὐδὲν ζῷον περιπατεῖν" 


Ἐς ας πὸ τ PRS ΟΡ Ζ "ΕΞ Ἢ ἘΚ χα λον ΠῚ sae, = > 
τινὰ γὰρ περιπατεῖ ual ἐνδεχομένως περιπατεῖ, τινὰ ὃὲ xal ἐξ ἀνάγχης οὐ 
περιπατεῖ, ἐς “οὐδ ἅ ( 


? ΄ " qQ\ \ > ee es eee ¢ \ 
φ᾽ ὦν πάντων ἀληϑὲς τὸ “οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει τὸ περι- 
~ > σ tg 
πατεῖν. αἴτιον GE τοῦ τοῦτο συνάγεσϑαί φησιν εἶναι, ὅτι ἦν 
’ "» »" ΄ ‘ 5 5" ~ € 
20 τὸ A τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχειν, ἐπεὶ εἰς τοῦτο μετελήφϑη τὸ “οὐχ 


> ee A > \ \ ~ Ἢ) Vv ΝΑ 5" ~ rad > ΄ \ 
ἐνδέχεται μηδενὶ τὸ A τῷ | ἔστι ὃὲ ἀντιχείμενον τῷ ἐξ ἀναγχης τινὶ 
> ξ 


" 


SRY eae aN ΕΞ ταν 
ἢ δὴ ὅκα ὥστε Ola τὸ TO 


τὸ A τῷ [ τὸ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης ἴσον ὃν χαὶ ταὐτὸν τῷ οὐχ ἐξ ἀνάγχης 
ἂν ἰς τὸ ἀδύνατον ἀπαγωγαῖς 


[4 “ ~ 
τιχξίμξνων Ss ταις 


΄ - ΄ > ΄ > 2 ed 
συνάγεσϑα! τοῦ φανέντος ἀδυνάτου τοῦτ ἂν sty συναγόμενον τὸ οὐδενὶ ἐξ 
τ 


᾿ eg ΤῸΝ a > bdo ve prey US Δα Α cae Qk \ j ~ Oo NW ae 
25 ἀνάγχης, ὃ οὐχ ἔστιν ἴσον τῷ evdcyeodor μηδενὶ τὸ A τῷ [᾿, ὅτι μηδὲ 35 
"Ἢ 2 » ΄ ae τα \ > ΩΝ INET as > 5» ἥν; Ζ 
τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ ἴσον ἐστὶ τῷ οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽, ἐξ οὗ μετελήφϑη. 
Η͂ Η ᾿ ς 5 >, as s? on \ ~ 2 ϑ ia 
τὸ μὲν γὰρ οὐχ ἐνδέχεται μηδενί ἀληϑὲς χαὶ χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὶ 
΄ 5" ᾿ ‘ \ fi > Ἀν, > [ \ ~ ) 2) σ 
ur" ares γὰρ τὸ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενὶ ζῴῳ τὸ περιπατεῖν. οὐχ ὅτι 
»» > ΄ \ 5 -«Ἕ 6 ΄ 5. ), Ὁ » 5» ΄ 
ἐξ ἀνάγκης τινὶ αὐτῷ ὑπάρχει, GAK ὅτι τινὶ οὐχ ὑπάρχει ἐξ ἀνάγκης. ὅτι 


- a~y 5 ~ Ἁ 
80 γὰρ τοῦτο ἀληϑές. δῆλον ἐχ τοῦ μὴ εἶναι ἀληϑὲς τὸ “ἐνδέχεται μηδὲν 
~ 5 , ai ~ z 
ζῷον περιπατεῖν᾽. οὐχέτι 6& χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ ἀληϑὲς τὸ ἐξ 40 
? 


> ΄ ΄ \ ~ t x. \ »» > ΄ Ψ ς “4 

ἀνάγκης τινί. χαὶ τῆς ᾿οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης οὖν meee THY ᾿ἐνδέχεται μηδενί 
pe eT ΄ A \ 5 ς \ ᾧ ΛΠ 

ἔστι τις διαφορά. ὃ μὲν γὰρ λέγων “τὸ A τῷ Γ΄ ἐνδέ 


>I / Ὁ) ~ 
PETAL μηώξνι Avatose 
πάσας τὰς ἀγαγκαίας τας TS χατὰς φατιχὰς χαὶ ἀπ τοφατιχάς, € 


1] λαμβάνειν M 4 ἄρα (post to) seripsi: yap BM: γοῦν a 5 συναχϑήσεται a: 
συναχϑῆναι BM ἐνδέχεται a 8 post ἀλλὰ expunxit zat B 10 καϑόλου τῆς 
μείζονος om. M 11 δειχϑὲν BM: ῥηϑὲν a 15 μηδενὸς B pr. πὸ ἃ τῷ ἢ ἐξ 
ἀνάγκης ἃ 14 τὸ corr. B?: τῷ aM, et, ut videtur, B! 7) B? corr.: τὸ aM 

15 τούτου τὸ μηδενὶ B', ut videtur, corr.: τοῦτο tod οὐδενὶ M et B pr., ut videtur: τοῦτο 
τοῦ μηδενὶ a 10 περιπατεῖ aM 11 yap... περιπατεῖ, τινὰ om. M 20 τὸ alterum a, 
superser. B?: om. M ἐν ταῖς superser. B! τὸ (post εἰς) om. aM 25 ἐνδέχεται a 


29 ἐξ ἀνάγχης oby ὑπάρχει collocat M 32 οὖν ἐξ ἀνάγχης M ἐνδεχομένην ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [15 [Arist. p.34>27] 195 


eG eg Sy > 7) ~ 5 ne ‘) ΄ ὦ ᾿ \ » > ΄ ) ~ 
η ξΞνοξχξτα! μηῆξνι TY “ ἐνὴ ἜΧΕΙΣ αι πᾶντι . 7 οξε υηῦξνι ἐς αναγχης τῶν 63° 


\ ~ b) 5» ~ ΩΣ = 
μὲν χαταφατιχῶν ἀναγχαίων ἐστὶν ἀναιρετιχή. οὐχέτι ὃὲ χαὶ τῶν ἀποφα- 45 
= ~ ΄ \ Coes SEN AN δ b) ΄ > “5 Or ᾿ - v ὌΝ re ~ 
τικῶν. ἢ γὰρ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ ἀληϑὴς εἶναι δύναται οὔσης ἀληϑοῦς 
als > \ 55 5 a = δ ΄ ΄, > ΄ ΄ ς ΕΜ! ve .- > ΄ 
τῆς τινὶ ἐξ ἀνάγχης οὐχ t πάρχει΄, ὡς ἢ οὐδὲν ζῷον ἐξ ἀνάγκης περι- 


ae 
4 Fe ~ > 
MAC SOC τι OV ξ 


. ᾶπρισεῦ ξ H = ΞΕ ΞΘ pS faye Ne > R2v 
5 πατεῖ ξ ἀνάγχης ob περιπατοῦν. ὁμοίως δὲ χαὶ 63 
ἘΠῚ Ὁ ἣν ~ »» ΟΞ ΚΣ “-ν "᾿ 4. ~) " - ΄ BY A 
ovdev ζῷον ἐξ ἀνάγχης γελᾷ 7 λαλεῖ ἡ τι τῶν τοιούτων. αὐτὸς δὲ 
as ν ~ lp Oo ~ \ 


> > \ ς > 2 a7 > 4) 2 ~ 

ἐδήλωσε διὰ τῆς λέξεως, ὅτι Get τὴν “οὐχ ἐνδέχετα! μνηδενί᾽ ἐπὶ τῆς ov- 
i“ DI] Ἁ > ΄ 5 ΄ 

ζυγίας ταύτης εἰς τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν μεταλαμβάνειν" 

3 Qi » \ >] ~ >] \ VA > f b>»! 

ἀληϑὴς μὲν γάρ ἐστι χαὶ ἐπὶ τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς ἀναγχαίας οὐδὲν 5 
a bbe P. τ >} \ ΄ ~ ν + 

10 ἧττον, GAN ἢ δεῖξις ἐπὶ ταύτης mpoympet. THs bv, εἰς ἣν μεταλαμβανομένη 
QF “ ΄ 
δείχνυσι τὴν συζυγίαν συλλογιστιχήν. ταύτης τὸ ἀντιχείμενον χατασχευάζεται. 


OQ 


ὡς 3 aa ager 
OD% SVOSY ETAL 


‘ i> 


> Χ Ἀ > \ 2» 2 \ \ ρ 
περ ἐστὶ τὸ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγκης: ἐπεὶ χαὶ ἢ μετάληψις τῆς 
2 v i) δὶ "7 ~ ΄ 
is ἴσην τε χαὶ τὴν αὐτὴν ἀλλ εἴς τι τοιοῦτον, ὡς εἰ 


Ἁ la) , ~~ > 
υηώξνι αυτΥςξ ΩΌὟΧ εις 
τὴν 0.0) ty τῷ ; ἐνὴξ ETAL υτηδενί" wy TO06E) οήσατι a) ἔλαβε σι νάγεσϑα! 10 
ai ey al C SY 24. ὦ jOEve Ὁ TPOSSEY OT G70, ΛΑ ελᾶρξ GUVAVEGUAL 


2 es = 3) - ἘΞ DIN AS \ Sie 5 ’ 5 \ ‘ ~ 
SX = προχξιμξνης GV ζυγίας τὸ OUOEVE SE αναγχης. ει 20 7 TOUT5, τὸ 


_ 
qn 


s 4) 7 
ἀντιχείμενον αὐτῷ τινὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ GAR ὑποτεϑέντι τούτῳ ἀδύνατον ἕπεται" 


οὐχ oop τοῦτο: τὸ ἀντιχείμενον ἄραι αὐτῷ. 


2 
op 
ω 
Q 
an 
a 
oO 
᾿Ξ 
() 


? / \ = >. ἘΞ mae ’ x id ~ σ 
Ασαφὲς ὃὲ τὸ λεγόμενον ἢ τῶν ὥρων παρο 


χ oa Sy jaan +> Δ ϑδω, 98: \ 7 Eee | 
TAPATLVEST ι ὡρῶν Οὐ τὸ OUOEVL ἐς αναγχηςξ το £ τῷ Ι ὀξιχνυσιν ἀλλὰ TO 
? 


“» > ΄ - SUN ah, fal +f ~ > ΄ - τ \ Cae 5. ΄ ΄ δ 
50 ἐξ ἀναάγχης οὐδενί, O οὐδαμῶς ἀντίφασιν ποιεῖ πρὸς τὴν ἐξ ἀνάγχης τινί " 15 
L4 ~ > 
t ὃξ THY ἀντιφατιχῶς ἀντι- 


5 


3 , ) ΄ > ~ ΄ a 
χειμένην τῇ ᾿ἐξ ἀνάγχης τινί ἀποφάσ: “SLY τὸ ἀναγχαῖον. οἱ δὲ ὅροι. οὃς 
αρατίϑεται. εἰσὶ 


ἀμφότεραι γάρ εἰσιν ἀναγκαῖαι χαταφατιχαί: de 
΄ ~ ¢ 


[4 Ξ " Θ᾽ τὰν ~ / wv 
χόραξ μὲν ext tod A, διανοούμενον ὃὲ ἐπὶ τοῦ Β΄. ἀν- 


ov 


\ 


ς ΝΣ ΠΣ 
ϑρωπος δὲ ἐπὶ τοῦ ἐπὶ γὰρ τούτων τῶν ὅρων χόραξ μὲν οὐδενὶ δια- 
γοουμένῳ. τὸ ὃξ διανοούμενον παντὶ eee ῳ ἐνδέχεται. χαὶ χόραξ ἐξ 


τῷ 
or 


΄ >> 5 35 3) 5 , 5 δ _~ 
ἀνάγχης οὐδενὶ ἀνθρώπῳ. ἀλλ᾽ οὐχὶ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης. ὃ ἐβούλετο δεῖξαι 20 
συναγόμενον. ἀπήντησε δὲ τοῦτο παρὰ τὸ λαβεῖν τὴν μείζονα οὐχ ὑπάρ- 


χουσαν ἀπ ποφατικὴν ἀλλ Το τὴν ΑΒ’ χόραξ γὰρ ἐξ ἀνάγχης οὐδεν 

διανοουμένῳ. οὗ χαὶ αὐτὸς αἰσϑανόμενος πάλιν ἄλλους ὅρους παρέϑετο. 

x 5 > ᾽ ~ 5 ’ >] 
30 δι᾿ ὧν οὐχέτ᾽ ἀναγχαῖον ἀποφατιχόν φησι γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἔστι 


ὃξ. ἃ παρέϑετο. χινούμενον ἐπὶ τοῦ A, ἐπιστήμη ἐπὶ τοῦ B, ἄνϑρωπος 90 


Ov 
Aa 
-“.ω 
aA 
o 
ς 
-- 
. 
a 


\ \ ~ 2 (ee 2 ΄ 
υεν γαρ χινηύ \WLEVOV οὐδεμ, μια STLOTY LT) UTADY SL, STLOTY) (LY 
πι 


\ 
9 f 
& παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐνδέχεται, χαὶ τὸ ΠΈΣ ἐνδέχεται μηδενὶ ἀνϑρώπῳ. 


[ὩΣ 


Vv S A 2F 5 a ΤΥ Τῇ , \ ὩΣ > \ 
TOUT EOTLY OUOEYL EC AY ἄγχης ὑπάρχε: ανρώπῳ TO χινεῖσϑαι. ει χαὶι 


1 παντὶ ἐνδέχεται aM τῶν bis ἃ ὦ δύναται εἶναι ἀληϑὴς a 7 ante διὰ add. 
χαὶ a δεῖ post μηδενί transponit a 9 ἀληϑὲς a τὴν om. a 12 ἐστὶ M, 
superser. B3: om. a ἐπεὶ χαὶ scripsi: χαὶ ἐπεὶ BM: καὶ ἐπειδὴ a: intercidisse videtur 
verbum velut ἐγένετο 13 οὐδενὶ M εἴς τι correxi: ἔστι libri post εἰ add. χαὶ aM 
14 ἐνδέχεσϑαι a ἀλλὰ Μ 10 ὑποτιϑέντι M τοῦτο Β pr. post ἀδύνατον 
add. τι M 23. 24 ἄνϑρωπος δὲ ἐπὶ in vestigiis manus primae evanidae B*: χαὶ (om. M) 
ἄνϑρωπος ἐπὶ aM 24 ἐπὶ alterum in ras. B? 27 post δὲ add. χαὶ ἃ 28 ἀπο- 
φατιχὴν]} sequentia alia manu neglegentius scripta sunt in M 29 ὅρους ἄλλους a 
ἄλλους -. + δι’ ὧν (30) periit in M 300 τὸ om. M 31 ἐπὶ tod... ἐπὶ periit in M 
33 παντὶ ἀν)ρώπῳ ἐνδέχεται periit in M 34 (xevet)odar, εἰ καὶ periit in M 


15. Ὁ 


196 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 115 [Arist. p. 34627] 


e , σ aX ri Ὁ, τὰ ΡΟΝ ἘΞ ΕΞ F; σ . oe >! > tot ed Ge 5 
ὑπάρχει. ὅτι δὲ μήτε ἐπὶ τῶν πρώτων ὅρων μήτε ἐφ ὧν δεύτερον ὃν 


-ἊῸῃὮ; 


παρέϑετο ὑπάρχουσαν ἔλαβεν ἀποφατ 'χκὴν ἀλλ᾽ ἀναγχαίαν. αἰσϑανόμενος 30 
ἐπεῖπε ληπτέον δὲ βέλτιον τοὺς ὅρους. εἰλήφθωσαν οὖν ὅροι ὀργί- 


ἴεσϑαι. γελᾶν. ἀνϑρωπος: τὸ ὀργίζεσϑαι μηδενὶ γελῶντι ὑπαρχέτω. τὸ 


» \ 2 ye δε Ὁ το ΄ C Pe RSs , 
5 γελᾶν παντὶ ἀνθρώπῳ ἐνδέ ἔχεται, τὸ ὀργίζεσϑαι ἐνδέχεται τ: ἀνθρώπῳ 


ὑπάρχειν. οὐ τῷ μὴ ὑπάρχειν ἐνδέχε σϑαι δὲ ὑπάρχειν (ὑπάρχει γὰρ πολλοῖς" 
Σ \ = ~ \ ΄ ON, See ἘΠ ἢ τς 
ἐπεὶ ἦν ἂν τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου). ἀλλὰ τῷ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης 
ὑπάρχειν. ἔτι δὲ φανερώτερον. ἂν τὸ peter ληφϑῃ μηδενὶ ἠρεμοῦντι, 35 
τὸ ὃὲ ἠρεμεῖν ἐνδεχόμενον παντὶ Cow: γὰρ περιπατεῖν οὐδενὶ ἐξ ἀνάγκης 


wl , \ "» 5 e > 5 ἔχ ας \ 
10 ζῴῳ. χαίτοι τισὶν ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει: ὥστ᾽ οὐχ ἀληϑὲς τὸ “ἐνδέ- 
) 


ΗΠ 
γεται υηδενί᾽. ὅτι uy ual παντί. 
§ ia re 


΄ ; ad Ov w “nel \ ΄ epee) > ~ \ \ ~ 
es ὑῶν ὺ ἂν τις. πῶς ὑγιὲς τὸ λεγόμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ τὸ μὴ τοῦ 
Ἁ I / \ \ 
χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομέ vou γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα: ὑπέϑετο γὰρ τὸ 
. 
΄ 95 7) Lay 


> f 
Races τοῦ ἐνδέχε oat μηδενί, ἥ ἐστιν “οὐχ ἐνδέχεται οὐοξνι. ὦ WSTS- 40 


15 haBev εἰς τὸ ᾿ ἀνάγχη tw ὡς ἴσον ἐχείνῳ δυνάμενον. εἰ ὃὲ ἀντίφασις μὲν 
΄ ? >, AS ~ ἊΨ ᾿ ~ ΥΣ 
Ty τοῦ “ἐνδέχεται μηδενί τὸ “οὐχ ἐνδέχεται uxyfevt’, τοῦτο δ᾽ ἴσον τῷ ἐξ 

j 3 gal . ΠῚ ᾿ 


> 


~ DF Cs \ ¢ / 
Y ὃς ἀναγχης τινι ὑποτεϑέντος, 


> 
= 
a 
o 
aA 
Φ 


> , ’ 9 ἢ . 
ἀνάγχης τινί, ἀδύνατον Ge ἐπηχολούϑη, 
ἣΝ Ὡ ΄ ‘ 5 , . ΄ Vv ΝᾺ > ~ - ¢ 5 5 
δῆλον ὡς τὸ ἀντιχείμενον τούτῳ ἀληϑές: ἴσον δὲ ἦν τοῦτο τῷ “οὐχ ἐν- 
, "Ὁ > - , \ 5 ,ὔ ~ ἣν ’ ΄ 
δέχεται υμηδενί᾽. wm ἀντίχειται τὸ ἐνδέχεσθαι μηδενί, πῶς οὖν οὐ γίνεται 45 
~ ‘ ‘ Ν Ἁ »] Ἂ / “ "ἡ > ΄ ~ 
20 τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου τὸ συμπέρασμα; ἣ γὰρ οὐχ ὑγιῶς 
4 [4 δι > >. av Ἂ ἃ] > sD ese ΄ [Φ] τὰ e Q_~, 
μετέλαβε τὸ ab% ἐνδέχεται μηδενί᾽ εἰς τὸ ᾿ἀνάγχη tit’, χαὶ ὅλῃ 7 δεῖξις 
> | ok Fo ἘΦ," διε , Pa de> nese / ῃ ΄ Ps 
0 | γὰρ γίνεται τὸ ἀντιχείμενον τοῦ ἐνδεχομένου λαμβανόμενον, 64r 
¥> ΄ "“ { b>) = ἅν Ἃ 2 Vv \ ¢ 
ἔδει ὑποτίϑεσθαι ἐν τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ 7% εἰ τοῦτ᾽ ἔστι TH ὕπο- 


ΝΑ « \ ἢ ΄, ἮΝ ἊΝ ~ 5 \ ~ \ \ 
τεϑέν, ὃ τὸ ἀντιχείμενον. ἀδύνατον GE τοῦτο, πῶς οὐχὶ τοῦ χατὰ τὸν 
= ἊΝ, \ 2 Mes 4 \ WA 3 ped ¥ ΝᾺ \ > Fi 4 2 ἘΝ 
25 διορισμὸν ἐνδεχομένου τὸ συμπέρασμα: πῶς δὲ χαὶ ἀντίφασίς ἐστι τὸ 
Ν ΓΤ ΤᾺ ae - 9 le Nhe ΄ + > 
οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχειν. ὃ μετελήφϑη ex τῆς ἀπο- 5 
, ~ € 5» 9) ae 7} ΄ Vv >) ~ , ~ wv 
φάσεως τῆς ᾿οὐχ ἐνδέχεται μηδενί ὡς ἴσον αὐτῇ δυνάμενον. ἰδεῖν ἄξιον" 


Σ Ἁ ’ 9.6, 

ἢ γὰρ λέγουσα οὐδενὶ 

λαυβάνεται ἢ ὡς τὸ ἀναγχαῖον ἀναιροῦσα. ἢ υὲν οὖν ἐξ ἀνάγχης ἀναιροῦσα 
a | i i rot Ht | 


ἐξ ἀνάγχης ἥτοι ὡς ἐξ av ΕΠ ἀναιροῦσα τὸ χείμενον 


934) » 
30 τὸ χείμενον οὐχ ἀπόφασις ἀλλ ἀναγχαία. χατάφασις." ἥτις οὐχ ἂν ety ἀντι- 
/ ~ CIP ΄ ΄ , ~ 
χειμένη τῇ ἐξ ἀνάγχης τινί᾽ οὔσῃ χαὶ αὐτῇ καταφάσει. ἢ δὲ τὸ ἀναγχαῖον 10 
ἀναιροῦσα ἀπόφα 


΄ ~ 5 / 
χαταφάσει: πῶς GE ἔτι ἢ τοῦτο λέγουσα οὐ γίνεται ἐνδεχομένη: ἢ γὰρ 


μέν ἐστι χαὶ ἀντιχειμένη τῇ ἐξ ἀνάγχης τινὶ λεγούσῃ 


τοῦ ἀναγκαίου ἀπόφασις ἐνδεχομένη. 7 διὰ τοῦτο οὐχ ἔστιν ἐνδεχομένη 
35 ἢ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης λέγουσα ὡς ἀναιροῦσα τὸ χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον, 


ὃ εἶπε ἃ ληπτέον . . . ὅρους] οἵ, p. 173,10 post οὖν add. οἱ M 6 οὐ τῷ 
correxi: οὕτω libri 7 διωρισμὸν M, ut semper 9. post ἀνάγχης add. ὑπάρχει a 
11 μηδενὶ] μη in ras. Be 12 τοῦ μὴ omisso τὸ M 14 τοῦ BM: τῷ a 
οὐδενί BM: μηδενί a 16 ἐνδέχεσθαι (post τοῦ et post οὐχ) a μηδὲν (ante 
τὸ M post τὸ 2—3 lit. evan. B 23 post ef add. δὲ M 24 ὃ superser. Β΄: 
om. aM τοῦ om. M 26 ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ a τοῦ corr. ex τῆς B?: τῷ aM 
27 post δυνάμενον expunxit τὸ οὐδὲν ἐξ ἀνάγχης B 28 ἤ σοι ἃ 32 ἐστι χαὶ 


evan. M τῇ ἐξ ἀνάγκης superscr. B do χαταφάσει evan. M Ett Om. a 


© - 
34 ἐνδεχομένη. ἢ evan. M 35 ante ws add. ἡ 


10 


30 


᾿ἀνάγχη 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.34>27] 


> ΄ Dal [4 , > ΄ a ὌΝ ΄ »" 
ἐπεί, “av παντὶ ὑπάρχῃ - " αἀναγχαίως δέ. ἀληϑής, χἂν τινὶ 


yy ὑπάρχῃ" τὸν γὰρ 
πο Tat. ἢ ὃξ 


οὐχ ἐν τῷ ἤδη ὑπάρχειν 


ἢ ἐπὶ μέρους ἀπ ieee ἀναγχαία ἀκηδής. τῷ ee 
ἔφην; 7j eR ἐνδεχομένη 7 TAGUS τὰς ἀναγχαίας ἀναιρεῖ. 


παντί" 
5 s Nv Ν id 
ἀλλὰ χαὶ 7, 


\ 
ὡς γαρ 


~ 


TOL 


B 
wo. A 


προσληφϑέντος 
τρίτῳ σχήματι 


LA A >I \ 
ἔχειτο γὰρ υνηδενὶ 
ἐδείχνυτο. τοῦ 


τι ἀδύνατον. εἰς τοῦτο τῆς “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί 


bi! 
ODOCY 

~ Ὁ ἐν 
τὴς οὐχ 


ἀντιχείμενον , 


τοῦτο 
τούτῳ 
ἥ 


Ὁ ~ 3-7 ἊΝ 
οὐ τοῦτο. ἐξ οὗ 


wo QO) 
om 
wy 


Tans 


ίως τὸ οὐδενὶ ἐξ 
διὰ 
αἀντιχείμενον τὸ 
τινί᾽ ἣ χατὰ 
ἀδύνατον συνήγετο. 

τιχόν. τοῦ T 
ἀληϑὴς ἢ ἀπόφοσις ἢ 
δυναμένην μετειλῆφϑαι 


ve 


met χἂν παντὶ evan. M 


GAR οὐδ᾽ ἀληϑὴς evan. M 


7 τῆς aB: 
ἐξ ἀνάγκης B et in ras. M: ἀναγχαίας a 
ὀλίγον δείξει] ὁ. 17 p. 37414 sqq. 
ἀνάγκης} unc. incl. perierunt in M 
ληφϑέντος BM: ληφϑέντι a 


16 


τῷ 7 aB: 7 παντὶ ΜΝ 
φῆς M 22 οὔσης a: ὄντος BM 


99 


‘ ) 


aes 
οὐδὲν ald. 


τοῦ M 


τὸ aB: tov M 


τὸ ἰδίως τούτῳ om. M 


χαὶ Ν 31 οὔ 


χατὰ τὸν διορισμὸν Se Ua 


WET cay bes τῆς “οὐχ 0S μηδενί U 


ὑπάρχειν. 
OS ἀναγχαίου χαταφατιχοῦ 


ἔλαττον οὔσης ἀληϑοῦς zat χατὰ τούτου. 
ἐνδέχεται μηδενί" 


τοῦτο μι πάλη τς 
ἀνάγχης ἴσον ov τῷ 
τοῦ λόγου χατεσχεύασται. 
“οὐχ Ὅς TOL υμηδενί᾽ 
τοῦ ᾿ἀνάγχη τινὶ wy), ὧν τὸ 


τινι M: 


13% 


\ 


ἐξ ἀνάγχης 64r 


᾿ 


gene Ἧ β : ᾿ 
τρόπον τῆς ὑπάρξεως οὐ τὴν ὕπαρξιν ἀναιρεῖν 15 


x7 7) 
ἐνδέχεται μηδενί 


5 ΄ 

ἐτίϑετο. ἀλλ οὐδ᾽ aA ἡδὺς εἶναι το το 20 ὧν 
- ’ 
τ “ἐνδέχεται 


Hel 


5 7) 
Sts τὴν “36 Ove γχὴς τινί 


ἐγένετο Ὁ εἰς συναλ betty. υὲν οὐ μὴν ἄντιχρυς ἴσον δυναμένην: τὸ 20 
“ 5 νῶξ: ἘΞ “τε "χε - -Ν τῶν ae 4 =p) 
γὰρ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί , ὥσπερ ἀληϑές ἐστι χατὰ τῆς ἐξ ἀναάγχης τινὶ 
ὑπάρχειν ἘΠ οὕτως ἀληϑές ἐστι χαὶ χατὰ τῆς. ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ 
΄, ΄ ) Ns \ =) / Ξ 3 ΄ 
ὑπάρχειν ea ὡς wet ὀλίγον δείξει χαὶ αὐτός: εἰ γὰρ ἐξ ἀνάγχης 
a7 VW _ la > ~ > » <5 
τινὶ μή, οὐχ ἐνδέχεται οὔτε παντὶ οὔτε οὐδενί. ἀληϑοῦς οὖν οὔσης τῆς 
δ᾽ 5%) 3 As ν᾿ 7) \ \ ~ C2F \ 7) ry 
οὐχ ἐνδέχεται μηδενί χαὶ χατὰ τῆς ἐξ ἀνά ieee μετέλαβεν 25 
Ψ a ν᾿» x € 3-7 b) ΄ 
αὐτήν, ὡς εἶπον ἤδη, εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγχης τινί᾽, οὐχ ὡς εἰς τὴν αὐτὴν 
χαὶ ἴσην, GAN ὅτι ἐπὶ ταύτης ἐδείχνυτο τὸ ἀδύνατον. τῆς δὲ ἀποφατιχῇς 
>) ~ \ 
ληφϑείσης οὐχέτι. τοῦ γὰρ τὸ A ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ τῷ [᾿ ληφϑέντος χαὶ 


\ ττ ὗ ΄ Ses: 
TAVTL Ι ὑπάρχειν SYLVETO τὸ συμπέρασμα 


X ~ A c ’΄ a Jar δῶ 7 > 
τινε τῷ Β UY υὑπᾶρχξιν. 2 GUOEY αουνάτην ἫΝ 


τῷ 


pe Ἂς = i SAN 
ἐπεὶ τοίνυν τούτου μὲν ληφϑέντος ovocy 30 


\ σ 


πὶ μέρους λαμβανομένου 


᾿ τὴν μετ τάχη Toyo es 


εὑρών τι 


μεταλήψει ἀχολουϑῆσαν, εἰχ 
35.4) 


ὃ 7 μετάληψις ἐγίνετο, τ συναχϑήσεσθαι. OAK 


τῷ ἐξ ἀνάγχης τινὶ ἀντίχειται 


ἀνάγχης τινί" τοῦτο ἄρα 
΄ iN 7) 2 Ὰ 
έ οὐδενί᾽, ἐπεὶ 
hov ἣν ἀληϑὲς χατὰ τοῦ 


D ee ληφϑέντος οὐδὲν 


οὐ τὸ τὸ τούτῳ 


5 ὃ 
NEY oh 


> Ce 


΄ 


διὸ χαὶ τὸ "ἐνδέχεται μηδενί: αυφοτέρων ἐστὶν ἀναιρε- 40 
ἐξ ἀνάγχης τινὶ χαὶ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὶ οὔ, xa? ὧν ἐστιν 
οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽. τοῦ δὲ μὴ ὡς (εἰς) ἴσον 
\ id 3 INE, > 4) > x € > , 
τὴν “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽ εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγχης 
: | 
ὑπάρχει M 2 οὐ τὴν ὕπαρξιν ἀναιρεῖν evan. M 4 ἐτίϑετο, 
ὃ ἀληϑὲς ἃ ἐνδέχεται periit in M 6 ἔφην] p. 194,33 
εἰς thy... ἐγένετο (8) evan. M Ὁ μηδενὶ ὥσπερ ἀληϑές evan. M 
10 οὕτως - . . λεγούσης (11) om. M 11 μετ᾽ 
ἐξ... μὴ (12). evan. M 13 zat om. M ἐξ 


μετέλαβον M 15 post ὅτι add. zat M: eras. B 


17 post tod add. τὸ ἃ β παντὶ 


" 


10. post ὑπάρχειν add. ἔσται δὲ συλλογισμὸς διὰ τῆς ἀντιστρο- 


τοῦϑ᾽ libri; ef. vs. 9,10, 1,8] 
28 ante 


τούτου correxi: 
25 τούτω (post od) M 
: om. BM 


24 τούτῳ a: τοῦτο B 


\ ‘ 
τινι μη ἃ 


198 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 34027] 


10 


15 


20 


30 


9. as [2] a a7 “ 9 4. [4 
“οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽. οὐδὲν ἀδύνατον συμβαίνει, ὥσπερ οὐδ᾽ ἐπὶ ταύτης, 


΄“) - \ ’ > b ὦ > ΄ x > ΄ ~ Se) ἢ» 
τινι σημξιον TO UT TY aaa AVOALPEGEL THY αντιχειμενὴν τῇ» ες Ὡς μετ ε- 64r 


λήφϑη. τίϑεσϑαι λέγειν αὐτὸν eg τὴν ἀντιχειμένην ταύτῃ ὡς ἄλλην 45 
>) 
é 


τὺ ~ ~ c 5 5 ΄, 3 la o Lx ΄ «ς ΓΝ αν 
οὖσαν τῆς τῇ “οὐχ ἐνδέχεται uyoeve ἀντιχειμένης. ἥτις ἦν ἢ “ἐνδέχεται 
υτηδενί᾽. 
Ἢ τούτοις χρώμενον οἷόν τέ ἐστιν λέγειν μηδὲ ἐπὶ τῆς προειρημένης 
TOUTOLS χρῳ (LEVO DLO ts, £6 Syé γ᾽ επ ς TO St μένης 


Ι Ν 


‘ f 
συζυγίας τῆς | ἐχ herrea Get eA) τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου τὸ θάν 


~ € 


συμπέρασμα γίνεσϑαι. χαὶ yao ἐπ᾽ ἐχείνης ἢ μετάληψις τῆς “οὐχ ἐνδέχεται 


ἘΝ 


ἐς 
παντί᾽ εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγχης τινὶ οὔ᾽ ἐγένετο: τῇ γὰρ εἰς ταύτην μεταλήψει 
‘ 


Se 


\ 9 9) . nn 5 CF 5 ΄ iz) ῃ-" ΄ 
τὸ ἀδύνατον δείχνυται. ἂν γὰρ εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγχης τινί μεταληφϑῇ 7 
Ἃ 5 ‘ oR ΄ὕ ‘ ‘) >, ar ~ \ ΩΝ 3 / ~ 3 Ὁ , 
ἂν εἰς τὸ “ ἀνάγχη τινὶ wy’. εἰ GE τοῦτο, τὸ ἰδίως ἀντιχείμενον τῷ ἐξ ἀνάγχης 

\ ‘ = ΄ v Ἃ »} a BLA Ἃ \ +f. \ - 5 , 
τινὶ μὴ ὑπάρχειν εἴη ἂν χατασχευαζόμενον, ὃ εἴη ἂν τὸ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης 

5 ε ,΄ " Ν ῳ It P ear , > 
οὐχ ὑπάρχειν ἴσον ὃν τῷ “οὐχ ἐξ ἀνάγχης τινὶ οὐχ ὑπάρχει᾽. ὃ ef μὲν 

΄ - ~ rr ~ > 7) » Ἃ ~ S 
μόνον τῇ φωνῇ διαφέρει τοῦ “ἐνδέχεται παντί᾽. εἴη ἂν τοῦ χατὰ τὸν διο- 


or 


ptouoy ἐνδεχομένου τὸ συμπέρασμα. εἰ ὃς δύναται εὑρεϑῆναι ἐπί τινος 
5 Werte Sn 5 Pa. se Ἀν μεν τας ταῖν \ Pe 5 ΟΣ es NN \ oJ id ΄ 

DAYS ἐς αἀναγχης μὲν τινε ὑπάρχον. WT ἔς deal al ξ τινὶ οὐχ ὑπάρχον. 10 
v μ᾿ » > > ΄ \ ‘ 4 45 \ ὟΡ 5 ΄ « Q/ Ν 
εἴη ἂν ἐπ᾽ ἐχείνου τὸ μὲν “οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει" ahyVES, τὸ 


παντί, ἐνδέχεται χαὶ jwy- 


o> 
ων 
x 
= 
On 
, 
o 
ad 
R 
- 


ἐνδέχεται παντί᾽ οὐχέτι, εἴ γε, 
ΡΞ =r Σ ae Ὶ {575 Ho τινὶ “ in ΩΝ Ay δέ- εσὺ ἢ δενὶ 4 Υ͂ ν | jn ¢ 
ἡενί, τὸ Ge ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχον ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ λέγειν ψεῦδος. 


΄ μ᾿ ~ 


οὕτως τε οὐδὲ Ex ἐχείνης ἂν τῆς συμπλοχῆς τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐν- 


δεχόμενον συνάγοιτο. ἢ μὲν οὖν λέγουσα πρότασις “οὐδὲν ζῷον ἐξ ἀνάγχης 1 


οὐχ ἔστιν ἀναπνευστιχόν᾽ οὐχ ἂν εἴη τοιαύτη: ἀλχηϑὴς γὰρ αὕτη τῷ τὶ 
μὲν ἐξ ἀνάγχης ζῷον ἀναπνευστιχὸν εἶναι τὶ δὲ ἐξ ἀνάγχης μὴ εἶναι 
ἀναπνευστιχόν, “AL εἴη ἂν αὕτη ἢ χυρίως ἀντιχειμένη τῇ “ἐνδέχεται μηδενί᾽. 
τοιαύτη ὃὲ ἢ “οὐχ ἐνδέχεται υνηδενί᾽ - χαὶ γὰρ ἀεὶ χατὰ τῆς “τινὶ ἐξ ἀνάγχης 
obx > ὑπάρχει χαὶ χατὰ τῆς “τινὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει᾽ ὁμοίως ἢ τοιαύτη 
Ὑ Ὁ) 


> > 


i 5 , c 5 > ~ 
τῆς ᾿ἐνδέχεται Tavtt’ ἀπόφασις ἢ ᾿ οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽ ἐπὶ τῆς χειμένης 


_ 


ὕλης ἀληϑὴς ὁλοχλήρως:" ἀηδὲς γὰρ ὁμοίως χαὶ τὸ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί". 
ἑχατέρα γὰρ αὐτῶν sess “OT ἀμφοτέρων: χαὶ γὰρ χαὶ χατὰ τοῦ 
ἐξ ἀνάγχης τινὶ χαὶ χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή. ἐπισχεπτέον δέ, μὴ 


c 


- τ ΄ ΄ ἂν >>. 5 Senge δξ Ὕ Sena eS 5 ede) € oO. 
δύναται εἶναι τοιαύτη ἢ λέγουσα ᾿ οὐδὲν λογιχὸν ἐξ ἀνάγχης οὐ νοεῖ ἢ ᾿ οὐδὲν 


" 


o 


΄ 5» 5 ΄ , 5 ) Ἀ 
ys ἢ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενὶ ζῴῳ τὸ ἀναπνευστιχόν᾽. εἴη δ᾽ ἂν χαὶ 20 
« 


- v 3s 5 ΄ > ~) > \ D/P , \ \ QO .~ ΟὟ = 
γοῦν ἔχον ἐς ἀνάγχης οὐ νοεῖ * εἰ γὰρ παρεδέξατο τις χαὶ τὸ Vetov λογιχὸν 2 


> > , \ ~. > ΄ 
εἶναι. τούτῳ μὲν ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει τὸ νοεῖν, οὐδενὶ Ge ἐξ ἀνάγχης λο- 


1 αὐτῇ Ν ἑξῆς libri ὃ τῇ ΒΝ: τοῦ ἃ 0. 1 γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα a 

8 τινὶ corr. B* μεταλήψει) εἰ in ras. B? 10 παντὶ aB: μιηδενὶ (superscripto παντὶ) M 
11 τοῦτο τὸ evan. M 12 ὑπάρχειν ἃ: ὑπάρχον ΒΝ ἐξ ἀνάγκης οὐδενὶ M 10 οὐχ 
ΒΝ: μὴ ἃ ὑπάρχειν ἴσον evan. M ovy alterum om. ἃ 14 ἐνδέχεσϑαι a 
14.15 τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν evan. M 17 (ἀν)άγκης .. . δὲ ἐνδέχεται (18) evan. M 

18 ὃ scripsi: τὸ libri 19 ante ὑπάρχον add. οὐχ a: expunxit B: om. M (ἐν)δέχε- 
σϑαι .. . Ψεῦδος evan. M 20 οὕτω M 21 λέγουσα... ζῷον evan. M 24 αὕτη ἂν ἃ 
26 ody OM.a ὑπάρχει prius corr. ex ὑπάρχειν B? post ἀνάγχης add. οὐχ a: ras. in B: 
om. M ὑπάρχει (post ἀνάγχης) B corr., M: ὑπάρξει B pr.: ὑπάρχειν a 29 ὁμοίου M χαὶ 


τὸ 8Β: τὶ ΜΝ 90. αὐτῶν om. M oo οὐ νοεῖ 26 ἀνάγκης M 34 μὲν M: μὴ aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 84027. 39] 199 


γιχῷ τὸ μὴ νοεῖν. δόξει τοιαύτη εἶναι χαὶ Ί “οὐδὲν σῶμα φυσιχὸν ἐξ 64v 


ἀνάγχης οὐ χινεῖται χατὰ φοράν᾽- εἰ γὰρ χαὶ i χυχλοφορία φορά, τῷ 


(LE 

ἢ = nae ΄ 7 ὦ ᾿ Δ aX v ~ : ἐς »» 

χυχλοφορητιχῷ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρξει ἢ φορά. οὐδὲν δὲ ἔσται σῶμα. ᾧ ἐξ 

ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει ἢ φορά. εἰ δὲ ἀληϑῇ ταῦτα, χαὶ ἐν ἐχείνῃ τῇ 
5 Shia ey ἂν εἴη οὐχ ἢ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένη συναγομένη GAR 30 


Ἁ 

τὸ ἱ 
π bol Sears ΟΞ eae a2 cae eS on 
ete ἀντιχειμένη τῇ ᾿ἐξ ἀνάγκης τινὶ wr, εἰς ἣν μετελήφϑη ἣ 


ἀπόφασις τῆς ἐνδεχομένης. εἰ γάρ τις χαὶ ταύτας ἐνδεχομένας ταῖς χατὰ 
περὶ Θεόφραστον λέγουσιν. οὐχέτ 


ΩΣ 
—~ 
24 
< 
a 


τὸν διορισμὸν λέγοι. ὅσπερ ο 
ἀκηϑὲς εἴη 2 τὰς ἐνδεχομένας χαταφατιχάς τε χαὶ ἀποφατιχὰς ἀντιστ a, 
10 ἀλλήλαις. ἔσται οὖν xat, ἐν ἧ i μείζων χαταφατιχὴ ᾿δπάρχουσα, fi ὡς 35 


tO- 


~ cs ΄ - 
TH, ἐν ἡ 7 μείζων ἀποφατιχή. ἔχουσα συμπέρασμα οὐ τοῦ χατὰ τὸν 


~ O77 


> 


ρισμὸν ἐνδεχομένου. ἥτις γὰρ ἂν ἡ τῇ; εἰς ἣν ἢ BECOME γέγονεν. ἰδίως 

χαὶ οἰχείως ἀντιχειμένη. αὕτη συναγομένη δείχνυται τῷ τὴν εἰς ἀδύνατον 

ἀπαγωγὴν μηδὲν ἄλλο τιϑέναι ἢ τὸ ἀντιχείμενον τοῦ ὑποτεϑέντος, ᾧ τὸ 
15 ἀδύνατον ἠχολούϑησεν. 

Ρ.840υ89 Τὸ μὲν οὖν A οὐδενὶ τῷ Β ὑπάρξει, τὸ δὲ Β παντὶ τῷ 40 
ται. χαὶ οὐχ ἔσται πέρα 


a T 
5 Σ ~ W_'¢ 3 
ἀνά χη υηδένα χινεῖσθϑαι ἄνϑρωπον. 9 


= 
Oy 
< 
oO, 
Oy 
~ 
oo 


- 
ξ 

Cua ἀναγχαῖΐον])] οὐ γὰρ 
AX οὐχ ἀνάγχη τινᾶ. 


Ἁ 


Seed 2 - σ΄ σ SEN ~ 5 , 
Βουληὺ εἰς οξιζαι STL τῶν ὁρῶν. OTL ETL τὺς SXXELILEVT) 


τ ς GUE ζυγίας σ υμ- 
, 5 Ὰ - 3 , If. ‘ ὟΝ \ X\ 38 \ > 
20 περᾶασμα γίνεται 60 τὸ ἔς αναγχης οὐοξνι ἀλλὰ τὸ οὐδενὶ ἐ 


5 \ 
ἀνάγχης, επει 
> ld \ > b] , 

ἐπὶ τῶν το ὧν παρέϑετο, ὅρων ἣν συναγόμενον τὸ ἐξ ἀνάγχης οὐδενί 45 


(καὶ (ap τ μείζων 7 πρότασις αντὶ ὑπαρχούσης ἣν ἀναγχαία ἀποφ φατιχὴ aR 


οὐχ ὑπάρχουσα). | ἄλλους πάλιν ὅρους παραϑέωξνος δειχνύναι πειρᾶται, ὃ 65 
προέϑετο. οἱ GE ὅροι χινούμενον, ἐπιστήμη. ἀνϑρωπος: τὸ χινεῖσϑαι οὐ- 
ey 


Ἁ 


deu. 


ἐνδέχεται παντὶ ἀνθρώπῳ: συμπέρασμα τὸ 
χινεῖσϑαι οὐδενὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. ὃ ὅτι ἄλλο ἐστὶ τοῦ ἐξ το 


ν ‘ ‘ 


τ 
3 
επ ἰστήμῃ, 7 ἔτ πιστήμη 


bo 

ov 

- 
͵ Q 


uydevt ἀνϑρώπῳ τὸ χινεῖσϑαι, χαὶ πῶς ἄλλο, ἐξηγούμενός φησιν οὐ γὰρ ὃ 
ἀνάγκη μηδένα χινεῖσϑαι ἄνϑρωπον, ἀλλ᾽ οὐχ ἀνάγχη τινά, ὃ 
δηλοῦται, ἵνα διὰ μὲν τῆς οὐ γὰρ ἀνάγχη μηδένα χινεῖσϑαι ἀνέλῃ 


‘ 
30 τὸ ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν χίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, τοῦτ᾽ ἔστιν δείξῃ μὴ 
IF 5» 


x \ ~ wd ἃς 3. 9 ΄ \ 
ὃν μὲν τοῦ ἐξ ἀνάγχης μηδενί, δείξῃ δέ, ὅτι τοῦ “οὐχ ἀνάγχη᾽ 1ίνεται τὸ 


συμπέρασμα. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἀλλ᾽ οὐχ ἀνάγχη τινά, ὡς εἰ ἔλεγεν 
1 τὸ aB: τὶ Ν 1.2 ἐξ ἀνάγκης σῶμα φυσιχὸν ἃ 2 οὐ κινεῖται corr. ex οὐχ εἶναι 
τὸ Β χατὰ φορὰν ἃ: χαταφορᾶν ΒΝ ὦ χυχλοφοριχῷ Ν δὲ om. M 
ᾧ ΝΜ: superser. B: post ἀνάγχης (4) transponit a 4 οὐχ om. a 6 ἀντιχειμένης M 
μή M, supra ras. B: οὔ a 8 λέγει ἃ ἂν addidi 11 χαταφατιχή ἃ ante 
συμπέρασμα add. to aM 12 ἡ aB: } M 13 αὕτη seripsi: αὐτῇ BM: αὐτὴ a 
15 δυνατὸν a 16—18 non lemma, sed textus verba in M 17 zai... dvayxatov 

7100 

non novit Alexander; ef. p. 200,5—9 18 τινός M 24 παρέϑετο M 25 ἀν- 
ϑρώπῳ παντὶ a 26 ἐξ ἀνάγχης ἀνθρώπῳ a ἀνάγκης prius evan. M ὃ... . ἐστὶ 
evan. M 28 μηδένα] hue usque M 90 δείξει a Ὁ1 δείξη ἃ: δεῖξαι Β τοῦ 


alterum om. ἃ 


200 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p. 3439. 353] 


~ 


“οὐ τόδε, ἀλλὰ τόδε γε τὸ συμπέρασμα᾽, τοῦτ᾽ ἔστιν od τοῦ ᾿ἀνάγχη μηδένα᾽ θὅτ 
ἀλλὰ τοῦ “οὐχ ἀνάγχη μηδένα᾽. avtt ὃὲ τοῦ “οὐχ ἀνάγχη μηδένα᾽ εἶπεν 10 
ἀλλ᾽ οὐχ ἀνάγκη τινά. ὡς ἴσον ἐχείνῳ δυνάμενον τῷ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης. 

ὃ δηλοῦται ὑπὸ τῆς “tH χινεῖσϑαι οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης ἀνϑρώπῳ᾽ ἀναιρετιχὸν 

5 ἣν τοῦ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν ἀνθρώπῳ τὸ χινεῖσϑαι. εἰπὼν δὲ μετὰ τοῦτο 
τὸ δὲ Β παντὶ τῷ [ ἐνδέχεται: οὐ γὰρ ἀνάγχη μηδένα χινεῖ- 
σϑαι ἄνθρωπον ἀσαφεστέραν τὴν δεῖξιν ἐποίησε: δοχεῖ yap, ὅσον ἐπὶ 15 


- 


τῇ λέξει. οὐ περὶ τοῦ προ τ eae ταῦτα λέγειν ἀλλὰ περὶ τῆς BE 


προτάσεως. ἧς ἐμνημονεύχει. 


10 Ρ. 88ιλὴ᾽΄ Βὰν δὲ τὸ στερητιχὸν τεϑῇ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄχρον ἐν - 


δέχεσϑαι σημαῖνον. 


Δείξας τὸ συναγόμενον οὔσης τῆς μείζονος χαϑόλου anopatixys ὑπαρ- 
χούσης τῆς δὲ ἐλάττονος ἐνδεχομένης χαταφατιχῇς νῦν λέγει wait συζυγίας. 
ἐν ἧ ἣ μὲν μείζων χαϑόλου χαταφατιχὴ ὑπάρχουσά ἐστιν ἢ ὃὲ ἐλάττων 20 
15 ἐνδεχομένη ἀποφ φατιχή. φησὶ δή. ὅτι μενούσης τῆς ἐλάττονος τῆς neg 
μένης ἀποφατιχῆς οὐδὲν συναχϑήσεται, μεταληφϑείσης δὲ αὐτῆς εἰς τὸ 
χαταφατιχύόν. ἐπεί, ὃ ἐνδέχεται μηδενί, χαὶ παντὶ ἐνδέχεται (ἀντιστρέφει 
γὰρ ἀλλήλοις), ἔσται συλλογισμός. ὥσπερ χαὶ ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν ἐδείχϑη,; 
ἐν otc ἐχ μὲν τῶν χειμένων οὐδὲν συνήγετο, Pope) BS ὃὲ τοῦ ἐνδε- 2% 
20 χομένου ἀποφατιχοῦ εἰς τὸ ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν ἐγίνετο. ἔσται γὰρ 


συμπέρασμα χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐνδεχόμενον οὔσης συζυγίας 2x χαϑόλου 
χαταφατιχῆς ὑπαρχούσης τῆς μείζονος χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῆς ἐνδεχο- 
μένης τῆς ἐλάττονος, va? ἃ δεδεῖχϑαι δοχεῖ. δύναται διὰ τοῦ εἰπεῖν ἐὰν 
δὲ ἀντιστραφῇ τὸ BL xat ληφϑῇ τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ οὐ μόνον τὴν 80 


- 
ν 
5 
- 
7 


25 ἀντιστροφὴν εἰρηχέναι τῆς ἀποφατιχῇς ἐνδεχομένης εἰς thy LAE τη ην 
5 
ἰς 


qs 

ἀλλὰ χαὶ τὴν μετάληψιν τῆς ἐνδεχομένης ε τὴν ὑπάρχουσαν, δι᾿ ἧς ἐγί- 
veto 7 εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή" τοιοῦτο γὰρ τὸ χαὶ ληφϑῇ τὸ Β παντὶ 

τῷ [᾿. ἀλλὰ χαὶ εἰ τῆς μείζονος οὔσης χαϑόλου ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης 4, 

ἐλάττων εἴη χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη ἐχ μὲν τῶν χειμένων οὐδὲν 
90 συναχϑήσεται; ΒΕ ΤΠ. ios ὃὲ τῆς ἀποφατιχῆς ἐν ay δεχομένης εἰς THY χατα- 35 

φατιχὴν ὁ αὐτὸς ἔσται συλλογισμός, ὃς ἐγίνετο, χαὶ ὅτε τὴν ἀρχὴν 
ἐνδεχομένη ἔχειτο ἢ ἐλάττων χαϑόλου SED eae τῆς μείζονος οὔσης χα- 
ϑόλου ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης. 6 ὃὲ αὐτὸς ἔσται συλλογισμὸς προσέ- 
ὕηχεν ἴσως εἰς δήλωσιν, ὅτι τὸ συμπέρασμα wo ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας 


ie NE. SEEN ὁ πὶ > is ye = Pad ΄ σ 2> Ὡς >? paps) ΄ 
35 τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἔσται ἐνδεχομένου. ὥσπερ ἐδείχϑη μνηδ᾽ ἐπ᾽ ἐχείνης 40 


7 
γινόμενον. 
1 ye σὴ: ἅ 4 οὐδενὶ om. ἃ 6 post ἐνδέχεται add. τὸ B 10 ἔλασσον a 
15 τῆς alterum om. a 17 ὃ seripsi: τὸ aB; cf. p. 198,18 ἐν τοῖς ἔμπροσϑεν] 
ὁ. 14 p. 8345 sqq. 24 ante 7 xat eras. τὸ B post τῷ 7 add. ἐνδέχεσϑαι Ar. 
(om.n); cf.vs.28 = 25 χαταφατιχὴν B: ἀποφατιχὴν a 28 εἰ B: ἡ ἃ 90 ἐνδε- 


χομένης ἀποφατιχῆς a 94. ante du add. τοῦ ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [15 [Arist. p.35220.25] 901 


΄ 


= > \ Si id = ea ~ ~ > aes \ DN ye - 
p. 35220 Edy δὲ μὴ ὑπάρχειν τεϑῃ τὸ Β τῷ TP χαὶ μὴ ἐνδέχε- bor 


ὃ x id ΄ my a 
σῦαι μὴ ὑπάρχειν. 


Μεταλαβὼν τὴν ἐλάττονα πρότασιν εἰς ὑπάρχουσαν ἀποφατιχήν, φησὶ 
μηδένα ἔσεσϑαι συλλογ γισμιὸν UATE ἐνδεχομένης χαταφατιχὴς τῆς μείζονος 
5 οὔσης μήτε ἐνδεχομένης ἀποφατιχῆς. χαὶ τοῦτο οὕτως ἔχον δείχνυσι πάλιν. 
ὡς ἔϑος αὐτῷ. τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείξας χαὶ παντὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ 
υηδενί. τοῦ μὲν οὖν ἐ Piel: hay ey τὸ A τῷ [" ὅρους παρέϑετο 


τοῦ B, | χιόνα ἐπὶ tod [+ τὸ γὰρ λευχὸν χαὶ Gdv 


a 


λευχὸν ext tod A, ζῷον 
, 5 
παντὶ ζῴω ἐνδέχεται χαὶ ἐνδέχεται μηδενί, χαὶ τὸ ζῷον χιόνι οὐχ ὑπάρχει. 
10 χαὶ τὸ λευχὸν χιόνι ἐξ ἀνάγχης. τοῦ δὲ μηδενὶ λευχόν. ζῷον, πίτταν πάλιν 
\ \ \ A iG (2 3 Qf. \ \ \ ἊΝ , ~ SX Te ἘΞ 
yap τὸ μὲν λευχὸν ζῴῳ ἐνὸ δέχεται χαὶ παντὶ χαὶ μηδενί; ζῷον (δὲ) πίττῃ 
5 [3 ΄ > ~ ΄ Ν >) 
οὐχ ὑπάρχει. χαὶ τὸ Aevxdv ἐξ ἀνάγχης οὐδεμιᾷ πίττῃ. ἀληϑέστερον δ᾽ ἂν ὅ 
αἱ προτάσεις χατὰ τὴν ἐχχειμένην συζυγίαν ἔχοιεν, εἰ λάβοιμεν ὅρους ἐπὶ 
υὲν τοῦ παντὶ ὑπάρχειν χε ἢ τε λευκόν; περιπατοῦν: τὸ γὰρ χινεῖσϑαι 
15 ἐνδέχεται χαὶ παντὶ λευχῷ xat οὐδενί, χαὶ τὸ λευχὸν μηδενὶ ὑπαρχέτω 
περιπατοῦντι, χαὶ τὸ χινεῖσϑαι ἐξ ἀνάγχης παντὶ περιπατοῦντι. τοῦ δὲ LY 
δενὶ χινεῦσϑαι, hevxov, ἑστώς: πάλιν γὰρ τὸ μὲν χινεῖσϑαι ἐνδέχεται χαὶ 
παντὶ λευχῷ χαὶ οὐδενί, χαὶ τὸ λευχὸν υμηδενὶ ἑστῶτι ὑπαρχέτω. χαὶ τὸ 10 


\ 


χινεῖσϑαι ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἑστῶτι. οὐδὲν δὲ χωλύει ὑπὲρ σαφεστέρας 
20 διδασχαλίας τοὺς ὅρους μεταλ αμβανενν αὐτοῦ προειρηχύτος. ὅτι “᾿ληπτέον 
βέλτιον τοὺς ὅρους". ἢ οὐ γίνεται ἐπὶ τούτων τῶν ὅρων ἁπλῶς ἀναγχαῖα 
τὰ συμπεράσματα, ἀλλὰ μετὰ διορισμοῦ: τὸ γὰρ χινεῖσϑαι ἐξ ἂν pays παντὶ 
περιπατοῦντι, ἔστ᾽ ἂν περιπατῇ; χαὶ πάλιν οὐδενὶ ἑστῶτι, ἔστ᾽ ἂν ἢ ἑστώς. 15 
ἀλλὰ χαὶ ὡς ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγία. 


Ρ. 35225 Φανερὸν οὖν, ὅτι χαϑόλου τῶν ὅρων ὄντων. 


to 
or 


~ 


¢ c ~ , 4 
Ὡς εἶπεν ἐν ταῖς ἐξ ὑπαρχούσης χαὶ ἐνδεχομένης μεμιγμέναις συζυ- 
γίαις ἐν πρώτῳ σχήματι ἀμφοτέρων οὐσῶν χαϑόλου τῶν προτάσεων γίνεσϑαι 


συλλογισμόν, ὑπομνήσας ἡμᾶς ἕξῆς μέτεισιν ἐπὶ τὸ λέγειν περὶ τῶν τὴν 
Ὶ μ"» 5 2. ἢ Ξ ΠῚ ς ὃς js μὲ ct eit #) {© περ τ | 
υὲν ἑτέραν ἐχουσῶν χαϑόλου τὴν δὲ ἑτέραν ἐπὶ μέρους τῶν προτάσεων " 30 
80 διαστήματα γὰρ τὰς προτάσεις λέγει. ἐξ αὐτῶν δὲ εἶπε τῆς ἐλάττονος 
> ” S ~ ~ ~ 
ἐνδεχομένης οὔσης οὐχ ὡς Ot αὐτῶν τῆς δείξεως μόνον γινομένης (πᾶσαι 


ύνατον ἀπαγωγῆς), ἀλλ 


--. 
Ὡ 

oO 
R 
- 
a 
Φ 
- 
R 
ς 
a 
fs) 
- 
a 
Cc 
ἘΞ 
a 
> 
o 
~ 
δ 
Φ 
a 
x 
< 
Cc 
< 
a 
2 
od 
ἴω 
- 
R 
a 

= 
[ΟἹ 
QL 
o7 


oO ¢ x ~ Neen td 
ὅτι ἢ χαταφατιχὴ χωρὶς ἀντιστροφῆς δείχνυται : ὅταν γὰρ ἀποφατιχὴ τεϑῇ: 
Ν 5 Ἁ =) ‘ X ~ 


δεῖ πρῶτον αὐτὴν εἰς THY χαταφατιχὴν ἀντιστραφῆναι. τῆς υὲν οὖν μεί- "Ὁ 


1 post β add. παντὶ Ar. (om. n) 7 obva: ὃν Β ὃ ἐπὶ τοῦ ἃ Aevady, ἐπὶ τοῦ 8 ζῷον. 
ἐπὶ τοῦ 7 χιόνα ἃ 9 ἐνδέχεται alterum om.a 10 πίτταν a: πίττα B 11 δὲ ἃ: 
om. B 13 ἐκχειμένην] ἐκ in ras. B 17 ἑστώς in mg. add. Β 18 χαὶ τὸ (post 
ὑπαρχέτω) B: to δὲ a 20 προειρηχότος] p. δ} post. ληπτέον add. δὲ ex Arist. a 

25 οὐδενὶ bis a ἑστώς corr. ex ἔστω 9 25 ὄντων om. ἃ 20 μεμιγμέναις 


om. ἃ Ὁ 4 δεῖ ἃ: ἤδη B ἀποφατιχὴν ἃ 


202 


πρῶ WTtOyv τῷ 


Ἁ 
διὰ τοῦ χατὰ παν 


"ἡ 
ωγὴ φανερὰ 


- 
. 


- 


> 


\ 
a 


πα 


τέρα. 


£6 


- 


10 ϑησι τὴν αἰτίαν τοῦ πάντας at 


\ 
Ξ 
= 


Θ΄... 


τοῦ ἀδυνάτου δειχϑήσονται. ot 
πάντες μὲν διὰ τοῦ ἀδυνάτου 
» ν 

ἀποφατιχὴν ἔχοντες 


τοῦ 


> 


Dose 


a 
5 
ις 


O< 
a 


‘ > 
αι οὐτὸ 


- 


% ι τῆς 


ἐστὶν ἢ μείζων ὑπάρχουσα, ταύτας δείχν 


ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. ὁ δὲ τρόπος τῆς Ge 


\ 


~ ΄ » , o > > 
γωγῆς G αὑτὸς, ὥσπερ χαὶ ἤσαν aug 


aif - ἘΞ - ΄ w= ¥; - 
UELLOVOS ὑπὰρ οὐσὴς OUO0T |S. 


Bay) Lat ae τ τ 
τινὶ τῷ [᾿ ἐνὸ 


χείμενον-: ἀντίχειται ὃὲ τῷ 


whee 
τὸ δὴ A 


[] 


τ δον; Sieve os 

ott τῷ EG αἀναγχης GUOEVL. 
Ἁ 
το Β 


χόμξνον 


Oy 


\ ~ A a ΄ \ Y 
τινὶ τῷ [ ὑπάρχον: χαὶ γὰρ 


> a a ΤΠ 1.72 
t¢ TO ὑπάρχον. (Yyeuaos 


-.. 
] 


τρίτῳ σχήματι ἀναγχαία ἢ μείζων | 


χαταφατιχὴ ἐλάττων ὑπάρχουσα" 


ἀνα χαῖον. A ἄρα 


΄ ΄, 


‘ , 
UTEASLTO AO παντὶ ὑπάρχειν. 


Ty 


αλλ ὑπάρχον ἐπὶ μέρους ἀπος φατιχύν, χαὶ 


wy, 


= 3a 7 ‘ \ 
30 DZOVVATOY γάρ τὸ παντὶ ὑπάρχον τινὶ 


a B ΄ “ἢ. " a. 
τ) ὑπάρχον. TO OF 
‘ TA 
, ‘ ΄ ΄ 
ξχεται 7 ΠΤΕΡΆ, 
Ἁ 


> -», A 
ἐνδέχετα! τινὶ μὴ ὑπάρχειν᾽. ὃ 


τινὶ τῷ Γ᾿ ὑπάρχει" 


or 


vo τοῦτο cy TALTW ati 


a ( ~ a. ΄ 4 
wevoy ἐδείχθη. τοῦτο ὃὲ UTE 
~ ΄ ΄, ἊΝ ΣΝ ~ 
τῷ Β. OWOLWS GE επι ταύτης τὴς 


9 δὲ ἔπστδιι ἢ 9. mai Α" ἢ 
2 δὲ om.a ἔσται a ὃ πρώτῳ a: 4B 


τρόποι B: 


4 
ὅροι a 


pas 
χούσης ἔσεσϑαί φησι συλλογισμοὺ 
ἀρχούσης Ί γισμοὺς 


\ Sipe ek 
XAL GVOEVOS 


φατιχαί, 
γίνεσϑαι λέγ ν 


> O.7 e ar 
ὀειχϑγσονται, ot OF τ 


ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 


εἰ γὰρ to A 
ἔχεται, χαὶ τὸ A τινὶ τῷ VT 
δ [2] 
ἐνδέχεται τινί 
τῷ 
‘ 
ν 
Ν᾽ -" | 
υὲν οὐ μὴν 
χαϑόλου ἀποφατιχή, ἐ 
συμπέρασμα 
τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης οὐχ 
‘ 

Ἃ ‘ 5 
“OY WT ἄνα 


τὸ ἄρα A 
τῇ χειμένῃ συζυγίᾳ τὸ συμπέρασμα 


8 post μὲν expunxit abt, ut videtur, Β 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 15 [Arist. p. 35425] 


- 


ἂν ~ ~ 
ITE ἀποφατιχῆς τῆς bdr 


> 
= 


avs \ 
νδέχεσϑαι τινὶ 
πάλιν χαὶ τοῦ χατὰ μηδενὸς 


ἐσχάτῳ τινὶ 7, 
τὸς 
ἔξωϑεν πρὸς τὸ δειχϑῆναι δεύ- 

80 


προτάσεις τρόποι “at γένηται ἣ 


ττων ἐπὶ μέ Epous ἐνδεχομένη. χατα- 


ἢ ἣ wey τος πον ἢ 68 


συλλογισμόν, πλὴν ἀτελῆ. χαὶ προστί- 


πλὴν οἱ μὲν διὰ 
Ἃ WV >] \ 
ὃ ἴσον ἐστὶ 
λάττονα ἐν- 


~ 
- 


ἧς. δῦ 


© 


‘ 


ov ἀντιστρο 


nye 
χαὶ διὰ τῆς ἀντιστροφῆς" 
τὸ χαταφατιχὸν ἐνδεχόμενον. 
ἐν αἷς συζυγίαις 
εἰς 


υξτα- 


as ~ 
ὄξονται τῷ. 


υσϑαι συλλογιστιχὰς διὰ τῆς 


ίξεως χαὶ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 


ότεραι at ς χαϑόλου τῆς 


= \ a. 
ee τὸ δὲ B 


ἀνάγκης : ἐπα 


ἐχξίναις μετελαυβάνετο τὸ ἐνδε- 45 


»“ 


| 
t 


ἀδύνατον (av). ytvetar δὴ ἐν 


- 


ἐς 


66° 


μέρους δὲ 
ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν 

ὑπάρχει; ὅπερ ἀδύνατον" 
Υ τὸ συμπέρασμα 
οὕτως ἀδύνατον τὸ συναγόμενον" 
τ εν 


μενον τινὶ τῷ I 


χαῖον OF γένητ ται 


΄ ΄ ΄ ~~. x 
ὠμὰ Ἢ GELGLS, “AAV 
\ \ 
τὸ γὰρ 


“τὸ 


τοῦτος, τὸ ἀντιχείμενον τὸ 


ἀλλὰ 


τῷ Β ἐξ ἀνάγκης ὑπάρξει" 


τῷ ἐξ ἀνάγχης παντί" 


ar 


| 
χειτὸ γὰρ τὸ A μηδενὶ ὑπάρχειν 


ινό- 10 


Ξ ἢ“ 
συμπλοχῆς, “OY μὴ ἀναγχαῖον ἢ 


5. 6 δεόμενοι B: γινόμενοι δέονται a 


3 ἢ seripsi: 7 


libri ἔσται a 11 διὰ τῆς Ar. 13 ἀποφατιχὴν ἐπὶ μέρους a διὰ τῆς Β: 
δι᾿ ἃ 17 δὲ om.a καὶ om. a 18 ὅσπερ a: ὥσπερ B at προτάσεις 
om. a 22 ἐξ ἀνάγχης οὐδενί (post 7) a 23 ἐχείνοις a 24 ante ψεῦδος 
add. ὃ ἃ ὃν addidi; ef. p. 217,18 28 δὲ om.a 90 ὁμοίως a 33 τῷ Β: 


. ° εν or 3 ͵ 
τὸ ἃ 34 ἃ ἄρα ἃ DO ἐχχειμένῃ ἃ 


31 χἀπὶ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15 [Arist. p.55225.b8] 908 


΄ 


\ t , a7 \ -“ νΝ 7 , ᾿ Χ ᾿ 
TO συυ, περ ρασμα. ὑπάρχον GS, AAL GUTWS AGUVATOY γίνεται. οηλὴῶὼν GE χαὶι 66° 


oO? 


~ ~ bl ΄ 35 5 \ 4 5 
τὸ τῶν τς πῶς COOVTAL, ἂν 7 ἐλάττων πρότασις ξπι ὑξροὺς ATO- 


> 


ς 
φατιχὴ ἐν δεχομένη ληφϑῇ. τὸ δὲ ἔσται δὲ συλλογισμὸς διὰ τῆς 1ὅ 
οὐ ΠΡ ΠΕ OFS εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ “ἔσται γὰρ συλλογισμὸς διὰ τῆς ἀντι- 


» 


ὅ στροφῆς. οὐ γὰρ περὶ ἄλλου τινὸς 7, περὶ ὧν προείρηχε, λέγει: ἐν αἷς 
yap συζυγίαις ἢ μὲν μείζων χαϑόλου ὑπάρχουσά ἐστιν ἢ δὲ ἐλάττων 


ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη. περὶ τούτων λέγει, ὅτι τῆς ἐνδεχο- 


μένης ἀποφατιχῆς ἀντιστραφείσης εἰς τὴν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴν ἐν- 
δεχομένην. 
SN ὯΝ \ (ot ee ΕΣ ΕΝ δα A 4. \ (ay dat , 
δὲ τὸ μὴ ὑπάρχειν τινὶ AauBavy. 20 


10 p.35>8 Ὅταν 
| 


Ὅταν δὲ 7, ἐλάττων πρότασις, οὖσα ἐν μέρει HELD: ὑπάρχουσα 


ληφθῇ. οὗ τ: ἔσεσϑαι συλλογισμόν: εἰχότως" χαὶ γὰρ οὔσης ἀποφ eile 


τῆς ἐλάττονος ἐν aah Sues οὐδεὶς ἐγίνετο συλλογισμός. usver γὰρ 


VET 
7 ὑπάρχουσα ἅποφ φατιχή" οὐ γὰ ὡς 7 ἐνὸε ἌΠΟ εἰς τὴν χαταφατιχὴν 


\ ~ ~ 
ὕρων χαὶ τοῦ παντὶ χαὶ τοῦ BW 
\ 


o 
-- 
Q- 
a 
Ee 
< 
S38, 


15 μεταληφϑῆναι δύναται. δείξας 
«μηδενὶ γινόμενον τὸ συμπέρασμα προσέϑηχε τὸ διὰ γὰρ τοῦ ἀορίστου 
ληπτέον τὴν ἀπόδειξιν. τοῦτο δὲ εἶπεν, ἐπεὶ ἔλαβεν ἐπὶ τῶν ὅρων 
τὴν ἐλάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν τοιαύτην εἶναι ὡς χαὶ 
χαϑόλου εἶναι ἀληϑῆ. οὐχ ἐν μέρει μόνον: τὸ γὰρ ζῷον οὐδεμιᾷ χιόνι χαὶ 


Ὰ 


90 οὐδεμιᾷ πίττῃ ἔχειτο ὃὲ τινὶ μή. ἐπεὶ οὖν τὸ τοῦ ὦ ur ἀληϑεύεται. χαὶ 
σ , \ σ \ \ Ὰ ΄ , \ S\ , ~ >) ΄ 
OTOY Eee χαι OTAY τινι μὲν LT] i Be τινι GF UTAPYT}, τῷ αορίστῳ 80 
τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς προσχρωμένους φησὶ χαὶ λα ete ἀντ᾽ αὐτῆς 
x > ~ \ ΄ ὟΝ ΄ 
τ χαϑόλου a Ee ἐπεὶ χἀχείνης οὔσης ποτ χαὶ αὕτη ἀληϑής 
> χρὴ δειχνύναι τὴν τοιαύτην συζυγίαν ἀσυλλόγιστον, ὡς χαὶ πρότερον 


A 
a 


πλειόνων ἐδείχϑη. τοῖς γὰρ αὐτοῖς ὅροις χαὶ πρὸ ὀλίγου χέχρηται, ὅτε 


τῷ 
ὧι 
ον. MW 


δεί χνυεν ἀσυλλόγιστον συζυγίαν οὖσαν τὴν ἐχ τῆς μείζονος χαϑόλου χατα- 8 
φατιχῆς ἐνδεχομένης χαὶ τῆς ἐλάττονος χαϑόλου ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης. 
τοῦτο δὲ οὕτως εἶπε δεῖν δείχνυσϑαι, ἐπεὶ οὔσης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους 
ἀποφατιχῆς ἀληθοῦς xa αὑτὴν χαὶ μὴ διὰ τὴν χαϑόλου ἐγίνετο τὸ B 

80 τιὶ τῷ I ὑπάρχον, οὔσης δὲ τοιαύτης τῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς 
ὑπαρχούσης τῆς δὲ μείζονος ἐ τοῦ Πἰτ τὴς χαϑόλου ἣ χαταφ Hees ἢ ἀπο- 40 


C3. g7 


~ / 
φατιχῆς τέλειοι ἐγίνοντο συλλογισμοί, ὃ μὲν tod “ἐνδέχεται τὸ A τινὶ τῷ Γ 
C2 


΄ > ΄ a ὗ a , . 
ὑπάρχειν᾽ ὁ ὃς τοῦ “ἐνδέχεται τινὶ μὴ ὑπάρχειν" ὧν δειχνυμένων συλλο- 


- 5 » Lx ~ ~ lea ~ > 
γιστιχῶς ἀδύνατον ἣν λαβεῖν ὅρους “πὶ τῆς τοιαύτης ὕλης τοῦ παντὶ ἐξ 
88 ἀνάγχης χαὶ τοῦ μηδενί. 


3 δὲ (post ἔσται) ἃ et Ar. (γὰρ i): om. Β 6 yap om. a 7 post τούτων add. 
γὰρ a 10 τινὶ om. Ar. 12 χαὶ om.a 16 yap διὰ ἃ ἀορίστου aB (Ad): 
ἀδιορίστου Ar. 24 ἀσυλλόγιστον συζυγίαν a πρότερον] p.35a20— 24 28 ἐπεὶ 
Β: ἐπὶ ἃ 29 μὴ superser. B! 91 τῆς om.a 32 ἐνδέγεσδαι a 33 ἐνδέ- 


χεσϑαι a 34 ὕλης τῆς Β; τοῦ a 


904 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 15.16 [Arist. p. 35>11. 20. 23] 


p.35b11 “Edy δὲ τὸ χαϑόλου τεϑῇ πρὸς τὸν ἐλάττονα axpov. 66r 


Εἰπὼν περὶ τῶν συζυγιῶν τῶν ἐν ταῖς υἱξεσι γινομένων ταῖς ἐξ ὕπαρ- 45 
> » , 
ὃ 


χούσης χαὶ ἐνδεχομένης ἐν πρώτῳ σχήματι. ἐν αἷς ἦσαν συλλογιστιχαί 


ἽΒ oa cn a\ ΄ Χ Ψ 
τινες, νῦν λέγΞι | περὶ τῶν ἀσυλλογίστων. χαΐ φησιν, ὅτι “av ὃξ ἣ μὲν θθν 
5 ἐλάττων πρότασις χαϑόλου Ἰένηται ἢ ὃὲ μείζων ἐπὶ μέρους. ὅπως ἂν 
ληφϑῶσι χατά τε τὸ ὑπάρχειν χαὶ ἐνδέγεσϑαι χαὶ τὸ χαταφατιχόν τε χαὶ 
ἀποφατιχόν. οὐδεὶς ἔσται συλλογισυός᾽. ὁμοίως δέ, χαν aw ert μέρους 
>I , ™“ ΄ Ἁ 3 _ , ed aX id , ~ ‘ 
ἀμφότ τεραϊ. Ὁ WUOVOY ἂν Ἢ WEY EVOEYOWSYVY) Ἢ OF ὑπαρχηυσα (τοῦτο {4p ὃ 
Ἂν 5 4 , δ" 5 - “ἡ " 5» ,’ ¢ , 
σημαίνει τὸ ἐναλλάξ). ἀλλὰ χἂν ἀυφότεραι ἐνδεχόμεναι ἣ ἀμφότεραι ὑπάρ- 
~ > \ σ 3 
10 χουσαι. τοῦτο δὲ προσέϑηχεν. ἐπεὶ οἱ αὐτοὶ ὅροι ποὸς τὸ ἐχείνως χαὶ πρὸς 
\ lad > ~ , a ~ ) Vv 
τὸ οὕτως ληφϑῆναι χρήσιμοι. πάλιν yap ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχοντα ἐλέγχει τῇ 
a j fat ace ἐπ | 
~ o , Σ 5 Ν, ded ~ ~ 
τῶν ὅρων παραϑέσει. ἢ ἀποδείξει χρῆται τῶν ἀσυλλογίστων συζυγιῶν. 
δειχνὺς χαὶ ἐξ ἀνάγχης παντὶ συνάγεσϑαί ποτε δ ἄ: χαὶ ἐξ ἀνάγχης 


\ 


ER 2 2. exe ey So pe pt Tahe ~ iyi} (is = = aes eR 
WAOEVL, ἐς AVAVAYS WSY παντὶ STL LOU, ASVADV, AVUOWMTOD to 00 Lwoyv 10 


Ld a” 


15 τινὶ λευχῷ ὑπαρχέτω ἣ μὴ ὑπαρχέτω ἣ ἐνδεχέσϑω τινὶ 7 τινὶ ἐνδεχέσϑω 
ΡΠ τ 7, ἐνδεχέσϑω ὑπαρ- 


" ΄ , Ἁ “ΝᾺ x 

wy, ὑπάρχειν, τὸ OF λευχὸν παντὶ ἀνθρώπῳ ὑ 
χειν ἣ τινὶ ὑπαρχέτω ἣ ἐνδεχέσϑω τινὶ μὴ ὑπάρχειν: δύνανται γὰρ ot 
ὥροι. ὅπως ἄν τις βούληται, ἔχοντες ληφϑῆναι πρὸς ἀλλήλους" χαὶ τὸ 


Ὁ ΡΥ = , ee ey , we NA. BANS) τς 
- ων ἐς ἀναῖχης TAVTL ἀνθρώπῳ. TOD OF WYOEVE ἔς 


He et eS μετ 
ἀνάγχης ζῷον, λευχόν, 1ὅ 
΄ , ΄" ΄ Ἁ , ied ¢ Ν e 5 ~ 
20 ἱμάτιον: παλιν γὰρ at υὲν προτάσεις οὕτως ἕξουσιν, ὡς χαὶ at πρὸ αὐτῶν, 

‘ --~ »"» "» ΄ b NY ‘ ΄ , ἢ 5 MIA δ ΓΞ NY ΄ 5» , fal 
τὸ Ge ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἱματίῳ. τὸ GE ἀπόδειξις OF ἢ αὐτή, ἣ 

‘ » ᾿ ~ ΄ 5 vs \ ” ~ 9 ~ o 
χαὶ ἐπὶ τῶν προτέρων οὐχ ἄλλου ἐστὶ δηλωτιχὸν 7 τοῦ ἐπὶ τῆς ὕλης 


‘ v Ἁ 


~ . , 4 ‘ / ΄ 
τὸν ἔλεγχον τοῦ ἀσυλλογίστους εἶναι τὰς εἰρημένας συμπλοχὰς γίνεσϑαι. ὃ 


Ξ χηιν οἵ. 


Ἁ ~ » 4 ’ 
τὸ μεῖζον ἄχρον χαϑό- 90 
συλλογισμός. 


τῷ 
on 
ἘΞ 
ῳ 
ὼ 
s 
=, 
~ 
«-Ξ- 
~ 
R 
< 
> | 
Φ 
ΠΣ 
Φ 
YS Co 
ἢ. τ 
᾽ 
Φ 
΄ 
- 
εἰ 
Φ 
ce 
_— 
o- 
- 
τὶ 
Go hes) 
Φ 
pay 


« 


ΠΠροσυπαχούειν Get τῇ λέξει τὸ ‘dy ὦσιν ἀμφότεραι χαταφατιχαί, ἢ δὲ 


ἐλάττων ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένη 7, ἐπεὶ ὑπαρχούσης αὐτῆς. τῆς ἐλάττονος 

ΕΝ -»Ν > > , ΄ 

δηλαδή, ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς ληφϑείσης ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγία. | 80 
΄ x ΄ Ἀ 5 5» ΄ € , 

30 p.35023 Ὅταν δὲ ἢ μὲν ἐξ ἀνάγχης eed τ ἡ μὴ ὑπάρχειν ἣ 


ὃ 
ἐνδέχεσϑαι σημαίνῃ τῶν προτάσεων, ὁ μὲν συλλογισμὸς ἔστα 


"Ext τὴν ἐξ ἐνδεχομένης χαὶ ἀναγχαίας μετηλὺε μῖξιν τὴν ἐν πρώτῳ 5 
1 τὸν ἐλάττονα ἄχρον B: τὸ ἔλαττον ἄχρον ἃ et Ar. 4 post λέγει add. χαὶ ἃ 
θ ὑπάρχον ἃ 9 σημαίνει om. ἃ 19 ἢ τ ΒΒ ἀσυλλογίστων scripsi: συλλο- 
γιστιχῶν B: οὐ συλλογιστιχῶν a; at cf. vs. 4,23 15 τινὶ (ante λευκῷ) om.a 19 παντὶ 
avownu ἐξ ἀνάγχης a 21 δὲ (ante Sov) B: yap a 22 καὶ ἐπὶ aB (4): χἀπὶ Ar. 
προτέρων B: πρότερον ἃ et Ar. post ἄλλου add. τινός a 28 εἰρημένας om. a 24 αὐτὸν 
scripsi: αὐτὸ B: αὐτὸς a 25 post φανερὸν superscr. μὲν B 28 7, ἐπεὶ scripsi: 7 
ἐπὶ aB 90 Μίξις ἀναγκαίας te χαὶ ἐνδεχομένης superscr. a: [περ]ὶ μίξεως τῆς [ἐ]ξ ἀναγ- 


χαίας τε [καὶ] ὑπαρχούσης ἐν πρώτῳ σχήματι (οἷ. p. 217 ad vs. 29) in mg. B; lit. une. 
incl. perierunt ἢ μὴ ὑπάρχειν aB (dn, rec. u): om. Ar. ἡ δὲ] ἣ ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [16 [Arist. p. 8525) 205 


σχήματι χαὶ δείχνυσι. τίνες συζυγίαι ἐν πρώτῳ σχήματι ἐχ τοιούτων 67 
προτάσεων συλλογιστιχαὶ χαὶ τίνες ἀσυλλόγιστοι. φησὶ δή, ὅτι συλλογιστιχαὶ 

>: Vv ν᾿ - ΄-“ 
usy ἔσονται ὁμοίως χαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ αἵξει αἱ ἔχουσαι τὸ ἀναγχαῖον οὕτως 


γι ΄ > > lA é Vv 5 Ἁ \ 5 > 
XSUWEVOY, ὡς SV SXSELVAtS EXELTO τὸ ond ie. ah ho χαὶ τέλειοι, ἐν als συ- 
ὟΝ 


cd ΄ ”~ \ fe > \ el ig ar » > 4 
5 CUytats παλιν μὲν UStQWY ἔστιν vc δεχομένη, Ἢ OS ἐλάττων αἀναγχαία. 10 


ε 
Ύ) 

v >\ \ \ 4 σ 

etl OF XAL τὸ GUUTENAS UE. WSOTED 


5 5 - 
o ἐν Ξχείναις. ἀμφοτέρων μὲν οὐσῶν χατα- 
~ \ Q/ ‘ ~ Geer. v eZ ~ \ \ 
φατιχῶν τε χαὶ χαϑόλου ἢ τῆς Etépas μόνης οὔσης χαϑόλου τοῦ χατὰ τὸν 
7 


διορισυὸν ἐνὸς χομένου ἔσται. GAK οὐ τοῦ ὅπαάρχειν. ἂν δ᾽ ἣ ἑτέρα ἀπο- 
φατιχὴ TY, τῆς μὲν ἀναγχαίας καταφατιχῆς τος τὸ συμπέρασμα φησιν 
10 ἔσεσϑαι τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν, ἀλλ οὐ τοῦ μὴ ὑπάρχειν. ὅταν ὃὲ 15 


a 
Φ 
ϑυ 


ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον ἢ. ἄν τε ἀμφότεραι χαϑόλου ὦσιν ἄν τε ἢ ἑτέρα, 
- ig , ~ ΄ 

χαὶ τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν καὶ τοῦ μὴ ὑπάρχειν ἔσεσθαί 

φησι τὸ συμπέρασμα. τὸ δὲ ὅταν μὲν ἢ τὸ χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον 


΄ ΄ - 5 ~ ~ \ ΄ > 
προσχείμενον σηυαντιχόν ἐστι τῆς CRs τῆς thy μείζονα ἐνδεχομένην 


ῳ 


15 ἀποφατιχὴν ἐχο 
\ 


\ ΄ ἘΦ 


ύσης" προείρηχε γὰρ περὶ τῶν. ἐν αἷς ἀμφότεραι χαταφατιχαί. 20 
0 


εἰπὼν δὲ χαὶ τοῦ ἐνδέχεσθαι μὴ ὑπάρχειν ἔσεσ Ἢ τὸ συμπέρασμα χαὶ 
τοῦ LY, ὑπάρχειν, ἐν αἷς ἢ μείζων χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγχαία. πῶς * ἐνδέ- 
solar μὴ ὑπάρχειν, ἐξηγήσατο: οὐ γὰρ ὡς ἄλλο μὲν σημαίνοντος τοῦ ἐνὸδέ- 
i ii Uist ‘ ἐν 
υσϑαι uy ὑπάρχειν ἄλλο ὃὲ τοῦ μὴ ὑπάρχειν. ἀλλὰ λαμβανομένου τοῦ ἐνδέ- 
Θ ‘ vA Uneyd vA ? wt ‘ 


ct ᾽’΄ ~ "» ~ 
20 )εσϑαι wi, ὑπάργειν οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισυὼν ἀλλὰ τοῦ χατηγορουυένου χατὰ 
. aad VA ἔν ΓΕ ϊ 


~ Ἁ id AP ae a a \ 23.2 ΕΞ, ΣΝ ἣν \ >! 2 NS ‘a Cc A” oe 
τοῦ Uy ὑπάρχοντος. τοῦτο γὰρ ἐδήλωσεν εἰπὼν TO δὲ SVR τυ: υ ἢ 2 
, 5 ~ ΄ 5 σ 
ὑπάρχειν ἐν τῷ συμπεράσματι τὸν αὐτὸν τρόπον presen, OVTED 
ΝΣ ~ ΄ ΄ 9) > ~ ΄ > > \e 
χα Ev TOUS TOOTSUOY. λέγει 0) EV TOUS TOOTSPOV, Sy οἷς yy ἣ epee 
ΞΕ ΟῚ ΄ ὙΝ » \ \ 5 5 ΄ὔ \ SENS 
ὑπάρχουσα αποηφατιχη * ξοξιςε γαρ καὶ SY ExXElvOts TO EMQEXESE vat υνηδενὶ ἢ 


Φ 

cv 
Oo? 
© 

freed 
My 
Fay 


= \ 1. > ΄ ΄ ΄ \ \ = 
25 τινὶ wy ἴσον δυνάμενον tote AauBaveottar τὸ μὲν τι ν ἀνάγχης τὸ 
ἊΝ 


\ ~ > Nee ole a ΄ ~ \ 2) 7 ee Le ΝΑ, Ain Pye 
OS τῷ οὐ TAYTL ὃς DVAVKIS. τὴς ς yap SCAATTOVOS ee σὴς επὶ 
Ν 7 


~ > Coe 3 , ὔ} ἮΝ 
ἐν τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ ὑποτίθεται τ ἐξ ἀνάγχης παντί "5 


> J Len aS \ 7) \ \ Ὁ , aS ) 
ἐνόξεγέεται τινὶ WY, One ἤφασις 7 “οὐχ ἐνδέχετα αι τινι W7 ὑπάρχξιν = 
el i oad | vA 
μ 


ἣν ᾿ἐξ ἀνάγχης παντί᾽- ἂν γὰρ εἰς τὴν ἐξ avayxys 
ba) 


,ὔ ~ 2a , et 
30 οὐδενί : ty ἀδύνατον ἀπαντᾷ. ἧς εὑρεϑείσης ἀδυνάτου 7 
4 Ἃ ᾽ς NR ΄ isd \ ¢..3 Ne. eS αν = Ms 
ἀπόφασις ἂν αὐτῆς δειχνύοιτο, ἥτις ἐστὶν “od παντὶ ἐξ ἀνάγκης᾽. ἥτις εἰ μὲν 
ye, a7 εν hon C2 Qf. ai ΡῈ: \ lap] ΄ ΡΥ, 3 4 A Ὁ | OF, ~~ OF 
ἴσον δύναται τῇ “ἐνδέχεται τινὶ wy, χαὶ ἢ ἐξ ἀνάγχης παντί᾽ εἴη ἂν ἢ % 
~ ¢ > f , + 
αὐτὴ τῇ ᾿οὖχ ἐνδέχεται τινὶ wy’. εἰ δὲ τὸ “οὐκ ἐνδέχεται τινὶ μή ἀληϑές 


Σ ed > ΄ 7) > τὰ 
ἐξ ἀνάγχης παντί᾽ ἀλλὰ χαὶ χατὰ τῆς ἐξ ἀνάγχης 
G3) eset 5 ~ ¢ \ 7} 
οὐ παντὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ τῇ ᾿ἐνδέχεται τινὶ μή 
55527 > ~ ~ > 
τῷ τὴν ἀπόφασιν αὐτῆς μετειλῆφϑαι οὐχ (εἰς) ἰσοδυναμοῦσαν ἑαυτῇ ἀλλ᾽ 
SA πρὸ = > Lan ΄ > \ ΄ \ - 
εἴς τινα τῶν ὑπ᾽ αὐτήν, xa¥ ὧν ἀληϑεύεται. οὐ γὰρ μόνον χατὰ τοῦ 40 
»» ΄ > ΄ 55 > ΄ 
παντὶ ἐξ ἀνάγχης ἀλλὰ ual χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἀληϑὴς ἐχείνη. 


1 ante τοιούτων add. τῶν ἃ 7 οὔσης scripsi: τῆς aB 8 od evan. B 

14 προχείμενον a 14. 15 ἐχούσης ἐνδεχομένην ἀποφατιχήν 17 χαταφατιχὴ Β pr. 
post πῶς intercidit velut tod; an ἐνδέχεται seribendum est? 21. 22 μὴ ὑπάρχειν 
om. Ar. 23 «at aB (Cn): om. Ar. 24 ἔδειξε] p. 54019 sqq. 30 μηδενὶ a 
ol ante οὐ add. ἡ ἃ 32 τῇ Β: τῷ ἃ o4 τῆς (post utrumque χατὰ) B: τὴν a 


Bn ees aK ς 
36 αὐτῆς corr. ex αὐτὴν B! εἰς a: om. B 


206 ALEXANDRLI IN ANALYTICORUM PRIORUM [16 [Arist. p. 5025. 57] 


ὅτι μὴ ἢ καταφατιχὴ ἐπ᾿ αὐτῆς ἀληϑὴς ἢ ἐνδέχεται τινὶ μὴ ὑπάρχειν’ 67 
λέγουσα, ὥστε χαὶ ἢ χατάφασις αὐτῆς ἢ ᾿ἐνδέχεται τινὶ wy’ οὐ χατὰ τῆς 
“οὐ παντὶ ἐξ ἀνάγχης᾽ μόνην ἀληϑὴς ἀλλὰ χαὶ χατὰ τῆς “οὐχ ἐξ ἀνάγκης 
τινί. ὧν ἢ μὲν “οὐ παντὶ ἐξ ἀναάγχης᾽ τὸ sae So χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον 
~ “ὃ 


τῆς ᾿οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης. ὅτι ψευδὴς ἐπ᾽ 45 
οὐχέτ᾽ ἀληϑὴς ἢ “οὐχ ἐνδέχετα! 67¥ 


Q- 


ae 
ts . “»" C χ ΝᾺ ‘ = 
5 ἀναιρεῖ. ἀληθεύεται OF χα! χατ 
ς 


> “ὦ ΄ ‘ »» " > ᾿Ὶ 
αὐτῆς 7 ‘navel ἐξ ἀνάγχης᾽. ἐφ΄ ἧς 


\ , ὌΝ x > a c > ) ~ A 
tii μή᾽- ἦν γὰρ ἀληϑὴς ἐπ᾽ αὐτῆς χαὶ ἣ “ἐνδέχεται tel’. ἀναιρεῖ δὲ 
χαὶ ἢ “οὐχ ἐξ ἀναάγχης τινί᾽ τὸ ἐπὶ μέρους ἀπ τς ἀμφότ ae? αι δὲ δι 


πᾶν τὸ ἀναγχαῖον, ὃ χαὶ ἢ | 
v \ fa)? > ee ‘ 2 > ’ \ = 2 bi] 
10 ἴση. τὸ (δ᾽) οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ οὐ παντὶ ἐξ ἀνάγχης aia χαὶ KATA τῶν 


΄ , Ἁ ἣν » 5» ΄ as ied ΝΑ \ ΣΎ ἔς, 

ὑπαρχύντων μὲν οὐχ ἐξ ἀνάγχης δέ. ἅμα δὲ χαὶ ἔδειξεν ἡμῖν. ποταπαὶ ὃ 
x , ? 

αἵ τοιαῦτα: προτάσεις. ἐπεὶ μὴ ἐνδεχόμεναι: ἣν γὰρ ζητούμενον τοῦτο. ἔδει 


" “ > 


γὰρ ἢ ἀναγχαίας 7, ὑπαρχούσας 7, ἐνδεχομένας. λέγει γάρ, ὅτι ὃ 
\ 


4 πα 
εἰπὼν χαὶ τοῦ μὴ ὑπάρχειν [τινὶ 68 wy ὑπάρχειν]. τίνι δὲ διαφέρε: 
ξίπ cat TO 7, TRAYS τινὶ ἡ ὑπάᾶργχξιν |. τ ξ EOE! 
᾿Ξ κ 9 ‘ »»» 5» ΄ > " ΄ . , 23/2 - ee eee ~ av »» 
15 τὸ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης τοῦ ἐξ ἀνάγκης οὐδενί, ἐδήλωσεν εἰπὼν τοῦ δὲ ἐξ 
5» ΄ id ΄ 4 σ , 
ἀνάγκης μὴ ὑπάρχειν οὐχ ἔσται συλλογισμός: ἕτερον γάρ 2 
΄ ΄ > , » ΄ ~ 
ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης. ὃ ἔδειξε συναγόμενον χαὶ ἐν τῇ υἱξει 10 
, ~ > ~ 
τῇ ἐξ ὑπαρχούσης ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐνδεχομένης χαταφατιχῆς 
> ‘ γ΄ 


- πὴ 5.2 " ΞΡ ae. 2 ΄ κ © \ Cake 
τῆς ἐλάττονος. χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν: ἣ μὲν γὰρ ὑπάρ- 


20 χουσά ἐστιν. ἢ ὃὲ ἀναγχαία. 


p. 35037 Ὅτι μὲν οὖν χαταφατιχῶν ὄντων. 

σι P= 2 ἘΦ Ξ ΤῊΝ yak |” De > ane | ieee a + ἐν > 4 > Pe \ 

)τι ἐν ταῖς μίξεσι: ταῖς ἐξ avayxatas χαὶ ἐνδεχομένης οὐ γίνεται τὸ 
συμπέρασμα ἀναγχαῖον. δείχνυσι πρῶτον ἐπὶ χαταφατιχῶν τρῶν τῆς 15 
Bs μείζονος ἀναγχαίας. ὑπαρχέτω γὰρ τὸ μὲν A παντὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγκης, 
ὃ 6 Β παντὶ τῷ [᾿ ἐνδεχέσϑω. 6 ἐδ ι δὴ συλλογισμὸς ἀτελής: ἦσαν 
Me ne ean Th ee ee Meee See ey ee) ΠΤ Ὁ 
{405 ως SOAUSY, Ot TEASLOL, ey ots Ἣν 7 etree SVOSYOUSVT) 
ύνατον ἃ eT 


0 


~ 


ustlwy ἐστὶν ἀναγχαία. χαὶ οὗτοι δείχνυνται διὰ τῆς εἰς ὁ 
“ν 


135 
σ Ἁ 5 
ὥσπερ ἐδείχνυτο χαὶ ἐν ots ἢ μείζων ὑπάρχουσα ἦν. διὸ οὐδὲ οὗτοι τέ- 20 
λειοι. εἰ γὰρ τὸ Α παντὶ τῷ Β ἐξ adel ba τὸ 0 Β παντὶ τῷ [᾿ ἐνδέ- 


30 χεται, τὸ A παντὶ τ τῷ bis ἐνδέξεται. εἰ γὰρ εἰ τὸ ἀντιχείμενον οὐ παντὶ 
ΐ vats ταῖς συζυγίαις εἰς τὸ ἐξ ἀνάγχης 
τινὶ μή" ᾧ an ἂν προσληφθῇ τὸ Β ἄχος τῷ [ ὑπάρχειν. μετα- 
τινι μγ " χξίμξνα ly προ ZUG τ ποαντ' ' παρχξιν. μὲτ 
ληφθείσης πάλιν τῆς ἐνδεχομένης εἰς τὴν ὑπάρχουσαν. ἔσται ἐν τρίτῳ 
σχήματα ἀποφατιχὸν ὑπάρχον ἐπὶ μέρους τὸ συμ ales τὸ yao A τινὶ 2% 
τῷ B οὐχ ὑπάρξει, ὃ ἀδύνατον: ὑπέχειτο yap παντὶ ἐξ ἀνάγχης See, 


> 


ἀδύνατος ἄρα ἢ ὑπόϑεσις. ἡ τοῦτο ἠχολούϑησεν, ἢ “οὐχ ἐνδέχεται mavtt’s 


co 
ou 


1 ἀληϑὴς ἐπ᾽ αὐτῆς a noli conicere ἐνδέχεσθαι; nam ef. velut p. 198,52, p. 223,25, 
p. 225, 28 2 ante ἐνδέχεται expunxit οὐχ B 10 δ᾽ addidi 12 ja 14 τινὶ 
δὲ wy ὑπάρχειν B: om.a 16 ἐστι om. Ar. 17 zat add. B* 18 ἐχδεγομένης a 

23 post ἐπὶ add. τῶν a 26 ἔφαμεν] p. 205,4 91 ἐνδέξεται a Ὁ post 


παντὶ add. δὲ ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [16 [Arist. p. 55057] 207 


τὸ 67% 


@y 
od 
oO, 
Oy 
oS 
© 
a 
R 
=! 
8 
< 
© 
- 
«tl 
S 
τὶ 
2 
Oo 
R 
Oy 
<= 
oO, 
OM. 
“~ 
~S 
2 


Ξσ 
συμπέρασμα: οὐ γὰρ δὴ παντὶ ἐξ ἀνάγκης ἔστα! ὑπάρχον τὸ Ἣν τῷ 1, 


ἐνδεχομένης οὔσης τῆς ἐλάττονος. ἢ χαὶ ἐν ταύτῃ αἵξει πάλιν εἴη ἂν 30 


Ἀ as , >, > fa 
δειχνύμενον οὐ τὸ “ἐνδέχεται παντί᾽ ἀλλὰ τὸ ἰδίως ἀντιχείμενον τῷ ἐξ 
’ ΄ σ ‘ ΄ 7 ΄ 
5 ἀνάγχης τινὶ μή, ὅπερ ἐστὶ τὸ “οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρξει᾽. εἰς ταύτην 
΄ 2 ~ « Ἂ [Ὁ] σ΄ Μ 
yap ἣ μετάληψις ἐγένετο τῆς ᾿οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽. ἥτις εἰ μὴ ἴση ἐστὶ 


τῇ ᾿οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽ 7 “ἐξ ἀνάγκης τινὶ uy’, τῷ τὸ μὲν “οὐχ ἐνδέ- 
χεται παντί᾽ ἀληϑὲς εἶναι χαὶ κατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τ πάρχοντος χαὶ 
χατὰ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινὲ μὴ ὑπάρχοντος, εἰς δὲ τὸ ἐξ ἀναάγχης τινὶ 35 
10 ὑπάρχεϊν γενομένης τῆς υεταλήψεως τῆς “οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽ ἐν ταύτῃ 
τῇ συμπλοχῇ οὐδὲν ove ον συνάγεσϑαι" εἴρηται 6 Ἡμῖν περὶ τούτου ἐν 
τοῖς πρώτοις. τὸ δὲ “οὐδενὶ ἐξ sie οὐχ ὑπάρχει εἴη ἂν πάλιν ἀνα!- 
οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης 
ἢ 
ι 


» 
αν χὰ 


ἢ ᾿ οὐδενὶ 40 


15 ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει᾽ ἀληϑὴς χαὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπαρχόντων. 
΄ ΄ ς fa $5 ΄ ~ ΄ ΄ 

δποία ἐστὶν 7 λέγουσα ᾿ οὐδενὶ ee ἐξ ἀνάγχης τὸ χινεῖσϑαι οὐχ ὑπάρχει" 

wv , ~ 


ε - - v >. ΄ 
ἔστι γάρ, ᾧ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει, ὡς τῷ χυχλοφορητικῷ. εἴρηται δὲ Tuty 
περὶ τούτου ἐν τοῖς πρώτοις. 
Δύναται μέντοι χαὶ μὴ μεταλαμβανομένου τοῦ ἐνδέχεσθαι εἰς τὸ 
20 ὑπηρ χοῦν ἀλλὰ τηρουμένου τοῦ τὸ Β τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑα: παντὶ δείχνυσϑαι 45 
x \ ~ 2 ΄ \ 9 ~ 
τὸ ἀδύνατον. dv γὰρ ἡ τὸ A τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης τινὶ uy, τὸ δὲ Β τῷ I 


5 ΓΑ 


παντὶ ἐνδέχηται, συνάγεται ἐν τῷ τρίτῳ σχήματ' τὸ A τῷ B ἐνδέχεσϑαι | 
\ ΄ δ, \ \ > ~ - ΄ ΄ 3 ) 2 \ 
τινὶ μή. ὃ ἀδύνατον: παντὶ yap αὐτῷ ἐξ avayxys ὑπάρχει. ἀλλ᾽ ἐπεὶ 68r 


‘ 
~ > ~ , ΄ » -" 
μηδέπω περὶ τῆς ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι υἵξεως τῆς ἐξ ἐνδεχομένων χα 
Q/7> , 
ν 


25 ἀναγχαίως ὑπαρχουσῶν δέδεικται, τί συνάγεται. χαὶ τίνες εἰσὶ συμπλοχα 


συλλογιστιχαὶ ἐν αὐτῷ, διὰ τοῦτο τῇ ἘΠῚ τῇ τῆς ἐνδεχομένης εἰς 
τὴν ὑπάρχουσαν χρῆται" εἴρηται γὰρ ἤδη περὶ τῶν μίξεων τῶν ἐξ ἀναγκαίας 5 


5» 7 


τε χαὶ ὑπαρχούσης χατὰ παντὰ τὰ σχήματα. det μέντοι εἰδέναι, ὅτι, ὅσον 
pI] \ ~ 5 »5ὦ ἡ 5 ~ ~ ΄ a Ἁ ~ ,ὔ Ξ , = = 2. A 
ἐπ ale aapyaROUA amo yaNy (τῇ) Ywousvy διὰ τοῦ τρίτου σχήματος, ἐπὶ 
js μίξεως τῆς ἐχούσης τὴν ustlova χαϑόλου ἀναγκαίαν 7, καταφατικὴν 7, 


Qs. al 
τ 

S 
G 

5 


My 

< 

ὩΣ ¢ 
= 


Bes) τὴν ὃὲ ἐλάττονα ἐνδεχομένην χαὶ avayxatoy χαὶ ὑπάρχον xat 
evov συμπέρασμα γινόμενον δείχνυσθϑαι δύναται. χαταφατιχῆς μὲν τὸ 
οὔσης τῆς ἀναγχαίας χαταφατιχά, ἀποφατιχῆς δὲ ἀποφατιχά. αὐτὸς δὲ 
εἴρηχε τοῦ δὲ ἐξ ἀνάγκης μὴ ὑπάρχειν οὐχ ἔσται συλλογισμός. 

᾿ : 

ὶ 


΄ ~ > ~ \ ‘m= 
πλέον ἡμῖν ἐν τῷ [Περὶ μίξεων γεγραυ- 


2 ὑπάρχον om. ἃ 4.5 ἐξ ἀγάγνης Β: οὐχ ἐνδέχεται ἃ 6 ἥτις sqq.] nescio, quo 
vitio periodus turbetur 7 4 ἐξ ἀνάγκης . . . παντὶ (8) in mg. B οὐκ (post μὲν) 
om. a 9. 10 ὑπάρχειν τινὶ a 11 εἴρηται] p. 198, ὃ sqq. 11 εἴρηται] 
Ρ. 198,91 --- 199,4 25 ἀναγχαίως seripsi: ἀναγκαίων aB ὑπαρχούσης a 

συνάγεται ScripSi: συνάγεσϑαι ab 27 γρῆσϑαι ἃ 29 τῇ a: om. Β 3D καὶ 


superser. B! 


208 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 (Arist. p. 3642. τῇ 


ox 


p.36a2 [[ἅλιν τὸ μὲν  ἐνδεχέσϑω παντὶ τῷ Β. , 8: 


Δείχνυσιν. ὅτι τῆς υξίζονος χαϑόλου χαταφατιχῆς ἐνδεχομένης: οὔσης 1 
τῆς ὃὲ ἐλάττονος ἀναγχαίας χαϑόλου ee [ἡ arog parents] ἀναγκαῖόν 
τι συνάγεσϑαι. ἅμα χαί, ὅτι τέλειος ὁ ἐχ τῆς τοιαύτης συζυγίας συλλογισμός, 

5 ὑπομιμνήσχει" διὰ γὰρ τοῦ χατὰ παντὸς δείχνυται τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν 


2y6 cy όμενον συναγομξνην. 


p.36a7 Εἰ δὲ μὴ ὁμοιοσχήμονες at προτάσεις. 


se Fe 
Tod’ ἔστιν. st 


= 
(᾽ν 
a 
Ors 
[Ὁ 
R 
( 
-- 
.Ξ 


la 4 ro Qs ΄ 
μόνον χαταφατιχή. δείχνυσι δέ, τίνες 20 
οὕτως ἐχουσῶν τῶν προτάσεων συζυγίαι συλλογιστιχαί, χαὶ ὅτι μηδεμία 
10 ἀναγχαῖόν τι συνάγει. λαμβάνει δὴ πρῶτον τὴν ἔχουσαν τὴν μείζονα χα- 
O75 > an Ἂν > ΄ x \ > Nib) δι Ὁ 7 - OQ 2. 
ϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν (τὸ γὰρ A μηδενὶ ἐνδεχέσϑω τῷ B, ὃ ἐξ 
Ae a i & Aes J ὁ τῳ ΄ \ QA 43 ΄ δ Rh R 
ἀνάγχης υηδενὶ ὑπάρχειν αὐτῷ σημαίνει!) τὴν δὲ ἐλάττονα τὴν BT xadodov 
χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην. ἐπὶ δὲ ταύτης τῆς συζυγίας φησὶν ἀναγχαῖον 2% 
εἶναι τὸ A τῷ LT μηδενὶ ὑπάρχειν. οὐ τοῦτο λέγων, ὅτι ἐξ ἀνάγκης μηδενί" 
15 οὐ γὰρ τὸ ἀναγχαῖον ἐν τῷ συμπερ ἄσματι τίϑησιν: ἀλλὰ τοῦ τὸ συμπέρασμα 
τοῦτο ἔσεσϑαι δηλωτιχὸν τὸ ἐξ ἀνάγχης παρέϑετο. δ} ΣΟΎ στα ὃξ αἱ 
συζυγίαι αὗται αἱ ἐξ ἀνάγκης τι συνάγουσαι" τοιαῦται δέ, ἐν αἷς ἐπὶ πάσης 
ὕλης. γίνεται τὸ αὐτό. ὅτι γὰρ ὑπάρχον ἀποφατιχὸν ἔλαβε συμπέρασμα, 
δῆλον ἐχ τοῦ τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ τὸ ὑποτιϑέμενον ὑπὲρ τοῦ διὰ τῆς 80 
20 εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δεῖξαι τοῦτ γινόμενον τὸ συμπέρασμα ὑπάρχον 


5 


LUTE OAT ιχὸν ὑποτίϑεσϑαι ἀλλ᾽ οὐχ ἐνὸε) γόμενον 6 ἐστι τῷ ἄνα) χαίῳ ἀντι- 
’ 


\ 


xstusvov' εἶπε γὰρ χείσϑω yap ὑπάρχον. τὸ O& ἣ παντὶ ἣ τινὶ ἐχ 


s ΄ ‘€ . 4 o / 5 ~ ΄ { 3ID7 , 
περιουσίας ὑποτιῦξεται OELKXVUS, OTL ἘΣ a) αὐτῶν ὑποτεῦέντι αὐ νατὴν τι 


ἐπαχολουϑεῖ: ἐπεὶ 7 γε ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένη τῇ μηδενὶ ὑπάρχειν λε- 8ῦ 
\ 


= 


τῷ 
or 


΄ \ ΄ ΄ Δικ λυ ΧΆ, ὌΝ \ ΄ Qs 

τούσῃ ἢ τὸ τινὶ ὑπάρχειν τιϑεῖσά ἐστι. λαβὼν δὴ xal ὑποθέμενος τὸ 
ἀντιχείμενον τοῦ συμπεράσματος τὸ τὸ A τινὶ τῷ [" Boe ιν ΠΣ ἢ πὸ vet 
τὴν ἀντιστρέφουσαν τῇ AB ἀναγκαίαν: ἦν yap τὸ A οὐδενὶ τῷ Β ἐξ 
ἀνάγχης" χαὶ τὸ Β δὴ οὐδενὶ τῷ A ἐξ ἀνάγκης: ἀλλὰ χαὶ τὸ A χεῖται 
τινὶ τῷ [᾿ ὑπάρχειν ἢ παντί: συνάγεται ἐν πρώτῳ σχήματι ἐξ ἀναγκαίας 40 
ποφατιχῆς χαϑόλου τῆς μξίζονος χαὶ ee ep EATS τῆς ἐλάττονος 

- a ~ ΄ \ 

| ἐπὶ μέρους ἢ χαϑόλου ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν τὸ συμπέ DoS Vie 
δὴ τὸ Β τινὶ τῷ 1 ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχον ἢ οὐδενί, ὅπερ ἀδύνατον" 
ἔχειτο γὰρ τὸ B παντὶ τῷ I" ἐνδέχεσθαι. τὸ ἄρα ἀντιχείμενον τοῦ ὗπο- 
το. RIVAL ΩΣΥΝΜΟΣ ἜΣ ΤΣ) £ ΩΣ ost Glen 
τεϑέντος ἔσται συναγόμενον ἐπὶ τῇ προχειμένῃ συζυγίᾳ τὸ τὸ A μηδεν 


1 παντὶ τῷ β om.a ὃ χαϑόλου ἀναγχαίας ἃ 7, (in ras. Β') ἀποφατιχῆς B: οἴῃ. ἃ 

4 συνάγεσϑαι scripsi (cf. vs. 19 --- 18): συνάγεται aB 8 7 superser. B! 10 ἔχουσαν 
τὴν om. a 11 post τῷ % add. ἐξ ἀνάγχης Ar. (sed om. Cn) 13 ἐπὶ δὲ B: ἐπειδὴ ἃ 
16 αἱ om.a 17 πὶ 4: tet B 21 ἀναγκαίων ἃ 22 γὰρ alterum om. ἃ 


ὑπάρχον aB (n): ὑπάρχειν Ar. τόδε a 25 post περιουσίας add. δὲ a 24. εἴ 


5 a 


yea 25 καὶ om. a 27 τῷ 6 Β: τὸ β 8 29 ἀνάγχης ἃ 
, 


| 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p. 367. 17] 209 


τῷ [ ὑπάρχειν. εἰ δὲ tod uydevi ὑπάρχειν, χαὶ τοῦ oe Ba ape ἐπεὶ 68r 
χαὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι χαὶ χατὰ τοῦ ὑπάρχοντος χατὴ Ee τὸ μὲν 149 ὑπάρχον 45 


Ὁ 9) 


i ἐυδενς τ δε iets S ε εἰῆξιν 

χαὶ ἐνδεχόμενον ἀληϑὲς εἰπεῖν, τὸ δ᾽ ἐνδεχόμενον οὐ πάντως χαὶ ὑπάρχον. 68v 
ἧς 
etCovos χαὶ ὑπαρχούσ ἐλάττονος μίξεσιν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 
- > TAY qs τῆς tTOVOS μίξζξε ὩΣ " χηματ 
ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἣ δεῖξις ἢ Tot μένη ὑγιής. εἰ δὲ 
ὑπάρχον εἴη γινόμενον τὸ συμπέρασμα, οὐδὲν ἀδύνατον συνάγεται: τὸ γὰρ ὅ 
But τῷ I μὴ ὑπάρχειν ἢ μηδενὶ ὑπάρχειν συναχϑήσεται χείμενον ἐνδέ- 

- ~ X 5 > / ’ ΜῈ 5 , 

χεσϑαι παντὶ αὐτῷ: τοῦτο δὲ οὐχ ἀδύνατον. μήποτε οὖν ἀληϑέστερον 


Δ ~ Ae 9 2 > Vv wv, 43. — Ye 2) mapa , 
εἴ δὲ εἰδέναι, Ott ἀληϑοῦς μὲν ὄντος τοῦ ἐν ταῖς ἐξ avayxatac τ 


τι 


\ 


10 λέγειν τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχόμενον xat ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει 
΄ ΄ \ ~ \ ~ ys 55... 2 ἌΝ τς \ \ 

συνάγεσϑαι; χειμένου γὰρ τοῦ τὸ A τῷ B ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ χαὶ τὸ B 

τῷ [᾿ παντὶ So eves etar τὸ A τῷ I’ eee ote εἰ 


ry 
7 


14 μή, τὸ ἀντιχείμενον οὐχ ἐνδέχεται μηδενί, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης τινί, 10 
ἧς οὔσης ἐπὶ μέρους ἀναγχαίας χαταφατιχῆς, οὔσης δὲ χαὶ τῆς BA ἀναγ- 
15 χαίας ἀποφατιχῆς χαϑόλου xat ἀντιστροφὴν τῆς AB γίνεται éx δύο 
ἀναγχαίων ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα τὸ τὸ Β τῷ [᾿ τινὶ ἐξ ἀνάγχης μὴ 
ὑπάρχειν, ὃ ἀδύνατον: παντὶ γὰρ πῖον: τον ἀδύνατον ἄρα χαὶ τὸ 
to A é€ ἀνάγκης tut tp L's "τὸ ae ἀντιχείμ, 
ἢ οὐδὲ οὕτως ἐνδεχόμενον ἔσται τὸ συμπ ες 
20 τῷ ἐξ ἀνάγχης τινὶ ἀντιχείμενον. ὅ ἐστιν οὐ 
ἐστὶ τῆς ἐνδεχομένης, φϑάνει ae 
Τὸ δὲ ὥστε οὐ παντὶ τῷ [I τὸ Β ἐνδέχεται ὑπάρχειν, ὃ ὑπέ- 


xetto [δὲ] ἐξ ἀρχῆς, ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿ὥστε συμβήσεται τὸ Β τῷ Tuy παντὶ 
DIN, ς Fi. ἐς 2 Qa ς ν y »Ξ ~ \ Δ τα , ~ 

ἐνδέχεσϑαι ὑπάρχειν᾽, (6) ὡς ἴσον ἔλαβε τῷ μὴ παντὶ ὑπάρχειν: τοῦτο 

25 γὰρ oe τῷ 
, 

ύτ 


pape SEES το 


μενον τὸ “ἐνδέχεται υηδενί᾽. 
ασμα" συναχϑήσεται γὰρ τὸ 15 
ενὶ ἐξ ἀνάγχης, (ὃ) ὅτι ἄλλο 


> 


δειχνυμένῳ συνάγεσθαι: βουλόμενος γὰρ δεῖξαι, ὅτι 20 
w ἐχρήσατο. ὃ δείχνυται χαὶ ὑπάρχον χαϑόλου ἀπο- 
φατιχὸν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ὡς αὐτὸς ἐβουλήϑη δειχνύναι τὸ 
φ , \ ~ f ~ NA ~ / , 
συμπέρασμα γινόμενον ἐπὶ τῇ προειρημένῃ συμπλοχῇ, διὰ tod τρίτου σχή- 
βάτος. εἰ γὰρ μὴ ἀληϑὲς τὸ τὸ A τ τὰ τῷ [᾿, ἀληϑὲς ἔσται τὸ τινί" 

Ὁ "» 

80 (ᾧ) εἰ Teepe) (4) 2 ἐνδεχομένη ἰς τὴν ὑπάρχουσαν Ἐπ το τ παν τὸ B 25 
τῷ [᾿ παντί᾽, συναχϑήσεται τὸ A τινὶ τῷ Β ὑπάρχειν. ὃν ἀδύνατον: ἔχειτο 

γὰρ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ ὑπάρχειν. 


p. 36217 Πάλιν ἔστω ἣ xatyyoptxy πρότασις ἀναγχαία, χαὶ τὸ 
μὲν A ἐνδεχέσϑω μηδενὶ τῷ Β ὑπάρχειν 
υἱὲ εχέ μηδε ; ὑπάρχειν. 


35 Λαμβάνει πάλιν συζυγίαν. ἐν 7 ἣ μὲν μείζων ἐνὸ 
ἀποφατιχή ἐστιν 7 δὲ ἐλάττων χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχα 


« ἢ 


χομένη χαϑόλου 
A, χαὶ δείχνυσιν, 30 


ΩΣ 


- 


2 χαὶ (ante τὸ) om. a Ὁ. χαὶ prius om. a 4 μὲν om. a 6 ante δεῖξις eras. δὲ, 

ut videtur, B 16 τὸ alterum om. a 20 ὃ addidi: ὅπερ add. a 21 φϑάνει 

δεδεῖχϑαι) c. 15 p. 35630, p. 54>27 sqq. 23 δὲ B: om.a 24 6a: om. B τῷ 

corr. ex to B 30 ᾧ a: om. B ἡ a: om. B 31 ὑπάρχειν ὃν corr. ex ὃν 

ὑπάρχειν B? 33 χατηγοριχὴ aB: χαταφατιχὴ Ar. 34 τῷ aB (Ὁ): τῶν Ar. 
Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 14 


210 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p. 36817] 


χόμενον. οὐχ ἀναγχαῖον, xat ὅτι ὃ συλλογισμὸς 68¥ 
τέλειος: διὰ γὰρ τοῦ χατὰ μηδενὸς τὸ A τοῦ Β ἐνδεχομένως δείκνυται τὸ 
δειχνὺς δέ. ὅτι τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν se ie γίνεται 
τὸ συμπέρασμα. φησὶν ἥἧ τε γὰρ πρότασις οὕτως ἐλήφϑη ἣ ἀπὸ τοῦ 
os ἄχρου. τοῦτ᾽ ἔστιν ‘Ff γὰρ μείζων πρότασις ἐνδεχομένη ἐλήφϑη, " 35 
ἐρρήϑη OF ἡμῖν, ὅτι τῆς μείζονος οὔσης ἐνδεχομένης τέλειοι (ol) συλλογισμοὶ 
χαὶ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου. ἐνδέξεται γὰρ χαὶ τῷ I τὸ A, 
ἐπεὶ τοῦ Β ἐστίν, ᾧ παντὶ ἐνδέχεται. τὸ 
ἔστιν ἀγαγεῖν τοιοῦτόν ἐστιν: εἰπών, ὅτι ἐχ τῶν Ἔν φανερόν ἐστιν 
ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας, ὅτι ἐνδεχόι ὄμενον χαϑόλου ἀποφατιχὸν γίνεται τὸ 40 
συμπέρασμα (εἶπε γὰρ ἀλλ᾽ οὐ τοῦ μὴ ὑπάρχειν ἀλλὰ τοῦ ἐνδέ- 
ὑπάρχειν), προστίϑησιν, ὅτι “οὐ γὰρ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς ἔστι δεῖξαι τοῦ ὑπάρχειν γινόμενον τὸ συμπέρασμα. ὡς ἐπὶ τῆς 
πρὸ αὐτῆς συζυγίας ἐποιήσαμεν᾽ . εἰ γὰρ ὡς ἐπ᾽ ἐχείνης χαὶ ἐπὶ ταύτης 
5 λαβόντες τὸ A τῷ [᾿ μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ τὸ τινὶ ὑπάρ- 
yew ἢ χαὶ τὸ παντὶ ἧς οϑοίμεϑα ϑέλοντες δεῖξαι τοῦ μηδενὶ ὑπάρχει γι 45 
vousvoy τὸ συμπέρασμα ἀλλ᾽ οὐ τοῦ ἐνδέχεσϑαι. βήλενᾷ εἶτα eae! ταύτῃ 
B ἐνδέχεσϑαι μηδενί, συζυγία γί: 69 
sel %) χαταφατιχῇς δπαρχθίσης ἐπὶ μέρους 


> 


ᾧ τὸ ἐνδεχόμενην ἴσον εἶναι χατα- 
φατιχῷ. οὐ πρόεισι δὴ ἢ δεῖξις. ἀσαφῆ ὃὲ τὴν λέξιν διὰ συντομίαν 
πεποίηχε" λαβὼν γὰρ ἀντὶ τοῦ ἐνδεχομένου ἀποφατικοῦ χαϑόλου Beep) 
ἢ δείχνυται τοῦτο συναγόμενον, 5 
διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς Πρήχώρεινς εἴξαι οὐχέτι ἔλαβε τὸ ἀντιχεί- 
25 μενον αὐτοῦ χαὶ ὑπέϑετο (τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἐπὶ μέρους ὑπάρχον xatapatixdy 
τὸ τὸ A τῷ [᾿ τινὶ ὑπάρχειν, ὃ μετὰ τοῦ “τὸ A τῷ Β ἐνδέχεται μηδενί 
οὐδὲν συνάγει), ἀλλ᾽ ὡς γνωρίμου ὄντος τοῦ ὀφείλοντος μεταληφϑῆναι χαὶ 
ὕποτεϑῆναι ἀντὶ τοῦ χαϑόύόλου ἀποφατιχοῦ ὑπάρχοντος, ὃ ἦν τὸ ἐπὶ μέρους 10 


Χ \ > Nie SNe 5 
S xat εἰξ TO GBOVVATOV OVX 


| 
[0] 
we 


10 


‘ 
προσλάβοιμεν τὸ Α τῷ 
ῳ 
‘ 


et ὦ 
Ov 


na ΄ 
νεται οὐσα ἐν dev τερ 
20 χαὶ χαϑόλου ἀποφατιχῆς évdsyou. 


On 
< 
=a 
Day 
a 


, 


ἀποφατ τιχὸν χαϑόλου τὸ συμπέρασμα χαί, ὅτι uw 
ὃ 


χαταφατιχὸν ὑπάρχον, παρείασε χαὶ μόνον προσέλαβε τό, wed? οὗ ἐκεῖνο 
80 οὐδὲν συνάγει. φέρεται μέντοι ἔν τισιν ἀντιγράφοις ἀντὶ τοῦ εἰ γὰρ 
ὑποτεϑείη τὸ Α τῷ LT μηδενὶ ὑπάρχειν τὸ εἰ γὰρ ὑποτεϑείη τὸ A 
ἄρχειν. χἂν ἡ αὕτη ἘΠῚ εἴη ἂν πάλιν παρειαμένον, 


' 
ὑπάρχει᾽ τεϑὲν μετὰ τοῦ τὸ A τῷ Β ἐνδέχ es ae οὐδὲν πότοι 
) 3 


‘ ‘ 
a eae τῇ ὑποθέσει τῇ τὸ A τινὶ τῷ Γ᾿ ὑπάρχειν 15 


>. 357 


ae τὴν τὸ B παντὶ τῷ Γ ὁ ὑπάρχουν οὐδὲν ἀδύνατον συναγχϑήσεται' 
συνάγεται μὲν γὰρ ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ Α τῷ Β τινὶ ὑπάρχειν, ὃ οὐχ 


[Jt 
σι 
Q 
~~ 
~ 
° 
ς 
Cc 
2 


ἥ τε yap Β et Ar.: ὅτε γὰρ ἡ ἃ ἡ ἃ οὗ Ar.: om. Β (n) 6 ἐρρήϑη] c. 15 
33625 sqq., ὁ. 16 p. 35623 sqq. οἱ a: om. Β 9 ἀγαγεῖν a et Ar.: ἀνάγειν B 

7 εἴτε a 19 éx a: om.B 21 λέξιν B: δεῖξιν a 22 yap corr. ex δὲ B! 23 μὴ 
om. a 28 ἀντὶ om. a 30 ἀντὶ tod... μηδενὶ ὑπάρχειν (31) om.a (31 μηδενὶ 
ABC dfnu: τινὶ Bekker et Waitz vet. interpretis Lat. et Boethii auctoritatem secutus) 

32 μὴ iam Waitz deleri yoluit Organ. p. 29 ἡ αὕτη seripsi: ἡ αὐτὴ B: ἡ αὐτὴ ἡ 
ἣ ἃ παρειμένον ἃ do μηδενὶ corr, ex τινὶ μὴ B! 37 τινὶ τῷ β a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p.36217.25] 211 


ἔστιν ἀδύνατον, ᾧ ἐνδέχεται μηδενὶ τὸ A, τούτῳ τινὶ ὑπάρχειν αὐτὸ τοῦτο. 69r 


‘ 
ἐπεὶ ἐνδεχομενόν ye τὸ συμπέρασμα ἔνεστι [δὲ] δεῖξαι χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνα- 
Tov ἀπαγωγῆς. εἰ γὰρ μὴ ἀληϑὲς τὸ τὸ A ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ τῷ Γ᾿, ἀληϑὲς 20 
ἔσται τὸ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ ἐξ ἀνάγχης τινί: χεῖται δὲ 
5 χαὶ τὸ Β τῷ IT ἐξ ἀνάγκης παντί- ἐξ ἐν τρίτῳ σχήματι συνάγεται 
τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνα (. τοῦτο δὲ aod * ἔχειτο γὰρ αὐτῷ μηδενὶ 
, γχὴς τινί. τοῦτο δὲ ἀδύνατον ἔχειτο γὰρ αὐτῷ μηδενὶ 
ἐνδέχεσϑαι, ὥστε χαὶ παντί. ἀδύνατον ἄρα χαὶ τὸ τὸ Α τινὶ τῷ Γ ἐξ 
SF. 3 X » δι. 9 ΄ 7) yv \ ΄ - 
ἀνάγχης- ἀληϑὲς ἄρα τὸ “ἐνδέχεται μηδενί᾽. ἔσται γὰρ συμπέρασμα τοῦ 
χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου ἀλλ᾽ οὐ τοῦ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης, ὥσπερ 90 
10 ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἐφ᾽ ὧν ἢ μετάληψις τοῦ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽ εἰς τὸ τινὶ 
ἐξ ἀνάγχης ἐγίνετο: ἐπὶ γὰρ τῆς προχειμένης μίξεως, χἄν τὸ “οὐχ aus) Bs αι 
uydev? μεταληφϑῇ πάλιν χαὶ εἰς τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή, xa οὗ χαὶ αὐτοῦ 
> 7 Niet 3 b) Ὥ a 7 ς ΄ ὅδ 7 ΄ \ x 
ἀληϑεύεται τὸ “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽, ὁμοίως ἀδύνατον σονάγεται τὸ τὸ A 
τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγκης μὴ ἀρνί ᾧ παντὶ ποθι χεῖται. ὥστε, εἰ 80 
15 xa’ ἑχάτερον τούτων, χαϑ᾽ ὧν oe BE μόνων τὸ “οὐχ ἐνδέ ara υηδενί᾽, 
ὑποτεθϑὲν ἀδύνατόν τι ἕπεται, δῆλον ὅτι τὸ ταύτῃ ἰδίως ἀντιχείμενον εἴη 


ἂν δειχνύμενον: τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἐνδέχεσϑαι μηδενί. 


p. 36225 ᾿Εὰν δὲ πρὸς τῷ ἐλάττονι ἄχρῳ τεϑῇ τὸ στερητιχόν. 
Ἂν ἣ μὲν μείζων ἢ χαταφατιχὴ ἣ δὲ ἐλάττων ἀποφατιχὴ ἐν τῇ ἐξ 
20 ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης μίξει, οὗ ἂν μὲν στερητικὴ οὖσα ἣ ἐλάττων ἢ 80 
ἐνδεχομένη, συλλογιστιχήν φησιν ἔσεσϑαι συζυγίαν ἀντιστραφέντος τοῦ 
ἐνδεχομένου ἀποφατιχοῦ εἰς τὸ χαταφατιχόν: ὅταν δὲ ἣ ἐλάττων οὖσα 
ἀποφατιχὴ ἀναγχαία ἢ τῆς μείζονος οὔσης χαταφατιχῇς ἐνδεχομένης, οὔ 
φησιν ἔσεσϑαι συλλογισμόν. τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι χεῖται ἡμῖν ἀδύνατον ὃν ἐν 
25 τῷ πρώτῳ σχήματι ἀποφατιχῆς οὔσης τῆς ἐλάττονος γίνεσϑαι συλλογισμόν. 40 
ὅταν μὲν οὖν ἐνδεχομένη ληφϑῇ (ἢ) ἀποφατιχή, εἰς χαταφατιχὴν οἵα τέ 
ἐστι μεταληφϑῆναι: ἂν ὃὲ ἀναγχαία Anpdi], μένουσα ἀποφατιχὴ οὐ ποιεῖ 
συλλογισμόν: ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ἀμφότεραι at προτάσεις ἀποφατιχαὶ ληφϑῶσιν, 
ἀναγχαία δὲ 7 ἐλάττων. ἐλέγχει δὲ ἀσυλλογίστους τὰς συζυγίας τὰς ἐχούσας 
80 τὴν ἐλάττονα avayxatay ἀποφατιχὴν τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείξας οὕτως 
ἐχόντων χαὶ τὸ παντὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ τὸ μηδενὶ δυνάμενον ἀκ reo τοῦ 
μὲν οὖν παντὶ ὅροι λευκόν, ζῷον, χιών: τὸ γὰρ λευχὸν ἐνδέχεται παντὶ 
[τῷ] ζῴῳ χαὶ | ἐνδέχεται μηδενί, τὸ δὲ ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδεμιᾷ χιόνι, θ9ν 
χαὶ τὸ λευχὸν πᾶσ χιόνι ἐξ ἀνάγχης. τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν λευχόν, ζῷον, 
35 πίττα. ὁμοίως γὰρ ἐχουσῶν τῶν προτάσεων λευχὸν οὐδεμιᾷ τ: 


δι 


a 
= 
(᾽ 


2 ἐπεὶ Β: ὅτι ἃ δὲ B: om.a 7 xat τὸ om. a 8 ἐνδέχεσθαι a 

15 μόν Β: om. ἃ 18 ἂν ἃ 19 μὲν ἡ ἃ 20 μὲν om. ἃ 21 συλλο- 
γιστιχήν] ott in ras. ὃ lit. B 25 τῷ om. a 26 7 addidi 32 γὰρ 
post add., ut videtur, B!: om. a 30 τῷ B: om. a 35 οὐδεμιᾷ πίττῃ 
λευχὸν ἃ 


14* 


212 ALEXANDRI IN-ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p. 36225] 


aw te 


ἀνάγκης. ἴσως δὲ ἀληϑέστερον ἀντὶ tod ζῴου λαβεῖν ἵππον, ἐπεὶ μὴ 69v 

ἀχηϑὲς τὸ τὸ λευχὸν ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ ζῴῳ. 
Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον φησὶν ἔσεσϑαι χαὶ ἐπὶ τῶν ἐν μέρει συλ- ὅ 

λογισμῶν, ὅνπερ, ὅτε ἀμ βφότεραι χαϑόλου ἦσαν, χἂν εἰ ἢ μὲν χαϑόλου εἴη 

5 τῶν προτάσεων ἣ δὲ ἐπὶ μέρους. ἐν γὰρ ταῖς συλλογιστιχαῖς cores ἐν 
τῇ sp πε τι μίξει uh οὐσῶν ἀμφοτέρων καϑόλου, ἄν μὲν 7 μείζων ἢ χα- 
ϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγκαία 7, δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους a χαταφατιχή;, 

, 


ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν φησιν ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα, οὐ μὴν ἐνδεχόμενον 10 


ὯΝ, 


Ἀ 


ἀλλὰ ὁπάρχον. ὃ δείχνυσιν οὕτως: τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνάγκης οὐδενί, τὸ Β 
10 τῷ Γ ἐνδεχέσϑω wi τὸ δὴ A τινὶ τῷ I οὐχ ssl εἰ γὰρ μή, τὸ 
ὑπαρχέτω τὸ Α τῷ Γ΄’ τῷ δὲ Β τὸ A ἐξ a 
ἀντιχείμενον παντὶ ὑπαρχέτω τὸ Α τῷ D> τῷ δὲ Β τὸ A exerto ἐξ ἀνάγχης 
’ 


υηδενί: γίνεται ἐν δευτέρῳ σχήματι συζυγία ἐξ ἀναγχαίας ἀποφατιχῇς τῆς 


erie χαὶ χαϑόλου χαταφατιχῆς ὑπαρχούσης τὴ: ἐλάττονος τὸ aie) 16 
δείχϑη χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀναγκαῖον γινόμενον τὸ συμπέρασμα. 


15 ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ἀναγχαίας γίνεται τὸ Β τῷ A ἐξ ἀνάγχης οὐδενί 


{ 

< 
Pe Ee 

ὡν 


ὑπέχειτο δὲ χαὶ τὸ A τῷ Γ᾿ παντὶ ὑπάρχειν: γίνεται τὸ Β ἐξ ἀνάγχης 
οὐδενὶ τῷ [᾿, ὅπερ ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ ἐνδέχεσϑαι τινί. ἀδύνατον ἄρα 


τὸ ὑποτεϑὲν συμπέρασμα, ᾧ τοῦτο ἠκολούϑησεν" ἦν δὲ τὸ Α παντὶ τῷ Γ΄. 
τὸ ἄρα ἀντιχείμενον ἀληϑὲς τὸ τὸ A μὴ παντὶ τῷ [" ὑπάρχον: ὑπάρχον 20 
20 δὴ τὸ συμπέρασμα. ἀλλὰ ἣ μὲν δεῖξις. αὕτη ἐπὶ συγχωρουμένῳ τῷ ἐξ 
ἀναγχαίας τῆς μείζονος χαὶ ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος ἀναγχαῖον γίνεσϑαι 
τὸ δυμπερασμά.. ἔνεστι = χαὶ χωρὶς τούτου πων Si ἐπὶ ried ἄπο- 


os ἀδύνατον arya Ts ἄναμῳ eae et γὰρ μὴ ἀληϑ ἐς τὸ τὸ A ἐνδέ- 
0 [Γ μὴ ὁπάρχειν, esi ἐς ἔσται τὸ ἐξ ἀνάγχης παντί: χεῖται 9 
ἘΞ ὧν συνάγεται ἐν δευτέρῳ σχήματι 
3 wa \ ΄ > \ 
, ὅπερ ἀδύνατον: ἐνεδέχετο yap τινί. ἀληϑὲς 
ἄρα τὸ τὸ A ἐνδέχεσϑαι τινὶ τῷ "Γ ὑπάρχειν 
f ἰὼ tO Lf = Gcys ue @ μὴ PY. . 
“Ay μέντοι. φησίν. ἐν τῷ ἀποφατιχῷ συλλογισμῷ μὴ ἢ ἣ μείζων 
ἂν μέντοι, Φησίν; wah ietlet ale oe ea Ἢ ἡ ἢ 
ld > ΄ ΄ ΄ x , 
30 πρότασις avayxata anopatixy, ἀλλὰ 7 ἐλάττων ἡ μέρους χαταφατιχὴ 80 
νδεχομένην, 7 πάλιν 


τῷ 
ou 
»“« 
© 
a 
Ξ- 
R 
a 
a 
=, 


ὁὲ χαὶ τὸ ee τῷ B ἐξ ἀνάγχης οὐδενί 
τὸ 


\ 
t 
2 
e 

7 


ἀναγχαία, ὡς εἶναι τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
ἐν τῷ χαταφατιχῷ συλλοὴ [σῷ 4 υξίζων ἢ χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία 
οὔσης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένης, οὔ φησιν ἔσεσϑαι τὸ συμπέ- 
ρᾶασμα ἔτι τοῦ ὑπάρχοντος, ἀλλὰ δῆλον ὅτι τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχο- 
35 μένου" τοῦτο γὰρ προσυπαχούειν δεῖ. σύρης γὰρ τῆς μείζονος ἐνδεχομένης 
ὃξ ἐλάττονος ἀναγχαίας ἐπὶ μέρους χαταφατιχῇς ἐνδεχόμενον 35 


~ 


ἀποφατιχῆς τῆς δὲ 


ow > 


1 ph a: μήτ B 2 τὸ alterum om. a 4 ὥσπερ a 10 ἐνδέχεσϑαι a 

13 συγχειμένη ἃ: συγχειμένης B 4 ἐδείχϑη] c. 10 p. 30b/7—13 18 δὲ in 
ras. B 20 post ἀλλὰ expunxit xat a αὕτη a: αὐτῶν B ἐπὶ a: ἐπεὶ B 

21 γίνεσϑαι a: γίνεται B 22 ἔνεστι] ἐν B pr., eott add. B? 27 ἐνδέχεται a 
90 πρότασις om. a 90. 91 ἀναγκαία χαταφατιχή a 92 ante 7 add. εἰ ἃ 

90 ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἃ: ἐπὶ μέρους ἐλάττονος Β 94, 35 ἐνδεχομένου) o prius in 
ras. 2— 3 lit. B 90 ἐπὶ μέρους ἀναγχαίας a ἐνδεχόμενον post ἀποφατιχὸν (p. 213, 1) 
transponit a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p.36°25]) 913 


> tM 7 > \ Ny 12. » \ , NX ~ \ 

ETL μέρους ATOPATXOY δειχνυται γινόμενον TO συμπέρασμα διὰ τοῦ χατὰ 69v 
μηδενὸς τῷ τὶ μὲν [᾿ ὑπὸ τὸ B εἶναι τὸ δὲ A ἐνδέχεσθαι μηδενὶ τῷ B, 
ὥστε χαὶ τινὶ τῷ Γ᾿ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. οὕτως γὰρ εἶχε, χαὶ ὅτε 

"ὦ \ 3 , ς > , Vv 3 ἈΠ.) Ὧ» ΄, > ΟΡ 
χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία ἣ ἐλάττων ἔχειτο, ἐφ᾽ ἧς συζυγίας εἰς δεῖξιν 

5 τοῦ ἐνδεχόμενον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα προσεχρήσατο τῷ μὴ δύνασϑαι 40 
ὑπάρχον δειχϑῆναι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. οὐδὲ γὰρ ἐπὶ ταύτης 
οἷόν τε διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ὑπάρχον ἀποφατιχὸν ἐπὶ μέρους 
Ὁ ~ \ IL Pal \ > > / Pik Vv > Fy » 
δειχϑῆναι τὸ συμπέρασμα: ἢ γὰρ ἐν δευτέρῳ σχήματι ἔσται ἀσυλλόγιστος 
συμπλοχὴ ἢ ἐν τρίτῳ μηδὲν συνάγουσα ἀδύνατον, ὡς χαὶ ὅτε ἦν ἢ ἐλάττων 

10 ἀναγχαία χαϑόλου χαταφατιχὴ τῆς μείζονος οὔσης ἐνδεχομένης ἀποφατιχῆς, 45 
ὡς ἐδείξαμεν. ἄξιον δ᾽, ὡς πρόσϑεν ἤδη εἶπον, ἐπιζητῆσαι, διὰ τί τῆς 

/ > / , 4 ‘) ~ 5 v \ 
μείζονος ἀναγχαίας λαμβανομένης χαϑόλου ἀποφατιχῆς οὐχ ἔσται | τὸ συμ- 70r 
~ ΄ v \ ~ v 
πέρασμα ἀναγχαῖον ἀποφατιχόν. ἄν te yap τῆς [εἰς] AB οὔσης ἀναγχαίας 
χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς δὲ ἐλάττονος ἐνδεχομένης χαϑόλου καταφατικῆς 

15 ἀναγχαῖον χαϑόλου φῶμεν ἀποφατιχὸν συνάγεσϑαι, διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
> ~ o ‘a yy. Ants 5 \ \ \ ~ 3 ιν ΚΑ Ξ ᾿Ξ 
ἀπαγωγῆς οὕτως ἔχον δειχϑήσεται. εἰ γὰρ μὴ τὸ Α τῷ Γ ἐξ ἀνάγχης 
υηδενὶ ὑπάρξει, ἐνδέξεται οὕτω τινί’ ἀλλὰ χαὶ τὸ Β τῷ Γ᾽ ἐνδέχεται ὅ 
παντί. τὸ A ἄρα τῷ B ἐνδέξεται τινί, ὅπερ ἀδύνατον: ἐξ ἀνάγκης γὰρ 

> ~ VW ΄ 5 \ x = Ne / 
αὐτῷ Exetto μηδενὶ ὑπάρχειν. ἀλλὰ xdv ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἐνδεχόμενον 
> \ \ oC Vv / δον ΟΝ / 5 Ἁ ΕῚ - 

20 ἢ τὸ BI’, χαὶ οὕτως ἔσεσϑαι λέγειν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον 
ἔσ ὲ έ τὸ γὰρ A τινὶ (uy) τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης: εἰ γὰρ μή 
ἔσται τὸ συμπέρασμα. τὸ γὰρ uy) τῷ Te yxys εἰ γὰρ μή, 
παντὶ ἐνδέχεται. ἀλλὰ χαὶ τὸ Β τῷ T° τινὶ ἐνδέχεται: τὸ ἄρα A τῷ B10 
τινὶ ἐνδέξεται, ὅπερ ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ αὐτῷ ἐξ ἀνάγχης μηδενί, ἀληϑὲς 
wv ~ > 5 , ‘ ς ΄ 5 4 
ἄρα τὸ A τῷ T° ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ ὑπάρχειν, εἰ εἴη ἢ BI ἐνδεχομένη 

25 χαϑόλου, 7 τινὶ οὔ, εἰ ἢ αὐτὴ ἐπὶ μέρους λαμβάνοιτο ἐνδεχομένη. ἀλλὰ 

\ NY 7 [2 £2 YS Py 4 ξὺν ταν 2 ~ \ ~ ed 
περὶ μὲν τούτων, ὡς εἶπον ἤδη, ἐζήτηται ἡμῖν ἐν τῷ Περὶ τῶν μίξεων 
βιβλίῳ. 

Πάλιν ὃὲ ἐὰν ἀμφότεραι μὲν ὦσι χαταφατιχαί, 7 δὲ μείζων χαϑόλου 
τε ual ἀναγχαία, ἢ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένη (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ 15 
Ἃ \ - > « ~ “ \ 4 aN 2 \ "δ a 
30 ἢ τὸ χαϑόλου ἐν τῷ χατηγοριχῷ), τὸ συμπέρασμα δὴ ἐπὶ μέρους 
Vv ~ 
ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν ἔσεσϑαί φησιν, ὥσπερ χαὶ ὅτε ἦν τῆς μείζονος 
οὔσης χαϑόλου χαταφατιχῇς ἀναγχαίας ἣ ἐλάττων χαϑόλου ἐνδεχομένη " 
διὰ γὰρ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἐδείχϑη συμπέρασμα γινόμενον ἐνδε- 
χόμενον χαϑόλου χαταφατιχόν. οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῆς προχειμένης 2 
35 συζυγίας δειχτέον τοῦτο. χείσϑω γὰρ ἐπὶ τοῖς χειμένοις τὸ A τῷ I 


ῳ 


« 


2 τὶ ἃ: τὸ Β ὃ. ἐνδέχεσϑαι ἃ 9 ante συμπλοχὴ add. ἡ ἃ 10 ἀποφατικῇς 
ἐνδεχομένης ἃ 11 ἐδείξαμεν] p. 210,8 544. εἴπον] p. 201,28 sqq. 13 εἰς (ex 
vs. 15 translatum) B: om. a 14 ἐνδεχομένης χαϑόλου χαταφατιχῆς B: χαϑόλου ἀπο- 
φατιχῆς ἐνδεχομένης ἃ 11 ἐνδέξεται B: ἐνδέχεται a 18 ἄρα ἃ ἃ ἐνδέχεται ἃ 
21 μὴ ἃ: om. Β 20 εἴπον] p. 207,35 90. 81 ἐνδεχόμενον ἐπὶ μέρους ἃ 32 ἡ 
ἐλάττων scripsi: ἢ καὶ aB (recte interpr. Lat.: quemadmodum etiam quando maior universalis 
affirmativa necessaria, minor vero universalis contingens erat) 30 yap τῆς corr., ut vi- 
detur, B ἐδείχϑη] p. 9641 post συμπέρασμα (compend.) eras. 3—4 lit. Β 
γινόμενον) νόμιενο in ras. B 30 χείσϑω B: χεῖσϑαι a 


214 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16 [Arist. p. 3625] 


\ l4 7 


ἐνδέχεσϑαι τινὶ Baty εἰ γὰρ μή. τὸ ἀντιχείμενον οὐχ ἐνδέχεται τινὶ 70: 


[uh] ὑπάρχειν, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης οὐδενί" ἀλλὰ. χαὶ τὸ Β τῷ [Γ᾿ ἐνδέχεται 
τινί, ὃ μετειλήφϑω εἰς τὸ τινὶ ὑπάρχειν: τὸ ἄρα A τινὲ τῷ Β ody ὅπάρξει 


ἢ ἐνδέχεται τινὶ μὴ ὑπάρχειν ἐν τρίτῳ σχήματι: οὐδὲν γὰρ διαφέρει, 
ποτέρα ἂν ληφϑῇ. *** ἐνδεχομένη χαὶ μεταληφϑῇ εἰς τὴν ὑπάρχουσαν, 2 
πρόεισιν ὁ λόγος. ἀδύνατον δὲ τὸ A τῷ Β ἢ μὴ ὑπάρχειν τινὶ ἢ ἐνδέ- 
L τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπέχειτο γὰρ αὐτῷ παντὶ 
δυο ὑπάρχειν. τὸ ἄρα ἀντιχείμενον τοῦ ὑποτεϑέντος, ᾧ τὸ ἀδύνατον 


ἔστι δὲ τὸ ἐνδέχεσϑαι vey τὸ A τινὶ τῷ IL’, ὅτι ἴσον 


σι 
o* 


o 
a 
s+ 
2 


ῃ 


wvY 


> 


~ \ 5 / - 

τῷ μὴ ἐνδέχεσϑαι τινὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης μηδενί, εἰς ὃ ice 

ἔστι δὲ ἄρα τὸ συναγόμενον ἰδίως τὸ οὐχ ἐξ ἀνάγχης μηδενί, ὃ ἀντίχειται 80 

τῇ ὑποϑέσει. ἂν μέντοι μηδὲ τὸ ἐνδέχεσϑαι τινὲ ληφϑῇ συνάγεσϑαι ἀλλὰ 

τὸ τινὶ ὑπάρχειν χαὶ τούτου ὑποτεϑῇ τὸ ἀντιχείμενον τὸ μηδενὶ ὑπάρχειν, 
ρϑέντος τοῦ τὸ Β τῷ I ἐνδέχεσθαι τινὶ ee τὸ τὸ A 

τινὶ μὴ mit cor ἢ ἐνδέχεσϑαι τινὶ μὴ ὑπάρχειν, ἅπερ ἀδύνατα, 

arene αὐτῷ παντὶ ὑπάρχει. ὥστ᾽ ἀναιρουμένης τῆς ὑποϑέσεως 8 


on = Oy 

ar 

<=. 

R ~~ 

aA ὦ 

R ὧν 

-“  φς- 
aj 
a 
© 
Ἐν 
Ov 
a 
. = 
- 


10 


15 τῷ B 


συνάγοιτ᾽ ἂν τὸ Α τῷ Γ τινὶ ὑπάρχειν. λέγει 68 μὴ γίνεσϑαι tod ὑπάρχειν 
συμπέρασμα ἐν τῇ προχειμένῃ συμπλοχῇ. 
Ἃ ὯΝ ap eek 4S ΄ κυ 4 > 3. Φ > , δι x ~ ¢ 
Ay δὲ μηχέϑ᾽ ἢ μείζων ἢ χαϑόλου ἀλλ᾽ ἣ ἐλάττων, ὡς av ληφθῇ 7 
‘4 , 5 ’ ~ ὔ 
90 ἐλάττων, εἴτε χαταφατιχὴ εἴτε ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη, τῆς μείζονος οὔσης 
πὶ μέρους ἀναγχαίας οὐδεὶς ἔσται συλλογισμός. χαὶ τοῦτο πάλιν τῇ τῶν 
ὅρων παραϑέσει δείχνυσι. τοῦ μὲν γὰρ παντὶ ὑπάρχειν ἐξ ἀνάγχης ὅροι 40 
ζῷον. λευχόν, ἄνϑρωπος: τὸ γὰρ ζῷον τινὶ λευχῷ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχει ὡς 


~ 5 


χύχνῳ, ἀλλὰ καὶ τινὶ λευχῷ οὐχ ὑπάρχει ὡς χιόνι. τὸ OE λευχὸν παντὶ 
ΞᾺ 1 We is > , \ A ~ 5 ’ 
25 ἀνϑρῴπῳ ἐνδέχεται, ἀλλὰ χαὶ ἐνδέχεται μηδενί: xat τὸ ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ 
ἐξ ἀνάγχης. τοῦ δέ γε μηδενὶ ζῷον, λευχόν, ἱμάτιον: πάλιν γὰρ ὁμοίως 
ἀμφοτέρω ων τῶν προτάσεων τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ 45 
΄ ΄ 35 > , 5 ~ tv te Tay ξ΄ > ΄ 
ἱματίῳ. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν τὸ μὲν χαϑόλου ἀναγχαῖον ἢ, τοῦτ᾽ ἔστιν ἢ ἐλάττων 


ΣῈ 


ἀληϑῶν οὐσῶν 


πρότασις (χαϑόλου γὰρ ἦν αὕτη), τὸ δ᾽ ἐν μέρει ἐνδεχόμενον, οὐδ᾽ οὕτως 
80 ἔσται τις | συλλογισμός. εἰ μὲν γὰρ εἴη στερητικὴ ἢ ἐλάττων χαϑόλου τε 70ν 
αἱ ἀναγχαία. ὅροι τοῦ μὲν ὑπάρχειν ζῷον, λευχόν, χόραξ᾽ ζῷον γὰρ 
FF a EG ~ \ 7 \ ΄ \ \ > ΔΕ 5 \ 
ἐνδέχεται τινὶ λευχῷ χαὶ ἐνδέχεται τινὶ μή, τὸ δὲ λευχὸν ἐξ ἀνάγκης οὐδενὶ 
χόραχι, (nat) ζῷον [6] ἐξ ἀνάγκης χόραχι παντί. τοῦ δὲ μηδενὶ ζῷον, λευχόν, 


πε 


4 ΄ ’ Ἁ >] ~ ~ 4 ~ >} ~ ͵7ὔ > 
πίττα: ὁμοίως γὰρ ἐχουσῶν τῶν προτάσεων ζῷον οὐδεμιᾷ πίττῃ. dy δ᾽ 5 
35 ἢ ἐλάττων χαϑόλου χαταφατιχὴ avayxata, ὅροι τοῦ μὲν ὑπάρχειν ζῷον, 
λευχόν. χύχνος: πάλιν yao ζῷον ἐνδέχεται τινὶ λευχῷ χαὶ ἐνδέχεται τινὶ 
ry \. 


1 ὑπάρχειν a: ὑπάρχον B 2 μὴ Β: om.a υνηδενί a 44a: ἡ Β 

5 post ὁποτέρα add. yap a suppleas (ἐπεί, χἂν Angty) seq. χαὶ in χἂν correcto 
ἐνδεχομένως a 9 ἐστίν] fort. ἔσται μὲν om. a ὅτι scripsi: ὃ aB 10 τὸ 
corr. (ex tH?) BI 15 7 ἐνδέχεσϑαι τινὶ μιὴ ὑπάρχειν in mg. B? ἐνδέχεται a 17 τινὶ 
τῷ 7 a 21 πάλιν om. a 22 δείχνυσι B: δείχνυταί τις ἃ 21 τῶν προτάσεων 
ἀμφοτέρων ἃ 21. 28 οὐδενὶ ἱματίῳ ἐξ ἀνάγκης ἃ 90 τις om. ἃ yap superser. Β 


33 χαὶ ἃ: om. B ὃ B: om.a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 116 [Arist. p.36225. 615.19] 215 


7 λ \ a 3 ΄ \ 7 \ More > > , \ , 
wy, λευχὸν δὲ ἐξ ἀνάγχης παντὶ χύχνῳ, xat ζῷον ἐξ ἀνάγχης παντὶ χύχνῳ. τῦν 
τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον, λευχόν, χιών: ὁμοίως γὰρ ἐχουσῶν τῶν προτά- 
σεων τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδεμιᾷ χιόνι. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ἀμφότεραι 7 
ἀδιόριστοι 7 ἐπὶ μέρους ὦσιν, οὐδεὶς ἔσται συλλογισμός, ὡς ἂν ἔχωσι χατὰ 10 

5 τὸ ποιόν. ὅροι χοινοὶ πάντων τῶν ὁπωσοῦν λαμβανομένων τοῦ μὲν ὑπάρχειν 
δειχτιχοὶ ζῷον, λευχόν, ἄνϑρωπος: ζῷον γὰρ χαὶ τινὶ λευχῷ ἐξ ἀνάγχης 
ὡς χύχνῳ, χαὶ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ ὡς χιόνι, χαὶ ἐνδέχεται τινὶ χαὶ τινὶ 


μὴ ὡς ἀνθρώπῳ (ἐνδέχεται γὰρ τὶ λευχὸν ἄνϑρωπον εἶναι, χαὶ ἐνδέχεται 

\ \ \ ΩΝ » > Χ a! \ \ \ ‘ δε INE ~ 

τὶ λευχὸν μὴ εἶναι avbopwnov: ef δὲ τοῦτο, χαὶ τὶ λευχὸν ἂν ἐνδέχοιτο 15 
5 


10 ζῷον χαὶ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι)" χαὶ τὸ λευχὸν τινὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης 
μὲν οὔ, ὡς Αἰϑίοπι, ἐξ ἀνάγκης δὲ ὡς [αλάτῃ: ἐνδέχεται δὲ τινὶ χαὶ 
ἐνδέχεται τινὶ μή. ὡς ἐπὶ τῶν πλείστων: χαὶ τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγχης παντὶ 
ἀνθρώπῳ. τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ζῷον, λευκόν, ἄψυχον: πάλιν γὰρ ὁμοίως 
λαμβανομένων τῶν προτάσεων τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἀψύχῳ. παραϑέ- 

15 μενος δὲ τὴν ὕλην τοῦ τε παντὶ xat τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης ἐφ᾽ ἑχατέρας 20 
δείξεως μίαν πρότασιν λαβὼν ἔδειξεν ἐπ᾿ αὐτῶν πάσας δυναμένας τὰς μετα- 
λήψεις γίνεσϑαι ἀδιορίστως τάς te χατὰ τὸ ἀναγχαῖον χαὶ τὰς χατὰ τὸ ἐνδέ- 
χεσϑαι, ἡμῖν χαταλιπὼν τὸ xat ἐπὶ τῶν ἄλλων προτάσεων συνορᾶν τὸ ὅμοιον. 
Ρ.86υ15 Καὶ γὰρ τὸ ζῷον τινὶ λευχῷ xat τὸ λευχὸν τινὶ ἀψύχ 


ῳ 
wo 
20 xal ἀναγχαῖον ὑπάρχειν xat οὐχ ἐνδέχεται ὑπάρχειν. 25 


Ἐπειδὴ (at) συζυγίαι ἦσαν éx δύο ἐπὶ μέρους. τῆς μὲν ἀναγχαίας τῆς 

δὲ ἐνδεχομένης, ὅτι οἷόν τε ἐπὶ πασῶν τῶν ἐχ τοιούτων προτάσεων τῇ 
΄ σ 7 7 > i“ 5 ΄ Y> - “ ΄ 
εἰλημμένῃ ὕλῃ χρωμένους δειχνύναι ἀσυλλογίστους αὐτάς. ἔδειξεν ἑχάστην 
δείξας τῶν ἐν μέρει προτάσεων ἐπὶ τῆς χειμένης ὕλης χαὶ ἀναγχαίαν 
25 χαταφατιχὴν χαὶ avayxatav ἀποφατιχὴν λαμβάνεσθαι δυναμένην χαὶ πάλιν 80 

2 > 4 \ \ \ 5 ΄ σ oA \ ΄ 
ἐνδεχομένην χαὶ χαταφατιχὴν χαὶ ἀποφατιχήν" ὥστε, ἐὰν παραλλὰξ λαμβά- 
νωνται. ἣ μὲν ἀναγχαία 7 ὃὲ ἐνδεχομένη, ἀληϑεῖς τε ληφϑήσονται χαὶ 
ἐλεγχϑήσεται ἐπ᾿ αὐτῶν τὸ ἀσυλλόγιστον τῶν συμπλοχῶν. 


p. 36619 Δῆλον οὖν ἐχ τῶν εἰρημένων, ὅτι ὁμοίως ἐχόντων τῶν 
80 ὅρων ἔν τε τῷ ὑπάρχειν χαὶ ἐν τοῖς ἀναγχαίοις. 35 


Ὥσπερ ἐν ταῖς ἐξ ὑπαρχουσῶν γιγνομέναις συζυγίαις ἀμφοτέρων τῶν 
προτάσεων χαὶ πάλιν ἐν ταῖς ἐξ ἀναγχαίων at δμοίως ἔχουσαι συζυγίαι 
r / \ \ 5 A , fen] \ ~ 4 Vv Ὗ “Κι 
ἦσαν συλλογιστικαί, [χαὶ] τὸν αὐτὸν τρόπον χαὶ ἐπὶ τῶν μίξεων ἔχον ἐδείχϑη 
| τῶν ἐξ ὑπαρχούσης te χαὶ ἐνδεχομένης χαὶ avayxatac at γὰρ δμοίως 


' mo 


7 γιόνι cum interpr. Lat. correxi (ef. p. 214,24): χόραχι aB 9 δὲ B: δ᾽ οὐ ἃ 

11 γάλαχτι ἃ 15 ἐφ᾽ B: aq’ fort. recte a 19 ἀψύχῳ τινὶ Ar. 21 Exedy αἱ a: 
ἐπεὶ δὲ B 24.25 χαταφατιχὴν ἀναγκαίαν ἃ 20 ὥστε Β: ὡς ἃ 20. 27 παραλλὰξ 
λαμβάνωνται Β: παραλαμβάνονται ἃ 29 δῆλον aB: φανερὸν Ar. OL γινομένων a 


99 


| 32 ἔχουσαι συζυγίαι a: ἐχούσαις συζυγίαις B oo χαὶ Β: om. ἃ ἔχον om. ἃ 


910 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 116 [Arist. p. 36019) 


\ 


ἔχουσαι xsiuevoy τὸ ὑπάρχον καὶ τὸ ἀναγκαῖον συλλογιστιχαὶ ἐν ἀμφοτέραις, 70¥ 
χαὶ πάλιν ἀσυλλόγιστοι αἱ ὅμοιαι. διαφορὰ δὲ αὐτῶν, ὡς λέγει νῦν, ὅτι ἐν 40 
υὲν ταῖς τὸ ὑπάρχον ἐχούσαις μετὰ τῆς sas ole τῆς μείζονος στερη- 
τιχῆς οὔσης [τῆς ἐξ] ὑπαρχούσης τοῦ ἐνδέχεσϑαι ἦν τὸ συμπέρασμα, ἐν δὲ 
αἷς ἐξ ἀναγχαίας uot ἐνδεχομένης στερητιχῆς οὔσης ae ἀναγχαίας τοῦ 
τάρχοντος χαὶ τοῦ οὕτως eee ἀλλ᾽ οὐ τοῦ χατὰ τὸν Bidar 
ὃ συμπέρασμα. τοῦτο δὲ πῶς dv λέγοιτο ὑγιῶς; ἔδειξε γὰρ χαί, ἐν αἷς 


σι 


τ 
΄ , 5» ~ \ \ \ 4 la 
ὑπάρχουσα ἣν ἀποφατιχή. οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐν δεχομένου γινόμενον 71r 
τὸ συμπέρασμα ada τοῦ μηδενὶ ἐξ avayxys ἢ μὴ παντὶ ἐξ ἀνάγχης. 7 

10 ὅτι ἐχεῖνο μὲν ἐνδεχόμενόν πως ἣν ἔτι, χαὶ (el) μὴ τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν 


\ 


Vv 3 
αντιχρυς" τοιοῦτον γὰρ TO οὐ 


(ἢ 
ἘΞ 
o 
vY 
Q. 
< 
Ὡς 
- 
bad 
~ 
vay 
Ov 


πὶ δὲ τῆς ἀναγχαίας ἀπο- 
φατιχῆς ἄντιχρυς ὑπάρχον ἐδείχϑη aude 


\ ‘ Ἁ ᾿} Ν vi 
met χαὶ τὴν ἀρχὴν ἔϑετο ὅ 
ἔρασυα. οὗ τὸ ἀντιχείμενον ὑποϑέμενος εἰς ἀδύ- 


~ O 


ὑπάρχον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασι 


‘ 
5 > > Ἃ ~ 
ὺχ ἐγίνετο ἐπὶ τῆς ὑπαρχούσης χαϑόλου ταν νος 
ομένης χαϑόλου χαταφατιχῆςς τῆς ἐλάττονος τῇ ὑπο: 


νατον ἀπήγαγεν. ὃ 


o7 
o oOo 
*s 


ic μείζονος χαὶ ἐνδεχ 
γῇ χρωμένων ᾧ ἐπὶ τούτων ληφϑέντος τοῦ A tH [᾿ μηδενὶ ὑπάρ- 
διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς χατὰ τὸ δεύτερον γενομένης σχῆμα 
ap ἀντιχείμενον τοῦ τὸ μηδενὶ τῷ I 10 
τὰ τοῦ τὸ A οὐδενὶ τῷ B συνάγει ἐν 


ν δείχνυσϑαι ἀδύνατον. 


εἰδῇ 
= 
“- ὦ 
΄ 
{ 
a 
o- 
εἰ 


ὁ τὸ Α τινὶ τῷ I 


© 


Ὁ »» τ 
— 
-G 
=> 
(η΄ 
- 
a 
° 


u. 

‘ 
υτέρῳ σχήματι τὸ Β τινὲ τῷ [ μὴ ὑπάρχειν, ὃ οὐχ ἔστιν ἀδύνατον, εἰ 
7 Ἃ >.) 


νδέχεται παντὶ αὐτῷ ὑπάρχειν. χἄν διὰ τοῦ τρίτου δὲ σχήματος ἣ εἰς 


(ὦν 


ἀδύνατον ἀπαγωγὴ γένηται, οὐδὲ οὕτως ἀδύνατόν τι δείχνυται: γίνεται γὰρ 
συναγόμενον “τὸ A τῷ Β ἐνδέχεται τινί᾽, ᾧ ἔχειτο μηδ ὑπάρχειν, οὐκ ὃν 15 
ἀδύνατον. 7 ἂν μεταληφϑῇ τὸ ἐνδε exo όμενον εἰς τὸ ὑπαηγον, ὑπο a 
25 ἐστιν οὐ μὴν ἀδύνατον, ἀδύνατον τὸ συναγόμενον γίνεται" τὸ γὰρ A τινὶ 
- ΄ Μ >\ > ΄, > 7 >\ , 3 = 
τῷ B συνάγεται: ἔχειτο δὲ μηδενί. ἀναγχαίας δὲ χαϑόλου ἀποφατιχῆς 
αὐτο «(Ὁ bs λ ῃ Z 200/, ᾿ Β \ ~ iP ἐξ ΜΡ \ 
τῆς υὑείζονος λαμβανομένης ἐδείχνυτο τὸ B τινὶ τῷ ἀνάγχης μὴ 
ὑπάρχον. ὃ ἣν ἀδύνατον. τοῦτο δὲ συνέβαινε διὰ τὸ χεῖσϑαι τῆς μείζονος 
οὔσης ἀναγχαίας ἐν τῇ ἐξ ἀναγχαίας te χαὶ ὑπαρχούσης μίξει ἀναγκαῖον 20 
80 γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. εἰ δὲ τεϑείη τον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα 
ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ μίξει, οὐδὲ ἀναγχαίας οὔσης ἀποφατιχῇς διὰ τοῦ δευτέρου 
σχήματος ἀδύνατόν τι συναχϑήσεται, ὡς οὐδὲ ὑπαρχούσης. τὸ γὰρ Β τινὶ 
- 5 ΄ VIE oe nn 90 te ΄ ΄ Vv Si Nye, / " 
τῷ [Γ᾿ οὐχ ὑπάρξει ἢ οὐδενὶ ὑπάρξει" ἔχειτο ὃὲ ἐνδέχεσϑαι παντί, ὃ οὐχ 
ἀδύνατον. διὰ μέντοι τοῦ τρίτου σχήματος γίνεται, ἐπεί, τῇ ὑποϑέσει τῇ 25 
88 τὸ A τῷ T τινὶ ὑπάρχειν λαμβανούσῃ εἰ προσληφϑείη ἣ BI χαϑόλου 
Ἁ 


οὖσα καταφατιχὴ ἐνδεχομένη. ὡς ἔχειτο. ἢ Βτ τς μα εἰς τὴν ὑπάρ- 
χουσαν, ἀμφοτέρως ἀδύνατόν τι συναχϑήσεται. τὸ γὰρ Α τῷ Β τινὶ ὑπάρξει 


1 συλλογιστιχὰς (omisso ἐν) a 4 τῆς ἐξ B: om.a ἐνδέχεσϑαι ἦν τὸ συμπέρασμα B: 
ἐνδεχομένου ἦν ὃ συλλογισμός ἃ 5 ἐξ ἀναγκαίας χαὶ Β: τὸ ἀναγκαῖον μετὰ τῆς ἃ post 
οὔσης add. μείζονος a 6 post διορισμὸν add. ἐνδεχομένου a 10 ef a: om. B 

12 ἐδείχϑη ὑπάρχον a 16 τούτουδ τὸ ἃ ἃ 18 δείκνυσθαι] χνυ in ras. B 19 ἃ 
(ante οὐδενὶ) B: ὡς ἃ 21 αὐτῷ παντὶ ἃ 23 noli conicere ἐνδέχεσθαι; nam ef. velut 
p- 217,4, p. 249, 22 οὐκ superser. B 34 ἐπεί scripsi: ἐπὶ aB 3D προσληφϑείη a: 


ληφϑείη B 36 ἡ aB 37 τινὶ correxi: τὸ ody B: οὐχ a; cf. p.217,4 et 18 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 16.17 [Arist. p.36619.24.26] 217 


4 Ἃ aan 5 ~ Vee fa ΤΑ aaa | ~ Ras if ces nn \ > » ἐξ 71 
χείμενον ἣ παντὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν, ὡς ἐν TH πρώτῃ μίξει, ἢ παντὶ αὐτῷ ἐξ Vr 
oy ard None ΄ ε 5 - ΄ , ἍΛΙΣ pee ae | \ ~ ) 
ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν, ὡς ἐν τῇ δευτέρᾳ μίξει. (ἢ) ἐκ τῆς “τὸ A τινὶ HT 

γα ἘΞ | μι ~ Bran es ) > ὑπο 2 , BRT, GaN - 
χαὶ “τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ ἐνδέχεται᾽ εἰ συνάγεται ἐν τρίτῳ σχήματι “τὸ A τῷ 80 

2 4 \\ , > ay Nl \ ~ / ~ Me ς 7 \ 
Β ἐνδέχεται τινὶ ὑπάρχειν᾽. [ὃ] ἐπὶ μὲν τῆς μίξεως τῆς ἐξ ὑπαρχούσης χαὶ 

5 ἐνδεχομένης οὐδὲν ἀδύνατον συναχϑήσεται, ἐπὶ δὲ τῆς ἐξ ἀναγχαίας χαὶ 
ἐνδεχομένης ἀδύνατον: τοῦ γὰρ A τῷ Β ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ὑπάρχοντος 
KORY a: pee pie ODOM υπαρχοντος 
ἀδύνατον τὸ τὸ A ἐνδέχεσϑαι τινὶ τῷ B. 
᾿Ἐπιζητήσαι δ᾽ ἄν τις εὐλόγως ἐνταῦϑα, πῶς ἐν τῇ μίξει τῇ ἐξ 
ὑπαρχούσης τῆς μείζονος χαϑόλου ἀποφατιχῆς χαὶ ἐνδεχομένης τῆς ἐλάττονος 35 
10 χαϑόλου χαταφατιχῆς ἐν πρώτῳ σχήματι οὐ παρὰ τὴν μετάληψιν τῆς ἐνδε- 
χομένης χαϑόλου χαταφατιχῆς εἰς τὴν ὑπάρχουσαν γίνεται τὸ συμβαῖνον 
ἀδύνατον, “εἴ γε ἐνδεχομένης μὲν τηρουμένης αὐτῆς χαὶ συντεϑειμένης τῇ 
ὑποϑέσει οὐδὲν ἀδύνατον συνάγεται, εἰ ὃξ μεταληφϑείη εἰς ὑπάρχουσαν, 
μετὰ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ἀδύνατον γίνεται τὸ συναγόμενον. ex μὲν γὰρ 40 
15 τῶν τὸ A τῷ I’ wi’, “τὸ Β τῷ Γ᾽ παντὶ ἐνδέχεται᾽ οὐχ ἀδύνατον τὸ 
συναγόμενον, ὅ ἐστι ‘to A ἐνδέ wt τῷ B’, ᾧ ἔχειτο μηδενὶ ὑπάρχειν" 
γόμενον, ι ‘to A ἐνδέχεται τινὶ τῷ B’, ᾧ ἔχειτο μηδενὶ ὑπάρχει 
ἐχ δὲ τῶν “τὸ A τῷ [Γ΄ wi’, “τὸ Β τῷ I παντὶ ὑπάρχει᾽ συνάγεται τὸ A 
τῷ B τινὶ ὑπάρχειν ὃν ἀδύνατον: μηδενὶ γὰρ ὑπάρχειν ἔχειτο αὐτῷ. 
γίνεται γὰρ ἣ τοιαύτη χαϑόλου ἀποφατιχὴ χρόνῳ ὡρισμένον τὸ ἀληϑὲς 45 
20 ἔχουσα, εἰ μεταληφϑείσης τῆς ἐνδεχομένης εἰς ὑπάρχουσαν χαταφατιχὴν 
7. > oy Uf x9)? ἡ LOU γ \ 4 ° > \ \ e 
μηχέτ ἀληϑὴς μένοι. οὐδ᾽ ἂν ἀδύνατον εἴη τὸ συναγόμενον: ἐπεὶ γὰρ ἢ 
΄ Ι δή > N IN 7 = τὰ > \ \ ames ! , 
μετάληψις ψευδής, οὐ μὴν ἀδύνατος οὖσα, οὐ παρὰ τὴν μετάληψιν ταύτην 71» 
ἀδύνατόν τι εἴη ἑπόμενον. 


p. 36024 Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι πάντες ἀτελεῖς οἱ συλλογισμοί. 


᾿Ατελεῖς οὐχ ἁπλῶς πάντες, ἀλλ᾽ ἐν οἷς ἣ μείζων ἣ ὑπάρχουσα 7 ἀναγχαία 
ἦν εἰλημμένη: τοὺς γὰρ τοιούτους διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἔδειξεν 
ὄντας συναχτιχούς. τελειοῦνται δὲ διὰ τῶν προειρημένων σχημάτων, ὅ 
ὅτι ἢ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ γίνεται διά τινος τῶν χειμένων σχημάτων. 


τῷ 
σι 


p. 36026 Ἔν δὲ τῷ δευτέρῳ σχήματι ὅταν μὲν ἐνδεχόμεναι λαμ- 


80 βάνωνται ἀμφότεραι at προτάσεις, οὐδεὶς ἔσται συλλογισμός. 


΄ \ > SAY \ 4 ~ > \ \ ~ ~ > 
Μετελήλυϑε μὲν ἐπὶ τὸ δεύτερον σχῆμα εἰπὼν περὶ πασῶν τῶν ἐν 
τῷ πρώτῳ σχήματι μίξεων. λέγει δὲ ἐν τούτῳ τῷ σχήματι ἐχ δύο ἐνδεχο- 10 


2 ἢ addidi 4 τινὶ correxi: μὴ aB; ef. vs.7 et 16 ὃ delevi 5 συναχϑήσεται ἀδύνατον a 


7 ἐνδέχεται a 9 τῆς prius om. a 12 εἴ ἃ: ἀεί B 13 post εἰς add. τὴν ἃ 
15 παντὶ τῷ ἃ 11 ὑπάρχει scripsi: ὑπάρχειν aB 18 ὃν Β: ὃ ἃ 22 οὖσα, οὐ] 
fortasse , οὐδ᾽ ἂν 25 ἣ (ante ὑπ.) a: 7 Β 27 συλλογιστιχούς a 29 [Ilep}t [μἤξεων 


[τῶ]ν ἐξ dvayxatas [καὶ] ὑπαρχούσης [ἐν] β σχήματι in mg. B (cf. p. 204 ad vs. 30); une. incl. 
perierunt 29.30 ἐνδεχόμεναι λαμβάνονται aB: ἐνδέχεσϑαι λαμβάνωσιν Ar. (sed λαμβάνων- 
ται m, marg. n, corr. C) 30 ἀμφότεραι ante ἐνδεχόμεναι (29) transponit a οὐδεὶς 
ex οὐδὲν B! corr. 31 μετελήλυϑεν omisso μὲν a 32 σχήματι prius om. a 


218 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 36526] 


μένων μὴ γίνεσϑαι συλλογισμόν, wit? ἂν χαταφατικαὶ μήτ᾽ ἂν eee 71» 
’΄ 
ληφϑῶσι, μήτ᾽ ἂν ἢ μὲν καταφατικὴ 7 δὲ ἀποφατιχή, μήτ᾽ ἂν ἀμφότεραι 
Qs ἣν et Pe ς e Ean , \ 9) ν σ > ΄ 
χαϑόλου ὦσι, μήτ᾿ dv ἣ ἑτέρα ἐπὶ μέρους. τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι ἐν δευτέρῳ 


= 


σχήματι ἐδείχϑη ἀδύνατον ὃν éx δύο χαταφατιχῶν προτάσεων γίνεσθαι 
5 συλλογισμόν. διὸ οὐδὲ ἐξ ἀμφοτέρων ἐνδεχομένων: χἂν γὰρ ἀποφατιχαὶ 15 
ληφϑῶσι., τῷ ἀντιστρέφειν ταῖς ἀποφατιχαῖς τὰς χαταφατιχὰς ἐνδεχομένας 
ἴσον δυνήσονται ταῖς χαταφατιχαῖς. ἐπιζητήσαι δ᾽ ἄν tic, διὰ τί ἣ μὲν 
ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ ἴσον δυναμένη τῇ ἐνδεχομένῃ καταφατιχῇ χαὶ ἀντι- 
στρέφουσα αὐτῇ, ὅταν ληφϑῇ εἰς τὴν χαταφατιχὴν ἐχείνην μεταλαμβανομένη, 
10 τὴν ἐχείνης χρείαν παρέχεται πρὸς τὸ συλλογιστιχὴν ἣ ἀσυλλόγιστον, ὡς 20 
νῦν, ποιεῖν Thy συμπλοχήν. οὐχέτι δὲ ἢ χαταφατιχὴ εἰς ἐχείνην μεταλαμ- 
βάνεται οὐδὲ ποιεῖ ἀσυλλογίστους τὰς συμπλοχὰς τὰς δεομένας αὐτῆς χατα- 
φατιχῆς εἰς τὸ συλλογιστιχόν. ἐλέγετο πρῶτον μέν, ὅτι ἄτοπον τῆς χατα- 
φατιχῆς satel be ποιούσης συμπλοχὴν μεταλαμβάνειν αὐτὴν Sn εἰς 
15 ἣν μεταληφϑεῖσα οὐ ποιήσει τὴν sia al ἔτι συλ κοι στιατν: ἐπὶ δὲ τῆς 
προ εὐλόγως ἣ μετάληψις, ὅτι ἐδεῖτο βοηϑείας πρὸς τὸ εἶναι συλ- 25 
λογιστιχή. τοῦτο γὰρ ποιοῦμεν χαὶ ἐπὶ τῶν ἀντιστροφῶν τῶν προτάσεων" 
ἐπὶ γὰρ τούτων ταῖς ἀντιστροφαῖς χρώμεϑα, ἐφ᾽ ὧν δείκνυται Or ἀντιστροφῆς 
τὸ συλ λογιστιχὸν τῶν συζυγιῶν, οὐχέτ᾽ ἀντιστρέφοντες ταύτας τὰς προτάσεις, 
20 at a ἀντιστραφεῖσαι οὐχ ἔσονται συλλογιστιχαί. ἔτι δὲ ἣ eonex opel ἀπο- 
φατιχὴ οὔτε ἁπλῶς ἐστιν ἀποφατιχή, ἐπεὶ μὴ τῷ τρόπῳ τὸ ἀποφατικὸν 80 
πρόσχειται, οὔτε ὡς sida alae ὃ γὰρ ἀποφάσχοι; τὸ αὐτὸ χαὶ χαταφάσχει 
δυνάμει" τοῦτο γὰρ ieee τὸ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν τὸ χαὶ eons 
ὑπάρχειν. οὐδ᾽ ὅλως οὖν ἐστιν ἀπόφασις. οὖσα δὲ ee, ἐπεὶ οὕτως 
λεγομένη ἀποφατιχὸν τὸ σχῆμα ἔχει, ὡς εἰς Rave POE Ray χαὶ Sunhoypo len 
χατάφασιν ae Ἣν rings aie διά τε οὖν τοῦτο ἐν δευτέρῳ σχήματι 35 


τῷ 
σι 


Φ 
» CY 
on 
ww 
wy 
a 
<= ΩΣ 
o 
a 
R 
- 
a 
Cc 
> 
ΝΣ 
° 
3 
a 
ἝἜ 
Φ 
uv 
¢ 
svY 
σ 
< 
on 
a 
ΟΝ 
Φ 
Ἔ 
o 
= 
ξ 
— 
on 
Cc 
Φ 
~~ 
= 
R 
᾿Ξ 
᾿Ξ 
a 
- 
& 
- 
R 
< 
of 
a 
εἰ 
oO 
°o 
-Θ 
aS 
ay 


μὲν τῆς χαϑόλου ἀπ τοφατικῆς προτάσεως οἴ λα stv. Ὁ τούτῳ τῷ 
σχήματι συνάγοντες ἐδείχνυντο" εἷς γὰρ μόνος αὐτῶν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
80 ἀπαγωγῆς" δείξει δέ, ὅτι ἢ ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ οὐχ ἀντιστρέφει ἑαυτῇ. 
Κὰ \ ὌΝ μΨν .< " / - ¢ 7 \ é 4 x‘ 

ἂν μιχταὶ 6& ὦσιν at συζυγίαι ἐξ ὑπαρχούσης χαὶ ἐνδεχομένης 7 40 
ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης, ἂν ἢ ἣ ἐνδεχομένη ἐν αὐταῖς ἀποφατιχὴ μόνη, 
οὐχ ἔσται συλλογιστιχὴ 7 συζυγία τῷ γίνεσϑαι χαὶ τότε δυνάμει ἀμφοτέρας 
χαταφατιχὰς διὰ τὸ τὴν ἐνδεχομένην ἀποφατιχὴν ἀντιστρέφειν τῇ χαταφα- 
35 τιχῇ. τῆς δὲ ὑπαρχούσης ἢ τῆς ἀναγκαίας ἀποφατιχῶν τε οὐσῶν χαὶ 
ῇ ΄ = ,ὔ Lat > \ > \ / ¥ 9 la I 
χαϑόλου συναχϑήσεταί τι ἀεί. et γὰρ ἐπὶ μέρους εἶεν ἀποφατιχαί, xdv 7 

ὑπάρχουσαι ἢ ἀναγχαῖαι, οὐχέτι συλλογιστιχαὶ at συζυγίαι: δεῖ γὰρ ἐν τῷ 45 
δευτέρῳ σχήματι τὴν μείζονα χαϑόλου εἶναι. διὸ τούτων μὲν χαὶ Orap- 


1 χκαταφατιχὰ ἢ ἀποφατιχὰ ἃ 9 ἐκείνη ἃ μεταλαμβανομένη ἃ: λαμβανομένη Β 

12.13 χαταφατιχὰς a 16 εὔλογος a ὅτι B: ἥτις a 19 ταύτας a: αὐτὰς B 20 at 
seripsi: εἰ superser. B*: om. a δὲ om. a 30 δείξει] p. 36635 566. 30 χατα- 
φατιχῶν B pr. (ἀπο superscr. B) te a: ye B 37 τῷ om. a 38 διὸ scripsi: 


διὰ aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p.36>26. 33.35] 219 


χουσῶν ἐν μέρει δὲ οὐσῶν μειζόνων ἀσυλλόγιστοι at | συμπλοχαί. ἀλλὰ 72r 
χὸἂν αὗται μὲν ὦσιν ἐλάττους χαϑόλου, af δὲ μείζους ἐνδεχόμεναι ἐπὶ 
μέρους, χαὶ οὕτως ἀσυλλόγιστοι αἱ συμπλοχαί. εἰ δὲ τούτων οὐσῶν 
> ΄ e ΄, ey > , ΄ \ \ e 
ἐλαττόνων at μείζους εἶεν ἐνδεχόμεναι χαϑόλου, συλλογιστιχαὶ μὲν at ov- 
» ΄ > Nn \ ~ > 37 > =~ ΞΟ -" 
5 ζυγίαι, δειχνύοιντο δ᾽ ἂν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, οὐ δι᾿ ἀντιστροφῆς" 
οὔτε γὰρ ἢ χαϑόλου καταφατιχὴ ἐνδεχομένη ἀντιστρέφει ἑαυτῇ. ὡς δέδειχται, 
Ὑ ς ΄ > ΄ ε Ὁ »» v δ. Neer, > , ΄ 
οὔτε ἣ χαϑόλου ἀποφατιχή, ὡς δείξει. ἔτι τε ἢ ἐλάττων ἐν πρώτῳ σχή- 
ματι ἀποφατιχὴ γίνεται. εἰ χαὶ ἀντιστρέφει ἢ μείζων: ἀσυλλόγιστος δὲ ἣ 
οὕτως ἔχουσα συμπλοχή. ἔτι δεῖ μὲν ἀντιστροφῆς ἐν ταῖς οὕτως συλλο- 
10 γιστιχαῖς: οὐδετέρα δὲ ἀντιστραφήσεται, οὔτε ἢ ἀποφατιχὴ διὰ τὸ ἐπὶ μέρους 
εἶναι, οὔτε ἣ χκαταφατιχὴ τῷ ἐνδεχομένη τε εἶναι χαὶ χαϑόλου. συναχϑήσεται 10 


ow 


δέ, χὰν ὦσιν ἀμφότεραι ἀποφατιχαί, 7 te ὑπάρχουσα χαὶ 7 ἐνδεχομένη; 
τῆς ἐλάττονος οὔσης ἐνδεχομένης τῷ μεταλαμβάνεσϑαι τὴν ἐνδεχομένην 
ἀποφατιχὴν εἰς χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην. τοῦτ᾽ ἄρα ἦν, δι᾽ ὃ εἰπὼν περὶ 

15 τῶν ἐνδεχομένων. συζυγιῶν τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἑξῆς περὶ τῶν 
μίξεων εἶπε τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἐξ ὑπαρχούσης τε χαὶ ἐνδεχομένης 
χαὶ ἀναγχαίας τε χαὶ ἐνδεχομένης πρὸ τοῦ περὶ τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ χαὶ 1ὅ 
τρίτῳ εἰπεῖν σχήματι ἐξ ἐνδεχομένων συζυγιῶν, ὅτι οὐδεὶς ἐν δευτέρῳ 
σχήματι γίνεται συλλογισμὸς ἐξ ἐνδεχομένων τῶν δύο προτάσεων, ἐχ δὲ 

20 μιχτῶν γίνονται. ἔδει δὲ πρῶτον περὶ τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι μίξεων 
εἰδέναι: of γὰρ ἐν δευτέρῳ σχήματι γινόμενοι éx μιχτῶν προτάσεων χατὰ 
τὴν εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα ἀναγωγὴν δείκνυνται συλλογιστιχοί, ὥσπερ χαὶ 20 
ot ἁπλοῖ. διὸ πρῶτον ἔδει περὶ ἐχείνων. τίνες τε χαὶ πόσαι χαὶ πῶς γί- 
νονται, προειδέναι. 


25 p.36b383 Δεῖ δὲ χαὶ ἐν τούτοις λαμβάνειν τὸ ἐν τοῖς συμπε- 
ράσμασιν ἐνδεχόμενον, ὥσπερ ἐν τοῖς πρότερον. 


‘Qs ἐπὶ τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι μίξεων τῆς μείζονος ὑπαρχούσης 
ἀποφατιχῆς οὔσης ἢ ἀναγχαίας οὐχ ἐγίνετο τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχο- 90 
μένου τὸ συμπέρασμα, οὕτως φησὶν ἔσεσϑαι οὐδ᾽ ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι" 

80 αἰεὶ γὰρ ἐν τούτῳ ἐν ταῖς συλλογιστικαῖς συμπλοχαῖς ταῖς ἐχ μίξεως ὕπαρ- 
χούσης χαὶ ἐνδεχομένης ἢ ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης ἢ μείζων χαϑόλου 
ἀποφατιχή ἐστιν ἢ ὑπάρχουσα ἢ ἀναγχαία. 


Φ 


p. 36635 Πρῶτον οὖν δειχτέον, ὅτι οὐχ ἀντιστρέφει τὸ ἐν τῷ 
ἐνδεχομένῳ στερητιχόν. 
35 Ὅτε περὶ τῶν χατὰ τὰς προτάσεις ἀντιστροφῶν ἐποιεῖτο τὸν λόγον 80 
δειχνύς, τίνες τίσιν ἀντιστρέφουσι, wy ἀντιστρέφειν μὲν ἑαυτῇ τὴν χαϑόλου 


1 δὲ correxi: te aB 2 xdv B: καὶ ἃ αὐταὶ a οὖσαι post καϑόλου videtur inter- 
cidisse 15 ante ἑξῆς expunxit ἐξ ὑπαρχούσης B (ef. vs. 16) 18 σχήματι εἰπεῖν a 
20 γίνεται a δὲ om.a 21 post éx add. τῶν a 23 χαὶ πόσαι om. a 26 ante ἐν 


add. xat a (C); ef. p.232,5 29 ἔσεσϑαι om.a 34 ἐνδεχομένῳ Β΄: ἐνδέχεσϑαι a et Ar. 


220 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 36635] 


on 


10 


τῷ 
or 


30 


ΕῚ ‘ 7 τς l4 εἰ c τς “Ζ = ee a\ sey ἡ 5 , 
ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην εἶπεν. ὑπερέϑετο μέντοι τὴν αἰτίαν ἀποδώσειν 72 
ὕστερον. νῦν οὖν δείκνυσιν, ὅτε χαὶ ὃ χαιρὸς ἀπαιτεῖ, τῷ τὰς ἐν δευτέρῳ 
χαὶ τρίτῳ σχήματι συζυγίας συλλογιστιχὰς ἀντιστροφῶν προσδεῖσϑαι. μέλ- 

᾿ ae κὰν U4 an aé » SEN aF. 5 > / ἣν 5d \ Lae 

λων οὖν δειχνύναι. ὅτι ἐξ ἐνδεχομένων ἐν δευτέρῳ σχήματι οὐδεὶς γίνεται 3 
συλλογισμός, χαὶ προσχρῆσϑαι χαὶ τῷ μὴ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἀπο- 
φατιχὴν ἐνδεχομένην αὑτῇ πρῶτον τοῦτο δείχνυσι. περὶ ποίας δὲ ἀντιστροφῆς 
λέγει, ἐδήλωσε παραϑέμενος τοὺς ὅρους: περὶ γὰρ τῆς χατὰ ὑπαλλαγὴν 

- σ > oem. ~ =e \ ΄ » ae , \ 3 bd 
τῶν ὅρων, οὐ περὶ τῆς εἰς THY χατάφασιν μεταλήψεως: ἐχείνῃ γὰρ ἀντι 

ld ~ ἣν Va c Ἂν ᾿] 

στρέφειν χεῖται. Θεόφραστος μέντοι χαὶ Εὔδημος, ὡς χαὶ χατ᾽ ἀρχὰς, 40 
μονεύσαμεν, ἀντιστρέφειν φασὶ χαὶ τὴν χαϑόλου anogatixyy αὑτῇ; 
σπερ ἀντέστρεφε χαὶ ἣ ὑπάρχουσα χαϑόλου ἀποφατιχὴ χαὶ ἣ ἀναγχαία. 
ντιστρέφει. δειχνῦσιν οὕτως: εἰ τὸ A τῷ B ἐνδέχεται μηδενί, 
ἐνδέχεται τὸ A τῷ Β μηδενί, 
χϑαι τὸ A πάντων τῶν tod B- 


2 Eq ὧν» 
4 
7 
as 


ἴω 
a 
- 
o7 


ἄντισ 3 
" | as . ’ » | \ 
Β τῷ A ἐνδέχεται μηδενί: ἐπεὶ 1 


‘ 


, 


pe | 

νδέχεται μηδενί, τότε ἐνδέχεται ane 

A ἀπεζευγμένον: εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ 45 
& ᾿Αριστοτέλης βέλτιον αὐτῶν λέγειν 


Ἁ 
0 
εὖ 


(. εἰ 


>\ 4 4 \ \ ~ 
δὲ τοῦτ᾽. ἔσται τότε χαὶ τὸ B τοῦ 
- κῶς Δ μὰ ’ Vv > 
τὸ Βὶ τῷ A ἐνδέχεται μηδενί. ἔοιχε ὃ 
μὴ φάσχων ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην ἑαυτῇ τὴν 
χατὰ | τὸν διορισμόν. οὐ γάρ, εἴ τί τινος ἀπέζευχται, ἤδη χαὶ ἐνδεχομένως 72v 
3 sy > ~ σ = > > = = \ aA ~» σ σ é a/ \ 
ἀπέζευχται αὐτοῦ: ὥστε οὐχ αὔταρχες τὸ δεῖξαι, ὅτι, ὅτε ἐνδέχεται τὸ A 
τοῦ Β ἀπεζεῦχϑαι, τότε χαὶ τὸ Β tod  ἀπέζευχται, καὶ πρὸς τοῦτο, ὅτι 
χαὶ ἐνδεχομένως ἀπέζευχται. εἰ δὲ μὴ τοῦτο δειχϑείη, οὐ δέδειχται ἣ 
\ 
ὶ 


o 


> ὟΝ, > ~ ) / > \ > l4 [4 
ἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ προσχρώμενος ᾿Αριστοτέλης. εἰ γὰρ δυνατόν, χείσϑω 


‘ 

ἀντιστρέφουσα. χαὶ εἰ τὸ A ἐνδέχεται μηδενὶ τῷ B, xat τὸ B ἐνδεχέσϑω 
μηδενὶ τῷ A. ἀλλὰ μὴν χεῖται ἡμῖν. ὅτι xat αἱ ἀποφατιχαὶ ἐνδεχόμεναι 

\ \ \ 2 . Z , 72 Ἢ ~ y\ \ B αὐ 
πρὸς τὰς χαταφατιχὰς ἐνδεχομένας ἀντιστρέφουσι: χεῖται δὲ τὸ B ἐνδέ- 10 
χεσϑαι τῷ A μηδενί, δῆλον οὖν, ὡς χαὶ παντὶ αὐτῷ ἐνδέχεται. τοῦτο δὲ 
ψεῦδος: οὐ γάρ, εἰ τὸ A τῷ B ἐνδέχεται παντί, διότι χεῖται ἐνδέχεσϑαι 
υηδενί, ἀνάγχη χαὶ τὸ Β τῷ A ἐνδέχεσϑαι παντί: γίνεται γὰρ οὕτως ἣ 


χαϑόλου χαταφατιχὴ ἐνδεχομένη ξαυτῇ ἀντιστρέφουσα, ὅπερ οὐχ ἔστιν 
+4 es ao ) > ae nN a \ \ \ δ / \ 5 
ἀκηϑὲς οὐδὲ χατ᾽ ἐχείνους. ἰδοὺ γοῦν τὸ μὲν λευχὸν ἐνδέχεται παντὶ ἀν- 
ϑρώπῳ, ἐπεὶ χαὶ μηδενί, οὐχέτι μέντοι τὸν ἄνϑρωπον ἐνδέχεται παντὶ 15 
λευχῷ τισὶ γὰρ λευχοῖς ἐξ ἀνάγκης οὐχ ὑπάρχει ὡς χύχνῳ, χιόνι χαὶ 
ἄλλοις μυρίοις. εἰ δὲ ψεῦδος τὸ ἐνδέχεσϑαι τὸν ἄνϑρωπον παντὶ [τῷ] λευχῷ, 
ψεῦδος χαὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι μηδενίί ὥστ᾽ odx, εἰ τὸ A τῷ B ἐνδέχεται 


1 εἶπεν] ο. ὃ p. 25b14—19 μέντοι Β: δὲ ἃ 6 αὐτῇ aB 9 χαὶ alterum 
om. ἃ 10 ἐμνημονεύσαμεν] p. 41,27 φασὶ a: φησὶ B αὐτῇ B 


12 


δειχνῦσιν scripsi (cf. Lobeck ad Phryn. p. 244): δείχνυσιν aB 12 εἰ] ἔστω temptabat 


Prantl I 364,45 13 χαὶ to... ἐνδέχεται μηδενί om. a yap B: δὲ a 


15 


τοῦτο a τότε OM. ἃ τῶν ἃ ἃ 10 ἐνδέχεται τῷ ἃ ἃ 20 τοῦτο 


scripsi: τούτῳ aB 27. 28 ἐνδέχεσϑαι B: ἐνδεχέσϑω a 31 ἑαυτῇ a: ἡ αὐτὴ B 
33 μέντοι B: μὲν τὸ ἃ 94. χαὶ οἴη. ἃ 00 μυρίοις ἄλλοις ἃ τῷ B: οἴη. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p.36>35.38] 9291 


δι Ὁ ΖΡ 


μὰ Ld \ aN B - A a 5 A \ pas SQ. \ Cy ἂν Ae VS oy 
μηδενί, xat τὸ Β τῷ A ἐνδέξεται μηδενί. οὐ yap τὸ μηδενὶ ὑπάρχον ἤδη 72% 
χαὶ ἐνδεχομένως οὐχ ὑπάρχει. ἀχολούϑως δὲ λέγοντες τὴν χαϑόλου ἀπο- 
φατιχὴν ἀντιστρέφειν τοῖς ὅροις οὐχέτι λέγουσι τὴν χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην 30 
~~ > A 4 3 ὍΔ 5 ἘΞ , A 5 wen rad =~ ~ & , 
τῇ ἐνδεχομένῃ ἀποφατιχῇ ἀντιστρέφειν. οὐ γὰρ οἷόν τε τῷ μηχέτι μόνην 
ἐνδεχομένην γίνεσϑαι χατ᾽ αὐτοὺς τὴν χατὰ τὸν διορισμόν. 

Τὸ δὲ ἔτι δὲ οὐδὲν χωλύει εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ “ οὐδὲν γὰρ χωλύει᾽ - οὐ 
γὰρ ἄλλη τις δεῖξίς ἐστιν, ὡς ἐχ τῆς λέξεως φαίνεται, ἀλλὰ [ἐχ] τῆς προειρη- 
μένης χατασχευή, ὅτι οὕτως ἔχει. 7 πρῶτον μὲν ἔδειξε διὰ τοῦ μεταλαμ- 
᾿ς βάνεσϑαι τὰς so eas ἀποφατιχὰς εἰς τὰς ea τὰς δὲ χαταφατι- 25 

10 χὰς ἐνδεχομένας τὰς χαϑόλου χεῖσϑαι [κεῖσϑαι! μὴ ἀντιστρέφειν ἑαυταῖς" νῦν 

δὲ ἐπ’ αὐτῶν τῶν ἀποφατιχῶν ἐνδεχομένων χαϑόλου τὴν δεῖξιν ποιεῖται 
ΕΙΣ Ea eee TO ποἡ τονε Ce ET ET έ 
ὅρους παρατιϑέμενος χαὶ διὰ τούτων ἐλέγχων χαὶ δειχνύς, ὅτι μὴ ἀντιστρέ- 
φουσιν. ὥστε χαὶ ἣ δεῖξις ἄλλη ἄν αὕτη τῆς πρὸ αὐτῆς εἴη. εἶπε δὲ 


οι 


p. 36088 Ἐπεὶ ἀντιστρέφουσιν at ἐν τῷ ἐνδέχεσϑαι χαταφάσεις 80 
15 ταῖς ἀποφάσεσι. χαὶ at ἐναντίαι χαὶ at ἀντιχείμεναι 
’ ) > 


Ζ 2 ΄ \ \ 4 δὴ id \ QZ ? \ \ > f 
λέγων ἐναντίας μὲν τὰς χαϑόλου, τὴν ᾿ παντὶ ἐνδέχεται᾽ χαὶ cies a 
i] 7) > / = Ἂς ae / pod 
χεται μηδενί, ἀντιχειμένας δὲ τὰς ue ταῖς ἐπὶ p 
το τῇ ᾿ἐνδέχεται οὐ παντί᾽ χαὶ τὴν “ἐνδέχεται o 
tit’, οὐχ ὡς ἀληϑῶς τούτων ἐναντίων οὐσῶν ἀλλήλαις 
20 γάρ, εἴ γε συναληϑεύονται:), ἀλλ ὡς τῇ λέξει ὁμοίως τούτων ἐχουσῶν πρὸς 
ἀλλήλας, ὡς ἔχῳῳσιν at ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων χαὶ ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν 
ἐναντίαι. ἐναντίαι γὰρ ἣ μὲν παντὶ ἐξ apa ὑπάρχειν λέ gees τῇ ἐξ 
ἀνάγχης οὐδενί, ἢ δὲ παντὶ ὑπάρχειν τῇ οὐδενί: τοιαῦται δὲ χατὰ τὴν τῆς 
LA > / Nie ee SEIN, 7) otal ide LEI IN) 7) ΄ 5. / 
λέξεως ἀχολουϑίαν χαὶ 7 ᾿ ἐνδέχεται παντί ἐνδέχεται μιηδενί᾽. πάλιν ἀντί- 40 
i sa 
25 xettat μὲν τῇ παντὶ ὑπάρχειν λεγούσῃ ἣ οὐ παντὶ ὑπάρχειν χαὶ τῇ 
ἀνάγχης παντὶ ἣ οὐχ ἐξ ἀνάγχης παντί. δοχεῖ δὲ ὁμοίως ἔχειν xat 


γδέχεται 


[ΟἹ 
Sy 
Ba 
ων 


| ἀντ δον ων (πῶς 35 


My 
cay 


. 
. 


- 


« ΝΖ 2 νου fe > 7) \ + \ 7 > ΄ 
παντὶ ἐνδέχεται τῇ ᾿ ἐνδέχεται οὐ παντί᾽. διὸ εἶπε χαὶ ταύτας ἐναντίας τε 
\ > 4 ΄ >? xn 5 ~ 4 > > ~ > ~ 
χαὶ ἀντιχειμένας. λέγοι δ᾽ ἂν od ταῖς χαϑόλου, αἷς ἀντιχεῖσϑαι δοχοῦσιν 
at ἐπὶ μέρους, συναληϑεύειν αὐτάς: οὐ yap, εἰ ἀληϑὲς τὸ “ἐνδέχεται tl’, 45 
80 ἤδη ἀληϑὲς χαὶ τὸ “ἐνδέχεται μηδενί᾽- ἀλλὰ λέγοι ἂν τὰς ταῖς χαϑόλου 
> ~_¢ ΄ x ta Qi ΔΝ ΄ σ δ \ 
ἀντιχεῖσϑαι δοχούσας (αὖται δέ εἰσιν αἱ ἐπὶ μέρους, 7 te χαταφατιχὴ χαὶ | 
ἣ ἀποφατιχή) ἀντιστρέφειν ἀλλήλαις, τὰς μὲν χαϑόλου ἀλλήλαις, τὰς δὲ 78: 
δόσιν, / “ “ \ > 4 > ~ _C > fi > Va a \ 
ἐπὶ μέρους πάλιν τὰς ἐχείναις ἀντιχεῖσϑαι δοχούσας ἀλλήλαις. ὃ εἶπε χαὶ 
ἐν τῷ ΠΙΕερὶ ἑρμηνείας: εἰπὼν γὰρ περὶ τῶν ἐναντίων “διὸ ταύτας μὲν οὐχ 


7 ἐκ repetit B: om. ἃ 8 χατασχευή a: χατασχευῆς B 10 post ἐνδεχομένας 
add. els a χεῖσϑαι bis B: semel a 13 χαὶ om.a πρὸ αὐτῆς B: πρώτης a 
14 ἀντιστρέφουσιν] ντι in ras. B 15 αἱ utrumque om. B 16 xat (superser. B!) 
τὴν B: τῇ a 18 μηδενὶ a 21 ὑπαρχουσῶν χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων a 

28 τῇ Β: τοῦ ἃ 25 τῇ μὲν ἃ 20 οὐχ om. ἃ ante παντί alterum add. 
οὐ a δὲ B: δὴ a 39 ἐκείνας a ἀλλήλας B pr. 34 Π]ερὶ ἑρμηνείας] 


ο. 7 p. 17b22 


222 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 36538] 


ν te ἅμα ἀληϑεῖς εἶναι ἐπήνεγχε “tds δ᾽ ἀντιχειμένας αὐταῖς ἐνδέχεται 78: 
\ ~ DI ~ vd X 3 4 £ \ ἌΡ ΄ 3 fa 
ἐπὶ tod αὐτοῦ. δύναται χαὶ ἀντιχειμένας εἰρηκέναι τὰς ἐπὶ μέρους ἀλλή- 5 
πὶ τοῦ αὐτοῦ λαμβάνωνται ὑποχειμένου ὡς διωρισμένον τὸ ὗπο- 


, v Ἅ ~ 3 ἣν ΩΝ - 5 2 bt ~ / 
χείμενον ἔχουσαι. ἢ τοῦτο οὐχὶ ἴδιον τῶν ἀντιχειμένων. ἢ ταῖς χαϑόλου 
5 ἐνδεχομέναις ἀντιστρέφειν λέγει τὰς ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένας τὰς δοχούσας 
αὐταῖς ἀντιχεῖσϑαι, οὐχέτι μέντοι χαὶ ταῖς ἐπὶ μέρους ἐνδεχομέναις τὰς 
σ s\ Ἁ > / ‘ \ 9 e Lf > 
χαϑόλου. ὅτι δὲ μὴ ἀντιστρέφουσι χατὰ τοὺς ὅρους at xatohov ἀποφατιχαὶ 10 
a ΄ NI ~ 4 ~ 
ἐνδεχόμεναι af χατὰ τὸν διορισμόν, σαφῶς ἔδειξεν ἐπὶ τῆς ὅλης. τὸ γὰρ 
λευχὸν ἐνδέχεται μηδενὶ ἀνθρώπῳ: ὁμοίως δὲ xal τὸ περιπατεῖν, ἀλλὰ 
10 χαὶ τὸ χοιμᾶσϑαι: οὐχέτι δὲ ἐνδέχεται τὸν ἄνθρωπον λευχῷ μηδενὶ ἢ 


- Ἃ Ζ > ΄ σ δ \ A \ \ 3 f > 
περιπατοῦντι ἢ χοιμωμένῳ μηδενί, OTL μὴ χαὶ παντί" τισὶ γὰρ ἀναγχαίως οὐχ 
c ΄ Ms 


ὑπάρχει χοιμωμένοις ἢ λευχοῖς. ἔτι δὲ φανερώτερον τὸ μὲν φέρεσϑαι καὶ τὸ 15 
χινεῖσϑαι χατὰ φορὰν ἐνδέχεται μηδενὶ ἀνϑρώπῳ, ὅτι χαὶ παντί, οὐχέτι μέντοι 


‘ 
χαὶ τὸν ἄνϑρωπον ἐνδέχεται μηδενὶ χινουμένῳ χατὰ φοράν, ὅτι μηδὲ παντί: 


15 οὐ γὰρ δὴ τῷ χυχλοφορητιχῷ ἐξ ἀνάγχης γὰρ οὐχ ὑπάρχει τοῦτο ἐχείνῳ. 


Κἀν τις ἐπιζητήσαι πρὸς τὴν τῶν ἐνδεχομένων τῶν χαταφατιχῶν πρὸς 
τὰς ἀποφατιχὰς ἀντιστροφήν, μήποτε οὐχ (at) ἐνδεχόμεναι ἀλλήλαις ἀντιστρέ- 20 
44 ¢ a ~ Ἷ 
φοῦσιν. ἀλλὰ αἱ ἐνδεχόμεναι ταῖς ὑπαρχούσαις. εἰ γὰρ χυρίως ἐνδεχόμεναι 
i .ο ‘ 
ai εἰς τὸ μέλλον, δῆλον ὡς ἀληϑοῦς οὔσης τῆς ἐνδεχομένης χκαταφατιχῆς 
20 ἀληϑές ἐστι τὸ μήπω ὑπάρχειν, ὃ ἐνδέχεσϑαι Exerto. τὸ οὖν ἐνδέχεσϑαι 


μηδενὶ ἐπὶ τοῦ νῦν μὴ ὑπάρχοντος λεγόμενον ἀντιστρέφοι ἂν πρὸς τὴν 
ἐνδέχεται παντί οὖσαν ἀληϑῆ, διότι μέλλει τὸ λεγόμενον Gt’ αὐτῆς. ὃ 


αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης ἀποφατιχῆς" xal γὰρ ταύτῃ οὔσῃ 2% 
bh BPS EE ae Aa LS Te ΨῈ" ae ΄ 5 \ ip inwe Bo 
ἀχηϑεῖ ἀντιστρέφει ἢ ἐπὶ tod ὑπάρχοντος χατάφασις. οὐ yap δή, ὃ ὕπαρ 


τῷ 
σι 


fs ~ \ Ἁ ¢ s 4 VS \ 5 € 7 N > 
yew μέλλει, τοῦτο χαὶ μὴ ὑπάρχειν μέλλει: ἤδη γὰρ οὐχ ὑπάρχει. 7 εἰ 
χαὶ ὅτι μάλιστα νῦν μὴ ὑπάρχει τοῦτο, ὃ ἢ χατάφασις ἐνδέχεσϑαι λέγει, 
ἀλλὰ χαὶ ὕστερον ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. χαὶ γὰρ μὴ γενομένου τοῦ ἐνδέ- 
χεσϑαι ὑπάρχειν λεγομένου μένει τὸ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν αὐτὸ πάλιν 80 
ὕστερον: χαὶ γινομένου δὲ πάλιν (τοῦ) ἐνδέχεσϑαι [wy] ὑπάρχειν λεγομέ 
Lads Νν x | 4} oO Φ c cy {27 PY. ξγόμξενου 
80 παραμένοι ἂν αὐτῷ τὸ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν τότε, ὅτε ἐνεδέχετο αὐτὸ 


ἐ 
χαὶ ὑπάρξαι: ἐφ᾽ οὗ γὰρ ἀληϑὲς τὸ “ἐνδέχεται αὔριον περιπατῇσαι᾽, ἐπὶ 


,ὔ’ » \ Ἁ Ἁ «ς 
τούτου ἀληϑὲς χαὶ τὸ 
/ ΄ » \ ’, 5 
μένη (7) εἰς τὸ μέλλον, 

Ἁ 


> > [᾿ Ἂ « A \ , ~ > ΄ > ? 5 \ ~ 
εἰ ἀληϑὲς τὸ ὑπάρχειν τὸ ἀντιχείμενον tod ἐνδεχομένου, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς τοῦτο 
Ι ’ 
35 χεῖται ἀντιστρέφειν. ; 


1 δ᾽ ex δὴ, ut videtur, corr. B! 4 ἔχουσαι a: ἔχουσιν B οὐχὶ ἃ: οὐχ Β 

11 περιπατεῖν ἃ uy χαὶ 8: καὶ μὴ Β 12 ante ἢ intercidisse videtur ἢ περιπατοῦσιν 
(ef. vs. 11) 13 χαταφορὰν a 14 xtwovpév ex χοιμωμένῳ corr. B χατα- 
φοράν ἃ 15 post δὴ 3—4 lit. eras. Β 16 χἂν ἃ: av Β ἐπιζητήσαι scripsi: 
ἐπιζητήσῃ aB ἀποφατιχῶν ἃ 17 χαταφατιχὰς ἃ οὐχ αἱ ἃ: οὐχ Β 18 εἰ Β: 
αἱ ἃ 20 ἀληϑής ἃ 21 ἀντιστρέφει ἃ 20 ὑπάρχῃ ἃ 28 péver... λεγομένου 
(29) om. ἃ αὐτὸ . . . μὴ ὑπάρχειν (29) in mg. B? 29 τοῦ addidi μὴ ut ex 
ys. 30 translatum delevi λεγομένου pr. expunxit, deinde restituit, ut videtur, B 

33 4, quod ante ἐνδεχομένη habet a, hic .addidi (cf. vs. 19): om. B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 3749] 223 


p.3729 “AAAG μὴν οὐδ᾽ 2x τοῦ ἀδυνάτου δειχϑήσεται ἀντι- 73 
στρέφον. 35 


Δόξει τισὶ διά ye τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δύνασϑαι δείχνυσϑαι ἣ 

‘4 5 ‘ > ΄ 5 , ~ > ~ / \ ¢ 
χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη ἀντιστρέφουσα. τῇ αὐτῇ δείξει xat ot 
ς nd) > ~ ΄ > δὴ \ ~ DEEN SF ΄ \ \ 

5 ἑταῖροι αὐτοῦ χέχρηνται. εἰ γὰρ to A τῷ B ἐνδέχεται μηδενί, χαὶ τὸ B 
τῷ A ἐνδέχεται μηδενί: εἰ γὰρ ψεῦδος τοῦτο, τὸ ἀντιχείμενον ἀληϑές- 
ἀντίχειται δὲ τῷ “ἐνδέχεται μηδενί τὸ “οὐχ ἐνδέχεται uydevl’, ὃ ἴσον δοχεῖ 40 
ΝΠ ~ 5 5 ΄ , A wv ~ » , \ ¢ , 
δύνασϑαι τῷ ἐξ ἀνάγχης τινί. τὸ ἄρα Β τῷ A ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχει. 

3 ) > \ id PEE | / > , x 5 l4 \ δ ~ 
ἀλλ ἐπεὶ ἣ ἐπὶ μέρους ἀναγχαία χαταφατικὴ ἀντιστρέφει, χαὶ τὸ A τῷ B 

10 ἐξ ἀναάγχης τινὲ ὑπάρχει, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπέχειτο γὰρ τὸ A τῷ B ἐνδέ- 
χεσϑαι μηδενὶ χατὰ τὸ ἐνδεχόμενον τὸ Ex τοῦ διορισμοῦ. εἰ δὴ τοῦτο 
ἀδύνατον, ἀδύνατος χαὶ ἣ ὑπόϑεσις, ἢ τοῦτο ἠχολούϑησεν: ἣν δὲ τὸ Β 4s 
τῷ A ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχειν μεταληφϑὲν ἐχ τοῦ “οὐκ ἐνδέχεται μηδενί". 

‘ 
» Q7 > ~ 
τὸ ἀντιχείμενον dpa ἀληϑὲς τὸ τὸ B ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ tH A. ταύτην 78ν 

15 δὴ τὴν δεῖξιν διαβάλλει ὃ ᾿Αριστοτέλης ὡς μὴ ὑγιῶς γινομένην. Bele δὲ 

τὴν δεῖξιν ἀντιλέγειν μέλλων αὐτῇ οὐ προεῖπε πρῶτον, ὅτι ᾿ ψεῦδος δὲ τοῦτο᾽ 
ee 1 ς- wh 008 eel : ? 
v4 ~ ΄ > ? 5 ‘ \ \ Ὁ £Z > 4 σ > >) ~ 

ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ εὐϑὺς ἐπὶ τὸ δειχνύναι ἐτράπετο, ὅτι οὐχ ὀρϑῶς 

ἢ τοιαύτη γέγονε δεῖξις. διὸ χαὶ ἀσαφέστερόν πως φαίνεται τὸ εἰρημένον" 5 

λέγεται γὰρ οὐ Yap, εἰ μὴ ἐνδέχεται μηδενὶ τὸ Β τῷ A, ἀνάγχη 

20 τινὶ ὑπάρχειν. αἰτιᾶται 6& διὰ τούτων τὴν μετάληψιν τῆς “οὐχ ἐνδέχε- 
ται μηδενί᾽, ἥτις ἣν ἀντιχειμένη τῇ “ἐνδέχεται μιηδενί᾽, ὡς οὐχ ὑγιῶς γενο- 

΄ > \ 3) > “4 7) 5 \ », > ΟΣ, \ CR ge) [4 
μένην εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγχης tt’. οὐ γὰρ πάντως, εἰ ἀληϑὴς ἣ ‘odx ἐνδέχεται 
μηδενὶ τὸ Β τῷ A’, ἤδη καὶ διὰ τοῦτο ἀληϑὴς ἢ ὅτι ἐξ ἀνάγχης τὸ Β 
τῷ A τινὶ ὑπάρχει: χαὶ γὰρ εἰ ἐξ ἀνάγκης τὸ Β τινὶ τῷ A μὴ ὑπάρχει, 10 
25 ἀληϑὴς ἢ λέγουσα “οὐχ ἐνδέχεται μηδενὶ τὸ Β τῷ A ὑπάρχειν᾽. τούτου δ᾽ 


δὼ 9 >) 


αἴτιον, ὅτι τὸ “ἐνδέχεται παντί᾽ ἀντιστρέφει τῷ ᾿ἐνδέχεται μηδενί᾽, ἰδία ὃ 
αὐτῶν Exdotw ἀντίχειται, τῷ μὲν ἐνδέχεσϑαι παντὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή, 
τῷ δὲ “ἐνδέχεται μηδενί᾽ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινί. ἔσται δὴ χαὶ ἀμφότερα ἔχα- 
τέρου ἐχείνων ἀναιρετιχά, εἴ γε ἐχεῖνα μὲν ἀλλήλοις ἀνταχολουϑεῖ χαὶ ἀντι- 
80 στρέφει. τούτων GE Exatepov Exatépov ἐχείνων ἀναιρετιχόν ἐστιν. τῇ δὲ τὸ 
τοῦ ἑτέρου ἀναιρέσει ἐχείνων ἀναιρεῖται χαὶ ϑάτερον, ὥστε ἀναιρετιχὰ τοῦ 
ἐνδέχεται μηδενί τό τε ἐξ ἀνάγχης τινὶ καὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή; τὸ μὲν 
ἐξ ἀνάγχης τινὶ xa? αὑτό, τὸ δ᾽ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ χατὰ συμβεχηχός. 


NE Ὁ τον ἢ 


35 χαὶ τὸ “ἐνδέχεται μηδενί᾽. εἰ 


3 ye seripsi: te aB 4 ἐνδεχομένως a 8 ὑπάρχει a: ὑπάρχειν B 10 ὑπάρχει 
scripsi: ὑπάρχειν B: ὑπάρξει ἃ 13 ὑπάρχει ἃ 14 ἄρα ἀντιχείμενον B pr. 

15 γινομένη ἃ Bele Β: εἷς ἃ 16 αὐτῇ Β: αὐτὸς a 19 λέγει ἃ μηδενὶ 
Ar.: οὐδενὶ ἃ 21. 22 γινομένην ἃ 24 τῷ ἃ τινὶ Β: τινὶ τῷ ἃ a ὑπάρχει 
(post μὴ) ἃ: ὑπάρχῃ Β 25 β τῷ ἃ ἃ: ἃτῷ ΒΒ 26 post τῷ expunxit οὐχ B 
27 ἑἕχάστῳ αὐτῶν a 28 ἐνδέχεσθαι a 29 ante ἐχείνων expunxit ἐπ᾽, ut vi- 
detur, B 32 ἐνδέχεσθαι a 30 μηδενὶ ἐνδέχεται collocat a 


224 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [ 17 [Arist. p. 3729. 17] 


oes i “οὐχ ἐνδέχεται μηδενί᾽ ἀληϑὴς ἔσται od μόνον, ὅτι ἀληϑής ἐστιν 73v 
\ a Σλλὰ \ Aen is ἐξ > ΄ = + \ Lae > , = 

4 ἐξ ἀνάγχης τινὶ λέγουσα, ἀλλὰ χαὶ ὅτι aed, UE ἀμφότεραι 

yep εἰσιν ἀναιρετιχαὶ τῆς ἀντικειμένης αὐτῇ τῆς ἐνδέχεται υηδενί᾽, ἐπεὶ 


Coe 


υηδὲ ταύτης οὔσης alan τῆς ᾿ἐξ ἀνάγχης τινὶ todd δυνατὸν ἀληϑῇ εἶναι 


C3) we 


τὴν ᾿ἐνδέχεται μηδενί. . ὥστε ὃ ὑποϑέμενος τὴν “οὐχ eee υηδενί οὐ 


or 


πάντως ὑποτίϑεται αὐτήν, διότι ἐξ ἀνάγχης τινί, ἀλλὰ nal ἐξ ἀνάγχης τινὶ 2% 
: έχεται Papen τὸ Β τῷ A’ pene 


΄ Ἃ ἊΣ € / τῆς 
μγ. ἂν o7, ὑποχειμξνης “is οὐχ 


δα 7 


ἐνὸ 
τις εἰς τὴν “ἐξ ἀνάγκης τινὶ μὴ τὸ Β τῷ A? οὐδὲν ἔλαττον τὺ αὐτῇ 
; οὐδὲν ἀδύνατον Θπολου σεις od yap, εἰ 


τῆς ᾿ἐξ ἀνάγχης τινὶ τὸ B τῷ A’, 
10 τὸ Β τῷ A ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ ὑπάρχει, ἤδη χαὶ τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνάγκης 
τινὶ οὐχ ὑπάρξει: οὐ γὰρ a vaseperpel 4 ἐπὶ μέρους ἀποφατικὴ ἀναγχαία. 
τ 


ai 3 ὍΝ 32 7 . ~ 5 7 > ~ ¢ , 
τούτου δὲ ὄντος οὐδὲν Ost) (ϑη διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον Greets ὡς γάρ; 30 


> 


et τοῦ ζῴου διαιρουμ. ugvov εἰς λογικὸν χαὶ ἄλογον χαὶ ὄντων ζῴων poser 
χαὶ ἀλόγων λαβών τις τὸ 


ρ 


- 


εἶναι ζῷον λέγοι πάντως ἄλογον αὐτὸ εἶναι, ἄτοπον 
εἴ χαὶ οὐχ ἀληϑὲς τῷ ἐνδέχεσϑαι λογιχὸν αὐτὸ εἶναι οὐδὲν τ τούτου 
ἐχείνου τῷ ζῴῳ τεϑέντι ἑπομένου, οὕτως καί, εἴ τις τ τὸ “οὐχ ἐνδέ- 
ἐξ ἀνάγκης τινὶ λέγοι σημαίνειν αὐτό, ἄτοπον dv 8ῦ 
ἴποι- ἐνδέχεται γὰρ Ηἰ κὸν εἶναι χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης τινὶ μή. καὶ γὰρ 
OLKE KATH τοῦτο μόνον μὴ ἀντιστρέφειν ἣ ἐνδεχομένη ἀποφατιχή" τοῦ γὰρ 
20 λευχοῦ ἐνδεχομένου υηδενὶ ἀγϑρώπῳ οὐχέτ᾽ ἀληϑὲς τὸ τὸν ἄνϑρωπον ἐνδέ- 
χεσϑαι μηδενὶ λευχῷ, ἀλλ ἀληϑὲς τὸ μὴ ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ λευχῷ τὸν 
ἄνθρωπον, οὐ χατὰ τὸ τινὶ λευχῷ αὐτὸν ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν (οὐχέτι 
“ao ἂν Fy οὐδὲ λευχὸν παντὶ ἀνθρώπῳ ἐνδεχόμενον, εἰ τινὶ αὐτῷ ἐξ 40 
ἀνάγκης ὑπῆρχεν), ἀλλὰ χαϑ’ ὅτι τινὶ λευκῷ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει. διὸ 
od δεόντως ἢ μετάληψις ἂν γένοιτο ἐπὶ τῶν ἀντιστροφῶν τοῦ “οὐχ ἐνδέχε- 


‘ 


τῷ 
or 


ται μηδενί εἰς τὸ ἐπὶ μέρους cane τιχὸν ἀναγχαῖον od διὰ τοῦτο ἀληϑοῦς 
\ \ 


ὄντος τοῦ ἀποφατιχοῦ ἀλλὰ διὰ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον. 


ρ.81111 Τὸ γὰρ ἐξ ἀνάγχης τινὶ τῷ A μὴ ὑπά 
εἰπεῖν ὡς παντὶ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. 


30 Ὁ εἶπεν ἀντὶ τοῦ ᾿ ἐνδέχεται μηδενί᾽. λαβὼν ὃ δέ, ὅτι τῷ “οὐχ ἐνδέχεται 74r 
μηδενί ἕπεται χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης τινὶ μή, δείχνυσι, πῶς. ἐπὶ γὰρ tod ἐξ 


΄ 


μι th pape. \ ee ore = ᾿ς: > 

ἀνάγκης τινὶ μὴ ἀπο ade χαὶ ἐξ ἀγάγχης τινὶ cess) το τον LE ἐστι 
τὸ μὴ ἐνδέχεσϑαι αὐτῷ μηδενὶ TRIN εν οἷον εἰ τὸ Β τῷ A ἐξ ἀνάγχης 
τινὶ μὴ ὑπάρχοι, οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς Ex’ αὐτοῦ τὸ τὸ Β ἐνδέχεσϑαι τῷ A μη- 


Re Te ATS ὌΝ ἐπ κα Phe Nida ἐς \ ε ΧΑ Ὁ aN e ¥ 9 = 
35 devi? τὸ γὰρ παντὶ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν ἔλαβεν, ὡς εἶπον, ἀντὶ τοῦ 


3.4 ἐπεὶ μηδὲ B: ἐπειδὴ ἃ 5 ὑποτιϑέμενος B pr. 8 ἑπομένην a: ἑπομένης B 

9 τῆς ex thy B? corr. 10 ὑπάρχη B 11 ὑπάρξει] εἰ in ras. B 13 ζῴων B 
τῶν ζῴων χαὶ a post ζῴων add. zat ἃ 14 λέγει a 16 τοῦ ζῴου a 

οὕτω ἃ 17. 18 ἂν εἴποι scripsi: ἀντείποι aB 25 τῆς ἀντιστροφῆς a 90 μη- 
δενὶ αὐτῷ ἃ εἰ om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p.37417.20] 225 


A >) la x lp ~ > a\ ἣν ~ 
ἐνδέχεται μηδενί᾽. ὃ xat ἀσαφεστέραν τὴν λέξιν ποιεῖ. εἰ δὲ μὴ τοῦτο 74r 
ἀληϑὲς ἐπ᾽ αὐτοῦ, δῆλον ὡς ἢ ἀπόφασις αὐτοῦ ἣ λέγουσα “τὸ Β τῷ A 
τοῦτο δὲ οὕτως ἔχον δείχνυσι χαὶ διὰ τοῦ τὸ χατα- 


τ 
φατιχὸν πάλιν τὸ ἐνδέχεσϑαι παντὶ τῷ A τὸ Β ψεῦδος γίνεσϑαι οὐ μόνον, 


ν᾿ 


5 ἂν τῷ A τὸ B ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ ὑπάρχῃ. ἀλλὰ χἂν ἐξ ἀνάγχης τινὶ 10 
αὐτῷ ὑπάρχῃ. εἰ γὰρ εἴη τῷ Α τὸ Β ἐξ ἀνάγκης τινὶ ὑπάρχον, ψεῦδος 
\ PNA C \ ~ A \ B > \ \ la DEIN Lae CA eM 
τὸ ἐνδέχεσθαι παντὶ τῷ A τὸ B- οὐ γὰρ καὶ τούτῳ ἐνδέχεται, ᾧ ἐξ 
ἀνάγχης ὑπάρχει. δμοίως δὲ ἔχει χαὶ ἢ “ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχει᾽ πρὸς τὴν 
ς ς 026 la) ς 2 


a7 7) \ 3 ΄ \ Aes \ re Ne Day ΄ 
ἐνδέχεται παντί᾽ χαὶ ἣ ἐξ ἀνάγχης τινὶ wy’ πρὸς τὴν “ἐνδέχεται μηδενί᾽. 


ν 


10 οὐδὲ ἐπ᾽ ἐχείνων οὖν ἀληϑὴς ἢ “ἐνδέχεται μηδενί᾽ ἀληϑοῦς οὔσης τῆς “ἐξ 
ἀνάγκης τινὲ μή" οὐ γὰρ χαὶ τούτῳ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν, ᾧ ἐξ ἀνάγχης 15 
» ) > eo 4 


wy ὑπάρχει. ἀληϑὴς ἄρα ἐπ᾽ αὐτῆς ἔσται ἢ ἀπόφασις αὐτῆς 7 “οὐχ ἐνδέ- 
χεται μηδενί᾽. ὥστε οὐχ ἐπ 


[ΟἹ 


΄ 


\ ~ ος oe te 7) Ch > \ ο-9 
ὶ τῆς “ἐξ ἀνάγκης τινί᾽ μόνης ἀληϑὴς ἣ “οὐχ 

A f > 7) 5 \ \ \ ὡς ΕΟ 3 ΄ mn \ 4) b] f 7, 
ἐνδέχεται wydevt’, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῆς “ἐξ avayxys τινὶ μή᾽: ἀμφότερα γάρ, 


4 > > be ᾿Ξ Ἂ \ Mop! >: ΄ bas δὶ γα b) = 7 2 ς Le ᾿Ξ 
15 τό τε ἐξ ἀναγχης τινὶ χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὲ μή, ἀναιρετιχά ἐστιν ἑχατέρας 


¢ > 


> Q/7 72) \ ~ (<5) ΄ 
ἐνδέχεται παντί᾽ χαὶ τῆς ᾿ἐνδέχ 
a \ € ¢ £ ies > ΄ ps 3 ‘ ᾿ς ΄ ~ 
διὸ χαὶ ἢ Exatépov τούτων ἀπόφασις ἀληϑὴς ὁποτερουοῦν 
ϑοῦς ὄντος. 


ως 7) 
ται μηόξνι. 


ων. ὦ 


χείνων ἀλη- 30 


p. 37220 Ei οὖν tre abe 


0 
20 ὑπάρχειν, ἐξ 


3 
yy 
ΞΘ 
- 
- 


ἀνάγκχ 


Ὁ 


Λαβών, ὅτι τῷ ἐξ ἀνάγχης τινὲ μὴ οὐχ ἕπεται τὸ “ἐνδέχε { 
, OTL τῷ {x6 un οὐχ ἕπεται τὸ “ἐνδέχεται παντί᾽, 
> \ ~ σ 6 3 f 5 Poe Can > > / s) \ ~ 
ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἢ ἀπόφασις αὐτοῦ ἢ οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽, φανερὸν ποιεῖ 
wel 3 ~ @o \ ΄ Pe RSS DN Aiea 7. oS) Piew oat ΣΝ Sr tint 
dt αὐτοῦ, ὅτι μὴ πάντως ἣ “οὐχ ἐνδέχεται παντί᾽ ἀληϑής ἐστιν ἐπὶ τῆς “EE 2 
ee pie \ 7) fe \ 2 δ ΓΦ NEN ~ on 
25 ἀνάγχης τινὶ wy? γίνεσϑαι yap ἀληϑὴς δέδειχται χαὶ ἐπὶ τῆς 


7) σ y 3 4 ECE γι 2 7) σα πον \ ΄ 
Tit’. ὥστε ἔσονται ἀντιχείμεναι τῇ “ἐνδέχεται παντί᾽ at δύο ἐπὶ μέρους 
ἀναγχαῖαι, ἥ τε χαταφατιχὴ χαὶ ἢ ἀποφατιχή. εἰ γοῦν ὑποχείμενον εἴη τὸ 
~ Ἁ \ [4 ΄ aes \ Ὁ 5 ~~ ae > “4 >) 5 Ἁ A 
Γ τῷ Δ παντὶ μὲν ὑπάρχειν, τινὶ δ᾽ αὐτοῦ ἐξ ἀνάγκης, οὐχ ἀληϑὴς μὲν 
ἐπ᾿ αὐτοῦ ἣ λέγουσα ‘tO [᾿ τῷ Δ ἐνδέχεται navel’, οὐ μήν, διότι ἐξ ἀνάγχης 80 
\ \ c , b} > ΄ > 5... ἐσ ΥΩ 57 \ ΄ ΄ > 
30 τινὶ μὴ ὑπάρχει. οὐχ ἀληϑής, GAN ὅτι ἐξ ἀνάγχης τινὶ ὑπάρχει. οὐχ 
ἀργῶς δὲ ἔλαβε τὸ τὸ T τῷ Δ παντὶ μὲν ὑπάρχειν, ἐξ ἀνάγκης δὲ αὐτῷ 
\ Q i eee he δου Per \ ΚΑ \ ~ an 2 ΧΑ 
τινί, καὶ διὰ τοῦτο ψευδῆ εἶναι τὴν λέγουσαν τὸ 1° τῷ Δ παντὶ ἐνδέχεσθαι, 
ἀλλ ἐπεὶ διὰ τοῦτο λέγει τὴν ἐνδεχομένην ἀποφατιχὴν τὴν ἐν τῇ ἀντιστροφῇ 
TS τ cy ἢ ξ CY OWEVy) tay Ί af ξ Ἢ [ φῃ 
Z \ in \ ~ INIA EEN tale νυ = 
λαμβανομένην τὴν λέγουσαν τὸ B ow A ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ ψευδῇ εἶναι. 35 
fe + \ \ 3 ἴω ¢ 4 ~ 2 2 ΄ S ») “« δε (< ων Ba 
35 διότι οὐδενὶ μὲν αὐτῷ ὑπάρχει, ἐξ ἀνάγκης δὲ τινὶ αὐτῷ οὐχ ὑπάρχει. 
fa > / ~> 
ὡς γὰρ τὸ ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν χαϑόλου ψεῦδος γίνεται, xdv παντὶ 


4,5,6,7 τῷ ἃ τὸ β ἃ: τὸ ἃ τῷ BB 8 ante ὑπάργει alterum (ὑπάρχη B) add. μὴ ἃ: 
eras. B 12 ἐπ᾽ αὐτῆς post αὐτῆς transponit a 19 ἀξιώη B 25 μή corr. B? 
28 μὲν prius om. a αὐτῷ a 29 post παντί expunxit ἐπεὶ τινὶ παντὶ B: ἐπεὶ 
τινὶ ἐξ ἀνάγκης add. ἃ 90 μὴ om. ἃ ὑπάρχει, οὐχ scripsi: οὐχ ὑπάρχει B: οὐχ 
ὑπάρχει, οὐχ a 32 ἐνδέχεται ἃ 36 χἂν παντὶ... ψεῦδος (220,2) in mg. B? 


Comment. Aristot. I. 1. Alex. in Anal, Priora, 1D 


226 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 37220. 26] 


΄ \ ὯΝ 2 δ» led \ \ > 4 > \ 
Srdpyy, τινὶ δὲ ἐξ ἀνάγχης. οὕτως χαὶ τὸ ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν 74r 
χαϑόλου ψεῦδος, χἂν μηδενὶ αὐτῷ ὑπάρχῃ, ἐξ ἀνάγχης δὲ αὐτοῦ τινὶ ΒΥ: 


γίνονται δὴ ἀναιρετιχαὶ τῆς “ἐνδέχεται παντί᾽ οὐχ ἢ ἐξ ἀνάγχης τινὶ μὴ 


ὑπάρχειν λέγουσα μόνη ἀλλὰ χαὶ ἣ ἐξ err: τινὶ ὑπάρχειν τιϑεῖσα, ὡς 40 
χϑη. εἰ δὲ ταύτην ἀναιροῦσιν at δύο. χαὶ τὴν ᾿ ἐνδέχεται μηδενί ἴσην 

οὖσαν ταύτῃ χαὶ ἀντιστρέφουσαν αὐτῇ ἀναιρήσουσιν αἱ αὐταὶ δύο, οὐχ ἣ 

ξ ἀνάγχης τινὶ δκαρχειν λέγουσα μόνη ἀλλὰ χαὶ ἣ ἐξ eainel τινὶ μὴ 


Ν 


ιδὴ ἴσον μὲν δύναται ἣ ᾿ ἐνδέχεται ον ᾿ τῇ ᾿ ἐνδέχεται 
είχϑησαν αἱ δύο ἀναιροῦσαι, δῆλον ὅτι καὶ τὴν ᾿ἐνδέχε- 


or 
(ἢν 

cra ὧ) 
[0] 

oS 


τὴ 
a 
[Ὁ 8) 


10 ta μηδενί᾽ at αὐταὶ δύο ἀναιρήσουσι. 


τὸ οὕτως ἐν eS OREN χαὶ μὴ ἐνδε- 4 


| ὃ | 


Ρ. 37226 Δῆλον οὖν, ὅτι πρὸ 0 
ν ἀρχῇ διωρίκαμεν. 


χόμενον. ὡς 


ed σ ~ \ \ > \ ). ἃ ΄ ~ f 
εἴξας; τινῶν, xe τὸν" GLERLORAY AYRE yo Heyes) Piste χαϑόλου χατα- 74v 
gargs χαὶ τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς; ous εἰσιν ἑχατέρας αὐτῶν at 
Ὁ Κ΄ > ἜΣ" / ΄ = ΄ 
15 δύο ἐπὶ μέρους ἀναγκαῖαι, ἥ τε χαταφατιχὴ χαὶ ἢ ἀποφατική, οὗ χάριν 
πὶ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τῆς 
eyousvys τῆς χατὰ τὸν διορισμὸν ὅ 


a / \ \ 
ταύτας ἔδειξε, παρατίϑεται. φησὶ ya 


@ Ὁ 


γινομένης ἐπὶ τῆς ἀντιστροφῆς τῆς 
δεῖν ὑποϑέντας τὸ μὴ ἐνδέχεσϑαι τὸ Β τῷ A μηδενὶ μεταλαμβάνειν αὐτὸ 
ts τὴν “ἐξ ἀνάγχης τινὶ μή" διὰ τοῦτο γὰρ οὐχ ἦν np 7 ἐνδεχεσῦσι 


© 


20 μηδενὶ ἀλλὰ i ἀπόφασις αὐτῆς ἣ “οὐχ es ως αι μηδενί. λέ ἔχουσα, ὅτι τινὶ 
ἐξ ἀνάγκης οὐχ ὑπῆρχε τὸ Β τῷ ΑΟὉ οὐ γὰρ δι᾿ ἄλλο τι οὔσης ἀχηϑοῦς 
τῆς -τὸ A τῷ Β ἐνδέχεται μηδενί᾽ δύναται ψευδὴς εἶναι ἣ τὸ Β τῷ A 
sl Saas υμηδενὶ λέγουσα ἣ διότι τινὶ αὐτῷ ἐξ avayxys οὐχ ὑπάρχει" 10 
> ‘ “3 b] ΄ Ὁ ΄ ~ Pha INS (ὑ 
εἰ γὰρ διότι τινὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχει, οὐδ᾽ ἂν ἢ τὸ A τῷ B ἐνδέχεσϑαι 

Ἐ ᾿Ν i ἢ δ. ἀγ5 > as \ Siete 
25 μηδενὶ λέγουσα ἀληϑὴς εἶναι δύναιτο: εἰ γὰρ τὸ Β τινὶ τῷ A ἐξ avatyxys, 


χαὶ τὸ A τινὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης διὰ τὸ ἀντιστρέφειν τὴν ἀναγκαίαν ἐπὶ 
μέρους χαταφατιχήν. οὐ μεταληφϑείσης δὲ εἰς τοῦτο τῆς ἀποφάσεως ἀλλὰ 
> tn 


εἰς thy ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν (ἦν γὰρ διὰ τοῦτο ἀληϑής) οὐδὲν 16 
vatovy ἀχολουϑεῖ τῷ τὴν ἀποφατιχὴν ἐπὶ μέρους ἀναγχαίαν wy ἀντιστρέ- 


‘ 


ἀδύ 
80 φειν. οὐδὲ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἄρα ἀπαγωγῆς δείχνυται χαὶ συνάγεται 7 
χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη ἀντιστρέφουσα. ὅτι ὃὲ οὐχ ἀντίχειται τῇ 
“ἐνδέχεται μηδενί᾽ ἢ ἐξ ἀνάγχης τινί᾽ οὐδὲ ἴση ἐστὶ τῇ ἀποφάσει αὐτῆς 
τῇ οὐχ ἐνδέχεται μνηδενί᾽, εἰς ἣν τὴν μετάληψιν ποιεῖται τῆς ᾿οὐχ ἐνδέ- 
χεται μηδενί ὡς ἴσην 6 βουλόμενος ἀντιστρέφουσαν δεῖξαι τὴν ἀπο- 20 
35 φατιχὴν ἐνδεχομένην at αὐτῆς, δῆλον χαὶ 2x τοῦ ἅμα ψευδεῖς αὐτὰς γίνε- 


\ Cc 


σϑαί ποτε. ἐπὶ γὰρ tod ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ ὑπάρχοντος ψευδὴς xat 7 


1 οὕτως] ὕτως periit in B 2 αὐτοῦ Β: αὐτῷ ἃ 12 διωρίσαμεν ΑΥ. 11 τῆς 
(ante χατὰ) om. ἃ 18 ὑποτιϑέντας ἃ 20 ὅτι Β: ὃ 8 23 ἐνδέχεται ἃ 
αὐτῷ ἃ: αὐτῶν Β 28 ἀναγχαίαν ἀποφατιχήν ἃ 29 ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ἃ 


33 εἰς ἣν correxi: ἴσην B: οὐδὲ ἴσην ἃ ante ποιεῖται add. αὐτῆς a 34 post ὡς 
add. els a δεῖς 


αι ἀντιστρέφουσαν ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p.37226.32] 997 


ἐνδέχεται υηδενί᾽, ὅτι μὴ χαὶ παντί, καὶ ἢ “ἐξ ἀνάγκης ttt’ ψεῦδος γὰρ 74» 
τὸ τὸ ἄλογον ἐνδέ τς υηδενὶ τον ἀλλὰ χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ 
αὐτῷ ὑπάρχειν. οὐχέτι δ᾽ εἰ ἐπὶ τινὸς μὲν τῶν ὑπὸ τὴν ἀπόφασιν προῆλϑεν 
ἢ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή (ἐπὶ γὰρ τοῦ ἐξ ἀνάγχης τινί), ἐπὶ δὲ τινὸς οὔ, 9 


ε ον 


ὡς ἐπὶ τοῦ ἐξ ἀναγχης τινὶ wr, διὰ τοῦτο οὐδὲν μᾶλλον ἐδείχϑη ἣ χαϑόλου 


σι 


ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη ἀντιστρέφουσα 7 οὐχ ἐδείχϑη. ἀλλ᾽ ὅτι μὴ ἐπὶ 
΄ὔ ? τς ς 5) 5 ΄ σ > 5 ν᾿ In £ δ 
πάντων, xa? ὧν ἣ ἀπόφασις ἀληϑής, οὕτως εἶχεν, οὐχέτι ἐδείχϑη. τὸ 
Xv \ X \ “4 δ. ti Vv aA ὦ ς aL Vv c \ 
μὲν γὰρ συλλογιστιχὸν ἐπὶ πάντων ὁμοίως ἔχειν δεῖ, ἢ δὲ ἔνστασις ἣ πρὸς 
αὐτὸ ἱχανή, χἂν ἐπὶ τινὸς δειχϑῇ. 


. 
Ὁ 7 


10 p. 372382 Τούτου δὲ δειχγϑέντος χείσϑω τὸ A τῷ μὲν B ἐνδέγε- 80 
Ρ Χ pp χ 


σϑαι μηδενὶ τῷ δὲ [᾿ παντί. 


ry 


Actéas, ὅτι μὴ πους ἢ χαϑόλου el ἐνδεχομένη. δείχνυσιν 
ἐφεξῆς, ὃ προεῖπεν, ὅτι ἐν nay σχήματι ἐχ δύο TS CO προτάσεων 
οὐδεὶς γίνεται συλλογισμός. ἐχτίϑεται δὲ συζυγίαν πρώτην, ἐν ἣ ἢ μὲν 

15 μείζων χαϑόλου ἐνδεχομένη ἀποφατιχή ἐστιν, ἢ δὲ [ἢ] ἐλάττων χαϑόλου ἐνδε- 
χομένη χαταφατιχή" ὅτι γὰρ éx δύο χαταφατιχῶν μηδὲν συνάγεται, δῆλον 35 
Ἃ «ς ΄ «λ \ INA) \ 2 oe ld fd / 5 is 
ὃν ὡς γνώριμον παρέλιπε. φησὶ δὴ τὴν ἐχχειμένην συζυγίαν ἀσυλλόγιστον 
εἶναι. μήτε γὰρ δι᾿ ἀντιστροφῆς δύνασϑαι δειχϑῆναι: γίνεσϑαι μὲν γὰρ 
ἐν τούτῳ τῷ σχήματι χαὶ ταῖς τοιαύταις συζυγίαις τῆς ἀποφατικῆς avtt- 
20 στρεφομένης τὸ πρῶτον σχῆμα, δεδεῖχϑαι ὃὲ τὴν ἐν ΞΟ ἀποφατιχὴν 
\ 3 ΄ ς “- > \ S\ > 37 ~ y ) 
. [- ς otf LO Ss 
uy, ἀντιστρέφουσαν αὑτῇ. ἀλλὰ μηδὲ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, dr 40 
ἧς ἐδείχνυντο at μὴ δι᾿ ἀντιστροφῆς δυνάμεναι τῶν συζυγιῶν δείχνυσϑαι, 


Q 


> X 


ὅτι εἰσὶ cuvaxtixat. ἐὰν γὰρ ἢ to A τῷ μὲν B ἐνδεχόμενον υηδενί, τῷ 


2 


δὲ Γ΄ ἐνδεχόμενον παντί, ἔπειτα βουλόμενός τις δεῖξαι συναγόμενον τὸ B 


\ \ 


25 τῷ [᾿ ἐνδέχεσθαι μηδενὶ τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ λάβῃ (τοῦτο δ᾽ ἐστὶ 
χ νὰ ἱ (| 


ν 


ὩΣ 


τ 

ΠΣ ἐνδέχεται μηδενί᾽. ὃ μετέλαβεν αὐτὸς εἰς τὸ χαϑόλου oo 

ἀναγχαῖον), οὐδὲν συμβαίνει τς ς. τεϑέντος γὰρ τοῦ Β παντὶ τῷ [ 45 

ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν εἴρηχεν ἀντὶ tod ᾿ τεϑέντος γὰρ χαὶ ὑποτεϑέντος 
τοῦ Β παντὶ τῷ T° ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν᾽. οὐ γὰρ δύναται ὡς ἀντιχείμενον | 

80 τῷ ἐνδέχεσϑαι τὸ Β τῷ Γ΄ μηδενὶ τὸ ἐνδέχεσϑαι παντὶ τὸ Β τῷ T° ληφϑὲν Tr 
ὑποτεϑῆναι: ταὐτὸν γάρ ἐστιν αὐτῷ, ἀλλ οὐχ ἀντιχείμενον. οὐδὲ ἣ χαϑόλου 
δὲ χαταφατιχὴ ἀναγχαία, ἣν εἰληφέναι δοχεῖ, ἀντίχειται τῇ ἐνδεχομένῃ 
χαϑόλου ἀποφατιχῇ ὥστ᾽ οὐδ᾽, εἰ εἰς τὸ ἀναγκαῖον χαϑόλου μεταληφϑείη 
τὸ ἐνδεχόμενον, ὡς ἡμεῖς μετειλήφαμεν, οὐδ᾽ οὕτως τὸ ἀντιχείμενον ἔσται 5 

35 λαμβάνων χαὶ ὑποτιϑείς, ὃ ἐν ταῖς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγαῖς χρὴ ποιεῖν. 
ἔοιχε μὲν οὖν ἐχ περιουσίας τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον λαβὼν ὡς 


ἀντιχείμενον τῷ καϑόλου ἀποφατικῷ ἐνδεχομένῳ δειχνύναι μηδὲν ἀδύνατον 


6 ἢ 8Β pr.: ἣ Β' corr. 8. 9 πρὸς αὐτὸ Β: πρὸ αὐτοῦ a 13 προεῖπεν 
Ρ. 36626 — 29 15 ἡ (post δὲ) B: om.a 21 αὐτῇ B: ἑαυτῇ a 30 τῷ 
(ante ἐνδέγεσϑαι) B: τοῦ a 33 μεταληφϑῇ a 37 ἀδύνατον a: ἀδυνάτῳ B 


15* 


228 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p. 37232] 


ἑπόμενον: εἰ γὰρ τῆς ἐλάττονος χαϑόλου xatapatixys ἀναγχαίας τεϑείσης 75 
οὐδὲν ἀδύνατον συνάγεται, πολὺ πλέον ὅτι οὐδὲν ἀδύνατον συναχϑήσεται 


Ov 


᾿ς v ~ 5 ΄ \ τῶν SN ΄ 
πὶ μέρους αὐτῆς οὔσης χαταφατιχῆς ἀναγχαίας. καὶ γὰρ tod ἐπὶ μέρους 10 
χαταφατιχοῦ ἀναγχαίου ὁποτεϑέντος, ὅ ἐστιν ἀντιχείμενον τῷ ὑποτεϑέντι 
5 nee ὁμοίως, ὅτι μηδὲν ἀδύνατον συνάγεται, δείχνυται. εἰ γὰρ 

Μ» ἘΞ if: 2 3 oe = Cae Ἃ W. δὲ ἘΞ 
εἴη τὸ μὲν BY παντὶ τῷ Γ᾿ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον ἣ τινί, εἴη δὲ χείμενον 
ee . ed Or 2 ΓΘ ΄ ΄ 
ἔχεσϑαι μηδενί, γίνεται ἐν πρώτῳ Sie συζυγία 
ΕΘ ν ἔχουσα πρότασιν ἀποφατιχὴν τὴν δὲ ἐλάττονα 


χαὶ τὸ Α τῷ Β ἐν 


-— 
or 


δέχ 

τὴν μείζονα ἐνδεχομέν 
ἀναγχαίαν: ἐν δὲ vate οὕτως ἐχούσαις συζυγίαις ἐνδεχόμενον aa τὸ 
10 συμπέρασμα. συναχϑήσεται οὖν τὸ A ἐνδέχεσϑαι ἡ μηδενὶ τῷ [᾿ ἣ τοὶ 
uy. εἰ μὲν γὰρ εἴη % BI avayxata χαϑόλδυ χαταφατιχὴ εἰλημμένη. ὡς 
ad ee ee eS γα ϊ τὺ ἵ o φ 7 7 με Ἢ» > 
αὐτὸς ὑπέϑετο, ἔσται χαϑόλου eroges τιχὸν ἐνδεχόμενον τὸ ποτ ΠΕΣ τὸ 
τὸ A τῷ [ ἐνδέχεσϑαι μηδενί, ὃ οὐχ ἔστιν ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ eee 

αὐτῷ παντί. εἰ δ᾽ ἐπὶ μέρους χαταφατικὴ ἢ BI τ eae ἐπὶ μέρους 20 
15 ἀποφατιχὸν πάλιν Ἐπ evov τὸ ἀπε κεηαδ δ: οὐδ᾽ οὕτως δὲ ἀδύνατον 


? 


τὸ συναγόμενον- ἔχειτο γὰρ τὸ A ἐνδέχεσθαι παντὶ τῷ [᾿- τὸ δὲ ἐνδεχό- 
μενον παντὶ ἐνδέχεται χαὶ μηδενὶ ἐχείνῳ χαὶ τινὲ μή. ἂν ae τὸ “οὐχ 
ἐνδέχεται παντί᾽ εἰς τὸ ἐξ ἀνάγχης τινὶ wy μεταληφϑῇ, xa οὗ χαὶ αὐτοῦ 
ἀληλῶς χατηγορεῖται, χαὶ ἀσυλλόγιστος ἢ συμπλοχή᾽ γίνεται γὰρ ἣ ἐλάττων 
20 ἐν πρώτῳ σχήματι ἀποφατιχὴ ἐπὶ μέρους ἀναγχαία. see χαὶ τὸ τε - 3 


Oy 


ϑέντος γὰρ τοῦ Β παντὶ τῷ [᾿ ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν ὡς τὸ γινό- 


2 2 \ ~ Ξ Be bed / 4 / QA ὦ 

μενον συμπέρασμα ἐπὶ τῇ προχειμένῃ συζυγίᾳ λαμβάνων efoyjxevar, ὃ det 

«τα = > , > or Z \ Y 

διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δειχϑῆναι, εἰ οἷόν τέ ἐστι (χαὶ εἴη ἂν 
ἤτοι ἡμαρτημένη ἣ λέξις καὶ ἀντὶ τοῦ ἀπ eee ae τὸ EGS he 

25 νουσα" ἔδει γὰρ γεγράφϑαι τεϑέντος yap τοῦ B παντὶ τῷ I ἐνδέ- 

{ : c ΄ Ἐν ἂν pret ΟἽ Ἁ Ἃ [ες αὶ ΄ hd ΤᾺ PI 
χεσϑαι μὴ ὑπάρχειν: τοῦτο γὰρ ἂν εἴη γινόμενον συμπέρασμα ἢ xal 80 
τὸ χαταφατιχὸν ὡς ἴσον δυνάμενον τῷ ἀποφατιχῷ εἰληφέναι. τούτου δὴ 

Ω 24 ΄ C ΄ > 357 >.) ~ 5 5 7 
τεϑέντος γίνεσθαι συμπεράσματος οὐδὲν ἀδύνατον διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς διὰ τοῦτο συναγόμενον δειχϑήσεται: τὸ γὰρ ψεῦδος ἀντὶ τοῦ 

80 ἀδυνάτου εἶπε), λαβὼν ὃὲ τοῦτο μηχέτι τὴν εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴν 
τεϑειχέναι ὡς ἤν τ εἰ γὰρ ληφϑείη τὸ ἀντιχείμενον τῷ ΄᾿Αἐνδέ- 35 

5 CF > ΄ 7) 

ἐστιν “ἐξ ἀνάγχης tut’, γίνεται συναγόμενον τὸ “Ὡἐνδέ- 


OQ 


χξεται μηδενί". 

= \ \ A “a > a 5 aes 5Ν 7 \ \ \ 

χεται τινὲ μὴ τὸ A w IT’, ὃ οὐκ ἔστιν ἀδύνατον. χαὶ yap παντὶ 
> 


> ἘΣ Vv Q/7 > \ \ > 
CVOEY ETH EXELTO ap buy, χαὶ ἐν VOEYETAL μηώξνι Ola τὸ GAyTt- 


Sg eel oy ΒΥ πη a eats ἘΝ ΟΝ ΦΌΝΟΥΣ ΣΡ Ntters 
35 στρέφειν τὴν ἐνδεχομένην χαταφατιχήν: εἰ δὲ ἐνδέχεται τὸ τῷ 
ΐ ὴ ὃ 


, δῆλον ὡς οὐχ ἀδύνατον τὸ τὸ A τινὶ τῷ [ ἐν 


1 τῆς a: tte B 19 ἀληϑῶς om. a 20 τὸ scripsi: tod aB 21 ante 6 
add. τὸ a 23 οἷόν scripsi: ὅλον aB 25 ἔδει scripsi: ἐδείχϑη aB 27 ἴσον B: 
ὃν ἃ 90. τὸ alterum om. ἃ 


a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 17 [Arist. p.37a38] 229 


p. 37238 Ὅλως δ᾽ εἰ ἔστι συλλογισμός, δῆλον ὅτι tod ἐνδεχο- 75 
μένου ἂν εἴη. 

Δείξας, ὅτι μήτε δι᾽ May τς υήτε διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 40 

οἷόν τε δειχϑῆναι SNES οὖσαν τὴν ἐχχξι τῶν συζυγίαν, νῦν τὸ 

5 αὐτὸ τοῦτο δείχνυσι xat’ ἐχ περιουσίας. φησὶ γάρ. ὅτι. εἰ wae τῶν ογιστι; a 


< 


ἢ ἐχχειμένη συζυγία ἐστί, δῆλον ὡς Be havo 


τὸ ἀμφοτέρας ἐνδεχομένας εἶναι τὰς προτάσεις. Sédeucrat τῆν ὅτι = ἐξ 
ars τισὶν ἀχολουϑοῦντα συλλογιστιχῶς ὅμοιά ἐστι τούτοις. οἷς ἀχολουϑεῖ, 45 
> 
ι 


γαγχαῖα ἐχεῖνα. χαὶ τὰ 


Re 


εἰ δυνατὰ χαὶ ἐνδεχόμενα. χαὶ αὐτὰ τοιαῦτα. ε 
> ~ 5 ~ yw \ ~ g > > ~ 32> 
10 ἀχολουϑοῦντα ἀναγχαῖα- ἔλαβε γὰρ τοῦτο. ὅτε ἔδειξε δυνατῷ ἀδύνατον Τὸν 
δ 5 ~ ~ Sr > \ X > / ~ ~ 
μὴ axohovdody. τῷ δὲ διὰ τὸ μηδετέραν τῶν προτάσεων εἰλῆφϑαι 
ἐν τῷ ὑπάρχειν δεῖ προσεχδέξασϑαι τὸ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν. ἔσται 
εἶ , “ dior <8 ν ia Ra / nonvi, ayrevA πὰ 
οὖν τὸ συμπέρασμα, εἰ συλλογιστιχὴ εἴη ἢ ἐχχειμένη συζυγία, ἐνδεχόμενον 
ἢ κχαταφατιχὸν ἢ ἀποφατιχόν: ἀλλ᾽ οὐδέτερον οἷόν τε: ὥστε οὐχ ἔσται 
15 συλλογισμός. ὅτι δὲ οὔτε χαταφατιχὸν οὔτε ἀποφατιχόν, δῆλον 2x τοῦ ἂν ὅ 
μὲν λέγωμεν χαταφατιχὸν γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. δύνασϑαι 6: ὅρων 
σ 


τινῶν δειχϑῆναι, ὅτι τὸ “οὐχ ἐνδέχεται ὑπάρχειν᾽ συνάγεται, ὅπερ οὐχ ἔστιν 
\ 


ἀπόφασις τον τοῦ ἢ ἴσον δυναμένη τῇ χαταφάσει ἀλλὰ ἐνδεχομένης 


ἀπόφασις, ἐὰν δὲ ἴμεν ἀποφατιχὸν γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον. 

20 δείχνυσθαι πάλιν διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων ἀποφατιχὸν μὲν ἀλλ᾽ οὐχ ἐνδεχόμενον 10 
ἀλλ᾽ SEES γινόμενον τὸ TB TEE τὸ δὲ easy ἀποφατιχὸν 
δειχϑὲν ἀμφοτέρων ἀναιρετιχὸν ἔσται, τοῦ τε ἐνδεχομένου χαταφατιχοῦ χαὶ 
τοῦ eens ἀποφατιχοῦ. δείχνυσι δὴ τοῦτο οὕτως ἔχον ὅρους λαβὼν 
ἐπὶ μὲν tod A λευχόν, ἐπὶ δὲ τοῦ B ἄνϑρωπον, ἐπὶ δὲ τοῦ Γ᾽ ἵππον: τὸ 


τῷ 
or 


yap λευχὸν ἐνδέχεται ἀνθρώπῳ μὲν μηδενί. ἵππῳ δὲ παντί, xat ἄνϑρωπος 


‘ ‘ | 
ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἵππῳ. εἰ δ᾽ ἐξ ἀνάγχης urydevt, οὔτε ἐνδέχεται ὑπάρχειν 15 
αὐτῷ, οὔτε ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν, ὃ δείχνυσιν. ὡς γὰρ διότι μὴ δύναται 
ὑπάρχειν, διὰ τοῦτο ψευδὴς ἢ ἐνδεχομένη χατάφασις. οὕτως ψευδὴς ἔσται 
nV ge hae ὃς 4 5. ἢ oe) Tee. ς- ον > ὯΝ ΟΣ 
πὸ τ γε πδν a ἄνϑρωπον᾽ 
80 λέγουσα, ὅτι ἐξ earls αὐτῷ οὐχ eh οὐ γὰρ ἐνδέχεται μηδενί, 


ἀλλ᾽ ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἵππῳ ἄνϑρωπη 

εὐ αὐ & δειχϑήσεται. φησίν, Fass vaca ἣ συζυγία xat ἐν ἧ 20 
ἀνάπαλιν εἴληπται τὸ στερητιχὸν ἐχούσῃ τὴν μὲν μείζονα χαϑόλου χατα- 
ἐλάττονα χαϑόλου axopate χὴν ἐνδεχομένην" 


φατιχὴν ἐνδεχομένην τὴν ὃ 
Sal 


διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγ γῆς οἷόν τ 


᾿ 

X 

7 
Μ) 
οὐτ 


a 


» \ 9? > ~ 
35 οὔτε γὰρ OL AvTLOTPNYT/S 
αὐτὴν δ ee συλλογιστιχήν. χαὶ ὃ ἔλεγχος διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων. ἀλλὰ 
“OY ἀμ. ἐ ύτερπι χαϑόλου χαταφατιχαὶ ληφϑῶσι, διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων ὃειχϑή- 


Ὡ “ὦ 


σεται, ὅτι wh οἷόν τέ ἐστιν ἐνδεχόμενον συνάγεσθαι μήτε χαϑόλου χατα- 2% 


1 ef Ar.: ἐπεὶ ΔΒ (n); οἷ. ν8. ὃ 1. 2 ἐνδέχεσθαι Ar.; ef. p. 219,34 ὃ μήτε (post 
6tt)] te superser. B 10 ἔδειξε] c. 15 p. 342812 —24 11 μὴ oma 11 τὸ 
om. ἃ 18 post ἀπόφασις eras. 2—3 lit. B 21 δὲ a: δὴ B 29 noli conicere ¢véé- 


χεσϑαι aut ἄνθρωπος; nam cf., quae ad p. 206,1 notavi, et velut p. 220,33, p. 222,10, 14, 
p. 237,8 30 οὐχ om. a 


230 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 117. 18 [Arist. p.37238. 19] 


on 


10 


20 


τῷ 
σι 


30 


φατιχὸν ἢ ἀποφατιχὸν μήτε χατὰ μέρος" τὸ γὰρ ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ δειχϑὲν 7ὅν 


an ~ ΕΝ, ςς ΩΝ > , 2 ἀλλὰ > > Let ¢ > 
πάντων τῶν ἐνδεχομένων ἀναιρετιχόν ἐστιν. ἀλλὰ xdv ἀμφότεραι [at] ἀπο- 
> Ἃ \ y » ee] ΄ τὰ x > , > i 
φατιχαί. ἀλλὰ κἂν ἣ μὲν χαϑόλου ἣ δ᾽ ἐν μέρει ἢ, 7 gets τ νον 
χαταφατιχαὶ οὖσαι ἢ ἀποφατιχαὶ 7 ἐνηλλαγμέναι, οἱ αὐτοὶ ὅροι παρατεϑέντες 
ταῖς τε ἐχχειμέναις προτάσεσιν ἁρμόζουσι χαὶ τῷ τοῦ συμπεράσματος 
ἀναγχαίῳ ἐλέγξουσιν αὐτὰς ἀσυλλογίστους. οὐ χρὴ δὲ ὑπολαμβάνειν ἐν 
ταῖς ἐχχειμέναις συμπλοχαῖς ἀεὶ συνάγεσϑαι χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον, 
uy, ποτε οἰηϑῶμεν συλλογιστιχὰς εἶναι τὰς συζυγίας οὐκ ἐνδεχόμενον συνα- 
Ἰούσας ἀλλὰ ἀναγχαῖον ἀποφατιχόν. ἔστι γὰρ «ἐπὶ ἄλλων ὅρων δεῖξαι χαὶ 
Ἁ \ » 5 , a , oy / 2 ᾿ ΄ » \ 
τὸ παντὶ ἐξ avayxys, ὃ παρέλιπεν ἀριστοτε λῆς ὡς SLE (Ee δείξας μὴ 
συλλογιστιχὰς τὰς ἐχχειμένας συζυγίας διὰ τοῦ δεῖν μὲν ἐνδεχόμενον γίνεσϑαι 
τὸ συμπέρασμα ἐπὶ ἐνδεχομέναις προτάσεσιν εὑρίσχεσϑαι δ᾽ ἀναγχαῖον ἀπο- 
φατιχὸν χαϑόλου γινόμενον. ἔστι δὲ χαὶ ἀναγχαῖον χαϑόλου χαταφατιχὸν 
γινόμενόν ποτε. τοῦ γὰρ ἐξ ἀνάγχης παντὶ oes ae ὅροι δειχτικοὶ οἵδε" 
ἔστω τὸ μὲν A λευχόν, τὸ 68 B ἄνϑρωπος, τὸ δὲ [" Ἰράμματιχός" τὸ γὰρ 
λευχὸν παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐνδέχεται χαὶ ἐνδέχεται μηδενὶ γραμματιχῷ, καὶ 
ἄνϑρωπος ἐξ ἀνάγχης παντὶ γραμματιχῷ. ὁμοίως, χἂν τὸ χινεῖσϑαι παντὶ 
μὲν ζῴῳ ἐνδέχεσϑαι ληφϑῇ, υνηδενὶ δὲ ἀνϑρώπῳ, 7 ἀνάπαλιν. ἀλλὰ χαὶ 


τοῦ ἐνδέχεσϑαι παντὶ ὅροι λευχόν. χινούμενον, ἄνθρωπος: τὸ γὰρ λευχὸν 
παντὶ χινουμένῳ ἐνδέχεται χαὶ μηδενὶ τα νας χαὶ τὸ eae ἐνδέ- 
χεται παντὶ ἀνϑρώπῳ χαὶ ἐνδέχεται μηδενί. οὐχ ἀπορίᾳ οὖν ὅρων ἠρχέσϑη 


τὸ ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν παραϑέμενος βέύνον, ἀλλ᾽ ὡς αὐτάρχως διὰ τῆς 
ἐχείνου παραϑέσε ως ie) τοῦ εἶναι πάσας ἀσυλλογίστους συζυγίας 
τὰς ἐν δευτέρῳ σχήματι ἐξ ἐνδεχομένων τῶν δύο προτάσεων. 


μ. 


ἐνδέχεσϑαι σημαίνοι, τῆς 


p. 37019 Ei δ᾽ ἢ μὲν ὑπάρχειν ἣ δὲ 
μὲν χατηγοριχῆῇς ὑπάρχειν τεϑείσης. 


πὶ 
‘ 
CPt > = a ΄ ΄σ 5] ΄ " 
ἐξ on πεν ee χαὶ ἐνδεχομένης μεμιγμένων, χαί φησιν, ὅτι, ἂν ἢ μὲν 
ὑπάρ χουσα ἢ χαταφατιχὴ ἢ δὲ ἐνδεχομένη ἀποφατιχή, οὐδεὶς ἔσται συλ- 
λογισμός, ὅπως ἂν ae ληφϑῶσιν at προτάσεις, ὡς φανεροῦ δῆλον ὅτι 


ὄντος. εἰ ἀμφότεραι εἶεν χαταφατιχαί, μηδὲν συναχϑήσεσϑαι συλλογιστιχῶς. 


- 
ov 
o@- 


τ οὔσης τῆς ὑπαρχούσης χαταφατιχῆς ἀποφατιχῆς δὲ τῆς ἐνδεχομένης 
οὐδὲν συνάγεται συλλογιστιχῶς, ἀπόδειξις, φησίν, ἣ αὐτὴ καὶ διὰ τῶν 
αὐτῶν ὅρων. δείχνυται γὰρ ἀσυλλόγιστος χαὶ ἣ τοιαύτη συμπλοχὴ διά τε 
τοῦ μὴ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην, ἀλλὰ μηδὲ τὴν 


80 


8ῦ 


45 


76r 


10 


2 xav B: χαὶ a αἱ delevi 4 παρατιϑέντες a 5 ἁρμόζουσι] τ in ras. 2 


lit. 


B 13 zai superser. B 25 Μίξις ἐν δευτέρῳ σχήματι ἐξ ἐνδεχομένης 


‘ 
Kat 


ὑπαρχούσης superscr. a σημαίνοι B (Ὁ): σημαίνει a et Ar. 33 χαταφατιχῆς] xata 
in ras. B* 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p. 37619] 231 


ὑπάρχουσαν χαταφατιχὴν χαϑόλου" γίνεται γάρ, εἰ αὕτη ἀντιστρέφει. [ἢ] 76r 
ἐν πρώτῳ σχήματι ἢ μείζων πρότασις ἐπὶ μέρους ees) ἔτι διὰ 15 
τοῦ μηδὲ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον πες πριν τ τι τοῦ γὰρ ἀντιχει- 

μένου ἣ τῷ ἐνδεχομένῳ συμπεράσματι 7 τῷ ὑπάρχοντι, εἴ τις ὑπάρχον 
λέγοι δύνασϑαι γίγνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, ὑποτεϑέντος συνάγεται ἐν τῷ 


or 


πρώτῳ σχήματι τὸ A wi τῷ [᾿ ὑπάρχον. ᾧ ἔχειτο ἐνδέχεσθαι μηδενί, ὃ 
οὐχ ἀδύνατον. ἀλλὰ χαὶ διὰ τῆς τῶν αὐτῶν ὅρων a $* τὸ γὰρ 
λευχὸν χαὶ ἄνϑρωπος χαὶ ἵππος το δειχνύουσιν, ὅτι μήτε ἐνδεχόμενον 
ἢ χαταφατιχὸν 7 ἀποφατιχὸν γίνεται τὸ συμπέρασμα μήτε ὑπάρχον, ἀλλ᾽ 
10 ἀναγχαῖον ἀποφατιχόν. χαίτοι ἔδει 7 τοῦ ἐνδέχεσϑα: 7 τοῦ ὑπάρχειν εἶναι 
τὸ συμπέρασμα. εἰ συλλογιστιχῶς συνήγετο: at γὰρ προτάσεις τοιαῦται. 


> x \ ~ \ ΡΣ 5 ΄ \ Ης 3 ΄ » 4 σ = 
ἀλλὰ χαὶ τοῦ παντὶ ες αἀναγχης χαὶ τοῦ ae ἐξ αναγχης ἔστιν OpwMy 25 
᾿ > Δ ene δεν) δὲ avavy x (. λεχὼ a ἢ στ΄ 
εὐπορῆσαι, τοῦ μὲν μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης. οἷς αὐτὸς χέχρηται. λευχῷ, ἀνθρώπῳ, 
, 


σ x \ νι πὰ ΤῊΝ A ee 14. Ἐς f=: Bag ξ Buy Q~ 
ἵππῳ τὸ γὰρ λευχὸν δύναται τῷ μὲν ἑτέρῳ τούτων ὑπάρχον παντὶ ληφϑῆναι 


ἊΝ ’ c 


~ i ¢ ΄ > 2 , \ 
15 τῷ δὲ ἑτέρῳ ἐνδεχόμενον μηδενί, ὡς προείρηται, χαὶ 6 ἄνϑρωπος ἐξ ἀνάγχης 


wy 


οὐδενὶ ἵππῳ. tod δὲ παντὶ ἐξ ἀνάγχης λευχόν, ἄνϑρωπος. γραμματιχός" 
τὸ yap λευχὸν ἐνδεχέσϑω μὲν μηδενὶ ἀνθρώπῳ, ὑπαρχέτω δὲ παντὶ ypap- 30 


ματιχῷ, χαὶ 6 ἄνϑρωπος παντὶ γραμματιχῷ ἐξ ἀνάγχης. ὁμοίως δέ, χἂν 
ζῷον χαὶ ἄνϑρωπος ot ἄχροι ληφϑῶσιν. 
Ἃ δι Χ μας 4 ΄ ‘ ἊΝ EN ISN ΟΝ Eee 
20 Av δὲ 4 μὲν ἐνδεχομένη χαϑόλου χαταφατιχὴ ληφϑῇ (ἢ) δὲ ὑπάρχουσα 
χαϑόλου ἀποφατιχή, ἔσται συλλογισμὸς ἀντιστραφείσης τῆς χαϑόλου ἀπο- 
φατιχῆς ὑπαρχούσης: οὕτως γὰρ ἔσται τὸ EDS σχῆμα. χαὶ τὸ συμπέ- 35 
ρασμαι τοῦ ἐνδέχεσϑαι μηδενί, τοῦτο δέ, πρὸς ὁποτέρῳ ἂν τὸ TELS 
στερητικὸν TEDT]. φησὶ γάρ, Ott, χἂν ἢ ἐλάσσων ληφϑῇ χαϑόλου ἄποφ τοι 
25 ὑπάρχουσα 7 δὲ μείζων χαϑόλου χαταφατιχὴ ἐνδεχομένη, ὃ αὐτὸς ἔσται 
συλλογισμὸς ἀντιστραφείσης τῆς ΕΓ ica ὑπαρχούσης. οἷον ἔστω τὸ 
ηδενὶ page eal ad poll 40 


~ 


τῷ μὲν Β παντὶ ἐνδεχόμενον, τῷ δὲ [ἡ κα, 
γὰρ ays AT γίνεται τὸ Γ᾿ οὐδενὶ - A see 
Yowevoy’ τὸ ἄρα Ι ἐνδέχεται μηδενὶ τῷ B. 
30 συλλογισμός, τὸ δὲ ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν οὐχ ἀντιστρέφει, πῶς TO 
προχειμένου συναγωγὴ ἔτι ἔσται: ὅτι μὲν γὰρ τὸ Γ᾿ τῷ Β ἐνδέχεται μη- 
τι μέντοι, ὅτι τὸ 


Qu 
> 
Fs 
Mv 
a 
ΩΡ 
a 
(=) 
Cc 
[ΟΣ 
τ 
& 
(ἡ 
~ 
o 
a 
eS 
R 
oc 
ceo. 


a 
= 
ce 
[ΟἹ 
=< 
[ΟἹ 
δὰ 
(0) 
A 
R 
- 
- 
lr) 
4 


devi, δείχνυται διὰ τῶν χειμένων, οὐχέτι ; 
>. « ιν aN \ > ΄ Ἁ >. ’ 5 \ \ -" 
υηδενί, διὰ τὸ μὴ ἀντιστρέφειν τὸ της τὰν ἀποφατιχόν. ἀλλὰ μὴν δεῖ 
> ~ , > ε ΄ 
ἐν τῷ συμπεράσματι χατηγορούμενον τὸ Β εἶναι: οὗτος γὰρ ὃ μείζων 
~ ~ ) ΜΆ» δ I ΄ 
35 ὅρος χεῖται. TOUT οὖν τὸ ἐνδεχόμενον οὐ τὸ χατὰ τὸν διορισμὸν συνάγεται 
ἀλλὰ τὸ χατὰ τοῦ ὑπάρχοντος ἀληϑευόμενον: ἐδείχϑη γὰρ τοιοῦτον συνα- 
γόμενον τῆς μείζονος ἀποφατιχῆς ὑπαρχούσης ληφϑείσης ἐν πρώτῳ σχήματι. 5 
εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέφει ὃν χαϑόλου ἀποφατιχὸν ὑπάρχον" 


1 αὕτη scripsi: αὐτὴ aB ἡ delevi 5 λέγει a ὑποτιϑέντος a συνάγεται 
seripsi: συνάγεσθαι libri 8 μήτε correxi: μηδὲ aB 20 “Av... τεϑῇ (24) lemma 
in aB, quamquam non sunt ipsa Arist. verba (cf. p. 239,20) ἡ addidi 26. 27 μὲν 
ἃ τῷ a 29 ἐπεὶ Β: ἐπὶ ἃ 34 οὕτως ἃ 30 τοῦτ᾽ οὖν scripsi: spatium (6—7 lit. 


in B, 3—4 lit. in a) sequente tovv in ΔΒ 36 ἐδείχϑη] c. 15 p. 34027 sqq. 


ἄλλως δὲ οὔ. 
τὸν διορισμὸν 
χαὶ ἤδη αὐτὸς 


νδεχομένῃ χαταφατιχῇ - 


or ὦ» 
ν᾿ 


σ 


οτι 


“διε 


δυ ’ YY QON ~ CP 4 \ 
ἐνδεχομένου. δῆλον ποιήσει χαὶ διὰ τῶν ἑξῆς. προείρηχε δὲ 


> 


apxX 
\ 


> tc /r_~ Sh " 
εἶπε “(δεῖν δὲ 
σ 


232 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p.37619] 


~ 


όμενος τοῦ περὶ τοῦ δευτέρου σγήματος λόγου. δι᾿ οὗ 
μενος πεί 4) f X44 ς yo 5 { 
λαμβάνειν τὸ ἐν τοῖς συμπεράσμασιν ἐνδεχό- 10 


Ἃ is > & , > \ ν ~ 
τοῖς πρότερον. (7%) ἣ ἐνδεχομένη ᾿ἀποφατιχὴ ἴση τῇ 


X > , > [4 XN > ‘\ 
προς YY αντίστρέφει. αντιστρεφοι ἂν χαι αὐτῇ 


υοΐίως ταῖς χαταφατιχαῖς: ταῖς δὲ χαϑόλου χαταφατιχαῖς ἀντιστρέφουσιν 


ai ἐπὶ μέρους χαταφατιχαί" ἔσται οὖν ἀντιστραφέντος οὕτως τοῦ συμπε- 
ράσματος τοῦ 1'(B) “τὸ Β τῷ [᾿ ἐνδέχεται τινὶ μή᾽. 
10 ἜἘπιζητήσαι δ᾽ ἄν τις, πῶς ἐν ταῖς τοιαύταις συζυγίαις συνάγεταί τι 1ῦ 


~ 


συλλογιστιχῶς: ἔνεστι γὰρ τῶν αὐτῶν ὅρων παραϑέσει υἱήτε ἐνδεχόμενον 
᾿ογιστιχῶς ἔνεστι γὰρ τῇ ρων παραϑέσει μήτε ἐνδεχόμ 


ἀποφατιχὸν μήτε ὑπάρχον δεῖξαι συναγόμενον. οὕτως γὰρ ἐχουσῶν τῶν 
προτάσεων χαὶ τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης χαὶ τοῦ παντὶ ἐπὶ τῶν ὅρων 7 


ld δυ " \ \ Ἁ 9 ὦ \ 5 , id l4 \ \ 
συναγωγή. ἰδοὺ γὰρ τὸ λευχὸν οὐδενὶ ἀνθρώπῳ ὑπαρχόντως. τὸ λευχὸν 


δὲ τοιοῦτον γίνεται τὸ συμπέρασμα ἀλλ᾽ οὐ τοῦ χατὰ 7θν 


ΑΕ \ @& \ » ΣΕ =! , 9. ὦ τσ / VY 
15 SYVOSYETAL TAVTL ἱππῷ. AGL ἄνϑρωπος ες AVAVAYS OVOEVL ἱἵππῷ. χαῖτοι εόξι 20 


Ἂ 


ἢ ἐνδεγόμενον ἢ ὑπάργον εἶναι τὸ συμπέρασμα. ἀλλὰ χαὶ τοῦ παντὶ ἐξ 
 ξ SY OWSVO Ἶ τ pyo € τ μπερ μα. 


ἀνάγχης οἷόν τε ὅρους λαβεῖν: πάλιν γὰρ τὸ λευχὸν οὐδενὶ ἀνθρώπῳ, τὸ 


+ \ > ee Ρ \ ~ \ v \ ~ 
λευχὸν ἐνδέχεται παντὶ γραμματιχῷ. zal ἄνϑρωπος παντὶ γραμματιχῷ ἐξ 


> ΄ Fn rr \ = ~ 4 = Ἁ wee x | ΄ ee , nu“ ~ 4 
ἀνάγχης. ὥστε “AL τοῦ παντὶ χαὶ τοῦ μηδενὶ ἢ συναγωγῇ. ἢ τῷ χρόνῳ 


΄ 


20 ὥρισται ἣ λέγ 


cc Ὁ \ NR pee ΄ σ ~ \ \ 
ουσα τὸ λευχὸν μηδενὶ ἀνϑρώπῳ, ὅτι χεῖται τὸ λευχὸν παντὶ 


γραμματιχῷ ἐνδέχεσθαι: ὅτε γὰρ ἐνδέχεται παντὶ γραμματιχῷ ὑπάρχειν 


va ipa, , , a , 
ἤδη τὸ λευχόν, τότε ψευδὴς ἢ ᾿ τὸ λευχὸν οὐδενὶ ἀνϑρώπῳ᾽. ἀλλὰ txavov γε 


χαὶ τὸ μηδενὶ 
ἀνάπαλιν τὰς 

o 
25 yeotar ἵππῳ 


, 


ἀνάγχης λεχϑὲν διαβάλλειν τὴν συμπλοχήν. ἀλλὰ χἂν 


τ 
2p pe 
ες 

, 
προτάσεις 

»ὍὋΥ . 
Je 


μηῦξν 


λάβωμεν ὡς τὸ μὲν λευχὸν παντὶ ἀνθρώπῳ ἐνδέ- 
ὶ ὑπάρχειν, αἱ μὲν προτάσεις ἀληϑεῖς πάλιν, τὸ 


δὲ συμπέρασμα ἐξ ἀνάγχης ἀποφατιχόν: ἄνθρωπος γὰρ ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ 
σ 


> ‘ "»ν ‘ Q/ b] Ἁ ᾽ν ΄ Vv ΄“ἄ 
ἵππῳ. οὐ γὰρ δὴ τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν ἔνεστιν αἰτιᾶσϑαι 


ὡς ψευδῆ πᾶσα γὰρ ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσα χαϑόλου τοιαύτη, ὥσπερ γε 


χαὶ χαταφατιχή. χαὶ ὅτι τοῦϑ᾽ οὕτως ἔχει, δηλοῖ αὐτὸς τοιαύταις πανταχοῦ 


ΡΣ QO 7/4 ΤΣ A , a , Ξ wv ig Vv 5 lA ~ ~ ic 
30 ταῖς χαϑόλου ὑπαρχούσαις χρώμενος. TOL οὖν ἔοιχε μόνῃ TH τῆς ὑπαρ- 


26 


χούσης ἀποφατιχῆς ἀντιστροφῇ προσέχων συλλογιστιχὰς ϑεῖναι τὰς τοιαύτας 8 


[ oe ae a he \ tee > ~ a) PN ~ σ ΄ 5 he 
GULVYLAS οὔχετι THY SGETACLY αὕτων ETL τῶν ρῶν ποιησάμενος. ἂν γαρ 


τις ἀξιώσῃ τὴν ἀεὶ ὑπάρχουσαν ἡμᾶς χαϑόλου λαμβάνειν ἀλλὰ μὴ τὴν 
ποτέ, οὐδὲν ἄλλο οὗτος ἀξιώσει ἢ ἀναγχαίαν εἶναι τὴν ὑπάρχουσαν: τὸ 


35 γὰρ ἀναγχαῖον τοιοῦτον. 
Ἷ i 


προσέτι ὃὲ οὐδὲ αὐτός που ἐπὶ ὅρων λαμβάνων 


τὴν ὑπάρχουσαν ἐπὶ τῶν οὕτως ἐχόντων λαμβάνει. ἔτι δεῖ χρῆσϑαι τῷ 


UN τοῦ χατὰ τὸν Oto ὃν ἐνδεχομέ ἐσὺ ὴ έ ὃς 40 
Uy τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου γενέσϑαι τὸ συμπέρασμα, ὡς 


ἔδειξεν ἐπὶ τῶν μίξεων τῶν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τῆς μείζονος ἀναγκαίας 


2 προείρηχε] c. 17 p. 36033 4 δεῖ ex Arist. addidi 5 ἢ addidi 
9 β prius addidi (cf. p. 258,34, 38) 13 ἐπὶ scripsi: ἐπεὶ aB 19 ἢ scripsi: ἣ B 
(" ex corr.): 4 a 23 λεχϑὲν] conicio δειχϑὲν ut p. 290,1 29 τοῦτ᾽ B 


34 ἄλλο οὗτος B2a: οὗτος ἄλλο Β' 


superser. B 


38 ἔδειξεν] ὁ. 16 p. 35230 sqq. 


τῷ 
UJ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 18 [Arist. p.d7619.29] 233 


οὔσης χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἐνδεχομένης ὃὲ τῆς ἐλάττονος: εἶπε γάρ. ὅτι 7θν 
od τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου τὸ ἀποφατιχὸν συμπέρασμα ἔσται. 
τοιοῦτον δὲ χαὶ τὸ ἐπὶ τῆς τοιαύτης μίξεως γινόμενον, εἰ μόνον τὸ ἀποφα- 
τιχὸν χαὶ μὴ τὸ χαταφατιχὸν συνάγοιτο διὰ τὸ ἐπ᾽ ἐχείνων τῷ χρόνῳ 4 
5 ὡρίσϑαι τὴν ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν. ὥστ᾽. εἰ χαὶ ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν 
Paes 


,τὸ συναγόμενόν ἐστι, δύναται λέγεσθαι tod μὴ ὑπάρχειν | 6 συλλογισμὸς Tr 


εἶναι διὰ τὸ τὸ μὴ ὑπάρχειν χαὶ ἐπὶ τοῦ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχοντος 
ἀληϑεύεσϑα!. τὸ γὰρ μὴ ὑπάρχειν ἀληϑές. «κἂν ἐξ ἀνάγχης μὴ Ondoy 
YR ee a Cet PX Messe StS "5. ἢ πού ol 
ἀλλὰ zal τοῦτο προείρηται, ὅτι μὴ οἷόν te ἀναγχαῖον γενέσϑαι συμπέρασμα 
10 μηδεμιᾶς τῶν προτάσεων ἀναγχαίας οὔσης. χαὶ εἶπε δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων 
΄ tc ~ Nee Syn A ¢ , 2 Vv Ὑγ 1.5 x” > = 
μίξεων “τοῦ δὲ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχειν οὐχ ἔσται συλλογισμός. ἢ οὐχ ὅ 
ἔσεσϑαι εἶπε τὸ μὴ ἀεί. 


p. 37029 Βὰν δὲ ἀμφότεραι μὲν ὦσι στερητιχαί, σημαίνῃ δὲ ἣ 
μὲν μὴ ὑπάρχειν. 


15 Kat ἀμφοτέρων οὐσῶν στερητιχῶν τῶν προτάσεών φησιν ἔσεσϑαι 
\ “Ὁ > 7 >) “Ὁ 5 / > \ > IN 
συλλογισμὸν τῆς ἐνδεχομένης ἀποφατιχῆς ἀντιστραφείσης εἰς τὴν ἐνδεχο- 
Vv > \ ΄ - ΄ 
μένην χαταφατιχήν. ἔσται δὲ χαὶ ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας τὸ συμπέρασμα 
AUC SN κῃ" PIR ANY ἢ > 7 > ~ \ \ > \ 2.2 ΄ 
τὸ “τὸ Β τῷ [ ἐνδέχεται μηδενί᾽ οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου, 10 
¢ Vy vg , aN . ΄ > ΄ woe. ΑΕ. > ΚΝ ς ΕΣ 
ὡς ἔδειξε: γίνεται yap 7 μείζων ἐν πρώτῳ σχήματι ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσα 
~ ~ a ~ ΄ > 
20 διὰ τῆς ἀντιστροφῆς. ὃ χαὶ αὐτὸς διὰ τῆς προσϑήχης ἐνεδείξατο εἰπὼν τὸ 
χαϑάπερ ἐν τοῖς πρότερον’ ἔσται γὰρ πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα" 
\ \ , as ~ ς = ΑΕΞΕΞ eo eee a ἫΝ 2.2 Ξ Ἄ \ 
διὰ γὰρ τούτου THY τε τῆς ὑπαρχούσης ἀποφατιχῆς ἀντιστροφὴν ἐδήλωσεν χαὶ 
τὴν ποιότητα τοῦ συμπεράσματος. ὅτι d= ἀμφοτέρων ληφϑεισῶν χαϑόλου 1 
~ \ ~ c 7 \ ~ > aN ἂν 5 ’ ~ , 
χαταφατιχῶν, χαὶ τῆς ὑπαρχούσης χαὶ τῆς ἐνδεχομένης, ἐν τούτῳ τῷ σχή- 
25 ματι οὐδεὶς γίνεται συλλογισμὸς τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει ἔδειξεν, ὡς ἔϑος 
αὐτῷ ποιεῖν. ὅροι γὰρ τοῦ μὲν ὑπάρχειν ὑγεία, ζῷον, ἄνθρωπος" ὑγεία 
, > > ~ 
yao παντὶ μὲν ζῴῳ ἐνδεχέσϑω χαὶ ὑπαρχέτω παντὶ ἀνθρώπῳ, χαὶ ζῷον 


id ΄ 


\ > ΄ 2 3 4 ~ \ \ ¢ ΄ σ » 
παντὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. τοῦ δὲ μὴ ὑπάρχειν ὑγεία, ἵππος, ἀνϑρωπος" 


πάλιν γὰρ ἵππος οὐδενὶ ἀνθρώπῳ ἐξ ἀναγχης. 20 
« X Sian ~ ΄ ~ ic ~ \ ¢ , , 
30 ὡς δὲ ἐπὶ τῶν χαϑόλου συλλογισμῶν εἶχε (τῆς γὰρ ὑπαρχούσης προτᾶ- 


> ~ ΄ ee \ ΄ ΄“ \ 
σεως ἀποφατιχῆς λαμβανομένης ἐγίνοντο συλλογιστιχαὶ συζυγίαι), οὕτως xat 
ἐπὶ τῶν ἐν μέρει. εἰ γὰρ ἢ ὑπάρχουσα ἀποφατιχὴ χαϑόλου λαμβάνοιτο ἣ δὲ 
ἐνδεχομένη ἐπὶ μέρους, ἔσονται ἐπὶ μέρους συλλογισμοί, δὁποτέρα ἂν ληφϑῇ 
ἐνδεχομένη μέρους, ἔσονται ἐπὶ μέρους ᾿ογισμοί, ὁποτέρα ἂν ληφϑῇ 
ὑπάρχουσα. πλὴν τῆς μὲν μείζονος ληφϑείσης γνώριμον τὸ συναγόμενον. εἰ 


μ᾿ is 


35 δὲ ἢ ἐλάττων ληφϑείη, χαὶ τὸ A τῷ μὲν B τινὶ ἐνδέχοιτο, τῷ δὲ 1" μηδενὶ 25 


2 τοῦ superscr. B? 6 δύνασϑαι B pr. 9 προείρηται] c. 12 p. 9248 --- Τά ante 
συμπέρασμα add. τὸ a 10 elze] ὁ. 16 p. 35234 11 δὲ add. B? 14 ὑπάρχον, 
ut videtur, B pr. 18 ἐνδέχεται B: ἐνδέχεσθαι a od B?a: ἃ B! ἐνδεχομένου] 
ἐν in ras. Β 19 ἔδειξε) c. 15 p. 34019 564. ἡ μείζων om. a 20 αὐτὸς ἃ: 
αὐτὸ Β 26 post ὑγεία alterum add. μὲν ἃ: expunxit B 27 μὲν add. B? 


30 δὲ superser. B? 


234 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 118. 19 [Arist. p.37>29. 38213] 


δπάρχοι, δῆλον ὡς χαὶ τὸ TD οὐδενὶ τῷ Α΄ τὸ δὲ Α τινὶ τῷ Β ἐνδέχεται" Ti 
one x ~ > a7 Nit, Ceci ca τὰν \ Ni τὸν 
γίνεται δὴ τὸ [᾿ τινὶ τῷ B ἐνδέχεσθαι uy, ὑπάρχειν. ὃ εἰ ἔστι τὸ χατὰ τὸν 
διορισμὸν ἐνδεχόμενον, χαὶ τὸ Β τῷ I ἐγδέξε τοι τινὶ μὴ OSs Ee τῷ GVTt- 
στρέφειν τὰς ἐπὶ μέρους prunes eee ἂν μέντοι μὴ τοῦ χατὰ τὸν 
us 


>. X 
οἰορισμον 


our 


οὐ Εἰ ΕΒ Ἷ 
τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν, ἂν ὑπάρχον ἣ avay- 


πε σαφῶς γίνεσϑαι συμπλοχὴν συλλογιστιχὴν 


Ou. 
cont ὃ 5 yap δι ττων χατηγορούμενος ἐν τῷ συμπεράσματι 
ιν 


χαῖον ἦ. οὐδὲ αὐτὸς ek ε 
χαὶ τῆς ἐλάττονος χαϑόλου ὑπαρχούσης (οὔσης) ἀποφατιχῆς ληφϑείσης τῆς 
᾿Ξ SAATTOVOS D π OY is iS 9 1 ἪΦ Ὡς Ἷ 


+X 


10 μείζονος ἐνδεχομένης ρους" οὐδὲ γὰρ τὴν ἀρχὴν συλλογιστιχὴ συμπλοχὴ 85 


o. 

aL 

Ἔ 
Ἰξ Os 


ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἣ ἔχουσα τὴν μείζονα ἐν μέρει. εἰ δὲ 7 ὑπάρχουσα 


χαταφατιχὴ εἴη, οὐδεὶς γίνεται συλλογισμός. ἢ δεῖξις διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων, 

΄ ΄, ἢ . ¢ , > Vv 

ὑγείας, ζῴου, avdowron, ὑγείας, ἵππου χαὶ te ἔνεστι γὰρ THY 
χαϑόλου ἐνδεχομένην χαὶ ἐπὶ μέρους λαβεῖν ἐπὶ τῶν αὐτῶν ὅρων. οὐδὲ 

15 ἣ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ πρόεισιν. ἀλλὰ χἄν ἀμφότεραι αἱ προτάσεις 


΄ ¢ , v \ 
δὲ χαϑόλου ἢ ὑπάρχουσα, ἔσται συλλογιστιχὴ 40 


> 


Ὃ 


ἀποφατιχαὶ ληφθῶσιν, πάλιν ὃ 
συζυγία. οὐ διὰ τῶν χειμένων ἀλλὰ μεταληφϑείσης πάλιν τῆς ἐνδεχομέν 

ως i > OU Oa τῷ KEL ξνγω \ με i - i> us x μ Ὡς 
πὶ μέρους εἰς τὴν ἰσοδυναμοῦσαν αὐτῇ τὴν ἐπὶ μέρους xata- 


ἕν 


ἀποφατιχῆς 

φατιχὴν ἐνδεχομένην, οὔτε δέ, ἂν ἀποφατιχὴ ληφϑῇ ἣ saps ἐπὶ 
20 μέρους τῆς ἑτέρας ἐν = μένης οὔσης χαϑόλου καταφατικῆς Ἷ ἀποφατιχῆς, 

ἔσται συλλογισμὸς διὰ τὸ μὴ ἀντιστρέφειν δῆλον ὅτι τὴν ἐπὶ μέρους ἀπο- 45 

φατιχὴν ὑπάρχουσαν. οὔτ᾽ ἂν ἀμφότεραι 7 ἐπὶ μέρους ἢ ἀδιόριστοι ληφϑῶσιν, 

ὅπως ἂν ἔχωσι χατὰ τὸ ποιόν, οὐδεὶς | ἔσται συλλογισμός. χαὶ τοῦτό φησι 77» 

δείχνυσϑα: διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων: πάλιν γὰρ ὑγεία, ζῷον, ἄνθρωπος τοῦ 
πάρχειν, χαὶ ὑγεία, ἵππος, ἀἄνϑρωπος τοῦ μὴ ὑπάρχειν: ἀληϑεῖς yap χαὶ 
ἐπὶ μέρους λαμβανόμεναι χαὶ ἐπὶ τῶν ὅρων τούτων at προτάσεις. 


Lo 
or 
ς 


ρ. 3811 Ἐὰν δ᾽ ἢ μὲν ἐξ ἀνάγχης ἣ δ᾽ ἐνδέχεσθαι σημαίνῃ 
τῶν προτάσεων. 


Ἐπὶ τὴν ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης ee ἐν ae σχήματι 5 
30 μετελήλυϑε χαὶ δείχνυσι. tives χαὶ ἐν τῇ τοιαύτῃ μίξει συζυγίαι συλλογι- 
΄ - i Se ONE, Ἶ τοῦ Ὑ >. 
στιχαί. τῆς μὲν οὖν ἐνδεχομένης χαϑόλου καταφατιχῆς οὔσης τῆς δὲ 
» ΄ > ~ Vv 
ἀναγχαίας ἀποφατιχῆς χαϑόλου λαμβανομένης ἔσεσϑαί φησι συλλογισμόν. 
τὸ μέντοι συμπέρασμα ἐνδεχόμενον μέν, οὐ μὴν χατὰ τὸν διορισμὸν ἀλλὰ 
τοῦ μὴ ὑπάρχειν, ὡς ἔδειξεν ἤδη. ὅτι γὰρ τῆς μείζονος ἀναγχαίας ἣ 10 
35 ὑπαρχούσης οὔσης ἀποφατιχῆς ἐν πρώτῳ σχήματι οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν 
ἐνδεχομένου τὸ συμπέρασμα, ἐν τοῖς πρόσϑεν εἴρηχε" γίνεται γὰρ τὸ πρῶτον 
~ , / ~ 5 7 3 ~ γ ‘ , 5 
σχῆμα ἀντιστραφείσης τῆς ἀναγχαίας ἀποφατιχῆς ἔχον τὴν μείζονα ἀναγ- 


5 ἔδειξε] c. 15 p.34b19sqq. 9 οὔσης addidi (cf. vs. 35) 11 τῷ superser. B 
τὴν om. a 15 zai ante ὑγείας alterum transponendum videtur 19 ληφϑῇ seripsi: 
ληφϑείη aB 20 post μέρους expunxit δὲ B* τῆς ex thy corr. B? 22 7 (ante 


ἐπὶ) B: εἰ ἃ 91 δὲ correxi: δὴ aB 36 εἴρηχε] c. 15 p. 984027, ο.16 p. 36210 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [19 [Arist. p. 38218.16.25] 235 


χαίαν ἀποφατιχὴν ἐν ταῖς τοιαύταις ἐν δευτέρῳ σχήματι συζυγίαις. χαὶ 77» 

ὅπως γίνεται, παρατίϑεται. 

Ρ.38110 Κείσϑω οὖν τὸ A τῷ μὲν Β ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ Ondp- 1 
χειν τῷ δὲ T 


a 

R 

< 

a τ 
τοῦ 

Ov 

= 

oO? 

Ox 


χεσϑαι. 


5 ᾿Αντιστραφείσης οὖν τῆς ἀπ Ἐπ τὴς ἀναγχαίας τὸ Β τῷ A ἐξ ἀνάγχης 
οὐδενί: τὸ ὃὲ A παντὶ τῷ [" SS οτος γίνεται cy τὸ πρῶτον σχῆμα 
συμπέρασμα ἔχον τὸ Β τῷ [᾿ μηδενὶ ἐνδέ τ: οὐ μέντοι τοῦ χατὰ τὸν 


i ‘ 
27 


διορισμὸν ἐνδεχομένου, (ὃ) ἐδήλωσεν εἰπὼν ἅμα δὲ δῆλον, ὅτι οὐχ 3 

΄ ΄ \ 3.8 \ ~ \ σ ’, , 5 \ X 

ὑπάρχει τὸ Β οὐδενὶ τῷ T. χαὶ ὅτι γίνεται χαϑόλου ἀποφατιχὸν τὸ 
10 συμπέρασμα ὑπάρχον χαὶ οὐ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχόμενον διὰ τῆς εἰς 


Θ 


5 


ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δείχνυσιν. εἰ γὰρ μὴ ἀληϑὲς τὸ Β τῷ [᾿ μηδενὶ 
ὑπάρχειν, τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ εἰλήφϑω καὶ χείσϑω τὸ Β τῷ [᾿ τινὶ 
ὑπάρχειν: ἀλλὰ μὴν gxerto τὸ A ἐξ ἀνάγκης μηδενὶ τῷ Β΄’ τοῦτο γὰρ 
σημαίνει τὸ μηδενὶ ἐνδέχεται" τὸ δέ γε Β τινὶ τῷ [᾿ ὑπάρχει: γίνεται 2% 
15 οὖν τὸ A τινὶ τῷ Γ᾿ ἐξ ἀνάγχης μὴ ὑπάρχον. ἔδειξε γάρ, ὅτι ἐν πρώτῳ 
σχήματι τῆς μείζονος οὔσης avayxatac ὑπαρχούσης δὲ τὴ: ἐλάττονος 
ἀναγχαῖον τὸ συμπέρασμα. τὸ ἄρα A τινὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης οὐχ ὑπάρχει, 
ὡς ἔφην, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπέχειτο γὰρ τὸ A ᾿παντὶ τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑαι. 
ἀδύνατος apa ἣ ὑπόϑεσις, ἣ τοῦτο τὸ συμπέρασμα ἠχολούϑησε. 5 ἄρα 30 
20 ἀντιχείμενον αὐτῆς: ἦν δὲ τὸ Β μηδενὶ τῷ [᾿ ὑπάρχειν. δεῖ δὲ εἰδέναι. 
ὅτι 7 δεῖξις αὕτη ual τὸ ἀπ᾽ αὐτῆς [ἂν] ἀδύνατον ἠχολούϑησε, διότι ἡγεῖται 
ἀλχηϑὲς εἶναι ἐν πρώτῳ σχήματι ἐξ ἀναγχαίας τῆς μείζονος χαὶ ὑπαρχούσης 
τῆς ἐλάττονος ἀναγχαῖον γίγνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἐπεὶ χατά Ye τοὺς 
ὑπάρχον λέγοντας γίγνεσθαι τὸ συμπέρασμα ἐν ταῖς τοιαύταις μίξεσιν οὐ 80 
25 προχωρεῖ ἣ τοιαύτη δεῖξις: οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον ἕπεται. γίνεται γὰρ 
συναγόμενον ἔχ τε τῆς ὑποθέσεως τῆς τὸ Β τινὶ τῷ [᾿ ὑπάρχειν λεγούσης 
χαὶ ἐκ τῆς χειμένης τῆς ἀναγχαίας τῆς τὸ A ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ τῷ Β᾽ τὸ 
A τινὶ τῷ Γ΄ μὴ ὑπάρχον, ὃ οὐδὲν ἀδύνατόν ἐστι χειμένου τοῦ τὸ A παντὶ 
τῷ [᾿ ἐνδέχεσϑαι: ἅμα γὰρ ἀληϑῆῇ οὐδὲν χωλύει εἶναι τό τε παντὶ ἐνδέ- 


~ \ \ \ \ 5 ~ ‘\ [οἷ , Vn 
30 χεσϑαι τὸ τῷ [Γ᾽ χαὶ τὸ τινὶ αὐτῷ μὴ ὑπάρχειν. 40 


‘ 


p. 38225 Tov αὐτὸν δὲ τρόπον δειχϑήσεται, xdv εἰ πρὸς τὸ T 
τεθείη τὸ στερητιχόν. 


Κατὰ μὲν ᾿Αριστοτέλη τῆς ἐλάττονος ληφϑείσης χαϑόλου ἀποφατιχῆς 
ἀναγχαίας ἐνδεχομένης ὃὲ τῆς μείζονος χαϑόλου χαταφατιχῆς ἔσται τοῦ 

Z 2 ἧς 4 σ ε ἐς δύ“ EN Lb Pa ) αν τ \ 
35 προχειμένου συμπέρασμα. ὅτι ὑπάρχον ἀποφατιχὸν γίνεται χατ᾽ αὐτὸν τὸ 


3 οὖν aB: γὰρ Ar. 8 6 addidi ody aB: οὐδ᾽ Ar. 9 τὸ β οὐδ in ras. B 12 ἀντι- 
χείμενον] tx in ras. B 13 μὴν B: μὴ ἃ 15 ἔδειξε] ὁ. ὃ. p. 9041 sqq. 18 ὑπέχειτο] 
to in ras. B γὰρ to add., ut videtur, B? 7 in ras. B 21 ἂν delevi 26 ante 
συναγόμενον expunxit to B dl χἂν aB: καὶ Ar. τὸ aB: τῷ Ar, 33 Ἄριστο- 


τέλην ἃ 0. συμπέρασμα scripsi: συμπεράσματος aB 


236 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 19 [Arist. p.38425] 


συμπέρασμα, ὥστε καὶ ἀντιστρέφει. εἰ γὰρ τὸ A τῷ μὲν Β ἐνδέχεται 77v 
ξ ἀνάγχης τ χαὶ τὸ Τ᾿ τῷ A ἐξ ἀνάγχης οὐδενί: τὸ 45 
ἔχεται παντί: τὸ ἄρα [Γ΄ ἐνὸ δέϊχεται eS τὸ Β τοῦ 78: 


ἐν δέχεσϑαι χατὰ τοῦ ὑπάρχειν νῦν χατηγορουμένου. ἐπεὶ τοίνυν τὸ χαϑόλου 
5 ἀποφατιχὸν ὑπάρχον ἀντιστρέφει, χαὶ τὸ Β τῷ [᾿ οὐδενὶ ὑπάρχει: τοῦτο 
γὰρ ἔδει συναχϑῆναι. εἰ μέντοι μὴ τοῦ μὴ ὑπάρχειν γένοιτο τὸ συμπέρασμα 
ἀλλὰ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου. τῷ μὴ ἀντιστρέφειν τὴν χαϑόλου ὅ 
ἀποφατιχὴν ἐνὸ δεχομένην οὐχέτ᾽ ἂν τὸ Β ἐνδέχοιτο τῷ Γ pata ὥστε 


οὐ τοῦ προχειμένου ἣ δεῖξις, ἀλλ᾽ εἰ ἄρα, τὸ ἐπὶ τὰν ἐνδεχόμενον 
10 (dv) συνάγοιτο τῷ τῇ ἐνὸ =e υένῃ χαϑόλου ἀποφατικῇ τὴν ἐπὶ μέ Ὡς ἐνδε- 
χομένην ἀντιστρέφειν χατ᾽ αὐτὸν ὡς οὔσης καταφατιχῆς. χαϑ᾽ ods μέντοι 
ἐνδεχόμενον ἀλλ οὐχ ὑπάρχον γίνεται τὸ συμπέρασμα ἐν τῇ ἐχκειμένῃ δείξει, 
τὸ προχείμενον συναχϑήσεται χαϑόλου ἐ μενον BRE ay ὅτι 10 
ἀρέσχει αὐτοῖς χαὶ τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐν 
15 Ὅτι 68 τῆς ἀναγχαίας χαταφατιχῇ͵ 


εὶ 
o 
S 
© 
a 
Ps 
ΓΔ] 
ad 
ae 
wy 
or 
ον 
Oy 
a 
or 
[0] 
SS 
So 
r= 
OO. 
= 
.«“ 
΄ν 
Ru 
a 
° 


\ 


φατιχῆς οὐδεὶς γίνεται συλλογισμὸς ἐν τὸ τῷ σχήματι, τῇ τῶν ὅρων 


\ σ ~ > Es OCs 
τὶ ὅρων ἔδειξε τοῦ ἐξ ἀνάγχης 


ων. Cs 
a 
~ 
c 


παραϑέσει πο ξος, πρῶτον μὲν γὰρ 


μηδενὶ γινόμενον συμπέρασμα ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ λαβὼν λευχόν, 15 
ἀνϑρωπον. xdxvov" ᾿ γὰρ λευχὸν ἐνδέχεται μὲν μηδενὶ ἀνθρώπῳ, ἐξ 
20 ἀνάγχης δὲ παντὶ χύχνῳ ὑπάρχει; χαὶ avilowros ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ χύχνῳ. 
δείξας δὲ ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν συμπέρασμα ἐπὶ τοῖς χειμένοις ὅροις ἐν 
~ , , / re 
TH τοιαύτῃ συζυγίᾳ. τοῦ μὲν μὴ γίνεσϑαι ἐνδεχόμενον συμπέρασμα txavov 
τοῦτο σημεῖόν φησι τὸ ἐπὶ ὅρων τινῶν avayxatoy edptoxecdar, ἄλλο δ᾽ 
Ύ \ ~ > Cem a. , σ 5 ? 9 Ὁ 
εἶναι τὸ ἐνδεχόμενον τοῦ ἀναγχαίου. ἑξῆς δὲ προστίϑησιν, ὅτι ἀλλ᾽ οὐδὲ 20 
25 ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν ἔσται τὸ συμπέρασμα, (ὃ) ἐπὶ τῶν ὅρων, ὧν παρέϑετο, 
\ 


vs » > 
EOELGEY. ΒΡ Ύ 


> \ ’ [τὰ oC 5 , 3a 7 ΄ id 
γὰρ ἐπὶ πάσης ὕλης οὕτως ἀπήντα, ἡδύνατό τις λέγειν συλλο- 


( 
γιστιχὴν μὲν εἶναι τὴν συζυγίαν, συνάγεσϑαι δὲ wy ἐνδεχόμενον ἀλλ᾽ ἀναγ- 
χαῖον. ὅτι οὖν μηδὲ τοῦϑ᾽ οἷόν te, πρῶτον μὲν ἐχ τῶν ἤδη δεδειγμένων 
τε χαὶ χειμένων λαμβάνει" χεῖται γάρ, ὅτι ἀναγχαῖον γίνεται τὸ συμπέρασμα 2% 
90 ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι 7 ἀμφοτέρων τῶν προτάσεων ἀναγχαίων οὐσῶν ἣ 
τῆς ἀποφατιχῆς. ταύτης γὰρ οὔσης ἀναγχαίας χαὶ χαϑόλου γίνεται δι᾽ 
ἀντιστροφῆς ἐν πρώτῳ σχήματι 4 βείξων ἀναγχαία: οὕτως ὃὲ ἐχούσης 
ἐδόχει αὐτῷ ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, εἰ ἡ ἐλάττων ὑπάρχουσα 
εἴη" ἐπεὶ ἐγδεχεμόζης οὔσης τῆς ἑτέρας εἶπε μηδ᾽ ὅλως ἀναγχαῖον γίνεσϑαι 
35 τὸ συμπέρασμα. τῷ οὖν μόνως οὕτως Bx μιᾶς ἀναγχαίας προτάσεως 
ληφϑείσης ἐν δευτέρῳ σχήματι ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, εἰ ἀπο- 
φατιχὴ εἴη χαϑόλου avayxata, μὴ εἶναι δὲ ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγίᾳ τὴν 30 
ἀναγχαίαν ἘΣΎ Ἂν ἀλλὰ χαταφατιχήν. οὐχ ἂν συμπέρασμα ἀναγχαῖον 
εἴη. χαίτοι οὐδὲ οὕτως συνέβαινεν ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, ὡς 
40 εἶπον. διὰ τὴν ἐνδεχομένην. οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ ἐχ τῆς τῶν ὅρων παραϑέσεως 


> 


2 χαὶ τὸ 7. - - οὐδενί om.a 4 τοῦ ὑπάρχειν scripsi: τὸ ὑπάρχον ἃΒ 24 post τοῦ 
add. δ᾽ a 25 6 addidi (ef. p. 235,8) 29 χεῖται] c. 10 p. 3067—18 35 τῷ 
οὖν - - - τὸ συμπέρασμα (36) om. a 37 καϑόλου εἴη ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 19 [Arist. p.38a25.63] 937 


δείκνυσιν, ὅτι μὴ ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν οἷόν te γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, 78r 
δείξας χαὶ τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχειν γινόμενον συμπέρασμα. χαὶ ἐφ᾽ 8ὅ 
οἷας 6& ὕλης τοῦτο οἷόν τε γίνεσϑαι, λέγει. ἂν γὰρ ἢ τὸ μὲν Γ᾿ ὃ ἔσχατος 
ὅρος ὑπὸ τὸν Β τὸν μείζονα ἄχρον, τὸ 68 A ὃ μέσος ὅρος παντὶ μὲν 
ἐνδέγηται ὡς χαὶ μηδενὶ τῷ μείζονι τῷ B, τῷ δὲ 1 ἐξ ἀνάγχης ὑπαρῚ 

Ὁ. πος 4 Bas vy P| eet ue EG ee ees  ὑπαρχΣ 

~ c fe 4 ΄ a oO » 
ἔσται τὸ Β τῷ -1᾿ παντὶ ὑπάρχον ἐξ ἀνάγχης. λαμβάνει ὃὲ οὕτως ἔχοντα 
πρὸς ἄλληλα ἐπὶ μὲν tod A χίνησιν, ἐπὶ δὲ τοῦ Β ζῷον, ἐπὶ δὲ τοῦ [40 
ὃ 


χαὶ μηδενί (ἀποφατιχὴ γὰρ αὐτῷ χεῖται ἢ ἐνδεχομένη. ὡς δὲ τὴν αὐτὴν 

10 αὐτῇ τὴν χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην λαμβάνει): χαὶ παντὶ ἐγρηγορότι ἐξ 
ἀνάγκης. εἴ γε τὸ ἐγρηγορέναι ἐστὶ τὸ ἐνεργεῖν χαὶ χινεῖσϑαι χατὰ αἴσϑησιν" 
χαὶ τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγκης παντὶ ἐγρηγορότι. ἔτι δὲ φανερώτερον (dv) 45 
δειχνύοιτο,. εἰ ἀντὶ τοῦ ἐγρηγορότος τὸ βαδίζειν τεϑείη: προδηλότερον γὰρ 
7 χίνησις ἐξ ἀνάγκης τῷ βαδίζοντι τοῦ ἐγρηγορότος, xat ζῷον ὁμοίως παντὶ 

18 ἐξ ἀνάγκης βαδίζοντι. δείξας δὲ χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης παντὶ χαὶ τὸ ἐξ 78ν 
ἀνάγκης μηδενὶ συναγόμενα ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγία φανερόν φησιν εἶναι, 
ὅτι μηδὲ ἀποφατιχὸν ὑπάρχον ἔσται τὸ συμπέρασμα: διότι γὰρ ἐπὶ τῶν 
ἐχχειμένων ὅρων ἐδείχϑη χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον συναγόμενον: ἀναιρετιχὸν 
γὰρ τοῦ ἀποφατιχοῦ ὑπάρχοντος οὐ τὸ χαταφατιχὸν ὑπάρχον χαϑόλου μόνον 5 

20 ἀλλ᾽ ἔτι μᾶλλον τὸ χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον. ἀμφότεραι γοῦν αἱ ἀποφάσεις 
ἀνήρηνται τῇ τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης παραϑέσει. 


~ > , 


p. 3803 Οὐδὲ δὴ τῶν ἀντιχειμένων xatagdocuy. 


᾿Αντιχειμένων δῆλον ὅτι ταῖς ἀποφάσεσι λέγει, τῇ τε χαϑόλου ἀναγ- 
χαίᾳ χαὶ τῇ ὑπαρχούσῃ; ds 7 χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀναγχαία δειχϑεῖσα ἀνεῖλεν. 

25 ἀντίχεινται ὃς χαταφάσεις τῇ μὲν ἀναγχαίᾳ χαϑόλου ἢ ἐπὶ μέρους ἐνδε- 10 
χομένη τῇ ὃὲ ὑπαρχούσῃ χαϑόλου 7 ἐπὶ μέρους ὑπάρχουσα ἀντιφατιχῶς. 
οὐδὲ τούτων οὖν τινα οἷόν τε λέγειν συνάγεσϑαι. ὅτι μὲν γὰρ οὐδετέρα 
τῶν ἀποφάσεων ἐχείνων, ἔδειξε παρατεϑὲν ἐπὶ τῆς ὕλης τὸ χαϑόλου χατα- 
φατιχὸν ἀναγχαῖον ἀμφοτέρων ὃν ἐχείνων ἀναιρετικόν. ὅτι (δὲ) μηδὲ τῶν 

80 ἐχείναις ἀντιχειμένων χαταφάσεων UATE τῶν ἀντιφατιχῶν μνήτε τῶν ἐναντίων. 15 
δείχνυσι πάλιν τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀναγχαῖον πάσης ὃν χαταφάσεως 
ἀναιρετιχόν, ὃ φϑάνει δεδεῖχϑαι ἐπὶ τῆς ὕλης ual αὐτὸ συναγόμενον, ὥστε 
χαὶ τῶν ἀντιχειμένων χαταφάσεων ταῖς χαϑόλου ἀποφάσεσιν οὐ μόνον τῶν 
ἀντιφατιχῶς ἀλλὰ χαὶ τῶν ἐναντίων: τὸ γὰρ ἀναγχαῖον χαϑόλου ἀποφατιχὸν 

35 πάντων πάλιν τῶν χαταφατιχῶν ἐστιν ἀναιρετιχόν. ἔδει μὲν οὖν. εἰ ἐγίνετο 20 
συλλογισμός, τούτων τι συνάγεσϑαι τῶν ἀνῃρημένων: οὐδὲν ὃὲ τούτων συνά- 
eta’ οὐδ᾽ (ἄρ᾽) ἂν συνάγοιτό τι συλλογιστιχῶς. δύναται χαὶ τὸ οὐδὲ δὴ 


3 δὲ correxi: te aB 5 ἐνδέχηται et ὑπάρχῃ scripsi: ἐνδέχεται et ὑπάρχει aB 10 αὐτῇ 
seripsi: αὕτη aB 12 ἂν addidi 15 βαδίζον fort. recte Diels; at ef. vs. 8 ἐγρήγορσιν 
10 συναγόμενον a 22 φάσεων Arist. codices excepto n; cf. p. 298,1 28 ἀντιφάσεων a 
29 δὲ addidi 90 μήτε prius correxi: μηδὲ ἃ ἀντιφατιχῶν] fort. ἀντιφατιχῶς ut vs.34; 


nam hoe cur mutetur, non est (ef. p. 288, 4) 37 ἄρ᾽ addidi post τι add. τούτων a 


238 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 119 [Arist. p.3863] 


σι 


10 


τῷ 
vr 


ε 


Η͂ + ΄ eat Fake ~)> ΟΡ ΄ y \ 
uy χατάφασεις ἢ λέγων ἀλλὰ φάσεις, τοῦτ ἔστι πρότασεις (Eos γὰρ 


τῶν ἀντιχειμένων χαταφάσεων ὡς ἴσον εἰρῆσϑαι ᾿ τῶν φάσεων᾽, ἵνα 78ν 


αὐτῷ τὸ τῆς φάσεως ὄνομα χαὶ ἐπὶ τῶν προτάσεων χατηγορεῖν), piceens 
δὲ τὰς ἀντιφατιχῶς ἀντ'χειμένας ταῖς δεδειγμέναις, τῇ τε χαϑόλου es 
τιχῇ ἀναγχαία χαὶ τῇ χαϑόλου χαταφατιχῇ avayxata, af εἰσιν ἐπὶ HEpous, 
ς 7 δὲ ἀπόφασις. ἐνδεχόμεναι. βούλεται yap λέγειν, ὅτι 


> 

ΓΕ 
or 
< 
x 
Ἢ 
Εἰ 
$8 
3 


υηδὲ a. μέρους τ' συναχϑήσεται τῷ τῶν μὲν χαταφάσεων πασῶν ἀναιρε- 
εἶναι τήν τε χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν τῶν δὲ ἀποφάσεων 
πασῶν πάλιν τὴν χαϑόλου χαταφατιχήν: ὥστε, εἰ μήτε χαϑόλου τι μήτε 
ἐπὶ μέρους συνάγεται, οὐδ᾽ av συνάγοιτό τι ὅλως. 
O οἱ, Ἐς > _ λ εὖ ¢ Ἐπ᾿ ἐς > Ρ ΄ ᾿ δ \ λ del ¢ δὲ 
μοίως δ᾽ ἀνάπαλιν. εἰ ἢ μείζων ἀναγχαία χαταφατιχὴ ληφϑείη ἣ δὲ 
ἐλάττων ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ χαϑόλου: διὰ γὰρ τῶν αὐτῶν ὅρων 6 
5) \ ἣν > ~ / , ΄ a7 cys) ze \ \ 
ἔλεγχος. ἄν γὰρ ἢ ἐπὶ μὲν τοῦ A λευχόν, χύχνος δέ, ἐφ᾽ w τὸ B, χαὶ 


/ 


ἄνϑρωπος ἐπὶ tod [᾿, τὸ λευχὸν παντὶ μὲν χύχνῳ ἐξ avayxys, ΤΣ 
> 


> 


τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης δειχτιχοί, ods παρέϑετο ὅρους ἐπὶ tod παντί, ὅτε τὴν 
λάμβανεν. ἀνάπαλιν ληφθέντες" οὐ γὰρ εἰ 


ΝᾺ > ‘ { \ , "» ὟΝ \ 
62 μηδενὶ ἀνθρώπῳ. χαὶ χύχνος ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ avbpwmrm. οὐχέτι (68) 
a 


ΓΟ 


ἐλάττονα ἀναγχαίαν χαταφατιχὴν 
\ ~ \ > , ) 9 ΄ Φ ἢ S\ 

τὸ χινεῖσϑαι παντὶ ἐγρηγορότι ἐξ ἀνάγχης. ζῴῳ δὲ ἐνδέχεται μηδενί, ἤδη 
‘ ‘ ΡΣ , \ 3 > “4 3 ? 

χαὶ τὸ ἐγρηγορέναι παντὶ ζῴῳ ἐξ ἀνάγχης. ἀλλ ἱχανὸν τὸ ἀποφατιχὸν 

ἀναγχαῖον διαβάλλειν τὴν συζυγίαν ὡς ἀσυλλόγιστον - τὸ γὰρ ἀναγκαῖον, ὡς 

΄ Ἃ > 4 3 ΄ 

πε, συνάγεται 7 ἐπ᾽ ἀμφοτέραις ἢ εἰ ἢ μείζων εἴη ἀναγκαία ἀποφατιχή. 


~ 


Ηπόρησα, πῶς οὐχ εἶσιν αὗται συλλογιστιχαὶ at συζυγίαι αἱ ἔχουσαι 
τὴν ἑτέραν χαϑόλου χαταφατιχὴν ἀναγχαίαν τὴν ὃὲ ἑτέραν ἐνδεχομένην 
χαϑόλου ἀποφατιχήν" δοχεῖ γὰρ δύνασϑαι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 
δείχνυσϑα! συμπέρασμα ἐνδεχόμενον χαϑόλου ἀπ τοφατικόν. χειμένου γὰρ τοῦ 
τὸ A παντὶ τῷ Β ἐξ ἀνάγχης χαὶ ἐνδέχεσϑαι μηδενὶ τῷ I λέγω, ὅτι τὸ Β 
ἐνδέχεται μηδενὶ τῷ I. εἰ γὰρ 

τ 


ἱ 
ἀνάγκης τινί: ἀλλὰ χαὶ τὸ Α τι ἐξ ἀνάγχης παντί. τὸ A ἄρα τῷ T 


26 ἔνε, c τινί. ἣ ἀδύνατον" ΟΞ TO ve ἡτῷ ἐνδέ: εσϑαι Pye ( “ Ἷ 

ες ἀνά ἵχὴς Yl, ὁ GZOLDVATOV EXEITO γὰρ αὐτῷ CVOSYE {27jOEVt. ομηιως 
΄ \ , ἜΣ > S , 

δειχϑήσεται, χἂν ἢ μὲν ἐλάττων ἀναγχαία ἢ 7 ὃὲ μείζων ἐνδεχομένη" 


΄ . ~ IN7 5 ~ \ - ΄ 
συνάγεται γὰρ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἐν μὲν τῷ πρώτῳ σχήματι 


[τ 


5 


z 


δῦ 


45 


wi, οὐχ ἐνδέχεται μηδενί, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐξ 79r 
dD 
‘ 


τὸ A τῷ I ἐνδέγεσϑαι τινὶ ux, ᾧ χεῖται παντὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπάργειν. ἐν 5 
τὸ Δ τᾷ SVOEYEGUAL τ "ἢ. ᾧ XE ξ γχὴς OYE, 


“Νὰ ~ ΄ ΄ ~ ΄ 2 Ἵ 

ὃὲ τῷ τρίτῳ σχήματι τὸ A τινὶ τῷ B ἐξ ἀνάγχης, ᾧ ἔχειτο ἐνδέχεσϑαι 

yosvi. εἰ ὃς ταῦτα οὕτως ἔχει. ἤτοι ἢ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ διαβληϑή- 

υηώξνι. Et O& TAU QUTWS ξχΞξι. | Sts A Y {4 j 7 
Ξ vod / ΄ nA et ON 4 ov 

σεται ὡς οὐ χ ἰχανὴ δεῖξαι συζυγίαν συλλογιστιχήν, 7, εἰ ἀδιάβλητος αὕτη, 

ἢ ὕλη οὐ δόξει ἱχανὴ εἶναι διαβάλλειν ὡς ἀσυλλόγιστόν τινα συζυγίαν. τίς 


? / Υ - 


x es > ΄ y ΄ \ δ᾽ τὸς - - 
αν 7 Λυσις Sty, τῆς ἀπηρίιᾶς. ειρητάᾶι μοι χαὶ αὐτο ἐν τῷ ΠΕερὶ τῶν 10 


ὃ 
7 
υίξεων βιβλίῳ. 


2 χαταφάσεις. - - φάσεις . - - προτάσεις scripsi: κατάφασις - - - φάσις . - - πρότασις aB 


10 οὐδ᾽ ἂν superser. B? 11 ef ἡ add., ut videtur, B? 11 ληφϑείη scripsi: 
ληφϑῇ aB 15 δὲ addidi παρέϑετο] p. d8a4l 20 ὡς prius superser. B? 
21 εἶπε] cf. p. 236,29 25 χειμένου B corr.: χινουμένου Bpr., a , 28 ἀλλὰ xal... 


ἀνάγκης τινί (29) om. a o2 ᾧ ex ὃ corr. B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 19 [Arist. p. 3803] 239 


᾿Αμφοτέρων δὲ στερητικῶν οὐσῶν, δῆλον ὅτι χαϑόλου (τοῦτο γὰρ ἐνδεῖ 79r 
τῇ λέξει), πῶς γίνεται συλλογισμός, χαὶ τί τὸ ΠΡ ΤΠ νον: δείχνυσι τοῦ 
ἐνδεχομένου Εἰποφατιχοῦ πάλιν εἰς τὸ χαταφατιχὸν τὸ ἀντιστρέφον αὐτῷ 
μεταληφϑέντος. τῇ γὰρ τῆς ἀναγχαίας προτάσεως ἀντιστροφῇ γίνεται τὸ 
5 πρῶτον σχῆμα ἔχον τὴν μὲν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγκαίαν τὴν 


25 » 


δι > ΄ [4 Ἁ REIN 4 

δὲ ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην: 26 δείχϑη δὲ ἢ τοιαύτη 15 

συζυγία συλλογιστική, χαὶ ὅτι γε οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου 

οὐδὲ τοῦτο τὸ συμπέρασμα. γίνεται ὃὲ συλλογιστιχὴ ἢ συζυγία πρὸς ὃπο- 

τερῳοῦν ἄχρῳ τοῦ ἀναγχαίου EI τεϑέντος. TA er aa ἐλάττων ἢ 
10 ἀναγχαία, διὰ δύο ἀντιστροφῶν: χαὶ τὸ δ Oe γὰρ ἀντ eens) δεῖ" 

ἀντιστρέφει γάρ, ἐπεὶ μὴ ἔστι τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν eg (pelo ὡς 20 

c ~ Qa + > ΟΝ , > Ἂ ¢ ΄ τ aX 

ἡγεῖται δεδεῖχϑαι, ἀλλ ἔστι χαϑόλου ἀποφατιχὸν ὑπάρχον. τὸ δὲ ἀντι- 

στραφεισῶν γοῦν τῶν προτάσεων εἶπεν ἐπὶ τῆς τὴν μείζονα ἐχούσης 


Ov 


5 \ Φ Ὁ 


ἀναγκαίαν ἀποφατιχήν, ἐπεὶ δεῖ ἀμφοτέρας ἀντιστραφῆναι, ἀλλ᾿ οὐχ ὁμοίως, 
> \ \ \ Ὁ , > X 2 X \ \ >\ / 

15 ἀλλὰ τὴν μὲν ἐνδεχομένην ἀποφατιχὴν εἰς τὴν χαταφατιχὴν τὴν d= χαϑόλου 
ἀποφατικὴν ἀναγκαίαν εἰς τὴν ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν τοῖς ὅροις: οὕτως 2 
γὰρ γίνεται τὸ πρῶτον σχῆμα. ὅταν μέντοι ἢ χαϑόλου ἀναγχαία ἀποφατιχὴ 
ἐλάττων γένηται, τρεῖς ἀντιστροφαὶ γίνονται: at τε γὰρ δύο προτάσεις, 
xa? ἃ προείρηται, χαὶ πρὸς ταύταις τὸ συμπέρασμα. 

20 ᾿Αμφοτέρων δὲ ληφϑεισῶν τῶν προτάσεων χαταφατιχῶν οὐχ ἔσται 
συλλογισμός: εὐλόγως, ὅτι μηδ ὅλως ἐν δευτέρῳ σχήματι χαταφατιχόν 80 

συὸς Die Orr ay Uo nas 9. θοῶς Θλτός pe at 

“ὦ li > aS \ x δ ν Ξ f a σ Di 
τι συνάγεται. ἀποφατιχὸν μὲν οὖν UY ἔσεσθαί φησι. συμπέρασμα, ὅτι μηδὲ 
σα ἢ ΄ > ν Le eee πὸ ἄνα τ " fee νὰ 
χεῖταί τις πρότασις ἀποφατιχὴ μήτε ὑπάρχουσα μήτε ἀναγχαία: τούτων γὰρ 
οὐσῶν ἀποφατιχῶν ἐγίνετο ἀποφατιχὸν τὸ συμπέρασμα" τὸ γὰρ ἐνδεχόμενον 

25 χαὶ ἀποφατιχὸν ληφϑὲν ἴσον χαταφατιχῷ δύναται. Ξε ὃὲ μὴ γίνεσϑαι ἀπο- - 

νδέχεσϑαι μὴ ὑπάρ- 3 


> 
LT 

2 
PS 
ξ 


φατιχὸν συμπέρασμα, φησὶν ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ 
χειν ὡς μὴ ὄντος τούτου ἀποφατιχοῦ ἢ μόνον τῷ σχήματι τῆς λέξεως" 
τοῦτο δ᾽, ὅτι ἀντιστρέφει τῷ χαταφατιχῷ. ὅτι δὲ τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν 
οὐ γίνεται συμπέρασμα, "δείχνυσιν ὅρους παραϑέμενος τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης. 
80 οἷς ἤδη nie τὸ γὰρ λευχὸν χύχνῳ μὲν ἐξ ἀνάγχης παντί, ἂν ee δὲ 
δυδεχεται παντί, χαὶ χύχνος ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγκης οὐδενί. Tepabeycies δὲ τοῦ 40 
ἐξ ἀνάγκης μηδενὶ ὅρους δῆλόν φησιν ἐχ τούτου εἶναι χαὶ ὅτι μηδὲν χατα- 
φατιχὸν συνάγεται συλλογιστιχῶς ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ : πάσης γὰρ χατα- 
φάσεως ἀναιρετικόν ἐστι τὸ ἐξ ἀνάγχης μηδενί. εἰπὼν δὲ ἀποφατιχὸν υὲν 
35 μὴ ες ὅτι μηδὲ ene ἀποφατιχὴ το ὑπάρχουσα 7 ἢ ἀναγχαία. 
δείξας δὲ ἐπὶ ὅρων χαὶ τὸ ἐξ ἀνάγχης μηδενί, ὃ δὴ ἀναιρετιχόν ἐστι τῶν 45 
ἀντιχειμένων ταῖς ἀποφάσεσι χαταφάσεων, ὅτι μηδὲν συνάγεται, ἔδειξε. 
τὸ δὲ οὐδέ γε τῶν ἀντιχειμένων χαταφάσεων ἴσον ἐστὶ τῷ “οὐδὲ 
τῶν τοῖς ἀποφα τιχοῖς ἀντιχειμένων χαταφάσεων᾽. ἔνεστι μέντοι ὅρους 79ν 


4 μεταβληϑέντος ἃ 6 ἐδείχϑη] c. 16 p. 3647 544. 13 γοῦν aB: οὖν Ar. 
16 οὕτω a 20 ἀμφοτέρων .. - συλλογισμός (21) lemma in ΔΒ; sed Ar. librorum consensu 
scripsit: ἐὰν δὲ χατηγορικαὶ τεϑῶσιν, οὐχ ἔσται συλλογισμός (cf. p. 251, 20) 24 γίνεται ἃ 


32 post μηδὲν expunxit τι B 33 πάσης Corr. ex πάσας B 35 ἣ correxi: ἡ aB 


240 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 119 [Arist. p. 8808. 24] 


.Ἱ 


παραϑέμενον δεῖξαι χαὶ τοῦ παντὶ ἐξ ἀνάγχης, ὡς χαὶ ταύτῃ ἀνῃρῆσϑαι 79ν 
νησις ζῴῳ μὲν παντὶ ἐνδεχο- 


τὸ ἀποφατιχόν τι συνάγεσθαι. ἔ 
ὑένη. βαδίζοντι δὲ παντὶ ἐξ ἀνάγχης" γίνεται ζῷον ἐξ ἀνάγχης βαδίζοντι 


ἰ 
ητήσαι δ᾽ ἄν τις χαὶ ἐπὶ a τῆς συμπλοχῆς. πῶς οὐ ὅ 
ἧς συναγόμενον συλλογιστικχῶς τὸ 


5 δειχϑήσεται διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγ 
ἐ ΞΕ oils 
ἰ γὰρ: χειμένου τοῦ ca a satu wey »B = μος παντί, 

> 


” ἔστιν ᾿ ἀνάγχης τινί: ἀλλὰ 


> > [2] ~ 
τὸ “οὐχ ny ee uydevt’, τοῦτ 
χαὶ τὸ A ἐξ ἀνάγχης παντὶ τῷ B- τὸ A ἄρα τινὶ τῷ Γ᾿ ἐξ ἀναάγχης, ὃ 


10 ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ τὸ A ἐνδέχεσϑαι παντὶ τῷ [᾿ ὡς χαὶ ἐνδέχεσθαι 10 
υηδενί. 


2 


p- 38024 “Ὁμοίως δὲ ἕξει καὶ ἐπὶ τῶν ἐν μέρει συλλογισμῶν. 


3 \ ‘ ἂν >] \ Ψ᾽ σ ~ 

Μετελήλυϑεν ἐπὶ τοὺς ἐν μέρει, χαὶ δείχνυσι χαὶ ἐπὶ τούτων, ὅτι τοῦ 
© ΄ 
0 
\ 


μὲν στερητιχοῦ χαϑόλου te χαὶ ἀναγχαίου ὄντος tod δὲ ἐνδεχομένου ἐπὶ 
΄ ἊΣ - 6] ΄ aX 4 ~ oy 7 
15 μέρους ἔσται tod ἐπὶ μέρους συλλογισμός, ἄλλως δὲ οὔ. δῆλον οὖν, ὅτι 


οὐδὲ ἢ συζυγία ἢ ἐξ ἀναγχαίας χαταφατιχῆς τῆς μείζονος καὶ ἐνδεχομένης 15 
ἀποφατικῆς τῆς ἐλάττονος ἐν δευτέρῳ σχήματι οὐ συλλογιστιχή, ὥσπερ 


οὐδὲ ἢ ἐξ ὑπαρχούσης χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐνδεχομένης ἀποφα- 
τιχῆς τῆς ἐλάττονος. ἐπὶ μέντοι τῆς ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ὑπαρχούσης χαὶ ἣ 
20 οὕτως λαμβανομένη συλλογιστιχή. λέγει GE χαὶ τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν 


(τοῦτο γὰρ ὑπαχοῦσαι δεῖ) χαὶ τοῦ μὴ ὑπάρχειν ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα, 20 


ὅτι δέδειχται τῆς μείζονος οὔσης ἀποφατιχῆς ἀναγχαίας ἐν πρώτῳ σχήματι 
Ἁ [4 ~ vs 
τὸ συμπέρασμα γινόμενον οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν evdeyoucvon* γίνεται 


΄ 


δ ἀντιστραφείσης τῆς ἀποφατιχῆς ἀναγχαίας ἢ μείζων ἐν πρώτῳ σχήματι 


o7 


ἀναγχαία. ὅταν δὲ 


τῷ 
οι 


\ 5] ~ \ «ἡ 95 ὦ ) \ Vv 
τὸ ἀναγχαῖον χαταφατιχὺὸν 7, οὐδένα φησὶν ἔσεσϑαι 


συλλογισμόν. ὥσπερ ἐδείχϑη [μη], ὅτε ἀμφοτέρων οὐσῶν χαϑόλου ἣν 7 2% 


ἀναγχαία χαταφατιχή. ἐδε ἰχϑη (ὰρ διά τε τοῦ ἐπὶ τῶν ὅρων τὸ ἐξ ἀνάγχης 
υνηδενὶ συνα yoanaes ἐπὶ γὰρ λευχοῦ χαὶ ἀνϑρώπου χαὶ xdxvov τοῦτο ἔδειξεν 
οὐχ ἐδύνατο δὲ ἀναγχαῖον συμπέρασμα γίγνεσϑαι μήτε aoe πὸ) ἀναγχαίων 


L7 
2 


30 οὐσῶν μήτε τῆς στερητιχῆς ἐν 


Ἔτη 


ξυτέρῳ aes ἀλλὰ χαὶ tod παντὶ ἐξ 


ἀνάγχης ἥρους παρέϑετο ἐπ ὶ τῆς ἑτέρας συζυγίας 41... ζῷον, τἼ0 1 Uso 30 
A / >] 5 
τὸ γὰρ ζῷον παντὶ ἐγρηγορότι ἐξ ἀνάγχης. σημειωτέον μέντοι, ὅτι χαὶ αὕτη 


7, συζυγία δύναται δείχνυσϑαι διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ΤΟ ΟῚ: συλλογιστιχῶς 
συνάγουσα. τὸ evocy 


7D ~ 26 


ota τινὶ μὴ τὸ Β τῷ [᾿. εἰ γὰρ Uy τοῦτο, τὸ ἀντι- 
έ ὶ τοῦτ᾽ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης παντί: ἔχειτο 


/ \ ς > 3 
35 ZELUEVOY TO Οὐχ SY 


QL 
5: 
= 


ob χαὶ τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνάγχης παντί: τὸ ἄρα A wT ἐξ avayxns παντί, 


2 


ὅπερ ἀδύνατον: ἔχειτο yap τινὶ αὐτῷ ἐνδέχεσϑαι χαὶ ὑπάρχειν χαὶ μὴ 


2 τι οἴη. ἃ 12 zat ἐπὶ aB (C): κἀπὶ Ar. 19. 20 χαὶ 7 οὕτως λαμβανομένη συλλογιστιχή 


scripsi: χαὶ ἢ οὕτως λαμβανομένης συλλογιστιχήν aB 22 δέδειχται] ὁ. 16 p. 862352 sqq. 
23 οὐ B: χαὶ ἃ 25 7, seripsi: , 7) aB 26 ἐδείχϑη]} p. 38426 544. μή delevit Diels 


ἣ seripsi: δὴ aB 29 ἠδύνατο a 90 Exetto...8 ἐξ ἀνάγκης παντί (36) om. a 


10 


30 


35 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 119 [Arist. p.88b24.31] 241 


, 


ἂν ἀμφότεραι mor χαταφατιχαί, ἀλλ wh μὲν χαϑόλου 79v 
ἢ δὲ ἐν μέρει. οὐδὲ γάρ, ὅτε τ π τον χαϑόλου ἦσαν, οὕτως λαμβανο- 85 
μένων ἐγίγνετο: ἐδείχϑη Ἰὰρ ἐπὶ ὅρων ΠΡ τ ΡΝ οὐσῶν χαταφατιχῶν 
ἀποφατιχὸν Saag σον ΠΣ ἦσαν δ᾽ of παρατεϑέντες ὅροι λευχόν, 
ἄνϑρωπος, κύχνος. ἔστι μέντοι χαὶ ταύτην τὴν συζυγίαν δεῖξαι διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς συλλογιστιχῶς συνάγουσαν τὸ a eee Tivt py. € 
γὰρ μή; οὐκ ἐνδέχεται τὸ Β τῷ [Γ᾿ τινὶ μή, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐξ ἀνάγχης παντί’ 
χεῖται 6& τὸ AB ἀναγχαῖον: [ἀναγκαῖον] συνάγεται τὸ A τῷ [᾿ παντὶ ἐ 


> ΄ Vv 9\ \ > Q/ c \ \ la 
αναγχης. ExXELTO OS τιν! ἐνδέχεσϑαι ὡς χαι τινι μὴ). 


» 
ς 


p.38>31 ὍΌταν δὲ ἀμφότεραι μὲν στερητιχαί, χαϑόλου δὲ xat 
ἀναγχαία ἢ ἣ τὸ μὴ ὑπάρχειν σημαίνουσα. 


΄, σ > , > w ~ - Oils eer ΄ v at pe 
Astéas, ὅτι ἀμφοτέρων οὐσῶν χαταφατιχῶν, ἥτις ἂν ἡ χαϑόλου., ἄν τε 45 
\ ~ 
7 ἀναγκαία ἄν τε ἢ ἐνδεχομένη, οὐδεὶς γίνεται συλλογισμός, λέγει περὶ τῶν 


ἐξ ξ χποφατιχῶν, χαί φησιν, ὅτι, ἂν ἢ avayxata ἀποφατιχὴ δ0τ 
χαϑόλου ἢ; συλλογισμὸς ἔσται: τοῦτο γὰρ εἶπε διὰ τοῦ χαϑόλου δὲ χαὶ 


ἀναγκαία (Ὁ) ἣ τὸ μὴ ὑπάρχειν σημαίνουσα. γίνεται δὴ ἐν τῇ 
τοιαύτῃ συζυγίᾳ καὶ τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς ἐνδεχομένης εἰς τὴν ἐπὶ μέρους 
χαταφατιχὴν μεταληφϑείσης χαὶ τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἀναγχαίας aytt- ὅ 


e 
S 


στραφείσης, ὥσπερ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἐφ᾽ ὧν Fy ἢ συζυγία συλλογιστιχὴ 
οὔσης τῆς ἀναγκαίας ἀποφατιχῇς χαϑόλου. ἂν δὲ ἀμφότεραι, φησίν, 
ἢ ἀδιόριστοι ἣ ἐν μέρει ληφϑῶσιν, ὡς ἂν ἔχωσι ποιότητος, οὐχ ἔσονται 
συλλογιστικαί, ἣ δ᾽ ἀπόδειξις, φησί, διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων. λέγοι δ᾽ 
ἂν διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων. Or ὧν χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι ἔδειξε τὰς 
ἐξ avayxatac zat ἐνδεχομένης ἀμφοτέρων οὐσῶν ἐπὶ μέρους ἀσυλλογίστους 10 
συζυγίας. οἱ δὲ pe τοῦ μὲν παντὶ ἐξ ἀνάγχης λευχόν, ζῷον, ἄνϑρωπος" 
μέσον δῆλον ὅτι τὸ λευχὸν ἐν τούτῳ τῷ οὐ τς ἦν δὲ χαὶ ἐν τῷ 
πρώτῳ, ἀλλ οὐ χατὰ τὴν αὐτὴν τάξιν’ τότε μὲν γὰρ τὸ ζῷον τινὶ λευχῷ 
ἐξ ἀνάγχης, χαὶ τὸ λευχὸν τινὶ ἀνϑρώπῳ TERE μένως" νῦν δὲ τὸ λευχὸν 
χαὶ τινὶ ζῴῳ ἐξ ἀνάγχης χαὶ πάλιν τινὶ ἐξ ἀνά Ὁ οὔ, ὧ 
χύχνῳ [χαὶ ἀνϑρώπῳ]. πάλιν χαὶ τινὶ ἐνδέχεται χαὶ ἐν 


Sane χαὶ 15 


ΓΔῚ 


2 ’ \ \ ~ V3 , fF 3 ΄ \ 

ἀνθρώπῳ: xat τὸ ζῷον παντὶ ἀνϑρώπῳ ἐξ ἀνάγχης. τοῦ δὲ 

> \ ~ \ wv ΄ ? δὰ [4 ᾳ Ἔκ 4 ΄ 
ἣν χαὶ ζῷον χαὶ ἄψυχον: μέσον πάλιν τὸ λευχόν, ὃ [ἣν] ζῴῳ μὲν πάλιν 


χαὶ τινὶ ἐξ ἀνάγκης χαὶ τινὶ οὐχ ἐξ ἀνάγχης; ae χῳ δὲ χα 


SA) 

a 

c 

SI 
τὰ 
ον 

< 

ἴω 

( 

SS 

[0] 

a 

R 

- 


2 


χαὶ τινὶ ἐνδέχεται μή: χαὶ ζῷον ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἀψύχῳ. δύναται διὰ 
\ 


~ 3 ~ σ > , > ᾿ i“ 4 > ~ 
τῶν αὐτῶν ὅρων εἰρηχέναι, οἷς πρὸ ὀλίγου χέχρηται οὐσῶν χαϑόλου τῶν 
προτάσεων χαὶ χαταφατιχῶν: οὗτοι δὲ ἦσαν λευχόν, χύχνος, ἄνϑρωπος 


:0 


ὁ ἐδείχϑη!) p. 98 «80 --- 34 7 τοῦτ᾽ ἔστιν supra ras. 1 lit. B3: δὲ ἃ 8 δὲ superser. B*: 


om. a ἀναγκαῖον alterum delevi 10 χαϑόλου δὲ xat Arist. et Alex. ipse vs. 15: χαὶ 
χαϑόλου δὲ aB 11 ἡ om. Ar. 10 δὲ] τε ἃ 16 ἡ addidi (ef. vs. 11) post δὴ 
add. xat a 20 ἐὰν Ar. 22.23 λέγοι δ᾽ ἂν διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων om.a 20 ἔδειξε] 
ὁ. 16 p. 86012 --- 18 26 χαὶ superser. B*, ut videtur 30 xat ἀνϑρώπῳ delevi 
ante πάλιν add. xat a 32 ἦν alterum delevi 


Comment, Aristot, 11,1, Alex. in Anal. Priora, 16 


242 


“ὦ Ἂ \ 
τοῦ υηόξνι 
\ 


Ἃ \ \ Lf es 
ἂν γὰρ uy χαϑόλου tas 


ἐξ ἀνάγκης. τοῦ ὃὲ 
προτάσ 
τότε. αλλ ἐπὶ 
παντὶ χαὶ 


p. 38038 Φανερὸν οὖν ἐχ τῷ 


σι 


Ὅτι τῆς ἀναγχαίας ἀποφα 


- ὧν (ee Cee ΄ 
τῆς ὃὲ ἑτέρας ἐνδεχομένης ἢ xara 
‘ 
ἐν μέρει ἣ χατὰαφ areas ἢ arog 
10 ἐδείχϑη 68 ual ὅτι τὸ συμπέρασμα ἀπ 
ξνδεχομένου γίνεται: τοῦτο γάρ 
ὑπάρχειν 4 


τῷ τὸ avbeyé όμενον χαὶ χατὰ τοῦ ὑπάρχοντος χατηγορεῖσϑαι. 


χαὶ ὅτι τῆς χατὰφ PATA, 
, 


Vv 


15 GU ζυγία. 


l4 J 7 » > 
υέρους, δειχνύοιτο ἂν ἐπ᾽ αὖ 
τοῦ μηδενὶ ἐξ ἀνάγχης 


ἀναγχαίας 
ἀλλὰ χαὶ ὅτι ἔν τε ταῖς ἐξ ὙΠΕΡ ey χαὶ ἐνὸς nn, ee 80 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 119.30 [Arist. p.38031.38. p.3924] 


SVS J 3 “4 
παντὶ ἐξ ἀνάγχης eS ζῷον. e1P7 opats. SOr 


ets λαμβάνωμεν ἐπὶ τούτων τῶν ὅρων, ὡς 
~ 5 ~ 5 ~ A ~ 
τῶν ἀληϑῶν οὐσῶν xat τοῦ 


? 9 


συναγωγή. 

5 ld σ ~ A ~ = 

εἰρημένων, OTL τῆς μὲν στερητιχῆς 2 
ν 


-»ἥ 


χαϑόλου οὔσης ἐν δευτέρῳ σχήματι 
τιχῆς χαϑόλου ἢ ἀποφατιχῇῆς ἣ πάλιν 
τιχῆς γίνεται συλλογιστιχὴ συζυγία, χεῖται. 
οφατιχὺν οὐ TOD χατὰ τὸν διορισμὸν 80 


τιχῆς 


D ἐνδέχεσϑαι μὴ 


ἐστι τὸ οὐ μόνον τοῦ ἐ 


= 


- 


ν ἀλλὰ χαὶ τοῦ μὴ ὗ πάρειν" ἀμφοτέρων γὰρ δοχεῖ ὑετοῦ 


ΖΝ 


δέδειχται δὲ 
λαμβανομένης οὐ (eva συλλ ee 


χαὶ ταῖς ἐξ ἀναγχαίων χαὶ ἐνδεχομένων ὁμοίως τοῦ τε ἀναγχαίου χαὶ τοῦ 


ὑπάρχοντος idee at συζυγί 


χαϑόλου anogatixoy, ἐλαμβάνετο ἐν ταῖς 


ὁμοίως: μὴ 
5 Ἁ σ , ΄ > 

20 val ὅτι mavtes οἱ ἐν ΕΙΣ 
Ἁ Ἁ { Δ ¢ 

ς᾽ χαὶ yao χαϑόλου ot 
Ἁ ~ ~ | ~ 
εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα ἀναγωγῆς 
΄ v > eo ~ , 
σχημάτων ἤτοι ἀντὶ τοῦ πρώ 
σχήματος 


ie + ~ ὋΣ ΑΝ - ae. ae) 
25 “συζυγιῶν χαὶ συμπλοχῶν " ot 


τοιούτου ὃὲ λαμβ JLVOUSVOD 


ae v ΄ ΄ 
Svos ὠντῆς 7 TS \ELWOLC 


χαὶ γὰρ ὅτε τὸ ὑπάρχον. 
τὸ ἀναγχαῖον 
ἀλλὰ 


σχήματι συλλογισμοὶ (ot) ἐχ τῶν μίξεω 


αι συλλογιστιχαί" 
συλλογιστιχαῖς χαὶ 
ὁμοίως πάλιν ἀσυλλύγιστοι. 


ἐν δευτέρῳ σχήματι ἀτελεῖς: διὰ γὰρ ες 
τελειοῦνται. τὸ δὲ τῶν προξιρημένων 


τοῦ σχήματος᾽ εἴρηχε (διὰ γὰρ τοῦ πρώτου 


ς αὐτῶν), ἣ σχημάτων εἴρηχεν ἀντὶ τοῦ 
ee iy BREA τ OGD UI CURIn OT: 
ὧν γὰρ ἔδειξε συζυγιῶν οὐσῶν ἐν τῷ πρώτῳ 


σχήματι, εἰς ἃς ἀνάγονται διὰ τῆς ἀντιστροφῆς; διὰ τούτων τελειοῦνται, ἃ ἃ σχή- 


P»| 5 >. 
ματα ἂν λέγοι. ἐδείχϑησαν ὃὲ ὃ 


~ , 
D τελευταί 


oO, 
(η΄ 
εὶ 
- 


τες 
tO TO 


30 fea iy ὃς we ες 


τῷ δευτέρῳ σχήματι" 


58 Χ 


Oo, ὦ» 
- 
<= 
() 
a 
ἴω 
Oy 
io 


ead σχήμα ατι 
ἀμφοτέρων εσται xX 


Sis Be χαὶ 


‘ 
᾿ 
or ZF 
Ξ cy. 
3 


1 xivnsic... ἐγρήγορσις scripsi: χίνησιν .. 
( χαϑόλου ἀποφατιχῆς a 16 te B: 
σχήματι (21) om.a οἱ addidi 


ν » 6 
4 \ e Ζ 
μένων χαὶ τῆς ETEPA 


ἡὐὴξν συνάγεται 


ὑπαρχούσης 
> ΄ Qs 2 
ἐνδεχομένη. ἀναγχαία χαϑόλου ἀποφατιχή; οὐ 


διά τε τῆς τοῦ δευτέρου χαὶ TiS TOU TET ἄρτου. 


ῳ σχήματι χαὶ ἀμφοτέρων ἐνδεχο- 45 
ς 


ἔσται συλλογισμός. 


(tov σχῆμα, λέγει δέ, ὅτι ἐν τούτῳ χαὶ 80v 
τῶν προτάσεων συλλοὴ fae γίνεται, ὃ οὐχ 
δύο ἐνδεχομένων ἐν 
08, ὅτι ἐνδεχομένων 
ἀλλὰ χαὶ 5 
2. \ ΄ ΣᾺ \ 
ἐνδεχόμενον τὸ Gout ἐν δ ο ονθς πο δὲ 
τοῦ χατὰ τὸν 


ἔδειξε γάρ, ὅτι ἐχ 
συλλογιστιχῶς. λέγει 


al τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον" 


» 


. ἐγρήγορσιν aB 6 ante χαϑόλου add. τῆς Ar. 
δὲ ἃ 19.20 ἀλλ᾽ ὅτι καὶ ἃ 20 συλλογισμοὶ ... 
24 αὐτοῦ ἃ 32 ἔδειξε] ὁ. 11 p. 36026 sqq. 


4 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 20 [Arist. Ρ. 8944. 14.28] 943 


> \ 


διορισμὸν evdsyo τ: τὸ συμπέρασμα ἔσται, ἀλλὰ χαὶ [ἐπὶ] τοῦ μὴ 80v 


Ἔ 


΄ a x ~ 


ἐπ ὃ χαὶ ἐπὶ τῶν πρὸ τούτου σχημάτων. εἶπε δέ, ὅτε περὶ τοῦ 

πρώτου σχήματος ἐπ χαὶ τῇ Ἐτύστογο ύσης (οὔσης) ἀποφατιχῆς χαϑόλου 

vy, ἔσεσθαι τοῦ χατὰ τὸν διορισμ. γι dsyo μένου τὸ συμπέρασμα. οὗ ὕστερον 10 
> ~ 


5 οὐχέτι ἐυνημόνευσεν. εἰπὼν τὰ τοῦ μὴ ὑπάρχειν ἔσεσϑαι συμπέρασμα. ἐν 
συζυγίαις ἢ ἀναγχαία χαϑόλου ἐστὶν ἀποφατιχή, ἐπήνεγχε ληπτέον 


Σ 
De 


> 
ις 
si \ 2 7 {τ fe \ 

Of χαὶ EV τοῦτοις OUOlLWS TO EY τοῖς συμπεράσμασιν ἐνδεχό- 


SN Gee Go υπ ζηΞ a τ Oy Dae ae 
μενον, δῆλον ὅτι ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν χρὴ λέγειν τὸ συμπέρασμα. 
λαμβάνειν δὲ ἐνδεχόμενον τὸ ὡς ὑπάρχον ἀλλ᾽ οὐ τὸ χατὰ τὸν ὃδιο- 15 
10 ρισμόν. 
p. 39214 "Eotwoay δὴ πρῶτον ἐνδεχόμεναι. * 
Περὶ τῶν πρώτων λέγει συζυγιῶν ἐχ δύο ἐνδεχομένων χαὶ πρῶτόν γε 
ἱ ' 
περὶ τῶν ἐχ δύο χαταφατιχῶν χαϑόλου. χαὶ δείχνυσι συλλογιστιχὴν οὖσαν 
τὴν συζυγίαν διὰ τῆς ἀντιστροφῆς (τῆς) ἐλάττονος χαϑόλου χαταφατιχῇς 
18 ἐνδεχομένης ἀνάγων αὐτὴν εἰς τὸ ΒΡ τ σχῆμα: τ γὰρ χαὶ 
ταύτῃ ἣ ἐπὶ μέρους. ἀλλὰ χἂν 7 μὲν pel wy χαϑόλου ἐνδεχομένη ἀπο- 20 
ae Ὥ EIN ἜΣ ni : ae) Ὁ 
φατιχὴ ληφθῇ. ἢ δὲ ἐλάττων χαϑόλου ἐνδεχομένη χαταφατιχή, τῆς ἐλάττονος 
τῆς χαϑόλου χαταφατιχῆςς ἐνδεχομένης ἀντιστραφείσης πάλιν γίνεται τὸ 


΄ 


nee σχῆμα. éx χαϑόλου ἀποφατιχῆς ἐνδεχομένης τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ 
90 μέρους χαταφατιχῆς ἐνδεχομένης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ ἐνδε- 


25 


© 


χομένου συναγομένου. ἐὰν δὲ ἀμφότεραι ἀποφατιχαὶ χαὶ ἐνδεχόμεναι χαϑόλου 
ληφϑῶσιν. ex μὲν τῶν χειμένων οὐδὲν ἔσται συλλογιστιχῶς δειχνύμενον. 
μεταληφϑείσης ὃὲ τῆς ἐλάττονος εἰς τὴν χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην χαὶ 
ἀντιστραφείσης γίνεται ἢ αὐτὴ συζυγία ἐν πρώτῳ σχήματι τῇ φϑανούσῃ 

25 εἰρῆσϑαι. δύνανται ὃὲ χαὶ ἀμφότεραι εἰς τὰ χαταφατιχὰ [χαὶ] μεταληφῦῆναι, 
ὃ χαὶ αὐτὸς εἶπεν. 


, 


p. 39228 Hi δ᾽ ὁ μέν ἐστι χαϑόλου τῶν ὅρων ὃ δ᾽ ἐν μέρει. 


σι ΄ ¢ Θεὸ - ΄ ” > ΄ > oO “» 
Ὅταν, φησίν, ἣ ἑτέρα τῶν προτάσεων [ἢ] ἐν μέρει ἢ; ὅσαι ἐξ 80 
~ ΄ὔ 


ὑπαρχουσῶν λαμβανόμεναι προτάσεων συζυγίαι ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι 


My τὶ 
< 
[Ὡ 
[0] 

ῃ 
o 
Ὡ 
Ox 
ie 
€ 
< 

~~ 
[ἴω 

1 
2 
< 


\ 


80 συλλογιστιχὰς ἐποίουν συμπλοχάς, τοσαύτας χαὶ ἐπὶ τῶν 


δμοίως ληφϑῶσιν, ἔσεσϑαι συλλογιστιχάς. Ouotws δὲ χαὶ αἱ ἀσυλλόγιστοι 
ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων ἕξουσι ταῖς ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν: χαὶ γὰρ αἱ μετα- 


λαμβανόμεναι x τῶν ἀποφάσεων εἰς τὰς χαταφάσεις ὡς ἴσον δυνάμεναι ταῖς 35 
χαταφατιχαῖς μεταλαμβάνονται. ἄν τε γὰρ ἣ μὲν μείζων ληφϑῇ χαϑόλου 


\ 


35 χαταφατιχὴ ἐνδεγομένη ἣ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαὶ αὐτὴ χαταφατιχὴ 
5 9 Y ξΞχομξνὴ ἢ ξ επ ξροὺς % LUTY) TADATLAT) 


1 ἐπὶ ut ex vs. sq. translatum delevi 2 εἶπε] ο. 15 p. 34b27— 3582 ὃ οὔσης 
addidi 11 ἔστωσαν . . . ἐνδεχόμεναι non lemma sed textus verba in ab 14 τῆς 
addidi 16 ταύτῃ seripsi: ταύτην ab 25 xat delevi 27 ὃ δ᾽ Ar.: ἢ aB; at 
ef. p. 244, 27 28 7) delevi ἢ correxi: ἢ aB 35 αὐτὴ seripsi: αὕτη aB 


167 


944 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 20 [Arist. p.59a28] 


10 SG 


40 


9 
v 


ἐνδεχομένη. συλλογιστιχὴ 7 συζυγία γίνεται (γίνεται δὲ ἢ δεῖξις ἀντιστρα- 80v 


φείσης τῆς ἐλάττονος προτάσεως τῆς ἐπὶ μ μέρους BS healt Ἀατα στε ηθ, 


ἵνεται γὰρ οὕτως πρῶτον πάλιν σχῆμα), ἄν te ἣ μὲν μείζων ἢ ἐπὶ 


μέρους χατ λους γδεχομένη 7 ὃὲ ἐλάττων χαϑόλου SSS, ἐνὸξγο- 
μένη, συλλογιστιχὴ χαὶ οὕτως 7 συζυγία: ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς μείζονος 


τῆς ἐπὶ μέρους ebagnbae χαταφατιχῆς γίνεται πάλιν τὸ πρῶτον το τς 
δεγσξι δὲ ἂν tar τΊῇ Pian cr -ί > 40 et 

δεήσει GE ἐν ταύτῃ τῇ συζυγίᾳ χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέφειν" οὕτως γὰρ 
ἔσται τοῦ προχειμένου ὃ panes σμός. ἀλλὰ χἄἂν ἣ μὲν μείζων ληφϑῇ 


χαϑόλου regia, ἐνδεχομένη ἢ 6& ἐλάττων ἐπὶ μέρους χαταφατιχή, 
λ) ρας ρ τῇ πὶ μέρους 0 οὔσης 
ἐνδεχομένης χαταφατιχῆς | γίνεται πάλιν τὸ πρῶτον “oii υα paste ἀπο- 


» 


φατιχὴν ἐν δεχομένην ἔχον τὴν αξίζονα χαὶ 


Ov 
— 
@ 

x 
Φ 
co 
© 
< 

4 
= 
Mv 
aL 
τ, 

ee 

=o 
Θ 
S 
wy 
x 
R 
a 
2 


‘ 


- ‘ 
φατιχὴν τὴν ἐλάττονα, ἐξ ὧν ἐδείχϑη ἐπὶ w 


On 


ρους πως ei Usvo 
> 


γινόμενον τὸ συμπέρασμα. ef δὲ εἶεν ἀμφότεραι ἀποφατιχαὶ ἐνδεχόμεναι 
' iy ‘ ' iy 9 


, 
ce 
oO 

Ν 


͵ 
τ οἰδς eee ς 
ἢ μὲν χαϑόλου 7 δὲ ἐπὶ μέρους, μεταληφϑείσης τῆς ἐπὶ μέρους λον: 


ς. THY ETL μέρους χατ φατιχὴν χαὶ ἀντιστραφείσης χίνεται τοῦ πρώτου 


σχήματος ἢ προειρημένη συζυγία: μεταληφϑεῖσα yap 7 ἀποφατιχὴ εἰς τὴν 
΄, ΄ ΄ ΄ ΄ ~ Ἣν - 

χαταφατιχὴν ποιήσε! τὰς προτάσεις ὁμοίας, ὁποῖαι οὖσαι χαὶ ἐπὶ τῶν 
\ 


> ἂν κα ’ ~ ἘΣ "ἢ 5 
ὑπαρχουσῶν ἴσαν συλλογιστιχαί. τῆς μὲν οὖν ἐλάττονος ληφϑείσης ἐπὶ 


μξ ἔρους ἄπο : φατιχὴς 


γὰρ χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέ pan ὃν ἐπ 


ς μιᾶς δεησόμεϑα ἀντιστροφῆς, τῆς δὲ μείζονος δύο: δεήσει 
τὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον" 
ἀντιστρέφει δὲ τὸ ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον ὁμοίως τῷ χαταφατιχῷ. (ὃ) 
οὔχέϑ᾽ οἷόν τε ἐπὶ τῶν ὑπαρχουσῶν προτάσεων ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι 
γίνεσϑαι τῆς ἐλάττονος οὔσης ἀποφατιχῆς ae ae: τῆς ὃὲ μείζονος ἐπὶ μέ- 
» Wess ἢ id ΄ 
ρηυς ἀποφατιχῆς τῷ μὴ ἀντιστρέφειν τὴν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν" 
οὐ γίνεται δὴ τοῦ προχειμένου συλλογισμός. διὸ χαὶ ἐπιζητήσαι τις ἄν, 
- 5 ‘ \ > f ΄ > , ~ ΄“ σι ἂν 
πῶς ἀληϑὲς τὸ εἰ δ᾽ 6 μέν ἐστιν χαϑόλου τῶν ὅρων ὁ δ᾽ ἐν μέρει, 
‘ > \ , » - σ ~ Ὁ , 
τὸν αὐτὸν τρόπον ἐχόντων τῶν ὅρων, ὅνπερ ἐπὶ τοῦ ὑπάρχειν, 
ἔσται χαὶ οὐχ ἔσται συλλογισμός. 7 δεῖ μεταλαμβάνειν τὸ ἐνδε- 
χόμενον χαϑόλου ἀποφατιχὸν εἰς τὸ aE χαὶ ἐπὶ τοῦ ea 


~ ¢ 


5 pa Si a 2 ‘ = 9 \ Ὁ 
OOXETL GS ws ETL τοῦ 


ἐνδέχεται᾽, οὕτως ἕξει χαὶ ἐπὶ tod ὑπάρχειν διὰ τὸ 
προξιρημένον. ἂν ὃὲ ἀμφότεραι ἣ ἐπὶ μέρους 7 ἀδιόριστοι ληφϑῶσιν ἐνδε- 
χόμεναι, ἄν τε χαταφατιχαὶ ἄν τε freee ἄν τε παραλλάξ, ἀσυλλόγιστοι 
at συζυγίαι. χαὶ τοῦτο πάλιν ἔδειξε τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείξας χαὶ 
παντὶ “al μηδενί, τὸ μὲν παντὶ διὰ ζῴου χαὶ ἀνθρώπου χαὶ λευχοῦ: τὸ 
γὰρ ζῷον χαὶ 6 ἄνϑρωπος χαὶ τινὶ λευχῷ Ex τερον αὐτῶν ἐνδέχεται, xat 


2 


ϑ.Ὁ 
ἐνδέχετα! τινὲ μὴ ἑχάτερον, χαὶ τὸ μὲν ἐνδέχετα' ὑπάρχειν αὐτῷ, τῷ λευχῷ, 


\ 


! 
ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν, uot τὸ ζῷον ἐξ ἀνάγχης παντὶ εἰνδ ρπτ ΤΣ 


ra) 


, v , ΄ \ > ~ ~ 
2 μὴ ὑπάρχειν. ἵππον, ἀνϑρωπον, λευχόν: ὁμοίως γὰρ ἐχουσῶν τῶν 
προτάσεων ὁ ἵππος ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἀνθρώπῳ. 


40 


Si 


ι τὸ 


Τὸ 


90 


20 


πάλιν om. a 22 ἀντιστρέφειν a ὃ addidi 26 δὴ. quod post διὸ ex- 


punxit B*, post γίνεται transposui 27 6 δ᾽ ἐν μέρει... ὅρων (28) om.a 29 post 


” 
ete 


eye 


at add. te Ar. 39 etiam opotws... ἀνϑρώπῳ (40) lemma in aB 


10 ἐ 


τῷ 
or 


30 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 21 [Arist. p.39»7] 245 


Προείρηχεν ἤδη. ὅτι ἐν ταῖς ἐξ anne χαὶ ἐνδεχομένης συζυγίαις 
συλλογιστιχαῖς ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ σ oe ἔσται τοῦ χατὰ τὸν διο- 
ρισμὸν ἐνδεχομένου. τοῦτο οὖν λέγει Ἐν χαὶ ὅτι ἔσονται συλλογιστιχαὶ 
αἱ συζυγίαι ὁμοίως ἔχουσαι τοὺς ὅρους χειμένους ταῖς ἐξ ὑπαρχουσῶν 
ἀμφοτέρων οὐσῶν συλλογιστιχαῖς χαὶ ταῖς ἐξ το τ ἀυφοτέρων" 
τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐχόντων τῶν ὅρων, ὃν χαὶ 
ἐν τοῖς πρότερον. λέγει δὲ πρῶτον περὶ συζυγίας τῆς τὴν υὲν μείζονα 
χούσης χαϑόλου χαταφατιχὴν ὑπάρχουσαν τὴν 6& ἐλάττονα χαϑόλου χατα- 
φατιχὴν ἐνδεχομένην: ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ἐλάττονος τῆς χαϑόλου χατα- 

ἐνδεχομένης εἰς τὴν ἐπὶ μέρους γίνεται τὸ πρῶτον σχῆμα ἔχον 


φατιχῆς : 
ὑπαάρ ey, ey τὴν μείζονα χαὶ ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένην χαταφα- 
τιχὴν τὴν ἐλάττονα, ἧς ἐδείχϑη τὸ συμπέρασμα ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν 
ἐνδεχόμενον mae SvOv. 
σ \ ¢ c ~ , ~ , ΄ 
Τὸ δὲ ὅτε yap ἣ ἑτέρα τῶν προτάσεων ἐν τῷ πρώτῳ σχή- 
a7 > ld 
ματι σημαίνοι ἐνδέχεσθαι. χαὶ TO συμπέρασμα ἣν ἐνδεχόμενον 
ee υὲν ἐπὶ τῶν τὴν ἑτέραν ὑπάρχουσαν ἐχουσῶν: πῶς δ᾽ ἂν εἴη χαϑόλου 
εἰρημένον; ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν χαταφατιχῶν ἔϑηχε τοῦτο, ἐπὶ Ge τῶν ἐξ 
ὃπ ποφατιχῆς ὑπαρχούσης τῆς μείζονος χαὶ ἐνδεχομένης χαταφατιχῆς τῆς 
3 τ ao ‘ Ne] ΄ ς ΄ ν ΄ a) 3 l4 
ἐλάττονος εἶπεν οὕτως" “éav δ᾽ 7 υὑὲν ὑπάρχειν 7 δ᾽ ἐνδέχεσϑαι hauBa- 
γηται τῶν προτάσεων, ὅταν μὲν ἣ ae τὸ μεῖζον axpov ἐγδέγεσϑα! ayes Ἢ» 
΄ ΄ ΄ v ra \ ~ SNE 
τέλειοί τε πάντες ἔσονται of συλλογισμοὶ χαὶ tod ἐνδέχεσθαι χατὰ τὸν 


‘ 
> , o ΠῚ \ ΄ 
εἰρημένον διορισυόν, ὅταν δὲ (7) ie τὸν ἐλάττονα, ἀτελεῖς te πᾶντες, xal 
οἱ στερητιχοὶ τῶν συλλογισμῶν οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου 


ἀλλὰ τοῦ υηδενὶ ἢ uy παντὶ ἐξ ἀνάγχης ὑπαάργειν: εἰ γὰρ μηδενὶ ἢ uy 
TOU υτὸξ | wy πᾶντι ες (44S TAOS ct γὰρ Woe | UA 


\ PF 5 ΄ SNP C , \ > \ \ \ A , ?? 
παντὶ ἐξ avaryxys, ἐνδέχεσϑαί φαμεν χαὶ υτηδενὶ χαὶ wy παντὶ ὑπάρχειν΄. 
7, οὖν τὸ λεγόμενον ἐπὶ τῶν χαταφατιχῶν νῦν ise ue τὸ οὐδενὶ ἐξ ἀνάγχης, 


Δ 


ἴω 


εἶπε γίνεσϑαι συμπέρασμα, core | 
ἐνδεχόμενον, ἐπεὶ διαφέρει tod evdey. 
ταῦτα μέντοι χαὶ DOUG ἐν ταῖς ἐνδεχομ More ἀποφατιχαῖς 
πάρχουσα. ἤδη (ap φϑάσας χαὶ ἐπὶ τῆς 


εὶ 
- 
GS 
ἐν 
Qa 
oc 
<= 
~~ 
My 
τὶ 
oo 
-- 
ΤῈΣ 
assy 
Ov 
a 
a 
b>} 
< 
2 
ς 
a 
Os 
Ὡς: 
So 
WW ἢ 
a Ν 


pi σχήματι rts 
υένης τῆς ἐλάττονος ἐνδεχόι 
aes τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ὝΠΕΙ ομένου. ἀλλὰ χἂν ἢ μείζων μὲν ἐνδε- 
χομένη χαϑόλου καταφατικὴ ληφϑῇ. ἣ 68 ἐλάττων ee χαϑόληυ 

χαταφατιχή, συλλογιστιχὴ ἣ συζυγία: ἀντιστραφήσεται γὰρ 7 ὑπάρχουσα. 


ων. ὧν 
- 
ὃ 


ὍΣ τοφατιχῆς ὍΝ ὡς τῆς δτιξονος καὶ 
ὄμενον ἀποφατιχὸν εἶπε γίνεσϑαι τὸ συμπέ 


= Ἀ ~ { ΄ / Ἃ DEIN Poe Ὁ ~ 
χαὶ τῆς μείζονος δὲ στερητικῆς ληφϑείσης χαϑόύόλου ἢ ἐνδεχομένης (ἢ) 


1 ἐὰν Ar. ὃ προείρ 
7 aB 8.9 ὃν xat 


ο. 15 p.33625—33 23 ἔσονται πάντες Ar. 24 7 ex Arist. addidi τὸ ἔλαττον 


(utrum hoe recipiendum an vs. 22 τὸν μείζονα scribendum sit, dubito) 


29 ἔλεγεν] c. 15 p. 34027 sqq. 34 εἶπε] c. 18 p.37>23 sqq. 38 7 alterum addidi 


ἐνδέχεσθαι σηυναίνῃ τῶν Sir 


30 


90 


49 


45 


ς 10 


15 


είρηχεν] ὁ. 30 p. 9947 4 ἔστω ἃ 6 αἱ superser. B 8 τὸ scripsi: 
év delevit Waitz unum codicem n secutus 17 σημαίνει ἃ 21 εἶπεν] 


Ar. 


26 7 prius superser. BS 


246 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 21 [Arist. p. 39 >7. 22] 


r = ~~ Ἄν ~ , ΄ ΄ Ἧς 
παρχούσης τῆς δὲ ἐλάττονος χαταφατιχῆς χαϑόλου, ἐνδεχομένης μὲν. εἰ 7 δῖν 
, 5» / \ 
εἰζων ὑπάρχουσα ety, ὁπαρχούσης δέ, εἰ ἐχείνη ἐνδεχομένη, συλλογιστιχαὶ 
ς x -2 2 4 r - ae λ ay 7 == ς 
αἵ συζυγίαι" ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ἐλάττονος εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα 7 


ἐ: oo 


. > , yv 
ἀναγωγή. ἔσται δὲ συλλογιστιχὴ SpE χαὶ ἣ τὴν ἐλάττονα ἔχουσα 
΄ 3 \ 
5 στερητιχὴν χαϑόλου oe ὑπάρχουσαν εἴτε ἐνδεχομένην: ἀντιστραφείσης γὰρ 20 
~ , ¥ ~ ~ 4 > , > PEA 
τῆς υείζονος ἔσται τὸ πρῶτον σχῆμα, xal τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον ἐπὶ 


> , v QS \ > 4 > ’ 

ρους ἀποφατικὸν ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος ἄχρου: ὃ ἐπεὶ ἀντιστρέφει, ἐνδϑχό- 

= ῳ ΚΖ 5 ΄ ~ xn , \ 

μενον. ὡς λέγει νῦν. egg aes αὐτοῦ δειχνύοιτο ay συναγόμενον τὸ 
΄ ε σ » ~ ς ς age 

ἤνατο ὡς, ὅπως ἂν hyody (7) δπάρχουσα, 


Me 
Fe | 
o 
a 
:-Ξ 
= 
x 


προχείμενον. πάλιν γὰρ 
‘ 
Vv 
. 


ῃ 
10 εἴτε χαταφατιχὴ εἴτε ἀποφατιχή, ἐνδεχομένου γινομένου τοῦ συμπεράσματος. 


’ 


p. 39022 Εἰ δὲ τὸ ose ητιχὸν tedely πρὸς τὸ ἔλαττον axpov, ἢ 2% 
χαὶ ἄμφω ληφϑείη στερητιχά. 


» ‘ ‘ ΄ ,~ / ~ 5» , 7 5 ~ , 
Αὐτὸς μὲν ἁπλῶς λέγει τῆς ἐλάττονος χαϑόλου ἀποφατιχῆς τεϑείσης 


διὰ μὲν τῶν χειμένων μὴ ἔσεσϑαι, μεταληφϑείσης δὲ τῆς στερητιχῆς εἰς 
15 τὴν χαταφατιχήν. δεῖ δὲ προσυπαχούειν ἐπὶ τῆς ἐλάττονος cue uh τὸ 
“δνδεχομένης᾽- οὕτω γὰρ δυνήσεται μεταληφ ee y ἀποφατιχὴ εἰς τὴν 
χαταφατιχήν, εἰ ἐνδεχομένη εἴη. ὑπαρχούσης γὰρ οὔσης ἀποφατιχῆς αὐτῆς 80 
οὔτε μετάληψις ἔτι δύναται γενέσϑαι. οὔτε συλλογιστιχὴ συζυγία τοῦ προχει- 
μένου γίνεται, ἐχτὸς εἰ μὴ τηρήσαντες τὴν ἐλάττονα ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν 

90 τὴν BI’ ἀντιστρέψαιμεν thy καταφατιχὴν ἐνδεχομένην thy AT. ἔσται γὰρ 
τὸ Β τῷ I’ οὐδενὶ ὑπάρχον, τὸ Γ τῷ μὲν A τινὶ ἐνδεχόμενον, χαὶ συμπέ- 
ρασμα τὸ Β τῷ A tt ἐνὸ δεχόμ. usvoy wy ὑπάρχειν: ὃ εἰ, ὡς νῦν φησι, τοῦ 35 


Ox 


\ \ a \ 7, ὡς \ \ \ ~ 
χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου ἐστίν, ἀντιστρέφει, χαὶ τὸ Α τινὶ τῷ B 


ἄγων " c , ΄ \ . 
ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν. ὥστε συναχϑήσεται χαὶ δηὐθμίας γενομένης μετα- 


τῷ 
on 


λήψεως ὄντος τούτου τοῦ συμπεράσματος. πάλιν εἰ ἀμφότεραι εἶεν pee 
ἀποφατιχαί, ἢ νὲν ὑπάρχουσα ἣ δὲ ἐνδεχομένη, ἐχ μὲν τῶν ASD) οὐδὲν 
συναχϑήσεται, μεταληφϑείσης δὲ τῆς ἐνδεχομένης ἀποφοατιχῇς εἰς τὴν χατα- 40 
φατιχὴν χαὶ ἀντιστρα ἀρεῖ (ons συλλογιστιχὴ γίνεται ἢ συζυγία. εἰ pe οὖν ἣ 
ἐλάττων εἴη SEX ODENT ἀποφ ῬατΙΧΊ; ‘gate ἥ τε ὉΠ: χαὶ ἢ δεῖξις. 


80 εἰ δὲ ἢ μείζων εἴη ἐνδεχομένη, οὐχ ἔσται συλλογιστιχὴ ἢ συζυγία τῆς 


er > ~ 


KATTOVOS ATOOATLA 


oO ὦ 


iS οὔσης ὑπαρχούσης χαϑόλου. 7 δεήσει τὴν μείζονα 
μεταλαβόντας, ἐπεί ἐστιν ἐνδεχομένη ἀποφατιχή, εἰς τὴν χαταφατικὴν ἐνδε- 
χομένην ἀντιστρέψαι τε χαὶ ἐλάττονα ποιῆσαι, εἶτα τὸ συμπέρασμα πάλιν 45 
ἀντιστρέψαι =e αὐτό. εἰ ἔστι τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου, ὡς 


~ 9 WEA 
35 VOY AEYEt. 


Γ ΠῚ ΄ Ἂ ~ » ΄ a . 

Εἰ @ ἢ μὲν χαϑόλου τῶν προτάσεων ἢ ὃ. ἐν μέρει, | ette 82r 
ἀμφότεραι εἶεν χαταφατιχαί, εἴτε ἢ μὲν ἑτέρα χαταφατιχὴ ἣ ἐπὶ μέρους ἣ 

9 ἡ addidi 10 τοῦ superser. B 11 εἰ 6&... στερητιχά (12) non lemma sed 
textus verba in aB ante στερητιχὸν add. ἐνδεχόμενον Arist. codices excepto n 

18 οὔτε (ante μετάληψις) B: οὐ a post συλλογιστιχὴ fort. ἡ addendum (cf. vs. 28,30, 


p. 247,2 30 ἡ (ante μείζων) om. a ol 7 B pr. 37 7 (ante ἐπὶ) aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 21 [Arist. p.39b22 P47 


ΝΑ [4 


ὃὲ ἑτέρα ἀποφατιχὴ (ἢ) χαϑόλου, ὁποτέρα ἂν αὐτῶν ἢ ὑπάρχουσα. συλλογι- 88 
Oe ξτέρ <4 ὴ | > Ὅπο έρ Ἢ ὑπᾶρχο 5 “ 
στικὴ ἣ συζυγία: τῆς γὰρ χαταφατιυχῆς ἐπὶ μέρους, εἴτε ἐνδεχομένη εἴη 
Υ ΄ > \ ~ ΄ ΄ 
εἴτε ὑπάρχουσα, το τος τὸν γίνεται διὰ τοῦ πρώτου σχήματος συζυγία 
. ΄ Ny ΄ » ~ ~ x . 
συλλογιστιχή. τὸ 6& ὃ αὐτὸς τρόπος ἔσται THY αὐλι ογισμῶν ὄηλω- § 


or 


We 


τικόν ἐστι τοῦ GV ὙΠ ἧς ἔσεσϑαι τὴν δεῖξιν. ἐπεσημήνατο δὲ πάλιν, 


or 


> 


ὅτι τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον ἔσται. ὡς ἐν πρώτῳ Saiaee αἰεὶ εν 


ΩΣ 


[4 


τῇ ἐξ ὑπαρχούσης χαὶ ἐνδεχομένης μίξει τοιούτου γινομένου τοῦ συμπε- 
ράσματος. 
Ei δὲ εἴη 7 μὲν ἐλάττων χαταφατιχὴ χαϑόλου ἣ δὲ μείζων ἀποφατιχὴ 
10 ἐν μέρει, συλλογιστιχὴν μέν φησιν ἔσεσθαι τὴν συζυγίαν, οὐ μὴν δι᾿ ἀντι- 10 
στροφῆς δειχϑήσεται Hoesen αὖτ ἧς ς εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα, ἀλλὰ διὰ 


τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. χείσϑω γὰρ τὸ μὲν Β παντὶ ὑπάρχειν τῷ I’, 
τὸ ὃὲ A ἐνδεχέσϑω τινὶ τῷ 1 μὴ ὑπάρχειν: τὸ δὴ A ἐνδέξεται τινὶ τῷ Β 


μὴ ὑπάρχειν. εἰ γὰρ μή, τὸ ἀντιχείμενον ἐξ ὁ Ἀνάγκης αὐτῷ παντί: ἀλλὰ 
15 χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ [᾿ ὑπάρχει: τὸ dpa A παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρξει. 


γίνεται γὰρ 7 συζυγία ἐν πρώτῳ σχήματι ἐξ ἀναγχαίας χαϑόλου χαταφατιχῦ- 1Ὁ 
ὶ | | \ ie) i Y Ι 
,» = 


τῆς μείζονος χαὶ ὑπαρχούσης χαϑόλου χαταφατιχῇς τῆς ἐλάττονος, ἐφ᾽ ἢ 


Day 


ἔδειξε χαϑόλου χαταφατιχὸν ἀναγχαῖον γινόμενον τὸ συμπέρασμα. ἀδύνατον 
: δὲ τὸ A παντὶ τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης" ἔχειτο yap ἐνδέχεσθαι αὐτῷ τινὶ μὴ 


20 ὑπάρχειν. πῶς δὲ οὐχ οἷόν τε ἔσται χαὶ διὰ τῆς TOG τὴν τοιαύτην 
συμπλοκὴν δειχνύναι συλλογιστιχὴν κατ᾽ αὐτόν, εἴ γε ἣ ἐπὶ μέρους ἀποφα- 20 
τιχὴ ἐνδεχομένη τοῖος αὐτῇ: Cytijoat ttc ave ef yap τὸ A τῷ I 
ἐνδέχεται τινὶ wy, χαὶ τὸ [᾿ τῷ A ἐνδέξεται τινὶ μή. μᾶλλον Of μετα- 
λαβόντας ἔνεστιν εἰς τὸ χαταφατιχὸν τὸ ἀποφατιχὸν ἐπὶ μέρους ἐνδεχόμενον 

25 (οὕτως γὰρ ἔσται συλλογιστιχκὴ ἢ συμπλοχή) ΤΣ αὐτό, χαὶ ἔσται 
wT τῷ A ἐνδεχόμενον τινί: χεῖται δὲ τὸ Β τῷ [᾿ παντὶ ὑπάρχειν" pena 
τὸ Β τῷ A τινὶ ἐνδεχόμενον. εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ τὸ A τινὶ τῷ B ἐνὸ 


= 


YE- 2 


Gs 


ToL" ἀντιστρέφει γὰρ ual τὸ ἐνδεχόμενον ἐπὶ μέρους τό τε χαταφατιχὸν x 
ἀποφατιχόν. χαὶ ὁμολογουμένη ἂν ἐδόχει μᾶλλον αὕτη ἣ δεῖξις εἶναι" 


Χ 

α 

Py 
\ ἊΨ Sas 5 ‘ YW. ων 5 \ Vv c io 3 \ la 

80 γὰρ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ ἔνστασιν ἔχει. 7 εἰ μὲν εἴη ἢ μείζων Ext μέρους 

Sen ΄ rad pe oe ς δ αν lea ¢ a v 

νδεχομένη-. οἷόν τε τοῦτο γίνεσϑαι. εἰ ὃὲ αὕτη (ἢ) μείζων εἴη 


Os 


οὖσα 
ὑπάρχουσα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή, ἢ ὃὲ ἐλάττων χαταφατιχὴ ἐνδεχομένη», 0 
οὐχέτ᾽ ἂν 4 Gv ἀντιστροφῆς δεῖξις χώραν ἔχοι, εἰ ληφϑεῖεν αἱ προτάσεις, 
οὐδὲ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δείχνυταί τι τῷ μὴ γίνεσϑαι ἐξ 


35 ἀναγχαίας χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος ἐν πρώτῳ σχήματι χαὶ ἐνδε- 
~ ~ ΄ >\ ? 4 

χομένης χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος μηδὲ χατ᾽ αὐτὸν χαϑόλου 

χαταφατιχὺν ἀναγχαῖον συμπέρασμα" μὴ γινομένου δὲ τοιούτου ἀλλ᾽ ἐνδε- 


χομένου χαϑόλου ABET HOD οὐδὲν ἀδύνατον τὸ A τῷ I’ τινὶ μὴ ὑπάρχον 35 


> 


ἐνδέχεσϑαι παντὶ αὐτῷ ὑπάρχειν. χατὰ μὲν γὰρ τὴν δόξαν τὴν αὐτοῦ πρόεισιν 
| 1 ὶ 


1 ἡ addidi 2 post χαταφατιχῆς expunxit ὑπαρχούσης B! 18 ἔδειξε] c. 9 
p. 30a15—23 21 χατ᾽ αὐτὸν scripsi: xa αὑτὸν ἃ 22 αὐτῇ ἃΒ 27 τῷ 
aB: mya 90 ἡ om. a dl ἡ addidi 34 δείχνυταί B: δύναταί a 


36 xat’ αὐτὸν correxi (cf. p. 248,11): xatd ταύτην aB 


248 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 21 [Arist. p.39622] 


or 


10 


κὰ 


20 


bo 
or 


4 
35 


7 


>_> . ba » > ~ > rf ‘a ἕω" b) 7 ΑΒΕ as 
H δεῖξις ἢ δι ἀδυνάτου ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγίᾳ τῷ ἐξ ἀναγχαίας τῆς 82: 
te ~ , ~ ? 
usiloves χαὶ ὑπαρχούσης τῆς Peas wiggle cs χατ᾽ αὐτὸν yivectar τὸ 
συμπέρασμα. χατὰ έντοι τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ ὑπαρχον λέγοντας συνάγεσϑαι 
5 


Θ 
ῷ 


ὑδὲν ἀδύνατον ἀχολουϑήσει" οὐ τ ἀδύνατον τὸ A παντὶ τῷ [᾿ ὑπάρχειν, 40 
> 2 aF ~ \ \ e > \ e ΄ ) > 
εἰ ἐνδέχεται αὐτῷ τινὶ μὴ ὑπάρχειν. αὕτη ἐστὶν ἣ συμπλοχή, δι᾿ ἧς 


πειρῶνταί τινες δειχνύναι ἀν based γινόμενον τὸ συμπέρασμα ἐν τῇ ἐξ 
ἀναγχαίας τῆς μείζονος χαϑόλου καὶ ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος συμπλοχῇ ἐν 


a 


πρώτῳ σχήματι: of γὰρ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς εἰς τὴν συμπλο- 
x77 


ιν ἄγοντες ἀδύνατον πειρῶνται δειχνύναι τὸ συναγόμενον. 45 


ave 


χὴν ταύτην Thy Get 
Εἰ μέντοι εἴη ἢ μείζων ἣ AT ὑπάρχουσα ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή 
ul μέντοι Sty Υ͵ μξειςῶν Ἢ f ὑπάρχου Q ere Sea abi TODATLLT, 
΄ “ aay ss > ΄ "Δ y 
ἢ ὃὲ ἐλάττων χαϑόλου χαταφατιχὴ ἐνδεχομένη. οὐδὲ χατ᾽ αὐτὸν ἔτι 82v 
νΝΤ, ΄ " , e , \ ~ 
ἀδύνατόν τι ἀπαντήσεται, ὡς εἶπον. γίνεται μὲν yao τὸ A τῷ B ἐξ 
ἀνάγκης παντὶ ὑποτιϑέμενον, εἰ μὴ συγχωροίη τις τῷ τινὶ ἐνδέχεσϑαι 
un ὑπάρ ρχειν τὸ α τῷ B- κεῖται δὲ χαὶ τὸ Β τῷ [Γ᾽ “παντὶ ἐνδεχό.- 
> , - , \ 
μενον" ἐν ἧ μίξει χαὶ συζυγίᾳ 


> ΄ 
νδεχόμενον γίνεται τὸ συμπέρασμα χατ᾽ 
αὐτόν. οὔτε δὲ ἄν ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν τὸ τῷ [᾿ ληφϑῇ;, ὕ 
οὔτε [68] ἂν ἐνδέχεσθαι ὑπάρχειν, οὐδὲν ἀδύνατον συμβαίνει χειμένου 
αὐτοῦ [ἐνδέχεσϑαι) τινὶ αὐτῷ μὴ ὁπάρχειν" διὸ παντελῶς ἀσυλλόγιστος 
ἢ τοιαύτη συμπλοχή. Θεόφραστος δὲ οὐ ποιεῖται ἁπλῶς διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τὴν λεῖξιν τῆς προειρημένης συζυγίας ἀλλὰ πρῶτον 
τὸ ᾿ ἐνδέχεται τινὶ uy’ εἰς τὸ μὴ ὑπάρχειν τινὶ μεταλαβὼν οὐχ ὃν ἀδύνατον 
χαὶ ποιήσας δύο ὑπαρχούσας. τὴν μὲν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν τὴν. μετα- 10 
ληφϑεῖσαν τὴν 62 χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν χειμένην, φησὶ συμπέρασμα 
εσϑαι τὸ τὸ A avéyeaDar τινὶ τῷ B μὴ ὑπάρχειν’ ef yap wy, τὸ 
ἀντιχείμενον τὸ παντὶ ἐξ ἀνάγχης τὸ ὁ [τὸ} A τῷ Β’ καὶ οὕτως διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς εὑρὼν ἀδύνατόν τι ἑπόμενον (συνάγεται γὰρ τὸ A τῷ 
Ὕ ‘ ξ΄ ΄ fe see 2 \ bs) \ \ [4 Pi 
Γ παντὶ ὑπάρχον, ᾧ ἔχειτο τινὶ μὴ ὑπάρχειν), ἐπεὶ οὐ παρὰ τὴν ὑπόϑεσιν 15 
τὸ ἀδύνατον ἀπήντηχεν (ἢ γὰρ ὑπόϑεσις οὐχ ἦν ἀδύνατος λαμβάνεσϑαι) 
τ ZO τῆ πΎ τ AS γάρ πηύξοις ὦ | ς " Ξ 5 
ἀλλὰ διὰ τὸ ἐξ ἀνάγκης παντὶ τεϑηναι: τὸ ἄρα ἀντιχείμενον τοῦ ἐξ ἀνάγχης 
παντί. τοῦτο 62 ἐστι τὸ ἐνδέχεσϑαι τινὶ μή. 

Ἂ st =“ Ὗ" ΄ 5 ’ Ἃ -- 5» 

Ay ὃὲ 7 ἀδιόριστοι ἀμφότεραι 7 ἐν μέρει ἀμφότεραι ληφϑῶσιν, av τε 

‘ "» > v . , v 

χαταφατιχαὶ ἄν τε ἀποφατιχαὶ ἄν τε παραλλάξ, οὐχ ἔσται συλλογιστιχὴ 
συζυγία: ὃ διὰ τῶν ὅρων οὕτως ἔχον δείχνυσι. λέγει δὲ διὰ τῶν αὐτῶν 30 
ὅρων δειχϑήσ σεσϑαι, δι’ ὧν χαὶ ἐπὶ τῶν χαϑόλου, νῦν λέγων τὰς ἐξ ἀμφο- 


ὶ 


. 
“Ξ > 
τερῶν ἐνδεχομένων ETL μέρους, ὡσανεὶ 


ἐνδεές δνδεόμενη! 24 
SVGELOUSVAL, SYGSYOWEVEAL CX 


ὡς 


ἐφ 9 
eye Gv ὧν ὅρων ἐδείχϑησαν χαὶ 
αἱ δι’ ὅλου δύ 
Ὕ >\ go ~ \ cr , ~ vw 
ἀσυλλόγιστοι᾽. ἦσαν δὲ ὅροι tod μὲν oe ὑπάρχειν ζῷον, advdpwros, 
λευχόν, τοῦ 62 μηδενὶ ἵππος, ἄνϑρωπος, λευχόν, μέσον λευχόν. ἢ ἡμάρτη- 


συμπλοκῇ seripsi: συμπλοχῆς ΔΒ 9 τὴν om. ἃ 17 δὲ ut ex vs. 16 translatum 


delevi post évaéyeotar expunxit μὴ B! 18 ἐνδέχεσϑαι delevi (cf. vs. 10) 


25 


τὸ alternm ut ex vs. 24 translatum delevi 26 ἀδύνατόν B: δυνατόν a 27 ᾧ B: 


ὡς a 28 ἡ corr. B 29 ἀλλὰ superscr, B?; om. a 34 τὰς B: τοὺς a ΟἿ τοῦ 
scripsi: τῷ aB 


ee 


ον υν ———— ὐὐθμΝ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 21. 22 [Arist. p.59b22.40a4] 249 
ται ἣ λέξις, καὶ γέγραπται ἀντὶ τοῦ 


ὧν ἐξ ἀμφοτέρων ἐνδεχομένων᾽ τὸ [χαὶ] ΠΣ δ᾽ ἢ αὐτή, ἣ καὶ % 
ots χαϑόλου. 


“Ὁ , A 5 Ν᾿ 
p- 4014 Εἰ δέ ἐστιν ἣ μὲν ἀναγχαία τῶν προτάσεων ἢ δὲ Evde- 


or 


χομένη. 


Ἐπὶ τὰς ἐξ ἐνδεχομένης χαὶ ἀναγχαίας ἐν τρίτῳ σχήματι μίξεις μετε- 
- , 
λήλυϑε, χαὶ λέγει χαταφατιχῶν μὲν οὐσῶν ἀμφοτέρων χαϑόλου τοῦ ἐνδέ- 


i 
‘4 


χεσϑαι τινὶ ἔ 


σεσϑαι τὸ συμπέρασμα, ἂν δ᾽ ἢ μὲν χαταφατιχὴ ληφϑῇ 
ἀποφατιχὴ τῶν προτάσεων, ἂν μὲν 7 χατὰαφ pee) ἀναγχαία ἢ, τοῦ ἐνὸ 
\ 
ὶ 


Ox o> 
oa 
o- 


10 σϑαι μὴ ὑπάρχειν ἔσεσϑαι τ sou. περᾶσμα, ἂν ὃὲ ἢ ἀποφατιχή, χα 
a/ a Ἁ ΄ 


Υ 

: : τ 

ἐνδέχεσθαι μὴ ὑπάρχειν χαὶ τοῦ μὴ δ παρ εν, ὅπερ ἴσον ἐστὶ τῷ 

- ΕΝ v » \ ~ 

ὅτι οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου τὸ συμπέρασμα ἔσται ἀλλὰ τοῦ 
χατηγχορουμένου τοῦ ὑπάρχοντος. οὐχέτι μέντοι τοῦ ἐξ ἀνάγχης μὴ % 

΄ y ~ »» » > 

Se ἔσται τὸ ooo οὐδὲ γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις σχήμασιν, οὔτε ἐν 

15 πρώτῳ οὔτε ἐν δευτέρῳ. ἐξ aes TRUSTE χαὶ ἐνδεχομένης χαταφα- 

. ~ sa7 
τιχῆς ΠΡ το, ἀποφατιχὸν ἐγίνετο ΠΡ ἐπι χαίτοι διὰ τῆς εἰς ἀδύ- 
VATOY ἀπαγωγῆς χαὶ ἐν τῷ τ σχήματι χαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ Tis ust loves 

οὔσης oie χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς δὲ ἐλάττονος ἐνδεχομένης δύναται 40 
δείχνυσϑαι ieee χαϑόλου ἀποφατιχὸν γινόμενον τὸ συμπέρασμα. χείσϑω 
20 γὰρ τὸ A τῷ Β ἐξ ἀνάγχης μηδενί, τὸ ὃὲ Β τῷ [Γ᾿ παντὶ ἐνδεχέσ 
λέγω δέ, ὅτι τὸ A τῷ Γ᾽ ἐξ ἀνάγχης οὐδενί. εἰ γὰρ μή, ᾿ἐνδέχεται τινί: 
IO Ζ » ee | B paolo Ti 2 7. a ΧΑ are So aes 2 = ee \ A 
GMA χαὶ TO τῷ ἐνόξέχεται πᾶντι" συνάγεται ἐν τριτῷ σχήματι “τὸ J 
- > ? > so). ΄ 
τῷ B ἐνδέχεται τινί᾽. τοῦτο δὲ ἀδύνατον: ἔχειτο γὰρ αὐτῷ ἐξ ἀνάγχης 


ΕἸ ~ 


μηδενί. ψευδὴς apa 7 ὑπόϑεσις 7 “τὸ A τῷ [Γ᾿ ἐνδέχεται τινί᾽. τὸ ἄρα 45 


τῷ 
or 


> s \ ~ 2¢ oti UA 39> / , τ > 

ἀντιχείμενον τὸ A τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης οὐδενί. πάλιν ἐν δευτέρῳ σχήματι 

v ~ \ a1 TZ, 

ἔσται τὸ A τῷ μὲν Β ἐξ ἀνάγχης οὐδενί, | τῷ 68 Γ᾿ ἐνδεχέσϑω παντί: 88: 
ἜΑ Pi — B i, Γ ae 5 oe ἘῊΡ +: [4 > \ 22. ὦ x 2 /. 
λέγω, ὅτι τὸ Β τῷ [᾿ ἐξ ἀνάγχης οὐδενί, εἰ γὰρ τινὶ ἐνδέχεται, ἐνδέχεται 


δὲ χαὶ τὸ A παντὶ τῷ Γ᾽, συναχϑήσεται ν τρίτῳ σχήματι πάλιν τὸ A 


= pied Ὁ ΄ σ 5 \ 
τινὶ τῷ B ἐνδέχεσϑαι, ᾧ ἐξ ἀνάγχης ἔχειτο μηδενὶ ὑπάρχειν: ὥστε, ἐπεὶ 
80 ἀδύνατον τὸ συμπέρασμα, ἀναιρεϑήσεται μὲν ἢ ὑπόϑεσις ἢ τὸ Bw I's 


[ΟΝ 


4 7) > ~ , 
νδέχεται tii , τεϑησεται ὃὲ τὸ ἀντιχείμενον᾽ τὸ τὸ Β τῷ I ἐξ ἀνάγχης 
τ 


/ 4 ~ a\ 4 ~ » 
υηδενί, πῶς ὃς λέγει τοῦ ἐξ ἀναγ Κη 5 υνηδενὶ ἐν τῇ μίξει ἐξ ἀναγχαίας 


-" 


ἀποφατιχῆς χαϑόλου χαὶ ἐνδεχομένης χαταφ een ἐν μηδενὶ τῶν σχημάτων 
ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν γίνεσϑαι συμπέρασμα, ἄξιον ἐπιζητῆσαι. δεῖ γὰρ 7 
35 διαβάλλεσϑαι τὴν εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴν ἢ τὰς ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι 
συμπλοχάς, δι’ ὧν τὴν εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴν nex τοίημαι; ἀσυλλογίστους 10 
εἶναι ἣ τὸ ἐξ τως uydevt συνάγεσϑαι. ie δέ μοι περὶ τούτου 
χαὶ ἐπὶ πλέον εἴρηται ἐν τῷ [Περὶ τῆς χατὰ τὰς μίξεις τ νίαν ᾿Αριστο- 


2 “αὶ prius delevi 10 zat om.a 16 ante συμπέρασμα add. τὸ fort. recte a 


(cf, va. 19) 22 χαὶ superser., ut videtur, B? 26 ἔσται om. a 32 dubito, 


utrum aut tod ἐξ ἀνάγχης μιηδενὶ aut ἀναγχαῖον ἀπ τοφατιχὸν (94) delendum sit an haee 
neglegentius scripta sint 36 πεποίημαι scripsi: πεποίηται aB 


250 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 22 [Arist. p. 4024] 


μ᾿ 


τέλους χαὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ, ὡς ἤδη προεῖπον. ἐπὶ πλέον δὲ εἴρηται 88: 
περὶ αὐτοῦ wor ἐν τοῖς Σχολίοις τοῖς λογικοῖς. 

᾿Αμφοτέρων μὲν οὖν χαταφατιχῶν χαϑόλου οὐσῶν χαὶ ἀναγκαίας, τῆς 
μείζονος χαὶ ἀντιστραφείσης τῆς ἐλάττονος χαὶ γενομένης ἐπὶ μέρους χατα- 15 
φατιχ 


qr 
> 
5) 
~ 
Ny 
΄ 


: γίνεται ἐν πρώτῳ σχήματι συζυγία ἔχουσα συμπέρασμα ἐνδεχό- 
μένον ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν τῆς μείζονος οὔσης χαϑόλου χαταφατιχῆς αἀναγ- 
χαίας, ὡσπεροῦν χαὶ at ἄλλαι, ἐν αἷς ἣ μείζων τατον τατον ἣν beeey maar: 
ἐνδεχομένης οὔσης τῆς ἐλάττονος. GAN εἰ ual ἣ ἐλάττων ἀναγχαία ἦν 
χαϑόλου χαταφατιχὴ ἣ δὲ μείζων ἐνδεχομένη χαϑόλου χαὶ αὐτὴ χαταφατιχή, 20 

10 ἀντιστραφείσης πάλιν τῆς ἀναγχαίας χαϑόλου χαταφατιχῇς γίνεται πεῖ: 


ἐν πρώτῳ σχήματι ἐνδεχόμενον ἐπὶ μέρους χατ ey συνάγουσα ἐνδε- 

χομένης χαϑόλου χαταφατιχῆς οὔσης τῆς μείζονος. οὗτος ἦν τέλειος ὃ 

συλλογισυὸς ἐν τῷ πρώτῳ See ὥσπερ χαὶ ot ἄλλοι ot thy ae 

ἐνδεχομένην ἔχοντες. ἂν ὃ᾽ ἣ μὲν ἀποφατιχὴ ληφϑῇ τῶν προτάσεων 7 
15 GE χαταφατιχή. χαὶ ἢ χαταφατιχὴ μὲν ἀναγχαία χαϑόλου ἣ ἐλάττων, ἀπο- 2% 

Ἁ Ὁ) 7 f , fs ΄ io 5 , ~ , 

φατιχὴ ὃ ἐνδεχομένη χαϑόλου (7) μείζων, πο τῆς χαϑόλου 
αταφατιχῆς ἀναγχαίας ἔσται ἐν πρώτῳ σχήματι ἐπὶ μέρους eee 
Evdeyopsvoy. ὅ συμ πεβασμα οὔσης τῆς μείζονος ἐνδεχομένης χαϑόλου eae 
ee (Os) χαὶ αὐτὸς ἣν τέλειος συλλογισμὸς ἐν πρώτῳ ᾿σχήματι. εἰπὼν δὲ 
¥ πο ee δ 4. ἐκ ΞΕ es AON \ ¢ me, 
δὴ) πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα προσέϑηχε τὸ (xal) γὰρ ἣ στε- 80 
προτάσις ἐνδέχεσϑαι σημαίνει, ὅ ἐστι δειχτιχὸν τοῦ τὸ χατὰ 


‘ 
\ > ΄ 


τὸν διορισμὴὺ ν ἐνδεχό OUSVOV aro ατιχὸν γίνεσϑαι ohare ὅταν γὰρ Ἢ! {LEL- 


ρητιχὴ τ 


ζων στερητιχή τε χαὶ ἀναγχαία ἢ. τότε μόνον οὐ τοῦ χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνὸε- 

χομένου τὸ συμπέρασμα ἀλλὰ τοῦ μὴ ὑπάρχειν. ἔχει δέ πως ἀχαταλληλότερον. 
25 ἢ Agee χαὶ εἴη ἂν τὸ χατάλληλον oe τοιοῦτον. “χαὶ εἰ ἣ στερητιχὴ 

ρύτασις ἐνδέχεσϑαι σημαίνει, φανερὸν ὅτι τὸ ER eo Oe ἔσται 8 
yaeys μεγον᾽. δύναται δὲ συλλογισμὸς γενέσϑαι, χἂν τὴν χαϑόλου χατα- 


Om ἢ 


φατιχὴν ἀναγχαίαν bad ντιστρόφωμεν τὴν μείζονα οὖσαν ἐνδεχομένην 


! 


χαϑόλου ἀποφατιχὴν εἰς τὴν ἐπὶ μέρους, βεταλαβόντες αὐτὴν εἰς τὴν χατα- 
7, δεῖξις χαὶ διὰ τὴν μετάληψιν τῆς ἐνδεχομένης 


, 
30 Gat ἰχήν. ἀλλὰ περιεργοτερα 7, 


εἰς τὴν χαταφατιχὴν: χαὶ διὰ τὸ δεῖν χαὶ τὸ oh Vel eis αντιστρέψαι χαὶ 40 
διὰ τοῦτο γίνεσϑαι ἐπὶ μέρους ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν τὸ Gb peepmo ttc, οὐχ 

v a) ε 
ἀποφατιχόν. ἔτι ὃὲ εἰ ἢ μὲν μείζων στερητική te χαὶ ἀναγχαία ἣ δὲ 


ἐλάττων ἐνδεχομένη χαταφατιχὴ χαϑόλου, ἀντιστραφείσης τῆς ἐνδεχομένης 
95 γίνεται ἐν πρώτῳ σχήματι συζυγία ἔχουσα τὴν μείζονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
ἀναγχαίαν τὴν δὲ ἐλάττονα ἐνδεχομένην ἐπὶ μέρους χαταφατιχήν, χαὶ τὸ 
συμπέρασμα τοῦ μὴ ὑπάρχειν τινὶ χαὶ οὕτως ἐνδεχόμενον | ἐπὶ μέρους" 8ὃν 
οὐ γὰρ χατὰ τὸν διορισμόν. τὸ δὲ ὥστε χαὶ τὸ A τῷ Β ἀναγχη τινὶ 


Ι ἴπον] p. 238,37 7 at ἄλλαι, ἐν αἷς scripsi: ot ἄλλοι, ἐν οἷς (cf. vs. 13) ΔΒ 

8 cnt quod post μείζων vs.7 habent aB, hue transposui 15 ἢ scripsi: 
ἡ aB 16 ἡ addidi 19 ὃς addidi συλλογισμὸς superscr. B? δὲ 
scripsi: δὴ ἃΒ 20 δὴ et xat (cf. vs. 25) ex Arist. addidi 27 γίνεσϑαι a 


do εἰ B: xal a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 22 [Arist. p. 4024] 951 


μὴ ὑπάρχειν οὐχ ὡς ἀναγχαίου ἀποφατιχοῦ ἐπὶ μέρους γινομένου τοῦ 83v 
συμπεράσματος εἴρηται, ἀλλ᾿ ὡς ἴσον τῷ ᾿Αἀνάγχη ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν 
ὑπάρχον τὸ συμπέρασμα γίνεσϑαι᾽. ἂν δὲ ἢ ἐλάττων ἀποφατιχή (ἢ) ἣ δὲ 
μείζων χαταφατιχή, ἂν ἢ ἐνδεχομένη οὖσα ἐλάττων, ἐχ μὲν τῶν χειμένων 5 
5 οὐχ ἔσται συλλογισμός, "τε ΠΟ CH δὲ τῆς τη Ee χαϑόλου ἀπο- 
φατιχῆς εἰς τὴν χαϑόλου τ στὴν ἐνδεχομένην χαὶ ἀντιστραφείσης ἔσται 
πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα ἐπὶ μέρους ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν ἔχον συμπέ- 
ρᾶσμα ἐπὶ τῇ μείζονι χαϑόλου χαταφατικῇ ἀναγχαίᾳ χαὶ τῇ ἐλάττονι ἐπὶ 
υέρους χαταφατιχῇ ἐνδεχομένῃ" ἀποφατιχῆς γὰρ μενούσης τῆς ἐλάττονος 10 
10 οὐδὲν συναχϑήσεται. 

"Edy ὃὲ ἣ ἐλάττων ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγχαία, οὐχ ἔσται συλλοτι- 
στιχὴ συζυγία. χαὶ τοῦτο πάλιν δείχνυσι τῇ τῶν ὅρων παραϑέσει δείξας 
χαὶ παντὶ χαὶ μηδενὶ ὑπάρχειν δυνάμενον τὸν μείζονα χαὶ πρῶτον ὅρον τῷ 
ἐσχάτῳ. τοῦ μὲν οὖν παντὶ ὑπάρχειν ὅροι ὕπνος, ἵππος χαϑεύδων. ἀνϑρω- 

15 Tos’ ὕπνος γὰρ ἐνδέχεται παντὶ ἀνθρώπῳ. ἵππος δὲ raesbey οὐδενὶ ay- 15 
ϑρώπῳ ἐξ ἀνάγχης, χαὶ ὕπνος ἐξ ἀνάγκης παντὶ ἵππῳ χαϑεύδοντι. τοῦ δὲ 
μηδενὶ ὕπνος, ἵππος éyp7, Topas, ἄνθρωπος: πάλιν γὰρ ὕπνον μὲν ἐνδέχεται 
παντὶ ἀνθρώπῳ. ἵππος δὲ ἐγρηγορὼς ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ ἀνθρώπῳ, χαὶ 
ὕπνος οὐδενὶ ἵππῳ ἐγρηγορότι. δεῖ ὃὲ εἰδέναι, ὅτι τὰ τοῦς οὐχ 

20 ἁπλῶς ἀναγχαῖα τὰ δεδειγμένα ἀλλὰ τὰ μετὰ διορισμοῦ. ἃ ὑπάρχοντά 
ἐστι. τὰ ὃὲ οὕτως ἔχοντα τοῦ μὲν ἀναγχαῖον 7 ὑπάρχον γενέσϑαι τι 30 
συμπέρασμα ἐστιν ἀναιρετιχά " τὸ γὰρ παντὶ ὑπάρχον ἀναιρεῖ ὁμοίως τάς 
τε ἀναγχαίας χαὶ τὰς ὑπαρχούσας ἀποφάσεις: δμοίως δὲ πάλιν χαὶ τὸ 
μηδενὶ ὑπάρχον τὰς χαταφάσεις πάσας τάς τε ἀναγχαίας χαὶ τὰς ὑπαρχού- 

25 σας. τοῦ μέντοι ἐνδεχομένου οὔχ εἰσιν ἀναιρετιχαὶ at ἐναντίαι ὑπάρχουσαι" 
τό τε γὰρ παντὶ ὑπάρχον ἐνδέχεται χαὶ τινὶ χαὶ μηδενὶ ὑπάρχειν αὐτῷ, 2% 
χαὶ τὸ μηδενὶ ὑπάρχον ἐνδέχεται χαὶ παντὶ αὐτῷ χαὶ τινί. χαὶ συλλογιστιχὴ 

ὃὲ ἢ συζυγία ἢ ἔχουσα τὴν μὲν ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἀναγχαίαν 
τὴν δὲ μείζονα χαϑόλου χαταφατιχὴν ἐνδεχομένην ἐν τρίτῳ σχήματι. ἄντι- 

80 στραφείσης γὰρ τῆς ἐνδεχομένης γίνεται τὸ Β τῷ I’ ἐξ ἀνάγχης οὐδενί, 
τὸ Γ τῷ A ἐνδέχεται τινί: τὸ Β ἄρα τῷ A τινὶ οὐχ ὑπάρχει: τοῦτο 80 
γὰρ ἐδόχει γίνεσϑαι συμπέρασμα ἀποφατιχῇς τῆς ἀναγχαίας οὔσης. ἀλλ᾽ οὐ 

προχείμενον οἷόν te συναχϑῆναι: δεῖ μὲν γὰρ τὸ A τοῦ Β arm yopet- 
σϑαι οὐ δείχνυται ὃξ τοῦτο, διὰ τὸ μὴ ἀντιστρέφειν τὸ ἐπὶ μέρους ἀπο- 

35 φατιχὸν ὑπάρχον, τῇ προχειμένῃ μίξει. εἰ μέντοι μὴ συνάγοιτο ἐπὶ τῇ 
προχειμένῃ μίξει τὸ τινὶ μὴ Braue ἀλλὰ τὸ ἐνδέχεσϑαι τινί, δόξει γίνε- 3 

σϑαι συλλογισμὸς τῷ τὸ ἐν μέρει ἐνδεχόμενον ἀπ one τιχὸν ἀντιστρέφειν. 


τοῦ ὃὲ ἀσυλλοηιστον δοχεῖν εἶναι ταύτην a συζυγίαν πάλιν αἴτιον τὸ 


ee 


τὴν ἐλάττονα ἐν πρώτῳ σχήματι μένειν ἀποφατιχήν οὐ μέντοι. εἰ [μὴ] 


1 οὐχ ὡς scripsi: ὡς οὐχ aB 2 ἀλλ᾽ ὡς scripsi: ἄλλως ὡς aB 3 ἡ addidi 
9 yap μενούσης (cf. vs. 39) scripsi: μὲν yap οὔσης aB 13 ὑπάρχειν scripsi: ὑπάρχον aB 
26 noli post τινὶ addere py; nam ef. vs. 36 27 ante συλλογιστιχὴ expunxit ἡ B 


32 éddxet] c. 16 p. 86a7—17, 32—39 ood τοῦ corr. B 39 μὴ delevi ut ex 
Ρ. 252,2 translatum 


252 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 22 [Arist. p. 4024] 


ντιστρέφ ροιεν ἀμφότεραι. γίνεται ἣ ἐλάττων ἀναγχαία ἀποφατιχή" μείζων 83v 
5 ΄ 
γὰρ γίνεται 7 Β im εἰ μὴ ἀμφοτέρας τις Ὁ 


Ei δὲ ἢ μὲν χαϑόλου τῶν προτάσεων εἴη ἣ δ᾽ ἐν μέρει (τοῦτο γὰρ 40 
= 


σημαίνει τὸ εἰ δ᾽ ὃ μὲν χαϑόλου τῶν fost ὃ δ᾽ ἐν μέρει πρὸς τὸν 
\ 


0 
΄ \ ~ σ es o SS \ 
WEGOV? Oh γὰρ τῶν ὥρων ἵπεν αὐτάς OLE O& χαὶ TO τρίτον σχῆμα 


σι 


ὑπέγραψεν. ἐν ᾧ γὰρ δύο ὅροι ἑνὸς χαὶ μέσου χαξηγοροῦνται, ὥσπερ χαὶ 
πρῶτον πάλιν. ἐν ᾧ πάλιν τριῶν ὅρων ὄντων δύο ἐξ αὐτῶν χατηγοροῦνται, 
ἀλλ οὐ τοῦ αὐτοῦ, GAN, ὡς εἶπεν ἐπὶ τοῦ πρώτου οὐ partoss “ὅταν ὃ μὲν 
χαϑόλου τῶν ὅρων if ὃ δ᾽ ἐν υὑέρε! τος τὸν ἕτερον᾽᾽- ὅταν γὰρ μὴ τοῦ 45 


10 αὐτοῦ χατηγορῶνται ἀμφότεροι, ἀλλὰ 


‘ 


δὲ | ot δύο ἀλλήλων ἀντιχατη vopeny- 84: 


oe 
ee 


ται. (ἀλλ᾽ 6 τῷ ἑτέρῳ ὑποχείμενος a τοῦ χατηγορουμένου αὐτοῦ ἄντι- 


pov, τοῦ πρώτου σχήματος ᾿ συμπλοχή), οὔσης 
Of τῆς προειρημένης σὺμ τ οχῆς ἐν τρίτο σχήματι δμοίως, φησίν, ἔσονται 
i ‘ row i / 9 9 

ς 5 ΄ Υ σ 

ot συλλογισμοί, ὥσπερ χαὶ ὅτε ἀμφότεραι χαϑόλου ἦσαν. χαὶ γὰρ ἐν ὅ 

15 ἐχείνοις τῆς μὲν ἐλάττονος ἀναγχαίας ἀποφατιχῆς οὔσης χαϑόλου οὐδὲν ἐτγί- 
νετο οὔσης δὲ ταύτης ἐνδεχομένης ἀποφατιχῆς ἐγίνετο συλλογιστικὴ συζυγία. 
ὁμοίως δὲ χαὶ ἀναγχαίας ee τὴν yao χαϑόλου χαταφατιχὴν ἄντι- 
στρέφοντες ἐπὶ μέρους τε ἐποιοῦμεν χαὶ εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα τὴν συζυγίαν 


\ 


>, ΄ 5 a] 

ἀνήγομεν. χαὶ ἐν τούτοις δὲ ὁμοίως τὴν ἐπὶ μέρους ἀντιστρέψαντες τὴν 10 
20 αὐτὴν ἐν πρώτῳ σχήματι συζυγίαν χαὶ τῶν δύο χαϑόλου οὐσῶν ποιησό- 
usta. ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων συζυγιῶν ἐν μὲν τῇ ἐχούσῃ τὴν μὲν μείζονα 


πὶ μέρους ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην τὴν δὲ ἐλάττονα χαϑόλου χαταφατιχὴν 


, m- 


5 


~ "» 5 ~ 7 > ΄ 
ἀναγχαίαν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. ὥσπερ χαὶ ὅτε ἣν ὑπάρχουσα 
v ~ ΄ , ~ P] 
χαϑόλου χαταφατιχὴ αὐτὴ οὔσης τῆς υξείζονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς ἐνδε- 15 
Te | Ι | i> 4 ᾿ | 
, ΄ , ~ > 3 ~ 
γομένης. τὸ γὰρ 6wuotws δὲ ἕξει οὐχ ἐπὶ τῶν δείξεων εἶπεν GAN ἐπὶ τοῦ 
Sed | ὶ ‘ 


τῷ 
σι 


, . , ~ σ > 5 
τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον ὅμοιον γίνεσθαι, ὁποῖον χαὶ ὅτε ἦσαν ἀμφότεραι 
χαϑόλου. δύναται δὲ χαὶ μεταληφϑείσης τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆ)ς ἐνδεχο- 
l4 Ὁ 
μένης εἰς τὴν χαταφατιχὴν ual ἀντιστραφείσης συναγόμενον δείχνυσϑαι ἐνδε- 


χόμενον ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν: δεῖ μέντοι χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέψαι" 20 


“ἡ 7 ~ ¢ ΄ ΄ 
80 ὥστε οὐ πάντως διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἢ ΤΠ SOE ae 


_ 


᾿ > e “ ~ 5 Le 
Et μὲν οὖν ἀμφότεραι χαταφατιχαὶ εἶεν, τοῦ ἐνὸ τ otha τινὶ ὑπάρχειν 


¥ 


ἔσται τὸ συμπέρασμα GAN οὐ τοῦ ὑπάρχειν τινί, ὁποτέρα ἂν χαϑόλου 
~ “Ὁ / 5 4 ΄ 
ληφϑῇ, πλὴν ὅτι τῆς μείζονος ἐπὶ μέρους ληφϑείσης αὐτὴν τε δεήσει χαὶ 
[4 ied ~ 4 
τὸ συμπέρασμα ἀντιστρέψαι: οὕτως 140 ἔσται τοῦ προχειμένου τὸ συμπέ- 9 
35 ρᾶσμα. ἀλλὰ χἂν 7% Etépa ἀποφατιχὴ ἢ ἢ ἀναγχαία χαταφατιχή, 


\ 


ἮΝ ~ 91 \ 
ἐνδεχόμενον ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν τὸ συμπέρασμα. δεῖ ὃς χαὶ ἐν μέρει 


1 ἀντιστρέφειν ἃ 3 δὲ ex δὴ corr. Ὁ 4 εἰ δ᾽ aB: καὶ εἰ Ar. τὸν ἃΒ: τὸ Ar. 

8 εἶπεν] ὁ. 4 p. 20417 ὅταν ἃ: “ay post spatium 2.110. B (fuit haud dubie 67 dy, ut 
p. 253,37): εἰ Ar. et lemma p. 58,24 9 τὸν Β: cola ἕτερον ex ἕταιρον corr. B? 

10 υηδὲ] μη periit in B οἱ B: at a ἀντικατηγορῶνται] γορῶνται periit in B 
11 ἀλλ᾽ 6... ἀντικατηγορῆται (12) a: om. B 11. 12 ἀντικατηγορῆται scripsi: ἀντιχατη- 

γορεῖται ἃ 17 a superser. B? 24 αὐτὴ correxi: αὐτῆς aB 28 ante els ex- 

punxit τὸ yap (ex vs. 25 translatum) B 28.29 ἐνδεχόμενον] evov evan. B 94 οὕτως 


γὰρ] ws 7 periit in ‘B 35 7 evan. B 36 τὸ periit in B 


—— a SS -Π᾿ 


ALEXANDRI IN-ANALYTICORUM PRIORUM I 22 [Arist. p.4024] 253 


εἶναι τὴν ἀναγκαίαν οὖσαν xataoatixyy: ἂν γὰρ ἢ αὕτη χαϑόλου, δεήσει 84: 
τὴν ἐπὶ μέρους τς ἕνην ἀποφατιχὴν εἰς τὴν χαταφατιχὴν μεταλαβεῖν" 
οὕτως δὲ ἔσται χαὶ τὸ συμπέρασμα χαταφατιχόν. δύναται δέ, ἂν ἢ ἐλάττων 30 


Ν 7 


χαϑόλου eh ay avayxata λχηφϑῇ, διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς 


> 


5 δείχνυσϑαι γινόμενον τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον ἐπ 


o- 


μέρους ἀποφατιχόν. 
ἂν ὃὲ ἢ ἀποφατιχὴ χαϑόλου τε χαὶ ἀναγχαία οὖσα πίθον εἶπε γὰρ ἢ 
συζυγί (a συλλογιστική). τοῦ μὴ τος ν τινί, οὐ τοῦ ἐνδέχεσϑαι μὴ ὑπάρχειν 
ἔσται τὸ συμπέρασμα " ὁμοίως γὰρ δειχϑήσεται, ὥσπερ ἐδείχϑη, χαὶ ὅτε 35 
χαϑόλου ἦσαν ἀμφότεραι, ἢ (δ᾽) ἀποφατιχὴ ἀναγχαία. εἰπὼν δὲ ἔσεσϑαι τοῦ 

10 μὴ ὑπάρχειν τινὶ τὸ συμπέρασμα ἐν τῇ ex χαϑόλου ἀποφατιχῇῆς ἀναγκαίας 

νδεχομένης ἐν τρίτῳ σχήματι συζυγίᾳ τὴν 


\e 


χαὶ ἐπὶ μέρους xatapatixys 2 
ἊΝ =: Ὁ ΄ \ Qz ΄ αν 
αἰτίαν τοῦ τοιαῦτα γίνεσϑαι τὰ συμπεράσματα χαϑόλου παρέϑετο προσϑεὶς 
Gvayxy yap τα τοῦ =p 
συλλογισμούς, ὥστε, χαὺ 


5 ~ , ~ Vv ec ~ ’ 
15 ἀναγχαῖον συμπίπτειν, τοῦτ᾽ ἔστιν “ὁποῖα ἂν ἐν ἐχείνῳ τὰ συμπερά- 


ώτου σχήματος τελειοῦσϑαι τοὺς 40 
cael ἐν ἐχείνοις, xat ἐπὶ τούτων 


σματα τῷ σχήματι ἐπὶ ταῖς τοιαύταις συζυγίαις, τοιαῦτα χαὶ ἐν τούτῳ δεῖ 
εἶναι. ἐπιζητήσαι ἄν τις εὐχαίρως πρὸς αὐτόν, διὰ τί οὐχ οὕτως εἶπε 
γίνεσθαι χαὶ ἐν ταῖς ἐξ ὑπαρχούσης χαὶ 2015 χορ Εν υἵξεσιν ἐν τούτῳ τῷ 45 
σχήματι, ὡς ἐν τῷ πρώτῳ ἐδείκνυτο. 7 τὸ νῦν λεγόμενον χαϑόλου γίνεται, 


20 χαὶ τούτῳ χρὴ Encoder: ὡς γὰρ ἂν ἐν τῷ πρώτῳ | σχήματι ἔχῃ τὸ συμ- 84: 


‘ 

τέρασμα, οὕτως χαὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἕξει σχήμασι τοῖς τὴν ὁμοίαν συμπλοχὴν 
δειχνυμένοις ἔχειν διὰ τῆς ἀντιστροφῆς. 

NY ΄ \ 4 , τὰ 2A δὶ SN 

Ay μέντοι otepytixy ἢ ἐλάττων πρότασις χαϑόλου 7, ἐὰν μὲν ἐνδε- 
χομένη. ει στρα Εἰ Ὶς τῆς ἐπὶ μέ =pous UATAPATLAYS ἀναγχαίας συλλογιστιχὴ 

95 ἢ συζυγία τοῦ ἐνδέ eae τινὶ μή; ἧς πάλιν δεήσει χαὶ τὸ συμπέρασμα 5 

ἀντιστρέψαι-: ἀντιστρέφει δὲ 7 ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ οὖσα τοῦ 
χατὰ τὸν διορισμὸν ἐνδεχομένου. ἂν δὲ στερητιχὴ χαϑόλου ἐλάττων 


> > ’, “ie Vv = 5 = \ id id ,ὔ \ ~ a QO” 
OVOA AVAYXALA, OVX εσται συλλογιστιχὴ συξυγίια. χαι τοῦτο ὀειχύγησεται 


«πὸ 


Ne (a | ~ 5 ~ go ~ \ a 5 i“ ῃ 717 σ > > , 
μὲν διὰ τῶν αὐτῶν ρων τῶν χαὶ πρὸ ὀλίγου ληφϑέντων, ὅτε ἦσαν ἀμφό- 
80 τεραι χαϑόλου, ἀναγχαία δὲ ἀποφατιχὴ ἢ ἐλάττων. αἴτιον δὲ πάλιν τὸ 10 


oY 


γίνεσϑαι μὲν συμπέρασμα ἀντιστραφείσης τῆς μείζονος οὔσης ἐν νδεχομένης 
ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς ὑπάρχον ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος 
ἄχρου, py ἀντιστρέφειν δὲ τὴν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴν ὑπάρχουσαν. of δὲ 
σ cs ~ A ΄ ΄ o v ~ AY 
ὅροι ἦσαν τοῦ μὲν ὑπάρχειν ὕπνος, χοιμώμενος ἵππος, ἀἄνϑρωπος, τοῦ (δὲν 


35 μὴ ὑπάρχειν ὕπνος, ἐγρηγορὼς ἵππος, ἄνϑρωπος: 6 γὰρ ὕπνος τότε μὲν 15 
fe Ee παντὶ ἀνθρώπῳ SEEN νῦν δὲ ληφϑήσεται τινί. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ 


ὅταν ἢ ἐλάττων ἐπὶ μέρους ἡ ἀναγχαία ἀποφατική, συλλογιστικὴ ἢ συμπλοχή. 


1 χαταφατιχὴν᾽ ἂν] τικὴν" ἂν periit in Β ἡ αὕτη seripsi: ἡ αὐτὴ aB 2 ἐνδεγο- 
μένην) δεχομέ periit in B 8 ἐδείχϑη] p. 40225 —32 9. ἡ a: ἢ B (corr.?) 

8 addidi 11 συζυγία, ut videtur, B: ovfvylas a 15 ἂν] conicio οὖν 17 ante 
ἂν add. δ᾽ ἃ 18 τῷ οἵη, ἃ 24 post ἀντιστραφείσης add. τε ἃ 20 πρὸ ὀλίγου] 
p. 40437 32 post ὑπάρχον eras. 2—3 lit. B ἀπὸ correxi (cf. p.246,7): ἐπὶ ἃΒ 
34 δὲ ἃ: om. B 35 ἵππος ex ὕπνος corr. B ov 6t ἂν Β: ὅτε a ἡ alterum 


om. a 


. 


954 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 22-[Arist. p. 404. 815] 


τοὶ ὅροι παρατεϑέντες δείξουσιν- ληφϑήσεται γὰρ ἐγρήγορσις. ἵππος [7, ὃ] 84ν 
Sey ἄνϑρωπος" ἐγρήγορσις Tp ἐνδέχεται παντὶ ἀνϑρώπῳ, ἵππος δὲ 

χοιμώμενος ἐξ ἀνάγχης τινὶ ἀνυρώπῳ οὐχ ὑπάρχει; χαὶ ἐἸρηγορσις ἐξ ἀνάγχης 20 
οὐδενὶ χοιμωμένῳ ὑπο Gt χαὶ πάλιν ἐ eyonropsts, ἵππος ἐγρηγορώς, ἀνϑρω- 
5 πος’ ἐγρήγορσιν γὰρ παντὶ ἀνθρώπῳ ἐνδέχεται ὑπάρχειν, ἵππος δὲ ἐγρηγορὼς 
ἐξ ἀνάγχης οὐδενὶ Banc. χαὶ ἐγρήγορσις ἐξ ἀνάγχης παντὶ ἵππῳ ἐγρηγορότι. 
Οὐχέτι τῶν ἄλλων ἀσυλλογίστων συζυγιῶν ἐμνημόνευσε τῶν ἐξ ἀμφοῖν 

πὶ μέρους 7 ἀδιορίστων [ἢ] χαταφατιχῶν τε χαὶ ἀποφατιχῶν χαὶ ἀνομοιο- 2 


ων 


5: , cer - Τρ ος ΜῈ ΄, ie δ Fe ΣΝ ὍΝ ἃ - 3) ΄ 
σχημόνων ως OYTOS 707] γνώριοῦ τουτοῦ KATA ταῦτας OLA τῶν εἰρημένων. 


10 p.40015 Δῆλον δὲ xat ὅτι πάντες ἀτελεῖς, χαὶ ὅτι τελειοῦνται 
διὰ τοῦ πρώτου σχήματος. 


Τοῦτο γὰρ ἣν τὸ χαὶ ἐπὶ τοῦ δε τ ῦπὸ σχήματος ρῥηϑὲν τὸ “τελειοῦνται 
διὰ τῶν πρθειρηβενῶν σχημάτων᾽᾽ - ἀντὶ γὰρ τοῦ “διὰ τοῦ προειρημένου 
΄ | £3 ~ 


σχήματος εἶπε “thy σχημάτων᾽. ὅτι δὲ χαὶ of ἐν τούτῳ τῷ σχήματι 80 
15 ἀτελεῖς τε συλλογισμοὶ χαὶ τελειοῦνται διὰ τοῦ πρώτου σχήματος, δῆλον" 
> 


ot μὲν γὰρ δι᾿ ἀντιστροφῆς τῶν προτάσεων ἐδείχϑησαν συνάγοντες, ot δὲ 
διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς; ἐν οἷς ἣ μὲν ἐλάττων χαϑόλου καταφατιχὴ 
ἢ ὑπάρχουσα 7 ἀναγχαία ἢ δὲ μείζων ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ ἐνδεχομένη. 
ΓΛ i i Linkoih 1 Aaa 
ἐμνημόνευσε δὲ ual ταύτης τῆς δείξεως Ext μόνης τῆς ἐξ ἐνδεχομένης χαὶ 8 
20 ὑπαρχούσης μίξεως: ἐπὶ δὲ τῆς ἐξ ἀναγχαίας χαὶ ἐνδεχομένης μόνον εἶπε τοῦ 
χατὰ τὸν διορισυὼὸν ἐν Uae νοῦ γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, οὐχέτι δὲ χαὶ τὴν 


δεῖξιν παρέϑετο 7 λέξις “᾿χαὶ ὅταν τὸ a Seon ληφϑῇ τὸ δὲ Oe 
τιχύν, ἀναγχαῖον (δὲ τὸ χαταφατιχόν᾽). 7 γὰρ ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆῇς avay- 
/ ~ 2 , 3 
χαίας τῆς ἐλάττονος χαὶ Ext μέρους ἀπορατικῆς ἐνὸς Χο γῆς τῆς μείζονος ἐν 40 
\ 


3 


τρίτῳ σχήματι χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δείχνυται συλλογιστιχὴ 


τῷ 
or 


χαὶ διὰ τῆς ἀντιστροφῆς. ἂν yap μεταλάβωμεν τὴν ἐπὶ μέρους ἐνδεχομένην 
OLD ΧὩ L ty Υ "5. ἵ ol ὶ ede ay i μερ [- χομξνη 
ἀπος φατιχὴν τὴν AT els τὴν χκαταφ τιχὴν χαὶ ἀντιστρέψωμεν, συναχϑήσεται 
υὲν τὸ Β τῷ A ἐνδέχεσϑαι τινί, ἀντιστραφέντος δὲ τοῦ συμπεράσματος 
y > , \ Ye > AUN X ~ > 3 7 = 5 
ἔσται" δειχνόμενον τὸ προειρημένον. ἀλλὰ διὰ μὲν τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
80 γωγῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ἐνδεχόμενον τὸ δειχνύμενον, διὰ δὲ τῆς 45 
3 An ΄ Wes) ΔΙ ΤΟΝ U7 ζεται ΄ \ 2 ON 
ἀντιστροφῆς ἐπὶ μέρους χαταφατιχκὸν ἐνδεχόμενον TO δειχνύμενον. διὸ οὐδὲ 
ee τῇ OV τρις ἧς δείξει ἐν τῇ τοιαύτῃ συμπλοχῇ, ὅτι μὴ τηρεῖται 
τὸ ἀποφατιχὸν γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα | ἀποφατιχῆς χειμένης προτάσεως. 85r 
οὕτως δέ; χἂν ἢ μείζων ἢ ἀναγχαία χαϑόλου χαταφατιχή, ἣ δὲ ἐλάττων 


\ 


3, ΄ ? 5 le 
35 ἐνδεχομένη ἐπὶ μέρους ἀποφατιχή, “AT ἀμφοτέρας τὰς ἀντιστροφᾶς. 


1 ante ot fort. 6 addendum ἐγρήγορσις correxi: 6 ἐγρηγορὼς aB ἢ 6 delevi 

2 et 5 παντὶ correxi (cf. vs. 8—10): τινὶ aB (ex τινὶ ἀνθρώπῳ vs. 3 fort. error irrepsit) 

8 te oma 7, alterum delevi 10 67hov... σχήματος (11) non lemma sed textus 
verba in aB 12 ῥηϑὲν] ο. 19 p. 3942; ef. p. 242,22 16 δι᾿ superser. B? ot 
δὲ... οἷς (17) scripsi: ὁ 68... αἷς ΔΒ 19 ἐμνημόνευσε] ὁ. 21 p.39b32 20 μόνον 
ex μόνην corr. B 22 ἣ fig p- 402 23 δὲ τὸ χαταφατιχόν ex Arist. addidi 

7 seripsi: 7 ab 28 6B: 30 διὰ 62... δεικνύμενον (31) om. a 91 xata- 


φατιχὸν EX ἀποφατιχὸν COTT. BP 32 τηρεῖται a: τηρῆται B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 125 [Arist. p.40017. 20.23] 955 


‘ 


p. 40017 Ὅτι μὲν οὖν (ot) ἐν τούτοις τοῖς σχήμασι δυλλογισμοὶ 8dr 
τελειοῦνται διὰ τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι χαϑόλου συλλογισμῶν. ὅ 


Λέγει μὲν περὶ τῶν ἐν δευτέρῳ χαὶ τρίτῳ σχήματι συλλογισμῶν 
ὑπομιμνήσχων ἡμᾶς τῶν δεδειγμένων δέδειχται γάρ, ὅτι 
5 σχήμασι τούτοις συλλογισμοὶ διὰ τοῦ πρώτου σχήματος τελειοῦνται 7 ὅειχτι- 
.χῶς 80 ἀντιστροφῶν προτάσεων 7 ἐξ ὑποθέσεως διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 


ἜΞΞΕ Py τα 
TAVTES ot cy τὸ 


> ~ \ ὌΧ 4 f ἊΨ ὌΝ \ ~ σ ΄ 
ἀπαγωῆς. τὸ δὲ χαϑόλου πρόσχειται ἤτοι δηλωτιχὸν τοῦ ὅτι πάντες 10 
ἀνάγονται εἰς τοὺς ἐν τούτῳ δύο χαϑόλου συλλογισμούς (ἐδείχϑη γὰρ χαὶ 
τοῦτο, ὅτε χαὶ οἱ τὰ ἐπὶ μέρους ἐν πρώτῳ σχήματι συνάγοντες ἐδείχϑησαν 
10 χαὶ t ἀναγόμενοι εἰς τοὺς δύο τοὺς χαϑόλου τοῦ πρώτου διὰ τοῦ 
πρῶτον διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς εἰς τοὺς ἐν τῷ δευτέρῳ δύο τοὺς 


éx τῶν δύο χαϑόλου προτάσεων ἀναχϑῆναι: εἰ δὲ εἰς τούτους πάντες 15 
Ce 5 ~ ex ΄ "5 τι \ + 4 Ἃ x 
ἀνάγονται, zat τελειοῦνται διὰ τούτων. ἐξ ὧν τὸ εἶναι ἔχουσιν), ἢ τὸ 
χαϑόλου νῦν εἶπεν ἀντὶ τοῦ ᾿ἁπλῶς᾽- χαϑόλου γὰρ πάντες ual ἁπλῶς 


, 


15 πάντες τελειοῦνται διὰ τῶν ἐν τῷ Tac σχήματι συλλογισμῶν. χαὶ εἴη 


Qs 


s ~ ς , 
ν τὸ λεγόμενον τοιοῦτον" ᾿ τελειοῦνται GE χαϑόλου διὰ τῶν ἐν. τῷ πρώτῳ 


- 


“7.0 - a ot) 
σχήματι συλλογισμῶν᾽. 
p.40020 Ὅτι δ᾽ ἁπλῶς πᾶς συλλογισμὸς οὕτως ἕξει, νῦν ἔσται 90 
φανερόν. 
i 


20 Ἢ πρόϑεσις αὐτῷ δεῖξαι, ὅτι μηδεὶς συλλογίσυὸς ἔξω τῶν εἰρημένων 
γίνεται τριῶν σχημάτων, ἀλλὰ πᾶς ἔν τινι τῶν σχημάτων ἐστὶ τούτων. 

? > Ul ~ ἊΝ 
οὕτως δ᾽ ἂν εἴη συναποδειχνύμενον χαὶ τὸ ὅτι πᾶς συλλογισμὸς εἰς τοὺς 


δύο τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τοὺς ἐχ χαϑόλου προτάσεων ἀμφοτέρων 
ὃ 


σξ 


& ἁπλῶς πᾶς CDN οτος οὕτως ἕξει ἥτοι λέ 


ὃς 


ἵξι. ὅτι Lo 


25 οὕτως ἕξει, ὡς ἐξηριϑμησάμεϑα χαὶ χατελέξαμεν τοὺς xa? ἔχαστον σχῆμα 
δειχνύντες σ συλλογισμούς (sis γάρ τις τούτων ἔσται τῶν εἰρημένων ἡμῖν 


Ve 


ἢ υηδεὶς ἔξω τῶν 


ey 
ι στ 
Re 
wy 


λαμβανόμενος: τοῦτο δὲ δειγϑήσεται,. ἂν deryd 
‘ i 
/ 


4 ae ἢ ΄ 
ριῶν σχημάτων. ὧν ς μὲν ὁ γινόμενος 


νυ εἰ 


ἐν τούτοις, οἱ “δ᾽ ἐν τούτοις εἰσίν, οὃς ἐξεϑέμεϑα, πᾶς 6 γινόμενος συλλογι- 80 
80 σμὸς εἴη ἂν ἐν τούτοις, οἷς ἐξεϑέμεϑα), 7 ἁπλῶς πᾶς συλλογισμὸς 
΄ SF ς΄ 5 7 > δὴ 3 , , 
οὕτως ἕξει ws ἀνάγεσϑαι εἰς τοὺς ἐν πρώτῳ σχήματι χαϑόλου. 
Ρ ) , A} , ~ . » Ἃ 
Ρ. 40023 “Avayxy δὴ πάντα ἘΠ ΠΡ: χαὶ πᾶσαν ἀπόδειξιν ἣ 
ὑπάρχον τί τινι ἢ μὴ ὑπάρχον δειχνύναι. 
, σ ~ ~ 5 Vv \ v 
Δειχνύς, ὅτι πᾶς συλλογισμὸς τῶν εἰρημένων τις ἔσται χαὶ ἔν τινι 
85 τῶν τριῶν σχημάτων, διαίρεσιν τῶν δειχνυμένων συλλογιστιχῶς πρῶτον 3 


1 1 οἱ ex Arist. addidi 2 τελειοῦνται aB (Adfu): τελειοῦνταί te reliqui Arist. codices 
τῷ πρώτῳ Ar. 4 δέδειχται] ο. 1 p. 39 80 --- 9 8 ἐδείχϑη] ¢. 7 p. 29b1—25 
18 ἔχει Ar. 28 πασῶν a 32 πᾶσαν ἀπόδειξιν χαὶ πάντα συλλογισμόν Arist. et Alex 


ipse p. 350,4 do tit om. Arist. codices praeter n, qui tamen tet omittit 
> > ἢ 


256 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p.40>23. 30] 


ποιεῖται. χαὶ οὕτως ἕχαστον τῶν Ex TIS διαιρέσεως δείχνυσι μὴ δυνάμενον Sbr 


~ 3 , » - ΄ \ 4 = ΡΣ NE \ ὸἂ 4 \ 
τῶν ἐν τούτοις συζυγιῶν: τούτου γὰρ δειχϑέντος ἀποδειχϑὲν ἂν ety τὸ 
ERR λαμβάνει δὴ τὸ πᾶσαν ἀπόδειξιν χαὶ πάντα σρλλοηις 
σμὸν (κοινότερον νῦν τῆς ἀποδείξεως ὀνόματι χρώθενοο ἢ 7 DEE τί τινι 40 
δειχνύναι 7 μὴ ὑπάρχον. χαὶ ἑχάτερον τούτων 7 καϑόλου ἢ χατὰ 
ig 


or 


it a“ ‘ τς byl 5 NER © [4 ~ 
ἔρος: 7 γὰρ παντὶ ὑπάρχειν 7 υηδενὶ δείχνυσιν ὃ συλλογιζόμενος (ταῦτα 
\ 


γὰ αϑόλου) ἢ τινὶ ὑπάρχειν ἣ μὴ παντί: ταῦτα γὰρ τὰ ἐπὶ μέρους 

Ὶ ρ τα χαύολου τινι UTADYEL YY πᾶντ TAUT {4p 7 μ ρους. 

εἰπὼν δέ, ὅτι τὰ nadie ταῦτα ἐστι συλλογιστικῶς, ἑξῆς παρατίϑεται 
10 χαὶ τοὺς τρόπους τῶν δείξεων λέγων ἔτι 7 δειχτιχῶς ἣ ἐξ ὑποϑέσεως, 45 


δειχτιχῶς μὲν λέγων τοὺς χατηγοριχῶς χαὶ δι᾿ οὐδεμιᾶς ὑποϑέ σεως ἀλλὰ 85v 

τὸ προχείμενον ἄντιχρυς καὶ αὐτόϑεν δειχνύντας (οὐ γὰρ χρῶνται τῷ χατη- 
γορικῷ ὀνόματι ἐπὶ τούτου τοῦ τρόπου τῆς δείξεως ἀλλὰ τῷ δειχτιχῷ, 
χατηγοριχὸν δὲ ἐν ἔϑει αὐτοῖς τὸ eS, λέγειν), ἐξ ὁποϑέσεως δὲ 

15 τοὺς ὑπόϑεσίν τινα ϑέντας ἐν τῇ δείξει καὶ ὑποτεϑείσῃ προσχρωμένους 


7 


προτάσει ἢ μιᾷ 7 χαὶ πλείοσι. δείξει δέ, ὅτι χαὶ ἐν τοῖς ἐξ ὑποϑέσεως 5 
τὸ συλλογιστιχῶς δειχνύμενον ἣ ἐπον τινὶ 7 μὴ ὑπάρχειν δείχνυται, χαὶ 
τούτων ἕχάτερον ἢ χαϑόλου ἢ χατὰ μέρος διὰ τούτων δείχνυται. φησὶ δὲ 
~ IF 4 4 \ > < \ ἣ > 3d ΄ ~- 

οὔ ἐξ ὑποθέσεως μέρος χαὶ εἶδος εἶναι χαὶ τὴν Or ἀδυνάτου δεῖξιν 


ςτὸ 
[ὩΣ 
o 
δὰ 
Ἢ 
<= 


ὕμενος Futy, τί ποτέ ἐστι τὸ ἐξ ὑποϑέσεως, χαὶ διὰ τί ἐξ Omo- 

QO / ~ \ \ > ~ >» See ΄ c Q/ \ > [4 
ϑέσεως χαλεῖται" χαὶ γὰρ ἐν τοῖς δι᾿ ἀδυνάτου ὑποϑέντες τὸ ἀντιχείμενον, 10 
οὗ βουλόμεϑα δεῖξαι, πρὸς τοῦτο τὸν συλλογισμὸν ποιούμεϑα δειχνύντες ἀδύ- 
γατον αὐτό. προηγουμένως υὲν συλλο ογτζόμεναι χαὶ δειχνύντες τὸ ψεῦδός τε 
χαὶ ἀδύνατον, χατὰ συμβεβηχὸς ὃὲ χαὶ χατασχευάζοντες τάληϑές τε χαὶ τὸ 

xt Bea pare. > ΜΝ «-- ΡΟ τα [αἵ ἐς Le nas \ fd > 

25 προχείμενον. περὶ μὲν οὖν τῶν ἐξ ὑποϑέσεως ποιήσεται τὸν λόγον: ἀχο- 
λουϑήσει γὰρ ὃ περὶ ἐχείνων λόγος τούτοις. πρῶτον δὲ τοὺς χατηγοριχῶς 16 
χαὶ δειχτιχῶς, ὥς φησι, δειχνύντας δείχνυσι πάντας διὰ τῶν προειρημένων 

> 


γινομένους σχημάτων: 2x γὰρ τούτων φησὶν ἔσεσϑαι γνώριμον χαὶ τὸ τῶν 
ὑποϑετιχῶν. 


80 p.40030 Et δὴ δέοι τὸ  χατὰ τοῦ Β συλλογίζεσϑαι ὑπάρχον 
ἢ μὴ ὑπάρχον. 


οὔτ᾽ ἔστιν, ἄν a προχείμενον ἡμῖν χαταφατιχὸν συμπέρασμα ποιῆσαι 
τοῦ A πρὸς τὸ Β ἢ ἀποφατικόν (τὸ γὰρ δειχτιχὸν τοιοῦτον), avayxy υὲν 20 
τοὺ Δ πρὸς TO | τὴ Ὁ TLAO TO γα. = OY TO ἢ Y 7 υ, 
λαβεῖν τι κατά τινος χατηγορούμενον: μηδενὸς γὰρ λαμβανομένου οὐδ᾽ 
ἂν δειχϑείη τι. GAR οὐδ᾽ ἂν ὑποϑετιχὸς ληφϑῇ:, 6 συλλογισμὸς ἔτι δειχτιχός. 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ἄλλο τι ἄλλου χατηγορούμενον ληφϑῇ, μὴ συνάπτῃ δὲ πρὸς 

᾿ς τὸ Ὁ a DOO) ots (OPUS Peas τὰ Ty} pos 

Ἃ DP) σ 

τὸ A 7 τὸ B, οὐδ᾽ ὅλως περὶ τούτων 6 λόγος ἔσται. ἀλλὰ μὴν 000’ εἰ 


Φ 


© 
σι 


4 τὸ om. 15 ὑποτεϑείσῃ scripsi: ὑποτεϑείχει aB 16 δείξει] p. 41 421 sqq. 
21 aie τες ἃ 26 post χατηγοριχῶς add. te a 90 τοῦ om. a συλλο- 
γίζεσϑαι B: συλλογίσασϑαι a et Ar. o4 τι λαβεῖν a χατά OM. a 30 ὑπο- 


ϑετιχὸς) fort. ὑποϑετιχῶς 


10 


15 


25 


30 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4030] 257 


τὸ A χατὰ τοῦ B λαμβάνοιμεν χατηγορεῖσϑαι: εἴημεν γὰρ (av), ὃ Bov- 8ὅν 
λόμεϑα δεῖξαι, τοῦτο λαμβάνοντες, ὅπερ ἐστὶ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν: τὸ 25 
γὰρ τὴν ἀρχὴν ζητούμενον οὐχ ὡς ζητούμενον ἀλλ᾿ ὡς οὕτως ἔχον ληφψό- 
μεθα. xat ἄλλου ἄρα τὸ A ἣ ἄλλο χατὰ τοῦ A. εἰ μὲν οὖν τὸ A χατὰ 
τοῦ Τ᾿ χατηγορήσαιμεν, τὸ 68 I χατὰ μηδενός, μηδ᾽ ἄλλο τι χατὰ τοῦ Γ᾽, 
ἀλλὰ μηδὲ χατὰ τοῦ Α τι ἕτερον, οὐδὲ συλλογισμὸν ὅλως ποιήσομεν. λείπει 

Ι! ’ Med Peed 
οἷ A \ / ? wv 7, x ς ~ / ΄ ded 
τὸ μηδὲ τὸ A χατ᾽ ἄλλου: τοιαύτη γὰρ 7 τοῦ δευτέρου σχήματος τάξις. 80 
γὰρ γίνεται συλλογισμὸς ἕνός τινος ληφϑέντος: τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ 
ι 


λεται ip εἰπεῖν 


τῷ ὙΠ ἕν χαϑ᾽ ἑνὸς ληφϑῆναι οὐδὲν συμβαίνει ἐξ ἀνάγκης. βού- 
σ " ~ Sar r. ~ C ΄ ΄ 
» ὅτι συλλογιστιχῶς οὐδὲν συμβαίνει μιᾶς ληφϑείσης προτά- 
σεως ἦν γὰρ 6 συλλογισμὸς λόγος, ἐν ᾧ “᾿τεϑέντων τινῶν᾽" 


“2 


5 ἀλλ᾽ οὐ 


“τινὸς τεϑέντος᾽. δεῖ ἄρα χαὶ ἑτέρας προτάσεως, ἵνα δειχϑῇ συλλογιστιχῶς 35 


(τί) τινι ὑπάρχον ἣ μὴ ὑπάρχον. ἂν μὲν οὖν προσληφϑῇ πάλιν τὸ A χατά 
Rega! da oe Β ἀπ ΡΟ ἢ zed τς : 
Vv . 
τινος ἄλλου, φέρε εἰπεῖν tod A, οτος ἔσται συλλογισμὸς ἐν δευτέρῳ 
σχήματι τοῦ [᾿ πρὸς τὸ A. ἂν δ᾽ ἄλλο τι χατὰ tod A, φέρε εἰπεῖν τὸ A, 
συλλογιστιχῶς, ἔσται συλλογισμὸς ἐν πρώτῳ σχήματι τοῦ Δ πρὸς τὸ I 
ἂν ὃὲ χατὰ τοῦ Γ᾿ ὡς τὸ οὕτως χαὶ ἄλλο τι συλλογιστιχῶς, φέρε εἰπεῖν 
τὸ Δ, ἔσται συλλογισμὸς ἐν τρίτῳ σχήματι τοῦ Α πρὸς τὸ Δ. διὸ χαὶ εἶπεν 40 
οὐδὲν μὲν χωλύσει ἐχ τῶν οὕτως λαμβανομένων γίνεσϑαι συλλογισμόν, οὐ 
μέντοι τὸ Β ἢ τὸ A δειχϑήσεται χατηγορούμενον, ὃ προέχειτο, 7 ὅλως 
ἄλλο τι τῶν προειρημένων τῷ μηδὲ τὴν ἀρχὴν εἰλῆφϑαι τὸ Β ἐν ταῖς 
EO poctpy pe eal ρχὴν Stange See 
, > ~ ~ ~ > b) 39> 
χειμέναις προτάσεσι μηδὲ συνῆφϑαί twa αὐτῷ τῶν ὅρων᾽. GAN οὐδ᾽ ἂν 
ἐπ᾽ εὐθείας λαμβάνωμεν ὡς τὸ A χατὰ tod [᾿ οὕτως τὸ IL’ zat’ ἄλλου 45 
χἀχεῖνο πάλιν xa ἄλλου: χαὶ γὰρ οὕτως πάλιν, ἂν συλ λογιστιχῶς ληφϑῶσιν 86r 
at προτάσεις, ἔσται μὲν ἐν πρώτῳ το τοῦς ὃ A τοῦ, ἐσχάτου ληφϑέντος 
χατηγορούμενον, οὐ μὴν τοῦ B, εἰ μὴ τοῦτο ἘΠ εἰλημμένον. ὅλως γάρ, 
> A Vv X \ σ \ \ \ SUNN 
εἰ μὴ ety πρὸς τὸ B συναπτόμενός τις ὅρος ὥσπερ χαὶ πρὸς τὸ A, οὐδεὶς 
ἔσται χαὶ πρὸς τὸ B συλλογισμὸς τοῦ A, ὅπερ ἦν δεῖξαι προχείμενον. 
οὐδεὶς γὰρ γίνεται συλλογισμὸς ἄλλου πρὸς ἄλλο, εἰ μὴ ληφϑείη τις αὐτῶν 5 
μέσος ὅρος, ὃς πρὸς ἀμφότερα τὰ ἄχρα, ὧν πρόχειται ποιήσασϑαι τὴν 
a Ου fad , Ἁ ΄ ΠΣ Se = ~ δ Seer as = 5 
δεῖξιν, ἕξει σχέσιν τινὰ ὡς ἀμφοτέροις συνῆφϑαι 7 τῷ χατηγορεῖσϑαι ἀμφο- 
τέρων συλλογιστικῶς ἢ τῷ ὑποχεῖσϑαι ἀμφοτέροις 7 τῷ τοῦ μὲν χατηγο- 
ρεῖσϑαι τῷ δὲ δποχεῖσϑαι. χαϑόλου μὲν γὰρ ὃ συλλογισμὸς ἐχ προτάσεών 
ἐστιν ἐχουσῶν μέσον ὅρον τινὰ χαὶ χοινόν: ὃ 68 πρὸς ὡρισμένον τι 10 
συλλογισμὸς ἐχ τῶν πρὸς τοῦτο συναπτουσῶν προτάσεων, ὥστ᾽, εἰ μὴ πρὸ 


vy 


τοῦτο συνάπτοιέν πως at λαμβανόμεναι προτάσεις, συλλογισμὸν μὲν οὐδὲν 
͵΄ χες > ᾿ \ ~ > \ ν , \ 
χωλύσει γενέσϑαι, ob μὴν πρὸς τοῦτο. εἰ yap εἴη προχείμενον πρὸς τὸ A 


1 εἴημεν scripsi: εἴη μὲν Β: εἰ μὲν a ἄν addidi 3 ὡς alterum om. ἃ 

5 χατηγορήσωμεν a τι OM. ἃ 6 ποιήσωμεν ἃ 11 τεϑέντων τινῶν] ὁ. 1 
p. 24019 12 τεϑέντος τινὸς ἃ 13 τί addidi (ef. p. 250,8) ἐὰν a 

14 et 15 φέρε a: φέρει B 20 τοῦ β a 22 μηδὲ ἃ: μηδὲν B 28 χαὶ 
om. ἃ συλλογισμὸς τοῦ ἃ πρὸς τὸ β ἃ ol post ἕξει add. δὲ a 33 τῷ B: 
τοῦ ἃ 39 συλλογισμιὸν omisso τι (34) ἃ 


Comment. Aristot. IL. 1. Alex. in Anal. Priora. 1 


258 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p. 40630] 


ποιήσασϑαί τινα συλλογισμόν. δεῖ τὸ πρῶτον ἄχρον ὅρον ληφϑῆναι χατά τι 86r 
τῶν τριῶν σχημάτων συνάπτοντα πρός τινα μέσον καὶ ἕτερον ἄχρον: ἄλλως 
\ 5 Ἃ i f \ pA 4 > > YW. Ψ' \ 

yap οὐχ ἂν γένοιτο πρὸς αὐτὸ συλλογισμός. οἷον εἰ εἴη προχείμενον περὶ 15 
ἡδονῆς τι συλλογ ἴσασϑαι. ἂν λάβομεν, ὅτι πᾶσα Foovh χατὰ φύσιν, πᾶν 


i 
\ 


τὸ χατὰ φύσιν αἵρετόν. ποιήσομέν twa συλλογισμὸν πρὸς τὸ προχείμενον. 


or 


οὐδὲν ἔλαττον ἔσται πρὸς τὸ προχείμενον. χἂν λάβωμεν ᾿ πᾶσα ἣδονὴ xt- 
νησις, πᾶσα χίνησις ἀτελής" οὐ γὰρ ἣν ἡμῖν ὡρισμένος ὃ κατηγορούμενος. 
πάλιν δὲ 6 τοῦδέ τινος πρὸς τόδε συλλογισμὸς ἀμφοτέρων ὡρισμένων ἐχ 20 
τῶν πρὸς τόδε χαὶ THs συναπτουσῶν προτάσεων. εἰ [δὲ] δὴ πρόχειται τοῦ 
10 ἃ πρὸς τὸ Β ποιήσασϑαι συμπέρασμα, δεῖ χαὶ πρὸς τὸ Β συνάπτειν τὰς 
προτάσεις, μὴ μόνον πρὸς τὸ A, ὡς ἔχουσιν, ἃς ἐλάβομεν: ἀδύνατον γὰρ 
συνάπτειν πρός τι πρότασίν τινα μηδενὸς τούτων μήτε ὑποχειμένου λαμ- 
βανομένου μήτε χατηγορουμένου αὐτοῦ. ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῦ A πρὸς τὸ Bas 
γένοιτ᾽ ἄν ποτε συμπέρασμα, εἰ μηδὲν χοινὸν αὐτῶν ληφϑείη, ὃ συνάψει 
15 αὐτά. GAR ἑχατέρου αὐτῶν ἰδίᾳ τινὰ ἢ SS ἢ ἀποφάσχοιτο. εἰ 
δὴ μόνως μὲν γένοιτο συλλογισμὸς τοῦδέ τινος πρὸς τόδε τι, εἰ χοινόν τι 
χαὶ μέσον αὐτῶν ληφϑείη, ἢ δὲ τοῦ μέσου ἜΣ: πρὸς τά, ὧν λαμβάνεται 
υέσον, τριχῶς γίνεται (ἢ γὰρ ἐν μέσῳ τίϑεται αὐτῶν τῷ μὲν ὑποχείμενος 
αὐτῶν τοῦ δὲ χατηγορούμενος, ἢ ἀμφοτέρων χατηγορεῖται, 7 ἀμφοτέροις 80 
20 ὑπόχειται), χαὶ παρὰ ταύτας οὐχ οἷόν τε αὐτὸν σχέσιν χαὶ ϑέσιν πρὸς τούς, 
ὧν λαμβάνεται μέσος. ἔχειν, αἱ δὲ προειρημέναι ϑέσεις αὐτοῦ ποιοῦσι τὰ 
τρία σχήματα. φανερὸν ὡς πᾶς δειχτιχὸς συλλογισμὸς διά τινος τῶν τριῶν 
γίνεται σχημάτων. ὧν εἰρήχαμεν, χαὶ χατὰ τὰς ἐν Exdotw συλλογιστιχὰς 


΄ - v ~ l4 > 
συζυγίας πάσας: πᾶς ape χατηγοριχός, τοῦτ᾽ ἔστι δειχτιχὸς συλλογισμὸς 35 


25 εἷς, ὧν εἰρήχαμεν, ἔσται συλλογισμῶν. 
ΡΝ! ὌΝ 4, χα ΄ ΄ \ > \ \ 2 
Εἰπὼν ὃξ χαὶ δείξας τοῦτο ἐπήνεγχεν ὁ γὰρ αὐτὸς λόγος, καὶ εἰ 
e Αἱ , , \ \ \ \ > \ 5.0.8 
διὰ πλειόνων συνάπτοιτο πρὸς τὸ Β’ xat γὰρ εἰ μὴ δι᾿ ἑνὸς ὅρου 


id 


t 
υέσου τὸ A τῷ B συνάπτοιτο ἀλλὰ διὰ πλειόνων, xat ἣ τῶν πλειόνων 
Eowy λῆψις χατά τι τῶν τριῶν σχηρατῶν ἔσται. ἂν μὲν γὰρ ἐπ᾽ εὐϑείας 


80 ς εἶναι τὸ A χατὰ tod I’, τὸ [Γ᾿ χατὰ 40 


(| τὰ μέσα πλείω εἰλημμένα ὦ 
τοῦ Δ, τὸ Δ κατὰ τοῦ E, τὸ E κατὰ τοῦ B, ἐν πρώτῳ σχήματι συλλο- 
ὃ 


274 τὸ [ χατὰ μὲν τοῦ A ἀποφατιχῶς, 


o- 
ΓΒΕ 
- 
Qs 
< 


γισμὸς τοῦ A πρὸς τ 
χατὰ ὃὲ τοῦ Δ χαταφατιχῶς, ἐν δευτέρῳ σχήματι τὸ A xat’ οὐδενὸς τοῦ 
Δ συναχϑήσεται: ἄν δὴ προσλάβωμεν τῇ ΑΔ ΠΡΟΣ τάσει χαϑόλου οὔσῃ 
ἀποφατικῇ τὸ Δ παντὶ τῷ B, ΠΡ τὸ A οὐδενὶ τῷ Β ἐν δευτέρῳ 45 


[ΟἹ 


i) 
or 


σχήματι διὰ μέσων tod te [᾿ χαὶ tod A. ay dé ye τὸ [᾿ χατὰ | παντὸς 86v 
τοῦ A χαὶ πάλιν τὸ B χατὰ παντὸς tod A, γίνεται ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ B 
χατὰ τινὸς τοῦ T's dy δὴ προσλάβωμεν τῇ BI προτάσει ἐπὶ μέρους 


τινα ἃ: τινι B 6 post οὐδὲν add. δὲ ἃ 8 post τόδε fort. τι intercidit (ef. vs. 16) 
9 χαὶ τόδε superser. B? δὲ B: om. a Ilda 16 γένοιτο scripsi: γένοιτ᾽ ἂν 
(ex vs. 14 translatum) aB 24 post χατηγοριχός add. συλλογισμὸς a 26 εἰ om.a 
(pr. C) 27 συνάπτοιτο B: συνάπτοι ἃ et Ar. post β add. 7 a 34 δὲ a 
38 προσλάβωμεν a: λάβωμεν B post μέρους fort. οὔσῃ addendum (cf. vs. 34) 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p. 40 > 30] 259 


χαταφατιχῇ τὸ A παντὶ τῷ [᾿, συναχϑήσεται τὸ A τινὶ τῷ B. dy δὴ 86v 
τὸ Γ χαὶ τὸ Β χατὰ παντὸς τοῦ A, χαὶ πάλιν τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ I’, 
γίνεται καὶ τὸ A χατὰ τινὸς τοῦ Β διὰ πλειόνων μέσων (διὰ γὰρ τῶν Δ, I’) 5 
2 / ΄ 
ἐν τρίτῳ σχήμνατι. 

“Ἑξῆς δὲ δείχνυσι χαὶ τοὺς ἐξ ὑποϑέσεως γινομένους συλλογισμο 


σι 


LO 
‘ 
a 


> 


τούτων τινὸς THY σχημάτων γινομένους, χαὶ ᾿Π χειρίςεται ye ἐ 
τοὺς δι᾿ ἀδυνάτου ual δείχνυσι. πῶς χαὶ οὗτοι ἐξ ὑποϑέσεώς τέ 


> \ 
εἰσι χαὶ 
ees ~ ~ ΄ ΄ Jif τς ΄ Χ * > 
διά τινος τῶν τριῶν σχημάτων συνάγουσιν. ἐξ ὑποθέσεως μὲν οὖν εἰσιν. 
ὅτι, οὗ βούλονται δεῖξαι, τὸ ἀντικείμενον ἀντιφατιχῶς ὑποτίϑενται " συλλο- 10 
l4 Q7 Ὁ »’ lA oF \ > ~ ID7 
10 γιζόμενοι δέ τι διά te τούτου χαὶ ἄλλης τινὸς ἀληϑοῦς προτάσεως ἀδύνατον 
δειχτιχῶς, διὰ τοῦτο το, Bee τὴν ὑπόϑεσιν οὖσαν αἰτίαν ἀδυνάτου 
πο ον τιϑέασι δὲ αὐτοῦ τὸ ἀντιχείμενον, οὐκέτι τοῦτο συλλογιζόμενοι. 
πάντες δὲ οἱ δειχτιχοὶ συλλογισμοὶ ἐδείχϑησαν διά τινος τῶν τριῶν σχη- 
΄ 4 σά \ C. > ΄“ > ~ 
μάτων γινόμενοι, ὥστε χαὶ 6 ἐν τῇ els ἀδύνατον ἀπαγωγῇ συλλογισμὸς 15 


- 


15 διά τινος 2 (eee τῶν τριῶν σχημάτων dy γε χατηγοριχός τε χαὶ 
δειχτιχός. ὙΠ δι᾿ ἀδυνάτου τι δειχνὺς Seay eee usy δειχτιχῶς τὸ 
ψεῦδος, ὡς εἶπον, ὃ δὲ βούλεται δεῖξαι, χαὶ ὃ ἐξ ἀρχῆς αὐτῷ πρόχειται 
τῷ διὰ Gvddo στο δειχτιχοῦ τὸ ἀντιχείμενον αὐτοῦ. ὃ Hae ἀδύνατον 


> 


ὃν δεῖξαι, τῇ τούτου ἀναιρέσει τίϑησί te χαὶ δείχνυσι. βουλόμενος γάρ τις 20 
δεῖξαι, ὅτι υ»ηδείς ἐστιν ἄνϑρωπος πτηνός, διά γε τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωῚ (iis 


20 
4 < 7 Ἂν» Χ >) ΄ 
ὑποθέμενος, ᾧ βούλεται δεῖξαι, τὸ ἀντιχείμενον Gait δέ ἐστι τὸ τινὰ ἂν- 
ϑρωποὸν πτηνὸν εἶναι). ταύτῃ προσλαβὼν ἀληϑῆ, χαὶ ὁμολογουμένην πρότασιν 
i 1 Ὁ] ' Ι 
τὴν ᾿ πᾶν τὸ πτηνὸν πτέρυγας ἔχει᾽ συλλογίζεται διὰ χατηγοριχοῦ συλλογισμοῦ 
ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ τινὰ ἄνθρωπον πτέρυγας ἔχειν. χαὶ ὃ μὲν συλλο- 


25 γισμὸς ὃ γινόμενος διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον an vers οὗτος, τὸ δ᾽ ἐξ ἀρχῆς 2% 
προχείμενον τὸ μηδένα ἄνθρωπον πτηνὸν εἶναι οὐ διὰ συλλογισμοῦ δείχνυται 
Ἁ ς 


> \ NEN \ ’ ~ 
ἀλλὰ διὰ τὸ τοῦ ἀδυνάτου συμπεράσματος αἰτίαν ieyesta τὴν ὑποτεϑεῖσαν 
~ \ 


σ ~ > 
BUREN, Hus ἦν ἀντικειμένη τῇ δειχϑῆναι προχειμένῃ. χαὶ ava 


i 


x 
ν "Ὁ 
» 
A 
Ξ 


viv ἐχείνη. τίϑεται δὲ αὕτη 
80 ἀληϑὲς εἶναι. πάλιν τις ee 


9.9 


δεῖν τὸ ἕτερον μόριον τῆς ἀντιφάσεως 
> y ~ 
vos δεῖξαι, ὅτι wy ἔστι Ἔν: διὰ χενοῦ, 


- J s\ 


τῷ 
ry 
τὸ εἶναι χίνησιν διὰ χενοῦ. δείξας δὲ χαὶ 80 


3D “4 
ἀδυνάτου. ὑποτίϑεται μὲν 


συλλογισάμενός τι ἀδύνατον διὰ τὴν ὑὕπόϑεσιν, ἀνελὼν ταύτην τίϑησι τὸ 


προχείμενον: δείχνυσι γάρ, ὅτι, εἰ ἔστι διὰ χενοῦ χίνησις, ἰσοταχῶς τὰ 
βαρύτερα χαὶ τὰ χουφότερα χινήσεται. διὰ γὰρ χατηγοριχοῦ συλλογισμοῦ 

τ y 2 c ~ > b] ~ 
35 οὕτως: ἐν ᾧ μηδέν ἐστι τὸ διαιρούμενον ὑπὸ τῶν Or αὐτοῦ χινουμένων, 


ἐν τούτῳ ἀνάγχη πάντα τὰ χινούμενα ἰσοταχῶς χινεῖσϑαι: ἐν ὃὲ τῷ χενῷ 35 


1 χαταφατιχῇ scripsi: χαταφατιχὴν B: χαταφατιχῆς a δὴ scripsi: δέ ᾿ a p. 258, 36 
translatum) aB 2 ¥ (ante xat) scripsi: ἃ aB a scripsi: 6 B: 6 τοῦ ¥ 
παντὸς ἃ 9 ἀντιφατικῶς ἀντιχείμενον a 10 te οἱ. ἃ oe οὖσαν αἰτίαν 
seripsi: ὡς ἂν αἰτίαν corr. ex ὡς ἀναιτίαν B: ὡς αἰτίαν ἃ 15 dy scripsi: ὧν aB 
16 τι om.a 18 αὐτοῦ om. a ἀδύνατον a: δυνατὸν B 20 ye a: te B 
21 oa: oB 22 ταύτην a 27 τὸ delendum videtur (ef. vs. 11 et p. 272,6,7,9) 

συμπεράσματος Scripsi: συμπέρασμα ab dl τὸ om. a o4 yap om. a ante 


χατηγοριχοῦ expunxit tod B! 


1τ 


260 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p.4030. 41226] 


a7 > Seas , σα χὰ τι d,? Se Se ἧς a mn voy RAY 
O&Y ἔστι TO οιαιϊρουμξνον ὑπὸ TWY οἱ αὑτοὺ ZWOUILSV WY * cy tw χξνῷ &6y 


> 
οὐ 
"» , ΄ τ ΄ > ~ ~ > \ Ἁ - 
ἄρα ἀνάγχη πάντα τὰ χινούμενα ἰσοταχῶς χινεῖσϑαι. ἀλλὰ μὴν τοῦτο 
΄ af » - ~ » wv 
ἀδύνατον: ἀδύνατον ἄρα χαὶ τὸ χίνησιν γίνεσϑαι διὰ χενοῦ: οὐχ ἄρα ἔστι 
χίνησις διὰ χενοῦ. χαὶ ἐν τούτῳ δὴ τῷ λόγῳ διὰ μὲν συλλογισμοῦ χατη- 
5 γοριχοῦ τὸ ἀδύνατον δέδειχται. τὸ δὲ μὴ εἶναι χίνησιν διὰ χενοῦ τῇ τῆς 


ὑποϑέσεως ἀναιρέσει τίϑεται. 40 


\ 


41226 Οἷον ὅτι ἀσύμμετρος διάμετρος τῇ πλευρᾷ διὰ τὸ 
Ρ re iy i t | ry 
γίνεσθαι τὰ περιττὰ toa tot 


l4 ΄ 
υμμέτρου τεϑείσης. 


wy 
RQ. 
oO 
a 
sn 
o 
- 
ay 
a 


Παραδείγματι αὐτὸς χέχρηται τῆς δι᾿ ἀδυνάτου δείξεως τῷ ἐπὶ τῆς 
10 διαμέτρου δειχνύς, πῶς, ὃ βούλεται χατασχευάζειν, ὃ τῇ Ot’ ἀδυνάτου δείξει 
χρώμενος δείχνυσιν. οὐ γὰρ συλλογίζεται, ὅτι Loo ens ἢ διάμετρος 45 


τῇ πλευρᾷ, ὃ οὕτως δειχνύς. | ὅπερ ἐστίν, ὃ βούλεται δεῖξαι, ἀλλὰ τοῦ 87: 


erase ον τεϑέντος τοῦ σύμμετρον αὐτὴν εἶναι “i πλευρᾷ δείχνυσι διὰ 


/ 


συλλογισμοῦ δειχτιχῶς, ὅτι τούτου χειμένου γίνεται τὰ περιττὰ τοῖς ἀρτίοις 
15 ἴσα: ὃ ἐπεὶ ἀδύνατον. ἀναιρεῖται μὲν ἣ ὑπόϑεσις, τοῦτο eee τς 

ἐν δὲ τῇ ταύτης ἀναιρέσει τὸ ἀντιχείμενον αὐτῆς χατασχευάζεται τὸ μὴ ὅ 

εἶναι σύμμετρον τὴν διάμετρον τῇ πλεύρᾷ: ἐπειδὴ χατὰ παντὸς ϑάτερον μέρος. 
ς ἀντιφάσεως, ὃ ἦν ἐξ ἀρχῆς προχε δὲ συλλογισμὸς τοῦ τὰ 


' ὃ 
UsTPOS Ga tiie τῇ πλευρᾷ, 
BTA, χαὶ ἔστω διάμετρος 
αὐτοῦ ἣ BI: εἰ δὴ σύμμετρός ἐστιν ἢ BI" διάμετρος tH AB πλευρᾷ, 
5 / 2 
ι λόγον πρὸς αὐτήν, ὃν ἀριϑμὸς πρὸς aes ole γὰρ παρὰ 10 
ιγμένον τοῦτο, ὅτι “ta σύμμετρα 


i 
. - Ὑ ,΄ re Ἃ F 
περιττὰ τοις ἀρτίοις loa yiveovan, αν ἢ 
~ FC ΄ ΄ \ 
20 TOLOUTAS χείσθω * τετραγώνον χώριον τα Α 


ὃ > 


Εὐχλείδῃ ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Στοιχείων de 
υξγέϑη πρὸς ἄλληλα λόγον ἔχει. ὃν ap ὃς πρὸς ἀριϑμόν᾽᾽, xat ἔστι τέταρ- 
tov ϑεώρημα ἐν τῷ δεχάτῳ τοῦτο. ἔστω δὴ ὡς ἢ BI” διάμετρος πρὸς τὴν 
BA πλευρὰν ὃ E ἀριϑμὸς πρὸς τὸν Z, χαὶ εἰλήφϑωσαν οἱ ἐλάχιστοι 
ἀριϑμοὶ τῶν τὸν αὐτὸν λόγον τούτοις ἐν ων πρῶτοι πρὸς τον “of 15 
γὰρ ἐλάχιστοι ἀριϑμοὶ τῶν τὸν αὐτὸν λόγον SO gee: πρὸς ἀλλήλους" 


- 


τῷ 
or 
« 


of) 


I~ 


τὸ 
δέδειχται δὲ χαὶ τοῦτο ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῶν ee Εὐχλείδου. εἰσὶ δὲ 
80 πρῶτοι πρὸς ἀλλήλους οἱ μονάδι μόνῃ μετρούμενοι. πεπολυπλασιάσϑω 
ἑχάτερος τῶν EZ, χαὶ ἔστω ὃ μὲν ἀπὸ τοῦ H ἐφ᾽ ἑαυτὸν γενόμενος πολυ- 
πλασιασϑεὶς 1, 6 δὲ ἀπὸ τοῦ Θ K. τετράγωνοι ἄρα εἰσὶν ὁ 1 χαὶ K χαὶ 
πρῶτοι χαὶ αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους" δέδειχται γὰρ χαὶ τοῦτο ἐν τῷ ἑβδόμῳ 20 
οἱ 


τῶν Στοιχείων, ὅτι, ἄν δύο ἀριϑμοὶ πρῶτοι πρὸς ἀλλήλους ὦσι χαὶ 


γενέσϑαι ἃ 7 i διάμετρος σύμμετρος a τῇ πλευρᾷ om. Ar. 11 οὐ B: εἰ ἃ 
11.12 τῇ πλευρᾷ om. ἃ et Ar. 12 οὕτω a 13 tod ἃ: τὸ B 14 χειμένου ex xtvov- 
v.évov corr. B: γινομένου a 17 μέρος om. a 24 ἀριϑμὼὸν (ante πρὸς) a τέταρτον] 
nostrum quintum 25 ἡ om.a 26aB8a CB: ἑπτά ἃ 21 τούτοις λόγον ἃ 
28 πρῶτοι superscr. B?: om. a 29 et 33 ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῶν Στοιχείων] Eucl. Elem. VII, 
24 et 26 Syl as Ἷ. ut videtur, in ras. B: pa 92 τ prius om.a τ (xatecomtar 

2 


ΜΗ καὶ L uae Ae 
ξ ὃ χαὶ πα Β (ξ ὃ et za in ras. B’); varietas errore librarii 7, 9, τ, ἃ pro cer- 
torum numerorum notis habentis orta est 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 (Arist. p.41226.37] 261 


πολλαπλασιασϑεὶς Exatepos αὐτῶν movie τινά, οἱ γενόμενοι ἐ 
\ 5 \ \ \ if v ἧς c 
χαὶ αὐτοὶ πρὸς ἀλλήλους ἔσονται. ἐπεὶ οὖν ἔστιν ὡς ἢ 
πρὸς τὴν AB πλευρὰν οὕτως ὃ E ἀριϑμὸς πρὸς τ 
τὸν Z οὕτως ὃ Η πρὸ ς τὸν O, χαὶ ὡς ἣ BI διάμετρος ἔχει πρὸς τὴν 53 
: | 


5 AB πλευράν, οὕτως ξξ 


2 
Ἄν 
[0] 
- 
or 
Qu 
[9] 
ἐπ 
S 
S 
o- 


BI ἄρα διαμέτρου τετράγωνον πρὸς τὸ ἀπὸ τῆς AB πλευρᾶς, οὕτως ἕξει 
χαὶ ὃ ἀπὸ τοῦ Η πρὸς τὸν ἀπὸ tod O- εἰσὶ δὲ οὗτοι IT χαὶ Κ. διπλάσιον 
δὲ τὸ ἀπὸ τῆς τς τετράγωνον τοῦ ἀπὸ τῆς πλευρᾶς: διπλάσιος 
ἄρα καὶ 61 ἀριϑμὸς τοῦ Καὶ ἀριϑμοῦ: ἄρτιος ἄρα ὃ 1: πᾶς γὰρ ὃ διπλάσιός 
10 τινος ἄρτιος εἰς ἴσα γε διαιρούμενος. ἀλλὰ μὴν χαὶ 6 ἥμισυς αὐτοῦ ἄρτιος 80 


ἔσται: τῶν γὰρ τετραγώνων ἀριϑῦμῶν τῶν εἰς ἴσα διαιρουμένων χαὶ τὰ 


| 
ἡμίση ἄρτιά ἘΠ pas ἄρα ἐστὶ xat ὁ Καὶ ἥμισυς ὧν τοῦ 1 ὄντος τετρα- 
γώνου. [οὗ] ἔστι δὲ χαὶ περισσός: πρῶτοι γὰρ ἦσαν πρὸς ἀλλήλους ὃ | 
χαὶ ὃ Κ. ἀδύνατον δὲ πρώτους εἶναι πρὸς ἀλλήλους τοὺς ἀρτίους" οἱ 
15 γὰρ ἄρτιοι οὐ μετ τον: μονάδι μόνῃ χοινῷ μέτρῳ, ὃ ἴδιόν ἐστι τῶν 
δὴ ἤτοι Gases ἢ τὸν ἕτερον αὐτῶν περισσὸν εἶναι" 8 


, S~ 
πρώτων. δεῖ περ 
ἐδείχϑησαν δὲ Ὶ AY Ὶ Ὶ 


/ ἄρτιοι ἀμφότεροι διὰ τὴν ὑπόϑεσιν: τὰ περισσὰ ἄρα 
τοῖς ἀρτίοις ἴσα ὑποτεϑείσης τῆς διαμέτρου εἶναι τῇ πλευρᾷ συμμέτρου. 


~ 


ι 
Ξρισσὰ τοῖς ἀρτίοις ἴσα εἶναι, ὅ ἐστι ψεῦδος. τὸ ὃ 


ao 5." 5 A alt ΄ ‘ A ~ 
ὅπερ ἀδύνατον. ἐπὶ δὴ τῆς δείξεως ταύτης ὃ μὲν συλλογισμὸς ας τοῦ 
y π εἶναι ἀσύμμετρον 


20 τὰ 
τὴν ὙΠ λΞουΣ τῇ πλευρᾷ διὰ Ἂν ὑπόϑεσιν δείχνυται" 


ν᾿ 
ξ 
σ 
0 


τι γὰρ Ἔπειτ τος 40 
τοῦ ἀντιχειμένου τούτῳ ἀδύνατόν τι ἀχολουϑοῦν ἐδείχνυτο διὰ συλλογισμοῦ, 
τῷ δεῖν ϑάτερον αὐτῶν ἀληϑὲς 


_ 


τῇ τῆς ὑποϑέσεως ἀναιρέσει ἐχεῖνο ἐτέϑη τ 
εἶναι: τοῦτο γάρ ἔστι τὸ διὰ τὴν ἀντίφασιν. εἰ δὲ χαὶ ἐπὶ τῆς εἰς 

95 ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ὁ γινόμενος τοῦ ψεύδους συλλογισμὸς δειχτιχός τέ ἐστι, 
τοῦτ᾽ ἔστι χατηγοριχός, χαὶ διά τινος τῶν τριῶν περαίνεται Spero, εἶεν 45 
dv ἐν τοῖς σχήμασι τοῖς τρισὶ χαὶ οἱ δι᾿ ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος ὄντες 
τῶν ἐξ ὑποϑέσεως. 


Ρ. 4118 «Ὡσαύτως δὲ χαὶ οἱ ἄλλοι πάντες of ἐξ ὑποϑέσεως. | 


[Ὁ 


80 Δείξας τοὺς δι᾿ ἀδυνάτου συλλογισμούς. πῶς ἐξ ὑποϑέσεως ὄντες 87: 
ὑπάγονται τοῖς προειρημένοις τρισὶ σχήμασι, φησὶν ὁμοίως τούτοις χαὶ τοὺς 


1 πολυπλασιασϑεὶς ἃ ποιήσῃ ἃ: ποιήσει Β ὃ ζ Β: ἑπτά ἃ 4 vai ὡς ἡ BY... πρὸς 
πρὸς τὸν ὃ (5) bis, semel expunctum, B 5 ἀριϑμὸς om. a τ xat x scripsi 
as ms πα 
(ef. p. 260,32): ξ ὃ (x% in ras. B?) καὶ πα Β: om.a 9. τ (ante ἀριϑμὸς) ἃ: τ (τ 
; EO a 
in ras ΒΞ B χ a: % (superscr. B’) B (ante πᾶς) a: ma {πὰ in ras.) B 
10 ye scripsi (cf. p. 259,15): te aB μὴν B: μὴ ἃ 12 ἡμίση Β: ἥμισυ ἃ ἐστιν Β: 
εἰσιν ἃ 12.13 τετραγώνου ὄντος ἃ 13 οὗ Β: om.a 10 αὐτὸν ἃ 18 τοῖς ἀρτίοις 
Β: ἄρτια ἃ 19 ἐπὶ δὴ ἃ: ἐπειδὴ Β 20 εἶναι ἴσα ἃ σύμμετρον ἃ 21 τῇ πλευρᾷ 
τὴν διάμετρον ἃ 22 ἐδείχϑη ἃ 23 ἐχεῖνο seripsi: ἐχεῖνος aB αὐτῶν tatepov a 
24 ἀντίφασιν] ντί in ras. B 24.25 εἰς ἀδύνατον B: ἀδυνάτου a 25 té om.a 


262 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p.41237] 


iS 


ἄλλους πάντας γίνεσϑαι τοὺς ἐξ ὑποϑέσεως. ὡς yap ἐπὶ τῶν δι᾽ ἀδυνάτου 87v 
ὃ συλλογισμὸς πρὸς τὸ ὑποτεϑὲν γίνεται, ὃ το τος ς av οὗ βου- 
λόμεϑα δεῖξαι. τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ ὑποτίϑεμεν, καὶ δειχτικὸν ἐξ αὐτοῦ τε 5 


΄ 
~ 


5 


wat ἐξ ἑνὸς τῶν cei ἐποιήσαμεν son a οὕτως χαὶ ἐπὶ τῶν 
ὧν ἐξ ὑποϑέσεως Ἰίνεσθαι: ὃ μὲν γὰρ συλλογισμὸς πρὸς τὸ 
νόμενον γίνεται δειχτιχὸς wy" Bee cea. 1 


a 


5 ἄλλων φησὶ 


~ > ia > 


oe οὗ a Oe See χαὶ 


ὃ 


τος γίνεται, ὅ ἐστι ποτὲ μὲν τὸ ἀντι- 
dt ἀδυνάτου δείξεως, ποτὲ δὲ τὸ 10 
γεώτεροι προσλαμβανόμενον λέγουσιν. 


7 


ΤΩΣ hae ποτὲ δέ. ὃ 


\ 


μὲν οὖν συλλογισμὸς τούτου γίνεται. τὸ δὲ προχείμενον ἐξ ἀρχῆς ets 


Or ὦν 


10 


[Ὁ 


{ 


ἴξιν ἤτοι GU ὁμολογίας τινὸς τίϑεται ἢ διά τινος ἄλλης ὑποθέσεως" 


ΝΣ 


ὑπόϑεσις γὰρ χαὶ ἣ ὁμολογία. οἷον ζητουμένου τοῦ “εἰ τὰ ἀντιχείμενα 
συνυπάρχεῦν δύναται 7% 0d’, ἂν συνϑώμεϑα χαὶ ὁμολογήσωμεν ἀλλήλοις 
ὡς ἐφ᾽ ἑνὸς τῶν ἀντιχειμένων οὕτως ἔχειν χαὶ ἐπὶ πάντων, ἔπειτα τὰ 15 


15 ἐναντία προχειρισάμενοι δείξωμεν διὰ συλλογισμοῦ, ὅτι ταῦτα μὴ συνυπάρχει, 
λαβόντες, ὅτι τὰ ἐναντία ἀλλήλων ἐστὶ φϑαρτιχά, τὰ δὲ ἀλλήλων φϑαρτιχὰ 
οὐχ οἷόν τε συνυπάρχειν ἀλλήλοις, τὰ ἄρα ἐναντία οὐχ οἷόν τε συνυπάρχειν, 


\ Ἁ Ψ' 
ὃ μὲν συλλογισμὸς χατηγοριχός 


εὶ 


ε χαὶ δειχτιχὸς γέγονε πρὸς τὸ μεταληφϑὲν 
ἀντ᾽ ἐχείνου τοῦ τὴν ἀρχὴν εἰς δεῖξιν προχειμένου. ἦν γὰρ ἜΠΗ ἐχεῖνο 30 


50 μ 


ΕΞ 


ν ‘el τὰ ἀντιχείμενα δύναται συνυπάρχειν᾽. μετελήφϑη δὲ ἀντ᾽ ἐχείνου 


o- 


e 


ἐναντία. ual περὶ τούτων ἣ δεῖξις ἐγένετο χαὶ ὃ συλλογισμός" τὸ δ᾽ 


Q- 


vy 


> w ΄ a) JS Serre. , ΄ 
ἀρχῆς προχείμενον τούτου δειχϑέντος συλλογιστιχῶς ἐξ ὁμολογίας τίϑεται, 


mel συνεϑέμεϑα χαὶ ὡμολογήσαμεν, ὡς ἂν ἐφ᾽ ἑνὸς τῶν ἀντιχειμένων 


O27 @ aa 


- ΄ or > In. 7C ΝᾺ ΄ ε ΄ ~ 
οὕτως ἐπὶ πάντων ἕξειν. οὐχ ἐδεήϑημεν (δὲ) τοιαύτης ὁμολογίας 2% 


© 
ey 
os 
φ 
st 
. 


2 
τὶ 


25 ἐπὶ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς, ἀλλὰ ψιλῆς τῆς τοῦ ἀντιχειμένου ὑποῦϑέ- 
σεως’ τοῦ δὲ τὸ προχείμ evoy δειχϑῆναι τοῦ συλλογισϑέντος εὑρεϑέντος 
ἀδυνάτου ἢ τῆς ἀντιφάσεως φύσις αἰτία. 

Av ὑποθέσεως δὲ ἄλλης, ὡς εἶπεν, εἶεν ἂν χαὶ ods οἱ νεώτεροι 
συλλογισμοὺς μόνους βούλονται λέγειν. οὗτοι δ᾽ εἰσὶν of διὰ τροπιχοῦ, ὥς 


Re 
vay 


30 Gast, χαὶ τῆς προσλήψεως γινόμενοι, τοῦ τροπιχοῦ ἢ συνημμένου ὄντος ἢ 
διεζευγμένου ἣ συμπεπλεγμένου, ods of ἀρχαῖοι λέγουσι μιχτοὺς ἐξ bro- 80 
Qs - “HREOC 4 ) δ δ,» yy7c aed ar4 5 yy Ἢ M Y, 
ϑετιχῆς προτάσεως ual δειχτιχῆς, τοῦτ᾽ ἔστι χατηγοριχῆς. εἰ yap εἴη 
ὑποχείμενον συνεχὲς χαὶ συνημμένον τὸ ‘el ἐπιστήμη ἐστὶν ἣ ἀρετή, διδαχτόν 
ἐστιν ἀρετή᾽. εἶτα δειχνύοιτο, ὅτι ἐπιστήμη ἣ ἀρετή ἐστιν, δεδειγμένον (ἂν) 

Ὑ σ ay a ΄ ed \ Lf ΄ σ Ὑ > 

35 εἴη; ὅτι χαὶ διδαχτή. οὕτως yap ἂν προσληφϑείη ὡς οὕτως ἔχον, εἰ 
. / ΄σ > , ΄ 4 ~ 
δειχϑείη. ὅτι ἐπιστήμη. ὃ μὲν οὖν συλλογισμὸς πάλιν ἄν εἴη πρὸς τοῦτο 35 


2 τεϑὲν ἃ ἀνὰ} vd in ras. Β 3 ὑπετίϑεμεν a 8 δι’ οἴη. ἃ 

10 εἰς ἐξ ἀρχῆς ἃ Τ ἢ Β: Fro ἃ δι᾿ ἄλλης τινὸς a 15. δείξωμεν 
Seripsi: δείξαιμεν aB συνυπάρχει a: συνυπάρχειν B 16 εἰσὶ a δὲ B: 
δι᾿ a 17 post συνυπάρχειν alterum add. ἀλλήλοις a 22 συλλογιστικῶς B: 
δειχτιχῶς ἃ 24 δὲ a: om. Β 26 ἐρεϑέντος a 90. ἡ om. a διδακτόν B: 
δειχτιχή a 34 pro ἀρετή fort. αὐτή scribendum (cf. p. 263,7) ἐστὶν ἡ ἀρετή 


collocat a ἂν addidi 


ee, 


10 


15 


20 


35 0 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p. 41437] 26 


[0] 
ae 
a 
~l 
4 


χαὶ τούτου χατηγοριχός" οἷον πᾶσα ἕξις ἀμετάπτωτος ἀπὸ ἀληϑοῦ 
ἢ ἀρετὴ ἄρα σε yc, οὐδὲ γὰρ ἄλλως ἂν τεϑείη. ὅτι ἢ Ι 
ἐστί, διὰ συλλογισμοῦ, εἰ μὴ διὰ χατη (DEE συλλογισμοῦ. δειχϑέντος δὲ 
ούτου διὰ συλλογισμοῦ τὸ ἐξ ἀρχῆς γίνεται χατασχευαζόμενον διὰ τὴν 


ΞΘ Ὁ, ᾿Ξ Ae ἕξις a Rn a PRG 
pene aay A δ᾽ ἀρετὴ ἕξις ἀμετάπτιτος ἀπὸ eae sts ee 
1 2 
ἀρετ τὴ STLOT .ὴ 
Ἁ 


το 
ὑπόϑεσιν" DEES yap ἐν τῷ ΠΣ τ τὸ εἰ ἣ ἀρετὴ ἐπι ΠΠΕΙ ἡ ἐστίν, 40 
> , γᾷ 


‘ 
> \ » > 
διδαχτὴν αὐτὴν εἶναι. εἰ γὰρ εἴη τὸ προσλαμβανόμενον δείξεως μὴ δεόμενον 
ἀλλὰ φανερὸν χαὶ γνώριμον ὡς χαὶ τὸ συνημμένον. οὐδ᾽ ἂν νος 
ΨΥ e Lieve AK e Sed an ΓΑ ΒΝ 
ἔτι 6 λόγος εἴη ὁ τοιοῦτος. οὐδὲ γὰρ χρείαν συλλογισμοῦ τινα τὴν ἀρχὴν 
τὸν τοιοῦτον παρέχεσϑαι λό ay οἷόν τε: δεῖ γὰρ τὸν συλλογισμὸν δειχνύναι, 
ὃ ἄνευ τοῦ συλλογίσασϑαι οὐχ ἔστι pene τὸ μὲν οὖν συνημμένον 
ὡς TeABEOY ἐν τοῖς ὑποϑετικοῖς, ἃ τροπιχὰ λέγουσι, λαμβάνεταί τε χαὶ 45 
τίϑεται, ἐν οἷς γε οὕτως ἔχει. λείπεται δὲ τὸ προσλαμβανόμενον ἀμφιδοξού- 
μενον εἶναι, ὥς Ὁ Θεόφραστος, χαὶ δεόμενον δείξεως. ὁ δὴ συλλογισμὸς 
τοῦ τοῦτο οὕτως ἔχειν ἔσται χατη[γοριχός te χαὶ δειχτιχός, ὥστε χαὶ ἐν 88: 
τοῖς ὑποϑετιχοῖς τοῖς ex τροπιχοῦ ane μένου συλλογισμοῖς τὸ μὲν χατα- 
σχευαζόμενον χαὶ δεόμενον δείξεως διὰ ee δείχνυται συλλογισμοῦ, 
τὸ δ᾽ ἐξ ἀρχῆς προχείμενον δείχνυται οὐ διὰ συλλογισμοῦ ἀλλὰ διὰ τῆς 
ὑποθέσεως τῆς ὕποτε ne ἣν δὲ αὕτη τοῦ συνημμένου. οὐδὲ γὰρ οἷόν ὅ 
\ \ , > Q~ σ > Lt to ) “ 7, & Ἃ σ 
τε τὸ μὴ γνώριμον δειχϑῆναι, ὅτι τόδε τί ἐστιν ἢ τοιόνδε, ἢ ὅλως χατα- 
σχευασϑῆναί τι χαὶ τεϑῆναι" χυρίως, εἰ μὴ διὰ χατηγοριχοῦ συλλογισμοῦ. 


> 


χἂν τὸ συνεχὲς δείξεως δέηται οτος χαἀχεῖνο διὰ χατηγοριχοῦ 


δειχϑήσεται συλλογισμοῦ" ai γὰρ εἴη ζητούμενον, διὰ τί, εἰ ἢ ἀρετὴ 
‘4 


5 


ἐπιστήμη. HES ληφϑείσης χαϑόλου προτάσεως τῆς πᾶσα ἐπιστήμη 
διδαχτόν, ἢ δ᾽ ἀρετὴ ἐπιστήμη γίνεται χατηγοριχὸς συλλογισμός. 10 


Διαφέρειν G& δοχεῖ χατὰ τοὺς ἀρχαίους τὸ μεταλαμβανόμενον τοῦ 
πον Οὐ ae ἐφ᾽ ὧν μὲν γὰρ ἐν τοῖς εἰλημμένοις ἔγκειταί te χα 
ἔστι τὸ ἐπ LTE Tea οὐ μὴν οὕτως οὐδὲ τοιοῦτον. οἷον λαμβάνεται, ἐπ 
τούτων τὸ λαμβανόμενον μεταλαμβανόμενόν ἐστιν: οὐ γὰρ τον προστί- 
Detar, ἀλλὰ χείμενον ἄλλως HG Le εἰς ἄλλο. ἐν γὰρ τῴ 
ἐστί, τς got τὸ ads ἡμέρα ἐστίν᾽, ὃ Se are cane t νεώτεροι λέγου- 
σιν, ἔγκεῖται μέν, οὐ μὴν τοιοῦτον, ὁποῖον λαμβάνεται: τίϑεται μὲν γὰρ ἐν τῷ 
συνημμένῳ ἐν ὑποϑέσει τε χαὶ ἀχολουϑίᾳ, λαμβάνεται δὲ ὡς Rees ἐπὶ 
δὲ τούτων χαὶ τῶν τοιούτων μετάληψιν γίνεσϑαι λέγουσιν: τὸ γὰρ χείμενον 
οὐχ ὡς χεῖται λαμβανόμενον υεταλαμβανόμενον γίνεται ἜΣ μον γὰρ ἐν 
ξ ἡσλαμ.- 20 


> 


σχέσει χαὶ ἀχολουϑίᾳ χαὶ ὑποϑέσει μεταλαμβάνεται εἰς ὕπαρξιν. 7 
es la Δ ΄, -Σ 3. ὅν ~ ’ Ve Q/ Ὁ ΄ 
βανόμενον δὲ λέγουσιν, ἐφ ὧν τοῖς χειμένοις ἔξωϑέν τι προστίϑεται δυνάμε 


ae) 


6 ἡ om.a 8 χαὶ alterum om. a οὐδ᾽ ἂν scripsi: οὐ 


δὲ aB 14 ὥς φησι 


Θεόφραστος οτη. ἃ Θεόφραστος) deest fr. apud Wimmerum 15 tod τοῦτο scripsi: 
τούτου τὸ B: τούτου τῷ a 16 συλλογισμοῦ ἃ 19 οὐδὲ ἃ: οὐδὲν Β (ef. p. 257, 22) 


23 


εἰ alterum om. a 24 post διδαχτή add. ἐστι ἃ 25 διδαχτή a 28 peta- 


λαμβανόμενον a 30 ef om.a (addi voluit Waitz Organ. p. 29) 91 εἰ B: om.a 
do ὑπάρχων a 33. 34 ἐπὶ δὲ B: ἐπειδὴ a 


264 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [Arist. p.41237] 


> > ~ 4 >) ‘ > Vv > X ~ \ 

πως ἐν αὐτοῖς περιεχόμενον OD μὴν ἐνεργείᾳ. ὡς ἔχει ETL τῶν χατὰ δὅτ 
΄ ΄ Ξ “Ὁ 2 M Ὁ ἐς ? > > ΄ 

πρόσληψιν γινομένων συλλογισμῶν" ἐν γὰρ τῷ ᾿χαϑ᾽ οὗ τὸ B, xat ἐχείνου 
τὸ A, χατὰ δὲ τοῦ Γ τὸ B’, ἔξωϑεν τὸ “χατὰ δὲ τοῦ Γ᾿ τὸ B’ προσείληπται" 
> \ » ΄ > ~ ΄ oy ALS ? Ce \ oe 25 “κι Ἂ- 
οὐ γὰρ ἔχειτο ἐνεργείᾳ ἐν τῇ προτάσει τῇ “xa οὗ τὸ B, χατ᾽ ἐχείνου % 
τὸ A? τὸ χατὰ τοῦ Γ τὸ B λέγεσϑαι. χρῶνται μέντοι χαὶ τῇ προσλήψει 


or 


-“ 


O δ᾽ αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ τοῦ διαιρετιχοῦ “ἤτοι τόδε ἢ τόδε, ὃ χαὶ 
αὐτὸ ἐχ τροπιχοῦ χαὶ τῆς προσλήψεως λέγουσιν: ὁποῖον γὰρ ἄν αὐτῶν 


> ~ Ἁ 


λαυβάνηται δείξεως δεόμενον. δεῖται χατηγοριχοῦ πρὸς τὸ ὃδειγϑῆναι ed 
᾿αμβανηται ξΞιξεῶς GoOWUCvOy, ξιτ LATO πρὸς τ Sty uy 

5 

i 


) 
10 συλλογισμοῦ. οἷον εἰ ληφϑείη διαιρετιχὸν τὸ “ἤτοι σῶμα ἐστιν ἢ ψυχὴ ἢ 30 


ἀσώματος". εἶτα χατασχευάζοιτο, ὅτι οὐ σῶμα (οὕτως γὰρ ἂν Tae 
τὸ “ἀλλὰ μὴν οὐ σῶμα. ἀσώματος dpa’), ἀνάγχη nat oe sty D7 var διὰ 
χατηγοριχοῦ συλλογισμοῦ: οἷον πᾶν σῶμα 7 στοιχεῖον ἢ Ex στοιχείων: ἣ 
δὲ Ψυχὴ οὔτε στοιχεῖον οὔτε ἐχ στοιχείων: ἣ ψυχὴ ἄρα οὐ σῶμα. ἀλλὰ 


Ψ 
» 
= 


2) = . ~ y 5 
15 χαὶ ἐπὶ τοῦ ἐξ ἀποφ janes συμπλοχῆ)ς. εἴ γε χαὶ αὐτὸς ἄλλος τῶν προχει- 


΄ 


μένων τρόπων χαὶ μὴ ὃ αὐτὸς τῷ διὰ συνημμενοῦ τοῦ ἀρχομένου ἀπὸ 85 


\ , > ee) αὐδνς Ἀν ἢ ἊΝ ) 
LITE SUTLKOD χαι λήγοντος εις ATO IAT τιχόν. οἷόν ἐστιν τὸ ει τὸ A, OD TO B ¥ 
¥ 


> 


‘ > eo 
χαὶ γὰρ ἐν τούτοις, ef εἴη τὸ μετ Segtnte act δείξεως δεόμενον, διὰ 
χατηγοριχοῦ δειχϑήσεται συλλογισμοῦ: οἷον οὐχὶ χαὶ τὸ ἡδέως ζῆν τέλος 
\ ΄ "» ‘ a) ΄ ‘ Γι ΄ ὟΝ δ ‘ so) φρο Όν ς res 
20 “at ἢ oe Ol αὑτὴν αἰρετη ἀλλὰ υὴν jj ἀρετὴ οι αὐτὴν αἱρετὴ 
» Ἁ a ? 


Ζ γω ἜΝ = \ — Νὰ cre 5 πον . ΄ Ἁ 
δέως ζῆν τέλος. τὸ γὰρ με cahn@dev τὸ “ἢ ἀρετὴ Ov αὑτὴν 
c ΄ > ~ > 3 ) 5 4 
αἵρετή᾽ διὰ χατηγοριχοῦ δείχνυται συλλογισμοῦ: οἷον ἀφ᾽ ἧς ἕξεως αὐτό τε 


v a ΑΝ, v Μ v 
TO cyov αὐτὴν αριστα cyst χαὶ χάλλιστα τὸ ἴδιον cpyov ἐπιτελε 
΄ 


\ ~ 


΄ , 2 = ΄ se > \ ὌΝ a 5 = a dl ea = Vv a 5 
αὑτήν ἐστιν αἱρετή: ἀπὸ ὃὲ τῆς ἀρετῆς ἕξεως οὔσης αὖτ 
‘ v » σον YN 5 . v . 
25 αὐτὴν ἄριστα ἔχει χαὶ χάλλιστα τὸ ἴδιον ἔργον ἐπιτελεῖ: ἣἥ ἀρετὴ ἄρα δι’ 
΄ > > 
th 


9. 
΄ ΄ μι 7 ΄ 4 - \ SD) SEN Me ΚΑ > 
αὐτὴν EGTLY ALOETT). ει μέντοι εἰὴ ὑποϑετιχῶς τὸ αὗτὸόο 8 ἡμμξνὴν TOVOS 


τὸν τρόπον ‘et ἡδονὴ τέλος, οὐχ ἔστιν ἀρετὴ δι᾿ αὑτὴν atpety’, δειχνύο 
ΙΝ + v Φ ῇ Ἢ ΟΡ , ς Φοιϊ Sc | Ly PETIT] - ELXVUOLTO 
ἂν χαὶ ἢ ἀχολουϑία διὰ συλλογισμοῦ τοιούτου: πᾶν, ὃ ὡς 


> 5) >? ον | ς ΄ foe LG) ν5 ΄ 
ALGSTOV SSTLYV, οὐχ ἔστι οι αὐτὸ αἰρέτον Ἢ ὁ ἀρετὴ. ξ 


΄- 


> 
ι 
φρο τρῖος Ἀ 
ι 


80 ὡς ποιητιχὴ τῆς TOov7s αἱρετὴ γίνεται: ἣ ἀρετὴ apa, εἰ ἢ ἥδονὴ τέλος, 
οὐχ ἔστ 
Λέγει 62 χαὶ αὐτὸς πρὸς τὸ μεταλαμβανόμενον γίνεσϑαι | τὸν 88ν 


‘ 
συλλογισμόν. οὐχ ἔστι δὲ χαὶ τῆς ἀχολουϑίας ἢ τῆς μάχης συλλογισμὸν 


4 ἐν superser. Β οὗ a: ov post ras. B 8 xai superscr. B γὰρ om. a 9 λαμ- 
βάνεται a διὰ (ef. vs. 12) B: om.a 10 διαιρετικὸν om. a ἡ Scripsi: ἢ aB 
Ψυχὴ ex ψυχιχὴ-. ut videtur, corr. B ἢ ex 7 corr. B 11 χατασχευάζοιτο a: 
χατασχευάζει τὸ Β 12 ληφϑῆναι ἃ 15 ἀποφατιχῆς ἃ: ἀποφατιχοῦ Β 16 μὴν ἃ 
16.17 ἀπὸ χκαταφατιχοῦ ἃ: ἀποφατιχοῦ B 11 τὸ prius om.a τὸ alterum ex 
τοῦ corr. B 20 καὶ 7 ἀρετὴ - - - ζῆν τέλος (21) om.a αὑτὴν utrumque ex αὐτὴν 
corr. B?; item vs. 21,20,27,51 αἱρετή utrumque ex ἀρετή corr. B 22 ἀφ ἧς 
ἕξεως - - - ἐπιτελεῖ (25)] οἵ. Eth. Nic. 15 p. 1106415 544. 28 αὕτη scripsi: αὐτὴ aB 
20 ᾿ἐὐθαθει correxi: ὑποτεϑειχὼς ΔΒ 29 αὐτὸ B pr. εἰ ἣ scripsi (cf. vs. sq.): 
εἰ (superser. B*) εἴη aB 30 αἱρετὴ ex αἱρετιχὴ corr. Bt εἰ 7 B corr.: εἰ 


εἴη a Bpr. τέλος τέλος B 32 αὐτὸ a 


one Ὁ 
a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 23 [ Arist. p. 41237] 265 


γίνεσϑαι, ὅτι ἥ γ᾽ ἐπ’ ἐχείνων δεῖξις πρὸς τὸ τεϑῆναι τὴν ὑπόϑεσιν χρήσιμος, 88ν 
δ᾽ σι οἷν ΤῈ QZ \ ΄ ΄ o > Ts a 
ὃ δ᾽ ἐξ ὑποϑέσεως συλλογισμὸς ὑποχειμένου τινὸς γίνεται, ὥστε οὐ γίνεται 


ψὰ sy ae Ξ = \ 
ἢ δεῖξις τῆς ὑποθέσεως ἐν τοῖς ἐξ ὑποϑέσεως συλλογισμοῖς. ἃ μὲν γὰρ 
i Ι Lp 3 \ ὶ 

΄ 5 ~ >) ΄ ~ 
λέγουσι τροπιχά, ἐν πᾶσι ov ὑποϑέσεως χαὶ ὁμολογίας ὡς φανερὰ παραλαμ- 5 


΄ > X \ - >\ Q ὦ > \ , \ 
5 βάνεται: ἐπὶ τὸ πλεῖστον Ge δεῖται δειξεως τὰ Π ταλαι ανομενα χαὶ προσ- 


λαμβανόμενα, εἰ ὅλως εἶεν χρειώδεις οἵ τοιοῦτοι λόγοι ὅπου wy δεῖται 
ἱ μενα. ε ς εἰξν χρειώοξις τοιοῦτο τς ὡς πο 1 GELT 

δείξεως τὸ μεταλαμβανόμενον. οὐδὲ συλλογισμὸς τὸ γινόμενόν ἐστι πάντων 
5 


ae ὄντων. εἰ τι δέοιτο ὃδείξεως, oF wey 


ose 


dstyvev λαμβάνοιτο. 


- 
v © 
-6 


> , 


ν ἐδείχϑη οὐδὲ ἐγένετό τινος συλλογισμός: εἰ GE δειχνύοιτο, χατηγορι- 10 
10 χοῦ ἀρ συλλογισμοῦ. οὐδὲ γὰρ ὄφελός τι τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποϑέσεως 
πρὸς χατασχευήν τινος, ἂν μὴ ὑεταλαβόντες τι τῶν χειμένων τοῦτο χατα- 
τοῦτος χατηγοριχῶς, οὗ χατασχευασϑέντος συγχατασχευάζεται τούτῳ 
ἴξιν χαὶ ϑέσιν τοῦ εἶναί τι τὸ δι 


3Ὁ: ς΄ 


o c \ ~ ~ Ν x 
ὅλων ὑποϑετιχὸν τῶν συλλογισμῶν εἶδος: οὔτε γὰρ ὑπάρχειν τί τινὶ [py] 
a 


χαὶ τὸ ἑπόμενον. ἄχρηστον γὰρ πρὸς de 


- 

= 
> 
¢ 
ci 


15 οὔτε μὴ ὑπάρχειν οὔτε χαϑόλου οὔτ᾽ ἐπὶ μέρους δείχνυται Gr’ αὐτῶν, ὃ 15 
ἴδιον εἶπεν εἶναι συλλογισμοῦ. διὸ χαὶ 7 διὰ τριῶν ἀγωγὴ ὑγιὴς μὲν ἂν 
εἴη, ὡς δείχνυται, οὐ μὴν χαὶ συλλογιστιχὴ ἂν ἁπλῶς λέγοιτο. χαὶ τοῖς 
ὑποϑετιχοῖς οὖν λόγοις τὸ εὔχρηστον χαὶ τὸ συλλογιστιχὸν ἥχει παρὰ τῶν 
χατηγχορικῶν συλλογισμῶν. διὸ χαὶ ἁπλῶς ἐχεῖνοι συλλογισμοί, ot δ᾽ ἐξ 
ἐξ ὑποϑέσεως συλλογισμοί: οἵ 20 


΄υν 


id Q/ 9 ΄ ~ 3 4O~N \ σ ~ 
20 ὑποθέσεως οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο 


o- 


υὲν γὰρ ὑπο τοῖος οὐδὲν προσδέονται πρὸς τὸ δεῖξαι τὸ προχείμενον τῶν 


ὑποϑέσεων (διὸ χαὶ ἁπλῶς συλλογισμοὶ ἀρχοῦντες αὑτοῖς), οἱ δὲ ὑποϑετιχοὶ 
> 


χωρὶς τούτων οὐδὲν δειχνύουσιν. ὥστε, εἰ χαὶ of ἐξ ὑποϑέσεως πάντες 
διὰ τῶν χατηγοριχῶν συλλογισμῶν, γίνονται ὃὲ χατηγοριχοὶ πάντες διὰ τῶν 
A 


τῷ 
σι 


τριῶν σχημάτων, πάντες ἂν εἶεν of συλλογισμοὶ ἀναγόμενοι εἰς (τὰ) 
δ 


τρία σχήματα. εἰ δὲ τοῦτο, ἐδε σαν δὲ πάντες οἱ ἐν τούτοις γινόμενοι 25 


i 

συλλογισμοὶ ἀναγόμενοι εἰς τοὺς δύο τοὺς ἐν πρώτῳ σχήματι τοὺς πρώ- 

τους, εἴη ἂν δεδειγμένον, ὅτι πάντες of συλλογισμοὶ εἰς ἐχείνους ἀνάγονται 
τοὺς δύο. 

30 Εἶεν δ᾽ dv ἐν τοῖς ἐξ ὑποθέσεως xat of ἀπὸ τοῦ μᾶλλον χαὶ τοῦ 
δμοίου καὶ τοῦ ἧττον: xat γὰρ ἐν τούτοις τὸ μὲν ὑποτίϑεται, τὸ δὲ μετα- 
λαμβάνεται, πρὸς ὃ χαὶ συλλογισμοῦ χατηγοριχοῦ χρεία: πάντες γὰρ ἐξ 80 
ὑποϑέσεως, ἐν οἷς μεταλαμβάνεταί τι. χαὶ ἐν τούτοις δὲ πο ἢ γίνεται: 
οἷον εἰ τὸ μᾶλλον ἀγαϑόν τινος, ὃν ("ἡ ἐστιν εὐδαιμονίας ποιητικόν, οὐδὲ τὸ 


35 ἥττον: ὑγεία 6& μᾶλλον ἀγαϑὸν οὖσα πλούτου οὐχ ἔστιν εὐδαιμονίας ποιη- 


τιχή τοῦτο γὰρ μεταλαμβαάνεταί τε χαὶ δεῖται χατηγοριχῆς δείξεως. ὁμοίως 
\ ~>)) 


uD Lay rd 5 \ > > oo 
χαὶ ἐπὶ tod ‘et τὸ ἧττον ἀγαϑὸν Ov αὑτὸ αἵρετόν ἐστι, χαὶ τὸ μᾶλλον" 3 
πλοῦτος ὃὲ ἧττον ἀγαϑὸν ὧν ὑγείας δι᾽ αὑτὸν αἱρετός ἐστι᾽ - πάλιν γὰρ τὸ 


1 γ᾽ seripsi: t Β: om.a 2 δ᾽ om.a 3 yap superser. B? 5 δὲ δεῖται trans- 
posui: . δεῖται δὲ aB 7 πάντων] πά Β" (in vestigiis, ut videtur, manus primae evanidae) 
14 μὴ B: om. a 16 εἶπεν] p. 40623— 25 ἂν om. a 17 zat prius om.a 
22 αὐτοῖς aB 25 ἀναγόμενοι οἱ συλλογισμοὶ a τὰ ἃ: om. Β 30. 806 ποιη- 
τιχόν ἃ 37 αὐτὸ, ut videtur, B pr. 38 αὐτὸν a Bpr. αἱρετόν a 


266 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28. 24 (Arist. p.41a37. > 6] 


10 


30 


90 


μεταλαμβανόμενον χαὶ δεόμενον δείξεως χατηγοριχῆς τοῦτο. τοιοῦτος χαὶ 88ν 
ὃ ἀπὸ τοῦ ὁμοίου. λέγει δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης ἰδίως τοὺς ἀπὸ τοῦ μᾶλλον 
χαὶ ἧττον χαὶ ὁμοίου “χατὰ ποιότητα. τοὺς δὲ χατὰ πρόσληψιν λεγομέ- 
vous, οἷοί εἰσιν ot μιχτοί, ἰδίως “κατὰ μετάληψιν, ὡς προϊόντος τοῦ χόγου 
υαϑησόμεϑα. 


4106 “Ett δ᾽ ἐν ἅπαντι δεῖ χατηγοριχόν τινα τῶν ὅρων εἶναι 40 
Ρ | 
xat τὸ χαϑόλου ὑπάρχειν. 


σ δ , 4 2 2 7 > ~ , ’, ἤ 
ὁ τι ἀδύνατόν ἐστιν ἐχ δύο ἀποφατιχῶν προτάσεων γίνεσϑαι συλλογισμόν, 
΄ ΄ ~ ~ NN ΄ QQ _~ , c id 
yet ὑπομιμνήσχων Fudis τῶν δεδειγμένων: det γάρ, φησί, χατηγοριχόν 
τινα τῶν ὅρων εἶναι, τοῦτ᾽ ἔστι χαταφατιχὴν udv τὴν ἑτέραν τῶν 
προτάσεων εἶναι. εἰ μέλλοι συλλογισμὸς ἔσεσϑαι. τοῦτο δὲ ἔδειξεν οὕτως 45 
ἔχον ἐν πᾶσι τοῖς σχήμασι δείξας ἀσυλλογίστους τὰς ἐκ δύο ἀποφατιχῶν 
» , \ \ > Ta ἢ 7 ’ ¢ > \ ~ PBN / 
συζυγίας: χαὶ yap ἐν οἷς ἐδόχει  γίνεσϑαι, ὡς ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων, 89r 
πρῶτον μὲν οὐχ ἁπλῶς ἀποφάσεις αἱ ἐνδεχόμεναι, εἶτα χαὶ μεταλαμβανο- 
ἐν " > epee ΚΑ το On ew ἘΝ F 4. ΤΣ \ ld \ δι. Lae 
μένων ἢ ἀμφοτέρων 7 τῆς ἑτέρας εἰς τὴν χαταφατιχὴν ἐγίνετο συλλογισμός, 
bal ᾿Ν v > ¢ > ὦ \ ¢ ΄ ~ ΨΥ 
ἄλλως δὲ οὔ. λέγει δέ, ὅτι δεῖ χαὶ τὸ χαϑόλου ὑπάρχειν, τοῦτ᾽ ἔστι 
5 ΄ Ὁ > 5 se "» 
χαϑόλου πρότασιν εἰλῆφϑαι, εἰ μέλλοι συλλογισμὸς ἔσεσϑαι. ὅτι μὲν οὖν ὅ 
ἐχ δύο ἐπὶ μέρους προτάσεων οὐ γίνεται συλλογιστικὴ συζυγία ἐν οὐδενὶ 
" ΄ bbe ὮΝ > f Ὁ ΤΣ ~ > \ yf 
τῶν σχημάτων, GAN οὐδὲ ἐξ ἀδιορίστων, δέδειχε. νῦν δὲ εἰπὼν ἢ μὴ ἔσεσϑαι 
συλλογισμὸν προσέϑηχεν ἢ οὐ πρὸς τὸ χείμενον, ὡς δυναμένου μέν 
τινος συλλογιστιχῶς συναχϑῆναι χαὶ μὴ χαϑόλου ληφϑείσης προτάσεως, οὐ 
μὴν τοῦ προχειμένου" τοῦτο δὲ οὐχ ὅτι ἐκ δύο ἐπὶ μέρους οἷόν τε γίνε- 
ctor συλλογισμόν, ἀλλ᾽ ὅτι ἐχ τοῦ μὴ χαϑόλου. διττὰν δὲ τὸ μὴ καϑόλου" 10 
\ / \ Qy/ 2 
χαὶ γὰρ τὸ ἐπὶ μέρους σημαίνει χαὶ (to) μὴ πρὸς τὸ προχείμενον χαϑόλου 
δύναται γάρ τι ἄλλως χαϑόλου ὃν μὴ εἶναι τοῦ προχειμένου περιεχτιχὸν 
υνηδὲ πρὸς τοῦτο χαϑόλου. ὅταν δέ τι χαϑόλου ληφϑῇ ὡς μὴ εἶναι πρὸς 
\ , O/ a. ΄ , > \ > \ , 
τὸ χείμενον χαϑόλου μηδὲ τούτου περιεχτιχύόν, ἀλλὰ Ἢ τὸ λαμβανόμενον 
χαϑόλου ἐπὶ μέρους τινὸς τοῦ χατηγορουμένου ἐν τῷ προβλήματι λαμβα- 
L4 \ \ > ID 7 > ΄ ΄ ~ σ“ 
γόμενον. συλλογισμὸν μὲν οὐχ ἀδύνατον ἐχ τοιούτου γενέσϑαι, δῆλον ὅτι 15 
΄ / \ [ “Ὁ 9.) ΒΆΝ ΄ 5 \ \ 
προσληφϑείσης τινὸς μεριχωτέρας χαὶ On αὐτὴν προτάσεως, οὐ μὴν TO 
προχείμενον ἂν δειχϑείη, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρέϑετο παραδείγματος γνώριμον ποιεῖ. 
>_~-F \ LN > AX 
προχείσϑω γὰρ δεῖξαι τὴν μουσιχὴν ἡδονὴν σπουδαίαν εἶναι. ἂν μὲν οὖν 
ἀδιορίστως λάβῃ ἡδονὴν σπουδαίαν εἶναι βουλόμενος δεῖξαι τὸ προχείμενον 
~ οὖ ‘ Neel 3 ~ > 7) 
τὸ πᾶσαν μουσιχὴν Toovyy σπουδαίαν εἶναι μιηχέτι προσϑεὶς τὸ ᾿ πᾶσαν᾽. ἵν᾽ 20 
TFC ~ ¢ ‘ 7 ΄ > 
ἢ ἢ πρότασις ᾿ πᾶσα ἡδονὴ σπουδαία ἐστίν᾽, εἶτα προσλαβὼν τὸ “7H δὲ μουσιχὴ 


2 λέγει] c. 29 p. 45617 ἰδίως ὁ ᾿Αριστοτέλης ἃ 3 ante ἧττον et ante ὁμοίου 
add. tod a (οἵ. p. 265,30,31) 3.4 λεγομένους om. a 6 δ᾽ aB (δὲ τη): te Ar. 
8 γενέσϑαι a 19 ἀορίστων a 21 μὴν a ληφϑείη πρότασις a 


23 


διττὸν δὲ τὸ μὴ χαϑόλου om. a 24 τὸ alterum add. ἃ: om. Β 25 γάρ τι 


om. a 26 δὲ ἢ τι B; δὴ τὸ ἃ 29 τούτου ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 24 [Arist. p.41>6] 267 


Ae) 


ἡδονή συνάγει ᾿ ἣ μουσιχὴ ἄρα ἥδονὴ σπουδαία. gotty’, οὐ ποιήσει συλλογι- 89r 
σμὸν τῷ τὸ ἀδιόριστον ὡς ἴσον δυνάμενον τῷ ἐπὶ μέρους λαμβάνεσϑαι. 

~ ~Y \ > Q/ ~ cn \ Ν ΄ Cc ns σ = 
τῷ (δὴ) μὴ εἶναι χαϑόλου πᾶσαν ἡδονὴν σπουδαίαν (ἢ γὰρ οὕτω ληφϑεῖσα 
περιεῖχεν ἂν καὶ τὴν μουσιχὴν ἡδονήν) οὐ συλλογίζεται: δύο γὰρ ἐπὶ μέρους 


SN 38 7 


5 οὕτως λαμβάνει. εἰ δὲ ὁρίσας εἶδός τι ἥδονῆς τοῦτο χαϑόλου λάβοι, οὐχ 2 
ἂν συλλογίσαιτο τὸ προχείμενον: οὐδὲν γὰρ τῶν ἀντιδιῃρημένων τῇ μουσιχῇ 
ἡδονῇ ἀπὸ τῆς ἥδονῃς ἐστι περιεχτιχὸν τῆς μουσικῆς. διὸ εἰ μὲν ἄλλο τι 
φῶ xed, x) 4 ΄΄ 4 \ \ Le > X 
ἡδονῆς εἶδος λάβοι, ποιήσει μέν τινα συλλογισμὸν χαὶ συμπέρασμα. οὐ μὴν 
τοῦ προχειμένου. εἰλήφϑω γὰρ ᾿πᾶσα ἣ ἀπὸ τοῦ ϑεωρεῖν ἡδονὴ σπουδαία᾽" 

10 ταύτῃ γὰρ τῇ προτάσει ἂν προσλάβωμεν τὸ “7 δὲ ἀπὸ τοῦ γεωμετρεῖν 80 
ἡδονὴ ϑεωρητιχή ἐστιν ἡδονή᾽. συναχϑήσεται μὲν τὸ τὴν ἀπὸ τοῦ γεω- 
μετρεῖν ἥδονὴν σπουδαίαν εἶναι. οὐ μὴν τοῦ προχειμένου συλλογισμὸς ἔσται. 
εἰ δέ τις αὐτὴν ταύτην λάβοι εἰπὼν πᾶσαν μουσικὴν ἡδονὴν εἶναι σπουδαίαν, 
τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτήσεται. det ἄρα χαϑόλου τι ὃν τῆς μουσικῆς ἡδονῆς λαβεῖν. 

\ >) 3 , \ Y ΄ ν»» σ ~ \ c SEN > \ ~ 

15 τὸ δ᾽ αὐτό, χαὶ εἴ τις προχειμένου δεῖξαι, ὅτι πᾶν τὸ ὡς χαλὸν ἀγαϑὸν 35 
΄ > 5 3> , Χ 5) Qs ΄ τ \ \ \ 
τίμιόν ἐστιν, εἰ ἀδιορίστως λάβοι τὸ ἀγαϑὸν τίμιον εἶναι wy προσϑεὶς τὸ 
id ~ > ΄ \ ~ \ 39 7 ΄ SEN / 5 ΄ 
TAY’, οὐ ποιήσει συλλογισμὸν τῷ τὸ ἀδιόριστον ὡς ἐπὶ μέρους λαμβάνεσῦαι. 
> ? 93) » ~ ClSN 8 \ ~ > > ΄ - - Qs 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ av τι τῶν ὑπὸ τὸ ἀγαϑὸν τῶν ἀντιδιαιρουμένων τῷ χαλῷ χαϑόλου 
λάβῃ. οὐδ᾽ οὕτως τὸ προχείμενον συλλογίζεται. ἄλλο μέντοι τι οὐ χωλυ- 

΄ ΄ - - 5 2 

20 ϑήσεται συλλογίσασϑαι: οἷον ἐὰν λάβῃ “πᾶν τὸ ϑεῖον ἀγαϑὸν τίμιόν ἐστι 
χαὶ προσλάβῃ “ὃ δὲ ἥλιος ϑεῖον ἀγαϑόν᾽- ὃ ἥλιος ἄρα τίμιον. μόνως δὲ 40 
δείξει διὰ συλλογισμοῦ τὸ ὡς χαλὸν ἀγαϑὸν τίμιον εἶναι, ἂν λάβῃ χαϑόλου 
τι ὃν τοῦ τοιούτου ἀγαϑοῦ τίμιον εἶναι: ἂν γὰρ λάβῃ πᾶν ἀγαϑὸν τίμιον 
εἶναι χαὶ προσλάβῃ “to δὲ ὡς χαλὸν ἀγαϑὸν ἀγαϑόν ἐστιν᾽, εἴη ἂν τὸ προχεί- 

25 μενον οὕτως δεδειχὼς διὰ συλλογισμοῦ. ἂν γὰρ λάβῃ πάλιν χαϑόλου τὸ 
“πᾶν τὸ ὡς χαλὸν ἀγαθὸν τίμιον᾽, τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτήσεται, ὥσπερ καὶ ἐπὶ 
τῆς μουσιχῆς ἡδονῆς ἐρρέϑη. 45 

Δύναται τὸ 7 οὐ πρὸς τὸ προχείμενον εἰρῇσϑαι οὐχ ὡς ἐσομένου 
μὲν συλλογισμοῦ οὐ μὴν πρὸς τὸ χείμενον, ἀλλ᾽ ὡς τὴν 

80 συναπτούσης τῆς λαμβανομένης ἐν μέ 
μένῳ. τούτῳ δὲ χἂν ἀχόλουϑον δόξειεν εἶναι χαὶ τὸ ἐφεξῆς λεγόμενον τὸ 


ρει προτάσεως τῷ δειχϑῆναι προχει- 


εἰ δὲ τινὰ ἡδονήν, εἰ μὲν ἄλλην, οὐδὲν πρὸς τὸν λόγον. ἣ ἔσται 
μὲν πρὸς τὸ προχείμενον ἣ πρότασις οὐ μὴν συλλογιστιχή, ἂν τὸ χαϑόλου 
τοῦ προχειμένου ἀδιορίστως ληφϑῇ. εἰ δὲ μὴ τὸ χαϑόλου ἀλλὰ τῶν ὑπὸ ὅ 
= \ ’ { / » ~ b) ,ὔ ” ΦΧ \ 3 Ἧι ‘4 ~ 
5 - Xd F ie 
35 τὸ χαϑόλου tt ληφϑείη ἢ τοῦτο αὐτό, ἢ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν συνάψει τῷ 
, >) »» \ Ἁ 5 \ ΄ » > 
προχειμένῳ, εἰ ἄλλο τι χαὶ μὴ αὐτὸ τὸ προχείμενον λαμβάνοι, 7, εἰ αὐτὸ 


΄ \ ὋΣ > Led > ΄ >I ~ 
λαμβάνοι, τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτήσεται. οὐδὲν δὲ τῶν εἰρημένων συλλογιστιχόν. 
> 


3 δὴ addidi ἡ seripsi: εἰ aB 5 οὕτω a τι ἡδονῆς εἶδος a 

8 εἶδος ἡδονῆς ἃ ποιήση Β pr. 15 ὅτι om. ἃ 26 post τίμιον add. 
εἶναι a 27 ἐῤῥήϑη a 28 7 οὐ om. in lac. a 29 προχείμενον a; at, 
ef. p. 266, 27 ol χἂν scripsi: χαὶ aB zat om. a 32 οὐϑὲν B 


35 ληφϑείη scripsi: ληφϑῇ aB τοῦτο αὐτό a: τούτου αὐτοῦ B 


268  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 24 [Arist. p.416. 14] 


\ 


Ὁ ΚΖ \ ~ \ > ~ > , Fe SC τς 2X \ 
δέ φησι τὸ τοιοῦτο φανερὸν ἐπὶ τῶν thes πον γίνεσϑαι: λέγει ὃξ τὸ 89v 
μὴ γίνεσϑαι συλλογισμὸν μηδὲ δείχνυσϑαι τὸ προχείμενον, εἰ μὴ ληφϑείη 10 


χαϑόλου πρότασ'ς. 


p.41>14. Otov ὅτι τοῦ ἰσοσχελοῦς ἴσαι at πρὸς τῇ βάσει 


" 


5 γωνίαι. 


\ 
πρὸ 


eee Νὴ > ~ , NO 


πρὸς τῇ βάσει tod ἰσοσχελοῦς ἐν το 
δύο γωνίας ἴσας ἀλλήλαις, ὃ Εὐχλείδης μὲν ἐν τῶ πρώτῳ τῶν οὔτ το 
ὃ 


Τὸ μὲν πρόβλημα δεῖξαι τὰς 1 


ΠῚ 


ἔδειχε διὰ τοῦ πέμπτου ϑεωρήματος δείξει χρησάμενος ἄλλῃ ὃ μέντοι 15 
5» » nx 5» , Vv 
᾿Αριστοτέλης ἄλλως δείκνυσιν αὐτό, χαὶ ἔστιν ἢ δεῖξις τοιαύτη: ἔστω χύχλος 
ra Ἢ \ Vv ΄ Fe ἘΞ An ἮΝ Ὁ > \ ~ Tae 
106 ΑΒΓ Δ, χαὶ ἔστω xévtpov αὐτοῦ τὸ E, χαὶ διήχϑωσαν ἀπὸ τοῦ χέντρου 
πρὸς τὴν περιφέρειαν εὐϑεῖαι τέμνουσαι ἀλλήλας ἦ τε AE χαὶ ἢ BE, διά- 
μξτροι on δῆλον ὅτι τοῦ xbxhov, χαὶ ἐπεζεύχϑω ἣ AB. βάσις δὴ 
ἔσται ἢ AB τοῦ EAB τριγώνου. ἔσονται δὴ πρὸς τῇ βάσει αὐτοῦ 
γωνίαι ἦ τε AT χαὶ ἣ BA. ἐπεὶ οὖν ἡμιχυχλίου ἐστὶν ἑχατέρα τῶν AT, 20 
15 ΒΔ γωνιῶν, ἴσαι εἰσὶν ἀλλήλαις: at γὰρ τῶν ἴσων ἡμιχυχλίων. γωνίαι 
ἴσαι τῷ ἐφαρμόζειν ἀλλήλαις. ὧν αἱ ὑπὸ τῆς βάσεως τοῦ τριγώνου χαὶ τῆς 
περιφερείας ἀπολαμβανόμεναι ἴσαι εἰσὶν ἀλλήλαις, ἐπεί εἰσιν ἐν τῷ αὐτῷ 
τμήματι: αἵ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ τμήματι γωνίαι ἴσαι εἰσὶν ἀλλήλαις, ὅτι χαὶ 
χαϑόλου αἵ τῶν ἴσων τμημάτων γωνία: ἴσαι. λοιπαὶ ἄρα at πρὸς τῇ βάσει 2 
20 at ἀπολαμβανόμεναι ὑπό τε τῆς βάσεως χαὶ Exatépas τῶν τοῦ τριγώνου 
WV. Ἃ \ > \ Vv v 3 Qi δὴ ϑ' 
eh ay ἴσαι εἰσὶν ἀλλήλαις: ἂν γὰρ ἀπὸ ἴσων ἴσα ἀφαιρεϑῇ., xo τὰ 


! 
» > \ = Was c ache \ ~ , ὉΣ 5 ἐν 
ὅτ τόμενα ἴσα ἐστὶν ἀλλήλοις. χαὶ εἰσὶν at πλευραὶ τοῦ τριγώνου, ὑφ ἂς 
\ 


ai ἴσαι γωνίαι, ἴσαι ἀλλήλαις: ἀπὸ yap τοῦ χέντρου εἰσὶν ἀμφότεραι. τῶν 
ἄρα ἰσυοσχελῶν τριγώνων αἱ πρὸς τῇ βάσει γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις. ἂν δὴ 


τῷ 
ol 


τούτου [τοῦ] προχειμένου δειχϑῆναι λάβῃ τις τὴν AT γωνίαν τῇ BA ἴσην 30 
μὴ δείξας χαϑόλου, ὅτι αἱ τῶν ἴσων ἡμιχυχλίων γωνίαι ἴσαι, τὸ ζητούμενον 
ἂν χαὶ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνοι. ἢ εἰ τοῦτο μὲν δείξεις, τὴν ὅλην τῇ ὅλῃ ἴσην, 
λάβοι δὲ τὰς ὑπὸ τῆς περιφερείας ual τῆς βάσεως τοῦ τριγώνου ἀποτεμνο- 
μένας γωνίας ἀπὸ τῶν ἐν τοῖς ἡμικυχλίοις γωνιῶν τῶν ὀρϑῶν ἴσας ἀλλή- 
80 hatc, τὴν I τῇ Δ, μὴ δείξας χαϑόλου, ὅτι αἱ τῶν ἴσων τμημάτων γωνίαι 3 
ἴσαι (αἱ γὰρ τῶν ἴσων τμημάτων ἴσαι γωνίαι τῷ ἐφαρμόζειν ἀλλήλοις τὰ 
Oye Uae ὥσπερ χαὶ τὰ ἡμιχύχλια, διὸ χαὶ (at) ἐχείνων γωνίαι ἴσαι: τῶν 


aX 


ὃὲ δύο ἡμιχυχλίων τῶν ὑπὸ tov A, Β διαμέτρων τετμημένων χοινὸν τμῆμά 


4 οἷον ὅτι κτλ.] ef. Waitzii commentarium p. 494 -- 490 5 γωνίαι om. Ar. 

6 μὲν a: μέντοι B 12 δηλονότι οὖσαι a 14 a7, β ὃ (cf. p. 269, 10) scripsi: 
ἃ β 7ὃ aB 18 αἱ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ τμήματι in mg. Β" 19 λοιπὸν ἃ 20 ἀπο- 
λαμβανόμεναι ex ὑπολαμβανόμεναι, ut videtur, corr. Β’ 21 ante ἴσων add. τῶν a: 
?B, in quo est foramen (at cf. p. 269,7): om. Eucl., cuius est axioma tertium Α 
ἀφαιρεθῇ] at ex ε corr. B? 22 ἐστὶν B: εἰσὶν a 25 tod B: om.a cha sles 
apa 26 γωνίαι om. a 27 τὸ ἐν ἀρχῇ B: τὴν ἀρχὴν a 29. 80 post 
ἀλλήλαις add. εἶναι a 30 τῇ B: τὴν a 31 ἀλλήλαις a 32 αἱ a: 


om. B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 


I 24 (Arist. p.41> 14. 23. 27] 


269 


2 Ste ES ~ ~ γ᾽ > Cat, ENT INN ν᾿ 5 lw 5 
; ἐστι τὸ ὑπὸ τῇ τοῦ τριγώνου βάσει. ἴσον οὖν αὑτῷ δηλαδὴ χαὶ ἐφαρυόζον. 89" 
Ω᾽) a c ΄ Ρ Vv Vv \ [2 ΄ 5 ~ 
xa ὃ ἑχατέρου ἜΣ στα δύο πως ὄν: ἴσαι ἄρα χαὶ αἱ γωνίαι αὐτοῦ 40 
ἀλλήλαις). ἂν 2 τις hapa τὰς γωνίας ἴσας εἶναι τὰς ἐν τῷ Ἐν ἤματι μὴ 
detEac, διὰ τί ἴσαι, πάλιν ἂν εἴη τὸ ἐν ἀρχῇ αἰτούμενος χαὶ οὐ συλλογιζό- 
5 μενος. ἢ εἰ δείξεις μὲν χαὶ τοῦτο, λαμβάνοι δὲ τὰ λοιπὴν ἴσην τὴν E 
ψ Γ᾽ > 5 > Le » > \ 
. τῇ Z, χαὶ οὕτως ἂν τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνοι, ἀλλ᾽ οὐ δειχνύοι av, εἰ χωρὶς 
~ el ns > f [Ὁ Κ ~ "τὶ > \ BA ν > Lond \ ~ 
τοῦ ἀξιώματος ἐχείνου τεϑείη tod ἐὰν ἀπὸ ἴσων ἴσα ἀφαιρεϑῇ. τὰ χατα- 45 
λειφϑέντα ἴσα εἶναι Δι μεν εἶπε ὃὲ τὰς χαταλειπομένας ἀπὸ τῶν γωνιῶν 
X\ 


E, Z, ὦ 


~ ς ΄ \ 
τῶν ἡμιχυχλίων τὰς 


ς εἶναι τὰς μὲν ὅλας γωνίας τὰς 


~ δ. Δ 
τῶν ἡμιχυχλίων | 


10 τὰς AT’, BA, τὰς ὃὲ ἀφῃρημένας an’ αὐτῶν τὰς τοῦ τμήματος [᾿ χαὶ Δ, 90r 
‘ Si / Pigs 2 Sea, ΝΟ Ly ha) 4 ¢ la ~ 
tas δὲ χαταλειπομένας ἀπ’ αὐτῶν Εἰ xat Z, al περιέχονται ὑπό te τῆς 
βάσεως χαὶ ἑχατέρας τῶν πλευρῶν οὖσαι at πρὸς τῇ βάσει, περὶ ὧν νῦν 


» 


΄ Φ ὦ σ YY 
προχείμενον δεῖξαι, OTL ἰσαι. 


NEL Da ,» \ > "» ε -“ y 
: δεόμενα δείξεως χωρὶς δείξεως ὡς οὕτως ἔχοντα 
15 τὸ ἴσας εἶναι τοῦ ἰσοσχελοῦς τριγώνου τὰς πρὸς 


x 


p.41023 Kat ὅτι τὸ μὲν χαϑόλου ἐχ 


δείχνυται. 


Δείξας. ὅτι ἐν παντὶ συλλογισυῷ δεῖ 
9 VETS 


ὑπομιμνήσχει Ἡμᾶς χαὶ τοῦ ὅτι, εἰ χαϑόλου 


\ 


20 τέρας εἰλῆφϑαι χαϑόλου τὰς 


χαϑόλου συμπέρασμα. οὐ μὴν ἂν ὦσιν αἱ 


συμπέρασμα χαὶ ἐχ χαϑόλου 


ἱ ἤδη χαὶ τὸ SU ἀνάγχη χαϑόλου εἶναι" γίνεται γάρ xo 
προτάσεων. ὡς ἐπ 


ὯΝ \ 2) > ’, x \ 
ἔσται δὴ τὸ ἐξ avayxys αἰτούμενος, av τὰ 


΄ Ξ δή ΑῪ 
ΤΑ τς αἱ οὐδε τι (20 


ἢ βάσει, ἀλλ᾽ od δείξει. 
~ , fe 
τῶν χαϑόλου προτάσεων 


a 


, ‘ , 
χαϑόλου τινὰ πρότασιν εἶναι, 
τὸ CORSE εἴη. δεῖ ἀμφο- 


προτάσεις. οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ee τοῦ 
προτάσεις χαϑόλου 


τῶν 


aL 


50 Α 
ἐδείχ ϑη. 
25 p.41b27 Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι ἐν ἅπαντι συλλογισμῷ 
Ρ Ι i 
ΕΝ ~ c ΄ id ~ σ 2 \ ~~ nN b) / 
Καὶ τοῦτο ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς, ὅτι ἐν παντὶ συλλογισμῷ ἢ ἀμφοτέρας 
δμοίας ἀνάγχη τῷ συμπεράσματι εἶναι τὰς προτάσεις ἢ πάντως ἵν τὴν 
ἑτέραν, χατὰ μὲν τὸ χαταφατιχὸν ἀμφοτέρας (οὐ γὰρ ἂν ἄλλως γίνοιτο 
χαταφατιχὸν τὸ συμπέρασμα, εἰ μὴ ἀμφότεραι αἱ προτάσεις εἶεν χαταφατι- 


80 xat), εἰ δὲ dno 


\ x , > 7 
OATLKOY αν γένοιτο συ πορᾶσμα οὔτε Ex OVO 


συλλογισμὸς ἐχ δύο ἀποφατιχῶν γένοιτ᾽ ἄν ποτε 


φατιχὸν δὲ χαὶ ἀποφατιχὸν μόνα δεῖν φησιν ἢ ἀμφοτέρας 


Ἁ Ὁ ΄ Y δὴ 
> τὴν Ste, Outs γὰρ 


ἐχ δύο χαταφατιχῶν ἀπο- 


ἀποφατιχῶν: οὐδὲ γὰρ ὅλως 


προτάσεων. οὐ τὸ χατα- 


τὰς προτάσεις 


10 


20 


1 αὐτῷ aB 2 πῶς B: περ a 4 διατί (sic) B: δ᾽ ὅτι a 6 δειχνύει a 

7 ante ἴσων add. τῶν a ἴσων a: ἴσου B (cf. p. 268, 21) 9 τὰς (ante = 0 a: 
τῶν B 10 τὰς (ante &@) a: τῶν B ἀβγὸ ἃ ante 7 alterum add. τὰς ἃ 

χαὶ om. a 12 at om.a νῦν B: ἦν ἃ 13 δὴ a: δὲ Β 10 éx τῶν 


ἐξ 
95 


a 


χαϑόλου προτάσεων ab: 
B? 28 


zata addendum (ef. p. 270, 1) 


συμπεράσματος aB 
32 post od fort. 


32 


χαὶ superser. 


G , ~ o ay 
ἁπάντων τῶν ὅρων χαϑόλου Ar. 


γένοιτο ἃ 29 τὸ om. ἃ 


Ὡ] συμπέρασμα seripsi: 
ι 


270 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 24 [Arist. p. 4127. 31. 32] 


ὁμοίας εἶναι τῷ συμπεράσματι 7 πάντως γε THY Etépav, ἀλλὰ χαὶ χατὰ τὸ 9Or 
γαγχαῖον χαὶ τὸ ὑπάρχον χαὶ ἐνδεχόμενον. οὔτε γὰρ ἀναγχαῖον γένοιτ᾽ 

EWES οὔσης προτάσεως ἀναγχαίας, ὥς φησιν (ἀλλὰ δεῖ 50 
ἢ ἀμφοτέρας ἀναγκαίας εἶναι 7% πάντως γε τὴν ἑτέραν, τὴν γὰρ μείζονα), 

5 οὔτε ὑπάρχον οὔτε ἐνδεχόμενον: ὁμοίως γὰρ xat ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος 


συμπεράσματος χαὶ ἐπὶ τοῦ ἐνδεχομένου αἱ προτάσεις ἕξουσιν. πῶς οὖν 
εἶπεν ἐν ταῖς μίξεσιν ἐξ ἀναγχαίας ἀποφατιχῇς χαϑόλου χαὶ ἐνδεχομένης 


χαταφατιχῆς ὑπάρχον ἀποφατιχὸν γίνεσϑα: συμπέρασμα: 


Ρ.41081 “Extoxédactar δὲ δεῖ xat τὰς ἄλλας κατηγορίας. 80 
, x \ » / Le \ \ > ΄ , 
10 Λέγοι ἂν τὰς ἄλλας κατηγορίας τὰς παρὰ τοὺς εἰρημένους τρόπους" 


εἶεν δ᾽ ἂν at τοιαῦται, εἰ ψεῦδος τὸ σὺ ee (ἢ) εἰ ἀδύνατον. det yap 

χαὶ τὰς προτάσεις ἀμφοτέρας ψευδεῖς εἶναι ἣ πάντως τὴν ea ὁμοίως 

έ, χαὶ εἰ ἀδύνατον, ἣ ἀμφοτέρας ἢ πάντως γε τὴν ἑτέραν ἀδύνατον ἀνάγχη 

Ψ Vv ὩΣ = 3 xD “4 ἢ “ὌΝ \ ! ἐκ τς > ~ 5 X 

τς ἀδύνατον μὲν ἀδὺν ἅτῳ. ψεῦδος δὲ ψεύδει ἀχολουϑεῖ. οὐ μὴν 35 

met ἀληϑὲς τὸ συμπέρασμα, πάντως χαὶ αἱ προτάσεις ἣ ἀμφότεραι ἀληϑεῖς 

A Ni ae ie Ὁ δ Στ Bone ΠΣ ΠΥ , 

(ἢ) ἑτέρα: xual yap ἐξ ἀμφοτέρων ψευδῶν ἀληϑές ποτε συναχϑήσεται, 
Ὄπ δεῖν χαὶ τὰς ἄλλας 


o 
= 
< 
2 
= 
5 
σ 


πὰ} Mv 


ε Ὁ » ~ > ἌΓ 
ὡς δείξει. χαὶ διὰ τοῦτο εἶπε τὸ ἐπισχ 
χατηγορίας ὑπὲρ τοῦ γνῶναι, ἐπὶ τίνων οὕτως ey ἀνάγχη οὐ γὰρ ἐπὶ 
ΕΞ Vv. Nis ρον 4 Sa Parle ἐς δ YN 
πάντων ὁμοίως ἔχει. δεήσει δέ, χαὶ εἰ ἔνδοξον τὸ συμπέρασμα ἣ ἄδοξον. 40 
20 χαὶ τῶν προτάσεων ἣ τινὰ ἢ τινὰς οὕτως ἔχειν. χαὶ εἰ ἄδηλον τὸ συμπέ- 
ρασμα, χαὶ τῶν προτάσεών τις ἄδηλος ἔσται: εἰ ig τις συλλογίζοιτο xat 


4 


συνάγοι ἀρτίους εἶναι τοὺς ἀστέρας διὰ τοῦ τὰ ἡμισφαίρια ἐξ ἴσων oe ray 


” 


nar ἀριϑμὸν εἶναι, ἄδηλον ov aie eee ἀλλὰ χαὶ εἰ τοῦ ὡς ἐπὶ 
τὸ πλεῖστον ἐνδεχομένου ἣ τοῦ χατὰ φύσιν ἣ τοῦ χατὰ see τὸ τ 

25 epee οὕτω τις χαὶ τῶν προτάσεων ἕξει 7 χαὶ ἀμφότεραι. λέγοι δ᾽ 45 
ἂν χατηγορίας χαὶ τὰς χατὰ γένη" εἰ γὰρ ἐν τῷ ποιῷ τὸ δειχνύμενόν τε 
χαὶ συμπεραινόμενον. δεῖ | χαὶ πρότασίν τινα τοιαύτην εἰλῆφϑαι: ὁμοίως, 90ν 
εἰ ποσὸν ἢ πρός τι. 6 αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων χατηγοριῶν. 


Ρ.410282 Φανερὸν δὲ χαὶ πότε ἁπλῶς ἔσται, χαὶ πότε οὐχ 
80 ἔσται συλλογισμός. 


~ 


Τὸ ἁπλῶς ἀντὶ tod ᾿ χαϑόλου᾽ εἶπε- δῆλον yap χαϑόλου, πότε xal πῶς 
τῶν προτάσεων λαμβανομένων συλλογισμὸς ἔσται, χαὶ πότε χαὶ πῶς λαμβανο- 5 
2>_7..Q \ ~ 2 τῷ; ~ \ > 
ἔσται: ἐδείχϑη γὰρ τοῦτο xa? ἕχαστον σχῆμα. [φανερὸν δὲ 
χαὶ πότε ἁπλῶς ἔσται ἀντὶ τοῦ “ φανερὸν δὲ ἁπλῶς᾽, ἀντὶ τοῦ “ χαϑόλου᾽ 
a~ ἢ l4 
35 eines δῆλον γὰρ χαϑόλου, χαὶ πότε (ἔσται χαὶ πότε) οὐχ ἔσται συλλογισμός. 


: post zai alterum add. to a ὁ post ἂν add. τὸ ἃ det scripsi: εἰ B: om. 8 

7 εἶπεν] c. 16 p. 3623, c. 19 p. 38438—4l1, c. 20 p. 39210 11 8: om: 3B 
16 ἡ ἃ: om. B 17 δεῖν B: te δεῖ a 22 συνάγοι scripsi: συνάγει aB 28 ela: 
4, B 29 ἁπλῶς, πότε Ar. Oo φανερὸν δὲ . .. οὐχ ἔσται συλλογισμός (35) B: 
om. ἃ 35 ἔσται xat πότε addidi 


ALEX ANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 24. 25 [Arist. p.41>33.36] 9271 


p.41033 Kat πότε δυνατὸς χαὶ πότε τέλειος. 90. 


Δυνατὸν εἶπε τὸν ἀτελῆ συλλογισμὸν τὸν μήπω μὲν φανερῶς ὄντα 
Ἂ NY “4 S\ fe \ Ἃ Ὁ ) 3 ~ Ἃ » ~ 
συλλογισμὸν δυνάμενον ὃς yeveotar φανερὸν 7 ὃι ἀντιστροφῆς ἢ διὰ τῆς 
εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς" διὰ γὰρ τῶν τοιούτων τρόπων οἱ ἀτελεῖς τελειοῦν- 10 
Tat συλλογισμοί. ὅτι δὲ τὸ δυνατὸν οὕτως ἔλαβε, δῆλον éx τοῦ προσϑεῖναι 
τὸν τέλειον. δῆλον δὲ χαὶ ὅτι, ἂν Ὦ συλλογισμός, ἀνάγχη τὰς προτάσεις 
ἔχειν χατά τινα τῶν τρόπων, ὧν προειρήχαμεν: ἢ γὰρ ἐν πρώτῳ 7 ἐν 
δευτέρῳ σχήματι ἢ ἐν τρίτῳ ἔσται. πάντες γὰρ ot συλλογισμοὶ ἐδείχϑησ 
ευτέρῳ σχήματι ἢ ἐν τρίτῳ ἔσται. πάντες γὰρ ογισμοὶ ἐδείχϑησαν 
ἐν τοῖς σχήμασι τούτοις γινόμενοι χαὶ xa? ἕχαστον σχῆμα ἔν τινι τῶν 15 


(Sat 


10 δεδειγμένων συζυγιῶν συλλογιστικῶν: xdv yap σύνϑετός τις ἢ χαὶ διὰ 
πλειόνων μέσων, ὅμως ἣ γένεσις αὐτῷ χαὶ ἣ ἀνάλυσις ἐχ τούτων τινὸς 


> 


τῶν σχημάτων χαὶ εἰς τούτων (τι) ἔσται. 


Ρ. 410. Δῆλον δὲ χαὶ ὅτι πᾶσα ἀπόδειξις ἔστι διὰ τριῶν 
ὅρων χαὶ οὐ πλειόνων, ἂν μὴ δι᾿ ἄλλων χαὶ ἄλλων τὸ a 


15 συμπέρασμα γένηται. 


Κοινότερον ὃὲ χαὶ νῦν τὸν συλλογισμὸν ἀπόδειξιν εἴρηχε. δείχνυσι 90 
as σ ~ Χ ia ~ σ » \ SIN 4 ree 
G2, ὅτι πᾶς συλλογισμὸς διὰ τριῶν ὅρων γίνεται χαὶ οὐ διὰ πλειόνων, τοῦτ 
vy ἌΝ QZ (2: 2, LER RN \ ~ ~ 2 \ pay, / 
ἔστι διὰ δύο προτάσεων. λέγει δὲ διὰ τῶν προσεχῶν" ἐν γὰρ τοῖς συνϑέ- 
τοις πλείους μὲν at προτάσεις, ἀλλ᾽ οὐχ al προσεχεῖς: πάντες γὰρ διὰ 

20 δύο προτάσεων προσεχῶν χαὶ τριῶν ὅρων χαὶ οὐ πλειόνων, ἂν Uy τὸ αὐτὸ 

ἧς > » ἈΠ» / > , > \ ν \ / 
συμπέρασμα δι᾿ ἄλλου χαὶ ἄλλου μέσου δειχνύηται. εἰ γὰρ εἴη τινὶ mpoxet- 25 
μενον συλλογίσασθαι πᾶσαν ἡδονὴν ἀγαϑόν, ὃ δὲ ἄλλοτε ἄλλον μέσον ὅρον 
λαμβάνων δειχνύοι τοῦτο, xa)’ ὅσον μὲν ταὐτὸ συμπέρασμα xa? ἕχαστον 
τῶν μέσων ποιεῖ, δόξει συλλογισμὸν ἕνα χαὶ τὸν αὐτὸν ποιεῖν, xa? ὅσον 

25 δὲ μὴ διὰ τῶν αὐτῶν μέσων ὅρων μηδὲ διὰ τῶν αὐτῶν προτάσεων γίνεται 
τὸ συμπέρασμα, AOE Diss ἔσονται πάλιν ot συλλογισμοὶ χαὶ πλείονες χαὶ 80 


~ ξ΄ ψ» Ἁ \ 5 \ Ὁ, > ἣν \ c 
τοσοῦτοι, ὁσάχις χαὶ τὰ μέσα ὑπ εν 00 γὰρ ὃ αὐτὸς συλλογισμὸς ὃ 
ὅγων ᾿ πᾶσα ἡδονὴ αἱρετόν, πᾶν αἱρετὸν ἀγαϑόν, πᾶσα ἄρα ἣδονὴ ἀγαϑόν᾽ 
ξ ~ cn ~ 

τῷ λέγοντι “πᾶσα ἡδονὴ χατὰ φύσιν, πᾶν τὸ χατὰ φύσιν ἀγαϑόν, πᾶσα ἄρα 

ΗΝ 6 pb] 5 a] 5.Χ , ΄ »} ~ ΄ ~ ς Ἁ 

80 ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. ἀλλ᾽ οὐδὲ τούτων τις 6 αὐτὸς τῷ ee πᾶσαν ἣδονὴν 
ὑπὸ τέχνης γίνεσϑαι, πᾶν τὸ ὑπὸ τέχνης γινόμενον ἀγαϑὸν εἶναι, πᾶσαν ἄρα 
ἡδονὴν ἀγαϑὸν εἶναι. χαίτοι ἐν πᾶσι τούτοις ταὐτὸ συμπέρασμα. ὁμοίως 


χαὶ εἰ τὸ ἐναντίον τούτου συνάγοι τις, ὅτι μηδεμία ἡδονὴ ἀγαϑόν, ποτὲ μὲν 3 


5 \ 
en \ 


΄ 
i 
τὰν Pee ~ > \ 5 / δ f >\ 5 4 
διὰ τοῦ πᾶν ἀγαϑὸν ὠφέλιμον, οὐδεμία ὃὲ ἡδονὴ ὠφέλιμος, οὐδεμία ἄρα 


2 ἀτελεῖ ἃ 8 ἐν om.a 10 συλλογισμῶν a ἢ ἃ 12 τούτων τι 
ἔσται scripsi: τουτ[ους} (ove in ras. B*) ἔσται Β: ἔσται τούτων a 18 ἔσται ἃ οἱ ΑΥ. 
14 ἐὰν Ar. 15 γίνηται Ar. 16 νῦν] dv in ras. B? δείχνυσι] δείχ in 
ras. 5—6 lit. B 18 προσεχῶν] ε in ras. B? 21 δειχνύηται scripsi: δείχνυται aB 
23 δεικνύοι seripsi: δείχνυσι aB 25 μέσων om. a 27 ὡσάχις a 29 τῷ λέ- 
γοντι - - - ἡδονὴ ayatdy (30) om. ἃ 


272 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 (Arist. p. 4136. 38] 


ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. ποτὲ δὲ διὰ τῶν ᾿πᾶσα FOovy ἀτελής (εἴ ye χίνησις, ἣ δὲ 90ν 
mes ἐνέργεια ἀτελής), οὐδὲν ἀγαϑὸν eee οὐδεμία ἄρα ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. 
χαὶ γὰρ ἐπὶ τούτων ταὐτὸν συμπέρασμα δι᾿ ἄλλων χαὶ ἄλλων ὅρων τε χαὶ 
προτάσεων δείχνυται: διὸ χαὶ πλείους εἰσὶν ot συλλογισμοί, ἀλλ᾽ οὐχ εἷς. 40 


5 χαὶ ὡς [Πλάτων ἀϑάνατον εἶναι τὴν ψυχὴν ποτὲ μὲν διὰ τοῦ τὰς μαϑήσεις 


. 
‘ 


! 
= NAY VO AN SQN ~ 5 ‘> (τ eres ΄ 
αναυνήσξεις ειναι GELKXVUGL, TOTE OF OLA τοὺ AVETLOEXTOY εἰναι TOV EVAVTLOD 
> 


διὰ τὸ συνεπιφέρεσϑαι ἑαυτῇ τὸ ἐχείνῳ ἐναντίον. ποτὲ δ᾽ ad διὰ τοῦ μὴ 


‘ 

φϑείρεσϑαι ὑπὸ aes πονηρίας τὸ ὑπὸ τῆς οἰχείας wy φϑειρόμενον, 
“ " ae >i Nee X ! ΄ \ \ ye UNA , 
ἄλλοτε (δὲν διὰ τοῦ αὐτοχίνητον εἶναι τὴν ψυχήν: τὸ γὰρ αὐτὸ διὰ πλειόνων 


10 δείχνυσι μέσων. διὸ πλείους ot συλλογισμοί. 


Ρ.41088 Οἷον τὸ E διά τε τῶν A,B καὶ διὰ τῶν A. 45 


To μὲν E λαμβάνει τὸ συμπέρασμα, τὸ δὲ A,B χαὶ τὸ [᾿, Δ προτάσεις 
ἄλλας | χαὶ ἄλλας, δι᾿ ὧν δείχνυσι τὸ E, ποτὲ μὲν διὰ τῶν A, B προτά- 91- 


\ 


δὲν αἰσχρὸν χαλόν᾽ cou- 


cv 


WINS oq AN ~ mal v \ \ \ 
Gewy, ποτὲ δὲ διὰ τῶν TL A. ἔστω γὰρ τὸ μὲν 0 
15 πέρασ 
a. > ‘ Peed, a 2 > ΄ ΄ ᾿ A 
χαχόν. πᾶν GE ΠῚ χαχόν᾽. ὃς συλλογισμὸς ἐν δευτέρῳ σχήματι, ὧν τὸ 
΄ 


~ > Na ~ 
ὃν τὸ E+ τοῦτο δὲ συναγέσϑω ποτὲ μὲν διὰ τῶν “οὐδὲν χαλὸν 


Ἔ 


\ > ee Ὁ 


υὲν ἔστω τὸ A τὸ δὲ (to) Β. πάλιν δὲ τὸ αὐτὸ δειχνύσϑω διὰ τῶν “ πᾶν ὅ 

χαλὸν ἀγαϑόν. οὐδὲν πο τ ἀγαϑόν᾽- συνάγεται γὰρ πάλιν διὰ τούτων τὸ 

“οὐδὲν αἰσχρὸν χαλόν᾽, ὅπερ ἣν τὸ Εἰ, ἐν δευτέρῳ σχήματι" τῶν δὲ προτά- 
20 σεων ἣ vey ἔστω [ἡ 7 δὲ A. 7 πάλιν πᾶν αἰσχρὸν φευχτόν, οὐδὲν φευχτὸν 

χαλόν: σῳνάγεται γὰρ χαὶ ἐχ τούτων ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ μηδὲν αἰσχρὸν 

χαλὸν εἶναι. 

Ὃ δὲ ἐπήνεγχεν ἢ διὰ τῶν ALB χαὶ τῶν (Α. [" καὶ τῶν) B,D δηλωτιχόν 10 

> ~ \ wv a7 { 5 ΄ ΄ \ ἐμ a7 

ἐστι τοῦ χαὶ ἄλλα δύνασθαι μέσα λαμβάνεσϑαι, ὡς μὴ μόνον δύο συλλογι- 
25 σμοὺς δειχτιχοὺς τοῦ αὐτοῦ συμπεράσματος γίνεσϑαι ἀλλὰ χαὶ πλείους: τὸ 

γὰρ Εἰ ποτὲ μὲν διὰ τῶν A, Β προτάσεων, ποτὲ δὲ διὰ τῶν A, I’, ποτὲ δὲ 

αὖ \ ~ B f° ee FG > Poem ΄ a AS eg ΤΕ Ὑ7' 

διὰ τῶν BLL δειχνύσϑαι SON στα δύναται τὰ ὕστερα προσχείμενα ἄλλου 

τινὸς εἶναι δειχτιχά" τοῦ γὰρ δύνασϑαι πλείους γενέσϑαι SUNG} 0s τοῦ 

αὐτοῦ μὴ μόνον ἄλλοτε ἄλλου τοῦ μέσου λαμβανομένου ἀλλὰ χαὶ τοῦ 15 
80 αὐτοῦ, ἄλλως δὲ χαὶ ἄλλως, δειχτιχὸν ἂν εἴη τὸ προσχείμενον: τὸν γὰρ 

ἜΣ γῆν ΠΥ ten ee ΝΣ rik eae ( 

αὐτὸν μέσον λαμβάνοντας ἔσται ποτὲ μὲν ἐν πρώτῳ σχήματι συλλογίσασϑαι 

\ ΄ PENT EPSON OD) Nyaa NNN ΄ \ on go > 4 

τὸ προτεϑέν, ποτὲ δὲ ἐν δευτέρῳ, ποτὲ δὲ ἐν τρίτῳ. χαὶ δῆλον ὅτι διαφέ- 

povtes ἂν εἴησαν ot συλλογισμοὶ ὄντες γε ἐν διαφέρουσι σχήμασιν. τοῦτο 


>) > 


Vv ὄν (os ~ Ὁ σ 5 , Ὁ ΄ ΄ 
ἂν εἴη λέγων ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, ὅτι οὐ μόνον διαφέροντες SADC ἣν 


35 ὧν διαφέροντες οἱ μέσοι χαὶ at προτάσεις, ἀλλὰ χαὶ τῶν αὐτῶν ὅρων 


Ὁ 


2 ἀγαϑὸν οὐδὲν ἃ ἀγαϑὸν ἡδονή Β pr. 5 Πλάτων] Phaedo 18 p. 128 544.. 52 
p- 1090 sqq., De Republ. X 9.10 p. 608p —6114, Phaedrus 24 p. 245c — 2464 

7 ἑαυτῇ seripsi: ἑαυτῷ aB 9 δὲ addidi τοῦ ex τὸ corr. B 10 δείχνυται a 
12 προτάσεις ex προτάσας, ut videtur, corr. B 15 ὃν οἴη. ἃ 16 ὃς scripsi: 6 aB ὧν 
scripsi: ὧν aB 17 τὸ (ante β) a: om. Β 23 a7 καὶ τῶν addidi: χαὶ a7 χαὶ B7 Ar. 
(καὶ a7 χαὶ διὰ τῶν BF Vat. 199) 26 ay correxi (cf. p. 318,8); 78 aB 27 δυνή- 


σεται B: συνάγεται a 29 ἄλλοτε om. a 30 mpoxetuevoy a 32 προστεϑέν a 


ΨΥ" 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 41} 58] 273 


λαμβανομένων χαὶ τῶν αὐτῶν γινομένων συμ, των ἣ ϑέσις τοῦ μέσου 91τ- 


ῖ 
χαὶ ἣ τάξις διαφορὰν ποιεῖ συλλογισμῶν. xal εἴη dv διὰ μὲν τοῦ A> Β τὸ 
πρῶτον λέγων σχῆμα, διὰ δὲ τοῦ A, Γ᾿ τὸ δεύτερον, διὰ δὲ τοῦ B, I τὸ 
τρίτον. οὐσῶν 1 γὰρ eae τῶν A, B ἐν eet) σχήματι τῶν δειχνυου- 

5 σῶν τὸ Εἰ συμπέρασμα τὸ αὐτὸ συμπέρασμα ἐν μὲν δευτέρῳ δειχϑήσεται 25 
ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς ὅροις τς μὲν A προτάσεως τῆς αὐτῆς ληφϑείσης, τῆς δὲ 

Β ὑπαλλαγείσης, τοῦτ᾽ ἔστιν ἀντιστραφείσης χαὶ Ἰενομενης Γ- αὕτη δ᾽ ἂν 

ί 


> 


~ X 5 ~ / 
ἣ μείζων εἴη" πάλιν δὲ ἐν τρίτῳ τῆς" μὲν B, τοῦτ᾽ ἔστι τῆς Bee τῇ 


cee, 7 σ Li Nie ~ f ~ ΙΑ > 
αὐτῆς ληφϑείσης, ἥτις ἦν ual ἐν τῷ πρώτῳ, ay δὲ (A) ἀντιστραφείσης 


\ 


> ~ 5 - 
ETL τοις AVTOLS ὅροις διὰ 90 


ῳ 


10. γεν ΑΚ δ ΩΣ 1. δύναται γὰρ τὸ αὐτὸ TE 

τῶν τριῶν σχημάτων δειχϑῆναι οὕτως. οἷον ἔστω προχείμενον δειχϑῆναι, 
ὅτι τις ἄνϑρωπος οὐχ ἔστι λευχός. τοῦτο ἐν μὲν πρώτῳ σχήματι οὕτως 
ἂν δειχϑείη: τὶς ἄνϑρωπος Αἰθίοψ ἐστίν, οὐδεὶς Αἰϑίοψ λευχός ἐστι, τὶς 


ve ΟΣ πῇ 5 Ὑ Α ΄ Nig ἊΣ ¢ X 
On ἄνϑρωπος οὐχ εστι λευχός" UAL SOTAL ἢ μὲν 


τὶς τς Αἰϑίοψ 
15 ἐστί᾽ πρότασις τὸ A, ἣ δὲ “οὐδεὶς Αἰϑίοψ λευκός᾽ τὸ Β. ἐν δὲ τῷ ὃευ- 
τέρῳ σχήματι πάλιν οὕτως: τὶς ἀνϑρωπος Αἰϑίοψ ἐστίν, ἥτις ἦν ἢ As 


Mv 


πρότασις, οὐδεὶς λευχὸς Αἰϑίοψ ἐστίν, ἥτις ἐστὶν ἀντιστροφὴ τῆς Β΄ αὕτη 
v Α im \\ \ aN δὶ > ve ΄ \ CN ba ΟῚ 
ἔστω τὸ L's τὸ γὰρ αὐτὸ χαὶ ex τούτων συνάγεται τὸ ‘tle ἀνῦρωπος οὐχ 


Ψ ἌΣ ς \ Le , \ re \ \ ΄ 2 ~F 
EOTt λευχός . ἢ μὲν OLY A TPOTASLS χηινὴ αὐτῷ προς τὴν πρώτην OSLELV, 


20 ἢ δὲ Γ΄ ἄλλη ἐλήφθη" ἣ γὰρ B ἀντεστράφη, xat διὰ τοῦτο 6 te συλλοτι- 
σμὸς ἄλλος χαὶ τὸ σχῆμα" δεύτερον γάρ. παλιν ἐν τρίτῳ σχήματι οὐδεὶς 


Αἰϑίοψ λευχός ἐστιν, ἥτις ἦν ἢ 7 B πρότασις ἐν TH πρώτῳ σχήματι, τὶς 40 
7 ae! ῳ DIOR 
Αἰϑίοψ ἄνϑρωπός ἐστιν, ἣ ἀντιστρέφουσα τῇ A, ἥτις ἔσται TOT. χαὶ αὖτ 

iO ara 


2 


δεῖξις τὴν μὲν Β πάλιν πρότασιν χοινὴν τῇ ἐν πρώτῳ σχήματι δείξει 
| | | il it 
ζ 


a 
o- 
Aa 


25 ἔχει ἰδίαν δὲ τὴν T+ χαὶ yap διὰ τούτων πάλιν τὸ αὐτὸ δείκνυται ς 
ἄνϑρωπος οὐχ ἔστι λευχός᾽. xal οὕτως δείχνυται τὸ αὐτὸ συμπέρασμα διὰ 
πλειόνων δειχνύμενον οὐχ ἄλλοτε ἄλλων ὅρων λαμβανομένων, ὡς τὸ πρῶτον 45 
ἐδείξαμεν, ἀλλὰ τῶν αὐτῶν ἄλλως χαὶ ἄλλως τιϑεμένων χατὰ τὰς τῶν 
σχημάτων διαφορὰς χαὶ διὰ τοῦτο πλειόνων συλλογισμῶν γινομένων. ἀλλὰ | 

80 χαὶ τὸ μὴ εἶναι τὸ αἰσχρὸν χαλὸν δειχνύοιτ᾽ ἂν διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων ἐν 91» 
τοῖς τρισὶ σχήμασιν, ἐν μὲν τῷ πρώτῳ διὰ τῶν “Tay αἰσχρὸν χαχόν, οὐδὲν 
χαχὸν χαλόν᾽. διὰ δὲ δευτέρου διὰ τοῦ “nav [τὸ] αἰσχρὸν χαχόν, οὐδὲν χαλὸν 
χαχόν᾽. διὰ δὲ τρίτου (διὰ TOD) ᾿ οὐδὲν χαχὸν χαλόν. τὶ χαχὸν αἰσχρόν᾽. διοίσει 
δὲ μόνῳ τῷ ἐν τρίτῳ ἐπὶ μέρους γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἔνεστι τὸ αὐτὸ ὅ 

35 συμπέρασμα διὰ τῶν τριῶν σχημάτων δεῖξαι χαὶ μὴ τὸν αὐτὸν μέσον λαμ- 
βάνοντας, ὡς νῦν, ἀλλ᾽ ἄλλοτε ἄλλον: ἔστω γὰρ συμπέρασμα τὸ τινὰ ἀν- 
Ypwrov μὴ εἶναι ἵππον: τοῦτο ἐν μὲν πρώτῳ σχήματι συνάξομεν λαβόντες 


α om 
2 μὲν a: μέσου B ao ἃν δ ¢_.B%) 4 β in ras. B? 5 post μὲν 
add. τῷ a 9 aa: om.B 12 μὲν B: τῷ a 15 τὸ ἃ πρότασις a 
17 λευκὸς] o¢ B? (evan. B!) ἔστιν (post ἥτις) B: Fv a 18 αὐτὸ evan. B 
24 πάλιν om. a δείξει a: δεῖξιν B 25 ἰδία a 32 ante δευτέρου et 33 ante 
τρίτου add. τοῦ a 32 τὸ B: om.a 33 διὰ tod addidi 34 post ἐν add. 
τῷ ἃ 1 τοῦτον ἃ 


Comment. Aristot. II. 1, Alex. in Anal. Priora. 18 


274 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p.4138. 4241] 


. ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ 91» 
ig € 


τὶς ἄνϑρωπος γραμματιχὸ ός 
ὶ δὲ τῷ) τὸ πᾶν γελα- 10 


ἵ 
? 

ς ἄνϑρωπος μουσικός. οὐδεὶς ἵππος μουσιχός᾽, ἐν (ὃ 

λαστιχὸν ἵππος - xa? ἕχαστον γὰρ συλλογισμὸν 


x“) 


RX 


τιχὸν ἄνϑρωπος. οὐδὲν Ὑ 
δι᾿ ἄλλου μέσου τὸ αὐτὸ δέδειχται συμπέρασμα. 


o 


5 p.42a1 Ἢ πάλιν ὅταν Exdtepov τῶν AB διὰ συλλογισμοῦ 
ληφϑῇ. 


> 


Kat οὕτως, φησί, τὸ αὐτὸ Qe πλειόνων ὅρων δειχϑήσεται. εἰ ἑχατέρα 
τῶν προτάσεων, ἥ te A καὶ ἣ B, δι’ ὧν συνήγετο τὸ Εἰ, εἰ εἴη διὰ 
gig ned ισυοῦ εἰλημμένη, ὡς Sansa αὐτῶν συμπέρασμα συλλογισμῶν 15 
10 εἶναι. τὴν υὲν A διὰ τῶν Δ, E προτάσεων τὴν δὲ B διὰ τῶν Z, Θ. ὃειχ- 
νύοιτο γὰρ ἂν ταὶ τὸ E διὰ τῶν AEZO προτάσεων: οὐ μὴν ὃ συλλογισμὸς 
hot Zor ἀλλὰ σύνθετος: ἀνάγχη γὰρ τὸ ὑπό τινων συναγόμενον συνάγεσϑαι 
χαὶ ὑπὸ τῶν ἐχεῖνα συναγόντων διὰ τὸ δυνάμει ἐν τοῖς συνάγουσιν εἶναι 
τὰ συναγόμενα. οἷον εἰ εἴη δειχνύμενον πᾶν δίχαιον anaes εἶναι διὰ 20 
15 προτάσεων τῶν “πᾶν δίχαιον ἀγαϑόν, πᾶν ἀγαϑὸν συμφέρον᾽. ἑἕχατέρα δὲ 
τῶν προτάσεων τούτων εἴη. δειχνυμένη συλλογιστιχῶς, Ἷ μὲν goes διὰ 
τῶν “πᾶν δίχαιον χαλόν, πᾶν χαλὸν προ . ἢ δὲ δευτέρα διὰ τῶν ᾿ πᾶν 
ἀγαϑὸν ὠφέλιμον. πᾶν ὠφέλιμον συμφέρον᾽; συνάξει καὶ ** τὸ “πᾶν δίχαιον 
συμφέρον᾽. ὃ ἣν δειχνύμενον ὑπὸ τῶν διὰ τούτων δειχνυμένων. δι’ ὧν δὲ 
90 λέγει νῦν. ὑπογράφει ἡμῖν φανερώτερον τὸ λεγόμενον συνϑετιχὸν ϑεώρημα, 25 
δ. 


» 5 5 Vv a ξ΄ ° ~ 
οὗ αὐτός ἐστιν εὑρετής. ἔστι δὲ ἢ περιοχὴ αὐτοῦ τοιαύτη ὅταν ἔχ τινων 
συνάγηταί τι, τὸ ὃὲ συναγόμενον μετὰ τινὸς ἢ τινῶν συνάγῃ τι, χαὶ τὰ 
2 


᾿ > a Q? > ἢ > ΄ - \ > Ἐν \ PEN 
συναχτιχὰ αὐτοῦ, ust? οὗ 7 wel ὧν συναγεται ἐχεῖνο, χαὶ αὐτὰ τὸ αὐτὸ 
συνάξει. τὰ γὰρ τῶν A, B δρνα την dv” ὧν δείχνυται τὸ TD φέρε εἰπεῖν, 


25 ταῦτα συνάγειν φησὶ χαὶ τὸ ὑπὸ τῶν A [χαὶ τὸ] Β συναγόμενον, ὃ ἣν τὸ T. 80 
Ὁ 7 | | 9 
ἐπεὶ γὰρ τὸ ᾿ πᾶν δίχαιον ἀγαϑόν᾽ συναγόμενον ὑπὸ τῶν “πᾶν δίχαιον χαλόν, 


πᾶν χαλὸν ἀγαϑόν᾽ συνάγει μετὰ tod ᾿ πᾶν ἀγαθὸν συμφέρον᾽ τὸ ᾿ πᾶν δί- 
χαϊον sey, χαὶ τὰ ᾿πᾶν δίχαιον χαλόν, πᾶν xahov ἀγαϑόν᾽ ὄντα 
συναχτιχὰ TOD ᾿ πᾶν δίχαιον Aes μετὰ τοῦ ᾿ πᾶν ἀγαϑὸν συμφέρον᾽ συνάξει 
30 τὸ πᾶν δίχαιον συμφέρον᾽, ὃ συνῇγΞξ χαὶ τὸ ὕπ᾽ αὐτῶν συναγόμενον χαὶ 
μετὰ τοῦ πᾶν ἀγαϑὸν συμφέρον᾽. χἂν ληφϑῇ δὲ τὸ “πᾶν δίκαιον ἀγαϑόν᾽ 80 
μετὰ τῶν πᾶν ἀγαϑὸν ὠφέλιμον, πᾶν ὠφέλιμον συμφέρον᾽ συνάγειν τὸ 


\ 


πᾶν δίχαιον συμφέρον᾽, χαὶ τὰ τοῦ ᾿ πᾶν δίχαιον ἀγαϑόν᾽ συναχτικὰ μετὰ 


2 post οὐδεὶς expunxit δὲ B δὲ τῷ a: om. B 7 εἰ scripsi: ἡ aB 8 ante 
τὸ expunxit τὸ B εἰ fort. delendum; sed cf. p. 267, 15,16 9 προσυλλογισμιοῦ 
eX πρὸ συλλογισμοῦ corr. B? 12 ἁπλοῦς] οὖς in ras. B? ἔτι Om. a 13 τὸ a: 
τοῦ B 16 τούτων om. a 18 post xai requiritur velut ταῦτα 24 post yap 
eras. διὰ. ut videtur, B 25 χαὶ prius om. a χαὶ τὸ alterum delevi: zat τῶν a 
(cf. p. 277,37) 27.28 τὸ πᾶν δίκαιον συμφέρον in mg. add. B#: om. a 28 τὰ 
scripsi: to aB 29 ante peta add. συνάγει (ex vs. 27 translatum) a: ὃ συνάγει ex- 
punxit B* 32 συνάγειν Brandis Schol. p. 17369: συνάγει aB 39 δίχαιον (ante 
συμφέρον) seripsi: ἀγαθὸν ἃ} 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 4241] 27d 


τούτων τὸ αὐτὸ συνάξει: διὰ τοῦτο γὰρ πρόσχειται ἐν τῇ περιοχῇ τὸ ‘peta 91» 
τινὸς 7 τινῶν᾽ .͵ 
Καὶ οὕτως γίνεται τὸ αὐτὸ διὰ πλειόνων δειχνύμενον ὅρων, χἂν τῶν 
συναχτιχῶν τινος τὸ μὲν ἐπαγωγῇ τὸ δὲ συλλογισμῷ δεδειγμένον ἢ; 40 
5 οἷον τὰ A, Β, ἃ τοῦ Εἰ ἣν συλλογιστιχά, εἰ τὸ μὲν A δι᾽ ἐπαγωγῆς εἰλημ- 
μένον εἴη τὸ δὲ B διὰ συλλογισμοῦ: πάλιν γὰρ ἔσται χαὶ τὸ KE δειχνύ- 
wevov ἐκ τῶν ἐπαχτιχῶς δειξάντων τὸ A χαὶ ἐχ τῶν συλλογιστιχῶς τὸ B. 
οἷον εἰ δειχνύοιτο, ὅτι ἢ πολιτιχὴ ἀγαϑοῦ τινος ἐφίεται, διὰ προτάσεων τῶν 
ἢ πολιτιχὴ μέϑοδός ἐστι, πᾶσα μέϑοδος ἀγαϑοῦ τινος ἐφίεται᾽. τούτων δὲ 
10 % μὲν λέγουσα ᾿ πᾶσα μέϑοδος ἀγαϑοῦ τινος ἐφίεται δι᾿ ἐπαγωγῆς δειχνύοιτο 45 
προχειριζομένων ἡμῶν τὰς τέχνας te χαὶ τὰς ἐπιστήμας, xa}? ὧν ἣ μέ- 
ϑοδος, χαὶ δειχνύντων, ὅτι οὕτως ἔχουσιν, 7 δὲ λέγουσα τὴν πολιτιχὴν 92 
μέϑοδον εἶναι διὰ συλλογισμοῦ τοῦ “πᾶσα ἕξις μετά τινος λόγου τῶν ὕπ᾽ 
αὐτὴν οὖσα ϑεωρητιχὴ μέϑοδός ἐστιν, ἢ δὲ πολιτιχὴ ἕξις ἐστὶ μετὰ λόγου 
15 τῶν ὑπ᾽ αὐτὴν ϑεωρητιχή᾽. 7 ὡς ὃ Πλάτων δείκνυσιν ἐν πρώτῳ [Πολι- 
τείας τὴν μὲν διχαιοσύνην φρόνησίν τινα οὖσαν τὴν OF ἀδιχίαν ἀφροσύνην 5 
οὕτως: ὃ τοῦ ἀνομοίου μὲν ἀξιῶν τὸ πλέον ἔχειν τοῦ δὲ ὁμοίου μὴ ἀξιῶν 
φρόνιμος: 6 δὲ δίχαιος τοῦ μὲν ἀνομοίου ἀξιοῖ πλέον ἔχειν, τοῦ ὃὲ ὁμοίου 
οὐχ ἀξιοῖ. δίχαιος ἄρα ὃ φρόνιμος. ἑχατέραν γὰρ τῶν προτάσεων τούτων 
20 δείχνυσιν, ἀλλὰ τὴν μὲν πρώτην δι’ ἐπαγωγῆς τὴν δὲ δευτέραν διὰ συλλογι- 
σμοῦ. ἣ μὲν οὖν ἐπαγωγὴ ὑπάρχει τοιαύτη: 6 ἐν τοῖς ὑγιεινοῖς τοῦ μὲν 
δμοίου οὐχ ἀξιῶν πλεῖον ἔχειν τοῦ δὲ ἀνομοίου φρόνιμος περὶ ταῦτα : ἔστι 10 
δὲ οὗτος ὁ ἰατρός. ἀλλὰ χαὶ ὃ ἐν τοῖς χατὰ μουσιχὴν τοῦ μὲν ὁμοίου wy 
ἀξιῶν πλεονεχτεῖν περὶ τὴν ἐπίστασιν τῶν χορδῶν ἢ ἄνεσιν τοῦ δὲ μὴ 
25 δμοίου φρόνιμος ἐν τούτοις. τοιοῦτος γὰρ ὃ μουσικός. χαὶ χαϑόλου ἄρα 
πᾶς ὃ τοῦ μὲν ὁμοίου οὐχ ἀξιῶν πλέον ἔχειν τοῦ ὃὲ ἀνομοίου φρόνιμος. 
τὴν δὲ δευτέραν πρότασιν οὕτως ἔστι συλλογίσασϑαι: πᾶς 6 τοῦ ἴσου ἀπο- 15 
γεμητιχὸς “τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ πλεονεχτεῖ, τοῦ δὲ ἀνομοίου - ὃ δὲ δίκαιος 
τοῦ ἴσου ἀπονεμητιχός: “6 ἄρα δίχαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ πλεονεχτεῖ, τοῦ 
80 δὲ ἀνομοίου ὁ δὲ τοιοῦτος φρόνιμος. οὐ μὴν οὐδὲ ἣ τοιαύτη δεῖξις ἁπλῇ 
ἀλλὰ σύνϑετος, σύνϑετος δὲ οὐχ ἐχ πλειόνων συλλογισμῶν ἀλλ᾽ ἐξ ἐπαγω- 
γῆς χαὶ συλλογισμοῦ. διὸ χαὶ ἢ ἀνάλυσις αὐτοῦ οὐχ εἰς συλλογισμοὺς ἔσται, 
ὥσπερ τοῦ πρώτου (τοῦ) ἐχ συλλογισμῶν (Exatéous γὰρ τῶν προτάσεων ἦν 20 
ἐν ἐχείνῳ τῷ συλλογισμῷ δειχτιχά τινα συλλογιστιχῶς), ἀλλὰ χαὶ ἔσται τούτου 
35 ἢ ἀνάλυσις εἰς ἐπαγωγὴν χαὶ συλλογισμόν, ἐξ ὧν χαὶ συνετέϑη. ἀναλύομεν 
γὰρ τὸν ὅλον λόγον φάσχοντες συνάγεσϑαι τὸ μὲν Α ὑπὸ τῶν ἐπαχτιχῶς 
αὐτὸ χατασχευασάντων τὸ ὃὲ B éx τῶν οἰχείων προτάσεων: ὑπὸ δὲ τῶν 


x A σ \ 6 \ ~ PU chee i ~ ~ 2 ~ \ ~ ἘΝ 
A, Β τὸ Εἰ ὥστε καὶ ὑπὸ τῶν ἐξ ἀρχῆς τῶν τε τοῦ A δειχτιχῶν χαὶ τῶν 25 


6 εἴη B: ἢ ἃ 8 ἡ πολιτικὴ xtA.] οἵ. Eth. Nicom.I 1 p. 109441 sqq. διὰ 
προτάσεων . . . ἐφίεται (9) in mg. B! 15 Πλάτων ἐν πρώτῳ [Πολιτείας] I 20 
Ῥ. 349B sqq. 22 πλέον a περὶ B: παρὰ a 24 πλεονεχτεῖν B: πλέον 
ἐνοεῖν a περὶ B: παρὰ a 24.25 μὴ ὁμοίου B: ἀνομοίου a 28 et 29 od 
superser. B?: om. a dod τοῦ alterum addidi 36 φάσχοντες Β: λέγοντες a 


37 αὐτὸ correxi: αὐτὰ aB 
[8 


276 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Anist. p. 4221.4. 6] 


on 


~~ 
wn 


90 


τοῦ Β τὸ Ε συναχϑήσεται. ἐπειδὴ τὰ συναχτιχεξ τινος. ὡς ἔφαμεν. psd’ 92 
οὗ ἢ ust ὧν τὸ ἐξ αὐτῶν δειχνύμενον συνῆγε: τι. μετ ἐχείνου ἢ μετ᾿ 
ἔχείνων χαὶ αὐτὰ συνάξει. τὰ τὰρ συναχτιχὰ τοῦ A ἔστω τὰ Γ΄. A- ust? 


᾿ 


: a ἊΣ - τ >. > - mS ΄ ΄- x ΄ “- 
οὗ ἢ use ὧν τὸ A τὸ ἐξ αὐτῶν δειχνύμενον συνάγει: τι. μετὰ τούτου ἢ 


we 


usta τούτων χαὶ αὐτὰ συνάξει. ὃ χαὶ αὐτό" σοντῃξ δὲ τὸ A μετὰ τοῦ B 
τὸ Ε- ἀλλὰ χαὶ μετὰ τῶν τοῦ B συναχτιχῶν (ἔστω δὲ ταῦτα τὰ Ζ. 80) τὸ 80 


> * -_ . 


αὐτὸ coves (τὸ yap E)- χαὶ τὸ Γ. Δ ἄρα μετὰ τῶν Z, Θ ἢ μετὰ τοῦ Β 


" 
os 
ay 
~ 
wy 
. 
tes 
“yy 
μ- 
=) 
op | 
8, 
ua) 
” 
| 
aM 
ξ 


Τὸ μὲν Γ ava τοῦ E ἔλαβεν. 
πένον αὐτῶν συμπέρασμα. λέγει ὃὲ μὴ ἕνα pecan συλλογισμόν. ἐν oS 
συλλογίσαον αὐ προτάσεις αἵ δειχτιχαὶ τοῦ συμπεράσματος συμπεράσματα 
ἄλλουν τινῶν Ξξέσιν- ὅσα jap τὰ συμπεράσματα, τοσοῦτοι zal οὗ συλλογισμοί. 
ἔστι δὲ συμπέρασμα τὸ τε A χαὶ τὸ B- αὖται yap ἦσαν μὲν δεεχτεχαὶ 
τοῦ Γ προτάσεις. αὐταὶ δὲ ἄλλων συμπεράσματα- ἀλλὰ χαὶ τὸ Γ᾽ τὸ 


- τι > 


προσεχῶς ἐχ τῶν A, B δειχνύμενον. δηλον 8, ὅτι. oo’ ὧν διὰ συλλογισμῶν 49 


αἱ δύο προτάσεις δεΐχνοντα: εἶναι. τὰ δύο συμπεράσματα τρία γἸΐνετα:ι συμ- 


: 
περάσματα. τὸ yap ὃ: ἐπαγωγῆς ὄξεχϑὲν οὗ συλλογισμός. ἀλλ᾽ οὖν xaucst 
πλεέους οὗ συλλογισμοί. ὅτι ἢ Stiga τῶν προτάσεων ἢ B ἣν διὰ συλλογι- 
Gass ὄδεδειγμένη. ὥστε χαὶ οὗτος δύο συλλογισμοί. εἰπὼν ὃὲ ody ἕνα 
τνεσϑα: συλλογισμὸν ἀλλὰ τοσούτους. ὅσα τὰ συμπεράσματα. ἐπιφέρει 


᾽ - ΄ ᾿ - - = ~*~ - > - 
EX as, φησίν. ἀξιῶσαι zai τὸν τοιοῦτον ἕνα συλλογισμὸν εἶναι τῷ πρὸς 92ν 
. - - ΄ ΄ »» . % - ΄ id od 
τὴν τοῦ τελξυταΐου συμπεράσματος ὄξιξιν zat τὰς τῶν προτάσεων Getler 
> «ὦ > ~ . - ΄ -τ τὖὧὖὐ ΄ - πὶ 
συντξλξῖν. οὐ πρὸς τοῦτα, STG, ττλονξιχήτξον. ἀλλὰ γνωστέον, ὅτι οὕτως 
uly zai τοῦτον τὸν τρόπον ἔγχώρεξ διὰ πλειύνων ὅρων ual προτάσξων τίνε- 
cia: τὸ αὐτὸ συμπέρασμα ἐμπεριΞξχομένων πλειόνων συμπερασμάτων τῷ 5 
> ad oa > - > - - I=sr μα. pee ς« ἐν 
παντὶ λόγω. ὡς δὲ τὸ Γ διὰ τῶν A, B, ἀδύνατον. τοῦτ᾽ ἔστιν “οὕτως 
- ΄ - κ ΄ ΄ ἥν ΄ - ᾿᾽ + . - ΄ 
δέ, ὡς διὰ δύο πρυτάσξων δείχνυταί τι. συμπλέχειν χαὶ διὰ πλειόνων προσε- 
>>? x 


χῶν λαμβανομένων χαὶ pricy ἄλλο ἀλλ᾽ ἢ τὸ προχξέμενον συμπέρασμα 
συνατουστῶν ἀδύνατον. 


1 συναχτιχά! oz corr. B? ἔξαμεν! p. 274,21—24 7 < B: %a 10 post 
πυκηξοάσαατα add. ἔστεν Ar. 11 zat τὸ 7 uf ex vs. 10 translatam delevi 

12 αὐτὸ ἃ 13 “υλλοχισεῷ. om. ἃ φυεξεάσματα εχ Guusipacpa corr. B* 

15 χεπεράσαατα ἃ 16 συεκεράσματα a: συπέρασεα B αὐταὶ a: αὖται B 


~s 


alierum om. 2 18 δεΐξνυνται ἃ: δεέχνυται B 24 γέξσϑαι aB (Cdn): γε- 


vécbar Ar. D τοῦτ ἔστιν om.a 31 συεπλέχειν a: πλέχξεν B 32 μηδὲν B: 
ἄλλοτε ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 4248] 277 


p.4228 Ἔστω yap τὸ E συμπεπερασμένον ἐκ τῶν ΑΒ Γ Δ. 92» 
Ἁ 


οὐχοῦν ἀνάγχη τι αὐτῶν ἄλλο πρὸς ἄλλο εἰλῆφϑαι. 10 
Ὅτι πᾶς συλλογισυὸς διὰ τριῶν τ χαὶ διὰ προτάσεων προσεχῶν δύο 
δείχνυται, δι᾽ ὑποθέσεως δείχνυσιν. εἰ γὰρ οἷόν τε διὰ πλειόνων. ἔστω τὸ 
5 E δεδειγμένον διὰ προτάσεων τῶν ABA. πϑεῖται δὲ τὴν ὃδεῖξιν ἐπὶ 
οὗ πρώτου σχήματος" ὡς γὰρ ἂν ἐπὶ τούτου dary, οὕτως ἔσται χαὶ 


πὶ τῶν ἄλλων σχημάτων. οὐχοῦν εἰ τὸ Εἰ συλλογιστιχῶς δείκνυται διὰ 
τῶν ΑΒΓ Δ BE ἀνάγχη ἕν ΕΠ εἶναι τὸ έν τι 


δια ΄ l4 ~ ‘ , f+ > > X 
δὲ ὡς μέρος, τοῦτ᾽ ἔστι THY μέν τινα ασιν χαϑόλου εἶναι τὴν ὃξ ὑπὸ 
> ~ Q7 
10 ταύτην: ἀδύνατον yao ἄλλως Ἐξ τὰν ee uy τοῦ μὲν χαϑόλου 
, ~ > ο. 4 ~ 4 
ληφθέντος τοῦ δὲ ἐπὶ μέρους χαὶ ἐν τούτῳ περιεχομένου. τοῦτο Yap, 
Ρ J Qs σ > wv. > f fea: wae ΟΣ ΓΕ YS a SRS As 
φησί, δέδειχται, ὅτι, et εἴη συλλογισμός, Ἔν ee ee τῶν ὄξιχτι- 


~ / Ἁ 5 wf. Ἁ Ἁ 
χῶν συλλογιστικῶς τοῦ προχειμένου πρὸς ἀλλήλους οὕτως ἔχειν ὡς τὸν μὲ 
Ἢ 


, \ > 4 ae \ >/> \ Ἁ >> 4 
περιέχειν tov ὃξ περιέχεσθαι. τοῦτο ee δέδειχται usy χαὶ πρὸ ὀλίγου. 
5} Loy = = 
15 εἴρηχε δὲ αὐτὸ χαὶ ἐν TH τῶν συλλογισμῶν χκαταριϑμήσει te χαὶ ἐχϑέσει" 


eats τῶν Aenea τῷ γὰρ ἐν ὅλῳ ἄλλῳ ἄλλον 
εἶναι χαὶ τῷ χατὰ παντὸς ἄλλον ἄλλου λέγεσϑαι τούτων τῶν ἀναποδείχτων 
v 


~ ¢e id id 5 , a. >» σ v = eas 
συλλογισμῶν (at) εὑρέσεις. οὐ μόνον δὲ ἔδει τοὺς ὅρους οὕτως ἔχειν πρὸς 


3} 3.7 > \ ΑἹ ~ X f> = x X 
ἀλλήλους. ἀλλὰ χαὶ τῶν προτάσεων τὴν μὲν χαϑόλου εἶναι πρὸς τὸ χείμενον, 
4 \ \ 7 > 


20 ἣν χαὶ μείζονα λέγομεν, τὴν 6& ἐλάττονά te χαὶ ὑπὸ ταύτην. δεήσει δὴ 


χαὶ ἐπὶ τῶν ΑΒ ΓΔ προτάσεων τοῦτο τίνεσϑαι χαὶ εἶναι τὴν μὲν χαϑόλου 
Η 


τὴν Ge ὕπ᾽ αὐτήν, εἰ συναχϑή τι Gt αὐτῶν συλλογιστιχῶς. ἐχέτωσαν 


οὕτως πρὸς ἀλλήλας al προτάσεις, ἥ τε A χαὶ ὧν Β. οὐχοῦν εἰ οὕτως 
X 


v - ~ 
ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας, δῆλον ὡς χαὶ ον σεταί τι ἐξ αὐτῶν: ὅταν γὰρ 


25 δύο προτάσεις οὕτως ἔχειν ληφϑῶσι πρὸς ἀλλήλας, ἘΠ ἀνάγκης συνάγεταί 


εὶ 
τ 


2 Ὁ > ἜΞΩ. ὅν τ ~ Ἁ > \ ΄ 
ες AVUTWY, χαὶ OSLAVUTAL συλλογιστιχῶς το δειχνύμενον χαὶ συναγομξνον 


ἐκ τῶν A, Β προτάσεων οὕτως ἐχουσῶν πρὸς ἀλλήλας. ἤτοι οὖν τὸ E, 
6Ε 2... ΄ ΟΣ, > : ~ A σ᾽ 
ὅπερ ἦν τς δείχνυσϑαι 2x τῶν ἃ ΒΤ᾽ Δ προτάσεων. ἢ τὸ ἕτερον 


ν ~ 7. “ >» Ὕ 
τῶν Ty Δ, ἃ χαὶ αὐτὰ συναχτιχὰ μετὰ τῶν A, B ἔχειτο τοῦ E, ἢ οὔτε τὸ E 
80 οὔτε τὸ Γ΄ ἢ τὸ Δ ἀλλὰ ἄλλο τι παρὰ ταῦτα πάντα. εἰ μὲν οὖν τὸ E, 
mf vn 5 ~ as , ~ \ ~ , x ἊΣ 
εἴη ἂν ἐχ τῶν δύο μόνων, τοῦ te A zat τοῦ B, συναγόμενον τὸ E ἀλλ 

Pie ἘΞ = 4 ΄ VY δ Oey \ NN ow) ae ae 

οὐχ 2x τῶν ὑποτεϑέντων τεσσάρων, τὰ δὲ λοιπὰ δύο τὸ [᾿ zat τὸ A, τοῦτ 
i μὲν οὖν χαὶ αὗται οὕτως ἔχο Dust 

πρὸς ἀλλήλας ὡς τὴν μὲν χαϑόλου εἶναι, τὴν μείζονα τ ἕρμα, τὴν 3 
35 ἐλάττονά te χαὶ So oa ὡς γίνεσϑαι σ Py Sx αὐτῶν συζυγίαν. 
συναχϑήσεταί τι χαὶ ἐχ τούτων συλλογιστιχῶς, χαὶ ἥτοι τὸ Ε ἢ τῶν A 

ν “σ 5 5 Xx \ Ἁ > 

[καὶ τὸ] B τὸ ἕτερον ἣ ἄλλο τι παρ᾽ αὐτά. εἰ μὲν οὖν τὸ Ε χαὶ ἐχ 


30 


35 


40 


8 εἶναι post ὅλον transponit a 9 εἶναι om. a 16 ἄλλον a: ὅλον B 

17 ἄλλου ἄλλον a 18 at a: om. Β 23 ἡ a: om. B 26 ante xat 
prius add. εἰ ἃ 27 οὖν in mg. B?: om. a πὸ Εἴς. - (ras. ἔσται Β: τοῦτο ἔσται ἃ 
99. οὖν Ο1η. ἃ αὐταὶ ἃ 37 χαὶ τὸ Β: χαὶ τῶν ἃ (ef. p. 274,25): om. Ar. δ - 


τερον Ar. παρὰ ταῦτα ἃ οἱ ΑΓ. 


278 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 4228] 


τούτων συνάγεται ὥσπερ χαὶ x τῶν A, B, πλείους ἔσονται συλλογισμοὶ τοῦ 92v 
(ζῶ ) yw \ yw ” 

αὐτοῦ " ἐδείχϑη γάρ, ὅτι, ἂν τὸ αὐτὸ συμπέρασυα “δι᾿ ἄλλων χαὶ ἄλλων᾽᾽ 4 

- \ g 

προτάσεων γίνηται, πλείους of συλλογισμοί. ἀλλὰ χἂν τῶν A, B τὸ ἕτερον 

ὑπὸ | τῶν Py Δ συνάγηται, χαὶ οὕτως πλείους ot συλλογισμοὶ (τῷ) τὴν ἑτέραν 93r 
, ; ~ a = ~ TO ΄ ΄ > ὙΠ 
τασιν τῶν A, B, αἱ ἦσαν τοῦ E συλλογιστικαί, συμπέρασμα εἶναι ἐπὶ 


or 
Aa 
oO 
΄ 


ταῖς Γ,, Δ προτάσεσιν. ἔστι δὲ ἣ ἘΠῊΝ σύνϑεσις χατὰ τὸ τρίτον ὑπὸ τῶν 

νεωτέρων χαλούμενον ϑέμα Nee: 6 ἐστιν ὑπὸ τὸ προειρημένον ἥν 
δυνϑατιχὰν ϑεώρημα,. εἴ γε τοῦ μέν ἐστι περιοχή, ὡς προειρήχαμεν, “ὅταν 5 
ἔχ τινων συνάγηταί τι, τὸ ὃὲ συναγόμενον μετὰ τινὸς ἣ τινῶν συνάγῃ τι; 

10 χαὶ τὰ συναχτικὰ αὐτοῦ, ue οὗ 7 ust? ὧν συνῆγέ τι ἐχεῖνο, χαὶ αὐτὰ 
τὸ αὐτὸ συνάξει᾽. τοῦ δέ γε τρίτου χαλουμένου ϑέματος ἢ περιοχὴ καὶ 
αὐτοῦ ἔχει mde “ὅταν ex δυεῖν τρίτον τι συνάγηται, ἑνὸς ὃξ αὐτῶν ἔξωϑεν 
ληφϑῇ συλλογιστιχά, Ex τοῦ λοιποῦ χαὶ Ex τῶν ἔξωϑεν τοῦ ἑτέρου συλλο- 10 

Beat cea αν ay Se nace kar ses a Shee 

γιστικῶν τὸ αὐτὸ συναχϑήσεται᾽. εἰ δὲ χαὶ τὸν διὰ προσυλλογισμοῦ γινόμενον 
18 συλλογισμὸν ὄντα σύνϑετον βούλοιτό τις ἕνα λέγειν συλλογισμόν, ὡς ἘΠῚ 
τῷ δύνασϑαι τὸ αὐτὸ διὰ πλειόνων ὅρων συνάγεσϑαι, οὕτως ἕξει xal οὗτος 
ὃ λόγος: οὐ γὰρ τῷ τὰς προσεχῶς δειχτιχὰς τοῦ Εἰ πλείους εἶναι προτά- 
σεις τούτῳ διὰ πλειόνων ὅρων 6 συλλογισμὸς ἔσται, ἀλλὰ τῷ τῶν προσεχῶς 
δειχτιχῶν τοῦ [ἡ προτάσεων εἶναί τινων τὴν ἑτέραν ἣ τὰς δύο συμπεράσματα 16 
20 ἄλλων λόγων τε χαὶ συλλογισμῶν. εἰ ὃὲ μήτε τοῦ E τὰ Γ᾿, A μήτε τῶν 
A, B τοῦ ἑτέρου εἴη συλλογιστικά, ἄλλο δέ τι συλλογίζοιτο, πλείους τε 
ὁμοίως ἔσονται ot συλλογισμοὶ χαὶ ἀσύναπτοι χαὶ οὐδὲν χοινὸν πρὸς GAAY- 
λους ἔχοντες: οὔτε γὰρ αὐτὰ τὰ 1’, Δ συνῆπται τῷ E οὔτε τὸ δειχνύμενον 
ἐξ αὐτῶν. εἴγε τὰ μὲν A, Β τοῦ ED δειχτιχά ἐστι, τὰ ὃὲ I’, Δ ἔξωϑέν τινος 20 
[25 ἄλλου χαὶ οὔτε τοῦ E οὔτε. τῶν A, B τινός. 

Εἰ δὲ μηδ᾽ οὕτως ἔχοιεν πρὸς ἀλλήλας αἵ 1), Δ προτάσεις, ὡς ἐχουσῶν 
συλλογιστιχῶς τι SOMITE: οὐχ ἀναγχαίως ἔσονται Tee (καὶ γὰρ 
χωρὶς τοῦ ληφϑῆναι αὐτὰς τὸ Εἰ συνήγετο ἂν ἐχ τῶν A, B), ἀλλ ἢ μάτην 
ἔσται εἰλημμένα, τοῦτ᾽ ἔστι παρελχόντως "χαὶ ἀχρήστως: εἰ μὴ ἐπα- 

80 γωγῆς χάριν ὡς πιστώσασϑαί τι τῶν τοῦ [ἡ δειχτιχῶν δι᾿ αὐτῶν ((0d) γὰρ 2% 
ἔτι ἐν τῇ ἐπαγωγῇ τὰ δειχτιχά τινος τὰ μὲν ὡς ὅλα ἐστὶ τὰ δὲ ὡς μέρος" 
οὐδὲ γὰρ συλλογίζεταί τι) ἢ χρύψεως χάριν ὡς διὰ τὴν τούτων πο 
τὸν προσδιαλεγόμενον συγχώρεῖν ῥᾶον ταῖς ees τοῦ προ ete 
προτάσεσι τῷ ταύτας ἐν μέσῳ τιϑεμένας ἀποχρύπτειν χαὶ μὴ ἐᾶν τὸ 

35 συμβησόμενον Ex τῶν συγχωρηϑέντων χαταφανὲς γίνεσθαι χαὶ γνώριμον. 


1 ante συλλογισμοὶ add. οἱ ἃ ἐδείχϑη} p. 41437 ὦ τῶν corr. ex τὸ B 4 τῷ ἃ: 
om. Β 6 ante 76 add. ἃ β ἃ 8 προειρήχαμεν] p. 274,21 10 συνηγέ τι] 
item p. 283,17; p. 274,23 seripserat συνάγεται 11 ϑέματος B: ϑεωρήματος a 

12 αὐτοῦ Β: αὐτὴ ἃ δυοῖν ἃ 12.13 ληφϑῇ ἔξωϑεν a 13. 14 συλλογιστι- 
χὸν B pr. 14 πρὸ συλλογισμοῦ a et B pr. (corr. B’) 15 ἕνα βούλοιτό τις a 
ἔφαμεν] p. 276,25 sqq. 16 τῷ B: τὸ a οὗτος B: οὕτως a 17 λόγος] λογ 
in ras., ut videtur, B! 19 tas a: ta B 23 τῷ B: τὸ a 27 τὶ a: 
τινι B οὐχ ἀναγχαίως B: χἀναγχαίως a 30 τοῦ post ras, Β’ οὐ ἃ: 
om. B 33 ταῖς a: te B 34 ἀποχρύπτει a 


10 


30 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p.4228] 279 


ῥᾷον γὰρ ot οὐχ εἰδότες τὸ συναχϑησόμενον ἐχ τῶν συγχωρηϑέντων 93 


συγχωροῦσιν. ὃ ποιοῦσιν αἱ χρύψεως χάριν τοῦ συμπεράσματος ἔξωϑεν 
ἐπιβαλλόμεναι προτάσεις" τοῦτο δὲ ποιοῦσιν οἱ διαλεχτιχοί Te χαὶ σοφισταί. 
τὸ ὃὲ ἥ τινος ἄλλου εἶπεν ἀντὶ τοῦ ὄγχου χαὶ αὐξήσεως ἢ τοῦ σαφέστερον 
εἶναι τὸν λόγον: at γὰρ παρὰ τὰς ἀναγχαίας προτάσεις λαμβανόμεναι τού- 


των τινὸς χάριν εἰώϑασι λαμβάνεσϑαι, ὡς ἔδειξεν ἐν τῷ τελευταίῳ τῶν 5: 


Τοπιχῶν. δι᾿ ἐπαγωγῆς μὲν (οὖν), ὅταν ἢ χαϑόλου πρότασις δέηται πίστεως. 
ε ὦν “28 > ΄ ΄ \ \ > Q.~ 3) eG 
ὡς ἐδείξαμεν ἐν τῷ συνάγοντι λόγῳ τὴν πολιτιχὴν ayadod τινος ἐφίεσθαι" 


ξ΄ \ , ς΄ € ~ ia 2 b) ~ b} , ) a 2 > : ~ 
ἢ γὰρ πρότασις ἢ “πᾶσα μέϑοδος ἀγαϑοῦ τινος ἐφίεται δι Ξπαγωηης 


ἐδείχνυτο. ἀλλὰ χαὶ. ἐν τῷ συλλογιζομένῳ λόγῳ τὸν δίχαιον φρόνιμον ἣ 


vy 


πρότασις ἢ λέγουσα ἅπαντα τὸν τοῦ μὲν δμοίου οὐχ ἀξιοῦντα πλεῖον ἔχειν 
τοῦ δὲ ἀνομοίου φρόνιμον εἶναι Gt ἐπαγωγῆς ἐδείχνυτο. αὐξήσεως δέ, 
σ “- ΄ \ / ΄ . a ς ~ 

ὅταν υνηχῦναί τις τὸν λόγον βούληται, ὡς ποιοῦσι πολλάχις οἱ συγγραφεῖς" 
οὐ γὰρ ἀρχούμενοι ψιλαῖς μόναις ταῖς τοῦ προχειμένου δειχτιχαῖς προτάσεσιν 
Ὑ, 4 > 4 ’ Δ v Ὑ ~ ‘ \ / 

ἔξωϑέν τινας ἐπεμβαάλλουσι χόσμου τε χάριν χαὶ OYxOD τοῦ χατὰ τὸν λόγον 
ἢ τῶν ἐν ταῖς προτάσεσι χειμένων τι, ὁποῖόν ἐστι τὴν φύσιν. ἐξηγούμενοι 
v »» 2 (es ~ he > > 4 Ld Q_~ \ ΟΥ̓ΛῊ 
7 τι ἄλλο ἐνείροντες τῷ λόγῳ. οἷον εἰ βουλόμενός τις δεῖξαι τὸ χαλὸν 
~) ΄ ΄ 4 \ ¢ ~ \ > ΤΕ, Υ͂ \ ~ ~ 
ὠφέλιμον λάβοι πρότασιν τὴν “nav χαλὸν ἀγαϑόν᾽, ἔπειτα περὶ τοῦ χαλοῦ 


| / / Χ \ > Ne \ ~ c ~ 7 \ 
Twa TpOStrVety λέγων τὸ χαλὸν εἶναι χαὶ ἐπαινετὸν τῇ αὑτοῦ φύσει χαὶ 9ὃν 


9.) id \ ec , X \ \ \ c \ > [4 ἣν ¢ / 
οι αὑτὸ αἰρετον" τὸ γὰρ χαλὸν TAGS ξαυτὸ S7 πισπώμενον ov αὐτῷ ALStov® 


3 5 c 
ἀλλὰ μὴν χαὶ τὴν πλείστην μοίραν ἔχειν πρὸς εὐδαιμονίαν αὐτό. ὃ γὰρ 
υήτε εἰς χατασχευὴν τοῦ τὸ χαλὸν αἱρετὸν εἶναι ταῦτα ea τῷ μὴ 


S 


ἀμφισβητεῖσθϑαι τοῦτο μήτε ὡς πρὸς τὴν δεῖξιν τοῦ προχειμένου ἄλλως ὃ 

αὐτὰ προστιϑεὶς αὐξήσεως χάριν αὐτὰ προστίϑησι τοῦ λόγου, ὄγχον τινὰ 
περιτιϑεὶς αὐτῷ χαὶ φεύγων τὸ ἐκ τῆς τέχνης ξηρόν τε χαὶ ψιλόν. 
χρύψεως δέ © ὑπὲρ τοῦ υὴ eich υηδὲ ἀνανεύειν τὸν ἀπο- 
χρινόμενον ἀλλὰ ῥᾷον τὸ φαινόμενον διδόναι μὴ συνορῶντα τὸ συμβησόμενον. 


οἷον εἰ βουλόμενός τις τὰ ὅτι ἢ ὑγεία το λαβὼν τὴν ὑγείαν 
2 


~ ~ ἊΝ 
ὠφέλιμον εἶναι τῷ ἀγαϑῷ μὴ εὐθέως ἐρωτῴη. εἰ τὸ τῷ ἀγαϑῷ ὠφέλιμον 


aca 
io 
ἘΣ 
ς 


ἀγαϑόν. διὰ τὸ μὴ δώσειν τὸν ἀντιλέγοντα τῷ δοϑέντος τὸ συμβησόμενον 
\ > > Aa ie J 4 co Oy \ 2 t ~ b] > ee ΡῈ ΄ 
φανερὸν εἶναι, ἀλλὰ ἐν μέσῳ" ἄλλα τινὰ ἐρωτῴη; οἷον εἰ ἀγαϑός ἐστιν ὃ 
\ > \ Ν \ sente > \ > qv ¢ > δι , S55 NAA RENTS 
BLS GIORE SA θη τ τοὶ ἀγαϑόν, ὡς ἐπαινετόν ἐστι, χαὶ εἰ Ot 
ὃ ἣν ~ 
αὑτὴν area, ἃ οὐδὲν μὲν αὐτῷ συντελεῖ, πρὸς ὃ βούλεται δεῖξαι, διασπᾷ 
δὲ τὴν συνέχειαν τῶν συναγουσῶν τὸ προχείμενον προτάσεων. εἶτα ἐπ 
τούτοις ἐξετάσαι, εἰ τὸ τῷ ἀγαϑῷ ὠφέλιμον δύναταί ποτε χαχὸν εἶναι 7 
b) Q/ > RAE γον \ ied - “4 x D ὑϑὺς oy | > RY 7 
ἀγαϑόν ἐστιν ἀεί: ῥᾷον γὰρ οὕτως λήψεται, ἢ et εὐθὺς αὐτὸ αἰτοίη. δύναται 


6.7 ἐν τῷ τελευταίῳ τῶν Τ᾽ οπιχῶν] VIII p. 151}020 sqq. ( οὖν ἃ: om. B 8 ἐδείξα 
wev] p. 275,8—12 11 πλέον a 12 ἐδείκνυτο] p. 275, 15 564. αὐξήσεως 


sc. χάριν; cf. vs. 2,4,26, p. 280, ὃ 19 αὐτοῦ a B pr. 20 αὑτὸ prius ex αὐτοῦ 


r 


corr. B χαλὸν in mg. B? αὑτὸ alterum ex αὐτὸ corr. B 21 χαὶ μὴν a 


22 


εἴς ΒΥ (B! evan.) 
(post τὸ) B pr. 31 ante ἀγαϑός add. ὁ a 33 αὐτὴν B pr. συ" 
συνετέλει ἃ ἐβούλετο ἃ 36 εἰ οἵη. ἃ αἰτοίη ἃ: αἰτῶ. ἣ 


ταῦτα λαμβάνων B: λαμβάνων αὐτὰ a 25 ψιλόν τε χαὶ ξηρόν a 28 δεῖξ 
ὑγιείαν ἃ 29 εὐθὺς a ἐρωτῶ: ἣ εἰ B τῶν ἀγαϑῶν 
ἐλεῖ seripsi: 


90 


. 
τ 


40 


45 


Φ 


10 


15 


] 


αι] 


280 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 428. 24] 


Ἂν 


τὸ αὐτὸ τοῦτο χαὶ δι᾽ ἐπαγωγῆς λαβεῖν λέγων “ὥσπερ τὸ τῷ μουσιχῷ 98ν 
μουσιχὸν χαὶ τὸ τῷ τέχτονι τεχτονιχόν. οὕτως χαὶ τὸ τῷ ἀγαθῷ ἀγαϑόν᾽. 
σαφηνείας δέ. ὅταν ἀσαφῶν οὐσῶν τῶν συλλογιστικῶν τοῦ προχειμένου 20 
προτάσεων εἰς σαφήνειαν αὐτῶν ἢ τινα τιϑέμενα, ὡς 2h at διὰ παρα- 

5 βολῆς προτάσεις oe ee ϑέλοντας 18 = ὅτι πᾶν τὸ ὅμοιον 
ταὐτόν, παραβλητέον “χαὶ γὰρ τὸ ἀνόμοιον Etepov’, χαὶ ὅτι ἐπιστήμη μία 
τῶν ἐναντίων, βουλομένους λαβεῖν παραβλητέον τὸ ὅτι χαὶ γὰρ αἴσϑησις ἢ 
αὐτὴ τῶν ἐναντίων. 


p. 42024 Εἰ δ᾽ éx τῶν A,B μὴ τὸ E ἀλλ᾽ ἄλλο: τι γίνεται. 


10 Πρότερον λαβὼν éx τῶν A, Β προτάσεων συνάγεσθαι τὸ Εἰ χαὶ περὶ 25 
τῶν |’, Δ ποιησάμενος τὸν λόγον νῦν ζητεῖ, εἰ wh εἴη τὸ Εἰ συναγόμενον 
éx τῶν A, Β, ἄλλο δέ τι. ἄν δή, φησίν, ὑπὸ τῶν A, Β ἄλλο τι χαὶ μὴ 
τὸ E συνάγηται, ἐκ δὲ τῶν Γ᾿, Δ ἢ τὸ ἕτερον τῶν A, B ἥ τι ἄλλο ἔξωϑεν, 

σ “5 \ A \ \ \ 7 \ \ > \ 
of te συλλογισμοὶ πλείους (πλείω γὰρ καὶ τὰ συμπεράσματα, τὸ μὲν ἐπὶ 

15 τοῖς A, Β τὸ δὲ ἐπὶ ἰ 


Vv 


τι bea χαὶ ἔτι οὐ τὸ προχείμενον ἔσται δειχνύμενον xal συναγόμενον" 


' 
τοῖς I, A, εἴτε τὸ A ἣ τὸ B ety τοῦτο εἴτε ἄλλο 80 


s\ 


ἔχειτο yap τὸ Εἰ συμπέρασμα εἶναι. ef δὲ τὰ μὲν A, B ety συνάγοντα 


Ve 


‘ ‘ 
. , c 
ἔξωϑέν τι, τὰ δὲ [᾿, A μηδὲν εἴη δειχνύντα, ὃ μὲν συλλογισμὸς εἷς ἔσται, 


ἀλλ οὐ τοῦ προχειμένου: οὐ γὰρ τὸ E ἐδείχϑη ὑπὸ τῶν A, Β ἀλλὰ ἄλλο τι" 


- oS 


Ὺ >\ Ἢ cc ΄ Vv 5 / »? \ ΄ >i JIN 4 \ 
20 τὰ Ge I’, A “μάτην ἔσται εἰλημμένα᾽ xat χείμενα δὲ αὐτὸς λόγος, χαὶ 


ὃ 
εἰ τὰ μὲν Γ᾿, Δ εἴη ἔξωϑέν τι συνάγοντα τὰ ὃ ey Β μηδέν. Ἷ τὸ εἰ δὲ 35 


γίνεται éx τῶν Γ᾿, Δ μηδὲν γέγραπται ἀντὶ τοῦ “εἰ δὲ μὴ γίνεται 


+ 
- 


x τῶν A, Β μηδέν᾽ περὶ μὲν yap τῶν Γ, A πὴ: τοῦτο εἰρῆσϑαι, περὶ 


\ ~ Vv ~ 9 \ X Vv μ᾿ \ Vv \ 
& τῶν A, Β ἔλιπεν ἔτι ῥηϑῆναι. εἰ γὰρ μὴ οὕτως ἔχοι, δὶς μὲν ἔσται τὸ 
RY 5) 7 ὌΝ - y , Q_/F ὌΝ 
25 αὐτὸ περὶ τῶν I’, A πο τ} περὶ δὲ τῶν A, B παρειμένον. δείξας δὲ 


o7 


πιφέρε εὐλόγως, ὅτι πᾶς συλλογισμὸς 


οτάσξεων δύο: χαὶ γὰρ οἵ οὐλς τΣ συλλογισμοὶ τὰς προσεχῶς δειχνυούσας 


᾿ 
‘ 

΄ 2 as ~ ΄ 
προτάσεις δύο ἔχουσιν. οἱ γὰρ τρεῖς ὅροι δύο ποιοῦσι προτάσεις, ἐχτὸς εἰ 


ἀντιστροφὴ γίνοιτό τινος τῶν een ἢ χαὶ ἀμφοτέρων: οὕτω 
80 γὰρ 66 


Ἁ Ἁ 


ως 
ξουσ! πλείους προτάσεις ἐχ τριῶν ὅρων γίνεσϑαι. ἐλαμβάνομεν δὲ 
τὰς ἀντιστροφὰς πρὸς τὴν τελείωσιν τῶν ἀτελῶν συλλογισμῶν: οὗτοι δ᾽ 

/ 


45 
ἦσαν οἱ ἐν δευτέρῳ τε χαὶ Fee σχήματι. ἀλλὰ uat ἐπ᾽ ἐχείνων ἐχ δύο 
προτάσεων ὃ συλλογισμός: τὴν γὰρ eT e ny ἐλαμβάνομεν ἀντὶ τῆς; 
πρὸς ἣν ἀντέστρεφε, πρὸς τὸ | δεῖξαι τὸ συμπέρασμα ἀλλ᾽ οὐκ ἀμφοτέρας. 94r 
35 ἀναγχαίως ὃὲ ἐχ τριῶν ὅρων πάντα συντελούμενον δείχνυσι συλλογισμόν" 
χρήσιμον γὰρ αὐτῷ πρὸς τὸ τρία σχήματα μόνα εἶναι: τριῶν γὰρ ὄντων 


1 χαὶ οἴη. ἃ 2 οὕτω ἃ 4 ἔχουσιν B? (B! evan. ) 6 ἐπιστήμη μία τῶν ἐναντίων] 
ef. Anal. pr. 11 p. 24421,86 p. 4δυ8 7 τὸ corr. (ex zat?) B?: om.a 14 χαὶ om.a 
15 4 a Boorr.: εἴτε B pr. 21 τὸ εἰ δὲ a: εἰ τὸ © B 23 a8] 76 Arist. codices, 
sed 48 corr. n 24 ἔλειπεν a ἜΣ a 28 προτάσεις prius ex προτάσεων, ut 
videtur, corr. B? οἱ B: χαὶ ἃ 30 αὔξουσι a 31 ἀτελῶν B: ἁπλῶν a 


5 


32 ἐκ ex τῶν corr. B? 36 yap (post ypns.) B: δὲ a τὸ a: ta B 


ὅρων ἣ τοῦ μέσου ϑέσις οὐχ ἄλλως ἕξει πρὸς τοὺς ἄχρους παρὰ τὴν ἐν O4r 
~ \ ΄ ΄ ae 56 ΒΆΝ Ne Pec 
τοῖς τρισὶ σχήμασι χειμένην σχέσιν αὐτοῦ πρὸς αὐτούς. 
" ΄ ~ » i a 
p. 42235 Φανερὸν οὖν, ὡς, ἐν ᾧ λόγῳ συλλογιστιχῷ μὴ ἀρτιαί ὅ 
΄ 2 ΄ 
εἰσιν αἱ προτάσεις, Ot ὧν γίνεται τὸ συμπέρασμα τὸ χύριον. 
A x Μ b] \ Ἔν 2... Y> - , σ 5 - σ \ 97 
5 Τὸ μὲν ἄρτιαι ἀντὶ tod ᾿ δύο᾽- ἔδειξε γάρ. ὅτι Ex τριῶν ὅρων χαὶ δύο 
προτάσεων πᾶς ἁπλοῦς χαὶ εἷς συλλογισμός. τὸ ὃὲ συλλογιστιχῷ 
προσέϑηχεν, ὅτι εἰσί τινες χαὶ ἐπαχτιχοὶ λόγοι, ot χαὶ αὐτοὶ μὲν γίνονται 
διὰ προτάσεων, οὐ μὴν δύο ἐξ ἀνάγχης. ἀλλὰ χαὶ τὸ δι’ ὧν γίνεται τὸ 10 


συμπέρασμα τὸ χύριον δηλωτιχόν ἐστι τῶν προτάσεων τῶν προσεχῶν. 
> > >i 
10 δι᾿ ὧν [ἦν] τὸ προχείμενον συμπέρασμα προσεχῶς δείχνυται- οὐδὲν γὰρ 


, ~ ~ , 
χωλύει THY προσεχῶν τῷ δειχνυμένῳ προτάσεων εἶναί τινα ou 
τ 


ites, 
2 
[9] 
Ἔ 
2 


ἄλλων τινῶν προτάσεων, ὡς ἐπὶ τῶν συνϑέτων ἐδείχϑη συλλογισμῶν. 


Ρ.49.81 "Evia γὰρ τῶν ἄνωϑεν συμπερασμάτων ἀναγχαῖον εἶναι 
προτάσεις. 


15 Τοῦτ᾽ ἔστιν “ἔνια γὰρ τῶν ἀνωϑέν te χαὶ πρώτως δεδειγμένων χαὶ 15 
hy 


, 2 ΄ > ~ > 
συμπερασμάτων ἐπ᾽ ἄλλαις προτάσεσι γεγονότων ἀναγχαῖον εἶναι τῶν μετὰ 


ταῦτα προτάσεις᾽- τὸ γὰρ ἄλλων συμπ 


5... 


| 
PACU προτάσεων οὐδὲν χεχώλυται 
ἄλλου συμπεράσματος πάλιν αὐτὸ εἶναι πρότασιν συναχτιχήν. εἰ OF μὴ 
δύο εἶεν at τοιαῦται προτάσεις, Gt ὧν γίνεται τὸ προσεχῶς γινόμενον 
20 συμπέρασμα, φανερόν φησιν ἐχ τῶν προειρημένων εἶναι. ὅτι οὗτος ὃ λόγος 30 
ἢ οὐ συλλελόγισται ἢ πλείω τῶν ἀναγχαίων ἠρώτηχε Tpos THY 
‘ Ν 


ϑέσιν. εἰ μὲν γὰρ μήτε τὸ A χαὶ τὸ B συναγοιέν τι μήτε τὸ 1 χαὶ τὸ Δ, ἃ 


~ , 5» Ὁ) 
ν συναχτιχὰ τοῦ Εἰ χείμενα, οὐδ᾽ ὅλως ἂν εἴη συλλογισμὸς γινόμενος: εἰ ὃ 


». \ 5 yv oa) , 
ἄλλα τινὰ πο. od τοῦ προχειμένου ἂν εἴη συλλογισμὸς γινόμενος. 


π 
¥ »7 ΄ ” 
25 εἰ δὲ τὰ μὲν δύο τὸ E δειχνύοι τὰ Gb δύο 7 ἄλλο τι ἢ [εἰ] υηδέν, μάτην av % 


᾿ 


vw ΄ aX ΄ \ Ἁ - αν ad 
να" WOATHY GF ὡς πρὸς τὴν τοῦ E OELCLY, 


ν ΟῚ ΄ \ 3 ΄ > xt \ yv » ΄ ε sy ΄ 
εἴη εἰλημμένα χατὰ ἀμφότερα" εἰ μὲν γὰρ ἄλλο τι, πλείους οἱ συλλογισμοι, 
εἴη εἰληυμέ 
\ 5 Υ ΄ ve ) 5 ~ \ ~ a\ 3 bh 
χαὶ εἰ ἄλλο τι ἔξωϑεν συνάγοιτο ὑπ᾽ αὐτῶν: χατὰ τοῦτο δὲ πλείους ἂν 
| 
εἶεν τῶν ἀναγχαίων εἰλημμέναι. 
4 \ \ > \ ~ 
30 p.42b1 Κατὰ μὲν οὖν τὰς χυρίας προτάσεις λαμβανομένων τῶν 
συλλογισμῶν. 


Κυρίας προτάσεις λέγει τὰς προσεχῶς δειχνυούσας χαὶ συλλογιζομένας 
1 οὐχ ἄλλως ex οὐ χαλῶς corr. Β3 παρὰ ex περὶ corr. Β" 2 ᾧ ἃ et Ar.: ὅλῳ B 
6 συλλογιστιχῷ a et Ar. (et B ipse vs. 3): SoD essete B 9 τῶν προσεχῶν προτάσεων a 
10 ἦν Β: om.a 11 τινα seripsi: τι ἃΒ 12 ἐδείχϑη] p. 421 566. 15 πρώτως ἃ: 
πρώτων Β 11 προτάσεων συμπέρασμα ἃ 22 μήτε (post yap) B: μήτις ἃ 25 detx- 
νύοιτο B pr. εἰ alterum add. B: οἵη. ἃ 26 εἴη a: ἡ B 29 εἰλημμένοι a 


30 οὖν om. a 


282 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 4261. 5] 


τὸ προχείμενον. ἃς ἔδειξεν οὔσας δύο. τοῦτο δὴ λέγει χαὶ νῦν, ὅτι. εἰ 94: 
τὰς χυρία ας τοῦ συμπεράσματος χαὶ προσεχῶς αὐτὸ δειχνυούσας λαμβάνομεν, 80 
ἔσονται ἐν παντὶ συλλογισμῷ προτάσεις μὲν δύο (τὸ 14 ἄρτιοι τῶν δύο 
σημαντιχὸν εἴληφε πάλιν) ὅροι δὲ περιττοί. τρεῖς γὰρ ede pues ὄντες, ἐξ 
ὧν αἱ προσεχεῖς προτάσεις. ὅτι δὲ τὰ τρία τῶν δύο ἑνὶ ὑπερέχει; δῆλον. 
ἀλλὰ χαὶ ὅτι τὰ συμπεράσματα ἡμίση τῶν προτάσεων τῶν προσεχῶς 35 
δειχτιχῶν, δῆλον: δύο μὲν γὰρ at προτδδπες, ἕν δὲ τὸ ἐξ αὐτῶν συμπέρασμα. 
ὃ γὰρ λαβὼν τὸ A χατὰ τοῦ B, τὸ B χατὰ tod 1. τὸ TP χατὰ τοῦ A χαὶ 
συμπερανάμενος “τὸ A ἄρα χατὰ τοῦ A’ οὐ διὰ κυρίων οὐδὲ διὰ yea 
10 προτάσεων ἔδειξε 2 συμπέρασμα" χύριαι yap χαὶ προσεχεῖς ἣ “τὸ A χατὰ 
τοῦ Γ᾽ καὶ τὸ Γ᾿ χατὰ τοῦ A’, at ὃὲ AB καὶ BI δειχτικαὶ προσεχῶς 40 
τοῦ AT’, ὃ συμπέρασμα τούτων ὃν πρότασις προσεχῶς γίνεται δειχτιχὴ 


[πρότασις] τοῦ AA συμπεράσματος. 


or 


p.42b5 Ὅταν δὲ διὰ προσυλλογισμῶν περαίνηται ἢ διὰ πλειόνων 
: Z ) ἘΝ 
15 USOWY μὴ συνέχων. 


Εἰπὼν δύο εἶναι τὰς προσεχεῖς προτάσεις ἐν παντὶ συλλογισμῷ τὰς 
χυρίως δειχνυούσας τὸ προχείμενον συμπέρασμα χαὶ διὰ τοῦτο ἀρτίους, χαὶ 45 
τρεῖς ὅρους τοὺς τοιούτους. ἐξ ὧν at δύο προτάσεις, διὸ χαὶ περιττοὺς χαὶ 
ἑνὶ πλείους | τοὺς ὅρους τῶν προτάσεων, νῦν λέγει, εἰ μηχέτι μόνον at 94ν 
20 χύριαι χαὶ προσεχεῖς λαμβάνοιντο προτάσεις, ἀλλ᾽ εἶεν μὲν καὶ αὗται συμ- 

περάσματα ἄλλων τῷ μὴ εἶναι ἀναπόδειχτοι, Ἀδμβανοιστο δὲ χαὶ αἱ τῶν 
προτάσεων τούτων δειχτιχαὶ προτάσεις. τοῦτο γάρ ἐστι διὰ προσυλλο- 
χισμῶν, ὅταν ὦσιν al προσεχεῖς χαὶ χύριαι τοῦ προχειμένου συμπεράσματος ὅ 
προτάσεις χαὶ αὐταὶ δειχνύμεναι μετὰ συλλογισμῶν: οἱ γὰρ τῶν εἰς δεῖξίν 


25 τινος συμπεράσματος λαμβανομένων προτάσεων δειχτιχοὶ συλλογισμοὶ προσυλ- 
λογισμοὶ γίνονται τοῦ τελευταίου χαὶ ἐχ τούτων γινομένου συλλογισμοῦ. 
διὰ προσυλλογισμοῦ μὲν οὖν λέγει, ὅταν ἑχατέραν τῶν προτάσεων τῶν 
χυρίων τῶν τελευταίου συλλογισμοῦ πρῶτον διὰ τῶν οἰχείων ποτοῦ 10 
συλλογισάμενοι χαὶ ποιήσαντες συμπεράσματα τὰς π ἀγόθοτεις οὕτως αὐτὰς 

80 λάβωμεν εἰς τὴν δεῖξιν τοῦ προχειμένου. οἷον εἰ εἴη ἐχ τῶν AT, ΓΕ 

δειχνύμενόν τι προσεχῶς, αὐτὰ δὲ ταῦτα τὸ μὲν AT’ διὰ τῶν AB, BT 

δειχνύοιτο τὸ 62 TE διὰ τῶν PA, ΔῚΣ: ὅταν γὰρ συλλογισάμενοι πρῶτον 


τὸ AT εἶτα τὸ TE τότε λάβωμεν τὸ AT χαὶ DE ὡς δεικτικὰ τοῦ AE, 


σὰ: 5 


διὰ προσυλλογισμῶν τὴν δεῖξιν ποιούμεϑα. οὐδὲν δὲ διαφέρει, ἂν ἐν ᾧ 15 


2 λαμβανόμενον ἃ Ὁ ἄρτιαι Ar. (ef. vs. 117, p. 284,50, 288,4) 5 περιέχει ἃ 0 ἡμίση 


post δειχτιχῶν (7) transponit a 7 μὲν post add. B 11 ¥ (post tod) ex β corr. B 
13 πρότασις B: οἴῃ. ἃ 14 πρὸ συλλογισμιῶν B pr., ut fere semper περάνη- 
cat B pr. 15 μὴ aB et Arist. codices excepto n; Alex. ipse non legit; nam ef. 
Ρ. 283,3, p. 284,20, 29 20 χυρίως a 21 ἀναπόδειχτοι a: ἀναπόδειχτον B 

22 δειχτιχαὶ om. a post ἐστι add. τὸ a 24 αὐταὶ scripsi: αὖται aB οἱ B: 
ela 27 πρὸ συλλογισμοῦ B οὖν om. ἃ 28 post διὰ add. τῆς ἃ 29 συλ- 


λογισάμενοι) a corr. Β 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p. 4265] 283 


\ ¢ , 
δήποτε σχήματι ὦσιν ot προσυλλογισμοὶ γεγονότες: ὁ γὰρ αὐτὸς λόγος, 94ν 
ἄν τε ἐν τῷ αὐτῷ av τε ἐν διαφόροις. 

\ \ SA , y ~ Vv σ ΡΥ el ἧς 2.5 
To δὲ διὰ πλειόγων μέσων συνεχῶν ἔστιν, ὅταν συνεχεῖς ἐφεξῆς 
προτάσεις πλείονας λαβόντες μηχέτι τὰ γινόμενα ἐξ αὐτῶν συμπεράσματα 
4 ~ x5 ΠΝ 
5 ἐχλαμβάνοντες τούτοις ὡς δειχτιχοῖς τοῦ προχειμένου χρησώμεϑα. ἀλλὰ 
΄ ΄ ΄ a > ~ σ X 
πάσας τὰς προτάσεις λαμβάνωμεν ὡς δειχτιχὰς τοῦ προχειμένου: ὅταν γὰρ 30 
4 "πὲ ἮΝ ΜΠ anyones an Paracas tov et λαβ 2) 
οὕτως ποιῶμεν, δυνάμει προσυλλογιζόμεϑα, οὐκ ἐνεργείᾳ. οἷον εἰ λάβοιμεν 
τὸ A χατὰ τοῦ B, τὸ Β χατὰ τοῦ [᾿, τὸ T χατὰ τοῦ Δ, τὸ Δ χατὰ τοῦ E, 
v ~ ~ ~ \ 
τὸ A dpa xatd tod E- συνεχεῖς γὰρ ἐνταῦϑα τὰς προτάσεις λαβόντες χαὶ 
10 οὐχ ἐπεχλαβόντες (ta) ἐπ᾽ αὐταῖς γινόμενα συμπεράσματα χρώμεϑα πᾶσιν 
αὐτοῖς ὡς Ex τούτων ὁμοίως πάντων συναγομένου τοῦ AE συμπεράσματος. 3 
ἐν τῇ τοιαύτῃ τῶν προτάσεων συνεχείᾳ τό τε συνϑετιχόν ἐστι ϑεώρημα, 
περὶ οὗ προειρήχαμεν, χαὶ of χαλούμενοι ὑπὸ τῶν ποθι eee ee ἐς 
NS , \ ᾿ ay \ ῃκ,7 ΣΝ 
τε χαὶ ἐπιβαλλόμενοι. τὸ μὲν οὖν συνϑετιχὸν ϑεώρημα εἴη ἂν ἐν τοῖς ἐχ 
~ σ \ D4 /, / 
15 προσυλλογισμῶν- ὅταν γὰρ Ex τινων συναγόμενόν τι ληφϑὲν ὡς συμπέρασμα 
\ δ ~ +4 , » ~ 2 Lie ΟΝ 
μετὰ τινὸς ἣ τινῶν ἢ πάλιν συνάγον τι, “xal τὰ συναχτιχὰ αὐτοῦ, wet οὗ 7 80 
) ~ - - 
ped’ ὧν συνῆγέ τι ἐχεῖνο, χαὶ αὐτὰ τὸ αὐτὸ συνάξει᾽. of δὲ ἐπιβάλλοντές 
τε χαὶ ἐπιβαλλόμενοι χαλούμενοι εἶεν ἂν ἐν ταῖς συνεχῶς ep 
προτάσεσι χωρὶς THY συμπερασυάτων᾽" Ἐπ ENOL AL μὲν γάρ εἰσιν, ὧν 
20 παρείαται τὸ συμπέρασμα. BERG GS δέ, ὧν 7 Ἐπ} πρότασις 
παρείαται. τὰ γὰρ συμπεράσματα τὰ παραλειπόμενα τῶν ἐπιβαλλομένων 
συλλογισμῶν, οἵ εἰσι πρῶτοι τῇ τάξει. προτάσεις εἰσὶ δειχτιχαὶ τῶν ἐπι- 3 
βαλλόντων. of εἰσι δεύτεροι τῇ τάξει, οἷον τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ B, τὸ Β᾽ 
χατὰ παντὸς τοῦ [΄. τὸ I’ χατὰ παντὸς τοῦ A, τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ Δ. 
>} , ΄ ΄ - - € 
25 ἐπιβαλλόμενος γάρ ἐστιν ὁ πρῶτος, οὗ παρεῖται τὸ συμπέρασμα, 6 ἐστιν A 


χατὰ παντὸς τοῦ [> ἐπιβάλλων δὲ ὁ ἔχ τε τοῦ παρειμένου [6 ἐχ] τοῦ “τὸ 


2; 
A χατὰ τοῦ I” xat “τὸ T χατὰ τοῦ A’ δειχνύμενος, οὗ ἐστι συμπέρασμα ‘to 40 
ἄρα A χατὰ τοῦ A’. ἐπὶ μὲν οὖν τῶν εἰρημένων χαὶ ὁ ἐπιβάλλων χαὶ 6 
ἐπιβαλλόμενος ἐν πρώτῳ σχήματι. δύναται δὲ χατὰ τὴν δὸ " ταύτην χαὶ 

80 ἐχ δευτέρου eas atos ἐπιβάλλειν συλλογισμὸς éx πρώτου σχήματος 
θυ ἂν γὰρ τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ B, τὸ B χατὰ ΕΙΠΕ tod I’, 
τὸ A xat’ οὐδενὸς tod A, γίνεται 6 μὲν ἐπ το POUs ἐν πρώτῳ σχή- 1 
ματι, οὗ συμπέρασμα τὸ A Γ. 6 δὲ ἐπιβάλλων αὐτῷ ἐν δευτέρῳ σχήματι 
ὃ ἔχων προτάσεις “τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ. Γ᾿, ὃ παρειατέον συμπέρασμα 

35 τοῦ πρώτου, πρότασις | δὲ τούτου χαὶ ‘to A xat οὐδενὸς tod A’, ἔχων 9dr 


/ ¢ 
συμπέρασμα ‘to LT κατ᾽ οὐδενὸς tod A’. δύναται χαὶ ἀνάπαλιν 6 ἐπιβαλλό- 


1 συλλογισμοὶ ἃ 3 ante συνεχῶν add. μὴ ἃ (ef. p. 282,15) 10 τὰ a: om. B 
13 προειρήχαμεν] p. 274,20—24 et 278,8—11 16 7 ex ἢ corr. B3: om.a 
συνάγον corr. B3: συνάγῃ a B pr. 20 et 21 παρειᾶται: Β: παρεῖται a 

26 6 éx delevi: χοὶ ὃ é a 27 xal πὸ 7 ex χαὶ tod corr. B: éx τοῦ 
τὸ 7 a 28 ἃ ἄρα a 30 συλλογισμὸς ἐκ πρώτου σχήματος B: συλλο- 
γισμὸν τῷ ἐν πρώτῳ σχήματι ἃ oo πρότασις ἃ: προτάσεις Β 96. ἀνάπαλιν 


in mg. add, B! 


or 


10 


20 


30 


4 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p.4205] 


δευτέ τῷ 
χατ᾿ οὐδενὸς τοῦ Β, τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ [᾿, τὸ Γ᾿ χατὰ παντὸς to 
3 : 


οἵ τ 
τὸ Β ἄρα zac” οὐδενὸς τοῦ Δ. παρείαται μὲν γὰ 
c= 


, v b] > 4 ΄ Ἃ ) +> \ τ ) 2 Si 

πρώτου; ὄντος: ἐν δεύτεραι imyenae Ay omnia nae ene τατον Το ἐχπὸὲ 
~ , > 

τούτου (χαὶ τὰ τὸ Γ χατὰ παντὸς τοῦ A’ ἐν πρώτῳ συνάγεται ‘7d Β οὐδενὶ 


τῷ A’. τῇ αὐτῇ υξϑόδῳ χαὶ ἐχ τοῦ τρίτου σχήμα 


a- 
Φ 
Μὴ 
o 
a 
rai 
x 
R 
-- 
Ov 
d 
R 
bed 
bd 
° 
<<, 
-“ a 
δ 


χαὶ ἐπιβαλλόμενον λαβεῖν χαὶ πρὸς τῶν ἐν πρώτῳ τινὰ σχ eee χαὶ πρὸς 


“ “ἢ 


ς ἐχ τῶν αὐτῶν σχημάτων πρὸ ς ἀλλήλους, 
λήλους, τοὺς GE ἐν δευτέρῳ πρὸς ἀλλήλους, 
ὺς 


~ 5» ἊΝ ’ » ee | 
τῶν ἐν δευτέρῳ: ἀλλὰ χαὶ 


ΜΡ χ > , Χ 
τοὺς μεν ξεν πρῶτῷ πρὸς α [ 


» 


ry 
\ . ~ Vv ~ 
χαὶ τοὺς ἐν τρίτῳ ὁμοίως. χλὰ χαὶ τρεῖς συλλογισμοὺς ἔστιν οὕτως λαβεῖν 
λλοντάς τε HOLL ἐπιβαλλομένους χατὰ τὸ παρα- 


S 


το 

ah 
ὰ 
ἐχ τῶν τριῶν σχημάτων ἐπιβ 
μα, ὃ οἱ μὲν περ ΠΌΣΙΣ ἔλη τῇ χρεία τ 
es 


¥ 7 
© ὅσον αὕτη pare ot δὲ ἀπὸ τῆς Στοᾶς a 


‘ 


>. τ" C a \ C , 
GeGoucvoy συνϑετιχὴν ὑξώρ 
Ξ 


΄ ~ 
μετρήσαντες παρέδοσαν, 


’ 


5 


, 1.2 \ , 
εχξινὼν λαβόντες χαὶ διελόν ντες ἐπ 


Al 
Φ 
Pa 
a 
2 
<= 
ΓΟ 
NY = 
QR 
cy 
ad 
Φ 
ς 


τὸ χαλούμενον “παρ᾽ αὐὖ- 


τοῖς δεύτερον ϑέμα χαὶ τρίτον χαὶ τέταρτον, ἀμελήσαντες μὲν τοῦ χρησίμου 
/ 


~ ny ΄ wd , > ~ , ΠῚ »" 
πᾶν δὲ τὸ ὁπωσοῦν δυνάμενον λέγεσϑαι ἐν τῇ τοιαύτῃ ϑεωρία, xdv ἄχρη- 
- > ΄ a/> > 
στον 7, ἐπεξελθόντες te χαὶ ζηλώσαντες. δέδειχται 6& περὶ τούτων ἐν 
ἄλλοις. 

Δειχνὺς δέ, πότε ἐστὶ τὸ διὰ [τὸ διὰ! προσυλλογισμῶν, 
νων συνεχῶν μέσων εἶπεν. οἷον τὸ AB ata ἜΝ ΠΥ Εἰ 

΄ i A x“ Ἁ si ~ Ὁ Av , ~ ~ 
συμπέρασμα μὲν ὃν to AB, δειχνύοιτο δὲ τοῦτο διὰ μέσων τῶν I, A, τοῦ 


uty A χατὰ τοῦ Γ τοῦ δὲ Γ χατὰ τοῦ A τοῦ ὃὲ Δ χατὰ τοῦ B, διὰ 


- 


προσυλλογισμῶν μὲν ἔσται, ἂν πρῶτον τὸ Α χατὰ τοῦ Δ συλλογισάμενος 
διὰ τοῦ I’, εἶτα τὸ Δ χατὰ τοῦ Β λαβὼν ἣ χαὶ αὐτὸ συλλογισάμενος διὰ 
τοῦ E λάβη τὰ AA, ΔΒ συμπεράσματα προτάσεις δειχτικὰς τοῦ ΑΒ 
ἂν ἁπλῶς σον τὸ 


‘ ' 


συμπεράσματος, διὰ GF πλειόνων μέσων avery 
Ἁ 


Ὧν Se 


ῶν 
Β / 

πενέγχω ἐπὶ τούτοις 
2 διὰ προσυλλογι- 


τ 
~ ‘\ ~ . \ 5 , l4 ~ ν ar \ 
σμῶν χαὶ τοῦ διὰ πλειόνων μέσων συνεχῶν. ἀμφοτέρως δὲ 7) AB 


ἐς 


€ 


A χατὰ τοῦ Γ΄, tol’ χατὰ tod A, τὸ A χατὰ τοῦ 
ὁ A ἄρα χατὰ τοῦ Bs αὕτη γὰρ ἢ διαφορὰ τοῦ 
συμπέρασμα διὰ τῶν [᾿, Δ μέσων. 

"Ext δὴ τῶν οὕτως γινομένων συλλογισμῶν. οἱ οὐκέτ᾽ εἰσὶν ἁπλοῖ, 
τὸ μὲν πλῆϑος τῶν ὅρων ὁμοίως φησὶν ὑπερέξειν τοῦ τῶν προτάσεων 
πλήϑους ἑνί, ὥσπερ χαὶ ὅτε αἱ χύριαι προτασεϊς τοῦ προχειμένου συμπε- 
ράσματος ἐλαμβάνοντο μόναι. οὐ μέντοι ἔτι αἱ μὲν προτάσεις αἰεὶ ἄρτιαι 
ἔσονται, οἱ ὃὲ ὅροι περισσοί, ὡς εἶχεν ἐπὶ τῶν ἁπλῶν συλλογισμῶν, GAN 


ε 
ω 

or ΄ ΄ a7 σ 
Oc° 
7 


ἔμπαλιν μὲν ἕξουσιν, ὁμοίως ὅταν μὲν γὰρ al προτάσεις ὦσιν ἄρτιοι, 


1b 


25 


1 τῷ om. a Ὁ. παρειᾶται B: παρεῖται a 5 xat τοῦ ἃ: om. B 7 tay a: 
τὸ B τινὰ a: τινὶ B 8 τῶν (ante ἐν) a B pr.: τὸ corr. B? τοὺς B: ta a 


1] 


16. 


τῶν om. a 12 ᾿Αριστοτέλην a 13 αὕτη B: αὐτῇ a Στοᾶς (ut iam 
recte Zeller coniecerat III 1 p.113,1) B: τοῦ a 15 χαὶ τρίτον ϑέμα a 
11 ἄχρηστος ἃ 19 τὸ διὰ alterum delevi 20 μέσων συνεχῶν Ar. et Alex. 
ipse vs. 29 et p. 289,9 25 λάβῃ] conicio λάβω, ut vs. 27 ἐπενέγκω 27 ἐπενέγχω a: 
ἐπενεγχὼν B 28 yap om.a 29 ἀμφοτέρων a ol ἐπὶ δὴ a: ἐπειδὴ B 


34 ἔτι Β: ὅτι ἃ 90 περιττοί a 36 γὰρ om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p.42>5] 285 


σ ΄, σ >\ ¢ ΄ ε σ ΄ v ~ 
opot περισσοι, OTAY OF αἱ TPOTASELS TEPLOOAL, οἱ ὅροι πάλιν αρτιοι" θὅτ 


“3 


\ 


¢€ 

ι 

o \ Vv ς ¢e 
OUTWS YAN εσονται ἔνι UTED 

5 α 


΄ 


/ ¢ σ ~ , >\ LF 
SY OVTES οι opel τῶν πρόήτάσξεων. Ἴ Ge λέξις 


7 [τὰ X ς ΄ » Ce 
OUTWS ἔχει" οταν LEV { 7p ἡτάσεις APTIAt, περιττοὶ Ot οροῖς ταν 3d 
δὲ οἱ ὅροι, ἄρτιοι [περιτταὶ] at προτάσεις. ἡἥμαάρτηται (δέν: δὶς γὰρ 
pot, ρτιο περιτται τροτ cle It L/S ΑΞ S$ [SP 
σ ς 
At 


a 
Set ΄ X~ OL πέρι ᾿Ν ς ; ELEN 
5 ταῦτον λέγει. ὃξι OF εἰναι ὁταν GE οἱ opot αρτιοὶις περιτται a 
> 


a 
[ΟΣ 
ae 
wy 
4 
&> 
wy 
τῇ 
ci) 
Φ 
a 
Cc 
Ga 
is] 
x 
Φ 
ς 
a 
Φ 
e 
} 
< 
ε 
ἴω 
= | 
to) 
-Ὄ 
εὶ 
A 
2 
Ld ‘ 
R 
< 
Q 
i 
C 
[Ὁ 
Φ 
ΠῚ 
o 


pttov ἕξουσιν of te ὅροι χαὶ at προτάσεις. αἴτιον δὲ τοῦ 


τοὺς ὅρους τὸν τῶν προτάσεων ἀριϑμὸν χαὶ παρὰ μέρος ἀρτίους te χαὶ 40 
\ ΄ π \ 2-F ὰ ~ \ > ὩΣ ἧς σ 
περιττοὺς γίνεσθαι τὸ ἐξ ἀρχῆς μὲν ἐν τοῖς ἁπλοῖς συλλογισμοῖς τοὺς ὅρους 


10 ὑπερέχειν ἑνὶ τῶν προτάσεων (at μὲν ep ἧσαν δύο, of δὲ τρεῖς), ἑκάστῃ 


- 


δὲ προσϑήχῃ ὅρου χαὶ διάστημα, τοῦτ᾽ ἔστι πρότασιν, προστίϑεσϑαι. τού- 
o ΄ ΄ » ~ ~ \ 
Tov γὰρ οὕτως γινομένου ἢ ἐξ ἀρχῆς ἐν τοῖς ὄροις ὑπεροχὴ μένει" ὅταν 
γὰρ ἀνίσοις ἴσα xpootety, τῷ αὐτῷ ἀλλήλων διοίσουσιν, ᾧ διέφερον χαὶ 
πρὸ τοῦ τὰ ἴσα αὐτοῖς προστεϑῆναι. ὅταν μὲν οὖν τοῖς τρισὶν 
~ ς σ ΄ \ la b) es , ~ 
15 προστεϑῇ. of μὲν ὅροι τέσσαρές te χαὶ ἄρτιοι ἔσονται, at δὲ προτάσεις τρεῖς 
τε χαὶ περιτταί- δύο γὰρ οὔσαις αὐταῖς προσετέϑη τρίτη διὰ | τὴν πρόσϑεσιν θῦν 
- σ » ΄ ΄ 
τοῦ ὅρου: ἅμα γὰρ ὅρου te προσϑήχη καὶ προτάσεως, ὡς ἔφαμεν. 
‘ i By! 
Vor 08 ἡ ἢ 
΄ σ 
πίπτων ὅρος ε 


‘Vp a” , e 
ap ἔξωϑεν ἢἣ εἰς τὸ μέσον καρ τ ἂν τοῖς ὃ παρεμ- 
ἴρηχεν ἤτοι διὰ τὰς 


\ 
20 γάρ ἐστιν ὃ προστιϑέμενος ὅρος. ἂν 


δειχϑήσεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ἐν τῷ μέσῳ δέ, ἂν ἐν sa ἂν υὲν γὰρ 5 
τις ἃ ΄ \ \ ay τ ~ >.) ΄ > 2 

Ὦ δεδειγμένον τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ I’ διὰ μέσου τοῦ B, εἰ μὲν 2 

τέρῳ σχήματι τσ τι συμπεραάνασϑαι, τς τὸ A χατὰ 
οὗ Δ, ἔξωϑεν τὸ Δ προστ ie οὕτως γὰρ ἔσται τὸ [᾿ xar’ od- 
᾿ t 
Une 


μ᾿ 


μηδενὸς 
25 δενὸς tod Δ' ἂν ὃὲξ ἐν τρίτῳ, προσληψόμεϑα πάλιν τὸ Δ χατὰ τοῦ I, 


a 


ὥσπερ ἦν χαὶ to A> οὕτως τὶ ἔσται τὸ A tivt τῷ Δ ὑπάρχον" ἂν δὲ 
ἐν πρώτῳ, ἐπ᾽ εὐϑείας πο ὑποχείμενόν τι τῷ [᾿ τὸ Δ' οὕτω γὰρ 10 
ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ A χατὰ τοῦ Δ), 7% οὐ τοῦτο λέγει: οὐ γὰρ τὸ Δ 


ἐν μέσῳ ἐλήφϑη τῶν AB ἣ τῶν BI, ἀλλ᾽ ἔσχατον τοῦ Te ἀλλ᾽ εἴη 
80 ἂν τὸ λεγόμενον ἐδλβυσξερῆν A γὰρ Ξεῶθεν ἣ εἰς tO μέσον τεϑήσε- 
6 i πρὸ tod A εἴη τις εἰλημμένος 


χατηγορούμενος τοῦ A ἢ μετὰ τὸ r Sonate μενος τῷ I’, 


εἰ μεταξὺ εἴη τοῦ AB ἢ τοῦ BI. ὅπου γὰρ ἂν χαὶ ὅϑεν ἂν προστεϑῇ, 15 


σὺν αὐτῷ χαὶ μία πρότασις προστίϑεται" οὐσῶν γὰρ δύο προτάσεων. τῆς τε 
ΑΒ καὶ τῆς BI, ἄν τε πρὸ tod A τὸν Δ ὅρον λαμβάνωμεν, ἔσται χαὶ 


o> 
on 


πρότασις προστιϑεμένη ἢ AA οὐδεμιᾷ τῶν χειμένων οὖσα ἣ αὐτή, ἄν τε 
>) 


μεταξὺ τοῦ AB: ἔσονται γὰρ at AA χαὶ AB δύο ἀντὶ μιᾶς: ἀλλὰ χἂν 


1 πάλιν om.a 2 οἱ ὅροι ἑνὶ τῶν προτάσεων ὑπερέχοντες ἃ 3 post μὲν add. γὰρ ἃ 
4 περιτταὶ delevi (cf. vs. 6) 4 et 5 at προτάσεις περιτταί a 4 δὲ alterum add.a 
om. B 5 εἶναι Brandis Schol. p. 174617: εἰδέναι ΔΒ περιτταὶ deleri vult Waitz 
Org. p. 29 6 προσυπαχούομεν a περιτταὶ habent omnes Arist. codices 

13 ἀλλήλων] dA in ras. B 14 προστεϑεῖναι a 10 πρόσϑεσιν ex πρόϑεσιν corr. BS 
20 μέλλει ἃ 23 τι Β: τὸ ἃ 25 ante τρίτῳ add. τῷ ἃ ol ἃ seripsi; 
ὃ ΔΒ 30 τὸν Β: τὸ ἃ λάβωμεν ἃ 


IR6 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25 [Arist. p.4205] 
υξταξὺ τοῦ BI: παλιν γὰρ ἔσονται BA, ΔΙ᾽: ἀλλὰ xdv ἔξωϑεν μετὰ 95v 
τὸ Γ- προστεϑήσεται γὰρ Guotws παλιν ταῖς χει! ξέναις 4 A. 20 
Αἱ uy οὖν προτάσεις χαὶ of ὅροι ταύτην ἀεὶ τὴν σχέσιν τε καὶ τάξιν φυ- 
λάξουσι. τὰ δὲ συμπεράσματα οὔτε πρὸς βαρ της ὅρους οὔτε πρὸς τὰς 
5 προτάσεις ἀεὶ τὴν αὐτὴν τάξιν ἕξει. χαὶ τὴν αἰτίαν προσέϑηχεν- ἑνὸς 
γὰρ ὅρου προστεϑέντος συμπεράσματα προστίϑεται ἑνὶ ἐλάττω 
τῶν ὑπαρχόντων ὅρων. οὗ αἴτιον. ὅτι πρὸς μόνον τὸν ἔσχατον τ ὧν 9ὅ 
χειμένων 6 προστεϑεὶς αὐτῷ. εἰ μετὰ τοῦτον ἢ προσϑήχη τ: 0, οὐ ποιεῖ 
συμπέρασμα. εἰ γὰρ εἶεν ὅροι ABT’, προστεϑείη ὃὲ τὸ Δ, ἔσται συμ- 
10 πέρασμα χαὶ τοῦ A πρὸς τὸν Δ καὶ τοῦ Β πρὸς τὸν A> ἦν δὲ χαὶ τοῦ A 
πρὸς τὸν [> τριῶν δὴ ὅρων προὐπαρχόντων ἣ ἑνὸς ὅρου πρόσϑεσις δύο συμ- 
περάσματα προσέϑηχεν ἑνὶ ἐλάττω τῶν προὐύπαρχόντων ὅρων. οὐχέτι 
μέντο! τοῦ xpos τὸ Δ γίνετα! συμπέρασμα, ὅτι μηδεὶς αὐτῶν ἐστι μέσος" 80 
δύο οὖν προσετέϑη συμπεράσματα ἑνὸς προστεϑέντος Gpov. ἦν δὲ συμπέ- 
15 pasua μὲν ἐπὶ τοῖς τρισὶν ὅροις τὸ AT’, προτάσεις δὲ δύο. ὅροι δὲ τρεῖς" 
προστεϑέντος οὖν τοῦ τετάρτου ὅρου δύο γίνεται προστιϑέμενα συμπερά- 
σματα, χαὶ τὰ πάντα συμπεράσματα γίνεται τρία: ἀλλὰ χαὶ αἱ προτάσεις 
τρεῖς. of 6 Gon τέσσαρες. ἂν δὴ πάλιν ἄλλος ὅρος προστεϑῇ. πρότασις 8 
υὲν ἔσται uta προστεϑειμένη. ὥστε αἱ πᾶσαι τέσσαρες ἔσονται. ὅροι δὲ πέντε 
20 οἱ πάντες. συμπεράσματα ὃὲ ἑνὶ ἐλάττω τῶν ὑπαρχόντων ὅρων ἔσται 
τὰ προστιϑέμενα: ἦσαν δὲ ot ὅροι τέσσαρες" oe οὖν ἔστα: συμπεράσματα 
προστιϑέμενα. ἦν δὲ χαὶ τὰ ἐπὶ τοῖς χειμένοις τέτταρσιν ὅροις ἤδη τρία" 
τὰ πάντα οὖν ἕξ ἔσται συμπεράσματα ἐπὶ ὅροις πέντε χαὶ τέτταρσι προτά- 40 
σεσιν. πλείω οὖν τὰ συμπεράσματα, χαὶ ἔτι μᾶλλον, ἄν ἄλλος ὅρος 
25 προστεϑῃ "πολὺ γὰρ πλείω γίνεται τὰ συμπεράσματα χαϑ᾿ ἑἕχάστην 
πρόσϑεσιν ὅρου. a ἣν εἴρηχεν αἰτίαν. εἰπὼν δέ, ἄν ἔξωϑεν προστεϑῇ 
ὅρος. πρὸς τὸν ἔσχατον μόνον τῶν χειμένων πρὸ αὐτοῦ μὴ ποιήσειν αὐτὸν 
συμπέρασμα λέγει. ὅτι. χἂν ἐν μέσῳ τεϑῇ, ὅπεοθος ἑνὶ ἐλάττω τὰ προστι- 
ϑέμενα συμπεράσματα Estar τῶν ἐξ ἀρχῆς χειμένων ὅρων πρὸ τῆς προσϑέ- 45 
80 σεως τούτου: πρὸς γὰρ ἕνα μόνον ὅρον τῶν χειμένων χαὶ οὗτος τε- 
Belo οὐ ποιήσει συμπέρασμα. χείσϑωσαν γὰρ ὅροι | of ABI συνά- 96r 
ἴοντες τὸ AT συμπέρασμα. uot ἐμβεβλήσϑω μεταξὺ τῶν ABT ὁ Δ 
ὅρος: ἔσται δὴ τὰ συμπεράσματα (τὰ) προσχείμενα τῷ AT’ τό τε AB διὰ 
τοῦ A χαὶ τὸ AT διὰ τοῦ Β. δύο μὲν οὖν προ σετέθη ee οὗ 
85 μὴν τὰ δύο πρὸς αὐτόν, ἀλλὰ τὸ μὲν πρὸς αὐτὸν τὸν Δ (<b ὯΡ AT), τὸ 
62 Gt αὐτοῦ (τὸ γὰρ AB) οὐ πρότερον ὃν συμπέρασμα διὰ τὸ προστεϑῆ- ὅ 
ναι τὸ Δ συμπέρασμα γέγονε. τὸ οὖν πρὸς ἕνα γὰρ μόνον οὐ ποιήσει 
4.5 οὐχέτι τὴν αὐτὴν ἕξει τάξιν οὔτε . . . οὔτε Ar. 5 ἕξει ex ἔχει corr. B? 6 προσ- 
τιϑεμένου et προστεϑήσεται Ar. 7 προὐπαρχόντων Ar. et Alex. ipse vs. 11,12; at ef. 


ys. 20 8 μετὰ Brandis Schol. p. 
11 τὸν B: τὸ a δὴ scripsi: δὲ 
corr. B? 19 προστιϑεμένη a 


add. a: om. B sates 8 


174639: χατὰ aB 

aB 13 ἐστι μέσος αὐτῶν a 

αἱ correxi: χαὶ aB 22 et 23 
o2 7 alterum om. a 

τῶν B 37 


10 tov... τὸν B: τὸ... τὸ ἃ 

15 ὅροις] ις 
ἔσσαρσιν ἃ 

oo τὰ alterum 


τῷ ἃ: 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 25. 26 [Arist. p.4265. 24.27] 287 

συλλογισμὸν εἴη ἄν, ὅτι Evi μόνῳ οὐχ ἔσται αἴτιος διαστήματι (τοῦ) συμ- 96 
πέρασμα γίνεσϑαι: τῷ i AA. πρὸς δὲ τὸν B, εἰ xat on αὐτὸς συμπέ- 
ρασμα ποιεῖ, ἀλλ᾿ αἴτιός γε γίνεται τοῦ AB συμπεράσματος αὐτός: εἰ δὲ 


ΜΨ, TAN 
GLTLOS, AUTOS TOLEL. 


, 5» , 
5 p.42b24 Ilpos ἕνα yap μόνον od ποιήσει συλλογισμόν. 10 
\ ~ 3 + \ Ψ Ἃ 
Περὶ τοῦ ἐσχάτου χειμένου ὅρου λέγει πάλιν: οὗτος γὰρ ἔσται, χάν 
‘ 
ἐν μέσῳ ὅρος ἐμβληϑῇ ς ἕνα μόνον Ἢ ον μὴ ποιῶν συλλογισμόν: πρὸς 
ΞΡ Pace Opes Sepa as πρὸς ἕ ΓΤ ταῦ Wat ΟΣ ace 
γὰρ τὸν πρὸ αὐτοῦ χείμενον. ἐπεὶ 6 ye μέσος ἐμβαλλόμενος πρὸς οὐδέ- 
Tepov τῶν, ὧν ἐστι μέσος, ποιεῖ συμπεράσματα πρὸς τοὺς ἄλλους ποιῶν 
10 πᾶντας. 
? ι “ιν ε «ὟΣ δ 
p. 42027 Ἐπεὶ δ᾽ ἔχομεν, περὶ ὧν ot συλλογισμοί, χαὶ ποῖον ἐν 5 
[« , , 
εχαστῷ σχηματι. 


> c 


ἯΙ: \ x ΡΞ ΄ ἊΣ " Β ΄ =e ᾿ - 
met ἔχομεν. φησί, περὶ ὧν οὗ συλλογισμοί (περὶ γὰρ τῶν 


‘i 
προβλημάτων, ταῦτα δέ ἐστι τέσσαρα, δύο υὑὲν ταϑύλοδ ἢ χαταφατιχὸν ἢ 
15 ἀποφατιχόν. δύο δμιοί. ὃξ ὦ 


ς 

al 5 A 4 Ἁ Ἁ 

ὃξ ἐπὶ μέρους ὁμοίως τὸ μὲν χαταφατιχὸν τὸ ὃὲ ἀποφα- 
Ὁ eyo ouey OF χαὶ ποῖον ἐν ExaG στῳ σχήματι χαὶ ποσαχῶς Exa- 20 


στον τῶν ELE, (τὸ μὲν γὰρ απ όλοῦ χαταφατιχὸν ἐν πρ 


“« x \ “5 
σχήματι μόνῳ δείχνυται χαὶ μοναχῶς, διὰ γὰρ ἑνὸς συλλογισμοῦ, τ 


ἡ“ Oo 
() 


4 \ be / Ὁ > , ΄ ~ 
χαϑόλου ἀποφατιχὸν χαὶ ἐν πρώτῳ χαὶ ἐν δευτέρῳ σχήματι. μοναχῶς μὲν 

2 SITE N \ ΜῈ τι wo Ἂς P 
20 ἐν πρώτῳ, Gt ἑνὸς γὰρ. συλλογισμοῦ, διχῶς GE ἐν δευτέρῳ. διὰ γὰρ δύο 
~ \ \ > 4 Vv ~ ΄ " 
συλλογισμῶν, τὸ ὃξ ἐν μέρει χαταφατιχὸν ἔν τε τῷ πρώτῳ σχήματι χαὶ 


- ’ὔ’ = ae XX ξὼ — Fs = ae ee >. 2 ae σὰν = ee a. ™?> ΕΞ 
ἐν τῷ τρίτῳ. μοναχῶς μὲν Sy τῷ πρώτῳ, τριίχῶς OF ἕν τῷ τρίτῷ,. τὸ ὁ 39 
΄ > \ > ~ 5} Ξ 
ἐν μέρει ἀποφατιχὸν ἐν τοῖς τρισὶ σχήμασιν, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ μο- 
᾿Ξ > rs 3. we Nt. OE A pe Sat >? 2 a ἌΣ ΣΝ ἘΜ, as = 
oe Bee Πρ νυ Ge δ ον τὸ τρίτῳ), ἐπεὶ οὖν ταῦτα 
> ΄ ld 2 ~ ~ + ΄ 5» ΄ ΄ 
25 φανερά ἐστι, φησί, φανερόν ἐστι, καὶ ποῖον τῶν προβλημάτων εὐεπιχείρητόν 
Vv X Ἁ \ 3 5 , , 
ἐστι χαὶ ποῖον οὔ. τὸ μὲν γὰρ ἐν πλείοσι δειχνύμενον σχήμασι χαὶ διὰ 


on 


πλειόνων ov oe (πτώσεων γὰρ ἢ τῶν συλλογισμῶν λέγει ἢ τῶν 30 
υ 


i 
I a - εὖ wis er -- 42) ~ x x =) en ciy. 1.5. —) =} 
συ pr ee Suet thst ἴρητον προ; AG QO OLA TASLO ήγων δειχνύ! υξνον TAELO- 


i 
΄ Ὁ ) - > ΄ ΄ 
30 ROSE χαὶ Gt ἐλαττόνων συλλογισμῶν δυσεπιχειρητότερόν τε χαὶ 
᾿ a - -" + ΄ “5 ~ 
χαλεπώτερον. ἔστι δὲ διὰ πλειόνων σχημάτων χαὶ διὰ πλείστων συλλογισμῶν 


\ \ ΄ > -- Ξ 
TO ETL ὑξρους ἀποφατιχόν- ἔν τε γὰ 


1 συλλογισμὸν ex συλλογισμῶν corr. B! ὅτι ἃ: ὁ Β τοῦ ἃ: om. Β 2 γενέ- 
σϑαι ἃ αὐτὸς Β: ἂν ἃ 3 γε Scripsi: τε ἃΒ 4 ποιεῖ om. ἃ 7 ὅρον Β: 
δρῶν ἃ 9 συμπέρασμα ἃ 11 οἱ οἴῃ. ἃ ποῖον ἃ et Ar.: ποῖοι B (cf. vs. 16) 
16 post σχήματι add. δείκνυται a: post ποσαχῶς Ar. 18 

φανερὸν add. δὲ a 29 fee ee τοὶ (superser. yt) B: εὐεπιχείρητο" 

δὲ in ras. B: δ᾽ ἃ 31 πλείστων B: πλειόνων a 32 μόνον τοῦτο ἃ 


988 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 26 [Arist. p. 42027. 4328] 


7 


τῶν xa}? ἕχαστον σχῆμα συλλογισμῶν ἀπὸ τῆς τῶν προτάσεων σχέσεως 96r 
πρὸς ἀλλήλας: τὰς γὰρ σχέσεις αὐτῶν τὰς πρὸς ἀλλήλας πτώσεις εἴρηχε. 
usta δὲ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν εἴη ἂν εὐχολώτερον τὸ ἐπὶ μέρους χα- 
ταφατιχόν: δείχνυται γὰρ διά τε τοῦ πρώτου χαὶ τοῦ τρίτου σχήματος χαὶ 
διὰ συλλογισμῶν τεσσάρων, ἑνὸς μὲν ἐν τῷ πρώτῳ, τριῶν δ᾽ ἐν τρίτῳ. 40 


σι 


\ > 


usta δὲ τοῦτο τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν εἴη ἄν: χαὶ γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ xat 
δευτέρῳ σχήματι δείχνυται. μοναχῶς μὲν ἐν πρώτῳ, διχῶς δὲ ἐν δευτέρῳ. 
τὸ 08 χαϑόλου χαταφατιχὸν χαλεπώτατον: χαὶ γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 
δείχνυται μόνῳ χαὶ ἐν τούτῳ μοναχῶς. ἐξ ὧν δῆλον, ὅτι πάντων τὸ 
10 χαϑόλου χαταφατιχὸν χατασχευασϑῆναι μὲν χαλεπώτατον, ῥᾷστον δὲ ἀνα- 45 
σχευασϑῆναι: διά τε γὰρ τοῦ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ ἢ ἀνασχευὴ αὐτοῦ, 
ὃ ἐν πᾶσί τε τοῖς σχήμασι | δείχνυται χαὶ διὰ πλείστων συλλογισμῶν" 96v 
ἀλλὰ χαὶ διὰ τοῦ χαϑόλου ἀποφατιχοῦ, ὃ χαὶ αὐτὸ ἐν δύο τε σχήμασι χαὶ 
συλλογισμοῖς τρισίν. ἔτι δὲ χαὶ τοῦτο, φησί, γνώριμον, ὅτι τὸ κατασχευάσαι 
15 τὸ χαϑόλου τοῦ ἀνασχευάσαι χαλεπώτερον. ἔμπαλιν δὲ ἐπὶ τοῦ ἐπὶ μέρους 


5 


Vv ~ (ote ~ 
ἔχει: χατασχευασϑῆναι μὲν γὰρ τὰ ἐπὶ μέρους ῥάονα, ἀνασχευασϑῆναι δὲ 5 


ae 


, , Aid \ \ \ 4 Ἄσις \ Yard 5) la 
χαλεπώτερα. ἀνασχευάζεται μὲν yap τὸ χαϑόλου χαὶ ὑπὸ τοῦ ἀντικειμένου 
ἀντιφατιχῶς τοῦ ἐπὶ μέρους, τὸ μὲν χαταφατιχὸν ὑπὸ τοῦ ἀποφατιχοῦ, ὃ 
ἐν τοῖς τρισὶ δείχνυται σχήμασι. τὸ ὃὲ ἀποφατιχὸν ὑπὸ τοῦ χαταφατιχοῦ, 

> as > ΄ - \ ~ φ ~ 
20 ὃ ἐν δύη ἐστὶ σχήμασι, τῷ τε πρώτῳ xat τῷ τρίτῳ, χαὶ ἔτι ὑπὸ τοῦ 

5 X 4 ς ~ f b) ~ 
ἐναντίου. τὸ μὲν χαϑόλου χαταφατιχὸν ὑπὸ τοῦ χαϑόλου ἀποφατιχοῦ, 10 
ὅ ἐστι χαὶ αὐτὸ ἐν δύο σχήμασι, τὸ δὲ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ὑπὸ 
τοῦ χαϑόλου χαταφατιχοῦ, ὅ ἐστι μόνον ἐν ἕνί, τῷ γὰρ πρώτῳ. χατα- 
ty >\ \ \ (awe \ ~ \ DS! ΄ 
σχευάζεται ὃὲ τὸ μὲν χαϑόλου χαταφατιχὸν μοναχῶς, τὸ δὲ χαϑόλου 
ἀποφατιχὸν τριχῶς τε χαὶ ἐν δύο σχήμασι. τὸ ὃὲ ἐν δύο σχήμασ: 


τῷ 
σι 


\ ~ >] \ 4 ~ "2 σ > \ cot , 
περὶ τοῦ ἐπὶ μέρους χαταφατιχοῦ λέγει, ὅ ἐστιν avatpetixov τοῦ χαϑόλου 
ἀποφατιχοῦ. 


p.43a8 “Et δὲ τῶν ἐν μέρε: μοναχῶς. 15 


Wes) Cae. ~ > ΄ τ) \ > ΄ \ Δ \ ων Ἢ 
Τοῦτ᾽ ἔστιν “4 τῶν ἐν μέρει ἀνασχευὴ οὐχέτι χαὶ διὰ τοῦ χαϑόλου 
30 χαὶ διὰ τοῦ ἐπὶ μέρους γίνεται, ἀλλὰ μοναχῶς᾽- διὰ γὰρ tod χαϑόλου μόνου 
τοῦ ἀντιχειμένου. διὸ χαλεπώτερον τὸ ἐπὶ μέρους ἀνασχευάσαι. αὐτῶν 
δὲ τούτων ἔτι χαλεπώτερον τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατικὸν τοῦ ἐπὶ μέρους κατα- 
φατιχοῦ, ὅτι διὰ τοῦ χαϑόλου καταφατιχοῦ μόνου ἢ ἀνασχευὴ αὐτοῦ, ὃ μοναχῶς 20 
ἐν πρώτῳ σχήματι δείκνυται μόνῳ τὸ δ᾽ ἐπὶ μέρους καταφατιχὸν διὰ μὲν 
δ , ~ (aid > ~ 9 ~ ~ aX Δ NEN , 
35 (μόνου) τοῦ χαϑόλου ἀποφατιχοῦ ἀναιρεῖται, τοῦτο δὲ [ὃ] καὶ διὰ πρώτου 


1 προτάσεων ex προτάσεως corr. Β' 2 γὰρ om. ἃ 5 ante τρίτῳ add. 
τῷ ἃ 6 t om. a 8 et 10 γαλεπώτερον a 12 πλειόνων a 

16 ῥάονα scripsi: ῥᾶον B: ῥάω ἃ 17 ἀντιχειμένου in mg. B? 20 τρίτῳ 
χαὶ τῷ πρώτῳ B pr. 22 ἐν δύο σχήμασι χαὶ αὐτό ἐστι ἃ 25 δυσὶ (post 
χαὶ ἐν) a 29 τῶν B: τοῦ ἃ 34 μόνῳ δείκνυται a 30 μόνου addidi 


0B: om ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 26 [Arist. p. 4328. 14.16] 289 


\ > aif a / ΄ ΄ ΟΠ ς΄ al, >) 
χαὶ δευτέρου δείχνυται σχήματος. χατασχευάζεται δέ, ὡς εἶπον, dv ἐλατ- 96v 
΄ \ ἐς X Χ \ Ω 7 \ >. ΄ 
τόνων τὰ χαϑόλου: τὸ μὲν γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὸν Or ἑνὸς μόνου 


υλλογισμοῦ, τὸ δὲ ἀπ ιχὸν διὰ τριῶν. τὰ δέ ἐπὶ μέρους χατα- 2% 
συλλογισμοῦ, τὸ δὲ ἀποφατιχὸν διὰ τ ὃ WENO ατα- 2 


- Oo 


σχευάσαι μὲν Pov’ διὰ γὰρ πλείστων συλλογισμῶν, τὸ μὲν ἐν μέρει ἀπο- 
5 φατιχὸν ἔν τε τοῖς τρισὶ σχήμασι χαὶ διὰ ξξ συλλογισμῶν, τὸ δὲ ἐν μέρει 
χαταφατιχὸν ἐν τέτταρσι συλλογισμοῖς χαὶ ἐν δύο σχήμασιν: ἔτι χαὶ τοῖς 
χαϑόλου χατασχευάζεται. ἀνασχευαζεται δὲ (eae διὰ γὰρ μόνων 
τὰ ἐπὶ μέρους ἀναιρεῖται τῶν ἀντιχειμένων χαϑόλου, τὸ οὐ ἀποφατιχὸν 80 
ἐν fe ὑπὸ τοῦ χαϑόλου καταφατιχοῦ, τὸ δὲ χαταφατιχὸν ὑπὸ τοῦ χαϑόλου 
10 ἀποφατιχοῦ, ὡς προείρηται. ἀλλὰ χαὶ τοῦτο χαϑόλου γνώριμον, ὅτι ava- 
σχευάζεται μὲν χαὶ δι’ ἀλλήλων τὰ eel ates τά τε γὰρ χαϑόλου ὑπὸ 
τῶν ἐπὶ τ ἀντιχειμένων χαὶ τὰ ἐπὶ μεροὺς διὰ τῶν χαϑόλου: ὡς γὰρ 
τὸ παντὶ ὑπὸ τοῦ οὐ παντὶ ἀναιρεῖται. οὕτως xat τὸ οὐ παντὶ ὑπὸ τοῦ 80 
παντί, χαὶ MS τὸ οὐδενὶ ὑπὸ τοῦ τινί, οὕτως χαὶ τὸ τινὶ ὑπὸ τοῦ οὐδενί. 
15 οὐχέτι μέντοι χατασχευάσαι dr’ ἀλλήλων οἷόν τε τὸ γὰρ χαϑόλου (od) 
χαὶ διὰ τῶν ὑπ᾽ αὐτὰ ἐπὶ μέρους: ὥστ᾽ οὐ Gt ἀλλήλων. τὰ μὲν γὰρ 


" c 


\ 7 Ξ we LA ? ied > , > δ \ 
ἐπὶ μέρους τοῖς xattodov, bo ἅ ἐστι, συγχατασχευάζεται, οὐ μὴν xal 


[ς 


ἀνάπαλιν. 


Ὁ 


ΥΩ ~ 5 , ~ 
p. 43414 Ἅμα δὲ δῆλον, ὅτι χαὶ τὸ ἀνασχευάζειν ἐστὶ τοῦ xata- 


90 σχευάζειν ῥᾷον. 40 


Δείξας ee μὲν τὰ Goes δι᾿ τ (ὡς γὰρ ὑπὸ 
~ 3 
nd ἐπ 


TOD χαϑόλου τὸ ἐπὶ τ τὸ ἀντιχείμενον, οὕτως χαὶ ὑπὸ TO 


\ 


\ 
ὰρ 
} t 
τὶ μέρους 
τὸ χαϑόλου), οὐχέτι δὲ χαὶ χατασχευαζόμενα ov ἀλλήλων, χαὶ ἐχ τούτου 
Ν σ΄ > c~ ΄ ~ ΄ Ὁ te 
δῆλον [ὅτι] εἶναί φησιν, ὅτι ῥᾷον τὸ ἀνασχευάσαι tod χατασχευάσαι. δῆλον 45 
25 δέ, ὅτι | χαὶ ἐπὶ πάντων ῥᾶον ἀνελεῖν τι χαὶ φϑεῖραι τοῦ ποιῆσαί τι χαὶ 97: 
γεννῆσαι, ὁμοίως ἐπί τε τῶν φυσικῶν χαὶ τῶν χατὰ τὰς τέχνας γινομέ- 
\ ~ 7 ἐς σ ~ , 
γων᾽ χαλεπώτερον yap τῶν φύσει γινομένων Exactov γεννῆσαί te χαὶ 
- ~ ~ y ) v ~ “᾿ 
ποιῆσαι τοῦ φϑεῖραι, οἷον ἀνῦρωπον 7 τι ἄλλο τῶν φύσει γινομένων, ἢ 
πάλιν ἐπὶ τῶν χατὰ τέχνην ῥᾷον φϑεῖραι ναῦν 7 οἰχίαν τοῦ ποιῆσαι. ῦ 


80 p.43216 [ὥς μὲν οὖν γίνεται πᾶς συλλογισμὸς xal διὰ πόσων 
ὅρων χαὶ προτάσεων. 


Ὅτι πᾶς συλλογισμὸς γίνεται χοινοῦ τινος ὅρου ληφϑέντος, χαὶ ὅτι δεῖ 
ἢ ἀμφοτέρας εἶναι τὰς προτάσεις χαϑόλου χαταφατιχὰς ἣ πάντως γε τὴν 
c / IAD » 5 \ \ 9 ~ \ Ὁ ~ Qe \ ~ σ 
ἑτέραν, ἐδίδαξεν. ἀλλὰ χαὶ ὅτι πᾶς συλλογισμὸς ἁπλοῦς διὰ τριῶν ὅρων 10 


ΓΦ. 


35 χαὶ διὰ π προτάσεων δύο γίνεται, χαὶ τοῦτο OSOELXTAL, χαὶ ὅτι αἱ προτάσε ις 


1 σχήματος δείχνυται ἃ εἶπεν ἃ 2 χαταφατιχοῦ a post μόνου add. ὡς 
εἶπον ἃ 4 ῥάω ἃ . πλειόνων a 6 τέσσαρσι ἃ ἢ συγχατασχευάζεται a 
13 et 14 οὕτω a 15 οὐ a: om. B 16 xat om. a 22 οὕτω a 24 ὅτι 
prius delevi 35 δύο προτάσεων Omisso διὰ a 


Comment. Aristot. IT. 1. Alex. in Anal. Priora. 19 


290 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 26.27 [Arist. p. 48216. 20] 


xa ἕχαστον σχῆμα πρὸς ἀλλήλας ὧδέ πως λαμβανόμεναι, ὡς εἶπε, 97r 
ποιοῦσι sed ἀλλὰ χαὶ ποῖον πρόβλημα ἐν πᾶσίν ἐστι τοῖς σχή- 
ποφατιχόν), χαὶ ποῖον ἐν δύο (ὅτι γὰρ τὸ 18 


΄- Be ene 
μασιν (ὅτι yap τὸ ἐπὶ μέρους ἃ 
πὶ μέρους χαταφατιχόν: ἐν γὰρ πρώτῳ χαὶ τρίτῳ: χαὶ τὸ καϑόλου ἀπη- 


vu 


\ ΡῚ - s > 
GATLXOY SY τῷ πρῶτῷ χαὶ OED 


sutépm), xat ποῖον ἐν ἑνὶ μόνῳ (ὅτι τὸ χαϑόλου 
χαταφατιχόν" ἐν γὰρ τῷ πρώτῳ μόνῳ), ταῦτα πάντα ex τῶν προειρημένων 


σι 


γνώριμα τε καὶ δῆλα. | 29 


Ρ.48120 Πῶς δ᾽ εὐπορήσομεν αὐτοὶ πρὸς τὸ τιϑέμενον ἀεὶ 97» 
συλλογισμῶν, χαὶ διὰ ποίας δδοῦ ληψόμεϑα τὰς περὶ ἕκαστον 
10 ἀρχάς, νῦν ἤδη λεχτέον. 


\ 


τέ ἐστι suas χαὶ πῶς γίνεται χαὶ ἐν τίσι 
σεων προσεχῶν ee χαὶ 5 


on 


ας: sp e ~ 
Διδάξας ἡμᾶς. τ 


x 
R 
τε] 

oO 
S 
need 


σχήμασι χαὶ διὰ πόσων ὅρων τε 

\ > 5 > ~ Nees ἊΝ \ \ ΄ - 
πῶς πρὸς ἀλλήλας een διδάξας δὲ χαὶ περὶ τῶν προβλημάτων, ποῖον 
ἐν ποίῳ σχήματι δείχνυται, χαὶ ποῖον μὲν αὐτῶν ἐν πλείοσι σχήμασίν ἐστι 


νι > 


15 χαὶ εὐεπιχειρητότερον χαὶ edxokwtepov, ποῖον O& ἐν ἐλάττοσι, ποῖον δὲ ἐν 


ΑἹ 


ἑνὶ μόνῳ, O χαὶ χαλεπώτατον δειχϑῆναι, μεταβαίνει ἀπὸ τούτων 


ξεν 
μεν 


εἰς τὸ 10 
υέϑοδον ἡμῖν ὑπογράψαι, ἧ χρώμενοι δυνησόμεϑα πρὺς τὸ τιϑέμενον 
πρόβλημα συλλογισμῶν εὐπορεῖν χαὶ προτάσεων τῶν οἰχείων τοῦ δειχϑησο- 
μένου συμπεράσματος ἀρχὰς γὰρ τὰς oe λέγει. ὄργανον δή τι πρὸς 
20 τὴν εὕρεσιν ἡμῖν τὴν τούτων παραδίδωσιν. τὸν γὰρ βέλλοντα χρῆσϑα: 
συλλογισμῷ τε χαὶ ἀποδείξει οὐ μόνον εἰδένα δεῖ, τί ποτέ ἐστι συλλογ!σμὸς 15 
χαὶ πῶς γίνεται, ἀλλὰ χαὶ δύναμιν ἔχειν αὐτὸν τοῦ ποιεῖν τε σιν. OES 
χαὶ συλλογίζεσϑαι: τοῦτο γάρ ἐστι μάλιστα τοῦ συλλογιστικοῦ. πρὸς δὴ 
τὴν παραδοϑησομένην ὑπ᾽ αὐτοῦ μέϑοδον πρῶτον, λαμβάνει τινὰ χαὶ τίϑησι, 
ζητεῖν. ἐπεὶ γὰρ τῶν 


τῷ 
σι 


δι᾿ ὦν δείχνυσιν, ὅτι μὴ πάντα περὶ πάντων ὃεῖ 

ὄντων τὰ μὲν ἔσχατα χαὶ ἄτομα ἐστι χαὶ μηδενὸς χατηγορούμενα τὰ δὲ 20 
πρῶτα γένη χαὶ μηδὲν ἔχοντα αὐτῶν χατηγορούμ, μενον; οὔτε τὰ ἄτομα det 
ζητεῖν ἀποδειχνύναι ὑπάρχοντά τισι χαὶ χατηγορο ὕμενα οὔτε τοῖς πρώταις 
γένεσιν ἄλλα τινὰ ὑπάρχοντα χαὶ χατηγορούμενα αὐτῶν. τῶν γὰρ ὄντων, 
0 φησί, πάντων τὰ μὲν τοιαῦτά ἐστιν ὡς χατὰ μηδενὸς χατηγορεῖσϑαι χαϑό- 


9 


λου ἀληϑῶς, τὸ μὲν ἀληϑῦς προσϑείς, ὅτι ἢ ζήτησις ἡμῖν οὐ περὶ τῶν 
ψευδῶς χατηγορουμένων (πάντα γὰρ οὕτως πάντων οἷόν τε χατηγορεῖσϑαι) 25 
55 1 \ ~ > Q~ mons) ΟΝ, ΄ BW, 

ἀλλὰ περὶ τῶν ἀληϑῶς, τοῦτ᾽ ἔστι φύσιν ἐχόντων χατηγορεῖσϑαι. τὸ δὲ 
χαϑόλου εἶπεν ἤτοι ὡς χαϑόλου τούτου ὑγιοῦς ὄντος τοῦ εἶναί τινα τῶν 

Y is} \ S A \ > f - ,ὔ 4 \ 
ὄντων. ὃ “ATH μηδενὸς χατηγορεῖται (τὰς γὰρ ἀτόμους οὐσίας χαϑόλου χαὶ 


co 
On 


5 πῷ B: yao a 7 ᾿Αλεξάνδρου ᾿Αφροδισιέως εἰς τὰς μίξεις τῶν 7 σχημάτων ὑπόμνημα 
Bue B 8 Ilepi εὐπορίας προτάσεων superser. 11 ἐν om.a 13 δὲ ὁπ]. ἃ 
15 εὐεπιχείρητον a ἐν alterum om. a 16 χαλεπώτερον a 18 τῶν ‘om. a 
19 προτάσεις B: πρώτας a 21 ἐστι ἃ: ἔσται Β 25 énet corr. B?: ἐπὶ ἃ B pr. 


»9 


28 χαὶ om. a 29 ἀλλὰ a 90 ἔχων a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p. 43220] 291 


ce ~ 4 > - ) I> \ ~ a! > \ iJ eter fi ζ 
ἁπλῶς ἔστιν εἰπεῖν χατ΄ οὐδενὸς χατηγορεῖσϑαι, ἢ ἐπεὶ δοχοῦσί ποτε χατά 97. 
τινων χατηγορεῖσϑαι (κατὰ γὰρ τινὸς ἀνθρώπου τὸν Καλλίαν οἷόν te χατη- 30 
- 72 ΞΕ ΕΘΝ ee ΄ “4 > 4) \ {4 / > , 
γορεῖν ποτε λέγοντας “the ἄνϑρωπος Καλλίας ἐστί᾽, παρὰ φύσιν μέν: ἀνά- 
παλιν γὰρ ὑγιὲς τὸ τὸν Καλλίαν λέγειν τινὰ ἀνϑρωπον), διὰ τοῦτο τὸ 
ἄτομος οὐσία παρὰ φύσιν 


ie (a 


5 χαϑόλου προσέϑηχε. xal yap εἴ τινός ποτε ἣ 
χατηγορεῖται, ἀλλὰ χαϑόλου γε οὐδέποτε οὐδενὸς χατὰ φύσιν ἀτόμου: ἄτομον 
οὐσίᾳ. τῇ ἀτόμῳ ἐν ταῖς χατὰ συμβεβηχὸς χα- 


ῶσ 
ς 
τὶ 
Φ 
εὶ 
- 
S 

ὦ». 
[πὸ 
[0] 
< 
ῷ 
< 


yap πὸ τ 
χεῖνο τὸ προσιὸν ἣ ἐχεῖνο τὸ λευχὸν Καλλίαν εἶναι. 35 


5" 


ee ἔγομεν γὰρ 
ὅτι τὸ ὙΠ τὸ οἷόν τε ἀληϑῶς ἄλλου τινὸς ἢ ἀτόμου χατηγορῆσαι" 


« 


10 χρήσιμον δὲ πρὸς τὸ συλλογίσασϑαί τι ἄλλῳ ὑπάρχον τὸ χαϑόλου τινὸς 
αὐτὸ λαβεῖν χατηγορούμενον, ὡς ἐρεῖ. εἰπὼν δὲ παράδειγμα τῆς ἐσχάτης 
χαὶ ἀτόμου οὐσίας τὸν Κλέωνα χαὶ Καλλίαν προσέϑηχε χαὶ τὸ xa 
ἕχαστον χαὶ αἰσϑητόν, χαϑόλου πᾶσαν ἄτομον χαὶ αἰσϑητὴν οὐσίαν 40 
ταύτης λέγων τῆς φύσεως εἶναι: τὰ γὰρ αἰσϑητὰ ual xa ἔἕχαστα. af ὃ 


@4 55. 


a νΣ Cy ΟΣ 5 \ Χ 3 Q~ \ Pgh) 5 ~ NER 
15 ἄτομοι οὐσίαι αὐταὶ μὲν ἀληϑῶς [χαὶ] κατ᾽ ἄλλων od πο GIS eth χατὰ ὃ 
τούτων ἄλλα: τὰ γὰρ εἴδη χαὶ τὰ γένη τῶν ἀτόμων οὐσιῶν πατητορεῖται 
~ , 
αὐτῶν, ἀλλὰ χαὶ τὰ συμβεβηχότα αὐταῖς. τὰ μὲν οὖν τοιαῦτα τῶν ὄντων 
> , Yor. ὧν Sey \ ” a 3, τι “ἢ ¥. 
ἐστί, τὰ δὲ ἔμπαλιν αὐτὰ μὲν ἄλλων χατηγορεῖται, αὐτῶν δὲ οὐδέν- εἴη 44 
δ᾽ dy ταῦτα τὰ ἀνωτάτω χαὶ πρῶτα | χαὶ χοινότατα γένη, εἰς ἃ ἣ τοῦ 98r 
20 ὄντος διαίρεσις ἐν ταῖς δέχα χατηγορίαις τ αὐτῷ BS ξγομέ- 
vou. τὰ ὃὲ χαὶ αὐτὰ ἄλλων χατηγορεῖται χαὶ αὐτῶν ἄλλα, ὁποῖά ἐστι τὰ 
ἐν μέσῳ τῶν τε πρώτων γενῶν χαὶ τῶν ἀτόμων τε χαὶ ἐσχάτων" τοιαῦτα 
ἐστιν 6 ἄνϑρωπος χαὶ τὸ ζῷον. 
Λέγων δὲ περὶ τῶν ἀτόμων οὐσιῶν, ὅτι wydevds χατηγοροῦνται, προσέ- 5 


ῃ 
΄ 


ν ς * x - + τ - + \ mana oo + πον - + = a 
25 Oyxe πλὴν ὡς χατὰ συμβεβηχός, xual πῶς 7 χατὰ συμβεβηχὸς ἁπαν- 
3 ΄ A , 
των γίνεται χατηγορία. ἐδήλωσεν εἰπὼν φαμὲν γάρ ποτε τὸ λευχὸν 
,ἐχεῖνο Σωχράτη εἶναι χαὶ τὸ προσιὸν Καλλίαν χατὰ συμβεβηχὸς 
χαὶ παρὰ φύσιν ποιούμενοι τὴν χατηγορίαν: τὸ γὰρ ὑποχείμενον τοῦ συμ- 
βεβηχότος ἐν τοῖς τοιούτοις χατηγοροῦμεν δέον ἀνάπαλιν τὸ συμβεβηχὸς 
80 τοῦ ὑποχειμένου: τοῦτο γὰρ ἐν τῇ οὐσίᾳ ἐστίν, ἀλλ᾽ οὐχ ἣ οὐσία ἐν τῷ 10 
A Ar ,ὔ Be “Pe id τῇ ive "75 Ὑ)5 , c aN =o) eS ree ἘΞ 
συμβεβηχότι. γίνεται ὃὲ ἢ τοιαύτη χατηγορία ἢ χατὰ συμβεβηχός, ὅταν τὸ 
, τ ~ ΄ - Ὁ ~ 
ὑποχείμενον ἀγνωστότερον Ἢ τινι τοῦ συμβεβηχότος αὐτῷ διὰ γὰρ τοῦ 
΄ ,ὔ en la (a Leen CE See ἘΠῚ ΡΣ als “' 
συμβεβηχότος γνώριμον ποιοῦμεν τό, ᾧ συμβέβηχεν, διὰ τοῦ λευχοῦ τό, ᾧ 
\ \ Sh. σ Vv Cy ἊΝ ΝᾺ, 2 Lee) 7) ΄ s A 
τὸ λευχὸν συμβέβηχεν, ὅταν εἴπωμιεν ᾿ τὸ λευχὸν Σωχράτης Eott’, πάλιν διὰ 
35 τοῦ προσιέναι τό, ᾧ τὸ προσιέναι συμβέβηχεν, ὅταν εἴπωμεν τὸ προσιὸν Ib 
Καλλίαν. ἀλλ᾽ ἐπεὶ τὰ κατὰ συμβεβηχὸς λεγόμενα ἐν πᾶσί te χαὶ χαϑόλου 
οὐ χυρίως χαὶ ἁπλῶς τοιαῦτά ἐστιν, οὐδ᾽ ἂν τὰ χατὰ συμβεβηχότος χατη- 
γορούμενα ἁπλῶς χατηγορεῖσϑαι λέγοιτ᾽ ἄν. 


9 ὅτι seripsi: ἔτι aB 11 ἐρεῖ] p. 43b11—17 15 χαὶ B: om.a 16 τὰ 
alterum om. a 19 ἀνώτατα a 23 ὁ ἄνϑρωπος (compend.) B: ὁμοίως a 

26 φαμὲν a et Ar.: μὲν B 27 Σωχράτην a et Ar. 28.29 ἐν τοῖς τοιούτοις τοῦ 
συμβεβηκότος ἃ 35 τό (ante ᾧ) Β: τῷ ἃ 36 post Καλλίαν add. εἶναι a 


37 συμβεβηχότα B 
19* 


292 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. Ρ. 4959] 


p. 43233 Τῶν yap αἰσθητῶν σχεδὸν ἕχαστόν ἐστι τοιοῦτον 98: 
ὥστε μὴ ? ορεῖσϑαι μηδενός, πλὴν ὡς κατὰ συμβεβηχός 
WOTE μὴ χατηγορξει αι wyoE Sy TAT ς μ ἢ i 
Τὸ σχεδὸν tows πρόσχειται διὰ τὰς ἀτόμους ποιότητας, at αἰσϑηταὶ 20 
υέν εἰσιν, ἐν τῇ ἀτόμῳ δὲ οὐσίᾳ τὸ εἶναι αὐταῖς χαὶ pe ταύτης. 


5 ἣ οὐχ ὡς ἄτομοι λαμβάνονται, ὅταν χατηγορῶνται: ὃ γὰρ εἰπὼν oar: 
λευχός got’ οὐ τὸ ἄτομον αὐτοῦ λευχὸν χατηγόρησε τῷ τὸν χατηγορού- 


> \ \ , O Vv \ v7 
μενον ὅρον διορισμὸν μὴ δέχεσϑαι: ἔτι τὸ ἄτομον λευχὸν οὐδενὸς χαϑόλου 
- > \ ee Pre A A BI εἰ χ \ \ \ dL Ἢ \ 
χατηγορεῖται, εἰ χαὶ ἐμ, ἢ τινος. ἢἣ εἰ χαὶ μὴ eee = τὸ 2 
a > πὸ ΄ 
χατηγορούμενον, ἀλλ᾽ ἔστι ye τὸ ἐν τῷδέ τινι λευχὸν χατὰ τοῦ, ἐν ᾧ ἐστι, 


τ 


10 χατηγορῇσαι, χαὶ οὐχ ἔστιν ἢ τοιαύτη χατηγορία χατὰ συμβεβηχός, οἷον ἐν 
τῷδε τῷ ἱματίῳ τόδε τὸ λευχόν ἐστιν. ἣ αἰσϑητὰ λέγει τὰ ὑποχείμενα 
χαὶ xo? αὑτὰ ὄντα: ταῦτα γὰρ ἄτομα" τοιαῦται δὲ at ἄτομοι οὐσίαι. τὸ 
οὖν σχεδὸν διὰ τὰ χατὰ συμβεβηχὸς προσέϑηχε: διὰ τοῦτο γὰρ σχεδόν, 80 
ἐπεὶ χυρίως γε οὐδενός. 

1ὅ Δείξας δέ. τίνα ἐστὶ τῶν ὄντων, & μηδενὸς ἀληϑῶς χατηγορεῖσϑαι 

΄ ,7/ \ , cd >\ » AV 4 2 ΄ 
πέφυχε, "λέγει περὶ" τούτων, ὧν “μηδὲν ἄλλο χατηγορεῖται. χαὶ ὅτι μέν ἐστί 


- ΄ ΄ 


( 
τινα τῶν ὄντων τοιαῦτα, δείξειν ὑπερτίϑεται, ἐρεῖ δὲ ἐν τοῖς “Yorépors ἀνα- 
λυτιχοῖς περὶ τούτου. εἰ γὰρ ἐπ᾽ ἄπ πειρον τ πον ἄλλο ἄλλου χατηγορούμενον, 

οὐδ᾽ ἂν ἔσχατόν τι εἴη: τῶν γὰρ ἀπείρων οὐχ οἷόν τέ ἐστιν ἔσχατόν τι 80 
20 εἶναι ἔστι δὲ ἔσχατον" τοιοῦτον γὰρ τὸ ἄτομον" οὐχ ἄρα ἐπ᾽ ἄπειρον at 
χατηγορίαι. νῦν δὲ ὡς δεδειγμένῳ χαὶ δμολογουμένῳ αὐτῷ χρῆται. ὧν μὲν 
οὖν υὑνηδὲν χατηγορεῖται ὥσπερ τῶν ἀνωτάτω γενῶν, χατὰ τούτων οὐδὲν 
ἔστι. φησίν, ἀποδεῖξαι χατηγορούμενον᾽ εἰκότως. οὗ γὰρ μηδὲν χατηγο- 
ρεῖται, τούτου οὐδ᾽ ἂν ἀποδειχϑείη χατηγορεῖσϑαί tt’ ἢ γὰρ ἀπόδειξις τῶν 
δειχνύμενον cee Oth τινος δείχνυται, ὡς 40 


τῷ 
σι 
᾿- 
= 
ξ 
= 
δ 
Pad 
R 
eas 
a. 
QR 
eo 
© 
oy 
A 
Φ 


> a 


δείξει, διά te τῶν ἑπομένων αὐτῷ, ᾧ δείχνυταί τι ὑπάρχον, χαὶ διὰ τῶν, 
i μηδὲν O& τῷ προχειμένῳ ὑὕπαρ- 


~ 


πεται τὸ δειχνύμενον ὑπάρχειν αὐτῷ, 
χει, οὐδ᾽ ἂν δύναιτο δείχνυσϑαί τι αὖτ - ὑπάρχον. προσέϑηχε ὃὲ αὐτῷ 
πὶ ἡ ἢ > \ Y τ)» ~ ¥ ΣΤᾺ > aQa~ \ Ne) IN rie 
τὸ πλὴν εἰ μὴ χατὰ δόξαν, τοῦτ᾽ ἔστι “μὴ ἀληϑῶς μὲν χατὰ δόξαν 
80 δέ τινων" εἰ γάρ τις οἴοιτο χαὶ τούτων εἶναί τινα ἐπαναβεβηχότα κατηγο- 
ρούμενα αὐτῶν, δειχνύοιτ᾽ ἂν χατὰ τὴν «εἴησιν τὴν τούτου χατηγορούμενόν 45 
\ t > \ > \ 5 ΝΞ ~-F / \ ‘6 Q lf y / 
τι χαὶ τούτων. οὐ γὰρ ταὐτὸν ἀποδεῖξαί τε χαὶ συλλογίσασϑαί τι, διότι 
Te ΠΣ Be BE ne Nar PRR nar Sees READ Gicnbes ᾧ 
ἔδοξέ τινι ἢ συνεχώρησε: συγχωρεῖται γὰρ πολλὰ  χαὶ ψευδῆ, δι᾿ ὧν 98v 
συλλογισμὸς μὲν Gy γένοιτο, ἀπόδειξις δὲ οὔ. εἰ γάρ τις λάβοι συγχωρή- 
= 4 \ Sees, >)! £4 \ NSN Q ΄ Ge >) [4 
35 GUYTOS τινος τὴν οὐσίαν ὃν εἶναι χαὶ τὸ ὃν ἕν πάλιν, οὗτος ἂν συλλογίσαιτο, 
ὅτι ἢ οὐσία ἕν. οὐ μὴν ἀπόδειξις τοῦτο’ οὐ γὰρ τὸ ὃν τῆς οὐσίας ὡς 


\ 


γένος οὔτε TH EY τοῦ ὄντος χατηγορεῖται: διιώνυμα γὰρ τό τε ὃν χαὶ τὸ 
| 


2 ante μηδενός add. xata Ar. (sed om. Af) ὃ πρόκειται a 4 ταύτης Β: αὐτῆς ἃ 
6 χατηγόρησε corr. ex χατηγορήσ. . (evan. 2 lit.) Β΄, ut videtur 9 ye oma 10 χατη- 
γορῆσαι B: χατηγορεῖται a 12 post δὲ add. xata 13 τοῦ, τὸ ἃ 15 τῶν ὄντων 
τίνα ἐστὶν ἃ 11 ὑποτίϑεται ἃ ἐν τοῖς “Yotépors ἀναλυτιχοῖς] I 22 21 ὡμολο- 
γηνμένῳ ἃ 21. 28 ὑπάρχειν (ν Β) B 36 τοῦτο ἃ: τούτου B ὡς om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p.43433] 998 


\ 


ἕν. δύναται τὸ χατὰ δόξαν εἰρῆσϑαι χαὶ ἐπὶ τῆς χατὰ συμβεβηκὸς χατη- 98: 
, c \ ΄ » \ 5 bes) Ὁ 
τ ὡς συ (καὶ) αἰσϑηταὶ οὐσίαι οὐδενὸς ἀληϑῶς χατηγο- 5 
ρούμεναι χατὰ pou χατηγοροῦνταί ποτε. οὕτως χαὶ τῶν ἀνωτάτω 
γενῶν ἁπλῶς μὲν οὐδὲν χατηγορηϑήσεται, χατὰ συμβεβηχὸς δὲ χαὶ χατὰ 


5 δόξαν τῶν ὑστέρων τι χαὶ σαφηνείας χέρυν οἷον ἂν εἴπωμεν τὴν οὐσίαν 
ἄνϑρωπον. ἢ χατὰ δόξαν εἴρηχε τὸ ἐνδόξως χαὶ διαλεχτιχῶς, ὥσπερ εἶπεν 10 
ἐν τοῖς Τοπιχοῖς “ἢ διαλεχτιχὴ ἐξεταστιχὴ οὖσα πρὸς τὰς ἁπασῶν τῶν 
SAE ἀρχὰς ὁδὸν cyst”. διὸ ἔνεστι διαλεχτιχῶς πως χαὶ περὶ τῶν 
πρώτων συλλογίζεσϑαι δειχνύντας. ὅτι ὑπά oyet αὐτοῖς, ἂν οὕτω τύχῃ, τὸ 


10 ἕν (ἕν γὰρ αὐτῶν ἕχαστον), ἀλλὰ χαὶ τὸ ὄν. 
Τῶν μὲν οὖν ἀνωτάτω γενῶν οὐχ ἔστι δεῖξαι χατηγορού υξνόν Tl, αὐτὰ 
δὲ ἄλλων: ὃ γὰρ λαβὼν τὸν ἄνϑρωπον ζῷον εἶναι τὸ ay ζῷον οὐσίαν 15 
ἀπέδειξε τὴν οὐσίαν τοῦ ἀνθρώπου χατηγορουμένην. ἀνάπαλιν ἐπὶ τῶν 
Ig. \ CY oul 4 Bet ΝΥ oA -- me Th Be , 5 
χαϑ᾽ ἕχαστα χαὶ ἀτόμων αὐτὰ μὲν οὐχ οἷόν τε ἄλλων χατηγορούμενα ἀπο- 
15 δεῖξαι, ὅτι unos χατηγορεῖται ὅλως τινῶν. ἄλλα δέ τινα τούτων: τοῦ γὰρ 
Κλέωνος χαὶ τὸν ἀἄνϑρωπον ἔστι χατηγορούμενον δεῖξαι, ἂν λάβωμεν γελα- 
ii 3 
στιχὸν αὐτὸν εἶναι. πᾶν δὲ γελαστιχὸν ἄνϑρωπον εἶναι" ὁμοίως χαὶ ζῷον 20 
χαὶ οὐσίαν. ἀλλὰ χαὶ ὅτι (τὰ μεταξὺ τῶν τε ἀτόμων χαὶ τῶν πρώτων 
~ , 4 > » a~s 
γενῶν ual χατηγορούμενά τινα ἔχει χαὶ αὐτὰ ἄλλων κατηγορεῖται, δῆλον. 
20 διὸ χαὶ at ζητήσεις χαὶ of συλλογισμοὶ χαὶ af ἀποδείξεις περὶ τούτων 
γίνονται τῶν ἐν μέσῳ, (2) χαὶ αὐτὰ ἄλλων χατηγορεῖται χαὶ αὐτῶν ἄλλα. 
Ἁ ΝᾺ Q\ 4 re aK = Me Ἃ ΤΣ: = \ \ ~ 
τὸ δὲ σχεδὸν προσέϑηχεν, ὅτι γένοιτο μὲν ἄν ζήτησις χαὶ περὶ τῶν 
οἷον εἰ δέχα τὰ ἀνωτάτω γένη, χαὶ εἰ τὸ ὃν ἢ τὸ ἕν 9ὅ 
ὰ τὸ ὃν χαὶ τὸ ἕν ἢ ἕτερα ὁμοίως. GAN αἴ γε πλεῖσται 
\ 


\ 
ὺ 
χαὶ χοινόταται περὶ τῶν μεταξύ. ἔτι περὶ τῶν ἀνωτάτω, εἰ χαὶ συλλογι- 


τῷ 
or 


ee χαὶ ὥξιχ τ τι. οὐχ ἀποδειχτικ ὥς ἀλλὰ ἐχ τῶν ὑστέρων δειχνύοιτ᾽ 


οὐ τὰ ὕστερα ἐπα ἐν ἐστιν αὐτῆς ὕστερα (ap ταῦτα τῆς οὐσίας. 80 
τούτων οὖν χάριν χαὶ τῶν τοιούτων εἶπε τὸ χαὶ σχεδὸν οἱ λόγοι χαὶ 
e \ 
30 at σχέι ὶ 


etc μάλιστά εἰσι περὶ τ 

(τῷ) πρώτῳ ὑπάρχον ἀποδείχνυται, ἀ 
> 

ίν 


\ Pr? \ 3 A} >) ~ 
ὰ μεταξύ. χαὶ yap ef μὴ αὐτῷ τι 
, » φ 
λλ᾽ αὐτό γε ἄλλῳ: ὁμοίως χαὶ χατὰ 
τοῦ ἀτόμου τι δείχνυται. ὥστε γίνονται μὲν χαὶ περὶ τούτων σχέψεις, 
σ 


ἀλλ᾽ αἵ γε πλεῖσται περὶ τῶν ae ἄμφω yap ταῦτα ἔχει. ἣν μέντοι 


ss ϊ 

παραδίδωσιν ἐχλογήν τε χαὶ μέϑοδον, οὔτε ἐπὶ τῶν ἀνωτάτω γενῶν οὔτε 35 
35 ἐπὶ τῶν ἀτόμων ἁρμόζει, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν μεταξύ: χαὶ γὰρ τὸν ὑποχείμενον 

χαὶ τὸν χατηγορούμενον ἐν τῷ προβλήματι δεῖ τῶν μεταξὺ εἶναι. οὕτως 
2 χαὶ ἃ: om. Β 3 οὕτω ἃ 5 σαφηνίας a 7 ἐν τοῖς Τοπικοῖς] 1 2 p. 10163 
8 περὶ B: πρὸς a 11 ἀποδεῖξαι a 18 τὰ ἃ: om. Β 21 ἃ addidi: γὰρ post 
χαὶ prius add. a 23 δέχα ta] δὲ κατὰ aB 24 ταῦτα a post ταὐτὰ add. 
ὃν ἃ (ἐστι Waitz Org. 1 p. 29): eras. B ἢ ex ἡ corr. B 25 τῶν (ante μεταξύ) a: 
τοῦ B 25. 26 συλλογιζοίμεϑα Waitz Org. I p. 29: συλλογιξζόμεϑα aB 27 post νοητὴν 
expunxit εἶναι B! 29 οὖν B: γὰρ a 30 μάλιστά εἰσι ΔΒ (4): εἰσὶ μάλιστα Ar. 
τὰ μεταξύ Β: τῶν μεταξύ ἃ: τούτων ΑΥ. ol τῷ a: om. Β ὁμοίως ἄλλῳ a 


32 tet δείχνυται add. el μὴ καὶ αὐτὸ zat ἄλλου a 96 οὕτω ἃ 


294 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p. 43233. b1] 


γὰρ ἕξομεν λαβεῖν χαὶ τὰ ἑχατέρῳ αὐτῶν gees τοῦτ᾽ ἔστι xeon 98v 
μένους αὐτῶν ἈΈῸΕΣ χαὶ οἷς αὐτοὶ ἕπονται, τοῦτ᾽ ἔστι ἑχατέρῳ ὑποχειμένους" 

0 τούτων τὴν τῶν προτάσεων — ae: λαμβάνων πρὸς 40 
τούτοις ἐν - ἐχλογῇ καὶ τὰ μηδετέρῳ ἑπόμενα τῶν ἐν τῷ mpoplay sar 
ρων. ἢ xata τὰ ὑφηγημένα δυνά ue τὸ μὲν ἀνωτάτω γένος ὑπάρχον 
τινὶ δειχνύνα!, εἰ λάβοιμεν, οἷς ἕπεται: ταῦτα γὰρ χρήσιμα πρὸς τὴν χατὰ 
> σ , SP) 3 i, 
ts ἕπεται. πάλιν δ᾽ ad τῷ 


or 
O32 


παντὸς χατηγορίαν, ὡς δείξει: ἔχει δὲ τά, 0 
σχάτῳ χαὶ ἀτόμῳ πόμενα αὐτῷ πον ἃ ἔστιν 4 


= 


π᾿ αὐτοῦ λαβεῖν, ἐπειδὴ τὰ xat τηγορούι 
10 ληφόμεϑα χαὶ τὰ ἑπόμενα αὐτοῖς χαὶ οἷς αὐτὰ ἕπεται, εἰ μὴ τοιαῦτα εἴη; 

, μ᾿ ~ ~ , Ὰ ΄ Ἁ 
ὄνον ἔστι λαβεῖν, τοῦτο ληφϑήσεται, χαὶ ὃ πρὸς 99r 


Oto γενήσεται. ἣ εἰ ἄρα χαὶ ἐπὶ τούτων. λαμ- 


Weve ἔχει. οὐ γὰρ ἐπὶ πάντων 


sy? > αι...“ 
ἀλλ᾽ - ἐφ᾽ ὧν ϑάτερον 


αὐτὸ συλλογισμὸς χατ 
ae ” ΄ ENE = sRrync 
βάνοιμεν ἂν τά te πρὸς δόξαν xat τὰ xata cupBeByx0<. 


Ρ. 4301 Δεῖ δὴ τὰς προτάσεις περὶ ἕκαστον αὐτῶν λαβεῖν. 
15 Eixwy, τίνα ἐστί, περὶ ὧν at Seer μάλιστα χαὶ at σχέψεις γίνονται 
(ὅτι ταῦτα, οἷς χαὶ ἘΣ νι χαὶ αὐτὰ ἔχει, οἷς ἕπεται: ταῦτα γάρ ἐστι 5 


\ \ 


τὰ μεταξὺ τῶν Te πρώτων γενῶν χαὶ τῶν ἀτόμων οὐσιῶν), εἰπὼν δὲ χαί, 
τίνα μὲν δείχνυται περὶ τῶν πρώτων γενῶν (ὅτι γὰρ αὐτὰ ἄλλοις ὑπάρχει), 
τίνα ὃὲ περὶ τῶν ἀτόμων (ὅτι γὰρ τούτοις ἄλλα), πῶς εὑρήσομεν καὶ 
\ 
Lt 


Pe Ae Fig isa See ΠΣ Rone , ane 4 
20 ληψομεῦα προτάσεις ἐπ προχειμένου εἰς δεῖξιν προβλήματος, ὑπογράφει 


οὗ 

τε χαὶ διδάσχει. ποιεῖται δὲ τὸν λόγον ἐπὶ τῶν μεταξύ, ἃ χαὶ αὐτὰ ἄλλοις 10 
χαὶ ἄλλα τούτοις ὑπάρχει. ἔνεστι δέ, ἐξ ἧς ποιεῖται διδασχαλίας, ὡς εἶπον, 
χαὶ τὰ πρῶτα γένη λαμβάνοντας, οἷς ταῦτα ἕπεται, ἐχλέγειν χαὶ πάλιν τὰ 
ἄτομα τὰ τούτοις ἑπόμενα. τέσσαρα δὲ εἶπεν εἶν ea NUS TCS χαϑόλου 
25 χαταφατιχόν, χαϑόλου ἀποφατιχόν, ἐπὶ μέρους xatagatixdv, ἐπὶ μέρους 

ἀποφατιχόν. εἰς δὴ τὴν δεῖξιν τῶν προβλημάτων τούτων ἕχάστου πῶς 15 
εὐπορήσομεν τῶν οἰχείων προτάσεων χαί, (ὡς) αὐτός φησιν, ἐχληψόμεϑά τε 
χαὶ ἐχλέξομεν, ὑπογράφει. det δὴ grins ματος, φησί, προβληϑέντος πρῶτον 


hie: ~ > 


ον τῶν ἐν TH προβλήματι ὅρων" 


=> 
R 
= 
© ᾿ 
δ 
a 


ἐχλαβεῖν χαὶ χωρίσαι χαὶ ἐχϑέσ 
80 ἔστι G2 ὁ μὲν ὑποχείμενος αὐτῶν ὃ ὃ χατηγορούμενος. τὸ γὰρ αὐτὸ 

ρῶτον τούτου ἐστὶ δηλωτιχόν᾽ ἠῶ οὗ γὰρ λαβεῖν βουλόμεϑα τὰς 20 
τω δ τοῦτό φησι δεῖν πρῶτον ὑποτίϑεσϑαι" βουλόμεϑα δὲ ἀν τῶν 

ὅρων τῶν ἐν τῷ πρ pepe προτάσεις τινὰς λαβεῖν ἢ συναπτούσας αὐτοὺς 

ἢ διαιρούσας. χαὶ μετὰ τὸ τοὺς ὅρους ἐχλαβεῖν οὕτω τὸν Exaté τ τοῦ τε 


35 ὑποχειμένου ὅρου χαὶ τοῦ χατηγορουμένου, δρισμὸν λαμβάνειν χαὶ τὰ ἑχατέρῳ 
1 οἱ 2 post ἔστι add. τοὺς ἃ δείξει] c. 28 p. 43b39 8 ὑπάρχον scripsi: 
ὑπάρχει B: pat a αὐτοῦ a 14 αὐτῶν om. Ar. (τούτων nm) et Alex. ipse 
p. 300,22 λαβεῖν B (ef. p. 800,22): οὕτως ἐχλαμβάνειν a-et Ar. 20 εἰς δεῖξιν 
om. ἃ 23 χαὶ τὰ ex xata corr. Β 24 τὰ add. B? 27 οἰχείων B: ἐκείνων a 


ὡς a: om. B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p.45>1] 295 


X 


> a Ἴδαν ΄ \ σ \ > , , \ 
αὐτῶν ἰδια: πράγματα γὰρ τοὺς ὅρους τοὺς ἐν προβλήματι λέγει. χαὶ 99r 
μετὰ ταῦτα ἐχλέγειν φησὶ δεῖν ὅλως, ὅσα ἕπεται ἑχατέρῳ τῶν ὅρων. 9 
σ Χ ἣν XY Cage ὁ \ - τ > ΄΄ \ YN WW S \ 
ἕπονται μὲν οὖν χαὶ Of δρισμοὶ τοῖς, ὧν εἰσιν δρισμοί, χαὶ τὰ ἴδια" ἀλλὰ 


Q 


ΟῚ 


~ X 4 9 - σ Cc X ~ Τ Χ Χ 5 4 
ταῦτα μὲν μόνοις αὐτοῖς ἕπεται. ὡς τὸ ζῷον λογικὸν ὕνητὸν ἀνθρώπῳ 
5 χαὶ τὸ γελαστιχόν" διὸ χαὶ ἴσα ἐστὶν αὐτοῖς χαὶ ἀντ᾽ αὐτῶν. χαὶ οὐ μόνον 
σ - 5» ~ 3 \ \ 5 \ ’, > \ X\ > l4 \ > > ¥ 
ἕπεται ταῦτα αὐτοῖς ἀλλὰ χαὶ αὐτὰ τούτοις διὰ τὸ ἀντιστρέφειν τὰ ἐπ᾽ ἴσης 
5 / ᾿Ν ~ eg ΄ ~ a fd 
λεγόμενα. ἕπεται δ᾽ αὐτοῖς xat τὰ γένη χαὶ at διαφοραί, ταῦτα (δ᾽) οὐχέτι 80 
L4 - ~ > ¢ 
wovots, (ὡς) τὸ ζῷον ἀνθρώπῳ χαὶ τὸ δίπουν: ταῦτα χαὶ ἰδίως ἑπόμενα 


id 


3 ΝΟ , σ \ \ \ \ > 
εἰπε. ὄγλον δέ, OTL τᾶ ESTO ἡμενά τινι UAL KATA TAVTOS αὐτοῦ χατηγόρξιται. 


10 μετὰ δὲ ταῦτά φησι δεῖν ἐχλέγειν te χαὶ ἐχλαμβάνειν ταῦτα, οἷς αὐτὰ 
ἕπεται τὰ πράγματα, τοῦτ᾽ ἔστιν αὐτὰ τὰ χείμενα ἐν τῷ προβλήματι“ ἐν 


~ Va Q7 > ec ~ > > er > 

τῷ προβλήματι δέ stow ot τοῦ προβλήματος ὅροι. οἷον et ζῷόν ἐστιν ὁ 

σ ΄ \ ~ σ σ > 4 \ 
ee τίνι to ζῷον ἕπεται: ἕπεται ὃὲ τὸ ζῷον τῷ τε ἀνθρώπῳ χαὶ τὸ 
εἴδεσι πᾶσι τοῖς ὑπ᾿ αὐτό, τῷ δὲ ζῴῳ τὸ sue χον. οὐχέτι γὰρ TH, οἷς 
15 ἕπεται ὃ τοῦ προβλήματος ὅρος. χατὰ παντὸς ὅρου τοῦ ἑπομένου αὐτοῖς 
~ > > Vv c σ 2 7 ς ΄ \ / \ \ 
χατηγορεῖται, ἀλλ᾽ ἔμπαλιν ὃ ὅρος ἐχείνων ἑχάστου χατὰ παντός" τὸ isa 
ἑπόμενόν ἐστι TH “ATH παντὸς χατηγορούμενον. ἔτι φησὶ δεῖν ἐχλέγειν val 


ὅσα wy ἐνδέχεται αὐτοῖς ὑπάρχειν. οἷον τῷ ἀνθρώπῳ τὸ χρεμετιστιχόν. 40 


-- 


, ΄ x ~ 


A τε Wy ὅπα ἔρχοντα αὐτῷ χαὶ 
5 


a ~ > 


20 δεῖν ἐχλαμβάνειν: τὰ γὰρ αὐτά ἐστι 


bn 


αὐτὸ μὴ ὑπάρχει διὰ τὸ τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀντ τ τ ἑαυτῷ. οὐχ 


τῷ ζῴῳ τὸ ἄψυχον. οἷς δὲ αὐτὸ οὐχ τ Sasa | πάρχειν, οὐχέτι φησὶ 
> to 
at 


- 
> 


a 


2 


ἦν δὲ τοιαῦτα τὰ ἑπόμενα αὐτοῖς χαὶ οἷς αὐτὰ ἕπεται" τῷ γὰρ ζῴῳ ἕπεται 


X 


cantina DNS NN ,Οὗ SG i σ. Ὡς IN be σ΄ ~ 
μὲν TO EWUUDYOY, αὐτὸ OF STETAL AVVOOTW , (TT), τοις ELGEGL TOlS αὑτοῦ. 


2 7 


\ 


διὰ τοῦτο ἀμφοτέρων ἐχείνων τὴν ἐχλογὴν ἠξίωσεν ἡμᾶς ποιεῖσϑαι διὰ τὸ 45 

25 uy ἀντιστρέφειν τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν ἑαυτῷ ᾿ τῶν δὲ μὴ Ore. ay αν 
αὐτοῖς χαὶ οἷς αὐτὰ wy ὑπάρχει, οὐχ ἔστιν ἀμφοτέρων ἐχλογή. | ὅτι ταὐτά 99v 
ἐστι ταῦτα χαὶ ἀντιστρέφει. 

"Myst ὃὲ δεῖν διαιρεῖσϑαι χαὶ αὐτῶν τῶν ἑπομένων, ὅσα τε ὡς ἐν τῇ 


σοὶ 


ων. ὦ’ & 
ΚΘ) τ 5 3, uN 


οὐσία αὐτῶν eee ual ἐν τῷ TE SoTL xat τηγορούμενα ἕπεται αὐτο 
Y> 


30 xat ὅσα ὡς ἴδια χαὶ ὅσα ὡς συμβεβηχότα. οὐ γὰρ ταὐτὰ τὰ ἴδια τ 


Ἔ 
φι 


ἐν τῇ οὐσίᾳ χαὶ ἐν τῷ τί ἐστι χατηγορουμένοις uat οὕτως ἑπομένοις" τὸ 
γὰρ ζῷον χαὶ τὸ λογικὸν ἕπεται τῷ ἀνθρώπῳ ὡς xa? αὑτά τε χαὶ 


εὶ 


τῷ τί ἐστι χατηγορούμενα. τὸ ὃὲ γελαστιχὸν ὡς ἴδιον οὐ μὴν χαὶ ἐν 

τί ἐστι τ DUNE: ταῦτα γὰρ ἐν τῷ τί ἐστι χατηγορεῖταί τινος 

35 χυρίως, ὅσα ἐν τῷ δριστιχῷ λόγῳ περιέχεται, ὧν τῆς ἐνεργείας στερόμενον 
Ps) 


TO, οὗ χατηγορεῖται ταῦτα, εἰς τὸ παντελὲς οὐδ᾽ ἂν ὅλως εἴη" οἷον ἄν- 


>] 


9 eee 5 \ ~ Y, 2)? HN Vie ane Ray | Ν Ἐς Ae mere oui 
PWTOS, St μὴ ζῷον Sty, OVO ἂν Et? OWOLMS El υὴ ογίχον,. ὡς πᾶντως 


1 post ἐν add. τῷ ἃ 4 ὡς Β: οἷς ἃ λογικὸν] ογικὸν in ras. B? ὅ ἐστὶν 
om. ἃ 7 δ᾽ addidi 8 we addidi 10 λαμβάνειν a 14 αὐτὸ ex αὐτὸν, 
ut videtur, corr. B 16 χατὰ om. a 17 παντὸς B: τινος a 18 τὸ B: 
τῷ a 21 αὐτὸ] ὁ in ras. B? ἑαυτῷ B: αὐτῷ a 23 αὑτοῦ scripsi: 
αὐτοῦ ἃ 20 ἔσται ἃ 28 τε ὡς ἃ: τέως Β 30 ὡς prius corr. δ] 36 ante 


οὐδ᾽ add. zat a 37 ef μὴ alterum corr. ex 2 lit. (el?) B? 


296 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. Ρ. 4951. 11] 


χαὶ λογίζεσϑαί ποτε. ἢ μὴ ϑνητόν, ὡς πάντως ἀποθανούμενον. χαὶ δρισμὸς 99v 
- > ~ ae > ΄ >i \ \ = Ἃ YW. v 
ὲ πᾶς ἐν τῷ τί ἐστιν. οὐχέτι δὲ τὸ γελαστιχὸν τοιοῦτον (av) εἴη" οὔτε 
~ e ~ 4 »ν ΄σ ς , > ~ \ ~ 
γὰρ ἐν τῷ ὁρισμῷ περιέχεται, οὔτε οὕτως ὑπάρχει αὐτῷ, ὡς χαὶ τῆς 
> ~ ay eee λύ \ Pgs eS \ Ως 2 
ἐνεργείας τῆς zat αὐτὸ *** χωλύομεν τὴν ὕπαρξιν’ χαὶ γὰρ μηδέποτε 


5 γελῶν τῷ χεχωλῦσϑαι οὐδὲν χεχώλυται ἀἄνϑρωπος εἶναι. οὕτως δόξει χαὶ 15 
~ ~ ὟΝ = MSY \ ~ ΄ Χ ΄ \ εὖ 
τῆς γῆς ἴδιον εἶναι τὸ ὕεσϑαι χαὶ τῆς σελήνης τὸ ἐχλείπειν: χυρίως γὰρ τὸ 
ἐχλείπειν ἐπὶ μόνης τῆς σελήνης. τὰ δὲ ὡς συμβεβηχότα ἑπόμενα ἐστιν, 


ὅσα γχατηγχορούμενά τινος μήτε ὡς 

- "ad Ἃ ν a own ‘ ΜΝ Ν \ ς ΄ ra \ 

αὐτοῦ: τοιαῦτα δ᾽ ἂν εἴη, ἃ ola τε χαὶ ἄλλοις τισὶν ὑπάρχειν, ὡς τὸ 
- τὸ ~ as ΄ 4 

Ee ee χαϑόλου 


ἀλήϑειαν χαὶ ποῖα ape 20 


on 


10 λευχὸν τῷ τος χαὶ ἀνθρώπῳ τὸ 
ὧν ἑπομένων τινὶ πων, ποῖα χατ 
πεται, τοῦτ᾽ ἔστι χατὰ τὰς τῶν au haces τῶν τινῶν δόξας: ex τῶν 
τοιούτων γὰρ οἱ διαλεχτιχοὶ συλλογισμοί, οἷον ὅτι τῇ ὑγεία ἕπεται τὸ εἶναι 
μεγίστῳ ἀγαθῷ (τοῦτο γὰρ χατὰ δόξαν) ἢ τῷ ayad τὸ ἀγαϑοὺς ποιεῖν. 
15 4 wav γὰρ πλειόνων τῶν ἑπομένων ἀμφοτέροις τοῖς ὅροις εὐπορία ϑάττω 
τὴν εὕρεσιν ἥμιν παρέξει τῶν τε προτάσεων χαὶ τοῦ συμπεράσματος, ἣ δὲ 
τῶν ἀληϑεστέρων μᾶλλον ἀποδειχτιχὸν ποιήσει τὸν συλλογισμόν. τούτου 2 


. 


ἘΝ 


ν χάριν Ἰξίωχε διαχρίνειν τά τε ἐν τῷ τί ἐστι χατηγορούμενα τῶν ἕπο- 
rit χαὶ τὰ ἴδια χαὶ τὰ συμβεβηχέναι δοχοῦντα. 
a τινί, GAN ὅσα ὅλῳ τῷ 


᾿ rer Pare ee ἀρ ene et Α 
20 p.43b11 Δεῖ δὲ ἐχλέγειν μὴ τὰ ἐπόμε 


τῷ eee προβλήματι 


ar 
τὶ 
os 
= 
o 
ee 
R 
a 
° 
= 
ay 
O2 
“Ὁ 
Φ 
= 
ἢ 
Aa 
Φ 
aN 
ὧν 
MS 


Δεῖν φησι τὰ 
ἐχλέγοντας μὴ τὰ τινὶ αὐτῶν ἑπόμενα ἐχλέγειν ἀλλὰ τὰ παντί: εἰ ico 
ὅρος εἴη ἄνθρωπος, οὐ τὸ τινὶ ἀνθρώπῳ ἑπόμενον exhextéov ἀλλὰ τὸ 
παντί, οὐδὲ τὸ τινὶ ἡδονῇ, av ὅρος τοῦ προβλήματος ἢ ἡδονὴ ἢ. ἀλλὰ τὸ 


τῷ 
or 


πάσῃ. οὕτως γὰρ εὐπορήσομεν χαϑόλου προτάσεων, ὧν χωρὶς ἀδύνατον 
συλλογισμὸν γενέσϑαι. διὰ γὰρ τοῦτο οὐδὲ ἀδιορίστως RE ES τι- 


Ἁ 


ϑέναι φησὶ δεῖν ἀλλὰ προστιϑέντας τὸ παντὶ ἕπεσϑαι. ᾧ γὰρ ὅρος ἐστὶν 


ϑὶ 


΄ 


ξ΄ ἣν ὁ ἀπ ἋἊ sy ΄ ea , Ψ τς \ 
6 ἄνθρωπος 7 πάλιν (ἢ) ἡδονή." οὗτος τότε τὸν αὐλλογισμὰν πρὸς τὸ 


< 


30 ἄνϑρωπον ἢ τὴν ἥδονὴν ποιήσει; ὅταν πάντα ἀνϑρωπον χαὶ πᾶσαν ἣἥδονὴ 


o- 
= 


ριλάβῃ περ ΒΕ μη αν την δὲ ὁ μὲν ἀνϑρωπος ὑπὸ τοῦ παντὶ αὐτῷ ἕπο- 


/ 


Si = £3 a \ 5 \ a »» Ve 
μένου. 7 6& ἡδονὴ ὑπὸ τοῦ πάσῃ ἡδονῇ. χαὶ ext τῶν ἄλλων ὁμοίως. 


χαὶ γὰρ εἰ τὸ ὀφεῖλον δειχϑῆναι ἐπὶ μέρους εἴην τὸ παντὶ ὑπο ἔνεστι 

uot τινὶ λαβεῖν ὑπάρχον. ἀλλὰ χαὶ τά, ots αὐτὰ ἕπεται ὅλοις, οὐ μέρεσιν 40 
1 ἢ scripsi: εἰ aB πάντως] ὡς in ras. B? ante ὁρισμὸς add.oa 2 av addidi 
4 αὐτὸ a: αὐτὰ B post αὐτὸ addendum velut στερίσχοντες αὐτὸν (οἵ. p. 295,35) 
ante τὴν add. πρὸς a 11 ποῖα δοξαστιχῶς zal ποῖα χατ᾽ ἀλήϑειαν Ar. - 12 τὰς 
alterum om. ἃ τῶν (ante τινῶν) superser. B? 14 τὸ ayatods B: τὸ τὸ ἀγαϑὸν a 
15 εὐπορία ex εὐπορίας, ut videtur, corr. B 17 post ποιήσει eras. 2 lit. B 25 ἡ 
om. a 27 ἀδιορίστως ἃ (ἀδιορίστου b14 Ar.): ἀορίστως B λαμβάνοντας a 29 6 
om. a ἡ addidi 91 περιλαμβάνεται B? corr.: παραλαμβάνεται ἃ ΒΓ. 92 πάσῃ 


ἡδονῇ B® corr.; πᾶσα ἡδονὴ ἃ Bpr. 94. καὶ alterum om. ἃ ὅλοις B: ὅροις ἃ 


nc ag die | 


10 


15 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. Ρ.495511.22) 201 


ἘΞ κ᾽ 2 Ene λ a yt eee Aan AC a - 
αὐτῶν. ταῦτα ἐχλεχτέον: τὸ γὰρ ζῷον οὐχ Exetar παντὶ ἐμψύχῳ. παντὶ 99» 


> 


δὲ αἰσϑητιχῷ χαὶ παντὶ ἀνθρώπῳ. ταῦτα ἄρα χαὶ οὐχ ἐχεῖνο ἐχλεχτέον 
σ 


2 / > ἘΝ Σ᾽ σατο ΓΚ X ΟΣ σας ἐπ κ΄. καὶ 
τσ τ τς οἷς τὸ ζῷον ἕπεται: ἔσται γὰρ οὕτως χατὰ παντὸς τούτου, ᾧ 
ἕπεται: διὰ γὰρ τῶν τοιούτων αἱ χαϑόλου προτάσεις. οὐχέτι μέντοι, φησί, 
Kies araraco Sterne tte Ee ὃ 45 
τὸ ἑπόμενόν τινι Get ὅλον ἐχλέγειν: ἕπεται ἽΝ γὰρ ἀνθρώπῳ τὸ ζῷον. οὐ 45 


~ ~ b) ΄ 


υὴν πᾶν, χαὶ τῇ γραμματιχῇ ἐπι 
τὸ οὕτως θην ἱχανὸν ee π 


> 


ar ~ ~ 
uny πᾶσα: οὐδὲ det ζητεῖν 


a 
Ἔ 
oj 
— 


ν προτάσεω ὧν λῆψιν | τὸ ἔπε- 1005 
ctor μόνον. τούτου δὲ τὴν αἰτίαν τοῦ μὴ δεῖν τὰ ἑπόμενα τοιαῦτα ζητεῖν 
~ > Ὁ) ¢ ΡΨ - 
χαὶ ἐν τῷ [Περὶ Ges ἀποδέδωχε. OL ὧν εἶπεν Ἀπὶ ὃὲ τοῦ χατηγο- 
ρουμένου χαϑόλου τὸ χαϑόλου χατηγορεῖν οὐχ ἔστιν ἀληϑές᾽- οὐ γὰρ 
Vv ᾿ 3 = ~ , X , 
ἔσται τις πρότασις, ἐν ἢ τοῦ χαϑόλου τὸ χαϑόλου Lee et sousy, 
CO a yv ~ ¥ Ω ~ 1 i 2) X SEN a. ΤᾺ XY 
οἷον ἔστι πᾶς avipernos πᾶν ζῷον. τὸ αὐτὸ δὴ χαὶ νῦν τς χαὶ ὅ 
δείχνυσί γε, πῶς ἄχρηστόν τέ ἐστι τὸ οὕτως ἐχλέγειν πειρᾶσθαι τὸ τὰ ἑπόμενα 
χαὶ πρὸς τῷ ἀχρήστῳ χαὶ ἀδύνατον: ἀδύνατον τ πάντα ἀνϑρωπον πᾶν 
ζῷον εἶναι ἢ πάντα ἄνθρωπον πᾶν γελαστιχόν. οὐ δὴ τὸ ἑπόμενον πᾶν 
τ 
ληπτέον ἀλλὰ τό, ᾧ ἕπεται. τὸν γὰρ ἄνϑρωπον χαϑόλου ληπτέον. ᾧ τὸ 
| ? ay / t 


a CREE 5 ΄ 
ἀνθρώπῳ ἑπόμενον: οὕτως γὰρ εὐπορή- 10 


ἘΣ 
d 
= 
a 
ὡς 
< 
a 
2 
AY 


ζῷον ἕπεται, τοῦτο παντ 
ὃ ἄνϑρωπος ἕπεται" 


“or 
a 
R = 
~ 


covey χαϑολιχῶν ΠΡ au Ouotws χα 


a 


δίποδι μὲν γὰρ παντὶ οὐχ ἕπεται, παντὶ ὃ SOUS τὸ Gs χαϑάπερ 


χαὶ προτεινόμεϑα ἔστι ᾿ χαϑάπερ χαὶ προτείνομεν ἐν τῇ χρήσει. λέγομεν 


! 
ig > 


γὰρ πάντα ἄνθρωπον ἁπλῶς ζῷον, ἀλλ᾽ od χαὶ πᾶν ζῷον, χαὶ πᾶσαν 


cv 
δ 

Q- 
oOo 
a 
<S 

a 
a 
o 
Ἐ 
(ἡ 
< 
S 
ῳ, 


ὍΣΑΣ X \ Le ρ ~ > ) > “- \ f 
ἡδονὴν χατὰ φύσιν ἁπλῶς, ἀλλ΄ οὐ πᾶν χατὰ φύσιν" ὁ 


X 


~ BI \ ~ ¢ 4 e σ ΄ 
τὸ πᾶν ἀλλὰ τῷ ὑποχειμένῳ, ᾧ ἕπεται, προστίϑεται. 


c , = 

Oro τινος περιέχηται TO προχείμενον, W τὰ 15 
\ X ~ Qs fe » I x c , 

¥, τὰ μὲν TH χαϑόλου ἔἐπομενα ἢ μὴ ἑπόμενα 


ἊΜ 
TOUTOLS. 


Φ 
ς 
x 
Mv 
= 
> 
© 
x 
a 
On 
Φ 
τ 
ων 


, , > σ ΄ ἂν σ a / >] \ ~ 
To ξεγόμξνον στιν OTAY Ὁ χξίμξνης ON0C, (ὃς) eas ξεστι TOD προ- 


Q- 

a 
1 
ΓΕ 
ῷ 
>< 
R 


βλή ος. ᾧ ζητοῦυ. ὗπό τινος περοιέγηται Zyol OT 
{ YVEATGS, W τ Ξητουμξν. ὑπὸ τινὸς περιξχηῆτα! © TOWUSVOD αὐτῷ. 


~ , ~~ , 
οἷον ὡς ἀνῦρωπος ὑπὸ τοῦ ζῴου, οὐχέτι φησὶ δεῖν ἐχλέγειν, ὅσα τῷ περιέ- 

σ ~ ~ 
χοντι τὸν χείμενον ὅρον ἕπεται οἷον τῷ ζῴῳ, εἰς τὸ δειχνύναι χαὶ ταῦτα 20 


΄ yo > ε v ayes τὰ 
μένῳ: οὗτος δ᾽ ἦν 6 ἄνϑρωπος. φϑάνει γὰρ ταῦτα 


a 
ς 1 
(=) 
< 
ἢ 
< 
R 
Aa 
-—— 
ν΄ 
ra 
@ 
πο] 
=a 
Ὁ 
oS 
fo) 


‘ ‘ 
᾿ 
ων . , i 2 Cc ΓΒΕ - ~ ~ 5 ΒΞ 
εἰλῆφϑαι δυνάμει, ὅτε ἐλήφϑη ἑπόμενον τὸ ζῷον τῷ ἀνθρώπῳ: τούτου 
ea Pen eee > ΄ ~ wl ε ΄ “ C = 
ηφϑέντος εἴληπται δυνάμει χαὶ τὰ τῷ ζῴῳ ἑπόμενα Exeodar τῷ 
v c 
ὺ 


7 

K 
“ἢ [eo > , ae! ae 44 \ » Wal ὁ , >\ , 
ἀνθρώπῳ οἷον 7 οὐσία. τὸ ἔϊ ΠΡ χοῦ: τὸ αἰσϑητιχον. ὡς G& τὰ TOUTW 


ἑπόμενα ἕπεται τῷ ἀνθρώπῳ, οὕτως χαὶ τὰ μὴ ἑπόμενα τούτῳ δῆλον ὅτι 2 


3 οἷς B: ὡς ἃ 5 ὅλον δεῖν a μὲν om. ἃ 6 οὐδὲ B: οὐ δὴ ἃ 9 Περὶ 


ἑρμηνείας} c. 7 p. 17b12—16 13 λέ 
24 προχείμενον B (n): ὑποκείμενον a et A 


yew a 17 οὕτω a 22 ἁπλῶς om. a 
r. 26 ἐν τούτοις non lemmatis sed textus 


verba in aB 27 ὃς addidi ἐστὶ B: ὧν a 29 ante ἄνθρωπος add. ὁ a 


91 


> “ 99 


ἕπεται a 32 ὅτε ex οὔτε corr. B: ὅπερ a 33 ἕπεσϑαι B: ἕπεται a 


35 οὕτω a 


298 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p.43>22. 29] 


? \ 


οὐχέτ᾽ οὖν χρὴ περὶ ταῦτα χατατρίβεσϑαι χαὶ ταῦτα ἐχλέγοντας τιϑέναι τὰ 
χείμενα ἤδη. ἐπ το τὰ τῷ περιέχοντι τὸν χεΐμενον ὅρον ἑπόμενα ἐχλέγειν 


Ἢ > 


ἔτι δεῖ οὔτε τὰ μὴ Srepeve τούτῳ. τὰ μὲν οὖν τῷ χαϑόλου ἑπόμενα 


οὐδὲ τῷ τ τ ἀχολουϑήσει, τὸ ἄψυχον, τὸ ἀναίσϑητον, τὸ ἀσώματον. 100r 
΄ 
Ξ 


Ὁ > = = , =) ae A aN, v ϑ 5 δ Ἂν λέ Ξ Vv \ Nx 

5 οἷον τῷ ζῴῳ. ὃ ἣν περιέχον τὸν ἀνϑρωπον, οὐ χρὴ ἐχλέγειν ἔτι, τὰ δὲ 
οἰχεῖα χαὶ ἰδίως ἑπόμενα τῷ ἀνθρώπῳ, ἃ μηχέτι τῷ γένει αὐτοῦ ἕπεται, 80 
τῷ ζῴῳ, ταῦτα ἐχλεχτέον: ἔστι γάρ τινα, ἃ τῷ ἀνθρώπῳ ἕπεται τῷ γένει 
Ν᾿ - ie / X = , =~ τς ἘΞΑ \ \ , > \ YW “ 3 
πεν το ποτ ee ἐστὶν ἴδια τοῦ ἀν- 
ϑρώπου, ὡς τὸ γελαστιχόν, ὡς τὸ SR ELEELS τὰ δὲ ὡς πρὸς ἄλλα ἴδιά 

10 ἐστιν αὐτοῦ. ὡς τὸ λο ογιχόν: ὡς γὰρ πρὸς τὸ ἄλογον ἴδιον γίνεται τοῦ 
ἀνθρώπου: χαὶ οὐχ ἕπεται τούτων οὐδὲν τῷ Cum. ὁμοίως τὸ πεζόν, τὸ 85 

ὅσα τοιαῦτα: ταῦτα γὰρ ὡς ἴδια λαμβάνοντας τιϑέναι χρή, 


\ 
ι 
σ΄ ~ ΄ icon ΄ 
[ 


πεται τῷ περιέχοντι αὐτὸ γένει μηδὲ διὰ τὸ ἐχείνῳ χεῖσϑαι 


[Ὁ 
td 
A 


Oby xa 


ε 


πόμενα χαὶ αὐτῷ δύναται δείχνυσϑαι χαὶ αὐτὰ ἑπόμενα. οὐ γὰρ ὅσα 


Or Wy 


τ 
15 ἑχάστῳ τῶν εἰδῶν ΠΝ ταῦτα χαὶ τῷ γένει: avayxy γὰρ τοῖς 
g joyew αὐτοῖς χαὶ μὴ δύνασϑαι xat τοῖς 
ἄρχειν. χαὶ οὐχ ἂν ἕποιτο τῷ γένει" 40 


διαφέρουσιν εἴδεσιν ἴδιά τ 


ὑπά 

; : 5» ~ vo c 
αἀντιδιαιρουμένοις αὐτοῖς εἴδεσιν ὑπ 
\ \ 


τὰ γὰρ τῷ ἘΠΕ ἑπόμενα χατὰ παντός τε χαὶ αὐτοῦ χατηγορεῖται χαὶ 
>] 
ει 


ἑχάστῳ τῶν εἰδῶν ἕπεσϑαι ἀνά Pm, ἃ δὲ ἑχάστῳ τῶν εἰδῶν, οὐχέτι οὔτε 
20 τῷ γένει οὔτε ἀλλήλοις. τοιαῦται δ᾽ ἂν εἶεν χαὶ at οἰχεῖαι Exdotov εἴδους 


διαφοραί, Oy ὧν ὁρίζονται. 


Ὧν 


p. 48υ929 Ὁ δὲ δὴ τῷ χαϑόλου ἐχλεχτέον, οἷς Exetat τὸ περιε- 
> 
! 


ς ἕπεται ἄνϑρωπος. 45 


Φ 


= 
Ὁ 
χόμενον, οἷον ζῴῳ, 


Ὃ λέγει τοιοῦτον εἶναι δοχεῖ: οὐ χρὴ ἐχλέγοντας, οἷς ἕπεται O ὗπο- 
χείμενος | ὅρος ὃ περιεχόμενος ὑπό τινος, τ οὐ τῷ χαϑόλου τῷ 100v 


t 
σι 
a 


περιέχοντι xat λαμβάνειν ταῦτα τῶν, οἷς ἕπεται ὁ χείμενος ὅρος, οἷς xat 


αὐτοῖς ὃ περιέχων αὐτὸν ἕπεται. οἷον εἰ ἔστιν ὃ Ὑπίβενος ὅρος avipwros, 


4 ae 


MQ 


εριέχει μὲν τοῦτον τὸ ζῷον χαὶ ἕπεται αὐτῷ ὅταν δὴ one ots 


π 
ἕπεται 6 ἄνϑρωπος, οὐ δεῖ π pasnapakauGdvetv τὸ ζῷον λέγοντας, ὅτι χαὶ 5 


80 τοῦτο, λέγω δὲ τὸ ζῷον, Sea ἐχείνοις. οἷς χαὶ 6 ἀἄνϑρωπος ἕπεται. 
τοῦτο γὰρ χεῖται δυνάμει" τὸ γὰρ τῷ ἀνθρώπῳ ἀχολουϑοῦν ἀχολουϑεῖ χαὶ 


X 


οἷς 6 ἄνϑρωπος: ἠχολούϑει 6& τὸ ζῷον τῷ ἀνθρώπῳ: ὥστε χαὶ οἷς ὃ 


5 


v Ὁ 5 ΔΑ ΄ Vv 3>.X ς Me σ σ Χ 
ανρωπος. οὐ OF τουτῷ πρ pamela ETL OVOE PyrTcOV, OTL STETAL TO 


\ \ 


χαϑόλου χαὶ τὸ γένος, οἷς ἕπεται τὸ περιεχόμενον On’ αὐτοῦ: πρὸς γὰρ τῷ 10 


° 


ὁ οὔτε B: εἴτ᾽ a 4 δεῖ ἃ: δὲ B ante μὴ add. ἔτι ἃ 5 ἐχλέγειν Β: xat 
λέγειν ἃ 6 ἴδια καὶ οἰκείως ἃ 8.9 τῷ ἀνθρώπῳ a 16 αὐτοῖς ex αὐτῷ 
corr. B?; sequuntur ἴδια Exdotov εἴδους χαὶ of ὁ ὁὃΘ6Ὁὃὁ (spat. ca. 7 lit.) in B 17 ad- 
τοῖς om. ἃ χαὶ add. B?: om. ἃ 22 οὐδὲ] οὐ yap a τῷ Beorr.: toa Bpr. 
26 ὑποκείμενος a 28 δὴ B: pra 29 οὐ δεῖ scripsi: οὐδὲ ΔΒ προσλαμ.- 
βάνειν ἃ Ὁ1 ἀχολουϑοῦν B? corr.: ἀκόλουϑον ἃ B pr. 33 οὐ δὴ τούτῳ Β: οὐ γὰρ 


δὴ τοῦτο ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p.43629] 299 


aX 


χεῖσϑαι τοῦτο οὐδὲ π Ὁ Ὁ ip ἵν ζητεῖν, τίνι τὸ γένος tod ἐχχειμένου 100% 
ὅρου ἕπεται, ἀλλὰ τίνι αὐτὸς οὗτος 6 τ προχείμενος τ ἢ δύναται μᾶλλον 
τὸ λε ree τοιοῦτον εἶναι" οὐδ᾽ ὅταν πάλιν ἢ Ἐπ το ἡμῖν ἐχλέγειν 
τίσιν ἕπεται τὸ χαϑόλου χαὶ περιέχον τι, οὐ χρὴ λαμβάνοντάς τι τῶν ὑπὸ 
5 τὸ χαϑόλου, ᾧ ἕπεται τὸ χαϑόλου, ζητεῖν. οἷς τοῦτο ἕπεται: οἷον εἰ 
. 


“ 


, ~ a ~ , ~ -ὔ ~ 

ζητοίημεν, τίσιν ἕπεται τὸ ζῷον, οὐ det λαμβάνοντας τῶν ὑπὸ τὸ ζῷόν τι; 1 

> σ ~ >! as ἘΞ σ ἘΞ ae = Ἃ \ Fedex > XA v υ πα 
οἷς ἕπεται τοῦτο, ἐχλέγειν, ὅτι τούτοις χαὶ τὸ ζῷον, οἷον τὸν ἀνῦρωπον, 

“Ὁ σ ia wv 5 4 \ 4 σ ’ \ X | deed 
ois Exetar 6 ἄνϑρωπος, ἐχλέγειν χαὶ τιϑέναι,. ὅτι τούτοις χαὶ τὸ ζῷον. 

5 Ἁ εἶ , 5, ~ \ ~ > ΄ » σ \ A | 
ἀνηϑὲς μὲν γάρ ἐστι τοῦτο τὸ πᾶσιν. οἷς ὃ ἄνϑρωπος ἕπεται, χαὶ τὸ ζῷον 

| t ν " 


10 ἕπεσθαι" οὐ μὴν τοῦτ᾽ ἣν προχείμενον ζητεῖν [et], οἷς ἢ ποτ ἕπεται [καὶ τὸ 
ζῷον ἕπεσϑαι]. τότε γὰρ ἐκλέξομεν, τίσιν 6 ἄνϑρωπος ἕπεται, ὅταν 7 περὶ 20 


~ 


ἀνθρώπου gi ἣν Fee είμενον" οἰχειότερα γὰρ ταῦτα τῆς τοῦ τς 
ἐχλογῆς. ὡς οὖν τὰ ἑπόμενα ἀνθρώπῳ τς τες οὐχ 
Sen 7 > ΄ > erry 
ἐξελέγομεν (ἦν γὰρ εἰλημμένα δυνάμει). οὕτως οὐδέ, οἷς ἕπεται τὸ ζῷον, 
2 ξ 
ξχλξςο 


1ὅ ἐχλέγοντες ieee χαὶ ἐχλέξομεν, οἷς ἕπεται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τοῦ 
ζῴου. οἷον εἰ ἀνϑρωπος περιέχεται ὑπὸ ζῴου χαὶ Ost λαβεῖν τοῦτο τὸ 


περιεχόμενον ὑπὸ τοῦ ζῴου, οὐ δεῖ λαμβάνειν ταῦτα, οἷς ἕπεται ὃ τς 25 
πος: δυνάμει γὰρ εἴληπται χαὶ ταῦτα ἐν τῷ τὸν ἄνθρωπον χεῖσϑαι, ᾧ 
ἕπεται τὸ ζῷον: πᾶσι γάρ, οἷς ὃ ἄνϑρωπος ἕπεται, χαὶ τὸ ζῷον ἀχολου- 
20 θήσει τὸ τῷ ἀνθρώπῳ ἑπόμενον. ἀμείνων δὲ δοχεῖ μοι εἶναι Foe ἢ 
ἐξήγησις τῆς λέξεως χαὶ ἀχόλουϑος τῇ προειρημένῃ. 7 δὲ λέξις ἀσαφής 
πὶ τοῦ χαϑόλου τινὶ ἐχ- 


Mv 


r 
3 a \ ,ὕ δι ς 5... Ἁ 
ἐστι διὰ συντομίαν: ἔστι δὲ τοιαύτη “οὐδὲ δὴ 
πεταί τι τῶν ὑπὸ τὸ χα- 30 


MQ 


λέγοντας, οἷς τὸ χαϑόλου ἕπεται, 2xdextéov, οἷς 
1 τῷ χαϑόλου ἐχλεχτέον, οἷς ἕπεται τὸ 


A} 


Dohov’. 7 οὕτως: οὐδὲ ὃ 
΄ > \ ~ ΔΝ ᾿ SEAN ~ , ᾿ ω 
25 περιεχόμενον ἀντὶ τοῦ “οὐδὲ δὴ ἐπὶ τῶν χαϑόλου, ὧν ἐστι χαὶ τοῖς 


-“ 


ὑποχειμένοις ὑποχείμενα ἄλλα. οὐ γὰρ ἐπὶ πάντων τῶν χαϑόλου τοῦτο δυνα- 
τόν: τὰ γὰρ εἴδη τὰ ἀτόμων χαϑόλου μέν ἐστιν, οὐ μὴν χαὶ ἕκαστον τῶν, οἷς 
ἕπεται τὸ εἶδος τον δέ ἐστι τὰ ἄτομα), ἄλλοις πάλιν αὐτὰ ἕπεται" εἰ γὰρ 
ἄλλοις εἵπετο, οὐχ ἂν ἣν ἄτομά τε χαὶ ἔσχατα. ποιουμένοις οὖν τὴν ν ἐχλογὴν 85 
80 ἐπὶ τῶν τοιούτων χαϑόλου, ὧν χαὶ τά, οἷς ἕπεται αὐτά. χἀχεῖνα ἔχει αὐτοῖς 
ὑποχείμεναά τινα, οἷς χαὶ αὐτὰ πάλιν ἕπεται (τοιαῦτα δέ ἐστι 
> κα 


ϑόλου τὰ Ἰένη), ἐπὶ δὴ τῶν τοιούτων λαμβάνοντας τά, οἷς 


χαὶ οὕτως χα- 
πεται τὰ οὕτως 


a ὃ , ) = ’΄ = σ os Ἁ ie τὰ » ~ 

χαϑόλου, οὐ ληπτέον τά, οἷς ἕπεται τὰ ὑποχείμενα αὐτοῖς, οἷον ζητοῦντας, 

τίνι οἷον ζῷον ἕπεται, οὐ ληπτέον, οἷς ἀνϑρωπος ἕπεται, ἕπεσϑαι χαὶ ζῷον" 40 
, 


B alndéc udy rao. ofc dv9oux ΡῈ τὴ a 
35 ἀληῦὲες υὲν γάρ, οἷς ἀνῦρωπος ἕπεται. ἕπεσϑαι χαὶ τὸ Hd τὸν aviownoy, 


\ 


oT 
> ’ Sa es ~ ω ͵ > Μ᾿ 
οὐ μὴν οἰχεῖον τῆς τοῦ ζῴου ἐχλογῆς- εἰ ὃ χείμενος ὅρος τὸ ζῷον εἴη. 


1 ἐχχειμένου] éx add. B*, x in ras. 2 ὅρος om. a 4 τι prius om. a 5 τὸ (post ἕπεται) 
B: τῷ a (correxerat iam Waitz Org. I p. 29) 9 τὸ prius om.a 10 ἕπεσϑαι add. B* 

post οἷς add. ὁ ἃ ἕπεται om. ἃ 10.11 χαὶ τὸ ζῷον ἕπεσϑαι (ἕπεται a) ut ex vs. 9.10 
translata delevi 12 ἡμῖν] ἡ in ras. B Tpoxeluevoy a: προχείμενα B 13 τὰ om. a 
16 τὸ om.a 17 λαβεῖν a 22 τοῦ B: τῶν ἃ 23 post Exetat expunxit ἐχλεχτέον. ἕπεται 
τὸ χαϑόλου ζητοῦντας Β", ut videtur 20 ὑποχειμένοις ὑποχείμενα ἄλλα. οὐ γὰρ scripsi: ἐπο- 
μένοις ἑπόμενα. ἀλλὰ γὰρ οὐχ aB 21 ἀτόμων correxi: ἄτομα ἃΒ 28 αὐτὰ ἃ: αὑτὰ Β 


ἕπεται ante αὐτὰ transponit a 32 ἐπὶ δὴ a: ἐπειδὴ B 36 οἰχεῖον scripsi; οἰχεῖα aB 


300 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27 [Arist. p.48>32. 36] 


p.43032 Ληπτέον δὲ xat τὰ ὡς ἐπὶ τὸ TOAD ἑπόμενα χαὶ οἷς 100v 
ἕπεται. 


Ἐπεὶ ἔστι τινὰ προβλήματα στοχαστιχὰ ‘kal ἐχ τῶν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ 
4 


ace, 


> \ [τὰ 


5 χαὶ οἷς αὐτοὶ οὕτως 


, \ 


σόμεϑα τὰ | περὶ τῶν τοιούτων προβλήματα συλλογίζεσϑαι. ὅτι δὲ ὅμοιον 10K 


τὰς δείξεις ἔχοντα. δεῖν φησι χαὶ τὰ οὕτως ἑπόμενα τοῖς προχειμένοις ὅροις 45 
ἕπονται λαμβάνειν: οὕτως γὰρ διὰ τῶν τοιούτων δυνης 


ἑχάστου συλλογισμοῦ τὸ συμπέρασμα ταῖς ἀρχαῖς, τοῦτ᾽ ἔστι ταῖς 


προτάσεσιν. ἔδειξεν, ὅτε ἐδείχνυς wy δυνάμενον δυνατῷ ἀδύνατον ἀχολουϑεῖν, 
> o ~ he \ , 5 ~ ε ΤΟΝ \ 
οἷον ὅτι τῷ μετ᾽ ἐσηυερίαν χειμερινὴν πλέοντι τὸ εὐπλοεῖν (ὡς ἐπὶ πολὺ 

10 γάρ) χαὶ τῷ διαίτῃ τοιᾷδε χρωμένῳ τὸ ὑγιαίνειν: χαὶ γὰρ τοῦτο ὡς ἐπὶ ὅ 
\ 


τὸ πολύ: πάλιν τῷ μοιχεύειν ἕπεται τὸ χαλλωπίζεσϑαι ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, 
χαὶ τῷ χλέπτειν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἕπεται τὸ νύχτωρ πλανᾶσϑαι. 


Τὸ πᾶσιν ἀντὶ τοῦ ‘tots δύο ὅροις τοῖς tod προβλήματος᾽. οὔ φησι 
15 δὲ δεῖν τὰ τοῖς δύο ἑπόμενα λαμβάνειν ὡς μηδενὸς ex τῆς τῶν τοιούτων 10 
μεταλήψεως χαὶ συνθέσεως γινομένου συλλογισμοῦ. αὐτὸς μὲν οὖν ὑπερ- 


; ‘¢ ‘ , Ν ΌῸ» 5 οἱ \ ~ Vv Qi » σ ye 
τίϑεται τὴν τοῦτοῦ GELCLY εἰς τὸ μετα ταῦτα. εστι OF αἴτιον. OTL γίνεται 


ς 
μὲν τὸ δεύτερον σχῆμα. εἰ τὰ ἑχατέρῳ τῶν ὅρων ἑπόμενα συνϑείημεν 
χαὶ ποιήσαιμεν ἕνα" ἀλλὰ χαὶ δύο προτάσεις χαταφατιχαὶ ἔσονται: ἀσυλ- 
20 λόγιστος δὲ ἢ τοιαύτη συμπλοχὴ τῶν προτάσεων. οὐ τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι 15 
μὴ δεῖ τὰ ἑχατέρῳ ἰδία ἑπόμενα exheyews φϑάνει γὰρ εἰρηχέναι τοῦτο, 
δι᾿ ὧν εἶπε “δεῖ δὴ τὰς προτάσεις περὶ ἑχάστου οὕτως λαμβάνειν, ὑπο- 
ϑέμενον αὐτὸ πρῶτον χαὶ τοὺς δρισμούς τε χαὶ ὅσα ἴδια τοῦ πράγματός 


> > \ ~ σ σ ~ , ἘΣ] >) Ἃ xo \ 
ἐστιν. ELTA μετὰ τοῦτος GOH ἕπεται τῷ πραγχματι . Οὐχ ἂν οὺν εἰπὼν 


πόμενα τοῖς πράγμασι, τοῦτ᾽ ἔστι τοῖς ὅροις, ἐχλέγειν νῦν μὴ δεῖν 
[4 


ἐχλέγειν ἔλεγε πάλιν. ἀλλ᾽ ὃ λέγει. τοιοῦτόν ἐστι’ τὰ μὲν Exatéow ἰδίᾳ 20 
ἱ y ἥξω, t ἡ 
’ὔ 


΄ Ἂν a ~ 5 Ν ΄ ~ ~ 

τῶν ὅρων ἑπόμενα Exhéeyew δεῖ, οὐχέτι ὃὲ ζητητέον, τίνα χοινῶς αὐτοῖς 

ἕπεται, ὡς ἀμφοτέροις εἶναι ταὐτὸν ἑπόμενον. ὃ ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν 

Vv ‘ ~ ΄ /, >) 5 al, Ἂς ld \ \ \ ¢ / 

ἔτι τὰ πᾶσιν ἑπόμενα οὐχ ἐχλεχτέον" ἄλλο γὰρ τὸ τὰ ἑχατέρῳ 
80 ἑπόμενα. ἄλλο τὸ πᾶσιν" τὸ γὰρ πᾶσι τοῦ ᾿ χοινῶς᾽ ἐστι δηλωτιχόν. χοινοῦ 

“4 aS ς > ΄ὔ 
γὰρ ληφϑέντος τοῦ ἀμφοτέροις ἑπομένου ἐν δευτέρῳ σχήματι δύο γίνονται 
, > » oN / / 

χαταφατιχαί, οἷον εἰ ὅρων ὄντων ἀνδρείας χαὶ σωφροσύνης ἐχλέγων τις τὰ BW 

ἑχατέρῳ αὐτῶν ἑπόμενα ἐχλέγοι χαὶ ὅτι ἢ ἀρετὴ ἀμφοτέροις αὐτοῖς ἕπεται 
1 πολὺ ἃ et Ar. (ef. vs. 9,9. 11,12): πλεῖστον B 6 τὰ a: τὸ B 8 ἔδειξεν) ὁ. 15 

35.5.9 9 

p- 0445 sqq. 9 ἐπὶ πολὺ] ef. Waitzii comment. ad p. 25b14 11 τὸ μοιχεύειν 
ἕπεται τῷ ἃ 12 τὸ χλέπτειν ἃ ἕπεται om. ἃ τῷ νύχτωρ ἃ 13 τὰ ἃ et Ar. 
(cf. vs. 29): om. B éxhextéov| A in ras. B? 14 τὸ seripsi: τὰ aB 16 peta- 
λήψεως B: λήξεως a 17 τὸ B: ta a 19 ἕν ἃ 21 et 26 ἰδίᾳ scripsi: ἴδια aB 
22 εἶπε] b1—4 ἑχάστου B: ἕχαστον a et Ar. (et B ipse in lemm. p. 294, 14) 
23 πράγματος a et Ar.: προβλήματος B (sed cf. p. 295,1) ᾿" 28 post tadtov add. to a 


29 Ext ex εἰ corr. B? 30 ante ἄλλο add. zata 33 ἐχλέγει a ὅτι καὶ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 27. 28 [Arist. p.4336.39] 301 


\ 6 or \ Γ εἰ id \ ~ 4 Ν σ΄ c / 
χαὶ ἢ ξξις χαὶ ἢ μεσότης" ἣ γὰρ τῶν τοιούτων χαὶ οὕτως ἑπομένων ἐχ- 101 
λογὴ ἄχρηστος πρὸς συλλογισμόν. 


p. 43039 Κατασχευάζειν μὲν οὖν βουλομένοις χατά τινος ὅλου. 


~ 


Eindy, τίνα χρὴ ἐχλέγειν ἑχατέρου τῶν ὅρων τῶν ἐν τῷ προβλήματι, 30 
, 


5 μετὰ ταῦτα δείχνυσι, τίνα μετὰ τίνων ληφθέντα ἀπὸ τῶν ey ένων τῶν 

Las aaa Wren MON CEEUT SAIPAN SEGRE eae 

τευ ταῦ ἕχαστον συνάξει: τούτου γὰρ χάριν χαὶ ἧ ἐχλογὴ γέγονεν 

αὐτῷ. ἔστι a ὡς εἰρήκαμεν, τὰ προβλήματα τέσσαρα: ἢἣ γὰρ χαϑόλου 

χαταφατιχὸν ἢ ἀποφατιχὸν χαϑόλου 7 ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἣ ἀποφα- 
8ῦ 


σ΄ 


τιχόν. σαφηνείας δὲ χάριν τῶν λεγομένων ὑπογράψωμεν τάς τε ἐχλογὰς 


5 
τε χαὶ εχ τινῶν ytvov- 


\ 


10 χαὶ τὸ διάγραμμα ὅλον χαὶ τοὺς SO TOS 
ται" οὐ γὰρ τὸ cy ἡμῖν συμβάλλοιτ᾽ ἂν εἰς τὸ συλλογιστιχοῖς εἶναι ἢ 
τούτων σαφήνεια. ἔστωσαν δὴ τὰ πράγματα, ὡς αὐτός φησιν (ταῦτα δέ 
ἐστιν οἱ ὅροι of τῶν προβλημάτων τῶν τεσσάρων), ἡδονή τε χαὶ ayaddy, 


΄ 


Vv . δι 
χαὶ δέον ἔστω ποτ rae πᾶσαν eS Gees τὸ ποτὲ δὲ τινα, ποτὲ 40 


\ > 3 \ σ \ σ Ἁ 
χαὶ οἷς αὐτὰ ἕπεται χαὶ ὅσα μὴ ἐνδέχ, 
χαὶ χείσϑω τὰ μὲν τῷ ἀγαϑῷ τῷ A ἑπόμενα ὑπὲρ τὸ ἀγαϑόν, ἔνϑα τὸ B, 
Ψ ὯΝ ΄ X 5 Qr σ ς ? 5 / Vv Ἁ VY an A > aN , 
οἷς δὲ πάλιν τὸ ἀγαϑὸν ἕπεται, Ox αὐτό, ἔνϑα τὸ I, τὰ δὲ μὴ ἐνδεχόμενα 
τῷ ἀγαϑῷ i éx Tha: Ἰίῶν αὐτοῦ, ἐφ᾽ ὧν τὸ Δ. εἴη δ᾽ ἂν ἑπόμενα 45 


\ 
ὸ 
‘ 
20 usy τῷ ἀγαϑῷ τὰ πρὸς τῷ B χείμενα. ὠφέλιμον, αἷρετ 
0 pe " ay ΤΡῚΣ Oh ΡΠ 22 PEA ν, αἵρ 
λυσιτελές, συμφέρον, τ πε ey χαὶ ὅσα τοιαῦτα. οἷς 
τι > , ς » 
ἅ ἐστιν ἐπὶ tod I’, εὐδαιμονία, | τέλειον, ἀρεταί, “xat’ ἀρετὴν ἐνέργεια", 101 
΄ \ > / ~ 
σωματιχὰ ayaa, τὰ ἐχτός, τὰ χατὰ φύσιν χαὶ τὰ τοιαῦτα. ἃ δὲ τ 
, ~ \ ~ fe 
ἐνδέχεται ὑπάρχειν αὐτῷ, τὰ πρὸς τῷ Δ χείμενα, φευχτόν, βλαβερόν, χαχύν. 


ρὸς 
25 ἀσύ 
>) 


4 > a ay \ " 
Pee ἀλυσιτελές, τον ἀτελές. παλιν τὰ μὲν τῇ ον [ΠΣ] 
is τὸ Εἰ, ἑπόμενα ὑπὲρ ad τὴν τετάχϑω, ἐφ᾽ ὧν Z* ταῦτα δ᾽ ἂν εἴη ἣ λεία ὅ 


‘ 


ct> ΄ = fr 5 Ix 2) \ b) ΄ 

χίνησις, “ἐνέργεια τῆς κατὰ τὴν φύσιν ἕξεως ἀνεμπόδιστος᾽᾿. τὸ ἀνενόχλητον, 

τὸ ἀνόργητον, τὸ ἀρεστόν, a ἄπονον, τὸ ἄλυπον, τὸ ἄφοβον, τὸ χατὰ φύσιν, 

\ ΄ ey, oe a? Ὁ \ Tames Ὁ ) De 7 _¢ Se Ἴ \ yv 

τὸ αἱρετόν. οἷς δ᾽ ἢ ἡδονὴ ἕπεται, Ox’ αὐτὴν χείσϑω, ἐφ᾽ ὧν τὸ Η ety 
? ~ > > 3 ΄ 

80 δ᾽ dv ταῦτα ὑγεία, εὐτυχία, εὐτεχνία, “᾿ἐνέργεια xat’ ἀρετήν. εὐπορία χαὶ 


> 


\ ~ a ., \ 
τὰ τοιαῦτα. A OE 
4 Δ᾽ 

10) 


ἐφ’ ὧν O° εἴη 


μὲν οὖν χαὶ δεῖξαι ϑέλοντες τὸ χαϑόλου χαταφατιχόν (τοῦτο γὰρ εἶπε διὰ 


ὧν 


μὴ ἐνδέχεται αὐτῇ ὑπάρχειν, ἐκ πλαγίου χείσϑω αὐτῆς, 10 
3 


" ‘4 ΄ 
ἂν νόσος, πόνος. λύπη. φόβος, ἀπορία. χατασχευάσαι 


τοῦ χατασχευάζειν μὲν οὖν βουλομένοις κατά τινος ὅλου), τοῦτ᾽ 


1 μεσότης ex péots, ut videtur, corr. B! 6 yap om. a 7 εἰρήχαμεν] p. 294,25 
9 ὑπογράψομεν a 10. 11 γίνωνται a 12 ἔστωσαν Β: ἔστω γὰρ a 15 ἐχλελέχϑω 
seripsi: ἐλελέχϑω aB 16 εἶπον B* corr.:. εἰπεῖν a 22 χατ᾽ ἀρετὴν ἐνέργεια] Eth. 
Nicom.1 6 p. 1098216, X 7 p. 1177a12 23 σώματος a TO χατὰ ἃ 24 τῷ Β: 
τὸ ἃ 25 ἑπόμενα B: om. ἃ 26 ἧς scripsi: ὧν aB ἡ superser. B’, ut videtur: 
om. ἃ λεία correxi (cf. p.503,6—8,29): τελεία aB 27 ante ἐνέργεια fort. ἡ adden- 
dum ἐνέργεια... ἀνεμπόδιστος] Eth. Nicom. VII 13 p. 1153414, 14 b12 τὴν om. a 
(et B ipse p. 302,5,8) 28 ἀνόργητον B corr.: ἀόργητον a et, ut videtur, B pr. 


29 ἡ om. a ἐφ᾽ scripsi: ὑφ᾽ aB 92 ὧν a: οὗ B 


802 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 138 [Arist. p. 4339.43. p.4422] 


ἔστι πᾶσαν ἥδονὴν ἀγαϑὺὸν δεῖξαι βουλόμενοι ληψόμεϑά τι τῶν I" ἐχ τῶν, 101 
οἷς ἕπεται τὸ ἀγαϑόν, χαὶ ἐχ τῶν Z τῶν ἑπομένων τῇ ἧἥδονῇ. τούτων 
ἀλλήλοις τινὰ δοχεῖ τὰ αὐτὰ εἶναι. εἰλήφϑω ἐχ μὲν τῶν I’, οἷς ἕπεται 15 
δι > Ρ Ἃ ο / \ 4 > μι ~ ἰῷ - ¢ 4 » 
τὸ ἀγαϑόν, ἂν οὕτω τύχῃ, τὸ τέλειον, ἐκ δὲ τῶν Z τῶν ἑπομένων τῇ 
¢> wee ~ ᾳ > > ? Ὑ 5 ~ 

5 ἡδονῇ ἢ “ἐνέργεια τῆς κατὰ φύσιν ἕξεως ἀνεμπόδιστος᾽᾿ 7 τελειότης τῆς χατὰ 

ίας: χαὶ ταῦτα ὡς ἕν λαβόντες ποιήσομεν τὸν μέσον ὅρον. 


> as 6 ~ > ΄ ΄ 
σται συλλογισμὸς ἐχ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐν πρώτῳ σχή- 


φύσιν ἐνεργ 
[ες Ἁ 
οὕτως γὰρ 


nN 


~ 4 Ω͂ > 
Yeta τῆς χατὰ φύσιν ἕξεως ἀνεμπόδιστος᾽᾿ 7 2 


Ss 
. 


C_~ \ Revo e 
ματι TACHA μὲν ἡδονὴ ἐνέ 


a> 


τελειότης τῆς χατὰ φύσιν ἐνεργείας, εἴ ye αὐτὸς ὅρος τῆς ἡδονῆς χαὶ 
10 ἕπεται τῇ ἥδονῇ 7 δὲ τελειότης τῆς χατὰ φύσιν ἐνεργείας οὖσα τέλειον 


τῷ τελείῳ τὸ ἀγαϑόν: πᾶσα ἄρα ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. 


Ἢ 


ἀγαϑόν ἐστιν: ἕπεται γὰρ 
ἀλλὰ χαὶ τὸ χατὰ φύσιν εἵπετο τῇ ἡδονῇ, αὐτῷ δὲ τὸ ἀγαϑόν: ὥστε χαὶ 


διὰ τούτου δειχνύοιτ᾽ ἂν τὸ προχείμενον. χατασχευαζόμενον δὲ εἶπε τὸ 


za 


σ > \ > Q/ \ >\ ? = 9 \ , 
χατηγορούμενον, ὅπερ ἦν τὸ ἀγαϑόν. τὸ δὲ xa ὧν αὐτὸ τυγχάνει 
+ » \ ~ ? ia 4 
15 λεγόμενον ἴσον ἐστὶ τῷ “οἷς ἕπεται τὸ χατηγορούμενόν τινος᾽ - ἕπεται 2 
γὰρ ἐχείνῳ, οὗ χατηγορεῖται. 
ii v? ii 


° Ἃ ἊἊΔΧ Α σ ἘΝ ΤΣ oh. keg ΄ > g Ὁ ΄ 
ρ. 4851 Ἢν 68 μὴ ὅτι παντὶ ἀλλ᾽ ὅτι τινί, οἷς ἔπεται ἑκάτερον. 


Τοῦτ᾽ ἔστιν “ἂν δὲ μὴ τὸ χαϑόλου χαταφατιχκὸν δεῖξαι βουλώμεϑα 
ἀλλὰ τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν, πάλιν ληπτέον, οἷς ἕπεται ἑχάτερον᾽. 
Ω͂ \ \ 5 Qi ~ ΣΧ τ ὡσ' ᾿ iN ΠΣ ἊΝ ep 9. 19 ~ 
20 ἕπεται δὲ τὸ μὲν ἀγαϑὸν τοῖς, ἐφ’ ὧν TOT, ἣ δὲ ΠΟ τοῖς, ἐφ᾽ ὧν 
τὸ H+ ἐν τούτοις δὴ ἂν ληφϑῇ τινα ταὐτὰ ἀλλήλοις, ἔσται δειχνύμενον 80 
> ~ ΄ Υ, 
δι᾿ αὐτῶν, ὅτι τις ἡδονὴ ἀγαϑόν, ἐν ee σχήματι: εἰλήφϑω γὰρ ἔχ τε 
27) - ~ 
ται τὸ ἀγαϑόν, ἢ “xar ἀρετὴν ἐνέργεια᾽᾽ xat ἐχ τῶν H τῶν, 


τῶν I’, οἷς ἔπετ 
ra σ cn ςς ? 5 Ἁ 4 ” ce id σ 
οἷς ἕπεται 70 δονή, Ouolws 7° xaT ἀρετὴν evepysia’’, χαὶ 6 μέσος ὅρος 


25 ἔστω. ἔσται δὴ ἐν τρίτῳ σχήματι “πᾶσαι “χατ᾽ ἀρετὴν ἐνέργεια ἡδονή, 
πᾶσα “xat’ ἀρετὴν ἐν tp yea” ἀγαϑόν᾽- ἐξ ὧν ἐν τρίτῳ σχήματι covaydy- 
σεται τὸ ‘tic ἡδονὴ ἀγαϑόν᾽. ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ᾿ πᾶσα “χατ᾽ ἀρετὴν 
ἐνέργεια ἡδονή᾽ χαὶ γινομένης ἐπὶ μέρους χαταφατιχκῆς τῆς ὅτι τις ἡδονὴ 8ὅ 
“ ἐνέρ για. yar? ἀρετήν". χειμένου δὲ χαὶ τοῦ πᾶσαν ἐνέργειαν xat’ 

80 ἀρετὴν εἶναι ἀγαϑὸν συνάγεται τὸ τινὰ ἡδονὴν ἀγαϑὸν εἶναι ἐν πρώτῳ 


ρ.4412 Ὅταν δὲ μηδενὶ δέῃ ὑπάρχειν. 


Τοῦτ᾽ ἔστιν: ὅταν δὲ δέῃ χαϑόλου ἀποφατιχὸν δεῖξαι, ὃ μὲν οὐ δεῖ 
a > 


ὑπάρχειν, τοῦτ᾽ ἔστιν, ὃ det χατηγορῆσαι ἀποφατιχῶς ἐν τῷ συμπεράσματι 40 
35 (ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἀγαϑόν), ληπτέον τούτου τι ex τῶν μὴ ἐνδεχομένων 


2 © in ras. B? 3 post 7 repetit τῶν a 5 et 8 ἢ scripsi: ἡ aB 15 τῷ 
a: τὸ Β 18 βουλόμεϑα ἃ 23 τὸ ἀγαϑόν. ... οἷς ἕπεται (24) om.a 20. 21 συνά- 
γεται ἃ 21 γὰρ Β: δὲ ἃ 92 ὑπάρχῃ ἃ 33 ὃ] Arist. codices excepto m (cf. 


p. 304, 4, 15) οὗ om. in lac. a δεῖ B! corr. 35 τούτου] τοῦ τοῦ B: om.a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4422] 303 


αὐτῷ ὑπάρχειν, ἃ ἐπὶ tod A xettar* ᾧ δὲ βουλόμεϑα δεῖξαι μηδενὶ ὑπάρ- 101» 
yov αὐτό (τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ἢ ἥδονή), ἐχ τῶν τούτῳ ἑπομένων ληπτέον, ἃ 
χεῖται ἐπὶ τοῦ Ζ᾽ xdv ταῦτα ἀκλήλοις ἑνώσωμεν. ἔστα: χαϑόλου ἀποφα- 

τιχὸν ἐν πρώτῳ σχήματι συμ πέρασμα. εἰλήφθω ἐχ μὲν τῶν Δ τὸ ἀτελὲς 45 
5 ἐκ δὲ τῶν Z τῶν τῇ ἡδονῇ ἑπομένων ἣ λεία χίνησις, χαὶ χείσϑω ταὐτὰ 
εἶναι ἀλλήλοις, ἐπειδὴ πᾶσα χίνησις ἀτελής" ἔσονται προτάσεις ᾿ πᾶσα ἡδονὴ 

λεία χίνησις. | τοῦτ᾽ ἔστιν ἀτελής Ce 

χαὶ τὴν ὌΝ Ee εἶναι), οὐδὲν 

ἕν τῶν Δ, ἃ οὐχ ὑπῆρχε τῷ ἀγαϑῷ. ἐξ ὧν τ τὸ “οὐδεμία ἣδονὴ 

? 
AS 


10 ἀγαϑόν᾽ ἐν πρώτῳ σχήματι, ὃ ἴσον ἐστὲ τῷ τὸ ἀγαϑὸν χατ᾽ οὐδεμιᾷ 


Φ 


ἡδονῆς. οὕτω μὲν οὖν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν 
υτέρῳ βουλομεῦα τ ταὐτὸ τοῦτο δεῖξαι. 


Ὁ 


του το εἰ δὲ ἐν de 
ἀνάπαλιν λαμβάνειν: ᾧ “ἢ δεῖξαι μηδενὶ ὑπάρχον. τούτου ληψό- 
ὴ ‘ | ly 
usta τι ἐχ τῶν i τς ἐς αὐτῷ. ἦν δὲ τὸ μὲν Εἰ, ἐφ᾽ οὗ ἣ ἡδονή, 
18 ᾧ ἔδει δειχϑῆναι μηδενὶ ὑπάρχον τὸ A τὸ ἀγαϑόν: ἐπὶ 
ἡ ὑπάρχοντα τῷ Εἰ" ἔστω ἐχ τούτων τὸ ἐπίπονον εἰλημμένον. ἐχ δὲ 10 
ead ἱ 1: 


a 


~ ΤΣ \ > , >) fa S ~ 
τῶν A, 6 ἐστι τὸ ἀγαϑόν, ὃ det δεῖξαι μηδεμιᾷ ἧδον 
? ~ 
ῦ 


20 μετὰ πόνου χαὶ pea ἀληϑὲ . ὧν τὸ “᾿ἀντὶ τῶν πόνων διδοῦσιν aie 
ς ) Nee \ 
ι 


, \ ° ‘ 7) 2 - [4 3 
πάντα τὰ ayaa ot Deot” χαὶ “ex τῶν πόνων τὰ ἀγαϑὰ αὔξονται βροτοῖς : 


Ὑ ΔΑ ΄ CEN > 
EGOVTAL o7, προτάσεις COG 
ΣΟ 


πίπονον οὐδεμιᾷ ἡδονῇ, τὸ ἐπίπονον, ἐπεὶ ταὐτόν 15 

~ 5 4 ς 

ἐστι τῷ ὠφελίμῳ,. παντὶ 
᾽ 


, 5 f 


yao’, ὡς ae τὴν πρότασιν ᾿ πᾶν Fes ἐπί- 


ὧν 


πονον᾽" εἵπετο γὰρ αὐτῷ ἐξ ὧν ἐν δευτέρῳ σχήματι συναχϑήσεται “td 


[Ὡ 


~ cn ~) >) > a f 
SUL. τὰ ae δύναται ἐν δευτέρῳ cyyuatt δείχνυσϑαι, xay 


25 eel οὐ 
τινι τῶν Ζ, ἃ ἕπεται τῷ 


- 


1 
νῳ πρὶ τοῦτ᾽ ἔστι τῶι ἡδονῇ τὸ γὰρ Δ οὐδενὶ μὲν τῷ ἀγαϑῷ 


ἧς 


ὕποχειμ. 

πάσῃ ὃὲ ἥδονῇ, οἷον τὸ ἀτελές. ὥς φαμεν, εἰ εἴη ταὐτὸν τῇ λεία χινήσει, 20 

ἐπεὶ ἣ χίνησις ἀτελές. ἐπὶ γὰρ τούτων τῶν ὅρων οὐ μόνον ἐν πρώτῳ 

80 σχήματι δυναχϑήσεται τὸ χαϑόλου ἀποφατιχόν, ἀλλὰ χαὶ ἐν δευτέρῳ, ὡς 
χαὶ αὐτὸς προϊὼν φανερὸν ὁποτερωσοῦν ἂν ληφϑῇ. ταὐτὸν deryd 

χαὶ αὐτὸς πρ φανερὸν ποιεῖ, ὁποτερωσοῦν ἂν ληφϑῇ, ταὐτὸν δειχϑή- 
σεται" ἄν τε γάρ τι τῶν μὴ ἐνδεχομένων ἕπεσϑαι τῷ ἀγαϑῷ ταὐτὸν 

~ Ἃ c ~ c ~ ΄ , , 

δειχϑῇ ὃν ἑνὶ τῶν ἑπομένων τῇ ἡδονῇ, ἄν te χαὶ ἀνάπαλίν τι τῶν μὴ % 


ἐνδεχομένων ὑπάρχειν τῇ ἡδονῇ τινι τῶν ἑπομένων τῷ ἀγαϑῷ ταὐτὸν 


~ Δ 5 , ὍΝ 5 " 
35 ληφϑῇ; τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν συναχϑήσεται. ἀλλ ἐχείνως μὲν ἐν πρώτῳ 
ΑΞ ΕΚ ΠΥ oe Ack | Renee , ἘΣ ee fe 
χαὶ δευτέρῳ σχήματι. οὕτως δὲ ἐν δευτέρῳ ΠΩ». εὐ μγδρυεέν πρώτῳ 


/ 


ϑελήσαιμεν δεῖξαι, ληψόμεϑα τὴν Foovyy οὐδενὶ ἐπιπόνῳ, τὸ ἐπίπονον, εἰ 
ταὐτὸν τῷ ὠφελίμῳ, παντὶ ἀγαϑῷ " ἐξ ὧν συνάγεται “ἢ ἡδονὴ οὐδενὶ ἀγαϑῷ᾽. 


2 7 om.a 3 χἀνταῦϑα a 5 ταῦτα a 9 ἕν τῶν seripsi: ἐν τῷ aB 
συναχϑήσεται ἃ 11 τῷ om.a 12 τὸ αὐτὸ ἃ 18 τι Β: ἐκ ἃ 19 ταὐτὰ ἃ: 
ταῦτα Β 20 ἀντὶ χτλ.]. ef. Epicharm. fr. p. 259 Lor. διδοῦσιν) cf. Lob. Phryn. 
Ρ. 244 (cf. p. 220, 12) 21 éx τῶν χτλ.] ef. Eurip. Erechth. fr. 866 Dind. 25 ἢ a: 
et b 26 ἢ corr. B?: ἢ a Bpr. 28 πάσῃ δὲ ἡδονῇ a: πᾶσα δὲ ἡδονή B 

29 ἀτελής ἃ dl προϊὼν] p. 44a21—27 37 ϑελήσομεν a 


304 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4422. 9. 12] 
ἀλλ οὐ “τὸ ἀγαϑὸν οὐδεμιᾷ ἡδονῇ . ὃ ἣν πρακε μενον. ἀντιστρέφει μὲν οὖν 102. 
τὸ συμπέρασμα χαϑόλου ἀποφατιχὸν (ὃν), ἀλλ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι οὐδὲν 80 
ἐδείκνυτο δι᾿ ἀντιστροφῆς. 

> ‘ >. σ \ > δὴ , [4 ΄ Ἂ Ν ~ ¢ ΄ 
Εἰπὼν δὲ ὅταν δὲ μηδενὶ δέῃ ὑπάρχειν, ὃ τς det ὑπάρ- 

5 χειν, εἰς ἃ uy ἐνδέχεται αὐτῷ παρεῖναι, εἶ σϑεὶς ᾿ ᾧ δὲ μὴ 

ὁ χξιν. SISA UT ξενοξέχεται τῷ 1 ρει > ξίτα μὴ TPO ει wo 
δεῖ ὑπάρχειν, [τὸ] εἰς τὰ ἑπόμενα αὐτῷ ἐπήνεγχε τὸ 7] ἀνάπαλιν, ᾧ μὲν 
Jo UTADYELY, LU Ets c ad ad 5 τ Φι YVEy (5:5) { Vs i v 
δεῖ μὴ ὑπάρχειν, εἰς ἃ uy ἐνδέχεται αὐτῷ παρεῖναι, ὃ δὲ det 3 
εἴ μὴ ὑπάρχειν, εἰς ἃ μὴ ἐνδέχετ ps ; ὲ ὃς 
uy, ὑπάρχειν εἰς τὰ ἑπόμενα, διὰ τοῦ πᾶν τοῦτο ϑεῖναι δηλῶν χαὶ τὸ 
ἐπὶ τοῦ πρώτου. παρέϑετο γὰρ ἀνάπαλιν τοῦτο, ὃ xat δι᾿ οὗ ἐξῆς εἶπεν, 

10 ἐδήλωσε: τούτων γάρ, φησίν, ὄντων τῶν αὐτῶν ὁποτερωνοῦν" ἄν 
τε γὰρ τὸ τῷ χατηγορουμένῳ μὴ ὑπάρχον ταὐτὸν ἢ τινι τῶν ἑπομένων, 
ἄν τε ἀνάπαλιν τῶν τῷ ὑποχειμένῳ τι μὴ ὑπαρχόντων ταὐτόν τινι ἢ τῶν 
τῷ πὰρ νὰ οὶ oe χαϑόλου ey συνάγεται. φέρεται δὲ 40 
ἔν τισιν ἀντιγράφοις ἣ λέξις ὁλόχληρον χαὶ σαφέστερον οὕτως ἔχουσα" 
σ xn c 


yetv, ᾧ μὲν οὐ δεῖ ὑπάρχειν εἰς τὰ 
q 5] ry t ~- ν᾿ CSS 


όμενα, ὃ δὲ δεῖ μὴ ὑπάρχειν, εἰς ἃ μὴ ἐνδέχεται αὐτῷ Tapet- 
~ 5 o \ ς / i cy ΄ » a ΄ > ~ 
t, ἢ ἀνάπαλιν: αὕτη yap ἣ λέξις ὁλοχλήρως ἔχει, ὃ βούλεται εἰπεῖν. 


Τοῦτ᾽ ἔστιν: ἐὰν δὲ δέῃ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν δεῖξαι, ὃ λοιπὸν 45 


90 ἔτι τῶν προβλημάτων, τοῦ μὲν ee a ὅρου, ᾧ det τινὶ μὴ ὑπάρχειν τι 
δειχϑῆναι (τες | δέ ἐστιν ἢ ἡδονή), ληπτέον τι ἐξ ἑχείνων, οἷς ἕπεται ἣ 102v 
ἡδονή (ταῦτα δ᾽ ἐστὶ τά, ἐφ᾽ ὧν τὸ H), τοῦ δὲ χατηγορουμένου, ὃ βουλό- 
usta δεῖξαι τινὶ μὴ ὑπάρχον τῷ ὑποχειμένῳ (τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἀγαϑόν), 
ἐχ τῶν. ἃ μὴ ἐνδέχεται [μὴ] ὑπάρχειν αὐτῷ ταῦτα δ᾽ ἐστίν, ἐφ᾽ ὧν τὸ Δ. 

95 εἰλ ἤφϑω ἐχ μὲν τῶν Δ τὸ ἀλυσιτελές ἐχ δὲ τῶν H τὸ ἄπονον: ἔσονται ὕ 
ἐν τρίτῳ σχήματι προτάσεις “οὐδὲν ἀλυσιτελές, τοῦτ᾽ ἔστιν ἄπονον, ἀγαϑόν, 
πᾶν ἄπονον. τοῦτ᾽ ἔστιν ἀλυσιτελές, δύ᾽ - τὶς ἄρα δονὴ οὐχ ἔστιν ἀγαϑόν. 

re ; 


ashes γὰρ 7 χαϑόλου χαταφατιχὴ ἐπὶ p 


΄ 


7 


ἔρους χαταφατιχὴ γίνεται 


δῷ 7} \ 


\ eat » PD \ v ὋΣ if . 
“πᾶν ἄπονον δύ᾽ - τὶ γὰρ 700 ἄπονον, οὐδὲν ὃὲ ἄπονον ἀγαϑόν ἐν 


90 πρώτῳ σχή͵ ματι. 


p.44212 Ἔστω γὰρ τὰ (μὲν) ἑπόμενα τῷ A, ἐφ᾽ ὧν Β. 


μ 


Ἐπὶ ye ἃ προειρήχαμεν, δείχνυσι SATE χάριν. λαμβάνει 10 


δὲ ὅρους μὲν τοὺς ἐν τῷ προβλήματι, περὶ ὧν δεῖ τὰς ἐχλογὰς ποιήσασϑαι, 
2 ὃν addidi 4 δὲ alterum om. a 5 προϑεὶς a 6 τὸ prius add. B: om. a 
post ἀνάπαλιν add. τὸ a TOB: ᾧ 8 δεῖ aB (C, Laur. 72,12, Bpr.): om. Arist. 
codices reliqui 9 παρέϑετο a: παρέϑεντο B 11 ἢ scripsi: ἢ aB 12 τι 
scripsi: tive aB ja: 2B 14 ἔν τισιν ἀντιγράφοις] cum his concinunt nostri 
codices Arist. 17 post εἰπεῖν eras. 5 — 6 lit. B 19 δέῃ scripsi: δεῖ aB 20 det B: 
δὴ ἃ 21 ante δειχϑῆναι add. δεῖ ἃ ἡ utrumque om. ἃ 24 μὴ alterum add. B: 
om. a 29 4a Bpr.: % corr. B} 51 ἔστω corr. B? (w in ras.): ἔστωσαν a et, ut 


yidetur, B pr. μὲν a et Ar.: om. B ante 8 expunxit τὸ B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.44412. 28] 305 


6A χαὶ τὸ E, ὡς ἡμεῖς ἐλάβομεν τὸ ἀγαϑὸν χαὶ τὴν ἡδονήν. xat τίϑησι 102v 
> 


τὰ υὲν τῷ A ὅρῳ ἑπόμενα, ἐφ᾽ ὧν B, οἷς δ᾽ αὐτὸς ἕπεται, τὸ A, ἐφ᾽ HVT, 
δ δὲ uy ἐνδέγεται αὐτῷ ὑπάργε 20 ὧν A, ὥσπερ χαὶ ἡμεῖς ἐλά 
ἃ δὲ μὴ ἐνδέχε τῷ ὑπάρχειν, ἐφ᾽ ὧν Δ, ὥσπερ χαὶ ἡμεῖς ἐλά- 
βομεν, τῷ δὲ E τὰ μὲν ἑπόμενα χαὶ ὑπάρχοντα, ἐφ᾽ ὧν Ζ, οἷς δ᾽ 15 
ors t@ [Ὁ με Suis χαι ἐς ρχ ς - ξφ @ 3 τς 
ΡΞ Δι Po 20° “Ὁ Η a NN \ pa Ke ἘΦῈ- I ee Lae 4 ve ν ἌΣ 
5 αὐτὸ ἕπεται, ἐφ’ ὧν Η, ἃ δὲ μὴ ἐνδέχεται αὐτῷ ὑπάρχειν, ἐς 
~ x 7 
ὧν Θ, ἃ xat ἡμεῖς παραπλησίως πεποιήκαμεν. Deis δὲ οὕτως λέγει, ὅτι, 


ὅταν υ. : ἶ 

τῶν Ζ, ἃ εἵπετο τῷ EK, τὸ A παντὶ τῷ Εἰ ὑπάρξει. τὸ μὲν yap A παντὶ 

τῷ [ (εἴπετο γὰρ τῷ [" τὸ A), τὸ δὲ τ ἴσον ἐστὶ τῷ [᾿, παντὶ πάλιν αὐτὸ 
10 τῷ E (εἵπετο γὰρ τὸ ΖΦ τῷ E): χαὶ τὸ A ἄρα παντὶ τῷ E. εἰ δὲ ταὐτὰ 20 

πάλιν ληφϑείη τῶν te I’, οἷς εἵπετο τὸ A, χαὶ τῶν H, οἷς εἵπετο τὸ E, 


ε 
τινὶ τῷ E ὑπάρξει τὸ A> χατὰ γὰρ τοῦ [᾿ καὶ Η τό τε  χαὶ τὸ Εἰ κατὰ 
, > 


la \ σ \ Ὁ Ls =) 3X pat γ leg 
παντός: ἄμφω γὰρ ταῦτα ἕν te χαὶ ταὐτόν. εἰ δὲ τῶν Z τι, ἅπερ Fy τὰ 
ἑπόμενα τ E, ταὐτὸν ληφϑείη τινὶ τῶν Δ, ἃ οὐδενὶ τῶν A ὑπῆρχε, ἔσται 
Ν᾿ \ oC 


15 τὸ A οὐδενὶ τῶν E. φησὶ 68 τοῦτο δειχϑήσεσθαι τὸ συμπέρασμα o 
ἔχον διὰ Π Ug nos ἐπεὶ γὰρ ἀντιστ 
τῷ Δ ταὐτόν, οὐδενὶ τῷ Z ὑπάρχει τὸ ὃ Ϊ 
EK. διὰ γὰρ τούτων ase χνυται ὁ suai ἰσμός: ἐπεὶ γὰρ ἀντιστρέφει 
τὸ στερητιχόν, χεῖται δὲ τὸ Δ xat οὐδενὸς tod A, χαὶ τὸ A χατ 
20 οὐδενὸς τοῦ A> διότι δὲ τὸ Δ ταὐτόν ἐστι τῷ Ζ, παντὶ αὐτῷ ὑπάρξει" 
ὧν συν τος τὸ A Ἔν devi τῶν Z. χαὶ ὃ μὲν Gaeaonts) τσμὸς 30 
tos’ ἐπεὶ ὃὲ τὸ Z παντὶ τῷ Εἰ, ἔσται χαὶ τὸ μηδενὶ τῷ E. τὸ 
αὐτὸ δείχνυσι συναγόμενον, χἂν ἐναλλάξαντες λάβωμεν τῶν τῷ E 
ὑπαρχόντων τι (ταῦτα δ᾽ ἣν τὰ O) ταὐτόν τινι τῶν Ἐπ αν τῷ A- 
25 ταῦτα δ᾽ ἦν τὸ B. τοῦτο γὰρ τὸ ληφϑὲν οὐδενὶ μὲν τῷ Εἰ ὑπάρξει, παντὶ 
ᾧ 


Slam ἧς ice δὲ ἢ αι Ἧς, eS OB s 

δὲ τῷ A- οὕτως δὲ ἐχουσῶν τῶν προτάσεων ἐν τ 

οὐδενὶ τὸ A τῷ E. 

p. 44298 Ei 6é τὸ A xat τὸ ἢ ταῦτόν. 35 


Δείχνυσι πάλιν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν γινόμενον συμπέρασμα, εἰ τῶν 


80 Δ τι, ἃ ἦν μὴ ὑπάρχοντα τῷ A, ταὐτόν τινι ληφϑείη τῶν H, οἷς εἵπετο 
τὸ E. τὸ γὰρ A τῷ H οὐδενί, ὅτι οὐδὲ τῷ A, ταὐτὸν δὲ τὸ Δ τῷ Η: 
τὸ δέ γε Εἰ παντὶ τῷ Η’ ἐξ ὧν ἐν τρίτῳ σχήματι συνάγεται τὸ A τινὶ 

6 0 τὸ 


y \ / > \ \ 
ἢ xat περιέχει αὐτὸ χαὶ 40 
χατὰ παντὸς λέγεται τὸ Εἰ τοῦ H, χαὶ ἀντ τὸ t ἀληϑὲς ἔσται τὸ “Ἢ 


35 τινὶ τῷ KE ὑπάρχει᾽- ἀντιστρέφει γὰρ ἢ ἐπὶ μέρους καταφατιχὴ τῇ καϑό- 


1 τὸ ἃ ἃ: τὸν ἃ Β ἃ (post τῷ) B: πρώτῳ a ὧν (ante β et ante 7) Ar.: 
ᾧ aB ὃ 2B: ᾧ ἃ ὧν Β οἱ Ar.: wa 4 μὲν ὁπ]. ἃ 4 et ὅ ὧν 8ἃΒ: οἷς Ar. 
ὅ ante Ἢ add. τὸ ἃ 7 τῶν ἃ: 18Β ὃ τῶν ἃ: τῶ Β 10 ante εἵπετο add. 
ὑπάρξει a ταὐτὰ ex ταῦτα B? corr. 11 εἵπετο τὸ ἃ a: ἕπεται τῷ ἃ B τῶν ἢ ἃ: 
τῷ 7 Β 14 τῷ ἃ: τῶν Β τῷ ἃ ἃ 15 tw τ a 21 τῷ ζ ἃ 30 τινι ἃ: 
τί 84 ἐστι ἃ oo ὑπάρχειν ἃ 


Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 20 


306 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p. 44228. 30.38] 


hov- οὕτως δὲ ἐχουσῶν τῶν προτάσεων συνάγεται τὸ τὸ A τινὶ τῷ E μὴ 102 


΄ > 
ὑπάρχξιν ἕν πρώτῳ σχήματι. 


p. 44230 Εἰ δὲ τὸ τῷ Β ταὐτόν, ἀντεστραμμένος ἔσται ὃ 
͵ Pees 


5 Δείξας ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν παρ δῶν τὸ δος εἰ τῶν Δ 45 
> 
‘ ‘ 


τι ταὐτὸν τῷ H ληφϑείη, φησὶν ἀντεστραμμένον ἔσεσϑαι cae ογισμόν. εἰ 

ληφϑείη τι τῶν Η, | οἷς Fronts τὸ E, ταὐτόν τινι τῶν B, ἃ εἵπετο τῷ A. 108: 
ἄντεστ ραμμένον δὲ εἶπεν ἥτοι τῷ δ λύκον ὅτι ἐχεῖνος μὲν ἦν ἐπὶ 
μέρους ἀποφατιχὸν ἔχων τὸ συμπέρασμα, οὗτος δέ γε, ὃν νῦν δείχνυσιν, 

10 ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν Bo δείχνυται, τ ἀὐτεστραμμένον εἶπεν, ὅτι Fj 
δεῖξις ἀνάπαλιν ἔχει: οὐ γὰρ δείχνυται διὰ τῶν οὕτως λαμβανομένων τὸ ὅ 
A χατηγορούμενον τοῦ E, ὃ ἔχειτο εἶναι ΤΟΣ τς ἀλλὰ ἀνάπαλιν" 
τὸ γὰρ E χατὰ τοῦ A παντός, ἐπειδὴ χατὰ τοῦ H παντός, τὸ δὲ H χατὰ 
παντὸς τοῦ A ταὐτόν γε ὃν τῶν Β τινί, ἃ εἵπετο τῷ A. ἣ μὲν οὖν δεῖξις 

15 χαὶ ὁ συλλογισμὸς τοῦ ἀνάπαλιν χαὶ ἘΠ μένου: τῷ δὲ ἀντιστρέφειν 
τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν τῇ ἐπὶ μέρους δι᾽ ἀντιστροφῆς γίνεται καὶ τὸ A 10 
τινὶ τῷ Εἰ ὑπάρχον ἐπὶ ταῖς τοιαύταις προτάσεσιν. ἐπεὶ δὲ ἐγίνετό πως 
συλλογισμὸς τοῦ προχειμένου χαὶ τοῦ H τῷ B ληφϑέντος τοῦ αὐτοῦ (διὰ 
γὰρ τῆς τοῦ συμπεράσματος ἀντιστροφῆς), διὰ τοῦτο οὐδὲ ταύτην παρέλιπε 

20 τὴν δεῖξιν. ὅτι μὲν οὖν πάντα τὰ προβλήματα δείχνυται διὰ τῆς εἰρημένης 
μεϑόδου, δῆλον. 


Ρ.44188 Δεῖ δὲ χαὶ τῶν ἑπομένων χαὶ οἷς ἔπεται ἕχαστον εἰς 
τὰ πρῶτα χαὶ τὰ χαϑόλου μάλιστα βλέπειν. 15 
~ " ~ >] ~ ~ c f c ΄ ~ , 
Δεῖν φησιν ἐν ταῖς ἐχλογαῖς τῶν ἑπομένων Exatépw τῶν χειμένων 
ὅρων χαὶ οἷς ἑχάτερος αὐτῶν ἕπεται ΜΉΤΕ τὰ προσεχῆ εὐϑὺς enon 
τά, οἷς ἕπεται, ἀλλὰ τὰ πρῶτα χαὶ χαϑολιχώτερα, do’ ἃ 


τῷ 
or 


+ 


λαμβᾶνθῳ μήτε 
ἔταχται χαὶ τὰ προσεχῆ τοῖς χειμένοις πρῶτα, ἐπισχοπεῖν. λέγει δὲ τῶν 


> \ > \ \ c lA ~ \ > ~s ~ 
πομένων οὐ τὰ lola χαὶ τοὺς ἡρισμὴυ (ταῦτα ΤΡ οἰχειὰ TE τῶν χει- 20 


ty 


μένων, χαὶ οὐχ οἷόν τε ὁρισμόν τινος ἣ ἴδιον ἔτι εἶναι τὸ ἄλλ) ὑπὸ ΤΟΥ 

30 χαὶ πλείοσιν ὑπάρχον) ἀλλὰ τὰ γένη χαὶ τὰς διαφορὰς χαὶ ὅσα οὕτως 

a > mae » ἣ 53 ΕΑ e a σ = \ ΤῚΣ mien 

re τ ον τ δ θυ τς χείμενος ὅρος. μὴ ζῷον πεζὸν εὐθέως 

λαμβάνειν ἑπόμενον αὐτῷ ἀλλὰ ζῷον (χαϑολιχώτερον γάρ). χαὶ ἔτι πρὸ 
mt \ 

τοῦ ζῴου τὴν ἔμψυχον οὐσίαν, χαὶ ἔτι πρὸ τούτου By οὐσίαν: χαὶ et Ὁ 

5 by \ \ 

λιττα ety, μὴ τὸ ὁλόπτερον ἀλλὰ eee τὸ πτηνόν ΡΠ ΤΥ Ge 25 

τοῦτο), χαὶ ἔτι μᾶλλον to ζῷον, χαὶ ἔτι πρῶτον τὴν οὐσίαν. λέγει δὲ τὸ 


eS) 
or 


1 τὸ alterum om. a 3 τὸ ἡ τῷ AB(m): τῷ Ἢ τὸ Ar. ὁ Β (dfnm): om. ἃ et 
Ar. (οἷ. vs. 6) 5 τῶν ἃ: τῷ Β 7 τῶν 8 seripsi: τῷ β aB 8 ἦν scripsi: 
ἡ aB 13 post ἐπειδὴ add. χαὶ ἃ 14 τῶν scripsi: τῷ aB 26 μήτε B: ph a 
27 ἐπισκοπεῖ a 28 yap om. a 33 χαὶ Ett πρὸ τούτου τὴν οὐσίαν om. a 


34 ὁλόπτερον . - - πτηνόν] οἵ. Anal. post. 11 13 p. 90089 


= A I A TL LE an Tae EOE i 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.44238] 307 


υὲν προσεχῶς τῷ KE ἑπόμενον (ἔστω δὲ τοῦτο ἣ μέλιττα) τὸ Z, τοῦτ᾽ 108: 


R 


πτηνόν: ὁμοίως δὲ x 
1. τοῦτ᾽ ἔστι τὸ γραμματικόν, τὸ δὲ χαϑολιχώ- 80 


ἐς 
‘ 


1 
ice) 


οσεχῶς οἷς τὴν τ 

~ ~ 7: , 
ερον τὸ Καὶ Τ᾿, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ ἐπιστ Ἵν τῇ δὲ τοῦ K το το πρός τε 
a Z, ὃ ἣν ἑπόμενον τῷ Εἰ, χαὶ πρὸς τὸ T, ᾧ εἵπετο τὸ A, 8) Monpars 


‘ a Ke 
> 


> i 
διὰ τούτου τὸ χαϑολιχώτερον προσσημαίνων. ἔϑηχε δὲ ταῦτα, δι’ ὧν τὸ 


τ 


χαϑόλου χαταφατιχὸν συνάγεται. τοῦ δὲ δεῖν οὕτως ποιεῖσϑαι τὴν ἐπίβλεψιν 
αἰτίαν ἀποδίδωσιν, ὅτι εὐπορώτερον χαὶ ἐν πλείοσιν ἡμῖν ἢ ἐχλογὴ τῶν 
΄ 


΄ ἢ, ΑΞ ΄ ~ ~ 4 = 
10 προτάσεων ἔσται χαὶ ἢ ζήτησις τοῦ χαϑολιχωτέρου πρῶτον λαμβανομένου 35 
Ὁ \ \ , ~ c ve \ \ bg \ \ CESS) 3S. 
6 γὰρ τὸ χαϑολικώτερον τῶν ἑπομένων τινὶ λαβὼν ἔχει χαὶ τὰ OT ἐχείνου 


ἢ 


εριεχόμενα ual προσεχέστερον ἑπόμενα τῷ χειμένῳ χαὶ αὐτὰ λαμβάνειν. 


» 


\ 


δὲ τὰ προσεχῆ λαβὼν μόνα οὐχέτ᾽ ἔχει χαὶ τὰ χαϑολιχώτερα τῷ ἐν 


Ὧ 


- 


“ 
τοῖς φϑάνουσιν εἰλῆφϑαι τοῖς προσεχῶς ἑπομένοις χἀχεῖνα τὰ χαϑολικώτερα 
15 περιέχεσθαι. 6 μὲν γὰρ λαβὼν τῷ ἀνϑρώπῳ τὸ ζῷον ἕπεσϑαι ἀποχέχλει- 40 
σται τοῦ τὴν οὐσίαν ἔτι λαβεῖν τῷ ἐν τῷ CoM χαὶ τὴν οὐσίαν περιέχε- 
σϑαι, ὃ δὲ τὴν οὐσίαν πρώτην λαβὼν ἔχει χαὶ τὸ ζῷον ἐν τοῖς ἑπομένοις 
τῷ ἀνθρώπῳ λαβεῖν ἔτι. πλειόνων δὲ ὄντων τῶν χειμένων εὐπορωτέρα 
ἣ τοῦ μέσου εὕρεσις" ῥᾷον γὰρ ἐν πλείοσιν εὑρεῖν, ὃ τ τς τις. ἂν γὰρ 
20 δέῃ δεῖξαι τὸ τῷ [ἡ ὑπάρχον, ἐπεὶ ἕπεται τῷ E οὐ μόνον τὸ Z ἀλλὰ 45 
χαὶ τὸ Καὶ Z, ἐπρδν τον Ἔν εἴ τι τῶν, οἷς ἕπεται τὸ A, τοῦτ᾽ 
ἔστι tov AKT, ταὐτόν ἐστι τῷ KZ. xdv μὲν εὕρωμεν τούτων τι 
ταὐτὸν ἐχείνων τινί, ληψόμεϑα τὸ A τῷ KZ ὑπάρχειν, τὸ δὲ KZ τῷ E, 
χαὶ οὕτως τὸ A τῷ E. et | δὲ μὴ εὑρίσχοιμεν τῶν, οἷς ἕπεται τὸ A, 103¥ 
25 ταὐτόν τι ὃν τῷ KZ τῷ χαϑολικωτέρῳ, χαταλείπεται ἡμῖν ἢ ζήτησις ἐπὶ 
τοῦ Z- δύναται γάρ, χαὶ εἰ μὴ τῷ KZ ταὐτόν τι εἴη τῶν KT ἢ τ τῶν I’, 
ἀλλὰ τῷ γε Z [τὸ [᾿ 2] εἶναι ταὐτόν. εἰ μὲν γὰρ ὅλῳ τῷ eee ᾧ τὸ A 
ἄρξει χαὶ τῷ ὁδλοπτέρῳ χαὶ τῇ μελίττῃ δῆλον ὅτι, ἥτις ἦν τὸ Ee ε 
ὲ μὴ τῷ πτηνῷ ὅλῳ, οὐ χεχώλυται τῷ ὁλοπτέρῳ χαὶ διὰ τοῦ ὁλοπτέρου 
80 τῇ μελίττῃ. πλείονες οὖν αἱ ile πρὸς τὴν ἐπιχείρησιν, χαὶ ἐν πλείοσιν 
ζήτησις οὕτως ἔσται. χαὶ ἐπεὶ τῇ FOovy ἕπεται χαὶ ἣ ἐνέργεια χαὶ 


ov 


5 


-- 
Ἂν 


ς ΄ oye c \ ~ \ ΄ σε Ἂν 2 - - 
ἣ τοιαύτη ἐνέργεια Ci (a aly ἕξεως), ἂν μέν τι τῶν, οἷς 
ἕπεται τὸ Ὁ σύν; ταὐτὸν ἢ τῇ ἐνερ eta , ὃ ἣν χοινότερον τῶν ἑπομένων 
τῇ ἡδονῇ, διὰ τούτου ἂν δειχνύοιτο οὖσα ΕΝ εἰ δὲ μὴ τοῦτο, ζητή- 10 


Ὁ. δὲ prius superser. B? τὰ B: τὸ a 5 post to prius ras. in B ἐπιστη- 
μονιχόν ἃ τοῦ x B: tov a a τε OM. ἃ 7 προσσημαίνων scripsi: προσημαί- 
νων aB 9. εὐπορώτερος ἃ 12 λαμβάνει ἃ 13 μόνα om. ἃ post χαϑο- 
λικώτερα expunxit περιέχεσθαι ὁ μὲν γὰρ λαβὼν (ex vs. 15 translata) B!, ut videtur 

τῷ B: τὸ a 14 εἰλήφϑω a 18 πλειόνων ex πλεῖον corr. B? 22 τῶν Ἴ a: 
™m 7 B ante ταὐτόν add. εἴη a et ex corr. B': expunxit B? ἐστι B: τινι a 
23 τινὶ Β: τινὸς a ληψώμεϑα a 24 χαὶ οὕτως τὸ α τῷ ε OM. ἃ δὲ 
superser. B? 25 xa ἃ καταλήψεται a 27 τὸ γζ delevi: τὸ 7 a 28 τῇ 
pedttty] ἢ μελί in ras. B ἣν B: ἠὰἃ 29 δὲ μὴ ἃ: μὴ δὲ Β ὁλοπτέρου ex 
ὅλου πτεροῦ corr. B 32 ὀρέξεως a μέν τι Β: μέντοι a 


208 


308 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.44258. 63] 


σομεν. τί τῇ τοιαύτῃ ἐνεργεία ταὐτόν ἐστι τῶν, οἷς ἕπεται τὸ ἀγαϑόν- xdv 103v 
A 


εὕρωμεν τοιοῦτον ὃν TO χατὰ φύσιν Ce γὰρ πᾶν τὸ χατὰ φύσιν se 
ς f 


1 
Ὁ > \ ΄ ΄, 3 Q/ >. \ 
εἶναι. τοῦτο ὃ ἣν τ XATA OVOLY ave YEA AVEUTOOLOTW STOWEVOY Od 
i a ‘ ‘ 
p 


τὸς 
t 


= 
& 

δ 

τ 

a 

[=] 

fe es 


τούτου ἂν εἴη ὄξιχν 


5 p.44b8 “Ὁμοίως δὲ χαὶ ἐφ᾽ ὧν αὐτὸ ἀχολουϑεῖ. 


~ » ΄ NY ~ ~) f= 
Τοῦτ᾽ ἔστιν “Guotws δὲ ζητητέον χαὶ ἐπὶ τῶν, οἷς αὐτὸ ἀχολουϑεῖ᾽". 15 
ἔστι δέ, ὃ λέγει, ὅτι οὐ τον δεῖ λαμβάνειν ἐπὶ τῶν ἑπομένων τῷ [αὶ τὰ 
χαϑολιχώτερα πρῶτον χαὶ τῶν, οἷς ἕπεται τὸ A, τὰ χαϑόλου χαὶ ταῦτα 
πρῶτον ζητεῖν, εἰ ἔστιν ἀλλήλοις ταὐτά, εἶτα, εἰ μὴ ἐν τούτοις εὑρίσχοιτο, 
10 ἐπὶ τὰ προσεχέστερα χαὶ μὴ ὁμοίως ἔτι χοινὰ μετιτέον: ταῦτα δὲ ἐποιοῦ- 
\ “4 \ Ω 7Ὰ A GZ QQ ~- ; 
usy χαὶ συνεχρίνομεν τὸ χαϑόλου χαταφατιχὸν ϑέλοντες δεῖξαι. οὐχ ἐπὶ 20 
> f \ ἂς “μοὶ σ ~ > \ \ aN “ῳ fe λ 
τούτου οὖν υόνου φησὶ δεῖν οὕτως ποιεῖν, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν, οἷς τὸ E 
ἀχολουϑεῖ, ὁμοίως ποιητέον: ἦν δὲ ταῦτα τὰ ἐπὶ τοῦ ΗΠ. χαὶ γὰρ ἐπὶ 
τούτων φησὶ τὰ χαϑολιχώτερα δεῖν πρῶτον τῶν, οἷς ἕπεται τὸ E, λαμβά- 
15 γοντας συγχρίνειν αὐτὰ τοῖς χαϑολιχωτέροις τῶν, οἷς εἵπετο τὸ A, ἃ ἦν 
, σ 
& τούτων σύγχρισις γίνεται, ὅτε 


- 1 ε 


ἐπὶ τοῦ I’, ἃ εἶπε πρὸ ὀλίγου KI. ἢ 


> 


\ 9X \ \ ~ 
,H. τὸ δὲ et pev yap totes 
At Pitas A \ ~ ¢ 5 - ΄ - 7 2 en ie 
πρώτοις, χαὶ τοῖς Om ἐχεῖνα ΤΟΣ ἐπ te τοῦ A, ὅ ἐστιν ἑπόμενον 
\ 


° 

(6) 
“ eat = = ΄ ΄ \ ς ΄ >_~ > ΄ = 
tO Sil μξροὺς AAT τος φατιχὼν TE εἴται" TOTE 2p 7 συγχρισις AVTWY ἐχ TOV- 20 


5 ΄ σ 
τῶν γίνεται. οἷς ἀμφότερα STETAL, ἃ 


Ὑ ΄ - - ς 4 > 
20 τοῖς I’, ὁμοίως χαὶ περὶ tod E, ὃ ἕπεται τοῖς H- τὸ γὰρ ἑπόμενον, εἰ 
wey ἕ f 


~ ~ c > >] , 
TOLTO τοις πρώτηϊς χαὶ χαϑολιχωτέροις. ἔπ TOLTO ay χαὶ τοις UT EXEL- 
΄ σ 


= ΄ SENN >>. 4 
νων περιεχομένοις. εἰ GE μὴ τοῖς χαϑολικωτέροις ἕποιτο, οὐδὲν χεχώλυται 80 
ί 


τῶν ὕπ᾽ ἐχεῖνα ἕπεσϑαί τινι, οἷον ὃ ἄνϑρωπος εἰ μὴ ἕπεται τῷ δίποδι, 


ἀλλὰ τῷ πεζῷ δίποδι οὐδὲν χεχώλυται ἕπεσϑαι. οὐ λέγει δέ, ὅτι τὸ τῷ 
f> ~ ~ ΄ σ᾽ 
95 χαϑόλου (μὴ) Exduevov πᾶσι τοῖς ὕπ᾽ αὐτὸ ἐνδέχεται ἀχολουϑεῖν, GAN ὅτι 


τισὶ τ ὕπ᾽ αὐτὸ ἐγχωρεῖ ἕπεσϑαι αὐτό. 

πισχεπτέον δέ, πῶς τοῦτο συνάδει τῷ πρὸ ὀλίγου εἰρημένῳ 
οὐδὲ δὴ τῷ χαϑόλου exhextéov, οἷς ἕπεται τὸ περιεχόμενον. ἢ δι᾿ 3 
ἐχείνου οὐ παρῃτεῖτο τὸ πρῶτον δεῖν τὰ χαϑολικώτερα ἘΠΕῚ τῶν. 


80 οἷς ἕπεται 6 χείμενος ὅρος, ἀλλὰ τὸν τρόπον τῆς ἐχλογῆς᾽ διὰ γὰρ τοῦ 


\ 


. ~ \ lA 
δειχνύναι τὸ χαϑολ ἘΠ ΞΟ τῶν, οἷς ἕπεταί τι, ἑπόμενόν τισι, διὰ τούτου 
> ? 5) 
nis τὸ χαϑολιχώτερον εἵπετο, ἀλλ οὐχ 


ἔλεγε δεῖν δειχνύναι τὸ ἕπεσϑαι χαὶ « 
3). 2) 3 


7 ΄ ‘A 5 \ , nn a! ~ 
ὡς TOUTW ἑπόμενον αὐτὸ απ ἀρχῇ Ὡς τιϑέναι. χαὶ ACYOL ἄν οξιν πρῶτον 40 


2 ΤΣ, > ix σ \ 7 cc a Αι 
ἐχεῖνοι ἐν τὶ ἐχλογῇ τῶν, οἷς ἕπεται τὸ προχείμενον, λαμβάνειν: οὕτως γὰρ 
35 οὐ δὶς ταὐτὰ ληψόμεϑα. 6 μὲν λαβὼν τῷ αἱρετῷ ἔἕπεσϑαι τὸ ἀγαϑὸν 


. 


1edtB: t€ ma 7 λαμβάνειν B! corr. 9 ταὐτά a: ταῦτα B 18 Ἢ in 
ras. B 23 ἐκεῖνα a: éxetvo B ie py a: om. Β bz] 5 in ras. B? 27 πρὸ 
ὀλίγου] c. 27 p. 43b29 28 δὴ τὸ ὃ B: δεῖ τῷ ἃ 30 ante διὰ add. ἀλλὰ γὰρ ἃ: 
expunxit B? yap add. B®: om. a 31 τοῦτο a 92 οὐχ add. B?: om. a 
do λέγοιτο a 34 οὕτω a 3D οὐ bic B: οὐδεὶς a ταὐτὰ scripsi: ταῦτα aB 


ληψώμεϑα a μὲν om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4403] 309 


~ 


λήψεται, ὅτι χαὶ τῇ apet i χαὶ τῇ ὑγεία, ὁ δὲ πρῶτον λαβὼν τὴν a iv 109» 


ἔπειτα τὸ αἱρετὸν δὶς ταὐτὸν ἔσται λαμβάνων. ἐν γὰρ τῇ ἀρετῇ τὸ at ΓΞ 
, 5 ΄ νι σ ~ ce ~ \ ¢ > ΄ σ ΄ v > 
ΕΠ eee ip GI peat 9 eee ane λαμβάνοι ἄν. οἷς 
ἕπεται τὸ περιεχόμενον ὑπὸ τοῦ ἀγαϑοῦ, τούτοις ἕπεσϑαι χαὶ τὸ ἀγαϑόν. 45 
5 7, χαὶ τῶν αὐτῷ τῷ προχειμένῳ ἑπομένων τὰ ὑὲν χοινότερά ἐστι. τὰ δ᾽ 
» \ g 
0 


‘a ey ἕπεται καὶ τὸ λογουιόν". ἀλλὰ 


ζῴω ἑπόμενα ἜΡΙΣ τῷ Aaa πὰς τῶν ἘΞ τομένων αὐτῷ τὰ Ἢ 
χοινότερα τὰ δὲ ὑπ᾽ ἐχεῖνα. ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τῶν. of ἕπεται αὐτά: χοι- 
10 νότερον γὰρ τὸ ἐπιστήμην ἔχειν τοῦ γραμματιχὴν ἔχειν, χαὶ ἕπεται 


τ 
5 Ve ec » C a7 \ id / , > ~ ~ ἊΝ 
αυφήτεροις ὁ ἄνϑρωπος. οὐνᾶαται χαι ἁπλούστερον τις αἀχουσαϊι TOV οξ 


or 


si \ ~ / \ > g σ > \ \ 
O& χαι τῶν ΞΟ τον MAL οἱς ETETAL SXAGTOY εἰς TA πρῶτα χαι TA χα- 


ϑόλου μάλιστα He πειν λέγοι “γὰρ ἂν δι’ αὐτῶν οὐχέτι περὶ τῆς ἐχ- 
λογῆς (εἴρηχε γὰρ περὶ ae πῶς αὐτὴν χρὴ ποιεῖσϑαι) ἀλλὰ περὶ 
id [4 


15 τῆς λήψεως τῶν μέσων ὅρων, ἣ γίνεται = τοῦ ἄλλο ἄλλῳ ταὐτὸν Gus 


a. 


σχεσϑαι. ἐπεὶ γὰρ τῶν ἐπ meet τισὶ χαὶ τῶν, οἷς ἕπεται, τὰ μὲν χοινότερά 


ἐστιν τὰ δὲ προσεχέστερά τε χαὶ ὑπ᾽ ἐχεῖνα (οὐ γὰρ δὴ πάντα ἴσα), ἀξιοῖ 10 

τοὺς βουλομένους τὸν μέσον ὅρον λαβεῖν διὰ τοῦ τῶν ἐχλεγομένων τινὰ 

ταὐτὰ ἀλλήλοις εὑρεῖν πρῶτον ἐπίβλεψιν τῶν χοινοτέρων ποιεῖσϑαι ζητοῦντας, 

wv fs 3 , > \ \ 5 ’ 5 Χ \ > UA id ‘4 ἘΝ reall cones 
20 εἴ τινα τούτων ἀλλήλοις ἐστὶ TA αὐτά, εἰ GE UH ἐν τούτοις εὑρίσχοιτο, TOTE 
ἐπὶ τὰ μεριχώτερα μεταβαίνειν. ὃ μὲν γὰρ τὰ χοινότερα τὰ αὐτὰ δείξας χαὶ 
ν SN 


διὰ τούτων τι συλλογισάμενος ἔχει τὸ αὐτὸ δειχνύναι χαὶ διὰ τῶν ὑπὸ τὸ 15 
ὃὲ μὴ τὴς διὰ τῶν χοινο- 


΄ . 


SN ὥστε πλείους ot τον οτος εἰ ety ὃ 
τερῶν, οὐχ ἀφύρηται τὸ δύνασϑαι εὑρεῖν τὸ προχείμενον ἐπὶ τῶν μεριχω- 
τέρων. δεῖξαι γάρ τις HUGE 7 Aw E 6 ee 
ἑπόμενα χαϑολιχώτερον μὲν τὸ KZ ὑπὸ τοῦτο δὲ 


τῷ 
on 
2 
= 
su 
a 
~ 
“8. | 
τ 


Ἁ 
ἑπόμενον αὐτὸ πάλιν χαθολιχώτερον μὲν τῷ ΚΓ ὑπὸ τοῦτο δὲ ὄντι τῷ | 


rf 9 
~ \ 
δείξας μὲν i τὸ KT ἢ τὸ ταὐτὸν τῷ ΚΖ ἔχει δεῖξαι δι᾿ αὐτοῦ to A 20 
χαὶ τῷ Z ὑπάρχειν, ὃ ἣν ὑπὸ τὸ KOZ χαὶ τῷ ἐπ ὃ ἣν τὸ προχείμενον" 
80 εἰ δὲ μὴ τούτῳ εἴη ταὐτὸν ἐχείνων τι, ὑπολείπεται τὸ ἐπὶ τοῦ Z πάλιν 
ποιεῖσϑαι τὸν λόγον. ὥστε ἐν πλείοσιν ἂν ἣ ζήτησις χαὶ ἐν τάξει γένοιτο. 
~ 7 > \ 
6 δ᾽ αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ tov KT τ Γ, οἷς εἵπετο τὸ A. χαὶ γὰρ 
τούτων πρῶτον μὲν τὸ KI τὸ χαϑολιχώτερον εἰ δειχϑείη τῷ KZ ὄντι 2% 
as rey: > 5) ~ Tyee » δὰ 
χαϑόλου ταὐτόν. διὰ τούτου δειχϑήσεται τὸ A τῷ E ὑπάρχον" εἰ δὲ μὴ 


35 τοῦτο εἴη ταὐτόν τινι ἐχείνων, χαταλείπεται ζητεῖν περὶ tod IL’, εἰ τοῦτό 


. 


΄ / a Ν᾿ > 5 \ 
ἐστί τινι ταὐτὸν ἐχείνων. δύναται τὸ δμοίως δὲ χαὶ ἐφ ὧν αὐτὸ 
ἀχολουϑεῖ. σχεπτέον xat αὐτὸ περὶ τοῦ E λέγειν. ἂν γὰρ ee 


> 


δι.» \ \ ~ Y ¢ , τώ -“ 
δεῖξαι τὸ A τινὶ τῷ Εἰ ὑπάρχειν ζητῶμεν, τί τῶν, οἷς ἕπεται τὸ A, τινὶ 


ὅ αὐτῶν ἃ 8 ἑπόμενα om. ἃ 10 τὸ ex τοῦ corr. B? 15 ταὐτὸν ἄλλῳ ἃ 
16 ἐπεὶ scripsi: ἐπὶ aB 17 te om. ἃ . 18 τοῦ τῶν ex τούτων corr. B? 19 éxt- 
βλεψιν seripsi (ef. p. 329,10): ἐπὶ aB 22 διὰ (ante τῶν) B: τινα ἃ 20 ἑπόμε- 
νὸν a ὃν τὸ Seripsi: ὄντος τοῦ aB δὲ τοῦτο ἃ 29 ὑπάρχειν Β' corr.: ὑπάρ- 
yov ἃ Bpr. 30 τούτῳ ex τοῦτο corr. B! 36 ταὐτόν τινι a αὐτὸ 
superser. B? 38 ὑπάργον a 


310 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4403. 6] 


> 


τῶν. οἷς ἕπεται τὸ E, ταὐτόν ἐστι (τούτου γὰρ εὑρεϑέντος διὰ tod τρίτου 104r 


et 

a ΄ ΄ ΄ a ~ ~ \ , 

σχήματος τὸ προχείμενον δείχνυται), πάλιν δεῖ πρῶτον τὰ χαϑολιχώτερα 80 
Η x ~ > Se tee SI ΄, ~ > ΠΟΘΕΝ \ 

τῶν, οἷς ἕπεται τὸ Εἰ, ζητεῖν, εἰ ταὐτά ἐστί τισι τῶν, οἷς ἕπεται τὸ A, 


Ἃ \ x Ψψ' ς i 
χαϑολιχωτέροις: ἂν γὰρ μὴ τούτων τι εὑρεϑῇ, ὑπολείπεται τὸ ἐπὶ τῶν 
μεριχωτέρων πάλιν ζήτησιν ποιήσασϑαι. 


or 


p- 4403 Ὁμοίως δὲ καὶ ἐφ᾽ ὧν αὐτὸ ἀχολουϑεὶ σχεπτέον. 


Αὐτὸ εἶπεν ἀντὶ τοῦ ᾿ αὐτά᾽ - ἔστι yap, ὃ λέγει, ᾿ ὁμοίως δὲ σχεπτέον 
χαὶ ἐπὶ τῶν, οἷς αὐτὰ ἀχολουϑεῖ᾽. δῆλον ὅτι τὸ A χαὶ τὸ E. εἰ μὲν γὰρ 35 
τῶν χοινοτέρων, οἷς ἀχολουϑεῖ ταῦτα, εὑρίσχοιτό τι ταὐτόν, ᾧ ἀμφότερα 

10 ἀχολουϑεῖ. εὑρίσχοιτο ἂν χαὶ ἐν τοῖς ony ταῦτα: εἰ 6& μὴ ἐν τοῖς χοινο- 
τέροις χαὶ χαϑολιχωτέροις εὑρίσχοιτό τι ταὐτόν, δυνήσεται εὑρεϑῆναι ἐν τοῖς 


~ 


p.4406 Δῆλον δέ, ὅτι xat διὰ τῶν τριῶν ὅρων χαὶ τῶν δύο 


πΞ Μ yed 
προτάσεων ἣ σχέφψις. 40 
15 Actéas, πῶς οἷόν te γίνεσϑαι τοὺς συλλογισμοὺς xa? ἕχαστον πρόβλημα, 


φανερόν φησι χαὶ ἐχ τούτων εἶναι, ὅτι πᾶς συλλογισμὸς ἁπλοῦς διὰ τριῶν 
ὅρων χαὶ διὰ δύο γίνεται προτάσεων χαὶ διὰ τῶν τριῶν σχημάτων, ἃ φϑάσας 


ἔδειξεν ἤδη. χαὶ πῶς δῆλον χαὶ ἐχ τούτων, δείχνυσιν. ὑπάρχειν μὲν γὰρ 
παντὶ δείχνυται τὸ A τῷ E, εἰ εἶεν τὸ Γ᾿ χαὶ τὸ Z τὰ αὐτὰ χαὶ εἷς ὅρος 45 


τῶν γένοιτο: τοῦτον γὰρ μέσον ὅρον λαβόντες δείχνυμεν τὸ A τῷ Εἰ 

παντὶ ὑπάρχον διὰ προτάσεων | δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐν πρώτῳ 1θ4ν 
΄ το =) ν᾿ x“ . \ 
σχήματι. πάλιν δ᾽ ad, ἂν τινὶ δειχνύωμεν τὸ A τῷ E, λαμβάνομεν τὸ [᾿ 


> σ΄ 
U 


χαὶ H ταὐτά. οἷς εἵπετο τὸ A χαὶ τὸ E- ἐὰν γὰρ ἕνα ὅρον ταῦτα ποιήσωμεν 


Ἁ - “4 ~ Ἢ c ΄ Ὁ ~ 
χαὶ ϑῶμεν μέσον, συνάγεται τὸ A τῷ E τινὶ ὑπάρχον διὰ τοῦ τεϑέντος 


τῷ 
or 


id > Δ ΄ σ -ι . ͵ \ Ὁ >) [4 a 
μέσου ἐν τρίτῳ σχήματι. ὅταν δὲ δειχνύωμεν τὸ A τῷ Κα μηδενί, πάλιν 5 
5 ΄ \ \ \ y »} \ \ > » Reed Ω͵ ~ σ Αὴ 
λαμβάνομεν τὸ Δ χαὶ τὸ Z ταὐτὰ χαὶ ἐξ αὐτῶν ἕνα ποιοῦμεν ὅρον τὸν 
μέσον. γίνεται δὲ % δεῖξις τούτου οὕτως ληφϑέντος χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ 


σχήματι χαὶ ἐν τῷ dev ar χαὶ ἐν μὲν τῷ πρώτῳ, ἂν λάβωμεν. ἐπεὶ 
τὸ Z ταὐτὸν [ὃν] τῷ A, ὃ οὐδενὶ ὑπάρχει oe A, xat τὸ A τῷ Z μηδενί 
30 (ἀντιστρέφει γὰρ 7 aie ἀποφατιχή), τὸ δέ ye Z παντὶ τῷ Εἰ (εἵπετο 
Sj ἀῶ > ~ ~ ΄ ΄ Oo g > SLEN ~ ~ 

{ao αὐτῷ), ἐν δὲ τῷ μέσῳ σχήματι, ὅτι τὸ A, 6 ἐστι ταὐτὸν τῷ Z, τῷ 10 


ψ. 


Ἁ »} ‘ id ΄ - s\ [4 > 4 δι ~ ~ c 4 
μὲν A οὐδενὶ ὑπάρχει τῷ δὲ Εἰ παντί. οὐχέτι δὲ ἐνταῦϑα τῆς Ergpus 
ἐχλογῆς ἐμνημόνευσε, xa ἣν ἐν δευτέρῳ σχήματι μόνον ἣ συναγωγὴ 

> ~ ~ WV. ~ a 5 
i τῶν Β τῶν ἑπομένων τῷ A ταὐτόν {τίν τινι εἴη τῶν Θ, ἃ οὐχ 


2 τὰ χαϑολικώτερα post ε (5) transponit a Ὁ post χοινοτέρων add. χαὶ πρώτων a 
13 χαὶ ὅτι Ar. _ 18 δῆλον in δηλῶν corr. B? 28 χαὶ ἐν μὲν τῷ Om. a 29 ὃν 
delevi 9 os OG 32 post δὲ prius add. ye a o4 τί addidi 


τῶν ta: τῷ ὃ Β 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. ρ. 4406. 19.258] 311 


ὑπάρχει τῷ Εἰ, ὅτι ὁμοία χαὶ ἐπὶ τούτου ἣ δεῖξις- εἴρηχε δὲ τ περὶ τς 
ἐν τοῖς πρώτοις. ἐπὶ μέρους δέ γε τ σοῦ aca BAe ἀπὸ τοῦ A 

πρὸς τὸ Εἰ λαμβάνομεν τὸ Δ χαὶ τὸ H ταὐτά, χαὶ ἕνα μέσον ὅρον ποιήσαντες 15 
ἐξ αὐτῶν ἐν τρίτῳ σχήματι διὰ δύο προτάσεων συνάγομεν τὸ ἐπὶ μέρους 


qn 


“συ 


ἀποφατιχόν: τὸ μὲν yap A οὐδενὶ τῷ A, 6 ἐστι ταὐτὸν τῷ H, τὸ δὲ E 
παντὶ τῷ Η, ὅ ἐστι ταὐτὸν τῷ 
Ἂν ἊΝ σ Ὁ \ ~ , , ΄ 
ρ.440υ19 Φανερὸν οὖν, ὅτι διὰ τῶν προειρημένων σχημάτων οἵ 
, \ σ > > ΄ na ~~ σ᾽ 
συλλογισμοί, χαὶ ὅτι οὐχ ἐχλεχτέον, ἃ πᾶσιν ἕπεται. 


Ὅτι μὲν πάντες οἱ συλλογισμοὶ χαὶ πάντα τὰ προβλήματα διὰ τῶν 20 
10 τριῶν anny μάτων, χαὶ ἐν τούτοις ἔδειξεν. ὑπομιμνήσχει δὲ ἡμᾶς χαὶ οὗ 
εἶπε μέν, ὑπερέϑετο δὲ αὐτοῦ τὴν αἰτίαν ἐρεῖν, ἣν νῦν λέγει: ἦν δέ, ὅτι 
μὴ δεῖ ἐχλέγειν τὰ πᾶσιν ἑπόμενα, τοῦτ᾽ ἔστιν, ὅτι οὐχ εἴ τινα τὰ αὐτὰ 
ΠΠ ΕΣ ne ἕπεται. ταῦτα ἐχλεχτέον. αἰτίαν δὲ τούτου ἀποδίδωσιν, ὅτι 
υηδεὶς γίνεται συλλογ Hees TOD πος τοῖς ἄχροις ἑπομένου ληφϑέντος" 25 


15 εἰ δὲ τοῦτο, ἄχρηστος ἂν εἴη πρὸς συλλογισμῶν εὕρεσιν ἢ τούτων ἐχλογή. 
ὅτι δὲ wy γίνεται συλλογισμός τις, ἔδειξε χαϑόλου. οὔτε γὰρ χατασχευα- 


στιχὸς χαὶ χαταφατιχὸς οὔτε ἀνασχευαστιχὸς χαὶ ἀποφατιχός, χαταφατιχὸς 
μέν. ὅτι ἐχ τῶν uta ἀμφοτέροις οὐδὲν συνάγεται συλλογιστιχῶς (διὰ 
τοῦτο γὰρ ἐν δευτέρῳ σχήματι ἀσυλλόγιστοι at ἐχ δύο ἀπο εν 
20 ἐδείχϑησαν οὖσαι συζυγίαι). ἀποστερεῖν δ᾽ οὐχ ἐνδέχεται, τοῦτ᾽ ἔστι 80 

τερητιχὸν OF χαὶ ἀποφατιχὸν συλλογισμὸν οὐχ ἐνδέχεται τυ ἐξ ἀμφο- 
τέρων χαταφατιχῶν᾽ " τὸ γὰρ en ἀμφοτέροις Ἰαταφασιεται ΠΡ ΠΤ ΓΟ, 
ἐν G5 τοῖς ἀποφατιχὸν συνάγουσι χαὶ δειχνύουσιν ἐξ ἀνάγχης δεῖ τὴν ἑτέραν 
πρότασιν ἀποφατιχὴν εἶναι. 


25 p. 44025 Φανερὸν δέ, ὅτι χαὶ at ἄλλαι σχέψεις τῶν χατὰ τὰς 
Ρ 
ἃς ἄχρειοι πρὸς τὸ ποιεῖν συλλογισμόν. 35 


ἐχλογὰ 


‘Pp σ > \ > ᾿ς c 4 > \ / > 3Q_\ 

Δείξας, ὅτι, εἰ τὰ ἀμ, βφοτέροις ἑπόμενα ταὐτὰ ληφϑείη εἶναι, οὐδεὶς 

ἔσται συλλογισμός, φησίν, ὅτι οὐδ᾽ ἂν ἄλλα τινὰ τῶν ἐχλελεγμένων ἡμῖν 

> Ἁ 5 ΞΖ ΄ 5) oo Vv 
ταὐτὰ ἀλλήλοις eboney; nap ἃ τυ τ τὰ 000 οὕτως ἔσται συλλο- 
80 γισμός. πρῶτον μὲν οὖν εἶπεν, ὅτι μὴ δεῖ ἐχλέγειν τὰ πᾶσιν ἑπόμενα. 
~ ᾿ Ζ σ > > +5 ΔῈ τς / N Ὁ 

voy GE φησιν, ὅτι GAA οὐδὲ τῶν ἐχλελεγμένων, ἃ ἐδόχει ἀλλήλων ὃ διαφέρειν, 40 

Δ πον τινὰ τῶν ἀμφοτέροις ἑπομένων ὡς ἕνα ποιήσοντας ὅρον ἐξ αὐτῶν" 

χαὶ γὰρ οὕτως γίνεται τὸ δεύτερον σχῆμα ἔχον τὰς δύο χαταφατιχάς. 


1 ὑπάρχει ex ὑπῆρχε corr. Β' τῷ ex τὸ corr. B? τούτου B: ταύτης a εἴρηκε] 
Ρ. 44a25—27 4 post συνάγομεν add. χαὶ ἃ θη: τ. δ᾽ ἃ: ὃ --- ἡ Β΄ Κατ: 5) 

8 post συλλογισμοὶ add. πάντες Ar. (ef. vs. 9) daB: ὅσα Ar. 11 εἶπε] c. 27 p. 43636 
12 ὅτι οἴη. ἃ 14 τοῖς ἄχροις om. ἃ 15 τοῦτο ex οὗτος corr. B! ἄχρηστον a 
συλλογισμοῦ a 19 τούτων a 20 post οὖσαι add. at a 22 xatapdoxetat B: 
χατασχευάζεται a 25 χαὶ ὅτι Ar. ata et Ar.: om. B τῶν OM. ἃ Ὁ] οὐδὲ Β; 


οὗ δὲ ἃ 32 ποιήσοντας ἃ: ποιήσαντας Β 


312 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.44>25. 38] 


GAR οὐδὲ τῶν [᾿ τι λαβόντας (τούτοις yap ἕπεται τὸ A) συγχριτέον τῶν Θ [04ν 
a \ σ΄ 
ὰ 


τινί, ἃ οὐχ ὕπῆρχε τῷ Εἰ" ἔσται γὰρ οὕτως τὸ πρῶτον ole τὴν 
΄ 7 3 ee ν᾿ 2 REA ἜΝ Χ Α Γ 5 
ἐλάττονα πρότασιν ἀποφατιχὴν ἔχον: ἔσται γὰρ τὸ μὲν A παντὶ τῷ 1", ὃ 45 


> > > ~ p)) . 2 Ly 2 sf 
ἦν τὸ 8, τὸ δὲ O, ὃ ἦν WT, οὐδενὶ τῷ EK. ἄν γὰρ ἀντιστρέφψαντες 
΄ ? 
ΐ 


or 


ὺ 
ἀμφοτέρας λάβωμεν, τὸ E τῷ @ οὐ 
ἊΣ συναχϑήσεται | vey | τὸ Εὶ 
ἔτι τῷ μὴ ἀντιστρέφειν τὸ 


evi, τοῦτ᾽ ἔστι τῷ 1“, τὸ δὲ Γ΄ τινὲ τῷ 


΄ 


| ὑπάρχειν. ἀλλ οὐ τὸ προχείμενον 105r 
πὶ μέρους ς ἀποφατιχόν. χἂν ἐν τρίτῳ δὲ σχή- 
ματι τὴν συμπλοχὴν ποιήσῃ; ἐπ οὕτως ποτ 7 BURG NOHi? γίνεται 
γὰρ ἐν αὐτῇ ἢ ἐλάττων ἀποφατιχή" τὸ μὲν: γὰρ A χατὰ παντὸς τοῦ Θ, 
10 εἴ γε χαὶ χατὰ παντὸς τοῦ 1“, ᾧ ταὐτόν ἐστι τὸ Θ, τὸ δὲ Εἰ χατ᾽ οὐδενὸς 5 
τοῦ Θ. ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν Exatépors «ἢ ὑπαρχόντων τινὰ ταὐτὰ ἀλλήλοις 
ληπτέον, οἷον τῶν Δ τι χαὶ τῶν Θ: ἀμφότεραι γὰρ ἔσονται αἱ προτάσεις 


> 


χποφατιχαί. ἢ ἐν TH πρώτῳ σγήματι. εἰ αἀντιστρέψαιμεν τὴν ΔΑ. ἥ ἐ 
ἀποφατιχαί, 7 ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι, εἰ ᾿ἀντιστρέψαιμεν τὴ . ἥ ἐστιν 


ἴση τῇ OA, ἵνα ληφϑῇ τὸ A eee τῷ 8, τὸ 08 O μηδενὶ τῷ Εἰ, ἢ 
15 ἐν τῷ μέσῳ σχήματι, εἰ εἴη τὸ Δ, ὅ ἐστι ταὐτὸν τῷ O, μήτε τῷ A 


υήτε τῷ Εἰ ὑπάρχον. 


p. 44038 Δῆλον δέ, ὅτι χαὶ ὁποῖα ταὐτὰ ληπτέον χατὰ τὴν ἐπί- 10 
σχεψιν χαὶ ὁποῖα ἑτέρα ἣ ἐναντία. 


Δείξας, τίνα οὐ χρὴ συγχρίνειν ἀλλήλοις χαὶ ὡς ταὐτὰ λαμβάνοντας 
20 συντιϑέναι διὰ τὸ μηδένα ἐξ αὐτῶν οὕτως say eee! γίνεσϑαι συλλο- 


γισμόν, φησίν, ὅτι χαὶ τίνα χρὴ ταὐτὰ ἀλλήλοις πρὸς τὸ συλλογίζεσθαι 


ξι ἃ 


ory Ma 
a 
o < 
“ὮΝ 
R 
ἢ 


προβλημάτων τι, δῆλον ἡμῖν ἐγένετο. προστίϑησι δὲ τὸ χαὶ δποῖα 15 
΄ ἊΝ ~ ’ ~ 
ἐναντία, ὧν οὐδαμοῦ ἐμνημόνευσεν ἐν τοῖς προειρημένοις. ὃ 


@- 

~ 

Pa 

On 
- 

( 

- 
~ 


~ Ἃ Vv 5» ΚᾺ f ae ΄ 5 ΄ a\ \ 

τοιοῦτον ἂν εἴη. ἐξ ὧν, φησίν, εἰρήχαμεν (εἰρήχαμεν δὲ περὶ 
- - a ~ ΄ ) ~ 

τοῦ ποῖα det ταὐτὰ λαμβάνοντα χαϑ᾽ ἔχαστον πρόβλημα tov τοῦ προειρη- 


τῷ 
or 


~ ~ y ᾿ τῳ τὸ 
μένου δειχτιχὸν συλλογισμὸν ποιεῖν), ἔστι δὴ ἐχ τούτων δῆλον χαὶ ὁποῖα 
aes ΕΣ ah ee , σ oe 75» ΄ 1 NYS: 
δεῖ τῶν ἐχλελεγμένων ἕτερα ἀλλήλων λαμβάνειν ἢ χαὶ ἐναντία: ἕπεται γὰρ 20 
τῇ ἡνώσει τῶν ὁμοίων τε χαὶ τῶν αὐτῶν χαὶ 7 τῶν ἑτέρων τε χαὶ 
Ss c ~ 
ἐναντίων γνῶσις. ὅταν γὰρ ἢ τὸ ἑπόμενόν τινι ταὐτὸν τῶν μὴ ὑπαρχόντων 
80 τινί, ie ὡς τοῦτο dua χαὶ ἐναντίον ἐστί τινι τῶν ἑπομένων ἐχείνῳ. 
> c / 5 4 >] / ~ a , ic ΄ 
οἷον εἰ τὸ B τὸ ἑπόμενον τῷ A ταὐτόν ἐστί τινι τῶν Θ, ἃ οὐχ ὑπαρχει 
τῷ Εἰ, δῆλον ὡς χαὶ τῶν Z τῶν ἑπομένων τῷ E τινὶ ἢ ἀντίκειται 7 
=. , ο \ \ id \ \ Vv \ \ c 4 , ~ A mo 
ἐναντίον ἐστὶ τὸ B ὡς ual τὸ Θ, εἴ ye τὰ μὲν ἑπόμενά τινι τοῖς μὴ 36 
ὑπάρχουσι τῷ αὐτῷ ἐναντία ἐστὶν ἢ pe τούτοις δὲ τοῖς μὴ 


\ 


35 ὑπάρχουσι τῷ Εἰ ταὐτόν ἐστι τὸ Β τὸ τῷ A ἑπόμενον: τοῖς Z ἄρα τοῖς 


1 τῶν ὃ seripsi: τῷ ὃ aB ὅ τῷ ὃ τὸ ε ἃ 0 ε oma post ob expunxit δὲ B? 

9 γὰρ alterum om. a 11 ταὐτὰ Ὁ ταῦτα Β: αὐτὰ ἃ 14 δὲ om.a 17 ὅτι om. 
codices Arist. et Alexander ipse p. 313,18,314,3 (χαὶ ὅτι 314, 6) 18 post zat add. ody 
Arist. (ef. 314, 7) 20 οὕτω a 21 post ἀλλήλοις add. λαμβάνειν a 25 λαμβάνοντας a 
27 Get ex δὲ corr. B? 28 τῶν αὐτῶν seripsi: ταυτῶν aB 29 ante ἐναντίων add. 
TOY ἃ 32 τῶν ζ ἃ: 176 OB 33 χαὶ om. a 34 ἐναντία ex ἐναντίων vel 


ἐναντίου corr. B! 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p. 4438] 313 


al 


ἑπομένοις τῷ Εἰ τὸ B τὸ ἑπόμενον τῷ A 7 ἐναντίον 7 ἀντιχείμενόν ἐστιν. 105r 


yy 


\ 5 / > , ~ ~ \ Ὁ , ~ A \ \ <y 
ἐπεὶ ταὐτόν ἐστί τινι τῶν Θ τῶν μὴ ἑπομένων τῷ E. τὸ μὲν οὖν προη- 
΄ LA > Ἁ as, ~ > Bf τὸ \ bh 4 > X 
γούμενόν ἐστι τὸ rae τινα τῶν ἐχλεγομένων ταὐτὰ ἀλλήλοις. οὗ Thy 
αἰτίαν παρέϑετο, ὅτι ι τὴν ἐπίβλεψιν τῶν ἐχλεγομένων ποιούμεϑα οὐ δι᾿ ἄλλο 80 
ὅ τι ἢ τὸν μέσον ὅ εἶν τε χαὶ λαβεῖν βουλόμε δι᾿ οὗ τοὺς ἄχρους 
τι ἢ τὸν μέσον ὅρον ΕΠ χαὶ λαβεῖν βουλόμενοι, δι’ οὗ τοὺς ἄχρους 
συνάξουμεν. τὸν δὲ μέσον τὸν αὐτὸν χαὶ ἕνα δεῖ εἶναι: γίνεται ὃὲ οὗτος, 
ἂν δείξωμέν τινα τῶν ἐξ ἑχατέρου ἐχλελεγμένων ταὐτὰ ὄντα ἀλλήλοις" 
ie \ Ὑ \ iA σ \ ἐφ σ σ \ Z f > 
οὕτω γὰρ ἔσται ta δύο ἕν τε χαὶ μέσος ὅρος. ὥστε τὸ προηγούμενόν ἐστι 
- ΄ » > ~ ΄ aw ~ 
τὸ λαβεῖν τινα ταὐτὰ ἀλλήλοις ὄντα. ἐχ δὲ τῆς τούτων λήψεως δῆλον 35 
΄, \ , σ ~ ats; ΄ 2 / > ΄ Vv \ 
10 γίνεται, χαὶ τίνα ἕτερα τῶν περὶ enerepen ἐχλξεγομένων ἀλλήλων ἔσται χαὶ 
τίνα ἐναντία. εἰ μὲν γὰρ τὰ Z, 1 τὰ αὐτά τιν δῆλον ὡς ἀντιχείμενα γίνεται 


τὸ μὲν Z τὸ ἑπόμενον τῷ K τῷ Δ, ᾧ οὐχ ὑπάρχει τὸ A (ὡς γὰρ τῷ Α 
> 


τὸ A ae ὑπάρχει: οὕτως οὐδ 


i ls > \ >) ~ b) ΄ Ρ] Ἃ ~ 
τῷ Δ ἂν τίχειται. οὕτως χαὶ τὸ Zi εστιν αὐτῷ ἀντιχξειμξνον ταῦτον ὧν τῷ Τ᾽: 


mY 
Ἁ Ka σ \ τ Ἀ 
ew 1, ᾧ ἕπεται τὸ A> ὡς οὖν τὸ [“ 


ὲ 


15 τῷ μὲν γὰρ [᾿ ἕπεται τὸ A, τῷ δὲ Δ οὔ, διὸ ἀντίχειται: οὕτως ual τὸ Ζ 40 


‘ 
ἔσται τῷ A ἀντιχείμενον), ἀλλὰ xat τὸ 1 τῷ O διὰ τὸ αὐτό. εἰ δὲ τὰ 
I’, Η πάλιν εἴη τὰ αὐτά, ἔσται ἀντιχείμενα τὸ μὲν I τῷ Θ τὸ δὲ Η τῷ Δ. 
Δύναται τὸ εἰρημένον διὰ τῆς λέξεως τῆς δῆλον δὲ χαὶ δποῖα 


΄ 


ταὐτὰ ληπτέον χατὰ τὴν ἐπίσχεψιν χαὶ ὁποῖα ἕτερα ἣ ἐναντία 


8 


a\ 


20 ὡς ἴσον εἰρῆσϑαι τῷ “δῆλον δὲ éx τῶν εἰρημένων χαὶ τίνα ypstay παρέχεται 
τά τε ταὐτὰ ex τῶν ἐχλεγομένων χηφϑέντα, xa ὃν ὑφηγήμεϑα τρόπον, 45 
χαὶ εἰ ἐξ αὐτῶν λαμβάνοιτο τὰ ἐναντία ἀλλήλοις ἣ τὰ Ὄπ ς οὐ 
γὰρ τοι ἢ τῶν τοιούτων ἐχλογή, ὡς δείχνυσι διά te τοῦ 105v 
Πρ ραστ σας, ὅτι τῆς τοῦ μέσου ὅρου εὑρέσεως χάριν ἣ ἐπίσχεψις γίνεται, 


» Κα δὶ 


25 δεῖ δὲ τὸν μέσον ὅρον ἕνα χαὶ τὸν αὐτὸν εἶναι, οὐ γίνεται O& τὰ ἐναντία 


7 


> 


ἀλλήλοις Ev, χαὶ διὰ τοῦτο, ὅτι xat ἐν οἷς enna te γίνεσϑαί τινα συλλο- 
γισμὸν ληφϑέντων τινῶν ἐναντίων εἶναι epi ἐχ τῶν τς ξα cou 
ἐχλελεγμένων, xa? ὃν πεποιήμέϑα thy ἐχλογὴν τρόπον, ἢ μὴ ἐνδεχ΄ μένων 5 
τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν, τοῦτ᾽ ἔστιν ἀντιχειμένων, ἃ εἶπεν ἐν τοῖς ἐπάνω ἕτερα 
80 7 ἐναντία, ὑποπίπτει χαὶ ταῦτα τῇ προειρημένῃ ὕφ᾽ ἡμῶν ἐχλογῇ, xaP 
ἣν ἐδείχνυμεν χαὶ ΕἸ Εανο "εν ταὐτά τινα τῶν περὶ ἑχάτερον ἐχλελεγμένων" 
χαὶ γὰρ ταῦτα οὐ δι᾿ ἄλλο τι εὑρεϑήσεται συνάγοντα ual συλλογιζόμενά τι 
ἢ διά τινα τῶν προειρημένων ney ἐχλογῶν. ἢ δὲ λέξις ἐνδεῶς. ἔχει" 10 
ΐ μὴ εἶναι μέντοι 
εὕρεσιν τῶν προτά- 
σ 


λείπειν γὰρ δοχεῖ τῷ χαὶ δποῖα τὸ: ἣ ἐναντ 
85 τὴν τούτων τὴν χρήσιμον προηγουμένως πρὸς τ 
σεων. τὸ γὰρ ἐπιφερόμενον τῇ λέξει ἔλεγε τὸ εἶτα ἐν ὅσοις χαὶ cou- 
paey Gai ποσὶ συνλογισμὸν τῷ ληφῦῆναι ἐναντία ἢ μὴ ἐνὸδε- 


> 


χόμενα τῷ ces ὑπάρχειν, εἰς τοὺς προειρημένους ἅπαντα 


5 βουχάϊενος a 6 οὕτως a 12 ὑπῆρχε a 14 ante ἀντιχείμενον add. τὸ a 

17 ταυτά a ante ἀντιχείμενα expunxit τὰ B', ut videtur 18 ὁποῖα B: ὁπό- 
τερα ἃ 21 ante ἐχ expunxit χαὶ B? ἐχλελεγμένων a 22 τὰ alterum 
superser. B 23 τῶν τοιούτων Β: τούτων a 20 χαὶ alterum superser. B? 
27 éxatépwy a 32 εὑρεϑήσονται a post zat alterum expunxit συνάγοντα xat B? 


36 ἔλεγε τὸ scripsi: ἐλέγετο aB 38 ἅπαντα Ar.: ἅπαντας aB (mfu, corr. B) 


314 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.44038. 4544] 
ἀναχϑήσεται τρόπους. αὕτη yap H λέξις μηνύει, ὅτι τοιοῦτον λείπει 105v 


5 


Ἁ \ σ 
τὴν εἰ πίσχεψιν χ χαι 


τῇ προειρημένῃ λέξει τῇ δῆλον δὲ ual ὁποῖα ταὐτὰ ληπτέον χατὰ 1b 
ὁποῖα ἔτ oo 7 ἐναντία, τὸ μὴ εἶναι μέντοι THY 

τούτων ἐχλογὴν πος χαὶ ety ἂν οὕτως τὸ πο σώζουσα" 

5 δῆλον δὲ χαὶ ὅτι beard ταὐτὰ ληπτέον χατὰ THY ἐπίσχεψιν, 


χαὶ οὐχ ὁποῖα ἕτερα ἣ ἐναντία. 


p.45a4. Οἷον εἰ τὸ Β χαὶ τὸ Ζ ἣ ἐναντία ἣ μὴ ἐνὸ 


αὐτῷ ὑπάρχειν. 


‘ 


EYETAL TH 2 


/ σ \ σ > ‘4 εἰ 4 \ > ΄ ae ~ \ 
Δείχνυσιν, ὅτι χαὶ ὅταν ἐναντία λαβόντες τινὰ ἀλλήλοις εἶναι τῶν περὶ 
10 ἑχατέρου τῶν ἄχρων ἐχλελεγμένων ἣ ὅλως ἀντιχείμενα δειχνύωμέν τι χαὶ συλ- 
λογιζώμεϑα, ὅτι χαὶ τότε οὐ διὰ τὸ τὰ ἐναντία ἣ ἀντιχείμενα εἰλῆφϑαι 6 συλ- 
Ὁ ἀλλὰ διὰ τὸ τινά, ὧν προξειρήχαυεν ἡμεῖς ἐχλογῶν, ἀληθῆ, εἶναι. εἰ 

? t Ae 1. ’ 
γάρ τις λαβὼν τὸ Β (τοῦτο δ᾽ ἣν ἑπόμενον τῷ A) ἐναντίον εἶναι τῷ Z, ὃ ἣν 


¢ , > ΄ Ω ~ \ € ΄ SNe oy: » 
τῷ Εἰ ἑπόμενον, δειχνύοι, ὅτι μηδενὶ τῷ E τὸ A ὑπάρχει, οὐ δι᾽ ἄλλο τι 25 
~ ᾿Ν ΄ " ee ΄ ~ ΄ , 
15 τοῦτο δείξει συναγόμενον ἢ Ot ὃν ἡμεῖς oie ES at yap τὸ Z 


\ \ Ὑ > ΄ > ΄ c Sau 
xat τὸ B εἴη ἐναντία. oe eh τῷ te E χαὶ τῷ A, ἑπόμενα, ἀδύνατα 
- τού τε za 55 \ ¢ 
ἂν εἴη ἀμφότερα τῷ αὐτῷ, ἣ τῷ Α ἣ τῷ Εἰ, ὑπάρχειν: δῆλον γὰρ ὡς 
\ ~ aX ’ >) Phi λεῖος ἢ SN ΄ ΄ 
τὸ Β τῷ μὲν A παντὶ ὑπάρξει, τῷ δὲ Εἰ οὐχ ἂν a Gian abies ee 
ἐναντίον ye ὃν τοῖς ἑπομένοις αὐτῷ ταῦτα δ᾽ ἦν τὰ Ze ἀλλὰ μὴν τὰ μὴ 80 
᾿ 7, = ᾿ ay IZ o 
20 ὑπάρχοντα τῷ E τὰ Θ ἦν’ τὸ ἄρα B τινὶ τῶν O ἔσται ταὐτόν. οὕτως 
yap παντὶ μὲν τῷ A τὸ Β τῷ O ὃν ταὐτόν, τῷ δὲ Εἰ οὐδενὶ τὸ Θ ὑπάρξει" 
οὗτος δέ ἐστιν εἷς τῆς ἐχλογῆς τῶν προειρημένων Oy ἡμῶν τρόπος. ἐπεὶ 
- ~ > γ ~ 
ἄν ye ληφϑῇ τὸ μὲν Β παντὶ τῷ A τὸ δὲ Z παντὶ τῷ KE, ἐναντίον 


Ξ 
- 


! 
τὸ Β τῷ Z, 2% τούτων οὐδὲν οἷόν τε προσεχῶς συναχϑῆναι: οὐδὲ γὰρ 


wo 
or 
Ἐ 
On 
a 
Φ 


τις ὅρος ἐν ταῖς προτάσεσιν εἴληπται. εἰ γὰρ τὸ μὲν λευχὸν χιόνι 3s 
ss >) bal ~ ~ Sy “Ὁ 
υέλαν ἐναντίον ὃν τῷ λευχῷ πίττῃ, χιὼν μὲν οὐδεμιᾷ πίττῃ; οὐ 


>] 


~ ‘4 δὴ X Ww / / 3 \ τω \ \ 
χ τῶν χειμένων, ἐπειδὴ μὴ εἴληπταί τι χοινόν, ἀλλὰ τῷ τὸ B τὸ 


a7 

ἴω: 

. O72 
ων. ὦ“ ἡ 


c {: Lad a » Ψ fe ΄ ~ 
ἑπόμενον τῷ A ταὐτὸν εἶναι τῷ O, ὃ ody οἷόν te ὑπάρχειν τῷ E, 


πάλιν τὸ Z. ὃ ἦν ἑπόμενον τῷ HK, ταὐτὸν εἶναι τῷ A, ὃ μὴ ἐνδέχεται 
ᾧ A. οὕτω Ἰὰρ τὸ ΤῊ τῷ μὲν ἑτέρῳ αὐτῶν ὑπάρξει παντὶ τῷ δὲ 
τέρῳ οὐδενί, χαὶ ἔσται συλλοὴ ou χαϑ᾽ ὃν τρόπον εἰρήχαμεν, ἐν δευτέρῳ 40 
χήματι" δεῖ γὰρ τὸ λευχὸν ταὐτόν τινι εἶναι τῶν μὴ ee πίττῃ 
ὑπάρχειν, ἵν᾿ οὕτως ἢ συλλογισμός, GAN οὐχ ἁπλῶς [ὡς] ἐναντίον τῷ μέλανι, 
ὑπάρχει τῇ πίττῃ. 


1 ἀναχϑήσονται a 5 etiam δῆλον - - - ἐναντία (6) lemmatis loco in ΔΒ ὅτι superser. B! 
ταῦταΒ ληπτέον ἃ et Ar. (etB ipse supra): AnntéaB Πὴ (post ζ) Ar.: 7 aB 10 δειχ- 
νύομεν a 10. 11 συλλογιζώμεϑα seripsi: συλλογιζόμεϑα aB 11 τὸ corr. B?: τοῦ a B pr. 
12 εἶναι ἀληϑῆ a 14 δειχνύει a 15 δείξει ex δεῖξαι, ut videtur, corr. Β᾽: δόξει ἃ 
εἰρήχαμεν ἡμεῖς a 15.16 τὸ β καὶ τὸ ζ ἃ 16 a χαὶ τῷ ε a 11 τῷ αὐτῷ 
ἀμφότερα ἃ 18 αὐτὸ 5011081: αὐτῷ aB 19 ἐναντίον iterat a 20 ἦν B: ἡ ἃ 
οὕτω ἃ 21 μὲν om. ἃ 29 γε Β: τε ἃ ἐναντίον scripsi: ἐναντία aB ἡ Scripsi: 
εἴη aB 24 τῷ Β: καὶ τὸ ἃ 27 τὸ prius superser. Βἢ 29 μὴ B: ἦν ἑπόμενον a 
33 οὕτως ex οὗτος corr. B! ὡς delevi 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4529] 


\ δ 


τὸ Β χαὶ 


Πάλιν εἰ 


σ \ 5 
OTL τινι οὐχ 


\ 


p- 45a9 


μα τῷ αὐτῷ, τὸ a a 


σι 


Θ. ὃ οὐχ sandy 
A 


ἵναι τῷ 


~ 


voy Oe 
H 


τὸ ἐναντία μὲν εἶναι τὸ Β χαὶ 


[π| 


“ ," 
5 LXVUOLY, OT 


ὃ σ X\ σ " Ἁ 
ᾧ εἵπετο τὸ E,. ὅτι τινὶ μὲν 


“ 


XIN 
tO 


Q- 


10 o E: 0d γὰρ συλλογιστιχὴ ἢ 


On ὦ“ 


= 


o7 O27 
2 


ieee, χαὶ χοινὸν ὅρον εἰλῆφϑαι 
γόμενον τὸ 


vey A 


i 
aie τὸ Β ἐναντίον (av) τῷ 


τ 


ε 


παντὶ ὑπερ τῷ τῷ Of 


15 οὕτω γὰρ ἀντιστρέφει τὸ χαϑόλου χαταφατιχόν" 
ΕΝ c ani. EAN > a BBN ~ 2) Lapa 
ae ἐναντίον. yap τῷ Η BOG. 


ἊΝ 


διὰ οφατιχόν 


er τὸ Bt 


ee On Peake ao τὸ σύν ἀπ 


ἄρχειν. ἂν 
οὕτω ὃὲ 


ΞΡ \ Vv / a) 
ὑδενὶ αὖ τῷ 5 TANCE UAL τινὶ OV. χειμξνοῦ ΟἿ᾽ 
ls 


-- 


παντ " δὲ E πὶ μή. γίνεται συζυγία 


ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δειχνύουσα τὸ A τινὶ 
eel 


> \ rer) AC \ 7) X ς > AD) POF Ny! \ 
αντι τοῦ τινι 7 τὸ hehe ἔλαβε Ola τὰ 


c , 


UTAO 


> 


τοιοῦτόν ἐστιν" ef ety χείμενον, ᾧ τὸ Η τινὶ 


eee 
ἔσται τὸ μὲν B τῷ Θ ταὐτόν, χαὶ χαϑόλου te arog 


τὸ Α E 


»Ἁ 
αν 


τῷ 
σι 


χαϑόλου ἀποφοατιχό 


> 


eT 


χαὶ TO συμπέρασμα ὁμοίως 
ξ 


οὐχ ὑπάρξει 
συναχϑησομένου.. 


Ψ 
Α οὐχ εἴη 


ἀλλ᾽ 


\ 
TO εἰρημένον ὡς 


co v ς ΄» 
ἀντὶ OTL οὐ τινι ὑπάρξςξι 


Ἁ 


30 TH μὴ 


τοῦτο γὰρ 


\ 


χοντα τῷ Εἰ ἐπὶ 
oH μὴ 
σ 

οτι 
35 τινί: » E: 


Mz 


5 ar ~ 
εἰ ὃξ τοῦτο, 


2 τῶν € 


1 χαὶ τὸ aB(C): καὶ Ar. ἐγχωρῇ B (Ad) 


ομένων, τῷ te A xat τῷ E, 


χαὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ 


> > ΄ ΄ ἜΣ Ὁ 
εν οξυτέρῳῷ σχήματι Ἢ OL τῊςΞ 
τῷ Εἰ μὴ ὑπάρχον. 
εἰρημέναι. 


τὸ A’ ν᾿ 
ὑπάρχοι, 


ἐνδεχόμενα τῷ E 


οὐχ ὑπάρξει Ar. 


315 


τῷ παρεῖναι, 105v 
! 


2 ἐναντία 


δενὶ τῷ Ἢ ὑπάρχον, 


00} 
\ 
H éxestar δὲ 


τοιαύτη λῆψις τῶν 
. ἀλλ᾽ ἔσται συνα- 


or 


10 


τοῦ B τῷ 
5 \ 
αὐτὸς 

~ 4 I 

ἢ τὸ λεγόμενον 

τούτῳ μηδενὶ τὸ B, τ 

uy ἢ BE ἐξ υτοε εις 


ν. TO OS 


id 5 ~ 

μέρους ἀποφατιχοῦ 
\ 

τῷ γὰρ αὶ 


ταὐτὸν ἔσται τινὶ 90 


οὐ προσέϑηχεν ὡς ὃν δῆλον. 

τοῦ Θ ἐστίν, οὐχ ὑπάρχει 
Ἁ a7 
ύνασϑαι 


Η τῷ A: 


μι \ > 4 
OF TA EVAVTLA 


yv 3 
εσται οὖν 


τὸ Β 


δύναται 


πάλιν 


χαὶ 25 


4 ταῦτα B: 


ταύτης ἃ 6 6 (ante ody) ἃ: ἃ Β 
18 ὑπάρχον scripsi: ὑπάρχειν aB 
(cf. vs. 2 et 28): ὑπάρχει aB 


yet corr. B! 


14 ὃν a: om. B 
24 τὸ alterum ex τῷ corr. 


mapyet τὸ & in mg. add. B* 


29 ὑπάργοι ex ὑπάρξοι corr. B!: ὑπάρχει a 
¢ PX 


B! 
28 οὔ τινι seripsi: οὐδενὶ Waitz comment. 
τινὶ οὐχ aB, sed recte ἀλλ᾽ ὅτι οὐ τινὶ 6 


16 ὑπάρξει fort. recte ἃ 
27 ὑπάρξει Ar. 
p. 452: 
φ , » ς , 
ὑπάρξει ex ὑπάρ- 
a 


ἐστι 


316 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28 [Arist. p.4529. 17] 


ἰλημμένου τοῦ B τῷ H ἀντιχεῖσϑαι: ἐπεὶ τὸ 106r 

Β τῷ Η ἀντίχειται, οὐδενὶ αὐτῷ ὑπάρξει ἀλλὰ χαὶ τὸ Β τῷ A παντί: 
οὐδενὶ ἄρα τῷ Η τὸ A> εἰ δὲ τοῦτο, ἔσται τὸ Η τινὶ τῶν Δ ταὐτόν, οἷς 
οὐχ ὑπάρχει τὸ A+ ἔσται δὴ τὸ A τῷ Η οὐδενί, τὸ δὲ KE τῷ Η παντί: 

5 συναχϑήσεται ἐχ τούτων ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ A τινὶ τῷ E μὴ ὑπάρχειν. 
δεήσει δὲ γεγράφϑαι τὸ γὰρ Β τῷ μὲν A παντὶ τῷ δὲ Η οὐδενί. 80 
ἢ οὖν τὸ Η ταὐτὸν ἔσται τινὶ τῶν A, ὡς εἶπον, ἢ τὸ Β τινὶ τῶν Θ, ὡς 
αὐτὸς λέγει. εἰ γὰρ τὸ Β ληφϑείη μηδενὶ τῶν Εἰ, δῆλον ὡς τὸ αὐτὸ ἔσται 
τινὶ τῶν Θ- ταῦτα γὰρ ἦν τὰ μὴ ὑπάρχοντα τῷ HK. τὸ γὰρ B τῷ μὲν A 

10 παντὶ τῷ δὲ E oddevi. δύναται τὸ Β τῷ E οὐδενί, διότι, εἰ ἐναντίον ἐστὶ 

τῷ H, ᾧ παντὶ τὸ E, οὐδενὶ αὐτῷ τὸ E ὑπάρξει: εἰ δὲ τὸ E τῷ Β 

"μηδενί, χαὶ τὸ Β τῷ E οὐδενί. εἰ δὲ τὸ Β οὐδενὶ τῷ E, ταὐτὸν ἔσται 


τινὶ τῷ Θ. οὕτως δὲ ἐχουσῶν τῶν προτάσεων χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀλλ᾽ 35 
5 Ἄν - 4 \ / nN > a) δ \ \ X >} 
οὐχ ἐπὶ μέρους γίνεται τὸ συμπέρασμα. 7 οὐχ ἀλκηϑὲς τὸ ληφϑὲν τὸ εἰ 


15 ἐναντίον ἐστὶ τῷ Η τὸ Β, εἰ τῷ Η παντὶ τὸ E, τῷ B οὐδενὶ τὸ Ε. οὐδὲ 


2 


διὰ τοῦτο τὸ χρῶμα οὐδενὶ μέλανι: τῶν yap ἐναντίων ταὐτὸν εἶναι γένος 
> ΄ ΄ > cy > ~ ΄ > \ > / \ 
οὐ χεχώλυται. μήποτ᾽ οὖν ἐχ τῶν χειμένων οὐ τὸ Β ταὐτὸν ee 


΄ 


τῶν Θ τῶν μὴ ὑπαρχόντων τῷ Εἰ, ἀλλὰ τὸ Η τινὶ τῶν Δ, ἃ ΓΟ ὑπῆρχε 40 
20 τῷ A. εἰ γὰρ τὸ Β παντὶ μὲν τῷ A οὐδενὶ δὲ τῷ H, τὸ A οὐδενὶ τῷ Η- 
ΕΝ \ yv ὶ τ aN \ \ ε ΄ ~ Niet -“ 
οὐδὲ τὸ Η ἄρα οὐδενὶ τῷ A> ἣν δὲ τὰ μὴ ὑπάρχοντα τῷ A ta Δ. οὕτως 
δὲ χαὶ πρὸ ὀλίγου δε ἢ τὸ A τινὶ τῷ E μὴ ὑπάρχον τῷ τινὶ τῶν A 
ae Q~ ΄“ ὌΝ \ \ j Nes at ~ > \ ~ ΄ 
ταὐτὸν ληφϑῆναι τὸ ΗΠ. οὕτως δὲ τὸ μὲν A μηδενὶ τῷ Η διὰ τοῦ δευτέ- 
ρου δειχϑήσεται σχήματος: ὅτι μέντοι τινὶ τῷ Εἰ οὐχ ὑπάρχει, διὰ τρίτου. 45 
a τ Ἁ Ἂ δον τ ΠΣ δῶ —\ SQ. xX \ ~ Η: 5 OX ~ \ 
25 τὸ μὲν yap A οὐδενὶ τῷ H, τὸ ὃὲξ Εἰ παντὶ τῷ εἰ δὲ τοῦτο, χαὶ 
τὸ Η τινὶ τῷ Εἰ. 


.45417 Φανερὸν οὖν ὅτι ἐξ αὐτῶν ἐν τούτων τῶν ἐπι- 
Ρ ἢ 
βλέψεων οὐδεὶς γίνετ ται συλλογισμός. | 


Δείχνυσιν ἡμῖν, ὅτι οὐχ ἂν ἐναντία ἢ ἀντιχείμενα ἀλλήλοις εἶναι λάβω- 106v 
80 μέν τινα τῶν περὶ ἑχατέρου (τῶν) ἄχρων ἐχλελεγμένων, οὐ διὰ τοῦτο συλλογι- 
σμὸς ἔσται τῶν ἄχρων πρὸς ἀλλήλους: οὐδὲ γὰρ μέσος τις ὅρος γίνεται 
éx τού ων: τὰ γὰρ ἐναντία ἣ ἀντιχείμενα οὐχ ἕν: ἀλλὰ διὰ τοῦ καὶ τότε 
5 , 5 ΄ ΚΟ. { / , \ \ σ > ΄ 
ταὐτά τ να ἀλλήλοις εὑρίσχεσϑαι γίνεται συλλογισμός. χαὶ γὰρ ὅταν ἐναντία 5 
τινὰ AN ἥλοις τούτων ληφϑῇ; ἔσται συλλογισμός, ὅτι ἔστιν, ὅταν Exsitepov 
35 αὐτῶν ἄλλῳ τινὶ ταὐτὸν ἢ, pel? οὗ γινόμενον χαὶ ἑνωϑὲν αὐτῷ μέσος 
σ Vv QQ? ial ΄ ~ \ 5 / + > \ c ~ σ 
ὅρος ἔσται, xa ἃ προειρήχαμεν. ταῦτα δὲ ἐπέξεισι δειχνὺς Fuiv, ὅτι 


4 ὑπάρξει ἃ 6 7 οὐδενί habent omnes codices Arist. (η corr. Bu) 7 7 (ante 
οὖν) scripsi: εἰ aB ὃ τῶν B: τῷ a 11 ὑπάρχει ἃ 12 οὐδενὶ τῷ ε Β: 
τῷ ε οὐδενὶ ἃ 15 τῷ (post παντὶ) ἃ 11 γένος εἶναι ἃ 18 γίνεται ἃ: γί- 
νεσϑαι B 24 ante τρίτου add. τοῦ a 26 7 Biaa 29 δείχνυσιν ἃ: δεικνὺς B 
30 τῶν alterum addidi ol γίνεται om. a 32 τοῦ B: τὸ a 90. ὅταν 
scripsi: ὅτε aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 28. 29 [Arist. p. 45217. 20. 23] 


10 


15 


20 


30 


πρὸς τὸ συλλογίζεσϑαί τι τῶν ἐχχειμένων προβλημάτων μόνη χρήσιμος, ἣν 106v 


> ΄ ~ \ c td 2 i ᾿ς Y, | ¥ a > = ΄ ἊΣ 

εἰρήχαμεν, τῶν περὶ Exatépov ἐχλελεγμένων λῆψις, xad’ ἣν ταὐτά τινα 

ἀλλήλοις ὄντα ἐλαμβάνομεν ἀλλ οὐχ ἐναντία ἣ ἀντιχείμενα. γίνεται μέντοι 

a: ~ > / > / [4 \ 2 ἔτος lA \ , > \ > [4 

ἐχ τῆς ἐχείνων ἐπιβλέψεώς te χαὶ ἐχλογῆς γνώριμα, χαὶ τίνα ἐστὶν ἐναντία 
\ > ΄ 35 la 

χαὶ ἀντιχείμενα ἀλλήλοις. 


΄ 


p.45220 Συμβαίνει δὴ τοῖς οὕτως ἐπισχοποῦσι προσεπιβλέπειν 


ἄλλην 600v τῆς ἀναγκαίας διὰ τὸ λανθάνειν τὴν ταὐτότητα τῶν 
Β χαὶ τῶν Θ. 


Tots ἐναντία εἶναί τινα τῶν περὶ ἑκατέρου ἐχλελεγμένων ἢ ἀντιχεί- 
μενα λαμβάνουσι χαὶ διὰ τῆς τῶν τοιούτων λήψεως βουλομένοις τινὰ τῶν 
ἄχρων συναγωγὴν ποιεῖσθαι, οἷον χαϑόλου ἀποφατιχὸν δειχνύναι διὰ τοῦ 
λαβεῖν ἐναντία εἶναι τὸ B χαὶ τὸ Z, συμβαίνει, φησίν, ἄλλην τινὰ χαὶ πρὸ 
τῆς ἀναγχαίας χαὶ συλλογιστιχῇς 6000 πρῶτον ἐπιβλέπειν. of γὰρ τὸ B 
τῷ Z ἐναντίον λαμβάνοντες εἶναι πρὸς τὸ δεῖξαι τὸ A μηδενὶ τῷ Εὶ ὑπάρ- 
γον τὸ ἀναγχαῖον παρέντες ζητεῖν te χαὶ λαμβάνειν, Ot οὗ ὃ τοῦ προχει- 
χ i ν 

la a ~ ~ ~ 
μένου γίνεται συλλογισμός (ἔστι δὲ τοῦτο τὸ λαβεῖν τὸ B τ Θ ταὐτὸν ἢ 
\ 74 = A: e \ τὴν λό ΕΥΞΕῚ χλλ \ \ a ὮΝ σῶν Ψ 
τὸ LZ τῷ ὃ γὰρ αὐτὸς λόγος), ἐπὶ ἄλλην τινὰ πρὸ ταύτης οὐδαμῶς 


δῶν 


Ἐπ ον τοῦ τ πον χα αὑτὴν ὁδὸν τρέπονται, ἧς say ἤφελος, 


τοί 
μὴ ληφϑείη τὰ προσε exis δειχτικὰ τοῦ προχειμένου συμπεράσματα. ἔστι 
. ἃ προειρήχαμεν: διὰ γὰρ τὸ τινὰ ἡ μβανεαϑαι ταὐτὰ χαἀχεῖνα δοχεῖ 
δειχνύναι τι. τοῦτο ὃὲ πάσχουσι διὰ τὸ λανθάνειν αὐτούς, ἢ τίνα τίσιν 


ἔσται ταὐτά, ἢ τίνα τίσι δεῖ ζητεῖν, εἰ ἔστι τὰ αὐτά. 


ρ.48ι2835 Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχουσι χαὶ οἱ εἰς τὸ ἀδύνατον 
ἀπάγοντες συλλογισμοὶ τοῖς δειχτιχοῖς. 


Δείξας, πῶς xa? ἕχαστον πρόβλημα τῶν οἰχείων τοῦ συμπεράσματος 
προτάσεων εὐπορήσομεν, ὃ προηγουμένως δείχνυται χαὶ συνάγεται (διὸ χαὶ 
δειχτιχοὶ of τοιοῦτοι συλλογισμοί) ex τῆς τῶν ἐχλελεγμένων περὶ ἑχάστου 
τῶν ὅρων τῶν ἐν τῷ προβλήματι ἐπιβλέψεώς τε χαὶ συνϑέσεως, ὁμοίως 
φησὶ τούτοις χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν ἔσεσϑαι χαὶ τοὺς διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς δειχνύντας τι συλλογισμούς, οὃς μέρος εἶπεν εἶναι τῶν ἐξ ὕπο- 
ϑέσεως. τοῦ δὲ ὁμοίως χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν χαὶ τούτους γίνεσϑαι ἣ αἰτία, 
ὅτι ἐστὶν αὐτοῖς ἢ διαφορὰ πρὸς τοὺς δειχτικχῶς δειχνύντας οὐ χατὰ τὸν 

\ > ζ σ rs 5 \ Ps ¢ 7 ΣΙ , A = 5S . ~ \ ΔΙ 
συλλογισμὸν αὐτόν (ὅμοιοι γὰρ χαὶ ἐξ ὁμοίων δειχνύμενοι" δειχτιχοὶ γὰρ 
. / 2 / a “ > > 97 Λ \ 4 > 
ὁμοίως ἐχείνοις χαὶ οὗτοι), GAN ὅτι συμπεραίνονται xal συνάγουσιν οὐ τὸ 


v 


317 


10 


15 


20 


30 


35 


2 προειρήχαμεν a 10 τῶν τοιούτων B: τούτων am 12 xat alterum om. a 

13 πρῶτον ἐπιβλέπειν B: προσεπιβλέπειν a (ut vs. 6) 19 συμπεράσματα corr. Bl: συμ- 
περάσματος a B pr. 20 tavta a: ταῦτα B 24 ἄγοντες Ar. 28 ἐπι- 
σχέψεως a 30 εἴπεν] c. 23 p. 4148 ol zat alterum om.a 33 χαὶ 


om. a 34 χαὶ οὗτοι ἐχείνοις a 


318  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45223. 28] 


σι 


10 


90 


΄ 


προχείμενον ἀλλὰ ψεῦδός τι, ὃ τῷ ἀδύνατον εἶναι ἀνελόντες, ὃ ὑπέϑεντο, 10ῦν 
τχ 


χείμενον αὐτῷ. ὃ συνελογίσαντο. τιϑέασιν. τοῦ οὖν ἀδυνάτου δειχνυ- 40 
μένου ἐστὶν ὃ συλλογισμός, (ὃς) ἐπεὶ ὁμοίως γίνεται (δεικτικῶς γάρ). χαὶ 


ἊΝ 


διὰ τῶν αὐτῶν ἔσται τοῖς προειρημένοις. τὸ δὲ ἀδύνατον εὑρίσχεταί τε 


σ 


χαὶ συλλογίζεται διὰ τοῦ εἰλῆφϑαι. a τίσιν ἐστὶ τὰ αὐτὰ τῶν τε 
ἑπομένων χαὶ τῶν, οἷς ἕπονται οἱ ἐν προβλήματι ὅροι, χαὶ τῶν μὴ 
ὑπαρχόντων αὐτοῖς. διὸ χαὶ αὐτὸς δείχνυσιν Spates γίνεσϑαι αὐτοὺς τοῖς 45 
. , ~ 

ὃ 


Ἂς = ee Vv Χ a Aer a ~ ὃς 9 ἡ > 
SLXTLXOLG. ETL COTLY, ὁ OEL χτιχῶς δείχνυται, χαὶ διὰ τὴς Sts a ὑνᾶτον ἀπα- 


: 
Ἰωγῆς δεῖξαι διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων χαὶ πάλιν, ὃ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς, καὶ δειχτιχῶς. | 
᾿Βπιζητήσαι δ᾽ ἄν τις, πῶς ἀληϑὲς τὸ τοὺς OY ἀδυνάτου δειχνομένους 107 
πάντας συλλογισμοὺς χαὶ δειχτιχῶς δείχνυσθαι: δοχεῖ γὰρ ψεῦδος εἶναι 
τοῦτο. τοὺς μὲν γὰρ δειχτιχῶς οἷόν te χαὶ Gv ἀδυνάτου (ἐπισχεπτέον 0’, 
> 


εἰ χαὶ τοὺς ἐν ταῖς μίξεσι πάντας), οὐ μὴν ἀνάπαλιν: εἷς δ ἐν τῷ δευ- 
τέρῳ σχήματι χαὶ sly τι τῷ nea ot Ἔχξυτεο τὰς σὺ ζυγίας ἐχ ον 


χαταφατιχ 

a 7 , ΄ ay ~ μι \ \ / WV. Hise \ 

δείχνυνται μόνης, οὐχέτι δὲ χαὶ δειχτιχῶς. ἢ χαὶ ἐπὶ τούτων εἴη dv μετὰ 

τὴν πίστιν τὴν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τοῦ δ. Λργ σειν εἶναι τὴν 

συμπλοχὴν χαὶ ἐχ τῶν χειμένων προτάσεων δειχτιχῶς δειχνύμενον τὸ προχεί- 
ὶ 


μένον. εἰ γὰρ τὸ A παντὶ μὲν τῷ B, τινὶ δὲ οὐ τῷ I’, χαὶ τὸ B τινὶ 10 


υ, 
‘ 
~ + 4 ~ ΄ ὌΧ - ~ ΄ © CORN ~ 
τῷ Ι OELKTLXWS* πιστις OF TOD δειχτιχῶς τοῦτο συνάγεσθαι Y Ola τῆς 


>) 

ὖ 

is ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ὡς ἐπὶ τῶν ἄλλων προτάσεων ἣ ἀντιστροφή. φασὶ 
/ 


ἀδύνατον ATHY γῆς χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν 


Ἁ ~ ν᾿ \ , SAN) ΩΣ > \ \ s \ 
τινες μὴ τοῦτο εἶναι τὸ λεγόμενον, GAA ὅτι ταὐτὰ [τὰ] προβλήματα χαὶ 
δειχτιχῶς δείχνυται χαὶ διὰ τῆς εἰς 

Ἂν 


> 
σ \ 3 » ae J . ~ 
ὅρων χαὶ οὐχ ἄλλα τινά ἐστι τὰ δειχνύμενα. 7] γὰρ χαϑόλου ὙΠ Ea 15 
ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὸν 7 ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἢ ἀποφατιχὸν χαὶ διὰ 
εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς dart τὸ δειχνύμενον: ταῦτα δέ, Ov ὧν πεποιή- 
Ξῆ SGN on QL ΣΝ 
eta ἐπιβλέψεών te χαὶ συνϑέσεων, δείχνυται, ὥστε τὸ διὰ TO 


ρων τοῦτο σημαίνειν. 


Ρ. 45.128 Οἷον ὅτι τὸ A οὐδενὶ τῷ E ὑπάρχει" χείσϑω γὰρ τινί. 


Ὅτι δὲ ταὐτά ἐστι τὰ προβλήυατα ὡς δειχνύμενα δειχτιχῶς τε χαὶ 
ry fh ‘ 


ΙΑ > NRE NN b) = τω σ΄ 2) πο Nef 9 \ 
διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς χαὶ “did τῶν αὐτῶν ὅρων᾽᾽, τοῦτ᾽ ἔστι διὰ 20 
τῆς προειρημένης ἐχλογῆς τῶν ὅρων, ἕξῆς ECOL 2 χαὶ πρῶτόν {E> 
πῶς τὸ χαϑόλου ἀποφρτικὸν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα ΤΩ}: Beda 


ὃι ἧς πεποιήμεϑα ἐπιβλέψεως, δείκνυται χαὶ διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων, δι᾽ ὧν 


1 6 alterum in οὗ corr. B? 3 ὃ οἴη. ἃ ὃς addidi 6 ἕπονται ἃ: ἕπεται B 

8 ἔτι scripsi: ὅτι aB 13 et 14 τοὺς B: ta a 15 τῷ om. a 21 δειχτιχῶς 
alterum ex δειχτιχοῦ corr. B? Ἢ corr. ex 7) B?: ἡ ha 22 ante προτάσεων add. 7 
ἡ τῶν a ἡ ( corr. B?) Β: om. ἃ 23 ταὐτὰ scripsi: ταῦτα τὰ aB 26 ante 
anopatixoy alterum repetit ἐπὶ μέρους a 28 αὐτῶν superser. B? 30 τῶν ε Ar. 
91 ὡς ex «zai, ut videtur, corr. B?: τὰ a Oo προχειμένης a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 29 [Arist. p.45228] 319 


ual δειχτιχῶς, λέγει. 6 γὰρ βουλόμενος Gv ἀδυνάτου δεῖξαι uydevt τῷ E107 
ὑπάρχον τὸ A, ὃ δέδειχται δειχτιχῶς διὰ τοῦ τὸ Β ταὐτὸν χεῖσϑαι τῷ O 2% 
δὲ τῷ E, ἐξ ὧν συνάγεται τὸ A οὐδενὶ 

ς + 5 / 35 \ \ \ 

ὑπάρχειν αὐτό. ἀλλὰ χαὶ τὸ B χει 


5 παντὶ τῷ A ὑπάρχον: ἦν γὰρ ἑπόμενον αὐτῷ. γίνεται οὖν ὃ συλλογισμὸς 
i ‘ i ἱ ‘ ‘ ry 
~ ~ ΄ , ΄ 
“τὸ Β παντὶ τῷ A, τὸ A τινὶ τῷ E?> ὑπόχειται γάρ: ἐξ ὧν συνάγεται τὸ 
\ ~ a 3>7 37 >? ΄ σ > \ ~ PES | 
Β wt τῷ E, ὃ ἀδύνατον. ἀδύνατον δ᾽ ἐστίν, “ὅτι Fy τινὶ τῶν Θ ταὐτὸν 


Ἔ ὥστε διὰ τῆς τῶν αὐτῶν ἐχλογῆς τε χαὶ συνϑέσεως ἢ δεῖξις 30 
ee τοῦ τὸ A μηδενὶ τῷ E- διὰ γὰρ τοῦ τὸ Β τῷ O ταὐτὸν εἰλῆοϑαι 
ἱ Laat | Ἢ a 1 i 
\ 35 la ΄' vn > tA Δ) 35> ΄ \ 

10 τὸ ἀδύνατον πέφηνεν. πάλιν ἂν δειχνύῃ τις δι’ ἀδυνάτου τὸ A τινὶ τ 


ὑπάρχον, ἣν μὲν δειχτικῶς συναγόμενον éx τοῦ τὸ [ἡ χαὶ τὸ Η ταὐτὰ 
. hola 
ἀλλήλοις εἶναι. 6 δὲ δι᾽ ἀδυνάτου δειχνὺς ὑποτίϑεται αὐτὸ μηδενὶ ὑπάρ- 
yew: ἀλλὰ μὴν τὸ Εἰ παντὶ τῷ Η ὑπάρχει: ἕπεται γὰρ αὐτῷ συναχϑή- 35 
σεται ἄρα τὸ A ἐπ εν τῷ Η. ἀλλὰ παντὶ ὑπῆρχεν αὐτῷ, εἴ γε χαὶ τῷ 
Ξ- = >) ΄ 3 ΄' os τς ον ~ > > \ >i 
15 [, ᾧ ταὐτόν ἐστι τὸ H. πάλιν οὖν ἢ δεῖξις διὰ τῶν αὐτῶν. εἰπὼν δὲ 
περί τε τοὺ ΕΝ ἀποφατιχοῦ προβλήματος χαὶ περὶ τοῦ ἐπὶ μέρους 


~ \ > se oe ) ~ \ > \ > 

χαταφατιχοῦ χαὶ δείξας, Or ὧν τὰ δειχτιχὰ ᾿ἐγίνε 

τούτων χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δειχνύμενα αὐτά, φησίν, ὅτι 
\ 


~ v ΄ lg 
δμοίως xat ἐπὶ τῶν ἄλλων ὙΠ τος ἔχει" ἔστι δὲ τό τε χαϑόλου 40 
90 χαταφατιχὸν χαὶ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν. τὸ γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὸν 
>. <n Εν AT ~ ΕῚ NUS. 
χνυται μὲν δειχτιχῶς διὰ τοῦ τὸ Τ' ταὐτὸν χεῖσϑαι τῷ Z. ἂν δὲ τὸ ἀντι- 


ὃς 
χείμενον ὑποτεϑῇ τὸ Α τινὶ τῷ Εἰ μὴ ὑπάρχειν, χεῖται δὲ χαὶ τῷ Ζ τὸ Α 
΄ >) > ~ i 
παντὶ ὑπάρχειν (ταὐτὸν γὰρ ἦν τὸ Zw [᾿, ᾧ εἵπετο τὸ A), ἔσται τὸ Z 
> \ ~ a σας σ. ον τς \ Se ἢ 5 Nae 
οὐ παντὶ τῷ E, ὃ ἀδύνατον: εἵπετο γὰρ αὐτῷ χαὶ παντὶ ὑπῆρχεν. ἀλλὰ 45 
~ \ \ SEEN > ra ot tN a2] > ΄ Ne. “a = ΄ 4 > ΄ 
25 χαὶ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχόν, εἰ δι’ ἀδυνάτου δειχνύοιτο, ὁμοίως δειχϑή- 
> \ ~ \ \ ~ " ΄ 1 ~ 
σεται. ἐδείχ ip δειχτικῶς τὸ A τινὶ τῷ E μὴ ὑπάρχον διὰ τοῦ 
τὸ Δ ταὐτὸν εἶναι τῷ Η’ τὸ | μὲν yap A οὐδενὶ τῷ H, τὸ δὲ E παντὶ 107» 
) > 


~ \ > ~ > ΄ ΄ x 
τῷ Η: ELTETO γὰρ αὐτῷ. ἂν δὴ ὑποϑώμεϑα GOVVATOD οξιχνυντες TO 


δι 
ΗΠ 
A παντὶ τῷ E, ἔχειτο δὲ χαὶ τὸ A μηδενὶ τῷ Η, τὸ Η συναχϑήσεται μη- 
80 δενὶ τῷ E χατὰ τὸν πρῶτον τρόπον ὑπάρχον. ἀλλ᾽ ἀδύνατον" χεῖται γὰρ 
\ ΡῚ ΄ ΄ ΡῚ \ \ \ A ~ ΄ a~ ΄ \ \ ἊΣ 
τινὶ αὐτῷ ὑπάρχειν: ἐπεὶ γὰρ τὸ E τῷ Η παντί, δῆλον ὡς χαὶ τὸ Hs 


ἢ τὸ μὲν A παντὶ τῷ Εἰ, τὸ δὲ E παντὶ τῷ H- συναγεται 
’ 


Ἁ 


> > \ Peat | 
ηδενί, ἐπεὶ ταὐτὸν 
ἣν τὸ Η τῷ Δ. συνάγεται δὲ χαὺ τὸ E μηδενὶ τῷ Η 


= \ \ ~ ‘ Pa) \ ai ~ x” D7 σ \ ~ 
35 παντὶ μὲν τῷ EF οὐδενὶ 68 tH H ὃν ἀδύνατον: ἕπεται γὰρ αὐτῷ. 
tod \ ) > » 
Δείξας ὃὲ τοὺς δι᾿ ἀδυνάτου δειχνυμένους συλλογισμοὺς διὰ τῶν αὐτῶν 
, ? , ἣΝ 
ὥρων δειχνυμένους, Ot ὧν χαὶ of δειχτιχοί, πάλιν ἀρὴν ἃ δείχνυσι, δι᾿ ὧν 10 


1 χαὶ om. ἃ 2 τῷ ἃ ἃ ὃ. β oma τῷ ἃ Β: τὸ ἃ ἃ ἃ alterum 
superser. B? 4 αὐτῷ a 5 ὑπάρχον a: ὑπάρχειν B 8 ἐχλογῶν a 9 τῷ 
prius ex τὸ corr. B! 10 ὁ aoe ea δειχνύοι a 12 αὐτῷ a 12.13 ὑπάρχον a 
14 τῷ (post zat) a: τὸ B τε B: τῆς a 17 δι᾿ ὧν δείξας a 21. 22 ἀντι- 
χείμενον] ἀντι add. B? Me ἢ ~ (ante τὸ μὲν) B: ζ ἃ 2 τῷ ε παντὶ collocat a 


35 ἕπεται Β: ἔχειτο ἃ post αὐτῷ add. παντί a 


320 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45228. b1] 


of Ov ἀδυνάτου. διὰ τούτων χαὶ τοὺς δειχτιχούς, ἀποδειχνύς, ὅτι διὰ τῶν 1075 
3 ~ >} / ς NIRS \ 7/7. Qa ~ 5 ΑΜ > 
αὐτῶν ἀμφότεραι at δείξεις. εἰ γὰρ δέδεικται διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ana- 
Ἰωγῆς τὸ A μηδενὲ τῷ Εἰ. διότι συνέβαινε τινὶ τ E τοῦ A 6 HEED ie 
ὑποτεϑέντος χαὶ τὸ Β τινὶ τῷ Εἰ ὑπάρχειν, ὅτι παντὶ τῷ A ὑπῆρχε τὸ B, 
5 ἀδύνατον δὲ ἣν τὸ Β τινὶ τῷ E 
\ 
TO 


ὑπάρχειν τὸ αὐτὸ dv τῷ O, τοῦτο ὃειχτι- 
- > ΄ "δὶ ~ 3 > > ee ΄ 
nos δειχϑήσεται, ἐὰν ληφθῇ Β τῷ μὲν A παντὶ τῷ δὲ E μηδενὶ ὑπάρ- 15 


χον: ληφϑήσεται δὲ οὕτως ἔχειν, ἂν ἢ ταὐτὸν τὸ Β τῷ Θ. 


p.45b1 []ἄλιν εἰ δειχτιχῶς συλλελόγισται τὸ A τῷ E μηδενὶ 
ὑπάρχειν. 
10 Ἔφϑαχε μὲν ἤδη τοῦτο εἰρηχέναι. ὅτι τὰ δειχτικῶς δειχνύμενα χαὶ δι᾿ 


>> ΄ 7 ᾿ς Ἀν FS > ~ 
ἀδυνάτου δείχνυται, ὥσπερ χαὶ ἀνάπαλιν. ἂν γὰρ ἢ δεδειγμένον δειχτιχῶς, 


ὅτι τὸ A τῷ E οὐδενί, διὰ τοῦ τὸ Β τῷ O ταὐτὸν εἶναι, χαὶ διὰ τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τὸ αὐτὸ δειχϑήσεται, ἂν ὑποϑώμεϑα αὐτὸ τινὶ τῷ E 20 
΄ \ , \ 5 ~ / a\ ~ \ c ΄ 

ἄρχειν χαὶ προσλάβωμεν τὸ Β αὐτῷ, λέγω ὃὲ τῷ A, παντὶ ὑπάρχειν" 


4 he \ ae y Da) \ B EL UAND § cites E ε ΄ Ὁ D7 
15 ElLTETO 4p αὐτῷ. εσται oY τὸ τινι τῷ ἢ, ὑπάρχον. O ξστιν αἀουνᾶτον" 


- 
Ψ 
a 
6 


ἦν γὰρ τὸ Β ταὐτὸν τῷ Θ, ὃ οὐδενὶ ὑπῆρχε τῷ E. ὁμοία ἣ δεῖξις χαὶ 


ν ἄλλων προβλημάτων, τοῦ τε χαϑόλου χαταφατιχοῦ χαὶ τῶν δύο τῶν 
ik 


© 


25 


Mv 
aa 
- -- 

a 

ει 


Oy 
1 


es ous. νῦν δὲ προστίϑησι χαὶ τὴν αἰτίαν, Ov ἣν διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων 
, id c / \ ~ > i ~ 5 ~ 7 . ἊΝ 
ὄτεροι γίνονται ot συλλογισμοί, χαὶ πῶς διὰ τῶν αὐτῶν ὅ τε δειχτιχὸς 


QL 
e 
-Ὁ 

: 


20 xat dv ἀδυνάτου γίνεται συλλογισμός, διδάσχει. ἐν ἅπασι γάρ φησι τοῖς ov 
ἀδυνάτου δειχνύουσί τι (περὶ τούτων γὰρ AED) ὅτι ἀνάγκη χοινόν τινα 
λαβεῖν ὅρον ἔξωϑεν ἄλλον τῶν ὑποχειμένων ἐν τῇ ὑποϑέσει, ἥτις ἐστὶ 
τὸ ἀντιχείμενον. οὗ βουλόμεϑα δεῖξαι, χοινὸν λέγων νῦν οὐ τὸν ὡς μέσον 
ἀμ. ae τοῖς ἐν τῇ ὑποϑέσει ὅροις συντιϑέμενον, ἀλλὰ πρὸς μὲν τὸν ἕτερον 30 
25 τῶν ἐν τῇ ὑποϑέσει ὅρων συντασσόμενον χαὶ ποιοῦντα Πρ τσ ἀληθῆ 
συντελοῦσαν εἰς τὴν δεῖξιν τοῦ ἀδυνάτου συμπεράσματος πρὸς δὲ τὸν ἕτερον 
ἐν τῷ Sue sae τῷ ἀδυνάτῳ τῷ γινομένῳ διὰ τὴν ὑπόϑεσιν συντασσό- 
usvoy ψευδῶς. ἐν γὰρ τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ παρὰ τοὺς ὅρους τοὺς ἐν 
τῇ ὑποϑέσει εἰληυμένους, ἧς βουλόμεϑα τὸ ἀντιχείμενον δεῖξαι συναγόμενον, 35 
80 τρίτος τις ὅρος ἔξωϑεν προσλαμβάνεται, ὃς πρὸς μὲν τὸν ἕτερον τῶν ὅρων 
τῶν ἐν τῇ ὑποϑέσει ἀληϑῶς συντάσσεται χαὶ πρότασιν ἀληϑῇ ποιεῖ, λαμβά- 


< 
@ 
a 
RQ 
= 
oO? 
o- 
aw 
x 
R 
= 


) ἐν τῷ συμπεράσματι τῷ ψευδεῖ. τὸ γὰρ δειχνύμενον συμπέ- 
΄ rw 6 


ἐστι χαὶ τοῦ ἑτέρου τῶν ὅρων (τῶν) εἰλημ- 


ὦ 


ασυσ τὸ ἀδύνατον ἐξ αὐτοῦ τ 
' 


ON = 


μένων ἐν τῇ ὑποϑέσει: πρὸς γὰρ τὸν ὕρον τὸν προσληφϑέντα γίνεται τὸ τοῦ 40 
35 Ψεύδους χαὶ ἀδυνάτου συμπέρασμα. οὗ συμπεράσματος εἰς τὸ ἀληϑὲς μετα- 


ὃ τοῦ Β: τὸ ἃ 4 post ὑπάρχειν τὸ αὐτὸ ὃν (ex vs. sq. translatum) expunxit B 

7 ἢ oma 13 τὸ αὐτὸ B: ταὐτὸν a 14 post προσλάβωμεν add. δὲ a 15 δὴ B: 
δὲ a 16 ὁμοίως a 18 προστίϑησι δὲ νῦν a 20. 21 τοῖς δι᾿ ἀδυνάτου re- 
cepit n 21 δείχνυσί a 23 δεῖξαι om. a 24 ἐν τῇ ὑποϑέσει om.a 25 ὅρων 
om. ἃ 28 τοὺς alterum om. ἃ 32 χαὶ a: om. B 3d τῶν alterum add. a: 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>1] 3 


ληφϑέντος xat ahyovs τῆς προτάσεως yevousvys, τῆς GE ἑτέρας οὐ τῆς] 
ε ΄ abyst NWN) Ss ¢ ~ ~ 

ὑποτεϑείσης, ἀλλὰ ἐν ἢ ἦν ὃ προσληφϑεὶς ὅρος, τῆς αὐτῆς μενούσης τε 
χαὶ προσληφϑείσης (ἦν γὰρ ἀληϑής) μέσος μὲν ὅρος γίνεται. τότε 6 τον 
φϑεὶς ἔξω 


[0] 


5 χαὶ μέσον ἐν τῷ δειχτιχῷ συλλογισμῷ " ei γὰρ αἱ προτάσεις τότε 
γίνονται πρὸς τοῦτον συνάγουσαι dhapee ὅταν γένηται δειχτιχὸς 6 συλλογι 


Q- 
το 
fon} 
On 
> 
o 
< 
A 
[0] 
Tay 


/ Ἃ 
σμός. ἂν 
λάβωμεν τὸ τὸ A τινὶ τῷ E μὴ ὑπάρχειν. εἶτα ἔξωϑεν ὅρον προσλάβωμεν 

ἶ é 
τὸν Z χαὶ λάβωμεν ἀληϑῆ πρότασιν τὴν ‘tO A παντὶ τῷ Z’, συναχϑήσεται 
10 τὸ Z τινὶ τῷ EK μὴ ὑπάρχον, 6 ἐστιν ἀδύνατον: ἦν γὰρ ἑπόμενον αὐτῷ. 
τοιαύτη μὲν ἢ δι᾿ ἀδυνάτου δεῖξις. ἂν δὴ μεταλάβωμεν τὸ συναχϑὲν ἀδύ- 
γατον τὸ Ζ τινὶ τῷ Εἰ μὴ ὑπάρχειν εἰς ὁ ἀχηϑὲ ἐς ὃν τὸ τὸ Z παντὶ τῷ E 
χαὶ ποιήσωμεν a πρότασιν τὸ Ζ παντὶ τῷ Εἰ bro ree τιϑεῖσαν χαὶ 


Fa 


΄ \ c > cad c 
ροσλάβωμεν τὴν ἑτέραν πρότασιν τῶν. δι᾿ ὧν 7 
15 ἐγένετο. μὴ τὴν ὑποτεϑεῖσαν, Fo τὸ ἀντιχείμενον ἐπε ες ἀλλὰ τὴν 


προτέραν τὴν ἀληθῆ τὴν τὸ A παντὶ τῷ Z λέγουσαν, 


My, 


ἔσται μὲν ὃ Z ὅρος 
ὃ ἔξωϑεν προσληφϑεὶς μέσος: δειχτικῶς δὲ συναχϑήσεται τὸ τὸ A παντὶ 


~ ΑΔ \ a \ ~ 5 D7 ENT >\ “ 
τῷ Ια, ὃ χαὶ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἐδείχϑη. ταῦτα δὲ οὕτως 
σ r 


\ \ > ae ie Χ ἢ \ \ X “Ὁ Ὁ l4 
ἔχει διὰ τὸ εἶναι τῷ [', ᾧ εἵπετο τὸ A, τὸ Z ταὐτὸν τὸ τῷ Εἰ ἑπόμενον. 
Vv fe > ~ 5 | > 
20 ἔστω πάλιν διὰ τῆς τὰ AOS ἀπαγωγῆς δειχνύμενον τὸ μηδενὶ τῷ Κ᾿" 


UU. 
ἐὰν ὑποϑώμεϑα ἀντιχείμενον, οὗ βουλόμεϑα δεῖξαι, τὸ τὸ A τινὶ τῷ E, 
> a 


X 

τὸ 
ἀλλὰ χαὶ ἐν οκ βδ ιν: “Buber ὅρον τὸν B, ὃς τῷ A παντὶ ὑπάρχει, 
συναχϑήσεται τὸ Β τῷ E ὑπάρχειν τινί, ὃν ἀδύνατον: οὐδενὶ γὰρ αὐτῷ 
ὑπάρχει. ταὐτὸν γὰρ τῷ Θ ἦν. ἀδύνατος ἄρα ἣ ὑπόϑεσις, ἣ τοῦτο 
Ξ 5 ΄ \ v ΟῚ ΄ ~ \ \ ~ π᾿ ων Ὁ \ 
25 ἠχολούϑησεν: τὸ ἄρα ἀντιχείμενον τοῦ τὸ A τινὶ τῷ E, τοῦτ᾽ ἔστι τὸ / 
\ >. 


29> \ ~ \ / \ 
OUODEVL τῷ [ἢ ἂν οὴ το sulk Sealant τ TO γενό ξνὴν πρὸς 


ὃν ληφϑέντα 


5 


ος χαὶ ἀδύνατον ὃν ustaddBwusy ais τὸ ἀληϑές (ἦν δὲ 


ὑπῆρχεν" 


yn) 
ὶ 
ἣν γὰρ τὸ αὐτὸ τῷ Θ, ὃ οὐχ ὑπῆρχε τῷ E), ἔσται τὸ Β οὐδενὶ τῷ Εν i 
Ὁ» 
Et 


Py 
— 
~> 
0 


ἔξωϑεν ὅρον ψε 


\ \ \ ~ [4 > \ > 
τὸ τὸ Bwt τῷ E ὑπάρχειν, ὃ ἣν ἂδύνατον: οὐδενὶ yap αὖτι 


‘ 


ε 


80 προσειλήφϑω 7 ἑτέρα πρότασις (THY), δι᾿ ὧν ἢ τοῦ ἀδυνάτου δεῖ 


προσληφϑεὶς ἐν τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ μέσος. δειχτιχὸς 


ἢ ἀχηϑὴς ἢ τὸ Β παντὶ τῷ A τιϑεῖσα: γίνεται μὲν 6 Β ὅρος (6) ἔξωϑε 
ὃ 


~ a ? > 4 a > 
ous συνάγων τὸ A τῷ Εἰ μηδενί, ὃ χαὶ δι᾿ ἀδυνάτου ἣν δεδειγμένον. 
ὁμοίως, κἂν ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν νῷ 


τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγω- 


ν᾿ 


ι διὰ 
35 γῆς: συναχϑήσεται μὲν ὑποϑεμένων ἡμῶν τὸ A μηδενὶ τῷ E (τοῦτο γὰρ 


ν. ὃν ἴσως χαὶ διὰ τοῦτο χοινὸν εἶπεν ὡς γινόμενον χοινόν τε 45 


δεῖξαι τὸ τῷ αὶ | παντὶ ὑπάρχον τὸ ἀντιχείμενον 108: 


10 


26 


τὸ ἀντιχείμενον τοῦ δειχνυμένου), προσληψόμεϑα de ἔξωϑεν ὅρον τὸν H, 
ᾧ τὸ Εἰ παντὶ ἀληϑῶς ὑπάρχει" pags ι τὸ A τῷ H μηδενὶ ὑπάρ- 
yew, ὅ ἐστιν ἀδύνατον: παντὶ γὰρ αὐτῷ ὑπάρχει, εἴ γε χαὶ τῷ [᾿, ὃ 
ταὐτόν ἐστι τῷ [Π. τὸ ἄρα ἀντιχείμενον τοῦ ὑποτεϑέντος. ἂν δὴ μεταλά- 30 
40 βωμεν πάλιν τὸ συμπέρασμα τὸ δειχϑὲν ὃν ψεῦδος χαὶ ἀδύνατον εἰς τὸ 
ἀκηϑὲς χαὶ ϑῶμεν τὸ A παντὶ τῷ H, προσλάβωμεν δὲ χαὶ τὴν ἑτέραν 
ὃ ἀληϑές ἃ μὲν om. ἃ 4 χαὶ om.a 8 τῷ τ τινὶ ἃ 30 τῶν addidi 


(ef. vs. 14) 31 6 alterum addidi (cf. vs. 17) 33 διὰ τοῦ ἃ 34 συνάγεται ἃ 
Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora. 21 


322 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>1. 8] 


_——_ 


πρότασιν τὴν δυολογουμένην ἀληϑῆ, εἶναι τὴν ᾿ τὸ E παντὶ τῷ H’, ὃ μὲν H108r 
πάλιν μέσος ὅρος γίνεται, συνάγεται δὲ δειχτιχῶς ἐν τρίτῳ σχήματι τὸ A 
τινὶ τῷ E ὑπάρχειν, ὃ ἐδείχϑη χαὶ διὰ τοῦ ἀδυνάτου. ἀλλὰ χἄἂν τὸ ἐπὶ 3 
μέρους ἀποφατιχὸν δι᾿ ἀδυνάτου δειχνύωμεν, ὑποϑησόμεϑα μὲν τὸ τῷ Καὶ 
παντί (τοῦτο γὰρ ἀντίχειται τῷ τινὲ μὴ τῷ δειχνυμένῳ), προσληψόμεϑα δὲ 
ὅρον τὸν H, ᾧ τὸ A οὐδενὶ ἀληϑῶς. συναχϑήσεται δὴ τὸ Εἰ μηδενὶ τῷ 
Η, ὅπερ ἀδύνατον: παντὶ γὰρ αὐτῷ ἐν τ ἂν δὴ μεταλάβωμεν τοῦτο 
εἰς τὸ ἀληϑὲς τὸ τὸ Εἰ παντὶ τῷ H on χξιν. προσλάβωμεν δὲ xal τὴν 
“τὸ A οὐδενὶ τῷ H’ οὖσαν aad, δειχτιχῶς πάλιν δειχϑήρεται τὸ A τινὶ 40 
10 τῷ Ε μὴ ὑπάρχον διὰ τοῦ τρίτου σχήματος. μέσου ὅρου γενομένου τοῦ 
ἔξωϑεν προσληφϑέντος: οὗτος δ᾽ ἦν 6H. χαϑόλου γὰρ τῷ ἀληϑεῖς (εἶναι 
τὰς προτάσεις, δι᾿ ὧν τὰ προχείμενα οἷόν te δειχτιχῶς δειχϑῆναι, τούτῳ 


οι 


χαὶ ἢ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴ πρόεισι. 
ed »/ σ Ἂν - “ν, ὁ», σὰν σ σ > \ Δ - DF SIN 
Δείξας δέ. ὅτι διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων 6 te δειχτιχὸς χαὶ ὁ δι᾿ ἀδυνάτου 


΄ a4 ’ id 
15 γίνεται συλλογισμός, προσέϑηχε 


- , > e ἝΝ, ~ > σ \ 
p.4508 Διαφέρει GE ὃ δειχτιχὸς τοῦ εἰς Aduvatov, ὅτι ἐν μὲν 45 
α 


ιν 
- ~ ) b] , b) 
τῷ δειχτιχῷ χατ᾽ ἀλήϑειαν ἀμφότεραι τίϑεντ 


δειχνύς. ὅτι μὴ τῷ διαφόρῳ τῶν ὅρων te χαὶ προτάσεων γίνεται ἣ 108ν 


> ~ ἣ ? 32> ¢ 

διαφορὰ τοῦ δειχτιχοῦ συλλογισμοῦ πρὸς τὸν Ot ἀδυνάτου: at μὲν γὰρ 
20 ἀγωγαὶ χαὶ τὰ σχήματα χαὶ of τρόποι τῶν δείξεων ἐπ᾽ ἀμφοτέρων ὅμοιοι. 

ἢ ὃὲ διαφορὰ αὐτῶν, ὅτι ἐν μὲν τῷ δειχτιχῷ ἀμφότεραι αἱ mporaisets ὡς 


βάνονται εἰς τὴν δεῖξιν τοῦ προχειμένου, ἐν δὲ τῷ δι᾿ ἀδυνάτου ὅ 


ψευδὴς ἢ ἑτέρα λ} ᾽ ποτίϑεντ ; λ 

ψευδὴς 7% ἑτέρα λαμβάνεται. ἣν ὑποτίϑενται οἱ δειχνύναι βουλόμενοι τὸ 

ἀντιχείμενον ταύτης. ἢ οὐ περὶ τῆς ὑποτιϑεμένης λέγει, ὅτι ψευδής, ἀλλά, 
25 ὃ λέ ἐστί 


‘ 
yet, ἐστίν, ὅτι διὰ μὲν τῶν αὐτῶν δύο προτάσεων τά τε δειχτιχῶς 

> ? 33> , > ) 

δειχνύμενα γίνεται χαὶ τὰ Gt ἀδυνάτου, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῇ δειχτιχῇ δείξει 


usvov, ἐν δὲ τῇ δι᾽ 10 


, +5 


ἀμφότεραι ah ηϑεῖς ληφϑεῖσαι δειχνύουσι τὸ mpoxetu. 
δυνάτου 7 ἑτέρα αὐτῶν ψευδής: ληφϑεῖσα ee ev she ὧν 
ἀδύνατον, οὗ τῇ ἀναιρέσει 


ὧν 


τῷ feo can 


QR. 


ὃν 
αἰτία γίνεται τοῦ ἐλεῚ ΠΝ τὴν ὑπόϑεσιν οὖσαν ὁ 


γον. ὃ ἐδείχνυτο δειχτικῶς ληφϑείσης αὐτῆς τῆς 


30 τίϑεται τὸ Tpoxetus ne 

δειχτιχῶς μὲν γὰρ eben τὸ A τῷ E οὐδε Ov ἀληϑῶν (τῶν) “td B 

~ \ ~ 7) > ἊΝ - > >> > wie 

τῷ A παντί, τὸ Β τῷ Εἰ οὐδενί᾽- ἐν δὲ τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ ἣ μὲν 15 

‘t0 Β τῷ A παντί᾽ ἀληϑὴς οὖσα λαμβάνεται, συνάγει ὃὲ αὕτη μετὰ τῆς 
ὑποθέσεως τῆς τὸ A τῷ Εἰ τινὶ ὑπάρχειν λεγούσης τὸ τὸ Β τῷ Εἰ τινί, ὃν 
ὕδος: ἦν γὰρ τὸ Β τῷ E οὐδενί: ὃ τῷ ψεῦδος ὃν ἐλέγχεσϑαι ἀναιρεῖ 
ν 


86 Ye 
τὴν ὑπόϑεσιν διὰ τὸ εἶναι ἀληϑῇ τὴν τὸ A τῷ E μηδενὶ brapyer’. 

4 διὰ τοῦ ἃ 4.5 παντὶ τῷ ε a 8 τῷ 7 παντὶ ἃ 11 προσληφϑέντος] τος 

expunxit, ut videtur, B εἶναι a: om. B 16 δὲ aB: yap Ar. τὸ ἀδύ- 

vatov Ar. 20 ἀμφοτέρας a 21 ws om.a ol τῶν a: om. B 35 τῷ 


alterum ex τὸ corr. B o6 μηδενὶ τῷ ε ἃ ὑπάρχει scripsi: ὑπάρχειν aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>12.15] 393 


p.45012 Ταῦτα μὲν οὖν ἔσται μᾶλλον φανερὰ διὰ τῶν ἑπομέ-108ν 
σ AY Lid 5 Φ , 
νων, ὅταν περὶ τοῦ ἀδυνάτου λέγωμεν. 30 


\ ~ {2 ΄ \ ~ sf , τ- nN ,ὔ ~ 
ν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ λέγων περὶ τοῦ ἀδυνάτου, ᾧ διαφέρει τοῦ 
ὶ τῆς διαφορᾶς αὐτῶν: ὅτι γὰρ 
9.) 
ὃ 


> = ah Ἐπαηρῆνς fore 
δειχτιχοῦ τρόπου, ἐπιμελέστερον λέγει περ 
i ι΄ ἀδυνάτου ὑποϑετιχή. χαὶ ἐν 


ἢ pay δειχτικὴ! δεῖξις ἀνυπόϑετος ἢ δὲ 


or 


~ > ~ wv ~ ~ 
μὲν τῇ πο οὔπω τὸ συμπέρασμα γνώριμον πρὸ τοῦ ΤΣ τὰς 
Ne > > ~ 


δειχτικὰς αὐτοῦ προτάσεις (διότι γὰρ ἄδηλόν ἐστι, defxvotar), ἐν ὃὲ τῇ 530 
εἰς ἀδύνατον ἀπ wert πρὸ τῆς are δῆλον, διότι χαὶ τὸ ἀντιχ ἘΠ 


αὐτοῦ ὑποϑέμενος ἐπί τι φανερὸν ἄγει ψεῦδος, χαὶ 7 μὲν δειχτιχὴ συνάγει 
- ia Δ 35 ye > > - 
10 τοῦτο, ὃ βούλεται, 7 ὃ εἰς ἀδύνατον ve μὲν συνάγει, ἄλλο δὲ δεῖξαι 


f \ \ πα ΤᾺ σ 3 3 
βούλεται. περὶ μὲν οὖν τούτων ὕστερον ἐρεῖν ena 
ῳ 2 


τῶν εἰρημένων γνώριμόν φησιν εἶναι. ὅτι Get εἰ 


fa Sey γῦν δὲ ἐχ 
ταὐτὰ βλέπειν, τά τε 80 
c 4 a~ mC ~ σ - ~ ΄ \ σ > \ 
ee το ὅτι τοῖς us τοῖς τοῦ προβλήματος χαὶ οἷς ἕπονται αὐτοὶ 


ς ΄ 


χαὶ εἰς τὰ μὴ ἐνδεχόμενα αὐτοῖς ὑπάρχειν, ἄν τε δειχτιχῶς τις βούληται 


(oO) 


15 συνάγειν ἄν τε δι᾿ ἀδυνάτου: διὰ γὰρ τῶν αὐτῶν ἐπιβλέψεων ἀμφοτέροις 


~ ΄ ς ~ ‘pe > ΄ 
τοῖς τρύποις ἣ τῶν δείξεων εὐπορία. 


>} a ~ la ~ ~ - ia / 
p.45b15 “Ev δὲ tots ἄλλοις συλλογισμοῖς τοῖς ἐξ ὑποϑέσεως, 
οἷον ὅσοι χατὰ μετάλη Ἵν ἢ χατὰ ποιότητα, ς 
΄ > > τ ΤῈ 9}? ΄ 
μένοις, οὐχ ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς ἀλλ ἐν τοῖς μεταλαμβανομένοις 
“ ΄ 
20 ἔσται ἣ σχέψις. 


ΕΣ τα δε κονς ek HE ΣΤ ΠΛ  ΞΙΙΞ ein 1g 
είξας ὁμοίως ἐν τοῖς δειχτιχοῖς ἐχ τῆς ἐπιβλέψεως τῶν περὶ ἕκαστον 
͵ \ 5 \ \ > ~ a) bxNY ΄ > \ 
χλελεγμένων γινομένους τοὺς συλλογισμοὺς χαὶ ἐν τοῖς δι᾿ ἀδυνάτου, ἐπεὶ 
- ~ a ) > ΄ > P 
οχοῦσιν αὐτῷ χαὶ οἱ OL ἀδυνάτου ex ς 
ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις συλλογισμοῖς τὸ 
25 ὑποχειμένων χαὶ ἐξ ἀρχῆς χειμένων 7 ζήτησις χαὶ ἢ ἐχλογὴ ἔσται ἀλλ 
ἐπὶ τῶν μετ ταλαμβανομένων᾽ . περὶ γὰρ τούτων ὃ συλλογισμὸς γίνεται ὃ 


ν χαὶ χυρίως συλλογισμὸν λέγει" πρὸς γὰρ τὸ μεταλαμβανόμε- 


μ- 


> ε > > ς 
vov”, ὡς εἶπεν ἐν τοῖς ἐπάνω, ὃ συλλογισμός. τούτων οὖν χαὶ ἢ ἐχλογὴ τῶν 
ἐν τῷ μεταλαμβανομένῳ χαὶ διὰ συλλογισμοῦ δειχνυμένων ὅρων: τὰ γὰρ 45 


80 τούτοις ἑπόμενα χαὶ οἷς ταῦτα ἕπεται χαὶ τὰ τούτοις μὴ τι: 


ΓΞ 
περ 
ἴα 7 


0} 
ἀλλ᾽ οὐ | τῶν ὑποϑετιχῶς εἰλημμένων. τὸ ὃὲ ἐν τοῖς πόθι 


, 


ς 
> 2 > \ ΄ \ 
Snepyey éxhextéov, ἐπειδὴ χα L τούτων ποιούμεϑα τοὺς συλλ 


OM, 
< 
[ῳ] 
- 
wy 
— 
Ξ 
ς-ῷ 
[1 


δύναται μὲν λέγειν χαὶ ἀντὶ τοῦ “ἐν τοῖς ὑποϑετιχοῖς., ἵνα Ἢ τὸ 


ὯΝ 


Ξ ‘ 
©2 > = PY i Tig as 5 \ pA ee aa >> 4 
ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις tots ἐξ ὑποθέσεως τοῖς παρὰ τοὺς διὰ τοῦ ἀδυνάτου, 


\ 


35 οἷον ὅσοι xata μετάληψιν ἣ κατὰ ποιότητα εἰσι τῶν ὑποϑετιχῶν 


3 ἐν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ] Anal. pr. Π 14 4 γὰρ om.a 11 οὖν superser. B?: 
om. a 12 φησὶ averse a ταὐτὰ scripsi: ταῦτα aB 13 τοῖς alterum 
om. a 17 τοῖς ἐξ ὑποθέσεως om. a 26 μεταλαμβανομένων)] peta superscr. B 


26.27 6 δειχτιχὸς γίνεται a 28 εἶπεν] ὁ. 23 p. 41239 29 συλλογισμῶν a 
34 διὰ τοῦ B: δι᾽ a 


21 


394 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>15] 


τοῖς ἐξ ἀρχῆς ine es . οὐδὲ ἐπὶ τούτων 7 ἐχλογή, Ov προ apes: τρό- ὃ 
πον. ἔσται. GAR ἐπὶ τῶν μεταλαμβανομένων᾽. ἢ τὸ ἐν τοῖς ὑποχειμένοις, 
οὐχ ἐν τοῖς = ne ov ἐστὶ τῷ “οὐχ ἐν τοῖς ἐξ ἀρχῆς ὑποχειμένοις 

τούτων ἣ ζήτησις gota’. ἐν ee 


or 
R 
~ 
Ἐπ 
Oh 
< 
a 
re) 
ἐπὶ 
wy 


. 
- { <2 id > \ \ 4 
τῷ ὕπο sas τ 7 Ψυχὴ ἀειχίνητος, ἀϑάνατος. ἀλλὰ μὴν ἀειχίνητος᾽ 
οὐχέτι τῶν ἐν τῇ πρώτῃ προτάσει τῇ ἐν τὸ τῇ et ἣ ψυχὴ ἀειχίνητος, 
’ 


ἀϑάνατός Sot τὴν προξιρημένην ἐχλογὴν ποιήσομεν ζητοῦντες, τίνα ἕπεται 10 


x 


τῷ Gstatvytov εἶναι τὴν ψυχήν, χαὶ τίσι τοῦτο ἕπεται, χαὶ τίνα οὐχ οἷά τε 

10 ὑπάρχειν αὐτῷ: ὁμοίως οὐδὲ τῷ ἀϑαάνατον εἶναι τὴν ψυχήν: ἀλλὰ ληψό- 

usta τοὺς ἐν τῇ μεταλήψει ἢ προσλήψει ὅρους (εἰσὶ δὲ οὗτοι ἥ τε ψυχὴ 

με τοὺς © ῃ TAANYEL ἢ Te WYst Gpovus (LE ξ OUT j TS ψυχῆ 
A 


‘ 


i 
χαὶ τὸ ἀειχίνητον), χαὶ ἐπὶ τούτων τὴν πρβειρη μένην ἐχλογὴν ποιησόμεϑα- 
~ Ἃ \ ~ ~ 
φεῖλον δειχϑῆναι διὰ συλλογισμοῦ. ἂν γὰρ ληφϑῇ τῷ τὸ 


τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ὁ ; 
μὲν αὐτοχινήτῳ χαὶ ἐξ αὐτοῦ χινουμένῳ ἕπεσϑαι τὸ Saye τῇ δὲ 
\ 


_ 
or 


ψυχῇ τὸ adtoxtvytov, εἴη ἂν δειχνύμενον τὸ τὴν Ψυχὴν ἀεικίνητον εἶναι. | 
ἂν χατὰ μετάληψιν μὲν τοὺς χατὰ πρόσληψιν λεγομένους, 
εἰσι μιχτοί: ὃ vip οἱ νεώτεροι πρόσληψιν λέγουσι, τοῦτο οἱ περὶ 


ν᾿ 
‘ 
Δριστοτέλη μετάληψιν εἰώϑασι λέγειν, ὥσπερ χαὶ ἤδη προειρήχαμεν. χατὰ 


΄ ᾿ { 
μετα ληψιν μεν οὖν οἱ TOLOUTOL, ὡς χαὶι τρύσῦ ν εἰρηχαμεν. XATA TOLO- 20 
ete . ε > ~ ~s4 ἢ ἦν Ὧν τα ΄ > ΄ 
20 Ty ta ΟΕ AE ἴονται οἱ ano του UANKAOY Yat ἡπτὸν χαι OWOlOD GELXVUYTEC, 


\ 


χαὶ αὐτοὶ γίγνονται χατὰ μετάληψιν. χαὶ yap ἐπὶ τῶν οὕτως 


>] ΝᾺ - ἃ ~sy4 Ἁ 4 > ~ ~ 
ἐπειδὴ ταῦτα. τὸ ὅμοιον χαὶ τὸ μᾶλλον χαὶ τὸ ἧττον, τῷ ποιῷ παραχο- 
[Δ] 
% 
x , ν- ἈΝ \ 
δειχνυμένων ἄλλο μὲν ὑποτίϑεται, ἄλλου G ἢ δεῖξις χαὶ ὃ συλλογισμὸς 
\ ΄ \ 4 σ la 
γίνεται, ὃ χαὶ αὐτὸ πευθημβονήμαον λέγει. 6 γὰρ δειχνύς, ὅτι μή ἐστιν 
"» - . ~ ) 5 ~ ΄ ’, c - 
ἐν τῷ πλουτεῖν τὸ εὐδαιμονεῖν. διὰ τοῦ ὅτι μη ἐν τῷ ὑγιαίνειν, ὑποτίϑεται 2 


τῷ 
on 


4 t S. δὲ “ὩΣ 4 nn ΝΡ» ν ν᾿ \ » ~ ride. 

εν ει0 μαλλὴν αν οὐζαι αὐτάαρχες εἰναι TAOS eee ee? TOUTO μὴ ἐστιν 
>> 4 > 2 “ Υ Ἃ [4 td >. ΄ 

αὐταρχες OUO0E TO 7jttOv ξχξίνοῦ Eth ἂν argos * Ὀγξια O€ πλούτου 

“5 v Is Y Pp] 

υᾶλλον δοχοῦν εἶναι αὔταρχες πρὸς εὐδαιμονίαν οὐχ ἔστιν αὔταρχες: οὐδ 


πλοῦτος. τὸ μὲν μὴ εἶναι τὸν πλοῦτον αὐτάρχη πρὸς εὐδαιμονίαν, 
30 not ἢ ὑγεία. ὑπόχειται. δειχϑείη δ᾽ ἂν διὰ συλλογισμοῦ, ὅτι μή 30 
στιν ὑγεία πρὸς εὐδαιμονίαν αὐτάρχης. οὕτως: ὑγιαίνουσί τινες χαχίαν 
χοντες, οὐδεὶς χαχίαν ἔχων εὐδαιμονεῖ, οὐχ ἄρα οἱ ὑγιαίνοντες εὐδαιμονοῦσιν, 
οὐχ αὐτάρχης ἄρα ἢ ὑγεία πρὸς εὐδαιμονίαν. ἔστι χαὶ οὕτως δεῖξαι: ἣ 
ὑγεία οὐχ ἔστιν αὐτάρχης πρὸς τὸ ζῆν ἀναμαρτήτως, 7 εὐδαιμονία αὐτάρχης 
35 ἐστὶ πρὸς τὸ ζῆν ἀναμαρτήτως, 7 ὑγεία ἄρα οὐχ ἔστιν αὐτάρκης πρὸς 8ὅ 
δαιμονίαν. 7% οὕτως: ἐν τῷ ὑγιαίνειν οὔχ ἐσμεν Spee erat: ἐν ὃὲ τῷ 
εὐδαιμονεῖν ἀναμάρτητοί ἐσμεν: οὐχ ἄρα ἐν τῷ ὑγιαίνειν τὸ eshaiaye εἴν. 
οὖν τὰς προειρημένας ἐχλογὰς ποιεῖσϑαι τῆς τε ὑγείας χαὶ τοῦ αὐτάρχους 


πρὸς εὐδαιμονίαν: ταῦτα γὰρ τὰ δειχνύμενα διὰ συλλογισμοῦ. χαὶ ἔστιν 7 


4 τοῖς (ante ἐξ prius) B: τῷ ἃ 6 εἰ ἡ ψυχὴ χτλ.] οἵ. Plat. Phaedr. ὁ. 24 p. 2450 
ἀϑάνατος . . . ἀειχίνητος (7) om. ἃ 8 ante ζητοῦντες add. οὐ a 11 τῇ B: tots a 
12 ἐχλογὴν om. a 18 ᾿Αριστοτέλην a προειρήκαμεν] p. 262,9, 263,26 sq. 


26 εἰ om.a ay om. a 91 ὑγιαίνοντες a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>15.19] 395 


> 


σ 


υονία, ὅ ἐστι τὸ ἀναμάρτητον, 109r 


X 


δεῖξις γεγονυῖα διὰ τοῦ τὸ ἑπόμενον τῇ Ε εὐδα!ιυ. 

wn ὑπάρχειν τῇ ὑγείᾳ. χαὶ τοιοῦτοι μὲν οἱ ἀπὸ τοῦ μᾶλλον ὄντες ἀνασχευα- 40 
στιχοί. οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ ἧττόν εἰσι μὲν ἔμπαλιν ἔχοντες τούτοις (χατασχευα- 
στιχοὶ γάρ εἰσιν), ἔχουσι ὃὲ οὕτως: εἰ τὸ ἧττον ἀγαϑὸν ἀγαϑόν ἐστι, χαὶ 

ὅ τὸ μᾶλλον ἀγαϑὸν ayathoy ἂν Ba ἀλλὰ μὴν 7 ὑγεία ἀρετῆς ἧττον οὖσα 
ἀγαϑὸν ἀγαϑόν ἐστι: χαὶ ἢ ἀρετὴ ἄρα. πάλιν γὰρ χαὶ ἐνταῦϑα ὃ συλλο- 
γισμὸς τοῦ ὅτι 7 ὑγεία ἀγαϑὸν δειχτιχός, ἐξ ὑποϑέσεως δὲ τούτου δειχϑέντος 45 
λαμβάνεται ἢ ἀρετὴ ἀγαθὸν εἶναι. τούτων οὖν det ποιεῖσϑαι τὴν ἐχλογήν. 


Ω͂ 


ἔ / ~ ~ 
τις ἔσται λαβόντων ἡμῶν τὸ μὲν ayatov Exectar τῷ χατὰ φύσιν, τὸ 


SR 


\ ~ e / X\ 


\ [4 [4 ’ ΄ ar 5 wv 

& χατὰ φύσιν τῇ ὑγείᾳ πάλιν. ὃ δὲ ἀπὸ τοῦ ὁμοίου. πρὸς ἄμφω 109v 
χρήσιμος, χαὶ πρὸς ἀνασχευὴν χαὶ πρὸς χατασχευήν' τῶν γὰρ ὁμοίως 
γα πῇ yor ϑάτερο 2 Benn Be ἘΦ: ee 
ἔχοι αὐτό, χαὶ θάτερον ἄν ἔχοι, χαὶ εἰ μὴ ἔχοι 
OTL τὸ μὲν δειχνύμενον διὰ 


on 


10 


SS 


» 
- 
2) 
R ‘ 
A 
[0] 

oO 
Φ 
< 


ἐχόντων τι εἰ 


be \ σ \ 
πάλιν ϑάτερον. οὐδ᾽ ἂν τὸ ἕτερον ἔχοι. χαὶ 
> 


t 
Nek τ ore yee ar AE. ς Qf : 
πὶ TOUTWY TO ST τξ ρον tO OF ξτέρην ἔς ὑποθέσεως τὴν 9 
= 


συλλογισμοῦ χαὶ 
) σϑαι τὴν ἐχ- 


18 δεῖξιν ieee χαὶ διὰ τὴν ὑπό ἀθασιν ἐχείνου οὖν δεῖ ποιξ 
λογήν. οἷον εἰ ὁμοίως οὖσα ἣ εὐγένεια τῷ πλούτῳ αἱρετὸν ἀγαϑόν ἐστι, 


εὐγένεια ὁμοίως οὖσα αἱρετὴ τῷ πλούτῳ 


Nite ~ > ΄ cs 
χαὶ ὃ πλοῦτος ἀγαθόν: 7 ὃ Ι 
> ΄ > ~ 
ayatov ἐστι. τοῦ γὰρ τὴν ε 


ἄλλα ὑπόχειται. ὅτι δὲ ἢ εὐγένεια ἀγαϑόν, δειχνύοιτ᾽ ἂν διὰ τῆς ἐχλογῆς, 
σ 


a 


γένειαν ἀγαϑὸν εἶναι 6 συλλογισμός, τὰ ὃ 


~ 


20 et ληφϑείη τὸ μὲν ayatoy ees bne τῷ αἱρετῷ (πᾶν γὰρ αἱρετὸν ἀγαϑόν) 10 
τῇ δὲ εὐγενείᾳ τὸ αἱρετόν: 7% γὰρ εὐγένεια αἵρετόν. οὐχοῦν χαὶ ἐπὶ τῶν 
τοιούτων συλλογισμῶν, OVS χατὰ ποιότητα λέγειν αὐτοῖς ἔϑος, (ws) ἐπὶ 
τῶν χατὰ μετάληψιν G συλλογισμὸς οὐ τῶν ὑποχειμένων γίνεται ἀλλὰ 
τῶν μεταλαμβανομένων. τούτων οὖν χρὴ χαὶ τὴν ἐχλογὴν CUE 


bo 
or 
=] 
o- 
[Ὁ] 
¢ 
} 
aS, 
a 
Φ 


΄ 2 ib Ν QR \ 5 rat Ὁ \ 

ς Draper neva εἰρῇσϑαι δύναται xal ἀντὶ τοῦ περὶ 
ΕΣ, πα κυ αν EES EP eve sae UOC cs ae hive 46 
τῶν ὑποχειμένων᾽" ἔστι γὰρ τὸ λεγόμενον “ὅσοι χα κὸν τ ἢ 1 
‘ 


‘ 
τ ae \ - κι a sacs \ — ς Ὁ SL τῇ Ne , = > \ >) Vv 
AATA TOLOTYTA πέρι τῶν ὑπόοχξι μένων οειχνυοῦσιν. πιο ] τὸ ύτ WY εστα! 


ΕΞ ἢ > > ee ee ~ ΝΟΣ 9 - + 
| ἐπίσχεψις οὐχ ἐν τοῖς ἐξ τεῦς LAX ἐν tots μεταλαμβανομένοις 
ν ΄ y ΄ ΖΝ “τ 

ἐπεὶ χαὶ ὁ συλλογισμὸς τούτων. ἣ ὃς ἐπίβλεψις χαὶ ἢ ἐχλογὴ χαὶ ἐπ 


΄ 


90 τούτων τ αὐτὴ ἔσται, ὁποίαν ὑπεγράψα Sy. 


) μὸν PT ~ ὮΝ » - - ς id 
p. 45619 Επισχέψασϑαι δὲ δεῖ χαὶ διελεῖν, ποσαχῶς ot ἐξ ὗὕπο- 
ϑέσεως. 
[οὔτο εἴρηχεν “Ree πάντων τῶν ἐξ Be προ ὑποπίπτειν δυναμένων 30 


> 


τῇ erste a τῶν ὅρων ἐχλογῇ te xal τῇ δι᾿ αὐτῶν δείξει (εἰ γὰρ ἐπι- 


35 σχέπτοιτό τις χαὶ διέλοι, εὑρήσει τοῦτο οὕτως ἔχον: εἰπὼν γὰρ τούς τε 


ςς 


“γ 


ΘᾺ a sr | ob) BN os Se meN ees {ee INES pe ry a | C Β \ 
KATH etary” χαὶ τοὺς “᾿χατὰ ποιότητα᾽᾿ δεῖν φησιν ἐπισχέψασϑαι χαὶ 


\ 
ὶ 
» , » 
τοὺς ἄλλους τοὺς ἐξ ὑποϑέσεως: ἐξ ὑποθέσεως γὰρ χαὶ of διαιρετιχοί. of 


᾿ 
17 ante ἀγαϑόν add. αἱρετὸν a 22 ὡς addidi 23 ante od add. ἀλλ᾽ a: eras. ὃ 
lit. B 27 ἐπὶ] c in ras. 2 lit. B? 28 σχέψις a 30d ὑποπίπτειν B: ἣ τὸ 
πίπτειν ἃ 94. ἐχχειμένῃ} éx in ras. B! 


326 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45>19] 


- 


χαὶ αὐτοὶ ἐν τοῖς “χατὰ μετάληψιν. ἐξ ὑποϑέσεως χαὶ of ἐξ ὁμολογίας" 109v 
δεῖν οὖν φησι τῶν ἐξ ὑποϑέσεως προσεχεστέραν ποιήσασϑαι διαίρεσιν). 7 2% 


εἰπώ τίνες τῶι ϑετιχῶν φανερῶς ὑπαγ ἢ ἐχχειμένῃ υεϑόδῳ 
ELTwy, Tl (vec τον ὗπο STLXAW φ Sf Ws UTAYOVTAL TY Ex CULES Ἢ ἱ t 

o \ a > ὟΝ ς ςς figs Pes ! 2) ς ) Ὅς ΄ = ς he 
ἐς 5) γᾶαρ οι ἀδυνάτου χαὶ οἱ χατα θοκαχη μιν vg OUS TAYTES Οἱ AE- 


ς τε \ 4 Nias) ΄ 
svot ἀναπόδειχτοι, χαὶ ἔτι οἱ “᾿χατὰ ποιότητα). λέγει δεῖν ἐπισχέψασϑαι 


or 
ἘΞ 
--“ Ge 


Sep e , 5 \ ~ . ΄ 
χαὶ διελεῖν, ποσαχῶς οἱ ἐξ ὑποθέσεως ὄγονται" ex γὰρ τῆς διαιρέ- Ὧ0 
σεως δῆλον ἔσται, εἴτε πάντας οἷόν τε ὑπάγειν τῇ τ μεϑόδῳ οὔσῃ 
δειχτιχῇ εἴτε οὔ. δόξουσι γὰρ ot δι’ ὅλων ὑποϑετιχοί, ods Θεόφραστος 


“yard ἀναλογίαν" λέγει. οἷοί εἰσιν of διὰ τριῶν λεγόμενοι, wyxéett ὑπο- 
10 πίπτειν τῇ διὰ τῆς ἐχλογῆς δείξει. λέγει δὲ αὐτοὺς 6 Θεόφραστος 
“χατὰ ἀναλογίαν. ἐπειδὴ af τε προτάσεις ἀνάλογον χαὶ τὸ συμπέρασμα 
ταῖς προτάσεσιν᾽ ἐν πᾶσι γὰρ αὐτοῖς ὁμοιότης ἐστίν. ἢ οὐδὲ συλλογισμοὶ 35 
χυρίως χαὶ ἁπλῶς ἐχεῖνοι, ἀλλὰ τὸ ὅλον τοῦτο ἐξ ὑποθέσεως συλλο- 
γισμοί: οὐδὲν γὰρ εἶναι ἣ μὴ εἶναι δειχνύουσιν. οἱ μὲν γὰρ προειρη- 
15 μένοι ἐξ ὑποϑέσεως χαὶ συλλογισμοί: δειχνύουσι γάρ τι ὑπάρχειν 7 
μὴ ὑπάρχειν: of δὲ τοιοῦτοι μηδὲν τοιοῦτον δειχνύοντες οὐχέτι οὐδὲ 
ἁπλῶς συλλογισμοί. εἰ ὃὲ οὗτοι οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἁπλῶς συλλογισμοί, 
πάντες ἂν οἱ χυρίως χαὶ ἁπλῶς ὄντες συλλογισμοὶ διὰ τῆς προχειμένης 40 


{ ~ = . ,ὔ ml 
wevtooov OSLYVDOLYTO. 


) ΄ = 2 = \ of a) σ [ « \ 5 \ / \ 
20 Ανάγονται μέντοι χαὶ ot ov ὅλων ὑποϑετιχοὶ εἰς τὰ τρία τὰ προειρη- 
, ΄ VMS , ¢ , 79> ~ 
μένα σχήματα ἄλλῳ τρόπῳ, ὡς χαὶ Θεόφραστος δέδειχεν ἐν τῷ πρώτῳ 


τῶν [Προτέρων ἀναλυτιχῶν. ἔστι δὲ Gv ὅλων ὑποϑετικὸς τοιοῦτος" εἰ τὸ A, 
τὸ Β, εἰ τὸ Β, τὸ Γ᾿, εἰ ἄρα τὸ A, τὸ [΄- τούτων γὰρ χαὶ τὸ συμπέρασμα 
γϑετιχόν. οἷον εἰ ἀνϑρωπός ἐστι, ζῷόν ἐστιν, εἰ ζῷόν ἐστιν, οὐσία 4 
95 ἐστίν, εἰ ἄρα ἀνϑρωπός ἐστιν, οὐσία ἐστίν. ἐπεὶ τοίνυν det χαὶ ἐν τούτοις 
μέσον τινὰ ὅρον εἶναι. ual ὃν συνάπτουσιν αἱ προτάσεις ἀλλήλαις (ἄλλως 


[4 


F ‘ = a \ 2 \ = Fa = \ ‘a / f € Gt , 

γὰρ ἀδύνα τον χαὶ ἐπὶ τούτων συναχτιχὴν συζυγίαν γίνεσϑαι), οὗτος ὃ μέσος 1101 
τριχῶς χαὶ ἐν ταῖς τοιαύταις συζυγίαις τεϑήσεται. ὅταν μὲν γὰρ ἐν ἢ 

\ ~ 5 > z > » ~ ~ 

μὲν τῶν προτάσεων λήγῃ: ἐν ἢ δὲ ἄρχηται, τὸ πρῶτον ἔσται σχῆμα" 


80 οὕτως γὰρ ἕξει ς χαὶ ὅτε τοῦ μὲν τῶν a: χατηγορεῖτο, τῷ δὲ 


> ὦ 
* 
& 


΄ 
ὑπέχειτο. ἀνάλογον γὰρ τὸ μὲν λήγειν χαὶ ἕπεσϑαι τῷ PEN OSTA, © 
\ a\ » ~ ΄ ΄ ~ 
τὸ G2 ἄρχεσϑαι τῷ ὑποχεῖσϑαι: ὑπόχειται γάρ πως τῷ ἐπιφερομένῳ αὐτῷ. 
La) 


-“ \ ΤΩ ἈΓΞ - Ζ J 7 Ἢ 
οὕτως γὰρ ληφϑέντος τοῦ μέσου συμπέρασμα ἔσται, ὃ ἄρχεται μέν, ἀφ᾽ οὗ 
yy Ce , ΄ ™ > 
ἤρχετο ual ἢ πρώτη πρότασις, λήγει δέ, εἰς ὃ ἔληγεν ἣ δευτέρα, τὴν μὲν 


co 
on 


τοῦ χατηγορουμένου χώραν ἐν τῷ Ἐν τ πῆι τοῦ ἑπομένου ἐπ πο, 
τὴν GE τοῦ ὑποχειμένου τοῦ ἡγομένου- οἷον εἰ τὸ A, τὸ Β, εἰ τὸ Β, τὸ Γ, 10 
εἰ ἄρα τὸ Α, τὸ i δύναται ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ xal ἀνάπαλιν ληφϑῆναι 
τὸ συμπέρασμα ὥστε μὴ ἑπόμενον εἶναι ἀλλ᾽ ἡγούμενον, οὐ μὴν ἁπλῶς 


2 ποιεῖσϑαι ἃ 7 inter εἴ et te ras. in B 8 Θεόφραστος] fr. 63e Wimmeri 

11 ἀνάλογον B: ἀνάλογοι a post συμπέρασμα expunxit χαὶ Β 23 τὸ (ante β 
prius) Β: τῷ ἃ τὸ (ante 7 utrumque) B: τῷ ἃ 26 μέσον scripsi: μέσου aB 
29 ἄρχεται a 30 χατηγοροῖτο a dl τὸ B: τὰ a 32 τὸ B: τῷ a Ὁ μέν 


om. ἃ 36 τὸ (ante β prius) Β: τῷ ἃ ™ ἢ 8 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45619] ΟΝ 


€ \ 


ἀλλὰ σὺν ἀντιϑέσει" ig ee Ἰὰρ τοῦ ὁ Ἐὰν τὸ 5 τὸ [ν ΠῚ χαὶ 1108 
ἢ τὸ [ἡ οὐ τὸ AY. εἰ δὲ ἀπὸ διαφόρων ἀρχόμεναι αἱ ὑποϑετιχαὶ 
προτάσεις λήγοιεν εἰς ταὐτό, ἔσται τὸ τοιοῦτον σχῆμα δεύτερον ἀνάλογον 15 
ὃν τῷ ἐν τοῖς ots δευτέρῳ; ἐν οἷς ὃ μέσος pos αἀυφοτέρων τῶν 
ἄχρων χατη) γορεῖτο᾽ ἐπεὶ γὰρ ἐν τοῖς ὑποϑετιχοῖς τὸ ἑπόμενον χατηγορου- 


σι 


μένου χώραν ἔχει, ὅταν ἐν ταῖς δύο προτάσεσι ταὐτὸν ἑπόμενον λαμβάνηται. 
τὸ δεύτερον ἔσται σχῆμα. συλλογιστιχὴ 6& 7 συζυγία. ἂν ἀντιχειμένως 
ἑπόμενον ἑχατέρῳ τῶν ἡγουμένων λαμβάνηται. οἷον εἰ τὸ A, τὸ I’, εἰ 
\ 3 \ mn \ \ 7 / “Ἁ σ 5 [2 
τὸ B, οὐ τὸ T+ τὸ γὰρ 1᾿ μέσος ὧν. ὅρος ἀντιχειμένως εἴληπται ἑπόμενος 20 
10 τοῖς ἡγουμένοις, τῷ τε A χαὶ τῷ Β. διὸ χαὶ συναχϑήσεται οὕτως ληφϑέν- 
1 τ ΄ ~ Seer ΄ ) > \ τ Nant > 
των τὸ ‘et ϑάτερον τῶν ἀρχομένων, οὐ Datepov’> εἰ yap τὸ A, τὸ I’, εἰ 
τὸ [᾿. οὐ τὸ Β, εἰ ἄρα τὸ A, οὐ τὸ B, οἷον εἰ ἄνϑρωπος, ζῷον, εἰ Altos, 
> ~ i: Τ᾽, γι Ὁ > /C ἘΠ INS Sp SEN ~ > > , 
οὐ ζῷον, et ἄρα ἀνϑρωπος, οὐ λίϑος. εἰ δέ γε ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἀρχόμεναι 
[Φ , , ») σ Ψ ὩΣ δ 5 ~ \ Ὁ ~ ~ 7, i 
ai προτάσεις λήγοιεν εἰς ἕτερα, ἔσται ἀνάλογον τοῦτο τὸ σχῆμα τῷ τρίτῳ 


ὧτ 


15 τὸ γὰρ ἡγούμενον ὑποχειμένου χώραν ἔχον ἐν ἀμφοτέραις ταῖς προτάσεσι 2 
ταὐτόν ἐστιν. ὅταν δὴ ἀντιχειμένως τοῦτο ληφϑῇ. συναχτιχὸν ἔσται. οἷον 
εἰ τὸ A, τὸ B, εἰ οὐ τὸ A, τὸ I? συναχϑήσεται γάρ, εἰ μὴ ϑάτερον 


τῶν πῶ τερον. ef yap οὐ τὸ B, WI, ἣ εἰ οὐ OT, τὸ B, 
οἷον εἰ ἄνϑρωπος. λογικόν. εἰ μὴ ἄνϑρωπος. ἄλογον. εἰ μὴ λογιχὸν ἄρα, 


- 


20 ἄλογον. ταύτῃ τε οὖν ὅμοιαι at ἐν τούτοις συμπλοχαὶ ταῖς ἐν τοῖς ἘΠΕῚ 80 


γοριχοῖς σχήμασιν οὖσαι εἰχότως ἂν εἰς ἐχείνας ἀνάγοιντο, χαὶ ἔτι ἢ γένεσις 
ὥσπερ ἐν τοῖς χατηγοριχοῖς τῷ δευτέρῳ χαὶ τρίτῳ eee ἀπὸ τῶν aVTt- 
πω τῶν ἐν τῷ ΠΣ προτάσεων, οὕτως δὲ χαὶ ἐν τούτοις" τῆς 
υὲν γὰρ μείζονος Ὅλ πο one ἐν πρώτῳ σχήματι προτάσεως τὸ δεύτερον 
25 ἐγένετο σχῆμα. τῆς δὲ ἐλάττονος τὸ τρίτον. ἔστι δὲ τοῖς ὑποϑετιχοῖς 
μείζων μὲν ἣ δευτέρα, ἐν ἣ ἡγεῖται ὃ μέσος, ἐλάττων ὃὲ ἢ πρώτη, ἐν 7 88 
πεται ὃ μέσος: οἷον ἢ μὲν “εἰ τὸ A, τὸ Β᾽ πρώτη τε χαὶ ἐλάττων, ἣ 
& ‘et τὸ B, τὸ I” δευτέρα τε χαὶ μείζων. τῆς μὲν οὖν “εἰ τὸ Β, τὸ I” 
ἀντιστραφείσης ἔσται ἐν προ τὸ Β ἑπόμενον χαὶ τὴν χώραν λαμ- 
80 βάνον τοῦ χατγὴ το ὃ ἴδιον τοῦ δευτέρου σχήματος" τῆς δὲ πρώτης 
(τῆς) ‘et τὸ A, τὸ Β᾽ ἀντιστραφείσης ἔσται πάλιν ἡγούμενον ἐν ἀμφοτέραις 
ταῖς προτάσεσι τὸ B, ὃ χώραν ὑποχειμένου ἔχον ποιεῖ τὸ τρίτον σχῆμα. 40 
παραπλησίως 6& χαὶ αἱ ἀναλύσεις τῶν ἐν τῷ δευτέρῳ χαὶ τρίτῳ σχήματι 
ἐς τὸ πρῶτον ἔσονται σχῆμα, ἐξ οὗ χαὶ αἱ γενέσεις αὐτοῖς, ὥσπερ χαὶ 
35 ἐπὶ τῶν χατηγοριχῶν. οὗτοι μὲν οὖν οἱ ἁπλοῖ τε χαὶ πρῶτοι ὑποϑετιχοὶ 


I εἰ Bev xa 8 2 οὐ B: οὐδὲ a 5 χατηγοροῖτο a 6 ἔχει ex 
ἔχοι (Ὁ) corr. B: ἔχουσιν a ἐν om. a 7 δεύτερον (quod iam Prantl coniecerat 
I 381,61) Β: πρῶτον a ἐὰν a 10 συνάγεται a Ll Fy Prantl lc. 
8 aB 17 τὸ ἃ (post οὐ) B: τὸ β a ¥ in ras. Β 20 at post τούτοις 
transponit a 21 οὖσαι a: οὔσαις B ἀνήγοντο a 22 ὥσπερ ἐν B: ἐπὶ a 
23 ἐν τούτοις B: ἐπὶ τούτοις τοῖς σχήμασι a 24 δεύτερον Β: πρῶτον ἃ 

20 ἡγεῖται Β: ἕπεται ἃ 27 7 prius in ras. B 28 δευτέρα .. . τὸ 7 Om. a 

29 ἀμφοτέροις a 29. 80 λαμβάνων a 30 δευτέρου B: πρώτου a 81 τῆς ἃ: 


om. B 94 εἰς a 


328 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45019. 22. 25] 


? 


ὅλων λεγόμενοι. 2x τούτων δὲ xat ot σύνϑετοι πάντες τὴν σύστασιν IL0r 


[ὩΣ 
- 


ovtes δειχϑήσονται. δὲ κὸν μέντοι ἐν τῷ προτέρῳ τῶν ᾿Αναλυτιχῶν 


aS 


oO, ὡς 
. 
? Ἢ 


εύτερον σχῆμα λέγει ἐν τοῖς Ot ὅλων ὑπ Ἐπ εἶναι, ἐν ᾧ ἀρχόμεναν 45 
πὸ τοῦ αὐτοῦ iat προτάσεις saraien εἰς ἕτερα, τρίτον δέ, ἐν ᾧ ἀπὸ 


΄ ἊΣ 


ιαφόρων ἀρχόμεναι λήγουσιν εἰς ταὐτόν. ἀνάπαλιν δ᾽ ἡμεῖς ἐξεϑέμεϑα. 
‘ Ὁ 9? >] /, 5 Χ 
0 ιν. νῦν ὃ ἐπανιτέον ἐπὶ [10ν 


\ bined 


ἀλλ | περὶ μὲν τούτων ἰδίᾳ χαιρὸς ἂν εἴη λέγ 


πῇ 


Ἁ 5 »» 
τὴν τῆς λέξεως ἐξήγησιν. 


,.458υ029 Ἔστι δὲ χαὶ ἄλλον τρόπον ἔνια τούτων συλλογίσασϑαι 
Ρ 5) 


v 
οἷον τὰ χαϑόλου διὰ τῆς κατὰ μέρος ἐπιβλέψεως ἐξ ὑποϑέσεως. 


/ ? / ~ ~ 
10 Actas xa)’ ἕχαστον πρόβλημα, τίνων τῶν αὐτῶν λαμβανομένων ἐγίνετο 
\ / σ ν ~ , Vv ΑἿ »» \ IX 
τὸ συμπέρασμα, Re (etn EVUE τῶν πολ μένον | GG ταὶ ἄλλῃ τινὶ μεϑόδῳ 5 
ὶ 


π 
τε χα ὀφύδῳ χρωμένους συνάγειν, προσχρωμένους μέντοι πρὸς τοῖς χειμένοις 


ἤδη χαὶ εἰρημένοις ὑποϑέσει τινί. τὰ γὰρ καϑόλου χαταφατιχὰ χαὶ ἀπο- 
φατιχὰ ὅπως μὲν συνήγετο, εἴρηται" ληφϑέντος γὰρ τοῦ [' τῷ Z ταὐτοῦ 
15 χαϑόλου τὸ A τῷ E 


τῷ Z ταὐτοῦ ἢ τοῦ Β τῷ Θ τὸ καϑόλου ἀποφατικχόν. φησὶ δὴ τὰ αὐτὰ 10 


΄ 


δείχνυτο ὑπάρχειν: πάλιν δ᾽ αὖ ἘΠ ἢ τοῦ A 


ων 


δυνήσεσθαι συναγόμενα δείχνυσϑαι χαὶ ἄλλως, τὸ μὲν χαϑόλου χαταφατιχόν, 
dv τὸ Γ τῷ H, ᾧ εἵπετο τὸ E, ταὐτὸν ληφϑῇ, δι᾿ ὧν een τὸ ἐπὶ 


Ὁ" 


Ζ = oof et ea leg a eel Ξ A Qo. an - 
μξρηὺς χαταφατ ιχόν. εἰ ap ἐπιβλέψαιμεν τὰ und ἔχαστα χαὶ και ταν 


-- 


, - ’ 
20 μόνῳ τῷ Η τὸ Εἰ ἑπόμενον χα 
ι ἐ ‘ ‘ 


μηδενὶ ἄλλῳ, οἷον εἰ εἴη τὸ τ Η ἂν- 
1 γελαστιχόν, ἐπεὶ 


ὕρωπος τὸ δὲ ἢ μόνῳ τῷ Η τὸ E ἕπεται, ἂν λάβωμεν 1 
\ 


bd 
ς 
« 
© 
“- 
ς 
J 
= 
Φ 
<= 
= 
ον 
ron 
= 
ἢ 
{oS 
Φ 
_— 
~ 
2 
= 


~ a] ΄ , ΄ \ 
τὸ A παντὶ τῷ E ὑπάρξει. ὑπάρχει μὲν 
Ἁ \ Ἁ ~ » | o 
yap τὸ A παντὶ τῷ Γ΄ ἔπεται γὰρ 


5 ~ \ ~ wv ΠΕΡ 4 
αὐτῷ: xat τῷ H ἄρα: ταὐτὸν γάρ 
ἐστι τὸ Γ᾿ τῷ Η- ἀλλ εἰ τῷ Η μόνῳ τὸ E ἕπεται, χαὶ ἀνπιαπρεύει χαὶ 
τῷ E τὸ Η ἀχολουϑήσει καὶ ἕξει τὴν τοῦ Z χώραν: εἰ δὲ ἀχολουϑεῖ 


to 
σι 


ieee \ \ > ~ ΄ σ \ Ἐπ ~ Th ΄ 
αὐτῷ, KATA παντὸς αὐτοῦ χατηγορηϑήσεται: ὥστε χαὶ τὸ A τοῦ Εἰ παντός. 
΄ ΄ Ύ > ~ ~ ~ 
ἐξ ὑποϑέσεως οὖν cx τῶν 1᾿, Η τῶν αὐτῶν ληφϑέντων τὸ χαϑόλου συναχϑή- 20 
ga 


Ἃ Ἁ » a > ~ 
σεται. ἄν γὰρ τῷ H μόνῳ ἔπηται τὸ E, ἄλλως δὲ οὔ. τὰ δὲ ἴδια χαὶ 
, 


ῃ 
7 » 

¢ ΄ al Ἁ by, ΄ pt ee =~ 5 ΜῈ. ν» ~ 4 as 

OL OPLOWOl ἐχάστου. ae προ (ῊΣ ται. ἐπ ἰσῃς οντὰ τῷ ἄρνες οὐναται 


80 χαὶ ἐν τοῖς ΤΣ αὐτοῖς τίϑεσϑαι χαὶ ἐν τοῖς, οἷς ἕπεται αὐτά. 


p-45b25 Καὶ πάλιν εἰ τὸ Δ καὶ τὸ Η τὰ αὐτα. 


/ ‘ — J νι ms 2 \ 2 +) \ ΄ \ ’ 9 
Διὰ τούτων ὃὲ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνήγετο: τὸ γὰρ A οὐ 
παντὶ τῷ E διὰ τοῦ τὸ μὲν A οὐδενὶ τῷ Η, τὸ δὲ E παντὶ αὐτῷ. ἀλλ᾽ 2% 


2 Θεόφραστος] fr. 59 Wimmeri πρώτῳ ἃ 3 post ὅλων add. εἶναι ἃ εἶναι] ἐχεῖνο 
temptabat Prantl |. ¢. 4 ἀπὸ (ante tod) B; ὑπὸ ἃ 6 ἰδία καιρὸς ἂν εἴη B: ἰδίως 
πρόσεστι ἃ 8 συλλογίσασϑαι τούτων ἃ et Ar. 10 λαμβανομένων Β: ὄντων ἃ 12 τε 
om. ἃ 18 ante ἂν expunxit ἂν B 24 τῷ Ὑ τὸ ἃ ἀντιστρέψει Scripsi: ἀντιστρέφει aB 
26 = scripsi: 7 aB τὸ ἃ post παντός transponit a 28 τῷ B: τὸ a ἕπεται a 
29 προείρηται] p. 295,3—7 31 χαὶ.. .. αὐτά textus verba in aB τὸ ὃ aB (Af): 
τὰ ὃ Ar. to 7 AaB (f): 7 Ar. ταὐτά a et Ar. dd τοῦ B: τῶν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29 [Arist. p.45> 25. 28.31.35] 529 


et τὸ H τοιοῦτον ληφϑείη ὡς πάλιν μόνῳ τὸ Εἰ ἕπεσϑαι, ὡς zat ἐ 
Ὁ “,» > ΄ ΄ v ~ τὶ ε 
πρὸ ταύτης δείξεως, ἀντιστραφήσεται πάλιν χαὶ ἔσται τῷ Εἰ τὸ Η ἑ 
ὥσπερ χαὶ τὸ Ζ. εἰ δὴ τὸ Η τῷ Δ ταὐτὸν ἦν, τὸ ὃὲ A τῷ Δ οὐδενί 
δῆλον ὅτι οὐδὲ τῷ H- τὸ δὲ Η παντὶ τῷ E> τὸ A ἄρα οὐδενὶ τῷ E. 
Ὁ ὦ cy, >] Is \ 5 / \ ‘4 > νον 
5 δεῖ οὖν, φησί, χαὶ οὕτως ἐπιβλέπειν te χαὶ ἐχλέγειν τὰ προειρημένα. ἐπεὶ 
ν᾽ Φ αὶ - ΄ 2 ΟΝ ΄ ς \ Q/ 
χαὶ διὰ τῆς τοιαύτης ἐπιβλέψεως δύναται δείχνυσϑαι τὸ χαϑόλου. 


\ / 


p.45628 Tov αὐτὸν δὲ τρόπον χαὶ ἐπὶ τῶν ἀναγχαίων χαὶ τῶν 80 


7 


, 
ξ δεχομένων. 


Λέγει, ὅτι οὐ μόνον, εἰ ὑπάρχον. τι συνάγομεν, δεῖ τὴν τοιαύτην ἐπί- 


ται χαὶ τὰ μὴ ὑπαρ- 


[0] 


.10 βλεψιν ποιεῖσθαι ζητοῦντας τά τε ἑπόμενα χαὶ οἷς ex 


> \ ΄ 


γὰρ αὐτὴ μέθοδος ἐπὶ πάντων. ὃ γὰρ τρόπος τοῦ 


5 Ἁ \ > \ ~ τ ΄,ὔ ΄ ΄ \ > \ ~ DN ik ΄ 
χόντα . ah h α χαὶ ἐπὶ τῶν αναγχαιϊιὼν 0 (LOLS αν ET Twy SVOEYOWEVDY 2 7, 
ae DLOWATOS διοίσε! 


\ 5 


συ 
τῷ ὑπάρχοντα εἶναι τὰ ἐχλεγόμενα 7 ἀναγχαῖα 7 ἐνὸ 


usd, ἀλλ᾽ οὐ τῷ 3d 


ἄλλως χαὶ ἄλλως λαμβάνεσῦϑαι. 


15 p.45081 Ληπτέον δὲ ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων χαὶ τὰ μὴ ὑπάρχοντα 
p | @ eal 


> ~ 9 ~ a Oy > ΄ - a ~ \ 
Ev τῇ ἐχλογῇ τῇ ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων συλλογισμῶν δεῖν φησι τὰ 


΄ ’,ὔ ΄ - , “ a, \ \ 5 ἃ , \ 

ἑπόμενα λαμβάνοντα τοῖς χειμένοις ὅροις. ὧν χατὰ τὸ ἐνδεχόμενον τὴν 
+ ΄ 35 + ΄ . ΄ 

συναγωγὴν βουλόμεϑα ποιήσασϑαι πρὸς ἀλλήλους. μὴ μόνον λαμβάνειν τὰ 


ἐχομένως ὃὲ ee ἀλλὰ χαὶ τὰ μὴ ὑπάρχοντα 40 


A 


20 ὑπάρχοντα μὲν αὐτοῖς ἐνὸ 


cael 


\ > ~ > a ΄ ΝᾺ > ~ >] > , 
μὲν αὐτοῖς SYOEYOUWSVA OS LOY ELV χαὶ ταῦτα ὑξτέον ξν TOLS ἐνοξχήμξνως 


πα 
ὑπάρχουσι χαὶ ἑπομένοις. ἐδεί χϑη γάρ. ὅτι χαὶ διὰ τῶν μὴ ὑπαρχόντων 
ἐνδεχομένων ὃὲ ὑπάρχειν ὃ τοῦ ἐνδεχομένου ee ἐχρήσατο δὲ 
τούτῳ, ὅτε ἐν ταῖς μίξεσι τὸ ἐνδεχόμενον pete a εἰς τὸ ὑπάρχον 


> ~ 25 > ~ ~> >7/ 5 

25 ἐν ταῖς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγαῖς ὡς εἰς ψεῦδος μὲν οὐ μὴν ἀδύνατον. χαὶ 45 
fs ~ > / 5 ~ rz Clee τ 

6 τοῦ ἐνδεχομένου ὃὲ ὁρισμός, ὃν ἐξέϑετο, τοιοῦτος ἦν" “᾿οὗ rap Uy ὄντος 


@- 


, ΄ Ω 4 a ΄ ΄ bb) 56 ἢ 7 > > & 
ἀναγχαίου TEVEVTOS OF ὑπάρχειν οὐδὲν ἀδύνατον TEs τοῦτ᾽ ἣν ἐνδε- Ilr 


δὶ, (Qe 


, \ \ > f > ~ \ iy 
YOUEVOV" χαι yA χαι οιάφξρξιν OOXEL TO XKUPLWS νδεχό; μενον τοῦ χυρίως 


ὑπάρχοντος χατὰ τοῦτο. 


80 p. 45035 Ὁμοίως δὲ χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων χατηγοριῶν. 


= ; 5; Ξ 
Τοὺς τρόπους χατηγορίας εἴρηχεν: αἰεὶ γὰρ χατηγοροῦνται. 
~ \ > 


δεῖν χαὶ ἐπὶ τοῦ ἀναγχαίου χαὶ ἐπ 


or 


g 
κε Ζ 5 ‘ ΟΝ Duty, hed 
ἐχομένου τὴν αὐτὴν ἐπίβλεψιν 


1 
— 
a 
ῷ 
Cc? 
@y 
ΜΝ 
o7 


Dcoe cas τῷ τ Β 2 πρὸ ταύτης Β: πρώτης ἃ 3 ἦν scripsi: 7 aB οὐδενὶ 
τῷ ὃ ἃ 7 ἀναγκαῖον a 10 post ζητοῦντας add. πάντα a τε om. a 

15 ἐνδεχομένων) συλλογισμῶν a 18 λαμβάνοντας a 19 post τὰ add. μὴ ἃ 
20 ἐνδεχομένως ... αὐτοῖς (21) in mg. Β’ 21 ante ἐν add. ὡς a 26 οὗ χτλ.] 


ὁ. 18 p. 32419 οὗ ex ov corr. B? 


550. ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 29.30 [Arist. p.45>35.36. p.46a3 


\ 


ποιεῖσϑαι προσέϑηχεν. ὅτι χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τρόπων ὁμοίως. δειχνύς, ὅτι 1: 
πάντες of συλλογισμοὶ γίνονται διὰ τῆς ἐχχειμένης μεϑόδου. εἶεν δ᾽ ἂν 
χαὶ αἱ ἄλλαι ἀπ ντε οἵ τρόποι. ὡς εἰρήχαμεν ἤδη. τὸ δυνατόν, τὸ 


a 
or 


ἀδύνατον. ἔνδοξον, τὸ ἄδοξον. τὸ δῆλον. ἄδηλον, τὸ χατὰ φύσιν. τὸ 


τὸ 
et 5 > ~ , v δ. οὶ 
5 χαλῶς. = arama τὰ τοιαῦτα γὰρ τρόποι. εἴη δ᾽ ἂν μεταξὺ ἐμβεβλη- 10 
΄ " ΄ κὸν ΕΥ̓ | - Ἂς , » \ \ ἐξ ΄ ἊΝ Ν 
μένον τὸ “ληπτέον δὲ ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων" τὸ γὰρ ὁμοίως (δὲ xat) 
ete \ Ὁ 


τῶν ter XATHYOP pty ἀκολουϑεῖ τῷ “ἢ γὰρ αὐτὴ σχέψις, nat 


ov Oy =~ 


2 


τῶν αὐτῶν ὅρων ἔσται τῇ τάξει τοῦ te ἐνδέχεσϑαι χαὶ tod ὑπαρ- 
΄ ἂν ἧς [ ? as \ ΄ ‘4 ar \ > | ~ w 

yew ὃ συλλογισμός. δύναται τὸ ὁμοίως δὲ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων 
10 χατηγοριῶν εἰρημένας. τοῦ τε ἀναγχαίου χαὶ τοῦ ὑπάρχοντος: ὡς γὰρ 15 

5» ‘ ~ 5» “4 5» , se) ἮΝ ΄ ~ NW 2 / 

ἐπὶ τοῦ ἐνδεχομένου ταῦτα ἐχλέγομεν. δι᾿ ὧν 6 τοῦ ἐνδέχεσϑαι γίνεται 

“Ὁ \ ~ ΄ ) 
συλλογισμός, οὕτως χαὶ ἐπὶ τοῦ ὑπάρχοντος χρὴ ἐχλέγειν ta, Ot ὧν ὃ 
τοῦ ὑπάρχοντος γίνεται συλλογισμός, χαὶ ἐπὶ tod ἀναγχαίου, δι᾿ ὧν ὃ τοῦ 
ἀναγχαίου. 


3, 
8 
[0] 
ΓΞ, 
τῷ 
τ: 
ως 
< 
ξ 
< 
Φ᾽ 
cy 


Fes ΤΑ ας ee Cia ers ἃ 
15 p.45>36 Φανερὸν οὖν ἐχ μόνον, ὅτι ἐγχωρεῖ 


διὰ ταύτης τῆς ὁδοῦ aie L TAVTAS case συλλογισμούς. 


Od μόνον φησὶν ἐνδέχεσϑαι τοὺς συλλογισμοὺς πάντας γίνεσθαι χατὰ 20 
τὴν εἰρημένην μέϑοδον. ἀλλὰ χαὶ ἄλλως ἀδύνατον, χαὶ δείχνυσι. διὰ τί 
ἀδύνατον ἄλλως. πᾶς μὲν γὰρ συλλογισμὸς διά τινος τῶν τριῶν σχημάτων 

20 γίνεται - αἵ γὰρ λαμβανόμεναι προτάσεις συλλογιστιχῶς χατά τι τούτων τῶν 
σχημάτων λαμβάνονται" τὰ δὲ σχήματα ταῦτα χαὶ τὰς χατ᾽ αὐτὰ συζυγίας 
οὐχ οἷόν τε ἐξ ἄλλων συνίστασϑαι 7 ἐκ τῶν ἑπομένων τε αὐτοῖς χαὶ τῶν, 25 
οἷς ἕπεται αὐτά. χαὶ τῶν μὴ ὑπαρχόντων ΜΕΤ ἐχ τούτων γὰρ χαὶ ὁ 
μέσος λαμβάνεται: τὸ μὲν γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐχ τῶν ἑπομένων χαὶ 


> 


οἷς ἕπεται, τὸ 62 χαϑόλου ἀποφατιχὸν éx τῶν ὑπαρχόντων χαὶ μὴ Orap- 


τῷ 
σι 


; 
. 5» [4 ~ 

yovtwy, τὰ δὲ ἐπὶ μέρους, τό τε χαταφατιχὸν χαὶ τὸ ἀποφατιχόν, Ex τῶν, 

»" ὦ a , Ces ry - ¢ , ε ΄ De? 2.7 ¢ 
οἷς ἕπεται αὐτά: τούτων Ge ἀλλήλοις συντιϑεμενων ὃ μέσος OpOs ἐδειχὕτη 30 
ΕΞ ΄ ἢ se > ae >. pate ae ' ae eg) A) ΄ the = eee σ nN 
γινόμενος. οὐχ ἂν λέγοι 68 ταῦτα περὶ τῶν δι᾿ ὅλου ὑποϑετιχῶν, ὅτι yds 

΄ ω τ 5 \ x5 ~ ΄ ΄ v 
χυρίως ἡγεῖται τοὺς sa εἶναι συλλογισμοὺς οὐδεμιᾶς ὑπάρξεως ὄντας 
ἊΝ 9. 4ὁἷ > + ΄ 
30 δειχτιχοὺς ἀλλὰ ἀχολουϑίας μόνον. 
! 


».9 ‘H . bes: Z Sac tg \ ΄ ΄ b] ΄ 
p. 4623 μὲν οὖν μέϑοδος AATA πάντων ἢ AVTY. 


Ὃ λέγει, τοιοῦτόν ἐστιν: ἣ μὲν πρὸς τὸ συλλογίσασϑαι δὸός τε χαὶ 
μέϑοδος ἢ αὐτὴ ἐν πάσαις ἐπιστήμαις τε χαὶ τέχναις ταῖς διὰ συλλογισμῶν 35 
ἀποδειχνυούσαις τι τῶν οἰχείων, εἴ γε Ex τῶν εἰρημένων ἐπιβλέψεων πᾶς 

35 συλλογισμός. χαὶ φιλοσόφῳ δὴ χαὶ ἰατρῷ χαὶ ῥήτορι χαὶ μουσιχῷ xat 


3 οἱ Β: καὶ ἃ 6 δὲ χαὶ ἃ οὖ Ar.: om. Β (sed οἵ. vs. 9) 11 ἐνδέχεσϑαι B: ἐνδεχο- 
μένου ἃ γίνεται om. ἃ 12 ἐχλέγειν χρὴ ἃ 11 πάντας τοὺς συλλογισμοὺς ἃ 
21 αὐτὰς ἃ 22 τε alterum om. ἃ 28 λέγει a 91 μέϑοδος aB (n): ὁδὸς Ar. 


32 συλλογίζεσϑαι a 35 δὴ om. a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 30 [Arist. p.4623. 10.16] 331 


\ fe / > ΤᾺ id / SC Q7 \ egs 
παντὶ συλλογιζομένῳ τι ἀναγχαία ἢ προειρήμενη μέϑοδός τε χαὶ ὁδός" Π1 


διὰ γὰρ ταύτης ἣ τῶν προτάσεων εὕρεσις, ual) ἃς ὃ συλλογισμός. πάντας 
RO ay Ss A ea en RE εν ξεν ς WOE ant 
γὰρ τοὺς συλλογιζομένους det ἐπιβλέ τειν εἴς τε τὰ ἑπόμενα τούτοις. περὶ 40 
ὧν συλλογίζονται, “at εἰς τά. οἷς ἕπεται vrais, χαὶ εἰς τὰ μὴ ὑπάρχοντα 
ΕῚ - \ ~ ε 5 > 
5 αὐτοῖς χαὶ ταῦτα ὡς ὅτι πλεῖστα ἐχλέγ 
πρόχειρα. εἶπε δὲ Ἶ ΐ 
g, Se : Caries 
ἔχαστον [Exatepov] ad χατέρου τῶν ὅρων ζητῶμεν ἀμφό- 
TEpa, χαὶ τὰ ἑπόμενα χαὶ οἷς αὐτὸς ἕπεται, χαὶ μὴ τοῦ μὲν οἰ ἑπόμενα 45 
μόνον ἐχλέγωμεν τοῦ δὲ τά, οἷς ἕπεται. τὸ ὃὲ χαὶ ταῦτα διὰ τῶν 
10 τριῶν ὅρων σχοπεῖν ἴσον ἐστὶ τῷ “χαὶ ταῦτα ἐν τοῖς τρισὶν ὅροις, ἐξ 


ὧν 6 συλλογισμὸς ι συντιϑέναι. ἄλλως μὲν | ἀνασχευάζοντα ἄλλως Illy 


δὲ χατασχευάζοντα᾽. Lhe Eee γάρ, πῶς χρὴ. xaP ἔχαστον πρόβλημα τὰς 
προτάσεις λαμβάνειν: οὔτε γὰρ ὁμοίως οὔτε ex τῶν αὐτῶν αἰεί, ἀλλὰ 
ἄλλοτε μὲν ἐκ τῶν, οἷς ἀμφότερα ἕπεται, ἄλλοτε δὲ τοῦ μέν, οἷς ἕπεται, 
15 τοῦ δὲ ἐκ τῶν ἑπομένων αὐτῷ, ἄλλοτε ὃὲ τοῦ μὲν τὸ μὴ ὑπάρχον ληπτέον 
τοῦ OF τῶν roan Tl, ποτὲ O& TOD μὲν τὸ μὴ ἡ τὶ ληπτέον, τοῦ ὅ 
δέ, ᾧ αὐτὸ ἕπεται. δῆλον δέ, ὡς χἂν ἣ Be τῶν συλλογισμῶν ex τῆς 


διαφορᾶς τῶν πε Dy γένοιτο. ἐχ μὲν γὰρ τῶν ἀληϑῶν λημμάτων 

nx >\ \ > ~ Ἵ, \ ~ \ > 
ἀχηϑεῖς ot συλλογισμοὶ μόνον: ἂν ὃὲ χαὶ οἰχεῖα ἡ χαὶ πρῶτα τὰ ἐχλε- 
20 λεγμένα, ἀποδειχτιχοί. ἀληϑεῖς μὲν οὖν χαὶ δειχτιχοὶ ot ἐχ γένους. ex 


> ~ IF στ sr γ᾽ - ~ 5 5 7 x” SN a i aN ~ \ Ὁ Ρ 
διαφορᾶς, ἐξ ἰδίου. ἐξ ὁρισμοῦ. ἐξ αἰτίου. ἂν δὲ ἢ διὰ τῶν πρὸς δόξαν, 
~ > WV a \ ~ 5. ὦ 75» i ΄ ΄ ἃ ~ DNL 8. » 
τοῦτ᾽ ἔστι διὰ τῶν ἐνδόξων, διαλεχτιχοί. ἢ GE τῶν ἐνδόξων προτάσεων 10 
\ , Vv ~ ~ w. a ~ 5 
ἐχλογὴ ὁποία τίς ἐστιν, εἴρηται αὐτῷ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν 1οπικῶν ἐπὶ 


΄ 


πλέον, ὡσπεροῦν χαὶ ἢ τῶν ἀποδειχτιχῶν ἐν tots “Yotépors ἀναλυτιχοῖς. 


X 


25 p.46alo At δ᾽ ἀρχαὶ τῶν συλλογισμῶν χαϑόλου μὲν εἴρηνται. 


Τὰς μὲν es τῶν συλλογισμῶν τὰς προτάσεις λέγει. χαϑόλου μὲν 
οὖν χαὶ χοινῶς εἴρηται, πῶς ληπτέον αὐτὰς χαὶ τίνα τίσι συγχριτέον τῶν 


χλελεγμένων βουλομένοις 7, χαϑόλου χατοιθαξιχὸν 7, χαϑόλου ἀποφατιχὸν 7 15 


ὧν og 


πὶ μέρους πρότασιν λαβεῖν: οὔτε γὰρ εἰς ταὐτὰ αἰεὶ οὐδὲ ἐν τοῖς αὐτοῖς 
80 τὴν ζήτησιν χαὶ τὴν σύγχρισιν ποιησόμεϑα, GAN ὃν εἰσηγήσατο τρόπον. 


Υ͂ > ς - bla , 
p. 46216 Ka ἔχαστον δὲ τῶν ὄντων ἐχλέγειν. 


~ ? ~ > , 
Δεῖν τ χα ἕχαστον τῶν ὄντων ἐχλέγειν προχειριζομένους. τίνα 
πόμενα αὐτῷ ἢ τίσιν ἕπεται. τίνα δὲ μὴ ἐνδεχόμενα ὑπάρχειν αὐτῷ. 20 


fe 
ἕπ 
ar 5 
εἰπὼν O& 7 ἐπιστήμης ἀντὶ τοῦ °F ἐπιστήμης πλείους᾽ προσέϑηχεν, ὅτι 


5 ὡς om.a 6 οἷς Ar. 7 ἕχαστον ἑχάτερον aB: éxdtepov Ar. (ἔχαστον τι τη) 12 ὑπέ- 
γρᾶφε ἃ 13 post ἀλλὰ add. χαὶ ἃ 15 μὴ οἴη. ἃ ὑπάρχον ἃ: ὑπάρχειν B 16 τοῦ 
δὲ . . .« ληπτέον om. ἃ 11 χἂν seripsi: χαὶ aB 20 οὖν om. ἃ 23 ἐν τῷ πρώτῳ 
τῶν Ἰ᾽οπιχῶν] 1 18ὃ---18 24 ἀποδειχτιχῶν B: τοπιχῶν ἃ 29 ταὐτὰ seripsi: ταῦτα B: 
τὰ αὐτὰ ἃ οὐδὲ] immo οὔτε Ol ἐχλέγειν τῶν ὄντων Ar. 34 ἐπιστήμης (ante 
πλείους) seripsi: ἐπιστήμας aB πλείους] scil. ἀρχαί (46210) 


332 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 130 [Arist. p. 46216] 


ree ad , > , Ww , > ς " \ \ Ws ig) ΄ [2 ’ 
χαῦ ἑχάστην ἐπιστήμην vorat εἰσιν at ἐχλογαὶ χαὶ ἰδιά ἐστι τά τε ἑπόμενα 11]ν 


᾿ ΄ > isd \ \ Ἁ ἣν 3. ὌΝ c ΄ > , >] \ 
ual ta, οἷς ἕπεται, χαὶ τὰ μὴ ὑπάρχοντα. διὸ ἑχάστης ἐπιστήμης ἐστὶ 
τὰς ἰδίας ἀρχάς. ἐξ ὧν at προτάσεις te χαὶ of συλλογισμοί, παρέχειν τε 


b ee TS Vil X \ Qi cic , , μι \ my Sad A} σ v 
χαὶ ἐχλέγειν. τῷ δὲ ἴδιαι γὰρ xad ἑχάστην λείποι ἂν τὸ εἰσίν᾽, ἵνα ἢ 
- οὐδεν ὌΝ ΄ Seow ~ > ~ ε ΄ ) 5 ΄ \ ΄ 
5 “ἴδιαι ὃὲ χαϑ᾽ ἑχάστην εἰσὶ τῶν ἐχλογῶν at πλείους᾽. ἐπείπερ χαὶ χοινά 
τινά ἐστιν αὐταῖς, ἀλλὰ τὰ πλεῖστα ἴδια. διὸ οὐχ ἐκ τῶν αὐτῶν περὶ 
πάντων τὰς προτάσεις ποιήσομεν, ἀλλὰ det xa? ἕχαστον τῶν ὄντων τὰ 
οἰχεῖα ἐχλέγειν te χαὶ ἔχειν παρεσχευασμένα" οἷον τίνα τῷ ἀγαθῷ ἕπεται, 
τίσι τὸ ἀγαϑόν, τίνα οὐχ ὑπάρχει τῷ ἀγαθῷ, πάλιν τίνα ἐπιστήμῃ ἕπεται, 
10 τίσιν ἐπιστ τήμη; τίνα οὐχ ὑπάρχει τῇ ἐπιστήμῃ. χαὶ xad? ἑχάστην ἐπιστήμην 
τὰ ἑχάστῃ αὐτῶν οἰχεῖα: xa? Exdotyy γὰρ ἐπιστήμην ἴδιά ἐστι τά τε 

¢ , \ > oO \ 


ἑπόμενα χαὶ οἷς ἕπεται χαὶ τὰ μὴ ὑπάρχοντα: τὸ δὲ at πλεῖσται ee 
OTL τινὰ χαὶ χοινὰ ἀξιώματα, οἷς ge usta πρὸς πάντα τὰ 


Φε 
— 
~ 
x 
( 
, 

Φ 

ς 

- 
Og 


δειχνύμενα. ὡς TH χατὰ παντὸς THY χατάφασιν 7 τὴν ἀπόφασιν χαὶ τὸ ἂν 
15 ἀπὸ ἴσων ἴσα ἀφαιρεϑῇ. χαὶ τὰ χαταλειπόμενα ἴσα εἶναι" τοῦτο γὰρ χαὶ 


Ξ 
Φ 
5 

€ 


5 \ Q~ \ > ? > Cc ~ \ 5 \ / \ \ >I , c / 

ἐπὶ μεγεϑῶν χαὶ ex’ ἀριϑυῶν χαὶ ἐπὶ ypovwy χαὶ ἐπὶ δυνάμεων ὁμοίως 

ἀκνηϑές. ἀλλὰ χοινὰ μὲν ταῦτα. ἰδία ὃὲ τοῦ μὲν δικαίου τὸ χαλὸν ἀρχή, 
? > 


τοῦ 6 ἀϑανάτου φέρ᾽ εἰπεῖν τὸ αὐτοχίνητον: ἄλλου δὲ ἄλλο τι οἰχεῖον. 


[ὩΣ 


σ \ , \ > £16 ΄ > ΄ ~ Ὁ) 16 , 
γιό φησιν. OTL TAS TPOTADELS τας OLKXELAS SXALOTY) STLOTY LY] τοῦ χαὺ SXASTYY 


τῷ 
ΘΦ 
Oy 


, , 5 5 ΤΡ 5 ~ 5 ΄ 5» A ~ | A ig 
πιστήμονός ἐστιν ἐχλέξαι ἐχλογῶν οἰχείων: ex γὰρ τῶν οἰχείων ἕχαστον 
te ΄ cab 5 , ΄ 
γνωρίζεται ὑπὸ τῶν περὶ αὐτὰ χαταγινομένων χαὶ ἐμπείρων. ἐχ τούτων 


\ Ὁ \ ¢ ΄ 5 Ν»» ὅ Ἁ ~ ~ ὩΣ ὦ , ΄ 
Ἰὰρ᾽ αἱ περὶ ἑχάστου ἀποδείξεις. ἐκ“ γὰρ “τῆς τῶν xav Exacta ea 7 
~ ~ σ 5» 5 , \ 
τοῦ χαϑόλου γνῶσις, 6 ἐστιν ἀρχή. τὸ μὲν οὖν ἐχλέγειν, τίνα οἰχεῖα «καὶ 
΄ ‘ ~ ΄ σ ~ 
τίνα μὴ τῶν ὑποχειμένων ὅρων, τῶν περὶ ἕχαστον ἐμπείρων te xal ἐπιστη- 
΄ 5 . ~ , 3 ~ \ ‘ 
25 μόνων ἴδιον: τὸ ὃὲ ταῦτα λαβόντα ἐξ αὐτῶν τούς τε συλλογισμοὺς τοὺς 


οἰχείους χαὶ τὰς ἀποδείξεις ποιεῖσϑαι τοῦ συλλογιστιχοῦ τε χαὶ ἀποδειχτικοῦ. 
υνηδενὸς γὰρ ἐνδέοντος χατὰ τὴν ἱστορίαν ἀλλὰ πάντων ἐχλελεγμένων ὃ 
[ \ > 


συλλογιστιχός τε χαὶ amoderatinds, ὧν μὲν ἐνδέχεται ἀπόδειξιν cee 


ΡΞ eee p= S/F. Με ΔΒ = 5 ‘x 
ταῦτα ATOOELGEL, WY OF μὴ οἷόν τε ATOO 
ν. 


΄ Ἁ / > ~ ? 
80 ποιήσει. ὅτι μὴ οἷόν te ἀποδεῖξαι. εἴη 6 ἂν τοιαῦτα τά τε πρῶτα, οἷς 
ἮΝ »" x ry 
οὐδὲν ἕπετα ΤῊΣ γὰρ χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐπὶ τούτων di χαϑόλου ἀποφα- 


τιχὸν οὐχ οἷόν τε συλλογίσασϑαι μηδενὸς ἑπομένου: χατ᾽ ἄλλων δὲ αὐτὰ 
sy ὅλ) ~ ~ 5 

συλλογιζόμεϑα. ἀλλ᾽ οὐ τῶν προσεχῶν), ἀλλὰ χαὶ ot ὁρισμοί: οὐδὲ γὰρ 

a 7s b) I> δ If {τι ὌΝ b] ) >\ land 
τούτων οἷόν τε ἀπόδειξιν γενέσϑαι, ὡς δείξει. ἀλλ᾽ οὐδὲ τῶν ἀτόμων. ὡς 
a ΄ - 4 ae 5 j~ - ν > 3 XOX c 2 \ rad ~ > ΄ 
85 ὑπαρχόντων τισὶν ἀπόδειξις ἔσται. a οὐδὲ ὧν μὴ οἷόν te λαβεῖν ταὐτά 
> σ ~ > 


΄ , “ S 
τινα ἑπόμενα ἣ ἐν τοῖς, οἷς ἕπεται, ἡγουμένων τῶν, οἷς ἕπεται, τούτων δὲ 


us) 


ς uy > - \ JeuN ~ ΄ >. 9.) 9 ΄ τ 
ἑπομένων αὐτοῖς ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. λέγει δὲ δι᾽ ἀχριβείας περὶ 
- ~ ΄ = ~ 9 ~ ry ~ ΄ 

τῆς τῶν προτάσεων ἐχλογῆς εἰρηχέναι ἐν τοῖς Lomxots: αὕτη γάρ ἐστιν, 


90 


90 


ciety γενέσϑαι, τοῦτ᾽ αὐτὸ δῆλον [12 


4 γὰρ aB: δὲ Ar. et Alex. ipse vs. 5 11 te οἵη. ἃ 11 ἴδια ἃΒ 18 ἄλλου Β: 
ἀλλ᾽ οὐ ἃ 20 ἐχλογῶν ἃ: ἐκ λόγων Β ἕχαστον ΒΌΠΡΕΙ: ἑχάστῳ aB 

21 ὑπὸ Β: τὸ ἃ 24. 25 ἐπιστημόνων te χαὶ ἐμπείρων ἃ 32 ἄλλον ἃ δείξει] 
ef. p. 998,9 --- 9 35 ταὐτά seripsi: ταῦτα aB 306 twa post λαβεῖν (35) trans- 


ponit a 38 elpnzévat ante περὶ (37) transponit a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 30.31 (Arist. p. 46216. 31] 


My 


» 9.9 
ὄργανα. at 
ποοτάσεις AaBetv’ , 

5 TOD τι τ λεχ 


ἀναγχαίας τ ἀναγχαῖαι 


7 


᾿ \ 
μεν περι 


10 


ὔ 
usooc 
500 ς 


αὐτὴν υἱχρὸν ! 


τ 
3 Rua 
εὐπορήσομεν τῶν συλλογ 


Te QUAN 
ημένης wevadon 


τῆς 
οὖσαν 


9 


305) 


“ματείαν. 
τελευταίῳ. 
ἕν 


προς ΡΝ ree πο ρΟΣς τὸν 
τῷ τελευταίῳ, τάξεως ὃξ 


τέον διελόμενον τὰς προτάσεις, ὅσαι Chan παρὰ 
a) 
ὃ 


εἰσίν, δι᾿ ὧν ὃ συλλογισμὸς γίνεται᾽". 


τῶν 


ἀσϑενὴς συλλογισ 


διαιρετιχ δείχνυσι δὲ 


- ΄ ) 


eo ΄ 

7s, ἢ [Πλάτων ἐχρήσατο. 
5 ~ ΄ + 

τῆς Or αὐτοῦ εἰρημένης τε χαὶ παρανεδομένης 


συλλογιστιχῆς μεϑόδ Gov. τὴν δὲ εἰρημένην μέϑοδον λέγοι ἂν ἤτοι, ἣν πρὸς 
τὴν εὕρεσιν τῶν οἰχείων xa? ἕχαστον πρόβλημα προτάσεων ὑπέγραψε διὰ 20 
τῆς εἰρημένης ἐχλογῆς τε χαὶ ἐπισχέψεως τῶν τε ἑπομένων χαὶ τῶν, οἷς 

15 ἕπεται, χαὶ. τῶν μὴ ὑπαρχόντων τοῖς, περὶ ὧν 6 συλλογισμός (ταύτης γὰρ 
τῆς μεϑόδου μιχρόν τι μόριόν φησιν εἶναι τὴν διαιρετικὴν μέϑοδον. ἡ 
ἐχρῶντο οἱ πρὸ αὐτοῦ πρὸς τὴν τῶν προτάσεων εὕρεσιν χαὶ τὴν τῶν 

‘ οἰκείων ὅρων τοῦ ζητουμένου λῆψιν διὰ τῆς τῶν γενῶν Saat) ἢ τῆς 96 
εἰρημένης τς λέγοι ἂν μᾶλλον ᾿ τῆς συλλογιστιχῆς πάσης" ταύτης 


, 
hc 
OWOs. ΐ 


Ν 


2 ς 
ἐχρῶντο ol 


al 


ἊΝ 
59) OMTOY ξεν 


συγχώρη vet; 


\ ΝᾺ “ 
γὰρ τ μόριον ql διαιρ 
πρόχειται GE αὐτῷ δεῖξαι. 
ἡ ἐπραγματεύσατο. 
πρὸ αὐτοῦ μόνῃ 
Sie εἶναι 


΄ > ~ 5 ΄ Ἃ 
ετ mais εἴ ye, ὡς ἐρεῖ, ἀσϑεν ἧς ἐστι συλλογι- 


> ~ ~ ΠΝ ΤῸ ~ 
ὅτι οὐδεὶς THY πρὸ αὐτοῦ περὶ συλλογισμῶν 
NN SD Ἢ > ~ \ > ᾿ς cof 
τοῦτο GE δείχνυσιν Ex τοῦ τὴν διαιρετιχήν, 7 


90 


- a? + ε > ra \ τ ΄ 
(οὗτοι δ᾽ ἦσαν, ὡς εἶπον, οἱ περὶ [Πλάτωνα), 
i 


εἶ / , , \ > 
πρὸς BOM CUS EO, δεύτερον GS, Ott, χαὶ et 


τινὰ δύνασϑαι δείχνυσϑαι δι᾿ αὐτῆς συλλογιστιχῶς, ἀλλὰ ὀλίγα 


Pp » ‘ c 

τε χαὶ οὐὸὲ τὰ προχείμενα xuat αὐτούς. μόνα μὲν γὰρ ἐπαγγέλλεται ἣ 
> σ ΄ \ 2 = > 

μέϑοδος αὕτη δειχνύναι τὰ ἐν τῇ οὐσία ὑπ το: τοῦ προχειμένου: εἰς 


γὰρ ταῦτα 7 διαίρεσις 


Ἂ 


Ὁ Yee ᾿Ξ πος a 2X c > Ω., 
Ἢ τῶν γξένῶν. α OLOS αὐτὰ δείχνυσιν. ως δειχϑήσεται. 


οὔτε δὲ ἀνασχευάσαι τι τῇ μεϑόδῳ χρωμένους τῇ διαιρετιχῇ οἷόν te οὔτε 35 
80 περὶ συμβεβηχότος 7 ἰδίου συλλογίσασϑαι, ὡς δείξει. μιχρὸν μὲν οὖν 
μόριον τῆς εἰρημένης Reise τὴν διαιρετικὴν εἶπεν Ftot, ὅτι χαὶ αὐτὴ 
λαυβάνε: τὰ τῷ ζητουμένῳ ἑπόμενα χαὶ διὰ τούτων πειρᾶταί τι δειχνύναι" 
τὰ γὰρ γένη λαμβάνουσα τῶν προχειμένων, ἅπερ ἐστὶν ἑπόμενα αὐτοῖς, 
τούτων ποιεῖται τὴν διαίρεσιν ζητοῦσα τῶν gx τῆς διαιρέσεως τίνα ἕπεται. 
35 πάλιν χαὶ λαμβάνουσα τὰ τούτοις ἑπόμενα, ὡς δείξουσα, τί τῶν ἐχ τῆς 40 
τοῦ γένους διαιρέσεως ἕπεται τῷ ὑποχειμένῳ, οὗ τὸ γένος ἐλήφϑη, οὐ μὴν 


Ρ. 

- ῃ 

5 ληπταίαι a 
20 ye B: 

τῶν προχειμένων OM. a 


habent aB, 


2.3 τὰ δὲ xth.] Top. 13 
p. 155>18 
διὰ τῶν Ar. 
90 
vo 


hue transposui 


105221 Top. VIII 1 


7 τῶν aB: 


ὃ μὲν τὸ Ar. 
εἰσίν ΔΒ: 
23 ὡς elzov om. ἃ 


4 περὶ τάξεως χτλ.] 
ὁ om.a 
ol ἤτοι] ef. p. 334,12 


ζητοῦσα (vs. d4) 


δὲ λέγονται Ar. 


a 
o 


πάλιν zat λαμβάνουσα. quod post 


334 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 51 [Arist. p. 46231] 


e - S 2 > - 
δειχνύουσα. ὡς προϊὼν ὃ λόγος δείξει. xa? ὅσον μὲν οὖν τὰ ἑπόμενα τῷ 119: 


έν ae ὩΣ See \ ~ NII \ ς 4 τς \ 
γένει τίϑησί te χαὶ ἐχλέγει καὶ ταῦτα δείχνυσι xat τούτῳ ἑπόμενα. ᾧ χαὶ 

’ 
τὸ γένος ἕπεται. χαὶ ὅλως xat) ὅσον συλλογίζεταί τι, μόριόν τι ἂν εἴη 
~ > 4 Q/> Vv \ ν , > σ \ € , " 
τῆς ἐχχειμένης μεϑόδου. οὔτε γὰρ ἔτι τά, οἷς ἕπεται τὸ ὑποχείμενον, 45 


\ ‘ ΄ ΄ > 35 ) 2X \ ς 

ἃ uy ὑπάρχοντα αὐτῷ, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὰ ἑ 
id Xa) ~ 74 

μένῳ, οὐδ᾽ ὅσα μὴ ὑπάρχει αὐτῷ, ἀλλ᾽ οὐδὲ τά, οἷς ἕπονται ὃ ὑποχείμενος 
, = 

9) 


, > Ν : 
ἔρους δείχνυται χαὶ τὸ ἀποφατιχὸν 112v 


Ἔ 
@ 
4 
Φ 
wy 
o7 
- 
΄“ 
ς 
τ 
εὶ 
Ὡς 
a 
() 
Ov 
Gils 

¢e 


al ΄ 

Ἴ O *ATYHYO00 
i airy 
\ ΄ 


> led PE De . [4 
Y ὅσον οὐδὲ τὰ ἑπόμενα πάντα ἀλλὰ μόνην τὰ 


ry ἘΝ Ὁ Η 
τὸ χαϑόλου. ἀλλὰ χαὶ χα ἱ 


2 ~ ae ΠΝ ων ᾿ \ \ > 4 μυ \ > ΥᾺ Ἃ ΄ 
ἐν τῇ οὐσία " τὸ γὰρ γένος χαὶ τὰς οἰχείας διαφορὰς ἐπαγγέλλεται δειχνύναι. 


10 οὔτε GF τῶν ἰδίων τι οὔτε τῶν συμβεβηχότων. xa? ὅσον δὲ οὐδὲ ταῦτα 
λαμβάνουσα τὸ προχείμενον αὐτῇ συλλογίζεται, ἄλλο δέ τι, ὡς ὃ το ἢ 5 
τῇ 


ΝΑ Vv Ἁ ~ 
15 ΕΝ δὲ ἔστι γὰρ ἣ που ς οἷον ἀσϑενὴς συλλογισμὸς πῶς 
{oa_N / a”, = ἐξγ ΕΔ 5 ΄ ͵ a Ν \ > ~ 
χαὶ διὰ τί εἴρηχεν, ἐξηγεῖται αὐτός, dt’ ὧν ἐπιφέρει, λέγων ὃ μὲν γὰρ det 
> 


δεῖξαι, αἰτεῖται, συλλο ογίζεται δὲ atel τι [ἐχ] τῶν ἄνωϑεν. ἔστι 10 


- - “σιν - aS cS 44 δ S Λ TEL ite δ + 4 - 
τῆς διαιρετιχῆς μεϑόδου, τοῦτο οὐ δείχνυσιν ἀλλ᾽ αἰτεῖται χαὶ προχείρως 

‘ + ΄ ᾿Ν a 
20 χαὶ χωρὶς δείξεως λαμβάνει, διό ἐστιν aie sh od δειχνῦσα, ὃ βούλεται. 


-» v 
τὴν yap δεῖξιν χαὶ τὸν συλλογισμὸν ποιεῖται αἰεί τινος ἀνωτέρω ὄντος χαὶ 


χοινοτέρου χαὶ περιέχοντος τοῦτο, ὃ βούλεται λαβεῖν. προϑέμενος γὰρ 


 αὦ » 5 , σσ 
δεῖξαι τὸν ἄνϑρωπον λογιχόν, ἂν οὕτω τύχῃ, λαβὼν τὸ γένος αὐτοῦ τὸ 15 
Ὁ ΞΘ ᾿Ν ~ Vv \ 5 \ \ ‘ Η Ba \ if Ξ- if 
ζῷον, τοῦτο διαιρεῖ εἴς τε τὸ λογικὸν χαὶ τὸ ἄλογον, χαὶ συλλογίζεται μέν, 

ra - Sep » ¢ " 4 ‘ ~ »» 2 \ ~ che: ¥ ἢ a ἐν 2 

25 ὅτι ἐστὶν ἀνϑρωποης 7 λογιχὸν ἢ ἄλογον, διὰ τῶν “ὁ ἄνϑρωπος ζῷόν ἐστι, 
~ ~ “Ἃ vs / ΄ v » \ mal »ψ' ) 
πᾶν ζῷον 7 λογιχὸν ἢ ἀλογόν ἐστιν, 6 ἄνθρωπος ἄρα λογικὸν ἢ ἀλογον᾽. 


ep ) aan enc omnne ἄγ wetAn ΔᾺΝ ἄγνειντ ᾿ 
οι χαὶι αὐριόν ξστι τὴς προξιρῊ LEVYS υεϑόδου. 0 (68) TOGEXKELTO αὐτῳω 


᾿ 
a ~ \ ~ 5 ΄ ~ > a ΕΣ “ 
δεῖξαι (ἦν ὃὲ τοῦτο τὸ λογιχόν), τοῦτο οὔτε δείχνυσιν οὔτε συλλογίζεται, 20 
ΔΑ ἊΝ , \ \ \ Q 7ὴ id ? me / \ 5 4 
AKAD συλλογισάμενος TO χοῖνὸν χαὶ χαϑολου. LY οὐ περιέχεται τὸ Λογιχοὸν 
\ δ 5 \ ~ ΕΣ - A » Ὦ \ Η \ eae 
30 hla γὰρ ἢ λογιχὸν ἢ ἄλογον εἶναι τὸν ἄνϑρωπον), τὸ λογιχὸν αὐτὸν 
Ἁ vs nn wa ’, ῳ 7 
εἶναι χαὶ un ἄλογον χωρὶς δείξεως αἰτεῖταί τε χαὶ τίϑησιν. εἰ δέ ἐστιν 
> " “5 ΄ - > ~ Nn 
ἀσϑενὴς συλλογισμὸς ἢ δ'ὰ τῆς διαιρέσεως δεῖξις, μιχρόν τι ἂν 
΄ >] ΄ 


μόριον εἴη τῆς OY ἡμῶν μεϑόδου παραδεδομένης. μόριον μεν οὖσα 


αὐτῆς, xa? ὃ ὁπωσοῦν συνάγει τι χαὶ αὐχλοῖς εται, εἰ χαὶ μὴ ὃ προτί- 9 


iat) 
on 


ϑεταί te χαὶ βούλεται, μιχρὸν δέ, ὅτι ἀσϑενὴς χαὶ ody ὃ βούλεται δείχ- 
i ἌΡ: ϊ | ν᾿, 
"Ἂ \ ~ ~ \ 
νγυσιν. ἢ μιχρὸν μέν, διότι περὶ τῶν ἐν τῇ οὐσία υόνων χαὶ κατὰ TO 


~ ~ , \ ~ 5 Ἁ l4 σ δ \ 
πρῶτον σχῆμα μόνον χαὶ ἐν τούτῳ Βα ΟΝ. ἀσϑενὴς δέ, ὅτι μὴ τὸ 
΄ >? ’ 5 \ 
προχείμενον οἷόν TE “AT αὐτὸν συλλογίζεσϑαι. 


6 ὑπάρχη Β 17 ἐκ B: om.a et Ar. (ef. p. 335, 14, 24) 20 δειχνὺς a 
21 deta ἀνωτέρου a 24 τὸ alterum om. a 26 ἄρα 6 ἄνϑρωπος a 
27 δὲ a: χαὶ B ol τε om. a post δὲ add. zai a o2 ἂν om. a 


34 ὁποσοῦν a 36 τὸ Om. a 38 zat’ αὐτὸν ἃ: χατὰ ταὐτὸν B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 31 [Arist. p.46234.39] = 335 


\ 


p. 46234 Πρῶτον δὲ αὐτὸ τοῦτο ἐλελήϑει τοὺς χρωμένους αὐτῇ 112. 
TAVTAS. 


΄ ~ σ ” 
Kat τοῦτο αἰτιᾶται τῶν τῇ διαιρετιχῇ τ χρωμένων, ὅτι ᾧοντο 
οὐσίας τε χαὶ δρισμοῦ ἀπόδειξιν εἶναι χα τοῦτο ἐπειρῶντο ἀποδειχνύναι 30 


\ > 
ὶ διὰ 
συνάγειν τὸν ἑχάστου ὁρισμὸν ΤΟΣ τῇ διαιρετιχῇ ταύτῃ. ὅτι 


σι 


\ 

ὶ 

> \ > \ δ: ΄ 

οὖν μὴ ἔστιν ὁρισμοῦ dbberbev χαὶ συλλογισμὸν ποιῆσα! ὡς συμπέ- 
ρᾶσμα τὸν δρισμὸν τῆς ἀποδείξεως ενέσϑαι, ual? ἃ ἢ διαιρετικὴ ποιεῖν 
βούλεται, δείξει αὐτὸς διὰ πλειόνων ἐν τῷ τῶν “Yotépwy ἀναλυτιχῶν 
᾿Ν > a ~ ~ NZ ¢ δέ - 
δευτέρῳ. ὅτι δὲ μηδὲ ἢ Tapes αὐτοῖς τοιοῦτόν τι ἐδείχνυεν, ὡς WOYTO, 35 

10 νῦν ἐρεῖ. δύο οὖν ἠγνόουν οἱ τς τῇ τς “qj, 6 τι τε οὕτως οἷόν τε 
ἣν συλλογίσασϑαι διαιρουμένους (τὸ γὰρ ὅ τι ἀντὶ τὸ 
ε , ε »” ΄ Neos ΄ Vv v o 
δρισμόν, ὡς ᾧοντό te xat ἐβούλοντο), ἔτι te [οὔτε] ὅτι ὁ 
τῇ διαιρετιχῇ χρυ νους συλλογίζεσϑαί τι, ὡς εἰρήκαμεν: εἴρηχε γάρ, ὅτι 
αἰεὶ τῶν ἀἄνωϑέν τινος ὃ συλλογισμὸς, διὰ τῆς δπθ συ ς γίνεται. ἀλλ᾽ οὐχ 40 

15 αὐτοῦ τοῦ προχειμένου. χαὶ τοῦτο οὖν ἠγνόουν. ἣ τὸ ὅτι οὕτως ἐνεδέ- 
YETO, ὡς προειρήχαμεν δηλωτικόν ἐστι τοῦ ἀγνοεῖν αὐτοὺς τὸν τρόπον 
τοῦ πῶς ΤΩ πὸ rs λλογίζ ϑ σὴ σπρηηχεί 0 4 - Oe ens Es a 

τῶς οἷόν τέ ἐστι συλλογίζεσϑαι τὸ προχείμενον μόνως, ὡς ἔδειξεν, ὃν 

τρόπον αὐτὸς πρὸ ὀλίγου παρέδωχεν, οὗ τρόπου χατ᾽ ἄγνοιαν οὐ τὸ προ- 
χείμενον αὐτοῖς συνελογίζετο. 


20 p. 4618. Ἔν μὲν οὖν ταῖς ἀποδείξεσι 


ιν, ὅταν δέῃ τι συλλογί- 
σασϑαι ὑπάρχειν, δεῖ έ 


σον ἑπόμενον. 45 


ad 
o- 
<< Ω 


ἕν 


ςς Ν ’, 55 
τε “᾿μιχρὸν μόριόν 
διότι ὃ μὲν ἐστε ς δεῖξαι, 118: 


Προξιπὼν mea τῆς διαιρετιχῆς τινα, ὅτι στι τῆς 


~ | [pe 2} 

συλλογιστιχῇς xat “᾿ἀσϑενὴς συλλογισμός". 
Fag, Sees SERENE Get ΤΠ ον» > 

τοῦτο τεῖται, συλλογίζεται ὃὲ αἰεί τι τῶν ἄνωϑεν᾽", χαὶ ὅτι τὴν οὐσίαν 


” 2 / ~ Vv 
χαὶ τὸν τι τὸν ἑχάστου ῴοντο δειχνύναι τῇ μεϑύόδῳ ταύτῃ. ὃ οὔτε 


bho 
σι 


YY , C v Re Ao 9 ~ Q_~ 
ἔστι συλλογίσασϑαι οὔτε ἐδείχνυον ἐχεῖνοι, χαὶ ὅτι ἠγνόουν, πῶς δεῖ συλ- 
λογίζεσϑαι, νῦν ἕχαστον τ τ wy οὕτως ἔχον δείχνυσι διὰ τοῦ παραϑέσϑαι, ὃ 
πῶς μὲν ποιοῦσιν οἱ ἀποδειχνύοντές τι χαὶ συλλογιζόμενοι, τί δὲ ἐποίουν 


ἐχεῖνοι. ἐν μὲν οὖν ταῖς ἀποδείξεσι χαὶ τοῖς συλλογισμοῖς, ὅταν ἄλλο ἄλλῳ 
80 ὑπάρχειν δέῃ δεῖξαί τε χαὶ συλλογίσασϑαι, δεῖ τὸν μέσον ὅρον τὸν συνάπτοντα 
\ 


τὰς προτάσεις ἐλάττονα εἶναι τοῦ χα τη (Τορουμένου χαὶ ὑποχείμενον TH, οὗ 
βούλονται ποιῆσαι τὸ συμπέρασμα. αὕτη γὰρ ἢ τάξις ἐν πρώτῳ σχήματι, 10 
δι... = σ > > _ /F ς ΄ \ \ \ \ Q/ ΕΣ ΕΝ 
δι᾿ οὗ at τε ἀποδείξεις αἱ χυρίως χαὶ τὸ παντὶ καὶ χαϑόλου ἄλλο ἄλλῳ 
ὑπάρχειν δείκνυται, ὅπερ χἀχεῖνοι δειχνύναι βούλονται. ὧν γὰρ τοὺς δρισμοὺς 
> ε , ra 
35 ζητοῦσιν, οὐχ ἔστι xa? Exacta τὰ γὰρ ual? ἕχαστα οὐχ δριστά. af μὲν 
οὖν ἀποδείξεις διὰ τοιούτου μέσου, ὃ πάντως ὑπόχειται τῷ δειχνυμένῳ " 


1 ἐχλήϑει ἃ 8 ἐν τῷ τῶν ‘Yor. ἀναλ. δευτέρῳ] Π 4 10 ὅτι τε οὕτως in spat. 
vac., ut videtur, B* 11 διαιρουμένους ex διαιρουμένης corr. B 12 οὔτε ut ex Ar. 
translatum delevi 16 ὥσπερ εἰρήχαμεν (ef. vs. 13) Ar. 17 συλλογίζεσθαι ex συλλο- 
γίσασϑαι corr. B! 29 ἄλλῳ ἄλλο a a0 te Be τὶ 8 32 τάξις Β: πρότασις a 


33 ἄλλῳ ἄλλο ἃ 35 ὡριστά ἃ 36 ante τοιούτου add. τοῦ ἃ δα: ὧᾧ Β 
' Π 


on 
a 


10 


15 


90 


4 χαὶ prius om. ἃ 5 ὃ Β: χαὶ ἃ 6 οὕτως om. ἃ ὃ δείχνυται ἃ 12 οὗ 
scripsi: οὐ aB τε om. a 18 διαλαμβανομένῳ a 23 i: MiB Bee 
οὖν B pr.: οὐδ᾽ ἃ 26 τῷ om. ἃ 28 ἢ ἄπουν ἣ ὑπόπουν ἃ ἔλαβεν Ατ.: 


6 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 31 [Arist. p.46239. p.4622] 


τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἐλάττονα εἶναι. διὸ χαὶ ἔστιν ἧττον χαϑόλου τὸ μέσον, 113 


εἰ χαὶ ἴσον ποτὲ τῷ χατηγορουμένῳ λαμβάνεται: τὸ γὰρ χατηγορούμενον 
υᾶλλον χαϑόλου τοῦ δποχειμένου αὐτῷ. ἣ δὲ διαίρεσις τοὐναντίον μεῖζον 
υὲν χαὶ χαϑόλου τὸ μέσον λαμβάνει. τὸ δὲ χατηγορούμενόν τε χαὶ ὃ βού- 
ἴξαι χαὶ συμπεράνασθαι διὰ τοῦ μέσου ὑπάρχον τινί, ἔλαττον, ὃ 
ἐδείχϑη ἡμῖν ἀσυλλόγιστον: γίνεται γὰρ οὕτως 7 μείζων πρότασις ant 
υέρους ἐν. πρώτῳ σχήματι. διὸ οὐδὲ συνελογίζοντο τὸ προχείμενον. πῶς 
οὖν τοῦτο ποιοῦσι, δείχνυσι. βουλόμενοι γὰρ δεῖξαι τὸν ἀνϑρωπον ϑνητὸν 
λαμβάνουσι τὸ ζῷον, ὃ γένος τίϑενται εἶναι τοῦ ἀνθρώπου, χαὶ διαιροῦσιν 
αὐτὸ εἴς τε τὸ ϑνητὸν χαὶ τὸ ἀϑάνατον, χαὶ τὸ μὲν ζῷον ἐπὶ tod A τι- 


\ 


ϑέασι. τὸ δὲ ϑνητὸν ἐπὶ τοῦ B, τὸ δὲ ἀϑάνατον ἐπὶ τοῦ [᾿, καὶ τὸν ἄνϑρω- 


ze cee ~ X ¢ ΄ a \ \ ΄ \ ~ DY INA ~ 
πον, οὗ ζητοῦσι τὸν ὁρισμόν te xal τὸν λόγον, ἐπὶ tod A. ϑεὶς δὲ ταῦτα 


~ ~ ~ ’ -" - 
usta ταῦτα ποιεῖται τοῦ ζῴου τὴν διαίρεσιν τὴν. εἰς τὰ Tpostpy, ένα πάντα 


ai 


δειχνὺς τὴν μέϑοδον αὐτῶν. xat ἈΘΒΒΕΡΕΙ ἅπαν ζῷον ἡ ὕνητὸν ἣ ἀϑάνατον, 


ν > ~ ¢ v x Ἢ} 
ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ “ὃ ἂν ἡ A, πᾶν ἢ Β ἐστὶν 7 Γ᾽. διελὼν δὲ τὸ γένος, τὸ 
-~ \ » ¢ ‘ ΄ , eid = rade } Vv \ 
ζῷον, τὸν ἄνϑρωπον μετὰ ταῦτα, 6 ἐστιν ὑποχείμενος ὅρος, τοῦτ ἔστι τὸ 
Α ΄ ΄ -ῴ- > ~  ,» ~ 
A, λαμβάνει xat τίϑεται ζῷον εἶναι, χαὶ τοῦτο χωρὶς δείξεώς τινος ποιεῖ" 
ct γὰρ ἐν τῷ διαιρουμένῳ ὅρῳ χαὶ μέσῳ λαμβανομένῳ χωρὶς det 
‘ ‘ ‘ ‘ ar ‘ ι ‘ ‘ \. 


ξεώς 


{ \ ov > \ e = \ 7: ΞΟ ie . ᾿ς = “ ~ 2 NIA) 

τινος τίϑησι τὸν ὅρον, οὗ τὸν ὁρισμὸν ζητῶν τῇ διαιρέσει χρῆται. ex δὴ 
΄ Ἁ Ἃ \ ~ ay Ἃ Pd or) v ΜΞ Ex a ol (ἢ 

τούτων συνάγεται τὸ A 7 τὸ Β ἣ τὸ [᾿ εἶναι, τοῦτ᾽ ἔστι τὸν ἀνϑρωπον 


Ἃ Ἁ ~ 5 ΄ Ἁ ἃ ’ ΠΥΡῚ ~ ~ aA as 
ἢ ϑνητὸν 7 ἀϑάνατον. χαὶ τὸ μὲν cyt τες συλλογιστιχῶς τοῦτο. ὃ δέ 


ΕΝ ε-. >_~F oo as. eB: ree v ἢ Ἐ >? ἔλ papel ld b] ~ 
Ye POUAGYTAL O&tGat, OT Uyqtoyv ξστιν Yi PWTOS, ET EAATTOV EOTL TOU 


μέσου, τοῦ ζῴου: διὸ οὐχ ἐχ τῶν χειμ ae συνάγεσϑαι δύναται, ἀλλὰ hap- 
βάνουσι χαὶ τίϑενται ἀναποδείχτως αὐτό. ὥσϑ᾽ ὃ μὲν οὐ βούλονται συλλογί- 
ζεσϑαι. συλλογίζονται, ὃ ὃὲ προέχειτο αὐτοῖς ΕΟ ΣῊ ῚΝ τοῦτο οὐ συνε- 
λογίσαντο, GAR ἠτήσαντο λαβόντες τὸν ἄνϑρωπον ἐν τούτῳ τῷ μορίῳ τῆς 
τοῦ ζῴου διαιρέσεως εἶναι. χαὶ πάλιν ἂν ϑελήσωσι τὸν ἄνϑρωπον ὑπόπουν 
δεῖ ay συλλογίζονται μὲν αὐτὸν 7 ὑπόπουν 7 ἄπουν εἶναι, αἰτοῦνται δὲ τὸ 
NLS 


a 2 ee ai NN ~-F 5 AZ eae ie \ \ Ὑ ~ 
ὑπόπουν. ὃ προέχειτο αὑτοῖς Ostgat’ λαβόντες γὰρ τὸν ἄνϑρωπον ζῷον 


Ὕ . WA 
ϑνητὸν εἶναι χαὶ ἐν γένει τούτῳ, ὃ οὐδὲ αὐτὸ ἔδειξαν, ἀλλὰ ἔλαβον. διὸ 


> 
> 


χαὶ εἶπε τὸν Yap ἄνϑρωπον ζῷον ϑνητὸν εἶναι ἔλαβεν, xat ἐν τοῖς 
> “5 \ ὌΨῃ ΤΩ a Jive olin / ~ xy ΠΟ 
ἐπάνω πάλιν τὸν ἀνῦρωπον αἰεὶ διαιρούμενος ζῷον εἶναι τίϑε- 


ται: ob γὰρ ἔδειξεν, ἀλλ ἠτήσατο τὸ ϑνητὸν αὐτὸν εἶναι. 


- ~ tT 5 a7 ~ ᾿ v " d 
p. 46022 Τέλος dé, ὅτι τοῦτ᾽ ἐστὶν avOpwroc ἢ 6 tt TOT Ay 


4 


τὸ ζητούμενον. 


τὸ 


26 


30 


K "4 ΟΝ wey, d Ώ,2 ΞΡ λυ ey. , τὴν ᾿ ον 
αἰτὴῖι GUTWS, φησι. αμράνηντες. a χρησιμα OLOVTAL TAOS i ορισα- 44 


σϑαι χαὶ ταῦτα αὐτὰ αἰτούμενοι ἀλλ οὐ διὰ συλλογισμοῦ δειχνύντες τὸ 118ν 


ἔλαβον (ut vs. 90) aB 32 τίϑεται ζῷον εἶναι Ar. 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 31 [Arist. p.46>22.24] 337 


\ 


τὸ δριζόμενον ὕπ᾽ αὐτῶν, τὸ éx τῶν 118ν 


εἶναι τοῦτο τὸν ἄνϑρωπον 7 ὅ τι ἂν 7 
οὕτως εἰλημμένων ἠϑροισμένον, οὐ δειχνύουσι συλλογιστιχῶς τοι ὅτι 


αἱ \ 


ἢ ΓΙΡ ΣΝ ΤΕ ἣ πὰ > 4 aa fae 
ἀναγχαῖον οὕτως 2 οὐ ἴω: εἰ χατά τινος τὸ ζῷον ἀληϑὲς χαὶ τὸ 


΄ 


ϑνητόν, ἤδη χαὶ τὸ ὅλον ὡς ἕν: δεῖται γάρ τινος τοῦτο διορισμοῦ, πότε 5 
la wv wv 


ῃ 
ἕν συντεϑέντα τὰ xepls χατγ ἘΠ χαὶ πότε οὔ. οὔτε γὰρ ἐπὶ πάντων 


or 


ἀχηϑὲς οὔτε, ἐφ᾽’ ὧν ἀληϑές, ἤδη χαὶ ἕν. ὅπερ ὃ μὴ διαστειλάμενος χαὶ 
τοῦτο, εἰ χαὶ ἀληῦϑές ἐστι, AG EU AEE HEE ὅτι γὰρ τὰ λὴφ ϑέντα οὕτως 
χαὶ συντεϑέντα τοῦτον τὸν τρόπον ἢ ὡς Ev χατηγορεῖται ἢ ὡς ὁρισμός 
ἐστιν ἀνθρώπου ἣ ἄλλου τινός, ὃ προτίϑενται ὁρίσασϑαι, οὔτε σαφῶς λέ- 
10 γουσιν ob ὡς ἀναγχαῖον ὃν ἐκ τῶν χειμένων τοῦτ᾽ εἶναι τὸν ὁρισμὸν τοῦ 10 
προχειμένου δειχνύουσι τῷ μήτε ἀναγχαῖον εἶναι τὰ ἰδίᾳ ὑπάρχοντά τινι 
ταῦτα χαὶ συντεϑέντα ἀληϑεύεσθϑαι χατ᾽ αὐτοῦ, ὡς ἐπὶ τοῦ σχυτέως τοῦ 


τ) C τῶ 3 ~ Ἅ, ἐ 6 ΄ 297. ΄ > \ ¢ he 4 leg 
ἀγαϑοῦ ἐν τῷ [Περὶ ἑρμηνείας ἐδείχϑη, υήτε, εἰ χαὶ ὑπάρχοι πάντα ἅμα 
Be πόχει μένον, ξὰ aya ἰδίαν ROE δ eh εἶ alae eras 
τῷ ὑποχειμένῳ τὰ “AT ἰδίαν Ayovevta, ηδη γνώριμον εἰναι, OTL ὁρισμὸς 
2 


15 ἐστι τοῦ ὑποχειμένου ταῦτα τὰ συντεϑέντα. οὐδὲν γὰρ 7 μέϑοδος εἰς τὴν 1ῦ 


, > ~F \ \ Dayan ee UNA Ep > Q.~ wy A 
TOUTWY GELELY συντελεῖ: χαὶ γὰρ St τὸ πᾶντα UTAOYELY axohovvet τῷ ειναι 


> ~ ~ 5 ΄ > ΄ g ~ ΄ 354) 
Ex τῆς τοῦ εἰλημμένου διαιρέσεως. ἕχαστον τῶν προσλαμβανομένων. ἀλλ 
es A e \ ~ oN , σ ΄ ΄ + | \ 
ὅτι γε δρισμὸς ταῦτα, οὐ δειχνύουσιν, ὅπερ ὡς ToLyGovtes ἦλθον ἐπὶ τὸ 
διαιρεῖν. 


20 p. 46024 Καὶ γὰρ τὴν ἄλλην 


δεχομένας εὐπορίας 


δὸν ποιοῦνται πᾶσαν οὐδὲ τὰς ἐν- 
πολαμβάνοντες ὑπάρχειν. 


τ oO 


20 


Τοῦτ᾽ ἔστι: πᾶσα ἣ ὁδὸς αὐτοῖς Ἷ διαιρετιχὴ αὕτη γίνεται, οὐδὲ 
περὶ ἑχάστου τῶν τορι ὑπ᾽ αὐτῶν ἐνδεχομένας STUDS πρὸς τὲ 
συλλογιστιχῶς δειχϑῆναι αὐτὰ λαμβάνουσιν. ἔνεστι μὲν γὰρ τὸ τὸν ἄνϑρω- 
' 


25 πον λογιχὸν εἶναι συλλο γίσασϑαι χαὶ ἐξ οἰχείων προτάσεων λαβόντας πάντα 


» > \ δ ee} >) 7 \ Ἃ 3 Li 
ἄνϑρωπον διανοητικὸν εἶναι φέρ εἰπεῖν ἢ βουλευτιχὸν ἣ ἀριϑμιητικόν, 25 
ἑχάστου δὲ τούτων τὸ λογιχὸν χατηγο op ἥσαντας. ob μὴν ἀλλὰ xat éx τοῦ 
συλλογίσασϑαι, ὅτι uy ἐστιν ἄλογος: ἣν γὰρ αὐτοῖς ἢ διαίρεσις ἢ τοῦ ζῴου 


~ 


εἴς τε λογικὸν χαὶ ἄλογον. ἂν δὴ διὰ συλλογισμοῦ detydy ὃ avi perms υὴ 


A/D 


30 ὧν ἄλογος, εὐλό (es ἂν λαμβάνοιτο λογιχὸς εἶναι, ἐπεὶ δέδειχτο 7 λογιχὸς ἢ 
ἄλογος ὦν. ὅτι οὖν wy ἄλογος, (οὕτως) πᾶς ἄνϑρωπος ὃ διαγοητιχός, οὐδὲν 80 
διανοητιχὸν ἄλογον, οὐδεὶς ἄρα ἄνθρωπος ἄλογος. τούτων μὲν οὖν οὐδὲν 

΄ > ~ iia a) κα > ΄ ΕΥ ἘΞ 
προσπαραλαμβάνουσιν ἐν ταῖς δείξεσι, δι’ ὧν οἷόν τέ ἐστι διὰ συλλογισμοῦ 
τῶν ἐχ τῆς διαιρέσεως τοῦ χοινοῦ τὸ ἕτερον δεῖξαι τῷ ὑποχειμένῳ ὑπάρχον, 

35 διαιρούμενοι δὲ τὸ χοινὸν καὶ τὸ γένος αἰεί, ὃ βούλονται τῶν Ex τῆς διαι- 

>_/F ΄ 
ρέσεως, χωρὶς δείξεως προσλαμβάνουσιν. 


1 7B: εἴη ἃ τῶν Β: τούτων ἃ 3 τὸ alterum om. ἃ 4 δι᾽ ὁρισμοῦ B 
13 Περὶ épp.] ὁ. 11 p. 2035 15 ἐστι om. a τὰ om. ἃ 11 προλαμβα- 
νομένων ἃ 22 ἡἣ διαιρετιχὴ αὕτη Β: αὐτὴ ἡ διαιρετιχὴ a 24 αὐτὰς ἃ 25 λα- 
βόντες ἃ 29 δὴ Β: μὴ ἃ 30 δέδειχτο ἢ ex δέδεικται corr. Β': δέδειχτο ἃ 
31 οὕτως addidi 35 διαιρούμενον a post χοινὸν add. καὶ τὸ χοινὸν a 


Comment. Aristot. IJ. 1. Alex. in Anal. Ῥυΐοτγα, Dy. 


338 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 381 [Arist. p.46>26. 28] 


10 


j 


p. 46026 Φανερὸν δέ, ὅτι οὔτε ἀνασχευάσαι ταύτῃ τῇ μεϑόδῳ [|ὃν 
ἔσ ἰ ε cee ἢ ἰδίου συλλογίσασϑαι οὔτε 80 


Ὃ ee δὶ ahty ὅτ ςς δ: 4 ΕΞ , Fae Ὁ ς > X ~ 
εἶπε πρὸ ὀλίγου. ὅτι “utxpdv τι μόριόν᾽᾽ ἐστιν ἣ διαιρετιχὴ τῆς 
συλλογιστιχῆς μεϑόδου. νῦν δείχνυσι χαὶ διὰ τούτων: πρὸς γὰρ τῷ χαὶ ὃ 
συλλογίζονται μὴ δεῖξαι, ὃ βούλονται, εἶναι, ἄλλο δέ τι, διὸ χαὶ ἀσϑενὴς 
ὃ συλλογισμὸς αὐτῶν, οὔτε ἀνασχευάσαι τι οἷόν τε χρωμένους ταύτῃ τῇ 40 
μεϑόδῳ (πάντα γὰρ χαταφατιχὰ τὰ συναγόμενα χατὰ τὴν μέϑοδον ταύτην, 
τὸ δὲ ἕτερον τῶν ἐχ τῆς διαιρέσεως μὴ ὑπάρχειν τῷ προχειμένῳ προχεί- 

σ \ \ \ σ ᾿ς 4 5 7 \ , 
prs λαμβάνεται ὥσπερ xat τὸ τὸ ἕτερον ὑπάρχειν: οὐδετέρου γὰρ ἰδίᾳ 
ἵνεται ὃ. συλλογισμός): ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ συμβεβηχότος ἣ ἰδίου συλλογίσα- 
athe οἷόν τε τῇ μεϑόδῳ oi eae ους τῶν γὰρ λαμβανο μένων χοινῶν 114: 
τε χαὶ γενῶν ἣ διαίρεσις οὐ χατὰ συμβεβηκότα γίνεται ἀλλὰ χατὰ τὰς 


διαφορὰς τὰς ἐν τῇ οὐσία: συμβεβηχὸς δὲ χαὶ τὸ ἴδιον: ἔτι τε οὐδὲ οἷόν 
ayes: - ~ , ς \ Nes ¥ 7 ΄ , 

τε εἰς ἴδια τῶν γενῶν γίνεσϑαι τὴν τανε ῦν ἔτι οὐδέ, εἰ γένος τόδε τι 

7, οὔ, δείχνυσιν, ἀλλὰ λαβὼν τόδε εἶναι γένος τοῦ προχειμένου ὡς ὃν ae 

ρὸν τὴν διαίρεσιν αὐτοῦ ποιεῖται. ὡς ἤδη προείρηται. δι᾿’ ὧν δὲ οἷόν τε 5 

γένος χατασχευάζειν ἢ ἀνασχευάζειν, ἐν τοῖς Tomtxois εἴρηται: ὁμοίως χαὶ 

ὃ. ὧν συμβεβηχὸς 7 ἴδιον δείχνυται. ἀλλ΄ οὐδ᾽ ὃ ἐχ τοῦ συλλογισϑέντος 


> ~ v a\ ~ \ σ " ~ i] / 
20 aitettat τε χαὶ τίϑησιν (ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἕτερον τῶν ex τῆς διαιρέσεως, 
ὅ λαμβάνει μετὰ τοῦ διαιρεϑέντος γένους), πότερον γένος 7 ἴδιον ἢ συμ- 
βεβηχός ἐστι τοῦ προχειμένου, δείχνυσιν: οὐδὲ γὰρ τὴν ἀρχὴν αὐτὸ bradp- 10 
χειν τῷ χειμένῳ διὰ συλλογισμοῦ δείξας ἔϑετο. τέλεον δὲ ἄχρηστον τὴν 
μέϑοδον ἔδειξε διὰ τούτων τὴν δα aga πρὸς nad ste τεττάρων γὰρ 

25 ὄντων προβλημάτων, περὶ ὅρου. περὶ ἰδίου, περὶ γένους, περὶ συμβεβηκότος, 

περὶ οὐδενὸς τούτων ek ιξεν αὐτὴν ΑΝ ἐετεδι περὶ γὰρ οὗ οἴεται 

* μόνου δειχνύναι, οὐδὲ τοῦτο δείχνυται διὰ συλλογισμοῦ. 

p. 46098 Οὔτ᾽ ἐν οἷς ἀγνοεῖται, πότερον ὧδε ἢ ὧδε ἔχει. 15 
Τὸ λεγόμενον τοιοῦτόν ἐστιν: ἐφ᾽ ὧν μὲν φανερόν ἐστι τὸ προχείμε- 
\ ~~ £ > v / 

30 vov zal μὴ δεόμενον δείξεως, οἷον ὅτι ἄνϑρωπος λογιχός ἐστιν ἀλλ᾽ οὐχ 
ἄλογον, ἣ ὅτι ὑπόπουν GAN οὐχ ἄπουν, χαὶ δίπουν ἀλλ᾽ οὐ πολύπουν, 
ἐπὶ τούτων δόξουσιν εὐλόγως προσλαμβάνειν τὸ ἕτερον τῶν ex τῆς διαιρέ- 

~ εἰ , Ὅν ἘΣ τ ~ 
σεως τῷ γνώριμον εἶναι χαὶ μὴ ἀμφισβητούμενον: ἐφ᾽ ὧν δὲ ἀγνοεῖται 20 
τὸ saa ea ἐν ὁποτέρῳ τῶν ἐχ τῆς διαιρέσεώς ἐστι, χαὶ δείξεως δεῖται, 
nea 2 ~ ΄ \ ~ ΄ » 

35 ἄχρηστος ἐπὶ τούτων ‘i μέϑοδος αὐτοῖς. ἀπορουμένου γὰρ τοῦ πότερον ἄρτιοι 
οἱ ἀστέρες ἢ περιττοί, ἂν λαβών τις τὸν ἀριϑμὸν πάντα xal πᾶν πλῇϑος 

4 πρὸ ὀλίγου] p. 46431 10 τὸ alterum om. ἃ 13 ante συμβεβηχότα add. ta a 

15 εἰσὶ διὰ τὴν διαίρεσιν τῶν γενῶν γίνεσθαι a post ἔτι add. δὲ a 18 ἐν τοῖς 

Τοπικοῖς] 1. I—V post ὁμοίως add. δὲ a 23 συλλογισμοῦ} v alterum in ras. B 

28 ante πότερον add. τὸ Ar. ἢ ὧδε in mg. B? 90. ante τὸν add, zat a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 31 [Arist. p.46>28.38] 339 


διέλῃ εἴς te τὸ ἄρτιον xat τὸ περιττόν, προσλάβῃ δὲ xal τὸ τοὺς ἀστέρας I14r 
πλῆθος εἶναι χαὶ ἀριϑμόν, συνάξει μέν, ὅτι ἄρτιοί εἰσιν 7 περιττοὶ ot 
ἀστέρες, οὔτε δὲ τὸ περιττοὺς αὐτοὺς εἶναι οὔτε τὸ ἀρτίους ἔτι δυνήσεται 90 
προσλαβεῖν τῷ μήτε γνώριμόν τι αὐτῶν εἶναι wyte δείχνυσϑαι. πάλιν εἰ 

5 ζητουμένου τοῦ eee A διάμετρος τῇ πλευρᾷ σύμμετρος 7 ἀσύμμετρος 
λαβών τις μῆχος εἶναι τὴν διάμετρον διέ ‘hon TO μῆχος εἴς TE ᾿ σύμμετρον 

a iat 
χαὶ ἀσύμμετρον, συνάξει μὲν a τὸ THY διάμιετ τ ἢ σύμμετρον 7 ἀσύμ., 
μέτρον εἶναι τῷ λαβεῖν μῆχος αὐτὴν εἶναι, ὃ οὐχ a one evov, οὐχ ξξει 80 
s\ ~ 2 fe l4 4 ΕΝ / a Wes, 
δὲ δεῖξαι, ἐν ὁποτέρῳ τούτων αὐτὴν Yetéov. ὃ γὰρ ἂν πο δεόμενον 
, \ Hf ὡς: ~ \ δ ΣΝ 

10 δείξεως χαὶ το τ ἁπλῶς χαὶ χωρὶς δείξεως τ ὃ ποιεῖν ἐξῆν 
αὐτῷ χαὶ μὴ διαιρέσει ja eee ὥστε χαϑόλου, ἐν οἷς ζητεῖται χαὶ μή 
ἐστι γνώριμον, ἐν ὁποτέρῳ τὸ ζητούμενον τῶν ἐχ τῆς διαιρέσεως, ἄχρηστος 


7 μέϑοδος. δῆλον οὖν, ὅτι μήτε πρὸς πᾶσαν σχέψιν ἁρμόζει ὃ τοιοῦτος 8ὅ 

τρόπος τῆς ζητήσεως, τοῦτ᾽ ἔστιν ὃ διαιρετικός (οὔτε γὰρ περὶ συμβεβη- 
15 χότος 7 ἰδίου, περὶ ὧν αἱ πλεῖσται ζητήσεις, οὔτε ἀποφατικόν τι ἔνεστι 

δι᾿ αὐτῆς δεῖξαι, οὐδ᾽ ὅτι γένος τὸ λαμβανόμενον): ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐφ᾽ ὧν δοχεῖ 


΄ 6. 4 ~ Ὁ Ρ , δὲ Ὁ ΟΝ 
μάλιστα ἁρμόττειν (ταῦτα δέ ἐστιν ot ὁρισμοί), οὐδὲ ἐπὶ τούτων ἔχει τι 
χρήσιμον. οὔτε γὰρ ἐφ᾽ ὧν ἄδηλον, ἐν ὁποτέρᾳ τὸ ἐπὴν ἢ μενον τῶν δια- 
φορῶν τῶν ἐχ τῆς διαιρέσεως, ἔχει λαβεῖν, οὔτε ἐφ᾽ ὧν ope τέ ἐστι χαὶ 40 
20 προσλαμβάνει ϑάτερον χαὶ τίϑησιν, οὐδὲ ἐπὶ τούτων, ὅτι τὸ ἐχ πάντων τῶν 
εἰλημμένων συντεϑέντων ὁρισμός ἐστι τοῦ ἀνθρώπου, δύναται ὃδειχϑῆναι τῇ 
πο ἢ ταύτῃ. οὔτε γὰρ πάντα τὰ χατ᾽ ἰδίαν ἀληϑευόμενα χατά τινος ἤδη 
χαὶ συντεϑέντα ἀλη tena yap et σχυτεὺς “καὶ ayates, ἤδη xal συντε- 
ϑέντα σχυτεὺς ἀγαϑός, οὐδ᾽ εἰ χαὶ Ghy D7, διὰ τοῦτο ἤδη χαὶ τὸ ἐξ αὐτῶν ἕν- 114ν 
25 οὐ γὰρ εἰ λευχὸν χαὶ rene χαὶ βαδίζον ἦν, ἤδη χαὶ ἕν ταῦτα, τὸ λευχὸν 
\ a7 ς 2 a RNG EP lean ae Q~ 
μουσιχὸν βαδίζον, ὡς ἐν τῷ mee: “Ἑρμηνείας ἐδείχϑη): ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εἰ ἀληϑῆ 
Ny ἋΣ Y> 2 σ \ πον Ὁ Lee) 
τε χαὶ ἕν, ἤδη γνώριμον. ὅτι χαὶ δρισμός- οὔτε γὰρ τὸ ᾿ἄνϑρωπος λευχός᾽, 
Nine: Q ~ , ay \o« la » Δὶς - ΘΕΑῚ 
ἐπεὶ ὡς ἕν χατηγορεῖταί τινος, ἤδη χαὶ δρισμός, οὔτε τὸ ᾿ ζῷον πεζόν᾽. 


p. 40υ88 Ἔχ τίνων μὲν οὖν at ἀποδείξεις γίνονται. 5 


bane! 


30 Δείξας ὅτι πρὸς ἀπόδειξιν χαὶ συλλογισμὸν οὐδὲν χρήσιμος ἣ διαιρε- 
τιχὴ τρῶς ὅτι χαὶ τοῦτο alas τὴν τοῦ προχειμένου δεῖξιν EES: ἣν 
(πρὸς ie ay χατασχευὴν TOD ὅτι χατὰ τὴν Ree La ὕπ᾽ αὐτοῦ ἐχ- 
λογὴν uat τὴν ἐπίβλεψιν τῶν ἐχλελεγμένων, xa? ὃν εἴρηχε τρόπον, detv 
ποιεῖν τήν τε τῶν προτάσεων λῆψιν χαὶ τῶν συλλογισμῶν πάντων εὕρεσιν. 10 

δῦ χρήσιμον ἣν αὐτῷ δειχϑὲν τὸ χατ᾽ ἐχείνην τὴν μέϑοδον ἄχρησ στον), ὃ 
φανερὸν ποιήσας ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς τῶν προειρημένων δειχνύς, ὅτι ἐχ τούτων 


1 τὸ περιττὸν καὶ τὸ ἄρτιον ἃ τὸ (ante τοὺς) om. ἃ 6 διέλοι correxi: διέλῃ aB 
7 post χαὶ prius add. τὸ a 11 μή alterum ex μὴν corr. B! 17 δε B: té a 
18 ὁποτέρῳ a 19 post ἐστι add. τοῦτο τῷ a 20 προσλαμβάνειν... . τιϑέναι a 
20 [Π]ερὶ ἕρμ.}] ὁ. 11 -p. 20υ8 ---214] 29 οὖν om. ἃ 90 ante χρήσιμος add. 
ἐστι ἃ 32 ὑπ᾽ αὐτοῦ Β: αὐτῷ a 34 τήν... - Anbw... εὕρεσιν scripsi: ἥ ««- 


Anis... εὕρεσις aB 
29 


340 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 31. 32 [Arist. p.4638. 40] 


χαὶ οὕτως μόνως 7 γένεσίς te καὶ εὕρεσις τῶν συλλογισμῶν" χοινότερον [14ν 


~ 5 / ra 
yap νῦν τοὺς συλλογισμοὺς ἀποδείξεις λέγει. | 98 


ρ.4θ0υ40 Πῶς δ᾽ ἀνάξομεν τοὺς συλλογισμοὺς εἰς τὰ προειρη- "Πῦτ 


σι 
= 
Q 
a 
Φ 
ς 
ἘΞ 
a 
Cc 
ba | 
Φ 
= 
rya=) 
R 
-G 
( 
- 
ΓΕ 
On 
S 
ov 
° 
ΝΣ 
ΓΕ 
τ 
ΕΒ 


ov ἧς δυνησόμεϑα πάντα τὸν ὅ 
> Z = ἐδ > 
<p οἰχεῖον σχῆμα, ἥτις μέϑοδος 
ἘΝ ιχοὺς Tuas ποιήσει χαὶ τοῦ τίνες μὲν τῶν ἐρωτωμένων λόγων εἰσὶ 
“5 , ΄ >\ , 4 ον ὯΝ 3 , > 4 ᾿ 
συλλογιστιχοί, τίνες ὃὲ φαίνονται μέν, εἰσὶ δὲ ἀσυλλόγιστοι. εἰ γάρ τις εἰς 
ΝΕ - "Ὁ = ~ 5 A a7 = ~ I> ΜΝ és 
υηδὲν τῶν τριῶν avayeovar δύναιτο σχῆμα τῇ μεϑόδῳ ταύτῃ προσχρωμένων 
10 ἡμῶν, ἣν παραδίδωσιν, 7 ἀνάγοιτο μὲν εἴς τι αὐτῶ ν. μὴ τῶν συλλογιστιχῶν 10 
ὸὲ συζυγιῶν τινα, δῆλον ὅτι ἀσυλλόγιστος ἂν εἴη. ἀπὸ ag τῆς υξϑόδου τῆς 
νῦν παραδεδομένης χαὶ ᾿Αναλυτιχὰ ἐπιγράφεται τὰ βιβλία. οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ 
μόνων ἀλλὰ χαὶ τῶν συνϑέτων ὑπ oypaget τὴν ἀνάλυσιν. οὐ ταὐτὸν δέ ἐστιν 
ἀνάγειν τε λόγους εἰς τὰ σχήματα, ὡς ἔχει τὰ Θεοφράστου δύο τὰ Sees 
15 φύμενα ᾿Ανηγμένων λόγων εἰς τὰ σχήματα, xat μέϑοδον ὑπογράψαι, Ov ἧς 15 
΄ Ἁ ae f)> J = , Ae > B= \ \ 5 is a , et} ΄ x \ 
πάντα τὰ προβληϑέντα ἀναλύειν αὐτοὶ xat ἀνάγειν δυνησόμεϑα. ὁ μὲν γὰρ 
Ἁ ΄ > ve τῷ Ot \ ΄ , lg 
τὴν μέϑοδον τοῦ ἀναλύειν χαὶ thy ἐπιστήμην ἔχων πάντας οἷός τε ἔσται χαὶ 
τοὺς μήπω γνωρίμους ἀνάγειν: ὃ δέ τινας ἔχων ἀνηγμένους τούτους ἂν 
ἀνάγοι μόνους ὡς ἂν ἔχων τήρησιν αὐτῶν ἀναίτιον GAN οὐχ ἐπιστήμην. 
20 ὑπογράφει 6& τὴν αὐτὴν ταύτην μέϑοδον χαὶ Θεόφραστος ἐν τῷ ἐπιγραφο- 20 
μένῳ Περὶ ἀναλύσεως συλλογισμῶν. λοιπὸν δὲ τοῦτό φησιν ἔτι τὸ χεφά- 


- 


λαιὸν εἶναι τῆς περὶ συλλογισμῶν Be aaa et γὰρ τήν τε γένεσιν τῶν 


συλλογισμῶν εἰδείημεν, ἣν ὑπέγραψε διὰ τῶν τριῶν σητῶν χαὶ τῶν XA)? 
ἕχαστον αὐτῶν συλλογιστιχῶν συζυγιῶν, ἐχοῖμεν, 6& χαὶ τοῦ εὑρίσχειν τε 
2) ὦ 


χαὶ ποιεῖν αὐτοὶ τοὺς συλλογισμοὺς μέϑοδον, ἣν ἐδίδαξεν ἡμᾶς διὰ τοῦ 
δεῖξαι, ὅτι Get ἐχλέγειν ἑκατέρου τῶν ἐν τῷ oc Spay τά τε ἕἑπό- W 


τῷ 
σι 


υξνα αὐτοῖς χαὶ οἷς αὐτοὶ ἕπονται χαὶ τὰ μὴ ὑπάρχοντα EE αὐτῶν, 
χαὶ ἐχ τούτων τίνα χατ᾽ οἰχειότητα τοῦ Tyga lees ee τὸν μέσον 
ὄρον ποιεῖ, εἰ δὴ πρὸς ἐχείνοις τοῖς δύο χαὶ τοὺς γεγονότας ἤδη συλλογι- 
: obs ἀναλύειν δυναίμεϑα ets τὰ συλλογιστιχὰ σχή ἔλος ἂν ἔ) 
80 σμοὺς ἀναλύειν δυναίμεϑα εἰς τὰ συλλογιστικὰ σχήματα, τέλος ἂν ἔχοι, 

΄ ΄ rs ΄ , ΄ δ. -, Υ͂ δ - 

φησίν, ἢ πραγματεία ἣ προχειμένη. χρήσιμον δέ φησιν ἔσεσϑαι τὴν γνῶσιν 80 

- 5 τ ~ ~ \ ~ , 
τῆς ἀναλύσεως τῶν συλλογισμῶν χαὶ πρὸς τὴν τῶν πρότερον εἰρημένων 
βεβαίωσιν: ταῦτα δέ ἐστιν, ὅτι τε πᾶς συλλογισμὸς ἐν τοῖς τρισὶ σχήμασι, 


3s 5 


1 ᾿Αλεξάνδρου Ἀφροδισιέως ὑπόμνημα εἰς τὸ περὶ ἀναλύσεως svAdoytopdy ᾿Αριστοτέλους Ava- 
λυτιχῶν προτέρων πρώτου (cf. p. 1) superser. et Ἀρχὴ τοῦ τρίτου τμήματος in mg. add. B?: 
᾿Αρχὴ τοῦ τρίτου τμήματος περὶ τῆς τῶν συλλογισμιῶν ἀναλύσεως superscr. a 7 ebpe- 
τιχὴ ἃ 9. δύναται ἃ 13 συνϑέντων a 16 προβλήματα a αὐτοὶ om. a 
17 ἀναλύειν Β: ἀνάγειν a πάντας om. ἃ ἐστι ἃ 19 αὐτῶν om. ἃ 
21 ἔτι B: ἔνι ἃ 24 τοῦ ἃ: τὸ Β 20 αὐτοὶ scripsi (cf. c. 27 p. 43220): 
αὐτοὺς aB ἣν seripsi: thy aB 28 τινῶν a συντιϑεμένων a 

29 ποιεῖν a εἰ δὴ B: ἤδη a 90 δυνάμεϑα ἃ 90 τοῖς Om. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 32 [Arist. p.46640. p.47210.13] 344 


χαὶ ὅτι ἐξ ὅρων τριῶν χαὶ προτάσεων δύο προσεχῶν πᾶς. ἐχ γὰρ τῆς τῶν [ὅτ 
εγονότων ἀναλύσεως εἰς αὐτὰ πιστότερα ἐχεῖνα χαὶ βεβαιότερα ἡμῖν ἔσται, 

\ σ > ~ > X yw > “4 4 Ἁ ΄ 
[xat] ὅτι ex τοῦ εἰς μηδὲν ἄλλο ἀνάγεσϑαι δύνασϑαι τοὺς γεγονότας συλλογι- 
σμοὺς ἣ εἰς ἐχείνων τι χαὶ ἐχεῖνα βεβαιωϑήσεται. 35 


5 p.47a10 [lp@tov μὲν οὖν ὃ 
λαμβάνειν tod συλλογισμο 


Fe 


Ἐπεὶ πᾶς συλλογισμός, ἄν te ἁπλοῦς ἄν te σύνϑετος ἦ, ἐδείχϑη ἐχ 
προσεχῶν δύο προτάσεων γινόμενος χαὶ ὅρων τριῶν, φησὶ δεῖν προβληϑέν- 
10 tos συλλογισμοῦ πρῶτον τὰς δύο προτάσεις λαμβάνειν, af εἰσι μὲν δῆλον 40 

σ > ~ σ χλλὸ c~ ς - Pal / ie 4 ~ > / 

ὅτι ἐχ τριῶν ὅρων, ἀλλὰ ῥᾷον εὑρεῖν τὰ μείζω μόρια τῶν ἐλαττόνων. 
μείζω δέ ἐστι τὰ συγχείμενα τῶν ἁπλῶν, ἐξ ὧν σύγχειται, ὅπερ αἱ προτά- 
σεις πρὸς τοὺς ὅρους πεπόνϑασιν: éx γὰρ τῶν ὅρων σύγχεινται αὖται. | 


σ 


p.47213 Εἶτα σχοπεῖν, ποτέρα ἐν ὅλῳ χαὶ ποτέρα ἐν μέρει. [ὅν 


15 Meta τὸ λαβεῖν tas προσεχεῖς προτάσεις φησὶ δεῖν ἐπιβλέπειν, ποία 
χαϑόλου χαὶ μείζων ἐστί, χαὶ ποία ἐλάττων χαὶ μεριχωτέρα᾽ χἂν γὰρ ἀμφό- 
΄ + > 3) ἝΝ > ὦ 
tepat χαϑόλου ὦσιν, GAN ἔστιν αὐτῶν xa? ἕχαστον omy a7 yey μείζων 
7 δὲ ἐλάττων, μείζων μέν, ἐν ἡ ὃ μείζων χαὶ χατη)ορούμενος ὅρος ἐν τῷ ὅ 


τ » 


΄ 5 , Q7 ὍΘ ΄ Ἀν τος 
συμπεράσματι. ἐλάττων δέ, ἐν 7 ὁ ὑποχείμενος. ἐπεὶ δὲ ἐνίοτε οἵ συλλογί- 


΄ 


20 ζεσϑαι βουλόμενοι οὐ τιϑέασιν ἀμφοτέρας τὰς προτάσεις, ἀλλὰ τὴν ἑτέραν 
παραλείπουσιν, αὐτόν φησι δεῖν λαμβάνειν τὴν παρειμένην, ue ἧς ἣ χει- 
μένη τὸ προχείμενον συμπέρασμα προσεχῶς συνάγει" ἐνίοτε γὰρ of συλλογι- 


Ὗ 


ζόμενοι τὴν μὲν χαϑόλου πρότασιν λαμβάνουσι. τὴν ὃ αὐτὴν ὡς γνώ- 10 


ρίμον παραλείπουσιν, οἷον εἴ τις συνάγοι, ὅτι ἢ ὑγεία ἀγαϑόν, λαβὼν χαϑό- 
25 λοὺ πρότασιν τὴν ᾿ πᾶν τὸ οἰχεῖον ἀγαϑόν᾽, βΉ χει δὲ τὴν ἑτέραν προσλαβὼν 
ἀλλὰ παραλιπὼν ὡς γνώριμον: ἔστι δ᾽ αὕτη, ὅτι ἢ ὑγεία οἰχεῖον. ἡμᾶς 
οὖν τοὺς βουλομένους ἀναγαγεῖν τὸν συλλογισμὸν χαὶ ἀναλῦσαι εἴς τι τῶν 
σχημάτων δεῖ ϑεῖναι τὴν παραλειπομένην᾽ heir. yap εὑρεϑήσεται, ἐ 
ᾧ σχήματί “ἐστιν ὃ συλλογισμός, ὡς ἐπὶ τοῦ προχειμένου. προστεϑείσης 15 
80 γάρ, ἧς εἶπον, προτάσεως γνώριμον ἐγένετο, ὅτι πρῶτόν ἐ 

μέσος γὰρ ὅρος ἐν τῷ συλλογισμῷ, τὸ οἰχεῖον, χατηγορού ὲν τῇ 
ἐς BST δὲ τῷ ἀγαϑῷ. μὴ τεϑείσης δὲ ταύτης οὐδὲ τὴν ἀρχὴν 
εἴη ἄν τὸ τον avhhoytonés. ἢ πάλιν εἴ τις λαβὼν πᾶν τὸ αἱρετὸν 
ἀγαϑὸν εἶναι ἐπιφέροι τὸ “ἢ ἡδονὴ ἄρα ἀγαϑόν᾽ παραλιπὼν ὡς γνώριμον 20 


1 χαὶ postea add. B! 3 χαὶ ut ex vs.1 translatum delevi 6 ῥᾷον... ἐλάττω (7) 
om. a ῥᾷον B (C corr., nm): paw Ar. 7 εἰς B (m): om. Ar. 8 ἁπλοῦς ex 
ἁπλῶς corr. B! 10 ἐχλαμβάνειν a 11 post éx add. τῶν a 18 χαὶ om.a 
19 ἐνίοτε post βουλόμενοι (20) transponit a 24 συνάγει a 25 λαβὼν ἃ 20 αὐτὴ ἃ 


33 εἰρημένον B: συναγόμενον a 34 ἐπιφέρει a 


342 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 382 [Arist. p.47a13] 


τὸ τὴν ἡδονὴν αἱρετὸν εἶναι, ἥτις ἐλάττων ἐστὶ πρότασις. ὁμοίως χἂν λαβών 11ὅν 
εὐ we \ > ΄ ΄ ς ΄ b] yo» 32 ΄ See) \ » 
τις “οὐδεὶς τὰ ἀλλότρια χρύφα ὑφαιρούμενος ἀγαϑός᾽ ἐπενέγχῃ ᾿ οὐδεὶς ἄρα 


΄ \ ς 


χλέπτης ἀγαϑός᾽, ἔσται παρειαχὼς ὡς γνώριμον τὴν ἐλάττονα τὴν Tas δὲ 
χλέπτης τὰ ἀλλότρια ὑφαιρεῖται᾽. καὶ οὕτως μὲν ἐν τοῖς τοιούτοις ἣ ἐλάττων 
παραλείπεται. ἔστι δ᾽, ὅτε ἔμπαλιν τὴν μὲν χαϑόλου δε την δ τ ὡς 
γνώριμον, τὴν OF ἐλάττω τιϑέασιν, ὡς ὃ συλλογιζόμενος, ὅτι οὗτος χολά- 
σεώς ἐστιν ἄξιος, διὰ τοῦ “μοιχὸς γάρ ἐστιν ἣ χλέπτης ἢ ἱερόσυλος᾽" ἐν 


or 


τῷ 
or 


χω \ , e ry , ε \ ΄ ΄ σ ~ 
πᾶσι yao τούτοις ἣ χαϑόλου παρείαται ὡς φανερὰ ἣ λέγουσα, ὅτι πᾶς 
[6] μοιχὸς χολάσεως ἄξιος ἢ πᾶς χλέπτης ἢ πᾶς ἱερόσυλος, ἐφ᾽ οἷς συμπέ- 
on - ὍΔΕ συν χολάσεως ἄξιος" Ἅ th εν δ \ τὸ “οὗ 
10 ρασμα τὸ “οὗτος ἄρα χολάσεως ἄξιος᾽. ἢ πάλιν εἴ τις λαβὼν τὸ “οὗτος 
χαλλωπιστής᾽ ἐπιφέροι μοιχὸς apa’ παραλιπὼν τὸ χαϑόλου τὸ ᾿ πᾶς χαλλω- 80 
‘ / ἮΝ ον 9 tee \ 5 4 = , Ua , 
πιστὴς μοιχός᾽. yon οὖν τὸν ἀνάγειν xal ἀναλύειν πειρώμενον πάλιν ταύτην 
‘ , “ > 5 ἂν 
τὴν πρότασιν αὐτὸν προστιϑέναι, λέγω ὃὲ τὴν χαϑόλου. εἰπὼν δὲ ἐνίοτε 
‘ c fy ‘ Ν > ’ "ἢ ᾿ 
γὰρ τὴν καϑόλου προτείναντες τὴν ἐν ταύτῃ οὐ λαμβάνουσι τὸ 
> ΄ . ed ~ mal / , 
15 ἀνάπαλιν βουλόμενος εἰπεῖν ἐπήνεγχε τὸ ἢ ταύτας μὲν προτείνουσι, 


3 \ Ω᾽ σ Ὁ 3 Ψ >? > ’,ὔ , 
τοῦτ᾽ ἔστι τὰς ual Exacta, δι᾿ ὧν δ᾽ αὗται περαίνονται, παραλεί- 
οὐσιν" αὗται δ᾽ εἰσὶν αἱ χαϑόλου: διὰ γὰρ τῶν χαϑόλου αἱ xad? ἕχαστα 35 


a 7 , ‘ ~ ~ c ) ,ὔ a ~ 
δείχνυνταί τε χαὶ πιστοῦνται τῷ Om ἐχείνας εἶναι. διὸ χαὶ ἕπονται αὐταῖς" 


χαὶ γὰρ προεῖπεν ἐπὶ τῆς παραλειπομένης ἐπὶ μέρους τὴν ἐν ταύτῃ οὐ 
) ? 


20 λαμβάνουσιν: ef ὃὲ ἐν τῇ χαϑόλου ἣ ἐν μέρει, elxdtws ἂν λέγοιτο δι’ 


> { » > is O/ ~ ἜΝ , 
ἐχείνης χαὶ περαίνεσϑαι. ett ef ἢ χαϑόλου τεϑεῖσα ἀεὶ συγχατασχευάζει 
> ‘ ΄ > ΄ Ἁ , b) ΄ , ΄ ὋΣ 
ἐν μέρει τε χαὶ OO αὑτὴν πάσας, εὐλόγως λέγοιντο ἂν at ἐν 40 
διὰ τῶν χαϑόλου περαίνεσϑαι. λέγοι δ᾽ ἂν διὰ τοῦ Ot ὧν δ᾽ 
αὗται περαίνονται χαὶ περὶ τῶν συμπερασμάτων τῶν λαμβανομένων ε ἐπὶ 
25 ταῖς ἐν μέρει προτάσεσιν᾽ ἐν οἷς γὰρ συλλογισμοῖς ἐπὶ μέρους εἴληπται 
πρότασις, ἐν τούτοις χαὶ τὸ σρβτεθθσμα ἐν μέρει. τοῦτο δὴ τὸ συμπέ- 
ρασμαι διὰ τῆς χαϑόλου περαίνεται διὰ τὸ ἀδύνατον εἶναι ἄνευ τῆς χαϑόλου 
γενέσϑαι συλλογισμόν. τὸ δὲ οὔτε reer ες οὔτε ἐρωτῶντες προσέ- 45 
ϑηχεν, ὅτι ταῦτα χαὶ διαλεγόμενοί τινες ποιοῦσι χαὶ συγγράφοντες. 
, \ , [ee ca >? ἣν iy 
30 Δύναται τὸ ταύτας μὲν ΙΑ is ὃι ὧν ὃ αὗται περαί- Πύτ 
ίπουσιν οὐχ ἐπὶ τῆς μείζονος εἰρῇσϑαι προτάσεως ὡς 


Ξ 
- 
΄σ o 5 
9 


ταν αὕτη παραλειφῦ τ. ἀλλὰ τοῦτο μὲν παραλελοιπέναι 
| ' Al? υ 


νονται, παραὰλ 
παραλειπομένης, 
ἷ ! | 
΄ >> oF ΠῚ ~ Yv ~ ΄ ΄ σ ΄ , 
ὡς 7 μη ὅλως συλλογιστιχοῦ ἔτι τοῦ λόγου γινομένου, ὅταν ἣ μείζων 
παραλειφῦῇ, τῷ τῆς μείζονος τεϑείσης δυνάμει πως χαὶ τὴν ἐλάττονα εἰ- 
περιεχομένην γε ὕπ᾽ αὐτῆς, μηχέτι μέντοι ὑπὸ τῆς ἐλάττονος ὅ 
lor δύνασϑαι τὴν μείζονα, διὸ μηδὲ γίνεσϑαι sailed ἔτι δύνα-. 
Gilat μόνης τῆς ἐλάττονος ληφϑείσης, 7 ὡς ὁμοίως ἡμῶν καὶ ταύτην προσ- 


ληψομένων ὥσπερ χαὶ τὴν ἐλάττονα, ἐπεὶ ἐνδεῖ, ὅταν ἐχείνη παραλείπηται. 


8 παρεῖται ἃ 9 6 add. Β: om.a 11 ἐπιφέρει a 12 ἀνάγειν Β: χλέπτην ἃ 
12 αὐτοῦ προτιϑέναι ἃ 15 τὸ om. ἃ 20 ἡ ex ἢ corr. B 22 αὐτῇ aB 
αὑτὴν ex αὐτὴν corr. Β at om. ἃ 235 6 alterum om. a 24. 25 ἐπὶ ταῖς ἐν 
μέρει ἃ: ἐν ταῖς ἐπὶ μέρους Β 32 αὐτὴ παραληφϑῇ ἃ 94 παραληφϑῇ a post 
τῆς fort. μὲν addendum 38 παραλείπεται a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 82 [Arist. p.47213] 343 


λέγει 6& νῦν περὶ τῶν συλλογισμῶν, ἐν οἷς at μὲν προσεχεῖς τῷ συμ- 100 
περάσματι προτάσεις εἰσὶν εἰλημμέναι ἀμφότεραι, παραλείπονται δὲ at 10 
τούτων τῶν προτάσεων δειχτιχαί, δῆλον ὅτι δεομένων δείξεως χαὶ τούτων. 
7] οὐδὲν ἐχείνων δεῖ πρὸς τὴν ἀνάλυσιν τοῦ χειμένου συλλογισμοῦ" αὐτάρχεις 

5 γὰρ at προσεχεῖς πρὸς τὴν ἀναγωγήν: ἄλλαι δέ τινες μάτην εἰσὶ προσχεί- 
μεναι χαὶ ἐκ περισσοῦ φαντασίαν ἀποστέλλουσαι ὡς τῶν προτάσεων τῶν 
προσεχῶν οὖσαι δειχτικαί, ὥσπερ δὲ αἱ χατασχευαστικαὶ τῶν προσεχῶν τοῦ 15 
προχειμένου προτάσεων παραλείπονται, ἄλλαι δὲ μάτην προστίϑενται, οὕτως 
ἔστιν, ὅτε αἱ μὲν χατασχευαστιχαὶ τῶν προτάσεων τῶν προσεχῶν τίϑενται, 

10 αὗται δὲ παραλείπονται at προσεχεῖς. χρὴ οὖν καὶ ταύτας παραφυλάττειν 
τὰς ἔξωϑεν τῶν προσεχῶν εἰλημμένας, χαὶ εἰ μὲν εἶεν τοιαῦται ὡς δι᾿ 
αὐτῶν περαίνεσϑαί te χαὶ δείχνυσϑαι τὰς δύο, ὡς εἶναι ἑκατέραν τῶν προσε- 20 
χῶν τοῦ δειχνυμένου προτάσεων ἐχείνων συμπεράσματα, χἀχείνας δῆλον ὅτι 
δμοίως ἐχληψόμεθϑα τε χαὶ ἀνάξομεν εἴς τι τῶν σχημάτων. εἰ δὲ μήτε 

15 συλλογίζοιντό τι τῶν χειμένων μήτε ἄλλως δειχνύοιέν τι, ὥσπερ δειχνύουσιν 
αἱ ἐπαχτικῶς λαμβανόμεναι εἰς σύστασιν τῆς χαϑόλου προτάσεως, μήτε 


3! 


Ὑ nn wv A 7a , ra vet μλ] Ἔν δε 
ὄγχου 7 ἄλλου τινὸς χρειώδους χάριν εἶξν οἷον χρύψεως ἣ σαφηνείας, 
>t oN! > 


ἀφαιρετέον χαὶ ἀποχριτέον αὐτὰς ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν συλλογισμῶν ὡς 25 


> 


μάτην χαὶ χενῶς εἰλημμένας. εἰ δὲ εἶεν ἐχείνων τινὸς χάριν παραχείμεναι, 
90 χωριστέον μὲν χαὶ τότε τῶν χυρίων τοῦ συμπεράσματος προτάσεων, παρα- 
δειχτέον δέ, οὗ χάριν εἰσὶ χείμεναι. δεῖ γὰρ τὸ συμπέρασμα γίνεσϑαι, εἰ 
χατὰ συλλογισμὸν γίνοιτο, “τῷ ταῦτα εἶναι" τὰ δ᾽ οὕτως τιϑέμενα οὐ τοιαῦτα. 
ἐν γὰρ τῷ λόγῳ τῷ “nav τὸ αὐτοχίνητον ἀειχίνητον, πᾶν τὸ ἀεικίνητον 30 
ἀϑάνατον᾽ {τὸν “τὸ δ᾽ ἄλλο τι χινοῦν χαὶ ὕπ᾽ ἄλλου χινούμενον παῦλαν ἔχον 
25 χινήσεως παῦλαν ἔχει ζωῆς οὐδὲν πρὸς τὸ συμπέρασμα τὸ ᾿ πᾶν τὸ αὐτο- 
χίνητον ἀϑαάνατον᾽ συντελεῖ, ἀλλ᾽ εἰσὶν αἱ πρῶται προτάσεις αὐτοῦ συναχτι- 
χαί. χαϑόλου οὖν φησι δεῖν ἐπισχέπτεσθϑαι ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν συλλο- 
γισμῶν ταῖς εἰς τὰ σχήματα, τί ἐστι περιέργως χαὶ ἔξωϑεν εἰλημμένον, χαὶ 
τί τῶν ἀναγκαίων παραλέλειπται, χαὶ τὸ μὲν ἀναγχαῖον προσϑετέον, τὸ 3d 
μὰ \ > / σ Ἃ y \ σ ~ V4 4 
30 δὲ περιττὸν ἀφαιρετέον, ἕως ἂν ἔλθωμεν χαὶ εὕρωμεν ζητοῦντες, τί τίνος 
χάριν εἴληπται χαὶ τί παρείαται, εἰς τὰς δύο προτάσεις τὰς τοῦ συμπε- 
ράσματος χυρίας. ἄνευ γὰρ τοῦ ταύτας μὲν λαβεῖν ἀποχρῖναι δὲ χαὶ χωρίσαι 
\ \ 5 Ψ > a > nae Ns [τὰ 5 ἽΝ 
τὰς περιττὰς οὐχ ἔστιν ἀναγαγεῖν εἰς σχῆμα τοὺς οὕτως ἠρωτημέ 
vous λόγους. οἷον ἂν λαβών τις χαϑόλου πρότασιν τὴν ᾿ πᾶν τὸ οἰχεῖον 40 
85 ἀγαϑόν᾽ λάβῃ xat τὸ ᾿ πᾶν τὸ καλὸν ἀγαϑόν᾽, λάβῃ δὲ καὶ τὸ ᾿ πᾶν συμφέρον 
> Feed) ΠΣ ie εν NS) , Ζ NigiGEeac / » > TRAD > \ 
ἀγαϑόν᾽ ὁμοίως, εἶτ᾽ ἐπενέγχῃ συμπέρασμα τὸ ᾿ ἢ ὑγεία ἄρα ἀγαϑόν᾽- ἐν yap 
5 ῦ λόγῳ at μὲν ᾿ πᾶν χαλὸν ἀγαϑόν᾽ xat ᾿ πᾶν συμφέρον ἀγαϑόν᾽ πε ί 
τούτῳ τῷ λόγῳ αἱ μὲν ᾿ πᾶν χαλὸν ἀγαϑόν᾽ xat ᾿ πᾶν συμφέρον ἀγαϑόν᾽ περιτταί, 
παρείαται δὲ ἣ λέγουσα “ἣ δὲ ὑγεία otxetov’> μετὰ γὰρ ταύτης ἣ ᾿ πᾶν τὸ 


6 περιττοῦ ἃ 10 παραφυλάσσειν ἃ 12 ἑχατέρας ἃ 16 μήτε Β: εἴτε ἃ 17 ὄγχου 
..- σαφηνείας] cf. p. 279 20. 21 παραδειχνυτέον a 22 τῷ ταῦτα εἶναι) ὁ. 1 
Ρ. 24620 οὕτω ἃ 23 τὸ prius om.a 24 τὸ addidi τὸ δ᾽ ἄλλο τι χτλ.] 
Plat. Phaedr. ὁ. 24 p. 2450 τὰ δ᾽ ἃ 28 περιεργεία ἃ προσειλημμένον ἃ 
30 τί superser. B 91 παρεῖται a 32 post ταύτας spatium ca. 6 lit. in B 

35 τὸ prius om. a οἷ ἀγαϑὸν χαλὸν a 38 παρεῖται ἃ 


344 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 32 [Arist. p.47a13. 22] 


οἰχεῖον ἀγαϑόν᾽ συνάγει τὸ εἰρημένον σ ee τὸ “ἢ ὑγεία ἀγαϑόν᾽ θὲ 

χἂν ἢ δὲ εἰλημμένον τό τε “πᾶν τὸ οἰχεῖον χατὰ φύσιν’ χαὶ τὸ ᾿ πᾶν τὸ 45 

χατὰ φύσιν ἀγαϑόν᾽ χαὶ ἐπὶ ταύταις συμπέρασμα τὸ “ἢ ὑγεία ἄρα ἀγαϑόν᾽, 
ve 


Cie yv 


\ ΄ ΄ > ΄ « , ΄ c N ~ \ 
ty “ἢ ὑγεία οἰχεῖον᾽ ἔσται πάλιν ὁμοίως παρειαμένον, αἱ δὲ ᾿ πᾶν τὸ I16y 


~ ~ \ \ ΄ > ee AN ΄ x \ 5 Peay 4 
Lov χατὰ oot TAY TO τα φυσιν ἀγαϑόν OELKVUOLEY ἂν τὴν εἰλημμένην 
~ \ 


πρότασιν τὴν ᾿ πᾶν τὸ οἰχεῖον a yay : 


Ρ. 47222 Ἔνιοι δὲ λανθάνουσι χαὶ δοχοῦσι συλλογίζεσϑαι διὰ 
τὸ ἀναγχαῖόν τι συμβαίνειν ἐχ τῶν χειμένων. 


\ 


΄ a ze \ tL Bale > τῆς ΄ 

Ὅτι μὴ ἁπλῶς χρὴ βλέπειν πρὸς τὸ συ μπεβασι αι amir Ete 

10 vos ἀναγχαίως τι ἕπεται, ἣἥγεῖσϑαι συλλοὴ ἀθν εἶναι, gael ἡμᾶς διὰ 

τούτων ἐφίστησιν. οὐ γὰρ εἰ 6 συλλογισμὸς ἐξ ἀνάγχης δείχνυσί τι, ἤδη 

wat ἔνϑα ἂν ἢ ἐξ ἀνάγχης τι δειχνύμενον τῷ τοῖς χειμένοις ἕπεσϑαι, τοῦτο 

συλλογισμός ἐστιν’ ἐπὶ πλέον γὰρ τὸ ἀναγχαῖον τοῦ συλλογισμοῦ. διὸ 
οὐχί, εἰ ἕπεται ἐξ ἀνάγχης ληφϑέντι τῷ τὸ A τῷ Β ἴσον εἶναι καὶ τὸ I 10 

- 2,5 \ \ \ ~ cw, ἊΨ > ¥> \ \ ~ v 
15 τῷ Β τὸ χαὶ τὸ A τῷ [᾿ ἴσον εἶναι, ἤδη χαὶ συλλογισμὸς τοῦτο. ἔσται 


\ 


a. s 4 ~ \ ΄ Ἃ , δ 

62 συλλογιστιχῶς [τὸ] συναγόμενον, ἂν προσλαβόντες χαϑόλου πρότασιν τὴν 
4 ςς - > sab \ > ΄ > \ Ὑ 2) \ > ΄ id 7 

ἔγουσαν “τὰ τῷ αὐτῷ ἴσα χαὶ ἀλλήλοις ἐστὶν tom τὰ εἰλημμένα ὡς δύο 


προτάσεις εἰς μίαν συστείλωμεν πρότασιν, ἣ ἴσον ταῖς δύο δύναται: ἔστι 
ΡΥ ce ¢ \ 5: =e > And δεν od aaa Vv ae ΄ PN \ 
δὲ αὕτη ‘to ὃὲ Α χαὶ Γ᾿ τῷ αὐτῷ (τῷ γὰρ B) ἴσον᾽" συνάγεται γὰρ χατὰ 15 

20 συλλογισμὸν οὕτως τὸ A χαὶ τὸ [᾿ ἀλλήλοις εἶναι ἴσα. ὅμοιον τούτῳ χαὶ 
τὸ λαβόντας τὸ A μεῖζον εἶναι τοῦ B χαὶ τὸ Β τοῦ [᾿ ἡγεῖσϑαι συλλογιστιχῶς 


Ov 


δείχνυσϑαι τὸ χαὶ τὸ A τοῦ I μεῖζον εἶναι, ἐπεὶ ἀναγχαίως τοῦτο ἕπεται. 
ἀλλ οὔπω συλλογισμὸς τοῦτο, ἂν μὴ προσληφϑῇ χαϑόλου πρότασις ἣ λέ- 
γουσα “nay τὸ τοῦ μείζονός τινος μεῖζον χαὶ τοῦ ἐλάττονος ἐχείνου μεῖζόν 

25 ott’, τὰ δὲ χείμενα δύο πρότασις γένηται μία ἢ ἐλάττων ἐν τῷ συλλογισμιῷ 30 
λέγουσα ‘tO δὲ ΠΕΡ μείζονος ὄντος τοῦ I μεῖζόν ἐστιν᾽- συναχϑήσεται 
γὰρ οὕτως τὸ χαὶ τὸ A τοῦ [᾿ μεῖζον εἶναι χατὰ συλλογισμόν. ἐπεὶ 

γε πολλάχις ληφϑεῖσί (tt) τισιν ἀχολουϑεῖ καὶ παρὰ τὴν τῆς 

ὕλης ἰδιότητα χαίτοι ἀσυλλογίστως χειμένων τῶν, ἐφ᾽ οἷς τὸ ἀναγχαῖον, ὡς 

: 


ἀναγχαίως 


> 


30 ἐπὶ τῶν ὁρισμῶν χαὶ τῶν ἰδίων ἐν δευτέρῳ σχήματι δύο χαταφατιχῶν 25 
) DY προτάσεων. ὅμοιος τοῖς προειρημένοις χαὶ οὗτος 6 λόγος: ὅδε 


. 


é ἐστιν ἐχ τῶν αὐτῶν γονέων, οἷον 6 A τῷ Β’ ἀλλὰ χαὶ ὃ Β 
τῷ [᾿ ἐχ τῶν αὐτῶν ἐστι γονέων: 6 A ἄρα wT ἐχ τῶν αὐτῶν Ἴ 
ἐστίν. λείπει γὰρ πρὸς τὸ συλλογισμὸν γενέσϑαι χαϑόλου πρότασις ἣ λέ- 


ἘΝ 


86 Ἴουσα πάντας τοὺς τῷ αὐτῷ ex τῶν αὐτῶν γονέων ὄντας ἀδελφοὺς εἶναι" 


2 τὸ (post χαὶ) om. ἃ 4 μὲν ἡ ἃ: ἡ μὲν Β παρειμιένον ἃ 5 ante πᾶν 
expunxit zat to B? δειχνύεν (sic) B 7.8 διὰ τῶν a 9 ei a: ev B 
11 συλλογιζόμενος a 14 εἰ add. B? ληφϑέντι om. ἃ 14.15 β τῷ ya 
15 τὸ prius om. ἃ 16 τὸ delevi 17 τὰ τῷ αὐτῷ χτλ.] Eucl. Elem. I ax. 1 

ὡς δύο a: δύο ὡς B 19 to a: τὰ B 21 ἡγεῖσθαι (cf. vs. 10, p. 345,15) Diels: 
εἰρήσϑαι B: λέγειν a 25 πρότασις a: προτάσεις B 28 ἀναγχαῖον omisso ye a τι 


addidi 29 κείμενον a 3268 B: τὸ β ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 32 [Arist. p.47222] 345 


ἧ προτάσει ἂν προστεϑῇ ἣ διῃρημένη μία γενομένη ἢ λέγουσα “οἱ de A 110» 
χαὶ ΓΤ 2x τῶν αὐτῶν γονέων εἰσὶ τῷ B's οὕτως γὰρ συνάγεται τὸ τοὺς 30 
A, I’ ἀδελφοὺς εἶναι. ὅτι γὰρ διὰ τὴν χαϑόλου πρότασιν τὴν προστεϑειμένην 
ε ΄ ΠΝ ὭΣ ~ rn \ δ Ω 7 > Os & ela 2 d 
ὃ συλλογισμός, δῆλον Ex τοῦ ἂν wy τὸ χαϑόλου ἀληϑὲς ἢ. μηχέτ᾽ ἀληϑὲς 

vA ~ o ~ Vv 5 / 

5 γίνεσϑαι τὸ ἐπὶ τοῖς οὕτως ληφϑεῖσι συμπέρασμα" οὐ γὰρ ἔτι ἀληϑὲς γί- 
νεται, ἂν λάβωμεν “6 A τοῦ Β ἀδελφός ἐστιν, 6 Β τοῦ TD ἀδελφός᾽, τὸ χαὶ 
τὸν A τοῦ I’ ἐξ ἀνάγχης ἀδελφὸν εἶναι τῷ μὴ εἶναι τὴν χαϑόλου πρότασιν 35 
ἀληθϑῇ τὴν ὅτι οἱ τῷ αὐτῷ ἀδελφοὶ χαὶ ἀλλήλοις εἰσὶν ἀδελφοί: ὃ ἴε 
παῖδοι ἔχων χαὶ ἀγαγόμενος ἄλλην γυναῖχα παῖδα χαὶ αὐτὴν ἔχουσαν ἂν 

10 σχῇ ἐξ αὐτῆς παῖδα, Exatépov μὲν τῶν προὐπαρχόντων αὐτοῖς παιδίων 
ἀδελφὸς ἔσται τοῦτο, οὐ μὴν διὰ τοῦτο χαὶ ἀλλήλων ἀδελφοὶ οἱ προῦὐπάρ- 
χοντες. 

~ ΄ > \ a / ΄ , 5 IX ΄ 
Τοιοῦτοί εἰσι χαὶ ods λέγουσιν οἱ νεώτεροι ἀμεϑόδως τ τ πο 
οὃς ὅτι μὲν μὴ λέγουσι συλλογιστιχῶς συνάγειν, ὑγιῶς λέγουσι" πολλοὶ γὰρ 

15 αὐτῶν εἰσι τοιοῦτοι. ὅτι δὲ ἡγοῦνται ὁμοίους αὐτοὺς εἶναι τοῖς χατηγοριχοῖς 
συλλογισμοῖς, περὶ ὧν 7% παροῦσα πραγματεία, οὕτως λαμβανομένους, ὡς 
τιϑέασιν αὐτούς, τοῦ παντὸς διαμαρτάνουσιν " εἰ ee ἦσαν τούτοις ὅμοιοι, 
εἶχον ἂν χαὶ τὸ εἶναι συλλογισμοί. νῦν ὃὲ of μὲν πολλοὶ τῶν τοιούτων 45 
λόγων ἐκ πάντων ἐπὶ μέρους εἰσίν ἡμεῖς δὲ ἐδείξαμεν τος τῶν χατὴη- 

20 γορικῶν συλλογισμῶν γινόμενον χωρὶς χαϑόλου προτάσεως. εἰ γὰρ | ἐγί- INT 
VETO τι χατὰ συλλογισμὸν συμπέρασμα ἐπὶ δύο προτάσεσιν ἐν μέρει, ἔδει 
ἐπὶ πάσης ὕλης τὸ ὅμοιον γίνεσϑαι συμπέρασμα: διὸ χαὶ οὗτοι οὐχ ὄντες 

) CaN 5 \ QuaZ syns 3) ~ ΄ ΄ ς 
xa) αὑτοὺς συλλογιστιχοὶ προστεϑείσης αὐτοῖς τῆς χαϑόλου προτάσεως, ὡς 
εἰρήχαμεν, γίνονται συλλογισμοί. ἣ γὰρ αἰτία τοῦ τοὺς λεγομένους ἀμε- 

25 ϑόδως περαίνειν ἔχειν ἐξ ἀνάγχης τοῖς χειμένοις ἑπόμενον τὸ δοχοῦν συνά- ὅ 
γεσϑαι παρὰ τὸ χαὶ ἐν τούτοις ἀληϑῇ εἶναι τὴν χαϑόλου πρότασιν ὄντων 
τοιούτων τῶν λαμβανομένων, ἣν παραλείπουσιν: διαιροῦσι ὃὲ τὴν ἐλάττονα 

ἰς δύο προτάσεις. τοιοῦτοι γάρ εἰσιν οἱ τοιοίδε " λέγει Δίων, ὅτι ἡμέρα 

στίν" 

80 ἡμέρα ἐστίν: ἀλλὰ χαὶ τς ἐστίν: ἀληϑεύει ἄρα Δίων. προσληφϑέντι 10 


ἀλλὰ xat ἀληϑεύει Δίων: ἡμέρα ἄρα ἐστίν. πάλιν λέγει Δίων, ὅτι 


>» ὦ. ὦ 


\ σ \ 5 Ua 5 , »> Oi > 
υὲν γὰρ τῷ εἶναι τοῦτο, ὃ λέ eee SEB ahydedew αὐτόν, εἰ δὲ ἀλη- 
ty! τ a / 7% > ς 4 \ 
Dedew mpooaoteln: ἕπεται τὸ εἶναι τοῦτο, ὃ λέγει εἶναι. ἐν Exatépw γὰρ 
τῶν λόγων παρειάϑησαν χαϑόλου προτάσεις ἀληϑεῖς οὖσαι, ἐν τῷ μὲν τὸ 
“πᾶν, ὃ λέγων τις ἀληϑεύει, τοῦς ἔστιν. ἀληϑεύει δὲ Δίων λέγων, ὅτι 
id l4 > [reo a > Ls 4 , σ id / > (Aye } Ὰ \ 
35 ἡμέρα ἐστίν᾽, ὃ διῴρηται εἴς te τὸ “λέγει Δίων, ὅτι ἡμέρα ἐστίν᾽ χαὶ τὸ 
“ahha χαὶ ἀληϑεύει Δίων᾽, ἐφ᾽ οἷς συμπεράσμα χατὰ συλλογισμὸν τὸ ᾿ἡμέρα 15 
ἄρα ἐστίν, ὃ λέγει Δίων᾽ - ἐν δὲ τῷ ea ἣ μὲν παρειμένη πρότασις οὖσα 
χαϑόλου ἐστὶν ὅτι 6 τὸ ὃν λέγων, ὅτι ἐστίν, ἀληϑεύει: διῴρηται δὲ 7 “ Δίων 


1. ἢ corr, B? 2 et 5 οὕτω a 5 post ἀληϑὲς add. avayxatov a 6 post 
ἀδελφός alterum add. ἐστι a 10 ἐκ ταύτης a 13 ἀμεϑόδως περαίνοντας] ef. 
p- 21,50 sqq. mepalvovtas ex περαίνοντες corr. B? 21 συλλογισμὸν ex συλλογισμῶν 
corr. B! 22 συμπέρασμα in mg. B? 23 αὐτοῖς B: αὐτῷ a 24 tov τοὺς B: 
τούτους a 28 Δίων] δι᾿ ὧν aB 92 τῷ ἃ 94. λέγων alterum om.a 36 συμ- 
πέρασμα ἃ: συμπεράσματα (compend.) B 


346 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 32 [Arist. p.47222] 


μέρας οὔσης λέγει, ὅτι ἡμέρα ἐστίν᾽- αὕτη γὰρ διῴρηται εἴς te τὴν 117: 
tee tame Τὶ Sys Tee νη θη Sage τὰ 
σ ς Σ “) \ A) ς \ < ΄ 2 4. 9) ΄ 

t Δίων, ὅτι ἡμέρα ἐστί᾽ χαὶ τὴν ‘xat ἡμέρα ἐστίν. συμπέρασμα 
~ > Ix or ~ ~ 

γὰρ συλλογιστιχῶς. οὐχέτ᾽ ἀμεϑόδως οὕτως ληφϑεισῶν τῶν προτάσεων τὸ 20 

“Δίων ἀληϑεύει᾽. ὅσον δὴ οἱ οὕτως λαμβανόμενοι τῶν ἐχείνω os διαφέ- 

ρούσε, τοσοῦτον χαὶ οἱ χατηγοριχοὶ συλλογισμοὶ τῶν λεγομένων ἀμεϑόδως 

Hy i i OY 


or 


υ ἵν τὸ ἐνδεές, ἔνιοι δὲ λαν- 


ν 
ϑάνουσι χαὶ δοχοῦσι συλλελογίσϑαι διὰ τὸ ἀναγχαῖόν τι συμ- 


βαίνειν ἐχ τῶν χειμένων. 


Ρ. 4119 “Eviwy μὲν οὖν ῥάδιον ἰδεῖ 


10 Ἐπ’ ἐνίων φησὶ λέγων οὐ χαλεπὸν τὸ συνιδεῖν, τί ἐνδεῖ πρὸς τὸ 
πλήρη τὸν συλλογισμὸν γίνεσθαι, καὶ τί περιττὸν εἴληπται, ὡς ἐφ᾽ ὧν 5 
\ 


΄ a~ > 7 \ / 3 \ \ 
προξιρήχαμεν λόγων" δῆλον γὰρ ἐν τούτοις τὸ παρειαμένον. ἀλλὰ χαὶ 


ἐφ᾽ ὧν ἄλλο τι συμπέρ ασμα ἐπενήνεχται χαὶ οὐ τὸ ex τῶν χειμένων 
΄ ~ ¢ L4 δ ~ 
συναγόμενον, ὡς ἔχει ἐπὶ τοῦ ὑπὸ τοῦ "Extxodpov λόγου ἠρωτημένου τοῦ “ὁ 


15 ϑαάνατος οὐδὲν πρὸς Huss: τὸ γὰρ διαλυϑὲν ἀναισϑητεῖ, τὸ δ᾽ ἀναισϑητοῦν 
ἷ ii i | 3 | 


.. ΄ - > ~ Ψ 
οὐδὲν πρὸς Huds’. ἀλλ᾽ οὐ τοῦτο τὸ συναγόμενον, ἀλλ᾽ ὅτι τὸ δια- 80 
λυϑὲν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐν πρώτῳ σχήματι. ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τοῦ []αρ- 


μενίδου λόγου συνάγοντος, ὅτι ἕν τὸ ὄν, ἐχ τῶν τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ 
ὄν, τὸ οὐχ ὃν οὐδέν᾽ - χαὶ γὰρ ἐνταῦϑα τὸ συναγόμενον φανερόν ἐστι" 
50 συνάγεται γὰρ ἐχ τῶν χειμένων τὸ παρὰ τὸ ὃν μηδὲν εἶναι ἐν πρώτῳ 
σχήματι, GAR οὐ τὸ “ἕν ἄρα th ov’, ὡς ἐχεῖνος οἴεται. δεῖ γὰρ χαϑόλου 


Ψ (ῃη. 


τὸ συμπέρασμα ἐχ τῶν ἄχρων τῶν εἰλημμένων ἐν ταῖς προτάσεσι ταῖς δύο 8 
συγχεῖσϑαι. ἄχροι δέ εἰσιν ἐν ταῖς προτάσεσιν οἱ ἀνὰ ἅπαξ εἰλημμένοι ἐν 
τῇ ϑέσει τῶν προτάσεων" 6 γὰρ ἐν ἀμφοτέραις χείμενος ταῖς προτάσεσι xat 
25 ἑχατέρῳ τῶν ἄχρων συναπτόμενος ὃ μέσος ἐστίν. ἐπ᾽ ἐνίων μὲν οὖν, ὡς 
¥, ῥᾷον τὸ φωρᾶσαι τὴν χατὰ τοὺς λόγους ἀπαρτίαν" ἐπ᾽ ἐνίων δὲ οὐ 
oUOLOY συνιδεῖν, ἀλλὰ δοχοῦσι συλλογισμοὶ εἶναι, οὐχ ὄντες, διὰ τὸ τοῖς 40 
χειμένοις ἕπεσϑαι τὸ ἐπι ἱφοράμενον. ἐξ ἀνάγχης. ὡς ἐφ᾽ ὧν γε ἡμεῖς εἰρη: 
χαμεν δῆλόν ἐστιν χαὶ ἐφ᾽ οὗ αὐτὸς παρατίϑεται παραδείγματος τοῦ μὴ 
80 οὐσίας ἀναιρουμένης μὴ ἀναιρεῖσϑαι οὐσίαν, ἐξ ὧν δέ ἐστί τι, 
ἀναιρουμένων χαὶ τὸ ἐχ τούτων φϑείρεσϑαι. ex γὰρ τούτων ἀναγ- 
χαῖον μὲν τὸ οὐσίας μέρος εἶναι οὐσίαν, οὐ μὴν συλλογιστιχῶς δέ- 
Bernt, GAR ἐλλείπουσί τινες προτάσεις πρὸς τὸ γενέσϑαι συλλογισμόν, τοῦτ᾽ 45 
ἔστιν οὐχ ἃ ἔδει ληφϑῆναι χεῖνται, GAR αἱ μὲν ἰσοδυναμοῦσι ταῖς, ἐξ ὧν ἂν 
, 


35 δειχϑείη τι συλλογιστιχῶς, τὸ δέ τι παρείαται. ἄν δὴ εἰς ἐχείνας | μετα- 1179 


1 post οὔσης add. καὶ a 5 τοσοῦτον ex τοσούτων corr. B! 8 συλλογίζεσϑαι a 
et Ar. 10 πρὸς τὸν a 11 yevéotat a περιττὸν B: περίληπτον a 

12 παρειμένον a 13 οὐ τὸ B: οὐχ a 14 ὑπὸ tod “Extxobpov (ef. Diog. Laert. X 
139,2) B: Ἐπιχούρῳ a 15 ἀναισϑητοῦν B: ἀναισϑητεῖν a 20 ante ὃν expunxit 
vy B 23 ταῖς om. a ἀνὰ om. ἃ 26 ἔφησε ἃ 29 tod a: τὸ B 
30 τι om. Ar. et Alex. ipse p. 347,6 31 φϑείρεται (ut p. 347,6) a 94 μὲν 
om. a ἰσοδυναμοῦσαι a 35 , τὶ δὲ zal παρεῖται a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 382 [Arist. p.47a22.28] 3417 


ληφϑῶσιν αὗται at χείμεναι χαὶ προσληφϑῇ τὸ λεῖπον, συλλογισμὸς 117» 
ἔσται. τῇ μὲν γὰρ “οὐσίας wh ἀναιρουμένης οὐχ ἀναιρεῖται οὐσία ἴσον 
δύναται ἣ ἀντιστρέφουσα αὐτῇ ἣ λέγουσα “οὐσία ὑπὸ οὐσίας ἀναιρεῖται᾽, 
τς ΄ . ΄ CEN ~ se, Sea 7: > (ee £2 \ 
ἢ ἴσον δύναται ἣ λέγουσα “τὸ συναναιροῦν οὐσίαν οὐσία ἐστίν᾽ - οὗ γὰρ 

5 ἀναιρουμένου ἀναιρεῖται οὐσία, ἐχεῖνο οὐσία ἐστίν. πάλιν δ᾽ αὖ τῇ λεγούσῃ 
ἐξ ὧν ὃδέ ἐστιν, ἀναιρουμένων χαὶ τὸ ἐχ τούτων φϑείρεται ὅ 

, ε ~ ACS \ ~ ~ .σ ) Ὑ \ . \ 

προσληπτέον ὡς λεῖπον τὸ Ex OF τῶν μερῶν τὸ ὅλον᾽- ἔσται γὰρ ἀληϑὲς 
χαὶ τὸ τῶν μερῶν ἀναιρουμένων τὸ ὅλον φϑείρεσϑαι, ᾧ ἕπεται τὸ χαὶ 
τῶν τῆς οὐσίας μερῶν ἀναιρουμένων χαὶ τὴν ἐξ αὐτῶν φϑείρεσϑαι, ᾧ ἴσον 

10 τὸ τὰ μέρη τῆς οὐσίας τὴν οὐσίαν συναναιροῦντα οὐσίαν εἶναι, ὃ μεταληφϑὲν 
ἐξ ἐχείνων χεῖται. γίνονται οὖν προτάσεις “td μέρη τῆς οὐσίας συναναιρεῖ 10 
οὐσίαν, τὰ συναναιροῦντα οὐσίαν οὐσία᾽ - ἐχ τούτων συνάγεται συμπέρασμα 
τὸ “τὰ μέρη ἄρα τῆς οὐσίας οὐσία᾽ ἐν πρώτῳ σχήματι. ἄλλαι τε οὖν ἀντ᾽ 
ἄλλων προτάσεις ἐλήφϑησαν ἐν τῷ λόγῳ χαὶ παρειάϑησαν. 


΄ > Ε Ἂν - ͵ 

15 p.47a28 [Πάλιν εἰ ἀνθρώπου ὄντος ἀνάγχη ζῷον εἶναι χαὶ ζῴου 
5» ΄ > , y Ὑ > ΄ 5 , - > ) y 

οὐσίαν, ἀνθρώπου dpa ὄντος ἀνάγχη οὐσίαν εἶναι: (ἀλλ᾽ οὔπω 
συλλελόγισται οὐ γὰρ ἔχουσιν at προτάσεις, ὡς εἴπομεν. 


Αἰτιᾶται χαὶ τοῦτο τὸ παράδειγμα ὡς ἔχον μὲν ἐξ ἀνάγχης τοῖς 1 
΄ ~ a > ΄ v 
χειμένοις ἑπόμενον, τῷ γε ἀνθρώπου ὄντος ζῷον εἶναι χαὶ ζῴου ὄντος 
" ᾿ , > ~ > 
20 οὐσίαν εἶναι, τὸ ἀνθρώπου ὄντος οὐσίαν εἶναι, οὐ μὴν συλλογιστιχῶς. οὐ 


΄ 


γὰρ ἔχουσιν at προτάσεις, ὡς εἴρηται δεῖν ἔχειν, εἰ μέλλοι συλλογισμὸς 
5 


v Υ͂ ὯΝ ~ NU Neate ON ΄ > \ ζ΄, ΄ 
ἔσεσϑαι: ἔστι δὲ τοῦτο τὸ δεῖν ἢ ἀμφοτέρας εἶναι τὰς προτάσεις χαϑόλου 
ἢ πάντως γε τὴν ἑτέραν. ἐνταῦϑα δὲ οὐδεμία εἴληπται χαϑόλου. τῷ 20 
~ 3» \ 
μέντοι τὴν χαϑόλου ἀληϑῇ εἶναι thy παρειαμένην, ἧς τεϑείσης συλλογισμὸς 
5 “Ὁ aa a ~ Ν ΄ , 
25 ἔσται, ἀληϑὲς Goxet τὸ τοῖς χειμένοις ἔπεσϑαι δοχοῦν. ἔστι δὲ ἢ χαϑόλου 
πρότασις “πᾶν τὸ ἑπόμενόν τινι ἕπεται χαὶ ᾧ ἐχεῖνο ἕπεται. ἐν δὲ τῷ 
ς - , ΄ ~ ’ 
εἰ ἀνθρώπου ὄντος ζῷόν ἐστι χαὶ ζῴου ὄντος οὐσία᾽ τῷ μὲν ζῴῳ ἕπεται 
ς OY) eet ~ 3») 3 7 σ \ ~ \ ~ he ἧς ͵ » [τῇ 9 
ἢ οὐσία, τῷ δ᾽ avipwmrm ἕπεται τὸ ζῷον: χαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἄρα ἕπεται 3 
ε 5 δ ΄ ᾿ ~ 4 
ἢ οὐσία. 7 xat οὕτως: ἐν οἷς τρισὶν οὖσιν ἕπεται τῷ πρώτῳ τὸ δεύτερον 
80 χαὶ τῷ δευτέρῳ τὸ τρίτον, ἐν τούτοις ἀχολουϑεῖ χαὶ τῷ πρώτῳ τὸ τρίτον. 
> ὯΝ ~ 3. ἐξ / \ ~ \ ~ Died Χ Ἂν 3 πος 
ἐν δὲ τῷ ἀνθρώπῳ χαὶ τῷ ζῴῳ καὶ τῇ οὐσίᾳ τρισὶν οὖσιν ἀχολουϑεῖ τῷ 
μὲν ἀνθρώπῳ τὸ ζῷον τῷ δὲ ζῴῳ ἣ οὐσία: ἐν τούτοις ἄρα ἀχολουϑήσει 
\ eC , ε Ἄν ΝᾺ 7, \ ~ a > ΄ 
χαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἢ οὐσία. ληφϑέντος γὰρ τοῦ xabdhov, οὗ προειρήχαμεν, 
χαὶ προσληφϑέντος αὐτῷ τοῦ “ἀνθρώπου δὲ ὄντος ζῷόν ἐστε χαὶ ζῴου 30 


1 ἐγχείμεναι ἃ προσληφϑῇ scripsi: προσληφϑείη aB 2 τῇ ἃ: τῆς B οὐχ ἀναι- 
ρεῖται οὐσία B: μὴ ἀναιρεῖσϑαι οὐσίαν (ut p. 246,30) ἃ 4 ἣ corr. Β': ἣ ἃ B pr. οὗ 
(ex οὐ corr. B!) γὰρ ... οὐσία ἐστίν (5) om. ἃ 5 αὖ τῇ seripsi: αὐτῇ aB 6 δὲ 
om. a 8 post ἀναιρουμένων add. xat a ὅλον B: ἐχ τούτων a χαὶ (post to) B: 
ἐχ a 9 thy B: τὸ a 10 τὴν οὐσίαν om. a οὐσίαν (ante εἶναι) a: οὐσίας B 

13 τῆς οὐσίας ἄρα a 14 παρειάϑησαν Β: παρμενίδου καὶ ἐπικούρου ἃ 16 ἄρα om. 


Ar. 16. 17 GAN οὔπω συλλελόγισται ex Arist. addidi (ef, p. 348,15) 19 τῷ a: τό B 
24 παρειμένην a 32 post μὲν expunxit τῷ B 


348 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 582 [Arist. p.47a28] 


ovate. συνάγε ται συλλογιστικῶς τὸ χαὶ ἐν τούτοις ἀνθρώπου ὄντος οὐσίαν 117» 
εἶναι. ὅτι γὰρ οὐ oe thy χειμένην ἀχολουϑίαν τὸ συμπέρασμα ἀλλὰ 
παρὰ τὸ τὴν χαϑόλου ἀληϑῆ εἶναι πρότασιν, ἣν προσειλήφαμεν, Sahay ἂν 
γένοιτο. εἰ ἄλλην τινὰ ἀχολουϑίαν creo  " ἀληθῆ yey oe αὐτὴν 

5 οὐχέτι δὲ ὃπό τι ἀληϑὲς καϑόλου tetay eat ota ἐστὶν ἣ eae “τὸ A tod B 35 
πήχει ὑπερέχει, xat τὸ Β τοῦ I πήχει ὑπερέχει᾽ .« οὐχέτι γὰρ xat τὸ A 


~> 


tod I πήχει ὑπερέξει" denon. γὰρ τοῦτο. ἧ δ᾽ αἰτία τούτου, ὅτι χαὶ ἣ 
χαϑόλου senha, 7, λέγουσα “εἴ τί twos ὑπερέχει μέτρο τινί χἀχεῖνο ἄλλου 
τῷ αὐτῷ, χαὶ τὸ πρῶτον τοῦ τρίτου τῷ αὐτῷ ὑπερέξει᾽. δῆλος δέ ἐστι 

10 διὰ τούτων χαὶ τὸν διὰ τριῶν λεγόμενον λόγον ἐξ ἀνάγχης μὲν λέγων ἔχειν 

τὸ ἑπόμενον τὸ τοῦ πρώτου ὄντος τὸ τρίτον εἶναι, οὐ μὴν συλλογιστιχῶς, 40 

οὐδ᾽ εἶναι τὸν διὰ τριῶν λόγον συλλογισμὸν οὐδὲ ὅλως τὸν δι᾿ ὅλων ὑπο- 

ϑετιχὸν λεγόμενον. διὸ χαὶ μᾶλλον δύναται ἐπὶ τοῦ παραδείγματος τοῦ 
Yd ~ ay 5 f \ 5) Ὶ) 
πάλιν εἰ ἀνθρώπου ὄντος ἀνάγχη ζῷον εἶναι εἰρηκέναι τὸ ἀλλ 

15 οὔπω συλλελόγισται: οὐ γὰρ ἔχουσιν al προτάσεις, ὡς εἴπομεν, 
ὅτι wh δειχτιχῶς μηδὲ χαϑόλου ἐλήφϑησαν. ἔσται γὰρ συλλογισμός, ἂν 45 

eee = ~ ene A > ΄ > ΄ 
οὕτω ληφϑῶσι ‘ras ἄνϑρωπος ζῷον, πᾶν ζῷον οὐσία᾽. ἐχείνως δὲ ληφϑέν- 
των ἀναγχαῖον μὲν τὸ συμβαῖνον οὐ μὴν συλλογιστιχῶς, ἐπεὶ πᾶς συλλο- 
\ ~ ” \ = ΄ > | ΄ 
γισμὸς χεῖται ὑπάρχειν ἣ μὴ ὑπάρχειν δειχνύναι. δυνα τὸν πάλιν τὸ εἰ 118: 

90 ἀνθρώπου ὄντος ἀνάγχη ζῷον εἶναι χαὶ ζῴου οὐσίαν αἰτιᾶσϑαι 
ὡς μὴ συλλογιστιχῶς συνάγον, ὅτι apis REY αἱ προτάσεις, ἥ τε “ὃ ἀνϑρω- 
mos ζῷον᾽ χαὶ 7 “to ζῷον οὐσία᾽. λέγει μέντοι περὶ τούτου ἐν τοῖς ἑξῆς 
φανερώτερον. 

Φανερῶς δὲ χαὶ τὴν διαφορὰν τοῦ ἀναγχαίου χαὶ τοῦ συλλογισμοῦ 5 

25 δηλοῖ, δι᾿ ὧν ἐπενήνοχεν. ὧν δὲ χάριν ταῦτα παρέϑετο, ἃ εἶπεν, ἔστι τὸ 
ὥστε οὐχ εἴ τι συμβαίνει τεϑέντων τινῶν, πειρατέον ἀνάγειν 
εὐθύς: ὅταν γὰρ συλλογιστικῶς συμβαίνῃ τι, τότε δεῖ ἀνάγειν τὸν λόγον 
εἴς τι τῶν σχημάτων ὡς ὄντα συλλογισμόν, ἀλλ᾽ οὐχ ὅταν ἁπλῶς ἐξ 
ἀνάγχης συμβαίνῃ τι. εἰ δὲ οὕτως ταῦτα λέγοιτο, εἴη ἂν χαὶ ἐν τῷ τοῦ 

a5 τσ; Wie ME TN, 55), τ Qs > , 

90 συλλογισμοῦ ὁρῷ TO τεῦέεντων ἐπὶ τοῦ * KATH} janes hygt eVTWMY εἰρημένον 10 
ἴσον τῷ “εἶναι ἢ μὴ εἶναι ληφϑέντων᾽ ἀλλ᾽ οὐχ ᾿ὑὑποτεϑέντων᾽, ἐπεὶ μὴ 
ΡΟΣ ΕΘ PERE mcoblaes ’ hed 

“δ ~ ~ ΄ ~ Bb) c 4 
συλλογιστικῶς τοῖς ὑποτεϑεῖσι τὸ ἀναγχαίως ἑπόμενον ἕπεται. εἰπὼν δὲ 
διὰ μέσου ταῦτα ἐπανῆλϑεν ἐπὶ τὸ προειρημένον τὸ ὅτι πρῶτον ληπτέον 
τὰς δύο προτάσεις (ῥᾷον γάρ, ὡς εἶπεν, εἰς τὰ μεγάλα nat συγχείμενα 

85 διελεῖν), εἶτα οὕτως ἐχ τῶν προτάσεων τοὺς ὅρους ἐχληπτέον χαὶ μέσον 
τῶν ὅρων ϑετέον τὸν ἐν ἀμφοτέραις ὄντα ταῖς προτάσεσιν. ὁ γὰρ δὶς 1ὅ 
λαμβανόμενος χαὶ ἑχατέρῳ συντεϑειμένος τῶν ἄχρων ἐν πᾶσι τοῖς σχή- 
μᾶσιν ὃ αὐτός ἐστιν ὃ μέσος ὅρος: τοιοῦτος γὰρ ὃ μέσος ἐν τοῖς τρισὶ 


σχήμασιν. 


1 συνάγεται ἃ: συνάγεσϑαι Β ὁ πρότασιν OM. ἃ 4 χαὶ addidi 11 τὸ (post ἐπό- 
μενον) Β: τῷ 7a 16 gotta 17 οὕτως a 21 te 6om.a 22 τούτων a 
25 προέϑετο a 26 οὐχ εἴ tt] οὐχέτι a 27 tov λόγον om. a 90. tedévtwy] 


C. 1 p- 24619 36 τὸν ὅρον a 37 ἄχρων Β: ὅρων a 


10 


30 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 92 [Arist. p.47240. 090] 349 


p.47240 ᾿Εὰν μὲν οὖν xal χατηγορῇ χαὶ κατηγορῆται τὸ μέσον. 118 


, ~ 4 


Μετὰ τὸ Ἐπ εν τὰς ποτ τὸ συμπεράσματος προτάσεις χαὶ τοὺς 


\ ΄ 


σ > 
ὅρους ἐχλαβεῖν an’ αὐτῶν padta λοιπὸν ἢ ἀναγωγὴ 7 Ξε 


ς 
τοῦ ἀναγομένου συλλογισμοῦ. ἣ γὰρ τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους σχέσις 
/ 


τοῦτο φανερὸν ποιεῖ. ἄν μὲν γὰρ ὃ μέσος ἐν ἀμφοτέραις ὧν ταῖς προτάσεσιν 


Me 


οὕτως ἢ ὡς τοῦ μὲν Seal τς αὐτῶν τῷ δὲ ὑποχεῖσϑαι. πρῶτον 
ἔσται σχῆμα. τοῦτο γὰρ oye τὸ χατηγορῇ χαὶ κατηγορῆται" τὸ 
γὰρ χατηϊορῆται σημαίνει τὸ ὑποχείμενον, ὅταν ἡ τι χατηγορούμενον 
αὐτοῦ χαταφατιχῶς. ὁμοίως χἂν αὐτὸ μέν τινος χατηγορῆται, ἄλλο δὲ 
αὐτοῦ ἀποφάσχηται. ἐὰν δὲ ἀμφοτέρων χατηγορῆται τῶν ἄχρων, ἀλλὰ 
τοῦ μὲν ESE GEES τοῦ δὲ ἀποφατιχῶς, ἐν fovea σχήματι 6 συλλο- 
γισμός: ἄλλως γὰρ ἔχοντος τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους, ὧν χατηγορεῖται, 
ἔσται μὲν ἐν δευτέρῳ σχήματι ἣ συζυγία, ἀλλ᾽ οὐ συλλογιστική. ἐὰν δὲ 
τὰ ἄχρα (ταῦτα γὰρ εἶπε τὰ ἄλλα) τοῦ μέσου ἀμφότερα χατηγορῆται, 7 
χαταφατιχῶς ἢ ϑάτερον μὲν καταφατιχῶς ϑάτερον ὃὲ ἀποφατιχῶς, ὃ συλ- 
λογισμὸς ἐν τρίτῳ σχήματι. δμοίως 68 ἀναχϑήσονται οἱ συλλογισμοί, χἂν 
ul ἀμφότεραι ὦσιν at προτάσεις χαϑόλου, ἀλλ᾽ ἢ ἑτέρα μόνον: χαὶ γὰρ 
χαϑόλου οὐσῶν. τῶν προτάσεων ἀμφοτέρων χαὶ τῆς ἑτέρας μόνης τριττὴ 
τοῦ μέσου πρὸς τοὺς ἄχρους ἢ σχέσις, χατὰ δὲ τὰς τῶν σχέσεων διαφορὰς 
ἣ τῶν ἘΠΕ στον eae τ δέ φησιν ἐχ τῶν 2 pg? εἶναι χαὶ 
τοῦτο, ὅτι, ἐν ᾧ λόγῳ 6 αὐτὸς ὅρος πλεονάχις οὐχ IEEE: οὗτος οὐχ ἔστι 
συλλογισμός: ἀδύνατον γὰρ συλλογισμὸν γενέσϑαι χωρὶς μέσου, ὡς dé- 
ὃ 5 


δειχται" μέσος δέ ἐστιν ἐν πᾶσι τοῖς σχήμασιν ὃ δὶς λαμβανόμενος. 


ἔχομεν, ποῖον ἐν ἑκάστῳ σχήματι περαίνεται 


@- 


ν.4109 ᾿Επεὶ ὃ 
τῶν προβλημάτων. 


ΘΕ Δ , Cee eX ~ > 4 - - ~ > \ 
Kat ταύτην ἡμῖν ὁδὸν τῆς ἀναλύσεως τῶν συλλογισμῶν τῆς εἰς τὰ 
τα πο ρος Εν oes A τεσοῦ τ Pe Ra 
Syne OE) ypaper’ ἐπεὶ jap τεσσάρων ὄντων τῶν ἘΠ σον το 
, 


ποῖον ἐν ἐχάστῳ aly att δείχνυται, λαβόντας χρὴ τὸ πρόβλημα χαὶ τὸ 
συμπέρασμα, δι’ οὗ σχήματος τοῦτο συνάγεσϑαι πέφυχεν, ἐν τούτῳ ζητεῖν 


\ X > Cod SN \ v ~ / ose = ~ cls ~ 
χαὶ μη ἐν πᾶσιν. ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ χαϑόλου χαταφατιχοῦ ῥάδιον τοῦτο" 
9? 


ἐν yap τῷ πρώτῳ σχήματι μόνῳ τοῦτο δείχνυται τὸ πρόβλημα. τῶν ὃ 
ἄλλων προβχημάτων τὸ μὲν χαϑόλου ἀποφατιχὸν διά τε τοῦ πρώτου ὃδείχ- 


5 


25 


30 


40 


γυται σχήματος χαὶ διὰ tod δευτέρου, μοναχῶς μὲν διὰ | tod πρώτου 118ν 


διχῶς δὲ διὰ τοῦ δευτέρου, τὸ GE ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν πάλιν διά τ 
τοῦ πρώτου χαὶ διὰ τοῦ τρίτου, μοναχῶς μὲν διὰ τοῦ πρώτου τριχῶς ὃ 


1 χαὶ (ante κατηγορῇ) Β: om. ἃ et Ar. ὃ ἡ (ante els) a: χαὶ B 6 τῷ 
τοῦ a 7 zat superser. B* 14 ἀλλὰ B 15 ϑατέρου ... ϑατέρου a 


16 


nar a 21 ὅρος om. a 22 συλλο[γισμός: ἀδύνατον γὰρ] une. incl. evanida 


B: 


re- 


stituit B?; δυνατὸν B*, sed ’ internoscitur 23 μέσον ἃ τοῖς OM. ἃ 28 ἑχάστῳ)] w 
corr. B! 30 οὖν om. a 


350 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 32. 33 [Arist. ρ. 4109, 15] 


ottov, τὸ δὲ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν χαὶ διὰ τοῦ πρώτου χαὶ διὰ 118% 


ρου χαὶ διὰ τοῦ TP ἘΝ μοναχῶς μὲν διὰ τοῦ πρώτου. διχῶς δὲ 
ὥς 


ou 


~ ΄ >. - ΄ 2. ἃ X ~ \ L4 

διὰ τοῦ δευτέρου. τριχῶς δὲ διὰ τοῦ τρίτου. ἐπὶ ὃὲ τῶν διὰ πλειόνων 
΄ > », 2 4 X \ > - Ὁ 2 = 

σχημάτων Seagrove προβλημάτων ἐπιβλεπτέον μὲν χαὶ Exetvo, δι᾽ οὗ 


μᾶλλον δείχνυται χαὶ πλεονάχις. οὐ μὴν ἀλλὰ γνώριμον ποιήσει τὸ σχῆμα 


σι 


ἣ τοῦ μέσου ϑέσις- εἰ μὲν γὰρ ὃ αὐτὸς ὑποχείμενος χαὶ χατηγορούμενος 
ἴη; τὸ πρῶτον ἔσται σχῆμα, εἰ δὲ μόνον χατηγορούμενος, τὸ δεύτερον, εἰ 


Ἃ Ἁ 
ξ μόνον ὕποχ χείυ. μενος, τὸ τρίτον. 


ρ.41010 Πολλάχις μὲν οὖν ἀπατᾶσϑαι συμβαίνει περὶ τοὺς 10 
10 συλλογισμοὺς διὰ τὸ ἀναγχαῖον, ὥσπερ εἴρηται πρότερον. 


» ΄ Ἃ ~ Vv - τ ~ 
Ἐπιζητήσαι τις ἂν ἐνταῦϑα γενόμενος, πῶς ἔτι ὁρισμὸς τοῦ συλλογι- 
σμοῦ ὃ ἀποδεδομένος λόγος, εἴ ἼΞ χαὶ ἄλλοι εἰσὶ λόγοι; ἐν οἷς “᾿τεϑέντων 
τινῶν ἕτερόν τὶ τῶν χειμένων ἐξ ἀνάγχης συμβαίνει. ἢ λείπει τούτοις τοῖς 
at NRE tes ~ ~ γος > Vil! nen 
ois ἐπάνω, τὸ “᾿τῷ ταῦτα xetodar”* οὐ γὰρ διὰ 15 
18 τὰ χείμενα τὸ ἀναγχαῖον ἐν τούτ ots ἀλλὰ παρὰ τὸ eee εἶναι τὸ χαϑόλου 
ἱ οὗ προστεϑέντος γίνεται συλλογισμὸς χαὶ αὐτός. ὃ δὲ δι᾿ ὅλων 
ὑποϑετιχὸς ἀποχρίνοιτο ἂν τοῦ φυλλογισμοῦ τῷ ᾿ τεϑέντων᾽᾽, ἐπεὶ ἔχει γε 


\ 


\ > ~ ς ~ 
χαὶ οὗτος τὸ ἐπὶ Tals χειμένοις συμπέρασμα, ἀλλ οὐ τῷ “ταῦτα εἶναι᾽". 


δείξας δέ, πῶς χρὴ τὴν ἀνάλυσιν τῶν δθλλογαβῶν ποιεῖσθαι, γῦν ὕπο Ὑβάθει 30 
20 τίνα det φυλάσσεσϑαι ὡς δυνάμενα ἡμᾶς ἐξαπατᾶν πρὸς τὸ ἡγεῖσϑαι τοὺς 
uh συλλογισμοὺς συλλογισμοὺς εἶναι" τοῦτο γὰρ εἰδότες πρλασθεσιαι οὗ 


ματαιοπονήσομεν ὡς συλλογισμοὺς ἀναλύειν πειρώμενοι τοὺς μὴ συλλογι- 

σμούς. πρῶτον μὲν οὖν (οὐ) χρὴ πρὸς τὸ ἀναγχαίως ἕπεσϑαι τοῖς χειμένοις 

τὸ ἐπις ae βλέποντας εὐϑὺς ἽΕἰσθαν χαὶ ES απο. εἶναι τὸν λόγον " 
25 ἀπάτη γὰρ γίνεται παρὰ τοῦτο. εἴρηται δὲ περὶ τούτου χαὶ δέδειχται, ὅτι 2 

54 “7 . Ὁ - \ , 7 ~ 9 ~ , Ὁ > 

ἐπὶ πλέον τὸ ἀναγχαῖον τὸ ἐν λόγοις τοῦ ἐν συλλογισμοῖς. ἐνίοτε δὲ ἀπα- 

, © 2 \ Ἁ ΄ Aa a ~ ~ σ ΄ + 39> \ > ~ 

τώμεϑα διὰ THY ὁμοιότητα τῆς τῶν ὅρων ϑέσεως" οὐδὲν γὰρ δοχεῖ 

> ΄ ἊἋ 55 ΄ ~ \ 4 Ἃ f \ \ Π 

διαφέρειν ἢ ἀδιορίστως ϑεῖναι τὴν πρότασιν 7 χαϑόλου. διὸ χαὶ προτείναν- 
τός τινος ἀδιόριστον πρότασιν συγχωροῦμεν ὡς οὐδὲν διάφορον οὖσαν τῆς 

΄ ’ δὲ ~ od le = f \ ~ εἶ 
80 χαϑόλου. τοιούτων δὲ ληφϑεισῶν οὐ γίνεται eee: χαὶ τοῦτο χαὶ 

ιὰ παραδειγμάτων ἡμᾶς διδάσχει λαβὼν ἐπὶ μὲν τοῦ Α τὸ ἀεὶ has ἐπὶ 80 
\ ~ Ἁ ) Y 9\ 
& τοῦ B διανοητὸν ᾿Αριστομένη, ἐπὶ 6& tod [ ap arava ods λαβὼν 
ρους χαὶ χατηγορήσας τὸ μὲν A χατὰ τοῦ B ἀδιορίστως, τὸ del εἶναι χατὰ 
τοῦ διανοητοιν ᾿Αριστομένους, ἀληϑὲς ὄν (διανοητὸς γὰρ ᾿Αριστομένης ἀεί, 


> 


35 τοῦτ᾽ ἔστιν οἷόν te ἀεὶ διανοεῖσϑαί twa ᾿Αριστομένη χαὶ διανοεῖσϑαί τινα 


5 πολλάχις ἃ post ἀλλὰ add. zat ἃ 9 οὖν οἴη. ἃ 12 τεϑέντων χτλ.] ὁ. 1 
Ρ. 240υ19 14 προείρηται] p. 21,10sqq. χεῖσϑαι] εἶναι Ar. (cf. vs. 18) 17 post 
ὑποϑετιχὸς add. zal αὐτὸς a 18 ἀλλ᾽ οὐ a: ἀλλὰ B 21 συλλογισμοὺς εἶναι... 
συλλογισμοὺς (22) om. ἃ 23 οὐ a: om. Β 25 εἴρηται] ὁ. 32 p. 47a381—35 

28. 29 xpotetvovtos a 91 παραδείγματος a λαβὼν Β: λέγων ἃ 32 Ἄριστο- 
μένην a semper λαβὼν om. a 94 post det add. ἐστιν a 


A TT 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 33 [Arist. p.47>15] 351 


περὶ ᾿Αριστομένους), τὸ δὲ B χατὰ tod Γ᾿ (καὶ γὰρ τοῦτο ἀληϑὲς τὸ τὸν 118ν 
᾿Αριστομένη, ὅπερ ἐστὶ τὸ [᾿, διανοητὸν εἶναι ᾿Αριστομένη. ὃ ἣν τὸ B), 3 
οὐχέτι φησὶν ἀληϑὲς γίνεσϑαι τὸ τὸ A κατὰ τοῦ I’, τὸ αἰεὶ εἶναι κατὰ 
΄ > ~ | 
᾿Αριστομένους, ὅπερ ἐστὲ τὸ συνάγεσϑαι doxody. οὐ γὰρ ἀεί ἐστιν “Aptato- 
5 μένης: φϑαρτὸς γάρ. οὕτως δὲ δόξει διαβάλλεσϑαι τοῦ πρώτου σχήματος 
ενης Puaptos γαῥὈ: 9. ὃβ 985 Ξ Re XaEs 
΄ - Σ ~ > ~ ~ 
ἣ πρώτη συμπλοχὴ καὶ ὃ πρῶτος συλλογισμός, et ye ἀληϑῶν οὐσῶν τῶν 
προτάσεων τὸ συμπέρασμα ψεῦδος. ἀλλὰ τούτου αἴτιον τὸ μὴ συλλογιστιχῶς 
~ a δῶ Ν 4 
ληφϑῆναι τὰς προτάσεις. ἀδιορίστως μὲν γὰρ λαμβανομένη ἢ AB πρότα- 40 
, σις ἀληϑὴς εἶναι δύναται ἢ λέγουσα διανοητὸν ᾿ Ἀριστομένην ἀεὶ εἶναι, ἂν 
10 μέντοι χαϑόλου ληφϑῇ καὶ γένηται ᾿ πᾶς ὃ διανοητὸς ᾿Αριστομένης ἀεί aor’, 
ψευδής. 6 γὰρ λέγων “πᾶς 6 διανοητὸς ᾿Αριστομένης αἰεί ἐστιν οὐχέτι 
λαυβάνει πάντα τὸν διανοητὸν ᾿Αριστομένη ἀεὶ εἶναι διανοητόν, ἀλλ᾽ ᾽Αρι- 
ὶ | ' 
tp he ΄ ~ ~ μι ΄ - 
στομένη, ᾧ ὑπάρχει διανοητῷ εἶναι, ἀεὶ εἶναι: ὃ ψεῦδος ὃν εἰ ἐσήμαινε 45 
χαὶ ἢ ἀδιόριστος ἣ λέγουσα “ διανοητὸς ᾿Αριστομένης ἀεί ἐστι᾿, ψευδὴς ἂν ἣν 
eyes ru ΄ 2 ΄ τὰ ΄ > ~ er 7 
15 χαὶ αὐτὴ τῷ μηδέ τινα ᾿Αριστομένη. ᾧ συμβέβηχε διανοητῷ εἶναι, δύνα- 
σϑαι | ἀεὶ εἶναι. νῶν δὲ ἄλλο μὲν ὑπ᾽ ἐχείνης τῆς ἀδιορίστου ἐσημαίνετο, 119 
ἄλλο δὲ τὸ σημαινόμενον χαὶ ἀλλοῖον ἐγένετο tod ‘Tas’ προστεϑέντος. ἐπεὶ 
> \ lh Κῶ € ~ 3 eat Vv; > / cc Ἃ \ 6. la 
εἰ χαὶ προστεϑέντος τοῦ ᾿ πᾶς᾽ ταὐτὸ ἔτι ἐσημαίνετο, ἦν ἂν χαὶ ἣ χαϑόλου 
δμοίως τῇ ἀδιορίστῳ ἀληϑής: πᾶς yap ᾿Αριστομένης ἀεὶ διανοητός ἐστι. 
9X >) TN \ ΄- 2 ᾿ς & ? » συ, ~ NE NE σ Ws ce ΄ 
20 διὸ οὐ ταὐτὸν τὸ νῦν εἰρημένον On αὐτοῦ τῷ πρὸ ὀλίγου, ὅτε ἔλεγε “᾿ πάλιν 5 
me . , 5.4 Ξ 5 .΄΄ ~ cs 77) ΄σ ἐς Ne Ἔ 14 5 24 
εἰ ἀνθρώπου ὄντος avayxy ζῷον εἶναι. οὕτως δέ γε λαμβανομένη avayxy 
συλλογιστιχὴ γίνεται, ἀλλ᾽ οὐχ ἀδιορίστως" δεῖ γὰρ ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι 
τὴν μείζονα. πρότασιν ἀεὶ χαϑόλου εἶναι. 
Χρῆται δὲ χαὶ ἄλλῳ παραδείγματι πρὸς τὴν τοῦ αὐτοῦ ἀπόδειξιν. 
25 λαμβάνει γὰρ ἐπὶ μὲν τοῦ T° Μίχχαλον, ἐπὶ 
ἐπὶ δὲ tod A τὸ φϑείρεσϑαι αὔριον: ἔπειτα τὸ μὲν B τοῦ [᾿ χατηγορεῖ, 10 


‘ 


& τοῦ B μουσιχὸν Μίχχαλον, 


τὸν μουσιχὸν Μίχχαλον Μιχχάλου, ὡς ἀληϑὲς ὄν (ἣν γάρ τις, ὡς ἔοιχε, 

Μίχχαλος μουσιχός), τὸ δὲ A τοῦ B, (to) φϑείρεσϑαι αὔριον χατὰ μουσι- 

χοῦ Μιχχάλου. πῶς ἐνδεχόμενον δὲ λαμβάνει τοῦτο; ὡς χαὶ τὸ διανοητὸν 

30 ᾿Αριστομένη ἀεὶ εἶναι ἢ ὡς Μιχχάλου μουσιχοῦ φϑειρομένου αὔριον τῷ 
ἀποβάλλειν τὴν μουσιχήν; τούτων γὰρ ὄντων ἀληϑῶν οὐχέτι φησὶν ἀληϑῶς 15 

τὸ A τοῦ Ll" χατηγορεῖσϑαι, τὸ φϑείρεσϑαι αὔριον Μίχχαλον: dv ὑποϑέσεως 

\ 5 “ \ \ \ / Ὑ \ ΄ \ \ 

γὰρ εἰλῆφϑαι xal τὸ μὴ φϑείρεσϑαι αὔριον μουσικὸν Μίκχαλον χατὰ τὸ 


‘ 
> 


΄ Ὑ \ 7, τ ! Lal \ Vv ΒΥ \ 3. 7 
ἀποβάλλειν αὔριον τὴν μουσιχήν. οὗ ψεύδους φησὶν αἴτιον εἶναι τὸ ἀδιό- 
35 ptotoy ληφϑῆναι τὴν μείζονα πρότασιν τὴν ἐγχωρεῖν λέγουσαν μουσιχὸν 


2 ὅπερ - - - Δριστομένη om. ἃ ἦν Β: εἶναι ἃ 3 ἀεὶ ἃ 4 ante 
᾿Αριστομένους add. τοῦ a 10 dtakngty a 12 διανοητόν (post εἶναι) B: 
δυνατόν a 13 post εἰ add. μὲν a 15 αὕτη B διανοητῷ eX διανοητὸν 
corr. B! 10 ἐχείνης ex ἐχείνους corr, B! 19 ἀορίστῳ a 20 ἔλεγε] 
p.47a28 21 λαμβανομένης a 23 ἀεὶ superser. B 24 τοῦ om. a 25 μὲν 
om. a 28 τὸ alterum addidi 29 πῶς B: ὡς a 30 alet a 91 ἀλη- 
Yao ex ἀληδὲς corr. B! 32 Μίχχαλον B: τὸ χατὰ τοῦ Μιχχάλου a ὑποθέσεως ἃ: 
ὑπόϑεσιν B 30 εἴληπται ἃ χατὰ τὸ Om. in lac. ἃ 34 ἀποβάλλειν ex ἀπο- 


βαλεῖν corr. B! οὗ ex οὐ corr. B 3D ἐγχωρεῖ a 


352 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 388 [Arist. p.47b15] 


- 


Μάώχαλον αὔριον φθαρῆναι, ὡς ἀδιορίστως μὲν αὐτῆς λαμβανομένης ἀληϑοῦς 119: 
οὔσης, χαϑόλου δὲ οὐχέτι ἀληϑοῦς᾽" uy γὰρ ἀληϑὲς εἶναι τὸ πάντα τὸν 20 
Α , Ὁ ~ ~ Pp] >) » ue 
υουσιχὸν Μίχχαλον ἐνδέχεσϑαι αὔριον τορος τοῦτο ὃ ἂν εἴη fay 
ψεῦδος εἶναι ἤτοι διὰ τὸ εἰληφέναι ὑπόϑεσιν ταύτην τοὺς τὸ τ ἐρω- 
5 τῶντας (λαμβάνουσι γὰρ ὑποϑέσεις οὐχ ἀδυνάτους τό τε μὴ φϑείρεσϑαι 
αὔριον τὸν μουσιχὸν Μίχχαλον χαὶ τὸ ἀποβάλλειν αὐτὸν αὔριον τὴν μουσι- 
χήν᾽ ὡς γὰρ δυνατοῖς οὖσι τοῖς ἐν ἀμφοτέραις ταῖς προτάσεσι λαμβανο- 2 


or 


Ἂ 


μένοις ᾧοντο δειχνύναι ἀδύνατον τὸ ἑπόμενον), ἣ λέγοι ἂν ψεῦδος εἶναι 

πάντα τὸν μουσιχὸν Μίχχαλον ἐνδέχεσθαι φϑαρῆναι αὔριον, ὅτι ἐνδέχεταί 

10 τινα χαὶ το Ὁ εἶναι μουσιχὸν Mixxahoy, ἔσεσϑαι δέ: ὃν τίϑησι μὲν 6 λέγων 

πάντα τὸν μουσιχὸν Méxxadov ἐνδέ ἔχεσθαι αὔριον τον: Uy προστιϑεὶς 
δὲ τὸ “ὄντα᾽ ὡς ἐνδεχόμενον χαὶ αὐτὸν φϑαρῆναι: οὐ μὴν δυνατὸν οὐδ᾽ 

ἜΝ γον τὸν μηδέπω ὄντα φϑαρῆναι. ἣ ὡς ὑπόϑεσιν ἔλαβε τὸ τινὰ 80 
υσιχὸν Μίχχαλον αὔριον φϑείρεσϑαι" τούτου γὰρ ὑποτεϑέντος ἀληϑοῦς 
var οὐ πάντως ἕπεται τὸ χαὶ τοῦτον τὸν Μίχχαλον αὔριον φϑείρεσϑαι. 
ζητήσαι δ᾽ ἄν τις. διὰ τί οὐχ ἔσται ἀληϑὲς τὸ συμπέρασμα ὡς ἐνδεχόμενον 
δέχεσϑαι φϑαρῆναι: χαὶ yap 7 μείζων πρότασις 

ς ἐνδεχομένης ἘΣ Εν ἔσται χαὶ τὸ συμ- 85 


0] 


τοῦ τὸν Mixxahov αὔριον ἐν 
ἐνδεχομέ vy ἐλήφϑη, ἧς οὔση 
πέρασμα. ἢ τὸ A τοῦ I’ ψεῦδος εἶπεν ὡς ἴσον τῷ “τὸ δὲ λέγειν ἐπὶ 
20 τούτοις συλλογιστιχῶς τὸ A τοῦ I’ χατηγορεῖσϑαι ψεῦδος᾽ - χαὶ γὰρ εἰ ἄλλως 
ἀχηϑές, GAR ὡς ἐν συλλογισμῷ ψεῦδος. οὐ γὰρ περὶ τοῦ συμπεράσματος 
ἀχριβολογεῖται νῦν, ἀλλὰ μόνον ἡμῖν ἐνδείχνυται τὴν τῆς ἀδιορίστου χαὶ τῆς 
χαϑόλου προτάσεως διαφορὰν διὰ τοῦ λαβεῖν τῆς λεγούσης μουσιχὸν Μίχχαλον 40 
αὔριον φϑείρεσϑαι ἀληϑοῦς οὔσης μὴ πάντως ἀληϑῆ γίνεσϑαι τὴν λέγουσαν 
25 πάντα μουσιχὸν Μίχχαλον αὔριον φϑείρεσϑαι: τὸ γὰρ χαϑόλου Μίκχαλος 
μουσιχὸς τὴν ᾿πᾶς Mixxahos μουσικός σημαίνει. 
Ἔστι GE τὸ λεγόμενον δεῖξαι χαὶ διὰ φανερωτέρων παραδειγμάτων. 


ἔστω ἐπὶ μὲν τοῦ A ἀγαϑόν, ἐπὶ δὲ τοῦ B οἰχεῖον, ἐπὶ δὲ τοῦ Γ΄ ἡδονή" 
τὸ δὴ A χατὰ τοῦ Β χατηγορείσϑω, τὸ ἀγαϑὸν χατὰ τοῦ οἰχείου: ἀλλὰ xat 45 


\ \ ~ m! \ > ~ \ “ω es rr 3 ~ ia) ~ ΄ 

80 τὸ Β χατὰ τοῦ ie TO OLXELOV XATA τὴς ηονῆς. ἀκηϑῶν οἡ τῶν προταᾶ- 
σεων οὐσῶν οὐ πάντως τὸ ἀγαϑὸν χατὰ τῆς ἥδονῆς, ὅτι μὴ ἐλήφϑη τὸ 
ἀγαϑὸν χατὰ | παντὸς τοῦ οἰχείου, GAR ἀδιορίστως. ἀλλὰ χἂν λάβῃ τις, 119ν 
ὅτι ἢ ποιότης ποιεῖ, τὸ ποιοῦν σῶμα, οὐ συλλογιεῖται ᾿ ἣ ποιότης ἄρα σῶμα᾽. 
οὐ γὰρ ἔλαβε ᾿ πᾶν τὸ ποιοῦν σῶμα᾽- ψεῦδος γάρ: ἀδιορίστως γὰρ ληφϑὲν 
5. Qi 4 5» ¢ lg Ἃ Ἁ \ wv Ua ~ 

35 ἀληϑὲς μέν, ἀσυλλό ees ὃξ. ὁμοίως χἂν τὸν μὲν avipwrov λάβῃ ζῷον 
εἶναι, τὸ G& ζῷον γένος. οὐ γὰρ χαὶ ὃ ἀνϑρωπος γένος. γίνεται δὲ ἐν τοῖς ὅ 


2 μηχέτι ἃ εἶναι om. ἃ 7.8 λαμβανομένοις ex λαμβανομέναις, ut videtur, 
corr. B!: λαμβάνειν a 8 τὸ om. a 10 ὃν seripsi: ὃν aB 11 αὔριον 
φϑαρῆναι om. in lac. a 12 δὲ superser. B? δυνατὸν οὐδ᾽ om. a 13 τὸν 
μηδέπω om. in lac. a 14 αὔριον om. in lac. a 15 τὸ om. a τοῦτον 
τὸν Β: τοῦ sequente lac. ἃ 10 ἔστιν ἃ 17 τὸν ΒΟΙΡΒΙ: τὸ B: 
om. ἃ 19 ἢ ex ἡ corr. B? 20 ψευδές a 22 μόνον 7 evanida 
restituit B? τῆς (ante ἀδιορίστου) B: τοῦ a 94. οὐδὲ a oo post 


ὁμοίως add. δὲ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 33. 


34 [Arist. p.47>15.40] 353 


τοιούτοις ἣ ἀπάτη διὰ τὸ τῷ χαϑόλου ἐφαρμόζειν τὸ ἀδιόριστον: ὡς γὰρ 119¥ 


~ 


τοῦ ae ἴσον τῷ χαϑόλου δυναμένου συγχωροῦσι xat 


πλεῖστον δὲ διαφέρει" τὸ μὲν 


τὴν τοιαύτην 


Ρρ. 4τυ40 [Ι]ολλάχις δὲ διαψεύδ 


χαλῶς ἐχτίϑεσϑαι 


10 Εἰ γὰρ λόγον ἀναλύοντες 
παντὶ ἀνϑρώπῳ᾽ 


βάνοιμεν ἀλλὰ νόσον χαὶ ὑγείαν. 


γὰρ ἀπάτης 
γένηται. 


ἀπάτην γίνεσϑαί φησι διὰ 


φησὶ γίνεσϑαι χαὶ τὴν 


δέχονται. 


γὰρ χαϑόλου χαὶ ἀδιορίστως εἰπεῖν ἀληϑές, 
δ, NN \ Seer \ ΄ὔ Sif id TP 
τὸ δὲ ἀδιορίστως ἀληϑὲς οὐχέτι χαὶ χαϑόλου ἐξ ἀνάγχης. 


ταύτην μὲν οὖν 
τὸ παρὰ μιχρόν' ὡς γὰρ 


ὲν διαφέρον χαϑόλου πρότασιν λαβεῖν ἣ ἀδιόριστον συγχωρήσαντες τὴν 
ιόριστον ὡς χαϑόλου ἀπατῶνται. 


εσϑαι (συμπεσεῖται) παρὰ τὸ 


ΓΕ 
us - 


τοὺς χατὰ τὴν πρότασιν ὅρους. 


¢ 


\ \ Cc ΤΑ > NY \ ~ ἊΝ ~ 
τὸν “TO ὑγιαίνειν οὐδενὶ νοσοῦντι, τὸ νοσεῖν 
ἐχτιϑέυενοι τοὺς ὅρους uy τὸ ὑγιαίνειν χαὶ τὸ νοσεῖν λαυ- 
t ϊ t | N 


Vv ~ ¢ ~. ΄ b) “4 
ἔσται τοῦτο ἡμῖν ἀπάτης αἴτιον: αἰτίαν 


x Ge = ἐφ Fe: Noy nee Zara ΥΣ 
εχύεσιν τῶν ρῶν. OTAY WT ὄξοντως 


“ \ Biv ah ~ SNS eet NSA fe SEN \ σε 5) ~ ΠΩ 
OTAY γὰρ GAVTL τῶν XATA TAS EEElS αὕτας τὸς ECELG EY TOLS Opals 


> 


15 λάβωμεν ὡς μηδὲν διαφέρον οὕτως ἣ ἐχείνως λαβεῖν, ἀσυλλογίστους παρὰ 
y 


5 


τοῦτο Beene) τοὺς pullers 


δον 


et γὰρ οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς οὐδὲ δυνατὸν 


(τὸν ἡ ἜΡΩΣ τος ὑγεία ἐστίν᾽ 7; ἄνθρωπος νόσος ἐστίν᾽, δύναται μέντοι ἀληϑὲς 


εἶναι τὸ ᾿ἀνϑρωπος νοσεῖ᾽ 7 τὸ ὑπάρχειν νόσον ἢ τὸ νοσεῖν ἀνθρώπῳ, 7 


΄ NLC, ¢ ΄, Dy PN 
πάλιν τὸ ᾿ ἀνϑῦρωπος ὑγιαίνει ἣ 
20 γὰρ τς χαὶ ἢ νόσος at ἕξεις 
χατὰ τὰς ἕξεις), 
σοντες τοῦ ἀνθρώπου, οὐ τὰς 

Ἂ νὴ Yev 
διαϑέσεις: ἣ γὰρ ev 
εἰ γὰρ Πα ας 


τὰς ἕξεις 
λόγος ἔσται. 


95 δὲ τοῦ I’ ORO ἔπειτα τὸ A ἐξ ἀνάγκης μηδενὶ τ 
ὄν (ἐξ ἀνάγχης Ἰὰρ AULA γόσος ὑγεία ἐστίν). 
παντὶ ϑῶμεν. τοῦτ᾽ ἔστι νόσον παντὶ ἀνθρώπῳ (οὐ γὰρ 

’ ἐπειδὴ πᾶς ἄνθρωπος Goxel δεχτιχὸς εἶναι ee) 


bid 


2 


ἐπὶ tod A ὑγείαν, ἐπὶ 6& τοῦ B νόσον, ἐπὶ 


,ὕ 


ce ΧΟΥ͂Σ > ease δ  ς ΄ ) ε ᾿ 
ὑπάρχεὺ aon ὑγεία ἣ τὸ ὑγιαίνειν᾽ (ἢ μὲν 


“eas τὸ δὲ “ὑγιαίνει᾽ χαὶ τὸ ‘vooet’ διαϑέσεις 
ὅταν οὖν τοὺς ὅρους τούτους ἐχτιϑώμεϑα ὡς χατηγορή- 


» 


ἕξεις αὐτὰς χρὴ λαμβάνειν ἀλλὰ τὰς χατὰ 
δῇ πρότασιν ληψόμεϑα, ἢ ἀσυλλόγιστος ὃ 
© B λάβοιμεν ἀληϑὲς 
τὸ δὲ Β τῷ [᾿ ὑπάρχειν 
ΝΖ pie 

ἀδύνατον δόξει, 


δεήσει μὲν συνάγεσϑαι 


τὸ ἐξ ἀνάγχης τ ὑγείαν μιηδενὶ στο ἐπειδὴ εἴληπται ἐν τῷ πρώτῳ 


80 σχήματι ἀναγχαία μὲν ἢ μείζων ὑπάρχουσα δὲ ἣ ἐλάττων, ἐδόχει δὲ an 


ἐν ταὶς τ 

2 δπὶ ΝΣ ρα πε 
ἐστιν ἐπὶ TOU TPOXELWLEVOD τὸ 
ψεῦδος. 


χαλῶς ληφϑῆναι: οὐ γὰρ τὰς ἕξεις 
35 ὑγείαν χαὶ τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ 


1 ὡς B: χαὶ 8 4 zal om.a χαϑόλου ὡς ἀδιόριστον a 8 συμπεσεῖται ἃ 
et Ar.: om. B Ὁ xata τὴν πρότασιν om. a 15. 16 παρὰ τοῦτο om. a 17 τὸ 
addidi 19 ὑγίεια a 20 γὰρ om. a 21 ὡς Β: καὶ ἃ 21. 22 χατη- 
γορήσοντες Scripsi: χατηγορήσαντες aB 24 post λόγος expunxit ἕξει B? 27 τοῦτ᾽ 


ἔστι νόσον ex τουτέστιν ὅσον. ut videtur, corr. B* 


c.9 p. 80415 sqq. 32 ὑγεία a 


τοιαύταις μίξεσιν τ γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα, ὅπερ edd 


ΓΕ ἢ δεν 
γὰρ ὑγείαν ἐξ ἀνάγχης μηδενὶ ἀνϑρώπῳ 


τοῦτο δὴ τὸ ἄτοπόν φησιν ἠχολουϑηχέναι παρὰ τὸ τοὺς ὅρους μὴ 


ἐν τοῖς ὅροις δεῖ τιϑέναι τοῖς A, B, τὴν 
ὑγιαίνειν χαὶ 


ς 


\ ~ ΟΣ \ b) 
TO VOOELY, ἃ ἔστι XATA TAS 


29 ante ἐξ add.aa 


Comment. Aristot. UI. 1. Alex. in Anal. Priora. 22 


10 


20 


25 


80 


30 ἐδόχει] 


954 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 84 [Arist. p.47>40. 48415] 


ἕξεις: οὕτως γὰρ dnp évtwy οὐχέτι γίνεται ἀληϑὲς τὸ ὑγιαίνειν ἐξ ἀνάγχης 119» 
υηδενὶ νοσοῦντι. οὕτως δὲ δεῖ λαμβάνειν, ὅτι τὸ μὲν πάντα ἄνθρωπον 
νοσεῖν δύναται ὡς ὑπάρχον ἀληϑὲς ληφϑῆναι xa ὑπόϑεσιν, τὸ δὲ πάντα 40 


ἄνθρωπον νόσον εἶναι ἀδύνατον. ὃ οὖν τοῦ ἀνθρώπου χατηγορεῖται, τοῦτο 


5 δεῖ μέσον ὅρον τιϑέναι- ἔστι δὲ τὸ νοσεῖν: οὕτως γὰρ ἀληϑὲς τὸ νόσον 
ὑπάρχειν παντὶ ἀνθρώπῳ. ὅτι νοσεῖν οἷόν τε αὐτόν, οὐχ ὅτι νόσον εἶναι. 


γὰρ ὁμοίως τοῦ ἀνθρώπου τὸ ζῷον χαὶ 7 νόσος EE τς τὸ μὲν 


γὰρ τὸν ἄνϑρωπον ζῷον εἶναι ἀληϑές, τὸ δὲ νόσον οὐχ ἄληϑέ ἔς, ὅτι wy ἐν 45 
τῷ τί ἐστιν αὐτοῦ τῶν τοιούτων τι χατηγορεῖται. οὐδεμία δὲ νόσος ὑγεία 
> ΓΝ ἘΣ \ 
iva. χαὶ ἄλλως τὸ 


ο) 


“» "» , 3 σ “» >7 ΝΑ , c 
10 ἐς avayxys, ya ὅσον OLY οἰῶν TE τὴν νοσον ὑγξίαν 
> \ 


τῆς δευτέρας: ἐπὶ μὲν 120r 
ὃ νοσοῦν. 


τῆς πρώτης προτασερις; ἄλλως 


a) Ὁ] 

ert | 

2 Y Qr ~ I / ῳ 

iv νόσον εἰλῆφϑαι, ἐπὶ δὲ τῆς δευτέρας τῷ τ 

2 τὸ ὑγιαίνειν χατηγοροῖτο, ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ 
ρ 


σται ΩΝ οὐχ ἀναγχαία, χαὶ τὸ συμπέρασμοι τοιοῦτον (τὸ γὰρ ὑγιαίνειν 


7 SQ. > A , ν \ \ / 
snes asa ibe ἀνθρώπῳ). εἰ δὲ (A, ἔσται χαὶ τὸ συμπέρασμα 


2F > , \ 


iN wv > 
αγχαῖον ἀποφατιχόν: ἐξ ἀνάγχης γὰρ οὐδεὶς ἀνῦρωπος ὑγεία ἐστίν. οὐ 5 


ἂν 
‘ 

υὴν ἀληϑὴς ἔτι ἢ τὴν νόσον παντὸς ἀνθρώπου χατηγοροῦσα οὕτως ὥστε 

λέγειν τὸν ἄνϑρωπον νόσον εἶναι. εἰ δὲ τὸ ὑπάρχειν προσϑείη τις, οὐ τὸν 

es, 7 + Qs >. ~ σ SEN Ὑ τὼ re > \ 

αὐτὸν λήψεται μέσον. μεταληφϑέντων 62 τῶν ὅρων ἀπὸ τῶν ἕξεων εἰς τὰ 


᾽ 
᾿ " on " Sf 93 ΄ 

20 χατὰ τὰς ἕξεις, οὐχ ἔσεσϑαί φησι συλλογισμὸν τοῦτον, ὃν ἔλεγεν ἐξ ἀναγκαίας 
ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος χαϑόλου χαὶ χαταφατιχῇς ὑπαρχούσης τῆς ἐλάττονος 10 
ἐν πρώτῳ σχήματι" οὐχέτι γὰρ γίνεται ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀναγχαία (ἀλλ) 


" - " ΄, 5 3 Υ ~ ir 4 
ἐνδεχομένη. διὸ τοῦ μὲν ἀναγχαίου συλλογισμὸς οὐχ ἔσται; τοῦ δὲ ἐνδεχο- 
μένου ἔσται: γίνεται γὰρ ἐνδεχομένη μὲν ἀποφατιχὴ ἢ μείζων χαϑόλου 7 
ς 


‘ ¢ xn ‘ ~ >] ΄ ΄ > J y 14 , 
25 ‘tb ὑγιαίνειν οὐδενὶ νοσοῦντι᾽. ὑπάρχουσα δὲ 7 ἐλάττων χαϑόλου xataga- 


Η ~ 5 ‘ ~ b) >? Oo a 
τιχὴ ἢ ἐνδεχομένη χαὶ αὐτὴ 7 ᾿ τὸ νοσεῖν παντὶ ἀνθρώπῳ. ὅπως δ᾽ dy 15 
‘in i | es | Ἢ 
‘ ΄ , » , 5 Ν Ν ΄ 
ΕχῊ» sort Naat! usy ἢ συζυγία ἐν πρώτῳ σχήματι, OO μὴν ἐξ ἀνάγχης 
3344 ἊΝ \ 


ἀλλὰ τοῦ ἐνδέχεα Jar τὸ συμπέρασμα, ὡς χαὶ αὐτὸς εἶπεν: ἐνδέχεται 


γάρ, φησί, μηδενὶ ἀνϑρώπ τῷ ὑπάρχειν ὑγείαν, ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ ᾿ἐνδέ- 


ϊ ΣῈ 
Ξ 


“ / 
30 χεται μηδένα ae byvatve’ τὸ γὰρ ὑπάρχειν ὑγείαν ἢ νόσον τὸ . 


ρ.48115 Πάλιν ἐπὶ τοῦ μέσου σχήματος ὁμοίως ἔσται τὸ ψεῦδος. 


Δείχνυσι χαὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου σχήϊίοτος παρὰ τὴν τῶν ὅρων ὁμοίαν 20 
2 \ 


ἔχϑεσιν τὸ δοχοῦν συμπέρασμα ψεῦδος γινόμενον ἐπὶ tats προτάσεσι ταῖς 
ξ 5 Ω 4 = 3 te Ἃ aps "4 = or / lé \ “Ἢ ~ δ 
35 λαμβανομέναις ἀληϑέσιν. ἂν γὰρ λάβωμεν ὑγείαν νόσῳ μὲν μηδεμιᾷ ἐξ 


1 οὕτω a 3 δύναται B: ἀδύνατον a δὲ om. a 5 οὕτω a 6 ὑπάρχειν 
om. a post ἀνθρώπῳ add. εἶναι a 8 post νόσον add. εἶναι a 19. ὑγιαίνειν 
scripsi (cf. p. 953,8): ὑγιαῖνον aB ἐνδεχόμενον ἀποφατιχὸν a 19 δὲ B: γὰρ a 
22 adhd ἃ: om. B 23 διὸ B: ὅτι ἃ 24 ἡ μὲν μείζων ἐνδεχομένη ἀποφατιχὴ ἃ 
26 αὐτὴ ἃ: αὕτη Β 21 συλλογιστικὴν B pr. 29 φησί superser. B 

29. 30 ἐνδέχεσθαι a oD ἀληϑεύειν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 34 [Arist. p.48215.18] 355 


> VC > - 
BENS» ἀνϑρώπῳ δὲ παντὶ ὑπάρχειν. συνάγεσϑαι μὲν δόξει τὸ νόσον 261207 
ἀνάγκης υνηδενὶ ἀνθρώπῳ: ψεῦδος δὲ τοῦτο, ἐπειδὴ ἐπιδεχτιχὸς ὁ ἄνϑρωπος 

~ \ Lamy , 5 5 δ, Ὁ τὴ ΄ f 5" Vi = oO aa Ex, Sever, 1) OF 
γόσου manepndy χαὶ ὑγείας. ἀλλ᾽ οὐχ Guotws ἀληϑὴς ἥ τε λέγουσα ὑγείαν 2% 


υηδεμιᾷ νόσῳ χαὶ % λέ 


~ 


oven ὑγείαν παντὶ ou ἢ μὲν τ “ὑγεία 
[. 


οὐδευιᾷ νόσῳ᾽ οὕτως ἀληϑὴς ὡς λέγουσα “οὐδεμία νόδος ὑγεία ἐστίν᾽ (τοῦτο 


οι 


, 


\ ΄ ΄ >\ ¢ ‘4 ς ~ ’ 
γὰρ σημαίνει), ἢ δὲ ὑγείαν παντὶ ἀνθρώπῳ οὐχέτι ὡς λέγουσα ᾿ πᾶς ἀν- 
΄ 1 2, ς ~ wv ~ 
ὕρωπος ὑγεία ἐστίν᾽. ἀλλ᾽ ὡς λέγουσα ᾿ πᾶς ἄνϑρωπος ὑγιαίνει᾽. ἂν οὖν μετα- 
~ > 
λαμβάνωμεν ἀντὶ τῆς ὑγείας χαὶ τῆς νόσου τὸ τυ χαὶ τὸ νοσεῖν. οὐχ 


8 


PN \ ~ Vv ἂχ ΔΎΩ 


10 οὐδενὶ νοσοῦντι. ἔνεστι ὃὲ χαὶ ἐπὶ ταύτης τῆς συζυγίας τὰ αὐτὰ ε 


- 


Vv Bb} , [ἡ Ἁ ΄ς- / if ΣΡ 5 4. 
ἔσται ἀναγχαία χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀληϑὴς ἢ λέγουσα τὸ ὑγιαίνειν ἐξ ἀναγχης 
7 
ἰπεῖν, ὅτι 


5 ΄ \,~ ΄ ς > 

οὐδὲ ἢ πρότασις ἀχηϑὴς ἁπλῶς ἢ λέγουσα “ὑγεία χατὰ NES ἀνϑθρώπου᾽.. 

σ δι ς - » -᾿ 

ὅτι μηδὲ ἀληϑὲς εἶναι δύναται τὸ TAS ἀνῦρωπος ὑγεία ἐστίν᾽. ὥστε χαὶ διὰ 

τοῦτο οὐ χαλῶς οἱ ὅροι εἰσὶ χείμενοι, ἀλλὰ χρὴ μεταλαμβάνειν τὰς ἕξεις 
\ σ Ὑ 


‘ 
εἰς τὰ χατὰ τὰς ἕξεις. ὃ γὰρ λέγων παντὶ ἀνϑρώπῳ ὑγείαν ὑπάρχειν ἴσον 35 
? > ΄ 
Us ὅρον οὖν τὸ ὑγιαίνειν ϑετέον, οὐ τὴν 
ξα!το ὡς ἀληϑῆ. ἔσται χαὶ τὸ συμπέρασμα 
X\ ΄ > \ ‘4 > ) 9 b] 6 
τ ἐς τὸ νόσον μηδενὶ ἀνθρώπῳ, ἀλλ᾽ οὐχ gy ἀλλὰ ὑπάρχον. 6 τι 
ἦν ἀντιλεγόμενον αὖ τῷ ἐπὶ τῆς προχειμένης μίξεως ἀναγχαῖον γίνεσθαι τὸ 
sf 
συμπέρασμα. 


ώτου χαὶ δευτέρου σχήματος ἀναγκαίας τῆς μείζονος 40 
ύ & τῆς ἐλάττονος μὴ γινόμενον ἀναγχαῖον τὸ 
΄, ΄ ᾿ Y ¢ \ ~ σ > ΄ὔ τ 
συμπέρασμα παρὰ τὸ μὴ γίνεσϑαι τὴν ἔχϑεσιν τὴν τῶν ὅρων οἰχείως, ἐπὶ 
’, 3 4 A \ 


τοῦ τρίτου σχήματος οὐχέτι χατὰ τὸ ἐξ ἀνάγχης μέν τινα προ ποις τῶν 


τῷ 
or 


ΠΡ σον ὁμολογούμενον ὃὲ τῇ τοιαύτῃ προτάσει γενέσϑαι τὸ συμπέρασμα 
τὸ ἄτοπον γίνεσϑαι λέγει. ἀλλ᾽ ὅτι évdeye en ἀυφοτέρων λαμβανομένων 45 
τῶν προτάσεων οὐχ ee τὸ συμπέρασμα. ἔμπαλιν ee ἐπὶ τούτου 


τοῦ ΠΣ τὸ Bape ae ΠΟΥ γὰρ ἀπο φατιχὸν συναγόμενον εὑρί- 120v 


σχεται τὸ συμπέρασμα ἐξ τ χαταφατιχῶν. εἰ οὕτως Ot ὅροι hau- 
80 me το. ἐνδεχομένων γὰρ οὐσῶν χαϑόλου χαταφατιχῶν ἐν αὐτῷ τῶν δύο 
προτάσεων τὸ συμπέρασμα οὔτ᾽ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὸν ἐνδεχύμενον γίνε- 


Δ ΄ 2 ~ ΄ ee. 7, 
ται. GO συνάγεται SX τῆς TOLALTYS συςυγιας. οὔτ᾽ 


555} sy aw 
ἀποφατιχόν. ἀλλ οὐδὲ χαϑόλου χαταφατιχὸν ἐνὸ 


τὶ μέρους ἐνδεχόμενον ὅ 


Φι My 


Ἔ 


“ > \ 
EYOV OUTE ATOOCATLXOYV 


© 
NN 
oo 
| 


ov 
On. 
“~ 
τ 


ω 


. 


YE \ ao 5 a ~ 
OR ἀναγχαῖον ἀποφατιχὸν χαϑόλου. -τδιὸ χαὶ οὕτως € - gy ὃς TW TP 


35 σχήματι itiatiel τὸ ψεῦδος χατὰ τὸ ἐν σϑαι. ἐν μὲν γὰρ 
τῷ πρώτῳ χαὶ δευτέρῳ σχήματι χατὰ τὸ ἀναγχαῖον. ¢ 


‘ ῃ 


4 


σΊ 


a 


ς 


τὶ 


ρ εἶπον: ἀναγχαίας 


4 χαὶ ἣ - - -« νόσῳ (5) om. ἃ 6 6 B: te a 7.8 μεταλάβωμεν a 8 ὑγιαίνειν 
ον νοσεῖν scripsi: bytatvoy. . νοσοῦν aB (ef. p. 354, 13) 11 ἀληϑὴς om. a 12 χαὶ 
om. ἃ 15 to B: tod a 16 παραδέξεται a 18 αὖ τῷ seripsi: αὐτῷ aB 
μίξεως Β: λέξεως ἃ 23 τὴν ‘alterum om. ἃ 25 ὁμολογούμενον B: ἀνόμοιον a γί- 
νεσϑαι ἃ 21 οὐκ om. a Ol ἐνδεχόμενον χαταφατιχὸν ἃ 91. 32 γίνεται 
om. ἃ 35 χατὰ τὸ ἐνδέχεσθαι συμβαίνει τὸ ψεῦδος ἃ et Ar. (ef. vs. 20) 

YO 


356 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 34 [Arist. p.48218] 


> 


yap δοχούσης εἶναι τῆς μείζονος οὐχ ἐγίνετο τὸ συμπέρασμα τοιοῦτον. ἐν 120v 
> ~ 4 . x ΄ > 2 l4 

ὃὲ τῷ τρίτῳ ἔμπαλιν at μὲν προτάσεις Eve βχόμεναι τὸ δὲ συμπέρασμα 10 
ἀναγχαῖον: οὕτω γὰρ χειμένων τῶν ἄχρων ἐξ a ἀνάγκης οὐδενὶ ὃ τον τῷ 


c ~ > Ἃ ΄ 
ἑτέρῳ. εἰ δὲ τοῦτο, ΠΡΌ ἐγ ιστης- ἂν me 7 τοιαύτη συζυγία, ἣν φϑάσας 
5 ἔδειξεν οὖσαν συλλογιστιχήν. ὑγείαν γὰρ ἐνδέχεται παντὶ ἀνθρώπῳ, χαὶ 


ry 
\ 


νόσον ἐνδέχεται παντὶ ἀνθρώπῳ, xat ὑγεία ἐξ ἀνάγκης οὐδεμιᾷ νόσῳ. 
μιν Oe , \ \ ~ 2 Q δὶ σ᾽ \ , 
αἴτιον δὲ τούτου πάλιν τὸ μὴ χαλῶς εἰλῆφϑαι τοὺς ὁβοὺς τοὺς ἄχρους τοὺς 15 . 


’ ~ 5 Fd > \ Ἁ 8 / ’΄ Νὴ Ἁ 
χατηγορουμένους τοῦ ἀνθρώπου: οὐ γὰρ τὴν ὑγείαν χρὴ λαμβάνειν χαὶ τὴν 
νόσον ἀλλὰ τὸ ὑγιαίνειν καὶ τὸ νοσεῖν. οὕτως γὰρ λαμβανομένων αὐτῶν 
10 ἀληϑεῖς αἵ προτάσεις ἐνδεχόμεναι χαϑόλου Ἐπ στη αν ἐχείνως δ᾽ οὔ. ὃ 
yap λέγων τὴν ὑγείαν ἐ 
ν ¢ >, ar c \ δ ΄ \ \ ~ ¢ , , 
ἄνϑρωπον ἐνδέχετα! ὑγιαίνειν᾽ - τὴν ὑγείαν yap ἀντὶ τοῦ ὑγιαίνειν λαμβάνει" 20 
o 1 > ΩΣ ς ΄ - Fie > ? 5 σ SEN \ 
οὕτως γὰρ ἀληῦης Exatépa τῶν ΠΡΟ τα είν; ἀλλ οὐχ ὅτι ἐνδέχεται τὸν 

ἢ vooov εἶναι. ὥστε ἐν τῇ τῶν ὅρων ἐχϑέσει χρὴ τι- 
, , s\ 5) \ ~ 

ς νόσου. ληφϑέντων δὲ ἀντὶ τῶν 


v Ἅ c / 
ἄνϑρωπον 7 ὑγείαν 7, 


ἐπὶ 


= { / Ἁ ξ , e yi 
15 ϑέναι τὸ ὑγιαίνειν: ὁμοίως δὲ χαὶ ἐπ 
᾿- = ΄ - 5 
ξξεων τῶν χατὰ τὰς ἕξεις ὁμοίως af τε ΤΟΝ δὶς ἀληϑεῖς χαὶ τὸ ἐπ᾽ ad- 
ταῖς συμπέρασμα. τό τε γὰρ ὑγιαίνειν ἐνδέχεται παντὶ ἀνϑρώπῳ: ὁμοίως 
\ ! ‘ t ι 
δὲ χαὶ τὸ νοσεῖν: χαὶ τὸ ὑγιαίνειν ἐν χεται τινὶ νοσοῦντι, ὅπερ ἐστὶ τῆς % 
5 - "ἘΣ seeks ie ΩΣ se BE 
προχειμένης συζυγίας συμπέρασμα. 6 δ᾽ αὐτὸς λόγος, χἂν ἄλλαι τινὲς ἕξεις 
ἃ ᾿ 
20 ἐναντίαι ἡγρῆθοι: χαὶ Eons γε φανερώτερον διαβε dies ἢ τοιαύτη τῶν 
+ > ~ ΄ ΄ > 
ὅρων λῆψις ἐπὶ τοῦ τρίτου σχήματος ἢ τὸ τῶν πρὸ αὐτοῦ. ἐπ᾽ ἐχείνων 
μὲν γὰρ ὃ δὶ ιεβάλλετο, ἐπεὶ χειμένῳ τῷ ἐξ ἀναγχαίας τῆς ἐπι τονας χαὶ ὑπαρ- 
χούσης τῆς ἐλάττονος ἀναγχαῖον γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα. ὃ] οὐχ ἣν συγχω- 80 
ρούμενον: ἐπὶ δὲ τοῦ τρίτου ὅμολ ογούμενον ὃν ἀναιρεῖται τῷ ἐξ ἐνδεχομένων 


΄ { \ me = ""» - ar Ω 7. ς ~ 2 ~ ~ 
γίνεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐνδεχόμενον: ἀξιοῖ 6 χαϑόλου ἡμᾶς ἐν ταῖς τῶν 


τῷ 
σι 


σ 
τοιούτων συλλογισμῶν ἀναλύσεσι τοὺς ὅρους ἐχτιϑεμένους μὴ τὰς ἕξεις 
αὐτὰς ἐχτίϑεσϑαι ἀλλὰ τὰ χατὰ τὰς ἕξεις. 
Ξημείαπεον δέ, ὅτι γίνεταί ποτε ἀπάτη χαὶ τὰν τὸ τὸν μέσον μὴ 
τὸν αὐτὸν ἐν ἀμφοτέραις εἰλῆφϑαι ταῖς προτάσεσιν 7 τῇ λέξει μόνον, οἷον 35 
80 ἂν ληφϑῇ τὸ χρῶμα χατὰ παντὸς λευχοῦ, τὸ λευχὸν χατὰ παντὸς χύχνου" 
οὐχέτι γὰρ τὸ χρῶμα χατὰ παντὸς χύχνου" οὐ γὰρ ὃ χύχνος χρῶμα. αἴτιον 
»") σ \ ae \ > ΞΡ ee 2 3 ΄, ~ ΄ > ΄ > ? 
6, ὅτι τὸ λευχὸν οὐ ταὐτὸν ἐν Ὁ ἀθηις ταῖς προτάσεσιν ἐλήφϑη, ἀλλ 


ἐν μὲν τῇ πρώτῃ 7 ποιότης (ὡς γὰρ λευχότης, ὅπερ ἐστὶν 7 ἕξις αὐτή) 
δ τ τῇ BSC | Up Oe 15 ϊ τ 189 ρ = f] ASbe 4); 
> ΝΑ ~ ἃ / ἐν \ 
ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ th τὴν ποιότητα ἔχον ὡσανεὶ τὸ χατὰ thy ἕξιν. οὐ yap 
80 τὸ λευχὸν τὸ ὡς λευχότης ἀληϑὲς χατὰ χύχνου (ἦν γὰρ ἂν πᾶς χύχνος 40 
λευχότης), GAR ὡς τὸ λευχότητα ἔχον. ἢ χαὶ τοῦτο τὸ εἶδος ὑπάγεται 
τῷ τὴν μείζονα ἀδιόριστον, μὴ χαϑόλου λ cova οὐ γὰρ ἀληϑὺ 
τῷ τὴν μείζο 00 B Day phon λαμβάνεσϑαι: οὐ yap ἀληϑὴς ἢ 
λέγουσα τὸ χρῶμα χατὰ παντὸς λευχοῦ: ψεῦδος γὰρ τὸ πᾶν λευχὸν χρῶμα. 
2 62 alterum ‘om. ἃ 4 γένοιτο a 5 ἔδειξεν] ὁ. 20 p. 3944 864. 8 λαβεῖν a 
9 ὑγιαίνειν . . νοσεῖν (ut p. 355,8) seripsi: ὑγιαῖνον . . νοσοῦν aB 10 xatapatixat χα- 
θόλου a 12 λαμβάνειν ἃ 14 ἣ νόσον ἢ ὑγείαν a 14. 15 τὸ ὑγιαίνειν χρὴ 
τιϑέναι ἃ 18 δὲ om. ἃ 22 μὲν om. ἃ προεβάλλετο ἃ ἐπεὶ χειμένῳ Β: 
ἐπιχειμένῳ ἃ 23 ὃ delevi 24 ὃν ἃ: ὃ Β τῷ B: to ἃ Ὁ γὰρ 


οἴῃ. ἃ 34 τὸ prius om. ἃ oo ἀληϑὴς a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 34.35 [Arist. p.48218.29] 357 


οὕτω παραλογίζεται χαὶ Παρμενίδης ἑαυτὸν λέγων “to παρὰ τὸ ὃν οὐχ ἔστιν 120¥ 
7 \ δ Ἃ 5.7 2 2) Χ \ \ ~ ΄σ 5 \ > , 
OV, TO μὴ ὃν οὐδέν ἐστιν΄. TO μὲν γὰρ Towa) οὕτως ἀληϑὲς ἐλάμβανεν, 


σ 5 \ ~ >) ’ ~ WV Ἂς , a \ X » ‘4 3 7, = 
OTL GVTL τὴς οὐσιας τῷ OVTL SY PYGAT0" τὸ γὰρ παρὰ THY ODOLAY οὐχ ἔστιν 45 
5 Ψ \ Χ Ἃ > Ve NG CEN » 
οὐσία: διὰ 1 γὰρ τὸ 00 τως poe νειν TO OV πειρᾶται ξπιῴέρξιν TO SY αρὰ 
\ vw 3) \ >\ Seen ~ 3 4 ’ \ v 5 \ ς 
" τὸ Ὄνος τῷὸὸ Oc δεύτερον οὐχ eT | wis ODOLES φυλάσσει τὸ ον Ob γᾶρ 121° 
\ ι 


ν εἶναι: ἀλλ ὡς λαβὼν τὸ προ τον τὸ 


ἐς 
ayes τὸ wee τὴν οὐσίαν μηδὲ 
παρὰ πᾶν τὸ ὃν πᾶν οὐχ ὃν εἶναι οὕτως τὸ δεύτερον προστίϑησι τὸ τὸ οὐχ 
ὃν οὐδέν. οἷς οὕτως εἰλημμένοις ἕπεται ΠΡ Ὁ τὸ παρὰ πᾶν τὸ ὃν 
πᾶν υνηδὲν εἶναι, Gt οὗ συμπεράσματος ὁμολογεῖται πολλὰ εἶναι τὰ ὄντα" ὅ 
10 τὸ γὰρ πᾶν τοῦ ᾿ πολλά᾽ δηλωτιχόν. τοιοῦτός ἐστιν ὃ λέγων ᾿ τὸ Ἐπ Ὁ ΟΣ 
ἀρχὴν ἔχει, τὸ ἀρχὴν ἔχον ἐγένετο, τὸ πεπ ἐπ τ ἄρα γέγονεν, ὥστε, 
εἰ χαὶ ὃ χόσωος πὴ Le νος γέγονεν: - τὸ γὰρ ἀρχὴν ἔχειν ὅπου μὲν 
εἴληπται τὴν χατὰ μέγεϑος (οὕτως ip ἐπὶ tod πεπερασμένου xat τοῦ 
maaitan)) ἐν δέ γε τῷ γεγονότι τὴν χατὰ χρόνον: τὸ γὰρ τὴν χατὰ χρόνον 
15 ἀρχὴν ἔχον γέγονεν, οὐ τὸ τὴν χατὰ μέγεϑος. διὰ τοῦτο τ πανταχοῦ λέγει 10 


De 


δεῖν φυλάττεσϑαι τὰς τις οὐδ᾽ ἐνταῦϑα δὲ ἢ μείζων πρότασις χα- 
ϑόλου: οὐ γὰρ ἀληϑὲς τὸ πᾶν τὸ ἀρχὴν ἔχον γεγονέναι. 


\ 


Ρ. 48229 Od δεῖ δὲ τοὺς ὅρους ἀεὶ ζητεῖν. ὀνόματι ἐχτίϑεσθαι" 
πολλάχις γὰρ ἔσονται λόγοι, οἷς οὐχ ἔσται ὀνομασία. 

20 Πολλῶν φησι συλλογισμῶν τοὺς ὅρους ἣ τινὰς ἣ πάντας λόγῳ δηλοῦ- 15 
\ ’ > > > / Pees 2 > ~ , Χ > ΄ 
σϑαι χαὶ λόγους εἶναι, οὐχ ὀνόματα, ἐφ᾽ ὧν οὐ δεῖ, φησί, τοὺς ἀναλύειν 

‘4 \ oa Na) Ἃ ΄ 2 © > \ x 
πος ζητεῖν πάντως τοὺς ὅρους δι᾿ ὀνομάτων ἐχτίϑεσϑαι, ἀλλὰ τοὺς 
λόγους αὐτοὺς τοὺς χειμένους ἐχϑετέον ἐν τῇ τῶν ὅρων λήψει. παρὰ γὰρ 

τοῦτο πολλάχις χαλεπὴ χαὶ δύσχολος ἢ ἀναγωγὴ γίνεται τῷ μὴ εὑρίσχεσϑαι 


.ἁ ὦ» 
< 


25 τῶν ὅρων ὀνόματα" οἷον et τις συλλογίσαιτο τὸν ἀνδρεῖον τιμῆς ἄξιον εἶναι 20 
διὰ μέσου τοῦ καταφρονεῖν τῆς Eavtod σωτηρίας ὑπὲρ τοῦ χοινῇ συμφέ- 
povtos λέγων “6 ἀνδρεῖος καταφρονεῖ τὴς ξαυτοῦ σωτηρίας ὑπὲρ τοῦ χοινῇ 
συμφέροντος, πᾶς ὃ χαταφρονῶν τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας ὑπὲρ τοῦ χοινῇ 
συμφέροντος τιμῆς ἄξιος, ὃ ἄρα ἀνδρεῖος τιμῆς ἄξιος. τὸν γὰρ βουλόμενον 

80 ἐχλαμβάνειν τοὺς ὅρους τούτου τοῦ συλλογισμοῦ οὐ δεῖ τὸν μέσον ὅρον ὄνομα 
ζητεῖν: λόγος γάρ ἐστιν, οὗ (UNS ares ἥ te διαίρεσις ἢ εἰς τοὺς ὅρους 83: 
φανερὰ χαὶ ἢ τοῦ συλλογισμοῦ ἢ εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα ἀνάλυσις. πάλιν εἴ 
τις λάβοι, ὅτι ἢ τοῦ ὄντος ἐπιστήμη ἡ ὃν ἐπιστήμη ἐστὶ τοῦ πρώτου αἰτίου 
χινοῦντος, ἢ δέ Ye ἐπιστήμη ἣ τοῦ πρώτου αἰτίου χινοῦντος ἢ πρώτη 

35 ἐστὶ φιλοσοφία, χαὶ συνάγοι, ἐχ τούτων, ὅτι ἢ τοῦ ὄντος ἧ ὃν ἐπιστήμη ἣ 


1 post οὕτω add. γὰρ ἃ χαὶ Lappevions παραλογίζεται ἃ 3 post οὐσίαν spat. 
(ras.?) 3 lit. in B πᾶν prius om.a 8 πᾶν om.a 11 ὥστε B: 
οὕτως a 12 ἔχον a 14 ye om.a 19 οὐχ ἔσται aB: οὐ κεῖται Ar. 
ὄνομα ἃ et Ar. 23 παρὰ Β: περὶ a 24 «τῷ Β: τὸ ἃ 25 συλλογίσαιτο ἃ: 
ληγίσαιτο B 27 λέγων . . - συμφέροντος (28) om. ἃ 33 et 35 ἡ ex ἢ corr. Β' 


33 et 34 αἰτίου B: αὐτὸ a 


358 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 35 [Arist. p. 48429. 31] 


πρώτη ἐστὶ φιλοσοφία: χαὶ γὰρ οὕτως συλλογισαπενος τοὺς ὅρους οὐχ ὀνό- 121", 
᾿ , a δ ΄ lf 5 ’ ΧᾺ 

ματα ἀλλὰ λόγους εἴληφε πάντας, adc εἰ μὴ 6 δρυλόμενος ἀναλύειν τὸν 80 
᾿ αὐτῶν, οὐχ ἂν εὕροι τὴν ἀνάλυσιν 


τοῦ συλλογισμοῦ εἰς τὸ οἰχεῖον σχῆμα ὃν τὸ πρῶτον. 


2. 


λόγον λάβοι, ὀνόματα ὃὲ ζητοίη ἀντ 


> ~ 


p. 48231. Evtote δὲ xat ἀπατᾶσϑαι συμβήσεται διὰ thy τοιαύ- 
τὴν ζήτησιν. 


or 


Ἢ ἴτε παρὰ TI Ἔ jt Cr \ ὅ mono’ vive ὃ Ἔν 
UVLOTS TANK τ ἽΝ τοιαυ τὴν Ξ-τησιν τῶν ορων φησι γίνεσύαι τῊν 


> , » ‘ \ ~ 5 ~ > \ > Vv ΄ σ Ὁ 
ἀπάτην. πολλοὺς γὰρ τῶν συλλογιστιχῶν, ἐπεὶ οὐχ ἔστι μέσον ὅρον ὃι 

5 ~ ~ » ΄ - ~ v Ps 
ὀνόματος λαβόντας δεῖξαι τῶν ἄχρων cvuTépacy. τοῖο. τὰ τοιαῦτα ἄμεσα 35 


10 τε εἶναι χαὶ ἀναπόδειχτα, ὄντα [ἢ] ἀποδειχτὰ μὲν ἀλλ᾽ οὐχ ὕπ᾽ ὀνόματος δη- 
λωϑῆναι δυναμένου τοῦ μέσου ὅρου, (δι) οὗ ὃ συλλογισμός" ὑπολαβόντας δὲ 
εἶναι τὰ τοιαῦτα ἀναπόδειχτα τοῖς βουλομένοις αὐτὰ διὰ τοῦ οἰχείου μέσου 
δειχνύειν ὄντος λόγου ἐπιχαλεῖν ὄντα ἀναπόδειχτα χαὶ ἄμεσα [τοῖς βουλομένοις] 
ἀποδειχνύειν τε χαὶ συλλογίζεσϑαι. τοῦτο δέ ἐστι τὸ λεγόμενον διὰ τοῦ 40 

15 οἷον ὅτι τῶν ἀμέσων 6 συλλογισμός. τὸ δὲ παράδειγμα, ᾧ χέχρηται, 
τοιοῦτον: ἔλαβε τὸ ἰσοσχελὲς τρίγωνον τρίγωνον εἶναι μόνον χαὶ πᾶν τρί- 
γωνον δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας ἔχειν τὰς τρεῖς γωνίας" ἐξ ὧν συνάγεται τὸ ἰσοσχελὲς 


\ 


ἐπὶ μὲν tod [᾿ τὸ 


0)“ 


δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας ἔχειν τὰς τρεῖς γωνίας. τίϑησι ὃ 
ἰσοσχελές, δῆλον ὅτι τρίγωνον, ἐπὶ δὲ τοῦ B τὸ τρίγωνον, ἐπὶ δὲ tod A 


90 τὸ δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας πεῖν τὰς τρεῖς γωνίας. τὸ μὲν οὖν συμπέρασμα τὸ 
> 


χείμενον διὰ μέσου ὀνόματος ὄντος δείκνυται. εἰ δέ τις ἐπὶ tod AB, ὅτι 191ν 


(fe ΣΝ / σ 9) € ~ X \ ΄ \ 
υ»ηχέτ᾽ ἔστι μέσον ὅρον δι᾽ ὀνόματος λαβεῖν, ἡγοῖτο τὸ παντὸς τριγώνου τὰς 
~ / ~ » wv , ΄ ν᾿ , 
τρεῖς γωνίας δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας εἶναι duccov τε πρότασιν εἶναι χαὶ ἀναπό- 
\ 
ἢ 


ὄξιχτον χαὶ αἰτιῷτο τοὺς οὕτως δειχνύειν αὐτὸ πειρωμένους. ἀπατᾶται τὸ 


τῷ 
σι 


5" . \ 5» ‘~~ τ 7 \ ΄ 3. I~ » 5. ΟἹ ΄ 
ἀποδειχτὸν ἀναπόδειχτον ἡγούμενος. ἔστι γὰρ χαὶ τούτου ἀπόδειξις: GAN ὃ ὅ 
μέσος ὅρος λόγος ἐστίν, οὐχ ὄνομα. * * * ε λόγος em τριγώνου αἱ τρεῖς 
ἱ t ’ ϊ J} 
ἴσαι ἀλλήλαις, χαὶ 

αν σταϑεῖσα τὰς 


͵΄ ~ > »- 55 ΄ Ὑ 7 5 > \ > »- 
γωνίαι ταῖς ἐφεξῆς ἀλλήλαις ἴσαι. εἰ O& ταῖς ἼΣΩΝ 
b} π᾿ 


4 - >»? > \ ~ 50,» 
δυσὶν ἀρϑαῖς ἰισαι’ τοῦτο O, ἔπει πασα εὐθεῖα ἐ 


Age Day 
τε To 


ἐφεξῆς γωνίας ἤτοι δύο ὀρϑὰς 7 δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας Ἐς αἱ τοῦ τριγώνου 
» ΄ ~ > \ ».,δδἂ ὦ ν » “ἢ σ \ Lif > > , δ 

30 ἄρα γωνίαι τρεῖς δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσαι εἰσίν. ὅτι μὲν οὖν ἀποδεικτόν, δῆλον. 10 
΄ >\ X \ 3 > ΒΞ μά v 
6 G2 wy οἰόμενος αὐτὸ ἀποδειχτόν, ὅτι wh ὃ μέσος ὅρος ὄνομα εὑρίσχετο, 
ἀπατᾶται ἀγνοίᾳ τοῦ ἢ πάντας τοὺς ἐν τοῖς συλλογισμοῖς ὅρους ὀνόματι 
ὀφείλειν δηλοῦσϑαι. αὐτὸς μέντοι εἰπὼν ἀποδειχτὸν εἶναι τὸ AB, τοῦτ᾽ 


ἘΣ 


ἔστι τὸ τὰς τοῦ τρέχουν τρεῖς γωνίας δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας εἶναι, οὐχέτι 


Ι οὕτω a 7 περὶ ἃ 8 συλλογιστιχῶν scripsi: συλλογισμῶν aB τῶν συλλογισμῶν 
ἐπεὶ οὐκ in lac. 10 lit. add. B? 10 7 delevi 11 δι᾽ addidi προλαβόντας ἃ 
12 ante τοῖς fort. addendum zai ἄμεσα (cf. vs. 13) 13 χαλεῖν a τοῖς βουλομένοις de- 
levi 14 τοῦ scripsi: τούτων aB 15 post ἀμέσων add. ἐστὶ Ar. 17 ἔχειν a: ἔχει B 

ἐξ mv... γωνίας (18) οἴη. ἃ 22 ἡγεῖτο a 24 ἁπατᾶσῦϑαι a 25 ἀποδειχτὸν a: ἀποδειχτι- 
χὸν Bo ἡγούμενοι a 26 ε λόγος post lac. 10 lit. B: λόγου post lac. ca. 18 lit.a; requi- 
ritur velut ἔστι δὲ 27 ef δὲ ταῖς scripsi: τς post lac. ca.8 lit.B: unius paene versus lac. 
ina 29 ante at add. χαὶ τότε a 00 ἀποδειχτόν] dv in ras. B; item vs. sq. ol εὑρί- 


σχεται ἃ 33 ἀποδειχτὸν scripsi (cf. Waitzii comment. ad p. 48437): ἀποδειχτικὸν aB 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 38 

, ~ / σ OV ts Vv \ 

παρέϑετο τοῦ μέσου ὅρου λόγου ὄντος τὸ 
€¢ 2 97, 

4 δὲ δεῖξις“ 

βάλλεται ἣ BIA ἐπὶ τὸ E χαὶ δείχνυται ἢ ἐχτὸς γωνία τοῦ τριγώνου 


ἄμεσον εἶναι δοχοῦν. 


ταῖς ἐντὸς τοῦ τριγώνου χαὶ 


5 ἀχϑείσης γὰρ διὰ τοῦ [ oe: παραλλήλου τῇ BA τῆς TA, 
παράλληλον ἡ 4 Α Β, Γ Δ xat εἰς αὐτὰς εὐϑεῖα ἐμπέπτωχεν 7 
sy at AB, TA χὰ 


PAB, 
ἢ BE, 42 


ἀπεναντίον ἴση τῇ Β intl ὅλη 


γωνίαι ἴσαι at ATA, 


5 5» \ > ΄ 
εις AVTAS SWUTETTWUES 


~ >) Υ. Ske SN 
10 Tats A, B γωνίαις τοῦ τριγώνου ταῖς ἀπεναντίον Suis γχώνιαις. ~ O& OTL 


τῇ τε ἐχτὸς τοῦ τριγώνου χαὶ 


Bieweic ἐφεξῆς τῇ ἐχτὸς τοῦ τριγώνου 

πη Ὁ. \ ~ Vv 

αἱ ὃς ἐφεξῆς δυσὶν dpdats toa: 
Vv 


Vv 
S toatl: 


at τοῦ τριγώνου τρεῖς 


πᾶλιν ἐπεὶ 


be 


~ 


ὃς γωνία 


ἄρα ἢ 1 ἢ & 


τρεῖς τοῦ τριγώνου δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσαι. 


15 p.48240 To τε ὑπάρχειν τὸν πρῶτον τῷ μέσῳ χαὶ τοῦτον 
ater Kar nyopySyoopevavl ἃ 
σου χαὶ τοῦτο TOD bays ΐ 


ἄχρῳ οὐ δεῖ λαμβάνειν ὡς 
ὁμοίως τό τε πρῶτ 


Διδάσχει ἡμᾶς διὰ τούτων, ὅτι 


> 


τον TOD WE 


‘ 


οὕτως αὐτοὺς χαὶ ἐν ταῖς προτάσεσι x 


\ ΙΑ 


20 σχηματίζειν χατὰ τὰς πτώσεις. 


- 


΄ > 
τέον ἀεὶ “at 


ται γίνεσϑαι πτῶσιν, χατὰ ταύτην ποιητέον, ome τειδὴ χατὰ πάσας 
οὐ 149 πάντα τὰ χατηγορούμενα ὡς 80 


at eens τῶν 


χαῦ ὑποχειμένου χατηγορεῖται" ἐπεὶ πάσας ἂν ἔδει τὰ 


25 ἔχειν XAT 


ἐστιν, Ἷ γραμματιχὴ πο ἢ ἐστίν. 


τοὺς 


ὅρων γίνοντα ι. 


εὐϑεῖαν πτῶσιν, τὰς δὲ συμπλοχὰ 


τρίγωνον λαμβάνεται 
t af μ᾽ = 


ἀπεναντίον αὐτῇ 


ταῖς ἀπεναντίον αὐτῆς 
τῇ I’ γίνονται ταῖς δύο ταῖς ἐφεξῆς 


ς 
εὐϑεῖαν πτῶσιν συντεταγμένους. ὡς ἐπὶ τῶν 
TOY POA ποιότης ἐστίν᾽. 


\ 

ς πρὸς 
υὲν γὰρ pees ἐν ταῖς 
Ω᾽) 4 DI 

as αὐτῶν, χαῦ᾽ ἣν ἂν 


5.36 [Arist. p.48431.40] 359 


παράδειγμα, OL οὗ δείχνυται τὸ 121v 


τὰ ABT χαὶ ἐχ- 1ὅ 


οὔσαις δυσὶ γωνίαις 


AT, αἱ ἐναλλὰξ 20 
; 
) 


΄ ᾿ ~ 2 \ 
ἢ χατὰ τὸ I’ τῇ ἐντὸς χαὶ 
«τὸς τοῦ τριγώνου ἴση 


oY 


χοινῆς 


χαὶ αἱ 2 


yy 


ὅρους, ὥς εἰσιν Exxetuevor, 30 
ἀλλήλους συμπλοχαῖς 
ἐχλογαῖς ἐχὃε- 

>) az 
ἐνδέχης- 


τας TTWOELS 


΄ Ἁ σ 
προτάσεις τοὺς ὅρους 
cre. Ψ © ~s 

6 ἄνθρωπος ζῷόν 
n 


PEER ΟΣ pe 
ETEL O OV 


μόνα τὰ xa} ὑποχειμένου λεγόμενα χατηγορεῖται ἀλλὰ χαὶ τὰ συμβεβηχότα 


? 
χαὶ ἐν ὑποχειμένῳ ὄντα, ὧν οὐχ ἀεὶ zat ὀρϑὴν 


ἀλλὰ ποτὲ μὲν χατ᾽ ὑῶν ὡς ὅταν λέγωμεν 


30 ὑγεία ayathov’, ποτὲ 
ἀδελφοῦ ἐστί᾽, ποτὲ 
πρὸς αἰτιατιχήν, ὡς ὅταν λέγωμεν 
ἐπαινεῖ ποθεν ἐπεὶ τοίνυν 
πάσας γίνονται τὰς πτώσεις, αἱ 


2 τὰ ex to corr. B! 
et in lac. 9 lit. B? 
superser. B* 


oO Penn ἢ 
6 ἐναλλὰξ 
αἱ (ante a8) B: ἡ ἃ 
10 ante δὲ lac. ca. 
τριγώνου (12) om. a 


superser. B* 
11. χοὶ τοῖς « -- 
δὲ Ar. 


ἄχρου ἃ 


τὸ πρῶτον... τοῦτο Ar. 


18 δεῖται ἃ 91: 


30 ἀδελφὸς alterum ex ἀδελφοῦ corr. BI: 


ὃὲ χατὰ δοτιχήν, ws ‘ 


at χατηγορίαι τῶν χατηγορουμένων χατὰ 45 
O& προτάσεις ἐν ταῖς χατηγορίαις, | 


OS “OTH γενικήν, ὡς τ λέγωμεν " ὃ Coens ao 
ἘΞῚ 


πτῶσιν αἵ χατηγορίαι. 40 


CEN ~ , oy ΄ 
τὸ σῶμα λευχόν ἐστιν, 7 


ΕΝ 4 \ \ 4 ) 
τὸ μέγα πρὸς μιχρὸν λέγεται χαὶ ᾿ Πλάτων 


\ 


δεῖν | 


4 ταῖς ἐντὸς scripsi: τῶν ἐντὸς a 


a B pr. 
B: ἐναλλα ante lac. ca. 8 lit. a 7 7a8 
9 γωνίᾳ. ὅλη & in lac. 10 lit. Be τοῦ 
8 lit. Β: lac. ca. 12 11. ἃ: excidit velut φανερὸν 
14 ante δυσὶν expunxit toe B 15 te aB 
16 7 om. a 17 ἐσχάτου B (é corr. B') et Ar. 
22 ἐνδέχεται a 29 ὡς ὅταν λέγωμεν om. ἃ 


τοῦ 


ἀδελφοῦ 


a 


360 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 36 (Arist. p. 48 40. b2] 


φησι τοὺς μὲν ὅρους ἐχτίϑεσϑαι τοὺς τῶν πον τὸν χαὶ soos ae ὅταν 122 
ἐχλέγωμεν αὐτούς, χατ᾽ εὐϑεῖαν πτῶσιν, τὰς δὲ χατηγορίας αὐτῶν χαὶ τὰς 
προτάσεις ἐν τῇ πρὸς ἀλλήλας συντάξει οὕτως ποιεῖσϑαι, ὡς ἐγχωρεῖ. χατη- 

>\ 5 ΖᾺ \ ? 9 ~ ~ ΄ σ 3. τὰν Niet / 
γορούμενα GE ἀλλήλων τὰ χατ᾽ eddetav πτῶσιν λέγει, ὅτι αὐτὸ τὸ ὑποχεί- 


or 


μενον πρᾶγμα ὑπὸ τῆς. εὐθείας δηλοῦται. ὅταν οὖν τὸ χατηγορούμενον 


or 


yar εὐϑεῖαν χατηγορῆται, τότε χυρίως χατὰ τοῦ ὑποχειμένου κατηγορεῖται" 
χαὶ γὰρ τὸ ὑποχείμενον τότε χατ᾽ εὐϑεῖαν λαμβάνεται. ἂν δὲ χατὰ πτῶσιν, 
οὐχέτι χατ᾽ αὐτοῦ τῷ τὴν πτῶσιν μὴ τὸ ὑποχείμενον αὐτὸ σημαίνειν, τοῦ 
ὃὲ σημαινομένου ὑπὸ τῆς πτώσεως Ἐπ οβεῖς at. αλλ οὐδ᾽ ὁμοίως ὡς τὸ 
10 πρῶτον τοῦ δευτέρου χατηγορούμενον εἴληπται χαὶ xa? ἣν πτῶσιν, χατὰ 10 
τὴν αὐτὴν χαὶ τὸ δεύτερον τοῦ τρίτου ληπτέον πάντως χατηγορεῖσϑαι. οὔτε 
γὰρ εἰ τὸ πρῶτον τοῦ δευτέρου χατ᾽ εὐϑεῖαν, det χαὶ τοῦτο τοῦ ἐσχάτου 
ἄχρου χατ᾽ εὐϑεῖαν πτῶσιν χατηγορεῖν. τὴν γὰρ κατ᾽ εὐϑεῖαν βουλόμενος 
δηλῶσαι vee ρίαν εἶπεν ὡς ἀεὶ χατηγορηϑησομένων ἀλλήλων. 
15 ἄχρον δὲ εἶπεν τὸν ἔσχατον ὅρον πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ μέσου" ἄκροι γὰρ 
οἱ παρὰ τὸν μέσον. εἰπὼν δὲ ἐπὶ τῆς εὐϑείας πτώσεως μὴ ὁμοίας ἐν ἀμφο- 15 
τέραις ταῖς προτάσεσι τὰς χατηγορίας ἔσεσϑαι χατὰ τὴν πτῶσιν ἐπήνεγχε 
χαϑολιχώτερον τὸ μηδὲ ὁμοίως τό τε πρῶτον τοῦ μέσου μηδὲ xa 
οἵαν τοῦτο πτῶσιν, χατ᾽ ἘΝ γὴν πάντως χαὶ τὸ μέσον χαὶ τοῦτο τοῦ ἐσχά- 
20 τοῦ. τὸ δ᾽ αὐτὸ οὐ μόνον, φησίν, ἐπὶ τῶν χαταφατιχῶν, τοῦτ᾽ ἔστι χατα- 
φατιχῶς χατηγορουμένων, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν ἀποφατιχῶν ποιητέον. 


? ΄ - ΄ 5 \ ~ 
Ρ. 4802 “Ah ὁσαχῶς τὸ εἶναι λέγεται χαὶ τὸ ἀληϑὲς εἰπεῖν 30 


τοῦτο. 


.w yy a yv 
Τοῦτ᾽ ἔστι: xa ὅσους τρόπους χαὶ xa? ὅσας πτώσεις ἄλλο ἄλλῳ 


~) 
Or 


συντάσσοντες τῷ εἶναι χαὶ τῷ “Bort? χρώμεϑα ἐπ᾽ αὐτῶν, χαὶ ὁσαχῶς 


ne 


~ 


ae. ΄ > Sf Αἱ ~ oO v 5» ~ > ca \ , 
συντεταγμένων ἀλλήλοις τῶν ὅρων ἔστιν ἀληϑῇ εἰπεῖν εἶναι τὴν πρότασιν, 
τοσαυταχῶς χρὴ τοὺς ὅρους ἐν ταῖς προτάσεσι πειρᾶσϑαι συμπλέχειν 
ἀλλήλοις χαὶ λέγειν ὑπάρχειν τὸν ἕτερον τῷ ἑτέρῳ. ὃδείχνυσι δέ, Ot’ ὧν 9 


ὧν 


5, / ~ 
ἐπιφέρει, πῶς 
ς εἶ 


ὥς δ᾽ αὐτοὺς ἐν τῇ 


i 


ν χρὴ τὴν ἔχϑεσιν τῶν ὅρων τῶν ἐν ταῖς προτάσεσι χατ᾽ 
80 εὐϑεῖαν caster π γενέσει τῶν ΠΡΟ στο OO me 
ἀλλήλοις. λαβόντες γὰρ 1 πρύτασιν. τὴν λέγουσαν τῶν ἐναντίων μίαν εἶναι 
ἤμην ἐχτιϑέμενοι μὲν τοὺς ὅρους “μία ἐπιστήμη ἐστί᾽. χαὶ τὰ ἐναντία 
ἀλλήλοις ἐχϑησόμεϑα: λαβόντες δὲ τοὺς ὅρους ἐν τῇ προτάσει οὐ ‘rd 80 

ἐναντία μία ἐπιστήμη ἐστίν ἐροῦμεν, ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ ᾿ τὰ ἐναντία ἐστί; μξτα- 
86 σχηματίσαντες ποιήσομεν τῶν ἐναντίων ἐστὶ μία ἐπιστήμη" οὕτως 

γὰρ ἀληϑὴς ἢ πρότασις. ὡς γὰρ εἴρηται, ὁσαχῶς ἄλλο ἄλλου χατηγρού- 
μενον ἀληδεύεσϑαι δύναται χατὰ τὸν τῆς λέξεως σχηματισμὸν χαταφατιχῶς 


9. οὕτω ποιῆσαι a 3.4 κατηγορουμένους ... τοὺς a 6 xatyyopetta (ante τότε) a 
1 τότε B: τὸ a 11 οὔτε] cf. μηδὲ vs. 18 16 ὁμοίως a μηδὲ] ἢ Ar. 
(cf. p. 359, 16) 23 αὐτὸ ante τοῦτο add. Ar. (cf. p. 361,5) 25 συντάττοντε: a 
31 μίαν B: μὴ a 32 ἐστὶν ἐπιστήμη a 3d δὲ om. a 33, 34 τἀναντία a 


) —_ Re - “2 pA o 
90. ποιήσομεν a: ποιήσωμεν B OUTW ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 36 [Arist. p.48>2. 10] 361 


TE χαὶ ἀποφατιχῶς, τοσαυταχῶς χαὶ τὰς προτάσεις χαὶ τὰς τῶν Spwv122r 
χατηγορίας ποιεῖσθαι χρή, ὡς ἂν ὑπαχούωσιν ot χείμενοι ὅροι ἐν τῇ ᾿πρὸς 35 
ἀλλήλους συμπλοχῇ πρός τε τὸ χατὰ φύσιν γίνεσϑαι τὴν χατηγορίαν χαὶ 
πρὸς τὸ ἀληϑές: τοῦτο γὰρ σημαίνει ἢ λέξις GAN ὁσαχῶς τὸ εἶναι 
5 λέγεται ἣ τὸ ἀληϑὲς εἰπεῖν τοῦτο. τὸ μὲν οὖν ζῷον χατὰ ἀνθρώπου 
χαὶ ἄνϑρωπος (xata) γραμματιχοῦ χαὶ τὸ eon KATH γραμματιχοῦ ὁμοίως 
πάντα χατηγορεῖται: χατὰ γὰρ εὐϑεῖαν πτῶσιν ὅ τε γραμματιχὸς ἀνϑρωπός 40 
ἐστιν χαὶ 6 ἀνῦρωπος ζῷον, χαὶ διὰ τοῦτο ὃ γραυμματιχὸς ζῷον. οὐ μὴν ἐπὶ 
πάντων τῶν συλλογισμῶν οἷόν τε οὕτως χατηγορεῖσϑαι τὰ τ ρούμενα. 
τῇ λεγούσῃ τῶν ἐναντίων που: 


10 οἷον ἐν τῇ προτοῦ ἣν αὐτὸς ἐξέϑετο, 


ἐ τ 
΄, ΄ Ψ; 3 ~ 
μίαν εἶναι ἐπιστήμην χατη προ τ hed τ τὸ “μία ἐπιστήμη ἐστί᾽. 
διὸ χαὶ ἐπὶ τοῦ A ἔϑηχεν αὐτό, δποχείμενον δὲ τὸ ᾿ τῶν ἐναντίων ἀλλήλοις". 
ὃ τίθησιν ἐπὶ τοῦ B. οὐ δὴ οὕτως ὑπάρχει τὸ A τῷ B ἐνταῦϑα ὡς 45 
as ia , id ‘> ‘~ >} Pe tS) ΄ la i ere, \ DEG ΄ 
δύνασθαι λέγειν tode τοὺς ἐστίν᾽, ὡς λέγομεν ὃ γραμματιχὸς ἀνϑρωπός 
15 ἐστιν᾽" οὐ γάρ ἐστιν ἣ πρότασις λέγουσα “tH ἐναντία μία ἐστὶν ἐπιστήμη᾽ 
γὰρ χαὶ σόλοιχον λέγειν “tah ἐναντία ἀλλήλοις μία ἐπιστήμη 122v 


(ἀδιανόητον 
ἐστίν᾽), ἀλλ᾽ ὅτι τῶν ἐναντίων, ὅπερ ἐστὶ γενικὴ πτῶσις. μία ἐστὶν ἐπιστήυ,η" 
οὕτως γὰρ συντεταγμένων αὐτῶν ἀληϑές ἐστιν εἰπεῖν τὸ τῶν ἐναντίων 
μία ἐστὶν ἐπιστήμη. ἐν μὲν οὖν τῇ ἐχϑέσει τῶν ὅρων ἣν χείμενα τὰ 


\ 


΄ > a ~ ΄ ς > yee eee o 
20 ἐναντία χαὶ μία ἐπιστήμη; ἐν O& τῇ προτάσει οὐ “tH Evavtia ἔτι ἥρμοσε 


or 


λαβεῖν ἀλλὰ “τῶν ἐναντίων᾽. 


p.48b10 Συμβαίνει δ᾽ ote μὲν ἐπὶ τοῦ μέσου τὸ πρῶτον λέγε- 
l4 


σϑαι, τὸ δὲ μέσον ἐπὶ tod τρίτου μὴ λέγεσϑαι. 


Δείξας. πῶς ἐν ταῖς προτάσεσιν οὐχ ἀεὶ χατ᾽ εὐϑεῖαν αἱ τῶν ὅρων 
25 χατηγορίαι γίνονται. ἐπὶ παραὺε ματος τοῦ “τῶν ἐναντίων μία ἐστὶν ἐπι- 


στήμη᾽᾽. νῦν χαϑόλου ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς συλλογ'σμοῖς προτάσεων δείχνυσιν. 10 
ὅτι wy αἰεὶ αἱ χατηγορίαι τῶν ὅρων ὅμοιαι χαὶ χατὰ τὴν αὐτὴν πτῶσιν, 


y 


» \ 5 \s \ ξ΄ ~ σ \ ~ , , ~ ) ’ 
ἀλλὰ ἐν τισὶ" μὲν ὃ πρῶτος ὅρος χατὰ τοῦ μέσου λέγεται. TOUT ἔστι KAT 


S 


εὐϑεῖαν πτῶσιν ona οὐχέτι GE ὁ μέσος τοῦ τρίτου, ὡς ἐφ᾽ οὐ 


Ce ~ > ~ ~ ΄ 
80 παρέϑετο αὐτὸς ἔχει παραδείγματος “7 τοῦ ἀγαϑοῦ γνῶσις σοφία ἐστίν, 7; 


Ms Os, 


, , ΄ ~ > ~ v ~ ΄ > (ae) ΄ \ 
σοφία ἐπιστήμη ἐστίν, ἢ τοῦ ἀγαϑοῦ ἄρα γνῶσις ἐπιστήμη ἐστίν΄. ἢ μὲν 1b 
γὰρ βείζων πρότασις ἢ λέγουσα “ἢ σοφία ἐπιστήμη ἐστίν’ zat’ εὐϑεῖαν 
πτῶσιν ἔχει τοὺς ὅρους, οὐχέτι 62 7 ἐλάττων ἣ λέγουσα τοῦ ἀγαϑοῦ τὴν 

c ς 


σοφίαν εἶναι" γενιχὴ γὰρ πτῶσις 7 “τοῦ ἀγαϑοῦ᾽. ἐν δὲ τῇ ἐχϑέσει τῶν 
35 προτάσεων συνέπλεξε τῇ ἐλάττονι προτάσει χαὶ τὸν μείζονα (καὶν χατηγορού- 


4 post λέξις add. ἡ δὲ ἃ 5 ἢ aB: καὶ Ar. (cf. p. 360,22 6 ante avipwros 
add. ὁ a χατὰ prius addidi γραμματιχὸς (ante xat) a χατὰ alterum 
om. a 7 πάντως a 8 6 γραμματικὸς B: γραμματιχὸν a 10 post ἐν add. 
δὲ a 13 οὐ δὴ om. a post od eras. 3—4 lit. B 15 μία a: ἅμα B 
16 ἀσόλοιχον a 17 post γενικὴ add. ἡ a 19 xeluevov a 20 ἔτι add. B?: 
om. ἃ 34 ante πτῶσις add. ἡ a 39 συνέλεξε a καὶ τὸν B: αὐτὸν a 


χαὶ alterum δα. a: om. B 


362 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 186 [Arist. p.48> 10. 13] 


“- 


wevev συνϑεὶς αὐτὸν τῷ μέσῳ εἰπὼν {τοῦ δὲ ἀγαϑοῦ ἐστιν ἣ σοφία 122v 
«ς - 


΄ 


πιστήμη FY γὰρ 4 πρότασις 4 τοῦ ἀγαϑοῦ γνῶσίς ἐστι σοφία. . ἣ γὰρ 90 
πιστήμη οὐ τῇ σοφίᾳ συνῆπται οὐδέ ἐστι τοῦ μέσου ὅρου μέρος, GAN 


1 


ἔστιν 6 χατηγορούμενος χαὶ μείζων ὅρος: 7 γὰρ σοφία ἐπιστήμη. παρ᾽ ὃ 
uot ἀσαφεστέρα ἣ λέξις γέγονεν. ὅτι γὰρ 6 χατηγορούμενος ὅρος ἐστὶν ἣ 
a) > ΄ ΄ / At ἊΨ 


οὗ ἐπήνεγχε συμπεράσματος" γίνεσϑαι γὰρ εἰπε 


or 
τῆς 
> 
= 
a 
10} 
Φ 
- 


ἃς 


συμπέρασμα τὸ τοῦ ἀγαϑοῦ ἐπιστήμην ἘΝ ὃ οὐχ ἂν ἣν συμπέρασμα, εἰ 
ῆ ἐπ συνῆπτο τῇ σοφία ὡς ἕνα χαὶ μέσον ρον τὸ ὅλον εἶναι. 35 
δύναται τὸ [ἢ] ἐπιστήμη προστεϑειχέναι ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, ὅτι χατὰ γενιχὴν 
10 πτῶσιν λαμβανομένου τοῦ ἀγαϑοῦ 7 σοφία χατηγορεῖται: ὅτι γὰρ ἐπιστήμη 
αὐτοῦ ἢ σοφία. δύναται χαὶ ἀντὶ τοῦ “ γνῶσις᾽ (td) ἐπιστήμη εἰρη- 
χέναι" ἣν γὰρ 7 τοῦ ἀγαϑοῦ γνῶσις σοφία, © ὡς ἴσον εἶπε τοῦ ἀγαϑοῦ 
α 


ἢ soot τοῦ “τοῦ δ᾽ ἀγαϑοῦ ἣ γνῶσίς ἐστι σοφία᾽, 


ὡς μετειλῆφϑαι τὴν γνῶ τι στήμην. ἣ ἀμφότερα ἔλαβεν ἅ 1 80 
Ws ete γι at τὴν (yao ν εἰς πι τ Ἵν» 7 LO ep 5S Ξ Uo, χαι 
15 τὸν μέσον ὅρον, τὴν oo φίαν, χαὶ τὸν μείζονα ἄχρον, τὴν ἐπιστήμην, ὑπὲρ 


τοῦ δεῖξαι, ὅτι χαὶ ἢ πρότασις ἣ ἐλάττων χαὶ τὸ συμπέρασμα τὴν αὐτὴν 
πτῶσιν χειμένην ἔχει" ὥσπερ δὲ ἢ ἐλάττων πρότασις οὐχ εἶχε χατ᾽ εὐϑεῖαν 


5. 


τὴν χατηγορίαν, οὕτως οὐδὲ τὸ συμπέρασμα. 


Ρ.48018 Τὸ μὲν δὴ ἀγαϑὸν οὐχ ἔστιν ἐπιστήμη. 


90 Διὰ τούτου δείχνυσιν, ὅτι ἘΠῚ ἐν τῷ συμπεράσματι χατ᾽ εὐϑεῖαν 7 
~ 9 ΄ ΄ » ) 3» ΄ 
χατηγορία, ἀλλ ὥσπερ εἶχεν ἐν τῇ ἐλάττονι προτάσει. ἄλλοτε δ᾽ αὖ πάλιν 3 


5 


> ΄ ) \ ~ Ὑ - 
τὴν μὲν ἐλάττονα πρότασιν χατ᾽ eddetav ἔχειν τὴν χατηγορίαν τοῦ 


ἜὍ 
Oo, SNS 
ve 


Gov χατὰ τοῦ Aa eK ὅρου, τὴν δὲ μείζονα μιηχέτι χατ᾽ εὐϑεῖαν τῷ 
τὸν μείζονα ὅρον μηχέτι τοῦ μέσου οὕτως χατηγορεῖσϑαι. ὃ χαὶ αὐτὸ διὰ 
25 παραδείγματος δείχνυσιν ἐχϑέμενος συλλογισμὸν τοιοῦτον’ τοῦ ἐναντίου 
Ἁ 5 ΄ \ 5 Qi τὶ 4 4 \ \ ς ~ Ὗ ~ 
παντὸς ἐπιστήμη ἐστί, τὸ ἀγαϑὸν ἐναντίον: συμπέρασμα μὲν τὸ “tod ἀγαϑοῦ 40 
ἐπιστήμη ἐστίν᾽. ἐν O& ταῖς προτάσεσι τοῦ μὲν ἐλάττονος χαὶ ὑποχειμένου 
g ΄ - - - " y. 
ὅρου ὃ μέσος ὅρος χατ᾽ εὐθεῖαν χατηγορεῖται πτῶσιν. οὕτως yap ἔχει 7 
4 ΄ > Qi > f ? > 4 >\ ~ / e Ne 
πρότασις ἢ λέγουσα “to ἀγαϑὸν ἐναντίον᾽. οὐχέτι 6& τοῦ μέσου ὃ μείζων 
i ΄- (τᾷ =. ra are no σξι ap hg Ζ on if ty Δ 4 
30 ἄχρος οὕτως: ἐν γὰρ τῇ στο ει τῇ μείζονι τῇ λεγούσῃ τοῦ ἐναντίου 
2 ἘΞ x 5) Say > o 3 +Q_~ ~ = b] \ 
ἐπιστήμην εἶναι οὐ tO ἐναντίον᾽ ὑπόχειται, ὅπερ ἣν εὐϑεῖα πτῶσις, ἀλλὰ 
“τοῦ ἐναντίου᾽, 6 ἐστι Dae λαμβάνει G& μέσον ποτὲ μὲν ἐναντίον ποτὲ 45 
-᾿ ΄ - ~ ε΄ ΄ v 
db ποιόν. ὁπότερον δ᾽ ἂν ληφϑῇ, af προτάσεις ὅμοιαι: ἔσται γὰρ ποτὲ 
" εἰ π >) QO. ΄ ~ ~ > ΄ > 7 NO ΟΝ 3 \ > 4 
μὲν τὸ ayatlov ποιόν, τοῦ ποιοῦ ἐπιστήμη ἐστί᾽, ποτὲ δὲ TO ἀγαϑὸν ἐναντίον, 
~ ΄ ) > ~ 
35 τοῦ ἐναντίου ἐπιστήμη ἐστίν᾽,. GAN οὐδὲ τὸ συμπέρασμα χατ᾽ εὐϑεῖαν 128: 


1 συνϑεὶς} σὺν in ras. Β' τοῦ a: om. Β δ᾽ ἃ 8 τὸν ἃ 9 ἡ Β: 
om. ἃ (cf. vs. 11) 11 ἐστὶν αὐτοῦ B: αὐτῆς a χαὶ ἀντὶ τοῦ γνῶσις post ἐπιστήμη 
transponit a πὸ ἃ: om. B 14 7 a: ἡ Β ἀμνιφοτέραν a 17 éye 
χειμένην a 20 ἐν τῷ συμπεράσματι B: αὐτῷ συμπέρασμα a 28 πτῶσιν χατηγο- 
ρεῖται ἃ 90, 31 τοῦ ἐναντίου ἐπιστήμην Β: ἐναντίον a 2 6 om. a ante 


γενική add. ἡ a μὲν om. a 90. 34 τὸ ἀγαϑόν ποτε μὲν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 36 [Arist. p. 48> 15. 27] 363 
> Ὁ ἀπ es 
γίνεται πτῶσιν τοῦ γὰρ ἀγαϑοῦ ἐπιστήμη εἶναι συνάγεται, ἀλλ᾽ οὐ τὸ ἀγα- 128: 
ϑόν, ὥσπερ οὐδὲ τὸ ποιὸν ἐλέγετο ἢ τὸ ἐναντίον ἐπιστήμη ἜΣ ἃ ἦσαν οἵ 
μέσοι ὅροι, ἀλλὰ τούτων ἐπιστήμη. τὸ μὲν οὖν ἀγαϑὸν ἔχειτο 7 ἐναντίον 
εἶναι ἢ ποιὸν χατ᾿ εὐθεῖαν πτῶσιν: τοῦτο γὰρ ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν ὅ 
5 ἀλλὰ τὸ ayatov ταῦτα, ὧν ἐμνημόνευσεν: τὸ γὰρ ἀγαϑὸν ἐναντίον 7 
ποιόν, ἄμφω χατ᾽ εὐϑεῖαν. 
» as ΄ ΞΖ, » \ ΄ ΄ 
Ἔστι δέ, φησίν, ὅτε μήτε τὸ πρῶτον χατὰ τοῦ μέσου μήτε 
~ ~ ΄ >] ~ ~ - \ \ 
τοῦτο χατὰ τοῦ τρίτου χατ᾽ εὐθεῖαν πτῶσιν χατηγορεῖται: THY γὰρ 
wat εὐϑεῖαν χαὶ οὕτως [οὕτως] χατηγορίαν χαὶ 


ς ἰ ἁπλῶς χατηγορίαν, ὡς εἶπον, 
> \ c , ao , 
10 λέγει, ὅταν ἢ εἰπεῖν τ τόδε τ τόδε εἶναι, τὸ ὑποχείμενον, ὅπερ τὸ χατηγορούμενον. 
> 


Pine 


o > ~ ~ , ΄ \ > 
τὸ δὲ πρῶτον τοῦ (TOD οὕτως FYOVOWY τῶν προτάσεων ὁτὲ WEY XAT 10 


> εὐϑεῖαν ts δὲ οὐ χατ > beta χατηγορεῖται. παράδειγμα δὲ πάλιν παρέϑετο 
τοῦ μέν, ἐν ᾧ συλλογισμῷ μήτε τῶν προτάσεών τις χατ᾽ εὐϑεῖαν εἴληπται 


\ 5 


5 - Vv ΄ 
UATE τὸ συμπέρασμα, τὸν λέγοντα οὗ ἐστιν ἐπιστήμη, ἔστι τούτου 
15 γένος, τοῦ δὲ ayadod ἐστιν ἐπιστήμη, τοῦ ἄρα ἀγαϑοῦ ἐστι 
ἐδ » ᾿) - 
γένος. οὔτε γὰρ ἐν ταῖς προτάσεσιν εἴληπται ὅρος τις ὅρου χατ᾽ εὐϑεῖαν 
πτῶσιν χατηγορούμενος (καὶ γὰρ ἐν tH μείζονι εἴληπται οὗ ἐστιν Ext- 1 
| i at} Ti eta Ι 
[3 <7 5 σ ΄ - 
στήμη- τούτου γένος εἶναι, οὐχ ὅ ἐστιν ἐπιστήμη, τοῦτο γένος, ual ἐν τῇ 
35 , ~ >] OQ ~ ᾿ >) ΄΄ 5 ‘ b) , \ τὴ ΄ 
ἐλάττονι τοῦ ἀγαϑοῦ εἶναι ἐπιστήμην. οὐ τὸ ἀγαϑόν), χαὶ ἐν τῷ συμπεράσματι 
΄ ~ > C ~ / Ἂ» 5 \ > Q/ » \ 9 [4 >] = 
20 πάλιν τοῦ ἀγαϑοῦ γένος εἶναι, οὐ τὸ ἀγαϑόν: οὐ γὰρ ταὐτόν ἐστιν εἰπεῖν τὸ 
τὶ Qi / Ἃ ~ 3 C ΄-- ΄ Ὁ INE > “δ 2 Χ 
ἀγαϑὸν γένος 7 τοῦ ἀγαϑοῦ γένος εἶναι. τοῦ δέ, ἐν ᾧ ἐν μὲν ταῖς προ- 
΄ > > ie > et ? >Q_~ ΄ ΄ > ΄ - 
a ree οὐ er εὐθεῖαν ἢ χατηγορία ἐν μέντοι τῷ συμ- 20 
~ ἊΝ 4 ~ 
περάσματι xat edtstav, τοῦ δὴ τοιούτου συλλογισμοῦ παράδειγμα ἐξέϑετο 
τοιοῦτον συλλογισμόν: οὗ ἐστιν ἐπιστήμη, γένος ἐστὶ τοῦτο, τοῦ 
>} BI ~ Ὡς ς A > ΄ 5, 
25 δ᾽ ἀγαθοῦ ἐστιν ἐπιστήμη" συμπέρασμα to ἀγαϑὸν. ἄρα γένος᾽. 
> ~ > ΄ a eaed 
αὐτὸ μὲν uat εὐθεῖαν πτῶσιν ὄν, τῶν GE προτάσεων μηδετέρας τοῦτ 
ἐχούσης. ἄχρον ὃξ πάλιν εἶπε τὸν ἔσχατον ὅρον τὸν ὑποχείμενον ἐν τῷ 


— ΄ ὩΣ >i \ 5 Q/ ZEN sf ars So Fie ΑΝ ape > AN ΟΞ 
συμπεράσμα τ EOTL OF TO ayaiov: χατα ΕΝ (ZB τοῦτοῦ τὸ γξνος αὐτὸ xo 
\ 


εἶναι χατηγορεῖται. ἐν δὲ ταῖς wes οὔτε τούτου ἢ ἐπιστήμη οὔτε 


80 τῆς ἐπιστήμης τὸ γένος: τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ zat ἀλλήλων δὲ οὐ 


\ Ἐν 


.48027 Tov αὐτὸν δὲ τρόπον χαὶ ἐπὶ τοῦ μὴ ὑπάρχειν ληπτέον. 
Ρ i i i 


\ 


fo > ~ ~ , ΄ 
Δείξας ἐπὶ τῶν χαταφατιχῶν προτάσεων οὐχ αἰεὶ τὴν χατηγορίαν 


= 


ὁμοίως χατὰ τὰς πτώσεις γινομένην, ORO, ὅτι ὁμοίως Ge 
35 ἀποφατιχῶν προτάσεών te χαὶ συμπερασμάτων χατὰ τὴν ἁρμόζουσαν χαὶ 30 
ἀληϑῆ πτῶσιν τοῦ ἀποφατιχοῦ τὴν χατηγορίαν ποιεῖσθαι, ὃ χαὶ αὐτὸ 


1 ἐπιστήμην ἃ 2 ἐπιστήμην ἃ ὃ μὲν οὖν Β: μέντοι ἃ ὃ ὧν ταῦτα Β pr. 
7 τοῦ πρώτου ἃ 9 χαὶ prius om. ἃ οὕτως alterum add. B: om. a εἶπον] 
p- 360, 4 14 τὸ λέγον a el οὗ ἐπιστήμη ἐστίν Ar. 15 τοῦ ἄρα] συμπέρασμα 
ὅτι τοῦ Ar. 16 τις om.a 17 tH B: tw a 22 μέντοι τῷ B: μὲν τοιούτῳ a 
28 δὲ 8 παρέϑετο ἃ 24 εἰ δ᾽ οὗ Ar. 25 ὅτι τἀγαϑόν ἐστι Ar. 28. ἔστι 


scripsi: ef aB 32 δὴ Ar. 33 αἰεὶ Β; ἂν ἃ 34 Get seripsi: δὲ aB 


364 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 36 [Arist. p.48>27. 33] 


e , ~ , 
προσέϑηχέ πως. οὐ yap ἀεὶ ὃ λέγων τόδε τῷδε μὴ ὑπάρχειν λέγει, ὅτι 128τ 
-" a > » - ¢ ΄ ἢ 
τόδε τόδε οὐχ ἔστιν, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ “6 ἀνϑρωπος ἵππος οὐχ ἔστιν᾽, ἀλλ᾽ 
> ἣν ¢ σ by \ 5 A) ld , 
2 HY μὴ ὑπάρ- 


σ 


~ , “Ὁ / > 
Ἐς iy 00: λέγων οὐ τοῦτο λέγει, ὅτι 


\ x 


vlote, ὅτι μή ἐστι τόδε τοῦδε, ὡς ὅταν τις εἴπῃ THY ἐπιστήμ; 
τὸ ν᾿ ὃν οὐχ 35 
> 


5 ἔστιν ἐπιστ ἥμη; ἀλλ ὅτι τοῦ τ ὄντος οὐχ ἔστιν ἐπιστήμη), ἐν τε δέ, ὅτι 
τόδς τῷδε οὐχ τες ὃ γὰρ τὸ, νοσεῖν ἀποφήσας ἀν οὐ τοῦτο 
λέγει, ὅτι ἄνϑρωπος οὐχ ἔστι νόσος, ἀλλ᾽ ὅτι tH ἀνθρώπῳ οὐχ ὑπάρχει 
τὸ νοσεῖν ἢ τὸ χινεῖσϑαι χαὶ τὰ τοιαῦτα. δείχνυσι δὲ χαὶ αὐτὸς τὸ εἰρη- 
μένον ὑπ᾽ αὐτοῦ πρῶτον ἐπὶ συλλογισμῶν ἀποφατικχῶν δύο ἐν δευτέρῳ 

10 σχήματι ἠρωτημένων: ἐν γὰρ ἀμφοτέροις τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν δείχνυται 
ἐν δευτέρῳ σχήματι. ἔστι δὲ τὸ μὲν πρῶτον παράδειγμα τοιοῦτον: οὐχ 40 
ἔστι χινήσεως χίνησις ἣ οὐχ ἔστι γενέσεως γένεσις" ἡδονῆς δέ 
ἐστι γένεσις 7 ἡἥδονῆς ἐστι χίνησις: obx ἄρα ἣ ἡδονὴ eal ἢ χί- 


~ ἣν \ ΄ 9 ὦ ϑ ) 
νησις. τῶν SY γὰρ πρητάσξεων οὐύξμια XAT 


[ΟἹ 


ὑϑεῖαν πτῶσιν συντέταχται, 
15 τὸ μέντοι συμπέρασμα" τὸ γὰρ “οὐχ ἔστιν ἢ ἡδονὴ γένεσις᾽ τοιοῦτον. τὸ 


δὲ δεύτερον παράδειγμα τοιοῦτον. γέλωτός ἐστι σημεῖον, σημείου δὲ 


~ 
ι 


ων 
cv 


οὐχ ἔστι σημεῖον, ὥστε οὐ σημεῖον ὃ γέλως" χαὶ yap ἐπὶ τούτων 45 


τῶν μὲν προτάσεων οὐδετέρα, οὔτ pe χαταφατιχὴ οὔτε ἢ ATOPATIXT, χατ᾽ 


εὐϑεῖαν πτῶσιν συντέταχται, τὸ μέντοι συμπέρασμα. | 


x wv 


20 p. 4833 Ὁμοίως δὲ xat ἐν τοῖς ἄλλοις, ἐν οἷς ἀναιρεῖται τὸ 1[38ν 
πρόβλημα τῷ λέγεσϑαί πως πρὸς αὐτὸ τὸ γένος. 


Δείξας ἐπὶ δύο συλλολ eu) ἠρωτημένων ἐν δευτέρῳ σχήματι μήτε 
On Bene (ἣν πρότασιν χατ᾽ εὐϑεῖαν λαμβανομένην ule THY BEES ND 


o- 


τ 
ἀλλὰ χατὰ γενιχὴν χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀποφατιχὸν γινόμενον zat εὐϑεῖαν 5 


25 πτῶσιν, ὁμοίως φησὶν ἕξειν χαὶ ext τῶν ἄλλων, ἐν οἷς ἀποφατιχόν τι συνά- 
γεται (τοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἀναιρεῖται τὸ πρόβλημα) χατὰ τὴν ποιὰν 


σχέσιν τοῦ χατηγορουμένου πρὸς τοὺς ὑποχειμένους ἢ τῷ χατὰ σχέσιν πως 


™“~ 
Os. 
a 


χαὶ χατὰ πτῶσιν ἐν τῇ ἀποφατιχῇ προτάσει συντάσσεσϑαι τὸν ὑποχείμενον 
τῷ χατηγορουμένῳ τε χαὶ τῷ μέσῳ, ὃ γίνεται ἐν τῷ μέσῳ σχήματι. οὕτως 10 
80 χαὶ τὸ συμπέρασμα ἀποφατιχὸν γενήσεται: ἐν γὰρ τῷ δευτέρῳ σχήματι 6 
μέσος ἐστὶν ὁ χατηγορούμενος ἀμφοτέρων" τῷ γὰρ λέγεσϑαί πως πρὸς τὸ 
ὑποχείμενον τὸ κατηγορούμενον ἀποφατιχῶς. xa) ἣν δήποτε πτῶσιν ἁρμόζει, 
τὸ συμπέρασμα ἀποφατιχὸν ἔσται. ἢ δὲ λέξις ἀσαφής, ὅτι ἀντὶ τοῦ © χατη- 
γορούμενον᾽ λαβεῖν χαὶ ᾿ μέσον᾽ γένος εἶπεν, ὃ οὔτε ἐπὶ πάντων τῶν χατα- 15 
85 φατιχῶς χατηγορουμένων ἀληϑὲς οὔτε Ett μᾶλλον ἐπὶ τῶν ἀποφατιχῶς. 
ἐχρήσατο δ᾽ αὐτῷ, ὅτι χαὶ τὸ γένος ἀεὶ χατηγορεῖται, ὧν ἐστι γένος, χαὶ 


1 τῷδε Β: τόδε a λέγει, ὅτι Β: λέγων a 3 ὅτι Β: ὅτε ἃ 5 GAN ὅτι... ἐπι- 
oth om. ἃ 6 post γὰρ expunxit λέγων B! 7 ante ἄνθρωπος add. ὁ a 

9. οἱ 11 δευτέρῳ B: πρώτῳ a 15 γὰρ om.a 16 post γέλωτος add. μὲν Ar. 18 ἀπο- 
φατιχὴ «+. ES a 20 καὶ ἐν Β: éva: χἀν Ar. ὅσοις Ar. 22 πρώτῳ ἃ 
25 ἀναλαμβανομένου a 27 τῷ om. a 28 ovvtdttestar a 29 οὕτως B; 
οὔτε ἃ οὕτως . .. γενήσεται (90) fort. transponenda post ἀμφοτέρων (31) 


35 χατηγορούμενον ἃ 90 αὐτῷ ex αὐτὸ corr. B! 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 36 [Arist. p.48633] 365 


; ~ g ε ΄ ΄ - » - \ 5 
ἐν TH μέσῳ σχήματι ὃ μέσος πάντων τῶν ἄχρων χατηγορεῖται χαὶ χατὰ 12ὃν 
τοῦτο ταὐτὸν πέπονθε τῷ γένει: γένους γὰρ χώραν ὃ μέσος ἐν τῷ δευτέρῳ 

Z 


) ΄ ~ 
σχήματι ἔχει. xath ὅσον πάντων xaty, Ἰορεῖται. ὅτι 140 ἐπὶ τοῦ δευτέρου 


~ 
> 


, \ s \ Ἃ \ Ω) 
σχηματης τὸν υξεσὴν UAL χατηη ρού υξνὴν γένος εἰπέεν. ὃς ὅπως ἂν χαὶ χαῦ 20 


σι 


ὁποίαν πτῶσιν eich τῷ τ ὧν ἄχρων ἀποφατιχῶς, ἀναιρεῖ τὸ 


i 


τ 
TN > 4 \ \ \ 
πρόβλημα, δῆλον ἐξ ὧν ἐπιφέρει: μετὰ γὰρ τὸ τοῦτο εἰπεῖν πάλιν ἀποφα- 


‘ 


ι 

~ ~ 7> > ἘΣ > /C a oe 

τιχοῦ συλλογισμοῦ apne uie ἐν τρίτῳ σχήματι ἐχτίϑεται, ὡς οὐχέτι ἐπὶ 
l4 


δ Pld 


τούτου τοῦ EOE (a τοῦ μέσου ὅρου γένους τάξιν ἐπέχοντος, ὅτι wy 
χατηγορεῖται. ἢ οὐχ ἐπὶ τῆς ἀποφατιχῆς προτάσεως εἶ 


, , = 
εἰπε μόνης τῷ λέ- 2 


\ 


> ~ Nee. a, 
γένος, GAN ἐπὶ τοῦ προβλήματος ὅλου" ὃ 
τῷ 
‘ 


o- 


\ 2) \ 
10 γεσϑαί πως πρὸς αὐτὸ τ 
\ / > ~ NA sd Ες ΑΖ aay Ὁ pais >! Q .2 ΕΞ σ 
ξῶως ἐν τ USULS te ς ξ WOO DA be OD 
γὰρ μέσος ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ἀμφη poy ὧν ἐν προβλήματι ὅρων 
χατηγορούμενος αἴτιος τοῦ ἀποφατιχοῦ συμπέρασματος. ἐν πᾶσι δέ, ἐν οἷς 
ἀποφατιχόν τι oO eee τῷ “ATA σχέσιν τινὰ χαὶ KATA πτῶσιν συντάσσε- 
~ 5 5 ~ x 
σϑαι τῷ ἀναιρουμένῳ ἐν τῷ zeae) νήματι τὸν μέσον ἣ χαταφατιχῶς 7 ἀπο- 


~ Vv c Oo 
15 φατιχῶς, οὐχ ἔσονται οἵ ὦροι πάντως “wat εὐϑεῖαν πτῶσιν GAA ἥλοις συντι- 30 


ϑέμενοι ἀλλὰ οὕτως ὡς ἐπὶ τῶν προξιρημένων παραδειγμάτων. δύναταί 


- ἈΝ. 5 ~ ~ 
(tt) χαὶ TOY ἀπ᾿ ἀρχῆς παρεωρᾶσϑαι χαὶ εἶνα! ae ἐν τῇ λέξει γρα- 
\ 


φέ ἔντος ἀντὶ τοῦ τῷ λέγεσθαί πως πρὸς αὐτὸ τὸ μέσον τοῦ τῷ Aé- 


\ 


γεσϑαί πως πρὸς αὐτὸ TO γένος. ἔστι δὲ χαὶ τὸ ἐν τῷ τρίτῳ σχήματι 

Ud 3 —~ / 

20 παράδειγμα χαὶ αὐτὸ τοιοῦτο. τὸ μὲν συμπέρασμα ἔχον ἀποφατιχὸν ἐπὶ 

μέρους χατ᾽ εὐϑεῖαν πτῶσιν τῶν μέντοι προτάσεων οὔτε τὴν χαταφατιχὴν 35 
Vv a 3 ἘΣ \ e Po} Pn ee Ξ Sew τὸ a a=, Qe = 4 US, 
οὔτε τὴν ἀποφατιχὴν zat εὐϑεῖαν᾽ Dew γὰρ χαιρός ἐστι, Dew χρόνος δέων 

y te σ vy laa 
οὐχ ἔστιν, ἐξ ὧν συνάγεται, ὅτι τις χαιρὸς χρόνος δέων οὐχ ἔστιν. ἐξηγού- 
μενος OF τὴν δύναμιν τῆς ἀποφατιχῆς προτάσεως χαὶ δειχνὺς dua, ὅτι ἐστὶν 


ἀληϑής, προσέϑηχε τὸ διὰ τὸ μηδὲν εἶναι τῷ ϑεῷ ὠφέλιμον ὡς τῆς 


τῷ 
σι 


) 


a ~ / Vv 
προτάσεως τῆς τ “ϑεῷ χρόνος δέων οὐχ ἔστι᾽ σημαινούσης, ὅτι 40 
Vv ~ ς΄ ΡΣ ~ 
ϑεῷ χρόνος ὠφέλιμος οὐχ ἔστι" τοῦτο GE ὡς δριζομένων τινῶν τὸν χαιρὸν 
χρόνον ὠφέλιμον. 

Ὰ πη \ \ LY, σ 2 ΄ VIN Ψ ἘΝ ΡΥ ΤΟ ὦ > , 7 
[obs μὲν οὖν ὅρους ἐχλέγοντας φησὶ δεῖν αὐτὰ τὰ ὀνόματα ἐχτίϑεσϑαι" 
΄ τ» 5 \ ? >Q_~ \ 
30 ὀνόματα δέ ἐστι τὰ nar’ εὐϑεῖαν λεγόμενα, χαιρός, χρόνος δέων, Yeds. τὴν 
évtot πρότασιν (λέγειν (λέγοι δ᾽ ἂν περὶ τῆς ἀποφατιχῆς) ἀντὶ tod “ προ- 
υξντο προς \ ξ αν πξερι τὴς er TLATS (ντι TOU προ 


> > 


τάσεις᾽ * ἐπὶ γὰρ duc φοτέρων τῶν προτάσεων ἐπὶ τούτου τοῦ παραδείγματος 45 


ἐγ, ΟΣ > PON Nag 
SOS. OV XATA TO GVOUE 


δμοίως λαμβάνεται χατὰ δοτιχὴν πτῶσιν: ϑεῷ γὰρ od 
> ΤΣ > τ σον ~2Q.~ ~ ΄ ΄ CON , 
οὖν, τοῦτ᾽ ἔστιν οὐ χατὰ τὴν εὐϑεῖαν πτῶσιν. ληπτέον λέγοντας ᾿ ϑεὸς χρόνος 
ΝΟ, 5 4 >) SAN \ δ ~ rai pea ἢ \ \ > ῳ ΄ 
35 δέων οὐχ ἔστιν᾽, ἀλλὰ χατὰ τὴν πτῶσιν τοῦ ὀνόματος: τὴν γὰρ δο[τιχήν᾽ 124- 
ςς - a ᾳ \ Qs ~~ ~ 
Veo’ γὰρ iene ἐν ταῖς προτάσεσιν. ὃ xat χαϑόλου παραινεῖ δεῖν ποιεῖν, 


2.3 τῷ σχήματι τῷ δευτέρῳ ἃ 4 τὸν scripsi: τὸ aB zat prius 
superser. B ὃς B: ὡς a xay addidi: spat. 5 lit. in B: om. a 

6 ἐξ B: δι᾽ a 8 γένος a ἔχοντος a 9 τὸ a 13. 14 συντάττεσϑαι a 
16. 17 δύναταί (ct) seripsi: delxwotat aB 17 τῶν om. in lac. a 18 τοῦ 
τῷ (post μέσον) a: τούτων B πὼς om. a 19 σχήματι om. a 22 δὲ 
ὧν B pr. 25 tw om. a et Ar. Ol λέγει addidi περὶ τῆς ἀπο- 
φατιχῆς B: τὴν ἀποφατιχὴν ἃ ante ἀντὶ add. ἢ πρότασιν a 34 οὖν Β: 


εἶναι ἃ 


366  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 36. 37 [Arist. p.48>33. 4946] 


10 


30 


35 


τοὺς τῆι τος ἐχτίϑεσϑαι χατὰ τὰς χλήσεις τῶν ὀνομάτων, τοῦτ᾽ 124τ 


{ἡ 
x 
[0] 
= 
ἮΝ 
on 
(η΄ 
5 
εὶ 
2 
wy 
Mv 
<= 
a 
R 
=e 
) 
τ] 
oO 
Φ 
a 
Ὡς 
a 
[ΟἹ 
a 
- 
x 
R 
a 
Re 
fal 
Q- 
wy 
ὧν 
το 
[= 
We 


Περὶ iy eS συμπ 


cD 
ὥς ὦ 
a ©& 
oO) re 
Fond 
oe ὧν 
Ov | 
ov «al 
Sy & 
» GY 
e& ὦ 
an 
(0) ἢ! 
e 
al ae 
R ΤΑῚ 
ἝΞ o7 
or (ἡ 
< 
on 
28 
Q- 
“= -G 
(=) 
i) 
2, 2 
ay ὅν 
Gta 
< Θὲ 
< 
By 
ee a 
es 
a 
SY Oo 
a 5 
Sas 
-Ξ ὦ» 
< o 
Q- 
aa 
Sth 
ee 
ἘΣ Ρ 
> 
OS al 
w oO 
a os 
en 
- a 
Cos | 
a 
ξ RQ 
; -Ὁ 
zs 
so # 


Q 
ῷΦ 
< 
x 
Ξ, 
° 
ἨΞ 
Φ 
Θ 
< 
“™N 
- 
a 
~ 
Co 
ae 
3. 
“oO 
a 
o- 
oy 
Θ᾽ 
3 
oy 
ἘΠ 
Θ 
<x 
“ 
~ 
XR 
> 
o” 
Ἔ 
[=] 
ey 
Aa 
o- 
ol 
ec 
Φ 
- 
[=] 
< 
OQ 
=e 
[=] 
= 
Φ 
< 
Ww 
_ 


la ΄ [4 \ A 4 4 , \ aX 4 
τιχήν, ὡς τὸ TWTtov’ τὸ γὰρ τύπτον τυπτόμενον τύπτει. τὸ δὲ τυπτόμενον 
΄ “5 Ψ ~ "2 ~ 
χοινόν ἐστιν εὐϑείας τε χαὶ αἰτιατιχῆς πτώσεως. οὐ παντως δὲ παραινεῖ 
" - \ ~ \ ΄ ΄ » 5) o 
pide gee χαὶ χατὰ πτῶσιν τὰς προτάσεις συντάσσειν, GAN ὅταν οὕτως 
σ ὌΝ Γ (ἔν οὖ τ D ’ us , bey Ne ra / 
ἡζ: ὅταν 68 χατ᾽ εὐϑεῖαν. τῇ εὐϑεία χρηστέον. ὃ ἐδήλωσε παραϑέμενος 


4> \ ™“ σ > ΄ » \ ~ 
τούτου παράδειγμα τὸ 7 ὅτι οὗτος, οἷον ὃ ἄνϑρωπος [τὸ] ζῷον 


ρ.4946 Τὸ δ᾽ ὑπάρχειν τόδε τῷδε καὶ τὸ ἀληϑεύεσϑαι τόδε 
χατὰ τοῦδε τοσαυταχῶς ληπτέον, ὁσαχῶς at χατηγορίαι διύ- 


ἊΝ οἰ 5 ~ toe ~ > , \ \ 5 \ 
Εἰπὼν ἐν τοῖς og Pie ἔγοις “ὁσαχῶς τὸ εἶναι λέγεται χαὶ τὸ nee 
4 


UASLY 7, τῇ τῶν ὀνομάτων πτώσει προσέχοντας χρὴ τὰς χατηγορίας ἐν ταῖς 
προτάσεσι ποιεῖσθαι. ὡς εἰ μὲν χατ᾽ εὐϑεῖαν λέγοιτο, χαὶ δὴ γώίγνεσϑαι 
χατηγορίαν, ἂν ὃὲ χατὰ πτῶσιν, μηχέτι, ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα ἀποβλέ- 
ἱ χεται ταύτας a χαὶ 


Ὗ 


ἊΣ 
Cc 
© 
em) 
~~ 
ΜῈ 
- 

Ξ 
wy 
Mv 
τ 
o7 
Ox 


» 

TOVTAS χρὴ χαὶ τὰς ὑπάρξεις 
\ \ ΄ 

δι’ ἧς dv πτώσεως, οὕτως χαὶ τὰς προτάσεις το γῦν λέγει, πο- 


? > 
~ 
ι 


τὶς ἀχηϑές ἐστιν εἰπεῖν ἄλλο ἄλλῳ ὑπάρχειν" ὁσαχῶς γὰρ αἱ χατηγορίαι 


χαὶ τὰ τῶν ὄντων γένη διήρηται. 7 γὰρ ὡς οὐσίαν τὸ χατηγορούμενον 
τοῦ ὑποχειμένου χαὶ ἐν τῷ τί ἐστιν ὃν αὐτοῦ ληπτέον ἐν ταῖς προτάσεσιν, 
ὡς ἐν τῇ “ὃ avipwros ζῷόν ἐστιν᾽. 7 ὡς ποσότητα αὐτοῦ δηλοῦν, ὡς ἐν 
τῇ ὃ ἀνϑρωπος τρί: πηχύ got’, ἢ ὡς ποιότητα, Gv λευχὸς εἶναι ῥηϑῇ, 7, 
ὡς σχέσιν, ἐὰν δεξιὸς 7 nes ἢ ὡς EEE ἂν Pegs ἢ γράφῃ; 
ἢ ὡς πάῦϑος, ay τύπτηται ἢ ἀλγῇ; 7 ὡς τόπον, ἂν ἐν Λυχείῳ εἶναι δηϑῇ; 
ἢ ὡς χρόνον, ay λέγηται, ὅτι χϑὲς ἦν ἣ πέρυσιν, ἢ ὡς χεῖσϑαι, ὅταν 
χαϑῆσϑαι λέγηται. ἢ ὡς ἔχοντός tt, ἂν ὑποδεδέσϑαι 7 ὡπλίσϑαι λέγηται. 
τοσαῦται γὰρ αἱ oe χαὶ τοσαυταχῶς οἷόν τε ἄλλο ἄλλῳ ὑπάρχειν 
τε χαὶ ἀληϑεύεσϑαι zat αὐτοῦ. χαὶ τούτων τῶν χατηγορουμένων χαὶ ἀλη- 
ϑευομένων χατά τινος ἢ ἁπλῶς χαὶ χαϑόλου λη ο τὰ χατηγορούμενα 


‘ 
Ne A 


χατηγορεῖσθϑαι ἢ πῇ τὰ οὐ γὰρ γένη χαὶ αἱ διαφοραὶ χαὶ τὰ ἴδια χαὶ 


cr 


10 


20 


1 χλήσεις a et Ar.: χλίσεις B (ABu) 3 Περὶ ἑρμ.} ὁ. 2 p. 16232 6 χαὶ alterum 
om. a 7 ὡς τὸ διπλάσιον: ἡμίσεος γὰρ in vestigiis manus primae evanidae B? 
12 τὸ alterum add. B: om. a 16 ὁσαχῶς χτλ.] ¢. 36 p. 48b2 17 post χρὴ add. 
σημαίνειν Ar. 18 τῇ οἵη. ἃ 20. 21 ἀποβλέπειν ἃ 21 ὡς ἐνδέχεται B: ἐνδέ- 
χεσϑαι ἃ 22 οὕτω ἃ 23 εἰπεῖν om. ἃ 24 διήρηνται ἃ 21 τριπήχης ἃ 
80 λέγηται ἃ: γένηται Β ol λέγηται (post καϑῆσϑαι) seripsi: λέγοιτο aB ὁπλίζε- 
σϑαι λέγοιτο ἃ do τε OM. ἃ ; 


or 


10 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [ 37. 38 [ Arist. p.4926.11] 367 


~ 


Ο 
πο 
fe) 
[9] 
«- 
a 
(=) 
7 
Qs 


\ ~ 


ὃ - δὲ ἐβγικὲ ess pe hen ne  σιόναξ τὸ χευχάν. ποτὲ δὲ 
τὸ “ὃς συμβεβηχὸς ποτὲ μὲν ἁπλῶς, ὡς ἐπὶ τῆς χιόνος τὸ λευχόν,- ποτὲ δὲ 
a, PX ’ 
~ = 5 Y ,~ v ΄ 
TT, ὡς τοῦ ὀφθαλμοῦ τὸ λευχόν. ἔτι ὃὲ ἢ ἁπλῶς τε χαὶ ἄνευ συνθέσεως 
es 9) 0, ~ ΄ ” 
χατηγορητέον, τοῦτ᾽ ἔστιν Ev τι χαὶ μιᾶς χατηγορίας, 7 συμπεπλεγμένα τε 


\ 


΄ cw ΄ v ma κ 
χαὶ συγχείμενα" ἢ μὲν γὰρ ᾿ Σωχράτης ἄνθρωπός ἐστιν’ ἁπλοῦν ἔχει τὸ 
“ +} r i i ω 


\ 

ὰ 
ἘΣ ΑΝ Le, ΣΥΝ fae (ὰΡ 72. Fe ἘΞ ΞΘ ? 2 ΄ 
χατηγορούμενον. 7 δὲ λέ ΤΣ Σωχράτης ἄνϑρωπος λευχός ἐστιν ἣ ᾿ Σωχρά- 

5 / , 9 

της χαϑήμενος διαλέγεται᾽ σύνϑετόν τε χαὶ συγχείμενον. ἐπισχ 
΄ - , ΖΝ 2 
φησί. ταῦτα χαὶ ae βέλτιον, ἐπεὶ τῶν συγχει 


΄ ᾿ ? ~ 
χατηγορίαις τὰ μὲν μίαν πρότασιν ποιεῖ, τὰ δ᾽ οὐ μίαν. ἔστι δὲ τῶν ἰδίᾳ 


- 


΄ > Q~ ’ ¥ \ =n -- 
— LIT QS US cS (αὶ σὺ criss 1 > ς DIF . IS 
χατηγορουμένων ἀληϑῶς τὰ μὲν χαὶ συνϑέντας ἀληϑῶς χατ mph s αι, τὰ ὃ 
E 
ὃ 


Vv 5 ~ 
συνϑέντας οὐχ ἔστιν ἀληϑῶς χατηγορῆσαι. περὶ τούτων ἀξιοῖ ἄμεινον δεῖν 
C x34 \ \ ΣΝ bla) > \ a 2 PEs as \ 
ἐπεσχέφϑαι- ἀλλὰ χαὶ περὶ τῶν ἄλλων, ὧν τὰ χεφάλαια ἐχτίϑεται. χαὶ 


΄ 


fe , 3 ~ 
Τὸ ἐπαναδιπλούμενον. 6 ἐστι τὸ δὶς λαμβανόμενον. οὖχ ἁπλῶς 


© 
o- 


΄, > » 
προστιϑέμενον χαὶ προσχατηγορούμενον" τοῦτο γὰρ χαὶ αὐτὸ τὸ ὄνομα δηλο 


τ : ὃ ἐπαναδιπλούμενος ἐν ταῖς προτάσεσιν 
ὃ μέσος ὅρος" οὗτος γὰρ γίνεται προσχατηγορούμενος ἐπαναδιπλωϑείς: οὔ 
φησι δὲ δεῖν ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν τοιούτων συλλογισμῶν τῷ μέσῳ ὅρῳ 
τὸ δεύτερον λαμβανόμενον χαὶ ἐπαναδιπλούμενον συντάσσεσϑαι, ὡς δὶς εἶναι 


\ / 5 / δα ἂν ~ ~ 9) v ~ / \ 
τὸν μέσον λεγόμενον, ἀλλὰ τῷ πρώτῳ, τοῦτ᾽ ἔστι τῷ μείζονι χαὶ κατηγο- 


ἁπλῶς ama yapoovent τε. ὧν εἰσι, χαὶ ἀληϑεύονται χατ᾽ αὐτῶν. 124r 


90 


40 


a > ~ 
ρουμένῳ. ὃ OF λέγει, διὰ τοῦ παραδείγματος σαφὲς πεποίηχεν" εἰ γὰρ γίνοιτο 10 
Ἁ ~ ~ \ ΄ 
25 συμπέρασμα διὰ συλλογισμοῦ, ὅτι τῆς διχαιοσύνης ἐστὶν ἐπιστήμη: 
σ 3 , > 5 ͵ ΄ ~ 
ὅτι ἀγαϑόν, τὸ μὲν SEE a ἐστι τὸ ἀγαϑόν, ὃ πρόσχειται τῇ ἐπι- 
στήμῃ; ἐπαναδιπλούμενον δέ, ὅτι χαὶ ὃ μέσος ὅρος τὸ ἀγαϑόν ἐστιν. ὃ γὰρ 
συλλογισμὸς οὗτος" ἢ διχαιοσύνη ἀγαϑόν, τοῦ ἀγαϑοῦ ἐστιν ἐπιστήμη. ὅτι 
2! [4 ~ , wv 5» Ἁ DS 
ἀγαϑόν, τῆς διχαιοσύνης ἄρα ἐστὶν ἐπιστήμη; ὅτι ἀγαϑόν. οὕτως. γὰρ 15 
- σ " Vv Vv , 5» 
80 χειμένων τῶν ὅρων χαὶ ὄντος μείζονος μὲν ἄχρου ἐπιστήμης. ὅτ' ἀγαϑόν. 
/ a\ ἘΣ ~ ΜΆ, oa ἘΞ ai » sn rs Vv \ 5» ,ὕ 
μέσου ὃὲ ἀγαθοῦ, ἐλάττονος ὃὲ ἄχρου διχαιοσύνης ἔσται τὸ εἰρημένον συμ- 
λ = fe ΄ ᾿ > ΄ 
πέρασμα τὸ τῆς δικαιοσύνης ἐπιστήμην εἶναι, ὅτι ἀγαϑόν, χαὶ ἣ ἀνάλυσις 
/ v ~ 5 ~ 
εἰς τοὺς εἰρημένους ὅρους ἔσται τοῦ συλλογισμοῦ. ἐὰν δὲ τὸ ἐπαναδιπλού- 
at Lb eh PWN χα hn, δ. QZ Ae PY v ~ ΄ 
μενον (τοῦτο δέ ἐστι τὸ ἀγαϑόν) μὴ τῷ μείζονι ἄχρῳ συναφϑῇ ἀλλὰ τῷ Εν 
’ / > , σ > ¥ 
35 ual γένηται ὃ μέσος ἀγαϑόν, ὅτι ayatov, οὔτε ἔτι συμπέρασμα ἔσται 20 
΄ “ἢ ~ 
τὸ τὴν διχαιοσύνην ἐπιστήμην εἶναι, ὅτι ἀγαϑόν, τῷ μὴ εἶναι τῷ χατηγο- 

1 te om. ἃ ὦ συνϑέσεως ἃ: συνέσεως B 4 ἕν τι χαὶ om. in lac. ἃ 5. 6 τὸ 
χατηγορούμενον OM. ἃ 8 φησί οἵη. ἃ 10 et 11 χατηγορεῖν ἃ 12 ἐπεσχέφϑαι 
LH aad Ῥη Ἴ70ρ 
ex ἕπεσϑαι corr. Β' 19. post μὲν add. γὰρ a Περὶ ἑρμ.} ὁ. 11 ante 
Θεόφρ. add. ὁ a 17 ante éxavad. add. δ᾽ (ut vs. 15) a: eras. B 25 συλλο- 

ἘΡ 


γισμοῦ B: συλλαβῶν a 31 ante ἔσται add. δὲ a 90 γενήσεται a 


368 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 188 [Arist. p.49411] 


or 


ρουμένῳ προσχείμενον τὸ ὅτι ἀγαϑόν. STE ἦν τὸ ἀναδιπλούμενον: ahh 124¥ 
> ΄ ΄ ‘ 4 Vv ea 

οὐδ᾽ ἢ ἐλάττων πρότασις se ἔτι" ἔσται γὰρ ἢ poe ἀγαϑόν, 6 ὅτι ἀγα- 

usvoy τῷ ἀγαθῷ τὸ ὅτι ἀγαϑὸν μηδὲν 


᾿ 


ϑόν. ἢ γὰρ ae Hee ἔστα! προσχείμε 
σημαῖνον, χαὶ ἀσύνετος 7 πρότασις bas at ἢ λέγουσα ᾿ἣ διχαιοσύνη ἀ ἀγαϑόν, 
σ > race} ~ v. ~ 
ὅτι ἀγαϑόν᾽, 7 εἰ σημαντιχὸν τοῦ διὰ τοῦτο τὴν πο ἀγαθὸν εἶναι, 3 
, 5 , . 

ὅτι μόνη ἀγαϑόν ἐστι χαὶ ταὐτὸν τῷ ἀγαθῷ. ψεῦδος ἄν εἴη τὸ λεγόμενον. 

is =F, pea re hers aN τς Nye = oN 1 5. NG a L 
σημξιώτεον O&, οτι φψεῦυοος “AL τὸ UY GUVETOY ASYEL οὐ o7, τῷ μξσῳ 

5 > 


σ Pe \ ~ 5 ΄ ¢ aN pe σ aE > \ 

ὅρῳ χρὴ προσχεῖσϑαι τὸ ἐπαναδιπλούμενον, ὡς τὸν μέσον ὅρον εἶναι δὶς τὸν 
" 55 5 - \ 

αὐτὸν λαμβανόμενον, ἀλλὰ τῷ aaa τὸ G8 ἢ γὰρ διχαιοσύνη, 

σ > , - ~ ~ 35 ΄ ΄ 
ὅπερ ἀγαϑόν, δειχτιχὸν ἅμα ἐστὶ τοῦ πῶς ἀληϑής ἐστιν ἣ πρότασις: τὸ 80 

Ἁ σ ~ , 5 wre ὦ νὰ , > a \ ~ i > Qs 6: .5 Fo 
γὰρ ὁπερ τοῦ γένους αὐτῷ δηλωτιχόν ἐστι. διὰ τοῦτο οὖν ἀληϑὴς ἢ ἐλάτ 
τῶν πρότασις ἢ λέγουσα “7% διχαιοσύνη ἀγαϑόν᾽. ὅτι, ὅπερ ἀγαϑόν, ee 
τοῦτ ἔστιν, ὅτι ὡς ἐν γένει τῷ ἀγαϑῷ ἐστιν: τοῦτο δέ, ἐπεὶ περιέχεται 


ς >? 5» - - ~ ΄ ~ ? > 
Uk αὐτοῦ. dua δὲ σημεῖον τὸ ὅπερ προ κείμενα sacar εὐθεῖαν χατηγο- 


“νὸς \ > Q. ~ > σ id > \ ¢ / 
ρεῖσϑαι το αγαῦον τῆς οἰχα!ὴσ ύνης, οὐχ ouTwMs, (ὡς) YY TO UROXSLUSVOY τῇ 

> , ~ 5 ᾿ ~ Ss 5 , = 
STLOTYUT* TOU γὰρ ἀγαδηῦ επισ τήμη» ἀλλ οὐ τὸ ἀγαϑὸν ἘΝ ΕἾΕΝ οὕτως 80 


\ > ~ > Ψ ¢ s 4 
μὲν οὖν τῆς διχαιοσύνης χατηγορεῖν τὸ ἀγαϑὸν ἁπλῶς ὑγιές τε αἱ ἀληϑές" 
Ἁ \ td ~ vn Oo, ~ / 
τὸ γὰρ γένος τοῦ εἴδους χαὶ τὸ περιέχον ὅλως τοῦ περιεχομένου χατηῖο- 
> ‘ eee Wi ΄ ΄ cre 7 odes - 
ρεῖται, διὸ χαὶ ἁπλῶς. οὐχέτι μέντοι ἀληϑὲς τὸ “ἢ Tee ταὐτὸν τῷ 
ΡῚ ὦ > Ce Clee eo ΡΝ Ce 
ἀγαθῷ Esty, ὃ δηλοῖ ὁ λέγων 7, 


fe ~x ar a ae ΛΝ ες ἃ oe ken aa a Ae Ξ Ξ = Yn)" 
KOLWOTEDOY GE γὺν TO αγαῦον ως ἕν τῷ περ χαι ὡς YEVOS ἔλαβε χατηγο- 


Ξ ΄ > ς > ae) 
διχαιοσύνη ἀγαϑόν ἐστιν, ὅτι ἀγαϑόν᾽. 


~ ἊΝ ΄ 5 \ ~ , ~ > , 
ρεῖσϑαι τῆς διχαιοσύνης- ἀντὶ yap τοῦ Tee? τῷ ὅπερ ἐχρήσατο. 
~ Ἃ τ “ἢ \ 2 , > 
“Ὁμοίως δὲ πάλιν, χἂν ἢ συμπέρασμα, ὅτι τὸ ὑγιεινὸν ἐπιστητόν ἐστιν, 
δ \ ᾿ > Q/ δὶ σα 5.’ Ζ. v 
ἡ ἀγαϑόν, τὸ μὲν ἀναδιπλούμενόν ἐστι τὸ ἀγαϑόν: ἣ δ᾽ ἀνάλυσις ἔσται 
Η - “5 - Ὑ \ ΄ Ἃ ei ~ 
χαὶ τούτου τοῦ συλλογισμοῦ εἴς te τοὺς ὅρους χαὶ τὰς προτάσεις, ἂν ἢ τῷ 40 
io ΄ \ we o on Tee aN = a 9 , σ “2 a ca 
μείζονί TE χαὶ χατηγορουμξνῳ GOW προσχείμενον τὸ ἢ ἀγαῦον, ἵνα ἢ μείζων 
\ v 5 , = > ΄ , ἊΝ 5» , Vv δ το - Sk AL et / 
υὲν ἄχρος ETLGTHTOY, ἡ ἀγαϑόν, μέσος δὲ ἀγαϑόν, ἔσχατος δὲ τὸ ὑγιεινόν. 
΄ 4 X > 
ἔσονται: yap at μὲν ts σεις ᾿ τὸ ὑγιεινὸν ἀγαϑόν, τὸ ἀγαϑὸν ETLOTYTOV, αἱ 
> 4 el eee >. Νι κὉ \ 2 Ava. cas ᾿ς ? Ἃ Χ 
ἀγαϑόν᾽, συμπέρασμα δὲ “tb ὑγιεινὸν ἐπιστητόν, ἧ ἀγαϑόν᾽. dv δὲ μὴ 
τῷ χατηγορουμένῳ ε ἐπαναδιπλούμενον ἐν τῇ ἀναλύσει προστεϑῇῃ ἀλλὰ τῷ 45 


5 > is 
ow, οὔτε τὸ συμπέρασμα ἔτι Ceryt (ee τ (τὸ) “to ὑγιξινὸν 


> “" A 
ἐπιστητόν, ἢ ἀγαϑόν᾽, οὔτε ἣ πρότασις ΠῚ τασις ἀλη, ἐστιν 7 συνετὴ 12ὅτ 
Cx ¢ \ » Qs Lo > ce) 7, 70) = ᾿ς \ \ ΄ 
ἢ λέγουσα “to ὑγιεινὸν ἀγαϑόν, ἢ ayatov’. ὅμοιον τούτοις ἐστὶ χαὶ τὸ 6 
nase ΄ > \ " > >. ΄ > ΄ 
τραγέλαφος [δοξαστόν], ἡ μὴ ὄν. σφόδρα δὲ συντόμως εἰρημένον 


= i 
v 5 


w~ € “4 
ἀσάφειαν ἔχει" μόνον yap ἔλαβε to ἐπαναδιπλούμενον tod ὑποχειμένου χατη- 


1 ὅτι οπι. ἃ 2 συνετὴ corr. B!: συστῇ ἃ 2.3 ὅτι ἀγαϑόν om.a 3 γὰρ om.a 
4 συμβαῖνον a 5 elom.a σημαντιχὴ ἃ τοῦ scripsi: τὸ B: om.a 6 τὸ λεγό- 
μενον εἴη ἃ 7 οὐδὲ ἃ 8 ἐπαναμετρούμενον ἃ 10 post τοῦ add. χατ᾽ εὐϑεῖαν ἃ 
12 ὅτι om. ἃ 15 (ὡς) ἦν τὸ seripsi: ἢ τὸ Β: δὲ τοῦτο a 19 7 ex ef corr. B! 

21 ὡς ἐν τῷ... ἡ (ex 7 corr. B?) ἀγαϑόν (24) om.a 25 te B: thva 26 7) ex 
ἢ corr. B! 27 ἢ ex 7 corr. B? 29 συμπέρασμα . - . ἀγαϑόν om.a 90 ante τῷ 
add. ἐν a 91 τὸ alternm add. a: om. B 32 πρότασις alterum om. a ἢ ex Fj 
corr. B ood ὃ om. Ar. (ef. p. 369, 2—S) 94. δοξαστόν, quod exceptis Bd Arist. cod. non 


ha 


bent, ut ex p. 269,2—4 translatum delevi (cf. Waitzii comment.) ἡ ex ἢ corr. B 


10 


20 


30 


πῶς uh Ov, τὸ μὴ ὃν δοξαστόν, ἡ μὴ ov, ἐφ᾽ αἷς 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 88 [Arist. p.49211.27] 369 


που παραλιπὼν τῷ χατηγορουμένῳ προσχεῖσϑαι αὐτὸ δεῖν. ἔστι 12ὅτ 
Σ ΄ δι ~ 
yap τὸ ov ee τραγέλαφος ὦ Ἢ py ὃν ἃ OE eagle 


Ὁ “7 2 > 


ροτάσεσι συμ- 
a \ 7 ΝΕ ΄ τ . » τὴ ἊΝ 
πέρασυα τὸ Ob eae SUES catia 00) Hace Be Rabie οὕτως 
φ 4) 
ὃ ἘΠῚ ae wy ὄν, τὸ μὴ ὃν μὴ ὄν, ἣ μὴ ὄν, τραγέλ ἘῸΝ ἄρα μὴ ὄν, 
= 
ἧ μὴ ὄν. 
T, ‘> ~ ᾿ς \ Ἁ Vv /, 
Ὅμοιον παράδειγμα τοῖς προειρημένοις xat τὸ ἄνϑρωπος ςτὸ 
re 
ἡ αἰσϑητόν: ἔστι γὰρ συμπέρασμα ἔχον ἐπαναδεδιπλωμένον τὸ oe 
δῆλον ὡς διὰ μέσου ὅρου τοῦ αἰσϑητοῦ γεγονότος χαὶ δεδειγμένον. 6 γὰρ 
ἀνθρῶπος αἰσϑητόν, τὸ αἰσϑητὸν φϑαρτόν, 7 Εν 
eal τοῦ αἰσθητοῦ ἐπαναδεδιπλωμένου χαὶ δεύτερον εἰλημμένου τῷ 
χατηγορουμένῳ ἄχρῳ συντεταγμένου τῷ φϑαρτῷ ἀλλ᾽ οὐ τῷ μέσῳ. τὸ 
? > 
δ᾽ ἐπαναδιπλούμενον ἐπιχατηγορούμενον εἶπεν. ἐπεὶ τῷ χατηγορουμέι 
\ 
ὶ 


ον Ox 


a 
a 
' 


συντάσσεται xual ἔστιν ἐν τοῖς συμπεράσμασι προσχατηγορούμενόν τε χα 
χατηγορούμενον. δύναται δὲ χαὶ χαϑολιχώτερον εἰρηχέναι νῦν. ὅτι ἐν 
τοῖς συλλογισμοῖς, ἐν οἷς ἐστι προσχείμενόν τι τῷ INIA USL χαὶ 
χατηγορούμενον ἐν τῷ συμπεράσματι, ἄν τε δὶς ἡ ταὐτὸν εἰλημμένον χαὶ 


2 


5 a_a [7 . ΡΥ ΣΟ τις 5 , > > \ ~ , 5 ΄ 
ἐπαναδεδιπλωμένον, ὡς ἐφ᾽ ὧν Spee (ἦν γὰρ τῷ μέσῳ ταὐτόν" 
2: 7 ~ ~ , 

ἐδύνατο δὲ χαὶ τῷ χατηορουβενῳ ταὐτόν, ὡς τ τοῦ τραγελάφου, εἰ ἐν 


~ ΄ SG \ ces \ iF wv \ 
τῷ συμπεράσματι λαμβάνοι τις ὃ τραγέλαφος μὴ ὄν, 7 μὴ Ov), ἄν τε χαὶ 
v Se VES la Ὁ κα \ > 
ἄλλως ἢ ἔξωϑεν προσειλημμένον, det tas ἀναλύσεις ποιουμένους ἐν ταῖς τῶν 
{| fh 
ὅρων ἐχϑέσεσι τὸ τοιοῦτον συντάσσειν τῷ μείζονι ἄχρῳ, ὃς χατ τηγορεῖται ἐν 
τῷ SPOS rah οὕτως γὰρ ao) ρούμενόν τε χαὶ π τροσχατηγορούμενον 
ἔσται ἐν τῷ συμπεράσματι. ἔοιχς μέντοι ταὐτὸν Ὅλ Sayer acne ano) 
\ >] 74 


τε χαὶ ἐπαναδιπλούμενον: ἐπή 
δίπλωσιν ϑετέον. 


\ \ \ ~ wv 
γεγχε YAP τὸ πρὸς TH ἄχρῳ τὴν exava- 


p.49227 Οὐχ ἣ αὐτὴ δὲ ϑέσις τῶν Πρ: ὅταν ἁπλῶς τι συλλο- 


γισθῃ, χαὶ ὅταν τι τόδε ἢ πῇ ἡ «πῶς. 

Od φησι δεῖν ἐν ταῖς τῶν συλλογισμῶν ἀναλύσεσι τὴν αὐτὴν χαὶ διοίαν 
ϑέσιν χαὶ ζήτησιν τῶν ὅρων ποιεῖσθαι, ὅταν τε ἁπλῶς τι ἐν τῷ των 
σματι ἢ χατηγορούμενον εἰληυμένον, χαὶ ὅταν μετὰ 7 προσϑήχης τινὸς ἐπι- 
aeriiccooueaas τῷ χατηγορουμένῳ συντεταγμένου, ὡς ἔδειξεν ἐ 
ἐπαναδιπλούμενον προσχατηγορούμενον ἔχουσι συμπεράσμασιν. ὃ 


ἐ 
διὰ τοῦ τὶ τόδε 7 πῇ ἣ πῶς. τῶν γὰρ προσχατηγορουμένων τὰ μέν, τί 


10 


15 


20 


25 


90 


> ‘\ ΄ / ys ~ ΄ 5 \ ~ ~ \ r \ 
35 ἔστι τὸ ὑποχείμενον, δηλοῖ, ὡς ἐπὶ τοῦ συμπεράσματος τοῦ τὸ ἰσοσχελὲς 
. \ , ἣ ΝΣ v BS γ΄ ΕΑ δ “ΑΞ ἢ \ ΔᾺΝ , ΝΜ ὯΔ o- 
ODOLY OPUGLs ισας ξχξιν. ἢ Tptywvoyv (τὸ {4p TPOCAATHYOPOVUEVOY, ξστι OS ov 
1 αὐτῷ a 2 post συμπέρασμα add. τὸ a ἢ B pr. 3 post ἡ μ μὴ ὃ ὃν οχ- 
punxit ὅμοιον . . . φϑαρτόν (ex vs. 7 translata) B 3.4 ante συμπέρασμα add. τὸ a 
5 ph ὃν 7 μὴ ὄν recepit Ar. cod. n 7. 8 ἀνϑρωπος φϑαρτόν, ἡ B? (B! evan.) 
8 ἐπαναδιπλωμένον a Ὁ. δεδειγμιένον scripsi: δεδειγμένου aB 11 ἐπαναδιπλωμένου ἃ 
14 συνέπεται ἃ 19 ἠδύνατο ἃ 20 τις Β: τίσι ἃ 23 γὰρ om. ἃ 21 τι 
om. ἃ 


Comment. Aristot. Il. 1. Alex. in Anal. Priora. 24 


370 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 138 [Arist. p.49227] 


> 


? - Σ - > 1 F a > - ΄ ~ 
τὸ “Ἢ τρίχωνον᾽, τί ἐστι τὸ ἐσοσχελές., δηλοῖ. 6 ἐστιν ὑπυχείμενον ἐν τῷ 125° 


» . x ar ~ ce. 2% ~ ἢ κ» e a 4 > ΄ ἂ-ῳ > συ 
συμπεράσματι), τὸ δὲ πῇ. ὡς ἐπὶ τοῦ “τὸ ὑχιξινὸν ἐπιστητύν. ἧ ἀγαϑύν᾽ - 
- ᾿ ". «€ ᾿ > Lf > a” x > Ld > L4 bg b>) 
πῇ yap τὸ ὑγιξινὸν ἐπιστητύν- wal’ ὃ yap ἀγαϑόν., ἐπιστητύν. ὅταν & 
ε ~ > ae.) a =” 


: ς- οὕτως yap δοξαστὸν ὡς μὴ ὅν. 
5 ταῦτα μὲν τὰ συμπεράσματα, ἐν οἷς προσχατηγυρξῖταί τι, zal τοιούτων 
I τὰ δὲ ἅπλξ, ὅταν τὸ χατηχυρυύμενον ἅπλῶς men προσ- 49 
τῷ 


- " ΄ ΄ > ~ - - > Pal - 
ϑήχης τινὰς τοῦ ὑπυχειμένου ἐν τῷ συμπεράσματι χατηχυρηϑῇ- οἷον ἄν ἢ 


΄ = it. ‘ee ΄ - ΄ ς- "» > > #2 
συμπέρασμα τὸ F δεχαιοσύνη ἐπιστητύν᾽ ἣ ᾿τὸ ἀγαϑὸν ἐπιστητύν - τὸ γὰρ 
> - ῪἫ @ - ~ > ~ wv «¢ -ν ~ ~ r » - πὦ ~ 
ἐπιστητὸν ἔνϑα μὲν τοῦ ἀγπηϑοῦ ἔνϑα δὲ τῆς διχπιυσύνης aches χατηγηρεῖ- 
Dod " ul ~ ~ > ~ > ~ A, Ὁ 
10 TR. οὔσης τοΐνον τοιαύτης ὥαπορᾶς ἐν τοῖς συλλογιμηῖς te zal συμπερας- 
ν ~ ᾿ 7 - - ~ bud ~ 
σμασεν εὖ Sy δεῖν τοὺς ὅρους Gustess ζητεῖν ἔν te τοῖς ἅπλξος χατηγυρυυ- 45 
Ὁ oF x = = 


> 4% Lg 


Es > La 
mous λέγει, ἐπιστητόν; 


πέρασμα, οἵων ὅτι ἢ δικαποσύνη ἣ τὸ ἀγαϑόν. 
τὸν μέτον ὅρων ζητηπέων | χαὶ ϑετέων χιινύτερόν τινα, ὃς aches Gampye 125" 
D > 


15 τῷ ὑπυχξιμένῳ fom, τῇ δικαιοσύνῃ Fj τῷ abe, zat’ οὖ Gio ὅτι χαὶ 


πένοις χαὶ ἐν τοῖς μετὰ προσϑήκης, ἀλλ ὅταν μὲν [οὖν] ἁπλοῦν ἢ τὸ συμ- 
ὡς 


ὃ χατηχορούμενος ἀληϑῶς χατηγχορηϑήσεται οἷον τὸ ὄν- τύξται yap ουλλο- 
[Seis “ἢ διχακοσόνη ἢ τὸ ἀχαϑὸὼν Gy, τὸ ὧν ἐπιστητύν, ἢ διχαιυσύνη ἄρα 
ἐπιστητὸν ἢ τὸ aya”. ὅταν δὲ ἢ τὸ συμπέρασμα μὴ ἁπλοῦν ἄλλ᾽ ἔχον ὃ 
προσχξέμενών τι wal πρυσχατηγχηρυύμενων, Get χαὶ τὸν μέφων ὥρων payee 


20 ἅπλῶως χαὶ moes ζητεῖν ὕπάργοντα wp ὕπηχειμένο ἀλλὰ πῳησξχέστερων 
wm χατὰ τὸν τρόπων τυῶτων ὕπαάργυντα, wel ὃν ληφϑέντως αὐτοῦ ἀληϑὴς 
6 psiley ἄχρος ἔσται zx atu μετὰ τοῦ πῳρσχξιμένη χατηγοφούμιενης. 


τῷ may yao ἐπιστητὸν aches χατὰ τοῦ ὄντας ἄληϑὲς ἦν χατηγχυρῆσαι, «αὥχέτι τὸ 
δὲ τὸ ᾿“ἐπιστητύ», ἢ ἀγαθόν ἀἄληϑὲς χατὰ τοῦ ὄντως, ἐπεὶ χουνύτερων τὼ ὧν 
35 wai xi πλέων τοῦ χατηγχορυομένσω. «ὦ yap ἀληϑὴς ἢ πρύτανις ἣ hemo 
wh ὧν ἐπεστητύν, ἧ ἀγαδύν"- οὔτε γὰρ τὼ ὃν πᾶν ἀγαϑών, οὔτε poem τῶν 
Guise Taya ἐπιττητά, εἴ Ys ἣ αὐτὴ ἐπιστήμη τῶν Gooey. odes 
aby ὃ μέφος ὥρας coum τὸ ὃν ἁπλῶς ἀλλὰ dw, wot cow shew 
τι τι» ὥπηχξιμξνα» aml προσεγέστξρων wml shy Guonms amin ἀλλὰ αὔτευς & 
30 ὥ». ὥς χατηγορεῖσϑαι αὐπηῶ 6 μεύζανν ἄχρυς ὥὡωνήσεται. ἔστι G2 ᾧ μιξήζουν 


ἄχρας “ἐπιστητύν», ἧ ayaa”. i δὲ md ὥντως ἂν λαΐϑονμεν, ἃ seas 
Ξ - ὃ od -_ - ὥιωϑω Wea > D> τ νὰ CF 
ἔστε τῇ διιπιασώνῃ ἢ τῷ ἀγαϑιῷ, πατηγυρηδ)ήρειπι zat” ado τὼ “ἔπεστης 


΄ r > mar D> > 7 ‘ > 6 - oF 7~ - - bl ba) * bal ᾿ 
τόν, ἢ ἀγανάν", ate ἂν τὸ ἀγαϑὼν hadesscy ἢ τὸ αὐφετὼν ἢ τὴν» ape 


τὸ Yap ἀγαϑὼν ἢ τὼ αὐρετὼν ἢ ἧ ἀπετὴ ἐπιστητών, aii. ἀλλὰ ταὶ 
35 πατὸ τῆς διχανασώνης ἢ md ἀγαϑυῶ ἀληδές ἔστι τὰ pow χατηγυφῆριαι" 
ἀληϑὲς yap τὼ “ἃ διυεπισσώνῃ ἀχαδού»" ἢ “τὼ again αὐρετών»". zal αἰπεούτε- 
ρῶν 1ξΞ χαὶ προσξχξατεφων Th τῆς ὥιυεσυασύνης τὼ ἀγαϑὺν ἢ τὴν ἀρετὴν 39 
χατηχορῆσαι ἥπξῳ Th ὦν" τὼ γὰρ ὧν modu wm wd aad mlm ἃ 


2 τὰ Gd] im te δὲ CL p. 369,34) % ex ἣ coor. BY 3 aye Om. ἃ 4 τὼ 
(se. qfat) sexipsi: ταῖν ἃ. @ me ἃ 9 δεν (amie wey) ἃ 10 πυλλαηυκαῖς a 
12 oi» B= om. ἃ 14 post tecdow adidl. καὶ ἃ ἃς B= αὖ ἃ 17 ἣ (wast awd.) Bz 
ἣ ἃ 18 Saco ἣ τὼ ἀγαϑνῦν om. ἃ 19 τὰ B: ma pape” ἃ 22 παο- 
zac ἃ 23 παπηγπραῖν ἃ a2 ἢ σαι. ἃ, oo post 7 expamsit πὰ B 

αἴων ~~~ ἦ ἀγαθῶν (34) oom. a 


4 
SEE AIO OS STL IUCN PRON OA Cee 5 eT St 
saeco ρα 4 ty Wee te Bite ὅσ. & 55 τυρεσέσν TNE 


tc Gefen, Bhjunte B “τ sists withirss We tov euphoric aos 
τᾶς faces τὸ gtr & ξπτεστήρα.- ὅτε τὸ 3», 335. τὸ τὸ 3» Boe 
gay Ζηλσες, cig 22 & ζξ τὸ Bi τὸ. 5 ἢ» Bee πασέων» ξπ 
tH Ξ. - τὸ 5 oats hie EAE τὸ τὸ τσ ἥν τὸ σαὶ τῷ 
-“ τὸ 2» αἰόσε' τὰ τῆο ξ: ᾧ τὸ Καὶ 3» τὸ + wk τῖς "τ τὰς Ε΄ Hi enc 
τρέξε. 8 ἦν bo τὸ Bh hy alin In tare wh stip tis τὸ 3» 
sty Typ. hanks aa is INS 5. eS 12. 
vet. tz wis 22 “αὶ vn, ii πᾷ ene Ze H ἔσω" 
ines «Ἔν». tik te σξκεύπεσ» - mk myo oy πᾶ 
52 tossentuy Ζ65 sists Zum οὖ wins πάσχον. Hh 25 ἢν Tis τὰ τὸ 3» 
τῆς Gins σηρ:53.»»» ities ζδηλανπαόν E00. ee TE τὸν σῦν». Ζ Eo τ: 
HB iain. 4 “πε ae Hite Fe τε. ay, Kevin Gp ts ie 
Bio onpcisn Veco πόσα, tw Zum ais Zaye Ta. tik. te mesa 
“πὸ ona EI Tuy τὰς tom thy wer iri oe τὰ 
D mpmemorpinas jmp ΤῈ (72) oe ieee wei % τέρασι. 
ὅτι kag, Foe aise τὰἪ ace Zon πᾶ uo Te ok a (Ὁ 
aay ἦ, macys πᾶ mena. τα τσ ἀταῆδν τῆς Bins typecine che 
tas oon τὴς temunsiong, taps: Te mit 5, ἀσστῆ, “πξ τὰ, δε ics σξαετήν 
(Ὁ we τῶ ip tiie, WE hh ei ac τὰ Fain ἀαξ τὸ tigi TS 
5ῳ byl τὸ τσ ἦν πᾶ wert. τῆς dis rs “πὲ es a. 
τ ee oe τὰν Saree ὅν BE Ae ath «ἢ Mem 
Zone is ἀππησιιμέν»» 3» “τς παι; onions: τοῦ ob sete πὶ an 
ἥδλσι» Gysins. ac Foe Iai eons Fan 22. te 556» 
35 ἅν 9h, Tuo kal, τὰ, pce Ties wise. is Dobe τὸν πιιαπαέαιντν 
πυρπέσαζανα: τὸν oye marines. 2 τᾶς tp τὰἪ ie. τησέ. seo 
jos wb οἷ, τὰ τὸ So, σἴαν He Epi ἀαξ τὰ tine ἧ 5. Ἰσετή, ia ἢ 
ip πηρπέσασιμα.. te ξπῖν % ἐπιστήμη, ἧ, τῶ eps ἢ τῆς ϑενπιασόνης, 5 
in ξεῖν apie. AK ἦτε ἦν Fp τᾶς wat πᾶ ἥξει. a Zoe τιᾶ στη: 
SB yuan. τὸὰἪ te ih ch τὰ τὸ ὅν παν He Pie =o «ie 


ie ace. ἄν = eens, (Got) w = τὸ tpl | τὸὰἪ itu 


Sipe che zee eros cree ἢ 155. eee 0 CT oe 
τάς See Φ atte St στιμιπσίς a τοῦ ae BY Db = (ate τάσὶ om = τὰ τῶσ Sete 
fem am gate 7 om De ΕΕ ΕΣ mies πᾶ τᾷ» pees feos) ane. τισί, σταπρμία: 
measimnir 32> ΕΖ gest ass will ee EIS & ἘΞ Ξ = pits Hs 
ay πῆ ees τ ΒΑ orwece D te dtm ail. Be om α. ΖΕ - see 
πότ: ποσχαμόναα ἔἜΕΣ ἜΣ σβσίας ξξξ ρῶν ΖΦ τότε: to 178 -ἂν 
. Kata τὸ DP σστε.: τῶ Bor ΖΦ, ξτέοα 5: eerie 2 BD ππαρίακοσν 4 
35 ἢ Β- aes Bi zoe ther. ip τὰ wines & 
3.5 


372 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 38.39 [Arist. p. 49427. b1.3] 


ἔϑηχε γὰρ αὐτὸς τοῦτο ἐν τοῖς ΠΕΣ ΝΡ υένοις  πν ὅτι, εἰ ἣν τὸ 120τ 
δικαιοσύνης ἣ χατὰ τοῦ ἀγαϑοῦ, ἐγίνετο. συμ- 


“ 
o7 


ὃν ieee ενον KATA τῇ 

πέρασμα “7, ΕΒ ἐπιστητόν. ὅτι ὄν᾽ (τοῦτο γὰρ δηλοῖ διὰ τοῦ ἀλλ᾽ τὸ 
τ i Π 9 

σ 5 ~ ὦ 


v , o > ΄.. 3 > ~ , 
ὅτι ὄν), οὐχέτι δὲ ᾿ἐπιστητόν, ὅτι ayaddv’, τῷ μὴ εἶναι ἀλη) πρότασιν 
\ ς bit > , ce > Yoke | > σ Ὰ υ ~ if 
τὴν λέγουσαν ᾿ τὸ ὃν ἐπιστητόν, 4 ἀγαϑόν᾽. εἰ γὰ ρ ὅλως δεῖ προσχεῖσϑαί 


σι 


\ 


, ~ > , 
τι, προστεϑήσεται τοῦτο, ὃ ἣν μέσος ὅρος, τὸ Ov, χαὶ ἔσται συμπέρασμα 


ὃ [ὃν] ἀγαϑὸν ἐπιστητόν, ἧ dv’, GAN οὐχὶ ᾧ ἀγαϑόν᾽. 


— 
on 
x 
δ 
S 
QO 
— 

as 

ss 
a 


p-49b1 Φανερὸν οὖν, ὅτι ἐν tots ἐν μέρει συλλογισμοῖς οὕτω 
ξ 0 


? , ‘ » \ ΄ τς 
10 Εν μέρει συλλογισμοὺς εἶπε τοὺς οὐχ ἁπλῶς ἔχοντας τὸ χατηγορού- 15 
4 By ~ ~ 9) ~ 
usvov GhAd μετὰ τῆς προσϑήχης τῆς δηλούσης “tl τόδε ἢ πῇ ἣ πῶς" ταῦτα 
γὰρ χαὶ τὰ τούτων δηλωτιχὰ προσχείμενα τῷ χατηγορουμένῳ pee 


. οὗ γὰρ ὁμοίως χαϑόλου “τό τε inte ee χαὶ τὸ “τὸ 


- 
ιν 
> 

ET 

7 


soa τόν, ἣ ἀγαϑόν᾽ ἢ ᾿ ἢ σου 


y 


oes ἐπιστητόν (, 7) ov ἣ ᾿ τὸ ἀγαϑὸν 
16 ἐπιστητόν, ἧ ἀγαϑόν᾽ . ἐν τοῖς τοιούτοις οὖν συλλογισμοῖς καὶ οὕτως ἐν μέρει 20 
cue φησιν εἶναι, ὅτι οὕτως det λαμβάνειν τοὺς ὅρους. τὸν (ap μέσον οὐ 
χοινὸν ληπτέον ὄντος μεριχωτέρου τοῦ συμπεράσματος διὰ τὸ wipe et) ρού- 
ὑξνον ἀλλὰ 7 προσεχῆ χαὶ τῆς ἰδίου οὐσίας δηλιουικὴν ἢ χαὶ τὸν αὐτὸν τῷ 
προσχειμένῳ οὕτως γὰρ αὐτῷ see ὃ μείζων ἄχρος. προειπὼν δὲ περὶ 
20 τοῦ ἐπαναδιπλουμένου, ὅτι δεῖ αὐτὸν προσχεῖσϑαι τῷ Soe var μετὰ 
ταῦτα εἶπε, τίνα μέσον ὅρον χρὴ λαμβάνειν, ἐν οἷς ἐπ TOKE ΟΠ Ούτιενον τι 25 
πρόσχειται τῷ χατηγορουμένῳ, χαὶ ἐδίδαξεν, ὅτι ἣ τὸ προσχείμενον 7 οἰχεῖόν 


ε 


/ Ἃ ~ ~ , 
γέ twa ἣ χαὶ προσεχῆ τῷ ὑποχειμένῳ. 


p.49b3 Act δὲ χαὶ μεταλαμβάνειν, (2) τὸ αὐτὸ δύναται, ὀνόματα 
ἀντ᾽ ὀνομάτων. 


τῷ 
σι 


= - ~ - ~ 9 

Δεῖ, φησίν, ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν συλλογισμῶν ὑπὲρ τοῦ εὐχολώτερον 
ἀναλύειν vst ταλαμβάνειν τὰ ἐν τοῖς ὅροις χείμενα εἰς τὰ τὸ αὐτὸ δυνάμενα" 80 

τὸ αὐτὸ δὲ δύναται χαὶ ὀνόματα ὀνόμασι χαὶ λόγοι λόγοις χαὶ ὀνόματα λό- 

\ ~ led 7 
yous. ἐπεὶ οὖν οὐχ ἐν ταῖς λέξεσιν ὃ συλλογισμὸς τὸ εἶναι ἔχει GAN ἐν 
80 τοῖς σημαινομένοις, σημαίνει ὃὲ λόγοις ὀνόματα ταὐτόν, ὅταν ὦσιν of ὅροι 
ele 5» > ἜΑ 5 Ney ~ ΄ ἌΡ 
διὰ λόγων εἰλημμένοι, ἀναλύοντας χρὴ εἰς τὰ ἴσον. τοῖς λόγοις ὀνόματα 


δυνάμενα χαὶ σημαίνοντα ταὐτὸν προηγουμένως μεταλαμβάνειν τοὺς ὅρους. 35 


2 ἐγένετο ἃ 3 ὅτι, quod ante ἡ habent aB, transposui 4 ὅτι (ante ὄν) B: 

τι ἃ 7 ante ἡ add. ἢ a ὃν B: om.a 8 οὕτως a 11 τῆς prius 
om. a 13 χαὶ to... dy (14) om.a 14 7 prius addidi ἐπιστητόν, ἧ 
(ex ἢ corr. B) ἀγαϑόν om. ἃ 15 7 ex ἢ corr. B 18 ἰδίας a 19 post 
αὐτῷ repetit yap a post δὲ add. ἐπὶ tod χατηγορουμένου a 23 7) om. a 

24 ἃ τὸ αὐτὸ a et Ar.: ταῦτα B (ef. vs. 27) 24.25 ὀνόματα ἀντ᾽ ὀνομάτων om. a 
30 τοῖς σημαινομιένοις seripsi (ef. p. 573,29): ταῖς σημαινομέναις aB 91 ἴσα a 


© 


v2 προηγοῦμαι a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [39 [Arist. p.49b3 373 


ῥάων γὰρ ἢ ἀνάλυσις τοῦ τ εἰς τὰς προτάσεις χαὶ ἣ εὕρεσις τοῦ 126r 


΄ ΟΣ οὐ χρυ > Cs Aes ~ σ΄ \ ᾿ 
σχήματος, xa? ὃ ἠρώτηται, γίνεται ὀνομάτων ὄντων τῶν ὅρων χαὶ μὴ 


Ν 4 ~ ~ ΄ 
λόγων: of γὰρ λόγοι διὰ τὸ μῆχος ἀσάφειαν παρέχουσιν ἐν ταῖς τῶν προτά- 


> \ σ > Teen, 
SWY Sts TOUS OPOUS OLALPEGESL τε χαὶ συμπὰ οχαῖς. 
“ tan 


>: Ὁ ἘΔ a7 a = Cov ~ 
5 Σωχράτους ζῷον πεζὸν δίπουν; χατὰ ζῴου πεζοῦ 


Σ Ἃ cee ‘4 \ 
οιῶὼν Gy Ἢ USLULEVOY KATA 


NN ef y ! Ξ 
OLTOO0S οὐσία εμῦχος 40 


αἰσϑητική: μεταληψόμεϑα γὰρ τῶν λόγων τὸν μὲν εἰς τὸν ἄνϑρωπον τὸν 


>. > \ ~ ΄ >) τὰ 4 
0& εἴς TO ζῷον. πάλιν ἂν Ἢ χείμενον τ 


g Sr 


αὑτὸ ἀγαϑὸν μεταληψόμεϑα. χαὶ ὄνομα δὲ 
ἡδονήν: συνηϑέστερον γάρ. ὁποίαν δὲ χρὴ 


Ἑ 
αὐτοῦ φ 


ἂν πε γῆν. «ΕΞ πὶ δ 
ὕσει εἶν ἐνῶ εἰς, τὸ OL 


A) 
ἣ 
10 σϑαι χαὶ πῶς, αὐτὸς διὰ τοῦ παραδείγματος ἐδήλωσεν: εἰ γὰρ ταὐτὸν ν σημαίνει 


\ 


CO 


τῷ λόγῳ τῷ λέγοντι τὸ oe aay τοῦ δοξαστοῦ μὴ εἶναι γένος ὃ 45 
, 
τῇ 


λέγων τὸ δοξαστὸν wy εἶναι, wees OrokyT 


ἐστὶν τ τον εἰς τοῦτο χρὴ τὴν μετάληψιν ποι 


ἌΝ Δ ES ve = 
STEL TO περ τοῦ Ἱένους 


εἶσϑαι χαὶ ἀντὶ τοῦ τι- 


ϑέναι ὅρον τὸ δοξαστὸν χαὶ τὸν λόγον τὸν λέγοντα μὴ εἶναι τοῦ δοξαστοῦ 


\ 


15 γένος τὸ ὑποληπτὸν ληπτέον τὸ δοξαστὸν ἫΝ χαὶ 
Vv 


6 γὰρ αὐτὸς ἔσται συλλογισμός. [διὰ γὰρ τὰ qua) 


5 


ὡς τ ὃ συλλογισμὸς γίνεται, οὐ διὰ τὰς A 
>) 


ee) , > 
σημαίνωσιν ἣ ἀμφίβολοι ὦσιν, οὐ ἱ 


,, 

γί 

5" \ , Ὁ \ > κ᾿ / 
ταὐτὰ σημαίνηται ὑπὸ διαφόρων λέ 


e ΞΟ Ν la ἧς ἌΝ aed 2) ΄ 
90 νηται, ὃ αὐτὸς ἔσται συλλογισμός. ταὐτὸν ὃὲ σημαίνει τῇ λέξει τῇ λεγούσῃ 5 
“τὸ τ ἐν γένει ἐστὶν τῇ obcta’ ἣ λέγουσα λέξις ὅ 
4 oc J > 4 
ἐστίν᾽. γέγονε δὲ οὕτως se εἰς λόγον μετάληψις" 


αὐτῶν ἣ εἰς ἃ 
οὐχ ἔστι ὃ 


ἔξων π τ EO EVO χαὶ 


΄ ’ 
ρ ὑποληπτον" 


ucva, ὑπὸ τῶν λέξεων, 126¥ 
σ 


aoa 
EEsts® OTOY γοῦν ἢ 


γεται συλλογισμὸς ἐξ αὐτῶν. wo ὅταν 
ὃ 


μοίως λαυβά- 


a 


ὥστε χαὶ 7 μετάληψις 


ic ἄλληλα χατ᾽ οὐδὲν ἀλλοιοτέρους ποιήσει τοὺς συλλογισμούς. 
/ ~ ~ ~ 
& τὸ νῦν εἰρημένον μαχόμενον τῷ εἰρῆσϑαι δοχοῦντι πρὸ ὀλίγου 


! 


ς x \ σ ~ ΄ 2) ~ > 
25 τῷ οὐ δεῖ ὃξ τοὺς ὅρους ζητεῖν ὀνόματι ἐχτίϑεσϑαι. ἐχεῖ τε γὰρ εἶπεν 


οὐχ ἀεὶ δεῖ ζητεῖν᾽. διότι ἐπ᾽ ἐνίων ody οἷόν τέ 
9 


\ 


δ. ὦ =~ ~ > ca - ΄ - yv ᾿Ν 
ᾶςιοι τοῦτο TOLELY, eg WY οἷον TE SUPely τὰ LOOY οὖν 
> 


᾽ ~ 
Ἀριστοτέλης μὲν οὖν οὕτως περὶ τῶν χατὰ 


ται" Ol δὲ νεώτεροι ταῖς λέξεσιν ἐπαχολουϑοῦντες 
80 μένοις οὐ ταὐτόν φασι γίνεσθαι ἐν ταῖς εἰς τὰς too 


= 
»» 
@s 
ΓΥῪ 
[0] 
vay 
= 
0) 
Aa 
R 
Cas 
“ 

-¢ 


¥, ἐνταῦϑά τε 10 


5 4 
\O7YOLS OVO ματα. 


as 

ὃ 

5 

~ 

oO. = 


4 
ξῶν φέξρε- 
/ δι ~ x 
ODXETL OE τοις σημαινο- 


Ld = a ΡΞ 
as λέξεις μετα- 


Ss 
¢ 
5 
T= 
>. 
Q 


5 4 / ~ 
λήψεσι τῶν ὅρων. ταὐτὸν γὰρ σημαίνοντος τοῦ ‘et a as τὸ Β᾽ [ἐν] τῷ 15 
ἀχολουϑεῖν τῷ A τὸ B, συλλογιστιχὸν μὲν λόγον φασὶν εἶναι τοιαύτης 
Ἵ ? ὶ γῇ 1 


ληφϑείσης τῆς λέξεως “εἰ τὸ A τὸ B, τὸ δὲ A, τὸ ἄρα B’, οὐχέτι δὲ 
συλλογιστιχὸν ἀλλὰ περαντιχὸν τὸ ‘dxohovdet τῷ A τὸ B, τὸ δὲ A, τὸ 
35 ἄρα Β΄. 
1 τῶν συλλογισμῶν ἃ εἰς Β: χαὶ ἃ 20a: ὃν Β τῶν OM. ἃ 6 αἰσϑητή ἃ 
τὸν ἄνθρωπον B: τὸ δίπουν a 7 αὑτοῦ scripsi: αὐτοῦ aB 8 αὐτὸ B pr. 
7. 8 μεταληψόμεϑα εἰς τὸ δι᾿ αὑτὸ (αὐτὸ B pr.) ἀγαϑόν a 12 ἐπεὶ . . - γένος τὸ ὑπο- 
ληπτὸν (15) om. ἃ 16 λέξεων Β: λεγόντων ἃ 18 ἐξ αὐτῶν, ὥσϑ᾽ Β: οὔτ᾽ ἃ 
22 λόγον Β: λόγου ἃ μετάληψις (post λόγον) scripsi: μετάληψιν ἃΒ χαὶ om. ἃ 
24 ἔστι. B: ἔτι a πρὸς ὀλίγον a 25 οὐ δεῖ χτλ.] ὁ. 35 p. 48129 post 
ὅρους add. ἀεὶ Ar. et lem. p.357,18 te B: τὸ a 27 ἴσα a 28. 29 φαίνεται a 
dl tod a: τῷ B ἐν B: om. a dd τῷ ἃ ἃ οὐκέτι δὲ B: οὐχ ἔστι ἃ 


4 παρεπτιχὸν ἃ ἀχολουϑεῖν ἃ 


374 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 40 [Arist. p.49> 10] 


p.49010 ᾿Επεὶ δ᾽ οὐ ταὐτόν ἐστι τὸ εἶναι τὴν ἥδονὴν ayatov l26v 
ὃ Εἰ ἣν ἥδονὴν τἀγαϑόν. 


Ὅτι, ἐν οἷς μὴ ταὐτὸν ἣ λέξις σημαίνει, χἂν παρ᾽ unig ἢ τῆς λέξεως 20 
. 
μετάληψις ἢ; ἀχριβολογεῖται πρὸς τὸ σημαινόμενον, ἡγούμενος ὃ 


i i 


σι 
(=) 
cy 
δ 
[0] 
ΠΝ 


τὴν λέξιν ἀλλ εἰς τὸ σημαινόμενον ὑπὸ τῆς λέξεως χαὶ τοῦτον 
σχοπὸν τίϑεσϑαι, δῆλον [62] διὰ τοῦ νῦν λεγομένου. ἀξιοῖ γάρ, ἐπεὶ μὴ 


ε 


Sean ΄ \ “ἈΝ Ἁ > . > \ τ \ X ca Ἀ ΕῚ \ 
ταῦτον oats a TO ASYEtv THY Yjoovyy ἀγαθὸν Stval χαὶ τὴν Ὑοηνὴν τἀγαθὸν 


Ὁ 
ψι 


εἶναι (ὃ μὲν γὰρ ἀγαϑὸν τὴν τ λέγων ἁπλῶς τς κατηγορει τὸ 2 
> Ql ς οἱ ft = \ 2 ic 
ἀγαϑόν, ὃ δὲ τἀγαϑὸν λέγων αὐτὴν τὴν ἐν τοῖς ayadots αὐτῆς ὑπεροχὴν 


10 2 ee ἐν δὴ ταῖς τῶν συλλογισμῶν aye φησί, det παραφυλάττειν, 
χἂν υὲν ἢ τἀγαϑὸν ἢ ἡδονὴ χείμενον, ὅρους τὴν Ὁ χαὶ τἀγαϑὸν τ 
πτέον. ἂν δὲ ἢ ἁπλῶς 7 ἡδονὴ [χαὶ] ἀγαϑόν, 7 ἡδονὴν χαὶ ἀγαϑόν. ὁμοίως τού- 

) 


τοῖς οὐ ταὐτόν ἐστι λαβεῖν τὸν ἀνῦρωπον ζῷον εἶναι ἢ τὸ ζῷον: τὸ μὲν γὰρ 80 
A \ 


εἰπεῖν τὸν ἀἄνϑρωπον ζῷον εἶναι ἀληϑές, τὸ δὲ τὸν ἀνϑρωπον τὸ ζῷον οὐχ 
ς. παρὰ τοῦτο το: χαὶ ὃ παραλογισμὸς ἐν τῷ λόγῳ τῷ “ὁ ἄνϑρωπος 


pw \ φρ ὦ >} 4 / ΒΞ σ Si \ > \ 
ζῷον, τὸ ζῷον yévoc’* οὐχέτι γὰρ 6 Bonne γένος, ὅτι μηδὲ τὴν ἀρχὴν 
ἐλήφϑη ὃ ἀἄνϑρωπος τὸ ζῷον εἶναι, ἀλλ ἁπλῶς ζῷον, οὐχ ἁπλῶς δὲ ζῷον 
~ ~ 2 ~ / 
γένος, ἀλλὰ τὸ ζῷον: οὐ γὰρ πᾶν ζῷον γένος. διὸ χαὶ τοῦτο ὁ λόγος 


- , v y ~ ΄ ΄ - 
ἁμάρτημα ἔχει μὴ ληφϑείσης χαϑόλου τῆς μείζονος προτάσεως. ὁμοίως 35 
~ \ 


ἵν, ὅτι ἢ χιὼν λευχόν ἐστιν, ἀληϑές, τὸ δὲ “ἢ χιὼν τὸ λευ- 


," 


90 χαὶ τὸ μὲν ett 


ἐμῷ 
΄ 
- 


Mv 


| ee 5 “-" \ ° a ~ ~ 7 , b) 
χόν᾽ οὐχ ἀληϑές. φησὶν οὖν δεῖν ἐν ταῖς τοιαύταις προσϑήχαις axptBodo- 


ς \ Ws \ Le ΩλΖ ἐν NG; Ae, μὲ ἐπ - 5 ΄ 
γεῖσϑαι χαὶ πρὸς τὸ σημαινόμενον βλέποντας τοὺς ὅρους ἐν ταῖς ἀναλύσεσι 
~ ᾶᾧ-. 5 ) σ ~ 
τῶν συλλογισμῶν ἐχλαμβάνειν, xual ἃ ἐτέϑησαν. οὕτως χαὶ ἐν τῷ εἰς 
/ ~ ΠῚ 
ιὰ τριῶν φερομένῳ λόγῳ τ “εἰ μηδέν ἐστιν, οὐδὲ νύξ ἐστιν, 40 
? 
στιν, ἡμέρα ἐστιν, εἰ τ ἐν ἄρα ἐστίν, ἡμέρα ἐστίν χρὴ ποιεῖν. 
mel γὰρ ἕπεται τῷ μηδὲν εἶναι ody ἁπλῶς τὸ μὴ εἶναι νύχτα ἀλλὰ τιν 
γύχτα. τοῦτον χρὴ τῆς δευτέρας συνεχείας ὅρον ἡγούμενον λαμβάνειν τὸν 
ἊΝ 2 leg / ΄ 
εἰ unde νύξ gots ᾧ οὕτως ληφϑέντι οὐχέτι ἀχολουϑήσει τὸ τ: 
τα Vv (ae) \ 


εἶναι. ἔτι xav? αὑτὸ μὲν Ava ae τὸ “εἰ μὴ νύξ ἐστιν, ἡμέρα ἐστίν᾽ 


80 ἀληϑέ ς, ἂν ὃὲ ἐπὶ προχειμένῳ συνημμένῳ τῷ “εἰ μηδέν ἐστιν, οὐδὲ 45 


ἜΞΩ ΕΙ 


\ ~ , ~ 
νύξ ἐστιν᾽, οὐχέτι ἀληϑὲς τῷ τὸ μέσον τὸ ἑπόμενον μὲν ἐν τῷ πρώτῳ 
συνηυμένῳ ἡγούμενον Of ἐν τῷ δευτέρῳ μὴ ὁμοίως ἐν ἀμφοτέροις 
λαμβάνεσθαι’ ἐλήφϑη yap ἐν τῷ πρώτῳ συνημμένῳ τὸ “οὐδὲ γνύξ᾽ ὡς 127: 


\ 


~ vy > v Se 
ἴσον τῷ πρὸς τοῖς ἄλλοις μηδὲ νύχτα ἔσεσθαι, ᾧ οὐχέτι ἕπεται τὸ 


35 ἡμέραν εἶναι. 

1 δ᾽ postea add. B ταῦτά ἃ 2 τἀγαϑὸν ex ἀγαϑὸν corr. B! 3 py B: 
μὲν ἃ ὅ τοῦτο a 6 δὲ delevi νὴ Β: μὲν yap a 7 λέγειν ex λεγόμενον 
corr. B ὃ γὰρ om. a 9 ὑπεροχὴν αὐτῆς a 10 oy B: δὲ a 

12 ἐὰν ἃ zat prius add. Β: om.a 16 μηδὲ scripsi: μὴ δὴ B: μὲν δὴ a 19 μὴ 
Β: μὲν ἃ 24 τοῦ Β: τῷ ἃ φερομένῳ λόγῳ ἃ: φερομένου λόγου Β 20 εἰ 
py νὐξ ἐστιν om. ἃ 29 μὴ Β: μὲν ἃ 92 μὴ Β: μὲν ante ἰδ0. ἃ post 


ὁμοίως add. ef a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 41 [Arist. p.49»14] 375 


Vv a yz ~ 
p-49b14 Οὐχ ἔστι δὲ ταὐτὸν οὔτ᾽ εἶναι οὔτ᾽ εἰπεῖν, ὅτι ᾧ τὸ Β 127- 
ὑπάρχει; τούτῳ παντὶ τὸ A ὑπάρχει. 


᾿Επεὶ γίνεται χαὶ παρὰ τὸν τρόπον τῆς χατηγορίας τὸ σημαινόμενον 5 
διάφορον, φησὶ δεῖν χαὶ τοῦτο παραφυλάττειν ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν συλλο- 
5 γισμῶν, πῶς ἣ aia γέγονε. χαὶ ὅτι ye παρὰ τὸν τρόπον τῆς χατη- 
γορίας τὸ σημαινόμενον διάφορον γίνεται, δείχνυσιν. λέγει γάρ, ὅτι οὔτε ἐ 
τῇ ὑπάρξει τε χαὶ τῷ σημαινομένῳ ταὐτόν ἐστιν οὔτε ἐν τῇ φωνῇ τῇ 
, eT \ σ “δ΄ \ Ὁ , ΄ \ \ ἢ € , 
σημαινούσῃ αὐτὸ τὸ ὅτι ᾧ τὸ Β ὑπάρχει, τούτῳ παντὶ to A brdp-10 
χει χαὶ ᾧ παντὶ τὸ Β PERSE, τούτῳ χαὶ τὸ A ὑπάρχει παντί: τοῦτο 
10 γάρ ἐστιν, ὃ λέγει. χαὶ ὅτι γε μὴ ταὐτὸν en τ γε ταῦτα te δείχνυσιν. 
“ 
ἂν μὲν γὰρ εἴπωμεν ᾧ τὸ B ὑπάρχει, μὴ προσϑέντες τὸ ᾿ παντί᾽. τούτῳ 
τὶ τὸ A ὑπάρχει, ἀδιορίστως εἰλήφαμε B χατηγορεῖσϑαι, οὗ 
παντὶ τὸ PYEt, ἀδιορίστως εἰλήφαμεν τὸ B χατηγορεῖσϑαι, 
~ ~ 4 ~ I bay) 
χατηγορεῖται,. οἷον tod I’, εἰ τούτου χατηγοροῖτο: τὸ δὲ ἀδιόριστον ἐφαρ- 
lA \ ~ >) ΄, 5 cy X XY ~ 1 ~ c » 
υόζει χαὶ τῷ ἐπὶ μέρους. δύναται οὖν τὸ Β τινὶ τῷ Γ΄ χεῖσϑαι ὑπάρχον" 15 
>)! \ \ 2 eed ¢ ’ π᾿ > ee \ 
15 χἂν yap τινὶ αὐτῷ ὑπάρχῃ, ἀληϑὲς τὸ τ αὐτῷ τὸ A, χαὶ γίνεται 


\ 7 , fe Vv Ὡς ὅν \ \ ΄ >) 
τὸ ἀδιορίστως λεγόμενον ἴσον τῷ “wd τινὶ τὸ be ὑπάρχει, τούτῳ παντὶ τὸ A’s 


oe 
μ» 
a 
pay 
ae 
a 
- 
πῶ 
1 


τούτου δὲ ὄντος χαὶ χειμένου γίνεται τ ὑπάρχον. ὅταν γὰρ 
ᾧ τινὶ τὸ Β ὑπάρχει, τούτῳ ληφϑῇ τὸ A ὑπάρχειν εἴτε ἁπλῶς εἴτε παντί, 
ἴσον λαμβάνεται τῷ τὸ A τινὶ τῷ Β, ὥσπερ χαὶ ὅταν ληφϑῇ; ᾧ παντὶ τὸ 30 

20 B EDR, τούτῳ ὑπάρχειν τὸ A παντ ί, χατὰ παντὸς τοῦ Β εἴληπται 


4 ( 


τὸ A, εἴγε χατὰ παντός ἐστιν τὸ μηδὲν εἶναι pe τοῦ ΤΠ “xa? οὗ 


(a) 


"ΠΣ οὗ ῥηϑήσεται᾽᾽- ταὐτὸν γάρ ἐστι τὸ ‘xa οὗ παντὸς τὸ B, χατ᾽ 


ΩΣ 


χείνου τὸ A παντός᾽ τῷ χατὰ παντὸς τοῦ Β τὸ A. ἔστι δὲ χαὶ ἢ μείζων 
ρότασις αὕτη ἐν τῇ ἐχχειμένῃ συζυγίᾳ οὔσῃ ἐν πρώτῳ σχήματι. γίνεται 
25 οὖν οὕτως [οὕτως] λαμβανομένης τῆς προτάσεως ἐν πρώτῳ σχήματι ἣ μείζων 9 
πρότασις ἐπὶ μέρους. ἀσυλλόγιστος δὲ 7 τοιαύτη συζυγία, ἄν τε τὸ Β τῷ 
Γ παντὶ ὑπάρχῃ ἄν τε τινί: ἔσται γὰρ ἣ ἐλάσσων αὕτη πρότασις. ἔσται 
᾿ 


δὲ ἐπὶ ὅρων 51. τ ney τὸ λεγόμενον. χείσϑω ἐπὶ τοῦ Β πτηνόν, ἐπὶ 
τοῦ A λευχόν. ἂν δὴ py, ᾧ πτηνὸν ὑπάρχει, τούτῳ παντὶ λευχόν, χύχνου 


> s ~ ~ Ὥ 
80 μὲν [δὴ] ληφϑέντος τοῦ πτηνοῦ ἀληϑὲς τὸ εἰρημένον: χαὶ γὰρ πτηνὸν ὃ 80 
΄ \ / > ~ 3 ε ΄ 
χύχνος χαὶ λευχόν. ἂν δέ τις φῇ “ἀλλὰ χόραχι τὸ μὲν πτηνὸν ὑπάρχει, 
x > ? c ΄ 7 ΄ ~ 
τὸ δὲ λευχὸν οὐχέτι᾽, ῥητέον, ὅτι οὐχ ἐρρήϑη ᾿ ᾧ παντὶ τὸ B’, ἀλλ᾽ ἁπλῶς 
|e ΣΝ - Pi ) a V7 IN7 ¥ ~ ¢ \ “« \ ) (ed a\ 
ᾧ ὑπάρχει᾽, ὃ ἴσον ἐδύνατο εἶναι τῷ “τινὶ τῷ B τὸ A’. οὕτω δὲ λαμβα- 
> 4 is ΄ Ud ~ 
γομένου ἀσυλλόγιστος ἢ συζυγία: xat yap ὑπάρξει τὸ A τῶν ὑπὸ to B 


9 post zat prius add. τὸ ἃ 10 ye om.a 12 οὗ scripsi: od ἃ 14 μέρει a 
ὑπάρχειν a 15 ὑπάρχει a 16 ᾧ B: οὗ a 16. 17 [τὸ] β ὑπάρχει, tod[ tw] 
παντὶ tod. [τούτου δὲ] ὄντος χαὶ χειμένου γίίνεται;] τὸ ἃ τινὶ in mg. ΒΤ; une. incl. perierunt 
17 τῷ ex τὸ corr. B! 18 ὑπάρχει a: ὑπάρχη B 20 ὑπάρχειν a: ὑπάρχει B 
21 λαμβάνειν a χα od χτλ.] c. 1 p. 24630 22 τοῦ 8B 24 ἐχχειμένῃ] 
ἐχ in ras. B? 25 οὕτως alterum add. B: om. a 26 ἐπὶ μέρους in mg. B? 

μέρει a 29 ὑπάρχῃ a 30 δὴ delevi 31 φησὶν a 32 ᾧ Β: τὸ ἃ ἃ 


33 ὑπάρχῃ a ὃ ex corr. B ὦ, 04 λαμβανομένων a 


- 


9 


\ > \ 
Ἢ ἂρ ἐπὶ 
i 


τῇ 


χαὶ 


χαὶ οὐχ ὑπάρξει" ee 


ἣν 
- 


πτηνῷ χαὶ τὸ TT νὸν παντ χνῷ 


5 
ol 


n A 
τὸ λευκὸν χόραχι οὐδενί, ἔστω 


τοῦ Bs 


χαὶ εἰλήφϑω, ᾧ τὸ 


- 
= 


μὲν οὖν ληφϑέντο 


λ 
‘4 
G 


\ 


ΤΩΣ γὰρ τὸ μὲν λογικὸν τινὶ 
σ 


> Q , \ 
ανθρώπῳ παντὶ παντ 
4 5 iN ΄ 

ὥστε ὑτὰς ὡς 


δήλον, α 


τῆς 
ἐπὶ μὲν τοῦ B χαλ 
A 


ριστον 


10 
τεῖν 


» 
ELT 


\ 
τὸ xahov, nade μὲν 


5 \ 4 [4 > 
xahov, χαὶ ᾿ᾧ ὑπάρχει τὸ B’ ἀδιορίστως 


~ 


>) , 
OUXETL 


NIA 


ζ΄ > se nes > 
εὔηχε οὗ παντι ἴσως ov dua 


.49020 Εἰ μὲν οὖν 


Β, ; 


v 


OUT 


> 
ει 


ἀνάγχη ὅτι οὐ 


Ξ 
οὐχ 


γειν to I 
χε ry τ 


ν᾿ 4 ¢ ) ries ~ > 
Τὸ λεγόμενον ὕπ᾽ αὐτοῦ ἐστιν, 


- 
a 


΄, > > ? > 
yy παντί (ἦν δ᾽ ἂν παντί, ef xad’ οὗ τὸ 


as 


τὸ A χατηγορεῖτο" uy παντὶ δέ, 


ς 


“μὴ χατὰ παντὸς 


/ 3 \ 4 
φησίν, οὐ TAVTL ἄρξει τοῦτῳ, 
0 
‘ 


> 7% , » 
unde ὅλως αὐτῷ ὑπάρχειν, ἄν τε 


΄ ’ ¢ 
POUUEVOV οἷον τοῦ i ως τὸ λευχὸν χα τὰ τι 


Ἀ / wv / 
δὲ χιόνος, ἄν τε χατὰ τινός, ὡς τὸ πτηνὸν 


\ 


a = >i i / = ‘ 9 / 5 an. 
TAYTOS GS KOPAKGS, UAL OLGETENO) αὐτῶν TO 
5 


γον. 


» 
εσται 


\ 
V6 
! ap 


aoe ee r ΄ 
τῇ τοιαύτῃ συζυγίᾳ" 


\ ~ Ἁ >| \ / Lead 
οὐ περὶ τοῦ μὴ παντὶ τὸ A τῷ 
δύναται 


ay 


ἱ 
τὴν συμπ τλοχὴν 1 


΄ i) ty ΄ b) ΄ ΄ 
γάρ υείζων TOTALS cy πρῶτῷ σχήματι 


TOUEL ἊΣ 
TOLEL ε 


σ μ᾿ ε 
ιεῖ, ὅπως ἂν 7 


ay? 
εἰ 


παντὶ τῷ 1 τὸ ἡ. 
oe 


5 A be a | ~ < >| 5 4 we 
ταὐτὸν ὃν τῷ OUT εἰ ἐπὶ μέρους τ ἢ ἐλά 


" 5 nwa 
οὔτ᾽ εἰ χαϑόλου. οὗ τὸ B, 


αὖται αἱ B: αἱ τοιαῦται a 
Ar. (om. n) 
add. } 18 τινὶ (ef. vs.34) om. Ar. 
29 αὐτῷ a 29. 30 ὑπάρχον om. a 

ἔχουσα eras. (Ὁ) 1—2 lit. B 


add. 


τῷ 
‘ 

32 

J 


20 τῷ 
30) ὴ t 


a) ὃ B: ἣ a 


ὅτι δὲ Ἔσο τς αὗται at συζυτγίαι, 
συλλογιστιχὰς χρή. 


33> ΄ 
COLOPLOTWS , 
Ἂ Ἐς δι. SN = ~ Fr \ ge) \ NO eo 

)ὲς τὸ TAVTL λευχῷ ὑπάρχει το χαλόν . τῶ δὲ Lows προσ- 


 ἀληϑεύεσϑαι χαὶ ἐπ 


΄ ) \ Q? 
\EYETaL χαὶ χα 
ᾧ τὸ Β, 
τὸ Β χατὰ παντό 


i) \ ᾿ Se 
γὰρ xat μηδ 


5 
ET 


— 


λάττων ἔχουσα ληφῦῇ- 


πτηνὸν Β: λευχὸν ἃ 
10 δὲ ὑπάρχει ἃ 
13 τὸ (ante χαλόν) om. 


ὑπάρχειν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 41 [Arist. p.49 14. 20] 


ἐχχειμέ v4 συμπλοχῇ τὸ λευχὸν 127r 
παντὶ το ὧν τῷ μὲν χύχνῳ 3d 


πάλιν ἐπὶ μὲν tod A λογικόν, 


vyov Ξ πάρχει, ἐχείνῳ παντὶ 


ψυχον ae, ἵππου 
! 7 


ψύχῳ. 


aA NS ; \ 
τὸ OF ἔμψυχον χαι 


\ ὯΝ (. 33 7 
TO OF WS AOLO- 
Ἃ δι c ΄ \ ~ 
ἂν On ὑπάρχῃ τινὶ λευχῷ 


σ ~ c , 
ὅτι λευχῷ ὑπάρχει 


\ rE 71 73 ς 77) 
χωρὶς τοῦ “τινί᾽ ἣ “παντί᾽, 
45 
\ > / σ 3 \ 
τοὺς ἐχχειμένους ὅρους ἀλλὰ 


τοῦ χαϑόλου ὥσπερ γε χαὶ [27ν 


\ 


t 


παντί, 


A τινὶ τῷ B ὑπάργει χαὶ ὅ 
ry 


B παντός, χατὰ τούτου παντὸς 


xa οὗ τὸ Β ἴσον ἐστὶ 
τ ‘ \ 7 >) , 

οὗ παντὸς τὸ B’), οὐ μόνον, 
15 N 2 OF \ 5. Ἐν 
a ἐνδέξεται TO αὐτὸ 


ς τινος ληφῦῃ χατηγο- 


τῷ 
ἐ 


10 
vos μὲν ἀψύχου χατὰ πιο]: 


χατὰ τινὸς μὲν μέλανος χατὰ 


λευχὸν χαίτοι τινὶ πτηνῷ ὑπάρ- 


1 ὑπάρχειν ἢ παντὶ ὁ λόγος 
ὅλως αὐτῷ ὑπάρχειν" 
σα eM sien 

τὸ δὲ 


\ 


πι μέρους οὗ 15 


οὔτ᾽ εἰ 


τινὶ μόνον ὑπάρχει ἐν μέσῳ εἴρηται 


ἅττων Aenea) πρότασις; 


ὃ ἔλαβεν, οὐχ ἔστιν ἴσον τῷ 


5 οὖν ΟΠ. ἃ 0 μὲν 
11 ante λευχῷ 
a 16 ἐπὶ (post tod) in mg. 
7 aB (nm): om. Ar. 22 8B: ya 
ol τῇ om. a oo post 


τῷ B: τοῦ a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 41 [Arist. p.49b20. 22.25] 377 


€ ? 7 \ \ id )γ)σ > 3 δὶ ~ 

χαῦ ὅτου" τὸ μὲν γὰρ ‘xa ὅτου᾽ διωρισμένον ἐστὶν δηλωτιχὸν ὃν τοῦ 127v 
7 ~ ς A J 

xattohov, ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ “xata mavtds’. τὸ δὲ ‘zal? οὗ ἀδιόριστον: τὸ 20 


ὃὲ ἀδιόριστον ἐφαρμόζει τῷ ἐπὶ μέρους. 


p.49022 Εἰ δὲ xad οὗ ἂν τὸ Β λέγηται ἀληϑῶς, τούτῳ παντὶ 


Προσυπαχουστέον, ὅτι τὸ A. ἔστι δὲ τὸ xa ὅτου ἄν, ὡς ἔφαμεν, 
~ ¢ ) 

ἴσον τῷ ᾿χατὰ παντός, xa? οὗ τὸ B’. πρόσχειται δὲ τὸ ἀληϑῶς, = rel 

δύναται χατὰ παντὸς yey χατηγορεῖσϑαι, ψευδῶς δέ. ἔστιν οὖν ἣ τάξις" 
εἰ δὲ xa} οὗ παντὸς τὸ Β λέγεται, χατ᾽ ἐχείνου παντὸς τὸ A λέγοιτο, 25 
> > 
10 συμβήσεται τὸ A, xad? ὁ 
παντὸς λέγεσϑαι. ἐδήλωσε 

« qQ? ~ \ Le] \ b] rar ples , \ o 
xa’ οὗ τὸ B παντός᾽. πα τ αὐτὸ ES απ CLS Gia ea οὔτως 


\ \ / \ ͵ 
παντὸς τὸ Β λέγεται, χατὰ τούτου 
, σ ) » ae 
é, ὅτι to xa} ὅτου ἂν τὸ B ἴσον ἐστὶ τῷ 


ληφθείσης τῆς προτάσεως τὸ  χατὰ παντὸς τοῦ Β. ἔστω γὰρ ἐπὶ μὲν τοῦ A 
ly 4 (Sima ϊ 
ζῷον. ἐπὶ τ 00 B γελαστιχὸν 7 λογικόν. ἐπὶ 68 τοῦ [ ἄνϑρωπος. xa ὅτου 
NS La πὶ ~ SN ΄ ΄, \ δ ΖΞ κι δὰ 
15 δὴ 7 τὸ γελαστικὸν ἢ τὸ λογικόν, χατὰ τούτου παντὸς τὸ ζῷον: τὸ δὲ γελα- 
/ \ \ \ \ ce , ~ 
στιχόν, ἀλλὰ χαὶ τὸ λογικὸν ὁμοίως, εἰ τοῦτο λὴφ ἘΞ οὕτως χατὰ eon τοῦ " 
χατὰ παντὸς γὰρ αὐτοῦ: χαὶ τὸ ζῷον ἄρα" ἴσον γάρ ἐστι τοῦτο τῷ τὸ ζῷον 80 
‘ ‘ 
γελαστιχοῦ, τὸ γελαστιχὸν χατὰ παντὸς ἀνθρώπου, τὸ ζῷον ἄρα 


o- 
uy 


χατὰ παντ 


\ 


\ a \ \ ἊΝ I \ y \ 
XATA παντὸς a - χἂν χατὰ τινὸς ὃὲ ληφϑῇ ἢ τὸ yehaotexdy ἢ τὸ 


το 
wy 
(oO) 
- 
. 


20 λογιχόν, οὐδὲν ἧττον χἀχείνῳ τῷ τινὶ τὸ ζῷον συλλογιστικῶς ὑπά 


p. 49025 Et μέντοι τὸ A AVEO: xad’ od ἂν τὸ αὶ dhéyqtar, 
χατὰ παντός. 


> , ΄ ᾿ 5 ΄ ~ , > x 3) > 
᾿Αδιόριστον πάλιν λαμβάνει τὴν ἐλάττονα: τοιοῦτον γάρ ἐστι τὸ xa οὗ 
x ~ 5) ς γ - = 
(dv) ἄλλο ὃν tod “xa? ὅτου dv’, ὥσπερ χαὶ τὸ ᾿χαϑ᾽. οὗ tod ‘xa? ὅτου᾽. 35 
\ Vv 


χαὶ ἔστιν αὕτη ἣ αὐτὴ τῇ ἐν ἀρχῇ =i τῇ “ ᾧ τὸ B 6 ὑπάρχει, τούτῳ 


bo 
σι 


πὸ πὸ ὦ ᾧραξερηξ 2 At 35 es: 
παντὶ to A bndpyer”’. ἂν δὴ οὕτως ἢ ΤΡῚΣ τασις ληφθῇ ἀδιορίστως χαὶ ἢ ἀλη- 
ϑὴς τῷ τὴν ἐπὶ μέρους a εἶναι τὴν “w τὸ B τινί, τὸ A παντί᾽, ὡς τὸ B 
τινὶ τῷ " ὕ ὑπάρχε ειν, ἀλλὰ μὴ παντί: τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ οὐδὲν χωλύει |, εὖ 
Ἁ id \ 
τῷ 1 ὑπάρχει τὸ B μὴ παντὶ δέ, τὸ A ὅλως μὴ ὑπάρχειν" τότε γὰρ 40 
Vv = 5 Le ae σ = 3D , ΒΕ 5 =. Ξ ZL Pad 2 \ PA = 2 Mt 
80 ἔσται ἀσυλλόγιστος, ὅταν τὸ ἀδιορίστως εἰλημμένον τῷ ἐπὶ μέρους ἐφαρμόζῃ. 


ἈΝ ρα ὸ Β. τὸ α ΡΣ To] , 7 Sg ὩΣ Οἱ REALS Τ' ΄, 
τὸ γὰρ ᾧ τὸ B, τὸ A παντί᾽ ἀσυλλόγιστον, ὅταν ἴσον ἢ τῷ ᾿ᾧ τὸ B τυί, 


χα ὅτου prius ex χαϑὸ τοῦτο corr. B3 za!’ ὅτου alterum ex χαϑὸ tod corr. B* 
διωρισμένον a: τοῦ (Superscr. B*) διωρισμένου B 3 μέρει a 4 zai} od ἂν] cf. vs. 11 
7 ἀληϑῶς ex ἀληϑὲς, ut videtur, corr. B! 8 τάξις seripsi (ef. p. 379,5): πρότασις B: 
λέξις ἃ 9 χατ᾽ ἐχείνου a: x τέχειν οὐ B πάντως ἃ τὸ ἃ. « - τούτου (eX τοῦ 
corr. B*) παντὸς (11) om.a 12 τὸ β παντὸς B pr.: corr. B? 14 “ἐπὶ δὲ τοῦ YY... πὸ 
δὲ γελαστιχόν (16) om. ἃ 16 ante ἀνθρώπου add. παντὸς a 18 ante γελαστιχὸν ex- 
punxit δὲ B 20 χἀκεῖνο a 21 et... παντός (22) textui continuant ab λέγηται Ar.: 
λέγεται aB 24 ἂν prius addidi χαϑ οὗ ἃ: χαϑότου B τοῦ superser. B? 
χαϑότου a Bpr.: χαϑόλου corr. B! 20. 1.8: ἡ ΒΥ: εἰ Be 28 εἰ Ar. cod. C et Al. 
ipse p. 918,4: om. aB et Ar. 29 ὑπάρχει C: ὑπάρχειν aB et Ar. cf. p. 378,4 δὲ 


παντὶ ἃ ἃ B(pr. Cn): ἃ ἢ a et Ar. 


378 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 41 [Arist. p.4925. 27. 30] 


τὸ A παντί, ὃ ἴσον ἐστὶ τῷ “w τὸ B, to A Gat δ" τότε yap γίνεται τὸ A 127¥ 
τινὶ τῷ Β. τοῦτο δὲ γίνεται, ὅταν ἴσον ἢ τὸ “wm τὸ Β [τινί], τὸ A πάντί᾽ 
35 ΄ 5 4 τ 4) ς i hat 
ἀδιορίστως εἰρημένον τῷ πὸ B τῖνῦ. τὺ a mavtt’, ὡς προείρηται, ὃ 
esa) Teg eas hae tan ee ΞΟ Ne ) 
εὐοηλωῶσξε OLA τοὺ εἰ τῷ παρχξι TO > δὴ παντὶ Os γίνεται yap 
v , ΄ c ly ς Ἂς ων l4 l4 c 

5 οὔσης ταύτης τοιαύτης ἣ μείζων ἢ AB ἐπὶ τος: λαμβανομένη, ὡς | 


προείρη ἃ προειρημένα: οὕτως vp hypdetoys τῆς BI 128: 
οὐχέτ᾽ ἀληϑὲς τὸ τὸ A τῷ [᾿ ὑπάρχειν: οὕτως γὰρ ληφϑεισῶν γίνεται ἣ 
μείζων, ὡς ἔφαμεν, ἐπὶ μέρους. 


δὲ ς τρισὶν ὅροις δῆλον ὅτι τὸ χαὺν od τὸ B, 
10 παντ τ (to A) λέγεσϑαι, τοῦτ᾽ ἔστι, xa’ ὅσων τὸ Β τ 6 


χατὰ πάντων λέγεσϑαι χαὶ τὸ A. 


Ὁ ~ ~ , 5 κε “ε τὶ a ἮΝ ΄ 
O λέγει. τοιοῦτόν ἐστιν, ὅτι ἐν ταῖς τοιαύταις προτάσεσιν, at δυνάμει 
τοὺς τρεῖς ὅρους ἐν αὑταῖς ἔχουσιν, ae, εἰσιν, ἃς ἐξέϑετο νῦν, χαὶ ὅλως 
αἱ χατὰ πρόσληψιν ὑπὸ Θεοφράστου λεγόμεναι (αὗται γὰρ τοὺς τρεῖς ὅρους 
Vv , >, ~ , ᾿ 
15 ἔχουσί πως: ἐν γὰρ τῇ ‘xa οὗ τὸ Β παντός, wat’ ἐχείνου χαὶ τὸ A 
> 5 ~ , ~ ~ [ ~ 5 iy 
παντός᾽ ἐν τοῖς δύο ὅροις, τῷ te B xat τῷ A, τοῖς ὡρισμένοις ἤδη πως 10 
ἢ \ Ι 
είληπται χαὶ ὃ τρίτος, xa’ οὗ τὸ Β κατηγορεῖται, πλὴν οὐχ ὁμοίως 


ὲ 


i 


- 


δύνα ὡρισμένος χαὶ φανερός), ἐν δὴ ταῖς τοιαύταις προτάσεσιν, αἱ τῇ 
- ~ lf ~ 
ἔξει μόνον τῶν χατηγοριχῶν διαφέρειν δοχοῦσιν, ὡς ἔδειξεν ἐν τῷ Περὶ 
) 
90 χαταφάσεως ὃ Θεόφραστος, φησίν, ὅτι 7 οὕτως paces ὅτι xa οὗ 
Β παντός, χατ᾽ ἐχείνου παντὸς τὸ A, σημαίνει τὸ xa? ὅσων τὸ B15 
\ , Tate SOG \ \ ~ \ 
YETaL, “ATA πάντων τούτων λέγεσθαι xat τὸ Α΄ τοῦτο γὰρ 
ο᾽ρζα ΠΌΡΕ. >. > \ Υ ~ Χ ΄ \ Χ 
ἐδείχϑη. διὸ εἰ μὲν εἴη τῷ ΝΣ τὸ χατὰ παντὸς προσχείμενον, χαὶ τὸ A 
Ἁ Ν, oo S\ ~ ΝΥ 
χατὰ παντὸς ἔσται τοῦ Β’ οὕτως δὲ χαὶ xa? ὧν τὸ B χατηγορεῖται, χαὶ 
i 
25 τὸ A χατηγορηϑήσεται. εἰ δὲ μὴ ety τῷ B τὸ χατὰ παντὸς ὙΠ Εβονο 


5 4 ἊΝ / τὴ» ! = 7 ra “2 
ἐν τῇ χατὰ πρόσληψιν προτάσει, GAN ἀδιορίστως λαμβάνοιτο, οὐχέτι τὸ A 


χατὰ παντὸς χατηγορηϑήσεται τοῦ Β΄: οὕτως δέ, ὃ ἂν προσληφϑη, ἀσυλλό- 20 


γιστος ἥ συμπλοχή.- 


p. 49030 Καὶ εἰ μὲν xatd παντὸς τὸ Β, χαὶ τὸ A οὕτως. 


30 Λα αβὼν ἐν τῷ “xa? οὗ τὸ Β παντὸς τὸ A λέγεσϑαι᾽᾽ τὴν μείζονα 


πρότασιν τὴν AB χαϑόλου (ἴσον γὰρ τῷ “xa? οὗ τὸ Β παντὸς τὸ A” 
ἊΝ ~ 5). εἰ ΄ Ξ \OOONEN 


~ A? 
τὸ ‘xara παντὸς τοῦ B τὸ A’), ἐπειδὴ τῆς ἐλάττονος προτάσεως χαὶ ἐπὶ 


lod 


1 τὸ a... τὸ β ante τινί (377,31) habet a et in mg. Β΄: post τινί addi voluit B? 


παντὶ alterum add. B*: om.a 2 τῷ 6B: τὸ Ba τὸ ᾧ Β: τῷ ᾧ ἃ τινί alterum 
ut ex vs.3 translatum delevi 3 τῷ scripsi: τὸ aB πὸ ἃ ἃ: τῷ OB ΟΠ ἢ 
7 τὸ alterum om.a © 9 δὲ ΔΒ (C): δὴ Ar. 10 τὸ a a et Ar. et Al. ipse vs. 30,31: 
om. B 12 δυνάμεις B pr. 13 χαὶ ὅλως B: ὁποῖαί εἰσιν a 10 ὡρισμένος ἃ 18 χαὶ 
om.a 19 χατηγορικῶν ex κατηγοριῶν corr. B? ἔδειξεν] hine altera manus 20 6 om.a 
21 τὸ ἃ superscer. B! τὸ ἃ παντὸς ἃ χα ὅσων τὸ OM. ἃ 22 τούτων aB (corr. C): 
om. Ar. (ef. vs. 11) 24.25 κατηγορεῖται τὸ β, χατηγορηϑήσεται xal τὸ Ga 25 τῷ 


Waitz Org. I, 29: τὸ aB 27 ὃ οἴη. ἃ 31 τὸ (ante χαϑ) ἃ 32 τῷ (ante xata) ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 41 [Arist. p.49630.32] 379 


μέρους οὔσης. πὴ - χαὶ χαϑόλου συλλοὴ τῶ ἢ συζυγία, ἀλλὰ χα- 128: 
ϑόλου μὲν οὔσης χαὶ τὸ συμπέρασμα χαϑόλου, ἐπὶ μέρους δὲ τοιοῦτον χαὶ BW 
. ᾿ \ ? 
τὸ συμπέρασμα. διὰ τοῦτο προσέϑηχε τούτου ὃν Shae τὸ χαὶ εἰ μὲν 
μ» μοι, | | t 
χατὰ παντὸς τὸ B, xat τὸ A οὕτως: ci δὲ Uh χατὰ παντός. 
3 ‘ 3 
5 ὡς εἶναι τὴν τάξιν τοιαύτην “xa? ὅσων ἂν τὸ Β, χατὰ πάντων τὸ A’, 


Vv \ δι Ἁ \ = \ \ nla ? nC \ \ \ \ 
ἔπειτα “τὸ δὲ B χατὰ τινὸς τοῦ T, χαὶ τὸ A ἄρα᾽ ἡ ᾿ τὸ δὲ B χατὰ παντὸς 

? ς > 5 ΄ ᾿ 
tod I’, ὥστε χαὶ τὸ A’. τὸ δὲ οὐχ ἀνάγκη τὸ A χατὰ παντὸς ἴσον 80 


id 


ἐστὶ τῷ “οὐ oe τὸ  χατὰ παντὸς συλλογιστικχῶς tod ὑπὸ τὸ [9 χατηγορη- 
΄ ~ 7 >) ce ~ 7 
ϑήσεται, εἰ τὸ Β αὐτῷ τινὶ ὑπάρχοι. ὃ μέντοι Θεόφραστος ἐν τῷ [Περὶ 
Ι ? ᾿ ΓΛ 
, Q? > \ \ AD 
10 χαταφάσεως τὴν ‘xa? οὗ τὸ B, τὸ A’ ὡς ἴσον δυναμένην λαμβάνει τῇ 


‘xa’ οὗ παντὸς τὸ B, χατ᾽ ἐχείνου παντὸς τὸ A’. 


9) 


p. 49082 Οὐ δεῖ δ᾽ oteodar παρὰ τὸ ἐχτίϑεσϑαί τι συμβαίνειν 
ἄτοπον. 


Υ Χ ΄ " - σ΄ ΄ > \ > OE ΤῊΣ 
Exdeow μεν λέγ yet ΤῊ τῶν ορῶν XAT γραφην.- ξπξει OF ἕν τῇ τῶν vo 


? 


ων 
q 


15 Soon ey παραδόσει χέχρηται τοῖς στοιχείοις ἀντὶ τῶν ὅρων xat 
αὐτῶν ἘΞ τάς τε SUNG /ROUEE συζυγίας χαὶ τὰς ἀσυλλογίστους, νῦν 
λέγει περὶ τούτου, ὅτι μὴ παρὰ τὴν τοιαύτην λῆψιν τῶν ὅρων χαὶ ἔχϑεσιν 
ὑπολαμβάνειν χρὴ ἄτοπόν τι χαὶ ψεῦδος συμβαίνειν ὡς τῆς τῶν στοιχείων 
λήψεως αἰτίας γινομένης τοῦ δοχεῖν δείχνυσϑαί τι συνάγον ἢ μὴ δείχνυσϑαι, 40 

90 ὡς πολλάχις δείχνυταί τινα παρὰ τὴν ὕλην συνάγοντά τι οὐχ ὄντα συλλογι- 
στιχά. οὐδὲν γὰρ προσχρώμεϑα ἐν τῇ διὰ τῶν στοιχείων λήψει (ἐχ δὲ 
τῶν οὕτως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα ἣ χατὰ τοὺς συλλογιστιχοὺς δεῖξις: ὅταν 


~ 


; > μὲν ὡς δὰ SS ye ne Ὦ ΠΥ ΚΕΙή ἢ ἢ πρὸς ἀλλήλους τ 
γὰρ τὸ μὲν ὡς ὅλον τὸ δὲ ὡς μέρος) τῇ οἰχειότητι τῇ πρὸς ἀλλήλους τῶν 


7 c Ὁ a ἵν, 2 ἊΝ > 2 
ὅρων ὡς διὰ τούτου Getxvdvat τὸ συναγόμενον, οἷον ὅτι τόδε τοῦδέ ἐστι 45 


bo 
σι 


΄, nn I~ mal 3 Yr μὰ [4 ΄ σ ” > \ ΄σ 
γένος 7 TOOE τοῦοξ COTLY ἰοϊὴν 7 ορισμῶος, ὠσπερ αν ξι τὴν ὕλην παᾶαρξετ τιϑέ- 


usta τὰ γὰρ στοιχεῖα αὐτὰ μόνον σηυεῖα χοινὰ τῶν ὅρων εἴληπται οὐδὲν 128v 
παρ᾿ αὑτῶν συντελοῦντα εἰς τὸ ἣ συναχτιχὴν δειχϑῆναι τὴν συζυγίαν ἡ 
αἀσύναχτον. ὡς γὰρ ὃ γεωμέτρης ὑπὲρ σαφηνείας τῆς χατὰ τὴν διδασχαλίαν 
KOTO: ieee ποιεῖταί τινα a λέγει “ἔστω ποδιαία ἥδε, ἣ ἔστω εὐϑεῖα Foe’ 

80 οὔτε τὴν ποδιαίαν ποδιαίαν λαμβάνων οὔτε τὴν εὐϑεῖαν εὐϑεῖαν, οὐδὲ τοῖς ὅ 
χαταγεγραμμένοις προσχρώμενος δείχνυσιν αὐτῷ τὸ προχείμενον, ἀλλὰ τούτοις 
σημξίοις χρῆται οὐδὲν συντελοῦσιν οὐδὲ συνεισφέρουσι πρὸς τὸ δειχνύμενον 
(οὐδὲν 180 ἔλαττον χαὶ μὴ χατα Gees ταύτας UNOS προσχρησάμενος αὐταῖς δύ- 
vata δεῖξαι τὸ προχείμενον), ἀλλ ὑπὲρ τοῦ εὖ παραχολουϑῆσαι Ὁ τούτου ἐν τοῖς 


85 λεγομένοις λαμβάνει ταῦτα, ἵν᾿ ἔχουσά πως ἣ διάνοια ἐπαναπαύεσϑαι τούτοις 10 
| ? ᾷ | 


5 τάξιν scripsi: πρότασιν aB (cf. p.380,31, 382, 2) 9 ὑπάρχοι B! corr.: ὑπάρχει a B pr. 
Θεόφραστος) fr. 69 ἃ 14 ἐπεὶ Β: ἐπειδὴ ἃ 15 συλλογιστιχῶν ἃ zat om. ἃ 
16 δεδειχὼς a 17 et 19 λῆξιν et λήξεως a 20. δείχνυσθαί a 21 ἐν oma 
24 δείκνυνται a 25 7 prius om. a 25. 26 παρατιϑέμεϑα ἃ 20 αὐτὰ seripsi: 
αὐτὸ aB 21 αὐτῶν ἃ 29 ποδιαία B: διχαία a ἥδε ἢ ἔστω] de ἣ ἔστ evan. B 
Ol προχείμενον B: ἃ xelpevoy a 32 οὐδὲ B: ἢ a 34 εὖ om. in lac.a 


τούτου ἐν B; τοῦτο a; fort. latet τὸν νοῦν 35 ταῦτα λαμβάνει a 


Yo 
ΩΡ 


1 


15 


5] 


0 


9 


30 


ῥᾶον παραχολουϑῇ, οὕτως χαὶ ἡμεῖς τῶν στοιχείων τὴν ἔχϑεσιν πεποιήμεϑα 128% 
οὐδὲν ἡμῖν εἰς τὰ δειχνύμενα παρ᾽ αὑτῶν συνεισφερόντων. οὐ γὰρ παρὰ τὸ 
τὸ μὲν A αὐτῶν εἶναι to ὃὲ By [τὸ] Γ᾿ ἣ συναγωγή" τὸ γὰρ αὐτὸ γίνεται, 
χἂν ἄλλοις ἀντὶ τούτων ΘΗ ἐν ὃ οὐ γίνεται ἐπὶ τοῦ ᾿ πᾶς ἄνϑρωπος 
ζῷον, πᾶν γελαστιχὸν ζῷον" ἐχ γὰρ τούτων συνάγεσϑαι δοχεῖ τὸ πάντα 15 
ἜΚ τον γελαστιχὸν εἶναι. ἀλλὰ τοῦτο διὰ τὴν τῶν εἰλημμένων ὅρων 
deco ποιὰν πρὸς ἀλλήλους, οὐ διὰ τὸ σχῆμα" ἄλλων ἴον ὅρων ἐν τῇ 
τοιαύτῃ συζυγίᾳ ληφϑέντων οὐδὲν συνάγεται, τ ἐπὶ τῶν ᾿ πᾶς ἄνθρωπος ᾿ 


»“" σ μέ >? PWN E 
οξ 


ζῷον. πᾶς \TTOS CWOY. ETL O THS τῶν OTOL) efwy ἐχϑέσεως οὐ οὕτως" ὃ 
ΗΘ ? ϊ i & 


» \ yon ws = AF Ν ΄ Que ~ > \ 
εὔξιξε χαὶ αὐτὸς ἄλλοτε ἄλλοις χρησάμενος xal? ἕχαστον σχῆμα: οὐ γὰρ 
στιν ἐπὶ τῶν στοιχείων, ἵνα τὸ μὲν ὡς ὅλον τὸ δ᾽ ὡς μέρος τούτου en 20 
5 “ Η \ 


ὡς ἔγει τὸ ἔμψυγον χαὶ τὸ ζῷον: τὸ μὲν rap ὡς ὅλον ἐστίν (ἐπὶ πλέον 
é τ I 

a) /, 

ὃ é 


x 


yap uat χαϑόλου τὸ ἔμψυχον), τὸ ρος [χαὶ τούτου ἐλήφϑη, ὡς 


τς ee ae se Pin ᾿ Ἃ es \ ~ \ ~ Ὁ 5: 
ἔχει τὸ ἔμψυχον τὸ ζῷον]. χαὶ πάλιν ἂν ἄλλο τι πρὸς τοῦτο τὸ ζῷον, ὃ ἦν 


~ 


ὡς μέρος eth uusvoyv ἐν τη πρώτῃ προτάσει ὡς μέ OG sir ὃς ὅλον λη ὃ 
Ξ βῶμυος SEAT RS vs Ca] att v4] woe ols ξ WEP ς ρ ς i? [5 


οἷον ὃ ἀνϑδοωπος (υέρος γὰρ τοῦ ζώου. ὃ ἦν μέρος 0 ἐωψύ) ἐχ τῶν 
γὴν Ο αἀνὕύρωπος (μέξρος γὰρ τοῦ CWO, ὁ Ἣν μερος τοῦ ξιψυχοῦ)»» SX τῷ 


o >) , ~ jy Vv ~ Cae: \ δ — 0 \ δ δ, ~ 
οὕτως ἐχόντων, TOUT ἐστιν ὡς τὸν μὲν χατηγορεῖσϑαι τὸν δὲ ὑποχεῖσϑαι 2 
ahs Bo Σ 2, ps ποητάσεσ at δείξε 2c odode Nu \ ~ a x 25 5 
τῶν ὅρων Ev ταῖς προτάσεσιν, at δείξεις. ἐξ οὐδενὸς γὰρ τῶν, ἃ μὴ ἔχει 
πρὸς ἄλληλα τ οἷόν τέ τι δειχϑῆναι συναγόμενον συλλογιστιχῶς. 


\ 


ΝᾺ - 25 ΄ , Y ¥ ΄ 
τὰ OF στοιχεῖα οὐδεμίαν τοιαύτην ἐχει σχέσιν πρὸς ἄλληλα. οὔχουν παρὰ 
διὸ χαὶ ἐπὶ τοιούτων at δείξεις, ὃ 


“ Ἄν BI > 
ta’ ἢ σ συμβαίνει τι ἣ οὐ συμβαίνει. 
o ΄ ~ ) 

(ἔτ᾽ ἐνῆν λέγειν, εἰ ἐπὶ ὕλης ἡμῖν, ἐφ’ ὧν χρώμεϑα τοῖς συλλογισμοῖς, 80 
αἱ Beiten ἐγίνοντο" παρὰ γὰρ thy ταύτης διαφορὰν πολλάχις συναχτιχόν τι 

3 x Oo >] x, 4X , ,ὔ σ c 
ραίνεται οὔκ GY τοιοῦτον. ὥστ᾽ οὐδὲ γίνεται συλλογισμός. ὅτι at 
ἐπὶ τῶν τοιούτων στοιχείων δείξεις ὑπο τος συλλογιστιχῶν εἰσι τρόπων, 
\ 


οὐ Wi rx. ODAOYIGUOL. ἐὸ aN ee συλλ σ We Η ~ Shane 
D0 μὴν θὴ GVAADYLOWOL, COVAWOEY 6 γὰρ DANOYLOWLOS μετα τῆς V ἢ 9 


2 τ ΕΞ Ὧν 
ED FS τὶ οξίχνυται. 


». 49087 Ὅλως γὰρ ὃ μή ἐστιν ὡς ὅλον πρὸς μέρος χαὶ ἄλλο 
] ΠΣ | 


“Hy ἐχτέϑειται ἀχολουϑίαν χαὶ συμπλοχὴν προτάσεων, ἐν ase ἐστὶ 
σχήματι. τρόπον δέ τινα ual ἐν τοῖς ἄλλοις σγήμασιν ἢ αὐτὴ τάξις τῷ 
χ li ? t | ἰ t 
χαχεῖνα δείχνυσϑαι συλλογιστιχὰ διὰ τοῦ πρώτου σχήματος. λέγει δὲ 
ὅλον μὲν τὸν χατηγορούμενον ὅρον, ὡς μέρος δὲ τὸν ὑποχείμενον, τὸ ὡς 
προστιϑείς, ὅτι μήτε πάντως O χατηγορούμενος ἐπὶ πλέον μήτε πᾶν τὸ ἐπὶ 40 

’ i} i ' ἵει 


Ι 


παραχολουϑεῖ a χαὶ 01]. ἃ τὴν ἔχστασιν τῶν στοιχείων ἃ 3 τὸ (ante 7) B: 


om. ἃ 7 ἐν om.a 15 χαὶ alterum et ὡς ἔχει τὸ ἔμψυχον τὸ ζῷον (14) om. a; 


etiam τούτου ἐλήφϑη ut ex γ8. 11 translata delevi 15 πρώτῃ om. in lac. a 16 ζῴου 
scripsi: ζῷον aB 17 post ἔστιν lac. 1O—11 lit. B: 12—18 lit. a; sententia nihil 
requiritur 21 τοιούτων B: τούτων a 22 ὕλης B: ὅλης a 23 tia: te B 


24 ὥστ᾽] incipit novum lemmation 28 ὡς om. a 30 ἐχτίϑεται a ἐστὶ 


om. ἃ 91 τάξις seripsi (ef. p.379,5): πρότασις a: evan. Β τῷ scripsi: τῶν a: 


evan. B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 41.42 [Arist. p.49>37. 50a1.5] 381 


πλέον τινὸς ὃν ὡς μέρους αὐτοῦ ὑπερέχει" οὐ γὰρ εἰ τὸ λευχὸν ἐπὶ πλέον 128¥ 


~ 9 , Y¥> » ΄ 

τοῦ ἀνϑρώπου, ἤδη ὃ ἄνϑρωπος μέρος 

p.50a1 Τῷ δ᾽ ἐχτίϑεσθϑαι προσχρώμεϑα ὥσπερ χαὶ τῷ αἰσϑά- 
veottat τὸν μανϑάνοντα λέγον 

5 Εἰπών, ὅτι οὐ παρὰ τοὺς ἐχτιϑεμένους ὭΣ δείχνυταί τι (οὐδὲν γὰρ 


τὰ Breer πρὸς τὰ δειχνύμενα συντελεῖ παρ᾽ αὑτῶν), νῦν λέγει, διὰ τί 45 
fe διὰ γὰρ τὸ εὐπαραχολουϑητότερα τὰ λεγό- 129r 


ὅλως 


= ~ > y 1S ~ ~ 
μενα ἐπὶ τῆς χαταγραφῆς εἶναι, ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τῶν γεωμετριχῶν δείξεων 


υ 


αἰσϑητά τινα λαμβάνομεν ἐν ταῖς χαταγραφαῖς οὐ περὶ αἰσϑητῶν τὰς ἀπο- 
10 δείξεις Geese! ὑπὲρ τοῦ EET OOO πότερα τοῖς μανϑαάνουσι τὰ δειχνύ- 


Φ 


μενα γίνεσϑαι, ἐπεὶ οὐδὲν ἔλαττον χαὶ λόγῳ ψιλῷ διέξιόντες ταῦτα δειχνύουσι 


υαν- 


χαὶ χωρὶς χαταγραφῆς. τὸ οὖν Soren χαὶ τῷ αἰσϑάνεσϑαι tov 
ϑάνοντα λέγοντες ἴσον ἂν εἴη τῷ ᾿ὥσπερ χαὶ αἰσϑητοῖς τισι πρὸς τὴν 


\ f [4 


Βπν δι. χαὶ διδασχαλίαν τινῶν Ὁ τοὺς λέγοντες ἐπὶ τούτων, ἃ δείχνυ- 
15 μεν᾽" ταῦτα δ᾽ ἐστὶ τὰ γεωμετριχά. τὸ γὰρ ὥσπερ χαὶ τῷ αἰσὶ 

σϑαι τὸν μανθάνοντα λέγοντες σημαίνει, ὅτι πολλάχις διδάσχοντές τι 
οὐχ αἰσϑητὸν τὰς δείξεις ποιούμεϑα τοῖς μανθάνουσιν ἐπὶ αἰσϑητῶν παρα- 
δειγμάτων διὰ τούτων ἐφιστῶντες αὐτοὺς ἐπὶ τὴν τῶν οὐχ αἰσϑητῶν νόησιν. 


? 


οὔτε γὰρ τότε poner ταῖς τῶν αἰσϑητῶν παραβολαῖς ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων χαὶ 10 
i“ 


1 


20 δι᾿ ἐχείνων Owe: τῆς δείξεως, οὔτε TH τῶν στοιχείων ἐχϑέσει ὡς ἄνευ 
τούτων μὴ δυναμένου γενέσϑαι τοῦ συλλογισμοῦ ὥσπερ ἐπὶ τῶν προτάσεων 
τῶν οἰχείων, ἐξ ὧν ὃ συλλογισμός. ἐχείνων μὲν Gap) χωρὶς ody οἷόν τε 
\ ? Senay ἊΝ Η 58 7 > ~ 
τὸν “aT αὐτὰς γενέσϑαι SHE ΠΣ τὰ δὲ τ οὐδέν ἐστι τῶν 


5 

\ 5 
(py) 
B 
- 


δειχνυμένων μξ “neg χαὶ εἴη ἂν ἴσον τὸ εἰρ 


? 


μένον τῷ “ὥσπερ χαὶ ot ὑπὲρ 
ὶ prey eas F 


25 τοῦ αἰσϑάνεσϑαι tov μανϑάνοντα λέγοντες ἐπ 


p. 5025 Μὴ λανθανέτω δὲ ἡμᾶς, ὅτι ἐν αὐτῷ συλλογισμῷ 
οὐχ ἅπαντα τὰ συμπεράσματα ov ἑνὸς σχήματός ἐστιν. 
Emel ὃ λόγος αὐτῷ, περὶ ἀναλύσεως συλλογισμῶν, εἰσὶ δέ τινες χαὶ 15 

σύνϑετοι mee ἐν οἷς πλείω τὰ συμπεράσματα χαὶ πλείους οἱ συλλο- 

80 γισμοί, wy λανϑανέτω ἡμᾶς, φησίν, ὅτι ἐν τοῖς éx πλειόνων συλλογισμῶν 

χαὶ συυπερασμάτων συγχειμένοις συλλογισμοῖς οὐχ ἅπαντα τὰ συμπεράσματα 

χατὰ τοὺς συλλογισμοὺς ἅπαντας ἀναγχαῖόν ἐστιν ἐν τῷ αὐτῷ γεγονέναι σχή- 

watt, ἀλλ AEE TO μέν TL συμπέρασμα χατὰ πρῶτον σχῆμα γεγονέναι 20 
ν μὲν γὰρ τῷ τοιούτῳ 


ον 


~ 3 
τῶν ἐν αὐτῷ τὸ ὃέ τι χατὰ δεύτερον ἣ τρίτον. 


Ι μέρος ἃ ὃ γχγρώμεϑα ἃ: οὕτω yowyeta Ar. χαὶ τῷ Ar.: zat τὸ aB (ef. 
vs. 12, 15) οὐδὲν B: οὐδὲ a 9 év B: ἐπὶ ἃ 10 post ὑπὲρ add. δὲ a 
12 ww B: τὸ ut vs.3 a 13 ἴσον ... λέγοντες (16) om. a 15 τῷ scripsi: τὸ B 
21 ὥσπερ. .- - συλλογισμόν (23) om. a 22 γὰρ adididi 24 of om.a 27 ἐστιν aB (n): 
εἰσιν Ar, 29 post σύνϑετοι add. of a OL συγχείμενοι συλλογισμοὶ a 30 

μέντοι a 


382 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 42 [Arist. p. 5045] 


τὸ A χατὰ παντὸς τοῦ B, τὸ B χατὰ παντὸς tod Ty τὸ [᾿ χατὰ παντὸς 129r 
τοῦ A’, χἄν τι προσληφϑ χατὰ τὴν αὐτὴν τάξιν, πάντα τὰ συμπεράσματα 
ἔσται δι᾿ ἑνὸς σχήματος" διὰ γὰρ τοῦ πρώτου ὑπὸ μὲν τῶν AB, BT 


~ 


τοῦ AI’ συνάγοντος 
: ἢ τὸ ἃ τῷ μὲν Β 5: 


mal 5 7 ’ ΄ x 
συναγομένου τοῦ Al’ ἐν πρώτῳ σχήματι, πάλιν ὃ 
- ~ >) ~ , 
5 μετὰ τοῦ Γ Δ τὸ AA ἐν τῷ αὐτῷ σχήματι. ἐὰν 
οὐδενὶ τῷ δὲ [᾿ παντί, τὸ δὲ Β παντὶ τῷ A, τὸ ἃ 
σύνϑετος μὲν χαὶ οὗτος ὃ συλλογισμὸς χαὶ τὰ pe ες [τὰ] ἐν τῷ 
pos ΄ ΄ sy 40 > > ~ , 5 
αὐτῷ σχήματι πάντα, ἀλλ᾽ οὐχ ἐν τῷ πρώτῳ GAN ἐν 
~ , ~ mst ᾿ 
τῶν AB, AT συναγομένου τοῦ BI τοῦ ᾿τὸ Β οὐδενὶ τῴ 
\ ~ 
eta τοῦ BA 80 


Metre γετη iu Swe Τὴ Cah 1) (all ie ss > ~ 
χαταῷ ατιχοῦ συναγ ομένου τοῦ τὸ Ι OUOEVL τῷ Δ 4. Ὁ Ἢν χείμενον, εν τῷ 


a 
a Ἔ; 
ec TI 

— 

al 

S 

2 

a 

x 

© 

σὲ 


10 ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι, πάλιν δὲ éx τοῦ BI ἀποφατιχοῦ 


- la aX ἣν > \ ~ , Δ ~ 
αὐτῷ σχήματι. ὁμοίως δὲ χαὶ ἐπὶ τοῦ τοιούτου συνϑέτου συλλογισμοῦ 


τὸ A χαὶ τὸ Β παντὶ τῷ Dy ἀλλὰ χαὶ τὸ Δ παντὶ τῷ B, τὸ ἄρα Δ τινὶ 


ς 


- > “5 \ \ > 2G “ ΄ a Ὑ , \ 

τῷ A’> παλιν γὰρ χαὶ οὗτος σύνϑετος ὧν ὃ apes ἔχει TAVTA τὰ 
15 συμπεράσματα ἐν τῷ τρίτῳ pileaa ἐχ μὲν γὰρ tov AT, ΒΓ χαταφα- 
τιχῶν χαϑόλου συνάγεται τὸ A τινὶ τῷ B ἐν τρίτῳ σχήματι, τούτου δὲ 8 


‘ 


, \ πὸ VCR ἢ \ ~ ? ΄ > ~ Sie 
τοῦ συμπεράσματος μετὰ τοῦ “TH Δ παντὶ τῷ B’ συνάγοντος ἐν th abt 
΄ - x > ΄ - ", “τ 
σχήματι τὸ Δ τινὶ τῷ A. ἂν δὲ ὃ συλλογισμὸς οὕτως ἔχῃ “τὸ A παντὶ 
- ~ γι ~ ~ 5) 
τῷ B, τὸ Β παντὶ τῷ [᾿, τὸ A οὐδενὶ τῴ cA τὸ ἄρα Δ οὐδενὶ τῷ I’, ὃ 
, - sD 5 ΄ 
20 μὲν συλλογισμὸς σύνϑετος χαὶ οὕτως, GAN οὐχέτ᾽ ἐν τῷ αὐτῷ σχήματι τὰ 
, Ἢ 3) "γώ ᾿ > 
συμπεράσματα πάντα. ahh ἔσται αὐτῶν τὸ μὲν ἐν πρώτῳ σχήματι, τὸ δὲ 
> ΄ ε - AY i] 
ἐν δευτέρῳ: ὑπὸ μὲν yap tov AB, BI ἐν πρώτῳ σχήματι Bors τὸ 40 
Ἢ ~ > ~ ¢ 5 ? τὸ ~ 
AT, τοῦτο ὃὲ peta tod “τὸ A οὐδενὶ τῷ A’ συνάγει τὸ A οὐδενὶ τῷ T 
» > 4 ΄ Ph QL oF ΔΝ ΣῈ ἯΙ a: oats ~ 
ἐν δευτέρῳ σχήματι. ἂν δὲ ὃ τὴν τὸς Ἢ τοιοῦτος “τὸ A παντὶ τῷ B, 


ἐν qo rw ~ 5) 

25 τὸ Β παντὶ τῷ [᾿, τὸ A παντὶ ἣ τινὶ τῷ TD, τὸ ἄρα A τινὶ τῷ A’, σύνϑε- 

΄ “5 3° \ \ " >] ff ΟἿΣ Ἂ xX > 
TOS μὲν ὁ συλλογισμός, ἀλλὰ τὸ μὲν ἐν πρώτῳ συναχϑήσεται, τὸ δὲ ἐν 
ΠῚ τὸ μὲν γὰρ A παντὶ τῷ [᾿ ἐν πρώτῳ σχήματι συνάγεται διὰ τῶν 
AB, BY, τὸ 6 AT peta tod τὸ A rove ἡ wt to I” a to A 

\ ~ 5 ΄ ν» ΄ν Ἃ > Α ~ , 
τινὶ τῷ Δ ἐν τρίτῳ σχήματι. πάλιν ἂν ἢ συλλογισμὸς τοιοῦτος ‘td A οὐ- 
30 devi μὲν τῷ B, παντὶ δὲ τῷ [᾿, ἀλλὰ χαὶ τὸ Δ παντὶ τῷ I, τὸ ἄρα B 
‘ 


δι ἊΝ, 
υὲν ἕτερον συμπέρασμα ἔσται ἐν δευτέρῳ τ το τὸ 45 


5 \ ~ 7 
οὐ παντὶ τῷ A’, ἱ 


δ᾽ ἕτερον ἐν τρίτῳ. | τὸ μὲν γὰρ Β οὐδενὶ τῷ [᾿ συνάγεται ἐν δευτέρῳ 129v 
σχήματι ὑπὸ τῶν AB, AT, τοῦτο ὃὲ μετὰ τοῦ “τὸ Δ παντὶ τῷ Γ᾽ συνάγει 


Ἀ ΄, Ἀν ut \ 5 \ ~ » (P| la \ ~ ~ 
τὸ χείμενον τὸ “τὸ B od παντὶ τῷ A’. μῖξις δ᾽ ἂν γένοιτο καὶ τῶν τριῶν 


> ~ ΄ 5 ἴω x \ \ 
88 σχημάτων ἐν τῷ τοιούτῳ συλλογισμῷ “τὸ A παντὶ τῷ B, τὸ B παντὶ 


‘ 


τῷ 1, τὸ A οὐδενὶ τῷ. A, τὸ E παντὶ τῷ I’, τὸ ἄρα A οὗ παντὶ δ 


τῷ KE’, συναγομένου. μὲν ὑπὸ τοῦ AB, BY τὸ A παντὶ τῷ Γ΄ ἐν πρώτῳ 
΄ ar = wt SN ΟΝ \ ~ ? ΄ Ἂ, τὴς ὍΣ 
σχήματι, τούτου ὃὲ μετὰ τοῦ “τὸ A οὐδενὶ τῷ Δ’ συνάγοντος τὸ “τὸ Δ 


2 τάξιν Β: πρότασιν ἃ 3 διὰ ἃ: δεῖ Β BeBe αγ 6 β evan. Β 

7 τὰ alterum delevi 10 τοῦ (post peta) B: τῶν a 12 σύνϑετον συλλογισμῶν a 
15 a¥ scripsi: a8 aB 19 τὸ ἄρα B: συνάγει τὸ a 20 οὕτως Β: οὗτος ἃ 
οὐχέτ᾽ Β: οὐχ ἃ 21 αὐτῷ ἃ 25 σύνϑετος piv... τινὶ τῷ ὃ (29) om.a 90 


(ante τὸ ἃ) Β: ὃ ἃ οὐ παντὶ Β: οὐδενὶ ἃ 37 ante τὸ add. τοῦ ἃ 


10 


15 


20 


no 
γι 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 42 [Arist. p. 5025] 383 


΄ 


οὐδενὶ τῷ I” ἐν δευτέρῳ σχήματι, τούτου δὲ μετὰ tod ᾿ τὸ E παντὶ τῷ [129ν» 


, 5 , ΄ c 
συνάγοντος τὸ χείμενον τὸ “τὸ A οὐ παντὶ τῷ KE” ἐν τρίτῳ σχήματι, ἥγου- 
~ \ / 
μένου μὲν τοῦ πρώτου σχήματος (ἡγεῖται γὰρ ὃ λόγος, οὗ τὸ συμπέρασμα 
be ~ a) c ΄ ΡΥ: ~ ~ , ΄ 3? 
ἄλλου λῆμμα ἐστιν), ἑπομένου δὲ πᾶσι τοῦ τρίτου σχήματος, μέσου ὃ 
Ἁ >) 4 


vv ~ nn ,ὔ , 5 ~ 
OYTOS τοὺ OELTENOD. πάλιν δ᾽ αὖῷ Ὑγησεται τὸ OEVUTENOY TOV Ὅν «τὸ 
ΠῚ ϊ ‘ 


τοιούτῳ συλλογισμιῷ “τὸ A οὐδενὶ μὲν τῷ Β παντὶ ὃὲ τῷ Ty ἀλλὰ χαὶ 
τὸ [᾿ παντὶ τῷ Δ, καὶ τὸ E παντὶ ᾧ A, τὸ ἄρα B οὐ παντὶ τῷ Εἰ. συνα- 
γομένου μὲν ὑπὸ τοῦ A B, at τοῦ “τὸ Β οὐδενὶ τῷ I” ἐν δευτέρῳ σχή- 


΄ = ~ AD ΄ mie 
watt, τούτου δὲ μετὰ τοῦ “τὸ I oe τῷ A’ συνάγοντος τὸ B οὐδενὶ 
Ἃ [4 in \ ~ ~ ΄ 
τῷ Δ ἐν πρώτῳ σχήματι, τούτου δὲ μετὰ τοῦ “ τὸ EK παντὶ τῷ A’ συνάγον- 
Χ ~ , ΄ c 
tos τὸ χείμενον τὸ B od παντὶ τῷ E (ἐνὶ τρίτῳ σχήματι, ἑπομένου μὲν 


Σ ἣν OED = “τ τὴς =n) TNH 
ξΞ TOU OED TEPOD » μεταξὺ δὲ ὔ τῆς τοὺ TOG - 


Tov. TO ὧξ T τρίτον σχῆμα τοῦ μὲν δευτέρου ἥγήσεται, τοῦ δὲ προ τος οὔ, 


> 2 ΄ Ὁ \ \ εω X ΄ 
εἰ χάτωϑεν ἢ πρότασις προσλαμβάνοιτο, διὰ τὸ τοῦ μὲν τρίτου τὰ συμπε- 


i 


3 \ πὶ 5 ΄ 
ράσματα ἂν ETL μέεροὺς ELVAl, St GE προστεϑείη τῷ συμπερασματι πρότασις 


΄ 5 


χαάτωϑεν, ἐν πρώτῳ σχήματι ἀσυλλόγιστον γίνεσϑαι τὴν συζ may ἔχουσαν 
\ s 
ὶ 


v 
τὴν μείζονα πρότασιν ἐπὶ μέρους. τοῦ 6& δευτέρου ἡγήσεται ἐν τῷ τοιούτῳ 


~ DN 
to A xat τὸ Β παντὶ τῷ [᾿, ἀλλὰ χαὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ A, τὸ ἄρα Δ 
~ δ  ς ~ 
οὐ παντὶ τῷ B’, συναγομένου | υὲν ὑπὸ τῶν AT’, BI τοῦ “τὸ A τινὶ τῷ B’ 
2 ΄ \ CEN +> \ , \ 
ἐν τρίτῳ σχήματι, τούτου ὃὲ peta tod “τὸ A οὐδενὶ τῷ A’ συνάγοντος τὸ 
i 


ΞῚ 


\ 5 4 ΄ ΩΝ 
χείμενον τὸ A οὐ παντὶ τῷ B ἐν δευτέρῳ σχήματι. εἰ μέντοι ἄνωϑεν ἣ 


‘ 
‘ata 7 ey τῷ a ont UATE ee τῷ our σοι το τοῦ τοῦ τς 


τοῦ πράτου rid ἐν τῷ τοιούτῳ συλλογισμῷ “to A χαὶ τὸ “Β παντὶ τῷ [" 
᾽ D1, 


ἀλλὰ χαὶ τὸ Δ παντὶ τῷ A, ἀλλὰ καὶ τὸ A οὐδενὶ τῷ E, τὸ ἄρα E οὐ 
w > ΄ » j πὶ ΠῚ Η - 
races τῷ ΓΒ ς Re μὲν yap ὑπὸ τῶν Al’, BI τὸ A wi τῷ Β ἐν 
f ΄ ~ aX rant OEE τὰν i \ a >! , \ \ 
τρίτῳ σχήματι, τοῦτο ὃξ μετὰ tod “τὸ A παντὶ τῷ A’ συνάγει τὸ A τινὶ 
~ > ἊΝ >? κα \ mit oN +> \ ~ ? ΄ 
τῷ B ἐν pte σχήματι, τοῦτο G αὖ μετὰ τοῦ “tO Δ οὐδενὶ τῷ E’ συνάγει 
τὸ χείμενον τὸ E οὐ παντὶ τῷ B ἐν Gent =p σχήματι, ἡγουμένου υὲν 
Ped τοῦ τρίτου, ἑπομένου ὃς πᾶσι τοῦ δευτέρου, τοῦ GE πρώτου ἐν μέσῳ 


χειμένου. 
, Qs σ σ 5 ~ ¢ 5 ~ ~ 
Παραφυλαχτέον 62, ὅτι ὥσπερ ἐν τοῖς ἁπλοῖς ἀπος φατιχοὶς συλλογισμοῖς 
ἀδύνατον μιᾶς πλείους ἀποφατιχὰς προτά oa Seas οὕτως χαὶ ἐν τοῖς 
συνϑέτοις: χαὶ γὰρ τῶν συνθέτων 7 παραύξησις διὰ τῶν χαταφατιχῶν γίνε- 
5» 2 \ \ \ 5 \ , tal \ 
ται. αλλ οὐδὲ ἐχ πλειόνων ἐπὶ μέρους, ἀλλὰ χαὶ τὸ ἐπὶ μέρους ἕν χαὶ 
5 ~ ¢ , 5 \ ᾽ὔ " ~ te \ >) Ἁ a\ 
ἐν τοῖς συνϑέτοις Ext μέρους συλλογισμοῖς ὥσπερ xal ἐν τοῖς ἁπλοῖς. τὰ δὲ 

\ Ni αὖ ξ΄ Σ - δὰ ὦ ars ΄ 

χαταφατιχὰ χαὶ χαϑόλου ὡς ἐν τοῖς ἁπλοῖς πλείω χαὶ ἐν τοῖς συνϑέτοις. 


τὸ 


15 


παντὶ τῷ ὃ χαὶ τὸ ε παντὶ τῷ ὃ in vestigiis man. primae evanidae B? ante 
add. ἀλλὰ a 8 τοῦ (post ὑπὸ) B? (B! evan.) 11 ἐν a: om. B 12 
τρίτου, ἡγουμένου δὲ . . . σῶμα πως ὁρισαμένου (p. 385,24) om. in lac. duarum fere pagi- 
narum a 19 8% ex a@ corr. B! 23 ἂν addidi 29 ἡγουμένου seripsi: 


ἡγουμένων B 


384 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 42. 43 [Arist. p. 508. 11] 


p-50a8 Ἐπεὶ δ᾽ οὐ πᾶν πρόβλημα ἐν παντὶ σχήματι GAN ἐν 
ἑχάστῳ τεταγμένον. 


Ὅτι τὰ μὲν τῶν SQ eee ἐν πᾶσι δείχνυται τοῖς σχήμασι, ὡς τὰ 
iy 


ἐπὶ μέρους ἀποφατιχά, τὰ δὲ ἐν τοῖς δύο, ὡς τό τε ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν 


σι 
ἌΝ 
Mv « 
< 


\ “4 ~ is ἊΝ \ f > f 2 \ 
γὰρ τῷ πρώτῳ χαὶ τῷ τρίτῳ) xat τὸ χαϑόλου ἀποφατιχόν (av γὰρ 
‘ ‘ ‘ ‘ ι : ‘ 
, \ > > 4 \ SX > Cc. ἃ , "δι X\ l4 4 
πρώτῳ χαὶ ἐν δευτέρῳ), τὰ δὲ ἐν Evt μόνῳ, ὡς τὸ χαϑόλου χαταφατικχόν 
\ SX Q ~ > , \ f 
(ἐν yap πρώτῳ μόνῳ), δῆλον. φησὶ δὲ δεῖν ἀναλύοντας τὸν TOO 
Ἃ 


συλλογισμόν, ὅστις ἂν ἢ, ἐπεὶ μὴ πάντα τὰ ov πος ἐν τῷ αὐτῷ 


σχήματι γίνεται, ὡς ἐδείχϑη, xal δεῖ ς τὸ οἰχεῖον ἀνάγειν, τοῦ 
5 ῃ ΄ ~ ~ ΄ 7 ~ , 
10 ληφϑέντος συμπεράσματος wh ἐν πᾶσι τοῖς σχήμασιν ἔτι ζητεῖν τὴν ἀνά- 


ἣ 5 ? ~ ΄ 
λυσιν. εἰ μὴ εἴη τῶν ἐν πᾶσι δειχνυμένων, ἀλλ ἐχ τοῦ συμπεράσματος 


΄ ἱ ἡ “ 
γνωρίσαντας, ἐν ᾧ 7 μόνῳ δείχνυται 7] μάλιστα. τὸ μὲν ee χαϑόλου χατα- 
φατιχὸν ἐν μόνῳ τῷ πρώτῳ, τὸ ὃὲ χαϑόλου ἀποφατιχὸν μάλιστα ἐν τῷ 


© 


’ 


δευητέη εἰ ym ἡ ἃ 6) διγῷς YO ἂν τηΐ ) ὴ δὲ ἐπὶ us c 
animate Et xXaL (LY) cy LOvVw (διχῶς {2p ὃν τουτῷ - COM OG ἘΠῚ ξροὺς 
> ~ ΄ ΄ \ 
c χαὶ χαταφατιχὸν ἐν τῷ τρίτῳ μάλιστα: Exdtepov γὰρ τρι- 
΄ x l4 
yas. ἐν © δ᾽ αὖ μάλιστα ἢ μόνῳ δείχνυται σχήματι τὸ χείμενον συμπέ- 
- Ἃ , “Ἃ a ~ ~ ~ / 
ρασμα, χατὰ τοῦτο ἣ μόνον ἣ μάλιστα χρῆναί φησιν [δεῖν] τοῦ προχειμένου 
sy ~ w ~ ~ wy We ~ ΄ SEN \ 
συλλογισμοῦ ζητεῖν ποιεῖσθαι τὴν ἀνάλυσιν [τῶν συ ΠΤ! αὑτὸς μὲν 
οὖν ἀπὸ τῶν συμπερασμάτων ἀξιοῖ λαμβάνειν τὸ Se εἰς ὃ δεῖ moretadar 
80 τὴν ἀνάλυσιν τοῦ ἐχχειμένου συλλογισμοῦ. δῆλον δέ, ὅτι ῥᾷον ἂν τὸ οἰχεῖον 
- ale ΄ - ΄ ε > ~ Ὑ 2 Nee 
σχῆμα εὑρεϑείη τοῦ μέσου ληφϑέντος, ὡς ἐν τοῖς πρώτοις ctpyxev> ἐν γὰρ 
- ΄ ~ bd ΄ ~ leg \ \ 
τῇ τούτου ποιᾷ σχέσει πρὸς τοὺς ἄχρους ἣ TOD σχήματος εὕρεσις" τὸ γὰρ 
συμπέρασμα ἐνδέχεται χαὶ χοινὸν πλειόνων εἶναι σχημάτων. τοῦτο δὲ 
‘ ‘ ‘ e \ Mi 
Ω 7 > ~ IESE > ΄ 
φύανει ἐν τοῖς πρόσϑεν εἰρηχέναι. 


25 p.50a11 Τούς τε πρὸς δρισμὸν τῶν λόγων, ὅσοι πρὸς ἕν τι τυγ- 
χάνουσι διειλεγμένοι. 


Ὅτι τῶν προβλημάτων τῶν τεσσάρων, ὧν ἐν τοῖς Τοπιχοῖς ἐξέϑετο, 


᾿ 


ἐν τοῖς ἀπὸ τοῦ δρισμοῦ ἐστι, Sue χαὶ τοῦτο δὴ παραινεῖ δεῖν ἐν ταῖς 
ἀναλύσεσι τῶν συλλογισμῶν ποιεῖν. ὅσοι συλλογισμοὶ ἀνασχευαστιχοί εἰσιν 
80 ὅρου τινὸς ἀποδεδομένου, (ei) εἶεν ἑνός τινος τῶν ἐν τῷ ὅρῳ ἀναιρετικοὶ 

χαὶ πρὸς ἕν τῶν ἐν αὐτῷ διειλεγμένοι χαὶ οὕτως ease ς τὸν ὅρον. 
ἴται γὰρ δρισμὸς ΠΝ δείχνυται μὴ δγιὴς χαὶ ἑνός τινος ἀναιρεϑέντος 
τῶν ἐν ὁ 


ἄἀναιῃξ 
i 


R 


(OTH, ὡς εἴ τις δρισαμένου τινὸς τὸν αὐ Ρυτῖν ζῷον ΠΟ ὑνητὸν 
πτηνὸν δείξαι διὰ συλλογισμοῦ, ὅτι wy εὐλόγως τὸ πτηνὸν πρόσχειται (οὐ 
35 γάρ ἐστιν οἰχεία διαφορὰ ἀνθρώπου), ὅλον μὲν τὸν ἀποδεδομένον ὅρον (ἂν) 
ἀνασχευάσειεν: ψευδὴς γὰρ ὃ πᾶς γίνεται χαὶ οὑτινοσοῦν ἀναιρεϑέντος τῶν 


2 τεταγμένον Β (Bun): τεταγμένα Ar. 10 ἔτι seripsi: ἔστι Β 11 δεῖν delevi 
(fort. corr. δεῖ vs. 19 hue translatum) 18 τῶν συμπερασμάτων delevi (cf. vs. 19) 
21 εἴρηκεν] ὁ. 92 p. 47440 sq. 27 ὅτι] parum liquet scriptum B 90 εἰ addidi 


95 


90 post ὕρον superscr. οὐχ B3 . 36 ἂν ἀνασχευάσειεν scripsi: ἀνασχευάσειν B 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 48 [Arist. p.50211] 385 


> 5 ~ 5 \ \ σ \ 4 \ \ Χ [4 
ἐν αὐτῷ. οὐ μὴν πρὸς ὅλον τὸν λόγον χαὶ τὸν συλλογισμὸν πεποίηται, 
ὥσπερ 6 ἀνασχευάζων τὸν ἀποδεδομένον τοῦ ϑεοῦ λόγον, εἰ εἴη σῶμα πύρι- 


νόν τις ὡρισμένος τὸν ϑεόν: εἰ γὰρ ἀνασχευάζοι λαμβάνων “τὸ φϑαρτὸν 
55 \ X\ ~ λ §\ / “ 2 \ σ x \ σ - 
οὐδενὶ μὲν Dem παντὶ GE σώματι πυρίνῳ᾽, πρὸς ὅλον ἄν τὸν ὥρον ποιοῖτο 
\ Ld > ? 5 f ~ > 3 ~ σ \ πα \ σ \ 
τὸν λόγον, ἀλλ οὐ πρὸς τι τῶν ἐν αὐτί: ὅταν μὲν οὖν πρὸς ὅλον τὸν 


or 


>) 


ὅρον ὃ λόγος (, ὃς) ἀνασχευάζει αὐτόν, γίγνηται, δῆλον ὡς χαὶ ἐν τῇ τῶν ὅρων 
ἐχϑέσει ὅλον τὸν δρισιὸν ὅρον ue" τιϑέναι τοῦ συλλογισμοῦ, ὥσπερ ἐφ᾽ 
οὗ ἐφϑάχαμεν εἰρηχέναι. ὅλον γὰρ ἡμῖν τὸ ᾿ σῶμα πύρινον᾽ ὅρος τεϑήσεται, 


5 


ὃς ἦν δρισμὸς ἀποδεδομένος τοῦ ὕϑεοῦ: τὸ γὰρ τον παντὸς αὐτοῦ ἀπε- 
10 φήσαμεν, οὐ τινὸς τῶν ἐν αὐτῷ. εἰ δὲ ὃ λόγος μὴ πρὸς ὅλον jones τὸν 
δρισμὸν ἀλλὰ πρός τι τῶν ἐν αὐτῷ, ἀξιοῖ τοῦτο μόνον, πρὸς ὃ (ὃ) λόγος 
γίνεται, ὅρον τίϑεσϑαι ἐν τῷ συλλογισμῷ τῷ ἀναλυομένῳ ἀλλὰ μὴ πάντα 
\ ec , od \ 5 δ e 4 v ~ \ X € \ ΄ 
τὸν δρισμόν: ἧττον γὰρ ἀσαφὴς ὃ λόγος ἔσται τοῦ χατὰ τὸν δρισμὸν μή- 


, σ a\ \ 7 Vv , / > ~ >] 
χοὺς περιαιρεϑέντος. ἅμα δὲ xal γνώριμον ἔσται, τί ποτέ ἔστι τῶν ἐν 
15 τῷ ὅρῳ τὸ μὴ δεόντως εἰλημμένον. οἷον εἴ τις Oda δρισμὸν ἀποδοί 
ῦ ὅρῳ τὸ μὴ δεόντως εἰλημμένον, οἷον εἴ τις ὕδατος δρισμὸ οδοίη 
> > Ew 


Ce, \ / ane ἘΣ \ | Q~ \ φ Ν ys. \ δὶ X ΄- 
ὗ ἽΝ ποτόν, εἰ ἐνίσταιτό τις δειχνὺς ψευδῆ τὸν ὁρισμὸν διὰ τὸ μὴ πᾶν 

St a 4 Ce “4 an 4 > \ \ 5 Υ͂ ) 
wp ποτὸν εἶναι λέγων ᾿ἢ ϑάλαττα ὕδωρ μέν ἐστι, ποτὸν δὲ οὐχ cot , 
ἐν δὴ τῇ τούτου τοῦ συλλογισμοῦ ἀναλύσει δεῖ ὅρους nee μέσον pel 


= 


τὴν ϑάλατταν ἄκρους δὲ τό te ὕδωρ xal τὸ ποτόν, οὐχέτι δὲ ὅλον τὸν 

ς \ \ (τ \ Lf >) \ \ σ \ ς \ x, \ \ FS 
20 ὁρισμὸν τὸ Sypobyv ποτόν" οὗ γὰρ πρὸς ὅλον TO ὑγρὸν εἰναι ποτὸν TO ὕδωρ 
λόγος ἠρώτηται ἀλλὰ μόνον πρὸς ποτόν. ἔτι ὃ μὲν τοιοῦτος λόγος ὃ 


or 


DQ 


~ 5 - ς - > ~ \ 2 Lf , >) ~ ΕΣ τ Ἁ 
ἕν τι τῶν ἐν. τῷ δρισμῷ ἀναιρῶν χαὶ ἐν τρίτῳ σχήματι ἐρωτᾶται μεριχὴν 
τὴν ἀναίρεσιν ποιούμενος, 6 δὲ πάντα τὸν δρισμὸν ἀναιρῶν ἐν δευτέρῳ, ὡς 
ἐδείχϑη ἐπὶ τοῦ τὸν ϑεὸν σῶμα πύρινον δρισαμένου, | οὐχ ὅτι μὴ καὶ ἐν 190ν 


25 ΠΡ το οἷόν τε ἀυφότερα δεῖξαι, ἀλλὰ nat ἀντιστροφὴν προτάσεων χαὶ οὐχ 
ὁμοίως ἐναργῶς. ἐλέγχεται γὰρ 6 δρισμὸς οὐχ ὧν ὑγιὴς ἤτοι, ὅταν μὴ 
δύνηται ταὐτὸν ὑπάρχειν τῷ τε ὁρισμῷ χαὶ τῷ δριστῷ, 6 ἐστι τοῦ δευτέ- 


ρου σχήματος, ἢ ὅταν μὴ ὑπάρχειν ταὐτῷ δύνηται ὅ τε δρισμὸς καὶ τὸ 


δριστόν, ὡς τῇ ϑαλάττῃ τὸ μὲν δριστὸν τὸ ὕδωρ ὑπῆρχε, τῶν δ᾽ ἐν τῷ ὅ 
80 δρισιῷ τι οὐχ ὑπῆρχε. (τὸ γὰρ ποτόν), ὅ 


Mv 


στιν ἐν τρίτῳ σχήματι. οὕτως 
μὲν οὖν, i εἰ μηδενὶ 7 εἰ μὴ παντὶ τῷ δριστῷ πο ὃ ἀποδεδομένος 
δρισμός, ἢ ἀνασχευὴ γίνοιτ᾽ ἄν. γίνεται ὃξ ἀνασχευὴ ὅρου χαὶ διὰ τοῦ δεῖξαι, 
ὅτι μὴ μόνῳ ὃ ἀποδοϑεὶς ὅρος ὑπάρχει, οἷον εἴ τις τὴν φρόνησιν δρίσαιτο 
ἕξιν ποιητικὴν ἀγαϑῶν ἣ τὴν ἐγχράτειαν ἕξιν ἡδονῶν χρείττω: χαὶ γὰρ 7 10 

858 στρατηγιχὴ καὶ ἣ ἰατριχὴ ἕξις ἀπ ἀγαθῶν, χαὶ ἣ σωφροσύνη ἕξις 
ἡδονῶν χρείττων. χαὶ Ἶ τοιαύτη τῶν τον ἀνασχευὴ χαὶ αὐτὴ ἐν τρίτῳ 
γίνεται σχήματι: τῷ γὰρ αὐτῷ ὅρῳ οἷον τῇ σωφροσύνῃ ὃ μὲν ἀποδοϑεὶς 


¢ Ned Ra ae ἜΣ aK Peg hk ΧΡ (aoe (reeks SAK Niele , ΡΝ 
ὁρισμὸς τὴς ξ χράτειας ὑπάρχει; 7 oc SYXPATELA, TUS Ἢν TO OPLOTOY, οὐχ 


6 ὃς ἀνασχευάζει scripsi: ἀνασχευάζειν B 11 6 addidi 12 μὴ in vestigiis 
manus primae B? 13 ἧττον seripsi: 7 ante spatium decem fere lit. B ἀσαφὴς] α 
alterum et ἣς evan. B 27 δύναται a 27. 28 β' σχῆμα a 28 τῷ αὐτῷ a 
30 ody om. a 91 ἀποδοϑεὶς a 92. γίνοιτ᾽ ἄν seripsi: γίνοιτο ἃΒ τοῦ Β: 
τὸ ἃ 36 αὐτὴ ἃ: αὕτη Β 

Comment. Aristot. TI. 1. Alex. in Anal. Priora. D5 


386 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 43. 44 [Arist. p.50a11. 16] 


p. 50216 Ἔτι 68 τοὺς ἐξ ὑποϑέσεως συλλογισμοὺς οὐ πειρατέον 15 
ἀνάγειν: οὐ γὰρ ἔστιν 2x τῶν χειμένων ἀνάγειν. 
5 Φησίν, ὅτι τοὺς ἐξ ὑποϑέσεως δειχνύντας τι ΟΣ οὐ χρὴ πειρᾶσϑαι 


ἀναλύειν χαὶ ἀνάγειν εἰς τὰ σχ ees οὐδὲ γὰρ οἷόν τέ ἐστιν 2x τῶν χει- 


~ 


μένων χαὶ εἰλημμένων ἀνάλυσιν αὐτῶν χαὶ eit γὴν εἴς τι τῶν Snare 
ποιήσασϑαι. τούτου 6& τὸ αἴτιον προσέϑηχεν αὐτὸς εἰπὼν ob γὰρ διὰ 20 
συλλογισμῶν δεδειγμένοι εἰσίν, ἀλλὰ διὰ τ: ὡμολογη- 


10 μένοι πάντες. ἐν ac yap τοῖς ἐξ ὑποθέσεως οὐ τοῦ τιϑεμένου xal 


[0] 


ee 6 συλλογισμὸς γίνεται, ἀλλὰ τοῦτο μὲν διά τινος ὑποϑέσεώς τε 


=e 


zat συνθήχης iene 6 δὲ συλλογισμὸς πρὸς ἄλλο τι χαὶ ἄλλου τινὸς 
ς εἶπε. συλλογισμοὺς δὲ ἁπλῶς 


γινεται" ἐν QO Ξ γάρ tO WE i Ae a 5 ws 
᾿" J | : ‘ ‘ 


χαὶ χυρίως λέγει τοὺς χατηγοριχούς. ὅτι 
3.» ¢ as a~ σ \ [4 > ν΄ 
ἐξ ὑποθέσεως, δῆλον. ὅ τε γὰρ ἐξ Ae (las χαὶ συνϑήχης δειχνύς 
τι ἐξ ὑποϑέσεως dy, ὃ μὲν βούλεται δεῖξαι, ὑποτίϑεταί τε χαὶ συντίϑεται 
χαὶ οὐ συλλογίζεται, ἄλλο δέ τι, GAN δὰ ὃ ὑποτίϑεται, συλλογίζεται, οἷον 
τιστήμην δεῖξαι, εἶτα συντιϑέμενος, ἂν δείξῃ τὴν 
πιστήμην αὐτὴν δεδεῖχϑαι, ἔπειτα δειχνὺς χαὶ 80 


ὧν 
Ξ 


βουλόμενος τὴν ἀρετὴν 
ἀρετὴν διδαχτόν τι, χαὶ 
+ \ ~ ¢ ~ g 
20 συλλογιζόμενος. ὅτι διδαχτὸν ἢ ὕρε τη διὰ τοῦ “πᾶσα ἕξις λογικὴ διδαχτή, 
Ξ 


᾿ ΓΟ 


ἢ ὃὲ ἀρετὴ ἕξις λογική. 6 γὰρ συλλογισμὸς γίνεται τούτῳ οὐ πρὸς τὸ 

προχείμενον, ἀλλὰ “᾿πρὸς τὸ μετ αλαμβανόμενον᾽" . ὡς αὐτὸς mPa sey. ἐξ 

ὃ is ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δεικνύντες τι, ἐφ᾽ 
δειχνυμένου γίνεται, ἀλλ᾽ ὃ μὲν συλλο- 35 

\ \ \ ON ~ Waann ve ~ ὌΝ 5) Ζ - τ ΤΑ 

Ss πρὸς τὸ ὑποτεϑὲν χαὶ τοῦ ψεύδους, τῇ (δὲν ἀναιρέσει τῇ τοῦ διὰ 

συλλογισμοῦ ὃ Bays ἀδυνάτου τίϑεται τὸ προχείμενον οὐδενὸς πρὸς αὐτὸ 


=) ir 


΄ Ω 7 Ὁ , >| ΄ \ ~ 
DTOVEGEWS GE εἰσι “AL OL OLA τὴς ξ 
ῦ 


“4 >? [2 \ 
ὧν οὐδ᾽ αὐτῶν ὃ συλλογισμὸς τὸ 
ὶ 


τῷ 
σι 
Ss 
Qa 
e 
° 
vay 


\ 


συλλογισμοῦ προηγουμένως γενομένου. ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῶν διὰ τοῦ συνεχοῦς 

ὑποϑετιχῶν, ὁμοίως ὃὲ χαὶ τοῦ διαιρετιχοῦ. τὸ μὲν οὖν τιϑέμενον οὐ διὰ 

συλλογισμῶν λαμβάνεται ἀλλὰ διὰ τὴν ὑπόϑεσιν, 6 GE συλλογισμὸς ἄλλου 40 
80 γίνεται: τοῦ γὰρ προσλαμβανομένου ἢ μεταλαμβανομένου. 

Σαφῶς ὃὲ διὰ τοῦ παραδείγματος, ὃ λέγει, γνώριμον ποιεῖ. ᾿ἂν γὰρ 
ὑποϑώμεϑα χαὶ συνϑώμεϑα, ἂν μὴ ἢ μία δύναμις πάντων τῶν ἐναντίων, 
υηὸξ ἐπιστήμην | εἶναι μίαν πάντων τῶν ἐναντίων, εἶτα συλλογισώμεϑα χαὶ 131° 

ν, ὅτι μή ἐστι μία δύναμις τῶν ἐναντίων πάντων, λαβόντες “tO Oytet- 


dX 


35 νὸν χαὶ τὸ νοσῶδες ἐναντία, τοῦ τος χαὶ νοσώδους οὐχ ἔστι μία δύναμις, 
οὐ πάντων ἄρα τῶν ἐναντίων μία δύναμις᾽ (ὅτι ὃὲ τοῦ ὑγιεινοῦ χαὶ νοσώ- 


9. tu B: ὅτι ἃ 13 εἶπε] ὁ. 23 p. 41239 15 γὰρ B: δὲ a 11 συλλογίζεται 

seri γ51: συλλογίζεσϑαι aB 18 δείξῃ scripsi: δείξω aB 19 διδαχτήν ἃ 25 τὸ 
ἢν: γις | ] 

δος a; at cf. p. 388, 29,30 δὲ a: om. B τῇ alterum om. a τοῦ διὰ scripsi: 

διὰ τοῦ Β: τοῦ διὰ τοῦ ἃ 28 ὑποϑετιχῶν ἃ: ὑποϑετιχῶς B οὖν om. ἃ 90 συλ- 

λογιζώμεϑα ἃ 34 ἐπιδείξωμεν a 35 post zat alterum add. tod a od μία 
γιζώ; ! μ 

δύναμίς ἐστιν ἃ 36 οὐ πάντων dpa... δύναμις (p. 387, 1) om. ἃ 


= 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 44 [Arist. p. 50216] 387 


Govs οὐ μία δύναμις, οὕτως ἂν χαὶ αὐτὸ διὰ συλλογ'σμοῖ / 
DNS wr ~ ~ Sud ew ΄ \ \ X Q as wie 
αὐτὴ δύναμις, ταῦτα τοῦ αὐτοῦ ToryTixd? τὰ γὰρ τὴν τοῦ ϑερμαίνειν δύ- 5 
ναμιν ἔχοντα ϑερμαίνει χαὶ τὰ τοῦ ψύχειν ψύχει: 


Αἱ 
τ ὶ 
γοσῶδες οὐχ ἔστι τοῦ αὐτοῦ ποιητιχά: οὐχ ἄρα τοῦ ὑγιεινοῦ χαὶ νοσώδους 
I} ϊ i 
α 


5 δύναμις ἣ αὐτή. αὐτὸς μέντοι διὰ τὸ εἰπεῖν ἅμα γὰρ ἔσται τὸ αὐτὸ 
ὑγιεινὸν χαὶ νοσῶδες ἔοιχεν οὐχ ὡς προείρηται δεδειχέναι. διότι μή 
ἐστιν ἣ το δύναμις τοῦ ὑγιεινοῦ χαὶ νοσώδους, ἀλλ᾽ ἐξ ὑποϑέσεως αὐτὰ 
δέδειχε ἦτο εἰ τοῦ ὑγιξινοῦ χαὶ νοσώδους ἣ αὐτὴ δύναμις, ἅμα ἔσται 10 
τὸ αὐτὸ το ual νοσῶδες: οὐχ οἷόν τε δὲ τοῦτο: οὐχ ἄρα ἣ αὐτὴ 

10 δύναμις αὐτῶν. ἐὰν δὲ οὕτως ἢ δειχνύμενον, οὐχ ἔσται οὐδὲ τοῦτο διὰ 


συλλογισμοῦ δεδειγμένον, ἀλλὰ χαὶ αὐτὸ ἐξ ὑποθέσεως), τὸ μὲν δὴ uh εἶναι 
t ited 


Ν \ 
δειγμένον. χαι 


() 


ξ 
μίαν πάντων τῶν ἐναντίων δύναμιν ἔσται διὰ συλλογισμῶν ὃ 
» 


yv ΄ Ἢ oy ey ~ \ ε ~ > ΄ δ 
ἔσται γε τούτων ay ἀνάλυσιν ποιεῖσϑαι: ἔστι γὰρ ὃ μὲν πρῶτος ἐν τρίτῳ 15 
σχήματι τῶν 

15 συλλογισμοῦ 


5} J / 9 ἢ ~ 4 ~ ἢ 
ees 6 ὃξ δεύτερος EY οξυτέερῷ. οὐοάμοῦ WEVTOL OLA 
4 


ἐναντίων. GAR ἐχεί- 


R 
a 
iS 
s 
Ὧν 


δέδειχται, ὅτι wy ἐστιν ἐπιστήμη wl 


Ἂς τοῦτο συγχωρεῖται διὰ τὴν ὁμολογίαν. τὸ GE εἴτα δια- 


τι οὐχ ἔστι πᾶσα δύναμις τῶν ἐναντίων ἴσον ἐστὶ τῷ 
> Nod \ ἊΨ σ ΄ > ~ b] ΄, ΄ a7 > 
εἶτα δείξεις χαὶ δ ὅτι wy ἐστιν τῶν ἐναντίων ula δύναμις᾽- 
ἐᾷ 


τοῦτο tee σημαίνει τὸ οὐ πᾶσα δύναμις τῶν ἐναντίων. μὴ γεγονότος 20 
20 δὴ πρὸς αὐτὸ συλλογισμοῦ οὐδ’ ἀνάλυσις ἂν γένοιτο. τοῦτο δὲ χαὶ αὐτὸς 
διὰ τοῦ τοῦτον μὲν οὖν οὐχ ἔστιν ἀναγαγεῖν τὸν λόγον εἴρηχε" 
συλλογισμὸς γὰρ οὐχ ἔστιν. τιϑέναι μὲν οὖν αὐτὸν ἀναγχαῖον, οὐ μὴν διὰ 
συλλογισμοῦ ἀλλὰ διὰ τὴν ὁμολογίαν τὴν ἐξ ἀρχῆς. τὸ δὲ ὅτι (uy) μία 
δύναμις τῶν ἐναντίων ἔστιν aaa διὰ συλλογισμοῦ γὰρ ἐχεῖνο ἐδείχ ϑη, 


25 ὡς ἡμεῖς ἐφϑά ΕΤΗΝ ἣν ποτοῦ δυσνοσιὸ CTH τοῦ ΚΤ ΠΝ Tes 
25 ὡς ἡμεῖς ἐφϑάχαμεν δεδειχέναι. χαὶ τούτου ἀνάλυσις dv εἴη τοῦ ὅτι μὴ 2% 
3? 
ὃ 


’ὔ Φ 


\ σ > \ 5 
ἥχεν ὡς = TO OTL OF OV PLA OUVA- 


μία δύναμις ἐστίν. τούτῳ δ᾽ εἴρη 
Vv 4 a) ~ ep 5 , > 
wets, ἔστιν. λείποι δ᾽ dv τῇ λέξει xal τὸ ᾿ τῶν ἐναντίων᾽. 
Τὸ δ᾽ ἴσως προσέϑη ἥχεν, ὅτι wh πάντως τοῦτο διὰ συλλογισμοῦ δείχνυ- 
> > YY \ 5 ῳ Χ Nin? 
Tat, ἀλλ ἔνεστι ual αὐτὸ ὡς ἐναργὲς δι᾿ ὑποϑέσεως χαὶ διὰ συνϑήχης 
80 λαβεῖν, οἷον εἴ τις πάλιν βουλόμενος λαβεῖν, ὅτι ὑγιεινοῦ χαὶ νοσώδους οὐχ 


ἢ αὐτὴ δύναμις, ὑπόϑοιτο εἰπὼν “εἰ τῶν ἀντιχειμένων οὐ μία ἐστὶν χαὶ ἣ 80 

αὐτὴ δύναμις, οὐδὲ ὕ (oe χαὶ νοσώδους᾽, εἶτα ἐπὶ τῶν ἀντιχειμένων τὸν 

λόγον ποιήσαιτο (6 γὰρ συλλογισμὸς ἔσται περὶ τὸ μὴ εἶναι τῶν ἀντιχει- 

μένων δύναμιν μίαν, ἀλλ᾿ οὐ πρὸς τὸ τοῦ ὑγιξινοῦ χαὶ νοσώδους μὴ εἶναι 
323 


35 δύναμιν μίαν), ἢ ὡς αὐτὸς δοχεῖ δεδειχέναι, “el τῶν ἐναντίων ἣ αὐτὴ δύναμις, 


1 συλλογισμῶν ἃ ὃ ϑερμαίνειν ἃ ψύχει Β: ψύχειν a τὸ alterum om. ἃ 
5 τὸ (post διὰ) Β: τοῦ a 6 ante οὐχ add. μὴ ἃ διότι] οἵ. Vahlen Rhetor. 
p. 58 9 post ἄρα add. οὐδὲ a 12 τῶν ἐναντίων πάντων μίαν a 14 μέντοι ἃ: 
δείκνυσι B? (B! evan.) 15 συλλογισμῶν a 17 πᾶσα B (pr. Be): pla a (re. ABC) 
18 εἴτα om. a 20 συλλογισμῶν a 21 tov Adyov om. Ar. 23 συλλογισμῶν a 

py addidi 24 συλλογισμῶν a 25 μὴ om. a 26 τούτῳ . - - τὸ scripsi: 
τοῦτο... τῷ aB δὲ οὐ om. ἃ 28 συλλογισμῶν ἃ 91 ἀντιχειμένων οὐ (οὐ 
superser. B*) μία B: ἐναντίων οὐχ a zat superser. B’: om. a Ὁ ante τῶν 


add. περὶ ἃ 
25% 


388 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 44 [Arist. p. 50216] 


΄σ ~> ? ΄ 
ἅμα ἔστα' τὸ αὐτὸ ὑγιεινὸν χαὶ νοσῶδες", εἶτα ὡς ἐναργὲς προσλάβοι 181- 
ἀλλὰ why οὐχ οἷόν τε ἅμα τὸ αὐτὸ ὑγιεινόν te χαὶ νοσῶδες εἶναι᾽. χαὶ γὰρ 

tere ἐξ ὑποϑέσεως μέν. οὐ μὴν διὰ συλλογισμοῦ, ὃ ἔοιχε χαὶ 85 


΄ ε ιν - > > ~ ¢ ~ \ ry 
αὐτὸς τεϑειχέναι. ὡς εἶπον, διὰ τοῦ οἷον ef τοῦ ὑγιεινοῦ χαὶ νοσώδους" 
= σ x ν \ > \ \ ς \ \ ~> 2 \ \ 
5 ἅμα γὰρ ἔσται τὸ αὐτὸ [τὸ] δγιεινὸν χαὶ νοσῶδες.“ εἰ γὰρ διὰ 
, > 7 \ X ms ΄ ~ Ἂν ‘4 PEA 
τούτου δειχνύοιτο τὸ μὴ εἶναι ulav τῶν ἐναντίων δύναμιν, οὐ διὰ συλλογι- 


5 Ω,2 A) 25 ind \ εἰ ᾿ le pe PN > 
AGU SAVOLTO μη εἰνα! αμα τὸ αὐτο ὑγιξι ινὸν χαὶ γοσῶδες 4 OUTE εἰ OL ἔπα- 
λ 


i 
γωγῆς πιστὸν γένοιτο χαὶ wy διὰ συλλογισμοῦ τὸ ee τον εἴη ἂν 40 
Σ 


‘i 
10 διὰ συλλογισμοῦ γεγονυῖα ἢ δεῖξις τοῦ μὴ εἶναι μίαν τῶν ἐναντίων ἐπιστή- 
Ἁ 


4.1.5) "»"» ΄ oO , ’ nn PASS 5 , ΄ ~ na ΄ 
μην, GAR ἐξ ὑποθέσεως μόνον: διὸ οὐδὲ ἀναλύσεως ὃ τοιοῦτος δεήσεται 
ἦ Oto προσέ- 


‘ 

5 ~ ey , ξ \ 

λόγος συλλογιστ κὰν ἐπεὶ οὖν αὐτὸς διὰ τοιούτου ἔδειξε, διὰ τὸ 
> X A ~ 


ϑηχε τῷ οὗτος γὰρ ἦν συλλογισμὸς τὸ ἴσως. ὅτι δὲ μὴ πᾶν τὸ 
μεταλαμβανόμενον διὰ χατηγοριχοῦ δείχνυται συλλογισμοῦ, ἀλλ᾽ ἔστι πολλάχις 

15 χαὶ διὰ τὴν ἐνάργειαν τιϑέμενον, ἐχ τοῦ προειρημένου παραδείγματης δῆλον" 45 
τὸ γὰρ μὴ δύνασϑαι συνυπάρχειν δγείαν χαὶ νόσον ὄντα ἐναντία ὡς ἐναρ- 
τὲς προσλαμβάνεται GAR οὐχ ὡς δεδειγμένον διὰ συλλογισμοῦ. χαὶ Θεο- 181ν 
φραστος δὲ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν []ροτέρων ἀναλυτιχῶν λέγει τὸ προσλαμβα- 
νόμενον 7 Ot ἐπαγωγῆς τίϑεσϑαι 7% χαὶ αὐτὸ ἐξ ὑποϑέσεως 7 δι᾿ ἐναργ- 

20 γείας 7 διὰ συλλογισμοῦ. τοὺς δὴ τοιαύτην χαὶ οὕτω ποιουμένους τὴν 

γύναι αὐτὸ {τὸν ὅ 


, . ' ~ FF = se X , es \ ~ 
πρόσληψιν λόγους περαίνειν μὲν ᾿Αριστοτέλης λέγει ual derx 
xy 
ita διαλε χ ϑείη, 


Y ~ >> 
ι 


co τῷ “εἰ οια- 


ΤΥ ΞΗ δ 5d 
γισμο DU εἰναι. TO DE αὶ 


Ye 
> 
0 


ea ees = \ ΓΤ = =e Cs (a ἊΝ ee) ΠΑΝ = 3 -—~ 2 πεν - x 5.29 
λεχϑείη χαὶ δείξειεν, ὅτι οὐχ ἔστι πάντων τῶν ἐναντίων δύναμις ἢ αὐτή᾽. 
25 ὡς ἤδη προεῖπον. 


ae) Α >. ΕΣ \ δὰ »» ΄ , ¢ ~ \ Q_/pP 

Εἰπὼν 62 περὶ τῶν ἐξ ὁμολογίας ὑποϑετιχῶν ual δείξας, ὅτι vu 

’ ia ἽΝ , 5 > v » » ».-- 
ἔνου ὁ συλλογισμός, ἀλλ εἴπερ ἄρα, ἄλλου τινός, E67, 


Loy 
Ξ 
εὶ 
Φ 
ce 
a 
-- 
Ξ: 
ω 
Ἃ 


~ - 3 Ν ΄ ~ 
περὶ τῶν Gt ἀδυνάτου, οἱ χαὶ αὐτοὶ τῶν ἐξ ὑποϑέσεώς εἰσιν. φησὶ γάρ, 10 


2 


x SN fim oS 3 = 4 9? 2 
ὅτι μηὃξ τούτους ἔστιν ἀναλύειν, ὅτι ΕἾ ἐπὶ τὸ 


> \ > 


\ 
ὶ 
ssn) Vas ~ 
80 6 συλλογισμὸς ἀλλ᾿ ἄλλου τινός. διὰ γὰρ τὸ (tO) ἀντιχείμενον αὐτῷ ὕπο- 
τεϑηναι ἀδύνατόν τι συμβαῖνον δείχνυται διὰ συλλογισμοῦ: τὸ δὲ προχεί- 


μενον τῇ τοῦ ἀδυνάτου διὰ συλλογισμοῦ δειχϑέντος ἀναιρέσει τίϑεται ἀλλ᾽ 
> \ [4 ~ 
οὐ δι’ οἰχείου χαὶ πρὸς αὐτὸ γεγονότος συλλογισμοῦ. ὁμολογουμένου γὰρ 15 


Ἐῶ - πιο κ sy Meg VIN ~ we «ἢ \ Te fi \ \ 
τοῦ TAGAY AOE τῊν χαάαλὸν ELVAL, ETL OS τοὺ TAY TO χαλ. OY STOLVETOY, TAOS τον 
" > ᾿ ~ A! 


35 μὴ συγχωροῦντα πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαινετὸν εἶναι ὃ δειχνὺς τοῦτο διὰ τῆς 


1 τὸ αὐτὸ ὑγιεινὸν... οἷόν τε ἅμα (2) om.a 3 τοιαύτη Β: αὐτὴ ἃ συλλογισμῶν a 
4 χαὶ aB (f): καὶ τοῦ Ar. 5 τὸ alterum add. B: om.a 6 οὐ superser. B?; om.a 
6.7 συλλογισμῶν a 8 αὐτὸ om.a 9 et 10 συλλογισμῶν a 10 τῶν ἐναντίων μίαν a 
12 τοιούτου Β: τούτου ἃ 13 μὴ δὲ ἃ 15 ante ἐχ add. ὡς ἃ 16 ὑγ[είαν χαὶ 
νόσον ὄντα ἐν]αντία] unc. incl. evanida restituit B? 17 συλλογισμῶν a Θεόφραστος] 
fr. 62 18. 19 προσλαμβανόμενον a: προσλαμβάνον B 20 συλλογισμῶν a δὴ 
τοιαύτην Β: ταύτην ἃ 21 δειχνύναι om. in lac. ἃ τὸ addidi 22 συλλογισμῶν a 
23 Ort] ὡς a ὡς ἴσον om. in lac. a εἰ B: εἶτα a 24 δείξει a 25 προείρηται a 


20 τὸ addidi: τῷ a ol συμβαίνειν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 44 [Arist. p.50216. 32.37.39] 389 


εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς αὐτὸ μὲν οὐ συλλογίζεται, ὑποϑέμενος δὲ τὸ ἀντι- 131» 
\ 


χείμενον αὐτῷ TO μὴ πᾶσαν ἀρετὴν ἐπαινετὸν εἶναι χαὶ προσλαβὼν τούτῳ 
τὸ πᾶσαν ἀρετὴν χαλὸν εἶναι συλλογίζεται ἐν τρίτῳ σχήματι ᾿ un πᾶν 
> 


ei? \ > ~ 
χαλὸν ἐπαινετὸν εἶναι. xal ὁ μὲν συλλογισμὸς τούτου, τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς 20 
ὅ δείχνυται διὰ τοῦ τὸ συλλογισϑὲν ἀδύνατον εἶναι. 
p. 0182 Διαφέρουσι δὲ τῶν προειρημένων. 
΄ δ 2 by 77 6 
ἔγει τὴν διαφοράν, 7 διαφέρουσιν οἱ Gt’ ἀδυνάτου τῶν ἐξ ὁμολογίας. 
) \ 


t 
fe 332? > 
ἀμφότεροι μὲν γὰρ ἐξ onotdcews, ἀλλ᾽ ἐ 
3 “ὠ ἃ » . 
δμολογία γένοιτο, ὡς ἐπὶ τοῦ δειχνυμένου ἔχει, οὕτως δὲ χαὶ ( 
10 μένου ἔσεσϑαι δεδειγμένον, οὐ aah δειχϑέντος ἐχείνου τοῦτο χατεσχεύα- 35 
7 


τι μἢ πάντων τῶν ἐναντίων ἢ A sk δύναυῖς 


΄ ) 


ς ‘ 
τοῦ ἀδυνάτου τίϑεται τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ διὰ τὴν τῆς ee satu ἀνάγκην. 


15 p. δθα8 1 Οἷον τεϑείση 


είγματι πάλιν τούτῳ χέχρηται τ 
τὴν : ξιν ἐν τοῖς eumpoaiey, ἥτις ἐστίν, ε 


20 ροῦσι διὰ τὸ a is εἶναι τὸ ψεῦδος, τοῦ πῶς φανερόν ἐστι τὸ 
hears ΝΩ͂Ν (Cree Kine ~ ς ὌΝ ἐς 2 τς 2 ~ Nie C ~~ 
ψεῦδος τὸ ἑπόμενον τῇ ὑποϑέσει παρέϑετο παράδειγμα τοῦτο τὸ ὑποτεϑείσης 35 
τῆς διαμέτρου συμμέτρου εἶναι τῇ πλευρᾷ ἕπεσϑαι τὸ τὰ περιττὰ 

-- v > ~ ΄ 
τοῖς ἀρτίοις ἴσα εἶναι, οὐχ ὡς φανερῶς χαὶ γνωρίμως ἑπομένου τούτου 
΄ ΄΄ » ΄ X 2 \ ~ σ σ - 
τῇ ὑποϑέσει, ἀλλ᾽ ὡς δειχνυμένου μὲν διὰ συλλογισμοῦ, ὅτι ἕπεται, φανερῶς 

SIND) OF 5 Ἁ id 2 OQ = σ > © , 

25 δ᾽ ὄντος ἀτόπου χαὶ ἀναιροῦντος τὴν ὑπόϑεσιν, ἢ εἵπετο. ἧς ἀναιρε είσης 
διὰ τὴν τοῦ ἑπομένου ἀτοπίαν τὸ ἀντιχείμενον αὐτῆς τίϑεται, ὃ ἦν προχεί- 

~ ~ 8 ΜΡ ~ 5 ~?) 
ενον. πῶς δὲ ἕπεται τῷ ἂν ἣ διάμετρος σύμμετρος ἢ TH πλευρᾷ τὰ 
ῖ i ‘ i ΕῚ iy il il ria 
\ > , > y .ν ~ , ε - ΣΝ 75 
περιττὰ τοῖς ἀρτίοις εἶναι ἴσα, διὰ τῶν πρώτων, ὡς εἶπον, ἐδείξαμεν. 40 


p- 50239 Πολλοὶ δὲ καὶ ἕτερ 


ot περαίνονται ἐξ ὑποθέσεως, οὃς 
2 cy ot Rae, Wier Wee ~ a 
30 ἐπισχέψασϑθαι δεῖ χαὶ ἐπισηυῖῆναι χαϑαρῶς. 
Lise 


> \ \ ~ Pe / \ ~ ge Xv ~ > Ν > ~ 
Εἰπὼν περὶ τῶν ἐξ ὁμολογίας χαὶ τῶν διὰ τῆς εἰς ἀούνατον ἀπαγωγῆς 


ay! ‘ we ‘ 53 [- ’ὔ ΄ 
λέγει χαὶ ἄλλους πολλοὺς ἐξ ὑποϑέσεως περαίνεσϑαι. περὶ ὧν ὑπερτίϑεται 
iy 3 ϊ ἵ 
1h ταν ee ὥς ἃ 11 od} B: xala ἔδειξεν a: om. B ὁ δείξας OM. a 
-} 
14 αὐτῶν a 15 τὸ a Bpr.: τῷ B! corr. 16 τοῖς om. a 17 χρῆται a 
18 τις evan. B εἰρήχαμεν)7ὔ p. 260,9 sq. 23 εἶναι B: τῆς a 94. aN ὡς... ἡ 
i ' > | i pe 
εἵπετο (25) om.a ἀλλ᾽ ὡς scripsi: χαλῶς B διὰ scripsi: δὴ B 26 αὐτῇ ἃ 


τὸ ta a (cf. vs. 15,22) 30 διασημῆναι a et Ar. 


390 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 44.45 [Arist. p.50239, 5] 


μὲν ὡς ἐρῶν ἐπιμελέστερον, οὐ μὴν φέρεται αὐτοῦ σύγγραμμα περὶ αὐτῶν" 191» 
Θεόφραστος δ᾽ αὐτῶν ἐν τοῖς ‘Blac ᾿Αναλυτιχοῖς τιον ἀλλὰ χαὶ 45 
Εὔδημος nat τινες | ἄλλοι τῶν ἑταίρων αὐτοῦ. λέγοι δ᾽ ἄν τούς te διὰ 189: 
συνεχοῦς, ὃ χαὶ συνημμένον λέγεται, χαὶ τῆς προσλήψεως ὑποϑετιχοὺς χαὶ 
χαὶ διεζευγμένου ἣ χαὶ τοὺς διὰ onan 
τεροι τῶν προειρημένων, παρὰ τοὺς εἰρημένους 


5 τοὺς διὰ τοῦ διαιρετιχοῦ τ 


συμπλοχῆς. εἰ ἄρα οὗτοι 
- ΞΟ , \ a ΄ \ ΄ 
εἶεν ἄν χαὶ ot ἐξ ἀναλογίας χαὶ ods λέγουσι χατὰ ποιότητα, τοὺς ἀπὸ τοῦ ὅ 


μᾶλλον χαὶ ἧττον χαὶ ὁμοίως, χαὶ εἴ τινες ἄλλαι τῶν ἐξ ὑποθέσεως διαφο- 


\ ΄ , > \ a > | yw Vv o ro S\ »ν 2 ~ 
pat προτάσεών εἰσι, περὶ ὧν ἐν ἄλλοις εἴρηται. ἐχεῖνο δὲ ἄξιον ex τῆς 
\ 2» 2 , σ Ὰ x c ~ 5 4 \ ¢ 
10 λέξεως ἐπισημήνασϑαι, ὅτι prc Nes πρὸς μὲν ἁπλῶς οὐ λέγει τοὺς. Or0- 


ϑετιχοὺς εἶναι, περαίνειν μέντοι αὐτοὺς λέγει, ὥσπερ προειρήχαμεν ἤδη, 
4 \ a\ σ 
πὼν πολλοὶ δὲ χαὶ ἕτεροι περαίνονται ἐξ ὑποϑέσεως, χαὶ τὸ ὅλον 
ὑποθέσεως συλλογισμούς: τοῦτο γάρ ἐστι τὸ τοὺς τοιούτους συλλο- 10 
x / ΄ , 
γισμούς. εἶεν δ᾽ dy Se μὲν μόνον, ὧν ἣ πρόσληψις οὐ διὰ 


μ»: 


15 συλλογισμοῦ τίϑεται, ἐξ ὑποϑέσεως δὲ συλλογισμοὶ ot πὴ πρόσληψιν ἔχον- 
ς spec διὰ aan ὥστε ἀνάπαλιν χατ᾽ αὐτόν, ἢ ὡς of νεώ- 


>) 


7 
ὥσπερ ὭΣ Ως εἰρηκότες, dohkopsiia! δ᾽ ot χατηγοριχοί. διὸ χαὶ ὃ διὰ 15 
4 > ? 5 / 
τριῶν λέγοιτο [δ᾽] ἂν χατ᾽ αὐτὸν λόγος περαντικχός, ἀλλ᾽ οὐ συλλογιστιχός. 


>) 


20 p.5005 Ὅσα δ᾽ ἐν πλείοσι σχήμασι δείχνυται τῶν προβλημά- 
Εν ἔστιν ἀνάγειν τὸν συλλογισμὸν 


των, ἂν ἐν ϑατέρῳ συλλογισὺ 
> 
εἰ 


ς ϑάτερον. 

τι τὰ μὲν τῶν προβλημάτων ἐν ἑνὶ δείχνυται μόνῳ σχήματι 
OTL τά μὲν τῶν προρλημάτων EV ε ειχ μη Xap 5 
ὡς τὸ χαϑόλου χαταφατιχόν (ἐν γὰρ τῷ πρώτῳ μόνῳ), τὰ δὲ ἐν δύο, ὡς 


\ 


τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν πάλιν": ἐν γὰρ τῷ πρώτῳ χαὶ ἐν TH δευτέρῳ. ὁμοίως 20 


τῷ 
or 


ὃξ ἐν δύο χαὶ τὸ ἐπὶ μέρους χαταφατιχόν: ual γὰρ (2v) τῷ πρώτῳ χαὶ τῷ 
τρίτῳ. τὸ δ᾽ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν [μὴ] ἐν τοῖς τρισίν. οὕτως τοίνυν 
ἔχοντος τούτου φησίν, ὅτι, ὅσα τῶν ΠΡΟ πεν διὰ πλειόνων δείχνυται 


σχημάτων, ἐὰν συλλογισθῇ ἔν τινι, δυνατὸν ἀναγαγεῖν τὸν συλλογισμὸν χαὶ 


80 εἰς τὸ ἄλλο σχῆμα ἢ εἰς τὰ ἄλλα, ἐν ᾧ ἢἣ ἐν οἷς χαὶ αὐτοῖς τὸ αὐτὸ 
‘Aa > > Vv > , ΄ \ Qs 5 a 

πρόβλημα Getxvutar. οἷον εἰ εἴη ἐν πρώτῳ στ τὸ χαϑόλου ἀποφατι- 2 

χὸν δεδειγμένον, ἐνέσται τὸν συλλογισμὸν τὸν γινόμενον ἀναγαγεῖν χαὶ εἰς 

ὃ δεύτερον σχῆμα ἀντιστρέψαντας τὴν ἀποφατιχὴν πρότασιν, ἐπειδὴ χαὶ 

ν τούτῳ τῷ σχήματι τὸ πρόβλημα τοῦτο δείχνυται. ὁμοίως δέ, χἂν ἐν τῷ 


Ὁ. λέγοι scripsi: λέγει aB 4 συνεχῶν ἃ  συνεζευγμένου a ἀποφατιχῆς ἃ: 
ἀποφατιχοῦ Β 6 ἕτεροι om. ἃ 9. εἴρηται] cf. p. 324,16 sq. éxetvo Brandis 
Schol. p. 18546: ἐχεῖνα aB 11 post μέντοι add. χαὶ ἃ 12 zat prius superser. B 
17 ἢ delevi οἱ om. a 18 φϑάνωμεν a 19 λέγοιτο δ᾽ ἂν B (δ᾽ delevi): λεγόμενος a 
21 συλλογισθῇ B: συλλογισμῷ a ἀναγαγεῖν ΑΥ. 25 μόνῳ δείχνυται a 25 πάλιν 
ἀποφατιχόν ἃ ἐν τῷ (post zat) om. ἃ 26 χαὶ (ante τὸ) superser. B ἐν 
(ante τῷ) a: om. B 27 ἀποφατιχὸν μὴ (μὴ om. a) ἐν ΒΞ (B? evan.) 28 ὅσα B: 


τὰ ἃ διὰ Β: μὲν ἃ 90 τὸ αὐτὸν ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 45 [Arist. p. 505. 21] 391 


> 4 Ἁ 


ἤματι δεδειγμένον ἢ τὸ χαϑόλου ἀποφατιχόν, ἔνεστι τὸν συλλο- 132r 
γισμὸν εἰς τὸ aay ἀναγαγεῖν τῇ τῆς ἀποφατιχῇῆς ἀντιστροφῇ. οὐ πάντας 30 


wy 
~ 
P 
Q 
« 
εἰ 
[=] 
τ 
ἴω 
᾽ 


δέ φησιν pay τε εἶναι ἀνάγεσϑαι τοὺς δειχνυμένους ἔν τινι σχήματι συλλο- 

γισμοὺς εἰς τὰ ἄλλα σχήματα, ἐν οἷς χαὶ αὐτοῖς τὸ αὐτὸ πρόβλημα δείχνυ- 

ie ~ ~ , ~ ee Peer Me rate 9. 

5 ται. λέγει 2 τοῦτο ae Hh Genes Ὅτ ἐν ore σχήματι, ὃς ex 
ifn 


/ ~ 
χαϑόλου te 
ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγει, χαὶ περὶ [ 

a i \ 4 ~ ~ > δὲ \ 5 \ fA 
ματι, ὃς xat αὐτὸς éx χαϑόλου καταφατικῆς τῆς ἐλάττονος χαὶ ἐπὶ μέρους 


2 


ovos χαὶ ἐπὶ pepous ἀποφατιχῆς τῇ 
τοῦ ἔχτου τοῦ ἐν τῷ τρίτῳ σχή- 85 


ἀποφατιχῇς τῆς μείζονος ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγει. δείχνυται μὲ 
10 γὰρ τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν πρόβλημα ἐν τοῖς τρισὶ σχήμασιν, ἀλλ᾽ ot 
προειρημένοι συλλογισμοὶ οὐ δύνανται εἰς ἄλλο σχῆμα ἀναχϑῆναι a τὴν 
ἐπ ἀναγωγὴν χαὶ τὴν ἀνάλυσιν τὴν ἔχ τινος σχήματος εἰς ἄλλο σ᾽ 


ν δείχνυσθϑαι δύνασϑαι δι᾿ aytt- 40 


ντι Fe γίνεσϑ ἐπέ λα ΡΥ 
αντιστρὴφ OTS Cit αι. τούτων GS μὴ 


_ 


Ὁ 

δέτερο 

ΟΥ̓, > ~ > ~ 

στροφῆς ἀλλ ἀμφοτέρους διὰ τῆς εἰς ἀδύ νατον ἀπαγωγῆς. ὡς 

rl ἫΝ i 

15 τοῦτο χαὶ αὐτὸς τ γνώριμον ποιήσει. δείχνυσ a πρῶτον ἐπιών, 
πῶς τοὺς ἐξ ἄλλου σχή ἤματος allen υοὺς ἔστιν ἀνάγειν εἰς ἄλλο σχῆμα, 


΄ ~ 
ως λεγομένη. διὰ δὲ ταύτης τῆς 


δὶ 


IX ~ , ~ ΄ ~ 
ἐφόδου χαὶ αὐτὸς προεῖπε μέλλων περ ὶ τῆς τῶν συλλογισμῶν εἰς τὰ σχή- 45 
ὃ νῦν ἔστι 1 


ρημένοι ἐπιβεβαιοῦσϑαι χαὶ φανερώτερα εἶναι". 


~ x ce 
ματα ἀναγωγῆς λέγειν γινόμενον ἰδεῖν. eine γὰρ “συμβήσεται 


9) 


? 
σ \ a 
20 ὃ ἅμα χαὶ τὰ πρότερον ε 


ov 


? > Sr ~ > 
p.50021 "Edy δὲ τὸ χατηγοριχὸν ἢ πρὸς τῷ B, τὸ δὲ otepy- 132% 
τιχὸν πρὸς τῷ IL’. 


= Ne AE Se? τὰ > PEN τὴν vy. oes 86) 

τῷ δευτέρῳ σχήματι ἦν ὃ τὴν μείζονα ἔχων χαϑόλου 
ἐλάττονα χαϑόλου ἀποφατιχὴν δειχνύμενος διὰ δύο ἀντι- 

T i ‘ 
25 στροφῶν τῆς τε ἀποφατιχῆς προτάσεως χαὶ τοῦ συμπεράσματος. δείχνυσι 
Tov ἀνάξομεν εἰς τὸν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι χαϑόλου ἀποφα- 5 
τιχόν. φησὶ δὲ δεῖν τὸν ἐλάττονα ὅρον πρῶτον τιϑέναι ὡς μείζονα χαὶ πρὸ 
τοῦ μείζονος, ὃν ἐν τῷ συμπεράσματι δεῖ χατηγορῆσαι, χαὶ τὴν χαϑόλου 
ἀτ ἐπῆρα πρότασιν [χαὶ] ἀντιστρέψαντας αὐτῇ προσλαμβάνειν τὴν μείζονα 
, 


80 πρότασιν τὴν χαϑόλου χαταφατιχὴν ὡς ἐλάττονα. οὕτω γὰρ ἔσται τ πρῶ- 
1 ϊ 
a 
‘Coves a 10 


OE 


TOY σχῆμα χαὶ ἔσται συναγόμενον τὸ τὸν ἐλάττονα μηδενὶ TH UL 
,ὔ ᾿ 5 Fr 
συμπέρασμα ἀντιστρέψαντες (ἢ γὰρ χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀντιστρ ee) ἕξομεν 

Ov 


\ 


\ ΄ 
τὸ προχείμενον δεδειγμένον τὸ τὸν μείζονα Bapey: τῷ ἐλάττο 


(η“ 
oO. M- 


ἐξ Σ X ε 5 ~ ~ ~ > fa > 
μέσος μὲν ὃ A ἐν τῷ συλλογισμῷ τῷ ἐν δευτέρῳ σχήματι, μείζων ὃ 


2 ἀναγαγεῖν εἰς τὸ πρῶτον ἃ 3 εἶναι om. ἃ 5 post ἐν add. τῷ ἃ 11 ἄλλα 
σχήματα ἃ 14 ἐδείχϑη] ο. ὅ p. 21 481 sq., ὁ. 6 p. 28017 sq. 15 ἐπὶ ὧν ἃ 

11. 18 ταύτην τὴν ἔφοδον ἃ 18. 19 τὸ σχῆμα ἃ 19 εἶπε] c. 32 p.47a5 20 oa- 
νερώτερα a et Ar.: φανερώτατα B 21 χατηγοριχὸν a et Ar.: κατηγορούμενον B 26 τῷ 
om. a 28 ὃν om.a 29 xat delevi CoE a αὐτῇ Scripsi: ἀντιστρέψαντες 
αὐτὴν ἃΒ 90 ἔστι ἃ 31 τὸν Β: τὴν ἃ ὃ seripsi: τὸ Β: τὸ δὲ ἃ 30 τὸν 


seripsi: τὴν aB o4 μὲν om. a 


392 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 45 [Arist. p. 50621. 30] 


B, πρὸς ᾧ ἣ καταφατικὴ ἣ χαϑόλου ἔχειτο, ἐλάττων 6& ὃ I, πρὸς 132v 
a ec i b] ΄ Ἵ 
ὃν 7 χαϑόλου ἀποφατιχή. 


X 


p. 5030 Ὅταν δὲ τὸ χατηγοριχόν, οὐχ ἀναλυϑήσεται. 


x \ ~ ΄ > ~ 9 ΄ ΄ y > ΄ 
“ϊπῶν περι τοῦ τρίτοῦ ἕν τῷ οευτερῷ OXY UAT OYTOS EX χαϑόλου 15 


or 
Ὧν 
a 
Φ 
G 
R 
a 
x 
a Ὁ) 


ς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους τς τῆς ἐλάττονος χαὶ 
δείξας αὐτὸν ἀναγόμενον διὰ τῆς μείζονος προτάσεως ἀντιστραφείσης εἰς τὸν 


ἐν πρώτῳ σχήματι τέταρτον νῦν τ περὶ τοῦ τετάρτου συλλογισμοῦ τοῦ 
- > ΄ > “ ~ 
ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι: φησὶ δέ, ὅταν ἡ τὸ χαταφατιχὸν πρὸς τῷ μεί- 


‘ 
\ >\ A 


pa ee 2 aa ἘΠΕ oN μὰ ΤΣ ~ 20 7 me 
Covt axpm, τὸ GE στερητικὸν πρὸς τῷ ἐλάττονι. οὕτως δὲ ἐχουσῶν ἐξ 90 


10 ἀνάγχης ἣ συζυγία συλλογιστιχή ἐστιν ἔχουσα τὴν ἑτέραν ἐπὶ μέρους τὴν 


ὌΝ ers aa amas Ἢ ϑ 4) Η le \ ΤᾺΝ ἙΝ 7 ΕΥ̓͂ ε 
ὃΣ ἑτέραν χαταφατιχὴν χαϑόλου: μείζων γὰρ αὕτη: ἀδύνατον γάρ, ὡς 
Fe, ἐν δευτέρῳ σχήματι μὴ οὔσης τῆς μείζονος χαϑόλου συλλογισμὸν 


Ἔν 


7 ΜῈ}. [a > \ 5 \ / c Si oc Vv / 

veodar. γίνεται οὖν 7 ἀποφατιχὴ ἐπὶ μέρους. ἣ δὲ οὕτως ἔχουσα συζυγία 

τὰ ὃ ἐχ τοιούτων προτάσεων συλλογισμὸς ἐν δευτέρῳ σχήματι ἔχων ἐπὶ 
15 μέρους ἀποφατιχὸν τὸ συμπέρασμα οὐχ ἀναχϑήσεται εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα, 2 


χαίτοι τοῦ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχοῦ χαὶ ἐν πρώτῳ pene) σχγματο ὅτι 
wy δείχνυται ὃ συλλογισμὸς οὗτος δι᾽ ἀντιστροφῆς ἀλλὰ διὰ μόνης τῆς εἰς 
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. 1 δὲ ἀνάλυσις τῶν ἐξ ἄλλου σχήματος εἰς ἄλλο σχῆμα 
συλλογισμῶν δι᾽ ἀντιστῃοῷ ἧς, ὡς ἔφαμεν, γίνεται. τὸ δὲ οὔτε γὰρ ἐπι- 
20 ὃ δέχεται ἀντιστροφὴν τὸ AB εἴρηχεν, Τὰ ὅτι οὐδ᾽ ὅλως ἀντιστρέφει 80 
7, χαϑόλου (χαϑόλου γὰρ χεῖται χαταφατιχὴ ἢ AB, τῇ δὲ χαϑόλου χατα- 
φατιχῇ ἢ ἐπὶ μέρους χαταφατιχὴ dive oe ) ἀλλ ὅτι αὑτῇ οὐχ ἀντιστρέ- 
φει" αὗται γὰρ χυρίως ἀντιστρέφειν λέγονται at αὑταῖς Mien θεν διὸ 
μάλιστ ἀντιατρέφει ν δοχεῖ ἢ χαϑόλου ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσά τε χαὶ 5: 


bo 
or 
x 
2 

a! 
(νυ 
ΣῚ 
πε 
< 
Cc 
[9] 
Φ 
ς 


χαταφατιχή" 7 6& χαϑόλου SETI, εἰ χαὶ ἔχει τινὰ 85 
γυσαν, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς αὑτὴν ἀντιστρέφει. διὰ τοῦτο ἢ 


τῇ  -πῖς ere Ὰ - δέ: 
ELTEY OUTE γὰρ πιο 
Ἁ 


φο 
ἐ feta 7 χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀντιστροφήν, οὔτε εἰ χαὶ 


a) > 


γένοιτο ἀντιστροφὴ χαὶ ληφϑείη, ἣν ἐπιδέχεται ἢ χαϑόχου χαταφατιχὴ ἂντι- 
f i 1: Ἢ é f 
ay ‘ Ψ \ “4 
στροφήν Ca ται O& THY τῆς ἐπὶ μέρους καταφατιχῆς), συλλογιστιχη ε ἔτι 
cP : OER ee tle b ahs 
30 7 συζυγία᾽- γίνεταε γὰρ ἐν πρώτῳ σχήματι BEL ἔχουσα ἐπὶ μέρους 


χαταφατιχὴν τὴν μείζονα τὴν BA, ἐπὶ μέρους 6 ἀποφατιχὴν τὴν ἐλάττονα 40 


τὴν) AT, ἥτις ἀσυλλόγιστός ἐστιν. δύναταί τις οι οὕτως ἀχοῦσαι τοῦ 
f i 


\ 5 


οὔτε γενομένης ἔσται συλλογισμὸς ἀντὶ τοῦ “οὔτε εἰ χαὶ συχωρηϑείη 


[« 


τὴν ν χαϑόλου χαταφατιχὴν ἀντιστρέφειν αὑτῇ, οὐδ᾽ οὕτως ἔσται συλλογισμός’ . 


2 ὃν ἡ Β: ᾧ oda 4 τῷ om. ἃ μέρους scripsi: μέρει aB 10 μέρει ἃ 
12. 19 συλλογισμὸς γενέσϑαι ἃ 13 et 15 μέρει a 19. 20 ἐπιδέχεται om. a: δέχε- 
ται Ar. (cf. vs. 27) 20 to B: toda 21 ἡ aB καταφατιχὴ a 21. 22 χαταφατιχῇ 
χαϑόλου a 22 μέρει a (corr. Waitz 1. c.) αὑτῇ Brandis Schol. p. 185225: αὕτη aB 
23 αὑταῖς scripsi: αὐταῖς aB 24 ἐπιφατιχὴ a 25 μέρει a ἐπιφατιχή (ante 
el) a 26 ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ a αὑτὴν scripsi: αὐτὴν B: ἑαυτὴν a δὴ a: 
a ΒΡ 27 χαὶ εἰ ἃ 29 et 30 μέρει a 92 τὴν om. a post ἥτις add. χαὶ ἃ 
90 χαὶ Β: μὴ (quod delebat Waitz |. c.) a 34 αὑτῇ scripsi: αὐτῇ B: ἑαυτῇ a 


10 


20 


30 


90 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 45 [Arist. p.50630. 33. 5111] 895 


χαὶ γὰρ οὕτως ἀσυλλόγιστος ἢ culvyta- ἔσται γὰρ ἐν πρώτῳ σχήματι H1 
X lng 4 \ c ς i > ea | is 
ἐν μείζων πρότασις χαϑόλου χαταφατιχὴ ἣ BA, 4 δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέ- 
T fy 28k ‘ 
9 ᾽» a7 >I ~ ¢ 

ρους ἀποφατιχή: ἀδύνατον δὲ τῆς ἐλάττονος ἀποφατιχῇς οὔσης συλλογισμὸν 
> ree; 2 Ἧς te P 

ἐν πρώτῳ γενέσϑαι σχήματι. 


ἐν τῷ τρίτῳ οὐχ ἀναλυϑήσονται πάντες εἰς τὸ π 
~ ΤᾺ ~ ~ 
χτος συλλογισμὸς ἐν αὐτῷ 2x χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς 2 


‘ 
> ΄ ΄ \ 


fae > =e ESS. ~ 
πὶ μέρους ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος οὐ δυνάμενος δι ἀντιστροφῆς 
9X Z 2 re \ > 
τ οὐδὲ Ὁ τέταρτος ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι" χαὶ γὰρ αὐτὸς 
> 


τὰ ἢ a =X (NEE SVE 2 X 
Ola τ ἱ οξίχνυτο. ὡς προϊὼν οηλώσξι. τὴ 
\ > σ 2 [4 2 ΄ eh Ce 
δὲ ε poh eee Ott OU SCY TH ice TAYTES εἰς TO τρίτον. Οὐχ OBUTWC 
ν ΄ ~ ΄ \ > \ Vv X 
nee ὅτι ἁπλῶς παντες (or τε γὰρ Oo χα tor οὐ XATACAT τιχον ξχὼν το 
Vv ΄ 


συμπέρασμα οὔτε 6 χαϑόλου ἀποφατιχὸν εἰς τὸ τρίτον ἀνάγονται σχῆμα), 


p) , ~ 
ἀλλὰ πάντες οὗτοι, ὅσοι δειχνύμενον ἔχουσι πρόβληυα, ὃ χαὶ ἐν τῷ τ 
΄ ἣΝ \ \ fe c ΟὟ ἀ 5 ~ b yr \ ai > 
σχήματι δείχνυται: περὶ γὰρ τούτων ὃ λόγος αὐτῷ. εἰσὶ GE οὗτοι ὁ 
a Ἂν 
οἱ ἔχοντες ἐπὶ μέρους τὸ συμπέρασμα" ὃ μὲν γὰρ χαταφατιχόν, 6 δὲ 


εὶ 
Φ 
‘ 


φατιχόν" ταῦτα γὰρ “at ἐν τῷ τρίτῳ σχηματι τὰ συμπεράσματα δείχνυ- 


A ‘ ‘ 4 - 
ται. χαὶ πρώτου γε ΤῊΝ ἀνάλυσιν ποιεῖται τοῦ ex Palen χαταφατιχῆς 
ὶ μέρους OITA τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους χατα- 


φατιχὸν συνάγοντός: ἀντιστραφείσης γὰρ τῆς ἐλάττονος τῆς ἐπὶ μέρους 
χατοαφατιχῆς τὸ τοῦ Ἰίνεται σχῆμα zat συζυγία ἣ ταὐτὸν συνάγουσα τῷ 
χειμένῳ ἐν τῇ πρώτῳ σχήματι. χαὶ τὸν ἐπὶ υέρους OF ἀποφατιχὸν συνά- 


ὃ τρίτον χατὰ τὴν τῆς @ ἐπὶ μέρους 


yovta ἐν πρώτῳ σχήματι ἀναλύει εἰς ἰ 


‘ 
χαταφατιχῆς πάλιν ἀντιστροφήν, ἥτις ἐστὶν ἐλάττων: ὃ Ἰὰρ συλλογισμὸς 
\ 


> 3 ~ > 
οὗτος ἐχ χαϑόλου EET ἐστι τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατι- 


χῆς τῆς ἐλάττονος, ἧς ἀντιστραφείσης πάλιν τὸ τρίτον σχῆμα γίνεται χαὶ 


ἐν αὐτῷ συζυγία ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν δειχνύουσα. 


- ? » ~ > ΄ 
Ρ. 5111 Τῶν δ᾽ ἐν τῷ τελευταίῳ σχήματι εἷς μόνος οὐχ ἀνά- 


ἌΞΕΙΣ {= 23 ~ , prin By LS ΤΙΝ ΄ ΄ a7 
Δείξας τοὺς EY τῷ TOWTW τοὺς TO ETL WENOUS συναγοντας 0090 συλλο- 


᾿ ' i = ι ‘ 

‘ 5» , > Ἁ / ~ , ΄ ~ 
γισμοὺς ἀναγομένους εἰς τὸ τρίτον σχῆμα. λέγει πάλιν περὶ τῶν ἐν τι 
\ Ἁ Ἁ ’ ~ , ~ , \ 
σχήματι, χαὶ τοὺς μὲν πέντε τῶν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι onal τε χαὶ 


΄ ΄ 


> \ ~ τὸ ~ ) 
σιν εἰς τὸ πρῶτον ἀναγομένους σχῆμα (χαὶ γὰρ χαὶ ἐδείχϑησαν ὄντες 


1 post γὰρ prius add. χαὶ ἃ 2 Ba seripsi (ef. p. 392,31): a8 aB 5 


10 


15 


M4) 


20 


οἱ 


μὲν ΑΥ. τῷ om. ἃ 11 τῷ om. ἃ 19 τῷ om. ἃ 20 πρῶτον ἃ χατα- 
φατιχοῦ ἃ 24 τῷ om.a 27 ἐκ χαϑόλου om. a 29 μέρους om. a 30 ante 


ele 
ets 


add. συλλογισμῶν Ar. 30. 31 ἀναλύεται Ar. 33 τῷ OM. a 


394 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 45 [Arist. p. 5141. 18] 


~ > 
συλλογιστιχοὶ τοῦτον τὸν τρόπον), τὸν δὲ Extov μηχέτι; Ov ἣν εἰρήχαμεν 188: 
αἰτίαν. πρῶτον δὲ ἀνάγει τὸν ἐχ δύο χαϑόλου χαταφατιχῶν. ἐπεὶ γὰρ αἱ 
΄ \ la ΄ 


χαταφατιχαὶ at χαϑόλου ἀντιστρέφουσι πρὸς τὰς ἐπὶ μέρους, x τ πον ον 30 
~ ~ “ 
τοῦ te A χαὶ τοῦ Β χατὰ παντὸς τοῦ Γ (ἂν) ἀντιστρέφωμεν τὴν BT, ἔσται 


‘ 
\ 


5 τὸ Γ᾿ wi τῷ B: ἔχειτο δὲ χαὶ τὸ A παντὶ τῷ [> γίνεται ἐν πρώτῳ 

A \ ~ a = NV ’ ἘΦ \ Ne aes ay / os vd 

A τινὶ τῷ B, ὃ ἣν δειχνύμενον zat διὰ τῆς ἐχχειμένης συζυ- 

ἤματι. τὸ δὲ οὐχοῦν ἐπεὶ ἀντιστρέφει τὸ I’ 
ς 


ν τρι τῳ σχ 
΄ ς ΄ Ἐπ 4 
OTEoat αἱ TPOTAGELS ὁ OvOaL xa06- 


σχήματι 


a 


) 
» Ων oO 


i i 
πρὸς Exadtepov ἴσον ἐ 
hov χαταφατιχαὶ ἀντιστρέφουσι, δυνησόμεϑα, ἣν ἂν fee heey αὐτῶν AyTt- 35 


IS a 
a 
=a 
a 
- 

“ce 
Mv 
a 
[0] 
το 
Ὡν 
= 

“G 


‘ 
10 στρέψαι, ἀναγαγεῖν τὸν συλλογισμὸν “Ext τὸ πρῶτον σχῆμα . εἶτα ἑξῆς 
ἀνάγει τὸν ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφα- 


~ ~ 35 7 τ / ΄' p eat l4 
τιχῆς τῆς ἐλάττονος ἐν τρίτῳ σχήματι ἀντιστρέψας πάλιν τὴν ἐπὶ μέρους 
χαταφατιχήν. τρίτον ἀνάγει τὸν ἐχ χαϑόλου χαταφατιχῇς τῆς ἐλάττονος 
χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς τῆς μείζονος, δι᾿ ἀντιστροφῆς μὲν χαὶ τοῦτον 40 
> > 


S ce : Ἂν ἈΝ ΕΝ Ψ \ Ὁ ᾽ 5 
15 S$ emt weoouc χαταφατιχῇς T00 τάσεω ς, ST oe OS Ἣν OUTOS διὰ δύο aytt- 


~ . , 4 
στροφῶν δειχνύμενος (χαὶ γὰρ τὸ συμπέρασμα ἀντεστρέφετο αὐτοῦ πρὸς τῇ 
ἐ ρ ΄ 


ἐδείχνυτο τὸ προχείμενον), φησίν, ὅτι 


᾿ ΄ ΄ -“ \ 
Tt WEPOLS προτάσει" OLTW> γα 


πρῶτον χαὶ μείζονα ὅρον ληπτέον tov B. ἐπεὶ γὰρ 4 BI’ πρότασίς ἐστι 
χαϑόλου, δεῖ ὃ (ζ 

‘eo 3 \ 4 ἐς τ ΄ 
20 ταύτην [τὴν] μείζονα ποιεῖν πρότασιν χαὶ τ AT’ ἐπὶ μέρους οὖσαν χαταφα- 45 


\ > 4 >. \ 
= ἐν πρώτῳ σχήματι τὴν μείζονα χαϑόλου εἶναι, φησὶ δεῖν 


, Ὑ - \ ἢ 
τιχὴν ἐλάττονα: ἧς ἀντιστραφείσης ἔσται τὸ Β παντὶ τῷ [᾿, τὸ Γ΄ τινὶ τῷ A, 
χαὶ συναχϑήσεται | τὸ B τινὲ τῷ A συμπέρασμα, ὃ ἀντιστρέψαντες οὕτως 188ν 


‘ 
or \ a_Y , ΄ ΑΔ τ, τ A NT ~ 
SCOUsY TO προχξίμενον οξοξιγμξνον συμπερασμαι- O ἣν χαι OA τὴς TPOXEt- 
\ 


~ ΄ / . "7 ἊΝ 
μένης τοῦ τρίτου σχήματος συζυγίας δεδειγμένον. ἐπὶ τούτοις τέταρτον ἀνα- 
5 ΄ , ~ ~ 
λύει στερητιχὺν ἐπὶ μέρους συνάγοντα τὸν ἐκ χαϑόλου ἀποφατιχῇς τῆς 


τῷ 
or 


uetCovos τῆς AT χαὶ ‘xaddhov κατὰφ φατιχῆς τῆς ἐλάττονος τῆς BI: ἀντι- 
στραφείσης yap τῆς χαταφατιχῆς τὸ πρῶτον γίνεται σχῆμα χαὶ ταὐτὸν 
συμπέρασμα. πέμπτον ἀναλύει tov ἐχ χαϑόλου ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος 
τῆς AT xal ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος τῆς BI, ὁμοίως χαὶ 


or 


30 τοῦτον TH τῆς χαταφατιχῆς ἀντιστροφῇ.- 


p.51a18 “Edy δὲ ἐν μέρει ληφϑῇ τὸ στερητιχόν. 


oo 
_ 


~ 5 ~ > Le ϑ 
Ἔνταῦϑα λέγει περὶ τοῦ ἔχτου, ἐν ᾧ τὸ ἀποφατιχὸν ἐπὶ μέρους ἐστίν. 
\ 
' 


οὔ φησι δὲ τοῦτον εἰς τὸ πρῶτον πον ἢ χαὶ ἀναχϑήσεσϑαι σχῆμα, 
σ ΄ \ > On 4 >i >\ Ὁ , 
ὅτι ἢ μὲν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὴ οὐχ ἀντιστρέφει, ἐὰν δὲ 7 χαϑόλου χατα- 


co 
οι 


" ς > Nee) ~ 
φατιχὴ ἀντιστραφῇ; at δύο ἐπὶ μέρους ἔσονται προτάσεις, dt’ ἀντιστροφῆς 10 


ὌΝ ΄ > 
OF ἢ ἀνάλυσις. 


1 τὸν (ante δὲ) Β: τὸ ἃ ὃ χατηγορουμένων ἃ: χἂν τηρουμένων Β 4 τοῦ 7 
seripsi: to 7 aB ἂν addidi: εἰ ἃ ἀντιστρέφωμεν B: ἀντιστρέψομεν a 7 ἐπεὶ 
ἀντιστρέφει 8Β: ἀντιστρέψει Ar. 9.10 post ἀντιστρέψαι add. χαὶ a 19 φασὶ a 
20 τὴν prius add. B: om. a apa 21 τινὶ Β: παντὶ a 26 χαὶ καϑόλου. .. 


τῆς α Ὁ (29) om. ἃ 91 ἐπὶ μέρους a 


10 


16 


20 


τῷ 
σι 


ALEXANDRI ΙΝ ANALYTICORUM PRIORUM I 45 [Arist. p.51222. 20] 395 


p. 51422 kee, δὲ xal ὅτι πρὸς τὸ ἀναλύειν εἰς ἄλληλα τὰ 18ὃν 


‘ 
σχήματα ἣ πρὸς τῷ ἐλάττονι ἄχρῳ πρότασις ἀντέστραπται. 


Eic ἄλληλα λέγει νῦν ἐπὶ τοῦ πρώτου χαὶ τοῦ τρίτου: χαὶ γὰρ οἵ 
2 / 5 Γὰ 


τὶ - | e ~ \ 5 
ἐν τῷ πρώτῳ εἰς τοὺς ἐν τρίτ τῷ χαὶ οἱ ἐν τῷ τρίτῳ εἰς τοὺς ἐν πρώτᾳ 


ia 


' ι ‘ ‘ 

\ ~ > 5. 
διὰ τῆς ἐλάττονος χαταφ aa οὔσης ἀντιστρεφομένης γίνονται. οὐχ εἶχε 
δι leg > \ on f ς \ > > 4 > > 7 
δὲ οὕτως ἐπὶ TOD πρώτου χαὶ δευτέρου: οἱ γὰρ ἐν ἐχείνοις εἰς ἀλλήλους 


ἀνήγοντο τῆς μείζονος ἀντιστρεφομένης τῆς χαϑόλου ἀποφατιχῆς. 


~ Ὁ ~ , 
51226 Τῶν δ᾽ ἐν τῷ μέσῳ σγήματι ἅτερος μὲν ἀναλύεται 
Ρ ‘ Ἵ Se bit Ϊ t 2 


i 


o- 
a 
..5) 
r= 
aA 
[ἴω 
< 
. 


σ Δ᾽ Ψ > , > 
ἅτερος ὃ οὐχ ἀναλύεται εἰς τ 


Τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν διχῶς μὲν ἐν δευτέρῳ σχήματι δείχνυται, 
που: ὃὲ ἐν τον δείχνυσιν οὖν χαὶ ἐπὶ τούτων τῶν σχημάτων, πῶς 


τοὺς τοῦτο ἔχοντας συμπέρασμα συλλογισμούς, εἰ μὲν εἶεν ἐν δευτέρῳ 
>? \ 
σχήματι ἠρωτημένοι, ἀνάξομεν εἰς τὸ τρίτον, ef δ᾽ ἐν τρίτῳ, εἰς τὸ δεύ- 
, 


\ 


~ ~ ~ ΄ 
τερον. ἐπειδὴ περὶ τῆς éx τοῦ πρώτου εἰς, ταῦτα τὰ σχήματα χαὶ τούτων 
εἰς τὸ πρῶτον ἀναγωγῆς εἶπεν. λέγει ὃ 
S/ SiN ΄ > X 4 \ Ω͂ 2 \ 
δύο ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὺν συναγόντων τὸν μὲν ἕτερον a ύομεν εἰς τὸ 
>\ σ 4 \ \ \ 2 
χῆμα, τὸν ὃξ ἕτερον ov. τὸν μὲν γὰρ ex ἘΠ ἀποφατιχῆς τῆς 
Ζ 


υείζονος χαὶ ἐπὶ μέρους χαταφατιχῆς τῆς ἐλάττονος ἀναλύσομεν ἀμφοτέρας 
5 


¢c ΄ 
τὰς Πρ ταες 385 ae χαὶ γὰρ 7 χαϑόλου ἀποφατιχὴ ἀντιστρέφει 
αὑτῇ καὶ ἣ ἐπὶ μέρους ae τιχὴ ὁμοίως, ὥστε, εἰ χεῖται τὸ A τῷ μὲν B 


\ 


; 
οὐδενὶ τῷ 62 [᾿ ἘΣ ἔσται τὸ B τῷ A οὐδενί, τὸ Γ΄ τῷ A τινί᾽ ἐν τ τῷ 
σχήματι ΠΕΣ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνάγουσα. 6 ὃς ἕτερος ὁ τ 
μείζονα ἔχων χαϑόλου χαταφατιχὴν τὴν ὃὲ ἐλάττονα ἐπὶ μέρους ἀποφαστι- 
χήν, ὥσπερ οὐδὲ εἰς τὸ πρῶτον ἀνελύετο σχῆμα, οὕτως οὐδὲ εἰς τὸ 


2) 


uu δεῖ μὲν γὰρ ἀμφοτέρας ἀντιστραφ ee et μέλλοι τις ἀναλύειν εἰς 
τὸ τρίτον σχῆμα συλλογισμὸν ἠρωτημένον ἐν δευτέρῳ eae τῶν δὲ 
χειμένων προτάσεων ἢ μὲν ἐπὶ ΓΕ ἀποφατιχὴ οὐδ’ ὅλως ἀντιστρέφει, 
ἢ 6& χαϑόλου χαταφατιχὴ ἀντιστραφεῖσα ἐπὶ μέρους γίνεται. ΟΣ ag 


Ox 


/ ~ , ~ 
ταχέως εἶπεν τὴν αἰτίαν οὐδετέρα γὰρ τῶν προτάσεων Ex τῆς AvTt- 


στροφῆς χαϑόλου: det μὲν 1a εἰ eee συλλογισμὸς ἔσεσϑαι., χα- 
, ΩΡ > > 
ϑόλου τινὰ πρότασιν εἶναι. οὐ {aca d& χαϑόλου πρότασις ἀντιστραφείση 


ς 
τῆς χαϑόλου xatag π᾿ ah βόνην οἷόν τε ἀντιστρέψαι. χαίτοι οὐδ᾽ εἰ 
αὕτη χαϑόλου ἀντιστρέφει, ἤδη ἐδύνατο ἣ ἀνάλυσις γενέσϑαι εἰς τὸ τρίτον 


σχῆμα ἐχ τούτου (τῷ) ὃεῖν μὲν ἀμφοτέρας ἀντιστραφῆναι μὴ ἀντιστρέφειν 


20 


25 


35 δὲ τὴν ἑτέραν. 

2 ἄχρῳ om. ἃ ἀντιστρεπτέα ἃ et Ar. 3 τοῦ alterum ΟΠ]. ἃ 6 οἱ Β: 
χαὶ ἃ 13 τὸν γ' ἃ τὸν β΄ ἃ 15 τὸν a ἃ τῶν OM. 19. ἀντι- 
στρέψαντες ἃ 20 αὑτῇ scripsi: αὐτῇ Β: ἑαυτῇ a “ ἡ Superser. B 21 post 
οὐδενὶ alterum add. to ἃ τῷ 7 οὐδενὶ a 30 αὕτη Seripsi: αὐτὴ ab 94 τούτου τῷ 


Sseripsi: τούτου Β: τοῦ ἃ 


396 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 45.46 [Arist. p. 51434. b5] 


10 


τῷ 
or 


30 


35 


ce > / 


p. 51234 Kat of ἐκ τρίτου δὲ σχήματος ἀναλυϑήσονται εἰς τὸ [38ν 
χαϑόλου τὸ στερητικόν. 


Τριῶν ὄντων ἐν τρίτῳ σχήματι τῶν τὸ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν συνα- 45 
, EN dig ΝΣ , ; 2 , . 2 , 

γόντων, δύο μέν, οἱ éx χαϑόλου anopatixys τῆς μείζονος xat éx χαϑόλου 
χαταφατιχῆς τῆς | ἐλάττονος ἢ ἐπὶ μέρους, ἑνὸς δέ, ὃς ἦν ἐχ χαϑόλου 134r 
υὲν χαταφατιχῇς τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους O& ἀποφατιχῆς τῆς μείζονος, 
τῶν δὴ τριῶν τούτων τοὺς μὲν δύο φησὶν εἰς τὸ τ ἀναλύεσϑαι σχῆμα 
τοὺς ἔχοντας τὸ χαϑόλου ἀποφατιχὸν ἀντιστραφεϊσῶν ἀπφοτερον τῶν προτά- 
σεων. ἄν γὰρ ἢ χείμενον τὸ A τῷ [᾿ οὐδενί, τὸ Β τῷ I ἣ παντὶ ἣ τινί, 5 
ἀντιστραφεισῶν ἀμφοτέρων γίνεται “tT τῷ A οὐδενί, tT τῷ B τινί᾽ ἐν 


δευτέρῳ σχήματι συζυγία ἐπὶ μέρους ἀποφατιχὸν ies oes τὸν δὲ τρίτον 


ἘΣ 
ὯΙ 


> \ l4 ἣν 


τὸν τὴν ἐπὶ μέρους ἀποφατιχ τ ἔχοντ Ney οὐδ᾽ αὐτὸν ἀναχϑήσεσϑαι εἰς 
δεύτερον, ὥσπερ οὐδὲ 6 ἐν δευτ τέρῳ ἐχ τῆς ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῆς εἰς 
\ Fs \ a aN ‘a \ A ἊΣ / b) S 
τὸ τρίτον ἀνήγετο. χαὶ % αὐτὴ αἰτία: det μὲν yap ἀμφοτέρας ἀντιστρα 


IQ 7 


c X 39>) σ 5 ’, ΄ st > ~ aN 
φῆναι, τούτων δὲ ἣ μὲν οὐδ᾽ ὅλως ἀντιστρέφει, ἣ δὲ ἀντιστραφεῖσα ἐπὶ 10 
μέρους γίνεται: μὴ οὔσης δὲ χαϑόλου πος ἀδύνατον συλλογισμὸν 


γενέσϑαι. ἀμφότερα δὲ ἔδειξέ oor, ὅτι οὗτοι ot συλλογισμοὶ of τὴν ἐπὶ 


El 
μέρους ἀποφατιχὴν ἔχοντες οὐχ ἀναλύονται εἰς ἄλλο σχῆμα, ἐπὶ μὲν τοῦ 
ἐν δευτέρῳ σχήματι αἰτιασάμενος τὸ τὴν χαϑόλου ἜΤ στ, εἰ Visa 


, > 


πὶ μέρους γίνεσϑαι, ἧς ἐπὶ μέρους γενομέ ἔγης χαὶ Ἐπ ΤΠ as 15 


G 

[0] 
—_ 
> 


a - 
2 


ρας χαὶ υὴ ἄντιστ γεφομένης ἀσυλλόλ ἰστος ἥ συζυγία τῷ αν, οτέ ας 
| {ΠπῸ i | | | ry ᾿ 


-΄υγ 


τ 

΄ 5 \ s.\ ~ 5 σ yy TVA X > \ / 

pres γίνεσϑαι, ETL OF τοὺ EV τρίτῳ, OTL WT OLOY TE THY επι μξεροὺς 
a 5» 


Ἰοφατικῆν, ἀντιστρέψαι, ἃ ἀμφότερα αἴτια xual ἑχάτερον τῶν συλλογισμῶν 


Qu Mv 
τὶ 
2 


> 


sr τοῦ μὴ δύνασϑαι αὐτοὺς. εἰς ϑάτερον ἀναχϑῆναι σχῆμα. ὅτι δὲ odd’ 
εἰς τὸ πρῶτον ἀνάγονται σχῆμα οὗτοι, ἔδειξέ τε Eumpoodev, χαὶ νῦν ὑπέ- 
υνὴσε δὲ ἡμᾶς, χαὶ ὅτι τῶν ἄλλων, χαὶ τῶν ἐν δευτέρῳ ΠΥ τι χαὶ τῶν 90 
ἐν τρίτῳ, συλλογισυῶν ἀναλυομένων εἰς τὸ πρῶτον τ δι᾿ ἀντιστροφῶν 
χαὶ τὴν πίστιν τοῦ συνάγειν παρ᾽ ἐχείνου λαμβανόντων οὗτοι μόνοι of δύο 
διὰ μὲν ἀντιστροφῶν οὐχ ἀνήγοντο εἰς τὸ πρῶτον σχῆμα, ἐδείχνυντο dé 
συνάγοντες διὰ μόνης τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς. 


> 


p.51>5 Διαφέρει δέ τι τῷ χατασχευάζειν ἡ ἀνασχευάξειν τὸ 
ν 


[4 ΄ > \ 
ὑπολαμβάνειν ταὐτὸ 


ν 
ἢ ἔτ 
eT 


ερον σημαίνειν TO μὴ εἶναι τόδε χαὶ 2% 
εἶναι uy τοῦτο. 


Πρὸς τὸ OIE) χαὶ χατασχευάζειν τι ἣ ἀνασχευάζειν τι δύνα- 
σϑαι διὰ συλλογισμοῦ διαφέρειν φησὶ τὸ εἰδέναι διαχρίνειν χαὶ χωρίζειν τὰς 


1 post ἐχ add. τοῦ ἃ et Ar. εἰς Β΄ εἰ ἃ 2 πὸ ἃ et Ar.: ἢ Β 5 ὃς 01. ἃ 
7 δὴ Β: δὲ ἃ ἀναλύεσθαι εἰς τὸ μέσον ἃ 10 post ἀντιστραφεισῶν add. μὲν a 
12 οὐδ᾽ αὐτὸν ἀναχϑήσεσθαι B: οὐ δυνατὸν ἀνασχέσϑαι a 19 [thy κα͵ϑόλ[ου χαταφα]- 
τιχ[ήν] unc. incl. evan.B « 25 οὗτος ἃ 26 post ἐν add. τῷ a 27 ἀναλυο- 
μένου a ἀντιστροφῆς ἃ 32 ante ταὐτὸν add. ἢ Ar. et Alex. ipse p. 411,0 

33 τόδε aB (corr. n): τοδὶ Ar. (cf. p. 397, 15) 34 τι alterum om. a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.5165] 397 


προτάσεις τὰς ἀποφατιχὸν μὲν ἐχούσας τὸ σ ΧΕ οὔσας δὲ EIS ἀπὸ 1346 
τῶν ἀποφάσεων (λέγει δὲ ee προτάσεων, ds Θεόφραστος χατὰ μετάϑεσιν 
πριν εἴρηκε δὲ χαὶ αὐτὸς περὶ τούτων ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας δειχνύς. 30 
ὅτι οὔχ. εἰσι τ τον ἀποφάσεις) ἥτοι διὰ τὸ οὕτως ἂν πολλάχις χαὶ 

5 τὰ συλλογιστιχὰ χαὶ δειχτιχά τινὸς ἀσυλλόγιστα ὑπολαμβάνειν ὡς ἐχ δύο 
encanta συγχείμενα 7, ὡς ἐν moana. ae ἢ τρίτῳ, τὴν ἐλάττονα 
πρότασιν ἀποφατιχὴν ἔχοντα. τὸν γὰρ λόγον τὸν λέγοντα “ὃ λίϑος ἐστὶν οὐχ 
ἔμψυχον, πᾶν τὸ οὐχ ἐ ἔμψυχον αναίσ iene ἣ ὅ τι ἂν ἀχηϑὲς Ἢ xav αὐτοῦ 
χατηγορῆσαι᾽ συλλογιστιχὸν ὄντα διὰ τὸ μὴ εἶναι ἀπόφασιν τὴν “ὃ λίϑος 

10 ἐστὶν οὐχ ἔμψυχον᾽ ἀσυλλόγιστόν τις ὑπολήψεται, ἂν ὡς ἀποφάσεως αὐτῆς 


ε 


ἀχούσῃ. ἀσυλλόγιστος ep συμπλοχὴ ἢ λέγουσα, ὅτι ὃ pees οὐχ ἔστιν 


ἔμψυχον, ἔπειτα τοῦ ἐμψύχου τι χαϑόλου χατηγορούμεν ἔχει γὰρ ἀπο- 3 

μφύχον, ἔπειτα τοῦ ἐμψύχ Ἰγορούμενον" ἔχει γὰρ ἀπο.: 
΄ ΄ 4 > Ω ε 5 5 

φατιχὴν τὴν ἐλάττονα ἐν πρώτῳ σχήματι. ἔτι οὐδὲ ὃ ἐπὶ (6) αὐτὸς ἐ 


ἀμφοτέραις ταῖς συμπλοχαῖς. χαϑόλου δὲ ἐδήλωσε, oe ὧν ποιεῖται τὸν 
15 λόγον, εἰπὼν τὸ μὴ εἶναι τόδε χαὶ εἶναι μὴ τὸ 
τῷ [Περὶ ἑρμηνείας φϑάνει εἰρηχέναι, ὡς ἔφην Be ὧν Zhettey ὅτι μόνῳ τῷ 
i ξρ ate $9 ρηχξ ’ oh) IDES) A t ὶ t 
“got” τοῦ ἀποφατιχοῦ μορίου συνταττομένου ἀπόφασις γίνεται, ἐν αἷς προτά- 40 
ς - > ? 
σεσι μὴ τρόπος προσχατηγορεῖται ὑπάρξεως, εἰ O& μὴ τῷ “ἔστι᾽ εἴη συντε- 
y > ~ ~ vy > δ 
ταγμένον ἄλλῳ δέ τινι τῶν πρὸ τοῦ “ot” χειμένων, οὐχ ἀπόφασις ἀλλὰ 
20 χατάφασις γίνεται. περὶ τούτων δὴ χαὶ νῦν διαστέλλει ual δείχνυσιν, ὅτι 
μὴ ταὐτὸν σημαίνει τὸ μὴ εἶναι λευχὸν τῷ ee μὴ λευχὸν οὐδέ ἐστιν 
ρος τοῦ “ott λευχόν᾽ τὸ “ἔστιν οὐ λευχόν᾽ ἀλλὰ τὸ “οὐχ ἔστι λευχόν᾽. 
τοῦτο δὲ ποιεῖ, ἐπεὶ τον ἀποστέλλουσιν ὡς οὖσαι at τοιαῦται αἱ αὐταὶ 45 
ταῖς ἀποφάσεσιν: ὡς γὰρ ἀδύνατον Σωχράτη ἅμα ἀγαϑὸν εἶναι χαὶ μὴ εἶναι 
2 la oc \ > > \ \ ce X > Qs Nie Ly σ 
25 ἀγαϑόν, οὕτω χαὶ εἶναι ἀγαϑὸν χαὶ εἶναι μὴ ἀγαϑόν. δείχνυσιν οὖν, ὅτι 
μήτε ταὐτὸν ἀλλήλαις αἱ οὕτως λαμβαϊνόμεναι προτάσεις σημαίνουσι μήτε Ι84ν 
Ρ ΄ Cw > > o 5 awe - 
εἰσὶν ἀποφάσεις. ἣ ὃὲ δεῖξις Gt’ ἀναλογίας, ἥτις ἐστὶ δεῖξις ὑποϑετιχὴ καὶ 
αὐτή. ἣ δὲ ἀναλογία τοιαύτη: λαβὼν ὁμοίως ἔχειν πρὸς ἀλλήλας τὴν ἔστι 
λευχὸν πρὸς τὴν ἔστιν οὐ λευχὸν χαὶ τὴν δύναται βαδίζειν πρὸς τὴν 
80 δύναται μὴ βαδίζειν ual τὴν ἐπίσταται τὸ ἀγαϑὸν πρὸς τὴν ἐπί- 
σταται τὸ οὐχ ἀγαϑόν. ὡς γὰρ ἔχει τ τὴν “ἔστι λευχόν᾽ ἣ λέγουσα 


\ 
coy. 5 γι, [ὦ \ 
ἐστιν οὐ λευχόν΄, οὕτως ἔχει πρὸς μὲν τὴν “ δύναται βαδίζειν’ ἣ vom 
cas A See ? Nie ΔΑ, \ C2 4 asipig aoe \ S Loree! ἐς οὶ ans \ 
δύναται μὴ βαδίζειν᾽, πρὸς δὲ τὴν “ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ ἢ ᾿ἐπίσταται τὸ 


> ῬΑ, v > σ ΄ Pat 5 ΄ > ~ ~ 
μὴ ἀγαθόν. ἔδειξε ἢ ὅτι Ouotws ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας, διὰ τοῦ fae 
35 ὅτι τῷ μὲν ᾿ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ ἴσον ἐστὶ τὸ ἔστιν ἐπιστάμενος τὸ ἀγα- 


/ 


doy Goce ιέχεται γὰρ τὸ ‘dom’ τῷ “ἐπίσταται᾽ ) τῷ δὲ “δύναται βαδίζειν᾽ 10 


3 Πρρὶ raters c. 10 4 to a 5 ὑπολαμβάνειν ἀσυλλόγιστα a 6 τρί- 
TOV ἃ 7 yap om. a 8 7 ὅτι dv... οὐχ ἔστιν ἔμψυχον (12) om. a 13 

alterum add. a: om. B 15 τοῦτο B: τόδε a (ef. p. 396,33) 17 συντασσομένου a 
18 προσχατηγορῆται Ὁ 10 τῶν... κειμένων ἃ: ty... χειμένου B 20 δὴ Β: 
δὲ ἃ διαστέλλεται ἃ 22 λευχὸν (post οὐ) evan. B 24 elvat pha 26 μὴ 
(ante ταὐτὸν) a οὕτω a post λαμβανόμεναι add. at a 28 αὐτή seripsi: 
αὕτη aB λαβὼν] ef. p. 398,15 o2 thy a: τὸ B 33 post δὲ add. zal a 


34 μὴ Β: οὐχ a δέ om. ἃ 35. 36 τἀγαϑόν ἃ 


398 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.5105] 


X \ > 


τὸ ἔστι δυνάμενος βαδίζειν. ὡς οὖν ἐν τοῖς “ἔστιν ἐπιστάμενος τἀγαϑόν᾽ 134v 
ν ς τὸ μὴ ἀγαϑόν᾽ χαὶ “ ἔστι δυνάμενος βαδίζειν᾽ χαὶ ἔστι 


αδίζειν (ἐν πάσαις γὰρ ταῖς ἀντιϑέσεσι τὸ “ ἔστιν᾽ προτέ- 


1 


= ~_ ¢y 
TARTAL), οὕτως τς nol ἐπὶ τῆς “dott λευχόν᾽ χαὶ “ἔστιν οὐ hevxdy’> χαὶ 


\ > Few. ~~ Ve ) 2 > “- ἘΣ c eRe 4 y. XV 
{49 S¥ ταυτῇ π αχται τὸ “ ἔστιν εν AWLOOTEDALS. OWOlLWS Goh ἐχουσι προς 


5 , ~ ? ΄ > 
ἀλλήλας χατὰ τὴν τοῦ “ἔστιν᾽ ϑέσιν te xat eo ἀλλὰ μὴν οὐχ ἔστιν ἐν 


qn 
a! 

΄ 5 
Ὡς 


Ke 


αἷς “δύναται βαδίζειν, δύναται μὴ BadtCew καὶ ᾿ ἐπίσταται τὸ ἀγαϑὸν xat 


(η. A 


τὸ μὴ ἀγαϑόν᾽ ἀντιφατιχὴ ἀντίϑεσις. οὔτε γὰρ τοῦ “ δύναται βα- 


τὶ 
a 
< 
2 
2 


on 
-- 


-—™ 
a 
O- J 


‘ 
ιν’ ἀπόφασις τὸ “δύναται μὴ βαδίζειν᾽ οὔτε τοῦ “ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ 


ἄν, , Ἁ wy 5 πο ~ 
10 (τὸν “ἐπίσταται τὸ μὴ ἀγαϑόν᾽ ἀπόφασις. οὗ σημεῖον, ὅτι αὗται μὲν ἅμα 15 
ἀκηϑεῖς εἰσιν. ἥ τε «δύ ναται βαδίζ 


ew? καὶ ἢ ᾿ δύναται μὴ βαδίζειν᾽- τοιοῦτον 


΄ 
at 
a 


ὰρ τὸ [wy] δυνατόν: διμοίως καὶ ἢ ᾿ ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ τῇ “ἐπίσταται τὸ 
uy ἀγαϑόν᾽, εἴ ye ἣ αὐτὴ ἐπιστήμη τῶν ἐναντίων. τὰς δὲ ἀποφάσεις 
9 ἢ [ “ ~ , la 3a) » ~ Cw ! 6a} 
ἀδύνατόν ἐστι ταῖς χαταφάσεσι συναληϑεύεσϑαι. οὐδ᾽ ἄρα τῆς “cote λευχόν 
4 cv 5 5 Κι \ X\ c > >? 2 , ied oO 
15 ἀπόφασίς ἐστι τὸ “ἔστιν οὐ λευχόν᾽. τὸ μὲν ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων οὕτως ἕξειν 
\ > , Ἁ a ~ > rw _¢ >) 4 / Vv a 5 Δ 
χαὶ ἐπὶ τούτων τὴν δοχοῦσαν ἀντιχεῖσϑαι., εἰ ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας, 20 
ov ὑποϑέσεως λαβὼν δείξας te, ὅτι ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας διὰ τοῦ 
> , ~ ἐν 
ἐν πάσαις αὐταῖς τὸ “Eat” ὁμοίως τετάχϑαι, ἐν αἷς δὲ τὸ “ἔστι᾽ gs é- 
ταχται, ταύτας ὁμοίως πρὸς ἀλλήλας ἔχειν, χαὶ ἐπενε yey δυνάμει τὸ ᾿ πᾶσαι 
ν ΄ , Vv 5 , 
20 ἄρα αὗται ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας᾽. δείξας δὲ χαὶ τὸ μὴ εἶναι ἀπο- 
΄ ΄ \ Cine a x A. S7e 2 ~ tav av 5) , \ 
φάσεις μήτε τὴν “δύναται μὴ Badtlery’ τῆς “δύναται βαδίζειν᾽ μήτε τὴν 
~ | , ‘ ‘ > δὲ ἃ τας \ 5 4} 0) a \ ~ , \ 
ἐπίσταται τὸ μὴ ἀγαϑόν᾽ τῆς ᾿ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ διὰ tod ταύτας μὲν 
Ἵ Ἰϑεῖς εἶναι ταῖς χαταφάσεσι, τὰς δὲ ἀντιχειμένας μνηχέτι (doapns 25 
ἢ λέξις ἐστίν, ὅτι δείξας ἐν τῷ δύνασϑαι βαδίζειν χαὶ ἐπίστασϑαι τὸ 
25 ἀγαϑὸν ἐμπεριεχόμενον δυνάμει τὸ “cot ἑξῆς προσέλαβεν ὥστε χαὶ τὰ 
" ΄ ~ \ 5 ΄ ~ \ - 
ἀντιχείμενα, ὡς χάλλιον (i) ye ταῦτα (th) ἀντιχείμενα pees re 
λέγειν αὐτῷ προέχειτο, ἢ τὰ συναλχηϑευόμενα, ἃ οὐχ ὄντα ἀντιχείμενα 
φαντασίαν ἀντιχειμένων παρέχει. ἦν δὲ ταῦτα τό τε ᾿ δύναται μὴ Bade δίζειν᾽ 80 
° \ A €.3 { Ἁ Ἁ > Ὧι.» \ ΝᾺ 
χαὶ τὸ ᾿ἐπίσταται τὸ μὴ ἀγαϑόν᾽), παραλιπὼν δὴ χαὶ τὸ δεῖξαι εὐϑέως, 
΄ {» ? ~ , 
30 ὅτι χαὶ τούτων ἑχάτερον τὸ μὲν “δύναται μὴ βαδίζειν᾽ ἴσον ἐστὶ τῷ ἔστι 


io) 4 5 nwa, ~ (Vv 
υνάμενος μὴ βαδίζειν᾽ . τὸ ὃὲ ἐπίσταται τὸ μὴ ayavov τῷ “ἔστιν ἐπιστά- 
> 


σ y > No τ 597, ~ D4 
νος τὸ wy ἀγαϑόν᾽, otc ὅμοιόν ἐστι τὸ “ἔστιν οὐ λευκόν᾽, πρῶτον ἔλαβεν 


“ce Ὁ: 
ἰῇ 


΄ > (5) 
αὐτῶν τὰς χυρίως ἀποφάσεις τὰς ον δύναται βαδίζειν χαὶ ᾿ οὐχ ἐπίσταται 


τὸ ἀγαϑόν᾽, καὶ ἔδειξεν δύναται βαδίζειν᾽ ἴση ἐστὶ τῇ οὐχ 35 


΄ \ c ς 9 > fd \ 3 Γαδ ΟῚ ~ 
ELV, ὁμοίως χαὶ Ἢ OVX ἐπίσταται τὸ ἀγαθόν τῇ 


co 
or 
[0] 
[9] 
A 
- 
[ὩΣ 
Cc 
τ 
Q 
Cc 
[0] 
᾿ τα 
ἴω 
wn 

" 
2 
Oo? 
xn 
wN 


5 3 \ Ψ Ὁ; nN 5 / , ΄ Φ ὦ \ 5 \ 
οὐχ ἐστιν ETLOTAWEVOS TO YANO > ἫΝ οὐχξτι παρέϑετο ως OSOELY WS αὐτὴν 


ἐν τῷ εἰπεῖν περὶ τῆς “οὐ δύναται βαδίζειν᾽, βουληϑεὶς πάσας τὰς ἀντιχεῖσϑαι 
~ a 5 ~ ῥα > \ b) ΄ \ IG e ἐᾷ , 
δοχούσας δεῖξαι, πῶς ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας, ual ὅτι ὁμοίως συναληϑεύουσι. 


1 ὡς οὖν... μὴ βαδίζειν (3) οπι. ἃ ὃ. 4 προτέταχται scripsi: προστέταχται aB 

ὅ προστέταχται ἃ qd ταῖς Bs) πῇ ἃ δύναται μὴ βαδίξειν . . . μὴ βαδίζειν (9) 
om. ἃ 10 τὸ prius add. ἃ: om. Β 12 py» B: om.a πῇ Β: χαὶ ἢ ἃ 
15 ἐστι om.a 16 τῶν δοχουσῶν a 19 χαὶ ἐπενεγχὼν . . . ἀλλήλας (20) om. a 
22 μὲν οἴη. ἃ 26 post ὡς add. οὐ ἃ ὄν et τὰ addidi 27 προσέχειτο ἃ 


29 παραλειπὼν (510) ἃ 33 αὐτὸς a 34 χαὶ alterum om. a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.51>5] 399 
μνημονεύσας δὲ τῆς nes DERE OS χαὶ δείξας, a ἴσον δύναται, μετὰ 184ν 
ταῦτα το χαί, περὶ ἧς προέχειτο λέγειν αὐτῷ, τῆς eas χαὶ αὐτῆς 40 
ἀντιχεῖσϑαι, ney χαὶ ἔστι δυνάμενος re ζειν χαὶ μὴ τ: (Cevv, 
ἴσον λέγων τῷ “χαὶ αὗται ἴσον δύνανται χαὶ ταὐτὸν σημαίνουσιν, ἥ te ᾿ ἔστι 
eevee pe βαδίζειν᾽ ἊΝ δύναται ao χαὶ 7 
Cew) τῇ ᾿ δύναται μὴ τ . οὐ μὴν ἀργῶς οὐδὲ ὁ 


χαὶ τῆς ἀποφάσεως, GAN ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, ὅτι χαὶ a 


¢ 


oan By 4 eync Ν By Nf 
εστι ἀνθ μον fel aol 


σι 


ἀχρήστως sis ἤνευσξ 
ται, ἥ τε “οὐ δύναται 

5 5) ~ 
βαδίζενν χαὶ ἢ “οὐχ ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽ ὅμοιαί εἰσι τῇ “οὐχ ἔστι λευ- 45 


ε \ > Go KS) v na Tee Mewes Ai CLI, ) \ > 
χύν᾽" ως γαρ ξν τῇῃ Οὐχ ἔξεστι λευχόν τῳ εστι συντεταχται τὸ ἅπο- 


i 


τ 
\ \ b) ~ 4 σ rs \ 2 me > ΄ Sis 2 
10 τ Be eaeonyasitevou οὔτ aa ἐν ταῖς οὐ δύναται βαδίζειν 
> ? “- > , ~ 
xat “οὐχ ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽. | Gor, ἂν ὦσιν ἀποφάσεις αὗται, ἢ μὲν 135r 
τοῦ “δύναται βαδίζειν᾽ ἢ δὲ τοῦ ᾿ἐπίσταται τὸ ἀγαϑόν᾽, ἀπόφασις ἔσται χαὶ 


ε 


les v Te Dey ve 7 > ΄ v. 3)? b) ¢ 
ἢ ᾿οὐχ ἔστι λευχόν᾽ τῆς “ἔστι λευχόν᾽ ὁμοίως ἐχείναις ἔχουσα, ἀλλ᾽ οὐχ ἢ 
cy > fe.) >. \ Wee) Qk ~ ¥ 
ἔστιν οὐ λευχόν᾽. εἰπὼν δὲ TO ee STOLE το TO ἀγαϑὸν TOD ἔστιν 

5 ΄ \ 5 \ x 3 aX \ a7 Ὁ 7 
15 ἐπιστάμενος τὸ ἀγαθὸν οὐδὲν διαφέρει, οὐδὲ τὸ δύναται βαδί- 


AS 
> Ὁ, Ἐν 2 τ Qz \ σ 
ζειν τοῦ ἔστι δυνάμενος βαδίζειν, εἶτα ἐν μέσῳ παραϑέμενος τὸ ὅτι 


or 


5 ~ 4 v 
χαὶ ἐπὶ τῶν ἀντιχειμένων τούτοις ἀποφατιχῶς ὁμοίως TH “OTL” περιέχεται 


δυνάμει (τὸ γὰρ ‘od δύναται βαδίζειν’ ἴσον ἐστὶ τῷ “οὐχ ἔστι δυνάμενος 
/ 
ξ 


ύ 
βαδίζειν ) ἐπὶ τὴν ἑτέραν τρύπαν τοῦ δύνασϑαι μετηλῦς τὴν ἐν τῇ ἀνα- 
20 λογίᾳ εἴλημῳ, ἕνην, ἥτις ἦν ᾿ δύναται μὴ βαδίζειν᾽, καὶ δείχνυσιν, ὅτι χαὶ ἐν 

\ Cy 


ταύτῃ τὸ “ἔστι᾽ περιέχεται xat ἔστιν ἴσον τὸ “ δύναται μὴ τὰ τῷ ἔστι 10 
δ Otte σ΄ ᾿Ξ = ene 7 wy orler ΕΣ ~ 
OPEB uy βαδίζειν ὃ αὐτός᾽. οὕτως εἶπεν 7 μὴ βαδίζειν χωρὶς τοῦ 
΄ € > 
“δύναται᾽. τοῦτο 2 ἴσον χαὶ αὐτό ἐστι τῷ “ἔστι δυνάμενος μὴ βαδίζει 


ν 
ῳω ΟὟ > / 
οὕτως γὰρ ὅμοιον ὃν δειχ ἡ σεται τῷ εστιν οὐ λευχόν᾽ ἀκ dete ς ξπιῴερξι 
α 


τῷ 
ou 


, ΘΒ ΕΣ tates ἔγων τῷ ᾿ἀλλὰ μὴ 
τὸ ταῦτά γε δὴ ἅμα ὑπάρχει τῷ αὐτῷ ἴσον λέγων τῷ “GAA μὴν 
ταῦτά γε oe ὑπάρχειν οἷά τε TH πος τό τε vee τ χαὶ τὸ 
Ν > ‘4 

ἐπίσ 


δύνασϑαι μὴ oo χαὶ πάλιν τὸ 


στασϑαι τὸ ἀγαϑὸν χαὶ ἐπίστασϑαι 15 
τὸ a Eno” ~ χαὶ τοῦ γε ἅμα ὑπάρχειν αὐτὰ τὴν αἰτίαν παρέϑετο εἰπὼν 


δγὰρ αὐτὸς δύναται βαδίζειν “εἰ μὴ βαδίζειν, χαὶ ὃ ρον τὺ 
-- \ ~ 


30 τοῦ ἀγαϑοῦ xat τοῦ μὴ ayatod ΠῚ πιστωσάμενος O& τὴν πρότα- 


΄ σ ΄ , 


ow (τὴν) ταῦτά γε ἅμα ἀπ es τῷ αὐτῷ προσλαμβάνει αὐτῇ ἑἕτέραν 
/ 
πόφασις οὐχ ὑπάρχουσιν at ἀντι- 


πρότασιν τὴν ἣ φάσις δὲ χαὶ 


Θ 


χείμεναι ἅμα τῷ αὐτῷ: ἐξ ὧν ἐν δευτέρῳ dalle QTL συνάγεται τὸ τὰς 2 


Ἐπ Saha μὴ ἀντιχεῖσϑαι ie. ὡς φάσιν χαὶ ἀπόφασιν. 


‘ 
> \ 


35 ὃ συμπέρασμα μιηχ ροσϑεὶς ὡς γνώριμον μέτεισιν ἐπὶ τὸ προχείμενον 


χετὺ π 
δ Wee | [cee Lene 3 
χαὶ δείχνυσιν, ὅτι μὴ ταὐτὸν σημαίνει τό te “οὐχ ἔστι λευχόν᾽ χαὶ τὸ “ἔστιν 


3 οὐ βαδίξειν ἣ μὴ βαδίζειν Ar. (cf. vs. 22) 5. 6 une. inel. addidi 6 τῇ B: καὶ ἡ ἃ 

ἀγρήστως οὐδὲ ἀργῶς ἃ 9 ww B: toa 13 7 alterum om.a 14 τοῦ (in ras.?) B: 
| i 1 

ἢ a et Ar. (cf. vs. 16) 16 τοῦ aB: 7 Ar. 11 ἀποφατιχῶς seripsi: ἀποφατιχῶν aB 

ἰ | t ain 

25 ye om. Ar. δὴ B: δὲ a: om. Ar. et Al. vs. 31 ὑπάρξει Ar. et Al. vs. 31 26 te 

pane om. a dbvaciat scripsi: δύναται ΔΒ 27 δύναται a ἐπίσταται (post τὸ) a 

28 τὴν αἰτίαν seripsi: τῆς αἰτίας aB 29 post δύναται add. χαὶ Ar. χαὶ ὁ aB (pr. n): 

| 
χαὶ Ar. 91 τὴν a: om. B δὲ ἅμα ὑπάρχει (ut vs. 25) a 32 ἡ om. Ar. 


δὴ a ante at add. ἅμα a do 70 B: ὃ 8 


400 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.5165. 25] 


οὖν οὐ ταὐτόν eau τὸ uy ἐπί {το τὸ cee χαὶ τὸ ἐπί- 
i“ 


> 


στασϑαι τὸ μὴ ἀγαϑόν (ἐδείχϑη yap τὸ ἐπίστασϑαι τὸ μὴ jek 


τῷ 
or 


συναληϑευόμενον τῇ χαταφάσει τῇ ἐπίστασϑαι λεγούσῃ τὸ ἀγαϑόν: οὐχέτι 
ay ΄ »} ~ ΄ \ λον ὙΠ 

5 ὃὲ συναληϑεύειν οἷόν τε τῇ χαταφάσει τὴν “οὐκ ἐπίσταται τὸ τ ); 

οὕτως οὐδὲ εἶναι μὴ ἀγαθὸν ταὐτὸν χαὶ μὴ εἶναι ἀγαϑὸν ἢἣ εἶναι 
᾿ \ i 


uy, λευχὸν χαὶ μὴ εἶναι Aevxdv. ὃ γὰρ αὐτὸς λόγος ἐπὶ πάντων τῶν 
ε ΄ \ Si. Py b] , \ wv C eye > 
δμοίων χαὶ ἀνάλογον ἐχόντων πρὸς ἄλληλα: χαϑόλου γὰρ οὐ ταὐτόν ἐστι 


οἷ Ἁ nc. of ~ ~ > \ ~> -) ὯΝ ~ 5 ’ Ἃ ΄ 
τὸ μὴ εἶναι τόδε τῷ εἶναι μὴ τῷδε. ἐπὶ GE τῶν ἀνάλογον ἂν ϑά- 80 
ε δ᾽ 


> ΄ Vv ~ + ea) 4 
. ἀνάλογον ὄντων τοῦ τ᾽ ἐπίστασϑαι 


το 


= bs σ \ \ σ 
10 tepa ἡ ἕτερα; χαὶ τὰ ἕτερα 
τὸ ἀγαθὸν χαὶ ἐπίστασθαι τὸ μὴ ἀγαϑὸν χαὶ μὴ ἐπίστασθαι τὸ ἀγαθὸν 
χαὶ τοῦ εἶναι λευχὸν χαὶ εἶναι μὴ λευχὸν (καὶ wy εἶναι λευχὸν) τὸ ἐπί: 
\ 
ὶ 


στασϑαι τὸ μὴ ἀγαϑὸν ἄλλο ἐστὶ τοῦ μὴ ἐπίστασϑαι τὸ ἀγαϑόν. τὸ μὲν 
Ἁ 


γὰρ ἐπίστασϑαι τὸ μὴ ἀγαϑὸν τῷ ἐπίστασϑαι τὸ τ συνυπάρχει ἐπὶ 
15 τοῦ αὐτοῦ, τὸ ὃὲ μὴ ee τὸ ay οὐχ οἷόν te ἀληϑὲς εἶναι, ἐφ᾽ 
ἡὲς τὸ ἐπίστασϑαι τἀγαϑόν. χαὶ τὸ εἶναι ἄρα μὴ λευχὸν ἄλλο ἐστὶ 35 
τοῦ μὴ εἶναι λευχόν. 
rm Or >> Ἂς ΕΣ a? \ “ A \ \ Aa Vv fe ~ Α A 
p.51b25 Οὐδὲ τὸ Etvar μὴ ἴσον xat μὴ εἶναι ἴσον: τῷ μὲν yap 
4 
ὑπόχειταί τι. 


\ 


20 Δείξας χαὶ διὰ τῆς 


Ὡν 


h PT gg a NY NU EKANTZ, Ἂς ΕΣ ἂν 97 
ἰναλογίας τῆς πρὸς τὸ “ δύναται βαδίζειν χαὶ δύνα- 
ται μὴ βαδίζειν χαὶ ἐπίστασϑαι τὸ ἀγαϑὸν χαὶ ἐπίστασϑαι τὸ μὴ ἀγαϑὸν μὴ 
ὃν τὸ αὐτὸ τὸ εἶναι μὴ ἀγαϑὸν τῷ μὴ εἶναι ἀγαθὴν, τῇ ἀποφάσει. χαὶ χα- 40 
awa \ - \ ™~ “ ” ~ \ ~ \ » ΄ 
ϑόλου τὸ εἶναι py τόδε ἕτερον ὃν τοῦ μὴ εἶναι τόδε, νῦν χαὶ ἄλλο τι προστί- 
ῃ. ἘΠ τ pie chee ΄ zy \ > 
Dyst, Gv οὗ δείχνυσιν, ὅτι μὴ ταὐτά ἐστιν ἀλλήλοις τό τε εἶναι μὴ τόδε 


-“" 


c 


I> ~ x \ v 5 ΚΞ Xe ΄ ΄, A 
TOOE. TW μ»εν γὰρ EOTLY OD TOOE VTOXELTAL τὺς O {2p 


τῷ 
σι 
x 
R 
a 
a 
Φ 
a 
Υ 
«= 
= 
δ 
- 


> 
© 
= 
τ 

@ 

- 


SEAM ὯΝ μα ᾿ ee cy ane us ἘΝ Stas 
τιν οὐχ ἴσον᾽ εἶνα: μέν τι λέγει χαὶ Sage τινης οὐ τε αι OL (a 
΄ τὶ 9. ὠν 
ἴσον αὐτό φησιν εἶναι. ὃ 149 λέγων “ἔστιν οὐκ ἴσον᾽ τιϑείς τι εἶναι τὸ ἴσον 45 
/ 


rst 


αὐτοῦ χωρίζει. xara ὡρισμένου γάρ τινος ἥ τοιαύτη χατηγορία χαὶ ὕπο- 
χειμένου. οὐ γὰρ ἀληϑὲς χατὰ τοῦ μηδ᾽ ὅλως ὄντος χατηγορῇϊσαι τὸ 8ν 
cy > YY > ~ NN ὦν. 9 y Y 2 > \ c 4 c 4 σ 

80 ἔστιν οὐχ toov. τῷ ὃς ᾿οὐχ ἔστιν ἴσον οὐδὲν το pee ν ὅτι 
χαὶ ἐπὶ ὄντος χαὶ μὴ ὄντος λέγεσϑαι δύναται" τὸ γὰρ “οὐχ ἔστιν ἴσον᾽ οὐχ 
ἐπὶ ὄντων μόνον ἀληϑεύεται ἣ ποσῶν, οἷον τῶν ἀνίσων, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ μὴ 
ὄντων πάντων: ἐπὶ παντὸς 14 Uy ὄντος ἀληϑὲς τὸ μὴ εἶναι αὐτὸ ἴσον. 
διὸ τὸ oy) ἴσον 7 οὐχ ἴσον ἐπὶ παντὸς διαιρεῖ τὸ τ τε χαὶ ψεῦδος 5 

35 ὄντος τε ὁμοίως χαὶ μὴ ὄντος: ἀντίφασις γάρ ἐστιν. ἴσον δὲ χαὶ ἄνισον, 
fe mets od Log Cae > yy 2 Re PA \ > ~ / Ὧ 
ᾧ ὅμοιον τὸ “ἔστιν οὐχ ἴσον᾽. οὐχ ἐπὶ παντὸς διαιρεῖ τό τε ἀληϑές τε ual 
τὸ ψεῦδος, ἀλλ᾿ ἐπὶ ὄντων τε χαὶ ποσῶν. 


1 ὥσπερ Ar. 2 ταὐτόν aB (C): ταὐτό Ar. τὸ (post χαὶ) om. Ar. ὃ ἀναλόγως a 
9 post τῷ add. νὴ a τῷδε B: τόδε a 9.10 ϑάτερον ἢ ἃ 10 7’ om.a 11 χαὶ 
ἐπίστασϑαι . . . τὸ ἀγαϑὸν om. a 12 zat μὴ εἶναι λευχὸν addidi τὸ om. ἃ 18 χαὶ 
τὸ Ar. 92 ‘A nBebeva ἢ] une. incl. evan. B o{fov] une. incl. evan. B 90 post 


-" 


αὐτὸ add. μὴ ἃ 94 διὰ ἃ τἀλνηϑές ἃ 37 τὸ om. ἃ ποσῶν ἃ: ψευδῶν Β 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [ 46 [Arist. p.51>28.32] 401 


p. 51098 "Ett τὸ ἔστιν οὐ λευχὸν ξύλον χαὶ οὐκ ἔστι λευχὸν 8ὅν 
ξύλον οὐχ ἅμα ὑπάρχει. 


\ 


Ὅτι μήτε ταὐτά ἐστι prite ταὐτὰ σημαίνει τά τε τὸ ἀποφατιχὸν τῷ 10 


_ 


εἶναι ἔχοντα προσχείμενον ual τὰ μὴ τούτῳ ἔχοντα συντεταγμένον αὐτό. 


5 δείχνυσι χαὶ ἐχ τοῦ μὴ ἅμα αὐτὰ ἀληϑῆ εἶναι προχειρισάμενος προτάσεις 
οὕτως ἐχούσας τήν τε ἔστιν οὐ λευχὸν ξύλον χαὶ τὴν οὐχ ἔστι λευχὸν 
ξύλον. ἣ μὲν γὰρ λέγουσα ἔστιν οὐ λευχὸν ξύλον᾽ ἀληϑής ἐστιν ἐπὶ 
ξύλου μὴ λευχοῦ: τίϑησι γὰρ εἶναι τὸ ξύλον: ἣ δὲ λέγουσα οὐχ ἔστι 15 
ξύλον λευχὸν ann εἶνα! δύναται χαὶ uy ὄντος ξύλου. δείξας δὲ διὸ 


>) Cw Ὗ ~ 2 ~ Cc Vv ~ ? 
10 τούτων, ὅτι μὴ ταὐτόν ἐστι τὸ Eotty οὐ TOTO τῷ “οὐχ ἔστι τοῦτο. μὴ 
) 9} > l4 Ἁ 


> ς > ~ ; 
ὃν G& τούτῳ ταὐτὸν ὄντι ἀποφατιχῷ τὸ ᾿ἔστιν οὐ τοῦτο᾽ οὐδ᾽ ἀπόφασις ἂν 


΄ 


εἴη. ἀπ᾿ αὐτοῦ ἐπιφέρει χαὶ δείχνυσιν, ὅτι χατάφασίς ἐστιν πᾶν τὸ οὕτως 
λεγόμενον, χαί φησιν 


Ss 
σι 
— 

σ' 
Oo 
NG 
ies 
ww 
[ἴω] 
cr 


> 


ἦν RATA παντὸς H φάσις ἣ ἣ ἀπόφασις ἀληϑής, εἰ 20 
18 υἡ ἐστιν ἀπόφασις. δῆλον ὡς χατάφασ 


Τὸ λεγόμενον τοιοῦτον dv ety: (et) πᾶσα πρότασις χαὶ πᾶς λόγος ἀπο- 
φαντιχὸς ἀληϑεύεται χατά τινος ἣ ὡς χατάφασις ὧν ἢ ὡς ἀπόφασις, ἀλη- 
ϑεύεται 6& χαὶ τὰ οὕτως λεγόμενα χατά τινων χαὶ το ὡς ἀπόφασις, 
δῆλον ὡς χατάφασις ἂν εἴη. τὸ δὲ πως προσέϑη ae ὅτι wy ὅμοια ταῦτα 2 

90 ταῖς ἁπλαῖς τε χαὶ χυρίως Ἰατα Πα: Εν: ἐχεῖναι μὲν γὰρ τιϑέασί τι. οἷον 
ἢ λέγουσα “ἔστι λευχόν᾽ χαὶ ἢ λέγουσα “ἔστιν ἀγαϑόν᾽. αὖται δὲ al οὕτως 
λεγόμεναι at ἐχ μεταϑέσεως τὸ εἶναι χατηγοροῦσαι τῶν ὑποχειμένων χαὶ χατὰ 


~ > ~ ~ . 
τοῦτο χαταφάσεις οὖσαι ἀναιροῦσιν αὐτῶν τὸ χατηγορούμενον, ὃ χαὶ ἀποφά- 


Ξ 


΄ ~ σοῖς κ᾿ \ ν 
σχουσι τρόπον τινά τοιαῦται γὰρ at ᾿ ἔστιν οὐ λευχόν᾽ [εἶναι] χαὶ ᾿ ἔστιν οὐχ 


bo 
or 


ἀγαϑόν᾽. εἶναι wy τοιοῦτον τὸ ὑποχείμενον λέγουσαι. δύναται χαὶ τοιοῦτον 
εἶναι τὸ εἰ οὖν χατὰ παντὸς ἣ φάσις ἢ ἢ ἀπόφασις" εἰ χατὰ πάσης 
προτάσεως χαὶ χατὰ παντὸς ἀποφαντιχοῦ λόγου ἀληϑεύεται τὸ ἣ χαταφατιχὸν 
αὐτὸν 7 ἀποφατιχὸν εἶναι, τὰ δ᾽ οὕτως ἘΠῚ ὄντες ἀποφαντιχοὶ λόγοι 
: 
ἰ 


΄ 


χαὶ προτάσεις οὔχ εἰσιν ἀποφάσεις {Ὁ γὰρ τοῦτο" εἰ γὰρ μὴ τοῦ 35 


+5) 


30 χειμένου, οὐδ᾽ ἄλλου τινός), καταφάσεις ἂν εἶεν. ἐπεὶ οὖν BOE χαταφά- 
~ cw 
σεως ἀπόφασίς ἐστιν, χαὶ τῶν οὕτως λεγομένων “ἔστιν οὐ τοῦτο᾽ ἀποφάσεις 
ς »} ~ ? ~ ς 
ἔσονται αἱ λέγουσαι οὐχ ἔστιν οὐ τοῦτο᾽, τῆς μὲν “ἔστιν οὐ λευχόν᾽ ἢ “οὐχ 
2 5 ~ x) Cv 5 3 Greed Ὁ ς J Vv > b) ots) \ 
ἔστι λευχόν᾽. τῆς ὃ᾽ “ἔστιν οὐκ ἀγαϑόν᾽ ἣ “οὐχ ἔστιν οὐκ ἀγαϑόν᾽, χαὶ 
Ἢ 


~ wv ΄ Vv 
πὶ τῶν ἄλλων αἱ ὁμοίως ἔχουσαι. 


4 προχείμενον ἃ . 5 post δείχνυσι add. γε a 3) τὸ Deere 11 τοῦτο a: 


ταὐτὸ Β 14 παντὸς ἣ aB: παντὸς ἑνὸς ἢ Ar. (ef. vs. 26) 7 ἡ Bn): ἢ ἃ et Ar. 
(cf. vs. 26) 15 ws B: qa 16 ef addidi 16. 17 ἀποφατιχὸς a [8 χαὶ 
τὰ οὕτως Β: οὕτως τὰ ἃ 19 post δῆλον add. οὖν a 20 te om.a ἐχεῖναι a: 
éxet B 22 αἱ om. a 24 εἶναι (ex vs. 25 translatum) B: om. a 25 μὴ B: 
μὲν a 26 ἡ alterum om. a (ut vs. 14) el (apte xata) a: ἢ B 28 αὐτὸ a 
29 ἀποφάσεις a: ἀπόφασις B 30 χαταφάσεις a: χατάφασις B Ol ἀποφάσεις ex 
ἀπόφασις corr. Bt 32 post μὲν add. γὰρ a 34 αἱ om. a 
Comment. Aristot. 11, 1. Alex. in Anal. Priora. 26 


40? ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p. 51032] 


~ 


- ~ , 9 , ~ 
᾿Αριστοτέλης μὲν οὖν τῆς ᾿ Σωχράτης ἐστὶ λευχός᾽ χαταφάσεως ἀπό- 135v 
΄ v ς ΄ ᾿ 
φασιν λέγει τὴν ᾿Σωχράτης οὐχ ἔστι λευχός᾽, οὐ τὴν ᾿ Σωχράτης τ οὗ 40 


Ἣ 


λευχός. εἰσὶ 62, οἷς δοχεῖ μηδέπω μηδὲ 7 οὕτως λαμβανομένη ἀπόφασι 
Λξυχος. εἰσὶ GE, οἷς OOXEL | JOST WOE ἢ τς ἱ μενὴ AT φ ς 
εἶναι. μὴ γὰρ ὀφείλειν τὸ ἀποφατιχὸν πρὸ τοῦ “ἔστι᾽ μηδὲ πρὸ τοῦ 
5 χατηγορουμένου τίϑεσϑαι μόνου, GAN εἶναι ἀπόφασιν τὴν τὸ ἀποφατικὸν 


πρὸ πάσης τῆς χαταφάσεώς τε χαὶ προτάσεως ἔχουσαν χείμενον: τῆς 
cy a αν, ΔΙ Σ Ἃ a oe? > 4 x, = cae \ SY Fes a EN 
γὰρ ᾿Σωχράτης ἐστὶ λευχός᾽ ἀπό φασιν εἶναι τὴν “ody! Σωχράτης ἐστὶ 
λευχός᾽ ἀλλ᾽ οὐ τὴν ᾿Σωχράτης οὐχ ἔστι λευχός᾽. φασὶ γὰρ διττὸν εἶναι 

τὸ μὴ περιπατεῖν Καλλίαν, ὃτὲ μὲν ὅλῳ τ περιπατεῖν Καλλίαν προσ- 45 
10 τεϑειμένου τοῦ ἀποφατιχοῦ μορίου, ὃ χαὶ ἀπόφασιν εἶναι, ὃτὲ δὲ μόνῳ 

σ 3>\ ie X it 

τῷ περιπατεῖν προστεϑε wévov, | ὅ φασιν οὐδὲν ἧττον χαταφατιχὸν εἶναι 1830: 
λόγον [Καλλίας οὐ περιπατεῖ]. πιστοῦνται δὲ τοῦτο τῷ ἅμα μὲν δύνα- 
car ψευδῆ" ποτε εἶναι τό τε “Καλλίας περιπατεῖ χαὶ τὸ “Καλλίας οὐ 

. 4 5 / —— 

15 μὴ γὰρ ὄντος Καλλίου οὐδὲν ἧττόν φασι τῆς "Καλλίας περιπατεῖ' ie υδῇ 5 

. ἐν ἀμφοτέραις yap αὐταῖς εἶναι τὸ ση- 


περιπατεῖ. μηδέποτε δὲ τὰ ἀντιχείμενα ἀντιφατιχῶς ἅμα ἜΡΟΝ ψευδῆ. 
~ > 


st 


var τὴν ᾿ Καλλίας οὐ περιπατεῖ 


- 
o. 


\ ΄ ~ Ἃ 


μαινόμενον “ ἔστι τις Καλλίας, τούτῳ δὲ ὑπάρχει ἣ τὸ περιπατεῖν ἢ τὸ μὴ 
περιπατεῖν. τὸ μέντοι “οὐ Καλλίας περιπατεῖ οὐδέποτε δύναται te ευδοῦς 
οὔσης τῆς χαταφάσεως τῆς “Καλλίας περιπατεῖ" HEE εἶναι χαὶ αὐτό. 
20 ἔτι τοῦ μὴ δεῖν οὕτως τὴν ἀπόφασιν ποιεῖσϑαι πίστιν χαὶ τοιαύτην ae 
ρουσιν" οὗτος περιπατεῖ, οὗτος οὐ περιπατεῖ ὃξ ιχνυμένου ἐδ οτος ἄμφω γὰρ 10 
πάλιν τὰ οὕτως λαμβανόμενα ψευδῆ γίνεσϑαί φασιν, εἴτε περιπατοίη τὸ 
δειχνύμενον εἴτε μή. ὁμοίως τούτοις ἔχειν χαὶ τὰ τοιαῦτά φασι" Καλλίας 
ὃ γραμματιχὸς περιπατεῖ, Καλλίας 6 γραμματιχὸς οὐ περιπατεῖ" χαὶ γὰρ 


τῷ 
σι 


Bi «eas a » 4. οἷ \ te ~ ~ me , πᾳ \ \ ςς \ 
ταῦτα ἀμφῶν ψευδῆ, μὴ ὄντος γραμματικοῦ. τοῦ Καλλίου. ὧν τὸ μὲν ““χατὰ 
παρέμφασιν μοχϑηράν" . τὸ ὃὲ δεύτερον “᾿χατὰ παράληψιν λέγουσιν. οὐ- 15 
χέτι μέντοι ἄμφω φευδῆ γίνεσϑαι, εἰ πρὸ πάσης τῆς eee σέο: τεϑείη τὸ 
ἀποφατιχών. τοῦ ὃξ χατὰ τούτων ἅμα γίνεσϑαι Wed τὰ οὕτως ἀντιτιϑέ- 
μενα αἴτιόν φασι τὸ αὐτό: οὕτως γὰρ τὸν λέγοντα “οὗτος οὐ περιπατεῖ᾽ 
~ ὍΝ eg ~ 
30 ἴσον λέγειν τῷ “Zot ὁ δεικνύμενος οὗτος, ὃς οὐ περιπατεῖ᾽. τὸ αὐτὸ καὶ 
Bech ΔΕ ΣΕ πτ' λγῳεῴς f Rear - 
ἐπὶ τῆς μοχϑηρᾶς παραλήψεώς φασι ed ual yap ἐπ᾽ ἐχείνης τὸν 20 
χάνουν «κ ΑΒΕ δ τὴ ae Y 4 ~ Cy 
λέγοντα ᾿ Καλλίας 6 γραμματιχὸς οὐ Tepinocet ἴσον λέγειν τῷ ἔστι τις 
Kalvos γραμματικός, ὃς οὐ περιπατεῖ. ἔτι φασὶν ἀληϑοῦς ὄντος τοῦ 
Vv Ξ ae χάδι; = τΊ ν᾽ PSs > > Q~ > \ \ cy ΄ 5 
Σωχράτης περιεπάτησεν᾽ οὐδὲν ἧττον ἀληϑῇ εἶναι χαὶ τὴν ᾿ Σωχράτης οὐ 
Ἄ ? ΄ 
35 περιεπάτησε᾽ * χαὶ γὰρ Rie PIETRO χαὶ ob περιεπάτησεν. ἀδύνατον δὲ 


{ > 
cp συμψεύδεσϑαι τὰ ἀντιχείμενα οὕτως δὲ χαὶ ἀληϑῇ εἶναι. GAN ὅτι 
δ 5 ~ ~ if ~ 
γξ τὸ λεγόμενον ὑπ᾽ αὐτῶν dentine ἐστι χαὶ οὐ σημαίνει τὸ ὄνομα ἐν ταῖς 2 

1 ἐστὶ om. ἃ ὅ εἶναι (Pevan.) ἀπόφασιν τὴν B: ἡ ἀπόφασις ἡ ἃ 6 ἔχουσα ἃ 
7 ἀπόφασις εἶναι ἡ ἃ 8 ἀλλ᾽ od... λευχός om. ἃ 10 ἀπόφασις ἃ 11 εἶναι 
χαταφατιχὸν ἃ 12 Καλλίας οὐ περιπατεῖ delevi 13 Καλλίαν περιπατεῖν a 14 ἀντι- 
φατιχῶς scripsi: ἀποφατιχῶς ΔΒ γίνεται ἃ 20 οὕτω ἃ χαὶ Β: δὲ a 
23 ἔχει a 26 ie serip$i: μοχϑηρόν aB 28. 29 ἀντικείμενα a 90 λέ- 


γειν ἃ: λέγει Β ὃς om. ἃ 34 zal οἴη. ἃ 36 ὅπερ ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.51>382] 409 


προτάσεσιν. ὅταν χωρὶς τοῦ ἀποφατιχοῦ λαμβάνηται, τὸ εἶναι τὲ ὀνουαΐό- 1ϑ0τ 
μενον, μάλιστα δῆλον ἐχ τῶν χαταφάσεων, οἱ χατὰ τῶν γινομένων ἔτι χαὶ 
υηδέπω ὄντων χατηγοροῦνται. ἀχηϑὲς μὲν γὰρ τὸ ἐπὶ τῆς οἰχοδουουμένης οἱ- 
΄ > C= all ee Bors > ~ > 5 ao aN ~ ΄ Vv 7 > PERSE 
χίας εἰπεῖν ᾿ οἰχία οἰχοδομεῖται χαὶ ἐπὶ τῆς γινομένης ἔτι χλαμύδος τὸ ᾿χλα- 
> \ ¢ , ) 92 > AS \ Vv ἍΝ Δ᾽. σ > ως we oye Ὁ 
5 pds ὑφαίνεται᾽- ob% ἀληϑὲς δὲ οὔτε τὸ ἔστι τις οἰχία, ἥτις οἰχοδομεῖται ἐπὶ 80 
SN ~ 


τῆς οἰχοδομουμένης ἔτι, οὔτε τὸ “ἔστι τις χλα ἧς. ἥτις ὑφαίνεται᾽ ἐπὶ τῆς 
Ί μ evys Tl, ἘΕ τ Se (US, tes φ € 7 iS 


ς [4 Vv. “« \ vn YW v> X la Vv 4, \ \ 
δφαινομένης ἔτι. πῶς yap ἄν εἴη ἤδη τὸ γινόμενον Ett, μάχεται γὰρ τὸ 
εἶναί τι τῷ γίνεσϑαι αὐτό. ὥστε οὐ σημαίνει τὸ ὄνομα τὸ ἐν ταῖς χατα- 


΄ Ἀ > 


φάσεσι τὸ εἶναι τοῦτο. εἰ δὲ μὴ 


5 ~ ΄ 5) Ἃ > ~ 
Y ταις KATAPASEDLY, 000 ἂν ἐν ταις 


“«( 


10 ἀποφάσεσι τοῦτο σημαίνοι ταῖς οὐχ ἐχούσαις πρὸ τοῦ ὀνόματος τὸ ἀποφα- Bs 
ἊΝ , af Ae JEN eee ee tNee Sf oe is] ke year 4 
τιχὸν μόριον χείμενον. ἔτι εἰ διὰ τοῦτο ψευδής ἔστιν, Ἣν λέγομεν ἀπόφασιν, 
id 4 Sy: ae > ~) or Pay as Ry woe 4 SS eee Δ > 
ἢ λέγουσα ᾿ Σωχράτης od Ci’, ὅτι σημαίνει τὸ ἔστι τις Awuparys, OS od 
ζῇ. διὰ τὸ αὐτὸ τοῦτο ψευδὴς ἔσται χαὶ ἢ λέγουσα ᾿ Σωχράτης ἀπέϑανεν᾽" 
yea \ ae ΄ NC > , a ΟΕΈΥ 2) A NY 
ἔσται τὰρ χἀχείνη σημαίνουσα τὸ “ἔστι AwxpATYS, OS ἀπέϑανε᾽. τὸ ὃὲ hée- 
σ τς ΄ eye fe ) Ὁ χατ ᾳ ΄ αὐτὸν = 5. 2 
15 yetv, ὅτι τὸ “ Σωχράτης ἀπέϑανε᾽ διττὸν ἔστιν, ev μὲν, ὁ συγχειταὶ ἐξ ὀνό- 
~ ς ΄ « ἴω > =~ 
ματος μὲν τοῦ “ Σωχράτης᾽ ῥήματος δὲ τοῦ ᾿ ἀπέϑανεν᾽, ὃ χαὶ ψεῦδός ἐστιν, 40 
vs a/ a >] 4 σ >) \ ~ € is > ze ? a \ 3 la 
ἄλλο δέ, ὃ ἐγχέχλιται ὅλον ἀπὸ τοῦ © Lwxparys ἀποϑνήσχει, ὃ χαὶ ἀληϑές 
Pm =O νων Lay \ \ ἘΝ a \ Le > t¢ | Ἐς 
ἐστιν, οὐχ ὑγιῶς λέγουσι. τὰ γὰρ χατὰ τοὺς χρόνους ἐγκλινόμενα τὰ ῥή- 
ματά ἐστιν, ὃ δὲ μὴ ypovov ἐστὶ σημαντιχόν, οὐδ᾽ ἐγχλίνεται χατὰ χρύνον᾽ 
90 τοιαῦτα δὲ τὰ ὀνόματα. ὥστε οὐδ᾽ εἴ τι σύγκειται ἐξ ὀνόματος χαὶ δήμα- 
~Q? ἣ ΄ a 
τος, τοῦϑ᾽ ὅλον ἐγκλινόμενον ἂν χατὰ χρόνον εἴη χυρίως διὰ τὸ ϑάτερον 45 
τῶν ἐν τῇ συνϑέσει ἀνέγχλιτον εἶναι. ἔτι τὸ “Σωχράτης ἀπέϑανεν᾽, εἰ ὅλον 
x ἊΝ Ν ς ΔῈ Ἅ Ξ3 > 4 \ ~ ἈΝ ὩΣ {3 , ᾿Ὶ 
ἣν ἐγχλινόμενον, οὐχ ἂν ἦν ἀποφαντιχόν. τὸ γοῦν Φωχράτῃη τεῦναάναι οὐχ 


y 5 > ~ > 
ἔστιν ἀποφαντιχὸς λόγος, ὅτι ὅλου ἢ ἔγχλισις δοχεῖ γεγονέναι. τὸ δὲ 190ν 


σ 


SNe 4 - Ime sy ATH vr ho PS =; Σ ere Aye ΑΝ 
_ > . Ψ ς s oS clo cove 
WAPATY| OTEVAVEY ATOOUVTLXOS Λογος. OTL TO {LEV STEPOV (LEVEL, TO OVOULE, 


τῷ 
σι 


ἐγχέχλιται δὲ μόνον ϑάτερον, τὸ ῥῆμα. οὐ ταὐτὸν μὲν οὖν σημαίνει τὸ 
ς 


i pene U2 et rik) Le 9 Piz B29 Py ΡῈ 5) ek 2 aN ~ 
LWYPATYS cy TE τῷ CTO νησχξι χαὶ cy τῷ ἀπέϑανεν " ἐπὶ μὲν γὰ TOU 
6 


ς ῳ ’΄’ ~ >! 7 x 
Σωχράτης ἀποϑνήσχει᾽ τοῦ ὄντος Σωχράτους ἐστὶ δηλωτιχόν, ἐπὶ 
CN es ey δ τ 15 \ ΄ ΄ \ , Ν τ ΄ 
Σωκράτης ἀπέϑανεν᾽ κατ᾽ ἀναφορὰν λέγεται" σημαίνει γὰρ τὸτε τὸ “ὠχρᾶτυ 
80 της τοῦτον, ὃς ἦν Σωχράτης, οὐχ ὃς ἔστιν. χαὶ διὰ τοῦτο ἀχληϑὴς ἢ πρότασις 
Ge iC ΄ > “8 7 a PEA 2 ΄ ᾿Ξ Ae LN Nees Fi Ἄνναν “ 3 FE 
ἢ ᾿ Σωχράτης ἀπέϑανεν᾽" ὃν yap ἐσήμαινε τὸ Φωχράτης ὄνομα, οὗτος ἀπέ- 
Savey. τοιοῦτον δέ ἐστι χαὶ τὸ ᾿τεχϑήσεταί μοι vide’ (οὐ γὰρ ὃς ἔστιν 
rou > πεν ἃ v \ VEL ae 4 eet BR > \ ~ ΄ σ 
υἱός, GAX ὃς ἔσται) καὶ τὸ ᾿ ἔσται μοι ofxta > οὐ γὰρ τοῦτο λέγομεν. ὅτι 
ἐστὶν οἰχία, ἦτις ἔσται: GAN οὐδ᾽ ἀπό τινος ἐγχέχλιται. οὕτως μὲν λαμ- 10 
΄ὔ ~ > ΄ ra ΄ ~ , 
35 βανομένου τοῦ ὑποχειμένου ἀληϑεύεται ἐχάστη τῶν προειρημένων προτά- 
5 c ~ x» >I 
σεων. οὗ μὴν ὃ λέγων τὴν πρότασιν ἐν τῷ τὸ ὄνομα λέγειν προσδιορίζε 
~ σ » 4 ~ ~ ΄ > Ἁ 
τοῦτο, ὅτι ἄλλως ἔχοντος τοῦ ὑποχειμένου ὅρου ἐν τῇ προτάσει ἀληϑὴς Fj 


7 τὸ (post γὰρ) B: τῷ ἃ 10 σημαίνῃ ἃ 12 post ὃς add. τις ἃ 15. χαὶ 
om. ἃ 16 μὲν τοῦ Β: αὐτοῦ ἃ 18 ἐστιν om. ἃ post ὑγιῶς expunxit 
δὲ B! 21 χυρίως B: ἤγουν ἃ 22 τῶν Β: ταῖς ἃ 23 Σωχράτην ἃ 24 post 
γεγονέναι iterata τὸ δὲ Σωχράτη τεϑνάναι (29)... γεγονέναι. quae sunt prima f. y. verba, 
expunxit B 26 μόνον om. a 28 Σωχράτους B: Σωχράτης a 30 post ἀληϑὴς 
add. ἐστιν a ἡ om. a 

26% 


« 


404 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p. 51632] 


ὅτασις γίνεται, ἣ οὕτως ἔχειν SLED τας εἰ μὲν οὖν τινι τῶν ὑποχει- 180ν 
et δὲ > x σ ᾿ Υ͂ = 
& δῆλον ὅτι μὴ ἔστιν, 


UA) 


μένων μὴ ὑπάρχοι τὸ CaTeBB CUE Na οὕτω 
ἐχείνως. τὸ γὰρ ὄνομα αὐτὸ xa? αὑτὸ δα ἐρς [ὑπ᾽ αὐτοῦ] οὔτε τὸ εἶναι. 15 
σημαίνει οὔτε τὸ μὴ εἶναι: τὸ γὰρ σημαινόμεγον ὕπ᾽ αὐτοῦ οὔτε τὸ μὴ 
εἶναι πρ ροσσημαίνει οὔτε τοῦ ὄντος μᾶλλον 7 γεγονότος 7 ἐσομένου δηλωτικόν 


ὃ 
ἐστι xa? αὑτό. ἀλλ᾽ αὐτὸ τοῦτο μόνον σημεῖόν ἐστι πράγματος, ὃ εἰ ἢ 
» "Ἢ > ὋΣ ~ ς ~ ao 
ἔστιν 7 ἦν 7 ἔσται τὸ συντασσόμενον αὐτῷ δηλοῖ. οὕτως τοίνυν καὶ τὸ 


ἔζησε Σωχράτης ἢ ἀπέϑανεν ἢ ye ἢ πάντα πρὸς ἀναφορὰν λέγε- 20 
ται τῷ τὰ προστιϑέμενα τῷ ὀνόματι δηλοῦν, ὅτι τὸ σημαινόμενον ὑπὸ τοῦ 


ἀν UP, > > ΄ >> ΩΝ 
10 ὀνόματος πρότερον ἦν. διὸ ἐπεὶ Exactov τούτων ἀληϑές, ψεῦδος τὸ ἀντι- 


, ALB » , v bP pes; v ς 
χείμενον τὸ “οὐκ ἀπέϑανεν᾽ ἢ “οὐχ ἔζησεν᾽ 7 “οὐχ νος ᾿ς ett 08 
Gi se ς > 


“» oA} ba) > 
ν ἐστι τὸ “ἔστι τὸ Ov, ἀδιανόητον δὲ τὸ ‘dv χατὰ τοῦτο ἔστιν᾽. 


ς 
΄ 


= ἊΣ Dey Ae y y Cy Se eee) 5Φ Χ \ ᾿ > Ἂν 
Et OF μη τοῦ τ ἰισον COTAL τὸ εστὲ τὸ ον. οὔος τὸ 7) ὃν οὐχ ἔστιν ισὴὼν 


τῷ 
or 


-- pam Ss ΕΝ ‘ 4 »ν >? 32) Ὁ c ΄ ~ 
εσται τῷ ἔστι τὸ μὴ ὄν, .ὃ μὴ ἔστιν. οὐδ᾽ ὅλως γὰρ ἣ κατάφασις τοῦτο 
ΣΝ eae “ > ka ε ΟῚ > 

15 λέγει, ὅτι ἔστι τόδε, ᾧ τόδε es οὐδὲ ἐφ᾽ ὧν χατ᾽ αὐτὸ τὸ εἶναι γίνε- 
Ρ ΄ ΄ ΡῚ ᾿ ~ ¢ Vv > Dae - ~) stalls cee Vv 

γορία, ὡς ἐπὶ τοῦ tO ὃν ἔστιν᾽ χαὶ “οὗτος ζῇ καὶ “οὗτος ἔστι 
a τ Sey , \ ~ \ \ ~ 3). Q~ \ o , 

χαὶ ὕξοι εἰσιν. TavTa γὰρ ταῦτα xal τὰ τοιαῦτα ἀληϑῇ μὲν οὕτω λεγό- 
> a\ » > Yj ~ 

μενα, μεταλαμβανόμενα ὃὲ ἄτοπα χαὶ ἀδιανόητα. ἔτι ἀληϑὲς μὲν τὸ εἰπεῖν 
σ Vv Vv ὅ ΄ 

v, ὅτι ἔστι τι ἔστιν, ᾧ ὑπαρ- 


A we } ee \,~ ΝᾺ IN ἡ \ > ee 
tO EOTL ἐστι. TAVTEAWS OE GOVYATOY TO εἰπει 


YP ee “= 2 ee a \ δι. Ἀν Xr = 37 as “ὧὃ᾽ x ey ! Ck NRE TEE SUN κι 
20 χξεὶ TO EOTL. χαὶ αληῦες μεν τὸ ἀουνᾶάτον GOLVATOY εἰναι, ψξυοος oe τὸ 30 


ὙΝ 7 ? ΄ ΄ νΝν 7 5 ce > \ ~ 
τι τι ἀδύνατον, ᾧ ὑπάρχει τὸ ἀδύνατον αὐτὸ εἶναι᾽. xal ἀναγχαῖον 


G 
a 
1 


υὲν πάντα τὰ τρέχοντα χινεῖ eae οὐχέτι ὃὲ ἀναγχαῖον τὸ εἶναί τινα τρέ- 


fom 


a ~ 
χόντα, GS χίνειται : 


4 5 ΄ f 
ξ ἀνάγχης. χαὶ ἀναγχαῖον μὲν πάντα τὸν τυ τς 
χαρῆίοαν ἀποϑανεῖν, οὐχ ἀναγχαῖον δὲ τὸ εἶναί τινα τὴν χαρδίαν FERED OY- 


χαὶ γὰρ εἰ τὰ ὀνόματα ἐν ταῖς προτάσεσι τοῦτο σημαίνει, xal χαϑ’ αὑτὰ 80 


τῷ 
or 


λεγόμεναι τὸ αὐτὸ ἂν σημαίνοι. οὕτως δὲ χαὶ πᾶς ὃ ὄνομα λέ iy πρότασιν 
ς 

ἂν λέγοι χαταφατιχήν. ἔτι (et) ὃ λέγων ᾿ Σωχράτης περιπατεῖ ἴσον λέγει τῷ 

» cy , 

ἔστι τις Σωχράτ "iS χἀχεῖνος περιπατεῖ, χαὶ ὃ λέγων ᾿ Σωχράτης οὐχ ἔστι᾽ 


“ἢ ς ᾿] σ 

λέγοι ἂν ἴσον τῷ ᾿ἔστι τις Σωχράτης, χἀχεῖνος οὐχ ἔστιν᾽, ὅπερ ἀδιανόητον. 
+ 5 ἜΝ x cy (ae δ ΟΝ > x ΡΟΣ πος 9X yz / y “4 Δ 
80 χαὶ τὸ μὲν ᾿ Σωχράτης οὐχ ἔστιν᾽ ἀληϑές, τὸ δὲ εἶναί τινα Σωχράτη, ὃς 
Vv 


= 42 ἈΝ {oy \ \ ς μ᾿ ah) Cee, 5 ~) 
OLX ἔστι. (EUS. χαὶ TO οὗτος οξ περὶπ TATEL XAL OVUTOS OV περίπατει 40 


Fe (ee t σας. Vv NA ἘΝ \ 5 ΄ , 
ἄμφῳ ρῳ δοχεῖ « ευδῇ εἰναι ὕήλεος OVTOS TOD ΠΕΠΟ ΠΝ νου Ola τὸ GAVOLXELOY TE 


\ \ ca 2) ~ ΄ 
τῆς ΤΣ μφάσεως χαὶ τὸ δο) (ξεῖν τὸν λέγοντα “οὗτος οὐ περιπ τει ἴσον λέ- 


~ ΄ 5 ~) 
{ety τῷ “ὁ ἀνὴρ οὗτος διὰ τοῦ “odtos’ ἐστὶν 6 δειχνύμενος, ὃς οὐ περιπατεῖ". 


»" ἂς ᾿Ν I y ε 
85 ταῦτα δ᾽ οὐχ dy ἔλεγον, εἰ συνίεσαν οἱ λέγοντες, τί σημαίνει ἣ Ie 
΄ ‘ \ ? 4 ~ c , 
σημαίνει yap τὸ ᾧ λέγεται τοῦτο ὑπάρχειν, μὴ ὑπάρχειν. λοιπὸν εἴτε ἔστι 


1 ἔχειν a: ἔχον Β': ἔχοῦ BF 2 δῆλον scripsi: δεῖ B pr.: δὴ aB 3 ὑπ᾽ αὐτοῦ (ef. vs. 4) 
delevi 5 προ τορος scripsi: προσημαίνει aB (ef. p. 405,9) 6 σημεῖόν om. a el 
scripsi: ἦν ΔΒ 7 ἢ ἦν om.a δηλοῖεν a 9. τῶν ὀνομάτων ἃ 10 ἐπὶ ἃ 11 ἔτ B?: 
ὅτι aB! 13 δὲ B: yap a 15 xat’ αὐτὸ B: χατὰ ἃ 19 post ᾧ add. οὐχ a 20 gore 
B: εἶναι ἃ τὸ- alterum om. ἃ post τὸ ἀδύνατον add. τι ἃ 24 οὐχ om.a τὴν Β: 
τὸν ἃ 26 τὸ αὐτὸ Β: τοῦτο γὰρ ἃ προτάσεως ἃ 21 χαταφατιχήν scripsi: χατά- 
φασιν ἃΒ εἰ addidi 29 ἴσον λέγοι ἂν ἃ τις OM. ἃ 30 Σωχράτη Β: Σωχράτην ἃ 


90. 84 λέγει ἃ OO συνείησαν ἃ 36 μὴ ὑπάρχειν, ᾧ λέγεται τοῦτο ὑπάρχειν BS 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.51>32.36] 405 


~ ΄ 4 > € 
τοῦτο, εἴτε χαὶ UF, ἀμφοτέρως τυγχάνει. εἴτε γὰρ ἔστιν, ᾧ λέγεται τόδε 136¥ 
τι ὑπάρχειν, 7 ἀπόφασίς φησι μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ, εἴτε μὴ ἔστι, χαὶ οὕτω 45 


ε 


/ Ἁ id 7 aire zs = 5 / “Ἢ pa ae a! -- X 
λέγει μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ 7 COEDS, OV προσσημαίνουσα Ἢ τὸ εἰναι Ἢ TO μὴ 


ε 


εἶναι τοῦ ὕπο χΞιμένου. οὐδὲ οὕτω μὲν λεγομένη ἀληϑής, ἐχείνως δὲ οὔ, 137 
ἰῆ oe ψευδής. ὥστε χαὶ et περιπατεῖ, 


? ἧς 
5 ἀλλ᾽ ἀμφοτέρως ἀληϑής, ε 
ἀλλὰ τῷ “οὗτος οὐχ ὑπάρχει, ᾧ φησιν ὑπάρχειν τὸ περιπατεῖν, εἴ γε μὴ τὸ 
\ tu ς χ πάρχει, ᾧ OY, παργξ τ τερίπατειν, SL VS μὴ 9) 
> , Ἢ ~~ € 
Bae οὗτός ἐστι. τὸ αὐτὸ χαὶ Ext τοῦ ᾿οὗτος ὁ γραμματιχὸς περι- 
TATE μὴ ὄντος αὐτοῦ HCE Benes χαὶ yap εἰ περιπατεῖ, αὐτὸ μὲν ψεῦδος 5 


€ ~ 
τὸ τῆς καταφάσεως, ais δὲ τὸ “οὗτος ὃ γραμματικὸς οὐ περιπατεῖ 
ΐ ἄρχει. τὸ δὲ ΤΟΤΕ 


Ssh 


10 4 Ἰάρ φησιν ὑπο τὸ τὸ περιπατεῖν, ἐχείνῳ ᾿ΟΌΧχ 
Σωχράτης οὗ 00 π a. 


bro 
TEpte eae χαὶ wow ἐστὶν ἀληϑῆ οὐχ ἐν τῷ 


αὐτῷ χρόνῳ, ὥστ᾽ οὐχ ἀντιχείμενα: οὐ γὰρ τοιοῦτον ἣ ἀντίφασις. χαὶ 
οὐδέν γε μᾶλλον ἅμα ἀληϑὲς τὸ Say ΟΣ περιεπάτησε᾽ χαὶ τὸ ᾿ Σωχράτης 10 
od TELE Ee xa) ὧν γὰρ TH ἀόριστον ὄνομα, τούτων τις περιεπάτη- 

e ~ 


i 
15 σεν. οὐχ τς δὴ at ἐνστάσεις at πρὸς τὸ δεῖν τὸ ἀποφατιχὸν ἐν ταῖς 
τῶν xa? ἕχαστα ἀποφάσεσι τῷ χατηγορουμένῳ συντάσσεσϑαι γινόμεναι. 


Ρ.81086 Ἔχει δὲ τάξιν τήνδε πρὸς ἄλληλα: ἔστω τὸ εἶναι ἀγα- 
ον; ἐφ od A. 


Δείξας τὴν “ἔστιν οὐ λευχόν᾽ χαὶ “ἔστιν οὐχ ἀγαϑόν᾽ χαὶ πάσας τὰς 
΄ ’ 7 \ ΄ 2 Ld VA > LN, »» 4 » 
20 Guotws ταύταις τὸ χατηγορούμενον ἐχούσας τὸ “ἔστιν οὐ τόδε᾽ ἄλλας οὔσας 1ῦ 
~ > ΄ ~ Ὁ 5 Vv ΓΟ] τ τ 5» Vv ἊΣ τ 2 Xx QO 7) 
τῶν ἀποφάσεων τῶν “οὐχ ἔστι λευχόν᾽ χαὶ ᾿οὐχ ἔστιν ἀγαϑόν᾽ xat χαϑόλου 
ees | Vv ~ > \ Vv \ ἊΝ \ , σ \ ¢ Coxe S39; 
οὐχ ἔστι τοῦτο᾽ χαὶ οὔσας xal αὐτὰς χαταφάσεις, ὥσπερ χαὶ (ἢ) “ott λευχόν 
Vek 4.4 > fine! \ / ον “ ? \ 4 > ~ 5 ΄ 
χαὶ “ἔστιν ἀγαϑόν᾽ χαὶ χαϑόλου “ἔστι τοῦτο᾽, χαὶ οὔσας αὐτῶν ἀποφάσεις 
ς b} 


\ 


\ ς 5 4 >) » ΤΣ Ky GC 5 Vv 5 5 can nS bls / : 
THY OLX ἔστιν OD Λευχὸν χαὶ οὐχ εστιν οὐχ ἀγαθόν χαὶι ὅλως τας οὐχ 


“ 


- ΄ ς 7 ~ 7 
ἔστιν οὐ τοῦτο᾽ (χαϑόλου γάρ, ἐν αἷς “tO ἔστι τρίτον mposxatyyopettar”, δύο 20 


‘ 


bo 
or 


c 


ἀντιϑέσεις γίνονται χαὶ δύο. ἀντιφάσεις, al te ἁπλαῖ χαὶ at éx μεταϑέσεως, 
ὡς ἐν τῷ [Περὶ ἑρμηνείας ἔδειξεν). χαὶ νῦν, τίνα τάξιν χαὶ ἀχολουϑίαν 
ἔχουσι πρὸς ἀλλήλας ἥ τε ἁπλῇ ἀντίφασις χαὶ ἢ ex τ ας BG Pues 

χαὶ ἔστι ταῦτα δειχνύμενα νῦν ὕπ᾽ αὐτοῦ, ὧν ἐμνημόν eude μὲν χαὶ ἐν τῷ 


\ ~ > 


τῆς τάξεως αὐτῶν ἐν τοῖς ᾿Αναλυτι- 


80 [Περὶ ἑρμηνείας, εἶπε δὲ εἰρῆσθαι περὶ 

χοῖς διὰ τῆς λέξεως τῆς “ὅταν ὃὲ τὸ ἔστι τρίτον προσχατηγορῆται, ἤδη 3 
διχῶς ἔγονται αἱ ἀντιϑέσεις. ὑπ γι δὲ οἷον ἔστι δίχαιος ΠΡ ποτα τὸ ἔστι 
ΤΟΥ ont ἐστον ὄνομα 7 ῥῆμα ἐν τῇ καταφάσει" ἕως τοῦ “ταῦτα 
μὲν οὖν, ὥσπερ ἐν τοῖς ᾿Αναλυτιχοῖς λέγεται, οὕτω τέταχται᾽. ἃ δὴ ἐχεῖ 


Ι ἀμφοτέρου ἃ 2 φησι om. ἃ ὃ héyetva « προσσημαίνουσα scripsi: προσημαίνουσα aB 
(εἴ. p. 404, 5) ἢ τὸ εἶναι om. a 4 τὸ ὑποχείμενον ἃ λεγομένη ἃ: λέγομεν ἂν B 

ἀληϑής} ἡ corr. B? 5 ἀμφοτέρων a 10 ὑπάρχειν B: ὑπάρχει a 18 ἀληϑὲς 
ἅμα ἃ 15 ἐνστάσεις B: προτάσεις a 20 ἐχούσαις ἃ 21 post ἀγαϑόν eras. 
ca. 11 lit. B 22 7 addidi 24 οὐ οἴῃ. ἃ οὐχ (ante ἀγαϑόν) om. ἃ 25 οὐ 
om. ἃ 27 ἔδειξεν ante ἐν transponit a τάξιν B: πρότασιν a 28 ἔχοιτι (sic) a 

ante ὑπογράφει add. ἣν a 29 ἐμνημόνευσε μὲν a: ἐμνημονεύσαμεν B χαὶ alterum 


om. a 30 Περὶ ἑρμηνείας] c. 10 p. 19619—32 


406 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p. 51636. 39] 


σι 


10 


15 


to 
σι 


90 ὦ 


2 


φησιν ἐν τούτοις 

γράφων. τίϑησι 
- x ΄ » b) ? ~ 

τοῦ A thy χατάφασιν τὴν ᾿ἄνϑρωπος ἀγαϑός ἐστιν᾽, ἐπὶ δὲ τοῦ B τὴν ἀπό- 


T 
ὃ 


& τὴν μὲν ἁπλῆν ἀντίφασιν ἐπὶ τῶν AB, χαὶ ἐπὶ μὲν 


> hele \ cz τι 3 Vv 5 Zee) \ ΄ ς ΄ Α 
φασιν αὐτῆς τὴν ᾿ἀνϑρωπος οὐχ ἔστιν ayatdc’, χαὶ τούτοις ὑποτάσσει τὴν 
éx μεταϑέσεως ἀντίφασιν, ὑπὸ μὲν τὸ B, ἐφ᾽ οὗ ἦν ἢ ἀπόφασις, τάσσων 

\ \ τ ) 5 ~ Ἁ x Ἂ [ες \ / LV: 
τὸ Τ᾿ χαὶ ἐπ᾽ αὐτοῦ τὴν χατάφασιν ee vstavecems τὴν λέγουσαν © ay- 
ϑρωπός ἐστιν οὐκ ἀγαϑός᾽, ὑπὸ δὲ τὸ A, ἐφ᾽ οὗ ἦν ἣ ἁπλῇ τοῦ, 
τιϑεὶς τὸ Δ νάνι ἐπ᾿ αὐτοῦ τὴν éx μεταϑέσεως ἀπόφασιν τὴν ᾿ἄνϑρωπος 
οὐχ ἔστιν οὐχ ἀγαϑός᾽, ὡς τετάχϑαι ὑπὸ μὲν τὴν ἁπλῆν eh, τὴν 
ἀπόφασιν τὴν ἘΣ ἁπλῆν ἀλλὰ ἐχ μεταϑέσεως τ ὑπὸ δὲ τὴν ἁπλῆν 
ἀπόφασιν τὴν χα acer οὐ τὴν ἁπλῆν ἀλλὰ τὴν ἐχ μεταϑέσεως Ἐς 
uct) ὃ διάγραμμα δείχνυσιν αὐτῶν τὴν πρὸς ἄλληλα σχέσιν τε χαὶ ἀχολου- 
f υ. 


ϑίαν, χαὶ ὅτι ταῖς μὲν χαταφάσεσιν at συντεταγμέναι αὐταῖς ἀποφάσεις ἀχο- 


Ἂς 
Φ 
ε ~ 
Ex 


λουϑοῦσιν, ἑχατέρα ἑχατέρᾳ, οὐχέτι δὲ tals ἀποφάσεσιν at καταφάσεις. 


τὸ B, χαὶ οὐδενὶ ταὐτῷ" 


' 


p.51039 Παντὶ δὴ ὑπάρχει ἢ τὸ A 


“Ἃ 
7, 

\ ~ \ a] \ > \ 5 ~ is \ > , 
xat ἢ τὸ Ty τὸ A, χαὶ οὐδενὶ tadbtm. xal wo τὸ Ν᾿ να Κη 
ρ 


Παντὶ μὲν γὰρ ϑάτερον μόριον τῆς ἀντιφάσεως τῆς ἁπλῆς, ἣ ἦν ἐπὶ 
τῶν AB, χαὶ οὐδενὶ ἅμα ἄμφω: ἀδύνατον γὰρ συνυπάρχειν τὴν ἀντίφασιν. 
χαὶ ὁμοίως πάλιν παντὶ μὲν ϑάτερον μόριον τῆς Pay ἁπλῆς Tce, ἣ 


υς πάσης ἣ αὐτή. καὶ wm ὑπάρχει ἣ χατάφασις 


9 
Cc 
a 
vay 
Qe 
ἘΞ 
A 
= 
“6 
5 
a 
[0] 
τ 


υ 


ἢ οὐχ ἁπλῆ Ἐπ, τς, ΠΡ Ξ 
Ἢ οὐχ aT YY ξλξγομξν SX μεταύξσεως, ED 7S 


- 
s 
5 
iS 
— 


cw 

ἐστι τὸ [᾿, ἣ ᾿ἀνϑρωπός 
> 2 We et LS ye J > o 3 0 », \ 7 > SRLS Δ 
ἐστιν οὐχ , ἀγαϑός . χαὶ ἐφ᾽ οὗ αὕτη ἀληϑεύεται, ἐπὶ τούτου ἐξ ἀνάγχης χαὶ 
πριν en ~ ς - cy 
πὶ τοῦ B, ὑφ᾽ ὃ τέταχται τὸ Γ᾿, ἢ λέγουσα ᾿ἀνϑρωπος 
οὐχ ἔστιν a ἀνὲν gy οὗ γὰρ ἀληϑές, ὅτι ἔστιν οὐ λευχὸν ἢ ἔστιν οὐχ 
> / πος ΄ b) , 5 
ἀγαϑόν, ἐπὶ τούτου ἐξ ἀνάγχης ἀληϑὲς χαὶ τὸ “οὐχ ἔστι λευχόν᾽ xat ‘odx 

“ Ip7 , σ ν᾿ \ » Ve ἢ \ L4 2 
ἔστιν ἀγαϑόν᾽ - ἀδύνατον γάρ τι ἅμα εἶναι λευχὸν χαὶ εἶναι μὴ λευχόν. εἰ 
τ > 


ἐπὶ tod I’, ἐφ᾽ οὗ τὸ “Zotw οὐ Aevxdv’, ody οἷόν τε ἀληϑῆ εἶναι τὴν 
’ € Ὁ] 
πλὴν χατάφασιν τὴν A τὴν λέγουσαν “ἔστι λευχόν᾽, ἀληϑὴς ἐπ᾽ αὐτοῦ 


4 , oO 
he 


σται ἣ ἀπόφασις αὐτῆς ἢ Β ἣ λέγουσα περὶ αὐτοῦ, ὅτι οὐχ ἔστι Aevxdv- 


Mm © 


παντὸς yap ἢ τὸ A ἢ τὸ B ἔχειτο. ὅτι δὲ τὸ “ἔστι hevxdv’ χαὶ ᾿ ἔστιν 
οὐ Aenvav: me wae 5 ρα A tee tA > od 72 
ob λευχόν᾽ οὐχ ὡς ie tc λαμβάνει, ἀλλ᾽ ὡς χατηγορούμενα ἐν τῇ προτά 
Get, ἐδήλωσε διὰ τοῦ εἰπεῖν ἔστι ξύλον οὐ λευκὸν χαὶ ἔστι ξύλον 
’ ΄ ~ , ~ 
λευχόν. αὖται yap χαὶ at τοιαῦται ὅλαι προτάσεις αἱ ἔχουσαι μετὰ tod 
χατηγορουμένου τὸν ὑποχείμενον ὅρον, ὃν εἴωϑε παραλείπειν, ὅτι ὃ μὲν ὗπο- 


ἁπλῆν μὲν a 3 ἐστιν ἀγαϑός ἃ ἐφ᾽ οὗ ἃ: ὑφ ὃ B 8 χαὶ addidi 


ετάχϑαι. ταῦτα ἐνταῦϑα διδάσχει τάσσων τε χαὶ bro- 137: 


90 


30 


45 


ΓΔ, χαὶ ἀδύνατον ἅμα ἄμφω τῷ αὐτῷ ἀντίφασις γὰρ χαὶ 137v 
Y Y 


10 


15 


τὴν prius οἵη. ἃ 9. τετάχϑαι scripsi: τέταχται B: τέταχεν ἃ 15 ὑπάρξει ἃ et Ar. 


15 


et 16 τῷ αὐτῷ a et Ar. 18 et 20 7 seripsi: ἃ aB 22 φάσις a 23 


λέ- 


yopev a 25 ἡ alterum add. a: om. B 28 εἶναι alterum superscr. B! oo χαὶ 
om. a προτάσεις ὅλαι a 06 παραλίπειν a 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.5139] 401 


΄ 2 ΄ 2 4 ’ . 5 ὯΝ > \ = 
χείμενος ἐν ταῖς τέτταρσιν ἐχχειμέναις προτάσεσιν ὁ αὐτός, 7 ὃὲ διαφορὰ 187» 
χαὶ ἑτερότης τῶν προτάσεων τῶν τε eee τιχῶν πρὸς ἀλλήλας χαὶ τῶν 
΄ - ΄ > > ἐπ 
ἀποφάσεων χαὶ τῶν χαταφάσεων πρὸς τὰς ἀποφάσεις διὰ τὸ διαφόρως λαμ- 


" 


΄ ri \ ΄ ΄ - ely) DY, netic fe 
βάνεσϑαι τὸ παι eg γίνεται. τῷ μέντοι B, τοῦτ᾽ ἔστι τῇ ἁπλῇ 
5 ἀποφάσει, οὐχέτι πάντως ἀχολουϑεῖ τὸ I’, τοῦτ᾽ ὯΝ 


_ 


te ΄ ~ 
uetatdcews: ἣ μὲν γὰρ ἀπόφασις ἢ ἁπλῇ ἢ λέγουσα “οὐχ ἔστι ξύλον λευχόν᾽ 
σα (ΩΝ 7 ᾿ \2 ξ΄ Nee ais 9. ἦν pan 
ἀκηϑὴς δύναται εἶναι χαὶ Ext ξύλου χαὶ ἐπὶ wy ξύλου χαὶ ἐπὶ πάντων, ἃ μή 
ΣΝ 


\ 

ι 

ὩΣ ΣΝ, ~ 3 
CTL τῶν ULF) OYTMY ὅλως 000 


> ¢ σ δι \ \ 
ἐστι λευχά: οὕτως δὲ χαὶ & γὰρ ταῦτα λευχά. 
ς Q\ ς , ca Qs cy 
| Oe Ψ ἢ χατάφασις ἢ ἐκ μεταϑέσεως ἢ λέγουσα “ἔστι ξύλον οὐ λευχόν᾽ 
oN “ἐν \ ΄ 7 ~ \ ~ > 

10 ἐπὶ ὡρισμένων ἀληϑεύει: Ext yap μόνων ξύλων τῶν μὴ λευχῶν ἐστιν 


ἀληϑές- τίϑησι γὰρ τὸ εἶναι ξύλον: διὰ τοῦτο γὰρ χαὶ χατάφασις οὖσα 25 
δ) » νι σ ἊΨ ἂν \ δ΄’ > \ ΄ > ΄ “of. τι > > Q.Z7 
ἐδείχϑη. διὸ ὅταν ἐπὶ μὴ ξύλου ἀληϑὴς ἢ ἀπόφασις, οὐχ ἀχολουϑήσε 
αὐτῇ ἣ ἐχ μεταϑέσεως χατάφασις: ὃ γὰρ ὅλως μή ἐστι ξύλον, τοῦτο οὐδὲ 


- 
> 
5 / (3; X 5 a , ΄ > 
Ξ 
Ψ 


ξύλον οἷόν τε εἶναι μὴ λευχόν, ὃ σημαίνει ἢ ἐχ μεταϑέσεως χατάφασις 7 
eae 


15 εἶναι ξύλον οὐ λευχὸν λέγουσα. 
᾿Ανάπαλιν δείχνυσι τὴν ἀχολουϑίαν γινομένην ἐπί τε τοῦ A χαὶ τοῦ 


~ 2 ~ 
A tod ὑποτεταγμένου αὐτῷ. τοῦτ᾽ ἔστιν ἐπί τε τῆς Bae χοαταφάσεως 30 
΄“ » MS, \ Vv ae 5 , > \ 
(αὕτη yap ἦν ἐπὶ τοῦ A ἢ oe “ἔστι ξύλον λευχόν᾽) καὶ ἐπὶ τῆς ἀπο- 
ὺ 


φάσεως τῆς οὐγ ἁπλῆς" αὕτη γὰρ ἦν ἐπὶ τοῦ A 7 λέγουσα ᾿ οὐχ ἔστι ξύλον 
φ ew neds οὐχ ἀπλῆς (τὴ γὰρ ἢ ξεπι TO 1 λεγο ΩΌΧ & 


20 οὐ λευχόν᾽. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν Β χαὶ [᾿ τῷ μὲν T, ὃ Ἵν ὑποτεταγμένον 
τῷ Β ὃν χατάφασις ἐχ μεταϑέσεως. εἵπετο πάντως τὸ B, ὃ Ἵν ἁπλῆ ἀπό- 
φασις" οὐχέτι μέντοι τῷ Β τῷ eee πάντως χαὶ τὸ [᾿ τὸ ὑποτεταγμέ- 
νον αὐτῷ ἠχολούδϑει. a δὲ τῶν A χαὶ A ἔμπαλιν τῷ μὲν A, τοῦτ᾽ ἔστιν 35 


~ σ > QZ ow >? > 
τῇ ἁπλῇ XATAO ρασει, παντῶς STETAL 7 εχ υεταῦέσεως acta SO οὐ 


25 γὰ ands TO A τὸ “ἔστι ξύ \OV λευχόν᾽ ἔστι ὃὲ ἐπὶ ξύλου ὄνου 5 ἐπὶ 
\ i 
A τὸ “οὐχ ἔστι ξύλον od λευχόν᾽ τ πηλὴ 


a 
Oo- 


, Sf Diy OF > ΠῚ \ 
τούτου ἐξ avayxys ἀληῦες χαὶ 
& ἀχολουϑεῖν τῷ A τὸ Δ ἀπό 


2 


ι ἐπὶ παντὸς ἢ τὸ Γ᾿ ἢ τὸ A: 


v © 


Ov 5 » 


ἀντίφασις γάρ ἐστιν: ὥστε χαὶ 
- > \ X νΝ 7 \ ~ \ 
τῶν. ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον to I": εἵπετο γὰρ τῷ Po B, 
30 τοῦ A. εἰ δὴ τὸ [᾿ ἕποιτο τῷ A, ἕποιτο ἂν αὐτῷ χαὶ τὸ B τὸ ἑπόμενον 
Hy Η 


- 7 Ω 5 7 ΄σ \ > \ 

τῷ [᾿, 6 ἐστιν ἀδύνατον - οὐ γὰρ οἷόν τε ἅμα τε λευχὸν εἶναι χαὶ μὴ εἶναι 
‘4 ? ~ 3 ~ \ 

λευκόν: οὐ γὰρ συνυπάρχει ἣ ἀντίφασις οὐδ᾽ οἷόν τε ἅμα τῷ αὐτῷ. τὸ 
a / 

A ἄρα ἕπεται τῷ A, τῷ ἡγουμένῳ τὸ ᾿δὑποτεταγμένον: ὃ γὰρ ἂν ἢ λευχόν, 


\ 


ἢ 
λευχόν. αὐτὸς μέντοι ὡς ἐναργεῖ 
ρ 


χατὰ τούτου ἀληϑὲς τὸ μὴ εἶναι αὐτὸ μὴ 
> ~ 5 
A τὸ Γ΄ ἀχολουϑεῖν: ἦν ya 


\ ~ 1 \ > \ ΄ ν 7 ΝΣ 
& τοῦ I’ τὸ εἶναι μὴ λευχὸν: αδύνατον 


_ 


4 »] 3 ~ Ἁ pa - τὸ 
35 ὁντι ἐν ρει τῷ μὴ ὁ δύνασϑαι τι ἐπὶ τοῦ 45 


\ 


ἢ 
ry 
A τὸ εἶναι λευχὸν χείμενον, ἐπὶ ὃ 


6 ἡ λέγουσα om. ἃ 7 ἀληϑὲς a pn B: μὲν a 10 ante ξύλων add. τῶν a 
11 yap alterum om. a 12 μὴ ἐπὶ ἃ 13 μή evan. Β 15 ante λέγουσα add. 
οὐ a 16 post ἀνάπαλιν add. δὲ a 11 te om.a 20 τῶν] ν superser. B! 

τῷ ex τὸ corr. B 22 παντὶ a 238 B: Ba 26 ἀληϑὴς a 27 ἐπα- 
χολουϑεῖν a 28 post ἐπὶ lac. ca. 9 lit. B, ca. 12 lit. a; lac. explevi ὃ ϑάτερον B: 
χαϑάπερ ἃ 80 τῷ ἃ ἕποιτο τὸ 7 ἃ χαὶ Β: οὐ ἃ 33 6 a: ὃ τὸ ἃ ἃ 


94. αὐτὸς scripsi: αὐτὸ B: αὐτῷ ἃ 


408  ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 146 [Arist. p.51639. 52212] 


δὲ τὸ αὐτὸ ἅμα εἶναί te λευχὸν χαὶ εἶναι μὴ λευχόν. οὐϊχέτι μέντοι xa 188: 
οὗ τὸ A, xav ἐχείνου ἐξ ἀνάγχης τὸ A. κατὰ γὰρ τοῦ μὴ ξύλου ἀχηϑὴς 
a 


μὲν 7 ἀπόφασις ἣ ax μεταϑέσεως, ἐφ᾽ ἧς τὸ A, ἣ λέγουσα “οὐχ ἔστι ξύλον 
? 


οὐ λευχόν᾽ " ὃ ὰρ τοῖχος οὐχ ἔστι ξύλον οὐ λευχόν: οὐ γὰρ δὴ τὸ [᾿ ἐπ᾽ 
»] ~ as > A > “4 » , ~ 
5 αὐτοῦ ἀληϑὲς οἷόν τε εἶνα!" τοῦτο ὃξ ἐστι τὸ εἶναι ξύλον οὐ λευχόν" det 


δὲ ἢ τὸ Γ ἢ τὸ Δ. διὰ δὲ τοῦ δεῖξαι, ὅτι μὴ ἣ κατάφασις ἀληϑής, ἔδειξε 5 
τὴν ἀπόφασιν ἀληϑῆ. ὅτι μὴ ἣν αὐτόϑεν γνώριμον τὸ σημαινόμενον ὑπὸ 
~ ~ ς > / > 


er 3 Ger: ? cud 
ott ξύλον οὐ Acvxov’. οὐχέτι μέντοι, ἐφ᾽ οὗ 
ἐχ μεταϑέσεως (ἐπὶ μὲν γὰρ τοίχου ἀληϑὴς ἣ ἀπό- 
SX μεταύξσεω ris yap τοῖχ 10 f 


RQ. 
τ] 
Φ 
9 
R 
rsa 
ray 


‘ 
10 pacts ἣ λέγουσα “6 τοῖχος οὐχ ἔστι ξύλον οὐ λευχόν᾽), οὐχέτι μέντοι ἐπ᾽ 
αὐτοῦ bay di χαὶ ἥ χατάφασις 4 ἁπλῆ 7 λέγουσα “ὃ τοῖχός ἐστι ξύλον 10 


λευχόν᾽, ἐφ᾽ ἧς A. ἀκχολουϑεῖ ἄρα τῷ μὲν Γ τὸ Β τῷ" δὲ A τὸ A, 


μὴν Pere ὥστε ταῖς μὲν χαταφάσεσιν αἱ ἀποφάσεις ἀχολουϑήσουσι, 


‘ 
τῇ μὲν dx μεταϑέσεως χαταφάσει ἣ ἁπλῇ ἀπό όφασις, τῇ δὲ ἁπλῇ χαταφάσει 


15 ἢ ἐχ μεταϑέσεως ἀπόφασις, οὐχέτι δὲ ταῖς ἀποφάσεσιν al καταφάσεις" ἐπὶ 


.52a12 Δῆλον δέ, ὅτι χαὶ τὸ ἃ, Γ᾿ οὐδενὶ τῷ αὐτῷ χαὶ τὸ Β᾽ καὶ 1ὅ 
Ρ f ’ ’ t 
τὸ Δ ἐνδέχεται trvt τῷ αὐτῷ 6 ὑπ εν, 


. ‘ ΄ Vv ‘ \ \ ~ YT Y / ς 

Περὶ τῶν διαγωνίων λέγει" ἔστι γὰρ τὸ μὲν A τῷ I διαγώνιον, at 

20 χαταφάσεις, τὸ δὲ Β τῷ Δ, αἱ ἀποφάσεις. λέγει δή, ὅτι τὰ μὲν AT” ἀδύ- 

νατον συνυπάρξαι" ταῦτα δὲ ἣν ἥ τε ἁπλῆ MATERA χαὶ ἢ ἐχ μεταϑέσεως" 

ἀδύνατον γὰρ τὸ αὐτὸ ἅμα τε λευχὸν εἶναι χαὶ μὴ λευχόν, ὃ σημαίνεται 

» Os , ~ Six ~ ra 9) Da] ~ 

ἐχ μεταϑέσεως χαταφάσεως τῆς ἐπὶ τοῦ 1. λέγοι δ᾽ ἂν ταῦτα 20 

διωρισμένων προτάσεων: αὗται γάρ εἰσιν αἱ τὴν ἀντίφασιν ποιοῦ- 

25 σαι, ἐπεὶ 7068 ve ε ἀδιορίστους οὐδὲν χωλύει πάσας πάσαις συναληϑεύειν. ὅτι 

ὃς μὴ οἷόν τε τὰς καταφάσεις τὰς mpbeIpn elas ἅμα τοῖν εἶναι, ἱχανὴ 


μὲν χαὶ ἢ ἐνάργεια δηλῶσα!, οὐ μὴν ἀλλὰ χαὶ διότι ἅμα ἀληϑεῖς ἔσονται 
χαὶ al ἀντιφατιχῶς ἀντιχείμεναι. τῇ μὲν γὰρ ἁπλῇ χαταφάσει ἕπεται ἢ ἐχ 2% 
3 Ld ~ isd ΄ 
εταϑέσεως ἀπόφασις, ὥστε ἅμα ἀληϑεῖς ἥ τε χατάφασις ἣ ἐκ μεταϑέσεως, 
2 \ J, > \ ‘ 2 \ ~ XN ~ 
30 ἐφ᾽ ἧς τὸ [᾿, χαὶ % ἀπόφασις αὐτῆς, ἐφ᾽ ἧς τὸ Δ. παλιν ἐπεὶ τῷ I’, τῇ 


χαταφάσει τῇ ἐχ οὐφόν τ ἔπεται τὸ Β, ἢ ἁπλῇ ἀπόφασις, ἅμα ἔσονται 
ἀληϑεῖς ἥ τε ἁπλῇ χατάφασις, ἐφ’ ἧς τὸ A, χαὶ ἢ ἀπόφασις αὐτῆς, ἐφ᾽ 


, , U4 , J ~ oO 
ὁ Β’ ταῦτα ὃὲ ἀδύνατον. τὰς μέντοι ἀποφάσεις, τήν te ἁπλῆν, ἥτις 


> 4 ‘ 
ἧς τ 

ἣν ἐπὶ τοῦ B, χαὶ τὴν ἐχ μεταϑέσεως, ἥτις ἦν ἐπὶ τοῦ Δ, ἐνδέχεσθαί φησιν 80 
ne 2 ,ὔ ΕᾺ = oO 34 i { pe 2 > Yr ‘ ἵν ΜΝ ΄ ~ / 5» \ 
35 ἐπί τινος ἅμα ἀληϑεῖς εἶναι. ἐφ᾽ ὧν γὰρ ἣ μὲν oe, ἀπόφασις ἀληϑὴς 

z ΄ > Fx μ᾿ \ ΄ > / > / 

ἦν ἢ B, οὐχέτι δὲ χαὶ ἢ ἐχ μεταϑέσεως χατάφασις ἢ I’ (οὐ yap ἀντέ- 
1 te εἶναι a 4 τεῖχος a 8 οὐ om. a 9 μὲν om. a 9.10 ἡ ἀπόφασις 

χ f ede) 

om. a 11 αὐτοῦ a: αὐτῆς B 12 ante @ prius add. τὸ ἃ 18 τινὶ B: περὶ a 
20 β τῷ ὃ at evan. B ἀποφάσεις a: καταφάσεις B 22 te om.a 25 ἀδιωρίστους a 
πάσαις om. a 29 ἀληϑεῖς B: ἀληϑὴς ἔσται a 30 6a: BB ol τῇ Β: τῆς ἃ , 


τὸ ἢ post ἀπόφασις transponit a ἔσονται ἅμα a 94. ἐνδέχεταί ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.52212.15] 409 


a ἀληϑὴς ἢ A ἢ ἐχ μεταϑέσεως ἀπόφασις" 138° 


A “Es wy 


ἐπὶ παντὸς a ἣ τὸ τὸ Δ (ἀντίφ pasts γάρ). χαὶ οὐχ εἵπετο τῷ B 
τὸ [ παντί. πάλιν ἐφ᾽ ὧν ν ἀχηϑοῦς οὔσης τῆς Δ τῆς ἐχ μεταϑέσεως ἀπο- 35 
φάσεως οὐχ ἦν ὼς ἢ Α ἣ ἁπλῇ χατάφασις Cc γὰρ ἀντέστρεφεν), ἐπὶ 


των ἄληθες 4 ἀπόφασις ἣ oe CEES pasts] ad re ἢ B- ἐπὶ παντὸς 
ἢ τὸ A ἣ τὸ Β. ὥστε γίνονται ἅμα ἀληϑεῖς α ν 
ἐπὶ ie τοῦ τοίχου ease te λέγουσα αὐτὸν μὴ “ae 
φασις ἁπλῇ χαὶ ἣ λέγουσα αὐτὸν μὴ εἶναι ξύλον od itn ἀπόφασις ἐχ 40 
x 

μεταϑέσεως οὖσα. εἰν πρύμο μα: χαὶ τούτου ἐν τῷ [Περὶ Spaces ἐν οἷς 
΄ ec , Qi V % ΄ σ - 
10 λέγει “᾿ ὁμοίως δὲ ἔχει, κἂν χαϑόλου τοῦ ὀνόματος (0) ἢ χατάφασις᾽ ἕως (τοῦ) 
“πλὴν οὐχ ὁμοίως τὰς χατὰ διάμετρον ἐνδέχεται ἀκηϑεύεσϑαι: ἐνδέχεται 
G& ποτέ. ἐπὶ γὰρ τῶν διωρισμένων ἀντιφάσεων. at χυρίως εἰσὶν ἀντιφά- 
σεις, οὐ πάσας hee τὰς “ATH διάμετρον αν ἀλλὰ τινὰς 
\ Z — JN \ c ΟΣ 5 δ΄ 
χαὶ ποτέ: τὰς γὰρ ἀποφάσεις τὰς ΒΔ, ὡς ἔδειξεν ἄρτι, “οὐχ ἔστι ξύλον 


Vv 


, > 
15 λευχόν, οὐχ ἔστι Ὅν οὗ λευχόν᾽. | 


a 


σι xat αἷ στερήσεις πρὸς τὰς χατηγο- 138¥ 
l4 


> \ > ἘΞ. προς \ £ ae > \ 
Ὁ χαι αὐτοῦ EV τῷ Περὶ SOUNVSLAS SVT) οἰ TESOL τού τοῦ λέγει 5 
v ΄ 7) 


ὺ ἐστι τρῖτον Boar. γορεῖτ ται 
\ 


Mit 


20 νεσϑαι ἀντιφάσεις ual προτάσεις τέσσαρα 
Ρ 


τὴν χατάφασιν χαὶ EN 


wy 

@ 
τω 
x 
= 
Q 
eae 
a 
A 
Φ 

ἊΝ 
i) 
ce 
<= 
Β 
ΤΑῚ 
R 
o 
a 
a 
© 
[Ὁ] 

ON 
a 
© 
Tay 

~ 

A 
R 
[Ὁ 


~ 


2) ΄ 
δύο οὔ. τοῦτο δὴ χαὶ νῦν δείχνυσιν, ὅτι ἢ στερητιχὴ ἀντίφασις τὴν ὁμοίαν 
τάξιν. σώζει πρὸς τὴν ἁπλῆν ἀντίφασιν ἐν τῇ ϑέσει te χαὶ ἀχολουϑίαᾳ, ἣν 


Ὧν > Q/ > 7 “4 ar »Ὲ \ 5 
χαὶ Ἢ ἔχ μεταϑέσεως ees partir dian δὲ εἴ ἴρηχεν YTOL TAS αἀντιχατη- 


to 
σι 


γορίας χαὶ ἀχολουϑίας, ὅτι ὁμοίως πρὸς τὰς ἀντιχατηγορίας χαὶ ἀχολουϑίας, 10 
ΠΣ 9 ‘ | 9 
> 


ἢ τὰς “τὸ ἁπλοῦν τό, οὗ at στερήσεις εἰσί, πτ ν τς χαταφατ τος ὴ ἀπο- 


> l4 
φατιχῶς XAT γορίας ειπε τὰς ἔστιν t ἴσ ον᾽ χαὶ “οὐχ ἔστιν fey cov” . dy ap 


THY στερητιχὴν ἀντίφασιν ὑποτάξωμεν τῇ ἁπλῇ ἀντιφάσει, τῇ μὲν ἀποφάσει 


τὴν χατάφασιν τῇ δὲ χαταφάσει τὴν ἀπόφασιν, ὅμοιαι al ἀχολουϑίαι τῇ 


Ta 


y ~ ~ bs 
80 τάξει ἔσονται ταῖς μικρῷ πρόσϑεν ἐπὶ τῆς (ἐχ) μεταϑέσεως ἀν -, ταῖς 15 


a 
-Ὁ 
Ὡς 
a Ss 
) 
ξ 
vy 


τι 
μὲν γὰρ χαταφάσεσιν αἱ ἀποφάσεις αἱ χατὰ ταύτας sy ἀχολουϑή- 


1% 
σουσιν ἐξ ἀνάγκης, οὐχέτ 


van Te x ann τὰ *) A, ς AS ἘΞ 2 xc oe se ere 
γάρ TO μὲν “ἴσον ἐστ ly me TOU L 1 OF τοῦτοῦ ATOGASts TO οὐχ ἔστιν 
\ 9. 
t 


Vv 23 ne \ ~ 
ἴσον᾽ ἐπὶ tod B, xat τ πος τῷ μὲν Β τὸ 1" ἔχον éx αὐτοῦ τὴν τοῦ 
2 


& 

or 
o- 
3 


ἴσου ieee χατάφασιν τὴν ᾿ἄνισόν got’ (στέρησις yap τοῦ ἴσου 
» - ς 
ἄνισον), τῷ δὲ A τὸ Δ ἔχον τὴν ἀπόφασιν τοῖν τοῦ στερητιχοῦ τὴν “οὐχ 


5 ἣ ἁπλή ἀπόφασις omisso κατάφασις (cf. vs. 4) ἃ: ἡ ἁπλῆ φασις (sic) corr. Βὅ 7 ἀλη- 
ets B corr.: ἀληϑὴς a B pr. 9 Περὶ ἑρμηνείας) c. 10 p. 19632—3s6 10 ἡ Ar.: 
om. aB τοῦ alterum add. a: om. 13 συναληϑεύεται a 16.17 χατηγορίας a et Ar. 
(οἴ. vs. 24,27): xatyyoptxas B ἐχϑέσει a 20 téttapas a ὧν τὰ μὲν χτλ.] 
p. 19028 24 χατηγορίας ex χατηγοριχὰς corr. B 26 τό B: te a 27 ante 
χατηγορίας add. xat a 80 τάξει scripsi (ef. p. 40! 9,27, 414,18): πρότασει aB ἐχ ἃ: 


om. Β 33. 84 ἔστιν ἴσον ἃ: ἴσον ἐστίν Β 34 β (post μὲν) Β: ἃ ἃ 


410 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.5215. 18. 24] 


ἔστιν ἄνισον᾽. ὅμοιαι δὴ χαὶ αἱ τούτων ἀχολουϑίαι: τῷ μὲν γὰρ [᾿, τῇ 138¥ 
στερητιχῇ χαταφάσει, ἐξ ἀνάγχης ἀχολουϑήσει τὸ B, ἣ τοῦ ἴσου ἀπόφασις" 


Ὁ - κ ἊΝ - » ΄ > > = c y 
δεῖ μὲν yap ἐπὶ tod ᾿ἄνισόν gotw’ ἀληϑῆῇ εἶναι ἣ τὴν “ἴσον ἐστίν᾽ ἣ τὴν 
“οὐχ ἔστιν toov’s ἀλλὰ ἀδύνατον τὸ ἄνισον χαὶ ἴσον εἶναι ἅμα ἣ dpe 


ὃ ἀπόφασις ἢ “οὐχ ἔστιν ἴσον᾽. οὐχέτι μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ ᾿οὐχ ἔστιν % 
ἴσον᾽. τῷ B, ἐξ ἀνάγχης ἀχολουϑήσει ἣ στερητιχὴ χατάφασις ἣ ᾿ ἔστιν ἄνι- 
7 > , ple! > Ψ ᾿ 
Gov’, ἥτις ἦν τὸ ["- οὐ γὰρ ἐπὶ πάντων, ἐφ᾽ ὧν σης ἐστιν ἣ ἀπόφασις 


΄ 


ἢ ἁπλῆ, ἐπὶ τούτων καὶ ἣ στερητιχὴ χατάφασις, ἴτε ἦν τὸ 1. οὐχ ἴσον 


5 


μὲν γὰρ χρῶμα xal φωνή. οὐ υὴν ual ἄνισον. τὸ γὰρ ἄνισον. ὡς προεῖπεν 
ΒΞ ΜῚ ‘ 7 Sedat | ᾽ 9 


τ ‘ ΄ [ Ἁ 4 ῶ 2 > 5 - Ἁ ~ > ΄ f J ΟῚ ~ 
10 ἐπὶ ὡρισμένου τινὸς ἀληϑές ἐστιν: ἐπὶ γὰρ ποσοῦ. ἀνάπαλίν ἐστι τοῦ A 
χαὶ τοῦ Δ ὯΝ ἀχολουϑία- τῷ μὲν γὰρ A, τῇ ἁπλῇ χαταφάσει, ἀχολουϑήσει 80 


΄ Ἁ v » ~ 
τὸ A, ἢ στερητιχὴ ἀπόφασις" τὸ γὰρ ἴσον οὐχ ἄνισον. οὐχέτι μέντοι τῇ 


στερητιχῇ Fae Ts τῇ “οὐχ dviaov’ ἐξ ἀνάγχης ἀχολουϑύήσει τὸ Α. ἢ anh] 
\ I ἢ (44) f ye | 


ῃ 
\ 


\ \ Ἁ «ς > ») ) \ 2 Ἁ ~ > l4 nN Qr. VW 
χατάφασις" TH μὲν γὰρ “οὐχ ἄνισον᾽ χαὶ ἐπὶ μὴ ποσῶν ἀληϑές, τὸ δὲ ἴσον 
“i > , 5 ν v ᾿ v , > Ἢ ee 5 v 
15 οὐχέτι. [ἴσον A ἐστί, Β οὐχ ἔστιν ἴσον, A ἄνισόν ἐστι, I ἴσον οὐχ ἔστιν, 
Δ ἐστὶν ἄνισον.] 
p.52a18 Καὶ ἐπὶ πολλῶν δέ, ὧν τοῖς mre ὑπάρχει τοῖς δὲ οὐχ 35 
ξ΄ , τ ¢ > 
ὑπάρχει τὸ αὐτό, ἣ μὲν ἀπόφασις ὁμοίως a 


ἘΝ aed 


Ὅτι μὴ ταὐτὸν σημαίνει τὸ “ἔστιν οὐ τοῦτο᾽ τῷ “οὐχ ἔστι τοῦτο᾽, δείχ- 
20 νυσι χαὶ ἐχ τοῦ ἐφ᾽ ὧν ταὐτὸ τοῖς μὲν ὑπάρχει τοῖς δὲ μὴ ὑπάρχει τῶν 
ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει. μὴ συναληϑεύεσϑαι τὰ αὐτά. εἰ γὰρ τῶν ἀνθρώπων οἵ 
μὲν λευχοί εἰσιν οἱ G2 μή, τὸ μὲν “οὔχ εἰσι πάντες ἄνϑρωποι λευχοί᾽ καὶ 
τὸ “οὐχ ἔστι λευχὸς ἕχαστος᾽ ἀληϑές, οὐχέτι δὲ ἀληϑὲς τὸ “ εἰσὶν οὐ λευχοὶ 40 
πάντες ἄνϑρωποι᾽ 7 ᾿ ἔστιν οὐ λευχὸς ἄνϑρωπος ἕἔχαστος᾽ - ταῦτα γὰρ ταὐτὸν 
25 σημαίνει τῷ μηδένα ἄνϑρωπον εἶναι λευκόν, ὅ ἐστι ψεῦδος. ἔτι εἰ τὰ μὲν 
εἴη τῶν ζῴων λευχὰ τὰ δὲ μὴ, ψευδοῦς οὔσης τῆς χαϑόλου καταφάσεως 
τῆς ‘nav ζῷόν ἐστι λευχόν᾽ ἀπός ροσίς ἐστιν οὐχ ἣ “ἔστιν οὐ λευχὸν πᾶν 
ζῷον᾽ (χαὶ γὰρ. αὕτη ψευδὴς ὁμοίως τῇ ᾿ πᾶν ζῷον λευχόν ἐστιν᾽- οὐδὲν 
γὰρ λευχὸν εἶναι λέγει), ἢ δὲ “οὐ πᾶν ζῷον λευχόν ἐστιν’ ἀπόφασίς te ad- 45 
80 τῆς ἐστι χαὶ ἀληϑής. εἰ δὲ τοῦτο, οὐ ταὐτὸν σημαίνει τῇ ‘od πᾶν ζῷον 
λευχόν᾽ ἢ “ἔστι πᾶν ζῷον | οὐ λευχόν᾽- εἰ δὲ μὴ ταὐτὸν σημαίνει, οὐδὲ 189: 
ταὐτόν ἐστιν. 
΄ 


Ρ. ὅ2124 “Enel δὲ δῆλον ὅτι ἕτερον σημαίνει τὸ ἔστιν, οὐ λευχὸν 
Ὑ 


χαὶ οὐχ ἔστι λευκόν. 


35 Δείξας διὰ πλειόνων, ὅτι py ταὐτὸν σημαίνει τὸ “οὐχ ἔστι τόδε καὶ 
ἐν > yy) \ \ X\ C5 y IQ 9 > 4 / > Δα > 
ἔστιν ob τόδε᾽, xal τὸ μὲν “οὐχ ἔστι τόδε᾽ ἀπόφασίς ἐστι, τὸ δὲ “ ἔστιν οὐ 


1 δὴ Β: δὲ a 6 τῷ β scripsi: τὸ βὶ aB 9 προεῖπεν] p. 5126 15 ἴσον a... 
ἄνισον (16) delere malui quam sie emendare: ...7, ἄνισόν ἐστι, ὃ [ἴσον] οὐχ ἔστιν [ὃ ἐστὶν] 
ἄνισον (cf. p. 409,33 sq.) 17 χαὶ ext... ἀληϑεύει (18) lemma textui continuant aB 
18 ἀληϑεύει ΔΒ: ἀληϑεύοιτ᾽ dy Ar. 19 σημαίνει a: σημαίνοι B 20 τῶν a: τῷ B 


23 ἀληϑές a: ἀληϑεῖς. B 24 Exastos ἄνϑρωπος B pr. 


Rees 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.52224] 411 


τόδε᾽ πε ic ἐστιν. ἀχολούϑως τοῖς δεδειγμένοις ἐπιφέρει, ὅπερ ἦν προει- 139° 


3 


ρηκώς, τὸ “ διαφέρει δέ τι ἐν τῷ χατασχευάζειν ἣ ἀνασχευάζειν τὸ ὕπολαμ- 5 
βάνειν ἡ ταὐτὸν ἣ ἕτερον σημαίνειν τὸ uy εἶναι τόὸς χαὶ εἶναι wy τοῦτο᾽- 
τοῦτο GE ἐστιν τὸ μὴ ὁμοίως δείχνυσϑαι Exatepov αὐτῶν, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀπο- 

5 φατιχὸν διὰ προτάσεως χαταφατιχῇς τὸ δὲ χαταφατιχὸν ἐξ ἀμφοτέρων χατα- 
φατιχῶν, χαὶ τὸ μὲν χαταφατιχὸν ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι τὸ ὃὲ ἀποφατιχὸν 10 
ν 


διδάσχει. 


> ~ > ΄ \ > Cnt ΄ ~ δὲ 
- ἐν τῷ δευτέρῳ χαὶ ἐν τῷ πρώτῳ. πῶς δὲ γίνεται, ΠΡ 
ie} 


a \ τε 7 >_~- Ba fe. iy \ 
ὃ μὲν οὖν προτέϑειται δεῖξαι, τοιοῦτόν ἐστι, χρήσιμον ὃν χαὶ πρὸς τὴν ἀνά- 
λυσιν τῶν συλλογισμῶν: ὡς γὰρ δείχνυται ἑχάτερον αὐτῶν, οὕτως χαὶ ἀνα- 
ἔπος t ᾽ 
΄ ΄ Ὁ c Vv 
10 λυϑήσεται. ἀσάφειαν 6& ἣ λέξις ἔχει 
λῆφϑαι μήτε τὰς χαταφατιχὰς μήτε τὰς 
6 αὐτὸς τρόπος τοῦ δειχνύναι ExatEpov, ϑέλων τὰς προτάσεις 1 παρα- 15 


τῷ τὰς προτάσεις wy συνήϑως εἰ- 
ἄπο 


οφατιχάς. εἰπὼν γάρ, ὅτι οὐχ 


ϑέσϑαι χαὶ δεῖξαι, ὅτι ἄλλος 6 τρόπος τῆς τῶν ee δείξεως χαὶ 
ἄλλος τῆς τῶν χαταφατιχῶν, εἶπεν οἷον ὅτι, ὃ ἂν ἢ ΩΝ ate ἔστι 
15 λευχὸν ἢ ἐνδέχεται μὴ εἶναι λευχόν, χαὶ ὅτι ἀληϑὲς εἰπεῖν μὴ 


X 


λευκόν: τοῦτο γάρ ἐστιν εἶναι μὴ λευχόν, τὸ 7 γὰρ arpa τιχὰς μὲν 

λαβὼν ὅ τι ἂν ἢ ζῷον, ἐνδέχεται μὴ εἶναι λευκόν: ἀπὸ χοινοῦ γὰρ 

= > Lge ᾿Ξ \ = he neN ρον IO ye x” Ἐν ΝΣ 5 as 5 

τὸ ἐνδέχεται μὴ εἶναι λευχὸν eine τοῦ ὅ τι dv ἢ ζῷον: ἴσον Ἢ 20 
4 Q7 ~ € QV ~ ig Dee Ne Ge SENN Sap > are 

αὗται δύνανται ταῖς “οὐδὲν ζῷον λευχόν ἐστι᾿ χαὶ “οὐδὲν ζῷον ἐνδέχετα 

20 λευχὸν εἶναι᾽, 7 μὲν οὖσα χαϑόλου ἀποφατιχὴ ὑπάρχουσα, ἢ ὃὲ χαϑόλου es 


ρατιχὴ ἀναγχαίο" δεῖ yap, ὡς εἶπον, τῷ το τυ uy εἶναι λευχὸν 
lA \ σ »᾿ ai ~ Qa they CRESIN “- SEEN Z- 
προσυπαχούειν τὸ 6 τι ἂν ἡ ζῷον, ὃ ἴσον γίνεται τῷ “οὐδὲν ζῷον ἐνδέχε- 
5. 2 as aN 
ται εἶναι λευχόν᾽ - οὕτω 1 γὰρ ἂν ἀπόφασις ἔσται, opis eves χατάφασις 25 
\ X 


χαὶ τοι SE! τὸ ἐνδέχεται μὴ εἶναι λευχὸν χαὶ αὐτὸ παράδειγμα 


χ μεταϑέσεως χαταφάσεως, ὥσπερ χαὶ τὸ μετ᾽ αὐτὸ (τὸν χαὶ 


τὰν 


25 εἰρηχέναι τῆς ἐ 
σ > X ato tee wa ΕΣΞ Ξε τ VW = > aN rer Lis ae » Q 
ὅτι ἀληϑὲς εἰπεῖν my eS ὡς εἶναι LORY ATHY τῇ ᾿πᾶάντα ἄνϑρωπον 


2 7 \ ne , ¢ » \ YO Va 

ἐνδέχεται μὴ εἶναι λευχόν᾽. εἴτε 68 χαὶ στο τ ἔϑηχεν, εἴτε 

χαὶ αὐτὴν ὡς ae υεταϑέσεως χατάφασιν, ὅμοιος 6 λόγος χαὶ ἣ δεῖξις. χρη: 80 
΄ ~ 4 

σάμενος ὃὲ ἐπὶ τῆς Ex ARES αφατιχῆς τῷ EIS os εἰπεῖν μὴ 


ατ 
30 λευχόν, τὸ ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅ τι ποτὲ Ὁποῦ afr ἡγούμενος προσέϑηχεν 
~ ΄, > eae ~ 
τοῦτο γάρ ἐστιν εἶναι μὴ λευχόν, ὡς τῆς ἀληϑὲς εἰπεῖν τῆς Borie 
~ CV , 
οὔσης τῇ ἔστιν οὐ λευχόν᾽ οὔσῃ χαταφατιχΐ,, ὡς δέδειχται. τὸ γὰρ ἀληϑὲς 
> nl ~ cy bye ε \ 5. ΣΝ =X > ΄ 
εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ eotw ἔϑηχεν, ὡς χαὶ αὐτὸς oe δηλώσει" οἱ γὰρ τρόποι 
2) ~ 
τὴν αὐτὴν χώραν ἐν ταῖς π 


ροτάσεσι τῷ “ἔστιν᾽ ἔχουσιν ὡς πρὸς τὸ κατάφασιν 35 


\ 


35 ἢ ἀπόφασιν ποιεῖν: xual τὸ ἀλη ϑὲς δὲ τρόπος τις. καὶ εἴη ἂν πάλιν αὕτη 7 
, =e ΄ ἘΞ σ >) Ἐν ~ ~ > Q > ~ AY ΕΣ 
πρότασις τοιαῦτη" ὁ τι ἄν ἢ ζῷον, τοῦτο ἀληϑὲς εἰπεῖν μὴ εἶναι λευ- 
, ig4 »ν» 2 \ ~ € ~ ~J > > uy > e Ἂς > f 
KOV, FTC ἰσὴ ἐστὶ TH πᾶν ζῷόν ἐστιν οὐ λευχκόν᾽. οὐχ ὁμοίως οὖν, φησί, 
ὃειγϑγσε Se 3 aa , > € 9. ὧν ~ ~ , > ΜΕΡῚΣ Ἀπ αι Nr jie 
OStYUTGETAL TA τε ἀποφατιχα,, οἷον “οὐδὲν ζῷον Acvuov ἐστι χαὶ οὐδὲν ζῷον 


2 διαφέρει δέ τι xtA.] p. 5105 (οἷ. p. 396,31) 9. τοῦ συλλογισμοῦ ἃ αὐτῶν scripsi: 
αὐτοῦ aB 13 τοῦ ἀποφατιχοῦ ἃ 14 τοῦ χαταφατιχοῦ ἃ ὅτι, ὃ] cf. vs. 17,18 
15 χαὶ ὅτι ἀληϑὲς . . . μὴ εἶναι λευχόν (17) om. a 16 post εἶναι μὴ λευχόν iterata xat 
ὅτι (15)... εἶναι μὴ λευχόν (16) expunxit B! yap anopatizas| παράδειγμα ἀποφατιχῶς fort. 
recte Diels 21 ἀναγχαία] cf. Waitzii comment. ad p. 52428 23 ἐχείνων a 24 τὸ 
scripsi: τῷ aB 25 τὸ alterum addidi 29 εἰπεῖν Ar.: εἶναι aB 36 τοῦτο B: τοῦ a 


412 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.52024. 34] 


10 


τῷ 
qo 


30 


, 


ἐνδέχεται εἶναι λευχόν᾽. εἰ ὡς ἀποφάσεως χαὶ ταύτης ἀχούοιμεν χαϑόλου, 139r 
\ Xx 


χαὶ τὸ χαταφατιχὸν τὸ ᾿πᾶν ζῷόν ἐστιν οὐ λευχόν᾽ - ἀλλὰ τὰ μὲν χαταφα- 40 


‘ 
τιχά, τό τε “ ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι πᾶν ζῷόν ἐστ! Acvxdv’ χαὶ τὸ gees εἰ- 


᾿Ξυχύν᾽ (τοῦτο γὰρ aya: τὸ εἴτε "ἢ 


ἐν τῷ “ ἔστι λευχόν᾽ τὸ δὲ τῷ “ἔστιν οὐ 


πεῖν. ὅτι πᾶν pb ἐστιν οἱ 

λευχόν). ἃ ἴσον δύναται 
΄ ΄ 4 ΄ ᾿ ΄ 

λευχόν᾽. ὁμοίως as χαὶ τῷ αὐτῷ τρόπῳ δειχϑήσεται. παρέϑηχε δὲ 


ἡ τὸν \ > ἔν ~e ΄ Bie aw ΄ 
τῷ ἔστ lv od λευχόν᾽ το "ἘΠ Tt λευχόν᾽ εις ἐν ὃξι Lewy TOD OWOLWS KXAXELVO τουτῷ 
ve 


΄ 
as ~ 


χατάφασιν εἶναι, διὸ χαὶ ὁμοίαν αὐτῶν τὴν de 
ταῦτα ὁμοίως ὄντα χαταφατιχὰ δειχϑήσεται, χατασχευαστιχῶς δέ, τοῦτ᾽ 


v ~ > ~ , ΄ \ ΄ , \ Ql 
ἔστι χαταφατιχῶς, ἐν TH πρώτῳ σχήματι: ἐν γὰρ τούτῳ μόνῳ τὸ καϑόλου 


δ 


clack ty ὅτι οὐ λευχόν ὡς χαϑόλου λεγομένων ἀχούειν: ἐνδεῖ γὰρ αὐτοῖς τὸ 


Ἀ 


“av Cov, ὡς αὐτὸς ἑξῆς δηλοῖ. εἰπὼν δέ, ὅτι τὰ τοιαῦτα προβλήματα 


χαταφατιχὰ ὄντα ἐν πρώτῳ χαὶ διὰ πρώτου γίνεται σχήματος, ἐξηγεῖται, 
~ ~ Vv ΄ 
πῶς ἣ λέγουσα ἀληϑὲς εἰπεῖν ἔστι λευχὸν Hues τοις ἐστι χαὶ τί ση- 
~ WV 


uatver* τὸ γὰρ any Es, φησί, τῷ ἔστιν ὁμοίως τάττεται. ἴσον οὖν 
ἐστι τῷ ᾿ἀληϑὲς εἶναι λευχόν᾽ τὸ “ ἔστι hevxdy’* τοῦτο δὲ κατάφασις. ἢ χατα- 


΄ 


φάσεως οὔσης ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς πάλιν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀπόφασις ἣ ἀληϑὲς 


͵ 
εἰπεῖν μὴ λευχόν ἀλλ 7 “οὐχ ἀληϑὲς εἰπεῖν λευχόν᾽, ἐχείνη δὲ 7 
“ἀληϑὲς εἰπεῖν μὴ hevxdy’ χατάφασις χαὶ αὐτή, ὡς καὶ ἢ ἀληϑὲς εἰπεῖν 


λευχόν: διὸ χαὶ δμοίως χαὶ διὰ τοῦ αὐτοῦ δειχϑ σονται σχήματος. χαὶ 
σ ΄ ~ 5 - ic ) 

ὅτι ἢ λέγουσα “ἅπαν ζῷον ἀληϑὲς εἰπεῖν μὴ εἶναι λευχόν᾽ οὐχ ἔστιν 
ἀπόφασις οὔτε ἁπλῶς οὔτε τῆς iil πᾶν ζῷον λευχὸν εἶναι, ἀλλὰ ἣ “οὐ 
pa Bear ἔϑονν Olaidee- εἰπὲ : ᾿ 
πᾶν ζῷον ἢ οὐδὲν ζῷον ἀληϑὲς εἰπεῖν λευχόν᾽, πάλιν προσ ΌΉΧΕν ἢ Eo 
σχὼν TE ἡμᾶς τῶν δεδιδαγμένων ΤᾺ τί σημαίνει ἀλη ϑὲς εἰπεῖν μὴ εἶναι 


λευχὸν διδάσχων. 


᾿ς 7 > ~ zt v 
p. 5234 Εἰ δή ἐστιν ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὃ ἂν ἡ ἄνϑρωπος, μουσιχὸν 
” a cy ~ la I τ 
εἶναι 7 μὴ μουσιχὸν εἶναι, ὃ ἂν Ὁ ζῷον, ληπτέον ἣ εἶναι μου- 
σιχὸν 7 εἶναι μὴ μουσιχό ν. 
, 
AP / σ e : ‘ ΄ id ~ ΄ Ld \ ἣ x 2 
Eixwy, ὅτι ὅμο ὡς χρὴ τήν τε ἁπλῆν χατάφασιν χαϑόλου χαὶ τὴν ἐχ 
μεταϑέσεως δειχνύναι (διὰ γὰρ πρώτου σχήματος), νῦν, πῶς ποιήσομεν 
. Ὁ ΟὉ͵ ς ~ 4 ς ve lf ΄ 
τὴν δεῖξιν Exatépov αὐτῶν χαὶ τὸν συλλογισμόν, ὑπογράφει. ἔστι γάρ, ὃ 
λέγει, τοιοῦτον. εἰ βουλόμεϑα δεῖξαι, ὅτι πᾶς ἀἄνϑρωπος μουσιχός ἐστιν 7 
ὅτι πᾶς ἀνϑρωπός ἐστιν οὐ μουσικός, δείχνυμεν οὕτως: ἣ μὲν ἀληϑὲς 
> ~ an x ea \ z ,ὕ \ met S28 
εἰπεῖν, ὃ ἂν ἢ avUpwTOS, fons τον εἶναι σημαίνει THY TAs ἀνῦρω- 
΄ > « ez » 
πος μουσιχός᾽, 7 G& ᾿ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὃ dv ἡ δ πρώπος, "ἡ μουσικὸν 
Pk “4 ἢ ἤχει ‘ ς ~ wv ¢ P| \ SX ~ 2 
εἶναι τ᾽ σημαίνει thy ᾿ πᾶς ἀνϑρωπός ἐστιν οὐ μουσικός" . φησὶ δὲ χρῆναι ἐν 


τῇ ἑκατέρου τούτων δείξει μέσον ὅρον λαμβάνειν τὸ ζῷον. χἂν μὲν βουλώ- 25 
5 ἃ seripsi: ὁ aB 8 αὐτοῦ a 11 τῶν seripsi: τῷ aB ὅτι ἂν delevi 
15. 10 σημαίνει seripsi: σημαίνοι aB 27 ἂν Ατ.: ἐὰν aB (ABu) 28 7 alterum 
superser. B*, ut videtur 29 μὴ εἶναι B pr.: corr. BY, ut videtur 30 βουλοίμεϑα a 
38 ἑχατέρᾳ a δεῖξαι Bpr.: corr. B? λαμβάνει a 


ξιν ἔσεσϑαι. ἀμφότερα γὰρ 45 


kissd τὸν ὃξ ἴχνυται. | δεῖ δὲ τῶν ᾿ ἀληϑὲς εἰπεῖν λευχόν, [ὅτι ἂν] ἀληϑὲς 139ν 


15 


to 
— 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.52234. 37] 413 


' usta δεῖξαι τὸ πάντα ἄνϑρωπον τ μείζονα ana χατηγορούμενον 139» 
χαταφατιχῶς τοῦ ζῴου παντὸς ληπτέον τὸ μουσικόν, ἔσχατον δὲ χαὶ 
ἐλάττονα, οὗ τὸ ζῷον χατηγορεῖται παντός, τὸν ἄνϑρωπον: ἔσονται γὰρ at 
προτάσεις ‘nas ἄνϑρωπος ζῷον, πᾶν ζῷον μουσιχόν, πᾶς ἄρα ἄνθρωπος 

5 μουσιχόν᾽, ὃ ἦν προχείμενον. οὐ δεῖ δὲ τὰς προτάσεις, αἷς χρῆται, ἀπαιτεῖν 
ὡς ἀληϑεῖς: παραδείγματι γὰρ χαὶ ὑπογραφῇ τῆς λέξεως χρῆται τοῦ πῶς 80 
διὰ χαταφατιχῶν ἀμφοτέρων δείχνυται τό te “Tac ἄνϑρωπος μουσιχός ἐστι’ 
χαὶ τὸ πᾶς ἄνϑρωπος οὐ μουσικός ἐστίν. ἂν δέ γε ἢ προχείμενον ἢν 
δεῖξαι πάντα ἄνϑρωπον εἶναι μὴ μουσικόν, τὸ μὲν ζῷον πάλιν μέσος ὅρος 

10 ἔστω ὃ αὐτός, τὸ δὲ μὴ μουσιχὸν μείζων χαταφατικῶς τοῦ ζῴου χαὶ αὐτὸς 
χατηγορούμενος, Bodo. δὲ 6 ἔσχατος, χαὶ at ἘΠ os as ΤΥ pemd= ον 
ζῷον, πᾶν ζῷόν ἐστιν οὐ μουσιχόν (κατάς φασις γὰρ χαὶ τὸ ὅτο), πᾶς ἄρα 
ἄνϑρωπός ἐστιν οὐ μουσιχός᾽. εἰ μὲν οὖν ἣ “ πᾶς ἄνθρωπό ς ἐστιν οὐ μου- 
σιχός᾽ ἦν ἀπόφασις, οὐχ ἐν πρώτῳ ἂν Bea τὸ συμπέρασμα σχήματι 

15 ἐδείχνυτο μόνῳ ἀλλὰ χαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ ἀντιστρεφομένης τῆς καϑόλου 
ἀποφατιχῆς τῆς ᾿ πᾶς ἀνϑρωπος ἐστιν οὐ μουσιχός᾽ “ νῦν δὲ ἐν τούτῳ μόνῳ 40 
δείχνυται. ὅτι δὲ ux ἐστιν ἀπόφασις, δειχνύοιτο ἂν ἐκ τοῦ μὴ ee 
abtyy: ἀληϑοῦς γὰρ οὔσης τῆς λεγούσης ᾿ πᾶν ἄψυχόν “τς οὐχ atodyte- 
χόν᾽ οὐκέτ᾽ ἀληϑὴς ἢ λέγουσα ᾿ πᾶν οὐχ αἰσϑητικὸν ἄψυχόν ἐστιν᾽" ἀληϑὴς 


2 


20 δὲ 7 ἐν μέρει ἣ ᾿ τὶ οὐχ αἰσϑητικὸν ἄψυχον᾽ λέγουσα. διὰ τοῦτο δὲ ἐν τῷ 


= 


, NESE pe f nA = \ al. Ἃ - i ΡΞ ry ~ \ 
ρωτῷ Οοξιχνυται Ovo σχήματι 9. HAL Ely αν φανξερῶτα τὴν Oy WSLOYV TOD WT 
=. \ 


εἶναι ἀπόφασιν thy ἐχ μεταϑέσεως τὸ μὴ ἀντιστρέφειν αὐτήν. 


᾿Ν ᾿ 5 » » 
p. 52037 Τὸ δὲ μὴ εἶναι μουσιχόν, ὃ dv ἢ ἄνϑρωπος, ἀνασχευα- 4 
στιχῶς δείχνυται. | 


95. Δείξας τὸ χκαταφατιχὸν τὸ ᾿ πᾶς ἀνϑρωπός ἐστιν οὐ μουσιχός᾽ διὰ τοῦ 140r 
πρώτου δειχνύμενον σχήματος μόνον ἐκ δύο χαϑόλου χαταφάσεων νῦν 
δείχνυσι τὸ Ey χαϑόλου πάλιν. πῶς val διὰ τίνων δείκνυται: τὸ 
γὰρ τὸ δὲ μὴ εἶναι μουσιχόν, ὃ ἂν ἢ ἄνθρωπος, ἴσον ἐστὶ τῷ 


ς Qh “ ~ > πρ λυ 
οὐδεὶς ἄνϑρωπος μουσιχός᾽. τοῦτο δέ φησι δείχνυσϑαι χατὰ τοὺς προει- 5 


la ~ Ν ~ , 
30 ρηυένους τρόπους" τρεῖς εἰσι δὲ οὗτοι. ἐν μὲν γὰρ TH πρώτῳ σχήματι 
ῦ χαϑόλου ἀποφα- 
he 


εἷς. ὁ γὰρ πὸ Εν τῶν ἐν πρώτῳ σχήματι τὸ 


> 


τ 
τιχοῦ συναχτιχός ἐστιν, οἷον πᾶς ἀνϑρωπος ζῷον, οὐδὲν ζῷον Πουσικόν; 


o) 
JN ON ςς vw © ἘΞ ΜΞ ὰ Lee bm)! aa » Ἂ- ~ > iin, | ee “a | ἃ 
οὐδεὶς ἄνϑρωπος μουσιχός, ἣ πᾶς ἀνθρωπος ζῷον, οὐδὲν ζῷον ἄψυχον, 
\ 


Ia = wv { a » ! a >) nv. "ἃ / =~; NA οἱ Lrg S\ = . C 
OUOELS ανϑρωπος αφύγον: ει Sly] προχξιμξένον GELCAL, OTL μηόξις avilownos 10 


10) 


35 ἄψυχον. ἐν 6& τῷ δευτέρῳ σχήματι δύο of πρῶτοι (ot) ἐχ χαϑόλου τος 
τιχῆς χαὶ χαϑόλου ee es ἀυφότεροι γὰρ τοῦ χαϑόλου ἀποφατιχοῦ εἰσι 
δειχτιχοί. οἷον οὐδὲν ἄψυχον ζῷον, πᾶς ἄνϑρωπος ζῷον, οὐδεὶς ἄνϑρωπος 


1 post μουσιχὸν add. εἶναι a 3 tov B: τὸ a 8 ἐστιν οὐ μουσιχός a 
9 μὴ ὁπ. ἃ 10 μὴ om. ἃ χαταφατιχῶς ἃ: χαταφατιχὸς Β 20. post 
ἄψυχον add. ἐστι ἃ 26 χαϑόλου om. ἃ 34 εἰ om.a 30 οἱ alterum 


addidi 


414 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p. 52437. 39] 


ἄψυχον. ἢ πάλιν οὐδεὶς ἄνϑρωπος ἵππος, πᾶς ἵππος χρεμετιστιχόν, οὐδεὶς 140r 
ἄνϑρωπος χρεβετιστ nove πάλιν γὰρ διὰ τούτων καϑόλου ἀποφατιχὸν ἐν 
δευτέρῳ δείχνυται σχήματι τὸ “ οὐδεὶς ἄνϑρωπος χρεμετιστιχόν᾽. 


τω s χῃ τὸ A χαὶ τὸ Β, ὥσϑ᾽ Guat 
ὑτῷ μὴ ἐνδέχεσϑαι. 


᾿Δναδεδράμηχε πάλιν ἐπὶ τὸ προδεδειγμένον αὐτῷ περὶ τῆς τῶν pO: 
τάσεων ἀχολουϑίας τῶν τε τὴν ἀπλὴν ἀντίφασιν ἐχουσῶν χαὶ τῶν τὴν χατὰ 

> δ. .ἢ > 

Sakic epov δείχνυσιν, οὐχέτ᾽ ἐπ 
10 ὧν τὰς χαϑολιχὰς δείξεις ἔϑος αὐτῷ ποιεῖσϑαι. τὴν δὲ τῶν ὅρων χατα- 


υξτάϑεσιν, χαὶ τὴν ἀχολουϑίαν, ἣν ἐπ᾽ ἐχείνων τῶν προτάσεων ἔδειξε, νῦν 20 
Led > 2 > eee , ie, Ft), 
L ὕλης ἀλλ᾽ ἐπὶ στοιχείων μόνων. ἐφ 
τι ΄ ΄ \ We te \ 
γραφὴν brie Ge" διὸ δοχεῖ περὶ ἄλλου τινὸς λέγειν. τότε μὲν γὰρ ἣν τὸ 
΄ ~ aX > , Vv. ~ 
προτεταγμένον χαὶ ὑποτεταγμένον τὸ Δ, τῷ δὲ Β ἀποφάσει ὄντι τοῦ Α 
2) + ΄ - ᾿ ᾿ ay ~ 
τὸ Γ᾽ ὃν κατάφασις tod A, xat ἦν τότε τῷ μὲν I’ τὸ Β ἑπόμενον τῷ 
ὃὲ Α τὸ Δ. νῦν δὲ λαμβάνει τὸ AB ἀντίφασιν, ὥσπερ xal τότε: ἄντι- 5 
15 φάσεως γὰρ τὸ ἅμα μὲν τῷ αὐτῷ μὴ ἐνδέχεσϑαι, παντὶ δ᾽ ἐξ 
ἀνάγκης ϑάτερον: ὁμοίως ὃὲ χαὶ τὸ [Δ ἀντίφασιν, ἥτις ἦν τότε αὐτῷ 
ὑποτάσσει δὲ οὐχέτι tH Β τὸ Γ᾿ ἀλλὰ τῷ A, τὸ δὲ Δ 


My 
( 
εὶ 
» 
φ 
On 
a 
$ 
Lay 
4 


τῷ Β’ ὡς γὰρ ἔχουσι τάξεως, πάντως τῷ τῆς ἑτέρας ἀντι Πα sw 


) 
< 
Φ 
w 
-Ξ 


@- 


ay 
τὸ τῆς ἑτέρας ἀχολουϑήσει. τότε μὲν οὖν ἔλαβεν ὑπὸ μὲν Thy ge ol, 30 
\ 


20 τῆς ἁπλῆς ἀντιφάσεως τὴν τῆς ἑτέρας ἀντιφάσεως ἀπόφασιν, πάλιν δὲ ὑπὸ 


, 
ὲ 


τὴν ἀπόφασιν τῆς ἁπλῆς τὴν τῆς ἑτέρας προς νῦν ὃξΣ ἁπλῶς δύο 

ἀντιφάσεις λαμβάνει οὐ διορίσας τίνας, χαὶ ἐπ᾽ αὐτῶν χαϑόλου δείχνυσιν, 
ao “ ~ , / ~ 

ὅτι. ἂν τῷ ἑτερῷ μέρει τῆς πρώτης χειμένης ἀντιφάσεως ἕπηται τὸ ἕτερον 
~ > ΄ \ Ἁ 5 if \ ~ ~ / 

μέρος τῆς δευτέρας ἀντιφάσεως χαὶ μὴ ἀντιστρέφῃ, xal τῷ λοιπῷ eee: 


΄ > 


δευτέρας ἀντιφάσεως τὸ λοιπὸν τῆς πρώτης ἀχολουϑήσει χαὶ οὐχ ἀντι- 35 


τῷ 
σι 
εὶ 
= 
IN 


στρέψει. ἀνάπαλιν γὰρ ἧ ἀχολούϑησις" εἴτε γὰρ τῇ χαταφάσει ἣ χατάφασις 
εἴτε τῇ ἀποφάσει ἢ ἀπόφασις εἴτε τῇ ἀποφάσει A κατάφασις εἴτ᾽ ἔμπαλιν, 
χαὶ τῶν χαταλειπομένων μορίων τῶν Ai ed ἢ ἀχολουϑία ἔμπαλιν ἕξει, 
ὺς δείχνυσιν. ἁπλῶς γὰρ ὑποϑέμενος τὸ A, ὅ ἐστιν μόριον τῆς AB ἀντι- 
30 φό αὐτὸ μόριόν ἐστι τῆς Γ᾿ Δ ἀντιφάσεως, ἕπεσϑαι, δεί- 40 
χγυσιν ἔμπαλιν τῷ Β τὸ Δ τὸ τῆς [Δ ἀντιφάσεως ἑπόμενον μόριον, οὐδὲν 


o>. 
x 
R 
= 


a 


~ Ὕ 
ems, τῷ Ἷ 


Ὧν 27 y, ΄ ~ Vv ie 4 
ETL προστιϑείς, εἴτε χατάφασις τοῦτο εἴτε ἀπόφασις, ual εἴτε ὑποτεταγμένον 
> 


Vv ‘ ‘ 5 ~ 35 ~ / 4 . . ΄ ed 
αὐτῷ εἴτε χαὶ μὴ αὐτῷ ἀλλὰ τῷ A, ἀλλὰ μηδὲ εἰ ἢ μὲν [ἢ] ἑτέρα ἀντί- 
φασις ἐχ μεταϑέσεως 7 δὲ ἑτέρα ἁπλῇ, ὡς εἶχεν ἐπὶ τῶν πρὸ ὀλίγου Ge- 


35 δειγμένων. δείχνυσι δέ, χἂν ϑάτερα τὰ ἑπόμενα συναληϑεύῃ, ϑάτερα τὰ 45 
εὐϑοι (ούμενα. συναληϑεύσοντα, ἃ ἣν χαὶ αὐτὰ ἐπ᾽ ἐχείνων τῶν ἀντιφάσεων 


1, 2, 3 ypepettotixds ἃ ΛΌ4 οὕτως Om. ἃ 14 λαμβάνει Β: λέγει ἃ 16 ἀντί- 


- 


φασις ἃ 17.18 τῷ δὲ ὃ τὸ β a 18 τάξεως B: προτάσεως a 20 τὴν - - - ἀντι- 
φάσεως OM. ἃ 22 τίνα ἃ 23 μέρει om. ἃ χειμένης OM. ἃ 24 μέρος Β: 
μόριον ἃ ἀντιστρέψῃ ἃ 21 ἀποφάσει (ante ἣ ἀπ.) scripsi: καταφάσει aB 28 χατα- 
λιμπανομένων ἃ ol τὸ alterum om. ἃ μόριον ἑπόμενον a 80 μηδ᾽ a 

εἰ ἡ μὲν ἃ: εἴη μὲν ἡ Β 36 συναληϑεύοντα a 


—— 


as Gen 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM I 46 [Arist. p.52239.b4] 415 


τὸ A to T, eh ues eee ὡς χαὶ a ἵν τ Ag τ ἀνάπαλιν τῷ 
5 τῆς ἑτέρας ἀντιφάσεως τῆς ὑποτεταγμένης ὑὕπολειπο ἘΠῚ μορίῳ AN ee. 5 
ϑάτερον μόριον τῆς ἡ Πρ" ν: ἀντιφάσεως χαὶ οὐχ Saye es τὸ γὰρ A 
τῷ B ἀχολουϑήσει, οὐχέτι δὲ χαὶ τὸ Β τῷ A, εἰ τῷ [᾿ εἴη τὸ A ἀχολου- 
ϑοῦν χαὶ uh ἀντιστρέφον. ταῦτα δέ, ὡς εἶπον, ἔστιν, ἃ φϑάσας ἔδειξε 
ἐπὶ τῆς ἁπλῆς ἀντιφάσεως χαὶ ἐπὶ τῆς éx μεταϑέσεως, ὁμοίως δὲ χαὶ ἐπὶ 
10 τῆς στερητικῆς ἀντιφάσεως χαὶ τῆς ἁπλῆς. ἀλλὰ τότε μὲν ἐπὶ ὕλης τινὸς 
ὡρισμένης νῦν δὲ χαϑολικὴν τὴν δεῖξιν ποιεῖται. διὸ χαὶ τὴν τῶν στοιχείων 
ὑπήλλαξε τάξιν. οὐχέτι γὰρ τῷ μὲν I ἀεὶ τὸ Β Ey τῷ δὲ A 
τὸ Δ, ὡς ἔδειξε πρὸ ὀλίγου, ἀλλὰ χαϑόλου, ὁποίῳ ἂν τῆς ἑτέρας ἀντιφά- 10 
σεως χαὶ πάλιν τῷ τῆς ἑτέρας ἀντιφάσεως μορίῳ τὸ ἕτερον μόριον τῆς 
15 τὴν ΠΣ ἕπηται, ἂν μὴ τ τῷ oe υορίῳ τὸ 
τῆς ἑτέρας ὑπολειπόμενον ἀχολουϑήσει χαὶ οὐχ ἀντιστρέψει. ἀλλὰ χαὶ τὸ 
ἑξῆς λεγόμενον ἔδειξεν, ὅτι τῶν διαγωνίων αἱ μὲν συναληϑεύουσί ποτε ἀλλή- 
e NN yv ς \ \ ς ΄ ~ Oo. c ΄ ὅδ 7 σ Ἔ 
λαις, at δὲ οὔ. at μὲν γὰρ ἡγούμεναι, αἷς ἕπονται at λοιπαί, οὐδέποτε ἅμα 15 
ἀληϑεῖς ἔσονται: ἔσται γὰρ οὕτως ἢ ἀπόφασις συναληϑευομένη, ὡς πρὸ 
3... 7 795 \ ΦΧ > , ς 4 5. Χ ΄ Χ σ > 
20 ὀλίγου δέδειχται: τὰς δὲ ἐχείναις ἑπομένας οὐδὲν χωλύει ποτὲ ἅμα ἀλη- 
ὑεῖς εἶναι. 


σ 


p.52>4 Πρῶτον μὲν οὖν, ὅτι τῷ Β τὸ Δ ἕπεται, ἐνθένδε φανερόν. 


“A προέϑετο, δείκνυσι. χαὶ ὅτι ye τῷ B τὸ Δ ἕπεται χειμένου ἕπε- 


σϑαι τῷ [Γ᾿ tod A, οὕτως δείκνυσιν, ὡς τῇ a ἔχειτο ᾿ A τὸ [Γ᾿ ἔπεσϑαι 20 
25 χαὶ μὴ πόθοι ἀνάπαλιν ἂν τῷ Δ τὸ B εἵπετο. ἣ δὲ δεῖξις - ἐπεὶ 
5 ~ δ᾽ 


ἀντίφασίς ἐστι τὸ TA, χαὶ παντὶ ϑάτερον αὐτῶν ἀνάγχη ὑπο eae ἐφ 

οὗ δὲ ἀληϑὲς τὸ B, οὐχ ἐνδέχεται τὸ 1" διὰ τὸ τῷ [1 ἔπεσϑαι τὸ A> ἕποιτο 

γὰρ ἂν τῷ Β τὸ A, χαὶ χατὰ τοῦ αὐτοῦ dua ἂν εἴη ἀληϑῇ τὰ AB, ὅπερ 

a7 ~ ΄ > \ ~ ~ \ 5 

δύνατον: λείπεται μα τὸ Δ ἕπεσϑαι τῷ B. παλιν ἐπεὶ χεῖται τῷ μὲν % 
7: σ £ 

30 Γ΄ ἕπεσθαι τὸ A οὐ μὴν ἀντιστρέφ 

\ 


a 
ew (08 τς χαὶ τῷ A τὸ I"), xara 
παντὸς δὲ τὸ [ἡ ἢ τὸ Δ, εἰ τῷ A μὴ ἕπεται τὸ Γ΄ διὰ τὸ μὴ ἀντιστρέφειν, 
α ἃ 


τότε ἀχολουϑήσει αὐτῷ τὸ Ar ἅ oa ἀληϑὲς ἔσται τό τε A χαὶ τὸ Δ. 


ἢ“ 


αυ, 
‘ 
€ \ Ἁ > / leg 
εἰ δὲ ἣν ἀνάπαλιν τῷ A τὸ [ἡ ἑπόμενον χαὶ μὴ ἀντιστρέφον, εἵπετο μὲ 
΄ ey Se \ ¢ , 
ἂν χαὶ τῷ Δ χαὶ τὸ B χαὶ οὐχ ἜΣ ἣν ὃ ἂν τὰ συναληϑευόμενα 


85 τὰ I'B, οὐ τὰ AA. εἰ δὲ εἴη τὰ AA συναχηϑευόμενα, οὐχέτι τὰ BI 80 


ἅμα ἔσται ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἀληϑῆῇ τῷ ἕπεσϑαι μὲν τῷ [᾿ τὸ A τῷ dé B τὸ Δ. 
2 te om. ἃ 3 μέρος B: μόριον a 9. τῆς ἁπλῆς . .. τότε μὲν ἐπὶ (10) om. a 
15 ἀντιστρέφει ἃ 18 ante ae add. év a 20 ἐχείνας a 23 χαὶ om. a 
24 τὸ ἃ τῷ ἃ 25 ὃ B3 corr.: ἃ ἃ Bpr. 26 ἀνάγχη ὑπάρχειν B: ὑπάρχει a 
27 post B eras. ca. 3 lit. B 30 πὸ ἃ ty) ἢ Bpr.: corr. ΒΟ 31 εἰ a: 7 ex 7 
corr. B8 32 ἐστι a 35 a6 (ante εὖ B: aBa 36 τὸ αὐτὸ a 


τῷ prius evan. B 


416 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM [46 [Arist. ρ. 5254. 12. 14] 


σι 


10 


15 


bo 
σι 


90 


90 


μα nat, (et) εἶεν [ἂν] ἀληϑῆ τὰ BI, ἔπεσϑαι ληφϑέντος τοῦ Β τῷ [Γ᾿ 140» 
ἅμα ἂν ἀληϑῆ γίνοιτο τὰ Γ᾿ Δ. ὁμοίως χαὶ τὰ AB, εἰ ληφϑείη ἕπεσϑαι 
τῷ I’ τὸ Β (τῷ γὰρ I τὸ A ἕπεται), ὃ ἀδύνατον: ἀντίφασις γάρ ἐστιν. 

ι ape [τ ? tok 


σ 


p.52b12 Φανερὸν οὖν, ὅτι οὐδὲ τῷ Δ τὸ Β ἀντιστρέφει. 


; Ρ - “ 
Δείξας, ὅτι τῷ B τὸ Δ ἕπεται ἑπομένου τῷ [ tod A, δείξας ὃὲ xal 35 

Vv "5" - 

ὅτι τὰ μὲν AA ἔσται ποτὲ ἅμα ἀληϑῇ ὡς ἀποφατιχὰ ὄντα, τὰ δὲ BI 


"Ὁ 7 ΄ ~ f 

ἀδύνατον. εἰ εἶεν χαταφατιχαά, νῦν τὸ χαταλειπόμενον ἐπὶ τῶν προτεὶ 
σ 
2 


5 
δείχνυσιν, ὅτι γὰρ μηδὲ τῷ Δ τὸ B ἀντιστρέφει, ἐπεὶ μηδὲ τὸ AT ἀντέ 
5 Dev 


- 


στρεφεν. οὗ γὰρ οἷόν τε τῷ Δ τὸ B ἀχολουϑεῖν. ἐπεὶ γὰρ δέδεικται, ὅτι 
ἐνδέχεται ἅμα ἀληϑῆ ποτε εἶναι τὰ AA, εἰ ἕποιτο τῷ Δ τὸ B, ὅτε ἅμα 40 


τὰ Α B: ἐπὶ γὰρ 


ἀχηϑῆ ἐστι τὰ AA, τότε ἂν ἅμα ἀληϑῆ γίγνοιτο χα 
χ motto τῷ Δ τὸ Β. 


\ 
ι 
ted 
t ξ 
Φ: 


as 
UA ἔσται ἀληθὴς εἰ AVTLOT 


oO 
as 


χαὶ 


το 
[=] 
= 


τούτου ἀληϑὲς γίνεσϑαι τὸ 


a 

= 

R 

τω 

My ¢ 
τὶ 

ΤΩΣ 


τε γὰρ χαὶ ἐφ’ οὗ ἀληϑὲς τὸ A, 1 


B- jy δὲ a ov xat τὸ A wales auneiey αὐτῷ. is (ἂν) ἄρα 


Q 
μ»Ν 
oS 
ad 
o 
ς 
Aa 
[ἴω 


δμοίως ἀληϑῆ τὰ AB- ἀδύνατον δὲ ἅμα ἀληϑῆ εἶναι τ 


“4 


p.52b14 Συμβαίνει δὲ ἐνίοτε xal ἐν τῇ τοιαύτῃ τάξει τ 
ἃ μὴ | τὰ ἀντικείμενα λαμβάνειν ὀρ 
ἢ παντὶ ϑάτερον ὑπάρχειν. 


Re 
< 
> 
> 
3 
δ 


~ 


WN 
[Olay 
aA 
(ὃς 
ΩΣ 
2 
wy 


Ie , ΄ 5 , σ ΄ 5 ον» σ Φ.Ν ~ 
Δείξας, tis 7 Ee ἅμα δύο ΠΡ ΩΣ ὅτι, ἐὰν τῷ τ 


Ἔ 
On 
“oO 
[Ὁ] 
= 
oO 
Aa 
as 
ay 
a 
εὶ 
On 
oO 
2 
wy 
= 
Os 
oOo 
ἐπ 
Φ 
τ 
Qu 
ὡς 
oO 
ad 
[>] 
Cc 
S 2 
~ss 
Ἕ 
@- 
< 
a= 
aS a 
A= 
On 
< 
a 
Φ 
- 
= 
2 
Qu 
Σ 
εὶ 
- 
a 
ad 
AD) 
Oy, > 
“6 
=) 


ι 
χαὶ ἔμπαλιν τῷ er τομένῳ ΠῚ τς ae ἀντιφάσρως; τ ξ 
, 


ϑάτερον μόριον [τῆς ἑτέρας ἀντιφάσεις]; ἀχολουϑήσει πάλιν τὸ λοιπὸν τῆς: 


or 


τέρας ae χαὶ οὐχ ἀντιστρέψει (δύο γὰρ ἀντιφάσεων οὐσῶν τῆς AB xat 
Δ, ἂν ἕ ἘΠΕ τῷ [᾿ τὸ A, μηχέτι ὃὲ χαὶ τῷ A τὸ I’, ἀχολουϑήσει μὲν 
χαὶ τῷ B τὸ Δ, οὐ μὴν ἀντιστρέφει: οὐ γὰρ χαὶ τῷ Δ τὸ B), νῦν φησιν, 
‘ae εἰ μὴ χαλῶς ληφϑεῖεν at ἀντιϑέσεις χαὶ ἀντιφάσεις, ὡς τ ἄμφω 
τῷ αὐτῷ χαὶ παντὶ ϑάτερον ἐξ ἐγ δόξει τῷ | tod A ἑπομένου χαὶ 10 
- \ “ C A 29 > \ 
τῷ A τὸ B ἔπεσϑαι, ὃ ἐδείχϑη μὴ οὕτως ἔχον. τῷ γὰρ εἶναι ay evan 
> > Q_~ \ “ΤᾺ XV \ = ΄ 
οὐχ ἀχολουϑεῖ μὲν ἀεὶ 7 ce ἀπόφασις τὸ UH εἶναι λευχόν, 
αἰεὶ ἠχολούϑει, ὡς ἐδείχϑη. δόξει δὲ ἀχολουϑεῖν, ἐὰν μὴ Bodie αἱ ἀντι- 
φάσεις ληφϑῶσιν. dy γάρ τις λάβῃ δύο ἀντιφάσεις τὴν AB χαὶ TA, 
ΥΩ 


λάβῃ ὃὲ χαὶ τῷ [᾿ ἔπεσϑαι τὸ A χαὶ μὴ ἀντιστρέφειν, δόξει χαὶ τῷ A 
ἕπεσϑαι τὸ B παρὰ τὸ μὴ ὑγιῶς αὐτὸν τὰς ἀντιϑέσεις ποιήσασϑαι. εἰ γὰρ 15 


— 


= 


6 


ἅμα a: evan. B et addidi ἂν ut ex vs. 2 translatum delevi 3 ἃ scripsi: 
aB Ἢ χαταλιπόμενον a 10 ἅμα prius om. ἃ β Βα) 14 ἣν 


seripsi: εἶναι aB δὲ om. a elev B? corr.: ef a B pr. ἂν addidi 18 ὧν ἃ 


et Ar.: ᾧ Β (A pr.) 28 τῆς 


»} 


τέρας ἀντιφάσεως delevi 29 ἀντιστρέψει scripsi: 


τ 


ἀντιστρέφει ἃΒ 90 ἐὰν ἃ dod δείξει ἃ 34 ante εἶναι add. py a: expunxit B 


ye 
90 


ἤ τινι ἃ 39 παρὰ τὸ om. in lac. ἃ 


ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 146 [Arist. p.5214] 417 


a 
Os 
--- 
i 
— 
[5] 


λάβοι ἀμφοτέρων ἀποφατιχὸν τῶν AB ἅμα τὸ Z, ὁμοίως 6 χαὶ ἀμφο 


΄ 
> 


‘ δικὰ 


΄ 5 9 
ρων τῶν LA wih ἀποφατιχὸν τὸ Θ, εἶτα οἴοιτο ἀμφοτέρων ἅμα εὐ α- 
(= > \ 


\ > ~ 
τιχὰ εἶναι χαὶ ἑχατέρου αὐτῶν ἀποφατιχὰ εἶναι ual πρὸς ξχάτερον αὐτῶν 


i ‘ : 

3 ~ ΄ 
ἀντίφασιν ποιεῖν τὸ μὲν Z xat τ τὸ Α ἰδία χαὶ πρὸς τὸ Β, ὁμοίως τὸ 
5.θ χαὶ πρὸς τὸ Γ᾿ χαὶ τὸ Δ, χαὶ λαμβάνοι, ἐπεὶ ἀντίφασις τὸ A χαὶ Z, 20 

»» > ΄ \ 5 \ ΄ 5 \ > ΄ 

ἐξ ἀνάγχης παντὶ αὐτῶν ϑάτερον: χαὶ πάλιν ἐπεὶ ἀντίφασις τὸ Γ΄ καὶ Θ, 
\ - ΄ ΄ > ~ 

χαὶ τούτων ἐξ ἀνάγχης ϑάτερον, ἣν δὲ χείμενον τῷ I" τ τὸ A, 


~ fa} + ~ > ΄ Η Μ 
τῷ Z, ὃ χαταλείπεται τῆς AZ ἀντιφάσεως, ἀχολουϑήσει τὸ Θ, ὃ τῆς ἕτέ- 
ρας τῆς TO ἀντιφάσεως ὑπολείπεται. ε 7 

10 xat ['O eH τὸ A ἕπεται, λείπεται τῷ Z ἕπεσϑαι τὸ O, χαϑὼς δέδειχται 
΄ Ὁ > ay > \ > ΄ ΄ r zs 
πρὸ Baas τούτων δ᾽ οὕτως ἐχόντων παλιν ἐπεὶ ἀντίφασις τό te Z Bw 


ων 

, 5 - ΄ ΄ ΕΣ 
χαὶ τὸ Θ Δ, χαὶ τούτων ᾿ ἀνάγχης παντὶ τῷ ληφϑέντι ϑάτερον ὑπαρέει: 
σ 


τὶ 
Ὁ 
> 


χεῖται δὲ tH Z τὸ 6 αι" ἀχολουϑήσΞξ: ἄρα χαὶ τῷ Δ τῷ ὑπολειπο- 
μένῳ ἐχ τῆς ΘΔ ΤΠ: τὸ ὑπολειπόμενον ἐχ τῆς ἑτέρας ἀντιφάσεως 
ἀχολουϑεῖν χειμένου 
Β. ἐδείχϑη δέ, 


ολουϑήσει. λύων 


~ ~ ’, 

15 τῆς ZB- τοῦτο δέ ἐστι τὸ Β- ὥστε χαὶ τῷ Δ τὸ Β 
~ , ~ ~ = 
τῷ I’, ὃ ἦν ἀντιχείμενον τῷ A, tod A, ὃ ἀντέχειτο τῷ 
αχ 30 


[ὩΣ 


ὅτι οὕτως πεν ob t) A πὸ B, τὸ δὲ A τῷ B 


\ ΄ 


δὴ τοῦτο χαὶ δειχνύς, παρὰ τί τοῦ ψεύδους ἣ de 


te 


ξις γέγονε, cael οὐ γὰρ 
ἴσως ἀνάγχη παντὶ TOA ἣ TOL ἣ πάλιν τὸ Ζ ἣ τὸ Β. λέγει δὲ διὰ 
20 τούτων, ὅτι μὴ ὑγιῶς ἐλήφϑη ἢ ἀυφοτέρων ἅμα ἀπόφασις χαὶ ἑχατέρου 
αὐτῶν ἰδία ἀπόφασις οὖσα: τὸ γὰρ Z ἦν ἀπόφασις τῶν ἀντιφατιχῶς 
ἀλλήλοις ἀντιχειμένων. εἴη γὰρ ἂν τὰ AB ἀγαϑὸν χαὶ οὐκ ἀγαϑόν, ἢ 35 
αὖ 


ὑτῶν τὴ tie pe es ar ἌΝ 6 2 a zeae aman 5. ἢ - 
τῷ 9) οὔτε ΑἹ (αῦον OUVTE οὐχ ἀγαῦον , O οὐτξ TOV αγαύϑου 


΄ Seat, ΄ > ~ > > Qa.~ ~ \ ‘Cans > ΄ > 

ἰδίως ἀπόφασίς ἐστιν οὔτε τοῦ οὐχ ἀγαϑοῦ. τοῦ γὰρ “οὐχ ἀγαϑόν ἐστιν 

= Γ, € > VW “ὦ 5 a δ. 5. 2 > pep. ς Ww ~ 5 ηλ ν > 

25 ἀπόφασις τὸ “οὐχ ἔστιν οὐχ ayatov’ ἀλλ᾽ οὐ τὸ “οὔτε ἀγαϑὸν οὔτε οὐχ 
΄, > . ΄ ~ NFS σ > , 

ἀγαϑόν ἐστιν᾽- διαφέρει γὰρ ταῦτα ἀλλήλων. ὥστε οὐ δεόντως ἀντιφάσεις 


> 


ἐλήφϑησαν τό τε AZ χαὶ τὸ ΓΘ. ὁμοίως χαὶ εἰ ety τὸ AB ἴσον χαὶ 


ς 


»" v τ » πῇ ae oa ew = Je 2 far >? e 5 =A en \ 
οὐχ LO0V, ἢ ZTOOAStS αὐτῶν OUTS ἴσον οὔτ Οὐχ ἰσὸν. O AUTOS Λογος χαὶ τὸ 


IN 
‘ 
~ / +>. \ / 5. 3 / > \ 3 ΤΥ] 
ἐπὶ τοῦ [A> οὐδὲ γὰρ τούτων ἑχατέρου ἰδίᾳ ἀπόφασις ἦν τὸ Θ, ἀλλ᾽ ἅμα 


aim = » \ b] » ¢ , ἘΣ fe! v 
30 ila tera ει 2p Ἢν ανισον χαὶ οὐχ ἄνισον. Ἢ αποφασις YY αὐτῶν “οὔτε 


v >) ) \ τὰ Mes Ἃ \ \ > 4 \ ΄ > 3 
ἄνισον οὔτε οὐχ ἄνισον᾽. nal εἰ ui [av] χαλὸν χαὶ οὐ χαλόν, [χαὶ] ἢ ἀπό- 
ς 


= mae ae sae > ree \ 
GAsts αὐτῶν οὔτε Kae Ov οὔτε od χαλόν᾽ . χαὶ ct Ἢν στιν οὐ λξυχὴῶὼν χα! 


€ .} v x, 4 pa as =) \ > \ v > 
οὐχ ἔστιν οὐ λευχόν᾽, (7) ἀπόφασις αὐτῶν “οὔτε ἐστὶν οὐ λευχὸν οὔτε οὐχ 
v 9 = fae | a7 \ " κα τα Jax >) ~ ¢ > QO. v 5 SJ 
ἔστιν οὐ hevxov’. δύο γὰρ ἀποφάσεις εἰσὶν ἐν τῇ ‘outs ἀγαϑὸν οὔτε οὐχ 45 


1 τὸ om.a 2 τῶν Β: ὦ εἶναι prius delendum aut in ὄντα corrigendum 
videtur ἑχατέρου scripsi: ee gow aB 4 ποιεῖν τὸ] εἴν τὸ evan. B 5 λαμ- 
βάνοι a: λαμβάνει B ante ζ add. τὸ ἃ 6 ante ὃ add. τὸ ἃ 8 τῷ ex τὸ 
corr. B? apa 10 χαϑὰ a 11 60 a 13 χαὶ om. a 13. 14. ὑπο- 
λειπομένῳ ἃ: ὑποχειμένῳ Β 15 ἀχολουϑεῖ a 16 τῷ 7 scripsi: tod 7 aB 17 od 
scripsi: οὗ aB τὸ ὃ τῷ β, τῷ δὲ 6 τὸ Bpr.: corr. Bi 18 δὲ ἃ 19 τῷ ἃ ἃ 

ἢ πάλιν 88: οὐδὲ Ar. 21 τῶν Β: αὐτῶν ἃ 22 εἴη Β: εἰ ἃ 20 ἀντιφάσεις ἃ: 
ἀντίφασις B 27 χαὶ (post ἴσον) om. ἃ 29 οὐδὲ eines οὔτε ἃΒ 30 χαὶ 
superser. B? 31 ἂν (cf. vs. 80) et χαὶ (cf. vs. 32) delevi zat (ante ἡ) om.a 


33 ἢ a (cf. vs. 30, 31): om. B 


Comment. Aristot. II. 1. Alex. in Anal. Priora, 27 


a 


418 ALEXANDRI IN ANALYTICORUM PRIORUM 1 46 [Arist. p.52> 14] 


ἀγαϑόν᾽, ὁμοίως χαὶ ἐν τῇ “οὔτε ἴσον οὔτε οὐχ toov’ χαὶ ἐν τῇ ‘ovte 14]: 


ἄνισον οὔτε οὐχ ἄνισον. at δὲ δύο ἀποφάσεις οὐχ ἂν εἶεν μιᾶς προτά- 
σεως | χαὶ χαταφάσεως ἀπόφασις. 141ν 


σ᾽ aX \ ng 


΄ AY \ ~ yy 
τι ὃὲ μὴ ἀντιφάσεις τὰ τοιαῦτα. δειχνύοιτο ἂν χαὶ διὰ τοῦ τὰς 


υὲν γὰρ χαὶ ἐπὶ παντὸς wen 

΄ σ \ > a \ \ 5 \ > 3 \ a ΄ ΄ Ἃ 

οἷόν τέ τι ἅμα χαὶ οὐχ ἀγαϑὸν χαὶ οὐχὶ οὐχ ἀγαϑὸν Bie USD ee 

οὖν τῆς ἀντιφάσεως ἀληθὴς q: (i) ἀ ἀμφοτέρων Bes μετὰ τῆς ἀντι- 
Vv 


>) 


χειμένης τῇ ἀληϑεῖ αἰεὶ ψευδὴς ἔσται. ἔτι δ᾽ εἰ ἐπὶ πάντων ψευδὴς 7 


5 ἀυφοτέρων ἀποφάσεις τῷ ἑτέρῳ μέρει τῆς ἀντιφάσεως αἰεὶ συμψεύδεσϑαι" 
ὶ ὲ is ἢ ἀμφοτέρων ἀπόφασις: οὐ γὰρ 


πί oe τοῦ αὐτοῦ πρὸς ἀπ μόριον τὴς 
στὶν ἀπόφασις. eee ὡς ἀντίϑεσιν τ 


"» ΄ σ 
10 ἀμφότερωὼν ἀπόφασις. OTAY 


Υ “ 
. 
Mv ὦ 


ἀντιφάσεως, ὧν ἀμφοτέρων 
αὐτὰ ποιοῦσα, ἔσται Exatépa ἐχείνων aka, xal 7 χατάφασις χαὶ ἢ 
ἀπόφασις. εἰ δὲ τοῦτο, ἅμα ἀληϑὴς ἣ ἀντίφασίς ἐστιν, ἀλλὰ χαὶ ἅμα 10 
ψευδής. εἰ γὰρ ἀντίφασις τὸ ἀγαθὸν χαὶ τὸ οὔτε ἀγαϑὸν οὔτε οὐχ παθόν: 

> 


15 χαὶ ἐφ᾽ οὗ ψεῦδος τὸ ἀγαϑὸν εἶναι, ἐπὶ τούτου ψεῦδος χαὶ “τὸ οὔτε ἀγαϑὸν 
\ 


οὔτε οὐχ ἀγαϑὸν εἶναι, ἅμα ψευδὴς ἔσται ἢ ἀντίφασις ἐπὶ tod αὐτοῦ. 


Aa 


Ὑ ua οὗ δὲ ἣ ἀντίφασις. ταῦτα δὲ χαϑόλου παρέϑετο πρὸς ἔνδειξιν τοῦ 
δεῖν ἀχριβῶς τὰς ἀντιϑέσεις χαὶ ἀντιφάσεις λαμβάνειν, ἐπεὶ δόξει τοῖς μὴ 17 
ust ἐπιστάσεως λαμβάνουσιν ἄλλως τινὰ ἔχειν δύνασθαι τῶν ἀποδε- 22 


20 δειγμένων. 


7 ἂν ἃ: om. Β 8 ἀντιφάσεως B: ἀποφάσεως a hy ἡ Sscripsi: ἦν aB Ὁ. ἀληϑείᾳ 
ἔσται ἀεὶ ψευδής ἃ 10 πρὸς in vestigiis manus primae B? 11 ἀντιτίϑεται a 12 χαὶ 
ἡ alterum evan. Β 14 post τὸ ἀγαϑὸν add. χαὶ τὸ οὐχ ἀγαϑόν a 11 xa¥ οὗ δὲ 
ἡ ἀντίφασις om. ἃ: fort. xa? ὃ οὐδὲ ἦν a. παρέϑετο χαϑόλου a 18 μὴ οἴη. ἃ 

19 τῶν om. ἃ 20 ᾿Αλεξάνδρου ἀφροδισιέως ὑπόμνημα εἰς τὸ περὶ ἀναλύσεων συλλογισμῶν 


ἀριστοτέλους ἀναλυτιχῶν προτέρων πρώτου subser. Β (cf. ad p. 1,1, 540,9) 


eS 


M2 
a 
© 
ταῖσι 
= 
Z, 
= 


INDEX NOMINUM*%) 


᾿Αλέξανδρος ad alios libros a se conscriptos 


nos delegat: ἐν τοῖς Περὶ τῆς xata τὰς 
μίξεις διαφορὰς Ἀριστοτέλους τε χαὶ τῶν 
ταίρων αὐτοῦ γεγραμμένοις 125,90. οἵ. 
127,16 ἐν τῷ Περὶ τῆς χατὰ τὰς μίξεις 
διαφωνίας ᾿Δριστοτέλους καὶ τῶν ἑταίρων 
αὐτοῦ 249,38 ἐν τῷ ΠΙρὶ μίξεων yeypap- 
μένῳ βιβλίῳ 207,35, 219,26, 238,37 -- 
ἐν τοῖς Σχολίοις τοῖς λογιχοῖς 250,2 --- ὡς 
ἐν ἄλλοις ἐζητήχαμεν ἐπὶ πλέον 188,16 ὡς 
nar ἐν ἄλλοις εἴρηταί μοι 191,17 δέδειχται 
δὲ. περὶ τούτων ἐν ἄλλοις 284.17 περὶ 
ὧν ἐν ἄλλοις εἴρηται 990,9 — ἐπισχεπτέον 
δὲ 7 ἘΠ τούτων βέλτιον 199,21 ἀλλὰ περὶ 
μὲν τούτων (Sc. τῶν δι᾽ ὅλων ὑποϑετιχῶν) 
ἰδίᾳ χαιρὸς ἂν εἴη λέγειν 928,6 — com- 
ment. in Analyt. prior. If commemorat: 
τοῦ δευτέρου τῶν [Ipotépwy ἀναλυτιχῶν, 
ὡς φϑάσαντές τε εἰρήχαμεν χἀχεῖ πάλιν 


ἐπισημανούμεϑα 110,20 οἵ. 70,20 


᾿Ανδρόνιχος. τὸ Περὶ ἑρμηνείας ᾿Αριστοτέλους 


ἐστίν, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ᾿Ανδρόνιχός φησιν 161, 1 


᾿Δριστοτέλ ἧς πρῶτον περὶ συλλογισμῶν πρὸ 


τοῦ περὶ ἀποδείξεως λέγειν πραγματεύεται 


ἐν τούτοις, οἷς ἡ ἐπιγραφὴ Περὶ προτέρων 
ἀναλυτιχῶν 6,13 — περὶ τούτων εἰπὼν 
ἐν τοῖς δύο τοῖς Mapes pots ἀναλυτιχοῖς μετὰ 
ταῦτα τὸν περὶ ἀποδείξεως, περὶ ἧς ἐ ἐνταῦϑα 
οὐ προτίϑεται, ποιήσεται λόγον ἐν τοῖς ἐπι- 
γραφομένοις Ὑστέροις ἀναλυτιχοῖς, ἃ καὶ 
αὐτά ἐστι δύο. διὰ τοῦτο χαὶ ἐπιγράφει 
Πρότερα μὲν ἀναλυτιχὰ τὰ περὶ συλλογι- 
σμῶν, Ὕστερα δὲ τὰ περὶ ἀποδείξεως, ἐπει- 
δὴ πρότερος ὁ συλλογισμὸς ἀποδείξεως τῇ 
φύσει 6,29 5α. οἵ. 7,10,33sq. 42,23sq. — 
᾿ἈΑναλυτιχὰ δέ, ὅτι ἡ παντὸς συνϑέτου εἰς 
τά, ἐξ ὧν ἡ σύνϑεσις αὐτῶν, ἀναγωγὴ ἀνάλυ- 


σις καλεῖται 1,11 54., 21 84. ef. 340,12 — 


ody ὁμοίως ἔν τε τούτοις χαὶ ἐν τοῖς 


ὙὙστέροις ἀναλυτιχοῖς ἀποδίδωσι τὸ καϑόλου 


12,2, 25,12 -- co Περὶ ἑρμηνείας ᾿Δρι- 
στοτέλους ἐστίν 160,32 — εἰπὼν περὶ τῶν 
ἐξ ὁμολογίας χαὶ τῶν διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον 
ἀπαγωγῆς λέγει καὶ ἄλλους πολλοὺς is ὕπο- 


ϑέσεως περαίνεσθαι, περὶ ὧν ὑπερτ 
Ἂν 


ῳ 
+ 
o 
ad 
2 
- 


μὲν ὡς ἐρῶν ἐπιμελέστερον, οὐ μὴν φέρεται 
αὐτοῦ σύγγραμμα περὶ αὐτῶν 989,91 54. --- 
ἐκ τῆς Περὶ ζῴων ἱστορίας ᾿Δριστοτέλει 
γεγραμμένης ἐν βιβλίοις πλείοσιν 5,18 — 
εἰπὼν (se. ἐν τοῖς Ἠϑιχοῖς) τὴν πρόϑεσιν 
εἶναι αὑτῷ περὶ πολιτείας χαὶ τῆς πολιτιχῆς, 
δυνόμεως μετὰ δέχα βιβλία περὶ ἐχείνης 
ποιεῖται τὸν λόγον ὡς ὄντος ἀναγχαίου πρῶ- 
τον εἰπεῖν περὶ τῶν ἠϑῶν τῶν ἀνθρωπίνων 
8, 92 sq. — μὴ δεῖν δὲ μηδὲ κατ᾽ αὐτὸν τὸν 
Ἀριστοτέλη μεταφοραῖς ἐν τοῖς ὁριστιχοῖς 
λόγοις χεχρῆσϑαι 23,5 --- ἔϑος ἔχων αἰεὶ 
ἐπὶ τούτου τοῦ σ χήματος (τοῦ τρίτου) ὕστε- 
ρον τιϑέναι τὸν μέσον ὅρον 151,18 — τοῦτο 
οὕτως ἔχον δείχνυσι πάλιν, ὡς Eos αὐτῷ, τῇ 
τῶν ὅρων παραϑέσει 201,8, 233,25 — ἔϑος 
γὰρ αὐτῷ τὸ τῆς φάσεως ὄνομα χαὶ ἐπὶ τῶν 
προτάσεων ee aes 298,2 — ἐπὶ στοι- 
χείων μόνων, ἐφ᾽ ὧν τὰς χαϑολιχὰς δείξεις 
ἔϑος αὐτῷ ποιεῖσϑαι 414,10 — ταῦτα (ve- 
lut τοὺς διφορουμένους λόγους ἢ ἀδιαφόρως 
περαίνοντας) δι᾿ ἀχρηστίαν οὐ δι᾽ ἄγνοιαν 
παρέλιπεν 164,29 cf. vs. 25—27 — ὗπο- 
γράφει ἡμῖν φανερώτερον τὸ λεγόμενον 
συνϑετιχὸν ϑεώρημα, οὗ αὐτός ἐστιν εὑρετής 
274,20 sq. cf. 218,8, 283,12, 284,12 — 
ὅτι μιηδὲ κυρίως ἡγεῖται τοὺς τοιούτους (τοὺς 
δι᾿ ὅλου ὑποϑετιχούς) εἶναι συλλογισμοὺς 
οὐδεμιᾶς ὑπάρξεως ὄντας δειχτιχούς 330,29, 
348,12 συλλογισμοὺς μὲν ἁπλῶς οὐ λέγει 
τοὺς ὑποϑετιχοὺς εἶναι. περαίνειν μέντοι 


*) Index verborum alteri huius voluminis parti adiungetur. 


495 INDEX NOMINUM 


-_ 


αὐτοὺς λέγει 390,10 sq. cf. 388,21 — οἱ 
περὶ ᾿Αριστοτέλη τῇ χρείᾳ παραμετρήσαντες 
παρέδοσαν, ἐφ᾽ ὅσον αὕτη ἀπήτει 284,12 
ef. 3,3, 164,25 — οἱ περὶ Ἀριστοτέλη μετά- 
ληψιν εἰώϑασι λέγειν 924.18 ef. 263,26 — 
οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ 124,8 (οἱ περὶ Εὔδημόν τε 
χαὶ Θεόφραστον). 125,31, 121,18, 173,33 
(θεόφραστος χαὶ Εὔδημος), 223,5, 248, 3, 
250,1, 390,3 
οἱ ἀρχαῖοι. ὑπὸ τῶν ἀρχαίων, of μέχρι τῆς 
χρείας προήγαγον τὴν λογιχὴν πραγματείαν 
8,0 cf. 164,25, 284,12 — ὡς ἄλλοι τέ 
τινες τῶν ἀρχαίων zat “Epptvos δὲ λέγει 
89,33 — οὺς οἱ ἀρχαῖοι λέγουσι μιχτοὺς ἐξ 
ὑποϑετιχῆς προτάσεως χαὶ δε:χτιχῆς 262,31 
(opp. οἱ νεώτεροι 262,28) --- διαφέρειν δὲ 
δοχεῖ χατὰ τοὺς ἀρχαίους τὸ μεταλαμβα- 
νόμενον τοῦ προσλαμβανομένου 263,26 οἵ. 
524,11 χρῶνται μέντοι xat τῇ προσλήψει 
ἀντὶ τῆς μεταλήψεως 264,5 
Διόδωρος. οὗ εἰς χατασχευὴν χαὶ ὁ Κυ- 
ριεύων ἠρώτηται λόγος ὑπὸ τοῦ Διοδώρου 
184. — Διοδώρειον. τοῦ τε (se. δυ- 
νατοῦ) ὃ Διοδώρειον λέγεται 185,35 
Ἐπίκουρος. ὡς ἔχει ἐπὶ τοῦ ὑπὸ τοῦ Ἔπι- 
χούρου λόγου ἠρωτημένου τοῦ ὁ ϑάνατος 
οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς 940,14 sq. 
Ἐπίχαρμος tacito nomine citatur 303,21 
‘Epptvoc. τὸ μὲν οὖν λέγειν, ὡς Δ. οἴεται, 
ἐν δευτέρῳ σχήματι τὸν μείζονα ἄκρον 
εἶναι . . . 12,21 564. — ἐφ᾽ ἧς γὰρ συζυγίας, 
φησί, τὴν ἀντίφασιν ἔνεστι συναγομένην 
δεῖξαι, εὔλογον ταύτην μιηδὲν ἔλαττον ἀσυλ- 
λόγιστον λέγειν τῆς, ἐν ἡ τὰ ἐναντία συνά- 
γεται- ἀσυνύπαρχτα yap χαὶ ταῦτα ὁμοίως 
ἐχείνοις 89,94 54. — ἡ δεῖξις οὖν, ἣ χρῆ- 
ται ἝἝρμῖνος, οὐχ ἱκανὴ διαβάλλειν συζυγίαν 
χαὶ ἀσυλλόγιστον ἀποφῆναι 91,21 


Εὔδημος.- Εὐδήμου ἐν τῷ πρώτῳ [Ϊερὶ 
ΠΡ It i ι 


Ἃ 4 cd 


ems δειχνύντος τοῦτο διὰ πλειόνων 16,16 
— Θεόφραστος μὲν καὶ Εὔδημος ἁπλού- 

ΣΎΝ οἱ . ᾳ 7 5) 5) 
στερον ἔδειξαν τὴν χαϑόλου ἀποφατιχὴν 
ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ 91,4 56. --- Θεόφρα- 
στος χαὶ Εὔδημος, ὡς χαὶ xat’ ἀρχὰς 
ἐμνημονεύσαμεν (41,27), ἀντιστρέφειν φασὶ 
5 ,) 2 ny ap Ayre 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν (sc. ἐνδε- 
αὑτῇ 220,9sq. cf. 236,14 — 


ἑταῖροι αὐτοῦ of περὶ Εὔδημόν 


χαὶ τὴν 
γομένην) 
οἱ δέ γε 
τε χαὶ Θεόφραστον . . . φασιν ἐν πάσαις 
ταῖς ἐξ ἀναγκαίας τε χαὶ ὑπαρχούσης συ- 
ζυγίαις, ἐὰν ὦσι συγχείμεναι συλλογιστι- 


χῶς. ὑπάρχον γίνεσθαι τὸ συμπέρασμα 
124,8 8546. --- γίνεται ἐν δευτέρῳ σχήματι 
συζυγία ἐκ χαϑόλου χαταφατιχῆς τῆς μεί- 
ζονος ἀναγχαίας χαὶ ἐπὶ μέρους ἀποφατιχῇς 
ἐνδεχομένης τῆς ἐλάττονος ἐπὶ μέρους ἀπο- 
φατιχὸν ἐνδεχόμενον συνάγουσα, xat’ ἃ χαὶ 
Θεοφράστῳ τε xal Εὐδήμῳ Soxet 127,1 — 
Θεόφραστος χαὶ Εὔδημος οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ 
χαὶ ἐν τῇ ἐξ ἐνδεχομένης χαὶ ὑπαρχούσης 
μίξει φασὶν ἔσεσϑαι τὸ συμπέρασμα ἐνδε- 
χόμενον, ὁποτέρα ἂν τῶν προτάσεων ἐνδε- 
χομένη ληφϑῇ 173,32 cf. 236,11 — Εὖὔ- 
δημος χαί τινες ἄλλοι τῶν ἑταίρων αὐτοῦ 
(sc. μνημονεύουσι τῶν ἐξ ὑποθέσεως) 390, 2 
Εὐχλείδης. τὸ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Εὐκλείδου 
Στοιχείων ϑεώρημα 22,4 --- παρὰ Εὐχλείδῃ 
ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Στοιχείων - - - χαὶ ἔστι 
τέταρτον ϑεώρημα ἐν τῷ δεχάτῳ τοῦτο 
260,23—25 — ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῶν Στοι- 
χείων Εὐχλείδου 260,29,33 — ὃ Ebdxhet- 
Ons ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Στοιχείων δέδειχε 
διὰ τοῦ πέμπτου ϑεωρήματος δείξει χρησά- 
μενος ἄλλῃ 208,7 — Element. 1 axiom. 1 
citatur 22,6 et tacito nomine 544,17 
Εὐριπίδης tacito nomine citatur 303,22 
Θεόφραστος. ὡς πολλαχῶς λεγομένης τῆς 
προτάσεως ἔοιχε χαὶ Θ. ἐν τῷ Περὶ χατα- 
φάσεως φρονεῖν 11,14 ἐμνημόνευχε τοῦ 
οὕτως ἀδιορίστου zat O. ἐν τῷ [Περὶ κατα- 
φάσεως 66,7 ἐπὶ πλέον δὲ Θ. ἐν τῷ [Περὶ 
χαταφάσεως περὶ τούτων λέγει 367,13 ὡς 
ἔδειξεν ἐν τῷ Περὶ καταφάσεως ὁ θ. 918,19 
ὁ μέντοι Θ. ἐν τῷ Ilepi χαταφάσεως τὴν 
“za? οὗ τὸ Β, τὸ A’ ὡς ἴσον δυναμένην 
λαμβάνει τῇ “xa? οὗ παντὸς τὸ B, zat’ 
ἐχείνου παντὸς τὸ A’ 919,9 --- 6 μέντοι 
Θ. ἐν τῷ πρώτῳ τῶν αὑτοῦ [Ϊ]ροτέρων 
ἀναλυτιχῶν 123,19 sq. 
πρώτῳ τῶν []ροτέρων ἀναλυτιχῶν λέγων 
περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ ἀναγχαίου σημαινομένων 
οὕτως γράφει - - - 156,29 ἀνάγονται μέν- 
τοι χαὶ οἱ dt’ ὅλων ὑποϑετιχοὶ εἰς τὰ τρία 


ὁ γοῦν Θ. ἐν τῷ 


τὰ προειρημένα σχήματα ἄλλῳ τρόπῳ, ὡς 
χαὶ Θ. δέδειχεν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν [[ρο- 
τέρων ἀναλυτιχῶν 326,21 χαὶ Θ. δὲ ἐν 
τῷ πρώτῳ τῶν [Ιροτέρων ἀναλυτιχῶν λέγει 
τὸ προσλαμβανόμενον ἢ δι᾽ ἐπαγωγῆς τί- 
ὕεσθαι ἢ καὶ αὐτὸ ἐξ ὑποθέσεως ἢ δι’ 
ἐναργείας ἢ διὰ συλλογισμοῦ 988,17 sq. 
Θ. μέντοι ἐν τῷ προτέρῳ τῶν ᾿Αναλυτιχῶν 
δεύτερον σχῆμα λέγει . - - τρίτον δὲ . . - 


INDEX NOMINUM 423 


328,2 sq. 9. δ᾽ αὐτῶν (se. τῶν ἐξ ὑπο- 
Bésews) ἐν τοῖς ἰδίοις ᾿Αναλυτιχοῖς μνημο- 
; 


νεύει 390,2 — τὰ Θεοφράστου δύο τὰ 


ἐπιγραφόμενα 
σχήματα 340,14 — Θ. ἐν τῷ ἐπιγραφο- 


a 


᾿Ανηγμένων λόγων εἰς τὰ 
μένῳ Περὶ ἀναλύσεως συλλογισμῶν 340, 20 
— δέδειχε δὲ αὐτῶν (τοῦ ἁπλῶς ἀναγχαίου 
χαὶ τοῦ μετὰ διορισμοῦ) τὴν διαφορὰν χαὶ 
0. a. — Θ. δὲ προστ ince ἄλλους 

ς τέσσαρσι τούτοις οὐχέτι τελείους 
οὐδ᾽ as abet xtous ὄντας 69,27 cf. 70,14, 
110,13,21 — 0. δὲ χαὶ ταύτην (se. τὴν 
χαϑόλου ἀποφατιχὴν ἐνδεχομένην) τς 


, 
πεντε 


ταῖς ἄλλαις ἀποφατιχαῖς © Σ ἀντιστρέφειν 

A122 ef. 159,10, 220;9 — ©. δέ: ὅτι 
μὴ ἀναγκαῖον ἜΝ τὸ συμπέρασμα ἐν 
τῇ τοιαύτῃ συμπλοχῇ, οὕτω ἐπ ene 
132, 28—34 cf. 124,8sq. 285,23 — Θ. δὲ 
“od ποιεῖται ἁπλῶς διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπα- 
γωγῆς τὴν δεῖξιν τῆς προειρημένης συζυγίας 


248,19 --- λείπεται δὲ τὸ ἀπ σμοῦς 
μενον ἀμφιδοξοῦ οὔμενον εἶναι. ὥς φησι Θ. 
209,14 — οἱ δι᾿ ὅλων ὑποϑετιχοί, ods Θ. 


326,8,10 — xal 


πρόσληψιν ὑπὸ Θεοφράστου 


\ 3 i i 
χατὰ ἀναλογίαν λέγει 
ὅλως αἱ χατὰ 


λεγόμεναι 378,14 — λέγει τε ne προτά- 
σεων, ἃς Θ. χατὰ μετάϑεσιν λέγει 991,2 — 


οἱ περὶ Θεόφραστον 34, 15, 159 ,10, 174,18, 
199,8 — de reliquis locis, ubi Th. una 
cum Eudemo Seria pe ie 4, 124, 8, 
121,1. 173,32, 220,9), v. Eds. 

οἱ νεώτεροι. οἱ λεγόμενοι ὑπὸ τῶν νεωτέρων 
μονολήυματοι 17,12 ef. 18,4; 22,24 
χαὶ ὅλως οἱ λεγόμενοι ὑπὸ τῶν νεωτέρων 
ἀδιαφόρως περαίνοντες 18,16 ef. 164,30 — 
μεταλαμβανομένῳ 7, ὡς οἱ νεώτεροί φασι, 

262,9, 263,31, 

324,17 (opp. of περὶ ᾿Δριστοτέλη) — τῶν 


προσλαμβανομένῳ 19,5, 


λόγων, ads οἱ v. λέγουσιν ἀμεϑόδως περαί- 
γοντας 22,18,24, 24,1,9, 548,18 sq. ef. 
21,31, 08:22. 92 ὁ ὑποσυλλογιστιχὸς 
ὑπὸ τῶν νεωτέρων λεγόμενος 84,12 — 
ταῦτα, περὶ ὧν αὐτὸς μὲν οὐχ εἴρηχε, λέ- 
γουσι δὲ οἱ vy. ...xal χαϑόλου τὸ ϑέμα 
τὸ δεύτερον χαλούμενον παρὰ τοῖς νεωτέ- 
pots 164,28 54. ef. 284,15 — 
τρίτον ὑπὸ τῶν νεωτέρων χαλούμενον ϑέμα 
278,6,11sq. --- οὺς οἱ v. (opp. vs. 31 οἱ 
ἀρχαῖοι) συλλογισμοὺς μόνους βούλονται λέ- 


χατὰ τὸ 


yews οὗτοι δ᾽ εἰσὶν οἱ διὰ τροπιχοῦ (εἴ. 


20,7), ὥς φασι, χαὶ τῆς προσλήψεως γι- 
νόμενοι 262,28 οἵ. 263,12, 264,8, 268,4 
- οἱ χαλούμενοι ὑπὸ τῶν νεωτέρων ἐπι- 
βάλλοντές te χαὶ ἐπιβαλλόμενοι 289,19 sq. 
— οἱ δὲ ν. ταῖς λέξεσιν ἐπαχολουθϑοῦντες 
οὐχέτι δὲ τοῖς σημαινομένοις 373,29, 84,15 
- ἀνάπαλιν zat’ αὐτὸν (Ἀριστοτέλη). 
ς € , bed - ωςξ X ΄ 
ὡς οἱ νεώτεροι ἀξιοῦσιν, οἱ ὑποϑετιχοὶ λόγοι 
περαντιχοὶ μὲν οὐ συλλογισμοὶ δέ 390,16 
ΠΗ = ‘> a ς ͵ μενος V2 ny) II we ie ny 
αρμιενίδης. ovolws χαὶ ἐπὶ τοῦ Παρμενίδου 
λόγου συνάγοντος, τὸ ὄν 346,17 
παραλογίς εται χαὶ Il. ἑαυτὸν λέγων 
τὸ μὴ ὃν 


ὅτι ἕν 
σ 
οὕτω 
τὸ παρὰ τὸ ὃν οὐχ ἔστιν ὄν, 
οὐδέν ἐστιν . . . ἕν ἄρα τὸ ὄν 951,1 sq. 
Πλάτων. λαμβανόμενον δὲ εἰς ἄλλου δεῖξιν 
λήμμα zal ὁμολόγημα (χαλεῖται), ὡς Πλά- 
τῶν 44,20 --- περὶ τῆς διαιρετιχῆς, 7 
Πλάτων ἐχρήσατο 333,10sqq. οἱ περὶ 
Πλάτωνα 333,23 sqq. 

Πυϑαγόρειοι. τῶν [1υϑαγορείων ἡ δόξα 
81,20 
Πυϑαγοριχό 
γοριχοὺς οἱ ἀριϑμοί 81,27 
χρῆται (Δριστοτέλης) τῶν [1υϑαγοριχῶν, 
οἷς ἐδόκει ἡ μονὰς οὐσία εἶναι 86,5 cf. 

81,17 
- ἊΣ 


ὃ ἀναγχαῖον xal τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς 


οὐσίαι γὰρ χατὰ τοὺς [1υϑα- 


ΕΝ κ 
δόξῃ δὲ προσ- 


Στοά. 
λέγειν 19,20 54. -- 
λεγομένῳ 20,7 cf. 262,29 — ot διφορού- 


΄ 5 / ς ) ς 
μένοι λόγοι λεγόμενοι ὑπ᾽ ad 


a Pr eee δος 5 
τῷ TPOTLAW UT αὐτῶν 


a 
ξι 
< 
bo 
i=) 
S 

— 
i 


ef. 18,17, 164,29 — ot δὲ ἀπὸ τῆς 
Στοᾶς παρ᾽ ἐχείνων (sc. τῶν τ Ἄριστο- 
τέλη) λαβόντες καὶ διελόντες ἐποίησαν ἐξ 


αὐτοῦ (Sc. τοῦ συνϑετιχοῦ ϑδυρη αν 
τὸ χαλούμενον παρ᾽ αὐτοῖς δεύτερον ϑέμα 
χαὶ τρίτον χαὶ τέταρτον, ἀμελήσαντες μὲν 
τοῦ χρησίμου, πᾶν δὲ τὸ ὁπωσοῦν δυνάμενον 
λέγεσθαι ἐν τῇ τοιαύτῃ ϑεωρίᾳ, κἂν ἄχρη- 


> 


στον ἢ; ἐπεξελθόντες te καὶ ζηλώσαντες 
284,13 sq. οἷ. 164,28 sq. 

Στωϊχοί. οἱ ἀμεϑόδως περαίνοντες λόγοι παρὰ 
τοῖς Stwixots 21,31, 68,22,32 cf. 22,18,24, 
24,1,9, 345,13 sq. 

Φίλων. ὁμοίως καὶ περὶ τοῦ χατὰ Φίλωνα 
(se. ae 184, 6 

Χρύσι 
ae ἕπ 


ἰδίω 
τὸν (6 


ς λέγων μηδὲν χωλύειν χαὶ δυνατῷ 
εσϑαι 177,25 5η4. --- ὡς xat 


ποιὸν πάλιν τὸν αὐτὸν τῷ πρόσϑεν 


ξ 


, 


εἶναί τε καὶ γίνεσϑαι ἐν ἐχείνῳ τῷ κόσμῳ. 
ὡς ἐν τοῖς [lept χόσμου Χ. λέγει 180,36 


Phaedo c. 18 p. 

ὁ. 82 p. 
Theaet. c. 23 p. 
Phaedr. ο. 24 p. 


Categoriae ὁ. 
De interpret. 


ὦ Ὁ ον ὦ 


LO ΡῚ 


12Ὲ 566. 212,4 

LOSE BOY. οὐ ον. ga 

7 a ae ea ot 23, 12 
( 


245¢ . . . 272,9, 324,6, 


EOS eM 


De Republ. I 20 p. 349B sq. . . 275,15 sq. 
279,10 —12 


LIL 169. 408'C oe, eee 22,8 
Χ 9.10 p. 608p— 611A . 212,1 
De Legibus V3 p. 780B ..... lt 


LOCI ARISTOTELICI 


ΑΔ ΠΣ ΟΣ ΤΡ 6,35 
2 p- 16432. 366, 3 0 
CG ie fi eee γῆς 10,14 
i lb EC a 0: 10, 29 
Pipe LIRA tet de 11,6 
6 p. 17425 tal 
7 p. 17238 ai aaine 2 12,1 
doped ΘΒ cl: 065527 
7 p.17612—16 . 297,9—11 
7 p.l7b16sq. . . . 31,24 
7 p. 17b22—24 . 221,34sq. 
ΘΠ ΘΝ sot 21528 
9p.199823 ... .141,4 


Πρ: ROS ibaqs .597,3,16 
-10 p.19b19—32 . 405,25, 


30 — 34 


.10 p. 19b23,24 .409,20—22 
.10 p.19b82—36 409,10—12 


ὯΡΕΣ Ὁ ΞΘ 
11 p.20035 . . . 337,12 


pL p. 20a, 5 ho 19h389,25 


12 2. . . 40,21, 160,29 


.13 p.22019 sq... . 158,3 


Anal. pr. I (exceptis, quae explicanda pro- 
ponuntur) 


1p. ρα 2 2). ee eee 90,25 
ΕΙΣ τ ἘΣ, 23,24 
1 p.24019 . 257,11, 348,30, 350, 12,17 
1 p.24020 . . . . 343,22, 350,14,18 
P piQeo (=A ene 84,22 
1. pe BAB OS oe eon 69,14 
1 p.24b29 . 5A, 6, 126,4, Us 34, 167, 

, 169,25 
1 pena aie ae 375,21 
Dope nade πο - 100,24 
Sup ΔΝ Ὁ ee 37,20, 149,5 
3 peehags.. Bae one 36,22, 156, 14,27 
3 p25 a39 equi. i: Aa eee 219, 6 
3 p.25b14sq.. . . .38,8—10, 220,1 
£26810 τ eee 66,21 
UE (38 ene ee FF 252, 8 
A: 26820) ide ee eben 63,11 
ΤΡ eee 89, 10 
di peObiOb ὁ ἘΣ \o beets 92,31 
5 p. 2725 sq.. . 58,22, 113,17, 115,15 
δι με συ .....99,18 


LOCI ARISTOTELICI 425 


CB yi ee 218,4 
Dep etae ΙΧ... -: 86,6 
5 p.21aa0 .. - 11, 288119, 91: 391-14 
i ΒΥ. 392,11 
δ θα coe. “: 33,138, 122,18 
6 p. 2808033 ...8.... 105, 29 
Gi acie eS Tie 122,18 
6 p.28b15sq. . 111,21, 112,21, 116,33, 

117, 14 
δ ΡΟ awe. ef 122,18, 123,8 
ΠΡ ΠΟ FF Sek. 70,5 
7 p.29a30—39. - . . . . 255,4 
Πρ cs Hf ek. -: 255,8 
Se Ea: le ey ae Se 120,30 
Bop SO ον gee tl ade, 126,7 
tics WEG 4 ee (eae ee 128,5 
9 p.80a17sq. . 235,15, 247,18, 248,9 
9 p.30223sq.. .-.|. - 152,1, 154,26 
Oi SOs 25 tee | ys beh 13.9.95 
Ie pene sors ς NS 140,30 


10 p.30>7 sq. . 219,4, 236,29, 238,21 


10 p. 30024 sq... 141,28 
LCN ic EON eee ee Sa 135, 29 
11 p. 31637 sq. | . 186,20, 193,33 
HE prac Ors. sr coe 154,17 
Pp eeAB AN 0) «oe : 233,9 
Leprol Sl sqgse «.) » levees. 2 124, 2 


13 p.82a19 . . 160,1), 161,13, 169,31, 
174,28, 174,5, 329,26 


Bo AC Ee ea Ὁ: 161,16 
ΤΡ σα θη. na te ἡ τι γος = 168,15 
Πρ πον ch ALGSiL = Gay. Bye 169,6 
14 p. 3345 sq. . - 173,3, 200,18 
Πρ θαυ — 2H ew ae) ss 244,13 


15 p.83b25sq. . . {187,26, 245,21 sq. 
15 p.34a4 Bos 186, 6 
15 p.34a5sq....| . . 300,8, 187,4 
15 p.34a8. 151,8, 1,15, 182,30, 187,4 


ig ose OG eee 229,10 
Pa paseaetade ee |. Gas . 4 200, 23 
HD Ρ 9: SOO RUQesr ee} oe lt a) es 329,23 
Gel ae | le 188,7 
te eee π. 191,22 
15 p. 34619 sq. . 20524, 206,17, 216,7, 

23136, 233,19, 234,5, 

136, 248,2, 245,29 


15 p.34b27 sq. . 17417, 209,21, 245,29 


15 p.35a2 . Ltd; 145, 201520 
15 p.35a20—24 . |... . . 203,25 
SG CCH host aml Porn eee 245, 14 


16 p.35b30 sq. . 23238, 238,11, 236,34 


Comment. Aristot. II. 1. Jex. in Anal. Priora. 


τ 35088eq" oe ee: 213,33 
16 p.3647 sq. . 216,12,27, 234,36, 239, 6 


LOmp. 562227... Ὁ 213,5,11 
16 p. 36232 sq. . . 240, 22, 251,32 
10 sp. 36012 18, τ΄ “941. 95 
iG peaGl2o stele lene, watgeee 270, 7 
17 p. 36626—29 . 173,28, 227,13, 242,32 
EG USES. boul a? - eee ene 232,4 
17 p.36>35 sq. . 159,14, 218,30, 219,7 
Li prot ala sae nat es. τ. 197, 11 
ASAD al D Zoisqa Pete Ὁ. - 245,04. 
195 δοθῆ. το. : 240,26, 241,3 
iD erate 22 ct ae ee τς 238, 16 
19 p. 38b38-—44 Se 270,7 
ΤῸ ποθ es ekrde Pe he cnc y Sen 
ZONp Laps gp Me, oe 4) ae 356,5 
ANG Oe ca OR ead SI ee RO 245, 3 
AGES) τς τς 270,7 
ZAC Pr 99 ΘΝ wh es Sear et 254,19 . 
7 agg Te UL A Ta nee eee oe B® 2 254, 22 
23 p. 40023 — 25 - 265,16, 294,24 
Dupe GUS O en a? Tae ete Uae 317,30 
23 p.41439 . . 823,27, 386, 13,22 
CE ΗΜ 1} GE Siiows sso a τ᾿ ee 277, 14 
ZOD EALD Olas vi! 8) ty Ree 278, 2 
ΠΡ, e AUG SQ an scion a0 isnt) 51» 
PEA Dor: PM leer Sa ee ae 300, 22 — 24 
ὉΠ Te 8 WS Wy ee ae 291,21 
UPA SDT Gels ea aCe ae 308, 28 
7 Ca gt Oe Ae eh 311,11 
ΣΤ ASD SO 80s. κόπος 294,7 
28 p.44221—27 . . . . 303,32, 311,1 
ὭΘΥΡ  Α ΒΕ ad) 20 trl Ge bale aye 309, 11 
2S Pera wlG PO) πο ie 316, 22 
Zo Peto Lo Sie aula ἐν ἃ 256, 16,25 
20 pstge26—20 LS Liha τὺ 320,10 
ες: eet eee, Ses 318, 32 
Boyes SIM ii owes ee τὸς 266, 3,4 
ole ΡΥ ΑΘ ee ir, few eG elie ἘΣ 338, 4 
Ol) p- 46485594. occ: lis ln 399,23 — 25 
Se AG PI RA -Ae Sole ΡΤ 333, 28 
ΒΥ δ ALOR AG OG. ahs mcr Lea be 393, 30 
Seen ee A A a ame ΠΥ 7,28 
Efe Ti a ee ne ae Bo 391,19 
82 p.47a24—28 ..... 22,27 —29 
UOT, MI ee ty! Lie 351,20 
Oo Patel Go oe od a ea 300, 25 
GE CEO ore at Se Wal es eda a 384, 21 
a go) ee οὖς 379,25 
Sy 2 32 a ΠΩΣ κἔοχος 366,16 
ΟΠ C3: LE ae mee, Opens Same ee 361,25 


426 

OM Ae 28m eke τ 372,11 
AN AAI DIAN UE Resse see, oe te 377, 25 
BUD aAG DOG e τ ἐν lolita meen the 378,30 
45 p.50>380—32, 51a18—21 . 391,15, 

396,25 
JAC ey NLS FI Seater Sh Dodibs 411,2 
46 p.51036 sq... . . 414,8,19, 415,8 
AGED UL 2 θη, a) Chie ie - 157, 14 sq. 


Anal. pr. Il 1 p.53a10—14 


. 10,3, 110,19 
I 2 p.5368,26sq... . 


ΠΟΙ Fe aos Στὰ cute σι eee 323,3 

Anal: postales yp. ΠΡ. sq. 9. ss 14,12 
ef. 12,21, 331,24 

Te p: MZAS aes eee: 11,8 

14 p.73>26 sq. . . 12,3, 25,12 
το ας memes 292,17 

1 26 ois LOB Fett 

A ere erento Mat 332,34, 335,8 

WS p. SWbst .: . 23,5 


rei keh hel las}! as] 


LOCI ARISTOTELICI 


Topical 1 p.100b21—23 ..... 14,6 
Τρ. 1019. . ΑΕ 295,1 
L1G). 1 Ν᾿ rae vee 12,13, 18 
Lids 18 ὅπ. See 331,23 
ΕἸ ge 103dm21. 2 eee 303, 2—4 

πὰ. Be 5 Mat haere 998, 19 
VIIT 1 p.155>18—20 . . . 333,4—6 
VIII 1 p.155820—28..... 279, 6 

Animal. hist.I 1 p.488b12sq.. . . . 5,18 

Metaphys.I 1 p.9804221 ... .°. 2... 5,6 

Ethic. Nicom.1 1 p. 109441 sq.. . 275,8 sq. 

ef. 219,8 
I1 p.1094b11 et saat 


17 Ὁ. 1098416 
X 7 p.1177a12 
IL 5 p. 1106415 sq. . 264,22 sq. 

VIE 13 p. 1153414 
14 p.1153>12 


} . 301,22 sq. 


[81,97 902,8 


Rhetor. 12 p.1357>31—36 . . 48,1924 


ADDENDA ET CORRIGENDA*) 


“τ 18. ταν 1. τὰ 

ule 20:0: δὴ 1.0.0 

. 22,4 τὸ “εἰ cum cod. B legendum est 

. 37 n.19 lacera quaedam habet F, non B 
. 10,6 τέλειοί] τέλεόν legendum esse videtur 


ef. p. 15,30, 16,5, 338,28 


. 121,9 τι] immo , τί 
. 125 n.6 excidisse videtur velut] 1. add. 


Brandis Schol. 159a14 


. 141 col. tit. 915] 1. b31 
. 176 ἢ. 30 adde (post οὗν) 
. 201,9, p. 909,8 ζῴω] 1. ζῴῳ 


ΘἝ Ὁ Ὁ 


ἘΠῚ UU D'S 


ΝΘ 
ΝΘ 


ιοῖ 
Oo τῷ 


8,2 ὅτι] conico ἔτι 
230,28 1. συλλογσμιός, 


© 


no tb 


n. 19.20 put xat adde ὅτι 

7,1 συνάγει] legndum esse videtur συνάγῃ 
»24 éntotace] 1. ἐπίτασιν 

»21 ante χὰ εἶναι excidit χαὶ εἶναί 
τινα σχέσιν αὐτῦν πρὸς ἀλλήλας τοιαύτην 
ὡς συνῆφϑαί τε ἀλλήλαις 


bo 
lor} 


278 ἡ. 2 a37] 137 
.340n. 1] 1.8 


366,7 ἡμίσεως. ἡμίσεος 


*) De locis, quos [Themistii] paraphrasis emendatos exhibe, cf. Supplementa. 


J 


# 15623 


i 
E 
2 
od 
a 
Φ 
- 
ο 
Ψ} 
2 
5 
Ξ- 
μι 
‘i 
-
Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Commentaria in Aristotelem graeca. Edita consilio et auctoritate Academiae litterarum regiae borussicae .."

See other formats
