Skip to main content

Full text of "Patrologiae cursus completus sive biblioteca universalis, integra, uniformis, commoda, oeconomica, omnium SS. Patrum, doctorum scriptorumque eccelesiasticorum qui ab aevo apostolico ad usque Innocentii III tempora floruerunt .."

See other formats 


Google 


This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 


public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual 
personal, non-commercial purposes. 


and we request that you use these files for 


Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 
a[nttp: //books . google. con/] 


Th qnt, e Jacquo) fa.ol 


PAI ROLOGLE 


CURSUS COMPLETUS, 


SEU BIDLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, 


OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM, 


$IVE LATINORUM, SIVE GR/ECORUM, 


QUI AB EVO APOSTOLICO AD ETATEM INNOCENTI! Il[. (ANN. 1216) PRO LATINIS, 
ET AD CONCILH. FLORENTINI TEMPORA (ANN. 1159) PRO GRAECIS FLORUERUNT : 


RECUSIO CHRONOLOGICA 


OMNIUM QUA EXSTITERE MONUMENTORUM CATIIOLICAZ TRADITIONIS PEIt QUINDECIM PIULURA 
ECCLESLE SAECULA, 


JUVTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLA TAS, PERQUAM DII.IGENA 
TERN CASTIGATA ; DISSERTATIONIBUS, COMNENTARIJS YARIISQUE LECTIONIBUB CONTINENTER ILLUSTRATA ; OMNIBUS 
OFRKRIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUA TRIBUS NOYISSIMIS SACULIS DEBENTUR ABSOLUTAS, DETECTIS 
AUCTA ; INDICIBUS ORDINARIIS VEL ETIAM ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOXOS, SIVE AUCTORES ALICUJUS 
MOMENT! SUBSEQUENTIBUS, DONATA ; CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUS RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS 
SINGULARUM PACINARUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTANQUE MATERIAM 8IGNIFI- 
CANTIBUS, ADORNATA ; OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA YERO AUCTORITATE IN 
ORDINE 4D TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUB, AMPLIFICATA ; 

OUCENTIS. ET QUADRAGINTA INDICIBUS SUB OXNI RESPECTU, SCILICET, ALPHABETICO, CIRONOLOGICO, ANALYTICO, 
ANALOGICO, STATISTICO, SYNTIIETICO, ETC., OPERA, RES gr AUCTORES ExHUiBENTIBUS, TA UT NON SOLUM. 
STUDIOSO, SED NEGOT!IS IMPLICATO, ET $1 FORTE SINT, PIGRIS ETIAM ET IMPERITIS PATEANT OMNES 
$8. PATRES, LOCUPLETATA; SED PIUESERTIM DUOBUS IMMENSIS ET GBNERALIBUS INDICIBUS, ALTERO 
sciLic&T RERUM, Quo coNsULTO, QUIDQUID NON 30LUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM 
UNUSQUISQUE PATRUM, ABSQUE ULLA EXCEPTIONE, IN QUODLIBET TUKMA SCRIPSERIT, UNO 
INTUITU CONSPICIATUR ; ALTERO SCILIPTUILE SACRE, £X QUO LECTOM. Cou- 

PERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM SUORUM LOCIS 
SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM SCRIPTURAS VERSUS, A PRIMO GENESKOS 
USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT : 

ΕΡΙΤΙΟ ACCURATISSIMA, CETERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDa, $1 PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS, 
CHARTAÀ QUALITAS, INTEGR!ITAS TEXTUS, CORRECTIONIS PERFECTIO, OPERUM MECUSORUM TUM VARMIKTAS 
TUM MUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATAOLOGIE DECURSU CONSTANTER 
SIMILIS, PRETI! EXICUITAS, PRASERTINQUE 1I8TA4 COLLECTIO UNA, METIIODICA ET CIRONOLOGICA, 
SKXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE BACTENUS ΠΟ ILLIC 8PARSORUM, VEL ETIAM 
INEDITORUM, PRIMUM AUTEM IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET M8S. AD OMNES 
£TATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE PERTINENTIBUS , COADUNATORUM, 

&T EX INNUMERIS OPERIBUSB TRADITIONEM CATHOLICAM CONFLANTIBUS, OPUS. UNICUM MIRABILITEN EFFICIENTIUM. 


SERIES LATINA, 


IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORES o ECCLESLE LATIN.£ 
A TERTLLLIANO AD INNOCENTIUM III. 


ACCURANTE J.- P. MIGNE. 
Bibilotheeo cleri nniverso, 
SIYE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIA ECCLESIASTICA RAMOS RDITOR&. 


PATROLOGIA, AD INSTAR IPSIUS ECCLESIA, IN DUAS PARTES DIVIDITUR, ALIAM NEMPE LATINAM, ALIAM GRACO-LATINAM. 
AMBAE PARTES JAM INTEGRE EXARATA SUNT. LATINA, 292 vOLUMINIUUS MOLE. SUA STANS, 11 tÜrRANCIS VENIT : GR.ECA 
bUFLICI EDITIONE ΤΥΡΙΒ MANDATA EST. PRIOR GRECUM TEXTUM UNA CUM VERSIONE LATINA LATERALI COMPLE- 
CT1TUR, ET 104 votuMiNA ΙΝ 109 TOMIS, PRO PRIMA SERIE, NON EXCEPIT. POSTERIOR VERSIONEM LATINAM TANTUM 
£ XHIBET, IDEOQUE INTRA 55 YOLUMINA RKTINETUR. SECUNDA SERIES GRECO-LATINA AD O8 VOLUMINA TANTUM ATTIN- 
GIT; DUM NIUJUS VERSIO MERE LATINA 99 VOLUMINIBUS EST ABSOLUTA. UNUMQUODQUE VOLUMEN GIL ACO-LA TINUM ὃ, 
UNUMQUODQUE MERE LATINUM D FRANCIS SOLUXMODO EMITUR : UTHOBIQUE VERO, UT PRETI! HUJUS bENEFICIO 
PRUATUR EMPTOR, COLLECTIONEM INTEGRAM, SIVE LATINAM, SIVE GILECAM COMPARET NECESSE EMIT; SECUS ENIM 
CVJUSQUE YOLUMINIS AMPLITUDINEM NECNON ET DIFFICULTATES VAIIA PRETIA EQUABUNT. IDEO, $1 QUIS TANTUM EMAT 
LICET INTEGRE, SED SEORSIM, COLLECTIONEM GR/ECO-LATINAM, VEL EAMDEM EX GRECO LATINE VERSAM, TUM QUODQUE 
vOLUMEN PRO 9 νεῖ, PRO Ó FRANCIS SOLUM ODTINEBIT. IST.£ CONDITIONES FOSTERIORI PATROLOGLE LATINAE SERIEI, 
PATRES AD INNOCENTIO ll AD CONCILIUM TRIDENTINUM EXIIIBENTI, APPLICABUNTUR. PATROLOGIA QU.£ MANUSCR!PTIS 
YN SIBLIOTIECIS ORBIS UNIVERSI QUIESCENTIBUS GONSTAAIT, NECNQN. PATROLOGIA ORIENTALIS, CONDITIONIBUS $PE£- 
CJALIBUS SUDJICIENTUR, ET IN TEXPCRE 2UO ANAUNTIÉBUNTUR, Sí TEMPUS EAS. TYPIS MANDANDI NODIS NON DEFUERIT, 


- a RE. 


PATROLOGIA LATINAE TOMUS XXVI11. 


————. 


δὲ vÜSEBIUS HIERONYMUS, - A 


EXCUDRBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE, EDITOREM, 
IN *JA DICTA THIBAUD, OLIM D'AMBOISE, PROPE PORTAM LUTETI PAIISIORUM VULGO 
B'ENFER NOMINATAM, SEU PETIT-M ONTROUCE, NUNC VERO INTRA MOENIA PARISINA. 


t E 1866 


7 . AVIS IMPORTANT. ᾿ 


D'aprés one deslois providentielles qui régissent le monde, rarement les «euvres au-dessus de l'ordinaire se font 
saps contradictions plus ou moins fortes eL uembreuses. Les Ateliers Catholiques ne Pouvalent guére échapper à ce 
cachet divin de leur utilité. Tantót on a nié leur existence ou leur importance; tantót on a dit qu'ils étaient fermes 
ou qu'ils allaient l'étre. Cependant ils poursuivent leur carriére depuis 27 ans, et les productions qui en sorteut 
deviennent de plus en plus graves et soignóes : aussi parait-il certain qu'à moins d'événemenis qu'aucune prudence 
humaine ne saurait prévoir ni empécher, ces Ateliers ue se fermeront que quand la Bibliothéque du Clergé sera 
terminée en ses 2,000 volumes in-4*. Le passé parait un sür garan! de l'avenir, pource qu'il y aà espérerou ἃ 
craindre. Cependant, p»rmi les calomnies auxquelles ils se sont. trouvés en butte, il en est deux qui ont été conti- 
noellement répéiées, parce qu'étani plus capitales, leur effet entrainait plus de conséquences. De petits et ignares 
concurrents se sont donc acharnés, par leur correspondance ou leurs voyageurs, à répéter partout que nos Editions 
étaient mal corrigées et mal imprimées. Ne pouvant attaquer le fond des Ouvrages, qui, pour ]a plupart, ne sont 
que les chefs-d'oeuvre du Catholicisme reconnus pour tels dans tousles temps et dans tous les pays, il fallait hiep 
se rejeter sur la forme daus ce qu'elle a de plus sérieux, la correction et l'impression; en elTet, ies chefs-d ouvre 
niéme n'auraient qu'une deni-valeur, si le texte en était inexact ou iliisible. 

]l est trés-vrai que, dans le principe, un succés inoui daus les fastes de Ja Typographie avant forcé l'Editeur. de 
recourir aux mécaniques, alin de marcher plus rapidement et de donner les ouvrages à woindre prix, quatre volumes 
du doubie Cours d'Ecriture sainte et de Théolegie (urent tirés avec la correction iusufüsante donnée daus les. impri 
meries à presque tout ce qui s'édite; il est vrai aussi qu'un cerlain nombre d'autres volumes , appartenant à diverses 
Publications, furent imprimés ou trop noir ou trop blanc. Mais, depuis ces temps éloignés, les mécaniques out 
cédé le travail aux presses à bras, et l'impression qui en sort, sans étre du luxe, attendu que. le luxe. jurerejt dans 
des ouvrages d'une telle nature, est parfaitement convenable sous tous les rapports. Quant à la correctior, il est 
de fait qu'elle n'a jamais été portée si loin dans aucune édition ancienne ou contemporaiue. Ft comment! en serait-il 
autrement , aprés toutes les peines et toutes les dépenses que nous subissous pour arriver à purger nos épreuves de 
toutes fautes? L'hbabitude, en typographie, méme dans les meilleures maisons, est de ne corriger que deux épreuves 
et d'en conférer une Lroisióme avec la seconde, sans avoir préparé en rien le manuscrit de l'auteur. 

J)ans les Aleliers Catholiques la difference est presque incommensurable. Àu moyen de correcteurs hlanchis sous 
le harnais et dont le coup d'ail typographique 651 saus pitié pour les fautes, on commence par préparer la copie d'un 
bout à l'autre sans en excepter un seul inot. On lit ensuite en premiére épreuve avec la copie aiusi préparée. On lit 
en seconde de la méme maniere, mais en collationnant avec la premiére. On fait la méme close en tierce, en colla- 
tionnant avec la seconde. On ayit de méme en quarte, en collationnaut avec la tierce. On renouvelle là méine epe - 
ration en quinte, eu collationnant avec la quarte. Ces collationnements ont pour but de voir si aucuue des fautes 
signalées au bureau par MM. les correcteurs, sur la marge des épreuves, n'a échappé à MM. les corrigeurs sur le 
marbre et le méial. Aprés ces cinq lectures entiéres contrólées l'une par l'autre, ei en dehors de la préparation 
ci-dessus mentionnée. vient une révision, et souvent il en vient deux ou trois; puis l'on cliche. Le clichage opéré, par 
conséquent la pureté du texte se trouvant immobilisée, on fait, avec la copie, uie nouvelle lecture d'un bout de l'6- 
preuve à l'autre, on se livre à une nouvelle révision, et le Urage n'arrive qu'aprés ces iunombrables précautions. 

Aussi y a t-il à Montrouge des correcteurs de toutes les nations et en plus grand nombre que dans vingl-cínq 
imprimeries de Paris réunies ! Aussi encore, la correclion y coüte-t-elle autan: que la composition, tandis qu'ailleurs 
eile ne coüte que le dixiéme ! Α 1185] enfin, bien que l'assertion puisse paraitre téméraire, l'exactitude obienue par 
tant de frais et de soins, fait-elle que la plupart des Editions des Ateliers Cetholiques laissent bien loin derriére eiles 
celles méme des célébres Dénédictins Mabillon et Montfaucon et des célébres Jésuites Petau et Sirinond. Que l'on 
compare, en effet, n'importe quelles feuilles de leurs éditions avec celles des nóires quí ieur correspondent, en grec 
comme en latin, on se convaincra que l'invraisemblable est une réalité 

IYailleurs, ces savant« éminents, plus préoccupés du sens des textes que de la partie typographique et n'étant 

int correcleurs de profession, lisaient, non ce que portaient les ὁ reuves, mais ce M devait s'v. trouver, leur 
faute intelligence suppléant aux fautes de l'édition. De plus les Bénédictius, comme les Jés"ites, opéraient presque 
toujours sur des manuscrits, cause perpétuelle de la raultiplicité des fautes, pendant que les Ateliers C ullioliques, 
dont le propre est surtout de ressusciter la Tradition, u'opérent le plus souvent que sur des imprinés. 

Le R. P. De Buch, Jésuite Dollandiste de Bruxelles, nous écrivait, i]. y a quelque temps, n'avoir pu trouver en 
dix-huit mois d'étude, uie seule faute dans notre Paltrologie lutine. M. Denzinger, professeur de 1 héologie à l'Uni- 
versité de Wurzbourg, et M. Reissmann, Vicaire Géuéral de la méme ville, nous mandaient, à la dale du 19 juillet, 
n'avoir pu égalemen! surprendre une seule faute, soit daus le latin soit dans le grec de notre double Patroloqie. Eufin, 
Son Eminence le cardiual Pitra, Bénédictin de Solesme, et M. Bonetty, directeur des Aunles de philosophie chré- 
tiene, mis au défi de nous convaincre d'une seule erreur typographique, ont élé lorcés d'avouer que nous n'avions 
guére trop présumé de notre parfaite correction. Dans le Ciergé se trouvent de bons latinistes et de bons he.lénistes, 
et, ce qui est plus rare, des hommes Iróés-positifs et trés-pratiques, eli bien! nous leur promeltons une prime de 10 
centimes par chaque faute véritable qu'ils découvriront dans n'importe lequel de ios volumes, surtout dans les grecs. 

Malgré ce qui précéde, l'Editeur des Cours complets, sentant de plus en plus l'importance et méme la. nécessite 
d'une correction parfaite pour qu'un ouvrage soit véritablement utile el estimable, se livre depuis plus d'un an. et 
est résolu de se livrer jusqu'à la fin à une opération longue, pénible et coüteuse, savoir, la révision entiére et 
universelle de ses innombrables clichés. Ainsi chacun de ses volumes, au fur el à mesure qu'il les remet sous presse, 
est corrigé mot pour mot d'un bout à l'autre. Quarante hommes y sout ou y seront occupés pendant 10 ans, et une 
somme qui ne saurait étre moindre d'un demi million de francs est consacree à cet important contróle. De cette 
maniére, les l'ublications des Atelters Catholiques, qui déjà se distinguaient entre toutes par la supériorité de leur 
correction, n'auront de rivales, sous ce rapport, dans aucun temps ui dans aucun pays; car quel est l'éditeur qui 
pourrait et voudrait se livrer APRES COUP à des travaux si gigautesques et d'un. prix si exorbitant ? I1. faut 
certes éire bieo pénétré d'une vocation divine à cet elfet, pour ne reculer ni devant la peine ni devant la dépeuse, 
auriout lorsquo l'Europe savante prociame que jamais voiumes n'ont été édités avec taut d'exactilude que ceux de 
Ja Bibliotl:éque universelle du Clergé. Le présent volume est du noinbre de ceux révisés, et tous ceux qui le serout 
ἃ l'avenir porteront cette note. En conséquence, pour juger les productions des Ateliers Catholiques sous le rapport 
de 1a correciion, il ne faudra prendre que ceux qui porteront en téte l'avis ici tracé. Nous ne reconnaissons que cette 
édition et celles qui suivront sur nos planches de métal ainsi corrizées. On croyait autrefois que la stéréotvpie 
immobilisait les fautes, attendu qu'un cliché de métal n'est point élastique; pas du tout, il introduit la erection, 
ear on a trouvé le moyen de le corriger jusqu'à extinction de fautes. L'Hébreu ἃ élé revu par M. Drach, le Grec 
par des Grecs, le Latin ct 16 Francais par es premiers tof leetdurs. de l9 r4pijale en ces langue«. . 

Nous avons 14 consolation de pouvoir ffinty «cpleatie par Ἰδὲς réfibx ions: 91 )tes : Enfin, notre exemple a fini par 
ébranler les grandes publications en ltalie, en Afleni2gne,"én Belgique*even fratice, par les Canons grecs de ltome, 
le Gerdil de Naples, le Samt Thomas de Parme, l'Encyclopédie religieuse de Muuicb, le recueil des déclarations des 
riles de Druxelles, les Bollundistes , JezSuayte et 10 Spicilége dc Pais equ ivi, ,0n, p'avait su réimprimer que des 
ouvrages de courte baleine. Les 1n- £t od e'engloptissegt"les Ja folios fabQpU péurz et on. n'osait y toucher, par 
crainte de 2e nover dans ces abinid$ satis (ond et dnt rives; mais ὁπ δ: pat;se; Pisquer à nous imiter. Bien plus, 
sous notre impulsiou, d'autres Editeurs se préparent, sous notre patronage el notre direction, au Bullaire universel, 
a wne Jlistoire générale des Conci.es, aux Décisions de toutes les Congrégations, à une Biographie et à une Ilistoire 
universelle etc., ete. Malheureusement, la plupart des éditions déjà faites ou qui se font, sont sans autorité, parce 
qu'elles sont sans exzactitude; la correction semble en avoir été faite. par dos aveugles, soit qu'on n'en ait pas senüu 
la gravité, soit qu'on ait reculé devant les frais; mais patience! une reproducUion correcte surgira bientàt, ne 
füi-ce qu'à la lumiére des écoles qui se sont faites ou iquj se feropt encore. 


TRADITIO CATHOLICA. .. 
SAECULUM V. ANNUS 420. 


SANCTI EUSEBII 


HIERONYMI 


STRIDONENSIS PRESBYTERI 


OPERA OMNIA, 


POST MONACHORUM ORDINIS S. BENEDICTI Ε CONGREGATIONE S. MAUI, 
SED POTISSIMUM D. JOANNIS MARTIANJEI, 


RECENSIONEM, 


DENUO AD MANUSCRIPTOS ROMANOS, AMBROSIANOS, VERONENSES ET MULTOS ALIOS, 
NEC NON AD OMNES EDITIONES GALLICAS ET EXTERAS CASTIGATA, 
PLURIMIS ANTEA OMNINO INEDITIS MONUMENTIS 
ALIISQUE $. DOCTORIS LUCUBRATIONIBUS SEORSIM TANTUM VULGATIS AUCTA, 
NOTIS ET OBSERVATIONIBUS ILLUSTRATA, 


STUDIO ET LABORE 


VALLABSII ET MAFF4EII VERONAE PBESBYTERORUM, 


EDITIO PARISIORUM NOVISSIMA, 
JUXTA SECUNDAM AB IPSIS VERONENSIBUS ITERATIS CURIS RECENSITAM 
TYPIS REPETITA, 


ACCURANTE ET DENUO RECOGNOSCENTE J.-P. MIGNE, 
BIBLIOTHECAE CLEBI ΝΕΎΕΙΝ, 
* SIVE 
CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTLE ECCLESIASTICA RAMOS EDITORE. 


TOMUS OCTAVUS. 


—— -— 04000 GÀ 


, VENSUNT 9. voLuatNA 60 FEA4NGIJS GALLICIS. 


t . . [PN u φΦ [ELE ELLEN "um 


EXCUDEBATUR FT VENIT APUD J..P. MIGNE, EDITOREM, 


ΙΝ VIA DICTA THIEAUD, OLIM D'AMBOISE .. PROPE POÉTA3s LUTETIJE PARISIORUM VULGO. 
D'ENFER NOMINATAM, SEU PETIT-MONTAROUGE, NUNC VERO INTILA MOENIA PARISINA 


1866 


TRADITIO CATHOLICA. 
SAECULUM V. ANNUS &90; 


 ELENCHUS 


AUOTORUM ET OPERUM QUI IN HOC TOMO XXVII CONTINENTUR. 


S. EUSEBIUS HIERONYMUS STRIDONENSIS PRESBYTER. 


Translatio Chronicorum Eusebii Pamphili, juxta recensionem Romanam anni 1833, 
ip qua ex codice Armeniaco editus esl etiam Eusebiani operis liber primus qui 
huc usque desiderabatur. 

Appendiz ad Chronicon Eusebio- Hieronymianum. 

Samuelis, presbyteri Aniensis, temporum usque ad suam etatem (11779) ratio. 

C. L. Ptolemei inerrantium stellarum significationes. 

Kalendarium vetus Romanum, cum ortu occasuque steltarum et ejusdem explana- 


lione. 
Kalendarium aliud anno Christi 395, quo synodus prima Nicena celebrata est, con- 


feclum.- ' 
Vallarsii Prefatio et ποία ad suam Chronici Eusebio-Hieronymiani recensionem, 


cujus loco, μὲ post inventum codicem Ármeniacum jam in multis deficientis, 
Romanam adhibere debuimus. 


Parisiis, — Ex typis ἢ. P. MIGNE. 


Col. 


h 


t-——nnn aM “-,-τὦ T€ Mug am, c RD qi 


ANGELI MAII 


PR/EFATIO 


» MP cum qu . 
. 


Post iucentum. Eusebii Chronicorum priorcm librum, quem. Latini veiercs nunquam habuerunt , Gral 
jam diu desiderabant, Armenii denique orbi restituerunt , duce tantummodo totius operis editiones curata 
sunt , Mediolanensis" videlicet atque Veneta : qua , separatis locis studiisque [acte , haud semel inter. se 
dissident , neutra vero ecl. ad unguem. elimata vel. perfecta est : quanquam ego Veneta editioni , propter 
Armeniaci textus doctorumque scholiorum comitatum , precipaum honorem sponte. defero. Que cum ita se 
habeant, nunquam non optati tertiam demum adornare editionem , que omnia superiorum bona conjungeret , 
mendis exclusis : id quod de priore presertim libro dictum sit , qui unici codicis Armeniaci auctoritate. el 
Gracorum. (ragmentorum adminiculo nilitur. In posteriore autem libro longe plura adjumenta suppetunt , 
quibus egregium Eusebii opus ad meliorem iruagem ra&vocare licet : sunt enim in Vaticana Pontificis 
Maximi bibliotheca posterioris Chronicorum libri codices plus viginti , quos inter aliquot veteres el prestan- 
tissimi, Praeterea cum in. Mediolanensi ac Veneta unius tantum Eusebii verba contineantur , magnum est 
operis detrimentum, quod permultis atque preclaris S. Hieronymi additamentis caret. Neque ipsemet Eusebii 
textus. in pradictis editionibus , que ex Armeniaco codice manant , integer est atque. iilibatus : etenim luce 
meridiana clarius est, non pauca Armenium vel amanuensem vel. interpretem de genuinis Eusebii fra- 
gmenlis pratermisisse : quam rem Syncellus praesertim , et Chronicon paschale (cujus mobilissimus in 
Vaticana bibliotheca codex est), aperte demonstrant, de quorum veluti rivulorum ab Eusebio origine nullo 
modo dubitari potest. Profecto sanctus Hieronymus affirmat in. proefutione, se ante Trojana tempora nihil 
prorsus Eusebie addidisse : et tamen Latinus Chronicorum textus compluru habet ante. Troj«c ccptivitatem, 
a Grecis sape fragmentis confirmata, que Armeniacus codex desiderat. Post Trojam quoque captam multa 
sunt ab Ármeniaco interprele praetermissa , qua Hieronymus retinet , nec tamen iuter ejus additamenta. ceu- 
sere licet , quia cum Gracis fragmentis sine dubio Eusebianis adamussim congruunt. Opere igitur pretium 
me facturum sperari , si universum Eusebii Chronicon nova hac editione integrius, emendatius pleuiusque 
facerem : priorem scilicet librum duarum collatione editionum , criticis aliquot. animadversionibus , philolo - 
gico studio ac sedulitate expolirem et reformarem : posteriorem vero, non solum praetermissis ab Arme- 
riaco interprete Eusebianis fragmentis augerem , verum etiam doctis Hieronymi laboribus cumularem ; 
εἰ qucd. apprime intererat , tot. codicum Vaticanorum auzilio fretus nova. prorsus lectione donarem. llac 
est igitur. consilii mei summa : cui jam illud addendum est , quod lacunam codicis Armeniaci,, inter priorem 
alterumque librum interjectam , id est consulum Cesarumque, cum decurrentibus olympiadibus , seriem , 
invocato Chronici paschalis auzrilio eertissime, ut arbitror, sustuli, οι Eusebii opus. absolutissimum 
reddidi. 


* Anno 1818 typis expressa. In fron'e titulus iste legitur ; Ersebii Pamplili chrovicorvim canouem libri dvo, 
Opes ex Haicano codice a Doctore [ohunne Zohrabo, collegii Armeniaci Veuetia um a. vnu 0, atigcnter. expresstin εἰ 
custigatrm. Angeles. Maius. οἱ Tohannes. Zoirabes. niue. priuvim. conjenctis. ceris tatinkate. domitem rolisqve ilv- 
streivm additis Gracis reliqviis edidervnt.. Opus postea. secundis curis. retractatuni. Romi? 1553. edidit idem Ang , 
Maius in Script. vet. nov. Collect., Vom. VIII. Et ca est editio quam sequimur. Priorem librum, quamvis Hieronymi 
laborem non sit expertus, in gratiam Lectorum editioni nostre iuseruimus. Nonnulla etiam opuscula chronica ape 
vend:cis vice subjunximus. Evir 


Parnor. XXVI. ] 


"e 


HI 


EUSEBII CIIRONICORUM LI, I. 


12 


EUSEBII PAMPHILI 


CAESARIENSIS EPISCOPI 


GCHRONICORUM LIBER PRIMUS. 


PROOEMIUM (1). 

1. (2) Complura volumina veterum historiarum 
perlegi, sive que apud Chaldaeos Assyriosque nar- 
rantur, sive quas minute /Egyptii perscribunt, sive 
denique quas Grzci referunt, nulla (siquidem fieri 
posset) interposita dubitatione : quibus in scriptis 
tempora regum οἱ olympiadum, qui suut. athiletici 


A ludi, continentur : nec non si qua preclara facinora 


a Barbaris et a Grzcis, tamque ἃ fortibus (3) quam 
ab imbecillibus gesta sunt : tum et horum cujusque 
mirandi exercitus, duces, sapientes, viri strenui, 
poete, listoriographi et philosophi recensentur. 
Porro * opportunum duxi, imo perutile et neces- 
sarium, breviter hzc omnia disponere : przeterea- 


XPONIKON IIPOTOX AOT'OZ. 


(^) Σύνοψιν 07096430 ποιῆσαι, συναφείας & 


xai ἀληθείας ἐν πᾶσι φροντίξων, xal τῆς χαταλλήλου τῶν 


πραγμάτων ἀχολουθίας᾽ διαφοράς φημι βασιλέων, xat ἱερέων ἀριθμὸν, με τε χαὶ διδασχάλων, χαὶ 


τῶν παρ᾽ Ἕλλησιν f] ἄλλοις ἔθνεσιν ἐπὶ σοτίᾳ βεδοημένων, ἣ ἅλ 


(1) Ab Armeniaco codice abest auctoris nomen 
vet operis titulus, qui mira varietate a Graecis οἱ 
Latinis auctoribus recitatur. Hac super re satis nos 
disputavimus in pr:evia dissertatione. Qui a nobis 

nitur Litulus, is evidentibus firmisque testimoniis 
innititur. Vocabulum item proemium in codice Ar- 
meniaco desideratur. Denique libri capita in eodem 
codice re quidem vera distinguuntur, non tamen 
diserte appellantur. 

(2) lntegrum. Eusehii. Chronicon (quod Grece 
utinam aliquando emergat!) legebat, ut opinor, 
excerpebatque recentior quidam Graecus chrono- 
graphus, cujus parva digestio temporum, ab orbe 
condito ad captam a Turcis Constantinopolim, 
exstat Roimz in codice 175 nobilissima gentis Bar- 
beriniorum. En porro opusculi exordium, concessu 
amici presidis a me descriptum, quo auctor evi- 
denter compilat Eusebii (uti eum nunc habemus ab 
interprete Armenio) pr:efationem primumque operis 
caput. Licebit itaque futuris Eusebii editoribus Grz- 
cas aliquot pericopas ex hoc anonymo ad famige- 
ratum illud Chromicom jure postliminii revocare: 
Ἢ «sp! τῶν χρόνων ἀχρίδεια πολλοῖς μὲν xat ἄλ- 
λοις ἐπεξε:ργάσθη, xai ὃ φίλον ἑχάστῳ, τέλος τῆς 
ἐπιστήμης γεγένηται" ἐγὼ δὲ περὶ πολλοῦ τὸν ἀληθή 
λόγον τιθέμενος, τὰ ἑχάστῳ πονγθέντα συναγηόχως, 
xai τὴν ἐκ τῶν ἱερῶν Βίόλων φερομένην Ἑδραϊχὴν 
ἀρχαιολογίαν χαὶ χρονογραφίαν μετὰ χεῖρας θέμενος, 
τ ἀχριθὲς ἀνιχνξεῦσαι διὰ σπουδῆς προὐθέμην᾽ ὡς; 
ἂν εἰδείγ μεν, ὁπόσοις πρόσθεν χρόνοις τῆς σωτηρίον 
θεοφανείας Μωσῆς xal οἱ μετ᾽ αὐτὸν γενόμενοι mpo- 


ἢ 


fj τινὶ τέχνῃ f] ἀριστείᾳ πολεμιχῇ, xaX ἐπὶ 


τούτων ἐν ἐπιτόμῳ λέξομεν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν νῦν 
δὲ πρῶτον περὶ τῶν βαδιλέιῶν. Πρώτην πασῶν ἀνα- 
γράφουσι τὴν Χαλδαίων βασιλείαν ἄνδρες ἐν παιδεύσει 
γνώριμοι, ᾿Αλέξανδρος ὁ Πολυΐστωρ, Βηρωσσὸς, χαὶ 
᾿Αθυδηνὸς, xaX ᾿Απολλόδωρος, οὗ πρῶτον μὲν loxo- 
ροῦσιν ἀδασίλευτα ἔτη νη φασὶ γὰρ ᾿Αδλχμ τὸν 
πρῶτον ἄνθρωπον ἡγήσασθαι τὸν τἧς ζωῆς αὐτοῦ 
ρόνον ἔτη 2" μετά τε τούτου Σὴθ τὸν υἱὸν αὐτοῦ 
τῇ ρχη΄" ὡς εἶναι ὅλα τὰ ἀδασίλεντα ἔτη νη΄, ἐν οἷς 
βασίλειον οὐδέπω ἐν τῇ Γραφῇ ὠνομάσθη. Ἔν δὲ τῷ 
νη΄, πρῶτος ἐν τῷ ῥορείῳ κλίματι, τῷ καλουμένῳ 
χάτω χώρα, ἀπόγονοι Σὴθ Χαλδαῖοι ἤγειραν ἑαυτοῖς 
βασιλέα "AXopoy ἀπὸ Βαδυλῶνος Χαλδαῖον, ὃν βασι- 
λεῦσαί φασι σάρους δέχα " μετὰ δὲ τοῦτον βασιλεῦσαι 
ἑτέρους βασιλέας 6' ἕως χαταχλυσμοῦ" ὡς εἶναι βα- 
σιλεῖς τοὺς πάντας τ, ὧν τοὺς τῆς βασιλείας χρόνους 
ἐψηφίσαντο Χαλδαῖοι τότε χατὰ τὸ ἐγχώριον χαὶ πά- 
τριον τῶν ψήφων xat χρόνων ὀνομασίας, διά τε σάρων 
χαὶ νήρων χαὶ σόσσων, ὡς οἱ παρ᾽ αὐτοῖς ἱστοριογρά- 
φοι μαρτυροῦσιν᾽ ot χαὶ ἐγένοντο σάροι px'* xai τὸν 
μὲν σάρον εἰρήχασιν εἶναι ἕτη γχ'" τὸν δὲ νῆρον ἔτη 
χ᾽" τὸν δὲ σόσσον ἔτη £* ἀριθ aon δὲ ταῦτα ἀρχαιο- 
τέρᾳ τινὶ μεθόδῳ. ᾿Απὲ δὲ ᾿Αλώρου τοῦ πρώτου 
παρ αὐτοῖς βασιλεύσοντος, μέχρι Ξισούθρου τοῦ χατὰ 
τὸν χαταχλυυμὺν βασιλεύσαντος, ἱστοροῦσ: βασιλεῖς c* 
βασιλεῦσαι δὲ αὐτοὺς σάρου: px οὖς σάρους φασὶ 
ποιεῖν ἐτῶν μυριάδας μγ', xaX χρόνους δύο χιλιάδας * 
ἦσαν δὲ o)t0: "Alwoog ἐθασίλευσε, ὡς εἴρηται, σά- 
ους V^ ᾿Αλάπαρος σάρους Y^ ᾿Αμήλων σάρους ιγ΄. 
Αμμένων σάρους 1€ , x. τ. À. Exin, aliquot interjec- 
tis, loquitur auctor de sarorum, nerorum, sosso- 


φῆται, τὰ xav' αὐτὸν σὺν θείῳ Il;copatt προτεφω- C rumque siguificatu (uti est apud Syncellum ed. pa- 


víxaxst* xai ὡς ἂν ἔχοιμεν Ex προχείρου. ιαγινώ- 
σχεῖν, τίσιν ᾿Ελλένων ἢ βαρδάρων οἱ παρ᾽ ἑκάστῳ ξῦνει 
γενόμενοι σοφοὶ ἣ ποιηταὶ f| λογογράφοι, καὶ ὅσοι 
ἄλλοι γεγόνασι διαφανεῖ:, συνήχμασαν᾽ xat ποίου: τε 
χρόνους ἀπεδείχθησαν πρῶται βασιλεζαι, xai τῶν 
ἐπισημοτάτω) πόλεων ἀνιδρύσεις. ᾿Αρχτέον οὖν ἀφ᾽ 
οὗ χαὶ τὴν ἀρχὴν ἡ τῶν χρόνων σύστασις εἴληφε, 
καθ᾽ ἂν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ᾿Αδὰμ γεγονὼς, ἐπὶ τοὺς 
ἑξῆς ἀπογόνους τὴν φύσιν προήγαγεν. ᾿Αλλὰ περὶ μὲν 


ris., p. 52). Deinde, mults interpositis, occu rit 
notabilis locus de Romano ante Trojana tempo. ἃ (a) 
annis cccxxv, coepto regno (5), quod deinceps reges 
plus triginta tenuerint annis inille usque ad consu. 

atus 


(5) Vocabulum" Armeniacum ARX valet fortes, 
derivaturque ab Δ:8 vir, opponitur τῷ Ek, femina. 
liuc 


(1) Opinionem haac suadet Antiochus Syracusanus apud Dionysium Halic. 1, 73. 
b) Nempe Mosis xtate. Legesis Euseb. Chron., lib. u, ubi a Mosis ducatu ad Trojam captam excurrunt an- 


hi cccx1v, ἃ Troja capla ad consules, anni ferme pcrxiv. 


13 


RUSEBII CHRONICORUM LIB. I, 


l4 


que sanctis Hebraeorum litteris contentas llebraicas Ὁ quarumvis gentium neque ipsorun Hel reorum (9) 


antiquitates atque clironologiam sermoni meo ad- 
jungere : scilicet ut possimus apprime intelligere, 
quanto tempore ante salutarem Dei imanifestationem 
Moses exstiterit (1), nec non qui post eum Hebrzo- 
rum prophete divino Spiritu afflati vaticinati sunt : 
atque ut facile cognoscamus, Graecorum vel Bar- 
barorum insignes homines, qui in singulis genti- 
bus florere visi sunt, quo tempore occurrerint cele- 
Lribus illis veteribus apud Hebrzos, prophetis vi- 
delicet, iisque singulis qui eidem genti cum iinmpe- 
rio prziuerunt *. 

9. Sed enim jam inde ab exordio palam cunctis 
edico, ne quis unquam arroganter coutendat, quasi 
fieri possil ut temporum certissima cognitio acqui- 
ratur. Quod sane quisque sihi persuadebit, si primo 
veracem M. gistrum cogitet familiaribus suis dicen- 
lei ** : e Non est vestrum nosse horas et tempora, 
quz Pater posuit in sua potestate. » Etenim is Dei 
Dominique more non de ultima tantum consum- 
ptione, sed de cunctis temporibus eam precisam 
sertentiam protulisse mili videtur; videlicet ut 
eos compesceret, qui nimis audacter inanibus ejus- 
modi scrutationibus mehlem attendunt, Deinde et 
noster hic sermo vehementi testimonio camdem ma- 
gistri sententiam probabilem faciet : videlicet ne- 
oue Graecorum neque Darbarorum neque aliarum 


B 


universalem chronologianm nos posse evideuter ad- 
discere. Porro autem. coutenti. erimus, si prxsens 
n^sier liractatus. ad duo statuenda nos adjuvet : 
nempe primo, ut nemo sini persuadeat (quod liaete- 
nus ἃ quibusdam factitatum | est) fieri posse ut ac- 
curata scientia ratio temporum cormprehendatur, 
quc profecto hallucinatio est; deinde ut quisque 
probe sciat, id tantummodo curatum a nobis, ut 
aliquo pacto quinam sit hujus controversiz status 
percipiatur, ne prorsus in ambiguitate nutemus (5). 

9. Et Grzecos quidem non est mirum diu admo- 
dum omni memoria caruisse (4) : quippe qui variis - 
malisque exterminiis obnoxii fuerunt; diuque, 
neinpe usque ad Cadui ztatem, nullis prorsus littee 
ris usi sunt : primus enim dicitur Cadmus littera- 
rum clemenuta e Phoenicum regione eis aLtulisse, 
Sane οἱ in Platonis libro jure castigat /"Fgyptius 
ille. Solonem : « O Solon *'*, inquit, Greci semper 
pueri estis, neque senex Grzcus unquam invenitur . 
ideoque priscorum temporum doctrina neino ἃ 
vobis discere queat (5j... » Porro et /E£gyptiorum 
mult feruntur iusanx historie, itemque Chaldazeo- 
rum. Et quidem hi plus quam quadraginta annorum 
myriades temporibus suis continere se putant (6) ; 
AEgyptii ""* autem deorum, semideorum, przter- 
eaque manium et inortalium aliorum regum aul- 


μοχθηρίᾳ προδήλῳ * πάντα, ὡς οἷός ve ὧν (7), ἀναλεξάμενος ἐχ τῶν προειρημένων ἱστορικῶν ἀνδρῶν. heo 


ex Syncello, p. 6, B, sed aliquantum interpolata. 


ὦ περὶ πολλοῦ τὸν ἀληθῆ λόγον τιθέμενος, τὰ ἑχάστῳ πονηθέντα συναγηοχὼς, xa τὴν Ex τῶν 


ἐρῶν Βίδλων φερομέγην Ἑδραϊχὴν ἀρχαιολογίαν καὶ y 
631 διὰ σπουδτς προὐθέμτν᾽ ὡς ἂν εἰδείημεν ὁπόποις 
οἱ μετ᾽ αὐτὸν γενόμενοι προφῆται, τὰ xav αὐτὸν σὺν θείῳ Πνεύματι προσεφωνήχασι᾽" χαὶ ὡς ἂν ἔχοι 
προχείρου διανινώσχειν, τίσιν Ελλήνων ἣ βαρδάρων οἱ παρ᾽ ἑχάστῳ ἔθνει γενόμενοι σοφοὶ T ποιηταὶ 


ρονογραφίαν μετὰ χεΐρας θέμενος, τὸ ἀκριδὲς ἀν:χνεῦ“ 
πρότὐ 


ἐν χρόνοις τῆς σωτηρίου θεοφανείας Μωσῆς xal 
v Ex 
λογο- 


γράτοι, καὶ ὅσοι ἄλλοι γεγόνασι διαφανεῖς, συνήχμασαν᾽ χαὶ ποίοις τε χρόνοις ἀπεδείχθησαν πρῶται βᾶσι- 
osi xal τῶν ἐπισημοτάτων πόλεων ἀνιδρύσεις. Ex chronographo inedito bibliothece Romanw | Barberi- 


niorum. 


(7) Οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους f) χαιροὺς, οὗς ὁ Πατὴ 
; γη σι, Ἕλληνες ἀεὶ παῖδές ἐστε, γέρων δὲ j 
P 


(7) Ὦ Σόλων, 


λιὸν μάθημα. Ex Platonis Timzo, non procul initio. 


cello, p. 40, D. 


latus initia : Τὸ παλαιὸν πρὸ πέντε χαὶ εἴχοσι xai 
τριαχοσίων ἑτῶν τῶν Τρωϊχῶν, βασιλέας φασὶ γενέ- 
οὗαι Ῥώμης τὸν ἀριθμὸν πλέον ἣ λ΄" ἔτη δὲ αὐτοὺς 
χατάρξαι χίλια" μετὰ δὲ ταῦτα ὕπατοι προΞξιστῇ- 
χεισᾶν τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς" ἕπειτα δήμαρχοι xaX οἱ 
διχτάτωρες, xal πάλιν ὕπατοι ἐπὶ χρόνον ᾿ xai οὗτοι 
v& (ay αὖθις 6: Γάϊος καταλύσας τὴν τῶν ὑπάτων 
ἀρχὴν ἐμονάρχησε Ῥωμαίων, x. τ. ^. 


Hinc axaBnis, imbecilles. ΠΡ. duo vocabula poterant 
etiam converti (quod in specimine olim feciinus) 
Persa: «t non Perse (nempe alie gentes). Certe anti- 
quitus. Perse dicebantur ab Arnieniis ARIK ex pro- 
vincia maxima Aria, de qua vide Mosis Chorenen- 
sis Geographiam, cap. 91. lta eos appellat idem Chore- 
nensis, Hist. n, 40, 71, 81, nec non Eliszus aliique 
historici; non Persas autem ANARIK. 

(1) Nempe Eusebius vel maxime curat, ul ve- 
tustatem Judaic:e gentis, verzque adeo. religionis, 


( Εὐσέδιος ὁ Παμφίλου μνησθεὶς ἐν vot; Χρονικοῖς αὑτοῦ, φησὶν οὕτως" Αἰγύπτιοι δὲ θεῶν χαὶ 
καὶ παρὰ τούτοις; νεχύων xal θνητῶν ἑτέρων βατιλέων πολλὴν xal φλύαρόν συνείρουσι μυθολογίαν. 


C 


ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ. Ez Act. apost. 1, 7. 
Ελλήνων οὐδεὶς, οὐδέ ἐστι map! ὑμῖν χρόνῳ Tto» 


ἡμιθέων, 
Éz Syn- 


hoc opere ostendat : quod studium in proom'o 
«uoque posterioris Chronicorum canonum libri 
aperte prodit. ld autem diu ante. Euscbium factita- . 
veral Jusephus in Antiquitatibus Judaicis et in li- 
bris Adversus Apionem. 

(2) Hic locus in Arineniaca interpretatione paulo 
obscurior incerliorque est. — 

(5) Eamdem fere modestiam prz se fert Euscbius 
etiam in Ecclesiastica historia 1. 1. 

(4) Eadem seutentia est Josephi, Contra Ap. 1, 2» 
4, quo Josephi loco utitur Eusebius Prep. ev., x, 7. 
(5) Paulo aliter se habet Grzci textus sententia, 
quod et de aliis aliquot locis dicium esto. ' 

(6) H»c B.bylonorium commenta diserte con- 
deinnat aut. stultiti:: aul. vanitatis aut impudentise 
Cicero, De divin. 1, 19, cujus auctoritas minime 
prajudicata instar omuium sit. ltem legatur Diodo- 
rus Siculus, Hist. n, 5t. 

(7) Corrige ὡς οἷόν τε ἧ. 


(a! Wc quoque anzotüm τοίρχ supputatio a. primis consulibas ad Julii principatum probe congruit cum Ευδοὶη! 


Fanaone, 
* 


05 EUSEBITI CIIRONICORUM LID. 1. 


16 


tas delirantiam. more. fabulas. nectunt, Quid ergo A gente regnarunt, tempora distincte singulis pro rata 


mea iuterest, qui veritatem in primis colo, res ejus- 
modi minutius perscrutari ? Quin adeo vel apud 
wihi dilectos Hebreos dubia quedam occurrunt, 
qui suo Leimpore proferam. luterim hzc ad incre- 
bandan) vanorum clironographorum jactantiam | di- 
ela sint. 

ἃ. Ego igitur ejus negotii causa, quod prz? mani- 
bus habeo, antiquorum libros pervolutans, primum 
Chald:eorum cehrenographiam ponam, tum Assyrio- 
ruin : deinde reges Medorum, post Lydorum, juxta- 
que Persarum. Hinc alio me transferens universum 
Hebreorum chronicon ascribam ex ordine. Hursus 
tertio loco /Egyptiacarum opum tempora, additis 
etiam Ptolemzis, qui post Alexandrum Macedonem 
JEgypti regnum Alexandrieque tenuerunt. Rursus 
ex alio capite exordiens, qua ratione Greci suas hi- 
storias digerant, diligenter exponam : primoque 
dicam cos qui Sicyone regnarunt, tum qui in Ar- 
givorum regione, οἱ qui in ipsa urbe Athenarum, a 
primo recensens usque ad ultimum presidem : item- 
que eos qui Lacedemone, et qui Corinthi dominati 
sunt : ium et eos qui quavis in plaga imperium 
maris tenuerunt : addam his denique et Olympia- 
dum librum, qui a Grzcis confectus est. Postquam 
hsec singula in comparativam seriem ccegero, tuin 
et primos Macedonum reges ac Thessaloruin, deinde 
Syrorum (4) atque Asianorum, qui post Alexandrum 
rerum gubernacula tenuerunt, singillatim scribam. 
Ubi de hisce omnibus dixero, sirgillatiin distincte- 


que collocabo eos, qui ducto initio ab A2nea, post ( 


esptum lilium, Latinis imperitoverunt, qui et Ro- 
moni deinceps appellati sunt.: hinc ex ordine ees 
qui Romulum Roman: urbis conditorem consecu& 
sunt : tum εἰ eos qui post Julium Cesarem atque 
Augustum recta serie fuerunt imperatores * denique 
et aunuos co:sules qui his impliciti sunt. 

δ. Mox mihi materia ex hisce omnibus comparata, 
ad chronicos canoues pergam : incipiensque ab iis 
hominibus qui jam inde ἃ primordiis in unaquaque 


portione attribuam, atque annos cujusque e regiono 
alterutrorum exponam, ut facile et illico cognosca- 
mus quinam quo tempore faerint. Porro et cujusque 
regni praclara facinora, cujusmodi in cunctis gen- 
tibus passim narrantur, breviter in ipsum regnum 
inseram. Sed enim hzc libri secundi lucubratio 
posterior erit. Interim proximo libro age jam ad 
chronologiam Chaldaeorum videndam veniamus, 
quam videlicet de suis majoribus tradunt. 


CAPUT I (2). 


Qua ratione Chaldwi chronographiam conficiant; ex 
Alexandro Polyhistore (5). Et de Chaldaeorum li- 
bris, deque primo ipsorum regno. 


1. Hxc quidem Berosus in primo libro narravit : 


D secundo autem reges singillatim recensuit *. Ut ipso 


inquit, Nabonassarus erat eo tempore rex. Et re- 
gum quidem nomina diligenter »cervat ; nullum 
tamen corum opus peculiariter recitat, fortasse 
quia nihil memorandam esse arbitratur. Ex eo igi* 
fur regum tantummodo seriem depromere licet. 
llac ** vero ratione narrationem exorditur, ut Apol- 
lodozus (4) ait: nempe primum exstitisse rcgem 
Alorum (5), ex urhe Babyloue Chaldzum : hunc 
savis decem regno potitum. Porro is ** sarum ex 
?mnis ter mille ac sexcentis conflat. Addit ctiam 
Mescio quos neros et sossos : nerum ait sexcentis 
aanis coustare, sossum annis sexaginta. Sic ille 
ἐς velerum more annos supputat. 

2. Mis dictis, pergit porro ; regesque Assyrio- 
rum singillatim atque ex ordine enumerat : decem 
videlicet ab Aloro primo rege usque ad Xisuthrum, 
sub quo magnum illud primumque diluvium conti- 
giese ait, quod Moses quoque commemorat. Jam 
summam temporum, quibus hi reges imperitave- 
TURU'**, ait esse saros centum viginti, nempe qua- 
draginta tres annorum myriades annosque bis 
mille (6). Tum et disertis verbis ita scribit : Dc- 
functo, inquit, Aloro, regnavit ejus filius Alapa- 
rus ***** saris tribus. Post Alaparum Almelon (7) ex 


(^ Ταῦτα Βηρωσσὸς ἐν τῇ πρώτῃ φάσχει, ἐν δὲ δευτέρᾳ τοὺς βασιλεῖς. E Scaligero Euseb. Chron. ed., 


an. 1658, part, Gr., p. 6. 


**) ᾿Απολλόδωρος οὕτω λέγει. Ταῦτα μὲν ὁ Βηρωσσὸς ἱστόρησι v püsev γενέσθαι βασιλέων "AXtpoy ἐκ 
p . 


Βαθυλῶνος Χαλδαΐον * βασιλεῦσαι δὲ σάρους δέχα. 


U'*) Βηρωσσὸς διὰ σάρων xaX νήρων xat σώσσιυν ἀνεγράψ 
Vl ἐὴν j os ὁ δὲ σώσσος ἐξήχοντα. Ex Synccllo, p. 11 A. 


ἐτῶν χρόνον σημαίνει, νῆρος ἐτῶν 


x Synrello, 


ατο" ὧν ὁ μὲν σάρος τρισχιλίων xat ἐξαχοσίων 


(^) Καὶ συνῆξε (Βηρωσσὸς) σάρους ἑκατὸν εἴχοσι διὰ βασιλέων δέχα, ἤτοι χρόνον ἑτῶν μυριάδων τεσσα- 


vta τριῶν xal δύο χιλιάδων. Ex Syncello,p. 17 B. 


(... Kal καθεξῆς ᾿Αλάπαρον xal ᾿Αμήλωνα τὸν Ex Παντιδίόλων. Εἶτα ᾿Αμμένωνα τὸν Χαλδαῖον, ἐφ᾽ οὗ 
φησὶ φανῖναι τὸν μυσαρὸν Ὠάννην τὸν ᾿Αννήδοτον Ex τῆς ἐρυθρᾶς. Εἶτα Μεγάλαρον ἐχ Παντιδίδλων πό- 


(4) Codex Arm. Assyriorum , que confusio in D de Aloro : Scriptores veteres seu voluntatis. arbitrio 


aliis quoque ejusdem codicis locis occurrit, Vide 
Justinum 1, 2, in fine, cum notis variorum. 

9) Capita limc Eusehii videtur satis aperte expi- 
lare Cvrillus contra Julianum, lib. 1. 

(3) Alexander Polyhistor, quem L. Sylla civitate 
douavit. Serv. ad. An. ix, 588. 

(4) Num Apollodorus Berosun, Apollodorum Po- 
lyhistor, ideoque ipsum Berosum, inducit loquen- 
tem ? Sane locus in codice Arm. ambiguitate labo- 
rare videlur. 

(5) Non est hie pretermittendum | preclarum 
Chorencusis /lisi. 1, 5, testiinonium et jud;cium 


seu quavis alia de causa narrationes, nomina ac tem- 
pora immulaverunt, deque rerum origine partim vere, 
partim falso, locuti sun! ; vcluti et de prima re creata, 
quam non lominem sed regem vocitant, eique barba- 
rum nomen [(aciunt ας significatus experlem, alque 
ennos vita triginta scx mille ascribunt, 

(6) lta. etiam. Gricus textus Syncelli, nec nona 
Barberinianus infra ponendus. Sed Suidas voc. 
Σάροι scribit Muccxxit. 

(7) Gr»ce Λμηλων. Hujusmodi varietates dein- 
ceps lector p^r se ipse notabit. 


17 


meloni successit Ammenon item ex Pantibiblis 
Cbaldzeus saris duodecim. Hujus ztate bellua quz- 
dam, cui nomen ldotioni, e Ruhro mari emersit, 
forma ex homine et pisce mista. Hinc Amegala- 
rus (2) Pantibiblieus octodecim saris regnavit. 
Deinde pastor Daonus Pantibiblicus, qui el ipse 
saris decem regno potitus est. Hoc imperante, rur- 
sus e Rubro mari emerserunt, eadem hominis 
itemque piscis figura, monstra (3) quatuor. Postea 
regnavit Edoranchus Pantibiblicus saris oetodecim. 
Eo tempore item apparuit e Rubro mari aliud quid- 
dam simile piscis et hominis, cui nomen Odaconi. 
Hos, inquit, omnes ca, qua ab .Oanne summatim 
dicta erant, accurate exposuisse. Exin imperavisse 
Amempsinum e Lancbaris Chaldeum saris de- 
cem. Tum regnum tenuisse Otiartem e Lancharis 
Chaldeum saris octo. Defuncto denique Otiarte, 
filium ejus Xisuthrum rexisse imperium saris octo- 
decim : sub eoque evenisse magnum diluvium. 
Conflatur igitur summa decem regum et sarorum 
centum viginti *. Hzc est porro regum series. 

l. Alorus saris x. IH. Alaparus saris uti. 


EUSEBII CHRAONICORUM LIB. I. 


urbe Pantibiblis (1) Chaldzeus satis tredecim. Al- A Hl. Afmelon saris xui. 


n 


18 


VII. Edoranchus s. xvii. 
IV. Ammenon saris xu. Vlll. Amempsinus sar. x. 
V. Amegalarus sar. xviii. ΙΧ. Otiartes saris ΜΠ). 
VI. Daonus saris x. X. Xisuthrus saris xviii. 

9. Summa, reges decem, sari centum vi- 
ginti (4). Jam ab his centum viginti saris confici 
aiunt quadraginta tres annorum myriades, et bis 
mille insuper annos; siquidem sarus annis, ter 
mille et sexcentis constat. llec in Polyhistoris 
Alexandri libris narrantur. Jam si quis fidem adbi- 
beat his libris tot myriades annorum jaciantibus, 
eumdem necesse est et plura alia plane incredibili: 
rata habere, qua ibidem continentur (5) 

Sed jam illud quoque norrabo, quod in eodem 
bistoria primo libro praedictus Berosus scribit, 
idque hactenus dictis accensebo, nempe quod ipse 
Polvhistor codem libro suo refert diligenter admo- 
dum hoc tenore sermonis. 


CAPUT Il. 


De Chaldaica improbabili historia. Ex eodem Pv- 
Mphistore Alexandro , de pradicto Chaldaeorum 
ibro. 


4. Enimvero Berosus * narrat in primo Babylo- 


λεως βασιλεῦσαι δ᾽ αὐτὸν σάρους ὀχτωχαΐδεκλ. Καὶ μετὰ τοῦτον Δάωνον ποιμένα ix Παντιῤίρλων βασιλεῦσα: 
σάρους δέχα. Κατὰ τοῦτον πάλιν φησὶ φανῆνα: Ex τῆς Ἐρυθρᾶς ᾿Αννήδοτον τέτάρτον τὴν αὑτὴν τοῖς ἄνω 
ἔχοντα διάθεσιν, χαὶ τὴν ἰχθύος πρὸς ἀνθρώπους μίξιν. Εἶτα ἄρξαι Εὐεδώρεσχον Ex Παντιδίόλων, καὶ pasi- 
λεῦσαι σάρους ὀχτωχαίδεχα. Ἐπὶ τούτου φησὶν ἄλλον φανῆναι Ex τῆς Ἑρυθρᾶς θαλάσσης ὅμοιον χατὰ τὴν 
ύος πρὸς ἄνθρωπον μίξιν, i ὄνομα Ὁδάχων. Τούτους δὲ, φησὶν, πάντας τὰ ὑπὸ Ὠάννου χεφαλαιωδῶς 
θέντα χατὰ μέρος ἐξηγήσασθαι. Εἶτα ἄρξαι ᾿Αμεμψινὸν Χαλδαΐον ἐχ Λαράγχων᾽ βασιλεῦσαι δὲ αὐτὸν ὄγδοον 
σάρους δέκα. Εἶτα ἄρξαι Ὦτιάρτην Χαλδαῖον ἐχ Λαράγχων, βασιλεῦσαι δὲ σάρους η΄. Ὀτιάρτου δὲ τελευτή- 
σαντος τὸν υἱὸν αὐτοὺ Ξίσουθρον βασιλεῦσαι σάρους ὀχτωχαίδεχα. Ἐπὶ τούτου τὸν μέγαν χαταχλυσμόν φησι 
γεγενῆσθαι" ὡς γίνεσθαι ὁμοῦ πᾶντας βασιλεῖς δέχα, σάρους δὲ ἑχατὸν εἴχοσι. Ex Eyncello, p. 59 qq. 
( Πρώτην πασῶν ἀναγράφουσι τὴν Χαλδαίων βασιλείαν ἄνδρες Ev παιδεύσει γνώριμοι, ᾿Αλέξανδρος ὁ Πο- 
Βηρωσσὸς xai ᾿Αδυδηνὸς χαὶ ᾿Απολλόδωρος, o! πρῶτον μὲν ἱστοοοῦσιν ἀδασίλευτα ἔτη νη΄" φασὶ 
ν πρῶτον ἄνθρωπον ἡγήσασθαι τὸν τῆς ζωῆς αὐτοῦ χρόνον ἔτη ταιλ΄" μετὰ δὲ τούτον Σὴἣθ τὰν 
θασίλευτα ἔτη qv, ἐν οἷς βασίλειον οὐξέπω ἐν τ γραφῇ ὠνομάσθη . 
sio αλδαῖοι Ἦγειραν 


λυΐστωρ, 
γὰρ 'AóXp t 
υἱὸν αὐτοῦ ἔτη pxrj* ὡς εἶναι ὅλα τὰ 
ἂν δὲ τῷ ανη΄ πρῶτος ἐν τῷ βορείῳ χλίματι, τῷ χαλουμένῳ κάτω χώρᾳ, ἀπόγονοι X 
ἑαυτοῖς βασιλέα ΓΔλωρον ἀπὸ Βχδυλῶνος Χαλδαῖον, ὃν βασιλεῦσαί φασι σάρους δέχα " μετὰ δὲ τοῦτον βασι- 
λεῦσαι ἑτέρους βασιλέας θ΄ ἕως χαταχλυσμοῦ" ὡς elvat βασιλεῖς τοὺς πάντας τ΄, ὧν τοὺς τῆς βασιλείας χρό- 
νους ἐψηφίσαντο Χαλδαῖοι τότε χατὰ τὸ ἐγχώριον xat πάτριον τῶν ψήφων χαὶ χρόνων ὀνομασίας, διά τε σάρων 
χαὶ νήρων χαὶ σώσσων, ὡς οἱ παρ᾽ αὐτοῖς ἱστοριογράφοι μαρτυροῦσιν" οἵ xai ἐγένοντο σάροι px'* χαὶ τὸν ph 
σάρον ἐἰρήχατιν εἶναι ἔτη y^ τὸν ὃὲ νῆρον ἔτη y'* τὸν δὲ σώτσον ἔτη E^ ἀριθμεῖσθαι δὲ ταῦτα ápyatocépa 
τινὶ με . ᾿Απὸ δὲ "AXpou τοῦ πρώτου παρ᾽ αὐτοῖς βατιλεύσαντος, μέχρι: Ξισούθρου τοῦ χατὰ τὸν χατα- 
χλυσμὸν βασιλεύσαντος, ἱστοροῦσι βασιλεῖς ι΄ βασιλεῦσαι δὲ αὑτοὺς σάρους px" o); σάρους φασὶ ποιεῖν ἐτῶν 
μυριάδας μγ΄, καὶ χρόνους δυο χιλιάδας" ἦσαν δὲ οὗτοι. ἽΛλωρος ἐθασίλευσε, ὡς -ἴρτται, σάοους v, ᾿Αλάπαρος 


σάργυς γ΄, ᾿Αμμένων σάρους ιθ΄, x. τ. À. Ex εἰιγοποσταρίιο inedito Barberiniorum. 
Χαλδαίων ἐθαπσπίλευσαν 


α' ᾿λλωρὸς σάρους δέχα. 

β' ᾿Αλάσπαρος σάρους τρεῖς. 

I "Aynuov σάρους δεχατρεῖς. 
Ἄμμενων cápous δώδεχα. 

e Μεγάλαρος σάρους ὀχτωχαίδεχα. 

. € Εὐεδώραχος σάρους ὀχτωχαίδεχα. 


ζ’ Δάωνος ἔτη ἐννενήχοντα ἐννέα, 
" ᾿Αμφὶς σάρους δέχα. 

, Ὁτιάρτης σάρηυς ὀγτώ. 

v Ξίσονθρος σάγους ὀχτωχαΐδεχα. 
Syncell. p. 18 A. sqq. 


* 


(7 1. Βηρωσσὸς δὲ ἐν τῇ πρώτῃ τῶν Βαδυλωνιαχῶν qni γενέσθαι μὲν αὐτὸν κατὰ ᾿Αλέξανδρον τὸν Φιλ-- 
(1) Codex Arm. modo Pautibiblis, ut hic ; modo (; Armenii scribunt ivscmaBAnicB, Denique Eznichius 


Pantibiblis : que varietas in Gri:co quoque textu 
visitur. 

(2) Cod. hic Amelagarus, scd mox  Amegalarus, 
quod cum Graco textu. magis congruit. 

(δ) Vox Armenuiaca (quam interpretamur mon- 
sira) cst IV8GHABARIGH eaque derivatur ex ivsicu, le- 
mis, el BARIGH quod est ἃ verbo pAREM, clioreas agi- 
tare : quasi igitur dicas lenem saltatorem. Tamen 
Armeniorum antiqua glossaria hanc vocem expli- 
cant formam partim muliebrem, partim volatilem, Sed 
enim in divinis Bibliis Isai. xiu, 92; xxxiv, 14, 
quo loco Graci habent ὀνοχένταυροι, interpretes 


cap. 24 ait : ivscnaBAmicu, in. maceriis habitare fe- 
runtur : μὲ Grace hippotauri appellantur. ldcireo et 
Chorenensem Wistoni interpretantur Hist. n, 60: 
Aut Lapitharum ei Centaurorum de Pirithoi nuptiis 
certamina; quo loco est 1YSGHABARGHAZ. 

(4) Repetitio hzc plane exstat in codice Arme- 
niaco. 

(5) Sapienter hoc ponil Eusebius adversus eos 
qui cuim. barbariearum historiarum fabulas uti par 
est irrideant , earumdem (tamen. absurdas zque 
chronologias baud asperaari videntur. 


19 EJSEBII. CIHIRONICORUM LID. T. | 90 


wicarum lierüm libro, se cotancum fuisse Alexandro A aliud capit appositum, et in. cauda. pedes ad instar 
Philippi, compluriunique auctorum codices exscri-— liominis, ct loquelam humane similem : ejusque 
psisse (1) qui magna cura Babylone asservabantur. imaginem ad hunc usque diem delineatam | super- 
Jam inde ab annorum myriadibus ducentis (2) et — esse. Hanc belluam, inquit, interdiu cum bomini- 
quindecim : quibus codicibus continebantur ratio- — bus versari solitam, nullumque cibum capere : do- 
nes lemporum, itidemque scripte crant historie — cuisse homines litteras, οἱ varia genera artium, 
coeli terraeque ct maris, prim:zeque rerum originis, — descriptiones urbiuin, templorum structuras, juris 
mec non reguin facinoruinque ab lis patratorum. — prudentiam, finium regandorum doctrinam : semina 
9. Et primum quidem dicit regionem Babylonio- —przterea et fructuum collectionem demonstravisse, 
rum sitam esse ad aninem Tigrim ; Euphratem (Ὁ) atque omnia prorsus quae mundane societati con- 
autem eamdem interfluere (4). Ibidem silvestre tri-— ducunt hominibus tradidisse : ita ut ex eo tempore 
ticum nasci et hordeum et lentem et ervum et se-— nemo aliquid frugi invenerit. Tum sub solis occa- 
samum : tum in paludibus et arundinetis ejus flu- — sum eam belluam Qannem denuo mergi. solitam 
minis radices quasdamoccurrere esui aptas, quil.us — maii, noctuque in immenso pelago collocari, atque 
nomen est gongis, casque panis hordeacei vim ha- — itaancipitem quamdam vitam degere.Deincepset alias 
bere : denique ibi esse palmas ct mala aliaque B superiori similes belluas semet prodidisse, de quibus 
multi generis poma, piscesque et volatilia silvestria — in regum historia dicturum se pollicetur. Rursus- 
atque palustria. Porro regionis ejus partem, qui — que ab Oanne ait. scriptun. dererum origine, ct de 
Arabiam spectat, ardam esse fructibusque caren- — publico regimine, imperlitamque ab eadem bellua 
tem.; qux vero contra Arabiam sila est, eam mon- hominibus loquelam et industriam, 
tibus et fructibus abundare. Jam in ipsa urbe P?2- 4. Tempus, inquit, aliquando fuit cum universus 
bylone ingentem  alienigenarum bominum , qui — orbis tenebris el aquis occupabatur : erantque | ibi 
videlicet Cha!dzam incolunt, colluviem versari, οἱ alie bellus, quarum quadam exse ipsis orte 


eosdemque luxuriosam et belluini prorsus ritus vi- — erant, figuris tamen utebantur nascentium ex aute 
tam agitare. |. viventibus. Erant et homines, partim quidem dua- 


$9. Atque primo anuo e Rubro mari emersisse 41} bus partim quaternis alis instructi duabusque facie- 
jntra eosdem terminos Babyloniorum horrendam — Lus; ct corpore in. uno geminum caput. habentes, 
quamdam beiluam, cui nomen Oanni, quod et muliebre videlicet et virile, cum duobus item geni- 
Apallodorus in llistoria narrat : eamque toto qui- — talibus femineo ct masculino (9). Erant et alii ho- 
dem corpore piscem fuisse, verum sub capite piscis C mines caprinis, femoribus, capite cornigero : alii 


ἔππου τὴν ἡλικίαν" ἀναγραφὰς δὲ πολλῶν ἐν Βαδυλῶνι φυλάσσεσθαι μετὰ πολλῖς ἐπιμελείας ἀπὸ ἐτῶν mou 
ὑπὲρ μυριάδων δεχαπέντε περιεχούσας χρόνον" περιέχειν ὃὲ τὰς ἀναγραφὰς ἱστοοίας περὶ τοῦ οὐρανοῦ xal 
θαλάσσης καὶ πρωτογονίας xaX βασιλέων χαὶ τῶν xat αὐτοὺς πράξεων. . 
. Καὶ πρῶτον μὲν τὴν BafuXoviay γῆν φησ: χεῖσθαι ἐπὶ τοῦ Τίγριδος xai Εὐφράτου ποταμοῦ μέσην" 
9ztv δὲ αὐτὴν πυροὺς ἀγρίους xaX χριθὰς χαὶ ὄχρον χαὶ σίσαμον χαὶ τὰς ἐν ἔλεσι φνομένα: ῥίζας ἐσθίεσθαι, 
μάξεσθαι αὐτὰς γόγγας" ἱποδυναμεὶν ὃὲ τὰς ῥίζας ταύτας χριθαῖς" γίνεσθαι δὲ φοίνιχας χαὶ μῆλα xal τὰ 
λοιπὰ ἀχρόδρυα xaX ἰχθύας xax ὄρνεα χερσαῖα τε xal λιμναῖα. Εἶναι δὲ αὐτῆς τὰ μὲν χατὰ 'Apa6lav μέρη 
ἄνυδρά τε xal ἄχαρπα, τὰ δὲ ἀντιχείμενα τῇ ᾿Αραδίᾳ, ὀρεινά τε χαὶ εὔφορχ. Ἐν ὃὲ τῇ Βαθδυλῶνι πολὺ 
ζλῆρος ἀνθρώπων γενέσθαι ἀλλοεθνῶν κατοιχησάντων τὴν Χαλδαίαν' ξῇν δὲ αὐτοὺς ἀτάχτως, ὥσπερ τὰ 
τρία. 

v. Ἐν δὲ τῷ πρώτῳ ἐνιαυτῷ φανῆναι Ex τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης χατὰ τὸν ὁμοροῦντα τόπον τῇ Βαδυλωνξχ 
ὥον ἄφρενον (6) ὀνόματι Ὠάννην, χαθὼς xal ᾿Απολλόδωρος ἱστόρησε, τὸ μὲν ὅλον σῶμα ἔχον ἰχθύος, ὑπὸ 

τὴν χεφαλὴν παραπεφυχυζαν ἄλλην χεφαλὴν ὑπυχάτω τῆς τοῦ ἰχθύος xeozàns, xaX πόδας ὁμοίως ἀνθρώπου, 

 παραπεφυχότας δὲ Ex τῆς οὐρᾶς τοῦ ἰχθύος" εἶναι δὲ αὐτῷ φωνὴν ἀνθρώπου" τὴν Gb εἰχόνα αὐτοῦ Ext καὶ νῦν 
διαφυλάσσεσθαι. Τοῦτο à, φησὶν, τὸ ζῶον τὴν μὲν ἡμέραν διατρίδειν μετὰ τῶν ἀνθρώπων, μηδεμίαν τροφὴν 
προῦφε ὄμενον" παραδιδόναι τε τοῖς ἀνθρώποις γραμμάτων xal μαθημάτων χαὶ τεχνῶν παντοδαπῶν ἐμπει- 
ρίαν xot πόλεων συνοιχισμοὺς xaX ἱερῶν ἱδρύσεις χαὶ νόμων εἰσηγήσεις, καὶ γεωμετρίαν διδάσχειν. χαὶ σπέρ- 

ata xai χαρπῶν συναγωγὰς ὑποδεικνύειν, καὶ συνόλως πάντα τὰ πρὸς ἡμέρωσιν ἀνήχοντα τοῦ βίου παρα- 

ιδόνα! τοῖς ἀνθρώποις " ἀπὸ Gb τοῦ χρόνου ἐχΞίνου οὐδὲν ἄλλο περιστὸν cu psü vas. Tou 6E ἡλίου δύναντος τὸ 
ζῶον τουτονὶ δῦναι πάλιν εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ τὰς νύχτας ἐχ:ἶ διαιτᾶσθαι" εἶναι γὰρ αὐτὸν ἀμφίθδιον. 
Ὕστερον δὲ φανῆναι: καὶ ἕτερα ζῶα ὅμοια τούτων, περὶ ὧν ἐν τῇ τῶν βασιλέων ἀναγραφῇ φησιν δηλώσειν. Τὸν 
δὲ Ὠάννην περὶ γενξᾶς xal πολιτείας γράψαι, καὶ παραδοῦναι τόνδε τὸν λόγον τοῖς ἀνὈρώποις. 

&. Γενέσθαι φησὶ χρόνον ἐν ᾧ τὸ πᾶν σχότοφ xat ὕδωρ εἶναι, xai ἐν τούτοις ζῶα τερατώδη, καὶ εἰδι- 
υεῖς (7) τὰς ἰδέας ἔχοντα ζωοχγονεῖσθαι" ἀνθρώπους γὰρ δδιπτέρους γεννηθῆναι, ἐνίους δὲ xal τετραπτέρους xal 
προσώπους" χαὶ σώμα μὲν ἔχοντας ἕν, χεφαλὰς δὲ δύο, ἀνδρείαν τε καὶ γυναικείαν xat αἰδοῖά τε διττὰ, ἄῤῥεν 

xat θῆλυ" xat ἑτέρους ἀνθρώπους τοὺς μὲν αἰγῶν σχέλη xaX χέρατα ἔχοντας, τοὺς δὲ ἱππόποδας, τοὺς δὲ τὰ ὀπίσω 
μὲν μέρη ἵππων, τὰ δὲ ἔμπροσθεν ἀνθρώπων, o9; ἱπποχενταύρους τὴν ἰδέαν εἶναι. 2 »νογονηθῆναι δὲ xai 


(f) Codex Arm. recedit aliquantum ἃ Greco, uti D tonem apud Euscbium Prop. ev. xii, 12. 
nune se habet, exeinplari : nec raro et alibi. (0) Ex Armeniaco interprete. arbitror corrigen- 
(2) Ita codex Arm. At Grzeous textus tantummodo — duin φριχτόν. Monuit tamen postea doctissimus edi- 
quindecim. tor, in. Emendandis, legendum ἀφραῖνον, « quod 
(3) Armenii. Tigrim dicunt Deglathium, Ewupára- — vocabulum, inquit, occurrit apud Nyssenum in ora- 
(em vro Árazanem. tione coutra. Maredonianos, ὃ 4, ἃ me nuper 
(4) Textus αν. inediam (potius) inter Tigri e. edita. : 
Euphratem, id cst Mesopotamiem. “1 Videtur d'cendum. αὐτοφυξῖς, praterea. ali- 
(3) De antiquissimis androgrnis lege etiam f'la-.— quit deesse Graco textui. . 


9] 

rursus cquinis pedibus : 
parte equina, anteriore autem humana, cujusmodi 
hippocentauris (1) figura est: Tauros quoque hu- 
manis cum capitibus procreatos esse ait : et. canes 
cum quadruplici corpore, quibus caudz ad instar 
piscium e clunibus proeminerent : equos preeterea 
cynocephalos; et homines aliasque belluas hippo- 
cepbalas οἱ humana forma cum piscium caudis : 
alia insuper multiplicia animalia draconum formam 
referentia : denique pisces sirenum similes, et re- 
ptilia et serpentes aliasque feras mira varietate in- 
ter se differentes, quarum imagines accurate depi- 
ctzx in Beli fano asservabantur (9). Porro iis omni- 
bus dominatam esse mulierem quamdam, cui no- 
men Marcaie: eamque Chaldaeorum lingua dici 
Thalatth, Grece vero converti. θάλατταν (neinpc 
mare [5]). 

5. Cumque ea omnia ante. misla fuissent, super- 
venientem ait Belum mediam dissecavisse niulie- 
rem, ex ejusque dimidio altero terram, ex altero 
colum fecisse, universis, quz in ip-a erant, belluis 
internecione deletis. Áit autem, de harut rerum 
naturis allegorice sic fuissc dictum : nimirum quo 
tempore humidum et aqua omnia tenebant, nihilque 
Ibi preter bel!uas erat, idolum illud caput. suum 
preecidisse, sanguinemque inde mnanantem humo ab 


τε 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. || $9 


alii denique postpriore A aliis idolis esse commistum, et sic homines procrea- 


tos : qui idcirco et intelligentia przediti sunt et di- 
vine mentis participes. 

ὃ. Age vero Belvm (δ) aiunt, quem Graeci inter- 
pretantur Δία (Armenii vero Aramaszdem [5]) scissis 
tenebris terram a ccelo separavisse , pulcbreque 


"mundum disposuisse : belluas autem non susti- 


nentes lucis vin exanimatas esse. Tunc Belum, 
qui regionem desertam, attamen feracem, cernere, 
cuidam e diis imperavisse ut cum sanguine, qui e 
$00 capite abscisso deflucret, terram  subigeret at- 
que homines fingeret, cum czteris brutis et belluis 
qu? hunc aerem pati possent. Belum item stellas et 
solem et lunam et quinque sidera errantia con- 
didisse. Hzc, Polyhistore teste, Berosus (6) primo 


p libro narrat. Secundo autein * idem reges singilla- 


tin. perscribit : tempora quoque regum decem, quas 
ante diximus, ad annorum myriades plus quadra- 
ginta proteidit. 

1. Verumtamen si quis sibi persuadeat tantum 
annorum numerum, quantum Chaldzi scripserunt, 
eum jure oportebit et aliis fallacibus narrati:riculis 
fidem adhibere. Si ergo hic numerus naturam re- 
rum excedit, et omnino absurdus est, etiamsi forte 
aliter intelligatur (7) , si quis, inquam, hoc sibi 
persuadeat, sequitur ut 418 traditur doctrina tem- 


ταύρους ἀνθρώπων χεφαλὰς ἔχοντας" xal χύνας τετρασωμάτους, οὐρὰς ἰχθύος ἐχ τῶν ὄπισθεν μερῶν 

ἔχοντας, χαὶ ἵππους χυνοχεφάλους, xat ἀνθρώπους, xai ἕτερα ζῶα χεφαλὰς μὲν καὶ σώματα ἵππων ἔχοντα, 

οὐρὰς δὲ ἰχθύων' καὶ ἄλλα δὲ ζῶα παντοδαπῶν θηρίων μορφὰς ἔχοντα. Πρὸς δὲ τούτοις ἰχθύας χαὶ ἑρπετὰ 
λ 


χαὶ ὄφεις χαὶ ἄλλα ζῶα πλείονα.θαυμαστὰ xal παρηλλαγμένα τὰς ὄψεις à 


ἥλων ἔχοντα * ὧν xal τὰς εἰχόνας 


ἐν τῷ τοῦ Βήλου ναῷ ἀνάχειται. "Apyety δὲ τούτων πάντων γυναῖχα f| ὄνομα Ὁμορῶχα εἶναι δὲ τοῦτο 
Χαλδαιστὶ μὲν θαλάτθ, Ἑλληνιστὶ δὲ μεθερμηνεύεσθαι θάλασσαν. 
5. Οὕτως δὲ τῶν ὅλων συνεστηχότων, ἐπανελθόντα Βῆλον σχίσαι τὴν γυναῖχα μέσην, xal τὸ μὲν fuga 
αὐτῆς ποιῆσαι γῆν, τὸ δὲ ἄλλο ἥ μισυ οὐρανὸν, xal τὰ ἐν αὐτῇ ζῶα ἀφανίσαι. ᾿Αλληγοριχὼς δέ φησιν τοῦτο μὲν 
υσιολογεῖσθαι" ὑγροῦ Ὑὰρ ὄντος τοῦ παντὸς xal ζώων ἐν αὐτῷ γεγενημένων, τοῦτον τὸν θεὸν ἀφελεῖν τὴν 
υτοῦ χεφαλὴν, xal vb ῥυὲν αἷμα (8) τοὺς ἄλλους θεοὺς φυρᾶσαι τῇ γῇ, xat διαπλάσαι τοὺς ἀνθρώπους" διὰ 


νοερούς τε εἶναι χαὶ φρονήσεως θείας μετέχειν. 


. Τὸν δὲ Βήλον, ὃν Δία μεθερμηνεύουσι, μέσον τεμόντα τὸ σχότος χωρίται γὴν xal οὐρανὸν ἀπ᾽ ἀλλήλων, 


xai διατάξαι τὸν χόσμον. Τὰ δὲ ζῶα οὐχ ἐνεγχόντα τὴν τοῦ φωτὸς δύναμι, φθαρῆναι. Ἰοόντα δὲ τὸν 
pov xat χαρποφόρον, χελεῦσαι ἑνὶ τῶν θεῶν τ 

dca: τὴν γῆν, xal διαπλάσαι ἀνθρώπους, χαὶ θηρία τ 
ὅλον xa ἄστ 


χώραν ἔ 


Ὦλον 
v χεφαλὴν ἀφελόντ' ἐχυτοῦ τῷ ἀποῤῥυέντι αἵματι 
δυνάμενα τὸν ἀέρα φέρειν. ᾿Αποτελέσαι δὲ τὸν 


α καὶ ἥλιον xal σελήνην xal τοὺς πέντε πλαγήτας. Ταῦτα ὁ Πολυΐστωρ ᾿Αλέξανδρος, (xaxà) 


τὸν Βηρωσσὸν " τῇ πρώτῃ, φάσχει. Ex Syncello, P. 
() Ἕν δὲ τῇ δευτέρᾳ τοὺς δέχα βασιλεῖς τῶν XaA6 


28 Α sqq. 
alov, xat τὸν χρόνον τῆς βασιλείας αὐτῶν, σάρους Exa- 


τὸν εἴχοσι, ἤτοι ἑτῶν μυριάδας τεσσαράχοντα τρεῖς χαὶ δύο χιλιάδας. Ex Syncello, p. 50, A. 


4) Codex Arm. ivscHABARIGB, de quo vocabulo C inferis profectas, pelago innatantes, semiferas, eic , 


vide dicta superius eol. 194, n. 3 

(3) Ne quis borum prodigiorum absurditatem 
exosus, Eusebio qui liec retulerit subirascatur, 
is meminerit vetuslissimos plerosque historicos 
in ejusmodi vanitate fuisse versatos, teste Diony- 
sio Halicarnasseo (In judicio de Thucydide cap. 6), 
gui primum Thucrk idem ait nugari desivisse - 
Ἔπειτα χατὰ τὸ μηδὲν αὐτῇ μυθῶδες προσάψαι, μηδ᾽ 
εἰς ἀπάτην χαὶ γοητείαν τὼν πολλῶν ἐπιτρέψαι τὴν 
γραφὴν, ὡς οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντες ἐποίησαν, λαμίας 
τινὰς ἱστοροῦντες ἐν ὕλαις χαὶ νάπαις ἐχ γῆς ἄνιε- 
μένας, καὶ Ναΐῖδας ἀμφιδίους ἐχ ταρτάρων ἐἑξιούσας, 
χαὶ διὰ πελάγους ντχομένας χαὶ μιξέθτρας, x. τ. À., 
καὶ ἄλλας τινὰς ἀπίστου: τῷ xa" ἡμᾶς βίῳ χαὶ πολὺ 
τὸ ἀνόητον ἔχειν. δοχούσας ἱστορίας. einde : quod 
fabulosum in suos lihros nihil tntulit, neque vulgo 
[raudem et tanquam imposturam | [ecit, quo in genere 
superiores omnes peccaverant : qui lamias commemo- 
raterunt nescio quas in silvis et saltibus e terra pro- 
deuntes, et Naidas in terra atque. aqua. degentes, ab 


et alia quedam qua nostra atas ut. incredibilia pla. 
neque delira conteinnit, 

fo llc est glossa Arineniaci interpretis. 

4) Jovem dictum esse Belum ἃ Persis, testatur- 
Agathias lib. n, 24. 

Ὁ De Aramazde vide Chorenensem Πίε. 1, δ0;.-. 
". 74; i, 6, 55. Et quidem reges in epistolis sc- 
met Araimazde satos dictitabant, quos inter eL δι 
lianus imperator. Videsis eumdem | Chorenensem- 
Hist. 1, 15, 17, $1. ld nomen veteribus siguifica- 
bat bonum genium. 

(6) Codex Arm. secundum Polyhistorem Berosum 
primo libro narrat. Patet autem. scriptum fuisse - 
mendose Berosum pro Derosus. E. Graco item tex- 
tu excidit particula xac. 

(7) Nempe, etiamsi anni breviores existimentur, . 
uli explicatur inferius. 

(8) Gr. σῶμα. Sed αἷμα legebat interpres Arm. Ets 
sic ipse Graeus Lextus. paulo inlra. 


£3 EUSEDII CHRONICORUM L1B. I. 


24 


porum, ca non sine inquisitione recipienda esse A quadraginta tres myriades οἱ duo millia annorum 


videatur. Jam si cum tot annorum millibus , quot 
secundum illorum clironologiam conficiuntur, suc- 
cessiones quoque principatuum in gentibus pro 
rata portione ejus lóngzvitatis proferrent , resque 
item aliquas et opera, quae eo intervallo pro tem- 
porum spatfositate acta essent ; merito quis suspi- 
caretur, aliquid fortasse veritatis apud cos deli- 
tescere. Verum enimvero quod a decem tantum 
bominibus tot annorum myriades comprehensas 
existimaverint, quis demum ejusmodi fabulationes 
non insaniam esse putet? Fortasse tamen qui di- 
cuntur sari, ii non eum annorum numerum quem 
nps existimamus , sed aliud quid brevis teimnporis 
intervallum signiflcant (1). Namque etiam apud 
priscos /Egyptios * lunares dicebantur anni : nem- 
pe sunima triginta dierum , qui singulis ucnsibus 
continentur, annus vocitabatur. Àlii ὥρας nuncu- 
pabant trimestre spatium : ita ut conversiones 
trimestres temporum, quotanuis contingentes , pro 
anno haberent. Fieri ergo potest ut. Chaldaeorum 
etiam qui dicuntur sari, ejusmodi aliquid demon- 
sirept. 

8. Decem ergo tantummodo ziates ab Aloro, qui 
primus fertur rex eorum, usque ad Xisuthrum sup- 
putantur, sub quo aiunt. maznum illad. accidisse 
diluvium. In Hebraicis pariter libris zetates tantum 
decem a Mose recitantur antediluvium : scilicet et ab 
Webrzis totidem successiones hominum singillatim 
scribuntur, a primo, qui apud eos fertur, homine 


conflari dictitant. 

9. Tandem ex predictis, plane tibi exploratum 
fiet, si modo veram doctrinam consideraveris , 
Xisuthruin eumdem esse hominem qui ab Hebrzis 
Noachus vocatur (2), in cujus latem incidit ma- 
guum illud diluvium : cujus sane diluvii Polyhisto- 
ris quoque historia notionem praebet. is cnim hoc 
pacto de illo scribit. 

CAPUT ἢ. 


* Alexandri Polyhistoris de diluvio. Ex eodem, de 
quo dicium est, libro. 


4. Defuncto, inquit, Otiarte, filium bujus Xisu- 
thruim tenuisse regnum saris octodecim, sub eoque 
magnum diluvium esse conflatum. Sic autem acci- 
ratius narrationem scripto persequitur. Kgóvov 
(Saturnum) ait , illi in somnio praedixisse (qui Sa- 
(urnus Jovis gen:tor fertur, ct ab aliis dicitur Xgó- 
vog (tempus) die quinta decima mensis Daesii ( qui 
est mareri (4) Maius) fore ut homines a diluvio 
perirent. Mandavisse itaque ut libros omnes , pri- 
105 nimirum medios ct ultimos, terr: infossos in 
solis urbe Sipparis poneret : tum navim strueret , 
eanique cum consanguineis cbarisque familiaribus 
conscenderet : congestisque illuc esculentis atque 
poculentis, inductis etiam belluis et volatilibus ac 
quadrupedibus cunctaque supellectile , paratus 
esset ad navigandum. Quarenti autem quonam cur- 
sus dirigendus essct? respondisse, ad deos, ad 
orandum quo hominibus bene esset. Eum vero 


usque ad diluvium (2). Sed enim Hebrxorum histo- C haud recusasse quominus navigium compingeret, 


fià decem xtatum annos intra numerum duorum 
fere millium cogit; Assyrii vero dum minutatim 
consequenterque aetates perscribunt, harum quidein 
numeru:e similem cjus, qui apud Mosem cst, ha- 
bent; sed teinpora non. item : nam decem ztates 
centuur viginti saros compl cti aiunt ; tuin ab his 


longum stadia quinque (5), latum duo : curcta, 
qu» mandata sibi fuerant, efficienda curasse: 
uxorem , filios charosque familiares eodem intro- 
duxisse. 

3, ingruente demum diluvio ct mox Jecrescente, 
misisse Xisuthrum quadam volatilia, quee cum 


(7 Οἱ Ὑχρ παρ᾽ αὐτοῖς παλα!ότατοι σεληναίους ἔφασχον εἶναι, ἤγουν μηνιαίους τοὺς ἐνιαυτοὺς ὲξ ἡμερῶν 
τριάχοντα συνεστῶτας * οἱ δὲ μετὰ τούτους ἡμίθεοι ὥρας ἐκάλουν τοὺς ἐνιαυτοὺς τοὺς τριμηναίους. Καὶ ταῦτα 
D. 


y» Εὐσέῤιος. Ex Syncello, p. 40 


*) Λέγει ὁ αὑτὸς ᾿Αλέξανδρος, ὡς ἀπὸ τῆς γραφῆς τῶν Χαλδαίων, οὕτως. 

. ᾿Δρδάτου τελευτήσαντος, τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ξίσονθρον βασιλεῦσαι σάρους ὀχτωχαίδεκα " ἐπὶ τοῦτον μέγαν χα- 
φαχλυσμὸν γενέσθαι - ἀναγεγράφθαι δὲ τὸν λόγον οὕτως. Τὸν Κρόνον αὐτῷ χατὰ τὸν ὕπνον ἐπιστάντα φάναι, 
μηνὸς δαισίον πέμπτῃ χαὶ ὀξχάτῃ τοὺς ἀνθρώπους ὑπὸ τοῦ χαταχλυσμοῦ φθαρήσεσθαι. Κελεῦφαι οὖν δια- 


γραμμάτων πάντων ἀρχὰς xal 


ἔτα xal τελευτὰς ὁρύξαντα θεῖναι ἐν πόλει ἡλίου Σιππάροις, χαὶ ναυπηγὴ- 


vos σχάφος ἐμόῆναι μετὰ τῶν συγγενῶν xal ἀναγχαίων φίλων " ἐνθέσθαι δὲ βρώματα xoY πόματα, ἐμ- 


ἵν δὲ χαὶ ζῶα πτηνὰ χαὶ τετράποδα, χαὶ πάντα εὐτρεπισάμενον πλεῖν. Ἐρωτώμενον ὃΣ ποὺ πλεῖ; φάναι 


πρὸς τοὺς θεοὺ:, εὐξάμενον ἀνθρώποις ἀγαθὰ γενέσθαι. Τὸν δὲ οὐ παραχούσαντα, νανπηγήσαντα σχάφος, τὸ 
V μῆχος σταδίων πέντε, τὸ δὲ πλάτος σταδίων δύο τὰ δὲ συνταχθέντα πάντα συνθέσθαι, xal γυχαῖχα xal 


«ἐχνα, xai τοὺς ἀναγκαίους φίλους ἐμδιδάσαι. 


2. Γενομένου δὲ τοῦ χαταχλυσμοῦ, καὶ εὐθέως λέξαντος, τῶν ὀρνέων τινὰ τὸν Ξίσουθρον ἀφιέναι " τὰ δὲ οὐ 
τροφὴν εὑρόντα οὔτε τόπον ὅπου χαθίσαι, πάλιν ἐλθεῖν εἰς τὸ πλοῖον. Τὸν δὲ Ξίσουθρον πάλιν μετά τινας ἡμέ- 


(1) Juvat hic. audire Syncellum , p. 17 : Ταῦτα D 


δὲ ἕτη τινὲς τῶν xa0' ἡμᾶς ἱστοριχῶν ἡ μέρας ἐλογί- 


σαντο στοχαστιχῶς, μεμψάμενο: τὸν Παμφίλου Eo- - 


σέδιον, ὡς ἢ νοήπαντα τὰ ἔτη τῶν σάρων, ἡμέρας" 
μάτην δὲ αὐτὸν ἐν τούτῳ μέμφονται!" πῶς γὰρ τὸ μὴ 
y εἶχε νοῆσαι πολυμαθὴς ὦν, x. τ. Δ. Hosce autem 
annos historici aliquot recentiores opinantur csse dies, 
ideoque Eusebixin. Pamphili re, rehesdunt , qui saro- 
fum annos haud senserit esse dies. Sed. stulte honi- 
wem, in hoc accusant. (ui enim fieri potest wt rei 
veritatem is, qui tanta doctrina abundavit , on nuo- 
eei ? «t. 


(2) Vide inferius cap. 16, 8. 
(5) ld confirmat etiam Chorcnensis Hist. 1, 5. 
d Glossa h:ec est Arimeniaci interpretis. Suidas 
ait Junium apud Macedones fuisse Aaístov. Iloc 
pacto MAREBI, qui est Armeniorum mensis decimus, 
Junio responderet, Cum tamen Armeniaci menses 
in vetere Kalendario constent triginta omnino die- 
bus, ideoque quotannis quinque aut. sex supersint 
dies, pratereaque sex hore; rationes mensium 
Armeniacorum et Romanorum processu temporis 
inamnutari necesse est. 

(4 Cod, Arm., quindecim. 


25. EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 26 


neque escam neque locum, in quo considerent, in- A 3. Ejus navigii, quod demum substitit in Árme- 


venissent, reversa in navim recepta sunt. Rursus 
diebus aliquot post , emisisse aves alias , quze item 
ad navim regressz sunt pedibus luto infectis. Ter- 
tio denique demissz aves cum ad navim non rever- 
terentur, cognovisse Xisuthrum terram prorsus 
esse patefactam. Tunc navis tecto partim effracto , 
navim ipsam monti cuidam innitentem vidisse : 
moxque ipsum cum uxore filiaque una et navis ar- 
chitecto exscendisse, ac pronum terram 0586 ve- 
neratum , structaque ara diis sacrum obtulisse : 
quo facto, cum iis qui secum navi exierant nu- 
squam comparuisse.. Reliquos autem qui in navi 
substiterant, neque cum Xisuthri comitatu egressi 
erant (1), facta mox exscensione eum quiritasse, 
eumdemque oberrantes nomine inclamasse. Αἱ vero 
Xisuthruny haud ultra se conspiciendum dedisse ; 
voce tantum ex aere missa , deos ut colerent man- 
davisse : nam et se religiosz pielatis ergo ad deo- 
rum venisse habitacula, eodemque lionore uxorem 
quoque suam et filiam et navis architectum frui. 
Tum iisdem imperasse , ut Babylonem redirent , οἱ 
ex deorum mandato, qui in Sipparis urbe conditi 
fuerant , libros effoderent atque hominibus trade- 
rent. Locum autem, in quo nave egressi tunc iu- 
sisterent, Armeniorum esse regionem. Hxc omnia 
edoctos, celebrato diis sacrifici, Dabylonem pedestri 
itinere contendisse. 


nia, fragmentum aliquod in Cordizorum (2) Arme- 
niaco monte nostra adhuc ztate reliquum esse 
aiunt. Quin et erasum bitumen quidam inde refe- 
runt remedii amuletique causa ad infausta quaeque 
averruncanda. llli autem Babylonem profecti , li- 
bros ex urbe Sipparis cffodisse,: oppida multa 
coudidisse, fana deorum struxisse, Dabylonemque 
restituisse feruntur. Qu:e hactenus dicta sunt, 
pratereaque turris zedificium memorat Polyhistor 
pene ad litteram cum libris Mosis hoc pacto con- 
sentiens. 


CAPUT IV. 
Alexandri Polyhistoris de turris adificio. 


1. Silylla ait, omnes liomines una lingua utentes 
(5) turrim celsissimam exstruxisse, ul in carum 
conscenderent: Deum vero fortissimum vento af- 
flato eaiudem turrim dejecisse, peculiaremque sii- 
gulis sermonem tribuisse, ideoque et urbem Baby- 
lonem esse appellatam. Mox post diluvium Titanum 
atque Prometheum exstilissc : tum etia: a Titano 
bello Saturnum esse appetitum (4). De turris φῦ! 
cio hactenus. 

9. Pr:dictis autem hzc addit idem Polybistor : 
post diluvium imperitasse regioni Chaldzorum ἔνθ. 


C xium (Ὁ) neris quatuor : inde imperium exceptum 


fe: ἀφιέναι τὰ ὄρνεα * καῦτα Ob πάλιν εἰς τὴν ναῦν ἐλθεῖν τοὺς πόδας πεπηλωμένους ἔχοντα. Τὸ δὲ τρίτην 


εθέντα οὐχ ἔτι E 


θεῖν εἰς τὸ πλοῖον. Τὸν δὲ Ξίσουθρον ἐννοηθῆναι γῆν ἀναπεφηνέναι " διελόντα τε τῶν τοῦ 


πλοίου ῥαφῶν μέρος τι, καὶ ἰδόντα προσωχεῖλαν τὸ πλοῖον ὄρει τινὶ, ἐχύτναι μετὰ τῆς γυναιχὸς xaX τῆς θν- 


Ya 


xai τοῦ χυθδερνήτου, προσχυνήσαντα τὴν γῆν, xai βωμὸν ἱδρυσάμενον, xai θυσιάσαντα τοῖς θεοῖς, 


γενέσθαι μετὰ τῶν ἐχθάντων τοῦ πλοίου ἀφανῆ. Τοὺς δὲ ὑπομείναντας ἐν τῷ πλοίῳ, μὴ εἰσπορενομένων τῶν 
-τερὶ τὸν Ξίσουθρον, ἐχδάντας ζητεῖν αὐτὸν ἐπὶ ὀνόματος βοῶντας ᾿ τὸν δὲ Ξίσονθρον αὐτὸν μὲν αὐτοῖς οὐδὲ 


ἔτι ὀφθτ. 


τὴν εὐσέθειαν πορεύεσθαι μετὰ τῶν θεῶν οἰχήσοντα " τῆς δὲ αὑτῆς τιμῆς xal 


vat, φωνὴν δὲ Ex τοῦ ἀέρος γενέσθαι χελεύουσαν, ὡς δέον αὐτοὺς εἶναι θεοσεεῖς ᾿ xal γὰρ αὐτὸν διὰ 


ν γυναῖχα αὐτοῦ χαὶ τὴν θυ- 


γατέρα xa τὸν χυθερνήτην μετεσχηχέναι. Εἶπέν τε αὐτοῖς ὅτι ἐλεύσοντα: πάλιν εἰς Βαθυλῶνα * xat ὡς et- 
ἕαρται αὑτοῖς, ἐχ Σιππάρων ἀνελομένοις τὰ γράμματα διαδοῦναι τοῖς ἀνθρώποις * xal ὅτι ὅπου εἰσὶν, ἣ χώρα 
A 


μενίας ἐστίν. Τοὺς 05 ἀκούσαντας ταῦτα θῦσα 


τε τοῖς θεοῖς, καὶ πεξῇ (6) πορξυθῆναι εἰς Da6oXova. 


. Τοῦ δὲ πλοίου τούτου χαταχλιθέντος ἐν τῇ ᾿Αρμενί Éct μέρος τι αὑτου ἐν τοῖς Κορδναίων ὄρεσι τῆς "Áp- 
μενίας διαμένειν, χαί τινας ἀπὸ τοῦ πλοίου χομίξειν ἀποξύοντας ἄσφαλτον, χρᾶσθαι δὲ αὑτὴν πρὸς τοὺς ἀπο- 


τροπιαασμοὺς. 'EXüóvzag οὖν τούτους εἰς Βαῤυλῶώνα, τά 
τέφοντας, xal ἱερὰ ἀνιδρυσαμένους πάλιν ἐπιχτίσαι τὴν Βαδυλώνα. Ex 


λὰς 


τε Ex Σιππάρων Y ἀμμστα ἀνορύξαι, χαὶ πόλεις πον 


yncello,p. 90 4 seqq. 


᾿Αλεξάνδρου cov IloAvietcpoc περὶ τῆς πυργοποιίας. 


1, Σίδυλλα δέ 


σι" ὁμοφώνων ὄντων πάντων ἀνθρώπων τινὰς τούτων πύργον ὑψηλότατον οἰχοδομῆσαι, 


ὅπως εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναθῶτιν τοῦ δὲ Θεοῦ ἀνέμους ἐμφυσήσαντος ἀνατρέψα: τὸν πύργόν, χαὶ ἰδίαν Ex&- 


στῳ 
γενέ 


ὠνὴν» δοῦναι" διὸ δὴ Βαῤυλῶνα τὴν πόλιν χληθῆναι. Μετὰ δὲ τὸν καταχλυσμὸν Τιτᾶνα χαὶ Προμηθέα 
αι. Ex Syncello, p. 4 C. et Eusebio,Prep. ev.,ix, 15. 
2. ᾿Αλέξανδρος Πολυΐστωρ βούλεται πάλιν τὴν μετὰ τὸν χαταχλυσμὸν τῶν Χαλδαίων βασιλείαν κατάρξα» 


σθαι, μυθολογὼν διὰ σάρων χαὶ νήρων xaX σώσσων βεδασιλευχέναι Χαλξαίων xaX Μήδων βασιλεῖς πς’ ἐν 


(1) Melius habet ἀγουβ textus : haud redeuntibus ἢ 


Xisuthri comitibus. 

(21 De Cordiceis, sive Gordyemis, vel Cordyenis , 
aut. Corduenis, passim loquuntur antiqui geographi, 
quibus addendi Sallustiua Fragm. incert. cap. 18, 
et Chorenensis Hist. 1, 15; n, $5, 71, et Geogr. Ἴ1. 
Porro vocabula Armeniaca comTvAziK vel GORTIK 
significant locorum arduorum incolas; est enim 
€oRT arduus, incultus. llinc fortasse nomen hodicr- 
n:e gentis Curdorum', quorum praccipua. sedes in 
provincia Armeniaca Cordia:orum cst. linc etiam, 
ut videtur, appellatio regionis Curdistan. Jam et de 
arca, qua in Cordirorum monte substitit, Jose- 
phus Antiq. 1, 5, cum pluribus barbaricarum rerum 
scriptoribus, tum et Epiphanius hxres, xvin, alii: 
que loquuntur. 


(3) Interpres Arm. utitur hic et cap. 8 voce com- 
posita MIAPANEAL, cujus significauis si ad etymolo- 
giam exigatur, est consenliens, conspircns, nec fete 
vsurpatur de consensu in eumdem sermonem , uti 
sonat Grzxca vox ὁμόφωνος. 

(4) Consonant huic loco Josephus Antig. 1, 4; 


Eusebius Prep. ev. ix , 44; Epiphanius Acres. i; 


Cyrillus, 1 in Julian.,ed. Lips., p. 9; Cedrenus ed. 
Paris. an. 1647, p. 11, aliique scriptores, quoà 
inter Chorenensis [lisi 1, 8 ; Sibvll, lib. in, v. 95 
Sqq. 

b) llic est Nembrotus, teste Cedreno p. 11, ixz- 
λεῖτο δὲ ὁ Νεθρὼδ xal Εὐΐχιος. ldem fere ait Syn. 
cellus, cui p. 79 B est Εὐτύχιος, at p. 90 C esi 
Εὐήχοος, manifestis codicum mendis. ' 

(6) Textus Gr., περιξί, 


2 


$:s quinque. À Xisuthro et a diluvio, doncc Medi 
Babylonem occuparunt, summam regum sex supra 
octoginta supputat Polyhistor, singulosque noui- 
natim e Derosi libro recenset. Ex horum autein om- 
nium ztatibus tres myriades annorum conficit, prz- 
tereaque annos ter mille et unum supra nonaginta 
(3). Post hos, qui successione inconcussa regnum 
obtinuerant, derepente Medos collectis copiis Ba- 
 bylonein cepisse ait, ibique de suis tyrannos con- 
suituissc. Ilinc nomina quoque tyrannorum Medo- 
run e/isserit octo, annosque eorum viginti quatuor 
supra ducentos (3):.ac rursus undecim reges, et 
annos octo supra quadraginta (4) : tum et Chaldzos 
reges quadraginta novem, annosque quadringentos 
et octo supra quinquaginta : postea ct Árabes * no- 
vem reges, annosque ducentos quadraginta quin- 
que. llorum annorum recensione perscripta, de 
Beiniranijc quoque narrat qua imperavit Assyriis. 
Rursumque distincte admodum nomina regum qua- 
draginta quinque enumerat , iisque annos | tribuit 
viginti sex supra quingentos. Post hos ait exstitisse 
Chaldieorum regem, cui nomen Piulus erat : quem 
Webrzorum quoque historia :neaiorat, quemqueitem 
Phulum appellat (8). Hic Jud:am invasisse dicitur, 
Deinde Polylistor Senecheriium (6) regno potitum 
esse ail : queni quidem Hebraeorum libri regnantem 
referunt imperante. Ezechia et prophetante. Isaia 
(5). Ait autein diserte divinus liper (8): «auno quar- 
fodecimo Ezechize rezis ascendisse Senecherimum 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 


ἃ filio ejus Clomasbelo (1) neris quatuor cum sos- A 


oq 
CAPUT V. 


Ejusdem. Alexandri de Senecherimo deque Nabuclo- 
donosoro eorumque rebus gestis εἰ strenuis. faci: 
noribus. 

1. Postquam regno defunctus est. Senecherito: 
frater, et post Hagisz in Babylonios dominationem, 
qui quidem nondum expleto trigesimo imperii die 
a Marudacho Baldane int^?remptus est; Maruda- 

»us ipse Daldanes tyrannidem invasit mensibus 
scx ; donec eum sustulit vir quidam nomine Eli- 
bus, qui et in regnum successit. lloc postremo 
tertium jain annum regnante, Senecherimus rex 

Assyriorum copias adversum Babylonios contrahe- 

bat, przlioque cum fis conserto, superior evade. 

bat : captuimque Elibum cum familiaribus ejus in 


Β Assyriamtransierri jubebat. Is igitur, Dabyloniorum 


potitus, filium suum Asordanem eis regem impo- 
nebat , ipse autem in Assyriam reditum, matu- 
rabat. Mox cum ad ejus aures rumor esset 
perlatus, Grzecos in Ciliciam coactis copiis bellum 
transtulisse, eos protinus aggressus est, pralioque 
inito, multis suorum amissis, bos!es nihilominus 
profligavit : suamque imaginem, ut esset victoriae 
monumentum, eo loco erectam reliquit : cui Clial- 
daicis litteris res a se gestas insculpi mandavit ad 
memoriam temporum sempiternam. Tarsum quo- 
que urbem ab eo structam ait ad Babylonis exem- 
plar, eidemque nomen inditum Tharsin. Jam et re- 
liquis Senecherimi gestis perscriptis, subdit eum 
annis vixisse regnantem octodecim, donec eidem 


ad urbes Judz:e munitas, casque cepisse.» Cujus (; structis a filio Ardumuzane (12) insidiis exstinctus 


rei peracta historia , subdit : «Et regnavit Asorda- 
nes filius ejus pro eo (9). » lRursusque pergens,«ea 
tempestate ait zgrotasse Ezechiam (10). » Tum ctiam 
ordinatim«codem. tempore Marudaclium Baldanem 
Babyloniorum regen misisse oratores cum litteris 
et muneribus ad Ezechiam (11). » Hzc tradunt Hc- 
breorum Scripture. Et quidem Senecherimum, 
eum cjus filio Asordane nec non Marudacho Bal- 
dane, Chaldorum quoque historiographus memo- 
rat : cum. quibus etiam Nabuchodonosorum, uti 
mox dicetur. Hac autein ratione de iis scribit. 


est. Hxc Polyhistor. 

9. Sane etiam tempora cuni narratione divinorum 
librorum congruunt, Sub. Ezechia enim Seneclie- 
riinus regnavit, uti Polyhistor innuit, annis octo- 
decim : post quem ejusdem filius aunis octo: tur 
annis viginti ct uno Samuges , itemque hujus frater 
viginti et uno : deinde Nabupalasarus annis viginti : 
denique Nabucodrossorus (12) tribus annis supra 
quadraginta : ita ut ἃ Senecheriimo ad Nabuco- 
drossorum octoginta et octo anni excurrant. Jam 
si quis Hebrzorum libros scrutetur, paria dictis in- 


«ρισμυρίοις ἔτεοιν καὶ ὅπ’, τοῦτ᾽ ἔστιν ἐν σάροις O', xal νήροις ', xal σώσσοις γ΄. ᾿Απὸ δὲ τούτου τοῦ χρό- 


νου τῶν x&' δύο μὲν Χαλδαίων βασιλέων Eónyíou χαὶ Xo 


μασδήλου" «o' δὲ Μέδων Ζωρόαστριν καὶ τοὺς 


μετ᾽ αὐτὸν V Χαλδαίων βασιλεῖς εἰσάγει, ἔτη χρατήσαντας ἡλιαχὰ pov ὁ αὐτὸς Πολυΐστωρ, οὐχ ἔτι διὰ σάρων 
καὶ νῆρων καὶ σώσσων xal τῆς λοιπῆς ἀλόγου μυθιχῆῇς ἱστορίας, ἀλλὰ διὰ ἡλιαχῶν ἑτῶν. Hec ex Syncello, 


sed valde interpolata. 


p. 18 


() Διεδέξαντο τὴν Χαλδαίων βασιλείαν "Apa6sc ἐπὶ ἔτη, σις’. Ex eodem, p.90 D. 
H τῶν 'Apá6v βασιλεία διαδεξαμένη, τὴν τῶν Χαλδαίων διήρχεσεν ἕτη σιε΄. Ταύτην ᾿Ασσυρίων μα’ δι- 


εδέξαντο "Apa6z, βασιλεῖς. Ex eudem, p. ϑὲ D. 


(1) Syncellus p. 90 C scribit Χοσμάσδολον, eum- D rimum babet. 


que ait régnavisse annis uon plus septem cum di- 
midio. 

3) Grxcus textus 54080. 

4) In margine ccxxxw. 

(4) Hunc numerum xLvii supplevit amanuensis 
im margine, sed fortasse perperam. Idem amanu- 
ersis reiro pro ccxxiv scripserat in margine xxxiv. 
&UCHUERUS. 

(9) IV Reg. xv, 19, quo loco Vaticatum exem- 
plar Grecum. B.bliorum nec non. eorumdem inter- 
pretatio Armeniaca habeut PAhua. 

(6) Cod. Arm. modo Sencecheribum, modo S.ueche- 


(7) 1V Reg. xvin et xix. 

8) IV Reg. xvin, 15. 

9) Cap. xix, 37 

(10) IV Reg. xx, 1. 

(11) Cap 3x, 12. 

(12) 1n margine Ardanmuzane ; ct quidem apnd 
IV fieg. xix, 57, et Josephum , Antiq. x, 4, Se- 
necherimus interficitur ἃ liliis. Adremeíecho et Sa. 
rasaro, qui ἃ Clorenensi Hist, i, 22, dicuntur 
Adramelus οἱ Sanusarus. 

(15) Ita &vpe Nabucodrossoru:, alias tamen Ag- 
bucodonosorus. 


2) 


EKUSEODII CIIAONICORUM LIB. I. 


50 


veriet. Namque post Ezechiam residuis Judzxis Ma- A dzeos, Phoenices ct Syros in servitutem redegit. 


nasses imperat Ezechie fllius quiaque annis et 
quinqvaginta (1) : deinde Amosus (2) annis duode- 
cim (5) : tum Josias triginta annis et uno (4) : post- 
ea i5)Joachimus, sb eujus regni primordiis occupa- 
turus Hierosolyma Nabuchodonosorus supervenit, 
captivosque Jud:eos Babylonem transtulit (6). Atqui 
ab Ezechia ad Nabuchodonosorum anni octo excur- 
runt etoctoginta, quot. nimirum Poliltister: ex. [ἢ - 
storia Chaldaiva supputavit. ὁ 4 τ ῦ 3.6 
$. His omnibus absolutis, pergit denuo Polyhi. 
stor res aliquot ctiam a Senecheritip-gesias- expe- 
nere : deque hujus filio (7) eadeti * pine * tione 
scribit qua libri Hebrzorum, aceurateque admodum 
cuncta edisserit. Pythagoras sapiens fertur ea tem- 
pestate sub his regibus exstitisse (8). Jam post Sa- 
mugem imperavit Cha:d:is Sardanapallus (9) vi- 
ginti annis et uno. Is ad Astyagem (10, qui. erst 
Medic: gentis przeses eb satrapa, legationem misit, 
ut filio s:i0 Nabucodrossoro desponderet Amuliiam 
(14) e filiabus Astyagis unam. Deinde Nabucodros- 
sorus dominatus est tribus annis supra quadraginta, 
qui et collecto exercitu impressionem faciens Ju- 


Neque sane. opus est me p'uribus confirmare, Po- 
lybistorem item in his cum Ilebraiea fIstoria con- 
grucre. Post Nabucodrossorum regnat ejus filius 
Amilmarudochns annis duodecim, quem Hebrzo- 
rum litter: Ilmarudochum (12) appellant. Mox Po- 
lyhistor ait imperavisse Chaldzis Neglisarum annis 
quatuor : deinde Nabodenum annis septemdecim, 
Eo regnant'*C yzu€Cambysis filius Baby'onicam re- 
4fiónem copiis tmrvasit, quicum Nabodenus certamine 
inito, victus se fuga proripuit. Regnavit autem Ba- 


'byléne Cyrus snhi$ ovem, donec in planitie Da- 
: harte (15) alib: prielio* eonserto periit. Tum impe- 


rium tenuit. Cambyses annis octo : exin Darius 
annis sex et triginta : deinde Xerxes czt^riquePer- 


D sarum reges. 


4. Jam vero de Chaldaeorum regno uti breviter 
distincteque tractat Derosus, ita prorsus loquitur 
et Polyhistor : ex. quibus manifestiun. est, Nabu- 
chodonosorum armata manu cepisse Jud:eos. AS 
hoc autem ad Cyruiu Persarum regem anni septua- 
ginta. conflantur (14) . quare et [ebrzorum historia 
consonat, nempe quod hi septuaginta annis in ca- 


(η) Χαλδαίων τις’ ἐδασίλευσεν Ναδοπολάσαρος ἔτη xa', ὁ πατὴρ τοῦ Ναβουχεδονόσογ. Τοῦτον ὁ Πολυΐστωο 


᾿Αλέξανδρος Σαρδανάπαλον χαλεῖ, πέμψα 


ντα πρὸς ᾿Αστυάγην σατράπτν Mróía;, xai τὴν θυγατέρα αὐτοῦ 


᾿Αμνίςτην λαῤόντα νύμφην εἰς τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ναδουχοδονόσορ. Ex Syucello, p. 910 A. 


(1) IV Reg. xxi, 1. 
(2) Armeniaca Biblia mss. omnia pro Ammone 
babent Amosum, quz lectio Grzxce etiam occurrit 


in codicibus apud Biblia Dreitingeri IV. Beg. xvi, C 


48, 19 

(5) Sic codex Armeniacus, non, nt viilgo, ditobus. 
Reapse ita sensisse Eusebium, testis est luculentus 
Svyncellus p. 214 C his verbis: 17?" ἔτη Εὐσέδιος 
λέγει βασιλεῦσαι (τὸν ᾿Αμὼ.) κατὰ τοὺς O'- ψεύδεται 
δέ. Duodecim | annis ait. Eusebius. dominatum esse 
(Amosum) ex LXX virorum sententia ; quod. fulso 
ab eo dicitur. Jam in ipso LXX virorum (IV fieg. 
xxi, 19) textu Alexandrino legitur δύο ; sed in Va- 
ticano. δώδεχα, quam senteutiam Armeniacus quo- 
que Bibliorum interp-es secutus est: al contra 
Clemess Alexandrinus Strom. 1, 91, ed. Oxon. p. 
$90 (quem super horum regum temporibus con- 
ferre juvabit) lectionem codicis Alexandrini retinet. 
lpse tatnen se mox emendat Eusebius cum annos 
ὮΧΧΧΝΠΙ supputat. Quare veteris scribe mendum 
id dicerem nisi in tabufis quoque regum Judi 
deinceps addendis legeretur dttodecim. 

4) Cap. xxi, 1. 

5) Cap. xxu, 54. 

7) Ab xxiv, 1. 

Asordane, de quo legesis IV Heg. xix 57; 

Tob. 1, 21. Tum ἴ Esd. iv, 2, 10; Syncellum p. 
205 A. Quanquam nomen hoc sape corruptum est. 

(8) De Pythagora rursum dicet Eusebius cap. 9. 

(9) ta constanter cum duabus I| Sardanapallus, 
quam scripturam perpetuam in Eusebio jampridem 
notavit Scaliger (Animad. od Euseb. ed. Awstelod. 
p. 65,64) et ex nominis etymologia sapienter asse- 
ruit. De duobus Sardanapallis Photius in Lexico. 


Duós Sardanapallos, quurum unum virum fortem, 


wremorat etiam Callistlhienes apud Suidam τος Zap- 

c. Porro Chorenensis Hist. 1, 91. ait, 
quésdam existimasse Nabuchodonosorum vixisse 
unperante. Arineniis. Rhacia, successore Paraeri, 
equalis Arbacis Medi. Igitur pater Nabuchodono- 
&ori Nabopa;assarus, qui a Polylistore dieitur Sar- 
danapallus, incidisset in Arbacis ditatem. Sed enim 
hanc (einporum rationem quis probet? Syncellus 


p. 959 C ait Medos regnasse annis xxx. Id videtue 
ex Polyhistore dicere. Quare tempus valde con- 
trabereiur. 

(10) De Astyage zquale Nabuchodonosori loquitur . 
Eusebius, apud Syncellum P. 226 D. Interiin juvat 
hic errorem Wistonorum Chorenensis interpretuin 
obiter coarguere. Ail. Chorenensis (Hist. i, 29) ἃ 
Golihaniensibus (quz est Armeniaca provincia can- 
tilenis dedita) in carmine Artaxeris filiorumque 
ejus figurata dictione memorari etiam stirpem As- 
Lyagis, quam. visAcAzUNOos (nempe draconum genus) 
appellant : quia nimirum aspanacH in Persarum 
lingua significat idem quod apud Armenios vi$AB, 
nempe draconem, Eare non bene intellecta Wistoni 
aiunt in notis, nusquam sibi occurrisse in Arme- 
niaca lingua vocem ASPAHAGH, qua vim notlionem- 
que draconis subjectam haberet. 

(11) lta etiam inferius cap. 9, quanquam lic tex- 
tus Grzccus habet ᾿Αρωΐτην. 

(12) IV Reg. xxv, 27; llierem. ti, 91; sed pulo 
aliter. 

(15) Cod. in campo Dacs. Jam Dahlarum seu Mas- 
sazetaruni planitiem Cyrique ivuidem interitum de- 


p scribit Herodotus 1, 204 seqq. 


(14) Consonat apprime Clemens Alex. Strom. 1, 
91, p. 591 : Ναθουχοδονόσορ πρὸ τῶν llzpsov ἦγεμο- 
νίας ἕτεσιν ἑδδομήχοντα ἐπὶ Φοίνιχας καὶ Ἰουδαίους 
ἐστράτευπεν, ὥς φησι Βηρωσσὸς ἐν ταῖς Χαλξαϊκαΐς 
ἱστορίαις * Nabuchodonosorus Lsx annis ante princi- 
patum Persarum adversus Phanices εἰ Judaeos ex- 
peditionem suscepit, ut Derosus tradit in Chaldaicis 
historiis. ltem Tatianus Orat. cap. 36 : Βηρωσσὸς 
τὴν Χαλδαίων ἱστορίαν ἐν τρισὶ βιόλίοις χατατάξας 
χαὶ τὰ περὶ τῶν βασιλέων ἐχθέμενος, ἀφηγεῖταξ τινος 
αὑτῶν ὄνομα Νιαυουχοδονότορ τοῦ στρατεύσαντος ἐπὶ 
Φοίνιχας xai Ἰουδαίους, ἄτινα ἴσμεν γεγονότα πρὸ 
τῆς Περσῶν ἡγεμονίας ἕτεσιν ἑύδομέχοντα.  DBeroats 
qui Chalde;rum historiam tribus libris complexus 
esl, ac res gestus regu: exposuit, quemdam ez. iis 
commemorat nomine Nabuchadonosorum, a quo Pha 
nictbus et Judeis bellum illatum est. 1d autem con- 
tigisse ante Persarum imperium annis Lxx nobis e&- 
piorutum est. 


31 EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. ὦ 


ριϊνί(αἱς versati sint, si quidem Judaicz captivitatis A Xisullirus; cui praedixit Saturnus futuram esse 


tempus a primo Nabuchodonosori anno ad Cyrum 
l'ersarum regem putemus. 

Qus hactenus dicta sunt, Abydenus etiam satis 
cónsentaneus in Chaldeorum Historia recitat : 
nanique et ipse non absimilem Polyhistori narra- 
tionem ingreditur. 

CAPUT VI. 


imbrium copiam die quinta (6) (decima) mensis 
Daesii (qui est Maius [7]) : mandavitque ut libros 
omnes in Solis urbe Sipparis conderet. Id ubi Sisi- 
thrus (8) praestitit, pansisque velis in Armeniam 
cursum direxit, statim Deo favente navim illuc ap- 
pulit. Mox tertio die cum imbrium vis quiescerel, 
másit aves aliquot explorandi causa num tellus 


Abydeni de primo Chaldgcotant fenoti.ei on undis gmosgeret. lle immensum tranantes conti- 
De Chaldiorum * sapienti* Jeytenus, .J I9 τη του [6 e fluctuaus pelagus, nulla inventa scde 


ejusdem regionis dominium quod attinet, primum 


qua pes substiteret, ad Sisithrum flexo cursu 


quidem Alorum regnarissd Sgt s de:qio lDBpmifte; * Zeyerae *upb.*bres deinde dies moratus, denuo 
hsec tradita fama est, qudd- edi, éotidehüseimus ash cgbot (9) : que pedes (10) limo oblitos 


Deus populorum pastorem creaverit. ls saris de- 
vem dominatum tenuit. Constat autem sarus annis 


revers? retulerunt. Conüinuoque illum dii ex ho- 
minum conspectu eripiebant : navis autem in Árme- 


ter mille sexcentis, nerus sexcentis, sossus sexa- D nia consistebat, lignoque suo salutarem mcdclam 


ginta. Deinde Alaparus doniinatus est : tum Almce- 
lon ex urbe Pantibiblis, sub quo secundus Anne- 
dotus mari emersit Oanni similis (1), cujus figura 
erat semi:ei (nempe progeniti ex Deo (2]). Tum 
Ammenon, tum Anmcgalarus, tum Daonus pastor, 
quo regnante quatuor biformes e mari in siccum 
semet ejecerunt, loJocus, Eneugamus, Eneubulus 
et Anementus (5) : et sub Edorescho (4), qui postca 
regnavit, Anodaphus (5) : deinde et alii dom:nati 
sunt, demunique Xisuthrus. Qua narratione histo- 
ricus hic Polyhistori consonat. Tum etiam de dilu- 
vio hac ratione scribit. 
CAPUT VII. 
Abydeni de diluvio *'. 
1. Deinde alii quidam dominati sunt, tandemque 


regionis ejus incolis exhibebat. 


2. Atque his, quz dicta sunt, Abydenum, ad di- 
luvium quod attinet, cum historia I[ebrxorum 
adamussim congruere, cunctis esse exploratum cori- 
fido. Jam quod hi historici, gente Grxci aut Chal- 
dai, Noachum alio nomine, id est Xisutlhirum appel- 
laverint, id quidem ne quzso miremur : itemque 
quod Deo. niore suo deorum nomen appinxerint, et 
columbam silentio presserint, proque ea indefinite 
aves dixerint; hxc, inquam, magnopere non sunt 
miranda (11). Sie de diluvio Abydenus *'* in. Chial- 
deorum Historia. ldem homo et de turris edificio 
congruentia cuui Mosis narratione hoc pacto scribit. 


() Χαλδαίων τῆς σοφίης πέρι τοσαῦτα. Πασιλεῦσαι 85 τῆς χώρας πρῶτον λέγει ΓΑλωρον τὸν ὃὲ ὑπὲρ 
ἑωῦτοῦ λόγον rU ὅτε μιν τοῦ λεῶ ποιμένα ὁ Θεὸς ἀποδείξαι : βασιλεῦσαι ὃΣ σάρους δέχα " σάρος δέ ἔστι 
ἑξαχόσια χαὶ τρισχίλια ἔτεα, νῆρος δὲ ἑξαχόσια, σῶσσος δὲ ἑξήχοντα. Μετὰ ὃὲ τοῦτον, ᾿λλάπαρον ἄρξαι 
σάρους τρεῖς * μεθ᾽ ὃν ᾿Αμίλλαρο: Ex πόλεως Παντιθίθλων ἐδασίλευσε σάρους vy'* ἐφ᾽ οὗ δεύτερον ᾿Αννήδο- 
τὸν τὴν θάλασσαν ἀναδῦναι παραπλήσιον ᾿Θάννῃ τὰν ἰδέαν ἡμιδαίμονα * μεθ᾽ ὃν λμμενων Ex ΠῺαντιδίδλων 
ἦρξε σάρους t6' - μεθ᾽ ὃν Μεγάλαρος ἐχ Παντιδίθλων ἦρξε σάρηυς ὀχτωχαίδεχα - εἶτα Δαὼς ποιμὴν ἐχ Παντι- 

ἐθασίλευσεν σάρους δέχα, ἐφ᾽ οὗ δ' διφυεῖς εἰς γῆν ἐκ θαλάσσης ἀνέδυσαν, ὧν τὰ ὀνόματα ταῦτα, 
Ἐὐέδωχος, Ἐνεύγειιος, Ἑνεύδουλος, ᾿Ανέμεντος " ἐπὶ δὲ τοῦ μετὰ ταῦτα Εὐεδωρέσχου ᾿Ανώδαφος " μεθ᾽ 0v 
ἄλλοι τε ἦρξαν χαὶ Σίσουθρος ἐπὶ τούτοις. Ez Syncello, p. 58. €. 


(7 Λέγει ὁ 'A6€vÓmqréc συγάδων τῷ 'ιεξάνδρῳ" 


Μετὰ Εῤεδώρεσχον ἄλλοι τινὲς ἦρξαν χαὶ Σείσιθρος " τῷ δὲ Κρόνος προσημαίνει μὲν ἔσεσθαι πλῆθος ὅμ- 
ὄρων Δεσίου πέμπτῃ ἐπὶ δέχα χελεύει δὲ πᾶν ὅ τι γραμμάτων ἦν ἐχόμενον ἐν Ἡλίου πόλει τῇ ἐν Σιππάροισιν 
ἀποχρύψαι. Σείσιθρος ὃὲ ταῦτα ἐπιτελέα ποιήσας, εὐθέως ἐπ᾿ ᾿Λρμενίης ἀνέπλωσε, xat παραυτίχα μὲν κατ- 
ελάμδανε τὰ ix τοῦ Θεοῦ. Τρίτῃ δὲ ἡμερέῃ, ἔπειτα ὕων ἐκόπασε, μετήει τῶν ὀρνίθων, πείρην ποιεύμξνος 
εἴ που γὴν ἴδοιεν τοῦ ὕδατος ἐχδῦσαν' αἱ δὲ ἐχδεχομένου σφέας πελάγεος ἀμτιχάνεος, ἀπορεύουσαι ὅχη 
χαθορμήσωντα:, παρὰ τὸν Σείσιθρον ὀπίσω χομίζονται, xal ἐπ᾽ αὐτῇσιν ἕτεραι. Ὥς δὲ τῇσι τριτῇσιν ἐτύχεεν 
(ἀπίχατο γὰρ δὲ πηλοῦ χατάπλεοι τοὺς ταρσοὺς) θεοί μιν ἐξ ἀνθρώπων ἀφανίζουσι * τὸ δὲ πλοῖον ἐν ᾿Αρμενίῃ 
περίαπτα ξύλων ἀλεξιφάρμαχα τοῖσιν ἐπιχωρίοις παρείχετο. Ex Synucello, p. 91 D, εἰ Ἐπδοδίο, Ῥτιερ. 
ev. 1X, 

(7) Ταῦτα μὲν οὗτος. Ex Eusebio, Prep. ev. i, 12. 


llzc est glossa Armenii interpretis. 

5) lta in. wargine codicis ; quie uomina in textu 
paulo corruptiora exhibentur, Jodocus et Damosnes 
et Dolus et ÀAnementuaus. 

(4) Post Edorescho lacuna est in. codice unius 
vocabuli. 

(B) Anodaphus bellua est ; Goarus autem. Syncelli 
jnterpres regem existimavit Edoresehi seu Evedo- 
reschi successorem, 

(6) Ita codex Arm. ; at Graecus textus quinta de- 
cima, uti et Polyhistor superius cap. 3. 

(7) Recole cap. 5, n. 4. 


i In textu. sínul, 21 in margine similis. 


(8) Ita cod. hoc capite Sisithrus, uti est in Gr. 
exeinpl. 

(9) Duo tantum memorantur hic in codice Árm., 
avium missus, at in Gr:co exemplari tres. 

(10) Vox «apoot male convertitur ale ab interprete 
Eusebii De prap. ev. 1x, 12. Sane et vox Armeniaca 
MACHLL, qua hic usurpatur, significat avium pedes 
unguibus armatos, ut. in Armeniaca Bibliorum in- 
terpretatione Sap. v, 11. Quin etiam ferarum im- 
manium pedes Dan. vu, 19. 

(41) Eusebii verba atque his... Abydenum usque ad 
hune locum tanquam parenthesi includenda sunt, 
prepterea quod sequitur sic Abydenus, ctc. 


CAPUT Vill. 
* Abydei de turris edificio. 

£a tempestate primi lomines adeo viribus et pro- 
ceritate sua tumuisse feruntur, ut etiam deos asper- 
narentur, floccique facerent, celsissimamque eam 
turrim niterentur exstruere quze nunc. Babylon ap- 
pellatur. Cumque jam illam proxime ad deos coelo 
aquassent, diis venti opem ferentes machinosum 
opus imbecil'ium impellebant, hunique prosterne- 
bant : eaque rudera Babelis nomen contraxerunt. 
Quippe eatenus unius sermonis usura freti homines 
erant; tunc autem a diis confusio varia et dissona 
linguarum in eos qui una lingua utebantur (1) im- 
missa est. Deinde et Saturnus cuin Titano prelio 
certabat. Praterea idem vir Senecherimi quoque 
mentionem facit his verbis. 


CAPUT IX. 
Abydeni de Senecherimo. 

1. Ilis temporibus quintüs denique et vicesimus 
rex fuit Senecherimus, qui Babylonem ibi subdi- 
dit, et in Cilicii maris littore classem Grecorum 
proffigatam disjecit. Hie etiam templumi Athena- 
rum (2) struxit : rea quoque signa facienda cura- 
vit, in quibus sua facinora traditur inscripsisse. 
Tarsum denique ea forma, qua Babylon utitur, 
condidit, ila ut media Tarso Cydnus amnis trans- 
iret, prorsus uti Babylonem dividit Euphrates. Proxi- 
mus huic regnavit Nergilus, quem Adrameles filius 
cecidit. Rursus hunc frater suus Áxerdis interfecit, 
patre eodem alia tamen matre genitus, atque ejus 
exercitum eatenus persecutus est donec Byzautii 
moenibus conclusit. Hic primus mercenarias copias 


EUSEDII CIIRONICORUM LI. 1, ? 
A contraxit, in quibus miles (3) erat Pythagoras Chal- 


ἀξ sapienti: assecla. AEgyptum preterea parteg« 
que inferiores Syrie acquirebat Axerdis. Hinc Sare 
dagapallus (4) exortus est. 

Post quem (5) Saracus imperitabat Assyriis : qui 
quidem certior factus turmarum vulgi collectitiarwm 
quie ἃ mariadversus se adventarent, continuo Bu- 
satussorum (6) militi: ducem Babylonem mittebat. 
Sed enim ** hic capto rebellandi consilio, Amuhiam 
Astyagis Medorum principis filiam nato suo Nabu«- 
chodrossoro despondebat; moxque raptim contre 
Ninum (7) seu Niniveim, urbem impetum faciebat. 
Re omni cognita, rex Saracus regiam Evoritam (8) 
inflanmabat. Tum vero Nabuchodrossorus summse 
rerum potitus firmis monibus Babylonem cinge- 


B bat. llisce narratis, reliqua etiam Nabuchodrossori 


gesta ita persequitur Abydenus, ut a libris Hebreo- 
rum prorsus non abhorreat. . | 


CAPUT X. 
Abydeni de Nabuchodonosoro. 

*** 4. Nabuchodrossorus (9) suscepto imperio Ba- 
bylonem intra quindecim ferme dies cingebat mos- 
nibus et triplici aggere, fluviumque Ármacalem ab 
Euphrate promebat : puteum item excelso loco 
apud Sippara urbem fodiebat, quadraginta parasan- 
gas (10) latum, et ulnas viginti profundum. Huic au- 
tem claustra apponenda curavit, quibus reclusie 
universa planities rigaretur. Claustrorum nomen 
ἐχετογνώμονας (13) vocant, quasi ea voluntate qua- 
dam ingenitaque inclinatione sint przdita. Littus 
preterea Rubri maris adversus impetum fluctuum 
communivit : tum in limine Arabice regionis (19) 


(ἡ 'A6v6nvov περὶ τῆς cov πύργου κατασχευῆς. 


Ἐντὶ δ᾽ οἱ λέγουσι τοὺς πρώτους ἀνασχόντρις ῥώμῃ τε χαὶ μεγέθει χαυνωθέντας, xai δὴ θεῶν χατα- 
ρ 


φρονήσαντας ἀμείμονας εἶναι, τύρσιν ἐλίδατον 


εἰν, ἢ νῦν Βαδυλών ἐστιν, ἤδη τε ἄσσον εἶναι τοῦ οὐρανοῦ. 
Καὶ τοὺς ἀνέμους θεοῖσι βωθέοντας ἀνατρέψαι περὶ αὐτοῖσι τὸ μηχά 
Βαδυλῶνα. Τέως δὲ ὄντας ὁμογλώσσους &x θεῶν πολύθροον φωνὴν ἐνέγχασθαι. Μετὰ δὲ Κρόνῳ τε xal 


μα" τοῦ δὴ τὰ ἐρίπια λέγεσθαι 
ιτῆνι 


συστῆναι πόλεμον. Ex Syncello, L 44 D, et Pssebio rap. ev. ix, 14. 
x é 


() υὗτος στρατηγὸς ὑπὸ Yap 


ou τοῦ Χαλδαίων B3: 


ως σταλεὶς, κατὰ τοῦ αὐτοῦ Σαράχου εἷς Nivov 


ἐπιστρατεύει" οὗ τὴν ἔφοδον πτοηθεὶς ὁ Σάραχος, ἑαυτὸν σὺν τοῖς βασιλείοις ἐνέπρησε" xai τὴν ἀρχὴν Χαλ- 
δαίων xav Βαδυλῶνος παρέλαθεν ὁ αὐτὸς Ναθοπαλάσταρος ὁ τοῦ Ναδουχοδονόσωρ πατήρ. Ex Symcello, 


p. 210 B, sed interpolata. 


(*) 4. Na6ouyobovóctop δὲ διαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν, Βαδυλῶνα μὲν ἐτείχισε τριπλῷ περιθόλῳ ἐν πεντεχαί- 
Ὑ 


δεχα ἡμέρῃσι, τόν τε ᾿Αρμαχάλην ποταμὸν ἐξήγαγεν, ἑόντα χέρας Εὐφρητέω. 


πόλιος 


δὲ τῆς Σιππαρηνῶν 


xxov ὀρυξάμενος, περίμετρον μὲν τεσσαράχοντα παρασαγγέων, βάθος δ᾽ ὀργνιέων εἴχοσι, πύλας 


(1) De voce Armenia utAPANEAL, quae hoc in loco D πῦΆ, ignis. Dicendum est ergo incendio tradebat re- 


rursus occurrit, recole dicta superius cap 4, n. 1 

(9) Ita prorsus codex Arm. ; sed error. est inter- 
pretis qui legit. ᾿Αθηνῶν pro ᾿Αθηνᾶς, Scribe igitur 
templum Minerve. 

(3) Armeniaca locutio ejusmodi est, ut. plane vi- 
deatur Pythagoras in eo exercitu militavisse. 

(4) De Sardanapallo diximus cap. 5, n. 10. Dis- 
erepat tamen hic locus a nuper laudato. 

(5) ln margire cedicis Arm. pro post quer scribi- 
tur »:5t quo;. 

(6; Hic Syucello p. 240 A,B. (sex potius Alexan- 
da Eo! vhistori) est Nabopolasarus pater Nabucho- 
donoson. 

(T) Ninus erofsrjz sceiptoz;bus est ca qux sacris 
iN inive. 

(δ } Va. Armeniaco text C50 BOR. ABNER. ZARCIIUNIS 
&vORiDA. Jamvero mon vox est laetenus nobis. in- 
audito, cujus eiymologiam vestigantibus occurrebat 


giam Evoritam vel Evorite. Tum de postremo hoc 
vocabulo Évorita dum cogitabainus, veniebat nobis 
in mentem Ároite nominis pro Amuhia, quod vidi- 
mus in textu Grxco cap. 5. Grzcus locus longe hic 
apertior, inflammata regia, se ipsum incendio αδϑὼ- 
mebat. 

(9) fta nomen legebat boc loco, et alibi, Árme- 
nius interpres, pro veriore lectione Nabuchodono- 
δΟΥ͂Μδ. 

(10) Parasanga ἃ Chorenensi,Geograph. cap. 6, di- 
citur ter mille passuum spatium 

(IM) CLl.Leopardus primuin corrifebat ἐχεγνώμονας, 
deinde malebat ὀχετογνώμονας. Utrumque anelius 
quam ἐχετογνώύμονας. 

(19) Ita prorsus codex Arm. Grzcus tamen textus 
rectius explicatur ab interprete Eusebii (Prep. ev. 
ix, 4d) adrer:us Arabum irruptiones. 


25 EUSEBII CH RONICORUM LID 1. ^6 


Teredonem urbem fundavit : regia palatia receutibus A id genus accurate narrat, Bursusque idem scriptor 


arborum surculis exornavit, nomenque his fecit vi- 
ridaria pensilia. Mox accurate etiam edisserit quie- 
nam dicta sint viridaria pensilia, eademque aii a 
Grxcis quoque in septem speciosissimis miraculis 
numerari. 

4, Rursus alio loco idem homo sic loquitur. Cun- 
eta, inquit, oliin aquis tenebantur; idque mare di- 
cebatur : quod quidein Delus. compescuit, et suum 
cuique.rei locum tribuit. Idem Babylonem meeaibus 
ambiens communivit, qux diuturnitate teuporis di- 
ruta Nabuchodrossorus demum restituit : eaquesu- 
pererant usque ad iuperium Macedonum non sine 
valvis aere confl:tis. Omnia Abydenus Danieli con- 
80nà narrat, apud quem Nabuchodonosorus super- 
bia tuinidus ita inducitur loquens (1) : « Nonne lizc 
est Babylon magna, quam ego zdificavi ut sit regni 


sedes, virtute fortitudinis mex, in honorem glor:ze 


mez? 

$. Jam quod imperii ejus felicitatem testetur Da- 
niel his verbis, quibus de Nabuchodonosoro loqui- 
tur (2), audi Abydenum :. llercule, inquit, fortior 
erat ; idque exponit liac ratione sermonis | Mega- 
sSthenes (3) ait : Nabuchodrossorus, qui ipsi lHerculi 
fortitudine przstitt, in. Libyam atque IlEeriam ma- 
gnis copiis expeditionem suscepit : quibus regioni- 
bus debellatis, incolarum partem in Ponti dexte- 
ram (4) oram transtulit. Deinde Chald:zei tradunt, 
mentem ejus ad regiam reducisdeorum quorumdam 
affiatu fiiisse occupatam, ita ut in haec verba erum- 
peret ἔσο Nabuchodrossorus, o strenui Babylonii, 
superventuras voliis 2eruninas. przedicam. Tum | alia 


addit : eum, qui tanto. elatus. fastu. imperabat, e 
conspectu repente ereptum evanuisse. Hinc (ilius 
ejus Amihinarodachus regnavit, quem brevi Nigli- 
sares levir (Ὁ) occidit, fllium habens unicum su- 
perstitem Labos.oracum ; qui violento item fato 
cum sublatus fuisset, Nabonedochus nmuilo jurc 
fretus ad regni sedem accedere jussus est (6): 13 
nempe cui Cyrus, espta dein Babylone, Carmanize 
praefecturam concess 1 : a Dario autem rege eadem 
provincia p:lsvs est. 

4. Atque liec omnia cum Hebraicis litter.s con- 
gruunt : namque in Danielis historia traditur 
quare quave ratione Nabuchodonosoius mer.te ex- 
ciderit /7). Greci autem Chaldzive scriptores vi- 
tium illud ad bonuim sensum trahunt, illumque ἃ 
Deo obsessum aiunt, Deumque appellaut. furcrem 
quo correptus est : vel genium (8) quemdam arl.i- 
'rantur in enm irruissc. Neque id mirum : cuncta 
enim ejusmodi solent in. Deum conferre, genio 
rumque nomine deos designare. lliec omnia Aby- 
denus. Sed et Flavius Josephus Judoorum histori- 
cus in priore priscorum historia (9) cougruentia 
his meimorans ita scribit. 


CAPUT XI. 
Ex Josephi priore priscorum Historia. De 
Nubuchodonosoro. 


4. Age vero, inquit, nunc ea dicam qua de no- 


C bis in Chaldzorum historiis perquam accurate fe- 


runtur, quarum cum nostris litteris in aliis quoque 
multa est conspiratio. Testis equidem hujusce τοὶ 


ἐπέστησεν, τὰς ἀνοίγοντες ἄρδεσχον τὸ πεδίον" χαλέουσι δ᾽ αὐτὰς ἐχετογνώμονας. Ἐπετείχισε δὲ xai tij 
Ἐρυθρῆς θαλάσσης τὴν ἐπίχλυσιν, xal Τερηδόνα πόλιν ἔχτισεν χατὰ τὰς ᾿Αράδων εἰσδολάς" τά τε βασ:λή, α 
δένδροις ἤσχησςεο, χρεματτοὺς παραδείσους ὀνομάσας. . 

2. '0 αὐτὸς ταῦτα γράφει" Λέγεται δὲ πάντα μὲν ἐξ ἀρχῆς ὕδωρ εἶναι, θάλασσαν χαλεομένην' Brev ci 
σφέα παῦσαι, χώρην ἑχάστῳ ἀπονείμαντα, καὶ Βαδυλῶνα τείχει περιδαλεῖν" τὸ Oz χρόνῳ τῷ ἱχνευμένῳ ἀφα- 
via vac τειχίσαι δὲ αὖθις Na6ovyobovósopov τὸ μέχρι τῆς Μαχεδόνων ἀρχῆς διαμεῖναν ἐὸν χαλχόπυλον. Kal 
ταῦτα δέ μοι ἀπὸ τῆς δηλωθείσης χείσθω γραφῆς, διὰ τὸ φέρεσθαι ἐν τῇ τοῦ Δανιὴλ προφητείᾳ, ὡς ἄρα 
Ναδουχοδονόσωρ ἐν τῷ ναῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ, τῷ ἐν Βαδυλῶνι, περιπατών, μεγαφρονήσας, ἀπτυθαδίσατο 
εἰπώὠώνεΟὐχ αὕτη ἐστὶ Βαδυλὼν ἡ μεγάλη, ἦν ἐγὼ φχοδόμησα εἰς οἶχον βασιλείας, ἐν τῷ χράτει τῆς ἐσχύος 
pov, εἰς τιμὴν τῆς δόξης μου .} 

$. Εὖρον δὲ xai ἐν τῇ ᾿Αδυδηνοῦ περὶ ᾿Ασσυρίων γραφῇ, περὶ τοῦ Ναξῤουχοδονόπορ ταῦτα. Μεγασθένης δέ 
FAM Na6ouxobpósopoy 'HpaxAéwg ἀλχιμώτερον γεγονότα, ἐπί τε Λιθύτν xal "IOnolnv στρατεῦσαι’ ταύτας 

χειρωσάμενον, ἀποδασμὸν αὐτέων εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Πόντου χατοιχίσαι. Μετὰ δὲ λέγεται πρὸς Χαλδαίων 
ὡς ἀναδὰς ἐπὶ τὰ βασιλήῆϊα κατασχεθείη θεῷ, ὅτε ὧδε φθεγξάμενος δὴ εἶπεν" Οὗτος ἐγὼ Ναδουχοδρόσωρ, ὦ 
Βαδυλώνιοι, τὴν μέλλουσαν ὑμῖν προαγγέλλω συμφορήν, χ. τ. Ν Ὁ μὲν θ:σπίσας, παραχρῖιμα ἐφάνιστο. Ὁ 
δέ οἱ παῖς Εὐιλμαλούρουχος ἐδασίλευσε' τὸν δὲ ὁ χηδεστὴς ἀποχτείνας Νηριγλισάρης, λεῖπε παῖδα Λαδασσοά- 

acxov* τούτου δὲ ἀποθανόντος βιαίῳ μόρῳ, Ναδαννίδοχον &nobsuxvost βατιλέα, προσήχοντά οἱ οὐδέν" τῷ CE 

ὕρος, ἑλὼν Βαδυλῶνα, Καρμανίτς ἡγεμονίτν δωρέεται. Ex. Eusebio, Ῥτιορ. ev. ix, 41. 

. Λέξω δὲ νῦν ἤδη τὰ παρὰ Χαλδαίοις ἀναγεγραμμένα xol ἱστορούμενα περὶ ἡμῶν, ἅπε i πολλὴν 
ὁμολογίαν xat περὶ τῶν ἄλλων τοῖς ἡ μετέροις γράμμασι. Μάρτυς δὲ τούτων Βηρωσσὺς, ἀνὴρ & Qalo; μὲν 


(1) Cap. iv, 27. D 


(2) Locus videbatur perplexus in codice Arm. 

(5) Locum ex Ahydeno. laudat etiam Chorenensis 
Hist. νι, 7, his verbis : Potentissimus ille Nabucho- 
donosorus llercule Libyco [fortior erat. Exercitu co- 
acto in. lberiam venit, quam profligatam afflictamque 
sibi subdidit, partemque populi ad oram Pontici ma- 
ris dexieram, nempe occidentalem, transtulit colloca- 
vitoue, Scilicet Cliorenensis vocabulum ΜΕΓΑΣΘΕ- 
NHZ haud proprium viri nomen, sed adjectivum 
putavit, et potentissimus intevp:etatus est. 

. ($) In codice Eusebii Arm. 1ARACIAGOGMEN, ante- 
riorem, sed mendum est pro aCiAGOGMEN, dexteram. 


(5) Cod. Arm. gener, sed corrigitur infra a Jo- 
sepho. 

(6) lta Armeniacus interpres jussit, nempe Ne- 
glissares, quia legit ἀποδείχνυσι singulari mu- 
mero. 

m Dan. iv, 28 seqq. 

8) Codex Arm. r&v, demonem; sed intellige 
genium. 

(9) Nempe libro 1, cap. 19, cuntra Apionem, 
quod opus appellatur 'Apxarórqz vel ᾿Αρχαιοιῖογίᾳ 
Ἰουδαίων», De antiquitate Judiorum, apud. eum- 
dem Eusebium Prwp. ev. v, 15, nec nou in Josepli 
codicibus. 


31 EUSEDII CIIRONICORUM LIB I. ' 
Berosus est, vir gente Chald:eus, atque nobilis iuter A 


eos qui scientiarum disciplinas coluerunt. Quippe 
is e$ astronomiz libros, et quidquid Chaldaorum 
ingenia philosophata sunt, ad Graecam linguam 
transtulit. Hic ergo Berosus priscorum scripturas 
presse secutus, de diluvio et de bominum supremo 
exierminio, eadem ratione qua Moses, historiam 
contexuit : itemque de arca instar caps: adornata, 
in qua Noachus generis nostri auctor servatus est, 
quaque ad cacumen Armeniaci montis adhssit. 


Deinde Noacbi posteros singillatim enuinerans, et. 


sua cuique tempora tribuens, ad Nabupalassarum 
Babylonis et. Chaldaeorum regem delabitur, resque 
ab eo foriiler geslas persequens, ail quo pacto 


quove consilio filium suum (1) Nabuchodrossorum . 
B cognito non (4) diu post parentis obitu, res Agypti 


cum innumeris copiis ingentique apparatu in AZgy- 
pium nosLramque regionem miserit, postquam fama 
ad ejus aures venil, previnciarum barum incolas 
seditionem moliri. Jam hic eo profectus omnes di- 
tione $ua pressit, llierosolymitanum templum in- 
fiaunmavit, universumque gentis nostra populurn 
laribus eversum δὰ Babylonicuim agrum traduxit. 
Atque ita contigit urbi destrui, temploque in ruinis 
considere septuaginta annis ad Cyrum usque Per- 
sarum regem primum. Ait autem, Babylonium hunc 
regem dominatum esse /Egypto, Syriz, Phoenicia 
et Arabie, precellentem omnibus vi et strenuitate 
qui aute eum Chald»is et Babyloniis imperave- 


38 
2. Ipsa vero Berosi verba attexam, cujuscerodi 
ca se mihi obtulerunt. Ut pater illius Nabupalassa- 
rus edocius est, summum satrapam, quem proeu- 
ratorem /Egypto, Syriae Phenicizque prsefecerat, 
conversis armis fidem mutasse, cum ipse per se 
jam ad penas expetendas (2) non valeret, partem 
copiarum quamdam filio suo Nabuchodrossoro, ve- 
lida tunc tate juveni, tradidit, eumque satrapam 
bello persequi jussit. Nabuchodrossorus (5) statiua 
ac eo venit manusque conseruit, superior τοῦθ} 
evasit, illasque denuo regiones imperio suo sub- 
junxit. Accidit autem ut pater ejus Nabupalas- 
sarus per id tempus in morbum implicitus mortem 
cum vita Babylone commutaret, postquam anno une 
&upra viginti regnassel. At Nabuchodrossorus, 


czterarumque regionum rite composuit : tum 68» 
ptivos Judzos, Phoenices, Syros, et /Egyptios jus- 
sit cum gravis armaturz exercitu ab aliquot amicis 
suis, itemque reliquas manubias et .supellectilem, 
Babylonem deduci, quo et ipse reversus est (5). 


9. lbi vero rem publicam in Chaldzorum pote- 
state esse offendit, sibique regnum ab optimete 
quoda; asservari. Universz igitur ditionis patrize 
potitis, captives in Babylonici agri partibus oppor- 
tunissimis collocari jussit ; tum belli manubiis Deli 
templunm et reliqua affluenter exornavit, atque im 
ipsam urbem extra vagantes adduxit aquas (6), 


rant. C munivitque locos, ne in posterum obsessores ame 


τὸ γένος, γνώριμος δὲ τοῖς περὶ παιδείαν ἀναστρεφομένοις, ἐπειδὴ περί τε ἀστρονομίας, xal περὶ τῶν παρὰ 
Χαλδαίοις Ds A" ἕνων αὐτὸς εἰς τοὺς "KXAqvé EE ve yxe τὰς συγγρατάς. Οὗτος τοίνυν ὁ Βηρωσσὸς ταῖς ἀρ- 
χαιυτάταις ἐπαχολουθῶν ἀναγραφαῖς, περί τε τοῦ γενομένου χαταχλυσμοῦ xat τῆς ἐν αὐτῷ φθορᾶς τῶν ἀνθρώπων, 
χαλάπερ Μωῦστις οὕτως ἱστόρηχε" xol περὶ τῆς λάρναχος, ἐν ἡ Νῶώχος ὁ τοῦ γένους ἡμῶν ἀρχηγὸς διεσώθη, 
προ:τενεχθείστς αὐτῆς ταῖς ἀχρωρείαις τῶν ᾿Αρμενίων ὀρῶν. Εἶτα τοὺς ἀπὸ Νώχου χαταλέγων, καὶ τοὺς 
χρόνους αὐτοῖς προστιθεὶς, ἐπὶ Νναθολάσσαρον παραγίνεται, τὸν Βαδυλῶνος xai Χαλδαίων βασιλέα, χαὶ τὰς 
τ του πράξεις ἀφηγούμενος λέγει, τίνα τρόπον πέμψας ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον xai ἐπὶ τὴν ἡμετέραν γὴν τὸν 
υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ Ναδουχοδονόσορον μετὰ πολλῆς δυνάμεως, ἐπειδήπερ ἀφεστῶτας αὐτοὺς ἐπύθετο, πάντων 
ἐχράτησε, xai τὸν ναὸν ἐνέπρησε τὸν ἐν 'Ic λύμοις, ὅλως τε πάντα τὸν παρ᾽ dor λαὸν ἀναστήσας, εἰς 
αδυλῶνα μετῴχισεν συνέθη 6t xai τὴν πόλιν, ἐρημωθῆναι χρόνον ἑτῶν ἑδδομήχοντα, μέχρι Κυρου τοῦ 
Περαῶν βασιλέως. χρατῇσαι δέ φησι τὸν Βαδυλώνιον Αἰγύπτον, Συρίας, Φοινίχης, ᾿Αραθδίας, πάντας δὲ 
ὁπερδαλλόμενον ταῖς πράξ:σι τοὺς πρὸ αὐτοῦ Χαλδαίων xat Βαδυλωνίων βεθασιλευχότας. 

2, ΕἾθ᾽ ls. ὑποχαταδὰς ὀλίγον ὁ Βηρωσσὸς, πάλιν παρατίθεται ἐν τῇ τῆς ἀρχαιότητος ἱστοριογραφίᾷ" 
αὑτὰ δὲ παραθήσομαι τὰ τοῦ Βηρωσσοῦ τοῦτον ἔχοντα τὸν τρόπον ᾿Αχούσας δ᾽ πατὴρ αὑτοῦ Ναδολάα- 
στρος, ὅτι ὁ τεταγμένος σατράπης Év τε Αἰγύπτῳ xal τοῖς περὶ τὴν Συρίαν τὴν Κοίλην καὶ τὴν Φοινίκην 
τόποις ἀποστάτης γέγονεν, οὐ δυνάμενος αὐτὸς ἔτι χαχοπαθεῖν, συστῆσας τῷ υἱῷ Ναδουχοξονοσόρῳ ὄντι ἔτι 
ἐν ἡλιχίᾳ μέρη τινὰ τῆς δυνάμεως, ἐξέπεμψεν ἐπ᾽ αὐτόν. Συμμίξας δὲ Ναῤουχοδονόσορος τῷ ἀποστάτῃ, καὶ 
παραταξάμενος, αὐτοῦ τε ἐχυρίευσεν, xai τὴν χώραν ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τὴν αὑτοῦ βασιλείαν ἐποίησεν. Τῷ δὲ 
πατρὶ αὑτοῦ συνέθη Ναδολασσάρῳ, κατὰ τοῦτον τὸν χαιρὸν ἀῤῥωστήσαντι, ἐν τῇ Βαδυλωνίων πόλει μεταλ- 
λάξαι τὸν βίον, ἔτη βεδασιλευχότι εἰχοσιέν (7). Αἰσθόμενος δὲ μετ᾽ οὐ πολὺ τὴν τοῦ πατρὸς τελευτὴν Ναδου- 
À ὑσόρος, καταστήσας τὰ xarà τὴν Λἴγυπτον πράγματα xal τὴν λοιπὴν χώραν, xci τοὺς αἰχμαλώτους 

Ἰουδαίων τε xai Φοινίχων xal Σύρων xai τῶν χατὰ τὴν Αἴγυπτον ἐθνῶν συντάξας τισὶ τῶν φίλων μετὰ 
βαρυτάτης δυνάμεως xal τῆς λοιπῆς ὠφελείας ἀνακομίζειν εἰς τὴν Βαδυλωνίαν, αὐτὸς ὁρμήσας ὀλιγοστὸς 
mz peybvezo διὰ τῆς ἐρήμου εἰς Βαδυλῶνα. . 

. Καταλαδὼν t τὰ πράγματα διοιχούμενα ὑπὸ Χαλδαίων, xai διατηρουμένην τὴν βασιλείαν ὑπὸ τοῦ 
βελτίστου αὐτῶν, χυριεύσας ἐξ ὁλοχλήρου τῆς πατριχῆς ἀρχῆς, τοῖς μὲν αἰχμαλώτοις παραγενόμενος συνέ- 
ταξεν αὑτοῖς ἀποιχίας ἐν τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις τῆς Βαδυλωνίας τόποις ἀποδεῖξαι" αὐτὸς ὃὲ ἀπὸ τῶν ix τοῦ 
“πολέμου λαφύρων τότε Βέλου ἱερὸν καὶ τὰ λοιπὰ χοσμήσας φιλοτίμως, τήν τε ὑπάρχουσαν ἐξ ἀρχῆς πόλιν, 
χαὶ ἑτέραν ἔξωθεν προσχαρισάμενος xal ἀνακαινίσας, πρὸς τὸ μηκέτι δύνασθαι τοὺς πολιορχοῦντας τὸν ποταμὸν 
ἀναστρέφοντας ἐπὶ τὴν πόλιν χατασχευάξειν, ὑπερεδάλετο τρεῖς μὲν τῆς ἔνδον πόλεως περιθδόλους, τρεῖς δὲ τῆς 


(5) Paulo aliter Gr. textus. 


11) Codex arm. z)vgURvIN on TIN, quod significat D 
(ὃ) Nili! de aquis textus Graecus Josephi, qui et 


quodammodo nicum suum filium. 


(2) Patet Armenium interpretem legisse xaxo- 
37, τῖν pro χαχοπαθεῖν. 

(5) Mis, quz sequuntur, utitur Eusebius ctiam in 
Pra y. ev. ix, 4 

i4) Particula non excidit ab Armenio cod:cc. 


paulo aliter se liabet. 

(7) Hoc lo:o Josephus habet εἴχοσι ἐννέα, sed 
in Antiq. x, 1], cixoatév, cui lectioni suff. agatur 
Syncellus, p. 210 A. 


EUSEBII CHRONICORUM Lin. I. 


A0 


nem contra urbem immittere possent. Excitavit et A fuisse superatum, magnamque Libyz partem atque 


triplicem murorum ambitum interne urhi, triplia 
cen) item externe : ei partim quidem cocto latere 
ac bitumine, partim latere solo covficiebat. Jam 
egregie vallata urbe portisque divinitus exornatis, 
paternz regiz: aliam proxime addidit, cujus ratio- 
Bom, pulchritudinem variumque apparatum vix 
narrare quis possit. Tantummodo dixerim, cuin 
&deo elaboratum mirificum et modum excedens 
fuerit opus, id tamen intra quindecim dies esse ab- 
solutum. Praterea in palatio lapideos obeliscos al- 
fissimos statuisque decoros eduxit, speciemque 
montium simillimam exhibuit. Consevit et varias 
arbores, el ea qux dicuntur pensilia viridaria con- 
struxit, montani instar ventosique loci, ad uxoris 
suz lubentiam, qua ventose Medorum regioni con- 
sueverat. 

ὁ. Atque hzc omnia adamussim Berosus de prx- 
dicto rege scripsit. Sed et alia plurima tertio Chal- 
daicarum rerum libro, in quo Grecos historicos 
reprehendit, qui in cassum opinati sunt, a Semi- 
ramide Assyria conditam esse Dabylonem; ab 
eademque miranda illa opera exstructa falso scri- 
pserunt. Atque in his Chaldaeorum historie fidem 
adjungere par est. Praesertim cum in Phonicum 
quoque tabulariis suffragantia Berosi dictis scripta 
gxstent, quibus diserte Babyloniorum rex univer- 
sam Syriam atque Phoniciam perdomuisse tradi- 
tur. Sed et Philosirati historia consentit, quo loco 
Tyri obsidiunein memorat: tum denique quarto 
Indicarum rerum libro Megasthenes, ubi ostendere 
nititur , a predicto Babyloniorum rege llerculem 
ipsum fortitudine rerumque gestarum magnitudine 


lberix (1) internecive debellatam, 

5. Jam quod supra meinoratum Hierosolymorum 
templum bello Babyloniorum inflammatum fuerit, 
quodque idem instaurari ceptum sit quo tempore 
Cyrus Asie imperium obtinuit, ex llistoria itein 
Derosi perspicue constabit. Tertio enim libro hac 
recitat : Nabuchodrossorus, capto ante dictorum 
monium zdificio, morbo correptus vita excessit, 
cum tribus annis et quadraginta regnasset : re- 
. gnumque obtinebat filius ejus Evilmarudochns. Hic 
intemperanter injusteque regia auctoritate uti vi- 
$us, a marito sororis sue Neriglassare insidiis ap- 
pelitus interiit altero regni anno. Eo sublato, ex- 


. ceptum est. imperium ἃ Neriglassare insidiatore , 
B quatuorque annis administratum. Deinde filius La- 


besorachus puerili ztate dominatus est mensibus 
novem : moxque a familiaripus, propter pravi in- 
genii specimina, excruciatus interiit. Hoc necato, 
regnum insidiatores ejus communi consilio ad Na- 
bonnedum quemdam Babylonium detulerunt, qui 
in eadem fuerat inimica conjuratione. Sub hoc 
Babylonis menia ad amnis ripam coctis lateribus 
et bituniine condita sunt. Cumque ejus regnum de- 
cimo jam et septimo anno vigeret, Cyrus e Perside 
cum maxinris copiis irruens, post caetera regna 
subversa, Babylonem aggressus est. Nabonnedus 
ubi adventantem sensit, aciem in eum eduxil, pr:e- 
lioque superatus fugit, seque cum paucis in Bor- 
sippenorum urbe conclusit. Capta Babylone, Cyrus 
externa urbis monia funditus subfodi jussit, quia 
nimirum videbatur ei nimis valida urbs captuque 
difficilis : tum Borsippum ad obsideudum Nabon- 


ἕξω τούτων, τοὺς μὲν ἐξ ὀπτῆς πλίνθου καὶ ἀσφάλτου, τοὺς δὲ ἐξ αὑτῆς τῆς πλίνθου. Καὶ τειχίσας ἀξιολόγως 
V πόλιν, xal τοὺς πυλῶνας χοσμήσας ἑἱεροπρεπῶς, προσχατεσχεύαχεν τοῖς πατριχοῖς βασιλείοις ἕτερα βα- 
εἰα ἐχόμενα ἐχείνων, ὑπεραίροντα ἀνάστημα xai τὴν πολλὴν πολυτέλειαν’ μαχρὰ δ᾽ ἴσως ἕοται ἐάν τις 


σ 
red πλὴν ὄντα γε εἰς ὑπερδολὴν ὡς μεγάλα xai ὑπερήφανα, συνετελέσ 
ς 


ἡ ἡμέραις δεχαπέντε" ἐν δὲ 


ἀσιλείοις τούτοις ἀναλήμματα λίθινα ὑψηλὰ ἀνοιχοδομήσας, xai τν ὄψιν ἀποδοὺς ὁμοιοτάτην τοῖς ὄρεσι, 
α 


καταφυτεύσας δένδρεσι παντ 


ποῖς ἐξειργάσατο, χαὶ χατασχε)άσας τὸν χαλούμενον κρεμαστὸν παράδεισον, 


διὰ τὸ τὴν γυναῖχα αὐτοῦ ἐπιθυμεῖν τῆς ὀρείας διαθέσεως, τεθραμμένην ἐν τοῖς χατὰ τὴν Μηδίαν τόποις. 
4. Ταῦτα μὲν οὕτως ἱστόρησε περὶ τοῦ προειρημένου βασιλέως, καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἐν τῇ τρίτῃ βίόλῳ 


τῶν Χαλδαϊχῶν, ἐν T] μέμφεται τοῖς Ἑλληνιχοῖς συγγραφεῦσιν, ὡς μάτην οἰομένοις ὑπὸ Σεμιράμεως τῆς "Aoau- 
ρίας χτισθῆναι τὴν Βαθυλῶνα, xax τὰ θαυμάσια χατασχέυασθῆναι περὶ αὐτὴν ὑπ᾽ ἐχείνης ἔργα ψευδὼς γεγρα- 
ie Καὶ χατὰ ταῦτα τὴν μὲν τῶν Χαλδαίων γραφὴν ἀξιόπιστον ἡγητέον. Οὐ μὴν ἀλλὰ χὰν τοῖς ἀρχείοις τῶν 

ινίχων σύμφωνα τοῖς ὑπὸ Βηρωσσαῦ λεγομένοις ἀναγέγραπται περὶ τοῦ τῶν Βαδυλωνίων βασιλέως, ὅτι 
καὶ τὴν Συρίαν καὶ τὴν Φοινίχην ἅπασαν ἐψεῖνος χατεστρέψατο. Περὶ τούτων γοῦν συμφωνεῖ xal Φιλό- 
στρατος ἐν ταῖς ἱστορίαις μεμνημένος τῆς Τύρου πολιορχίας: χαὶ Μεγασθένης ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν ᾿᾽Ι» δικῶν, 
δι᾽ ἧς ἀποφαίνειν πειρᾶται τὸν προειρημένον βασιλέα τῶν Βαθυλωνίων, Ἡραχλέους ἀνδρείᾳ xat μεγέθει πρά- 
ξτων διενηνοχέναι" χαταστρέψασθαι γὰρ αὐτόν φησι χαὶ Λιδύης τὴν πολλὴν xai Ἰόηρίαν. 

5. Τὰ δὲ περὶ τοῦ ναοῦ προειρημένα τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις, ὅτι χατεπρήσθη μὲν ὑπὸ τῶν Βαδυλωνίων 
ἐπιστρατευσάντων, ἤρξατο δὲ πάλιν ἀνοιχοδομεῖσθα:, Κύρου τῆς ᾿Ασίας τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ix τῶν 
Βηρωσσοῦ σαφῶς ἐπιδειχθήσεται παρατεθέντων. Λέγε: γὰρ οὕτω διὰ τῆς τρίτης" Ναθουχοδονότορος μὲν οὖν 
μετὰ τὸ ἄρξασθαι τοῦ προειρτι μένου τείχγυς, ἐμπεσὼν εἰς ἀῤῥωστίαν, ἐἰςτηλλάξατο τὸν βίον, βεθασιλευχὼς 
ἔτη τεσσαράχοντα τρία" τῆς δὲ βασιλείας χύριος ἐγένετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλμαράδουχος" οὗτος προστὰς τῶν 
πραγμάτων ἀνόμως xal ἀσελγῶς, ἐπιδουλευθεὶς ὑπὸ τοῦ τὴν ἀδελφὴν ἔχοντος αὗὑτον Νηριγλισσοόρου ἂν - 

ρέθη, βασιλεύσας ἔτη δύο" μετὰ δὲ τὸ ἀναιρεθῆναι τοῦτον, ὀιαδεξάμενος τὴν ἀρχὴν ὁ ἐπιδουλεύσας αὐτῷ 

ἐριγλισσόορος, ἐβασίλευσεν ἔτη τέσσαρα᾽ τούτου υἱὸς Aa6oposoipyobo; ἐχυρίευσε μὲν τῆς βασιλείας παῖς 
ὧν μῆνας ἐννέα" ἐπιδουλευθεὶς 63 διὰ τὸ πολλὰ ἐμφαίένειν χαχοήθη, ὑπὸ τῶν φίλων ἀπετυμπανίσθη. Απο- 
λομένου δὲ τούτου, συνελθόντες οἱ ἐπιθονλεύσαντες αὐτῷ, χοινῇ τὴν βασιλείαν περιἔθηχαν Ναθοννύήύδω τινὶ 
“ὧν Ex Βαδυλῶνος, ὅντι Ex τῆς αὐτῆς ἐπισυττάσεως. Ἕ πὶ τούτου τὰ περὶ τὸν ποταμὸν τείχη τῆς Rafv- 
λωνίων πόλεως, ἐξ ὀπτῆς πλίνθου xal ἀσράλτου χατεχοσμέθη. Οὔσης δὲ τῆς βατιλ-ίας αὐτοῦ ἐν τῷ Ezxaxat- 
δεχάτῳ ἔτει, προεξεληλυθὼς Κῦρος ἐχ τῆς Περσίδος μετὰ δυνάμεως πολλῆς, καὶ καταστρεψάμενος τὴν λη:- 
thy ᾿Ασίαν πᾶσαν, ὥρμησεν ἐπὶ τῆς Βαθυλωνίας. Λἰσθόμενος δὲ Ναθόννηδος τὴν ἔφοδον αὐτοῦ, ἀπαντέσας 


(1) Cod. Arm., Zybeorum pro Iherie, quod manifestum mendum explodere placuit, 


41 EUSEDTII CHRONICORUM LIB. 1. 49 


nedum contendit. 1s vero obsidionem non susti- A cepit : tum quarto (5) anno ex quo regnabat Hiro- 


nens, manus dedit ; quo Cyrus perquam clementer 
usus cst ; concessa enim ad incolendum Carmania, 
Babylone eum emisit. Reliqua ztate Nabennedus 
illic exacta supremum diem ohiit. ΕΟ omnia con- 
sentientem przferant cum nostris libris veritatem. 
Nempe Nabuchodonosorus decimo octavo regni sui 
anno templum nostrum diruit : idque excidium 
annis quinquaginta mansit. Deinde annum alterum 
regnante Cyro jacta sunt fundamenta templi resur- 
gentis; idemque anno Darii imperantis sexto (1) 
absolutum. 

. 6. Addam etiam Phoenicum scriptores ; neque 
enim sunt inepli ad veritatem magnopere confir- 
vuandam (2); bique ita tempora explicant. Sub 
Ethobalo sacerdote obsedit Nabuchodonosorus Ty- 
rum annis tredecim. Post illum regnavit Balla 
Jecem annis. Hinc judices consututi sunt magi- 
stratuque functi Ethnibalus Basechi mensibus duo- 
bus, Chelbes Abdiei mensibus decem, Abalus pon- 
tifex maximus iwensibus tribus. Cumque Sibu- 
nesthus, ei Gerastartas Abdelimi fllius, judicia 
exercuissent annis sex, Dalatorus hujus filius anno 
uno regnavit (5). Quo obeunte , evocatus est e Ba- 
bylone Merbalus, qui regnavit annis quatuor. Hoc 
item mortuo ascitus est frater Hiromus, qui regna- 
vit annis viginti. Sub eo Cyrus Persadynastes fa- 
€tus est. Qua cum ita sint, summa temporum, 
anni quinquaginta qualuor sunt. cum mensibus tri- 


mus, imperium Cyrus Persa occupavit. Atque ita 
consentanea nostris litteris Chaldi:eorum Tyriorum- 
que libri recitant. 

De his hoc pacto Josephus. Sed enim et Abyde- 
nus Chaldaici regni rationem Polylistori concor- 
dem evolvit, regesque Assyriorum singillatim dili- 
genterque ita recenset. 


CAPUT XII. 


Abydeni de regno Assyriorum. 

Chaldai regionis suc reges ab Aloro usque ad 
Alexandrum hoc pacto enumerant. Nini quidem et 
Semiraniidis nullam rationem habent. llis autém 
dictis, ita historiam suam exorditur. Fuit *, inquit, 


p Ninus qui Arbeli, qui Chaali, qui Arbeli, qui Anebi, 


qui Babii, qui Deli regis Assyriorum (6). Deinde 
accurate reges enumerat a Nino eta Semiramide ad 
Sardanapallum, qui omnium extremus fuit : a quo 
ad primam olympiademn sexaginta et septem anni 
putantur (7). De Assyriorum regno hac diligentia 
scripsit Abydenus. Nihilominus et Castor primo 
libro Summarii chronicorum (8) eadem plane ad 
litteram narrat de reguo Assyriorum. 


CAPUT XIII. 


E Castoris summario. De regno Assyriorum. 
Bclus erat, inquit, Assyriorum rex, et sub eo 
Cyclopes fulguribus fulminibusque micantibus Jovi 
cum Titanis przlianti opem ferebant. Reges quoque 


bus, prout. ipsi supputant (4). Nimirum scptimo c Titanorum eo tempore cognoscebantur , quorum e 
regni sui anno Nabucliodonosorus obsidere Tyrum — numero erat Ogygus rex. Mox paucis interjectis, 


μετὰ τῆς δυνάμεως xaX παραταξάμενος, ἡττηθεὶς χαὶ ουγὼν ὀλιγοστὸς, συνεχλείσθη εἰς τὴν Βορσιτ- 
“πτηνῶν πόλιν. Κῦρος ὁὲ Βαβυλῶνα καταλεδόμενος, κὰν XT τάξας τὰ ἔξω τῆς πόλεως sem κατασκάψαι, διὰ 
τὸ λίαν αὐτῷ πραγματιχὴν xal δυσάλωτον φανῆναι τὴν πόλιν, ἀνέζευξεν ἐπὶ Βόρσιππον, ἐχπολιορχήσων τὸν 
Ναδόννηδον. Tou δὲ Na60ovvfbou οὐχ ὑπομείναντος τὴν πολιορχίαν, ἀλλ᾽ ἐγχειρήσαντος αὑτὸν, πρότερον χρῆ- 
σάμενος Κύρος quas ὑπῶως, χαὶ δοὺς οἰχητήριον αὑτῷ Καρμανίαν, ἐξέπεμψεν £x τῆς Βαδυλωνίας. Na6óv- 
vrdoc μὲν οὖν, τὸ λοιπὸν τοῦ χρόνον διαγενόμενος ἐν ἐχείνῃ τῇ χώρᾳ, κατέστρεψε τὸν βίον. Ταῦτα σύμφωνον 
ἔχει ταῖς ἡμετέραις βίθλοις dv ἀλήθειαν’ γέγραπται «γὰρ ἐν αὐταῖς ὅτι Ναθδουχοδονόσορος ὀχτωκαιδεχάτιρ 
. τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἔτει τὸν παρ᾽ ἡμῖν ναὸν ἢρήμωσε, xal ἦν ἀφανὴς ἐπὶ ἔτη πεντήχοντα᾽ δευτέρῳ δὲ τῆς 
Δαρείου βασιλείας ἀπετελέσθη. . 

. Προσθήσω δὲ xai τὰς τῶν Φοινίχων ἀναγραφάς" οὐ γὰρ παραλειπτέον τῶν ἀποδείξεων τὴν περιουσίαν" 
ἔστι δὲ τοιαύτη τῶν χρόνων Ν χαταρίθμησις. Ἐπὶ Εἰθωύθάλου τοῦ βασιλέως ἐπολιόρχησε Ναθουχοδονόσφρος 
τὴν Τύρον ἐπ᾽ δεχατρία. Μετὰ τοῦτον ἐδασίλευσε Βαὰλ ἔτη δέχα. Μετὰ τοῦτον διχασταὶ χατεστάθησαν xai 
ἐδίχασαν. "Exvl62)0; Βασλάχου μῆνας δύο, Χέλθης ᾿Δθδαίου μῆνας δέχα, "A66apoc ἀρχιερεὺς μῆνας τρεὶς, 
Μύτγονος xaX Γεράστρατος τοῦ ᾿Αὐδηλέμρυ διχασταὶ ἔτη ἕξ. ἣν μεταξὺ ἐδασίλευσε Βαλάτορος ἐνιαυτὸν ἕνα, 
Τούτου τελευτήσαντος, ἀποστείλαντες μετεπέμψαντο Μέρδαλον ἐχ τῆς Βαδυλῶνος, καὶ ἐδασίλευσεν ἔτη τέσ- 
σαρα. Τούτου τελευτήσαντος, μετεπέμψαντο τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Εἴρωμον, ὃς ἐθασίλευτεν ἔτη εἴχοσιν. Ἐπὶ 


τούτου Κῦρος Περσῶν ἐδυνάστευσεν. θὐχοῦν ὁ σύμπας χρόνος 2, πεντήχοντα τέσσαρα xai τρεῖς μῆνες πρὸς 


αὐτοῖς. ᾿Εὐδόμῳ μὲν γὰρ περὶ τῆς Ναδουχοδονοσόρου βασιλείας 
Πέρσης τὸ χράτος παρέλαδεν. Καὶ σύμφωνα μὲν ἐπὶ τοῦ ναοῦ τοῖς ἡ μετέροις 

αλδαίων xaX Τυρίων. Ex Josepho contra Αρίοποιῃ, 1, 19-21. ' 

αϑῇλος, Χάλαος, "Avs6o;, Βάδιος. Ex Syncello, p. 4943 B; 154 D, 155 A. 


δ᾽ ἔτει τῆς Εἰρώμου Κῦρος ὁ 
coe τὰ 


᾿Ασσυρίων ἐδατίλευσαν " 


ρξατο πολιορχεῖν Τύρον’ τεσταρεσχαιδεχάτῳ 


4 


(1) Notemus przeciaram lectionem codicis Arme-. D insuperque menses wn. 


niaci sexto pro secundo, quam nunc praferunt vi- 
t!ata Josephi exemplaria. Sane dicendum esse sexto 
constat evidenter e libro primo divini Esdrae vi, 15, 
idque confirinat ctiam Syncellus p. 245 A. At Eu- 
sebii Prap. ev. ix, 40, vitiata item exemplaria ha- 
bent δεχάτω, decino. 

(2) Ra codex. Arm. aliquantulum differt a Grieco 
Lextu. 

(3) Locus in Ármeniaco codice videbatur per- 
plexus. 

(4) Ka interpres Árimn,. Sed revera πρὸς αὐτοῖς 
nihil aliud significat quom insuper, nempe auni. L1v, 


ParRoL. XXVII. 


(5) Textus Graecus, quarto decimo. 

(ὁ) Locum exscripsit etiam Chorenensis. Hist. 1», 
4: Abydenus, auctor. certus , ita dicit: Ninus ortts 
Arbeclo, GChaalus Arbeelo, is Ancbo, is Babio, is 
Belo. 

(1) Infra cap. 15, 7 putantur quadraginta. 

(8) Hoc Summarium Castoris idem est atque ejus- 
dein Canon, de quo in sequenti capile sermo lit. 
Sane et Eusebii nostri liber posterior. qui vulgo 
dicitur Canon, ab Hieronymo De viris ill. cap. 81, 
dicitur epitome. 


43 EUSEBII CIIRONICORUM LID. I. 41 


subd;t gigantes bellum diis intulisse atque occi- A genz quoruin nec illustre. aliquod. factum nec no- 


dione esse cixsos : strenuos deorum adjutores 
fuisse Herculem et Bacchum (1), qui et ipsi erant 
Titani : Delum, de quo antea diximus, mortem 
obiisse, qui etiam Deus existimatus sit. Post hunc 
Assyriis dominstum esse Ninum annis quinquagin- 
tà duobus, qui uxorem duxit Semiramidem. Post 
eum, Semiramidem rexisse Assylios aunis quadra- 
ginta duobus. Zamem, qui et Ninyas, successisse. 
Deinceps Assyriorum, qui consecuti sunt, reges 
singillatim ordinatimque numerat usque ad Sarda- 
napallum, nominatim quemque compellans : quo- 
rum etiam nos paulo post et nomina ct tempora 
dominationis ponemus. Profecto et ille * in eo, 
quen digessit, canone sic de his loquitur : Primo 
Assyriorum reges disposuimus, exordiumque a Belo 
duximus : et quoniam haud traditum certo cst quot 
hie annis regnaverit (2), nihil praeter nomen ascri- 
psimus. Α Nino autem principium chronologie fe . 
ci.nus, et in allerum Ninum '* qui Sardanapallo suc- 
ceseil, desivimus : prorsus ut perspicue delinite- 
que tum summa temporum, tum singulorum regum 
anni patefierent. Sic videlicet annorum uille octo- 
ginta supra ducentum. sumina exsurgit. IEec Ca- 
8or, Cieterumet Siculus *** Diodorus, qui Dibliothe- 
cam coacervavit, eadcm fere narratione utitur. 
CAPUT XIV. 
E Diodori libro. De regno Assyriorum. 


mina memorantur. Primus autem historie com- 
mendatione et memoria dignus, Ninus fuit rex As- 
syrierum, maximorum insigniuumque facinorum au- 
etor, de quo nos particulatim scribere aggcedimur. 
Mox pluribus interpositis, ait ***** eum suscepisse 
de Semiramide filium Ninyam : cumque mortem 
obiret, uxorem reliquisse imperantem. Ninum a 
Semiramide in sua regia fuisse sepultum. Rursus 
paucis aliis narratis addit ******, Semiramidem oin- 
nibus Asiaris,exccp!ia Indis, pra!uisse reginam, 
atque obiisse eo, qui przdictus est, modo, annos 
natam duos et sexaginta, regni anno secundo supra 
quadragesimum. Deinceps ex. ordine narrat "7 
post illius obitum a Ninya filio Nini et Semiramnidis 
occupatum esse imperium et pacifice administratum : 
quippe qui martium indefessumque matris suz ani- 
mum haud zmulatus sit. Denique aliis intermcdiis 
addit '*******, prorsus ut Ninvam alios quoque reges, 
filios videlicet a patre, excepisse imperium, succes- 
sivosque (9) regnavissc usque ad Sardanapailum : 
sub hoc euim ad Medos imperium Assyriorum. de- 
volutum est, quod quidem manserat. annis. plus 
mille et trecentis (4), uli Ctesias Cnidius sccundo 
libro tradit. . 

9. Age vero "'***** regum nomina, numerumieie 
annorum quibus regnaverunt, perscribere, nihil ii- 
terest ; quandoquidem nil memoria dignum ab iis 


] Principio *** Asiam imperio tenuere reges indi- C actum est : excepta. illa auxiliari vi Trojanis sup- 


(ἢ Κάστωρ ἐν τῷ χανόνι αὐτοῦ φησὶν ὧδε: Πρώτους μὲν εἶναι τοὺς ᾿Ασσυρίους βασιλεῖς κατετάξαμεν, 
τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Βήλου πεποιημένους. Τῷ δὲ, τὰ τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἔτη μὴ παραδε 630a. σαφῶς, τοῦ μὲν 
ὀνόματος μνημονεύομεν, τὴν δὲ ἀρχὴν τῆς χρονογραφίας ἀπὸ Νίνου πεποιήμεθα, χαὶ χχταλήύγομεν ἐπὶ Nivoy 
τὸν διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν ἀπ) Σαρδαναπάλλου. Ex Syncello, p. 2c5 D sqq. — ] 

(^) Ἕτεροί φασι μετὰ Σαρδανάπαλλον χρατῆσαι τῆς ᾿Ασσυρίων ἀρχῆς Νῖνον, ὥς ποὺ xa Κάστωρ. Er 


eudem, p. 205 D. 


i Ὁ Σιχελιώτης Διόδωρος ὁ συναγηοχὼς τὴν βιδλιοθήχην. Ex Επεοὺϊο, Praep. ev. 1, ὁ. 
ν..ὴ) Τὸ παλαιὸν χατὰ τὴν ᾿Ασίαν ὑπῆρχον ἐγχώριοι βασιλεῖς, ὧν οὔτε πρᾶξις ἐπίσημος, οὔτΞ ὄνομα μνη- 
μονεύεται. Πρῶτος δὲ τῶν εἰς ἱστορίαν χαὶ μνήμην παραδεδομένων Νῖνος ὁ βασιλεὺς τῶν ᾿Ασσυρίων μεγάλας 
πράξεις ἐπετελέσατο" περὶ οὗ τὰ χατὰ μέρος ἀναγράφειν πειρασόμεθα. Ex Diodero,n, ῖ. 
(77 Μετὰ δὲ ταῦτα γεννήσας &x Σεμιράμεως υἱὸν Νινύαν ἐτελεύτησε, τὴν γυναῖχα ἀπολιπὼν βασίλισσαν. 
Τὸν δὲ Νῖνον ἡ Σεμίραμις ἔθαψεν ἐν τοῖς βασιλείοις. Ex eodem Diodoro, τι. 1. 
(5.2 Αὕτη μὲν οὖν βασιλεύσασα τῆς ᾿Ασίας ἁπάσης, πλὴν Ἰνδῶν, ἐτελεύτησε τὸν προειρημένον τρέπον, 
ὥσασα μὲν ἕτη ἑξήχοντα xal δύο, βασιλεύσασα δὲ δύο πρὸς τοῖς τεσσαράχοντα. Ex eodem, 3,20. — 
(7*'***) Μετὰ ὃὲ τὸν ταύτης θάνατον Νινύας ὁ Νίνου xai Σεμιράμεως νἱὸς παραλαθὼν τ ἀρχὴν Qiczov 
εἰρηνιχῶς, τὸ φιλοπόλεμον xal χεχινδυνευ μένην τῆς μητρὸς οὐδαμῶς ζηλώσας. Ex eodem, ι1, 2]. 
iet) Παραπλησίον δὲ τούτῳ xal οἱ λοιποὶ βασιλεῖς, παῖς παρὰ πατρὸς διαδεχόμενος τὴν ἀρχὴν, ἐπὶ γενεὰς 


τριάχοντα ἐθδασίλευσαν, μέχοι 


αρδαναπάλου. Ἐπὶ τούτου γὰρ ἡ τῶν ᾿Ασσυρίων ἡγεμονία μετέπεσεν εἰς 


Μήδους, ἔτη διαμείνασα πλείω τῶν χιλίων xal τριαχοσίων, ἔτι δ᾽ ἐξήχοντα, χαθάπερ φησὶ Κτησίας ὁ Ἀνίδιος 


ἐν τῇ δευτέρχ βίόλῳ. Ex eodem, vi. 21. 


(mS 


ὰ 6 ὀνόματα πάντων τῶν βασιλέων, xal τὸ πλῆθος τῶν ἑτῶν, ὧν ἔχαστος ἐθατίλευσεν, οὐ χατεπείγει 


(1) De Bacchi et llerculis pugna cum gigantibus D lium regium tenuerunt. Assyrii : in. eo quippe defi- 


legantur Apollodorus Biblioth. 1, 6; n, 5; itemque 
Nonnus Dionys. xxv et xLvin. 

(2) Id tamen diserte tradit Augustinus De civ. D. 
xvi, 17 : Babylone jam Ninus regnabat post mortem 
patris oui Beli, qui primus illic regnaveral sexaginta 
quinque annos. 

(3) Semiramidis tamen stirpem ante Sardanapal- 
luu defecisse tradunt. quidam historici apud Syn- 
cellum p. $59 C, et Agatliiam p. 05 C : Ἐθδασί- 
Àeucav ᾿Ασσύριοι ἀπὸ Νίένου καὶ Σεμιράμεως μέχρι 
Βελεοῦν τὸν Δελχετάδον, Εἰς τοῦτον χρόνον τοῦ Σεμι- 
ράμεως γένους λήξαντος, Βελιταρᾶν κηπουργὸς ἐθα- 
σίλευσεν, xal τὸ ἐχείνου γένος ἑξῆς μέχρι Σαρδανα- 
ToU, χαθὰ Βίωνι xal ᾿Αλεξάνδρῳ δοχεῖ τῷ Πολυ- 
ἵστορι. Ἐδασίλευσαν οὖν ᾿Ασσύριοι ἔτη ατς' " A Nino 
€t a Semirami*e ad Βοίοιιπι w:que Delcetade ἢς- 


ciente Semiramidis genere Delitaras quidam ejusque 
posteri dominati sunt usque ad Sardanapullum, prouwi 
Dionis et Alexandri Polyhistoris senteutta est. liegna- 
verunt itaque Ássyris annis NCCCY1. 

(4) Graecus textus Diodori editus et tres codices 
Ambrosiani habent aMccctx. Hzc est autem illa ce- 
leberrima tantoque opere apu veteres recentesque 
criticos ventilata eontroversia de Assyrii. imperii 
diuturnitate. Herodotus 1, 95, quingentis οἱ viginti 
annis id imperium mansisse docet, Ctesias apud 
Diodorum 1, 21, annis mille et trecentis cum sexa- 
ginta ; vel, ut cap. 28, plus mille οἱ trecentis ; vel, 
ut apud Syneellum, p. 239, sex el trecentis supra 
mille; vel etiam pauloamplius , uti apud Agathiarma 

, 65 (saneet Justinus 1, 2, omnino mille trecentis). 
Ilinc criticorum facta divortip. 


45 EUSEB1I CHRONICORUM LIB. I. 46 
peditata ab Assyriis, quz quidem historiam pro- A urbem Ninum quotannis submittebatur, ea occa 


meruit, duce exercitus Memnone T.thoni (1) filio. 
Namque Ásies regnum tenente Tautano (2), qui 
erat vigesimus sextus (Ὁ) a Ninya Semiramidis 
filio, feruntur Greci cum Agamemnone adversus 
Trojam expeditionem suscepisse, cum jam Assyrii 
plus mille annis Asie prafuissent. Priamus vero 
Trojanorum rex bello graviter pressus regi Assyrio- 
rum semet commendabat (4) , missisque oratoribus 
opem rogabat: qui ei concessit /Ethiopas decem 
mille totidemque Susianos (5) cum ducentis eurri- 
bus et Memuone Tithoni filio copiarum duce. His 
dictis, inox addit : has Memnonis strenuitates bar- 
baros in regiis codicibus narratas affirmare (6). 

$. Sardanapallus * tricesimus quintus (7) a Nino 


sione amicitiam iniit cum exercitus Babylonici duce, 
ab eoque rogatus imperium sustulit. Assyriorum, 
lizc Diodorus secundo Bibliothece historice libro. 
De Assyriorum imperio eadem quoque Cephalion 
his verbis refert (8). 
CAPUT XV. 

*** Cephalionis historici. — De regno Assyriorum, 

1. Ea scribere aggredior, quorum alii quoque 
meminerunt, in primis Hellanicus Lesbius et Cte- 
sias Cnidius (9) nec non Herodotus llalicarnassen- 
sis (10). Principio Assyrii dominati sunt Asiz, ex 
quibus (11) erat Ninus Belides : quo regnante mul- 
te res et. facinora maxima contigerunt. Deinde 
loquitur de Semiramidis natalibus, nec non Zo- 


fundatore imperii fuit, et Assyriorum regum extre- B roastri (12) magni Dactrianorum regis, et de bello. — 


mus, cunctosque, qui eum precesserant, mollitia 
ignaviaque superavit. Et paulo post ait "', eum adeo 
in luxuriam fuisse projectum, ut non solum ipse 
turpiler vitam amiserit, verum etiam universum 
Assyriorum imperium everterit, cujus incolumitas, 
pre ceteris, quie memorantur, diutissime manse- 
rat. Arbaces quidam genere Medus, vir insignis 
virtute et strenuus, dux Medic militie, qua in 


quo hic a Semiramide superatus est (15); de annis 
denique quibus Ninus regnavit, duobus videlicet 
supra quinquaginta , nec non de ejus obitu. Postea 
regnantem  Semiramin Dabylonis moenia excita- 
visse ait ea ratione, quz a multis dicta est , nempe 
a Ctesia, a Zenone , ab Herodoto, aliisque deinceps. 
Preterea Semiramidis narrat expeditionem in la- 
diam, ejusque cladem et fugam: cxdem etiam 


γράφειν, διὰ τὸ qni ὑπ᾽ αὐτῶν mceoky0a. μνήμης ἄξιον. Μόνη γὰρ τετύχηχεν ἀναγραφῆς ἡ πεμφθεῖσα 


us 1 Tc 
συ ἐραχίᾳ τοῖς 
«εῦσαι, τὴν ἢ Y Hid 
υνόμενον τῷ πολέμῳ xa βασιλεύοντα 
πρὸς αὐτὸν πρεσδευτὰς περὶ βοηθείας" 
s:avo)ue σὺν ἅρμασι διαχοσίοις i 


ρωσὶν ὑπ᾽ ᾿Ασσυρίων, ἧς ἐστρατήγει Μέμνων ὁ 

» ὃς ἦν εἰχοστὸς ἀπὸ Νινύου τοῦ Σεμιράμεως, φασὶ τοὺς μετ᾽ ᾿Αγαμέμνονος Ἕλληνας ἐπὶ Τροίαν στρᾶ- 
γεμογίαν ἐχόντων τῆς ᾿Ασίας τῶν ᾿Ασσυρίων ἕτη πλείω τῶν χιλίων. Καὶ τὸν μὲν Πρίαμον Bc- 

τῆς Τρωάδος, ὑπήχοον δ᾽ ὄντα τῷ ; 

τὸν Τεύταμον μυρίους μὲν Αἰθίοπας, ἄλλους δὲ τοσούτους 

ἀποστεῖλαι, στρατηγὸν χαταστήσαντα Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ. Περὶ μὲν οὖν 


ιθωνοῦ. Τευτάμον γὰρ βασιλεύοντος τῆς 


ασιλεῖ τῶν ᾿Ασσυρίων, πέμψαι 


«τοῦ Μέμνονος τοιαῦτ᾽ ἐν ταῖς βασιλιχαῖς ἀναγραφαῖς ἱστορεῖσθαέ φάσιν οἱ βάρθαροι. Ex eodem Diodoro, 


u, 22. 

(') Σαρδανάπαλος δὲ, τριαχοστὸς μὲν ὧν ἀπὸ Νίνον τοῦ συστησαμένου τὴν ἡγεμονίαν, ἔσχατος δὲ γενό» 
μενος ᾿Αστυρίων βασιλεὺς, ὑπερῆρεν ἅπαντας τοὺς πρὸ αὐτοῦ τρυφῇ xal ῥαθυμίᾳ. Ex eodem Diodoro, 
n,?5. - 

^) Τοιοῦτος δ' ὧν τὸν τρόπον, o0 μόνον αὐτὸς αἰσχρῶς χατέστρεψε τὸν βίον, ἀλλὰ χαὶ τὴν ᾿Ασσυρίων 
tr vien ἄρδην rd ροῴς enu ρον υτάτην γενομένην τῶν μνημονευομένων. ᾿Αρθάχης γάρ τις, Μτδοξ μὲν 
€» γένος, ἀνδρείᾳ δὲ xaX ψυχῆς λαμπρότητι διαφέρων, ἐστρατήγει Μήδων τῶν xav ἐνιαυτὸν ἐχπεμπομένων 
εἰς τὴν Νῖνον. Κατὰ δὲ τὴν στρατείαν, γενόμενος συνήθης τῷ στρατηγῷ τῶν Βαδυλωνίων, ὑπ᾽ ἐχείνου παρ- 
εχλήθη χαταλῦσαι τὴν τῶν ᾿Ασσυρίων ἡγεμονίαν. Ex eodem Diodoro, n, 25,24. 

(^) Παρέστω Κεφαλίων ἐπίσημος εἷς, οὐχ ὁ τυχὼν, οὕτω v* ΓἌρχομα: γράφειν ἀφ᾽ ὧν ἄλλοι τε 
ἐμνημόνευσαν, χαὶ τὰ πρῶτα Ἑλλάνιχός τε ὁ Λέσδιος, xat Κτησίας ὁ Κνίδιος, ἔπειτα ᾿Ηρόδοτος ὁ ᾿Αλιχαρ- 
νασοεύς. Τὸ παλαιὸν τῆς ᾿Ασίας ἐδασίλευσαν οἱ ᾿Ασσύριοι, τῶν δὲ ὁ Βήλου Νῖνος. Εἶτ᾽ ἐπάγει γένεσιν Σεμι- 
ρά: xaX ζω p?» μάγου, ἔτη τε vO' τῆς Νίνου βασιλείας. Μεθ᾽ ὃν Βαδυλῶνα, φησὶν, ἡ Σεμίραμις ἐτείχισε 
tpi, ὡς πολλοῖσι AL). εἴην τε αὐτῆς χατὰ 


εχται, Κτησίᾳ, Ζήνωνι, Ἡροδότῳ, καὶ τοῖς μετ᾽ αὐτοὺς, στρατ 


(1) Hunc Tithonum Memnonis patrem , eumdem C interpres , quem nos ex Grzcis rcliquiis corrigen- 


cesse atque Babium regem Assyriorum putat Syn- 
cellus,p. 155 A. ' 
o Ita scribit hoc nomea etiam Syncellus, p. 


(5) In Diodori textu edito est vicesimus, eamque 
lectionem confirmant tres Diodori codices Ambro- 
siani. Ab Eusebio tamen scribitur vicesimus sextus, 
etiam sequente capite in tabulis : necnon ἃ Syn- 


cello, " 988 B. 
(4) lta codex Arm. paulo aliter atque est in 
Craco. 


0 
(5) Cod. Arm., perperam, Nusianos. 
(6) Memnonis expeditio resque apud Trojam geste 
parrantur prolixe apud Quintum Coalabrum, 11, v. 


99 sqq. 

(7) lta legebat Eusebius apud Diodorum, nunc 
autem in Graco Diodori textu edito legitur tricesi- 
$143, necnon in codicibus tribus Ambrosianis. In 
tabulis mox. addendis Sardanapallus tricesimum 
sezium locum obtinet. 

(8) Hoc in capitulo non semel erravit Armenius 


dum esse putavimus. 

(9) Apud Diodorum Sic., lib. n. Recole superius 
caput. 

10) Lib. τ. 

11) lta codex Arm.; non ut Grzcus textus Ais 
autem. 

(12) In Chorenensis Historia 1, 5, 16, itemque. 
apud Eznichium cap. 35, scribitur Zeradaastes. Apud 
Agathiam autem, p. 62 B, etiam Zo et Za- 
ράδης. Diodorus 1, 6, appellat Oxgarten : tum et 
Stratagema narrat quo hic magus Dactrianus a Se- 
miramide (Nino adhuc regnante) superatus est. 

(15) Nihil de hoc bello est iu Grxco textu, uti 
nune se habet , Cephalionis. Verumtamen Chorenen - 
sis quoque Hist. 1, 17, eumdem hunc Cephalionis 
locum refert dicentis, a Semiramide jam regnante 
Loroastrum fuisse superatum. Quanquai idein Cho 
renensis tum hoc tum priore laudati libri capite 
contrariam item sententiam innuit, secundum quam 
Semiramis cladem a Zoroastro passu traditur. 


4] EUSEBII CHRONICORUM LIB I. 48 


filiorum suorum ab ipsamet patratam : utque A gesimo supra scxcentesimum, rege Assyriorum 


eadei a filio item suo Ninya interempta sit post- 
quam annis duobus supra quadraginta regnasset. 
Hic vero , qui in imperium successit, a Cephalione 
dicitur nihil dignum memoria gessisse. 

2. Tum reges alios singillatim recenset , quorum 
dominationem mille annis mansisse docet (1), po- 
testate a patre ad filium manante : neminemque 
eorum minus viginti annis sceptrum tenuisse (2). 
Nam imbellis et quieta et feminea eorum indoles tutos 
cautosque servabat : quippe qui penetralibus se con- 
linebant, nihilque agebant, atque a nemine, pre- 
terquam a pellicibus et a viris effeminatis conspicie- 
bantur. Si quis tamen avet hos reges cognoscere, 
Ctesias diserte eos nominatimque recenset, quod 
ego quideni sciam , tres supra vigintt, Sed enim 
qua ego voluptate vel animi jucunditate barbara 
nomina appellem, cassa omnino gestis preclaris , 
tyrannorum , inquam, illorum imbecillium et mol- 
lium et prope silvestrium? 

5. Deinde addit: anno istius dominationis quadra- 


Belimo (5) , Perseum Danaes filium centum naves 
ad illorum regionem appulisse. Fugam scilicet arri- 
puerat Perseus ἃ Baccho victus Semeles filio (4). 
Deinde omisso Perseo Bacchique triumpho, ait, 
sequiore atate, imperante apud: Assyrios Panya., 
classem Argonautarum venisse ad Phasim amnem 
et ad Colchicam Me!eain : tum et Herculem insaro 
Hyle amore correptum , navi relicta Cappado- 
ciam (5) versus, ul aiunt, errabundum -contea- 
dissc. Dicit praterea : si quis mille annos a Semi- 
ramide ad M.ihreum numeret, euin rationes con- 
stare deprehensurum. 

4. Ab ZEgco rege discessit Medea Co'chis, femina 
saga (6). Hujus filius erat Medus, unde Medi (id est 


p Mari) (7); et regio Media dicta (nempe Marastan). 


Mithzgii, inquit, imperium excipiebat successor 
Teutamus, qui ad mores legesque Assyriorum vi- 
tam suam exigebat; nihilque novi sub hoc rege 
accidebat , nisi quod Agamemnon atque Menelaus 
Myceniei expeditionem cum Árgivis fecerunt adver- 


τῶν Ἰνδῶν, xat ἕτταν, xal ὅτι τοὺς ἰδίους ἀνεῖλεν υἱοὺς, xal ὑπὸ Νίνου τῶν παίδων ἑνὸς ἀνῃρέθη τοῦ διαδε- 


ξαμένου τὴν &oylv. 


Καὶ μεθ᾽ ἕτερα * Καὶ τῶν λοιπῶν elg α ἐτῶν ἀριθμὸν ἦρχον, παῖς παρὰ πατρὸς ἐχδεχόμενος τὴν ἀρχὴ, 


xaX ἔχων ἧττον αὐτῶν οὐδὲ εἷς ἐτελεύτησεν ἑτῶν x'* τὸ γὰρ ἀπόλεμόν τε xal ἀφιλοχίνδυνον xal γυναιχωδες 
ἣν αὐτοῖς ἀσφαλές - ἔνδον γὰρ ἔμενον, οὐδὲ αὐτοῖς Bv ἔργον ἐπρήσσετο, οὐδὲ ἑωρα τις αὐτοὺς, πλὴν αἵ cz 
παλλακίδες χαὶ τῶν ἀνδρῶν οἱ γυναιχώδεις. Τοὺς δὲ βασιλεῖς τούσδε, εἴτις εἰδῆσαι βούλεται, Κτησίας ἐστὶν 
ὁ λέγων ὀνόματα αὐτῶν x', otgat, xal γ΄. Ἐμοὶ δὲ γραφῇ τί τερπνὸν ἣ τί χαρίεν ἤμελλεν ἕξειν, ὀνομα- 
jon ἄνεν πράξεων βαρδάρους φωνέοντι τυράννους δειλοὺς xal μαλαχούς ; 

3. ρὸς οἷς ἐπάγε: τὰ περὶ τῶν ἐτῶν αὐτῶν. Ἑτέων ὃὲ ὄντων ἀπὸ Νίνου τεσσαράχοντά που χαὶ y', Βέ- 
λιμὸς ἐδασίλευσεν ᾿Ασσνρίων * χαὶ ἀφιχνεῖται Περσεὺς ὁ Δανάης εἰς τὴν χώραν αὐτοῦ, v&uc ἄγων ρ'" ἔφυγε 


δὲ Περσεὺς τὸν Διόνυσον τὸν Σεμέλης υἱέα. Καὶ μετέπειτα " Ὑστέρῃ δὲ γενεῇ χατὰ Πανύαν ἄρχοντα ὁ τὼν 


Δργοναυτῶν στόλος ἔπλευσεν ἐπί τε Φᾶσιν καὶ Μηδείην τὴν Κολ (δα, xal 


ραχλέα πλανηθέντα ἀπὸ τῇς 


γεὼως διὰ τὸν ἔρωτα τοῦ "YÀa, λέγουσι περὶ τοὺς Καππαδόχας ἀληθήναι. Καὶ αὖθις, α δὲ ἐτῶν ἀπὸ Σεμιρα- 


ἀ. Μήδεια Κολχὶς ἀνεχώρησεν Αἰγέως" ἧς υἱὸς M 


μεως εἰς Μητραῖον βασιλέα ἂν ἀριθμοῖ τὸ me Moos E 


ἐξ οὗ Μῆδοι, καὶ ἡ χώρα ἐχλήθη Μήδεια. Εἶτά φησιν " 


Μητρχίγυ 05 τὴν ἀρχὴν διαδέχεται Ταύτανος, ζῶν χαὶ αὐτὸς χατὰ ἔθη τὰ ᾿Ατσυρίων xai νόμους " xai ἄλλ᾽ 
μὲν οὐδὲν ἐγένετο οὐὃὲ ἐπὶ τούτου χαινὸν ἐν ᾿Αγαμέμνων δὲ καὶ Μενέλαος οἱ Muxrvalot ἐστρατεύσαντα 


σὺν ᾿Αργείοισι xaX ταῖσι ἄλλοισιν ᾿Αχαιοῖς c 
p. 161-168. 


M Lege ad cap. x.v, num. f, notam 4. 


4) Locum Graecum, qui vel corruptus vel ainbi- ᾿ 


guus est, Goarus Syncelli interpres, p. 107 €, 
convertit, adco ut vicennalis obiret nullus. Sed enim 


ex xxi regibus (quot mox dicuntar) quorum nemo: 


Obierit vicennalis, quonam pacto conflabitur mille 
annorum summa? Vox etiani ἐτελεύτησεν ejicienda 
videtur a Grzco textu. Locum igitur egregie intel- 
lexit tuituaque est Armenius noster interpres. 

(3) Hic in tabulis mox subdendis dicitur Delo- 
2hus. 

(4) Bacchi certamen cum Perseo innuit Nonnus 
Dionys. xxv , prolixe autem canit xLvit. 

(5) Apud Armenios scriptores Cappadocia ple. 
rumque dicitur GAMiRK, uli etiam hoc loco, et in 
Dibliorum interpretatione Deut. 11, 25; Amos ix, 7; 
Jerem, ΧΕ, 4; Act. apost. 1f, 9. Chorenensis 
tamcn in Geographia utitur nomine Cappadocia. 


(0) Losus hic percommo:lam nobis ansam priebet. D 


edendi eujusdam summarii Euripidex tragaxlize Pe- 
liades, quod (deperd:ta apud, Grzcos tragoedia ) 
Armenii ineolume scrvaverunt. Mosis Chorenensis , 
qui non lüstorica solum. veru: etiam. rhetorica 
laude claruit, decem libri l'rcgymnasmatum exstant. 
Jam vero tertio ejus rhetorice libro, qui est De 
confutatione, predictam Euripidis fabu!am Moses 
ad exemplum sibi proponit oratorie cenfutalionis, 
En autem ejus verba : 


ς Ἴλιον πόλιν, τῆς Πριάμου τοῦ Φρυγὸς στρατηγίης. Ex Furz-lio 


Μεάξλι confu'atio. . 

Si cuiquam liceret fructum victorie ex mendacio 
adipisci , aut laudis honorem apud omnes consequi ; 
cunctis equidem Euripides (ragicus antecelleret , qui 
[abulosce orationis copia classem universam poctarun 
superavit. [lic tamen in iis , que de Medea refert , 
extremos mentiendi fines attingit. 

Ait enim « ipsam, societate cum Jasone quodam 
inita, e Scythia in Thessaliam navigavisse, atque 
magicas hic professam, regem, qui terre impera- 
bat, dolosis consiliis perdere decrevisse. Idcirco apud 
ejusdem filias commemorata diu patris devera se- 
neclute masculoque prolis defectu, que in paternum 
regnum succederet , uliro opem suam obtulisse qua 
illum, siquidem ipse vellent, in juvenilem «tatem 
denuo restitueret. His dictis , pergit porro singillatim 
narrare qua. ralione res patrata [uerit : nempe ut 
Medea laniatum arietein in le^etem conjecerit, ignei. 
que subdiderit : utque [ervente cum. motibus. lcbete 
viventis arietis speciem ostenderit : eoque modo illusis 
filiabus Pe'iam laniandu'i curaverit. Eratque, inquit, 
in. lebete;»el preterea nihil addit. ον 

Exin Moses Euripidex fabulie capita singula dili- 

enter refutat, eaque prorsus incredibilia coarguit 
ΡΝ alibi Moses Euripidem vehementer a.1- 
miratur). Jam hoc Medez facinus nemo fere σον 
piosius narrat Diodoro Siculo iv, 50-52. 
(7) Medos nimirum Armenii dicunt wan , Mediam 


MARASTAN. 


«9 EUSEBII CHRONICORUM LIB. T. 


sus [lium urbem, in qua Priamus Phryx militarem A XV. 


prvfcceturam gerebat. 

5. Priami * exemplar quoque litterarum δὰ 
Teutamum circumfertur ejusmodi (1). « Militari 
vi, inquit, in regione tua (2) a Graecis irruentibus 
appetitus sum, belloque certatum est varia fortuna. 
Nunc vero et filius meus llector exstinctus est , et 
aiiorum multa proles ac strenua. Copiarum igitur 
valido sub duce nobis suppetias mitte. » Hinc 
diserte ait, missum esse a Teutamo auxilium, du- 
ceinque exercitus Memnonem Titlioni filium, quem 
insidiis exceptum Thessali interemerunt. Ait postea 
diserte, Sardanapallum anno tertio decimo supra 
millesimum Assyriorum 1egeim esse creatum (5) : 
cujus et exitium ineinorat. Tum sublato Sardana- 
pallo, Assyriorum imperium ab Arbace eversum 
et ad Medos esse translatum. Hzc omnia Olflia- 
lion. 

6. Qui vero in libris feruntur Assyriorum reges, 
secundum emendata exemplaria, hi sunt. 

ASSYRIORUM REGES (4). 

i Ninus, quem primum aiunt universa Ásiz,. 
demptis ludis, imperavisse annis 1.11. Sub 
hoc constat vixisse Abrahamum Hebrez 
gentis patriarcham. 

I. Semiramis annis ΧΕΙ]. 


- ΜΙ. Zames idemque Ninyas annis xxxvit. 
"N. Arius annis xxx. 
V. Aralius, qui Amyrus, annis Lx. 
VI. Xerxes, qui et Balzus, annis xxx. 
VIf. Ainramithes (5) annis xxxvii. 
Vill. — Belochus annis xxxv. 
IX. Balzas annis xii (6). 


X. Aladas (7) annis xxxu. 


ΧΙ. Mamythus annis xxx. 
XII. Macchaleus (8) annis xxx. 
Xlll. — Sphzrus annis xxu (9). 
X;V. . Mamylus annis xxx. 


- XXXv. 


^N 


Sparzthus annis xL. 
XVI. — Ascatades annis xL. 

Sub hoc fuit Moses Hebrzorum legislator. 
XViII. Amyntas annis xLv. 
XV!H.  Belochus annis xLv. 

Hujus filia Tratres (10), quz: Achurardista voci- 
tata est, regnavit cum eo annis xvii, Bacchus et 
Perseus hac. 2efate fuerunt. 


X:X. . DBalatores annis xxx. 

XX. Lamprides annis xxxi. 
XXl. — Sosares (11) annis vii (19). 
XXll  Lampares, annis xxx. 
XXIII.  Panyos annis xLi (12). 


Sub hoc Argonautaruni (14) classis atque Hercu- 
les cogznoscebantur. 


B XXIV. X Sosarmus annis xix. 
XXV.  Mithrzus annis xxvit. 
XXVI. Teutamus annis ΧΧΧΙΙ. 


Subquo Hium captum est **. 
XXVII. Teutzus annis xL. 
XXVIII. T.inzus annis xxx. 
XXIX.  Dercylus (15) annis xt. . 
XXX. — Eupalmeus annis xxxvii. 

Sub hoc Hebrzorum illustris rex David vixit, 
cujus filius Salomon Hierosolynis templum fun- 
davit. 

XXXI.  Laosthenes annis ταν. 
XXXII. Peritiades annis xxx. 
XXXIII. Ophrateus annis xxi 
XXXIV. Ophratanes annis L. 
Acrazanes annis ΧΙ 
XXXVI. Sardanapallus annis xx. 

Sub hoc Lycurgus (16) leges Laced:emoniis fcre- 
bat. 

1. Hxc finis fuit regum Assyriorum, imperante 
Athenis Tespico Ariphronis filio. Tempus imperii 
Assyriorum, secnndum accuratos scriptores, anni 
mille ducenti quadraginta (17) : secundum vero alios 


( Φέρεται καὶ ἀντίγραφος τῆς Πριάμου ἐπιστολῆς. Ex Syncello,p. 1, 55, A. 
(7) Ἐπὶ Τευτάμου Ἴλιον Εὐσέδιός φησιν ἁλῶναι, Syncellus, p.151 D. 


(1) Lacunam codicis Armeniaci sic explet Syn- 
cellus, apud quem tamen ipsa epistola desideratur. 

(2) tn. Grecis fragmeutis supra dicitur Priamus 
Assyriorum regi subditus. 

(2) Errorem Cephalionis, qui reges Ássyrios tan- 
f:snmodo xxii dixerit, et quidem Teutanmi suc- 
«cssorem Sardanapallum, tum universam ' imperii 
c;us zlatem intra mille annos concluserit , merito 
eoarguit. Svucelius, p. 168 B, his verbis: Ὁ δὲ 
Κεζαλίων τοὺς πάντας χγ' ἀπὸ Βήλου, xai τὴν Τροίας 
ἄλωσιν, χαὶ μετὰ ταῦτα αὶ ἔτη" ὅπερ ἀδύνατον’ ἵνα 
γὰρ xp ἀπὸ Βήλου τις ὑπολάθοι τὸν Ταύτανον πρὸ 
τοὺ ἐσχάτου Σαρδαναπάλου... Cephalion a Beli exor- 
d;is spatium omne (etiam eo, quod Troje cladem secu- 
tcm est, incluso) annis mille duntaxat, quod a ratione 
alienum est, sub regibus tantum xxi metitur. Tau- 
tinum quippe regem secundum et vigesimum α Belo 
numeraturus , unte Sardanapalum Assyriis postremo 
ἔς co i&mperaniem locandum putavit. 

(&) Operz pretium erit conferre Assyriorum re- 
gu: qua: sequuntur nomina et numerum cum Cho- 
rcnensis tabula satis discrepante eorumdem regum 
“μι. 1, 18, qui reges tantuni. xxix. post Semiramin 


ponit in editione (αἱ ms. xxxi), ita timen. ut et 
ipse desinat in Sardanapallum. 

(5) Choren. ms. Aruamithris. 

(6) Lege xtu, ut habet Samuel Aniensis. 

(n In secundo libro Altadas, uti etiam bic hs- 
bet Chorenensis. 

(8) Choren. ms., Aschaleus. 

(9) In secundo Eusebii libro multa annorum dis- 
crepantia est ab hoc catalogo. 

(10) Recte suspicatur cl. Aucherus Tratres videri 
corruptum ex Grzco θυγάτηρ. Hxc enim in secun- 
do libro dicitur Dadossa vel ÁAtossa. 

(11) Codex hic Sumares. Sed Sosares in secundo 
libro, et in Syncello atque Chorenensi 

(12) Samuel xx. 

Hi Samuel xLv. 

14) Codex Arm. Argivorum. 

5) Codex hic Derusus, sed emendatur in secundo 
libro et in Chorenensi. 

m. Codex Arm. Lacoriges. 

17) lta prorsus apud Augustinum De civ. δεῖ. 1v, 
6 : Sicul. scribunt qui chronicam historiam pet secuti 
suat, mille ducentos et. quadraginta annos a5 arua 


51 EUSEBII CHRONICORUM LIB. Γ 


mille trecenti. Thonnus Concolerus, qui Grace dici- ΑΥ̓͂. Ardys annis xxxvii (9). 


tur Sardanapallus, ab Arbaze et Belesi victus, se 
ipsum igni tradidit. Ab eo ad primam ólvmpiadein 
anni sunt. quadraginta. A Sardanapallo autem As- 
syriorum imperium * Arbaces auferens, Belesim 
quidem constituit regem Babyloniorum ; ipse vero 
ad Medos transtulit Assyriorum imperium, cujus 
longevitas hzc. 

MEDORUM REGES. 
|l.  Arbaces annis xxvi. 
li. | Maudaces (1) annis xx. 
Hl .-— Sosarmus annis xxx. 
lV. Artycas annis xxx. 
V. -Dejoces (3) annis Liv. 
Vi. Phraortes (3) annis xxiv. 
VI. Cyaxares annis xxxn. 
Vlil. Astyages (4) annis xxxvi. 

Sub hoc Cyrus Persis dominabatur, qui, dejecto 
Astyage, Medorum imperium exstinxit, quod qui- 
dem annis ducentis nonaginta octo viguerat (5. 
Nonnulli tamen alios reges Medorum in codicibus 
&cribunt ,$). 


LYPORUM REGES. 


)h. — Ardysus Alyatz annis xxxvi. 
lÜ.  Alyates annis xiv. 

Wl. Meles (7) annis xit. 

IV. Candaules annis xvn. 

V.  Gyges annis xxxv (8). 


VII. "Sadyates (10) annis v (11). 
VIII. Otiartes annis iL. 
IX. Croesus annis xv. 
Croeso interfecto, Cyrus Lydorum imperio finem 
imposuit. 
PERSARUM REGES. 


|. Cyrus annis xxxi ^*. 
ll.  Cambyses annis vut. 
HM.  Zmerdis Magus mensibus vii. 
IV Darius Hlystaspis annis xxxvi. 
Sub hoc instaurabatur templum Hierosolymis, 
postquam Dabylonii priscum inflammaverant. 
V. Xerxes Darii annis xx. 


D Vl. Artaxerxes, cognomento Longimanus, an. xLt. 


Sub hoc Ezdras et Neliemias Hebrzorum duceg 
cognoscebantur. 

VH. Darius aunis VII (12). 
VIL. Artaxerxes annis xt. 
IX. Ochus annis xxvi. 
X.  Arses annis iv. 

XI. Dariusanuis vi (Ὁ). 

8. Hunc interfecit (14) Alexander. Philippi, qui iu 
Persas sumul et Assyrios annis duodecim domina- 
tus est. Hinc sequuntur Macedones annis ducentis 
nonaginta quinque (15) usque ad feminz cujusdam 
Cleopatre interitum, qux centesima et septima 
olympiade supra octogesimam regnum tenebat Ea 


ι 'Apfáxng τὴν baeo πρησηγορίαν xal τὸν πλοῦτον εἰς Μήδους μετήγαγεν. ᾿Ασαυρίων δὲ βασιλέα 
5 D. - 


χα- ἔστησε Βέλεσιν. Ex Synceilo, p. 


(*) Εὐσέδιος Κύρον λ’ ἐστοιχείωσε, Καμδύσον ἔτη η΄, Μάγων ἀδελφῶν μῆνας C. Ex Syncello, p. 277 A. 


primo quo Ninus regnare cepit permansit Assyrio- C contis p. 65 64 : Ἔτη Μήδων ἐν τῇ ἀρχῇ διανυσάν.- 


rum regium, donec trans(erretur ad. Medos. lia Eu- 
sehius etiam in secundo libro, teste Hieronymo, ubi 
de olitu Sardanapali. Sed enim Syncellus, p. 168 
C, paulo diversam ipsius Euscbii sententiam refert : 
Ὁ μέντοι Εὐσέῤδιος καίπερ πραγματείαν οὐ τὴν vu- 
χοῦσαν συλλεξάμενος φιλοπόνως, xal ταύτῃ τὴν Éau- 
τοῦ χρονιχὴν συγγραφῖ ν χατασεμνύνας, τὰς τε προ- 
χειμένας χρήσεις Δι ὑρου xai Κεφαλίωνος προθεὶς, 
ἕν " ασιλεῦσιν τὴν ᾿Ασσυρίων ἀρχὴν περιέλαδεν, 
ἕτεσι δὲ ατ', τῷ Κάστορι μᾶλλον ἀχολουθήσας, οὗ xal 
μαρτυρίαν προήγαγεν, ἀσπ' ἔτη φάσχουσαν τοὺς 
Δοσυρίων βασιλεῖς ἄρξαι : Eusebtus pretiosam licet 
maleriam studioso conatu collegerit, eaqueChromicon 
suum ditaverit, prediciasque et Diodori Cephalionis 
sententias protulerit ; tamen Assyriorum imperio re- 
ges xxxvi, annosque MCCC aliribuit, ad sententiam 
inclinans Castoris, cujus et testimonium protulit (cap. 
45, in quo tamen Eusebius ad Castorem non incli- 
nal) annos WCCLXXX Assyriorum imperio tribuentis. 
Denique Alexander Magnus, teste Augustino De civ. 
Dei xn, 10, in epistola ad Olympiadem matrem ex 
fabulosis A&igyptiorum narrationibus aiebat, regnum 
Assyriorum quinque millia excessisse annorum. 

(1) Chorenensis Hist. 1, 91, Mandauces. . 

(2) Codex hic Dejoes ; sed Dejoces Chorenensis, et 
secundus Eusebii liber. Vide Diodori Excerpta p. 
Lat. 251. 

(5) Consonat Chorenensis in ms. . 

(4) Asdalagis seu Astyagis alia etiam nomina re- 
citantur a Syncello, p. 205 D et 226 D, nempe Da- 
sius, Nabonnidus, Assuerus. 

(9) Atqui hzec summa ex praedictis numcris non 
exsurgit. Sed parum abludit sententia Agathie di- 


τῶν οὐ μεῖον ἣ τριαχόσια, Medi rerum potiti sunt 
annis haud minus trecentis. Apud Syncellum p. 235 
C in margine scribuntur anni ccLxxvi, tum p. 339 
C mendose anni xxx. Melici imperii diuturnitas e 
Ctesia etiam apud Diodorum mox laudandum co- 
gnoscitur. 

(6) Et quidem apud Diodorum n, 22-34. (ut aliog 
auctores mittamus) reges Medorum hi ponyntur a 
Ctesia : Árbaces annis xxvii, Madauces. annis L, 
Sosarmus annis xxx, Ariycas aunis L, Arbianes an- 
nis xx!,  Árteus annis xt, ÁAriynes annis ΧΧΙΙ, 
Ástibaras annis xt, denique Aspadas seu Astya- 
ges. Moses item Chorenensis novem Medorum 
reges enumerat : namque inter Ártycam et Dejocem 
interponit regem Cardiceam. 

(7) Codex, mendose, Seles. Scd Meles est in se- 
cundo libro ; tum et in Syncello p. 259 D, Miles. 

(8) Syncell. xxxvi... — 

(9) Syncell., xxxvii. 

(10) Codex Sardiartes. 

11) Secundus Eusebii liber et Syncellus xv. 

12) In secundo libro annis xix." 

(15) Aliter Clemens Alex. [ut hujus unius compa- 
ratione utamur) Strom. 1, 21, p. 3595. Cyrus annis 
xXx, Cambyses annis xix, Darius annis xLvi, Xer- 
rxes annis Xxvi, Artaxerxes annis XLI, Darius aunis 
viii, Ártazerzes annis xiii, Ochus vel Árses annis ni. 

(4) Etiam Agathiasp. 64 A, diserte ait: ᾿Αλέξαν- 
δρος ὁ Φιλίππου Δαρεῖον ἀποχτείνας, Alexander Phi- 
lippi filius, Darium interficiens ; quanquam reapse 
D»rius a suis percussus est. 

(13) Clemens Alex. Strom. 1, 21, p. 596, alia Ta- 
tione inita scribit cccxu. 


53 


EUSEBI!I CHRONICORUM 1,18. I. 


δέ 


atate imperavit Romanis Augustus (cognomento A ea abs Gracis fabulationibus vehementer abhor- 


Sebastus (1), qua vox sonat adorabilem) ; isque 
tunc anno jam quinto decimo Romanum imperium 
regebat. A quo anno ad ducentesimam secundam 
olympiadem, in quam Tiberii decimus quintus an- 
nus incidit, conflantur anni duo supra quinquagin- 
ta. llinc ad Constantini vicennalia sunt anni tre- 
centi. De liis hactenus. Nunc ad Hebrzorum chro- 
bologiam pergendum est. 
CAPUT XVI. 

Qua ratione αὖ Hebraeis chronologia tradatur. 

4. Res Hepraicas consequenter cn addimus ex 
Mose, et ex iis, qui posteum apud Hel;rzos feruntur, 
libris : tum ex Flavii Josephi Judaica priscorum 
historia : tum denique ex Africani Chronicis. 

Chaldaeorum, Assyriorum, Medorum Persarum- 
que tempora, itemque regum historiá, ea prorsus 
ratione se habent quam nos precedente sectione 
diximus. Quin adeo llebrzorum progeniem ab ori- 
gine manare Chaldaica satis exploratum est : nam- 


que Chaldeum fuisse Abrahamum, ejusque majores 


Clialde&am incoluisse liquido constat. (2). Id etiam 
Moses scripto commendans narrat * : «. Tulitque, 
ait, Thara Abramum (ilium suum, et Lotum filium 
Arani nepotem suum, et Sarai nurum suam uxo- 
rem Abrami filii sui, eduxitque eos e terra Chal- 
. deorum (3). » Maque juxta. chronica. Chaldaeorum 
opportunissime ascribitur Hebrzeorum priscorum 
historia. Qux» tamen ab istis de diluvio traduntur, 


C 


rent, quod quidem atinct ad diluvium quod ba 
sub Deucalione contigisse aiunt. [mo et illud grande 
diluvium, quod Graci in Ogygi eatem | incidisse 
tradunt, procul abest ab cjus diluvii temporibus, 
eujus notitia apud Hebraeos vulgata est : nimirum 
hoc accidit mille fere et ducentis annis ante Ogygi 
tempora (4) ; quamvis Ogygeum diluvium quinqua- 
ginta οἱ ducentis annis (5) Deucalioneo vetustiua 
sit. Porro Assyriorum chronicorum, quibus diluvii 
historia continetur, non modica est affinitas cum He- 
brzeorur oraculis, quibus denze ante diluvium succes- . 
$iones procreationum diligenter expens:x traduntur, 

2. Post diluvium vero a tribus viris toto orbe 
genus humanum disseminatum est. Namque a Ja- 
pheto cunctam Europam, et regionem ab Amano 
monte usque ad occidentalem oceanum aunt inco- 
lis frequentatam : a Chano zEgyptum, Libyam uni- 
versamque ultra ad occidentem solem plagam : a 
Semo denique fratrum natu maximo Assyriam ot 
reliquas Orientis partes. Primi quoque Babylonis 
conditus Nebrodum aiunt auctorem litterae [Ielra:o- 
ruin lis verbis : « Chus. Nebrodum genuit (6), qui, 
ut ait Scrip:ura, ccpit essc gigas in terra, [5 erat 
gigas venator coram Deo. Unde dictum illud maua- 
vil : Quasi Nebrodus gig:s coram Deo. Fuit autem 
principium regni ejus Babylon et Ored et Achad τὶ 
Chalane in terra Senaar. Ex eadem regione egres- 
$us est. Assur qui Ninivem condidit *, » Ninives 


() Καὶ ἕλαθ: Θάρα τὸν “Αὔραμ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, xai τὸν Λὼτ υἱὸν ᾿Αῤῥὰν υἱὸν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, xal τὴ" 


Σάραν 
Χἀλδαίων. Ex Genesi, x1, 51. 


τὴν νύμφην αὐτοῦ, γυναῖχα "Aópap. τοῦ viou αὐτοῦ, xal ἐξήγαγεν αὐτοὺς ix τῆς χώρας τῶν 


(") Χοῦς δὲ ἐγέννησε τὸν Νεδρώδ- οὗτος ἤρξατο εἶναι γίγας ἐπὶ τῆς γῆς" οὗτος ἣν γίγας χυνηγὸς ἐναντίον 
Κυρίου τοῦ Θεοῦ. Διὰ ποῦτο ἐροῦσιν, Ὡς Ne6 E γίγας χυνηγὸς ἐναντίον Κυρίου. Καὶ ἐγένετο "A τῆς βασι- 
λείας αὐτοῦ Βαδυλὼν xai 'Opby xal ᾿Αρχὰὸ xai Χαλάννη ἐν τῇ γῇ Σενναάρ. Ἐχ τῆς γῆς ἐχείνης ἐξίλθεν 


᾿Ασσούρ. Ex Gen. x, 8-11. 


(1) Scribendum erat: Grecis dictus Σεθαστός, 
que vor, elc. Hzc autem videtur glossa. Sed Augu- 
sium idem sonare ac Σεθαστόν fatetur. ipse Grazcus 
Pausanias Lacen. cap. 11. 

(2) Rem ex Philone, Josepho ac Polyhistore con- 
firmat ipse Eusebius Prap. ev. vii, 6, ix, 10, 17. 

(5) Sic quidem scribit Eusebius ex. vulgato LXX 
Interpretum textu, sed in Bibliis Armeniacis Na- 
chorus quoque additur : Tuliique Thara. Abrauum 
filium suum, et Nachorum filium suum, et. Loium 
filiwin Arani filii sui, etc. Ergo jam licet feliciter 
expedire qua&tionem, quam aliter solvebat AÁugu- 
stinus De civ. Dei xvi, 15 : Narratur quemadmodum 
Thara cum suis regionem reliquerit Chaldaeorum, et 
venerit in Mesopotamiam, et habitaverit in Charra. 
Tacetur autem. de uno ejus filio Nachor, tanquam 
eum non duxerit secum. Sed. invenimus pottea, cum 
servum suum mitteret Abraham ad acciptendam uxo- 
rem filio suo [saac, ila scriptum : « Et accepit puer, 
eic. εἰ profecius estin Mesopolumiam in. civitatem 
Nachor. » lsto et aliis sacre historie testimoniis 
ostcuditur, etiam Nuchor [ruter Αὐγαίν exisse de re- 
gione Ghaldaorum, sedesque constituisse iu. Mesopo- 
tamia. Cur ergo Scriptura eum non commemoravit ? 
Cur, ; utanmtus, nisi forte quod a paterna et fruterna 
pietate desciverat, οἱ superstitioni adhaserat Chal- 
dorum, et postea inde, sive ponitendo, sive persecu- 
livnem passus, quod suspectus haberetur, et ipse emi- 
gravit ? Nibil tanien. de. prolectione Nachori. est in 
textibus sivc llebraico sive Samaritano. 

(4) A diluvio Noachico. ad Abrahami ortuu pu- 


taturus est. infra Eusebius noster annos DCCCCSLIM. 
Nune dicit, inter Noachicum et Ogygeum diluvium 
interpositos. esse annos mille circiter et ducentos. 
llinc est colligendum in quem fere Abrahami an- 
num ab Eusebio Ogygeum diluvium collatum sit : 
is enim locus secundi: Eusebiani .libri desideratur 
in mutiio codice Arimeniaco. Sed enim quid Euse 
bius in Chronicis tradiderit de Ogvgei Dencalionei- 

ue diluvii temporibus commode docet Augustinus 

e civ. Dei xvin, 8 et 107: Nostri qui chronica scri- 
pserunt, prius. Eusebius, post Hiercnymus, qui uti- 
que pracedentes aliquos historicos in hac opinione se- 
culi sunt, post annos amplius quam trccentos, jam se- 
cundo Argivorum  Phoroneo rege regnante, Ogygüi 
diluvium [uisse commemorant... Ut nostri. Eusebius 
et Hieronymus scribunt, adhuc Cecrope permanente, 
diluvium fuit quod appellatun est Deucalionis, eo 
quod ipse regnabat in earum terrarum parlibus ubi 
mazime faclum est... 


(5) In codicis Arm. margine ccx. Retinemus au- 
tem textus lectionem ; nam et Cedrenus p. 14, Dj, 
ait: Ὅτι δύο χαταχλυσμοὶ χατὰ τὴν Ἑλλάδα γῆν 
διαθεδοημένοι γεγόνασι " πρῶτος ἐπὶ Ὥγυγον ἐν τῇ 
᾿Αττιχῇ ^ χρόνοις 0b ὕστερον Gym ἐν Θετταλίᾳ ἐπὶ 
Δευχαλίωνος. Duo diluvia in Gracia celebri [ama 
[werunt : prius sub Ogygo; allerum post. annos 
ccxLvin sub. Deucalione in Thessalia. 


(6) Hoc loco scribitur in codice Arm. glossa qum. 
dam seu nota quz ita se habet : Chus. est dthiops 
a quo procreatus creditur Neírodus. 


53 EUSEBII CIIRONICORUM LI1D. I. - 96 


nomine Ninum appellatam aiunt, quie erat prima A visse, quam hominis est : quod prorsus de universa 


Assyriorum urbs regia, quzque Assurum auctorem 
agnoscit. Erat autem hic de filiis Semi, a quo dixi- 
mus occupatas omnes plagas Orientis. Nati ex Semo 
feruntur (1) etiam Elamus et Assurus οἱ Arphaxa- 
des et Aramus οἱ Ludus. At ex Elamo orti sunt Ela- 
mit, geus prima Persarum (9) : ab his Elymais 
urbs condebatur. Assuro Assvrii progeniti :unt : 
condebatque Ássurus urbem Ninum, qux moz Ni. 
nive dicta est. Ex Arphaxade Arphaxadzi, qui et 
Chaldzi vocitati sunt (5). Ex Aramo Aramzi, 
quibus est nomen etiam Syri. Ex Ludo denique 
Lydi (4). Arphaxadis autem filius fuit Sala; hujus 
Meberus, a quo Hebrzorum nomen et gens propa- 
gabatur. [lebero successit sexto loco Abrahamus 
Jidaice gentis. patriarcha, decima post diluvium 
generatione. liec hactenus. Quippe multa paucis 
diximus ad demonstrandam Hebreorum cum Clial- 
diis οἱ Assyriis affinitatem. Nunc oper: pretium 
t8t, re paulo altius repetita, principium faeere 
chronologiz lIebrzorum. 

9. Jam bujus initio statim ea narrat Moses quie 
primigeniam nostram creationem spectant : post 
Lonitatem autem amissam, primam humanarum 
stirpium evolvit historiam, quarum patriarcham 
praedicat Adamum, qui quidem generi universo ho- 
monymus est * namque Adàm in Hebreorum lo- 
quela cunctos homines universim significat. IEvum 
igitur, quo hic paradiso pulsus vitam pretelavit, 


divinus per Mosem Spiritus edisserit : tum recta C 


serie posterorum cjus successionem enumerat, 
Meque tempora pro singulorum ztatibus : pror- 
sus ut jam inde ab Adamo contexere nobis liceat 
abque ordinare Hebreorum chronologiam. 

4. Nam tempora *, quibus habitatum est in illo, 
qui Dei dictus est, paradiso, nemo est qui effari 
qucat. Imo mihi videtur mirabilis ille Moses, divi- 
no Spiritu usus, nescio quod diversoriui orbe no- 
$tro mclius, οἱ beatissimum aliquem Deo dilecte 
vitz: incolatum innuere, cum primas humani geue- 
ris sedes paradisum appellat (5) : nempe Adamum 
in paradiso suaviorem dulcioremque vitai agita- 


hominuin stirpe designavisse exploratum est (6). 

5. Sed enim nostra hzc chronologia nullam cjus 
incolatus rationem habebit : neque ordietur a coelo 
terraque conditis, uti nonnulli sibi faciendum existi 
maverunt; sed ab eo tempore quo natura nostra 
co:pil esse, uti nunc se habet, mortalis ; atque 
ejusmodi vitz conditio a prisco illo parente nobis 
oborta est ; illo, inquam, qui paradiso excidit, dul- 
cique ac feliciore vita depulsus est, et nomine dictus 
Adamus. Hujus ego aunos, quibus fatslem morta- 
lemque vitam conclusit, ex Heliraicis qodicibuscol- 
ligam, sequentique sermone recitabo. fd videlicet 
Hebraice chronologiz caput est, unde etiam Mosai- 
cus liber hoc pacto auspicatur. 


B 6.«*' Et emisit eum, inquit, scilicet primum 


hominem, Dominus Deus e paradiso deliciarum, ut 
terram excoleret de qua sumptus erat. Εἰ ejecit 
Adamum, eumque e regione paradisi deliciarum 
collocavit. » Tum addit "* : « lugressus Adamus 
ad Evam uxorem suam est, quz concepit peperit- 
que Cainum. » Atque hinc omnino nostra lac 
chronologia exordium capial : supcrioris autcm 
temporis, 6i qua est, historia, ea prorsus ut ineíTa- 
bilis a posteris temporibus sejuncta habea!ur. Age 
vero ipsi Hebraei in suis temporibus supputandis 
valde dissident inter se : quare opera pretium est 
textuum apud ipsos exstantium notitiam habere, ut 
ex instituta rite comparatione veritas elucescat. 
Porro Mosaici quinque iibri orbis opificium, ztates 
tum viventium ante diluvium tum priscorum homi- 
num post illud, nec non Hebraicas propagines, et 
deniquc Musis ex hac vita excessum recitant. 

1. Sed enim Legis Volumenapud Judzorum suc- 
cessores aliter se habet, aque apud Samaritanos 
qui fuerunt Judxorum proselyti. Quin adeo ips.e 
litter: alia forma przditz sunt apud Hebrzos, alia 
apud Samaritanos : atqui Samaritanas genuinas et 
primigenias habendas esse, ne Judzorum quidem 
haeredes infitias ibunt ν΄. fgitur ante mutatas litte- 
ras nullum inter eos discidiuim fuit. Rursus quod: 
attinet ad chronologiam,manifestus est partium dis- 


( Τὴν μὲν ποσότητα τοῦ χρόνου τῆς EV τῷ παραδείσῳ διαγωγῆς τῶν πρωτοπλάστων ἀτράνωτον ἡμῖν ὁ 


θεόπτης Μωῦσῇς χαταλέλοιπε. Ex Syucello, p. À 


(") Καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς, € γάξεσθαι τὴν γὴν ἐξ ἧς 
ἐλήφθη. Καὶ ἐξέδαλε τὸν ᾿Αδὰμ, καὶ χατῴχισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς. Ez 


Gen. i1, 25,24. 


. (55) ᾿Αδὰμ δὲ ἔγνω B2av τὴν vovzixa αὐτοῦ" xai auvéAa6s xal ἕτεχε τὸν Κάϊν. Ex Geu.1v,d. 


('***) Διαφωνοῦσι τὰ ἙἭ δραϊχὰ ἀντίγραφα πρὸς τὸ Σαμαρειτῶν ἀρχαιότατον xal τοῖς χαραχτῆρσι διαλλά τον, 
ὃ χαὶ ἀληθὲς εἶναι xaX πρῶτον "E6patot χαθομολογοῦσι. Ex Syncello, p. $5 C. 


(1) Gen. x, 22, 


(2) Suffragatur diserte Josephus Antiq. 1, 6: "EXa- 
μος Ἐλαμαίους, Περσῶν ὄντας à χηγάτας, χατέλι- 
πεν Elanus Elamcos, qui sunt Persarum progeni- 
tores, procreavit. 


(5) ldem plane tradit Josephus loco przdieto : 
'A αξάδης τοὺς vuv Χαλδαίοις χαλουμένους Ἄρφα- 
ξαδαίους ὠνόμασεν, ἄρξας αὐτῶν * Arphaxades no- 
e Arphaxada is [ecit, quor. princeps ( vel pater ) 

ut, 


(4) Imo hi Lud: olim dicebantur teste Josepho 
loco nuper laudate : Αυδοὺς vov xaloost, Λούδους 
δὲ τότε, Λούδας ἔχτισε. 

(5) De paradiso, in quo Moses collocatum Adamum 
narrat, haud absimili modo loquitur Eusebius 
Prep. ev. xit, 44, 45, qui οἱ Mosaicam narratio- 
nem opportunis Platonis locis confirmat. 


(6) Subobscurus vel perplexus c! ambiguus in 
Arinenjaco textu locus. 


s 


EUSEBII CILRONICORUM LIB. I. 


58 


sensus, quem mox comparatio a nobis instituenda 4 verborum ac sententiarum consensu in Alexandrina 


v3l apprime coarguet. Verumtamen Grzcz inter- 
pretationis editio quibusdam in locis a Judaica qui- 
dem vehementer abludit, ab Hebraico - Samaritana 
aulem non eque: ita ut ad diluvium usque cum 
hac non congruat; inde lamen üsque ad tempora 
Abrahami consentientemr babeat traditionem. Qui 
apud nos fertur textus Septuaginta Virorum, is sub 
Phi'adelpho Ptolemzo in Grzecanicum sermonem , 


urbe elaboratus est (1); idemque in bibliotheca 
conditus et diligentissime conservatus. Nunc vero 
accurate perscribam* singulorum textuum tenorem, 
αἱ quivis facile predicti historis differentias intel- 
ligere-queat. 

8. Ergo primo ** videamus, Septuaginta Virorum 
interpretatio ab Adamo ad ortum Abrabamii cujus- 
modi habeat. chronologiam. 


AEgypli vernaculum, ex lebrzo conversus, miroque 


SEPTUAGINTA VIRORUM. 

1. ** Primus homo Adamus anno ztatis ccxxx genuit Selhum : vixitque adhuc annis pce usque ad 
€xxxv annum Malalaelis. 

M. Sethus ammos natus ccv genuit Enosum : vixitque adhuc annis pccvn usque ad xx annum 


1. Enosus annos naue cxc genuit Cainanum : vixitque adhuc annis »ccvv usque ad ii annum 
Mathusalz. . 

1V. Cainanus annos natus cLxx genuit Malalaelem : vixitque adbuc anuis pecrt usque ad Lxxx4 
annum Lamechi. 

V. Malalael annos natue cLzv genuit Jaredum : vixitque adhuc annis bccxxx usque ad χύνῃ! annum 
Noachi. 

VI. Jaredus annos natus οὐχ genuit Enochum : vixitque adhuc annis nccc usque ad ccLxxx annum 
Noachi. ᾿ 

VM. Enochus annos natus οὐχν genuit Mathusalam : vixitque adhuc annis cc, translatusque est anne. 
trigesimo tertio Lamechi. 

VHI. Matbusala annos natne cLxvii genuit Lamcchum : vixitque adbuc annis nccciu. Sub eo contigit 
dfifuvium annis ante obitum viginti duobus (2), unde et. summa relique ejus vitz cognoscitur. Secundum 
vero aiia exemplaria vixit genito Lamccho adhuc annis pccLxxxu (3) οἱ ingruente diluvio obiit. 

IX. Lamechus annos natus cexxxvin genit Noachum : vixitque adliuc annis pxxxv. Ante patrem suam 
Bütbusalam Lamechcs obiit, prcducta vite usque ad pxxxv annum Noachi. 


Ὁ EI0* οὕτω καὶ τὰ παρ. Εὐσεδίου τριχῶς ἐκτεθέντα, ὡς ἐχεῖνός φησι, κατά ve τοὺς ἐδδομέχοντα cocos 
ἐρμηνέα;, καὶ χατὰ τὸ παρ' Ἑύραίοις, καὶ ἔτι χατὰ τὸ παρὰ Σαμαρείταις ἀντίγραφον. Ex codem,p. 80 C. 
(ἡ Εἴδωμεν οὖν πρῶτο. πὼς ἢ τῶν Ὁ’ ἑρμηνεία τὴν ἀπὸ "Alia μέχρι τῆς τοῦ ᾿Αδραὰμ γενέσεως ypo- 
votpaglas παρείληφεν. Ex Syncellc, o. SI ἔν 
EYZEGIOY ΠΡῸΣ AEEIN ΠΑΡᾺ TON EB3OMHKONTA. 
(7) Πρῶτος ἀνθρώπων ᾿Αδὰμ. γενόμενος ἐτῶν s! γεννᾷ τὸν Ef xal ἐπέζησεν ἔτη Ψ' μέχρις ρλε ἔτους 


Μαλαλεέλ. 

XR τενόμενος ἐτῶν Sr γεννᾷ τὸ» Ἑνώς- 
"Evi γενόμενος ἑτῶ 
Kaiyd γενόμενος e 
Μαλαλεὴλ γενόμενο. 
"lágzb γενόμενος b 
Ἐνὼχ γενόμενος ρξε' γεννᾷ «bv 


Μαθουσάλα γενόμενος ἐτῶν ptt τεννᾷ τὸν λάμεχ. 
χαὶ 


Λάμεχ γενόμενος ἐτῶν pray γεννᾷ τὸν Νῶε. 


τελευτᾷ τοῦ Μαθουσάλα - t 


(4) Rem notissimam notis illustrari 
14 unum monemus, lrenzum scilicet Adv. heres. 
11, 95 (cujus sententiam refert etiam Clemens Alex. 
Strom. 1, 22, p. 409,410), Bil.liorum interpretatio- 
mem curatam tradere sub Plolemzo Lagi fllio, 
Philadelphi parente; hoc autem discidium componi 
inodo apud Eusebium liist. eccl. vii, 32, ab. 
dicente eam interpretationem utrique regi 
oblatam ; ex quo dicto intelligimus utruuque Pto- 
lemzum per id tempus regnavisse, ene extrema 
Ptolemzi Lagi ztate. Sic fere opinatur. Vossius De 
historic. Gr. 1, 12. Eusebius tamen non solum hoc 
loco, verum etiam posteriore libro, et Prep. ev. 
vin, 1, Philadelphum unice hac in re commemorat. 

(2) bicendum est. quatuordecim. Erant enim gi- 
gnentis Mathusalm anni οὐχ; quibus addendi 
$unbctryvxvin. Lamechi gignentis Noacbum. llis 
rursus addendi nc Noaclii usque ad diluvium, qua 


xol ἐπέζησεν ἔτη QU. μέχρις 
ος’ γεννᾷ τὸν Καϊνᾶν- καὶ ἱπέζησεν Er, ψιε' μέγ! 
qu γεννξ τὸν Παλαλελ καὶ i 
ἐτῶν obe γεννᾷ τὸν Ἰάρεξ" καὶ ἐπέζησεν ἔτη Ψλ' μέχρις μη’ ἔτους Nus. 
ν ρξβ᾽ γεννᾷ τὸν "Ev" xal ἐπέζησεν ἔτη o μέχρι σπ' ἔτους Nux. 

ἰσθουσάχε * καὶ ἐπέζησεν ἔτη σ΄, xa) μὲ 
xal ἐπέξησεν ἔτη δ΄. 
πέζησεν ἔτη qi 
ἔζησε δὲ μέχρις gie! ἔτους Νῶε. 


στοῦ ἔτους "Evóy. 
vy ἔτους Μαθουσάλα. , 


ζησεν ἔτη qp! μέχρις πα' ἔτους Λάμεχ. 


ἢ ἐν ἔτει X! τοῦ Λάμεχ. 


". Πρῶτος Λάμεχ πρὸ τοῦ ἰδίου πατὶ 
Ez Syncello, p. 6,85. ^ ii "s 


|uis ferat? B est summa annorum nccccLv. Vixit autem Mathu- 


sala annis DCCCCLXIX ; ergo annis xiv diluvium e 
«cessit. Atque hic est famosa questio, ut verbi 
llieronymi Quest. in Gen. v, 25, utamur, ct dispt 
tatione omnium Eeclesiarum ventilata, quod nimi- 
rum juxta diligentem Mepputationem quatuordecii 
annos post diluvium Mathusala vixisse referatur. 
Sed enim Augustinus De civ. Dei, xv, 15, et 


Salam sex annis ante diluvium fuisse defunctum. 

(3) Biblia sane Armeniaca aiunt Mathusalam post 
genitum Lamechum superfuisse ann 
verum eadem docent Mathusalam genuisse ann 
gtalis cLxxxvir : quare et de sententia Arn.eniorum 
Mathusala diluvio superfuit. 


59 EUSEBII CHRONICORUM LU. I. C0 


X. Noachus annos natus p genuit Semum, Chamum et Japhethum: vixit adhuc usque ad diluvium annis c. 
Sexcenlesimo Noachi anno supervenit diluvium. Vixitque Noachus post. diluvium cum filiis suis annis 
CCCL ugque ad. annum octogesimum tertium (1) Heberi. 

Summa aunorum awxccxLu. Hxc secundum Septuaginta Virorum interpretationem. 


9. HEBRAICUM VERO JUD/EORUM EXEMPLAR ITA SE HABET. 


' I. Adamus anno ztatis cxxx genuit Sethum : vixitque adhuc annis nccc usque ad εν! annum Lamechi., 

If. Sethus annos natus cv genuit Enosum : vixitque adhuc annis pcccvn usque ad cLxviu annum 
Lamechi. 

ΠῚ. Enosus annos natus xc genuit Cainanum : vixitque adhuc annis ncccxv usque ad Lxxxiv annuir 
Noachi. 

1. Cainanus annos natus Lxx genuit Malalaelem : vixitque adhuc annis ncccxt usque ad cLxxix an- 
num Noachi. 

V. Malalael annos natus ΕΧῪ genuit Jaredum : vixitque adbuc anais ncccxxx usque ad ccxxxiv annum 
Noachi. 

VI. Jarcdus anuos natus cLxn (2) genuit Enochum : vixitque annis nccc usque ad cccuxvi (5) annum 
Noachi. 

Vil. Enjchus annos natus Lxv genuit Mathusalain : vixitque adbuc annis ccc, translatusque est anno 
centesimo decimo tertio Lamechi. 

Vill. Mathusala annos natus cuxxxvii (4) genuit Lamechum : vixitque adh 1c annis nccLxxxii usque ad 
ipsum diluvium (5). 

IX. Lamechus (6) annos natus cLxxxu genuit Noachum : vixitque achuc annis pxcv. Is obiit quinquen- 
nio ante diluvium. 

X. Noachus annos natus Ὁ genuit Semum, Chamum et Japhethum : vixitque adhuc annis c usque ad 
diluvium. Anno sexcentesimo Noachi diluvium fuit. Vixitque adhuc post diluvium annis cccL usque ad 
anauna Lvin Abrahami. 

Sumnia annorum upcrvi. Dissentit a Septuaginta Virorum interpretatione annis octoginta sex supra 
quingentos. 


10. IIoc annorum numero, aliorum quidem pa- 
triarcliarum ab Adamo ad Noachum tempora, ante- 
quam quisque procreare liberos inciperet, differunt 
ἃ Saptuaginta V.rorum interpretatione: cum cadem 


autem consentiunt Jaredi, Matbusalze οἱ Lamechi 
tempora (7). Jam ex trium horum concordia pro- 
num est conjicere, lectionem nostram etiam in prae- 
cedentibus melius, se habere. Nainque e copia Lem- 


Νῶε γενόμενος ἑτῶν φ' γεννᾷ τὸν Σὴμ, τὸν Χὰμ, τὸν Ἰάφεθ xaX ἐπέξησεν μέχρι τοῦ χαταχλυσμοῦ 
τ 


ἔτη ρ΄. Ἐν ἕτει y' τοῦ Νῶε ὁ χαταχλυσμὸς ἐγένετο xal ἐπέζησεν Νῶε μετὰ 


μέχρι; πγ' ἔτους "E6:p. 


ν χαταχλυσμὸν ἔτη τν' 


Ὁμοῦ τὰ πάντα βομθ', Ταῦτα μὲν κατὰ τὴν O' ἑρμηνείαν. Ex Syncello, p. 85 D. - 


EYZEBIOY ΠΡῸΣ AESIN ΠΑΡΑ ΤΟΥ͂ EBPAIKOY. 


“'Αδὰμ γενόμενος ἐτῶν X γεννᾷ τὸν Σήθ" xal ἐπέζησεν ἔτη w' ἕως vc! ἔτους λάμεχ. 
X540 γενόμενος ἑτῶν ps' γεννᾷ τὸν Ἑνώς" καὶ ἐπέζησεν ἔτη o μέχρι ρξη’ ἔτους Λάμεχ. 


Ἑνὼς γενόμενος ἑτῶν uv γεννᾷ τὸν Καϊνᾶν " καὶ ἐπέζησεν ἔτη tots 


μέχρις πδ' ἕτους Νῶε. 
δ' ἕτους Νῶε. 


Καϊνᾶν γενόμενος ἑτῶν o D τὸν Μαλαλεὴλ' xai ἐπέζησεν ἔτη cp! μέχρις fo ἕτους Νῶε. 


Μαλαλεὴλ γενόμενος ἐτῶν 


ε' γεννᾷ τὸν Ἰάρεδ᾽ xai ἐπέζησεν ἔτη o! μέχρις o 


Ἴάρεδ γενόμενος ἑτῶν xd γεννᾷ τὸν Ἐνώχ’ xai ἐπέζησεν ἔτη w' μέχρις τξς’ ἕτους Νῶε. 


ἝἙνὼχ γενόμενος ἐτῶν 


Νῶε γενόμενος ἑτῶν φ' γενν 


ε' γεννᾷ τὸν Μαθουσάλα’ καὶ ἐπέζησεν. ἕτη τ', xal μετετέθη ἐν Exec ριγ᾽ Λάμεχ. 


Μαθουσάλα γενόμενος ἑτῶν f γεννᾷ τὸν Aápey: xal ἐπέζησεν qnx6' ἕως ἀὐτοῦ τοῦ χαταχλυσμοῦ. 


"Ev ἔτει χ' τοῦ Νῶε ὁ καταχλυσμὸς ἐγενήθη" xal ἐπέζησεν Νῶς μετὰ τὸν καταχλυσμ 


ἔτους ᾿Αὐραάμ. 


τὸν Σὴμ, τὸν Χὰμ, τὸν Ἰάφεθ ' xal ἑπέζτησεν ἔτη ρ' μέχρι τοῦ χατακλυσμοῦ. 


ν ἔτη τν μέχρι νη’ 


Ὁμοῦ τὰ πάντα ἔτη αχνς’. Διαφωνεῖ πρὸς τὴν τῶν O^ ἑρμηνείαν ἐν ἕτεσι φπς΄. 
ε 


Ἐν τούτοις οἱ μὲν τῶν ἄλλων τῶν ἀπὸ A 


χαὶ ἐπὶ 


ρόνοι πρὸ τῆς ἑκάστου παιδοποιίας διεστηχασι 


ω 


πρὸς τὴν τῶν O^. ἑρμηνείαν " συμφωνοῦσι δὲ αὐτῇ οἱ τοῦ Ἰάρεδ χαὶ τοῦ Μαθουσάλα χαὶ τοῦ Λάμεχ᾽ ἐκ δὲ τῆς 
τούτων συμφωνίας πάρεστι λογισμῷ λαθεῖν, ὅτι xal τὰ πρὸ τούτων βέλτιον ἡ map! ἡμῖν ἀνάγνωσις ἔχει. "An 


1) Codex Arm. υχχχ, sed mendum tollitur tum p thusalam diluvio superstitem, ait diserte llierony- 


8 Grxco textu, tim. supputatis annis ccct. Noachi, 
qui pertingunt ad annui Lxxrimn Heberi. 

2) Codex Arm. tantiim txn; sed contra est in- 
ferius. Veram lectionem tuetur. etiam- Augustinus 
De civ. Dei, xv, 10, qui ait : In. sexta [rmeratione 
nusquam  ulrique codices (Graocus et Hebraicus) 
discrepant. 

3) Codex Arm. tantum rrvi. 

4) llinc corrigendus Augustini locus De civ. 
Dei xv, 15, in quo mendose scribitur cLxxxti. 

(8) Etiam in [leUraicis codicibus exhiberi Ma- 


mus Quest. in Gen. v, 25. At Augustinus De ctv. 
Dei xv, 41, et Quast. n in. Gen., existimabat in 
Hebraicis dici Mathusalam przmortaum diluvio. 
Num ergo Augustinus designat potius codices He- 
braico-Samaritanos? 

(6) Lamechi generatio desideratur nunc in Eusebii 
textu Grzeco apud. Syneellum, 

(1) Recole superiores locos, tum Latinos ex Ar- 
meniacis, tum Gr:ecos cum notis. Neque enim tan. 
tas copiponerc lites nostrum est. ἢ 


6t RUSEBIL CHRONICORUM LID, I, —— e 


poris Jaredi aliorumque duorum, palam fit, prece- A Graco LXX Virorum ;. tempus autem tantummodo 


dentium quoque tempora cum Septuaginta Virorum 
editione consentire debere. Sane si juniorum natu- 
que minorum tempora (1), propter auctas annorum 
centurias, in Hebraico textu respondent Septua- 
ginta Virorum interpretationi ; multo magis opor- 
tet vetustiores illos et progenitores copia temporis 
posteris suis antecelluisse. Nunc cum videam, facta 
summa temporum cujusque viri, tempus ante nu- 
ptias cum illo post nuptias copulatum, eumdem nu- 


.ante nuptias in. Hebraico textu contractum ;. ego 
equidem suspicione percutior, id Judzerum opera 
curatum esse, qui ausi sint tempora nuptias pra- 
cedentia mutilare atque subtrahere, ob studium 
accelerandi sibi conjugii liberosque gignendi.Qvuippe 
si ii velustissimi et longezvi et annosi ardeo przema- 
ture ad nuptias gignendumque accesscrunt, uti 
lectio Jud:eorum demonstrat, quis eum inorem 
prococium nuptiarum sedulo imitori nollet? 


merum couficere tum in Hebraico textu tum in 
41. SECUNDUM HEBRAICUM SAMARITANORUM EXEMPLAR. » 


I. Adamus anno ztatis cxxx (2) genuit. Sethum : vixitque adhuc annis pccc usque ad ccxxi annum 
Noachi. 

H. Sethius annos natus cv genuit Enosum : vixitque adhuc annis pcccvil usque ad cccxxxv annum 
Noachi. 

"1. Enosus annos natus xc genuit. Cainanum : vixitque adhuc annis pcccxv usque ad ccccxxxun an- 
num Noachi. . 

IV. Cainauus annos natus Lxx genuit Malalaelem : vixitque adhuc annis pcccxu usque ad pxxviti ah- 
mun) Noachi. 

V. Malalael annos natus Lxv genuit Jaredum : vixitque adliuc auris ncccxxx usque ad pnLxxxim annum 
Noachi. 

Vl Jaredus annos natus χη g^nuit Enochum : vixitque adhuc annis pccL xxxv usque ad ipsum diluvium. 

Vil. Enochus annos natus Lxv genuit Matbusalain : vixitque adhuc annis ccc, translatusque est. anno : 
centesimo octogesimo Noachi. 

VIII. Mathusala annos natus Lxvti genuit Lamecbhum : vixitque adhuc annis pcLin (3) usque ad diluvium. 

IX. Lanechus annos uatus tiri. genuit Noachum : vixitque adliuc aunis pc usque ad ipsum diluvium. 


γὰρ τοῦ πλείονος χρόνου τοῦ περὶ τὸν Ἰάρεδ δῆλος ἂν γένοιτο χαὶ ὁ τῶν προαγόντων συντρέχειν ὀφείλων τῇ 
τῶν Ο’ ἐχδόσει. Εἰ χὰρ ol νεώτεροι χαὶ μεταγενέστεροι τοῖς χρόνοις ταῖς τῶν ἑχατοντάδιυν προσθήχαις εὕρην - 
t2: χατὰ τὴν τοῦ Ἕδραϊχοῦ γραφὴν σύμφωνοι τῇ τῶν O' ἑρμηνείᾳ, πόσῳ πλέον εἰχὸς ἣν τοὺς ἀρχαιοτέρους 
xal αὐτῶν ἐχείνων προπάτορας, μᾶλλον τῶν μετέπειτα, πολυχρονιωτέρους γενέσθαι ; “Ὁρῶν δὲ ἐν τῇ goYxt- 
gaÀauog:t τῆς Exástou ἀνδρὸς ζωῖς, tbv πρὸ τῆς παιδοποιίας χρόνον, xal τὸν μετὰ τὴν παιδοποιίαν ἅμα 
συναγόμενον τὸν αὐτὸν áp v σώζοντα, κατά τε τὴν τῶν 'E6paltov ἀνάγνωσιν, xai χατὰ τὴν τῶν O' ἑρμη 
νΞέαν, μόνα δὲ τὰ πρὸ τῆς τεχνογονία: ἔτη παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἀντιγράφων συνεσταλμένα, χινοῦμαι μήποτε 
Ἴουδαίων ἔργον ἣν τοῦτο πολμησάντων συστεῖλαι χαὶ ἐπιταχῦναι τοὺς πρὸ τῆς παιδοποιίας χρόνους ἐπιτροπῇ 
ταχυγαμίας. Τῶν γὰρ παλαιοτάτων ἀνδρῶν μαχροδίων ὄντων xaX πολυχρονίων, οὕτω δὲ χατὰ τούτους θᾶ-:- 
rov ἐπὶ τοὺς γάμους χαὶ παιδοποιίας ἐλθόντων, ὡς ἡ παρ᾽ αὐτοῖς ἀνάγνωσις διυλοῖ, τίς οὐχ ἂν αὑτῶν τῇς 
ταχυγαμίας τὸν ὅμοιον τρόπον ἐζήλωσεν ; 
ΕΥ̓ΣΕΒΙΟΥ͂ ΠΡῸΣ AEXIN KATA TO ΠΑΡᾺ ΣΛΜΑΡΙΠΤΑΙΣ EBPAIRON. 
᾿Αδὰμ γενόμενος ἑτῶν p) γεννᾷ τὸν Ef0* xat ἐπέζησεν ἔτη w' μέχρι σχγ’ ἔτους Νῶε. 
zs ἢ πενόμενος ἑτῶν oe redd τὸν Ἑνώς: xo ἐπέζτσεν ἔτη tS! ἕως τλε' ἕτους Νῶε. 
γὼς γενόμενος ἑτῶν vv! γεννᾷ τὸν Καϊνᾶν " xal ἐπέζητεν ἔτη ὠιε’ μέχρι υλγ'’ ἔτους Νῶε. 

Καϊνᾶν γενόμενος ἑτῶν o' γεννᾷ τὸν Μίαλαλεήλ' καὶ ἐπέζησεν ὠμ’ μέχρι xr ἔτους Noc. 

Μαλαλεὴλ γενόμενος ἐτῶν ξε' γεννᾷ τὸν "Iápsó: xat ἐπέζησεν ἔτη ὧὠλ' μέχρι φπγ' (4) ἔτους Νῶε. 

Ἴάρεδ᾽ γενόμενας ἐτῶν EO' γεννᾷ τὸν "Every? καὶ ἐπέζησεν ἔτη qme" μέχρις αὐτοῦ τοῦ χαταχλυσμοῦ. 

. Ἐνὼχ γενόμενος ἑτῶν ξε' i5 γεννᾷ τὸν Μαθουσάλα. χαὶ ἐπέζησεν ἔτη τ'- μετετέθη ἐν ἕτει pz τοῦ Νῶε. 

σάλα γενόμενος ἐτῶν GU γεννᾷ τὸν Λάμεχ' xal ἐπέζησεν ἔτη yvy ἕως τοῦ χαταχλυσμοῦ. 
Λάμεχ γενόμενος ἐτῶν vy! γεννᾷ τὸν Νῶε" χαὶ ἐπέζησεν. ἔτη y! μέχοις αὐτοῦ τοῦ καταχλυσμού. 


(t) Nempe post diluvium. B perstitem confirmat Syncellus p. 20 C : Ὁ Εὐσέδιος 


(2) Codex Arm. cxc. 

(3) Mirari subit quod Ilieranymus Quest. in Gen. 
v, 95, dicat : In lebrais el Samaritauorum libris 
iia scriptum reperi : « Et vixit Mathusala centum oc- 
toginta septem annis el genuit Lamech, Ei vixit Ma- 
&husala postquam genuit Lamech septingentos octo- 
ginta duos annos,» ctc. Àtqui textus editus Samari- 
tanus ita 55. habet uti scribit Eusebius, Est autem 
in Ambrosiana satis vetus et. pretiosissimus Pen- 
tateuchi Samaritani codex membraneus, quem in 
urbe Sichem invenit olim Frater ille Thomas No- 
variensis, cujus in Arabicis studiis non obscura 
laus est. Jam et hic codex, quantum in detritis pa- 
gellis lezere nobis licuit, edito textui Samaritauo 
suffragatur. Certe. ab Euscbio τῶν LXX sententie 
adlicrente ciistiuatum esse Mathusalam diluvio su- 


περὶ τοῦ Μαθουσάλα φησὶν ὅτι, τοῦτον ὑπερδῆναε 
τὸν χαταχλυσμόν. Quot autem annis Mathusala di- 
luvium de Eusebii sententia excesserit, vide su 
rius col. 147. Denique cum ibidem dicat Ensebtus: 
Mathusalam in aliquot exemplaribus tradi supersti- 
tem post gignendum annis pccLxxxi, notandum est 
egregium testimonium Svncelli P 414. A. qui id 
apud: Eusebium legerat : Τινὲς δὲ φασὶν, ὧν εἷς ἃ 
Εὐσέδιος, ἔχειν τινὰ τῶν ἀντιγράφων ὅτι ᾧπδ' b 
ἐζησεν Μαθουτάλα μετὰ τὸ γεννῆσαι αὑτόν. 

(4) Mendose Syncellus in edd. φλγ'. 

(5) Grecus textus Eusebii apud Syncellum habet 
LX ; sed sunt Lxv in Biblicis exemplaribus : idqtie 
confirmatur à summa, qu:e subditur, annorum 
4ccCvii, Nune. autem. Armenius interpres. demon- 
strat, ab ipso quoque Eusebio scriptos fuisse Lxv. 


63 EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 


δά 


X. Noachus annos natus ὁ genurt Sernum : vixitque adhuc annis c usque ad diluvium. Anno Noachi 
. e *. . . . . . . . . 
sexcentesimo accidit diluvium : vixitque adhuc Noachus post diluvium annis cccL usque ad octo;esi- 


mum tertium annum Ileberi. 


Sunima annorum xcccvu. Differt ab. IIebraico Jud:eorum exemplari annis cccxtix ; ἃ Septuaginta au- 
tem Virorum interpretatione annis pccccxxxv. Atque hec ante diluvium. 


19. Nunc age ad tempora qui consecuta sunt, A in excelsis Libani montis fastigiis reperti sunt. 


aecedamus. Atque illud in primis menti nostre 
eonsignatum habcamus, quod nimirum llebraiez 
de diluvio narrationi Chald:orum quoque codices 
?dsonent, itemque de arca a Noacho coudita. Equi- 
dem post commeirnoratam a me diligenter Chaldzo- 
rum historiam, superfluum duco eosdem denuo 
s$crmoncs ogeerere. Caeterum Quod illa aquarum al- 
Fuvies celsissimum quemque montem excesserit, 
nos ipsi, qui li»c scribimus, rei veritatem oculis 


Nam cum lapides zdificiorum causa e sumtnis ju- 
gorum latomiis exciderentur, varia maritimorum 
piscium genera in montanis cavernis petasonum 
instar deprehensa sunt, ad banc usque diem utcun- 
que incolumia : atque adeo nobis contigit antiqua 
illius histori:» perspicuum testimoniunt oculis con- 
templari. Sed hzc qui audiunt pro suo quisque 
libito comprobent ; nos instituta persequamur. 
15. Post diluvium anno altero 


gpeculati sumus. Nostra enim :etate pisces aliquot 


SECUNDUM SEPTUAGINTA VIRORUM INTERPRETATIONEM: 


Il. Semus Noachi filius genuit Arphaxadein : vixitque adhuc annis p usque ad ci annum Phaleci. 

I]. Arphaxades annos natus cxxxv genuit Salam : vixitque adhuc annis ccccim usque ad rx annum 
Ragavi. . 

ΠῚ. Sala (1) annos natus cxxx genuit Heberum : vixitque adhuc annis cccevi, usque ad vit annum 
Seruchi. 

IV. Heberus annos natus cxxxw genuit Phalecum : vixitque adhuc annis ecccxxxin usque ad xxxvi 
3nnum Nachori. 

V. Phalecus annos natus cxxx genuit Ragavum : vixitque adhuc annis ccix usque Lxxv annum Seruchi. 


lllius (2) tate terra divisa est : ideoque Phale- p eidem que sententiz suffragantur exterarum etiam 
cus in lHebrzorum sermone significat divisionem. — gentium scripta, nempe ita tradit Polyhistor Ale- 
Is patri suo premortuus est. Sub eodem consur-  xander in €Chaldaicarum rerum volumine, itidem- 
rexit turmis zdificium : tum ex una eatenus lingua que Abydenus : quorum verba superius in Chal- 
plurimi sermones propagati sunt, et suum cuique — daicis monumentis protuli (3). Jam post Phale- 
genti idioma tributum. Rem divini libri memorant, |. cum , 


Νῶς γενόμενος ἐτῶν φ' γεννᾷ τὸν Σήμ’ xaX ἐπέζτσεν ἕτη (/ μέχρι τοῦ χαταχλυσμοῦ, "Ev Exet τοῦ Νῶε χ' 
ὁ χαταγλυσμὸς ἐγενέθη᾽ χαὶ ἐπέζησεν Νῶε μετὰ τὸν χαταχλυσμὸν ἔτη cv μέχρις πγ' ἔτους "E6ep. 

Ὁμοῦ τὰ πάντα ἔτη ax. Διατωνεῖ πρὸς μὲν τὸ Ἰουδαϊχὸν ceat τμθ’ πρὸς δὲ τὴν τῶν Ο’ ἑρμηνείαν ἕτεσιν 
$e. Καὶ ταῦτα μὲν τὰ πρὸ τοῦ χαταχλυσμοῦ. 

Ἐπίωμεν δὲ xal τοὺς μετὰ ταῦτα χρόνους, πρῶτον ἐχεῖνο σημειωσάμενοι, τὸ συμφώνως τοῦ παρ᾽ Ἑδραίοις 
ἰστορουμένηυ χαταχλυσμοῦ, xal τὴν Χαλδαίων μνημονεῦσαι γραφὴν τῆς τε κατασχευασθείσης: ὑπὸ τοῦ Νῶς 
κιδωτοῦ. Τὸ 55 τὸν χαταχλυσμὸν ἀρθῆναι ἐπὶ τὰ ὑψγλότατα τῶν ὁρέων, xal ἡμῖν τοῖς μετὰ ταῦτα γράφουσιν 
ἀλήθειαν ἐπιστώσατο αὐτοψία τινὼν ἰχθύων χαθ᾽ ἡμᾶς εὑρημένων ἄνω πρὸς αὐταῖς τοῦ Λιθάνονυ ταῖς ὑψη- 
λοτάταις ἀχρωρείαις" λίθους γὰρ ἐνθένδε εἰς οἰχοδομὰς τινὲς ἀπὸ τῶν ὁρῶν ἐχτέμνοντες, θαλαττίων ἰχθύων 
εὗρον διάφορα γένλ, & δὴ ἐπὶ τῶν χατὰ ὄρη χοιλωυμάτων συναποπαγῆναι τῇ ἰλύϊ, χαὶ τεταριχευμένων ólxny 
εἰς δεῦρο διαμεῖναι συνέδη, ὥστε ἡμῖν, δι᾽ αὐτή: τῆς ὄψεως, τὴν τοῦ παλαιοῦ λόγου σωθῆναι μαρτυρίαν. 


ΕΥ̓ΣΕΒΙΟΥ ΚΑΤᾺ ΤΗΝ ΤΩΝ O'EPMHNEIAN. 


Μετὰ τὸν χαταχλυσμὸν ἕτους δευτέρου. | 

Σὴμ υἱὸς Νῶε γεννᾷ τὸν ᾿Αρφαξάδ' xaX ἐπέζησεν ἔτη φ' μέχρι pa' Éxvouc dax. . 

᾿Αρφαξὰδ γενόμενος ἐτῶν ρλε’ γεννᾷ τὸν Σαλά: χαὶ ἐπέξζησεν ἔτη vy! μέχρις θ' ἕτους Ῥαγαῦ. 

Σαλὰ γενόμενος ἐτῶν ρλ' γεννᾷ τὸν "E6cp* xaX ἐπέζησεν ἔτη vc' μέχρις ζ' ἔτους Σερούχ. 

"E6cp γενόμενος ἑτῶν ρλδ' γεννᾷ τὸν Φαλέχ' xat ἐπέξῃσεν ἔτη υλγ’ μέχρι àv! ἔτους Ναχώρ- 

Φαλὲχ γενόμενος ἑτῶν ρλ' γεννᾷ τὸν ᾿Ραγάμ." καὶ ἐπέζησεν ἔτη σθ’ μέχρις os' ἕτους Σερούχ. 

Ἐν ταῖς ἡμέραις Φαλὲχ διεμερίσθ Υἦ᾽ 90 ὃ xal ίνει τὸ Φωλὲκ τῇ Ἑδραίων φωνῇ μερισμόν" xa 
“οὗτος πρὸ Ki: n ὃς MNA MURAL πυργοποιία συνέστη, χαὶ ἀπὸ μιᾶς τῆς πάλαι ra) fao πολυ- 

φωνία γέγονε χαὶ fj καθ᾽ ἕχαστον ἔθνος τῶν γλωσσῶν διαφορά. Μετὰ δὲ τὸν Φαλὲχ 


(1) Salam filium Cainani, non autem Arphaxadis, 
tradit Lucas i, 56. Jam hunc Cainanum ab omni- 
bus chironographis in ordinem procreationum fuisse 
relatum, dicit Moses Chorenensis Η ἰδι.1, 4. At Eu- 
sebius omisit ; ergo Chorenensis Eusebii £//ironicon 
ignorabat, cum alioqui ejus Historiam ecclesiasticaia 
in Armeniacam linguam translatam legeret it, 9, Ob 
Cainanum pratermissum s»pe reprehendit Euse- 


bium Syncellus pp. ὅθ, 42, 79, 99, 115, 168. Hac 
super re disputat etiam Samuel in Chronologia. . 

(2) Nempe Phaleci. In textu Arm. est Seruchi, 
quod mendum tollitur in margine codicis scribendo 
iliius. ld autem. mendum similitudine vocum Ar- 
meniacarum sona illius et sERUCA. Seruchi. gencra-. 
tum fuerat. 

(3) Capp. 4 οἱ 8. . 


05 EUSEDH CIHtONICORUM LIB. T, 6 


VI. Ragavus annos natus cxxxv g»nuit Seruchui : vixilque adhuc annis ccvu usque ad Lxxvi (4) an- 
num Nachori. 
VH. Seruchus annos natus cxxx genuit Nachorum : vixitque adhuc annis cc usque ad 1.1 annum 
Abrahanii. 
Vil. Nachorus annos natus Lxxix genuit Tharam : vixitque adhuc annis cxix usque ad xLix annum 
Abrahami. 
1X. Thara annos natus Lxx genuit Abrahamum : vixitque adhuc annis cxxxv usque ad xxxv annum 
i. 
Abrahami annus primus. Is est Judzz gentis progenitor. Ejus atate. Assyriis cunctisque À: 
deminati sunt Ninus atque. Semiramis. A diluvio ad primum annum Abrahami congeruntur anni 
sccccxLit, Erant autem ab Adamo ad diluvium anni xaccxLi (2); summa igitur est annorum antucuxxxiv (5). 
14. Attamen ϑῆπο post diluvium altero - 


SECUNDUM HEBRAICUM JUD.£ORUM EXEMPLAR - 


1. Semus Noachi filius genuit Arphazadem : vixitque adhuc annis n usque ad t annum Jacobi. 

M. Arphaxades annos natus xxxv genuit Salam, vixitque adhuc annis ccccii usque ad χα τη annum. 
isaaci. 

HI. Sala annos natus xxx genuit Heberum : vixitque adhuc annis ccccin usque ad. xvii annum Jacobi, 

IV. Hleberus annos natus xzxiv genuit Phalecum : vixitque adhuc annis ccccxxx usque ad Lxxix an- 
num Jacobi. 

V. Phalecus annos natus xxx genuit Ragavum : vixitque adhuc annis ccix usque ad xtviit annum 
Abrabami. 

VI. Ragavus annos natus xxxi! genuit Seruchum : vixitque adhuc annis ccvi usque ad Lxxviti annum. 
Abrahami. 

VII. Seruchusannos natus xxx genuit Nachorum: vixitque adhucannis cc usque ad primum annum 
Isaaci. 

VIH. Nachorus annos natus xxix genuit Tharam : vixitque. adhuc annis cxix usque ad xiix anum 
Abrabani. 

IX. Thara annos natus Lxx genuit Abrahamum : vixitque adbuc annis cxxxv (4j usque ad xxxv annum 
dsaaci. 

X. Abrabami annus primus. À diluvio ad primum annum Abrahapi conficiuntur anni ccLxxxxm. Ab 
Adamo autem summa est annorum aiccccxxxxvit, Differt a Septuaginta Virorum interpretatione annis 
MCOrTIV. 

15. Attamen anno post diluvium altero 


Σεροὺχ γενόμενος ἐτῶν ρλ' γεννᾷ τὸν Ναχώρ" καὶ ᾿πέζησεν ἔτη σ' μέχρι να' ἔτους 


Ναχὼρ γενόμενος ἐτῶν οθ' γεννᾷ τὸν Θάῤῥα- καὶ ἐπέζησεν ἔτη ριϑ' μέχρις o" (5) ἔτους ᾿Αδραάμ. 
᾿θάῤῥα τενόμενος ἐτῶν δ γεννᾷ τὸν ᾿Αδραάμ᾽ xal ἐπέζησεν ἔτη phe μέχρι λε᾿ ἔτους Ἰσαάκ. 

᾿Αδραὰμ ἔτος πρῶτον. Οὗτος ἣν ὁ τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους προπάτωρ. Κατὰ τοῦτον ᾿Ασσυρίας xal τῆς ᾿Ασίας 
φιΑσης ἐδαοδευσεν Nh καὶ Σεμίραμις. Ὁμοῦ ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ τὴ πρῶτον ἔτος ᾿Αδραὰμ ἔτη 25. 
*Hy& τὰ ἀπὸ τοῦ ᾿Αδὰμ ἐπὶ τὸν χαταχλυσμὸν ἔτη βομδ'- τὰ πάντα συνάγεται ἔτη γρπδ᾽. 


ΕΥ̓ΣΕΒΙΟΥ͂ ΚΑΤᾺ ΤῸ ΠΑΡΑ IOYAAIOIZ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


“Ραγαῦ γενόμενος ler γεννᾷ τὸν Σερούχ. καὶ ἐπέζησεν ἔτη σῷ μέχρις οὗ, ἔτους Ναχώρ. 
'Αδραάμ. 


"Taxi 
ἔτους Ἰσαάχ. 


ἔτη φ' μέ; 
αξὰξ γενόμενος ἐτῶν λέ’ qe wd τὸν Tad. καὶ ἐπέτησεν D 


γε 
Θάῤῥα γενόμενος ἐτῶν d γεννᾷ τὸν ᾿Αδραάμ- xa ἐπέζησεν ἔτη pie μέχρι c ἔτους Ἰσαάχ. 
: Ὃς πρῶ χ foren E ossa ἔτη σνιδ΄. Τὰ δὲ πάντα ἀπὸ 


(1) Textus. Arm. Lxx, sed ibidem in margine 
1xiv". 

(2) Hanc summam recte deflnitam ab Eusebio 
censet Syncelus p. 54 À: Εὐσέδιος ὥ 


"wog 
ἔθετο xal ὁμοφώνως τῇ Γραφῇ, 


deinceps nonnullos putatis annorum rationibus 
emendandos censuimus. 

(5) Mta nunc se habet Gracus textus; sed men- 
dum corrigitur ab Armenio interprete, qui meliore 
lectione usus est. 


. Mem ai as C. 


(δ) Hunc diserte annorum numerum definitum 
fuisse apud Eusebium ab Adamo ad Abrabamum 
&ocet Syncellus pp. 35, 54, 92, 111. 

(4) Codex Aim. ce, quem numerum aliosque 


(δ) lta. nunc textus; sed. veram lectionem exhi- 
bei Armenius interpres, L. Sic enim colliguntur 
anni reliqui Semi quingenti, quandoquidem Jaco- 
bus natus est ahno Isaaci Lx (Gen. xxv, 29). 


9 t EUSEBD:II CITRONICORUM LID. 1. 68 
SECUNDUM HEBRAICUM SAMARITANORUM EXEMPLAR, 


I. Semus Noachi filius genuit Arphaxadem : vixitque adhuc annis » usque ad ct annum Phaleci. 

Tl. Arphaxades annus natus cxxxv genuit Salam : vixitque adhuc annis ccc (1) usque ad. xxxix an- 
aum Phaleci. 

Til. Sala annos natus cxxx genuit Heberum : vixitque adhuc annis cccni (2) usque ad xxxix annum Ra- 
gavi. 

IV. Heberus annos natus cxxxiv genuit Phalecum : vixitque adhuc annis cctxx (5) usque ad cxt annum 
Ragavi. 

V. Phalecus annos natus cxxx genuit Ragavum : vixitque adhuc annis cix usque ad cix annum ltagavi. 

VI. Ragavus annos natus cxxxiu genuit Seruchum : vixitque adhuc annis ccvii usque ad Lxxvit auium 
Nachori. 

VH. Seruchus annos natus cxxi genuit Nachorum : vixitque adhuc anuis c usque ad xxi. aunum 
Abrahami. 

VII. Nachorus annos natus Lxxix genuit Tharam: vixitque adhuc annis Lxix usque ad Lxix annuin 
Thare. 

TX. Thara annos natus Lxx genuit Abrabamum : vixitque adhuc annis Lxxv usque ad Lxxv annum Abra- 
hami. 

X. Abraliami primus annus. A diluvio ad. primum annum Abrahami conficiuntur anni pccccxti, quot 
videlicet etiam in Septuaginta Virorum editione habentur (4). 


Ergo cum nostra lectione congruunt llebraicte, 
qui apud Samaritanos feruntur, litterz, quod atti- 
net ad priorum. annorum ante gignendum designa- 
üiones : differuntque ab Ilebraico Judeorum exem- 
plari annis nct, Namque a diluvio ad. primum an- 
mun Abrahami in libris Judaeorum anni sunt 
CECLXXXXII. 

46. Quandoquidem igitur antiquissimus Hebrzo- 
rum textus, qui apud Samaritanos ad hanc usquo 
diem incolumis superest, cum LXX Virorum inter- 
pretatione congruens, patriarchas eghibet a diluvio 
ad Abrabamum generantes post predictas annorum 
tceDturias, οἱ quod supra est ; quonam pacto dicere 


licet, majores illos natu multoque longiore vita, 
quam ipsorum posteris usuvenit, utentes, tam cito 
2d procreandum accessisse, el non. potius eo tem- 
pore quod Septuaginta Viri designant? Prudens (3) 
priterea ratiocinium | suadet, ut prorsus fateamur, 
Judaicum scriptum peccare in recensefidis ab Adamo 
ad Abrahamum temporibus, tribus exceptis qui 
circa Jaredum vertuntur (6); scriptum autem Sama- 
ritanum tantummodo usque ad diluvium in errore 
versari; namque a diluvio ad Abrahamum conser- 
sus est cum annorum perscriplo a Septuaginta Viris 
eatslogo. Evidentissime. (7) igitur Judaicum He- 
breorum exemplar in mendo cubat : quippe quod 


ΕΥ̓ΣΕΒΙΟΥ͂ ΚΑΤᾺ TO IAMAPEITON ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


ΣΈ τους β' μετὰ τὸν κατακλυσμὴν 


Σὴμ υἱὸς Νῶε γεννᾷ τὸν ᾿Αρφαξάδ' καὶ ἐπέζησεν E: 
᾿Αργαξὰδ γενόμενος ἐτῶν ph? χεννᾷ ehv Σαλὰ" καὶ 
Exit γενόμενος ἐτῶν pi. γεννᾷ τὸν Ἔδερ᾽ καὶ ἐπέξησεν ἔτη vr μέχρις ἔ 


Ἔδερ γενόμενος ἐτῶν ρλδ' γεννᾷ τὸν al xal b 
arbe γενόμενος ἐτῶν py wi τὸν Ῥαγαῦ- xal 


Ῥαγαῦ γενόμενος ἐτῶν QM γεννᾷ τὸν Σερούχ" καὶ ἐπέζησεν 
ὃν Ναχώρ’ καὶ ἐπέζησεν ἔτη p μέχρις χα' ἔτους “Αδραὰμ. 
" xa ἐπέξησεν ἔτη £U' μέχρις ξῆ' ἔτους Θάῤῥα. 


Σεροὺχ γενόμενος ἐτῶν p) γεννᾶ 
Ναχὼρ γενόμενος ἐτῶν Hl γεννᾷ τὸν dp 


Θάῤῥα γενόμενος ἐτῶν οἱ γεννᾷ τὸν '᾿Αδραάμ" καὶ ἐπέτησεν 
POM ἕτος πρῶτον. Qr] ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ Ἐπὶ τὸ 


καὶ κατὰ τῶν O' ἑρμηνείαν. 


me t€ ρα’ ἕτους Φαλέχ. 
paese. eos ti, quu. 


τοὺς M' Ῥαγαῦ.. 
σεν ἔτη o μέχρις pp! ἔτους Ῥαγαῦ. 


ἐπέξησεν ἔτη μέχρις t ἔτους Ῥαγαῦ, 


ἢ σζ' μέχρις οζ΄ ἔτους Ναχώρ. 


of μέχρις os ἔτους ᾿Αὐραάμ.. 
τρῶτον ἔτος '᾿λδραὰμ ἔτη Zu£, ὁπόσα ἦν 


ovile τοίνυν τῇ παρ᾽ ἡμῖν ἀναγνώσει ἡ παρὰ Σαμαρείταις φερομένη Ἑδραϊχὴ γρατὴ κατὰ τὰς mpra. 
πος 


τῶν ἐτῶν ἀποδόσεις τὰς πρὸ τῆς παιδοποιίας" διαφωνεῖ 
p, χατὰ τὴν τῶν Ἰουδαίων γραφὴν 

πὲ τοίνυν φαίνονται κατὰ τὸ παλαιότατον "épais ὃ δὴ παρὰ Σαμαὶ 

Ο ἑρμηνείᾳ συμφώνως οἱ ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ xal ἐπὶ "A6, 

καὶ τὸν ἐπὶ τούτοις ἀριθμὸν παῖδας ποιησάμενοι, ποῖος ἐρεὶ 


τοῦ χαταχλυσμοῦ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος ᾿Αδραὰι 


Hd 
cubat Ἑδραϊχὸν Extat χν΄ ἦν γὰρ ἀπὸ 
τῇ σιδ. - 

ρείταις ἔτι xal νῦν σώζεται, τῇ τῶν 
μ μετὰ τὰς προκειμένας τῶν ἑτῶν ἑκατοντάδας 
λόγος τοὺς τούτων πρεσδυτέρους, καίπερ ἔτεσι 


πολὺ πλείοσι τῶν μετὰ ταῦτα βεδιωκότας, τάχιστα ἐπὶ τὴν παιδοποιίαν ἐλθεῖν, χαὶ μὴ μᾶλλον xatà τοὺς 


παρὰ τοῖς Ο’ σεσημειωμένους χρόνους ; Τοῦτο 


οὖν καὶ ὁ σώφρων λογισμὸς ἐπιδάλλει νοεῖν, ὥστε ἀνάγχῃ 


διημαρτῆσθαι ὁμολογεῖν τὴν μὲν παρὰ Ἰουδαίοις γραφὴν ἐν τοῖς ἀπὸ ᾿Αδὰμ καὶ ἐπὶ ᾿Αδραὰμ χρόνοις, ἐκτὸς 
υς 


wv περὶ τὸν Ἰάρεδ' τὴν δὲ παρὰ Xa 


ρείταις ἐν τοῖς ἀπὸ ᾿Αδὰμ xal ἐπὶ τὸν χαταλλὶ 


μόνοις: τὰ 


τι 
γὰρ ἀπὸ τοῦ κατακλυσμοῦ xal ἐπὶ τὸν ᾿λδραὰμ ἔτη σύμφωνα εὕρηται τῇ παρὰ τοῖς O' osi ομένῃ τῶν ἐτῶν 
"É6pi 


σημειώσει. "Αντικρυς 


2) Codex Arm., χα. 

3) Codex Arm., cc. 

(&) Vide superius col. 155. 

(5) Armenius interpres pro prudens habet demis- 
sum, nimirum quia σώφρων interdum est demissus, 
wiodesius, qui sensus Armeniace interpretationis 


i Codex Arm., Lxxx. 


φαίνεται διημαρτημένως ἔχειν τὸ παρὰ Ἰουδαίοις 


αἸχόν᾽ συνάγει γὰρ χατὰ τὸ 
haud nobis hoc loco placebat. 

(6) Lege col. 59. 

(1) Vocabulum ἄντικρυς, quod hoc loco in Greco 
Goarus Syncelli interpres vertit 
oppositum ; sed melius Armenius rpres evides- 
lissime; neque enin induci oppositio videtnr. 


69 EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 10 


sub unum idemque tempus ztates Abrahami Noa- A egressumque Judzeorum ab /gypto; couscnsu otn 


chique cogit, quam rem nulla historia confirmat. 
ieapse si, ut est. in Judzorum, scripto, a diluvio 
ad Abralhamum excurrunt anni ccxci, quoniam 
Noachus, prout ipsi tradunt, diluvio annis cCCL su- 
perstes fuit; plane constat, ab eo usque ad Abra- 
hami Lvrii annum vitam esse protractam. 

17. Sed enim et alioex capite Judaicorum exem- 
plarium absurditatem cognoscere licet ; quod ibi 
nimirum homines anie Abrahamum dicantur ge- 
nuisse iricenarii , cum contra vel Abrahami po- 
sieros nonnisi post annum trigesiwvum dedisse 
operam liberis relatuin sit, Ergo quaquaversus 
manifestum est, Septuaginta Virorum interpreta- 
tionem ab antiquioribus nulloque errore vitiatis 


nium interpretum (1), anni flunt ὃν, quoruin est 
hujusmodi supputatio. Abraham: vitz:e annum 8e- 
ptuagesimum quintum agenti Deus. conspiciendum 
se prabuit, reccpitque se proli ejus daturum ter- 
ram repromissionis. Sane monumentis litterarum 
consignatum est, annos quinque supra septuaginta 
natum exiisse Abrahamum e Charan : * « tulitque 
Abrahamus Saram uxorem suam, Lotumque fratris 
sui filium. » Proeterca diserte ait mox Scriptura" * 
« Et apparuit Deus Abrahamo, dixitque ei : Semini 
tuo terram hane dabo. » ltaque a primordio setatis 
Abrahanii conficiuntur anni Lxxv : deinde '*'-a txxv 
anno Abrahami usque ad exitum Judaeorum ab 
JEgypto anni sunt ccccxxx. Profecto ei rei Paulus 


Hebreorum exemplaribus fluere. ldeoque et nos B quoque apostolus testis accedit *''* : « Testamentum, 


merito ad hanc chronologiam construendam eade:u 
uhmur presertim cum Ecclesia. quoque Christi 
toto orlw diffusa huic uniadhsrceat, cujus usus a 
Servatoris nostri tum apostolis tum discipulis nobis 
commendatus est. 

18. Haque, secundum Septuaginta lnterpretes, 
ab Adamo ad diluvium anni numerantur MAMCCXLII. 
4 diluvio ad primum annum Abrahami anni CMXL!! ; 
quorum sunrmma anni MuMCLxxxiv. Secundum autem 


llebraicam Judisorum scripturam ab Adamo ad di- 


luvium anni sunt ucLvi : tum ἃ diluvio ad primum 
3nnum Abrahami anni CCLXXXXII ; quorum sunima 
anni wpccccxLviit, Denique secundum llebraicum 
Samaritanorum textum ab Adamo addiluvium anni 


inquit, quod antea confirmatum erat a Deo, qus post 
c»xxx annos facta est lex haud. irritum facit ad de- 
struendam repromissionem. » Add;tque '**'' :« Per re- 
promiss onem autem donavit Deus Abrahamo. » 
90. Nascitur Abrahamo Filius Isaacus jn ejus 
centesimo anno, repromissionis autem divinz vi- 
cesimo quinto. Desiderantur ad exitum ab Egypto 
anni praeterea cpv, ut ἃ repromissione ad id tem- 
pus conflentur anni cpxxx. Jam qui se Abrahamo 
revelaverat Deus, rursus eidem apparens ait *'**'* ; 
« Sciendo scias, prolem tuam peregrinam esse fu- 
turam in aliena regione, eamdenique in servitutem 
redactum ac male habitum iri annis cp. » Nimis 
diuturnam dicit prolem, ut ne de Isaaci cogitemus 


sunt awcccvir; deinde a diluvio ad primum annum C temporibus. Porro sub exitu filiorum lsraelis ab 


Abrahami anni pccccxL0; quorum summa anni 
MYCCILIX. 
19. Jam a primo anno Abrahami ad Mosem 


JEgypto commenioratur spatium annorum cCDXXX. 
Ait enim Scriptura *'*****; « habitatam esse ab ip- 
sis patribusque eorum /Egyptum et Chananzam 


αὐτὸ τοῖς χρόνοις τὸν ᾿Αδραὰμ xaX τὸν Νῶε, ὅπερ οὐδεμία παρίστησιν ἱστορία. Εἰ γὰρ χατὰ τὴν Ἰουδαίων 
paag. p ιν e ἯΙ ρ à 


Y92zhv ἀπὸ τοῦ χαταχλυσμοῦ xal ἐπὶ "A6paxp. ἔτη τυγχᾶνει o6, ἔζησε δὲ 
«ν΄, τι ς ἔστι παρατείνας τὴν ζωὴν 


xataxAogquóy E 


Ἕστι δὲ xaX ἄλλως τὴν ἀτοπίαν συνιδεῖν τῶν παρ᾽ 
ράψαι τοὺς πρὸ τοῦ "A6paXp. πεπαιδοποιημένους * ὁπότε οἱ μετὰ τὸν "A6pa 
v παιδοποιίαν ἐλθεῖν. Πανταχόϑεν τοιγαροῦν τῆς τῶν U' ἔρμηνε ag Ex παλαιᾶς, ὡς Éotxe , xal 


' ἑτῶν ἐπὶ 


ὧς χατὰ τοὺς αὐτοὺς. μετὰ τὸν 
t vr, ἔτους ᾿Αδραάμ. 


A 
X 
Ἰουδαίοις ἀντιγράφων, ἀπὸ τοῦ τριαχονταετεῖς ἀνα- 


ἱστοροῦνται πρεσθδύτεροι τῶν 


ἀδιαστρόφου Ἑ ραίων γραφῆς μεταθεδλῆσθαι συνισταμένης, εἰκότως ταυτῃ xai ἡμεῖς χεχρήμεθα χατὰ τὴν 
π:ροῦσαν χρονογραφίαν" ὅτε μάλιστα xal ἡ καθ᾽ ὅλης τῆς οἰχουμένης ἡπλωμένη Χριστοῦ ᾿Εχχλησία ταύτῃ 
μόνῃ προσέχε:, τῶν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν ἀποστόλων τε xal μαθητῶν ἀρχῆθεν ταύτῃ χρῆσθαι παραδεδωχό- 
«ὧν 


"E3tt τοίνυν χατὰ τοὺς O' τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδὰμ ἐπὶ τὸν χαταχλυσμὸν S Bap6 * τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ χατᾶ- 
χλυσμοῦ ἕως τοῦ πρώτου ἔτους ᾿Ἄδραὰμ ἔτη 26 * τὰ πάντα ἔτη γρπδ΄. Κατὰ δὲ τὸ παρὰ Ἰουδαίοις Ἑ δραϊχὸν 
ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἐπι τὸν χαταχλυσμὸν ἔτη αχνυς’" ἀπὸ δὲ τοῦ χαταχλυσμοῦ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος ᾿Αδραὰμ ἕτη οἷ, δ᾽ - 
τὰ κάντα ἔτη α͵μη'. Κατὰ δὲ τὸ παρὰ Σαμαρείταις ἙἭ δραϊχὸν ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἐπὶ τὸν χαταχλυσμὸν ἔτη a 
ἀπὸ δὲ τοῦ χαταχλυσμοῦ ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος ᾿Αὐραὰμ ἕτη 2u5'* ὁμοῦ τὰ πάντα ἔτη." Dsu0'. Ex Syncelle 
Ῥ- . 

() Καὶ ἔλαδεν "A6pap. τὴν Σάρα γυναῖχα αὐτοῦ, xal τὸν Λὼτ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. Ex Genesi, x, 5. 

“ἢ Καὶ ὥφθη Κύριος τῷ "A6pap, καὶ εἶπεν αὐτῷ " Τῷ σπέρματί σου δώσω γὴν ταύτην. Ex Genesi, x, T. 

(7) Εὐτέδιος τὰ υλ' ἀπὸ τοῦ ε’ χαὶ o' ἔτους ᾿Αδραὰμ,, τοι ἀπὸ τοῦ πρώτου ἔτους τῆς παροιχίας αὐτοῦ εἰς 
γῆν Χαναὰν, ἕως τοῦ πα' ἔτους Μωῦσέως xat ἀπ᾿ Αἰγύπτου πορείας τοῦ Ἰσραὴλ ἀπαριθμεῖ. Ex Syncello, 
p. 99 D, sed interpolata. 

(**) Τοῦτο δὲ λέγω, διαθήχην προχεχυρωμένην ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς Χριστὸν. ὁ μετ᾽ ἕτη τετραχόσια xal 
τριάκοντα γεγονὼς νόμος οὐχ ἀχυροΐ, εἰς τὸ χαταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν. Ad Galatas, m, 17. 

“555. Τῷ δὲ ᾿Αδραὰμ δι᾽ ἐπαγγελίας χεχάρισται ὁ Θεός. Ibidem 18. 

M Καὶ ἐῤῥήθη πρὸς "A6pap.* Γινώσχων γνώσῃ ὅτι πάροιχον ἔσται τὸ σπέρμα σον ἐν 1" οὐχ lól 1, xal 
δ.υλώσουσιν αὐτοὺς χαὶ χαχώσουσιν αὐτοὺς, καὶ ταπεινώσουσιν αὑτοὺς τετραχόσια ἔτη. Ex Gen. xv, 15, et 
Act. Apost. vn, O. 

(7777) Ἢ δὲ παροίχησις τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἣν παρῴχησαν ἐν γῇ Αἰγύπτου xat ἐν γῇ Χαναὰν αὐτοὶ καὶ οἱ 
πατέρες αὐτῶν, ἔτη τετραχόσια τριάχοντα. Ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ τετραχόσια τριάκοντα ἔτη, ἐξῆλθε πᾶσα à 
δύναμις Kuplou Ex γῆς Αἰγύπτου νυχτός. Ab Exodo, xu, 40,4. 


(1) Conferztur Scaliger Euseb. Chron. 6r. , ed. Anistelod., p. 25. 


1 EUSEDII CHRONICORUM LLB. I. 


19 


annis cDxXx : tum denique contigisse ut. post an- A Namque ab exitu Mosis ad Salomonem templique 


num Iricesimum supra quadringentesimum exerci- 
tus Domini ex /Egypto noctu discederent. » Age 
vero cum anni cumulenur cpxxx post. Dei. repro- 
missionem, que anno Abrahami septuagesimo 
quinto facla est; prorsus sequilur, ut a primo 


Abrahami anno ad Mosem exitumque ab Egypto. 


numerentur anni pv. Quos quidem nonnulli minu- 
tatim ita percensent *. Scilicet Abrahamus, aiunt, 
annos natus c genuit Isaacum. Isaacus annos natus 
Lx genuit Jacobum. Jacobus annos natus Lxxxvi 
genuit Levinum (1). Levinus annos natus xLvi ge- 
nuit Cahathum. Cáhathus annos natus Lxi genuit 
AÁmramum. Amramus annos natus Lxx genuit Mo- 
scm. Moses annos natus Lxxx populum eduxit ex 


Egypto. Conficiuntur a primo anno. Abrahami ad D 


egressum ex /Egypto anni pv. Summa autem ab 
Adamo ad egressum ex "Egypto, secundum Septua- 
ginta Viros, annorum est uuxpcLxxxix (2) ; secun- 
dum Judaeos annorum uicpLir; secundum. denique 
Samaritanos annorum ΜΜΌΘΟΙΠ). 

21. Verumtamen ** ab obitu Mosis ad Salomo- 
nem templique zdificium liber quidem Judicum 
(quiciim etiam przeco (5) apostolus Paulus in apo- 
stolicis Actis consentit) doctrinam temporum tra- 
ditaliter ac Regnorum historia (4) et Ilebrzeoruin tca- 
ditio discrepans. Opera pretium erit. monumenta 
hwe sigillatim percurrere, et, qua recto videhitur, 
sententiam :iimplecti, 


32. Atque interim inconsulte non est prztermit- C 


tendum, ab Africano item Chronologie quinque li- 
bros esse confectos, qui, meo quidem jndicio, in 
his de quibus nunc agimus, crasso errore vagatur. 


Hierosolymitani zdificium suis quidem peculiawt- 
bus ca!culis supputat annos pnccx£iv : cujus tempo- 
ris magnam partem siue testimonio statuens, pee- 
cat; non eo solum nomine quod divini sermonis 
libro adversatur, verum etiam quod a se temere 
fictos centum annos obtrudit ***. Quippe auget annos 
seniorum, qui post Josuam fuerunt, quos annos 
scribit xxx : deinde post. Sanisonem popularis po- 
testatis (5) annos xL rursusque pacis annos xxx, 
Atque tot annorum excessum sine debita confit- 
matione tacite corstituens, multorum annorum vim 
marte proprio inter Mosis tempora regnumque Sa- 
lomonis inserit, quod spatium annis plus septin- 
gentis et quadraginta definit. Sed enim quot antea 
proercationes exstiterint inspiciendum est, atque 
indidem cognoscendum, quam infirmo verborum 
artificio Africanus utatur. Enimvero (6) quoniam 
ab Abrahamo ad Davidem xiv numerantur pre- 
creationes (7) ; sub Mose autem nona jam procrea- 
tio agebatur (8), sub quo videlicet Naason filius 
Aminadabi cognoscebatur, tribus Judz princeps, 
qui et in deserto obiit : erat enim ex iis qui JEgy- 
pto excesserant, atquc in primum numerorum cen- 
sum relati sunt. (9); satis constat ne a reliquis 
quidem quinque post Naasonem usque ad Davidem 
procreationibus euin. numerum annorum expleri. 
Naason enim genuit Solmonem ; hic Doosum ; hic 
Obedum ; hie Jessem ; hic. Davidem (10). Qui ergo 
fieri potest, ut intra quinque procreatiorum lincs 
post 3Mosem septingentorum annorum spatium con- 
tineatur? Si enim aliquis :equis pa:tibus tempus in 
singulas procrealiones dispertiat, anni hominum 


Ἢ Καὶ χατὰ μέρος ὃὲ οὕτως ἔχει " ᾿λόραὰμ, γενόυενες ἑτῶν p! γεννᾷ τὸν Ἰσαάχ. Ἰσαὰχ γενόμενος ἐτῶν € 
μ χ paap vevot ρ 


Ὑεννᾷ τὸν "laxo. "Iax06 γενόμενος ἐτῶν πξ' γεννᾷ Δευῖ. Λευῖ γενόμενος ἐτῶν μῦ' γεννᾷ τὸν 


aá&0. Καὰθ 


ενόμενος ἐτῶν ξ’ γεννᾷ τὸν ᾽᾿Αμράυ. 'Λμρὰμ γενόμενος ἐτῶν oz γεννᾷ τὸν Μωῦστν. Mobong γενόμενος 
τῶν T ἐξάγει τὸν λαὸν ἐξ Αἰγύπτου. Συνάγετα: οὖν τὰ πάντα ἀπὸ μὲν πρώτου ἕτους ᾿Αδραὰμ. ἐπὶ τὴν ἐξ 


Αἰγύπτου πορείαν ἔτη q6'* ἀπὸ ὃὲ τοῦ χκαταχλυσμοῦ 
Nicephori Chronographia, p. 590-591. 


ἄλλους.... Ex 


agT'* ἀπὸ δὲ ᾿Αδὰμ χατὰ τοὺς O' ἔτη αχπθ’, κατὰ δὲ 


(^) Ὁ δὲ Εὐπέῤιος τὰ παρὰ τῷ θείῳ ἀποττόλω ἐν ταῖς Πράξεσι, τῶν ΚΚριτῶν ἔτη uv' συστῆσαι βουληθεὶς, 


συνεχρήσατο τούτων τισίν διαπορεῖ 


ἕντοι λέγων τὰ 


ετὰ τοῦ Μωῦσέως τελευτὴν ἄλλως χεῖσθαι μέχρι 


Σολομῶνος xai τῆς τοῦ ἱεροῦ ἐπισχευῆς ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Βασιλειῶν, Ex. Syncello, p. 114 D, sed inter- 


polata. 


('") Εὐσέβιος δὲ μόνος ὁ Καισαρεὺς τὰ. τῶν πρεσθυτέρων ob παρέλαθεν. Ὁ 6b ᾿Αφριχανὸς ἔτη λ' αὑτοῖς 
ἀπένειμεν, ᾧ πλεῖστα χατεγχαλεῖ ὁ Εὐσέδιος ὡς μεγάλα, φησὶ, διαμαρτόντι, χαὶ τολμηροτάτῳ πράγματι 


ἐπιχεχειρηχότι, πρὸς τούτοις ἄλλα ο’ ἔτ 


. μ’ μὲν τὰ τῆς ἀναρχίας, X δὲ τὰ τῆς εἰρήνης οἴχοθεν mapsp6a- 


λόντι, τὰ ὅλα p. Ex Syncello, p. V14 C, sed interpolata. 


(1) Syneellus, p. 116 C, reapse docet, apud Eu- D NutnacaN rccte nos olim explicavisse videmur men- ' 


scbium tradi Leviuum genitum anno Jacobi Lxxxvi. 
Est autem mendosa le: tio ejusdem Syncelli p. 106 
À; quo loco, tanquam ex ipso Eusebio, scribun- 
tur auni Lxxxvit, quie fuit potius. sententia Afrí- 
eani. 

(2) In margine codicis, wncLxxxx. 

(5) In Armenio textu NuiRAGAN, quod vocabulum 
cl. Zohrabus, lingux sue Armeniacs. perit ssinus 
ac veteranus magister, mihi interpretabatur nun- 
tius, sed cl. Auchlierus in adnotationibus explical.at 
sacratus. Interpretationeni nuntius. vituperabat cl. 
Leopardus, propterca quod nuntius idem sit. fere 
atque consequens apostolus. Sed enim Eplirzemius 
chronographus a me editus v. 26053, ait : χήρυχες 
ἀπόστολοι, nuntii vel potius preccnes aposto. Et 
sic haud raro loquuntur Greci, qui epithetis inire 
abundant ac delectantur. Ergo vocabulum Arm. 


Ν 


tius, vel certe, ut nunc scribo, praco. 

M Lib. tn. 

(à Vox Armeniaca ENGUERASDUTIIIUN componitur 
CX ENGHER, socius, οἱ nAspUTIMUN, conciliatio ; sed 
ἀναρχία vel δημοχρατία intelligenda est. En au- 
tein. Clementis Strom, 1, 21, p. 3585, hac eadem 
de re verba : Καὶ μετὰ τοῦτον ἀναρχίας οὔσης, 
διέχρινε τὸν λαὺν ᾿Ηλὶ ὁ ἱερεὺς τεσταμάχοντα ἔτη * 
Et .post eum (Sampsonem) cum  uullus esset. qui 
pra'sideret, jus pópulo dixit Hei sacerdos quadra- 
ginta annis. 

(6) onler, in his qua senuuntur, Synceltum p. 

4Q . . 

(7) Luc. m, 51-54. ᾿ 

(8) Luc. πες 52. 

(9) Num. 1, 7. 

(1!) Luc. 11, 21,33. 


e 


8 EUSEBII CHRONICORUM LID. I 74. 


eingulorum ante nuptias cxL emergent, cul rci A Davidis; denique Salomoris quatuor usque ad templi 


nemo sapiens fidem adjungct. Quippe et ipse Moses 
anno etatis cxx obiit (1), itemque ejus successor 
Josua anno centesimo decimo nature ooncessit (2) : 
ante quos Josephus vitam suam omnino intra cx 
annos conclusit (3). Adde his antiquiorem quoque 
illum Jacobum, alio nomine Israelem, Judzxorum 
omnium patriarcham, qui οἱ ipse plus annis cx1v 
non vixit (4). Ergo absurde dicitur quisquam se- 
quipre tempore, nempe post Mosem, tam longzvus 
fuisse, quam superius innuimus : adeoque Africa- 
anus hac in re ballucinatus est (5), 

93. At Clemens a 4osua successore Mosis ad 
&esapli s:sdificiam (6) annos congerit pLxxiv, quod e 
primo licet ejus libro (7) cognoscere. Divus autem 


ap :stolus Paulus in apostolorum Actis Jud:eos pu- B 


Llice alloquens ait.: * « Septem gentes in. Chana- 
neoruim regione delevit Deus (8), illosque (9) in 
tórr& possessionem immisit. Deinde annis quadrin- 
gentis et quinquaginta sub Judicum potestate con- 
tnuit usque ad Samuelem prophetam. Cumque 
ex eo tempore regem sibi przfici postulassent, con 
cessit eis Saulem filium Cisi, Benjamitice tribus 
bominem, annis quadraginta : quo amoto, Bavi- 
dem apud eos exaltavit. » Hac Apostolus, de cujus 
sententia anni sunt post Josuam pxxxiv.. Nempe 


judicum anni omnino coL sunt usque ad Samuelis, - 


utipse ait, z:etatem : ad hos cum Samuelianis im- 
pliciti adjungantur anni xt Saulis : itidem οἱ xL 


aedificium. Summa annorum est nxxxiv, secundunt 
Apostolum, a Josua Mosis successore ad Salomo- 
nem. Quod si his addas Mosis quoque in deserto 
exactos xr annos; tum et Josue filii Navi xxvu, 
&umma consurgit ad Apostoli caleulos annorum ΡΟ, 
24. Quin adeo Judicum quoque liber Apostolo. 
suffragatur : namque eL ibi anni Judicum usque ad 
Samuelen cpi comperiuntur singillatim hac ratione 
perscripti (10). 
EX L)BRO JUDICUM. 
Post Joguam dominati sunt 
Alienigen: annis viu. 
Gothoniel annis Lx (11). 
Alienigenx annis xvii. 
Aodus et Samegarus annis LxXx. 
Alienigenz annis xx. 
Barachus et Debora aunis £L. 
- Alieuigene annis vii. 
Gedeon annis x1. 
Abimelechus anms 18, 
Thola annis xxm. 
Jairus annis xxii (12). 
Alienigen: annis xvi. 
Aephtzus annis vi, 
Esebon annis vir. 
AEglon annis x (12). 
Labdon annis zxx (14). 
Al:enigenz annis xx (195), 


(ἡ Καὶ χαθελὼν ἔθνη ἑπτὰ ἐν γῇ Χαναὰν χατεχληροδότησεν αὐτοῖς τὴν γῆν αὐτῶν. Καὶ μετὰ ταῦτα, iu; 
ἕτεσι τετραχοσίοις xal. πεντήχοντα, ἔδωχΞ κριτὰς ἕως Σαμουὴλ τοῦ προφήτου. Κἀχεῖθεν ἡτήσαντο βασιλέα, 
x3. ἔδιυχεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς τὸν Σαοὺλ υἱὸν Κὶς, ἄνδρα ἐχ φυλῆς Βενιαμὶν, ἔτη τεσοαράχοντα. ΒΖ Acl. apost, 


aui, 19-21, 


(f) Deut. xxxiv, 7. 

3) Jos. xxiv, 29. 

3) Gen. rz, 26. 

(4) Gen. 11vu, 28, 

(5) Ab Eusebio reprehensum magnopere Africa- 
wu propter annos plures justo invectus, narrat 
&yucellus etiam p. 5 D. 

(ὃ) Vel potius ad Salomonis obitum. LEorAnpts. 

(7) Lib. 1, cap. 21, p. 386, Stromatum ; ubi ta- 
mon paulo aliter legitur. Theophilus vero ad Autol. 
ui, 22, ex Tyriorum memoriis ait aedificatum tem- 
plum anno post exitum ab /Egypto pLxvt. 

(8) In textu Armepiaco pro Deus est Josuo, ma- 
nifesto mendo. In liblico textu nihil est, sed plane 
subintelligitur Deus. 

(9) Nempe Hebreos. 

(10) Sequentei temporum tabulam Graece paucis 
Butats cxhibet Eusebius Prep. ev. x, 14 : Μετὰ 

ía προέστη tou Ἰουδαίων ἔθνους Ἰησοῦς, ὥς 
ἴνες, ἔτεσι λ΄. εἶθ᾽, ὥς φησιν ἦ Γραφὴ, ἐχράτησαν 
ὅλοι, ἔτεσιν ὀχτώ" ἔπειτα Γοθονιὴλ ἔτεσι πεντή- 

4 y * 4 ν 


᾿, Αἰαλὼν ἔτη i^ Λαδδὼν ἔτη τ 
t 


5 praefuit Josua annis, ut quidam aiunt, xxx. 


y js annis vil. Tum  Gothoniel annis tL. Postea 
glon rex Moab annis xvi. Exin. Aodus annis txx«. 
ParRotL. AXVII. 


c ursus. alienigene annis xx. Hinc Debora et Bara. 


cus annis xL. Moz Madianite annis vi, Gedeon an- 
nis xL. Abimelcchus anuis 111. Thola annis. xxu. 
Jairus annis xxu. Ammani(ag annis xvin. Jephta ua 
annis vi. Esbon annis vu. /Ealon annis x. Labdon an- 
nis vi. Alienigeue annis xt. Sampson annis xx. 
Denique Heli sacerdos annis, uti estin  llebraico 
exemplari, xL. ) 

(14) Graecus Eusebii Clementisque textus, quin- 
quaginta. 

( 8) Jairi magistra'us prztermittitur a Clemente ; 
est tamen in. libro Judicum x, 3 

(13) Clemens, octo : qui ctiam inter hunc et Ese. 
bone collocat Ebronis cujusdam annos octo. Sana 


, el Eusebio putamus scriptos octo; sic enim consur- 


git summa infra dicenda ccccr. 

(14) Eusebius in Prep. ev., itemquein tabulis et 
ju canone ponit ὙΠ. ta se babet texius quoque ΑΓ- 
meniacus Aucheri. Mea vero editio Mediolanensis 
Xxx, dictante ut puto Zohrabo. Reapse nisi xxx pio 
viii ponamus, sumnia aunorum cccL con(ici nequit. 
Labdonis magistratus omittitur a Clemente, 

(15) In textu codicis Arm , xL, sed in ejusdem mar- 
ine xx. Sane et Eusebius in Prap. ev. nec nou 
Clemens scribunt xL. Sed. Eusebium hoc loco sci;- 
psisse annos xx alienigenarurm, totidemque Sampso- 
nis, preclare testatur Syncellus, p. 165 B, bis vei - 
bis : Εὐσέδιος τοῦ Παμφίλον τὰ μ’' ἔτη ταῦτα τῶν ἀλ- 
λοφύλων τοῖς τοῦ Σσ μψὼν συναριθμεῖ ἀλόγως καὶ τὸν 
μετ᾽ αὐτρῦ Κριτῶν ἔτεσι, eh στοιχειώσας αὑτὰ Ev τῷ 
χανόνι αὐτοῦ, μηδὲ τῶν λοιπῶν ἀλλοφύλων, χατά 
τινα, φησὶν, Ἑδραίων παράδοσιν — Eusebius Paw 
phili inmerito annos Samsonis Judicumque post cum 


Bud E 


13 


Sampson annis xx (1). 

lleli, sub quo Samuel, annis xi 

25. Summa temporis, quo judices magistratum 
gesserunt, anni omnino coL usque ad Samuelem, 
sucTragante ctiam pr:zecone nostro À postolo. Sunt ta- 
men' ^xira hunc censum ztates Mosis, itemque Jo- 
SUP successoris, nec non Samuelis et Saulis. Age 
vero Sanuelis et Saulis et Josuz tempora appona- 
mus. Ex testimonio, inquam, Apostoli anni Saulis 
XL accenseantur Judicum annis cpL : cui numero 
additis xi annis Davidis, et iv annis Solomonis, 
consurgit annorum summa pxxxiv, qua videlicet 
apostolica traditio est, Jam additis xt aunis quos 
Moses in deserto traduxit, rursusque annis xxvn 
Jocu:e filii Navi, astipulantibus ipsis Ilebrzis, con- 
geruntur anni pc. 

20. Nunc si hec tempora in quinque procreatio- 
nes, quie fuerunt a Naasone ad Davidem, conferas ; 
ita ut singulis hominibus ratam temporis partem 
impertias, profecto antequam quisque ad nuptias 
accesserit, annos plus centum ac quindecim (2) 
unieuique attributum iri constat : quod a fide pror- 
$us abhorret. Cum enim in comperto sit, Mosem 
ultra annum cxx non vixisse, nunquid cjus posteri 
ila ferie wtte nuptias celebraverint ? 

27. Quid ergo jam superest, nisi ut ad testi- 
monium, quod e libris Regnorum (2) petitur, pro- 
grediamur? Jam vero Regnorum libri vehementer 
adirmant spatium temporis universum, ab excessu 
filiorum Israelis ex Egypto ad Salomonem templi- 
que zdilicium, annis constare cpxL ; quanquam He- 
braica exemplaria habent cpLxxx. Ait ἡ enim tertius 
liber Kegnorum (4) . anno. quadragesimo supra 
quadringentesimum, post discessum ab ZEgypto, 
ccptam esse a Salomone divinx domus structurani : 
in Hebraicis autem anno octogesimo supra qua- 
dringentesimum legitur. ld. vero. z2:vum annorum 
CDLXxX doctores Judzorum accurate colligi affir- 


EUSEDBII CHRONICONRUM LIB. I. ^6 


A maut (5), si anni quibus alienigen:e potiti. sunt Ile- 


breorum haud separatim zstimentur, scd domina- 
tio tantummodo Judic:m populi supputetur, in 
quam iempora quoque externe tyrannidis con- 
ferantur : quo facto, quadringentos diserte et octo- 
ginta annos conflari aiunt. Porro prco Apostolus 
haus mihi videtur aliquam chronologiam voluisse 
proponere, neque definita sententia supputationem 
aliquam tradere predictorum annorum, neque, se- 
posita salutzris verbi doctrina, dare operam traeta- 
tionibus temporum ; verum «communi videtur. usus 
libri lectione Judicum qui jus dixerunt. Sed tamen 
Regnorum liber evidenter tradit ab exitu ad Solo- 
monem annorum cbxL vcl cprxxx congeriem. Atqui 
nihilominus si tempora Judicum singillatim  pona- 


P nus, rursusque singil'atim annos quos liber Judi- 


cum dominationi alienigenarum concedit, sumnma 
temporis a Mose ad Salomonem in sexcentos annos 
consurget. Nimirum Mosis in deserto agentis sunt an- 
ni xL; tum Josuz xxvii ; postea Judicum οἱ alienigc- 
marum cbr, teste Apostolo, Judicumque libre in 
idem conspirante; deinceps Samuelis et Saulis an- 
ni xL ; demum Davidis xL, ac Salomonis iv usque ad 
templum constructum ; summa annorum pc est, 
Si enimvero sententia illa, in qua predictarum 
quinque procreatiouum singuli homines annos cxx 
nati nuptias demum faciunt, ea, inquam, toto caelo 
a veritate fideque aberrat. 

$98. Sed enim quanquam nos in libro Regnorum 
insistimus, secundum quemanni congeruntur CDLXXX 


^ scposilis cxx annis servitutis lMebreorum (tanto 


enim temporis spatio hi fuerunt in alienigenarum 
potestate) ; quanquam p:cterea populi libertatem 
servitutemque indiscretim  supputamus, uti lle- 
brzorum calculus tradit (quem nos quoque in h:s 
nostris rationibus secuturi sumus, quibus tempora 
alienigenarum in annis judicum claudemus [6] ;; 
nondum tamen persuaderi nobis polest intervallum 


( Λέγει yàp (Εὐσέθιος Ex τοῦ τρίτου τῶν Βασιλειῶν)" Kat ἐγενήθη ἐν τῷ vp! ἔτει τῆς ἐξόδου τῇ; 
ἀπ᾽ Αἰγύπτου ἤρξατο οἰχοδομεῖν Σολομὼν τὸν ναόν. Τὸ δὲ 'Εδραϊχὸν, καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ v' καὶ m Exe:. Ταῦτα 
δὲ, φησὶν, οἱ τῶν ᾿Ιουδαίων διδάσκαλοι ἀχριθῶ: συνάγεσθαι ἔλεγον μόνης τῆς τῶν ἐξ Ἰσραὴλ Κριτῶν γρο- 
νοχρατίας ἀριθμουμένης, χαὶ μὴ λογιζομένης ἰδίως τῆς τῶν ἀλλοφύλων, ἀλλὰ τῆς τῶν Κριτὼν συννοουμένγς 
Τόν γε μὴν ἱερὸν ᾿Απόστολον, φησὶν, υν' ἔτη τῶν Κριτῶν οὐχ ἀπαχριθολογούμενον εἰπεῖν, ἀλλ' ἐχξοχῇ χοινοτέρᾳ. 
Ἐὰν οὖν κατὰ τὸν ᾿Απόστολον τὰ τῶν Κριτῶν υν’ ἔτη. xal τὰ ἐπὶ τῆς ἐρήμου μ' ἔτη Μωῦϊσέως, Ἴησου τε χζ', 
καὶ τῶν μετὰ Ἰησοῦν πρεσδυτέρων τη’, χαὶ ἔτι Ἡλεὶ τοῦ ἱερέως x', Σαμουὴλ x', καὶ Σαοὺλ μ!, Δαδίδ τε μ', 
xat Σολομῶνος δ’ συναριθμήσωμεν, ἔσται ὁ πᾶς ἀχὸ τῆς ἐξόδου χρόνος ἐπὶ τὴν τοῦ vaa) χατασχευὴν ἐτῶν 
p? κατὰ δὲ Εὐσέθιον y', χατὰ ᾿Αφριχανὸν ὑπὲρ τὰ ψμ'. Ka0' ἕκαστον δὲ τῶν τριῶν τούτων ἀριθμὸν, αἵ τε 

* φυλῆς Ἰούδα, αἴ τε Ex. φυλῆς Λενῖ διαγενόμεναι γενεαὶ, ἢ καὶ μεριζόμεναι, ἀπίθανον ἕξουσι τὴν παιδο- 
ποιίαν. 'Anb γὰρ ᾿Αδραὰμ ἕως Δαδὶδ γενεαὶ ιδ' " τούτων ἐννάτη ἦν ἐπὶ Μωῦσέα ἐν τῇ ἐρήμῳ, χαθ᾽ ἣν 
ἐγνωρίζετο Ναασσὼν νἱἰὸς ᾿Αμιναδὰρ ἄρχων φυλῆς Ἰούδα, ὃς ἐν τῇ ἐρήμῳ τελευτᾷ. 'Anb Ναασσὼν δὲ ἕως 
Δαθὶδ γενεαὶ &' οὕτως " Σαλμῶν υἱὸς Ναασσὼ" ἐγέννησε τὸν Βοὺξ, ξ 0€ τὸν 'O6n6, δὲὴδ Oi τὸν Ἰεσσαὶ, 
χαὶ Ἰεσσαὶ τὸν Δαδίδ. Πῶς οὖν δυνατὸν τὰς ἀπὸ ᾿Αδραὰμ ἕως Μωῦσέως θ’ διαγενέσθαι γξνεὰς ἐν uo ἕτεσιν, 
πέντε δὲ μόνας ἀπὸ Ἰησοῦ τοῦ Ναυὴ ἐν χ' ἔτεσιν ἕως Δαόίδ ; ἔσται γὰρ ἕχαστος px' ἐτῶν ἐν τῷ καιρῳ τῇς 


παιδοποιίας, ἵνα τὰ χ' τυχὸν ἐξ ἐφίσης μερίσωμεν. Ex Syncello, p. 115 Α seqq., sed valdc interpolata. 


eosdem censet qui alienigenarum ; ideoque οἰ e suo 
canone exclusit cum reliquis item. oSenigenarum an- 
nis, Hebraeorum quamdam, ut. ait, traditionem se- 
cutus. | 

(1) 1n textu codicis x, sed in margine xx. 

(2) Syncellus p. 175 C habet centum  vigiuti : al- 
que ita dicet mox ipse Eusebius $27. 

Q) Ha eiiam. Armenii cum Grecis dicunt libros 
lequorum quos Latini Libros legum. 

(ὦ, Cap. vi, 1. 


(5) Przter textum Graecum hic subjectum, recole 
etiam col. 75 , not. 10. 

(6) Locum hunc Eusebii lectum ase testatur S yn- 
cellus p. 50 C : Εὐσέθιος τὰ τῆς Exurpaviiosus τῶν 
ἐν τοῖς Κριταῖς σποράδην βασιλευσάντων ἐξ ἀλλοφύλων 
τὴ pix (dic px) οὐχ ἐφψηφίτατο, λογισάμενος ἐν 
τοῖς Κριταῖς λελογίσθαι αὐτά᾽ — Eusebius tempora alie- 
rigenaruim qui ex intervallo potiti rerum sunt. annis 
Cxi (die cxx) nen supputavit, sed cum Judicum teme- 
poribus conjuscia esse. censuil, 


11 EUSEBII CHRONICORUM LIR, T. . 43 


illud quinque procreationum, quod a Naasone ad Α trecenti consurgent (5), quod ipsius Jephtai *estime- 


Davidem pertinet, nisi ab annis cpLxxx detrahantur 
anni xL Mosis in deserto degentis ; tum et quatuor 
Sa:omonis, ita uL reliqui sint cbxxxvi usque ad Da- 
vidis obitum ; hique in quinque procreationes ita 
tribuantur, ut cuique viro cum gigneret, annus 
zalis Lxxxv (1) assignetur : quam si quis paulo per- 
spicacior consideret, doctrinam veram  agnoscel ; 
praesertim si ad D.vidis etiam natalia respiciat. Se- 
ni quippe Jesse. natus est octayo loco David, post 
septem fratres natu majores (2). Hinc quoque, in- 
quiinus, ratio ztatis precedentium | :zestimanda est. 
lgitur de sententia nostri Regnorum libri a relicta 
JEgypto ad Salomonem templumque constructuin 
anni labuntur cpLxxx : ita tamen ut tempora. quo- 
que alienigenarum in his comprehendantur, seriei 
interposita Judicum qui rerum ex ordine potti 
sunt. 

29. Sed enimetalio modoex ipsolibroJudicu:n res 
lucidius innotescit. Jus populo reddebat Jeplitzeus, 
contraque eum Amorrh:eorum bellum conflatum est 
Jordanis fluvii incolarum. Is autem nuntium ad ho- 
stem misit his verbis :* « Num tu melior Dalaco, filio 
Seploris (3), rege Moabitarum * Hic autem num 
ferte cum Israele rixatus est manusve conseruit quo 
tempore Israel incolebat Esebonem ejusque subur- 
bana, Azerum cum suis pagis ad amnem Jordanem 
ab annis trecentis ? Quidni 608 per id tempus in 
libertatem vindicaverunt? » Atqui his docet Jep^- 
taus, a Mosis temporibus Balicoque Sephoris filio 
teque ad suam zlatem annos interjacere trecentos. 
ld autein zvi spatium nullo pacto conficitur, nisi 
tempora alienigenarum, ut ciximus, eadem esse 
putentur qux Judicum potestate fungentium. Revera 
δὶ annos, quibus populus alienigenaruim vi pressus 
servivit, seorsim supputes, tempora inchercule tre- 
centesimi anni fines satis. excedent. Contra si an- 
Cos dominantium Judicum tantuinmodo numeres, 
a definito Mosis tempore ad Jephteum anni tibi 


nio firmatur. 

30. Nostra igitur chronologia liac ratione explice- 
tur. 

A MOSE USQUE AD SALOMONEM., 

Mosis anni x1. 

Josug anni xxvi. 

Alienigenarum et 

Gotlionielis judicis anni 1xxx (δ). 

Alienigenarum nec non 

Deborz et Baraci anni xr. 

Gedeonis anni x1. 

Abimelechi anni ni. 

Tholz anni xxu. 

Jairi anni xxii. 

Alienigenarum εἰ 

Jephiz judicis anni vi. 

Sebegonis (6) anni vit. 

Labdonis (7) anni vin. 

Alienigenaruim et 

Samsouis anni xx (8). 

Eo tempore gestum cst bellum Tiiacum, 

Ileli anni xi. 

Samuelis et Saulis auni xt. e 

Davidis anni xL. 

Salomonis anni iv usque ad templi aedificium. 

Summa a Mose cgressuque ab A£zypto usque ad 
templi structuram, anni cpLxxx (0). 

5]. De Josua Mosis successore liber illius homo- 
nymus nihil narrat, prrterquam quod anno aetatis 
centesimo decimo obiit. Hlebrzi tamen annis septem 
supra viginti ducatum ab eo gestum confirmant, 
adeo ut ipse annum: agens :etats quadragesinium 
tertium ex /Egypto cum Mose discesserit. Jam vel 
ipsius Samuelis tempora quandoquidem sacri libri 
perspicue non tradunt, ego quidem quod a divo 
apostolo de Saule dictum est, id Sauli eque et Sa- 
mueli communem esse putem. Certe Samuelein plu- 
rimis annis prafuisse populo apparet : Saulis vero 


() Καὶ νῦν μὴ χρείσσων εἴ σὺ τοῦ Βαλὰχ υἱοῦ Σεπφὼρ βασιλέως Μωάδ΄ μὴ μάχῃ ἐμαχῇσατο μετὰ 


"sgatÀ, ἣ πολεμῶν ἐπολέμηβξεν ἐν αὐτοῖς ; ἐν τῷ οἰχῆσαι Ἰσραὴλ ἐν Ἐσεόὼ κχαὶ ἐν ταῖς 


υγατράσιν 


αὐττς καὶ ἐν ᾿Αροὴρ xal ἐν ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς, xaX ἐν πάσαις ταῖς παρὰ τὸν Ἰορδάνην, τριαχόσια ἕτῃη ; 
4i ὅτι οὐχ ἐρύσαντο αὐτοὺς ἐν τῷ xa:pip ἐχείνῳ ; Ex Judic. x1, 25,26. 


(1) Corrigit Lxxxvitr Aucherus. 

12) 1 Reg. xvi, 10,11. 

(3) In codicis Arin.. textu. Soporis, in. margine 
Bevris. 

(4) Atqui nonnisi ccLxxx, uti nunc se habemt 
apud codicem Arm. numeri in tabula proxime ad- 
denda. Jam in hac universa quastione constituenda 
magnopere laborasse Eusebium tradit. Syncellus p. 
473 D. 

(5) Pratermissum posthinc ab Eusebio Aodum, 
d^cem annis judicem, criminatur Syncellus p. 26 
B : Εὐσέδιος ᾿Αὧδ τὸν χριτὴν οὐχ ἐστοιχείωσεν xol- 
γαντα τὸν Ἰσραὴλ ἔτη δέχα. 

(6) Idem ac Eseplion vel Ésebon. Deinde omitti- 
tur /Eglon vel lon, qui Eusebio omittitur etiam 
in tabulis infra addendis judicum, et in secundo H. 
bro dicitur abesse a textu τῶν LXX, quod testatur 
eiiain Samuel historicus. Nunc autem plane occur- 


D rit hic ZEglon apud τοὺς LXX, non apud Biblia Arm. 


ex eorumdem fonte deducta. 

(7) lta Eusebius constanter Labdon toto hoc opc- 
re ei. Prop. ev. x,14, uti etiam Greca Billia ; 
quanquam Armeniaca ab hisderivata habent Abdor, 
uti et Latina Vulgata. | 

(8) Audiendus hic rursus Syncellus, p. 56 : Εὐ- 
σέθιος μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ Σαμψὼν τοῦ xpttoU, 
τῆς ἀναρχίας, fiot εἰρήνης τοῦ λαοῦ μ' ἔτη ἐν τῷ 
χατὰ πλάτος οὐχ ἔθηχεν᾽ Eusebius post Sampsonis 
judicis obitum annos xu libertatis, seu publice pacis 
ἐπ diffusiore chronographie parie non recensuit. 
Rursus Eusebius quod annos Sampsonis cuin an- 
nis alienigenxrum perimiscuit reprehenditur a Syn- 
cello, p. 165 B. 

(9) Atqui hec summa e przdictis numeris noi 
conflatur. Videbatur tamen esse lacuna in codica 
Arm. inter Labdonem et Sampsonem. 


* 


19 'EUSEBII CITRONICORUM LIT. T. 


RO 


biennium tantummodo sacer sermo confirmat. Nam- A De temporibus Salomonis, ejusque ad condendutu 


que primo capite Regui sic aif. Scriptura ἡ: « Fi- 
lius, inquit, annieulus erat Saul cum regnum iniit; 
et duobus przterca annis dominatus est. Israeli. » 
Quanquam Symmachus eum locum illuminat, quem 
ita interpretatur : « *' Filius, inquit, tanquam an- 
niceulus erat Saul cum regni habenas accepit. » 
Quibés verbis hominem simplicem vitiique exper- 
tem significat sub regni primordiis, qui tamen in eo 
ὡς vite habitu ultra biennium non manserit ; posteaque 
I^ depravatum, eta Deo rejectum, adeo. ut ἃ daemone 
suffocaretur. Hinc ct illius reliqui anni in Samuelis 
zetate censentur, ita ut quadraginta anni scribantur 
Saumuclis οἱ Saulis. | 

39. Sed tamcn non apostolico solum testimonio 
tempora Saulis in tot annos excrescunt, sei dili- 
genti atque accurata etiam Librorum sacrorum con- 
sideratione. Saule quippe mortuo, ait historia *'*, 
Jebusthem Saulis tilium quadraginta annos natum 
Israelis regno potitum esse, idque biennio retinuis- 
se, dempta Jude domo quz partes Davidis seque- 
batur. Jani liunc Jebusthem Saule recenter δὰ re- 
gum provecto natum esse vel inde constat, quod 
sacri lihri, filiis tribus Saulis regnuin non ita pridem 
exorsi commemoratis (1), hunc, de quo sermo est, 
Jebusthem silentio premunt : qux res natum postea 
coarguit : tantumque Saulis regnum, quanta post 
ejus obitum stas filii deprehenditur. 

89.-Post hactenus dicta, id omnino tenendum est 


. quod tertio Regnorum (2) scribitur, nempe ab 


egressu ex /Egypto usque ad Salomonem templiq'ie 
swiücium annos ellluxisse cpL.xxx. Jam ab Abra- 
hamo δά exitum duce Moyse anni erant. pv. Et a 
diluvio ad primum annum Abrahami anni cux". 
Denique ab Adam ad diluvium anni gaccxru. Sum- 
mà autem ab Adamo ad Salomonem templumque 
conditum, annorum est MMMMCLXX (5). 


templum collatis curis, Josephus historiographus 
primo Judzorum priscorum libro Phonicios lio- 
mines lestes invocat. liaud inutile mihi videtur 
memoratorum ab eo virorum suffragium. In laudata 
ipitur Historia sic ille scribit. 


CAPUT xVII. 


Josephi, ex Phoenicum testimonio de templo Ilivro- 
solymis condito. 

1. Nunc juvat hinc progredi ad Phoenicum de 
gente nostra scripturas, atque ex his Lstimonia 
proferre. Quippe apud Tyrios ex omui antiquita:e 
supersunt preeteritorum annorum monumenta regi:s 
scriptis commendata  diligentissimeque servata, in 
quibus res ab ipsis sive secum sive cum aliis popu- 
lis geste, quaecunque memoria dign: sunt, conti- 
nentur. In his perscriptum est templum IHieroso: 
lymis a Salomone rege fuisse coustructum antiqui. 
ius, nempe annis ὍΣΩΙ cum mensibus octo aute- 
quam Tyrii Carthaginem conderent. Quin adeo 
Lempli nostri stru tura non obscuris verbis a Piies- 
nicibus historia commendata est. Namque lliromus 
(5) , Tyriorum rex, regis nostri Salomonis fawi- 
liaris, patriaeque δι εἰ hzeres , niunifico studio 
ductus Salomonis in eo zdificio juvandi, talenta 
auri cxx ad templi ornatum contulit, materiemque 
optimam in monte, cui nomen Libano, casam ad 
tecti contignat;onem subinisit. Huic autem Salomon 
remunerandi causa 1um alia multa, tum loca ali- 
quot in provincia Galilea possidenda concessit, no- 
mine Chabula. Maxime vero amicitiam eorum ausit 
sapientize studium. Nam problemata inter se mi-si- 
tabant solvique jubebant (5) : porro in his eminc- 
Lat Salomon, et in aliis etiam plurimis sapientia 
prxstabat. Mult adhuc apud Tyrios supersunt. epi- 
stolze, quas illi mutuo scripserunt (6). 


( Υἱὸς ἐνιαυτοῦ fjv Σαοὺλ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτὸν, xal δύο ἔτη ἐδασίλευσεν ἐπὶ Ἰσραήλ. ] Reg. xin, 4. 
Μ Ylbg ὡς ἐνιαύσιος Σαοὺλ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν. Ab. Hexaplis. 
» Τεσσαράχοντα ἑτῶν Ἰεδοσθὲ υἱὸς Σαοὺλ, ὅτε ἐδασίλευσεν ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ, xai δύο ἔτη ἐδασίλενυσε, πλὴν 
ποὺ οἴχου Ἰούδα, οἵ ἦταν ὀπίσω Δαυΐδ. Ex 11 Reg. n, 10. . 
1. Βούλομαι τοίνυν ἀπὸ τούτων Ext μετελθεῖν ἐπὶ τὰ παρὰ τοῖς Φοίνιξιν ἀναγεγραμμένα περὶ τοῦ γένους 


ὧν, χαὶ τὰς ἐξ ἐχείνων μαρτυρίας παρασχεῖν. Ἔστι τοίνυν παρὰ Τυρίοις πολλῶν ἑτῶν γράμματα, δημοσίᾳ 

A pruidva, xai πεφυλαγμένα λίαν ἐπιμελᾶς, περὶ τῶν παρ᾽ αὐτος γενομένων xat πρὸς ἀλλήλους (T) π α- 
χθέντων μνήμη: ἀξίων. Ἐν τούτοις γέγραπται, ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ᾧχοδομήθη ναὸς ὑπὸ Σολομῶνος τοῦ ῥα. 
σιλέως, ἔτεσι θᾶττον ἑχατὸν τεσσαράχοντα xal τρισὶν xal μησὶν ὀχτὼ τοῦ χτίσαι Τυρίους Καρχηδόνα * ἀν- 
᾿ ἐγράφη δὲ παρ' ἐκείνοις ἡ τοῦ ναοῦ χατασχευὴ τοῦ παρ᾽ ἡμῖν. Εἴρωμος γὰρ ὁ τῶν Τυρίων βασιλεὺς φίλος ἣν 
του βασιλέως ΐ μῶν Σολομῶνος, πατριχὴν πρὸς αὐτὸν φιλίαν διαδεδεγμένος * αὐτὸς οὖν συμφιλοτιμούμενο: εἰς 
τὴν τοῦ χατασχευάσματος τῷ Σολομῶνι λαμπρότητα, χρυσίου μὲν εἴχοσι χαὶ ἑχατὸν ἔδωχε τάλαντα " τεμὼν 
6b χαλλίστην ὕλην Ex τοῦ ὄρους, ὃ χαλεῖται Al6avoc, εἰς τὴν ὄροφον ἀπέστειλεν. ᾿Αντεδωρήσατο δὲ αὐτῷ ὁ 
Σολομὼν ἄλλοις τε πολλοῖς, καὶ γῇ χατὰ χώραν τῆς Γαλιλαίας τῇ Χαδουλῶν λεγομένῃ. Μάλιστα δὲ αὐτοὺς εἰς 
φιλίαν τῆς σοφίας συνῆγεν ἐπιθυμία - προδλήματα γὰρ ἀλλήλοις ἀντεπέστελλον λύειν χελεύοντες, καὶ χρείτ- 
των ἐν τούτοις ἣν ὁ Σολομὼν, χαὶ τἄλλα σοφώτερος. Σώζονται δὲ μέχρι νῦν παρὰ τοῖς Τυρίοις πολλαὶ τῶν ἐπι- 


στολῶν, ἃς ἐχεῖνοι πρὸς à) ove ἔγραψαν. 


1) Reg. it, xiv, 49. 

e Gap. vi, 4. 

(5) Codex Arm. wiwMcL ; sed Eusebius, apud Syn- 
cellum p. 181 D, habet, ut hic, uwuucLxx : οἱ hanc 
summam, uno dempto, przdicti numeri conflant. 

4) Qui hic dicitur Híromus, is scribitur Hiram 
1 Reg. v, 11, inLatina Vulgata ; Xetp&p apud LXX 
et apud Biblia Armeniaca; Σούρων apud Eusebiuii 
Prep. ev. 1x, δῦ οἱ 54 ; Ἱέρωμος denique apud Theo- 
μη ad Autolyc. v1, 22. 

(5) Vel potius rogabant. Sic enim in disputatione 


Theoriani a me edita, εἰ κελεύεις, εἰ χελεύετε, signi- 
ficat si tibi, δὲ vobis placet. 

(6) Ex his epistolis supersunt binze Ill Reg. v,tum 
apud Josephuim Antig. vut, 2, quas verbis spe 
imimutatis recitat etiam Eusebius Prep. ev.- ix, 535- 
91. Easdem epistolas comme:norat Theophilus quos 
que ad Astolyc. ii, 22. Clemens autem. Strom. 1, 
21, p. 539i, easdem exstitisse ait apud Polvhistorem, 
qam rem innuit ipse Eusebius. Prep. ev. ix, 57, 

(7) Perperam. Armeniue interpres vel legit vel 
intellexit. ἄλλους pro ἀλλήλους. 


81 ΕΠ. ΕἸ] CHRONICORUM LID: I: R9 


2. 4a quie hactenus de. Tyriorum commentariis A ubi devenit ad Hiromum, hic ait ; — Mortuo Abi- 
dixi, .laec a me non esse conficta, Lcstem gravissi- — balo regnum excepit fiiius ejus Hliromus, qui an- 
mui excitabo hominem, qui Phoenicum historiam — nis vivit με, regnavitque xxxiv. ls humo opplevit 
summa fide scripsisse putatur ; Dium , inquam, — spatium quod inter urbem fanuinque Jovis interja- 
qui in Phoenicia. listoria sic ait : — Mortuo Abi- cebat : in eodemque Jovis fano auream columnam 
balo, regnum filius ejus Hiromus obtinuit. Hicorien- — dicavit : pergensque in cedrinam montis, qui Liba- 
talem urbis regionem circumvallavit , ipsamque — nus dicitur, silvam hgna per operarios czedebat, 
urbem ampliorem effecit, et Olympici Jovis fanum, — quibus fanorum tecta construcreniur. Tum antiquis 
quod erat sejunctum in insula, interjectis locis ag- — delubris sublatis, nova zilicavit (2), templa sci- 
gere oppletis, urbi admiscuit, oblatisque ex auro — licet llerculis Astart:que dedicavit. Primum Her- 
signis ornavit. Tum et in Libanum montem cedris — culi condidit mense Peritio (2), le!lo inoto adver- 
abundantem conscendens, ligna per operarios c:- — sus Tityos, qui tributum mutata fide non solvebant. 
debat. ad fanorum adificium, Salomon autem Hic- — Hos quidem ille perdomitos ad obedientiam  revo- 
resolymorum tyrannus misisse ad liromum zmni- cavit. Eo tempore inclaruit puer quidam Abdemo--: 
gmata. fertur, vicissimque ab hoc scripta ejusmodi — pus, qui in cunctis abs Hierosolymorum rege Salo- 
repoposcisse (1) : ea lege ut qui minus aenigma, pe- B joue propositis sibi problematibus superior eva- 
cuuiam cerle solveret. Li. conditioni cum acquie- — debat. 
visset lliromus, moxque znigmata haud potuisset 4. kc tempus ab hoc rege ad Carthaginem con- 
exsolvere, magnas opes multe nomine pendebat. — ditam hae ratione supputatur. Exstincto. Hiroino, 
P'ostremo autem eruditus quidam vir sagax, Alde- — potitus est regno filius ejus Bahalbazerus, qui visit 
monus dictus, et zenigmata ἃ Salomone propesi'a — annis xiu regnavit xvii. (4). Post hunc. Al da- 
explicuit, el alia invicem exhibuit; que cum Salo- — startus ejus filius, qui vixit annis xxxix (ὃ), regna- 
mon non expedivisset, multas opes lliromo per- — vitque ix. lunc quatuor nutricis filii (0) insidiis 
Solvit. — Atqui ita Dius testimonio suo dicta nostra — exceptum interemeruut , quorum mnàtu. maviius 
comprobat. regnum occupavit annis xu (7). Deiade Astartus 

$. Ei tamen et Menandrum Ephesium addam: : Elwastarti filius, qui vixit annuis Liv, regnavitque 
nam et hic singulorum regnorum res przeclare ge- — xu. Postea frater ejus Astharimus, qui vixit annis 
stas apud Grzcos et Barbaros scripsit, adhibito — Lvii, regnavitque ix. llic ἃ fratre suo Plclite 
studio ad historiam e cujusque regionis monumcen- — occisus est, qui et dominationem obtinuit mensi- 
tis cognoscendam. Scribens autem de Tyri regibus, C bus octo,et ad quinquagesimum(8)annum vitan; pro- 


9. Ὅτι δ᾽ οὐ λόγος ἐστὶν ὑπ᾽ ἐμοῦ συγχείμενος, ὁ περὶ τῶν παρὰ τοῖς Τυρίοις γραμμάτων, παραθήσομαι 
&gropa Δῖον. ἄνδρα περὶ τὴν Φοινιχὴν "Iavoplov ἀχριδῃ γεγονέναι πεπιστευμένον. Οὗτος τοίνυν ἐν ταῖς περὶ 

νέχων ἱστορίαις γράφει τὸν τρόπον τοῦτον" ᾿Αθιδάλον τελευτήσαντος, ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος ἐθασίλευσεν. 
Οὗτος τὰ πρὸς ἀνατολὰς μέρη τῆς πόλεως προσέχωσεν, xal μεῖζον τὸ ἄστυ πεποίηχεν, xal τοῦ Ὀλυμπίου 
Διὼς τὸ ἱερὸν χαθ᾽ ἑαυτὸ ὃν ἐν νήσῳ, χώσας τὸν μεταξὺ τόπον, συνῆψε τῇ πόλει, καὶ χρυσοῖς ἀναθήμασιν 
ἐχέτμησεν. ᾿Αναδὰς δὲ εἰς τὸν Λέδανην ὑλοτόμησε πρὸς τὴν τῶν ναῶν χατασχευήν. Τὸν δὲ τυραννοῦντα je o 
G-A)uev Σολομῶνα πέμψαι qaot πρὸς τὸν μΐρωμον αἰνίγματα, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαθεῖν ἀξιοῦν. Τὸν δὲ μὴ δυ- 
vr,iévsa διαχρῖναι, τῷ λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν " ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἴρωμον, καὶ μὴ δυνηθέντα λῦσαι 
«à αἰνίγματα, πολλὰ τῶν χρημάτων εἰς τὸ ἐπιζήμιον ἀναλῶσαι. Εἶτα δὴ AB μοιόν τινα Τύριον ἄνδρα τὰ 
προτεθέντα λῦσαι" xal αὐτὸν ἄλλα προδαλεῖν, & μὴ λύσαντα τὸν Σολομῶνα, πολλὰ τῷ Εἰρώμῳ προσαποτίσαι 

ἡμᾶτα. Aog μὲν οὕτω περὶ προειρημένων ἡμῖν μεμαρτύργχεν. 
γεν ᾿Αλλὰ πρὸς τούτῳ παραθήσομαι Μένανδρον τὸν Ἐρέσιον. γέγραφε δὲ οὗτος τὰς ἐφ᾽ ἐχάστηυ τῶν βασι- 
λέων πράξεις παοὰ τοῖς Ἕλλησι xat Βαρδάροις γενομένας, ἐχ τῶν παρ᾽ ἐχείνοις ἐπιχωρίων γραμμάτων σπου- 
δάτας τὴν ἱστορίαν μαθεῖν, Πράφων δὴ περὶ τῶν βεθασιλευχότων ἐν Τύρῳ, ἔπειτα γενόμενος χατὰ τὸν Εἴ 
pov ταῦτά φησι" Τελευτήσαντος δὲ ᾿Λδιθάλου, διεδέξατο τὴν βασιλείαν ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εἴρωμος, ὃς βιώσας ἔτη 
πεντήκοντα τρία, ἐθασίλευσεν ἔτη τριάχοντα τέσσαρα. Οὗτος ἔχωσε τὸν εὐρύχωρον, τόν τε χρυσοῦν χίονα τὸν 
ἐν τοῖς τοῦ Διὸς ἀνέθτχεν, ἔτι vs ὕλῃν ξύλων ἀπελθὼν ἔχψεν ἀπὸ τοῦ λεγομένου ὄρους Λιθάνον, χέδρινα ξύλα 
εἰς τὰς τῶν ἱερὼν στέγας " χαθελών τε τὰ ἀρχαΐα ἱξρὰ χαινοὺς ναοὺς ᾧχοδόμησε, τό τε τοῦ Ἡραχλέονς xal 
«T€ ᾿Αστάρτης τέμενος ἀνιέρευσεν, xal τὸ μὲν τοῦ ᾿ῃραχλέους πρῶτον ἐποιήσατο ἐν τῷ Περιτίῳ μηνὶ, εἶτα τὸ 

ἧς ᾿Αστάρτης, ὁπότε Τιτυοῖς ἐπεστράτευσεν μὴ ἀποδιδοῦσι τοὺς φόρους, οὗς xal ὑποτάξα: ἑαυτῷ πάλιν ἀν- 

ἐστρεψεν. Ἐπὶ τούτου δὲ τὶς ἣν ᾿Αὐδήμονος (9) nal; νεώτερος, ὃς £vixa τὰ προύλήματα ἃ ἐπέτασσ: Σολομὼν 
ὁ Ἱεροσολύμων βασιλεύς. ᾿ . 

4. Ἐπνφίζεται δὲ ὁ χρόνος ἀπὸ τούτου τοῦ βασιλέως ἄχρι τῆς Καρχηδόνος χτίσεως οὕτως" Τελευτήσαντος 


(1) Interpres Arm. explicat verbum ἀξιοῦν, dig- D rai coni. ta. etiam 1 Machab. 1, 6 οἱ ll Machab. 
sa(lum esse; nobis tamen paulo aliter. interpretan-— ix, 29. Videtur igitur Abdastartus occisus a pueris 


dum videbatur. cui co nutritis. Sed enim Graice quoque est, uti 
(2) Nova aedificavit deest apud interpretem Arm. — nos scripsi:nus, nutricis filii. 
(5, Nempe Februurio, ut docet Suidas. (7) Annis xu deest apud. Arm. interpretem. 
(4) Grace vit. Sed etiam Theophilus (n1, 21) habet (8) lta Graece quinquagesimum , quie est. vcra lec- 


xvii; et, quod pluris est, idemJusephus apud Syn- — tio, contirinaturque ἃ "lieophilo. Αἱ codex. Artn. 
cellum p. 185 C. habel. decimum mendose propter. nuineralium. ba- 
(51 Grace xxix? rum no:arum in ea linzua leve ditlerentian, Ὁ 

(6) Interpres Arm. utitur hic voce TA!AGORTI, (9) Textus Arm.,  Abdemouis minor natu (ilius, 
que componitur ex TA1AG. muurix, et oni filius. δ. quia ᾿Αὐ δύ uovoz hoe loco visus est Armenio itter- 
Actis auteni apost. xui, 1, quo loco Graece est σύν- pieü casus genitivus, sed. imuicr.lo. 

«pog? et Laüne collactaneus, Armenii scribunt 


83. EUSEBII CHRONICORUM LIB. f. 


Cuxit. Hunc interfecit Ithobalus Astartz: sacerdos A 


(1), qui annis xxxi regnavit, vixitque xLviu (92). 
Huic Balezorus filius successit, qui annis vixit xLv, 


et regnavit vii (5). Hunc excepit Metenus filius, : 


qui annis xxxi vixit, et xxix imperavit, Successit 
iu liujus locum Physmanon (4), qui annis tvin. vi- 
xit, et xLvii dominatus est. Septimoejus regnianno 
soror ejusdem, fuga arrepta, Carthaginem in Libya 
condidit. 

5. Summa temporis ab Hiromi regna ad Carthagi- 
nem conditam, anni sunt cLv mensesque vir. Ànno 
Hiromi duodecimo templum Hierosolymis fundatum 
est. Igitur a templi conditione ad Carthaginis zdifi- 
cium anni cxLiin menscesque octo elapsi sunt. Jam 
vero Pharnicum testimonio plura aggerere quid in- 
terest ? Porro patrum nostrorum in eam regionem 
adventus xdilicio templi antiquior est. Quippe hi 
regione universa in potestatem suam redacta, tum 
demum templo condendo operam dederunt. ld au- 
tem cgoe sacris libris perspicue, ut arbitror, in 
Antiquitatibus (5) ostendi. 

6. Hactenus Josephus. Nostra vero chronologia, 
quam subteximus, a quarto Salomonis anno vide- 
l:cet temploque condito usque ad euin locum a DBa- 
hyloniis eversujn, annos colligit ccccxxxii, qui ita 
recensentur. . 

I. Salomon reliquis, post tres predictos, an- 
nis xxi vit. 

H. Roboamus annis xvi. 

HI. Abias annis uti. 

IV. Asa annis xL!. 


VI. Joramus annis virt. 

11. Ochozias anno 1. 

Vill. Gotholia mater annis vit. 

IX. Joasus annis xL. 

X. Aimesias annis xxvi. 

Xl. Ozias annis Li. 

Sub hoc prima olympias Grecorum iuustiluta est. 

Xll. Joathamus annis xvi. 

XIII. Achazus annis xvi. 

XIV. Ezechias annis xxix. 

XV. Manasses annis Lv. 

XVI. Amosus annis in (7) 

XVif. Josias annis xxvi. 

XVIII. Joachazus mensibus iin. 

XIX. Joachimus annis ΧΙ. 

XX. Joachiinus filius ejus, idem qui Jechonias, 
mensibus 11. 

XXl. Matihanias, idem qui Sedechias, 
nis xiv (8). 

Summa annorum cpxxxt (9). 

CAPUT XVIII. 


De Babylonica captivitate Judeorum reliquisque eo- 
rumdem lemporibus (10). 


1. Subsecuta est. Judzorum captivitas Babylo- 
nica, locique sancii vastitas annis Lax, qui circa 
alterum annum Darii regis Persaruin et sexagesima 
quinta olympiade expliciunt, cujus rei testes sunt 
divine Scripture. Nobiscum de his sentit etiam 
Clemens, qui primo Stromatum hzc scribit *; et 
captivitas quidem ad Lxx usque annum protracta est, 


an- 


C alteroque demum anno Darii IHystaspis qut Persis, 


V. Josaphatus annis xxv (6). Assyriis et /Egyptiis regia auctoritate imperavit, 
Εἰρώμου διεδέξατο τὴν βασιλείαν Βαλεάζαρος ὁ υἱὸς, ὃς βιώσας ἔτη τεσσαράκοντα τρία, ἐδχοίλευσεν ἔτη ἑπτά, 
Μετὰ τοῦτον ᾿Αὐδάσταρτος, ὁ αὐτοῦ υἱὸς, βιώσας ἔτη εἴχοσι ἐννέα, ἐδασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Τοῦτον οἱ τῆς τρο- 
φοῦ αὐτοῦ ulol τέσσαρες ἐπιθουλεύφαντες ἀπώλεσαν, ὧν ὁ πρεσδύτερος ἐθδασίλευσεν ἔτη δεχαδύο. Μεθ᾿ οὖς 
Ασταρτος ὁ Δελαιαστάρτον, 0; βιώσας ἔτη πεντήχοντα τέσσαρα, ἐδασίλευσεν ἔτη δώδεχα. Μετὰ τοῦτον ὁ ἀδελ- 
φὸς αὑτοῦ ᾿Ασέρυμος, βιώσας τὴ τέσσαρα χαὶ πεντήχοντα, ἐδασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Οὗτος ἀπώλετο ὑπὸ τοῦ 
ἀδελφοῦ Φέλητος, ὃς λαθὼν τὴν ῥα λείαν foie μῆνας ὀχτὼ, βιώσας ἔτη πεντήχοντα. Τοῦτον ἀνεῖλεν Εἰθώ- 
ὅαλος ὁ τῆς ᾿Αστάρτης ἱερεὺς, ὃς βασιλεύσας ἔτη τριάχοντα δύο, ἐδίωσεν ἔτη ἑξήχοντα ὀχτιύ. Τοῦτον διεδέ-- 
ξαφο Βαδέζωρος υἱὸς, ὃς βιώσας ἔτη τεσσαράχοντα πέντε, ἐθασίλευσεν ἔτη ἕξ. Τούτου διάδοχος γέγονε Μάτ- 
γῆνος ὁ υἱὸς, ὃς βιώσας ἔτη τριάχοντα δύο, ἐθασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Τούτου διάδοχος γέγονε. Φυγμαλίων, βιώ- 
σας δ᾽ ἕτη πεντήχοντα ἕξ, ἐδασίλευσεν ἕτη τεσσαράχοντα ἑπτά. Ἐν δὲ τῷ ἐπ᾽ αὐτοῦ ἑδδόμῳ ἔπει ἡ ἀδελφὴ 
αὐτοῦ φυγοῦσα, ἐν τῇ Διδύῃ πόλιν ᾧχοδόμηδε Καρχηδόνα. | 

9. Συνάγεται δὴ πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς Elpopgou βασιλείας ἄχρι Καρχηδόνος χτίσεως, ἔτη pve', μῆνες qw. 
Ἐπὶ δὲ δωδεκάτῳ ἕτει τῆς Εἰρώμου βασιλείας, ἐν ᾿εροσολύμοις ᾧχοδομήθη ὁ ναός. Γέγονεν οὖν ἀπὸ τῆς oi- 
xobo ieus τοῦ ναοῦ ἄχρι Καρχηδόνος χτίσεως, ἔτῃ ἑχατὸν τεσσαράχοντα τρία, μῆνες ὀχτώ. Τῆς μὲν οὖν 
παρὰ Φοινίχων μαρτυρίας τί δεῖ προσθεῖναι πλείω ; Βλέπεται γὰρ τἀληθὲς ἰσχυρῶς ὡμολογημένον. Καὶ πολὺ 
δήπου προάγει τῆς τοὺ νεὼ χατασχευῆς ἡ τῶν προγόνων ἡμῶν εἰς τὴν χώραν ἄφιξιν" τε γὰρ αὑτὴν πᾶσαν 
πολέμῳ παρέλαθον, τότε τὸν νεὼν χατεσχεύασαν᾽ xal ταῦτα σαρῶς Ex τῶν ἱερῶν γραμμάτων ὑπ᾽ ἐμοῦ. δ:δή- 


λωται διὰ τῆς ἀρχαιολογίας. Ex opere contra Apionem , 1, 17 18. 
() Καὶ ἔμεινεν ἡ αἰχμαλωσία ἐπὶ ἔτη ἑῤδομήχοντα, χαταλήξασα εἰς τὸ δεύτερον ἔτος τοῦ Δαρείου τοῦ 
᾿Υστάσπου, τοῦ Περσῶν xal ᾿Ασσυρίων xal Αἰγυπτίων γεγενημένου βασιλέως" ἐφ᾽ οὗ ᾿Αγγαΐος καὶ Ζαχα- 


ρίας, καὶ ὁ Ex τῶν δώδεχα Αλγγελος, προφητεύουσι" xal ἣν ἀρχιερεὺς 


Strom. 1, 21, p. ὅ95. 


(1) Codex Arm., Astartorum rez pro Astarte. sa- D 


cerdos. 

(2) Grece τὰν}. 

(9) Ita Josephus etiam apud Syncellum p. 185 C. 
At hic Grece vi; Theophilus.autem vir. In. se- 
quertibus eliam a Graco textu. discrepat. Arme- 
nius. 

(4) Seilicet Pygmalion. 

(5) Lib. viti, 2-5. Jam vero hic Armenius | inter- 
pres dicit in priscorum oraculo, quasi ἀρχαιολογία 
«omponatur ex ἀρχαίων, priscorum et λόγιον oraeu- 
lu:u; quod secus est. 


Ιησοῦς ὁ τοῦ Ἰωσεδέχ. Ex Clemente, 


(0) Codex Arm. xLv, sed error est propter nota- 
rum' similitudinem. Confer tabulas οἱ posterio:em 
librum. 

( De annis quibus regnavit Amosus recole 
eap. 5, n. ὃ. 

(8) Horum regum anni szpe aliter se habent. in 
tabulis deinceps addendis, et in posteriore libro. 

(9) Ita se habet numerus in codice Arin., quem 
n0s intactum relinquimus. 

(10) Hunc capitis tiillum nos supplemus. Nam in 
codice Arm., nihil aliud scribitur nisi vox CLEMEN- 
TIS, quam nos omittendam putavimus. 


$5 EUSEBII CIIRONICORUM LIB. I. | s 
antqu.ta est. Tunc Aggxus οἱ Zacharias e pro- A bitur, ejusque incole inter ethiicos. Dalylozir. v gt 
phetarum | duodecim ordine vaticinia canebant, — servient. Tum ct iilam gertein, inquit Dominus, οἱ 
itemque Angelus, nimirum Malachias, qui explica- — Chaldaeorum regionem subverta:n. » Quie oinnia sub 
tur nuntius : pontifieatum. autem Jesus Josedechi — €yro evenerunt, Captivitats tamen tempus haud- 
(lius gerebat, Hxc prixictus vir ait. Sed cnim, — quaquam a templo everso percensendum est, scd 
quod usque ad a'terum Darii annum septuagena- — paulo altius repetendum, nempe ab altero Joa- 
rium illud templi exitium manserit, testis contem- — Chimi Judiorum regis anno(1), quo regnaite 
poralis adest Zacharias propheta, qui anuo Darii prima captivitas a Nabuchodonosoro rege Babylo- 
secundo in hzec verba erumpebat : « ' Quousque te, — niorum invecta est; imo vero ab 60 tempore, quo 
Domine omnipotens, Hierosolymorum non miseret — Jereinias vaticinandi initium fecit, Inde enim us- 
cxterarumque Judo urbium, quas abhinc annis — que ad urbem obsessam templumque inflammatum, 
septuaginta contemnis? » Quz lu feputans, rega- anni AL excurrunt; ad primum vero Cvri annum, 
bis, cur nam initio librorum Esdrz dictum sit: — Septuaginta. Ex eo spatio quod abs Jeremia vati-- 
« *" Anno primo Cyri Persarum regis, ut Dei verba, — cinium exorso ad Cyri interjacet, prior periodus 
Jeremie ore prolata, in rem conferrentur, excitavit — septuagenaria conflatur. Rursusa templo. sul.lato 
Dominus Cyri regis Persarum spiritum, qui jussa gj ad Cyrum anni sunt xxx, ila ut altero. Darii. anuo 
ejusmodi scriptis litteris universo regno propo- Septuaginta item. anni exsistant (2). Denique ovc- 
suit? » Jam et ea, qux ibi sequuntur, liberationem — tavo (2) Darii anno templum restitutum cst, 
Judzxorum declarant, et Cyri de instaurando te- 9. ''"" Deinceps Judzis nullus indigena rex fuit : 
plo mandatum. Atqui hzc nonne persuadeant, se- — pontificibus suis tanquam principibus ducilnusve 
ptuagenariam captivitatis periodum sub Cyro po-— ttebantur : cacterum Persarum regibus oltempcra- 
tius quam sub Dario fuisse conclusam? lant, quandiu Persidis regeum mansit (4). Ein in 
9. His ego occurrens aio: duo tempora septua- — Macedonum potes!ate fuerunt, qui post Alexan- 
genaria prophetico sermone esse prenuntiata. quo- — dium regia auctoritate praefulserunt, usque ad. Án- 
rum primum a temp!o everso exordiens, desinit ἴθ. lioclium Epiphanem, qui Syrie regno potitus Ju- 
annum secundum Darii, quod diserte dicilur α €&xam gentem vexare capt vt ad. ellinicam su- 
Zacharia ; alterum a Judieis in servitulem redactis — perstitionem traducerct. Sub hoc videlicet Mata- 
usque ad captam Babylonem Chaldworuümque re- — tliias Asamonis filius Hierosolywmitanus sacerdos, 
gnum sublatum, cujus temporis periodus ab ipso — ejusdemque filius Judas, coguu:zcento Machabaers, | 
vaticinio initium capit, οἱ sub Cyro concluditur, — tum et horum successores principatum Judaicum 
secundum Jeremiz dictum, qui. futura przsagiens C redintegrarunt, eumdeu:que ad Augustum usque 
aiebat : « ^** IIec inquit Dominus: Postquam an- retinuerunt ; cujus aate regnum. alienigena, Ro- 
nos septuaginta Babylone exegeritis, ego quidem — manorum jussu, obtinuit llerodes. Atque co de- 
vos invisam, meique oraculitenax ad hunclocumre- — mum tempore Servatoris nostri JEsu Cnaisr! íiata- 
ducam. » luursusque vaticinars: «**'Universa, in- — lia fuerunt, relateque a Moyse prophietiz finis impc- 
quit, regio lz:ec ad excidium vastitatemque voca- — situs," **** « Nunquam scilicet desideratum iri prin- 


Led 


(') Κύριε παντοχράτωρ, ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσεις τὴν Ἱερουσαλῆμ, xal τὰς πόλεις "loóüa; ἃς ὑπερεῖδες 
«τοῦτο ἑθδημηχοστὸν ἔτος ; Ex Zacharia 1, 12. 

(^) Καὶ ἐν τῷ πρώτῳ ἔτει Kópou τοῦ βασιλέως Περσῶν, τοῦ τελεσθῆναι λόγον Κυρίου ἀπὸ στόμχτεος 
Ἵερεμίου, ἐξήγειρε Κύριος τὸ πνευμὰ Κύρου βασιλέως Περσῶν, xal παρήγγειλε φωνὴν ἐν πάσῃ βασιλείᾳ 
αὐτοῦ xai γε ἐν γραπτῷ λέγων. Ez Esdra 1,4. 

(77) Ὅταν μέλλῃ πληροῦσθαι Βαῤδυλῶνι ἑθδομήχοντα ἕτη, ἐπισχέγομαι ὑμᾶς, xaX ἐπιστήσω τοὺς λόγου: 

9 ἐφ᾽ ὑμᾶς τοῦ ἀποστρέψαι τὸν λαὸν ὑμῶν εἰς τὸν τόπον τοῦτον. Ex Jeremia xxxvi seu xxix, 10. 

(77) Kal ἔσται πᾶσα à Y^ εἰς ἀφανισμὸν xai εἰς ἐρήμωσιν, χαὶ δουλεύσουσιν ἐν τοῖς ἔθνεσι τῷ βασ!λεῖ 
Βαβυλῶνος. Ἐχδιχέσω xat ἐπὶ τὸ ἔθνος ἐχεῖνο, φησὶ Κύριος, χαὶ ἐπὶ τὴν γὴν Χαλδαίων, χαὶ θήσομαι αὐτοὺς 
εἰς ἀφανισμὸν αἰώνιον. Ex Jeremia xxv, At, 12. ᾿ 

(777) Διέμεινάν τε ἐξ ἐχείνου τοῦ χρόνου Ἰουδαῖοι ἀδασίλευτοι, ὅσα ἐπὶ ἰδίοις βασιλεῦσιν, ἄρχουσ! μὲν χαὶ 
*$Ysuóct χρώμενοι τοῖς οἰχείοις ἀρχιερεῦσι, τοῖς δὲ ᾿Ασσυρίων αἀσιλεῦσι τὸ πρῶτον ἣ τοῖς Ηερσών ὑτ- 
αχούοντες, xai μετ᾽ ἐχείνους τοῖς μετ᾽ ᾿Αλέξανδρον ἄρξατι Μίαχεδόσι, μέχρις ᾿Αντιόχου Ἐπιφανοῦς, ὃς τῆ; 
Συρίας βατιλεύτας ἑλληνίζειν ἐξτνάγχασε τὸ Ιουδαίων ἔθνος. Ab excerptis Scaligeri, ed. Amstel., p. 51. 

"tt***) Οὐχ ἐχλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα, xai ἐγούμενος £x τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως ἂν ἔλθῃ ᾧ ἀπόχειται" xal 
αὐτὸς προσδοχία ἐθνῶν. Ex Genesi χεῖχ, 10. ; 


(1) πιὸ codex Arm. anno; sed confee ροβϑ'ογίον D θξίας, ἐπὶ τὸ πρῶτον ἕτος τοῦ αὐτοῦ Κύρον. Κατὰ 
rem librum. De hebdomadis s: ptuaginta Euscbius.— ὃΣ y' xal τελευταῖον ἀπὸ τοῦ «a! ἕτους Σεδεχίου, ἕως 
apud Syncellum p. 219 b. τοῦ δευτέρου ἔτους Δαρείου. Τισὶν ὃΣ ἀχριθέστερον δο- 

(2) Audiendus Syncellus p. 217 B-C, apud quem — χεῖ ἀπὸ τοῦ ε' ἕτους τὴς προφητείας Ἱερεμίου, ὡς φη- 
Eusebius paulo aliter loquitur :. ᾿Ἀπὸ ty' ἔτους ω- σιν Εὐσέδιος, τὰ o ἐπὶ τὸ α' ἔτος Κύρου ἀριθμεῖν. 
cíos τινὲς τῶν ἐξτγνητῶν, ἐν οἷς χαὶ Eósió:o;, τὸ Sod enim hoc loco Syncellus prz oculis habebat 
ἐῤδυμτηγχονταετηριχὴν stg αἰχμαλωσίας χρόνον 8υ-  p'tius Eusebii nostri verba libri ni, ad annum Abra- 
λωνται μετρεῖσθαι ἕως τοῦ πρώτου ἔτους Αύρου γινό. luni 1457. 


p.evov Exvr, ἐθδομήύχοντα. Κατὰ ὃξ δεύτερον τρούπον, ὁ (9) Atqui cap. 11, n. 5, dictum est cezxto. 
αὐτὸς ἐῤξομτηχονταετῆς χρόνος Gováycsat ἀπὸ τοῦ (ἢ) Textus Griecus, Assyriis primo regibus seu 
ἔνξστῶτος ἔτους Ἰωσχεὶμ, ἀφ᾽ οὗ χαὶ Θεὸς διὰ — Persis obtemperabant ; exin, etc. 


προυτήτου ἐγχαλεῖ τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰούδα περὶ τῇς ἀπει- 


8 EUSEDII CIIKONICONUM LIB. I. 


88 


cipem ex Juda, ducemque e femore ejus, donec is A dem et antequam Darium interimeret jam regnave- 


adventaret cui servatum est, in quo gentes spem 
suam collocaverunt. » Atque hzc ita se habent. 

4. Summa vero temporis a Salomone templique 
primordiis usque ad annum Darii Perse secundum 


templique instaurationem, anni sunt pij, Tum a 


Moyse egressuque ex Egypto ad Salomonem et con- 
ditum templum, anni sunt cccctxxx. Α primo au- 
" fem anuo Abrabami ad exitum anni 9v, Εἰ a dilu- 
vio ad primum annum Abrahami, anni nccccxru. 
Et ab Adamo ad diluvium anni succxrn. Denique 
3b Adamo ad Darii alterum annum secundumque 
Hierosolymitani templi ediflcium cumulantur anni 
WxuvDCLxYx (1). Reliqua tempora post alterum Da- 
rii annum, qui fuit sexagesim:ze quinte olympiadis 
annus primus, efficiunt olympiadas cxxxvii, annos 
biivin. Quo. tempora singillatim ita supputantur. 

9. Post Cyrum regem primum Persarum, dia- 
dema ad Cambysem reeidit; ab hoc ad Darium, 
qui annis omuino regnavit vr supra xxx. Wujus 
anno altero templum Hierosolymis instayraturn 
est (2). Reliqui sunt Darii xxxiv. Teneantur igitur 
Darii anni xxxiv. Tum Xerxis anni xx (5), sub quo 
Estheris res agebantur. Deinde Artaxerxis anni χει. 
Sub hoc fsdras sacrorum apud Judzos librorum 
peritus scriba florebat. Ig etiam fertur cunctas a 
Deo dictas Scripturas in. mentem sihi revocasse, 
easque Judzis tradidisse novis Hebraicarum litte- 
rarum formis expressas (4) : idque post bella quz 
regionem illam vastaverant. Prieterea οἱ Nehemias 
pincerna cognoscebatur, qui mandante rege in Ju- 
dzam progressus Hierosolyma excitabat, urbemque 
manibus ambiebat : eatenus enim urbs in ruinis 
consederat, templo excepto, quod sub Dario re- 
vixcrat. Post Ártaxerxem dominati sunt Persis hi : 
Darius annis xix (5). Artaxerxes Mnemon annis xL. 
Oclus annis xxvi. Arses annis iv. Darius an- 
his vi. Post hos Alexander Macedo Persarum im- 
perium delevit, regnavitque ipse annis v1 ; qui qui- 


. (^) Κατὰ δὲ ᾿Αντίοχον τουτονὶ Ματταθίας ᾿Ασαμωναίου παῖς ζῆλον τὸν ὑπὲρ τῆς 
ἀναλαθὼν, τὴν Ἰουδαίων ἀρχὴν ἀνεχτήσατο, xai ἡγήσατο τοῦ λαοῦ. Μεθ' ὅν ὁ vi 


rat annis vi. Summa temporis ab altero Darii anno 
ad Alexandri obitum, qui in primum anmim incidit 
olympiadis centesimz quarte decima, anni sunt 
CXCVII. 

6. Post Alexandri obitum, Egypti et Alexandri 
ne urbis imperium tenuerunt hi : 

I. Ptolemzus Lagi annis xt. 

ll. Ptolemzus Philadelphus annis xxxvii (6) 

Sub hoc Hebreorum sacri Libri ad Grzcanr 
linguam translati sunt, et in Alesandriuzx urbis bi- 
bliothecam recepti. 

1. Ptolemzus Evergetes annis xxtv. 
IV. Ptolemzus Philopator annis xxi. 
V. Ptolemaeus Epiphanes annis xxn. 


B Vi. Ptolemzus Philometor annis xxxiv. 


1. Hujus xtate regnavit in Syria Antiochus, co- 
gnomento Epiphanes, sub quo ea contigerunt quse 
in libro (7) Machabzorum narrantur ; nempe, quod 
Antiochus Judzam gentem ad superstitiones ethni- 
cas τοδὶ coegerit, templumque dedicatis ibi si- 
gnis temeraverit, tum et sacram supellectilem 
olympiade centesima quinquagesima prima (8) di- 
ripuerit. Interjacent autem inter Macedonis Alexan- 
dri obitum primumque annum Epiphanis Antiochi 
anni cL (9) : οἱ inter alterum Darii annum atque 
ipsum Antiochum anni cccxuvn (10). Hujus * Anti»- 
chi temporibus Matatbias, Asamonzi fllius, patrio- 
rum sacrorum zelum prs se ferens, dux gentilis 
exercitus exstitit, Huic successit Judas fllius, co- 
gnomento Machabzus. Post hunc rursus frater Jo- 
nathas : post. quem frater item Simon, in quo li- 
ber (11) Macbabzorum finem facit, annorum qua- 
draginta (12) res coinplexus, nempe usque ad olym- 
piadem centesimam sexagesimam primam exple- 
tam : a qua ad Augustum Romanorum imperatorem 
anni Lxxxvin supersunt. 

8. Post Simonem, testibus Africono et Josepho (15), 
Judeorum ductavit exercitum Jonatlias (14), qui ct 


πατρίου θρησχείας 
ς αὑτοῦ Ἰούδας ὁ ἐπιχλη- 


θεὶς Μαχχαθαῖος. Ἰωνάθης μετὰ τοῦτον. Σίμων τουτονὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ διαδέχεται, Εἰς τοῦτον ἡ βίόλος 
«ὧν Μαχχαδαίων περαιοῦται περιέχουσα χρόνον ἑτῶν τεσσαράχοντα μέχρι τέλους ρξα' ὀλυμπιάδος. 
Μετὰ δὲ Σίμωνα Ἰουδαίων ἡγεῖται, χαθὼς ᾿Αφριχανὸς καὶ Ἰώσηππος ἱστοροῦσιν, Ἰωνάθης, ὁ xat Ὑρχανὸς, 


(1) Syncellus p. 181 D ait : Εἰσὶν ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἕως η΄ 


ἔτους Σολομῶνος χατὰ Εὐσέθιον, 1606 - Ab. Adamo Ὁ (7 


ad octavam — Salomonis annum — Eusebius anuos 
MMNMMCLXX ponit. Templum condituin est anno 1v 
Salomonis. Ergo a wxMMDCLXXX, subductis pci et 
1v, supersunt anni NMMNLXXIV. 

2) Nempe anno altero iustaurari ceptum, oc- 
tavo vel polius sexto absolutum est. 

4) In codicis textu xi, at in margine xx. 

4) Rem hanc celeberrimam rursus attingit Eu- 
. Scbius in secundo libro, quod facit etjam in pre. 
fatione Psalmorum, itemque in Commentario ad 
psalinum Lxui. Et quidem de Esdra librorum sacro- 
yum instauratore, itemque de litterarum apud He- 
brazos mutatione, judicia veterum Patrum nec non 
judaorum commode coacervavit Calimetus in per- 
doctis disseriationibus Esdrae praepositis, ad quas 
lectores ablegamus. 

(5) lta etiam in tabulis et in posteriore libro. 
Àt superius cap. 15 scribuntur anni vi. 


Nempe primo. 

8) In secundo libro dicuntur h:ec ab Eusebio 
contigisse olympiade crin. 

i Vide posteriorem librum. 


ἢ Codex Arm. xx3vii, sed inferius xxxvii. 


10) Vide rursus posteriorem librum. 
411) Scilicet primus. 
(13) Ergo mendose scribitur apud Svncellum tri- 
fpa. En autem ejus verba p. 285 A. Ὁ ἀπὸ Ματτα- 
lou τοῦ πατρὸς τῶν Maxxaóalov Ἰούδα γαὶ Ἰωνά- 
θου xaX Σίμωνος χρόνος κατὰ Εὐσέδιον ἑτῶν ἐστι λ'- 
Summa temporis, quo Muttathias Machabaorum pa- 
ter, nec non filii Judas, Jonathas et Simon rem pu- 
blicam administirarunt, anni sunt. xxx. ad. Eusebii 
rationes. Dicendum erat igitur quadraginta, uti est 
in Greco textu, utque a posteriore Éusebii libro 
confirimari videtur. 
(15) Antiq. xin, 8. 
14) lta. Jonathas in textu Armenio et Graeco; 
quin etiam in Armeniacis Bibliis 1 Machab. x1, 


89 RUSEBII CHRONICORUM LIB. T. 


9o 


Hyrcanus, annis xxvi. Deinde Aristobulus anno uno. A rius. Hujus anno quinto decimo DowiNus wosTkR- 


is regium primus diadema gestavit, regem una 
pontiicemque Jude: genti se przebens(1) post 
Babylonicam captivitatem anno cpbxxxiv. Post eum 
Alexander, qui et Jannzus, Judzorum regnum te- 
nuit annis xxv (2). Deinde uxor ejus Alexandra, 
αὐ et. Messalina (5) annis 1x. Denique Aristobulus 
atque Hyrcanus (4). Hac atate Pompeius Romani 
exercitus dux Judaeos stipendiarios fecít Romano- 
rum; Hyrcanoque imposito eis rege, vinctum Ari- 
stobulum Romam transtulit. Tunc Romanorum 
principatum invadit olympiade centesifna octoge- 
sima quarta (35) Julius Cxsar solus imperans an- 
nis iv et mensibus v. Post eum Augustus, qui et 
Sebastus (0), annis tvi δὲ mens;bus vi. Sub. hoc 
Herodes primus ex alienigenis, cui. homini scili- 
cet genere Ascalonio, jus nullum in Judaicum re- 
gnum erat, ἃ Romanis potestate insignitus est. 
Sub eo Uncrus Dei nascitur Bethlehemi in Jud:ea (7). 
Post Augustum Romanorum imperator fuit Tibe- 


jesus uxcrus Der in. humana. vita manifestatus 
est (8) olympiadis ducentesim:e prize anno quarto. 

9. Quare fiunt ab Epiphane Antiocho ad quintum 
decimum annum Tiberii, anni cci. Tum ab Alexan- 
dro Macedone ad eumdem annum Tiberii, anni 
CCcCLH. Et ab altero anno Darii, anni pxrvini. Rur- 
sus a quinto decimo anmo Tiberii ad supremam: 
Hierosolymorum obsidionem, quz in alterum Ve- 
spasiani annum incidit, conficiuntur anni ΧΩ. 
Erant * autem ab Adamo ad alterum annum Darii, 
anni uMMMDCLXXX (9) : tum ab altero Darii anno ad 
quintum decimum Tiberii , anni DxLvin; ergo ab 
Adamo ad quintum decimum Tiberii annum, summa: 
annorum wmwanscoxxvii (10) est. Jamvero a quinto 


B decimo Tiberii anno ad Constantini victoris Au- 


gusti vicennalia anni excurrunt ccc. Sunima ergo 
temporum — Hebraicorum consurgit in annos 
ΜΜΜΜΜΌΧΧΥΠΙ (11) , secundum Septuaginta virorum 
interpretationem : nam-secundum quidem ilebraica. 


ἕτη xc". Μεθ᾿ ὃν ᾿Αριστόδουλος ἕτος a'* οὗτος πρῶτος διάδημα περιέθετο, ὁμοῦ xal βασιλεὺς xai ἀρχιερεὺς 


γονὼς τῶν Ἰουδαίων ἔθνους, 


ἐτὰ ἔτη vr τῆς slg Βαδυλῶνα αἰχμαλωτίας. Me0' 


v ᾿Αλέξανδρος, ὁ καὶ 


Ιανναῖΐος, ἔτη x6'. Mz0' ὃν ᾿Αλεξάνδρα, ἡ καὶ Σαλλίνα, γυνὴ αὐτοῦ, ἔτη θ΄. Μεθ᾿ ὃν ᾿Αριστόδουλος xal Ὑρχα- 


vóc 


x10' οὖς Πομπήϊος Ῥωμαίων στρατηγὸς ὑποφόρους Ῥω 


lote ἐποιήσατο Ἰουδαίους, Ὑρχανὸν μὲν 


ἐπιστήσας αὑτῶν βασιλέα, τὸν δὲ ᾿Λριστόῤδουλον δέσμιον εἰς Ῥώμην ἀγαγών. Κατὰ τοῦτον τὸν Ὑρχανὸν, 
Ῥωμαίων βασιλεύει ἐπὶ τῆς ρπο' ὀλυμπιάδος Ἰούλιος Καῖσαρ ἕτη δ', μῆνας ζ΄. Μεθ᾿ ὃν Αὔγουστος, ὁ χαὶ 


Σεδαστὸς, 


βασιλείαν ὑπὸ Ῥωμαίων χειρίζεται, γένος ὧν ᾿Ασχαλωνίτης. Ἐπὶ τούτῳ χαὶ ὁ Χριστὸς ὁ Ὑ 
ουδαίας. Μετὰ δὲ Αὔγουστον Ρωμαίων ἐδασίλευσε Τιδέριος " τούτου ἕτος fv 


ἕν Βηθλεὲμ γεννᾶται τῆς 


τῇ vc, μῆνας ς΄, xa0' ὃν Ἡρώδης πρῶτος ἀλλόφυλος οὐδὲν προσήχουσαν αἰτῷ Y ν Ἰουδαίων 
$ 


2) τοῦ Θεοῦ 


πεντεχαιδέχατον, ἐν ᾧ Σωτὴρ χαὶ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς 6 Θεὸς (15) ἀνεφάνη ἐν τῷ τῶν ἀνθρώπων 
/ 


“Ὁ Ab excerptis Scaligeri, p. 51-52. 
) 


ἮΝ δὲ ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἕως δευτέρου ἕτους Δαρείου ἔτη ὄχπ. Kal τὰ ἀπὸ δεντέρου ἕτους Δαρείον ἔτη uy. 
Ὅκου τὰ πάντα ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἐπὶ τὸ πευτεχαιδέχατον ἔτος Τιδερίου ἔτη (soxn'). ᾿Απὸ δὲ πεντεχαιδεχάτου ἕτους 


55. Ab Eusebio tamen in posteriore libro scribitur C ab Abrahamo ad Tiberii decimum quintum, ut vi- 


54oannes, qua est longe coinuunior lectio, occurrit- 
que ctiam in Bibliis Arm. EI Machab. xvi, 1 et 2. 

(1) Confer Josephum Anfiq. xin, 11. 

(2) lta codex Arm. ; sed idem in posteriore li- 
bro xxvi. 

(3) llaec dicitur Messalina ctiam ἃ Cboreneusi 
lHlisi. n, 15. Armenius tamen Samuel. scribit. Sa- 
lina, Epiphanius lier. xxiff cap. 3, Saalina. 

Ἢ Codex. Arm., mendose, qui et. Hyrcanus. 

3) Lib. u, olymp. 183. 

(6) Recole eap. 15, n. 8, col. 55. not. 1. 

(7) Hiec Helizeorum tempora a s9iuia captivitate 
usque ad Christum perspicue exponit, przeter alios 
historicos, etiam Augustinus De civ. Dei, xviii, 45. 

(8) Hine. est illa Theophania, seu publica Christi 
vita (Luc. € p. 1) quain. Eusebius noster quinque 
voluminibus narraverat ; cnjus deperditi: operis 
fragmenta xvii. ego. edidi in. hac collectione Scri- 
ptorum veterum. tomo ]. repetite editionis. Nuper 
vero aliud fragmentum in Vaticano quodain codice 
repcri, quod ita se habet. 

Εὐσεδίου β΄ tnc 0sogars(ac. 

Ἑοδομήκχοντα δὲ ἀνεδείχνυ μαθητὰς, ὁπόσα λέγε- 
ται xa0' ὅλης τῆς οἰχουμένης ἔθνη τυγχάνειν * τοῦτο 
δὲ χαὶ ἡ Μωσέω; δηλοῖ Γραφὴ τὸν χατάλογον ποιου- 
μένη τῶν μετὰ τὸν χαταχλυσμὸν τοῦ Νῶε γενομέ- 
νων παίδων ἐξ ὧν τοὺς πάντας ἑδδομήκοντα φῦναι, 
οὺς πρηπάτορας τῶν xaÜ' ὅλης τῆς οἰχουμένης ἐθνῶν 
λόγος ἀληθὴς γεγονέναι χατέχει. 

(2) lta codex Arm. in ἰόχία; at in margine 
MNNMDCLXX. 

(10) Pressius sic conficitur summa secundum Se- 
ptuaginta interpretes : ab Adamo ad diluvium anni 
MWCCXLIL ;. ἃ diluvic ad Abrahamum anni pcecciLit ; 


dere est in posteriore libro, anni wuxLiv ; qua est 
summa annorum vuccxxvin, 

(41) Codex Arm. hic wuuwupxvitt. Jam opcre pre- 
tium est huic loco verba Syucelli, p. 55 D,subjungere : 
Mipgoviat τὸν Ejsé0107 ᾿Ανιανὸς xai Πανόδωρος 
εὐλόγως, ὅτι ἐν τῇ ἀναχεφαλα!ιώσει τοῦ χρονογραφίον 
σιν, ἔτη ἐσφάλη" ἀντὶ γὰρ εωις! ἔγραψε :φχς΄. "Eavov- 
κείωσς δὲ οὕτως" ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἕως τῆς γεννήσεως 
'Λόραλμ τυνῆξεν ἔτη γρπδ. χαὶ ἀπὸ 'A6paku ξως 
τὴς εἰχοταετηρίδης Κωνσταντίνου ἐν τῷ χατὰ πλάτος 
συνήξε γρόνον ἐτῶν βτμῦ', ἃ γίνεται ἔτη εφχς" 
Απίαμιι5 εἰ Pauodorus (chronographi ) Eusebium 
merito incusanl , quod in temporum definienda 
sunima, nonaginta annos οἱ ducentos omi. rit. Pro 
annis enin. NMbCCCXVI , scripsit annos vupxxvi. (dic 
xxvii). Sic autem. rationes duxit : ab. Adamo. ad 
Abrahami natalia confecit annos wwxcuxxxiv; ab 
Abrahamo autem ad Constantini ricennalia. in am- 


D pliore historia (primo Chronicorum libro) annos nu- 


meravit M4CCCxI V; unde summa consurgit. annorum 
uyuxaoxxvi. Pergit autein ibidem Syncellus expo- 
nere, quo pacto ab Eusc^io anni ccxc (seu. ccxci) 
pretermissi sint, nempe quia non scripserit Cai- 
nani Arphaxad;ei annos ante procrcandum cxxx , 
deinde Àodi judicis annos x, tum alienigenarum 
ex intervallo dominantium annos cxt, denique post 
Simsonis obitum annos libertatis seu pacis xL. 
Conferatur Syncellus etiam pp. 92 Ο, 111 D, 169 
B. Jam de Syncelli ipsius rauonibus et de ejusdein 
s.rpe iniquo judicio super Eusebii calculis niliil nos 
disserendum putamtis. 

(12) Ὁ vià;, filius, abest hica codice Arin. Est ta- 
men in Eusebii posteriorc libro. 

(15) Armenius interpres legebat Χριστὸς Θεοῦ. 


ei EUSEPII CHRONICORUM LID. I. 0? 


Judzorum exemplaria detra'.untur anni uccxxxvi ἃ llorum omnium consignatas litteris memorias sa- 


(1); secundum autem llebraica item exemplaria 
Samaritanorum detrahuntur anni cuxxxv (2). Atque 
apud Hebraeos ratio temporum praedicto modo se 
habet (35). 


CAPUT XIX. 


Quomodo in /Egypiiorum chronologia tempora quo- 
que eLthiopum contineantur. Quomodo item. Pto- 
lemei Egyptum. Alexandriamque tenuerint. De 
ratione chronologie apud. /Egyptios. 

Peractis Chaldzeorum et Assyriorum atque [16- 
braorum chronologiis, res postulat, ut ad fastoruim 
JEgyptiacorum tractationem accedamus. VWiodorus 
primo Aistorice TDibliothece sux libro hzc verba 
scribit. Fabulantur * apud eos quidam, initio deos 
et heroas dominatos esse in /Eyypto annis paulo 
minus sexdecim millibus (4): postremum autem 
deorum regnavisse Isidis filium Orum. Aiunt dcinde 
potitos esse regionis bomines, ducto initio a My- 
ride, annis paulo minus quinque millibus usque ad 
olympiadem octogesimam supra centesimam (5), 
qua ztate nos in ZEgyptum venimus, potiente regni 
Ptolem:eo, qui novus Dionysus appellabatur. Cz- 
terum eorum qui regioni cum imperio prefuerunt, 
plurimi numerantur indigene ; minima pars A:thio- 
pum, Persarum atque Macedonum. /Ethiopes doini- 
nati sunt quatuor, et hi quidem haud continua serie 
&ed ex intervallo, annis paulo minus xxxvi. Pers:e 
autem nationi huic Canibysis regis armissubactze im- 
peraverunt annis cxxxv, computatis etiam tempori- 
bus, quibus /Egyptii rebellaverunt, propter gravis- 
sim: tyrannidis impa.ientiam ,  Persarumque im- 
pietatem in indigenas deos. Extremi Macedones 
gubernacula tenuerunt, eorumque successores an- 
nis cc.xxvi. Reliquo omui tempore regibus indigc- 
nis usi sunt, viris quidem cpLxx, feminis autem v. 


Τιδερίου ἐπὶ τὴν εἰχοσαετηρίδα Κωνσταντίνου τοῦ νιχητοῦ σεδαπτοῦ ἔτ ᾿ 
E ( χοντα ἑρμηνείαν. Ab excerptis Scaligert p. 52. 


εφχη) xavà τὴν τῶν ἙἭ δομ 


cerdotes tenebant in templis (6), ab ultima xtate 
perpetuo ordine traditas, quantus ni:irum quisque 
rex fuisset viribus, strenuitate, indole, victoriis, 
rebusque c:zeteris sua atate perpetratis. Sed eniin 
singulorum actus scribi a nobis plane nullius usus 
est atque supervacaneum, prasertim cum multi 
ex his nihil admodum utile sua :etate aggressi sint. 

Hactenus Diodorus. Opportunum  commodumque 

est etiam ex Manetbhone res /Egyptiacas hic subne- 

ctere, in quo praesertim auctore historia ieta niti 

videtur. . 

CAPUT XX. 

Ex .Eggptiacis Manethouis monumentis, qui in tres 
lihros historiam suam tribuit. De diis et de heroi- 
bus, de mani'us et de mortalibus regibus qui /Egy- 
p:o pre [uerunt usque ad regem Persarum Darium. 
4. Primus AEgyptiorum deus (7) Vulcanus fuit , 

qui etiam ignis repertor apud eos celebratur. Ex eo 

Sol (8); postea Agathodzemon ; deinde Saturnus; 

tum Osiris; exin Osiridis frater Typhon; ad ex- 

tremu:n Orus Osiridis οἱ Isidis filius. Hi primi inter 

AEgyptios rerum potiti suut. Deinceps continuata 

successione delapsa est regia auctoritas usque δά 

Bytin per annos tredecim mille ac nongentos. Lu- 

ΠΆΓΟΙ tamen annuum intelligo, videlicet triginta 

diebus constantem : quein enim nunc mensem di- 

cimus , /Egyptii olim. anni nomine indigitabant. 

Post deos regnaverunt heroes annis wcctv: rursis- 


Ο que alii reges dominali sunt annis upcccxvi : tunr 


alii triginta reges Memphitze annis unccxc : deinde 
alii Thynite decem reges annis cccL. Secuta est ma-: 
nium heroumque dominatio annis MMMMMDCCCXIM. 
Summa temporum in undecim millia consurgit an- 
norum (9), qui tamen lwnares, nempe mensirui , 
sunt. Sed revera dominatio, quam narrant ;Egv- 


^. Συνάγεται ὁ πᾶς χρόνος εἰς 


.) Μυθολογοῦσι δ᾽ αὐτῶν τινες τὸ μὲν πρῶτον ἄρξαι τῆς Αἰγύπτου ὑεούς τε xal ἥρωας ἔτη βραχὺ λεί- 
ποντα τῶν be lov. xa ὀχταχισχιλίων, καὶ θεῶν ἔσχατον βασιλεῦσαι τὸν Ἴσιδος ccoy* ὑπ᾽ ἀνθρώπων 6b 


τὴν χώραν βεθασιλεῦσθαί φασιν 
τοστῆς χαὶ ὀγδοηχοστῆς ὀλυμπιάδος, xaÜ 


πὸ Μύριδος (10) ἔτη βραχὺ λείποντα τῶν πενταχισχιλίων, μέχρι τῆς £xz- 
y ἡμεῖς μὲν παρεθάλομεν εἰς Αἴγυπτον, ἐθασίλευε δὲ {{τολεμαῖος, 


ὁ νέος Διόνυσος χρηματίζων. Τούτων δὲ τὰ μὲν πλεῖστα χατασχεῖν τὴν ἀρχὴν ἐγχωρίους βασιλεῖς, ὀλίγα δὲ 
Αἰθίοπα; xai Πέρσας xai Μαχεδόνας. Αἰθίοπας μὲν οὖν ἄρξαι τέσσαρας, οὐ χατὰ τῷ ἑξῆς, ἀλλ᾽ Ex διαστή- 
ματος, ἔτη τὰ πάντα βραχὺ λείποντα τῶν ἕξ χαὶ τριάχοντα. Πέρσας δ᾽ ἡγήσασθαι, Καμθύπου τοῦ βασιλέως 
τοῖς ὅπλοις xazastpsauévou τὸ ἔθνος, πέντε πρὸς τοῖς ἑκατὸν χαὶ τριάχηντα ἔτεσι, σὺν ταῖς τῶν Αἰγυπτίων 
ἀποόστάσεσιν, ἃς ἐποιήσαντο, φέρειν οὐ δυνάμενοι τὴν τραχύτητα τῆς ἐπιστασίας xal τὴν εἰς τοὺς ἔγχω- 
ρίους θεοὺς ἀτέφειαν. Ἐσχάτους δὲ Μαχεδόνα; ἄρξαι χαὶ τοὺς ἀπὸ Μαχεδόνων ἔξ ἔτη πρὸς τοῖς διαχοσίοι:ς 
χαὶ ἑδδομήχοντα, Τοὺς ὃὲ λοιποὺς χρόνους ἅπαντας διατελέσαι βασιλεύοντας τῆς χώρας ἐγχωρίους, ἄνδρας 
μὲν ἑθδομήχοντα πρὸς τοῖς τετραχοσίοις, γυναῖχας δὲ πέντε, Περὶ ὧν ἁπάντων οἱ μὲν ἱερεῖς εἶχον ἀναγρα- 
φὰς ἐν ταῖς ἱερχῖς ῥίιόλοις ἐχ παλαιῶν χρόνων ἀεὶ τοῖς διαδόχοις παραδεδομένας, ὁπτλίχον ἔχαστος τῶν θ5α- 
σιλευσάντων ἐγένετο τῷ μεγέθει, χαὶ ὁποῖός τις τῇ φύσει, xa τὰ χατὰ τοὺς ἰδίους χρόνους ἑχάστῳ πρα- 
χθέντα. Ἡμῖν δὲ περὶ ἑχάστου τὰ χατὰ μέρος μακβὸν ἂν εἴη καὶ περίεργον γράφειν, ὡς ἂν τῶν πλείστων 
ἀχρήστων περ'εἰλημμένων. Er Diodoro Sic., 1, À 


(1) Confer cap. 16, n. 14. Sed hictextus Arm., D Fist. 1, 6. Sed deus apud Syncellum, p. 18. Reapsc 
XAXVU pro xxxv. hic agitur de /Egyptiaca deorum dynastia. Ip. 
(2) Confer cap. 16, n. 14. (8) Confer Syncellum pp. 19, 51, et Suidam voc 


(2) Lege etium Suidz? caleulum voc. ᾿Αδάμ. 

4) Griece xviuiw, 

3) Colex Arm. ctxx. 

(6) Ergo Armenius interpres, seu potius Eise- 
hius, legehat in Diodoro ἱεροῖς templis. non i:oziz 
βίθλοις. LEoPARDUS. 


(7) Codex Arm., homo; οἱ sic etiam Clio;enensis 


2) 4toc. 

(9) De his immanibus /Egyptiorum antiquitatils:s 
confer Svucellum p. 51-52 apud quem Sol. Vitlcani 
liiins myriadibus tribus annorum regnat. 

(19) Grieccus textus vulgo corruptus, ἀπὸ μυριάδξως, 
sed restituitur a codice Vaticano ἀπὸ Μύριζος, Co- 
dex Armi., sub. Myride. 


93 


EUSEDII CHRONICORUM LI. I. 


9i 


ptii, deorum, heroum οἱ maniuin tenuisse putatur A reges successivam potestatem acceperint, sed alius 


lunares annos omnino viginti quatuor mille et non- 
gentos, ex quibus fiunt. solares anni uuccvi. 

2. Atque hac quidem si cum Hebraeorum chrouo- 
logia conferre volueris, in eamdem plane conspirare 
sententiam videbis. Namque Jgyptus ab Hebrwis 
Mezraimus appellatur : Mezraimus autem multis 
post diluvium annis exstitit (1). Quippe e Chamo 
Noachi filio post diluvium ortus est /Egyptus sive 
Mezraimus, qui primus ad /Egypti inrolatum pro- 
fectus est, qua tempestate gentes hac illac spargi 
caeperunt. Erat autem summa temporis ab Adamo ad 
diluvium, secundum Hebraeos, annorum »uccxun (2). 

$. Ceterum cuin. /Egyptii przrogativa antiquita- 
tis quadam seriem ante diluvium tenere se jactent 
deorum, lieroum et manium annis plus viginti mille 
regnantium ; plane equum est, ut hi anni in men- 
ses tot convertantur quot ab Hebrzeis memorantur 
anni : nempe ut qui menses continentur in memo- 
ratis apud Hebrz»os annis, ii totidem intelligantur 
JEgvptiorum lunares anui, (3), pro ea temporum 
sumnia qua a primo condito homine ad Mezrai- 
mum usque colligitur. Etenim Mezraimus generis 
Es yptiaci auctor fuit, ab eoque prima /Egyptiorum 
dynastia credenda est. Quod si temporum copia 
adliuc exuberct, reputandum sedulo est plures for- 
Lasse /Egvptiorum reges una. eademque aetate ex- 
sitisse : namque et Thynitas regnavisse aiunt et 
Memphitas et Saitas. et ZEthiopes eodemque tem- 
pore alios. Videntur praterea atii quoque alibi im- 
perium tenuisse , atque he dynastie 8110 quieque 
in nomo (4) sem«t continuisse : i!à ut haud singuli 


B 


alio loco eadem aetate regnaverit, Atque hinc con- 
ligit, uL tantus cumulus anuorum confieret. Nos 
vero his omissis, persequamur singillatim Zgyptio- 
rum chrónologiam. 

4. * Post. manes atque heroas, primam dyna- 
stiam numerant viri regum , quorum primus fuit 
Menes (5), gloria regni administrandi prapollens : 
a quo exorsi singulas regnantium familias diligen- 
ter scribemus, quarum successiva series ita con- 
lexitur. 

Menes Thynites ejusque posteri septem (quem 
Ilerodotus Minam (6) nuncupavit). Hic annis.xxx (7) 
regnavit. ldem et extra regionis sux fines cum 
exercilu progressus est, et gloria rerum gestarum 
inclaruit (8). Ab hippopotaimo raptus est. 

Athothis hujus filius regno politus est annis 
xxvii (9). [5 regia sibi palatia Memphi construxit , 
el inedicam item artem coluit, quin et libros de ra- 
tione secandorum corporum scripsit. 

. Cencenes ejus filius aunis xxxix. 

Vavenephis annis xt, cujus state fames regio- 
nem corripuit. ls pyramides prope Cho oppidum 
excitavit. 

Usaphiaesannis xx. 

Niebaes annis xxvi. 

Mempses annis xvi. 5. hoc. multa. prodigia 
itemque maxima lues acciderunt, | 

Vibesthes aunis xxvi. 

Summa dominationis annorum ccLttr. * 

Secunda dynastia regu:n ix. 


( Περὶ τῶν μετὰ τὸν χαταχλυσμὸν Αἰγυπτίων δυναστειῶν, ὡς Εὐτέθιος. ; 
Μετὰ νέχυας xai τοὺς ἡμιθέους πρώτην δυνχστείαν χαταριθμοῦσι βασιλέων ὀχτῶ ὧν γέγονε α' Μήνης, ὅς 
ξιαπέμως αὐτῶν ἡγήσατο". ἀφ᾽ οὐ τοὺς ἐξ ἐχάστου γένους βασιλεύσαντας ἀναγράψομεν" ὧν f; διαδοχὴ τοῦ“ 


τὸν ἔχει τὸν τρόπον.᾿ 


A'. Μένης Θενίτης, xal οἱ τούτων ἀπόγονοι ζ', ὃν 
Ἱρόδοτος Μῆνα ὠνόμασεν, ἐξασίλευσεν ἕτεσιν ξ΄" 
οὗτος ὑπερόριον στρατείαν ἐποιήσατο, χαὶ ἔνδοξος 
ἐχρίθη ὑπὸ δὲ ἱπποποτάμου ἡ ρπᾶσθη. 

t. "Aui; ὁ τούτου υἱὸς ἧρξεν ἕτεσιν xQ', καὶ τὰ 
ἐν Μέμφει βασίλεια ᾧχοδόμησεν, ἰατριχήν τε ἐξῆσ- 
χη σε, χαὶ βίηλους ἀνατομιχὰς συνέ pete. 

Γ΄, Κενχένης ὁ τούτου vibg ἔτη X0". 


Οἱ δὲ πάντες ἐδασίλευσαν ἕτη ov6'. 
εὐυτέρα δυναστεία βασιλέων ἐννέα. 


(1) Mezraimus dicitur quartus a Noacho et ter- ἢ 


tius ἃ Chau, filius nempe Chusi, apud Cliorenen- 
sei JHlist. 1, 4,qui eam notitiam ex. erud;ti cujus- 
dam Syri scriptis liausisse se ait. Sane ita Mezrai- 
mus multo post diluvium tempore exstitisset, ut hic 
ait Eusebius (nisi forte locus corruptus est). Sed 
enim Mezraimus dicitur Chami filius a divinis Di- 
bliis Gen. x, 6, et abipso mox Eusebio. 

(2) Intellge apud Hebreos in Lxx Virorum inter- 
pretstione ; et recole cap. 16, n. 8. 

(9) Confer de his aunorum zEg.ptiac orum rationi- 
bus Syncellum p. 18 U. Suidas quidem voc. ?lioc 
ait dies aliquando numeratos pro annis, Censoriuus 
cap. 19 annum /Egypliorum antiquissimum dicit 
bimestrem ; imo. menstruum Plutarchus in. Numa 
cap. 18. et Varro, apud Lactantium Just. (n, 12; 
quadrimesirem Augustinus De civ. Dei, xn, 10. Le- 


A'. Οὐενέφης ἔτη μθ΄, ἐφ᾽ οὗ λιμὸς χατέσχε τὴν 
χώραν, ὃς χαὶ τὰς πυραμίδας τὰς περὶ Κωχώμην 
γειρε. 
Ε΄. Οὐσαταὴς ἕτη χ΄. 
(΄. Νιεθαὴς ἔτη χς΄. 
Z'. Σεμέμψης ἔτη τη΄, ἐφ᾽ οὗ πολλὰ παράτημα ξγέ- 
νετο, χαὶ μεγίστη φθορά. 
Η΄. Οὐδιένθης ἔτη χς΄. 


6515 alias varietates apud Plinium {ΠΠ|ω|. vi, sect. 
9, et apud Macrobium Saturn. 1, 12. 

(4) Aliter Armenius interpres, qui crasso errore 
νομὼν legem, et περιγεγράφθαι scriptum esse intelle- 
Ait. Atqui νομὸς est /Egyptiaca regio seu pre'fectu- 
ra; περιγράφεσθοι circumscribi. Νομὸν etim in sc- 
quentibus A vmenius interpres perperain legem vertit. 

(5) In textu codicis hie et inferius Memes, at. in 
margine Menues. 

(6) Lib. 11, cap. 4, n. 99, quo altero loco legitur 
in variis lectiouibus.Tlerodoti Miva, uti reapse. le- 
gisse videtur Armenius. interpres, et est. itein in 
variis lectionibus Diodori 1, 45. 

(7) Grace Lx. 

(8) Menis utique àubstructiones ad Nilum. &ct- 
tendum commemorat Herodotus 1, 99. 

(9) ta in codicis margiue; at in textu, xxv. 


95 EUSEDTI CHRONICORUM LID: I. 


96 


Primus Rochus. Sub co specus ingens Bubasti A pyramidis auctor; quam quidem Herodotus (5) a 


Babsedit multosque nortales hausit. 

Post eum Ceehous; quo tempore (1) Apis, et 
Mnevis atque Mendesius hircus (2) dii esse puta- 
bantur. 

Deinde Diophis, sub quo lege statutum est ut 
fein: quoque regiam dignitatem obtinerent. 

Tum alii tres quorum ztate nullum insigne fa- 
cinus patratum est. Sub septimo Mythici aiunt flu- 
men Nilum melle simul et aqua fluxisse undecim 
diebus. 

Postea Sesochris annis xtvin, quem aiunt quin- 
que cubitos altum, tres vero palmos latum fuisse. 

Sub nono tandem nihil memoria dignum actum 
est. Hi regnaverunt annis ccxcvii (2). 

Tertia dynastia Memphitarum viri regum. 

Necherochis, sub quo Libes ab JEgyptiis defece- 
rut: mox immaniter crescente luna territi ad ob- 
sequium reversi sunt. Deinde Sesorthus, qui ob 
medicam artem /Esculapius ab ZEgyptiis vocitatus 
est. Is etiam sectis lapidibus zdificiorum struen- 
dorum auctor fuit : litteris insuper exarandis cu- 
ram impendit. Sex reliqui niliil commemorandum 
gesserunt. l''egnatum est annis cxcvii (4). 

Quarta dynastia Memphitarum regum xvn cx 
alia regia familia, quorum tertius Suphis, maximz 


Cheope structam ait qui in deos ipsos superbie- 
bat : tum facti poenitens sacrum librum conscribe- 
bat, quei. /Egyptii instar magni thesauri habere 
se putabant. De reliquis regibus nihil memorabile 
litteris mandatum est, Regnatum est annis cpxL vint. 

Quinta dynastia regum xxx: Elephantinorum, * 
quorum primus Othius qui a satellitibus suis occi- 
sus est. Quartus Phiops, qui regiam dignitatem a 
sexto xtatis anno ad centesimum usque tenuit. 

Sexta dynastia. Femina. quaedam. nomine Nito- 
cris reguavit, omnium ztatis sux virorum fortis- 
sima el mulierum formosissina, flava rubris genis. 
Ab bac tertia pyramis excitata dicitur (6), speciem 
collis prz: se ferens. Ab his quoque regnatun est 
anuis 6611]. 

Septima dynastia Memphitarum quinque regum, 
qui aunis (T) uxxv dominati sunt. 

Octava dynastia Memphitarum ix (8) regum, quo- 
rum dominatio annos c occupavit. 

Nona dynastia lleracleopolitarum tv regum, an- 
nis c. Horum primus Ochthois szvissimus regum 
fuit qui sibi przcesserant, universamque /Egyptu n 
diris. calamitatibus affecit. Idem denique vesan'a 
correptus est, et a erocodilo peremptus. 


Α΄. Βῶχος ἐφ᾽ οὗ χάσμα χατὰ Bou6aosoy ἐγένετο, C. σημον ἐγένετο. 


καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο. 

Β΄. Μεθ᾿ ὃν xaY δεύτερος Χίος, ὅτε xal ὁ "Acte, 
xai ὁ Μνεῦις, ἀλλὰ xai ὁ Μενδήσιος τράγος θεοὶ 
ἐνομίσθησαν. 

I". Βίοφις ἐφ᾽ οὗ ἐχρίθη xai τὰς γυναῖχας βασι- 
λείας γέρας ἔχειν. 

Καὶ μετὰ τούτους ἄλλοι τρεῖς, ἐφ᾽ ὧν οὐδὲν παρά- 


Τρίτη δυναστεία Μεμφιτῶν βασιλέων ὀχτώ. 
Νεχέρωχις, ἐφ᾽ οὗ Al 


τοὺς παρέδοσαν. Μεθ᾽ ὄν Xégopüo; ὃς ᾿Ασχληπιὸς παρὰ Αἰγυπτίοις ἐχλή 


Z'. Ἐπὶ τοῦ ἑδδόμου μυθεύεται τὸν Νεῖλον μέλιτι 
χεχραμένον ἡμέρας ἔνδεχα ῥυῆναι. Μεθ᾽ Dv. 

H'. Σέσωχρις ἔτη μη΄, ὃς λέγεται γεγονέναι ὕψος 
τηχῶν ε΄, πλάτος ( παλαιστῶν) γ΄. Ἐπὶ δὲ τῷ ἐννάτῳ 
οὐδὲν ἀξιομνημόνευτον ὑπῆρχε. 

Θ΄. Χενερὴς ἔτη λ΄. Ἐθασίλευσαν ἕτη oT. 


vec ἀπέστησαν Αἰγυπτίων, xai τῆς σελήνης παρὰ λόγον αὐξηθείσης, διὰ δέος ξαυ- 


ἢ διὰ τὴν ἰατρικήν οὗτος xal τὴ 


διὰ ξεστῶν λίθων οἰχοδομὴν εὕρατο, ἀλλὰ xai γραφῆς ἐπεμελήθη. Οἱ δὲ λοιποὶ ἕξ οὐδὲν ἀξιομνημόνεντον 


ἔπραξαν᾽ οἵ xal ἐδασίλευσαν ἔτη pn. 
ε 


τάρτη δυναστεία βασιλέων wu Μεμφιτῶν συγγενείας ἑτέρας βασιλείας, ὧν τρίτος Σοῦρφις, ὁ τὴν με- 
γίστην πυραμίδα ἐγείρας, fiv φησιν Ἡ ρύδοτος ὑπὸ Χέοπος γεγονέναι, ὃς χαὶ ὑπερόπτης εἰς θεοὺς γέγονεν, 
ὡς μετανοήσαντα αὐτὸν τὴν ἱερὰν συγγράψαι βίδλον, ἣν ὡς μέγα χρῆμα Αἰγύπτιοι περιέπουσι. Τῶν δὲ act- 
vy οὐδὲν ἀξιομνημόνευτον ἀνεγράφη " ot χαὶ ἐδασίλενυσαν ἔτη υμη΄. 


Πέμ 


δυναστεία βασιλέων τριάχοντα ἑνὸς ἐξ Ἐλεφαντίνης, ὧν πρῶτος Ὀθόης " οὗτος ἀπὸ τῶν δοῥυφό- 


ἀνῃρέθη. Ὁ δὲ δ΄ Φίωψ ἑξαετὴς ἀρξάμενος ἐδασίλευσεν μέχρις ἐτῶν Exatóv. 
δ Έχτι δυναστεία. Γυνὴ Nip É as eoscv τῶν xav αὐτῆι P γεννικωτάτη xal εὐμορφοτάτη, ξανθή τε 
τὴν pora ὑπάρξασα, ἣ καὶ λέγεται τὴν τρίτην πυραμίδα ᾧχοδομηκχέναι" οἵ xaX ἐθαπίλευσαν ἕτη σγ΄. 
' pr δυναστείο Μεμφιτῶν βασιλέων πέντε, ot ἐθασίλευσαν ἡμέρας οε΄. 
Ὀγδόη δυναστεία Μεμφιτῶν βασιλέων πέντε, οἱ ἐδασίλευσαν ἔτη ἑκατόν. 
Ἐννάτη δυναστεία Ἡραχλεωπολιτῶν βασιλέων τεσσάρων, οἵ ἐθασίλευσαν ἔτη ἑχατόν᾽ ὧν πρῶτος ᾿Αχθόης 
δεινότατος τῶν πρὸ αὐτοῦ γενόμενος, τοῖς ἐν πάσῃ Αἰγύπτῳ xaxX εἰργάσατο" ὕστερον δὲ μανίᾳ περιέπεσε, 


καὶ ὑπὸ χροχοδείλου διεφθάρη. 


(1) Arm. interpres, qui δὲ Apis, etc., perperam D rata. De bac autem tertia pyramide loqui videtur 


intellecto ὅτε. LEorARDUS. 

(2) ln. codice Arm. est vox caURIT, quasi caper; 
Armenii autem Rhircum dicunt. NocHAZ aut GAUSCI. 
De hirco Mendesio videndus certe Herodotus n, 46. 

(3) Noni regis Clieneris siluit nomen Eusebius, 
vel Brus AÁrmenius interpres. 

(4) Graece, cxcvin. 

(5) Lib. 11, 124 seqq., ubi late Cheopis facinora 
coumeinerantur. 

(6) Memorans pyramides Arm. interpres in prima 
quidem dynastie scribit traunaw, hocautem loco etiam 
ZURAN; qua vocabula ab amanuensibus fortasse 
corrupta sunt, neque nobis adhuc saüs conside- 


Strabo lib. xvn, ed. Oxon. p. 1145: Ἐστὶν ἐν ὕψει 
μείζονι τῆς ὀρεινῆς ἡ τρίτη πολὺ ἐλάττων ταῖν δυοῖν, 
πολὺ δὲ μείζονος δαπάνης χατεσχευασμένη * Est in 
majore montis altitudine tertia (pyramis), ceteris 
quidem duabus minor, valde tamen graviore impen- 
dio constructa. Hanc autem tertiam. pyramidem 
Strabo dicit sepulcrum feminz: cujusdam, qui rcgi 
AEgyptio in matrimonium convenerit. 
1) Grzce diebus, manifesto niendo. . 

Ἢ lta in textu Arm., at in margine xix, Scaliger 
qaoque legebat xix, δι Eusebius Grzece nunc certe 
habet v.; Sync. p. 58 C, scribit. xxvn. Ha:xc. jamdiu 
notavitétiam Marshamus Chron. cd. Londin., p. 90. 


5] 


EUSEBIJ CHRONICORUM LID. I. 


eg 


Decima dynastia lleracleopolitarum xix regum, A fecit. Regnaverunt successores cjus annis xL (2). 


aunis cLxxxv. 
Undecima dynastia Diospolitarum xvi regum, au- 
nis xui. Post quos Ainmienemes annis xvi. 
Hactenus primum librum Manetho produxit. Sunt 
autem reges cxcii, anni MMCCC. 


B. E MANETIONIS LIBRO SECUNDO. 


Duodecima dynastia Diospolitarum vi! regum 
quorum primus 
Sesonchosis Ammenemis fllius annis xLvi. 


Auynenemes annis xxxvii, qui a suis eunuchis . 


interemptus est. 
Sesositris annis ΧΙ, cujus mensura fertur 
cubitorum quatuor palinorumque trium cum digitis 


Summa universe dominationis annorum ccxLv. 

Tertia deeima dynastia Diospolitarum Lx reguin, 
qui regnaverunt annis cpLiI. 

Quarta decima dynastia Xoitarum Lxxvi regum, 
qui regnaverunt annis CDLXXYIV. 

Quinta decima dvnastia Diospolitar&m regum, 
qui regnaverunt antis CcL. 

Sexta decima dynas:ia Tlicbzorüm v regum, qui 
regnaverunt annis cxc. 

Decima septima dynastia Pastorum, qui fratres 
erant Phoenices exterique reges, qui Memphim 
quoque occupaverunt. Ex his primus 

Saites imperavit annis xix, a quo Saitarum 450- 
que nomos nomen traxit. lidem in Sethroite nomo 


duobus. 15 universam Asiam annorum novem spatio B urbem condiderunt, unde incursione facta ΡΥ" 


sibi subdidit, itemque Europz partes usque ad Thra- 
eiam. Idem οἱ sue in singulas gentes dominationis 
monumenta ubique constituit ; apud gentes quidem 
strenuas virilia, apud vero imbelles feminea pu- 
denda ignominiz:? causa columnis insculpens. Quare 
is ab /Egyptiis proximos post Osirim honores tulit, 

Secutus est Lampares, annis vin. Hic in Arsi- 
eoite (1) labyrintbum cavernosum sibi tumulum 


Δεχάτη δυναστεία Ἡραχλεωπολιτῶν βασιλέων ιθ΄, οἵ ἐδασίλευσαν ἔτη pne". 
δυναστεία Διοσπολιτῶν βασιλέων ις΄, ol ἐδασίλευσαν ἔτη uy" 


"Evb:xá:T 


ptios perdomueruxt. 

Secundus Bnon (3) annis xt. 

Deinde Archles (4) annis xx. 

Aphophis annis xiv. 

Summa annorum cin. Horum «tate regnavisse 
in Egypto Josephus videtur (5). 

Decima octava dynastia Diespolitarum xtv regum, 
quorum priinus 


£0' οὗς ᾿Λμμενέμης ἔτη ις΄. 


ἈΙέχρι τοὺδε τὸν πρῶτον τόμον χαταγήοχεν ὁ Μανεθῶ. Ὁμοῦ βασιλεῖς pO, ἔτη 6v, ἡμέραι o0' (6). 
AEYTEPOY TOMOY ΜΑΝΕΘΩ. 


Δωδεχάτη δυναστεία Διοσπολιτῶν βασιλέων ἑπτὰ, ὧν πρῶτος 


Σεσόγχωσις ᾿Αμυενέμου υἱὸς ἔτη μς΄. 


B. ᾿Αμμενέμης ἕτη λη΄, ὃς ὑπὸ τῶν ἰδίων εὖ- 
νούχων ἀνηρέθη. 

Γ΄, X£sos:pu; ἔτη μη΄, ὃς λέγεται γεγονέναι πὴ- 
yov δ΄, παλχιστῶν γ΄, δαχτύλων β΄" ὃς πᾶταν ἔχει- 
ρώσατο τὴν ᾿Ασίαν ἐν ἐνιαυτοῖς ἐννέα, καὶ τῇς Εὐρώ- 


πὴης τὰ μέχρι Θράχης, πανταχόσε μντ μόσυνα ἐγείρας 
τὴς τῶν ἐθνῶν χατασχέσξεως" ἐπὶ μὲν τοῖς γενναίοις, 
ἀνδρῶν, xal ἐπὶ ταῖς ἀγεννέσι, vuvatxov μόρια ταῖς 
στήλαις ἐγχαράσσων" ὡς xal ὑπὸ Αἰγυπτίων μετὰ 
σσιριν νομισθῆναι. 

Ms0' ὃν Λάμαρις ἔτη η΄, ὃς τὸν ἐν ᾿Αρσενοΐτῃ λα- 
θύρινθον ἑαυτῷ τάφον χατεσχεύασεν. 


Οἱ δὲ τούτου διάδοχος ἔτη μθ΄ " οἱ πάντες ἐδασίλευσαν σμε΄. 


Τρισχαιδεχάτη δυναστεία Διοσπολιτῶν βασιλέων £', οὗ ἐδασίλευσαν ἔτη υνγ΄. 
ἹΤεσσαρεσχαιδεχάτη δυναστεία Ξοϊτῶν βασιλέων | oc', ot ἐδασίλευσαν ἔτη vxo. 
ἸΠεντεχαιδεχάτη δυναστεία Διοσπολιτὼν βασιλέων, οἵ ἐδασίλευσαν ἔτη σν΄. 


ἝἜἜχκχαιδεχά 


υναστεία Θηδαῖοι βασιλεῖς ε΄, οἷ xaX ἑδασίλευσαν ἔτη pk. 


Ἕπταχαιδεχάτη δυναστεία ποιμένες ἦσαν ἀδελφοὶ φοίνικες ξένοι βασιλεῖς, οἵ xai Δίέμφιν εἷλον, ὧν 


πρῶτος 


Σαῖτης ἐδα-ίλευσεν ἔτη i, ἀφ᾽ οὗ καὶ ὁ Σαῖτης Β΄. Βνὼν ἔτη μ΄. 
νομὸς ἐχλήθη * οἵ xai ἐν τῷ Σεθροΐτῃ νομῷ πόλιν Ex- , T". Ἄφωφις ἔτη ιδ΄. ! 
τιζαν, ἀφ᾽ ἧς ὁρμώμενοι Αἰγυπτίους ἐχειρώσαντο. Μεθ᾽ ὃν ΓΛρχλῃς ἔτη X. Y 
Ὅμοῦ ἔτη ργ΄. Κατὰ τούτους Αἰγυπτίων βασιλεὺς Ἰωσὴφ δείχνυται. ᾿ 


᾿Ὀχτωχαιδεχάτη δυναστεία Διοσπολιτῶν βασιλέων ιδ΄ (7), ὧν πρῶτος 


(4) Scilicet namo. 

(2) Videlicet tres postremi dynasti:e hujus reges 
annis simul xLi regnaverunt, Sed tamen. summa 
DOD constat. 

(5) In codicis Arm. margine Anon. 

(4) Archles quartus est in textu Grzco. 

(5) Neque ingratam neque inutilem rem nos fa- 
cturos esse opinamur, si buic loco attexemus anim- 
adversionem Syncelli p. 62 Α : Σημειωτέον πῶς ὁ 
E23íÓw; πρὸς olxstov σχοπὸν τοὺς τῆς Ttevtaxat- 
δεκάττς δυναστείας παρὰ τῷ ᾿Αφριχα)ῷ φερομένους 
κατὰ τὴν ιζ΄ δυναστείαν γεγονέναι λέγει" ἐπεὶ γὰρ 
Tisi συμπεφώνηται, ὅτι ἐπὶ ᾿Αρώφεως ἦρξεν Ἰω- 
σὴ τῇ; Αἰγύπτου, μὴ ἔχων ὁπωσοῦν ἐπὶ ἄλλου τινὸς 
αὐτὸν παραθέσθαι, μετήγαγε τὸν Ἄφωφιν ἀπὸ τῆς 
ιε΄ δυναξτείας, εἰς τὴν ιζ΄, χολοδώσας τὰ ἔτη αὑτοῦ 


C ξα' ὑπάρχοντα εἰς (8: τὰ δὲ τῆς ὅλης δυναστείας 


ρνα', ργ' παραθεὶς, καὶ ἀντὶ τῶν ἕξ βασιλέων, 5 μό- 
νους Ánimadrvertendum est Eusebium instituti sui 
studio ductum, quos reges Africanus in quinta de- 
cima dynastia. collocat, eos in decimam septimam 
transtulisse. Quippe quum omnium una voz sit, sub 
Aphophi Joseplhym Egypto pra[uisse; is quidem 
hunc sub alio quovis non collocavit; verum ipsum 
Aphephim a quinta. decima dynastia in decimam 
septimam submovit, annis ejus Lxi redactis ad xiv; 
totiusque dynasS« annis cL1 contractis in. cim ; ne-, 
que ser regibus, sed quatuor. tantummodo scriptis. 
adem fere oggerit Syncellus etiam p. 69 C-D. 

(6) Hi dies Lxxix non memorantur in codice Arm. 

(1) In Gr:eeo textu'Moses exit Egypto sub unde- 
cimo rege. Tum et alix varietates ibidem occurrunt ; 


* 


* 2^ S ὧν. 


89 


Ánoses annis xxv. 

Chebron annis xii. 

Amophis annis xxt. 

Menmphres annis xit. 

Mispharmuthosis annis xxvi (1). 

Tuthmosis annis ix. 

Amenophis annis xxxi. [lic est qui Memnon pu- 
tabatur, petra loquens. 

Orus annis xxviii (2). 

Achencheres annuis xvi. Ilujus etate Moses ducem 
se prz buit Hebrais ab /Egypto cxcedentibus (5). 

AÁcherres annis viu. 

Cherres annis xv. | 

Armais, qui et Danaus, annis v, quibus peractis, 


A 


Aigvpt.orum regione pulsus /Éyyptumque fratrem B 


suum fugiens evasit in Grieciam, Argisque captis, 
imperitavit Argivis. 
Ramesses, qui et Zgvptus, annis Lxvi. 
Amenophis annis xL. 
Suinma dominationis anni cccxLvin (ἢ). 


Λμωσις ἕτη xe. 

Β΄. Χεθρὼν ἔτη ιγ΄. 

Γ΄, ᾿Αμμενῶφις ἔτη xa'. 

Δ΄. Μίφρης ἔτη ιδ΄. 

Ε', Μιισρραγμούθωσις ἔτη χς'. 

Qr. Τούθμωσις ἔτη 0". 

Z' ᾿Αμμενῶφις ἔτη λα΄, Οὗτος ὁ Μέμνων εἶναι νο- 
μιξόμενος καὶ φθεγγόμενος λίθος. 

IW. "Ὥρος ἔτη λη΄. 

Θ΄. ᾿Αχενχέρσης Exn τις". 

1, ΓΑθωρ!ις ἔτη λθ'. 


EUSEDII CHRONICORUM LIB. I, 


C 


(0 
Decima nona dynastia Diospolitarum v regium. 
Sethos annis Lv. 

Rampses annis Lxvi. 

Amenephihis annis xt (5). 

Ammenemes annis Xxvi. 

Thuoris Homero dictus Polybus, vir strenuus 
atque fortissimus (6), cujus ztate llium captum 
est, annis v1. 

Summa annorum cxciv.. Manetlionis. secundo 
libro conflatur summa xcu regum, annorum 
MMCXXI. 


0. E MANETRONIS TERTIO LIBRO. 


Vicesima dynastia Diospolitanorum xi regum, 
qui imperaverunt annis cLxxit (7). 

Vicesima prima dynaatia Tanitarum vii regum, 

Smendis annis xxvi. 

Psusennes annis ΧΙ. 

Nephercheres annis 1v. 

Amenophthis annis ΙΧ. 


[A'. Χενχέρης ἔτη tc". ] 

Κατὰ τοῦτον Μωῦτῆς τῆς ἐξ Αἰγύπτου πορείας 
τῶν Ἰουδαίων ἡγήσατο; 

IB. ᾿Αχεῤῥῆς ἔτη η΄. 

11". Χεῤῥης ἔτη ιε΄. ΝΞ 

1Δ΄. ᾿Αρμαῖς, ὁ καὶ Δαναὸς, ἔτη ε' “μεθ᾽ ἃ ix τῆς 
Αἰγύπτου ἐχπεσὼν xal φεύγων τὸν ἀδελφὸν Αἴγυπτον 
εἰς τὴν Ἑλλάδα ἀφιχνεῖται " χρατήσας τε τοῦ Αργους 
βασιλεύε: 'λργείων. 

ΙΕ΄. Ῥαμεσσῆς, ὁ καὶ Αἴγυπτος, ἔτη Er. 

IQ'. ᾿Αμένωφις ἔτη p. 


Ὁμοῦ ἕτη τμη΄. 


ἙΝϑεαχαιδεχάτη δυναστεία βασιλέων ς’ Διοσπολιτῶν. 


. Σέθως ἔτη νε΄. 

. Ῥαμψὴς ἔτη ἔς". 
᾿Αμμενεφθὶς ἕτη μ΄. 

. ᾿Αμμενέμης ἔτη xc'. 


E'. Θούωρις, ὁ παρ᾽ Ὁμήρῳ χαλούμενος ᾿]ολύδος, 
ἄλχανδρος ἀνὴρ. ἐφ᾽ οὗ τὸ Ἴλιον ξάλω, ἔτη . 

Ὁμοῦ ἔτη ριδ. Ἐπὶ τὸ αὐτὸ β' τόμου Μανεθῶ 
βασιλέων 6΄, ἔτη Bpxa'. 


TPITOY ΤΟΜΟΥ͂ ΜΑΝΈΘΩ. 


« Εἰχοστὴ δυναστεία βασιλέων Διοσπολιτῶν 16, ol ἐδασῇλευσαν ἔτη gor. 
᾿ρώτη xai εἰχοστὴ δυναστεία βασιλέων Τανιτῶν ἑπτά. 


Α΄. Σμένδις ἔτη xz. 
B'. Ῥσουσέννης ἔτη pat. 


et quidem sexdecim scribuntur reges, quum ab Eu- 
sebio quatuordecim tantum numerali sint, teste 
Syncello p. 62 C, quem locum paulo ante recitavi- 
más. Rursus adnotat hic Syncellus p. 72 D : Μόνος 
Εὐσέόδιος ἐπὶ τούτου λέγει τὴν τοῦ Ἰσραὴλ διὰ Μωῦ- 
σέως ἔξοδον, μηδενὸς αὐτῷ λόγου μαρτυροῦντο", ἀλλὰ 
χαὶ πάντων ἐναντιουμένων τῶν πρὸ αὐτοῦ, ὡς μαρ- 
τυρΞξὶ * Unus Eusebius sub hoc rege egressum ec 
4Eqypto. Israelem duce Moyse narrat, uulla historia 
sibi suffragante, imo sibi adversantibus, ut ipse 
tesialur, cunctis atate superioribus. Sed vide om- 
nino animadversiones Scaligeri ad suam Chronici 
Eusebiani editionem, p. 32-55. 

(4) Ait hic Synceellus p. 71 Ὁ : Ὁμοῦ ἀπὸ 'Apo- 
σεως τοῦ πρώτου τῆς προχειμένης cm δυναστείας, 
ἕως Μισφραγμουθώσεως ἀρχῆς χατὰ Ἑυσέθιον ἔτη 
γίνονται oo! βασιλεῖς πέντε ἀντὶ τῶν ξξ΄ τὸν γὰρ τέ- 
τάρτον ᾿Αμένσην παραδραμὼν, ὃν ὁ ᾿Αφρικανὸς, ὡς 
xai οἱ λοιποὶ μέμνηται, ἕτη x6' αὐτοῦ ἐχολόθωσεν " 
Αὸ Amosi rege hujus dynastie primo ed Misphragmu- 
(hosis regnum anni congerunlur Lxxi de Eusebii 
sententia, el reges. quinque, quum sez scribendi fo- 
renl : quarium enim. Ámensem, quem Africanus et 


ceteri posuerunt, Eusebius cum ejusdem annis xxi 
subtraxit, 


T', Νεφρερχερὴς Ex δ΄. 
Δ΄, ᾿Αμενωςθὶς ἕτῃ θ΄, 


(3) Gr:ice xxxvii. . 

(3) Adnotat Syncellus p. 62 C : Κἀνταῦθα δύο Ba- 
σιλεῖς ὁ Εὐσέδιος παρέχρυψεν - ἔτη δὲ προσέθηχεν 
πε΄, tp παραθεὶς, ἀντὶ cy τῶν παρ᾽ ᾿Αφριχανῷ. Hic 
quoque duos reges omisit Eusebius (namque Alrica- 
nus scripseral xvi); addidit autem. annos. Lxxxv; 
quandoquidem scripsit cccxyvi, cum. Africanus 
CCLXI scripsisset. 


(4) Hujus decime octavi dynastie reges non 
sine varietate recenset etiam Theophilus ad Au- 
tolyc. ni, 20. Adnotat autem hic Syncellus p. 73 
À : Προσέθηχεν ἐπὶ τὸν ᾿Αφριχανὸν ἔτη πε’ Εὐσέθιος 
χατὰ τὴν uw δυναστείαν " Dynastie decime octave 
annos Lxxxv addidit. Eusebius frater definitos ab 
Africano (qui nimirum apud Syncellum p. 72 B 
scribit ccLxum). 

(5) Cod. Arm. viu hic. et in tabulis pro xL. Sed 
locum córrigunt et summa qua subjicitur annorum 
et posterior Eusebii liber et textus Graecus. 


(6) Dicendum potius Alcandre maritus, ᾿Αλχάν - 
δρας ἀνήρ, uti est apud Homerum Odyss. 1v, 126. Ar- 
menius autem interpres adjectivum putavit ex ἀλγιὴ 
et ἀνήρ. 

(1) Grace cLxxvin. 


Yd 

Osochor annis vt. 

Psinnaches annis 1x. 

Psusennes annis xxxv. 

Summa annorum esl cxxx. 

Vicesima seeunda dynastia Bubastitarum ΠῚ re- 
gum. 

Sesonchosis annis xvx1. 

Osorthon annís xv. 

Tacelothis annis xir. 

Summa annorum xL!x. 

Vicesima tertia dynastia Tanitarum i1 regum. 

Petubastis annis xxv. 

Deinde Osorthon annis ix, quem 7;Egvptii Hercu- 
lem nuncupaverunt. 

Psammus aunis x. 

Summa annorum xLiv. 

Vicesima quarta. dynastia. 

Bocehoris Saites anis xLiv, sub quo agnus locu- 
tus est (1). 

Vicesima quinta dynastia Zthiopum im: regum. 

Sabacon, qui captum Bocchorim vivum combus- 
sit, regnavitque annis xil. 

Sebichos filius ejus annis xit. 

Taracus (2) annis xx. 


Ε΄. Ὁτοχὼρ ἔτη c'. 


Q'. Ῥινάχνς ἔτη θ΄. 
Z'. Ῥουπέννης ἕτη λε΄. 


Ὁμοῦ ἕτη pX. 


EUSEDII CHRONiCORUM LIB. I. 


104 


Sumnia annorum ΧΊΩΥ. 

Viccsima sexta dynastia Saitarum tx regum. 

Ammeres /Ethiops annis xi (5). 

Step'inathis annis vit. 

Nechepsos annis vi. 

Nechaus annis vii (£4). 

Psammetichus annis ΧΩ (5). 

Nechaus alter annis vi. Ab hoc llierosolyma 
capta sunt, Joachasusque rex in /Egyptum captivus 
abductus. 

Psaminuthes alter, qui et Psammetichus, annis 
Xvil. 

Vaphres annis xxv, ad quem reliqui: Judieorum, 
Hierosolymis in Assyriorum potestatem redactis, 
confugerunt. 

D  Amosis annis χα]. 

Summa annorum cLxvil. 

Vicesima septima dynastia Persarum vii regum. 

Cambyses , qui regni sui quinto (6) anne /Egv- 
ptiorum potitus est, annis tJ. 

Magi mensibus vii. 

Darius annis xxxvi. 

Xerxes Darii annis xx!. 

Artaxerxes annis xL. 


A 


Εἰχοστὴ δευτέρα δυναστεία ἰδουδαστιτῶν βασιλέων τριῶν. 


Λ΄. Σετόγχωσις ξἔττ, χα΄. 

B. Ὁσωρθὼν ἔτη ιε΄, 

l'. Ταχέλωθις ἔτη ιγ΄. 
Ὁμοῦ ἔτη μθ', 


ΕἸἰχοστὴ τρίτη δυνασιεία Τανιτῶν βασιλέων τριῶν, 


Α΄. Πετουθάστις Ec χε'. 


ἢ, M-0' ὃν Ὁτωοθὼν ἔτη θ΄, ὅν Ἡραχλέα Δἰγύπτιοι ἐχάλεσαν. 


Γ᾽, Ἐχμμοὺῦς £zr, δέχα. 
Ὁμοῦ ἕτη pP. 
Εἰχοστὴ τετάρτη δυναστεία. 


Βόχχωρις Σαΐτης ἔτη μδ΄, ἐφ᾽ οὗ ἀρνίον ἐφθέγξατο. 


Ὁμοὺ ἔτη μδ΄, 


Εἰχοστὴ πέμπτη δυναστεία Αἰθιόπων βασιλέων τριῶν 


Δ΄, Xa6áxow, ὃς Βόχχωριν αἰχμάλωτον ἑλὼν Éxavae 

ζῶντα, xaX ἐδασίλευσεν ἔτη (6. 
"Extr xa εἰχοστὴ δυναστεία Σαϊτῶν βασιλέων 

Α΄. "Aupespte Αἰθίοψ ἔτη ιδ΄. 

B'. Στεφινάθης ἔτη ζ΄. 

Γ΄, Νεχέψως ἔτη ς΄. 

Δ’. Nzgao ἔτη v. 

Ε΄. Ἑαπιμήτιχος ἔτη με΄. 

(ζ΄. Νεχαὼ δεύτερος ἔτη ς΄. Οὗτος εἶλεν τὴν Ἱερου- 
δαλὴμ, χαὶ Ἰωαχὰς τὸν βασιλέα αἰχμάλωτον εἷς Ai- 


a 


Β΄. Σεδιχὼς υἱὸς ἔτη v6. Γ΄, Ταραχὺς ἕτη͵ zr. 
Ὅμοὺῦ ur. 
9. 
C Υὐπτὸν ἀπήγαγε. 
Z'. Ῥάμμουθις ἕτερος. ὁ xaX ἸΓχυ μήτιχος, ἔτη d. 
H'. Οὐχφρῖς ἔτη χε’, ᾧ προσέφυγον ἁλούσης ὑ πὸ 
᾽λσσυρίων τῆς Ἱερουσαλὴμ οἱ τῶν Ἰουδαίων ὑπό- 
λοιποι. 
Θ΄. “Λμωσις ἕτη μδ΄. 
Ὁμοῦ Ezv, pSv' (1). 


E!xosih ἑδδόμη δυναστεία ll:psov βασιλέων τί. 


Α΄. Καμθύσης ἔτει πέμπτῳ τῇς αὐτοῦ βασιλείας 
ἐξχπτίλευσεν Αἰγύπτου ἔτη γ΄. 
Β΄. Máyot μῆνας ζ΄. 


(1) Pecudesque locute ; infandum! 
VinciL. Georg. 1, 415. 
Vide /Elianum Hist. anim. xt, 5. 
(2) ltaGrvce, et iu margine codicis Arm. AL in 
ICxiu, Naracus, 
(3) là in margine codicis Arm, cet in Graco 


Γ΄. Δαρεῖος ἕτη Ac". 
Δ΄. Ξέρξης ὁ Δαρείου ἔτη χα΄. 
Ε΄. ᾿Αρταξέρξης ὁ Μαχρόχειρ ἕτη μ΄. 


textu : aL in testu codicis xvi. 

(4) In margine codicis Arin. vi. 

δ) Grace atv. 

ἢ lta in Graco textu et in margine codici Arr. 
At in textu codicis xv. 

(7) Scribe ρξη΄. 


103 


Xerxes alter mensibus n. 

Sogdianus mensibus vit. 

Dariua Xerxis annis xix. 

Summa annorum cxx, mensiumque iv. 

Vicesima octava dynastia. 

Amyrtaeus Saites annis (1) vi. 

Vicesima nona dynastia Mendesiorum iv (3) regum. 

Nepherites annis vi. 

Achoris annis xni. 

Psammuthes anno t. 

Muthes anno 1 (3). 

Nepherites mensibus iv. 

Suinma annorum xxi, mensiumque iv. 

Tricesima dynastia Sebennytarum 111 regum. 

Nectanebes annis x. 

Teos annis u. 

Nectanebus annis vin. 

Summa annorum xx. 

Tricesima prima dynastia Persarum. 

Ochus vicesimo jam anno Persis imperitans , 
JEgyptum occupavit, tenuitque annis vi (4). 

Postea Arses Ochi annis iv. 

Tum Darius annis vi, quem Macedo Alexander 
interfecit. 


(ζ΄. Ξέρξης ὁ δεύτερος μῆνας B'. 

Z'. Σηγδιανὸς μῆνας ζ΄. 

Il'. Δαρεῖος ὁ Ξέρξου ἕτη ιθ΄. 
Ὁμοῦ ἔτη px', μῆνας δ΄. 
Εἰκοστὴ ὀγδόη δυναστεία. 
᾿Αμυρταῖος Σαΐτης ἕτη ς΄, 


Φ 
EUSEDII CHRONICORUM LIB. I. 


A Cuncta (5) hzc ex Manethonis tertio (6) lio, 


14 


Quis consecuta sunt , ca petere oportet e Graecis 
libris (7). Hactenus enim vetus regnum AEgyptiorum 
pertingit. Quoniam vero et Flavius Josephus de 
Hlebrzorum majoribus disserens , e Manethonis li- 
bris testimonia excitavit, opere pretium est ejus- 
dem quoque verba in medium afferre, qu: in priore 
de veteribus Hlebreis libro ejusmodi sunt. 


CAPUT XXI. 


Josephi e Mameithonis libris (8). 
De Hebraeis Egyptum incolentibus. 


1. Age * vero initium capiam ab JEgyptiortm 
litteris, quas quidem ipsas per se in medium afferre 


B non licet : verum Manetho genere /Egyptius, vir 


G«zca eruditione imbutus, uti vel inde apparet 
quod patriam historiam Graeca lingua conscripsit, 
e templorum, ut ipse ait, interpretatus monumentis, 
quique etiam Ilerodotum szpe arguit in gyptiacis 
rebus ob inscitiam mentitum ; hic, inquam, Maue- 
tho primo (9) /Egyptiacarum rerum ita de nobis 
scribit. Utar autem ejus verbis, quippe qui ipsum- 
met testem produco, Regem, inquit, habuimus (10) 


Εἰχοστὴ ἐννάτη δυναστεία. Μενδήσιοι βασιλεῖς 8. 


Δ΄. Νεφερίτης ἔτη ς΄. 
B. "A ὡρις ἔτη ιγ΄. 
Σ΄. Ψάμμουθις ἔτη a'. 
A'. Νεφερίτης μῆνας δ'. 
K'. Μοῦθις ἔτος a'. 
Ὁμοῦ ἕτη xa', xaX μῆνας δ΄. 


Τριαχοστὴ δυναστεία Σεδεννυτῶν βασιλέων τριῶν: 


Α΄. Νεχτανέθδος ἔτη v. 

D'. Τεὼς ἔτη P". 

v. Νεχτανεδὰς ἕτη v. 
Ὁμοῦ ἕτη x'. 


Τριαχοστὴ πρώτη δυναστεία Περσῶν βασιλέων τριῶν, 


Α΄. "Doe 
Bp. M3 ὃν ΓἌρσης "Ὥχου E 


νεθῶς. Τὰ δὲ μετ 


εἰχοστῷ ἕτει τῆς αὐτοῦ βασιλείας χρατεῖ τῆς Αἰγύπτου ἔτη B. 


δ΄. 
I*. Μεθ᾽ ὃν Δαρεῖος ἔτη ἕξ. iv ᾿Αλέξανδρος Μαχεδὼν χαθεῖλε. Ταῦτα τοῦ τρίτου Μανεθῶ, Μέχρι τῶνδε Mg- 
Ἵ ταῦτα ἐξ 'Ἑλληνιχῶν πχρίσταται συγγραφέων. Ex Syncello, pp. 55-18. 


1. (^) Mona: δὴ πρῶτον ἀπὸ τῶν παρ᾽ Αἰγυπτίοις Y αμμάτων" αὐτὰ μὲν οὖν οὐχ οἷόν τε παρατίθεσθα: «3- 
κείνων" Ma ἰγύπειος, 


νεθὼν 8' ἦν τὸ γένος ἀνὴρ A 


e id 
πτιαχῶν cauta περὶ fd 


τῆς EX 
γραφε γὰρ Ἑλλάδι φωνῇ τὴν πάτριον ἱστορίαν, Éx τε τῶν ἱερῶν, ὥς φησιν αὐτὸς, 
ἵξιρόδοιον ἐλέγχειτῶν Αἰγυκτιαχῶν ὑπ᾽ ἀγνοίας ἐψευσμένον. j X x 
μῶν γράφει" παραθήσομαι δὲ σὴν λέξιν αὐτοῦ, χαθάπε 


(ac, ὡς δηλός ἐστι" γέ- 
ταφράσας, χαὶ πολλὰ τὸν 
νυν ὁ Μανεθὼν ἕν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυ- 
αὐτὸν ἐχεῖνον παραγαγὼν 


ηνιχῆς μετεσχηχὼς παι 
ὑτὸς δὴ το 


ἀρτυρα" Ἐγένετο βασιλεὺς ἡμῖν, Τίμαιος ὄνομα" ἐπὶ τούτου οὐχ οἱδ᾽ ὅπως ὁ θεὸς ἀντέπνευσεν, xal παρα- 
ξως Ex τῶν πρὸς ἀνατολὴν μερῶν ἄνθρωποι τὸ γένος ἄσημοι, χαταθαρσήσαντες ἐπὶ τὴν χώραν ἐστράτευσαν, 
καὶ ῥᾳδίως ἀμαχητὶ ταύτην χατὰ χράτος &TAov* xal τοὺς ἡγεμονεύσαντας ἐν αὐτῇ χειρωσάμενοι, τὸ λοιπὸν 
τάς τε πόλεις ὠμῶς ἐνέπῤησαν, καὶ τὰ ἱερὰ τῶν θεῶν χατέσχαψαν. Πᾶσι δὲ τοῖς ἐπιχωρίοις ἐχθρότατά πως 


(1) Ita in margine codicis Arm, et in Grzco tex- C tuis codicis secundo. 


tu; at in textu codicis Arm., mensibus, 

2) ita etiam in Graco; sed revera sunt quinque. 

5) Grace Muthes cst quintus. Nepherites quartus 
in ordine, 

(4) Grece apud Syncellum, duobus, verum apud 
Scaligerum sez. 

(5) V odex Arm. addit cuncta. 

(6) lta Grace et'in margine codicis Arm. At tex- 


(7) Dicendum erat scriptoribus vel historicis. 

(8) Hunc titulum nos supplemus. 

(9) Textus Gricus. in Josephi operibus et apud 
Euscbium Prup. ev. x, 13, habet secundo; οἱ qui- 
dem superius dvnastia pastorum occurrit in sccun- 
do Manethonis libro, 

(19) H:ec verba absunt ab exeraplari nostro Arm., 
itemque aliquot alia inferius, ^ 


AM, 


ioeolbil (τ ΟΝ ΟΝ LIB. f. 


l8 


haud munus viginti quatuor, atque itinere per de- A-Deinde hujus filius. Mephrathmuthosis annis. xsv 


serta habito in Syriam venisse. Mox a copiosissimis 
Assyriorum viribus sibi metuentes, qui ea tempe 
state Asiam imperio tenebant, in regione, cui nunc 
Juda: nomen est, condidisse urbem, quas te ho- 
minum myriadas caperet, eamque Hierosolyma 
nuncupavisse. Alio autem /Egyptiacarum rerum li- 
bro ait Manetho, gentem hanc, qui pastores vocan- 
tur, in sacris quidem litteris dici captivos. Et ille 
equidem recie narravit : majorum quippe nostto- 
rum patria reapse conditio fuit vita pastoralis, 
cumque in gregibus pascendis occuparentur, id. 
circo dicebantur pastores. Rursus libri &gyptiorum 
haud inepte sic loquuntur : progeniter enim noster 
Josephus captivum se coram rege /Egyptio testatus 
est, tum et fratres suos rege annuente in Egyptum 
accersivit. Verumtamen de his rebus alio in loco 
diligentius inquiram. 

4. Interim hujusce priscorum nostrorum histo- 
rie testes validos sistam ZEgyptios, atque ad Ma- 
nethonem revolvar, et quonam is pacio tempora di- 
gerat, hoc meo Commentario perscribam. Sic ergo 
ait: — Postquam ex Egypto pastorum geus se con- 
tulit Hierosolyma, is qui "Egypto pepulerat illam 
Thutmosis (1), postea regnavit annis. xxv cum 
mensibus 1v, ac dein obiit, Successitque in impe- 
fium lilius ejus Chebron annis xiu. Deinde Ame- 
Bophis annis xx et mensibus vii. Tum οἱ ejusdem 
soror Amenses annis xx1 et mensibus ix. Deinde 
bujus Amensis filius Mephresanuis xu ct mensibus ix. 


ei mensibus 1x (2). Deinde hujus filius Thmotbhosis 
annis ix e( mensibus viu. Deinde bujus fllius Ame- 
nophis annis xxx et mensibus x. Deinde hujus fi- 
lius Orus annis xxxvii οἱ mensibus vii (5). Deinde 
hujus filia Chencheres annis xi et mense 1, Deinde 
hujus frater Athosis annis ix. Deinde hujus ülius 
Chencheres annis x» et mensibus v. Deinde hujus 
Blius Achencheres annis xi et mensibus in. Deinde 
hujus filius Armais annis 1v et inense t. Deinde 
Ranmeses Miammi filius annis LAvi et mensibus ai. 
D.inde hujus filius Amenophis annis xix. et. men- 
sibns vi. Deinde hujus filius Sethosis idemque 
hamesses equestribus et navalibus copiis pol- 
lens. ' 

5. Hic fratrem suum Armaim ZEgypto procura. 
torem preefecit, ad eumque etiam reliquam potesta- 
tem regiam contulit, ita tamen ut ei diademate in- 
terdiceret, et regina ez qua jam susceperat liberos 
abuti vetaret, ac reliquis etiam concubinis regiis 
abstinere juberet. lpse vero in Cyprum alque in 
Phoenicen profectus est, rursusque Assyrios ct. 
Medos ditione complexus est, universitatisque po- 
titus est partim quidem armis, partim etiam sine 
certamine atque uno virium terrore, Exin "es su.» 
gestee spiritus tumidiores illi attulerunt, ita ut au- 
dacius progrederctur, Orientis urbes pagosque sub- 
vertens, Multoque tempore post Armais qui in 
JEgypto substiterat, omnia secus ac frater jusserat 
gerere ausus est: nam et regine stuprum intulit, ct 


ἀέξλαθεῖς ἀπέλθωσι. Τοὺς 6E ἐπὶ τοῖς ὁμολογίαις πανοιχεσίᾳ μετὰ τῶν χτήσεων οὐχ ἐλάττους μυριάδων ὄντας 
εἴχοσι χαὶ τεσσάρων ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου τὴν ἔρημον εἰς Συρίαν ὁδοιπορῆσαι. Φοδουμένους ιδὲ τὴν ᾿Ασσυρίων 
ϑυναστείαν, τότε γὰρ ἐχείνους τῆς ᾿Ασίας χρατεῖν, ἐν τῇ νῦν Ἰουδαίᾳ χαλουμένῃ πόλιν οἰχοδομησαμένους 
τοσαύταις μυριάσιν ἀνθρώπων ἀρχέσουσαν, Ἱεροσόλυμα ξαύτην ὀνομάσαι. Ἐν ἄλλῃ δέ τινι βίδλῳ τῶν Αἰἴγυ- 
πτιαχῶν Μανεθὼν τοῦτό φησιν ἔθνος τοὺς χαλουμένους ποιμένας, αἱ ὅτους Ev ταῖς ἱεραῖς αὐτῶν βίδλοις 
εγράφθαι, λέγων ὀρθῶς" xal γὰρ τοῖς ἀνωτάτω προγόνο:ς ἡμῶν τὸ ποιμαίνειν πάτριον d». xà νομαδιχὴν 
χοντες τὸν ἐῶν, οὕτως ἔχαλοῦντο ποιμένες. Αἰχμάλωτοί τε πάλιν οὐχ ἀλόγως ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἀνεγρά- 
φησαν. ἐπειδήπερ ὁ πρόγονος ἡμῶν Ἰώσηπος ἑαυτὸν ἔφη πρὸς τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων αἰχμάλωτον εἶνσι, 
καὶ τοὺ: ἀδελτοὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον ὕστερον μετεπέμψατο, τοῦ βασιλέως ἐπιτρέψάντος. ᾿Αλλὰ περὶ μὲν τοῦ» 
τῶν ἐν ἄλλοις ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν ἀχριδεστέραν. 
$. Νυνὶ δὲ τῆς ἀρχαιότητος ταύτης παρατίθεμαι τοὺς Αἰγυπτίους μάρτυρας. Πάλιν οὖν τὰ τοῦ Μανεθῶγος, 
πῶς ἔχει πρὸς τὴν τῶν χρόνων τάξιν, ὑπογράψω. Φησὶ δὲ οὕτω Μετὰ τὸ ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου τὸν λαὸν τῶν 
σοϊμέρων εἰς Ἱεροσόλυμα, ὁ ἐχδαλὼν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου βασιλεὺς Τέθμωσις, ἐδασίλευσεν μετὰ ταῦτα ἔτη 
εἴχοτι πέντε xal μῆνας τέσσαρας, χαὶ ἐτελεύτησεν. Καὶ παρέλαδε τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ υἱὸς Χέδρων Er δεχα- . 
τρία. Μεθ' Bv ᾿Αμένωφις εἴχοσι καὶ μῆνας ἑπτά. Too δὲ ἀδελφῇ ᾿Αμεσσὴς εἰχοσιὲν xal μῆνας ἐννέα. Τῆς δὲ 
Μήφρης δώδεχα xai μῆνας ἐννέα. Τοῦ δὲ Μεφραμούθωσις εἴκοσι πέντε xat μῆνας δέχα. "Tou δὲ θμῶσις ἔννξα 
xai μῆνας ὀχτῶ. Τοῦ δ᾽ ᾿Αμένωφις τριάκοντα χαὶ μῆνας δέχα. Τοῦ δὲ Ὧρος τριαχονταὲξ χαὶ μῆνας πέντε. 
Τοῦ δὲ θυγάτηρ ᾿λκεγχρὴς δώδεχα καὶ μῆνα ἕνα. Τῆς δὲ Ῥάθωτις ἀδελφοὺς γνέα. Τοῦ δὲ ᾿Αχεγχήρῆς υδεγα 
χαὶ μῆνας πέντε. Τοῦ δὲ ᾿Αχεγχήρης ἕτερο; δώδεχα xaX μῆνας τρεῖς, Τοῦ δὲ “Αρμαῖς τέσσαρα xal μῆνα ἕνα 
Τοῦ δὲ Ῥαμέσσης (4) ἕν xal μῆνας τέσσαρας. Τοῦ δὲ ᾿Αρμέσσης Μιαμμοῦ ἐξηχονταὲξ xui μῆνας ὄνο. Τοῦ 
δὲ ᾿Αμένωφις, δέχα καὶ ἐννέα xaX μῆνας ἔξ. Τοῦ δὲ Σέθωσις, t (5)] xaX Ῥαμέσσης, ἱππιχὴν χαὶ ναντιχῇν 
ὧν ὄϑ)αμιν. 
"s. οὗτος τὸν μὲν ἀδελφὸν Αρμαῖν ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου χατέστησεν, xal πᾶδαν μὲν αὑτῷ τὴν ἄλλτιν 
βασιλιχὴν περιέθηχεν ἐξουσίαν, μόνον δὴ ἐνετείλατο διάδημα μὴ φορεῖν, μηδὲ τὴν βασιλίδα μητέρα τε τῶν 
τέχνων ἀδιχεῖν, ἀπέχεσθαι δὲ xaX τῶν ἄλλων βασιλιχῶν αχίδων. Αὐτὸς δὲ ἐπὶ Κύπρον xat Φοινίχην xal 
πάλιν ᾿Λσσυρίους τε καὶ Μέδους στρατεύσας, ἅπαντας, τοὺς μὲν δόρατι τοὺς ὃξ ἀμαχητὶ, φόδι. δὲ τῆς πολλῖις 
δυνάμεως, ὑποχειρίους ἔλαθε" xoi μέγα φρονήσας ἐπὶ ταῖς εὐπραγίαις, ἔτι xal θαρσαλεώτερον ἐπορεύετο, 
τὰς πρὸς ἀνατολὰς πόλεις τε xul χύρας χαταστρεφόμενος. Χρόνου τε ἱκανοῦ γεγονότος, “Αρμαῖς ὁ χαταλει- 
φθεὶς ἐν Αἰγύπτῳ, πάντα τοὔμπαλιν, οἷς ἀδελφὸς παρήνει μὴ ποιεῖν, ἀδεῶς ἔπραττεν. Καὶ γὰρ τὴν βασιλίξα 


messes : Εὔρηται ἐν ἑτέρῳ ἀντιγράφῳ οὕτως * Μεθ' 
óy Σέ)ωσις καὶ "Papéaanz MS ον ὧν ὁ piv 
ναυτιχὴν ἔχων δύναμιν τοὺς χατὰ θάλατταν ἀπαν- 
τῷντας διεχειροῦτο πολιορχῶν * μετ᾽ οὐ πολὺ δὲ xal 
τὸν ᾿Ῥαμέσσην ἀνελὼν, “Αρμαῖν ἄλλον αὐτοῦ ἀδελ- 
φὸν ἐπίτροπον τῆς Αἰγύπτου κατέστησΞς, L. 


1) Codex Arm. hic Sethmoasis. 

2) Grace x. 

3) Grace, annis xxxvi et meneibus v. 

4) flic locus d.sideratur in exemplari Arm. 

(5) Ita se legisse demonstrat Armenius interpres. 
C:eteroquin apud Josephum, ed. lHavercamp., t. ll, 
p 447, lit. z, lratres duo sunt. Sethusis atque lRa- 


103 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 


I10 


cun reliquis concubinis intemperanter rem ha- A vit, sextoque regni sui anno Alexandriam in Zyypto 


buit ; tum etiam amicorum instinctu diadema usur- 
pavit, seque fratri adversarium professus est. Tunc 
qui apud AEgyptios rebus sacris praeerat, Sethosim 
per litteras de omnibus certiorem faciebat, quod- 
que frater Arrais palam ab eo defecisset. Ergo ile 
propere Pelusium reversus esi, suumque regnum 
ohtinuit. Regio autem ex ejus nomine audivit 4- 
gyptus, quia Sethosi ipsi, ut ait, nomen erat JEgy- 
pus, fratri autem AÁrinai Danaus. Hzc quidem Ma- 
netho., 

6. T,itur si tempus ad predictorum annorum ra- 
tionem exigatur, prorsus constabit eos qui pasto- 
res vocabantur, majores nempe nostros, ex /Egy- 
pto elapsos ad hanc regionem contendisse trecentis 


condidit. Deinceps multi partes imperii sibi vindica- 
runt. ZEgyptum quidem et Alexandriam insedoerunt 
Ptolemxi, quorum imperantium tempora ejusmodi 
$URL - 


CAPUT XX. 


* Quinum post Alexandrum  Macedonem  ,£ ypil 
Alezandrina/que urbis regnum tenueriut, E Por- 
phyrii libro. 


1. Hunc Alexandrum Macedonem, centesiinz et 
quarte decimz olympiadis anno secundo, regni sue- 
ces$sor excepit Aridaus, qui Philippus dietus esi, 
frater quidem Alexandri, hand ex eadem tamcn 
matre : nam de Philinna Larissza (1) susceperat 


ante ac nonaginta tribus annis quam Danaus Ar- D eum Philippus. Is'regnavit annis vii, douec a Do- 


gum iret, quem tamen Argivi antiquissimum putant. 
Atque ila Manetho testimonia duo inaxima nobis 
suppeditat ex /gyptiorum libris; primum quideiu 
qued aliunde in Egyptum majores nostri ingressi 
sint ; deinde quod ex eadem recesserint tam vetusta 
siae, qui& ferme mille annis lliacui bellum prz- 
cesserit. ὅδ qua Manetho haud ex /Egyyptiacis li- 
bris, vcruim, ut ipse fatetur, ex incertis quibusdam 
fabulosisque chronicis addidit, e deinceps eoar- 
guam. 

7. Universa hjec e Josephi libris desumpta est 
dissertatio de /gyptiacis antiquitatibus , deque 
eerum chronegraphia usque ad ipsorum regem 
quemdam Nectanebum, quem ego jam superioribus 
accensui. Post Nectanebum Ochus Persarum rex 
ebinu&& ;Egyptum, regnavitque annis vt. Post 
. hanc Arses Ochi annis 1v. Deinde Darius annis-vt. 
Ad exuemum Alexander Macedo Darium Pergam 
interfecit, atque una Asianis gyptiisque impera- 


ἰως ἔσχεν, xai ταῖς ἄλλαις παλλακίσιν ἀφειδῶς διετέλει χρώμενος. Πειθόμενος Gb ὑπὸ τῶν 
ἀντῆρε τῷ ἀδελφῷ. Ὁ ὃὲ τεταγμένος ἐπὶ τῶν ἱερῶν τῆς Αἰγύπτον, Y 
Σεθώσει, δηλῶν αὐτῷ πάντα, καὶ ὅτι ἀντῆρεν ὁ ἀδελφὸς avos ᾿Αρμαῖς. Παραχρῆμα 
λούσιον, καὶ ἐκράτησεν τῆς ἰδίας βαδιλείας, Ἡ δὲ χώρα ἐχλήθη ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ὄνό 


ι, καὶ 


ὅτι ὁ μὲν Σέθωσις ἐχαλεῖτο Αἴγυπτος, “Αρμαῖς δὲ ὁ 
6. Δῆλον δέ ἐστιν ἐκ τῶν εἰρη 


lysperchonte Antipatri lilio in Macedonia interem- 
ptus est. 

' Ptolemzus Arsinoes et Lagi filius post annum ex 
quo Philippus imperium obtinuerat, ad przfectu- 
ram /Egypti mittitur, eaque primum potestate fu» 
gitur annis xvii : deinde supremam regis dignitateri 
invadit annis xxi, ita ut usque ad «jus obituu: 
anni omuino effluxerint xL. lic tamen adhuc super- 
$ie8 in filiuun suum Ptolemzsum, cognomento Phi- 
iadelphum, transtulit imperium, biennieque vitai 
produxit cum filio regnante : quare jam haud qua- 
draginta, sed octo supra triginta, putabantur annoi 
Ptolemzi primi cognomento &oteris. 

Hunc successor consecutus est Ptolem:eus filius, 
cognomento , ut diximus , Philadelphus, qui pa- 
rente superstite regnum bienaio administravit, ee- 
que mortuo, annis xxxvi (2): prorsus ut ipse, 
non secus atque parens, octo ac triginta annis re- 
gnasse dicendus sit. 


λων δι 
ae διδλίον Erie "o 
v ὑπέστρεψεν εἰς Πη- 
μᾶτος Αἴγνπτος. Λέγει và 
λφὸς αὑτοῦ Δαναός. Ταῦτα 6 Μανεϑῶν., Pe 


pévay ἐτῶν, τοῦ χρόνον συλλογισθέντος, ὅτι ol χαλούμενοι &orpérec, ἡμέ- 


τεροι δὲ πρόγονο', τρισὶ xal ἐγνενήχοντα χαὶ τριαχοσίθις πρόσθεν ἕτεσιν ἔκ τῆς Αἰγύπτου ἀπαλλαγέντες τὴν 


χώραν ταύτι) ἀπῴχησαν, 3) Aava 


v εἰς Ἄργος ἀφιχέσθαι᾽ καίτοι τοῦτον ἀῤχαιότατον ᾿Αρτεῖοι νομίζουσι. 


Δύο τοΐνυν ὃ Mavetiivy ἡμῖν τὰ μέγιστα μεμαρτύρηκεν ἐκ τῶν trap! Αἰγυπιίοις γραμμάτων" πρῶτον μὲν τὴν 
χε 


ἑτέρωθεν ἄφιξιν εἰς Αἴγυπτον, ἔπειτα 
προτερεῖ 


πὴν i 


των, ἀλλ᾽ ὡς αὐτὸς ὡμολόγηκεν, ἐκ τῶν ἀδεσπότως μυθολογουμένων προστέθειχεν, ὕετερον bacis 


ἐν ἀπαλλαγὴν οὕτως ἀρχαίαν τοῖς χρόνοις, ὡς ἐγγύς ποὺ 
v αὐτὴν τῶν Ἰλιαχῶν ἕτεσι χιλίοις. Ὑπὲρ ὧν δ᾽ 6 διανεθὼν οὐχ ἐκ τῶν παρ᾽ Λἰγωπτίοις M n 


ω κατὰ 


μέρος, ἀποδειχνὺς τὴν ἀπίθανον αὐτοῦ ψευδολογίαν. Exopere.contra Ápienem, 1, 14-19. 
(ἢ 0i μετὰ λιλέξανγδρον τὸν Μαχεδόνγα Ἀγύπτου καὶ ᾿Αλεξανγδρείας βασιλεῦσαγτές. Ἀπὸ τῆς 
Πορφυρίου γραφῆς. 


1. Τελεντᾷ 
i n τὸ ἐ àpix^ 

v οὗχ ὁμομήτριος * γέγονε x Ῥιλίννης 
ἀναιρεῖται ἐν 3 vía διὰ [πολνσπέρχοντος ποῦ 

ἸΙτολεμαΐας δὲ ὁ ᾿Αρσινόης xai À 
σατράπης εἰς Αἴγυπτον πέμπεται" χαὶ σατραπεύει 
εἴκοσι" ὥστε πάντα μ' λογίζεσθαι αὐτῷ ἄχρι τῆς τε 


£0) Πτολεμα 
Τοῦτον οιαδέχεται Ts 
tpb; δύο τῶν 


, ὃν δωυτῆῇρα ἐπεχάλουν, λογίζονται. 
τῆς βασιλείας ἔτη 


v ᾿Αλέξανδρος ὁ Μαχεδὼν ἐπὶ τῆς ξχατοστῆς τεσσαρεσχαιδεχάτης ὀλυμπιάδος, ἄρξας ἔτη τὰ 
ὑόεκα. Διαδέχεται δὲ τὴν βασιλείαν ᾿λριδαῖος à. μετονοιμ ασθεὶς Dur zog, ἀδελς ς ὧν Dey . 
τῆς Λαρισσαίας τῷ ᾧ 


immo. Βασιλεύςει δὲ ἐπὶ ἕτεσι C, xai 


ντιπάτρον υἱοῦ. - 
υ υἱὸς μετ᾽ ἐνιαυτὸν τῆς εἰς Φίλιππον ἀναγεγ μμένης ἡγεμονία: 


€ καὶ ἀέχα, βασιλεύει δὲ ἔτη τρία xoY 


bv τὰ πρῶτα 
L υτῆς ^ ἐπεὶ δὲ ζῶν ἔτι τῆς ἀρχῆς παρεχώρησε τῷ υἱῷ 
Πτολεμαΐῳ τῷ sad τὴν ἀρχὴν διαδεξαμένῳ, οὐχέτι δὴ τεσσαράχοντα, τοιάχοντα y 


xal ὀχτὼ τὰ τοῦ πρώ- 


μαῖος ὀουϊὸς ὁ ἐπιχληθεὶς, ὡς ἔφαμεν, Φιλάδελφος. Καὶ ζῶντος μὲν ἔτι τοῦ πα- 
* ἀποθανόντος δὲ, ὀχτὼ xal τριάκοντα, Ὡς xai τούτῳ ὀχτὼ χαὶ τριά- 


κοντα τοὺ; τῆς βασιλείας ἐνιαυτοὺς ἴσους τοῖς τοῦ πατρὸς ἀποδιδοῦσθαι. 


(1) In codice Arm., corrupte, lacirissa. 


(3) Grace xxxvii. Cleinens Strom. 1,2, p. 396, scribit x vu. 


111 


EUSEDI] CHAONICORUM LIB. I. 


112 


Tertius οἱ successit. Ptolemaus , eognor.e.to A προ deduvisset, hic ἃ l'omanis reductus est : 


Evergetes, qui mansit iu potestate annis xxv (1). 
llunc quartus Ptolemzus excepit, cognomento 
Philopator, qui regnavit annis xvii (2). 

Mox quintus Ptolem:zus, cognomento Epiphanes , 
regnum teuuit annis xxiv (3). 

2. Hujus duo filii Prolemazi in imperium deinde 
succedunt, quorum major natu Philometor, minor 
autem. Evergetes. secundus. dicebatur. ' Utriusque 
sinul anni numerantur. Lx1 (4). Nos enim. horum 
annos in unam seriem contulimus, propterea quod 
ipsis bello inter se decertantibus, seque regno vicis- 
sim  pellentibus, temporum  permistio consecuta 
est. Primus regnat Pbilometor annis xi. Mox. An- 
tiochus, oppressa armis JEgypto, eumdem diade- 
mate spoliabat. Tum Alexandrini regiam polesta- 
lem ad niinorem fratrem. deferebaut, pulsoque Àn- 
tiocho, ipsum Philometorem expediebant : diceba- 
tur autem cis Pliloimetoris annus duodecimus (5), 
Evergel primus. Hinc potestate 2quata usque a1 
decimum septiuumnque annum perrectum est. Mox 
ab octavo decimo unius Philoinetoris nomen scri- 
bebatur. Cum enim minor natu frater majorem 


qui Egypti quidem dominationem capessit, fratri 
autem Libyam regendam concedit (6). Solu: igitur 
regnum obtinet, in eoque manet annis xvin. Post 
hunc denique in Syria exstinctum (is enim eam 
quoque regionem ditione tenuit), Cyrene accersitus 
Evergetes rexque appellatus annos suos inde putare 
incipit ex quo rex habitus fuerat: ita ut, fratre 
moriente, videretur ipse regnavisse jam annis xxv, 
ejusdemque anni censeantur Liv (7). Namque. an- 
num Philometoris tricesimum sextum, qui dicen- 
dus erat sui regnantis primus, ipse vicesimui 
quintum scribi jussit. 114 fiunt utriusque simul an- 
ni Lxi (8); Philomcetoris quidem xxxv (9) , reliqui 
Lvergeue : quod si hi segregentur sceparatimque 


p putentur, error in rationes incurret. 


9. Ptoleizo Evergetz: secundo mati sunt filii 
duo ex Cleopatra, uterque noinine Ptolemus , sed 
major natu cognomento Soter, minor Alexander. 
Major natu primus imperat, matris praesidio re- 
gnum adeptus : cui cum obsequens esse videretur, 
aliquandiu certe matre. benevolente usus est (101. 
Decimo (11) tamen regni anno. cum patris matr;a- 


Τοῦτον διαδέχεται τρίτος Πτολεμαῖος ὁ ἐπιχληθεὶς Εὐεργέτης, xai βασιλεύει ἔτεσι πέντε χαὶ εἴχοσι. 
Ὃν ὁ τέταρτος διαδέχεται Πτολεμαῖος, ὁ χληθεὶς Φιλοπάτωρ, xai βασιλεύΞξι ἕτεσιν ὅλοις ἑπτὰ xal δέχα. 
Ὁ δὲ μετ᾽ αὐτὸν πέμπτος Πτολεμαῖος Ἐπιφανὴς μὲν ἐπεχλέθν, βασιλεύει ὃὲ τέσσαρσι χαὶ εἴχοτι ἕτεσι. 
9. Τούτου παῖδες δύο Πτολεμαῖοι μετ᾽ αὐτὸν τὴν ἀρχὴν διαδεξάμενοι, ὅ τε πρεσθύτερος ὁ xav' ἐπίχλῃσιν 
Φιλομήτωρ, xal ὁ νεώτερος ὁ ἐπιχαλούμενος Ἐῤεργέτης δεύτερο. ᾿Αμφοῖν δὲ ἔτη τέσσαρα xa ἐξέχοντα 
λογίζονται. "Y ὃν γὰρ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν ἑτάξαμεν, ὅτι διαστασιαζόντων πρὸς ἀλλήλους xat ἐναλλὰξ βα- 


σιλενόντων, σύγχυσις πξρὶ τοὺς χρόνους γέγονεν. "Ap 
' ἐπιστρατεύσαντος Δἰγύπτῳ καὶ περὶ 
ἐπέτρεψαν τὰ πράγματα, χαὶ διώξαντες ᾿Αντίοχον ἐῤῥύταντο τὸν Φιλομήέτορα χαὶ ἐχρημάτισεν αὐτοῖς 


γος. ᾿λντιόχου 


χει μὲν γὰρ ὁ Φιλομήτωρ πρότερος ἕτεσιν ἕνδεκα I» 


4- 
oe 


d 


ὄντος αὑτοῦ τὸ διάδημα, οἱ ᾿Αλεξανδρεῖς τῷ vstvt 


λομήτορος tc', Kospyéxou δὲ ἕν. ᾿Ομονοτῦσι δὲ ἄχρι τοῦ ἑπταχαιδεχάτου. ᾿Απὸ δὲ τοῦ ὀχτωχαιδεχάτου μόνου 


41 


γρηματίξει τοῦ Φιλομήτορος. ᾿Αφαιρεθέντα γὰρ τῆς 
ὠμαῖοι. Καὶ ἄρχε! pe αὑτὸς τῆς Αἰγύπτον, τῷ δὲ 
ανόντος 6: ἐν Eupla (xaX γὰρ xax ἐχείνων ἐγχρατὴς ἣν τῶν τόπων 


ἄρχει δεχαοχτώ. πὸ 


Τὰν τὸν πρεσθύτεροην ὑπὸ τοῦ νεωτέρου χατάγουσι 


ξλφῷ τῆς Λιδύης τὴν ἀρχὴν ἐγχειρίζει" xal μόνο; 
εταχληθεὶς ἐχ 


Κυρήνης ὁ Εὐεργέτης καὶ βασιλεὺς ἀναγορευθεὶς, τὰ ἔτη αὐτοῦ ἀναγράφει ἀφ᾽ οὗ πρῶτον βασιλεὺς ἕνο- 
μίσθη, ὡς δοχεῖν μετὰ τὴν τοῦ ἀδελφοῦ τελευτὴν ἄρξαντα αὑτὸν ἔτεσιν εἴχοσι πέντΞ ἀνατιθέναι ἑαυτῷ τέσ- 
σαρὰ xal πεντήχοντα. Τὸ γὰρ τριαχοστὸν ἔχτον Φιλομήτορος, δέον προσαγορεύεσθαι τῇς τούτου βασιλείας 
iie αὐτὸς εἰχοστὸν πέμπτον προσέταξε γράφεσθαι. Καὶ οὕτω; ἀμφοτέρων μὲν ἐξήχοντα τέσσαρα, τοῦ 
ν 
o 


Φιλομήτορος Az', và δ' ὑπολειπόμενα τοῦ 

. Πτολε ; 
μὲν πρεσζύτερος Σωτ 
χθεὶς, δοχῶν * a e 


ἐπεχαλεῖτο, ὁ 65 νεώτερος ᾿Αλ ἀνδρος. 
ὑτῇ εἶναι πειθήνιος, ἄχρι μέν τινὸς ἡγαπᾶτο. 


Εὐεργέτου" ἡ δὲ ὑποδιαίρεσις ἐν τοῖς κατὰ μέρος ποιεῖ πλάνην. 
(ou δὲ τοῦ δευτέρου Ἐὐεργέτου ἐχ Ἀλεοπάτρας γίνοντα: υἱοὶ δύο Πτολειιοῖοι χαλούμενοι" ὧν ὁ 


Ὃ πρεσδύτερος ὑπὴ τῆς μητρὸς ἀναδει- 
Ἐπεὶ δὲ χατὰ τὸ δέχατον ἐξα τῆς ἀρχτ,ς 


τοὺς φῇους τῶν γονέων ἀπέσφαξεν, ὑπὸ τῆς μητρὸς, διὰ τὴν ὠμότητα, τῆς ἀρχῆς χαθγτρέθη, xaX εἰς Κύποον 
a 


ἐφνγαδεύθη. Τὸν δὲ νεώτερον ἡ μήτηρ £x Πηλουσίου μεταπεμψαμένη βασι 


ὄγδοον δὲ Πτολεμὰ 


πέδειξε᾽ σὺν ἑαυτῇ. Xuvs6a- 


σίλευεν οὖν ὁ νεώτερος τῇ μητρὶ τῶν χρηματισμῶν ἀναφερομένων εἰς ἀμφοτέρους" καὶ ἐνδέχατον μὲν 
ἢ, 3 


Κλεοπάτρας ἀνηγορεύ 


(1) Mox xxiv, in posteriore libro xxvi, 

(2) lta etiam in posteriore libro, et apud Tertul- 
lianum adv. Jud. cap. 8. 

(5) Codex hic xxii; sed Graece itemque Clemens 
xxiv. lta Eusebius in posteriore libro, eti mox 
n. 11, saltem in margine. 

(4) lta hic codex Arm. Sed mox Eusebii calculus 
dat Lxiv, uti est in Grzco textu. 

(5) lta textus. codieis Arm. Δί in margine ejus- 
dein codicis et in textu Greco xvi... 

(6) Confer Diodorum ed. Vessel. t. I1, p. 588. 

(7) Nempe annis vi regnaverat Alexandrie. cum 
fratre : tum annis xvirt soles in Cyrenaica; denique 
annis xXx (scu xxix eum mensibus. aliquot) Ale- 
xandrje solus post fratris obitum. Verum Diodorus 
apud Syncellum p.984 A.tradit annos xv. post fra- 
tris obitum. 

(8) Grece Lxiv. Vide supra notam 4. 
(9) Anni Philometoris hi : solus regnat aumis xi; 
cuu Ííratre aunis vi; solus iterum xvi; summa 


᾿Αλεξάνδρου. Συνανέλαδε γὰρ ἀπὸ τοῦ τετάρτου ἕτους t5; 


C xxxv. Nam tricesimum sextum Philometoris ince- 


ptum Evergetes sibi scribi jussit. 

(10) Codex Árm. , mendose, pi&ER, dominabatur, pro 
SIRER, amabatur. Prior enim littera utriusque voc s 
pre se fert quamdam similitudinem iu Arm. scri- 
ptura. Legesis autem de his et. sequentibus cl. L.— 
tronnium Aecherches pour servir à l'histoire de l'E- 
gypte, p. 108 seqq. 

(11) Armenius interpres, perperam, serto. Sane 
hic Ptolem:eus Soter decem annis ante exsilium vc- 
gnavit, septem vero cum «dimidio post exsilium, 
omnino annis xvn. cum dimidio. Hinc corrigendus 
Eusebius noster in Ptolemaorum summa, qua ex- 
tremo hoc capite scribitur, ubi Soterem hunc. ab 
exsilio reducem appellat mendosissime  Philadel - 
phum, ita ut a'ius homo videatur. Corrigendus ruc- 
sum Eusebius in regum tabulis secuudo libro prz- 

ositis, et in ipso Canoue ad Abrahami annüm 1903, 

EUPARDUS., 


, 


11} 


EUSERhI! CIIRONICORUM LIB. I. 


414. 


qu sux familiares occidisset, ob hanc animi cru- A ascripto intezro numero annorum xxv, mensium- 


delitatem matris jussu dejectus imperio est, fuga- 
que in Cyprum evasit. Minorem natu accivit mater 
Pelusio urbe, secumque regem constituit. Repnavit 
ergo cuim matre minor, commuricato utrique iin- 
perit nomine : et Cleopatr.e quidem dictus cstaunus 
χι (1). Ptolemii vero Alexandri octavus : namque 
ei hic fratris quoque tempora sibi sumpsit, a quarto 
illius regnantis anno, quo tempore ipsemet (2) 
Cypriis dominari caeperat. Atque hxc consuetudo 
viguit vivente Cleopatra : qua exstincta, ad unum 
Alexandrum signa honoris deferri caperunt. Hic 
annis omnino octodecim , postquam Alexandriam 
venerat , imperium retinuit : dicebatur tamen an- 
num jam sextum supra vicesimum imperare. Dc- 
cimo nono anno adversus milites suos ira conce- 
pia, vires contra eos contrahebat iu. Egypto; hi 
vero eum persecuti sunt, duce Tyrrho regu con- 
sanguin Ὁ. Mox navali quoque przlio conserto, ipse 
summo d:s:rimine elapsus cum uxore et filia in Ly- 
ciorum urbem Myraimn fuga se proripuit. lude ctiam 
cum Cyprum aufugeret , bello appetitus a Cherea 
navarcho periit. 

&. Interim post liujus fugam Alexandrini, missis 
oratoribus, seniori. ejusdem fratri Ptolemzo Soteri 
deuuo regnum offerebant, qui Cypro reversus est. 
llinc septem anni sexque inenses labuntur ; totidem 
euim is superfuit post reditum. Tempus autem uni- 
versum post patris obitum in ipsum confertur, 


que vt. Sane Ptolem:xo Soteri tribuendi essent. ex 
intervallo anni ΧΥΙ mensesque vi; alteri autem, 
scilicet Alexandro, anni octodecim , iis videlicet in- 
terjecti quibus major natu regnavit : quos etsi de 
albo /Egyptii tollere non poterant , pro viribus ta- 
men delebant; propterea. quod ipsis Zscxander ob- 
sliterat (2), Judzorumn quibusdam fretus auxiliis (6). 
Idcirco temporum Alerandri rationem non habent, 
cunctosque annos xx»vi de majore frat;e recit2at. 

9. Sex praterea menses ab obitu senioris fratris 
reliquos, quibus annus tricesimus sextus absolvi- 
tur, hand conferunt in. senioris filiam Cleopatram, 
uxorem minoris, qu:e patre exstincto regia negotia 
procuravit : neque item Alexandro, qui regnavit 


D cum ea diebus xix, hos ipsos dies xix tribuunt. 


Porro hic Alezander filius erat. minoris Piolenuei 
sive Alexandri, privignus autem Cleopatr:e , atque 
in urbe Roma habitabat : cumque ca. tempestate 
etirps regia virilis in /Fgvpto deficeret, accitus ve- 
nit Alexandriam, sibique uxorem copulavit quam 
antea dixi Cleopatram, invitaque (5)muliere im- 
perium sibi vindicavit. Mox et illam post novem- 
decim dies interfecit: tum ipse quoque turb:e ar- 
matorum in gymnasio implicitus propter nefandum 
suuin parricidium interemptus est (6). 

6. Huic Alexandro successit Ptolenizeus, cui cogno- 
m:ntum fuit novus Dionysus (7), Pioleiivi Soteris 
filius, predict» Cleopatra frater. Hujus imperantis 


“οὔ ἀδελφοῦ βασιλείας el; ἑαυτὸν τοὺς γοόνους, ἀφ᾽ οὗ τῆς Κύπρου ἐδασίλευσε. Καὶ τοῦτο ζώσης Κλεοπά- 
πρα; τὸ ἔθος περιῆν εἰς μόνον δὲ ἥσξατ) μετατίθεσθαι τὸν ᾿Αλέξανδρον μετὰ τὸν ἐχείνη ς θάνατον τὰ συμθό- 
λαια * [οὗτος] ὀχτωχαίδεχα τοὺς πάντας ἀντιλαδόμενος τῶν σχήπτρων ἐνιαυτοὺς, ἀφ᾽ οὗ χατῆλθεν εἰ: ᾿Αλε- 
ξανᾶρΞξιαν, EZ χαὶ εἴχοσι βεδασιλευχὼς ἐχρημάτισς. Τῷ δὲ Evicaxagiexátu τοῖς στρατεύμασιν (8) ὀργισθεὶς, 
ἐξηλ)ξ συλλέξων ἐπ᾽ αὐτοὺς δύναμιν εἰς; Αἴγυπτον, Οἱ δ᾽ ἐπιδιώξαντες, ἡγουμένου Τύῤῥου συγγενοῦς τῶν 
βχπιλέων, χατεναυμάχησαν αὐτὸν, xui φεύγειν Ὠνάγχασαν, μετὰ γυναιχὺς χαὶ θυγατρὺς, τῆς Auxia; εἰς 
πόλιν Μύρας. "O0sv εἰς Κύπρον μεταπηδυθεὶς, xal χαταπηλεμηθεὶς ὑπὸ ναυάρχου Χαιρέου, ὑνήσχει. 

4. Μετὰ δὲ τὴν τούτου φυγὴν, πρὸς τὸν πρεσθύτ:ρον ΠΙτολεμχῖον τὸν Σωττρα οἱ ᾿λλεξανδοςῖς πρ΄ 35:s- 
σάμενο: παραδιδόασι πάλιν τὴν βασιλείαν αὐτῷ Ex Κύπρον χαταπλεύσαντι. Διαγενομένων δὲ ἄλλων ἑτῶν ἑπτὰ, 
πρὸς μησὶν ἕξ (τοσαῦτα γὰρ ἐπέζησε μετὰ τὴν xóDobov) ὁ πᾶς χρόνος ὁ μετὰ τὸν τοῦ πατρὺς ἀμφοτέρων 
θάνατον εἴ; τοῦτον ἀναφέριται, τὸν μὲ; αρμιυμὼν σώζων Az' ἐνιαύτων πρὸς μησὶν ES, διῳχηχὼς ὃὲ χατὰ τὴν 
ἀλέθειαν εἰς μὲν τὸν Σωτῆρα Πτολεμαῖον χατὰ διαφόρους ypóvov; δεχαεπτὰ ἔτη χαὶ μῆνας ἕξ, εἰς δὲ τὸν 
ὀξύτερον, τὸν xal ᾿Αλέξανδρον, τοὺ: μέσους, ὧν 'ἧρξεν ὁ πρεσθύτερος, ἐνιαυτοὺς δεχαοχτὼ, οὃς χαίτοι μὴ 
δυνηθέντες ἐχ τῆς ἀναγραφῆς ἀφανίσαι, τὸ ὅσον ἐφ᾽ ἑχυτοῖς ἀπαλείφουσι' προσέχρουσε γὰρ αὑτοὶς διά τινας 
ἐπιχουρίας 'loobatxá;* οὐ γὰρ ἀριθμοῦσι τούτους τοὺς χρόνους, τοὺς δὲ πάντας τὰ EZ xal τριάχοντα ἔτῃ τῷ. 
πρεσδυτέρῳ προσνέμουσι. ; 

5. Πάλιν τοὺς ἐξ μῆνας τοὺς μετὰ τὸν θάνατον τοῦ πρεσόυτέρον, o) συνεπλήρουν τὰ τριάχοντα ἕξ ἔτη, 
μὴ ἀποδόντες Κλεοπάτρᾳ τῇ θυγατρὶ μὲν τοῦ πρεσθυτέρου, γυναιχὶ δὲ τοῦ νεωτέρου, ἦτις μετὰ τὸν θάνα- 
toy τοῦ πατρὸς ἀν:ελάδξτο τῶν πραγμάτων " οὐδὲ γὰρ ᾿Αλεξάνδρῳ τῷ μετ᾽ αὐτῆς ἡμέρας ἄρξαντι t τὰς 0" 
ἡμέρας ἀποδιδόασιν. Οὗτος δὲ υἱὸς μὲν Rv τοῦ νεωτέρου Πτολεμαίον, τοῦ χαὶ ᾿Αλεξάνδρου, πρόγανος δὲ 

οπάτρας, χαταμένων δὲ ἐν "Pop, τῆς ἐν Αἰγύπτῳ δυναστείας ἀνδρῶν ἐρήμου γενομένης, μετάχλητος 
ἦλθεν εἰς τὴν ᾿Αλεξάνδρειαν, xat γήμας τὴ" προειρημένην Κλεοπάτραν, παραλαβών τε παρ᾽ ἐχούσης τὴν 
ἐξουσίαν, ἐννξαχαίδεχα διαγενομένων ἡμερῶν ἀνεῖλεν αὐτὴν, καὶ αὐτὺς ὑπὸ τῶν ἐνόπλων ἐν τῷ γυμνασίῳ. 
διὰ τὴν μιαιφονίαν συνεχόμενος ἀπώλετο. 

6. Τοῦτον τὸν ᾿Αλέξανδρον διαδέχεται 


(1) Quia decem annis reghaverat cum filio Philo- C sum, id est Bacchum , sive per assentationem sivc 


Πτολεμαῖος: ὁ ἐπιχληθεὶς νέος Διόνυσο;, υἱὸς μὲν ὧν Πτολεμαῖου 


metore. 

(2) Nempe Alexander. | 

(3) Maliin Graecum προσέχρουσε interprelari ínvi- 
sus erai. L. 

(ἢ Nota res ex Joseph. Antig. Jud. lib. xin, 12. [,. 

(5 qarmenius interpres legit ἀχούσης pro iíxo;- 
σης. 

Ae Rem perspicue narrant Appianus Bell. civ. 1, 
102, itemque Cicero in (fragments orationis De re- 
ge Alexandrino a me editis inter classicos auctores 
t. Il, p. 255, quo in loco satis super hac re disputavi. 

(7) Hunc Ptolemazuimn dictum csse iocum. Dicny- 


ob form:e illecebras arbitrautur magni duumviri 
Vaillantius οἱ Eckhelius. Verumtamen, considerata 
Theophi:i (ad Autolyc. n, 7) loco, in quo scriptor 
quidam Satyrus gentes Álexandrinas describens, 

acchum auctorem generis Ptolomaorum diligepti 
genealogia demonstrat ; nobis quidem hinc potius 
novi Dionysi, seu Dacchi appellatio repetenda vide- 
batur. Imo vero propius fortasse accersenda cst. 
Namque Clemens Alex. Proireptic. t. l, p. 47-48, 
P'iolemasum quartum ait vocatum fuisse ctiam Dac- 
chum. 

(8) Videtur dicendum στρατηγοῖς. 


115. 


EUSERII CHRONICORUM LIB. I. 


116 


numerantur anni xxix (1). Filia ejusdem Cleopatra A relictis Ptolemzis, nempe duobus, et Cleopatro at- 


Lagidarum generis postrema fuit; ejusque impe- 
rantis recitantur anni xxi. Neque t3men hz domi- 
nationes continentem temporis seriem ab initio ad 
finem per se seorsimque descripze tenent ; verum 
inler se implicitze aliz alias vicissim occupant. Nam 
sub novo Dionyso, filiabus ejus Cleopatra, qua el 
Tryphzna (2), atque Berenici regni triennium attri- 
butum est; duabus quidem annus unus ; post obi- 
ium vero Cleopatre seu Tryphang bienniura uni 
Berenici. Nimirum accidit, ut Ptolemxzus Romam 
proficisceretur, ibique aliquandiu subsisteret; filie 
2utem, cum pater rediturus non videretur ,. regni 
gubernaculum $ibi vindicarent; tum aliquot con» 
sanguinei Derenici opem ferentes (5), cum ea rebus 
praeessent : deuec Ptolemzus Roma reversus est , 
qui mox pietatis affeetuumque erga filiam oblitus , 
rcsque ab ea gestas exesus, eamdem morte mul- 
tavit. 

1. Regnante Cleopatra, primos quidem imperii 
aunos ipsi fratrique ejus natu maximo Ptolemaeo 
tribuchant : deinceps aliia ob ejusmodi causam. No- 
vus videlicel Dionysus vita excessit, quatuor liberis 


que Arsinoe. ldem majoribus natu (4) liberis impe- 
rium legavit Ptolemzeo atque Cleopatra : quibua 
cenjunctim regnaptibus quadriennium exactum est. 
Id vero institutum mansisset, nisi Ptolemaum, 
qui, neglecto patris mandato, uni sibi regnum as- 
serere nisus est, fatalis necessitas vita orLasset 
navali prelio implicitum in ZEgypto adversus Ju- 
lium Cesarem qui Cleopatrg suppetias tulit. 

8. Post necem Ptolemzi, minor frater, dictus 
item Ptolemzus, cum GQCleopatra sorore consors 
regni fuit, jussu Caesaris, Scribebatur autem quin 
tus agnus Cleopatrz: οἱ primus Piolemai. Hinc 
alü consecuti sunt usque ad hujus necem anni 
duo. 


D 9. Qua Cleopatra iusidiis perempto quarto su; 


anno et Cleopatre octavo, reliquum tempus Cleo- 
patra uni ascriptum est ad quintum decimum usque: 
apnum, Sextus 3utem decimus nuncupabatur simul 
primus. Namque in Syria mortuo Lysimacho rege 
Chalcidis (5), Marcus Antonius imperator Cbalci- 
dem cum adjacentibus provinciis Cleopatrae attri- 
buit (6). Exin auni quoque reliqui usque ad vicesi- 


τοῦ Σωτῆρος, ἀδελφὸς δὲ τῆς εἰρημένης Κλεοπάτρας, οὗ τῆς ἀρχῆς ἔτη χθ' λογίξονται. Τούτου θυγάτηρ 


Κλεοπάέξρα ὑστάτη 


τῆς Λαγιδὼν γενεᾶς, ἧς ἔτη ἀριθμεῖται τῆς ἀρχῆς 530 εἴχοσι. Οὐδ᾽ αὐταὶ alos αἱ βασι- 


λεῖαι τὸν εἱρμὸν τῶν χρόνων ἀκ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους, χατὰ τὸ ἑξὴς ἀναγραφόμενον ἔσχον, ἀλλ᾽ ἐγένετό τις 
τὰς 


αὐτῶν ἐν ἑκατέρῳ διὰ 
Κλεοπάτραν, 


vixny, ἕνεχα τοῦ τὸν μὲν Πτολεμαῖον εἰς Ῥώμην 


ἐσου παρένθεσις εἰς ἄλλους. Ἐπὶ γὰρ τοῦ νέου ᾿Διονύσον εἰς 
τὴν χαὶ Τρύφαιναν, καὶ Βερενέχην, τριετὴς ὡς ΐ 
φοτέρας ἐνιαυτὸς εἷς, ἡ δ᾽ ἑξῆς μετὰ τὸν Κλεοπάτρας, τῆς χαὶ Τρυφαίνης, θάνατον διε 


πηρχέναι, χαὶ τοῦτον ἐχεῖ διατετριφέναι τὸν χρόνον, τὰς 


αὑτοῦ θυγατέρας 
ἐδασιλευχνίας ἀνεγράφη χρόνος, εἰς μὲν ἀμ- 
tla εἰς μόνην Βερε- 


δὲ θυγατέρας ὡς οὐχέτι ἐπανήξοντος τοῦ πατρὸς, ἀντειλήφθαι τῶν πραγμάτων, συνεπισπωμένης ἑαυτῇ κατὰ 
τούτους ) χρόνους τῆς Βερεν χης ἄνδρας τινὰς συγγενεῖς τοὺς συνάρξαντας " μέχρι ὅτου μα ei γ τήρει ᾧ 


τολεμαῖος ἀπὸ Ρώμης τῆς μὲν πρὸς τὴν θυγατέρα διαθέσεως ἐπελάθετο, στυγήσας δ᾽ αὖτ 


χθέντα, τοῦ ζῇν ἐστέρησεν. 


ν διὰ τὰ πρα- 


7. "En ys τῆς Κλεοπάτρας τὰ πρῶτα τῆς δυναστείας ἔτη εἰς ἐχείνην τε xxi τὸν πρεσδύτερον αὐτῆς ἀδελ- 


φὸν ἀνενέχθη 


παισὶ τέτρασι, ἴἴτολε 
Ἠτολεμαίῳ καὶ Κλεοπάτρᾳ τὴν ἀρχὴν. Ὧν συμ 
γεν ἂν xai ἐν τοῖς ἑξῆς τὸ ἔθος, εἰ μὴ Πτολε 
ἡγεμονίας ἀντιποιεῖσθαι βουλόμενον, 1) jetee 
Àlou Καίσαρος Κλεοπάτρᾳ συλλαμῦανομ νου. 


τολεμαΐον, τὰ δ᾽ ἑξῆς εἰς ἑτέρας (7), διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Τελευτὼν ὁ νέος Διόνυσος ἐπὶ 

lot; δυσὶ, xal Ἰκλεοπάτρᾳ χαὶ ᾿Αρσινόῃ, διέταξε τοῖς προγενεστέροι; αὐτοῦ πα΄ σὶ 

ασιλευόντων τετραετὴς διεγένετο χρόνος. Καὶ τοῦτο διέμει- 

ἴον παραθάντα τὰς τοῦ πατρὸς ἐντολὰς, καὶ μόνον τῆς 
51v μετέστησεν ἐν Αἰγύπτῳ χαταναυμαχηθέντα 


πὸ Ἶου- 


8. Μετὰ δὲ τὴν ἀπώλειαν Πτολεμαίον, ὁ νεώτερος ἀδελφὸς Κλεοπάτρας συνεθρονίσθη τῇ ἀδελοῇ, Πτολε- 
ptos wai γνώμῃ Καίσαρος, xaX ἐχρημάτισε τὸ πέμπτον ἔτος Ἀλεοπάτρας τὸ καὶ πρῶτον Πτολε- 


μαίον, xai τὰ τούτοις 
9. ἀελευτέσαντος δὲ xal τούτου ταῖς 


πόμενα, μέχρι τῆς ναιῤῥέσεως αὐτου, ἄλλα δύο. 
λεοπάτρας & 
ὀγδόῳ, ὁ μεταγενέστερος εἰς μόνην Κλεοπάτρα") ἀνεγράφη y 


ταῖς τῷ τετάρτῳ μὲν αὐτοῦ, τῆς δὲ Κλεοπάτρας 
ς, ἕως MER πεντεχαίδεχα. Τὸ δ᾽ ἐκκαι δᾶ. 


χαάτον ὠνομάσθη τὸ xai πρῶτον, ἐπειδὴ τελευτήσαντος Αυσιμ m τῆς ἐν Zupia Χαλχίδος βασιλέως, Mápxo; 
τὴν à 


᾿Αντώνιος ὁ αὐτοχράτωρ τὴν τε Χαλχίδα xai τοὺς περὶ a 
τούτου δὲ καὶ τὰ τούτων ἕτερα ἔτη μέχρι τοῦ εἰχοστοῦ 


τόπους παρόδωχε τῇ Ἀλεοπάτρᾳ. Καὶ ἀπὸ 
υτέρου, ὅ xal τελευταῖον ἐγένετο Κλεοπάτρας, xack 


1) Cod. Arm. hie xxix, sed inferius c. 908, xxx. € monstrarem, qui Tryphena vocabulum in demotica 


2) Interpres Árm. εἰς οἱ infra atque Tryphena , 
quia non agnovit Tryphenam, id est. luxuriosam , 
cognomentum fuisse Cleopatre. Locum hunc sive 
Eusebii 8 me anno 1818 editi, sive excerptorum 
Scaligeri multo ante typis impressoruim prz eculis 
non habebat vir clarissimus F. Champollionius cum 
in catalogo "gyptiacorum monurmentorum, quem 
Parisiis anae 1826 impressit, p. 6, duas memoraret 
syngraphas demoticis litteris linguaque scripias, in 
quibus Cleopatse cognomentum Tryphena Vibui- 
tur. Scribititaque vir clarissimus : deux contrats de 
l'an vii. du. ràügne do Ptolénéo et de Cléopáire, sur- 
nommée Tryphane, et le surnom. de ceiie derviere 
reine d' Kgypie esi un fait nouveau el à expliquer dana 
les annalea des Ptolémées. Ioco autem ego verba non 
ideireo vetuli ut doctissimum mihique gimirissimurm 
reprehenderem virum, sed ut ejus potius Zgvptiaec 
literature peritiam summam novo decumefíto de- 


scriptura verissime legit, etiamsi loci Eusebiani 
non meminerat. lllud denique corrigendum est apud 
Champollionium, quod nempe Cleopatra Tryphzna 
non fuit ultima Lagidarum regina, sed poslremz 
Cleopatre soror natu major, qu: quidem ante Dio- 
nysum patrem et ante ipsam Berenieem sororem 
aliam obiit. Neque Cleopatra illa postrema patri 80-» 
cia in imperio fuit sed successit. 

(3) Paulo aliter in Greco textu: Beranice por id 
tempus consanguineos aliquot sibi copulaute, qut 46- 
cum rebus praessent. 

(ὁ) In textu Arm., tribus liberis pro. mejoribus 
liberis. Est autem mendum amanuensis qui scri- 
psit uRiTS, (ribus, pro ieR&gTS, majoribus wefp. 

(5) Intellige Chalcidem ad Libanum. 

(6) Conferendus Joscphus Aníiq. xv, &. 

(7) Malim. ἑτέρους. 


119 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. 1. 


120 


Ea regnante Caius Julius Cesar. summum prin- A tim recensens. Et quoniam multa est ambhiguitae 


cipatum Romanorum invasit. Post hunc Cesar Se- 
bastus Octavianus, qui et Augustus (1), interfecta 
(2) Cleopatra, Ptoleinzeorum imperium sustulit, qui 
annis ccxcv (5) regnaverant. 


CAPUT XXIII. 
GRECORUM. 


Qua ratione Graci antiquitates suas scribant. 


Atheniensium reges; Árgivorum reges; Sicyo- 
niorum reges ; Lacedzeemonum reges; Corinthiorum 
reges ; quinam et quandiu maris imperium tenue- 
rint ; olympiades quoque Grecorum prout singilla- 
tim scribuntur; tum Macedonum priores reges, et 
qui post Alexandrun); Maceduntin; Thessalorum, 
Syrorum et Asianorum reges. 


CAPUT XXIV. 
Gracorum tempora. 

- 1. Omnium Grecorum * antiquissima prorsus 
feruntur Sicyoniorum tempora, et reges qui Sicyoni 
prefuerunt, quorum dominationem primus auspi- 
catus est Nini Belique xtate (qui primi Assyriorum 
In Asia regnavisse memorantur) ZEgialeus; a quo 
JEgialea vocitata olim est, quz nunc dicitur Pelo- 
ponuesua. Árgivorum primus rex scribitur Inachus, 
Sicyoniorum imperio junior annis ccxcv. Atbe- 
niensibus primus imperitat Cecrops, cognomente 
Biphyes, Argivorum imperio trecentis fere annis 
pesterior, Sicyoniorum autem junior triginta iri- 
bue supra quingentos 


apud veteres qui Grzcanicz historiz tempora come 
gesserunt, nos quidem pro viribus ex illo cinno ea 
deligemus in quibus auctores sibi invicem conso- 
nant. Sicyoniorum quoque regum tempora clroni- 
cis libris non sine recto ordine explicavit Castor**,. 
eaque brevi scripto hisce ipsis verbis complexus 
est. — Sicyonios reges adjungimus, quorum prin- 
ceps JEgialeus, postremus Zeuxippus. EL rege: 
quidem dominati sunt. annis cuLix (4); post reges 
autem prafuerunt Carnii (5) sacerdotes sex, qui 
pontificatum gesserunt annis xxxn): quorum po- 
stremus Charidemus sacerdos lectus, cum impensae 
fcrendze impar esset, fugam arripuit. Hzc ad ver- 
bum Castor. Est autem Sicyoniorum regum albus 


D ejusinodi. 


CAPUT XXV. 
Sicyoniorum reges. 


1. Primus AZgialeus annis Li, ex quo etiam 
JEgialea, qu: nunc est Peloponnesus, vocabatur. 
Initium regnandi Sicyone ab hoc factum aiunt circa 
decimum quintum annum Beli, ejus qui primus 
regnum Assyriz tenuit Neptunique et Libye filius 
dietitatur (6). 

Secundus Europs annis xtv. Hic Nino Beli filio 
cógetaneus regnat. 

Tertius Telchin annis xx. ls ἰδία Semiramidis 
regnat. . 

Quartus Apis annis xv, ex quo Apia, qux Runc 


2$. Age jam ab antiquioribus nostra hzc chrono- C adicitur Peloponnesus. d 


logia exordiatur, Sicyonios primum reges singilla- 


Quintus Thelxion annis kit. 


Κατὰ ταύτην Γάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ πρῶτος ἐμονάρχησε Ῥωμαίων. Μεθ᾽ ὃν Καῖσαρ Σεδαστὸς 'Ox- 


«άουιος, ὁ xal Λὔγουστος, Κλεοπάτραν ἑλὼν, χαθεΐλε τὴν τῶν 


τολεμαίων ἀρχὴν, οἱ ἐδασίλευσαν ἕτη 


συγ. Ταῦτα xaX τὰ παρ᾽ Αἰγυπτίοις. E Scaligeri excerptis p. 59-61. 


4. () Πάντων μὲν Ἑλλένων παλαιότατοι tol; χρόνοις ἀναγράφονται. Σιχυώνιοι βασιλεῖς, οἱ Σιχυῶνος 
ἡἀγησάμενοι, ὧν πρῶτος ἦρξεν Αἰγιαλεὺς χατὰ Βῆλον χαὶ Νῖνον γεγονὼς, τοὺς πρῶτον "Ascuplov βασιλεῦ- 
σαι χαὶ τῆς ᾿Ασίας μνημονευομένους, ἐξ οὗ Αἰγιάλεια τὸ πρὶν, ἡ νύν Πελοπόννησος, ἐχαλεῖτο. Ez Syucello, 


4, (Ὁ) Κάστορ᾽ς περὶ τῆς βασιλείας τῶν Σιχυωνίων, 

ἸΙαρατίθεμεν ὃὲ xqi τοὺς Σικνῶνος βασιλεύσαντας, ἀρχοιένηυς μὲν ἀπὸ Αἰγιαλέως τοῦ πρώτου βατιλεύ- 
σαντος, λήγοντας δὲ ἐπὶ Ζεύξιππον. Οἱ μὲν οὖν βασιλεῖς χατέσχον ἐτῶν χρόνον ὍὌνθ', Μετὰ δὲ τοὺς βασι- 
λεῖς χατεστάθησαν ἱερεῖς τοῦ Καρνίου ἕξ’ οὗτοι δ᾽ ἱεράτευσαν ἔτη λγ΄" μεθ᾽ οὖς χατεατάθη ἱερεὺς 
Χαρίδημος, ὃς xai οὐχ ὑπομείνας τὴν δαπάνην ἔφυγεν. Ex Syncello, p. 97. C. 

lol Σικυῶνος βασιλεῖς κατὰ τὴν τοῦ χρονογράφου Κάστορος ἔχθεσιν ὧδε" 


νῦν Πελοπόννησος, τὸ πρὶν ἐχαλεῖτο. Οὗτος λέγεται 

ἀσιλεῦσαι Σιχυῶνος χατὰ τὸ τε’ ἔτος Βήλου τοῦ πρώ 
«bu τῆς ᾿Ασσυρίων ἀρχῆς ἡγησαμένου, ᾿ ὃν Ποσειδῶ- 
γος υἱὸν εἶναι χαὶ Λιόύης μυθεύουσι. 


2) Grace, capta. 

4) lta etiam cap. 15, n. 8. Neque tamen hxc 
adamussim summa e przdictis nuineris exsurgit. 
Superius dieuntur anni ccxcu, itemque hic in 
margine codicis Arm., et ἀγρία. Ergo locus uni- 
versus cubare in mendis videtur. De Ptoleiuzeoruim 
temporibus consulendi Clemens Alex. Strom. 1, 91, 
Tertullianus adv. Jud., cap. 8; Epiphanius De 
tuens. εἰ pond., cap. 12, atque alii, qui satis diffe- 
runt ab Euscbio, Tum et Joannis Malale Antio. 
cbeni hac de re lucubratio (Chronogr. p. 250-251) 
Ron mediocribus mendis laborat. 

(Ὁ In posteriore iibro ad an. pcccuxxxvin di- 


Vide cap. 15, n. 8, cum nota. 


4. Πρῶτος: ΔΛἰγιαλεὺς ἔτη v6', do! οὗ xaX Λἰγιάλεια, ἢ Δεύτερος Εὐρωΐ ἔτη pe". 


Τρίτος... (ἢ). 
Τέταρτος Πέλοψ (8) ἔτη χε’ [ἀφ᾽ οὗ] Πελοπόννησος 
ἐχλήθη. 
Πέμπτος Θελξίων ἔτη νό΄. 
. “» 
cuntur anni CuLvilr. 

(5) Nempe Apollinis ita appellati. Jam adversus 
hanc Eusebii de Sicyoniorum dynastia doctrinam 
disputat Marshamus in Chronico, pp. 16 et 356. 
Rectene an secus, alii dispiciant. 

(6) Apollodorus Bibl. u, 1, ait : Λιθύης xat 
Ποσειδῶνος γίνονται παῖδες δίδυμοι, ᾿Αγήνωρ xa. 
Βήλος" E Libya εἰ Neptuno nati sunt gemtni, Age- 
nor et Belus. 

(7) Sealiger tantum τρίτος. . . cum lacuna. Syn- 
cellus p. 102 D huic regi Telchini tribuit anues 
XXIX. 

(8 ) Ha apud Scaligerum, Pelovs. Sed etiam 


123 


EUSEDII CIHRONICORUM LIB. , 


[43 


initio ab Atreo regnaverunt (1), quique dignitatem A — Nonus Sthenelus annis ΧΙ, 


usque ad Penthilum οἱ Tisamenum et Cometei 
Orestis filium retinuerunt (sub quo Heraclidarum 
descensus (2) accidit) feruntur anni cv. Age 
vero singulorum regum Argivorum tempora hzc 
sunt (δ). 

CAPUT XXVII. 

Argivorum seges. 

4. Primus Inachus, ἃ quo nomen regioni Ina- 
chie, annis L. Inachus Argivum imperium auspi- 
catus est imperante septimo loco Thurimacho apud 
Sicyonios (4). 

Secundus Phoroneus annis Lx. IIujus zate Ogy- 
gus Eleusin condidit. 


Summa annorum CCCLIXII;, 


$, Sthenelum Danaus pepulit, Árgosque ipse 
tenuit, et ejusdem deinceps posteri : quorum et 
successio et regnantium tempora ita se habent. 

Decimus Danaus annis t (7). 

Undecimus Lvnceus xLt. 

Duodecimus Abas annis x3, 

Decimus tertius Preetus annis xvi. 

Decimus quartus Acrisius annis xxxi. 

Argivorum impcrii summa annorum pxLiv (8). 
Hucusque Danaidz. 

9. Post Acrisium (9), Mycenas translatum est 
Argivorum imperium sub Eurystheo Sibeneli filio, 
Pelopidzque dominium obtinuerunt : primus autem 


Tertius Apis, de quo regio illa Apia dicta est, p regnavit in Peloponneso Pelops, qui olympiorum 


annis xxxv. Ea tempestate apud /Egyptios domi- 
natum tenuit Josephus, quem Hebrai memorant. 

Quartus Argus Jovis (5) et Niabes filins; ex que 
regionis nomen mutatum est, dictaque Árgia, an- 
nié Lxx. 

Quintus Criasus annis Liv. 

Bexius Phorhas annis xxxv (6). Hujus 2t9te Ce- 
crops Diphyes imperabat Atheniensibus. 

Septimus Triopas annis xLvi. Eo regnante Moses 
Hebrzis exeuntibus ab Egypto dux erat. 

Octavus Crotapus agnis xxi. 


curator fuit. Translato Mycenas Argivorum jmpe- 
rio, post Acrisium regnavit 

Eurystheus annis xLv. 

Deinde Pelopidz Atreus et Thyestes annis Lxv, 

Post hos Agamemnon annis xxx, cujus anno 
ectavo decimo Ilium captum est, 

JEgisthus annis xvii. (10). 

Orestes, Tisamenus, Penthilus et Coametes 
annis Lvin , usque ad Heraclidarum — descen- 
sum qui Pelaponnesum  eecupaverunt : ἃ quo us- 


C que ad Ionum e suis terris migrationem (14) anni 


Hep τῶν ᾿Αργείων βασιλέων ὡς ἐν ἐπιτομῇ. 


4 Πρῶτος Ἴναχος ᾿Αργείων, χατὰ Θουρίμαχον ὃ 
Ἑόδομος ἦν τῆς rcov ἀ χῆς. ΕΡΟΧΟ CS 
Δεύτερος Φορωνεὺς ἔτη é ατὰ τοῦτον "Ὥγυγος 
Ἔλευσῖνα ἔχτισε. 
Τρίτος "Ἄπις ἔτη λε', 
Τέταρτος Λργος ὁ Δὸς xal Νιόδης, ἀφ᾽ οὗ ἡ χώρα 


τωνομάσθη ᾿Αργεία, ἔτη σ΄. 
P πέμπτος κ [aao Ew. 
Ἕχτος Φόρθας ἔτη λε΄. 
"E660pjoz Τριόπας ἕτη ue. 
"Ὄγξοος Κροτωπὸς ἔτη xa'. 
Ἔννατος Σθένελος ἔτη ta. 


9. Τοῦτον δὲ Δανᾳὺς ἐκθαλὼν ἐκράτησεν "Apyeuc xal οἱ τούτου ἀπόγονοι. 


Δέκατος Δαναὸς ἔτη " 
'Evóixavog Λυγχεὺς ἔτη ud. 
Δωδέκατος "A6ac ὅτη xy 


πρισκαδέχατος Ηροῖτος ἔτη «T. 
Ἑσσαρεσχαιδέχατος ᾿Αχρίσιος ἔτη Aat. 


Ὅμοῦ τὰ πάντα τῆς ᾿Αργείων ἀρχῆὴς ἔτη φμε’. Μέχρι τούτων οἱ Δαναῖδαι, 


9. Μετὰ δὲ ᾿Αχρίσιον, εἰς Μωυχήνας μετατεθείσης τῆς ᾿Αργείων 
Πελοποννήσου Πέλ 


οἱ Πελοπίδαι διεδέξαντο. ἢασιλεύει δὲ πρῶ 


ἀρχῆς κατὰ Εὐρυσθέα ταῦ Σθενέλου, 
al Πέλοψ ὀλυμπίων προέστη. E 


Μυχήνας μετατεθείσης τῆς "Apyelov ἀρχῆς, μετὰ ᾿Αχρίσιον ἐβασίλευσεν, 


Εὐρυσθεὺς ἔτη pel. 

Ἔπειτα oi Πελοπίδαι ᾿Ατρεὺς καὶ Θυέστης ἔτη &c'. 
᾿Αγαμέμνων μετὰ τούτους ἔτη λ΄. 

Αἴγισθος ἔτη ιζ'. 


Ὁρέστης xat Τισαμενὸς καὶ Πένθις xal Κομήτης ἕτη vn, μέχρις Ἡραχλειδῶν χαθόδου ote Πελοπόν-. 


(1) Syncellus quoque p. 155 C primum e Pelopi- 
dis regem Atreum recitat. 

(2) Sive potius reditus; Weraclid:e enim Pelo- 
puuneso ab Eurystheo pulsi, in camdem regionem 
multo tempore post reversi sunt. In textu Arm. est 
kÍ:icursie. 

(5) Castoris hunc locum, mullis 
eitis, partim immutatis, exbibet 
p. 124-125. 

(4) Recole col. 121, Synesilus tamen p, 124 € 

dieit. ]nachum  regnavisse :iate  Plemmmi &Si- 
cyonii. 
Mo Interpres Arm. Argus Odii οἰ Niobas, eic. 
Nimirum ex Grsce ὁ ἀιὸς hac illi absurditas nata 
est, Similiter et Hieronymusin secundo libro ex παρὰ 
Διὸς fecit Pasadium. 


rtim intespo- 
rece Syncellus 


(6) Codex noster Arm. hie xxv, sed bis in po- 
steriore libro legitur xxxv, Grece item xxxv. 

(7) Syncellus, p. 155 D, scribit πνεῖ. 

8) Grzce, nxLv. 

9) Eusebii hunc locum nominatim appellat Syn- 
cellus p. 156. 
10) Apud Syncellum p. 170 D scribuntur v. 
ti De hac migratione hisce verbis Velleius 1. iv 
loquitur : Subsequenti lempore magna vis Graece ju- 
eentutis abundantia virium sodes quaritans,in Asiam 


se e(fudit. Nam ones, duce lone, profecti Athenit 


nobilissimam parlem regionis maritime occupacera, 

jon hodieque appellatur lonia, urbesque constituere 

hesum, Miletum, Colophona, Prienen, Lebedum 
yuntem, Erythram , Glasomcnes, Phoca am, cte. 


125 


EUSEBH CHRONICORUN LIB. I. 


126 


excurrunt Lxxx (1), et a migratione lonica. usque A tenent. fd ipsun: Castor quoque ih historie Egito- 


ad primam olympiadem anni sunt CcLxvit, 


€APET XXVIII. 
Semmatim de Atheniensium regibus (9). 


4. Mic dextrum est catalogum ctiam Atbenien- 
gium regum attexere, e certioribus velerurm mera- 
riis prlibata summatim historia. Primus ab Athe- 
niensibus memoratur Ogvgus, in cujus ztaiem in- 
gens illud et perautiquum diluvium incurrisse fec- 
tur. ffujus zqualis habetur Phoroneus, Inachi filiys, 
Argivorum rex, quem ipse Plato in Timao $ue (5) 
commemorat his verbis : « Cum cos commovere 
studeret (4) ad sermonem de hujus urbis anüqui- 
tatibus, vetustissima narrare aggressus est de pri- 
mo illo Pboroneo, deNiobe, deque rebus qux di- 
luvium consecutx sunt. » Ogygus autem incidjt in 
sctatem Messappi regis noni Sicyoniorum, Belochi- 
que regis octavi Assyrlorum. Jain post Ogygum, 
quia diluvium vasta omnia fecisset, regnatum esge 
negant in ea regione, qux nune dicitur Attic2, 88- 
nis cxc (5) usque ad Cecropem. 

2. Jam hi anni ex Argivorum quoque regna supe 
putantur, quod apte Ogygi wiatem initium cepit. 
Nimirum a fine Phoronei Argivorum regis (sub quo 
Ogygeum diluvium contigisse relatum cst) adPhor- 
bantem, cui coztaneus. Cecrops Diphyes hodierpe 
Attiez priinus przfuit , congeruntur anni cxc (6). 
Tum a Cecrope ad primam olympiadem numeran- 
lur reges xvi, et principes, quos mors finiebat, 
Xi : sub quibus fabulesa portentis iuter Greecos ee- 

Vbrantur. Hinc Graci Aiieorum reges digerere 
incipiunt : vetustiorum enim certas rationes non 


m4 narrat 
CAPUT XXIX. 
Castoris de Athenarum regno. 

Albenarum quoque reges ex ordine expenemus, 
ducto initio a Cecrope , cognomente Diphye ; aique 
in Thymocten desinemus. ltegum quidem, qui Ero- 
chthidze dicli sunt, tempora amnis coustasé CCCCL. 
Üeinde regnum delapsum est ad Melanthum Aadro-. 
pompi Pyliensem , atque ad ejus filium Codrum, 
quorum amborum dominatio annos occupat κῃ (7)a 
Sublato regno, proxime comseeuli &unt principes 
quos mors finiebat. Horum initium est a Medonte 
Codri, finis ip Alemaope Aschyli: tempora autem 
annorum cix. Deinde qui decennalem potestatem 


p gerebant seculi supt vir; hique annie Lzx vigue- 


runt. Tandeuy annui principes ἃ Creonte orsi in 
Theophimuum desiverunt, $ub quo penitua terre 
nostra (8) rebus et facinoribus nig est impositus, . 
χα Castor. Nos 3utem singuloPum regum ocatale- 
£un) perscquamur. | 

CAPUT XXX. 

AUenarym vegas, 

* 4. Primus Cecrops Dipbyes omnia & (8), sub 
quo Prometheus, Epimetheus et AUas, [6 quidem 
regnat Athenis zqualis Triopa regis septimi Argi- 
vorum, nec non Marathonii qui decimo tertio looo 
Sicyone dominatus est. Sub eodem Moses quoque 
spud Hebrzos cegnoscebatur, quod opportune dein- 
ceps demonstrabimus (10). Sub eodem item, nempe 
Deucalionza xtate, Thessalia diluvio obruta tra- 
ditus : tum sub Phaethonte Jthiepia ardentis ignia 
furore. correpta est. 


γησὴν εἷλον * ἀφ᾽ οὗ ἐπὶ τὴν Ἰώνων ἀποιχίαν ἔτη ξ΄" ἀπὰ δὲ τὸς Ἰώνων ἀποικίας ἐπὶ ὀλυμπιάδα πρώτην 


En σέ, Ab excerptis Scaligeri p. 24. 


Περὶ τῶν ᾿Αθηναίων βασιλέων ὡς ἂν ἐπιτομῇ. 
ἰ. Ἑξῆς δ᾽ ἂν εἴη τούτοις καὶ τὸν τῶν ᾿Αϑήνῃσι βασιλευσάντων κατάλογαν συνάψαι, Ἐρῶτος παρ᾽ ᾿Αθη» 


ναίοις μνημονεύεται "Dervyoz, χαθ᾽ ὃν παρ᾽ " ἢ 
γεται συγχρονίσαι Φορωνεὺς ὁ Ἰνάχου ᾿Αργείων 


ασιλεύς. Τούτων τοῦ Φορωνέως 


διν ὁ μέγας χαὶ παλαιὸς ἱστορεῖται χαταχλυσμός. Τούτῳ. 


ρόνων Πλάτων ἐν 


Τιμαίῳ τῷ διαλόγῳ ἐπιμέμνηται, ὡς πάνυ παλαιῶν, λέγων" « Καί ποτε παραγαγεῖν βουληθεὶς αὐτοὺς περὶ 


τῶν ἀρχαίων εἰς λόγους τῶν 


λεχθέντος καὶ Νιόδης, χαὶ τὰ 


ἧδε τῇ vet, τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖ περὶ Φορωνέως τε τοῦ πριῦτον. 
hi τὸν κατακλυσμόν. » Γίνεται δὲ Lm 


Yvyoc χατὰ Μέσσατεπον ἔννατον Ἔν» 


ἄνωνος βασιλέα, xal χατὰ Βήλοχον ᾿Ασσυρίων ὄγδοον βασιλέα. Μετὰ δὲ Ὥγυγον διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ χαταχλυ- 
σ 


940) πολλὴν φθοράν φασιν à 
, Ἐλευταίων Φορωνέως ᾿Αργείων βασιλέως (11 


εὐτον διαμεῖναι τὴν νῦν "Avvuchv, μέχρι Κέχροπος ἔτη pt! 
!— 2. Ταῦτα δὲ διαριθμεῖται τὰ ἔτη καὶ ἀπὸ τῆς ᾿Αβγείων βασιλείας π 
t μαῦ᾿ ὃν μνημονεύεται 


Ὡγύγου ἀρξα ἐγτς. Ἀπὸ γὰρ τῶν 
ἐπὶ Τρηύγου καταχλυσμδο, ἐπὶ Φόρ- 


- Uta, ἐφ᾽ οὗ τῆς ᾿Αττιχῖς πρῶτος ἐβασίλευσε Κέχροψ ὁ διφυὴς, συνάγεται ἔτη £A ᾿Απὸ δὲ Κέχροπος Er 
t 


di πρώτην ὀλυμπιάδα καταριθμοῦνται βασιλεῖς μὲν ἑπταχαίδεχα, ἄρχοντες 


"1t γεγονέναι τὰ ἐν Ἕλλησι 


βίου δώδεχα, ἐφ᾽ ὧν λέγε- 


υμάσια μυθολογούμενα. υἱ δ᾽ οὖν μετὰ τὸν "Ὥγυγον xal τὸν χαταχλυσμὸν ᾿Αθη- 


ναίων βασιλεῖς εἰσὶν οἶδε. Ab excerptis Scaligeri, non sinecarietale.p. 24-271. 


(11. Πρῶτος Κέχροψ ὁ διφυὴς, κατὰ Μαραθώνιον 
βασιλεύσας ὃς Ὧρξε Σικυῶνος τ ισχαιδέκατος, ἔτη v. 
Κατὰ δὲ τοῦτην Mosis παρ᾽ ἙἭ ραίοις ἐγνωρίζετο, 


(I) Grece tx. De hac τὰ videsis Marshamum 
Ciren., pp. $54. 845, 5414. 
(2) Hunc titulum de Grace exemplari expressi- 
Kus, 
(3) Edit. Vicini p. 1043 B. Meminit Platonici hu- 
jus loci etiam Svncellus p. 198 D. 
(4) Solon videlicet gyptios sacerdotes. 
(5) Codex Arm. hie mendose centum et novem. 
(6) Nimirum Apidis anni sunt. xxxv, Argi Lxx, 
Crissi εἰν, Pherbentig xxx1 (hoc. enim Phorbantis 
anpo regn«m a Ceerope initum dieitur in poste- 
siore Eusebii libro); summa annorum cxc. 


ὡς κατὰ γχαιρὸν ἐπιδείξομεν, ἐφ᾽ oU ὁ ἐπὶ Acuxa- 


λίωνος καταχλυσμὸς ἐν Θεσσαλίᾳ, f; τε ἐπὶ Φαέθοντος. 
ἐχπύρωσις ἐν Αἰθιοπίᾳ. ᾿ 


D (T) Castoris hic locus recurrit in pesteriore libre 


ad annum 889 non sine varietate. Conferendus etiaps, 
Syncellus p. 178 B. . 

(8) Hinc Athenz videntur Castoris patria ; de 
qua varie traditur apud Vossiun) iu Gr. histosicis.. 

(9) Exemplar nostrum Arm. bic v; sed t, bis iy 
posteriore libro. 

(10) In posterioris libri procemio. lam ob δῆς δα 
Mosis sequiore zetate sententiam sexcenlieg va 
apud Syncellum Euscbius. 

(14) ita lego pro. βασίλεμων. 

(12) Dic pq 


127 


Secundus Cranaus indigena annis ix. 

Tertius Amphictyon Deucalionis (filius), Cranai 
gener, sub quo Danaidum res narrantur, annis 
Ix (1). | 

Quartus Erichthonius Vulcani, qui ab Homero 
(2) Erechtheus appellatur, annis L. Sub hoc Idzi 
Dactyli (3). 

Quintus Pandion Erichthonii annis x, sub quo 
raptus Proserpinz atque Triptolemus. 

Sextus Erechtheus Pandionis annis L, sub quo 
res Persei. 

Septimus Cecrops (4), frater Erecthei, annis ΧΙ, 
(5), sub quo res Bacchi. 

Octavus Pandion Erechthei annis xxv. Hic fuga 
arrepta Megaris regnavit. Sub eodem Europa et 
Cadmus et qux de Spartis (6) narrantur. 

Nonus 4Egeus Pandionis annis xLviu, sub quo 
Argonautz (7),et Centauri (8). Hercules item sua 
certamina peragebat. 

Decimus Theseus JEgei annis xxx, sub quo Mi- 
Κορ legislator cognoscebatur. 

Ündecimus Menestheus Petei, qui Ornci, qui 
Erechthei, annis xxin, sub quo Ilium captum cst. 

Duodecimus Demophoon Thesei anpis xxxin, sub 
quo res Ulyxis et Orestis , itemque /Eneas Anchi- 
818 regnat Lavinii (9). 

Decimus tertius Oxyntes Demophoontis annis 


Δεύτερος Κραναὸς αὐτόχθων ἔτη θ΄. 

Tplso; ᾿Αμφιχτύων Δευχαλίωνος, γαμόρὸς Κρα- 
απ ταρίος, Ἐριχθόνιος Ἡφαίστου, ὁ 

ταρτος Ἐριχθόνιος Ἡφαίστου, ὁ παρ᾽ Ὁ 

Ἐρε θεὺς. ἐφ᾽ οὗ Ἰδαῖοι Δάχτυλοι, ἔτη vr μήρῳ 

h prog Πανδίων Ἐριχθονίου ἐφ᾽ οὗ Κόρης ἀρ- 
παγὴ καὶ τὰ περὶ Τριπτόλεμον ἔτη μ'. 

ἝἜχτος Ἑρεχθεὺς Πανδίονος, ἐφ᾽ οὗ τὰ περὶ Περ- 
σέα, ἔτη ν΄. ᾿ 

"E65opog Κέχροψ ἀδελφὸς Ἐρεχθέως ἐφ᾽ οὗ τὰ 
περὶ Διόνυσον, ἔτη μ'. ᾿ 

Ογδοος Πανδίων Ἐρεχθέως ἔτη xe', ὃς φεύγων 

ἐν Μεγάροις ἐθδασίλευσεν * ἐφ᾽ οὗ Εὐρώπη, Κάδμος, 
χαὶ τὰ περὶ Σπάρτους. . 

Ἔννατος Αἰγεὺς Πανδίονος ἔτη μη΄, ἐν ᾧ τὰ περὶ 
«οὺς ᾿Αργοναύτας xal Κενταύρους, Ἡρακλῆς τε τοὺς 
ἄθλους ἐτέλει. 

Δέχατος Θησεὺς Αἰγέως ἔτη λ', ἐφ᾽ οὗ Μίνως ἕνο- 
μοθέτει. 

Ἕνδέκατος Μενεσθεὺς Πετεῶ τοῦ Ὀρνέως (19) τοῦ 
Ἐρεχθέως, ἐφ᾽ οὗ Ἴλιον ἑάλω, ἕτη di^ 

Δωδέχατος Δημοφῶν Θησέως ἔτη λγ΄, ἐφ᾽ οὗ tà 
περὶ Ὀδυσσέα xai Ὀρέστην, xat Αἰνείας ἐδασίλευσε 

αδινίου. 


)) Grece x. 

2) Iliad. n, 547, Odyss. vu, 84. 

(3) Dactyli Id;i traduntur ferri inventores ab 
Ilesiodo, apud Plinium vn , sect. 57, et Clementem 
Alex. Strom. 1, 16, p. 562, ne aliorum testimonia 
Írustra invocem. 

(4) Alterum nunc. Cecropem memorat etiam Cle- 
mess Alex. Strom. 1, 21, p. 381. 

(5) Exemplar nostrum Árm. xx ; sed sunt xL bis 
in posteriore Eusebii libro, et hic Grace, οἱ apud 
Syncellum p. 161 Δ. 


(0) De Spartis lege posteriorem librum in Pan- : 


dionis temporibus. | 
(7) Grace tantum Argonaute. Armenius interpres 


EUSERII CHRONICORUM LID. 1 


A xri, sub quo Ámazones fanum Ephesi inflanumave- 


p  Eixeo:bg δεύτερος Φόρθας G:p 


198 


runt, 

Decimus quartus Aphidas Oxyntz anno 1. 

Decimus quintus Thymoetes frater Aphidantis 
annis ὙΠῚ. 

Decimus sextus Melanthus Andropompi Pyliensis 
annis xxxyit, sub quo Heraclide descenderunt, et 
Peloponnesus subacta est. 

Decimus septimus Codrus Melanthi annis xxi, 
sub quo lones amissa Achaia Athenas confuge- 
runt. 

2. ATHENARUM PIUNCIPES QUOAD VIVERENT. 

Decimus octavus Medon Codri dominatus est an- 
nis xx (1U). ' 

Decimus nonus Ácastus Medontis annis xxxvi, 
cujus tate migratio lonica fuit, in qua Homcrum 
quoque fuisse traditum est. Eodem tempore Salo- 
mon item templum Ilierosolymis condebat, quod ubi 
res feret demonstrabimus. 

Vicesimus Archippus Acasti annis xix. 

Vicesimus primus Thersippus Archippi annis ΧΕ. 

Vicesimus secundus Phorbas TThersippi annis 
XXX. 

Vicesimus tertius Megacles Phorbantis annis xxx. 

Vicesimus quartus Diognetus Megaclis annis 
xxviii, (sub quo) Lycurgus cognoscebatur. 

Vicesimus quintus Pherecles Diogneti annis xix, 


CQ ΤΡρισχαιδέχατος Ὀξύντης Δημοφῶντος ἔτη 16, Ez 


οὗ τὸν ἐν Ἐφέσῳ ναὸν ἐνέπρησαν ᾿Αμαξόνες. 

Τεσσαρεσχαιδέχατος ᾿Αφείδας Ὀξύντου ἕτος α΄. 

; Πεντεχαιδέχατος θΘυμοίτης ᾿Αφείδαντος ἀδελςὸς 
τῇ fy. 

Εκχαιδέκατος Μέλανθος ᾿Ανδροπόμπον Πύλιος 
ἕτη λζ', ἐφ᾽ οὗ Ἡραχλειδῶν χάθοδος, καὶ χράτησις 
Πελοποννήσου. 

Ἑπταχα:δέχατος Κόδρος Μελάνθου ἕτη χα’, ἐφ᾽ 02 
Ἴωνες ἐξ 'Ayatag ἐχπεσόντες εἰς ᾿Αθήνας χατε 
φυγον. 

9. Ὀχτωχαιδέχατος Μέδων Κόδρου ἔτη ^ 

Ἐννεαχαιδέχατος "Axaoto; Μέδοντος ἔτη Ag, 
ἔφ' οὗ Ἰώνων ἀποικία, ἐν οἷς “Ὅμηρον ἱστοροῦσι. 
Κατὰ τουτον παρ᾽ 'E6paiotg Σολομῶν τὸν ἐν Ἵερο- 
σολύμοις χοδόμει ναὸν, ὡς χατὰ χαιρὸν ἐπιδεί- 


ομεν. 
Εἰχοστὸς "Ἄρχιππος ᾿Αχάστου ἔτη ιθ’, 
Εἰχοστὸς πρῶτος Θέρσιππος Ayinmoo ἕτη μα΄. 
αἰπποὺυ ἕτη. . .. 
Εἰχοστὸς τρίτος Μαγαχλῆς Φόρθαντος ἕτη. . . 
Εἰκοστὸς τέταρτος Διόγνητος Μεγαχλέους Ett. . . 
ἐφ᾽ οὗ Λυχοῦργος ἐγνωρίζετο. 
Εἰχόστὸς πέμπτος Φερεχλῆς Διογνῆτου ἔτη ιθ', 


addit rei superflue studiosi, quibus verhis etymolo- 
giam ejus nominis rimari videtur ex ἀργόν, otiosum 
et fortasse αἰτέω. 

(8) Interpres Arm. utitur voce JUSGHABARIGH, de 
qua loculi sumus supra. 

(9) Interpres Arm., perperam, Lavinii filius. 

(10) Grace vii. Verum in margine codicis Arm. 
xx, uti apud Syncellum p. 178 (. Et quidem in 
posteriore Eusebii libro bis occurrit xx, in tabulis 
nempe οἱ in Canone. 

(11) Duo bzc verbaex Svncello p. 157 Csupplentur. 

(12) Vocem τοῦ Ὁρνέως restituimus Graeco textui 
Scaligeriano ex Syncello p. 173 D, et ex Armenjaca 
interpretatione. ^ 


123 


EUSEDBII CHRONICORUM LIB, I. 


: 430 


Vicesimus sextus Ariphron Phereclis annis xx, A — 3. Mox placuitannuum principem creare. Et pri- 


Cujus etate imperium Assyriorum interempto Sar- 
cenapallo finitum est (1). 

Vicesimus septimus Thespieus Ariphronis annis ΤΙ 
(2), cujus etate leges scribebat Lacedaemoniis Ly- 
curgus. 

Vieesimvs octavus Ágamestor Thespiei annis xvit. 

Vicesimus nonus /Eschylus Agamestoris annis 
xxiii, cujus anno duodecimo prima olympias inst:- 
(ula est, qua vicit stadium Chorebus Eleus. Sum- 
ma lLemporum. Atheniensium ad primam olympia- 
dem a Cecrope, cognomento Diphye, anni sunt 
DCCL XXX, ab Ogygo anni curxx (5). Posthinc olym- 
piades notandis temporibus observand:e sunt., 

Post /Eschylum (autero tricesimus) imperat Athe- 
nis Alcmzon annis i1 (4). 

Post hunc visum est decennales esse priucipes. 

Charops annis x. 

AEsimedes annis x. 

Clidicus annis x. 

Hippomenes annis x. 

Leocrates annis x. 

Apsander annis x. 

Eryxias annis x. 


Ἑϊχοστὸς Exvog ᾿Αρίφρων Φερεχλέους ἔτη x', ἐφ᾽ 
οὗ ἡ ᾿Ασσυρίων ἀρχὴ ἀἀτελύθη,, καὶ Σαρδανάπαλλῆς 

ντρέθη. 

i Ἑόδομος Θεσπιεὺς ᾿Αρίφρονος ἕτη χζ᾽, 
ἂφ᾽ οὗ Λυχοῦργος ἐνομοθέτει Λαχεδαιμονίοις. 

Εἰχοστὸς oy $ ᾿Αγαμήστωρ θεςπιέως ἔτη ιζ΄. 

Εἰχοστὸς ἔννατος Αἰσχύλος ᾿Αγαμήστορος Ézn xY', 
ἐφ᾽ οὗ ἕτει δωδεχάτῳ πρώτη ὀλυμπιὰς ἤχθη, ἣν ἐνίκα 
ἹΚόροιξος. Ἠλεῖος στάδιον, Ὁμοῦ συνάγεται. ἐπὶ τὴν 
πρώτην ὀλυμπιάδα, ἀπὸ μὲν Κέχροπος τοῦ διφυοῦς, 
ἔτη ὑπ (7), ἀπὸ δὲ Ὡγύγου ἔτη 2v. Ἐντεῦθεν δὲ 


mus quidem annuus princeps fuit Creon vicesima 
quarta olympiade. Deinde singuli uno anno domi- 
natisunt, quorum nomina scribere tanti non est. 
Hac sunt tempo»a, quz in antiquitatibus Athenien- 
sibus recensentur, atque instar gravis historiz ac 
vetustate firmatze habentur. Quanquam revera tem- 
pus ante captum Ilium, et quidquid in eo memora- 
bile actui est, cum diligenti historiz non esset 
treditum, id nos, prout licuit, e pluribus memoriis 
summatim congessimus. Rursus ne tempora quidem 
ab llio capto ad primam olympiadem certis monu- 
meutis consignata fuerunt. H;ec tamen Porphyrius 
primo auo philosophicz his:ori;e libro his adamus- 
sim breviterque verbis complectitur. 


B CAPUT ΧΆΣΙ. 


Ex Porphyrii primo philosophica historia libro, 


"Δ capto llio ad Heraclidarum in Peloponnesum 
descensum ait Apollodorus elapsos csse anRos 
LXXX : tum a descensu, ad lonia urbibus frequen- 
tatam (5) annos Lx : exinde ad Lycurgum annos 
cLix (a Lycurgo usque ad primam olympiadem 
annos Cvitl) : summain autem temporis a capto Ilio 
ad primam olympiadem annorun esse ccccvui (6), 


χατὰ πὰς ὀλυμπιάδας & ειθμητέον τοὺς χρόνους. 
Τριακοστὸς δὲ μετὰ Αἰσχύλον ᾿Αθηναίων βασιλεόει 
᾿Αλχμαίων ἔτη ιδ΄, 
Μετὰ τοῦτον ἔδοξεν εἶναι τὰς ἀρχὰς δεχαετεῖς. 
Χάρον ἕτη v. 


C Δἰσιμήδης ἔτη v. 


Κλείδιχος ἔτη v'. 
Ἱπποιλένης ἔτη v. 
Λεωχράτης ἔτη v. 
"Αψανῆρος ἕτη v. 
Ἐρυξίας ἔτη v. 


ὅ. Ἔδοξεν αἱρεῖσθαι ἄρχοντα κατ᾽ ἐνιαυτόν. Καὶ πρῶτος ἡγήσατο ἐνιαύσιος ἄρχων Κρέων ἐπὶ τῖς εἰχοστῖ ς 
τετάρτης ὀλυμπιάδος. Μεθ᾿ ὃν xal ἔχαστον ὅτος εἷς τις παρ᾽ αὐτοῖς Ἦρξεν, ὧν οὐχ ἀναγχαῖον νῦν τὰ ὀνόματα 


παρατίθεσθαι. Οὗτοι οἱ τῆς ᾿Αθηναίων ἀρχαιότητος ἐν ἐπιτομῇ μνημονευόμενοι χρόνοι, “αὶ οἱ (8) ἐν ταῖς 


παλαιαῖς xal μᾶλλον ἀχριόεστ 


οὐδ᾽ αὐτὰ μὲν τξιώθ 
ἐπιτέμνεται πρὸς λέξιν. 


ραις ἱστορίαις ἀναφέρονται. Τοὺς μὲν οὖν ἔμπροσθ 
ἁλώτεως χαὶ τὰς ἐν τούτοις πραχθείσας ἱστορίας οὐχ ἀχριθεῖς ἀναγραφὰς ἐχούσας, 
διαφόρως μνημονενομένων ἐπετεμόμεθα. Τὰ δὲ ἀπὸ τῆς Ἰλίου ἁλώσεως 
μνήμης ἐντελοῦς * ὅμως δ᾽ ὁ Πορφύριος ἐν τῷ πρώτῳ τῆς φιλοσόφου ἱσταρίας ὧδέ πῶς 
ν 


εν χρόνους τῆς Ἰλίου 
ὡς 0:60) zs ἦν Ex. τῶν 
χρι τῆς πρώτης ὀλυμπιάδος 


ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ͂. ᾿ 
( ᾿Απὸ τῆς ἁλώσεως Ἰλίου, ἐπὶ τὴν τῶν Ἡραχλειδῶν χάθοδον, ἔτη π' φησὶν εἶναι ὁ ᾿Απολλόδωρος * ἀκὸ 


ἀπὸ 
τὴν πρώτην ὁ 


δὲ τῆς καθόδου, εἰς τὴν Ἰωνίας χτίσιν, ἕτη £' (9) * ἐντεῦθεν εἰς Λυχοῦργον ἔτη (' xat ἑκατὸν καὶ πεντήχοντα" 
Λυχούργου εἰς τὴν πρώτην ὀλυμπιάδα, ὀχτὼ xai Exaxóv * τὰ δὲ πάντα ἀπὸ τῆς ἁλώσεως ᾿Σλίου, ἐπὶ 
υμπιάδα, ἔτη ἑπτὰ xaX v'. Ab excerptis Scaligeri, p. 21-98. 


(Ὁ Cap. 15, n. 7, Sardanapallus' dicitur exstinc- D δον, ἔτη ὀγδοήχοντα * ἐντεῦθεν δὲ πὶ τὴν Ἰωνίας 


tus imperante Athenis Thespico Ariphlironis, ln pos- 
teriore tamen Eusebii libro utraque sententia refer- 
tur, hnperium Assyriorum deletum esse sub Ari- 
phrone videbatur communis auctorum sententia 
Syncello p. 185 B. 

(2) Grace xxvii. Ita bis in posteriore Eusebii li- 
bro, nec non apud Syncellum p. 185 C. 

(5) Lege cap. 28. 

(4) Grzce xiu; sed i1 in. posteriore libro bis, et 
apud Specilum p. 211 C. 

(3) Kecole c. :14, n. 2. Interpres Arm. usque ad 
erdiRcationem lonis. 

(6) Hunc annorum numerum prorsus tradiderat 
Eratosthenes, cujus locum juvat hic. exscribere ex 
Clemente Alex. Strom. 1, 21, p. 402, qui liec. scri- 
bs : Ἐρατοσθένης τοὺς χρόνους ὧδε ἀναγράφει" 
᾿Απὸ μὲν Τροίας ἁλώσεως ἐπὶ Ἡραχλειδῶν χάθο- 


χτίσιν, ἔτη ἑξήχοντα * τὰ bb τούτοις ἑξῆς, ἐπὶ μὲν 
ἐπιτροπίαν τὴν Λυχούφγου, ἔτη ἑχατὰν mEVtT.XOV- 
ταεννέα, ἐπὶ ὃΣ προηγούμενο ἔτος τῶν πρίωτοιν 
ὀλυμπίων ἔτη éxavov ὀχτώ. — Eratosthones sic. tem- 
pora scribit : a Tecja capta 2d reditum lleraclidarum, 
fanni sunt octoginiz ; hinc ad Jonium incolis (requen - 
latam, anni. sexaginta: veliqua qua consecuta. sunt 
tempora usque ad Lycu: qi :utelam, anni sunt note 
et quinquaginic supra centum ; tum ad annum prime 
olympiadis primum, anni centum et octo. Jam Cen- 
sorini De die nat cap. 21 locus, in qu» Eratesthe- 

nes annos 


i7) Ita emendo editionem scribendo ψπ' pro ὑη΄. 

(3) Textus Scaligerianus, ὧν. Tum et Armeniata 
niterpretatio aliquantum abludit. L. 

(9) E4., ς΄. 


131 


RUSÉBII CHAONIOORUR LU, ἢ 


132 


..— Opere prellain walbi videór faeturus, δὶ oly&- à tantem ex&ctas (5) esce ojmat wsque ad phitum, 
plages etiam, qu: ἃ Orscis celebéabe sunt, libro 


Ἧπ80 complectar. 
CAPUT XXXII. 


Grecorum olympiades. 


"Prima olympias, qua vicit stadium Corabus 
Eleus. Hinc ratio temporum apud &rzcos videtur 
cerio posse constitui : nam antea quidem e£ sua 
quisque sententia rem deflniebat (1). 


** De institutione agonis (qus est certantium exercita- 
tio (2) ). 


1. De agone opus est disserete aliquantam, cu- 
jus instituti. qui massime :ietem ampliant, ante 
Herculem a quodam ex ideis Dactylis conditum af- 


«qui agonem instauravit. 


9. Hic enim patria Eleus, Graeim juvaudte stu- 


"dioses (6), cum bella civitatum tota Peloponneso 


sedare cuperet, misit oratores (7) qui de urgentium 
bellorum coinpositione oraculum rogarent, atque 
hoe responsum ἃ Deo editum ext Poloponnesiis : 
4 Delubrum ingredimini, sacra ferte, et vatum Jus- 
sis morcm perite. » ltem Eleis hec editum est ora- 
culum : ὁ £iei qui majorum iustituta firmiter reti- 
Béntes, patriam vestram liberasti, finem bellis 


' impenite, commune fexus cum. Grecis imiLote, do- 


mec cem celcbritate laetus onus redeat. ν Hujus 
rei evatia Iphitus Pederala psce vacationem bello- 
ΤΟΙ esse jussit, οἱ wo quenique. cibo. tranquille 


frmant; exin ab /EtbKo celébratum ob filios suoe D vesci ; vetitumque ab Hercale monit, ne quis vim 


exercendos ;a quo elii, qui decertabint, nomen 
athletarum (5) traxerunt. Deinde hujus filium 
&peum, deinde Enpdymienem, deinde Alexinum, 
deinde uf nomaum praefectos fuisse sacrerum : tum 
Pelopem patrii (4) Jovis in bonorem sacra oltu- 
liese : ἃ extremam llerculem Alcineng οἱ Juvis 
Slim : post quem alii aetates decom, alii vere tres 


( Πρώτη ὀλυμπιὰς, fjv ivixx Κόροιδος Ἠλεῖος. 


alii infofret. Atque ità agonem. percgit Iphitus cum 
Lycurgo Lacedzmonio (8) ; etant hutem ambo He- 
caclida. Ninil porro tum eret agon prater quam sta- 
dium, Alia deinceps certamina ek intervallo acces- 
serunt. 

9. Verumtamen .Aristodemus BEicas (9) refcrt, 


exacta vicesima et septima olydsmpiade (postquam 


᾿Απὸ γὰρ τούτων τὰ τῆς Ἑλλήνων χρονογραφίας 


ἀχριδοῦς ἀναγραφῆς τετευχέναι δοχεῖ, ἅττα πρὸ αὐτῶν, ὡς ἐχάστῳ φίλον ἣν, ἀπεφήναντο. ἐδ Scaligeri 
, excerptis. p. Ἢ : 


( Περὶ τῆς ϑέσεως τοῦ ἀγῶνος τῶν ὀλυμπίων (10). 


4. λίγα δὲ ἀναγχαῖον περὶ τοῦ ἀγῶνος εἰπεῖν, ὡς οἱ 
Ὑοντε, πρὸ Ἡρακλέους αὐτὸν τεθῆναί φασιν ὑπὸ ἑνὸς, τών 'Ióa 


δὲν 


τὴν ϑέδιν abcoW προά- 


ποῤῥῳτἄτω τοῖς γρόνοις 
pe X AtUN eu ἐπὶ δια πεξ 


ων Δαχτύλων * εἴτα ὑπὸ 


τῶν αὐτοῦ παίδων, ἀφ' οὗ καὶ οἱ ἀγωνιδταὶ ἀθληταὶ ἐχλήθησαν " μεῦ’ ὃν τὸν υἱὸν αὑτοῦ "Extübw, εἶτα 


φασὶν, ἐπὶ Ἴφιτον τὸν ἀνανεωσάμενον τὸν ἀγῶνα. 


. Ἐνδυμίωνα, ἑξῆς δὲ ᾿Αλεξῖνον, εἶτα Οἰνόμαον προδτῆναι τῆς θυσίας, μεθ᾽ ὃν Πίλοπα εἰς τιμὴν τῷ πατρίῳ 
Διὶ ἀγαγεῖν, εἶτα Ἡραχλέα τὸν ᾿Αλχμήνης χαὶ Διὸς, &g* δὴ «ενεὰς ἔα τυγχάνειν. οἱ 


«τὰς τελείας τρεῖς 


2. Τοῦτον γὰρ Ἠλεῖον ὄντα, xal προνοούμενον τῆς Ἑλλάδος, παῦσαϊ τε σπεύδοντα πολέμων τὰς πόλεις 
&w πάτης ᾿᾿ελοποννήσου στεῖλαι δετυροὺς τοὺς πευσομένους περὶ τῆς τῶν χατεχόντων πολέμων ἀπαλλαγῆς, 


υθιχὸν τοῦτον" 


ἁρησμόν τε λαθεῖν 


"D Πειλοχοννήσου ναξται παρὰ βωμὸν ἰόντες 
ϑύετε, xal πείθεσθε τά xex μάντειξ ἐγξέπωσιν. 


Ἰοῖς δὲ Ἡλείοις τάδε προαγορεῦσλι" 


'HAeio. xpóstodlo: πατόρων τόμὸν IÓvorvsc, 

Thr αὐτῶν posce stdepav, xoASgov δ' ἀπέχεσθε, 
Korvoó/xov gilinc ἡγούγμδγος 'EASÓvecot, 

"Ecc ἂν ἐνὶ ξυνόδοις EA0n φιλόφρων évuavtóc. 


Ὑούτου χάριν Ἴφιτος χατήγγειλε τὴν ἐχεχειρίαν ἐπὶ ἣμέ 

Φλλήλοις οὐκ ἐκέφερον. Τὸν δὲ ἀγῶνα τετέλεκεν PANE 3s 

Ἡραχλεῖδαι. Kat τότ: μόνον ἣν σταδίον ὁ ἀγών ὕστερον b 
Ἱστοροῦσι δὲ οἱ περὶ ᾿Ἀρισκόδημον τὸν Ἠλεῖο», ὡς ἀπὸ εἰκοστῆς xal ἔ 


Wes annos ΓΟΟΟΥΙ ab Inachi regno (nisi iste Inachus € Suidas voc. Φιλέγων. 


Sicyonins esl) ad primam olympiadem radit, jam 
«diu ἃ criticis corruptus lisbetar. 

(1) Audiendus. Varro apud Censorinurm cap. $1 : 
Varro iria. discrimina temporum esse. tradit ; pri- 
enam ab hominum principto αὐ cataciysiuum préo- 
vem. quod. propier ignoraümiosa votatur ἄδηλον ; se- 
cundum a caiaclysmo priore ad olynmpiudtem rimam, 
«uod quia in eo unwtu. fabulosa referuntur, poi- 
Wóv nominattr; ivrliwn a prima olympiaue «ad nos, 

"οὐ wicitwr ἰστορικόν, «Wwia ves in. v0 veris 

sloriis continenmr. Sed conuadick Plularohus in 


. Aum, cap. 4. 


(8) Exirema hac. verba videntur Armeniaci in- 
Verpretis glossa. Jam de. olympiadibus cum multi e 
Wéteribus, tum copiosissime omnaéem scripserat 
Pblegen, Adriaseei evi awotor, cujns priecipunm.ea 
Wie re opus (nam plura eodem sper argamento edi- 
derat) legit. Photius cod, xcvi. Viaendes quoque 


τροφῇ χρῆσθαι ὑπὸ 'Hoaxifoug, xul yeipaz 
pexiciin MN ἀυχουργῷ δυγγενεῖ . ἑκάτεροι ὃ δὲ 


τὰ ἄλλα ἄθλα χατὰ μέρος πρὸ . 
ἧς ὀλυμπιάδος Ὦῤξαντο οἱ 


Fragmentum procmii olym- 
iadum Phiegontis typis jam diu commendátumest. 
meque legatur Pausanias in. Eliacts. 
(51 Arimenius interpres addit glossam oppugnato- 
ran. , 
(δ) interpres Atm., patris, perperam ez. Greco 
πατρίῳ. L. 
) 4th Artmenrius interpres cum Scaligeriano tex - 
tu consentiens, i& quo τελείας timtummodo legi- 
tur. Verumtamen Syncellus p. 196 Α addit ὄλυμ.- 
ταᾶδδας, H& ut duodecim poliu$ anni, quam nona- 
ginta, id est tates tres, intelligi debeant. L. 
re&S Arm., Grecia procurator. 
(7 Interpres Arm. θεωρούς intellexit exploruto- 


(B) Griece, cognato. 
9) Arrh. Aristodemus cum sociis, perperam imtel- 
lecta locutione οἱ περὶ ᾿Αριστόδῃη μον. 
(10) Τῶν Gui πίων non legebat interpres Arm. 


ic 


agon ab Iphito institutus fuerat) captos esse scribi À 


victores, cum antea ob veterum incuriam nemo 
fuisset litteris consignatus : doncc vigesima octava 
(4) olympiade cum vicisset stadium Corcebus Eleus, 
ipse primus in album relatus est, eamque primam 
olympiadem habitam esse, ex qua Grzci sua tem- 
pora suppultant. Árisiedemo suffragatur et Poly- 
bius. At Callimaehus ait, xin (2) olympiades post 
Ipbitum non esse 3cripto commen4datas, nempe us- 
que ad quartam decimam quam vicit Coreebus. 
Multi vero affirmant, inter agonem, quem Hercules 
Alemense instituerit, primamque scriptam olympia- 
den. interjectos esse annos. Cccpiix. Porro Elei (3) 
wnoquoqae quinquennio, nempe annis qualuor ia- 
terpositis, agonem peragunt. 
CAPUT XXXIII. 

Grecorum olympiades (4) a prima usque ad qua- 
dregesimam septimam supra ducentesimam , qua 
Románis imperabat Antoninus Severi (ilius. 

l. Olympias, «qua vicit Corcebus Kleus stadium. 
Solius enim stadii usus fuit ueque ad tertiain deci- 
mam esactam olympiadem. 

Bl. Antimaches Eleus stadium. 

Remus et Romulus nascuntur. 


δὲ εἰ 
éy' ἧς 


λῆνες ἀριϑμοῦσι τοὺς χρόνους. Τὰ δὲ αὐτὰ 
δεχατρεῖς ὀλυμπι Ὰ χρόνος qst 


Ἑλλήνων ὀλυμπιάδες 
ρο 


Δευτέρα. ᾿Αντίμαχος Ἠλεῖος στάδιον. 
Ῥῶμος xal Ῥωμύλος ἐγεννήθησαν. 
Τρίτη. “Ανδροχλος Μεσσήνιος στάδιον. 
Τετάρτη. Πολυχάρης Μεσσήνιος στάδιον. 
Βέμπτη. Αἰσχίνης Ἡλεῖος στάδιον. 
"Extn. Οἱδιλας δυμαῖος στάδιον. 

Y. δΔιοχλῆς Μεσσήνιος στάδιον, 
Ῥωμύλος Ρώμην ἔχτισε. 
Ὄγδόη. ᾿Αντιχλῆς Μεσσήνιος στάδιον. . 
Ἐννάτη. Ξενοκλῆς Νείεσσῆνιος στάδιον. 
As . Δωτάδης Μεσσήνιος στάδιον. 

t. λεωχάσης Μεὸσήνιος ὁτάδιον. 
πκάτη. Ὀξύδεασις Κορώναϊος στάδιον. 
Ἐρισκαιδεχάτη. Διοχλῆς Κορίνθιος στάδιον 
Μισσαρεσχαιδεχάτη. δὲ 


ἘΠ ΞΕΠΠῚ ΟἸΠΙΟΝΊΟΘΑΟΜ Lr, f. 


ἀθληταὶ ἀναγράφεσθαι, οἱ δηλαδὴ νιχηφόροι * πρὸ τοῦ γὰρ οὐδεὶς ἀνεγράφη, ἀμελησάντιον τῶν προτέ 
iow τὸ στάδιον νιχῶν Κόροιδος Ἠλεῖος, ἀνειράφη πρῶτος. Καὶ ἡ ὀλυμπιὰς αὕτη πρώτη 
τῷ ᾿Αριδεοδήμῳ xal Πολύδιος ἱστορεῖ. Καλλέμα 


lI. Androcius SMessénlus àládiuM. — , | 
IV. Polychares Messenius stadium. 
- V. Jschides (5) Eleus stadium. 
VI. O£botas Dymzus stadium. 
VII. Darcles Messenius stadium, 
Romulus Romam condit. 

Vlil. Anticles Messenius stadium. 

IX. Xenocles Messenius stadium. 

X. Dotades Messenius stadium. 

Xl. Leochares Messenius stadium. 

XII. Oxythemis Coronzus stadium. 

XIII. Diocles Corinthius stadium, 

XIV. Desmon Corinthius stadium. Additus est 
recursus , quem vicit Hypenus Eleus, 

XV. Orsippus Megarensis stadium. Additws est 
dolichus (6) : nudi currebant, vincebatque Ácan- 
thus Lco. 

XVI. Pythagoras Laco stadium. 

XVII. Polus Epidaurins stadium. 

X VIII. Tullus Sicyonius stadium. Addita est lueta, 
vicitque Ilybatus Laco. Additum etiam quinquer- 
tium, vicitque Lampis Laco. 

XIX. Menus Megarensis stadium. 

XX. Atheradas Laco stadium. 


ρων" «f 
it ; 
δὲ 


ς ἀπὸ Ἰφίτου παρεῖσθαί φησι ἀναγραφείσας, τῇ δὲ τεσσαρεσχαιδεχάτῃ Κόροιδον 
veris Ria aue, Aras eis paf Μὴ ἀναχραφείσας, τῇ : 
ἀριδμουμένην ὀλυμπιάδα, γενέαϑαι ἔχῃ uvO'. Λγουσι 5k Ἠλεῖοι πεντἀεξηριχὸν τὸν ἀγῶνα, «26 
ιιε:αξὺ συντεχουμένων. Éz Syncello, p. 195-196, et ἃ Scaligeri etcerptis, y. 39. 

ἀπὸ τῆς πρώτης ἐπὶ τὴν Gul, xaW ἣν Ῥωμαίων ἐδασίλευσεν "Avtustvo υἱὸς 


U. 
Hpircy ὀλυμπιὰς, ἣν ἐνίκα Κόροιδος Ἠλεῖος στάδιον. Τοῦτο γὰρ ἠγωνίζοντο μόνον ἐπὶ ὀλυμκπιακῶν ἀγώνων. 


σεως ἐπὶ πρώτην 


'ÀA) κοῦ ἀγῶνο 
χρήνης T rl pov ἐτῶν 


opu») Κορίνθιος στάδιον. Προσετέθη καὶ δίαυλον, καὶ ἐνίχα Ὑπήνιος "Hits; 


Πεντεχα:δεχάτη. "“Ὅρσιππος Μεγαρεὺς στάδιον. Προσετέθη δολιχὸς, χαὶ γυμνοὶ ἔδραμον, ivíxa "Azavüng 


ν. 
Ἔχχαιδεχάς 


. Πυθαγό Λάχων στάδιον. 
. Ἕπιακαιδεκ d μήν i 


. Πῶλὸς Ἐπιδαύριος στάδιον. 


᾿Ὀχτωχαιδεκάτη. Τέλλις Σιχυώνιος στάδιον. Προσετέθη πάλη, xat ἑνίχα Εὐρόθατος Λάχων. Προσετέθη, καὶ 


] πένταθλος, χαὶ ἐνίχα Λαμπίας Λάχων. 
Ἐννεαχαιδεχάτη. Μένος Μεγαρεὺς στάδιον. 
Εἰχοστή. ᾿Αθηράδας Λάχων στάδιον. ' 


(3) Voesbolut octava abest 4 ceiice Arm. 

(2) Mà in margine codicis Arm. et Grace. Àt in 
Bexta méridose rin. 

(5) Codex Arm., fleraciide pro Bei. . 

(4) Num auctor hujus operis olympiadum est ille 
Wippias Eleüs , hón admodum priscus homo, a Plu- 
S&ercho ἐπ ffwi&a cap. ! memoratus? Nomina quidem 
ceriamtuum variorum olympicorum exstant. expli - 
«eaniurque apud Pistoneu Delegibus vut, p. 823, ed. 


Q Serrani. — Auctor tatalogi olympisdum credendas 


- est potius Longinus vel Phiegon. Gf. caput 41. Er 
emendandis. 

Grece /Eschines. Ejusmodi multas in Olym- 
pionicarum nominibus varietates per se ipse lector 
deinceps notabit; quz certe rariores sunt, quam 
ilie nominum in synodalibus subscriplionibus 
linorum discrepantie a Grecis. . 

(6) Dolichus erat plurium stadiorum eurrizwftun, 


- 125 

XXI. Pantacles Atheniensi stadium. 

XXII. ldem iterum stadium. 

XXIII, Icarius Hyperesius stadium. Additus est 
pugilatus : vicitque Onomastus Smyrnzus , qui ct 
ejusdem pugilatus leges tulit. — 

XXIV. Cleoptolemus Laco stadium. 

XXV. Thalpis Laco stadium. Addita est quadriga, 
vicitque Paoron Thebanus. 

XXVI. Callisthenes Laco stadium. Philimbrotus 
Laco quinquertium tribus olympiadibus vicit. Car- 
nia primum Laced;iemone instituta 'sunt, quod est 
citharas'orum certamen. 

XXVII. Eurybus Atheniensis stadium. 

XXVIII. Clarmis Laco stadium qui aridis tantum 
ficubus vescebatur. Hanc primo olympiadem egerunt 


Piszi, eo quod Elei bello adversus Dynamzeos (1) b 


distinerentur. 

XXIX. Chionis Laco stadium. Hujus unus saltus 
cubitorum xxu (2) erat. 

XXX. Idem secundo. Ab Eleis defecerunt Pisxi, 
alque hanc et consequentes xxit egerunt, 

XXXI. Chionis Laco tertio stadium. 

XXXII. Cratinus Megarensis stadium : quo tem- 
pore etiam Comaus pugilatu certans tres fratres 
(9) vicit. 


* Εἰχοστὴ πρώτη. Πανταχλῆς ᾿Αθηναῖος στάδιον. 
"x. Εϊχοστὴ δευτέρα. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτεγον. 


EUSEDIT CHRONICORUM LIR. I. 


136 


A XXXIII. Gygis Laco stadium. Additum est pan- 


cration, vicitque Hyggamis Syracusanus magno 
corpore przditus, qui stadium pedibus suis metitus 
est, idque passuum (4) tantummodo sexcentorum 
esse voluit. Additus est etiam celes , vicitque Cra- 
xillas Thessalus. 

XXXIV. Stomus Atheniensis stadium. 

XXXV. Sphzrus Laco stadium; recursum autetn 
Cylon Atheniensis, is qui etiam tyrannidem affecta- 
vit (5). 

XXX VI. Phryno Atheniensis qui in Co insuta (0) 
singulari certamine interemptus est. 

XXXVII. Euryclidas Laco stadium. Additum est 
puerorum stadium, vicitque Polynices Eleus. Addita 
lucta puerorum , vicitque Hvpposthenes Laco, qui, 
una intermissa, quinque continentibus olympiadi- 
bus luctam virilem vicit. 

XXXVII, Olyntheus Laco stadium. Additum est 
pucrorum quinquertium : tunc autem in agone tan- 
tum exercebantur. Vicit Deutelidas Laco. 

XXXIX. Ripsolaus Laco stadium. 

XL. Olyntheus Laco iterum. . 

XLI. Cleondas Thebanus stadium. Additus est 
pueroruni pugilatus , vicitque Philotas Sybarita. 

XLll. Lycotas Laco stadium. 


Εἰχοστὴ τρίτη. Ἰχάριο; Ὑπηρεσσιεὺς στάδιον. Προσετέθη πυγμὴ, xoi Ὄνόμαστος Σμυρναῖος ivixa, ὁ 


καὶ τῇ πυγμῇ νόμους θέμενος. 
Εἰχοστὴ τετάρτη Κλεοπτόλεμος Λάχων στάδιον. 


4 


Εἰχοστὴ πέμπτη. Θάλπιος Λάχων στάδιον. Προσετέθη τέθριππον, xoi ἐνίχα Πάτων Θηόαῖος. 
Εἰχοστὴ ἔχτη. Καλλισθένης Λάχων στάδιον. Φιλόμδροτος δὲ Λάχων πένταθλον τρισὶν ὁλυμπιάσιν ἐνίχησέ. 
Κάρνεια ἐτέθη πρῶτον ἐν Λαχεδαίμονι χιθαρωδῶν ἀγὼν. 


ἰχοστὴ ἑδδόμη. Εὔρνδος ᾿Αθηναῖος στάδιον. 


Εἰχοστὴ ὀγδόη. Κάρμις Λάχων στάδιον, ὃς σύχοις ξηροῖς ἤσχει. Ταύτην ἧξαν Πισαῖοι, Ἠλείων ἀσχολου» 


μένων, διὰ τὸν πρὸς Δυμαίους πόλεμον. 


Εἰχοστὴ ἐννάτη Χίονις Λάχων στάδιον, οὗ τὸ ἅλμα ποδῶν ἣν νδ΄. | 
Ἱριαχοστή. 'O αὐτὸς τὸ δεύτερον. Πισαῖοι Ἠλείων ἀποστάντες ταύτην ve ἧξαν, καὶ τὰς ἑξῆς x6. 


Τριαχοστ 


πρώτη. Χίονις Λάχων τὸ τρίτον στάδιον. 


Τριαχοστὴ δευτέρα. Κρατῖνος Μεγαρεὺς στάδιον: ὅτε χαὶ Kouatog τρίτος ἀδελφῶν ἀγωνισάμενος ἐνέχα. 
Τριαχοστὴ τρίτη. Γύγις Λάχων στάδιον. Προσετέθη παγχράτιον, xa ἐνίχα Λύγδαμις Συραχούσιος ὑπερ- 


pM ὃς στάδιον ἐξε 
χέλης) χαὶ ἐνίχα Πραξίλλας Θεσσαλός. 
Τριαχοστὴ τετάρτη. Στόμας ᾿Αθηναῖος στάδιον. 


τρῆσε τοῖς ἑαυτοῦ ποσὶ, μόνας ἐξαχοσίους παραθέσεις ποιησάμενος. Προσετέθη xal 


Τριαχοστὴ πέμπτη. Σφαῖρος Λάχων στάδιον, καὶ δίαυλον Κύλων ὁ ᾿Αθηναῖος ὁ ἐπιθέμενος τυραννίδι. 

Τριαχοστὴ ἔχτη. Φρύνων ᾿Αθηναῖος, ὃς Πιτταχῷ μονομαχῶν ἀνηρέθη. 

Τριαχοοτὴ ἑδδόμς. Εὐρυχλείδας Λάχων στάδιον. Προσετέθη στάδιον παίδων, καὶ ἐνίκα Πολυνείκης Ἠλεῖος. 
ἸΙροσετέθη xa παίδων πάλη, xai ἐνίχα Ἱπποσθένης Λάχων, ὃς διαλιπὼν μίαν τὰς ἑξῆς πέντε ὀλυμπιάδας 


ἀνδρῶν πάλην ἐνίχησε. 
ριακοστὴ ὀγδόη. Ὁλυνθεὺς Λάχων στάδιον. 
«ἀνίχα Δευτελίδας Λάχων. 
Τριαχοστὴ ἐνάτη: Ῥίψολχος (7) Λάχων στάδιον. 
Τεσσαραχοστή. "OX 


, ghe 

Τεσσαραχοστὴ δευτέρα. Λυχώτας Λάχων στάδιον. 
Τεσσαραχοστὴ τρίτη. Κλέων ᾿Ἐπιδαύριος στάδιον. 
ἹΤεσσαραχοστὴ τετάρτη. ᾿έλων Λάχων στάδιον. 


Προσετέθη παίδων πένταθλος xai ἡγωνίσαντο τότε μόνον " 


υνθεὺς Λάχων τὸ δεύτερον στάδιον. 
Τεσσαραχοστὴ πρώτη. Κλεώνδας Θηθαῖος στάδιον. TI 


ροσετέθη παίδων πυγμὴ, xaX ἑνίχα Φιλώτας Συύα- 


(1) Interpres Arm. legit, ut putamus, πρὸς δυσμι- C. Censorinus, cap. 12, Olvmpicum stadium dicit 


πούς, vel similitudine vocabulorum deceptus est, 
Méeoque scripsit adversus occidentales. Sed plane 
diceudum est adversus Dymeos. Fuit autem Dyme 
ur Achaia in limitibus Elidis. 
rece, ἢ]. qua mendosa lectio est. ltem 
Griece pedum pro cubitorum 
(3) Grace tertius fratrum. 
(4) lta loquitur Armenius interpres. Ceterum 


pedum bc. 

(5) Rem narrant Thucydides 1, 126 ; et Herodo- 
tus v, 71. Perperam interpres Arm., qui etíam in 
tyrannum impétum fecil. 

(6) Grzce. aui in singulari cum Pittaco certumine 
interemptus est, qu» vera lectio videtur, 

(7) Mendum pro Ῥιψόλαος. 


131 


XLITI. Cleo Epidaurius stadium. 

XLIV. Gelo Laco stadium. 

XLV. Aunticrates Epidaurius stadum 

XLVI Chrysomachus Laco stadium. Polymnestor 
Milesius pucrorum stadium. llic in pascuis degens 
lcpzrem cursu assecutus est. 

XLVII. Eurycles Laco stadium. 

XLVIII. Glyco Crotoniates stadium. Pythagoras 
Samius despectus in puerorum pugilatu, et tan- 
quam femina traductus , mox procedens viros (1) 
0:nnes egregie superavit. 

XLIX. Lycinus Crotoniates stadium. 

L. Epitelidas Laco stadium. 

Septem sapientes nominati sunt. 

Ll. Eratosthenes Crotoniates (2) stadium. 

LII. Agis Eleus stadium. 

Π1Π. Agno Peparethius stadium. 

LIV. Hippostratus Crotoniates stadium. Arcchion 
Phygalensis duobus (5) jam pancratiis victor fracto 
cranio (4) interiit, ct cadaver ejus coronatuti cst : 
namque adversarius antea victus (5) eum dimisit , 
quia sibi pedein frangeret (6). 


.EUSEDI! CIHRONICORVUM Ur. 1. 


τυ 


LV. llippostratus idem secundo. 
Cyrus hoc tempore Persis imperavit. 

LVI. Phaedrus PEarsalius stadium. 

LVII. Lagramus Laco stadium. 

LVIi. Diognetus Crotoniates stadiuin. 

LIX. Archilochus Corcyr:zeus stadium. 

LX. Apellius Eleus stadium. 

LXI. Agatharchus Corcyrzeus stadium. 

LXII. Eryxias Chalcidicus stadium; luctam Milo 
Crotoniates , qui vicit Olympia sexies, Pythia sexies 
Isthmia decies , Nemea novies. 

LXlHII. Parmenides Camarinzus stadium. 

LXIV. Menander Thoessalus stadium. 

LXV. Anachus Tarentinus stadium. Additus est 
cursus armatus, vicitque Damaretus Her:ceus. 

LX VI. Ischyrus Iimer:xus stadium. 

LXVM.. Phannas Pellenensis primus triplex cer- 
tamen obiit, nempe stadium, recursum, οἱ cursu 
armatum (7). 

LXVIII. isomachus Crotoniates stadium. 

LXIX. ldem secundo. 

LXX, Nicias Opuntius stadium. 


Τεσσαραχοστὴ πέμπτῃ. ᾿Αντιχράτης Ἐπιδαύριος στάδιον. 
Τεσσαραχοστὴ Exzn. Χρυσάμαξος Λάχων στάδιον, καὶ Πολυμνήστωρ Mise, παίδων στάδιον, ὃς almó- 


λὼν λαγὼν χατέλαθε. 
Τεσσαραχοστὴ ἑδδόμη. Εὐρυχλῖς Λάχων στάδιον. 
Τεσσαραχοστὴ ὀγδόη. Γλύχων Καὶ 


τωνιάτης στάδιον. Πυθαγόρας Σάμιος ἐχχριθεὶς παίδων πυγμὴν, καὶ ΚΣ 


θήλυς χλευαζόμενος, προδὰς εἰς τοὺς ἄνδρας, ἅπαντας ἑξῆς (8) ἐνίχησε. 


Τεσσαραχοστὴ ἐννάτη. Λυχῖνος Κροτωνιάτης στάδιον. 


Πεντηχοστή. Ἐπιτελπίδας Λάχων στάδιον. 
Οἱ ἑπτὰ σοφοὶ ὠνομάσθησαν. 


Πεντηχοστὰ πρώτη. Ἐρατοσθένης Κροτωνιάτης στάδιον. 


Πεντηχοστὴ δευτέρα. "Ayt; ἸΙλεῖος στάδιον. 
Πεντνηχοστὴ τρίτη. ἐλγνων Πεπαρήθιος στάδιον. 


Πεντηχοστὴ τετάρτη. Ἱππόστρατο: ἸἹζροτωνιάτης στάδιον ᾿λριχίων Φυγαλεὺς τὸ τρίτον νιχῶν παγγρά- 
τιον ψιλωθεὶς ἀπέθανε, xai νεκρὸς ἐστέφθη, φθάσαντος ἀπείπασθαι ἀνταγωνιστοῦ, χλωμένου αὐτῷ τοῦ ποδὸς 


9x ἐχείνου. 


Πεντηχοστὴ πέμπτη. Ἱππόστρατος ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 


Ὅτε Κῦρος ἐθασίλευσς Περσὼν. 

ΠΙεντηχοστὴ ἔχτη. Φαίδρος Φαρσάλιος στάδιον. 
{{Ππντηχοστὴ ἑβδόμη. Λάδρομος Λάχων στάδιον. 
Πεντηχοστὴ ὁ 


Ἑξηχοστή. ᾿Απελλαῖος λεῖος στάδιον. 


Ἑξηχοστὴ πρώτη. ᾿Αγάθαρχος Κερχυραῖος στάδιον. 
Ι ; e Χαλκιδεὺς στάδιον. Μίλων ἱζ ροτωνιάτης πάλην, ὃς vixi Ὀλύμπια ἑξάκις, 


*E£nxoatij δευτέρα. Ἐρυξ 
Πύθια ἑξάχις, Ἴσθμια δεχάχις, Νέμεα ἐννεάχις. 


Ἐξηχοστὴ τρίτη. ἱαρμενίδης Καμαριναῖος στάδιον. 


Ἑξνχοστὴ τετάρτη. 
"E£rxooth πέμ 
Ἑξηχοστὴ ἔχτη. Ἰσχυρὸς Ἵμεραϊζος στάδιον. 


ὕανδρος Θεσσαλὸς στάδιον. 


. Διόγνητος Κροτωνιάτης στάδιον. 
Πευπτυχοστὴ ἐννάτη. ᾿Αρχίλοχος Kexupatoz στάδιον. 


. Αχοχᾶς Ταραντῖνος στάδιον. Προσετέθη ὁπλίτης, καὶ ἐνίχα Δαμάρητος 'Hoateóc. 


ξηχοστὴ ἑδδόμη. Φανᾶς Πελληνεὺς πρῶτος ἐτρίσσευσεν, στάδιον, δίαυλον, ὅπλον. 


"E$nxorvi] ὀγδόη. Ἰσόμαχος Κροτωνιάτης στάδιον. 


'E£nxosth ἐννάτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 
ἝἭ δδομηχοστή. Νικαίστας Ὀπούντιος στάδιον. 


ἙΟδομηχοστὴ πρώτη. Τισιχράτης Κροτωνιάτης στάδιον. 


(1) Armeniacus interpres legit προδὰς τοὺς ἄν- C ἐχεφαλαίωσαν" Latini autem, im capite eulnerave- 


$pac , uti est apud Syncellum p. 259 B, non προδὰς 
εἰς τοὺς ἄνδρας. virili etate firmatus, uti habet 
Scaliger. 

(2) Arm., Cratiniensis. 

9) Grace , tertio pancratio., 

ἯΙ Paulo aliter Grzecus textus, in quo certe apud 
Pausaniam vin, 40, dicitur strangulatus Arachion 
(sive Arichion). Armeniacus interpres utitur voce 
GARAPNADEAL , Composita ex GARAP, cranium, ct NA- 
LEAL , scissum. Sane et in Marc. Ev. cap. xu, 4, 
utit"r eodem hoc vocabulo interpres Bibliorum Ar- 
ineniacus, quo loco Greci habent λιθοῤολήσαντες 


PATROL. XXVII. 


runt. 

(5) Ambigua locutio in Arm. textu, nempe victus 
adversarius vel victor adversarius. 

(6) Hane historiam luculenter tradunt Pausanias 
vin, 40, et Philostratus mag. n, 6. 

(7T) Interpres Arm. ponit hic et. superius vocem 
Gr;ecam ὅπλον, quam sic deinde explanat hoc loco : 
id est adversaritn. se exhibere contra armatum cd 
cert«men. 

(8) Armeniacus interpres videtur legisse ἐξόχως 
pro ἑξῆς, 


9 


139 


LXXI. Tisicrates Crotoniates stadium. 

LXXII. Idem secundo. 

XXII. Astyalus Crotoniates stadium. 

LXXIV. ldem sccundo. 

LXXV. ldem tertio (1). ΄ 

LXXVI. Scamauder Mitylen:zeus stadium. 

LXXVII. Dandinus Argivus stadium. 

LXX Vill. Parmenides Posidoniates stadium. 

LXXiX. Xenophon Corinthius stadium. 

LXXX. Turymmas Thessalus stadium : luctam (2) 
Amesiuas Barceus, qui armenta pascceus luctaba 
tur cum tauro; cumque eodem (5) Pisam adducto 
decertabat. 

LXXXI. Polymnastus Cyreuzus stadium. 

JEXXXIL Lycus Larisseus stadium. 

LXXXII. Crisso Himerzus stadium. 

LXXXIV. Idem secundo. 

LXXXV. Idem tertio. 

LXXX VI. Theopompus (4) Thessalus stadium. 

LXXXVII. Eupbrauor (5) Anmbraciotes stadium. 

Exin bellum Peleponnesiacum. 


"E65ounxosct δευτέρα. 'O αὐτὸς «b δεύτερον. 
*E6Bounxosth τρίτη. 
Ἑδδομηχοστὴ τετάρτη. 'O αὑτὸς τὸ δεύτερον. 
Ἑόὀδομηχοστὴ πέμπτη. Ὁ αἴδὸς τρίτον. 


EUSEDIT CTIRONICORUM LIh. [. 


140 
LXXXVIII. Symmachus Messenius stadium. 
LXXXIX. Hem secundo. ΄ 
XC. Hyperbius Syracusanus stadium. 

XCI. Exegentus Agrigentinus stadium. 

XCII. Idem secundo. 

XCIII. Eurotas Cyrenzus stadium : pancratium 
Polydamas Scotus:eus ingenti corpore przditus, 
qui cum in Persile apud Ochum versaretur, Icones 
ciedebat, nudusque eum armatis certabat. A3di'a 
est higa, vicitque Evagrius Eleus. 

XCIV. Crovinas Larissseus stadium. 

XCV. Meno Atheniensis stadium. 

XCVI. Eupolemus Eleus stadium. Additus est 
tubicen, vicitque Timzus Eleus., Additus etiam 
praco, vieitque Acrates Eleus. 


B XCVII. Tirinzeus Eleus (6) stadium. 


XCVIIHL  Sosippus Dcelphius stadium : luctam 
Aristodemus Eleus, quem nemo medium corripuit. 
MCIX. Dicon Syracusanus stadium. Additun: est 
cquuleorum curule certamen vicitque Eurybasus Laco, 
C. Dionysidorus Tarentinus stadium. 


᾿Αστύαλος Κροτωνιάτης στάδιον, 


Εθδομηχοστὴ ἕχτη. Σχάμανδρος Μιτυληναῖος στάξιον, 


ὀδομτχοστὴ ἐδδόμη. Δάνδης ᾿Αργεῖος στάδιον. 


͵ Εὐδομηχοστὴ ὀγδόη. Παρμενίδης Ποσειδωνιάτης otábtov. . 


᾿Εὐὀδομηχοστὴ ἐννάτη. Ξενοφῶν Κορίνθιος στάδιον. 


"Uyéonxosci. Τυρύμμας Θεσσαλὸς στάδιον. ΠΠάλην ᾿Αμησινᾶ; Βχρκοΐος, ἧς βουκολῶν ταύρῳ ἐγυμνάζετο, 


ὃν χαὶ εἰς Πίσαν ἀγαγὼν συνεγυμνάσ 


θη. 
'Uy6onxoott πρώτη. Πολύμναστος Κυρηναῖος στάδιον. 


᾿Ογδοηχοστὴ δευτέρα. Λύχος Λαρισσαῖος στάδιον. 
Ὁγδοηχοστὴ τρίτη. Κρίσσων "Ipepalog στάδιον. 
Ὀγδοηχοστὴ τετάρτη. Ὃ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 
Ὀγδονχοστὴ πέμπτη. Ὁ αὑτὸς τὸ τρίτον στάδιον. 
᾿Ογδοηχοστὴ ἔχτη. Θεόπομπος Θεσσαλὺς στόδιον. 
Ev (p ὁ Πελοποννησιαγχὸς πόλεμης συνεχροτήθη. 
Ὁγδοτχοστὴ ὀγδόη. Σύμμαχος Μεσσήνιος στάδιον. 
Ἰυγδοηχοστὴ ἐννάτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 
Ἐννενηχοστή. ᾿Ὑπέρόιος Συραχούσιος στάδιον. 


δοηχοστὴ ἑδδόμη. Σώφρων ᾿Αμύραχιῴτης στάδιον, 


Ἐννενηχοστὴ πρώτη. ᾿Εξάγεντος ᾿Αχραγαντῖνος στάδιον. 


Ἑννενηχοστὴ δευτέρα. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον στάδιον. 


Ἐννενηχοστὴ τρίτη. Εὔχατος Κυρηναῖος στάδιον " παγχράτιον Πολύδαμας Σχοτουσσαΐος ὑπερμεγέθης, ὃς 
ἐν Πέρσαις παρὰ Ὥχῳ γενόμενος λέοντας ἀνήρει, xal ὡπλισμένους γυμνὸς χατηγωνίσατο, ἴστη δὲ χαὶ ἄρ- 
pata ἐλαυνόμενα χατὰ χράτος. Προτετέθη συνωρὶς, xat ἐνίχα Εὐαγόρας Ἤλεϊος. 

Ἔννενηχοστὴ τετάρτη Κροχίνας Aapissalog στάδιον. 


Ἐννενηχοστὴ πέμπτη. Μένων ᾿Αθηναῖος στάδιον. 


Ἐννενηχοστὴ ἔχτη. Εὐπόλεμος Ἠλεῖος στάδιον. Προσετέθη σαλπιγχτὴς, καὶ ἐνίχα Τίμαιος Ἡλεῖος.. Πρυσ- 


ετέθη xai χηρνξ, xat ἐνίχα Κράτης Ἠλεῖος. 
Ἑννενηχοστὴ ἑῤδόμη. Τεριναῖος Ἡλεῖος στάδιον. 
. Ἐννενηχοσ 


ὀγδόη. Σώσιππος ὁ Δελφὸς στάδιον, ᾿Αριστόδημος "Isto; πάλην, οὗ μέσα οὐδεὶς ἔλαδεν. 


Ἐννενηχοστὴ ἐννάτη. Δίχων Συραχούσιος στάδιον’ Ilpoaevétr, τέθριππον πωλιχὸν. xal ἐνέίχα Εὐρυδάτας 


Λάχων στάδιον (7). 
᾿Εχατοστή. Διονυσόδωρος Ταραντῖνος στάδιον. 


(1) Olympiades apud Diodorum Siculum, 
ter amissos ejus libros, hactenus aceplalz, ex 
iae Lxxv usque ad cxix. apud eumdem auctorem 
supersunt (lib. x1-xx) quas eruditus lectornon sine 
fructu cum his Eusebianis olympiadibus conferet. 
Jam quod apud Diodorum hac olympiade Lxxv tra- 
ditur victor Asijius Syracusanus ; prima quidem vox 
A»ylus mendum videtur pro Astyalts; ipse autem 
Astyalus dixerat se Syracusanum cum esset Cro- 
loniates, cujus mendacii causam et poenam refert 
Pausanias vi, 15. 
2) Anmen.acus interpres utitur vocabulo certa- 


pro- c men generalis sensus, quo loco Grace est ἐπεί. 


(3) Codex Arm. ENT AIL, cum alio ; sed mendum 
videtur pro ENT AIN, ctm eodem. 

(4) Theopompus scribitur in superiore olympiade 
post verba idem tertio ; quo mendo Armeniaci ama- 
nuensis reliquarum olympiadum in codice numeri, 
oh unum subtractum, omnes a Greco textu dissi- 
derent, nisi errorem emendavissemus. 

(5) Grace, Sophron. 

4) Vocabulum Eleus desideratur in codice Árm., 
indicata lacuna 

(7) Πρὸ vox videtur omittenda. 


143 EUSEDBII CIBRONICORUN ..57 .. à. - 


CXXXI. Xenophanes tolus ex Amphissa sta- A (qui est accessus od. compiectendum (3) ) vicitque 
dium. Phiedimus Alexandrinus (4). 


CXXXIII Simylus Neapolitanus stadium. CXLVI. Micion Baotius stadium. 

Parthi defecerunt ἃ Macedonibus , primusque CXLVII, Agemachus Cyzicenus stadium : luctam 
regnavit Arsaces, unde Arsacidac. Clitostratus Rhodius , qui simul ae collum cep»s- 

CXXXIV. Alcidas Laco stadium. sel, vincelat. 

CXXXV. Eraton AZEtolus stadium. Pugilatum CXLVIIH. Arccsilaus Megalopolitanus stadium. 
Cleoxenus Alexandrinus, in periodo illzsus. ΄ CXLIN. Ilippostratus e Seleucia Picria stadium. 


CXXXVI. Pythocles Sicyonius stadium. CL. Onesicratus Salaminius stadium. 
CXXXVII. Menesthevs Barcylitanus stadium. CLI. "Thymelus Aspendius stadium. 
CXXXVIH, Demetrius Alexandrinus stadium. CLI. Democrates Megarensis staditm. 


CLIH. Aristander Lesbius ex Antissa stadium. 


CXXXIX. Jolaidas Argivus stadium. 
CLIV. Leonidas Rhodius triplici in certamine 


CXL. Zopyrus Syracusanus stadium. 


 CXLf. Dorotheus Rhodius stadium. victor (5) stadium. 
CXLIH. Crates Alexandrinus stadium. Caper (1) CLV. ldem secundo. 


Eleus luctam (2) et pancratium vicit post llereuiem, 5 CLVI. Idem tertio. Aristoxenus Ithodius tertius 


scriptusque est secundus ab Ilercule. post Herculem luctam ct pancratium (6j. 
CXLIH.- Heraclitus Samius stadium. CLVII. Idein Leonidas quarto. Solus et primus 
CXLIV. Heraclides S.laminius ex insula Cypro — quatuor olympiadibus coronas Olympiacas duodc- 
Stacium., cim retulit. 


CXLV. Pyrrhias ZEtolus stadium. Pucrilem lu- CLVIII. Orthon Syracusanus stadium. 


ctam Torclius Colophonius : solus Aic puerilem pe- ΟΝ. Alcimus Cyzicenus stadium: 
riodum vicit, Additum est puerorum paàncration CLN. Anodorus Gyzicenus stadium. 


"Exasosth τρ'αχηττὴ δευτέρα. Ξενοςάνης Alc στάδιον. 

᾿"χατοστὴ τριαχοστὴ τρίτη. Σ'μύλος ᾿Νεαπολίτης στάδιον. 

Πάρθοι Μαχεδόνων ἀπέστησαν, χαὶ πρῶτος ἐθασίλευσεν ᾿Λρτάχης, ὅθεν ᾿Αρταχίδαι. 

᾿Ἑχατοστὴ τριαχοστὴ τετάρτη. ᾿Αλχίδας Λάχων στάδιον. ᾿ ᾿ 

Ἑχατοστὴ τριαχοστὴ πέμπτη. Ἐράτων Αἰτωλὸς στάδιον. Πυγμὴν Ἀλεόξενος ᾿Αλεξανδρεὺς, περιλξδονίχῃς 


 ἀἄτραυμάτιστος. 


Ἑκχατοττὴ τριαχοττὴ ἔχτη. Πυθοχλὴς Σιχυώνιης στάδιον. 

᾿Εχατοστὴ τριαχοστὴ ἑδδόμη. Μενεσθεὺς Βαρχυλίτης στάσιον. 

᾿Ἑχατοστὴ τριαχοστὴ ὀγδόη. Δημήτριος ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 

᾿Ἑχατοστὴ τριχχοστὴ ἐννάτη. .Ἰωλαΐῖδας Ἄργεζος στάδιον. 

'Ἑχατοστὴ τεσσαραχοστή. Ζώπυρος Συραχούσιος στάδιον. 

Ἑ κχατοστὴ τεσσαραχοστὴ πρώτη. Δωρόθεος ἹΡόδιος στάδιον. 

Ἑχατοστὴ τεσσαρακοστὴ δευτέρα. Ἰζράττς ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. Κάπρος Ἰ]λεῖος πάλην xoi παγχράτιον 
ἐνίχα μετὰ Ἡραχλέα, xaX ἀναγράφεται δεύτερος ἀφ᾽ Hpaxkéow. 

Ἑχατοστὴ τεσσαραχοστὴ τρίτη. Ἱ]ράχλειτος Σάμιος στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ τεσσαραχοστὴ τετάρτη. ΠΠραχλείδης Σαλαμίνιος στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ τεσσα αχοστὴ πέμπτη. Πυῤῥίας Λἰτωλὸς στάδιον" παίδων πυγμὴν Μόσχος Κολοφώνιος, μιόνος 
παιδιχὴν περίοδον. Προσετέθη παίδιυν παγχράτιον, xol ἐνίχα Φαίδιμος ᾿λλεξανδρεύς. 

Ἑκχατοστὴ τεσσαραχοστὴ ἕχτη. Μιχίων Βοιώτιος στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ τεσσαραχοστὴ ἑόδόμη. ᾿Αγέμαχος Κυζιχηνὸς στάδιον " πάλην Ἀλεύόστρατος Ῥόδιος, ὃς τραχτ- 
λίξων ἀπελάμθανεν. 

"Exatocth τεσσαραχοστὴ ὀγδοὴ" ᾿Αχεσίλαος Ἡεγαλοπολίτης στάξιον. 

Ἑκχατοστὴ τεσταραχοστὴ ἐννάτη. Ἱππόστρατος Σελευχεὺς στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστῆ. Ὀνησίχρατος Σαλαμίνιος στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστὴ πρώτη. θΘύμηλος ᾿Ασπένδιος στάδιον. 

"Exaczosvh πεντηχοστὴ δευτέρα. Δημόχριτος Μεγαρεὺς στάδιον. 

Ἑ χατοστὴ πεντηχοστὴ τρίτη. ᾿Αρίστανδρος Λέσδιος στάδιον. 

᾿Ἑχατοστὴ πεντηχοστὴ τετάρτη. Λεωνίδας Ῥόδιος τριαστὴς στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστὴ πέμπτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. εὖ 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστὴ Extr. Ὃ αὐτὸς τὸ τρέτον. | ᾿Αριστόξενος (7)] Ῥόδιος τρίτος ἀφ' "HpaxMoug πόλτιν 
ὅμου χαὶ παγχράτιον. 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστὴ ἐδδόμη. Λεωνίδας τὸ τέταρτον στάδιον, μόνος δὲ xal πρῶτος ἐπὶ τέσσαρας ὄλυ:.- 
πιάξδας στεφάνους Ὀλυμπιαχοὺς ἔχει δώδεχα. 

Ἑχατοστὴ πεντηχοστὴ ὀγδόη. "OpÜtv Συραχούσιος στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ πεντηχοστὴ ἐννάτη. ΓΑλχιμος Κυζιχηνὸς στάδιον. 

Ἑχατοστὴ ἐξηχοστή. ᾿Ανώδοχος Κυζιχηνὸς στάδιον. 


4) Cod. Arm., Capus, vel Carus. congessit Il. Stephanus in Thesauro L. G. 
2) Cod. Arin., stadiin, mendose tamcn ; eteniin (4) Codex Arm. addit mendose stadium. 
bujus olynipiadisstadionices Crates jam scriptus cst. (5) Codex Arm. tantum, triplicans. 


(S) liec est glossa interpretis. Árm. , qui ait iis 6) Interpres Àrm., omnium virium certamen. 
EV ARIG porveutus et prehensio. Fortasse hanc item 7) Mestituitur hoc vocabulum 40 iutevprett 


pancratii definitionem adderc licet iis quas copiose — Arm. 


w 117 


CXCI. Diodotus Tyaneus stadium. 

CXCH. Diophanes /Eolius stadium. 

CXCIIl. Artemidorus Thyatirenus stadium. 

CXCIV. Demaratus Ephesius stadium. 

CXCV. Item secundo. | 

CXCVI. Pammencs Maguesius ad. Maandrum 
stadium. 

CXCVII. Asiaticus Halicarnasseus stadium. 

CXCVIil. Diophanes Prusensis ad Olympum sta- 
ium. Aristeas Stratonicensis aut Meandrius luctam 
et pancratium (1), septimus ab Hercule. 

Tiberius imperavit Romanis. 

CXCIX. ZEschines Milesius, qui et Glaucias, 
stadium. Instauratus est equorum (2) cursus, vi- 
citque Tiberii Cesaris quadriga. 

CC. Poleinon Petrzus stadium. 

CCI Da:as Cydonius stadium. 

CCII. Hermogenes Pergamenus stadium. 

CCIII. Apollonius Epidaurius stadium. 

CCIV. Sarapion Alexandrinus stadium. Nicostra- 
tis Argiades luctam et pancratium, octavus ab 
Hercule. Exin nemo ejusmodi ab Hercule ad nostra 
usque tempora exstitit, negligentibus Eleis validos 
quoque corona donare. 

Caius Romanis imperavit. 


EUSEBII CIIRONICORUM LIB. I. 148 
A XCCV. Eubulidas Laodicenus stadium. 


Claudius Romanis imperavit. 

CCVI. Valerius Mitylenzus stadium. 

CCVII. Athenodorus ZFgiensis stadium. 

CCVIIIL. Idem secundo. | 

Nero Romanis imperavit. 

CCIX. Callicles Sidonius stadium. 

CCX. Athenodorus ZEgiensis stadium. 

CCXI. Non est celebrata olympias, quia Nero il- 
lam distulit donecse illuc ipse conferret. Post bien- 
nium tamen celebrata est, vicitque stadium quidem 
Tryphon Philadelphensis; Nero autem, in citha- 
reedorum (5) certamine coronatus est, quia canto- 
res et lyricos (4) vicit ; nec non in currus pullini 
et decem equuleorum certamine. 


B  CCXII. Polites Ceramitanus stadium. 


Vespasianus Romanis imperavit. 

CCXIll. Rhodon. Cumanus , vel Theodorus (5), 
stadium. 

CCXIV. Strato Alexandrinus stadium. 

Titus Romanis imperavit. 

CCXV. Ilermogenes Xanthius stadium. 

Domitianus Romanis imperavit. 

CCXVI. Apollophanes , qui et Pstis (6), Tarseu- 
Bis stadiurm. 


᾿Ἑκατοστὴ ἐννενηχοστὴ πρώτη. Διόδοτος Τυανεὺς στάδιον. 
Ἑκχατοστὴ ἐννενηχοστὴ δευτέρα. Διοφάνης Αἰολεὺς στάδιον. 
Ἑκχατοστὴ ἐννενηχοστῇ τρίτη. ᾿Αρτεμίδωρος Θνατείριος στάδιον. 


ἝἙ κχατοστὴ ἐννενηχοστὴ τετάρτη. 


ἡμάρατος Ἐφέσιος στάδιον. 


᾿Ἑχατοστὴ ἐννενηχοστὴ πέμπτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 

Ἑκχατοστὴ ἐννενηχοστὴ ἔχτηῃ. Παμμήνης Μάγνης ἀπὸ Μαιάνδρου στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ ἐννενηχοστὴ ἐδδόμη. ᾿Ασιατιχὸς ᾿Αλιχαρνασσεὺς στάδιον. 

Ἑκχατοστὴ ἐννενηχοστὴ ὀγδόη. Διοφάνης ΠΡρουσαεὺς στάδιον. ᾿Αριστέας Στρατονιχεὺς, ἣ Μαιάνδριος, πὰ- 


Ànv xal παγχράτιον ἕδδομος ἀφ᾽ Ἡραχλεους. 
Τιδέριος Ῥωμαίων ἐθασίλενεν. 


Ἕ χατοστὴ ἐννενηχοστὴ ἐννάτη. Λἰσχίνης Μιλήσιος ὁ Γλαυχίας στάδιον. 


᾿Απεδόθη τῶν ἵππων ὁ 
Διαχοσιοστή. Πολέμων Πετραῖος στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ δευτέρα. ' 
Διαχοσιοστὴ τρίτη. "Amo 
Διαχοσιοστὴ τετάρτη. Σαραπίων 'AXefav 


Διαχοσιοστὴ πρώτη. Kn Κυδωνιάτης στάδιον. 


δρόμος πάλαι χωλυθεὶς, xaX ἑνίχα Τιδερίου Καίσαρος τέθριππον. 


γένης Περγαμηνὸς στάδιον. 
ὠνίος Ἀμπιδαύριος στάδιον. ι . 
zug στάδιον. Στράτις ᾿Αργεάτης πάλην xal παγχράτιον Pvboec 


ἀφ᾽ Ἡραχλέους, ἔτι παραδραθδευόντων τῶν Ἠλείων τοὺς δυναμένους. 


[Γάτος Ῥωμαίων ἐδασίλευε.] 


Διακοσιοστὴ πέμπτη. Εὐδουλίδας Λαοδιχεὺς στάδιον. 


Κλαύδιος Ρωμαίων ἐθασίλευε. 


Διαχοσιοστὴ ἔχτη. Οὐαλέριος Μιτυληναῖος στάδιον. 
ἰγιεὺς στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ ἑόδόμη. ᾿Αθηνόδωρος À 

Διαχοσιοστὴ ὀγδόη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον στάδιον. 
Νέρων Ῥωμαίων ἐδασίλενε. 

Διαχοσιοστὴ ἐννάτη. Καλλιχλῆς Σιδώνιος στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ δεχάτη. ᾿Αθγνόδωρος Αἰγιεὺς τὸ τρίτον στάδιον. 


Διαχοσιο 


ἀχθείστς αὐτῆς, στάδιον μὲν Τρύφων Φιλαδελφεὺς ἐνίχα, Νέρων δὲ χηρύχων ἀγῶνα ἐστεφανοῦτο, tpa 
x Uc, ἅρμα πωλιχὸν, xat τὸ τέλειον, καὶ τὸ δεχάπωλον. ' 
Διαχοσιοστὴ δωδεχάτη. Πολίτης Κεραμίτης στάδιον. 


(02 QG 


Οὐεσπασιανὸς Ῥωμαίων ἐδασίλενε. 


ἐνδεχάτη. Οὐχ ἤχθη, Νέρωνος ἀναδαλλομένου εἰς τὴν ἑαυτοῦ ἐπιδημίαν. Μετὰ δὲ een δύο 


Ue, 


Διαχοσιοστὴ τρισκαιδεχάτη. ρόδων Κυμαῖος, ἣ Θεύδοτος, στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ τεσσαρεσχαιδεχάτη. Στράτων ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


Τίτος ' Ῥωμαίων ἑἐθασίλευς. 


Διαχοσιοστὴ πεντεχαιδεχάτη. Ἑρμογένης Ξάνθιος στάδιον 


Δομετιανὸς Ρωμαίων ἐθασίλευε. 


Διαχοσιοστὴ ἐκκαιδεχάτη. ᾿Απολλοφάνης, ὁ xat Πάππης, Ταρσεὺς͵ στάδιον. 


1) Interpres Arm., omnium virium certamen. 

o Interpres Arm. pro Tzioz, equorum, scribit 
pvaTz!02, quod vocabulum cl. Acherus ponit Grzece 
δυΐππων, quie est biga. Atqui. mox dicitur vicisse 
quadriqa, 


(3) Grzece, pra'conum. 

(4) Grxce, tragedos et citharodos. 
9) Grace, Theodotus. 

6) lta codex Arm. 


H9 


EUSEBII CHRONICORUM LR. 1. 


150 


CCXVH. Hermogenes Xanthius (iterum) sta- A lueam et pancratium (2) vicisse scriptus est ah 


dium. 

CCXVITI. Apollinus (1) Alexandrinus, vel Helio- 
dorus, stadium. 

CCXIX. Stephanus Cappadox stadium. 

Nerva Romanis imperavit, deinde Trajanus. 

CCXX. Achilles Alexandrinus stadium. 

CCXXI. Theonas, idemque Smaragdus, Alexan- 
drinus stadium. 

CCXXII. Callistus Sídetes stadium. Denuo cur- 
sus equorum. 

CCXXIH. Eustolus Sidetes stadium. 

CCXXIV. Isarion Alexandrinus stadium. 

Adrianus Romanis imperavit, 

€CXXV. Aristeas Milesius stadium. 

CCXXVI. Dionysius Sanmeus Alexandrinus sta- 
dium 

CCXXVII. Idem secundo. 

CCXXVIII. Lucas Alexandrinus stadium. 

CCXXIX. Epidaurus, idemque Aminonius, Ale- 
yandrinus stadium. 

Antonius Pius Romanis imperavit. 

CCXXX. Didymus Clideus Alexandrinus sta- 
dium. 

CCXXXI. Cranaus Sicyonius stadium. 


CCXXXII. Atticus Sardianusstadium. (Socrates) | 


Eleis, et a Dionysio Seleuciensi coronatus. 
CCXXXIIL Demetrius Chius stadium. 
CCXXXIV. llevas Chius stadium. 

CCXXX V. Mnasibulus Elateensis stadium. 
Verus et Antoninus [Vomanis imperaverunt. 
CCXXXVI. Aithales Alexandrinus stadium. 
CCXXXVII. Eudz:mon Alexandrinus stadium. 
CCXXXVIII. Agathopus ZEgineta stadium. 
CCXXXIX. Idein secundo. 


Commodus Romanis imperavit. 

CCXL. Auubion, idemque Phidus, Alexandrinus 
stadium. ' 

CCXLI. Hcro Alexandrinus stadium. 

CCXLII. Magnes Libys Cyrenzus stadium. 


B  CCXLIIL. Isidorus, idemque Artemidorus, Alexan- 


driunus stadium. 
Pertinax et deinde Severus Romanis imperave- 
runt. 
CCXLIV. Idem secundo. 
- CCXLYV. Alexander Alexandrinus stadium. 
CCXLVI. Epinicius Cyzicenus cognouento Cy- 
nas, stadium. 
CCXLVII. Saturninus Cres Gortynius stadium. 


Antoninus Bassianus (4) Romanis imperavit. 


Διαχοπσιοστὴ ἑπταχα!δεχάτη. Ἑρμογένης Ξάνθιος τὸ δεύτερον στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ ὀχτωχαιδεχάτη. ᾿Απολλώνιος ᾿Αλεξανδρεὺς, ἣ ᾿Ηλιύώδωρος, στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ ἐννεαχαιδεχάτη. Στέφανος Καππάδοξ στάδιον. 

Νερούας Ῥωμαίων ἐδασίλευε, μεθ᾽ 6v [Τραϊανός]. 


Διαχοσιοστὴ εἰχηστή. ᾿Αχιλλεὺς ᾿Αλεξανδρεὺυς στάδιον. 


Διαχοπιοστὴ εἰχοστὴ πρωτη. Θεωνᾶς, ὁ χαὶ Σμάραγξος ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


λιανοσιοστὴ εἰχοστὴ δευτέρα 


. Κάλλιστος Σιδήτης στάδιον. . " 


Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ τρίτη. Εὔστολος Σιδήτης στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ τετάρτη. Ἰσαρίων ᾿Αλ 
᾿Αδριανὸς Ῥωμαίων ἐδασίλενε. 


εξανδρεὺς στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ πέμπτη. ᾿Αριστέας Μιλήσιος στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ εἰχηοστὴ Exzn. Διονύσιος ὁ Σαμμεὺς ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ ἑύδόμη. Ὃ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 


Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ ὀγδόη. Λουχᾶς ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ εἰχοστὴ ἐννάτη. Ἐπίδαυρος ὁ χαὶ ᾿Αμμώνιος ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


᾿Αντωνῖνος Εὐσεθὴς Ῥωμαίων ἐθασίλενε. 


Διαχοσιοστὴ τριαχοστή. Δίδυμος ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


, 


Διαγοσιοστὴ τριαχοστὴ πρώτη. Κραναὺς Σιχυώνιος στάδιον. 

Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ δευτέρα. ᾿Αττιχὺς Σαρδιανὸς στάδιον. Σωχράτης πάλην xal παγχράτιον ἀπογρωψόύ» 
μενος ὑπὸ Ἠλείων, παρεθραῤευθη ὑπὸ Διονυσίου Σελευχέως. 

Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ τρίτη. Δεμήτριος Χῖος στάδιον. 


διαχοσιοστὴ τριασχοττὴ τέταρτη. Πρας Χῖος στάδιον. 
τεὺς στάδιον. 
μαίων ἐδασίλενον. 


Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ πέμπτη. Μνασίδουλος 'E 
᾿Αντωνΐἵνος Εὐσεθὴς ὯΙ χαὶ Λούχιος Βῇρος Ῥω 


Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ Extr. ᾿Αειθάλης ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ ἐύδόμη. Εὐδαίμων ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ ὀγδόη. ᾿Αγαθόπους Αἰγεινήτης στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ τριαχοστὴ ἐννάτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 


Κόμοδος Ρωμαίων ἐδασίλενε. 


Διαχοτιοστὴ τεσσαραχοστή. ᾿Ανου(ὶ, ὁ xal Φειδοὺς ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 
Διαχοσιοστὴ τεσσαραχοστὴ πρώξῃ ρων ᾿Αλεξανδρεὺς στάδιον. 


Διαχοσιοστὴ τεσσαρχχοστὴ δευτέρα. Ν 


Διαχοσιοστὴ τεσσαρχχοστῇ τρίτη. Ἰσίδωρος ἰλλεξανὸ 


Περτίναξ, εἶτα Σεθῆρος, Ῥωμαίων ἐδασίλευσαν. 


ἄγνης Ku ηναῖος στάδιον. 
ρεὺς στάδιον. 


Διαχοτιοστὴ τεσσαραχοστὴ τετάρτη. Ὁ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 

Διαχοσιωστὴ τεσσαρσχοστὴ πέμπτη. ᾿Αλέξανδρος ᾿Αλεξανδρεὺς στέδιον. 
Διαχοσιοστὴ τεσσαραχοστὴ Extr). Ἐπινίχιος Κυζικηνὸς, ὁ xal Κυνᾶς, στάδιον. ᾿ 
Διαχοσιοστῇ τεσσχραχοστὴ ἑἐρδόμη. Σατορνῖλος Κρῆς Γορτύνιος στάδιον, 


᾿Αντωνῖνος, ὁ xat Καράχαλλος, ' Ῥωμαίων £6xc 


(^e 


[ΠῚ Graece, Apollonius. 
(21 Cod. Arm., omnium virium certamen, 
(5) lta legisse Arm. interpretem. censeo. In edd. 


* 
Αξυξ. 


Gr:ecis, Μάρχος Πίος. 


(4) Gr:ecus textus. Καράχαλλος * sed veram for- 


tasse Euscbii lectionem hic etin tabulis regum ser- 


1.1 


EUSEBII CIIRONICORUM LIB. I. 


152 


CCXLVIII Hellodorus, idemque Trosidamas, Ale- A annis xxxvin. Mox Agelas reguavit annis xxxvi. 


xandrinus stadium. 

CCXLIX. (1) Idem secundo. 

Huc usque olympiadum laterculum (2) invenimus. 

Congruum est hie attexere reges quoque Corin- 
thiorum ct Lacedzemoniorum, fec non. eos qui ma- 
ris imperium tenuerunt, itemque primos Macedoniz 
principes. Horum ergo seriem et tempora ordinatim 
perscribam ex collecta a Diodoro Bibliotheca, in 
qua verissime hz historize narrantur. 


CAPUT XXXIV. 
E Diodori Bibliotheca. De Corinthiorum regibus. 


4. His recte constitutis, opere pretium est de 
Corinthiorum Sicyoniorumque regnis dicere, quo 
illa pacto a Doriensibus incoli caepta sint. Quippe 
accidit ut omnes propemoduin Peloponnesi populi 
patria extorres fierent (5), ob Heraclidarum des- 
censum, exceptis Arcadibus. Jam lleraclide, cuin 
dividundo agro vacarent, Corinthiam eique adja- 
centem regionem, seorsum habentes (4^, legatione 
ad Aletem missa, przdictum agrum eidem tradi- 
derunt. Qui sane illustris evasit vir, auctzeque a se 
Corintho annis xxxvii prafuit. Post ejus obitum, 
majores natu fllii continenter dominati sunt, usque 
ad Cypseli tyrannidem, quze junior est Heraclidarunm 
descensu annis CbxLwat. 

3. Et primus quidem ei (Aleti) successit Ixion 


Διαχοσιοστὴ τεσσαραχοσπτὴ ὀγδόη. ᾿Ηλιόδωρος, ὁ xal Τρωσιδάμας, ᾿Αλεξανδοεὺς, στάδιον. 


Deinde Prinines annis xxxv, Tum Dacches aunis 
totidem. Is majores suos gloria superavit, ideoque 
et posteris contigit haud jam Heraclidis sed Dac- 
chidis appellari. Secutus est Agelas annis xxx: 
tum Eudemus annis xxv : itemque Aristomedes 
annis quinque supra triginta. llic moriens filium 
reliquit tenera zetate Telesten, cujus gentile regnum 
usurpavit patruus ejusdem curator Agemon, qui 
annis xvi eodem potitus est. Exin potestatem ob- 
tinuit Alexander annis fere xxv : quem quum oc- 
cidisset Telestes, regno olim orbatus, imperavit 
annis xn. Hoc item a consanguineis occiso, regna- 
vit Automenes anno 1. Porro Heraclide, qui etianv 
Daechid:e dieti sunt, plus ducenti principalem digni- 


D tatem gesserunt : hique ex zuo omnes civitatem 


moderati sunt: nam de suorum numero quotannis 
eligebant presidem, qui regis. locum tenerct : isque 
mos annis xc tenuit usque ad tyrannidem Cypseli, 
qui finem eis imposuit. 
Reges itaque Corinthiorum hi sunt: 

I. Aletes annis xxxv. 

M. Ixion annis xxxvi. 

Ill. Agelas annis xxxvi 

IV. Primnes annis xxv. 

V. Bacches annis xxxv. 

VI. Agelas annis xxx. 

Vll. Eudeimus annis xxv. 


^ |^ 


Ataxo3to3tt] τεσσαραχοστὴ ἐννάτη. Ὃ αὐτὸς τὸ δεύτερον. 

Μέχρι τούτου τὴν τῶν ὀλυμπιάδων ἀναγραφὴν εὕρομεν. E Scaligeri excerptis p. 59-45 (5). 

1, Τούτων ἡμῖν διευχρινημένων, λείπεται περὶ τῆς Κορινθίας xaX Σιχυωνίας εἰπεῖν. ὃν τρόπον ὑπὸ Ato- 
ριέων χατῳχίσθησαν. Τὰ γὰρ χατὰ Πελοπόννητον ἔθνη σχεδὸν πάντα, πλὴν ᾿Αρχάδων, ἀνάστατα συνέθη γε- 
νέτθαι χατὰ τὴν χάθοδον τῶν ᾿ ραχλειδῶν. Οἱ τοίνυν Ἡ ραχλεῖδαι χατὰ τὴν διαίρεσιν, ἐξαίρετον ποιησά!λενοι 
τὴν Κορινθίαν xal τὴν ταύτης πλησιόχωρον, διεπέμψαντο πρὸς τὸν ᾿Αλήτην, παραδιδόντες αὐτῷ τὴν προειρη- 
μένην χώραν ' ἐπιφανὴς δὲ ὁ ἀνὴρ γενόμενος, καὶ τὴν Κόρινθον αὐξήσας ἐδασίλευσεν ἔτη λη΄. Μετὰ δὲ τὴν 


πούτου τε ευτὴν ὁ πρεσθύτατος 
δου τῶν 'IIpa 


εἰδῶν ὑστερεῖ ἕτεσι υμζ', 


| τῶν ἐχγόνων ἐδασίλευσε, μέχρι τῆς Κυψέλλου τυραννίδος, ἥτις τῆς xa0o- 


2. Καὶ πρῶτος μὲν παρ᾽ αὐτοῖς (5) διεδέξατο τὴν βασιλείαν Ἰξίων ἔτη λη’ " μεθ᾽ ὃν ἔρξεν ᾿Αγέλας ἔτη λῷ, 
μετὰ ὃὲ τούτους Προύμντς ἔτη λε΄" xaX Βάχχης ὁμοίως τὸν ἶσον χρόνον, γενόμενος ἐπιφανέστατος τῶν πρὸ 
αὐτοῦ * διὸ xat συνέθη τοὺς μετὰ ταῦτα βασιλεύσαντας οὐχ ἔτι Ἡραχλείδας, ἀλλὰ Βαχχίδας προταγορεύεσθαι. 
Μετὰ τοῦτον ᾿Αγέλας μὲν ἔτη λ΄ “ Εὔδημος δὲ ἔτη xz'* ᾿Αριστομήδης ε' χαὶ Y. Οὗτος δὲ τελευτήσας ἀπέλιπεν 
υἱὸν Τελέστην παῖδα τὴν ἡλικίαν, οὗ τὴν κατὰ γένος βασιλείαν ἀφείλετο θεῖος ὧν xal ἐπίτροπος ᾿Αγέμων, ὃς 
ἦρξεν ἔτη tc^. Μετὰ τοῦτον κατέσχεν ᾿Αλέξανδρος ἕτη xs'. Τοῦτον ἀνελὼν Τελέστης ὁ στερηθεὶς τῆς πατρῴῷας 


ἀρχῆς 


-- 
ἀρχῆς AP πλείους ὄντες διαχοσίων, κατέσχον τὴν ἀρχὴν ( xaX χοινῇ 


zy ἔτη ιδ΄. Τούτου ὑπὸ τῶν συγγενῶν ἀναιρεθέντος, Αὐτομενὴς μὲν ἦρξεν ἐνιαυτόν. Οἱ δ' ἀπὸ Ἣρα- 


ἐν προξιστήχεισαν τῆς πόλεως 


ἅπαντες, ἐξ αὐτῶν 65 ἕνα xax ἐνιαυτὸν ἡροῦντο πρύτανιν, ὃς τὴν τοῦ βασιλέως εἶχε τάξιν) ἐπὶ ἔτη Evvevii- 


χοντα, μέχρι τῆς Κυψέλλον τυραννίδος, ὑφ᾽ ἧς χατελύθησαν. 


Grece superstes apud Syncellum, p. 179. 
Εἰσὶν οὖν οἵδε βασιλεῖς Κορινθίων " 
᾽λλήτης ἔτη λη΄. 
Ἰξίων ἔτη λη΄. 
᾿Αγέλας ἔτη iv. 


"ragientum sextum libri v Diodori Siculi - 


Προύμνης ἔτη λη΄, 
Bix m λε΄. 
᾿Αγελαστὴς ἔτη λ΄. 
Εὔδημος ἔτη xs'. 


vavit Armeniacum exemplar, in quo scribitur pisac, C sius Scaligeri fetum indicavermnt, Nune pervetus- 


id est, ut explicanduin suspicamur, Dassianus. Erat 
autem hoc Caracalli ante imperium nomen , quod 
rursus interfecto adhisit. Vide Spartianum in Ca- 
racallo, οἱ Lampridium in Diadumeno. Ca«teroquin 
BisAG. Significat discolorem , ποιχίλον, id. quod ad 
Caracalli note originis vocabulum referri potest. 

(1) Cod. Arm., ccxrvii,. Verum ad. olympiadem 
Lxxxvi lectorem. monuiuus de Armeniaci. codicis 
vitio. 

(2) Librum hunc olympiadum cum Grace olim 
Scaliger in Eusebio suo edidisset, docti homines alii 
quilem veteris auctoris lucubralionem, alii vero ip- 


tus Arm. noster interpres, qui nihil fere prater - 
ipsum Se:ligerianum libellum exhibet, scripturam 
hanc et ab omni γοθείας suspicione liberat, et sine 
dubio antiquam, atque operis Eusebiani parteim, 
esse confirmat. 

(5) lta Grzece. Sed enim ἄστατα γενέσθας intellexit 
everii seu pessumdari Arm. interpres , qui et legit 
ἔθνους pro ἔθνη, dixitque res Peloponnesiorum. L. 

(4) lta Gra:ee,. Sed. enim Arm. interpres. ἐξαί- 


|» psxov oplimam seu precipuam intellexit. 15. 


(9) Corr. παρ᾽ αὐτοῦ. lp. 


155 

V. Phryges annis xxv. 

Vl. Cyprii annis xxxii (1). 

VII. Phonices annis xLv (2). 

VIllI. /Egyptii ann. . . (5). 

IX. Milesii annis xvii (4). 

X. Cares aunis t.xi (5). 

ΧΙ. Lesbii annis uxvut (0). ' . 

XII. Phocenses annis xLiv. 

XHI. Samii ann. . . (7) 

XIV. Lacedzemonii annis n (8). 

XV. Naxii annis x. 

XVI. Eretrienses annis xv (9). 

XVII. JEginetz? annis x (10) usque ad Xerxis (11) 
transmissionem. 

CAPUT XXXVII. 
Macedonum reges [cx Diodori libris] (12). 

1. Postquam Assyriorum opes corruerunt, exstin- 
cto Sardanapallo rege ultimo Assyri», Macedonum 
se tempora sistunt (15). Ante primam olympiadem 
Caranus rei acquirendz cupidus copias ex. Argivis 
aliisque partibus Peloponnesi contraxit, atque in 
Maeedouum fines expeditionem suscepit. Eadem 
tempestate bellum gerens Orestarum rex cum fini- 
timis suis, nomine Eord:;vis (14), Carani opem iin- 
ploravit ea conditione ut ei mediam regni sui par- 
tem concederet. Rebus Orestarum ita compositis, 
cum rex promissa fecisset, regionem illam Cara- 


Φρύγες πέμπτοι ἐθαλασσοχράττσαν ἔτη xe', κατὰ 
δέ τινας Exn ς΄. Idem ibidem. 

Δωδέχατοι Φωχεῖς ἐθαλασσοχράτησαν ἕτη μδ΄. Idem 
p. 259 B. 


EUSEDII CHhONICORUM LIB, I. 


A nus obtinuit, ibique annis triginta domlnatis est. 


1: 


lIuic grandi ;tate confecto successit fihus non:ine 
Cenus, regnavitque aunis duobus de triginta. 
Deinde Tyrimuias annis tribus cum quadraginta; 
Perdiccas annis quadraginta duobus. llic * profc- 
rendi regni studiosus, legationem Delphos misit. 
Tum paucis verbis interpositis, subdit (15) regna- 
visse Perdiccam annis octo et quadraginta, ab eo- 
que dignitatem ad Argeum devenisse : quem regno 
annis triginta unoque (16) perfunctum excepit Phi- 
lippus, cujus régnantis habentur anni triginta 
tres. Huic successit /Eropas annis viginti. Mox 
Alcetas annis octodecim sceptro potitus est. Po- 
&tea Amyntas aunis novem cum quadraginta. Exin 
Alexander annis quatuor et quadraginta. Hine rc- 
gnavit. Perdiccas annis viginti duobus ; Archelaus 
(1T) annis septemdecim ; ZEropas anuis sex ; Pau- 
sanias anno uno; Ptolemzus annis tribus ; Peric- 
eas annis quinque ; Philippus annis viginti qua- 
tuor; Alexander, is qui cum Persis certavit, annis 
duodecim. 

2. Et Macedonum quidem regum genus hac ra- 
tione a probat: fidei historicis ad Herculem usque 
refertur **. Jain ἃ Carano qui primus Macedonicum 
reguum conflavit ac tenuit, ad Alexaudrum qui 
Asiam subegit, censentur rcges xxiv, anni vero 
C»Lin (15), hique singillatim ita se habent: 


Νάξιοι ἐθαλατοοχράτησαν ιε΄’, ἔτη v. Καὶ μετ᾽ αὖ- 
«τούς. 
Ἐρετριεῖς τις’, ἔτη ζ΄. Idem p. 241 D. 


Ἐῤαλασσοχράτησαν ΔΑἰγεινῆται ἔτη v. Idem 


Λαχεδαιμόνιοι ιδ' ἐθαλασσοχράτῃησαν ἕτη ι6΄. Idem C p. 241 B. 
p. 258 C. 

* Mspbixxag τὴν ἰδίαν βατιλείαν αὐξῆσαι βουλόμενος Ἡρώτησεν εἰς Δελφούς. Ab excerptis Vatiranis Dio- 
dori Siculi, p. 5, editore A. Maio. Sequitur autem prucdisto in loco Delphicum ipsum oruculum, quod Ex- 


sebius pra termisit, 


(*) Οὗτος ὁ Κάρανος ἀπὸ μὲν 'Ηραχλέους τα’ ἦν, ἀπὸ δὲ Τημένου τοῦ μετὰ τῶν ἄλλων ᾿Ηραχλειδῶν κατελ- 


θόντος εἰς Πελοπόννησον ξθδομος * γενεαλογοῦσι 
φέων, x. τ. λ. Ex Syncello, p. 262 A. 


(1) Hieronymus ad annum ΜΟΙ, scribit annos xxxi 
Cypriorum maria tenentium. 

(2) ltà et Hieronymus ad annum wcLxxiv. 

(9) Ne apud Hieronymum auidem ad annum 
ΜΟΟΧΧΧΙ Scribitur quot annis AEgyptii mari potiti 
sint. Est ergo lacuna. vetus. 

(4) Notam numeralem xvi, qua caret. codex 
Arm. , supplemus hic ex Hieronymo ad annum 
MCCLX VH. 

(5) Lacuna est in codice hoc loco, nec quidquam 
superfuit prater vocabulum annis. Supplementa 
sumpsimus 6 posteriore libro ad annum 
MCCLXXXVI. 

(6) Nota numerali caret codex Arm. quam sup- 
plemus ex Hieronymo ad annum Mccexuiv. 

(7) Ne in posteriore quidem libro ad annum 
MCCCCLXXXvI scribitur numerus annorum, quibus 
Samii maria tenuerunt. 

(8) lta etiam in posteriore libro ad annum Mbit. 
Verum Syucellus scribit annos xu. 

(9) Sic etiam in posteriorclibro ad annum ΜΌΧΙΨ. 
At *yncellus scribit annos vat. 

(10) Decem «nni scribuntur ctiam in posteriore li- 
bro ad annum ubxxxi, et a Syncello. Textus tamen 
lHieronymi editus habet ainos xx. 

(11) Codex Arm. hie Afexandri , 8cd idem in po- 
steriore libro Xerxis, qua vera lectio cst. 


' αὑτὸν οὕτως, ὥς φησι Διόδωρος xat ol πολλοὶ τῶν 3vYpa- 


(19) Retieuit hic Diodori nomen Eusebius, quia - 
in praccedentibus id jam. expresserat.. Cacteroquin 
Diodorum reapse hic ab Eusebio expilari, perspicue 
nos mox docebimus. Futuri igitur editores Diodori 
hane quoque partem inter eclogas collocent. 

(15) Nimirum  Carani tempora prope absunt a 
Sardanapalli obitu. Consule posteriorem librum. 

(14) De his regni Macedonici primordiis legendi 
sunt saltem Justinus lib. vri, οἱ Solinus cap. 9. 
Eordzos quidem memorat Livius lib. xrv, 50. 

(15) Videlicet Diodorus; quam rem Vaticanum fra- 
mentum luce meridjana facit. evidentiorem. Con- 
eratur autem Syncellus, p. 198 et 262. 

(16) Exin hi reges eorumque auni cum sequente 

catalogo spe non consentiunt. ες 

(17) Ad hunc Archelaum exstant aliquot. Euripi- 
dis Tragici epistole. Vide Syncellum, p. 252 A-C. 

(18) Attamen si ineas mox rationem, liabebis us- 
que ad Alexandraimn annoscccuxxv. Est autem plane 
corrupia lectio Malale qui 1a line libri vit scribit : 
Κατέσχεν ἡ βασιλεία ἤτοι τοπαρχία Μακεδόνων ἔτη 
χθ' ἕως τῆς βασιλείας τοῦ αὐτου Φιλίππου. χαθὼς 
σοφώτατος Εὐσέδιος ὁ Παμφίλου χρονογραφεῖ * Ma- 
cedunum dynastia usque ad Philippi regnum annos 
occupavit pci. Jam peveter quam quod Malala abun- 
dat erroribus, jamdiu monuit Ilodius (prolegom. ad 
Malal. cap. 25) eumdem falso quodam Eusebio usui 


d 


κε 


^" NN 
l. Caranus regnavit annis xxx. 
Il. Cenus annis xxvii. 
W. Tyrimmas annis xri. 
IV. Perdiecas annis xL vin. 
V.*Argeus annis xxxvii. 
VI. Philippus annis xxxi. 
Vil. /Eropas annuis xx. 
VIII. Alcetas annis xvin. 
Hujus xtate Cyrus Persis imperav. 
IX. Auryntas annis xxu, 
X. Alexander anuis xLiv. 
XI. Perdiecas annis xxui. 
All. Archelaus annis xxiv. 
XIII. Orestes annis i1. 
XIV. Archelaus annis 1v. 
XV. Amyntas anno 1. 
XVI. Pausanias anno 1i. 
X VII. Amyntas annis vi. 
XVIII. Argeus annis 11. 
XIX. Amyntas annis xvii, 
XX. Alexander anno 1. 
XXI. Ptolemzus Alorites annis it. 
XXII. Perdiccas annis vt. 
XXIII. Philippus aunis xxvi. 
XXIV. Alexander Philippi annis xir. 
CAPUT XXXVIII. 
Macedonum post. Alexandrum reges (1). 
* Porphyrii qualis nostri qui adversus nos »hi- 
tosophus erat (2). 


EUSEBII CHIONICORUM LIB. I, 


A 


C 


i78 

1. Post Alexandrum Philippi Macedonibus domi- 
nati sunt hi, Macedonis nimirum et Grzecia. Ma- 
cedonici regni. antequam id Romani exstinguercnt, 
hzc ratio fuit. 

Arideus Philippi et Philinnz Thessale, quem 
Macedones ob Philippieze familie studium Philip- 
pum nuncupaverunt, regemque post Alexandruin 
constituerunt, licet is ex alia (3) muliere natus es- 
set, ejusdemque dementiam exploratam haberent ; 
hie, ut diximus, in imperium successit centesima 
ac quarte decim: olympiadis anno altero. Nume- 
rantur ejus anni septem (4) : reguatum enim ab co 
est usque ad centesim:e quintz? decime olympiadis 
annum quartum, Porro Alexander filios reliquerat, 
Herculem e Marsine (5) Pharnabazi filia, et Ale- 
xandrum e Roxane Oxiartze Bactrianoruimn regis li- 
lia, qui obeunte Alexandro (6) Philippi , statim in 
regno Aridui lucem aspexit. 


2. Arideum Olympias occidit mater Alexandri 
Hanc autem, qu» Macedonibus imperabat, nec non 
utrumque Alexandri filium, sustulit Cassander Án- 
tipatri : et alterum quidem ipse per se confecii, 
alterum vero, qui erat e Marsine (7), a Polysper- 
chonte occidendum curavit : Olympiadem vero in- 
scpuliam projecit, seque in Macedoniz regno ma- 
gnopere confirmavit. Ex eo tempore czxteri quoque 
prafeeti, sublato jam Alexandri genere, regna sibi 
asseruerunt. Cassander uxorem sibi copulavit Thes- 
galonicam Philippi : exegitque regnans annos xix, 


() 'H Μαχεδονιχὴ βασιλεία ἀπὸ τῶν Tlopouolou τοῦ χαθ᾽ ἡμῶν φιλοσόφου. 

1. Μετὰ δὲ ᾿Αλέξανδρον τὸν Φιλίππου, Μαχεῤόνων ἐθασίλευσαν οἵδε τῆς Μακεδονίας xaX ᾿Ελλάδος. Ἡ τῶν 
Μαχεδόνων ἀρχὴ, ἄχρι τῆς ὑπὸ Ῥωμαίων χαταλύσεως, τοῦτον διέρχγη σε τὸν τρόπον. 

᾿Αριδαῖΐῖος ὁ. Φιλίππου xoi Φιλίννης τῆς Θεττκαλῆς, ὃν οἱ Μίαχεδόνες πόθῳ τοῦ Φιλίππου γένους Φιλίππον 


πκροσαγορεύσαντες βασιλέα ἀνέδειξαν 
εἶναι, διαδέχεται τὴν ἀρχὴν, ὥσπερ 
ἐπέζησε, γὰρ ἄχρι ἐχατοστῆς πεντεχαιδεχάτης ὁ 


{τ ᾿Αλέξανδρον, χαίπερ ἐξ ἑταίρας γεγονότα, χαὶ ἄφρονα συνειδότες" 
φαμεν, ὀλυμπιάδος τῆς ριδ' ἔτει δευτέρῳ. Λογίζεται δὲ αὐτῷ ἕτη ζ' ’ 
υμπιάδος ἕτους τετάρτου. 


Κατέλιπε δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος 


παῖδας, ἩΗραχλέα τε Ex Μαρσίνης τῆς Φαρναθάζου, ᾿Αλέξανδρόν τε Ex ἹΡωξάνης τῆς Ὀξυάρτου τῶν 


βάχτρων βασιλέως. 

2. ᾿Αριδαῖον μὲν οὖν Ὀλυμπιὰς ἔχτεινεν 
Κάττανδρος ὁ ᾿Αντιπάτρου ἀναιρεῖ, τὸν 
Ὄλυμπι 


fuisse, uti οἱ nonnullos preterea sequioris setatis 
?a:c9s, qua super re lege Hieronymum de Prato 
De Chron. Euseb. Dissert. part. m, ὃ 5. Sane ct 
renus p. 195 hec. scribit : Ὁ τοίνυν πολυμαθὴς 
οὙπτολυϊστωρ Εὐσέδιος, ἐν τοῖς χρονιχοῖς xavóat, 
t τῶν ᾿Αντιόχων xal Σελεύχων xai Πτολεμαίων, 


7a* «Ξὧν μετὰ τὴν Ex τῆς Βαδυλῶνος ἐπάνοδον χαθη- 


VG a μένων ἀρχιερέων διεξιὼν ἐν ἐπιτομῇ τάδε φησίν" 


Ü “γοῦν ᾿Αλέξανδρος ὁ τῶν Μαχεδόνων βασιλεὺς, 
ΧΞῶν Eco; ἄγων τῇ: βασιλείας, Δαρεῖον τὸν ᾿Αρσάμου 


ΧΕ ρευσάμενος, χαθεῖλε τὴν Περσῶν δυναστείαν, δια 


"Gasay ἀπὸ Κύρου μέχρι Δαρείου ἔτη 


σλ΄. Τῆς ob 
Y»v Μαχεδόνων βασιλείας χατασχούσης ἀπὸ Κραναοῦ 
ἕως ᾿Αλεξάνδρου ἔτη φιη΄, καὶ τούτου τελευτήσαντυς, 
'ν Βαδυλῶνι, διαδέχονται τὴν ἀρχὴν τῆς μὲν Maxs- 
δονίας Φ,ιππος, τῆς δὲ ᾿Λσίας ᾿Αντίγονος, τῆς δὲ 
Μιγύπτου Πτολεμαῖος ὁ Λάγου, τῆς δὲ Συρίας Σέλευ- 
XX ὁ Νιχάνωρ, x. τ. Δ. Eusebius, vir eruditissimus, 


, Bullarumque rerum cognitione nobilis, in chronicis 


tanonibus, de Antiochis, Seleucis, Ptolem«is, nec non 
dc pontificibus (Jud:orum) post reditum Babylone du- 
&itum gerentibus, breviter disserens, hec ait: lgitur 
Alexander Macedonum rex sezte regni sui anno, 
ticto Dario Ársami filio, Persurum imperium delevit, 


^ μῆτηρ ᾿Αλεξάνδρον. Αὐτὴν 6*, χαὶ τοὺς δύο παῖδας ᾿Αλεξάνδρου 
μὲν αὐτὸς φονεύσας, 
δὲ xal ἄταφον ἐχρίψας, ἀνεῖπεν ἑχυτὸν- δΙαχεδόνων βασιλέα. Καὶ ἀπὸ τοῦῦς χαὶ τῶν ἄλλων 


τὸν 


t Μαρσοίνης Πολυσπέρχοντα πείσας, 


uod a Cyro ad Darium annis manserat ccxxx. Jam 
tpsum. Macedonum regnum a Cranao ( $ive Carano ) 
usque ad Alexandrum annos pxvui duraverat. [Hot 
autem. Dal ylore mortuo, dominationem. excipiunt, 
Macedonie quidem Philippus. Asie aulem Antigonus, 


D ,Egypti Piolemeus Lagi, Syrie Seleucus Nicanor, 


ctc. 

(1) Hunc titulum nos supplemus. 

(2) Eusebius Prep. ev. ix, 10, scribit, τοῦ Πορ- 
φυρίου τοῦ xa0' ἡμᾶς, Porphyrii equalis nostri . 
lice utem loco Grzce est. Πορφυρίου τοῦ xa ἡμῶν 
φιλοσόφου, Porphyrii philosophi? adversarii nostri. 
Ármeniacus interpres utrumque expressit. Phi!o. 
sophicam Porphyrii ehronographiam memorat Ma- 
lala sub finem libri secundi, p. 67. 

(5; Interpres Arm. legisse videtur ἑτέρας, altera, 
pro ἑταίρας, scorto. 

(1) Cedex Arm. lic ccto, sed deinde septem. 

(5) In textu. Arm. Pliarsine, at in margine codi- 
c.s, Marsine, uti Grace. est, Vulgo dicitur Bar- 
sine. 

(6) Codex Arm., prcpe obitum Alexandri, etc. 

(7) Codes Arm. Phcrstue, 


159 . . 


EUSEDBII CIIRONICORUM LIB. I. 


(9. 


donec tabido morbo consumptus obiit, liujus tem- A Pyrrlio cognomento Ncoptotemo (SYoriunda crat. Is. 


pora protenduntur (computato illo item anno quo 
post Áridz:um Olympias regnavit) ab olympiadis 
sextx: decim:e supra centesimam anno primo usque 
ad olympiadis centesimze et vicesim:e annum tertium. 

3. Buic succedunt liberi sui Philippus, Alexan- 
der, atque Antipater, qui annis tribus mensibusque 
sex post parentem regnaverunt. EL primus quidem 
Philippus, qui Elatie mortem cum vita commuta- 
vit. Tum antipater faventem Alexandro fitio (1) 
Thessalonicam matrem interemit, confugitque ad 
Lysimachum, a quo etsi unam e filiabus in inatri- 
monium acceperat, nihilominus pari neci traditus 
est (2). Alexander autem, uxore ducta Lysandra 
Ptolemzi, coorto sibi bello cum minore fratre An- 


scplem iensibus Macedonia potitus est, centesima 
et vicesima tertie elympiadis anno secundo : octavo 
autem mense successit Lysimachus Agathoclis filius, 
ex Cranone Thessalus, atque ofíian Alexandfi sa- 
telles. Hic autem cum Thraci οἱ Chersonesi re- 
gno jam potiretur, proxima finitimzque regionis 
Macedonicz tyrannidem vi subita invasit (6). ἐς et 
Arsinox uxoris instinctu Agathoclem filium suum 
vita exuit, regnavitque a centesima el. viccsimae 
terti: olympiadis anni .alterius. mense quinto. us- 
que ad centesimz et. vicesimze quarte olyupiadis 
annum tertium, nempe annis quinque mensibusque 
sex, donec in Cori. planitie prxlio cxwsus est a Se- 
leuco Ási: rege, cognomento Nicanorc. 


tipatro (3), auxiliatorem invocavit Demetrium An- δ 5. Sed cnim illico post eam victoriam Ptolemaeus 


tigoni (4), cognomento obsessorem, a quo etiam 
occisus est. regnavitque apud Macedones Deme- 
trius, lgitur anni, quibus ἃ Cassandri liberis re- 
gnatum est, numerantur ab olympiadis centesitnze 
Οἱ vicesimw quarto anno usque ad centesima et 
vieesim:e prinxe tertium. 

4. Jam Demetrius postquam regnasset annis sex 
a centesinxe et vicesima prima olympiadis anno 
quarto, usjue ad olympiadis centesima et vicesi- 
nie terae annum primum, Pyrrhi Epirotarum re- 
gis viribus dejectus est. ltegnabat hic vicesimus 
tertius post Achillein Thetidis filium , censebatque 
a Philippi genere ad se imperium AMacedonic reci- 
dere, propter Olympiadem Alexandri matrem, quz 


eLago et Eurydice filia Antipatri natus, cogno- 
mento Ceraunus [id est. iracundia (7)], Seleucum, 
cujus beneficiis usus erat οἱ ad quem extorris con- 
fugerat, de medio toltit (8, et Macedoniam sibi 
vindicat. ldem tamen in prelio adversus Gallos 
obit (9), postquam anno uno ct mensibus quinque 
regnaverat,. Ejus ergo regnantis tempora a quarto 
anno centesima et vicesima qnarte olympiadis 
pertinent. usque ad mensem quintum anni primi 
centesima οἱ vicesima quint:e olympiadis. 

0. Ptolemzo successit frater ejusdem Meleager, 
cui tamen Macedoues binis mensibus exactis potes- 
tatem, qua indiguus visus est, abrogaverunt, accito 
rege Antipatro ex Cassandri fratre nato, filio nemge 


σατραπῶν ἔχαστος ἐθασίλευσε, τῆς ᾿Αλεξάνδρου γενεᾶς διεφθαρμένης. Γῆμας δὲ Θεσσαλονίχην τὴν Φιλίπξου, 
“βασιλεύων ἐπεθίω ἕτη (U^, χαὶ φθινάδι νόσῳ ἐπιπόνῳ (10) διελύθη. 

9. Τοῦτον διαδέχονται οἱ παῖδες, Φίλιππος, [᾿Αλέξανδρος], xaX ᾿Αντίπατρος, οἵτινες ἔτη τρία xoY μῆνας ς" 
ἐδασίλευσαν μετὰ τὸν πατέρα πρῶτος μὲν Φίλιππος, xal ἐν Ἐλατείᾳ ἀποθνήσχει. ᾿Αντίπατρης δὲ 
᾿Αλεξάνδρῳ τῷ παιδὶ συμπράττουσαν ἀνελὼν τὴν μητέρα Θεσσαλονέχην εἰς Λυσίμαχον ἔφυγε, χαὶ τῶν 
ἐχείνου θυγατέρων γήμας τινὰ, ὁμοίως ἀνῃρέθη πρὸς αὐτοῦ Λυσιμάχου. ᾿Αλέξανδρος δὲ γαμεῖ μὲν Λυσάνδρα" 
τὴν τοῦ Πτολεμαίον, πρός τε τὸν νεώτερον (11) ἀδελφὸν εἰς συμμαχίαν ἐπιχαλεῖται Δημήτριον τὸν ᾿Αντιγόνου, 
ὅτῳ Πομιορκητὴς ἣν ἐπώνυμον, ἀναιρεῖτσί τε ὑπ᾽ αὐτοῦ. Καὶ Μίαχεξόσιν αὑτὸς ἄρχει Δημήτριος. Τῶν οὐ» 
παίδων Κασσάνδρου τῆς ἀρχῆς ἔτη λογίζονται ἀπὸ τοῦ τετάρτου ἕτους τῆς ἑχατοστῆς [εἰχοστῆς ἄχρι] τοῦ 
τρίτου ἑχατοστῆς εἰχοστῆς πρώτης ὀλυμπιάδος. ᾿ ; 

4. Δημήτριον δὲ ἕξ ἔτη βαπιλεύσαντα Μαχεδονίας Πύῤῥος ἐχδάλλει τῆς Ἡπείρου βασιλεὺς, τρίτος χαὶ 
εἰχοστὸὺς ἀπ᾿ ᾿Αχιλλέως τοῦ Θέτιδος ὧν, ὡς ἂν αὐτῷ προσηχούσης τῆς ἀρχῆς μετὰ τὸ Φιλίππου γένος δι᾿ 
Ὀλυμπιάδα τὴν ᾿Αλεξάνδρου μητέρα, χἀχείνην ἐκ Πύῤῥ᾽υ τοῦ Νεοπτολέμου γενομένην. Ἑπτὰ δὲ μῆνας 
pes: Μακεδόνων" τῷ δὲ ὀγδόῳ τοῦτον Λυσίμαχος διαδέχεται ὁ ᾿Αγαθοχλέους Θετταλὸς ὧν ix Κρανῶνος, xal 
᾿Αλεξάνδρου γεγονὼς δορυφόρος, Θράχης δὲ τότε xal Χεῤῥονήσου βασιλεύων, εἰς γείτονα xal ὅμορον τὴν 
Μακεδονίαν ἐπιδραμὼν, διεδέξατο. Οὗτος "Apsiwón πεισθεὶς τῇ γυναιχὶ, ᾿Αγαθοχλέα τὸν υἱὸν Ex τοῦ ζῆν fpe, 
βασιλεύει δὲ Μαχεδονίας ἔτη &', xal μῆνας ς΄" ἡττᾶται δὲ ἐν τῇ περὶ Κόρου πεδίον μάχῃ τῇ πρὸς Σέλευχον 
τὸν τῆς ᾿Ασίας βασιλέα, ὅτῳ Νικάτωρ ἐπίκλησις ἦν, ὅτε χαὶ τοῦ ζῆν ἀπαλλάττεται. . 

9. Εὐθὺς δ᾽ ἐπὶ τῇ νίχῃ Σέλευχον Πτολεμαῖος ὁ τοῦ Λάγου xai Εὐρυδίχης παῖς τῆς ᾿Αντιπάτρου, t 
Κεραυνὸς ἐπίχλησις ἣν, εὐεργέτην τε ὄντα ἑαυτοῦ, xaX ἐκ φυγῆς ὑποδεξάμενον ἀνελὼν, ἦρξεν αὐτὸς Maxcté- 
σιν’ ὅσπερ Γαλάταις πολεμῶν ἀνῃρέθη, βασιλεύσας ἐνιαυτὸν χαὶ μῆνας ε΄. . 

6. Τὸν δὲ Πτολεμαῖον Μελέαγρος ὁ ἀδελφὸς διεδέξατο’ Μαχεδόνες δ᾽ αὐτὸν τῆς ἀρχῆς εὐθὺς ἐχύάλλουσιν 
ἄρξαντα δύο μῆνας, ὡς ἀνάξιον φανέντα" xa ἀντ᾽ αὐτοῦ ποιοῦνται βασιλέα ᾿Αντίπατρον ἀδελφιδοῦν μὲν ὄντα 
Κασσάνδρου, υἱὸν δὲ Φιλίππον, xaz' ἀπορίαν γένους βασιλικοῦ. Πέντε δ᾽ αὐτὸν xal τεσσαράχοντα ἡμέρας 


(1) Graece. παιδί, Armeniace puero. Sed (ilio di- C sentiens. Lege ct cap. 40, n. 3. At Armeniacus in- 
cenduin, quia Alexander puer non erat. L. terpres ait hie : cum neque Thracie neque Cherso- 
(2) Ita etiam Justinus xvi, 2; sed Pausanias ix, 7, nesi regno adhuc potiretur. 
Anlipatrum czsum ab ipso Alexandro tradit ; Dio- (1) Die potius fulinen. 
dorus Ecl. xxi, a Demetrio. (8) Lege Appianum Syriac. 62. 
(5) In textu Arm. codicis nostri nullum nomen (9) Ita et. Diodorus Eclog. xxii, 5, nec non Mem- 
est; at in ejus margine seribitur Ptolemaeo perpe- — non apud Photium cod. ccxxiv, 15. 
᾿ ram pro Antipatro, ut rei veritas postulat, et Syn- (10) Non legebat vocabulum ἐπιπόνῳ Arm. inter- 
cellus comprobat. pres. L. 
. (4) Codex Arm., mendose, Antipatri. (11) ὄνος hic additur Πτολεμαῖον, quod recte 
" Perperam Arm. cod., filio Neoptolemi. abest a codice Arimeniaco. 
6) Ita Graice se. habet locus eum historia con- 


101 . 


EUSEBIT CH RONICORUM ΚΠ. I, 


)03 


Philippi (1) : nequeenim aliuse regia stirpe reper- A ct vicesima» scext:e olympiadis obtinuit. Hic est qui. 


lus est. Is rerum potitur diebus quadrzginta et 
quinque, donec a Sosthene quodam pulsus est, 
quia ductando exercitui. impar videretur, DBrenno 
Gallo adventante hoste maximo (2). Illum (5) vero 
Macedones Etesiam (4) vocilaverunt, quia nempe 
etesi:e altero tanto temporis spatio flant. Sosthenes 
Brennum quoque profligavit , " rerumque summa 
duobus omnino annis administrata obiit. 

7. Exin Macedonia rege carebat, propterea quod 
Antipater οἱ Ptolenens et. Aridzeus rerum curam 
gerebant, ita tà:znen ut. nemo supremam  potesta- 
tem obtinercl ; scilicet à. Ptoleinmo (5) usque ad 
interregni finem, nempe a centesim» et vicesiuize 
quarte olympiadis anno quarto usque ad sextam et 


vicesimam supra centesimam. llinc. cognoscimus 


regnavisse Ptolemeum  Ceraunum anno uno cum 
mensibus quinque, Meleagrum mensibus duobus, 
Antipatrum quinque et. quadraginta diebus, So- 
&thenem duobus annis, reliquum vero tempus in- 
wi?Ccgno csse occupatum. 

8. Cum autem. Antipater reipublice: — insidias 
moliretur, Antigonus natus e Demetrio obsessorc 
illaque Antipatri filia iperii cepit habenas. Huic 
Conis Thessalis educato, ideoque Gonatz dicto, 

| ascribuntur regni anni omnino quatuor supra qua- 
draginta. Is enim Macedonia nondum sibi asserta, 
decimo jam auno regnabat, rex nimirum appellatus 
anno altero olympiadis vicesimze terti: supra cen- 
lesimam : tum Macedoniam primo anno centesima 


Gr:iciam valida manu sibi subdidit. Idem vitam 
prorsus ad tertium supra.octogesimum annum pro. 
duxit ; exslmctusque est centesimze et. tricesimze 
quinte olympiadis anno primo. 

9. Huic successit filius Demetrius, qui Libyam 
quoque universam subegit, Cyrenemque obtinuit ; 
bisque patrie ditioni additis, monarchiam lecit, 
atque annis decem domünatus est, ducta uxoro 
captiva quadam cui nomen fecit Aureolze , dc qua 
filium suscepit Philippum, illum scilicet qui primus 
cum Romanis beMo certavit, ct Macedonicz calami- 
tatis causa fuit. 

10. Jam vero Philippi patre orbati tutelam. ges- 
sit quidam ex regali gencre, cognomento Phu- 
scus (6), qui mox propter tutelam :equo jure admi- 
nistratam rex constitutus est, Aureola quoque col- 
locata eidem in matrimonium. Is tamen filios, quos 
ex Aureola suscepit, haud aluit, ut imperium Phi- 
lippo fraude procul asservaret, quod vita excedens 
in eum trans'ulit. Demetrius (7) cognomento Pul- 
cher inortuus est anno altero olyinpiadis tricesim:e 
sext supra centesimam. Regnum deinde pervenic- 
bat ad Philippum, cujus curator et custos przdi- 
ctus Antigonus erat, qui quidem centesimze tricesi- 
na nona olympiadis anno quarto diem supremum 
obiit, postquam annis duodecim (8) curatorem cge- 
rat, ct duobus vixcrat cum quadraginta. Jam Phi- 
lippus custode remoto regnum auspicatus est cen- 
tesima et quadragesima olympiade, tenuitque annis 


&oyovta Σωσλένης τις τῶν δημοτιχῶν ἐξελαύνει ὡς ἀδύνατον στρατηγεῖν, Πρέννου τοῦ Γαλάτου ἐπιόντος 

τ οσούτου πολεμίου. Καὶ αὐτὸν οἱ Μαχεδόνες "Etncíav ἐχάλεσαν, ὅτι χρόνῳ τοσῷδε οἱ ἐτησίαι πνέουσι. 
ουτθένης δὲ Βρέννον ἐξελάσας, καὶ ὅλων δύω ἑτῶν προστὰς τῶν πραγμάτων ἀποθνήσχει. 

1. Καὶ γίνεται ἀναρχία Maxzóóst, διὰ τὸ τοὺς περὶ ᾿Αντίπατρον χαὶ Πτολεμαΐον χαὶ 'Δριδαΐον ἄντ - 

ποιεῖσθαι μὲν τῶν πραγμάτων, ὁλοσχερῶς ὃὲ μηδένα προστῆναι" ἀπὸ δὲ τοῦ Πτολεμαίου ἐπὶ τὸ τέλο: τὴς 

ναρχίας, τοῦτ᾽ ἔστιν ἀπὸ ρχδ' ὀλυμπιάδος ἕτους τετάρτου, ἄχρι τῆς pxc', Πτολεμαΐου μὲν τοῦ Κεραυνηῦ 

K - ταυτὸν χαὶ μῆνας ε' ἄρξαντος, Μελεάγρου δὲ μῆνας 0, ᾿Αντιπάτρου δὲ ἡμέρας με’, Σωσθένους δὲ ἔτη €, 


3a τοῦ λοιποῦ χρόνου εἰς ἀναρχίαν λογισθέντος. 


8. Τοῦ δ᾽ ᾿Αντιπάτρου τοῖς πράγματιν ἐπιδουλεύοντος, ᾿Αντίγονος ὁ Δημητρίον τοῦ Πολιορχητοῦ καὶ 


*b03; τῆς ᾿Αντιπάτρου θυγατρὸς vibe, μετα ποιεῖτα: τ 


ς ἀρχῆς, 


ς £v Γόγοις τῆς Θετταλίας γενόμενός τε xal 


τἜΞραφεὶ; Γονάτας ἐπεχαλεῖτο. Λογίζεται δὲ αὐτῷ τὰ πάντα ἔτη τῆς βασιλείας τέσσαρα χαὶ τεσσαράχοντα’ Tv 


—X 1p βασιλεὺς xal ποὶν τῆς Μαχεδονίας κρατῆσαι, ὃ 
γχρατῶς χειρωσάμενος. Καὶ βιοῖ μὲν τὰ πάντα ἕτη τρία καὶ ὀγδοήκοντα, τελευτᾷ δὲ τῆς ρλε’ 


τει προύτῳ. 


9. Ὃν δ:ιαδέχεται υἱὸς Δημήτριος, ὃς καὶ πέσαν τὴν Λιόϑην ἔλαδε, Κυρήνης 


λοις ἕτεσι δέχα πρότερον. Οὗτός ἐστιν ὁ τὴν ᾿ Ἑλλάδα 
υ 


μπιάδος 


χράτησε, χαὶ χατέσχεν 


, 


ve 6 
&zov δέχα. Γήμας δέ τινα τῶν αἰχμαλώτων, xal Χρυσηΐδα προσειπὼν, Φίλιππον ἐξ αὐτῆς ἔσχεν τὸν πρῶτον 
-πτολεμήσαντα Ῥωμαίοις, xai χακὼν αἴτιον Μαχεδόσι γενόμενον. 2o . Ε 
10. Φίλιππον μὲν οὖν ὀρφανενόμενον ἐπετρόπευεν ᾿Αντίγονος ἕτερος Ex τοῦ βασιλείου γένους, t Φοῦσχος 
ἐπώνυμον ἦν. Δίχχιον 6x Φοῦσχον εἰς τὴν ἐπιτροπὴν ὁρῶντες οἱ Maxsbóvez ἐστήσαντο βασιλεύειν, xol τὴν 


"- v 


Χρυστῖδα αὐτῷ &oyuosav. Ὃ 65, πχίδων γενομένων Ex τῆς Χρυπσηΐδος, οὐκ ἀνεθρέψατο, τὴν ἀρχὴν τῷ Φιλίππῳ 


D 


« 


πχραδώζων, ᾧ δὴ χαὶ παρέδωχεν ἀποθνήσχων, ἐπιτροπεύσας μὲν ἐπ᾽ ἔτη ιδ΄, ζήσας δὲ πάντα ἔτη p6. 


(1) HicPhilippss Alexandro Magno venenum pro- C quotannis certo tempore exoriuntur : ἔτος enim Gre- 


pinasse fertur. Vile Justinum xu, 14. 

(2; Lege Diodorum Ecl. xxii, 15. Interpreg Arm., 
perperam, dum Drennus Galata ejusmodi bello im- 
minens superveuit. | 

(3) Antipatrum Püilippi. 

(4) Interpres Árin., annuum vocitaverunt, quia al- 
(ero tanto tempore ventus annuus flat. Scd retinenda 
propria appellatio etesia. Jam de etesiis lvgiuus 
Ástronom n, 4 : Aristenus Apcllinis et Cyrenes filius 
petii a. parente... quem Deus jubet a. Jove petere, ul 
qiotemporc cauicula exoriretur, cies quadraginta ven- 
Eon daret, qui «δι cuniculn mederetur, (Quod jus- 
sung ÁAristarits confecit, e! cb Jove impetravit wu ete- 
»€ [arent : quas nonnulli etesias dixerunt, quod 


x 


ce, aunus est Latine. 

(5) Interpres Arm., a Ptolemeis. 

(6) Etenim nomen erat Antigonus, ut infra. Huic 
cognomentum quoque adhzsit Επίτροπος, Tutor. 
Vide Atlienzum ed. Casaub. p. 251. 

(7) lta codex "Arm., in. textu. Demetrius ; sed in 
margine Demetrii filius. Tum locus etiam in se- 
quentibus a Grwco, uti nunc est, textu recedit. 

(8) {τ et Syncellus p. 497 B. Quanquam Diodo- 
rus apud eumdem dicit 1x, «quoe vera sententia est. 
Etenim ab Antigono Lad. Philippum feerunt. anni 
xix, quortin. decem occupavit. Demetrius Pulcher, 
ix Phuscas tutor. In. postirore Eesebü libro scri- 
lintur xv. 


463 


EUSETIT CIHRONICORUM LIB. I. 


164 


quadraginta duobus. Obiit denique secundo anno A quidem Macedonici, usque ad tempus quo id. tri- 


oiympiadis centesim:e. ct quinquagesiiuz (1), aunos 
Octo et quinquaginta natus. 

41. Philippi filius Perseus , Demetrio fratre in- 
terfecto, annis decem cum mensibus octo regnavit. 
Namque centesima οἱ quinquagesime  secundz 
olynipiadis quarto auno Lucius ZEmilius Macedo- 
nicas vires ad Pvdnam fregit (2); Perseus autem 
primum in Samothraciam confugit (5), mox se 
hostibus sponte dedidit, transiatusque Albam sub 
custodia vitam agebat, doncc post quinquennium 
decessit. 

19. Macedonum res sub eo finem acceperunt : 
quanquam adhuc Romani liberis illis suique juris 
esse permiserunt, honoris ergo dignitatisque pro- 
pter famam eximiam gloriosi victoriosique imperii 
Maccdonun;. 

15. Sed euim post decimum nonum annum, qui 
fuit centesimze et quinquagesim:e septim:e olympia- 
dis tertius, Andriscus quidam falso se Perse: fllium 
dictitavit, ascito etiam Philippi nomine, unde et 
falsus Philippus vocatus est. Is ope Thracum fre. 
tus Macedonis dominatum occupavit, tenuitque 
anno uno, donec pr:elio superatus ad Tliraces con- 
fugit, a quibus proditus, Romain vinctus traduci- 
tur. 

14. Tunc demum Romani spretos (4) Macedones, 
«ui Philippo studuissent, stipendiarios eos fecerunt 
centesim:;e et quinquagesimam septimz olympiadis 
auno quarto. [taque post. Alexandrum (ὃ), regni 


buto. subjectum est, atque ad Romanorum domíi- 
natum, ἃ centesiixe nempe οἱ quartz? decimae olym- 
piadis anno altero ad centesim: et quinquagesimae 
septimx olympiadis annum quartum, nuinerantur 
omnino olympiades quadraginta tres eum duobus 
annis; summa autem annorum est CLIXIV. 


45. Reges vero Macedonum post Alexandrum 
Philippi fuerunt hi: 


I. Aridzeus, idemque Philippus, annis ΥἹΙ. 

II. Cassander annis x!x. 

Il. Cassandri filii annis r1, mensibusque v1. 
IV. Demetrius obscessor annis vi. 

V. Pyrrhus mensibus vn. 


B Vl. Lysimachus annis v, mensibusque v. 


Vil. Ptolemzus, idemque Ceraunus, anno 1, men- 
sibusque v. 

Vill. Meleager mensibus i. 

IX. Antipater Lysimachi (6) diepus xLv. 

X. Sosthenes annis 11, 

XI. Interrcegni anui it. 

XII. Antigonus Gonatas annis xxxiv (7). 

XIII Demetrius (8) annis x. 

XIV. Antigonus Phuscus annis x1. 

XV. Philippus annis ΧΕ]. 

XVI. Peiscus annis x, mensibusque vui. 

XVII. Libertatis cum legibus propriis anni xi&. 

XVII. Falsus Philippus anno 1. | 


Post quos Romani. 


᾿ Ὁ δὲ τοῦ Δημητρίου υἱὸς, ὃν οἱ Δ χχεδόνες Καλὸν ἐπωνόμαξον, χωρὶς τοῦ ἐπιτρόπου ἀπὸ 9 b ὁλυμπιάδος 
(9 


ἄογειν Ἦρξατο" xal ἐδασίλευσεν ἕτεσιν ὅλοις δύο xaX μ'" τελευτᾷ δὲ δευτέρῳ ἔτει τῆς ρν’ 


«à ὅλα βιοὺς ἕτη. 


4 


νμπιάδος, vr 


41. Περσεὺς δὲ υἱὸς τοῦ Φιλίππου ΔΥ, μήτριον τὸν ἀδελφὸν ταῖς πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ διαδολαΐῖς ἀποχτεί- 


νας, βασιλεύει ἔτεσι δέχα χαὶ μησὶν ὀχτω. 
ποὺς Μαχεδόνας περὶ τὴν Πύδναν εἷλεν χατὰ χράτος. 


παρέδωκεν ἑαυτὸν δέσμιον τοῖς πολεμίοις, χἀχεῖθεν εἰς 


*EAEUTÓ. 


πὶ γὰοτ 


ἧς ρνδ’ ὀλυμπιάδος τοῦ τετάρτου ἕτους Λεύχιος Αἰμίλιος 


ρσεὺς δὲ εἰς τὴν Σαμοῦρᾳχην ἔφυγεν, εἶτα ἐχουσίως 
Αλόην μετατεδεὶς xal τηρούμενος μετὰ πέντε ἔτη 


12. Τὰ δὲ τῶν Μαχεδόνων ἐπὶ τούτου χατελύθη. Καὶ αὐτοὺς Ῥωμαῖοι τότε αὐτονόμους ἀφῆχαν, αἰδούμενοι 


δόξαν ἀγαθὴν χαὶ μέγεθος ἀρχῆς τῶν Μαχεδόνων. 


135. "Exec δὲ ἐννεαχαιδεχατῳ ἐπὶ τῆς pvo! ὀλυμπιάδος, εἰς ἔτος τρίτον. ᾿Ανδρίσχος τις υἱὸν ἑαυτὸν Ψευσά- 
μενος εἶναι Περσέως, καὶ Φιλίππον ἑαυτὸν uezovop.ásac, παρ᾽ ὃ xal ῬῬευδοφίλιππος ἐκαλεῖτο, κρατεῖ Μαχεδο- 
νίας, Θρᾷχας λαθὼν συμμάχους. "Evwautóv δὲ χρατήσας, ix παρατάξεως μὲν ηἡττηθεὶς] φεύγει εἰς τοὺς 
Gpixac, ἔχδοτος δὲ παρ᾽ ἐκείνων δοθεὶς ἀναπέμπεται δέσμιος εἷς τὴν Ῥώμην. 

14. 'ῬῬωμαῖοι δὲ Μαχεδόνας ἀχαρίστους γενομένους, διὰ τὸ συλλαβέσθαι τῷ Ῥευδοςιλίππω, ὑποφόρους 
ἐποίησαν, ἔτει τετάρτῳ τῆς ρνζ’ ὀλυμπιάδος. Γίνονται οὖν μετὰ ᾿Αλέξανδρον τὸν μέγαν, ἀπὸ τῆς ριδ' ὀλυμ- 
πιάδος ἕτους δευτέρου, ἄχρι τῆς ρνζ' τετάρτου ἔτους, ἐν (p χατεδουλώθησαν Μαχεδόνες, τὰ πάντα ἕτη ροδ'. 


15. ᾿Αριδαῖος, ὁ xal Φίλιππος, ἔτη ζ΄. 

Κάσσανδρος ἔτη ιθ’. 

Κασσάνδρου παΐδες ἔτη Y', μῆνας ς΄. « 
Δημήτριος ὁ πολιορχητὴς ἔτη ς΄. 

Πύῤῥος μῆνας ς΄ (10). 

Λυσίμαχος ἔτη s', μῆνας ε΄. 

Πτολεμαῖος ὁ Κεραυνὸς ἕτος a', μῆνας ε΄. 
Μελέαγρος ἔτος a', μῆνας 6'. 

᾿Αντίπατρος Λυσιμάχου ἕτος a' (11 ἐρας με'. 
Σωσθένης ἔτη 9. i s o (Π}, pens μ 


(1) Textus Armenius et Grzecus cux ; sed delevi- 
mus utrobique none. Lege caput 39, n. 5, οἱ poste- 
riorem librum. 
^. (9) Interpres Arm., inficcte, Leucippus et Acilius 
Macedonum Pydanie partes vatide ceperunt. 

(5) Lege Diodorum Excerpt., eJ. Wesscl, t. 1l, 

. 916. 


(4) Grece ingratos. 
[5) Grace, Alexandrum Maguu:a. 


'Avayplag Ezoz a^, μῆνας 8’. 
᾿Αντίγονος ὁ Γονάτας ἔτη λδ΄. 
Δημήτριος ὁ χαλὺς ἔτη v. 
᾿Αντίγονος ὁ Φοῦσχος ἔτη t6". 
Φίλιππος ἔτη n6. 
Περσεὺς ἔτη v, μῆνας η΄. 
Αὐτονομίας ἔτη ιὖ'. 

Go i SogDar mos Exo; α΄. E Scaligeri excerptis p. 


(6) tà. étiam Grece. Verum superius ὃ 6, hie 
Antipater dicitur Philippi filius. 

(7) Codex Arm. xxxii, sed facilis litterarum ha- 
rum confusio. 

(8) Deest in cod. Arm. pulcher. 

(9) Textus, vit diximus, editus, pv)'. 

(10) Scribe ζ΄. 

(11) Dele Exo; α΄. 


165 
CAPUT XXXIN. 
Tlressalorum reges. 

4. Thessali et Epirote diu paruerunt iisdem qul 
Macedonibus pr:xsidebant; a Romanis autem liber- 
tatem cum jure utendi suis legibus adepti sunt 
post Philippum in Thessalia armis Titi Romano- 
rum ducis profligatum (1). Sed et ipsi demum sti- 
pendiarii Romanorum facti sunt eadem qua Mace- 
dunes causa. 

2. Scilicet post obitum Alexandri his quóque 
Aridzeus, qui et Philippus, imperavit annis se- 
ptem. [luic successit Cassander Epirotarum et 
Thessalorum rex. annis novemdccim. Tum Philip- 
pus ejus filius mensibus (2) quatuor. Deinde et hu- 
jus fratres Antipater οἱ Alexander annia duobus 

mensibusque sex. Item Deinetrius Antigoni (5) an- 
nis sex totidemque mensibus. Postea Pyrrhus (3*) 
$nuis quatuor totidemque mensibus. Deinde Lysi- 
machus Agathoclis annis sex. Mox et Ptolemzus, 

«xnomento Ceraunus, anno uno moensibusque 

quaque : quem excepit Meleager mensibus duo- 

bus: post quem Antipater Lysimachi (4) quinque 

e quadraginta diebus : post quem Sosthenes anno 

680. Consecutum est interregnum duobus annis et 

mensibus totidem. Exin dominatus est Antigonus 

Demetrii annis triginta quatuor, mensibusque duo- 

bus. Circa hos annos Pyrrhus receptis in deditio- 

nm Ántigoni copiis, paucisque locis potitus, prae- 
lio deinde Derdii (5) 4 Demetrio filio Antigoni de- 
bellatus est, rebusque exutus (6). Brevi tempore 
post, exstincto Antigono, regnavit ejus filius Deme- 
lius annis decem. P'ost hunc Antigonus Demo- 
tii (7) ejus, qui Cyrenem profectus est (8), et 

Olympiadis (9) filixe Polycleti Larissa, annis no- 

ven. Hic Achaeis suppetias validas ferens Cleome- 

mm Lacedeimonum tyrannum przlio superavit, 

Spartanosque libertate donavit, ac divinos prope 

bonos apud  Achzorum gentem —promeritus 

et (10. Post hunc Philippus Demetrii regnavit 
ànais xxii. cum mensibus ix : tuin przlio in Thes- 
salia ἃ Tito duce Romani exercitus debellatus est. 

ἃ Romanis autem libertatem potestatemque utendi 

suis lecibus acceperunt Thessali iteinque reliqui 

Crzci qui vectigal Philippo pendebant. 

V Εἰ primo quidem anno nulli principes in 


3 (1) L egendus- Livius xxxii, 10 sqq., tum xxr, 
j IX X iv, 4. 

E Codex Arm. hic arnis, sed inferins mensibus. 
(5) Codex Arm. Antipatri, quod vitium emenda- 
"us 249, n. 4. 


EUSEDII CIHRONICORUM LIB- I. 


Ὁ Xl. Sosthenes anno t. 


1C6 


A Thessalia fuerunt; deinceps vero principes 5811 


suffragiis publicis legi coeperunt. Primus autem 
creatus est Pausanias Echecrati, Pherzeus. Beinde 
Amyntas Cratetis, Pierius, quo imperante Titus 
Roman reversus est. Deinde /Eacides Callie me- 
tropolitanus. Deinde Epidroinus Andromachi, La. 
risszieus, mensibus octo; reliqua autem ejus anni 
parte Eunomus Polycleti, Larisseus, mensibus 
quatuor. Posthinc Eunomus anno uno. Deinde 
ZEacides Calliz? metropolitanus iterum. Deinde Pra- 
vilus (11) Phaxia, Scotuszus. Deinde Eunomus ἢο- 
lycleti, Larissa»us, iterum. Deinde Androstlhenes 
Idalii, Gyrtonius (12). Deinde Thrasymachus Alexan- 
dri, Atracius. Deinde Laontomenes Damothonis, 
Pher»us. Deiude Pausanias Damotbonis. Deinde 


Β Theodorus Alexandri, Argivus (13). Deinde Nicocra- 


tes Phaxini, Scotuszxus. Deinde Hippolochus Ale- 
xippi, Larisszus. Deinde Cleomachides OEnei, La- 


Arisseus. Deinde Phyrinus Aristomenis, Gomphiensis. 


4. Eo anuo Philippus rex obiit in Macedonia, 
potestate in filium Perseum translata. Is Thessalis 
iinperaverat, ut dictum est, annis viginti (14) tribus 
cum mensibus novem, Macedonibus autem annis 
omnino quadraginta duoluüs et mensibus novem. 
Jam vero a centesima et quart: decima olympia- 
dis anno altero, quo tempore rebus prawpositus est 
Philippus (Arideus), usque ad Philippum Demetrii 
exstinctum, cujus obitus incidit in centesima ct 
quinquagesimz olympiadis annum alterum eum 
quinque mensibus, conflantur anni cxLiv, men- 
sesque v. 

5. Thessalorum regum summa: 

l|. Aridzus, idemque Philippus, annis vii. 

]l. Cassander aunis xix. 

Ilf. Philippus mensibus 1v. 

IV. Antipater (15) et Alexander annis i1 et men- 
sibus vi. | 

V. Demetrius annis vi ct mensibus vi. 

VI. Pyrrhus annis in (16) et mensibus iv. 

VII. Lysimachus annis vi. 

VIII. Ptolemaeus, idemque Ceraunus, anno 1 et 
mensibus v. 

IX. Meleager mensibus 1. 

X. Aniipater diebus xLv. 


* 


λίππῳ, xal μητέρι αὐτοῦ συνοιχῶν, Philippi patrue- 
lis et vitricus. 
8) Videsis cap. 38, n. 9. . 
9) Demetrii uxor erat Phthia; ergo Olympias 
concubina. Neque huc trahenda videtur Olympias 


3. ctiam col. uc * ἡ - 
s ul Pyrrhus. Ma. est etiam in Veneta editione; — Pyrrhi epirotz regis filia, quz Demetrii auxilium 


rhi Ymen scribendum oinuino est Alexander Pyr-— imploravit, teste Justino xxvin, 1. 
C as;, (10) Hzc de Antigono late przedicant Polybius 1, 
(4) Rursus videtur dicendum Philippi. Wide — 70; Livius xv, 54; Pausanias u, 9, vr; 16; vu, 7" 


Sup. c 
(S) Ol. 159, n. 6 


virt, 8; Justinus xxvii, 3,4, et Suidas. 
idetur dicendum Argis. 


11) Inferius, Praviles. 
p gendi sunt Justinus xxv, et Plutarchus in 19) Ita in margine codicis Arn'.:at in textu Gor- 
"rho. Jam si scribas superius Argis, dices hic — tonius. Num Gortynius? 
UG ne hunans exutus. 


(15) Puta ex Argis amphiloehicis. 

^ lumerito. igitur hie Antizonus videbatur Al- 14) Deest hic riginti in cod. Arm. 

€ vel dias fteineccio Monarch. tert. p. 129. A t Codex Árm., Antigonus. 
Aun va, 7, dicitur Antigenus. ἀνεψιὸς τῷ Φι- (16) Superius iv. 


168 


107 EUSEDIT CIIRONICORUM LIT. T. 
xil. Interregzui anni t1 et menses i. A 2. Ejus vero fitins Demetrius, fuga se proripiens 


Xlll, Antigonus annis xxxi (1) et mensibus in. 
XIV. Deinctrius annis x. 

XV. Antigonus annis ix. 

XVI. Philippus annis xxun et mensibus ix. 

6. Deinde copiarum duces hi : 


l'ausanias, Laontomenes, 
Amyntas, Pausanias (iterum — vcl 
Aaeides, alter), 

Epidromus, Theodorus, 

Eunomus, Nicocrates, 

Aacides iterum, Ilioppolochus, 

Praviles, | Cleomachlides, 
Éunomus iterum, Pliyrinus, 

Androsthenes, Philippus (2). 
Thrasymaclus, 


CAPUT XL. 
* Asianorum et Syrorum reges (5). 

4. Cum Philippus Aridaus sextum jam regni an- 
num exigeret, centesimze et quintze. decimae. olym- 
piadis tertio anno, Antigonus primus imperavit 
Asiaticis annis xvin, donec octogesimo sesto zta- 
tis anno consumptus est. Ilie omnium regum per 
id tempus multo horrendissimus fuit, periitque in 


Fphesun, saluti consuluit, Asia cuncta ab eo defi- 
ciente. llic quidem omnium regum acerrimus in 
ebsidendis urbibus visus est, ideoque Obsessoris 
cognomen retulit. Regnavit annis septemdecim, 
vixit omnino quatuor supra quinquaginta.  Cen- 
tesimz vicesimze olympiadis primo anno cum pa- 
tre regnaverat jam biennio, quod item tempus ad 
annos ejus imperantis scptemdecim pertinct. Ca- 
ptus à. Seleuco ductus est in Ciliciam (5) centesi- 
mz et vicesimz  olympiadis quarto anno, atque 
apud illum regio more in liberali custodia habeba- 
tir, donec quarto anno olympiadis vicesim:ze quar- 
t€ supra centesimam obiit. Hunc exitum Antigoni 
et Demetrii res habucrunt. 

9. Jam vcro Lydorum regionibus, qux: ad Thra- 
ciam pertinent, imperavit Lysimachus (6), supe- 
rioribus autem partibus Syrisque (7) Seleucus : 
quorum uterque jam inde a primo anno olympiadis 
centesimi et quart». decimze eas dominationes οὗ» 
tinuit (8). Sed cnim Lysimachi res (9) prxtermit- 
tere satius est ; ἃ Seleuco autem quid quave ra- 
lione actum sit narrabimus. 

4. ** ZEgypti rex primus Ptolemzus veterem Ga- 


zam delatus Demetrium Antigoni filium prelio su- 
peravit (15) : quo facto regem Syriz οἱ superioribus 
partibus Seleucum imposuit. Tum vero Seleucns 


Phrygia, exercitibus (4) cunctis, qui ab eo sibi ti- 
mebant, in eumdem irruentibus centesima et ἀ6- 
cime nonae olympiadis quarto anno. 


, "Asla; xal Συρίας βασιλεῖς οἱ μετὰ τὸν μέγαν ᾿Αλέξανδρον. 

. Φιλίππου τοῦ ᾿Δριδαίου ἕκτον ἔτος χατάγοντος τὴν βασιλείαν ἐπὶ τῆς ἑχατοστῆς πεντεχαιδεχάτης ὄλυμ- 
πιάδος ἔτει τρίτῳ. ᾿Αντίγονος ὁ πρῶτος ἐδασίλευσε τῆς ᾿Ατίας, xaX Ἦρξε μὲν ἔτεσιν ὀχτωχαίδεχα, τὰ πάντα 
βιώσας EE xal ὀγδοήχοντα' φοβθερώτατος δὲ τῶν τότε βασιλέων γέγονε, xal θνήσχει περὶ τὴν Φρυγίαν, 
πάντων αὑτῷ διὰ φόδον τῶν δυναστῶν ἐπιθεμένων, τετάρτῳ ἔτει τῆς ἑχατοστῆς ἐννεαχαιδεχάτης ὀλυμ- 
χιάδος. ' 

2. Ὃ δ᾽ νἱὸς αὐτοῦ Δημήτριος φυγὰς εἰς τὴν “Ἔφεσον διεσώθη, xxl τῆς ᾿λσίας ἁπάσης ἀποσοαλεὶς, πάν- 
τίον δεινότατος βασιλεὺς ἔδοξεν slvat ἐν τῇ πολιορχία “ ἀφ᾽ οὗ δὴ xal Πολιορκητὴς ἐπεκλήθη. βασιλεύει δὲ 
κοὶ αὐτὸς ἕτη «.'. l'orphyrius in Scaligeri excerptis p. 61. 
Λείπει ztoAAd. 


(7) Πτολεμαῖος ὁ Λάγου πρῶτος τῆς Αἰγύπτου μετ᾽ ᾿Αλέξανδρον βασιλεύσας Ez μ'. ἐλθὼν εἰς Παλαΐγαξαν 
σονάπτει μάχην Δημητρίῳ τῷ ᾿Δλντιγόνου" χαὶ νιχήσα:, ἀναδείχνυσι Σέλευχον βασιλέα Συρίας xai τῶν 
ἄνω τόπων. Σέλευχος δὲ ἀναδὰς μέχρι Παθυλῶνος xal χρατήσας τῶν βαρύάρων, βασιλεύει ἔτη λθ’ " διὸ xal 
Νικάνωρ ἐπεχλήθη. Ab excerptis Scaligeri p. 53. | 

(1) Superius annis. xxxiv. 

(3) Hic Philippus desideratur superius ὃ 2. Intel- 
lige autem falsum Philippum. 

(3) De suceessoribus. Alexandri lege llerony- 
muin ad Danielem, ct prisertim. de. Syrie regibus 


Syri? el Assyrie haud infrequens confusio cst in 
libris, partim vitio librariorum, partim ipsorum 
auctorum vi] errore. vel. voluntate. Neque nobis 
pritermittenda sunt. quie hac super. appellatione 
uradunt veteres. Herodotus quidem vti, 635 : "Y 
et de Ptolem:;is. ldem citat Porphyrium, Poly μὲν 'Ἑλλήνων ἐχαλέοντο Σύριοι, ὑπὸ δὲ τῶν Bap- 
bium, etc. De Syrie regibuslegesis etiam Polychro- C 62otov ᾿Ασσύριοι ἐχλήθησαν * quos Greci vocabant 
nium a me editum αὐ Daniel. cap. xi, prasertim ^ Syros, eos barbari Assyriorum nomine indigitabant. 
quia is Porphyrio quoque utitur. livginus Fab. ccuxxv : Semiramis Dercelis filia in 

(4) Griece, dynastis. quie vera. lectio videtur. I1-— Syria Babylonem (condidit). Quare ἃ Plutarcho in 
lam etiam confirmant excerpta inea Vaticina. Dio- — Amatorio, t. ]l, p. 753, Semiramis dicitur Syra. 
dori. ᾿ mE Sed et Justinus ]. 1, Assyrii, qui postea Syri. dicti 

(5) Captus cst Demetrius in Cilicia, sed in Syrie — sunt. Lege eumdem etiam xvin, 35. Denique [liero- 
Chersonesum deportatus, ut certe. Plutarchus ἃ nymus in Isai. xix, 95 : Doctus lector veteres revol- 
in Demetrio. vat historias, et ab Euplirate usqueud Tigrim, omnem 

(6) Thracix utique rex fuit Lysimachus ; verum- — íi medio regionem Assyriorum fuisse. cognoscat. 
taàmen Lydis imperavisse Meleagrum vel Menan- — Ergo quos veteres Ássyrios, nunc nos vocamus Syros. 
drum, auctores suut Diodorus xvin, 5, nec non De-. Quem locum IHlieronymus ab. Eusebii nostri opere 
xippus apud Photium cod, Lxxxit. homonymo, nempe comm. in Isaiam sumpsit. 

(ἢ Syria. in. utraque. provinciarum  tributione (8) Seleucus, ut diximus, in secunda tantum 
Laomedonti decreta tuit. Quare haud scimus an hic — tributione quam fecit Antipater, provinciam regen- 
intelligenda sil. Assgria, quam Stephanus diserte dam obtinuit. Verum ut. Eusebius, ita etiam fere 
definit regionem circa. Babylonem. Sed vide poste-. loquitur Josephus Autiq. xn, 1. 
rioregi Eusebii librum ad olympiadem c&vu.. Baby- (9) llas legesis apud. Pausaniam Attic. cap. 9 
lonia autem. Seleuco obtigit, uti tradit Arrianus — et 10. 
apud Photium cod. xcu, p. 225. Jam vocabulorum (10) Legendus Diodorusxix, 80 seqq. 


169 


EUSEBIS CH RONICORUM LiB. [. 


ιπ| 


haer barbaros ulterius provectus, victoria regnum A οἱ tricesimz octave olvympiadis, at4ue ita an- 


confirmavit. e^x eaque dictus est Nicanor (1) (seu 

vicler), sceptroque potitus est annis triginta duo- 

bus, orsus videlicet a centesima et. decimae septi- 

m:e olympiadis anno primo (2), desinensque in 

centesimie et vicesim:;e quarte annum. quartum, 

vita ad annum usque septuszesimum quintuimn pro- 
ducta, quo insidias a familiari Ptolemzi, cogno- 
mento Cerauni, passus interiit. 

9. Successit filius Antiochus ex Apame perside, 
qui appellatus est Soter (5) (nempe servator). Hic 
centesim:e el vicesima nonse olympiadis anno 
primo obiit, postquam annis Lxiv vixerat; regna- 
veral autem annis xix, a centesimz οἱ vicesima 
quint:e olympiadis primo anno, usque ad tertium 
vicesima? nonz supra centesimam. Nati sunt ei e 
Siratonice Demetrii masculus Antiochus et feminz 
Stratonice atque Apame, quarum Apamem Ma- 

[15 (4) duxit uxorem. Stratonicem autem rex Ma- 

cedonize Deinetrius., 

ὃ. Praedicto Antiocho Soteri vita functo succes- 

sit in imperium Antiochus, cognomento Deus (5), 
o$uS ἃ centesima el vicesimz nona olympiadis 
("arto anno, vitamque annis adhuc xv (6) propa- 
Fus. Implicitzs in morbum decessit Ephesi cente- 
fimze εἰ tricesimz quintz: olympiadis terlio anno, 
Pst«uam annis omnino quadraginta vixisset. Fi- 
li^& suscepit duos, Seleucum, cognomento Calli- 
liCtam, et Antigonum; filizsque duas e Laodice 
ἐς νοὶ (7), quarum alteram Mithridates, alterain 
Atza thes (8) duxerunt uxores. ] 

4 . Post eum major natu Seleucus, cognomento, 
V. «Wiximus, Callinicus, regnum tertio anno olym- 
P 53 « 815. centesima et tricesima terti: auspicatus 
GS. tenuitque ad alterum usque annum centesimz 


«ἢ Vu.go Nicator ; sea. Nicanor etiam apud 
Cla erenensem Hist. u, 4, Grzecosque nonnullos. 
. €2)lloc est celeberrimum initium epocha Seleu- 
C&«Rarumn, qua. super re legendus. magnus Norisius 
epocliis Syromacedonum dissert. 11, 1. 
(5) Propter Gallos debellatos, quam victoriam 
esis apud. Lucianum in Zeuri. 
(4) Vocabulum Magas corruptum est in codice 
A. im, Res tamen perspicueconstat e Pausznia Attic. 
v33. Er autem Maga: Ptolemsi Philadelphi frater, 
yrenesque rex vel praefectus. Maga regis Cyre- 


nis xx! (9) dominatus est. Ei mortuo (10) succedit 
filius Seleucus, cognomento Ceraunus. Atque hac 
quidem ita se hal:uerunt. 

8. Verumtamen vivente adhuc Callinico Seleuco, 
Antigonus (11) minor natu frater quietis sortisque 
su: impatiens, adjutorem favitoremque nactus est 
Alexandrum, qui urbem Sardes tencbat, et. Laodi- 
ces matris sux frater erat (12) : denique et Gallis 
auxili»ribus usus est. Duobus pr:eliis Seleucus in 
Lydia victoriam nactus est (15), ita tamen ut ne- 
que Sardes caperet neque Ephesum, quam urbem 
Ptolemzus przsidio insidebat. Deinde in. Cappado- 
cia adversus Mithridatem , novo pralio coorto, 
tum militum ejus viginti millia cesa a bairbaris 
sunt, tiim ipse profligatus evanuit (14). 

9. Ptolemzeus vero, qui et Tryphon (15), Syrizx re- 
gioues cum Damasco occupavit (16), Orthosiamque 
obsidione cinxit (17), qux» quidem soluta est centc- 
simz et tricesime quarte olympiadis anno tertio, 
Seleuco illuc appu:so. | 

:40. Frater autem. Callinici Antigonus magnam 
Phrvgiam peragrars, tributis incolas oncrabat. Quin 
et contra Seleucum copiarum duces mittebat; quo 
tempore cum a voluptarfis suis ministris traditus 
fuissct barbaris (18), horum manibus elapsus parvo 
coniitatu Magnesiam evasit : crastinaque die Ptole- 
mi auxiliis fretus prelium felici Marte consecruit : 
tum οἱ Zielz (19) filiam nuptiis sibi copulavit. Dcinde 
anno quarto olympiadis centesimze οἱ tricesimae 
septim.e in Lydia bis armis motis debellatus est (20) 
Tum etiam circa Choloén certavit cum Attalo (21) : 
ei quidem primo anno olympiadis tricesim:e octavae 
Supra centesimam, Attalum in. Thraciam usque fu- 
giens, post pugnam in. Caria patratam, vita exces- 


refutavit suminus Vicecomes 7conogr. gr. lll, 589. 

(11) Ilic est Antiochus llierax. In codice tamen 
Arm. constanter scribitur Antigonus. 

(12) Quaerendum de hoe ; nam Ptolemzus qui- 
dem, qui mox occurret, frater erat Berenices, quam 
Laodicz uxori prime stperinduxit Antiochus, co- 
gnomine Deus, Callinici et llieracis parens. 

(15) Puta adversus Ptolemzum 'Iryphonem seu 
Evergetem (qui Berenici sorori vindex venerat) atque 
adversus ejusdem Ptolemai auxiliares. 

(14) Gopias Seleuci internecione czesas, ipsumque 


WaBi pingued;nem narrat Athenzus xi 142, p. D Seleucum aliquandiu desideratum narrat Plutarchus 


(3) Huic regi putatur Derosus Historiam 3uam ob- 
Ulisse, Vide Tatianum orat. cap. 56. 
(6) Codex Arm. xix, quod mendum statim hic 
Crguitur, et ter deinde inferius. 
llic Achzus regem se postea dixit. Polyb. iv, 
ἰδ. Émio Ach;eus, de quo loquitur Porphyrius, senior 
“Ὡς Qui autem se regen dixit, junior. 
4 (8) Intellige Cappadociz regem. Jam Arathes pro 
ip et rates $cribitur etiam ἃ Memnone apud Pho- 
ἴσην cod, ccxxiv, 33. 
59} Bene in posteriore libro bis legitur xx, in ta- 
"y S nempe regum et in canone. 
ln Ὁ €) Eu Eu ebiusseu Porphyrius mentionem nul- 
Ut (εἰμ captivitatis Calluici apud Parthos, quain 
"Ven seriptores aliquot, quos inter magni nominis 
?'t'iines V aillantius,Fraichius atque Eckhelius, sibi 
P" siasigse. videntur. Merito igitur hane opinionem 


PaTROL. XXVII. 


Apophth., ed. Paris. t. ll, p. 184, et De fraterno 
amore, p. 489. 

(15) Ptoleinzus Evergetes dicitur Tryphon etiam 
a Trogo prolog. xxvii, et xxx. 

. (46) Auclierus Damascum οἱ Orthosiam obsessas 
4. 

(17) Cave huc trahas loeum] Machab. xv, 27, qui 
est de Tryphone, alio Syrie tyranno, Τρύφων δὲ 
ἐμθὰς εἰς πλοῖον, ἔφνγεν εἰς Ὁρθωσίαν, Tryphon 
navigio conscenso Orlhosiam fuga evasit. 

(18) Hi videntur Gallt mercenarii. 

(19) lta codex Arm., Ziele. Jam de Zeile Ni o- 
medis Dithynorum regis filio lege Memnonein ἃ] ud 
Photium cod. ccxxiv, 25. Verum Justinus xxvii, 3, 
dicit Antizoni hujus (sive Antiochi) socerum Arta- 
menem Cappadoci:z regem. 

(20) Lege Justinum xxvii, 3. 

(21) Pergami rese. Pausan. Attic. vit. 


υ 


"1 


EUSEBH CHRONICORUM LIB. I. 


172 


sit, Jam et Selcucus cognomento Callinicus, frater A piadis annum quartum. Huic Soter cognomentum 


Antigoni, postero anno exstinctus est. 

41. Huic successit filius Alexander, qui maluit 
dici Seleucus, ab exercitu autem Ceraunus vocita- 
tus est. 15 habuit etiam fratrem nomine Antiochum. 
Cum tribus annis Seleucus patrium imperium rexis- 
set, a quodam Nicanore Gallo in Phrygia ex insidiis 
interimitur (1) circa olyimpiadis centesimze trice- 
sima nonz annum primum. 

42. Successorem habu:t Antiochum fratrem, quem 
Dabylone accitum creavit regem exercitus (2), qui- 
que Magni (5) cognomentum sortitus est, atque 
annis xxxvi imperavit, a centesimz scilicet et tri- 
cesim:zxe nónz olympiadis anno altero, usque ad cen- 
lesimzs et quadragesimz octave item alterum. Is 
Susa profectus atque in superiores satrapias, manu 
cum Elym:is conserta (4), iuternecione czesus est, 
relictis duobus liberis Seleuco et Antiocho. 

15. Ex his Seleucus in patris locum suffectus est 
anno tertio olympiadis centesimze et quadragesimze 
octavi, annisque duodecim in imperio superfuit 
nsque ad olyupiadis quinquagesimz primae annum 
primum, vixitque omnino aunis sexaginta. 

14. Exstincti locum Antiochus frater insedit, 
cegznomento Epiphanes (5), rebusque praefuit aniáis 
undecim, a tertio nimirum anno centesimz et quin- 
quagesimz prima olympiadis ad primum usque 
quinquagesimae quart» supra centesimam. 

15. Epiphane Antiocho adhuc superstite, regnum 
adibat filius duodennis (6) Antiochus, cogiomento 


fuit, mansitque imperium anuis duodecim : tan- 
demque coorto sibi regni causa prelio adversus 
Alexandrum, quem mercenarii milites pratereaque 
Piolemzi rezisque Attali copiz firmabant, vita or- 
batus est (8). 

16. Itaque Alexander Syria potitur anno tertio 
olympiadis centesimze quinquagesimz  septimzx , 
regualque annis quinque, donec quarto centesima 
et quinquagesimz octavze morte occumbit. bellige- 
rans cum Piolemeo qui Demetrio Demetrii filio 
opem ferebat prope urbem Antiochiam : quippe ibi 
pugna pugnata est, quo in tumultu Ptolemzus (9) 
ipse desideratus est. 

17. Exinde bellum sustentavit Demetrius **, quem 


B diximus Demetrii filium. Cum igitur manus con- 


seruissent Demetrius qui Seleucia, et Antiochus 
Alexandri filius qui a Syria Antiochiaque (10) urbe 
adventabat, superior discessit Demetrius, prioque 
anno olympialis centesima el sexagesim;z regni 
habenas capessivit. Mox altero anno copi. s contra 
Arsacem Bahylonem atque in superiores provincias 
educebat : tum sequente anno, qui tertius erat cen- 
tesimz et. sexagesimze olympiadis, eumdem captum 
Arsaces transferri ad Parthos atque in custodia ha- 
beri jubebat. ls Nicanor (nempe victor! dictus est 
ob Antiochum Alexandri filium victum : tum etiam 
Siderites, quia ferrea vinctus compede abductus 
est atque in custodia asservatus. 

18. Deiietrii vero frater, natu minor nomine An- 


Eupator, quicum anno uno mensibusque sex pater C tiochus, in urbe Sida educatus, ex qua cognomen- 


vivebat. Mox Deinetrius *, quem Seleucus pater fto- 
manis obsidem tradiderat, fuga se Roma subdu- 
cens (7) ad Phoenicie urbem Tripoli appulit, Ly- 
siam pueri tutorem cum ipso Antiocho peremit, 
regnumque invasit olyimnpiadis centesimz? cl quin- 
quagesima quarte anno quarto: idque retinuit 
us,ue ad centesima quinquagesimae sepum:e olym- 


tii quoque Sidetze reportavit, fratris cladem et vin- 
cula edoctus, Sida relicta, ad occupandam Syriam 
profectus est centesima el sexagesimze olympiadis 
quarto anno, idque regnum tenuit annis novem. Hic 
Judieos vi subdidit, obsesszque urbis mania ever- 
tit, el gentis optimates occidit. centesima et sexa- 
gesima: secundae olympiadis anno secundo (11). Tum 


(") Οὗτος ὁ Δημήτριος ὑπὸ Σελεύχου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ δοθεὶς ὅμηρος εἰς Ῥωμην, φυγὼν εἰς Τρίπολιν Φοι- 


νίχης ἐν ἡμέραις... παρενένετι " 
αὐτὸν 


᾿Αντίοχον παραδόξῳς ἐν ταῖς ὅλαις ἡμέραις... 


xai ἐπελθὼν Λυσίαν τε ἐπίτροπον ᾿Αντιόχου τοὺ παιδὸς ἀναιρεῖ, xal 


. τοσαύτην χαταχτησάμενος ἀρχήν. Κατὰ τούτου 


Πτολεμαῖός τε τυμμαχεῖ ᾿Αλεξάνδρῳ διὰ μισθοφόρων ξένων, xat "Acvxalos ὁ Περγάμου βασιλεὺς ὁ xaX κατ- 
άγων po . mph: ὃν ἀντιταττόμενος ὁ Δημήτριος τελευτᾷ (6 ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ. Kal χρατεῖ τῆς Συ- 
ρίας ᾿Αλέξανδρος ὁ ὑποτεταγμένος ἔτη ε΄" χαὶ ἀναιρεῖται πολεμῶν τῷ Πτολεμαΐῳ κατὰ τὴν ᾿Αντιόχειαν χα: ά- 
yovst Δημήτριον τοῦ Δημητρίου ἐπὶ τὴν βασιλείαν Συρίας" συμπίπτει δὲ xaX ὁ ΠΠπολεμαῖος, xai μετ᾽ οὐ πολὺν 


χρόνον θνήσχει. Ab excerptis Scaligeri p. 14, sed non sine varietate. 
(") Τοῦ ᾿Αλεξάνδρου τούτου tou προῤῥήτου υἱοῦ ᾿Αντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς πεσόντος ἐν τῇ πρὸς Πτολε- 


αἴον μάχῃ, μερίζεται ἡ τῆς Συρίας ἀρχὴ εἴς τε Δημήτριον τὸν Δημητρίου υἱὸν ὁρμώμενον 
είς, xat εἰς κὸν υἱὸν ΔΑλεξάνδρου ὁ μώμενον &x Σὺρ | 
τρίος τάχιστα νιχήσας χειροῦται τὴν ἀρχὴν ἔτη γ᾽ ὅθεν χαὶ Νιχάνωρ ἐχλήθη. Στρατεύσας δὲ ἐπ 
τὸ 'Ápsáxou, xa εἰς τὴν Παρθιχὴν ἀναχθεὶς ἐφρουρεῖτο σιδη ρωθεὶς, 


εἰς βαδυλῶνα, αἰχμάλωτος γίνεται ὑ 


χ τῆς Σελευ- 
ας xa ᾿Αντιοχείας. ᾿Αλλὰ toutov ὁ Δημητρίου Δημή- 
'Apcaxnv 


G)e) xai Σιδηρίτης ἐλέγετο ὕστερον. Ab excerptis Scaligeri, p. 11. cum aliqua varietate. 


1) Lege Polybium iv, 48. 

2) Vide Polybium v, 40. 

9) Vox Magni abest hic a codice Arm., relicta 
unius vocis lacuna. Ka tamen vox et mox legitur, 
οἱ bis in posteriore libro. 

(4) Propter fanum spoliatum. 

(5) Hic Judaos vexavit. Recole cap. 18, n. 7. 

(ὃ) Ab Appiano Syr. xLiv Eupator dicitur annuos 
r.vem natus adivisse reguum post fata parentis. 

(7) Legcsis Polybium xxxi, 19 sqq., et Zonsram 


f lib. 1x, 95. 


(8) Josephus Autiq. xiu, 2. 

0) Nempe Philometor. Consule cap. 22, n. 9, et 
lib. f Machiab. xi, 18 

(10) Antiochia infensa crat Demetrio ll. propter 
immanem cladem pridem sibi illatam a Judaeis 
meirio predicto opitulantibus. Lege 1 Machab. xi 

seqq. 
(11) Apud Aucherum, tertio. 


113 


ΕὔΘΕΒΙ CITAONICORUM LID. I. 


Mi 


quart» ejusdem olymp:alis centesivie et. sexage- A Alexandri fitim, qi eum emptus a Ptolemzo put:- 


£imze secunda cum centum et viginti militum millibus 
Vyruebat in eum Arsaces, qui strategemate etiam 
usus fratrem ejus Demetrium captivitate solutum 
emittebat in Syriam. Antiochus autem dum in- 
gruente hieme barbaros angusto loco persequitur, 
in pugna sstu vulneratur et. obit (1) anno setatis 
quinto supra Liricesimum. At ejus filium tenera 
atate Seleucum, qui erat in patris, comitatu, Ársa- 
ces captivum abduxit, regioque more custodiendum 
euravit. 

19. Cxterum Antiocho quinque liberi nati sunt, 
vres nempe mares et feminzg dux. Prior itemque al- 
tera filia Laodice audiverunt, uno nomine duabus 
communi. Tertius Antiochus, quem itemque soro- 


retur, Zabinz (4) cognomen apud Syros nactus est. 
Prxlio prope Damascum inito victus Demetrius 
Tyrum confugit : verum illuc prohibitus ingredi, 
dum fugam navi molitur czsus interiit. centesima 
el sexagesima quarte olympiadis anno primo : 
adeo ut regnaverit ante captivitatem annis tribus, 
post reditum autem annis quatuor. 

21. Demetrium consccutus est filius ejusdem 8e- 
leucus, qui statim matris calumniis interemptus est. 
Res ergo ad Antiochiim minorem natu fratrem reci- 
debant centesimz et sexagesimze quartz olympiadis 
anno altero. [s anno tertio Zabinam fregit, qui ne 
cladi superesset, veneno mortem hausit. Regnavit 
aulem Antiochus annis undecim usque ad centc- 


res morbus exstinxit. Quartus Seleucus quem ccpit B simae sexagesimz sexte olympiadis quartum | an- 


Arsaces *. Quintus tandem Antiochus, idemque Cy- 
Wicenus, qui cum apud Craterum eunuchum alere- 
tir, terrore Demetrii Cyzicum se fuga contulit cum 
Gritero aliisque Antiochi famulis. 
$0. Itaque cum alter quidem frater cum sorori- 
bus diem supremum obiisset ; solus autem natu mi- 
uimus superesset Antiochus, qui et ejus («ge causa 
tyricenus appellatus est ; denuo Demet;ius ab.Ar- 
erceexpeditus anno altcro centesima et sexage- 
siue secundz olympiadi regno przesse coepit, post 
&nnoós decem in vcaptivitate Lransactos. Statimque 
&poslliminio ZEgypto mcntem intendens, Pelusium 
profectus est : sed mox resistente sibi Ptolemzo 
Physcone pedem retulit : namque ct exercitu, cui 


erat invisus (2), parum alacri ad bella utebatur. At C 


vero Ptolenieus ira flagrans, misit regem Asianis 
Akrandrum (3) filium Alexandri, seu dictitatum 


() 19. ... 


num : eoque numero unicus etiam annus concludi- 
tur, quo frater ejus Seleucus potestatem retinuit. 
ldem vocitatus est Grypus (id est naso adunco piz- 
ditus [5] ) itemque Philometor. Hic adventante An- 
tiocho qui materno genere frater erat, paterno au- 
tem patruelis (6), el cognomento ut paulo aute 
diximus Cyzicenus, potestate abdieata ρου χοῦ 
Aspendurm ; quamobrem etiam Aspendius appella- 
tus est. idem cui Grypo et Pbilometori agnomen 
erat. 

92. Postquam Antiochus Aspendum secesserot, 
rerum poticbatur centesiim:e sexagesima septima 
olympiadis anno primo Cyzicenus Antiochus. Sed 
enim mox secundo anno ejusdem olympiadis redibat 
Aspendo Antiochus, Syriamque occupabat, preter 
quamdam partem (7) Cyziceno adhuc obnoxiam. 
Ergo imperium bifariam divisum est : quod Grypus 


χῆσαι αἰχμάλωτον βασιλικῶς ἐφύλαττεν. Ἣν ᾿Αντιόχῳ καὶ τοῦ Σελεύχου τούτου νεώτερος vile" 


t ἀπίοχος ὁ ἐν Κυζίχυ παρὰ Κρατερῷ τῷ εὐνούχῳ τρεφόμενος, διὰ δέος τοῦ Δημητρίου, ὃς διὰ τοῦτο Ku- 


(amie ἐπεχλήθη. 


. Ὁ τοίνυν Anu 10; ἀπολυθεὶς ὑπὸ τοῦ ᾿Αρσάχου, ὡς εἴρηται, κατελθὼν, βασιλεύει. Πτολεμαῖος δὲ 


ἀνγακτήσας, ὅτ' τῷ ᾿ 
& βασιλέα τῆς ᾿Ασία; ᾿Αλέξανδρον, ὡς υἱὸν 


ἡλουσίῳ προσέθαλεν ὁ Δημὴτ t03, ἅτε τῶν xav' Αἴγυπτον πραγμάτων ἐχόμενος “πέ""- 
Alc ἀνὄρου, ὃς διὰ τὸ ὡς ἀγοραστὸς εἶναι νενομίσθαι τοῦ 


Πτολεμαίου, Ζαξινᾶς ἐπεκλήθη πρὸς τῶν Σύρων. Συμθολής δὲ περὶ Δαμασχὸν γενομένης, ἡττηθεὶς ὁ Δημή- 
*p^s φεύγε: εἰς Τύρον, χἀχεῖ χωλυόμενος εἰσελθεῖν, πλοίῳ ἑπιδὰς χατεχόπη, βασιλεύσας πρὸ μὲν τῆς αἰχμα- 


Aulas ἔτη τρία, μετὰ δὲ τὴν χάθοδον ἔτη δ΄. 
11. διαδέχεται δὲ τὸν Δημήτριον Σέλευχος 


(X δὲ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὁ νεώτερος παραλαμθάνει τὰ π 


s ἔξει δευτέσῳ, xat τρίτῳ ἔτει νιχᾷ τὸν Ζαδινᾶν " ὁ 


ὁ υἱὸς, καὶ εὐθὺς Ex διαδολῆς τῆς μητρὸς ἀποθνήσχει. ᾿Αντίο- 
βάγματα τῆς ἑκατοστῆς ἐξηχοσγῆς τετάρτης ὀλυμπιά- 
. 


τὴν ἧτταν μὴ ἐνέγχας φαρμάχῳ ἑαυτὸν διεχρήσατο. 


Βασιλεύει δὲ ἔτη ια΄, ἄχρι τοῦ τετάρτου ἕτοὺς τῆς ἑχατοστῆς ἑξτχοστῆς ἔχτης ὀλυμπιάδος " συναριθμεῖται 
γὰρ ὁ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Σελεύχου ἐνιαυτὸς τῆς ἀρχῆς εἰς τοῦτον. Ἐκαλεῖτο δὲ Γρυπὸς xai Φιλομήτωρ. Κατ- 


"vu δὲ τῷ ὁμομττρίῳ ἀδελφῷ ᾿Αντιόχῳ (δ) χαὶ 


γεψιῷ τὰ ἐχ πατρὸς τῷ ἐπιχληθέντι Κυζιχηνῷ, περὶ οὗ 


πρὸ ὀλίγου εἰρέχαμεν, ἐχχωρεῖ τῆς ἀρχῆς ἀπελθὼν εἰς τὴν “Ασπενδον, ὅθεν καὶ ᾿Ασπέγδιος ἐχλήθη, ὁ αὐτὸς 


καὶ Γρυπὸς xal Φιλομήτωρ ἐπιχαλούμενος. 


. Τοῦ τοίνυν ᾿Αντιόχου εἰς τὴν Ἄσπενδον ἐχχωρήσαντος, ἄρχει ἀπὸ τῆς ρξζ' ὀλυμπιάδο: ἕτονς τοῦ πρώ- 


ἴου ὁ Κυξιχτνὸς ᾿Αντίοχος, Τῷ δὲ δευτέρῳ τῆς αὑτῇ 


ς ὀλυμπιάδος χάτεισι πάλιν ἀπὸ τῇς ᾿Ασπένδου ὁ "Av. 


Sp. Καὶ xpazzi μὲν αὑτὸς τῆς Συρίας, ὁ δὲ Κυζικηνὸς τῆς Κοίλης. Διαιρεθείσης δὲ τῆς ἀρχῖ;ς. ὁ μὲν Tp» 


(l) Ita rem diserte narrat etiam Chorenensis D 


H4. 1, 2: Tum Arsaces cum centum et viginti mil- 
MV inde regreditur, cui se Antiochus saviente hieme, 
Prelio obiccit in loco angusto, ubi ipse una cum ezer- 
€t intériit, 

(2) ὃν Syrorum odib in Demetrium propterejus cru- 

latem jeg. Diod. Excerpt., ed. Wess., t. ll, p. 592. 

^) Int. Arm., absurde, Alexandrum Ium, ex υἱόν. 
) Zabina Syciace est emptus. 

.5) Hie est Armeniaca vox nova GODMGHEAM, Q3: 
(cur ezplicanda aduncus (id est naso adunco pra- 

4). 


(6) Grypus et Cyzicenus, filii uterque Cleopatrz, 
qua: nupsit primum Demetrio Il, a quo Grypi mater 
effecta est; mox Antioclio Sidet:e, ex quo suscepit 
Cvyzicenum. Erant autem Sidetes οἱ Demetrius 1l 
filii uterque Demetrii 1, 1deoque fratres. . 

(7) Grece nominatun, Colen , seu Celesyriam, 
quod vocabulum iuterpres. Arm. non intellexit. 

EOP. 

(8) Hactenus apud Scaligerum pro ᾿Αντιόχῳ lege- 
batur ἀγιτράχῳ, abnorine nulliusque sensus voca- 
bulum ; nunc Ármenius interpres veram nos lectio- 
mem edocet. 


[τὸ 


EUsEBIT CHRONICORUM LIB. 1.} 


118 


uique ad centesimze septuagesima: olympiadis quar- A eamdem  subverterunt. [105 1amen Cyziceni filius 


tom annum insedit, anuis post reditum quindecim 
in regia potestate versatus : ita ut anuis omnino 
sex supra viginli regnaverit, nempe undecim iinpe- 
rio integro, quindecim bifariam diviso. 

95. Jam ipse Cyzicenus a centesimz s: xagesimae 
septimzeolyuipiadis primo anno dominatus est, primo 
4utem centesim:x septuagesimze primae defunctus, 
postquam annis octodecim regnaverat, et quinqua- 
ginta vitam produxerat. Porro necis ejus ratio ejus- 
modi fuit. Grypo Antiocho eo quod diximus teuipore 
fatis functo, Seleucus hujus tilius adducto exercitu 
urbes plurimas subigebat. At vero Cyzicenus Antio- 
chus contractis Antiochi: copiis manus infelici 
Marte conseruit : tum equo inter hostes e'atus, 
quuin jam capiendus esset, educto gladio ipse sibi 
vitam exhausit. Quo facto regnum universum cum 
ipsa Antiochia in Seleuci potestatem redactum cst. 


24. Contra eum tamen bellum aluit residuus 
Cyziceni filius Antiochus. Reapse pralio in Cilicia 
prope urbem Mopsuestiam patrato, victoriam Án- 
tiochus adeptus est. Seleucus autem in urbem fuga 
elapsus, sciscitabatur a civibus num se agnosce- 
rent (1) : cumque se agnitum audisset, ne vivus 
cembureretur, manus illico sibi attulit. 

95. Tum fratres ejus, qui gemini dicebantur, 
Autiochus et Philippus cum exercitu adventantes 


armis peliit ac debellavit : atque ex his quidem 
Antiochus Seleuci frater pugna excedens, equo 16- 
mere oberrans, in Orontein amnem delapsus vortice 
haustus periit. 

26. Reliqui erant, qui de regno inter se decerta- 
rent, Philippus Seleuci frater Grvpo Antiocho na- 
tus, et Antiochus Cvziceni filius. lli orsi ab anno 
primo (2) olympiadis centesima septuagesimae 
prim:e non sine delectis exercitibus, Syrie partem 
singuli tenebant, bellumque pro Syria unirersitate 
gerebant, donec superatus Antiochus ad Parthos se 
fuga recepit. ldem postea per Pompeium sibi con- 
ciliatum agel at, ut in Syriam reduceretur : verum 
lic pecunia. ab Antiochenis accepta, nullam illiug 
curam gessit, urbique libertate proprioque jure 
frui concessit. Interim et Alexandrini missis legatis 
Menelao, Lampone et Callimandro rogabant il- 
lum (3), ut digresso Alexandria Ptolemazo Dioxy- 
so (1) AEgypti regnum una cum Ptolemaei li- 
liabus capesseret. Verum ipse morbo gravatus ἐμ. 
teriit. 

27. Imperio excidit ctiam Philippus (3), de que 
antea diximus (6), Grypi filius ac Tryphsns (7) 
Pielemzo octavo genit. Cum autcm averet Zt. 
ptum adire, propterea quod ipsum quoque per id 
tempus Alexandrini cives ad imperium accersebant, 
Romanus Syrie proconsul Gabinius (8) Pompeii 


vi urbem ceperunt, fratrisque ulciscendi causa C legatus negotium disturbavit. Igitur. Syriaticorum 


mb, παρατείνει ἄχρι τῆς ἑκατοστῆς ἑδδομηχοστῆς ὀλυμπιάδος τοῦ τετάρτου ἕτους, ἔτη μετὰ τὴν κάθοδον ἐπι- 


ζήσας 


μένης. 
23. Ὁ δὲ Κυζικηνὸς χρατέσας ἀπὸ τῆς ρξζ' ἕτους π 
λεύπας μὲν ἕτη ιη΄, βιοὺς δὲ τὰ πάντα ἔτη v. Τελευτᾷ 


χαπέντε, ὡς ἄρξαι τὰ πάντα εἴχοτι ἕξ, ἔνδεχα μὲν χαθ᾽ ἑαυτὸν, πεντεχαίδεχα δὲ τῆς ἀρχῆς διῃρη- 


ὑτου τελευτᾷ ἔτει πρώτῳ τῆς poa! ὀλυμπιάδος, βασι- 


δὲ τοῦτον τρόπον. ᾿Λποθανόντος γὰρ τοῦ l'pumou "Av- 


τιόχου χατὰ τὸν εἰρη μένον χρόνον, Σέλευχος ὁ τούτου παῖς ἐπελθὼν μετὰ δυνάμεως πολλὰς πόλεις προστγά- 


Ὑετο. ᾿Αντίοχος δὲ ὁ 


υξικηνὸς προσαγαγὼν Ex τῆς ᾿Αντιοχείας τὴν δύναμιν, καὶ παραταξάμενος ἐνιχήθη" 


ἐξενεχθεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ ἵππου αὑτοῦ πρὸς τοὺς πολεμίους, xaX μέλλων συλλαμθάνεσθαι, ἑαυτὸν kr £azatsv. Ττς 


δὲ βασιλείας ὁ Σέλευχος ἐγχρατὴς γενόμενος παρέ 


a6s τὴν ᾿Αντιόχειαν. 


94. Πρὸς δὲ τοῦτον ἐπολέμει τοῦ Κυξιχγνοῦ υἱὸς γενόμενος ᾿Αντίοχος. Γενομένης δὲ μάχτς ἐν τῇ Κιλιχί 
περὶ πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Μοψουξστίαν, ἐνίχτσεν ὁ ᾿Αντίοχος. Σέλευχος δὲ φυγὼν εἰς τὴν πόλιν, xa 
πυθόμξνος τοὺς ἐγχωρίους ὅτι διεγνώχασιν αὑτὸν ζῶντα καταχαῦσαι, φθάσας ἑαυτὸν ἀπέσφαξεν. 

25. Ol δὲ ἀδελφοὶ αὐτοῦ οἱ χληθέντες δίδυμοι, ᾿Αντίοχός τε xaX Φίλιππος, ἐπιφανέντες μετὰ δυνάμεως, xa 
τὴν πόλιν βίᾳ χειρωσάμενοι μετίλθον τὴν ἀπώλειαν τοῦ ἀδελφοῦ, χατασχάψαντες τὴν πόλιν. Ἐπελθὼν δὲ ὁ 
τοῦ Κυξιχηνοῦ υἱὸς μάχῃ αὐτοὺς νιχᾷ. Καὶ τούτων ᾿Αντίοχος μὲν ὁ τοῦ Σελεύχου ἀδελφὸς ἀπὸ τῆς μάχτς 

Ei 


ἐλαύνων τὸν ἵππον, X 


χαταφυγὼν εἰς τὸν Ὁρόντην, ὑπὸ τοῦ ῥείθρου χατεφθάργη. 


96. ΔΛοιπῶν δὲ ὄντων τῶν ἀμφισθητούντων περὶ τῆς βασιλείας Φιλίππου, τοῦ Σελεύχου μὲν ἀδελφοῦ, υἱοῦ 
δὲ τοῦ Γρυποῦ ᾿Αντιόχον, ᾿Αντιόχου τΞ τοῦ παιδὸς τοῦ Κυζιχξνοῦ, ἀπὸ τρίτου ἔτους τῆς poa' ὀλυμπιάδος 


ἀρξάμενοι, xal δυνάμεις ἀξιολόγους ἔχοντες, xal μέρ 


λους περὶ τῆς Συρίας. Καὶ ἡττηθεὶς ᾿Αντίοχος εἰς 


ους τῆ΄ς Συρίας ἐπιχρατοῦντες διεπολέμουν π 
θους ἀπέφυγε, καὶ ὕστερον Πομπηΐῳ ἑαυτὸν Eveyelpi- 


ἀλλή. 


σεν, ὡς ὑπ᾽ αὐτοῦ χαταχθησόμενος εἰς τὴν Συρίαν" ὁ δὲ λαθὼν παρ᾽ ᾿Αντιωχέων χρήματα, τοῦ μὲν οὐχ E 
τισεν, αὐτόνομον δὲ τὴν πόλιν εἴασε. Πεμψάντων δ᾽ ἐπ᾽ αὐτὸν Μενέλαον xa Λάμπωνα ADMI RA Hit 


᾿Αλεξανδρέων, ὅπως Πτολεμαίου τοῦ Διονυσου τῆς ᾿Αλεξανδ 


λεύσῃ 
ῷ 


pelae ἐκστάντος, αὐτὸς ἐλθὼν τῆς Αἰγύπτου βασι- 


τὰ τῶν θυγατέρων τοῦ Πτολεμαίου, νότῳ συσχεθεὶς ἐτελεύτησε. . 
7. Καταλύεται δὲ xal Φίλιππος ὁ τοῦ Γρυποῦ xaX Τρυφαίνης τῆς Πτολεμαίου τοῦ ὀγδόου υἱὸς ὁ προειρη- 


μένος. Καὶ χατιέναι θέλοντα αὐτὸν εἰς τὴν Αἴγυπτον (μετεπέμψαντο γὰρ χαὶ τοῦτον τότε οἱ ᾿Αλεξανδρεῖς ἐπὶ 


(1) ὕγθοθ, intelligensque decretum a popularibus D Romaui. 


μί se vivum comburerent. ldque unice verum 
est. L. 

2) Grxce, tertio. 

ts Nempe Autiochum. 

Ü Interpres Arm , perperam, Dionysi filio. 

un Dc Philippi et Seleucidarum fine. nihil. aliud 
pene tradunt tot Syriatie-rum rerum. scriptores, 
nisi quod in Syrie regavin Tigranes Armenius suc- 
cesserit, de quo lege Just.num at, f, qui cap. 2 ait 
Tigrani suceessiss?. Syrum Antioclinin, post quem. 


(6) Interpres Arm. ponit hoc comma post Ptole. 
m:cum, aitque de quibus antea dirints. Nos Greco 
adhzsimus, ὁ προειρημένος. 

(7) De Tryplana  recole. dicia. cap. 22. Adde 
jam Scaligerum, qui in adit, ad τοι Eusebii, 
pag. 490, Tryphaunum Cleopatram. a sorore ejus- 
dem Cleopatra, Lagidarum regina ultima, jam diu 
distinxit. 

(3) De hoc magistratu. Gabinii lcge Cassium 
Dionea xxxix, 53. 


I7Í 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. | M 


regam successio hactenus deducta finem nacta est. A Abydeno qui Assyrias Medicasque Listorías scri- 


48. Sunt autein. Asianorum οἱ Syrorum reges 
siugillatim hi: 


- Asianis imperavit Antigonus annis xvitt. 

M. Demetrius obsessor superioribus regionibus 
' et Syrize annis xvit. 

Yl. Seleucus Nicator annis xxx. 


Antiochus Soter annis xix. 
V. Antiochus Deus annis xv. 


WI. — Seleucus Callinicus annis xxi. 
YI. Seleucus Ceraunus anuis tu. 
Will. Antiochus Magnus annis xxxvi. 
IX. Seleucus (1) aun's xn. 


X.  Antioclius Epiphanes annis ΧΙ. 

Xi. Antiochus hujus filius auno 1 et. mensi—- 
bus vi. 

Deinctrius Soter annis xir. 

Wl Alexander annis xv (9). 

XV. De:cetrius Demetrii annis ἢ]. 

XY. Autiochus Sidetes annis ix. 

XVI. Demetrius iterum (5) annis iv. 

XVII. Antiochus Grypus anuis xxvi. 

XVill. Antiochus Cvzicenus annis xvii (4). 

MX. Philippus Grvpi annis... (5) sub quo Syriati- 

cz dominationi finis est impositus. 

Post quos Romani. 


CAPUT XLI. 


Y. 


b praecipuis auctoribus e «δι hoc opus excer- 
ptum est (6). 

Remanorum reges, qui a Romulo, quique ab 
Augusto usque ad nostram  ziatem exstiterunt, et 
Remanorum consules a Julio Czsare usque ad 
865, Runc age jam addam (7) Lot mernoriis scripto 
censignatis quas hactenus coacervavi atque hic or- 
ésaim digessi ex Alexandro Polyhistore, ex 


psit, e Manethonis tribus /Egyptiacorum monu- 
meutorum libris, e Cephalionis norem Musarum 
libris, e Diodori Bibtiothece quadraginta volumi- 
nibus quibus breviter historiam usque ad Caium 
Cassarem texuit, e Cassii Longini octodecim libris 
quibus olympiades ccxxvin (8) complexus est, e 
Phlegontis liberti Gwsaris (9) quatuordecim (10) li 
bris quibus olympiades ccxxix. summatim conti- 
nentur, e Castoris libris sex quibus pertingit a 
Nino usque ad cuxxxi olympiadem, e Thalli li- 
bris tribus Meworiarum ab llio capto usquc ad 
c.xeri (14) olywpiadem, e Porphyrio denique no- 
stre :etatis philosopho ab llio capto usque ad 
Claudii dominationem. 
. CAPUT ΧΗ. 
Tempora Romanorum. 

4. Nunc demum ad tempora. imperii Romanorum 
veniendum est, quod ita appellari coepit septima 
olympiade qua Romulus Romanam urbem condi- 
dit : ex ipso autem tum buic urbi tum reliquis 
qua in ejus ditione fuerunt appellatio parta est : 
namque ante predictam statem modo Latini, 
inodo Aborigines, aliisque temporibus aliter dicti 
suut. 

2. Itaque post lium captum regnavit, apud i!les 
Aneas Anchise ejusque posteri, quolquot ante 
Urbem conditam eidem genti przfuerunt. Et eérum 
quidem historiam, praeter ipsos Romanos, alii 
quoque plurimi noiminatimque Grxci summatüin 
scripserunt ; quo tamen ex numero duos tantum 
nostri hujus argumenti preclaros testes invocabi- 
uus : οἱ statim. quidem Dionysium qui Romewse 
historie Commentarios confecit, et praeter. reliquasu 
materiam Romanas origines primo swo libre 
strictim persecutus est ab /Enea ejusque pesteris 


τὴν ἀρχὴν) Γαθίνιος ὁ τῆς Συρίας ἄρχων Ῥωμαῖος ἔπαρχος ὧν τοῦ Πομπηΐου ἐπέσχε " xai οὕτως ἡ βασιλιχὴ 


χὰ ἡ χατὰ Συρίαν ἄχρι τούτων φθάσασα χατελύθη. 
38. Εἰσὶν οὖν ἐτεξτι; ᾿Ασίας xaX Συρίας βασιλεῖς οἶδε " 


᾿Αντίγονος ἐδασίλευσε τῆς ᾿Ασίας ἔτη ιγ΄. “ 

Δημήτριος ὁ Πολιορχητὴς τῶν τε ἄνω τόπων χαὶ 
Συρίας ἔτη ιζ΄, 

xoc ὁ Νιχάτωρ, ἔτη λβ'. 

᾿Αντίοχος ὁ Σωτὴρ, ἔτη ιθ΄. 

εἀντίοχος ὁ Θεὸς, ἔτη τε΄. 

“ἔλευχος ὁ Καλλίνικος, ἔτη χτ΄. 

ἀἔλευχος ὁ Κεραυνὺς. ἔτη γ΄. 

Ἀγτίογος ὁ μέγας. ἔτη ἃς". 

Σέλευχος ὁ Φιλοπάτωρ, ἔτη ιβ΄. 

Ἀντίοχος ὁ Ἑπιφανῆς, ἔτη ia. 

Ἀντίοχος ὁ Εὐπάτωρ, ἕτος a', μῆνας “τ΄. 

δημέτριος ὁ Σωτὴ, ἔτη τ8’. 


ἢ Grece, Seleucus Philopator. 
etian Graece, sed superius uterque textus 


ue. 

5) In textu. Arm. hie quideni scribitur oLoz, 
9Senore autem libro in. tabulis regum oLaz, quae 

eur incognitze voces : utroque autem in loco 

t in margine iterum. 

(ἢ Cod Arm. xvii, scd idem supra n. 25, xvin, 
€i Greco censentieus., 
ex) Grae: annis n, et cod. Arm. in regum later- 


᾿Αλέξανδρος, ἕτη ιε΄. 

Δημήτριος Δημητρίου, ἔτη v. 

᾿Αντίοχος ὁ Σιδήτης, ἔτη θ'. 

Δημήτριος αὖθις, ἔτη δ΄, 

᾿Αντίοχος ὁ Γρυπὸς, ἔτη xz'. 

᾿Αντίοχος ὁ Κυζξιχηνὸς; ἔτη nn. 

Φίλιππος ὁ τοῦ Γρυποῦ, "NM ἐφ᾽ οὗ ἡ χατὰ Xu- 
ρίαν ἀρχὴ κατελύθη. 


Συνάγεται οὖν ὁ τῆς ὑπὸ Μαχεδόνων χρόνος, ἀπὸ 
μὲν τοῦ ᾿Αντιγόνου, εἰς ἔτη cob, ἀπὸ δὲ Σελεύχφυ 
ποῦ Νιχάτορος, ἔτη σλθ΄, Porphyrius in Scaligeri 
e.cerptis, p. 61-62. 


(0) Hunc titulum nos addidimus. | 

(7) Locus lic in codice Arm. perplexus valde 
est. 

(8) Nolim ergo me col. 195, not. 4 cogitavisse do 
Mippia quasi libelli nostri olvmpiadum auctore. 

(9) Nempe Adriani. 

(10) Suidas scribit xvi. Librum hujus operis de- 
cimum tertium aut xiv. laudat Origenes in Celsum i, 
14,55; decium tertium Eusebius noster in poste» 
nmiere hbro ad annum wuwuLvir. 

(M) Mud Aucherum crxv. 


179 


EUSEBII CIIRONICORUM LIB. I, 


180 


regibus usque ad lliz conceptum (1) : a quo auctore A pluribus regionibus convenerunt: rursus alii colo 


cg9 quidem necessaria quaeque et commoda przsenti 
instituto parce mutuans, hac ratione disponam. 


CAPUT XLI. 


E Dionysii Halicarnassei Romane Historia libro 
primo. 


De primis Romz incolis (2). 

4. Urbem * dominatricem univers: terre et ma- 
ris, quzxe nunc a Romanis incolitur, veteres chrono- 
graphi babitatam a barbaris aiunt, Siculis videlicet 
gente indigena. Ante hos autem utrum alios colo- 
n0s habuerit an vacua fuerit, nemo magnopere ad- 
firmare potest. Jam sublapsis temporibus eamdem 
bello diutino antiquis dominis Aborigines eripue- 
runt, qui eatenus. sine moenibus sparsim atque vi- 
catim montes insederant. Deinde Pelasgi aliique 
aliquot Graci regionem tenuisse dicuntur, hique 
olim quidem Aborigines, postea vero Latini dicti 
sunt a Latino rege qui calente liiaco bello rerum 
potiebatur. Sexdecim demum peractis atatibus ur- 
bem Romulus :zedificavit et auxit, opunique ac le- 
gum majestatem invexit. 

2. Atque hic denuo ad orationis su: textum re- 
vertens hec ipsa verba conscribit : Aborigines", 
a quibus Romanum genus propagatum est (3), qui- 
dam ejusdem ltalie indigenam peculiaremque po- 
pulum aiunt. (Porro Italiam appello littus univer- 
sum lonici sinus marisque Tyrrheni tertiamque 
terre partem. quam Latini obtincbant (4).) Nomen 


eorunt interpretantur principes, capita gentis vel C 


primigeuios : de aliorum autem scriptorum senten- 
tia lac illac aberrantes vocantur, quia nempe ex 


nias exteras a Libybus (5) illuc venisse dicunt : 
eruditissimi denique scriptorum.Romanorum Gre 
cos fuisse aiunt qui olim in Achaia habitaverint, 
multisque ante Trojanum bellum ztatibus turma- 
tim inde migraverint. Tum «ctiam diserte addit : 
et rei quidem veritas latet ; ut ego tamcn opinor, ex 
ea gentle sunt qui modo Arcades appellantur: 
nauque hi primi lonico sinu trausuisso, in Italia 
consederunt, duce Obnotro Lycaonis filio, qui post 
δου et Phoroneum quintus erat, ztate septima 
et decima ante Troicum bellum. Jam OEnotro in 
montibus vitam agente, provincia OEnotria dicta 
est, coloni autem OEnotrii, qui deinde ltali audie- 
ruut ab Italo rege, unde οἱ regio universa nomen 


B nali contraxit. Italo successit Morges, a quo Mor- 


getes appellati. Praeterea et OEuotri frater, cui no- 
men Peucetio, colonis pariter ex Arcadia deductis 
prope sinum Tonicum scdes fixit, ex eoque populis 
factum est noinen Peucetiis. ΠῚ omnia opinabili 
doctrina tradit. 

9. Àit. deinde (6) Pelasgorum colonias Graecas 
venisse in ltaliam ad communem cum  Aborigini- 
bus incolatum. Tum οἱ ipsis Pelasgis Tyrrhenorum 
nomen esse inditum , regionique uuiverse Tyrrhe- 
nix, de Tyrrheni cujusdam eorum principis no- 
mine. 

4. Insuper Evandrum *** ex Graecia. Palantioque 
urbe Arcadica cum classe trajecisse, in iisque de- 
mum lialix locis substitisse, in quibus deinde 
contigit ut Roma urbs conderetur. Árcadas item 
tradit Grazeas litteras in líaliam secum vexisse, nec 


Φ4οώ 


( Τὴν ἡχερόνα τῆς καὶ θαλάσσης ἁπάσης πόλιν ἣν νῦν χατοιχηῦσι Ῥωμαῖοι, παλαιότατοι τῶν μνημο- 


γευομένων 


ἐγονται χατασχεῖν βάρδαροι Σιχελοὶ, ἔθνος αὐθιγενές. Τὰ ók πρὸ τούτων, οὐθ᾽ ὡς κατείχετο m 


ἑτέρων, οὔθ᾽ ὡς ἔρημος ἦν, οὐδεὶς ἔχει βεθαίως εἰπεῖν. Χρόνῳ δὲ ὕστερον ᾿Αθοριγῖνες αὐτὴν παραλαμδά- 


νουσι, πολέμῳ μαχρῷ τοὺς ἔχοντας ἀφελόμενοι, οἱ τὸ μὲν πρότερόν ἐπὶ τοῖς 


ρεσιν ὥχουν ἄνευ τειχῶν 


χωμτδὸν xal σποράδ::. Ἐπεὶ δὲ Πελασγοί τε καὶ τῶν ἄλλων ᾿Ελλήνων τινὲς ἀναμιχθέντες αὐτοῖς συνήραντο 
τοῦ πρὸς τοὺς ὁμοτέρμονας πολέμου" μέχρι μὲν toU Τρωϊχοῦ πολέμου τὶν ἀρχαίαν τῶν ᾿Αδοριγίνων ὀνομα- 
αἰαν ἔτι σώζοντες, ἐπὶ δὲ Λατίνου βασιλέως, ὃς χατὰ τὸν ἱλιαχὸν πόλεμον ἐδυνάστευσε, Aaztvot ἀβξάμενοι 


χαλεῖσθαι. 
libro 1, 9. 


Ῥωμύλον ὃὲ τὴν πόλιν οἰχίσαντος Éxxaiózxa γενεαῖς τὼν ΤΓρωϊχῶν ὕστερον, x. t. À. 


() Τοὺς δὲ ᾿Αὐοριγῖνας ἀφ᾽ ὧν ἄρχει Ῥωμαίων τὸ γένος, οἱ μὲν αὐτόχθονας Ἰταλίας, γένος αὐτὸ χαθ' 
ἑαυτὸ γενόμενον, ἀποφαίνουσιν. Ἰταλίαν δὲ χαλῶ τὴν ἀχτὴν σύμπασαν, ὅσην ὁ Ἰόνιός τε χόλπος καὶ Τυῤ- 
ῥηνιχὸς καὶ τρίτα: περιέχουσιν Ex γῆς “Ἄλπεις " xai τὴν ὀνομασίαν αὐτοῖς τὴν πρώτην vac! τεύγζιναι, διὰ τὸ 
γενέσεως τοῖς μετ᾽ αὑτυὺς ἄρξαι, ὥππερ ἂν ἡμεῖς εἴποιμεν verdpyac tfj πρωτογόνους. Ἕτερο! δὲ λέγουσιν 
ἀνεστίους τινὰ; χαὶ πλάνητας, Ex πολλῶν συνελθόντας χωρίων. Λλλλοι δὲ Λιγύων ἀποίχους μυθολογοῦσιν 
αὑτοὺς γενέσθα: " οἱ δὲ λογιώτατοι τῶν Ῥωμαίων συγγραφέων “ἕλληνας αὐτοὺς εἶναι λέγουσ: τῶν ἐν ᾿Αχαῖᾳ 
ποτὲ οἰχησάντων, πολλαῖς γενεαῖς πρότερον τοῦ πολέμου τοῦ Towixou μεταναστάντα:. Τὸ μὲν οὖν ἀληθὲς 
ὅπως ποτ᾽ ἔχει, ἄδηλον * εἰ δ᾽ ἔστιν ὁ τούτων λόγος ὑγιὴς, οὐχ ἂν ἑτέρου τινὸς εἴησαν ἄποιχοι γένους, ἣ τοῦ 
καλουμένου νῦν ᾿Αρχαδιχοῦ * πρῶτοι γὰρ Ελλήνων οὗτοι περαιωθέντε: τὸν Ἰόνιον κόλπον ᾧχησαν Ἰταλίαν, 
ἄγοντος αὑτοὺς Οἰνώτρου τοῦ Λύχαονος" ἦν δὲ πέμπτος ἀπό τε Αἰξειοῦ xal Φορωνέως. Ὃ Gk Οἴνωτρος 
ἐπταχαίδεχα γενεαῖς πρότερον τὼν ἐπὶ Τροίαν στρατευσάντων, ᾧχ'σε ἐπὶ τοῖς ὄρεσιν ἐχαλεῖτο δὲ ἢ τε 

ὡρα Οἰνωτρία, καὶ οἱ ἄνθρωποι Ὀἵνωτροι. Βασιλεὺς αὐτοῖς Ἰταλὸς, ἀφ᾽ οὗ μετωνομάσθησαν Ἰταλοί. Τούτου 
dos v ἀρχὴν Μόργης διεδέξατο, ἀφ᾽ οὗ Μόργητες ἐχλήθησαν, x. 5. A. liuc et reliqua sparsim libro 1, 

('")Mezà δ᾽ οὐ πολὺν χρόνον στόλος ἄλλος 'EXAnvtxb, εἰς ταῦτα τὰ χωρία τῆς Ἰταλίας γατάγεται, ix 
ΠΙαλαντίου πόλεως ᾿Αρχαδικχῆς ἀναστάς" ἡγεῖτο δὲ τῆς ἀποιχίας Ebavbpoz. Αἱροῦνται λόφον. ὃς ἐστ' νῦν 
ἐν μέσῳ τῆς Ῥωμαίων πόλεως. Λέγονται δὲ καὶ γραμμάτων ᾿Ελληνιχῶν χρῆσιν εἰς Ἰταλίαν πρῶτοι διαχη- 
p£oac ᾿Αρχάδες, χαὶ μουσικὴν τὴν δι᾽ ὀργάνων, νόμους «s θέσθαι. Cap. 21-55. 


(1) Absurde interpres Arm., u*que αὐ lii capti- 
vitatem, quia 1} loco 1lie, et σύλληψιν non conce- 
pium. sed captivitatem intellexit. 

(2) Hunc titulum nos supplenmus. 

.9! Codex Arin., domiualum est, quia. ἄρχε! ita, 
explicavit interpres. —. 


(4) Ita Armenius interpres magnopere recedit a 
Graco, uti nunc quidein se habet. Arbitror vocabu« 
lumi "Ἄλπεις ab eo non fuisse intellectum. 

(4) Interpres Arm. legit At&Utov pro. Acrutgve 

(6) Cap. 17-50. 


l3l 


es3e proposit3s. 

5. Post hos * e.iam Herculem classem aliam Gra- 
corum appulisse, przedictaque loca insedisse quibus 
olim nomen erat Saturnia (1), unde regio quoque 
universa Saturnia dieta fuit. Porro ab llercule pro- 
eteatum — ibidem filium Latinum, qui Aboriginum 
terram rexerit, ex quo his Latinorum nomen ad- 
heeserit : quumque Latinus absque liberis obiisset, 
Zineam Auchis: filium imperio esse potitum. 

6. Jam hzc omnia rursus ad. compendium con- 
ferens hujanscemodi verbis concludit : *'Collectitiz 
gentes, quze morum quoqne genere cum indigenis 
miste sunt (2), et quarum ex cinno gens Romana 
conflata est, antequam ea, quam modo habent, 

urbs incolis frequentaretur, liz sunt. Primo qui- 
dem Aborigines, qui Siculos sedibus pepulerunt, 
Grzcam originem ex Peloponneso ducebant, atque, 

wopinor, cum OEnotro ex ea qua nunc Arcadia di- 

&átur migraverunt. Deinde Thessali qui huc con- 

Ruxerunt. ex ea. quz? olim Hamonia, nunc vero 

Thessalia appellatur. Tertio loco Pelasgi (5), qui 

eui Erandro ex Arcadia et urbe Palantio venerunt. 

Puthinc turma quedam eorum qui ad Peloponne- 

saemm bellum (4) socios se llerculi addiderant, 

sccessit, Ad extremum ii qui cum ZEnea incolumes 
elio, Dardano aliisque Trojanis urbibus evase- 
runt. 


Ἵ Μετὰ τοὺς Ap 
getvav, xa πολί 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. 1:2 


non instrumenta musica, postremo leges ab iisdem A 


CAPUT XLIV. 
Ez eodem libro. De tempore /Enew in ltaliam ad- 
ventus. 

1. Hiumn , inquit, captum est astate jam desi- 
nente, diebus septemdecim ante hicmale (5) solsti- 
tium, mense Elaphebolione (6), prout Athenienscs 
temn»ora supputant. Porro supererant, qui eum 
aununmi post solstitium implebant, dies quinque (7). 
Jam septem et triginta post. expugnationem diebus 
videntur mibi Achzi res ejus urbis composuisse, 
legationesque ab iis qui secesserant excepisse, at- 
que fedus cum iisdem sacramento f(irmasse. Sc- 
quente autem anno, qui erat abexpugnatione prie 
mus (8), post autumnale :zquinoctium, Trojani, 


* relicta patria, lHlellespontum trajiciebant, factaque 
D in Thraciam exscensione, ibidem hiemem transige- 


bant : quo in loco alios quoque profugos exspecta- 
bant, seque ad imaritimum cursum simul onines 
persequendum parabant. lzitur ineunte. vere con- 
scensis navibus e Tliracia solvebant, perque inter- 
jecta spatia Siciliam usque meabant, quam ad re- 
gionem appulsis annus ibi finitus est, dum alteram 
hieinem permisti Elymis in Siculis urbibus degunt. 
Tum idoneo ad navigandum teimpore, relicta insu- 
la, Tyrrhenum quor tranabant, et. denique Lau- 
rentum in Aboriginum littore media eadem aestate 
tenebant. Mox ea regione subacta Lavinii lares fige- 


C bant. Atque ita secundus post captum Ilium annus 


χάδας ἄλλος ἀφιχνεῖται στόλος Ἑλληνιχὸς, ἄγοντος Ἡραχλέυυς. Περὶ ταῦτα τὰ χωρία 
ζονται λόφον, ὃς ὑπὸ τῶν τότε ἀνθρώπων Σατόρνιος ἐλέγετο, xax ἄλλη δὲ ἀχτὴ σύμπασα 


Σατερνία ὀνομαζομένη. Λέγουσι δέ τινες αὐτὸν xal παῖδα ἐν τοῖς χωρίοις τούτοις χαταλιπεῖν Λατῖνον, [5v] 
ἀνδρωθέντα τὴν ᾿Αδοριγίνων ἀρχὴν παραλαθεῖν. Τούτου ὃὲ ἄπαιδος τελευτήσαντος, περιστῆναι τὴν ἀρχὴν 
ὅ. 


εἰς ΔΙνείαν τοῦ ᾿Αγχίσου. Cap. 


(Τὰ μὲν δὴ συνελθόντα ἔθνη, xai χοινωσάμενα τοὺς βίους, ἐξ ὧν τὸ Ῥωμαίων γένος ὥρμηται, πρὶν ἣν 
Υὺν ἔχουσιν οἰχισθῦνναι πόλιν, ταῦτά ἐστιν. ᾿Αδοριγῖνες μὲν πρῶτον, οἱ Σιχελεῖς ἐξανέστησαν ἐχ τούτων “ἂν 


ppm, Ἕλληνες ὄντες τὸ à 
μὲ 


Πελασγοί, Τρίτοι ὃ 
Ὅων Guy Ἡ 
Τελενταῖοι 
Cap. 90. 

l. Ἴλιον μὲν γὰρ ἕλω τε 


χλεῖ στρατευομένων 


* 


αἴον Ex Πελοποννήσον, τὼν σὺν Οἰνώτρῳ petevevxauévovy τὴν οἴχησιν ἐχ τῆς 
γῆς νῦν Ἀρκαδίας. Ἔπειθ᾽ οἱ μεταστάντες Ex τῆς τότε μὲν Αἱμονίας, νῦν 


Θετταλίας χαλουμένης, 


οἱ σὺν Εὐάνδρῳ παραγενηθέντες ἐς Ἰταλίαν Ex Παλαντίου πόλεως. Μετὰ δὲ τούτους 
ελοποννησίων "Enetol τε xai Φενεᾶται οἷς καὶ τρωϊχόν τι ἐμέμικτο. 
οἱ διασωθέντες σὺν Αἰνείᾳ Τρῶες ἐξ Ἰλίου τε καὶ Δαρδάνου χαὶ τῶν ἄλλων Τρωϊχῶν πόλεων. 


λευτῶντος ἤδη τοῦ θέρους, ἑπταχαίδεχα πρότερον ἡμέραις τῆς θερινῆς τροπῆς, 
Urn ςθίνοντο-: μτνὸς θαργηλιῶνος ; ὡς ᾿Αθηναῖοι τοὺς : , 


χρόνους ἄγουσι. ΠΠεριτταὶ 0$ ἦσαν αἱ τὸν ἐνιαυτὸν 


ἐχεῖνον ἐχπλτιροῦσαι μετὰ τὴν τροπὴν εἴχοσι ἡμέραι. Ἐν δὴ ταῖς ἑπτὰ xal τριάχοντα, ταῖς ἀπὸ τῇς ἁλώσεως 


γενομέναις τά τε περὶ τὴν 
καλὸ τὸν ἀφεστηκότων, καὶ τὰ 6 


λιν οἴομαι διοιχήσασθαι τοὺς ᾿Αχαιοὺς, xal τὰς πρεσόείας ἐπιδέξασθαι τὰς 
(xa, ποιήσασθαι πρὸς αὐτούς " τῷ δ᾽ ἑξῆς ἔτει, πρώτῳ δὲ μετὰ τὴν ἅλωσιν, 


Rt τὴν μετοπωρινὴν ἰσημερίαν ἄραντες οἱ Τρῶες ἐχ τῆς γῆς, περαιοῦντα: τὸν Ἑλλήσποντον" xal χατα- 


ς εἰς τὴν Θράχην, αὐτοῦ διατρίδουσι τὴν χειμερι 
'Ex 


eric, xal παρασχευαζόμενοι τὰ εἰς τὸν ἀπόπλουν. 
τὸν μεταξὺ πλοῦν, ἄχρι Σι 


νὴν ὥραν, 


χελίας " ἐχεῖ δὲ ὁρμισαμένοις αὐτοῖς 
δεύκερον χειμῶνα, τὰς πόλεις συνοικίζοντες τοῖς Ἐλύμοις ἐν Σιχελέζ. Πλωΐμων δὲ γενομένων 


χόμενοί τε τοὺς Ett. συνιόντας Ex τῆς 
τῆς θράκης ἀναστάνξες ἕαρος ἀρχομένου, τελοῦσι 

τὸ ἔτος τοῦτο τελευτᾷ, χαὶ διατρίδουσι τὸν 
ντες ἀπὸ 


τῆς γέσου, περῶσι τὸ Τυῤῥηνιχὸν πέλαγος, xaY τελευτῶντες εἰς Λωρεντὸν ἀφιχνοῦνται, τὸν ἑξβδορι lvtov 
αἰγιαλὺν͵ μεσούσης θερείας. Λαδόντες ὃὲ τὸ χωρίον, οἰχίζουσιν ἐν αὑτῷ Λαουΐνιον, τὸν δεύτερον ἀπὸ τῆς 


σχινάσας 


(1) Inte 


saute retslit, cum reapse fuerit loci seu col- 
ien, 


2 lla Arm. interpres. 

(δ) δείδεσιν» distinxit ab Evandri sociis ipse Ar- 
Beius interpres, col. 479. Ergo, ut in Greco textu, 

Porem potius periodum vocabuluzn illud refe- 


(ἢ) là Arm. interpres. 
5) lta codex Arm cuim Grece nune sit cmstivum. 


$ ἐχπληρώσαντες ἑνιαυτόν. Kal περὶ μὲν τούτων ὡς É 
ἱεροῖς τε χκαὶ τοῖς ἄλλοις χύσμοις ἀποχρώντως τὴν πόλιν, ὧν τὰ πλεῖστα 


De emend. temp. lib. 1, p. 
dies xxi. 


t) δόξης, δεδήλωταί 


5 ot. Αἰνείας $$ κατα- 


τι xat εἰς ἐμὲ ἦν, τῷ 


rpres Arm., Saturnius; idque ad Ποόγου- D Sed enim οἱ Lapus Dionysii interpres videtur lc- 
(1556 vernum. 


(6) lia codex Arm. Est autem hic Februarius, 


uti. H. Stephanus certe definit; Thargelion autem 
videtur Aprilis. 


(7) Textus Griecus. editus, dies viginti. Scaliger 
43, scribendum censet 


(8) Codex Arm., sequente etiam anno ante captam 


(Trojan). 


183 


EUSEnII CHRONICURUM LIB, I. 


181 


c.rcumactus cst. Tec ego, prout mea sententia fe- A cim potestate: tenuit. Deinde Tiberinus octo annis 


£c9at, exposui. Caeterum Eneas fanis aliisque orna- 
mentis plurima urbis loca instruebat, quz mea 
adhuc atate partim supersunt, et sequente anno, 
qui tertius post discessum erat, Trojanis tantum- 
modo imperabat ; quarto tamen regnum quoque mo- 
rientis Latini sibi vindicabat, jure videlicet affini- 
lalis hzreditatisque quz ad Laviniam defuncto Latino 
rerveniebat. Tum paulo post pergit dicere : His de 
causis cum belluin pugnaque atrox coorta esset, 
Latinus et Turnus cum aliis multis desiderati sunt, 
superiores a:ttem. discesserunt. /Énezx socii : atque 
regnum affinitatis jure ad se devolutuim /Eneas ob- 
tinebat, idque annis tribus post Latini necem rege- 
hzt, donec aniio quarto consumptus bello est. 

2. Et paucis interjectis ait : Postquam /Eneas 
mortali vita migraverat, anno post llium captum 
prorsus septimo Latinorum princeps copit esse 
Euryleon, qui Ascanius in exsilio (1) fuerat appel- 
latus. Deinde narrationem persequens ait : Cum 
6ctavo el tricesimo regni anuo obiisset Ascanius, 
regia dignitas ad Silvium Ascanii fratrem recidit, 
qui /Enez natus. erat posthumus ex Lavinia Latini 
filia. Et paulo inferius dicit : Silvio undetriginta 
annis potestate functo, Eneas filius in regnum suc- 
cessit, qui annis undetriginta (2) dominatus est. 
lust hunc Latinus quinquaginta annis et uno. Post 
h:wc. Alba undequadraginta annis. Post Albam 
Kpistus (5) sex cum viginti annis. Deinde Capys 


regnavit. llic. prelio occubuit quod in fluvii cujus- 
dam ripa patratum dicitur : equo nimirum in vorti- 
cem amnis excussus cognominem fluviu:n sibi fecit, 
qui cum antea diceretur Alba (4), mox Tiberis ap- 
peliatus est. 

9. Tierini successor regnavit Agrippa anno uno 
supra quadraginta. Post Agrippam Amulius /5) acer 
Deoque (6) invisus tyrannus undeviginti annis. IIic 
deorum contemptor machinas ad simulanda fulwi- 
na struxit, οἱ tonitruum sonitus imitatus est, uL 
terrore perculsis hominibus, divino quasi honore 
diguus haberetur. Sed enim imbribus fulininibus- 
que in ejus domum irruentibus, lacus item rcge 
adjacens przter consuetudinem in ejusdem dotuuim 
exundavit : atque ita ille cum universa domo sua ex- 
terminatus est. Et nunc eliam quadam in parte, 
lacu deficiente, subsidentibus aquis et fundo arqua- 
ris quieto, cubiculorum rudera aliorumque adili- 
ciorum vestigia se produnt. 

4. Jam qui huic in imperium successit Aven- 
tius (7) (de quo unus e collibus septem, qui intra 
Romanam urbem sunt, nomen contraxit) triginta 
et septem annis dominatus est. Post hunc Procas 
annis octo et viginti. Postea Amulius qui contra fas 
regnum Numitori majori fratri intercep:um tyram- 
nice tenebat annis quadraginta duobus. Jamvere 
interfecto Amulio a filiis sacrz (8) puelle, sicuti niox 
d:cemus, Romulo οἱ leno, illo, inquam, mortuo 


unis octo et viginti. Deinle Calpetus annis trede- C legitimam dominationem adibat Numitur matris ju- 


[55 ἑξῆς ἐνιαυτῷ, τρίτῳ ὃὲ ἀπὸ τῆς ἐξόδου, Τρωῶν ἐδασίλευτε μόνον " τῷ Gk τετάρτῳ τελευτήσαντος Δατίνου, 
xal τὴν ἐχείνου βασιλείαν παραλαμθάνει, τῆς τε χηδείας οἰχειότητι τῇς πρὸς αὐτὸν, ἐπίχλήρου τῇς Λαύνας 
γενομένης μετὰ τὸν Λατίνου θάνατον. Πολέμοηυ ὃὲ Ex τῶν ἐγχλη μάτων τούτων γενομένου xal μάχης ἰσχυρᾶς. 
Λατῖνος μὲν ἀποθνήσχει xat Τυρνὸς xai τῶν ἄλλων Guyvol: χρωτοῦσ! δ᾽ ὁ ὡς οἱ σὺν Λινείᾳ * ἐχ δὲ τούτου 
τὴν ὑπὸ τῷ χηδεστῇ γενομένην ἀρχὴν Αἰνείας ταραλαμ ἄγει - ποία δὲ βασιλεύσας ἔτη χατὰ τὴν τοῦ Λατίνου 
τελευτὴν, τῷ τετάρτῳ θνέσχει χατὰ πόλεμον. Cap. 64. mu s. 
9, Αἰνείου δ᾽ ἐξ ἀνθρώπων μεταστάντος ἑθδόμῳ μάλιστα ἔτει μετ τὴν Ἱλίου ἅλωσιν, Εὐρυλέων παρέλαθδε 
5-v Λατίνων ἡγεμονίαν, ὁ μετονομασθεὶς ᾿Ασχάνιος ἐν τῇ φυγῇ. Cap. 63. N 
᾿Ασχανίου δὲ ὀγδόῳ xai τριαχοστῷ Exvet τῆς βασιλείας τελευτήσαντος, παρέλαθε τὴν ἡγεμονίαν Σιλούτος, 
ἐδελφὸς ὧν ᾿Ασχανίου, μετὰ τὸν Αἰνείου θάνατον γενόμενος ἐκ Λαύνας τῆς Λατίνον θυγατρός. Cap. Ἴ0. 
Σιλουΐου δ᾽ ἑνὸς δέοντα τριάχοντα ἔτη χατασχόντος τὴν ἀρχὴν, Αἰνείας υἱὸς αὐτοῦ διαδεξάμενος τὴν δυ- 
"αστείαν, ἑνὶ πλείω τριάχοντα ἐτῶν ἐθασίλευσε. Μετὰ 6X τοῦτον, ἕν χαὶ πεντήχοντα Λατῖνος ἤρξεν ἔτη. 
Άλβας Ot μετὰ τοῦτον ἑνὸς δέοντα τετταράχοντα ἑτῶν ἐύασίλευσε. Μετὰ δὲ "A)6av Κάπετος d ἐπὶ τοῖς 
εἴχοτιν. Ἕπειτα Κάπυς δυοῖν δέοντα τριάχοντα. Μετὰ δὲ Κάπυν Κάλπετο; ἄχρι τρισχαΐίδεχα ἐτῶν χατέσχε 
τὴ» ἀρχήν. Ἑξῆς δὲ Τιβερῖνος ὀχταετῇ χρόνον ἐθασίλευσε" τελευτῆσαι bb τοῦτον ἐν μάχῃ παῤὰ ποταμῷ 
γενομένῃ λέγεται" παρενεχθεὶς δὲ ὑπὸ τοῦ ὀεύματος, ἐπώνυμον ἑαυτῷ χατέλιπε τὸν ποταμὸν, "Αλδουλαν 
χαλούμενον πρότερον. . ! DE ME M . 
3. Τιθερίνου δὲ δ'ἀδομος ᾿Αγρίπας ἐν χαὶ τετταράχοντα ἐθασίλευσεν ἔτη. Mevà 6b ᾿Αγρίπαν, Αλλάδης, 
τυραννιχόν τι χρῆμα xa θεοῖς ἀπεχθόμενον, ἑνὸς δέοντα εἴχοσιν. ᾧ περεφρονοῦντι τὰ δαιμόνια χατεσχεύαστο 
γιραυνῶν τΞ μιμήματα χαὶ χτύποι βρονταῖς ἐμφερεῖς, οἷς δεδίττεσθαι τοὺς ἀνθρώπους ὡς θεὸς ἠξίου. 
"Ou6pov δὲ xa! χεραυνῶν εἰς τὸν οἶχον χατασχηψαντων,τῆς τε λίμνης, παρ᾽ fv οἰχῶν ἐτύγχανε, πλημ- 
αὔραν οὐχ εἰωλυΐαν λαῤδούσηξ, χαταχλυσθεὶς πανοίχιος ἀπόλλυται. Καὶ νῦν ist διχλειποῦ τὴς πῆς λίμνης ἂν 
μέρει τινὶ, ὅταν ὑπονοττέτῃη τὸ viua, χαὶ σταθξερὸς 6 βυθὸς γένηται, παστάδων &piiziz xal ἄλλα οἰκήσεως 
ἔχνη φαίνετα!. - .- n . 
Á. 'Aouzvtiyog δὲ μετὰ τούτου τὴν δυναστείαν διαδεξάμενος, οὗ τῶν ἑπτὰ λόφων τις ἐπώνυμος ἐγένετο τῶν 


.- 
, 


συμκπεπολισμένων τῇ "Pour, τριάχοντα xai ἑπτὰ ἔτη τὴν ἀρχὴν χατέσχε. Πρύχας δὲ μετὰ τοῦτον ἔτη εἴ- 


χητι xal τρία. Ἔπειτα ᾿Αμούλιως, ὃς οὐ σὺν 6ixt τὴν βασιλείαν χατασχὼν Δεμέξωρι προσήχουσαν, ὃς ἣν 


(1) Arm. interpres, fuga. 

(9) Graece xxM. 

(5) Griece Capetus. 

(4) Ma cod. Arm. Jam neccorrigam Aibula, ut est 
i» Greco, vetat me. Piodorus infra e»t, 191. qui 
Greco etiam scribit Alba. Confer etiam col. 195. 

(5) Grzcus textus. vulgatus pro. Amulius habet 
᾿Δλλάδις, non tamen sinc variis lectiouilius AXXa 


D ὅιος et. ᾿Αλλάδιος. 


(6) Grzece, diisque. 

(7) Dicerem cum vulgato Graco Apentinas , nisi 
codices Graci collem eiiam .Aventium. aliquando 
appellarent. 

(8) Utitur interpres Arm. eodem epitheto quo 
appeliat etiam divina Biblia cap. 18, n. 5. 


18] 


EUSEBII CHRONICORUM LlL- i. 


188 


possent discedere, invitosin eo quo appulerant loco A trem non deliniunt : hosque ab Anea Latino Abori- 


sedes fixisse. lunc porro casum contigisse iis ca- 
ptivarum mulierum opera ab ΠῚ 0 abductarum, quz 
metuentes ne. si in Achaiam irent, inibi servitutem 
servirent, navibus flammas injecerunt. 
5. Callias autem , qui res gestas ab Agathocle 
»sit, Romam, feminam quamdam Trojanam in 
: "am eum aliis devectam, nupsisse Latino Ábo- 
Doinum regi ait, ex eaque procreatos filios Romum 
el Romulum, qui Urbem fundaverint, eidemque 
matris 51:8 nomen imposuerint. At vero Xenagoras 
historicus ex. Ulyxe et Circe (1) tres genitos ait li- 
beros Romum, Antiam, et Ardeam, qui tres urbes 
a se conditas de nominibus suis nuncupaverint. At- 
tamen Dionysius Clialeidensis a Romo conditam 


gium regi datos obsides, quo tempore indigenz 
cum advenis fa:dus icebant : quos quideni exceptos 
Latinus tum benigne alendos curaverit, tum sine 
masculis liberis vita decedens in dominii sui partem 
quamdam successores vocaverit. 

5. Alii vero narrant, /Enea e vivis sublato, Asca- 
nium universam Latini ditionem obtinuisse , quam 
tamen cum fratribus communicaverit Romulo et 
Romo, terra videlicet Latinorum potentiaque (5) 
tripertito divisa. Ipsum vero Albam atque alia oppi- 
dula condidisse : at Romum Capuam a proavo 
Capy appellatam (t); itemque ab Anchisa avo Àn- 
chisam; tum etiam /Eneam (postea Auicavum (7) 
dictam) ex:patre; denique de suo nomine Ro- 


Urbem affirmat, quem, inquit, alii Ascanio, ali Ema- B mam (8). Jam vero banc urbem aliquandiu de- 


thione genitum dixerunt. Neque desunt qui Romam 
excitatam aiunt a Romo, qui ex Italo et Leuce La- 
tini lilia ortus est. 

4. Quanquam e Grzcis scriptoribus complures 
alios revera appellare possum , qui adhuc aliter de 


structam , per alios denuo colonos quos Albani 


 deduxerint, ducibus Romulo et liemo, pristinam 


formam rccuperavisse : ita ut duplex sit Romze 
conditus, prior quidem paulo post Trojanum bellum, 
alter vero quindecim interpositis zetatibus superio- 


rein consequatur. 

6. lmo si quis remotiora adhuc tempora inspi- 
ciat, lerlium quemdam his vetustiorem inveniet 
Rom: conditum, antequam /Eneas Trojauique ad 
Italiam adventarint. Atque hunc non vulgaris ali- 
quisque lucubrationes suas concinnavit. Jam liorum — quis scriptor narrat, sed ipse Antiochus Syracusa- 
alii ne: filios aiunt Romulum et Remum (4) Ro- — nus cujus superius nieminimus (9). Is ait, regnante 
iz conditores : alii ex nez filia genitos, sed pa- C in Latio (10) Morgete (11) (erat autem eo tempore 


Urbis conditoribus disserunt ; tamen nc verbosior 
existiiner, ad Romanos scriptores (2) accedam. Ve- 
lustus. profecto. sive sermonum scriptor (3) sive 
Listoricus remo Romanus est : tantum ex antiquis 
iemoriis, qua in sacris libris asservantur, unus- 


πλοῖα, φοδουμένας τὴν οἴχαδε ᾿Αχαιῶν ἄπαρσιν, ὡς εἰς δουλείαν ἀφιξομένας. 

9. Καλλίας δὲ ὁ τὰς ᾿Αγαθοχλέους πράξεις &vavpádac, Ρώμην τινὰ Τροάδα τῶν ἀφιχνουμένων ἅμα τοῖς 
ἄλλοις 'Ρωσὶν εἰς Ἰταλίαν, γήμασθαι Λατίνῳ τῷ ῥασι εἴ τῶν Ἀβοριγίνων! xai γεννῆσαι δύο παῖδας, Ῥῶμον 
xai Ῥωμύλον’ οἰχίσαντας 6E πόλιν, ἀπὸ τῆς μητρὸς αὐτῇ θέσθαι τοὔνομα. Ξεναγόρας δὲ ὁ συγγραφεὺς, 
Ὀδυσσέως xai Κίρχης υἱοὺς γεγέσθαι τρεῖς, Ῥῶώμον, ᾿Αντίαν, 'Apóéav* οἰχίσαντας δὲ τρεῖς πόλεις, ἀφ᾽ 
ἑαυτῶν θέσθαι τοῖς xzlopast τὰς ὀνομασίαξ. Διονύσιος δὲ ὁ Χαλχιδεὺς οἰχιστὴν μὲν ἀποφαίνει τῆς πόλεως 
'Ρώμον, τοῦτον 6b λέγει χατὰ μέν τινας ᾿Ασχανίου, χατὰ δέ τινας Ἡμαθίωνος παῖδα εἶναι. Εἰσὶ δέ τινες οἵ 
τὴν Ῥώμην ἐχτίσθαι λέγουσιν ὑπὸ Ῥώμου τοῦ Ἰταλοῦ, μητρὸς ὃὲ Λεύχης (12) τῇς Λατίνου θυγατρός. 

4. Ἔχων 6X πολλοὺς xaX ἄλλους τῶν 'Ελληνιχῶν παρέχεσθαι συγγοχφέων, oi διαφόρους ἀποφαίνουσι τοὺς 
οἰχιστὰς τῆς πόλεως, ἵνα μὴ δόξαιμι μαχρηγορεῖν, ἐπὶ τοὺς Ρωμαίων ἐλεύσομαι συγγραφεῖς. Παλα!:ὸ: μὴν 
οὖν οὔτε συγγραφεὺς οὔτε λογογράφος ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷς: ἐχ παλαιῶν μέντοι λόγων ἐν ἱεραῖς δέλτοις 
σιυυτομένων ἔχαστός τις παραλαδὼν ἀνέγραψε. Τούτων δέ τινες μὲν Αἰνείου γενέσθαι υἱοὺς λέγουσε Ῥωμύ- 
λον xai Ῥῶμον, τοὺς οἰκιστὰς τῆς ᾿Ρώμης " ἕτεροι δὲ θυγατρὸς Αἰνείου παῖδας" ὅτου 6i πατρὸς, οὐχέτι 
διορίζοντες" δοθῆναι δ᾽ αὐτοὺς ὑπ᾽ Αἰνείου Λατίνῳ τῷ βασιλεῖ τῶν ᾿Αθορ:γίνων ὁμηρεύσοντας, ὅτε αἱ πίστεις 
«οἷς ἐπιχωρίοις πρὸς τοὺς ἐπήλυδας ἐγένοντο ἀσπαζόμενον δὲ αὐτοὺς Λατῖνον τῇ τε ἄλλῃ θεραπείᾳ περιέ. 
πεῖν εὖ, ἐχγόνου τε ἄῤῥενος ἅπαιδα τελευτῶντα, διαδόχους μέρους τινὸς tr; ἑαυτοῦ ἀρχῆς χαταλιπεῖν. 

9. "AXlot δὲ λέγουσιν Αἰνείου τελευτήσαντος, ᾿Ασχάνιον ἄπασαν τὴν ἀρχὴν παραλαξόντα, νείμασθα: πρὸς 
τοὺς ἀδελφοὺς Ῥωμύλον τε xal 'Ρῶμον, τήν τε χώραν xai τὴν δύναμιν τῶν Λατίνων τριχῇ" αὐτὸν μὲν δὴ 
τὴν τε ΓΑλθαν χτίσαι καὶ ἄλλ᾽ ἄττα πολίσματα. ῬΡῶμον δὲ Καπύην μὲν, ἀπὸ τοῦ προπάππου Κάπνος. 'Ay- 
χίπαν δὲ, ἀπὸ τοῦ προπάτορος ᾿Αγχίσον. Αἰνείαν δὲ, τὴν ὕστερον χληθεῖσαν ᾿Ανείχλον, ἀπὸ τοῦ πατρός" Ῥώ- 

77 δὲ ἀφ᾽ ἑαυτοῦ. Ταύτην δὲ χρόνους τινὰς ἐρημωθεῖσαν, ἑτέρας αὖθις ἐλθούσης ἀποιχίας, ἣν ᾿Αλδανοὶ 

στειλαν, ἡγουμένου 'ἹΡωμύλου καὶ Ρώμου, τὴν ἀρχαίαν χτίσιν ἀπολαδεῖν * ὥστε διττὰς εἶναι τῇ Ρώμῃ τὰς 
Ἀτίσεις, τὴν μὲν ὀλίγον ὕστερον τῶν Τρωϊχῶν γενομένην, τὴν δὲ πεντεκαίδεκα γενεαῖς ὑστεροῦσαν τῆς προτέρας. 

6. Εἰ δὲ τις ἀπιδεῖν βουλήσεται τὰ προσώτερα, χαὶ τρίτη τις ἀρχαιοτέρα τούτων εὑρεθήσεται Ῥώμη, 
γενομένη πρὶν Αἰνείαν xat Τρῶας ἐλθεῖν ἐν Ἰταλίᾳ. Ταῦτα δὲ οὐ τῶν ἐπιτυχόντων τις οὐδὲ νέων συγγραφεὺς 
ἰστόρηκεν, ἀλλ᾽ ᾿Αντίοχος ὁ Συραχούσιος, οὐ χαὶ πρότερον ἐμνήσθην, Φησὶ δὲ Μόργητος ἐν Ἰταλίᾳ βασι- 


(1) Hzc nomina corrupta sunt in Arm. codice. D (7) lta codex Arm., pro Aniclum vel Janiculum, 
(2) Codex Arm., mendose, ad Romanum scripto- (8) In codice Arm. additur mendose Romuli. 
ren. (9) Nempe in Dionysii ipsius primo Antiquitatum 
(5) Ita potius explicatur ab Arm., interprete 3o- — Romanarum libro, capp. 12, 22, 55. 
γογράφοξ, quam fabularum scriptor, uL fit ab aliis (10) Grece, in Italia, que est melior lectio. 
interpretibus, — (11) Codex Arin., Amorgete. . 
(4) fta hie codex Arm., Remum. (12) Ita Eusebius seu Dionysius etiam apud Syn- 
M Interpres Árm., exerciiu. cellum. Accedit quodammodo codex Vaticanus, in 
(6) Codex Arm., mendose, Capenem a proavo ap- — quo legitur Λεύχτρας. 
pellatam et a Bio. 


101 EUSEBII CHRONICORUM LIB. I. - 19? 


piadis septimae (1) primordia Romze fuerunt, quo fit A His subdit (9), ab Ascanio factam esse regni sui se- 
ut id zdificium quadringentesimo ac tricesimo ter- — dem (10) Albam, multaque circum habitacula (11) 
tio anno et paulo amplius (2) post Troicum bellum — gubversa : fuisse hunc conspicuum virum, et tri- 
eontigerit, Namque /Eneas tribus elapsis post Tro- — cesimo octavo regni anno natura concessisse. 
jam captam annis, Latinorum vegui compos fuit, 4. Post hu;us obitum (12) populum dissensio te- 
eoque per trienuiuir retento, ex hominum con$pe-  muit ob duos de sceptro certantes. Nam οἱ Julius 
ctu evanuit, atque immortales honores adeptus est. — Ascanii filius ad se regnum pertinere dicebat; et 
Qui huic in imperium successit Ascanius. Albam — Silvius Ascanii frater, Anea genitus. atque Silvia, 
condidit, que nunc Longa appellatur; eamque de — quy olim fuerat Latini uxor (15), pari jure se wti 
fluvii noiine nuncupavit, qui. illa. quidem tale putabat. I[uic post AÉnez obitum insidias Ascanius 
Alba dicebatur, nunc autem Tiberis audit (5). siruxera!, ideoque puer nutritus fuerat ab armen- 
2. Sed enim de Urbis app:llatione Fabius Roma-.— (rji, in ponte, unde et. nomen ei factum. Silvius 
narum reru scriptor (4) aliai fabulam comminis- de uomine montis Latinorum, cui Silva nomen 
citur. Ait eniin, /Erew oracu'um (Ὁ) editum, foréut— Qi (14). In. hoc partium coullictu tandem suffra- 
aliquis quadrupes condendie urbis situm ipsi demon- giorum numero prapotens regiam dignitatem Sil- 
straret. Jam. vero eum is suem toto. corpore aibam B vius occupat; Julius autem. dominatu exclusus 
pregnantemque hosti loco mactaturus esset, hanc pontificatum maximum adeptus est, qui erat honor 
manibus elapsam cursu concito in quemdam col- — regali secundus. Ex hoc ortam gentem Juliam ad 
lem evasisse (6), ibique triginta porcellos edidisse. — punc usque diem Rom:e vigere aiunt. Silvius autem 
Portento obstupefactum. /Eneam, statim oraculi — Gu in principatu suo nihil commemoratione di- 
jussa exsequi decrevisse (7) : cumque jam exzedifi- gnum egisset, post regni annum vicesimum monum 
cando loco manui admoveret , visionem quamdam — opiit, Successit in imperium Eneas filius, cui Sil- 
in somnis perspieue oblatam deterruisse eum ab — vio cognomentum erat, isque annis plus triginta 
incepto, eideinque jussisse ut nonnisi post aunos regnavit. 
triginta, pro triginta porcellorum numero, :edifi- 
cium moliretur. Eum igitur a proposito interi. 
destitisse (8). 


5. Exin potestatem adeptus est Latinus, cogno- 
mento item Silvius, annis L. llic rebus gestis domi 
bellique inclaruit. ldem adjacentia oppida sustulit; 

5. /Enea vitae erepto, ab Ascanio filio ejus τὸς — tum veteres illas urbes, qu:e Latinorum olim dice- 
gaonte collem zdificiis post annos triginta occupa- — bantur, exstruxit octodecim, Tibur videlicet, Pre- 
tum, camque structuram appellatam de colore suis C neste, Gabios, Tusculum, Coram, Pometiam, La- 
Albam. (Latini enim proprio idiomate τὸ λευκόν al- — nuvium, Labicum, Scaptiam, Satricum, Ariciamc, 
bwin dicunt.) Preterea superadditam appellationem — Tellenas, Crustumerium, Czeninam, Fregellas, Ca- 
Longam, nempe μαχράν, idcirco quia parum in — meriam, Medulliam, et Boilum, quam nonnuili 
latum patens, in longum magnopere deduceretur. — Bolam dicunt (15). 


toU τε Αἰνείου xai Ῥωμύλου, γεγονότων βασιλέων, ἐχτισμέντς CE τῆς πόλεως χατὰ τὸ δεύτερον ἔτος τῆς C 
ὑλιμπιάδος, αὕτη ἡ χτίσις ὑστερεῖ τῶν Τρωϊχῶν ἕτεσι πλείω τῶν v' xal λ΄. Αἰνείας γὰρ μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς 
Τρυίας ἐτῶν τριῶν παρελθόντων παρέλαδε τὴν τῶν Λατίνων βασιλείαν, xat χατασχὼν τριετῇ χρόνον, ἐξ ἀν- 
θρώπων ἠφανίσθη, xal τιμῶν ἔτυχεν ἀθανάτων. Τὴν ὃὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος ᾿Ατχάνιος υἱὸς ἔχτισεν "AX6av, 
τὴν νὺν χαλουμένην Λόγγαν, ἣν ὠνόμασεν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, τοῦ τότε μὲν ᾿Αλθᾶ χαλουμένον, νῦν ὃς Τιδέριος 
νοημαξομένου. | 
3 Dia ὃὲ τῆς ποοτηγορίας ταύτης Φάόιος, ὁ τὰς Ῥωμαίων πράξεις ἀναγράψας, ἄλλως μεμυθολόγηκχε" 
ὅπ γὰρ Alveta γενἐσθανιλύγιον, τετράπουν αὐτῷ χαθηγήσεσθαι πρὸς χτίσιν πόλεως * μέλλοντος δ' αὐτοῦ Üuety 
v ἔγχυον τῷ χοώματι λευχὴν, ἐχφυγεῖν «s Ex τῶν (cipe xaX χαταδιωχθῆναι πρός τινὰ λόφον, πρὸς Uv xo- 
μισθεῖταν τεχεῖν A' χοίρους " τὸν δὲ Αἰνείαν τό τε παράδοξον θαυμάσαντα, xal τὸ λόγιον ἀνανεούμενον, ἔπι- 
χειῤῆσαι μὲν οἰχῆσα! vov τόπον" ἰδόντα δὲ χατὰ τὸν ὕπνον ὄψιν ἐναργῶς διαχωλύουσαν, xat συμθουλεύουσαν 
μετὰ λ' ἔτη χτίζειν, ὥσπερ ὁ τῶν τεχθέντων ἀριθμὸς ἣν, ἀποστῆναι τῆς προθέσεως. Diodorus apud Syncel- 
ilum p. 194 D-D. 


(1) Cod. Arm., inendose, tertic. D 637, et L. 

(3) lia interpres Armin. ex Griesco. πλείω. Verum- 48) Hactenus Diodorum nobis conservaverat Syn- 
tà:snen. Griecus textus. habet. plusquam. 450; quod cellus. Reliqua Diodoriavis excerptis addit Armenius 
recte explicatur additione 453. Attamen illud πλείω interpres. 
de mensibus. quoque intelligi potest, ut infra num. (9) Vel Diodorus nimirum vel apud Dioderum 
9, in rege Latinorum ultinio. Fabius. 

(5) Male interpres Arins nunc vero nomen habet (10) Interpres Arm., urbem pro sedem. 

a Tiberio. (11) Interpres Arm., habitatores, sed idem mox 


(4) lta aliam etiam Diodori interpres ed. Wessel. — utitur verbo ejusmodi subeertendi. quod nonnisi de 
t. I, p. 656. Sed cl. L. rectissime mavult meram, — materialibus zdificiis hic adhiberi videtur. 


quod prolatis τοῦ AAAQZ multis cxempis demon- (12) Pergit scribere Diodorus. 

strat. Sane hoc fet: suis portentum fabula mera (15) ha codex Arm., tror, non filia. 

est. (141 Ita prorsus Ari. interpres, cum tamen dicen- 
(Ὁ) Minus recte interpres Arm. maaudatum pro — dumsit, nutritus fuerat iu sallu ab armentariis, unde 

orcculum. et nomen ei fucium Silvius, quia saltum Latini sil- 
(8) Greece, persequendo compulsam usque, etc. L..— va vocitant, 
(3) Λόγιον ἀνανεού!λενον, responsum oraculi mente (15) Harum urbium conditum canit ctiam Virgi- 


tcicentem. τὰ rccte Diodori. interpres. ed. cit, p. lius En. vi, 161 seqq. Victor item. Orig. G. ft. 
e 


193 


Silvius, qui annis octo et triginta potestatem re- 
tinuit. Postea imperavit Epitus Silvius arnis vi- 
ginti sex. Quo defuncto, regnum delapsum est ad 
Capyn ; idque ei mansit annis duodetriginta. Postea 
Calpetus filius cjus annis tredecim dominotus est. 
Mox Tiberius (1) Silvius annis octo. Is adversus 
Etruscos expeditione suscepta, dum Albam fluvium 
cum exercitu transmitteret, gurgite ejus mersus 
obiit : ex quo nomen fluvii deinceps fuit Tiberis. 
Eo vitze erepto, imperavit Latinis Agrippa quadra- 
ginta annis et uno. 


7. lunc consecutus est Amulius (2) Silvius * annis 
undeviginti. Hic traditur in omni vita superbe se 
gessisse, el cum ipso Jove de potentia zemulanter 
certasse. Quare οἱ interdum autumnali tempore 
quum fÍírequentia et. veliementia tonitrua exaudi- 
rentur, is exercitum suum jubebat, signo edito, 
clypeos unanimiter gladiis percutere : atque ita pu- 
tabat (5) se graviorem tonitzu fragorem excitare. 
Quare et superbi in deos animi panas luit fulmi- 
Beo iclu enectus, cumque domo universa sub lacum 
alanum mersus. Etiamnum Romani lacus illius 
accoke vestigia quadam demonstrant, columnas 
nimirum sub aqua prowinentes, cujus in fundo 
regia domus sita erat. 


Φ . . . ΄ 

8. Exin lectus est Aventius, qui annis septem 
suprg triginta regnavit. Is praelio finitimorum ma- 
gnopere pressus, in. Aventium (4) collem fuza se 


EUSEDII CHRONICORUM L1B. I. 
6. Latino mortuo, rex creatus est filius ejus Alba 4 


104 

]. /Eneasa quarto post captum Ilium annoLatinis 
imperat annis t1. 

11. Ascanius annis xxxvii. 

Ilt. Silvius nex annuis xxvii (5). 

JV. AEneas Silvius annis xxxi. 

V. Latinus Silvius annis L. 

VI. Alba Silvius annis xxxix (6). 

VII. Epitus Silvius annis xxvi. 

VIIT. Capys Silvius annis xxvitt. 

IX. Calpetus Silvius annis ΧΙ. 

X. Tiberius Silvius annis vu. 

XI. Agrippa Silvius annis xxxv (7). 

XII. Amulius Silvius annis xix. 

XIII. Aventius Silvius annis xxxvit. 

XIV. Procas Silvius annis xxu. 

XV. Amulius Silvius annis xLir. 

Romulus Romam condit regnatque septima olym- 
piade. lgitur ab /Enea ad Romulum anni sunt 
cpxLvui (8). Ab lio autem capto anni cpxxxi (9). 

A Romulo, qui Romain condidit, hi reges ha- 
bentur: 

]. Romulus annis xxxvi. 

I]. Numa Pompilius annis xti. 

1Π. Tullus Hostilius annis xxx. 

IV. Ancus Marcius annis Xxxxilt, 

V. Tarquinius annis xxxvi. 

VI. Servilius annis xLiv. 

VII. Tarquinius Superbus annis xxiv. 

ll septem reges a Roinulo exstiterunt, eorun- 
que dominatio sublata est post annos ccxLiv (10). 


subduxit, qui ex eo nomen contraxit Aventii. Hoc C porro ab. Hio capto ad Romulum anni sunt CE3LI 


obeunte, dominationem excepit filius ejusdem Pro- 
eas Silvius, tenuitque aunis tribus supra viginti. 
Quo item. naturz satisfaciente, filius natu minor 
Amutins tyrannidem usurpavit, quia Numitor ma- 
jet nata frater, regni hzres, longinqua in regione 
Yvéréabatur. Begnavit Amulius annis paulo plus 
quadraginta tribus, donec a Remo et Romu'o Romz 
Cuditoribus interfectus est. — » 


9. Jam et singillatim Romanorum reges hi sunt: 


(11); summa igitur est annorum pcLxxv (12). 

Horum, scilicet a Romulo usque ad Tarquinium, 
Romanorum regu:» tempora Dionysius quoque 
Malicarnasseus strictim recensct circa primura 
septima. (15) olympiadis ita scribens. 


CAPUT XL VII. 


Dionysii Halicarnassei de regibus qui post Romuczm 
Roma exstiterunt. 


(**) 1. Enimvero si ἃ regibus sublatis usque ad 


() τι Ἱρωμύλος Σιλούϊτος παρ᾽ δ) ἣν θίην $m: - / c λλᾶτο πρὸς τὸν θεόν" zo 
QT $ παρ᾽ ὅλον τὴν ϑίον ὑπερήφανος γενόμενος, ἡμιλλᾶτο πρὸς τὸν θεόν" βροντῶντος 
γὰρ αὐτοῦ, ix λευε τοὺς στρατιὦτας ταῖς MM MALAM τὰς ἀτπίδας ὑφ᾽ ἑνὸς συνθήματος, xat ). Ystv ὡς ) 
πὰρ αὐτῶν γινόμενος ψόφος εἴη μείξων * διὸ ἐχεραυνώθη. Diodorus in Excerptis de virtutibus et vitiis ed. 


Wesselin, . L. 1}. p. 546 (14). 


) Καὶ μὴν ἀπό γε τῆς ἐχθολῆς τῶν βασιλέων ἐπὶ τὸν πρώτον ἄρξαντα τῆς πόλεως ἀναδιδασθεὶς Ῥωμύλον ὁ 


ΟΡ. 17, ait : Regnante Latino Silvio colonie deducta D 


sunt Preneste, ibur Gabii, Tuscu/um, Cora, Locri 

A^mwvium vel Labicum)  Crustumium ,. Camena , 

βοηνία (Boville),eerteraque oppida circumquaque. 
ta etiam infra pro Tiberinus. . 

) a Amulius codex noster Arm. hic οἱ inter- 

dU" alibi, quicum consentit Zonaras Annal. vii, 1. 

Grace hic Homulus. Ab Eusebio posteriore libro in 

yegum tabulis scribitur. Aremulus, nec non in Ca- 

pene. uem apud S. lieronyinum varie Benulus, 

Aremulus, Romulus. 

(5) prece : dicere jubebat, majorem esse strepi- 
(am ab ipsis editum. L. 

(4) lt2 codex Arm.. eui suffragatur etiam Dionysii 
Halic. varia saltem lectio Antiq. 1, 84. Quin et ve- 
tus interpres orationis Tullianze de ere alieno Mi: 
|. nis (ed. Rom. p. 227, not. d) scribit Adrento pro 
Λεέι δεν. 


(9) Superius xxix. 

(6) Superius xxxvii. 

H Superius ΧΕΙ. 

(8) llic annorum numerus petitur polius ex ipuo 
textui. Diodori quai ex hoc catalogo. 

(9) Hic numerus cum superiore δ 1 utique fere 
congruit; verum si proximum numerum respicies, 
scribes omnino ccccLi. 

(10) Atqui superiores numeri dant ccxLvn. 

(11) Recole not. 9. 

(12) Ergo rursus prior numerus est cpxxx:. To- 
tui hunc. ZEthiopem lavandum aliis permittinus 

(15) Videbatur addendum septima. 

(14) Hoc fragmentum inexcerptig Valesianis (a:leo- 
que et in Wesselingiana Diodori edítione) dicitur 
petitum e libro sexto Diodori; verum Eusebius 
nunc docet id pertinere ad septimum librum 


195 EUSEDII CHRONICORUM LIB. I. 156 


primum Urbis regnatorem Romulum tempus repu- A instituto non conducit. Quare hzc omnia satius 
temus, fiunt anni ccxLiv. (1), quod ex ipsis regum — judico alii chronologia reservari ; consules, inquam, 
successionibus atque annis, quibus singuli in im- — qui post Tarquinium fuerunt et tribunos et dicta- 
perio manserunt, exploratum est. Romulus Urbis — tores, qui Romanorum urbem administraverunt, 
auctor regnum dicitur tenuisse annis xxxvii (2). Ro-.— quique el annorum rationem conficiunt, usque ad 
mulo exstincto interregnum ín Urbe fuit anni — Cesarem. Interea nos illuc revertamur, ad eum sci- 
unius. Deinde Numa Pompilius suffragiis militari- licet qui primus monarchicam potestatem post $t - 
lus (3) lectus regnavit annis xumnr. Tullus autem — pradictos reges tenuit. 
llostilius post Numam annis xxxui1 (4). Postea re- 9. Itaque ex intermediis temporibus post Tarqui-- 
gia dignitate politus esl Ancus Marcius annis xxiv, nium dejectum ad Julium Czsarem olympiades 
Post Marcium Lucius Tarquinius, qui appellatus — couflantur cxv, qui sunt anni cptx. Quippe Tar- 
est Priscus, annis xxxvii. Cui succedens Servilius — cuinius olympiade sexagesima septima expleta vv- 
Tullus regnavit annis xttv. Servilium occidit Lu- — gno cxcidit, Caesar autein. initio centesimae octoge- 
cius (5) tyrannus, qui ob juris contemptum Super- — sini tertie (9) summum imperium invasit; erzo 
bus appellatus est, et in dominatu annis xxv per- — spatium annorum cpLx (10) interpositum est. Porro 
mansit. Cum igitur revoluti sint ducenti et qua- B a septima olympiade Romaque condita anni excur- 
dr»ginta quatuor anni regum, olympiades autem — rerant ccxLiv ; sunt. ergo a Roma condita usque 
sexaginta et una, prorsus sequitur ut primus Ur- — ad Julium Casarem anni pcciv, olympiades vero 
bis regnator Romulus primo anno septimz olym- — cLxxvi. | 
piadis dominationem auspicatus sit, Charopis de- Testis horum est etiam chronographus Castor, 
cennalem principatum Athenis - gerentis anno — qui tempora summatim percenset his, quae subdi- 
primo. Atque id prorsus exigit annorum supputatio. — mus, verbis. 
Quod autem singuli reges tot annis dominati sint, - CAPUT XLVIU 
id eadem illa ratiocinatione palam fit. Igitur de TU 
*empore quo urbs modo rerum domina incolis fre- 
quentata fuerit, quatenus ab iis qui ante me exsti- Romanorum reges singillatim emnneravimus , 
terunt. narratum fuit, eatenus et mihi videtur (6). — dncto initio ab co tempore «quo Eneas Anchis:e 
Hzc Dionysius. filius Latinorum regnum capessi:it : desivimus au- 
$. Pulso Tarquinio, atque unius dominatione t^m in Amulium Silvium, quem Romulus interfe- 
sublata, nulli preterea fuerunt Romanorum reges; — cit, Rhez matris sux patruum. Nunc his addemus 
sed primum Brutiani consules, mox tribuni (7), C Romulum et czteros qui post hunc Romz cum im- 
deinde dictatores (8), et rursum consules, de qui-  p^rio przfuerunt usque ad Tarquinium cognomcen:9 — 
bus singulis annuum imperium tenentibus super- —Superbum : qua temporis summa anni fiunt ccw.*». 
vacaneum existimo in przsenti dicere, totque no- — Postea consules ordinatim  explicabimus, capte 
minum copiam coacervare. Quod si res insuper ab quidem exordio a Lucio Junio Bruto et Lucio Tar- 
his gestas sedulo recensere vellemus, prolixiores — quinio Collatino, concluso autem opere in Marco 
equo narrationes fierent. Sed id quidem huic meo — Valerio Messala et Marco Pisone, qui consu'atum 


Castoris de iu:perio Bomanorum. 


χρόνος, ἔτη τέτταρα πρὸς τετταράχοντα xai διαχοσίοις ἀποτελεῖ, Γνωρίξεται δὲ τοῦτο ταῖς διαδοχαῖς τῶν Ba- 
σιλέων xal τοῖς ἕτεσιν οἷς χατέσχον τὴν ἀρχὴν ἕχαστοι - Ῥωμύλος μὲν γὰρ ὁ χτίτας τὴν πόλιν. ἑπτὰ καὶ «p:á- 
χοντὰ ἔτη λέγεται χατασχεῖν τὴν δυναστείαν" μετὰ δὲ τὸν Ῥωμύλου θάνατον, ἀδασίλευτος ἡ πόλις γενέσθα: 
χρόνον ἐνιαύσιον. "Ἔπειτα Νουμᾶς Πομπίλιος, αἱρεθεὶς ὑπὸ τοῦ δήμου, τρία καὶ τετταράχοντα ἔτη βασιλεῦ- 
σαι. Τύλλος δὲ Ὁστίλλιος μετὰ Νουμᾶν, δύο χαὶ τριάχοντα. Ὁ δ᾽ ἐπὶ τούτῳ βασιλεύσας Ἄγχος Μάρχιος, 
τέτταρα πρὴς “οἷς εἴχοσ!. Μετὰ δὲ Μάρχιον Λεύχιος Ταρχύνιος, ὁ χλτθεὶς Πρίσκος, ὀχτὼ xal τοιάχοντα. 
Τοῦτον δὲ διαδεξάμενος Σερούϊος Τούλλιος, τετταράχοντα xal τέτταρα. Σερούϊον δὲ ἀνελῶν Λεύχιος Ταρχύ- 
vto; τυραννιχὺς, χαὶ διὰ τὴν τοῦ διχαίου ὑπεροψίαν χληθεὶς Σούπερέος, ἕως εἰχοττοῦ xa πέμπτου προαγα- 
γεῖν τὴν ἀρχήν. Τεττάρων δὲ xal τετταράχοντα χαὶ διαχοσίων ἀνα πολουμένων, ἃ χατέσχον οἱ βασιλεῖς, ὀλυμ- 
“πιάδων δὲ μιᾶς xal ἐξέχοντα, πᾶσα ἀνάγχη τὸν πρῶτον ἄρξαντα τῆς πόλεως Ῥωμύλον ἕτει πρώτω τῆς E656- 
μης ὀλυμπιάδος παρειληφέναι τὴν βασιλείαν, ἄρχοντος ᾿Αθήνῃσι τῇς δεχαετίας Χάροπος ἔτος πρῶτον * τοῦς 
γὰρ Ó λογισμὸς τῶν ἐτῶν ἀπαιτεῖ. Ὅτι δὲ τοσαυτα ἕχαστος; τῶν βασιλέων ἦρξεν ἔτη, δι᾽ ἐχείνου δηλοῦταϊ 
pot τοῦ λόγου. Τὰ μὲν δὴ περὶ τοῦ χρόνου χαθ᾽ ὃν ἡ νῦν δυναστεύουσα πόλις ῳχίσθη, τοῖς τε πρὸ ἔμου γενο- 
μένοις εἰνημένα, χἀμοὶ δοχοῦντα, τοιάδε ἐστίν. Ex libro 1, 15. 


(4) Codex Arm. tantum xiv. D (8) Sequitur in Armeniaco text glossa qui sunt 
2) Hxc particula przetermissa estin codice Arm.; — eloquentes, quasi dictator sil a dico. Certe. Ciceio 
med patet id incuria libra:ii factum ; est enim ad — De rep. lib. 1, 40, ait: Nam dictator qu.dem ab eo 
annorum rationes necessaria. appellatur quia dicitur. 
(3) lestus editus Grzcus Dionysii, popularibus. (9) Cap. 18. n. 8, in utroque textu Ármeniaco el 
(8$) Dic xxxit, ut Grzece. Graco Juiius Caesar dicitur cepisse imperium ogm.- 
(81 Deest Tarquinius. L. piade centesima octogesima quarta. Sed revera et ibi 


(6) Sic videlur loqui vel potius hallucinari inter- — p;o quarta videtur scribendum tertia. Porro Chro- 
pres. D'onysius tamén , (um que ab aliis ante me — nicon paschale initium — Caesaris bis recitat, tum 
dicla fuerunt, tum eiiam qug mihi videntur, hac — prunoscilicet, tumsecundo olyinpiadis cLxxxim anno 
sunt. (i0) Hierenymus in prologo ad Agyouin scribit 

(7) Scilicet potestate consulari fungentes. CLx1v. | 


i4 
PHE OXfTVIT' AT. 


TP. 2t. χυρτττ αν, χὰ. 5. im. 
Α΄. Ξ ᾿Ανον νυ, xx Me. 


ΒΕ. : τ. tme. Al zx koci. 
t. VL WuiLae ALI τὸ χα Βυρκαν»..- 
FL4 OXrMIHAZ. 

Z.l— "rxlzí.z42 AlLTLLITU€. τὸ 7 x12 Κα 21:27... 

H' Lm. "ete. AÀl72.752 τὸ 7 χα Roi227 
-z. 

M. ,-. AlZ/EIL7.. £1. ξωτ1:... 

f. 2z. xxi. Δ. 0 211. τὸ τ χα. Δππρολτῖου.. 


ΡΙΖ 641WMEIAZ. 


JA". 27. "(reza no Αἱτοῦτο τὸ τ' καὶ Av. 
Jg. .-. χα» ÀAlW21279. 75 y X3. ATO 
“. 5. 
Γ΄. 27. κε: 22.:1.»»,9 Α..,22210. Tt; χαὶ Taco. 
|y, 1 κι α “0 Αὐρέῦττ τὸ YxaiEoare. 
PIT 0S fMIIIAS. 
Ι΄. 2z. "Uzzafuauno Αὐποΐττο τὸ τ χαὶ Φιῖχχου. 
Ε΄. Lm Ὀχτχξιχ, Αὐτυΐττου τὸ τα χαὶ Dew. 
IZ'. 2z. Ὅχκταξιχ,ῦ Αὐγοῦττνο τὸ 15 χαὶ "Δ σου πξη.. 
WT. 2z. KG 2o» v3: Τι 2: οἵου. 
ΡΠ. OATMTIHAE, 
Ir. Lz. Ani), xax MTS. 


tz. ATwUTÍs, za» Nigfá. 
. $7. Σατον φῦ * 33 Λουχρτ τί 9. 
. ὁπ. AMAT χα! Λενπούλου. 
PII ΟΑΛΥ̓ΣΠΙΑΣ. 
Kr". Δεντοῦλ πὸ 9! xaX Κορντλί... 
KA. ὁπ. Φυρηιχίου χαὶ Eua. 
KE'. ὑπ, λομ:τίου xai ᾿Αενουβάρξζου. 
K^4'. ὑπ. Δίρωνης χαὶ Πίσιυνος. 
PIHA' ΟΛΥ̓ΜΠΙΑΣ. 
KZ'. ὑπ. Κράτ100 xaX Ἀξυτούλου. 
ΚΗ’, ὑπ. Νέρωνυς χαὶ Κλάρου. 
ΚΟ. ὑπ. Μ:1Ίλὰ χαὶ Κυρινίου. 
A'. ὑπ. Ρονδελλίου χαὶ Zazopyiues. 
ῬΠΙΠ ΟΛΥΜΙΠΑΣ. 
ὑπ. Μαξίμου xaX Τουδέρω"ος. 
᾿Αφριχανοῦ καὶ Μαξί.ο. " 
νπ. Δρυύτου xaX Κρισπίνου. 
Κενσωρίνου καὶ Γάλλου. 
ῬΠΙ͂Γ’ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
. ὑπ. Νέρωνος τὸ β' χαὶ Πίσωνος τὸ β΄. 


ὅπ, 
5z 


8 τ» 
2 9» 


Ac. ὑπ. Βάλθου καὶ Bzzégov. 
ΑΖ΄. ὑπ. Ὁκταδιχνοῦ Αὐγ. τὸ ιγ' χαὶ Σύλλονυ. 


ΛΗ’, ὑπ. Σαθίνον xaX ᾿Ρουφίνου. 
ῬΠΙΔ' ΟΑἸΜΠΙΑΣ. 

ΛΘ’. ὑπ. Οχταδιανοῦ Αὐγ. τὸ ιδ' καὶ Σιλανοῦ. 
M'. ὑπ. Λεντούλου WVia0vos. 
MA'. ὑπ Πονρλίου. Καίσαρος xaX Παύλου. 
ΜΏ΄. ὑπ. Ουϊνδιχίου χαὶ Οὐάρου. 

PIIIE' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
-, Λαμίον χαὶ Σερδηλίου. 


MA, ὑπ. Μάγνου καὶ Baxspiov. 
ΜΕ". ὅπ. Aezibou ναὶ Πλάγχου. 


1 τ΄. ὑπ. T:6zplo5 Καίσαρος καὶ Καπήτωνος. 


EC-EPBI!f ΠΠΡΟΧ 7 L7 
Α 


IIT T τὴ 

CLXXXV GLYMPISS 

Hi. Co:mSe:6 et Pomgso:o coss. 

IV. 4217.00 ef Libeae rois. 

V. Octav ano Augusto et Cz econe coss. 

ἯΙ. Octav:azo Anzusio i1 et Corvio coss, 
CLXXYXVI OLYXPIAS. 

VII. G«tav:ano Auzus:o ui et Crasso coss. 4 


Vill. O.tzviano Auzczsto ττ εἴ Crasso 11 coss, 


IX. .£nobarbe et Sosio coss. 

X. O taviano Augusto v et Apuleio coss. 
CLXXXVII OLYMPIAS, 

XI. Octaviano Augzsto vi εἰ Ásgrippa coss. 

Xil. Octaviano Auzusto vu et Agrippa n coss. 


5 ἯΠΙ|. Octavixno Augusto vin et Tauro coss, 


C 


D 


XIV. Ociaviano Augusto rx et Silano coss, 


CLXXX VEI OLYAMPIAS. 
XV. Octaviano Augusto x et Flacco coss. 
XVI. O.:aviano Augusto x1 el ['isone coss. 
XVII. O.taviaro Augusto xi εἰ Aruntie coss. 
XVII. Cclso et Tiberio coss. 


CLXXXIX OLYSXIPPAS. 
XIX. Loili^ et Lepido coss. 
XX. Apuleio ct Nerva coss. 
XXI. Sautrnilo et Lucretio coss. 
XXII. Lentuio et Lentulo coss. 


CXC OLYMPIAS. 

XXL. Lertulo n et Cornel.o coss. 
XXIV. Fornicio et Silano coss. 
XXV. Domitio et vEnobarl o coss. 
XXVI. Libone et Pisone coss. 

CXCI OLYMPIAS. 
XXVII. Crasso et Lentulo coss. 
XXVIII. Nerone et Claro coss. 
XYIX. Messala et Cyrinio coss. 
XXN. Rubellio et Saturnino coss. 

CXCII OLYMPIAS., 
XXM. Max m0 (t Tuberone coss. 
XNNXIL, Africano et. Maxiino in coss. 
XXXIII. Druso οἱ Crispiro coss. 
XXXIV. Censorino οἱ Gallo coss. 

CXCIIl OLYMPIAS. 


XNXV. Nerone ti et Pisone i1 coss, 
XXXVI Ballo et Vetere coss. 
XXXVII. Octaviano Aug. xii et Sylla. coss, 
XXNXVIE. Sabino et BRulino coss. 

CXCIV OLYMPIAS., 
XXXIX. Octaviano Aug. xiv et Silano coss, 
XL. Lentulo et Pisone coss. 
XLI. Publio Czsare et Paulo coss. 
XLIi. Vindicio et Vario coss. 

CXCV OLYMPIAS, 
XLIII. Lamia et Servilio coss. 
XLIV. Magno et Valerio coss. 
XLV. Lepido et Planco coss. 
XLVI.Tiberio Cesare et Capitone coss. 


50] 

ΟΧΟΩΥ͂Ι OLYMPIAS. 
AZLVU. Cretio ct Nerva coss. 
ALVIIL Camillo et Quintiliano coss. 
XLIX. Camerino et Sabino coss. 
L. Dolabel!a et Silano coss. 

ΟΧΟΥ͂ΙΙ OLYMPIAS. 
LI. Lepidio et Tauro coss. 
LII. Tiberio Czsare i1 et Scipione coss. 
1.111. Flacco et Silano coss. 
LIV. Sexto et Sexto coss. 

ΟΧΟΥ͂ΠΙ OLYMPIAS. 

LV. Pompeio Magno et Apuleio coss. 
LVI. Bruto et Flacco n coss. 


[Octavianus Augustus moritur Nolz septuagesimo 


EUSEDBIL CHRONICORUM L:B. I. 


202 
À Pila OAYNITIAS. 
MZ'. ὑπ. Κρητίου xaX Νερύά. 
ΜΗ’. ὑπ. Καμήλλου xaX Κυντιλλιανοῦ. 


ΜΘ΄. ὑπ. Καμερίνου xaX Σαβίνου. 
N'. ὑπ. Δολαδελλὰ χαὶ Σιλανοῦ. 


PIIIZ" OAYMHIAZ. 
NA'. ὑπ. Λεπιδίου xat Ταύρου. 
NB'. ὑπ. Τιδερίου Καίσαρος τὸ β' xoi Σχηπίωνος. 
ND. ὑπ. Φλάχχον xat Σιλανοῦ. 
ΝΑ’, ὑπ. Σέχσαστου χαὶ Σέχστου. 


PIIH' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
NE'. ὑπ. Πομπηΐου Μάγνου xaX ᾿Απουληΐου. 
ΝΧ'. ὑπ. Βρούτην καὶ Φλάχχον τὸ P'. 
[ Ὀχταθιανὸς Αὔγουστος τελευτᾷ ἐν Νώλᾳ, ὧν 


et sexto zzlatis anno, diebus quinque et triginta mi- p ἐτῶν oz', μην. v, fg. xe' (M). ] 


13 
3.8. ) 


Romanorum imperator Ill Tiberius Casar annis 


31M. 
|. Tauro ct Libone coss. 
Wl. Crasso et Rufo coss. 


CXCIX OLYMPIAS., 
lll. Tiberio Czesare 1n et Rufo τι coss. 
IV. Silano et Balbo coss. 
V. Messala et rato coss. 
VI. Tiberio Czesare 1v et Druso coss. 


CC OLYMPIAS. 
Vil. Agrippa οἱ Galba coss. 
Vill. Pollione et Vetere coss. 
IX. Cethego et Varo coss. 
L. Agrippa 11 et Lentulo cosa. 


σοὶ €LYMPIAS. 
ΧΙ. Getulico et Sabino coss. 
Xil. Crasso et Pisone coss. 
ΧΙ), Silano et Nerva coss. 
XIV. Gemino et Gemino coss. 


CCIl OLYMPIAS. 
XV. Rufo et Rubellino coss. 
IVl. Vinicio et Longino coss. 
IVIl. Tiberio Cze;. v solo cos. 
XVIII. Persico et Vitellio coss. 


CCiIlI OLYMPIAS, 
XIX. Aruntio et Enobarbo coss. 
XL. Galba et Sylla coss. 
XXI. Gallo et Nonniano coss. 
ΧΧΠ Lzliano et Plauto coss. 

Tiberius imperator propria morte moritur Romz 
in palatio, absque liberis et czelebs, natus annos 
καὶ, 

Romanorum imperator IV Caius Caligula Caesar 
&anig 1v, 

CCIV OLYMPIAS. 
L. Preculo et. Nigrino coss. 


(1) Deest in codice vat. Chronici paschalis, nec 
Ben is ejus editionibus, Augusti mors, quam ego 
facile supplevi. Czteroquin hanc Suetonius sub pr:ze- 
tedenatibus consulibus recitat : obiit duobus Sextis 

io et Apuleio coss. Ex quibus i»super Sueto- 


ParRort, XXVII. 


Ῥωμαίων Y' ἐμονάρχησεν Τιδέριος Καΐσαρ ἕτη 


A'. ὑπ. Ταύρου xat Λίόωνος. 
B'. ὑπ. Κράσσου xai Ῥούφου. 


ΡΠΙΘ' OAYMIITAX. 
. Τιδερίου Καίσαρος τὸ γ' καὶ Ῥούφου τὸ B'. 
. Σιλανοῦ καὶ Βάλθου. 
Ε΄. ὑπ. Μεσσαλὰ xat Γράτου. 
('. ὑπ. Τιδερίου Καίσαρος τὸ δ' xal ApoU 
Z' OAYMIIIAZ. 
. ᾿Αγρίππα xai T'a16ó. 
H'. ὑπ. Πουλλίωνος xat Baxépov. 
Θ΄. ὑπ. Κεθέγου xat Οὐάρου. 
l'. ὑπ. ᾿Αγρίππα τὸ β' xaX Λεντούλον. 
ZA' ΟΛΥ̓ΜΠΙΑΣ. 
IA. ὑπ. Γετουλιχοῦ xat Σαθδίνου. 
IB'. ὑπ. Kpáscou xat Πίσωνος. 
IT", ὑπ. Σιλανοῦ xo Νεροῦα.΄ 
IA". ὑπ. Γεμένου xai Γεμίνου.. 


EZB' OAYMIIIAZ. 
ΙΕ’. ὑπ. Ῥούφου xai Ῥουδελλίνου. 
IQ'. ὑπ. Οὐεννιχίου χαὶ Λογγίνου. 
IZ'. ὑπ. Τιδερίου Καίσαρος τὸ ε' μόνου. 
IH', ὑπ. Περσιχοῦ xai Βετελλίου. 


ZI' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
I&, ὑπ. 'Αρουντίου χαὶ ᾿Αενοδάρθον. 
K'. ὑπ. Γαλδὰ χαὶ Σύλλου. 
KA'. ὑπ. Γάλλον χαὶ Νοννιανοῦ. 
KB'. ὑπ. ΔΛελιανοῦ χαὶ Πλαύτου. 
Ὁ βασιλεὺς Τιδέριος τελευτᾷ ἰδίῳ θανάτῳ ἐν τῷ 
παλατίῳ Ῥώμης, ἄπαις καὶ ἀγύναιος, ὧν ἑτῶν σ΄. 


Ῥωμαίων δ' ἐδασἔλευσεν Γάϊος Γάλλος (2) Καῖσαρ 

ἔτη δ΄. . 
ΣΔ’, ΟΛΥΜΠΙ͂ΑΣ. 

Α΄. ὑπ. Προχούλου zal Ntyplvou. 


nii verhis cognoscimus Seztos prznomina 6486 con- 
sulum Pompeii et, Apuleii, nom autem diversos cor- 
sules, ut horum fastorum auctor hic et szpe alibi 
in multis errat. 

(2) Ita cod. 


i 


e o A—eR 0 


203 


4;. ὑπ. Ἰουλιανοῦ χαὶ ᾿Ασπρενάτου. 
I*. ὅπ, Κλαυδίου Kasaapo; xat Κερσιανοῦ. 
A'. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ β' μόνου. 

Ἐπὶ τῶν προχειμένων ὑπάτων Γάϊος Γάλλος ἐσφά. 
γὴ ἐν τῷ παλατίῳ Ῥώμης ὑπὸ τῶν ἰδίων σπαθαρίων 
χουδιχουλαρίων εὐνούχων, κατὰ γνώμην τῆς συγχλή- 
του, ὧν ἐτῶν λθ’. 

ΣΕ’ ΟΛΥ̓ΜΠΙΑΣ. 
Ῥωμαίων e' ἐδασίλευσεν Κλαύδιος ἔτη ιδ΄. 
. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ γ' xaX ᾿Αντωνίνονυ. 
. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ δ' χαὶ Λάργον.᾿ 
. ὑπ. Κλαυδίου Καίσαρος τὸ ε’ xa Βετελλίου τὸ β', 
. ὑπ. Κρίσπου χαὶ Ταύρου. 
ΣΦ’ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
. ὑπ. Οὐεννεχίου χαὶ Κορδίνου. 
(ζ΄. ὑπ. ᾿Ασιατικοῦ xaX Σιλανοῦ (2). 


Ν᾽. ὑπ. Καπήτωνος xat Ῥούφου. 
Ιλ’. ὑπ Ἰταλιχοῦ καὶ Τραχάλον. 


EUSEDBIT ΟἸΒΟΝΊΟΟΒΟΌΝΜἊΙΒ. 1. 


01 


A Il. Juliano et Asprenate coss. 


lil. Claudio Czs. et Cersiàuo (1) coss. 
]V. Claudio Caesare i1 solo cos. 

His przdictis coss. Caius Caligula Boma in pa- 
latio interfeclus est ἃ suis protectoribus cubicula- 
riis eunuchis, consentiente senatu, cum annorum 
essel xXxiX 

CCV OLYMPIAS. 

Romanorum imp. V Claudius an. xiv. 
I. Claudio Cesare in et Antonino coss. 
Il. Claudio Czsare iv et Largo coss. 

III. Claudio Casare v et Vitellio m coss. 
IV. Crispo et Tauro coss. 

CCV1 OLYMPIAS. 
V. Vinicio et Corvino coss. 


B VI. Asiatico et Silano coss. 


Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἀφανὴς γέγονεν Νέρων, D 


χαὶ τελευτᾷ, ὧν ἑτῶν ξθ’ (4). 
Μετὰ Νέρωνα Γαλδὰς ἐδασίλευσεν ἐν Ἰδηρίᾳ, Οὐϊ- 
τήλλιος ἐν Γερμανίᾳ, "Ὄθων ἐπὶ Ῥώμης ἔχαστος αὐ- 


τῶν ἰδίᾳ ἐπέδη τῇ ἀρχῇ. 
Γαλδὰς ἐδασίλευσεν μῆνας ζ’, καὶ ἐν μέσῃ τῇ '"Po- 


paie» ἀγορᾷ τὴν χεφαλὴν ἀπετμήθη. 
"Ὄθων βασιλεύσας μῆνας c', ἑαυτὸν διεχειρί- 
cav. 


1) Dic Cesiano. 

2) In codice Vat., p. 179 b, a oram inferiorem 
scribitur : desideratur quaternio (non una pagina, 
ut alii dixerunt) et cum eo xx annorum consulatus. 
linc etiam patet, codicem Vaticanum esse fontem 
vnicum Chronici paschalis, quia et Monacense apo: 
&raphum cum editionibus aque hiat. Porro Lati- 


VII. Claudio Czs. vt et Vitellio t1 coss. 

Vill. Vitellio 1v et Publicola coss. 
CCVII OLYMPIAS. 

IX. Veriano et Gallo coss. 

X. Vetereet Nerviniano coss. 

ΧΙ. Claudio Czs. vii et Orfito coss. 

XII. Sylla et Catone coss. 


CCVIII OLYMPIAS, - 
Χ]Π. Silano et Antonino coss. 
XIV. Marcello et Áviola coss. 

Womanorum imp. VI Neroannis xiv 

Il. Nerone et Vetere coss. 
Il. Saturnino et Seipione coss. 
CCIX OLYMPIAS 
Ii]. Nerone 11 et Pisone coss. 
IV. Nerone t1 et Messalacosa. 
V. Aproniano et Capitone coss. 
VI. Nerone iv et Lentulo coss. 
CCX OLYMPIAS. 
VII. Lacio (5) et Turpiliano cess. 
Vill. Mario et Gallo coss. 
IX. Rufo et egulo cuss. 
X. Crasso el Basso (088. 
ΟΟΧΙ OLYMPIAS, 
Xl. llelva et Vestino coss. ΄ 
Xll. Telesino et Rufo coss. 
XIII. Capitone ct Rufo coss. 
XIV. lHtalico et Trachalo coss. 

llis consulibus Nero amplius non comparuit, ex- 
stinctusque est, annos natus LxIX. 

Post Neronem imperavit in llispania Galba, Vi- 
tellius in Germania, Otho Rom. lli singuli seor- 
sum imperium arripuerunt. 

Galba mense imperii septimo in medio Roni 
foro capite truncatus est. 

Otho mense imperii sexto ipse sibi manus at 
tulit. 


nnm supplementum ex ldatio sumpsi, quem aueto- 
rem cum textu Chronici paschalis, ideoque cum 
Eusebio, valde censpirare, exploratum est. 

(5) Dic Cesonio. 

(4) Ridiculus error. Siquidem Nero anno florida 


statis w«xn violenta morte obiit, Sed alia multa 


hujuscemodi menda non corrigam. 


3205 


EUBEDII CIRONICORUM LiB. I. 


2.6 


Vitellius mense imperii decimo tn palatio est in- A ΟὈὐϊτέλλιος βασιλεύσας μῆνας v, ἐστάγη ἐν τῷ T 


Lteremptus. 
Romanorum imperator Vll Vespasianus ab exer- 
citu electus, annis ix, mensibus x1, diebus xxij. 


CCXH OLYMPIAS. 
d. Galba et Tito Rufino coss. 
M. Vespasiano imp. $olo cos. 
11. Vespasiano imp. n et Nerva coss. 
IV. Vespasiano Augusto 11 et Tito coss. 


CCXIIl OLXMPIAS. 
V. Vespasiano Augusto jv et Tito 11 coss. 
VI. Domitiano et Messalino coss. 
VII. Vespasiane Augusto v ei Tiio tu coss. 
VIII. Vespasiano Aug. vi οἱ Tijo 1y coss. 
CCXIY OLYMPIAS, 
IX. Vespasiano Augusio vu et Tito v coss. 
X. Tito vi et Domitiano 11 coss. 
Moc anno Vespasianus imperator morbo cor- 
veptus, ex defectione moritur, annos natus Lx. 
Romanorum imperator Υ}}} Titus, jlljug flus, 
Annis n. 
l. Tito Augusto vit et Domitiano 1H. £055. 
M. Galba et Pollione cess. 
His przdickis coss. gravi morbo oppressus Titus 
ftortem obiit annos natus xLii. 
Romanorum imperator 1X Domitianus annis xvi. 


CCXY OLYMPIAS. 
l. Domitiano Augusto 1v et Sabino coss, 
M. Domitiano Augusto v et Tito Rufo coss. 
Ill. Domitiano Augusto vi et Sabino coss. 
1€. Downüisuo Augusto vr et Fulvio coss. 


CCXVI OLYMPIAS. 
Y. Donitiano Augusto vin et Dolabejla coss. 
VÀ. Do..itia:o Augusto 1x et Saturnino coss. 
VM. Domitiano Augusto x et Tito Rufo tt coss. 
WEM. Fulvio τι et Atratino coss. 


CCXV)! OLYMPIAS. 
VK. Domitiano Augusto x1 et Nerva cosg. 
X  Glabrione et Trajano coss. 
Δι. Domitiano Augusto xii οἱ Saturnino coss. 
XM. Pompeio ct Crispino coss. 


CCXVIIL OLYMPIAS. 


λατίῳ Ῥώμης. 
Ῥωμαίων t ἐδασίλευσεν Οὐεφπασισνὸς ἔτη 0', μῇ- 
νας τα΄, ἡμέρας xf, στέψαντος αὐτὸν τοῦ φτρατοῦ. 
ΣΙΒ’ OAYMIIIAX. 
Α΄. ὑπ. Γαλθὰ χαὶ Τίτον Ῥονφίνου. 
B'. ὑπ. Οὐεσπασιανοῦ αὐτοχράτορος μόγου. 
Γ΄. ὑπ. Οὐεσπασιανοῦ αὐτοκράτ. τὸ β' χαὶ Νεροϑα. 
Δ'. ὑπ. (eaxacuxvog Αὐγούστον τὸ γ' xa) Τίτον. 
LII' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
Οὐεσπασιανοῦ λὐγούστον τὸ δ' xat Τίτου vb β΄. 
Δομετιανοῦ xal Μεσσαλίνου. 
Οὐεσπασιανοῦ Δύγούστου τὸ &' χαὶ Τίτου τὸ γ΄. 
Οὐεσπασιανοῦ Αὐγούστου τὸ c' χαὶ Τίτον τὸ δ', 
XlA' ΟΑΛΥΜΠΙΑΣ. 
Θ΄. ὑπ. Οὐεσπασιᾳγυῦ Δὐγούξτου τὸ ζ' καὶ Τίτου τὸ e'. 
l'. ὑπ. Τίτου τὸ c' xal Δομετιανοῦ τὸ β'. 
Ἐν τούτῳ τῷ χρόγῳ γόσῳ βληθεὶς Οὐεσπασιανὸς ὁ 
βασιλεὺς παρεθεὶς τελεντᾷ, ὧν ἐτῶν ο΄, 
Ῥωμαίων η' ἐδασίλευσεν Τίτος, ὁ υἱὸς αὑτοῦ, ἔτη B. 


E'. ὑπ. 
Q*. ὑπ. 
Z'. ὑπ. 
H'. ὑπ. 


Α΄. ὑπ. Τίτου Αὐγούστον τὸ Q' καὶ Δομετιανοῦ τὸ γ΄. 
B. $n. l'a36à χαὶ Πουλλίωνος. 

Ἐπὶ τῶν προχειμένῳων ὑπάτων πάθει δεινῷ fon 
θεὶς Τίτος ἀπέθανεν, ὧν ἑτῶν μβ'. 

Ῥωμαίων θ’ ἐδασίλευσεν Δομετιανὸς ἕτη tc". 


ΣΙΕ’ OAYMIIIAZ, 
A'. ὑπ, Δομετιανοῦ Δύγούφτρου τὸ IJ καὶ EaGlvou 
ς Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ &' καὶ Τίτου Ῥούφον. 
- Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ c' xai Σαθίνφυ. 
-. Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ ζ' καὶ Φουλδίου. 


LlG" OAYMIIIAX. 
Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ η’ xaX Δολαξε)λά. 
Δομετιανοῦ Αὐγούστου τὸ 0' xaX Σατουρνίνου. 
Δομετιανοῦ Αὖγ, thv xal Τίτου "Pojoou τὸ B'. 
Φουλδίου τὸ β' xal ᾿Ατρατίγου. 

ΣΙΖ' OAYMIIIAX. 
Θ΄. ὑπ. Δομετιανοῦ Δὐγούστον τὸ ia xat Νεροῦα. 
Tl. ὑπ. (Γ)λαδρίωνος xai Τραϊανοῦ. 
IA'. ὑπ. Δομετιανοῦ Αὐγούστον τὸ tQ xal Σατορνίνου. 
IB. ὑπ. Πομπηΐου xol Κρισπίνου. 


ΣΙΠ’ ΟΑΥ̓́ΜΠΙΑΣ. 


E'. ὑπ. 
Q'. ὑπ. 
Z'. ὑπ. 


H. ὑπ. 


XKl.Domitiano Augusto xiu et Flavio Clemente D IT. ὑπ. Δυμετιανοῦ Αὐγούστου τὸ ιγ' xal Φλαυῖον 


coss, 
XIV. Asprenate et Laterano coss. 
XV. Domitiano xiv et Clement 11 cogs. 
Vl. Yalente et. Vetere coss. 
Domitianus occisusest, an. nat, XLv. 
Romanorum ímperator X Nerva anno 1. 
CCXIX OLYMPIAS. 
Nerea Augusto et Tito Rufo i1 coss 
a morbo conflictatus vite flnem fecit. viri. 
Mesi, Februarii. 
norum imp. XI Trajanus an. xix. 
Ὁ Trajano Adgueto solo cos. 
. "has e Seneciane: coss. 
V. Trifeno Augusto 1 et.Pontiano coss. 


Κλήμεντος. 
1Δ΄. ὑπ. ᾿Ασπρενάτον xal Λατεράνου. 
IE'. ὑπ. Δομετιανοῦ Αὐγ. τὸ ιδ᾽ χαὶ Κλήμεντος τὸ β'. 
IG". ὑπ. Οὐάλεντος xa Βετέρου. 
Δομετιανὸς ἀνηρέθη, ὧν ἐτῶν με΄. 
Ῥωμαίων v ἐδασίλευσεν Νεροῦας ἕτος α΄. 
LZi&€ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
. À'. ὑπ. Νεροῦα Αὐγούστου xal Τίτου Ῥούφου τὸ Y'. 
Νεροῦας νοσήσας ἐτελεύτησεν πρὸ η΄ Καλενδῶν 
Φεθροναρίου. 
Ῥωμαίων τα’ ἐδασίλευσεν Τραϑανὸς ἕτη (*. 
A'. ὑπ. Τραϊανοῦ Αὐγούστου μόνου. 
B'. ὑπ. Παλμὰ xa Σενεχίωνος. 
D'. ὑπ. Τραϊανοῦ Αὐγούστου τὸ β' xal Iovzuavesi, 


ZK' OAYMIIIAS. 
Τραϊανοῦ Αὐγσύστου τὸ y' xaY Πέτου. 
Συριανοῦ χαὶ Συρίου. 
Τραϊανοῦ Αὐγούπτου τὸ δ᾽ xa Μαξίμου. 
Συριανοῦ τὸ 8’ χαὶ Μαρχέλλου. 


ΣΚΑ’ OAYMIIIAZ. 
W'. ὑπ. Κανδίδου χαὶ Κοναδράτον. 
&'. ὑπ. Κομόδου xal Κερατάνου. 
l'. ὑπ. Συριανοῦ τὸ y' xat Σενεχίωνος τὸ β'. 
JA'. ὑπ, Γάλλον xat Βραδοῦα. 


EZKDh OAYMHIAE. 

lla pd xaV Τούλλου. 

Ὅρφίτου xaY Πρισχιανοῦ. 

Πίσωνος χαὶ Ἰουλιανοῦ. 

Τραϊανοῦ Αὐγούστου τὸ ε' χαὶ ᾿Αφριχανοῦ. 
EKI' OAYMUIAZ. 

*. Πρισχιανοῦ χαὶ Κέλσου. 

. Μάλσον xai Βουλχίσχου. 

. Μεοσσαλᾶ χαὶ Πέδωνος (1). 

ὑπ. Αἰλιανοῦ xai Βετέρου. 

Ὃ βασιλεὺς Τραϊανὸς ὑδρωπιάσας ἀπέθανεν ἐν Zs- 
ληνοῦντι πόλει τῇς Σελευχείας, ὧν ἐτῶν ξε!. 


N. ὑπ. 
| E'. ὑπ. 
: q'. ὑπ. 


OZ. ὑπ. 


IB'. ὑπ. 
W*. ὑπ. 
I^. ὑπ. 
Ε΄. ὑπ. 


Ῥωμαίων (6 ἐθασίλευσεν Aoc ᾿Αδριανὸς ἔτη 
xa". 
ZKA' OAYMIIIAZ. 
'Anpuvtavou xo& Νίγρον. 
Αἰλίου ᾿Αδριανοῦ Αὐγούστου xaX Σαληνάτορος. 


Α΄. ὑκ.: 
B'. ὑπ. 
P. ὑπ. 
. &'. ὑπ. Σεδήρου χαὶ Φούλχου. 
ΣΚΕ’ OAYMIIIAX. 

ὑπ. Σεθέρου τὸ 8’ χαὶ Αὐγουρίνου. 
... A6toAÀ χαὶ Πανσά. 

'Δλπρωνιανοῦ τὸ β’' xat Παμπίνου. 
. ὑπ. Γλαδρίωνος xal Τορχονάτου. . 


LKG' ΟΛΥΜΠΙΔΣ. 
᾿λσιατιχοῦ xai ᾿Αχυλένου. 
. Σεθήρου τὸ Y' χαὶ ᾿Αμδιγούλου (2). 
ὑπ. Τιτιανοῦ χαὶ Γαλλιχανοῦ. 
ὑπ. Τορχουάτου χαὶ Λίδωνος. 


ΣΚΖ' OAYMIIIAX. 
x. Μαρχέλλου χαὶ Κέλσου. 
. Κατουλλίνου xaX Λίόωνος. 
v. Ποντιανοῦ xal ῬΡούφου. 
π. Αὐγουρίνδυ χαὶ Σεργιανοῦ. 
ΣΚΗ’ ΟΛΥ̓ΜΠΙΑΣ, 
ὑπ. "IcÓsplou xat Σισέννου. 
ὑπ. Σεδήρδυ καὶ Οὐάρου. 
I&. ὑπ. Ποντιανοῦ τὸ β' χαὶ ᾿Αχυλίνου. 
K'. ὑπ. Κομόδου xa Ποντιανοῦ τὸ γ'. 
ΣΚΘ' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
KA'. ὑπ. Αἰλιανοῦ Καίσαρος χαὶ Βαλδίνον. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων Αἴλιος ᾿λδριανὸς νοσή- 
σας ὀλίγας ἡμέρας, ἐτελεύτησεν, ὧν ἐτῶν οζ΄. 
Ῥωμαίων ci! ἐδατίλευσεν Αἴλιος ᾿Αντωνῖνος ὁ Εὐσε- 
6h; ἔτη rY. 
(1) Cod , II3wvo;. 


EUSEBII CIIRONICORUM LID. I. 


208 
CCXX OLYMPIAS. 

IV. Trajano Augusto 11 et Peto coss. 

V. Syriano et Syrio coss. 

Vl. Trajano Augusto 1v et Maximo coss. 

vll. Svriano n et Marcello coss. 


CCXXI OLYMPIASs. 
VIII. Candido et Quadrato coss. 
IX. Coinmodo et Ceratano coss. 
X. Syriano 1i et Senecionc 1 (068. 
XI. Gallo et Bradua coss. 

CCXXI! OLYMPIAS. 
XII. Palma et Tullo coss. 
XIII. Orfito et Prisciano coss. 
XIV. Pisone et Juliano coss. 


B XV. Trajano Augusto v et Africano coss. 


CCXXIII OLYM?IAS. 
XVI. Prisciano et Celso coss. 
XVII. Malso et Vulcisco coss. 
XVIII. Messala et Pedone ccas. 
XIX. liano et Vetere coss. 

Trajanus imperator aqua  intercute moritur 
Sclinunte, Seleucix civitate, cum esset annorum 
LXV. 

Romanorum imperator Xll /Elius Adrianus, ann. 
XXI. 


CCXXIV OLYMPIAS. 
jJ. Aproniano et Nigro coss. 
Jl. Alio Adriano Aug. et Salinatore coss. 


Αἰλίου ᾿Αδριανοῦ Ab. τὸ B' καὶ "Povctix!ov. C Ill. Elio Adriano Aug. τι et Rusticio coss. 


IV. Severo et Fulco coss. 


CCXXVYV OLYMPIAS. 
V. Severo 11 et Augurino coss. 
Vl. Aviola et Pansa coss. 
VII. Aproniano i et Pampino coss. 
Vill. Glabrione et Torquato coss. 


CCXXVI OLYMPIAS. 
IX. Asiatico et Aquilino coss. 
X. Severo 11: et Ambigulo coss. 
XI. Titiano et Gallicano coss. 
XII. Torquato et Libone coss. 


CCXXVIl OLYMPIAS, 
XUI. Marcello et Celso coss. 


D Y1V. Catul!ino et Libone i1 coss. 


y. V. Pontiano et Rufo coss. 
XVI. Augurino et Sergiano coss. 


CCXXVIII OLYMPIAS. 
XVII. libero et Sisenna coss. . 
XVIII. Severo et Varo coss. 
XIX. Pontiano it et Aquilino coss. 
XX. Commodo et Pontiano n1 coss. 


CCXXIX OLYMPIAS. 
XXI. JEliano et Balbino coss. ton 
His coss. Alius Adrianus, cuu paucis dicbus | 
vgrotassel, vita excessil, annos natu& LXXvH, — 77 
Romanorum imperator Xlll, /Elius Antoninus Pius, 
annis xxu. 


(4) lta cod., pro Ἄμδιδ. 


2:3 - 
). Canieiino et N.gro coss. 
M. Antonino Augusto et Przsentino coss. 


1H. Antonino Augusto τι et Marco Aurelio Vero filiu 


C,US CUSS. 


CCXXX OLYMPIAS. 
IV. Severo iv ct Silano coss. 
V. Rufino et Quadrato coss. 
Vi. 'Torquato et Herode coss. 
Vtt, Aviola et Maxiino coss. 


CCXXXI OLYMPIAS. 
Vill. Artonino Aug. 11 cb Aurelio 11 coss. 


IX. Severo v et Verino coss. 
X. Largo et Messalino coss. 
ΧΙ. Torquato i1 et Juliano coss. 


CCXXXII OLYMPIAS. 
XII. Orfito et Prisco coss. 
XIil. Glabrione et Vetere coss. 
XIV. Condiano et Maxiio coss. 
XV. Glabrione n et Jumilio (1) coss. 


CCX XXIII OLYMPIAS. 
XVI. Presente et lWufino coss. 
XVH. Commodo et Laterano coss 
XVIII. Severo vi οἱ Sabiniano coss. 
XIX. Silvano et Augurino coss. 


CCXXXIV OLYMPIAS. - 
XX Barbaro et Regulo coss. 
XXI. Tertullo et Sacerdote coss. 
XXII. Quintillo et Prisco coss. 
XXill. Bradua et Vero coss. 
His coss. (mortuus) est /Elius Antoninus (Lorii) 
&Dnos natus Lxvitl. 

Romanorum imperator XIV, Marcus Aurelius An- 
Vninus, qui οἱ Verus dictus, filius Antonini Pii, 
&ec non Lucius Aurelius Commodus, illius frater, 
annis XIX. 

CCXXXV OLYMPIAS. 
l. Marco Aurclio Vero et. Lució Commodo Augusto 
M toss. 
ll. Marco Aurelio Vero et Lucio Commo:lo Augusto 
Ili coss. 
Il. Rusticio et Aquilino coss. 
IV. /Eliano εἰ Pastore coss. 
CCXXXVI OLYMPIAS, 
V. Macrino et Celso coss. | 
L Orfito et Pudente coss. 
A. Pudeute n et Pollione coss. 
IR. Marco Aur. Vero inet Quadrato coss. 


CCXXXVII OLYMPIAS. 
VK. Aproniano et Paulo coss. 
l. Prisco et Apollinare coss. 
Xl. Cethego et Claro coss. 
Xl. Severo et Herenniano coss. 
CCXXXVIIl. OLYMPIAS. 
Xll. Orfito i1 et Maximo coss. 


(1) Nempe Il omullo, 


EU SEMI CHRONICORUM 1.18. 1. 


210 
Α A'. ὑπ. Καμερίνον xal Νίγρου. 
Β΄. ὑπ. ᾿Αντωνίνου Αὐγούστου χαὶ Πραισεντίνον. 
I*. ὑπ. ᾿Αντωνίνου Αὐγούστον τὸ Q' καὶ Μάρχου Αὐ- 
ρηλίου υἱοῦ αὑτοῦ. 
ZA'OAYMIIIAZ. 
Σεθήρου τὸ δ' xaX Σιλανοῦ. 
Ῥουφίνου xai Κοναδράτου. 
Τορχουάτου χαὶ Ἡρώδου. 
᾿Αδιολᾶ καὶ Μαξίμον. 
EZAA' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
᾿Αντωνίνου Αὐγούστου τὸ γ' xal Αὐρηλίου 


À'. ὑπ. 
E'. ὑπ. 
ζ΄. ὑπ. 


Z'. ὑπ. 


H'. ὑπ. 
τὸ p'. 
Θ΄. ὁπ. Σεδήρου τὸ &' καὶ Οὐηρίνου. 
l'. ὑπ. Λάργου xat Μεσσαλίνου. 
p IA". ὑπ. Τορχουάτου τὸ β' xal Ἰουλιανοῦ. 


ZAP' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
[Β΄. ὑπ. Ὀρφίτου xaX Πρίέτχου.. 
IT". ὑπ. Γλαδρίωνος xat Βετέρον. 
[Δ' ὑπ. Κονδιανοῦ χαὶ Μαξίμου. 
IE'. ὑπ. Γλαδρίωνος τὸ 8' χαὶ Ἰουμιλίου. 


EAI' OAYMIIIAZ. 
IG". ὑπ. Πραίσεντος xat 'Pougivov. 
IZ'. ὑπ. Κομόδου καὶ Aatepávou. 
]H'. ὑπ. Σεδήρου τὸ c^ xai Za6wwtavov. 
1Θ΄. ὑπ. Σιλδανοῦ xal Αὐγουρίνου. 

ZAA' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
Κ΄. ὑπ. Bap6ápoo xai Ῥηγούλου. 
KA'. ὑπ, Τερτύλλσυ xai Σαχερδότου. 


cC KB'. ὑπ. Κυϊντύλλου χαὶ Πρίσχου. 


ΚΙ’, ὑπ. Βραδούα xaX Οὐήρου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων (ἐτελεύτησεν) Αἴλιος 
᾿Αντωνῖνος (£v Λωρίῳ) ὧν ἑτῶν Ey". 

Ῥωμαίων ιδ' ἐδασίλευσεν Μάρχος Αὐρήλιος "Àv- 
τωνΐἵνος, ὁ καὶ Οὐήρος, υἱὸς ᾿Αντωνίνου τοῦ Eoce- 
δοῦς, xaX Λούχιος Αὐρήλιος Κόμοδος, ἀδελφὸς αὐτοῦ, 
ἔτη ιθ΄. 

ΣΛΕ' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
À'. br. Μάρχου Αὐρηλίον Οὐήρου καὶ Λουχίου Κομό- 

δου Αὐγούστου τὸ β'. 

Β΄. ὑπ. Μάρχου Αὐρηλίου Οὐήρου καὶ Λουχίου Κομό- 
δου Αὐγούστου τὸ v. . 
I'. ὑπ. 'Pouctixlou χαὶ ᾿Αχυλίνου. 
Δ'. ὑπ. Αἰλιανοῦ καὶ Πάστορος. 
XZAGq'OAYMHIAZ.  "' 
Ε΄. ὑπ. Maxplvou xaX Κέλσον. 
QG*. ὑπ. ὉὈρφίτου χαὶ Πούδεντος. 
Ζ'. ὑπ. Πούδεντος τὸ β' xai Πουλλίωνος. 
H'. ὑπ. Mápxou Αὐρηλίου Οὐήρου τὸ Y! xai Κουά- 
δράτονυ. 
ΣΛΖ' ΟΛΥΜΠΙ͂ΑΣ. 
Θ΄. ὑπ. ᾿Απρωνιανοῦ xat Παύλου. 
l'. ὑπ. Πρίσχου καὶ ᾿Απολιναρίου. 
IA', ὑπ. Κεθήγου xa Κλάρον. 
IB'. ὑπ, Σεδθήρον καὶ Ἐρεννιανοῦ. 
ΣΛΗ͂' ΟΛΥ̓ΜΠΙ͂ΛΣ. 
II. ὑπ. Ὀρφίτου τὸ B' χαὶ Μαξέμον- 


211 
IA. ὑπ. Σεδήρου τὸ β' xai Ποι πηΐϊανοῦ. 
]E' ὑπ. Γάλλου καὶ Φλάχχονυ. 
IQ* ὑπ. Ὀρφέέεου τὸ γ' χαὶ Ῥούφου. 
ZA8' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
ιΖ΄. ὑπ. Πουλλίωνος xai "Anpov. 
ΙΗ’. ὑπ. Κομόδου καὶ ΚΚυϊντίλλον. 
18'. ὑπ. Ὀρφίτου τὸ δ' καὶ ῬΡούφον τὸ β΄. 
᾿λντωνῖνο:, ὅ x4 Οὐῆρος, νοδήσας ἀπέθανεν ὃν 
Ηαννωνίαις, πρὸ 6x9b παλανδῶν ἀπριλλίων, ἄρξας 
ἔτη ιθ΄. 
Ῥωμαίων «' ἐθασίλευσεν Κόγοδης ἔτη ι6΄. 
ὑπ. Koyóboe Αὐγούστον τὸ B' xai Βήρου. 
... ΣΜ' OAYMIIIAZ. 
Πραΐσεντος xat Γοῤδιανον.. 
Κομόδου Αὐγούστου τὸ γ᾽ καὶ Βήρου τὸ β΄. 
Ναμερτίνον χαὶ 'Ρούφου νὸ γ΄. 
*. Κομόδου Αὐγούστου τὸ 5 καὶ Βιχτορίνου. 
ZMA' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
. 0r. Μαρχέλλου xat Αἰλιανοῦ. 
Z'. ὑπ. Maxépvou xaX Βράδοῦα. 
H'. ὑπ. Κομόδον Αὐγούστου τὸ ε΄ xxl Dl'Aa6piwvot. 
Θ. ὑπ. Κρισπίνον καὶ Αἰμανοῦ, 
ΣΜΒ' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
l'. ὑπ. Φουσχιανοῦ χαὶ Σεχανοῦ. 
JA. ὑπ. Κομόδον Αὐγσύστου τὸ ς΄ καὶ Σεϊτιμιανοῦ, 


18΄.. ὑπ. Κομόδου Αὐγούστου τὸ Q xa Περτίναχὸς, 
Κόμοδος αἰφνίδιον ἐτελεύτησεν ἀποπνιγεὶς ἐν οἰχίᾳ 
Βεστιανοῦ συγγενοῦς αὐτοῦ καὶ ᾿Δτταλιανῆς τῆς 


ὑπατίσσης ἐν Ῥώμῃ πρὸ α' χαλαν:ῶν 
ἄρξας ἔτη ιδ΄. 

Ῥωμαίων ις΄ ἐδασίλευσεν Λούχιος Περτίναξ Mfg» 
νας β΄. 

Περτίναξ, ὁ xai Λούχιος, ἐσφάγη ὑπὸ τῶν στρα: 
τιωτῶν, ὡς ἐξέρχεται ἀπὸ τοῦ καλατίου εἰς τὸν Μάρ- 
«ww ὧν ἑτῶν o, 

Ῥωμαίων t ἐδασίλδυσεν Alo Ἰουλιανὸς, ὁ καὶ 
Xi6toc, μῆνας ζ΄. 

Δ΄. ὑπ. Φλάχχου xal Κλάρον. 

Καὶ οὗτος ὁ Δίδιος ἐσφάγη ὑπὸ κουδικουλαρίον, 
εἰς τὴν πηγὴν τοῦ παλατίου, Ρώμης ἔσω, ὡς προσ- 
ἐχει τοῖς ἰχθύσιν, Ex. συσχευῇῆς τῶν μετ᾽ αὑτοῦ, ὧν 
ἐτῶν ξ΄. 

Ῥωμαίων ιη΄ ἐδασίλευσεν Λούχιος Σεπτίμιος Σε- 
Θῆρος, ἀπὸ τῆς σνγχλήτου Ῥώμης ψηφισθεὶς, 
ἔτη ιθ΄. 


ἑἰανοναρίοον, 


ZMÍ* ΟΛΥΜΠΙΆΑΣ. 
Σεδήρου Αὐγούστου xal Σαδίνου. 
B' ὑπ. Τερτύλλου xal Κλήμεντος. 
I". ὑπ. Δέξτρου xat [ρίσχου. 
Δ΄, ὑπ. Λατεράνηυ xd. 'Poucívov. 

XMA' ΟΛΥΜΠΊΑΣ. 

E'. ὑπ. Σατορνίνου xat Γάλλου. 
(ζ΄. ὑπ, ᾿Ανουλλίνου xai Φρόννωνος. 
Z'. ὑπ. Σεδήρου Αὐγούστου τὸ β΄ xa Βεχτορίνον͵ 
W. ὑπ. Μωχιανοῦ xal Φαδιανοῦ. 


Α΄ ὑπ. 


(1) Dic Salvius. 


EUSEBII CIIRONICORUM LI1R. I. 
A XIV. Seveto i et Ponipeiano coss, 


XV. Galio et Flacco coss. 
XVI. Orfito 11 eti Rufocoss. 


CCXXXIX OLYMPIAS. 
XVII. Pollione et Apro coss. 
XVIII. Commodo et Quintillo coss. 
XIX. Orfito iv et Rufo i1 coss. 

Antoninus, qui et Verus dictus est, morbo ^cou- 
flictatus in Pannoniis obiit, viu. Kal. Apriles, cuie 
imperasset annis Xix. 

Romauorum imp. XV Commodus an. xii. 

l. Commodo Augusto i1 οἱ Vero coss. 


CCXL OLYMPIAS. 
Il. Presente οἱ Gordiano coss. 
p HI. Commodo Aug. i11 et Vero n coss. 
IV. Mamertino et Rufo i11 coss. 
V. Commodo Augusto 1v εἰ Victorino coss. 


CCXLI OLYMPIAS. - 
Vl. Marcello et AEliano coss. 
VH. Materno et Bradua coss. κ᾿ 
VH. Commodo Aug. v et Gabriene coss. 
IX. Crispino et /Eliano coss. 


CCXLIl OLYMPIAS. 
X. Fusciano et Silaho coss. 
AI. Commodo Aeg. v! et Septimlang coss. 
XII. Commodo Aug. v1 et Pertitiáca cess, 

Coin modus repetite interiit suffocatus in ede Ve- 
sgtiani affinis sui et Attalian:x feminte consularis Roe 
m, pridie Kalend. Januarias, cum imperasset 
annis xil. 

Romanorum imperat, X Vl, Lueius Pertinax men- 
sibus s. 

Pertinax, qui et Lucius dictus, a militibus inter- 
fectus est, dum ex palatio in campum Martium pro- 
fici$ci*ur, ann. natus Lxx. 

Romanoram itperat. XVII, Didius Julianus, qui 
et Silvius (1) dictus, mensibus vi. 

I. Flacco et Claro coss, 

Similiter οἱ bic Didius a cubiculario, per comi- 
tum insidias interfectus est ad fontem Palatii, 
Rom, dum piscibus intendit, annos natus Lx. 


« . 


C 


Romanorum imperator XVIll, Lucius Septimius 
D Severas a Romano senatu electus, aunis x1X. 


* CCXLIII OLYMPIAS. 
]. Severo Augusto et Sabino coss. 
ll. Tertullo et Clemente coss. 
ΠῚ. Dextro et Prisco coss. 
IV. Lateranu et l'ufino coss. 


CCXLIV OLYMPIAS., 


V. Saturnino et Gallo coss. ÓU 
Vl. Anullino et Frontone coss. 

VII. Severo Augusto n et Victorino 6085. 

VIII. Muciano et Fabiano coss. 


215 
Z^. ὑπ. Πυμπηϊανοῦ χαὶ Πελεγμιανοῦ. 
H'. ὑπ. Λούππου xal Μαξίμου τὸ γ΄. 
Θ΄. ὑπ. Μαξίμου τὸ δ' χαὶ Πατερνοῦ. 


ENI' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
l'. ὑπ. Μαξίμον τὸ &' xaX Οὐρδανοῦ. " 
[A'. ὑπ. Σεδήρου xaX Κυντιανοῦ. 
IB. ὑπ. Μαξίμον τὸ c' xot ᾿Αφριχανοῦ. 
IT". ὑπ. Περπέτου xaX Κορνηλίου. 

Ἐπὶ τῶν προχειμένων ὑπάτων ἐσφάγη ὑπὸ τοῦ 
στρατοῦ ᾿Αλέξανδρος Αὔγουστος, ὡς ἔστιν ὑπὸ τὸν 
παπυλεῶνα αὐτοῦ ἐν Μογοντιαχῷ, ὧν ἑτῶν XY * τὴν 
6t μητέρα αὐτοῦ Μαμμαίαν, οὖταν μετ᾽ αὐτοῦ, ἕπνι- 
ξαν ἐν σχοινίῳ εἰς τὸν παπυλεῶνα ἔσω. 

Ῥωμαίων χγ' ἐδασίλευσεν Μαξιμῖνος, Αὔγουστος 
ἀναγορευθεὶς ἀπὸ στρατοῦ, ἔτη y'. ᾿ 

ΣΝΔ' ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 
Α΄. ὑπ. Οὐλπικίον ἐν Ποντιανοῦ. 
B'. ὑπ. Γορδιανοῦ χαὶ ᾿Αδιολά. 
I". ὑπ. ᾿Αλδίνου xai Οὑενούστου. 

Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων ἐπελθόντες οἱ στρατιῶται 
ἔσφαξαν Μαξιμῖνον Αὔγουστον εἰς ᾿Αχυλήϊαν, ὄντα 
ἐτῶν ξε΄. Καὶ ἐδασίλευσεν Βαλόϊῖνος μῆνας γ', x 
ἐσφάγη" καὶ ἐδασίλευσεν Πούπλιος ἡμέρας ἑχατὸν, 
xai ἐσφάγῃη. 

Ρωμαίων x$' ἐθασίλευσεν Γορδιανὸς σενιὼρ ἔτη ς΄, 


Δ΄. ὑπ. Γορδιανοῦ Αὐγούδτου τὸ β' xaX Πομπηϊανοῦ. 


ZNE' ΟΛΥΜΠΙ͂ΑΣ. 
Β΄. ὑπ. ᾿Αττιχοῦ xat Πραιτεξτάτου. 
]*. ὑπ. Αὐρηλιανοῦ χαὶ Πάππου. 
Δ’. ὑπ. Περεγρίνου καὶ Αἰμιλιανοῦ. 
E'. ὅπ. Φιλίππου xal Τατιανοῦ. 
ZNG' OAYMIIIAZ. 
(ζ΄. ὑπ. Πραίσεντος xai ᾿Αλδίνου. 
Ἐπὶ τούτων τῶν ὑπάτων νόσῳ βληθεὶς Γορδιανὸς 
σε Jp τελεντᾷ, ὧν ἑτῶν οθ'. 
Ῥωμαίων κε’ ἐδασίλευσε Φίλιππος ὁ ἰουνίωρ, ἅμα 
Φιλίππῳ τῷ υἱῷ αὐτοῦ, ἔτη ς΄. 
A'. ὑπ. Φιλίππου Αὐγούστου τὸ B xaX Φιλίππου τοῦ 
υἱοῦ αὐτοῦ. 
ἵν. ὅπ. Φιλίππου Αὐγούστου τὸ γ' xat Φιλίππον τοῦ 
υἱοῦ αὐτοῦ τὸ β'. 
I". ὑπ. Αἰμιλιανοῦ τὸ β' χαὶ ᾿Αχυλίνου. 
ΣΝΖ' ΟΛΥΜΙΠΑΣ. 
Δ’, ὅπ. Δεχίου καὶ Γρατιανοῦ. 
Ε΄. ὑπ. Γάλλου xai Βολουσιανοῦ. 
Q'. ὑπ. Βολουσιανοῦ «b β' xaX Μαξίμου 
Φίλιππος ὁ ἰουνίωρ πολλοὺς συμδαλὼν πολέμους 
εὐτυχῶς ἔπραξεν" καὶ ὡς πολεμεῖ τοῖς Γήπεσιν, 
ἐχονδύλησεν ὁ ἵππος αὐτοῦ, χαὶ συμπεσὼν αὐτῷ μη- 
ρόχλαστος ἐγένετο" xol ἐλθὼν ἐν τῇ Ῥώμῃ, ἐξ αὖ» 
τοῦ τοῦ χλάσματος τελευτᾷ, ὧν btov με΄. 
Ῥωμαίων xc' ἐδασίλευσεν Δέχιος ἔτος α΄. 
Α΄. ὑπ. Δεχίου Καίσαρος χαὶ Δεχίου υἱοῦ αὐτοῦ 
Ἐξελθὼν δὲ ὁ αὐτὸς Δέχιος εἰς πόλεμον χατὰ 
Φράγχων, ὡς ἀπέρχεται, ἐσφάγη μετὰ τοῦ υἱοῦ ὑ πό 
ἀινος τῶν ἐξάρχων ἐν ᾿Αδύρτῳ, ὧν ἐτῶν E". 


(1) Imo Feliciano. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. 1. 


2:6 


A VII. Pompeiano et Pelegmiano (1) coss. 


Vill. Lupo et Maximo 1u coss. 
IX. Maximo iv et Paterno coss. 


CCLIII OLYMPIAS. 
X. Maximo v et Urbano coss. 
Xl. Severo et Quintiano coss. 
XII. Maximo vi οἱ Africano coss. 
XIII. Perpetuo et Cornelio eoss. 

Predictis coss. Alexander interfectus est ab exer- 
citu, cum esset in suo tabernaculo, Moguntiaci, an- 
nos tum natus xxx; ejusque mater Manimza, quae 
cum filio erat, intra ipsum tabernaculum laqueo est 
suffocata. 

Romanorum imperator XXIII. Maximinus Aug. ab 


" exercitu renuntiatus, annis iu. 


CCLIV OLYMPIAS. 

Ι. Ulpicio et Pontiano coss. 
l1. Gordiano et Aviola coss. 
Ill. Albino et Venusto coss. 

llis coss. irruentes milites Maximinum Augustum 
Aquilei:x interfecerunt, cum annum ageret Lxv. Cui 
successit Balbinus ; quo tertium post mensem cu- 
so, imperfum adeptus est Publius, qui post centum 
dies pariter est interemptus. 

Romanorum imperavit XXIV Gordianus senior, an- 
his VI. 
l. Gordiano Augusto i et Pompeiano coss. 

CCLV OLYMPIAS. 

Il. Attico et Przetexato coss. 
IH. Aurcliano et Pappo coss. 
IV. Peregrino et ZEmiliano coss. 
V. Philippo et Tatiano coss. 


CCLVI OLYMPIAS., 
V]. Presente et Albino coss. 
llis coss. Gordianus senior ex morbo decessit, am. 
LXxiX natus. 
Romanorum imperator XXV Philippus junior, 
una cum filio Philippo , annis vt. 
I. Philippo Augusto 1, et Philippo filio cjus coss. 


ll. Philippo Augusto in et Philippo fiiio ejus n, 

COSS. 

Ill. ZEmiliano 1 et Aquilino coss. 
CCLVII OLYMPIAS. 

IV. Decio et Gratiano coss. 

V. GaMo et Volusiano coss. 

VI. Volusiano 1! et Maximo coss. 

Philippus junior multa bella feliciter confecit. 15 
dum contra Gepidas pradliatur, equo cespitante 
lapsus, femur contrivit, Romamque reversus, ex eo 
vuluere moritur, cum esset aunorum xLv. 


Romanorum imp. xxvi, Decius an. 1. 
]. Devio Cesare et Decio filio ejus coss. 

ipse vero Decius, dum Francis bcllum ilaturus 
proficiscitur, ab uno ex proceribus cum filio occidi- 
tur Abyrti, annos natus Lx. 


911 EUSEDBiI CHRONICODRUM LID. I. 218 


Romanorun imperat. XXVII, CaiusGallus anuis n. Α Ῥωμαίων x," i6230:03:v Γάϊος Γάλλος ἔτη γ΄, 


CCLVIM OLYMPIAS. ZNÍlr OAYMIHAX. 
L Valcriano οἱ Gallieno coss, Α΄. ὑπ. Οὐαλεριανοῦ xai Γαλλιηνοῦ. 
|| Valeriano n et Gallieno n cos. IP. ὑπ. Οὐαλεριανοῦ τὸ B' xaX Γαλλιηνοῦ τὸ 9'. 
ΠῚ. Maximo n et Glabrione coss. I*. ὑπ. Μαξίμου τὸ p' καὶ l'Aa6plovoc. 
Caius Galius decessit, annos natus Lx. Ἐτελεύτησε Γάϊος Γάλλος, ὧν ἑτῶν EG. 
Roinanorum imperat. XXVIII, Valerianus Augiu- Ρωμαίων κῃ ἐδασίλευσεν Θὺύὐαλεριανὸς AUvou- 
$tus annis xiv. στὴς ἔτη tO. 
Ἰ. Valcriano Augusto im et Gallieno ui coss. Α΄, ὑπ. Οὐαλεριανοῦ Αὐγούστον τὸ γ’ xa Γαλλιηνοῦ 
πὸ γ΄. 
CCLIX OLYMPIAS, , ΣΝΘ' OAYMIIIAX. 
H. Tusco et Basso coss. Ir. ὑπ. Τούσχου xaX Βάσσου. 
Hf. /Emiliano n: οἱ Volusiano i1 coss. I". ὑπ. Αἰμιλιανοῦ τὸ Y! xaX Βολουσιανοῦ τὸ '. 
V. Seculari et Donato coss. Δ', ὑπ. Σεχουλαρίου xai Aovázov. 
V. Gallieno iv et Volusiano ur coss. p E'- ὑπ. Γαλλιηνοῦ τὸ 0' xaX Βολουσιανοῦ τὸ γ΄. 
CCLX OLYMPIAS. . ΣΞ’ ΟΛΥ̓ΜΠΙ͂ΑΣ. 
Vl. Gallieno v et Faustiniano coss. Q'. ὑπ. Γαλλιηνοῦ τὸ e' xaX Φαυστινιανοῦ. 
Vll. Albino ct Dextro. coss. Z'. ὑπ. ᾿Αλδίνου xai Δέξστρου. 
Vlil. Gallieno vi et Saturnino coss. IF. ὑπ. Γαλλιηνοῦ τὸ c' καὶ Zazopylvov. 
IX. Valeriano Augusto 1v οἱ Luciano coss. Θ΄. ὑπ. Οὐαλεριανοῦ Αὐγούστου τὸ δ' xaX AouxtavoU, 
CC ΧΙ OLYMPIAS. ΣΞΑ’ OAYMIIIAE. 
Y. Valeriano Augusto v et Luciano 11 coss. V. ὑπ, Οὐαλεριανοῦ Αὐγούστου τὸ η’ καὶ Λουχιᾶνοῦ 
πὸ β'. 
X1. Gallieno vir et Sabiniano coss, IA'. ὑπ. Γαλλιηνοῦ τὸ ζ’ xal Σαδινιανοῦ. 
X Il. Paerno ct Arcesilao coss. IB'. ὑπ. Hazépvou x. V ᾿Αρχεσιλάον. 
X 1l. Paterno 11 et Mariniano coss. - W*. ὑπ. Πατέρνου τὸ β' καὶ Μαρινιανοῦ. 
CCLXII OLYMPiAS. ΣΞΒ' OAYMIIIAZ. 
XXIV. Claudio et Paterno ui coss. IA'. ὅπ. Κλαυδίου xal Πατέρνου τὸ γ'. 


Klis piadiclis coss. Valerianus Augustus a. Per- € Ἐπὶ τῶν προχειμένων ὑπάτων Οὐαλεριανὲὸς AÓ- 


s in cum insurgentitus, interfectus est, annos na- γουστος ἐσφάγη ὑπὸ Περσῶν. ἐπαναστάντων αὐτῷ, 
“-Ξ Ly. ὧν ἑτῶν ξα΄. 
Bton:znorum imperat. XXIX, Claudius annis n. Ῥωμαίων x09' ἐδασίλευσεν Κλαύδιος ἔτη β΄. 
- Antiiochiano οἱ Or(ito coss. Α΄. ὑπ. ᾿Αντιοχιανοῦ καὶ Ὀρφίτου. 
- Aureliano et Basso coss, Β΄. ὑπ. Αὐρηλιανοῦ καὶ Βάσσου. 
Clawlius Sirmii moritur, annos natus Lvi. - Κλαύδιος τελευτᾷ ἐν Σιρμίῳ, ὧν ἑτῶν vc". 
Eo :sanorun imp. XXX, Aurclianus, annis vi. — 'Popalov X ἐδασίλευσεν Αὐρηλίανος ἕτη ς΄. 
!- «oido et Dradumiano coss. À'. ὑπ. Κυιέτου xoi Βραδουμιανοῦ. 
I CCLX!I OLYMPIAS. ZZI' OAYMIIIAZ. 
a TW acito οἱ Placidiano coss. Β΄. ὑπ. Ταχίτου xa Πλαχιδιανοῦ. ] 
v &3uieto ii et Braduimniano i coss. I'. ὑπ. Κυιέτου τὸ &' xal Βραδουμιανοῦ τὸ β΄. 
- Aureliano Augusto i1 et. Capitolino coss. Δ'. ὑπ. Αὐρηλιανοῦ Ao. τὸ β' xal Καπετωλίνον. 
v. ^ wireliano Augusto ii et Marcello coss. D Ε΄. ὑπ. Αὐρηλιανοῦ Αὐγούστου τὸ γ' καὶ Μαρκέλλου. 
E CCLXIV OLYMPIAS. ZzA' OAYMIIIAZ. 
vt. Wacito n ct /Euiliano coss. —— G'. ὑπ. Taxlzou τὸ β' xaX Αἰμιλιανοῦ. 
-Ἃ «vreliauus Augustus moritur, annos natus Lxxv, AópnAtavbg Λύγουστος τελευτᾷ, ὧν ἐτῶν oz', χαὶ 
ΤᾺΞ χε αν της Florianus diebus xcvi οἱ interficitur. ἐβασίλευσεν Φλωριανὸς ἡμέρας ἱζ’, καὶ ἐσφάγη. 
ἂν onmanorum imp. XXXI, Ptobus, annos vi. Ῥωμαίων λα’ ἐδασίλευσεν Πρόδος ἔτη ς΄. 
τ. Ἐν οἷο Augusto οἱ Paulino coss. Α΄. ὑπ. Πρόθου Αὐγούστου χαὶ Παυλίνου. 
ww. Y^ robo Augusto 11 et Lupo coss. D'. ὑπ. l1pó6o) Αὐγούστου τὸ D' xal Λούππου, 
Ἀπ᾿ Probo Augusto 1 et Paterno coss. I". ὑπ. Ilpó6ou Αὐγούστου τὸ 1' καὶ Πατέρνου.᾿ 
CCLXV OLYMPIAS. ΣΞΕ’ OAYMIIAZ. 
ἮΥ Messala et Grato coss. A'. ὑπ. Μεσσαλᾶ xai Γράτου. 
Υ Prübo Augusto 1v οἱ Tiberiano coss. Ε΄. ὑπ. Πρόδου Αὐγούστου τὸ δ᾽ xaX Τιδεριανοῦ. 

ἯΙ. Probo Augusto v οἱ Viclorino coss. G'. ὑπ. Πρόθδον Αὐγούστου τὸ ε’' xaX Βιχτωρέίνου, 
Wlerficitur Probus Augustus Sirmii,annos natus t. Ἐσφάγη Πρόδος Αὔγουστος ἀν Σιρμίῳ, ὦ. ἐτῶν Vf. 
Romanorum imperator XXXIl, Carus cuin filiis Ῥωμχίων À6' ἐθασίλευσεν Κάρος, ἅμα τοῖς υἱοῖς 

Catino et Nunieriano, annis nt. αὑτοῦ Karív x33 Νουμεριανῷ, Ezr, v. 


9:9 
A'. ὑπ. Kápou xai Kapivou. 
EZzQ' OAYMIIIAX. 


ἵν, ὑπ. Διοχλητιανοῦ xai Βάσσου. 
1*. ὑπ. Kapívou τὸ 8' xa Νουμεριανοῦ. 

Κάρος ἐχεραυνώθη ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ. Τελευτᾷ 
Καρῖνος ὧν ἐτῶν  Ac'. Εἶτα σφάξεται Νουμεριανὸς 
ἐν Ἰερίνθῳ τῆς Θράχης τῇ νῦν χαλουμένῃ ἩΗραχλείᾳ 
Urà "Arpou ἐπάρχον. 


Ῥωμαίων Ay ἐθδασίλευσεν Διοχλητιανὸς ἕτη x'. 


A'. ὑπ. Διοχλητιανοῦ Αὐγ. τὸ β' καὶ ᾿Αριστοδούλονυ. 
ly. ὑπ. Μαξίμου xaX ᾿Αχυλίνου. 


ΣΞΖ’ UAYMIIIAZ. 


EUSEDIL CIIRONICORUM 118. I. 


A I. Caro et Carino coss. 


2*0 


CCLXVI OLYMPIAS, 


Il. Diocletiano et Basso coss. 
Ill. Carino i1 et Numeriano coss. 

Carus fulmine ictus est in Mesopotamia. Carinus 
annos natus xxxvi moritur. Deinde Numeri:nua 
Perinthi, in Thraciz civitate, quam nunc Hlera- 
cleam vocant, ab Aproó praefecto pr:tiorii interfi- 
citur. 

Romanorum imperator XXXIII Diocletianus, an- 
"18 XX. 

I. Diocletiano Augusto 11 et Aristobulo coss. 
Il. Maximo et Aquilino coss. 


CCLXVI] OLYMPIAS. 


D'. ὑπ. Διοχλητιανοῦ Αὐγούστου τὸ γ' xo Μαξιμια- p HI. Diocletiano Augusto in et Maximiano llerculeo 


νοῦ “Ἑρχουλίου Αὐγούστου. 
Δ'. ὅπ. Μαξιμιανοῦ 'Ερχουλίου τὸ 8’ xal Ἰανοναρίον. 
Ε΄. ὑπ. Βάσσου καὶ Κυντιανοῦ. - 
Q'. ὑπ. Διοκλητιανοῦ Αὐγούστου τὸ δ᾽ xal Μαξ: μιανοῦ 
Ἑρχουλίου Αὐγούστου τὸ γ΄. 
ΣΞΗ’ ΟΛΥΜΠΙ͂ΑΣ. 


Z'. ὑπ. Τιδεριανοῦ xaX Δίωνος. 
Η’, ὑπ. ᾿Αννιδαχιανοῦ xal ᾿Ασχληπιοδότου. 
€^, ὑπ. Διοχλητιανοῦ Αὐγούστον τὸ &' καὶ Μαξιμιαναοῦ 
"EpxouAou Αὐγούστον τὸ δ’, 
l'. ὑπ. Κ7ὙῪχψϑἡνσταντίου Kaloapog xaX Μαξιμιανοῦ Ἰοδίου 
Καίσαρος.- 
XE& ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 


1 &', ὑπ. Τούσχου καὶ ᾿Ανονλλίνου. 

IB. ὑπ. Διοχλητιανοῦ Αὐγούστου τὸ c' xdi Κωνόταν- 
τίου Καίδαρὸς ἐδ B. 

(I* ὑπ. Μαξιμιανοῦ "EpxóuAoo τὸ &' καὶ Μαξιμιανοῦ 
Ἰοδίου Καίσαρος τὸ f'. 

IA, ὑπ. ᾿Ανιχίου Φαύσέξου xaX Σεδήρον Γάλλου. 


ΣΟ’ OAYMIIIAX. 
IE'. ὑπ. Διοχλητιανοῦ Αὐγούστου τὸ ζ' καὶ Μαξιμια- 
νοῦ Ἑρχουλίου Αὐγούστου τὸ c*. 
'. ὑπ. Κωνσταντίον Καίσαρος τὸ γ’ καὶ Μαξιμια- 
νοῦ Ἰοδίου τὸ γ΄. 
1Z'. ὑπ. Τιτιανοῦ xax Νεπωτιανοῦ. 
1’. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ δ' καὶ Νίαξιμια- 
νοῦ Αὐγούστου Καίσαρος τὸ 9. 
ΣΟΑ’ ΟΛΥΜΠΙΑΣ. 


10΄. ὑπ, Διοκλητιανοῦ Αὐγούστου τὸ η’ χαὶ Μαξι- 
μιανοῦ τοῦ Ἑρχουλίου τὸ ζ΄. 

K'. ὑπ. Διοχλητίιανοῦ Αὐγούστου τὸ Ó' xol Μαξι- 
μιανοῦ '"EpxovAlou τὸ η΄. 

“Ρωμαίων λδ' ἐδασίλευσεν ὁ θειότατος χαὶ πιστός 
κατὸος Κωνσταντῖνος ὁ Μέγας, ὁ νἱὸς Κωνσταντίου, 
πρὸ η’ Καλανδῶν Αὐγούστου, ἕτη λα’, μῆνας «΄. 

A'. ὑπ. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ &' xoi Μαξι- 
μιανοῦ Ἰοδίου τὸ ε΄. 

B'. Ox. Κωνσταντίου Καίσαρος τὸ ς΄ xai Μαξι- 
μίανοῦ Ἰοθίου τὸ ς΄". 

ΣΟΙ CAYMHIAX. 
7’ ὅπ. Φλαξίου Ἀωνσταυτίνου Αὐγούστου μόνην. 


Augusto coss. 

IV. Maximiano llerculeo i et Januario coss. 

Υ Basso et Quintiano coss. 

Vl. Diocletiano iv ét Maximiano Herculeo Augu- 
Slo 11 COSS. - 


CCLXVIIH. OLYMPIAS., 


Vil. Tiberiano et Dione coss. 

Vill, Hannibaliano et Asclepiodoto coss. 

IX. Diocletiano Augusto v et Maximiano Herculeo 
Augusto iv coss. 

X. Constantino Cesare et Matimizno Jovio Caesare 
COSS. 


CCLXIX OLYMPiAS. 


C &i. Tusco et Ánullino coss. 


XU. Diocletiano Augusto τί e$ Constantio Czesare 
. M 688, 


ΧΕΙ. Maximiano lletcttled. Υ et Mcxímiano Jovio 
Caesare 11 coss. 
XIV: Anicio Fausto et Severo Gallo coss. 


CCLXX OLYSPIAS. 


XV. Diocletiano Augusto v.1 et Maximiano Au- 
gusto vi COSS. 

XVI. Constantio Casare i1 et Maximiano Jovio 
"ΠῚ COSS. 

XVII. Titiano ei Nepotiano coss. 

XVII. Constantio Caesare iv et. Maximiano Jovio 
Cesare 1v co$s. 


. CCLXXI OLYMPIAS. 


XIX. Diocletiano Augusto vni et Maximiano Hercu- 

leo vii coss. , 

XX. Diocletiano Augusto ix et Maximiano llerculeo 
viH COSS. 

Romanorum imp. XXXIV, sanctissiinus et chri- 
stianissiius Constantinus Magnus, Constantii filius, 
ex a. d. viii Kalend. Augusti, annis xxxi, mensibus x. 
I. Constantio Cesare v et Maximiano Jovio v coss. 


li. Constantio Cesare v1 οἱ Maximiano Jovio vi 
COSS. 
CCLXXII. OLYMPIAS. ᾿ 
Ul. Flavio Constantino Augusto selo coss. 


391 EUSERII CIIRONICORUM LIA. I. 222 

IV. Rursus decies, et Maximiano Galeri vui coss. Α 3΄. Sm. Πάλιν δέχατον (10), χαὶ Μαξιμιανοῦ 1 αλε- 
" ρίου τὸ ζ΄, 

V. Maximiano Herculeo vii1 εἰ Galerio Maximo coss. — E'. ὑπ. Μαξιμιανοῦ Ἑρχουλίου τὸ η΄ καὶ Γαλερίου 


Matlpes. 

Vl. Constantino Augüstó i et Lieiilo cóss, Q'. ὑκ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ B' xoi Λιχι- 

vtov. 
CCLXXIIH OLYMPIAS. XOI' OAYMIIIAX. 

VII. Constfastino Augusto in et Licinio 4 €o58. —  Z. ὕπ. Κωνδτανείνου Αὐγούστου τὸ γ' xoi Atxt- 
νίου τὸ B'. 

VIIf. Constantino Augusto iv el Lielnio t coss. H'. ὑπ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ δ' xaX Atxtvlou 
τὸ v'. | 


IX. Volusiano et Aniano coss. 


" Θ΄. ὑπ. Βολουσιανοῦ xal ᾿Ανιανοῦ. 
X. Constantino Augusto v et Licinio iv coss. 


l'. ὑπ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ ε' xal Aixt- 


νίον τὸ δ΄. 
CCLXXIV OLYMPIAS. B -Z04' ΟΛΥΜΠΙ͂ΑΣ. . 
ΧΙ. Sabino et Rufino coss. ]A', ὑπ. Σαδίνου x3 'Poucivov. 
ΧΙ. Gallicano et Symmacho coss. - IB'. ὑπ. Γαλλικανοῦ xat Zoupáyov. 
Xil. Licinio v et Ctispo C:esare coss. II^. ὑπ, Atxtviou τὸ ε΄ xai Κρίσπου Καίσαρος. 


XW. Constantino Áugusto νι et Licihio v coss. IA. ὑπ. Κωνσταντίνου Αὐγούστου τὸ c' xal Át- 


χινίου τὸ ε΄. 


CCLXXY OLYMPIAS. ΣΟΙ’ OAYMITIAX. 
YY. Constantino Augusto νι) et Constantio Cesare IE. ὅπ. Κωνσταντίνον Αὐγούστου τὸ Q' xal Κων- 


coss, σταντίου Καίσαρος. 

VI. Crispo it et Constantio i1 coss. IG* ὑπ. Κρίσπον τὸ β’ xaX Κωνσταντίου τὸ p". 
ΤΙ. Probiano et Juliano coss. *- IZ. ὑπ. Προδιανοῦ xoi Ἰουλιανοῦ, 
1VIIl. Severo et Rufino coss. ΙΗ». ὑπ. X:61poo xa Ῥουφίνου. 

CCLXXVI OLYMPIAS. “ Z0G' OAYMHIAZ. 
YIX. Crispo 11 et. Constantio n1 coss. I8'. ὑπ. Κρίσπον τὸ γ' καὶ Κωνσταντίου τὸ γ΄. 
YX. Paulino et Juliano coss. . c Κ΄. ὑπ. HaoAivov χαὶ Ἰουλιανοῦ. 

Püssimus Constantinus Constantem filium sutni, Κωνσταντῖνος ὁ εὐσεδέφτατος Ἱὠνσταντὰ τὸν ἐαν- 
qui tum Cesar erat, Augustum renuntiavit ex a. 4, τοῦ υἱὸν Καίσαρα ὄντα, ἀνηγόρευδεν Αὔγουστον πρὸ 
ΤΙ M. Novembris, οὐ imperii vicennelia egit. c' ἰδῶν νοεμδρίων, xaX tlxosaevnplóa τῆς βασιλείας 

αὑτοῦ fiev. 


(I) Cod. Παλινδεκάτου. Agitur autem de consu-  niifastos bís occurrit decinius Diocletiani consula- 
7 decino Diocletiani. Videsis adnotationes ad — tus, vel potios dicitut, post consulatum — Diocle- 
kreriicon paschale. Wcapse autem apud Almeleva- — tiani x. 


* EUSEBI! PANMPHILI CHRONICORUM LIBER PRIMUS EXPLICIT. 


993 EUSEDII CIIRONICORUM LIB. If T 


EUSEBII PAMPHILI 
CHRONICORUM LIBER SECUNDUS 


S. HIERONYMO INTERPRETÉ ET AMPLIATORE 


- : Ad codices Vaticanos nuper cxactus. 


SANCTI HIERONYMI PRAEFATIO JN LIBRUM II CIHRONICORUM EUSEBDII 


llignoxvyuus VixcexTIO ET GALIENO SUIS SALUTEM. 


4. Vetus iste disertorum mos fuit, ut exercendi ingenii causa Graecos libros Latino scrmone absolverent, 
ct, quod plus in se difficultatis habet, poemata illustrium virorum, addita metri necessitate, transferrent. 
Unde et noster Tullius Platonis integros libros ad verbum interpretatus est : et cum Aratum jan Rouia- 
num hexametris versibus edidisset, in Xenophentis OEcouomico lusit : in quo opere ita spe aureum 
iflud flumen eloquenti& quibusdam scabris et turbulentis obicibus retardatur, ut qui interpretata nes. iunt, 
ἃ Cicerone dicta non credant. Difficile est enim alienas lineas insequentem non alicubi excedere: arduum, 
ut qua in aliena lingua bene dicta sunt, - eumdem decorem in translatione conservent. Siguiticatu:m cst 
aliqid unius verbi proprietate; non habeo meum quo id elferam ; et dum quero implere sententiam, 
longo ambitu vix brevis viz spatia consummo. Accedunt hyperbatorum anfractus, dissinilitudines casuum, 
varietas figurarum : ipsum postremo suum, et, ut ita dicam, vernaculum lingus genus. Si ad verbum 
interpretor, absurde resonat : si ob necess;tatem aliquid in ordine vel in sermone mutavero, ab iuterpre- 
tis videbor officio recessisse. 

2. Itaque, mi Vincenti charissime, et tu Galiene pars anime mezy,obsecro, ut quidquid hoc tumultuarii 
operis est, amicorum, non judicum animo relegatis : presertim cum et notario, ut scitis, velocissime 
dictaverim, ct difficultatem rei e&iam divinorum voluminum instrumenta testentur, que a LXX |n- 
terpretibus edita, non eumdem saporem in Graco sermone custodiunt. Quamobrem Aquila, et Sym- 
machus, et Theodotio incitati, diversum pene opus in eodem opere prodiderunt : alio nitente verbum de 
verbo exprimere, alio sensum potius sequi, tertio non multum a veteribus discrepare. Quinta auiem, et 
sexta, et septima editio, lice* quibus censeanjur auctoribus, ignoretur, tamen ita probabilem sui diversi- 
tatem tenent, ut auctoritatem sine nominibus meruerint. Inde. adeo venit, ut sacre littere minus compte, 
et dure sonantes videantur; quod isti homines interpretatas eas de Hebrao nescientes, dum superficiem, 
non medullam inspiciunt, ante quasi vestem orationis sordidan perhorrescunt, quam pulchrum intrin- 
secus rerum corpus inveniant. Denique quid Psalterio canorius, quod in morem nostri Flacci, οἱ Grxci 
Pindari, nune iambo currit, nunc Álcaico personat, nunc Sapphico tumet, nunc s:mipede ingreditur ? 
Quid Deuteronomii οἱ Isaiz cantico pulehrius? Quid Salomone gravius? Quid perfectius Job? Qu» omnia 
hexametris et pentamelris versibus, ut Josephus et Origenes scribunt, apud suos conposita decurrunt. 
Hec cum Grzce legimus, aliud quiddam sonant, cum Latine, penitus non cohxrent. Quod si cui non vi- 
detur lingue gratiam interpretatione mutari, Ifomerum ad verbum exprimat in Latinum. Plus aliquid 
dicam, eumdem in sua lingua prosz verbis interpretetur, videbit ordinein ridiculum , et poetain eloquen- 
tissimum vix loquentetn. 

5. Quorsum ista? Videlicet ut non vobis mirum videatur, si alicubi offendimus, si tarda oratio aut 
consonantibus asperatur, aut vocalibus hiulca vel divisa fit, aut rerum ipsarum brevitate constringitur, 
cum eruditissimi homines in eodem opere sudaverint, et ad communem difficultatem, quam in omni in- 
terpretatione causati sumus; hoc nobis proprium accedat, quod historia multiplex est, habens barbara 
nomina, res incognilas Latinis, numeros inextricabiles, virgulas rebus pariter ac numeris intertextas, ut 
pene difficilius sit legendi ordinem discere quam ad lectionis notitiam pervenire. Ut autem manifesta 
cognoscatur indicio, ad quem numerum historia quzque pertineat, has distinctiones positas lector adver- 
tat, ut si ad primum numerum regni primitus enotati historia referenda est, primam litteram in explaua- 
tione liistori& contempletur : et siquidem eam ex minio viderit, illi tempori applicandam vel anno sciat, 
quem snggesserit numerus similiter collem minio figuratus. Si voro numerum non puro minio, sed misto 
nigro notatum ésse perviderM, secunda linex numero debetur historia. δὶ autem tertio numerorum ordini 


399: dNTERPRETE S. IITERONYMO. 906 
applican.lum est quod fuerit. sscriptun, πιο πὶ puro minio numerum, ct partem reliquam ex. $olo 
nicro expressa:n conspicabitur. Quarta numeri linea nihil habebit ex minio, sed indicio erit, quod 
sibi li:storia debeatur, cum minio facta littera in principio enodationis historic, qui etiam superioribus 
sisnis subdenda cst, nihilominus apparebit, nullo superius memoratorum signorum numeris respondente, 
S:n vero non minio, sed mistim nigro rubroque littera fuerit expressa, refulgens ex rubro numerus in 
quintam numerorum lineam poterit adverti. Et ita sexta linea numeri ut secunda, septima uL tertia 
desigaabitur, octava quoque ut. quarta apparente linea bicolori. Cum vero nec in numeris, nec in 
explanatione historie ullum horum signorum, quz przediximus, fnerit, nona linea quod adnotatum fucrit, 
vindicabit. Non tamen omnia hujusmodi requirenda sunt necessario, cum minor est numerus linearum. 
Unde: przemonenduim puto, ut prout quisque scripta sunt, etiam colorum diversitates serventur, ne quis 
irrationabili zestimet voluptate oculis tantum rem esse quassitam, et dum tzdium scribendi fugit, labyrin- 
thum erroris intexat. ld enim elucubratum est, ul regnorum tramites, qui per vicinitatem nimiam pene 
nisti erant, distinctione minii separarentur, et eumdem coloris locum quem prior membrana signaverat, 
ex adverso positi numeri retinerent, vel etiam pos!erior scriptura scrvaret. 

4. Nec iznoro multos fore, qui solita libidine omnibus detrahendi (quod vitare non potest nisi qui om- 
niro nil scribit), huie volumini geminum (1) dentem infigant. Calumnrabuntur tenipora, convertent ordi- 
nem, res arguent, sylla:as eventilaburt : et quod accidere plerumque solet, negligentiam librariorum ad 
auctores. referent, Qaos cum possim mco jure repercutere, ut si displicet, non legant, malo breviter 
piacatos dimitiere, ut et Grecorum fiilem suo auctori assignent; et qu:& nova inseruimus, de aliis prolo- 
gitismis viris libata cognoscant. Sciendum etenim est me et interpretis et scriptoris ex parte officio ustin, 
«gia et Greca fidelissime expressi, et nonnulla qui mihi intermissa. videbantur, adjeci, in Romana 
gs?àxX me historia, quam Eusebius hujus conditor. libri non tam ignorasse, ut eruditus, quam ut Grace 

-» Cribens, parum suis necessariam perstrinxisse mihi videtur. ltaque a Nino et Abraham usque a1 Trojee 
«7zaplivitatem pura Graeca travslatio est (2). A Troja usque ad vicesimum Constantini annum nunc ad. 
«JS3ía, nunc mista sunt plurima, qu:e de Tranquillo, ct czteris illustribus historicis curios.ssime excerpsi- 
Ex2us. A Constantini autem supradicto anno usque ad eonsulatuim. Augustorum Valentis sexies οἱ Valen- 

&isrizwni ilerum. totum ieum est. Quo. fine contentus, reliquum. tempus Gratiani et Theodosii latioris 
Friéstorie stylo reservavi : non. quo de viventibus timuerim libere et vere seribere; timor enim 
EX.-à ziuorem hominum repellit; sed quoniam debacchantibus 3dliuc in terra nostra Darbaris, incerta sunt 


452} EA 3. 


EUSEBII PAMPHILI 


IN LIBRUM II CHRONICORUM 


- ΡΒΟΓΜΝΙΌΝ 
S. HIERONYMO INTERPRETE (3). 


*- 


1. Moysem gentis Hebraicz, qui primus omnium A vinas leges sacris Litteris explicavit, Inachi fuisse 
Pheiarum ante adventum Domini Salvatoris di- — temporibus, eruditissimi viri tradiderunt : ex. 10- 


4. Muojbsta γένος Ἑδραῖον π φητῶν ἁπάντων πρῶτον, ἀμφὶ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, λέγω δὲ τοῦ Χριστοῦ, 
ἄμο: wc τῆς τῶν ξὐνῶν δ αὐτοῦ ϑεογνωσίας χρησμοὺς xat λόγια θεῖα γραφῇ παραδεδωχότα, τοῖς χρόνοις 


qui prophetarum omn'um primus de δαίταίοτε nostro, de Christo, inquam, 


4. reum | ΩΝ 
Mosem genere. Hebraum, raticinia et oracula divina scripto tradidit, 


* de ea, quam gentes per eum. adepta sunt, Dei cognitione, 


Hicronymianus. Itaque vel hic Hieronymus lihe- 
riore sententia. loquitur, vel Ármeniacus interpres 


"deg o mius prefationis editoribus, — Euseliiana aliquot commata omisit. 
Codices Vnricani eo hdbent geminum; ex his unus (3) Hieronynus lioc procemium ex antiquo s 
ssperseriptam vulgarem illam lectionem ge- — plari interpretatus est, aliquet tamen. immi eu 
Ruins ater etiam interpolatur. Reliqui. Vaticani — suo sententiis. Ejusdem partem, In Ceca didit, 
"*lices habent genuinum. | Syncelli: superstitem, ante Goarum ca iger οὐἱ m 
2) Ites nunc certe haud ita sc hahet. Editus enim eamdemque ia fecil Latinam , ut ret pa Scali- 
τ Arnieniaco codice Eusebii textus pauciores histo- - Hieronymiana interpretatione Toc ere fob 
Τὰς etiam ante Trojana tempora habet quain textus. — gert versionen textui. Graeco subjectis. ED. . 


(1) Animadverte nobilem lectionem eminum 
"mo genuinum, quam varietalein ignotam hactenus 


80] 


EUSKBII CHRONICOHUM LIB. II 


9.8 


stris Clemens, et Africanus, et Tatianus: ex Ju- A 29. Neque me fugit, in Hebraeis codicibus disso- 


dxis Josephus, et Justus, veteris historim moni- 
menta replicantes, Porro Ínachus quingentis annis 
Trojanum bellum antecedit. Ex ethnicis vero im- 
pius ille Porphyrius in quarto sui operis libro, quod 
adversum nos casso labore contexuit, post Moysem 
Semiramim fuisse affirmat, 415 apud Assyrios CL 
ante Inachum regnavit annis. ftaque juxta eum pccc 
pene et L annis Trojano bello Moyses senior inve- 
nitur. Cum hzc lta se habeant, necessarium duxi 
veritatem diligentius persequi. Et ob id in priore 
libro (1) quasi quamdam materiam futuro operi 
onnium mihi regum tempora prznotavi, Cha!dzeo- 
rum, Assyriorum, Medorum, Persarum, Lydorum, 
Hebrzeorum, /Egyptiorum, Atheniensium ; Argivo- 
rum, BSicyoniorum, Laeedzmoniorum, Corinthio- 
rum, Tüessalorum, Macedonum, Latinorum, qui 
postea Romani nuncupati sunt. In presenti autem 
stylo eadem tempora contra se invicem ponens, et 
singularum gentium annos dinumerans, ut quid cui- 
que co:taneum fuit, ita curioso ordine coaptevi. 


nos tatum annos inveniri, plusque vel minus, prout 
interpretibus visum est, lectitari : sequendumque 
potius illud, quod exemplariorum multitudo in fidem 
traxit, Verum utcunque quis volet computet, et 
reperiet lInachi temporibus, quem primum Argis 
regnasse aiunt, patriarcham Hebreorum fuisse 
Israelem, a quo duodecim Judzorum tribus [8.36 - 
lis vocabulum sortita3 sunt : Semiramim autem et 
Abraham contemporales fuisse, manifestum est. 
Nam Moyses, licet junior supradictis sit, omnibus 
tamen, quos Grzci antiquissimos putant, senior de- 
prehenditur, Homero scilicet et Hesiodo, Trojano- 
que bello, ac multo superior Hercule, Muszo, Lino, 
Chirone, Orpheo, Castore, Polluce, Asculapio, Li- 
bero, Mercurio, Apolline, ct czteris diis gentium, sa- 
crisque, vel vatibus : ipsius quoque Jovis gestis (2), 
quem Gracia in arce divinitatis collocavit (5). Ios in- 
quam, omnes quos enumeravimus, etiam post Cecro- 
pem diphyem primum Atticz regem, fuisse convim- 
cimus. Cecropem autem praesens h'storia Moysi cose. 


ἀχμάσαι xavà Ἴναχον εἰρήχασιν ἄνδρες ἐν παιδεύσει γνώριμοι, Κλήμης, ᾿Αφρικανὸς, Τατιανὸς τοῦ καθ᾽ 
ἡμᾶς λόγου, τῶν τε ἐχ περιτομῆς Ἰώσηππος χαὶ Ἰοῦστος, ἰδίως ἕκαστος τὴν ἀπόδειξιν ἐχ παλαιᾶς ὑποσχὼν 
Ἱστορίας. Ἴναχος δὲ τῶν Ἰλιαχῶν ἕτεσιν ἑπταχοσίοις πρεσδεύει. Ἑλληνιχῶν δὲ φιλοσόφων, ὅστις ποτε ἣν 
ἀνὴρ, ὁ τὴν χαθ᾽ ἡμῶν συσχενὴν προδεδλημένος, ἐν τῇ ᾧ τῆς εἰς μάτην αὐτῷ πονηθείσῃς χαθ᾽ ἡμῶν ὑπο- 
θέσεως, πρὸ τῶν Σεμιράμεως χρόνων τὸν Νωῦσέα γενέσθαι φησί βασιλεύει δὲ ᾿Ασσυρίων t Σεμίραμις πρό- 
σεν ἕτεσι v! πρὸς τοῖς 4 Ὥστε εἶναι χατὰ τοῦτον τῶν Τρωϊχῶν Μωῦσέα πρεσθύτερον v' xaX w' ἔτεσιν. Ἐγὰ 
δὲ περὶ πολλοῦ τὸν ἀληθῆ λόγον τιμώμενος, xai τὸ ἀχριθὲς ἀνιχνεῦσαι διὰ σπουδῆς προὐθέμην " ἔνθεν ὁρμη- 
θεὶς, ἐν μὲν 3 πρὸ ταύτης συντάξει ὕλας ἐχπορίζων ἐμαυτῷ χρόνων, ἀναγραφὰς συνελεξάμην παντοίας, 
ξασιλεία: τε Χαλδαίων, ᾿Ασσυρίων, Μέδων, Περσῶν, Λυδῶν, 'E6palov, Αἰγυπτίων, 'AUrvaltv, ᾿Αργείων. 

ιχυωνίων, Λαχεδαιμονίων, Κορινθίων, Θετταλῶν, Μαχεδόνων, Λατίνων, οἷς ὕστερον γέγονεν ἐπίχλην ὄνομα 
Ῥωμαῖοι: ὁμοῦ γίνονται τε’ (6). Ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐπὶ τὸ αὐτὸ τοὺς χρόνους συναγαγὼν, xai ἀντιπαραθεὶς 
Ex παραλλήλου τὸν παρ᾽ ἐχάστῳ ἔθνει τῶν ἑτῶν ἀριθμὸν, χρονιχοῦ χανόνος σύνταξιν ἐποιησάμην. 

2. Εὐοώντε παρ᾽ ἙἭ ὐραίοις διαφόρους τῶν χρόνων ἀποδόσεις, τὴν μὲν πλεονάζουσαν, τὴν 65 ἐλλείπουσαν, οὗ 
τὴν ἐμαυτῷ χεχρησμένην, λέγω δὲ τὴν πλήθουσαν, ἥρπασα, τὴν δὲ ἐνδέουσαν μετῆλθον. Πλὴν ἀλλὰ καὶ οὕτω κατὰ 
μὲν Ἴναχον, ὃν πρῶτον Ἕλληνες ὕλργους βασιλεῦσαί φασι, τῶν 'Εδραίων προπάτο Ἰσραὴλ γενόμενον 
εὗρον, ἐξ οὗ τὸ δωδεχάφυλον τοῦ Ἰούδαων ἔθνους τῆς τοῦ Ἰσραὴλ ἐπωγυμίας ἠξιώθη" κατὰ δὲ τὴν Σεμέ- 
ραμιν τὸν 'A6paxp, Χαλδαῖον μὲν τὸ γένος, ἄλλως δὲ ἄνδρα θεοφιλῆ, καὶ πρῶτον τῶν παρὶ Ἑόθραίοις προ- 
φητῶν εἶναι πεπιστευμένον: Moüs£a δὲ, φιλαληθῶς εἰπεῖν, τούτων μὲν νεώτερον, τῶν ὃὲ παρ᾽ Ἕλλησι" 

ρχαιολογουμένων ἁπάντων πρεσῆύτατον, Ὁμήρου λέγω, xaX ᾿Η!σιόδον, χαὶ αὐτῶν γε τῶν Τρωϊχῶν, xat ἔτι 
Διοσχούρων, ᾿Ασχληγποῦ, Διονήόσον, Ἡρώων τε πάντων, Ἑρμοῦ τὲ καὶ ᾿Απόλλιυγγος, τῶν τε λοιπὼν παρ᾽ Ἕλλησι 


θεῶν, μυστηρίων τε χαὶ τελετῶν, Διός τε αὐτοῦ πράξεων τῶν παρ᾽ Ἕλλησι μνημονενομένων. Τούτων γὰρ 


temporibus equalem Inacho prodiderunt vjri eruditione celebres, nostri quidem instituti Clemens, Α[γίσαπινε, 
Tatíanus : ex circumcisione vero Josephus et Justus, suis quisque ex antiqua historia pra bitis arqumentis. 
[nachum vero septingentis annis lliaca antecessisse statuerunt. Ex: philosophis autem, quisquis ille fuit ap- 
paratus illius adversus nos molitor, in quarto operis, quod in nos in cassum elaboravit, ante tempora Semi- 
ramidis Mosem fuisse dicit. Atqui illa annis ci ante Inachum Azsyriis imperavit : ut consequens sit Mosem 
ez hujus sententta Troicis temporibus antiquiorem fuisse annis ncccL. Ego autem, qui nihil prius habeo ve- 
ritate, rem. accuratius investigare decrevi : atque eo consilio in priore opere materias mihi quasdam compa. 
vaudi stucio, temporum argumenta diversa conquisiti, regng nimirum Chaldeorum, Assyriorum, Kedorum, 
Persarum, Lydorum, Hebrcorum, /Egyptiorum, Atheniensium, Argivorum, Sicyoniorum, Lacedaemoniorum, 
Corinthiorum, Thessalorum, Macedonum, Latinorum, qui postea. Romani sunt: cognominati: que simul 
f'unt. xv regna. 1n presenti quidem opere temporibus in. unu collatis, annorum uniuscujusque gentis nu- 
eneris invicem τ adverso inter se oppositis chronici canonis opus confeci. 

2. Cum autem apud. Hebraos diversas temporum observassem editiones, illam quidem redundantem, hanc 
tero deficientem, illam secutus sum. Nihilominus εἰ sic quoque Hebraeorum progenitorem Israelem, a quo 
Sud«ice gentis duodecim tribus Israelis nomine censentur, Inacho, quem primum Argis regnasse. Greci 
prodiderunt, tempore. eequalem fuisse reperi : Semiramidis vero temporibus Abraham vixisse, hominem qui - 
dem natione Chaldeum, sed tamen Deo acceptissimum, qui primus propheta apud Hebreos fuisse creditur : 
Mosem autem, ut verum fatear, infra horum tempora ezstitisse, antiquiorem (amen omnibus prisce Grecorum 
enemoric, llomero, inquam, Hestodo, ipsisque Trojanis temporibus, Castoribus, /Esculapio, Libero patre, 
fieroibus, Mercurio et Apolline, rcliquisaue Grecorum diis, mysteriis ot initiis, atque adeo ipsis Jovis gestis, 


mirilice adversaretur. Vide etiam ad Abrahami an- 


(!) Cuneti, preter unum, Vaticani. codices la- 
bent libro pro vulgata lectione libello. quz» delenda 
es'. 

(£) In Canone, ad Abrahami annun ccvit, nempo 
ante Moysem annis plus ducentis, traditur Jupiter 
mistus Nioba. Verum ibi Eusebius ex zliorum po- 
lius quam ex sua sententia loquitur ; alioqui sibimet 


num Lvi. 
(5) Grzecus textus gesiís apud. Grecos memoratis. 
Quare Hieronymus vel aliud legit, vel. sentendam 
Inarie proprio immuntavit. 
(4&1 Comma hoc simul fiunt reqna xv, nou legebat 
Hierouyuus. : 


"Le “ uns - - -." 9.» . 7 * T". 


wc Tro cere deu qme ga Tues 2 1.- 
Koi! 5 2208: wot ἘΠῚ ΤΣ Üeaot- ve 
μι" nf 9 τεῖος πὶ müde e03 TB occwpam- 
Lig woe 5 jv» jo:m Gf rari twupce- 
wc» e$ em hát lle folo LT ique $e t 
sewer niet ro Grunim €5^- 9-4 c0 m o 
Kan wcn acea Yenrweweis Ὄχι 2 τῶν δον ρα 


wies wires utr MovYcHem Teu. κα u 2333 3t: 


LP d 511] 


(a € 0n eu gnam ξεν τς ὦ; £r 
τῆσδ veute ae Üuwtse e δα ἐῶ: “Ὁ. a-- 


gnf.A v aen 22:2. agb; μα ula andnguto 
Wow on )àusc)n n9 ponme δι νπεσθστι rez 
(VÉ 0 oem b "yet Longam nn, 

& be 9 cime 6n xp RI 


UR jriwewü 31 942 voi Eua we “5 δια». B 


fue Urn cs Nae» ica om. viia wma. 
fi^ graui ond νὰ ἢ 3o ον» στ Φ, MS FTO 
Mje^zn Lfaus írÁáan.. τος τὰ  EUIDASSII, R"CU6- 
4 7909 ἃ otvtusu fet t rp τιάρας aet. C» 
fers Qv SUP ero uto tu fru wtusiit. [" 4. 
deep ^p mul devrronrtü vs εἰ. 098 tem 
orsa b. νυ ΨΩ 01 0 n d. qai cum eerie 
f-«. VA νά cnim oritur Ciuuvieam sab Dewa- 
βρη, 11,9» om β΄’, εἰναι V7 
€nní 51 Terre £5us, Dordauuwque qui Dordsniam 
«μά, do quo αιστες : 


()uem primum gennit celesti Jupiter arce. 


bobere qune top us t Larigg, sacra Cereris st- 


mto cT73 τῷ 


7 "v. Ü*ODKUEBD Vo eMEREE sSfonnc. — 3 

τ £o TGÜWI "undMSCRENE innmeSP ται 
“σὰ μι. Tuincmns (quenme oc Yom ἄν τασα εἰ 
5» τότε πὰς Xun lanae fees camgex δος 
11:. ἵμε - izrute πεσε x irem δηγεᾶν ims. 
Pes mus Camas Ywazs wer. 

(ss "emescm ΠΡΟΜ Dr DNI ROCMECC DUE τοτᾶξα 

P. L^ A&-ehgm. sur max wdeprumm. pest 
- 4$ aHbuR Ler-Teee duet. Dasem eco εἰ 
Laus εἰ *ugnaus Vosrwes. Coaanas, Wanes,. ἔς. 
wen. db unge. geuun. ἢ στ 6 Pann. Beea- 
r* £ER CUL Áptie sva &ümema, Pest ques 
ἔν “ὦ Tow urbs crues gum Powers 
decpe spumam σεϑ Ἐπὶ : Maenorrs mm&en Some et 
Tiaste Worse, c9: το. qu €XUB $13 sepürm So- 
μ΄ καρ pe 8:18. πῶ» Wr τσ τς Beide 
Ptole AG L£I σὰ $e e ἐϑλσαᾶξαι, τὰ prie- 
TO Web 1405491. i. ἔξ AEQICDTDOI $13À0mÉLEP, 
Cr. Veo LÀ ἔμ iecrül. "ue TO. Κ᾽ όσα eru- 
2.92: 2 €w* ἔασον Σ Id7:6s peseweho devises 
^1. ἔξ σαι o£€ünr»x» pulso wm seepeeet;s histo- 
PLE $UGR 24€2$ LLSÓTC NM. 

5. ἔσκε: οτωςι cumctos, quaes 9Scper2 smessoravi- 
t.5$, 20600t..1; ΘῈΣ 21346 Cecreces ἔξειοδ mem- 
AXralus est. Ab vsxs ames azme W..«: et spressu 
lsraeci ex .£gspto, rervaem ad superri ccavergns, 
r9,;::230 primum amcum Alrabz, reperwes ammes 
BY ὅ.: 4,005 Simiier a xiv arso Cc-opés usque 
21 Ninum εἰ Senrramim Asssriorum rri:zeopes 588» 


que 1yd.s, ieluSrum in Ewuvina, (rurmenta Tripto- C p.ctatis. Primas quippe omni Asie, excrpds Indis, 


lagi, χ Ties 


Ninus Bed fius regzav;t liaque maziiestum est, 


ῖ,τ τὸ.» rto phon tipp τῆς ru, iussus. τι ρί 53: icm, 7-Ux:22»2:620:72 77 ἈΞῈ x15 "ECcafeuc 


4 L| L^» r^ 


QT TA tyr, ἔτος 
1 T9 7) "8 uenbhoas 
fai sur) ὃ, 51.77) “εἰ τυσχγαγὴ» ἀρώ 
v94 Κίχργρχα φῦ, ur. . 


4. Ur; στον Kix yy 5 biz ts Tytee, ἐφ᾽ vo τ 


Je Zar, ὕατι. εις ἀπὸ» ἐπὶ τὸ τρῖτον Pm XltlÓ. τοὶ 22$ "E6paíou, 
qnum. σριποῦ. ua, τοῦ Yay, πῶ, [δον τυνάξιις ἀτιειμῶν ἔτειν τ΄" 04 χατὰ τῶ, τῶ πὐματος ἀλχὶν 
í vac ὑυιχότα τῷ PPsatues map Ent Ἤραχαξι. kat δ πεξέξν PT τοὺς ἀνωτέρω 

ah ἐτῶν zx, εὕρυις ἂν κατὰ μὲν "E£za:o.; Με τές. xzzk  "EX- 


ἐν P ἀχρυτάλε: ἐλαία πρώτως ἔτύτ,. Οὗτος ἀπὸ τῇς 


"Mira sto τῶν, I ÁA6f μας verra cc ἧς πρῶσος λέγετα: Ζτνλ xtxxv xiva: θεὰν, pi πρότερον οὕτω παρ᾽ 


ἀ ρώνγνις ὠνομχημένν,, ἔπειτα pou παρ ᾿Αθηναίοις ἱδρύσαι, 
4,211,311031, ὡς ““2} τούτω ἐχ παλαιυῦ ὑπαρχόντων. Κατώτερα à 
ἐχρυπα ὁ κατὰ Δευχαλίωνα χαταχλυσμὼς. x3id, ἐπὶ Φαέδον- 


Tap Ἔτι Ma ψατήμενα. l| (itat γὰρ psc? 


yay θῦπα:, πρῶτος ᾿Αύτνα: Xveci 
τῶν K£xgo:x ἱξτορεῖτα: χρόνων an 


τς Vemopunto, '"Egiyievieo τε γένεσις, xat ἢ ὑπὸ Aagbkus, τῆς Δαρζανίας κτίτις, ὃν πρῶτον, τισὶν "Ὅμη- 


pego s τέκετο “εφελτγερέτα Ζεύς (6). 
Κύρτς τε ἀρπαγῆ, xat 
γίωρτία, Τρωός τε βασιλεία, οὗ uy 


ἐμπρὸς μυστίρια, καὶ d, τοῦ ἐν Ἔλευτίνι τεμένους χαθίξρυτις, Τριπτολέμου 


00. στ n. n s. «᾿Αγηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν, 
Ká λλεες εἴγεκα οἷο, ἵν᾽ ἀθανάτοισι μετείη (1). 

Τιτὺὺς δ ang plos Τα πάμῳ" ναὶ μὴ» (1) ἢ Λητὼ κατὰ Τάνταλον, xa ᾿Απόλλωνος γένεσι:" 
Λητὼ γὺρ ἤϊκησε Διός κυδι "ἣν παράκοιτιν (8). 


Ky τε ὁ Σεμέλης raztp εἰς θέρας ἔρχεται" 


Καδμείη δ᾽ dq οἱ Σεμέλη τέκε ςαἰδιμον υἱὸν, 
Μιχθεῖσ' ἐν φιλότητι Διώνυσον ποιυγηθὴ (9). 
hi. "Toósur) ἦν ἀπάντιν» πρετθύτερος γεγονὼς συνίσταται Μωῦτῆς, ὡς ἂν χατὰ Κέχουπα τὴν ἡλικίαν ἀχμά- 
σις. ᾿Απὸ δὲ τοῦ π Μιυυτέως πόλιν ἁνιὼν ἐπὶ τὸ πρῶτον ἔτος ζωῆς ᾿Δδραὺμ, εὑρήσεις ἔτη φι'. Τοσαῦτα 


(1) trace cov. . 

(2) Codices aliquot habent liie et inf. cccxxvinr, 

(5) ΜΙ Ceerops vis est anqualis, Moyses autein 
Jove vetustior, ut. dictum est, qui fleri. potest. ut 
Cecrops Jovem deum appellaverit? Sed. enim Eusc- 
bius aliorum. sententiam. refert, non. suam : quod 
faciet *tlam ad. Abrabami annum cca. 

(4) Scaligor scribit centesimum, wed. codices ba- 


D bent duceatesimum. 


(9) Lege lib. t, 16, 19, 20. 
(^) Hiad. xx, 215. 
(7) lad. xx, 254, 255. 
E (7) Nat μήν. Sic editi. Forte. legendum xat μὴν. 
DIT. 
o Odyss. xi, 579. 
(9) llesiod. Thesogun. v. 959, 910. 


2 


INTERPRETE S. IIIERONYMO. 


31 


Apnraham Nini ztate generatum, juxta eum tamen A usque ad secundam instaurationem ejus; ab instau- 


numerum, quem conteactiorem editione vulgata ser- 
mo prsbet llebrzus. Yerum incuriositate (1)ne ces- 
ses; et cum divinam Scripturam diligenter evolveris, 
a naüvitate Ábrahz usque ad totius orbis diluvium, 
invenies retrorsum annos DCCCCILI. [tem a diluvio, 
usque ad Adam uuccxLi, in quibus * nulla. penitus 
nec Greca, nec barbara, et, ut loquar in commune, 
gentilis invenitur historia. 

6. Quamobrem przsens opusculum ab Abraham 
et Nino usque ad nostram :etatem inferiora temp^ra 
persequetur : et statim in principio sui lebrzorum 
Abraham, Assyriorum Ninum et Semjramim pro- 
ponet : quia ** neque Athenarum adhuc urbs, ne- 
que Argivorum regnum nomen acceperat, solis Si- 
cyoniis in Gracia florentibus ; apud quos temporibus 
Abrahe et Nini Europem secundum regnasse fe- 
runt. Quod cur etiam nos putemus, ex sequentibus 

éemonstrabitur. Si enim diligenter enumeres ab ulti- 
mazíate Nini usque ad Trojz captivitatem, invenies 
annos pCccxxxiv. Item in Sicyone ab anno xxn rc- 
fis Éuropis usque ad supradictum tempus, eosdein 
annos invenies pcccxxxiv. Apud Hebrzos quoque a 
nilivitate Abrahze usque ad Labdon et Samson ju- 
dites Hebraeorum, qui Trojanis temporibus populo 
pefoerunt, eque supputabis annos pcccxxxiv. ltem 
spud Egyptios ab :etate Nini et Semiramidis, quo 
lempore sexta decima jam dynastia Thebzi JEgy- 
piis imperabant, usque ad vicesimam dynastiam et 
regem Egypti Thuorin, qui ab lHIomero Polybus vo- 


ratione ejus usque ad adventum Domtni. A nativi- 
tate quippe Abrahae usque ad Moysem et egressum 
Israelis ex /Egypto, computantur anni pv (2). A 
Moyseautem usque ad Salomonem οἱ primam :edi- 
ficationem templi, anni cccctxxix (5), sccundum 
minorem tamen numerum, quem tertius lReznorum 
liber continet. Nam juxta volumen Judicum suppu- 
tantur anni pc ^'* (4). A Salomone vcro usque ad in- 
staurationem templi, quie sub Dario Persarum rege 
facta est, colliguntur anni px: (5). Porro a Dario 
usque ad preedicationem Domini nostri Jesu Christi, 
ct usque ad quintum deciinum annum Tiberii prin- 
cipis Romanorum, explentur anni pxLvi (6). Ita- 
que simul fiunt ab Abraham usque ad quintum 
decimum Tiberii annum, anni wMXL. 

8. Similitera Nino et Semiramide usque ad Moy- 
sem et Cecropem, anni pv. ἃ Cecrope usque ad cap- 
tivitatem Troje, anni cccxxix (7). Δ captivitate 
Trojeusquead primamolympiadem, anui ecccvi (8). 
A prima olympiade usque ad secundum Darii an- 
num et instaurationem templi, anni ccLvi. ἃ se- 
cundo Darii anno et instaurátione templi usque ad 
quintun decimum annum Tiberii Ciesaris, anni 
p»xLvir (9). Fiunt simul ἃ Nino et Semiramide, 
usque ad quintum decimum Tiberii annum, anni 
MyxLiv, quos et abAbraham usque ad Tiberium os- 
tendimus supputatos. A Tiberii autem quinto decimo 
usque ad Constantini victoris augusti vicennalia nu- 
merantur anni ccc (10).ltaque fiunt omnes anni histo- 


cur, sub quo etiam Troja capta est, colliguntur C rize istius mucccxuiv (11). Et ne longus forte ordo nu- 


sspradicti anni ncccxxxiv. lgitur consequenter uno 
evdemque tempore in libelli fronte ponimus Abra- 
ham, Ninum, Semiramim, Europem, /;Egyptioruin 
Thebzos, Et hzc quidem ita se habere, ut praffati 
fünus, posterior textus exponet. 

T. Nunc illud in cura est, ut etiam Hebreoruin 
&a0$ in quatuor tempora dividamus. Ab Abraham 
ute ad Moysen ; a Moyse usque ad primain zedi- 
&aionem templi; a prima zdilicatione templi 


merorum aliquid turbationis afferret, omnem anno- 
rum congeriem in decadas cecidimus, quas ex 
singularuin gentium historiis congregantes sibi fe- 
cimus invicem esse contrarias, ut facilis prebeatur 
inventio, cujus Graci φίδια vel barbari, proplictze 
ct reges et sacerdotes fuerint Hebrzorum (12) : item- 
que falso diversarum gentium crediti dii; qui he- 
roes ; quie, quando urbs condita; qui de illustribus 
viris philosophi, poete, principes, scriptoresque 


V ἀπὴ τοῦ δηλωθέντος ἔτους τῆς Κέχροτος βασιλείας τὸν ἀνωτέρω χρόνον ἀπαριθμούμενος, ἐπὶ Νῖνον ἥξεις 


᾿Ασσύριον, ὃν πρῶτόν φασιν ἁπάσης τῆς 


χαῖὶ τοῦτον 


᾿Ασίας, πλὴν Ἰνδῶν, χεχρατηχέναι" ὥστε εἶναι τὸν ᾿Αδραὰμ 


t Ἐν οἷς οὐδὲν ἐπίση ον γεγονὸς ἱστορεῖται παρ᾽ “Ἕλλησι. 


Ι 
4 tt chronicis canonibus. 


 θύπω τότε ᾿Αθηναίων οὔτε τὴν πόλιν οὔτε τὴν προσηγορίαν. Ex Eusebio Prap. ev. x, 9 (et 19) quo 
99 dicit Eusebius se hac evidenter demonsiravisse Ev τοῖς πονηθεῖσιν ἡμῖν ypovixolg κανόσι, in elaboratis 


iEn ὁ πᾶς τῆς ἐξόδου χρόνος ἐπὶ τὴν τοῦ ναοῦ χατασχευὴν ἑτῶν y! χατὰ Εὐσέδιον. Syncellus p. 


(l) Satiger οἱ codires aliquot in curiositate; D 


eut rne acilis et aumbigua scripturz aberratio 


(3) Lib. 1, 46, 19, 20. 

(Ὁ) Lib. 1, 46, 97 seqq. 

(0) Lib, 1, 46, 25 et 37. 

(5) Lib. 1, 18, 4, scribuntur Dit. 

(8 Lib. 1, 48, 9. 

(i Pontaeus emendat ccct.xxv.Sed liabent cccxxix 
Bisin codices, nec non priuceps editio, et Veneta 
a ed el cati er. 

Ib. 1, cap. 91, scribuntur cpvi. 

ὃ lib.» 48.9. 


PaTRot. XXVII. 


scribuntur cDLxxx. 


(10) !ta Eusebius priore libro, cap. 18, 9, qu: 
verba huc trausferenda fuerunt pro flierouymianis : 
usque ad quartum decinum annuum Valentis, quo 
interiit, numerantur anni σοῦ... Oportuit enim Eu- 
sebii textum illibatum exhibere, quia progmiuni 
nomine ejus titulatur. 

(11) Hieronymus scribit : itaque fiunt istiut histo- 
rie wMcccxcv. Sed nos spatium subtraximus quod 
est inter vicennalia Constantini obitumque Valen- 
tis, ne Eusebium aliter loquentem, et quidem cum 
anachronismo, induceremus. 

(12) Confer procmiuni libri 1, 1. 


2:35 


variorum operum exstiterinL ; οἱ si qua alia digna A 


femoria putavit. antiquitas. Qux: universa in suis 
locis cuza summa levitate ponemus (1). 
OBTESTATIO EUSEBI. 
ADJURO TE, QUICUNQUE HOS DESCRIPSERIS LIBROS, PER 
DOMINUM JESUM CIRISTUM, ET GLORIOSUM EJUS AD- 


EUSEBII CIIRONICORUM LIB. II 


9236 
VENTUM, IN QUO VENIET JUDICARE V1VOS Εἴ MORTUOS» 
UT CONFERAS, QUOD SCRIPSERIS, ET EMENDES AD 
EXEMPLARIA EA, DE QUIBUS BCRIPSERIS, DILIGENTER : 
ET ROC ADJURATIONIS GENUS SIMILITER TRANSCRIBAS, 
ET TRANSPERAS IN EUM CODICEM, QUEM DESCRIPSE- 
Rig, ᾿ 


REGUM SERIES ? 


AZXYTPION ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 
Νῖνος ἔτη νδ΄, 
Σεμίραμις ἔτη μ6'. 
Νινύας, ὁ καὶ Ζάμης, ἔτη vy. 
"Αρειος ἔτη X. 
᾿Αράλιος ἔτη μ΄. 
Ξέρξης ἔτη Y. 
'Λρμαμίθρης ἔτη λη΄. 
Βήλωχος ἕτη v. 
Βαλαῖος ἔτη v6'. 
᾿Αλτάδας (5) ἔτη λθ΄. 
Μαμυθὸς ἕτη λ΄. 
Μασχάλεων ἔτη χη". 
Σφαῖρος ἔτη χθ’ (6). 
Μάμυλος ἔτη λ΄. 
Σπάρεθος ἕτη μδ', 
᾿Ασχατάδης Exn λη΄. 
᾿Λμύντης ἔτη με΄. 
᾿)ήλωχος ἔτη χε’. 
Βαλετόρης ἕτη λ΄. 
Λαμπρίδης ἔτη λ΄. 
Σωσάρης ἔτη x'. 
Λαμπαρὴς ἔτη Y. 
ανύας ἔτη με΄. 
Mosapuo; ἕτη x6'. 
Μιθραῖος ἕτη x,'. 
Ἴεύταμος, ὁ xat Ταυτάνης, ἕτη 36. 
Τευταῖος, ἔτη μδ΄. 


(4) Eusebii prooemio subtexitur tum | in editioni- 
bustum in Vaticanis plerisque Eusebii codicibus 
barbarum illud exordium libri, sive primorum po- 
pulorum descriptio ; quod scriptum neque Euscbium 
habere parentem neque Hieronymum neque alium 
quemvis bon: frugis auctorem, palam est. Igitur 
ab hoc nobilissimo chronici opere tam vilis et spu- 
ria scriptura prorsus expelli debuit, quam medii 
«vi codicum tas frusta tuetur; etenim. Scimus 
barbarorum temporum hominibus fabulosas magis 
et inficetas historias, quam severas et sanas, pla- 
cuisse. Catteroquin confer similia scripta apud Ca- 
nis. Basnag. T. 1l, p. 148 seqq. 
. (2) Utrum bac regum latercula Eusebium aucto- 

rem habeant, an potius alium queinvis, qui detracta 
ex canone regnanlium nomina huc congesserit, 
merito dubitari potest; deque hac re doctissime 
disputavit V. cl. B. Burghesius in Arcadicis ephe- 
meridibus $nni 1820, mens. Febr., p. 221 seqq. 
Certe. οὐ" Eusebius in proamiis de universa ope- 
ris sui materia diligenter prafari soleat, nibil au- 
tem de his regum tabulis dicat, res sane dubia eva- 
dit. ll» vero tabula modo cum chronici priore 
libro congruunt, modo cum posteriore, modo deni- 
que ab utriusque iibri textu discrepant. Sed tamen 


ASSYRIORUM REGES (5). 


Ninus annis Lit. 

Semiramis annis xLit. 

Ninyas, qui et Zames, annis xxxvii. 
Arius annis xxx. 
Aralius annis xL. 
Xerxes annis xxx. 
Armamitlires annis xxxvii. 
Belochus annis xxxv. 
Dalzus annis Li (4). 
Altadas annis xxx. 
Mamythus annis xxx. 
Macchaleus annis xx1. 
Sphzrus annis xx. 
Mamylus annis xXx. 
Sparctlius annis xt. 
Ascalades annis XL. 
Amyntas annis xLv. 
Delochus anuis xxv. 
Ballepares annis xxx. 
Lamprides annis xxxii. 
Sosares annis xx. 
Lampares annis xxx. 
l'anyas annis xLv. 
Sosarmus annis xix. 
Mithrzus annis xxvil. 
Tautanes annis xxxii. 
Teutzus annis XL (7). 


cum posteriore potius quam cum priore libro con- 
ruere, imo ab illo manifeste desumi, ex singu- 
orum laterculorum initiis cognoscitur, ubi regino- 
rum comparationes fiunt. Sed sive Eusebius, sive 
ignotus aliquis, lianc fecit lucubrationem, ea utique 
prisca est, teste codice Armeniorum in quo pariter 
xc latercula servata sunt ; preterquam quod ia 
codicibus quoque ferme sex Vaticanis eadem occur- 
runt, itemque in aliis mss. et editionibus. 

(5) Ab acephalis codicis Armeniaci laterculis 
absunt reges Assyriorum, ct pars principum He- 
braicorum usque ad Jephitem. Attamen exploratum 
est reges Ássyrios hac omnino statione ftisse col- 
locandos. 

- is Superius col. 49, xir. Sed in canone Lu. 

9) Anonymus Scaligerianus p. 22, Σέθως. 

(6) Ita etiam sup. eol. supradict., cum tamen in 
Latino textu sin! xx, ut in canone. Sed enim ejus- 
modi varietates ipse per sc lector deinceps notabit. 

(7) Post. Teuteum sequuntur apud Syncellum p. 
151-155, Arabelus, Chalaus, Anebus, Babius, quos 
Eusebius omisit, ideoque ob contractum Assyrio- 
rum tempus reprelienditur (jure an secus non de- 
(linimus) ab eodem Syncello p. 169. B. 


25 


Tuinseus annis xxx. A 


Dercylus annis xL. 
Eupalmes annis xxxvi. 
Laosthenes annis xLv. . 
Pyrtiades annis xxx. 
Ophratzeus annis xx. 
Üphratanes annis L. 
Acrazapes annis XLI. 
Sardanapallus annis xx. 


HEBR/EORUM. 
Abraham annis c. 


]saac annis Lx. 

Jacob annis cxx. 

Joseph dux /Egypti annis Lxxx. 
llebrsei serviunt in Egypto annis cxLtv. 
Moyses annis XL. 
Jesus annis xxvi. 


INTERPRETE S. HIERONYMO. . 


e38 


Gtvatog ἔτη λ΄. 

Δέρχυλος ἔτη p. 

Εὐπάλμης ἔτη 2v. 

Λαοσθένης ἕτη ji". 

Πυρτιάδης ἔτη ?'. 

Ὀφραταῖος ἔτη κα΄. 

Ὀφρατένης (1) ἕτη ν΄. 

᾿Αχραγάνης ἕτη μό΄. 

Θῶνος, ὁλεγόμενος Κογχόλερος, Ἑλληνιστὶ ζαρδα 


νάπαλλος, ἔτη x'. 


EBPAION 


"A6paàp. ἕτη ρ΄. 

"osx ἔτη ξ'. 

Ἰαχὼδ ἔτη pxa'. 

Ἰωσὴφ ἡγεμὼν Αἰγύπτου Écr v. 

Ἕδραϊοι δουλεύουσιν Αἰγυπτίοις ἔτη pp". 
Μωῦσῆς ἐν τῇ ἐρήμῳ ἔτη μ’. 

Ἰησοῦς ἔτη x7". 


JUDICES. OI KPITA!. 
Gothoniel annis xL. Γοθονιὴλ ἔτη μ΄. 
Aod annis 1xxx. "Ao ἔτη π΄. 
Delbora cum Barac annis x1; Δεδῶρα xaX Βαρὰχ ἕτη uw". 
Gexlleon annis xL. Γεδεὼν ἔτη μ΄. 
Abimelech annis 11]. ᾿Αδιμέλεχ ἔτη v. 
T1»«la annis xxn. Θωλᾶ ἔτη xy. 


Inüx»r annis xxi. Ἰάειρ ἔτη x6. 
le g»hte annis vi (2). Ἰεφθάε ἔτη ς΄. 
Suak» hoc llium captum est an. octingentesimo trigesimo priino (5). 
9. Nsebon annis vi. Ἐσεξὼν ἔτη ζ΄. 
4O. Labdon annis vin. Λαδδὼν ἔτη η΄. 
18 . Samson annis xx. Σαμφὼν ἕτη x'. 
4A. Heli sacerdos annis xx. Ἡλεὶ ὁ ἱερεὺς ἔτη μ΄. 
AS$. Samuel et Saul annis xt. Σαμουὴλ xai Σαοὺλ βασιλεὺς ἔτη ut. 
Summa annorum cwxt (4) Ὁμοῦ Évq. . . . 
Posthinc reges fuerunt, quorum primus David. Μεθ' οὗς κατέστησαν βασιλεῖς ἀπὸ τῆς Ἰούδα gu- 
A judicibus ad Salomonem annisuntcccctxxx (5). λῇς, ὧν πρῶτος Δαδίδ. 
JUDJE REGES. IOYAA ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


Dercyli Assyriorum regis trigesimo anno incipit imperare Hebreis Jude (6). 
ἃς. David annis xL. Δαδὶδ ἔτη y. 
$. Salomon annis XL Σολομὼν ἕτη μ΄. 

' Biviso regno, duabus tribubus irperat 


Ὁ. Boboamus annis xvi. "Po6oàp. ἔτη ιζ΄. 


À. Abiss annie ut. p ᾿Αδιᾶ ἔτη v. 

Ὁ. Asa annis 312. ᾿Ασὰ ἔτη ua. 

δ. Josaphatus annis xxv. Ἰοσαφὰτ ἔτη κε’, 
1. Jjoramus annis vir. Ἰωρὰμ ἔτη η΄. 


Ὀχοζίας ἔτη α΄. 
Γοθολία μήτηρ ἔτη C". 
Ἰωὰς ἔτη μ'. 
᾿Αμεσσΐας, ἔτη x6. 


ὃ. Ochozias anno 1. 

9. Gotholia mater ejus annis vn. 
10. Jossus annis XL. 

Il. Amasias annis xxvi (7). 


(4) Atqui e przdictis patriarcharum judicumque 

. temporibus alia annorum summa conflatur. 

(ἢ Hactenus. desunt. principes in mutilo codice (5) Nempe a Mose eyressuque ex /gypto. Vide 
iaco, quos ex codicibus Hieronymique editio- — lib. 1, cap. 16, 30. 

Bibus e Scaligero p. 18 seqq. facile supplevi. Dein- (6) Ita Arm. codex, non Judaea. . 

B poem codice rursus utor. E (1) lta etiam col. 85; at Graece xxix, itemque in 
Nempe Abrshami. Paulo tamen aliter in cà- — canone. 

8t36, bempe anno pcccxx1v, judice Labdone. | 


(f) Anonymus Scalig. Ἐφεχερής. Confer Hier. 
dt Prato de Chron. Éuscb., p. 56s. 


——— —— τὰ 


639 ET'SERIT CHRONICORUM LIB. H 210 


A 13. Azarias, idemque Ozias, annis Lt, . 

45. Josthamus annis xvi. 

'AyX ἔτη ve. 14. Achazus annis xwv. 
Ἐφ᾿ οὗ Ἰσραὴλ αἱχιμάλωτος ἀπέχθη. Sub hoc Israelis captivitas contigit. 
Ἐζεχίας ἔτη x6'. 207 15. Ezechias annis xxn. 
ΔΙανασσῆς ἕτη νε΄. 16. Manasses annis Lv (3). 
᾿Αμὼν ἔτη ιϑ'. 417. Àmosus annis xn (4). 
Ἰωσίας ἕτη Xa'. 18. Josias annis xxxi. 
Ἰωαχὰξ μῆνα; y. 19. Joachazus mensibus mi. 
Ἐλιαχεὶμ, ὁ χαὶ Ἰωαχεὶμ, ἔτη ιθ΄. . 90. Eliacimus, qui etiam Joacimus, annis ΧΙΣ. 
Ἰεχονίας, ὁ καὶ Ἰωαχεὶμ, μῆνας γ΄. 21. Joacimus, qui etiam Jechonias, mensibus 11}. 
Σεδεχίας ἔτη τα΄. 22. Sedecias annis xi (5). 

Ἐφ᾽ οὗ Ἰούδας αἰχμάλωτος ἀπήχθη, ὁ ναὸς πυρ- Sub hoc Judas in scrvitutem redactus est tem 
“πολεῖται ὑπὸ Ναθουχοδονόσορ, τοῦ ᾿λσσυρίων βασι- — plumque crematum ἃ Nabuchodonosoro, Assyrío- 
^ío;, ὀλυμπιάδι τεσσαραχοσνῇ ἑδδόμῃ Ὁμοῦ ἔτη τιν (0) rege, olympiade quadragesima septima. 
πε’, μῆνες γ΄. Sunt autem anni ccccv, cum mensibus vi (7). 


IZPAIIA DAXIAEIX. ISRAELIS REGES. 


Laosthenis Assyriorum regis trigesimo secundo anno incipit imperare Hlebrzis Israelis 
Ἱεροδοὰμ. ἔτη x6". 4, llieroboamus annis xxt. 
NaóXx6 ἕτη D. — 9. Nebatus annis it. 

Βαασὰ ἔτη xb. 9. Baasus annis ΧΧΗ (8). 

"EX& ἕτη β΄. 4. Ela annis t. 

Eap6pt ἡμέρας Q. 5. Zambri diebus vn. 

'Ap6p Ext ιθ'.. 6. Amri annis xir. 

᾿Αχαὰδ ἔτη x6". . 1. Achaabus annis xxi, 

Ὀχοζίας ἔτη β΄. . 8. Ochozias annis 1]. 

Ἰωρὰμ ἔτη (6. 9. Joramus annis xu. 


Asapías, ὁ «x. Ὁξίας, ἔτη v6'. 


Ἰωάθαν ἔτη tc". 


Ἰηοὺ ἔτη χη΄. 10. Jeu annis xxvii. 

Ἰωάχαξ ἕτη ig. 11. Joachazus annis xvi: 

Ἰωὰς Ec, «c. C 12. Joasus annis xvi. 

'Iepobo&p. ἔτη ua. 45. lMieroboamus annis xLI. 
Ζαχαρίας μῆνας c'. 44. Zacharias mensibus vi. 3 
Σιλοὺμ μῆνα a', ἡμέρας τε’ (1). 45. Sellumus mense 1 et diebus xv. 


Mcvahg ἔτη v. 


ἐφ᾽ οὐ ἐδασίλευσεν ᾿Ασσυρίων doud. 


Φσχ ta; ἔτη v. 


16. Manaemus annis x. 


Sub hoc Phua expeditionem adversus Israele 


ΕἾΤ cpit. 


17. Phaccasannis x. 


18. Phacce annis xx. 

Sub hoc expeditio fuit Thaglathphalsari. 

19. Osee annis 1x. 

Sub hoc captivus abductus est Israel ἃ Salma- 
nasaro Assyriorum rege. Finis octava olympiade ; 
initium anno (Abrahami) millesimo vigesimo pri- 

p 29; longzvitas annorum ccxrix dierumque xxvin, 
BABYLONIORUM REGES. 


. Phua ab anno uccxxv, Assgriorum rex. 
. Thaglathphalsarus Assyriorum. 

. Salmanasarus Assyriorum. 

. Senecheribus Assyriorum. 


Φακεὲ ἕτη x'. 


Ὠσηὲ ἔτη 0". | 
'Eq' οὗ αἰχμάλωτος ληφθεὶς ὁ Ἰσραὴλ ὑπὸ Xxi- 
pavasko τοῦ ᾿Ασσυρίων βασιλέως χατέπαυσεν, ὀγδόῃ 
ὁλυμπιάδι 


ΒΑΒΥΛΩΝΙΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 
Φοὺλ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων (3). 
Θ:γλὰδ Φανασσὰρ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων. 
Σαλμανασὰρ. βασιλεὺς 'Aacuplov. 
Σενναχερεὶμ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων. 
Μαρωδὰχ υἱὸς Βαλαδάν. . Marudachus Daldanis tilius Chaldzeus. 
Na6ouyobovócop βασιλεὺς Βαδυλῶνος. — . Nabuchodonosorus Chald:eus. 
Εὐειλὰδ Mapoubàx ἕτη ζ΄. 7. llimarodachus Chaldeus. 


(5) Ita et Syncellus p. 225, sed Eusebius supe- 
rius col. 84 xiv; in canone autem ΧΙ. 
. (6) In margine codicis Babyloniorum. . 

(7) Hxc item annorum summa longe recedit a.m 
priedictis regum zetatibus. Grzce an. 485, mens. 3 mm 

(8) In canone et Grzece yxiv. 


C» Qt ὦ». QU 0 .» 


(4) In canone Sellumus regnasse dicitur diebus 
ta»tum xxiv. 

2) Ex Chron. Paschbal. p. 106 et 814. - 

Ἢ Superius cul. 84, itemque a Syncello 1 216 
d:cuntur Lv. 

(4) Videsis col. 29 et 84 cum notis. 


211 
8. Baltasarus Chaldaeus. 
9. Darius Medus. 


 INTERURETE S. IHHERONYMO. 


A  Dak:asàp ἀδελφὸς ΔΙαρουδὰχ ἔτη δ᾽. 
Δαρεῖος ὁ Μῆδος ἕτη γ΄. 


10. Darius Arsaviri filius. Δαρεῖος νἱὸς 'Assoutjpou ἀπὸ τοῦ σπέρματος Mf- 


δων ἕτη ιγ΄. 
Post hos δὰ Parthos (1!) translata cst dominatio olympiade Lv. 


SICYONIORUM REGES. ΣΙΚΥΩΝΊΩΝ BAXIAEIZ. 
Nini Assyriorum regis anno quadragesimo (2) apud Sicyonios secundus regnabat Éurops annis 
Jam duobus supra viginti. 
1l. Agialeus annis Lii. 
2. Europs annis xtv. 
ὅς Telchin annis xx. 
ἃ. Apis annis xxv. 
S. Thelxion annis xn (5). 
6. Epgydrus annis xxxiv. 
* Tburimachus annis xtv. B 
* Leucippus annis Li. 
 Messapus amnis xLvir. 
0. Eratus annis xxvi. 
l. Plemnzus annis xti. 
I2, €»rthopolis annis Lxiv. - 
δι Miarothoónius annis xxx. 
14. Mrathius annis xx. 
Ιὅ, « zhyreus annis Lv. 
16. « —orax annis xxx. 
17.  SMZpopeus annis xxxv. 
18. X aomedon annis xL. 
19. icyon onnis xtv. 
20.  Woolybus aniis xL. 
21. "Wonacbus annis xti. 
$33. "Nehestus (4) annis vin. C Ἥφαιστος ἔτη v. 
33. — Adrastus annis 1v. . ΤἌδραστος ἔτη ζ΄. 
SSwab hoc llium anno octingentesimo septimo (5) captum est. 
- PPolyphides annis xxv. Ó Πολυφείδης ἕτη λα΄. 
35- elasgus annis xx. Πελασγὸς ἔτη x'. 
16. Ζουχίρρυβ annis xxxi. Ζεύξιππος ἔτη X. 
SSicyoniorum reges octingentesimo octogesimo Μεθ᾿ o0  xc' βασιλεῖς, ὥς φασιν, ἡγοῦντο αὐνῶν 
οὐλν ὦ anno (Abrabami) desiverunt. οἱ ἱερεῖς τοῦ Kapvlov. 


ἈΘΥΡΤΙΟΝΌΜ REGES. AIT YIITIQN ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


In. aetatem. Nini apud. Assyrios regnantis incidit. /Egyptiorum regum sextadecima dynastia (9). 


Ἀν) jynastia Thebzorum annis cux (6). Δυναστεία ἐξχαιδεχάτη nfaio: βασιλεῖς ἔτη ρ΄. 
Ὗνςξ dynastig Pastorum annis c. (7) Ἑπτακαιδεχάτη δυναστεία Ποιμένες ἔτη py'. 


X vie; dynastia Diospolitanorum (8). "'Oxvtoxatibexátr δυναστεία Διοτπολιτῶν ἔτη τμη΄. 
1. Amosis annis xxv. ᾿Αμῶσις ἔτη χε΄. 


Αἰγιαλεὺς ἔτη v6'. 
Εὔροψ ἔτη με΄. 
Τελχὶν ἔτη x0". 
"Ant ἕτη χε". 
Θελξίων ἔτη v6'. 
Αἴγυδρος ἔτη X». 
Θουρίμαχος ἔτη με΄. 
Λεύχιππος ἔτη νγ΄. 
Μέσαππος ἔτη μζ΄. 
Ἑραστὸς ἕτη χτ'. 
Πλημναῖος ἔτη ν΄. 
᾿Ορθόπολις ἔτη ξγ΄. 
Μαραθώνιος ἔτη X. 
Μαράθιος ἕτη x'. 
Ἐχυρεὺς ἔτη νε΄. 
Κόραξ ἔτη X. 
ἘΠποπεὺς ἔτη 26. 
Λαομέδων ἔτη μγ΄. 
Σιχυὼν ἔτη μ6΄. 
Πολύδιος ἔτη μγ΄. 
Ἴναχος ἕτη με΄. 


PPM ΄ 


M 


2. Chebron annis xiu. D Χεθρὼν ἕτη ιγ΄. 

3. Amenophis annis xvi. ᾿Αμμενῶφις ἔτη xa'. 

4. Memplires annis xi. Μιφρὶς ἕτη (6. 

S. Mispharmuthosis annis ixvi. ΜΙ[ισφραγμούθωσις ἔτη xs. 
S. Tuthmosis annis ix. Τούθμωσις ἔτη θ΄. 


- Amenophis aunis xxxi. ᾿Αμένωφις ἔτη λα΄. 
(A) hie ad. Persas. 
(2) Videtur dicendum quadragesimo tertio. Vide 
9X initium canonis. 
5) Superius col. 190, οἱ Grzce Li. 
lta etiam lib. 1, 95, 1; non vero llephestus 
ulcanus. 
(S) Aliter. col. 191; aliter itcm in canone. 


vietates, id est amanuensium sphalmata, quis nu- 
merare patietur? 

(8) Supple ammorum cccxLvur uti scribitur 
superius, col. 99, et hic Grace. 

(9) llinc etiam evidenter constat, liec latercula 
pertinere ad posteriorem Euscbii brum, sive ad 
canonem) proprie diclum, qui mox incipiet ab liac 
Y Videtur scribendum cxc; ut est in codd. sexta decima AEgyptiorum dynastia. Nam priore 


;^ in Gr. quidem libro Euscbius dynastias omnes complexus 
U) Codd, Vat. CIV. Sed ejusmodi innumeras va- — est 


243 


"pos; ἔτη λη΄. 

᾿Αχεγχέρσης ἔτη ιδ΄. 

Ἄθωρις ἔτη θ΄. 

Χεγχέρης Étr 1c". 

᾿Αχεῤῥῆς ἔτη η΄. 

Χεῤῥῆς ἔτη ιη΄. 

᾿Λρμὲς, ὁ xat Δαναὸς, ἔτη ε΄. 
Ῥαμμεσῆῇς, ὁ καὶ Αἴγυπτος, ἕτη ξη΄. 
Μένωρφις ἔτη μ΄. 

Ἐννεαχαιδεχάτη δυναστεία ἔτη pLU'. 
Σέθως ἔτη νε΄. 

'Ῥάψις ἔτη ξς". 

᾿Αμμενεφθὴς ἔτη μ΄. 

᾿Αμμενεμμῆς ἔτη xc'. 

Θούωρις ἔτη ζ΄. 

Εἰχοστὴ δυναστεία ἔτη por. 

Πρώτη xaX εἰχοστὴ δυναστεία ἐδασίλευσαν. 
Σμένδης ἔτη xc'. 

Ψουσέννης ἔτη pat. A 
Νεφεχερὴς ἔτη δ΄. 

᾿Αμενωφθὶς ἕτη 0'. 

Ὁ σοχὼρ Et, ς΄. 

Ψιναάης ἔτη 0". 

Ἑουσέννης ἔτη λε΄. 

Εἰχοστὴ δευτέρα δυναστεῖα. 
Σεσόγχωσις ἔτη xa'. 

᾿Ὁσωρθὼν ἔτη ιε΄. 

Ταχέλλωθις ἔτη ιγ΄. 

Εἰχοστὴ τρίτη δυναστεία. 
Πετουδάστης ἔτη χε’. 

Ὀσωρθὼν ἕτη 0". 

Ὑαμμοὺς ἕτη v. 

Εἰχοστὴ τετάρτη δυναστεία. 
Βἔγχωρις ἕτη ub. 

Εἰχοστὴ πέμπτη δυναστεία. 
Σαδθάχων ἕτη ι6’. 

Σεύηχος ἔτη «6. 

Ταραχὸς ἔτη χ'. . 

"Extr xai εἰχοστὴ δυναστεία. 
"Appepte Αἰθίοψ ἔτη (6'. 

Στεφανάθις ἔτη ζ΄. 

Νεχέψος ἔτη ς΄. 

Νεχαὼ ἕτη η΄. 

Ψαμμιτιχὸς ἔτη με΄. 

Νεχαὼ δεύτερος ἔτη c'. 

Ψαμμοῦθις ἕτερος, ὁ καὶ Ῥαμμιτιχὸς, ἔτη ιζ΄. 
hic 


(1) Superius col. 99 et in canone xv; 
Gr:iece xvin. 


(o Dic xt, οἱ confer col. 99, n. 5. 
9) Exin habentur in codice qux nos hic inter 
notas rejicimus. 
xxu dynastia , cujus primus 

Mendis annis xxvi. 

Psusennes annis xLi. 

Nechercheres annis 1v. 

Amenophis annis 1x. 

Osochoris annis vi. 

Phisinaches annis 1x. 

Psammus annis x. 

xxu dynastia. BHocckoris annis xii. 
xxv dynastia . cujus primus 

Sabacon &thiops annis x. 


EUSEBIE CHRONICORUM LIB. II 


A 8. OÜrus annis xxxvii, 


9. Achencheres annis xit. 
10. Athoris annis ix. 

11. Chencheres annis xvi, 
42. Acherres annis vii. 

15. Cherres annis xn (1). 

14. Armais, idemque Danaus, an. v. 
15. Rameses, idemque: gyptus, annis LIvi. 
16. Menophis annis xL. 

xix dynastia Saitarum, quorum primus 
4. Sethos annis Lv. 

9. Rampses annis Lxvi. 

δ. Amenophis annis viii (2). 

4à Ammenemes annis xxvi, 

5. Tbuoris annis vi. 

xx Qynastia Diospolitanorum annis cuxxvnt. 
xx1 dynastia , eujus primus 

4. Mendis annis ixvi. 

2. Psusennes annis XL!. 

5. Nephercheres annis iv. 

4. Amenopbis annis 1x. 

5. Osochoris annis vi. 

6. Psinnaches annis 1x. 

7. Psuseunes annis xxxv (3). 

yx dinaslia , cujus primus 

4. Senechosis annis xxi. 

2. Osorthon annis xv. 

5. Tacellothis annis xmi. 

xxu dynastia , cujus primus 

4. Petubastis annis xxv. 

9. Osorthon annis ΙΧ. 

5. Psammyus annis x. 

xiiv dynastja , Bocchoris annís xLIv. 


xxv dynastia, cujus primus 
4. Sabacon /Ethiops annis x. 
$. Sebichus annis xu. 

$5. Taracus /tbiops annis xx. 
xxvi dynastia , cujus primus 
4. Ammeres /Elbiops onnis xit. 
9. Stephinatis annis vii. 

9. Necepsus annis vi. 

4. Nechaus annis vii. 

5. Psammetich's annis χρῇ! (4). 
6. Nechaus annis vi. 

7. Psaneauthes annis xvii. 


Sebicus (cod. Semichus) annis xn. 

Taracus /Ethiops annis xx. 

xxvi dynasliia , cujus primus 
Ammeres /Ethiops annis xn. 
Stephinatis annis vu. 

Necepsus annis vi. 

Nechaus annuis vint. 

Psaneauthes annis xvi. 

Vaphres annis xxv. 

Amasis annis xL. 

Sequitur in codice lacuna ; mox redit scriptura 
utin nostra hac editione. Est autem illa lacuna 
fictitia; niliil enim desideratur. 

(4) Superius col. 102, et in canone xLiv; at Grx»ce 
XLV. 


— -- ιἶ2ιιν oe 


244 


. Q-4ova i.Darum. Namque Campbyses 
A;,yptum oblinuit anno regni sui sexte (1) : ex 
quo ad Darium Xerxis, anni cxiv. 

xiviu dynastia Saitarum. 

Amyrteus annis vi. 

xxix. dynastia Mendesiorüin, quorum primus 
1, Nephirite$ annis vy. 

2. Achoris annis xii (2). 

9. Psammuthes anno 1. 

4 Muthes anno i. 

5. Nephirites mensiBus 111. (5). 


σῶν ἐδασίλευσεν Aivv- 


Aasovrfdfutw - " 


Καμθύσης ἕτει πέμτ lizo- 
Εἰχοστὴ ὀγδόη δυνασ 

᾿Αμυρταῖος Σαΐτης ἔτ 

Εἰχοστὴ ἐννάτη δυναστεία Μενδησίων βασιλέων ζ΄. 
Νεχερίτης ἔτη ς΄. 

"Ἄχωρις ἕτη ιγ΄. 

Ψάμμουθις ἕτος a'. 

Νεφερίτηφ μῆνας δ΄. 


Movit; ἔτος α΄. 


6. Nectinibus annis xvul. 

7. Teus annis n. Τέως Een «e. 

Xxx dynastia, Nectanebus annis xvii. D  Tp:axocctj δυναστεία Σεθεννιτὼν βασιλέων γ'. 

Egyptiorum dominatio olympiade centesima septima explicita est, postquam regnum /Egyptiacum 
annis mille sexcentis et quadraginta sex manserct. Namque a Vulcani quidem temporibus ad Orum, quem 
deorum dynastiz postremum fuisse aiunt, id inquam spatium, quoniam in illorum antiquitatibus in - 
meusum est, difficillime definitur. 


ARGIVORUM REGES. . APTEIQN ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


Regnante. secundo ZEgyptiorum rege Amasi in sexta decima dynastia, anno sexagesimo p:imo supra 
centesimum (5), imperavit Argivis 
l. lnachus annis 1. 
2. Phoroneus annis Lx. 
4. Apis annis xxxv. 
4. Argus annis Lxx. 
5. Criasus annis Liv. 
6. Phorbas annis xxxv. 
7. "K' viopas annis xvn (5). C 
8 (I votopus annis xxi. 
9, SS &hbenelus anuis xi. 
lé.  Yanaus annis 1. 
1. W ynceus annis xti 
12. Abas annis xxut. 
15.  WProtus annis xvi. Προῖτος, ὁ καὶ Ilepacis, : 
14.  Acrisius annis xxxi. "Axplatog ἔτη 2o". 
Hi «»wii a centesimo sexagesimo primo anno, regnante apud JEgyptios in sexta « 
desiv €» x-unt anno septingentesimo quinto. 


MYCENATIUM REGES. 
Post Acrisium translato, ut aiunt, Mycenas re- 
$0 JA, syivorum, fueruut reges hi. 


Νεχτανέξης ἕτη ιη΄. 


Ἴναχος ἔτη ν΄, 
Φορωνεὺς ἔτη ξ΄. 
“Λπις ἔτη λε΄. 
λργος ἕτη ο΄. 
Κρίατος ἔτη νε΄. 
Φορθᾶς ἔτη xe' (6). 
Τριόπας ἕτη λς΄'. 
Κρότωπος ἔτη χδ΄. . 
Σθένελος ἔτη «α΄. 
Δαναὸς ἕτη vr. 
Λυγχεὺς ἕτη λε΄. 
“Αὔας Ex λζ΄. 


ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ ΜΥΚΗΝΑΊΩΝ. 
Μετὰ ᾿Αχρίσιον, ὥς φασι, τς ἀρχῆς τῶν 'Ap- 
γείων εἰς Μυχήνας μετατεθείσης, διεγένοντο βασιλεῖς 


οἵδε (1). 

i. Eerseus. p Heesesc. 
3. SfStheuelus. Σθένελος. 
5.  Kurystheus. Εὐρυσθεύς. 
ἃ. Atreus οἱ Tyestes. 


᾿Ατρεὺς καὶ θνέστης ἔτη ξε΄. 
᾿Αγαμέμνων ἕτη uy 

Αἴγισθος ἔτη ε΄. 

Ὁρέστης ἔτη xy. 


5- Agamemnon. 
6.  ZEgisthus. 

1. Orestes. 

ὃ. "Tisamenus. 


Τισαμενός. 
9. Penthilus. Πενθεύς. 
1O Οοπιαίοϑ. Κομοίτης. 


(1) lta eüiam in canone; at Grace quinto. 
t Superius col. 103 et Grace xin. 
( Superius col. 103, et Grace iv. 
IH 'empe Abrahami. 
i Col. 195, xLvi. 
| Vide superius, col. 125, n. 6. 


(7) In codice Arm. nulla indicata 
mittuntur reges Mycenarum, qui ta 
bus. et apud: Eusebium lib. t, cap. 
varietate) nec non in aliquot. vatie 
nici codicibus occurrunt. 


941 EUSEBII CIIRONICORUM LIB. Il 918 


Μεθ" oüc Ἡραχλειδῶν χάθοδος. A Usque ad Heraclidarum descensuim., 
AOINAIQN BAZIAEIS. ATHENIENSIUM REGES. 

Phorbantis Árgivorum regis trigesimo secunde anno cepit Athenis regnare 

Κέχροψ ἕτη v. 1. Cecrops diphyes annis t. 


Κραναὸς ἕτη 6'. 9. Cranaus annis 1x. 
᾿Αμφιχτύων ἔτη v. ὅ. Amphictyon annis x. 
'Epuy8óvtog ἕτη ν΄. 4. Erichthonius annis L. 
Πανδίων £v μ'. 5. Pandion annis xr. 
᾿Ερεχθεὺς ἔτη ν΄. 6. Erechtheus annis L. 
Κέκροψ ἕτη μ΄. 7. Cecrops alter annis xr. 
8 


Πανδίων ἔτη xc'. . Pandion alter annis xxv. 


Αἰγεὺς Πανδίονος ἔτη, μη΄. 9. /£geus Pandionis annis xrvii. 
Θησεὺς ἔτη λα΄. 40. Theseus Agei annis xxx. 
Μενεσθεὺς ἕτῃ λγ΄. 14. Menestheus Petei annis xxu. 
Δημοφῶν ἕτη λγ΄. | ^ p 3. Demophon Thesei annis xxxrit. 
᾿θξύντης ἔτη v. ᾿ 15. Oxyntes annis xti, 
᾿λφειδᾶς ἔτος α΄. ᾿ 44. Aphidas anno 1. 

Gupoltng ἔτη θ΄. 1o. 15. Thymoetes annis viii. 

Ἀϊέλανθος ἔτη Xd. A 16. Melanthus annis xxxvit. 
Κόδρος ἔτη xa'. f .... 41. Codrus annis xxi. 


PRINCIPES QUOAD VIVERENT. 


Μελόδων ἔτη x'. 4. Medon Codri annis xx. 
"Άχαστος ἔτη λε΄. 9. Acastus annis xxxvi. 
"Ἄρχιππος ἔτη uS. ὅ, Archippus annis xix. 
Θέρσιππος ἔτη μ'. 4. Thersippus annis xLi. 
Φορθᾶς ἔτη X. 5. Phorbas annis ΧΧΧΙ. 
Μεγακλῆς ἔτη xw. 6. Megacles annis xXx. 
Διόγνητος ἕτη xv. ME 1. Diognetus annis xxvin. 
Φερεχλῆς ἔτη ιθ΄. E ς 8. Pherecles annis xix, 
᾿Αρίφρων ἔτη x'. 2 9. Ariphron annis xx. 
Θεσπιεὺς ἔτη xt. " 10.Thespieus annis xxvi. 
'λγαμέστωρ ἔτη ιζ΄. ΝΞ 41. Agamestor annis 1x. 
Αἰσχύλος ἔτη ιδ΄. 2 | 44, Kschylus annis xxii. 
᾿Αλχμαίων ἔτη β΄. ΝΞ | 13. Alenizon annis 11. 
| | PRINCIPES DECENNALES. 
Χάροψ ἔτη v. 2 oci 14. Charops annis x. 
Αἰσιμίδης ἔτη v. ᾿ 15. /Esimedes annis x. 
Κλεόδικος ἔτη v. " 16. Clidicus annis x. 
Ἱππομένης ἕτη v. 17. Hipposthenes annis x. 
Λεοχράτης ἔτη τ΄. 18. Leocrates annis x. 
"Αψανδρος ἔτη ι΄. 19. Apsander annis x. 
Εὐρνεξίας ἔτη v. 20. Eryxias annis x. 
Μετὰ τούτους ἄρχοντες ἐν'αὔσιοι ἡρέθησαν. Hi orsi ἃ quadringentesimo "sexagesimo primo 
D anno, olympiade vigesima quarta. fincm fece- 
runt. 
AATINON ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. LATINORUM REGES. 


Post lium captum, Demophontis Athenarum regis anno quarto, Latinis iinperare coepit 


Αἰνείας ἕτη Y. 4 /Eneas (1) annis i. 
᾿Ασχάνιος ἔτη λζ΄. ὁ 9. Ascanius annis xxxvi. 
Σιλούϊος ἔτη x0. 9. Silvius /Enez annis xxix. 
Σιλούϊος 'loóAtog ἔτη λα΄. 4. JEneas Silvius annis xxxix. 
Αἰνείας Σιλούϊος ἔτη ν΄. 5. Latinus Silvius annis L. 
Σιλούϊος ἔτ X. 6. Alba Silvius annis xxxix. 
᾿Αγχίσης Σιλουῖου ἔτη v. 7. Epistus Silvius annis xxvi. 
Αἰγύπτιος Σιλούϊτος ἔτη x'. 8. Capys Silvius annis xxvii. 


i) In codd. vat. /Enex pra ponuntur Janus, Saturnus, Picus, Faunus, Launus, anris regni tamen non 
criptis, 


LU 


INTERPRETE S. tn IERONYMO. 
À 


:V. Carpentus (1) Silvius annis xri. 

10. Tiberius Silvius annis vii, 

M. Agrippa Silvius annis xui. 

19. Aremulus Silvius angis xix. 

43. Aventius Silvius annis xxxvn. 

44. Procas Silvius annis xxt. 

15. Amulius Silvius annis xLu. 

1. Romulus, ex quo Romani, annis xxvi. 
4. Numa Pompilius annis xLr. 

9. Tullus Hostilius annis xxxi. 

à. Ancus Marcus (2) annis xxii. 

5. Tarquinius Superbus (3) annis xxxvin. 
δ. Servilius annis xxxiv. Σερούτϊος, ὁ xai Τοῦλλος, ἔτη μδ΄. 

1. Tarquinius annis xxxv (4). Ταρχύνιος Σούπερθος ἕτη xb. 

Olympiade sexagesima sexta (5) desiverunt Latinorum reges, qui ab anno octingentesimo trigesitao 
Dono o7si fuerant. Anni horum bcLxvi. 


LACED/EMONIORUM REGES. B ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΊΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


πος Silvii Latinorum regis octavo anno, Lacedzemoniis imperare coopit 


1. Eorystheus annis xL. 
2. Agisanno i, 


Κάππος Σιλούϊος ἕτη λα΄. 
Τιδέριος ἕτη να΄. 
᾿Αρέμουλος Σιλούϊος ἔτη ιθ’. 
Κάρμεντος ἔτη τς". 
Σιλούϊος ἔτη ιη΄. 
Πρόχας Σιλούϊος ἕτη 46 
"ApouAog Σιλούϊος ἔξη xy. 
Ῥωμύλος ἕτη λη΄. 
Νουμᾶς Πομπίλιος ἔτη μα΄. 
 Τοῦλλος Ὁστίλιος ἕτη λό’. 
ΓΛγΥχιος Μάρχος ἔτη xy. 
Ταρχύνιος Πρίσχος ἔτη AV". 


Ἑὐρυσθεὺς ἔτη μό΄. 
"Ayic ἔτος a. 


3. Echestratus annis xxxv (6). Ἔχέστρατος. ἔτη λε. 
é.  Labotes annis xxxvir. Λαδώτης ἕτη λζ΄. 
ὅ.  Norysthus annis xxix. Δόρυσθος ἔτη x0. 
6- Agesilaus annis xLiv. ᾿Αγησίλαος ἔτη μδ΄. 

7. Archelaus annis Lx. ᾿Αρχέλαος ἔτη E. 
8- Teleclus annis xt. Τήλεχλος ἔτη μ'. 
9—  Alcamenes annis xxxvil. ᾿Αλχαμένης ἔτη AS. 


T^ sr- «centi viginti quinque anni sunt. (7) Lacedzemoniorum regum, quorum initium anno Dpcceccxvi, finif 
ly uw» piade prima. 
CORINTHIORUM REGES. KOPINGIQN ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 
P. mano Eurysthei regis Lacedemoniorum duodecimo, regnare Corinthi covpit 
& — — Aletes annis Xxxv. C ᾿Αλήτης ἔτη λη΄, 
9E. hion annis xxxvit. Ἰξίων ἕτη λη΄. 
*$P . Agelaus annis xxxvii. ᾿Αγέλας ἔτη XC. 


4. Prymnes annis xxxv. — Πρύμνης ἔτη Xe. 

Ἐξ Bachis annis xxxv. Βάχχης ἔτη λε΄. 

Φ. Agelas annis xxx. ᾿Αγέλας ἔτη X. 
"4. Eudemus annis xxv. Εὔδημος ἕτη xt'. 


M. Aristomedes annis xxxv 
9. Agemon annis xvi. 
16. Alexander annis xxv. 
"1. Teletes annis zi. Τελεστὴς ἔτη ι΄. 
(3. Automenes anno 1. Αὐτομενὴς ἔτος a'. 
inthiorum regum anni sunt cccxrin, incipientium ἃ sexto decimo anno supra nongentesimum, le- 
Sientium millesimo ducentesimo trigesimo nono anno. 


MACEDONUM REGES. . MAKEAONQON ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


Tertio anno Alexandri apud Corinthios regnantis, imperare Macedonibus capit 
* Caranus annis xxvii. D Kápavo;Ezn λ’ (8). 


'λριστομήδης ἔτη λε΄. 
᾿Αγήμων ἕτη ce". 
᾿Αλέξανδρος ἔτη xs'. 


à. Cenus annis xi. κοινὸς ἔτη x0'. 
Dic Capetus vel Calpetus. 


L| 
ie Die Marcius. 
(Ὁ) De Tarquinio Prisco Superbi nomine interdum 
"eps esis juris interpretes. ad Digest. lib. 1, 
leg. ὁ, nec non Harduinum aa Plinium xin, 


u^) Si varie T. Livii lectiones lib. 1, 60, zpud 
borkium. 


(8j Lib. t, cap. 47, 3, et in canone dicitur olyni- 


piade xxvi, 

(6) Col. 154, scribuntur xxxvir. Et quidem ibi 
Gracus textus horum A apponendus e regione 
erat ex Svncello, p. 179- 

s Confer lib. 1, cap. $5, 2. 

8) Gratus textus. in annorum numero wagis 
ferme conspirat cum lib, 1, cap. 57; atque ibi cous- 
mode scribi poterat. 


251 
Τύριμμας ἔτη με'. 
Περδίχχας ἔτη μη΄. 
᾿Αργαῖος ἔτη 360 
Φίλιππος ἕτη λε΄, 
᾿Αερόπας ἔτη xy. 
᾿Αλχητᾶς ἔτη xv. 
᾿Αμύντας ἔτη p6. 
᾿Αλέξανδρος ἔτη μδ΄. 
Περδίκκας ἔτη xy. 
᾿Αρχέλαος ἔτη xb. 
ὋὉρέστης ἔτη y'. 
ἡΛΑρχέλαος ἔτη δ΄. 
᾿Αμύντας ἔτος α'. 
Παυσανίας ἕτος a'. 
᾿Αμύντας ἔτη ε΄. 
᾿Αργαῖος ἔτη β'. 
᾿Δμύντας ἔτη ιδ΄. 
᾿Αλέξανδρος ἔτος a'. 
Πτολεμαῖος ἔτη Y. 
Περδίχχας ἔτη c". 
Φίλιππος ἔτη xv. 
᾿Αλέξανδρος ὁ Μέγας ἕτη i6". 
Αριδαῖος ἔτη Q'. 
Κάσανδρος ἔτη ιθ'. 
᾿Αλέξανδρος χαὶ ᾿Αντίπατρος ἔτη γ΄. 
Δημήτριος ὁ ᾿Αντιγόνου ἔτη ς΄. 
Πύῤῥος μῆνας C. 
Λυσίμαχος ἔτη v. 
Πτολεμαῖος ἔτος a'. 
Μελέαγρος μῆνας P". 
᾿Αντίπατρος ἡμέρας με’. 
Σωσθένης ἔτη p'. 
᾿Αντίγονος ὁ Γονατᾶς ἔτη μδ. 
Δημήτριος ἔτη v. 
᾿Αντίγονος ὁ Φοῦσχος ἔτη ι6΄. 
"φίλιππος ἔτη μό΄. 
Περσεὺς ἔτη η. 


runt olympiade cr (1). 
ΛΥΔΩ͂Ν DAXIAEIZ. 


Itegnante apud. Macedonas Cono, Lydis cocpit imperare. 


"Apbuco; ἕτη Ac". 
᾿Αλυάττης ἔτη (D. 
Μίλης ἔτη ιδ΄. 
Κανδαύλης ἔτη ιζ', 
l'óq»6 Et» λς΄. 
"Ἄρδυσος Exn λη΄. 
Σαδυάττης ἕτη ιε΄. 
᾿Αλυάττης ἔτη μδ΄. 
Κροῖσος Ec ιε΄. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB, 11 


A $. 


ὦ.» 


T yrimmas annis xxxvii. 


. Perdiccas annis Li, 

. Árgaus annis xxxvi, 

. Philippus annig& xxxvii, 
. A&&ropus annis Xxvi, 

. Alcetas annis xxix. 

. Amyntas annis L, 


10. Alexander annis x.t. 
14. Perdiccas annis xxvi. 


19 


. Archelaus annis XX. 


15. Orestes annis uni. 
14. Archelaus annis vi. 
15. Amyntas anno 1. 
460. Pausanias anno I. 


11. 


B aig 


Amyntas annis vl. 
. Árgzus annis 1]. 


19. Amyntas aniis XvilJ, 
90. Alexander anno 1. 


. Ptolemgus Aloftites annis fH. 


92, Perdiccas annis vi. 


25 


. Philippus annis xxvi (4). 


24. Alexander Philippi annis x» cum mensibus vi. 
95. Philippus frater Alexandri annis vri. 


26 


. Cassander annis xix. 


971. Cassandri filii (5) annis iv. 


28 
29 
50 
δι 


. Demetrius annis ΥἹ. 

. Pyrrhus mensibus vu. 

. Lysimachus annis v. 

. Ptolemzus Ceraunus anno 1. 


C *2.Meleager mensibus 1]. 


55 
δὲ 


$5. 
δύ. 


$1 


. Antipater diebus xtv. 

. Sosthepes annis 11. 

Antigonus Gonatas annis xxxvi. 
Demetrius annis x. 

. Antigonus annis xv. 


98. Philippus annis xLu. 
99. Perseus annis x. 
Anni sunt bcxLvii, menses 1, dies xvv. IK. reges orsi ab anno. millesimo ducentesimo quarto, desive- 


1. 


2 
2 
á 
9. 
6 
7 
8 
9 


lli orsi ab anno uccxxxix, desiverunt elympiade ti (2). 


MHAQN ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


LYDORUM REGES. 


Ardys Alvattz: annis XXIV. 


. Alyattes annis xiv. 
. Meles annis xii. 
. Candaules annis xvii. 


Gyges annis xxxvi. . 


. Ardys annis xrvin (6). 
. Sadyaltes annis xv. 

. Alyattes annis xLv (7). 
. Croesus annis Xv. , 


MEDORUM REGES. 


Hi orsi a millesimo centesimo nonagesimo sexto anno, desiverunt olympiade quinquagesima octa- 
va (3), quo tempore Cyrus Persa Astyagem occidit, Medorumque imperium sustulit. 


(4) Paulo aliter lib. 1, 38, 11 et in canane. 
οἱ scribe. quinquagesima 


(2) Vide canonen , 
uctava. 


(3) Vide rursus canoncm, ct scribe quinquagesinia 


auinta., 


(5^) Codex Arm. vi. Sed in canone x&v4. 

(5) Codex Arm. filius. 

(Ὁ) Codex Arm. hic xLviu, swperius col. 143 
xXvNun ; in canone autem xxxvii ut Grace, 

(7) Mic col. 92 dicitur Otiartes. 


)3 INTERPRETE S. ΠΙΕΠΟΧΥΜΟ, 


1. Arbaces anais xxvirn, 
9. Mantycus annis xL (1). 
$. Sosarmus annis xxx. 
4. Cardaces annis xii (2). 
5. Dejoces annis Liv. 

6. Phraortes annis xxiv. 
7. Cyaxares annis xxxu.- 
8. Astyages annis xxxviu. 
Anni cciix. 


PERSARUM REGES. 


254 
A ^ Ap6áxe, ἕτη xq. 

Μανδαύχης ἔτη x'. 

Σώσαρμος ἕτη X. 

᾿Αρτύχας ἕτη λ΄. 

Διοίχης ἔτη νδ΄. 

᾿Αφραάρτης ἔτη να’. 

Κυαξάρης ἕτη λδ΄. 

᾿Αστυάγης ἔτη 9v. 


ΠΕΡΣΩ͂Ν ΒΑΣΊΔΕΙΣ. 


΄ 
Sublato Medorum imperio, regnat primus apud Persas 


1. Cyrus annis xxxi. 
2. Cambyses annis vin. 
9. Magi fratres mensibus vir. 
A. Darius Hystaspis annis xxxvi. 
5. Xerxes Darii annis xxt. 
6. Artabanus mensibus vit. 
1. Ártaxerxes Longimanus annis ΧΙ, 
8. Xerxes alter mensibus 11. 
9. Sogdianus mensibus νι. 
10. Darius Nothus annis xix. 
1. Artaxerxes Mnemon annis xL. 
12. Artaxerxes, idemque Ochus, annis xvvi. 
15. Arses Ochi annis rv. 
14. Darius Arsami annis vr. 


Κῦρος ἔτη λα. 
Καμδύσης ἔτη v. 
Μάγοι ἀδελφοὶ μῆνας C". 
D Δαρεῖος ἔτη Ac". 
Ξέρξης ἔτη x. 
'Apvá6avog μῆνας C. 
- ᾿Αρταξέρξης ἕτη μα΄. 
Ξέρξης μῆνας β'. 
Σογδιανὸς μῆνας ζ΄. 
Δαρεῖος ὁ Νόθος ἔτη (0'. 
᾿Αρταξέρξης, ὁ xaX Μνήμων, ἔτη tr. 
"Qxyoc ὁ 'Λρταξέρξου παῖς ἔτη ε΄. (κατά τινας x'.) 
Ναρσῆς ἕτη δ΄. 
Δαρεῖος ὁ ᾿Αρσάμου ἔτη c' (6). 


15. Alexander Macedo regni sui anno septimo Darium interfecit, regnavitque annis quinque. 
Ánni sunt ccxxxv cum mensibus x1 ($). Capto initio a quinquagesima quinta olympiade, desive- 


TUDE. decima tertia supra centesimam. 


4GYPTI ET ALEXANDRLE REGES PTOLEMAI, 


Φ 


AAEZANAPEQN ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


O:ympiade quarta decima supra centesimam , Alexandro Dabylone mortuo, imperioque inier pu- 


76$ diviso, gypto Alexandrisque itperat 

1. Pulemzus Lagi annis xL. 

2. Polemzus Philadelphus annis xxxvin. 
Ptolemzeus Evergetes annis xxvi (4). 
Piolemzus Philopator annis xvii. 
Ptolemzus Epiphanes annis xxiv. 

&. Ptlemzus Philometor annis xxxv. 
1. Piolemaeus Evergetes annis xxix. 


5. 
&. 
δ. 


8. Piolemzus Physcon, idemque Soter annis 


YYll, cum mensibus ΤΙ. 
: Ptolemzus, idemque Alexander, annis x. 


4. Ptolemzus Phitadelphus, qui ejectus est, an- 


818 yr s . 


!l. Ptolemzus Dionysus annis xxx. 
* Cleopatra annis xxir. 


C ΠΙτολεμαῖος ὁ Λάγου ἕτη y. 
Πτολεμαῖος ὁ Φιλάδελφος ἔτη Ar. 
Πτολεμαῖος ὁ Εὐεργέτης Ec xt. 
Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ ἕτη ιζ'.. 
Πτολεμαῖος ὁ Ἐπιφανὴς ἔτη i. 
Πτολεμαῖος ὁ Φιλομήτωρ ἕτη λε΄. 
Πτολεμαῖος ὁ Ἐὐεργέτης δεύτερος ἔτη xvj. 
Πτολεμαῖος ὁ (Φύσχων) Σωτὴρ ἔτη cy. 


Πτολεμαῖος ὁ χαὶ ᾿Αλέξανδρος... 
Πτολεμαῖος ὁ Φιλάδελφος η΄. 


Πτολεμαῖος ὁ Διόνυσος ἔτη λ΄. 
D Αάλεοπάτρα ἔτη χβ'. 


"DWmi'sant ΟΟΧΟΥ͂Ι cum mensibus vi (5). H: orsi ab o'ympiade cxiv, oppressi sunt. à Romanis ohne 


CLXYXXVIII. . 
SYRLE ET BABYLONIS ET ASLE REGES. 


ΣΥΡΙΑΣ KAI AXIAX ΒΑΣΙΛΕΙ͂Σ. 


Post Alexandrum Macedonem, Piolemso Lagi filio annum jam tertium decimum imperante, Sy. 


T et. Babyloni et Asi: dominatur 


1- Seleucus Nicanor annis xxxv. 
Antiochus Soter annis xv. 


V) Graco xx. 
E AMiter col. 51 et Grace. 


Summa polius esí annorum ccxxxi, cum 
DPiibus xj, 


U) lia et in. canone; at £ol. 418, xxiv, uti. hic 
Grzte, . 


Σέλευχος Ntxávtop ἕτη λγ΄. 
᾿Αντίοχος ὁ Σωτὴρ ἔτη ιθ', 


(5) Eusebius noster apud Cedrenum p. 192-191, 
scribit Ptolemaot'im annos ccxc. ] 

(6) lta. prorsus Rieronymus Comm. in Dan. vii, 
5, quatuordecim reges. enumerat, Confer. etiam 
Tertullianum lib. Adv. Judeos, cap. 8, qui variat. 


255 

'Aviteyog; ὁ Θεὸς ἔτη uz. 

'Δντίοχος, ὁ αλλίνιχης, ὁ αὑτὸς xal Σέλευχος, 
ἔτη xa'. 

Σέλευχος ὁ χαὶ ᾿Αλέξανδρος ὁ Κεραυνὸς ἔτη γ'΄. 

᾿Αντίυχος, ὁ ἐπιχληθεὶς Μέγας ἕτη λς'. 

Σέλευχος ὁ καὶ Φιλοπάτωρ ἔτη ιβ΄. 

᾿Αντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς ἕτη ια΄. 

᾿Δλντίοχος Εὐπάτωρ ἕτος ἕν, μῆνας ἕξ. 

Δημήτριος ὁ Σωτὴρ ἔτη ιβ΄. 

᾿Αλέξανδρος ἔτη v. 

Δημήτριος ἔτη y. 

᾿Αντίοχος ὁ Σιδήτης ἔτη 0". 

Δημήτριος ἔτη δ΄. 

᾿Αντίοχος ὁ Γρυπὸς ἔτη χς᾽. 

᾿Αντίοχος ὁ Κυζικηνὸς ἔτη τα’. 


EUSEBII CHRONICORUM LiB. 11 


A 9. Antiochus Deus annis xv. 


936 


4. Seleucus Callinicus annis xx. 


5. Seleucus Ceraunus annis i. 

6. Antiochus Magnus annis xxxvi. 

7. Seleucus Philopator annis xt. 

8. Antiochus Epiphanes annis xi. 

9. Antiochus Eupator anno 1, mensibus vi. 
0. Demetrius Soter annis xn. 

1l. Alexander annis ix mensibus ix (2). 


12. Antiochus Sidetes annis ix. 

15. Demetrius iterum annis iv. 

14. Antiochus Grypus annis xi. 

15. Antiochus Cyzicenus annis xvin (3). 


JUD/EORUM PONTIFICES QUI POTESTATE SIMUL RECIA FUNCTI SUNT. 


Auno tertio regni Demetzii Soteris, Judaici pontificatus apicem obtinuit 


Ἰούδας ἕτη γ΄. 
᾿Ιωνάθης ἕτη ιθ΄. 
Σίμων Er) η΄. 
᾿Υρχανὸς ἔτη xc*. 
'Δλριστόθουλος ἕτος a". ᾿ 
Ἰανναῖος, ὁ xaX ᾿Αλέξανδρος, ἔτη xs. 
Σαλῆνα, ἡ xaX ᾿λλεξάνδρα, ἔτη 0΄. 
᾿»ρχανὸς ὁ ἀρχιερεὺς ἔτη λδ΄. 

Ἰ)δασιλεῖς ἀλλόφυλοι. 


Ἡ νώδης βασιλεὺς ἕτη λζ΄. 
᾿Αρχέλαος ἐθνάρχης ἕτη O'. 
Ἡρώδης τετράρχης ἕτη χδ'. 
᾿λγρίππας ἕτη ζ΄. 
᾿Λγρίππας βασιλεὺς ἔτη xc'. 


4. Judas, qui et Macchabzeus, anuis 111. 
9. Jonathes annis xix. 
9. Simon annis virt. 
.. 4. Hyrcanus, qui οἱ Jobannes, annis xxvi. 
5. Aristobulus anno t. 
6. Jannzus, qui et Alexander, annis xxvi. 
7. Alexandra ejusdem uxor annis ix. 
8. Hlyrcanusannis xxxiv. 
Post hos alienigena: regnum Judaicze gentis »bü- 
nuerunt 
4. llerodes annis xxxvi. 
2. Archelaus llerodiís annis ix. 
9. [lerodes tetrarcha annis xxi. 
4. Agrippa annis vir. 
5. Agrippa junior annis xxvi. 


Anni sunt ccxxxv. Ili principes orsi ab olympiade ctv, demum subjecti sunt Romanis Vespasiani 
24ate, elympiade ccxi, Supremum tamen. exitium passi sunt Judei sub Hadriano olympiáde ccxxvimn, 


POMAIQN BAZIAEIX (1). 
Ἑάϊος Ἰούλιος Καῖσαρ ἔτη δ΄. 
Kaicao Λύὔύγουστο,, ἔτη v,'. 
Τιύέριος ἔτη x6'. 
Γάϊος Καλλιγούλας ἕτη γ', μῆνας v. 
Ἀλαύδιος ἔτη ιγ΄. 


ἔρων ἔτη ιγ΄. 
Οὐεσπασιανὸς ἔτη v. 


Τίτος Οὐεσπασ'ανὸς ἕτη Κ᾽. 
Δομετιανὸς ἔτη ιε΄. 
Νεροῦας ἕτος α'. 

Τραϊανὸς ἔτη «0. 

᾿Αδριανὸς ἔτη xa'. 


(1) Ut hic attexeremus Romanorum imperato- 
τα), temporumque seriei , quibus singuli impera- 
verunt, movit nos primo codicis Armeniaci lacuna, 
in qua videtur lioc. laterculuim fuisse demersum (et 
quidem hic catalogus pra»ponendus erat. mortibus 
imperatorum); iterum Syncelli locus p. 355, in 
quo traditur Pertinax. de sententia. quidem Eusebii 
Fcgnavisse mensibus sex, βασιλεύσας χατὰ μὲν 


IMPERATORES ROMANORUM. 


l. C. Julius Czsar annis 1v, mensibus vu. 

2 Augustus Cesar annis tvi, mensibus vi. 

9. Tiberius annis xxin. 

4. C. Caligula annis tr, mensibus x. 

5. Claudius annis xu1, inensibus vi! , diebus 
NN VIM. 

6. Nero annis xir, mensibus vit, diebus χάνι. 

1. Nespasianus annis 1x, mensibus ΧΙ, dicbus 


OXMIH. 


8. Titus Vespasianus annis n, mensibus vri. 
9. Donitianus annis xv, mensibus v. 

10. Nerva anno 1, mensibus iv. 

11. Trajanus annis xix, ineusibus vi. 

12. Adrianus annis xxi. 


Εὐσέθδιον μῆνας ἕξ, Atqui. Euscbius in canone scri- 
bit regnantis Pertinacis annum unum; superest 
ergo ut Eusebius mensibus sex regnum Perüinacis 
definiverit in hoc fortasse laterculo. 

(2) Postea in codice Armi. praotermittitur Deme- 
(rius Demetrii annis 1, qui scribitur col. 267, ot 
hic Gri:ce, et in canone. 

(5) Codex Arm. mendose Lvii. 


* 


9209 


EUSEBII CIBRONICORUM LIB. II 


200 


Gallus et Volusianus occisi sunt in Foro Fla- A — Numerianus Apri soceri sui fraude in itinereoc- 


. ni. 
/Emilianus occisus est Ponte Sanguinico. 
Valerianus occisus est in Syria. 
Gallienus occisus est Mediolani. 
Claudius excessit Sirmii. 
Quintillus occisus est Aquileiz. 
Aurelianus occisus est apud Coenophrurium (1). 
Tacitus occisus est in Ponto. 
Florianus occisus est Tarsi. 
Probus occisus est Sirmii. 
Carus excessit Seleucie Babylonis. 


«πῇ 


(4) Cod. Vindob. perperam Reno fluvio. 
(2) Ex cod. vat. 3539. - 
(3) Hactenus Vindobonensis catalogus, quem Eu- 


—— pup" — --- 


μα €—À— —— ----- «- 


EUSEBI PAMPHILI 


cisus est (2). 
Carinus occisus est in campo Margeuse. 
Diocletianus excessit Salonis. 
Maximianus excessit in Gallia. 
Severus ipse se interfecit via latina, milliario III. 
Maxentius occisus est ad pontem Milvium in 
Tiberim demersus. 
Maximianus occisus est Tarsi. 
Constantinus obiit in Britannia, Eboracia. 
Licinius occisus est Thessalonice (3). 


Sebianum esse suadet Licinii mors in qua desinit, 
qua fuit sine dubio Eusebisni catalogi meta. 


CANON CHRONICUS. 


a Primus Assyriorum rex Ninus Beli filius regnavit omni Asie, exceptis Indis, annis Lu. Hujus xcu 
imperii anno natus est Abraham. In Graecia vero secundo imperio Sicyoniis imperavit Europe annis xLv, 
vujus xxi: regni anno natus est Ábrabam. Porro apud /Egyptios xv! potestas erat, quam vocant dynas- 
tiam. Ab hoc tempore regnabant eis Thebzi annis cxc. 


BEBR. — ASSYR. 
Abraha- Ninus 
nius 
1 49 


SICYON. 


EGYPT. 


Europs — xvi 


dvnastia 
Thebzi 


23 1 


b Ninus condidit civitatem Niuum in regione Assyriorum, quam Hebrzi vocant Niniven. Nino regnante 
apud Assyrios, primus Sicyonils imperavit /Egialeus annis Lri, a quo ZEgiale& nuncupata est, quz nunc 
Peloponneeus vocatur. Post quem secundus Éurops, qui et prelatus est titulo. 


c Abraham natione Chaldzus primam ztatem apud Chaldseos terit. Apud Hebrseos usque ad nativita- 


tem Abrabze compultantyr anni upccecL. Usque a 


diluvium enim ab Adam habent annos ΜΌΟΘΕΥΙ, et inde 


usque ad Abraham ccxciir, Et ideo quadragesimus jubelzus a nativitate Abrabzs computatur. Unus enim 


jubelzus quinquaginta anni sunt, 


4 44 95 2 
9 45 24 9 
4 46 25 4 
9 47 26 ὃ 
6 48 27 6 
7 49 98 7 Zoroastres magus rex Dactria- 
8 50 29 8 norum clarus habetur, adversus 
9 . 54 “0 9 quem Ninus dimicavit bello et 
ΝΞ i; 10 52 δι 10 vicit. 
,, Semiramis uxor Nini Assy- SEMIRAMIS annis xiii. 
Tlis imperavit annis xLu : de 
ua innumerabilia narrantur. 4 - 52 1 
un et Asiam tenuit, et propter 13 3 $5 12 
iuundationem aggeres construxit, 15 ó 94 15 
plurimas Dabylonie urbes in- 14 4 95 14 
$iaurans. )5 9 ὅθ 15 


a ἸΙρῶτος fp&e Nivo; ἀπάσης τῆς ᾿Ασίας, πλὴν 
Ἰνδῶν, ἕτεσιν νβ΄. Syncellus p. 64, D, edit. Paris. 
Νίνου τοῦ βασιλέως 1 ων τεσσαραχοστὸν τρί- 
"tow ἄγοντος ἔτος τῆς βασιλείας, γεννᾶται "* ἀμ. 
Cedrenus . $6, c τ Paris. — ἵ ind 
ικυωνίων ς πρῶτος ἡγήσατο Αἰγιαλεὺς, 
ἀρ οὗ xai or αι 1j vov CINA idi τὸ πρὶν 
-&xzàsixo, Sync. p. 91, A. 
Σιχυυνίων δεύτερος ἐδασίλευσεν Εὔροψ ἔτη με’. 
ατὰ τὸ x0 ἔτος. τούτου γεννᾶται ὁ παρ᾽ 'E6patotg 
Ξλθραάμ. Idem p.402, A. 


Jap! Αἰγνπτίοις ἐχχαιδεχάτη δυναστεία Θγόαῖοι 


βασιλεῖς πέντε, o? xat ἐδασίλευσαν ἔτη ρίᾳ'. Eusebius 
apud Sync. p. 61, D. . 
b Νῖνος τὴν Νινευὶ τὴν μεγάλην ἔχτισε. Cedren. 


p. 15, C 


€ ᾿Αὐραὰμ Χαλδαῖος ὧν τὸ γένος τὴν πρώτην ἡλι- 
χίαν παρὰ Χαλδαίοις ποιεῖται, Cre ρα μας 
p. 49, C , ed. Paris. 

d ᾿Ασσυρίων β’' ἐδασίλευσε Σεμίραμις ἔτη p 6. 
Sync. p. 96, D. 

Σεμίραμις ἡ διαδόητος πολλαχοῦ τῆς γῆς, ἤγειρε 
χώματα προφάσει μὲν διὰ τοὺς καταχλυσμούς. Idem 
p. 64, D. 


BEBR. ASSYR. 


Abralia- Semira- Europs 


mus mis 
16 6 
47 7 
18 8 
19 9 
20 10 
21 11 
23 12 
25 13 
24 14 
25 15 
26 16 
2T 411 
28 18 
29 19 
90 20 
δι 21 
δὰ 22 
25 25 
δά 44 
50 25 
96 26 
91 21 
08 28 
99 29 
4 90 
. 41 91 
4i δῷ 
45 95 
A δὲ 
45 95 
46 ὅθ 
41 51 
48 98 
) 49 99 
€ rrinclplum xLi jubelei. se- δῦ 40 
eundum llebrzos. Jobel autem. 5! 4l 
apud Hebraeos quinquagenzrius 52 42 
annus vocatur. ltaque juxta sup- 
putationem eorum ab Adan! us- 
que ad annum presentem fue- 
runt anni duo tnille. 
55 1 
δά 9 
δὅ ὅ 
56 4 
51 b 
58 0 
59 7 
60 ὃ 
61 9 
02 10. 
65 11 


Joey Τελχὶν ἕτη x'. Sync. 


p. 102, B. 

b Σικυωνίων δ᾽ ἐδασίλευσεν "Ama ἔτη x£. Ibidem. 

€ "Agyh τοῦ ua ἰωδηλλίου παρ᾽ 'E6palot. Ἰωδὴλ 
δὲ παρ᾽ αὐτοῖς ἡ πεντηχονταετηρίς᾽ ὡς εἶναι ἀπὸ 
Ἀδὰμ xav! αὐτοὺς ἐπὶ νγ΄ ἔτους ᾿Αδραὰμ ἔτη pa'. 
Sync. p. 99, A. 

4 ᾿Ασαυρίων γ᾽ ἐδασίλευσε Νινύας, ὁ xa Ζάμης, 
υἱδς Νίνου καὶ Σεμιράμεως, ἔτη λη΄. Idem p. 91, A. 


SCYON. 'E£CYPT. 


xvi 
dynastia ! 
heboei E j 
———M——c - t7. 07 / 
91 16 - ᾿ 
98 17 
99 18 
40 49 
41 90 
42 21 
42 22 
44 25 
45 24 
a TELCHINUS 
annis xx, 
1 25 
2 26 
$ 27 
4 28 
5 29 
6 20 
7 $1 
8 22 
9 99 
10 24 
41 95 
19 96 
13 $17 
14 58 
15 $9 
16 40 
17 Au 
18 42 
19 45 
20 4 Ex hoc Apia, qux» nune Pe- 
b APIS an. xxv. loponnesus, prius /Egialea nun- 
4 45 cupata. 
2 46 
$ 41 
4 48 
b 49 
6 50 
1 51 
8 $2 


d ZAMEIS, qui et Ninyas, 
filius Nini et Semirami- 
dis, annis xxxviu. 


9 50 

10 δ4 
11 55 

12 56 e Apud Cretam regnavit primus 
13 δ7 Cres indigena, ἃ quo Creta ap- 
14 '58 pellata : quem aiunt unum Cu- 
15 59 retarum fuisse, ἃ quibus Jupi- 
16 60 ter absconditus est et nutritus. 
47 6l lli Cnoson civitatem in Creta 
18 .62 condiderunt, et Cybele matris 
19 65 templum. 


e Τινὲς τὸν αὐτόχθονα Keriva πρῶτον Kpficnc Baat- 
λεῦσαί φασι. . . ὅτι «e εἷς ἐστιν τῶν γενομένων 
Κουρητῶν, xai ὅτι Ζεὺς παρ᾿ αὐτῷ χρυδεὶς ἐτράφη. 
Idem p. 105, A. 

Κρὴς αὐτόχθων, ὃν ἕνα λέγουσι τῶν Κουρητῶν, 
παρ᾽ οἷς ὁ Ζεὺς χρυφθεὶς &vevpágm . . . ἐξ αὐτοῦ 

"τοῦ Κρητὸς ἡ νῆσος ὠνομάσθη Κρήτη. Τοὺς αὐτούς 
φασι Κουρήτας χτίσαι πόλιν Κνῶσον ἐν Ἰρέτῃ, καὶ 
ἱερὸν Κυδέλλης μητρός. Idem p..135, D. 


963 EUSEBII CHRONICORUM LIR. II 96k 


ASSYR. ΒΊΟΤΟΝ. JEGYPT. 
Abraha- Zameis Apis xvi. 
mus dvnastia 
Thebzi 
6G ^ac 92) 6 
65 43 91 65 


a THELXION 
anms Lu. -c 


10 48 1 10 
11 19 2 11 
13 20 o 12 
79 21 4 19 
74 22 b 74 
15 25 6 19 


b PRIMUS ANNUS REPROMISSIONIS DEI AD ABRAHAM. 


Abraham cum Lxxv esset annorum divino dignus habetur alloquio et ea repromissione, quat ad eun. 
facta est. À Lxxv anno Abrahz usque ad Moysen et egressum gentis Judzorum ex Egypto, supputantur 
&nni ccccxxx : quorum meminit Paulus ita dicens : « Testamentum confirmatum a Deo quz post qua- 
driogentoset triginta annos facta est léx, non inflrmat ad destruendam repromissionem. » Ipse quo- 
que in Exodo Moyses his congruens loquitur : « Habitatio autem filiorum lsrael, qua habitaverunt in 


JEgypto » et in terra Chanaan ipsi et patres eorum, « anniquadriugenti triginta. » 


16 24 7 16 

71 25 8 11 

78 96 9 18 

19 97 10 19 

80 98 41 80 

81 29 42 8l 

82 $0 13 82 

85 91 14 83 

e Decimus annus repromis- 84 22 15 δέ 
sionis. 85 99 16 85 
Octoginta sex annorum erat 86 94 17 86 
Abraham cum ex ancilla Agar 87 δῦ 18 81 
genuit Ismaelem, a quo Ismaeli- 88 5 19 88 
tarum gens, qui postea Agareni, 89 ó Q0 89 
eeinde Saraceni dicti. 90 98 21 90 
d ARIUS annis xxx. 

91 1 29 91 

99 9. 235 92 

93 E] 94 95 

94 4 25 94 

e Vicesiinus annus. repromis- 95 5 26 95 
sionis. 96 6 9] 96 


a Σιχυωνίων ε΄ ἐδασίλευσεν Θελξίων ἔτη v6' Sync, 
p. 102, C. 

b Πρῶτον ἕτος τῆς τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν 'A6paày. 
ἐπαγγελίας. "Ano oc' ἔτους ἀὐτοῦ ᾿Αὐραὰμ ἐπὶ Μωῦ- 
σέα... xai τὴν ἐξ Αἰγύπτου πορείαν τοῦ 'E6paluov 
ἔθνους ἔτη τυγχάνει υλ΄, ὧν μέμνηται Παῦλος Γαλά- 
ταῖς ἐπιστέλλων᾽ Διαθήχην προχεχηρυγμένην ὑπὸ 
τοῦ Θεοῦ ὁ μετὰ ἔτη τετραχόσια xal τριάχοντα γεγονὼς 
νόμος οὐχ ἀχυροῖ, εἰς τὸ χαταργῆσαι τὴν ἐπαγγελίαν. 
Kot Μωῦσῆς δὲ ἐν Ἐξόδῳ συνάδει λέγων" Ἡ ὃξ mapol- 
χησις τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ, ἣν παρῴχησαν ἐν Αἰγύπτῳ 


^ χαὶ ἕν Yfj Χαναὰν, αὐτοὶ χαὶ οἱ πατέρες αὐτῶν, Ev τε- 


m 


τραχόσια τριάχοντα. Chron. pasch. p. 51-52, Epist. 
ad Galat. 11, 17 ; Exod. xu, 40. 

c Δέχατον ἕτος τῆς ἐπαγγελίας" Τούτῳ τῷ ἔτει 
τοῦ 'A6caàg. ἔτεχεν αὐτῷ ᾿Αγὰρ ἡ παιδίσχη τὸν 
Ἰσμαὴλ, ἀφ᾽ οὗ τὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν γένος. Ot δὲ αὖ- 
τοί εἰσιν ᾿Αγαρηνοὶ, οἱ καὶ Σαραχηνοὶ χαλούμενοι. 
Chron. pasch. p. 52, D. 

d 'Acaopluy δ᾽ ἐδασίλευσεν "Ap:to; ἔτη λ΄. Sgnc. 
p. 105, B. 

e Τὸ x ἕτος τῆς ἐπαγγελίας. Chrow. pasch. 
p. 94, A. 


96b — INTERPRETE S. HIERONYHMO. Zo 
HEBR. — ASSYR.  SICYON. £GCYPT. 
Abraha- Arius Thelxion xvi. 
mus dynastia 
bebai 
917 17 $28 97 
98 8 99 98 


Sodoma et Gomorrba succensa. 99 9 20 99 
100 10 91 100 
& Abraham cum centenarius esset, genuit ex libera filium 1saac, cui supervixit alios annos Lxxv. 
Primo omnium prophetarum Abrahze Verbum Dei, cum in figura apparuisset humana, vocationem gen- 
tium pollicetur, quam in nostro tempore sermo Christi deduxit ad finem per evangelicam in omnes gen- 


les praedicationem. 
BEBR. 


Abraha- [$2acus 


ASSYR.  SIUCYON. JEGYPT. 
Arius Thelxion xvi 
dvynastia 
hebsi 


JSAACUS annis Lx. 


mus 
litium quadragesimi se- 101 1 
e πα πὶ jubelei, secundum Ju- 108 2 
diemos. 103 $ 
104 4 
ὦ Tricesimus annus repro- 105 b 
ex» 53sionis. 106 6 
107 1 
108 8 
109 9 
€C:emtsimus decimus annus 110 10 
Abrahs. 111 44 
119 14 
113 13 
14144. A344 
€ Chudragesimus annus re- 115 45 
Prosa sssionis. 116 16 
447 41 
118 48 
449 49 
20 


Ge . . . 
Ai pc simus vicesimus annus 190 


Quim quacesimus annus re. 195 
proni s, alors. 126 


δ 2 δδ 55 ἐδ δὲ δ δὴ ἐδ 


Centesimus tricesimus an- 430 
89$ Abrha. 131 54 
123 52 


* Τῷ ἑχατοστῷ ἕτει τοῦ ᾿ΔΟραὰμ γίνεται αὐτῷ 
γνήσιος Ἰσαὰχ, ᾧ ἐπέζησεν Écn οε΄. Πρώ 
πρυφητῶν ὄντι τῷ ᾿Αδραὰμ, ὁ τοῦ Θεοῦ Αόγος Mii 
ἐν ἀνθρώπου σχήματι τὴν τῶν ἐθνῶν χλησιν θεσπίζει, 
ἣν xat ἡμᾶς ὁ τοῦ Χριστοῦ λόγος εἰς πέρας ἤγαγε 
διὰ τῆς εἰς πάντα τὰ ἔθνη εὐαγγελιχῆς διδασκαλίας. 
Chron, pasch. p. 54, A. 
ὁ Δ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. Ibidem. 
€ M τῆς ἐπαγγελίας ἔτος * v. τῆς ἐπαγγελίας ἔτος" 
ἢ τῆς εἰς. Idem p. 5A, C. 


PaTRor. XXVII. 


11 22 401 


d ARALIUS annis.xL. 
4 52 121 


e JEGYDRUS 
annis xxxiv. 


«5 00 «« δὲ Qt ὃ» Ot τὸ 


f In Creta avit primus 
130 Cres indigena, ut quidam γ0» 
151 lunt. Alii vero suprascriptum 
152 tempus vindicant. 


^-€ ὦ 00-30 0t» Ot» 
- 
1 
Jj 


yi» 
uim 
ni» vi» 


U' τῆς ἐπαγγελίας ἕτος. Εἰ π' τῆς ἐπαγγελίας 
ἔτος. Idem p. 51, B. 

d "Aacuplov ε' ἐδασίλευσεν ᾿Αράλιος ἔτη μ΄. Sync. 
p. 105, B. 

4 Σιχνωνίων c' t6asDasuaty Αἴγυξρος ἔτη λδ΄. Idem 
p. 104, D. 

[Τινὲς τὸν αὐτόχθονα Κρῆτα πρᾶνγτον Κρήτης Ba- 
σιλεύσαί φασι" κατὰ δὲ τὸν χρόνον, ὃν ἀνωτέρω ἰστο» 
ρήσαμεν, χατὰ ἄλλους ἐπὶ Νινύα, ldem p. 106, Α. 


b". 


.961 EUSEBIT CHRONICORUM LIB. 1I 96a 


BEBR. ASSYR. — 81!CYON. JEGYPT. 


Abraha- Isaacus Áralius Agydrus xvi 


mus 


Sexagesimus annus repro- 135 2D 15 
missionis. 156 $6 16 


Centlesimus  quadragesimus 140 40 20 
annüs Abraliz. 141 44 21 


Septuagesimus annusrepro- 145 45 25 
nussionis. 446 46 26 


Centesimus quinquagesimus 150 50 90 
annus Abralice. 154. 01 21 


Üctogesimus annus repro- 155 δῦ δ5 
3188107118. 


156 06 56 
151 51 91 


458 b8 98 
159 b9 59 
Centesimus sexayesimus an- 160 - θυ 40 


pus Ah rahie. 


dynastia 
hebzi 

44 4123 
43 154 - 
44 155 
15 1560 - 
16 1351 
41 438 
48 139 
19 140 
20 144 
91 149 
93 443 
οὗ 144 
924 445 
93 146 
96 1417 
27 148 
98 149 


949 150 . . e. . . 
Principium jubelxi quadra- 
30 15! gesini terii. 


21 153 
92 153 
99 194 
24 155 


a THIURIMACHUS 
annis XLV. 


Qté» Qt. »» 
- 
ὅς 


b Sexagenario Isaac nascuntur filii gemini ; primus Esau, qui et Edom, à «(uo gens Idumzorum, se 
eutidus. Jacob, qui postea Israel, a quo lsraelitze, qui nunc Judaei. litium etiam regni Argivorum his 


t-mporibus. 
BEBR. ASSYR. 


SICYON.  ARGIV.  £GYPT. 


Abraha- Jacobus Xerxes Thuri- lnachus xvi 
mus machus dynastia 


JACOBUS XERXES 
àn. CXXI. an. XXX. 


161 1 1 


bebsei 


INACHUS 
an. L. 


6 1 161 


c Apud [lebrzos Jacob filius Isaac, usque ad principatum fllii Joseph, annis cxxi. 
d Apud Assyrios sextus Xerxes, qui ct Daleus, annis xxx. 


e ^pud Argos primus regnavit Inaclius annis L. 


[ Inachi filia lo, quam ZEgyptii mutato nomine lsidem colunt. A patre Inaeho Inachus fluvius apud 


Argos. A filia lone Bosphorus nuncupatur. 


Castor chronographus de Argivorum regno ita loquitur : Consequenter persequemur reges Argi ab 
Inacho usque in Sthenelantum filium Crotopi : quorum invenitur omne tempus anni cccLxxxiv. 


a Σιχυωνίων ζ΄ ἐδασίλευσεν Θουρύμαχος ἔτη με΄. 
Sunc. p. 104, D. 

b ᾿Εξηχοστῷ ἔτει γίνονται τῷ Ἰσαὰχ δύο maibeg 
δίδυμοι ix τῆς Ῥεθέχχας- πρῶτος Ἦσαῦ, ὁ καὶ 
"Eb, ἀφ᾽ οὗ τὸ Ἰδουμαίων ἔθνος" δεύτερος Ἰαχὼό, 
ó μετονομασθεὶς Ἰσραὴλ, ἀφ᾽ οὗ Ἰσραηλῖται, οἱ xal 
Ἰουδαῖοι. Chron. pasch. p. 57, B. 

c "EZ "E6paluv Ἰαχὼδ μέχρι τῆς τοῦ παιδὸς Ἰω- 
δὴφ ἀρχῆς τῆς ἐν Αἰγύπτῳ, ἔζησεν ἔτη pA". Idem 

"p. 83, A. 


d 'Λασυρίων c ἐδασίλευσεν Ξέρξης ἔτη λ΄. Sync. 
p. 105, B. 

e "Apyh βασιλείας ᾿Αργείων, ὧν πρῶτος βασιλεὺς 
Ἴναχος ἕτη ν΄. Idem p. 125, B. 

[Ἢ θυγάτηρ Ἰνάχου "Io . . . ἣν Αἰγύπτιοι σέ- 
6ovatv Ἴσιν Φαρίαν καλοῦντες. Idem p. 126, A. 

"Amb Ἱνάχου ποταμὸς Ἴναχος ἐν "Apytp. ὠνομά; 
σθη, xat ὁ Βόσπορος ἐπώνυμος τῆς Ἰοῦς. Idem p. 
126, A. 


N 


269 INTERPRETE S. HTERONYMO. 210 


HEBR. ASSTR.  SICYON. ΑἸΔΟΙ͂.  KGYPT. 


XVI 
Abraha- Jacobus Xerxes Thuri- lnachus dvnastia 


mus maclius Thebzi 
162 2 2 7 2 163 
165 9 5 $ 163 
164 4 4 9 4 164 
a Nonagesimus annus 165 $ b 10 $5 165 
repromissionis. 166 6 6 4t 6 166 
167 7 7 12 1 161 
168 8 8 15 8 168 
169 9 9 14 9 169 
Centesimus septuagesi- 170 10 10 15 10 110 
mus annus Abraba, lsaac 17] 41 1 40 41 4171 
vero septuagesimus, 1792 12 44 41 13 11 


b Centesimusannus re- 175 45 15 90 15 115 


promissionis; post quem 176 16 16 ΕἸ 4θ 116 
moritur Abraham; omnes 4171 41 41 99 41 471 
annos agens CLXXV. 478 18 18 93 48 478 


Octogesimus annus ἐ- 180 20 2U 25 40 180 
88ς, | 


482 22 22 27 φᾷ 482 c Apis in /Egypto deus 
483 25 25 23 25 185 primus putatus est, quem 
484 24 24 29 24 184 quidam Serapin vocave- 
Centesimus decimus an- 185 25 25 30 25 185 runt. 
ὨῸΣ repromissionis. 186 26 $0 δι 96 186 


Nonagesimus annus |- 190 30 90 55 30 190 
δῆς. 


xvi 
dynastia 


d ARMAMITHRES an. xxxvii. Pastores 


€ Egypti septima decima dynastia, quo tempore regnabant Pastores annis cit. Reges Agyptiorum 
pastores conjicimus nuncupatos propter Joseph et fratres ejus, qui in principio pastorum more doscen- 
disse in Zlsgyptum comprobantur. 


191 9l 4 96 δὶ 4 
492 29 2 91 92 2 
193 99 9 98 99 9 
194 34 i 59 54 " 
C'ntesimus vicesimus 495 δὺ 5 40 35 5 
3" i& repromissionis. 196 36 6 41 96 6 
197 51 1 43 57 7 ! 
198 δὰ 8 43 98 8 
C 199 — 39 9 — 44 59 9 
ἢ ἔφ" simusannuslsaac. 9200 40 40 43 40 10 
[ LEUCIPPUS annis Lii. 
«τ πιὰ εἰρίαιη jubeleiqua- 900 —— 4t ! 174 T 
jac Simi quarti, juxta 202 4à 12 $ 42 44 
"UP rum iraiditionem. 205 43 15 9 43 13 
204 44 14 4 44 14 


AB" ἕτος τῆς ἐπαγγελίας. Et ρ᾽ ἔτος τῆς ἐπαγγες Idem p. 105, B. 


δίας. Et pt ἕτος. etc. Chron. pasch. p. 58, B. e Ἑπτακαιδεκάτη δυναστεία Ποιμένες ἦσαν ἀδελ- 
T δραὰμ ἀπέθανεν ἔζησε τὰ πάντα pot'. Sync. φοὶ ἔτη py . . . Κατὰ τούτους Αἰγυπτίων βασιλεὺς 
εἰ α Ἰωσὴφ δείχνυται. Idem p. 61-02. 


6 "eo, τὸν "Amy φασὶ πρῶτον Αἰγυπτίοις; νομι- [Σιχνωνίων vj ἐδασίλευσε Λεύχιππος ἕτη νγ΄. Idem 
eva. θεὸν, xal Σάραπιν χληθῆναι. Idem p. 1449, A. p. 104, D, 
ἃ "Aasuploy ζ΄ ἐδασίλευσεν ᾿Λρμαμίθρης ἔτη λη΄. 


7 


RUSEBIL CHRONICORUM LIB. II 919 
HEDR. ASSYR.  SICYON.  ARGIY.  JEGYPT. 
Abraha- Jacobus Artnami- Leucip- Inachus — xvi 
mus thres — pus dynastia 
Pastores 
Centesimustrigesimus am- 205 — 45 15 5 45 15 
nus repromissionis. 906 46 16 6 46 16 
907 41 41 17 4T 41 
208 48 18 8 48 18 
209 49 19 9 49  . 49 
910 50 20 10 50 20 
a II. PHÓRONEUS 
annis Lx. 


Phoroneus lnachi filius ét Niobz, primus leges judiciaque constituit. Quidam hujus filiam Niobem 


arbitrantur. Horum temporum quasi valde antiquorum Plato in Timeo meniinit ita dicens 


: « Et al:- 


quando volens eos provocare in sermones de temporibus antiquis, quz unicuique civitati apud veteres 
accidissent, de Phoronco, qui primus hoc nomine appellatus est, de Niobe, et hie qui post diluvium 


fuerunt. » 
911 51 91 41 1 91 b Niobe omnium pri- 
919 52 22 12 9 92 me mulierum, mistus est 
915 53 25 45 9 95 Jupiter, ut Greci perhi- 
| 914 54 24 44 4 91 bent, de qua nascitur A- 
"Centesimus quadragesi- 215 55 25 15 5 25 pis, quemSerapin cogno- 
mus annus repromissio- 216 56 26 16 6 96  minantquidam. 
nis. 917 51 27 « 17 4 27 
918 58 28 48 8 28 
219 59 29 19 9 29 
Centesimus vicesimus 220 60 50 40 10 80 
annus lsaac. 221 61 δι 21 11 91 
222 62 93 92 12 22 
925 65 δό 95 13 95 
224 64 24 94 14 24 
Centesimus quinquage- 225 65 9b 25 15 9D 
simus annus re^roimis- 226 66 ὅθ 96 16 96 € Thessalus Graci filius 
siunis. 927 67 91 21 41 91 regnat in Thessalia. 
228 68 $8 28 48 $8 
d Vill. BELOCHUS annis xxxv 
429 69 1 49 49 49 e Telchines et Carya- 
Centesimus tricesimus 290 70 2 40 90 40 t» adversus Phoroneum 
nnus laaac. 931 74 9 91 21 ἀν οἱ Parrhasios instituunt 
f Jacob descendit in 932 79 4 22 24 42 bellum. 
Mesopotamiam et servit 253 79 5 95 25 A3 
apud Laban annis vu. 234 14 6 94 24 44 
Centesimussexagesimus | 255 15 1 25 25 45 
annus repromissionis. 256 16 8 96 26 46 


ῃ Ogyges in Attica Eleusina condidit, quz antiquitus vocabatur Acte, e£. aliaa plurimas civitates : cu- 
jus temporibus apud lacum Tritonidem virgo apparuit, quam Grzci Minervam nuncupaverunt. 


a ᾿Αργείων β’ ἐδασίλευσε Φορωνεὺς ἔτη E. Φορω- 
γεὺς παῖς "Iváyou xat Νιόδης πρῶτος λέγεται νόμους 
χαὶ χριτήρια παρ᾽ Ἕλλησι θέσθαι " φασί τινες Νιό- 
6»v Φορωνέως εἶναι θυγατέρα. Sync. p. 195, C. 

Διὸ καὶ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ τῷ διαλόγῳ τῶν Φορω- 
νέως ἐπιμέμνηται χρόνων, ὡς πάνυ παλαιῶν. Kal ποτε 
παραγαγεῖν βουληθεὶς αὑτοὺς περὶ τῶν ἀρχαίων εἰς 
λόγους τῶν τῇδε, τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖ περὶ 
ορωνέως τε τοῦ πρώτου λεχθέντος, xat Νιόδης, xal 
: κΔὰ μετὰ τὸν χαταχλυσμόν. Idem p. 126, B. 

b Νιόδῃ πρώτῃ γυναιχῶν ἐμίγη Ζεὺς, ἐξ ἧς ἔσχεν 
- "Anty νίδν, τὸν Σάραπιν. lbidem. 


€ Πρῶτος ἐδασίλενσε Θεσσάλων ὁ Γραϊχοῦ παῖς" 
Θέσσαλος. Ibidem. 

d ᾿Ασσυρίων η΄ ἐδασίλευσε Βήλωχος ἔτη λε΄. Sync. 
p. 108, C. 

e Τελχῖνες xaX Kapuázat πρὸς Φορωνέα xol Ilaf- 
ῥασίους ἐπολέμησαν. Idem p. 126, C. 

[ἾἸαχὼδ χάτεισιν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν πρὸς 
Λάθαν. . . xaX δουλεύει παρ' αὐτῷ ἔτη ζ΄. Chron. 
pasch. p. 58, D. 

g Τριτώνιδι Mv] ᾿Αθηνᾶ παρ᾽ "Ἕλλησιν ὠνομάσθη. 
lbidem. 


259. 


EUSEBIT CITRONICORUM LIB. IT 


HEBR. ABSYR. 


Abraha- Jacobus Baleus Messapus Apis 


mus 
9: ^8 [ὃ 
979 119 46 
b Centesimo octogesi- 280 120 41 
mo anno lsaac moritur 9281 191 18 


derelinquens filium Jacob 
habentem annos cxx. 


984 4 19 

983 3 99 

984 $ 91 

Ducentesimus decimus 985 * 4 42 

annus repromissionis. 286 5 2 
987 6 
988 1 

989 8 26 

490 94 321 


JOSEPHUS annis Lxxx. 


216 
SICYON.  ARGIV. ΔΟΥΡῚ. 
xvin 
dynastia 
Pastores 
zo: 
α Memphis in JEgvpto 
27 10 90 ab Api condita, BY 
98 11 9 
49 12 92 € Josephus ex llebrais 
80 13 95 dux /Egypti annis Lxxx, 
δι 44 94  tricesimo:tatis suz anno. 
92 15 95 
53 16 96 
o 11 97 
δῦ 18 ᾿ 98 
96 19 99 
91 20 400 


d Centesimus tricesimus anaus Jacob. Secundo anno famis ingressus Egyptum cum filiis auis Jacob, 
cum interrogaretur a Pharaone, quotum annum ageret, respendit. se esse annorum centum triginta /E- 
gyptiorum reges omnes tunc Pbaraones dicebantur propter dignitatem; sicuti et nos dicimus impera- 
tores Augustos. Habebat ergo unusquisque proprium nomen, (ut) ex libris Manethonis sacerdotis Agyp- 


tiorum agnoscitur. 
291 10 48 
292 41ι 49 
295 44 90 
294 13 ἘΣ 

Ducentesimus vicesimus | 295 14 δὰ 

annus repromissionis. 296 15 δῷ 
491 16 M 
298 41 ΔῸΣ 
299 18 36 

Centesimus quadrage- 300 19 91 
simus annus Jacob. 

Quinquagesimus annus | 301 20 . 98 
Joseph. luitium quadra- 3502 21 29 
gesimi sexii jubelzi. 903 22 40 

904 25 41 

h Ducentesimus trice- 305 24 43 
3imus annus repromis- 
sionis. 

$06 25 A$ 
907 26 44 


58 21 101 
89 23 103 
4, 685 105 
e xvii 
dynastia 
Diospoli- 
tlanorum 
l. AMOSIS 
anpis xxv. 
41 94 1 
43 25 3 
43 26 $ 
tT 27 4 
45 28 5 
&6 29 6 
41 $0 . 47 f Sparta condita est a 


Sparto filio Phoronei. 


g X. ERATUS annis xvi. 


4 δὶ 8 
4 δᾷ 9 
9 99 10 
4 94 411 
5 o5 13 
i IY. ARGUS 

annis LXX. 
6 4 13 
1 3 14 


k Jacob centesimo quadragesimo septimo etatis suce anno diem obiit prophetans de Christo ct de vo- 


catione gentium. 

a Μέμφις ἐν Αἰγύπτῳ χατὰ τούτους ἐχτίσθη τοὺς 
χρόνους. Sync. p. 149, B. 

b Τῷ gx ἕτει τοῦ Ἰαχὼδ ἐτελεύτησεν ὁ Ἰσαὰχ ὁ 
πατὴρ αὐτοῦ ζήσας ἔτη pm. Idem p. 107, C. 

€ Ἰωσὴφ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς Αἰγύπτου ἀναδιδάζεται, 
ὅπερ ἦν τῆς μὲν ζωῆς τοῦ Ἰωσὴφ ἕτος λ΄. Idem ibidem. 

d Τῷ δευτέρῳ ἕτει τῆς λιμοῦ, . . χατῆλθεν "Ia- 
κὼδ εἰς Αἴγυπτον. . . εἶπε δὲ Ἰαχὼδ τῷ Φαραώ" 
Αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς μου fj παροιχῶ p^ 
ἔτη. Idem p. 109,110. 

6 'Oxcuxadexáto δυναστεία Διοσπολιτῶν βασιλέων, 

Qv πρῶτος “Δμωσις ἕτη xe'. Idem p. 62, C. 


[Σπάρτα ἐκτίσθη ὑπὸ Σπάρτον παιδὸς Φορωνέως. 
Idem p. 149, B. 

4 Σιχνωνίων v ἐδασίλευσεν Ἐραστὸς ἔτη μς΄. Idem 
p. 104, D. 

h 3X ἕτος τῆς ἐπαγγελίας " σμ', ov, etc. Chron. 
pasch. p. 62-63. 

i ᾿Αργείων δ΄ ἐθασίλευσεν "Ἄργος ἔτη ο΄. Idem 
p. 149, B. 

k 'Exazoctbv τεσσαραχοστὸν &60euoy ἕτος ἄγων 
Ἰαχὼδ προφητεύει περὶ τοῦ Κυρίον, χαὶ περὶ τῆς 
τῶν ἐθνῶν χλήσεως διὰ Χριστοῦ. ,  χαὶ ἀποθνή- 
αχει. Chro. ρμαξοίι. n. 61-62. 


EUSEBII-'CHRONICORUM LIB. IT 


͵ - 


Abraha- Josephus Mamylus Plem- 


inus 


— — 98 MPO AED mu 


902 7A 4 

$55 T" ὅ 

' 954 19 6 

CCCLYXX anhu$ Fepre- 355 74 1 
missionis. 556 45 8 
351 76 9 

258 Tl 10 

$59 18 44 

“00 19 13 

5604 80 45 


d Centum decem an- 
norum Joseph moritur ; 
post cujus interitum He- 


Drei /Egyptiis servierunt 362 1 14 

anuis cxLiv, Fiunt autem | 565 € 15 

onmes anni, quos llebrzi 264 ó 16 

in Egypto fecerunt, ccxv; 965 4 11 

qui ab eo tempore com- 

rutantur, quo Jacob cum 

flliis suis descendit in 

f£gyptum. Post mortem $366 5 18 

joseph aliquod tempus 3567 6 19 

libere egerunt Ísraelite, 368 1 920 

sed quia iucertum est, 369 8 91 

servitute eorum comple- s 9 22 

l Φ ΄ 

catur ia du ἢ 
575 13 25 
$74 15 26 
915 44 41 
$16 15 28 


g Àuas frater Prome- 
μοὶ precipuus astrolo- 
gus fuit, qui ob erudi- 
tionen. discipline etiam 


colum sustinere dictus 579 48 || 
est.Euripides autem mon- 580 19 E. 
tem esse affirmat nubes 381 90 5 
excedentem, qui Atlas 582 21 4 
vocetur. 9583 93 5 
9584 95 6 

Trecentesimusdecimus 585 94 4 
annus repromissionis. 586 25 8 
$87 96 9 

988 $21 10 


& Σιχυωνίων ια΄ ἐδασίλευσε Πλεμναῖος ἔτη με΄. 
Sgnc. p. 109, C... 

b Αἰγυπτίων δ΄ ἐδασίλευσε Μιφρὶς ἔτη ιδ΄. Chren. 
gasch. 71, C. 

€ Gv ἕτος τῆς ἐπαγγελίας. Idem p. 63, C. 

4, Ἐπκελεύτησεν͵ Ἰωσὴφ ὧν ἑτῶν pv. Sync. p. 141, A. 

Μετὰ θάνατον Ἰωσὴφ, δουλεύουσιν 'E6palot τοῖς 
Αἰγυπτίοις ἕτερα ἔτη ρμδ΄. Τὰ δὲ πάντα τῆς ἐν Al- 
Ὑύπτῳ διατριθῆῇς τῶν Ἰουδαίων ἔτη τυγχάνει σιε΄, 
ἀριθμούμενα ἀπὸ τῆς καθόδου Ἰαχὼδ χαὶ τῶν. τού- 


ASSTR. 


$ICYON.  ARGIV.  AZGIPT. 
Argus — xvui 
nius dynastia 
Amenpophbis 


a XI. PLEMN/EUS annis xLv. 


1 46 20 
2 41 21 


b IV. MEMPHRES anbis xu. 


48 
49 
δ0 
δι 
83 
53 
δὲ 
55 


ΝΕ 
c ὦ 00-4 Q0» Ct O1 


99 20 σι ὃ» QUO »» 


SERVITUS in Agypto annis cxtiv. 


e V. MISPHARMUTBOSIS an.xxvi. 


15 60 1 
16 61 2 
41 62 $ 
18 93 4 
19 64 b 
à 8 —]1 
23 67 8 
25 9 
24 69 10 
25 10 41 


V CRIASUS an. ει. fIn. Argis primus sa- 
cerdotio functus est Cal- 

96 1 [2  lithya Pirantis filius. Α1- 
21 4 15 ter mulierem hoc voca- 
bulo Pirantis (liam dicit. 


XII. MANCHALEUS annis xxx. 


28 $ 14 
29 4 15 
90 $ 16 
δι θ 41 
923 7 48 
o5 8 19 
$4 9 90 
95 10 31 
50 114 44 
91 12 23 


«ou παίδων εἰς Αἴγυπτον. Chron. pasch. 62, C. 

e Αἰγυπτίων «' ἐδασΐίλευσε Μισφραγμούθωσις Ec 
xc. Sync. p. 74,D 

f Ko3l10u1a Πείραντος ἐν "Apyet πρῶτον lepáceuct 
«ἧς Ἥρας. Idem p. 149, B. 

g Τούτοις τοῖς χρόνοις "Acla, ὁ Προμηθέως ἀδελ- 
φὸς, ἄριστος ἀστρολόγος  διέλαμπεν, ὃς τῆς ἐπιστή- 
μῆς ἕνεχεν τὸν οὐρανὸν φέρειν πεφήμισται. Εὐριπέ- 
Unc δὲ τὸν “Άτλαντα ὄρος εἶναί φησιν ὑπεονεφές. Idem 
p. 149, D. 


T 


INTERPRETE S. HTERONYMO. 


N 


Inc C C CC C HO DD UUDDUDUEDDDUKIEMVSILIISSILGGSILLL OALHLLIHALLAULAUIGIUAMP ALL. |&íS i iQ Qe 4 4 ;436í- ——————M 
ASSYR.  SICTON.  ARGIV. JEGYPT. 


b ccc et. xx annus re- 
promissionis. 


d His temporibus Sy- 
rus fuisse perhibetur ter- 


Abraha- Servitus 
mus in 


JEgypto — leus 


xvii 


Mancha- Plem-  Criasus dgnastia 
i 


neus sphar- 


muthosis 


mmDOgmeth CEMED GUEED-enanup quami —— DAE. GEMED ἀπ Ὁ ὄπιν — σαι ancsatumm 


rigena, (al. indigena) ex. ' 


cujus vocabulo Syria no. 
men accepit. 

f JEthiopes ab Indo flu- 
mine consurgentes juxta 
JEgyptum consederunt , 
placita sibi terra. 

Trecentesimus tricesi- 
mus annus repromissio- 
ais. 


"Trecentesimus quadra- 
ge-imus annus repromis- 
sionis. 


4 
9Ψὲ 
25 


d 


26 
2 

28 
29 
90 


41 16 4 
49 47 2 
43 18 $ 
44 19 4 
45 20 5 
c XII. ORTHOPOLIS annis Lxiv. 
4 21 6 
2 23 7 
5 25 8 
4 24 9 
VH. AMENOPHIS anuis xxr. 

e llic est Amenopliis, . 
o 25 Ἢ quem quidam Memnonem 
6 28 2 putant lapidem loquen- 
7 21 $  tem;cujus statua usque 
8 28 4 ad adventum Christi so- 
9 29 5 le oriente vocem dare di- 
10 90 6  cebatur : ex tunc enim 
41 $1 7 conticuit. Hanc statuam 
12 92 8 ipse sibi posuit. 


4 XIII. SPIL/ERUS annis xx. 


«9 00 «3 Θὺ Ot ὦ. QUID »» 


* cccet τ, annus repromissionis. Eodem anno Amram genuit Moysen cum esset annorum r1xx. Erat an- 
ΠΣ srervitatis in Egypto annus τιν. | 


Ev. "Mronciov ς’ ἐδασίλευσε Τούθμωσις ἔτη 0. 
5«* Ku, apud Sync. p. 72, D. 
Ἔχ [coc τῆς ἐπαγγελίας. Chron. pasch. p. 65, A. 
χυωνίων ιδ΄ “ἐδασίλευσεν Ὀρθόπολις ἔτη ξδ΄. 


δ 


Syn p. 109, C. 


"ούτοις τοῖς χρόνοις Σῦρος ἱστορεῖται γεγονέναι 


Yo ww οὗ ἐπώνυμος ἡ Συρία. Idem p. 150, A. 


€ Διγυπτίων ζ΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αμένωφις ἔτη λα΄. Οὖ- 
Ὥς ὁ Μέμνων εἶναι νομιζόμενος, xat φθεγγόμενος 


λίθος. Euseb. apud. Sync. p. Ἴ3, D. 

[Αἰθίοπες ἀπὸ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἀναστάντες πρὸς 
τῇ Αἰγύπτῳ ᾧχησαν. Sync. p. 151, C. 

g ᾿Ασσυρίων ιγ΄ ἐδασίλευσε Σφαῖρος ἔτη x0. Idem 
p. 125, B. 

ἢ τν' ἔτος ἐπαγγελίας. Chron. pasch. p. 65, B. 

Τούτῳ τῷ o' ἕτει τῆς ἑαυτοῦ ἡλικίας Αμρὰμ γεννᾷ 
τὸν Μωῦσῆν, Ibidem. 


283. 


Abraha- Servitus 


EUSEBII CHRONIGORUM LIB. II 


AS8$YR. — SICYON., 


9514 


4 — - — 


ARGIV. — £GYPT. 


xvii 


mus in — Spherws Orihinpo- Criasüs dynastia 
JEgypto Ameno- 
« phis 
496 — 65 — 148 ὃ. 50 96 Epidaurus civitas con 
427 66 19 οἱ 51 27 dita est. 


b XIV. MAMYLUS alter an. xxx. 


429 68 1 

4350 69 
491 10 ó 
4359 7A 4 
435 12 ὅ 
454 79 — 6 
x annus Moysi; repro- 455 7À 7 
missionis autem ad Abra- 436 19 8 
ham cccix. 431 - 16 9 
438 11 10 


CCCLXX 2onnus repro- 
missionis. 


[ ccc et Lxxx. annus 


a Quidam scribunt Pro- 
metheum, Epimetheum, 
et Atlantem fratrem Pro- 
methei, et Argum cunc- 
ta cernentem, et lo filiam 
Promethei, his fuisse tem- 
poribus : alii vero atate 


99 δ᾽. 39 
c Yl. PHORBAS 


an. xxxiv. Cecropis ; nonnulli ante 
Cecropem an. Lx, sive xc. 
94 1 30 
σὺ 4 
d VIII. ORUS annis xxxvii. 

50 o 4 
57 4 4 
98 5 5 
99 6 4 
40 ri 5 Regnavit in Tlicssalia 
δι 8 6 primus Hamnon. 
49 9 7 
43 10 8 e Phorbas Rliodum ob- 
44 14 9  tinuit. 


llercules primus, qui 
fertur Antzeum lucte vi- — 
cisse certamine. 


45 18 10 


51 18 16 
52 19 47 
53 18 Primus quadrigam jua- 


xisse fertur Trochius. 


Xanthus Triopa Les- 
bum condidit. 

In Creta regnavit. Cy- 
60. 47 95 den. 


g XV. SPARJETHUS annis xxxix. 


reproniissionis. 456 95 928 
457 96 99 
458 97 90 
459 98 1 
400 99 2 


63 20 28 
64 31 29 


Atheniensium regni principium. His temperibug in Acta, quz nune AUica. nuncupatur, regnayit Ce- 
€rops, qui οἱ diphyes, annis L. Cecrope regnante primum in arce oliva orta est : et ex Minerve nomine, 
qux Grzce dicitur ᾿Αθηνᾶ, Athenz nuncupatz. À Cecrope usque ad primam olympiadem numerantur 
reges Xv! ; principes vero quos mors tantum finiebat x1; sub quibus apud Graecos multa miranda fabu- 
lose narrautur. Dicebatur autem Cecrops diphyes eive ob longitudinem eorporis, sive idcirco quod cum 
esset /Egyptius, utramque linguam sciebat. Prinus Cecrops bovem immolans Jovem appellavit, et Ce- 


«ropia regio ab eo nuncupata est. 


, 4 Περὶ Προμηθέως δὲ καὶ Ἐπιμηθέως τὸ αὐτὸ δια- 
φόρω;ς ἱστοροῦσιν, καὶ Ἄτλαντος, καὶ Ἰοῦς τῆς Προ- 
φμηθέως θυγατρὸς, xaX "Apyou πανόπτου " οἱ μὲν γὰρ 
ὅτι χατὰ Κέχροπα τὸν διφυῇ γεγόνασιν, οἱ δ᾽ ὅτι πρό- 
«εοον ἕτεσι ξ΄, ἄλλοι δὲ L'. Sync. p. 150, A. 
b "Λασυρίων ιδ' ἐδασίλουσε Μάμνλος ἔτη λ΄. Idem 
p. 125, B. 


€ ᾿Αργείων ς᾽ ἐδασίλευσΞ Φοοδᾶς £v. x5. Idem 


p. 152, A. 

d Αἰγυπτίων η΄ ἐδασίλευσεν ὮὯρος ἔτη λζ΄, ἐν ἄλλῳ 
)n. Euseb. apud. Sync. p. 72, D. 

e Φορδᾶς Ῥόδου ἐχράτησεν. Sync. p. 152, A. 

f x ἔτος ἐπαγγελίας, Chron. pasch. p. 65, D. 

g ᾿Ασσυρίων tz! ἐδχσίλευσεν ἔτη 30 Σπαραέθως. 
Sync. p. 125, C. 


985 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 


980 


MC ————————5Á''''Y!"!OÓ € n DnOES——————————É————————————————————— ,—nA'!"——— 


HEBR. ASBYR.  8ICYON — ARGIV. ATHEN.  EGYPT. 
Abraha- Servitus (XVI 
Inus in Sparse- Marathe- Phorbes Cecrops dynastia 
JEgypto thus nius diphyes  Orus 
a XIII. MARA- δὶ. CECROPS diphyes annis L. 
THONIDS an., 
xxvi. 
461 100 $ 1 92 1 40 Tricesimo quinto 
402 101 4 2 55 Ε 91 anno Moysi Cecrops 
465 102 6 9 94 $ 92 regnabat in Attica. 
c VII. TRIOPAS 
- annis XLvill. 
464 103 6 4 4 4 23 
465 104 1 5 2 ὃ 94 


d cccLxxxx annus repromissionis, Moysi xz. Moyses, reliclis /Egyptiorum doctrinis, in deserto tempe- 
ramtiz virtute ad acumen intelligentiz semet exercebat. 


4668 105 8 
461 106 9 
468 101 10 
469 108 14 
470 109 18 


9 


o5 
906 
904 
e IX. ACHENCHERES 
annis Xii. 
1 
4 


Θὲ. οἱ 
oc «1 99 


9 
10 


θ 
17 


f Curetes et Corybantes Cnoson condiderunt, qui modulatam et inter se concinentem in armis saltatio- 
hem repererunt. Isti famuli Matris magnz fuisse dicuntur. 


41 110 15 

472 111 14 

418 419 1ὅ 

474 115 16 

9 Cb annusrepro- 475 114 17 
MiSSioniset Moysi L. 410 115 48 
471 416 19 


8 44 δ 

9 12 4 

10 1$ 5 

41 14 6 

123 15 17 h Musicus Euct»i 
5 13 16 8 et nymphe ἢἤϊίυς 

14 17 9  agnoscebatur. 


£ Deucalion apud eos regnare orsus qui circa Parnassum montem demorabantur. 
k Diluvium quod sub Deucalione in Thesealia, et incendium quod sub Phaethonte in Ethiopia factum 
e$', et alie multe pestilenti locales, ut Plato memorat, fuerunt. 


48 4 20 
479 4148 91 
480 — 119 29. 
481 4190 a5 


8 Σιχυωνίων cq &6ao0eoce Μαραθώνιος ἕτη κη΄. 
Sync. p. 494, B. | 
ὃ Kéxgoj ὁ διφυὴς τῆς τότε ᾿Αχτῆς, νῦν δὲ ᾿Αττι- 
Χῆς, ἐῤασίλευσεν ἔτη v, διὰ μῆχος σώματος οὕτω 
χαλούμενος, ὥς φησιν ὁ Φιλόχορος, ἣ ὅτι Αἰγύπτιος 
ὧν τὰς δύο γλώσσας ἡπίστατο' οὗτος ἀπὸ τῆς ᾿Αθη- 
γᾶς τὴν πόλιν ᾿Αθήνας ὠνόμασεν" ἐπὶ αὐτοῦ ἡ ἐν τῇ 
ἀχρογρέλει ἐλαία πρώτως ἐφύη " ἀπ᾽ αὐτοῦ δὲ Kexpo- 
δία ἢ χώρα ἐκλήθη“ οὗτος πρῶτος βοῦν ἐθυσίασε καὶ 
Ζῆνα. προσηγόρευσεν, ὥς τινες" ἀπ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ πρώ- 
ἣν ὀλυμπιάδα βασιλεῖς tc', ἄρχοντες δὲ διὰ βίον ια΄, 
Ex. jr. Hem p. 155, A-B. 
€ ᾿Αργείων ζ΄ ἐδασίλευσε Τριόπας ἔτη λη΄. Synie. 
182, 4, 
d τὰν ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. Τούτῳ τῷ ἔτει Μωῦσῆς 
«ὡς ἐν Αἰγύπτῳ χαταλιπὼν διατριθάς, χατὰ τὴν ἔρη- 
μὸν ἐφιλοσόφει. Chiron. pasch. p. 65, C. 


48. 15 18. 10 
19. 16 19. 11 | lo Inachi flliz 
20. 41 20. 12  mistus est Jupiter, 
quam et in bovem 
m X. ATHO- convertit; unde et 
RIS an. 1x. Bosporus appellatus 
est, idest bovis trans- 
21 18 24 4 dus. 


e Αἰγυπτίων 0' ᾿Αχενχέρσης ἔτη ιδ΄. Eueeb. opud 
Sync. p. 72, D. 

[ Kougntt; xal Κορύδαντες Κνῶσον ᾧχησαν, ol 
ἐν ὅπλοις εὔρυθμον χίνησιν εὑρόντες. Sync. p. 150, A. 
, 8, ν' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. Chron. pasch. p. 64, C. 

h Μουσιχὸς 6 Εὐχταίου xai νύμφης ἤχμαζεν. Sync. 
p. 155, C. 

i Δευχαλίων βασιλεύειν τῶν χατὰ Παρνασσὸν fio-- 
ξατο. lbidem. ἷ 

k Ὁ ἐπὶ Δευχαλίωνος χαταχλυσμὸς tv Θεσσαλίᾳ, 
καὶ ὁ ἐπὶ Φαέθοντος ἐμπρησμὸς ἐν Αἰθιοπίχ" πολλαὶ 
xai ἄλλαι γεγόνασιν Ἕλλησι τοπιχαὶ φθοραὶ, ὡς Πλά-- 
τῶν ἐν Τιμαίῳ. Idem p. 151, B. 

| Κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους μυθεύονται Ἕλληνες 
μιγῆναι τὸν Δία τῇ θυγατρὶ Ἰνάχου, ἣν καὶ βοῦν. 
ἐποίησεν, ἀφ᾽ ἧς ὁ Βύσπορος ἐχλέθη. Sync. p. 126, B, 

m Αἰγυπτίων v ΓΛθωρις ἔτη θ΄. Euseb. apud Sync. 
p. 12, D. 


EUSEBII-CHRONICORUM LIB. II 


* 


281 
HEBR. ASSYR.  SICYON.  £RGIV. ATHEN.  JEGYPT. 
Abraha- Servitus xvi 
' Tus in Spa - Maratho- Triopas Cecrops dynastia 
JEgypto thus nius diphyes Athoris 
i82. — 1934 ὦ 22 — 19 43 4 ^ 
a Cecrops in Eubca Athenas civitatem, quse et Diadz, condidit; quam urbem Euboici Orchomenon 
appellaverunt. 
6 Chaldaei contra 483 192 25 $5 20 25 $5 c AbHelenoDeuca- 
Phanices dimicant. 484 193 96 24 21 94 4 lionis et Pyrrhz tílio 
d Judicium Neptuni 485 194 27 25 23 25 δ Greci Hellenes nun- 
et Minerve de con- 486 195 928 96 95 26 6  cupati sunt; et terra 
tentione regionis a- 487 126 29 27 24 27 4  quseanteActe, sub co 
pud Cecropem fuisse 488 121 $0 28 25 28 8 Attica vocata, a filia 
coufingitur. Cranai regis Athe- 
e XIV. MARATHIUS annis xx. niensium: quz dicta 
est Altis post hoc. 
489 128 31 1 26 29 9 


f XY. CBENCHERES annis xvi. 


g Iste est Pharao Chencheres qui contradixit per Moysen Deo, atque mari Rubro obrutus est. Post 


quem regnavit ZEgyptiis Acherres Pharao. 


490 199 52 9 97 90 1 
491 130 93 9 98 51 4 
499 151 94 4 99 59 8 
493 132 95 B 90 δῷ 4 
494 133 96 6 $1 94 δ᾽ 
hcccc et xx annus 495 134 91 7 903 95 6 í Corinthus condi- 
repromissionis. 496 135 98 8 35 56 7 ta,quz prius Ephyra 
491 41956 99 9 94 91 ἃ dicebatur. 
k XVI. ASCATADES annis σε. 
498 1517 4 10 95 98 9 


| Secundum nomnullos Io in Agyptum profecta, et ibi Isis nuncupata; qui nupta postea Telegono 
Epapbum genuit, quem ZEgyptii Orum nominaverunt, Greci Epaphum. 


499 138 4 

m Apollinis Delii 500 159 δ 
templum ab Erysi- 501 140 4 
clitiune primum fa- 502 144 b 
bricatum. 505 142 6 
504 143 1 

505 144 8 


20 99 10 
31 40 44 
58 M 44 
59 44 45 
409. A43 44 
M m 48 
n 45 16 


n Quadringentesimus et tricesimus annus repromissionis, qui et octogesimus annus Moysi. Moyses in 
monte Sina divino fruitur aspectu, qui Lxxx annum agens dux itineris ἐς ZEgypto Hebraeorum gentis 
efficitur, legem eis in eremo tradens per annos xL. Ab hoc loco usque ad Salomonem et zdificationem 


templi numerantur anni CCCCLXXX. 


a Κέχροψ ᾿Αθήνας, τὰς xai Διάδας, ἐν Εὐδοίᾳ ἔχτι- 
σεν. Εὐδοεῖς δὲ ταύτην Ὀρχομενὸν μετωνόμασαν. 
Sync. p. 155, C. 

b Χαλδαῖοι κατὰ Φοινέχων ἐστράτευσαν. Ibidem. 

c ᾿Απὸ δὲ “Ἕλληνος τοῦ Δευχαλίωνος Ἕλληνες ol 
Τραιχοὶ χαλοῦνται. Sync. p. 157, C. 

d Ἢ τῶν θεῶν χρίσις Ποσειδῶνος xat ᾿Αθηνᾶς ἐπὶ 
Κέχροπος μυθεύεται “Ἕλλησι περὶτῆς χώρας. Ibidem. 

e Σιχνωνίων ιε’ ἐδασίλευσε Μαράθιος ἔτη x'. Idem 
p. 124, B. 

[ Aivorsloy τα’ Χεγχέρης ἔτη «c. Euseb. apud 
Sync. p. 72, D. 

g Κατὰ τοῦτον Μωῦϊσῆς τῆς ἐξ Αἰγύπτου πορείας 
των Ἰουδαίων ἡγήσατο. Μόνος Εὐσέδιος ἐπὶ τούτον 


λέγει τὴν τοῦ Ἰσραὴλ διὰ Μωῦσέως ἕξοδον, μηδενὸς 
αὐτῷ λόγον μαρτυροῦντος, ἀλλὰ καὶ πάντων ἐναντιου- 
μένων ὡς μαρτυρεῖ. Sync. p. 72, D. 

h vx' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. Chron. pasch. p. 64, D. 

i Κόρινθος ἡ πάλαι Ἐφύρα κχαλουμένη ἐχτίσθη. 
Sync. p. 152, D. 

k ᾿Ασσυρίων ιζ΄ ἐδασίλενσεν ᾿Ασχατάδης ἔτη Av. 
Idem p. A41, A. 

ἰ Ἰὼ εἰς Αἴγυπτον ἐλθοῦσα χατά τινας, f, xal 
Ἴσις προσηγορεύθη. Idem p. 152, C. 

m T$ ἐν Δήλῳ ἱερὸν ᾿Απόλλωνος Δηλίου ὑπὸ "Epu- 
αίχθονος νἱοῦ Κέχροπος ἱδρύνθη. Idem p. 185, C. 

᾿ Μωῦσῇς θεοφανείας ἐπὶ τοῦ Σιναίου ὄρους ἠξιοῦτο. 
υλ' ἔτος τῆς ἐπαγγελίας. Chron. pasch. p. 64, D. 


29] 


EUSEBII CHRONICORUM LTB. 11 


292 


HEBR. ASSTR. 


8ICYOR. 


ARGIV.  ATHEM. — EGYPT. 


Abraha- Moyses ' Astata- EchyreusCrotopus Amphi- xv: 


mus ctyon dynastia 
Cherres 
91 16 9ὲ 45 40 3 8 


a Deucalionis filius Dionysius, verum non ille Semelz fllius, cum in Atticam pervenisset, hospitio re- 
ceptus a Semacho, (ili: ejus caprez pellem largitus est. . 


Danaidum res. 


029 24 23 21 


f Lacedaemoniorum 
civitas condita a La- 
ceduemone Semel fi- 
io. 

g Erichthonius rex 
Atheniensium  Vul- 
cani et Minerva di- 


citur filius, qui ab 
Homero Erechtheus 
vocalur. 


| Danaum regem 
suum ejecerunt A:gy- 
ptii , ratrique ejus 
Egypto tradiderunt. 
JEgyptus us prius n" 
Acria. dicebatur, ab 


AEgypto tunc sibi re-. 538 99 1 
gnante nomen acce- 539 94 9 
pit, secundum quos- 540 95 o 
damlistoriographos. δέϊ 96 4 96 
542 51 5 
545 $8 6 


α Κατὰ ᾿Αμφιχτύονα, τὸν Δευχαλίωνος υἱὸν, τινὲς 
φασι Διόνυσον εἰς τὴν ᾿Αττιχὴν ἐλθόντα ξενωθῆναι 
Σημάχῳ, καὶ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ νΞΘρίδα δωρήσασθαι" 
ἕτερος δ᾽ fjv οὗτος ix Σεμέλης. Sync. p. 151, C. 

b Τὸ ἐν Δήλῳ ἱερὸν ᾿Απόλλωνος Δηλίου ὑπὸ Ἐρυ- 
σίχθονος υἱοῦ Κέχροπος ἱδρύνθη. Idem p. 155, C. 
΄ ς Αἰγυπτίων ιγ΄ ἐδασίλευσεν 'Appke 6 καὶ Δαναὸς 
ἔτη ε΄. Euseb. apud Sync. p. 15, A. 

d "Ἔπαφος Ἰοῦς τῆς δευτέρα; ἐδασίλευσεν Αἰγύ- 
«του, καὶ Μέμφιν ἔχτισεν. Sync. p. 152, C. 

e ᾿Αθηναίων δ᾽ ἐδασίλευσεν Ἐριχθόνιος ἔξη ν΄. 
ldem p. 151, D. 

[Λακεδαιμονία ἐχτίσθη ὑπὸ Λαχεδαίμονος τοῦ ix 
Σεμέλης (ed. Μεσσήνης). Ibidem. 

9 Ἐριχθόνιος Ἡφαίστον, ὁ παρ᾽ Ὁμήρῳ Ἐρε- 
X053 ἐστιν. Ibidem, 


Ed 
s 
PUE 


11 $ 9 
12 4 10 
15 δ 11 
44 6 12 b Templum Dcelii 
15 17 18 constructum ab Ery- 
16 8 14  sichthone filio Ce- 
47 9 45  cropis. 

c XIV. ARMAIS, qui el 

DANAUS, an. v. 

18 40 ε d Epaphus filius lo 


et Jovis Memphim ci- 
e IV. ERICHTHO- vitatem condidit cum 
NIUS annis L. in secunda /Egypto 


regnaret. 
19 4 
90 9 9 
91 9 4 h Arcas filius Jovis 


et Callisto, elasgis 
i IX. STIENELUS annis xi.in ditionem redactis, 


regionem eorum Ar- 

1 4 δ  cadiam nuncupavit, 
k XV. RAMESSES, qui et 

AEgyptus, annis Lxviit, 


XVII. AMYNTAS annis xtv. 


9 5 λ 
3 6 9 
" . 7 5 
5 8 4 
6 9 5 n Dardanus condi- 
7 10 6 dit Dardaniam. 
8 44 1 
9 12 8 
10 15 9 
41 44 10 


h ᾿Αρχὰς ὁ Καλλυστοῦς xal Διὸς υἱὸς, Πελασγῶν 
κρατήσας, ᾿Αρκαδίαν τὴν χώραν μετωνόμασεν. Idem 
p. 158, A. 

i ᾿Αργείων 0' ἐδασίλευσε Σθένελος Exvn ια΄. Idem 
p. 152, B. 

k Ῥαμεσσῆς, ὁ καὶ Αἴγυπτος χαλούμενος, 66acl- 
λευσεν Αἰγύπτου ἕτη ξη μετονομάσας τὴν χώραν 
Αἴγυπτον τῷ ἰδίῳ ὀνόματι, ficte πρότερον ᾿Αερία ἐλέ- 
γετο. Idem p. 155, C. 

{ ᾿Αρμαῖος, ὁ xai Δαναὸς, φεύγων τὸν ἀδελφὸν 
Ῥαμεσσῆν, τὸν Αἴγυπτον, ἐχπίπτει τῆς xav! Αἴγυ- 
mtoy βασιλείας αὐτοῦ. Idem p. 155, B. 

m ᾿Ασσυρίων ιζ’' ἐδασίλευσεν ᾿Αμύντης ἔτη με΄. 
Jdem p. 141, A. 

n Δάρδανος ἕχτισε Δαρδανίαν. Idem p. 158, A. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. 1l 


295 
HEBR. ASSYR.  SICYON.  ARGIV. ATHEN.  EGIPT. 
Abraha- Jesus Amyntas Corax Danaus Erich- xvin » 
mus thonius dynastia 
Ramesses 
6 — 30 948  — 3 292 ὅδ ὅ8  aEuroprüliePho- 
566 21 49 ὅ 25 91 99 nicis mistus est Ju- 
b Templum Delphis 567 23 20 4 24 28 94 piter, quam postea 
a Phlegya incensum 568 25 91 5 25 $9 9D — Ásterius Cretensium 
dicitur. 569 24 22 6 26 40 96 ΤῈΣ uxorem acci- 
570 25 99 17 91 41 97 piens, Minoem ex ea 
€ In Creta regna- 57] 26 9 8 38 42 98 et Rhadamanthum et 
vit Asterius. 83 01 ὃ 9. 39 4. 9 


d Post mortem Jesu 
Gothoniel, secundum Judaeorum traditiones. 


rum qui in Achaia 
sunt. 


a Εὐρώπῃ τῇ Φοίνιχος μυθεύεται Ζεὺς μιγῆναι" 
αὕτη δὲ ἣν ᾿Αστερίου τοῦ Κρητῶν βασιλέως γαμετὴ, 
ἐξ ἧς ἔσχε τρεῖς υἱοὺς, Μίνωα καὶ Ῥαδάμανθον, xat 
Σαρπηδόνα. Sync. p. 152-152. 

b Τὸ ἐν Δελφοῖς ἱερὸν ἐνεπρήσθη ὑπὸ Φλεγύου. 
Idem p. 152, D. 

c Κρητῶν ἐδασίλευσεν ᾿Αστέριος. Idem p. 152, B. 

d Μετὰ τελευτὴν Ἰησαῦ κρατοῦσιν Ἑραίων ἀλλό- 
φυλοι ἔτη η΄, ἃ συνάπτεται τοῖς τοῦ Γοθονιὴλ, χατὰ 
«ὰς Ἰουδαίων παραδόσεις. Chron. pasch. Ἴ8, A-B. 

e 'E6palov τὴν ἀρχιερωσύνην τρίτος διεδέξατο Φι- 
γεές. Ibidem. 

[᾿Αθηνάΐων ἐδασίλευσεν € Πανδίων ἔτη α΄, Τού- 


* 


Sarpedonem procrea- 
vit. 


^V 


subjectos tenuerunt lHebrzos alienigenz annis vii, qui. eonjunguntur temporibus 


JUDEX GOTHONIEL annis x. 

Judaeorum primus 573 4 56 10 40 4 40 m 
judex Gothoniel ex 574 9 51 44 51 45 M 
tribu Jude annis x1. 515 ὅ 58 44 22 46 42 

576 4 99 13 93 41 43 
571 b 40 14 $4 48 44 

e Apud Hebreos 578 6 41 15 $5 49 45 
pontificatum | susce- 579 1 42 16 $6 50 46 
pit Phinees. ' 

[ V. PANDION an. xt. 
580 8 43 41 51 4 . 41 Pandion filius Eri- 
584 9 44 18 o8 2 48  chthonii, cujus filise 
582 10 45 19 99 $ 49  Procneet Philomela. 
g XVIII. BELOCHUS annis xxv. 

Belochi filia At- 583 11 1 90 | 40 4 50 h Apud Argos sa- 
. tossa, quz? et Semi- 581 19 2 94 44 5 δὲ — cerdotio functa est 
ramis appellata, reg- 585 43 $ 44 42 6 58  Hypermuestra, Danai 
nat cuin patre annis 586 14 4 25 43 1 bo filia, qus» pepercit 

vil. 587 15 b 24 44 8 54  Lynceo. 

k Cadmus regna- 588 16 6 25 45 9 55 i Rhadamanthus 
vit Thebis, ex cujus 589 11 17 26 46 10 56 εἰ Sarpedo reges Ly- 
filia Semele natusest 590 48 8 27 41 41 δῚ ciorum. 

Dionysus, id est Li- 591 19 9 28 48 12 58 [ Europae raptus. 
ber pater. Sub quo 592 90 10 49 49 13 59 m Meluset Paphus, 
et Linus Thebseus 593 21 4 90 50 44 60 et Thasus. et Czllista 
musicus fuit Theb:xo- urbes conditae. 


του θυγατέρες Πρόχνη xat Φιλομήλα. Sync. p. 157, D. 

9 ᾿Ασσυρίων t ἐδασίλευσε Βήλοχος ἔτη χε΄. Idem 
p. 147, A. | 

h Ἐν "Apyet ἱεράτευσεν Ὑπερμνῆστρα Δαναοῦ. 
Idem p. 151, A. 

i Ῥαδάμανθος καὶ Σαρπηδὼν Λυχίων ἦρχον. Idem 
p. 158, B. 

k Κάδμος θηδαίων ἑδασίλευσεν, οὗ τῆς orange 
Σεμέλης υἱὸς ὁ Διόνυσος. lbidem A. 

[ Εὐρώπης ἀρπαγῆ. Ibidem E. 

m Mio; xaX Θάσος, καὶ ᾿Αλχίσθη ἐχτίσθησαν' ναὶ 
Ἡάφος. Ibidem C. 


191 INTERPRETE S. HIERONYMO. 9n8 
ta ac$ E a EE i HÀ ——9 MÀ a — B ——————————————Á— e 
BEBR. ASSYR.  SICYON.  ARGIV. ATBEN. EGYPT. 
Abraha- Gothoniel Belochus Epopeus Lynceus Pandion — xvn. 
mus judex dynastia 
Rainesses 
a XVII. EPO- ὁ XI. LYN- 
PEUS an.  CEUS 
xxxv. — Annis XLI. 
504 22 12 1 ; 15 61 c Bithynia condita 
995 25 15 2 2 16 62 a Phoenice, qua pri- 
596 24 14 9 9 11 65 mum Mariandyna vo- 
591 25 15 4 4 18 64  cabatur. 


«f Linus Thebzus et Zethus et Amphion in musica arte clarescunt. 


e Wi digiti, quos dicunt Graci Daclylus, his temporibus erant, qui ferrum repererunt. 


598 96 16 9 5 19 65 

599 21 11 6 6 20 60 

f ^v»phion et Ze- 600 28 48 1 1 21 61 

Ua us 5 Thebis regna- — 601 29 19 8 8 22 68 

bzss»t, qui sunt in 
Acha»i. g XVI. AMENOPIIIS annis xt. 
J& in Dardania re- 602 30 20 9 9 25 1 i Ea que de De- 
gi»zbit Erichthonius | 603 3! 21 10 10 24 2 metra, quam Isidem 
filsuss Dardani. 604 32 22 41 14 23 3  esseaiunt , et Danae, 
& Minos filius Eu- 605 35 233 12 12 26 4 ex qua Perseus na- 
ropa regnat in Creta. 606 “1 91 15 ᾿ 13 27 5 scitur, dicuutur, his 
607 95 2» 14 14 28 6 [uerunt gesta tempo- 
. ribus, et qua? de ea 
| XIX, DALEPARES annis xxx. fabule dicet. 

608 26 | 15 15 29 ri 
609 31 2 16 16 90 8 m Ephyra, que 
* Harmonia rapta. 610 28 3 11 117 “ἢ 9  nuncCorinthus voca- 
ἃ Cadmo. 611 39 4 18 18 52 10 tur, a Sisypho con- 

dita. 


o Eleusine Celeus regnavit, cozvus Triptolemo, quem Philochorus ait longa navi ad urbes accedentem 
Outribuisse frumenta: et ob id dedisse suspicionem quod navis ejus serpens penüatus fuerit. Est (figura 


Que possit recipi. 
642. 40 b 19 


19 Es ι 


Post Gothoniel Hebrzos habuere subjectos alienigenze annis xvir, qui copulantur temporibus Aod, 


secundum Judzerum traditiones, 
9 AODUS anuis Lxxx. 


615 1 6 90 
614 2 “ἢ 21 


, ἐμνωνίων εξ ἐδασίλευσεν Ἐποπεὺς ἕτη λε΄, Sync. 
P. *2À, B. 

qu ov ια΄ ἐδασίλεναε Αυγχεὺς ἔτη μα΄. Idem 
Ῥ. 399, D. 

€ Βιθυνίᾳ ἐκτίσθη ὑπὸ Φοίνιχος, fj πρὶν Μαριανδυνὴ 
χαλουμέγη, Idem p. 158, C. 

d My xav ᾿Αμφίων καὶ Ζῆθος λυρικοὶ Θηδαῖοι καὶ 
βου πουργοὸὶ ἐγνωρίζοντο, ὥς τινες" ἄλλοι δὲ μετὰ 
ταῦτα, lbidem, A | 

€ "dato, Δάκτυλοι σίδηρον εὑρόντες, χατὰ τούτους 
151). ldem p. 158, C. 

[Ἀμφίων καὶ Ζῆθος θηδαίων ἑξασίλενον. Ibidem. 

4 Αἰγυπτίων ις΄ ἐδασίλευσε Μένωυφις ἔτη μ΄. Eu- 
seb. apud Sync. p. 15, A. 

4 Δαρδανίας Ἐριχθόνιος Δαρδάνου ἐθασίΐλενσεν. 

$yyc. p. 158, B. 
ParRnot. XXVII. 


20 $4 12 
21 25 135 


i Τὰ χατὰ Δήμητραν, ἦν τινες Ἴσιν φασί. Καὶ τὰ 
περὶ Δανάην, ἐξ ἧς ὁ Περσεύς. Idem p. 161, D. 

k Μίνως Κρήτης ἐδασίλευσεν, ὁ Ευρώπης. [dem 
p. 158, B. 

ὁ ᾿Λασυρίων ιθ’ Βαλετόρης ἔτη λ΄. Idem p. 147, A. 

m "Eoupa fj νῦν Κόρινθος ὑπὸ Σισύφου ἐχτίσθη. 
ldem p. 158. 

n 'Δρμονία ἡρπάγη ὑπὸ Κάδμου. lbidem. 

0 Ἐλευσῖνος πόλεως Κελεὸς ἐδασίλευσε, xaü' ὃν 
Τριπτόλεμος 7v: 6v φησιν ὁ Φιλόχορος μαχρῷ πλοίῳ 
προσδαλόντα ταῖς πόλεσι τὸν αἴτον διδόναι" ὑπονοεῖ» 
σθαι δὲ πτερωτὸν ὄφιν εἶναι τὴν ναῦν" ἔχειν δέ τι καὶ 
τοὺ σχήματος. ldem p 158, D. 

p Ἐδούλευσαν υἱοὶ ἔτη τη"... "Hp£s «oU λαοῦ 
᾿Αὠδ, Chron. pasch. p. 58, D. 


EUSEBII CIIRONICORUM LIB. fl 


99) 300 
HEBR, ASSYR.  SICYONM.  ARGIV. ATHEN. ΖΟΥΡΤ. 
Abraba- Aodus Balepares Epopeus Lynceus Pandion  xvuir 
mus judex dynastia 
Ameno- 
phis 
615 8 99 329. 56 Wu 


$ 
4 9 925 25 91 15 
617 ὅ 10 24 24 98 16 


a Cadmiacivitas con- 
618 11 925 95 99 17 


dita, et Side in Cili- 


cia. 


δ Fabula Proserpinz, quam rapuit /Edoneus, id est Orcus rex Molossorum, cujus canis ingentis ma- 
gnitudinis, Cerberus nomine, Pirithoum devoravit, qui ad raptuin uxoris ejus cum Theseo venerat ; quem 
et ipsum jam in mortis periculo constitutum adveniens Hercules liberavit, et ob id quasi ab inferis re- 
ceptus dicitur, ut scribit Philochorusin Atthidis libro secundo. 


c Pelops apud Ar- 619 1 12 26 26 40 18 
gos regnavil annis 
Liv [4]. Lxi], a quo d VI. ERECHTHEUS annis t 
Peloponnesus vocata. , 
llic Pandionis fllius, 620 8 15 97 977 4 19 € Achaia ab Acheeo 
ἃ quo copere my- 621 9 14 28 28 2 20 condita. 
steria. 622 10 15 29 29 9 21 
625 41 16 90 90 4 21 
624 12 4Ἴ 31 δὲ δ 25 
f Dionysus, qui latine dicitur Liber pater, nagcitur ex Semele. 
625 15 18 52 δῷ 6 24 
g Erechthei filiam — 626 14 49 93 93 17 95 
Boreas Ástmei filius 627 15 20 δι 54 8 26 
628 16 21 δῦ 35 9 27 


Thrax rapuit; quem 
fabula ventum aqui- 
lonem fuisse con(in- 
gii, quia aquilo bo- 


reas Grace dicitur. 629 41 22 
Sub hoc Erechtheo 2630 18 25 
ct mysteriaceeperunt 651 19 24 
Athenienses. 3 DU $25 
21 26 

634 22 21 

655 925 98 


h XVUIIl. LAOMEDON annis xL.- 


Ea quz de Perseo 
dicuntur, hoc tenmipo- 
re facta fuerunt. 


Q3» ὧὲ ὧν UND .»» 
οἵ 
e 
"ἂν 
ot 
eo 
fm 


i Xll. ADAS annis xxxii. 
7 4 16 54 


k Secundum quorumdam opinionem bac ztate Phrixus cum Helle sorore sua fugiens insidias nover- 
cales, visus est per mare vehi ab ariete velleris aurei. Fuit autem ei navis parata fugienti, cujus insiyne 
aries erat. Porro Pale phatus affirmat Arietem vocatum nutritorem, per quem liberatus sit. 


a Καδμεία ἐχτίσθη xa Σίδη ἐν Κιλιχίᾳ. Sync, 
p. AA, D. 

b Kópnc ἀρκαγὴ Περδεφόνης ὑπὸ ᾿Αἰδωνέως τοῦ 
Μολοσσῶν βασιλέω;, ὃς εἶχε κύνα παμμεγέθη τὸν λε- 
γόμενον Κέρδερον, ᾧ τὸν Πειρίθουν ὕστερον διεχρή - 
cato παραγενόμενον ἐφ᾽ ἁρπαγῇ τῆς γυναιχὸς ἅμα 
Θησεῖ. θησέα δὲ παρατυχὼν Ἡραχλῆς ἐῤῥύσατο μέλ- 
λοντα συνδιαφθείρεσθαι τῷ Πειρίθῳ. Διὰ δὲ τὸ xiv 
δύνου προῦπτον Ἐξ "Abou νομίξεται Θησεὺς ἀνεληλυ- 
θέναι, ὡς Φιλόχορος 
Idem p. (58, 6. ᾿ 


c Τὸν Πέλοκά τινες οὐ μόνον ᾿Αργείων καὶ Moyr- 


νῶν ἱστοροῦσι βασιλεῦσαι, ἀλλὰ καὶ πάσης tfc Πε}ο» 
φᾳοννήσου. Idem p. 160, C. 

4. ᾿Αθηναίων ς΄ ἐδασίζευσεν Ἐρεχθεὺς Ecr ν΄. Idem 
p. 161, A.. 


ἱστορεῖ ἐν ᾿Ατθίδος tavolo. 


e 

e "Ayata ὑπὸ ᾿Αχαιοὺ Exxlo0n. Idem p. 15s, D. 

[Διονύσου γένεσις &x Σεμέλης. Ibidem D. 

g Ἐρεχθέως θυγατέρα Βορέας υἱὸς ᾿Αστραίου Θρὰξ 
ἥρπασεν Ὡριθνίαν᾽" ὁ δὲ Ῥῦθος τὸν ἄνεμον, ὡς δι- 
λόχορος ἐν τῷ δευτέρῳ φησίν. Ἐπὶ τούτου 65 κοὶ τὰ 
λεγόμενα μυστήρια ἤρξαντο. Tdem p. 161, A. 

h Σιχνωνίων ιη΄ ἐδασίλευσε Λαομέδων ἔτη μ΄. Idem 
p. 124, B. | 

d ᾿Αργείων ιδ΄ ἐδασίλευσεν "Abag ἕτη xy. Hen 
,p.. 155, D. 

k Κατὰ τούτους Φρίξος, ὃς ἔδοξέ τισιν ὀχεῖσθαι ἐπὶ 
χρυπομάλλῳ xgup, ἅμα τῇ ἀδελφῇ Ἕλλῃ φεύγων 
μητρυιὰν ἐπιδουλεύουσαν, εὐτύχησε πλοίον, ᾧ τὸ πα- 
ράσημον κριὸς ἦν. Ιαλαίφατος δὲ Κριόν φησι κᾶ- 
λεῖσθαι τὸν σώσαντα αὐτοὺς τροφέα. Idem p. 161, ἢ, 


363 EUSEBII CHRONICORUM L1D. fi - 
: e 


UEBR. ASSYR.  SICYON.  ARGIV. ATHEN.  £CYPT. 
Abraha- Aodus Lampri- Laome- Protus Erech- — xix 
mus . judex des don theus dynastia 
hus 
602 50 25 δὲ 5 43 21 


a Tantalus et Tityus simul degebant. Tityonis autem temporibus Latona fuit, ex qua Apollo alter, qui 
cum Hercule servivit Admeto. 


663 δ 96 95 6 44 92 
664 δὰ 47 88 1 45 25 
665 55 28 91 8 46 φῇ 
. 6θδ 54 29 38 9 41 25 
b Ea quae dePhri- 667 55 90 $9 10 48 26 c Pelops Hippoda- 
xo et Melicerta di- 668 56 91 40 11 49 27 | miam duxit uxorem. 
cuntur, hoc tempore 
fuerunt facta; sub d XIX. SICYON annis σχεῖν, a quo Sicyonii nuncupati sunt, 
quo celebrata sunt qui prius ZEgialei vocabantur. 
lstbmia. 
669 57 902 1 14 50 98 


e Pegasus equus velocissimus cujusdam mulieris, sive, ut Palephatug affirmat, Bellerophontis navis 
fuit. Bellerophon equo $uo Pegaso rivulum qui plenus erat serpentum et ferarum fugiens ocius trans- 
ivit; unde occidisse Chimzram dicitur, quia χείμαῤῥος Grece dicitur rivus; et quia plenus fuerat be- 
stiarum, diversa capita eam continere aiunt fabulze Graecorum. Velocitatis autem causa equum pennatum 
pingunt. | 


ww. 


[ XXI. SOSARES g Vll. CECROPS 
annis XX. auni$ XLIV. 

h Erechthei frater 670 5$ 4 9 13 4 29 
Perseus adversum 671 59 9 hi 44 9 50 
Persasdimicavit,Gor- 014 60 $ 4 415 k1 9l 
gone meretricis ca- 615 ei 4 5 16 4 59 
pite deseeto , quae 674 02 5 6 17 5 δ 


ter eximiam pul- . . 
chritudinem ita spe- i XIV. ACRISIDLS annis xxxi, 


Ctatores sui mentis 


inopes reddebat, ut 675 63 6 1 1 6 54 
verlere eos putaretur 676 64 17 8 9 7 $5 
in lapides. Didymus 677 65 8 9 $ 8 : 86 
scribit in Peregrina 018 66 9 10 4 9 5] 
hisioria , et prabet 679 67 10 14 b 10 208 
scriptorem ejus. 680 68 4 12 6 11 59. 
681 69 12 13 1 44 40 

682 10 15 14 8 13 rZ 

k Cyrene civitas 685 tu 14 15 9. 44 43 
condita est in Libya 684 73 15 16 10 45 45 


superiore. 


a Τιτυὸς συνεχρόνισε Ἰαντάλῳψ᾽ κατὰ δὲ Τιτυὸν [᾿Ασσυρίων κα' ἐδασίλευσε Σωσάρης ἔτη x'. Idem 
Λητᾶδ, ἀφ᾽ ἧς ᾿Απόλλων, ὃς καὶ σὺν Ἤρακλεῖ τῷ ». 147, B. 


᾿Αδμήτῳ ἐδούλενσεν. Sync, p. 161, C. . g ᾿Αθηναίων Q ἐδασίλευσε Κέχροψ ἔτη μδ', ὁ 
à Τὰ κατὰ Φρίξον καὶ Μελικέρτην, ἐφ᾽ οὗ τὰ 1σθ- δεύτερος, Ἐρεχθέως ἀδελφός. Idem p. 161,4. 
μια. Ibidem, D. . ἈΜ ΠΕερσεὺς τὰς στρατείας ἐπετέλε:, καὶ ἐπὶ Πέρσας 


c Πέλοψ Ἱπποδάμειαν ἔγημεν. )jdem p. 100, D. ἐσὲράτευσε, τὴν δὲ Γοργόνα ἐκαρατόμησεν, ἑταῖραν 
d Σιχνωνίων ιθ' ἐδασίλευσε Σιχυὼν ἔτη μδ΄. Sync. εὔμορφον, διὰ χάλλος ἐξεστῶσαν τοὺς θεατὰς, ὡς ἀπο- 


p; 148, A. ᾿ λιθοῦσθαι δοχεῖν. Δίδυμός φησιν ἐν Ἱστορίᾳ ξένῃ, χοὶ 
Σικυώνωοι ἐλέγοντο ἀπὸ Σιχυῶνος πόλεως πρώτης παρατίθεται τὸν συγγραφέα ταύτης. Idem p. 161-162. 
kx Πελοκοννήσον. Idem p. 91, D. . ὁ ᾿Αργείων ιδ΄ ἐδασίλευσεν "Axplatoc ἔτη λα΄. Idem 


e Ὁ Πήγάσος τάχα τις ἵππος ὀξὺς, κτῆμα τῆς γυ- — p. 155, D. - | 
watxá;* ὡς δὲ Παλαίφατος, ϑελλερεφόγτου πλοῖον fjv k Κυρήνη ἐκτίσθη ἐν Λιδύῃ. Idem p. 162, A. 
Πήγασος. Idem p. 162, A. 


INTERPRETE S. HIERONYMO., 


305 - 3b 
HEBR. ASSYR. , SICYON. — AUGIV. ATHEN. ΔΟΥΡΤ. 
Abraha- Ahothus Sosares Sicyon Acrisius Cecrops — xix 
mus — judex dvnastia 
thus 
685 13 10 11 1 10 44 
686 74 17 48 12 41 4» a lon vir fortia, A- 
687 15 18 19 15 18 46  theniensium dux, ex 
688 16 19 20 14 49 47 .suo vocabulo Atheni- 
639 T1 20 91 15 20 48 enses lones vocavit, 
b Dionysus, qui et 
c XXII. LAMPARES annis xxx. Liber pater, adver- 
sum Indos dimicans, 
690 n 4 42 16 31 49  Nisam urbem juxta 
691 79 2 25 11 22 90 flumen Indum con- 
6923 δῦ $ 2i 18 25 51 i 


didit. . 


Post Aod Hebrzos in ditionem redigunt alienigenz annis xx, qui conjunguntur temporibus Deb- 
borz et Barach, secundum Judzorum traditiones. Debbora de tribu Ephraim, Barach de tribu Nephthalim. 


e DEBRORA et BARACHUS annis xL. 


[ ^mphion Thebis 693 1 4 

in Achaia regnavit, 694 2 5 

uem ferunt fabule 695 ᾧ 6 

recorum cantu ci- 696 4 1 
tharz: saxa movisse. - 
Fuerunt autem duro 
corde, et ut ita di- 
cam , saxei quidam 

auditores. 697 5 8 

698 6 9 

699 7 10 

AB ADAMO ANNI 700 8 11! 

104 9 12 


M$3M& NMCCCLXXXIV. 


19 24 52 

20 25 55 g Europa a Cre- 
21 26 δά  tensibus rapta est aa- 
22 27 99 vi, cujus fuit insigne 

taurus. 
h IIl. RAMPSES annis Lxvi. 

25 28 1 

24 29 2 

25 “0 $ i Secundum. quos- 
26 51 ἃ  dam,Tbebisin Achaia 
21 32 $ regnavit Cadunus. 


ἄς. Welops Peloponnesi regnans, Olympiis agoni quoque prefuit . qui postea adversum Ilium arms corri- 
pie xa 5, superatur a Dardano qui tunc regnabat Dardaniz. 


702 10 15 
103 11 14 
704 12 15 
105 15 16 


$4 
n 
96 
$1 


28 29 6 
29 94 4 
90 20 8 
$1 96 9 


4 Argivorum reges defecerunt, qui imperaverunt annis pxLv, usque ad Pelopem, qui regnavit annis 
L!* : et jn Mycenas imperio translato, post Acrisium, non sponte interfectum, regnavit Perseus, Sthenelus, 
É''rystheus, Atreus, Thyestes, Agamemnon, ZEgisthus, Orestes, et Tisamenus, et Penthilus, et Cometes, 


uSque ad Heraclidarum descensum. 


«Ἴων πολέμαρχος γεγονὼς, Ἴωνας τοὺς ᾿Αθηναίους 
ἀφ' ἑαυτοῦ ὠνόμασεν. Sync. p. 102, A. 

5 Διόνυσος ἐπ᾽ Ἰνδοὺς ἐστράτευσε, xai τὴν Νῦσαν 
ὧν ἔχτισε πρὸς τῷ Ἰνδῷ ποταμῷ. Ibidem B. 

᾿Ασσυρίων x0 ἑἐδασίλευσε Λαμπραὴς ἔτη X. 
Mem. p, 451, A. 

d ἸΜ τὰ τὸ ἀποθανεῖν ᾿Αὠδ καὶ Σεμεγὰρ ἑδούλευ- 
αν (οὶ τοῦ Ἰσραὴλ) ἔτη x. Chron. pasch. p. 
13, n . 

* Δεδώῤῥα xax Βαρὰχ ἔτη μ΄. Ibidem C. 

[ ᾿Αμφίων Θηδῶν ἐθασίλευσεν: οὗτος ἐμνθεύετο 
Kia ρέζων θέλγειν τοὺς λίθους, o0; εὐλόγως ὑπολη- 
τ. ἡλιθίους τινὰς ἀνθρώπους. Sync. p. 156, C-D. 

4 Ἐὐρώπη ᾿Αγήνορος ὑπὸ Κρητῶν ἡρπάγη ἐμπό- 

WV. τοῦ δὲ πλοίου παράσημον Tv ταῦρος. Idem 


c 


p. 162, B. 

h Αἰγυπτίων β' ἐδασίλευσες Ῥάψης ἔτη Gc". Eu- 
seb. apud Sync. p. 15, D. 

i Κάδμος θηδαίων ἐδασίλευσεν. Sync. p. 158, A. 

k Τὸν Πέλοπά τινες ἱστοροῦσι βασιλεῦσαι πάσις 
τῆς Πελοποννήσον * Οὗτος Ὁλυμπίων προέστη, xaX 
στρατεύσας κατὰ Ἴλιον ἡττήθη ὑπὸ Δαρδάνου. Idcm 
p. 160, C. 

| Μετὰ ᾿Αχρίσιον, ὥς φασι, τῆς ἀρχῆς τῶν 'Ap- 
γείων εἰς Μυχήνας μετατεθείσης, διεγένοντο βασιλεῖς 
οἵδε. Περσεὺς, ὃς ἀνεῖλεν ἀχουσίως τὸν ᾿Αχρίσιον, 
Σθένελος, Εὐρυσθεὺς, Πέλοψ, ᾿Ατρεὺς, Θυέστης, 'Aya- 
μέμνων, Λἴγισθος, Ὁρέστης, Τισαμενὸς, Πενθεὺς. 
xai Κομήτης. M:0' oüg Ἡραχλειδῶν κάθοδος. ldem. 
p. 155-150. ' 


307 . EUSEBII CIIRONICORUM LIB 1 308 
NEBR. ASSYR.  SICYON. ATHEN. ECIPT 
Abraha- Debbora Lampares Sicyon Cecrops — xix 
mus et dynastia 
Barachus Rampses 
Mycenis regnavit Per- O6 μ4 17 3 31 ΤᾺ a Mida regnavit in Phry- 
E vit. 701 15 43 39 $3 1 — gà. 
703 16 19 4 59 12 
b liue ab lleeenditum 1709 17 23 A 40 43 
et a minstam. 
c Vill. PANDION an. xxv. 
1710 18 31 42 1 14 
3M 19 32 45 2 - 148 


d Ea quz de Spattis memorantur, quos Palzphatas scribit, cum proximarurm essent regionum, adver- 
sum Cadmum subito constilisse, ei propler repentiaos quasi de terra coptractus, et ἐλ omni parte con- 
Buctus, Spartos vocatos. 


113 40 25 41 $ 16 


e Quidam his temporibos vindicant gesta Liberi patris, et ea quz de ladis, Lycurgo, Aetzoae et Pen- 
theo memorantur. Quomodo adversum Persem consistens occidatur i» przlio, ait Dinarchus poeta, non 
rhetor. Qui sutem veluetit, potest inspicere ipsius Liberi patris apod Delphos sepulerum juxta Apolli- 
nem Áureum. Pingitfur vero Libér muliebri et delicato corpore, propter mulieres in suo exercitu mili- 
tantes : nam pariter ad arma viris feminas alligabat [Scalig. allegebat], ut Philochorus loquitur in se- 
«unde Atthidie libre. 


f XX. POLYBUS annis σι. 


2t 24 1! 4 17 φ Laius Chrysippum ra- 
39 25 3 5 15  peit, OEdipi 
23 25 $ 6 19 ἃ Templum in Eleusina 
24 21 4 3. 90  sdi&camm ab Atbenien- 
25 28 5 8 21 
95 23 6 9 2i 
21 30 3 10 25 i Miletus dvitas con- 
dita in Asia. 
* k XXIll. PANYAS annis σιν. i Agenoris filia, 
ut in quibusdam legimus, 
190 48 4 8 14 24 rapitur; quod his con- 
131 39 3 9 43 35  gruitquz de Minoe dicun- 
723 30 Φ 10 43 36 tmr. A 
795 δὶ b 4 14 21 
724 52 ὅ 13 45 23 m Pbilame*aon Delphiug 
125 53 6 43 16 29 divisus nobilis hsbetur, 
135 δὲ rj 14 41 S0 qui primus apud Pythium 
m constituit. A/. 
Apud Delphos Pythiorum 
consituit. 


a Mülec ϑρυγῶν ἐδασίλευσεν. Sgnc. p. 162, B. 

b Ἴλιον ὑπὸ Ἴλου ἐπτίσθη. ]dem p. 161, D. 

e ᾿Αθηναίων ἡ i6ucsÜ0asues Πανδίων "EgeyOéex 
ts xv. Jbidem p. 161, B. 

ὦ Κάδμος τοὺς πλησιοχώρους αἰφνιδίως ἐπανελ- 
φόντας αὐτῷ, διὰ τὸ πανταχόθεν ὡς ἀπὸ γῆς συῤῥεῖν 
κατ᾿ αὐτοῦ, Σκάρτους ὠνόμασεν, ὡς Παλαίφατος àv 
πρώτῳ ψησὶν. Idem p. 108, B. 

€ Διονύφου πράξεις, καὶ τὰ περὶ Ἱνδοὺς, Αὐυχοῦρ- 
γέν τε νοὶ ᾿λχταίωνα, καὶ Πενθέα" ὅκως τε Περσεῖ 
φυετὰς εἰς μάχην ἀναιρεῖκαι, ὡς φησι Δείναβχος 6 
«οιητὴς, οὐχ ὁ ῥήτωρ' τῷ δὲ βουλομένῳ πάρεστιν 
Walv αὐτοῦ τὴν ταφὴν ἐν Δελφοῖς περὶ τὸν ᾿Απόλλωνα 
«ὸν Χρυφοῦν. Γράφεται δὲ θηλύμορφος, διὰ τὸ μιξό- 


θγλυν στρατὸν ὀπκλίζειν" ὥπλιξζε γὰρ σὺν τοῖς ἄῤῥεσι 
«ὃς θηλείας, ὥς φησιν ὁ Φιλόχορος ἐν δευτέρῳ. [bi- 


dem C. 


[ Σεκυωνξεων x! ἐδασίλουσε IMiufag ἔτη γ΄. Idem 
p. 148, A. 
9 Mie; Χρύσιππον fpxass. Ibidem B. 
ἃ Ὃ tv Ἐλευσῖνι νοὺς ἐχτίσθη. Ibidem. 
i Μῆπτος iri κᾶν. Iidem. 
k ᾿Ασσυρίων v1 iGasüsoss Πανυὰς ἔτη με΄. Idem 


ἐ Βυρώκης &pzarh. 
s Φιλάμμων ὁ Δέλτιος ἔκμαζεν, ὃ πρῶτες acies 
Πυϑοὶ vooóv. Idem p. 163, D. 


311 EUSEDBII CHRONICORUM LIP. II 312 
HEBR. ASSYR.  S:CYON. ATHEN.  ,EGYPT. 
Abralia- Gedeon Panyas lnachus JEgeus χιχ 
inus dynastia 
Rampses 
158 26 99 6 24 62 
a Ea qu: de Sphinga et — 759 27 4U 7 95 65 
OEdipode, Argo et Argo- 1700 28 41 ὃ 90 64 
nautis dicuntur, in quibus — 761 29 42 9 27 65 
fuerunt Hercules, Ascle- 762 30 43 10 28 66 
ius, Castor et Pollux. 
j aulem inter Argonau- b IIl. AMENOPHIS an. xr. 
tas fuerunt Castor εἰ Pol- ᾿ . 
lux, quomodo potest so- 763 31 4 11 29 1 c Minos mare obtinuit, 
ror eorum Heleua credi, 704 52 45 12 90 2 et Cretensibus leges dedit 
quie post multos annos I tanquam ἃ Jove, quod 
virgo rapitur a Theseo? d XXIV. SOSARMUS annis xix. Plato falsum esse convin- 
Sphingam vero scribit Pa- | cit. 
laphatus uxorem Cadini 765 99 1 15 οὶ 9 
propter zelum Harmonie 766 δ, 2 144 .22 4 
2 viro recedentem contra 707 95 $ 15 90 ὃ 
Cadmum constitisse. 168 26 4 16 94 6 
169 91 5 47 ' 95 1 
T10 28 6 18 96 8 


e Herculeà consummat certamina, Anteum interficit, llium vastat. Dicitur autem AÁntzus terrz filius, 
quia solus palastricz artis certaminum, quz in terra exercentur, scientissimus erat ; et ob id videbatur 
a terra matre adjuvari. Hydram autem callidissimam fuisse sophistriam asserit Plato. 


in 39 1 


f Yhamyris Philammo- 
112 40 ὃ 


nis filius insiguis habe- 
tur 


19 ol 9 
20 98 10 


g ABIMELECHUS filius Gedeonis annis ut. 


TIS 1 9 
714 2 10 
719 $ 11 


h THOLA annis xxi. 


716 1 12 

711 2 15 

118 Ó 14 

119 ΔάἌ«ἌἋἍ)ε»οὁἁ 15 

k Priamus-Ilii regnav.t 780 ὃ 16 
post Laomedontem. 781 6 47 
782 1 18 


a Τὰ χατὰ Σφίγγα, τά τε περὶ Οἰδίπου, xal χατὰ 
τὴν ᾿Αργῶ, xal τοὺς ᾿Αργοναύτας, ἐν οἷς ἦσαν 
Ἡραχλῇς καὶ οἱ Διόσχοροι " εἰ δὲ τούτοις οἱ Διόσχο- 
ροι συνήχμαζον, πῶς δύναται τούτων εἶναι ἀδελφὴ 
Ἑλένη, εἰ f; που μετὰ πολλὰ ἔτη παρθένος ἁρπά- 
ζεται ὑπὸ Θησέως; Sync. p. 150,157. 

b Αἰγυπτίων γ᾽ ᾿Αμμενεφθὶς ἔτη μ΄. Euseb. apud 
Sync. p. 75, B. 

€ Μίνως ἐθαλασσοχράτει, χαὶ Κρησὶν ὡς παρὰ Διὸς 
ἐνομοθέτει, ὅπερ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς νόμοις ἐλέγ- 
{ει. Sync. p. 165, Α. (Reprehenditur a. criticis hic 
Hieronymus quod ὡς παρὰ Διὸς intellexerit, ut Para- 
dius memorat.) 

d 'Accuplov x5 ἐδασίλευσε Σώσαρμος ἕτη ιθ΄, Idem 
p. 191, A. 


21 99 4: 


22 40 12 

25 M 15 

24 48 14 i Bellum Lapitharum et 
25 43 15  Centaurorum, quos scribit 
26 44 16  Palzphatus,libro Deincre- 
97 45 17  dibilibus, primo nobiles 
28 46 13 fuisse equites Thessalo- 
2 47 19 rum, quos abeuntes vi- 
90 48 20 dentes Lapithe, unum 


corpus hominis e terra 
putabant. 


e ἩἭ ραχλῆς τοὺς ἄθλους ἐτέλει, xaY ᾿Ανταῖον ἐν 
Λιδύῃ καταπαλαίσας ἀναιρεῖ, τὸν λεγόμενον γηγενῆ, 
διὰ τὸ ἐπιστήμονα εἶναι τὸν λεγόμενον παρὰ τοῖς πα- 


.λαισταῖς τρόπον yapal* ὡς ἀπὸ τῆς μητρὸς γῆς βοη- 


θεῖσθαι δοχεῖν. Idem p. 1065, A. 

[Θάμυρις ὁ Φιλάμμωνος ἤχμαζεν. Idem p. 163, A. 

9 ᾿Αδιμελὲχ νἱὸς Γεδεὼν ἔτη γ΄. Chron. pasch. 
p. 80, D. 

h Θωλᾶ ἕτη x6'. Ibidem. 

i Πόλεμος Κενταύρων xal Λαπιθῶν. Kévcaupot δὲ 
Θεσσαλῶν ἧσαν ἱππεῖς ἄριστοι, ὥς φησι Παλαίφατος 
ἐν πρώτῃ ᾿Απίστων. Syuc. p. 165, B. 

k Πρίαμος υἱὸς Λαομέδοντος μετὰ τὸν πατέρα "foo 
ἐδασίλευσεν. [dem p. 172, A. 


313 


HEPR. ASSYR. 


Abraha-  Fhola Sosarmus lnachus Theseus 


mus 


INTERPRETE S. HIEPONYMO. 


3114 


SICYON. ATHEN.  GITT. 
XIX 
dvnastia 
Ameno- 
phis 


pun 


a X. THESEUS JEgei 
annis xXx. 


5 


b Septem qui adversus 7.5 8 19 1 21 

Thebas pugnaverunt Α- 

Chaicas. ' c XXV. MITHIRAEUS annis xxvir. 
784 9 1 32 9 99 d Medea Colchensis ab 
185 10 9 23 $ 95 . Ageo discegit. 
786 11 ὦ oí 4 24 e Androgeus Athenis 
T81 14 4 99 ὃ 25 dolo interficitur. 
788 435 5 “0 6 26 
189 44 . 6 97 1 91 
190 15 1 93 8 28 


f Ea qux de Minotauro dicuntur, hujus sunt temporis, quem Philochorus in sccundo Atthidis libro 
scribit magistratum Minois fuisse, Taurum nomine, inhumanum atque crudelem. E* quia Minos super 
morie Ándrogei agonem statuerat, przmii nomine pueros Atticos largiens, et ille fortissimus universos 
in contentione superabat, tandem factum est ut a Theseo in palzestrica vinceretur. Ob quod Athenienses 


lributaria poena liberati sunt ; sicut ipsos quoque Gnosios referre testatur. 


791 16 8 99 9 29 
192 17 9 4) 10 9) 
708 4v l^ 41 " οἱ 
19 19 11 42 19 32 
g XXU. PILESTUS annis viu. 
195 20 t2 1 15 οὗ h Theseus flelenam ra- 
196 21 i3 2 i4 δὲ puit, quam rursus fra- 
191 22 14 δ 15 oo res ceperunt, capta ma- 
tre Thesei, eo peregri- 
$ JAIRUS de tribu Manasse annis xxt. nante. 
" 798 1 15 4 46 96 
199 4 10 5 47 aT 
800 9 47 6 18 23 


. k Theseus, cum Athenienses prius per regionem dispersos primus in unam civi:atem cougregassct, 
I&'Omipniose ejectus est per signa testarum, eamdein legem primitus ipse constituens, 


801. 4 
802 ὃ 


13 1 
49 ὃ 


19 
20 


29 


4U 


4 ᾿Αθηναίων (c ἐδασίλευσε Θησεὺς ἔτη X. Sync. 
p. 172. c. 

M 9t 'Ἑπτὰ ἐπὶ Θέδας ἐστράτευσαν. Ibidem C. 

€ ᾿Αστυρίων χε’ ἐδασίλευσε Μιθραῖος ἔτη xz. Idem 
P. 354, 4, 


4 Μήδεια Κολχὶς ἀνεχώρησεν Αἰγέως. Idem 
P- ies. B. 


9 ᾿Ανδρόγεως ἐδολοφονήθη ἐν ᾿Αθήναις. Idem 
P- 163. p. mE 
f Αὐτοὶ δὲ Κνώσιοι λέγουσιν εἶναι τοῦ Μίνως στρα- 
"Wy, ὃς ὠνομάζετο μὲν Ταῦρος, τὴν δὲ φύσιν ὠμὸς 
VW ἀνήμερος ἦν. Ἐπεὶ δὲ Μίνως ἀγῶνα ἐπ᾽ "Av- 
Veri) ἐτίθει, ὃν ἀπέχτειναν ᾿Αθηναῖοι, τοὺς Ἅττι- 
"X & παῖδας ἔπαθλον ἐδίδου, ἰσχυρὸς ὧν ὁ Ταῦρος 
χατεχράτει" ὡς δὲ xal τῷ Θησεῖ τοῦ ἀγῶνης 


μετεδόθη, χαι τὸν Ταῦρον χατεπάλαισε, συνέδη δὲ 
τοὺς παῖδας διασωθῆναι, καὶ τὴν πόλιν ἀφαιρεθῆναι 
τοῦ δασμοῦ, ὡς Φιλόχορος ἱστόρησεν ἐν δευτέρᾳ "Ac- 
θίδος. Idem p. 1605, C, D. 

9 Σιχυωνίων x6' ἐθασίλευσεν Ἥφαιστος ἔτη η΄. Idem 
p. 148,4. 

h Θησεὺς Ἑλένην ἥρπασεν, ἣν αὖθις ἀπέλαδον ol 
ἀδελφοὶ αὐτῆς, τὴν μητέρα θησέως αἰχμαλωτίσαντες, 
ἀποδημοῦντος τοῦ Θησέως. Idem p. 172, C. 

i 'E6palov Ἰαεὶρ ἐχ φυλῆς Μανασσῇ ἔτη x6. 
Ghron. pasch. p. 81, A. 

k Θησεὺς ᾿Αθηναίους, χατὰ χώραν διεσπαρμένους, 
εἷς ἐν συναγαγὼν, ἤτοι εἰς μίαν πόλιν; πρῶτος ἐξ- 
ωὡστραχίσθη, αὐτὸς θεὶς τὸν νόμον. Sync. p. 118, C. 


ailiboagupeme ati - - 


tior OVENENSRE 
Tmeman 
«1 uM TT. os a4EPUNE t mmo ix» 
Selle "V 
ς« κα, σησε ow sre 
jn Tof Lak $ 2 : Ξ : £z Tuus CERES μον. 
“ Ῥω  -iyt . Ἄς T 22 z —— Z2 ups mamie. 
Rae: € eteepaee -— 0 ᾷ p * zz 3 
“νοι ἧι 7T v rats i70 tae ἐδ ) z e E e 
f.m -»pmuiÉm.-. 
.- 3.5.4 ΚΤ ΜῈ ΣΣΕΞ Σὲ τσοὶ 
$ AÀeís- αι 19. ^b 44 . z * & Xerxes πσσα Ό. 
^antoy Y vfute pot e τ: z - $ να παι ταδί - 8 
“τ΄ fatis d ἵν, ΨΩ , E 2 zT 7 ww uum χὰ primum 
wp Ἰήωμα i5 Lot y. ἂ 2 $ awummerm. s:mppatom- 
IM πὰ COLLEXE. 
e ἯΤΤΕ T:LT LUE 3 aues xxr. mb ome uam χρῶτα eu 
4“: 4“ 4 $ 2 » 
Ὧ 4᾽ i $ δὲ &5 
-XL W:NCTISI mms Xxx 
1t /1 $ ri Η δῇ - σας m "edm 3ad- 
9 Vitus Pola rnvyAV. ἦν 1 δ [| 3 43. rm Bwrtaem arma 
“4 4, ^" Deus. ἀν 24 5 , » i» «φυσι ἃ füuibes Ceca 
Z.i 3 4 j* á $$. exa. 
? 7 2: 5 ε Ξ 4: s ves ΤΩΝ Apa- 
9 Vvotes TGyyppsram “1 2 d 12 ς { — mwemam πὰς XXiv, €CR- 
££,» 22 9 I2 * (7; — "5 éncme exí2ve aane 
q Font tot onm δ. ἴω. Emm ἐπφίδεν. 
e sec m diris teá- ν,Σ VHTILEUS ao225 v;. 
ἴ1.--.-4 Anne δ'᾽ » M5 
39,9 (el, 90, €9d, Arm, 3.8 | jo "“ 8 18 s Bercales ia Lora ec- 
941, ν᾿" ἐῶν τεσ ἵν che iatrum. 


puerorum pim tv 
γι, totnordeem. Dee 
64 tot oth “ o tom 


Jets it "νυ )edicum sb 2t4tc Woyei, esque 28 semet psum, ait sapgatan aagos ccc. 


& Yo erhios) v! Masters “Αὔγαστυς t, V. 
foe, p. 145, A, 

b A'pomor Κ ᾿Δμμενέμης Do, x7. Euseb, apud 
Boe, p. 05, Pj. 

€ M! κως “915. ἔκηδέτει, Sync, p. 365, A. (Ita 
ger undum varielatem. lecilonis et temporis im codd.) 

d Uri oe ὕγ,γεν ἀκ "Abrir, Idem p. 372, C. 

6 KapyrMMoa qum lure κτιϑῆναι ὑπὸ ᾿Αξώ- 
pr^ n Κυργηόν»ς τῶν Τνρίων κατὰ τοῦτον τὸν 
Jpn, Idem p, 4374, A. 

ί τισιν, wt. ἐϑχηίλευσε TloxogtUme ἔτη λα΄. 
ldem p. 44, |I, 

g Apes κατὰ ᾿Αθηναίους ἐστράτευσαν. Idem 
l! 174, li, 

hi "MpsxMe τὸν ἐν ᾿Πλυμπίᾳ ἀγῶνα ἔθηχεν, ἀφ᾽ 
οὗ ἐπὶ πρώτην ὀλυμπιάδα vy ἔτη, κατὰ ὃὲ ἄλλους 
v^, Idem p. 174, A. 

| Κάπρον Καλυδωνίον θήρα διὰ Μελεάγρον. Jhi- 
dom ἢ 

b 'Ασυρίων κε’ ἐδατίλενγε Ταύταμος, ὁ καὶ Ταυ- 
φάνης, ἔτη λα’, Idem p. $54, A. Ἕπὶ τούτον Ἴλιον 


ἥλω. Ἐπεεῦ. spud Sgnc. ibidem. 

| ᾿Αϑενχίων ix ἐβαπξλενπε δενενθεῦς Recreo ἔτη 
AY. Sync. p. 172, C. 

πὶ Miu. ἔπι Σιχελίαν 279z2:233; διὰ Acxiom, 
ἀνχιγεῖται ὑπ τῶν Koxiwne θυγχτέρων. [dem 
p. 165, D. 

ν Moxrvur xai ᾿Αργείων dfazsogrv ᾿Ατρεὺς 
χαὶ Θυέστης. ldem p. 160, D. 

o Μυχτνῶν ἑόφαπίλευτεν ᾿Αγαμέμνων ἔτη λε΄. Τῷ 
τ ἔτει ᾿Αγαμέμνονωος ὁ χατὰ τς Τροίας ἔρξατο zé- 
λεμὺς, xaX διέρχετεν ἔτι, v, ἕως ἁλώσεως Ἰλίου, 
ἥτις τῷ ὑποχειμένῳ τη ἕτει ᾿Αγαμέμνονος γέγονεν, 
]dem p. 170, A-B. 

p Φαῖδρα Ἱππολύτου hpástün. Hdem p. 1835, D. 

q Μετὰ τὸν "lazio ὁ Ἰσραδλ παρεδόθη δουλεύειν 
᾿Αμμανίταις ἔτη ιη΄. Sync. p. 1604, B. 

f Ἕδραίων εφθαὲ ἔτη ς΄. Chrom.  pasch. 
p. 81,6. 

4 "pong; ᾿Ανταῖον ἐν Λιδύῃ χαταπαλαίσας 
ἀναιρεῖ. Sync. p. 165, A. 


319 EUSEBIT CHRONICORUM LIB. II - 


HEBR. ASSYR.  SICYON. ATHEN. ΣΟΥ͂ΡΤ. 
Abraha- Labdon Tautamus Polyphi- Demo- — xx 
mus des plhoon dynastia 
Diospoli- 
tanorum 


[snnt cd  onmemmmenmd [onm dned -—— — — IND QUEM 


a Xll. DEMOPHOON an. xxrii:. 
DIOSPOL. an. cLxxvimy. 


b De tertio tomo Mane- 855 4 36 “0 t 1 
thonis ZEgyptii. ZEgypti- 337 ὃ 21 δ] 2 2" 
orum vicesima dynastia . . 
Diospolitanorum — annis c XXV PELASGUS annis xx. 
CLXX VI. d Mycenis regnabat JE- 
853 6 28 ι 9 9 gisthus. 
HEBR. ASSYR.  SICYON. ATHEN. LATIN.  JEGYPT. 
Abraha- Labdon TeutamusPelasgus Demo- Eneas xx 
mus phoon «lynastia 
iosp. 


—ERREEID cg [nnns ccnd DGNIDERPED mD umeuUD quum. a —— n P [nd 


el. /IENEAS annis ut. 


[ Latinis, qui postea Romani nuncupati sunt, post tertium annum captivitatis Trojz ; sive, ut quidam 
volunt, post annos viti, regnavit /Encas annis "1. Ánte 4Eneam Janus, Saturnus, Picus, Faunus, Lati- 
nus, reguaverunt annis circiter cL. 


859 7 29 2 4 1 4 . 
840 8 90 9 ὃ 2 $ g Mycenis post ne - 
cem /Egisthi regna- 
h SAMSON annis xx. vit Orestes an. xv. 

i Post Labdon [16- 84] 1 $1 4 6 9 6 k Samson fortisai- 
breos in ditionem . . mus omnium fuit, 
redigunt alienigenz | XXVI. TEUTJEUS ml. ASCANIUS ita ut a quibusdam 
annis XL, qui copu- annis XL. annis xxxvii. facta ejus gestis Her- 
]- ntur temporibusju- culis comparentur. 
dicum posteriorum, 8.13 9 1 5 7 1 7 
secundum Hlebreo- δὲ 9 9 6 8 4 8 
rum traditiones. 844 4 9 71 . 9 $ 9 


n Ascanius /Eneze fi'ius, derelicto novercae suz Lavipniz regno, Albam urbem condidit : [al. Albam con- 
didit Loogan], et Silvium Posthun:um fratrem suum, /Enez ex Lavinia filium, summa pietate educavit, 
845 $ 4 8 λ0 4 10 
846 6 ὃ 9 11 ὅ 11 
o Ea, quz de Ulyxe fabulz ferunt, quomodo trieri Tyrrhenorum Scyllam fugerit spoliare hospites 
solitam. Scribit Paliephatus Incredibilium libro primo Sirenas quoque fuisse meretrices, quae deciperent 
navigantes. 


a ᾿Αθηναίων (6 ἐδασίλευσε Δημοφῶν ἔτη λγ΄. h Σαμψὼν ἔχρινε τὸν Ἰσραὴλ ἔτη x. ldem 
Sync. p. 115, A. p. 175, B. 

b Τρίτου τόμου Μανεθῶ. Εἰχοστὴ δυναστεία Bact- i Μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ Λαδδὼν ( Ἕδραϊοι) ἐδού- 
λέων Διοσπολιτῶν (6', οἱ ἐδασίλευσαν ἔτη ροη΄. Eu- λευσαν τοῖς Φυλιστιεὶμ ἕτη μ΄. Ibidem A. 


seb. apud Sync. p. 14, C. k To» Σαμψὼν ἰσχύϊ διάσημον γεγονέναι, xaX παρά 
€ Σιχνωνίων χγ' ἐθασίλευσε Πελασγὸς Evr x'. τισι τὰς πράξεις αὐτοῦ παραδάλλεσθαι ταῖς τοῦ "Hpa- 

Sync. p. 148, B. χλέους φασίν. Chron. pasch. p. 82, C. 
d Μυκηνῶν ἐθδασίλευσεν Αἴγισθος. Idem p. 110. |. ᾿Ασσυρίων xi ἐδασίλευσε Ταυταῖος ἔτη μ΄. Idem 
e Λατίνων ἐθασίλευσεν Αἰνείας ἔτη γ΄. Idem — p. 141, B. 

p. 111, C. m Λατίνων β’ ἐδασίλευσεν ᾿Ασχάνιος ἔτη λη΄. Idem 


[Τινὲς ἔτη η' φασὶ τὸν Αἰνείαν βασιλεῦσαι Λατί- — p. 177, C. 
νων μετὰ τὴν ἅλωσιν Τροίας, ἕτεροι δὲ τρία μόνα. n ᾿Ασχάνιος ἔχτισε πόλιν Αλδαν. [bidem. . 
lbidem. Ἰρὺ Αἰνείου “Αλδανος, Κρόνος, Πεῖχος, o Τὰ κατὰ Ὀδυσσέα, καὶ Σχύλλαν, xat Χἀρυδδιν, 
Φαῦνο:, Λατῖνος. Ibidem B. xa Σειρῆνας. Idem p. {1ὅ, A. 

4 Μυχηνῶν ἐθασίέλευσεν Ὀρέστης. Idem p. 171. 


&USERITI CHRONICORUM LIB. TI 994 
BELR. ASSYR. SICYON. ATHEN. LATIN, EGYPT. 
Abraha- fileli  Teuteus Zeuxip- Aphidas Silvius — xx 
mus pus dynastia 
Diospol. 


— — —RAAMEE008080— ERR AERE ERGO 88808080 CPP 


m — — (9 ——— - 


a XIV. APHIDAS anno 1. 
b Agon Lyciorum 884 91 40 94 4 EK 46 
primus actus. 


c XXVIII. TIHNAEUS d XV. THYMOETES annis vrw. 
aunis Xxx. 


882 22 i 25 1 9 41 
889 25 2 26 2 4 48 
884 21 5 21 E, ὃ 49 
885 25 4 28 4 6 50 
886 26 5 29 $ 1 51 
887 21 6 20 6 8 52 
888 23 7 δι 17 9 53 


e Reges Sicyonii defecerunt, qui regnaverunt annis pccccrzu. Post quos sacerdotes Carnii constituti 
sunt. 

f Castoris chronographi de Sicyoniorum regno. Exponemus et Sicyoniorum reges ab /Egialco, usque 
ad Zeuxippum ; qui omnes regnaverunt annis nongentis Lxi [al. 942, Arm. 967, Gr. 957]. Et post reges, 
sacerdotes Carnii sex, qui przfuerunt annis xxxut. Post quos sacerdos constitutus est Charidemus, qui 
impensas non sustinens fugit. 


Quee 


m—— nam 


REBR. ARSYR.  ATBEN. LATIN. EGIYPT. 
Abraha-  lHeli Thbinzus Thymo- Silvius — xx 
nius tes dynastia 
Diospol. 
889 29 8 8 16 δ 


Castoris de regno Atheniensium. Exponemus autem et A£beniensium reges, cognomento Erecbtbidas: 
ἃ Cecrope Diphye usque ad Thymoetem : quorum omne tempus invenitur anni ccccxxix [Arm. 449]. Post 
quos suscepit regnum Melanthus |à/. Melampus] Pyliensis Andropompi filius, et bujus filius Codrus; 
qui imperarunt simul annis i.v. 

g Erechthidarum imperio destructo, Atticorum principum regnum ad aliud genus translatum est, cum 
Thymeten provocasset. Xanthus Baeotius, et Thymoete recusante, Melanthus Pyliensis Andropotmpi filius 
suscepisset singulare certamen, ac vicisset, ac deinde regnasset, Atheniensibus regnum ei tradentibus. 
Hinc et Apaturion, id est fallaciarum, solemnitas celebratur : quia victoria fraude processerit. Dies festus 


hic erat apud Athenienses. 
h XXVI. MELANTBUS annis xxxvii. 


890 90 9 1 11 55 
891 91 10 2 12 56 
892 92 11 9 18 51 
893 99 12 4 14 58 
844 94 15 5 15 59 
895 23 14 θ 16 60 
896 96 15 1 41 θι 


α ᾿Αθηναίων t ἐδασίλευσεν ᾿Αφειδᾶς ἔτος ἔν. 
Sync. p. 173, A. 

b Ὃ τῶν Λυχίων ἀγὼν πρῶτος ἑἐτέθῃ. Idem 
p. 111, D. 

€ "Ascupleov xt! ἐδασίλενσε (tvaloc) ἔτη λ΄. dem 
p. 155, A. 

d ᾿Αθηναίων u' ἐδασίλευσε θυμοίτης ἔτη η΄. Idem 
p. 318, A. 

e Σιχνωνίων βασιλεία χατεπαύθη. Μετὰ βασιλεῖς 
οἱ ἱερεῖς Καρνίου. 1dem p. 151,152. 

[Ἀ1Κάστορος περὶ τῆς βασιλείας τῶν Σικνωνίων. 
Παρατίθεμεν δὲ χαὶ τοὺς Σιχυῶνος βασιλεύσαντας, 
ἀρχομένονς μὲν ἀπὸ Αἰγιαλέως τοῦ πρώτου βασιλεύ- 
eavtoc, λήγοντας δὲ ἐπὶ Ζεύξιππον. Οἱ μὲν οὖν fe- 


σιλεῖς χατέσχον ἑτῶν χρόνον 90. Mec δὲ τοὺς βασι- 
λεῖς χατεστάθησαν ἱερεῖς τοῦ Καρνίου ἕξ" οὗτοι δ᾽ ἱε- 
ράτευσαν ἔτη λγ΄. Μεθ' oc χατεστάθη ἱερεὺς Χαρί- 
δημος, ὃς χαὶ οὐχ ὑπομείνας τὴν δαπάνην, ἔφνγεν. 
Idem p. 971, C. 

g Ἢ τῶν Ἐρεχθειδῶν βασιλεία κατελύθη, xdi ust- 
ἦλθεν εἷς τὸ ἕτερον γένος. Θυμοίτην γὰρ προσκαλε- 
σαμένου Ξάνθου τοῦ Βοιωτίου, χαὶ μὴ ὑπαχούσαντος 
τοῦ θυμοίτου, Μέλανθος ᾿Ανδροπόμπου Πύλιος ἀνα- 
δεξάμενος ἐμονομάχησε, χαὶ νιχήσας ἐδασίλευσεν. 
Ἔνθεν ᾿Αθήνῃσιν ἡ τῶν ᾿Απατουρίων ἑορτὴ ἄγεται, 
διὰ τὸ σὺν ἀπάτῃ γενέσθαι τὴν νέχην. ddem p. 178, B. 

à ᾿Αθηναίων τς’ ἐδασίλευσε Μέλανθος ᾿Ανδροπόμ» 
που Πύλιος ἔτη λζ'. Ibidem. 


EUSEDIT CHRONICORUM LIB. II 328 


ASSYR. CORINT. LACED. ATHEN. LATIN. /EGYTT. 


Aletes Eury- Melan- /Eneas — xx 
Stiieus 


thus Silvius dvnast. 
Diosp. 


a l. ALETES annis xxxv. 


321 
HEBR. 

Abraha- Samuel Dercy 

mus et Saul lus 
917 11 0 1 
b Heraclidarum de- 918 18 1 9 
scensus in Pelopon- £919 19 8 $ 
nesum. Al. llercu- 920 20 9 4 
lis nepotes regressi 921 2| 10 . ὃ 
suut. 992 22 6 
c EurystheusetPro- 925 23 12 1 
cles Spartam obti- 924 24 43 8 
Duerunt. 925 95  .14 9 
996 26 1ὅ 40 


e Secundi Pelasgi 
mare obtinucruntans 
nis Lxxxv. 


940 40 99 94 
Ι. DAVID annis XL. 


i David primus ex 941 1 90 25 
tribu Juda regnavit 942 2 $1 26 
&pud llebr»os annis 945. o 22 27 
quadraginta, 944 4 o9 23 

945 5 94 29 
946 6 93 90 
94'1 1 96 9l 


Primus Corinthio- 
rum rex Corinthi re- 
gnavit Aletes annis 
XXXV. 


-- Co ἐ O00 1 ὧν Ot δ. OUO 
ct 
to 
[rd 
ol 
oc 
e 


d XVI. CODRES ar. xxi. 


49 4 19 99 

13 9 90 93 f lones, amisso re- 

14 9 91 94 gno suo, profugi Α- 

45 4 92 95 1henas se contule- 

16 b 935 96 runt. 

M1 6 94 907 

48 1 25 og 

19 8 26 99 

90 9 47 100 

91 10 28 | 101  Peloponnenses con- 

99 11 99 102. (tra Atlenas dimi- 

95 19 90 103 cant. 

24 13 91 104  gincursusinAsiar 

Amazonum pariter et 

h NX. LATINUS Cimmeriorum. 
SILVIUS an. t. 

95 14 4 105 

9ü 15 9 106 

97 16 o 107 

28 17 4 108 

-9 48 ὃ 109 k Peloponnenses 

o0 19 0 110 contra. Athenas rur- 

οἱ 9U 7 144 sus dimicant. 

22 21 8 112 


Codrus juxta responsum Apollinis se ipsum morti tradens interimitur bello Peloponnesiaco, in qvo 
Erechthidarum regnum destructum est, quod ccccuxxxvir. annis perseveraverat. Post Codrum principes, 
quos mors finiebat : quorum primus Medon, Cocri filius, regnum in firem vitae obtinuit Athenis; et post 


cum caeteri reges. 


a Κορινθίων α’ ἐδασίλευσεν ᾿Αλήτης ἔτη λε', Sync. 
p. 180, B. 

ὃ 'HpaxAXeikov χάθοδος εἰς Πελοπόννησον γέγονεν. 
Jdem p. 178, C. 

c Εὐρυσθεὺς xai Προχλῇς Σπάρτης ἐχράτησαν. 
Bbidenm, D. 

d ᾿Αθηναίων t7 ἐδασίλευσε Κόδρος ἔτη xa'. Ibi- 
dem, C. 
“ 4 Πελασγοὶ β' ἐθαλασσοχράτηταν ἔτη πε’. Idem 
p. 180, D. 

f "lov:g εἰς ᾿Αθῆνας χατέφυγον ἐχπεσόντες ἐξ 
"Ayata;. Idem p. 178, C. 


54. ᾿Αμαζόνες τῇ ᾿Ασίᾳ ἐπῆλθον ἅμα Κιμμερίοις. 
lbidem, A. 

ἡ Λατίνων &' ἐθασίλευσε (Λατῖνος) Σιλούϊος ἕτη v.. 
]dem p. 111, D. ' 

i Aa615 Ex φυλῆς Ἰούδα ἐδασίλευσεν ἔτη μ΄. Idem 
p. 176, D. 

k Πελοποννήσιοι ἐστράτευσαν εἰς ᾿Αθήνας, οἷς ἑαυ- 
τὸν ἐξέδωχε διὰ χρησμὸν Κόδρος Μελάνθον" xal οὐχέτι 
βασιλεῖς, ἄρχοντες δὲ διὰ βίου τοῖς ᾿Αθηναίοις χαϑ- 
ἰσταντο, (ὧν πρῶτος) Μέδων Κόδρου ἔτη x'. Idem 
p. 118, C. 


120 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 


HEBR. ASSYR. CORINT 


Abraha- David Dercy- Aletes 
8 


mus lu 


» LACED. ATHEN. LATIN, 


GYPT. 


Eury- MedonLatinus xx 
stheus Codri Silvius dynast. 
Diosp. 


XVIII. MEDON CODRI annis xx. 


048 8 91 32 33 1 9 115 
allebreorum pon- 949 9 98 δῷ 94 9 10 114 
tifex Abiathar cla- 950 10 99 94 93 3 4“ 115 
rus habetur. Gad, 951 41 40 95 90 4 19 116 
Dbetopor AP pro- b XXX. EUPALES aunis xxxvii. 
c Hl. IXION annis xxxvi. 
959 19 4 1 41 5 15 111 
9535 43 9 9 98 6 14 118 
954 14 9 9 39 7 15 119 
955 15 4 4 40 8 16 190 
956 16 5 5 41 9 41 121 
957 47 6 6 42 10 18 192 
dM AGIS anno 1. 
958 18 1 7 1 11 19 1935 


. f Myrina. condita 
civitas Asiz 965 25 14 14 

g Cyme in ltalia 
coudita τοὶ Cume 
Civitas. 


ὁ Ephesus condita 908 98 11 47 
ab Andronico. 969 29 48 18 
970 40 19 19 

971 9l 20 90 


elll. ECIIESTRATUS annis xxxv. 


1 12 90 194 

4 45 21 125 

3 14 23 126 

4 15 95 127 

5 16 94 198 

6 47 25 129 Magnesia in Asia 
7 48 26 150 condita civitas. 

8 19 21 151 

9 90 98 152 


10 1 29 155 
11 2 90 151 
12 δ 41 155 
15 4 92 156 
14 5 ὦ 4151 
15 6 94 138 
16 1 92 159 
11 8 96 140 
18 9 91 141 
19 10 99 142 
20 11 99 145 


i Grtliaco condita est, ut quidam volunt, a Carchedone Tyrio : ut vero alii, a Didone filia cjus, post 


roj. Ὁ ἋΣ . . 
7 Ung excidium anno centesimo quadragesimo 


979 90 28 28 


n NE Esaluy ἀρχιερεὺς ᾿Αθιάθαρ ἐγνωρίζετο. Γὰδ 
v, χαὶ ᾿Ασὰφ προεφήτευον. Clron. pasch. 
F. S, P nd 
᾿ τες ρίων λ' Εὐπάχμης ἕτη λη΄. Sync. p. 159, D. 
* Κα ξρενδίων 8' ἐδασίλευσεν Ἰξίων ἔτη λζ΄. Idem 
Ρ. 180. e. 
ἐ Macsesbat uovitoy β’ ἐθασίλευσεν "Aqtg. ἕτος ἕν. 
lá p. o, 4. 
ev Ἐχέστρατος ἔτη λε'. Pbidem, 
(ῬΑ ρίνα, ἡ παρά vt» Σμύρνα λεγομένη, ἐχτίσθη 
Parmot. XXVII. 


tertio. 


21 19 40 — 144 
ἐν 'Acía. Idem p. 181, A. 

Κύμη ἐχτίσθη ἐν Ἰταλίχ. Ibidem. 

h. ᾿Αθηναίων ἄρχων 10 "Axaazog ἔτη Ac'. Idem 
p. 178, D. 

i Ἔφεσος ἐχτίσθη ἐν ᾿Ασίᾳ ὑπὸ 'Avbpov (xov. Idem 
p. 181, A. 

k Καρχνδὼν ἐπεχτίσθη ὑπὸ Kaoynbóvog τοῦ Te- 
ρίου, ὡς δὲ ἄλλοι, ὑπὸ Διξοῦς τῆς ἐχείνου θυγατρὸς 
μετὰ τὰ Τρωϊχὰ ἔτεσι ρμγ'. ldem p. 181. 


330 


331 EUSEDII CHRONICORUM LIB. II 739 


—— —— 


TEBR. 


ASSYR. CORINT. LACED. 


ATHEN. LATIN  AGYPT. 


Abraha- David Eupales lxion Eche- AcastusLatinus — xx 


nius 


Qu) CD dip. ———— — A — — «πα — — —— —— A — ὦν «παππᾶ —— GERM πο τ UD 


Samiorum civitas 980 40 49 99 


condita est. 


b 1. SALOMON Davidis filius annis xL. 


a Ἰώνων ἀποιχία, xaX Ὅμηρος ἱστορεῖται γεγονὼς 
παρ᾽ Ἕλλησιν, ὥς τινες. Sync. p. 178, D. 

ὃ Σολομὼν υἱὸς Δαδὶδ ἔτη μ΄. Idem p. 181, C. 

c Σολομὼν τὸν ἐν Ἱεροσολύμοις νεὼν οἰχοδομεῖν 
ἤρξατο, ὅ καὶ συνετέλεσεν ἕτεσιν ὀχτώ. Συνάγεται ὁ 
Tg χρόνος ἀτὸ πα’ Μωῦσέως, χαθ' ὃ ἡ ἐξ Αἰγύπτου 
πορεία γέγονεν, ἐπὶ Σολομῶντα χαὶ τὴν ἀρχὴν τῆς τοῦ 
ἱεροῦ κχατασχενυῆῇῆς ἔτη χλ' (ur). Chron. pasch. 
p. 91, B. 

d ἹΚορυνθίων γ' ἐδασίλευσεν ᾿Αγέλας ἔτη 24". Sync. 
p. 180, A. 

€ ᾿Ασσυρίων λα’ ἐδατίλευτε Λαοσθένης ἔτη με΄. 


stratus Silvius dynast. 
Diospol. 
22 13 4l 145 alonica emigratio, 


in quaquidam Home- 
rum fuisse scribunt. 


981 1 90 50 45 14 49 146 
982 2 οἱ 94 94 15 45 AM 
983 9 92 22 25 16 δ. 148 
Salomon templum 984 4 99 99 26 11 4b 149 
in Hierosolymis edi- 985 b 9 δὲ 91 48 46 4150 
ficare ceepit,consum- 986 6 90 95 98 19 471 15] 
matumqueopus anno 987 1 50 40 49 40 δ 158 
octavo.Colligitur au- 988 8 $1 97 50 91 δ {δ 
tem omne tempus à . . 
Moyse οἱ cgressn Is. d 1}1. AGELAUS anuis xxxvii. 
raelis ex Egypto, 
usque ad pr:sentem 989 9 98 1 3|. 42 50. 154 
annum, anni cCcCCL 
Xxx, ul liegnorum e XXXI. LAOSTHENES an. xiv. VI. ALBA an. xxxix. 
liber tertius testimo- 
nio est, A diluvio, 2900 10 1 9 92 93 1 155 
usque al Moysen, 991 41 2 2 95 94 2 156 
. anni McccexLvii, Ab. 092 48 ὅ 4 94 25 $ 157 
Adam, usque ad di- 993 15 4 5 95 26 4 158 
luvium,an. MMCCXLU. 
Simul omnes anni [ IV. LABOTES annis zxxvin. 
EBMMMCLYXIX. 
994 14 5 6 4 27 9 1589 
995 15 6 1 2 '28 6 100 
g lebrzorum sa- 996 16 1 8 ὅ 29 7 16004  hPropbetabantSa- 
cerdos Sadoc octa- 997 41 8 9 4 90 8 162 doc, Achias Siloni- 
vus ab Aaron habe- 998 18 9 40 5 81 9 4163 tes, Samzas. 
tur. illustris. 999 19 10 11 6 δ 10 — 164 
1000 20 1 19 ri 25 11 105 
1001 21 19 43 8 δά 12 166 
1002 22 13 14 9 95 15 167 Quidam Home- 
14003 235 14 15 10 96 14 168 rum et llesiodum his 
temporibus fuisse as- 
k XX. ARCHIPPUS serunt; alii multo 
annis XIX. ante. 
1004 94 45 10 ι 4 15 169 
Carthago — secun- 1005 25 16 11 12 2 16 170 
dum nounu!los con- 1006 96 41 48 45 o 47 4A 
dita a Didone. ΑἸ 1007 2*1 18 19 14 4 48 172 
suprascripturi tem- 1008 28 19 20 15 5 19. 416 
Qus vindicant : quod 1009 29 20 21 16 6 30 174 
irgilius non cesse 1040 50 21 29 17 17 21 176 
verum ostendit, qui 1011 91 22 25 18 8 32 170 
Iidonem 86 intcerle- 1019 92 25 94 19 9 95 ATi 
cisse ait. 1013 99 94 25 20 10 94 . 118 


]dem p. 159, D. ' 

[Λαχεδαιμονίων δ' ἐδασίλευσε Λαδώτης ἔτη Xp. — 
Jdem p. 179, A. 

g 'E6paluv ἀρχιερεὺς ἀπ' ᾿Ααρὼν v Zabox (ἐγνω- 
ρίξετο). Chron. pasch. p. 91, C. 
. ἢ Προεφήτενε Σαδὼχ, xav ᾿Αχίας ὁ Σιλωνίτης, καὶ 
Σαμμαίας. Ibidem. 

i Ὅμηρος xai Ἡσίοδος (χατά τινας). Syme. 
p. 176, D. 

k ᾿Αθηναίων x ἐθασίλενσεν "Αρχίππος ἔτη «O*. 
Idem p. 185, A. 


433 INTERPRETE S. BIERONYMO | 334 


HEBA. ASSYR, CORINT. LACED. ATHEN. LATIN. £GIYPT. 
Abraha- Salomon Lao- AgelausLabotes Archip- Alba . xxi. 
mus sthenes pus 07nastia 
anita- 
rum 
a 1. SMENDIS annis xxvt. 


1014 δὲ 25 2906 φι 41 95 

b Tertio obtinue- 1015 95 26 97 23 19 96 
runt mare Thraces 1016 36 47 98 23 13 21 
annis LxxiX. 1011 91 98 29 
4018 98 39 90 25 15 29 

1019 39 90 9t 96 16 90 

1020 40 91 92 47 47 91 


τι 
ὃ. 
tli» 
i 
ed ὧν Ot d» (Οἵ 00 » 


e Post mortem Salomonis seditione orta in Judza, et regno bifariam diviso, In Samaria decem trlbu- 
bus regnavit Hieroboam. Roboam autem filius Salomonis regnavit in Hierusalem duabus tribubus sibi 
subjectis, que vocabantur Juda, ob gentis reges, qui ex Jud: stirpe descendebant. Unde et universa 


gens nomen Judzz sortita est. . ͵ 
- HEBR. ASSYR. CORINT. LACED. ATBEN. LATIN. £GYPT. 
Abraha- Jud. israel Laosthe- Age- LabotesArchip- Alba xxi 
mus. Roboa- Hiero- nes laus pus dynast. 
mus boamus Smen- i. 
TN dis . 
Apud Ilebrzros d lil. ROBOAMUS annis xvii. 

qui in Samaria 
erant,et vocaban- 41. HIEROBOAMUS annis xxi. 


(ur Israel, pri- 

sausregnavitilie- 1021 1 1 $9 95 28 18 92 8 

roboan annis 1022 2 2 93 δὲ 49 19 99 9 

viginti duobus. 
f XXI. THERSIPPUS annis χε, 


1025 ὁ 5 94 δῷ δ0 1 94 10 
1094 4 4 95 26 δι 9 δῦ [ΕἸ 
gSusakim rex 1025 5 5 96 91 93 9 96 12 


ypti contra 


Ju dimicaus , . 
templum spolia- | h IV. PRYMNES annis xxxv. 
t. 


1020 6 6 91 1 99 4 91 15 
1024 71 1 98 4 δὲ 5 98 14 
1028 8 99 ὅ 93 6 39 15 


i Vil. EPITUS SILVIUS an. xxvi. 


1029 9 9 40 4 96 7 1 16 ΑΙ. Silvius At- 

(^) 1090 10 10 4A 5 21 8 2 17 uus, sive .Egy- 
ptus, Albz supe- 

rioris regis filius. 


Ὁ Αἰγυπτίων πρώτη xav εἰχοστὴ δυναστεία βασι- d 'Pofoxp βασιλεύει τρίτος τοῦ Ἰούδα ἔτη wy. 
Τανιτῶν ἑπτά. Σμένδις ἔτη χς΄. Euseb. apud —| Chron. pasch. p. 95, D. 


«-. p. 14, C. . e Ἱεροδοὰμ πρῶτος βασιλεύει ἐπὶ Ἰσραὴλ ἔτη x6". 
ὙΤρίτοι ἐθαλασσοχράτησαν Θρᾷχες ἔτη οθ΄. Sync. Idem p. 99, C. 
P. 92 δὰ! B. f "A0nvaluv xa' ἐδασίλευσε Θέρσιππος ἔτη μ΄. 


C ὩΜετὰ τελευτὴν Σολομῶντος, στασιάσαντος τοῦ — Sync. p. 185, A. 
Play ἔθνους, xal τῆς βασιλείας αὐτῶν &unpe- — g Σουσακεὶμ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἀναδὰς εἰς "lepou. 
᾿ς ; iv Σαμαρείᾳ δέχα φυλῶν ἡγεῖται τοῦ Ἰσραὴλ σαλὴμ ἐσύλησε τὸν ναόν. Chron. pasch. p. 92, D. 
€ 644. Ἰούδα δὲ xal Βενιαμὶν ἐν Ἱερουσαλὴμ h Κορινθίων δ’ ἑδασίλευσε Πρύμνης ἔτη λε΄. Sync. 
ιεχιυλιύει Ῥοδοὰμ νῦς Σολομῶντος, αἷς ἐπώνυμον — p. 480, D. 
le, διὰ τὸ ἐχ φυλῆς Ἰούδα χρατεῖν τοὺς βασι- i Λατίνων ζ' ἐδασίλευσεν ἸΑγχίσης Σιλούϊου ben 
ME - ἔριν xo) τὸ πᾶν ἔθνος τὴν τῶν Ἰουδαίων εηφεν χγ΄. Idem p. 184, D. 
Vy, (av. Chron. pasch. p. 92, B-C. 


(ἢ Lacuna in codice Armemaco post hunc annum usque ad an. 1100. anb. 


825 EUSEBII CIIRONICORUM LIB. 1H Ἐν 
NESR. ASGYR. CORIN. LACED. ATB. LATIN. Σ΄. 
ÁAb:a- Jud. [israel Lao- Prvm- Dory- Ther- Epitus xxi 
hamus Roboa- Hiero-sthe- nes  sthus sippusSilvius dyn. 
mus boaumus nes Sinen- 
dis 
a V. DORYSTHUS annis xxix. 
Samus condita, et 1051 41 41 43 6 L| 9 $ 48 
Smyrna in urbis mo- 4052. 12. 49 48 1 9 10 4 19 
duin ampliata. 10535 42 415. 44 8 ὅ 4 δ. 20 
Al. Samiorum civi- 1034 1414 14 A5 9 4 12 6 21 
fasrenovata est. Smyr- 
na, civitas Asiana, ba- b XXXI. PERITIADES annis xxx. 
bítata est. 
[δ ὃὲ ὁ 2 Wn 6 H S8 $ 
6 41 LE 2 c Thraces Bebryciam, 
1037 17 17 5 12 1 45 9 24 que nunc Bithynia 
vocatur, transeuntes 
d IV. ABIA annis 1. a Strymoneo occupa- 
0058. 1153. 4 45 8 — 46 — 100 95 ἮΝ 
1039 2 49 5 14 9 41 11 26 
el PSEUSEN- 
NES an. sL!. 
1040 5 20 6 15 10 48 12 4 
f V. ASA annis χει. 
“ “«“΄ 4 21. 7 —246 4“ 19 145 2 
ἡ Mebreorum pon- 1042 9 22 8 47 12 290 14 H 
tifex maximus Abime- . : 
lech illustris habetur. 911. NYDADUS annis i. 
Prophetabant Achias, 
Sam:eas, etis qui fue- 1015 $ 1 .9 13 10 91 15 4 
rat apudaltare Saina- 1014 4 2 10 19 14. 22. 16 n 
rise Jeu, Joel, Azarias, 
qui et Addo, Ana- i MI. BAASA annis xiv 
nias. 
1045 5 1 11 20 15 93 41 6 
1046 6 4 42 ΦΙ 10 24 48 17 
1047 7 9 45 94 11 25 19 8 
1048 8 4 14 23 48 26 90 9 
1019 9 ὃ 45 24 19 27 21 10 
1050 10 6 16 25 v0 98 93 41 
Principium rxr ju- 1051 4! 7 11 96 21 29 95 44 k Tertii. Thiaces 
υἱοὶ sccundum He- 1052 12 8 18 237 43 90 94 43 marc occupaverunt. 
breeos 1055 15 9 19 98 95 931 45 14 
1054 14 10 20 29 2( 32 26 15 
| VIII. CAPYS superioris regis filius 
annis xxvill. 
1055 15 11 91 40 25 o9 4 16 
1056 16 12 22 31 96 94 2 17 


& Λαχεδαιμονίων «' ἐδασίλευσεν Δόρυσθος ἕτη x0'. 
Sync. p. 179, A. 

b ᾿Ασσυρίων λό’ ἑδασίλευσεν Περτιάδης ἔτη λ΄. 
Idem p. 159, D. 

€ Θρᾷχες ἀπὸ Στρύμονος διαδάντες, κατέσχον τὴν 
νῦν Βιθυνίαν, τότε δὲ Βεόδρυχίαν, χαλουμέντν. Jdem 
p. 181, B. 

d δασίλευσεν τοῦ Ἰούδα τέταρτος ᾿Αδιοὺδ ἔτη γ΄. 
Chron. pa:ch. p. 94, D. 

ε Αἰγνπτίων β' Voucé£vvne ἔτη μα΄. Euseb. apud 
Sync. p. 14, D. 

/ Ἐθασίλευσεν τοῦ Ἰούδα πέμπτος "Aca ἔτη μα' 


Chrqn. pasch. p. 94,95. 

g Δεύτεοος ἐδασίλευσεν τοῦ "InpatÀ Ναδὰδ Exr, β΄. 
ldem p. 94, A. 

h 'E6paiwv ἀρχιερεὺς ᾿Αθιμελὲχ ἐγνωρίζετο. Προ- 
εφήτενον δὲ ᾿Αχίας, Σαμαίας, καὶ ὁ ἐπὶ τοῦ ἐν Σα- 
μαρείᾳ θυσιαστηρίου "Inoo, Ἰωὴλ, ᾿Αζαρίας, ὃς καὶ 
Ἰωδὴ, ᾿Ανανία. Sync. p. 186, D. 

i Τρίτος ἐδχασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Βασσᾶ ἔτη x6. 
Chron. pasch. p. 94, C. 

k Θρᾷκες ἐθαλατσοχράτουν. Sync, p. 181, B. 

| Λατίνων ἐθαπσίλευτε Κάππος Σιλούϊος ἔτη xm". 
Jdem p. 184, D. 


*T INTERPRETE 


S. HUIERONYMO. 


EEUU RUE EEUU RU ———MÁ —— 


ASSYR. CORIN. LACED. ATH. LATIN. δ. 


Abre- Jud. sr. Peri- Prym- Doris- Ther- Capys xxi. 
hamus Asa Daasa tiades nes thus sippus dyu. 
Pseu- 
sennes 
1057 147 45 45. ὅ8 981 ϑι᾽ 5 18 
4058 18 14 294 0535 48 à 506 4 19 
1059 19 45 2925 δ᾽ 0299 51 δ΄ 90 
a VI. AGESILAUS annis σχεῖν. 
4000 90 16. 396 35 1! 538 6 9 
b V. BACCIIIS, annis xxxv, ἃ quo 
reges Bacchíadze cognominati. 
1061 291 47 91 1 29 80 71 92 
1062 92 48 98 9 9 40 8 95 
1063 25 19 29 9 4 41 9 24 
c XXII. PHORBAS 
3n. XXXI. 
1004 934 3.290 ὅ0 4 5 1 
d XXXIII. OPHRAT/EUS annis xax. 
1065 925 9t 4 δ 6 9. 11 26 
1066. 96 92 9 6 :.}7Κ o 19 41 
41007 2 95 9 1 8 4 13 28 
1068 938 24 4. 8 9 b. 12 299 
e 1V. ELA annis 1. 
1069 99 1 5 9 10 6 15 9» 
1070 30 4 6 10 14 7 146 WW 
f V. AMRI annis xir. 
4071 31 1 7 41 14 8 41 3 
403 322 4 8 14 43 9 48 ss 
1075 $5 ὅ 9 43 14 10 19 54 
402 94 4 10 1 45 1 90 55 
1075 $5 b 44 45 16 1 91 46 
1076 36 6 12 46 17 343 35» 57 
401 51 1 45. 11] 18 14 95 38 
1078 58 8 Δ 148 19 15 0294 59 
1079 59 9 415. 19 90 16 95 40 
1080 40 10 16 20 321 17 46 ἐὶ 
g ll. NEPIIERCHERES 
1081 41 41 17 91 99 18 97 1 annis 1v 
h Vi. JOSAPIIAT annis xxv. 
1082 4 19 1 292 295 19 998 9 
i VI. ACHAD annis xxi IX. CARPENTUS SILYIUS superio- 
ris regis Capyos filius annis ΧΗ. 
4085 4 4 19 45 O94 Y» 1 $ 


& Λαχεδαιμονίων c^ ἐδασίλευδεν ᾿Αγησίλαος ἔτη 
μδ΄. Sync. p. 185, C. 

b Κορινθίων e' ἐδασίλευσεν Βάχχης ἔτη «' ἀφ᾽ οὗ 
el μετὰ τοῦτον βασιλεῖς ἐχλήθησαν Βαχχίδαι. Idem 
p. 180, C. : 

€ ᾿Αθηναίων x6 ἐδασίλευσεν Φόρδας ἔτη λα΄. Idem 
p. 185, A. 

d ᾿Ασσυρίων λγ' ἐδασίλευσεν ᾿ὈὈφραταῖος ἔτη γ΄. 
Jdem p. 159, D. 

€ Τέταρτος ἐδασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἠλὰ ἔτη β΄. 


Chron. pasch. p. 95, D. 

[Ἑδραίων τοῦ Ἰσραὴλ t6acl)suce πέμπτος Ap 
6g ἔτη v€'. Idem p. 96, D. 

4 Αἰγυπτίων γ' Negepysphe ἕτη δ΄. Euseb. apua 
Sync. p. 74, C. 

h "E6acÜ.cuctv τοῦ Ἰούδα ἔχτος Ἰωσαφὰξ ἔτη κε΄. 
Chron. pasch. p. 96, A. 

i "Extog 'Ayaà6 ἐδασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Een xf". 
Idem p. 91, D. 


"339 EUSEDBII CHRONICORUM LIB. 11 340 


HEBR. 
Jud. Israel. 


ASSYR. CORIN. LACED. ATH. LATIN. 4:6. 


Abra- Josa-AchabOphra- Bac- Agesi- Phor- Car- xxi 


hamus phat. 


ius 


chis laus δας pentus dyn. 
Nepher- 
cheres 


Losenenn ccn] α΄ὐπππ πα acum eumummD a — a —— — — e P am umatput) camp. ——ÜÍ —À — 


1049 ὅ 


1085 4 
1086 5 
ὃ Apud Hebreos 1087 6 
prophetsbant Abdias, 1088 7 
eu, Ozias, Michx»as : 1089 8 
pseudoprophete vero 1090 — 9 
erant Selechias, Elie- 109 10 


zer. 14 
1003 12 
1094 15 
1005 44 

Pr 
4096 15 
1097 16 


1008 17 
q Quarti mare ob- 1009 18 
tinuerunt. Rhodii an- 
nis xxii. 


i Prophetabant Elias 1100 19 
et Eliszus. 1101 90 
1102 4! 

405 43 


404 48 


υἱῶν" din 
-“»ζὉ ὦ 00 3 Or Ot ἃ. C1 


»» 
s 


9&4 δ᾽ 21 2 4 


XXXIV. OPHRATANES amnis t, a lV. AMENOPIIIS annis ix. 


4 95 95. $99 5 4 
29 2390 41 25 4 4 
5 97 298 394 b $ 
4 298 299 98 6 4 
5. .00 96 7 5 
9 $0 3 2 8 6 
51 02 48 9 "7 
8 02 55 499 [0 8 
9 83 5 S30 M 9 
e V. OSOCHOR annis vi. 
10 304 δ MM 19 L| 
d XXIII. MEGACLES annis xxx. 
4 δἰ 95 101 5 4 
e X. TIBERINUS SIL- 
VIUS an. viu. 
f V1. AGELAS aunis xxx. Latinorum decimus 
Tiberinus Silvius Car- 
19 4 .— 851 2 4 9 penti filius annis vir. 
15 3 38 9 2 4 Ab hoc fluvius appel- 
42 5 89 4 5 D latus est. Tiberis, qui 
15 4 40 ὅ 4 6 prius Albula diceba- 
Qr. 
h VI. PSINACHES annis. ix. 
16 B 4 6 b 4 
41 e 42 7 6 4 
48 7 45 8 7 9 
19 8 A 9 8 4 
k YIl. ARCHELAUS an. 1x. 
Xl. AGRIPPA SIL- 
IUS an. xri. 
20 9 4 40 ; b 


Latinorum undecimus Agrippa Silvius Agripp:xe Tiberini fllius annis χε. In Latina historia hzc ad 


verbum scripta reperimus * Agrippa apud Latinos regnante, Homerus poeta in Gracia claruit, ut testa- 
tur Apollodorus grammaticus, et Euphorbius historicus, ante urbem Romam conditam annis cxxiv. et, 
ut ait Cornelius Nepos, ante olympiadem primam annis c. 


4 Αἰγυπτίων δ΄ ᾿Αμενωφθὶς ἔτη θ΄. Euscb. apud. λούμενος. Idem p. 184, 485. 


Sgnc. p. 4, C. 


b ἸΙροεφήτευον ᾿Αὐδιοῦ, Ἰηοῦ, Ὀζιὴλ, Μιχαίας" 
ψευδοπροφῆται Σεδηχίας χαὶ Ἐλιέζερ. Chron. pasch. 


p. 96, A- B. 


€ Αἰγυπτίων ε΄ Ὀσοχὼρ ἔτη c'. Buseb. apud Sync. 


p. 14, D. 


d ᾿Αθηναίων xy' ἐδασίλευσεν Μεγαχλῆῇς ἔτη xv. 


Sync. p. 185, D. 


[Κορινθίων c' &6acDsuctv ᾿Αγέλας Ern λ΄. [dem 
p. 119, C. 

g Τέταρτοι ἐθαλασσοχράτησαν Ῥόδιοι ἔτη xy". Idem 
p. 181, B. 

h Αἰγυπτίων ς΄ Yiv&ync Een θ΄. Euseb. apud Sync. 
p. 14, D. 

i ἙἘλισσαΐῖος μετὰ Ἠλίᾳ προφήτης ἐγνωρίζετο, 
]dem p. 191, B. 


€ Λατίνων 1 ἐδασῇλευσε Τιδέριος ἔτη η΄, ἀφ᾽ οὗ k Λακεδαιμονίων ζ’ ἐδασίλευσεν ᾿Αρχέλαος ἔτη ἃ. 
wotaphe Τίδερος προσηγορεύθη, ὁ πρὶν ᾿Αλδὰς χα- — Idem p. 185, C. 


IT ERONYMO. 


311 INTERPRETE S. 342 
BEBR. ASSYR. CORIN. LACED. ATI. LATIN. £6. 
Abra- Jud.  Isr. Ophra-Agelas Arche- Mcga- Agrip. "AXI 
bamus Josa- Ocho- tanes laus cles pa Sil- dyn. 
phat — zias vius Psina- 
clies 
a VII. OCIYOZIAS annis n. 
1105 94 1 2t 10 9 41 9 6 
1106 295 9 43 41 5 49 9 17 
b VH. JORAMUS annis vin. 
e VII. JORAMUS annis xn. 
41107 1 ἢ 95 12 4 43 4 8 
1108 9 4 94 135 5 11 5 9 
d VII. PSUSENNES annis xxxv 
14109 5 50 95 ) 14 6 15 6 4 
1110 4 4 96 15 17 10 7 9 
4111 5 5 4] 16 8 11 8 9 
1412 6 6 98 47 9 18 9 á ΝΕ . 
e Elias rapitur. 43 — 71 1 3299 18 140 19 10 δ [Quinti mare obti- 
{4|4Ὶ 8 8 ὅδ 19 11 20 11 6 nuerunt Phryges an- 
nis XXv. 
g Vll. OCHOZIAS anno :. 
4115 1 9 91 20 12 921 19 7 
h IX. GOTHOLIA mater annis vir. 
i Jonadab filius Re- 
chab clarus babetur, 1116 λ 40 53 91 43 99 15 8 
ui dedit mandatum 1117 ᾷ 11 29 93 44 93 14 9 e 
liis suis ne biberent 1118 hi 12: 341 - 93 15 94 45 10 
vinum. 
k IX. JEU annis xxvii. 
1119. 4 1 535 24 340 225 31!6 11 [Jer percutit A- 
1120 5 2 53560 25 17 420  À 17 12 chaabi septuaginta li- 
4121 6 5 35351 96 18 97 48 15. beros, ejusdemque wt- 
1192 7 4 58 9" 49 98 19 14 xorem llezabelein Si- 
doniam. 
m X. JOASUS filius Ochoziz annis xL. 
1195 4 5 99 98 90 29 90 15 
1124 2 θΘ 4) 99 21 90 91 16 
n XXIV. DIOGNETUS 
annis xxvnl. 
4135 8 7 41 90 99 1 2g 17 


Φ Joiadas apud llebrzos pontifex insignis erat, qui solus post Moysen vixit annis cxxx. 


4 “Ἑδδομος ἐδασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ὀχοζίας ἔτη 
P. C/ron, pasch. p. 98, €. 
5 "Ero; Ἰούδα ζ' ἐβασίλευσεν Ἰωρὰμ ἔτη η΄. Idem 

* 96, p. 
, € “ἀὋἸἼδως ἐδασίλευσε τοῦ Ἰσραὴλ Ἰωρὰμ ἔτη ιδ΄. 
devaa p. 99, C. 

d «Αἰγυπτίων Q. Ῥουσέννης ἔτη λε΄. Euseb. apud 
Se P. 14, D. 

€ "Iac ἀνελήφθη. Sync. p. 187, D. 

r ὝῬρύγες πέμπτοι ἐθαλασσοχράτη σαν ἔτη xe'. Idem 
P- ^81, B. 
9 γδοος Ὀγοζίας ἕτος ἕν. Cliron. pasch., p. 98, C. 
h 'H μήτηρ Γοθολία ἔτη 7. Idem p. 99, A 


i Ἰωναδὰδ υἱὸς Ῥηχὰδ ἐγνωρίζετο. Ibidem B. 

k Τοῦ Ἰσραὴλ 0' Ἰηοῦ ἐδασίλευσε ἔτη χη΄. Sync, 
p. 191, B. 

| Οὗτος ἀνεῖλε τὸν Ὀχοζίαν καὶ τοὺς υἱοὺς 'Ayadf, 
καὶ Ἰεζάδελ τὴν Σιδωνίαν. Ibidem. 

m Μετὰ Γοθολίαν ἐδασίλευσεν Ἰωὰς ἕτη y'. Chron. 
pasch. p. 100, C. 

n ᾿Αθηναίων xb ἑδασίλευσε Διόγνητος ἔτη xr. Sync. 
p. 185, B. 

0 Ἰωδαὲ παρ' 'E6palot; ἀρχιερεὺς λυνωρίζετο 
μόνος μετὰ Μωῦσέα βιώσας ἕτη ρλ΄. Ghron. rasch. 
p. 100, D. 


. *&-. 


343 ΚύϑΕ8:1 CHRONICORUM LIB. TI 34 
E —— 

HEBB. ASSYR. CORIN. LACED. ATH. LATIN. 4:6. 

Abra- — Jud.fsr. Ophra- Eude- Arche- Dio- Agrip- xxu 

bamus joasus Jeu tanes mus — laus gnetus pa — dyn. 

Psusen- 
nes 
a Vil. EUDEMUS anuis xxv. 

1196 4 8 i3 1 23 2 925 18 

4127 5 9 42 2 3291 9 924 19 

1128 6  À 10 4i 9 95 4 895 3290 

4129. 7 ^ 45 4 296 .5 326 2: 

b Apud Hebreos 4430 8 13 46 b 47 e 951 22 

Zacharias propheta a 4151 9 15 41 6 98 1 98 25 
rege Joas interficitur. 4132 410 14 48 1 99 8 99 24 20. L 
Mic Zacharias Joiadz 1153 — 144 15 49 8 50 9 530 395 Lycurgus insignis 

filius fuit, qui pro ve- 4454 12 16 δὺ 9 οἱ 40 91 96 habetur. 


ritate regi resistens 
occiditur inter tem- c. 
lum et aliare, sicut 


vangelia testantur. 1455 — 415 141 1 10 δ |» 932 291 
Barachi: autem filius 4136 14 48 4 41 99 42 99 38 
appellatur, quia ob 1137 15 49 ς 12 3 15 0o 399 
sanclitlatem vite pa- 1153 16 — 90 4 345 35 14 δὲ C 
tis Barachiz noii- 4159 17 — 291 δ. 14 63536 15 36 5l 
nati (quod interpreta- 14440 18 — 923 6 15 51 106 (57 22 
tur benedictus) et hic 1441 49 958 1 16 98 17 58 δῷ 
Benedicti nomen ob- 1142 90 — 9i 8 11 39 48 59 354 
tinuit. 1145 21 95 9 18 40 49 40 95 
, d xxu dynastia Dubastita- 
rum, quorum primus 
IJ. SESONCHOSIS annis xxr. 
Alter Sesonchosis, 414 92 4 Ὁ 19 4l 90 41 1 
cujus pater fuit Sera- 
pis (Sync. p. 91, D). e Xll. AREMULUS SILVIUS an. xix. 
lunc post mortem 
deum Serapin.Egyptii 4445 935 — 97 4“ 90 42 321 1 2 . Arenmulus Silvius 
nominantes colunt, 14406 94. 98 13 3231 A43 $323 2 9 Agrippe superioris 
«em et inferum deum regis filius presidium 
uisse dicunt. Hoc in f X. JOACHAZUS annis xvir. Albanorum inter mon- 
membranis. ZEgyptia- tes, ubi nunc Roma 
cis Ptolemzsi, qu:e di- 4147 — 95 4 15 2393 4i 395 $ 4 est, posuit : qui ob 
citur sacra scriptura, 1148 40 2 144 3895 4 7 à b impietatem postea ful- 
invenies. 1149 927 ὅ 15 2941 A460 395 5 6 mine interit. Hujus 
Sexti mare obtinue- 4150 28 4 16 25 i4 2960 6 7 filius fuit Julius proa- 
ruut  Cvprii annis vus Julii Pioculi, qui 
xxiv (1). g Xlll ARISTOMEDES annis xxxv.cum ftomulo Romam 
commigraus fuidavit 
15: 29 b 4] 41 48 21 1 8 gentem Juliam. 
1152 30 6 18 2 4959. à 98 8 9 | 
h XXV. PHERECLES annis xix. 
4553. ὅι 7 19 $5 50 1 9 10 
1154 22 8 20 à ὁ): 9 0. t 
445b 35 9 21 5. 03 9 4 44 
4150 34 10 ) 92 6 5» é 2 4$ 
1157 ὅδ᾽ Ὁ 25 1 ὃ ὅ ὅ 44 


a Κορινθίων ζ' ἐόασίλευσεν Εὔδημος Ecr χε΄. Sync. 
p. 185, D. 

b Παρ᾽ 'E6pulov; Ζαχαρίας ὁ προφήτης ἀναιρεῖται: 
ὕπ᾽. Ἰωάς. Idem p. 181, D. 

€ ᾿Ασδυρίων λε’ ἐδασίλευσεν ᾿Αχραγάνης ἕτη μδ΄. 
[dem p. 160, A. 

d Εἰχοστὴ δευτέρα δυναστεία Βουδαστιτῶν βασι- 
λέων τριῶν, (ὧν) α΄ Σεσέγχωσις ἔτη xa'. Euseb. apud 
Sync. p. 74, D. 


e Λατίνων (6 ἐδασίλευσεν ᾿Δρέμουλος Σιλούϊος 
ἔτη ιθ΄, Οὗτος ἐχεραυνώθη διὰ πολλὴν ἀσέδειαν. Sync. 
p. 185, A. 

f &éxaxog 'E6oal;v ἐδασίλευσεν τοῦ Ἰσραὴλ Ἰωα- 
χὰς ἔτη ιζ΄. Chron. pasch. p. 105, A. 

€ Κορινθίων ἐδασίλευσεν ᾿Αριστομήδης ἔτη λε΄, 
Sync. p. 180, A. 

ἢ ᾿Αθηναίων ἐδασίλευσε xe! Φερεχλές ἔτη ιθ΄, Idem 
p. 185, B. 


(4: Variant codd. nempe xxxiv, xxxu, xxi, Sed. dicendum xxiv, patet ex auno. Abrabani 1174. 


INTERPRETE S, TERONYMO. 316 


EMEN AM. Ll τ ci 


HEBR. .ASSYR. CORIN. LACED. ATH. LATIN. £G. 
Abra- Jud.  !sr. Acra- Aristo-Arche-Phere- Are- xxu 
hamus Joasus Joa- zapes medes laus cles mulus ἄγη. 
chazus Seson- 
cliosis 
4158 30 49 4 8 55 6 14 45  a«Elieus prophela 
4159 37 (45 3235 9 56 1 15 16 moritur. 
41160 38 14 3936 10 57 8 16 )17 
411600 39 4 27 1] 58 9. 171 18 
4162 40 16 3298 19 ὃ 10 318 19 . 
b XI. AMASIAS annis xxix. 
M63. 14 11 2929 15 00 11 19 20 
c XI. JOASUS annis xvi. XIII. AVENTINUS Silvius an. xxxvi. 
d Vill. TELECLUS annis xL. 
41064 2 4 90 16 4 13 L 21 
e ll. OSORTIION annis. xv. 
4165 3 2 3 45 9 13 9 1 
11606 4 9. 323 146 $5. 44 ó 9 Carthaginem — hac 
(141671 5 4 99 47 4 15 4 9 miate quidam coudi- 
44163. 6 δ᾽͵ 3 148 5 16 9 4 tam putant. Alii mut- 
1169 1 6 5323 19 6 17 6 5 toante, ut supra ὁ» 
1170 ὃ 1 96 20 7 48 ϑᾷὃ3Ι171 6 moravimus. 
1111: .9 8 51 321 8 19 8 7 
f XNVI. ARIPIIRON annis xx, 
Septimi Plicnices 
mare obünuerunt, 413 10 9 538 32932 9 1 9 8 Sub Ariphrone As- 
4/5 141 1 $39 25. 140 9 10 9 syriorum regnum de- 
4174 12 ι 40 321 44 9 11 40 struetum, et Sardara- 
4175 15 149 — | 4i 95 49 4 119. *!!» palus, ut. nonnulli 
41 14. 15 4 26 15 5. 15 13. scriptitant. 
g XXXVI. TIIONUS CONCOLERUS, qui vocatur Grzece 
Sardanapallus, annis xx. 
447 45 14 1 9^ 14 6G 14. 15 
4118 16 45 2 28 45 1 AY 14 
1179. 17 16 o 29 16 8 16 15 
h Xll. HIEROBOAMUS annis χε. 11}. TACELOTUIS an. xit. 
4180 18 1 4 230 172 9 11 1 
4481. 19 2 δ δι 48 1 18 3 
1182 20 9 6 523 149 ^, 49 9 
4185. 21 Á 7 9» 90 13 20 4 
1184 22 ὃ 8 δὲ 21 i5. 91 ὃ 


k Sardanapallus eodem tempore Tarsum atque Anchialem condidit, et habitari fecit ; et in prolie vi- 
etus ab Arbace Medoruu rege, semet incendio concremavit. ' 


& Ἕλιτααϊος ὁ προφήτης ἐτελεύτησεν ἔτει λζ΄ τοῦ 
ἽἼωάς. Sync. p. 187, D. 

b δασίλευσεν τῆς Ἰουδαίας ᾿Αμεσσίας ἔτη x0. 
Chron. pasch. p. 101, D. 

€ ῤδασίλευσεν τοῦ Ἰσραὶλ Ἰωὰς ἕτη wc". Idem 


Κατὰ τοῦτον ᾿Αρίφρονα ἡ τῶν ᾿Ασσυρίων χατελύϑη 
ἀρχὴ, ὡς πάντες συμφωνοῦσι. Sync. p. 185, D. 

9 ᾿Ασσυρίων Ac' ἐδασίλευσε Θῶνυς ὁ λεγόμενος 
Κογχόλερος, ᾿Ελληνιστὶ Σαρδανάπαλλος, ἔτη χ', Idcm 
p. 108, D. 


p. 104, D. ἃ Αἰγυπτίων γ’ ἐδασίλευσΞ Ταχέλλωθις ἔτη ιγ΄. En- 
& Λαχεδαιμονίων η’ ἐδασίλευσε Τήλεχλυς ἔτη μ΄. sebius apud Sync. p. i4, D. 
Sync. p. 185, C. i Τοῦ Ἰσραΐλ ιδ' ἐδασίλευσς 'Ispo6oXp ἔτη ga. 


e Αἰγυπτίων B' ἐδασίλευσεν Ὀσωρθὼν ἔτη ιε΄. 
Enseb. apud Sync. p. 14, D. 
f '"Aünvalov xz' ἑδασίλευσεν ᾿Αρίφρων ἔτη x. 


(1) Lacuna in cod. Arm. usque ad a5. 1221. 


Chron. pasch. p. 105, D. 
k Σαρδανάπαλλος Ταρσὸν ᾧχησε καὶ ᾿Αγχιάλην τὰς 
πόλεις ἐν μιᾷ ἡμέρῳ. Sync. p. 125, C. 


——— 


94] EUSEBII CHRONICORUM LIB. II 


HEBR. A8SYB. CORIN. LACED. ATH. LATIN. /EGYPT. 


Abra- Jud. sr. Tho- Aristo- Tele- Ari- Aven- xxi 
hamus Ama- Hiero- nus medes clus phron tinus dyn. 


sias boamus Couco- ,Tace- 
lerus lothisg 
4185 95 9 35 3931 (44 39 Ὁ 
a IX AGEMON annis xvi 
41186 3294 7 40 4 93 15 43 7 
4187 95 8 41 4 94 16 94 8 
1188 26 9 44 9 95 11 95 9 
1189 97 10 15 é 96 48 40 40 
4190 98 11 44 5 47 49 27 41 
4192. 29 44 15 6 98 90 48 12 
b Xll. AZARIAS., c XXVII. THESPTEUS annis xxvi. 


qui et Ozias, annis Li. 
1192. 1 .13 16 7 29 1 99 13 


d xxiii dynastia. 
Il. PETUBAS annis 


4ΔὋ 17 8 à 950 


41195 2 2 950 4 

1194 ὃ 15 18 9 $51 δ. 9$ 3 

Lycu Lacede- 1195 ὁ 10 19 310 223 4 392 3 
moniis jura componit. 1196 5 17 40 M 95 5 2» 4 


Thespleo Ariphronis filio Athenis regnante, Assyriorum imperium deletum est. 

Usque ad id tempus fuisse reges Assyriorum historia refert. Et fiunt simul ánni ucicvii. Omnes 
anni regni Ássyriorum a primo anno Nini supputantur ΜΟΟΣΙ,. 

Arbaces Medus, Assyriorum imperio destructo, regnum in Medos transtulit : et interim sine pi 
bus res agebatur, usque ad Dejocem, qui et Assyriorum regnavit, regem Medorum. In medio aute 
" pore Chaldfi proprie prevalebant : quorum separate quadam regum successiones feruntur. E 
autem gentes propriis regibus utebantur. 

Alter. Temporibus istis Assyrii sine auctore [rectore] fuerunt, quia Arbaces Medus, deposito 
eurum, ad suum reversus est. Postea autem Dejoces Medorum fegnum ipsis conjunxit ; magis 
Assyrios ad suum regnum recepit. Sed interim actus proprie feruntur Assyriorum, οἱ quod reges : 
levaverunt. - 


Abra- ΠΕΒΆ. CORINT.LACED. ATHEN. LATIN, EGYPT. 
lamus Jud. τ.  Age- Tele- Thes- Aven- xxm 
Azarias Hiero- mon clus pieus tinus dynastia 


boamus etu- 
bas 
1497 6 418 12 35354 6 234 5 
1198 7 49 15. 35 71 35 6 
1199 .8 20 14 26 8 956 1 
1200 9 91 15 91 9 51] 8 Aventinus Arem 
perioris regis maj 
e XIV. PROCAS SIL- in eo. nionte; qu 
: VIUS an. xxi. pars Urbis,est, πὶ 
ac sepultus setern 


fPhidlon apud Argivos 1201 10 92 16 98 10 4 9 co vocabulum de 


mensuras et pondera pri- 
mus invenit [al. insti- g X. ALEXANDER annis xtv. 


tuit]. 
1902 11 Ὁ 41 39. n 2 10 
1300 12 34 33 340 12 9 M 


α Κορινθίων ἐδασίλευσε ᾿Αγήμων ἕτη ις΄. Sync. τουδάστης ἔτη xe'. Euseb. apud Sync. p. 15, 


». 180, Α. e Λατίνων Uy ἐδαοίλευσε Προχὰς Σιχούϊος É 
b Τοῦ Ἰούδα ι6' ἐθασίλευσεν ᾿Αζαρίας ἔτη νό. δυπο. p. 192, A. 
Chron. pasch. p. 105, B. [Φείδων "Apyouc χρατῶν, μέτρα xat σταθμί 
. € ᾿Αθηναίων x(' ἐδασίλευσε Θεόπιεὺς ἔτη xv. τὺυς ἐφεῦρεν. ldem p. 198, C. 
Sync. p. 195, C. 9 Κορινθίων ἐδασίλευσεν ᾿Αλέβανδρο; ἔτη χε 


d Εἰκοστὴ τρίτῃι, δυναστεία Τανιτῶν τριῶν’ α' Πε- p. 180, D. 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 350 


HEBR. MACED. CORIN. LACED. ATH. LATIN. /EGYPT. 


Abra- Jud.  lsr. Cara- Ale- Alca- The- Procas xxii 
hamus Azarias Hiero- nus xander menes spieus Silvius dyn. 


boainus etu- 
bas 


al.CARA- b IX. ALCAME- 


NUS anui NES annis 
Xxvill. ΧΧΧΥ͂Ι!. 

1904 13 90 1 ὄ 1 18 4 | 19  cTemplum Junonis 

1205 14 26 2 4 9 144 δ 15 incensum. 

1906 15 237 $ 5 9 45 6 16 

1907 16 298 4 6 4 16 7 41$ 
4abant apud 1208 17 29 5 1 b 147 8 16 — dHesiodus insignis | 
Dsee, Amos, 1209 18 50 6 8 6 18 9 171 habetur, ut vult Por- 
nas. 12310 19 91 17 9 1 49 10 18 phyrius. 

1244 230 $2 8 10 8 390 1!! 19 riremis prima na- 

4212 91 99 9 141 9 


91 412 90 vigavit Corintho. 


41917. 96 ὅδ 4 146 Δ 36 411 $8 Egypti regem suum 
1918 97 29 45 41 45 27 48 40  Osorthonem Ilerculem 
cognominaverunt. 


f XXVIII. AGAMESTOR 
annis xx. g ll. OSORTHON annuis tx. 


1219 98 . 40 16 18 16 4 49 1 
12320 29 41 1417 19 3" 2 390 2 


€ Procz superioris regis major filius a fratre Amulio regno pulsus in agro suo vixit. Filia ejus 
partus gratia virgo Vestalis lecta ; quz? cum septimo patrui auno geminos edidisset infantes, 
888 in terram viva defossa est. Verum parvulos prope ripam Tiberis expositos Faustulus rcgii 
zeenti ad Accam Laurentiam uxorem suam detulit, qux propter pulchritadinem et rapacitatem 
queesuiosi Tupa ἃ vicinis appellabatur. Unde ad nostram usque memoriam rmcretricum cellule 
| dicuntur. Pueri vero cum adolevisscent, cellecta latronum οἱ pastorum manu, interfecto aputl 
mulio, arum Nurmitorem in regnum restituunt. 

morum Israel xii. Zacharias mensibus sex. Post quem xiv SeljJum mense uno. llic annus consu - 
; diversos. 


i XY MANAEMUS aanis τι. 
1924 50 1. 18 920 18 ὅ I 3 
| XV. AMULIUSSILVIUS annis xut. 


igi leges in 1232 ὅδ] 9 49 91 49 4 1 4 
αι xta 1222 58 9 90 92 90 5 4 5 
i Apollodo- 12924 3535 4 91 . 233 91 6 b 6 
BMiMe susce- 1235 54 5 99 94 993 1 4 T 
(aem antea. 1290 δῦ 6 25 95 235 8 5 8 


εὗδον a' ἐδασίλευσε Κάρανος ἔτη xn. Sync. g ᾿Αθηναίων χη ἐθασίλευσεν ᾿Αγαμήστωρ ἕτη x'. 


C Sync. p. 195, C. 

δϑωμονίων θ΄ ἐδλσίλευσεν ᾿Αλχαμένης ἔτη h Tou Ἰσραὴλ ἐδασίλευσεν iy. Ζαχαρίας μῆνας ς΄. 
ΒΡ. 185, C. ΄ Μ:0᾽ ὅν ιδ΄ Σιλοὺμ ἡμέρας X. ]άε:" p. 202, C. 

ὅς Ἔρας νεὼς ἐνεπρήσθη. Idem p. 241, D. i Τοῦ Ἰσραὴλ τε’ ἐδασίλευσε Μαναὴμ ἔπη ια΄. Τὰ 
hlc ἐγνωρίζετο. Idem p. 175,.B. δὲ πολλὰ τῶν ἀντιγράφων ἔτη v ἔχουσιν. Toidem. 
φῆτνον Ὠσηὲ, ᾿Αμὼς xol Ἰωνᾶς. Chron. k ᾿Απολλόδωρος Λυχούργου νόμιμα ἐν τῷ 9v» (t$) 
«9$, D. ᾿λλχαμένους. Idem p. 185, D. 


Meth FK Ὁσωρθὼν ἔτη 0, ὃν Ἡραχλέα | Λατίνων ιε΄ ἐδααίλευσεν Ἄμουλος Σιλούϊο; ἔτη 
π ἰκάλεσαν Euseb. apud Sync. p. 15, A. μγ΄. Idem p. 192, A unie 


351 EUSEBII CHRONICORUM LIB. II 


n sl 
4 


Ahra- Jud.  lsr. Cara- Tele- Alca- Ága- Amu- xxi 
hamus Aza- Manae- nus stes menesmestor lius dyn. 
rias mus Osor- 

tlion 


——A ——— απ» — P—-"P cu—RoÓ€ EMEND cup EMI qu —— —À -— — um D 


a XI. TELESTES annis xi 


1227 36 71 294 1 94^ (9 6 9 


b Ili. PSAMMES 
annis x. 


1998 31 8 95 9 33 10 7 4 
4229 58 9 926 3 96 41 8 9 
4230 39 10 97 4 971 42 9 9 
, 1931 40 41 28 5 93 13 10 4 
c Phua rex Assy- 
riorum adversus Sa- d XVI. PIHACEE annis x. 
mariam — asceudit : e ll. COENUS annis xu. 


traditis autein sibi a 


Manaemo Israelis rege 1222. 44 L 1 6 299 14 11 5 A gyytii 
ille arvept? talentis, 1225. 42 4 2 1 9U 15 12 6 testatem mz 
13344 45 $ b 8 91 16 13 7 run annis 
. 4935 44 4 4 9 22 17 l4 8 
41330 — 45 b 5 10 93 18 15 9 
1957 46 6 0 1 9à 49 10 10 


f xxw. dynastia 
Ι. BOCCHORIS 9 
1258 4717 1 1 12 55 0290 1] 1 sub quoet a 


tus est. 
g XM AUTOME- — ^ XXIX. JESCHYLUS Agamet 
NES ani. perioris regis filius annis ΧΕΙ 


412359 48 8 8 1 96 1 18 2 


i Lacedzemoniorum reges defecerunt, Corinthiorum reges defecerunt. Post hos Corinthi an 
nes constiteti suut. 


1. OLYM- — —— — --- —— — --- — —— 
PIAS HEBR. LYD. MACED. LACED. ATH. LATIN. EGYPT. 
Abra- Jud.  lsr. Ardy-Comnus Alca- Ága- Amu- xxiv 
haus Aza- Phacee sus . menesmestor lius  dyn. 
rias Doc- Boe 
choris. gytii 
k Lydorum pri» —— | —— —— -—— —— —— —— —— —— -—-— s$itu 
mus rex Ardysus 1 1. ARDYSUS annis xxxv. - 
filius Alvattz. 1240 49 9 4 o1 19 o 


| À captivitate Trojz usque ad olympiadet primam anni ceccvt. Secundo anno. /Eschyli Ath 
judicis prima olympias acta, qui erat agon gyuinicus, in quo Coraebus Elieusis victor exstitit. 
quinquennale eertamen quatuor annis in medio expletis, in quibus principes annui constituv 
tuor : quam olympiadem Iphitus filius Praxonidis, sive monis, primus constituit. 


a Κορινθίων Τελεστὴς ἔτη (0. Sync. p. 180, B. g Κορινθίων Αὐτομενὴς ἔτος ἕν. Sync. 
b Αἰγυπτίων Y' ἐδασίλευσε "agb; ἔτη δέχα. h ᾿Αθηναίων χθ' ἐδασίλευσεν Αἰσχύχοι 
Euseb. apud. Sync. p. 15, À. Iden p. 195, C. 


€ Φοὺλ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων ἐπιδὰς τῇ Xauapeia, í Οἱ Λακεδαιμονίων βασιλεῖς xal οἱ Κορ 
λαθὼν παρὰ Μαναὴμ τοῦ βασιλέως Ἰσραὴλ α τάλαντα τοῦδε τοῦ χρόνου διήέρχεσαν ἔτεσιν V" 
ἀργυρίον, ἀνεχώρησεν. Chron. pasch. p. 106, 107. ἐνιαύσιοι πρυτάνεις, ἐπὶ Δἰσχύλου ἄρχον 
d Τοῦ Ἰσραὴλ tc' ἐδασίλευσςε Φαχεσίας υἱὸς Ma- πρώτης ὀλυμπιάδος. Idem p. 186, A. 


ναὴμ ἔτη τ΄. Sync. p. 202, B. k Λυδῶν βασιλεὺς "Apbusoz ᾿Αλυάττου ἔτι 
e Μαχεδόνων β’ ἐδασίλευσεν Κοινὸς ἔτη ιδ΄. Idem — p. 259, D. |] 
p. 198, D. | Kópot6o; ᾿Ηλεῖος ἀνεγράφη στάδιον vt 


[Εἰκοστὴ τετάρτη δυναστεία Βόχχωρις Σαΐτης ἔτη xav αὐτὸν ὀλυμπιὰς πρώτη ἐτάχθη, ἀφ᾽ f 
pY ἐφ᾽ οὗ ἀρνίον ἐφθέγξατο. Emseb. apud Sync. ἀριθμεῖν τι δοχοῦτιν ἀχριδῶς χρονιχόν. 
p. 15, D. 196, C. 


(1) Lib. 1, cap. 36, n. 1, diximus, ne apud Hieronymi quidem cditiones legi quot annis ZEg 
ebtinuerint. Nunc mihi codices Vaticani annos xxx exhibent. 


354 


453 JNTERPRETE S. HIERONYMO, 


a Ab hoc tempore Greca de temporibus historia vera creditur : nam anie hoc, ut cuique visum est, 
liversas sententias protulerunt. 

b Primam olympiadem Africanus temporibus Joatham regia Hebraeorum fuisse scripsit. Nostra quoque 
supputatio iisdem temporibus eam exhibuit. Scribit autem Africanus, ut verba ejus ponam, in hunc nio- 
Juin : /"Eschylus Agamestoris filius apud Athenienses obtinuit principatum annis xxr, qua ztate Joatlian 
regnabat in Hierusalem. Porro et nos in prima olympiade Joathan posuimus. 


—ED  ὀ ——À— 0 —— B € — 0 — HÀ — — ὕπαρ — — — P — 


LYD. MACED. ATI. LATIN. GYP. 


OLYNP. HEBR. 
Abr. Jud. jsr. Ardy-Conus /E- .Amu- xxiv 
Azarias Pha- sus schylus lius  dyn- 
cee Boc- 
choris ., 
.€ Arctinus Milesius —— —— —— —— —— —— -- -- —— 
versificator florentis- 1941 50 10 2 10 5. 90 4 
sumus habetur. d XVII. PHACEAS annis xx. [ loc tempore Te- 
€ In Italia Pantosia 41949 51 1 δ (4 4 9l b φίλαι Phalassar rex 
ei Meiapoutus con- 1943 $2 2 4 12 δ: 97 6 Assyriorum magnam 
ditz. partem populi Jud:eo- 
g NIIT. IOATIIAMUS A 1. TYRIMMAS rum in Assyrios trans- 
annis xvi. an. XXXVII. tulit, rege DPhacee : 
qio tempore Arctinus 
9 1944 1 9 b L 6 23 7 Milesius versiticator 
1245 2 4 6 2 1 24 8 prope omni metro et 
1946 9 5 17 9 8 23 9 opere clarus habetur. 
1947 4 6 8 4 9 26 10 i Reinus et Romu- 
9 1248 5 1 9 9 10 237 11 lus generantur Marte 
k Prophetabant Mi- 1249 6 8 10 θ 11 228 139 ctllia. 
thea) Morasthites , ΄ 1950 1 9 14 7 12 29 13 Cinzthon. Lacedx.- 
; Joel, 1saias, 4251 8 10 19 8 13 50 14  monius poela, qui 
. 4 1252 9 1 15 9 44 91 (ὃ  Telegoniam scripsit, 
1253. 10 12 44 10 3145 03523 16 agnoscitur. 
1354. 11 43. 145 4141 16 35 11] Eumelus poeta, co- 
IBesiodus secundum 425 412. 14 16 19 41 034 18 gnoscitur, qui Bugo- 
WMdanclarus habe- Ὁ 1956 ὃ 145 17 15 48 035 19 niam et Éuropiam: et 
ir, 1257 ὁ 16 ι.8 144 19 36 90 Arctinus, qui ZEthio- 
8 Áthenis primum 1958 15. 147 19 145 9290 37 3214 pidam composuit οἱ 
Miis triremis naviga- : 1959 16 18 90 16 21 28 23  hiacam vastationem , 
WV, Áminocleo cur- agnoscitur. 
Qu dirigente. 


Maen Áristoteles [al. Aristzus]. 


latediemoniorum annis cCCL. 


ε Ἔνθεν τὰ τῆς τῶν Ἑλλήνων χρονογραφίας ἄχρι- 
[ὡς νεγραφῆς τετευχέναι δοχεῖ" ἅττα πρὸ αὐτῶν 
ὡς ἱκάστρ φίλον ἦν, ἀπεφήναντο. Anonym. Scal. 
Qui nos p. 142. | | 

ἡ Τὴν α' ὀλυμπιάδα ὁ ᾿Αφριχανὸς χατὰ Ἰωαθὰμ 
Vépaluy τοῦ Ἰούδα βασιλέα συνάγει" χαὶ ὁ ἡμέτε- 
ΙΝ ἃ χαγὼν χατὰ τὸν αὐτόν. Γράφει δὲ ὁ ᾿Αφρικανὸς 
ἃ πρὸς λέξιν" Αἰσχύλος ὁ ᾿Αγαμέστορος ἦρξεν τῶν 
δπηγαίων ἔτη xY', ἐφ᾽ οὗ Ἰωαθὰμ ἐδασίλευσεν ἐν 
lisa" χαὶ ὁ ἡμέτερος χανὼν, λέγει, ἐπὶ τῆς 
Spr ὀλυμπιάδος τὸν Ἰωαῦχμ βασιλέα Ἰούδα συν- 
Éro:v. Chron. pasch. p. 104, Β C. Corferatur Syn- 
tus p. 197, C, qui Africanum a primo Ak«hazi 
Uno ἐπ πηι olympiadwmn duzisse affirmat. 

€ 'Àgxrivog Μιλήσιος ἑἐποποιὸς ἤχμαζεν. Idem 
v.n, c. 

4 Τὼ Ἰσραὴλ i7 ἐδασίλευσε Φαχεὶ υἱὸς 

En x* Chron. pasch. p. 107, D. 
i Ἰταλίᾳ Πανδοσία xai Μεταπόντος πόλεις 
i'1v. Sync. p. 212, C. 


Ῥωμε- 


aTberzi Cyrenem condiderunt, ex responso Phoebi. Cond:tor urbis Dattus cognomine, cujus proprium 


ela Laced:emone priinus Ephorus, quod magistratus nomen est, constituitur. Fuit agtem sub regibus 


[ Ev ταῖς ἡμέραις Φαχεὲ ἀνέθη Θεγλὰθ Φανασσὰρ 
βασιλεὺς ᾿ΑΛσσυρίων, xal τοῦ λαοῦ πλεῖστον ἀπῴχι- 
σεν εἰς "Asavplouc. Chron. pasch. p. 107, C, et Sync. 
p. 202, D. 

g Ἰωαθὰμ ἐθασίλευσεν ἐν Ἱερουσαλήμ. Chron. 
pasch. p. 104, D. 

h Maxsóóvov 1! ἐθασΐλευσεν Τύρμας ἔτη με΄. Sync. 
p. 212, D. 

i Ῥῶμος xai Ῥωμύλος ἐγεννήθησαν "Aozt xx 
"ita. Idem p. 102. A. 

k Προεφήτευον 'Hosatag, Ὥσηξ, '[U12, "055, καὶ 
M:yataq ὁ Μορασθίτης. Chron. pasch. p. 104, C. 

l| 'H3io9o; ἐγνωρίζετο. Sync. p. 175, D. 

m ᾿Αθήνησι πρώτη ἐναυπηγήθη τριέξοης ὑπ᾽ Me- 
νοχλέους. Sync. p. 212, C. 

n Θηραῖοι Κυρήνην ᾧχησαν χατὰ χρησμόν oixi- 
στὴς δὲ αὐτῆς Βάττος, ὁ χαὶ ᾿Αριστοτέλης. Sync. 
p. 219, €. 

0 Ἔν Λαχεδαιμονίᾳ πρῶτος ἔφορος χατεττάδη, 
ldem p. 185, D. —À— 


355 ! EUSEDI CIHRONJICORUM LID. Ii 


m—— ———————————— —————— ——— á————————————— T]Á——[OnrÉ— — 
OLTMP. HEBR. &YD. MACED.ATDEN. LATIN. &GYPT. 


Abr. Jud. sr. Ardy- Tyrim- /Esi- Amu- xxiv. 
Acha- Pha- sus mos mides lios —dyn. 
zus — cens - 

choris 


emer aD o auem o $-———0 UD EDGE ὄπ ἀπ 88000 REND. 


a ΧΙ. ACHAZUS annis xvi. 
In Pouto Trapezus g 1360. 1 19 21 4147 92 6359 848 In. ltalia 


condita. 19200 4 49“ 23 i18 25 340 394 etLyconia 
b XVIIl, OSEAS c XÀX. ALCM/EON 
annis ix. annis 11. 
Nonnulli Romano- 1962 9 1 95 19 1 41 95 
rum scriptores Ro- 425 4 2 3941 20 29 4 26 
mam conditam  fe- 
runt. XXXI. CHAROPS annis x. 


Athenis principes, qui usque ad mortem suam reipublicze praeerant, desierunt : et in decem a 
gistratuum consuetudo versa est : regnavitque primus Charops, filius /Eschyli, annis x. 

ROMJE CONDIT/E 
ANNUS 1. T 46 5 5 395 91 1! 45 927 

Roma palilibus, qui nunc dies festus est, condita. Remus rutro [al. rastro| pastorali a Fabi 
duce occisus est (quidam ab ipso Romulo dicunt) ob transmissum saltu vallum. Ob asyli. im] 
magna Romulo multitudo conjungitur. 


d 1. ROMULUS 
annis xxxvilt. 


1965 6 4 36 3909 9 4 98 
1266 1 δ 4] 25 ὅ 2 29 


Circensibus adornatis Consualibus ludis Sabinz rapte anno ab Urbe condita tertio : et una 
pulcherrima cunctorum acclamatione rapientium Thalasso Romuli duci decernitur. Unde in n 
solemnitatibus Thalasso vulgo clamitant : quod scilicet talis nupta sit, que Thalassum habere 1 


Mare oblinuerunt 1967 8 6 98 3394 4 9 90 X Aradus ins 
Milesii , construxe- 8 — 1268 9 17 2990 45 ὃ 4 31 dita. 
runtque urbem in £- 1269 10 8 30 2960 6 δ 232 
gypto Naucratem. 12310 11] 9 3 21 7 6 $5 


e Prima captivitas Israel, Decem tribus gentis Judae, qu: vocabantur lsrael, et. erant in par 
riz, vict: a Sennacherib, qui et Salmauassar, rege Chaldaeorum, translatxz sunt in montes M 
regnatumque est in Samaria annis cct. [al. cext, Gr. ccrxui]. Sennacherib rex Chaldzeorum ad c 
dam regionem Judzam accolas misit Assyrios : unde Samaritz nuncupati sunt Syriaca lingua, t 
tina lingua exprimitur custodes , &eumulatoresque Judzee legis facti sunt. 


12371 12 32  — 98 8 1 394 Eumelus Ct 
1972 13 93 428 9 ὃ — 95 versificator 
1225 144 94 δὅ0 10 9 S30 tur. 


Ceninenses, Antemnates, Crustumini, Fidenates, Veientes, qui propter Sabinarum raptum bel 
verant, vincuntur a Romulo, Tarpeia clypeis Sabinorum obruta : unde mons Tarpeius, in quo 
pitolium, Romani, Tatio Sabinorum rege regnante cum Romulo, a Curibus Quirites appellati. 


4 Ἰούδα £6£a3D.zucev ᾿Αχὰξ ἔτη ις΄, Chron. pasch. e Τούτῳ τῷ ἕτει θ' τῆς βασιλείας Ὧσῃ; 

"p. 109, A. αἰχμαλωσία γέγονε τοῦ Ἰσραὴλ τῶν δέχα qu 
ὃ "Oan ἐδασίλευσεν ἔτη 0’. Idem p. 107, D. σιλευομένων μὲν Ev Σαμαρείᾳ, νῦν δὲ μετῳχ 
c ᾿Αθηναίων λ' ἐδασίλευσεν ᾿Αλχμαίων ἔτη β΄, εἰς ὄρη Μέδων καὶ Χαλδαίων, ἐπιστρατεύσ 

Ἐπὶ τούτου ᾿Αθένῃσιν ἡ διὰ βίου κατελύθη ἀρχὴ, Σαμαρείᾳ χαὶ πολιορχήσαντος αὐτὴν Σαλμᾶαν 

(καὶ) χατεστάθησαν δεχαετεῖς, ὧν πρῶτος Χάροψ τῶν Χαλδαίων βασιλέως. Ἐδασιλεύθησαν δὲ i 

δεχαετής. Sync. p. 211, D. pela. ἔτεσιν διαχοσίοις ἐξήχοντα τρισί. Chroi 
d Ῥωμαίων πρῶτος ἐδασίλευσε Ῥωμύλος ἔτη p. 108, A 

à. Idem p. 193, A. 


by INTERPRET& S 


- HIERONYMO. ara 


PENNE MM A AL AL nnn I| 


OLYMP. HEDR. —LYD. MAGED.ATHEN. ROM. AGYPT. 
Abr. Jud.  Ardy- Tyrim- /Esi- komu- xxiv. 
Acha- sus mas mides !us  dyn. 
zus Boc- 
choris 
—— ... - — -- -.-- —— — 
a XXXH. /ESIMIDES annis x. 
21 90 δὲ 4 10 51 Lacedaemonii contra 
n. X. rta 16 Messenios beum liabe- 
[ i bant, quod viginti annis 
b 11. ALYATTES annis xiv. ageb ΤῊΝ MN 
c Sibylla Erythrz:a a- 
1975 16 1 22 2 141 358 gnoscitur. 
d xix. EZECHIAS justus annis xxix. 
40 1310 1! 2 δῷ δ 19 89 
412 2 ὅ M 4 13 40 
41278 5$ 4 $3 b 14 AM e Midas regnavit in 
41279 ὁ δ 96 6 15 42 Phrygia. 
11 14980 85 6 97 T 16 ) 45 [f Naxus condita in Si- 
4 ^pud Hebreos pro- 1981 ὦ 1 398 8. 17 A4 cilia civitas. 


mietabant ls.ias, Osee et 
Nabum. 


i xxv dynastia. 


h IV. PERDICCAS. 1. SADACÓN AEthiops annis x:t. 


annis Li. 


. Sibacon Bocchorim prelio captum vivum exussit, Jgyptoque regnavit. 


1982 71 8 


S in Bicilia 
P vieni 283 8. 9 


19 18 14 
9 4 19 8 


kRomulus primus milites sumpsit ex populo, et nobilissimos centum senes ob zetatem senatores, eb 
similitudinem cure patces appellavit. Templa quoque et muros Romanze urbis exstruxit. 


| XXXlil. CLIDICUS annis x. 


9 1 20 o 
4 2 2: 4 
ὃ ὅ 22 ὃ 
6 ά 23 6 
1 9 2 7 


m Ill. MELES annis xit. 


1984 9 40 

R. XX. 12 1985 10 41 

Decimi mare obtinue- 125 tH 13 
Tunt Ca is LXI. 

vam 13 1988 15 14 

4989 14 1 

1390 15 9 


8 e 25 8 
9 1 20 9 


Ὁ Sennacherib Assyriorum rex venit adversus Hieroso!yma, civitatesque Juda obsidione cinxit, Sed 
ttitt angelus Domini noctu trucidavit hominum centum octoginta quinque millia in castris Assyriorum. 
lle |rterea nuntio accepto de Tharaco India rege qui sibi bellum intulisset, Ninivem reversus est. 


Ἢ λθηναίων λό’ ἐδασίλευσεν Αἰσιμίδης ἔτη v. Sync. 
P ili, b. 
ἡ Λυδῶν ὁ’ ἐδασίλευσεν ᾿Αλνάττης ἕτη ιδ΄, Idem 
,Ὦ, D. 
t Toit. τῷ ἕτει Σιδύλλα ἡ Ἐρυθραία ἐν Αἰγύπτῳ 
᾿νωρίζετο. Chron. pasch. p. 108. 
(To) Ἰούδα ιθ΄ ἐδασίλευσεν Ἐζεχίας ἔτη x0'. 
lin p. 115, A. 
t illac Φρυγῶν ἐδασίλευσεν. Sync. p. 106, B. 
[Ἔν Σικελίᾳ Νάξος. ἐχτίσθη. Idem p. 212, C. 
9 Προεφήτενον Ὡσηὲ xaX 'Hoataz. ldem p. 199, D. 
h Μοχεδόνων δ’ ἐδασίλευσεν Περδίχχας ἔτη vat. 
lim p. 2912, D. 
ἱδιχογτὴ πέμπτη δυναστεία Αἰθιόπων βασιλέων 
Win. λ' Σχδδαχὼν, ὃς Βόχχωριν αἰχμάλωτον ἑλὼν 
| wea, xal ἐδασίλευσεν ἔτη € Euseb. apud 
Ι Wep τὸ, δ. 


k Ῥωμύλος πρῶτος £x τοῦ δόμου ἐστράτευσεν ἄν- 
δρας, συγχλητιχούς τε p' γέροντας ἐποίησε, xai πα- 
τριχίους ἐξ αὐτῶν ἐχάλεσε, ναούς τε xai τείχη ἐν 
Ῥώμῃ ᾧχοδόμησε. Sync. p. 195, D. 

{᾿Αθτναίων λγ' ἐδασίλευσεν Κλςόδιχος Ezv v. [dem 
p. 911, D. 

m Λυδῶν γ' ἐθδασίλευσε MD me ἔτη 6". Idem p. 250, D. 

n Τῷ ιδ' ἕπει τῆς βασιλείας Ἑζεχίου ἀνέθη Σενα- 
χηρεὶμ βασιλεὺς ᾿Ασσυρίων ἐπὶ τὰς πόλεις «n6 "Iov- 
δαίας τὰς ὀχυρὰς, xa ἔἕλαδεν αὑτάς. Τότε ἄγγελος 
Κυρίου νυχτὸς διέφθειρε παραδόξως ρπε' χ'λιάδας 
ἀνδρῶν τῆς τῶν ᾿Ασσυρίων παρεμθοιλῇς. Καὶ Σενα- 
χηρεὶμ σὺν τοῖς ὑπολοίποις ἀνέζευξεν ἀδόξως εἰς τὴν 
᾿Ασσυρίαν, ἀχηχοὼς ὅτ' ὁ τῶν Αἰϑιόπων βασιλεὺς 
Θωραχὰ ἔρχεται πολεμήσων αὐτόν Hem p. 200, 2)1, 
et Chron. pasch. p. 145,116. 


359 EUSEBII CHRON(CORUM LIB. II 3n 
OLYMP. HEBR.  LYD. MACED. ATHEN. R23M. JEGYPT. 
Abr. Jud. Meles Perdic- Clidi- Romu- xxv 
Eze- cas cus — lus dvo. 
chias Saba- 
con 
1291 16 3 10 8 227  41U 
44 1392 17 ἀφ 11 9 28 1! 
1295 18 5 19 | 10 4259. 12 
a XXIV, HIPPOME- 5 II. SEDBICIIUS an. xi. 
ἢ. XXX. NES annis x. 
1994 19 6 15 1 350 4. Messena a Laccdzeiao- 
Catana in. Sicilia con- 1995 20 1 14 2 951 2 niis capitur. 
dita. 12996 921 8 15 9 52 9 
1297 22 9 160 4 53 4 
Dellum, quod in Thy- 1298 (. 25 10 17 5 M 5 
rea inter Lacedzinonuios 1999 294 11 48 6 55 6 
et Argivos gestum est, 1300 2925 12 19 1 96 1 Secundum quosdam Ro- 
lioc tempore fuit. mulus descripsit in decem 
d In Sicilia Chersone- c IV CANDALLES annis xvii. menses annum pritus sine 
sua condita est. aliqua supputatione con- 
1301 96 1 20 8 31 8 fusum, 
13503 37 2 21 9 538 9 


Romulus apud paludem Capree nusquam comparuit : et suadente Julio [al. Lucio] Proculo, Quirini 


nomine apud suos consecratus est. Mortuo Romulo, per quinos dies senatores rempublicam rexerunt ; 


atque ilà unus annus expletus : quod tempus interregnum appellatum est. 


1505 28 9 


e 1l. NUMA POMPILIUS annis xL1. 


92 — 10 1 10 


Numa Pompilius nullum cum finitimis bellum gessit. Ilic duos menses anno addidit, Januarium οἱ 
Februarium, cum ante hoc. decem tantum menses apud Romanos fuissent, adeo ut ultimus December 
Jiceretur. Capitolium quoque ἃ fundamentis sediflcavit, et congiarium dedit asses ligneos, εἰ $corteos 


«I. eorticeos |. 


R. XL. 47 1504 99 4 


f XXXV. LEOCRATES. 
aunis x. 


25 1 2 11 


g XX. MANASSES annis Lv. 


h Manasses impius E- 
82iam interfecit. statuam- 
que suam [gr. Jovis] po- 
suit quinque facies ha- 
bentem. 


1900 1 5 


44 9 o 19 
i lll. TARACUS annis xx. 


Hic ab AKthiopia duxit exercitum, atque Sebiconem occidit, ipseque regnavit Z/gyptiorum [αἱ. Taraeus, 


Scebico interfecto, /Egypliis regnavit]. 


15009 2 ὃ 
4g 13307 3 1 
1508 4 8 


* Croton, et Parion, et Sybaris conditze civitates. 


a ᾿Αθηναίων 36 ἐδασίλευσεν "Inmopivn; ἔτη v. 
Synr. p. 211, D. 

b Αἰγυπτίων β’ Σεύηχος ἔτη ιδ΄, Euseb. apud 
Sync. p. ἴδ, B. 

c Λυδῶν δ᾽ ἐδασίλευσε Κανδαύλης ἔτη ιζ΄. Sync. 
p. 259, n. 

d Ἕν Σιχελίᾳ Χεῤῥόνησος ἐχτίσθη. Idem p. 212, C. 

e Νουμᾶς μετὰ Ῥωμύλον βασιλεύσας Ῥώμης" ὁ 
αὐτὸς τὸ Καπετώλιον ἐχ θεμελίων φχοδόμησεν" ὁ αὐ τ 
τὸς τῷ ἐνιαυτῷ δύο μῆνας προσέθηχεν, τόν τε ἰα- 
γουάριον χαὶ φεδρουάριον, δεκαμην!α:00 τοῦ ἔνταυτοῦ 


25 ὅ 4 1 
26 é o 2 
21 ὃ 6 9 


πρὸ τούτου χρηματίζηντος" ὁ αὑτὸς χογγιάριον «ὧν 
χεν, ἀσσάσια ξύλινα xal σχύτινα xal óctoáxiva., 
Idem p. 911, B, et Chron, pasch. p. 417, C. 
[Αθηναίων Ae' ἑἐδασίλευσεν Λεωχράτης ἕτη v. 
ldem p. 212, A. ! 
g. Τοῦ Ἰούδα x' ἐδασίλευσεν Μανασσῆς Ew wc 
]dem p. 915, D. 


h. Οὗτος ἐν οἴχῳ Κυρίου Διὸς ἄγαλμα τετραπρόσω----- 


πον ἔστησεν. ldem p. 214, Δ. 
í Αἰγνπτίων γ' ἐδασίλευσς Ταραχὸς ἕτη x'. Eusebo. « 
apud Sync. p. 19, B. 


δὲὶ INTERPRETE S. HIEAQNYMO. "^. 9303 
OLYMP. HEBR. LYD. MACED. ATH. MED. ΒΟΜ. EGYPT. 
Abr. Jud. Can- Per- Leocra. Dejo- Numa xxv 
Ma- daule diccas tes ces  Pom- dyn. 
nasses pilius Tara- 
cus 
a I. DEJOCES primus Medis imperat an. Liv. 
1900 ὅ 9 28 6 1 1 4 .Dejoces Ecbatanam 


condidit civitatem. 


Ii, qui Parthenii vocabantur, Tarentum condiderunt. Tunc et-Corinthii Corcyram. 


Nico media condita, 1310 6 10 99 7 9 8 5 
que prius Αϑίδοιβ vo- 1311 1 αι 50 8 3 9 6 
calatui x (1). 15312 8 Δ 301. 9 4 140 71 
1315 9 15 33 10 5 11 8 
h. L: b XXXVI. APSANDER annis x. 
41314 10 14 23 1 6 12 9 
4515. 11 15 44 2 1 415 10 
20 i36 (ὁ 36 35 3 8 14 {1 
1317. 15 17 26 4 9 15 12 
c V. GYGES anuis xxxvi. 
.. 43848. 44 41.57. 5 10. 1416. 48 
13519 1 4 98 6 44 47 14 
24 42230 16 5 89 7 — 19 48 145 
4391. 17 4 40 8 13 19 16 Midas, cum apud 
15923 418 .5 44 9 14 20 47 Pürygas — regmaret, 
1535 19 6 43 10 15 21 18 sanguine tauri poto 
exslinctus est. 
d XXXVII. ERYXIAS an. x. 
h. LX. 29 3133534 20 1 43 ! 16 92 19 
Glaucus Chius pri- 41525 21 8 44 9 41 25 20 
πιᾶϑ ferri inter se glu- 
lintm excogitavit, e Xxvi dvnastia 
' l. AMERES A4Ethiops 
an. xin. 
Jh Siria Gela ci- 93 1226 22 9 45 E 18 94 1 
Ws, in. Pamphylia 13237. 95 Ὁ 46 4. 19 23 2 
haselis civitas con- 1328 94 { 41 5 20 26 ὦ 
dila est, 1:29 95 — 13 A8 6 94 91 4 . Mipponax notissi- 
1300 96 — 13 49 71 22 2428 9 mus redditur philc- 
1531 27 14 50 8 395 49 6 . sophus. 
95, 13592 28 15 51 9 94 90 1 
f V. ARGJEUS annis xxxvim. 
1555 29 16 1 10 45 91 8 


! Mhenis annui principes constituti sunt, cessantibus regibus; novemque principes ex nobilibus urbis 
"tli tbeniensibus profuerunt [al. rempublicam agentes]. 


ἃ Μίδων ἐδασίλευσε Διοίκης ἔτη vU. Sync. p. 
$4, 4, 

ἡ ᾿Αθηναίων λς΄ ἐδασίλευσεν “Λψανδρος ἕτη v. 
lien y. 415, A. 
" λυδῶν ε΄ ἐδασίλευσε Γύγης Ec Ac*. Jdem p. 

D. 

Ó "Myyaloy 227 ἐδασίλευσεν Ἐρυξίας ἔτη v. Idem 
ἘΔ, 


4 Ἔχτη χαὶ εἰχοστὴ δυναστεία Σαϊτῶν βασιλέων θ’. 


ἼἌμμερις Αἰθίοψ ἔτη ιδ΄. Euseb. apud Sync. p. 
10, Β. | 

[Μακεδόνων ε’ ἐβασίλευσεν ᾿Αργαῖος ἔτη λη΄. Sync. 
p. 215, |. 

4 Οἱ ᾿Αθηναίων βασιλεῖς ἐπαύσαντο. Μετὰ τούτους 
ἄρχοντες ἐνιαύσιοι εὑρέθησαν ἐξ εὐπατρίδων" ἐννέα 
τε ἀρχόντων ᾿Αθήνησιν ἀρχὴ χατεστάθη. Idem p. 


919. A, B. 


I) Ino Astacus cendita, qui postea Nicomedia dicta est. Sie enim Chron. pasch. p. 175, ^. Νικομήδης 


Átbauy ἐπιχτίσας Νιχομήδειαν ὠνόμασεν. 


ParROL. XXVII. 


*^ 


3063 BUSEBI! CHRONICORUM LIB. IT 


OLYMP. HEBR.  LYD. MACED. MED. ROM. GYYT. 
Abr. Jud. Gyges. Ar- Dejo- Numa xxv!. 
Manas- geu$ ces Pom- dyn. 
ses pilius Ame- 
res 
ROLAX. πο τῇ 30 7:01 3 48. 88. 9 
41335 51 48 3$ 4 935 4140 
95 13530 32 19 34 98 54 111] 
455 ὅδ: 2920 ὅ 299 235 19 
a 11. STEPHINATIS 
13588 34 21 Ὁ 30 — 36 1 
1339 35 22 1 51 91 2 
ooG 34330 ὅδ 23 8 32 . 38 $ 
413441 37 294 9 39 89 4 b Cyzicu 
1342 38 350 10 94 — 40 5 dita est. 
Chalcedon condita ci- 41345 39 à 36 11 90 41 6 — Locri in 
vitas in Bithynia. condita. 


c lil. TULLUS SILVIUS 
annis XXXI. 


R. LXXX. " 27. 43410 ὁ 977 19 56 1 1 
Tullus Hostilius primus regum Romanorum purpura et fascibus sceptroque aureo usuae 
cum $ua domo fulmine conflagravit. Ipse post longam pacem bella reparavit : Albanos, Veien 


vicit : et adjecto monte Calo. Urbem valli ambitu ampliavit. 
d lil. NECHEPSUS 


amis vi. 

41345 41 98 15 31 9 4 Nechepsu 

13406 42 29 44 55 hi 29 tiis peritus, 

Post Caras mareobtiue- 141 45 930 415 9) 4 9 medicinalia 
runt Lesbii annis txvin 98. 1348. A44. 534 416 40 5 4 
[«l. 1xix . 15949 4b 22 17 41 6 ὃ 
13550 46 233 ἠ 18 42 1 6 

e Nudofui 


(IV. NE- primum ac 
CHAUS 1inone. Ad. 
an. vili. qui dictu 


g Arcbilochus, et Si- 4558 41 94 19 A3 8 1 dia(1). 
monides, et Aristoxenus 290 — 1552. 48 — 35 20 A4 9 2 
inugicus, illustres haben- 413553. 49 Á 36 21 45 10 ὅ — hSiby lla, 
tur. phila, in $ 
] abelur. 
$ Vl. ARDYS annis xxxvi. 
R. XC (58 ὃ 4 9 46. 441 4. apüd Locro 
, ! apud Locro 
1955 51 2 2395 4 14 h] ione celebi 
30 1556 529 ὅ 94 48. 2 6 
4951 53 à 935 49 14 7 Dvzantiui 
1558 54 5 96 50 45 8 . 


I Alcmzon clarus habetur, et Legches Lesbius, qni parvam lliada scripsit. 
m Cypselus in Corintho tyrannidem exercuit annis xxvii. 


a Αἰγυπτίων f' t6ac0sucs Στεφινάτης ἔτη C. Eu- [Αἰγυπτίων 8 ἐθασίλευσε Νεχαῶ ἔτ 
seb. apud Sync. p. 16, D. g ᾿Αρχίλοχος xaX Σιμωνίδης ἐγνωρίς 
b Κύζξικος ζχίσθη. Sync. p. 215. h Σιδύλλα Σαμία, ἡ xai 'HpogDa. 
c Ῥωμαίων ἐδασίλευσεν Τοῦλλος Ὁστίλιος ἔτη λβ΄, Idem p. 213, A. 
Οὗτος καὶ Σίλόιος παρά τισι λέγεται" τοῦτόν φασι i Λυδῶν c' ἐθασίλευσεν “Αρδυσος ἢ 
Tpotov περιδαλέσθαι πορφύραν ἐν βασιλεῦσι Ῥω- — p. 259,D. 
μαίων, καὶ ῥάδδον χατασχεῖν " οὗτος τἧς οἰχίας αὐτῷ k Ζάλευχος ὁ νομοθέτης Λοχρῶν 4j 
καταφλεχθείδης σχηπνῷ συγχαυθεὶς τελευτᾷ. Idem — p. 215, B. 


Ῥ. 311, B. | Λέσχης Λέσῤιος, ὁ τὴν μιχρὰν Ἰλ 
d Αἰγυκτίων γ' ἐδασίλευσε ΝΝεχεφὼς ἔτη ς΄. Εμ- xoX ᾿Αλχμαίων ἤκμαζεν. Idem p. 215, 

seb. apud Sync. p. 16, B. m Κύψελος Κορίνθου ἐτυράννησεν E 
e Γυμνὴ παιδεία πρῶτον ἐν Λακεδαιμονίᾳ ἤχθη. p. 915, ἢ. 

Sync. p. 15, A. 


(4) Reprehendítur a criticis lieronymus quod pro γυμνὴ παιδεία legerit γυμνοποδία, et V 
dipedalia pro nudorum ezrercilatio. 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 


OLYMP. MEBR. LYD. MACED. MED. ROM. &GYPT. 


Abr. Jud. Ardys Ar.  Dejo- Tullus xxvi 


Manas- geus ces  Sil- dyn. 
808 vius Psam- 
meti- 
chus 


s V. PSAMMETICHDUS anais σχεῖν 


1359 ) 55 6 97 51 16 1 
b XXI. AMOSUS annis xu. 


Amos [seu Àmon] secundum LXX Seniorum uiterpretauonem xit annis regnavit : seeundum H.lr:ces 


imis duobus. Hujus initio Tullus Hostilius Romse septimum decimum imperii sui gerebatannum. 


1360 1 1 
d: 1361 2 8 
1502 (3 à 9 

Ju Sicilia Sclinus con- / 
dila civitas. Et : Hi 

R. C. 32 
Phalaris apud Agri- δ 12 [5 
phtinos Ltyranuidem exer- 1561 8 — 144 
3 1908 9 15 
1569 10 16 
h "Terpander musicus 1570 1 d 
haignis habetur. 
19074 13 18 
k XXII. 
453 1 19 
CEmILE 
n. CX. 15 
! Hebrxcorum pontifex 0:505 4 3 
Bximws flelcias insignis 
tur. 

905. 4270 95 325 


c Istrus civitas condita 
in Ponto. 

d Acanthus condita, ef 
Stagira [al. οἱ Agira in 


28 902 141 2 
29 ὅδ᾽ 18 9 
$90 à 854 19 4 


e M. PIIRAORTES Asia]. 
annis xxiv. In Ponto Borysthenes 
51 4. 90 g ciritas condita est. 
22 2 91 6 
δὲ ; 2 : f Lampsacus condita εἰ 
5 5 94 9 Abdera civitates. 
$6 6  925- 10 
$1 7 26 14 
98 8 297 48 


i VI. PHILIPPUS annis xxxvilL 


1 9 28 15 


JOSIAS annis XXII. 


2 140 399 14 
9. 141 350  — 15 
4 142 δι 16 
δ. 15 52 147 


m IV. ANCUS MAR- 
CIUS annis xxu. 


6 14 1 18 


Ancus Marcius, Num ex fllia nepos, Áventinum mrontem οἱ Janiculum Urbi addidit : et supra mare 
*€Xtodecimo ab Urbe milliario Ostiam condidit civitatem. Ad extremum morbo periit. 


193131 06 394 


71 415 2 19 


^ Thales Milesius, Examii filius, primus physicus philosophus agnoscitur : quem aiunt vixisse usque 


Quinquagesimam octavam olympiadem. 


€ Αἰγυπτίων s' ἐδασίλευσε Vappyfystyos ἔτη μδ΄. 
. apud Sync. p. 76, B. 
* Wei Ἰούδα κα' ἑθασίλευσεν "Agix ἔτη β’ " Εὐ- 
9$. vw ἔτη λέγει βασιλεῦσαι χατὰ τοὺς O'* ψεύδε- 
"Rt δὲ Sync, p. 214, B-C. 
€ "Ey Πόντῳ πόλις Ἴστορος ἐχτίσθη. Ibidem. 
€ σλχανθος καὶ Ζτάγειρα ἐν Ἑλλάδι ἐχτίσθησαν. 
Itn, p. 215, B. | 

4 NMitboy 8' ἐδασίλευσεν ᾿Αφραάρτης ἔτη xb. Idem 
v. 213, 5, 

[ Αάμψακος xat "Afónpa ἐκτίσθησαν. Ibidem. 

3 €02api; ᾿Αχραγαντίνων ἐτυράννησεν. ldem p. 


215, B. 

^ Τέρπανδρος μουσιχὸς ἐγνωρίζετο, Ibidem. 

i Μαχεδόνων c' ἐδασίλευσε Φίλιππος ἔτη wf. 
Jdem p. 358, D. 

k Τοῦ Ἰούδα x6£' ἐδασίλευσεν Ἰωσίας ( ἔτη λα"). 
Idem p. 214, C. 

4 Χελχίας ὁ ἀρχιερεὺς ἱεράτευσεν. Idem p. 914, C. 

m Ῥωμαίων ἐδασίλευσεν "Avxo; Μάρχιος ἔτη xy. 
Idem p. 251, B. 

4 Θαλῆς Ἐξαμύου Μιλήσιος πρῶτος φυσιχὸς φιλό- 
σοφος ἐγνωρίζετο λέγεται ζῆσαι ὑπὲρ τὰ ἑχατὰν 
ἔτη. Idem p. 213, C,.et Chron. pasch. p. 445, C, 


461 EUSEBII CHRONICORUM LIB. II 363 


hac EMCM CC C c cO — C  ασπσαν 


OvvuP. HEBR. LYD. MACED. MED. ROM. ΔΟΥΡῚ. 


sam- 
meti 
chus 
1518 γι 95 8 16 3 90 
1519 8 96 9 17 4 921 
360 41580 9 91 10 18 b 92 


a Oraculo Dodonzeo primum Gracia usa est. [Al. Graci ad Dodonzos miserunt tunc primum inde ora- 
εὐἱᾷ petentes.] 


4581. 10 428.  1!1! 19 6 395 


Messena a Lacecemo7 
1582 11 29 12 90 71 294 num potestate recessit 
1585 12 Á $0  Á1!35 921 8 95 [al.desciscit]. 
1581. 15 51 414. 22 9 96  cMyrteus Atbeuiensis 
1588 14 32 15 0925 10 2427 pocta cognoscitur. 
1586 15 33 16 021 14 98 ἀ Battus condidit. Cv- 
renem. 


f 111. CYAXARES an. xxxi. 


n. CXX. 


b Scythze usque ad Pa- 37 
lestinam penetraverunt. 


e llieremias prophetare 
orsus. 

Sinope condita ciyitas 
in provincia Ponto. 


41587 160 34 117 4 19 99.  g ρυά Corinthum δ 6- 
h Wolda mulier apud 38. 1588 17  Á 235 18 2 4135 3230 riandcr tyrannus. 
lMebraeos prophetabat. 4239. 18 36 19 ὅ 14 XM 
1590 19 037 90 4 145 9 iLipara condita civitas. 
l Epidamnus civitas con- 1591 90 28 21 b 16 99 
dita, qu:€ postea vocata 
est Dvrrhachium. m VII. SADYATTES annis xv k Prusios condita civi- 
tas in provincia Bithynia. 
n Prophetabant Sopho- 39 1502 21 1 222 6 171 3 
nias et llieremias. 1595 22 2 20 1 18 ὃ o Phalaridis Agrigen- 
R. CXXX 1594 25 9 24 8 19 36 tinorum tyrannis destru— 
οὐδ 13595 21 à 3225 9 20 4567 cta. 
A0 41390 — 25 5. 26 10 9291 98 . p Draco legumlator, u'& 
Cyaxares adversus As- 1597 26 6 27 11 22 Á 539 quibusdam videtur, aga — 
Syrios dimicans Ninum 1598 27 7 298 12 25 40 scitur. 


c9pit atque subvertit. 
g V. TARQUINIUS PRI- 
SCUS an. xxxv. 


41599 28 8 99 15 ! 41 


Tarquinius Priscus Capitolium construxit, et Jovi dedicavit. Idem circum Rom: zdificavit, numcrux a 
senatorum auxit, Romanos ludos instituit, muros et cloacas :edificavit. Ad extremum ab Anci filiis occ — 
sus est regis ejus, cui ipse successerat, 


A4 1400 99 
1400 ὃ 10 


9 90 14 2 42 
δὶ 15 9 4$ 


p. 214, B 
i Alnapa ἐκτίσθη. Idem p. 915, C. 
k ἸΙρούσια ἐχτίσθη. Ibidem. 


α Δωδώνης τῷ μαντείῳ χατὰ τούτους Ἕλληνες 
, ποὺς χρόνους ἐχρήσαντο. Sync. p. 215, B. 
b Σχύθαι τὴν Παλαιστίνην χατέδραμον. ᾿ Idem 


p. 214, C. | Ἐπίδαμνος, fj vov χαλουμένη Δυῤῥάχιον, ἐχτίσθη. — 1 
€ Μυρταῖος ᾿Αθηναῖος ποιητὴς ἐγνωρίζετο. Idem — Ibidem. 
p. 215, C. m Λυδῶν ζ΄ ἐθασίλευσε Σαδυάττης ἔτη ιε΄. Idem. 9 


4 Βάττος Κυρήνην ἐπέχτισεν, Ibidem. 

e Ἤρξατο προφητεύειν Ἱερεμίας. Idem p. 915, D. 

[Μήδων Y' ἐθασίλευσε Κναξάρης ἔτη 36. Idem 
p. 212, D. 

g Κορῳθίων 
p. 215, C. 

h Ὁλδὰ γυνὴ παρ' 'E6palow προτφήτευσεν. Idem 


Heplavópog ἐτυράννησεν. 


Idem 


p. 259, D. 

n Προφητεύουσι Σοφωνίας xal Ἱερεμίας. Chron. 
pasch. p. 120, D. 

o Φάλαρις τυραννῶν χατελύθῃ. Idem p. 215, D. 

 Δράχων χατά τινας ἐνομοθέτει. Ibidem. 

ᾳ Ῥωμαίων ἐθασίλευσε Ταρχύνιος Ec λζ΄. Idem 
p. 251, D. 


221 KÜSEBII CHRONICORUM LIB. II 319 


OLYWP. HEBR. LYD. MACED. MED. ROM. £EGYPT. 
Abra- Jud. Alyat-Aeropus Cyá- Tarqui- xxvi. 
lamus Sede- (tes xares nius dyn. 

chias Priscus Psam- 
muthes 
a In Babylonia Daniel, —— 

Ananias, Azarias, Misael, 45 

clari habentur. 

.b Cemariua urbs ceh- 


9 
4418 à 19 i10 9 20 10 Perinthus condita. 


dita. 
c IV. ASTYAGES 
annis xxxvir.- 
d Prophetabant fficre- 49 δ᾽ 3145 M 4 9 1411 
mias et Baruch. 1420 6 Á 344 12 2 2 11 . 
1421 1 15 45 9 95 ) 3135  Saopphomulier philoso- 
1322 8 160. 44 4 24 14 pha, et Alceus poeta, 
Massilia condita. Las M Ἢ Ἢ ὅ 29 Is cani habentur. 
pimenides — Athenas 
R. ΟΙΧ. 47 emundavit [al. subvertit]. 
14256 4 149 1] 1 91 3d" 


e Solon, Draconis legi- 

9 VIII. VAPH- bus antiquatis, extra eas, 
RES annis quz ad sanguinem perti- 
XXV. 
4125 1 29. 18 8 2428 


f CAPTIVITATIS, templique 


Judza gens capitur. 
iuflammati, anni Lxx. 


nebaut, nova genti, cui 
1 praeerat, jura constituit. 


h Mebrzorum captivitas, et exterminium templi, quod fuit in Hierusalem, annis Lxx, qui supputantur 
usque in securdum annum Darii. 

Nabuchodonosor rex Chaldaeorum, llierosolymis captis, templum incendit, quod ab initio zedificationis 
383 manserat annis ccccxLi.. Sententiz autein nostrz etiam Clemens congruit in primo Stromate, x&vit 
olympiade captivitatem Judzorum factam esse contestans, regnante apud /Egyptios Vaphre, apud Athénas 
Phenippo (Gr. et Arm. Philippo] : et supputari Lxx annos desolationis templi, usque ad secundum an- 
num Darii. Captis Ilierosolymis ab Assyriis, ad Vaphrem regem JEgypti Judzorum reliqui transfugerunt. 
Hujus Vaphtris Hieremias quoque propheta meminit. Sedeciam exczcavit Nabuchodonosor, captivumque 
abduzit : templum àutem incendit Nabuzardanes quinto post mense 


1437 392 21 19 9 29 2: 


i His temporibus certantibus in agone de voce tragos, id est hircus, in premio dabatur. Unde trago- 


dos nuncupatos, quia Grece hircus τράγος dicitur. 


4438 5 44 
k Corinthiorum monar- 1490 4 23 
chia destructa est. 1430 5 24 


a Ἐν Βαδυλῶνι Δανιὴλ, Ἰεζεχιὴλ, προεφήτευον 
(καὶ) οἱ τρεῖς παῖδες ἐγνωρίζοντο. Sync. p. 250, D. 

b Καμαρίνα πόλις ἐχτίσθη. Idem p. 238, D. 

c Μήδων δ' ἐθασίλευσεν ᾿Αστυάγης ἔτη λη΄. Idem 
p. 251, B. 

d Ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας προεφήτενον Ἱερεμίας xai 
Βαρούχ. Chron. pasch. p. 159, D. 

ὁ Σόλων τοῦ Apáxovteg τοὺς νόμους ἠθέτει. Ce- 
drenus, p. 83, D. 

[Ἰουδαίων αἰχμαλωσίδς καὶ ἀφανισμοῦ τοῦ ἐν 
Ἵεροϑολύμοις νεὼ (ἔτη e). Chron. pasch. p. 130, D. 

4 Αἰγυπτίων η’ ἐθαδίλευσεν Οὔαφρις ἔτη κε΄, ᾧ 
προσέφυγον ἁλούσης ὑπὸ ᾿Αδουρίων τῆς Ἱερουσαλὴμ 
οἱ τῶν Ἰουδαίων ὑπόλοικοι. Euseb. apud. Sync. 
p. 16, C. 

kh ἸΙρῶτον F6; ἀρχῆς ἀφανισμοῦ τοῦ νεὼ καὶ 
αἰχμαχωπῖας τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, πλὴν ὀλίγων, 
oi καὶ εἰς Αἴγυπτον χατέδησαν πρὸς Οὐαφρῆν βασι- 
Ma Αἰγύπτον, μετὰ τὰς εἰ; αὑτοὺς γενομένας μερι- 


4“ 10 $50 9 
21 11 δι 4 
21 412 22 5 


χὰς αἰχμαλωσίας, καθ᾽ fiv ὁ τῶν Χαλδαίων καὶ Ba6u- 
λωνίων βασιλεὺς Ναδουχοδονόσωρ ἐπαύσατο πολιορ- 
κῆσας τὰ ἹἹεροσόλυμα, χαὶ τὸν Σεδεκίαν ἐχτυφλώσας 
αἰχμάλωτον ἕλαδεν. Ναδουζάρδαν δὲ ἀρχιμάγειρος 
μηνὶ πέμπτῳ, δεχάτῃ τοῦ μηνὸς, τόν τε νεὼ πυρπολεῖ 
διαρχέσαντα ἀπὸ πρώτης οἰχοδομῆς Σολομῶνος ἕτεσι 
vpE. Συνάδει δὲ ἡμῖν ὁ Κλήμης xal αὐτὸς ἐν τῷ 
πρώτῳ Στρώματι φάσχων, ἐπὶ τῆς p ὀλυμπιάδος τὴν 
εἰς βαδυλῶνα αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰουδαίων λαοῦ γενέ- 
σθὰι, βασιλεύοντος μὲν Αἰγυπτίων Οὐαφροῦ, ἄρχον- 
τος δὲ ᾿Αθήνήσι Φιλίππον' τυνάνεσθαί τε «à o ἔτη 
τῆς ἐρημίας τοῦ τόπου ἐπὶ τὸ δεύτερον ὅτος Δαρείου 
xou Ὑστάσπου. Chron. pasch. p. 156, 157, sed per— 
iurbata atque interpolata. 

à Tot; ἀγωνιζομένοις παρ᾽ Ἕλλησι τράγος ἐδίδοτο, 
ἀφ᾽ οὗ τραγιχοὶ ἐχλήθησαν. Sync: p. 239, A. 

κ Ἢ τῶν Κορινθίων κατελύθη μοναρχία κατὰ τού- 
τοὺς τοὺς χρόνους. Idem p. 258, D. 


Uy INTERPRETE 8. HIERONYMO. 


m EE 


OLYMP. MEBB. 


LYD. MACED. MED. 


974 


ROM. A&GYPT. 


Abra- Capti- Ályat- Aero- Asty- Tarqui- xxvi 


hamus vitas — tes 


pus ages nius dyn. 
Vaph- 
res 


34 "ui BH 17 
25 15 δ 8 
26 16 36 9 


a Solis facta defectio, 
cum futuram eam Thales 
ante dixisset. 


c VIII. ALCETAS annis xxix. 


A9 ΜΔ 7 36 
9 1455 8 21 
R. CLXX. 1454 9 48 
b In Babylone pro- | 
ght- za Woapt Daniel et Eze- 1455 10 29 
cicR .. . 

1456 11 40 

30 1431 123 91 

1488 13 93 

1439 144 95 

51 440 15 53 

bh X»uodecimo loco ma- 1444 16 55 
fs iznperium tenuerunt 1442 147 56 
annig xLiv. 4443 48 91 


Alyattes et Astyages 


1 11 41 10, dimicaverunt. 


d VI. SERVIUS TULLIUS 
annis XXXIV. 


11  elsthmia post Melicer- 
12 tem, et Pythia, primum. 
15 acta. 

1 f Hoc tempore septem 
Sapientes appellati. 

16  g Alyattes et. Astyages 
ia dimicaverunt primo pia- 

0. 


Ὁ 096 -1 €» Ot ὁ» Ot b6 
51 

Qo ὦ C» Ot» οἱ τῷ e 
bii 


Servius 3ncilla, sed nobilis, captivi fllius tres montes Urbi addidit, Quirinalem, Esquilinum , Vimina- 
lm : fossas circum muros duxit : censum Romanorum civium primus instituit : et ad extremum Tarqui- 
Mi SSwperbi generi sui, superioris regis filii, scelere occisus est, qui ei successit. 

i Anaximander Milesius physicus agnoscitur philosophus. . 

k Agon Nemeacus primum ab Argivis actus post eum, qui sub Archemoro fuerat. 


1444 19 693 


ἢ. CLXXX. 52 dis d 3 


10 20 9 19 
44 21 140 290 


I Miortue Nabuchodonosor Babyloniorum rege, filius suus suscepit imperium Evilmerodach, cui sueces- 
slt. frater ejus Baltasar , cui Daniel eam scripturam, quz in pariete apparuerat, interpretatus est, signi- 
Écantem imperium Chaldeorum in Medos et Persas transferendum. Hoc tempore liber Daniel scribitur. 


Astyages contra Lydos 4446 91 40 
pugnat, 1441 232 4 
p3 148 93 42 

419 422 4 

1450 δ 44 


12 28 11 21 m Phalaris tyrannidem 
22 exercet annis xvi. 
14. 50 ) 145 323  nmAbaris deScyihia ve- 
1b $1 44 94 nit in Grzciam. 
16 952 ὃ 325 o Eugamon Cyrenzeus, 
. ui Telegoniam fecit, 
p VIX. AMOSIS agnoscitur. 
an. XLI. 


AÁmo;is iste ex septem magis unus fuit, quos nobiles ZEgyptii fuisse dicunt. 


1431 96 — 45 


9^ 1452 291 46 


471. ὅδ 106 1 
18 $94 14] 2 


3 Agon gymnicus, quem Panatheuzon vocant, actus apud Athenienses tunc primum. 


«* Θαλῆς Μιλήσιος ἔχλειψιν ἡλίου σύμπασαν «post- 
TEV. Sync. p. 959, B. 
ὃ Ἰ;ροεφήτευον ἐν Βαδυλῶνι Ἐζεχιὴλ xai Δανιήλ, 
9R. pasch. p. 150, B, C. 
€ Μαχεδόνων ἡ ἐδασίλευσεν "AXxetdg ἔτη x0. 
Sync, p.958, D. 
« Ῥωμαίων ς΄ ἐδασίλευσεν Σερούϊος ὁ καὶ Τοῦλλος 
ἔτη δ’ Idem p. 257, B. 
* “Ἴσθμια xat Πύθια πρώτως ἤχθη μετὰ Μελιχέρ- 
Ὧν. Hdem p. 259, A. 
[Οἱ ἐπτὰ σοφοὶ ὠνομάσθησαν. Ibidem. 
ἢ “Ἀστυάγης Λυδοὺς κατεπολέμει. 1 δίάέηη. 
δ Y6& Φωχαεῖς ἐθαλασσοχράτησαν ἔτη μδ΄. 10|- 
im, B. 
i ᾿λναξίμανδρος Μιλήσιος φυσικὸς φιλόσορος iyvo- 
^t. Ibidem, A 


k Νέμεα πρῶτον ἤχθη ἀγὼν ὑπ᾽ ᾿Αργείων usc 
τὸν ἐπ᾽ ᾿Αρχεμόρῳ. Ibidem, A. 

| Μετὰ Ναδουχοδονόσωρ διςδέξᾳτο τὴν Χαλδαίων 
ἀρχὴν ὁ υἱὸς αὐτοῦ Εὐειλὰδ-Μαροδὰχ ἔτη ζ΄. Μετὰ " 
Ἐὐειλὰδ- Μαροδὰχ, βασιλεύει Χαλδαίων ὁ ἀδελφὸς αὖ- 
τοῦ Βαλτάσαρ. Chron. pasch. p. 138, A, B. 

m Φάλαρις ᾿Αχραγαντίνων ἐτυράννησεν." Syuc. 
p. 215, B. 

n "A6api ἦλθεν Ex τῆς Σχυθίας εἰς Ἑλλάδα. Idem 
p. 239, A. 

e Εὐγάμων Kupnvaloc, ὁ τὴν Τηλεγονίαν «ποιήσας, 
ἐγνωρίζετο. Ibidem, B. 

p Αἰγυπτίων 0' ἐδασίλενσεν ἼΔμωσις ἔτη μῦ'. Et- 
seb. apud Sync. p. 716, C. 

4 'O τῶν Παναθηναίων ἀγὼν ἤχθη. Sync. 
p. 39^, D. 


415 EUSEDII CHRONICORUM LIiD. 1I 516 
OLYMP. BEGR. LYD. MACED. MED.  BOM. AGYPT. ΄ 
Abra- Capti- Alyat- Alcetas Asty-Servius xxvi 
hamus vilas tes ages Tullius dyn. 
Amosis 
1453 28 41 49 25 18 9 a /Esopus fabularum 
nh. CXC. 1454 9*9 48 120 ὅδ 19 4 auctor interimitur a Del- 
1455 30 49 21 91 90 b phis. 
c IX. CROESUS annis xv. b Pisistratus Athenien- 
55 14456 351 1 98 — 21 6 sium tyrannus usque in 
" I. CYRUS annis xxx. Italiam transgreditur. 
1457 52 2 23 1 


e Cyrus Medorum destruxit imperium, et regnavit Persis subverso rege Medorum Astyage. Regnave: 


runt Medi super Assyrios annis CCCLIv. 


[ dem Cyrus Hebreorum captivitate laxata quinquaginta ferme hominum millia regredi fecit in Judeam: 


qui constructo altari, templi fundamenta jecerunt. 


Sed cum a vicinis gentibus fabricatio impediretur, im- 


perfectum opus: usque ad Dariuin perinansit, solo tantum altari consistente. 

Eo tempore Jesus fllius Josedech, et Zorobabel regii gencris, filius Salathiel clari habebantur, qui et 
principes fuerunt eorum, qui regressi sunt in Judzam. 

Colligitur omne tempus captivitatis Judaeorum anni Lxx, qui secundum quosdam a tertio anno Joachim 


usque ad vicesimum annum Cyri regis Persarum, computantur : 


porro secundum alios, a Josiz Judeo. 


rum regis anno xiii, sub quo Hieremias prophetare coepit, usque ad primun annum supradicti Cyri regis 
Persarum. Desolatienis vero templi sub Dario rege complentur anni Lxx. 


' | IX. AMYNTAS annis 1. 


1458 51 9 

h Simonides clarus ha 1459 934 4 
betur. 56 1400 35 5 
41461 36 6 

1462 31 7 

1465 38 8 

1464 39 9 

R. GC. di 1465 40 — 140 

1100 41 14 


1 Anaximenes physicus philosophus agnoscitur. 


21 2 95 8  gStesichorus poeta mo- 
95 9 994 9 ritur. 

26 4 95 3 1!0  iXenophanesColopho- 
21 5 396 11 nius clarus habetur. 

28 6 297 12 

29 1 98 19 καὶ Chilo, qui de septem 


sapientibus fuit, ephorus 
in Laced:zmone consti- 
tuitur, id est respector, 


dispositione — communis 
gentis. 
1 8 929 14. m Prophetabant Aggaus 
9 9 30 45. et Zacharias. 
ὅ 10 $1 16 


Ea, quie de Crasso memorantur, quomodo tentaret oracula, his fuere temporibus. 


1407 42 12 
c Croesus adversus Cyrum bellum iniit, Apollinis 


a Αἴσωπος μυθοποιὸς ἐγνωρίζετο, ὃς ὑπὸ Δελφῶν 
ἀπώλετο. Sync. p. 239, B. 

b Πεισίστρατος ᾿Αθηναίων ἐτυράννησεν χαὶ εἰς 
Ἰταλίαν παρῆλθεν. Ibidem, C. 

€ Λυδῶν ἐδασίλευσεν 0' Κροῖσος ἔτη ιε΄, Dbidem, D. 

d Περσῶν ἐδασίλευσεν πρῶτος Κῦρος ὁ Πέρτης 
ἔτη λ΄. Chron. pasch. p. 142, B. 

e Κῦρος ᾿Αστυάγην βασιλεύοντα Μήδων χαθελὼν, 
τὴν Περσιχὴν εἰσῆξεν βασιλείαν. Sync. p. 955,^C. 

[ Κῦρος ἀνῆχε τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰουδαίων 
ἕϑνους πορεύεσθαι εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα’ χαθ᾽ ὃν ἐπαν- 
ελθόντες ἀπὸ Βαδυλῶνος ἀμφὶ τὰς πέντε μυριάδας 
Ἰουδαίων, τὸ θυσιαστήριον ἤγειρον, χαὶ θεμελίους 
χατέθαλον τοῦ ἱεροῦ. Τῶν δὲ περιοίχων ἐπισχόντων, 
διέμεινεν τὸ ἔργον ἀτελὲς μέχρι δευτέρου ἕτους Δα-. 
Q:lo9 τοῦ Ὑστάσπου βασιλέως Περτῶν, μόνου τοῦ 


4 1 32 41 
responsis credens, οἱ victus est. 


θυοιαστηρίου συνεστῶτος. Cliron. pasch. p. 132, C. 

4 Στησίχορος τέθνηχεν. Sync. p. 259, C. 

ἢ Σιμωνίδης ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. p. 153, A. 

i Ξενοφάνης Κολοφώνιος ἐγνωρίξετο. Ibidem, B. 

k Χίλων εἷς τῶν ἑπτὰ φιλοφόφων ἐν Λαχεδαιμο- 
νίᾳ ἔφορος ἐγένετο. Sync. p. 239, C. 

| Μαχεδόνων 9' ἐῤδασίλευσεν ᾿Αμύντας ἔτη v. Idem m 
p. 247, A. 

m Προεφήτευον ᾿Αγγαῖος xoX Ζαχαρίας" χαθ᾽ οὖς zm 
ἐν Περσίδι Ἰησοῦς, ὁ τοῦ Ἰωσεδὲχ, ἱερεὺς ἐγνωρί --- 
ζετο, καὶ Ζοροθάθελ ὁ τοῦ Σαλατιΐδλ, βασιλιχοῦ γέ 
νους ὧν, οἱ καὶ ἡγήσαντο τῆς ἀπὸ Βαδυλῶνος ἐπανό---- 
δου. Chron. pasch. p. 142, D. 

n ᾿Ἀναξιμενίδης φυσιχὸς ἐγνωρίζ p. 939, C 

ο Κροῖσος ἐπὶ Κῦρον ἐστράτευσεν. Chron, paschmm— 
p. 145, B. 


-- 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 


LYD. MACED. PERS. 


378 


ROM. JEGYPT. 


Abra- Capti-Crossus Amyn- CyrusServius xxvi 


ΕΠ] 
OLYMP. HEBR. 
hamus vitas 
408 43 [15 
98 1469 44 14 


tas Tullius dyn. 
Amosis 
5 149 33 48 
6 15 94 19 a Thales moritur. 


Tarquinius Superbus Servio socero occiso Romanum arripuit imperium : Volscos, Gabios, Veios, Sues- 
sam Ponmetiam subegit : et, cum oppugnaret Ardeam, causa Tarquinii junioris filii sui, qui Lucretiam 
-orruperat, regno expulsus est. Idem Tarquinius Superbus excogitavit vincula, taureas, fustes, lautu- 


paias, carceres, exsilia, metalla, compedes et catenas. 


Templum Apolli- 
nis Delphici secunda 
wice incensum. 


14710 45 15 


b Vl, TARQUINIUS SUPERBUS an. xxxv. 


1 14 1 20 


c Cyrus Sardes capit. Cresus a Cyro captus est, et Lydorum regnum destructum est, quod stetit 


wnnis CCXXXIL. 
OLYMP. HEBR.  MACED. PERS. ROM.  JEGYPT. 
Abra-  Capti- Amyn- Cyrus Servius xxiv 
hamus vitas las Tullius  dyn. 
Ámosis 
1471 46 8 15 93 21 d Theognis ta 
99 1412 41 9 16 ὅ 22 clarus babetur." 
Harpagus, qui apud Cyrum primi loei habebatur, adversum loniam dinicat. 
1473 48 10 11 4 25 e Pisistratus se- 
Kk. CCX. 1474 49 11 18 ὃ : 24  eunda vice Athenis 
1475 50 12 19 6 25 regnat. 
6 1416 9L 13 20 1 96 f Pherecydes histo- 
. 0 um 53 14 21 8 91 ricusclarus habetur. 
lbyeus carminum 41478 — 53 45 93 9 98 
ΒΟΠΡΙΟΡ agnoscitur. 1479 54 16 25 10 99 g Simonides lyri- 
1480 55 11 24 411 90 — cuset Phocylides, et 
61 4481. δύ i$ 25 ! 3 Temophanes [al The- 
Ànxcreon Ἰγνῖὶ 1482 ophahes ] physicus 
porta egnoseiur. - 1483 58 20 41 14 99 scriptor tra odia - 
R. CCXX rum, clari habentur. 
62 184 — 59 21 28 15 $ 


k Apud Samum tyrannidem exercent tres fratres, Polycrates, Sylus et Pantagnostus. 


22 
25 


60 
61 


1485 


IPythagoras physicus 
1486 


Püllesophus claret. 


29 
90 


16 


9D Decimo tertio loco 
41 9 


6 . mareobtinuerunt Sa- 
mii. 


Samii Diczearchiam civitatem condiderunt, quam nunc Puteo!os vocant. 


kh Tomyris regina 
Masssgetarum "CY- 


ru interficit. 1481 04 94 
03 1488 63 95 
lipparchus et ΠῚρ- 41489 64 26 
ῬᾺΣ Athenis tyran- 1490 65 27 
exercent. 1491 66 28 

64 1492 67 29 


t θέλης ἀπέθανεν. Chron. pasch. p. 145, B. 

b Ῥωμαίων ἐδασίλευσεν Tapxóvtog Σούπερδος 
hy xr, Sync. p. 351, B. 

t Κροῖσος χατὰ Κύρου στρατεύσας ἥλω σὺν τῇ 
kn βασιλείᾳ διαρχεσάσῃ ἔτη oX6'. Idem p. 240, A. 

ἐ θίογνις ποιητὴς ἐγνωρίξετο. Chron. pasch. 
MA, D. 

t Πεισίστρατος ᾿Αθηναίων τὸ δεύτερον ἐθασίλευ- 
ἣν Sync, p. 258, B. 

[ Φιρεκύδης ἱστορικὸς ἐγνωρίζετο Πυθαγόρου διδά- 
O25. [bidem, - 

3 Σμωνίδης μελοποιὸς ἐγνωρίζετο. Φωχυλίδης καὶ 


(M. CAMBYSES annis viu. 


1 18 51 Cambysen aiunt ab 
2 19 o8 Hebraeis secundum 
j 90 39 . Nabuchodonosor vo- 
4 21 40 — cari: sub quo histo- 
5 23 41 ria Judith, qux Ho- 
6 95 42 lophernem interfecit, 


scribitur. 
xxvii dynastia Persarum, 


Ξενοφάνης φυσιχὸς τραγῳδοποιὸς ἐγνωρίζοντο. Ibi- 
dem. 

h Σάμου τύραννοι Πολυχράτης xai Σύλλος xoi 
Παντάγνωστος. Ibidem, A. | 

i Πυθαγόρας φυσιχὸς φιλόσοφος ἐγνωρίζετο. Chron. 
pasch. p. 145, A. 

k Τόμυρις γυνὴ, Μασσαγετῶν βασίλισσα, Κῦρον 
ἀνεῖλε. Chron. pasch. p. 144, A. 

| Περσῶν f' ἐδασίλευσε Καμβύσης ἔτη η΄. KapóU- 
σην φασὶν παρ᾽ 'E6palot; δεύτερον Ναδουχοδονόσωρ 
καλεῖσθαι, ἐφ᾽ οὗ τὴν χατὰ Ἰουδὶθ ἱστορίοσν λέγουσιν 
γεγενῆσθαι, Ibidem, D. 


379 


OLYMP. REBAR. 


EUSEBII! CIRONICORUM 118. II 


MACED. PERS. ROM. 


Abraha- Captivi- Amyptas Cambyses Tarqui- 


mus tas 


-————ume ——— —À—— € — — πα. 


————— —— —— A—— QE να 


a /Egypti xxvii. dynastia Persarum (quippe Cambyses obtinuit Egyptum in anno sexto [al. v, al. vit 


regni sui] usque ad Darium filium Xerxis annis cxi. 


1495 68 


90 1 24 


b Apud Hebrzos pontifex maximus Jesus filius Josedech, et princeps gentis Zorobabel clari habentur. 
Prophe:abant apud IHebrzos novissimi Aggeus, Zacharias et Malacbias, 


R. CCXXX. 1494 69 οἱ 8 
Post Cambysen duo 
c M. MAGI men- fratres Magi regnaverunt 
sibus vti. mensibus vu: post quos 
1495 10 32 1 26  DariusfiliusHystaspis an- 
ni$ XXXvl. 
À Davide usque ad Lxx d IV. DARIUS annis xxxvi. 
annum captivitas Judzeo- 
rum, anni DLv. Atxx ea-. 65 1496 11 25 1 27 
ptivitatis supputantur Da- 
rii regis Persarum anni OLYMP. ADRAHA- MACED. PERS. ROM. 


XXXIv, Cujus regni anno x MUS 
apud Romanos regii do- 
minatus finis est factus. 


1497 


Amyntas Darius Tarqui- 


nius 


2 28 


Olympias Lxv, in qua Persarum regis Darii, filii Hystaspis, fuit annus secundus. ldeo secundus annus 
bis scribitur, quia annus in Magorum fratrum septem mensibus computatur. 


1498 25 


9 29 


e Harmodius οἱ Aristogiton Hipparchum Atheniensium tyrannum interfecerunt : et Lesena. meretriy 
amica eorum, cuin tormentis cogeretur ut socios proderet, linguam suam mordicitus amputavit. 


1499 


4 9U 


Templum Hierosolymis consummatur, prophetantibus apud Judzos Ággso et Zacharia. 


[ Secundo anno Darii regis Persarum templum in Hierosolymis exstruitur a Zorobabele, consummatur. 
que opus anno quarto. Remissiu quidem captivitatis Judeorum et venia templi edificandi sub Cyro exor 
dium habuit : consummatur vero templum sub Dario : quia vicinz gentes assiduis incursibus zdificatio- 
nem templi impedierant. Clemens quoque congruit in primo stromate ila scribens : « Et perseveravit 
captivitas annis septuaginta, usque ad secundum annum Darii filii Hystaspis, qui Persis, et Assyriis, ei 
AEgypto regnavit : sub quo Aggaus et Zacharias, et unus ex duodecim, qui vocatur Angelus, propheta- 
runt : sacerdotio quoque functus est Jesus filius Josedech. » Hzc supradictus vir. Quod autem septua- 
gesimus annus desolationis templi altero anno Darii fuerit expletus, domesticus testis est Zacharias pro- 
pheta secundo anno Darii ita dicens : « Domine omnipotens, quousque miscreberis llierusalem, et civita- 


tibus Juda, quas despexisti? Iste septuagesimus annus est. » 


& Ἑϊχοστὴ ἐδδόμη δυναστεία Περσῶν βασιλέων η΄. 
Καμόδύσης ἔτει πέμπτῳ τῆς αὑτοῦ βασιλείας ἑόδασί- 
λευσεν Αἰγύπτου ἔτη γ΄. Euseb. apud Sync. p. 16, C,D. 

b Ἱεράτευσεν Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ἰωσεεχ, ἅμα Zopu- 
δάδελ. "Aja ᾿Αγγαῖος καὶ Ζαχαρίας xaY ὁ Ex τῶν (6 
ὝΛγγελος προφητεύουσιν. Chron. pasch. p. 144, 145. 

ὁ Ilepauv τρίτοι ἐδασίλευσαν δύο ἀδελφοὶ Μέρδιος 
xoi Πατζάτης μῆνας ζ΄. Idem p. 144, C. 

d Περσῶν τέταρτος ἐδασίλευσεν Δαρεῖος Ὑστά- 
σπου ἔτη λς΄. Ibidem, D. 

e ᾿Αρμόδιος καὶ ᾿Αριστογείτων ἀνεῖλον Ἵππαρχον 
τύραννον’ χαθ᾽ οὖς Λέαινα ἡ ἑταίρα ὑπ᾽ αὐτῶν ἐταζο- 
μένη κατειπεῖν τοὺς συνωμότας, τὴν ἑαυτῆς ἀπέ- 
τρῆσε γλῶσσαν, Syne. p. 238, B. 

f Κατὰ μὲν Κῦρον ἡ τῆς αἰχμαλωσίας τοῦ Ἰου- 
δαίων ἔθνους ἐλευθερία γίνεται, χαὶ ἡ συτχώρησις 


τῆς τοῦ ἱεροῦ οἰχοδομῦς" εἰς ἔργον δὲ χωρεῖ xat τε- 
λειοῦται ὁ ναὸς χατὰ τὸ ἡ ἕτος Δαρείου τοῦ "Yacá- 
σπου, τῶν περιοίχων ἐν τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὴν eixo- 
δομὴν ἐπισχόντων. Συνάδει δὲ τούτοις χαὶ ὁ Κλήμης, 
ὁ ἐν τῷ πρώτῳ Στρώματι γράφων οὕτως" Καὶ ἔμεινεν 
ἡ αἰχμαλωσία ἕτη ο΄, χαταλήξασα εἰς τὸ β' ἔτος Δα- 
ρείου υἱοῦ Ὑστάσπου Περσῶν χαὶ ᾿Ασσνρίων xat Al- 
γυπτίων γενομένου βασιλέως, ἐφ᾽ οὗ ᾿Αγγαῖος xal Ζα- 
χαρίας, xal ὁ Ex τῶν ι6΄ "AvyeXoc προφητεύουσι. Kal 
ταῦτα μὲν ὁ δηλωθεὶς ἀνήρ. Περὶ δὲ μέχρι δευτέρου 
ἔτους Δαρείου τὸ ο᾽ τῆς ἐρημίας τοῦ ἱεροῦ ἕτος πα- 
ρατεῖναι, μάρτυς ἐχέγγυος ὁ προφήτης Ζαχαρίας, 
ἕτους δευτέρου Δαρείου εἰπών" « Κύριε παντόχρατορ, 
ἕως τίνος οὐ μὴ ἐλεήσεις τὴν Ἱερουσαλὴμ, χαὶ τὰς 
πόλεις Ἰούδα, ἃς ὑπερίδες; τοῦτο o ἔτος. » Jdem 
p. 144, 155. 


Wl INTERPRETE S. HIERONYMO ᾿ 483 


OLYMP. ΑΒΒΔΗΔ- MACED. PERS. ROM. 


MUS 
Amyntas Darius Tarqui- 

nius 

66 1500 91 5 91 

1501 98 6 92 
1502 99 1 98 a Decimo quarto loco maris 
R. CCXL. 607 1503 40 8 94 imperium tenuerunt Lacedz- 

1504 4 9 $5 monii annia it, 


& Romanorum reges a Romulo, septem usque ad Tarquinium Superbum, imperaverunt annis ccx. 
sive, ut quibusdam placet, ccxLiu [al. ccxtciv]. Inde apud eos dominatus regii finis est. Post exactos 
i£2que reges primum consules a Bruto esse coeperunt : dein tribuni plebis ac dictatores : et rursus con- 
pules rem publicam obtinuerunt per annos ferme ccccrxiv, usque ad Julium Caesarem, qui primus sir.- 
gulawe arripuit imperium olympiade crxxxim. 

P'ualsis Urbe regibus, vix usque ad xv lapidem Romani tenebant imperium. 


OLYMP.  ABRAHA- MACED. PERS. ROM. 


MUS 
Amyntas Darius Consu- 
les 
1505 42 10 4 c Decimo quinto loco mare 
1506 45 LE 2 obtinuerunt Naxii annis x. 
1507 44 19 ὅ 
68 1508 45 15 4 
1509 46 14 5 
V zalerius Bruti collega adeo 1510 A 45 6 
p" per mortuus est, utsumpiu — c9 1511 48 16 7 
pub co sepeliretur. 1512 49 17 8 Censu agitato, inventa sunt 
1513 50 18 9 Rome hominum cxx [al. cxv] 


millia. 
αἱ Tono anno post exactos reges nova Rom: dignitas est creata, dictatura scilicet, et magister equitum 
(al. militum], qui dictatori obsequeretur. Dictator primus Largins , magister equitum Spurius Cassius fuit. 
e X. ALEXANDER an. xL. 
f ellanicus historiographus, 


. . 1514 1 19 10 et Democritus philosophus, et 
R. CCL | 1515 2 20 4 ! Heraclitus, Σκοτεινὸς cogno- 
3 Decimo sexto loco maris (0 1 mento, id est tenebrosus , e 
imperium tenuerunt Eretrien- HH ὃ E 5 Anaxagoras physicus elari ha, 
^h Pyibs hil h 1519 6 24 45 i Latini contra Romanos 
Thuritur agoras pnrosopnus 71 1520 Ἢ 25 16 rebeant. 1 trib 
i Cori 5 6 J k Roma populus ἃ patribus 
[oed Coriolos perdiderunt. 1339 9 27 48 — facta seditione discedit. 
Urs Themistocle. ΒΕ" 1595 — 10 98 i9 
emisPoc e. 4594 — 41 99 90 


R. CCLX. 72 1455 19 20 921 


Marcius, qui Coriolos ceperat, interventu.matris Veturie et uxoris Volumniz ab oppugnatlone Urbis 
Tenovit exercitum. 

Bellum, quod Marathone gestum est, et ea, quz de Miltiade scribuntur, et Aristide, qui cognominaba- 
Ut justus, ) 


& Λακεδαιμόνιοι τδ' ἐθαλασσοχράτησαν ἔτη 16. — Idem p. 941, B. 
Sp. p. 458, C. [ἐπἙλλανιχὸς ἱστοριχὸς, xoi Δημόχριτος ᾿Αδδηρί- 
ἡ 'λπὸ Ῥωμύλλου ἐπὶ Ταρχύνιον βασιλεῖς Ῥω- τῆς φυσιχὸς φιλόσοφος, καὶ ᾿Ἢράχλευτος, ὁ Σχοτεινὸς 
βαίων ζ΄. μεθ’ οὖς λοιπὴν ὕπατοι ἀρξάμενοι ἀπὸ λεγόμενος, καὶ ᾿Αναξαγόρας φυσιχὸς, ἤχμαζον. Idem 
Κωλατίνου καὶ Βρούτου" εἶτα δήμαρχοι χαὶ δικτά- — p. 238, C. 
Ὦρες" μεθ’ οὃς πάλιν ὕπατοι, πάντες διεγένοντο g Ἕρετριεῖς tc" ἐθαλασσοχράτησαν ἔτη ιε΄. [dem 
ἔτεα v5 ἕως 22: πα’ κοσμιχοῦ ἔτους, xat ὃ Γάϊος p. 247, B, C. 
Ἰούλιο; Καῖσαρ ἑμονάρχησε πρῶτος. ldem p. 251, h Πυθαγόρας ὁ φιλόσοφος τέθνηχεν. Idem p. 247, C. 
E i Λατῖνοι Ῥωμαίων ἀπέστησαν. Ibidem. 
€ Νάξιοι ἐϑδαλασσοχράτησαν ιε΄, ἔτη ι΄. Idem p. k "Ev Ῥώμῃ ὁ δῆμος ἀπέστη τῆς συγχλήτου, Ibi- 


V1, B, dem. 
4 Acktop ἐν Ῥώμῃ πρῶτος κατεστάθη Ῥοῦφος |. Ὁ Πειραιεὺς ἐτειχίσθη ὑπὸ Θεμιστοχλέους, Ibi- 
Max, Idem p. 348, C. dem. 


t Maxc& vov v. ἐδασίλευσεν ᾿Αλέξανδρος ἔτη py". 


482 EUSEDII CIIRONICORUM LIB. l1 384 
OLYMP. ABBAMA- BMACED. PERS.  — ROM. 
MUS 
Alexan- Darius  Consu- 
der les 
1526 15 “1 22 3 /Egyptus recessit a Dario. 

b Panyasis poeta illustris 1527 14 32 25 
habetur. 

Trecenti nobiles familie — 73 1528 15 9o 24 
Fabiz viri a Veientibus csi. 1529 16 34 25 c Pindarus et Simonides ly- 

Cum in Algido monte Roma- 1550 17 33 20 rici poctz insignes habentur. 
ni milites obsiderentur, a di- Gelo Syracusis regnat in 
etatore Quintio  Cincinnato Sicilia. 
liberati sunt. 

d Mare obtinuerunt /Egine- 1551 18 96 97 
te annis xx [al. xxv], usque 
ad transitum Xerxis. e V. XERXES Darii annis xxi. 

β Romz virgo vestalis Pom- 74 1052 19 1 28 Xerxes /Egvptum capit. 
pilia deprehensa in stupro viva ristides cum ignominma eji- 
defossa est. citur. 

h Charrilus et Phrynichus 1553 20 9 49 
insignes habentur. Xerxes pontem in Helles- 

. A pontiaco mari fecit. 
R. CCLXX 1531 91 o 90 i Xerxes, cum Athenas ve- 

k Diagoras agnoscitur, et 1535 22 4 91  nisset, incendit urbem sub 
Seclatores ejus pliysici philo- 75 1536 25 5 292 principe Calliade. 

Sophi. 1531 24 ὃ 99 Bellum, quod in Thermo- 
ylis gestum est, et apud Sa- 
aminam navale certamen. 

Athenienses iterum Pirzeeum 1538 25 4 34 | Bellum in Plateis factum 
muro vallant. 1559 26 8 $0 etin Mycale pugna. 

16 1540 27 9 95 

m /Eschylus tragoediarum I5 28 10 $57 
scriptor agnoscitur. 1542 29 11 o8 

n llieron post Gelonem Sy- 1545 $0 12 99 
Iacusis tyrannidem exercet. 

R. CCLXXX. 77 954 $1 43 40 ᾿ p Pindarus musicus clarus 
abetur. 

p Sophocles trageediarum 4545 33 14 41  gThemistoclesin Persas fugit. 
scriptor primum ingenii sui 1546 $5 15 492  r Rome sub hoc tempore 
opera publicavit. 1541 δά 40 ἀδ virgo vestalis Sunia deprehen- 

88 instupro viva defossa cest. 
18 1548 90 11 44 « Sophocleset Euripides clari 

habentur trageediarum poetze. 

1549 96 48 45 t Herodotus historiarum 


scriptor agnoscitur. 


Zeuxis przeclarus pictor agnoscitur, ex cujus aliqui imaginibus, quas plurimas apud diversos invitatus 
fecerat, lavacrum Dyzantinorum appellatum arbitrantur. 


a Αἴγυπτος ἀπέστη Περσῶν. Sync. p. 255, B. 

b Πανύατις ποιητὴς ἐγνωρίζετο. Idem p. 248, C. 

c liivóxpo, xai Σιμωνίδης μελοποιοὶ ἐγνωρίζοντο. 
]dem p.954, B. 

d ᾿Ἐθαλασσοχράτησαν Αἰγινῆται ἔτη v (seu x). 
Idem p. 241, C. 

e Περσῶν ε' ἐδασίλευσε Ξέρξης υἱὸς Aapsiou ἕτη 
xa'. ldem p. 950, D. 

{Ξέρξης Αἴγυπτον παρέλαθδεν. Ibidem. 

9 Ev Ῥώμῃ Πομπιλία τις παρθένος ἐπὶ διαφθορᾷ 
καταγνωσθεῖσα ζῶσα χατωρύγη. Idem p. 254, B. 

h Χοίριλλος xaX Φρύνιχος ἐγνωρίζοντο. Ibidem. 

i Ξέρξης εἰς ᾿Αθήνας ἐλθὼν ἐνέπρησεν αὐτὰς ἐπὶ 
Μαλλιάδου ᾿Αθηναίων ἄρχοντος. Idem p. 250, D. 

k Οἱ περὶ Διαγόραν φυσιχοὶ φιλόσοφοι ἔχμαζον. 


]dem p. 254, B. 

|. Ἣ ἐν θερμοπύλαις μάχη, καὶ ἡ £v Σαλαμῖνι ναυ- 
paglx. Ibidem. 

m Αἰσχύλος τραγῳδοποιὸς ἐγνωρίζετο. Ibidem. 

n Ἱέρων Συραχουσίων ἐτυράννει xal ὅλης Σιχε- 
Mag. Ibidem. 

o Πίνδαρος ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. p. 161, D. 

p Σοφοχλῆς τραγῳδοποιὸς πρῶτον ἐπεδείξατο. Sync. 
p. 954, B. 

q Θεμιστοχλῇς εἰς Πέρσας φεύγει. Ibidem. 

τ Ἐν τῇ Ῥώμῃ Σουνία παρθένος φθαρεῖσα χατω- 
ρύγη ζῶσα: Ibidem. 

& Εὐριπίδης ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. p. 162, A. 

t Ἡρόδοτος ἱστοριογράφος ἐγνωρίζετο. Ibidem, B. 


355 INTERPRETE S. HIERONYMO. 386 
OLYMP. ABRAHA- MACED.  — PEBS. ROM. 
"MUS 
Alexan- Xerxes Consu- 
der les 
1550 91 19 46 


α Themistocles exsul a Persarum rege Xerxe susceptus, cum videret illum bellum inferre Atheniensibus 
civibus suis, ne aut destitueret bene de se meritum, aut oppugnaret patriam suam, Magnesiz hausto 


tauri sanguine moritur. 


Principium Lxxi jubilei 86- 


b Bacchylides et Diagoras 


cundum Hebrzos. 1551 98 90 47  atheus plurimo sermone cele- 
c Socrates nascitur. brantur. 
T9 1552 39 21 48 Lapis in /Egos fluvium de 
coelo ruit. 
d Vl. ARTABANUS mensibus vit. 
Post quem VI] ARTAXERXES LON- 
GIMANLS annis xL. Artabati septem 
R. CCXC. menses in ordineanni reputantur. 
e Ea, que de Mardochzo et 1553 40 1 49 f Sicilia a populo regebatur, 
Esther scriptà sunt, quidam seditione facta. 
affirmant sub Artaxerxe rege 1554 41 2 50 g Solis facte defectio. Ana- 
sta : quod ego non pulo. xagoras moritur. 
unquam enim Ezras de his 1555 42 2 51 ! Cimon juxta Eurymedon- 
siluisset : qui scribit hoctein- 80 1556 43 4 52 tem Persas navali pedestrique 
pore et Nehemiam et Ezram certamine superat : et Medi- 
reversos de Babylone, et ea cum bellum conquiescit. 
deinceps consecuta, que ab 
eis gesta referuntur. i XI. PERDICCA annis xzvir. 
Reges gentium diversarum 1551 1 ὃ δὅ k Evenus versificator co- 
decimo octavo loco mare ob- gnoscebatur. 
tinuerunt. 1558 2 6 94 | Ileraclitus clarus habetur. 


m Ezras sacerdos apud Hebr:eos insignis agnoscitur : cujus ztate pontifex maximus habitus est Eliasib, 
fius Joachim, lilii Jesu, filii Josedec. Fuit autem Ezras eruditissimus legis divinz, et clarus omnium 
Judzorum magister, qui de captivitate regressi fuerant in Judzam : affirmaturque divinas Scripturas me- 


moriter condidisse, et ut Samaritanis non commiscerentur, litteras Judaicas commutasse. 


1559 ὅ 1 b5 
81 1560 4 8 56 n Empedocles et Parmeni- 
1561 ὃ 9 57. des physici philosophi notis- 
' simi habentur. 

P Pherecydes secundus his- 1562 6 10 98 o Zeno et Heraclitus tene- 

Uria rum scriptor agnoscitur. brosus agnoscebantur. 
Aristarchus tragardiogra- 1563 1 4 59 4 Cratinus et Plato como- 
Pho agnoscitur. R. CCC. 82 1504 8 12 60  diarum scriptores habentur, 


.Θεμιστοχλῖς αἷμα ταύρου πιὼν τελευτᾷ. Chron. 
σῆς, p. 162, C. 

b Ῥρυχχυλίδης ἤχμαξεν. Ibidem, D. 

€ Σωχράτης ἐγεννήθη. Ibidem. 

Ἱπερσῶν ς΄ ἐδασίλευσεν 'Apráfavog μῆνας ζ΄ " 
BO avo ᾿Αρταξέρξης ὁ ἐπιχληθεὶς Maxpóyscp ἔτη 
μα. Biidem, C. 

€ ὙΣχατὰ τὴν Ἐσθὴρ xai Μαρδοχαῖόν φασί τινες 
ἣν τοῖς χρόνοις τούτοις γεγενῖ, σθαι" ἐγὼ δ᾽ οὐ πείθο- 
VA οὐ γὰρ ἂν ἐσιώπτητε τὰς κατ᾽ αὐτοὺς πράξεις ἡ 
V9 "Ecbog Γραφὴ, ἥτις χατὰ τὸν ᾿Αρταξέρξην ἰστο- 
&U xa! “Ἔσδραν xo Νεεμίαν £x Βαδυλῶνος ἀνεληλυ- 
Νέναι, χαὶ τὰς ἐμφερομένας πράξεις αὐτῶν γεγονέ- 
"t lbidem, D, et Sync. p. 219, A. 

Σικελίας δημοχρατία. Sync. p. 954, C. 

49 Ἡλίου ἔχλειψις, ᾿Αναξαγόρας θνέσχει. Bbidem. 
καὶ Κίμων ἐπ᾽ Εὐρυμέδοντι ναυμαχίᾳ Πέρπας νιχᾷ 
ἴτε ξομαχίᾳ. Ibidem. 


i Μαχεδόνων ta! ἐδασίλευσε Περδίχας ἔτη x". 
Sync. p. 241, D. 

k Εὐήνιος ἐλεγείας ποιητὴς ἐγνωρίζετο. Idem p. 
254, C. 

| 'HpáxAewog ἐγνωρίζετο. Ibidem, A. 

m "Ἔσδρας ἱερεὺς παρὰ Ἰουδαίοις ἐγνωρίζετο, 
χαθ᾽ ὃν ἀρχιερεὺς fjv Ἑλιασὶδ νἱὸς Ἰωαχεὶμ τοῦ wloJ 
Ἰησοῦ τοῦ Ἰωσεδέχ' ἦν δὲ ὁ Ἔσδρας γραμματεὺς 
νόμων ἱερῶν διδάσχαλος ἐπιφανὴς τῶν ἀπὸ βαδυλω- 
νίας elg Ἰουδαίαν ἐπανελθόντων. Idem p. 248, 249. 

n Ἐμπεδοχλῇς καὶ Παρμενίδης φυσιχοὶ φιλόσοφο 
ἐγνωρίξοντο. Idem p. 254, C. . 

o Ζήνων xa Ἡράχλειτος ὁ σχοτεινὸς ἤχμαζον. 
Ibidem. 

p Φερεκύδης ὁ δεύτερος ἱστοριογράφος ἐγνωρέ' 
ζετο. Chron. pasch. p. 163, D. 

q Κρατῖνος xxi Πλάτων οἱ κωμικοὶ ἤχμαζον- 
Sync. p. 241, D. 


387 EUSEDII CHRONICORUM LIB. 1 


LI 


OLYMP. ARRAHA-  MACED. PERS. ROM. 


Per- Artaxer- Consu- 
dicca xes les 


1665 9 15 61 a Romz Clariorum [ 
1506 10 14 62  rus]agon centenarius p 
3ctus. 


Trecentesime secundo anno ab Urbe condita decemviri creati, οἱ secundum post annum ejec 
propter Appium Claudium, qui Virginii [al. quia virginem] cujusdam filiam contra Latinos in 
militantis voluit abducere. 


Romani per legatos ab Athe- 1561 14 15 03 b Crates comicus, e 
niensibus jura petierunt, ex silla, ac Bacchylides 
quibus duodecim tabulz per- clari habentur. Praxilla. 
gcriptze. - θὲ Cleobulina sunt celel 

d Abaris Hyperboranus ha- 83 1568 12 16 04 c Templum Junonis, : 
riolus agnoscitur. Argis fuerat, incensum 

e Tribuni plebis et zediles 1569 13 17 65 f Athenienses et Lace 
lom: facti,consulibus ejectis. nii foedus triginta an 

itreunt. 
1510 14 18 00 

g Herodotus, cum Athenis 1574 15 19 61 
libros &uos in concilio legis- 1572 16 20 68 
Sel, honoratus est. 84 


ἢ Nehemias Hebraeus minister vinarius Artaxerxzis regis Persarum, concedente sibi domino suc 
simo ejus anno de Babylone venit in Judzam : ct tricesimo secundo muros urbemque restituit. 
Ezras sub pontifice Joiade filio Joasib, cui successit Joannes filius suus, et deinde Jaddus, qui £ 
Alexandri Macedonis fuit, opus fuisse completum. Hucusque Hebraeorum divine Scriptura 1 
temporum continent. Ea vero qux post hec apud eos gesta sunt, exhibebimus de libr 
chabzorum, et Josephi, et. Africani scriptis, qui deinceps universam historiam usque ad Roman 
pora persecuti sunt. 


i Melissus physicus agnosci- 1573 11 21 69 k Euripides tragac 
tur philosophus. &. CCCX. 1574 48 23 70 scriptor clarus habetur, 
1515 19 23 44  tagoras sophista, eujus 


79 decreto publico Ather 
combusserunt. 


m Phidias eburmeam Miner- 85 — 1576 — 90 ^94 | Rom rursem ee 

vam facit Atheniensibus. . creati. 
1577 21 25 19 n Theztetus mathen 

Fidenates contra Romanos 1578 22 26 7A agnoscitur. 
rebellant. 15179 25 91 15 

ὁ Àristopbanes clarus babe- 86 1530 44 28 10 p Gens Campanorum 
tur, et Sophocles poeta tra- lia constituta. 
gicus. 

a Ἐν Ῥώμῃ Κλαρίων ἀγὼν ἑχατονταετὴς ἤχθη ἐπὶ ἀρχιερέως Ἰωδαὲ υἱοῦ Ἰασίδ' μετὰ δὲ τὸν 
πρῶτος. Sync. p. 247, D. Ἰωάννης ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀρχιεράτευσεν' μετὰ 

b Κράτης ὁ χωμικὸς xaX Τελέσιλλα xal Πραξῇλα Ἰωάννην ὁ κατὰ ᾿Αλέξανδρον γενόμενος ὕστε! 
καὶ Κλεοδουλίνα ἐγνωρίζοντο, Ibidem. Μαχεδόνα Ἰαδδούς. Ἕως μὲν ὧδε Ἔσδρα χαὶ Ν 

c 0 τῆς Ἡρας ναὸς ἐνεπρήσθη. Ibidem. αἱ ἐνδιάθετοι ἙΘροϊχαὶ Γραφαὶ ἐχχλησιάζεσθα 

d "A6apu Ὑπερδόρειος χρησμολόγος ἐγνωρίζετο. εδόθησαν. Τὰ δὲ μετὰ ταῦτα συμδάντα f| κρα 
Idem p. 948, A. τοῖς Ἰουδαίοις ὁ Ἰώσηππος ἐν τοῖς Masexat 

e Δήμαρχοι καὶ ἀγοράνομοι ἐν ἹΡώμῃ ἠρέθησαν, ἱστορεῖ, xal ᾿Αφριχανὸς μὲν αὐτὸς ἐν ἐπιτόμῳ, 
panxéet ὄντων ὑπάτων. Idem p. 954, C. p. 249, P. 

f ᾿Αθηναῖοι καὶ Λαχεδαιμόνιοι σπονδὰς ἐποιήσαντο i Μέλισσος φυσιχὸς ἐγνωρίζετο. Idem p. 9 
πρὸς ἀλλήλους τριαχοντούτεις. Idem p. 947, D. k Εὐριπίδης τραγῳδοποιὸς ἐγνωρίζετο. Tips 


9 Ἡρόδοτος ἱστορικὸς ἐτιμήθη παρὰ τῆς ᾿Αθηναίων ρας ὁ σοφιστὴς ἤχμαζεν' τούτου ᾿Αθηναῖοι ς 
βουλῆς ἐπαναγνοὺς αὐτοῖς τὰς βίδλους. Idem p. 917, ὅλους ἐψηφίσαντο καῦσαι, Ibidem. 
448. ἱ Ἕν Ῥώμῃ πάλιν ὕπατοι. Ibidem. 

h Νεεμίας οἰνοχόος ᾿Αρταξέρξου, εἰχοστῷ ἔτει τοῦ m Φειδίας τὴν ἐλεφαντίνην ᾿Αθηνᾶν ἐποίησεν. 
αὐτοῦ ᾿Αρταξέρξου αἰτήσας τὸν βασιλέα ἄνεισιν εἰς n Θεαίτητος μαθτματικὸς fivücc. Ibidem. 
Ἱερουσαλὴμ dx Βαδυλῶνος, τὴν πόλιν τε αὐτοῖς zeí- —— 0 Σοφοχλῇς ὁ τραγῳδοποιὸς ἐγνωρίξετο. 
ζέσιν ἔγειρεν" εἰχοστῷ ἔτει ᾿Αρταξέρξου τοῦ Μακρό- p. 251, C. 
χειρὸς ἀρχομένου τοῦ Épryou,: xai τελειωθέντος χατὰ p Ἕν Ἰταλίᾳ Καμπανῶν ἔθνος συνέστη. 
cb 16' ἔτος. αὐτοῦ" ὡς δὲ ἱστορεῖ ἡ τοῦ "Ἔσδρα Γραφὴ,  v.948, B. 


989 INTERPRETE S, Il IERONYMO. 990 


MUS 

Perdicea Artaxer- Consu- 

xes les 

158 25 29 11 b Democritus Abderites, et 
a Socrates philosophus plu- 1582 26 90 78 Empedocles, et Hippocrates 
rimo sermone celebratur. medicus, Gorgias, Hippiasque, 
1583 41 91 9 et Prodicus, et Zeno, et.Par- 
ἢ. CCCXX. 81 1584 28 92 80  menides philosophi insignes 


habentur. 


«  d»nitium belli Pelopennesiaci, quod annis xxvii perseveravit. 

Fw ehemiam, qui muros Hierusalem construxerat, consumroasse opus' tricesimo secundo [al. primo] 
zmzraeo Ártaxerxis regis Persarum Ezras memorat. d Si quis autem ab hoc tempore Lxx. hebdomadas a 
Ἀν πα iele conscriptas enumeret, quze faciunt annos cpxc, reperiet eas in regno Neronis expletas : sub quo 
obssideri Hierusalem capta, secundo postea Vespasiani anno capitur. 


e XII. ARCHELAUS annis xxiv. 


1585 1 29 81 
1586 9 94 82 f Bacchylides carminum 
«y Albenienses pestilentia la- 1587 9 95 85 scriptor agnoscitur. 
bow ant. $8 1588 4 96 84 Pericles moritur. 
$ Thucydides agnoscitur. 1589 5 51 85 h Ex E£ina monte igniserupit, 
ἔς Eupolis et Aristophanes co- 1590 6 28 86 l Terra motu. apud Locros 
mordiarum scriptores noscun- 1591 Ἴ 39 87 scissa, Atlante civitas facta est 
. uve insula. 
89 1592 8 40 88 m Plato nascitur Athenis. 
n VIII. XERXES secundus  mensi- 
bus i1 : post quem IX. SOGDIANUS 
mensibus vu : cui succedit X. DA- 
RIUS NOTIS annis xix. 
89 0 Lacediemonii et Athenlen- 
GGG 1595 9 1 Ses foedus percutiunt. 
R. AX. 1594 10 4 90 p Eudoxus Cnidius clarur 
. 1595 11 à 91 habetur. . 
90 1596 19 4 92 4 Lacedzmonii ver sacrum. 
1597 15 5 93 Heracleam destinantes, urbem 
1593 14 6 94 condunt. EDEN 
4599 43$ 7 95 r Clades, quz in Sicilia Athe- 
niensibus accidit hoc tempore 
fuit. 
91 1600 16 8 96 Alcibiades profugus abiit sd. 
1601 11 9 97  Tisaphernem. 
1602 18 t0 98 


BA. GCCXL. 92 1604 90 12 400 


8 Ἑωχράτης φιλόσοφος χαθαρτιχὸς ἤνθει. Sync. — p. 247, D: 
5 257, C. g ᾿Αθηναίους ἐπίεσεν ὁ λοιμός. Idem p. 251. 
b ϑΔημύχριτος ᾿Αδδηρίτης xot Ἐμπεδοχλῇς xol h Hop ix τῆς Αἴτνης ἐῤῥάγη. Ibidem, 
Ἱκτοηχράτης ἰητρὸς, Γοργίας καὶ Ἱππίας xa Hpó- i Θουχυδίδης ἤκμαζεν. Idem p. 253, C. 
καὶ Ζήνων xai Παρμενίδης ἤχμαζον. Sync. p. k Ἑὔπολις καὶ ᾿Αριστοφάνης κωμιχοὶ ἐγνωρίζοντο, 


55, P, et 251, C. Idem p. 251, C. 
€ Ὁ πελοποννησιαχὸς συνέστη πόλεμος ἔπταχαι- | Σεισμῶν γεγονότων ἡ πρὸς Λοχροῖς ᾿Αταλάντη. 
UXGaaicrz. Idem p. 255, C, εἰ 957, B. σχισθεῖσα νῆσος ἐγένετο. Ibidem. 


€ ἘΤῚις ἐντεῦθεν ἀριθμήσεις τὰς παρὰ τῷ Δανιὴλ o m IDácov ἐγεννήθη. Chron. pasch. p. 165, D. 
tja, al γίνονται ἔτη uA, εὕροι ἂν αὐτὰς ἐπὶ n Περσῶν v ἐδασίλευσεν Ξέρξης υἱὸς ᾿Αρταξέρξον' 
Νέρωνι Φωμαίων αὐτοχράτορα περαιουμένας, xaü' μῆνας β΄. Σογδιανὸς θ΄, μῆνας ζ΄. Δαρεῖος ὁ Νόθος, 
ὃν πουλωρχεῖσθαι ἀρξαμένη ἡ πόλις, μετὰ B ἔτος ὅὁπὸ ἔτη ιθ΄. Sync. p. 235, A. 
Θὺεσπασιανοῦ πἣν ἐσχάτην ἅλωσιν ὑπέμεινεν. Euseb. o Λακεδαιμόνιοι πρὸς ᾿Αθηναίους ἐσπεέσαντο. Idem 


SPud Syrc. p. 230, D. p. 251, C. 
€ Μυχεδόνων v0. ἐδασίλευτεν ᾿Αρχέλαος ἔτη x$'. p Εὔδοξος ὁ Κνίδιος ἐγνωρίζετο. Ibidem. 
Syn y. 254, A. q Λακεδαιμόνιοι ἀπῴκισαν Ἡράκλειαν. Ibidem, D. 


[ Βαχχυλίδης μελοποιὸς ἐγνωρίξφετοι, Idem τ ᾿Αθηναίων συμφορὰ ἐν Σιχελίᾳ. bidem. 


301 EUSEBII CHBONICORUM LID. II 403 
OLYMP. ABRABA- MACED. PERS.  GYPT. ROM. 
MUS 
Arche- Darius xxvi Consu- 
laus  Nothus dvnastia— les 
Awmyr- 
taeus 
a AMYRT/EUS Saites annis vi. 

AEgv ptus a Persis reces- 
8it, οἱ rursum /Egyptio- 
Euboea ab Atheniensium 1605 21 15 1 101 rum renascitur dynasti2 
societate recessit. Xxvili, ct regnavit Amyr- 

t:eus Saites an. vii. 
1606 23 14 9 102 b Euripides apud Arche- 
41607 95 45 9 403 laum, Sophocles Athenis, 

93 1608 21 40 4 104 moritur. 
c XIII. ORESTES annis ut. 
1609 1 11 5 105 

1610 4 15 6 106 d Dionysius in Sicilia 

tyrannidem exercet. 

e xxix dynastia Mendesiorum., 
]. NEPHERITES annis vi. 
1611 j 19 1 107 


f XIV. ARCHELAUS annis iv. 


g XI. ARTAXERKXES qui cognominatus est 
Mnemon, Darii et Parisatidis fllius, annis x1. 


h Sub hoc rege mihi videtur historia, quz in libro Esther continetur, expleta. Ipse quippe est, qui ab 
Hebrzis Assuerus, a Septuaginta Interpretibus Artaxerxes vocatur. 


94 1612 1 4 ῷ 108 
Dionysius Syracusis (γ- 1613 9 2 ὅ 109 i Democritus. moritur, 
ranridem δ CCCL iet ; " i HO k Alcibiadem Pharna- 
, . azus interlicit. 
1615 4 4 5 111 { Cyri Perse ascensus, 
de quo scribit Xenophon. 
? m XV. AMYNTAS anno t. 
nAtheniensessustinent Q5 1010 1 5 6 113 


tyrannidem. 


o XVl. PAUSANIAS anno i. 


Socrates [al. Isocra- 
tes] rhetor agnoscitur. 


a Εἰχοστὴ ὀγδόη δυναστεία. ᾿Αμυρτάνος Σαΐτης 


τῇ ς΄. Euseb. apud Sync. p. ΤΊ, A. 
b Εὐριπίδης τελευτᾷ, xal Σοφοχλῆς ἐν ᾿Αθήναις. 
Chron. pasch. p. 166, D. 
c Μαχεδόνων ιγ΄ &6ao0.cvoscy.. Ὁρέστης ἔτη v. 
Sync. p. 354,4. 
d Διονύσιος Σιχελίας ἐτυράννει. Jdem p. 258, C. 
e Εϊχοστὴ ἐνάτη δυναστεία. Μενδήσιοι βασιλεῖς δ΄. 
Δ' Νεφερίτης ἔτη ς΄. Euseb. apud Sync. p. ΤΊ, A. 
[Μακεδόνων ιδ' ἐδασίλευσεν ᾿Αρχέλαος ἔτη δ΄. 
Sync. p. 260, B. 
g Περαῶν τα’ ἐδχοίλευσεν ᾿Αρταξέρξης, ὁ xal Μνή- 
μων, ἔτη μ΄. Idem p. 255, B. 
h Κατὰ τοῦτον μοι δοχεῖ ἡ χατὰ τὴν Ἐσθὴρ lovo- 
ρία" εἰ δὴ αὐτός ἔστιν ὁ παρὰ μὲν 'E6palo« ᾿Ασσού- 


1017 4 


p ll. ACHORIS annis xit. 
6 1 115 


"os, παρὰ δὲ τοῖς Ἑδδομέχοντα Ἑρμηνευταῖς Ἃρ- 
ταξέρξης. Euseb. apud Sync. ibidem. 

ἱ Δημόχριτος τελευτᾷ. Chron. pasch. p. 169, A. 

Κ᾿ 'λλχιθιάδην ἀνεῖλεν Φαρνάδαζης. Sync. p. 957, D. 

| Κύρου Πέρσου ἀνάθασις, ἣν ἱστορεῖ Ξενοφῶν, 
Ibidem. 

m Μαχεδόνων ιε΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αμύντας ἔτος ἕν 
Idem p. 160, D. 

n ᾿Αθηναῖοι ExupavvfOrsav. Idem p. 251, D. 

o Μαχεδόνων tc! ἐδαπσίλευσεν Παυσανίας ἕτος ἕν. 
Sync. p. 260, B. 

p Αἰγυπτίων β΄ ἐβασίλευσεν "Ayupu ἔτη ιγ΄. En- 
seb. apud Sync. p. 11, Α. 

q Σωχράτης ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. Sync. p. 951, D. 


93 INTERPRETE S. HJERONYMO. 391 


OLYMP.  ABRAHA- MACED. 


πο’ τ ὕΥὕΧὲ0Ν.Ὼ ΧὃΧὌὍΎὙᾺῪὈὄὕυπσστοσοὐὐπαυνσσσυδυνσσσυ σα θσσ0 


PERS. AEGYPT. ROM. 


MUS 
Amyntas Ártaxer- xxix. Consu- 
. xes  dynastia [68 
Achoris 
a XVII. AMYNTAS annis vi. 
« Alhenienses xxiv lit- 1618 1 1 4 114 — b Tyranni Athenis op- 
mis uti ceperunt, cum pressi. 
» gr» &e xvi tantum litteras 1619 2 8 ὅ 115. d Xenophon filiusGrylli, 
a zum Jberent. Diodorus, et Ctesias clari 
96 1620 3 9 4 16 habentur. 
1621 4 10 b 117 — eSocrates venenum bibit, 
«jg Socratici clari baben- 1622 o 41 0 118 f Templum rursum E. 
pm Ἐπ. phesi incensum. 
SBpeusippusinsignisha- — . 1625 . 6 12 1 419 ἃ Diogenes Cynicus phi- 
p cur. | losophus agnoscitur. 
WPionysius in tyrannide i XVUI. ARG/ZEUS «annis i1. 
yao τε severat. 
R. CCCLX. 97 1024 1 15 8 120 k Carthaginensium bel- 
lum famosum.[Gr. et Arm. 
£ Eudoxus astrologus 1625 2 14 9 121 — saczum.] 


- moscitur. 


m XIX. AMYNTAS iterum an. vin. 


»€ Ártaxerxis anno xv 1626 4 
Gza B 3i Senones Romam in- 1627 9 
ces derunt, excepto Capi- 98 1628 $ 
toBio. 


p Plato philosophus 1629 4 
agnoscitur. 

Tribuni militares pro 1630 5 

COutu libus esse coeperunt. 1631 6 

09 1688 1 

nouxs 5 m od 

. X. 3 9 

7 AE 

100 Ἢ 

UM 2 gno terrze motu fa- 1651 12 

cio ΕΒ à «-e et Bura Pelopon- 1638 15 

De U ir bes absorptze sunt. 1659 14 

101 1640 15 


ε Miaxc&óvov (7. ἐδασίλευσεν ᾿Αμύντας ἔτη ς΄. 
Sk. p. 400, B. 
» Ot ἐν ᾿Αθήναις τύραννοι χατελύθησαν. Idem p. 
€ ᾿Αθηναῖοι ἤρξαντο φϑτοιχείοις x5' χρᾶσθαι, πρό- 
"999 tc^ χρώμενοι. Chron. pasch. p. 167, A. " 
d Xe κορῶν ὁ Γρύλλου, Διόδωρος, xal Κτησίας ἐγνω- 
βίζοντο, Sc. p. 957, D. 
€ Σωχράτης ἀποθνήσχει καταχριθεὶς πιεῖν τὸ χώ- 
Νιον. ἔδριῃ p. 958, B. ? 
[ 'O ἐν Ἐφέσῳ ναὸς αὖθις ἐνεπρήσθη. Ibidem, C; 
9 Σευχρατιχοὶ ἤνθουν. Ibidem, (. 
4 hk Διογίγης Κυνικὸς φιλόσοφος ἐγνωρίζετο. lbi- 
em. 
3 Μαχιδόνων ιε΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αργαῖος Em β΄. Idem 
p. 350, p, 
k Καρχηδονίων ὁ ἱερὸς πόλεμος. Idem p. 958, B. 
ἐ Xe ἀστρολόγος ἐγνωρίζετο. Ibidem. 
à PaTROL. XXVII. 


I 


46 10 122 
16 11 125 
17 12 124 


o lll. PSAMMUTIIES anno 1. Post quem 
Nepherites inensibus quatuor. 


18 1 125 


4 xxx dynastia Sebennytarum. 
I, NECTANEBUS annis xvi. 


19 1 126 r Evagoras in furorerns 
40 4 127 versus, cum regnaret Cy- 
21 $ 198 pri. 
22 4 129 
25 5 130 
24 6 131 
25 7 132 
26 8 133 s Prenestini a Romanis 
21 9 154 vict apud flumen Alliam 
28 10 1335 per Quintium Cincinna- 
99 44 196 tum. 

ἃ Isocrates rhetor agno- 

scitur. 


m Μαχεδόνων ιθ΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αμύντας ἕτη cw. 
]dem p. 260, B. 

n Γαλάται ol xa Κέλται "Pour ἐχράτησαν, πλὴν 
τοῦ Καπετωλίου. Jdem p. 958, C. 

o Αἰγυπτίων Y' ἐδασίλευσε Ῥάμμονθις ἔτος α΄. 
Νεφερίτης μῆνας δ΄. Euseb. apud Sync. p. 77, A. 

p Πλάτων φιλόσοφος ἤχμαζεν. Chron. pasch. p. 
161, D. 

q Τριαχοστὴ δυναστεία Σεδεννυτῶν βασιλέων 
τριῶν. À' Νεχτανέδης Exv ιη΄. [bidem, B. 

τ Εὐαγόρας βασιλεύων τῆς Κύπρου ἐξέστη. Sync. 
p. 258, C. 

s Πραινεστίνους ἐνίχησαν ' Ρωμαῖοι. Ibidem, C. 

t. Ἑλίχη καὶ Βοῦρα πόλεις ἐν Πελοποννήσῳ χατε: 
πόθησαν μεγάλῳ δεισμῷ. Ibidem, B. 

w Ἰσοχράτης ὁ ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. 
p. 168, B 


395 EUSEBII CHRONICORUM {ΠῚ IT 306 
[CC C CC C C C c c C CC -—^ C I di 
OLYMP. ABRAHA- MACED.  PEBS.  .CCYPT. — ROM, 

MUS 
Amyntas rta- xxx. "Consu- 
xerxes dvnastia les 
ecta- 
nebus 

Athenienses principes 1641 16 20 19 151 
Graciz facti. 1619 47 $i 13 158 

a Plato ei Xenophon, 1645 48 993 14 139 
nec non et alii Socratici 
&lari habentur. b XX. ALEXANDER anno 1. 

Rn. CCCLXXX. 102. :6u 1 53 45 440 
c XXI. PTOLEM/EUS Alorites annis 1v. 
16415 4 δᾷ 16 141 d Dionysiusrex Sicilize 
1646 9 25 11 149 octavo decimo anno mori- 
1041 $ 90 18 145 tur: postquem Dionysius 
. junior regnum invadit. 
e ll. TEOS annis n. 
403 1648 4 541 4 144 
XX1l. PERDICCA annis vi. 

ἮΝ Teos rex JEgypti fugit 
ERN 1649 1 38 3 1.5 in Arabiam. Vii 
s g il. NECTANEDUS adhuc annis xix. 

4650 ᾷ 39 4 146 
1651 $ 40 9 147 
h Xil. ARTAXERXES, qui et OCIIUS, annis xxw, 

ὁ Aristoteles xvit ta-. 104 1652 4 1 δ 1418 — Judaeorum pontifex Jaddus, 
tis annum agens Platonis 1653 5 4 4 149 k Camillus Gallos, qui 
auditor est. C 1654 6 9 5 159 bellum, Romanis intule- 

: AR. XC. rang , devicit. 
pdlerander R.CUOC [XXII PHILIPPUS annis xv. — ^ 
1655 4 4 6 151 
105 1656 4 5 7 4159 

tm Demosthenes orator 1651 5 6 ἃ 1535 n Ochus partem quam- 

aguoscitur. * 4658 4 1 9 154  dan(1)Judeorum captam 
1659 $ 8- 10 135 in Hyrcaniam transfereng 


a Ἰλάτων xai Ξενοφῶν καὶ ἄλλοι Σευχρατιχοὶ fiv- 
ϑουν. Sync. p. 258, C, εἰ Chron. pasch. p. 168, B. 

b Μαχεδόνων x' ἐδασίλενσεν ᾿Αλέξανδρος ἔτος α΄. 
Sync. p. 900, C. 

c Μαχεδόνων κα’ ἐδασίλευσε Πτολεμαῖος ἕτη y. 
Sync. p. 400, C. | 

d Διονύσιος Σιχελίας τύραννος ἀπέθανεν χρατήσας 
ἔτη ιη΄, μεθ᾽ ὃν ὁ δεύτερος υἱὸς αὐτοῦ Διονύσιος ὃ 
γεώτερος. Idem p. 958, C. 

e Αἰγυπτίων β’ ἑδασίλευσεν Τέως ἔτη β΄. Idem, 
jbidem. 
f Maxibóvov χδ’ ἐδασίλευσεν Περδίχχας ἔτη ς΄. 
Sync. p. 260, C. . 

g Αἰγυπτίων γ' ἐδασίλευσεν Νεχτανέδης ἔτη 

εθ΄͵, Euseb, apud Sync. p. 11, D. 


juxta. inare Caspium col- 
locavit, 


h Περσῶν ιθ΄ ἐδαυΐλευσεν Ὦχος χς΄. Sync. p. 
255, D. 

ἡ ᾿Αριστοτέλης Πλάτωνι ἐμαθήτευσεν ἀπὸ tq ἕτους 
τῆς ζωῆς αὐτοῦ. Idem p. 258, D. 

k Κάμιλλος πολιορχουμένην ὑπὸ Γάλλων τὴν Ῥώ- 
μὴν ἠλευθέρωσε, διαφθείρας τοὺς πολεμίους. Idem 
p. 955, C. . 

l Μαχεδόνων xy' ἐδαπσίλευδε Φίλιππος ἔτη xy. 
Idem p. 960, C. 

m Δημοσθένης ὁ ῥήτωρ ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. 
p. 169, C. 

n Ὦχος μεριχὴν αἰχμαλωσίαν εἷλεν Ἰουδαίων, o; 
ἐν Ὑρκχκανίᾳ κατῴχισεν πρὸς τῇ Κασπίᾳ δαλάσσῃ. 
Sync. p. 2956, A. 


(1) Reprehenditur a Scaligero Iieronymus quod ἀποδασμόν urbem intellexerit, scripseritque : Ochus 


Apodasmo Judeorum capta. 


309 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. 11 


400 


8 Alexander adversum lllyrios οἱ Thracas feliciter dimicat, et subversis Thebis (1) in Achaia, ip 
Persas arma convertit, et apud Granicum flumen regiis ducibus oppressis, urbem Sardis capit. 


OLYMP, ABRAHA- MACED. PERS. ΒΟΥ. 
| Philippus Darius Consu- . 
les )J 
/—— 4e 2 23 {8 
R. DXX. 112. ἰδὲ $ (δ 


Alexander, capta Tyro, Judzxam invadit, a qua favorabiliter esceptus, Deo victimas immolat, et Jad- 
üum pontificem templi honoribus plurimis prosequitur, Ándromacho locorum custode dimisso, quem 
postea Samaritani interficiumt : ob qu: ab zEgypto reversus Alexander magnis eos suppiiciis offecit, et 
urbem eorum captam Macedonibus ad inhabitandum dedit anno regni sui quarto. 


1685 
b Alexander obtinuit Ba- 1686 
bylonem interfecto Dario : 
in quo regnum Persarum 
destructum est anno soepti- 


mo rcgni ejus. 


5 181 
6 182 c Romanorum consul Man- 
lius Torquatus lilium suum, 
quod contra imperium in lio- 
stem pugnaverat viceratque , 


virgis cessum securi percussit. 


d Alexander llyrcanos capit ct Mardos : revertensque, cum ascendisset ad Ilammonis templum, con- 
didit civitatem in Libya inferiore, quam vocant Parztonium. 


OLYMP. ABRAHA- 


MUS 


CEEMBD eau aum) 


! 1681 


MACED. ROM 
Alexan- 
der 
1 185 Romani Samnitas subigunt, et 


colonias deducunt. 


8 Alexandria in "Egypto condita septimo [al. sexto] anno regni Alexandri : quo tempore etiam Latini 
a Romapis perdomiti sunt. Alexander regnat Asie anno regni sui septimo [al. sexto] et tenet omnia 


annis duodecim. 


443 1088 

f Alexander Aornim petram ca- 1689 
pit et Indum amnem transgreditur. 1650 
1691 

411 199 


8 15 Harpalus fugit in Asiam (9) 

10 186 Bellum Alexandri iu India ad- 
11 181 versum Porum et Taxilem. 
19 18 Anaximenes et Epicurus clari 


habentur. 


h Alexander tricesimo secundo [al. xxx, al. xxxi] :etatis sue anno in Babylone moritur : post quem 
rranslato in multos imperio, diversi regnaverunt. Hinc Alexandrinorum nascitur regnum quod est 
JEgypti : et per diversas gentes, quas Alexander tenuerat, diversi regnaverunt. 


a ᾿Αλέξανδρος Ἰλλυρίους xaX Gpixac εἷλε, 8f6ac 
χατέσχαψε, τοὺς Δαρείου στρατηγοὺς ἐπὶ Γρανιχῷ 
ποταμῷ Λυδῶν Evixnas, Σάρδεις εἷλε, Τύρον ἐπολιόρ- 
κησεν, Ἰουδαίαν προσελάδετο, xai τὸν ἀρχιερέα 
Ἰαδδοὺς ἐτίμησε θύσας τῷ Θεῷ" ἧς ( Ἰουδαίας) καὶ 
ἐπιμελητὴν μετὰ τῶν λοιπῶν τόπων ᾿Ανδρόμαχον 
χατέστησεν, ὃν ἀνελόντες οἱ τὴν Σαμαρέων οἰχοῦντες, 
δίχας ἕτισαν ἐπανελθόντος; ᾿Αλεξάνδρου ἐξ Αἰγύπτου" 
τὴν Σαμάρειαν πόλιν ἑλὼν ᾿Αλέξανδρο; Μαχεδόνας 
ἐν αὐτῇ χατῴχισεν. Idem p. 260; 951. 

b Kaxésysv Da6oXova. ᾿Αλέξανδρος, καὶ ἡ Περσῶν 
βασιλεία κατελύθη, διαμείνασα σλ΄. Idem p. 110, C. 


(1) Al. pro subrersis Thebis habet quibus. sub- 


Versis. N 


€ (Ῥωμαίων) ὕπατος τὸν ἴδιον υἱὸν ἐπελέχισεν, 
παρὰ γνώμην αὐτοῦ συμδαλόντα πόλεμον xal γιχῆ- 
σαντα. Chron. pasch. p. 174, B. 

d ᾿Αλέξανδρος Ὑρχανοὺς xai Mapbobe ἐχειρώσα- 
το. Sync. p. 201, D. - 

e ᾿Αλεξάνδρεια fj χατ᾽ Αἴγυπτον ἑδδόμῳ ἕτει "Ae. 
ξάνδρου ἐχτίσθη. Ibidem, A. 

᾿Αλέξανδρος τὴν "Aopvov πέτραν ἐχειρώσατο xat 
ποταμὸν Ἶνδὸν διέθη. Sync. p. 261, B. 

g ᾿Αναξιμένης xai Ἐπίχουρος ἐγνωρίζοντο. Jdem 
p. 915, A. 

h ᾿Αλέξανδρος X6 ἔτος ἄγων τελευτᾷ £v Βαδυλῶνι. 


T (2) Imo ex. Asía scribendum, admonente Sca- 
igero. 


«0» EUSEDBII CHRONICORUM LIR 1I 408 
OLYMP. ABRAHA- /EGYPT. MACED.  ASLE — ROM. 
MUS 
Ptole- Cassan- Antigo- Consu- 
IRIPUS der — nus les 
Lagi 
1101 9 4 $ 197 a Menedemus οἱ Speu- 
1703 ! 2 3 : ! 98 ΒίρΡυϑ philosophi insignes 
: abentur. 
OLYMP.  ABRAHA- JEGYPT.  MACED.  ASLE $YRIE  — ROM. 
MUS 
Ptole- Cassan- Antigo- Seleucus Consu- 
meus — der pus Nicanor les 
Lagi 
Regnum Syrize et b |. SELEUCUS NICANOR annis xxxn. 
Babylonis et superio- 
rum locorum nasci- 1105 13 6 17 1 40]  cAbüocanno Edes- 
tur : et regnat prilnus 1706 14 1 8 2 202 seni tempora compu- 
Seleucus Nicanor. 1707 15 8 9 $ 205 tant civitatis sux. 
d Womani Marsos 448 1108 10 9 10 4 204 
et Umbros, et Peli- 109 17 10 41 b 905 eLysimachia in Thra- 
gnos superant. cia condita civitas. 
[ Romani colonias 1710 18 13 6 206 — gDemetrius Pbale- 
deducunt. 41114 19 19 1 207 reus ad Ptolemzum 
h Cyprum Ptole- 449 1712 30 14 R 208 veniens, impetravit, 
m:eus invasit insulam, ut Atheniensibus de- 
i Theodorus atheus 1715 21 14 15 9 209  mocratia redderetur. 
agnosci- R. CDL. 1714 23 15 16 10 310 
(ur phi- 1715 25 16 41 41 211 ἃ Seleucus Antio- 
losophus, qui impius chiam, Lsodiceam, 
vocabatur. Seleuciam,A pamiaim, 
[Judxorum pontj- 499 [1710 24 17 18 129 919 Edessam, Beroeam, 
fex maximus Simon,  ' et Pellam urbes con- 
Oniz filius,clarus ha- οι 11. DEMETRIUS didit ; quarum Antio- 
betur, cui cognomen- annis xvil. chiam xii anno regni 
tum Justus fuit pro- sui exstruxit. 
ter sollicitam — in 
'um religionem, et 717 25 18 4 13 913 
in cives suos pronam - 1718 26 19 3 44 21& n Seleucus Baby- 
clementiam, lonem obtinuit. 
o HI. FILII CASSANDRI Antigonus et Alexander annis 1v. 
4719 41 9 45 215 


a Μενέδημος xal Σπεύσιππος φιλόσοφοι ἐγνωρί- 
ζοντο. Sync. p. 214, D. 

b Συρίας xaX Βαβυλωνίας καὶ τῶν ἄνω τόπων πρῶ- 
τος Σέλευχος Νικάνωρ ἐθασίλευσεν ἔτη λδ΄. Ibidem, C. 

c Ἐδεσσηνοὶ τοὺς χρόνους ἔνθεν ἀριθμοῦσι. Idem 
r. 2'i4, A. 

d Ῥωμαῖοι Μαρσοὺς xai "Ip6pooc, καὶ Παλλινοὺς 
παρεστήσαντο. Idem p. 9'15, A. 

e Λυσιμαχία ἐν 8páxr ἐχτίσθη. Idem p. 274,D. 

[Ῥωμαῖοι ἀποιχίας ἔπεμψαν. Idem p. 215, A. 

g δημήτριος ὁ Φαληρεὺς, ᾿Αθηναίοις ἀποδοὺς τὴν 
δτ μοχρατίαν, ἦλθεν εἰς Αἴγυπτον. Idem p. 214, D. 

ᾧ Κύπρου Πτολεμαῖος ἐχράττ τεν. Idem p. 955, A. 


i Θεόδωρος ἄθεος ἐγνωρίζετο. Ibidem. 

k Σέλευχος Λαοδίχειαν, Σελεύχειαν, ᾿Απάμειαν, 
Ἔδεσσαν, Βέῤῥοιαν, Πέλλαν ἐπέχτισεν. Ὁ αὐτὸς "Av. 
τιόχειαν 16' ἔτει τῆς βασιλείας αὐτοῦ. Idem p. 214, A. 

{ Ἰουδαίων ἀρχιεράτευσε Σίμων. Idem p. 210, C. 
Ὁ καὶ δίχαιος ἐπιχληθεὶς διά τε τὸ πρὸς τὸν Θεὸν 
εὑσεδὶς xal τὸ πρὸς τοὺς ὁμοφύλους εὔνουν. Jose- 
phus Aniiq. Χ]Ι!, 2. 

δἰ ᾿Ασίας β' Δημήτριος ὁ Πολιορχητὴς ᾿Αντιγόνου 
παῖς ἔτη «7. Sync. p. 215, C. 

n Σέλευχος Βαδυλῶνα παρεστήσατο. Idem p. 974, A. 

o Μαχεδόνων ἐθασίλευσαν πσῖδες Κασάνδρον Eva 
€. Idem p. 210, A. 


& Δημήτριος Πολιορχητὴς τὴν πόλιν Σαμαρέων 
ἐπόρθησεν. Sync. p. 215, D. 
b Μαχεδόνων ἐδασίλευσε Δημήτριος ἔτη ε΄. Idem 
p. 210, A. 
€ Τιμήσεως ἐν Ῥώμῃ γενομένης, εδρέθησαν μυ- 
«ἄδες χς΄. Idem p. 2716, C. 
d Μένανδρος ὁ χωμιχὸς ἐτελεύτησεν. Idem p. 
215, A. 
e Ῥωμαῖοι Κελτοὺς xal Τυῤῥηνοὺς ἑἐνίχησαν, xal 
«ἣν Σαδίνων γῆν ἐχληρώσαντο. Idem p. 314, D. 
[ £Osvxog ἐν ταῖς νέαις πόλεσιν Ἰουδαίους σὺυν- 
ὠχισεν Ἕλλησι. Pbidem. 


4&5 INTERPRETE S. HIERONYMO. 406 
OLYMP. ABRABA- /£GYPT.  MACED. Αϑι δι  — ROM. 
MUS 
Ptol. — Filii — Deme- Seleucus Consu- 
Lagi. Cassandri trius — Nicanor [68 
42, 1720 28 2 4 16 216 a Demetrius rex 
1721 99 3 5 41 .2917 Asie σαρσῃοιίπομίο Po- 
1123 90 4 6 18 218  liorcetes | Samarita- 
rum urbem vastat , 
. quam Perdiccas ante. 
c Censu Roma agi- b IV. DEMETRIUS annis v. construxerat. 
tato, inventa sunt 
civium  Rotnanorum 1125 δὲ 4 1 19 419 Legati Alexandrini 
ccixx. millia. [Arw. a Ptolemzo primum 
ccr. : - τὰ a 8 20 220 Romam missi amici- 
e- tiam impetraverunt. 
nander R. CDLX. 122 47125 $5 $ 9 21 221 [Al- Romanorum ami- 
comicus moritur. . citiam petiverunt.) 
€ Romani Gallos 1796 δὶ 4 40 49 329 Seleucus in eas 
Tyrrhenosque supe- 1721 99 5 { 25 225 urbes, quasexstruxe- 
raut et Sabinorum ter- rat, Judasos trans:ert, 
ram sorte dividunt. g V. PYRRIIUS mens. vir. jus eis civium et mu- 
nicipalem ordinem 
423 1728 96 4 12 21 924 cum Grecis squali 
honore concedens. 
h VI. LYSIMACIHDUS annis v. i Judzorum ponti- 
fex Eleazarus frater 
1729 217 1 15 25 235  Simonissuscepit tem- 
1750 98 9 14 26 926 pli ministeriuin, filio 
Condite a Romanis 1751 99 $ 15 27 227 Simonis Onia parvo 
Ariminufin, οἱ Bene- admodum derclicto. 
ventum. Antigonus dux Ma- 
cedonum cognomen- 
to Gonatas, id est ge- 
nucularius, Laceda:- 
monem obtinuit. 
Demetrius semeti 
sum Seleuco iradi- 40, 1102 40 4 16 23 228 — klomani Crotonem, 
dit : qui, destructo capiunt civitatem. 
regno Ásiz, captoque 11. PTOLEMZEUS PHILADEL- 
Demetrio. ex utroque PHUS annis xxxvin. 
Fegno unum faciens 
Imperium, Svrie el 11795 l b 41 29 2239 
Asiz pariter inpera- 
* i. 
OLYMP. ABRAHA- JEGYPT. MACED.  SYRUE ROM. 
MUS 
Ptolem. Ptolem. Seleucus Consu- 
Philad. Ceraunus Nicanor les 
VII. PTOLEM/EUS cog;.omento Ceraunus annis n. 
4754 2 1 20 230 m Sostratus Cnidius 
R. CDLXX. 425. 85 2 δὶ 925! pharum magnam in Ale- 


xandria construxit. 


9 Μαχεδόνων ἐδασίλευσε Πύῤῥος μῆνας C. Ideni 
p. 210, A. 

h Μαχεδόνων ἐδασίλευσε Λυσίμαχος ἔτη ε΄. Idem 
p. 210, B. 

i Ἰουδαίων ἀρχιεράτευσεν Ἐλεάζαρ Σίμωνος ἀδελ- 
qb; ἀντ᾽ Ὀνείου παιδὸς Σέμωνος νηπίου χαταλειφθέγ- 
τος. ldem p. 269, C. 

k Ῥωμαῖοι Κρότωνα E)a6ov. Idem p. 215, D. 

[ ᾿Αλεξανδρείας καὶ Αἰγύπτου β΄ ἐδασίλευσε Π|το- 
λεμαῖος Φιλάδελφος ἔτη λη΄. Idem p. 271, C. 

m Σώστρατος Κνίδιος τὴν φάρον ᾿Αλεξανδρείας 
μεγαλοπκρεπως ἀνέστησεν. Ibidem, D. 


401 


RUSEBII CHRONICORUM LT. I1 


r——————————,'ÓÓRÁ——!!n UU a—A.1  PRGQq PCCOQo A.LLUALLLLLLL*bLÁGLLHLÁSLLLLLSULIHLILILULINLICILIEILELELLEOUXIILCISLSJILOLMESMEBRLECDBRRÉUBEBBSECÉLCLLLIECLLELCLLLSECESEDSÉUÓBM 


JKGYPT.  MACED. 


SYRIAE ROM. 


Ptolem. Ptolem. Seleucus Consu- 
Philad. Cerau- Nicanor les 


nus -* 


md ιαπππισσιισπππαναι γον ἀν) 


a Will. MELEAGER mensibus it. 
IX. ANTIPATER diebus xrv. 
X. SOSTHENES annis i1. 


OLYMP. ABRAHA- 
MUS 
425. 156 ὁ 


4 92 252 


b Ptolemzeus Philadelphus Judzos, qui in Agypto erant, liberos esse permisit, et vasa Eleazaro pon- 
titici Hierosolymorum votiva wansmittens, divinas Scripturas in Graecam vocem ex Hebraea lingua per 
LXX interpretes transferri curavit: quas in. Alexandrina bibliotbeea habuit, quam sibi ex omni genere 


litteraturz? comparaverat. 


d Milo Romanis Taren- 1151] ὅ 
(um tradidit civitatem. 
1738 6 
"T [ἢ 
8 
ἀτ4ι 9 
g Una virginum Roma- 1742 10 
narum in: corruptione de- 
prelensa R.CDI XXX. 427. 145 11 
percutitur. 124} 12 
k Aratus pocta cogno- 4745 13 
seitur. 
| Argenteus nummus 1746 14 
ünum in Urbe figuratus. 41141 15 
m Gracchus argenteos ' 
nummos primus in Urbe 
figurare fecit.] 
m Romani Calabriam 498 — 1748 16 
Messanamque tenuerunt. 1749 41 
1750 18 
1751 19 
o Rom:e virgo vestalis 499 1758 90 
in stupro delecta laqueo 1755 21 
vitam finivit. 
R. CDXC. 6:54 — 99 
155 95 


a Μαχεδόνων ἐδασίλενσαν Μελέαγρος μῖινας β΄, 
᾿Αντίπατρος ἡμέρας με΄, Σωσθένης ἔτη β΄. Sync. 
p. 310, D-D. 

b Πτολεμαῖος ὁ Φιλάδελφος τοὺς xav! Αἴγυπτον 
αἰχμαλώτους Ἰουδαίους ἐλευθέρους ἀνῆχεν, ἀναθή- 
ματά τε βασιλιχὰ ἐν Ἱεροσολύμοις διαπεμψάμενος, 
τὰς Ἰουδαίων Γραφὰς εἰς τὴν Ἑλλάδα μεταδληθῆναι 
ἐσπούδασε, χαὶ ἐν ταῖς κατὰ τὴν ᾿Αλεξάνδρειαν χα- 
τασχευασθείσαις αὐτῷΆ βιδλιοθήχαις ἀπέθετο. Chron. 
pasch. p. 112, 115. 

c ᾿Ασίας, Συρίας, Βαθυλωνίας βί ἐδασίλευσεν "Av- 
«ίοχος ὁ Σωτὴρ ἕτη ιθ΄. Sync. p. 214, C. 

d Μίλων παρέδωχε Ῥωμαίοις Τάραντα. ldem p. 
911, A. 

e Μαγεδόνων ἐθασίλευσεν ᾿Αντίγονος ὁ Γονατᾶς 
ἔτη λς΄. Idem p. 410, D. 


[Ὁ Σάραπις, f ὁ Σόρχπις, ἢ ὁ Σείραπις λατά τι- 


c IT. ANTIOCHUS SOTER annis xix. 
9 4 933 


e Xl. ANTIGONUS GONATAS annis xxxvi. 


1 2 2954 — f.Sarapis (qui et Sorapis 
9 E 955 vel etiam Serapis secun 
o 4 956 dum quosdam) ingressus 
4 5 951 est Alexandriam ibique 
mansit. [Al. Sevapidis si- 
mulacrum — Alexandriam 
venit. ] 
b 6 258 Zeno Stoicus pbhiloso- 
phus agnoscitur. 
6 17 959 h Polemo philosophus 
1 8 240 moritur : post quem Ár- 
cesilas et Crates clari ha- 
bentur. 
8 9 941 i Romani colonias de- 
duxerunt,multeque urbes 
9 10 942 in Sicilia eis υπό. Re- 
10 41 943 gni Philadelphi 8ηη0 xiv 
Romani civitatem Siciliz 
Syracusas capiunt. 
41 12 914 n Zeno Stoicus mori- 
13 13 245 tur: post quem Cleanthes 
45 14 246 — philosophus cognoscitur. 
14 15 241 
15 40 248 p Nicomedes rex Bithy- 
16 11 949 πὶ: Aslacuim urbem am- 
plians, Nicomed:'am nun- 
11 18 250  cupavit. 
48 19 251 


νας, ἐν ᾿λλεξανδρείᾳ ἱδρύνθη. Idem p. 215, B. 

9 Mía τῶν ἐν "Pop παρθένων ἀνῃρέθη φθαρεῖσα. 
lJbidem. 

h Πολέμων θνήσχει ὁ φιλόσοφος, μεθ᾽ ὃν "Apxssl- 
λας καὶ Κράτης ἐγνωρίζοντο. Idem p. 216, B. 

i Ῥωμαῖοι ἀποιχίας ἐστείλαντο. Ibidem, (ὦ, 

k Ἄρατος ποιητὴς ἐγνωρίζετο. Jdem p. 215, B. 

ἰ Ἐν Ῥώμῃ πρῶτον ἀργυροῦν ἐχόπη νόμισμα. 
]bidem. ! 

m Ῥωμαῖο: Καλαῤρίαν ἔλαθον xal ὑπέταξαν, xai 
Μεσσήνην. 1 ϊάρφηι. 

n Ζήνωνα Στωϊχὸν θανέντα Κλεάνθης μαθητὴς 
διεδέδατο. Ibidem. 

ο Ἐν Ῥώμῃ παρθένος χαταγνωσθεῖσα τοῦ ἱεροῦ 
«ἧς Ἑστίας ἑαυτὴν ἀνεῖλεν. Bbidem, C. 

p Νιχομήδειαν ἐπ᾿ ὀνόματι αὑτοῦ ἔχτισε Νιχον ἡ: 
τς βασιλεὺς Βιθυνῶν. lhbidem, D. 


une pu e mm cr, 


. 
me NNNM EE 


MUS 
Ptolem. 
Philad. 

h RomaniCartkaginien- 120 1150 21 

&Fs navali certamine su- 11751 25 

perant, et centum Liby:e 1758 26 

urbes capiunt. 1159 27 

d Judworum pontifica- 43] 1160 23 

tum post Eleazarum avun- 1761 29 

culus ejus Manasses acci- 1162 20 

pit. 1763 ot 

f €arthaginiensesh.D. — 4 92 1764 32 

1€ Romanorum naves in 1765 ὅδ 

Sicilia c»piunt, Metello 1766 δὲ 

consule in fudam verso. 1761 95 

1768 96 

133 1769 91 

h Judzorum pontifex 4110 98 
Quias, Simonis justi filius, 
claus habetur, qui con- 
sueta Ptolemaeo regi tri- 
buta non reddens,ad iram 

€um commovet. Verum 17A L 

laephus, vir inter suos. 434 — 1772 2 

nobilis, legatus a Judzis 1712 9 


δὲ Ptlolemzum missus, 
tun familiaritatem regis 
ob plurima in eum meruis- 
st obsequia, dux Judzez 


εἰ regionum fi- ἢ DX. 
Milimarum con- 


süituitur, 


1714. 4 


INTERPRETE S. HITERONYMO. 


| XII. DEMETRIUS annis x. 


UP o^ -———- . 


10 


——M———————M——— ÁREA ERE RD 
» 
OLYMP. ABRARA- JEGYPT. 


MACED. SYRLE ROM. 
Antig. Antio- Consu- 
Gonatas chus les 
Deus 


τσ» ὑπο πο 


a ΠῚ. ANTIOCHUS, qui vocabatur Deus, an. xv. 


19 1 59 

20 9 953 

91 9 254 c Erasistratus medicus 
23 4 255 agnoscitur. 

Q5 b 450 

94 6 9571 e Antigonus Athenien- 
95 7 958 sibus reddidit libertatem. 
96 8 959 

91 9 260 

98 10 961 

29 11 262 g Parthisa Macedonum 
ὅυ 44 263 imperio recedentibus, pri- 
91 13 264 mus regnavit Arsaces, 
32 14 265 unde et Arsacida dicti. 
99 45 2066 


i Ill. PTOLEM/EUS EYERGETES annis xxvi. 


k IV. SELEUCUS CALLINICUS annis xx. 


24 4 261 
90 2 268 
96 $ 269 


ti Censu Rome agitato 
inventa sunt hominum 


CCLx inillia. . 


4 4 410 


* Roma. templum Vestz incensum. Correptis circa forum quibusque celsioribus igni, Metellus pon- 


lex sacra Vestze semiustus abripuit, 


o Virgo vestalis Romse 
a servo corrupta propria 
manu se interficit. 


c5 00-30» Ct» OUI 


p Xlll. ANTIGONUS annis xv. 


Quiatus Ennius poeta 1775 5 
Tanti nascitur: qui a 425 4710 6 
Cztone questore Romam 4771 7 
Uinshtus habitavit in 1718 8 
Mone Áventino, parco 47:9 9 

um sumptu conten- 426 1180 4 

às, εἰ unius ancille mi- 4781 41 
Ip. 1132 12 
17185 15 

R. DXX. 137. 19784 — 14 


€ Συρίας χαὶ ᾿Ασίας γ' ἐθδασίλευσεν ᾿Αντίοχος, ὁ 
ἐπιχληθεὶς Θεὸς, ἔτη ιε΄. Sync. p. 214, C. 
ἡ Ῥωμαῖοι, Καρχηδονίους ναυμαχίᾳ νιχήσαντες, 


τὸν πόλεις τῆς Λιδύης ἔλαθον. Idem p. 415, D. D 


* Ἔρασίστρατος διαφανὴς ἰατρὸς ἐγνωρίζετο. Idem 
ἐΤεευτέσαντος τοῦ Ἐλεαζάρου, τὴν ἀρχιερωσύ: 
D U dec αὐτοῦ Μαναστῆς ἔλαδε. Josephus Antiq. 

lI, 4, 

t ᾿Αθηναίοις ᾿Αντίγονος τὴν ἐλευθερίαν ἀπέδωχεν. 
Spe p. 916, A. 

f Καρχηδόνιοι Ῥωμαίων v ναῦς ἔλαθον ἐν Σιχε- 
Vb τρέψαντες καὶ τὸν ὕπατον Μέτελλον. Jdem p. 
215, C. 

4 lips τῆς Μακεδόνων ἀρχῇ- ἀπέστησαν, xal 
Morin Περσῶν ᾿Αρσάχης, ἀφ᾽ οὗ οἱ 'Apcaxióat. 
Wen y. 234, B, C. | 

ἃ 'Üvclac τὴν τιμὴν ἐδέξατο, Σίμωνος υἱὸς ὧν τοῦ 


4 44 280 


διχαίου χληθέντος " οὗτος, ὑπὲρ τοῦ λαοῦ φόρον μὴ 
δοὺς, εἰς ὀργὴν ἐκίνησε τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον. Jo- 
sephus Antiq. X11, 4. 

i ᾿Αλεξανδρείας xaX Αἰγύπτου τρίτος ἐδασέλευσεν 
Εὐεργέτης ἔτη χς΄. Sync. p. 215, B. 

k Συρίας xaX ᾿Ασίας 9 ἐδασίλευσεν ὁ Σέλευχος 6 
ἐπιχληθεὶς Καλλίνιχος ἔτη x'. Idem p. 284, B. 

| Μαχεδόνων ἐδασίλευσε Δημήτριος ἔτη v. Idem 
p. 211, B 

m Τιμήσεως ἐν Ῥώμῃ γενομένης εὑρέθησαν μυ- 
ριάδες χε'. Dbidem, C. 

n Ἐν Ῥώμη ἱερὸν ἐνεπρήσθη τῆς Ἑστίας. Idem 
p. 276, A. 

o "Ev Ῥώμῃ ὑπὸ δούλου διαχορευθεῖσα παρθένος 
ἑαυτὴν διεχειρίσατο Ibidem, A. 


p Μακεδόνων ἐβασίλευσεν ᾿Αντίγονος ἔτη τ΄. Idem 
p. 982, 4. 


tas urbes recipit. 


4 Ἰουδαίων 16 ἀρχιεράτευσε Σίμων νἱὸς "Ovetou. 
Bync. p. 215, C. Κατὰ τοῦτον Ἰησοῦς ὁ τοῦ Σιρὰχ, 
thv καλουμένην Πανάρετον Σοφίαν συντάξας, αὐτοῦ 
τοῦ Σίμωνος ἐμνημόνευσεν, Cliron. pasch. p: 115, C. 

Ῥωμαῖοι Γάλλων μυριάδας δ᾽ ἀνεῖλον. Sync. p. 
216, B. 

€ Συρίας ε' ἐδασίλευσεν Σέλευχος ὁ Κεραυνὸς ἔτη 
γ΄. Idem p. 284, C. 

d Kapía xal Ῥόδος ἐσείσθησαν, ὡς καὶ τὸν μέγαν 
κολοσσὸν χατακεσεῖν. Idem p. 976, C. 

e Συρίας c' ἐδασπίλευσεν 'Avweloyo; ὁ ἐπικληθεὶς 
Μέγας ἔτη Ac". Idem p. 284, D. 

[Αἰγύπτον xal ᾿Αλεξανδρείας τέταρτος ἐδασῇλευσε 
Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ ἔτη ιζ΄. Idem p. 982, D. 

4 Ἡ τρίτη τῶν Μαχχαδαίων βίδλος περὶ τοῦ ᾧι- 
λοπάτορος τούτου Πτολεμαίου ἱστορεῖ, Ibidem. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. 1I 


AM 
OLYMP. ABRAWHA- EGYPT. MACED.  SYRUE  — ROM. 
MUS 
Ptolem.  Anti- Seleucus Consu- 
Ever-  gonus  Calli- les 
getes nicus 
4'18b 45 9 15 981 

a Judzorum pontifex 1180 46 ὅ 16 282 
Simon Oni» filius clarus 438 4781 17 4 11 985 
babetur : sub quo Jesus 4183 18 5 18 284 

᾿ filius Sirach Sapientiic li- 4789 19 6 19 9x5 
brum conpponens, quem 1190 20 7 20 986 b Quadragint 
vocant Panareton, etiam millia Gallorum : 
Simonis in eo fecit men- nis casa. 
tionem. 
c V. SELEUCUS CERAUNUS annis [. 
4791 41 8 4 987 

d Caria et Rhodus ita 439 4794 22 9 9 988 
terrzemotu concussa sunt, 4793 10 9 289 
utcolossus magnus rueret. . 

e VI. ANTIOCHUS MAGNUS an. xxxvi. 
R. DX . 194 94 41 1 9200 
XX 4195 95 19 9 291 
440 1196 96 15 ὅ 403 
[1W. PTOLEM/EUS PHILOPATER an. xvii. 

1797 4 14 4 995 g Ea, quae in tei 

1798 4 15 5 $94  chalboworum libro 

sunt, sub hoc Pi 

ἡ XIV. PHILIPPUS an. xri. principe gesta reft 
41799 295 

i Victi Judzi, etuxx [al. 444 — 4800 3 H : 296 
XL] millia armatorum ex 1801 5. 5 8 991 
pumero eorum czesa. . 

k Rom:e virgines Vestz 1802 6 4 9 9983 Eratosthenes] 
obstupri vitium vivz terra 4803 1 5 40 999 phus agnoscitur, 
obrute sunt. R, DXL. 41429 — 4804 8 6 4 — 300 

4805 9 7 49 501 

Romani Marcello con- 1806 10 8 18 209 Romani subigu 
sule Syracusas capiunt. 1807 1 9ῳ 14 903  puam et Siciliam. 

m Antiochus rex Syrie, 4493 —— 1808 12 10 15 90$  — Laevinus consul e 
vicio Philopatre Ptole- talo rege Asiz am 
ingoo, Judseaim sibi sociat. facit. 

1809 13 41 16 905 n Judsorum i 

1810 14 44 11 506 maximus Onias, 

"E 15 43 48 301 monis, habetur in 
ον 1:30 , 14 19 9 ad quem Lac 

0 Scipio Hiberiz mul- 144 41813 11 45 20 909 rum. rex Arius 


mittit ob amicitiat 


h Μαχεδόνων w' ἐδατίλευσε Φίλιππος E 
Ibidem, A. | 
' 4 Ἰουδαῖοι ληφθέντες, τεσσαράχοντα χιλιάδι 
τῶν ἀποδαλόμενοι. Chron. pasch. p. 170, A. 

k "Ev Ῥώμῃ παρθένοι, ἁλοῦσαι φθορᾷ, ζῶσ 
ωρύγησαν. Sync. p. 316, B. 

ἰ Ἑρατοσθένης ἐγνωρίζετο. Chron. pasch. p. : 

m ᾿Αντίοχος 6 Mévas, Πτολεμαίου τὴν Ἰουδαέι 
τοῦντος τοῦ Φιλοπάτορος, πολέμῳ νιχήσας αὖτ 
χώραν ἀφείλατο. Sync. p. 282, D. 

n Ἰουδαίων ἀρχιεράτευσεν "Ovelag ὁ Σίμωνι 
πρὸς ὃν ὁ Λαχεδαιμονίων βασιλεὺς Ἄρειος mpi 
«& ἔπεμψε xoi ἐπιστολάς. Josephus Antiq... 


0 Σχιπίων Κελτιθηρίας πολέμῳ πόλεις πολλὲ 
μαίοις ὑπηγάγετο, Sync. p. 216, D. 


ui | INTERPRETE S. HIERONYMO. A4 
OLYMP. ABRAHa- /EGYPT.  MACED.  SYRLE ROM. 
| MUS 
Ptolem. Philip- Antio-  Consu- 
Epiph. — pus chus les 
4 Pltolemeus Epipha- Magnus 
pes, id est nobilis, Scopa ——— ———  ——— ---- 
mincipe militie misso, b NX. PTOLEM/JEUS EPHIPHANES an. xxiv. 
as dacam capit, et plurimas 
S$yrize civitates. R, DL. 1811 1 16 21 “10 
1815 2 47 22 311 Juxta Theram apparuit 
INzwevius comicus Uticze 1816 3 18 23 912 — insula, quie vocatur lliera. 
ΒΎΝΑΥΥ itur, pulsus Roma  ,, 
f:*«-t 30ue nobilium, ac pre- 11 
«à grs e Metellorum. 
« «.artbago in ditionem Romanorum per Scipionem redigitur. 
1817 4 19 φὶ 2915 


X*1lautus ex Umbria Sarsinas Roma moritur, qui propter annonz difficultatem ad molas manuarias 
Y»istori se locaverat; ibi, quoties ab opere vacarct, scribere fabulas ac vendere solitus. |Al. ac vendere 
€«»liicitus consueverat.) 


1818 5 90 95 514 Antiochus , Scopa su- 
1819 6 91 96 912  perato, Syrizx urbes reci- 
Amntiochus Judeorum 446 1520 1 22 21 916 pit, et Judzis voluntarie - 
e'ga se cognita voluntate, 1821 8 25 28 917 conjungitur. 
Whagniseos muneribus do- 1592 9 91 29 918 
Bat, et per epistolas cre- 1825 10 25 90 419 Romani Grzcos liberes 
bris laudibus R DLX. 147. 1824 11 26 91 920 -.esse. jusserunt : et. uni- 
prosequitur. tersa lliberia imperata 
ecit. 
d Post prelium, quo in 1825 12 91 22 321 
hermopylis est victus 1826 13 28 99 222 
Ántiochus, hoc inter eum 
& Romonos convenit, ut 
Dille talenta eis per annos 
si'igulos vectigalis nomine | 
Persolveret. 1821 14 29 94 525 


. € Antiochus in amicitiam Ptolemzi regressus, pacem cum eo facit; et Cleopatra filia sua uxore ei ἱμα- 
di&a, dotis nomine Syriam, Phoenicem, Samariam Judeamque concedit. 
148 1898 — 18 30 95 — 923 


JEumenes frater regis Attali, qui Eumeniam in Phrygia condidit, clarus habetur. 


. £F Romani multas cclo- 1829 16 91 26 325 Titus Livius tragcedia- 
hA-As deduxerunt. g VI. SELEUCUS, qui et Philopater, an. xit. rum scriptor clarus habe- 
Ja Secundus liber Ma- 1830 11 22 L| 926 iur, qui ob ingenii meri- 
CE» z)beorum apud Judzos tum a Livio Salinatore. 
hun Bus temporis gesta con- cujus liberes erudiebat , 
UB x» et, libertate donatus est. 
Simon praepositus templi llierosolymorum ad Apollonium Syriz Pheenicis ducem Seleuci confugiens 
WEB ualis ei muneribus repromissis sacerdotium sibi vindicare ccpit : quo Seleucus audito Heliodorum mit- 
UAE adnegotium pervidendum. Qui cum in Judzam venisset, et inique judicasset, multa perperam gerens, 
is winis adversum se signis deterretur, et ad Seleucum revertitur. Onias autem saccrdos curaverat ut 


SS szxon profugus fieret, ut in Machabxorum libris narratur. 


ὦ llto)egato; ὁ Ἐπιφανὴς τὴν Ἰουδαίαν xai ἄλλας 
Ξοόλεις τῆς Συρίας πέμψας ἐχειρώσατο διὰ Σχοποῦ 
στρατηγοῦ πρὸς ὄν ᾿Αντίοχος αὖθις πολεμήσας, ταύ- 
τας ἐχειρώσατο, συμμαχούντων αὐτῷ καὶ Ἰουδαίων, 
οἷς δι᾽ ἐπιστολῶν πολλὰ μαρτυρῆσας, δωρεαῖς μεγά- 
^41, ἐτίμησεν. Idem p. 285, A. 

Αἰγύπτου xai ᾿Αλεξανδρείας ε΄ ἐδασίλευσε Πτο- 
λεμαζος ὁ Ἐπιφανὴς ἕτη χδ'. Sync. p. 282, D. 

€ Καρχηδόνα 'ῬΡωμαίοις Σχιπίων παρεστήσατο. 
Idem p. 485, D. 

d "E, Θερμοπύλαις Ῥωμαίοις συμθαλὼν 'Avtlo- 
T Ἧττᾶται" ὥστε αὐτὸν ὑπόσπονδον γενέσθαι τε- 
λοῦντα χίλια τάλαντα. Idem p. 984,985. 

€ "Avtloyoc, φιλωθεὶς τῷ Πτολεμαίῳ, σπονδὰς πρὸς 


WuUy ἐποιέσατο, xal Κλεοπάτραν τὴν αὐτοῦ θυγα- 


τέρα τῷ Πτολεμαίῳ εἰς γυναῖχα, παραχωρήσας αὑτῷ 
φερνῆς ὀνόματι Συρίαν χαὶ Σαμάρειαν χαὶ Ἰουδαίαν. 
Chron. pasch. p. 171, B. 

[ "Popgalot διαφόρους παροιχίας ἔπεμψαν. Sync, 
p. 976, C. 

g Συρίας Q ἐδασίλευσε Σέλευχος ἔτη (6. Idem 
p. 284, C. . 
h Ἐπὶ τούτου ἐπράχθη τὰ χατὰ τὴν πρώτην (δευ- 
τέραν) τῶν Μαχχαδαίων βίδλον παρὰ Ἰουδαίοις ἔστο- 
ρούμενα. Idem p. 285, A. (Syncellus non de Scleucq 

sed de Antiocho Magno loquitur.) 

i Σίμων τις προστάτης τοῦ ἐν 'Ieposolopon ἱε- 
poo, ἐλθὼν πρὸς Ἀπολλώνιον τῆς Φοινίχης στρατη- 
γὸν, ὑπισχνεῖται χρήματα, x. τ. λ. Chron. pasch, 
v. 177, D. 


415 EUSEB! CIHRONICORUM LIB. II 
E a € n 
| OLYMP. ABRABA- /ECYPT. MACED. SYRIAE ROM. 


MUS 
Ptolem. Philip- Seleu-  Consu- 
Epiph. pus Cus les 
48351 48 99 3 921 


a Cum ab Antiocho per lezatos Annibal reposceretur, cui se a Scipione victus sociaverat, ad 
regem Bithyniz trausfugit : quem cum rursus per Flaminium etiam ab eo senatus repeteret, el 
dus esset, venenum bibit, et apud Libyssam Bithyniz sepultus est. 


449 1858 19 94 $ 328 
AT LXX Ub 3 ὃ 5 δδὺ 
roja capta R. . 85 2 
anni mille. R.D 1855 23 37 6 991 
b Hyrcanus Josephi du- 150 1836 25 o8 1 922 
cis Juda filius, cum ad 1851 44 99 8 999 
Ptolemzu:a — perrexisset, 
honorifice ab eo susceptus c Vl. PTOLEM/EUS PHILOMETOR 
est. Verum fratres ejus, annis xxxv. . τς 
postquam reversus cst, Statius Czciliu 
seditione contra eum mo- 1858 1 40 9 994  diarum scriptor 
ta, nagnarum calanita- 1859 9 41 10 990 — habetur, natione 
tum Judzz genti causa 4,, 1840 j 42 11 356 — Gollus, et Ennii 
exstiterunt. . contubernalis. 
d XV. PERSEUS annis x. Mediolanensem 
Mortuus est [al. 
e Aristobulus, natione Mediolanense foi 
Judeus, Peripateticus 1841 4 4 12 9597 tuus est] annop 
philosoplius agnoscitur , tem Ennii, et ju: 
qui ad PLolemzeum Philo- culum sepultus. 
melorem explanationum f Vill. ANTIOCHUS EP PHANES annis Xt. 
iu Moysem commentarios 
scripsit. 1842 5 4 4 958 


g Antiochus Epipbanes, cum de regione Ptolemzorum, quam subito invaserat, senatus pre:cep 
sisset, in Judzam venit, ibique Jesu, cui nomen et Jason, fratri [al. et Jason fratri] Onize pon 
tradidit. Quo deinde expulso, Oniam cognomento Menelaum successorem ei dedit, Itaque ob δ 
dignitatem orta seditione inter principes, ingentium miseriarum semina pullulaverunt. 


1843 6 j 2 999 

R. DLXXX. 152 184 1 4 5 — 2540 

1845 8 5 4 941 

1846 9 6 5 942 

1841 10 1 6 949 

453 188 11 8 1 944 

d 1849 14 9 8 945 

h Macedonum reguum 1850 13 40 9 346 


defecit. 

Komani, interfecto Perse Macedonum rege, destructoque eo regno, Macedonas, Iilyrios ei 
liberos esse jusserunt. 

i Antiochus legem Judaeorum impugnat : ac primum quidem omnem eorum provinciam ad ido! 
 eompellens, qui parere noluerunt, enecat. Postea vero Ilierosolymam ascendens, templum et 1 


a 'Avvl6ac, πρὸς Προυσίαν φυγὼν, φψαρμάχῳ τε- g ᾿Αντίοχος τῇ Πτολεμαίου βασιλείᾳ ἐπ 
λευτᾷ τὸν βίον τῷ φόδθῳ Ῥωμαίων. Sync. p. 385,4. καταλυθεὶς δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων, εἰς τὴν "Iou 

ὃ Ὑρκχανὸς, Ἰωσήππου παῖς στρατηγοῦ τῶν Ἶου- ανῆλθε, τὴν τε ἀρχιερωσύνην τῷ Ἰησοῦ, τῷ 
δαίων, πρὸς αὑτὸν Πτολεμαῖον ἐλθὼν, χαλῶς ὑπε- σονι, ἐνεχείρισεν ἀδελφῷ "Ovelou * καὶ πάλιν 
δέχθη:" οἱ δὲ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, στασιάσαντες, μεγάλης αὐτὸν, ἀδελφῷ τε xaX Μενελάῳ ἔδωχεν. Οἱ 
ταραχῆς αἴτιοι γεγόνασιν Ἰουδαίοις. Idem p. 285, A,B. σιάσαντες πρὸς ἀλλίλους, χαχῶν μεγάλων ὁ 

€ Αἰγύπτου xol ᾿Αλεξανδρείας ς΄ ἐδασίλευσε Πτο- γόνασιν Ἰουδαίοις. Ibidem, A-D. 
λεμαῖος ὃ Φιλομήτωρ ἔτη λε΄. Idem p. 989, D. , 

d Mesón εν ἰδασίλευσε Περσεὺς ἔτη ι΄. Idem h Τὰ Μαχεδόνων καταλέλυται. Idem p, ἃ 
p. 282, B. i ᾿Αντίοχος Ἑλληνίζειν ἀναγχάξει τοὺς "T 

e ᾿Αριστόδουλος Ἰουδαῖος Περιπατητιχὸς φιλόσο- τὴν Ἱερουσαλὴμ ἐχπορθεῖ, xai τὸν ναὸν BeÓt 
qo; ἐγνωρίζετο, ὃς Πτολεμαίῳ τῷ Φιλομήτορι ἐξηγέ- Ὀλυμπίου βδέλυγμα ἀναστηλώσας ἐν αὐτῷ 
σεις τῆς Μωῦϊσέως γραφῆς ἀνέθηχεν. Chron. pasch. Ματθίας ὁ ἱερεὺς, ὃς ᾿Ασαμωναῖος ἐλέγετο, 
p. 118, C. ἐν χώμῃ Μωδεεὶμ, ζηλώσας σὺν τοῖς υἱοῖς 

[Συρίας w' ἐξατίλευσεν ᾿Αντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς νίσατο τοῦ τυράννου τοῖς αὐτοῦ στρατηγοῖς 
ἔτη ια΄, Sync. p. 286, A. vos. Sync. p. 286, B. 


u INTERPRETE S: HIERONYMO. 


418 


n-————————————————'»á———L—————»—— 


que ministerio fucrünt consecrata, vastat : 


in templo Jovis Olympii simulacrum ponit : 


in Samaiia quo- 


que super verticem montis Garizin Jovis Peregrini delubrum zedificat, ipsis Samaritanis, ut id faceret, 
precantibus. Verum hoc in tempore Mattathias quidam ex sacerdotibus fllius Asamon:i ex vico Modim 
siversum Antiochi duces arma corripiens, fultus etiam filiorum auxilio, leges patrias vindicavit olym- 


Made ει. 


Ennius poeta uxx major annis articulari morbe perit, sepultus in Scipionis monumento, in via Appia, 
"ra primum ab Urbe milliarium. Quidam ossa ejus Rudiam ex Janiculo translata affirmant. 


OLYMP. ABRAHA- JEGYPT.  SYRLE ROM. 
MUS. 
Ptolem. Antio- Consu- 
Philo- chus les "- 
melor Epipha- 
nes 
Judzorum dux Judas, qui 1851 14 | 10 9041 
Machabus, filius Matta- |54 1859 18 41 948 
bize, Antiochi duces de Jnd:ea 
"x pellens. el templum ab ido- a IX. ANTIOCIIUS EUPATOR annis 11. 
vum imaginibus emundans, 4255 18 , 549 
patrias leges post triennium M 
φιιῖο civibus Feddidit nl ym- 1854 17 2 $30 
pisde σειν. R. DXC. b X. DEMETRIUS SOTER annis xit. 
. 4855 18 1 951 
155 1856 19 9 552 


t Menelao pontifice Judzeorum a juniore Eupatore Antiocho occiso, qui prius Jud:eam Epiphani Antioche 
Wodiderat, Alcimus alienus a genere sacerdotali, ambitione pontificatum invadit, Ob quod Onios filius 
pontificis Oni:e in Egyptum transmigrans in lleliopolitanu pago civitatem, qua dicitur Onupliis, non i- 
εἰς sui condidit, templo ad similitudinem templi patrii constructo. Alcimus vero adversum Judam Macha- 
beum inimicitias gerens, post non multum temporis ira Dei percussus interiit. EL sic omnium Judzorum 
livore Jud: Machabzo sacerdotium decernitur.: qui dignitate suscepta legatos Romam dirigit. Senatus 


deererit Judzeos amicos et auxiliatores Romanorum habendos. 


OLYMP. ABRAHA- JEGYPT. SYRLE —— JUD. — ROM. 
MUS 
Ptolem. Deme- Judas  Consu- 
Philomc- trius — Macha- les 
tor Soler — bius 
d 1. JUDAS MACHAB/EUS aunis ut. 
, CMristarelius gramma- 1857 90 ὅ 4 959 jJudzorum nascitur re- 
5 agnoscitur. 1858 21 4 2 954 — gnum. 
mapitani et Judzi 1859 22 5 $ 995 Dux Jud:worum Judas 


ieradriz, Ptolema o ju- 
lante, contendunt de 
henorilrug ex utraque 
ΠΕ templo suo deferen- 
Et superant. Judzi. 


adversum Demetrii duces 
inito  przelio occiditur, 
tribus annis pontificatu 
gesto. 


Publius Terentius, Carthaginiensis, eomadiarum scriptor, ob ingenium et formam libertate donatus. 
Áreadia moritur, qui primam Andriam antequam zdilibus venderct, Cacilio multum se miranti legit. 


t Pola; θ΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αντίοχος Εὐπάτωρ Exo; 
b μῆνας ££. Sync., D. 

b Συρίας v ἐδασίλευσε Δημήτριος ἔτη ιδ΄ ὁ ἐπι- 
Qs Σωτήρ. Idem p. 290, C. 

€ Ὀνείου, τοῦ xat Μενελάου, ἀρχιερέως Ἰουδαίων, 
Ἰοὺ χαὶ τὸ ἔθνος προδεδωχότος ᾿Αντιόγῳ τῷ Ἐπι- 
Vv, ἀναιρεθέντος ὑπὸ ᾿Αντιόχου τοῦ Εὐπάτορος, 
"Maec οὐχ ὧν ἐχ γένους ἱερατιχοῦ «nv ἱερωσύνην 
i πιριδρομῆς διαδεξάμενος " δι᾽ ὃν Ὀνείας, Ὀνείου 
"WW ἀρχιερέως υἱὸς, ἐλθὼν εἰς Αἴγυπτον, χείζει πόλιν 
τὴν ἐχιχληθεῖσαν Ὀνείου, ἐν fi χαὶ ἱεοῦν οἰχηδομεῖ, 
ὅμοιον τοῦ vao) τοῦ ἐν Ἱεροσολύμοις. "Ἄλχιμος ὃξ ὁ 
ἐρχιερεὺς, πρὺς Ἰούδαν τὸν Maxxa6aloy στατ'άσας, 
P5 οὐ πολὺν χρόνον Θεοῦ πληγῇ περιπεσὼν τελευτᾷ. 


Ὁ δὲ πᾶς τῶν Ἰουδαίων λαὸς Ἰούδᾳ τῷ Μαχχαθαίω 
τὴν ἀρχιερωσύνην δίδωσιν" ὁ δὲ, ταύτην ὑποδεξάμε- 
νος, πρεσθενψεται πρὸς τοὺς Ῥωμαίους, xai ψηφίζε- 
ται ἣ σύγχλητος φίλους xal συμμάχους Ῥωμαίων 
τοὺς Ἰουδαίους ἀπογράψατθαι, χαθὼς ἡ τῶν Maxxa- 
δαίων ἱστορία δηλοῖ. Chron. pasch. p. 119, B,C. 

d Ἰουδαίων ἡγεῖται Ἰούδας ὁ xaX Μαχχαθαῖος. 
Ibidem B. 

e ᾿Αρίσταρχος γραμματιχὸς Ἦχμαζεν. Idem p. 
180, A. 

[Σαμαρΐται xai Ἰουδαῖοι ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ παρὰ 

τολεμαίῳ τῷ Φιλομήτορ: διαχρίνονται περὶ τῶν παρ᾽ 
ἐχοστέρῳ μέρει τιμωμένων" ἱερῶν, xal νιχῶσιν ol 
Ἰουδαῖοι. Ibidem, C. 


419 EUSEBII CHRONICORUM LUID. IT 
OLYMP. ABRAHA-  /KGYPT. SYRUE —— JUD. MOM. 
MUS. 
Ptolem. Deme-  Jona- Consu- 
Philo-  trius — tbas les 
metor Soter 
a W. JONATIIAS annis xix. 

1860 25 6 4 3556 Dux Judaorum 
196 1861 94 17 4 551 thas frater Judze,! 
- 1863 25 8 9 358 de duce Demetrii 

Pacuvius Brundusinus 1863 96 9 4 $59 expulso, pontificat 
trageediarum scriptoc 151 186 ὲ 2 9 2 2 cipit. 
clarus habetur, R. DC. 

Enuii poete cx filia nepos: 1866 29 12 7 $02 
vixitque Roni quoad. pi- : . 
ciuram exercuit, ac fabu- b XI. ALEXANDER annis ix, mensibus 1. 
las venditaviL, Deinde Ta- 

rentum iransgressus pro- 

pe mnonagenanus diem 

obiit. 

c Oppius Gallos cayit : 1861 90 1 8 565 — Alexander Antio 
et Carthago in ditionem 458 1868 91 . 9 964 Epiphanes cognog 
Icomanam per Scipionem 1869 22 $ 10 905 est, fllius, Syrias 
redigitur, babens a condi- imperans, Jonatha 
tione sui annos DCLxxul : na el multis ins 
vel, ut ali dicunt, donis prosequitur. 
BCCXLYII. Ε Lucilius poeta n 

Descriptione Rome fa- 1810 90 4 41 960 — d Pseudo-Pbilj 
cta, inventa sunt homi- 1871 $4 5 42 507 gnat in Macedon 
num cccxxxiv millia. ' uno. — 

Romani, interfect 

JonathasduxJudeorum 459 1872 99 6 45 $08 do- Philippo, Mac 
pariter el pontifex cum tributarios faciunt 

omaniís οἱ Spartiatis e VI. PTOLEM/EUS EYERGE- 
amicitias facit. TES annis xxix. 

, 1875 1 17 14 509 

f Alexandro αὶ DCX. 4874 9 8 45 510  Scipic Numantin 
Bal» regi Syri» Ptole- 18775 9 9 16 911 vertit. . 
mus filiam suam dedit 4680 1810 4 10 17 912 Brutus Iberiam 
uxoren. ad Oceanum subji 

4 ΧΙ DEMETRIUS an- 
nis 1u. 
1811 5 4 48 515 


h Ptolem:eus Demetrio filiam suam tradit uxorem simul cum regno Alexandri mariti sui, quod 


eibus ejus accipit, occiso Tryphone, qui regnum Syriz sibi vindicabat. 
4818 


i Trypho dux Alexandri 6 
regis Syrie Jonathain Ju- 

dxorum pontificem inter- 

ficit, e& sacerdotium Si- 

mon [frater Junatha 28- 

sumit. 


2 19 914 


Lucius Attius tragcediarum scriptor clarus habetur, natus Mancino et Serrano consulibus, pán 
libertinis : et seni jam Pacuvio Tarenti sua scripta recitavit ; a quo et fundus Attianus juxia Pisaur 
citur, quia illuc ex Urbe inter colonos fuerat deductus. 


α Μετὰ Ἰούδαν ἡγεῖται Ἰωάνθης (sic) ἀδελφὸς αὖ- 
«οὔ. Chron. pasch. p. 150, A. 

b Συρίας καὶ ᾿Ασίας ια' ᾿Αλέξανδρος υἱὸς ᾿Αντιόχου 
τοῦ Ἐπιφανοῦς, ὄν φησιν Εὐσέδιος βασιλεῦσαι ἔτη v. 
Sync. p. 291, A. 

c "Ὅππιος Κελτοὺς ἐχειρώσατο. Κατὰ τούτους τοὺς 
χρόνους ἑάλω αρχνηδὼν τὸ ἔσχατον ὑπὸ τοῦ Σχι- 
πίωνος ᾿Αφριχανοῦ τοῦ νέου ἔχουσα ἔτη yu! ἀπὸ χτί- 
σεως, χατὰ δὲ ἄλλους μη΄. Hem p. 995, B. 

d Μαχεδόνων tc^ ἐδασίλευσε Ψευδου- Φίλιππος ἔτος 
Vv. Jdem p. 289, C. 

e Αἰγύπτου xai ᾿Αλεξανδρείας ζ' ἐδασίλε)σε Πτο- 


λεμαῖος ὁ Εὐεργέτης δεύτερος ἔτη xvj. Idemp.: 

[᾿Αλεξάνδρῳ Συρίας βασιλεῖ Πτολεμαῖος τὶ 
τοῦ θυγατέρα πρὸς γάμον ἐχδίδωσι. Chrom. 
p. 180, C. 

9 Συρίας xai ᾿Ασίας 16 ἐδασίλευσε Δημῆτι 
γ΄. Sync. p. 291, C. 

h Δημητρίῳ Πτολεμαῖος τὴν ἑαυτοῦ Üvyat 
δωσι πρὸς γάμων, τὴν xal ᾿Αλεξάνδρου πρῴ 
μένην γαμετήν. Chron. pasch. p. 180,484. 

ἐ᾿Αναιρεῖται Ἰωάνθης (sic) ὑπὸ Τρύφωνος δό 
χρατεῖ μετ᾽ αὐτὸν Σίμων υἱὸς αὐτοῦ ἔτη wj. 
υ. 295, Α. ᾿ 


j21 INTERPRETE $, HIERONYMO. 439 
OLYMP. ADRAHA- — £CYPT. —&YBLE JUD. ROM. 
MUS 
Ptolem. Deme- — Sinon Consu- 
Ever-  trius les 
getes 
a Ill. Simon annis vir. 
b  Trypho Syrie re- 
"use couatus invadere, 
Entiocho filio Alexandri 1879 17 Φ 4 $15 
as&eríecto, ad extremum 
"ΒΞ ipse sspermoritur. 
IPost Dewetrium regua- c ΧΠῚ, ANTIOCHUS SIDETES annuis ix. 
pᣠin universa Syria Íra- 
L*w ejus Antiochus, qui. 101 1880 8 1 3 976 — SimoniJudzorum pon- 
cogmoninatus est Side- 4881 9 / o 4117 tifici pariter et principi 
- 1882 10 9 4 918 Romani et Spartiatz, le- 
«αἱ Bellum servile ortum 1583 14 4 ὃ 979 gatione ejus libenter ex- 
in Sicilia. ἢ DCXX Cepla, amicabilia misere 
scripta. 
e Antiochus Sidetes rex {1062 1881 19 δ 6 980 f Primus liber Macha- 
Syris» adversum Judzam 1885 15 6 7 981 beorum bujus temporis 
arma córripiens et Hiero- 1886 14 7 8 982 historiam continet. 
solymam vallo circum- ., Simon Judzeoruin pon- 
dans, cum aj conditiones g IV. II'YRCANUS, qui et tifex interficitur: cui suc- 
l el. deditionem | pontifi- JOANNES, an xxvi. — 6edit fllius suus Joannes, 
ccm Simonem computis- , qui et IHyrcanus. 
set, recedit olyupiade 
cun. ΤΡ 1887 15 8 4 985 Attalus moriens regni 
b Arsaces rex Parthus 163 1888 10 9 2 $984 sui populum Romanuimn 
Aatiochum interficit, cui instituit hzredem. 
suctessit iterum  Deme- . 
trit. i XIV., DEMETRIUS iterum annis iv. 
k Ptolemeus expulsu 
ῬΟΕΟΣ 889. 4 4 5 588 
rni nobilis Galliz 1890 48 2 4 986 . Juxta JAEolias insulas 
vrbs capta, et rex Vitui- igne ex flatu suscitato, ap- 
ins. foras insula, qua nunc 
[Servi qui in Sicilia 1891 19 $ b 987 Hiera vocetur. 
Tdklabant, obsidionis 464 1892 20 4 6 988 
Decessitale conipulsi, ad . 
stàinvicem cadavera con- m XV. ANTIOCHUS GRYPUS annis xil. 
ΠῚ sunt, voranda. 
omes du Judzorum 88 2 à 1 en 
pontifex D 
R. D: XXX. 1895 23 $ 9 991 
Mrersum Ilyrcanum (1) . 
u Ui gerens vicit, unde 
Jani nomen accepit : et 
ὃ lemapis jus zmicitiz 
PUlulans. decreto sena- 
Winter amicos relatus 
est. 
* ᾿Αρχιερεὺς Σίμων ἔτη η΄. Chron, pasch. 182, B. 495, B. 


ρύφων ἀποχτείνας τὸν παῖδα ᾿Αντίοχον, αὑτὸν 
βασιλέα, καὶ θνήσχει. Sync. p. 291, D.C. 
€Eus6lac xai ᾿Ασίας ιγ΄ ἐδασίλευσεν ᾿Αντίοχος ὁ 
ἔτη 9. Ibidem, D. 
ἐκ ask Σιχελίαν ὁ δουλιχὸς πόλεμος. Idem p. 292, B. 
ε Δημήτριος ὁ Σίδης, ἐπελθὼν τοῖς Ἱεροσολύμοις, 
€ πρραταξάμενος εἰς πολιορχίαν, ἐπὶ συνθέχαις 
ταῖς tbc (Σίμωνα ἀναχωρεῖ). Chron. pasch. p. A74, C. 
[Ἕως τούτου περιέχει f) πρώτη τῶν Μαχχαδαίων. 
Spic, p. 995, D. 
$ ᾿λρχιερεὺς ἐν Ἱερουσαλὴμ Ἰωάνθης (sic) ἔτη xz' 
Chron. pesch. p. 182, D. 
Ἀ Ἀντίοχον ᾿Αρσάχης Πάρθος ἀνεῖλεν. Sync. p. 


i Συρίας καὶ ᾿Ασίας ιδ' ἐδασίλευσε Δημήτριος ἔτη 
δ΄. Idem p. 292, A. 

k Πτολεμαῖος ἀπεδλήθη τῆς βασιλείας. Chrom. 
pasch. p. 185, B. 

| Οἱ ἐν Σιχελίᾳ δοῦλοι el; ἀλληλοφαγίαν ἑτράπη- 
σαν. Sync. p. 291, ἢ. 

τι Συρίας xai ᾿Ασίας :' ἐδασίλευσεν "Avtloyoc ὃ 
Γρυπὸς ἔτη ι6΄. Ibidem, A. , 

n Ἰωάνθης (Ἰωάννης) ἱερεὺς ὁμοῦ στρατηγὸς» 
χατὰ Ὑρχανῶν στρατηγήσας, Ὑρχανὸς μετωνομά- 
σθη᾽ 6; χαὶ πρεσδεύσας πρὸς Ῥωμαίους, δόγματι: 


' συγχλήτου φιλίαν πρὸς αὐτοὺς σπένδεται, Chron. 


pasch. p. 182, D. 


lus codices aliquot Vaticani, quz& brevis emendatio, instar est prolixze refutationis apud Scaligerum, 
sse negat Judzeum ethnarcham cum Hyrcanis dimicare potuisse. 


Graecus tamen textus vule 


g** lectioni favet, nisi forte et ibi xavX "Yoxavou scribendum . 


EUSEDIJ] CHRONICORUM LIB. 1] 


Narbonam colonie de- 
duct. 

Marcus Terentius Varro 
philosophus et poeta na- 
Bcitur. 


Ptolemzus  Everyetes 
AEgyptiorum regnum di- 
misil, postque eum re- 
gnavit Ptolémzus cogtio- 
mine Salvator,quem Grze- 
ci sppellabant Phusca- 
nem. R DCXL. 


Rhodo terzemotu ' con- 
€ussa, colossus τι. 

Jugurtha contra Koma- 
nos dimicans capitur. 


Cn. Pompeius Magnus 
oritur 


Jonathas gloriose apud 
Jud:wos pontificatum | go- 
rit. Post cui Judzei re- 
ges habere coeperunt. 


OLYMP. 


ABRABA- 
MUS 


165 


166 


167 


168 


169 


1896 
, 1891 
1898 


1899 
1900 
1901 


EGYPT. 
Ptolem. 
Ever- 
geles 
94 
95 
Q6 


'SYBL£ — JUD. ROM. 
Antio- l[lyrca- Consu- 
clus nus les 

Grypus 
4 10 292 
b 11 905 
6 13 994 
1 13 295 
8 14 $06 
9 45 $997 


a Hyrcanus pon: 
dzeorum Samarian 
tem, qua vocaba 
temus (1), nostro! 
Sebaste vocatur. 
dione captam sol 
quavit: quam su 

re Herodes íts 

basten ia honoi 
gusti appellavit. 


b Vill. PTOLEM/EUS PHUSCON idemque SOTER 
annis xvil et mensibus vt. 


1902 


1913 


d Antiochus Cyz 
Grypo ejecto, Syri 
linuit : ac. rursur 
pus superato C 
eamdem recepit. 
successione Te4 
invicem adversu:u 
micantes. 

Cicero Arpini n: 
matre Helvia, patr 
siris ordinis ex re 
scorum genere. 


4 10 16 598 
4 414 11 399 
8 12 18 400 
c XVI. ANTIOCHUS CYZICENUS anris xvin. 
4 1 19 401 
5 9 20 402 
6 $ 91 403 
17 4 93 4U4 
8 5 93 405 
9 6 94 406 
40 1 95 401 
44 8 96 408 
e V. ARISTODULUS anno t. 
19 9 1 409 


f Aristobulus filius Jonathze, rex pariter et pontifex, primus apud δυάδος diadematis sumpsit 
quem filius suus regnavit Jannaus, cogn 
Alexander, qui pontificatum quoque administrans crudelissime civibus prafuit. 


post e»rLxxxiv Babyloniez captivilatis annos. Post 


cc millia Teutonorum 
Ambronumque 3d Aquas 
Sextias c:esa :. Lxx mil- 
lia capta per Marium cum 
duce Teutonodo. DCL 


Caius Luci- 
lius satyrarum scriptor 
Neapoli moritur, ac pu- 
blico funere effertur, auno 
aelatis ALvI. 


170 


α Ἰωάνθης (Ὑρχανὸς) Ἰουδαίων ἀρχιερεὺς τὴν 
Σαμάρειαν, τὴν xa0' ἡμᾶς Σεδαστὴν χαλουμένην, 
πολιορχήσας εἰς ἔδαφος χαθεΐλεν᾽ ἣν ὕστερον Ἡρώ- 
δης ἀλλόφυλος ἀναστήσας Σεδαστὴν ὠνόμαφεν. Chron. 


pasch. p. 181, D. 


b Αἰγύπτου xal ᾿Αλεξανδρείας v ἐδασίλευσς Πτο- 


λεμαῖος ὁ Φούσχων ἔτη ιη΄. Sync. p. 290, A. 


€ Συρίας xai ᾿Ασίας tc' ἐδασίλευσεν ᾿Αντίοχος ὁ 


Κυζικηνὸς ἔτη ιη΄. Idem p. 294, C. 


d Ὁ Γρυπὸς ἐξεόλήθη ὑπὸ Κυξικηνοῦ, καὶ ἐδασί-. 
λευσεν ὁ Κυζιχηνὸς ἔτη τη’ xol πάλιν ὁ Γρυπὸς, 


{ΠῚ Tta codex vetus przstantissimus Vat. Apud Scaligerum, animad. p 
vituperat stultum dicess cominentum recentiorum, 


g Vl. JANNJEUS, idemque ALEXANDER, an 


10 1 410 
11 2 4u 
12 9 412 
43 4 43 


Turpilius comicu: 
admodum Sinuess 
ritur. 

C. Marius qui 
consul juxta Eri 
Cimbros superat, 


. hiscum Catulo triu 


ἐχδαλὼν τὸν Κυζιχηνὸν, ἐδασίλευσε τὰ λοιπὰ 
xaX οὕτως Ex διαδοχῆς ἐπολέμουν ἀλλήλους. ἢ 


992, A, B. 


e ᾿Αρχιερεὺς tv 'TepousaXtu. ᾿Αριστόθουλος I 


Chrow. pasch. p. 184, A. 


[Οὗτος 'Λριστόξουλος υἱὸς Ἰωάνθου πρὸς 
χιερωσύνῃ διάδημα περιέθετο βασιλιχὸν πρῶτ 
ἐνιχυτὸν ἕνα, μετὰ ἕτη ox,' ἀπὸ πρώτου ἕτους ’ 
Βαδυλῶνα αἰχμαλωσίας. Ibidem. 

g Ἰανναῖος, ὁ xai ᾿Αλέξανδρος, βασιλεὺς ἅ; 
ἀρχιερεὺς ἔτη xy', ὅς xaX ὡμότατα προέστη. Ii 


. 148, Ectenias, quod is au 
quod nullus codex habeat. 


{5 INTERPRETE S. HIERONYMO. ' 426 


OLYMP. ABRAHA- JEGYPT.  $YRLE JUD. ROM. 
MUS 
Ptolem. Antio- .Jan-  Consu- 
Phu- chus naus les 
scon  Cyzic. 
3M. Furius pocta cogno- 1918 47 14 ὃ 414 Thraces a Romanis vieti 


im «e nto Bibaculus Cremo- per Didium. 


Dz»wc- — nascitur. ul. 
— «cA Seleucus ab Antiocho filio Cyziceni vivus exuritur. 


-—Nlitus Lucretius poeta nascitur : qui postea amatorio poculo in fororem versus, cum aliquot libros per 
im SE-«ervalla insaniz conscripsisset, quos postea Cicero emendavit, propria se manu interfecit anno setatis 
qu zzadragesimo quarto. 


4i» Expulso de regno Pto- ] 
je- wx mm 120 Phuscone per ma- c IX. PTOLEM.EUS, qui et ALEXANDER, annis x. 
trm Cleopatram et in 
C-— Jprum secedente, ipsa 1919 L 15 θ 415 Rursum in Sicilia bel- 
re :.-- τε navit. 111 1920 3 16 1 416 lum servile consurgit. 
olemzxus Cyrenziorum 1921 9 11 8 411 Aquilius in Sicilia 
re -3, cui Appionis coguo- 1992 4 18 9 4l8 bellum servile compe- 
uUm«m-—n erat Cyrene mo- scuit. 
τὶ «— 4A$ Romanos testamen- 
t» που! haredes regni 
ἐπ mA. 
«ri Antiochus in Parthos XVK. PIHLIPPUS aunnis τι. 
fum z-—iens Pompeio se dein- 
ca gos tradidit c post quem 1925 5 ἢ 10 — 419 
Ῥ E » a2lippus captus esta 6a- 472 1924 é 2 1 420 Huc usque Syria pos- 
pa xaio. R. D.LX. sessa per reges in Rhoma- 
nam ditionem cessit. 
OLYMP. ABRAHA- JEGYPT. JUD. - ROM. 
MUS 
Ptolem. Jam. Consu 
Alexan- neus les 
der 
Bellum adversum Romanos, 1995 7 12 421 
Picentes , Marsi | Pelignique 1926 8 15 422 L. Pomponius Bononiensis 
TnOrerunt. Atellanarum scriptor clarus 
1927 9 14 425 habetur. 
εἰ Λἰεχδπάεν matremsuamoc- 702. 1928 4 15 B3 
k .ο . 
e X. PTOLEMJELS, Hic Ptolemzus, qui a. ma- 
qui expulsus fue- tre fucral ejectus, regressus 
rat, aunis vil. de fuga regnum obtinuit, quia 
Alexandrum, qui ante eum 
1929 1 16 425 fuerat, ob interfectionem ma- 


tris cives pepuleraut. 
Piotius Gallus primus Rom: Latinam rhetoricam docuit : de quo Cicero sic refert : « Memoria tenoo 
Weris nobis primum Latine docere cepisse Plotium quemdam. » . 


C. Yalerius Catullus. scri- 1950 ῷ 11. 4926 ΝΣ 
Pow lyricus Verona nascitur. 1951 j 18 427 Sallustius Crispus scriptor 
historicus in Sabiiiis Amiterni 
nascitur. 
S$ wil Athenienses vastat. 11^ 1932 4 19 498 Descriptione Romz facta, in- 
emnplum Apollinis tertio 1935 9 20 429 voa sunt. hominum coLxit 
ΕΣ ΤῊ I millia. 
T ed Detphos ἃ ἢ. DULXX 1951 6 21 430 Jannzus rex Judzorum plu- 
mam (a tolium , rimas civitates capil. Syria. 
. Terentius Varro vico - " " ͵ 
: ior : 1955 1 23 451 Vultacilius[al. Acilius] Plau- 
"d e provincia Narbonensi tus Latinus rhetor, Cn. Pom- 
iünum ageni GrPCaS litteras peii libertus etl doctor scho- 
Sus studio didicit lam Romz aperuit. — — 
5 , 415 4956 8 25 452 Vicesimo sexto aatis sus 
anno Cicero Quintium defen- 
it 
4 Σέλευκον ζῶντα xatéxausev ὁ Κυζιχηνὲς "Av- — pasch. p. 182. 
τοχος. Sync. p. 292, B. d ᾿Αντίοχο;, φυγὼν εἰς Πάρθους, Πομπηΐῳ προῦ- 
b Πτολεμαῖον τὸν Σωτῆρα ἡ μήτηρ Κλεοπάτρα τῇς δωκεν ἑαυτόν. Idem p. 292, B. 
βα: λείας ἀπήλασεν. Idem p. 290, D. e Αἰγύπτου v ἐδασίλευσε Πτολεμαῖος ὁ ἐξωσθεὶς 
ü € Αἰγύπτου 0' Πτολεμαῖος ὁ xa ᾿Αλέξανδρος. Chron. ἔτη η΄. Chron. pasc^. p. ARS, D. 


9 
σι *" "1393 1^ 


eT EUSEBI! CHRONICORUM LID. II 498 


OLYMP. ABRAHA- /EGCIYPT. JUD. ROM. 


MUS 
Ptolem.  Jan-  JConsu- 
Diony. neus les 
8105 
Roscio eontra Chrysogonum a Xl. PTOLEMA:US Dionysus cognomine annis xxx. 
defenso, Cicero Athenas se- 
cedit. Deinde post irienn:uin 4957 4 24 452 Sulla Romam obtinuit, et 
Romam re;reditur. 1958 2 25 451 post bienniuni [al. triennium] 
Titus Quintus Atta scriptor 1939 B 20 455 moritur. 
togatarum ltom:e moritur: se- Lepidus hostis publicus ju- 
pultusque. via Prazuestiua ad dicatur. 
imilliarium secundum. 416. 4940 4 27 436 Pompeius gloriosissimet 
triumphavit. 
b VII. ALEXANDRA annis ix. 
Dellum gladiatorum in Cam- 1941 b L 431 Alexandra, qum et Salina, 
pania gestum. 19492 6 2 458 — uxor Alexandri Hierosolymis 
L. Lucullus primus impe- 1943 17 9 439 regnavit; ex [al. in] cujus 
rator appellatus 681 victa Ar- vlate Judaeos rerum confusio 
menia, Mesopotamia, οἱ Nisibi et variz clades oppresserunt. 
eum fratre regis capta. 477 A h R 
ompeius 1944 8 4 440 ntiochia et Syria a Roma- 
universam R DCLXXX. nis capta. d 
' lMliberiam subjugavit. . 
M. Lucullus de Bessis trium- 1945 9 5 411 
phavit, capta Cabyle [al. Ca- 1946 10 0 4.2 Creticum bellum motum. 
ybe], Tomis, οἱ cteris vici- Unde Metellus Creticus. 
nis (al. universis] urbibus. 
Crassus quoque triumphavit. 1941 11 1 443 Virgilius Maro in pago, qui 
M.Porcius Cato Stoicus phi- 4173 1948 12 8 444 Andes dicitur, haud procul ἃ 
losophus agnoscitur. 1949 13 9 445 Mantua nascitur, Poipeio et 
Lucus Daphnensium juxta Crasso consulibus, ldibus Oc- 
Antiochiam a Pompeio Apol- Lobribus. 
lini consecratur. e Vt, HYRCANUS annis xxtiv. 
1950 14 : 1 416 Judzi Romanorum per Pom- 


peium novi vectigales sunt 
acti, et pontificatum apud 
eos suscepit Hyrcanus. 


d Aristobulus et Ilyrcanus filii Alexandr: contra se de imperio dimicantes occasionem praebuere oins- 
nis ut *udiarm invaderent, Itaque Pompeius llierosolymam veniens, capta urbe, reserato templo, usque ad 
Sancta. sanctorum. accedit : Aristobulum vinctum secum abducit : pontificatum confiruat Hyrcanu : 
deinde Antipatrum Herodis Ascalonitz filium procuratorem Palasstin:e facit. 


Libya per testamentum Ap- 1951 45 2 441 
piouis regis Romanis relieta, 479 — 1952 16 ὅ 448 
Moratius Flaccus satyricus 1953 117 4 449 
et lyricus poeta R DCXC 1951 18 ὃ 450 Apollodorus Pergamenus 
libertino — patre . Gracus orator przceptor Cal- 
Venusii nascitur. lidií et Augusti clarus habetur. 
1955 19 6 4»1 Pompeius captis Hierosoly- 
Ea, quae de Catilina, Ce- mis Judieos tributarios facit. 
thego, Lentulo, et consule {80 1956 20 1 492 Cicero in exsilio annum fa- 
Cicerone Sallustius scribit , cit honorifice susceptus a Plan- 
et Livius, hoc gesta sunt tem- 1951 21 8 499 cio. 
pore. eC:sar Lusitaniam et quas- 
Pompeius imperator appel- 1958 22 9 4594 — dam insulas in. Oceano capit. 
latus. 1959 25 10 455 Virgilius Cremonz studiis 
eruditur, 
. Messala Corvinus orator na- Catullus tricesimo setatis 
scitur, et Titus Livius Patavi- 481 1960 24 1 4960 κυ: δηὴ0 Roms moritur. 


nus scriptor historicus. 

M. Callidius orator clarus habetur : qui bello postea civili Caesarianas partes secutus, cum togatam Gal- 
liam regeret, Placentise obiit. 

α Αἰγύπτου τα’ 'βασιλεὺς Πτολεμαῖος ὁ νέος Διόνυν. τῶν ἀδύτων, τουτέστι τῶν ἁγίων τοῦ ἱεροῦ πρόεισι, 
σὸς ἔτη Y. Chron. pasch. p. 185, B. ᾿Αριστόθουλον δέσμιον ποιεῖ Ρωμαίοις, ᾿Υρχανῷ τὴν 

b Ἰουδαίων ζ' ἐδασίλευσε Σαλίνα, ἡ καὶ ᾿Αλεξάν- ἀρχιερωσύνην παραδίδωσι, xal Mah τινα 
&oa, ἔτη δ΄. Syuc.p. 295, C. Ασχαλωνίτην τῆς Παλαιστίνης ἐπιμελητὴν χα uta, 
92, “τῇ ^6 τε πᾶν ἔθνος Ἰουδαίων ὑπόφορον Ῥωμαίοις xac- 

€ 'Apytspeog Ὑρχανός. Nicephorus in editione ἔστησε, Chron. pasch. p. 1.84, 185. Sync. p. 299, B. | 
Syncelli p. 408. B. e Καῖσαρ Λυσιτανίαν xai. τινας περὶ τὸν "Deavbu 
᾿ ἃ Moy siio; πολιορχεῖ μὲν τὰ Ἱεροσόλυμα, μέχρι νήσου: χατεστρέψατο. Sync. p. 801, A. 


131 EUSEDBIT CHRONICORUM LIB. 1I 433 


OLYMP. ABRAHA- J£GCYPT. 7210}. ROM. 
MUS 
Cleopa- Hyrca- Augustus 
(ra nus 

Antonius adversum Augu- all. CAESAR AUGUSTUS OCTAVIANUS, 
stum Caesarem bellum movet. annis Lvi, mensibus vi, ἃ quo et reges 

Publius minographus na- Komanorum Augusti appellati. 
tioue Syrus Ro- R. DCCX 1974 8 25 1 Cicero in Formiano suo ab 
m: scenam te- "* ot Herennio Pompilio occiditur 
uel. Lxiv zelalis su: anno. 


Ab loco Antiocheni sua tempora coniputant. 

Laberius mimorum scriptor decimo mense post Caium Casarem Putcolis moritur 

Ciceronis caput cum manu dextera pro rostris positum : juxtaque coronata Pompilii militis imago, qui 
eum occiderat. 


Ovidius Naso nascitur in 1975 9 26 2 Vibium Maximum designa- 
Pelignis. 485 1916 10 47 9 um quastorem agnovit domi- 
Cicero, ut quibusdain pla- 9 nus suus, atque abduxit. 
cel, interficitur in Caietis. Secunda secessio Augusti 
Templa Rhodiorum depopu- el Antonii consulis. 


latus est Cassius. ^ 


Cornificius poeta a militibus desertus interiit, quos szpe fugientes galeatos lepores appellarat. IHujus 
soror Cornificia, cujus insignia exstant epigrammata. 

C. Falcidius tribunus plebis legem tulit, ne quis testamento plus legaret, quam ut quarta pars hredi- 
l'us superesset, si quatuor aut minus essent. Si autem plus quatuor, medietas eo tenore, ut. sive liberis . 
sive propinquis pater sua legarct, illa pars quani Falcidius constituit, nisi pater interdixerit, et legatis 
[ruentibus, et iisdem carentibus xqualiter partiretur. 

Curtius Salassus [αἱ. Thalassus] in insula Arade cum quatuor cohortibus vivus combustus est, quoc 
tributa gravius exigeret. 

E taberna Meritoria trans Tiberim oleum terra erupit, fluxitque tota die sine intermissione, significana, . 
Christi gratiam ex gentibus 

Antonium superat Augustus, et interveniente senatu cum eo in amicitiam regreditur, 


Cornelius Nepos scriptor 1971 41 98 i 
historicus clarus habetur. - 1978 12 29) o 
1919 15 o0 6 
. 186 1980 14 οἵ 1 
Furnii pater et filius clari 1981 15 92 . 
oratores habentur : quorum 165823 16 32 9 . Sallustius diem obiit qus— 
filius consularis ante patrem driennio ante Actiacum bel—— 
moritur. lum. . 
M. Bavius poeta, quem Vir- 1985 17 οἱ 10 Lure secündum Romanogmm 
ilius in Ducolicis notat, in cursus inventus est. 


aappadocia moritur. 


c Antigonus contra Judzeos dixicans tandem occiditur : a quo usque in przesens tempus Ilierosolymo— 
rum regnum destructum est. Siquidem Herodes post eum a ltomanis constitutus est princeps alienigena. 
ct nihil omnino ad Judzam pertinens. 

liyrcanus contra Parthos pugnans, captivus apud illos ductus est. llyrcano captivo facto, Ilerodes An—— 
tipitri Ascalonit et. matris Cypridis Arabieg tilius a Romanis Jüd:eorum suscipit principatum : cuju 
tempore Christi nativitate vicina, regnum et sacerdotium Jude, quod prius per successiones minorummm 
tenebatur, destructum est, completa prophetia, quz ita per Moysem loquitur : Non deficiet princeps e- — 
Juda, neque dux de femoribus ejus, donec venial cui repromissum est. Et ipse erit exspectatio gentium. (Gest 
xLixX, 10.) In hoc enim loco Cliristus, quem Danielis scriptura przfatur, accepit finem, Nam usque ad IHere»- 
dem christi, id est sacerdotes, erant reges Judaeorum : qui imperare cavperant a sexagesiua quinta olymg— 


.8 Ῥωμαίων δεύτερος ἐδασίλευσε Kalsap Σεδα- καὶ πολλὰ διαμαχησάμενος, ἀναιρεῖται" xal ἐνταῦθα 
στὸς Αὔγουστος, ὁ xal Ὀχτάδιος, ἕτη νς’, μῆνας ς΄. χαταλήγει τὸ τῶν Ἰουδαίων βασίλειον. Ἐνταῦθα δὲ ó 


Chron. pasch. p. 189, D. προφητενόμενος παρὰ τῷ Δανιὴλ Χριστὸς ἡγούμενος 
b Οἱ ᾿Αντιοχεῖς ἔνθεν ἀριθμοῦσι τοὺς αὑτῶν ypó- τέλος λαμθάνει" μέχρι γὰρ Ἡρώδου χριστοὶ ἡγούμε- 
γους. Sync. p. 505, C. νοι" οὗτοι δὲ ἦσαν ol ἀρχιερεῖς, οἴτινες προεστήχεισαγν 


€ 'Αντίνονος, τῇ Ἰουδγίων βασιλεία ἐπαναστὰς, τοῦ Ἰουδαίων ἔθνους, ἀξξάμενοι μὲν ἀπὸ τῆς κατὰ 


[d 
- 


13:3 INTERPRETE 5. HIERONYMO: PI 


pii zm de, et ab instauratione templi sub Dario, usque ad lHyrcanum et centesimam octogesimam sextam 
od yr mpiadem, annis ccccLxxxiu in medio transactis, quos Daniel significat dicens : Et scies et intelliges ab 
ἐπ. 1 4 io sermonis respondendi εἰ edificundt Hierusalem, usque ad Christi principatum, hebdomade septem, et 
hez &» «lomade sexaginta due (Dan. 1x, 25): qua 1xix. hebdomadis faciunt annos cccctxxxui: in. quibus 
cEm πε isti, id est sacerdotes, per unctionem consecrati, regnaverunt usque ad Hyrcanum : quo extremo 
ormm mium a Parthis capto, Herodes Antipatri filius nihil ad se pertinentem Judz:am ab Augusto et senatu 
acc «r— ipit; filiique ejus post eum regnaverunt, usque ad novissimam Hierosolymorum captivitatem, nequa- 
qum zmnm ex successione sacerdotalis generis pontificibus constitutis, neque perpetuitate vite. secundum le- 
ge- mca Moysi servientibus Deo. lgnobiles vero quidam, et alio tempore alii, et nonnulli unius anni, sive 
m «» «lico amplius, a Romanis imperatoribus sacerdotium emebant. Quas omnia etiam Daniel propheta vati- 
ci wm atur ita dicens : E! post hebdomades vu et vxn, interibit chrisma, et judicium nen erit in eo : et tem- 
pU ue. πὴ et sancitum corrumpet populus duce veniente : et ca'dentur in. cataclysmo belli (ibid. 26). Et in conse- 
qum «entibus : ΕἸ super templum, inquit, abogjiinatio desolationum : et usque ad consummationem temporis 
se sva summatio dabitur super desolationem (Ibid. 9). 


OLYMP. ABRAHA- JEGYPT. JUD. ROM. 
MUS 
Cleopa- llerodes  Augu- 
tra stus 
a l1. HERODES alienigena, deficiente pon- 
. Lilicum principatu, annis xxxvil. 
AAntonii R. DCCXX. 187 1984 18 j| 1 ΄ 


CV. Augusti foedus. 


ὦ Herodes Ananelum quemdam de Babylone accitum pontificem Judzeorum constituit : et post exiguum 
Ceemuporis, Aristobulum fratrem uxoris sux, nepotem Hyrcani, successorem ei dedit: quo post annum 
ὃ aa &erfecto, rursum Ananelo reddidit sacerdotiurm. 


)985 19 2 12 
1950 20 j 15 


Colonias deduxere Romaui. 
€ Àugustus triumphavit pe- 
«Aestris certaminis triumpho. 


Nicetes et Hybreas [a/. Tybreas] et Theodorus, et Plutio nobilissimi artis rhetoricze Graci przeceptores 
habentur. 


Δαρεῖον ἀνανεώσεως τοῦ ἱεροῦ, xavà τὴν ἔξνχοστὴν 
χαὶ πέμπτην Ὀλυμπιάδα, λήξαντες δὲ ἐπὶ Ὑρχανὸν, 
ἐπὶ τῆς ρπς’ Ὀλυμπιάδος" τὰ δὲ μεταξὺ τούτων γε- 
έσθα: ἔτη uxy', ὁπόσα δὴ ἡ τοῦ Δανιὴλ προφητεία 
θεσπίζει λέγουσα! Καὶ γγώσῃ καὶ συνήσεις ἀπὸ 
ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκριθῆναι, καὶ τοῦ οἰχοδο- 
μῆσαι Ἱερουσα.ϊὴμ, ἕως Χριστοῦ ἡγουμένου ἐδ- 
ξομάδες ἑπτὰ καὶ ἑδδομάδες £6. Αὗται αἱ ἐννέα 
XXV ἐξέχοντα ἑόδομάδες συμπληροῦσι χρόνον ἑτῶν 
VY" ὁπόσα ἔτη τυγχάνει τῆς ἀρχῆς τῶν χριστῶν 
ἐγωυμένων. ὧν τελευταίος "Ypxavoo ἀπὸ Πάρθων 
αἰχμαλώτου ληφθέντος, ὁ Ἡρώδης τοῦ ᾿Αντιπάτρου 
Bü προσήχουσαν αὐτῷ τὴν τῶν Ἰουδαίων βασι- 
λείαν διὰ Αὐγούστου χαὶ συγχλήέτου Ῥωμαίων πα- 
βιλαμδάνει" χἄπειτα οἱ τούτου παῖδες μέχρι τῆς 
ὑπιάτης Ἱεροσολύμων πολιορχίας" οὐχ ἔτι ol Ex δια- 
bi: τοῦ ἱερατιχοῦ γένους ἱερῶντο τῷ Θεῷ, οὐδὲ διὰ 
Pw χατὰ τὸν Μωῦϊσέως νόμον’ ἄσημοι δέ τινες ἄλ- 
Mit ἄλλοι" xal οἱ μὲν ἐνιαύσιοι, οἱ δὲ ἔτι ὀλίγῳ πλέον, 
πρὸ τῶν Ῥωμαϊχῶν ἡγουμένων τὴν ἀρχιερωσύνην 
ἐξωνοῦντο. 

Ἡρώδης ᾿Αντιπάτρου τοῦ ᾿Ασχαλωνίτον χαὶ μη- 
tp); Κύπριδος ᾿Αραδίσστς οὐδὲν αὐτῷ προσήχουσαν 
τὴν ἸἹνυδαίων βασιλείαν ὑπὸ Ρωμαίων ἐγχειρίζεται, 
x39' ὃν τῆς τοῦ Χριστοῦ γεννήσεως πλησιαζούτης, ἢ 


ἐχ προγόνου διαδοχὴ, ἀρχιερωσύνη τε χαὶ ἀρχὴ τῶν 
Ἰουδαίων χατελύθη, συμπληρουμένης τῆς παρὰ 
Μωῦσῇ λεγούσης προφητείας" Οὐχ &xAslsyst ἄρχων 
ἐξ Ἰούδα, καὶ ἄρχων ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως 
ἂν ἔλθῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν. 
Ἑξῆς δὲ ὁ Δανιὴλ προφητεύει λέγων’ Καὶ μετὰ τὰς 
C καὶ £6 ἑδδομάδας ἐξολοθρευθήσεται, καὶ χρέ- 
cua οὐχ ἔσται ἐν αὐτῷ, καὶ τὸ ἱερὸν καὶ τὸ ἅγιον" 
διαφθερεῖ Aaóc ἡγουμένγον ἐρχομένου, καὶ xozi- 
σονται ἐν καταχιυσμῷ ποιϊέμου" xa ἑξῆς φησι" 
Καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσξεων, καὶ 
ἕως συντελείας καιροῦ cvrcéAeua δοθήσεται ἐπὶ 
τὴν» ἐρήμωσιν. Sync. p. 509, 510. 

a Tov παρὰ Ἰουδαίοις ἀρχιερέων ἐχλειπάντων, 
Ἡρώδης ἀλλόφυλος βασιλεύει. Chron. pasch. p. 
189, Α. 

b Ἡρώδης, ᾿Δνάνηλόν τινα μεταπεμψάμενος ἀπὸ 
Βαθδυλῶνος, ᾿Ιουδαίων ἀρχιερέα χαθίστησι. Μετ᾿ οὐ 
πολὺ δὲ, τοῦτον παύσας, ᾿Αριστόδουλον τὸν ἀδελφὸν 
τῆς ἑαυτοῦ γυναιχὸς, υἱὸν ὄντα Ὑρχανοῦ, ἐπὶ τὴν 
τιμὴν προάγει. Ἑνιαυτοῦ δὲ διαγενομένου, πάλιν τῷ 
᾿Ανανέλῳ ἀποδίδωσι, τὸν ᾿Λριστόδουλον ἀνελών. 
Idem p. 190, B, et Sync. p. 511, D 

€ Αὔγουστος πεζὸν ἐθοιάμθευσε θρίαμδον. Sync. 
p. 905, D. 


T; EUSEBII CHRONICORUM LIB. 1I &36 


OLYMP. ABRAHA- JEGYPT. JUD. ROM. 


, MUS 
Cleo- Ferodes Augu- b Augusti et Ántonii ter- 
patra » stus ti» dissensionis exordium, 
a Antonius Cleopatree tra-. ———  ——— ——— --——— quod repudiata sorore Czesa- 
dit Arabiam. 1987 21 4 14  rnsCleopatram duxisset uxo- 
rem. 

€ Usque ad Cleopatram Pto- 488 1988 22 δ 15 Artorius medicus Augusti 
lemeei, qui vocabantur Lagidze, st Actiacam victoriam nau- 

in Ὁ regnaverunt annis ragio perit, 


ccxc [al. cexcv]. 


A&gypti regnum, quod fuit in Alexandria, destructum est, et Romanis paruit. 

d Cleopatra ct Antonius semet interficiunt, et. /Egyptus fit Romana provincia : quam primus tenuit 
Caius Cornelius Gallus, de quo Virgilius scribit in Bucolicis. 

Gesta sunt ab Augusto bella : Mutinense, quo per illum ab obsidione Antonii Brutus liberatus est; 
apud Perusium, Tusci: civitatem, adversum L. Antonium Antonii fratrem consulem; Pharsalicum, apud 
Philippos, Macedonix* urbem, adversum Brutum et Cassium interfectores Cxsaris ; Siculum, adversum 
Sextum Pompeium Pompeii lium; Actiacum, adversum Antonium et Cleopatram; qui iocus in Epiro est. 


OLYMP. ABRAIA- JUD. ROM. 
MUS 
Hero- — Augu- 
des stus 


1989 6 16 


€ Casar appellatus Augustus, a quo Sextilis mensis Augusti nomen accepit. 
Nicopolis juxta Actium condita, et agon Actius ex eo constitutus. 

f Quidam ab hoc loco primum annum Augusti monarchiz supputant. 

Anaxilaus Larisseus Pythagoricus et magus ab Augusto Urbe Italiaque pellitur. 


1990 1 7 


4 Cum ingenti triumpho et pompa Augustus Romam ingressus, et Cleopatrae liberi Sol et Luna ante —» «αἱ 
currum ejus ducti. 

Cornelius Gallus Forojuliensis poeta, a quo primum /Egyptum rectam supra diximus, xum [ef. 1x]. af — am 
ztatis 8.29 anno propria se manu interficit. 


h Augustus Rome plurimas lc- 1991 8 18 Indi per legatos ab Augusto«m—m— . 
ges statuit. amicitiam postulant. 


Mesaola Corvinus primus prefectus Urbi factus, sexto die magistratu se abdicavit, incivilem potesta—— ———- es 
tem 86 esse contestans. 
i Censu tome agitato, inventa sunt civium Romanorum quadragies semel [al. quindecies] centena ΕΒ 39 — 


Lxiv millia. 489 1992 9 19 Thebzx civitas Zgypli usque — »3 
Colonig deducta. ad solum eruta. 


Tralles civitas terrzmotu consederunt. 

Marcus Terentius Varro philosophus prope nonagenarius moritur. 

Munatius Plancus Ciceronis discipulus, orator habetur insignis : qui cum Galliam regeret Comatam, - 
Lugdunum condidit. 


& ᾿ἈΑντώνιος ᾿Αραδίαν Κλεοπάτρᾳ παρέδωκε. Sync. λις ἡ κατὰ ᾿Αχτίαν ἐχτίσθη. Idem p. $08, €. 


p. 308, A. [ 'Evte90£v τινες ἀριθμοῦσι τὸ: πρῶτον ἕτος Αὐ-. 
b Πρὸς ᾿Αντώνιον ἀνίσταται πόλεμος Αὐγούστου. γούστου μοναρχίας. ibidem. Οἱ δὲ ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ 
Jdem p 5911, A. ἀπὸ τοῦ t ἔτους ἀριθμοῦσι τοὺς Αὐγούστου χρόνους. 
c Μέχρι τοῦδε οἱ Λαγίδαι. Idem p. ὅ08, C. Idem p. 514, C. 
d ᾿Αντώνιος xaX Κλεοπάτρα παραχρῶντα: ἑαυτούς. 9 Κλεοπάτρας παῖδας Ἥλιον καὶ Σελήνην χατῆξεν 


Idem p. 511, A. Αὔγουστος, ἐλθὼν εἰς Αἴγυπτον, εἰς Ῥώμην Αὔγουστος, θρίαμθον ἐπ᾽ αὑτοῖς ἤδιστον 
χρατεῖ τῆς Αἰγύπτον, τὴν τῶν Πτολεμαίων χαθελὼν ῬἩῬΡωμαίοις ἐνδειξάμενος. Idem p. 511, B. 
βασιλείαν, διαρχέσασαν ἔτεσι alc. Chron. pasch. p. h Αὔγουστος Ῥωμαίοις ἐνομοθέτησεν. Idem p. 
192, B. 319, C. 

e Ὀχτάδιος Αὔγουστος προσηγορεύθη᾽ xat ὁ Σεξτί- i Γιμήσεως γενομένης ἐν Ῥώμῃ, ἀπεγράφησαν 
λιος μὴν ὁμοίως αὐτὸς ἀνηγορεύθη. Jbidem. Νιχόπο- Ῥωμαίων μυριάδες viz" xat δ. Ibidem, D. 


δ] INTERPRETE S. DIERONYMO. 


OLYMP. 
MUS 


45 Augustus Calabriam et Gallos 
ves«-ligales facit. 


1993 


eQuintilius Cremonensis Virgilii et Horatii amicus moritur. 


1994 
1995 


R. DCCXXX. 


«mm Augustus Cyzicenos libertate 


psge— "EB vavit. 


ABRBATA - 


A8 


JUD. ROM. 
Hero- — Augu- 
des stus 
10 20 a Marcus Lollius Galatiam Ro- 


manam provineism facit. 


1 21 c Augustus, cum ei monarchia 
deferretur, renuit. 
12 22 d. Tiberius ab Augusto missus. 


occupavit Ármeniam. 


JPylades , Cilix pantomimus, cum veteres ipsi canerent atque saltarent, primus Romas chorum et flstu- 
la. zz πὰ sibi preecinere fecit, 
1996 13 25 


«δ Cantabri res novas molientes g Herodes apud Hierosolymam. 
multas et magnas xdes publicas 


pc» g3primuntur. 
construit. 


—Atratinus, qui septemdecim annos natus Calium accusaverat, clarus inter oratores habetur. Ad extre- 
mmm mmm, morborum tzdio in balneo voluntate exanimatus, bzredem reliquit Augustum. 
4h Augustus Samiis libertatem 1997 14 24 
I 


1998 18 


190 


dà * 
πὸ in Cypro plurimz civitatum 25 k Germanos in arma versos Mar- 
pmENR ries terremotu conciderunt. cus Lollius superat. 


"Virgilius Brundusii moritur, Sentio Saturnino et Lucretio Cinna consulibus. Ossa ejus Neapelin - 
twE- —nslata in gecundo ab urbe milliario sepeliuntur, titulo hujusmodi suprascripto, quem ipse moriens 
dk m ertaverat : 


Mantua me genuit, Calabri rapuere, tenet nunc 
Parthenope : cecini pascua, rura, duces. 


KElerodes Samariam, olim jam in cineribus sedentem, ἃ fundamentis suscitans, in honorem Augusti, Áu- 
WR stam, id est Sebastian, appellavit : et in Paneade, id quod Panion vocatur, exstruxit : et in civitate 
E"m niotarum Silvano templum zdificavit. 

4 'Kiberius Cesar appellatus est. 1999 16 26 

491 2000 17 27 


N arius et Tucca Virgilii et Horatii contubernales poetze habentur illustres : qui 4neidos postea libros 
€wnendaverunt, sub ea lege ut nihil adderent. 


»* Augustus Caium Agrippam 2001 18 28 
elkopisvit in lium. 

iilius Macer Veronensis poeta 2002 19 29 

i£» Asia nascitur et moritur. - 2003 20 50 


n Colonie Berytum et Patras 
[al. Pataras] deductz. 

o Bosphorum Agrippa capit. 

p Tiberius Vindelicos, et 608, 
ui Thraciarum coní(ines erant, 

omanas provincias facit. 

q Augustus a senatu pontifex 
maximus appellatur. 


(Cestius Smyrnzus Latinam Ro- 
τα: rhetoricam R. DCCXL. 
docuit. 


199 2004 21 $1 


ἀε Λόλλιος Μάρχος Ῥωμαίοις Γαλατίαν ἐπεχτή- h Αὔγουστος Σαμίοις ἐλενθερίαν παρέσχεν. Idem 


Ξατο. Sync. p. 515, C. p. 915, C. 
Θ᾽ Αὔγουστος Καῖσαρ KoXa6plav xal Γαλάτας ὑπο- i Σεισμὸς Κύπρου πολλὰ μέρη χατέπτωσεν, Ibi- 
dem. 


φόρους ἐποίησεν. Chron. pasch. p. 195. 

€ ἡστος μοναρχίαν ἐγχειριζομένην ἀπώσατο. 
Sg, y. 315, C. 

«ὁ Ἰτιδέριος ᾿Αρμενίαν Αὐγούστῳ παρεστήσατο. 
Tbiete, 


k Γερμανοὺς χατεστρέψατο Λόλλιος Μάρχος vec- 
τερίσαντας. Idem p. 514, A. 

[ Τιδέριος Καῖσαρ ἀνηγορεύθη. Idem p. 515, D. 

m Αὔγουστος Γάϊον ᾿Αγρίππαν νἱοθετήσατο. 15i- 
dem. 

n '᾿Λποιχίας εἰς Πάτρας xai Βήρυτον Ῥωμαῖοι 
ἐξέπεμψαν. Idem p. δ14,Α. 

o ᾿λγρίππας Βόσφορον ἐχειρώσατο. Ibidem, B. 

p Τιδέῤιος Καῖσαρ Οὐϊνδιχοὺς xaX τοὺς λοιποὺς 
παραχειμένους τῇ Θράχῃ ὑπέταξεν. Idem p. 315, D. 

4 Αὔγουστος μέγας ἀρχιερεὺς ἐψηφίσθη. Idem y. 
$14, B. 


€ Αὔγουστος Κυζικηνῶν ἐλευθερίαν ἀφείλατο. Ibid. 


Γ᾽ Κάνταδροι στασιάταντες διεφθάρησαν. Sync. p. 
313 c 

€ Ἡρώδης ἐν Ἱεροσολύμοις πλεῖστα καὶ μεγάλα 
ἔσχες σεν: ὁ αὐτὸς δὲ xai τὴν πάλαι Σαμάρειαν χατε- 
θὲ ςπομένην ix θεμελίων ἐγείρας, εἰς τιμὴν τοῦ Σε- 

στοῦ Αὐγούστου Σεδα “τὴν ὠνόμασεν" ἐν Πανιάξι δὲ 
ὯΣ, Diyoy χατεσχεύασεν. Chron. pasch. p. 195, B. 


438 


EUSEBII ( HRONICORUM LIB. II 


A10 


a Herodes Antedonam civitatem reformavit. Et Antipatridam atque Herodionem in honorem patris 4n- 
Gipatri ei suum exstruxit. Innumerabilia quoque opera in singulis Syriarum urbibus, quas regebat, soler- 


tissime zdificavit. 


OLYMP. ABRAHA- 
WUS 

b Herodes in Palestina Cxsa- ——— — -—- 
ream iu nomine Cesaris condidit, 9005 
que prius Turris Stratonis voca- 2006 
ba'ur. 

Pussienus pater declamator in. 2007 
signis diem obiit. 

Caius Julius Hyginus, cogno- 493 2008 


mento Polyhistor, gram maticus ha- 
betur insignis. 


jtD. ROM. 
Herodes Augustus 
22 22 
25 95 Horatius, quinquagesimo septimo 
ztatis suz? anno, Rom: moritur. 
94 94 c Tiberius vastata Germania im- 
perator appellatur. 
25 90 


d Herodes Hyrcanum, qui olim sacerdos Judaeorum fuerat, de captivitate Parthica regresaum, et filium 
cjus, qui sacerdotio patris successerat, interficit : sororem quoque ejus, uxorem suam, cum duobus filiis 
propriis jam adolescentibus, et matrem uxoris occiss, socrum suam, crudelissime necat. 


Herodes ad ea, 4ι supra crudelissime gesserat, etiam hoc addidit : virum sororis sux Salom: inter- 
ficit : el cum eam alii tradidisset uxorem, etiam hunc necat. Scribas quoque et interpretes divinz legis 


simili scelere occidit. 


e Tiberius Cesar de captis Pan- 2009 
noniis triumphavit. 2010 

f Tiberius de Rhztis, Vindeli- 2011 
cis, Armeniis οἱ Pannoniis trium- 
phavit. 

In insula Coo terrzmotu pluri- 494 5012 


ma azditicia ceciderunt. 


96 26 

47 3 

98 98 Albucius Silo Novariensis clarus 
rhetor agnoscitur. 

29 59 


Marcus Tullius Tiro, Ciceronis libertus, qui primus notas commentatus est, in Puteolano przdio suo 


usque ad centesimum annum consenescit, 


g Augustus Juliam flliam suam, 9015 
in adulterio deprehensam, damnat 
exsilio. 
hR. DCCL. 2014 
À Augustus gladia- 2015 
torium ludum et navale certamen 
czhibuit. 


“0 40 


Melissus Spoletinus grammati- — 
cus agnoscitur. 
M. Porcius Latro, Latinus decla— 4 
mator, tedio duplicis quartana, se—. 
31 4|  metipsum interfecit. 
32 42 i Cyrinus ex consilio senatus im. 


Judeam missus censum honinur— 
possessionumque describit. 


Colliguntur omnes ab Abrabam, usque ad nativitatem Christi, anni duo millia quindecim. Ab Adam 
usque ad Christum, quinque millia ducenti duo minus. 


Tertullianus in eo libro, quem coutra Judzos scripsit, affirmat Christum xL1 anno Augusti natum, el —m« 


Tiberii esse passum. 


a 'Hpubnc ᾿Ανθηδόνα ἐ πέχτισεν ᾿Αγριππίναν μετο- 
γομάσας. "Ext δὲ Παρασανάδαν εἰς τιμὴν ᾿Αντιπά- 
τρου τοῦ πατρὸς αὑτοῦ, ᾿μντιπατρίδα ὠνόμαδε " xal 
ἄλλην εἰς οἰχεῖον ἐχάλεσεν ὄνομα, πόλιν ἐγείρας Ἡρώ- 
διον. Ibidem C, D, et Chron. pasch. p. 195, D. 

b Ἡρώδης Καισάρειαν εἰς ὄνομα Καίσαρος ἔχτισε, 
Στράτωνος Πύργον τὸ πρὶν καλουμένην. Chron. pasch. 
p. 495, ὃ. Ὃ αὑτὸς κατὰ πάσα: πόλει; Συρίας καὶ 
Γαλιλαίας ἐπέχτισεν. Sync. p. ὅ14, D. 

€ Τιδέριος Καῖσαρ, χαταπολεμήσας Γερμανοὺς, 
αὐτοχράτωρ ἀνηγορεύθη. Ibidem A. 

d Ὑρκανὸν ἐχ Παρθιχῇς ἐπανελθόντα γηραιὸν φό- 
6t. τῆς εὐγενείας ᾿Πρώδης ἀνεῖλεν * ὁμοίως χαὶ ᾽Αρι- 
ατόδουλον υἱὸν αὐτοῦ ἀρχιερέα. 'O αὐτὸς Μαριάμνην 
ἐδίαν γαμετὴν, θυγατέρα Ὑρκχανοῦ, σὺν δδο παισὶν αὖ- 
τοῦ ἐξ αὐτῆς, ἀνδρωθεῖσιν ἤδη, φονεύει, καὶ τὴν Μα- 
βιάμνης μητέρα, οἰκείαν δὲ πενθερὰν ὁ μιαιφόνος. 
ltidem, D. Πρὸς δὲ ταῖς ἑτέραις αὐτοῦ μιαιφονίαις, 


Σαλώμης τῆς ἰδίας ἀδελφῇς ἀναιρεῖ τὸν ἄνδρα" χ  “᾿ 
μᾶντος δὲ αὐτὴν ἑτέρον, xaX τοῦτον ἐπιπροστέθη, «x 
xaX ἔτι πρὸς τούτοις τοὺς ὑφηγητὰς τῶν ἱερῶν νόξττἱὖὐ 
xai τοὺς τῶν πατρίων ζηλωτὰς χτίννυσι. Char em 
pasch. p. 202, D. 

e Τιδέριος ἐπὶ νίχῃ Παννονίων ἐθριάμθευσεν. Jal 
dem. 


f '0 αὐτὸς ἐπὶ νίχῃ Ῥαιτῶν xai ᾿Αρμενίων senza 
Οὐϊνδικῶν xaX Παννονίων ἐθρ:ἄμδευσεν. Ibidem. 


4 Αὔγουστος Ἰουλίαν τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα Eouy— 
δευσε, χαταγνοὺς αὐτῆς μοιχείαν. Chron. μαι Ἂ 
p. 194, D. 

ἢ Αὔγουστος παρέσχε ναυμαχίαν xal μονομαχία ——" 
Sync. p. 914, A. 

ἱ Ὑπὸ τῆς συγχλήτου βουλῆς Κυρίνιος mer 799 
τὴς ἐξεπέμφθη, οὐσιῶν xo οἰχήτόρων ἀναγραφ 


- ποιούμενος. Idem p. 316, D. 


ΣᾺ INTERPRETE S. HIERONYMO. 413 


OLYMP. CHRISTUS — JUD. ROM. 
HerodesAugustus -— 


—— n — 


a JESUS CHRISTUS FILIUS DEI IN BETHLEHEM JUDJE NASCITUR. 


Caius Cesar amicitiam cumPar- 495 1 95 4$ b Xystus Pythagoricus philoso- 
£ his facit. phus agnoscitur. 
9 δὲ 4 Augustus Tiberium et Agrippam 
c Herodes, cum Christi nativita- in filius adoptat. 
£m magorum indicio cognovisset, 9 95 43 d Judas Galileus ad rebellan- 
wmniversos Bethlebem parvulos jus- 496 4 96 46 — dum Judzos cobortatur. 
a. 8t occidi. 
Asinius Pollio, orator et consula- b 31 47 e Herodes morho intercutis aqu:e, 
-xmr— às, qui de Dalmatis triumphave- et scaturientibus tolo corpore ver- 
mz —-at, in villa Tusculana anno Lxx f V. ARCHELAUS annis ix. mibus, miserabiliter sed digne mo- 
amar--tiatis sum moritur. ritur. 


g In Herodis loco Archelaus, filius ejus, ab Augusto, rex constituitur, et tetrarchaz fiunt quatuor fratres 
-— jus, Herodes, Antipater, Lysias et Philippus. 


6 1 4S 
Tiberius Casar Dalmatas Sar- 1 2 49 , 
E—mmnatasque in Romanam redegit po- 
E -«-«stalem. . 
h Athenodorus TarsensisStoicus 197 8 3 50 Philistion mimographus, natione 
E. oophus : δ Rh, DCCLX 9 4 51 — Magnesius Ásianus, clarus habetur 
arcus — Verrius π᾿ " Roma. 
Milik—' accus, grammaticus, clari baben- 
ENRL ur. 
i Fames Romz ita ingens facta, 10 5 52 
mum. it quinque modii tritici venderen- d 6 53 
-Nl-ur denariis xxviii semis. 198 12 7 54 


Messala Corvinus orator, ante biennium quam moreretur, ita memoriam et sensum amisit,.ut vix pauca 


πετᾶ conjungeret, et ad extremum ulcere sibi [al. illi] cirea sacram spinam nato, inedia se confecit, anno 
zuais Lxxn [al. Lxx]. 


k Sotio philosophus Alexandri- 5 8 5^ 
Anus, praeceptor Senece, clarus ha- 
ur. 
ἔ Athenienses res novas contra 44, 9 b6 


anos molientes opprimuntur, 
Sucltoribus seditionis occisis. 


m Augustus cum Tiberio filio suo censum Rom: agitans invenit hominum nonagies tetcentena et Lix 
«4. Lx] millia. 


38 Archelaus nono anno regni sui in Viennam urbem Galliz reiegatur ; postque eum Jud:xorum tetrar- 
cta constitutus est Herodes frater ejus. 


ὦ Defectio solis facta * et Augustus Lxxvi zlalis sua anno Atelle in Campania moritur sepeliturque . 
VW ous, in Campo Martio. 


€& Ἐγεννήθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς, ὁ τέσσαρας ὄντας, Ἡρώδην xat ᾿Αντίπατρην, λυσανίαν 
ἑλονογενὴς τοῦ Θεοῦ Υἱὸς, ἐν Βηθλεὲμ πόλει τῆς Ἰου- τὲ xai Φίλιππον, τετράρχας ἀνέδειξεν. Ibidem, D. 


δαιίες. Sync. p. 315, D. h ᾿Αθηνόδωρος Ταρσεὺς ἤχμαζεν. Idem p. 318, C. 
b Σέξτος φιλόσοφος Πυθαγοριχὸς fxpatev. Sync. i Λιμὸς κατέσχε τὴν Ῥωμαίων ἰσχυρὸς, ὡς πολ- 
P- 516, C. λῶν δηναρίων τὸν μόδιον τοῦ σίτου πραθῆναι. 1 δἰά. 


€ Ἡρώδης κατὰ τὴν Βηθλεὲμ ἀναιρεῖ νήπια, τὴν k Σοτίων ᾿Αλεξανδρεὺς φιλόσοφος ἤχμαξεν. Ibidem. 
πω Muplou ἡμῶν πυθόμενος γέννησιν. Idem p. 517, B. { ᾿Αθηναῖοι, στασιάζειν ἀρξάμενοι, χολασθέντες 
d Ἰούδας τις Γαλιλαῖος χατὰ Ῥωμαίων ἀποστα- ἑπαύσαντο. [bidem. 
"wy Ἰουδαίους προέτρεπεν. ldem p. 516, C. m Αὔγουστος, τοὺς οἰκήτορας Ῥώμης χατὰ πρόσ- 
4 ἸΙρώδης, ὕδρωπι συσχεθεὶς, σχώληχας ἀπὸ τοῦ ωπὸν ἀριθμήσας, εὗρεν οἰχοῦντας αὐτὴν ἀνδρὼν μυ- 
"eiae; (σώματος) ἐξέδρασε, xal οὕτω δεινῶς ὁδυ- ριάδας ιγ' χαὶ αλζ'. Ibidem. 


I3 μενος τέθνηχεν. Idem p. 511, B. n ᾿Αρχέλαος Ἰουδαίων βασιλεὺς μετὰ 0 ἔτη τῆς 
[Ἰουδαίων ἐδασίλευσεν ᾿Αρχέλαος ἔτη θ΄’. lbi- ἀρχῆς εἰς Βίενναν πόλιν Γαλατίας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξ- 
"lom, C. ορίξεται. Midem. 


4 Αὔγουστος ᾿Αρχέλαον μὲν υἱὸν Ἡ ρώδου Ἰουδαίων o Αὔγουστος τελευτᾷ τοῦ βίου - xa0' ὄν χρόνην 
δεηγάρχην κατέστητε᾽ τοὺς δὲ ἄλλους ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἔχλειψις ἡλίον γέγονεν. Toidem. 


443 EUSEBIL CIIRONICORUM LIB. IJ 


pond 


OLYMP. CHRISTUS JUD. RON. 
Hero- Tiberius 
des 
—— —— -τ-τ--- -ττὴἰα- . . 
Caius Asinlus Callug, orator, « Ill, TIBERIUS imperator annis xxu 
Asinii Pollionis fllius, cujus etiam ὃ . 
Virgilios meminit, diris a Tiberio b 11, HERODES tetrarcha annis xxiv 
suppliciis necatur. 
EVE 
16 
199 41 $ ὅ | 
Livius historiographus Patavii 18 4 4 Germanicus Cesar de 
moritur. triumphat. 


c Quatuordecim (1) urbes terrzmotu corruerunt, Ephesus, Magnesia, Sardis, Mosthene, Jg 
rocesarea, Philadelphia, Tmolus, Temnus, Cyme, Smyrna, Apollonia, Dia, Byrcania. 
Ovidius poeta in exsilio perit, et juxta oppidum Tomos sepelitur. 


. D:2CLXX. 19 ὅ 9 
Fenestella , "n D-CL 40 6 Ü 


sioriarum scriptoret carminum, se- 200 
puuagesimo anno moritur, sepeli- 21 1 1 
turque Cumis. 


Tiberius multos reges ad se per blanditias evocatos nunquam remisit : ia quibus et Archelaum 
docem, cujus regno in provinciam verso, Mazacam nobilissimam civitatem, Czsaream appellari 


93 8 8 d Pompeii theatrum. ink 
e Tiberius Drusum consortem 45 9 9 “ . 
regni facit. 
rusus Casar veneno perit. 24 10 10 


f Philippus tetrarcha in Syris Phoenice civitatem condidit, φα5 nunc dicitur Paneades, in qui 
mas zedes constru«erat, quam tunc Cesaream Philippi vocavit. Et Juliadem idem Philippus $e 
aliam civitatem condidit. 


0. Haterius, promptus et popu- 201 25 44 4 Servius Plautus, corru, 
laris orator, usque ad nonagesimum reus, semet in judicio intei 
prope anpum in summo honore 
consenescit. 26 19 19 Pilatus procurator Jv 

27 15 18 — Tiberio mittitur. 
Votienus Montanus, Narbonensis 28 14 14 h Herodes civitatem Tibi 


mbwinsuismo.R. DOCLXXX. 802. Ὁ 19. οὐ MT et Liviaden 
ritur, a Tiberio illic relegatus. condidit civitatem. 

i Joannes filius Zachariz in deserto juxta Jordanem fluvium pradicans, Christum Filium Dei i1 
eorum adesse testatur. Ipse quoque Dominus Jesus Christus hinc in populos salutarem viam ani 
signis atque virtutibus vera comprobans esse, qux diceret. Computantur in presentem annum, ii 
Tiberii Cesaris, a secundo anno instaurationis templi, qux facta est sub altero anno Darii regis 
rum, anni pxLvir. A Salomone autem, et. prima zdificatione templi, anni mille Lx (al. x]. A καὶ 
regressu Israelis ex /Fgypto, anni unxszxix. ΑὉ Abraham et regno Nini et Semiramidis, anni 
À diluvio weque ad Abraham, anni pccczL1. Ab Adam usque ad diluvium, anni muccxin. 


& Ῥωμαίων Y' μόναρχος Τιδέριος ἔτη κγ΄. Sync. σάρειαν Φιλίππον προσωνόμασεν. Ὁ αὐτὸς 1l 
p. $19, A. ἀνήγειρεν. Ibidem. 
b Ἰουδαίων γ' Ἡρώδης Ern κδ΄. Ibidem. 9 Τιδέριος Πόντιον Πιλᾶτον ἡγεμόνα «ἢ 
c 1δ' πόλεις χατεπτώθησαν (8), Ἔφεσος, Μαγνησία, δαίας ἐξέπεμψεν. Pbidem. 
Σάρδεις, Μοστηνὴ, Αἰγαὶ, Ἱεροχαισάρεια, Φιλαδελ- κ Ἡρώδης ἔχτισεν Τιδεριάδα εἰς ὄνομα ἴ 
ela, Τμωλος, Τῆμνος, Μυρῖνα, Κύμη, ᾿Απολλωνία, Καίσαρος. Ibidem. 
Δία, Ὑρχανία. Ibidem, B. i Ἰωάννης, Ζαχαρίου υἱὸς, ἐν τῇ ἐρήμῳ 1 
d Πομπηΐου θέατρον ἐνεπρήσθη. Idem p. 520, B. — Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἦλθεν εὐαγγελιζόμενος ἐν 
ὁ Τιδέριος, Δροῦσον τῆς ἀρχῆς χοινωνὸν προσ- αὐτοῖς ἤδη παρεῖναι τὸν Χριστὸν τοῦ Ost 
λαδόμενος, κατὰ μιχρὸν ὡς φαρμάχῳ ἀνεῖλεν. Ibidem. αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς, x. τ. λ. Chron. 
{Φίλιππος τετράρχης, Παναιάδα ἀναχιίσας, Και- p. 209, B. 


() 1ta antiquus codex Vat. quatuordecim, non, ut vulgo, tredecim. 
(2) Fortasse leg. κατεπόθησαν, absorpte sunt. Enir. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I1 T. 


JUD. ROM. 


Herodes  Tibe- 
rius 


OLYMP. CHRIST4S 


& Pilatua post supradictam seditionem, qu: ob Caesaris imagines fucrat concitata, sacrum tbesau- 
rum, quem corbonam Judsi vocant, in aquzeductum Hierosolymorum expondens, secunda seditionis 
prabuit semina. ᾿ 


Philo Alexandrinus vir doctissi- 


Persius Flaccus, satyricus poeta, 99 21 οἵ 
mus cognoscebatur. *' 


Volaterris nascitur. 


b Sejanus, prefectus Tiberii, qui apud eum plurimum poterat, instantissime cohortatur, ut gentem 
Judzorum deleat, Philo meminit in secundo libro Legationis. 


Multi senatorum et equitum in- 


c Agrippa, Herodis regis filius, 96 23 23 
terfecti. 


accusator Herodis tetrarchze Ro- 
mam profectus, a Tiberio in vin- 
cula co"jicitur. 


d Pilato de Christianorum dogmate ad Tiberium referente, Tiberius retuli! ad senatum, ut inter caze- 
tera sacra reciperetur. Verum cum ex consulto patrum Christianos eliminari Urbe placuisset, Tiberius 
per edictum accusatoribus Christianorum comminatus est mortem. Scribit Tertullianus in Apologetico. 


Tiberius imperator in Campa- 
nia moritur. 


904 91 25 35 
g Caius Memmii Reguli uxorem 
e IV. CAIUS annis in. duxit, impellens eum ut uxoris sux 
mensibusque x. patrem esse se scriberet. 

i Caius Caesar, cognomento Ca- 
ligula, Agrippain vinculis liberatum 
regem Judz:e facit. 

Plurimi nobilium interfecti a 
Caio. 

Caius sorores suas, quibus . 
stuprum intulerat, insularum ex- . 
silio condemnavit. 


f Caius semetipsum in deos re- 


ert. 
h Pontius Pilatus in multas in- 95 91 i 
cidens calamitates, propria se uma- 
nu interemit. Scribunt lkomanorum 
historie. 
Passienus filius fraude heredis k IV. AGRIPPA an. vit. 


sus necatur, R. DCCXC. 2) ι 9 


m Flaccus Avilius, prxfectus Egypti, multis Judzos calamitatibus premit, consentiente Alexandrigem 
populo, et crebris adversus eos clamoribus personante. Synagogas quoque eorum imaginibus, statuis , 
aris polluit et victiiuis. Refert Philo in eo libro, qui Fíaccus inscribitur, hec omnia se presente gesta z 


ab quz etiam legationem ad Caium Cesarem ipse susceperit. 


4 Πιλᾶτος μετὰ τὴν στάσιν Ἰουδαίων διὰ τὰς Καί- 
σαρος εἰχόνας, τὸν λεγόμενον χορδωνᾶν, ftot θεῖον 
θησαυρὸν, εἰς ὑδάτων χαταγωγὴν ἐδαπάνησε" xal 
αὖθις στασιάζειν ἠνάγχασεν. Ibidem, B-D. 

b Σηϊανὸς ἔπαρχος Τιδερίου Καίσαρος περὶ τε- 
λείας᾽ ἀπωλείας τοῦ ἔθνους τῶν Ἰουδαίων πολλὰ 
συνεδούλευσε τῷ Καίσαρι, ὡς Φίλων ἱστορεῖ ἐν 
τῷ 8. Idem p. 528-359. 

€ ᾿Αγρίκπας υἱὸς 'Hpubou τοῦ βασιλέως, κατήγο- 
ρος Ἡρώδου τοῦ τετράρχου ἀφιχόμενος ἐν Ῥώμῃ, 
δεσμεῖται ὑπὸ Τιδερίου. Ibidem, C. 

d Ilóvztog; Πιλᾶτος περὶ τοῦ Χριστιανῶν δόγματος 
ἐχοινώσατο τῷ Τιδερίῳ Καίσαρι, κἀχεῖνος τῇ συγ- 
κλήτῳ Ῥώμης τῆς δὲ μὴ προσιεμένης, Τιδέριος 
θάνατον ἠπείλησε τοῖς Χριστιανοχατηγόροις, ὡς 
ἱστορεῖ Τερτυλλιανὸς ὁ Ῥωμαῖος. Chron. pasch. 
p. 329, D. 

€ Ῥωμαίων βασιλεὺς 5 Γάϊος ἔτη Y. Sync. 
p. 330, B. 

[Γάϊος ἑαυτὸν ἀποθευῖ. Idem p. 399, A. 

9 Ὃ αὐτὸς, τὴν γυναῖχα ῬΡηγούλου λαδὼν, πατέρα 


ταύτης τὸν ἴδιον ἄνδρα Μέμμιον λέγειν εἶναι tváy- 
xacev. lbidem. 

h Πόντιος Πιλᾶτος ἐπὶ Γαῖου Καίσαρος ποοιχίλαις 
περιπεσὼν συμφοραῖς, ὥς φασιν οἱ τὰ Ῥωμαίων 
συγγραψάμενοι, αὐτοφονεντὴς ἑαυτοῦ ἐγένετο. Idem 
p. 550, C. 

i Γάϊος, ᾿Αγρίππαν λύσας τῶν δεσμῶν, βασιλέα 
τῶν Ἰουδαίων χατέστησεν. Chron. pasch. p. 250, D. 

k Ἰουδαίων ᾿Αγρίππας Evn ζ΄. Sync. p. $50, D. 

[ Γάϊος πολλοὺς ἀναιτίους τῆς γερουσίας ἀνελών. 
Ὃ αὐτὸς τὰς ἰδίας ἀδελφὰς χατὰ νήσους φυγα- 
δεύσας. Idem p. 550, C. . 

m Φλάχχος ᾿Ασύλαιος Αἰγύπτον ἔπαρχος πᾶντο 
συμφοραῖς τὸ Ἰουδαίων ἔθνος καθυπέδαλεν. Idem 
p. 9591, B. Φίλων ἱστορεῖ ἐν τῷ ἐπιγεγραμμένῳ λόγῳ 
Φιϊάχχῳ, ὅτι πρεσθείαν ὡς περὶ Ἰουδαίων πρὸς Γάϊαν 
àxov,oato: ὑπὲρ ὧν Φλάχχος Ἰουδαίοις ἐπιθου- 
λεύων, εἰκόνων χαὶ ἀνξριάντων καὶ βωμῶν ἀναθέσεσι 
τὰς συναγωγὰς ἐμίανε “ τότε ὁ τῶν ᾿Αλεξανδρέων 
δῆμος συνεπιθέμενος ποιχίλους Ἰουξαίγυς ἐχόλατεν. 
Sync. p. 929, D. - 


5 EUSEBII CHRONICORUM LIB 1I 


a Sub procuratore Jud: Cu- oLYvMP. cHRiSTUS — JUD. ROM. 
mano in diebus Azvmorum tanta ΝΞ 
est llierosolvmis orta seditio, ut Agrip. —Clau- 
in portarum exitu populo corruen- pa dius 
te, triginta [al. vigiuti] Judeorum ——— ——-— ——-— —— 
millia perierint. 48 5 1 
Marcus Antonius 49 4 8 b Fame facta in Grseels 


Liberalis, Laiinus R. DCCC. 207 


rhetor, magnas inimicHias cum Pa- 
lz:mone exercet. 


modius sex drachmis ven 
est. . 


Palzmon Vicentinus insignis grammaticus Roms» habetur: qui quondam interrogatus, qui 
stillam οἱ guttam interesset ; Gutta, inquit, stat; stilla cadit. 


Magna fames facta est Rom. δ ὅ ὃ 
c Claudius Felicem procurato- 52 1 Mo 


rem Judza mittit, apud quem Pae- 
lus apostolus accusatus in defen- 
sionem sui perorat. 


d Sub Felice procuratore 70:52 multi exstiterunt, qui populum sua persuasione deciperent : 1 
et Agyptius quidam pseudoprophetes fuit : qui plurimos sibi associans, in ipso magnarum rerum 
per exercitum Felicis opprimitur. Scribit Josephus consentanea apostolorum Actibus, in quibe 
dieitur a tribuno : Nonne (x es AEgyptius, qui ante hes dies concitasti et eduxisti in desertum quate 


virorum ἢ 


; 208 5 

e Felice recedente a Judza, se- δὶ 
ditio in Czsarea Stratonis exorta 
magnam Judeorum multitadinem 
perdidit. 

[ Festus. succedit Felici, apud 95 

uem, prasente Agrippa rege, 

aulus apostolus religionis su: ra- 
tionem exponens, Romam vinctus 
niittitur. 

Probus Berytius eruditissimus 26 
grammaticus Koma agnoscitur. 209 9T 
R DCCCX. e 

60 

i Nero Komz cithara contendens 210 61 


fuperat. 


8 12 
9 13 
10 14 Claudius moritur in pali 


no selalis suze LXtV lal. XLI 
g Vl. NERO anuis xii, mensibus vin. 
xxvii, Hujus avunculus fuit Caius € 


11 h Nero Agrippinam matr 
12 2  etsororem patris interficil 
15 Ej Statius Surculus Tolos: 
14 4  leberrime in Gallia rhetori 
15 5 cet. 

16 6 k Festo magistratui Judi 


cessit Albinus. 


Nero tantze luxuriz fuit, ut írigidis et calidis lavarctur unguentis, retibusque aureis piscaret 


purpureis funibus extzahehat. 


α Ἕν ταῖς ἡμέραι; vov ᾿Αζύμων στάσεως γενομέ- 
νῆς ἐν Ἱερουσαλὴμ, συμπατηθέντες περὶ τὰς τῶν πὺυ- 
λῶν ἐξόδους Ἰουδαῖοι ὥλοντο περὶ τὰς τρεῖς μυριά- 
δας, Κουμανοῦ Ῥωμαίων στρατηγοῦ χαὶ τῆς ὅλης 
Ἰουδχίας ἡγεμονεύοντος. Sync p. 535, B. 

b Λιμοῦ χυτὰ τὴν Ἑλλάδα γεγονότος μεγάλου, ὁ 
τοῦ σίτου μόδιος ἐξ διδράχμων ἐπράθη. Ibidem, C. 

c Ἀλαύδιος Φήλιχα τῆς Ἰουδαίας ἡγεμόνα ἐξέπεμ- 
qev* ὑπ᾽ αὐτοῦ Παῦλος ὑπὸ Ἰουδαίων χατηγορηθεὶς 
τὴν ἀπολογίαν πεποίηται. Idem p. 552, C, et $54, C. 

d €f, Ἰουδαίας ἡγεμονεύειν σταλεὶς, πολλῶν 
καὶ ἄλλων Ἰουδαίων ἀπατώντων, ἐν οἷς xat Αἰγύπτιος 
ψευδοπροφήτης, ἅμα τρισμυρίοις μείζοσιν ἐπιχειρῶν 
πράγμασι, τῇ fuo; χατελύθη στρατηγίᾳ. Συμφὼ- 
νεῖ Ἰώσηππος ἐν τούτῳ sad; Πράξεσι τῶν ἀποστό- 
λων, ἔνθα τῷ θείῳ Παύλῳ ὑπὸ τοῦ χιλιάρχου λέλεχται" 


Οὐχ ἄρα σὺ εἶ ὁ Αἰγύπτιος, ὁ πρὸ τούτων t 
ρῶν» ἀναστατώσας, καὶ ἐξαγαγὼν εἰς τὴν 
τοὺς τετραχισχιἰίους ἄνδρας ; ldem p. S84 

e Ἐπὶ αὐτοῦ στάσις Ἰουδαίων γέγονε ἂν 
ρείᾳ Στράτωνος, xat πολλοὶ διεφθάργ αν. Ibà 

[Φτιττος διάδοχος, ἐφ᾽ οὗ ὁ θεῖος Παῦλος, 1 
xai ᾿Αγρίππα τοῦ βασιλέως Ἰουδαίων, ἀπὸ 
μενος, δέσμιος εἰς Ῥώμην ἐχπέμπεται. , 
536, D. 

g Ῥωμαίων c' i6aolicus: Νέρων Ew i 
dem, C. 

ἢ Νέρων ἀνεῖλε τὴν μητέρα ᾿Αγριππίναν, 
τοῦ πατρὸς ἀδελφήν. Ibidem. 

i Νέρων ἐπὶ Ῥώμης χιθαρίξων ἐνίχησεν. 

k ὥτστον ᾿Αλᾶῖνος διεδέξχτο. lbidem, D. 


ἀν ΕΌΒΕΒΙΙ CHRONICOUUM LIB II A 
OLYMP. CHRISTUS — JUD. RON 
Agrip. Nero 
LLL pa 
R. DCCCXX. 242  €9 34 14 


L. Aunzus Melas, Senecz frater et Gallionis, bona Lucani poetz, filii sui, a Nerone promeretur, 

a Contra Judzos, qui Cestii Flori avaritiam non ferentes rebellabant, Vespasianus magister militi a 
Nerone transmiuitur, qui plurimas δυάδα» urbes capit. 

b Flavius Josephus scriptor historicus, dux belli Judzorum, cum a Romanis interficiendus esset, Vespa- 
siano prz»nuntiat de morte Neronis, et ejus imperio. 

€ Nero, cum a senatu quzreretur ad poenam, e palatio fugiens, ad quartum Urbis milliarium in sub- 
urbano liberti sui inter Salariam ei Nomentanam viam semetipsum interficit, anno zlatis sua xxxi, 
alque in eo omnis Augusti familia consummata est. 

d Post Neronem Galba in Hiberia, Vitellius in Germania, Otbo Romz, imperium arripuerunt. 

Marcus Fabius Quintilianus Romam a Galba perducitur. 

e Vespasianus duobus przliis superatos Jud:eus ad muros compulit. 

Galba septimo mense imperii sui in medio Romanz urbis foro capite truncatur. 

Otho tertio regni sui mense apud Vetriacum [«l. Bebriacum] propria manu occubuit. 

Vitelhus, a Vespasiani ducibus occisus, in Tiberim projicitur, octavo mense imperii sui, e£ die uno. 

Galba, Otho, Vitellius, regnavervnt anno uno, mensibus sex. 

( ^ntiochiz secundus episcopus ordinatur Ignatius. 


g Vll. VESPASIANUS annis Ισ, mensibus X am 
diebus xxu. 


τὸ 25 1 


k Vespasianus apud Judzam imperator ab exercitu appellatas, et bellum Tito filio commendans, Ro — 
mam per Alexandriam profkiscitur. 


Capitolium Romz incensum. τι ϑὺ 3 


i Titus, δυάρα capta et Dlierosolymis subversis, »c millia τὶἰγογυιὰ imterficit. Josephus vero serilit 
undecies centena millia fame et gladio periisse, et alia centum miliia captivorum publice venundata. Ut 
autem ἴδηι meltitudo Hierosolymis reperiretur, causam azvmorum fuisse refert : ob qux ex omni gente 
Judei ad templum confluentes, urbe quasi carcere. sunt. reclvsi. Oportuit enim in bis diebus Paschz eos 


interüci. in quibas Salvatorem crucifixerant. 


& ἴουδαῖ: Ῥωμαίων ἀπέστη 53-ν ἐπὶ Γεστίου Φλω- 
Qoo διὰ πλεονεξίαν αὐτοῦ ἄμετρον" by οὃς ὁ Νέρων 
Οὐττπατιανὸν ττρατοπεδδλοχτν ἐξέπεμψεν. ddem 
p. 556. D. 

b Φλλδιος Ἰώτεππος τυγγρατεὺς. στρατεγΐσας 
ὑπὲρ Ἰουδαίων, χαὶ μέλλων εἰς τὸν πόλεμον ἄνα:- 
ρεἶῖσϑαι. βεσπίξει Οὐετπασισνῷ περὶ τῆς Νέρωνος 
τελευτῆς, X3i VÉ. αὐτοῦ Οὐεσπασιανοῦ βασιλείας. 
Chron. pasch. p. 350, D. 

€ Νέρων ξχυτὸν ἄνεξλεν. Cedrenus p. 245. D. 

d Μετὰ Νέρωνος; Γἁλόας ἐδαπίλευξεν Ev "l6v5i3. 
Οὐιτῆλλιος ἐν 'epuxvi3- "00g ἐπὶ Ῥώκης ἔχαστος 
αὐτὸν ἰδὲς ἐπέδη τῇ ἀρχῇ. Chron. pesch. p. 315, 
216. 

e υὐξτπατι νὰ; 5.231 πολέλυς "Cea τοεζά- 
μενος ἀπέχλειτεν. δυης. p. δὲ, B. Γάλόα: ἐδατί- 
λευδξ ἀτνᾶς Q. αὶ ἐν μέση, τῇὸ Ῥωμαίων kvorci 
τὸν χεταλῖν ἀπεταύϑτ. Ὅλων βατιλεύτας μἶνας Y^. 
ξιεχΞιοἰτατο ἑαυτόν. Chron pasch. p. 215. 916. 4. 


[Ἀντιηχεῖας ἐπίτχοπος; Τάτιος. Sysc. p. 548, B. 

9 Ῥωμχίων Σ᾽ ἐδχπτίλευξεν Οὐεσπασιανὸς ἔτη θ΄. 
Chron. pasch. p. 316. 4. 

h 0263723:1295; αὐτοχράτωρ, στέψαντος αὐτὸν «oL 
3:92:22. τὸν χτὰ Ἴουξζαΐων ἐγχειρίσας πέλεμον TL- 
τῷ. αὐτὸς δ: ᾿Αλεξενξοείας εἰς τὴν Ῥωμαίων &gixsto 
TA. Ἰάξια p.316, A-C. 

i Τῆτο;, Ἴρουξαίους πολιορχέ τας, χαὶ τὰ Ἱεροδόλυμα 
x1:337xX,2;. χαὶ ὐσιλδςς ἀνδρῶν ἐφόνευσε. Φησὶ δὲ 
xii Ἰώστππος λιμῷ χαὶ μαχαΐρῃ μυριάδας pv &rs- 
λέπθα:, χαὶ ἄλλες τρεῖς μυριάδας διλεεξράσθαι 
αἰχιαμωτων" αἴτιον δὲ τὸ τοῦτο πάτθος χατὰ τὴν 
τὸλεν i£iLgf3Üai zr3: τὴν τοῦ [lizya ἑορτὴν, iv f 
πᾶσες οἱ τοῦ ξύνγας Τυνελτλυθόντες ὡς ἐν sipatf 
Ξυνεχλεῖ τι ταν" ἔδει vio τοὺς ἐν buéog τοῦ Háeya 
τῷῃ Σωτζος ἐπιδυυλευχότας gh ἄλλοτε τὰ ἐπξίχειρα͵ 
ὧν ἐτῶ μττχν. cali. Exsebuns apud Symc. p. 53, 
A, et τρκὰ (ἐν n rasch. p. τ A-B. 


61 INTERPRETE S. HIERONYMO. 408 


€ Colligitur omne tempus in secundum annum Vespasiani, et novissimam flierosolymorum eversionem, 
ἃ quinto decimo anno Tibern Cesaris, et ab exordio evangelicze praedicationis, anni Χμ}. À captivitate 
àutem, quanr ab Antiocho perpessi sunt, anni ccxxxix. Porro a secundo Darii anno, sub quo rursum 
templum zdificatum est, anni pxci. À prima autem zdificatione templi sub Salomone, usque ad novissi- 
"am ejus ruinam, qux sub Vespasiano facta est, anni NCIII. 


OLYMP. CDRISTUS — ROK. 


Vespa- 
sianus 
$ 
213 13 4 b Vespasianus Capitolium zdificare 
Ácbaia, Lycia, Rhodus, Byzantium, 74 b  orsus(4). 
Samus, Thracia , Cilicia, Commagene, 15 6 € In Alexandria orta seditio. 
Quz'antea liberze et sub regibus amicis 
€raut, in provinciam redacta. 
€ Tres civitates Cypri .terrzmotu 76 ri d Colossus erectus habens altitudinis 
torruerunt. pedes ον (Aem. cxx viii). 


Q. A sconiusPadianus, scriptor historicus, clarus habetur : qui Lxxii aetatis suz anno captus luminibus, | 
Xu postea vixit annos in summo honore omnium consenescens. 
Gabinius [ al. Gabianus, vel Gabinia- 944 TI 8 
nus], celeberrim! nominis rhetor, in Gal- 78 9 
liis docuit. 
(1 Les ingens Roms facta : ita ut per multos dies'in ephemerklem deeem millia ferme mortuorum 
bominum efferrentur. Nobilitatis Romanz morbo pars maxima periit. 


19 10 Romanz Ecclesi secundus con- 
R. DCCCXXX. stituitur episcopus Ánacletus ann. xi^, 
ἃ Wespasianus colenias deduxit, et | (Arm. vin. 
IOrtuus est profluvio ventris in villa à VII. TITUS annis it, mensibus 11. 
Propria circa inos, anno zetatis sus 80 1 
SCXagesimo nono. 


k Mons Vesuvius ruptus in vertice tantum ex se ejecit incendium, ut vicinas regiones, et urbes cuin 
bominibus exureret. | 

Titus, Vespasiani filius, iu utraque lingua disertissimus fuit, et4antz? bonitatis, ut, cum quadam die 
aai dns fuisset in coena, nihil se in illa die cuiquam praestitisse, dixerit : Amici, hodie diem per- 


Titus Masonium Rufum philosophum 2.45 81 2 Titus amphitheatrum Romz sediflcat : 
€«le ex silio revocat. et in dedicatione ejus quinque millia fe- 
* 4 5 δέους plurime sdes incendio con- rarum occidit. 
cue. 


*€* "Tilus morbo perit in ea villa, qua pater ejus, anno ztatis xti. 


*R Συνάγεται ὁ πᾶς χρόνος ἐπὶ τὸ δεύτερον ἔτος f Λωμὸς κατὰ Ῥώμην μέγας" ὡς xa0' ἡμέραν 
Oz σπασιανοῦ καὶ τὴν ὑστάτην Ἱεροσολύμων ἀπὸ μὲν ὑπὲρ μυρίους θνήσχειν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. Ibidem. 
Ἐένιτε καὶ δέχα ἔτους χαὶ αὐτοῦ Τιδερίου Καίσαρος g Τῇ Ῥωμαίων Ἐχκχλησίᾳ ἐπίσχοπος γέγονε B' μετὰ 
αὶ ce) σωτηρίου χηρύγματος ἀρχῆς εἰς ἔτη τεσσα- Πέτρον τὸν χορυφαῖον ᾿Ανέγχλητος ἔτη δύο. liem - 

θάχοντα δύο’ ἀπὸ δὲ τῆς ᾿Αντιόχου πολιορκίας ἔτη 5. 544, B. 
31- ἀπὸ δὲ δευτέρου ἔτους Δαρείου “τοῦ ᾿Ἱστάσπου, h Οὐεσπασιανὸς ἀποικίας ἐχπέμψας τελευτᾷ νό- 
καθ᾽ ὃ, δευτέρας οἰχοδομῆῇς ἔτυχεν ὁ ναὺς͵͵ εἰς ἔτη. av. Ibidem. 
Ὅλα. ἀπὸ δὲ τῆς πρώτης ἐπισκενῇς αὐτοῦ, τῆς ἐπὶ - 
- , i Βασιλὲς Ῥωμαίων ἡ Τῖτος E '.. Idem 
γενομένης, εἰς ἔτη .apy'. Chron. pasch. p. 545, A. es 1 m P 
V. 947, 948, et Sync. p. 342, 243. , . 
k Οὐεσπασιάνὸς τὸ Καπιτώλιον ἐμπρησθὲν ἀνῳχο- k Τὸ Βέσδιον ὄρος, χατὰ χορυφῆῇῆς ῥαγὲν, πῦρ ἀνέ- 


ἄμησεν. Sync. p. 342, B. ὄλυφσε τοσοῦτον, ὡς χαταφλέξαι τὴν παραχειμένην 
ε Ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ στάσις. Ibidem. χώραν σὺν ταῖς πόλεσιν. Idem p. 545, B. 
4 Κολοσσὸς ἀνεστάθη μῆχος ποδῶν pxZ ix χαλ- ἐ Ὁ μέγας κατὰ τὴν Ῥώμην ἐμπρησμός. ibid. 

m. Ibidem. . αἰ Πάθει δεινῷ βληθεὶς Τιτὸς ἀπέθανεν. Chrom. 
€ Ἕν Κύπρῳ τρέϊς πόλεις σεισμῷ κατεπτώθη- — pasch. p. 249, A. 

«gv. Ibidem. 


(1) Ita constanter codices ; non, edificat rursus, ut edd. 
PaTRoL. XXVII. mE A5 


459 EUSEDI! CHRONICORUM LIB. II 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 


Domi- 
tianus 
——— ——— ---- 
a IX. DOMITIANUS, Titi frater junio 
mensibus v. 


H Decreto senatus Titus inter deos 82 1 c Doniitiani uxor Augusta 
refertur. 

d Domitianus eunuchos fieri prohi: 85 3 e Tres virgines Vest ὁ 
buit. damnatam. 

Secundus Alexandrine Ecclesi: 84 E) f Plurimos senatorum Doi 

constituitur episcopus Abilius, qui pre- 916 à385- 4 exsilium mittit. 
fuit annis xni. 

isNasamones et Daci dimicantes ad- 86 9 h Domitianus sine lignorui 
versum Romanos sunt victi. ne templum construxit. 

k Domitianus plurimos nobilium in exsilium mittit, et occidit. 

| Duo menses aliter appellati, se- 87 ὺ Primus Domitianus dom 
ptember Germanicus, october Domitia- 88 1 . deum appellari jussit. 
"8. R. DCCCXL. 917 89 8 Quintilianus ex Hispania ( 


nus primus Rom publicam t: 
buit, et salarium efísco accepi 


Hoc tempore ad collocandum in Galliis nova: fidei f[andamentum pietas superna magnificos atqu 
viros destinavit, Parisiensibus videlicet Dionysium, Silvancctensibus Regulum, Rhotomagensibus 
Ebroicensibus Taurinum, Arelatensibus Trophimum, Narbone Paulum, Tolose Saturninun 
Astremonium, Lemovicis Martialem, Turonicis Gratianum, Cenomanicis Julianum, Belvacens 
num, Ambianensibus Firmum, Lugdunensibus Pothinum (1). 

Domitianus mathematicos οἱ philoso- 90 9 
phos Romana urbe pepulit. 

Multa opera Romz facta, in queis Capitolium, forum transitorium, Divorum (al. cliyorun 
Isium ac Serapium stadium [a/. Serapicum stadium], horrea, piperataria [al. horrea piper: 
spasiani templum, Minerva Chalcidica, Odium, forum Trajani, therm« Trajanz et Titianz, sen 
matutinus, mica aurea, meta sudans, ac Pantheum. 


n Domitianus de Dacis et Germanis 91 10 m Maxima virginum Vest 
triumphavit. nelia convicta stupri juxta 
o Tertius Romanx Ecclesia episcopus defossa est. 
prafuit Clemens annis novem. 92 11 Domitianus tantz super 


aureas el argenteas statuas 
pitolio poni jusserit. 


Flavius Josephus hic finem facit se- 948 95 12 p Domitianus prohibuit 
εὐ Priscorum historia. bibus seri. 

Domitianus multos nobilium perdi- 94 45 g Domitianus rursum phi 
dit : quosdam vero in exsilium misil. mathematicos urbe Romai 


ctum extrudit. 


a Ῥωμαίων 0' ἐόδασίλευσε Δομετιανὸς ἔτη (c. k Δομετιανὸς πολλοὺς τῶν εὐπατριδῶν d 


Chron. pasch. p. 249, A. dem. 
b Τῆς συγχλήτου πρεσθευσαμένης, Τῖτος θεὸς {Δύο μῆνες μετωνομάσθησαν, σεπτέμ 
^ ἀνηγορεύθη. Sync. p. 540, Δ. μανικὸς, xai ὀχτώόριος Aopsttavóz. Ch 
€ Δομετιανὸς Σεθαστὴν ἀνηγόρευσε τὴν ἰδίαν va- — p. 249, C. 
μετῆν. P bidem, C. f Ἧ πρώτη τῶν τῆς Ἑστίας παρθένω 


( Δομετιανὸς εὐνουχίξειν ἄνδρας ἐχώλυσεν. Ibidem. ἐπὶ φθορᾷ χατηγορεύθη, xot ζῶσα χατω 
€ Τῆς Ἑστίας τρεῖς παρθένοι ἱέρειαι χατεδιχάσθη- τὸν νόμον. Chron. pasch. p. 249, D. 
σαν ἁλοῦσαι φθορᾷ. Ibidem, D. n Δομετιανὸς ἐθριάμθευσε χατὰ τῶν 
[Δομετιανὸς εὐπατρίδας πολλοὺς μετέστησε Ῥώ- Γερμανῶν. Sync. p. 545, D. 
μης. Ibidem, C. 2:2 op ; 
4 ᾿Αλεξανδρείας Enlaxonoz Αἰμίλιος ἔτη ιδ΄. Idem " v. unc. 1. SM, εχκλησίας ἡγήσατ 
p. 94d, D. 
h Δομετιανὸς τὸν ἄξυλον ναὺν χατεσχεύασεν. Chron. 
pasch. p. 249, C. 
i Δάχες xat Νασαμῶνες ἐπαναστήσαντες Ῥωμαίοις q Δομετιανὸς τοὺς μαθηματιχοὺς δεύτ 
διεφθάρησαν. Sync. p. 945, D. λασε χαὶ φιλοσόφους τῆς Ῥώμης. Ibidem 


Ρ Ὁ αὐτὸς ἐν ταῖς πόλεσιν ἄμπελον 
ἐχώλυσεν. Ibidem. 


(1) Ilzc et alia deinceps pauca, qu:e inclinatis scripsi litteris, legebam in pervetere Chronic 
colice in Gallia scripto; que mihi interpolationes vise sunt. 


EUSEBIT CHRONICORUM LIB. II 465 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 


Trajanus 
104 6 
291 105 7 b Roma aurea domus conflagravit 
a8 Terre motu quatuor urbes Asis 106 8 incendio. 
subverse, Elea, Smyrna, Pytane, Cy- 107 9 Plinius Secundus Novocomensis ora- 
me: et egregie dux, Opuntiorum et 108 10 tor et historicus insignis habetur, cujus 


Oritorum, in Gracia. plurima ingenii opera exstant. Periit, 
dum visit Vesuvium. 
4 
c Trajano adversus Christianos persecutionem movente, Simon filius Cleophze, qui Hierosolymis 
episcopatum tenuerat, crucifigitur, cui successit Justus. Ignatius quoque Antiochenz Ecclesiz episcopus 


Roman perductus bestiis traditur. Post quem tertius constituitus episcopus Heron. 
TERTIA PERSECUTIO. 


d Plinius Secundus, cum quamdam provinciam regeret, et in magistratu suo plurimos Christiano- 
rum, interfecisset, multitudine eorum perterritus quaesivit a Trajano quid facto opus esset, nuntians ei, 
preter obstinationem non sacrificandi, οἱ antelucanos ccetus ad canendum cuidam Christo ut Deo, nibil 
apud eos reperiri: preterea ad confederandam disciplinam vetari ab iis homicidia, furta, adulteria, 
latrocinia et his similia. Ad que commotus Trajanus rescripsit, hoc genus quidem inquirendum nog 
esse, oblatos vero puniri oportere. Tertullianus refert in Apologetico suo. 


R, DCCCiX. «e Pantheum Rome 999 199 44. f Alexandrinz Ecclesi quartus ot- 
fulmine concrema- dinatur episcopus nomine Primus am- 
tum. nis XII. 
g Quintus Roganz Ecclesie episco- 110 19 h Tres Galatiz civitates terra mota 
patum tenet Alexander annis decem. 41 18 eruta. : 


i Post Justum, Ecclesix Hierosolymitanz episcopatum quartus suscipit Zachzus. Post quem quintus 
Tobias. Cui succedit sextus Benjamin : ac deinde septimus Joannes : octavus Matbias : in cujus locum 
nonus constituitur Philippus. 


993 1192 14 
Trajanus Armeniam,  Assyriam, 113 15 
Mesopotamiam, fecit provincias. 414 40 
- 115 11 k Terre motus Antiochiam pene to- 
116 48 tam subruit civitatem. 


| Judzi, qui in Libya erant, adversum cohabitatores suos alienigenas dimicant. Similiter in ZEgypto 
et in Alexandria. Apud Cyrenem quoque et in Thebaide imnagna seditione contendunt, Verum gentilium. 
pars superat in Alexandria. 

Judzis in Mesopotamia rebellantibus, precepit imperator Trajanus Lysim Quieto, ut eos provincia 
exterminaret. Adversum quos Quietus aciem instruens infinita millia eorum interficit : et ob hoc procu- 
rator Judz:e ab imperatore decernitur. 


a ᾿Ασίας 6 πόλεις χατεπτώθησαν, Ἐλαία, Μύρινα, 
liuz&vy xal Κύμη" Ἑλλάδος δὲ Ὁπουντία χαὶ "Ὥριτος. 
Ibidem. 

b Ἐν Ῥώμῃ ἐνεπρήσθη ἡ χρυσῇ olxia. Sync. 
p. 941, A. 

€ Τραϊανοῦ χατὰ Χριστιανῶν διωγμὸν χινήσαντος, 
Σίμων, ὁ τοῦ Κλεώπα, τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐχκχλη- 
αἰας ἐπίσχοπος γενόμενος, ἐμαρτύρησεν. Ὁμοίως δὲ 
καὶ Ἰγνάτιος ᾿Αντιοχέων ἐπίσχοπος ἐν Ῥώμῃ ἐμαρ- 
τύρησεν. Chron. pasch. p. 252, C, D. Ἱεροσολύμων 
ἐπίσχοπος Ἰοῦστος. ᾿Αντιοχείας ἐπίσχοπος Ἥρων. 
Sync. p. 541, B, C. 

d Τερτυλλιανὸς ἱστορεῖ Πλίνιον Σεχοῦνδον ἡγούμε- 
voy ἐπαρχίας πλήθη Χριστιανῶν χαταχρῖναι θανάτῳ * 
περὶ ὧν ἀπορῶν τί πράξοι, χοινοῦται Τραϊανῷ, μηδὲν 
ἄξιον θανάτου πράττειν αὐτοὺς, πλὴν τοῦ μὴ θύειν 
εἰδώλοις, καὶ ὅτι Χριστὸν ὡς Θεὸν ἕωθεν ὑμνοῦσιν 
ἀνιστάμενοι, ἀπεχόμενοι πάντων χακῶν * πρὸς ὃν ἀντ- 
ἐγραψε Τραϊανὸς μὴ ἐχζητεῖσθαι Χριστιανούς, Idem, 


4, 


p. 946-547. 

e To Πάνθεον ὑπὸ xspauvoo διεφθάρη. Idem, p. 
941, B. 

[᾿Αλεξανδρείας ἐπίσχοπος Πρίμος ἔτη ιδ΄. Sync. p. 
548, B. 

g Ῥώμης ἐπίσχοπος ᾿Αλέξανδρος ἕτη ι6΄. Dbidem, B. 

h Γαλατίας γ' πόλεις σεισμῷ χατεπτώθησαν. Idem, 
». 541, Β. 

i Ἱεροσολύμων ἐπίσχοπος τέταρτος Ζαχχαῖος" πέμ» 
πτος Τωδίας" ἕἔχτος Βενιαμίν" ξόδομος Ἰωάννης" 
ὄγδοος Ματθίας" ἔννατος Φίλιππος. Idem, p. 511-549. 

k ᾿Αντιόχεια χατεπτώθῃη. Idem, p. 548, A. 

| Ἰονδαῖοι, χατὰ Λιδύην xaX Κυρήνην xaX Αἴγυπτον 
xai ᾿Αλεξάνδρειαν χαὶ Θυηδαῖδα πολεμήσαντες πρὸς 
τοὺς συνοιχοῦντας “Ἕλληνας, διεφθάρησαν. Τραϊανὸς 
Λυσίᾳ Κύντῳ τῆς Μεσοποταμίας ἐξᾶραι τοὺς στα- 
σιάσαντας ἐχέλευσεν " ὁ δὲ, πολλὰς Ἰουδαίων μυριά- 
δας ἀνελὼν, ἡγεμὼν τῆς Ἰουδαίας διὰ τοῦτο χαθ- 
ἔσταται, Idem, p. 941, 548. 


4 REUSEBII CIITIRONICORUM LIB. II n8 
OLYMP. CHRISTUS — ROM. 
Adria- 
nus 
Floruit sanctus Tawrinus Ebroicensis 926 —— 125 8 a Adrianus sacris Eleusinz initiatus 


episcopus primus. multa Atheniensibus dona largitur. 


b Quadratus discipulus apostolorum, et Aristides Atheniensis philosophus noster, libros pro Christiana 
religione Adriano dedere compositos : et Sereuus. Granius legatus vir apprime nobilis litteras ad im- 
peratorem inisit, iniquissimunm esse dicens clamoribus vulgi innocentium hominum sanguinem concedi; 
ct sine ullo crimine, uoiinis tantum et secte reos fieri. Quibus commotus Adrianus Minutio Fundano 
proconsuli Asiz scripsit, sine objectu criminum Christianos non condemnandos, cujus epistolze usque 
ad nostram menioriam durat exemplum. | 


c Imperator Adrianus poter patrie 126 9 
appelatur, ct uxor ejus Augusta. 127 10 
Ántinous puer regius eximie pul- 128 11 d Nicopolis et Czesarea terrze motu 
ehritudinis in /Egvpto. moritur : quem conciderunt. 
Adriauus diligenter. sepeliens— (-nam 
in deliciis ἢ, DCCCLXXX. 99T . 199 12 e Antiochie constituitur quartus 


episcopus Cornelius. 

f Romanz Ecclesi: episcopatum susci- 
pit septimus Telesphorus an. undecim. 

g Adrianus Athenis hiemem exigens 
Eleusinam invisit. 

Tem,lum Rome Veneris (1) stub 
Adriano in Urbe factum. 


*um habuc- 
rat) in deos refert : ex. cujus nomine 
eliam urbs Antinoum appellata est. 
Adrianus cum insignes plurimas zedes 
Athenis& fecissel, agonem edidit, biblio- 
thecam miri operis construxit. 151 14 
Salvius Julianus perpetuum compo- 133 45 
suit edictum. 
h Alexandrinm Ecclesi sextus epi- 435 46 
scopus praefuit llymenaus [al. Eumenes 
eum Gr.] annis xi. 


150 19 


i Phavorinus et Polemon rhetores 
insignes habentur. 


298 


k Judzi in arma versi Palestinam: depopulati sunt, tenente provinciam Tinio (al. Thyonio) Rufo, cui 
ad opprimendos rebelles Adrianus misit exercitum. 


l| Cochebas Judaicxe dux factionis 154 11 DBasilides hzeresiarches in Alexandria 
nolentes sibi Christianos adversum Ro- commoratur : a quo Gnostici. 
manum militem ferre subsidium omni- 1355 18 
modis cruciatibus neeat. 136 19 


m Bellum Judaicum, quod in Palzstina gerebatur, finem accepit, Judzeorum rebus penitus oppressis : 
ex quo tempore etiam introeundi eis Hierosolymam licentia ablata est, primum nutu Dei, sicut prophets 


veticinati sunt, deinde Romanis interdictionibus. 


α ᾿Αδριανὸς ἐν ᾿Αθήναις τὰ ᾿Ελευσίνια. Ibidem, D. 

b ἸΚοδρᾶτος ὁ ἱερὸς τῶν ἀπηστόλων ἀχουστὴς 'Abpta- 
νῷ λόγους ἀπολογίας ὑπὲρ Χριστιανῶν ἐπέδωχεν, ἅπερ 
δεξάμενος ὁ Καϊΐσαρ σὺν τοῖς παρὰ Σερενίου λαμπρο- 
τάτου ἡγουμένου, ὡς ἄδιχον εἴη χτείνειν γράψαντος 
Χριστιανοὺς ἀχρίτως ἐπὶ μηδενὶ τῶν ἐγχλημάτων, 
γράφει Μινουχίῳ Φουνδάνῳ ἀνθυπάτῳ τῆς ᾿Λσοίας 
'Δδριανὸς μηδένα χτεΐνειν ἄνευ ἐγχλημάτων xo 
χατηγορίας. Idem, p. 548, C, D. 

€ Ὃ αὐτοχράτωρ πατὴρ πατρίδος ἀνηγορεύθη, xal 
ἡ γυνὴ αὐτοῦ Σεδαστή. Chron. pasch. p. 254, D. 
. d Νιχόπολις xal Καισάρεια σεισμῷ κχατεπτώ- 
θησαν. Sync. p. 349, C. 

6 ᾿Αντιοχείας τέταρτος ἐπίσχοπος Κορνήλιος. Ibi- 
dem. 

[Ῥωμαίων ἐπίσχοπος Τελεσφόρος ἔτη v. Sync. 
. p. 445, B. 
9 Abpiavb, παραχειμάζων ἐν ᾿Αθήναις xal fic 


ἀγῶνα, ἐπισχευάσας πολλὰ τῷ τόπῳ, xal βιδλιο- 
θήχας συστησπάμενος. Ibidem, D. 

h ᾿Αλεξανδρείας ἐπίσχοπος Εὐμενὴς ἔτη ιγ΄. Idem, 
p. 950, B. 

i Φαδουρῖνος xaX Πολέμων ὁ ῥήτωρ ἐγνωρίζοντο. 
Idem, p. 3550, D. 

k ᾿Αδριανὸς κατὰ Ἰουδαίων ἀποστάντων στράτευ- 
μα ἐξέπεμψε, χαταδραμόντων τῶν Ἰουδαίων ἀπ᾽ Al- 
γύπτου xal Λιθύης μετὰ πολλοὺς πολέμους " ἡγεῖτο 
δὲ τῆς Ἰουδαίας Τίννιος Ῥοῦφος. Idem, p. 549,350. 

| Τῆς Ἰουδαίων ἀποστάσεως Χοχεδᾶς τις ἡγεῖτο - 
οὗτος Χριστιανοὺς ποιχίλως ἐτιμωρήσατο μὴ βουλο- 
μένους χατὰ Ῥωμαίων συμμαχεῖν. Idem, p. 550, D. 

m Ἰουδαῖοι χαχῶς ἀπήλλαξαν, χαὶ ὁ πρὸς αὐτοὺς 
πόλεμος πέρας ἔσχεν ἔνθεν εἴργονται πάντη τῆς 
πόλεως ἐπιδαίνειν προστάξει Θεοῦ καὶ Ῥωμαίων 
χράτει. Ibidem, A. 


(1) Ita plerique codd. vat., non llomm et Veneris, ut vulgo dicitur. 1mo alius codex habet : templum 


Veneris sub Adriano in Urbe factum. 


qn 


OLYMP. CHRISTUS 


Á— — ἕἝἪἵσπααπααη a UR 


Antoninus Pius apud Lorium villam 225 
suam duodecimo ab Urbe milliario mo- 
ritur anno vitz» suz rxxvil. 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. I1 . 
ROM. 
itus 
Antoninus 
161 93 


a Hierosolymz episcopatum post Marcum septimus decimus suscipit Cassianus. Post quem oet 
cimus Publius. Cai succedit nonus decimus Maximus ( Arm. Maximianus ve! Maximinus). Vicesit 
lanus. Vicesimus primus Gaianus. Vicesimuws secundus Symmachus. Vicesimus tertius Gaius. Vi 
quartus Julianus. Vicesimus quintus Capito ( Gr. et Arm. Apion). 


b XIV. MARCUS ANTONINUS, qui et Verus, et ! 


€ Lvcio Cesari Athenis sacrificanti- 
ignis in celo ab occidente in orientem 

rri visus, 

d Vologzsus, rex Parthorum, vicinas 
sibi Romanas provincias depopulatus. 
est. 


236 


e Roman: Ecclesisx episcopatum sus- 
cipit undecimus Sofer annis vin. 

g Lucius Czsar de Partbis cum fra. 
tre triumpbavit. 

h Persecutione orta im Asia, Poly- 
earpus ei Pionius fecere martyrium : 
quorum scripta quoque passiones fe- 
runtur. 


162 
165 
104, 


165 


166: 
161. 
168 


AURELIUS COMMODUS, ann. xix, mense 
Hi primum zequo jure impe 

ministraverunt : cum usque ad | 

pus singuli Augusti fuerint. 
Photinus Lugduni martyrizan 
Fronto orator insignis babe 

Marcum Antoninum Verum La! 

teris erudivit. 

4  . Seleucia Assyriz [ al. Isaurj 
cum trecentis millibus hominu 
manis capta. 

5 f Apud Pisas Peregrinus phi! 
rogo, quem ex lignis composu 
6 censo, semet superjecit. 


οἵ tO sb 


7  iPlurimi inGallia gloriose o 
nomen interfecti : quorum usqu 
sentem diem condita libris οἱ 
perseverant. 


QUARTA PERSECUTIO. 


k Lues multas provin-p. CMX X. 237 


eias occupavit, Roma ex. 
parte vexata. 


169 


8 | Romani contra Germanos 
mannos, Quados, Sarmatas, D 
micant. 


Tanta per totum orbem pestilentia fuit, ut pene usque ad internecionem Romanus exercitus del 


Alexandtinz Ecclesi; nonus episco- 
patui praefuit Agrippinus annis xir. 


5n Lucius imperator anno i no- 
n6,.$sjve, ut quidam putant, uudecimo, 
ínter Cencordiam et Altinum apoplexi 
exstinctus est, sedens cum fratre in ve- 
hiculo. 


a Ἱεροσολύμων ἑἐπταχαιδέχατος ἐπίσχοπος Kac- 
 σιαγός ^ ὀχτωχαιδέχατος Πούπλιος " ἐννεαχαιδέχατος 
Μάξιμος" εἰχοστὸς Ἰουλιανός εἰχοστὸς πρῶτος Γάϊ- 
ας" εἰχοστὸς δεύτερος Σύμμαχος " εἰχοστὸς τρίτος 
Γάϊος" εἰχοστὸς τέταρτος Ἶουλιανός * εἰχοστὸς πέμ- 
voc ᾿Απίων. Sync. p. 951-553 εἰ Eusebius Hist. 
ecc(. V,19. 

b Ῥωμαίων (y ἑδασίλευσε Μάρχος Αὐρήλιος, ὁ 
xa Θὐῆρος, Λούχιός τε Αὐρήλιος, ὁ καὶ Κόμμοδος, 
ὄτη ιθ΄. Fdem, p. 252, A. 

c Λούχιος Καῖσαρ, ἱερουργῶν ἐν ᾿Αθήναις, εἶδε πῦρ 
ἀπὸ δοσμῶν εἰς ἀνατολὴν xaz' οὐρανοῦ φαινόμενον. 
Ibidem. 

d Οὐολόγεσσος, Πάρθων βασιλεὺς, τὴν Ῥωμαίων 
χώραν χατέδραμεν. Jbidem. 

€ Ῥωμαίων ἑἐπίσχοπος δωτήριχος ἔτη θ΄. 10ἐ- 
dem, D. 

[ Περεγρῖνος ὁ φιλόσοφος ἐν πανηγύρει πῦρ &v- 
ἅψας ἑαυτὸν ἐνέπρησε. Ibidem B. 

4 Λούχιος Καῖσαρ, Πάρθους ὑποτάξας, κατ᾽ αὐτῶν 


110 


111. 


9 . m Antiochiz sextus epi 
natur Theophilus : cujus pluri 
Wii opera exstant. 
10 ὁ Antonino imperatori Meli 
nus Sardensis episcopus apok 
pro Christianis tradidit. 


ἐθριάμδευσεν. Ibidem, A. 

h Πολύχαρπος τῷ ὑπὲρ Χριστοῦ μάρτυ 
λειώθη, διωγμοῦ χατὰ ( Ἐχχλησίας) γεγονό 
dem, B. 

i Πολλοὶ κατὰ Γαλλίας νομίμως ὑπὲρ X pun 
σαν, ὧν τὰ μαρτύρια ἀναγέγραπται εἰς μνή 
μετέπειτα. Ibiderh, 

k ΛΔοιμώδης νόσος ἐπιχρατήσασα μέχρι 
ἔφθασεν. Sync. p. ὅ52, C. 

|. Ῥωμαῖοι Γερμανοὺς xaX Σαυρομάτας xi 
xai Κουάδους χατεπάλαισαν. Ibidem, B. 

m ᾿Αντιοχείας ἔχτος ἐπίσχοπος Θεόφιλος 
Θεοφίλου τούτου συγγράμματα διάφορά εἰσι 
ρονται. Ibidem, D. 

n Aoóxto, αὐτοχράτωρ ἐννάτῳ τῆς βασι 
τοῦ ἔτει ἐτελεύτησεν. Ibidem, C. 

o Μελίτων Σαρδιανῶν ἐπίσχοπος τῆς Δι 
ὅλον ἀπολογίας ᾿Αντωνίνῳ ὑπὲρ Χριστιανῶν 
Ibidem. 


415 EUSEBII CIIRONICORUM LIB. It 416 


OLYMP. CHBISTUS — ROW. 


Commo- 
dus 
a Alexandrinz Ecclesiz decimus epi- 1892 9 
scopatum sortitur Julianus annis de- 185 9 b Irenzeus episcopus Lugdunensis in- 


cem. 

Thermz Commodiane Rom: factze. 

Coimodus Septembrem mensem no- 244 
mine $uo appellavit. 

c Hierosolymis vicesimus sextus ordinatur episcopus Maximus. Post quem vicesimus septimus Anto- 
ninus. Vicesimus octavus Valens. Vicesimus nonus Dulichianus. Tricesimus Narcissus. Tricesimus primus 
Dius. Tricesimus secundus Germanio. Tricesimus tertius Gordianus. Tricesimus quartus rursum Nar- 
cissus. Tantis apud lHierosolymam episcopis constitutis, non potuimus discernere tempora singulorum, 
eo quod usque in presentem diem episcopatus eorum anni minime inveniuntur. 


signis habetur. 
4 Origenes nascitur. 
185 ὃ 


180 6 
187 7 d In Capitolium fulmen ruit Romse, 
188 8  etmagnainflammationefacta, bibliothe- 
cz et vicina quaque z:ides concrematze, 
Romz scopatum 949 189 9 e Commodus imperator colossi capite 
sulcepit. who decimus R. CMXL. s 190 10 sublato, sux imaginis caput jussit e 
Victor annis decem ( Árm. xn) cujus imponi. 
mediocria exstant de religione volu- » 
mina. 

h Alexandri: undecimus constituitur 191 11 g Serapio octavus Antiochie ordi: 
episcopus Demetrius annis quadragin- natur episcopus. 
(à quatuor. 

k Incendio Rom:e facto, Palatium et 1992 12 i Commodus multos nobilium interfl- 
sedes Veste, plurimaque Urbis pars cit, et spectacula Romano populo prz- 
solo coz'quantur. bet i insignia ad abalienationem populi. 
vd Commodus strangulatur in domo 943 . :195 15 

estiliani 

Pertinax s eptuagenario major, cum m XVI. JELIUS PERTINAX mensibus sex. 
praefecturam Ürbis ageret, ex senatus- 194 1 


eonsulto imperare jussus est. 

» Pertinax obsecrante senatu, ut uxorem suam Augustam, ct filium Cesarem appellaret, contradixit, 
su(licere testatus, quod ipse regnaret invitus. 

0 Pertinax occiditur in palatio Juliani jurisperiti scelere, quem postea Severus apud Mulvium Pontem 
interfecit post menses septem quam imperium invaserat. 

p Clemens Alexandrinzx Ecclesie presbyter, et Pantzenus Stoicus philosophus, in disputatione dogmatis 


nostri disertissimi habentur. 


a ᾿ἈΑλεξανδρείας v 
p. 553, D. 

b Εἰρηναῖος ἐπίσχοπος; Λουγδούνων πόλεως Γαλλίας 
θείοις λόγοις xaX πράξεσι διέλαμπε. Idem, p. 554, A. 

€ Ἱεροσολύμων ἐπίσχοπος εἰχοστὸς Exvoc Μάξιμος " 
εἰχοστὸς ἑόδομος ᾿Αντωνῖνος εἰχοστὸς ὄγδοος Οὐάλης " 
εἱχοστὸς ἔννατος Δολιχιανός * τριαχοστὸς Νάρχισσος " 
τριαχοστὸς πρῶτος Δῖος " τριαχοστὸς δεύτερος Γερ- 
pavlov* τριαχοστὸς τρίτος Σαρδιανός" τριαχοστὸς 
πέταρτος Νάρχισσος πάλιν. Sync. p. 954-559. Τῶν 
γε μὴν ἕν Ἱεροσολύμοις ἐπισχόπων τοὺς χρόνους 
γραφῇ σωζομένους οὐδαμῶς εὗρον. Eusebius llist. 
eccl. 1V, 5. 

d Ἐν τῷ Καπιτωλίῳ σχηπτὸς ἔπεσε, xai τὰς βι- 
ὑλιοθήχας xal ἄλλᾳ τούτου μέρη σχηπτὸς χατέρλε- 
ξεν, Sync. p. 954, D; et Chron. pasch. p. 205, D. 

& Τοῦ χολοσσοῦ τὴν χεφαλὴν ἀφελὼν Κόμμοδος, 
ἰξίαν ἐπέθηχεν εἰχόνα. Chron. pasch. p. 905, D. 

[. Ῥωμαίων ἐπίσχοπος i Dixzwp ἔτη ι6΄. Ibidem. 

g ᾿Αντιοχείας ἔπίσχοπος Σεραπίων. Sync. p. 555, D. 

h "AXcGavbpslag ἐπίτχοπος Δημήτριος ἔτη nv. 


ἐπίσχοπος Ἰούλιος. Sync. 


Ibidem. 

i Κόμμοδος τοὺς ἐν γερουσίᾳ τιμίους ἀνελών. Idem, 
p. 5954, B. 

k Ἐμπρησμὸς μέγας τὸ Παλάτιον Ῥώμης, xal τὴν 
οἰχίαν τῶν παρθένων χαὶ ἄλλα πλεῖστα ἐνέπρησε. 
Ibide:n. 

| Κόμμοδος αἰφνίδιον ἐτελεύτησεν ἀποπνιγεὶς Ev 
οἰχίᾳ Βεστιανοῦ. Idem p. 264, B. 

m Ῥωμαίων ἐχχαιδέχατος ἐύθασίλευσεν 
Περτίναξ μῆνας ἕξ. Sync. p. 294, D 

n Περτίναξ ἀξιούσῃ τῇ συγχλήτῳ ' Ρωμαίων τὴν 
γυναῖχα αὑτοῦ Σεθαστὴν ὀνομάσαι καὶ τὸν υἱὸν Καέ- 
capa ἀποδεῖξαι, ἀντεῖπε φάσχων, ἱχανὸν, ὅτι Be6ta- 
σμένος πάρεισι ἐπὶ τὴν ἀρχῆν. Chron. pasch. 
p. 264, D. 

o Περτίναξ ἐσφάγη ὡς ἐξέρχεται ἀπὸ τοῦ Παλα- 
τίου. Ibidem. 

p Ἀλήμης πρεσδύτερος ᾿Αλεξανδρείας, xal Πάν- 
ταινος φιλόσηφος ἀπὸ Στωϊχῶν ἐν τῷ θείῳ λόγῳ 
διέλαμπον. Syuc. p. 395. A, D. 


Ἑλύτος 


Ur 


INTERPRETE S. HIERONYMO. 478 
————M—— —— rá A —— — a 
͵ . OLYMP. CHRISTUS ROM. 
Seve- Ν 
rus 


« XVII. SEVERUS annis xix. 
5 Narcissus [Hierosolymorum xxxv 195 1 

episcopus et Theophilus C:esariensis, 
Polyc rates quoque, et Asianz provin- 
ci» eg»iscopi "insignes habentur. 

Sew erus provincia Tripolitana, oppido Lepti solus ex Africa, usque in presentem diem, Romanus im- 
pera£e»r fuit : et in honorem Pertinacis, quem Julianus occiderat, Pertinacem se cognominari jussit. Ideo 
autegw» hic duo anni positi sunt, quia superiore anno sex menses regnavit Severus. 


196 2 
judi aieum et Samariticum [al. Sar- 944 197 ὅ 
matic wm] bellum ortum. 


Quazesüone orta in Asia inter episcopos, an secundum legem Moysi quartodecimo die mensis Pascha 
obser vandum esset, Victor Romanz urbis episcopus et Narcissus Hierosolymorum . Polycrates quoque 
Éphesiorum, et lrenzus Lugdunensis, et Bacchylus Corinthiorum, plurimique Ecclesiarum pastores, 
quid eis probabile visum fuerit, litteris ediderunt: quarum memoria ad nos usque perdurat. 


198 4 
R. CML. ΗΝ 5 

Severo imperante, Therm:x Severia- 
ne apttd Antiochiam et Romz factze, et 200 6 


Sept i zonium exstructuin. 


€ Severus Parthos et Adiabenos superavit : Arabas quoque interiores ita cecidit, ut regionem eorum 
omanam provinciam fecerit. Ob qux Parthicus, Arabicus, Adiabenicus, cognominatus est. 


d λοι; quartus decimus episcopa- 945 201 17 e Perseceifione in. Christianos facta, 
lum suscipit Zephyrinus annis xvin. 202 8  Leonides Origenis pater gloriosa mar- 
203 9  tyrii morte translatus est. 
QUINTA PERSECUTIO. 
Alexander ob confessionein Dominici 204 10 Clemens multa et varia conscribit. 


Dominis insignis habetur (1). 
usianus nostrae philosophia scri- 246 205 11 ᾿ . 
JT agnoscitur. 206 19 Origenes Alexandrie studiis erudi- 
tus, divinis totus incumbit voluminibus. 
In hoc anno jubileum a majoribus invenimus observatum, id est xu [al. xii] anno. Severi. et ctu 
Antiochen: urbis, 
207 15 


9 Clodio Albino, qui se in Gallia Cesarem fecerat, apud Lugdunum interfecto, Severus in Britannos 
Um transfert, ubi, ut receptas provincias ab incursione barbarica faceret securiores, vallum per 
CXX1 [o/, cxxxu] millia passuum ἃ mari ad mare perduxit. Pictorum cecidit ingens multitudo. 
ÉTtullianus Afer, centurionis pro- 947 208 14 


C^nsularis filius, omnium 209 15 
lesiarum sermone ce- R. CMLX. 210 16 

Vbratar, 9H [41 ΝΕ 

nia Severus moritur Eboraci in Britan- 919 48 . Severinus. Ebroicis in Britannia mo- 
ν Φ ntur. 


-. Set Severi filius eum Bassiano fratre successor relictus, et. post hostis publicus judicatus, confestim 
Periit, 


4 Ῥωμαίων ἑπταχαϊδέχατος βασιλεὺς Σευῆρος d Ῥώμης ιδ' ἐπίσχοπος Ζεφυρῖνος ἕτη δώδεχα. 
ἔτη dr, Sync. p. 256, A. Euseb. apud. Sync. p. 555, C. 

ὁ Καισαρείας ἐν Παλαιστίνῃ καθηγεῖτο Θεόφιλος " e Λεωνίδης Ὠριγένους πατὴρ ἐμαρτύρησε, διωγμοῦ 
καὶ Νάρχισσος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐχχλησίας τὴν γεγονότος ἐν ᾿Αλεξανδρείᾳ. Ibidem, p. 555, D. 

τουργίαν εἶχε. Κορίνθου δὲ τῆς καθ᾽ Ἑλλάδα Dáx- [ Μουσιανὸς ἐχχλησιαστιχὸς συγγραφεὺς ἐγνὼω- 
, xà τῆς ἐν Ἐφέσῳ παροικίας Πολυχράτης. ρίζετο. Ibidem. 


Éniebiu, Hist. eccl. V, 22. g Σευῆρος εἰς Ῥώμην ἐλθὼν ᾿Αλόϊνον τυραννήσαντα 
€ Σευῆρος ᾿Αδιαδηνοὺς καὶ “Αραύας συμμαχήσαν- χατὰ Λουγδούνων πόλιν ἀνεῖλε. Idem, p. 556, b. 
τῷ Νίγερι χαθυπέταξεν. Sync. p. 556, A. h. Σευῆρος εἰς Βρεττανίαν ἐλθὼν τελευτᾷ. Ibidem. 
(1 


) Alexandri martyris sub Antonino imp. exstat insigne epitaphium in collectione ἃ me edita Script. 


"€t 4 vy p. 564. 


429 EUSEBIT CI'RONICORUM LIB. IT. 


480 
OLYNP. CHRISTUS — ROM. . 
Anto- 
ninus 
Caracalla 
a XVlll. ANTONINUS cognomento CARACALLA, Se- 
veri filius, annis vil. 
J 215 1 b Antiochiz nonus episcopus consli- 
248 tuitur Asclepiades. 
914 9 


Antoninus Caracalla cognominatus propter genus vestis, quod Romz erogaverat : et econtrario Ca- 
racalle ex ejus nomine Antoninianz [al. Antoninz, al. Antonianz] dicta. 


915 9 Antoninus Romzthermas sui nominis 
c Alexander tricesimus  Hierosoly- 216 A4 — sdiflcavit. Nihil preterea memorabile 
morum episcopus ordinatur adhuc vi- fecit. ὁ. NM aras 
vente Narciso, et cum eo pariter Ec- 5,0 — 217 5 Antoninus tam impatiens libidinis 
clesiam regit. fuit, ut novercam suam Juliam duxerit 
d Antiochie episcopus decimus con- 218 6 — uxorem. I 
stituitur Philippus. 
e Roma Ecclesi: episcopatum suscipit quintus decimus Callistus annis quatuor. 
219 17 Antoninus interficitur inter Edessames 
R. CMLXX. et Carras Syrie Mesopotamia civitates 4 
anuo ztiatis quadragesimo secundo. 
d XIX. f MACRINUS anno 1. 
g Circensibus Vulcanaliorum Rome Macrinus prefecturam- przetorio remm 
amphitheatrum incensum. 220 1 — gens imperator factus. 


h  Abgarus, vir sanctus, regnavit E- 


i Macrinus occiditur in Archelaide 
dessz, ut vult Africanus. 


XX. k ANTONINUS alter, id est M. Aur. Antoninus, qui 
et Aurelianus , annis 1v. 


Marcus Aurelius Antoninus, Antonini Caracallae ut putabatur filius, et sacerdos Heliogabali templi, 
adeo impudice in imperio suo vixit, ut nullum genus obscenitatis oiiserit. 


Divion construitur. Sanctus Benignus martyrio coronae 


tur. 
| Romanz Ecclesie sextus decimus 250 221 1 Heliogabalum templum Rome zdi- 
ordinaturepiscopus Urbanus an. novem. 222 2  ficatum. 


m In Palzstina Nicopolis, quae prius Einmaus vocabatur, urbs condita est, legationis industriam pro 
ea suscipiente Julio Africano scriptore temporum. 


225 ὅ 
424 4 


2514 "in 0 ALEXANDER MAMM/EE (ilius an. xi. 


n Antoninus Romz occiditur tumultu 
militari cum matre Symiasera (Soema 
Syra). 


Alexander Xerxem regem Persarum gloriosissime vicit, et discipline militaris tam severus corrector 
fuit, ut quasdam tumultuaptes legiones integras exauctoraverit. 


a Ῥωμαίων ww ἐδασίλευσεν ᾿Αντωνῖνος ὃ ἐπιχλη- 
θεὶς Καράχαλλος, υἱὸς ὧν Σενήρου ἔτη ζ΄. Sync. 


ἡ ᾿Αφριχανὸς"Αὐδγαρόν φησιν ἱερὸν ἄνδρα βασιλεύειν 
᾿Εδέσσης χατὰ τούτους τοὺς χρόνους, Idem, p. 559, B. 


p. 556, C. 

b ᾿Αντιοχείας ἕννατος ἐπίσχοπος ᾿Ασχληπιάδης 
ἔτη θ΄. Ibidem. 

c Ἱεροσολύμων ἐπίσχοπος ᾿Αλέξανδρος. 
p. 961, C. 

d ᾿Αντιοχείας ἐπίσχοπος v Φίλιππος. Idem, p. 559, A. 

e Ῥωμαίων ις’ ἐπίσχοπος Κάλλιστος ἔτη η΄. Idem, 
p. 598, A. 

[Ῥωμαίων τη’ ἐδασίλευσε Μαχρῖνος ἕτος £v. Idem, 
. p. 551, C. 

g Κιρχισίοις Ἡφαιστίοις ἐχάη τὸ ἀμφιθέατρον ἐν 
Ῥώμῃ. Ibidem, B. 


Idem, 


f Μαχρῖνος ἐσφάγη Ev ’᾿Δρχελαῖδι. Ibidem. 
k Ῥωμαίων (0 ἐδασίλευσεν ᾿Αντωνῖνος Αὐρήλιος 


᾿ἔτη 9. Sync. p. 551, C. 


| Ῥώμης ἐπίσχοπος Οὐρανὸς ἔτη ζ΄. Idem, 
p.999, A. — 

m Παλαιστίνης Νιχόπολις, ἡ πρότερον -Ἐμμαοῦς, 
ἐχτίσθη πόλις, πρεσδεύοντος ὑπὲρ αὐτῆς χαὶ προ- 
Ἰσταμένου Ἰονλίου ᾽λφριχανοῦ τοῦ τὰ χρονιχὰ σνγ- - 
γραψαμένου. Chron. pasch. p. 261, D. | 

n Ἐσφάγη ᾿Αντωνῖνος ἐν Ῥώμῃ. Idem, p.268, A. 

o Ῥωμαίων x ἐδασίλευσεν ᾿Αλέξανδρος ὁ Map- 
μαίας υἱὸς ἔτη ιγ΄. Sync. p. 508, B. 


INTERPRETE 


S. HIERONYMO. 


OLYMP. CHRISTUS — ROM. 
Alexan- 
der . 
Wipianus jurisconsultus assessor Ale 226 2 
x zm sri insignissimus habetur. 2237 $ Therme Alexandrine Romz a 
JT cate, quz ante Neronianz. 
*:eminus [al. Germanus] presbyter 959 228 4 
A. mm Uochenus, et BR. CMLXXX 939 9 
HM x gppolytus, et Be-"*- M 250 Ü a Antiochi: undecimus constitul 
r«r & lus episcopus Arabie Bostrenus, episcopus Zebennus. 
cB — ri scriptores habentur. . 
45 Romanz Ecclesie decimus septi- 251 17 
mmws»5 episcopatum suscipit Pontianus 
a xxm mis quinque. 
"Alexander in matrem Mammzam 953 252 8 Origenes in Alexandria clarus hs 
uw» ce pius fuit, οἱ οὐ id omnibus ama- ^' 9535 9 betur. 
ba1is. 254 10 
€ Alexandrins» Ecclesi:& duodecimus 255 τι 
episcopus ordinatur Heraclas an. xvi. 236 12 


d FKkomze octavus decimus ordinatur episcopus Antheros mense uno. Post quem decimus nonus Fa- 


bianus an. xim. 


e Alexander occiditur Moguntiaci tu- 
mul£&et militari. 


Maximinus primus ex corpore mi- 


954 991 


15 f Origenes de Alexandria δὰ Czss- 
ream Palzstinz transit. 


9g XXII. MAXIMINUS annis ni, et diebus paucis. 


ltará — sine senatus auctoritate ab 258 1 
ἐχοα ἔϊυ imperator Β. CMXC 4.59 9 h Maximinus adversum Ecclesiarum 
elec & M5 est. πὰ . sacerdotes persecutionem facit. 
SEXTA PERSECUTIO. 
Gordiano Romam ingresso Pupienus 940 9 i Maximinus Aquileix a Pupieno occl- 
et Albinus, qui imperium arripuerant, ditur. 
I^ palatio occisi. k XXlti. GORDIANUS annis vi. 
241 1 
285 919 9 
243 ὅ 
244 4 
25g 9S — € 
246 6 


f Gordianus admodum adolescens, Parthorum natione superata, cum victor reverteretur ad patriam, 

iraude Philippi przfecti pretorio haud longe a Romano solo interfectus est. Gordiano milites tumulum 
σαι, qui Euphrati imminet, ossibus ejus Romam revectis. 

Philippus Philippum filium suum consortem regni facit : primusque omnium ex Romanis imperatori- 


593 Christianus fuit, 


m XXIV. PHILIPPUS annis vii. 


Auadraginta missus natali Roman:e 
998 eucurrerunt: et agon mille an- 
actus, 


8 ᾿Αγντιοχείας ἐνδέχατος ἐπίσχοπος Ζέδεννος. Sync. 
P. 559, 4. 
d Ῥώμης ἐπίσχοπος ἐννεαχαιδέχατος Ποντιανός. 
Hem, 5. 561, C. 
€ 'Αλεξανδρείας ἐπίσχοπος (δωδέχατος) Ἰ1ρα- 
" lidem. . 
, 4 Ῥώμης ἐπίσχοπος tn ᾿Αντέρως μῆνα ἕνα" 
ἂγ V) Φαδιανὸς ἔτη ιγ΄. Idem, p. 561, 563. 
4 Ἕσφάγη ᾿Αλέξανδρος ἐν Μογοντιαχῷ. Chron. 
C. 
í ὭὨἾριγένης ἀπὸ ᾿Ἀλεξανδρείας εἰς Kataáoziav 
λα κοτίνης μετέστη, Ibidem, C. 


217 


1 


 ' Ῥωμαίων x6' ἐδασίλευσε Μαξιμῖνος ἔτη γ΄. Sync. 
p. 961, A. 

h Μαξιμῖνος χατὰ Χριστιανῶν διωγμὸν ἐχίνησεν. 
Ibidem. 

i Μαξιμῖνος ἀνηρέθη Ev'AxoXnta. Idem, p. 361, B. 

k Ῥωμαίων χγ' ἐδασίλευσε Γορδιανὸς ἔτη ς΄. Sync. 
p. 961, D. 

| Ρορδιανὸς εἰς Πάρθους ἐλθὼν ἀναιρεῖται ὑπὸ τῶν 
οἰκείων στρατιωτῶν, ὑπάρχου Φιλίπκου γνώμῃ τοῦ 
μετ᾿ αὑτὸν βασιλεύσαντος. Ibidem. 

m Ῥωμαίων χγ' ἐδασίλενος Φίλιππος ἔτη ζ΄. Idem, 
p. 552, B. 


483 EUSEDII CHRONICORUM LIB. 11 


ROM. 


Philip- 
pus 


OLYMP. CHRISTUS 


Regnzntibus Philippis millesimus Romana urbis expletus est annus: ob quam solemnitat 
merabiles bestiz: in circo magno interfectze : ludique in campo Martio theatrales tribus diebu 
ctibus populo pervigilante celebrati. 


e 


Theatrum Pompeii incensum, et He- 350 4 Philippus urbem cognomin 
catostylon. Thracia construxit. 
251 2 a Alexandrine Ecclesie ἔν 
253 6 cimus episcopatum tenuit Dioi 
nis xvin. Hic autem Dionysii 
temporis eloquentissimus sum 
floruit. 
* 
b Philippus senior Verons, Roms 958 255 1 


junior occiditur. 

d Decius e Pannonia inferioribus Dal- 
matiis natus fuit; qui cum Phili 
patrem et filium interfecisset, ob odiun 
eorum, persecutionem in Christianos 
movet, qua diaconus Laurentius Hom 
martyrium duxit. 


c XXV. DECIUS anno 1, mensibus mnt. 
954 1 


Roma amphitheatrum incer 
jubeleus juxta majores nos 


SEPTIMA PERSECUTIO. 


Antonius monachus in JEgypto nascitur. 


e Roman: Ecclesie episcopatum post Fabiani gloriosam mortem vicesimus suscipit Corneli 
tenuit annis tribus, diebus tribus, qui et ipse martyrio coronatus est. Exstant ad eum Cyp 


epistole.  * 


[ Cyprianus primum rhetor, deinde presbyter, ad extremum Carthaginiensis episcopus marty 


natur. 


Pestilens morbus multas totius orbis provincias occupavit, maximeque Alexandriam et Jgy 
scribit Dionysius, et Cypriani De mortalitate testis est liber. 

g Alexandro llierosolyinorum episcopo apud Casaream Palestine ob martyrium interfect 
tiochiz Babyla, Mazabanus et Fabius episcopi constituuntur. 


h Decius cum filio in Abrito [al. 
Aprutio] occiditur. - 


255 


i XXVI. GALLUS, et VOLUSIANUS, Galli 4 


nis iJ, mensibus 1v. 
1 k Origenes moritur. 


| Romane Ecclesiw episcopatum tenet vicesimus primus Lucius annis tribus, mensibus tr 
Lucius mensibus octo]. Post quem vicesimus secundus Stephanus annis quatuor. Exstant δὰ 1 


Cypriani epistola. 


a ᾿Αλεξανδρείας (vy) ἐπίσχοπος Διονύσιος. Sync. 
p. 963, C. 

b Φίλιππος ἀνῃρέθη ἅμα τῷ υἱῷ. Cedrenus p. 
251, C. 

€ Ῥωμαίων (χε) ἐδασίλευσε Δέχιος ἔτος α΄. Chron. 
pasch. p. 211, A. 

d Δέχιος Φίλιππον ἀνεῖλεν ἅμα τοῖς παισὶ, χαὶ διὰ 
τὸ πρὸς Φίλιππον ἔχθος, πιχρὸν ἤγειρε χατὰ Χρι- 
στιανῶν διωγμὸν, ἐν ᾧ Φαδιανὸς ἐπὶ τῆς Ῥώμης ὁ 
ταύτης ἐπίσχοπος τὸν μαρτυριχὸν ἀνεδήσατο στέφα- 
yo», Βαδυλᾶς τε χατὰ τὴν ᾿Αντιόχειαν ἐπισχοπῶν, 
χαὶ Ἱεροσολύμων ᾿Αλέξανδρος. Sync. p. 563, A. 

e Ῥώμης ἐπίσχοπος (κ΄ Κορνήλιος ἔτη γ΄. 4 1- 
dem, B 


[Κυπριανὸς διαπρέπων ἔργοις χαὶ λόγοις θε 
ὁ μέγας Καρθαγένης ἐπίσχοπος, τῷ ὑπὲρ 
μαρτυρίῳ τελειοῦται. Idem, p. 565, A. 

4 ᾿Αντιοχείας (6' ἐπίσχοπος Παδυλᾶς, (e 
Θιανός. Ibidem, et 385, C. Ἱεροσολύμων E 
Masa6ávrc. Ibidem, et p. 585, C. 

ἡ Δέχιος ἐσφάγη μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ev 
Chron. pasch, p. 972, A. 

i Ρωμαίων xc' t6a30cucc Γάλλος xal TX 
νὸς ἔτος Ev, μῆνας δ΄. Niceph. p. 401, C. 

k Κατὰ τὸν Γάλλον χρόνον λέγει τεθνάνα 
ριγένην Εὐσέόιος. Sync. p. 911, A. 

[ Ῥωμαίων (χα ἐπίσχοπος Λούχιος ἔτη 


cayo; ἔτη β΄. Idem, p. 510-981. 


1 


185 ἹΝΤΕΒΡΆΠΤΕ S. ΠΙΕΒΟΝΥ͂ΝΟ. 486 


«z Novatus presbyter Cypriani Romam veniens Movatianum et czteros confessores sibi sociat, eo 
quod Cornelius poenitentes apostatas recepisset. Novatianuin prolixis scriptis Dionysius coarguit (1). 


OLYMP. CHRISTUS — ROM. 


Gallus 
et 
Volusianus 


256 2 


5 Gallus et Volusianus, cum adversus /Emilianum, qui jn Moesia res novas machinabatur , ex Urbe 


profecti essent, in foro Flaminii, sive, ut alii putant, Interamnz interfecti sunt. /Emili»nus tertio mense 
invasze tyrannidis exstinctus est. | 


Valerianus in Rhetia ab exercitu Augustus, Gallienus Roms a senatu Cesar appellatus. 
c XXVII. VALERIANUS et GALLTENUS annis xv. 


E 959 957 1 
4 — A.ntiochie quartus decimus con- 258 2 
Stitu i a1r episcopus Demetrianus. 


e FE «»mans Ecclesiz pontificatum suscepit vicesimus tertius Xystus, et tenuit annis duobus, mensibus 
undec- & τη, diebus sex [al. annis undecim] ; cum quo Laurentius martyrium suscepit. 


R. MX. 959 $ ) 
OCTAYA PERSECUTIO. 


] V 2Ὲ «xrianus in Christianos persecutione commota, statim a Sapore Persarum rege capitur, ibique ser- 
viUCer miserabili consenescit. 


200 4 Valeriano in P OTRAS ducto, Gallienus" 
- 9 nostris paceimn reddidit. 
- , SS$ za por rex Persarum Svriam, Cili- 260 262 6 d 
€CAYXà «t Cappadociam depopulatur. 
las eS mitiochize quintus decimus Pau- 265 T. 
3 znosalenus constituitur episcopus. 

t0. €- i Bieno in omnem lasciviam disselu- 904 20i 8 

» ""'€uruangi Ravennam usque venerunt. 265 9 


A1 *Arnanni vastatis Galliis in Italiam transiere. Grecia, Macedonia, Pontus, Asie depopulate per 


Goth o, Quadi et Sarmatae Pannonias oceupavcrunt. 
Ta G e rmanis Hispanias obtinentibus 266 10 Parthi Mesopotamiam tenentes Sy- 
VT 'acon expugnata est. rlam incursarunt. 


Ik omanz Ecclesie vicesimus quartus episcopus constituitur Dienysius annis duobus, mensibus tribus, 


!'€bugs septem [al. annis novem]. | 
das A lexandrine Ecclesi: quartus de- 9671 41 
Us ordinaur cpiscopus Maximus 268 12 k Odenathus decurio Palmyrenus col- 
tS xm | lecta agrestium manu ita Persas ceci- 
ierosolymorum epi- 269 45 dit, ut ad Ctesiphontem castra pone- 
na patum tenet Hynie- ἢ. MXX. 262 ret. d 
& 


€ Ἰγαυᾶτος αἱρεσιάρχης πρεσθύτερος Ῥιύμης ἔγνω- χίαν ἐδήωσε. Ibidem, C. 


*to Sync. p. 515, D. g ᾿Αντιοχείας us! ἐπίσχοπος Παῦλος ὁ Σαμοσατεύς. 
b Τάλλος χαὶ Βολλουσιανὸς ἐσφάγησαν ἐν ἀγορᾷ  lbidem. ᾿ 
Ὅλα ξεενίου. Jdem p. 576, B. h Ῥώμης ἐπίσχοπος (x5) Διονύσιος ἔτη η΄. Ibidem. 
€ ῬΡυωμαίων ἐδασίλευσεν Οὐαλεριανὸς χαὶ Γαλιηνὸς i ᾿Αλεξανδρείας (ι8)) ἐπίσχοπος Μάξιμος ἔτη (n). 
ξα΄. Niceph. p. 401, C. Ibidem, B. 
: d "Ἀντιοχείας τεσσαρεσχαιδέχατος ἐπίσχοπος Anu: k Ὡδέναθος Παλμυρηνὸς ἀνὴρ στρατηγικὸς κατὰ 
βιδσωός͵ Idem, p. 581, A. Περσῶν ἀριστεύσας Κτησιφῶντα πολιορκίᾳ παρεστῆ- 


€ Ρώμης (xy) ἐπίσχοπος Ξύστος ἔτη 0'. S. p. 581,4. σατο. Idem, p. 382, C. 
Σαπώρης ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς καταδραμὼν | Ἱεροσολύμων (Ae) ἑἐπίσχοπος Ὑμέναιος. Idem, 
ως ἊΝ ἦλθεν εἰς ᾿Αντιόχειαν, xa πᾶσαν Καππαδο- — p. 581, B. 


(4 ) Apud Syncellum p. 579, D. 


, 


487 


EUSEBII CHRONICORUM LIB. II 


488 


OLYMe. 


ENDS 


210 


CHÜISTUS ROM. 


Valerianus 
et 


Gallienus 


44 Gallie per Posthumum et Victorium 


et Tetricum receptz. 


a Paulus Samosatenus a cunctorum przdicatione deseiscens, Artemonis haresim suscitavit. In cujus 
locum Antiochenz Ecclesi€ sextus decimus ordinatur episcopus Doinnus. 


b Gallienus Mediolanl occiditur. 


271 15 
€ XXVIII. CLAUDIUS anno i, mensibus 1x. 


272 1 
In Alexandria una pars, quz appellatur Bruchium, quz per multos annos fuerat obsessa, quia rebel- 


labat, tandem destruitur. 


Claudius Gothos, Illyricum et Macedoniam vastantes superat. Ob quz in curia clypeus ei aureus, et 


in Capitolio statua aurea collocata est. 
. d Claudius Sirmii moritur. 


963 327 9 


Quintilius Claudii frater a senatu Augustus appellatus, decimo septimo [al. nono decimo] imperii die 


Aquileiz occiditur. 


Aurelianus, Tetrico apud Catalaunos 


€ AXIX. AURELIANUS annis v, mensibus v1. 


prodente exercitum suuin, Gallias rece- 2174 1 Antiochenz Ecclesiz septimus decl... 
pit. - "" mus ordinatur episcopus Timotheus. 
4 


f Zenobia apud Inrmas haud longe ab Antiochia vincitur : qu:e, occiso Odenatho marito, Orientis tene- 
bat imperium : in qua pugna strenuissime adversus eam dimicavit Pompeianus dux cognomento Francus 
[al. Staticus], cujus familia hedieque apud Antiochiam perseverat, ex cujus Evagrius charissimus nobis 


presbyter stirpe descendit. 


Eusebius Laodicensis insignis habe- 
tur. 


264 


276 $ 


Aurelianum Rome triumphantem Tetricus et Zenobia precesserunt. E quibus Tetricus correetoe 
postea Lucaniz fuit : et Zenobia in Urbe summo honore consenuit : a quo hodieque Roma Zenobia 


familia nuncupatur. 


g Aurelianus templum Soli zdificat , 
et Romain firmioribus iuris vallat. 


᾿ς R. MXXX. 
h Romanz Ecclesiz 
episcopatum vicesimus quintus susce- 
pit Felix. annis v. 


ΦΤῚ 
218 


279 


Δ 
5 Primus agon Solis ab Aureliano im- 
stitutus. 


NONA PERSECUTIO. 


| Anrelianus cum adversum nos persecutionem movisset, fulmen juxta eum comitesque ejus ruit : ae 
non multo post inter Constantinopolim et Heracliam in cenophrurio Viz Veteris occiditur. 


a Παῦλος Σαμοσατεὺς, τὴν ᾿Αρτέμωνος ἀνανεω- 
σάμενος αἴρεσιν, ἐξώσθη. ᾿Αντιοχείας ἐχχαιδέκατος 
ἐπίσχοπος Δομνῖνος. Sync. p. 581, A. B. 

b Γαλιανὸὲς ἐσφάγη ἐν Μεδιολάνῳ, Niceph. p. 
401, C. 

c. Ῥώμης xq ἐδασίλευσε Κλαύδιος ἔτος ἕν, pi- 
vas θ΄. Sync. p. 584, B, et Niceph. p. 4ἀ0|, (. 

d Ἀλαύδιος τελευτᾷ τὸν βίον" μεθ᾽ ὃν Κεντίλιος 
χατέσχεν ὅλας ἡμέρας ιζ΄, xal ἀπέθανε. Sync. p. 
$84, C. 

e Ῥώμης x0 ἐδασίλευσεν Αὐρηλιανὸς ἕτη ε΄, μῆ- 
vas τ΄. Sync. p. 585, C, εἰ Niceph. loc. predic. 

[ Δὐρηλιανὸς “τοὺς Παλμυρηνοὺς ἐχειρώσατο xal 


Γαλλίαν ὑπέταξεν. Sync. p. 584, D. Ἐν Ἵμμας κα- — 
λουμένῳ χωρίῳ τοὺς μὲν Παλμυρηνοὺς διέφθειρε, κω. 
Ζηνοδίαν δὲ χειρωσάμενος εἰς Ρώμην ἤγαγε, xau: 
φιλανθρωπίᾳ χρησάμενος πολλῇ δυνάπτει ταύτηι. 
ἐνδόξως ἀνδρὶ τῶν ἐν γερουσίᾳ. Ibidem. 

g Αὐρηλιανὸς ἡλίον ναὸν ἐν Ῥώμῃ κατεσχεύασε. zm 
ldem, p. 585, A. 

ἢ Ῥωμαίων ἐπίσχοπος Φῆλιξ ἔτη ε΄. [dem, pass 
$86, B. 

i Τῷ ς’ αὐτοῦ ἔτει Αὐρηλιανὸς μέλλων διωγμδ'-ααέ 
χινεῖν χατὰ Χριστιανῶν θείῳ χεραυνῷ Gtaxulóecacamm 
συσχενῆς δὲ γενομένης περὶ αὐτοῦ, ἐχ τῶν xaz' abes 
τὸν ἐδολοφονήθη ἐν καινῷ φρουρίῳ. Idem, p. 585, GC 


491 EUSEBII CHRONICORUM LIB. II 492 
OLYMP. CHRISTUS — ROM. 
Diocletia- 
nus, 
XXXIV. DIOCLETIAN is xx. 
R. MXL- 967 ΚΑ ͵ 0C US annis xx 


b Diocletianus Dalmata, scribae filius imperator electus, statim Aprum in militum concione percussit, 
jurans sine suo scelere Numerianum interfectum. 
290 2 


Diocletianus in consortium regni Herculium Maximianum assumit : qui rusticorum multitudine oppressa, 
que factioni 512 Bacaudarum [al. Bagaridarun.| nomen indiderat, pacem Galliis reddit. 


391 $ 
Carausius [ al. Causarius ] sumpta 2992 4 Quinquegontiani (αἰ. Quiquegentiani) 
purpura Dritannias occupavit. 968 295 5 — Africam infestaverunt. 


: Narseus Orienti bellum intulit. Carporum et Basternarum gentes in 

Tenebrae fuerunt interdiu. Romanum solum translatze sunt. 

c Egyptum Achilleus obtinuit. Ob qux Constantius et Galerius Maximianus Csesares assumuntur in 
rcgnum, Quorum Constantius Claudii ex fllia nepos fuit : Galerius in Dacia haud longe a Serdica natus. 
Atque ut eos Diocletianus etiam affinitate conjungeret, Constantius privignam Herculii Theodoram acce- 
pit : ex qua postea sex liberos Constantini fratres habuit. Galerius filiam Diocletiani duxit Valeriam. Ambo 
uxores, quas habuerant, repudiare couipulsi. 


e 294 6 

295 7 

d Busiris et Coptus civitates provin- 296 8 
cim Thebaidos contra Romanos rebel- 269 9291 9 
lantes, ad solum usque subversz sunt. 20 i 
l 


h. ML. 


Primus Diocletianus adorari ut Deum se jussit, et gemmas vestibus caleeamentisque inseri : cum aate 
eum omnes imperatores in modum judicum salutarentur, et chlamydem) tantum purpuream a privato ha- 
bitu plus haberent. 


e Romane Eoeclesie vicesimus octa- 500 19 
vus episcopatum suscipit Marcellinus, 270 901 19 
annis 1x. . 


f Alexandria cum omni Agypto per Achilleum duecm a Romana potestate desciscens, octavo obsidio- 
nis mense a Diocletiano capta est. ltaque plurimi per totam Egyptum gravibus proscriptionibus exsiliisg- 
que vexati, interfectis his qui auctores perduellionis exstiterant. 


202 14 
g Ecclesi: Hierosolymorum vicesi- 905 15 Post decem annos per Asclepiodotum 
mus septimus ordinatur episcopus Zab- prefectum praetorio Britanni? receptae. 
as. 
juxta Lingonas a Constantio Cesare “ΝΣ 
μα millia Alamannorum casa. Galerius Maximianus victus 3 Narseo 
Veturius, magister militie, Christia- 904 16 ante carpentum Diocletiani purpuratus 


nos persequitur milites : paulatim ex cucurrit. 


illo tempore jam persecutione adver- 
sum nos incipiente. 


DECIMA PERSECUTIO. 
Jubeleus secundum majores. Persecutionis anni decem. 


Secundo anno persecutionis Diocletianus Nicomedie, Maximianus Mediolani purpuram deposuerunt, 
volente Diocletiano, Galerio et Constantio ex Caesaribus Augustis factis. 


a Διοχλητιαγὸς (49) ἔτη x'.. Niceph. p. 401, D. 
b Διοχλητιανὸς Δαλμάτης τὸ γένος, παραλαδὼν τὴν 


ἐσχαψαν. Idem, p. 266, D. 
e Ῥώμης ἐπίσχοπος (xv) Μαρχελλιᾳνὸς ἔτη B. 


ἀρχὴν, τὸν "Ἄπερα τὸν τοῦ Νουμεριανοῦ σφαγέα φο- 
AÓ€t. Sync. p. ὅ81, A. 
ς Διοχλητιανὸς xal Μαξιμιανὸς Κωνστάντιον xal 
Μαξιμιανὰν Καίσαρας ἐποίησαν. Cedrenus p. 268, A. 
d Διοχλητιανὸς χαὶ Μαξιμιανὸς τὴν Βούσιριν xal 
τὴν Κοπτὸν πόλεις ἐν Θήθαις τῆς Αἰγύπτου, ἀποστα- 
τησάσας τῆς τῶν Ῥωμαίων ἀρχῆς, εἰς ἔδαφος χατ- 


Niceph. p. 411, C. 

[Τῆς ᾿Αλεξανδρείας σὺν τῇ Αἰγύπτῳ áxoctatnoé- 
σῆς, τῇ προσδολῇ τῶν Ῥωμαίων πλεῖστοι ἀνῃρέβδη- 
σαν. Ibidem. 

g Ἱεροσολύμων (λη) ἐπίσκοπος Ζαθδάς. Niceph. 
p. 410, B. 


pz» INTERPRETE S. H!IERONYMO. 494 
" OLYMP. CHRISTUS ΠΟΜ. 
Diocle- 
Lianus 
herme Rome Diocletiane factze, 905 41 Galerius Máximintus, superato 
Jqiaiiminianz Carthagini. 211 Narseo, et uxoribus ac liberis, 80- 
a roribusque ejus captis. a Diocletiano 
itigenti honore suscipitur. 
ex — Ecclesie Hierosolymorum vice- 306 18 b Antiochi? decimus nonus con- 
dw» 8.15 octavus prefuit Hermon annis stituitur episcopus Tyrannus. 
-— CWIII. 
"X erre motu horribili apud Tyrum $07 40 


εἰ f3idonem multa opera conciderunt, 
εἰ qg»opulus innumerabilis oppressus 
eL. 
c Alexendrinte Ecclesiz sextus deciinus post Theonam ordinatur episcopus Petrus, qui postea nono 
prsecutionis anno gloriose martyrium perpetravit. 


Diocletianus et Maximianus Augusti insigni pompa ftomz triumpharunt, antecedentibus currum eurum 
Narsei conjuge, sororibus, liberis et omni prda, qua Parthos spolisverant. . 


d Nonodecimo Diocletiani anno, mense Martio, in diebus Pascha, ecclesise subversz sunt. 


e Roms vicesimus nonus episcopus 008 20 
consti&uitur Eusebius mensibus sex. 
Post quem tricesimus Ecclesiam tenet 


Miltiades annis iv. 


Ordinatus est. sanctus. Mallonxs 
arcliiepiscopus Rothomagensis 11. 


XXXY. GALERIUS solus biennio Augustus impe- 
rium tetiutt. 


Β. MLX. 


9 Galerius Maximianus vicesimo 
primo imperii sui anno moritur. 


4509 1 


f Maximus et Severus a Galerio 
910 4 


Maximiano Czsares facti. 


212 


Á Constantius sexto decimo imperii anno diem obiit in Britannia Eboraci. Post quem filius ejus Con» 


síasA tizaus ex concubina Helena procreatus reghum invadit. Quarto autem persecutioris armo Constantinus 
SU are orsus. 


ὃ Severus Caesar a Galerio Maximiano contra Maxentium missus, Ravenna secundo anno imperii sui 
In €rficitur, 


& Licinius a Galerio Carnuuti in Pannoniis iinperator factus. 
" [ XXXVI. CONSTANTINUS annis xxx, mensibus x. 


eu Maxentius Hercnlii Maximiani 
am S a pratorianis militibus Rome 
"E ustus appellatur. 


911 1 


* "feposoXípuov (λθ") ἐπίσχοπος "Ἑρμῶν. Niceph. 


P- 410, 5. 

» ᾿Αντιοχείας ἐπίσχοπος (4) Τύραννος ἔτη ιγ΄. 

Cm, p. 47, D. 

€ BMexà θεωνᾶν διαδέχεται τὴν ἐπισχοπὴν τῶν ἐπ᾽ 

ξαινδρείας Πέτρος, ὃς, ἐννάτῳ ἔτει τοῦ διωγμοῦ 

τὴν X£cg)hv ἀποτμηθεὶς, τῷ τοῦ μαρτυρίου χατεχο- 
Sut στεφάνῳ. Eusebius llist. eccl. V11, 22, et 
rom. pasch. p. 276, C. 


Σευῆρον. Chron. pasch. p. 2718, B. 

9 Βασιλεύσας ἔτη tc' Γαλέριος ἐτελεύττσε. [bi- 
dem. 

ἢ Βασιλεύσας Κωνστάντιος ἐπὶ ἔτη ιγ΄ ἀπέθανε, 
xal διεδέξατο αὐτὸν ὁ mal; αὐτοῦ Κωνσταντῖνος, ὁ 
νόθος ἐξ Ἑλένης αὐτῷ γενόμενος. Ibidem. 

i Ὁ Γαλέριος Μαξιμιανὸς Σενῆρον ἀπέστοιλεν τὸν 
Καίσαρα, ἵνα Μαξέντιον ἀνέλῃ. Καὶ ἀνῃρέθη Σευῆρος 
ἐν πολέμῳ. Ibidem. ᾿ 


τοὺς ιθ’ τῆς Διοχλητιανοῦ βασιλείας μηνὶ δύ- 
πρῳ,, ty ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, ἥπλωτο παν- 
UJ6G:- βασιλιχὰ γράμματα, τὰς Ἐχκλησίας εἰς ἔδα- 
Y?» φέρειν, Chron. pasch. p. 216, 2911. 
€ Ῥώμης ἐπίσχοπος (x0') Εὐσέδιος ἔτη δ΄. Μιλτιά- 
v6 ἴτη δ, Niceph. p. 411, D. 
[ l'aMpto; δύο Καίσαρας ἐποίησεν Μαξιμῖνον χαὶ 


k Λικίνιος ἀνηγορεύθη εἰς Καρνοῦντα. Idem, p. 
219, Β 

| Ῥωμαίων Ac! ἐδασίλευσε Κωνσταντῖνος ἔτη λα’ 
(4) καὶ μῆνας v. Ibidem, D. 

m Οἱ ἐν Ῥώμη στρατιῶται ἀνηγόρευσαν Μαξέν- 
ttov, τὸν υἱὸν Μαξιμιανοῦ τοῦ Ἑρχουλίου, βασιλέα, 
Cedrenus p. 210. A. 


495 EUSEBII CHRONICORUM LIT. 11 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 


Constau- 
tinus 


912 ^ 2 
Herculius Maximianus a filja Fausta delectus, quod dolum Constantino viro suo pararet, N 
fugiens occiditur. 
Quirinus episcopus Siscianus gloriose pro Christo interficitur. Nam manuali [a/. navali] mola ad 
ligata e ponte przcipitatus in flumen diutissime supernatavit, et cum spectantibus collocutus, 86. 
rerentur exemplo, vix, orans ut mergeretur, obtinuit. 


αὶ Romane Ecclesie Silvester trice- 973 — 9513 $ Subrogatus Mutianus archiet 
simus primus ordinatur episcopus an- 514 4  Rethomagensis 111, qui interf. 
nis xxit. [al. xxi.] lio. Arelatensi 1. 


b Maximianus [al. et Gr. Maximinus], persecutione in Christianos facta, cum jam a Licinio pui 
esset, apud Tarsum moritur. 


315 ὃ 
c Alexandrine Ecclesie decimus 916 6 d Maxentius juxta pontem 
septimus ordinatur episcopus Achillas. yum a Constantino superatut 
itur. 
9Y^ 951 1 Bellum Cibalense adversus 
e llierosolymorum tricesimus nonus $18 8 nium. 
coustituitur episcopus ἢ, MLXX. 919 9 
Macarius. 


f Diocletianus haud procul a Salonis in. ville sux palatio moritur, et solus otnnium privatu 
deos refertur. 


g PAX NOSTRIS A CONSTANTINO REDDITUR. 


520 10 
915 92 41 


fi Crispus et Constantinus, fllii Constantini, et Licinius adolescens, Licinii Augusti filius, Cont 
ex sorore nepos, Czsares appellantur. Quorum Crispum Lactantius Latinis litteris erudivit, vir ὁ 
suo tempore eloquentissimus, sed adeo in hac vita pauper, ut plerumque eliam necessariis indi 
nedum deliciis. 


839 12 
395 45 
294 — 144 
916 525 — 145 


ἡ Alexandrinz Ecclesi: decimus octavus episcopus ordinatur Alerzander, a quo Arius presby 
Eeclesia ejectus multos suz& impielati sociat : ad quoruin perfidiam coarguendam synodus trecei 
decem et octo episcoporum in Niezam urbem Bithynie congregata omnes lizreticorum machii 
mousii oppositione delevit. 


k Licinius de palatio suo Christianos 926 16 Basileus Amasiz Ponticze epi 
pellit. sub Licinio martyrio coronatur. 


a Ῥώμης (Aa!) ἐπίσχοπος Σίλδεστρος ἔτη xn. Ni- — p. 410, B. 

ceph. p. 411, D. [Διοχλητιανὸς ἰδιωτεύσας τὸ πνεῦμα Av] 
b Μαξιμῖνος, χατὰ Χριστιανῶν ἐπινοήσας, ἧττη- — Cedrenus p. 269, D. 

θεὶς ὑπὸ Λιχινίου ἐν Κιλικίᾳ φυγὰς ὥλετο. Cedrenus 4 Ὃ Χριστιανῶν πέπαυται διωγμός. 


p. 413, C, εἰ Chron. pasoh. p. 280, B. p. 272, C. 
c ᾿Αλεξανδρείας (uz) Enloxonoc ᾿Αχιλλᾶς ἔτος Ev. h Κωνσταντῖνος Αὔγουστος Κωνστάντιον xa 
ANiceph. p. 416, C. ὅποὸν τοὺς ἑαυτοῦ υἱοὺς Καίσαρας ἀνηγόρευσε.! 


d Τὸν Μαξέντιον ἀνεῖλε Κωνσταντῖνος πολέμῳ, ὅς pasch. p. 281, C. 
πνιγεὶς εἰς τὸν Τίδεριν ποταμὸν, εἰς τὴν γέφυραν i ᾿Αλεξανδρείας (tn) ἐπίσχοπος ᾿Αλέξανδρος 
Μουλνθίον, βασιλεύσας ἔτη (ζ΄. Chron. pasch. p. 978, ν τῇ πρώτῃ συνόδῳ. Niceph. p. M06, C. 
C, et 480, B. | k Λικίνιος ἤρξατο xazà Χριστιανῶν Over] 
e Ἱεροτολύμκων (M) ἐπίσχοπος Μαχάριος. ldem νεῖν. Cedrenus p. 282, D. 


3] INTERPRETE S. H!ERONYMO. 408 


OLYMP, CHRISTUS — ROM. 


Constan- 
tinus 
(Constantinus, fllius Constantini, Ce- 927 17 a Licinius Thessalonicz contra jus 
sr, factus. sacramenti privatus occiditur. 
[N2zarius rhetor insignis habetur. 328 18 
«2eonstantinus cum R. MLXXX. 27). 2329 19 Subrogatus — Severus | archiepiscopus 
&E»et!s suis honori- Rothomagensis ΠΥ. 


B«-2 s» 3d Antonium litteras dirigit. 


4p — €rispus Constantini filius et Licinius junior, Constantiz Constantini sororis et Licinii filius, crude- 
|i$ss ὃ Eme interficiuntur anno imperii sui nono. 
550 20 
«€ "WViennalia Constantini Nicomedizx acta, et sequenti anno Roue edita. 


HU« USQUE HISTORIAM SCRIBIT EUSEBIUS PAMPHILI MARTYRIS CONTUBERNALIS, 
CUI NOS ISTA SUBJECIMUS. 


991 21 


Arnobius rhetor in Africa clarus habetur : qui cum in civitate Sicc:e ad declamandum juvenes eru- 
diret, et adhuc ethnicus ad credulitatem somniis impelleretur, neque ab episcopo impetraret fidem, 
quam semper impugnaverat, elucubravit adversus pristinam religionem luculentissimos libros : et tan- 
dem velut quibusdam obsidibus pietatis foedus impetravit. 

Drepanam Bithyniz civitatem in bonorem martyris Lucianiibi conditi Constantinus instaurans, ex vo- 
eabulo matris 50: Helenopolitin nuncupavit, 


In Antiochia Dominicum, quod vo- 332 92 Constantinus uxorem suam Faustain 
calur A, ureum, zdificari coeptum. interfecit. 


Donatus agnoscitur : a quo per Africam Donatiani. 

Antiochis post Tyrannum vicesimus ordinatur episcopus Vitalis. Post quem vicesimus primus 
Phillogonu;. Cui successit vicesimus secundus Paulinus. Post quem vicesimus tertius Eustachius. 
Qvo in exsilium ob fidem truso, usque in presentem diem, Ariani Ecclesiam occupaverunt, id est. Eu- 

US, Eusebius, Euphronius, Placillus, Stephanus, Leontius, Eudoxius, Meletius, Euzoius, Dorotheus, 
fudit Meletius. Quorum idcirco tempora non digessi, quod cos hostes potius Christi, quam episcopos, 


w 


9 999 25 Porphyrius misso ad Constantinum 
Τὸ ἱπϑί σαὶ volumine exsilio liberatur. 


Juvencus presbyter, natione Hispanus, Evangelia heroicis versibus explicat. 


erdlexandrinz Ecclesi: decimus nonus 954 24 Ditatur Constantinopolis pene om- 
IDatur episcopus Athanasius. nium urbium nuditate, quz ante By- 
Edi rodorus philosophus agnoscitur. zantium dicta, . 
icto Constantini gentilium templa 005 25 
Sibverg, sunt. | 


.Romz tricesimus secundus Ecclesiam tenuit Marcus mensibus octo. Post quem tricesimus tertius or- 
est lulius annis sedecim, mensibus quatuor. 


996 26 Romani Gothos in Sarmatarum re- 
€on ! gione vicerunt. 
vehicislantius fllius Gunstantini pro- 979 . 5337 27 Pestilentia et fame innumerabilis 
Sur ad regnum. multitudo in Syria Ciliciaque perit. 
;Fmatz? et Liinigantes dominos suos, 38 28 Caloczrus in Cypro res novas molitus 


au Archaragantes (t. 
ia Dur, facta "Panu, R. MX-. 
um solum expulerunt. 


9 29 opprimitur. 


N Ἀιχίνοος τέλος σφαγείς. Chron. pasch. p. 282, D. c Κωνσταντῖνος εἰχοσαετηρίδᾳ τῆς βασιλείας αὖ» 
" ἘΚ ονσταντῖνος ἘΚρίσπον τὸν ἴδιον υἱὸν Καίσαρα τοῦ ἧξε, καὶ ἔδωχεν ἐν τῇ Ῥώμῃ βιχεννάλια. Ibi- 
Xl διαδληθέντα αὐτῷ ἀνεῖλεν. Ibidem, D. dem, C. 


49) RUSEBII CHRONICORUM LIB. 11 ! 500 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 


Constan- 
tinus. 
Trieennalibus Constantini Dalmatius 940 50 . Pater rhetor Roma gloriosissime 
Cxsar appellatur. docet. 


Nazarii rhetoris filia in eloquentia patri cozquatur, cui nomen Eunomia fuit. 


Eustachius Constantinopolitanus presbyter agnoscitur : cujus industria in Hierocelymis martyrium 
constructum est. 


Tiberianus vir disertus. przefectus przetorio Gallias regit. 


280 534 5) 


Constantinus extremo vitze sue tempore ab Eusebio Nicomediensi episcopo baptizatus, in Arianum 
dogma declinat : a quo usque in praesens tempus ecclesiarum rapine, οἱ totius orbis est secuta 
discordía. " 

Constantinus, cum bellum pararet in Persas , in Acyrone [a/. Acinore] villa publica justa Nicome- 


diam moritur, anno catis Lxüur [al. Lxvi] : post quem tres liberi ejus ex Caesaribus Augusti 
appellantur. 


XXXVII. CONSTANTIUS, CONSTANTINUS, et CONSTANS, 
annis xxiv, mensibus v, diebus xu. 


Sapor rex Persarum Mesopotamia Ablavius peefectus praetorio, et multi 
vastata, duobus ferme mensibus Nisi- 942 1 nobilium interfecti. 
bin obsedit. Jacob Nisibenus episcopus agnoscitur: 
) $d cujus preces sspe urbs discrinino 
943 9 liberata est. 


Paltmatius Cxsar, quem patruus Constantinus consortem regni filiis reliquerat, factione Constantini 
, patruelis et tumultu militari, anno imperii sui tertio, occiditur. 


544 
Ex hoc loco impietas Ariana, Constantii regis fulta przesidio, exsiliis, carceribus, et variis aff&ictionum 


modis primum Athanasium, deinde omnes non suze partis episcopos persecuta est. 
Subrogatus Eusebius archiepiscopus Rothomagensis V. 


Vario eventu adversum Francos a $49 4 Constantius bellum fratri inferens 
€onstante pugnatur. juxia Aquileiam Alsz occiditur. 
Multae Orientis urbes terre motu hor- 28] 946 5 — Audzus in Syria Cole clarus ha- 
ribili conciderunt. betur, a quo h:eresis Audzeana. 
Antiochize Doininicum aureum dedi- 947 6 Paulus erudelitate Philippi praefe« ti 
catur. (nam fautor Macedonii partium erat ) 
Macedonius artis plumarix in locum οἱ Arianorum insidiis strangulatur. 


Pauli ab Arianis episcopis subrogatur : 
a quo nunc hxresis Macedopjana, 


Hermogenes magister militie Constantimopoli tractus a populo ob episcopum Paulum, quem regis 
inperio et Arianorum factione pellebat. . 


Franci a Constante perdomiti, et pax cum eis facta. 
948 T 


Maximus Trevirorum episcopus clarus habetur : ἃ quo Athanasius Alexandrie episcopus, cum 3mm 
Corstantio quigreretur ad penam, honorifice susceptus est. 


eoca in Ponto sub- — $49 8 X Titianus vir eloquentissimus prm "3 

Ms excopta ecclesia, et R. Me. 282 feciuram prztoriam apud Gallias admiam 
:8CcOpo ὶ i ibi reperti nistrat. u 

sint. , cmuerique. qui Ὁ P Sapor rex Persarum Christianos perm 
Athanasius ad Constontis [al. fonstan- 990 9 sequitur. 

tii] literas Alexandriam regreditur. . 
Magnis rei publica expensis in Se- 951 10 — Dyrrachium corruit terrz motu : ec 

leucia Syriz portus effectus. tribus diebus ac noctibus Ronia nuta 
Eusebius episcepus Emisenus Aria- vit : plurimzque Campania urbes ver" 

igni :Uoni ἶ gat. 

oec dbi acüonis, muita et varia Rursum Sapor tribus mensibus obse-- 

Sulis facta defectio. $32 41 dit Nisibin. 


03 EUSEBII CIIRONICORUM LAB. EH 104 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 


Constan- 
tius 


— —OBeuÍÀ [ onssndmxd 


Antonius monachus centesimo quinto anno xtatis in eremo moritur, solitus multis ad se venlenti- 
bus de Paulo quodam Thebzo mire beatitudinis viro referre complurá: cujus nos exitum brevi libello 
explicuimus. 

llilarius episcopus Pictaviensis factione Saturnini Arelatensis episcopi, reliquorumque qui cum eo 
erant, Arianorum, ante triennium in Phrygiam pulsus libros de nostra religione componit. 

Saraceni in monasterium beati Antonii irruentes Sarmatham interficiunt. 

Magne Alamannorum copi: apud Argentoratum [al. Argentarium, ínfra Argentariam], oppidum Gallia- 
rum, ἃ Cesare Juliano oppresse. 


Evauthius eruditissimus grammati- 563 21 Constantio. Romam ingresso, ossa 
corum Constantinopoli diem obiit : in Andrez apostoli, et Lucze evangelistze 
cujus locum ex Africa Chrestus assu- a Constantinopolitanis miro favore sus&- 
mitur. cepta. 


Paulinus Trevirorum episcopus in Phrygia [al. Pythia].exsulans moritur. 
Nicomedia terra motu funditus eversa, vicinis urbibus ex parte servatis. 
965 48 


Synodus apud Ariminum et Seleuciam Isauriz facta: in qua antiqua Patrum fides, decem primum 
legatorum, dehinc omnium proditione damnata est. 


Hilarius, cum spud Constantinopo- 904 25 Honoratus ex prefecto prztorio Gal- 
jim librum pro se Constantio porrexis- liarum primus Constantinopoli praefe- 
set, ad Gallias rediit. ctus urbi factus. 

Macedonius Constantinopoli pellitur. Gratianus, qui nunc imperator esi, 

nascitur. 

Omnes pene toto orbe Ecclesiz sub nomine pacis et regis Arianorum consortio polluuntur. 

Constantius Mopsocrenis inter Cili- oqg 39305 24 Constantinopoli maxima ecclesia de- 
ciam Cappadociamque moritur, anno dicatur. 
setatis x&v [al. χε |J. Galiia per Hilarium Ariminensis [a4. 


Arianz] perfidiz dolos damnat. 


Meletius Sebasti& Armeniorum episcopus ab Acacio et Georgio episcopis Arianis Antiochiam trans- 
fertur : et post non grande temporis intervallum, cum presbyteros, qui ab Eudoxio antecessore suo 
depositi fuerant, suscepisset, exsilii Justissimam causam subita fidei demutatione delusit. 


Georgio per seditionem populi in- XXXVII. JULIANUS anno uno, mensibus octo. 
Censo, qui in locum Athanasii ab Aria- 
nis fuerat ordinatus, Athanasius Ale- $06 4 


xandriam revertitur. 


Juliano ad idolorum cultum converso, blanda persecutio fuit illiciens magis, quam impellens ad 
sacrilicandum : in qua multi ex nostris voluntate propria corruerunt. 

Eusebius et Lucifer de exsilio revertuntur : e quibus Lucifer sscitis duobus confessoribus Paulinum, 
"Eustachii episcogi presbyterum, qui se nunquam hareticorum communione polluerat, in parte catholica 
ántiocbiz episcopum facit. 

501 4 JEmillanus ob ararum subversionem 
Dorostori a vicario incenditur.: 

Prohzresius sophista Atheniensis, lege data, ne Christiani liberalium artium doctores essent, cum 
sibi specialiter Julianus concederet, ut Christianos doceret, scholam sponte deseruit. 

Ecclesia Antiochie clausa, et gravissima imminentis persecutionis procella Dei voluntate sopita . 
est. Nam Julianus in Persas profectus nostrum post victoriam diis sanguinem voverat: ubi a quodam « 
simulato perfuga ad deserta perductus, cum fame et siti Apostata perdidisset exercitum, et inconsul- — 
tius a suorum erraret "agminibus, ab obvio forte hostium equite conto ilia perfossus interiit, 3nno «m 
zlatis xxxi [αἱ. xxxn]. Post quem sequenti die Jovianus ex primicerio domesticorum imperator — 
᾿ factus est. 

XXXIX. JOVIANUS mensibus octo. 


Jovianus rerum necessitate compul- o 
sus Nisibin et. magnam Mesopotamize 908 1 Subrogatus Marcellinus. archiepisco- 


partem Sapori regi Persarum tradidit. pus Rothomagensis VII. 


po5 | INTERPRETE S. HIERONYMO. | ^06 


— 
fSynodus Antiochiz a Meletio et suia facta, in qua homowsio anomeoque rejecto, medium inter hae 
4.» s1oxusion Macedonianum dogma vindicaverunt. 
JJo vianus cruditate, sive odore prunarum, quas nimias adoleri jusserat, Dadastanz moritur, auno 
aeg zmtis2iixv.Postquem Valentinianus. tribunus scutariorum, e Paunonia Cibalensis apud Niczam Augu- 
siens ppellatus, fratrem Valentem Constantinopoli in consortium regni assumit. 


OLYMP. CHRISTUS ROM. 
Valentinianus 


et 
Valens 
A p«» E Blinaris Laodicensis episcopus mul- " XL. VALENTINIANUS, et VALENS annis ΧΗ, 
fir:€»ef za nostre religio- niensibus v. 
nis &«-ripta componit. R. MCXX. 287 509 1 


Wzzlesntinianus egregius alias imperator οἱ Aureliano moribus similis, nisi quod severitatem ejus 
mimizazm εἰ parcitatem quidam crudelitatem et avaritiam interpretabantur. ' 

Tea-32€ motu per totum orbem facto, mare littus egreditur, et Sicilie multarumque insularum ἴδ» 
mera E»a88e-s populus opprimit. 


Valesm»sab Eudoxio Áriamorum epi- $910 2 
δεῦρο  K»szaptizatus nostros persequitur. 


Pro«c«»pius, qui apud Constantinopolim tyrannidem invaserat, apud Phrygiam salutarem exstinctus 
est : e& plurimi Procopianz partis csi atque proscripti. | 

Roms zmm:s Ecciesie tricesimus quintus ordinatur episcopus Damasus. Et post non multum temporis in- 
tervallam am Ursinus [al. Ursicinus] a quibusdam episcopus constitutus Sicininum cum suis invadit : quo 
Damasi zane partis populo confluente, crudelissimze interfectiones diversi sexus perpetratze. 


,Cratàüzanus Valentiniani filius Ambia- 971 9. Apud Atrebatas lana e ccelo pluvig 
Bis iu g»esrator factus. mista defluit. 
Hilarius Pictaviensis episcopus mo- 
ritur. 


Tanta Constantinepoli est orta tempestas, ut mire magnitudinis decidens grando nonnullos homi- 
Eun iísaerfecerit. 


Libaz»ius Antiochenus rhetor agno- 912 4 Nicea, qus spe ante corruerat, 
a Aes c Y à ] terr: inotu [unditus eversa. 

.^&Ova Coustantinopoli a Vaiente red- Eusebius Vercellensis episcopus mo- 
diua. 288 515 5 ritur. 


Atha gaaricus rex. Gothorum in Christianos persecutione mota plurimos interficit : et de propriis se- 
dibus παν Romanum solum expellit. 
Magma fames in Phrygia. 914 6 Constantinopoli Apostolorum Marty- 
rium dedicatur. 
Lucs fer Caralitanus episcopus moritur, qui cum Gregorio episcopo Hispaniarum, et Philone Libyse, 
φύματα z n se Arianz miscuit pravitati. . 


ἌΧ Ἐχγίηυ5. praefectus annonx maleficos ab iinperatore investigare jussus, plurimos Rom: nobilium 
occidit. 
U V atemiinus in Britannia, antequam 919 1 Presbyter Sirinus [al. Sirmii] nequis- 
T'aumnigein invaderet, oppressus est. sime decollatur, quod Octavianum ex- 
proconsule apud se latitantem prodere 
uoluisset. 
Lex datur, nobilitate deleta, ut quique quarto gradui jungantur. 
v *dymus Alexandrinus multa de nostro dogmate per notarios commentatur : qui post. quintum nati- 
V Atis sue annum luminibus orbatus elementorum quoque ignarus fuit. 
a Kobus prafectus lllyrici iniquissimis tributorum exactionibus ante provincias, quis regebat, quam 
ba raris vastarentur, erasit. 
nomius discipulus Aetii Constautinopoli agnoscitur, a quo hazresis Eunoiniana. 
. 916 8 
re atones ezsi Deusone in Franco- 189 911 υ Burgundionum octoginta firme inil- 


δ 8) regione. lia, quod nunquam antea, ad. libhenu:n 
descenderunt. 


i SClesrchus prefectus urbis Constantinopoli agnoscitur : a quo necessaria et diu exspectata votis aqua 
ucitur civitati. 
. "Alexandri vicesimus ordinatur episcopus Petrus : qui post Valentis interitum tam facilis. in reci- 
jdis bzreticis fuit, ut nonnullis suspicionem accepte pecuniz intulerit. 
Melania nobilissima mulierum Romanarum et Marcellini quondam consulis filia, unico praetore tenc 


507 EUSEDII CHRONICORUM LID. II INTERPRETE S. HIERONYMO. 08 


Ὁ} "80 filio derelicto, Hierosolymam navigavit : ubi tanto. virtutum przcipgeque humilitatis miraculo 
fuit, ut Theclie nomen acciperet. 
OLYMP. CHRISTUS — ROM. 


Valenti- 
nianus 
et Valens 
$18 10 
Aquileienses clerici, quasi chorus $19 11 Multi monachorum Nitriz per tribu- 
beatorum babentur. p. MCXXX nos et milites czsi. 
Valens, lege data, ut monachi mili- | Quia superiori anno Sarmatz Pan- 
tarent, nolentes fustibus jussit inter- “ nonias vastaverunt, iidem consules 
fici [al. fluctibus necari]. ' permansere. 


Post Auxentii seram mortem, Mediolani Ambrosio episcopo constituto, omnis ad fidem rectam Italia 
convertitur. 

Theodulus miserabilis presbyter, dum adversus conscientiam furoris sui sacrificia Deo offerre aude- 
ret, in mediis precibus eliditur. 

Valentinianus, subita sanguinis eruptione, quod Grzce apoplexis vocatur, Brigitione moritur. Post quem 
Gratianus assumpto in imperium Valentiniano fratre, cum patruo Valente regnat. 

Apollinarius Laodicensis jactatione ingenii quosdam errores pertinaciter asseverans, haresii sui 
nominis suscitavit, quam Damasus habito Roma concilio damnavit. 

Theodosius Theodosii postea imperatoris pater, et plurimi nobilium occisi. 

Photinus in Galatia moritur, a quo Photinianorum dogma Judaicum (1) : qui multa continentiz et 
ingenii bona uno superbie malo perdidit [al. decoloravit]. 


Alamannorum triginta circiter millia 980 19 Basilius Caesariensis episcopus Cap- 
apud Argentariam oppidum Galliarum padocis clarus habetur. : 
àb exercitu Gratiani strata. 


Florentinus et Bonosus [al. Bosonius] et Rufinus insignes monachi habentur: e quibus F'orentinus 
tam umjsericors in egentes fuit, ut vulgo pater pauperum vocatus sit. 


Superatis in congressione ftomanis, 981 43 
- Gothi funduntur in Thraciamn. 290 


Gens Hlunorum Gothos vastat: qui a Romanis sine armorum depositione suscepti, per avaritiam 
Maximi ducis ad rebellandum fame coacti sunt. 


$82 14 Valens de Antiochia exire compulsus 
' Bera poenitentia nostros de exsiliis re- 
vocat. 


Lacrymabile bellum in Thracia : in quo, deserente equitum prazsidio, Romanz legiones a Gothis cin- 
cte usque ad internecionem cass sunt. Ipse imperator Valens, cum sagitta saucius fugeret, et ob dolo- 
rem nimium szpe equo laberetur, ad cujusdam ville casam deportatus est. Quo persequentibus barbaris, 
et incensa domo, sepultura quoque caruit. 

Ab Urbe condita, usque ad extremum hujus operis annum, fiunt anni ucxxxi hoc modo : Sub regibus 
anni ccx& ; sub consulibus anni cpLxiv ; sub Augustis et Cxsaribus anni Cpxxvir. 

Colliguntur omnes anni usque in consulatum Valentis sexies, et Valentiniani Junioris iterum Augusti, 
a.quinto decimo Tiberii anno et predicatione Domini Jesu Christi anni cccLi. d 

Α secundo anno Darii regis Persarum. quo tempore templum Hierosolymis instauratum est, anni DCCCxCIX. 

Ab olympiade prima, qua ἰδία apud llebr:eos Isaias prophetabat, anni MCLvI. 

A Salomone et prima zdificatione templi, anni MCCCCXI. 

A captivitate Troje, quo tempore Samson apud Hebraeos erat, anni MDLXI. 

A Moyse et Cecrope primo rege Attice, auni wpcccxc |al. wpcccxcii; al. upccccxc]. 

Ab Abraham et regno Nini et Semiramidis, anni uucccxcv. 

Continet omnis canon ab Abraham usque ad tempus suprascriptum annos MMCCCXCY. 

A diluvio usque ad Abraham supputantur anni ncccxcit [al. pccccxLi]. 

Et ab Adam usque ad diluvium, anni uxccxLit. 

Fiunt ab Abraham usque ad quintuin decimum Valentis annum, id est usque post consulatum ejus 
sexies, et Valentiniani iterum Augusti, omnes anni vapxxix [al. vuptxxix |. 

HUC USQUE HIERONYMUS PRESBYTER ORDINEM PRJECEDENTIUM DIGESSIT ANNOAUM", 

(4) Recte Judaicum pro. inductum. Nam judaizanteim Photinum ecclesiastica narrat historia. Porro 
sequentem de Photini superbia pericopen stulti aliquot amanuenses ad broximnam S. Basilii niagni peri- 
copem transtulerunt ; quod mendum non aguovit in Adn. Scaliger, sed Pontacum non fugit, codices etian 
Vuticani coarguunt, et Dasilium sanctissinum ab iniqua criminatione defendunt. 

* Prosperi Aquitanici continualionem vide inter ipsius opera, tom. Ll, col. 58:-603. 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON 


NAMUELIS PRESBYTERI. ANIENSIS 


TEMPORUM 
USQUE AD SUAM 7ETATEM RATIO 


E LIBRIS HISTORICORUM SUMMATIM COLLECTA. 


«OPUS EX HAICANIS QUINQUE CODICIBUS AB JOANNE ZOIIRABO DOCTORE ABRMENIO 
DILIGENTER  EXSCRIPTUM ATQUE EMENDATUM JOANNES ZOHRABUS 
ET ANGELUS MAIUS PRIMUM CONJUNCTIS CUBIS 
LATINITATE DONATUM NOTISQUE IL- 
LUSTRATUM EDIDERUNT. 


(Mediol^ni, regiis tvpis, upcccx vint. 


DE SAMUELE PRAEFATIO. 


— 


Y Soexenuelis summarium commode cum. Eusebio conjungitur. — Postquam. Ewsebiani Chronici curis edi- 
tioRiscg πὸ labore tandem aliquando defuncti fuimus, ea statim cogitatio nos subiit, solitatirone mallemus 
$9408 €«2anones in lucem emittere, 5n ut multi Graeci, ut Syri, ut Latini (quos inter princeps Eusebii 
inérpwes D. Hieronymus primusque editor Mediolanensis Moibritius), Eusebianum opus consecutorum 
we DO:xtw:m gestis cuuulaverunt; nos quoque item editionem nostram posteriore aliqua historia continua- 

"mus. Equiden ubi de prosequendis Canonibus sententia placuit, nibil opportunius fuit Samuele chro- 

MErabho Armenio, cujus omnis industria in eo diligentissime versata est, ut apud gentiles suos Eusebii 

€i personam vocemque capesseret. Naui cum universo opere Eusebii, latiore nimirum historia ac linearis 

OGR2ODÀs epitome uteretue Samuel, haud ipse consilium cepit, quod olim Latini fecerunt, totum illud prioris 

bri WOlumen securi Tenedia resecandi; verum, mitiore contentus sententia, prioremi quidem librum tot au- 

COtum) sententiis redundantem ac variu, satis brevi compendio conclusit ; posteriorem autem ad sui 
Ve porig usum paulo aptius aceommodavit, addita Christi ara, rebusque multis quas Eusebius neglexe- 
Di: (im quod instüuti caput erat, »deo temporum digestionem produxit, ut ab anno Constantini 
vicesimo (in quo finem fecit Eusebius) ad quintum usque et quadragesimum Manuelis Comneni 

Se warrorit ; quod ingens additamentum res annorum octingentorum et quinquaginta complectitur. 
Üioquam, ut vere dicamus, id precipue spectavit Samuel magnoque studio perfecit, ut res Armeniacas 

*' Grp nullum ;vestigium apud Eusebium videre est, e summo gentis historico Choreneusi Mose in 

δὰ 3à i Jucubrationem transferret ; ubi vero hic. etiam deficeret, complures alios et graves Armeniorum scri- 

P. ires excerperet ; ad eztremum quz ipse viderat, chbronographi:e committeret. Non. uno autem nomine 

. ^*bebiaao editioni prodest Samuelis conjunctio. Namque in priinis priori Canonum Eusebianorum histo- 
T Nb (quam prope stulte quidam critiei jam flctitiam nullamque esse putabant) testimonium gravissimum 
ime! ubiamque adjicit Samuel, dum et ejus procemium prope ad litteram exprimit, et res Chaldaicas se in - 
P" 3ujcto libro legisse commemorat, et unde Eusebius Hebraicam chrouologiam sit exorsus docet, et ejus- 

imitator τοὺς LXX Bibliorum Interpretes pressim sequendos existimat, ct illas viginti geuea'ogias ab 
€*den Eusebio mutuatur : quanquam ipse demum patriarcharum uxores sponle inserit ex aliquo for- 

VAee Veteris Testamenti psendepigrapho libro, erudita curiositate delecias (a). Quid autem ?* nonne: 

muel emendare Eusebium videtur, cum Cainanum (cujus Eusebius omissi causa tot Syncelli criminatio- : 
ibus patuit) in patriarcharum ordine collocandum demonstrat? Nonne nomina sive propria sive gentilia, 


(a) Legesis Samuelis prologum et prioris partis prima capita duo. 


511 APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 512 


nonne annorum notas, nonne alia complura quz in Eusebii codicibus luxata fuetunt, recte Samuel interdum 
constituit? Denique ad Eusebii crisim quid nou hie conferat auctor, qui modo Eusebium ab se pene 
exscribi confirmat (a) ; modo eidem ita se innixum fatetur, ut, eo subducto, nibil scribere possit (b)? 


M. Samuelis patria, notitia operis et Mecenas. — Sed priusquam de multiplici Samuelis utilitate dica- 
mus, operzg pretium est de ipso bomine et de codicibus, unde opus protrahitur, summa cum bre- 
vitate disserere. Samuelis, dignitate presbyteri, patria fuit Ania, Armeniz urbs ad flumen Achurium 
sila, in ea provincie Araratiz regione quam geographi dicunt Siraciam, Hxc Ania cum nono Christia- 
nz srz smculo non modica incrementa accepisset, propterea quod Bagratuniis principibus regiam sedem 
praeberet, decimo quidem undecimoque seculo tam frequens tamque splendida evasit, ut. domos centum 
mille, templa autem plus mille babuisse feratur (c). Porro hac urbs diligenter secernenda est ab Anio pro- 
vinci, quz dicitur alta Ármnenia, castello quod Moses Chorenensis commemorat (d). Age vero ipsius Se» 
muelis chronographi mentionem faciunt prinium quidem Armenii scriptores Cyriacus Ganzagbenus sse- 
culi xit! homo; iterum sequeute s:xculo vir eruditus Vardanus Barzerberdensis; uterque in suis 
Haicanis historiis : denique postrema state Serposius in Arineniacz historiz: compendio, quod, scriptore 
usus anonvmo amico, impensis subsidiisque maximis adornavit, Samuelis chronicos canones justo qui- 
dem rarius, sed tamen aliquoties compellat. Przterea Gallicani aliquot perdocti homines codicis Pari- 
siaci notitia usi, nec segniter nec perfunctorie Samuelem nostrum commendant. Primus in his Ville- 
froyus Samuelis Chronicon diligentissime contrectavit, atque operis univers) rationem exposuit (e). 
Exin Villefroyi schedis instructus Freretus Samuelis chronologiam cum fructu usurpavit in disser- 
tatione De anno  Ármeniaco (f). Sed enim nemo afüluentius laudabiliusve Samuelianis copiis semet 
exornavit, quam novissimus Sammartinius (g), vir orientalium studiorum nostra 2tate prudentissimus, 
qui de Armeniz historia et geographia aeque bene vel etiam copiosius meriturus est, quam ille diu 
memorabilis Sancticrucius de Alexandri gestis atque scriptoribus. Jam ex ipso statim prologo et 
mox e prioris partis conclusione cognoscimus, Samuelem patriarchz: Gregorii precibus exoratum 
hanc summariam temporum tractationem scripsisse: sed est obscurum ad quem Gregorium Samuelis 
verba pertineant. Profecto nonnulli cogitant de Gregorio illo, qui anno Christi 1116 electus est vixitque 
in pontificatu annos Litt; nos tamen Samuelis librum Gregorio potius juniori oblatum censemus, qui 
Nersi Claiensi successit anno 1176 : cujus rei permulta indicia sunt, sed illud longe certissimum, quod 
nimirum Samuel quarto Gregorii junioris, seu Deghza:, anno chronologiam a se adornatam concludit, 
uti mox evidenter docebimus. 


111. Samueliani summarii codices. — Chronicorum Samuelis canonum codices haud infrequentes oo 
cutrunt : nari preter complures, qui in Armeniorum bibliothecis delitescunt, Parisiaeum nuper come 
memoravimus. Neque tamen Samuel vel Europsis vel Orientalibus typis ante hoc tempus, quantum 
scimus, impressus est. Jam in tanto codicum numero vix ullus est, in quo Samuelis Canones uMra 
suctoris terminum, nempe ultra Christi annum 1179, a recentioribus chronographis vel etiam scribis 
produci non soleant ; quo genere additamenti ne codex quidem Parisiacus caret ; idemque in Grecis 
ctiam ac Latinis aliorum auctorum chrcnicis solemne pervulgatumque est. Denique non solum protra- 
ctus est Samuel, verum ctiam alieni panni laciniis quandoque intertextus, qua de re notz nostra lecto- 
res identidem admonebunt. Nunc Mediolanensis Samuel:s editio e quinque codicum collatione ae 
varietatibus conflata est. Princeps Samuelis exemplar, quod veluti fundamentuin editionis nostre 
posuimus, circa annum ere Armeniace 656- (Chrisu ad Samuelis supputationem 1209 ) exaratum 
fuerat, ideoque tricesimo fere post Chronici finem anno confectum cognoscitur. Namque Samféelis 
Iucubrationem. revera anno 1179 explicitam esse, manifesto. docet Chronici codex alter, in. quo 
licet opus multo ulterius protrahatnr, predicto tamen anno 1169 ejusmodi admoniUo perscribitur : 
Heic explicit facundi Samuelis compositio , qui sane vehementer curavit. ut emendutissime scriberet, 
Appulit autem usque αὐ suam omnino «tatem ; cum historici officium sit de preteritis presentibusque 
dissereie ; ultra vero ea quo in vita cujusque versantur , progredi non liceat. Quanquam igitwr post 
hunc locum pergit adhuc. linearis Armeniacarum rerum historia , | nihilominus complura menda satis 
coarguunt alium. esse scripli auctorem , nam praeter Christi ereque. Armeniorum annos, nil propemo- 
dum recte se habet. Neque tamen reticere licet, princeps illud exemplar putri situ haud raro .fuisse 
corruptum nonnullisque chartis mutilum. ld vero damnum reparatum est invento alio Byzantins 
in urbe exemplari (h), quod anno quidem zre Armeniace 1552 ( Christi 1585 ) scriptum  fue- 


(a) Part. 1, cap. 7, 92. (f) Mémoires de l'Acad. des inscr., t. XIX, p. 85 

(b) Prolog. 8 5. Sq. 

(c) Lege lexicon Armeniz geographicum editum (0) Mémoires historiques et géographiques sur lAr- 
Venetiis, anno 1769. Nunc Ania pagus est. ménie, t. l, passim. 

(d) Hist. v, 11. (^) Hujus exemplaris apographum a se confectum 


(e) Apud Montfauconium, Biblioth, mss. p. 1026. 4, Zohrabus conservat. 


t 


553 DE SAMUELE ANIENsI PILEFATIO bid 


fat, ita tamen ut idem ab antiquissimo ommum codice sumptum diceretur, nempe ab apographo an. 
nis duodecim post conditum opus confecto. Sane id Byzantinum exemplar magnopere nobis placebat, 
ejusque ope sepe pravas interpolationes cognovimus, qux? ab auctoris ingenio vebementer abhorre- 
bant. Hactenus tria cominemoravimus Samuelis exemplaria ; princeps, id est antiquissimum, alterum quo 
monemur de justo auctoris confinio, tertium Byzantinum. {Π|5 demum alia duo accesserunt, quorum unum 
nec valde antiquum et porro imperfectum ; alterum recentissimum, idque in annum 1698 desinens, temera- 
riis videlicet accessionibus atque interpolationibus scalens. Operis denique titulus in codicibus scriptus 
is fere est quem in fronte editionis posuimus : Samuelis presbyteri Aniensis temporum usque ad suam 
«- £ aatem ratio e libris historicorum summatim collecta. 
B V. Qui sit Samueliani summarii fructus. — Sed rogabit aliquis qua communis utilitatis spe quove pru- 
d«- gii conslio Armenium chrouographum ad Europeorum studia perferendum curemus? namque illud 
jur s» tissime dicitur : Nova et utilia qui narrat, auctorem huuc perhibeto bonum. Nos sane fatemur, priorem 
ὅσαι sruuelis partem parum emolumenti ( preter Eusebii confirmationen:) afferre : res enim. Hebraicas et 
re: E iquorum orbis olim cogniti populorum ita Samueli Eusebius suppeditat, ut hoc summarium nihil 
fezr7«&- habeat preter Eusebii aliorumque chronographorum brevem quamdarn repetitionem ; historiam 
pa» mr— ro Ármeniacam usque ad Christum de Virgine genitum totidem s:xpe verbis e Mose Chorenensi 
vie JA «emus — arcessiri. Neque tamen est cur quisquam propterea Samuelem spernendum putet, nisi 
ide mm tot Latinos et; Graecos chronographos sque pedibus trahat, qui plerique omnes cum ab orbe 
00» Zx-- dito ordiaptur, necessaria ratione fit utl. eamdem crambem videantur recoquere. Quanquam mos 
re-mm. — Armeniacas multorum ad aures nunc primum perventuras speramus, quandoquidem hujus gentis 
res — nondum satis in populari luce versantur, propter eoruin paucitatem, qui ad has scribendas ac- 
ce-mum.-merunt. Sed licet quod quisque volet existimet, in nostra quidem editione quantum Eusebii 
με 3 am nus liber secundo dignitate przstat, tantumdem Samuelis pars posterior priorem jucunditate fru- 
εἶπε πὰ «mue superat. Romanorum et. Graecorum imperatores centum scribuntur apud Samuelem ab Augusto 
adi Manuelem  Comnenum. Persarum quoque reges primum Arsacide, mox Sasanide post Christum 
US «a. ue ad Mahumetum plus triginta narrantur: qui postquam fatales exitus habuerunt, exortie sum 
"E-—acenorum Amirarum tyrannides, quarum ingens imperii moles partim quidem internecivis odiis ac 
di 39$ :mensionibus, partim vero Scytharum adventu post annos quinquaginta circiter supra ducentos debilitata 
ac- dissipata est. Pradictia interjecti fuerunt. Armeniorum: dynastz:: miro ludo fortunz jactati, Ár- 
585. «L— idz nimirum reges, Mamicunii principes, Gnunii, Rhestunii, Arzerunii, Bagratunii, przter Persicos. 
À Wr- zsbicos, Iberos, Gracosque prafectos. Adde Armeniorum patriarchas nunquam intermissos. Adde 
C'Rcm wisi eram ἃ vulgari satis dissentientem , qua in re Samuelis chronologia, propter veterem et 
δε —m vissimam summorum criticorum de zra vulgari controversiam (a ), haud flocci facienda est. 
«le eram Ármenjacam, non ut vulgo Àrmenii supputaut, Christi anno 551, sed anno 555 institutam, 
4" αὶ «ο,ὐ verissime a Samuele dici jampridem Villefroyus ex anno llierosolymorum a Christianis ca- 
PU «-»rum demonst ravisse videtur (b). Jam ipsz res ztatibus regum interposit:e quantze demum sunt ? Quan- 
4π ἃ zam Saniuelis non est historia, sed capita quaxedain et liistori:te commentarius, virorum tamen illustrium 
«—inora innumera commemorantur. Et quidem lzlissima est illuminatio Armeniorum, quo tempore 
Β΄ ἘΞ zx illa universa incredibili studio et consensu ad Christum convolavit, prodigiis plurimis maxi- 
τ» ἢ sque SS. Gregorii οἱ Rhipsimiz comitumque virtutibus tota Armenia strepentibus (c). Exin tot 
ve wmplorum cenobiorumque :edificia, tot martyria fortissima, tot deetrinis laboribusque confirmata rcli- 
& «5». Quanquam vero postea nec h:zreses neque schismata neqle partum presertim furiosissin.a 
wESwmda defuerunt; tamen natio Armeniorum nunquam se ἃ communione Romana cunctim sejunxit, 
Qpwa Haicans litterature auspicatissima initia et progressus prope admirabiles, nisi tain szpe pro- 
cellnliterarum, turbo ac tempestas eruditionis omnis bellum Persicum et mox Arabicum in Arme- 
wwXam pervasisset ? Mahuimetic:ze potentiz incunabula et incrementa (quanquam cominuniori Saracenicorum 
Vemporum hialoriz:? parum consona ( d) , Armeniz lacrymabiles vastationes, Latinorum in Palzstinam 
expeditiones satis ubere stylo scribuntur: neque ullius pene rei varietas desideratur; non urbium - 
primordia et excid:a, non czedes innumerz, non pestilenti:x famesque, non scelera,non fraudes, non strata- 
£anata, non. denique multorum hominum litteris, sanctimonia, belliea arie przstantium enumeratio. 
Mque hzc omnia notis editorum plurimis οἱ castigationibus illustranda eraut atque purganda, nisi nos 
fesinatio operis ab omni fere exquisiliore cura avocasset. 
V. De Samuelis orthodoxia conjecture. — Nunc si licet de religiosis quoque Samuelis dogmatibus 


WV 


(4) Vile si nihil aliud, certe libros ITenrici San- — num Christi 648 retraliendum est ( quod ipse Sa- 

clewveuii De vulgaris ere emendatione. muel ad an. Chris:i 618 satis docet ) ; tuin. Mahu- 

(ἢ) Apad Montfauconium, Biblioth. mss., p. 1016, — meti priorumque Califarum res geste ex accura- 

tioribus Arabum historiis cognoscend.; x sunt, quas 

7 I ad Christi annum 355. non pafum Samuel ad an. 648 perturbare atque 
(d) Seilicet tum hegirie initium inulto ante an-. obscurare videtur. 


b15 APPENDIX AD EUSEDII. CHRONICON, 516 


judicium interponere , in primís notandum est, Orientales hzreticos ( Samosatenum puta, Macedo- 
nium , Nestorium atque alios) non obscure in hoc Chronico condemnari. Jan ab ipsa Chalcedonensis 
synodi oppugnatione et a crimine Monophysitico, ob quz& nomina male interdum Armenii audiverunt, 
satis Sainuel abhorrere videtur. 15. quippe anno Christi 640 diserte docet, ab Esdra patriarcha Ar- 
meniorum in Chalcedonensis synodi sententiam pedibus itum esse ; cum tamen anno Christi 527 caute 
reticuisset, patriarcham Nersem Astarachensem , Eutychianorum fraudibus circumventum Perssrumque 
armis conterritum (a), predicta synodi canones rescidisse, que silentio Samuel calamitatem ejus 
facti studiose se tegere innuit. Rursus anno Christi 856 Zacharie patriarchz ecelesiaetieas constitu- 
tiones Samuel collaudat : atqui exploratum est, ab hoc pontifice Chalcedonensem iterum synodum 
fuisse comprobatam (b). Quid 3 Eutychianos duos, Joannem Mairacomensem et Sergium, nonne Samuel 
aperte exsecratur (c) * Utinam et Zenonis lfenoticon atque Anastasii przdictique Zenonis dogmata 
nigro *que lapillo signaret (d) ! Nisi forte Sauuelis bi loci interpolati sunt ab iis quibus Cbalcedo- 
.nense concilium displicuit ; quod genus interpolationum alibi quoque in Samuelis codicibus depre- 
hendinius. Sed Samuelis orthodoxiam nil vehementius commendat, quam quod is in Deghz patriarehz 
clientela fuit, cujus hominis doctrina catholica ex ejusdem scriptis rebusque gestis cognoscitur. 
Namque Degha scriptis litteris ( et quidem etiam ad Celestinum H1 papam ) Monophysiticam | labem 
inseclatus esL, coacta autem synodo circa eum ipsum annum, quo Chronicon Samuelis concluditur, 
duas solemniter Christi naturas ab, Armeniis pronuntiandas curavit τ). Denique quod sancti nomen 
Joanni Ozniensi largitur Samuel (fj, n primis sciendum est , criminationes adversus hune hominem 
inventis nupera atate ducumentis maznope:e fuisse fractas , eumdemque a Monophysitica suspiciome 
liberatum (g). Et quidein in veterum scriptis sancti nomen civilis tantummodo privatique honoris 
causa interdum tribuitur: Joannes autem hic Ozuiensis in sacra Armeniorum Kalendaria pleraque 
non esi relatus. Miramur item singularem Samuelis in religiosa historia scribenda tran uillit. tem , 
cum tamen Oriens magnis factionum flammis omni tempore exarserit. Certe permultis controversiarum 
harum scriptoribus tantum szpe furorem dissensionum aestus objecit, ut eorum mentes baud valde 
absint ab insania , nedum (acilis aditus veritati relinquatur. Atqui opus est ut Christianus quisque 
lenitati , mansuctudini, pratereaque unitati, concordia οἱ obedienti:z studeat : alioquin videamus , per 
Deum immortalein ! quem in locum res sacras perventuras putemus. Sed quis demum  Sainuelis or.» 
thodoxiam non er ea narralione auguretur, qua Gregorium patriarcham 1ll Armenium a Romanorura 
regibus atque pontificibus summo honore affectum gloriatur (h^), eumque ad Jerosolymorum urbem . 
profectum , a Latinis ibi versantibus ortliodoxuim esse judicatum , et summo studio omnique charitate 
dilectum : qua re mirifice delectatus Samuel, hinc sibi demum exploratum ait, gentem suam nunm- 
quam supremi Numinis gratia excidisse ἢ Jam illud quaute justitia est, quod narrat Gregorium pa- 
triarchám valde àoprobavisse Armeniorum aliquot defectionem ab heterodoxo rege, qui tamen et 
Christianis sacris fije ebligata favebat, et jure imperare videbatur (i)? Quanquam alibi Saraceniese 
superstitioni Θὲ Lyrannidi pro merito inaledicit Samuel. Quantze rursus fortitudinis est , quod Grecorum 
prineipum , quorum ipse vel atate vel prope in diüione vivebat , perfidiam in Latinos atque impie- 
tatem adversus causam Christianam. tam aperte condemnat (j)? Nisi forte, quod in re simili divit 
Hieronymus (k), timor Dei hominum timorem expellit. Omnino Samuel] ejusmodi scriptor est , quema 
genuisse Armenii meritó glorientur, Europei autem nunc cognoscere gestiant. 


bad 
(a) Lege Serposium Gompexudio storico, t. 1, (4) Lege Serposium, t. ll, p. 42, 577-391 seqq., 
p. 94 sug. itemque sermonem ipsius Ozniensis contra l'huec 
(P) Serpos. Compend., t. Il , p. 40 et 454. Lusticos. 
(c) Ad an. Ch. 645. (A) Ad an, Ch. 1115. 
(d) Ad an, Ch. 493 ct 5f1. (i) Ad an. Ch. 1126. 
(e) Lege Serposium Compend., t. 11, p. 44v. [j) Ad an. Ch. 1099 ct 1150 


(f) Ad an. Ch. 713. (k) Pre[ut. ad Eusebii Chron, in fine. 


τ ταν“ n t K— 


d 


Les m ““ πὸ 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS JI. 


518 


SAMUELIS ANIENSIS- 


SUMMARII 
PARS 


TEMPORUM 
PRIOR. 


PROLOGUS. 


4. €um tres in partes universum temporis spa- 
tium «Xividi soleat, in preteritum videlicet, in prz- 
sens aque in futurum, humanz tamen voluntatis 
affectio a4 prateriti magis atque futuri, quam ad 
presentis cognitionem ferri videtur. Jam fore ut 
bomines, sive sacri sive profani, illa potius tem- 
pora inquirerent, diving quoque Scripture nos do- 

cent, quandoquidem vel ipsis familiaribus suis aie- 

bat ille Vivificus , « Non est vestrum nosse horas 
et (1) tempora quz Pater posuit in sua potestate !. » 

Quod effatum non de supremo solum exterminio, 

sed de temporibus omnibus idcirco pronuntiatum 

verax ille Eusebius ait (2), ut si qui sunt curiosio- 

TÉéS atque inania scrutantes, ii paucis bis verbis 

deterrerentur, quominus doctrinam temporum se 

a8s6qui posse certa scientia confiderent. Profecto 
divinum boc Dominicumque oraculum eo przcipue 

DOmine editum est, ut vanarun rerum exploratores 

incasso labore supersedeant. Qua enim cugnita et 

COnsiderata utilitatis aliquid afferunt, ea ipse (2) 

docuit palamque fecit in propheticis libris, quibus 

9Mtia ex ordiue continentur usque .ad divinum 

Yerbum cum natura carnea conjunctum, capto 

iitio ab oraculis ore Mosis divinitus evulgatis. 

2. Jam ex plurimis ejus rei civis duas tantum 

P'xecipuas notare sufficiat : quod divinum scilicet 

Verbum in primis voluerit os eorum comprimere, 

Qui creaturas principio et fine carentes dicere ausi 

$Unt; deinde eversos paterua hareditate homines 

ΡῈ latitici adventus sui recreare : superioribus 

OClinustim seculis hun.anitatis a se assumend:e 

Witerium parabolis visionibusque confirmans ; po- 

Wemo autem perfectissima scientia discipulos suos 

iubuens, sancto Spiritu in cosdem immisso : quos 


' Act. 1, 7. * Marc. χε, 22. 
(1) li. et, non rel, habent Samuel itemque Eu- 
ie i in Proeemio, nec non Ármeniaca ipsa Diblia. 

el Latina Biblia, vel. 

E: p, prioris libri Prodétio. 


| ie divus Gregorius, de quo mox, dicitur 


llaminator. 
"Q fear [we dicendum Faustus Byzantinus.. 


Übicurus sel corruptus videtur hic locus in Sa- 


** »tY 


PE 


b 


A οἱ ininistros et conscios arcana voluntatis sux fe- 
cit, rerumque. ineffabilium gnaros, quarum lucu- 
lento splendore creature uhivers:e saturate sunt. 
llomines igitur-gunium rerum naturas edocti, de 
preteritis, pécsifisitibus atque futuris scribere ag- 
gressi sunt, utpote ab illius veracis discipulis no- 
tione veritatis imbuti : tum etiam disertissimus et 
sapientissimus quisque ad elaborandas gentis suz 
chronographias incubuit. 

9. Quos inter (primos inquam itemque novissi- 
mos) amplissimum dignitatis locum beatus ille Eu, 
sebius obtinuit : deinde Socrates historiograplius, 
aliique complures. Nostra porro geutis primum aio 
historieum fuisse Agathangelun:, qui origines scri- 
psit. illuminationis (4) Armeniorum curante divo 


" Gregorio, cujus etiam multimoda patientia mirabi- 


liter inclaruit. Secutus est Moses Cliorenensis hi- 
storica veridicentia prznobilis : deinde Eliszeus, ct 
Lazarus et Faustus, qui οἱ Dyzantius (5), pau!ó 
antiquior historicus : nec non- Heraclius a Sebio 
episcopo laudatus (6), tum et Leontius pres:yter, 
et Sabuhius, et dominus Joannes, et posteriore de- 
mum :zeiate Stephanus doctor, cognomento Asolni- 
chius (7). Atque hi de rebus Armeniacis, itemque 
alii plurimi de singulis gentibus, narrationes 
suas texuerunt tantummodo post Ád&mum paradiso 
emissum , vi jus quam in paradiso exegit 
oinissa (8). . . . uti Dominus alebat, dien ninirum 
el horam, qua sit ipse venturus, a nemine ante 
cognosci * : qua verbs cum.ad angelos Filunque 
ipsum retulerit, interrogationem hanc commovet : 
Alqui si erat ipse venturus, quonam ldem pacto 
horam nesciebat? Ergo ne moerore ipsos afficeret, 
id ab eo dictum existimo. 


muelis codicibus. Aiioda autem merito mireris, etiam 
Stephauus Aselnichlus in sus llistoric Proceinio 
eumdem hune locum eadem obscuritate laboranteu* 
exhibet. 


(7) De his Armeniis historicis alibi loquenduta 


ir 
Iloc loco in emendatiqge Samuelis exemplari 
in tur lacuna. 


519 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON, 


4. Ego vero imperiUz inscitieque mex imine- A deprehenditur. Porro autem ji sanctur 


mor, te rogante, o sanctimonia fulgeus Gregori , 
studio tíbi ohsequendi impulsus sunt ad ea quz 
tibi erant in votis scribeida. AÁgesis igitur sancti 
Spiritus ope fretus, ex his historicis breviter sermo- 
nis mei rationem, prout tua fert sententia, decer- 
pam; ita tamen ut nusquam a veritatis calle defle- 
ctam. Et quidem ex tam ingenti numero duo mihi 
precipue facem przeferent , Eusebius ac Moses 
Chorenensis. Jam vero primum quidem ab Adamo 
inchoans, desinam in Noacliu'n : hinc ad. Abrala- 
mum usque pergam, Postea clhironographorum more 
lineari ratione tempora ad nos usque digeram. De- 
nique hoc in opere si vana rejecero, et necessaria 
complexus fuero, rem tibi me gratam spero esse 
facttirum. 

5. Revera supervacaneum ducimus haud probta- 
biles Chaldaeorum historias et barbarica nomina 
recitare : quibus si quis indigebit, praesto est mirilici 
Eusebii liber, sine quo nosmetipsos haud scribere 
posse fatemur. Quanquam reapse quidquid cjus 
generis ibi scriptum est, neque opportunitate caret 
neque utilitate. Etsi enim peregrinis nominibus 
priscos Patres indigitat, anrorumque rationes im- 
maniter exuberant : Patrum tamen numerus con- 
gruit cum divinis Scripturis (9). Alia insuper causa 
fuit, quamobrem ca referrentur que ab illis 19) 
quasi somniantibus excogitata sunt : quia nimirum 
Chaldzeus fuit Abrahamus, ejusque majores Chal- 
deze indigens, quam rem liber Geneseos aperte 
prodit (11). Imo ille narrationes nullum veritati 
testfmoniun non suppeditant, nempe quod attinet 
ad diluvium, ad turris opificium, atque ad c:etera 
quae ibidem consequuntur. Ea, inquam, ratio fuit 
beatia illis Patribus cur. hec commemoranda puta- 
rent. Nobis tamen cum istorum lucubrationes sufii- 
cere videantur, ea materia satis erit, quie instituto 
nostro conducit. 

6. Jam ipsorum Chronicorum initium ab Adani 
e perbeatis illis sedibus exitu seniores illi sapien- 
tissimi petendum censuerunt (12). Quisquis vero 
aliter nugatur, diuturnitatem ejui incolatus sibi 
esse exploratam dictifans; aut de coeli et terra 
conditu temeraria effutit (15); huic, inquam, cave 
fidem tribuas. Namque ab eo tempore, quo ille sua- 
vissimo vitze gencre excidit qui (14) Adamus voca- 
tus est (quo nomine omnes eunctim homines signi- 
ficantur), inde, inquam, nostra temporum ratio 
exordium cepit, ea videlicet quz:& in Septuaginta 
virorum interpretatione est : apud [lebrzos enim 
discrimen ingens in temporum praesertim numero 


à Confer Eusebii Chron. 1, 11, 8. 
10) Chaldeis. 
14) Euseb. Chron. 1, xvi, 2. 

3) Euseb. Chron. 1. xvi, 5 6. 

(43) Hoc pacto videntur peccare nominatim Syn- 
cellus et Cedrenus in suoruimn Chronicorum pri- 
mordiis. 

(14) Codex pro qui habet atque. 

(15) Conferatur Euseb, Chron. 1, xvi, 7 et 17. 


ducem habent qui Septuaginta Viros seet 
quibus nos quoque adhzrentes, rem, qt 
aggressi, expediamus. 


CAPUT I. 


Qua nam ratio temporum apud Septuagini 
les perscribatur ab Adamo usque ad d: 


I. Priscus homo Adamus post exitum 
anno satis ccxxx genuit Sethum ex E 
sua : vixitque adhuc annis pcc usque ad : 
annum Malalielis. Alios quoque genu 
filias. Obiit aetatis anno pnccccxxx. 

]l. Sethus annos natus ccv genuit ] 
Alora (17) conjuge sua : vixitque 
nis DnCCcvii usque ad xx annum En« 
filios et filias. Obiit aetatis anno nccccxi 

Ill. Enosus annos natus cxc genuit C 
Nuena conjuge sua ; vixitque adliuc a 
usque ad Liu) annum Mathusale. Gen 
filias. Obiit tatis anno pccccv. 

IV. Cainanus annos natus cL1x gei 
lem ex Malaleda conjuge sua : visil 
annis DCCXL usque ad Lxxxi annum 
Genuit filios et filias. Obiit zatis anno 1 

V. Malaliel annos natus cLxv genuit | 
Dina conjuge sua: vixitque adbuc an 
usque ad xivin annum Noachi. Gem 
filias. Obiit :eatis anno ncccxcv. 


C Vl. Jaredus annos natus οὐχὶ genui 


ex Baracha (19) conjuge sua : vixit 
annis Dccc usque ad ccrixxx annu 
Genuit filios et filias. Ohiit :etatis anna 

Vil. Enochus annos natus cLxv gen 
salam ex Jadnera conjuge sua : vixil 
annis cc : cumque Deo placuisset, trà 
anno xxxi Lamechi, Genuit filios 
translatus est ztalis anno cccrxv. Ab 
que ad Enochum translatum generation 
que uccccLxxxvit conflantur. 

Vill. Matiiusala annos natus cLxvil ge 
chum ex Edna conjuge sua : vixitque 
nis ncccu, Hic annis xiv (20) diluvio 
quod ex ipsius viti& spatio cognosciti 


D tamen exemplaribus vixisse annis postq 


rat traditur pcctxxxit. Genuit filios el 
avtatis anno DCCCCLXIX. 

IX. Lamechus annos natus cCLxXX 
Noachum e Bedna conjuge sua : vixil 
auuis nxxxv. Patri suo Mathusalz prae 
Lameches, postquani vixerat usque 


(16) Alius codex cxxx. 
(1T) Al. cod., Azora. 
18) Al, cod., Dncccctir., 

(19) Al. cod., Davacha. 

(20) Codex unus annis, omisso num 
mendose annis Lxxx. Verum supputatio 
bendum xiv. Conferatur Eusebius col 
n. 1. 


52 


exemplari exaratum occurrat, neque in ullo Chro- A 


nieo exstet, praeterquam ἂρ. ἃ eruditum quemdam 
ingeniosumque Syrum hominem ; nihilominus 
plane nobis constare Mestraimum eumdem esse 
atque Mezraimum, qui.quidem ZKgyptus videtur, 
uti Nebrothus Belus est. » Jam et harum trium 
gentium sic laterculum digerit : 


Semus . . Cbhamus. Jabethius. 
Arphaxades.  Chusus Gamerus. 
Cainanus. . Mestraimus . . Thira. 

Sala . Nebrotlius Thorgomus. 
lleberus . Dabius Haicus. 
Phalecus. Anebis Armenaeus. 
Ragavus . Arbelus . Armais. 
Seruclius. Chaalus . Amasia. 
Nachorus. Arbelus . Gclamus. 
Thara. Ninus . Harma. 


Abrahamus, — Ninyas . Aramus. 

3. Deinde addit : « ln Chami quidem usque ad 
Ninum progenie annos, quibus quisque procreavit, 
nusquam espressos reperiri, vel ad nos certe non 
peivenisse : tum οἱ de Jabetho nostro satis certum 
uihil tradi ; nihilominus expositum harum trium 
familiarum genus catenus esse verissimum, quatc- 
nus procreationes undecim sünt usque ad Abra- 
hamum, Ninyam atque Áramum. Arzus enin 
duodecimum locum obtinet posteriorque Nino est : 
idemque acerba φίλια mortem o'iit ἃ Samiramide 
cxsus. » De lis auteni haud est cur quisquam du- 
bitationem pre se ferat. Quippe ait : « Certiora 
quique ex variis historiis pro virili parte decerpsi 
qué à nemine prudente oppugnatum iri puto, nisi 
aliqui forte veritatis exstinguend:e cupiditate labo- 
rant : qui si qui aunt, istlioc quidem se pacto quan- 
tuin libet oblectent. » 

4. Nos igitur jam inde a tribus Noachi liberis 
usque ad divini Verbi revelationem singillatim 
scribere ordiamur, primum quidem Semi propa- 
ginem, deinde Chami, postremo labetbi. Semum, 
Neachi natum maximum, gentes exterz?. Zeruani 
nomine dezotant, Chamum Titani, labethun lapi- 
tostis. Neque his solum, verum etiam reliquis pa- 
triarchis capto inilio ab Adamo inconditas appella- 
tiones affingunt, atque anporum numerum unius- 
cujusque proferunt : nempe sic :-« I. Alorus saris 
decem (26). » (Saro autem ter mille ac sexcentos 
annos cobtentos aiunt. Neros etiam quosdam et 
6050s adjungunt : uerum anni sexcenti conliciunt, 
sosum sexaginta.) 


ll.  Sethus Alaparus saris nt. 


ΠΠ|. .Enosgus Almelon saris xn!. 
JV.  Cainanus. . Ammenon saris ΧΙ. 
V.  Molaliel . Amegalarus saris xvii. 


(26) Confer Euseb. Cliron. 1, 1, 2. 

(21) Hac super re consulendi sunt Euscbius in 
eto libri, Syncellus, p. 45-51, itemque Cedre- 
nus, [0]. 12-14, quibugcum non sine fructu Samuel 
comparabitur. 

(33) Al. cod., Lai. 

(99) AL cod., Heberi. 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


Davonus saris x. 
Evendorachus 88] 
Amempsinus sar 

IX. Lamechus . Otiartes saris vit 

X.  Noachus. . Xisutlirus saris 3 

Universam decem horum regum «atate 
centum viginti definiunt, qux sunt annoruni 
des tres supra quadraginta prztereaque 1 
anui. Ic historiographi Chald*orum. N 
incertis his praetermissis, aggrediamur ad di 


VI. Jaredus 
Enochus . 
. Mathusala . 


- qua divini libri hoc pacto tradunt. 


CAPUT IV. 
Gentium divisiones (21). 


1. Semo prozeniti sunt quinque liberi : E 
quo Elanmitz : Asurus, aquo Assyrii ; Arpha 
quo Chaldzi ; Ludus, a quo Lydi (26) ; ἀσπὶς 
mus, a quo Aramzei qui etiam Syri vocitant 
mi liberi sunt : Hus, a quo Lagi ; Enul, a qi 
lii ; Gader, a quo Gaspheni ; Mosochus, a : 
seni. Filii Arplaxadis : Sala, cujus filius I 
aquo Hebrzi (29). Filii Heberi : Phalecut 
stirps Abrahami componitur; Jectanus, 
creantur liberi tredecim : quorum natu r 
Elinodadus, a quo Indi ; tum. Salecus, ἃ « 
clriani ; Asarmothus, a quo Arabes ; Jarecli 
Jarachzxi ; Zodoramus, a quo Carmeli ; Ez« 
Ariani ; Decla, a quo Gedrusii ; Gebal, ἃ q 
tha; Abimecl, a quo liyrcani; Saba, a quc 


C primi (90), Uphir, a quo Aramii; Zevila. 


Cyuinosophistie ; Joabus, ἃ quo Aradii. H 
Jectano geniti sunt fratre Phaleci : eorumq 
latus a Masiis (51) usque dum venias ad Sphiei 
montem orientalem , pertinet. Et quidein a! 
tur (59) universa Semi soboles tractum o 
Bactrianz finibus incolere Rhinocuram (34 
quo loco Syria ab JEgypto secernitur, ite 
Rubro mari ; et ab ora maris quod est ad A 
Indicam. 

9. Chami liberi quinque : quorum natu r 
Ciusus, a quo Chusii : tum Mestraimus 
AEgyptii; Prudus, ἃ quo Tregiodytze; Ch: 
a quo Afri atque Pi:cenices. Chusi liberisun 
lla, Sabaat, HRegma, Sabaca:ha. Rursus 


D liberi, Saba et Judadanes. Aiunt preetere: 


littere, a Chuso genituin. esse Nebrotum, 
mus in orbe gigas fuerit, atque hune gigan 
ram Domino Deo venationi oper..m dedisse 
demque auspicatum esse regnum a Daby 
Oredo, ab Achade, a Clialane in regione ! 
Indidem exortum esse Asuruui, a quo Nini 
que Roboda urbs condebatur eum Chalane 
Rase,nanes, inter. Ninivem et Chalauem, : 


(50) Sync. et Cedren. Arabes 1 ndici. 
(51) Biblia Lat. vulgata Geu. x, 50, de M. 
e Biblia vulgata Sephar. 

(55) Vide Syncellum et Cedrenum. 

(94) fihinocura nomen urbis itemque to 
]nterdum scribitur Hhinicorura. 


577 


APPENDIX AD EUSEDII CIIRtONICON, 


025 


acus, a quo gens Judzorum : postremum e Cetura A tionis intra annos xxvii perduxit, annoque ztatis 


gens Partliorum exstitit, quorum germen est Arsa- 
ces ille inclytus Pahlaviensium et Arsacidarurm fa- 
miliarum progenitor. Igitur Abrahamus post geni- 
tum Isaacum quinque adhuc annis et septuaginta 
peractis, ita ut annos omnino centum et septua- 
ginta quinque vixisset , fato suo functus est. Jam 
Isaacus sexagesimo ztatis anno Esavum genuit et 
Jacobum, pos'quam annis viginti ig matrimonio 
cum Rebecca fuerat. Idemque annis adhuc viginti 
et centum superstes octogesimo et centesimo ztatis 
anno decessit. 

4. Jacobo tilii duodecim cum filia geniti sunt e 
duabus Labani filiabus , Lia scilicet atque Rachele , 
nec non ex harum ancillis duabus Balla Zelphaque. 
Quanquam vero primus ei natus. sit. Ruben quem 
anno ztatis quinto et oclogesimo genuit , tum Si- 
nieon sexto et octogesimo ; Levinus tamen przfer- 
Lar in ordine, quem :etatis septimo (45) οἱ octoge- 
simo anno creavit, de cujus etiam geuere magnus 
ille Moses exortus est : quz res ita. describitur : 
Jacobus anuos natus Lxxxvire Lia conjuge sua Le- 
vinum suscepit ; Levinus annos natus xLvi genu.t 
Cahathum ; Cahathus annos natus Lxin genuit ÁAin- 
ramum ; Ámramus annos natus Lxx genuit Mosem ; 
Moses annos natus Lxxx /Egypto populum eduxit. 

9. Rursus secundum chronicos Eusebii cano- 
nes (46) Jacobo annum secundum et nonagesimum 
agenti de Rachele uxore Josephus natus est: tum 


et losephus anno zlatis decimo septimo a fratribus ( 


venditus concessit in Egyptum ; cumque ihi trede- 
cim annis inergastulo fuisset, anno etatis tricesimo 
AEgypti dominatum obtinuit, quo per annos octo- 
ginta perfunctus, anno demum centesimo decimo 
diem supremum obiit. Primo /Egyptiac:e ubertatis 
anno rerum moderamen ad Joscplium delatum est : 
anno autem octavo svire ibidem fames coepit, 
cujus calamitatis anno altero Jacobus in /Egyptum 
descendit anno :atis cxxx, vitamque ibi annis 
adhuc xvii productam anno demum σαν" clausit , 
quo tempore rerum potiebatur anno jam sexto vi- 
cesimoque Josephus , qui et annis tiv superfuit. 
6. Jose; ho e vivis erepto, servitutem lilii Israelis 
serviebant /"Fgyptiis annis cxtiv.. Fiunt ergo a Ja- 
cobi descensu anni ccxv. Anno servitutis quarto 
supra sexagesimum Moses lucem aspexit ; qui octo- 
ginta annos ingressus , cum fratre Aarone tres item 
οἱ octoginta annos malo, populum Egypto sub- 
duxit : eui. postquam aunis quadraginta in deserto 
prefuisset, anno zialis vicesimo supra centesi- 
mum moritur. Post Mosem Jesus Navi filius, Jor- 
dane transmisso, populum (47) in terram annuntia- 


?* Judic. i, 51. 5.1 Reg. iv, 18. 


(45) AL cod. , sexto. . 

46) Vide ad an. Abrahami 952. 

47) Codd. Arm., eos pro populum. 
- (48-49) Alio in codice desideratur hoc: comma 
parenthesi clausum. 

(90) Jta etiam Eusebius ad an. 832. Verum idem 
iu priore libro semel ponit ( col. 164 ) οἱ semel 


centesimo et decimo obiit. 

7. Jesum praefectura Judicum subsecuta e-t ; 
quorum primus 

I. Godorniel annis xL 

It. Avodus annis Lxxx. 

Ill. Daracus et Debora annis xt. 

IV. Samegarus postea qui alienigenas sexcentos 
trucidavit ὁ 

V. Gedeon annis xt. 

VI. Abimelechus annis nr. 

Vil. Thola annis xxu. 

VII. Jairus annis xxu. 

IX. Jeph*hzus anris vt. 

X. Hesebon annis vu. (Daraco liberi septua- 


B ginta, Ileseboni triginta fuerunt [48-49]). Heseboni 


in Hebrzorum exemplari subditur Alon judex an- 
nis x, quem tamen Septuaginta Interpretes non 
agnoscunt (50). Hujus anno tertio llium captum est. 

XI. Labdon annis vin. Hujus quadraginta liberi , 
horumque filii triginta in septuaginta asinis equi- 
tabant. 

Xll. Sampson aunis xx. 

Xlll. Heli anuis xi. Verum in Septuaginta 1n- 
terpretum exemplari scribuntur xx ὃ. 

XIV. Samuel atque Saul annis xt. 

8. Sane cum in cvolveuda Semi stirpe, procrez - 
tionum seriem haud alienam ab evangelica Mat- 
thai ratione , usque ad Josephum et Mariam con- 
texturos nos promiserimus ; e Jacobi liberis optare 
Judam deLueramus, ἃ qào procreationes deduce- 
remus ; quoniam ex hujus surculo Dominus exor- 
us est. Verumtamen necesse fuit, in Mosis et 
Jesu reliquoruinque gratiam , qui populo usque ad 
Pavidem jus reddiderunt , Lcvinum loco Judz 
commemorare. Nunc autem unde par est rem de- 
nuo iepetamus. 

9. Abrahamus genuit isaacum ; lsaacus Jaco- -. 
bum ; Jacobus anno setatis Lxsxvin Judam 6. Lia 
uxore suscepit ; Judas annos natus xtLvi Pharetra 
genuit ; Phares autem anno statis Lvini (51) Ezro—4 
nem; Ezron anno aetatis Lvin.genuit Áramum 4 
Áramus anno ietatis xLvig. genuit. Aminadabum 4 
Aminadabus anno ztatss riv genuit Naasonemmrag 


D Porro, inquit (52), erat Aminadabus copiarurma 


Judz dux, quo teinpore Moses Israelis progenicramr « 
ex /AEgypto deduxit. Couflantur igitur a primer m 
Abrahami anno usque ad migrationem ex ZEgypl «m 
procreationes viii, annique pv ; ab Adamo aute «e 
procreationes xxvin, annique &aMDCLXXXIX. 

10. Naason annos natus xLiv genuit Salinonetammmm 
Kvatque, ait (53), Naason princeps Jude myriammm 


omittit ( col. 168) /£lonem. Nunc quidem a 1 
LXX Viros, cap. xu, 11. nec non apud Bilwe | 
Arm. occurrit. lon. 

(51) Al. cod., rix. 

(52) Apud Eusebium, r, 16, 92, Naasson τ Ἐπ “ 
Aminadabus. 

(55) Ibidem. 


529 


SAMUELIS ANTENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS I. 


530 


dum in deserto, ejusque soror Elisabeth: Eleazaro A haus captivum abduxit, regemque dixit Eliachimum. 


Aaronis lilio nupta fuit, quo conjugio creatus est 
Püinees, atque ita contigit ut Jud genus cum 
Levitico aflinitate jungeretur. Salinon annos natus 
xxxv genuit Doosu:n. Eratque, ait, Salmon tribus 
Jud» princeps, quo tempore Jesus cum populo 
Jordanem trajecit. Is. uxorem copulavit sibi Ra- 
habam, quam divus evangelista dicit Rechabam *. 
ldem Bethlehemum urbein in Jude ditione fundavit. 

11. Boosus annos natus cvi. genuit. Obedum. 
Booso nupsit Rutha Moabitis femina. Epiphanius 
Amanitidem ait Rutham , scilicet Amonitidem. Obe- 
dus annos natus ΟἹ genuit Juss.eum ; Jess»us annos 
natus cxxx. genuit. Davidem ; David annos natus 
Cin genuit. Solomonem. lile tricenarius regnum 
auspicatus est, annisque xL retinuit, vita ad se- 
Ptuagesimum annum protracta. Solomon annos na- 
lus xxu (54) genuit Roboamnum. Idem quarto re- 
Eni sui anno templi zdificium excitabat. ( A Mose 
Cgressuque ex /gvpto usque ad Solomonem tem- 
Plique opificium conficiuntur anni ccccLxxx. Ab 
Adamo autem MxMNCLXIX. ) Idem. duodennis re- 
Enum adeptus est (55), quod xL annis insedit, 
Vivens annis Lu. 


.12. Post Solomonem Israelis regnum bifariam 
divisum est, Samariz decem tribubus imperavit 
eroboamus Nabati filius, isque rex Israelis voci- 
latus est. Jerosolymis autem imperavit Roboainus 
Solomonis filius , isque rex Judze appellatus est. 

l. Roboamus regnat Jerosolymis annis xvit. 

ll. A bias annis 11. 

ll. Asa (56) anuis xn. 

IV. Josaphatus annis xxv (57). 

V. Joramus annis viii. 

Vl. O2hosias anno r. 


Vl. Godolia mater ejus annis vi. . 


Vlll. Joasus annis xr. Tres lioscc reges, nempe 
(hosiam cum Godolia matre, Joasum οἱ Ama- 
ven, idcirco in suam genealogiam evangelista non 
inttlit , quod illa filia, bi nepotes Achabi fuissent. 

IX. Amesias annis xxix. 

I. Azarias, idemque Ozias, annis Lun. Anno 

Q'à «ἢ ragesimo nono prima olvmpias acta est. 

ΣΙ. Joa thamus annis xvi. 

M. Á«* hazus annis xvi. Undecimo Achazi anno 

rael in SEervitutem a Salmanasaro redactus est. 


D 


C 


XVIM. Eliachimus , idemque Soachimus, annis 
Xu. Hujus anno decimo Judam Nabuchodonoso- 
rus domuit, et post acceptum ab Eliachimo tribu- 
tum abscessit. 

XIX. Joachimus, idenique Jechonias , mensibus 
ni. Reversus Nabuchodonosorus Joachimum quo- 
que in captivitatem deportavit. 

XX. Mathanias , idemque Sedechias , annis ΣΙ. 

Duodecimo Sedechi:we anno Nabuchodonosorus 
Chald:us captis Hierosolymis templum cremavit. 
Mauserat. templum annis ccccxLu. lu quadrage- 
sim:e septima olympiadis annum quartum incidit 
captivitatis initium, eademque annes septuaginta 
occupavit. Post onnum captivitatis vicesimum Na- 
buchodonosorus e vita migravit. 

43. Jamvero in Mautlizei genealogia Jechonias ge- 
nuit Salathielem anno :tatis Lv1 : hic Zorobabe- 
lem anno Lvi; hic Abiudum anno xr.v ; hic Elia- 
chimum anno Lx ; hic Ázorem anno xxxix ; hie Sa- 
dochum anno xxxi. Primo Sadochi anno Alexander 
Macedo inclaruit. Is Achiam anno atatis xxxiv; hic 
Eliudum anno xxx; hic Eliazarura. anno Εχὶ! ; hic 
Mathanem anno xxxvii; hie Jacobum anno ix; 
hic Josephum anno Lxxvi.. Jesus Christus apud 
Jude» Bethlehemum nascitur. Summa temporis a 
templi reparatione ad Christi natalia anni sunt 
pxviit ; a Sofomone primoque templi zedificio usque 
ad secundum anni ΧΙ; 3b exitu ad Solomonem 
anni cccc.xxx ; ab Abrahamo ad exitum anni pv; 
a diluvio ad Abrahamum anni nccccxL.i ; ab Ada- 
mo ad diluvium anni wwccxLH : summa denique 
temporis ab Adamo ad Christi natalia anni sunt 
MMMMMCLXXXXVIM, prout Septuaginta Interpretes 
docent. 


14. Post obitum Solomonis , at jam dietum est, 


Roboamo regnum exorso, imo primo regnantis 


LI 


D 


anno , Samaris decem tribubus imperare capit. 

l. Jeroboamus Nalati filius annis xxn. 

Jam uti Davidis ztate prophetaveran| Gaddus, 
Nathanes, Asaphus; rursusque Solomonis ztate 
Sadochus, Achias Silonites οἱ Sameas ; ita etiam 
Jeroboami  filiique ejus Nabati state vaticinati 
sunt Achias, Sameas, tum et ille qui ad ipsam 
Samari:e arai ἢ, nee non Joasus , ct Joel , et Aza- 
rias idemque Addus , atque Ananias. 


iu E-zw echias annis xxix. Nono Ezechiz anno I. Nabatus annis ". 
— C' «'andidit Romulus, qui erat αἱ; Abrahamo Hl. Bajas (59) annis xxiv. 
XIV C«- 1ixxm (58). IV. Ela anuis τι. 

IV ᾿ Α zanasses annis Lv. V. Zambri mensibus vil, 
IVi . 9506 anDis wil, VI. Amri annis xi. 

IVN "Cp sias annis xxxI. Vil. Achaabus annis xxt. 


"Ji aachasus mensibus 11. Joachasum Nec- Sub hoc prophetz: fuerunt Abdias, Elias, Jesus , 


Ἢ 
Mau, — 5» 5. * Ill Reg. xii, 1. 


9. Aw « cod. , xit. (87) Al. cod. , ΧΕ. 
Vu ait et Eupolemus apud Eusebium, Prev. 58) Moenia templaque Rom:e hoc anno a Romulo 
*tang. X... 50. zedificata tradit Eusebius. 

(S9 PX, cod, , Asaphus. (59) Euseb. , Baasus. 


531 


APPENDIX AD EUSEPII CHRONICON, 


Oxiel, Michael ; falsi autem prophete Sedechias A dimissos Judeos, przside Zorobabele qui t 


atque Ehezer. 

VHI. Ochosias annis 1]. 

IX. Joramus annis xn. lterum propbetabant 
Elias et Eliszeus. Septimo Jorami anno Elias su 
perlatus est.: 

X. Jeu annis xxvii. 

Minas, quas Dei furor in Achabum uxoremque 
cjus Jezabelem intenderat, Jeu ad rem contulit 
«cesis septuaginta Achabi liberis, nec non Jezabcele 
Sidonia, et quadringentis exsecrandi idoli prophetis. 
Per id tempus apud Israelem prophetabat Azarias. 

Xl. Joachazus annis xvn. Hujus ztate rex Jud:e 
Joasus Azariam interfecit, tum et Elis:eus vita ex- 
cessit. 

XII. Joasus annis xvi. 

XIII. Hieroboamus annis xi. Hujus setate vati- 
cinati sunt Oseas, Amosus, 1saias et Jonas. 

XIV. Zacharias mensibus vi. 

XV. Sellumus diebus xLv. 

XVI. Manaemus annis x. 

XVII. Phaceas annis x. Nono hujus anno prima 
olympias acta est. 

XVIII. Phaceas annis xx. 

XIX. Oseas annis ix. 

Osea regnante, decem tribus servituti mancipate 
sunt a Salmanasaro, deletumque lsraeliticum Sa- 
maria regnum, anno Áchazi imperantis undecimo, 
postquam annis ccL stetisset. Hinc autem ad tem- 
plum Hierosolymis Nabuchodonosori vi sub Sede- 
chia eversum anni numerantur CLvi. 

15. E Paralipomenis. Jam de Leviui genere sa- 
cerdotles usque ad captivitatem. fuerunt hi : Aaron, 
Eliazarus, Phinees, Abiudus, Borchias, Ozias, Za- 
reas, Mariothus, Aimarias, Achitobus, Sadochus, 
Achiamas, Azarias, Jonan, Azarias, Amarias, Achi- 
tobus, Sadochus, Elumus , Helchias, Azarias, Za- 
reus, Josedechus, qui Babylonem concessit quo 
tempore Nabuchodonosorus Judam servitute pres- 
sit. Hzc Paralipoihenis commendata sunt. 

16. Igitur Josia tertium jam et decimum annum 
Jude imperante, initium prophetandi Hieremias 
fecit : tum et anno ejusdem regis secundo supra 
vicesimum Sophonias et Hieremias prophetabant : 
rursusque anno Sedechiz quarto Baruchus et Hie- 
remias : octavo autero. captivitatis anno Daniel Ba- 
. bylone et Ezechiel : tum anno octavo ac tricesimo 
Aggzus ct Zacharias: sexto denique anno supra 
sexagesimum iidem Aggzus ac Zacharias, itemque 
Malachias. Alia historia tradit vaticinatos esse his 
temporibus Nahumum, Ambachumum, Malachiam 
atque Danielem. 

1T. Jamvero quo pacto videntes et prophetze apud 
captivos erant, eodem etiam post Lxx anuos apud 


.-..] 


C 


D 


urbemque restituit : tum et pontifices exs! 
usque ad unctum ducem,:in quo patriarchae 
valicinatio exitum sortita esl dicentis : Hs 
fecturum e Juda principem, vel de ejusdem 
ducem, quoad ille adventaret. ad quem perti 
perium 5. Ja:n duce Zorobabele pontifex era 
Josedechi filius : exin Jachimus , idem qui . 
mus, Jesu filius: nec non Elarus (00), id« 
Esiasibus, filius Jachimi. Eratinsuper Esc 
cerdos, scriba legum sacrarum, nobilisque 
eorum qui Dabylone in Jud:eam ascenderai 
Joadas Asibi filius, sub quo Nelemias Arta 
cerua, genere llebrzus, Babylone venit flicrc 
murosque excitavit. Joaunes Joadze filius. ὁ 
filius Jaddus, cujus s:etate Macedo Alexander 
solyma ingressus Deum adoravit. Onias Jadd 
Simeon cognomento Justus. Simeonis frate 
zarus, sub quo Septuaginta Viri divinos libr 
lemsi regis jussu ad Grzcz lingua consuet: 
transtulerunt. Manasses Eleazari patruus 
Simeonis Justi filius. Onizx filius Simeon, 8 
erat Jesus Sirachi. Simeonis filius Onias. 
18. Tres deinde ac triginta post annos Án 
Epiphanes Judam jngressus pontificatum 
cuni ἃ Jesu cognomento Jasonc ad ejusdem | 
Oniam transtulit; rursus lhuvic ereptum 
cognomento Menelao dedit. Mox elapso quii 
nió occupatis BHierosolymis templum dirip 
gnum Jovis Olympici ibidem collocavit; ἧι 
zino (62) autem Jovis Hospitalis ", Ea tem 
Matathias quidam sacerdos Asanmonszi fili 
oppido Modimo, bello adversus copias A 
cum filiis suis dccertabat. Et Judas sane fil 
gam Syrorum fecit, templumque lustravit, ac 
sacra restituit, qux triennio obsoleverant. 
Menelai Judaeorum pontificis sacerdotium 
Alcimus, idem qui Jachimus, alienus licet 
sacerdotali. Quamobrem Onias sacerdote pr 
tus in Egyptum proficiscitur, ibique urbem 
Amopolim (62), in eaque templum ad instar 
solymitani erigendum curat. Alcimus autei 
Juda confligens brevi a Deo percussus int 
lgitur communi suffragio sacerdotium ad 
collatum est. 


19. I. Judas, qui et Macchabzus, annis n 
olympiadem centesimam quinquagesimam qu 
Il. Jonathas, qui et Aphuthus , annis xix. 

IIl. Simon, qui et Tarscis, annis vii. 

IV. Hyrcanus, qui et Joannes, annis xxvi. 

V. Aristabulus anno t. Ad sacerdotium Ari 
lus diadema regium adjecit. 


VI. Jannzus, qui et Alexander, annis xxvi 


ὁ Gen. χχ. 10. 7 Il Machab. vi, 9. * Il Machab. ix, 55, 56. 


60) Ita codices Samüelis. 
61) Confer Eusebium ad an. 1558. 
(62) Codd., Samrin. 


(65) Eusebius, ad annum 1856, Onuphis. 
(61) Al. cod., xxxvii. 


e) APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. o3 


dens in regiam incendio semet cremavit. Tum Dele- A — 5. Nunc age Medorum reges exponamus, Exstin- 


sim Dabyloni regein imposuit Varbaces, itidemque 
Parerum nostrum propter sibi navatam operam 
diademate ornavil (73) ; ipse autem Assyriorum 
ad Médos transtulit imperium. Exin interregnum 
erat usque ad Medorum regem Dejocein. Intermedio 
tempore Chald»i rerum potiti sunt ; quorum tem- 
pora et successiones cum suis peculiaribus regibus 
seorsim scribuntur. — 

^. llic ergo Babyloniorum reges ponantur. 

l. Phua annis xvi. Hujus sexto. decimo anno 
prima olympias acta est. 

Il. Thaglatphalsarus annis xxvi. Is tertio decimo 
anno progressus in Judam, potiorem cjus incola- 
yum partem captivam abduxit. 


cto Sardanapallo pritnus regnavit 

|. Varbaces annis xxvn. 

ll. Sosarmus annis xxx. 

lil. Manicar annis xL. 

IV. Cardiceus annis xut. 

V. Dejoces annis Liv. Hic t£ebatana condidit, 

VI. Phraortes annis xxiv. 

VIM. Cyaxares aunis xxx. 

VMI. Asdahages annis xxxwvit. 

Hunc interfecit Tigranes Ilaicanus (77) Cyro Per- 
855 foedere junctus. Quanquam Eusebius (78) aliique 
historici dejectum Asdahagem ab uno Cyro aiunt, a 
quo Medorum quoque regnum sublatum est : nihilo- 
minus Moses (79) cedem Asdahagis a Tigrane patra- 


ΠῚ. Salmanasarus Assyriis imperavit annis xvi. p tam refert. Id. autem. verisimile evadit ob plura 


Is item tertio regni sui anno, octava olympiade, 
decein tribubus in captivitatem depo: tatis, Samariae 
rcgnum delevit. 

IV. Senecherimus Assyriis imperavit annis xvi. 
Is adversus Hierosolyma expeditionem suscepit, 
Judzzque urbes obsedit. Ab hoc ad Nabuchodono- 
sorum historici Chaldzorum annos numerant 
Lxxxvii (74). Apud eosdem post Senecherimuin 
scribitur 

V. Asordanes filius ejus annis vit, 

VI. Asodes (75) annis xxi. 

VI. Frater cjus annis xxi. 

Vill. Nabupalsarus annis ΧΙ. 

IX. Marudachus Baldanes annis x. 


X. Nabuchodonosorus deinde annis xii, ab ὦ 


elyampiade secunda supra quadragesimam. ls anno 
Eiachiui decimo Judzos in suam potestatem 
redegit,. partemque eoramdem maximam famulatui 
addicendam abduxit. Tum etiam Danielem tresque 
pueros tfiennio post : rursus enim venit, ipsumque 
Joachimum avexit captivum. Cum jam annum ter- 
tium supra vicesimum reguaret Nabuchodonosorus, 
llierosolyma capta sunt : quintum autem post men- 
sem princeps satellitum | Nabuzardanes templo 
ignem subjecit. Vicesimo denique Judaice capti- 
vitatis anno Nabuchodonosorus vita discessit, Cujus 
in locum substitutus est filius cjusdem 

Xl. Baltasar, qui et lhnarudachus annis w. 
Deinde 

Xll. Astyages (76) anno 1. [s eas litteras in 
pariete exaratas vidit quas Daniel interpretatus est, 

ΧΗ. Darius Medus annis iv. 

XIV. Darius Arsaviri annis ni. 

Exin sublatum est Babyloniorum imperium. 


(T6) Vide Mosem Chor., Hist. 1, 21, et Samuelem, 
cap. 7. 


Ua Confer Eusebium, 1, 5, 2. 
15) Al. cod., Ásamoges. 
(76) lta hoe loco, Astyages ; at inferius, Asda- 
hages. . 
(77) lta Armenii primum hunc Tigranem distin- 
giunta posterioribus stirpis Ársacidarum. 
(78) Lib. 1, 45, 7. 


qui acciderunt, propter somni scilicet. visum, 
dolosamque Asdahagis simulationem qua sibi Ti- 
granis sororem matrimonio copulandam curaverat : 
cui mentis quoque 8055 consilium arcanum resera- 
vit. Re autem intellecta Tigranes, quod somniang 
viderat, diurna luce cxsecutus est. Id tamen haud 
absurde Cyro ipsi tribuitur : cum enim eadem :etate 
ambo vixerint, et quidem Tigranes societate com- 
militii Cyro devinctus fuerit, ejusdem mandatum 
exhaurire visus est. 

6. Agesis hoc loco Lydorum quoque rognum 
placet collocare. Anno Sosarmi Medorum regis 
duodecimo olympias prima peracla est, eodemque 
anno primus apud Lydos regnavit 

l. Ardysus Alyatt:e annis XXXVI. 

IT. Alyattes annis xiv. 

Ill. Meles annis xu. 

IV. Candaules xvi. 

Candaulis hujus historiam narrat llerodotus(80), 
nempe quod is nimio erga suam conjugem studio 
elatus,hanc feminarum omnium pulcherrimam exi- 
stimaverit, nudatamque vestibus Gygi clam de- 
monstraverit ; qua ignominia sapiems uxor ad ira- 
cundiam cominota occidendum curaverit, sibique 
virum adsciverit Gygem. 

V. Gyges annis xxxvi. 

VI. Ardys annis xxxvii. 

VII. Sadiartes annis xv. 

VM. Alyattes annis xLix. 

1X. Croesus annis xv. 

lic anno Cyri quartodecimo dicitur ab eodem 
Cyro interfectus. Ita Lydorum regnum finitum est. 
Armeniorum tamen historicus Moses Cresum ca- 
ptum interfectumque ab Artaxerxe Partho (81) ait, 


(79) Hist., 1,98. 

(80) Hac super re recolatur Mosis Chorenensis 
locus in Eusebio ad annum Abrahami 1501 a nobis 
relatus. Et quidem Samuel a Mosis progymnasmate 
potius quam ab Herodoto mutuatus hanc notitiam 
videtur. 

(81) Partho scilicet cognomine ; erat. enim hic 
Armenia rex. 


ty SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS I, ^35 


ejusque rei complures testes invocot, ut in ejus A 

libro (82) videre est. 

7. Ergo hoc pacto, prout narratur,sublatia Daby- 
loniorum, Medorum Lydorumque imperiis regnat 

|. Cyrus annis xxx. [s primo regni sui anno Ju- 
"daicze gentis quinquaginta millia captivorum liber- 
late donavit : qui quidem fierosolyia reversi al- 
lare excitaverunt, templique fundamenta Jecerunt : 
quod tamen finitimarum gentinm causa imperfectum 
manebat usque ad Darium Vestaspis. Tomyris Ma- 

sigetarum heroina Cyrum interfecit. 

IL Cambyses annis ix. 

"1. Magi duo fratres mensibus vin. 

IV. Darius Vestaspis filius annis xxxvi. 

Hujus altero auno Zorobabel templum «edificat, 
quod anno quarto olympiadis quinte supra sexage- 
simam absolutum est. 

V. Xerxes Darii annis xxi. 

VI. Artabanus mensibus vi. 

VIA. Artaxes  Longimanus annis xt. Nonnulli 
Fsthexem sub lioc exstitisse aiunt: quod ego tamen, 
I0qUit Eusebius (85), non probo, quandoquidem 

ΤῸ libri per eam zetatem scripti nullam ejus rei 
If £ à onem faciunt. 

ΤῈΣ ἢ Xerxes mensibus i. 

IX. Sogdianus mensibus vit. 
- Darius Nothus annis xix, ab olympiade oc- 
Pe — à ma nona. 
fi &. Artaxes Mnemon annis xL. Sub hoc Esther 
i. 
XE W. Artaxes, qui et Ochus, annis xxvi. 
K.& Ri. Art2xes Ochi annis tv. ' 
XR W, Darius Arsami annis vi. 
Hi à annos ccaxx occupaverunt (84). Exin. Alexan- 
aeedo regnat anno primo olympiadis centesima 
"ΒΑ ἘΞ εἰμ, sepiimoque regni sui anno Babylonem 
apaug, ocecisoque Dario Persarum imperium delet. 


C 


& . Nunc quoniam in Alexandri mentionem incidi, 
1b«- w. 20 origine cunctos Macedonum reges huic 
CY € Wo»to consignare. Neque egiro Alexander Macedo- 
"UTWA rex primus fuit, sed quartus supra vicesimum. 
295m pimus Macedonum rex fuit 

W$ — — Caanus annis xxi. 
WW. Conus annis xir. 
XV S. Tyrimmas annis xxxvur. 
VW. Perdicca annis Li. 
NI. Argelaus annis xxxvii. 
I. Philippus annis xxvii. 
NV. reus (85) annis xxvi. 
VlII. Alcetas annis xxix. 
IL Amyntas annis L. 
X. Mexander annis xL.tv. 
X. Perdicca annis xxvii. 


kd llist., 1,192. 

(55) Ad annum 1553. 

(80 llunc quoque numerum ab Eusebio desumit 
Samuel. Quippe Eusebius apud Ceurenum, p. 193, 
A, «ribit ἃ Cyio. ad Alexandrum. annos ccxax. 
Coukratur autem | Eusebiani regum latereuli col. 


v Vw 


XH. Archelaus annis xxiv, 

XIII. Orestes annis ni. 

XIV. Archelaus annis 11]. 

XV. Amyutas anno 1. 

XVI. Pausanias anno t. 

XVII. Amyntas annis vt. 

XVIM. Arcus annis in. 

XIX. Amyntas annis xvii. 

XX. Alcxander anno 1. 

XXI. Ptolemaus annis tv. 

XXII. Perdicca annis iv. 

XXIII. Philippus annis xxvi. 

XXIV. Alexander Philippi annis xi et mensibus 
vi. Vic orbem terrarum compluribus regibus deje- 
ciis obtinuit, annosque xxxn natus Babylone diem $u- 


B premum obiit. Exinde imperium ejus inter plures 


divisum est. Ipsis quidem Macedonilus imperat Phi- 
lippus qui et Arid:eus; Alexandrize vero /Egypti Pto- 
leuxeus. Lagi: tum anuis quinque post imperat Ásia- 
nis Antigonus ; duodecimo denique post Alexandri 
obitum anno Syris, Babyloni plagisque superiori- 
bus dominatur Seleucus Nicanor. 

9. Age vero quandoquidem hosce commemoravi- 
mus, singulorum quoque nomina scripto co: plecti 
non pigeat. ᾿ 

Alexandro e vivis erepto, Macedonibus proprio 
imperat 

XXV. Philippus, qui el Aridztus, annis vit. 

XXVI. Casander annis xix. (86). 

XXVII, Filii hujus annis iv. 

XXVIII. Demetrius annis v (87). 

XXIX. Pyrrhus mensibus vii. 

XXX. Lysimachus anuis v et mensibus vit. (88). 

XXXI. Ptolen:eus Ceraunusannoi et mensibus ix. 

XXXII. Meleager mensibus n. 

XXXIII. Antipater diebus ALv. 

XXXIV. Sosthenes annis 11. 

XXXV. Antigonus Gonatas annis xxvi. 

XXXVI. Demetriusannis x. 

XXXVII. Autizonus amnis xv. 

XXXVIIL. Philippus annis ΧΙ]. 

ἽΧΧΧΙΧ, Perseus annis x. 

Interfecto Perseo, Romani Macedonibus liberta- 

tem impertiti sunt, eisque sui juris esse concesse- 


p runt annuis xiv (89). 


XL. Falsus Philippus anno 1. 
Summa annorum DCXLVII. 


10. Interest. et. cactera regna. describere. Anno 
post Alexandri fata quinto imperat Asianis 

I. Antigonus annis xvii. 

II. Demetrius Poliorcctes annis xvu. 

Amborum doninatio conjuncta annos occupat 
xxiv. Opere pretium est eos item qui his succes- 


209, cum nota ὃ. 

85) Dic ZEropus vel A£ropas. 

τῇ Vetustior codex, Casamander annis xx. 
187) Al. cod., xv. 

(88) Couferatur Eusel:ius 1, 58, 4. 


(89) Dic xix eum Eusebio, col. 251. 


539 


APPENDIX AD EUSEBII. CHRONICON. 


540 


serunt scriptis tradere, Syrorum videlicet, Babylo- ἃ qui decimo quinto imperii sui anro, Cleopatra 


nig superiorumque regionum reges. Alexandro jam 
ante duodecimum annum exstincto, regnat 

l. Seleucus Nicanor annis xxxvin. 

Hl. Antiochus Soter annis xix. 

IH. Antiochus Deus annis xv. Ilnjus. undecimo 
anno jugo semet Macedonum Partbi eripuerunt, at- 
que ex bis regnat Arsaces unde Arsacidz. Prasi- 
ctis aunis xxxviri, xix et xv addatur 

IV. Seleucus Callinicus annis xx. 

V. Seleucus Ceraunus annis mt. 

Vl. Antiochus Magnus annis xxxvi. 

Vli. Seleucus annis xit. In id tempus res secundi 
(90) libri Machabaeorum incidunt. 

VIII, Antiochus Epiphanes annis xi. 

Primus hic Judzeos maximis suppliciis ad idolorum 
cultum adigebat, qux» cognoscere est e Machabazo- 
rum libris. 

IX. Antiochus Eupator annis 11. 

X. Demetrius Soter annis xn. Hujus anno tertio 
Judas Machabzus supremus dux Judzis fiebat. 

XI. Alexander annis tx et mensibus x. 

XII. Demetrius annis ii. 

XIIT. Antioclius Sidetes annis ix. Arsaces Partlius 
hunc Antiochum interfecit, 

XIV. Demetrius denuo annis iv. 

XV. Antiochus Grypus annis xit. 

XVI. Antiochus Cyzicenus annis xvin. 

XVil. Philippus annis 11. 

Syrorum hactenus deductum imperium olyinpiade 
Centesiuia septuagesima secunda exstinctum est. 

11. Tempora quoque Ptolemzorum scribaimus. 
Post Alexandri obitum regnat, uti dictum est, 
Alexandriz zgypti 


l. Ptolemaeus Lagi annis xL. 


H. Ptolem:us Philadelphus annis xxxvin..— Ilic 
li-breorum libros iu. Grzcam linguam — converti 
mandavit. 

lil. Ptolemaxus Evergetes annis xxvi. 

IV. Ptolemzus Philopator annis xvii. 

V. Ptolemzus Epiphanes annis xxiv. 

Vl. Ptolemzus Philometor aanisxxxv. [lujus 
anno vicesimo Judas Machabzus Judiorum copias 
ductabat. 


VM. Ptolemaus Evergetes annis xxix. 

VII. Ptolemzus Physcon, idemque Soter, anni: 
xvi. 

IX. Piolemzus Physcon, idemque Alexander, 
annis x. 

X. l'tolemaus, «qui pulsus est, annis vut. 

ΧΙ, Ptolem:us Dionysus annis xxx. 

XII. Cleopatra annis xxit. 

Hujus anno tertio apud Romanos regnat Caius, 
qui et Julius, annis v. Dcinde Augustus annis Lvi, 


(90) Hac super re conferatur Eusebius ad annum 
4830. Videtur autém Samuel legisse primum, non 
secundum, apud Eusebium. 

(91) Al. cod., cctvu ; verum Eusebius, cctu. 


occisa, /Egypto potitur. l'tolems:orum temporibus 
Δ} CCXCVI continentur. 

19. Nunc quoniam ad hzc splendida regna per- 
tigimus, par est reges illarum gentium 8 principic 
perscribere, quos pretermisimus Quippe Eusebiut 
Ptolemais insuo tractatu defunctus, ad. res Grz- 
cas dicendas progreditur, nempe qua ratione Grac 
antiquitates suas scribant, tum οἱ noinina singulo. 
rum percenset. Nos igitur Zgyptios primum,deinde 
aiios, postremo Romanos, qui omnia complexi suut, 
persequemur. 

] dynastia JEgyptiorum ea dicitur a Manethone 
qua imperavit Menes Thynites ejusque septem po- 
sleri annis cctvin (91). 

Il dynastia novem regum annis CCLXXXXvil. 

lli dynastia Memphitarum  oeto. regum annii 
CLXXXX VIII. 

IV dynastia Memphitarum quindecim regum an- 
nis CCCCLXviT, 

V dynastia Elephantinorum 
unius annis 6. 

Vl dynastia. Femina quzdam Nitocris, omnit 
sui temporis virorum fortissima et mulierum for 
mosissima, Regnatum est annis cciv, 

VIf dynastia Memphitarum quinque regum anui: 
LXXxV. 

VIII dynastia Memphitarum quinque regum ana 
nis C. | 

IX dynastia Ileracleopolitanorum quatuor 1egu- 
annis C. 

X dynastia rursus indidem novemdcecim regi 3 
aunis CLXXXVIL. 

ΧΙ dyuastia Diospolitanorum sexdecim regws1 
aunis Lix (92). . 

Xll dynastia Diospolitanorum septem regu 
annis ccxLvri (92). 

Duodecim fh: dynastie pertingunt ad annum 
cLxxiv post diluvium. 

ΧΠῚ dynastia rursus regum sexaginta indider1 
annis CCCCLIV, 

XIV dynastia Xoitarum sex supra septuagintz 
regum annis cLXIxIv. 

XV dynastia Diospolitanorum regum annis cct 
D XVI dynastia Thebanorum quinque regum an- 

nis CXC. 

Sexdecim hz dynasti» producuntur usque ad 
primum Abrahami annum. 

XVMH dynastia Pastorum ann;s citi. 

Josephum ejusque fratres congruenter pastore: 
appellabis. 

XVIII. dyoastia Diospolitanorum quatuordecin 
rcgum annis cccxuvi. Horum undecimus est Chen. 
cheres (94) rex, cujus decimo anno Moses populun 
abduxit. llle autem ibidem permansit (95). 


te Eusebius hunc numeruni separat. 
(95) Eusebius, ccALv. 

(94) Eusebius, Achencheres. 
(95) An in .Equplo? Au mari 


B 


regum Lriginta e 


C 


- 


Rubro retentus est 


Ι SAMUELIS ANIENSIS SUMMARIT TEMPORUM PARS I, 04 


(9 


ΚΚ ΕΧ dynastia Diospoluanorvum quinque regum 4 — XVIII. Laomedon annis xt. 


m$s crxzxxwv. 

3i 0€ anno (96), qui est post Abrabamum natum 

«47 XXIv, llium captum est. 

ΚΞ X dynastia Diospolitanorum duodecim regum 

2$ 3 cCLxxvil. 

&. Xl dynastia Tanitarun quinque rcgum annis 

i 3. 

£X dynastia Bubastitarum 
* xix. 

EK XIII dynastia Tanitarum trium regum annis 

v. 

CXIV dynastia Bocchoris Sait:e annis ΧΕΠΙῚ. 

b hocagnus locutus est. ldem Bocchoris vivus a 

haco combustus est, qui et in regnum successit. 


trium regum an- 


KXV  dynastia /Ethiopum trium regum annis D 


iv. 

XXVI dynastia Saitarum novem regum annis 

sv. 

XiV It dynastia Persarum octo regum annis cxx 

mensibus quatuor. 

11V dynastia Amrite Saitz annis vi. 
YXUX. dynastia. Meadesiorum quatuor — regum 

yanis ἜΧΕΙ. 

XXX dynastia Sebennytarum trium regum an- 
pis 3X. 

* YXXIH ἄγῃ νι. Persarum. trium. regum annis 
wt, quorum postremus Dari:s, is quem Alexan. 
der interfecit, À primo sextze decima dynastiz an- 
0 ad septimum annum Alexandri, qui Darium 
ecidit, Egyptum. occupavit Alesandriamque con- 
δι, anui elapsi sunt uncLxxx vir. 

(δ. Age jam de regibus Sicyoniorum scribere 
aggredior, quoru primus anno Beli quinto deci- 
WW rex fuit 

l. Fgialeus annis Lm. 

ll. Furops annis aLv. 

Ánho Europis vicesimo secundo nascitur Abra- 
bamus, 

li. Melchin (97) annis zx. 

v. Apis annis xxv. 

V. Thelxion annis Lu 

V. Agydrus aunis xxxiv. 

ἯΙ, Thurimachus annis xLv. 


Áano Thurimachi sexto imperat primus Argivis D 


hathus, | 
VH, Leucippus annis Lui. 
VA. Messapus annis xLvir. 
X. Erastus annis xLvi. 
XI.-Plemnzus annis xuix. 
XI. Orthopolis annis. ΠΧ}. 
XIll. Marathius annis x. 
JY. Marathus annis xx. 
XY. Cheveus (98) annuis. Lv. 
XVI. Corax annis xxx. 
1VII. Epopeus annis xxxv. 

Nempe ultimo hujus dypnastic. 


197) Eusebius, Telchin. 
. (88) Cod., Derseus. 


XIX. Sicyon annis xt1v. 

Ex hoc Sicyone appellati: sunt Sicyonii, qui an- 
tea /Egia'ei audiebant. 

XX. Polybus annis xL. 

XXI. lnachus. annis xvin. 

XXII. Phxstus annis vii. 

XXlll. Adrastus annis iv. 

XXIV. Polvphides (99) annis xxxi 

XXV. Pelasgzus annis xx. 

XXVI. Zeuxippus annis xxxi. 

lli annos pcccctLvini occupaverunt, Deinde laud 
jam reges sed Carnii sacerdotes annis xxxui. 

14. Anno Thurimachi sexto initium factum est 
Argivorum regum, quorum primus fut 

|. inachus annis x, ex quo. Inachiz nomeu ca 
provincia sortita esl. 

MH. Phoroneus annis Lx. 

I. Apis annis xxxv. 

IV. Argus annis Lxx, ex quo regionis appella- 
tio. mutata cst. dictaque Argia. 

V. Criasus annis Liv. 

Vf. Phorbas annis xxxv. 

VH. Triopas annis xtv. 

Vli]. Crotopus annis xxi. 

IX. Stbenelus annis ΧΙ. 

X. Danaus annis L. 

ΧΙ, Lyuceus annis x.t. 

XII. ALas annis xxii. 

Pardanuis imperavit Tros, ex quo Trojauis no- 


C men inditum est. 


ΧΙ. Proetus annis xv. 

XIV. Acrisius annis xxxi. 

Argivorum reges desiverunt postquam 
DCCNLIV perinanserant, 

15. Anno servitutis in Egypto centesimo, Phor- 
bantisque Argivorum regis tricesimo secundo re- 
gnat Athenis primus 

J. Cecrops Diphycs annis t. 

If. Cranaus (1) anuis ix. 

Ill. Amphictyon annis x. 


anizs 


IV. Ereclitliionius aunis L. 
V. Pandion annis xL. 

VI. Erechtheus annis L. 

VII. Cecrops alter annis XL. 
VII. Pandion anxie xxv. 

ΙΧ, JÉgeus annis xLvint. 

.X. Theseus annis xxx. 

XI. Mines (2) aunis xxi. 
lliui captum est. 

XII. Demophon annis xxxi. 
XIII. Oxyntes annis xit. 
XIV. Aphidas anno 1. 

XV. Thyumoetes annis vii. 
XVI. Mclanthus annis xxxvii, 
XVM. Codrus annis xxr. 


(99) Cod., Polyphiles. 
(1) Codd., Cranus. 
(2) Ita codd., pro Menestheus. 


913 

Prin 'ipes quod vita maneret 

XVIII. Melon (5) annis xx. 

XIX. Acastus annis xxxvi. 

XX. Archippus annis xix. 

XXI. Tliersippus annis xr. 

XXII. Phorbas annis xxxi. 

XXII. Megacles annis xxx. - 

XXIV. Diognetus aunis xxviii. 

XXV. Pheracles annis xix, 

XXVI. Aripliron aunis xx. 

XXVII. Thespieus annis xxvir. 

XXVIII. Agamestor (&) annis xx 

XXIX. JEschylus annis xxi. 

l'riuio Zschyli anno. regnat apud Lydos Ardy- 
sus; terlio autem fiujus anno prima olympias 


APPENDIX AD EUSEDII CHRONICON. 


A  VIM. Aristomedes annis xxxv. 


514 


IX. Agemon annis svi. 

X. Alexander annis xxv. 

Xl. Telestes annis xi. 

Xll. Automenes anni 11. 

Ili regnaverunt annis cccxxiv ; eodemque anno, 
quo Lacedzmonii, cesiverunt prima olympiade. 

18. Populorum omnium regumque ethnicorum 
extremam placuit nobis Romanorum chronologiam 
conficere. Nemo quippe czterorum voli nostri com- 
pos factus est, Cunisri videlicet lucis coelo manan- 
tis, solis inquam justitizm. Verum hi, ad quos 
seribendos nunc aggredior, quanquam noctu viz se 
commiserunt, atque initio, uti ceteri, in tenebris 
versati sunt ; nihilominus ex his plures digni ha- 


2:12 est. Porro hanc olympiadem instituit Ipbitus D piti sunt qui splendore lucis collustrarentur, prout 


P:axionid;ie. Haeinonis (5). Ex hoc jam tempore 
Gr:ecorum clironologia firinitatem prz se ferre vide- 
tur cum antea. pro suo quisque libito rem deflnirct. 

XXX. Alcmaon annis 1. 

XX3XI. Charops annis x. 

XXXII. Asimides annis x. 

XXXIM. Clidicus annis x. 

XXXIV. IlTippome:.es annis x. 

XXXV. Leocrates annis x. 

XXXVI. Apsander annis x. 

XXXVII. Eryxias aunis x. 

Athenarum reges post annos pCcccLxxu) finem 
habuerunt, . 

16. Postulat instituii nostri ratio, ut hisce Lace- 
Jaumoniorum quoque reges adjungamus, quorum 
primus anno Samuelis ct Saulis sexto decimo 
regnat 

] Eurystheus annuis xL. 

II. Agis anno 1. 

lil. Echestratus annis xxxv. 

IV. Labotas annis xxxvii. 

V. Doristhus annis xxix. 

Vl. Agesilaus annis xtv. 

Vll. Archelaus annis Lx. 

Vill. Telecles atn's xL. . 

ΙΧ. Alcamanes annis xxxvii. 

llis post annos cccxxv (6) finis est impositus. 

17. Ànno istorum altero, qui erat. decimus 56- 


plimus Samuelis et Saulis, regnat apud Corinthios D 


Ι. Alethes annis xxxv. 

ll. Ixion annis xxxvii. 

Hl. Agelaus annis xxxvn. 
IV. Primnis annis xxxv. 
V. Bacchis annis xxxv. 
Vl. Agelas annis xxx. 
Vll. Eudemeus annis xxv. 


(5) Eusebius, Medon. 

(4) Codd., Agemestor. 

(5) Hoc nomen corruptum est apud Samuelem 
uli apud Eusebium ad aunum Abrahami uccxL. 

(6) Al. cod., cccxxvu. 

(7) Mirari licet atque osculari religiosum Armenii 
hominis sensum, qui prae czleris priscis populis 
lomanos suspicit, quia hi Christi luce digui habiti 


b 


suo loco cognosces (7) 

Jam vero tertio post Ilium captum anno, biennió 
ante Sampsonem, Teutami autem vicesimo nono 
anno apud Latinos regnat 

l. Aineas annis 11. 

11. Ascanius annis xxzvtl. 

IM. Silvius ZEnex annis xxw. 

IV. Latinus Silvius annis xxxi. ἃ Latino gong 
Latini appellati per annos CCccLx. 

V. /Encas Silvius annis L. 

Vl. Alba Silvius annis xxxix. 

VII. Epitus Silvius annis xxvi. 

VHI. Capys Silvius annis xxvii. 

IX. Anchises (8) Silvius annis xut. 

X. Tiberius Silvius annis vut. 

Xl. Agrippa Silvius annis ΧΙ. 

XII. Aremulus Silvius annis x!x. 

Xlll. Aventius Silvius annis xxxvi. 

XIV. Procas Silvius annis xx1. 

XV. Amulius Silvius annis xiu. In hujus ammg 
num decimum nonum prima olympias incurrit. 

l. Romulus annis xxxviii. Hic anno suo dec iim 
nono, qui fuit olympiadis undecime quar wus 
templa et moenia Rome fundavit. Ilinc anni ux arbi. 
condit: putari incipiunt (9), qui anno primo E?bi- 
lippi mille numerantur. llinc etiam Latini Rom zamo- 
rum nomen habuerunt. Congeruntur autem» €i 
JEnea ad Romulum anni ccccxxvi. 

ll. Numa Pompilius annis xii. Hic menses. diss 
anno addidit Janum et Februum (10), nempe Janusae- 
rium atquc Februarium, cum decem antea dicerezae- 
tur. 

Π|. Tullus Hostilius (11) annis xxxi. 

JV. Ancus Marcius annis xxii. 

V. Tarquinius Priscus annis. xxxvit. (12). H. » 
isti finem faciunt. 


sunt, dum rerum adhuc potirentur. 
(8) Eusebius, Carpentus. 
(9) Aliter iu codice Eusebiano. 
(10) In codd., Junum et Phegum. 
T Codd. Samuelis, Idilius. At Eusebius, Otilins, 
i12) Duo reges desiderantur Servixs. Tullius, et 


* 


Tarquinius Superbus. . 


5 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS I. 


516 


Jost reges prefucrunt Romz consules a Bruto A sitam, quam et IHarchiam nuncupavit. Interim Belus 


ex €eTsi; deinde tribuni, mox dictatores ( nempe 
elo-qQuentes) ; rursus consules, qui a Tarquinio ad 
Cz (um Julium exstiterunt annis cccct«x. 

K"ost hos anno altero centesima  octogesimze 
qua riz olynpiadis summam potestatem apud Ro- 
masas exercuit Caius Julius annis quinque, men- 
sibus septem minus. Exin Caesarum app.llatio 
ob£inuit. Jam huc usque anni duo Cleopatrz nu- 
merantur; reliquos viginti eadem sub Romanis 
exigebat. 

A ugustus annis Lvi, mensibus vt. Ab hujus prin.o 
smz2O Antiocheni suos annos numerant. llujus item 
ino decimo Judzorum prxsules amoti sunt, regna- 
ntque Herodes alienigena. Ecce autem. Augusti 
itero et quadragesimo, llerodis altero et tricesimo 
inno, carens tempore FiLius Dgi sancta ex Virgine 
»ascitur in tempore (15). 


| CAPUT VII. 
Jabethi prosapia Armeniaca., 


Priores duas genealogias, Semi videlicel atque 
Chami, breviter recensnimus, easdemque, quantum 
licuit, per successiones οἱ tempora ad eum annun 
usque deduximus, quo manifestatus est Dominus 
qui humanam sponte naturam adscivit. Age nunc, 

quod superior oratio nostra promisit, ad Jabethi 

quoque progeniem describendam accedamus : cujus 
successivz procreationes ad Parthos usque defluunt, 
quo fit ut eum denique, qui fecit utraque unum, 

Pominum, inquam, nostrum contingamus. Cum 

igitur priedieti sermonis nostri cursus ad Thorgo- 

uum devenerit, sequitur ut ab eo loco narrationem 
f'ufsus exordiatiur. 

1. A Thorgomo ait. (Moses Chorenensis, 1, 9) 
Procreatum IH aicum. Jam hic laicus ex eorum erat 
Bigautum numcro qui arrogantia tumidi impium 
COns.]linm construend:z turris pepererunt ; quique 
Post ejus immanis :dificii ruinam cum jam inter se 
Propter linguarum. divisionem non intelligerent, 
Vüperbia elati jnutuum dominatum affectabant, [s, 
"quon, Haicus Belo obsistere ausus est, cujus 
Siudium eo spectabat ut, cunctis sibi subjectis, 
Beneralem tyrannidem exerceret. Ne Delo igitur 

lemperaret laicus, cam filio, quem Dabylone 

SUScenerat, Armenaco, petit. Araratiam, irecentis 

Viris aliisque advenis, qii se illi adjunxerant, cor. 
- Paboratus, lbi vero ad montis radices domicilium 
icit, idjue mox Armenaci filio Cadmo attri- 

ns, longius ipse progressus est ad regionem 
QSuzmqam inter solis occasum οἱ septentrionem 


E (13) Samuel, ut cuique legenti constat, priorem 
psebii librum. huc usque in compendium redegit. 
Otro cum idem Romanorum imperatores ultra pri- 
Tun, vel alterum. Czsarem non describat, haud 
S imus an hinc merito conjectandum sit, Sanmielem 
Wtito Eusebii codice usum esse. — 
(4) Codices aliique scriptores etiam, Arame- 
us. 
(5) Manavazus llaici filius , Armenaci frater. 


in reliquos omnes dominatum adeptus, lIaicum 
quoque Dabylonem accer:it : cumque llaicus man- 
data non faceret, egreditur adversus eum Belus 
immani arrogantia elatus. Sed enim telo ietus ab 
Haico vita spoliatur : qui quidem haud paucis post 
annis vita producta, ditionis hzredem moriens reli- 
quit Armenacum., 

2. Armenacus (14) Ilaici filius, post obitum pa- 
tris, fratres duos Chorum et Manavazum in Har- 
chensi provincia reliquit, itemque Pazum Mana- 
vazi (15) filium. Porro a Manavazo Bazoque dicte 
feruntur satrapixte Manavazia et Beznunia, itemque 
ea qux Ordunia appellatur : a Choro autem gentes 
Chorchorunix. lpse vero Armenacus ultra trans- 
gressus, in planitie consedit jugis circumdata, 
quorum elatiori nomen fecit Aragazo : tum Aruniiso 
post aliquot vitz» annos genito, diu exin su- 
perstes demum natur satisfecit. 

$. Armzisus (16) Armenaci filius stationem sibi 
in colle ad amnis ripam zdificat. Atque stationem 
quidem suo de nomine Armaviram appellat, am- 
nem autem ex Erasto nepote suo Eraschem voci- 
tat (17). Mox Sarzum flliun, prole divitem atque 
voracem (18), boream versus in campestrem lo- 
cum emittit satis uberem et fructuosum. Iujus de 
nomine regio illa Siracia nuneupata est. Jam Ar- 
mazisus Amasiam procreavit, diuque adhuc vita 
usus supremum diem obiit. 

4. Amasias Armzisi filius, vitam agitans Arma- 
vire, Gelamium genuit et Pharochum atque Zola- 
cium. ldem oppida duo tn radicibus montis fun- 
davit , totidemque filiis suis incolenda concessit, 
Pharocho scilicet forti et Zolacio formoso, quie 
quidem horum nomina retinent Paracliotum et Zo- 
lacertam. Montem denique de suo nomine dixit 
Masisium (19). [5 cum annis przeterea non paucis 
vitam sustentasset , Armaviraz decessit. 

5. Gelamius Amasiz filius Harmam procreavit, 
Idem oppidum in ora lacus condidit , montemque 
proximum Gelum dixit, urbem Gelacuniam, lacum 
denique mare Gelacunium (90). Gelamio filius alter 
fuit Sisacus , cui fines ditionis constituit ab eo lacu 
orientem versus, qua fluit amnis Erasches ingenti 
agmine el strepitu in eos campos delapsus qui di- 
cuntur Chalavazi. Ei regioni nomen est Siunia : 
sed commodius Persz dicunt Sisicaniam. Urbem 
eliam condidit Gelamiam de suo nomine dictan, 
quas postea de Garnico nepote cjus Garnia audiit. 
Minc ortus est consecutis temporibus sub Ar- 
taxerxe Varazus ille venationuin prafectus Varaznu- 


(16) Aliter etiam, Aramaisus. 

(17) Nempe Ararem. 

(18) Conferatur hac super re adagium apud Clo- 
reneusem , Hist. 1, 1 E 

(19) llunc immanis altitudinis montem divina 
Dillia ali:*que gentes dieunt Ararat. 

(20) Hoc mare (seu lacum ) posteri. dixerunt 
ciam Seraniwn ab insula Sevania , ubi arx captu 
perditlicilis 


517 


APPENDIX AD EUSEBII CIRONICON. 


nie famili;? fons. Harms filio Gelamius in. man- A 8. Arai Arzxo geniti filius Anusavanut 


datis dedit, ut. Armavire babitaret, multisque 
post annis exstinctus est. arma Gelamio genitus , 
suscepto filio Arxmo, post annos aliquot obiit. 

6. Aroinus Harm filius per saevi marlis certa- 
mina re spe praeclare gesta ditionem suam quaqua 
versus protulit. Ab hujus nomine consensu gen- 
tium omnium regio nostra appellata est : nam 
Grxci quidem Armenios, Syri vero et Persz Ar- 
menich nus dicunt. Ille Nycharum Madem bello 
captum de turris muro suspendit. Eumdem Niuus 
secundum a se dixit eique diadema margaritis in- 
signe gestare concessit , tametsi specie tenus. Idem 
Barsamum vita spoliavit : tum et titanum P:eapum 
Chalidem e meditcrraneis submovit , atque in insu- 
lam quamdam Asiani maris adegit. Idem in ea πι6- 
diterranea regione Mesacum stirpe sua ortum collo- 
cavit, qui Mazacam condidit, Casaream postea 
vocatam. Mandavit prxterea terra ejus incolis , ut 
llaicanam linguam addiscerent : quamobrem ea 
piaga dicitur a Grecis πρώτη 'Apysv(a, scilicet Ar- 
menia prima. lfinc ad fines usque proprios inter- 
media loca incolis frequentavit, quz secunde, tertiae 
imo et quartze Árineni:e appellationes nacta sunt. 
Haec ad verbum Moses (21). Verum alii historici 
docent, a C:esarea Cappadociz ad Ponticam plagam, 
dici primam Armeniam ; a Ponto ad Melitenem, 
secundam Armeniam ; hinc ad Zophis fines, tcr- 
tiam Ármeniam ; exinde ad urbem Martyrum appel- 
latam (22) in Alznix provincie occasu, quartam 
Armeniam ; suam denique magnitudine insigni 
provinciam, Armenie majoris nomiue distinctam 
voluit (25). Scd enim hasce divisiones Mauricius (24) 
perturbavit , quod ubi res feret narrabo. Aramus, 
Arxo genito, longzxvam vitam denique clausit. 

1. Árzus pulcher Arami filius eumdem honorem, 
quo pater affectus fuerat, a Nino retulit. Nino 
autem exstincto , proterva illa Samiramis Arazuimn 
cupiditati sux minime obsequentem bello persecuia 
est, ul in suau potestatem redigeret, qui interim 
in conflictu bellico periit. Exinde impudens eadein 
Samiramis munitum illud oppidum condidit, cui 
ad hanc usque diem manet appellatio Van (25) : in 
Cardosium autem, Arzi filium captum, Arxi no- 
men transtulit, llla mox a Zoroastre mago, Media 
principe, beilo appetita est : ab eo scilicet Zoroa- 
stre , cui quotannis in Armeniam ventitans Assy. 
riam regendaw permittebat. ld bellum Arz»o quo- 
que Arzi filio fatale fuit : quin et impura Samira- 
mis dum; fugam in Armeniam molitur, Zamzi filii 
sui manu, qui est Ninuas , interfecta est. 


(21) Hist., 1, 11-15. 

(22) lec urbs antiquo nomine  Nepherocerta, 
hodierno Mupharglin sub juniore Theodosio dici 
vulgo cepit Urbs Martyrum. 

( i Aramus. 

(24) Nihil hac super re posteriore in parte Sum- 
marii scribit Saniuel ad. imperantis Mauricii tem- 
pora. 

(25) Nunc etiam ista in urbe magnus Turcaru:i 


Anusavanus , qui Sausii nomen sibi viudi 
tiludinem et prudentiam re dictisque 1 
pra setulit: apud Zamxum autem mir 
habitus, nihilominus amicorum pr:esidi 
aliquantam regionis nostr: impetravit : n 
versam. Post hunc haud pro generis jure, 
quisque tyrannus polenti:ze viribus przepo. 
gioni nostra univers:e dominati sunt, αι 
mina hzc : Paretus, Arbocus, Zavanus 
ces, Surius, liujus xtate Jesus Navi vi 
sanctus et fortis cum Chananzeos debellas: 
aliquot Agram profugerunt , navibusque : 
harsim tenuere , quie res constat ex titi 
uis in. Africa inscripto hisce verbis : «. 
tonem fugientes nos principes Clianan: 
des huc transtulimus (26). » Ex iis unu 
multo honestissimus inter nostrates Arm 
nuit. Profecto re sedulo considerata gei 
tliuniam ab eo propagatam cognovimus : 
origo Chananza moribus gentis ipsius € 
9. Post Surium llavanacius, Vastaeu 
cius. In wtatem Belochi (27) Hlaicaciu 
incidisse, fatoque perfunctus in quodan 
temere ab se concitato. Secuti sunt Amb 
nacus , Savarsus, Norerus , Varamus, € 
racus, Rhantus, Enzacus, Gelacus, 
Zaruierus. Hic postremus dum Priamo 
a Tautano (28) missus cum 4Ethiopum : 
foribus Grzecis intereinplus est. Deindt 


* pavidi Israelis regi contemporalis. Tum . 


Bazucus , lloius, Jusacus, Ceepacius, Set 
Parzrus. llic Par:erus Schzordii filius, H 
ortus, vires cum Varbace Medo ad Sa 
luam regno spoliandum contulit : quamobr 
mate a Varbace donatus, primus ex Haic: 
natus est. 

10. liiacizus Parzri filius nomen Rha 
ptus est ab oculorum flagrantia vultusq 
core (23). Hujus atate cuim Nabuchodon 
rosolymoruu cives in captivitatem abduxi 
quidem optimatem quemdam e captivis J 
mine Schambatum a Nabuchodonosoro ir 
quem perhonorifice apud se habuit : at 


D gens Bagratunia manavit. Quare et Semb 


est a Sehambato. Post Rhaciseum diadem 
vas adeptus est : tum l'aziezus, Cornacus 
llaicacus, Ervandus, Tigranes. 

14. llic Tigranes omnium qui sibi pra 
potentissimus fuit : cujus przestantis dign 
des ex historia magni Mosis cognoscere 


silrapa degit. 

(26) Rem, prster Chorenensem isi 
narrat Procopius Bell. Vand. lib. 11, 10, 
que Bochartus Geog. sacr. 1, 24. 

(27) Regis Assyriorum. 

(28) Confer Eusebium i, 15, 4,5. 

(29) Aliorum quoque nominum licerct et 
plerasque venari. 


£19 
mons eral a Parzro primo rege, ad quem Seno- 
eberimi (lii Adramelechus et Sanasarus cum pa- 


-pentem interfecissent (50) profugerunt. Parzrus 


aontem Sanasarum in partibus Assyriam spectanti- 
pus collocavit, cujus sobolis incrementa Simum 
:nontem repleverunt, ex iisque nonnulli prudentia 
et fÜlelitate conspicui prefecturas consecuti sunt. 
Jam 3b Adramolano orti suut Arzerünii et Genunii. 
A Paschaino autem Haicacii (231) nepote originem 
duxit Angeldunus. Jamvero Tigranes Asdahage, 


qui explicatur-draco (52) , interfecto, Anusam il- 


lius olim uxorem cum ejusdem omni progenie par- 
tim post partim ad imum Masisium montem collo- 
cavit, nempe in Tambato usque ad Golthiam : unde 
Vernonzunii Ástai:que manarunt. 

49. Tigrani liberi nati sunt Dobius, Tiranus, 
Vahagus a quo Vahagenii, Aravanius a quo sunt 
Araveniani. Ab Aravano Nerses, a Nerse Zarehius 
ἃ quo gens Zarehavania. ἃ Zarchio Armoges; ab 
Armoge Bagamus ; a Dagamo Vanus, a Vano Va- 
hes. Is cum Alexandro Macedone conflictatus. inter- 
it. Hic finem dominatio llaicanz stirpis nacta est. 
line autem ad Valarsacem in Armenia regnantem 
bihil satis certum proferre licet , tumultibus omnia 
lenentibus populoque in mutuas cxdes ruente : qua 
ΤῈΣ facilem Partho Ársaci in Armeniam aditum prx- 
buit, qui quidem regem Armenis Valarsacem fra- 
irem pr:efecit. Porro a Belo Haici manu interfecto 

USt ue ad Valarsacem anni MDCCCCL , vel MDCCCCXLII , 
COngeruntur. . 
45, Postquam Maicans stirpis imperium ἃ} 
Á Leandro deletum est, postque ipsius Alexandti 
&runo regni duodecimo obitum , imperio ejus in qua- 
ÜUuor duces, ut. jam diximus, diviso; ex his unus 
Setegcus Babylonem post Alexandrum tenuit, ac 
D'raeter aliasgentes, Parthus quoque ingenti bello per- 
dent, qua ex re cognomentum Nicanoris retulit. 
is amis xxxi regnavit. Deinde Antiochus Soter ej:is 
filius annis xix. Tum Antioclius Deus annis xv. llu- 
jus mdecimo anno Macedonum obedientiam Parthi 
abjiciunt, apud quos primus regnat Fortis ille Ar- 
$aces, Abrahami genere ortus de gente Ceturz, in 
urbe eui nomen Balilze annis xxxi. Deinde ejusdem 
fius Artaxes annuis xrvi ; post quem. Magnus Ar- 

$4ce$ annis Liv. 

14. Magnus hic Arsaces Valarsacem fratrem Ar- 
Wehi? nostre regem imposuit anno Ptolemzi Ever. 
Wiz vicesimo septimo , olympiadis autem sexagesi- 
IE sepimz supra -entlesimam anno quarto, per- 
Ditis ei regionibus nostris que septentrionem ct 
&^2sum spectant. ls autein. cum vir fortis simul et 


(20) Lege Eusebium 1, 5, 4. 
(31) Mendose in editione Mosis Chor. 
ΒΑ ei codices Mosis οἱ Samuel habet 


cacii, 
(22) Lege Eusehium i, 5, 5, net. 
EH Nempe aquilam gestantes. 

is Nempe vini curam gerentes. 

ἢ Kempe cedi prepositos. 

(55) Nempe aucupes. 


ll aici : 
Hai- 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS IT. 


C50 

A prudens esset, multa ac perutilia instituta adornavit, 
prafecturas ac principatus detulit, familiis, genti 
bus, urbibus, castellis, pagis, militibus ac ρΓα"- 
toribus recle constituendis operam impendit, qux 
res breviter percensendz sunt. 

15. Initium enim a cepite suo faciens Bagara- 
tum Judzum  coronantem atque equitem creat, 
lioc nimirum honore concesso u* diadema capiti 
regis imponat. Praeterea, qui sibi chirothecas in- 
duant Chananzos quosdam legit , eamque gentem 
appellat Genthunios , haud scio an ἃ Chnida. Cor- 
poris sui custodem de Chori Haicani stirpe Malcha- 
zum facit: sed pristinum gentis nomen retinuit 
Malchazuniorum. Venationum prafectum esse jubet 
Datum Carnico Gclamii filio genitum : cujus filius 

D varazus ; ejusdemque de nomine gens Varazunia 
appellata. Tum et Gabolo annonas sus curam de- 
mandat , et Abelo rerum administrationem , traditis 
eliam oppidis. Illorum nomina gentes Gabelia at- 
que Abelia retinent. Statuit et Arzrunios seu Arzi- 
vunios (52) ; tum et Ghinunios seu Ghiniunos (54). 
Atque li quidem de genere Senecherimi erant. Fe- 
cit et Spandunios (35), qui sibi inacellum com- 
mendatum bhalerent: item WHavenunios (26), qui 
accipitres gestarent οἱ caperent : rursus Ziunaca- 
nos (57), qui nivem aestate asservarent. Exin re- 
gie custodes legit sibi de priscorum regum proge- 
nie, qui diserte Ostani (58) nuncupati sunt, quos 
adhuc Iberes Sephezulios vocitant. Denique secun- 


( dos post regem fecit cos qui erant de gencre Ásda- 


hagis Medi , quibus Murenses nomen est. 

16. Age vero orientem versus przfecturas duas 
constituit Sisacaniam , in eaque Cadmi familiam ; 
inter solis autem orlum et boream Áranum posuit 
prz-.fectum de stirpe Sisaci. Ea vero regio propter 
$uaves incolarum mores Aluana (59) dicta est. 
Hujus ἃ stirpe manat gens Uteorum : tum Gar- 
dmanensium et Zaudensium (40) ct Gargarensium 
principatus. Gusaris tamen Sarzi stirpe ortus pos- 
sidendas accepit Cangariam atque Zavachiam, prin- 
cipatum item Tasirorum atque Asozium. Jam e re- 
gione Caucasi validum populum, de genere Mitliri- 
Jatis Darii satrapz collocavit, eamque oppellavit 
Gugarensium praffecturam. Exin in ampla valle 


D Basenensi principatum dedit stirpi llaicacii Or- 


duuiensem appellatum. Tum de Paschami genere 
Torchum quemdam , qui propter aspectus torvila- 
tem Anghelius (41) dicebatur, praefectum occidenta- 
lem creavit, provincizque nomeu Angheltunia est. 

17. Porro in Armenia quarta maximam prafe- 
cturam Zophiensem fundavit, tum et alias przfe. 


(37) Nempe wivarios. 

(38) Persico bac voce significantur regit. 

(59) Vocabulum aLv fatentur se ignorare Wisto- 
nt Mosis Chor. interpretes, cum satis tamen usita- 
tum sit. Videtur autein. nobis derivari ab AL quod 
salem sonat. 

(40) Hic codices videbantur mendosi. Nos tamen 
hane interim interpretationem cxtundimus. 


(41) Nempe deformis. 


55] 


APENDIX AD EUSEDII CIIRON(ICON. 


cturas Apahuniam , Manavaziam et Beznuniam. Se- À slipendiarii facti sunt. Quippe, ut ait evi 


lacho autem viro audaci et fortissimo ( qui utrum 
de stirpe laici fuerit an antiquiore de gente oriun- 
dus non esl satis exploratum ) paucos homines 
concessit , eunique jussit montem illum tueri lir- 
cosque venando lacessere : eumque populum dixit 
Selacunios. ld officii Miandaco quoque mandavit, 
a quo derivantur Mandacunii. Cumque e Vahagenii 
posteris sacerdotes fecisset , gentem eam Vahunio - 
rum nomine distinxit. Sie ct Arravenios atque 
Archavenios; Tum ct Sarasanum in Sanasari fami- 
lia natum, magnum ejus regionis przsidem fecit 
qui inter occasum meridiemque jacet, eique pro- 
vinciam Árznensem et Taurum, nempe Simum, 
montem , omneinque Coelesyriam permisit. Eadem 
in provincia cum Mocensem quemdam nactus ess:t, 
prafecturam aliam instituit, iisdemque in locis 
Cordyzos , Ánzevenses atque Aceenses colloca vit. 
Verumtamen , quod attinet ad Rhes?unios et Gol- 
thnenses, qua sunt Sisacenorum colonis, utrum 
es provinci: a virorum nominibus vocitatze sint, 
an e provinciarum appellationibus ipse praefecturae 
nomina sortitz sint , ignoro. | 

18. Profecto hujus regis cunctas optime instru- 
ctas constitutiones haud vacat perscribere, neque 
item aliorum qui vel przccesserunt vel consecuti sunt, 
quorum res geste abunde litteris commendata fue- 
ruut. 1n. presenti. autem. prefecturarum tantum- 
modo descriptionem persecuti sumus, quas si quis 


cognoscere cuperet, eas. in promptu cum multis (c 


aliis laberet regiis sanctionibus. Ad extremum YVa- 
larsaces cum annis duobus ac viginti regnasset, 
Nisibi (42) vita excessit. 

19. Secutus est Arsaces filius annis ΧΗ. 

Artaxes Arsacis fiiius annis xxv. Hic viribus cun- 
ctos przecellens, haud passus est secundum se esse 
3 rege Persarum; quin adeo Persarum regem 86-- 
dundo dignitatis gradu locavit, cumque exercitu 
innumero in occidentem progressus complures 
gentes devicit, donec a suis interemptus est. 

Tigranes filius ejus annis xxxii, qui haud pa- 
wie forlitudinis degener rebus gestis inclaruit ; 
quanquam rursus in secundo dignitatis loco post 
persas consedit. Ejus :etate. cognoscebatur Vaico 
quidam latro, a quo mons Vaicuniorum .nomen 
waxit. 

Artavazdes Tigranis lilius annis 1t. 

Arciamus, idemque Arsamus, Tigranis frater an- 
nis Xx, sub quo pars Armeniorum vectigalia Ro- 
manis pendere coepit. 

Abgarus Arsami filius annis xxxvirr.. llujus re- 
gnantis anno secundo Armenii omnes Romanorum 


n Nisibin (quam Armenii Mezbin dicunt) con- 
didit Valarsaces, ut regni sedes esset, qui nimirum 
honor in ea urbe mausit aunis circiter cxx. Con- 
secutis deinde temporibus Nisibis terrx? motu. va- 
»lala est, ita uL Abgarus regiam suaui) transtulerit 
Edessam. Verum hujus successor Sanatruces Ni- 
sibin instauratam regni rursus inetreopolim fecit. 
(45) Atqui in parte Bummarii allera primus an- 
, .4 c 


"-» 


manavit edictum a Cx:esare Augusto, ut ὁ 
versus describeretur : cujus rei causa in A 
quoque ventum 651. Eo scilicet anno Domin 
Deusque Jesus Christus e Virgine natus e: 
hic erat a Valarsace annus decimus sept 
pra centesimum ; Augusti imperantis sec 
quadragesimus; Herodis alienigenze Hier 
rum regis secundus supra tricesimum; 4 
rum denique, qui et Pahlavii vocantur, , 
sarum regis Ársaviri erat vicesimus prim! 


" quidem vicesimo regnare c«eperat apud | 


Abgarus. 


20. Jam a primo Arsace hi reges haben 
. sarum 


I, Arsaces Fortis anuis xxv1. 

Il. Artaxes annis xLvt. 

111. Arsaces Magnus Valarsacis fratcr an 

IV. Arsacanus annis ΧΧΧΙ. 

V. Ársanacus annis xxx. 

VI. Arses annis xx. 

VM. Arsavirus annis xLvi. 

In hujus vicesimum primum annum nata 
sli inciderunt , qui fuit olympiadis nom 
quart: supra centesimam annus quartus. 

2!. ]gitur prout ante promisimus orati 
strae metam attigimus, qui videlicet ad Vi 
eum carne copulali manifestationem dev 
capio initio a primo condito homine, qua 
norum MiMMMCLXXXXVIII COnzeries , SCCUIN 
terpretes Septuaginta , quam summani sii 
ita perscribemus. Ab Adamo ad diluvium et 
tur anni MMCCXLII. ἃ diluvio ad turrim am! 
lline ad Abrahamum anni ccccxvi,. Α dil 
Abrahami natalia anni nccccxti.. Ab Abral 
Mosem egressumque ex /Egvplo anni pv. Ab 
usque ad Solomonem primumque templi 88 
anni ccccrxxx. À prinio templi :difieio. ad 
dum anni pxi. Exin ad Christi natalia anni 
quorum suiuma in annos MMMMACLXXXXViII 
git. Rursus a Chrisli natalibus ad divum Gr 
anni sunt cccxii (45) ; hinc autem ad. zerau 
niorum anni CCXLI. 


D 49, Atque ego quidem, o sanctitate pra 


mine mi Gregori , vehementi vestra flag 
compulsus exiguum ingenium meum ru 
manum huic construendo operi admovi; c 
que sum brevi hujus corporec vitx interva 
cherrimam divi Eusebii chronographiam e 
quam, ut ita dicain, exscripsi. lhevera ut € 
lis solis radii tenebrosis locis lucein. asp 


nus divi Gregorii incidit in Christi annum 
Nihilominus cum τὰ Armeniorum inci 
anno pLin , hic. autem ἃ divo Gregorio 
aram numerentur anni CCALI, rursus pate 
tur. divum Gregorium  exordiri ab anno 
Cccxnn, De mendo igitur amanuensium $ 
Icct, 


S3 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 554 


ὃς omnino divinus hicce thesaurus obscuras ho- A ac benemerentissimus Evagrius (44) docet, ad Del 
Wiaum mentes ad transitorium hoc tempus cogno- — cultum deducit. 
ftendum exsuscitat. Jam qui przsentis vitze doctri- Nunc age a primo anno natalium Christi ordiar , 
M apprime se imbuit, is superne quoque sapien- quam praecipuam zram constituam , curiosaque 
ti? cognitionem adipiscitur , quse ineffabilis hercle — admodum opera Romanorum , Hebrzcrum, Persa- 
alque immensa est, atque, ut beatus ille et solers — rum, gentisque nostr: reges ascribam. 

(44) Evagrii abbatts roonita e Greca in Armenia- — Biblioth. nov. mss. p. 1025. Ej usdem Evagrii bomi- 


eam linguam conversa exstant in codice Haicano [12 servantur in codicibus Armeniacis collegii Ve- 
Parisiaco cvi teste Villefroyo apud Montfauconium — neti S. Lazari. 


SAMUELIS ANIENSIS 


SUMMARII TEMPORUM 
PARS ALTERA. 


OLYM- CHRISTI ROMA-  JUDJEO- JPERSA-  ARME- 
PIADES NORUM RUM RUM NIORUM 


annus  Augu- Hero-  Arsa-  Abga- 
primus — stus des virus rus 
42 92 21 
4$ 99 23 


2 Quirinus Roma profe- 
9 ctus in Judzam descri- 
. ptionem orbis facit. 
44 24 95 4 Abgarus Pheroram [le- 
ὃ rodis fratrem (46) occidit. 


Jusus CunisTUS nascitur 495 
Weihblehemi. 


1 

2 

Secundus (45) Pytha- ὅ 
forieus philosophus co- : 45 99 24 

6 


qoseebatur. 46 96 25 Judas Galilzus seditio- 
Herodes Dosimi NosTRI nem Judxorum concitat. 
|alivilae cognita pueros 196 A 31 26 1 Herodes magnis dolori- 
eecidit. . bus cruciatus perit. 
ARCUELAUS annis tx. 
tus tetrarchas fa- 1 4S 1 2] 8 
erodem, Antipa 8 49 4 98 9 
ven, Lysimachum (6) 9 50 ὅ 49 10 
* Philippim fratres 197 10 51 4 90 1 Athenodorus Tarsensis 
deli, 14 52 5 91 12 physicus agnosccebatur. 
12 5o 6 54 1 
13 54 1 23 44 
198 14 55 8 94 15 Solis defectus, et Αυ- 
15 50 9 99 16 gusti obitus. 


TIBERIUS annis xxii. 
HERODES annis xxiv. 


16 1 1 δύ 17 
11 4 4 o1 18 Abgarus Edessam ur- 
499 18 $ $ 28 19 bem condit (48). 
19 4 4 59 40 Terre motu tredecim 
20 $ 9 40 21 urbes in Bithynia sub- 
200 21 6 6 4 22  vwerss. 
22 17 1 42 25 
25 8 8 4S 24 
21 9 9 44 25 Philippus tetrarcha Cz- 
25 10 10 45 26  sareem condit  Philip- 
201 26 u 41 46 27  peamque nominat, 
ARTAXES annis xxxiv. ) 
ME 27 12 12 1 28 Ab;ari profectio ad 
Pilatus 3 Tiberio δά 28 5 ι3 3 99 Parthos ob pacem ἱπίιΓ 
παοίλιο Judeam mitti- 90 . duos fratres firmandam. 
i.f. 202 30 45 15 T 3l 
p 15) Euseb., Sextus. (48) Res Armeniacas trecentorum circiter. et 


j Moses Chor. Hist.,u, 95 : Josephum Herodis geinqeogina annorum sumit Samuel ἃ Mose 
eumdemque fratris filium, hor. : quod semel monuisse suíllciat. 
(47) Divus Lucas in, J, et Kuseb., Lysaniam. 


PATROL. XXVII. | 18 


555 APPENDIX AD EUSEBL v... 


OLYMP. CITRISTI * ROM. JUD. PERS. ARM. 


Tibe-  Hero- Artaxes  Abga- 
rius des ru$ 


———— m πε — EOD. 
— 


Johannes Zacharie filius locis desertis circa fluvium Jordanem preedicabat, cunctisque palam nuntia- 
bat adesse inter eos Uwcruw Dg Quin ipse Jesus unctus Dei tunc vivifice et evangelicz do- 
ctrine suz faciebat initium, rebusque gestis ac verbis divinse potestatis virtutem spectantium oculis 
exhibebat. 

Coltiguntur autem usque ad hunc quintum decimum Tiberii Cesaris annum, a templo quidem denzo 
excitato anni pxLvii. (49) ; ἃ Solomone primoque templi zdificio anni uLxiv ; a Mose egressuque ex 
Jgypto anni μῦχι, ; ab Abrahamo Ninoque et Samiramide anni amuzLiwv ; ἃ diluvio anni MMDCCCCLXXV! ; 
ab Adamo denique anni wwimnmiccxxvim. 


JESUS UNcTUs Dri Do- 91 16 16 9 92 JEsus uwcrus Dei Do- 
MINUS NOSTER vivificam 02 7 47 6 ὧδ MINUS NOSTER  discipu- 
doctrinam cunctis predi- 25 18 48 17 94 lis suis regni colorum 
cabat, atque ea qua no- 203 91 19 19 8 95 mysterium aperiebat, eis- 
minatim scripta sunt pro- demque imperabat pra- 
digia patrabat dicationem apud ethui- 


cos, ut. hi niunirum ad 
omnium Deum conver- 
terentur. 


J&sus vxcrvs Dei Donius NosTER juxta prophetias de eo scriptas accessit ad passionem anno Tiberii 
imperantis decimo nono. Sane eodem hoc tempore in aliis quoque Grecorum monumentis sic ad ver- -.ὕ 
bu: narratum comperimus : « Solem nempe defecisse, Bithyniam terr: motu concussam, Nicaasque z— 
potiorem partem solo zquatam. » Atque hxc adamussim iis consonant que in Vivilici nostri pis—,. 
sione acciderunt. Phlegon etlam, qui olympiades jam inde ab earum primordiis persecutus est, tertiCcm 
decimo libro diserte ita scribit : « Quarto nimirum anno ducentesimz terti? olympiadis magnum solis ὡς 
(uisse defectum, qualem nemo ante animadverterat : septimaque diei hora' tantam noctem ingruisse - 
ut sidera ccelo micarent : ingenti terrz motu Bithyniam agitatam, majoreinque Niczz partem dejectam. 

Hec tradit laudatus vir. Atque hoc sane magnum indicium est ejus anni quo Vivificus noster ert — 
ciatus est, quia nimirum el Joannes testimonio suo in Evangelio con(irmat (30), post quietum decimu my— 
Tiberii annum trietericam praedieationem Chiisü fuisse. Haud procul eo tempore narrat etiam Josephus, 
per dies Pentecostes stridorem quemdam motumque primo circa sacerdotes esse excitatum, mox subitam 
vocem e penetralibus templi in hzc verba erupisse: « Digrediamur hinc, digrediamur. » ldem insuper 
scribit Josephus, Pilatum prsesidem sub id tempus noelu imaginem Cesaris in templo contra vetitum 
collocandam curasse : qua res magni tumultus seditionisque Judaeorum causa fuit. ]linc autem summortm 
vis inalorum Judaicam gentem corripuit. 


llierosolyiitanz Eccle- 35 20 20 9 26 Philo Alexandrinus vir 
sig prinus manuum im- 96 21 21 10 37 ingeniosuset doetus azno- 
positione ab apostolis re- 91 22 22 41 38 — scebàtur. 


cepit episcopatum Jaco- 
bus frater Domini. 

Post Abgari obitum qui in sacramentum nostrum cencesserat, bifariam divisum esl regnum ejus. 
Filius nimirum ejus Ananus regnat Edessa. Sanatruces autem sororis ejusdem filius in Armeni 
majore : qui quidem priedicanti Thaddao credidit ; mox fide abjecta, apostolum filiamque Sanducbta: 
interemit. 


SANATRUCES annis xxx. 


Addmus Edesse pre- 904 98 25 25 13 1 
sul martyrio afficitur ab 
Abpari jam exstincti filio. GAIUS annis iv. 

elrus apostolus pri- 39 , 24 13 4 


mum Antiochenam Eecle- 


siam stabilit : inox Ro- AGRIPPA annis vi. 
mam profectus, przedicat 40 2 1 14 ὅ 
7"üstilemque 86. 20 5 Ἢ 3 2 ! ὅ : 


559 


. APPENDIX AD EUSEDII CHRONICON, ^ 550 


€—————  áH M a€1 € A11 e! 


Rom: secundus episcopus 
Anacletus (53) annis vti. 


Alexandrie secundus epi- 
scopus Abilius annis xul. 


Rom tertius episcopus Cle- 
mens annis 1x. 


Joannes in Patmum insu- 
lam pellitur, ubi vidit Apoca- 
lypsin. | 


Alexandrie terlius episco- 219 


pus Cerdon annis xi. 


l'oms quartus episcopus , 
eujus nomen desideratur in 
scripto (55). 


Moms quintus episcopus 
Alexander annis xt. 


Hierosolymorum tertius epi- 
scopus Justus. 

Alexandriz quartus episco- 
pus Primus (56) annis xn. 


ὅδ᾽ Codd., Clemetus. 


OLYMP. 


214 


215 


246 


2117 


218 


221 


CHRISTI 


8l 
82 


99 


ROM. PEBS. ARM. 
Vespa- Darius  Ervan- 
sianus dus 
8 κι. 14 
9 19 44 
10 90 15 
TITUS annis u. | t 
4 41 14 
9 99 45 
DOMITIANUS an. xvi. 
1 25 16 
9 94 11 
9 25 18 Ervandus atque Ervazius 
4 926 19  internecivo bello ab Artaxe 
b 21 20  appetuntur. 
ARTAXES annis XLI. 
6 98 1 Duorum mensium nomina 
7 99 2 mutata sunt, videlicet Septem- 
8 90 9 ber in Germanicum, October 


in Parthicum. 


ARSACES annis xvii. 


9 1 Á Artaxes condidit Artaxata 
10 4 δ΄ — ad locum cui nomen Collis , 
11 o 6 ubi Araxis et Mezamori (54) 
13 4 71  confluentia est : illuc autem 
15 δ 8 cuncta urbis Ervandes orna- 
14 * 6 9 menta transtulit. 

15 1 10 Armenii Perseque concordi 
16 8 14 sententia. tributum pendere 
Romanis detrectant. 
NERVA anno 1. 
4 9 19 


TRAJANUS annis xix. 


OC -ὦ δὰ 0t i O00 ὦν 


54) Mezamorus |alio nomine Azadus] in majo- 
At hunc 
Wistoni (Cboren. Hist. n, 46) ob civmologioin 


ribus Armenie amnibus numeratur. 


10 135 

11 44 

12 15 Joannes Patmo insula emit- 
43 16 titur liber. 

44 41 

45 18 

16 19 

17 40 Arlaxes noster Artaxem sibi 


homonymum Persidis regem 
ARTAXES constituit post obitum parentis 
annis "m ejus Arsacis. 
1 


2 22 Post Egnatium tertius epi- 
scopus Antiochiz Hermon. 


vocabuli magnam paludem appellant. 
(55) Apud Eusebium, Evaristus. 
(56) Codd., Orinus. 


56} 


SAMUELIS ANTENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS IT. 


Hierosolymorum episcopus 
post Justum qvartus Zachzus, 
quintus Tobias, sextus Benja- 
min, septimus Joannes, octa- 
vus Matathias, nonus Philip- 
pus. 


Alexandri quintus episco- 
pus Justus annis xi. 


llierosolymorum episcopus 
post Philippum decimus Ena- 
cas (57), undecimus Justus, 
duodecimus Levinus, tertius 
decimus Ephremus, quartus 
decimus Josephus (58), quin- 
tus decimus Judas. Hi fuerunt 
ex circumcisione usque ad ur- 
bem ab Adriano obsessam. 


Antiochiz quartus episco- 
pus Cornelius. 


OLYMP. 


22^ 


229 


226 


221 


Alexandrie 'sextus episco- 


pus Eumenes annis x. 


Roma octavus episcopus 
Lyginus annis iv. 

llierosolymorum episcopus 
decimus sextus, primus autem 
ex etbnicis, Marcus. 


Romz nonus episcopus Pius 
annis xv. 


(57) 1ta Samuel. Confer autem Eusebium ad an- 


228 


229 


290 


CURISTI 


198 


129 
1350 


Artaxes noster stipendium 
solvit Trajano. 


Rom: sextus episcopus Xy- 
stus annis ΧΙ. 


Arlaxes principatus instituit 
Dimachisium, Terunium, Aina- 
tunium et Aravelianiuu. 


^ 


Mazanem principem sacer. 
dotum Artavazdes ei Tiranes 
insidi's exceptum in venatione 


Romz episcopus septimus 
Telesphorus annis xi. 


ARTAVAZDES Artaxis fllius an. n. 


Artavazdes cum per Ar- 
taxatorum. pontem transiret, 
mente subito captus, alque 
equo in profundum gurgitem 
excussus evanuit. 


TIRANES Artaxis filius annis xx). 


Valentianus hseresiarcha εἰ 
Cerdon Marcionita. 


ROM. PERS. ARM. 
Traja-  Ar- Ατ- 
nus taxes taxes 
1 9 25 
19 Δ 94 
13 5 95 
14 6 Q6 
15 1 27 
16 8 98 
47 9 99 
48 40 40 
19 41 οἱ 
ADRIANUS annis xxr. 
4 44 59 
9 13 995 
9 14 94 
4 15 9D 
δ 16 96 
6 11 91 occiderunt. 
" 18 98 
8 19 o9 
9 20 - 40 
PEROZES annis xxxiv. 
10 1 41 
11 9 4 
44 9 9 
15 4 i 
14 b 4 
15 6 9 
16 1 4 
41 8 5 
18 9 6 
49 10 7 
20 11 8 
21 19 9 


TITUS ANTONINUS , 


cognomento PIUS, cum filiis 


suis AURELIO et LUCIÓ, annis xxi. 


1 12 10 
8 14 14 
9 15 19 
4 16 13 
Σενεχᾶς. 
(98) αυἀά., δοεὲ. 


num 2139, a quo tamen [líst. cccl., τν, 5, scribitur 


* 


563 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON, " 564 


Antiochi quintus episco- 
pus Hero (59). "P 


Roms decimus episcopus 
Ánicetus aunis xi, sub quo 
Polycarpus Romam profectus 
complures ab heresi ad bo- 
nam frugem traduxit. 

Hierosolymorum ep scopus 
xvii Cassianus , xvin Publius, 
xix Maxinius, xx Julius, xxi 
Gaianus, xxu Symmachus, 
xxi) Gaius, xxiv Julianus, 
xxv Ápion. 


Rom:e undecimus episcopus 
Soter annis ix. 

Excilata persecutione mar- 
tyrium fecit Polycarpus. 

Antiochiz sextus episcopus 


OLYMP. 


231 


232 


233 


23^ 


235 


236 


Theophilus, cujus plura volu- 231 


mina ad hanc usque diem cir- 
cuumlferuntur. 


Dionysius Corinthi episcopus. 


Roms duodecimus episco 
. pus Eleutherus annis xv. 


Ireneus Lugduni Gallicanz 
urbis episcopus. , 


59) Al. Cod., Urionus. 
0 Codd., et Commodus. 


238 


239 


9^0 


CHRISTI ROM. PERS. ARM. 


Titus 
Antoni- Pero-  Tiranes 
nus zes 

144 5 17 14 Alexandrie septimus epi- 
145 6 18 15 scopus Marcion annis x. 

146 1 19 46 trenuus  Erachnavius de 
141 8 20 17 gente Anzavensium honoribus 
148 9 21 18 augetur a Tirane. 


154 19 24 21 Tiranes iter faciens periit 
globo nivium oppressus. 


TIGRANES ARTANIS filius an. xtur- 


152 13 25 1 Perozes Volagzsus , nempe 
153 14 9f ἃ victor, idcirco vocitatus est, 
154 45 97 9 quia Romanos invasit. 

185 16 28 4 Alexandriz octavus episco- 
156 47 49 9 pus Céladion annis xiv. 

151 18 20 6 

158 19 $1 1 

159 QU 54 8 

160 91 95 9 

161 29 δὲ 10 


Perozes Volagzsus Partho- 
VALARSES rum rex extremam in Romanas 
" | provincias incursionem fecit. 
162 25 1 11 


met 


MARCUS AURELIUS ANTONINUS idemque VERUS, 
et LUCIUS AURELIUS COMMODUS (60) annis xix. 


163 1 2 12 

164 2 ὅ 13 

165 $ 4 14 

166 4 δ 15 Ruphosia przefectura a Ru- 

167 5 6 16 pha, Tigranis uxore, nomen 

168 6 1 4171 contraxit. 

169 17 8 18 

170 8 9 49 Alexandrie nonus episco- 
pus Ágrippinus (61) annis xu. 

in 9 10 20 

72 10 14 21 

175 41 12 29 Apollinaris Asiaticus Iliero- 

474 12 45 95  politan:e dioeceseos episcopus 

175 15 14 94  agnoscebatur. 


418 16 41 41 

479 17 18 28 Antiochise septimus episco- 
180 48 49 49 pus Maximus annis iv. 

181 19 20 90 


COMMODUS annis xiu. 


182 ι 21 οἱ 
185 4 43 32 Alexandri:e decimus episco- 
pus Julianus annuis x. 


(61) Al. cod., Agrippianvs. 


567 APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 5 


OLYMP. CHRISTI. ROM. PERS. ARM. 


Antoni- 
nus — Artaba- Cho- 
Cara- nus sroes 
callus - 
918 5 6 4 
249 99. 8 Ἴ 5 
230 7 8 6 
MACRINUS anno t1. 
Antiochiz decimus episco- 221 1 9 7 
p.18 Philippus. 
ANTONINUS alter annis 1v. 
Romz decimus sextus epi- 250 222 1 40 8 Urrhz (65) rex Abgarus. 
scopus Urbanus. o 225 2 ἢ 1 » 
235 4 13 11 
ALEXANDER Mammxse filius annis xt. 
4 996 L 14 19 
291 927 9 45 43 
498 hi 16 14 
- 229 4 17 45 
! 2592 230 5 48 46 
Antiochia undecimus epi- 251 6 49 Ἢ 
scopus Zebennus. 
Rome decimus septimus 953 335 8 21 19 Origenes Alexandris dej 
episcopus Pontianus. 954 9 22 90  batin lyceo. 
l 


Alexandri: duodecimus epi- 954 951 13 25 25 
scopus Idimus (66) annis xvi. 


MAXIMINUS annis i1 
959 1 27 25 
Roms decimus octavus 240 4 98 96 
episcopus  Antlerus mense 241 o 29 21 
uno. Deinde decimus nonus 
Fabianus (67). ' GORDIANUS annis vi. 
219 1 90 28 
2959 qi ὁὯὁ  * 99 
ARTASIRES Sasani filius annis xLvi. Ilic int 
fecto Artabano Arsacidarum(68) domination 
sustulit, quz? annis ccccLiv perseveravera 
214 9 1 $0 
256 — 25 — 1 2 54 
246 $ 5 92 
941 6 4 95 
PHILIPPUS annis vit 
948 1 5 94 Millesimus annus Romz Οἱ 
449 4 6 95 dite  zreque  Romanonr 
fuit (69). 
65) Nempe, Edessa. (69) Hzc verba areque et sqq. absunt a vetusti 
66) Eusebius, Hercules, vel Heraclas. Samuelis exemplari. Conferatur autem Samuel : 
(67) Codq., Bariauus pra cap. 6, num, 17 


(68) Codd. habent horum pro Arsacidarum. 


"- -gsatenus, qui hzreseos convi- 


569 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS IT. 510 


OLYMP. CBRISTI. 


Romz vicesimus episcopus 
Cornelius annis 11]. 

Alexandri: decimus tertius 
episcopus Dionysius annis 
vi. 

Roma xxi episcopus Lucius 
mensibus viu. Deinde xxu 
Stephanus annis u. 


258 


. Hierosolymorum episcopus 
xxxvii Melbanus. 


Rome xxin episcopus Xy- 
stus annis ΧΙ. 

Antiochi xit episcopus 
Babylas. Deinde xin Fabia- 
nus. 


259 


Antiochiz xv Paulus Samo- 


260 


ctus divino nutu pulsus est. 


205 


256 


ROM, PEBS. 
Philip- Arta- 
pus — sires 

9 1 

4 8 

b 9 

6 10 

17 11 

DECIUS anno 1. 
4 12 


ABM. 


Cho- 
Ssroes 


41 


Chosrois incursiones contra 
Sasanidas "Persas ob necem 
Arlabani consanguinei vindi- 
candam, quo tempore Artosi- 
rem ad Indos usque pepulit. 


GALLUS et VOLUSIANUS anno uno mensibusque novem. 


15 


42 


VALERIANUS et GALIANUS annis xv. 


σι d» Οἵ εὖ 7» 


44 
45 
46 
41 
48 


Novatianus schisnia fecit. 
Antiochim xiv episcopus 
Demetrianus. 


Chosroes ab Anaco interfectus est. Thegnum autem Armeniorum sine preside fuit, quod quidem inde 
usque a Valarsace annis cccxcvinu (70) manserat. 


Rome xxiv episcopus Dio- 
nysius annis ΙΧ. 

Alexandrie xiv episcopus 
Maximus annis xix. 

Hierosolymorum xxxvi Hi- 
iDerius. 

Samosalenus — Ártemonis 
schisma renovavit. lllo autem 
dejecto, sextus decimus exsti- 
tà Domnus. 


201 


202 


208 


Roms xxvi episcopus Ἐκ- 
Egchianus. Deinde xxvii Gaius. 26/ 
4 


(99) Al. eed., eccLxxvin. 


a 


6 90 1 

7 21 9 

8 923 9 

9 235 4 
10 24 δ 
44 Q5 0 
14 96 7 
13 47 8 
44 328 9 
15 99 10 

CLAUDIUS annis 11. 

4 930 41 

4 δι 43 

AURELIANUS an. σι.. 
;| 22 43 
9 93 44 
9 94 45 
,! 95 16 
5 26 47 
6 $1 18 


ANARCHIA ARMENIORUM an. xxvi. 


Artavazdes | Mandacunius 
Tiridatem Chosrois filium fu- 
rori Artaxis subtractum ad 
Casaris aulam perduxit. 


Tiridatis in Armeniorum in- 
terregno heroica facinora. 

Laodicenorum — episcopus 
Anatolius. 


51 APPENDIX AD EUSEDII CHRONICON. 512 


OLYMP. CHRIST).  ROR. PERS. ARM. 


Probus  Arta- — Anar- 
sires chia 


mem onnEEDGDuAmD o u——————emo0 — 800 REDE 


PROBUS annii vit. 


Alexandri xv episcopus 281 1 58 — 419 
Theonas annis xix. 265  98$9 9 29 20 
Antiochie xvii Cyrillus. 2353 o 40 21 
984 4 44 93 
985 5 492 93 Vegana Manichseoruem secta 
960 986 6 43 $9& in hominum consuetudinem 
231 1 44 95 irrepsit. 
CARUS cum fiii suis 
ari et - 
RIANO annis 11. 
988 4 45 26 
989 9 46 1 


Dum Carus occumberet in Mesopotainia, Numerianus item periit in Thracia, necnon Carinus in prz- 
lio adversus Cornacum. 

Magni Chosrois patris Tiridatis copiarum dux summus Cornacus, qui vitam ad annum cLx produxisse 
dicitur, visu, auditu, capillis, dentibus usque ad obitum integris, itemque viribus corporis juvenilibus (71). 
Mic Cesarem Carum, qui cecidit in pugna cum filio, debellavit. 

Hactenus sine dubitatione decurrimus, ducibus certa auctoritate Codicibus summorum quos ante ap- 
pellavimus magistrorum. Exin ob ea, qua nostro tractui addenda supersunt, curis atque perplexitati- 
bus zatuamus, propterea quod juniorum historicorum dissidium est, quorum alii plura, alii pauciora 
scripserunt, vel omnino siluerunt. Nos tamen sinceriorum vestigiis insistentes, persequamur pro viribus 
veritatem : atque primum Tiridatis annum cum altero Diocletiani anno de sententia Mosis Armeniorum 
historici componamus, non cum nono vel primo prout aliis quibusdam placuit. Jam Saporem Persam si 
annos LxxiH regnasse credas, ab interfecto Chosroe exordiendum est, tum et anni xLvi contemporales 
Tiridati putandi sunt, ita ut annos quidem xxvn regnaverit cum Artasire patre superstite, reliquos ΧΕΥῚ 
post hujus obitam : atque hac ratione canonem nostrum ad eram usque Armeniorum, Deo auspice, 
digeremus certiora e plurimis preoptanteg. ὁ ὁ 


DIOCLETIANDS an xx. ᾿ 
267 229 1 [27] [27] (72) 
SAPOR anuis xLvi. 


| TIRIDATES annis Lv). 


Mamgo Genensium (79) sa- 991 2 4 1 Sanctus Gregorius erudeli- 
trapa ad Persas aufugit, inde 292 Ü 2 9 ter excruciatus in puteum 
vero ad Armenios : ex quo 495 4 9 9 damnatorum conjectus est. 
Mamicunia gens et prefectura 268 994 o 4 4 
apud nos nobilis. 295 6 $ b 
296 7 6 6 Res praclare gestz? a Tiri- 
297 8 17 1 date in Perside et Assyria an- 
298 9 8 8  tequam fidei discipulus fleret. 
269 999 10 9 9 schenia Aschadaris Alano- 
D 11 10 10 rum regis filia Tiridati in ma- 
901 12 ι 11 trimonium collocata coronatur 
Rom: xtvin episcopus Mar-. 270 902 15 42 12 regina Armeno-Ársacia. 
tellinus annis xz. 908 44 45 18 
(11) Undenam hzc de Cornaco sumpserit Bamucl (75) Super hac re legendus Moses Chor. Hist. 11], 
merito quazrendum. Namque Chorenensis Hist. 11, — 78. De Genensibus Sinensium finitimis loquitur 
76, nihil preter nomen Cornaci scribit. Moses etiaui in Geogr. cap. 93. 


(72) Ita est in codice. 


t15 APPENDIX AD EUSERII CHRONICON, 516 


- OLYMP. CHRISTI ROM. , PERS. . ARM. PAT8B. 


Con- — Sapor Tirida- S.Grego- 


stanti- tes rius 
nus : 
524 43 δὲ 54 40 
216 023 ' 44 δ 909 11 
Arii cum Alexandro 924 45 54 54 48 
contentio. 525 46 95 35 19 


216 596 47 36 56 20 Hierosolymorum  epi- 
921 18 $1 $1 91 scopus Marcius; deinde 
Symmachus ; deinde Cy- 
rillus, cujus aetate crum 

928 19 98 98 22 apparuit. 


nic FINIS CBRONICORUM 029 20 $9 99 25 ost vicesimum 
EUSEBI! LIBRORUM, stantini annu dicti Su, 
SanctasynodusNicena Q77 $30 21 40 49 24 Grecorum οἱ Romam ας, 
Patrum. trecentorum et 921 22 41 4 25 rum reges, quia Con 
octodecim (78). Ad Nicz- tinopoli regnaverunt. 
nam synodum S. Grego- 942 25 42 43 26 
rius et Tiridates miserunt 939 24 A5 3 21 


legatum suuin Áristacem. 9318 3554 25 44 44 28 


S. Gregorius cum in Maniz specum secessisset, publice interdum ob gregem suum in fide confirman-— 
dum regionem invisebat. Verum ubi Arístaces a Nicena synodo reversus est, ille jam nemini conspà— 
ciendum se. dedit : cumque compluribus anuis ibidem vitam produxisset , moriens demum inte 
angelorum choros delatus cst. Pastores autem cum S. Gregorium defunctum deprehendissent, nec homi — 7 
nem agnovissent, ibidem eumdem tumulo mandaverunt. Sed demum multis post annis res divino nut 


patefacta est solitario homini, cui nomen Carnico, sanctique reliquie in Thordanum oppidum del 
sunt. 


NERSEHUS annis ix. 


ARISTACES annis vii. 


991 28 1 41 1 
998 29 2 48 2 
279 559 90 δ 49 $ 
940 91 4 50 4 
241 223 5 51 5 
280 342 33 6 52 6 
Valde beatus Constan- 945 94 17 53 1 Archelaus S. Arista 
tinus ad quietem conces- qui se reprehenderat, in 
sit die xxu. mensis Maii, CONSTANTIUS, CONSTANS provincia Zophia intere- 
qui est Ahecan (79). et CONSTANTINUS filii mit. 
Constantini annis xxiv. 
VERTIIANES annis xv. 
Sanctz crucis revelatio 944 1 8 54 1 
Hierosolymis , episcopa-  - 945 4 9 δὺ 4 
tum gerente Cyrillo. 
ORMIZDAS annis riu. 
98| 9546 o 1 56 o Potentissimus rex Tiri- 
dates veneno sibi a mili- ὁ. 
tibus suis propinato obiit. 
Ex eo tempore res Arme- 
niorum in pejus ferri co 
perunt, 
(18) Hzc pericope abest ab antiquiore exempla- (79) Ahecan nonus Armeniorum mensis , qui illa 


ri, Et quidem mox ad annum 390 constabit cam — aztàte in Maium incidebat. 
esse collocandam in anno 3235. 


ET? SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II 513 
————————————————— -----Φ ---ς. 


OLYMP. CHRISTI — ROM. — PERS. ΔΑ.  PpATR. 
CONST. 
Con- Ormiz- Chos-  Ver- 
Stanlius das rocs  thanes 
CHOSTOES annis ix. 
Post obitum Tiridatis 341 4 2 "sti iri : 
Senatrucus (80) in Aluanze 248 5 ὅ - ; turisicto Tiridate, p 
: toaibus S. Gregorisum ᾿ conflictusque preefectura- 
(M)letho dedit Verthanis SAPOR annis  1ixu. rum. Tandem opera ma- 
wajorem natu filium,equis 519 4 hi 6 gni Verthanis, ferente au- 
weprositum !hcampo Yat- 989 550 7 2 4 7  xiliumConstantio Cesare, 
sensi. ndi autem MÁ 951 8 o $ 8 — regnum capessit Chosroes 
, Müqim inde trauslaiz Tiridatis filius, virtutibus 
| ea in Àmarasum oppi- patri impar. 
! 952 9 4 6 9 
initium ducenarii, ut δὴ 0 5 7 10 . 
latur, cycli Andre 283 954 11 θ 8 11 À Bagaratioequite item- 
(83). ΝΞ 999 1 9 12  queVahano principe Ama- 
jacobus admirabilis Ni- tunmio res cgregie geste 
ibis episcopus hac tem- adversus rcbelles. 
pestate florebat. 
TIRANES 
annis xii. 
Hoc tempore liber Arte- 956 43 1 


S. Verthanes, licet pro- 
cerium insidiis sape appe- 
titus , sua tamen morte 
obiit. 


mais conlectus dicitur. 9 2 14 
: 284 358 45 10 $ 18 


JUSICIBIUS annis γι. 
| 288 — 146 “ 4 1 
i . 90 17 13 b 9 
285 561 18 45 6 5 
202 1 2 14 1 4 
45 8 δ 
Tino πο abend: $00 — 9 i66 9 6 —— banctumJusichium item- 
gressus est, Persarumq:ie que Danielem presbyte- 
ias adortus eas in fu- rum occidit Tiranes. Ju- 
pun conjecit presidioque sichius atque Gregorisus 
Pofligalo, eumdem Ju ia- fratres erant , Verthane 
sum trans Euphratem scilicet geniti. 
eum exercitu duxit : quam PHARNERSERUS annis v. 
eb rem honestissime ab 286 365 2 t in 1 οἷ arnersehus haud ex 
tatus est. 96 em genere ortus 
eo tractans e 901 24 19 12 9$ — erat, sed ex oppido Tarc- 
nig Astisata. 
JULIANUS auno 1, niensibusque vint. 
968 1 20 15 4 
ARSACES annis xxx. 
509 r/ 91 4 5 
JOVIANUS mensibus vii, 
NERSES annis xxxumn. 
987 910 1 23 2 1 


Sanctus Nerses S0 universos Ecclesie ordines bene decenterque instauravit. lpse vero natus crat 
Albanagine nepote Jusichii, qui rursus nepos erat S. Gregorii. — - 


(80) Rebellis quidam de genere Arsacidarum. Le- 
f Chorenensis Hist. 11, 5. 
(81) lta diminutive quodammodo appellatur ab 
Armeniscis cunctis scriptoribus, fortasee quia valde 
adolescens venit ad episcopatum 


(82) De hoc cyclo rursus sermo erit ad Christi 
annum 553. . 

(85) Scilicet alienus erat a genere S. Gregorii Il- 
luminatoris. 

(84) Nerses primus cognomento Magnus. 


€o361. 
ὑπερ Sapor pio Merses 
Fus 


VALENTIN ANUS εἰ VALENS aani5 σι. 


Ársates venatiomi ope- ΕΣ, 4 35 3 3 
ΓΘ dams dolo recat ἔγινε- 312 3 34 & 3 
ium fratrís sci 'ium. at.- 315 $ 25 3 á 
umm eemorUS Do: P T ig 
M) 9i- 4 4 
li 24jungit : hzc au.em 5,6 6 38 8 1 Deatms Chai 
'rmpladi priori 4riacis 2590 — 217 7 29 9 $ του; 3ique | 
u1ofi majestatem regi ae $i 8 90 10 9 rum eoiscopa 
i;sidens, indigni c«ujns- nsnda recte re 
es renenem Ferdi alae 39 9 51 T (0 — 2 Valente p 
"92 venenum ameu- 5 
to viz (85, admiscens 380 410 33 E. 1 — lamitates cd 
camdem vita spoliavit. $381 44 o3 15 13 qmatà inlicte 
p 
GHATIANLS annis v. rem Nerses qu 
Cratianus Bhazlam zdi- 220. 382 1 δὲ 14 I3  dzcausa mies 
ficat. (555). 583 9 55 45 {4 sulam inbospi:: 
9x4 3 96 16 45 tur exsul 
285 4 51 41 16 — porc vita ulteba 
29] 886 5 58 18 17 — magnus Pasiliw 
frater  Gregorb 
THEODOSICES MAGNUS qne Gregoriuset 
annis xxv. beo.ocgus. 
387 j 29 43 18 
Plurima beneficía a ia- 2 40 20 19 In india eleg 
gno Theodosio colfata fe- 989 ὅ At 21 290  ri,came 
runtur prasertim in Ar- na forma, ali 
meníos. Naim ct sanctum inultifarize vis 


Nersem ab exsilio redu- 
«tum ad se vocavit, mul- 
to,ue honore prosecutus 
est : donec. vera rectaque 
fides tandetm aliquando in 
syuodo (87) innotuit. 


Sancta synodus Con- 9099 390 4 43 22 21 
stantinopolitana Patrum 991 9 43 25 29 
centum qoanaginta ad- 992 6 4 21 25 
versus Macedonium Spi- 492 1 45 25 24 

ritus oppugnatorem. Erat 903 294 8 46 26 25 Zuithas pres 

autem post synodum Ni. $95 9 41 27 26 taxatis martyr 

cauam annus Lxv. 396 10 48 28 27 sub Sapore. 

997 11 Á* 29 28 

994, — 998 12 90 9U 29 Arsaces ritu 

tam sili ipse 

PAPUS an. vu. diemque supre 

990 45 51 1 90 — inarcecui cogi 


Oblivio in Chusi 
gnum autem ( 
Papus adit. 


Meruzanes (88) Arzerunius ab Arsace deficiens, fidemque Christianam deserens, Persarum 
plorat ut Armeniz sceptro poliatur. ltaque Persicarum copiarum dux factus in Armeniam 
nrullasque clades in patria nostra edit : donec, ingenti pugna in Ziravo campo conserta, capi 
guo equite Sembato, diroque supplicio perit. 


(85) Proh scelus! hic enim intelligitur Euchari- tyrannide quidquid Grecorum librorum 


stie mysterium. nia erat diligenter fuisse combustum, 
(86) liec pericope desideratur in antiquiore — Grzcum sermonem doceri vetitum. Ε 
exemplari. etate gentilibus litteris nondum utebani 


(87) Constantinopulitana, cui Nerses ipse inter- — nii, sel Graecis vulgo, et interdum Syria 
fuit. Meruzanes veru candente in coronam cont 
(88) Moses Chor. Hist. 11,56 et bá, aliique scri- — mitus a Sembato vitam finivit. Choren. Hi 
plores. Armenii concorditer traduit, sub Meruzanis 


(90) Mesrobis nomen cum , ut tradunt memoriz 
veteres Armeniorum, Graeci pronuntiare nequirent, 
coepit ab eis dici Mastos. Hinc. etiam apud Arme- 
nios duplici nomine vir hic gaudet. 

(91) Érgo hasc pericope collocanda videtur in anno 


(92) Banc Persarum idololatrarum sectam com- 
memorant in suis scriptis Eznichius et ΕἸ δου. Et 


. 583 &; APPENDIX AD EUSEBI]. CHRONICON. 584 

OLYMP. CHRIST) CoNsT. — PERS. ARM. — PATR, 

Arca Y 4.1 
ius et eram- S.Isaa- 
Hono- Sapor. sabuhus cus 
rius 
VERAMSABUHDUS annis xxt. 
419 8 11 1 $ 
430 9 79 2 4 
ARTASIRES annis 11]. 
421 40 1 E 9 INITIUM LITTERATURAR 
432 11 9 4 6  ARMENIORUM. 

900  ,4o5 44 $ 5 7 d Beatus ylle Mastosius , 
VERAMUS, idemque "emque Mesrobes (90), 
^ P cum magno [saaco littera- 
GERMANUS , annis xi. rum formas a Daniele ex- 

494 13 1 6 8  cogitatas non sine aliis 
435 14 4 1 9 sociis perfectius elaba- 
304 436 15 3 8 10 rant, annique intervallo 
421 16 4 9 11 his divinitus datis formis 
498 17 5 0 12 operam impendunt, et sa- 
439 43 6 14 13 cra Biblia diligentissime 

302 A30 19 1 19 14 — interpretantur. 

Magnus Isaacus Ctesi- 431 90 8 13 15 Discipuli Athenas, By- 
phontem pergit , indeque 459 21 9 14 16  zantium Alezandriamque 
noh sine honorificentia do- 433 22 10 15 17 mittuntur. 
nisque ab Artasire Persa- 903 — 434 —— 25 T 46 18 
rum rege collatis regre- . 

“ ditur. 
ISDIGERDES annis x. 
435 34 1 47 19 
436 25 ῷ 18 40 
451 40 9 19 21 
THEODOSIUS Junior annis xxxiv. 

Prima synodus Ephesi- 30/4 4538 1 4 20 22 
na Patrum ducentorum 439 9 ὃ 21 25 Veramsabuhus pie diem 
adversus Nestorium. E- CHOSROES  S'premum obiit. Deinde 
rant autem post Constan- alter a regnabat frater ejus Cho- 
: uno 1. 
tinopolilanam synodum sroes anno uno. Tuin Sa- 
anni ΧΕΙ, post Nicenam 440 9 6 1 24 por Persa Isdigerdis filius, 
cvit (91). SAPOR ISDi- uem idcirco pater Arme- 

; niis przefecit, ut hos pede- 

GERDIS filius tentim ad Áramazdis sa- 

anni$ IV- cra (99) pertraheret , at- 

ες 441 4 17 1 25 ue a fide εἰ societate 

305 442 5 8 2 96 Grecorum abduceret. 

. 443 6 9 9 27 
Carina urbs conditur (95). 44 17 10 4 28 


quidem regesin epistolis semet Aramazde satos dic- 
titabant, quos inter. et Julianus imp. Id nomen vete- 
ribus Persis significabat bonum genium. Vide Cho- 
renensem Hist., i, 15, 17, 51. 

95) Hanc urbem excitavit, seu potius auxit, Ana- 
tolius Theodosii junioris dux. Eadem nunc dic:tur 
Erzeroum, Ármenix prope metropolis, frequens ci- 
vibus quadringeniis circiter millibus. - 


585 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARIJI TEMPORUM PARS II. x 986 


e——— a σαὶ α 


OLYMP. CHRISTI! CONST. 


446 
306 Ὁ} 


301 450 


Theo- 
dosius 
junior 


PERS. 


Vera- 
mus 


ARM. 


Anar- 
chia 


PATR. 


Isaacus 


VERAMUS annis xxi. 


«Ὁ O5 Ot i» Ct 


ANARCHLE annus unus. 


1 


29 


ARTAXES, qui et ARTASIRES , annis vi. 


CQ» Qt i» ὧξ τὸ »» 


Hic Artaxes, a Persis 
dictus Artasires, juveuili 
-tate moribusque perdi- 
tis, generis Ársacidaruin 
extremus fuit. 


llic denique deletum est regnum Armeniacum Arsacidarum, itemque patriarchatus de genere S. Gre- 
worii. Etsi enim S. Isaacus annis adhuc xvi superfuit, suaque egregia doctrina in Armenia nostra re- 
fulsit, res tamen sub impiis prefectis Persisque procuratoribus erant. Nimirum loco regis ÁArtasiris 
p; aerat Vehmirsapor, et pro S. 1saaco malevolus Sormacus, qui mansit anno uno; deinde deterior eo 
Rarchisius annis tribus ; post hos imiprobior utroque Samuel quidani annis vii (94). Sed enim nos horum 
tcmpora in interregni loco ponemus, ne canonig ordo in perturbationem incurrat : quin imo S. Isaaco 
ascribemus post annum ejus quintum et tricesimum serie protracta usque ad incoeptam Vardani pra- 


fecturam. 


308 45 


309 ἐδ 


Rursus propter Flavia- 469 
nui altera pliesi synodus 310 465 
Vicesimoquarto anno post 404 
Primam » exstineto jain 

Yrillo Alexandrino. 


405 


3141 466 
467 


PATROL. XXVII. 


28 


29 
90 


(5) Hi tres cum sedem patriarchalem contra fas 
&:i3s€Dl, tandem Pers:e regis mandato pulsi sunt. 


21 


ISDIGERDES annis xix. 


1 
2 


Tli explicit historia Armeniorum a Mose consciipta. 


lvi obitum S. Isaaci sedem ejusdem episcopalem occupat Josephus discipulus annis duobus, com- 
[ruote Mesrobe, qui anno eodem mortem cum vita con:mutavit. 


INTERREGNUM annis xii. 


ὦ Qo -1c0» ὧν ὦ» OUO 


Beatus Alanus ex illustri 
gente Arzeruniorum juve- 
nili atate caducam szculi 
gloriam flocci faciens se- 
ctabatur celestem, seque 
litteris excolendis spirita- 
libusque exercitiis impen- 
debat. 


VARDANDS annuis xvi. 


1 


2 
* 9$ 


(95) De hoc 
Eliszi Armeni 


49 


50 
δι 


À Veramo summus con- 
stituitur Armeniorum prz- 
fectus Vardanus (95). 


.Vardano Mamicunio exstat historia 


19 


981 APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 988 
OLYM. CHRISTI CONST. PERS. ARM.  PATR. I 
| Theo- . 
Isdi- Var- Jo- 
jlos'us gerdes —danus  sephus 
JOSEPIIUS annis 11 (96). 
468 δὶ 9 4 1 
409 $2 4 b 9 
GIUDIUS annis xv. 
312 410 99 5 6 1 Giudius S. Isaaci disci- 
A δέ 6 17 pulus fuit e Taia provin- 
. cia, oppido Arahezo. 
MARCIANUS annis v. 

Synodus Chalcedonensis 413 1 ri δ 5 Eznichius οἱ Corion no- 
jassu Marciani Pulcheriz- 413 2 8 9 & strorum interpretum (98) 
que Theodosii sororis. 474 ó 9 10 5 discipuli. 

Erant autem congregati 313 475 4 10 11 6 SS. Vardanorum laberes 
Patres »cxxxvi (97). 416 ὃ 11 12 ἡ sub Isdigerde, quos lucu- 
leuto stylo conscripsit do- 

LEO MAGNUS annis xvi. «tissimus inter. interpre- 

tuin discipulos beatus Eli- 

Mambraeus Mosis (99) ATI 4 12 15 8 seus. 
fzater in Armeniam rever- 344 418 ? 43 14 9 Ss. Leontianorum a 
titur. ldem tertius philo- 419 9 11 15 10 Persis cedes duobus pust 
sophus esse perbibetur. 480 & 15 16 14 predicta annis. 

481 , 16 17 12 
ARMENIORUM OBEDIENTIA ET INTERREGNUM 

Isdigerdem ponituisse 315 482 6 M 1 15 annis vi. 
aiunt quod Ármeniam cla- 483 3 48 3 44 
dibus affecisset, quo tem- 48í4 8 49 5 A5 
pore Vasacius (1) quoque 
atroci morte perit, uti PEROZES annis xxit, 
refert Eliszus. - 

JOANNES MANDAGUNILS 
i85 9 1 4 annis Xil, ex Araiunia protin- 
cia, oppido LZachnoro., 
9416 . 486 10 Q 5 9 "P m 
491 11 5 6 δ 
MAGNUS sive PABGHENUS annis xix. 
ren i2 4 1 4 
. ὃ j j 2 5 Mosescognomento pate 

David philosophus orbi 347 490 14 6 ὅ 6 hilologorum, qui rokante 
inclaruit (2), oriundus 491 15 7 4 7 lsaaco principe Bagratu- 
Marchia provincia atque 492 40 8 5 8 nio historiam Armenio- 
urbe Illertha. 493 41 9 θ 9 rumconfecit. 

ZENO annis λιν. 

Lcnoni in imperio socii 
aliquandiu fuere Leo ju- 318 494 1 10 7 10 
nior et Basiliscus. 495 9 14 8 14 Sanctus Thathulius cum 

Leno libellum pro or- 496 2 13 9 12 majore natu fratre, rebus 


thodoxia scripsit duode- 
cim anathematum synodi 
Chalcedonensis. 


(96) Josephus hic, admiranda pietate doctrinaque 
preditus vir, cum SS. Leontianis martyrium fecit 


sub Persis. 


(97)ll2ec pericope variat atque interpolaturin codd. * 
(98) Apud Armenios per autonoimnasiam dicuntur 
inlerpreles magna illa gentis lumina lsaacus et 


Mesrobes. 


omnibus pro Christo re- 
lictis, Deo addicitur. 


(99) Nempe Chorenensis illius summi historici 
de quo ad annum 489. Homilie Mambrai quada 
feruntur satis laudabiles. 

(1) Patriz su: proditor princeps quidam. 

(2) Opera philosephica Davidis plura. supersunt 
lingua Armeniaca et Grzeca. Notissimi omnium sunt 
counmentarii ejus ad Aristotclem. 


(0) Antiquiores adhuc Hunnorum in Armeniam 
]ncursiones memorant Socrates, vi , 4 , et Sozome- 
nus, vii, 1. 

(7) Procul dubio intelligitur Moses ille histori- 
cus : namque et Thomas Arzerunius in calce libri 
primi Historie sua hec ante Samuelem ait : Quid- 
quid autem-a regno Fortis Ársacis usque ad presens 
tempus scripsit ille magnus historicus Moscs Taronen- 


APPENDIX AD EUSEBII CIIRONICON. 89 


$01 
OLYMP. CHRISTI CONST. PERS. ARM. PATR. 
J . C V l ν Chri- 
usti- Cava- ala - stopho- 
nus Lus nus rus 
JUSTINUS annis ix. 
524 1 6 13 b 
LEONTIUS annis n, ex Arberu- 
nix oppido Erasto mino: e, 
525 2 1 19 1 US 
326 526 ὅ ὃ 40 ῷ 
NERSES annis ix. 

Solis universi defectus , 521 4 9 21 1 Dominus Nerses Daere- 
quem consecuta. est. fa- vantinus , e magno oppido 
mes &evissima, cujusmodi Astaraclio. 
nulla Armeniam. unquam 
corripuit. Eadem ad Per- 
sidem quoque atque ad As- 
syriam pertinuit triennii 598 δ 10 44 9 
fere spatio. 529 6 44. — 23 ὅ Mezezii Gnaniorum p: x- 

321 53U 7 12 91 ὁ fecti uobiles victoria. ad- 
versus Hunnorum inc:r- 

Esdras Angelensis , Mo- 504 8 16 25 5 — siones (06). 
sis episcopi Dagrevanti- 522 9 14 26 6 
ni (7) discipulus, agmen 
rhetorum auxit. 

t JUSTINIANUS annis xxxvi. 
595 1 15 27] 1 
928 554 2 16 98 8 
590 9 11 29 9 
CHOSROES annis xtv. 
JOANNES annis xv, ὁ Gabele- 
. niz oppido Synselnio. 
556 4 J 20 1 Vahanus | Mamicuniug 
501 5 2 51 2 pie meftem obiit. Eidem 
successit Vardus frater. 
VARDUS annis ui. 
999 558 θ 9 1 ó 
20. δ89 4 4 2 4 
Chosroes Antiochia capta 540 8 δ ὅ δ 
colonias indidem in Persi- 
dem transtulit, suoque no- PERS;E (8) PR/EFECTI post Vard 
mineinsigniendas curavit. dominali sunt Armeniis annis ιν. m 
. 544 9 6 | 6 
330 52 10 1 9 

Ilorrenda hominum lu- 545 41 8 ᾧ 8 Post S. Gregorium an- 
es, cui parem nemo novit, 044 12 9 4 9 nus ccuu (9). 
ab Occidentis regionibus 
initium cepit. 

MEZEZIUS GNUNIUS annis xxx. 
b45 13 10 1 10 Fortis Mezezius , genle 
391 546 14 11 2 11. Gnunius, pulsis hostibus. 
941 15 12 E 12  prafectura potitus est. 
48 10 15 4 15 


sis (idem qui Chorenensis ) Dagrevantim et Arsaru. 
nie episcopus, etc. De Mose episcopo historico et 
rhetore disseritur in. praefatione Progymnasmatum 
ejusdem Venetiis editorum. 

(8) Al. cod. , Saraceni. 

(3) Nempe post S. Gregorium anno Christi 991 
excruciatum. 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 


593 594 
OLYMP. CHRISTI. CONST. PERS. ARMEN.  PATR. 
Justinia- Cho- — Meze-  Joan- 
nus Sroes zius nes 
c 549 17 14 5 14 
332 55) — A48 15 6 {48 
MOSES annis xxr. 

Prodigia in Ostania Ar- 551 19 16 1 1 Dominus Moses ex Ara- 
meniorum, quibus permo- gazot: oppido Elivardo. 
tus filem amplexus est 002 20 17 8 2 S. Managirhus, qui ap- 
beatus Machozius. 929 21 18 9 9  pellatus est (10) Grego- 


rius,gente Rhazichus(11), 
martyrium consummavit. 


Mic post Christi natalia annus pti expletus est, quo tempore Andrez (12) quoque.cyclus ducentorum 
arnorum absolvebatur. Atque hinc ira Armeniorum protinus oborta ob ejusmodi causam. Cum ducena- 
rii cycli extremum pleniluuium in die xxv Martii incideret, initium autem die 1v Aprilis fuisset, pcergi 
ulterius haud poterat, propterea quod post dicm xxv Martii ponenda fuisset dies xut Aprilis, in quam 
nonum pleniiuaium iucidebat : ideoque testa omiiia, uti constat, et Kalendarii rationes p.rturbabantur. Tum 
demum ejus :tatis sapientes celebrato conventa ἀγα Armeniorum condiderunt , ut. paschale videlicet 
festum Domini et reliqua dirigerentur. Sd euim cum aunis novem esperti essent nondum se regulam 
$atis firmam tenere, anno :er» decimo Oeas quidam (15) solerti mente przditus invocatique ab co 
sagaces magnique ingenii homines eyclum de communi sententia. constituerunt. qui dicitur quingento- 
rum annorum. Ilzc :er$ Arineniacie origo est (14) , quam nos ob tempora promptius exhibenda liosce in 
Ganones assumeunus. 


OLYMP. ClIST|I CONZT. PERS. ARMEN.  PATR. ἘΠΕ 
ARM. 
Justiniaa-  Cho- —Meze- Moses annus 
nus Sroes Zius primus 
PaceinterJustinia- 333 δ. 22 19 10 δ  ι S. Istbutzius , qui 
Düm e Chosrom — - 555 23 20 11 5 29 et Machosiys, mart y- 
Cuniposita,res univer- 556 24 21 13 e 3$ rium pro Christo sub- 
lesi: prospe- iit. ldem passi sumt 
€ ursu utebantur. lsaacus et Samuol οἱ 
Forum adversus 551 25 43 15 1 4 Izinuchius eademPer- 
&chisma hic ἃ 994 — 558 26 95 14 8 5 sica gente orti. 
ΟΣ. 55 willis collocatur. 559 27 21 15 9 6 
560 23 23) 16 10. 7 
, 56] 29 26 17 i0 8 
335 562 3U 31 48 12 9 
965 οἱ 28 19 δ 10 lloc anno quingen- 
564 22 29 20 14. 141 torum annorum cy- 
505 Jo oU 21 15 12 clus conditus est. 
4 566 a4 91 22 416. 15 (15) lrion pascha. 
Neg patricius, Jo 561 9D 53 j 11 κι: lem canonem viola- 
e Ármenius, in 5U8 93 -3 2i 18. 15 (146) vit. 
T9*«-à imperatoris 
2ulA florebat, 
AQ) Puta in baptismo. Mémoir. de l'Acad, des inscript., t. XIX, p. 85 sqq.. 
A) Rhazichi populus Persidis. Al. cod. ,Chuzichus. qui usus est Samuelis nostri excerptis a celebri Vil - 
13) llic Andreas Byzantinus anno Curisti 932 co- — lefroyo sibi traditis: quem item Villefroyum lege- 


φρο Mebatur, uti in loco notatum cst. 

{120 Qeas in Armeniaco Kalendario dicitur Alexan- 
ὅσια, Ejus autem cyclus, quanquam vulgo dici- 
t! 1a3norum quingentorum , constat reapse aunis 
»1uu. Confer inferius ad Christi annum 1096. 

[M) De hac &ra Armeniorum legendus Freretus, 


sis loqueutem de eodem Samuele apud Mantfauco- 
niun, Biblioth. mss. p. 4026 
(15) An legendum Kyrion ἢ 
(16) Ad lune annum seripta erat iu codiee vetu 
stiore satis. longa pcericope, qu» 0b paginam pue 
trefactam exscribi non potuit, 


595 


ftursas hominum 
]ues. 


Hac xtate dissidia, 
pugna, clades imma- 
nes, captivitales , di- 
Teptiones, conclusio- 
nes in carceribus, «di- 
ra fames, pestis, alize- 
que multimodz cala- 
Iuitates. 


Verthanes — atque 
Gregorius doctores 
9d Grecos profecti 
sunt: cuim autem con- 
cordiam constituere 
non potuissent, cum 
exsecratione  redie- 
runt. 


APPENDIX AD EUSEBII CHRON(CON. 


ΟΡ. CHRIST! 


399 


340 


342 


581 
952 


08ὅ 


CONST. ΡΈΒΒ. ARM. PATR. AERA 
ABM. 
Justinus Chos Meze- Moses 
JUSTINUS annis xiv. 
4 91 25 19 16 
9 25 96 90 41 
ὥ 90 97 91 18 
4 31 98 99 |: 49 
5 δὲ 99 25 90 
6 99 40 44 91 
1 4 95 92 
8 41 2 26 43 
9 49 9 21 24 
10 A5 4 98 95 
41 A4 5 29 926. 
12 45 6 90 27 
13 46 1 4 48 
14 47 8 ᾷ 40 
TIBERIUS annis v. 
1 48 v 9 90 
ORMIZDAS annis xu. 
9 | 10 4 3l 
9 9 11 δ 99 
4 9 193 6 99 
5 Á 43 7 94 
MAURICIUS annis xx. 
| 5 14 8 35 
9 6 15 9 509 
9 7 16 10 57 
4 8 17 414 98 


96 


Armeniorum proce- 
res Persici jugi iwm- 
patientes, duee Var- 
tho Vasaci Mamicunii 
filio iu  elientelana 
Grecorum se contu- 
lerunt. 


ABRAHAMUS annis xxiri. 


Abrahamus antes 
episcopus lhestunio- 
rum ex eadem pro. 
vincia, oppido autem 
Albathanio. 


Turbe nove ob 
Chalcedonense con . 
cilium. 


Mauricius Grzcea- 
rum' copiarum dux, 
gente Árinenius, in 
lnperiui succedit. 


liac xtate Syri quidam circulatores in Armeniam delati ut Nestorii sectam studiose propagarent, ana- 


themate expulsi sunt. Nonnulli tamen iis adhzeserunt, hique fallaces eorumde:n libros interpretati suut , 
videlicet Cortosacium , Cyriacosacium (17), Pauli visionem , Adami paenitentiam , Diathecen , Pueritiam 
Domini, item Sebium, Botryonem benedictionis, patentes codices, enarrationem Evangelii Manetis. Vcrum 
q unque his fidem adhibuerunt , anathemate percussi sunt. 


Manifestum" schi- 343 | 


sma (18). 


(17) Qua sint haec opera curiosius inquirendum 
est, przsertim apud Fabricium in opere Codex pseud- 
epigraphus et apocryphus Veteris ct Novi Testa- 
menti. Namque et nuperus Sammartinius in Coin- 
mentariis de rebus Armeniacis , p. 15, locum huuc 
.Bamuelis muulatum exhibet sic : Des livres apocrypltes 


592 
993 
θὲ 
995 


5 9 18 
6 10 19 
1 11 20 
8 12 21 


motus 


de l'Ancien οἱ du Nouveau Testament. tels 
pocalypse de S. Pierre (ita pro S. Paul ), la Péni- 
tence d'Adam , (' Evangile de l'enfance, ec. Et prze- 
tecea nihil subiit. 

(18) Codices partim verum schisma, partium verus 


l'A- 


599 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


600 


Heraclius Cho- 
sroein Persarum re- 
gem occidit. 


Meraclius  IToria- 
num (21) Persis re- 
gem imponit. cruce 
£alutifera ab eo vicis- 
sim recepta. Hune 
*amen δ} inilites in- 
terfecerunt. 


Varaz'irozes prin- 
ceps — Bagratunius 
Sembati filius in- 
genti honore affecius 
a Chosroe regredi- 
tur in Ármeniain. 


Belium Arabicum. 


Cum Heraclius 
concilium in urbe 
Carina congregavis- 
set, Esdras Árme- 
niorum patriarcha in 
Chalcedonensi con- 
troversia consensit, 
cujus rei premium 
relulit tertiam. pro- 
vinci Colhensis par- 
tem — universanique 
Alesiam (32), quas 
lerras Greci a no- 
Slrorum patriarcha- 
rum diccesi abstra- 
xerant. 


. (20) Comitz patriarchze canitur ab Armeniis pro- 
lixus hymnus de S. Rhipsimia ejusdemque sociis 


OLYMP. 


352 


393 


955 


396 


CHRISTI 


640 


641 
013 


CONST. PERS. ARM. PATR. ἘΒᾺ 
. ἈΝ, 
Hera- — Cho- David — Comi- 
elius — sroes tas 
COMITAS annis viu, ex Aragazise 
oppido Alzio 
€ 
15 55 90 1 11 Magnus patriarchs 
410 36 21 9 ^ 3178 Comitas martyrium, 
47 91 392 h 79  sanctzheroinze Rhip- 
simiz mirabiliore at - 
CAVATUS anno t. que illustriore stru- 
ciura restaurat, quod 
18 4 25 4 S80 antea vulgare admo- 
dum fuerst  zdifi- 
ARTASIRES annis 1]. cium. llidem cum 
ossa sancta;s ejusdeu 
19 1 94 δ 81  feminz condita repe- 
90 9 25 6 82  risset, reserare. ar- 
cani non est ausus a 
UORIANUS anno r. sancto Gregorio san- 
ctoque Isaaco sigillis 
21 1 26 17 85  obsignatam : ime 
eam suo quoque si- 
CHOSROES anno 1. gillo munitam ibidem, 
reposuit (20). 
22 1 4 8 84 
PARBORMUS et ZARMDOCIITES anuo 1. 
CHRISTOPHORUS annis τ]. Hic 
25 1 28 1 85 nobili Apahuniorum 
gente ortus, religio- 
ISDIGERDES anuis xii. nis in primis amans, 
cum pravos proce- 
24 1 29 4 80  rumnostrorum mores 
frustra einendare stu- 
duisset, duobus an- 
nis posl, relicta sede, 
monasterium sibi pro- 
pe oppidum Ulesium 
͵ struxil, ibique usque 
ab obitum mansit in 
secessu. 
ESDRAS annis ix, e Nighie provincia 
Pharaznocerta. 
25 4 δ0 1 87 
THEODORUS RIIESTUNIUS 
annis xxv. 
20 ὅ 1 2 88 Perse  Devinam 
277 4 2 j 89 urbem ceperunt, Ζ 
28 ὅ ὅ 4 90 u3m Tiridatis filius az» 
29 6 4 5 91 hosroes condiderat, ἢ 
Slbique regiam se— ὦ 
dem delegerat. 
90 17 5 6 92 Secta discipulo— « 
δ 8 6 7 99 rum Joaunis Mai— ὃς 
: racomensi i 
CONSTANTINUS annis in. quorum antesigna. am 
, 9 7 d T nus erat Sergius, ho «—» 
10 2arrogans atqua» m 
3 10 8 9 95 ambitione tumens! 


Persis dicunt Choremum, idemque sepe usuveni a 
ctiam in Samuelis codicibus. 


virginibus, idque exemplar Haican:x poescos oinni- (22) Codd. Ales, qui locus nobis sati 
bus numeris absolutum merito existimatur. (d s non ess 


(31) Horianum historici Armenii passim cum 


exploratus. 


001 SAMUELIS ANTENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS3 1]. 602 


X*«r hosce dies inclaruit falsi prophetz:e. Saracenorum | manifestatio, Cerinthi atque Árianorum asse- 
cBEzw-, Cui nomen Mahumetus, gente Ismaelitz, filii Agaris, qui przceptore usus est solitario viro quodam, 
sac» x3*x- ine Dechira, secta Ariano, Sinai deserti incola : quem in locuni videlicet confluentes Ismaelite nu- 
gx «€» *-«O aucti sunt, ex quo tempore Sara ancillam suam Agarem expulit. 


« — «23nstantino Heraclii filio regnante capta a Saracenis Devina, ut quidam ait historicus, interfecta 
&*w2mxx €. festo die Epiphaniz in Sancti Sergii ede duodecim millia hominum, ilà ut eesorum sanguine sacra 
ταν «- x m s3el baptisinatis fons redundarent : abducta vero iu captivitateni sunt plus triginta quinque hominum 
yw» s B À zx a. Mox corpora eorum, qui hoc bello ceciderant, collegit Nerses patriarcha, atque in. eadeui sacra 
S*«Xa-. quam refecit, collocanda curavit. 


B zm x» vero Ismaeliticze gentis rex eadeni in urbe sedem fixit; primus quidem nomine Chalarthus, de quo 
ν zA v ie«-inium sacra Biblia cecinerant, fore scilicet ut Chalartalabii (25) populus gladios suos cruore satu- 
τῖνχτ 458. Hic octo post annos obiit : successitque Amaranus annis xu. Sed. enim ille Chalartlius Dama- 

3€ um zw usque progressus fuerat, et iu Mesopotamia Ámidam urbem infinita direptione vastaverat. Exin tres 
duc es alium alio dimiserat; in Greeas quide u proviacias Jalum (24) seu. Joelein, qui Grecorum septua- 
g exa£a millia cecidit; in Persidem vero Othinanum Ainiram. M avieumque copiarum ducem, qui debellave- 
παῖε viginti mille Myrdatis uniilites, itemque Ármeniorum ducem Musaum cum suis equitibus : atque ita 

«osntigit uL Ármeniis, Persis, Syris, /Egyptiis, Medis, Parthis ct Palazstiris potirentur. 

J : um causa, quamobrem hi consecuti sunt dominatum, ejusmodi fuit : Princeps quidam Damascenz re- 
£iomnis Sergius haud modica re mercatores lsuaeliticos spotriabat : Chalarthus autem, cum sepe de his 
injuriis expostulasset, nec illeabiugenio decederet, ad extremum collectis gentis su:e pedestribus eque- 
stribusque copiis ler impressionem in hostem fecit, neque re sua tantum potitus est, verum etiam aliena : 
quare et in Ármeniam delatus, vi conabatur religiosam incolarum fidem subvertere. 


E»? reterea lsmaelitarum rex przdictus conspirantem secum nactus est quemdam nomine Mahtumetum 
JE. gr yptiorum. mercatorum principem. Hic legum Mosaicarum modice peritus, sed Arii Cerinthique seetae 
ad dictus, qui regnum celorum corporeum esse. diecbat, in. quo scilicet terrestris cibus ventris inesset, 
iternque connubium post resurrectionem. Idem leges inter se contrarias docuit, antiqua | scilicet et nova 
Sia t uta, absurda comminiscens atque insolentia praedicans, nimisque inipudenter foedus illud Abrahami 
Co*rumpens, quo jussum est : « Marem omnem apud vos cireumcidetis octava die (Genes. xxxiv, 15); » 
ipse autem non mares tantum, verum etiam, proh pudor! femellas : signaculum Dominici feederis violaug. 
S- a &uil insuper ut aqua tantum (25) lavarent perpetuo iu fonte baptismatis : multasque prztterea absurdas 
€; ἐς πιο et insanas risuque dignas consuetudines docuit. 


Kiunc Mahumetum cum sibi legislatorem et oraculum copiarumque ducem Saraceni priefecissent 
Sinis xx, summo excidio debellaverunt. Deznuniam, Aleovidiam atque Taroniam (26). Quanquam po- 
Siremo Mahunietus cum fideles obluctarites secte suz cognovisset, edicto copiam fecit nominatim Arme- 
Biacis provinciis Christiano ritu utendi, atque, ut ita dicam, religionem quam sectabantur cisdem  veu- 
didit, vectigali imperato, nempe ut fanilize single quatuor nummos, modios aridorum tres, liippoperam, 
Cilicinumque funem persolverent. lHlvjus t2men ΓΕ ΠῚ immunibus esse concessit sacerdotibus, nobilibus 
€& equitibus. Atque Saraceni, pusquam prolatis imperii finibus omnium potiti sunt, dici ceperunt Ami- 
Yalununi (27). Jan post Maliumeti annos. x4 (28), dominati sunt. Abubechirus, Othimanus et. Omarus 
&namis xixyni. 


Klac tempestate imperiimn: quoque. Persaruii, quod. dicebatur. Sasanidarum, sublatum cst, postquam . 
&nmis ccccx perseveraverat : Persicum auteii sceptrum. ceperun i Saraceni, qui dicti sunt Amiralmumni, 


SARACENORUM AWRALMUMSI (29). 


BEianunctus annis xx ; Abubsehisus ἀπ δ ver; OUueanus annis x; Omarus annis ax ; Mavieeus 
ἐξα ετὶς xin; Meruanus anuo 1; Jozithius auis; Abdelinciienus annis xvn; Velithus annis iv ; Oniarus 
AER giis. n; Ezithus annis vi; lleschemus annis. xix ;: Vetithus anno 1; Meruanus annis vii; Ahdla 
δ: πη xxi; Abdelazizus annis 11; Malidis annis 1x; Musis annis x; llarunus annis xxai ; Mahuetus 
in ; ς v; Maimunus annis xxvii; Ibeunerctus anris ix ; liaiurus annis avi; Ciaphares annis xi. Horum 

**tnoria perditioi.e obruatur. 


Le, 425) Cbalirth dicunturab Armeniis exta. lloc autem (26) lE» sunt Armeniorum provincia. 


x. 9 haud scimus utrum respiciendum sit ad Deut. (27) Codices partim. Amirimumni ; partim. Wero 

wu, 49, an ad Hierem. xrvi, 10, vel ad psal. ἐν... Aisirclntummnit, nempe tmperaicres fidelium. 
Ὁ velad Lviu, 8. Rem alii diligentius considerent. (28) Codd., xt. Sed iidem ante posteaque habent xx. 
(24) Hic codices aliqua corruptione laboravant. (25) Wie titulus. cum sequentibus. Amiralmumnis 


(235) Nempe sine verbis sacris. abest 8b. antiquiere exeuplari. 


603 


OLYMP. 


u——A ——— Aa———À 


351 


Templum — Sancti 
Gregorii. mirabile vi- 
su :3dificat Nerses 358 
patriarcha, postquam 
aliud Sancti Sergii 
D'eviua, et aliud item 
super puteo Sancli 
Gfegorii construxe- 
rat. 


359 


900 


2 361 


Anastasius patriar- 
cha magnum docto- 
rem ad se vocat Ana- 
niam ex oppido Ane- 
nsiensi, ut (firmum 
apud nos Kalenda- 
Trium,  cujusceuodi 
apud alias gentes est, 
adornaret (52); id 
quod  solerii cura 
perfectum est. Sed 
cnim cum idem syu- 
oli suffragiis contir- 
niandumn esset, mo- 
ritur. interim. douii- 
nus Anastasius : cu- 
jus successoribus rem 
negligeutibus, in. vc- 
tere ritu persevera- 
Uim est. 


(50) Codd., Constantinus. 


902 


909 


(51) Sapuhium Dagratunium. commemorat. ipse 
Asolnichius in Historiae su: prologo, praeter Joan- 


nem patriarcham VI. 


(22) Cum Armenii non mensis sed hebdomade 
! uti nunc etiam) quot- 
amnis agitarent, idcirco Kalendarium mobilitate 


siatis diebus festa sua. olim 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


CIIRI- 
STI 


. 664 


615 
615 
611 


NERSES annis xx, antea epi 
Dai: ex eadem provincia. 


Schisma P: 
causa. 

Urbis Erev 
ditio, cujus 
tam descri 
lege sis apu 
stiores histor 
puhium (34) € 
nichium. 

Devinam 
itemque P 
Grxci inflar 
runt, 


ANASTASIUS annis vi, oriandi 


Cathedrale 
plum Arugii 
tur, in eoque 
smnate lingitul 
tyr Christi Da 
ctus antea Sut 
Persica — pr 
oriundus, qui 
stum confess 
suspensus est 
be Devina. 

Nonnulli p 
scribunt Israel 
nis vill. 


€ONST. —PEBS. ARM.  'PATR. ERNE 
ARM. 
Con- Isdi-  Theo-  Ner- 
stanti- er- — dorus ses 
nus es 
9 11 9 1 96 
CONSTANTIUS (50) annis xxvn. 
| 19 10 9 97 
ABUBECIIiRUS annis xiv. 
9 4 41 9 "08 
9 9 12 4 99 
4 3 43 5 100 
5 4 14, 6 101 
6 5 15 7 104 
Ἵ 6 16 8 105 
8 7 17 9 104 
9 8 18 10 105 
19 9 19 11 106 
11 10 90 19 107 
19 14 91 15 408 
13 19 93 14 109 
44 12 25 15 110 
15 14 94 16 111 
MAVI/EUS annis xxn. 
46 4 95 11 112 
IlAMAZASPES annis vii. 
1" 9 1 48 415 
18 5 ᾷ 49 114 
19 4 9 20 413 
rio 3d Masisii radices. 
40 5 4 116. 
91 6 5 3 411 
92 7 6 E 118 
235 8 1 4 119 
CREGORIUS an. x. 
91 9 1 5 120 
95 10 9 6 131 
ELIAS an. vi. 
96 4 o 1 429 
97 13 Á 2 123 
98 18 5 9 124 


. gentium. rationem nisus frustra. est. per. ΑἹ 


accedere, Ananize vero. doctoris, cognoment 
cunii, astronomia utuntur adhuc Armenii. € 


logiam ejusdem memorat Asolnichius dum ai 


ncn carebat. Jamvero Anastasius ad ceterarum 


tec. exitum. Hebricorim ex. ;Egypto et temp 
ficium, secundum Origenem atque Ananis 
(erjectos esse anuos CCCCLXXXX. » 


b 


, 


605 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 606 


OLYMP. CURISTI CONST. PERS. ARM. PATR. £E£RAX 
ARM. 


Con- Ma- Gre - Elias 
slanti- — vimus —gorius 
nus 


[ nmcnmanzmsb d DENN ausmuruD. [e n— RR ma — nd [ess c] 


CONSTANTINUS filius Constantii annis xiv. 


^ — 618 1 14 6 “ὁ 495 
965 — Cn 9 w5 7 5 448 
080 8 16 8 6 4] 


ISAACUS annis xrrrnm. 


681 4 41 9 4 128 Isaacus ante fuerat 
365 682 ὃ 18 10 4 129  Rhodicorum episco- 
pus, oriundus e So- 
raphore oppido Ar- 
NERSEHUS cunaseno. 
annis 11]. Gregorio Mamicu- 
nio a Chaziris in 
bello c:»so suceessit 


685 6 19 1 5 130 — in Armeniorum prz- 
684 Y) 90 9 4 1531  fecturam  Nerscehus 
685 8 91 9 5 132 . Siracanus. 
ASUSTIUS an. in:. 
366 686 9 92 1 6 433 
EZITHUS annis Iv. 
687 10 4 9 7 124 
688 11 ᾷ 3 8 135 Asustius a Sarace- 
nis occiditur. 
NERSEHUS CAMSARACANUS anais ni. 
Gregorius Arsaru- 689 19 5 1 9 436 
aix epircopus etPhi- 367 690 15 4 4 4. 6151 


Y* doctr in przfe- 
bri Nersehi 2msa- 
Tu sapientia flo- 
rtban; (25). 
MERVANUS anno i. 
691 14 1 9 11 453 


JUSTINUS annis xit. 
ABDELMELICHUS an. xxi. 
SEMBATUS an. XX. 9 Sembatus Bagratu- 


692 4 1 i 10 nius, cognomento By. 
I 693 9 9 3 45 140 ratius, principatum 
.ustinus seditione ᾿ς . lenet, 
Ihilitagri coorta naso 368 694 j ὅ o 14 141 Malimus  celsiori- 
Uneatus est.lpse au- 695 4 4 4 15 142 bus manibus Mame- 
Ὦ in Indiam usque 696 ὃ ὃ ὃ Ι ᾿ H stiam instruxit. 
a ; arato 9 697 6 ) } : 
ibi em exercin "re 969 693 1 4 7 18 145 Siva hieme mare 
Vergus est, interfc- 609 8 8 8 19 ιὉ Beznunium gelu as- 
a optimatilua trictuimn est (54). 
rium recepit. 
 eonens patriar- 700 9 9 9 90 447 Faguan:e in Dagre- 
ch » Vir sapientia et 101 10 10 10 31 148 — vantia provincia ca- 
eaorum integritate nobium S. Gregvrii 
Vispicuus, cum aliis Cile vastatur. 
enu; nostre princi- 370 192 4 11 114 33 149 Bellum Vardanocer- 
Bi. vinctus ducitur 103 12 13 13 25 190 tanum duce impigro 
mascum ab Abdela. fertique Sembato. 


($3) Gregorii dogmatica opera supersunt. Philo — niorum bibliothecis et partim etiam Parisiis exstat. 
Socratis Historiam ecclesiasticam in. Armeniacum (34). Armeniz lacus maximus, cui nomcn ciam 
Sermonem transtulit; eague iuterpretatioin Arme- — mare Altamari et mare Vani. 


. 0 APPENDIX AD EUSEDBII CHRONICON. $928 


OLYMP. —CnRt* — CONST. — PERS. ARX. ῬΑΤΆ. ἘΞΑ 
STI ARM. 
Ab- 
Leo del- Senm- Elias 
nieli- batus 
chus 


nd d 


ELIAS annis xiv. 
LEO annis in. Mahmetus pugna in 


704 15 4 151 mari Gelamio (55) 
105 2 44 14 2 152  couserta cepit insu- 
9171 106 ὅ 15 15 3 453. lam Sevaniam. 
ADSIMARES annis iv. 
701 1 16 16 4 454 Casmus Aenira Vas- 
3712 708 2 11 11 ὃ 155. puracanorum princi- 
109 9 18 18 - ὦ 150 — pes cedit. 
110 4 19 i9 1 157 
JUSTINUS anuis vi. 
l 20 20 8 158 Ananizx doctoris au- 
711 ditores Hermon, Ti- 
ridates, Azarias, Eze- 
. chiel et. Cyriacus. 


IIoc tempore incendio consumpti sunt Armeniorum principes in urbe Nachiciavana : quamobrem de». ᾿ 
minationis series hie abrumpitur. Jam de hoc temporis intervallo dominus Joaunes in sua facunda ela 
borataque Historia sic loquitur : « Cum Agarenoru:o. do:uinatus prorsus in Armenia przevaluisset, re. 
gionis nostra: proceres indigen:e desiverunt : si qui autem. forte. 1cliqui erant, ii sub jugo servili laten- 
lcsque vivebant, ldcirco, inquit, in hac. Historia series principum nostrorum defectu laborat. » Verum- 
tamen domini Tiridatis (26) xtate cessantibus hostium incursionibus, rursus ego praedictos principes in 
canone collocabo. 


OLYMP. CHRISTI CONST. PERS. PATR. E R.£ 


ARM. 
Justi- Abdel-  Eíias 
nus meli- 
clus: 
143  —.9 91 9 159 
VELITHUS annis ix. 
713 ὅ ι 10 160 
3713  1u 4 3 44. 1061 
715 5 δ 13 163 Susanna Vahani Camsa- 
716 6 4 LES 1635  racani filia cum in 
statem infidelium venisset 
PIHLICUS (57) VARDANUS an. wv. wartyrium fecit Charris.. 
711 1 5 14 164 
JOANNES OZNIENSIS annis xi. 
314 718 2 6 | 165 SanctusJoannes phila, 
719 ὥ 1 3 166 — phus (58) legibus Opi p 
120 4 8 o 167 ecclesiarum περι 
᾿ conlirimabat. ldem δον ὃ 
ARTEMUS ἃν. 1. ad aulam principis Sape" 
131 1 9 4 168 — ceni, ob eximiam forma 
elegantiam wagnis bono. 
LEO annis xxiv. ribus auctus cst. 
, SULIMANUS annuis 11. 
315 1332 1 ᾿ 4 5 169 Darbantiam capit 8:7:- 
125 2 2 6 410 manus. 
(75) fuperius, part. 1, cap. ult., num. 5, 6ela- (28) Hujus Joannis Ozniensis opera varia ferme ἢ 
euuio tur. Ejusdem oratio contra Phantasticos exsengt 
(5n Nempe Tiridatis secundi patriarche. est e codice Parisiaco nuperque edita Venetiis cm 
91) lta cedd., pro Philippicus. Latina interpretatione. 


-- 


909 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 610 
OLYMP. CHRIST! CONST. PERS.  PATR. ARE 
ARM. 
Leo Oma-  ]oan- 
rus nes 
OMARUS annis mni. 
201 ioPO« ow 
. 795 1 sutii Bagratunii prin- 
916 190 5 $ 9 ζδ — cipis obitus. 
EZITMUS annis vt. 
797 , 6 1 10 A14 
798 7 φ 11 115 
DAVID annis xim. 
' 129 8: 9 1 116 Dominus David oriun- 
270) 31790 9 4 3 177 dus e Cotie Aramunia, 
191 10 ὃ Ὧν 18  quoin loco templum quo- 
192 14 6 4 419  queconstruxit atque zedes 
patriarchales, cathedra ex 
SAHMSEMUS annis xix. urbe Devina illuc trans- 
lata, propter intolerandas 
Darbantia instaurata 155 18 1 5 180 — molestias quz a nefaria 
est. 31i8 154 13 2 6 181  Mahumetanorumgente ac- 
735 14 j 7 182  cidebant. 
156 45 4 8 185 
» 9 S i n 
3 738 1 
139 48 Li LET 186 
S. Gregorii. cenobium 140 19 8 12 187 
combustuin est. 744 90 9 13 188 
TIRIDATES annis xxr. 
380 742 21 10 1 189 Dominus Tiridates ex 
7435 22 11 2 190 — Othmeso oppido, vir inte- 
744 25 19 $. 191  gritste, sanctimonia omni- 
148 21 45 4 192 que virtutum genere pree- 
itus. 
CONSTANTINUS annià xxxvi. 
Constantinus Leonis fi- 381 — 746 1 44 5 195 
omentum Cabal- 741 9 15 6 194 Vahanus Chosreis Gol- 
lini (39), id est stercora 748 9 46 7 195  thanim principis filius 
celligeniis, idcirco sorti- 749 4 11 8 196 martyrium fortiter fe- 
Us est, quia. cum Sara- 382 190 5 18 9 197 cit (40). 
chorum exercitu preme- 151 6 19 10 198 
Test in ripa llalyos flu- 
ἐδ castrametantium , VELITHUS annis τὶ. 
Tuttit collecta stercora in 
Wenlem projici : qua 193 7 4 11 199 
ΟΣ re hostes infinitum 153 2 12 200 
*XeGCium — suspectantes . 
sque [fuge se 


Cinmiserunt. Idem fertur 
"34 die quinque leones 
Cülinuatis ictibus confe- 
Gite, 


(39) Ita Samuel pro Copronymi. Jam Zonaras, xv, 
8, sliam causam eamque notissimam tradit hujus 
»jnotninis, 

(409) In Vahanum principem, quem adolescentem 


Saraceni Christi odio occiderunt, superest hymnus 
qui editus pulatur a litterata femina sorore ejus 
ino'stissima Cliosroanusa. 


6ii APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 619 
nn———————————SÓÜJÓ A ÓÁ— — DC cc c C o Ed 
΄ OLYMP. CHRIST! CONST. PERS.  PATR. — ERME 
ARM. 
Con-  Merua- Tirida- 
stanti- — nus tes 
nus 
MCRUANUS annis vi. 
383 τ 9 1 13 201 Schisma Paschatis cau- 
155 10 9 14 909 sa. 
196 l1 ó 15 205 Isaacus nobilis Bagra- 

Malimetus junior expe- 151 12 4 16 904  tanius, vir abundans vir- 
ditione in Armenios sus- 384 158 13 5 47 905  tutibus pacisque studio- 
cepta , Armeniorum et 1.9 14 6 18 906 sus. llac artate Isaacus et 
Persarum dominatum ob- llamazaspes Vahani prin- 
tinuit. AMIR-ABDLA an. 1n. cipis Arzeruniorum filii 

impressione adversus in- 
760 15 4 19 907 cursores facta in partibus 
161 40 9 20 208 —VVaspuracanie multos ex 

Duo sidera, aherum 385 702 17 $ 21 409 iis bello fregerunt : donec 
orientem versus, alterum ab hostibus confossi vul- 
in occidente apparuerunt. neribus gloriosissime ob- 

ierunt. 
ABDLA annis xxi. 
163 48 1 29 210 
164 19 2 25 211 
OLYMP.  CHRI- CONST. AMIR, ARM. PATR. ERE 
STI ARM. 
. Con- Abdla Asu- Tiri- 
stan- tius dates 
tinus 
llinc denuo exordiamur 
ASUTIUS an. xvii. Armeniacorum przffectorum 
TIRIDATES seriem, quorum primus est 
anmis m:  Asutius Bagratunius (41). 
765 940 $ 1 1 212 — Dominus Tiridates alter 
386 766  À 21 4 2 $ 32915 e Dasnavoria provincia. 
701 92 5 ) 39 911 
SION annis vii. 

Constantinus Carinam 1608 95 6 4 1 215 Dominus Sion e D 
urbem cepit, quam duos 709 ὦ 7 5 4 216 nmia provincia, ad radicem 
post annos Ezithus Amira 387 TIO 25 8 6 3 217 montis Simi. Hic font —. 
instauravit. 711 26 9 17 ὁ 418 cxarescenti, vigiliis et pre——. 

cibus, perennes aquas ro 
stituit. 
143 41 10 ᾷ δ 419 — Hoc tempore clades Cha- m 


lenii Arenii et ΤΙ απ (42) gg 
quo in loco septingenti ho—e«r 
mines necati sunt, capt.-Ss 
autem mille et ducenti. 


 Muselius Mamicunius et Samuel cum suis familiaribus aliisque conspicuis ex Armeniorum exercit 
. Viris per dies paschales ab [smaelitis czesi sunt. lac. zetate florebat Stephanus,sacerdotum in aula prin— 
ceps, vir doctissimus et omni philosophica ct grammatica disciplina politissimus, non sine spiritaliumkus 
virtutum comitatu. ltem cognoscebantur illustres Armeniaearum provinciarum doclores domini Ephre—— 
mus, et Anastasius et Crucedatus, et David cognomento HRomanerus, magnusque philosophus Stephanuusse 


Siuniensis auditor Mosis. 


. (M) Hic revera incipit Bagratuniorum domina- 
tio, qui demum regio nomiue prafulserunt. 


(42) Hiec nomina fortasse in aliquo mendo cu-—- 


bant. 


"» 


SAMUELIS ANTENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS IT. 


614 


OLYMP. 

388 

389 

390 

391 
Horum imperantium 2ta- 
& Wome (435) imagines rc- 
Mite sunt. ltem contigit 
4 ingens quadam arco 
marmorea viseretur : quae 
postquam ab admirontibus 
lesetata est, liec ibi scripta 
Xcurrerunt : « Quid me te- 
ere inerest, quandoqui- 

Constantini et lrenes 322 
emporibus me 80] visurus 

& (4M). ) 
393 


CHRI- CONST. AWIR. 


ARM. PATR. 
$T! 
Asu- Sion 


ting 


Con- Ab.la 
gtanti- 
nus 


3 38 9 6 990 
114 99 429 10 7 239 
Ti5 50 45 1l 8 2) 


ISAIAS annis xin. 


716 51 14 423 4 498 Dominus 81125 e Ni- 
711 22 15 15 9 9224 ghie oppido Elipatrusa. 
118 99 16 14 o 925 llicerat vidus filius, quz 
119 φ 14171 45 4 926 secum ad januas zdis pa- 
180 55:1 18 16 5. 927 iriarcbalis vitam degebat, 
181 96 19 17 6 228 ibique filium magna eum 
spe nutriebat. Revera hic 
SEMBATUS tandem ad patriarchalem 
. Annis xxn. dignitatem meritissime eve- 
189 91 90 4 " 999 ctus est. 
LEO annis v. 
"183 Δ 91 9 8 3950 
184 4 29 Φ 9 3951 
BAHADINUS annis σ. 
185 9 4 4 10 ) 932 
786 4 4 δ 11: 955 
181 5 9 6 12 454 


CONSTANTINUS et IRENE mater annis x. 


4 1 19. 9255 Defuncto 1saia Ipenda- 
clus (45) Devinensem eccle- 

STEPHANUSsiam spoliat : dominus au- 
anno 1. tem Stephanus Devinensis 


non nisi ingenti pecunia 
789 9 δ 8 4 926 soluta succedit. 
JOABUS Curopalates ex Ostania anno t. 
790 $ 6 9 4 951 


SOLOMON anno 1, e cenobio Mache- 
norum, vir grandzvus (46). 


188 i 


791 & 7 τ 1 258 


GEORGIS annis 
radices. 


1, ortus ad ÁAracasi 


192 5 8 d 1 
195 6 9 13 9 940 
194 7 10 15 


lim. 


ta? Intelligit novam Romam Constantino 
TX 469 D; Glycas iv, p. 2855 B.C. 
le Hoc vocabulum fortasse mendosum. 


Rem narrant etiam Zonaras xv, 10, Cedre- 


Joannes patriarcha Armeniorum et histori- 
» Rec non Asolnichius οὗ alii, narrant hunc 


retur, interrogatum a quibusdam eurnam tam de- 
vexa mtate ct corpore abstinentia confecto patriar- 


chatum exoptasset, protinus respondisse, pergere 
se uL a claris pictoribus in ecclesi: pariete cum re- 


S9Inonem, dum ad sedem patriarehalem adduce- 


liquis patriarchis exprimeretur. Hoc picture apud 
Armenios documentum eruditi non spernent. 


615 APPENDIX AD EUSEDII CHRONICON. 66 
OLYMP. CHRI-, CONST. AMIR. ARM. PATR. AERA 
STI ARM. 
Con- Musis Sem- Jose- 
stanti- batus plius 
nus 
MUSIS anno 1. 
JOSETIIUS annis xr. 
795 8 1 14 4 445. Hic Josephus e familia 
Aragaziorum erat, incola au- 
HARUNUS (16) RASID temcoenobii Sancti Gregorii. 
7 aunis XXIL. 
796 9 1 45 9 915 

Constantinus — pos*quam 797 10 2 16 ὅ 244 
annis decem cum matre ] 
regnaverat, fertur hac. im- NICEPHORUS annis ix. 
perio dejecta , solus rerum 
potitus annis v1; inox et. 3294. 798 1 ὅ 14 à 2915 — Fratresduo Isaacus et Jc- 
mater lrene. capti fiiii ocu- 799 2 4A 18 δ 940 sephus abjecto Ismaelismo 
los effodisse οἱ sola regna- 800 o 5 19 6 247 ujirlyrium  consummave- 
visse annis v. 801 'à 6 20 1 948 runt, sanctam Trinitatem 

POST ADAMUM AN. MuMAMM, 300 802 ὃ 71 2ι 8 249 professi in urbe Carina , 
POST CHRISTUM DCCCII. 805 é 8 22 9 250 munensis Araz (47) quinta de- 

cima die feria quinta. 
r 
ASUTIUS an. xx. Asutius. Sombaiti filius 
coguomento Mesagher (4x). 
804 1 9 1 10 251 
805 8 10 2. 14 39332 
DAVID David ortus e  Mazaiz 
annis xxvil. oppido Calao. 

Animalium lues. 896 806 9 n ὅ 1 255 . Nicephorus contra Dul- 

garos profectus interiit cnm 

Falsus vex Thomas in MICIIAEL annis i1. universo comitatu. 
urbem. Carinam venit. 

Sembatis. alque. Grego- 807 1 12 4 4 2954 
rius Churdcio gemti in Sy- 803 3 15 5 9 255 
riain abducti sunt. 809 9 141 6 4 250 

LEO annis vii. 

Hostis Chrysophylen us- 397 — 810 1 45 1 5 957 Fames ubique adeo vehe- - 
que pervenit, capteque sunt 811 2 16 8 6 2958 mens, ut in urbe Carina 
plurima civitates, quas in- 812 5» 11 9 1 259 uno die ter mille hominesame. 
fer Macedonig — praecipua 815 4 ὃ 10 8 260 exstincü sint. 

Adrianopolis. 

Leoimaginesdejecit,. ldem 398 — 814 5. 149 — 1|! 9 261 
«οὐ Πάν Byzum et. Atca- 815 6 20 13 10 202 
diopoliin, cepitque. Cama: 8:0 1 2 15 11 2203 
chum 617 δ zd í4 12 0204 

MICIIAEL annis ix. 
309 5818 1 95 15 145 29605 

Sevatà. Agarenus — ducta | MAITMETUS (19) an. ni. 
uxore Arusisa de geute 
Pagratunia. consilium — imiit 810 9 1 16 14 200 
cum Armeniis optunatibus 820 9 9 47 15 907 
jugo Aiórarum  Saraceno- $21 4 $ 48 16 à 968 


rum semet eripiendi. 


46") Codd., Aharon. 
4) lila quidem :zetate hic erat October. 
(48, Nempe carnivorus. lta. autein. di. tis cst ob 


hostes s:epe et fortiter cxsos. 
(49) Codd., Malhmatus. 


6U 


OLYMP. CNMBRISTI 


400 


A401 


. Theophilus in Sy- 
bedn Profectus ur- 
patram cepit ; 

Uum in Armenia ca^ 
Slellum Palinum et 
Mexcertam et Ànliam 
ci, Dedniensi provin- 

» δὲ Chosanam. 


402 


ip, n atus templum. 408 
ἢ . 
ti as atque ornatis- 
Urra «ondidit Eraz- 
ÜhzNER αὐ nuuc 
llu α΄ — Siracuana. 


404 


406 


849 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II, 618 


— V — M AREE GE € —— - —— o — o 20 —A 2s ——— À-—— ὔ͵7ὦὸἐὦο. 


CONST. — AMIR. ARM. PATR. ERE 
ARM. 
Mi- Maimu-  Asu- David 
chael nus tius 


MAIMUNUS annis xxi. 


5 4 19 41 969 
6 4 40 48 970 
SEMBATUS annis xxxi!. 

17 3 1 19 411 Sembatus filius À» 

8 4 9 90 979  sutii cognomento Á- 

9 b ὅ 21 215 plabasus. 
THEOPHILUS annis xv. 

1 6 4 44 94 Cum Thoma dece- 

4 7 $ 25 975  ptore certamen. 

E 8 6 44 9"0 

4 9 7 95 977 

5 10 8 40 18 

6 141 9 91 479 

JOANNES annie xxu. 

T 19 10 4 480 Joannes ertus erat 

8 LE 14 2 281 in Cotiz oppido Ova. 

9 14 19 9 9892 Theophilus Trape- 
10 15 15 4 485  zuntem cepit, Per- 
41 16 14 b 284 — sasque pulsavit. 
19 41 45 6 285 
13 18 16 1 986 
14 49 147 8 487 Anno domini Joan- 
415 90 18 9 988 nis octavo malevoli 


quidam ejusdem cu- 
rie homines invidio- 
sis calumniis virum 
sanctum  onerabant. 
Hi tamen pessimum 
vitz? finem nacti sunt. 


MICHAEL annis xxiv. 
4 21 19 


v» 
e 
ξ 


ABUSHAL MAHMETUS 


annis 1]. 

9 4 40 44 290 

9 9 91 12 991 
RHARUNUS (50) annis iv. 

4 44 15 4992 

5 9 23 44 295 

6 9 24 45 994 

7 4 925 16 9u5 
CIAP;IARES annis xvn. T 

8 4 26 41 296 


taa ' tempore magnus erat Ismaelitice gentis Amira Ciaphares, magnus item dux Armeniorum Semba- 
cà «onfessor, venit in ÀÁrmeniam Amirz ejusdem jussu quidam legatus Abusethus , qui Bagaratum prin- 
ia) «mn protinus captum vinculisque constfictum misit ad Ciapbarem. Montis autem Tauri incole, qui 


"wn 


15) Codd., Aharon. 


-€: Sasunii dicuntur, ut eorum qut adversus Bagaratum acta fuerant poenas expeterent , tumultuario 
Ve conflato Abusethum pulsis ejus copiis interemerunt (51). 


δ ἢ Heec historia paulo brevior scribitur in nonnullis codicibus ad annum 846 


ParnoL. XXV Il. 


20 


——Pe0 02 0 cM. 


019 APPENDIX AD EUSEDBII CIRONICON. 650 


CLYMP. CHRISTI CONST,  AMIR. ARM. PATR. — .EREK 
ARM. 
Mi- —Ciapha- Semba- Joan. 
chael res tus nes 
uma um quum — — —À — a— — ——À e — — A — — m—o— qu— | 
850 9 9 41 18 — 991 | 
A01 851 10 2 28 19 298 
853 41 4 29 29 299 
A08 8053 12 5 30 921 300 | 
854 LE 6 "1 φᾷ 901 
ZACHARIAS annis xxi, e Cotiae 
oppido Zaga. 
855 44 "7 92 1 903 


Pessimus denique omnium valido cum exercitu superveniens Bugha (52), quem impius Claphares ad 
uleiscendam Abusethi necem in Ármeniam mittebat, pluribus ealamitatibus varioque poenarum ae caedium 
genere gentem excruciavit, presertim nobiles et equestris militia ordinem : quibus autem vitam lar- 
giebatur, eos ut ἃ Christo deficerent atque in scctze su: impietatem concederent blanditiis impellebat . 
Verum plurimi forti animo homines scutum sibi et arma Christi induentes, omnem suppliciorum delo- 
rumque terrorem , qui sibl ab eo scelesto imminebat, spreverunt propter vitz futurz bona. In his fu:t 
dilectus Deo Atomus ex Albage provincia, qui cum sociis magnam vim cruciatuum perpessus pretiosis- 
sin)am coronam adeptus est : atque hi — centum fere et quinquaginta fuerunt, prater eos qui in aliis 
provinciis martyres exstiterunt, quorum natale festum die quinto et vicesima Mehegan (553) mensis in- 
dictum est. llaud pauci tamen. dolorum impatientes, probro semet commaculaverunt; hique amissa 
«terna vita praesentem haud adcpti sunt (54). 


lmprobus igitur ac szvus ille Buglia, ubi reu ex animi sui sententia confleri sensit , regionis opti- 
mates, partim dolo, partim auctoritate in suam potestatem redegit : quos inter magnum quoque duceru 
Armeniarum Sembatum, cognomento Áplabasum , sane angelis exoptabilem propter veram Christi mo- 
titiam , qui et confessor appellatus est. Jam vero malus iste Bugha ad magnum Amiram reditum matu- 
rans, reliquos vinculis , Sembatum autem fraude insidiosisque bonorum promissis secum avehebat. Inte. 


rim quia Joannes vita excesserat, Zacharias in sanctam dignitatem substitutus est, qui unius diei spatio B 
a sacerdotio, imo a diaconatu, ad tlironi patriarchalis fastigium transiliit. "€ 
Age vero omnibus qui a scelesto Bugha abducti fuerant , protinus supremi tyranni jussu carcere con- — 


clusis , nisi Christi legem exsecrarentur, non sine diris cruciatibus moriendum fuit. .Et sane non pauci ὡς — 
corporis nece perterriti a fide defecerunt ; excepto inclyto Sembato, qui etsi Christum constanter ρα. — — 
que confitebatur, nihilominus in vinculis morte sua obiit, Praefectus interim quidam Stephanus, cogno- — — — 
mine Conus, intrepide Christum confessus martyrii palma donatus est anno zrs$ Armeniorum secundo -«— mm — 
supra trecentesimum. Porro predicti Sembati confessoris corpus cum ingenti pompa οἱ psalmodiis mm  --— 
a fidelibus elatum est ad Sancti Danielis sacram zdem , illuc nimirum ubi iste olim leonum in lacum am ur mx 
fuerat projectus. 


Exstincto Sembato , rerum habenas corripuit fllius ejusdem Asutius ; isque prz cunctis majoribus sui a 
elaruit , seque integritate et benignitate adco commendavit, ut omnium amoribus potitus sit. Ob ejusmoda 4 “πασὰν 
egregiam famam missus est a magno Amira quidam Aly-Armenus nomine cum muneribus in Armeniam ar y^ 
qui ad Asutium prater praefecturam titulum quoque principis principum contulit : in qua is dignitate S8 —«m 
anpis xzx permansit : donec virtutis ergo atque operum optimorum regio quoque diademate insignita a» — — 
est, rex nimirum a duobus regibus-reBuptiatus lemaelitice et Greco postremis quinque dotinatume e —3 
Sul 555!» (55). 


ba apud Turcas sonat tauraun. rat Joannes patriarcha. " 
Ἢ Hic Dnus intellige Octobrem. (55) Universa luec narratio carptim sumicur 
δὲ 


Namque aliam ob causam perierunt, uti πᾶτ- — latiore Joannis potriarchze Historia. 


621 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS If. 623 


OLYMP. CHRI- CONST. AMIR. ARM. PATR. ARE 
8T! ΔΆΝ. 
Mi- Cia- .Asu- Za- 
chael pba- tius cha. 
res - 


t rias 
ASUTIUS an. xxxvi. 

Asutius Sembati filius 856 15 8 1 2  9$U5 Zacharias patriarcha dic- 
magnifico honore et aucto- 857 16 9 4 9 904 cesim suam recle consu- 
ritate majores suos omnes 409 3858 17 10 δ 4 3805 tuit (δ6). 
przcellit. 859 48 11 4 5 $06 

860 19. 49 δ 6 307 
8641 20 15 6 1 $808 
A10 868. 21 14 1 8 309 
865 2392 15 8 9 $10 
864 à 29235 16 9 10 3 
94 17 10 41 518 Vehementissimo terrse 
. motu loci multi sübversi 
BASILIUS annis xxu. sunt per Quadragesimz 

Basilius dicitur natus in tempus : isque motus trcs 
provincia AÁrmenim Taro- AHMATUS annis iv. deinde menses persevera- 
nis, oppido Tbilis, in quo vit. 
eliam zdem struxit que. 414 866 1 1 11 48 548 
dicitur S. Duces. 861 2 9 19 143 934 Bulgarorum baptis- 

Ciahapus latro, collecto Hei $ 8. ι5 14 δι5 mus (57). 

inum octoginta millium 4 A. 14 — 145 316  Carinam urbem Perse 
erereitu, ad regionem mo- occupant. 
stram occupandam se cen- ABDABDALLA annis ui. 
ἔσει. Yerum Armeniacarum 
vírium dux Abasus qua- 2 870 δ ὁ 5 {46 51 
d ta militum millibus 87 6 9 106 17 3518 Hamamus doctor in omni 

Cimbspum aggressus est 879 17 δ 17  ] 18 O19 scientiarum genere ver$a- 
amnem Eraschem, ius cognoscebatur (58). 
tamsifamque ei cladem im- MAHMETUS annis xxxt. 

iin bus egre "ie ἦς 8 ὃ Δ 148 19 2320 
IDninibus se ἴυ 

δὲ E» du xerit. e A19 814 9 2 19 2390 3A 
870 10 5 390 21 529 
89 1 à 31 48 532 
ELM GEORGIUS e maximo eppido Carnie 
^ annis xxi!. 
omstant 
cha erst Photius, qui auper MA 879 14 71 39À ὅ 93226 
Φ Zachariam patriarcham 880 . 15 8 395 4 527 
eausa (piolam sehe 445 ὅδὲ 1 40 d 6 9 
eausa epi ec 
rat (59). 885 148 1 38 1 990 
884 19  Á 19 339 8 32351 
885 3930 à 315 80 9 3252 

Ab Ársscidarum domina- 4G $886 391 ὁ δὲ 10 253 ASUTIUS PRIBCEPS PAIRCINGM 

Gone sublsts ad regnum 887 23233 15 32 11 $4 ARMEXLE REX, i 
tuniorum anni excur- ! 
runt CCCCxYxIv. 


LEO annis xxvi. 


888 1 16 335 13 555 


M (36) Zachariz patriarche pars. Commentarii ad m. Hamami quadam opuscula supersunt, prz- 
-Ibi Evangelium exstat in Armeniorum biblio- ^ mumaticale quoddam politissimo etylo. 
Photii prolixa epistola exstat in cedi 
^T) Locus hic desideratmr im vetustiore oodice. — cibus Arm. collegii Venet - Lazari. « 


LI 


g 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


OLYMP. CHRi- CONST. AMIR. ARM. PATR. ΒΑ 
STI ARM. 


Leo Mah- Asu- Geor- 
metus tius gius 


. 889 2. 147 34 1435 5560 
AAT 890 δ 18 35 144 5851 
Asutius, omnipus ad Dei 891 4 19 36 45 — 338 
placitum ordinatis, morte 
transfertur in sanctorum SEMBATUS annis xxiv. 
regum ordinem. 
892 5 20 1 16 359  Sembatus Asu 
patri succedit. 
|" . 895 6 91 92 47 
Abasus militis dux, Asu- 448 894 1 92 3 18 À 31 
tii regis frater, moleste fert 895 8 25 4. 19 542 Dominus Mastot 
dominationem Semhlati. 896 9 894 δ. 90 3135 Bloso vits institu 
897 410 25 6 21 544 losophicis disciplii 
419 898. 1] 26 1 22 32345 habebatur 


MASTOSIUS oriundus Sevani 
899 123 02717 8 1 946 
JOANNES annis xxvii (60). 


900 135 48 9 ι{ 341 — Dominus hic Jo: 

901 14 29 10 9 948 scipulus ejus (Mast 
420 902 15 350 14 ὅ 549 ideoque duplici 

905 16 3 13 4 5350 conjunctus (61) δι 


^ tali et divinitus dat 
Dei Mastosio : oriu 
tem Carnio, Geor 
que, qui hos prse 
patria. 


llic locus est innuendi, quemadmodum lIsmaeliticze gentis tyrannis ad exitum vergere coeperit, 
cum Dagratunia familia non sine [smaelitarum consensu regnaret, nihilo tamen seciüs Arme 
major per illud tempus, sicuti etiam nunc, in eorum potestate erat ; haud tamen sub unius Ami 
uli mos fuerat jam inde a primo Mahumeto usque ad Ciapbarem nec non ad hujus liberos. Quipp 
cutis temporibus temere prout libebat przsides constituebantur. ld autem indicium est inürmi p 
que imperii, presertim si dominatio in plures tribuatur, quod iis nunc usuveniebat. Namque S: 

"dominabatur in Chorasania regione; Lavicus Abuthoraphus in urbe Dara ; Ises Sechi filius in Pa 
Ablde!phi autem filius in Teliuarensi provincia; alii denique alibi tumultibus indulgentes mutu 
nidem aflectabant. Hinc fit. ut impiorum horumce tyrannorum nomina perturbentur in Canone. 
logico. Ab lis interim undequaque mittebantur in plagas nostras malevoli szevique procuratores 
ferinus ille Bula; et iniquissimus Aphsinus fllius ejus, qui ante przefuerat, scelesti Abusigithze; 
malignus exitiosusque tusuphus Aphsini frater; tum Nesras, cognomine Sberclha ; tum alii bi: 
Christi hostes, qui usque ad Amiralmumnorum gentis Scythicze, qua adhuc perseverat, domin 
populationibus perpetuis Armeniorum nostratium terminos vexaverunt. Horum, inquimus, nomir 
in historiis, quantum vidimus, diserte scripta, fleri nequit ut singillatim exponamus : prsesertim 
in libro quidem vitz sed in impiorum memoriis exarata sint. 

Postea S:ythae (62) liac. ratione tyrannidem occupaverunt, uti scriptum comperio a magno 
Sarcavaco (63) qui sic loquitur : « Dum Perse et Medi alterna fortuna inter se dimicant ad han 
diem, Scythica gens (haud dico Graecanicam sed barbaram) in. corum regiones ingressa hoc. pa« 
tur. Plurimis devictis nationibus reges ejus zetatis, quorum noinina nobis ignota sunt. ( propter 


'60) Joannes hoc nomine sextus patriarcha histo- — tum et Abulfedam, n 

riam patríam elegantissimo haicanisme scripsit. (65) Proter hac historica Sarcavaci (id 
δι} Nempe ob discipulatum εἰ genus. coni) fragmenta , ali: exstant in codicibus | 
(629) Nempe Selgiukide, de quibus vide Ilerbelo- — erudit:eque ejusdeu lucubrationes.- 


6525 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS 1]. 6-6 


gaa—sraxminicure fuit rerum memorias principumque horum nomina poster'tati propagare), tandem et ipsi 
eJ i «n V urnas clades ab Indis pcrpessi, maximorum spe donorum a barbaris przdictis adjumenta belli accer- 
sz -w-«-— Nun : quorum societate aucti felicibus przliis brevi rebellew devicerunt. Mox bello adversus eum- 
(Ce-mmo redintegrato, barbaros illos qui opem ferebant, a $e prohibuerunt. Atque interim rex vita excede- 
bz» & — Tum Medi, societate cum his barbaris inita, Persas expellebant : atque ita roboratum est dominium, 
ut zx s onnulli tradunt, Scytharum , seu potius, ut egó existimo, Dactrianorum qui regna complurium 
pez πὰ 3A jum maximis bellis intermecivisque deleverunt. » Hoc quidem scripto philologus noster res gestas 
pez m- zm «cutus est usque ad Melichsahi regnum, quod suo loco dicemus eodem auctore utentes; tempora 
ira -— g w- xm imus parentis ejus, cruenti nempe Alphaslani, tum avi abavique, quorum nomina Tullubecbus et 
$i za» ER m cmnutes οἱ Selgiukus feruntur : sic enim diserte quondam legimus in codice manu ejusdem conscripto : 
cum ἃ e mm - si codicis nobis denuo copia fuerit, utemur equidem ad hanc compositionem; si minus, utique 
Osz22* HE lemus homines suis viribus confidentes reique vanas innitentes qui Dei penetralibus terraque viven- 
εἶτα w-mEs,A prohibiti sunt. Nos autem Dei clementia freti contfiteamur nomini ejus, qui hoc fecit; animoque 
ge«g wm. «D feramus, quia mitis est erga sanctos suos. 


ΤΩΣ τὸ της igitur ad intermissum canonum ordinem revertamur, unaque serie (64) ob predictam rationem 
ex «- Ἔ πεῖς, detanter dicamus : ]psi de manw tua repulsi sunt; nos autem. populus tuus εἰ ores. pascua 


(98 «m— «65). 
OLYMP. CHAISTI CONST. — ARM. — PATR. — £RA 
ARM. 
Leo — Semba- Joan- 
tus nes 
«€ Z wiropalates Adroner- 9U4 17 13 5 351 
$«-1m wns ἃ Sembato corona- 905 18 14 6 952 
απ sex Dberorum. A921 906 49 45 7 555 
907 20 16 8 904 
ϑυὺ 21 17 9 955 Sembatavaua (66) con- 
- m. incen Gaghicus co- 909 . 292 18 410 — 356 ditur. 
λιν --um dux a Sembato 422 910- 25 49 41 551 Abelgaripus Sebastem 
πω | 914 94 90 19. 258 capit (67). 
912 25 21 15 909 usuphus Apilgis pro- 


913 96 99 14 900 curatoris filius in Arme- 
niam veniens do!osisque 


ALEXIUS (68) annis in. artibus discordiam inter 

praefectos serens regio- 

423 94 1 25 15 301 — nis nostre tyrannideni 
915 2 94 16 962 invasit; cumque Semba- 


tum regem captivum po- 

INTERREGNUM an. vii. stremo inauditis cruciati- 

bus occidisset, eumdem 

916 ὦ 1 41 965  probri causa ligno sus. 
vendit in urbe Deviua. 

'ropterea ad septenniua 


ROMANUS annis xxvi. regio nostra principe €a- 
Γι. 

No: Drak 

4 2363 

A24 919 ὥ 4 40 δ0θ 

920 4 5 21 901 

921 5 6 992 508 

495 922 6 7 Q5 909 
ASUTIUS annis vii, Ásulius ad Grecorum 
' ΝΕ inperatorem — profectus 
e utuphus dissidii causa 925 7 L 24 910 — honoribus ab eo cuinuia- 
A ciandi obirusit regem 924 8 2 95 911  tusest, digiusque babitus 
T'snenji$ alium Asutium, 995 9 9 96 59/2  quijure patri suo inclyto 
'Aà patruelis erat regis 426 926 10 4 37 913  Sembato in reguum. suc- 

ulii. 927 14 5 28 914 cederet. 


(t Nempe Amirarum. Ε 67) Abelgaripus Havenunius dux exercitus Ár 
65) Psal. ἸΣΧΎΙ, 6, Lxxvin, 15. zeruniorum. 
(66) Id est Sembati oppidum. (68) Idem nomen atque Alerander, 


"Grecorum motus ad- 
versus Ármenios pro Be- 
ro (69), quem a se delfl- 
cientem Abasus vicit ocu- 
lisque privavit. 


Magnus Chosroes Ause- 
vausiorum episcopus do- 
ctrina florebat (70). 

À domino Elia Gaghi- 
cus Ágathamaram, lilio 
vicissim attributo, aece- 
pit; ibidemque templum 
condidit. ldem Berdazorz 
sepultus est. 


Marasa expugnatur. 
Carina capitur. 


AÁmtunisiara vastatur. 
Abasus rex grandis 
natu quieta morte obiit. 


APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


Abasus Sembati filiug 
et frater Asutii. 


Abasus Sembai filius 
mirae magnificentie tem- 

lum excitat. cathedrale 
In urbe Carsa. Hujus zta- 
te regni Ármeniaci regio- 
nes tranquillitate uteban- 
tur, quoniam is latronum 
turbulentiam — diligenter 
scuit. Sub eodem 
condita sunt sacra ccene- 
bia, quie dicuntur Camer- 
zazora el Caputcar, in 
rovincia Ársarunia : in 

iracia item provincia fa- 


migerata cceenobia Rho- 
mosin et Debrevaaca. 


Ananias patriarcha an- 
nis quinque in Ag«athama- 
T3, seplemdecim autem 
in Varagho (71) sedem 


Fames vehemens. 


In(initum  locustarum 


OLYMP. CARISTI CONST. — ARM. PATB. ERE 
ARM. 
Roma- : te- 
nus  ASUiUS tinus 
STEPHANUS anno 1: 
938 19 6 4 515 
THEODORUS annis xi. 
929 13 7 J $16 
A21 950 14 8 4 $11 
ABASUS annis xxiv. 
951 15 1 9 518 
BroicigN 
0 
428 9054 48 4 6 981 
955 19 5 7 9082 
956 20 6 8 ὅδ 
mu R i à E 
8 19 585 
9 939 235 9 44 986 
com 
ELlAS annis vn. 
5ok S IR 
$88 
430 942 26 44 ? 589 
943 47 15 ᾷ 390 
944 28 14 5 401 
CONSTANTINUS Leonis filius annis xvi. 
945 4 15 6 592 
481 gig 9 48 1 595 
ANANIAS Mocensis annis xxr. 
941 9 41 1 994 
4) 85 n» —5 » 
432 950 ó 40 à 591 
951 7 91 5 598 tenuit. 
Bo:2r tm 
A83 954 10 24 8 401 
ASUTIUS Abasi filius 
annis xxvi. 
955 4 9 402 
956 44 ᾿ 10 405 


Iberorum rege 


GO Chosroes 


tur eximium Gregorium 


predicti commentationes ad divinum officium edite 
sunt superiore seculo Constantimnopoii. 


hic ante episco 


um genuisse fer- 
arichiensem. Chosrois 


exeinplari. 


aymen ingruit. 


(71) Mous hic Varaghus seu Varaga inclaruit 
propter insigne sancte Crucis templum in ejus 
verlice conditum, haud procul urbe lacuque Vano. 
Hc autem pericope desideratot in antiquiore 


0.9 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 650 - 


OLYMP. CHRE:ST! CONST. — ARM PATR, — ERA. 
ARM 
Con- 
Slan-  Ásu- — Ana- 
tinus tius nias 
David Moghise episco- )51 13 $ 4 404 - 
[raa S ex Aparanise cenobio , 998 14 4 12 405 Samuathuma capitur. 
d«»«irina sanctimoniaque 49^ 959 15 5 45 406 
cAzz rus cognoscebatur. 960 16 6 14 407 Anarzaba Halapusque 
capiuntur (725. 
ROMANUS annis iv. 

IB ialbata atque Sanahina 961 1 7 15 408 Asutius — dominalum 
ce»zs2duntyr a Chosroanusa ,,,, 962 2 8 16 409 suum confirmavit Gore 
re7gz 11sa uxore Ásutii, Sa- AJO 965 c 9 17 410 duce nonaginta militum 
b&nnsahi appellati, 964 4 40 18 All millibus preposito. Cum 

vero Amadanem qui a 

NICEPHORUS annis vii. insgno Amira, defecerat 

oppressisset , duplici ab 

965 Ι 11 19 412 hoc tiara redimitug est. 
. 900 2 13 20 A13 
A36 9097 5 δ. 32901. 4M 
968 4 14 23 415 
YAHANUS aniio 4g. 

. 969 $ 1b 4- 410 


E*ost domini Ananie obitum thronum S. Gregorii insedit dominus Vabanus Siuniz archiepiscopus e 
Pfi:iia provincia. Sed enim exacto uno patriarchatus anno controversia in eum concltata est propter 
s«Bismatis suspicionem. Quamobrem in aree Ania, regnante Asutio Abasi fllio, multi episcopi crucige- 
ΓΒΕ ue monachi celebratis comitiis, illum sepositum sede dejecerunt, successoremque ei dederunt Ste- 
panum hominis Deo dilecti Mastosii consangaineum Sevania oriundum. Sed tamen Vahanus in Vaspu- 
V:3camía provincia moratus, ibidemque legitimus S. Gregorii successor habitus, exitioso gravique schi- 
$:1i128Zi ausam prebuit : certatim enim anathematibus et publicis offensiouibus universam Armeniam 

᾿ €Ont&urbaverunt ; donec. Dei nutu, eodem uterque anno exstinctus est. Hos excepit interregni aunug 
unus. Mox Asulii, cognomento Largitoris, jussu convenientes integritate przditi viri sanctique episcopi 
beatum Dei hominem in sede patriarchali collocant dominum Chacichium fratrem domini Ananiz 
magi patriarcha:'a cujus integra facundaque doctrina morumque sanctimonia os improborum oppi- 
latuin est (73). 

STEPHANUS annis i. 


ἤ 


A31 9170 6 16 1 411 Admirabilis S, Grego- 
971 7 11 4 48 rius Narichiensis hac tem- 
pestate sanctitatis gloria 
fulgebat (74). 
C y rum Joannem aiunt CYRUS JO- SEDIS VACA- 
Bette Ármenium fuisse ex ANNES an. vi. TIO anno 1. 
urbe Timiscazaca (15). 
972 4 48 i 419 
CHACICHIUS annis xxr. 
438 975 4 19 4 440 Domines — Cliacichius 
974 $ 20 2 421  sntea episcopus Arsaru- 
975 4 21 j 422 nim sedem in Argbhenue - 
976 ὃ 22 ς ὦ 423  colloeat prope Anisam ur- 


bem, quo in loco magni- 
fleam cathedralis sedie 
molem ezstruit. 


3 Hic locus abest ab antiquiore codice. 
de 


va Vahamo pairiarcha narratio pre 
eax *o. amanuensium libito In codicibus interpolata 


(14; Gregorii Narichiensis liber precum in primis 
eC lebratur non minus ob "i splendorem quam ob 
mium pietatis fructum. fiujus plurimae editiones 


curat: sunt non sine variorum notis. Ejusdem 
Narichieusis (quem Armerii cum primis sdiniran- 
(ur) cetementarius in. Canuea. canticorum editus 
Venetiis est. 

(15) Nimirum hoc oppidum contraxit nomen ab 
Joanne Zimisce. 


APPENDIX AD EUSEBI] CHRONICON. 


63l 032 
OLYMP. CHRIST! CONST. — ARM. — PATR. — ERE 
ARM. 
Cyrus Chaci- 
Joan-  Asutius chius 
nes 

Abusah . Arzerunius 977' 6 25 ὃ 424 
Vaspuracanie rex niori- 
tur, cui succedunt liberi SASILIUS annis Lt. 

Asutius, Gurghenius et 
Senecherimus (76). A39 978 1 24 6 495 
979 2 25 1 436 
980 5 26 8 431 
981 4 27 9 428 Asutius , qui pater pau- 
perum atque indigorum 
fuit, ple mortuus est. 
SEMBATUS annis xr. 
420 982 ὅ 1 10 429 Sembatus Aui filius 

Sub regni sui primor- cognomento sSahensahusg, 
diis Senibatus materia 983 6 2 11 430 : 
aggesta prope urbis Aniz 984 7 ὅ 12 43 Magnus Armeniorum 
mania turres celsissimag 985 8 4 15 452 princeps Gregorius Pah- 
spatio a flumine Achura 987 10 6 15 454 ortus, longzevus admo- 
usque ad vallem quz di- 988 11 1 16 455 dum, annos videlicet cv 
citur Florum. Eadem in 989 13 8 17 456 natus, obiit in Nigbhia 
urbe :fundoamenta jecit provincia. 
templi nobilissimi cathe- 
dralis, quod quominus ab- 
solveret prohibitus, morte 
est. ' 

Magnificum Marmasiniz 990 15 9 18 451 : 
cenobium 3 probo prin- 442 991 14 10 19 A58 4 o eost decimum annum 
cipe principum Vahra- 992 15 11 40 439 Ectlesia nostra sine an- 
mo anno are Ccccxxxvi 995 16 12 21 420 .tite fuit triennio quod 
ceptum est, annoque SERGIUS nos in illius annis scribe- - 
CcccxLin pe:fectum. ' annjs xxv. — mus. 

443 994 17 15 1 4i 
GAGIIICUS annis xxix. 
995 48 1 4 442 Gaghicus Asutii filius a 
996 19 9 E 445 Sembatique — Sahensal. 4i 
997 20 9 4 444  frater,dictus 6416 Saher amr 
44^ 998 οἱ 4 5 M5  sahus, cunctos reges Baszze 
gratunios sapientia et fommz - 
litudine supcravit. 

Quod rex Gaghicus S. 999 29 5 6 4iG — Stephanus Asolnichiv ass 
Gregorii in urbe Ania in 1000 25 6 1 447 doctorhistoricus Armeni am 
Florum valle edificare 1001 94 1 8 448 rum cognoscebatur (78) «e 
eceperatdivinum ovile(7T) 449 1008 25 8 9 449 
rationalis gregis Christi 1003 26 9 10 450 
(instar illius celeberrimi 1004 27 10 11 4^1 
magnificique cenebii S. 1005 28 11 12 452 
Gregorii a Nerse patriar- /46 1006 29 19 13 455 
cha conditi) perfecit an- 1007 20 135 14 454 
no postquam Dominus 1008 91 44 15 455 
Boster carneam naturam 1009 22 45 16 456 


induerat millesimo. 


(16) Regnantibus in Armeniz majore parte Ba- 


(78) Stephanus Asolnichius, vel Asolichius, Ta. 


ratuhiis, Vaspuracaniam orientalem provinciam — ronensis chronologicam suam historiam ab orbe 
mperio item regio tenebant Arzerunii : de quibus — condito a1 Sergium usque patriarcham dedunait, 
legesis Joannem patriarcham historicum, prxci- — duce, quoad fleri potuit, Eusebio, ut '!pse aitin 


pueque Thomam Arzeruuium. procmio. 
(11) lntelligitur cenobium. 


gnair C9). Erat 
PETRUS piorum il0minun 
AXIS XLI: (80). um, 
1018 41 94 1 465 
449 1019 49 25 9 461 
1020 43 40 9 407 
ORBI Bit 
469 
Joannes doctor Coze. 1095 46 28 6 470 


"ius vir facundus, 


JOANNES 3nnig xix. 


1094 47 1 T7 47 Hic J annes, dietus 6. 
1028 — 1s 2 8 472 dm Sembatus. fhius erat 
451 1096 49 5 | 9 475 Gaghici Sahensahj. 
1027 50 4 .10 474 larissimus Vest-Ser. 
1028 51 b 11 475 pius (81) non Solum ca 
stella e, Sacras tedes 
CONSTANTINUS annis 11}. struxit, Verum etjam ul- 
Cherrimag cellas, uibus 
1029 1 δ 13 i plum, Sergi 
1150 9 ὅ appe atur, am iter op. 
452 004 ἃ 8 Ho qm se d 
ROMANUS annig v 
lanus fratris 8ui ἢ 1052 1 9 15 479 Hoc tempore 2cla Petr; 
€8! nostro Joanni 1053 .9 10 16 480 Patriarchae optimates mo- 
Vit in Inatrimopio 458 1054 ὅ 41 47 481 este ferentes. 60 detur. 
tle Bergria 1055 4 19 18 489 Seürum quem. 
Sara his Càpla 1056 5 48 49 485 dam € Sanahina obtry. 
nor Sanguine serunt : QUém (amep e. 
"5, cum ipsius MICHAEL, annis γι, Piscoporum CClus po, 
Cidio, €Sb venera US : imo coa. 
1057 1 14 20 484 (1 Synodo hominum pro. 
454 1058 9 15 21 485 pe quatuor Iüillium. par- 
lim ecclesiagtic rum, par. 
ΠῚ etiam la ΟΥ̓ jp 
urbe Anja. Petrug denuo 
lriarch postolica 
e Illumi ri$ $ede 
COnfirma 
δὲ orboruy, Per[ngitm. (81) Ves, 


ignit ati in aul 
! patriarchae reliquis aliquot Operum in Coustantinopolit, τῷ digui alis nomen υ 
ι . 


e Cangii . 
: -.." PUE *ne «7 DIBOFUR) usc. Eiusmodi Litulis Ármenii u6que 
Armnina, q' ingenium (JUS s3tig com- Proceres donabaptue interdum ab iperator, . 


(36 


6395. APPENDIX AD EUSEDII CHRONICON, 
— à € —À—HÓ - .-ς.. 
OLYMP. CHRIST! CONST. — ARM. PATR. E£RA 
ARM. 
Mi- . Joan- Petrus 
chael nes 
Gregorius Magister Pa- 1059 9 16 22 
hlavunius princeps eru- 1040 4 41 25 487 
ditissimus — cognosceba- 1041 b A8 24 
tur (82). 
Joanni "regi (85) qui A455 1042 6 19 25 489 


prolis expers obiit, suc- 
cessit Gaghicus Asutii fl- 


CYRA ZOE (84) annis 11. 
lius, 


GAGHICUS annis n. 


490 
491 


MONOMACRUS annis x1. 


1045 1 28 49$ 
Tandem post Gaghicum nemo ex hac gente (85) rez fuit. Quippe annis xx1 Graci dominati sunt. 
Deinde Alphaslanus Aniam Armeniorum metropolim cepit funditusque subvertit. 


Sane post obitum Sembati, qui Joannes quoque dicebatur, conspirantibus suffragiis optimates cum 
patriarcha domino Petro in magnifica cathedrali cde metropoleos Armeniorum Anis congregati Ge- 
ghicum Joannis regis ex fratre nepotem in regia patrui dignitate constituerunt ; verum hic bellica 
studia, in quibus imperia nituntur, neglexit, Atqui his presertim temporibus vires acuendz fuerant, 
bacchantibus Ismaelitis, Scythis incursantibus, uti jam diximus, Grecis denique ipsis seditione ferven- 
tibus, propterea. quod regnum suum feminz (86) arbitrio administrari viderent. Is, inquam, Gaghicus in 
litterarum disciplinis jam inde a teneris unguiculis versari solitus, in imperio quoque iisdem se oblecta- 
bat, Re Graci intellecta (485 gens fraudibus concreta est) hominem ad se pellexerunt ; usi in. primis 
optimatam nostrorum technis, qui cum regnum ejus sancte a se custoditum iri sacramento confirma- 
vissent, tamen Domini fedus non servaverunt : qua consilia hunc exitum sortita sunt, ut ipsi nimirum 
3liique complures ineluctabili exitio perierint. Graci enim, submoto in insulam rege, przsides quotamnig 
mittebant : quo tempore Anis urbis cives atque optimates dissidio et ambitione certabant, mutuisque 
calumniis de lesa imperatoris majestate studioque Agarenorum inte? se postulabaut. Quin proceres ausi 
sunt patriarcham ipsum crimínationibus circumvenire, qui vicissim necessitate coactus illos detulit in 
judicium. Quamobrem utrique laribus suis eversi sunt alioque traducti : cum interim vulgus prope 
exlex ad suam libidinem viveret. Atque haec rerum publicarum ratio tenuit annos xri. Quibus 
exactis turbo igneus australi flatu compulsus tulit belluam antbropophàgam, cujus incendiis gens nostra 
deleta radicitus est : quin et urbs Ania post dierum xxv obsidionem expugnata est, ejusque cives ferri 


(82) Gregorius cognomento Magister, a magistri 
dignitate, qua eum Grecus imperator ornavit. 
Idem dictus est Pahlavunius itemque Ársacides 
propter genus ex Armeniorum illuminatoris S. Gre- 
gorii prosapia deductum. 18 traditur liberali opti- 
maque indole przeditus, princeps plane doctissi- 
mus, G ue et Arabice eliam linguz peritus. 
Habetur in manibus tractatus ejus granimaticus, et 
epistolarum ad familiares volumen omnigena eru- 
ditione refertum : ex quo etiam cognoscitur quan- 
topere is cuperet ad omne genus disciplinarum 
gentem suam impellere. 

(83) Hujusce Joannis, penultimi Armeniorum re- 
gis, e Dagratuniorum dynastia, qu:e annos circiter 
ccc occupavit, civilibus legibus diu usa eàt Sarma- 
tica Armeniorum colonia : qua es re merito ar- 


guimus circa undecimum Christians re seculum 
ceptum esse migrari ex Armenia in Sarmatiam 
eamdemque migrationem subinde auctam propter 
Saracenorum in Armenia tyrannidem. Joa&nzuum 
ejusmodi jus non ita pridem antiquatum est, cum 
Josephus ll Augustus in Sarmatie regionibus sibi 
obnoxiis legem tulit, ut tam indigene quam Ar- 
menii uno judicii genere, id est jure Áustriaco, 
disceptarent. Joann:eum codicem in Latinam lin- 
guam conversum J. Zolhrabus (quandoquidem Ilai- 
canum exemplar haud occurrebat) exscribendum 
curavit, cumque aliis autographis nec poenitendse 
frugis scriptis Venetias transtulit. 

ἡ Nomen hoc corruptum erat in codd. Arm. 

85) Scilicet Bagratunia. 

96) Pradicte Zoes. 


631 


SAMUELIS ANIENSIS SUMMARIL TEMPORUM PARS II. 


6^8 


acie instar virgultorum succisi , ita ut sanguine tellus manaret, libidinibus attem et stupris cuncta pol- 
laereutur. Nimirum iratus est furore Dominus , nimisque abominatus est hareditatem suam (87). 


Igitur regni nostri dignitate deleta, eadem oportet in nostro canone cesset. Quanquam enim pars 
aliqua sceptri supererat , eorum scilicet qui in Cilicia (88) vel alibi versabantur, nihilominus et hi post 
metropoleos excidium vel in draconis potestatem sponte venerunt , vel ad Grecum imperatorem confu- 
gerunt ; atque ita hostes regione nostra universa potiti sunt. Jamvero nos hisce canonibus reliqua per- 
sequamur usque ad nostram ztatem : et primo quidem laterculo Creatorem humana natura indutum , 
niox imperatores , deinde patriarchas , denique z:ram (89) , inde exorsi ubi pridem desivimus. 


ucdiben t C EOsSASOGOGLHULLLLLI, A el n e RR RR d 


OLYNP. CHRISTI CONST.  PATR.  —JERE 
ARM. 
Mono 
machus Petrus 
456 1046 9 29 495 
1047 $ 90 494 
1048 À M 495 
- 1019 5 33 496 
A51 1050 6 ὁ 491 
4051 7 94 498 
SSzraceni in Àrzam urbem 1052 8 55 499 
Vet» pptione facta hominum cen- 1055 9 $6 500 
ἔπεσα quadraginta millia ensis A458 1054 10 31 901 
acie neci tradiderunt , ductís- 41055 M 58 502 . nhominus Petrus ad Monomes- 
«Que — in captivitatem reliquis 1056 13 49 505 chum regem iter instituens, 


ur ibemincendioabsumpserunt. 


(8 7) Psal, cv, 40. 
€ $38) intelligit principes Rubenienses, qui Cili- 
C€Cimun , Arnenie minoris partem , annis prope tre- 
«egt is moderati sunt, Jam ut Armenis regia digni- 
as a domo Rubeniensi ad principes Lusignanos, 
quU euüam Cypro potiebántur, transierit , docet post 
Alios cl. Sammariinius, P 400 seqq. Ut autem Lu- 
fiu xaana domus regnum Ármeniz simul et Cypri ad 
D) audie principes traustulerit, lubet hic expo- 
meme, conversis ex ltalico sermone litteris, quas 
diligreniüssime ad nos scripsit Taurinensis Acade- 
Füizx» socius Regizque bibliothece olim przses, vir 
doctissimus et cum primis illustris, baro Vernazza. 
« Jacobus Hugone ( Lusignano ) Cypri rego geni- 
tus, reti Cyprii diademate insignitus est anno 
Christi 1584 in urbe Nicgsia. Annum post nonum 
idem Armeni quoque rex appellatus est ; quan- 
quam Armenia haud poucis ante annis stabili Ma- 
luagnetanorum auctoritate regeretur. 
« Jacobo rege ortus est Joannes secundus Cypri 
ΤΕΣ cujus filia Anna Sabaudix dux anno 1462 obiit : 
quam nimirum Luduvicus, Amedei octavi filius, 
ejus videlicet qui Romanum deinde pontificatu 
curzE? Felicis quinti nomine tenuit , duxerat uxorem 
ERO 14392 ; susceptis ex ea liberis non minus sex« 
Qm, eidemque superstes triennio ; donec succos- 
eam habuit Amedeum illum nonum, ad quem 
ti honor ab Ecclesia defertur. 
* Ánna Sabaudie dux, Joannis tertii soror fuit 
aste Cypri. Hic autem Joannes prater marem no- 
UT cui nomen Jacobo, filiam e justis nuptiis pro- 
wit unicam Karlottam. 
: εἶ hiec, Karlotta, Anna amite officiis, δ0- 
nupsit Luduvico Sabaudix principi , Luduvici 
queis Gio. Exstant apud Cuichenonium, p. 586, 
N authentica documenta, quibus genealogica 
(a Sabaudice domus fulcitur, nuptiarum ba- 
WW tabulas anno 1458, sexto Idus Octobris confe- 
:quo item 2nno parens uterque Karlottz exstin- 


Chacicbium sororis suz filium 


« Sane proximo anno , nono ldus Octobris , nu- 
pua Luduvici cum Karlotta celebratze sunt in urbe 
icosia. Tum et dux Luduvicus, przdicti Luduvici 
arens , rei certiorem fecit Karolum septimum Gal- 
fi regem scriptis Cherio litteris Idibus Decembris, 
quas litteras Guichenonius p. 383 recitat. 

« Karlotta, uti dictum est, Joannis tertii Cypri 
regis filia unica erat legitimo matrimonio suscepta : 
ideoque et parentis Cypriuin regnum ad hanc so- 
lam hzreditario nomine pertinebat, non sine jure 
dominii Armeniaci. 

« Et. quidem apud Guicbenonium in documentis 
p. 388 Luduvicus dux regi Galliz hzec scribit : A 
esié solemnisé et accomply le mariage de Monsieur 
mon fils le Roy, et de Madame ma fille ἰα Royne 
de Chipres, de Jerusalem et d'ERMENIC (sic) et 
lors fut couronné Monsieur et fils. 

« Sed enini Jacobus nothus Karlottam reg.nam 
viribus superavit, Cvproque excedere coegit. 

« Nothus uxorem duxit Catharinam Cornariam 
Venetam matronam ; idemque auno 1475 veneno 
exstinctus est. Tum etiam posthumo hujus filio post 
bienaium mortuo, Catharina iu regia dignitate 
perseveravit. 

« Ergo du: Cypri regine appellari coeperunt z 
prior Karlotta, cujus vir Luduvicus anno 1482 
mense Augusto obiit : hiec quidem justo jure regi- 
na, sed injusta fortuna utens. Altera vero domi- 


natrix Catharina nothi vidua, ejus nimirum qui 


regnum feliciter usurpaverat. 

« Karlotta quidquid sibi regize dignitatis ac juris 
erat , in ducem Sabaudiz Carelum secundum, Áme- 
dei noni filium, transtulit anno 1485 septimo Ka- 
lendas Martias, obiitque Rom: anno 1487 mense 
Julio. Rei documenta profert Guichenonius p. 40v 
et 405. ἢ 

« Catharina Cornaria anno 1489 Cypri dominam 
fecit rempublicam Venetorum, quorum imperio 
Cyprus usque ad annum 1571 obte:aperavit. » 

39) Scilicet Ármeniacam. 


639 APPENDIX AD EUSEPII CHRONICON. 610 


-—— —(-- | 


OLYMP. CHRISTI CONST. PATB. AERJE 
ARM. 


Mono- 


QR. machus Petrus 


Om. uhRuKe Lnenenstesnstesssend — c — QD -— —P— —-— a ὅπ 


CYRA THEODORA  econsecrat sibique substituit 
annis mni. anno ere pu. Post triennium 
vero reversus obit Sebaste an- 7 
1057 4 40 b04 no zrebvi. 
Jacobus doctor Sanahinen- 459 1053 9 4 505 
9is vir laude litteraria clarus. 1059 E 49 506 


CONSTANTINUS 
DUCAS annis x. 


CIIACICIIUS Dominus Cbacichius filius 
annis vil. sororis domini Petri sedem in 
urbe Ánia tenebat : accersitus 


1060 1 1 507 autem a Duca multas ab eo 
460 1061 4 3 908 molestias passus est propter 
1062 2 $ 509 fravia vectigalia qua imprc- 
1063 4 4 510 bus ille patriarchis nostris 
1064 5 5 514 imperabat ut aule Graecorum 
1065 6 6 512 quotannis solverentur. 
A61 1066 7 7 512 Dominus Chacichius obiit 
in oppido Thaupelurio. 4 
GREGORAS 
annis xvit. 
Hoc auno in Deipor:e festo 1061 8 4 514 — Dominus Gregoras, qui et 
feria secunda urbs Ania ab 1068 9 2 515 Vahramus, Gregorii Magistri — 4... 
Alphaslano expugnatur cum 1069 10 ὅ 516 Pahlavuuii lius, vir doctrinis ὡς: 7 Κα 
internecivo summoque incola- excultus ad patriarchalein Ar-— -,, pi 
rum excidio, addictis manci- DIOGENES ansis v. meniorum dignitatem eveciusam a 4 Ὃς 
pio mulieribus alque pueris. est (90). sh 
dem Achalani quoque urbem 402 1070 1 4 51; — Gaghicus Sahensahus Va— m Xe- v 
subsuum imperium subjunxit. 1074 9 b 518 nandi regulus obiit. 
Eodem anno Bagaratius Cy- 1079 9 6 519 
ricum cepit. 1075 4 1 520 
A63 10 5 8 — 521 


Diogenes rex ingenti stipatus exercitu Persas bello appetivit Manazacertam usque progressus quara δὲ ars jua 
et occupavit. Re cognita, tyrannus ille Alphaslanus statim adversatus est, przlioque ingenti patrato Dic» ὃ 41 Dj 
genes superatur et capitur. Hunc victor imperato tributo libertate postea donavit ; verum ei gens sug aw — sp 
parere diutius cum nollet, regem sibi creavit Michaelem Ducz filium. Tum Michael cum Diogene corm «o» —»co,. 
gressus superior discessit ; hic autem amisso exercitu dum sacco indutus ad Michaelem a militibus dur ἢ» — 4. 
ceretur, in itinere Michaelis mandato luminibus privatur, cujus vulneris dolore intolerabili morite s S ων 
&nno gre pxii. 


Eodem anno justissimi Numinis sententia adversus tumidam illam infrenemque belluam emicuit, c—» cvi 
nomen ÁAlphaslano. Hic dum fremitu horribili ad orbis terre dominatum anhelat, dumque virus animr a iri 
sui acerbissimum in eos etiam evomere parat, quos nondum unguibus irretiverat , repentino ensis ic-m» .«—tiu 
succiditur e terra scelestus, neque Dei gloriam videt. ldem tamen antequam impurissimum spiritum ame mm 
emitteret, percussorem suum cum admiratione et stupore aspexisse perhibetur ; atque ita necatus z ad 
infera se demisit cum immani acerbitate animoque tot insontium piorumque cxde consperso. 


Hic ego promissa faciam, reliquam scilicet hujus temporis narrationem persequar, quam superiossssm——ore 
loco prstermittere necesse fuit. Divus igitur ille philologus ( Sarcavacus doctor) pergit dicere : « Cussmmmem um 
felix ille Melichsahus post Alphaslani parentis sui necem in imperii gloria versaretur, pulcherrlsmmmmme mo 
sane ordine ratio regni universa utebatur. Is enimvero, quod nomen ejus indicabat, Rex regmm.—s99 Um 


δὴ uie Gregore patriarche, Gregorii Magi- — Graco sermone interpretatus est, Menologium ME MFIA r. 
$ jo, cognomentum adliesit Vegaiaser, id cst — meniacum partim ipse per se, partim mandato ge 9^ UO 
Martyrophilns , quia praeter alia multa quie de — conficiendum curavit. 


6 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 64? 


luit (91). Neque ingenium moresve patris sui zemulatus est; imo adeo tam contraria studia pre se 

Pilit , ut prorsus existimaret. nibil iniquius , nihil paci aut omnino human: vitze adversantius fuisse 
quam patris sui consilia et voluntates. Ipse igitur bene cunclis dispositis, prudentia item ac fortitu- 
dine multos reges, et certe omnes, qui memoria nostra exstiterunt, praecellens, nihil impensius 
satagebat, quam ut justissime viveret , neminique injuria aut superbia molestus essel. Quin et liberali 
animi natura proditus erat, altoque mentis consilio , statura denique corporis quz regem decebat : 
£:nta vero mansuetudo morumque suavitas in eo erat , ut mirifice diligeretur, Átque ego quidem non- 
s»isi regem ejusmodi existimo esse divitem. Hic brevi tempore terrarum orbem tantum non univer- 
sum subegit : cum reliqui reges vel post diutinum tempus vel nunquam tanto imperio potiri soleant. 
f»ed is nimirum benevolentia magis et comitate quam bellica vi utebatur. Jam si tam multa tam 
K»revi obtinuit, profecto, uti arbitror, futurum erat, ut ne Europa quidem a regni ejus finibus se 
- wbduceret , nisi is maturius vita excessisset. » Hzc Sarcavacus de hujus vita tradit, qui annis Xx 
«Ὁ eminatus est. Mox ego qua de ejusdem morle predictus Auctor narrat, subtexam. 


* 


n—BÓÓE YER REED FOrREPD-FUPUEDRIEM C SEERENEPUDER EEUU D DRE EERRDREFUNEREA, 2d. 


OLYMP. CHRISTI CONST. PATR, ERR 
ARM. 


Mi- . Grego- 
chacl ras 


MICHAEL annis vut. 
10175 4 9 523 


Anno srz pxxi vigente Sarracenorum tyrannide Ausinus (92) princeps digressus est h:zreditaria 
wÉitione sua cui nomen Maireaz Ciurch, contra Ganzagam sita, comitantibus fratre Algamo, matre, 
*-onjuge aliisque summa nobilitate viris, avecta etiam omni supellectile : ingressusque Ciliciam , e 
Sarracenorum potestate sibi vindicavit celeberrimam Lampruniam arcem, ad Tauri montis radices 
Wabi et Tarsus metropolis. 


1076 3 10 523 Dominus Gregoras ob cu- 

1077 9 11 δ8ὲ . randam librorum interpre- 

404 1078 4 12 595 tationem Constantinopolim 
pergit. 


Anno ara pxxv Gaghicus rex Tarsum ad Apelgaripum Armeniorum principem sibi consanguineum 
se contulit : cum vero pedem ipde referret a Graecorum principibus prope Argiam vi appetitus laqueo 
vitam finivit. Alii tamen aiunt, hunc venationi deditum et forte dormientem a Mandalianis (95) ca- 
plum esse; exin ductum in arcem Candruscoriam ibique interfectum. Eo terrore exanimati reliqui 
principes Armeniorum fuga dilapsi sunt. Ex horum tamen numero princeps quidam Gaghici consan- 
guneus, nomine Rubenus (94), qui Causitarum arcem tenebat, cognita vaghici nece, cum omni 
domo sua in Phrygie partes migravit, oppidumque Colmesolum insedit. His forte in montibus com^ 
Plures degebant Armeniace gentis coloni, quibus sibi praeclarus Rhupenius adjunctis et satis corroLo- 


F3ius montanam regionem armis tenuit , puisiaque Grecis, eorum oppida incoluit. 


1079 5 13 526 
- i15 m 
1 1 
465 1082 8 16 529 
EN Georgius et Stephanus do- ALEXIUS annis xxxvii. 
res scriptis rebusque ge- 
mi: ^ má 085 001 17 530 


*"mis clarescunt. 


(91) Melich Arabice rez, schiah Persice item rez. (95) Mandales erat Grzcus quidam paterfamilias 
inc Sareavacus facit rex requm. aui przfectus , cujus filii aut satellites dici videntue 
(93) Hie Ausinus Nersem Lampruniensem Tarsi ἃ Samuele Mandaliani. 
*Ppis£copum scriptisque plurimis clarum genuit. (94) Rubenus dynastix Rubeniensium auctor. 


653 APPENDIX AD EUSEBII CHRONICON. 


OLYTMP. CHRISTI! CONST. — PATR. £RAE 
ARM. 


Alexius  Dasilius 


nnDeupcuaEDm «αὖὧὰ» DUQEP mm p  — ráaÀ EEDMEURED cEUmD. [.ossbanenn d 


BASILIUS annis — Exstincto domino 
XXXII, Pablavunio successit 
Basilius sororís eju 


4084 9 4 551 quem antea Cong 
1085 ὅ 2 532 — dominus ipse G 
406 1086 4 $ 999  iterin exteras plagas 
1087 5 4 954 — interpretandorum ali 
1088 8 $ 555 negotiorum causa p 
461 1089 ri 6 556 
1090 8 1 591 
lorrenda fames regionem 1091 9 8 538 
nostram vastavit, cum vide- 1099 10 9 5259 
licet sceleribus nostris cumu- 4683 1098 14 10 540 : Hoc anno Melichsa 
lus esset impositus. 1094 12 11 541 — tanus obiit. 


Age vero quoniam regnante Melichsaho pace orbis universus przsertimque Armenia po: 
eui quidem superiores Lyranni poculum exiliale tandiu propinaverant; lubet verba laudatori: 
cti eximii doctoris sscribere, qui admodum elaboratam prolixamque orationem rursus scribi 
quam scilicet res viventis absolvit sic ejusdem obitum narrans. « Ánno zre pxLi supremus M 
Persarum regis administer occisus est, cujus nomen Hasanus, dignitatis autem titulus V 
Chogia. Octo autem et viginti post dies ipse quoque Melichsahus interiit veneno, ut fama 
uxore corruptus : vir in omnes benevolus atque mitissimus , in Christianos autem prope sing 
llujus obitum incredibilis omnium gentium perturbatio consecuta est per quadriennium. Nan 
ter Dedusius αἱ filius Bechiaruchus bis annis bella cientes omne genus institutionum bonaraem 
terunt, dum neuter regno firmiter potiretur. Sanguls interim torrentium instar manabst mc 
Marte certantium , verum etiam omnis ordinis civium et provincialium : prster alias rum 
atque captivitatum. Sic nimirum felicitas cum vita regis pulsa est : ad quem quidem curae 
lium !'abor pertinuerat ; ad alios vero sive optimates sive plebeios fructus earum et commex 
dundaverat, vitos nempe securitas , rerum ubertas malorumque depulsio. Is adeo gentem 
dilexit , ut preces exposceret ac benedictiones : cujus rei causa patriarcham quoque ad aular 
sivit. Atque utinam ad Christiana sacra moresque transisset ! » Imperii ejus sedes Aspahana fu 
metropolis Persarum est, ibidemque vitam conclusit. 


1095 18 13 512 
1096 14 13 515 Revolvitar cyclus ι 


torum annorum Gs. 
Constantinus princeps no- 4097 15 14 $44 Dedusius Damasci , 
ster, Rabeni fllius, effusa hu- 469 1098 16 15 545 nz, finitimzque regio 
manitae Romanam gentem 1099 47 16 546 — przlio interimitur p 
prosecutus , honore vicissim hiarucho anno sera 
ornatus est. 


Romani per Thraciam in Asiam tranmsmittunt , ut Scytharum , Persarum atque Saracenorur 
sus Christíanos injurias utum eant. Plurimis autem incommodis afficiuntur a filio Satane Ale1 
corum in urbe Constantinopolitana rege. Hic partim arcanis, partim manifestis insidiis , mortife: 
cibo grassabatur: tum iidem mari suorumque ducatui pessimo artificio commissi significabs 
barbaris qua ratione caperentur. Hzc Dominus aliquando ulciscatur ! siquidem hic homo itemqu 
ejus , uti ex multis audivimus, Christiano ritu alieni erant. Id etiam Sarcavacus doctor comu 


Romani Hierosolyma vi Saracenis eripiunt cesis hostium sexaginta quinque millibus in te 
phoribus adbac in urbe. Dominus Vahramus versabatur Hierosolymis dum urbs capiebatur (90). 


(95) Recole ad an. 10 zr: Arm. ricope. Latet autem in eadem mendum ; n 
(96) Desideratur in vetustiore exemplari hzc pe- — coras Vohramus ante annos x«i vita excest 


655 SAMUELIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM VARS II. 646 
—————M M —M LLL LS 


OLYMP. CHRISTI CONST.  PATR. EK R.£ 


Alexius Basilius 


: i05 — 95 484 552 Bechiaruchus Melichsshi 8. 
Chezilus Lauram capit. et A741 — 1108 24 25 ἘΦ [ius mortuus est. 


sacra insuper ccenobia Halba- 1107 25 24 554 

te et Sanabinz inflammat. 1108 96 25 555 
Interficitur tyrannus Scytha 1109 27 26 556 

Chezilus (qui ruber explicatur) 479 1110 28 97 551 

dum urbs Devina sexto jam 111 99 98 558 

mense obsessa expugnareiur. 4112 δ0 49 b59 Obiit Manucieus Ani amirs, 
Obiit im Christo pius ac 1115 91 90 560 

splendidus princeps Gol-Vasi- 739 1114 22 91 561 

lius plurium provinciarum do- 4115 δό 52 502 

minus. 


Obiit dominus Basilius patriarcha Armeniorum, ejusque dignitatem excepit dominus Gregorius, ἱρ- 
genti gloria residens in throno dicceseos S. Gregorii Armeniorum llluminatoris, cujus eum quoque 
genere ortum esse constabat. Hic Dei gratia affluenter ornatus, propter morum integritatem ac sancti- 
moniam non solum a nostratibus viris, verum etiam ab exteris regibus et principibus, imo etiam a regi- 
bus et pontificibus Romanorum summi honoris testimonia adeptus est. ldem ad sanctam Hierosolymoru:a 
urbem iter instituit, ibique sacra loca venerabundus aspexit, in quibus Deus ad humanam noturam de- 
missus particeps fuit passionis Christi ut etiam gloriz ejus consors fieret. Ibi enimvero Romana gens, 
eorumdem locorum domina, quam Francorum nomine indigitant, quanta essel in patriarcha nostro 
divinze gratie copia cognovit : namque et ex ejus corporis forma eximia ac majestate venustas facile 
spiritus intelligebatur, germanaque fidei orthodoxia, quam is perspicue et secundum verissimos canoneg 
hec sine decora eloquentia significabat. Quibus rebus Romani miriftce delectati summi amoris necessi- 
lüdine cum patriarcha nostro cumque gente Ármeniaca copulati sunt. Sic Dei providentia res ommes 
administrantur : ncque enim repulit Dominus populum suum, ut Psalmographi verba testantur. 

Quo erz anno Basilius patriarcha obiit, eodem ad Dominum morte translatus est Georgius doctor 

€ognonmento Melricius (97). ' 

Rurius eodem anno fortis Tancredus Romanus qui Antiochiam multasque preterea civitates provin- 

«€-8msque tenebat, vir egregius et probus, veneno exstinctus est ἃ suo patriarcba in eadem urbe Antiochia. 

Eodem denique anno per sancti Paschatis quadragenarium jejunium quint: hebdomadm feria quarta, 

«quaa die sidera olim creata sunt, solis defectus füit. E 


GREGORIUS (98) annis Lun. 


Christiani Characam Saupa- 1116 94 4 503 
coe sedificant. ATA 1113 99 2 564 
Balduino rege Hierosolymo- 4118 δῦ $ 565 
WWERe:stincto regnat secundo 1119 91 4 566 
i«»«o Baldwinus alter Tepu- 1190 58 5 561 l 
W^ €E$ (99) prioris consanguineus - 
"» δὴ xy, ι 
(97) Nempe mellitulus. Saracenorum molestiis careret, ad insceeesum ce- 


(98) Gregorius hic, Gregorii Magistri genere or- — stellum, cui nomen Rhomcla, in Armeni Minoris 
Vs, ob singularem dectrinz morumque laudem, confinio sedem transtulit, qu2z inibi annis ferme €& 
*ndum annos juveniles egressus, universalem Ár- — permansit. 
*"Awriorum patriarchatum adeptus est. is autem ut (99) Scilicet Du Borg. 


641 APTENDIX AD EUSEDII. CHRONICON, 


OLYMP. CHRIST! CONST.  PATR. AERE 


ARM. 
Calo-  Grego- 
jos rius 
nes 


D — — SP QUENMUD qmm 


CALOJOANNES (1) haud paucis annis regnavit 


1134 1 6 568 Exstincto Alexio reg 
Prelium atrox Carmiroviti. 475 1122 2 1 569 lius cjus Calojoannes. 
cum, quo victus est Franco- 1125 δ ὃ 50 — Iberorum rex David 
rum et Ármeniorum exercitus 1124 4 9 971 rium et Melchium clade 
(fraude procerum. Tunc et Ro- 1125 i 40 972 . David rex Teflisum € 
gerius Antiochie prefectus ΛΟ — 1126 6 LE 573 


multo cum milite desideratus 
est. 


Incursionum, rapinarum, exitiorum et cladium, quibus Iberi certatim Saracenique provincias 
vexabant, pertzsi denique Aniz urbis Siracizque regionis incolz, ut hanc a se procellam depeller 
Davidis lberorum regis clientelam confugere decreverunt. lgitur conjuratum est adversus Apeli 
amiram, Manuciei filiam, qui exstincto patri in Anie dominatum successerat ; David autem rex 
libus portis in urbem receptus: quo sic repente intregresso, nemo vite detrimentum passus 
captum cum filiis Apelsuarum in Iberiam secum avezxit, locoque adeo pestilenti deposuit, ut brew 
cum liberis duobus perierit. Interim cum fortis quoque David natura concessisset, lberize regnui 
Demetrius ejusdem filius, omni laude juvenilis discipline cumulatissimus, Tum vero Phatlunus f 
Apelsuari natu maximus, qui tandiu apud magnum amiram in Chorasania diversabatur, cognita p 
calamitate stationisque noxia natura, in regiones nostras maturavit incurrere, prafectisque subi 
devictis, metropolim obsidione vallavit. Seva dehinc fames annum integrum occupavit : cumqu 
ad comparandam escam noctu egrederentur, struciis insidiis hostis viros quidem jugulabat, ita ut 
et ossibus terra squaleret, feminas autem puerosque vendebat. Sed tamen identidcin ex Iberis 
aderant viri egregii, ut ille clarus ac strenuus Ivanes Abulethi filius qui forti animo incursores Ca 
cumque Phat!unus magna vi urbem aggrederetur, ipse paucis stipatus, adjuvantibus civibus, urb 
riculo expedivit. Neque vero reticendum est feminz cujusdam in eo certamine virile facinus, qu 
audacter moenibus insistens lapidum ictibus hostes pellebat, sagittis quibus extrinsecus petebat 
temptis. Feminz nomen Caprea, quod ejus erat pernicitati consentaneum. Verumtamen regno Ib 
nondum in ea urbe satis confirmato, fame ac czdibus in dies szvientibus, coguntur cives urbem 
ad Phatluni potestatem transferre, fide jurata ab eodem accepta, nequid contra patris fratrumque 
Yores statueret. Id ille foedus etsi in przsenti non detrectavit, nihilominus pacatis rebus, eos vai 
wninationum genere aggressus est atque multavit. Eo regnante a consuetis quidem incursionibu 
in Armenia fuit, sed tum preterita damna, tum vectigalium rapinarumque vis summam apud n 
statem rerumque omnium penuriam effecerunt, quie quidem ab ea usque ztate incrementis aucta 
adhuc temporibus perseverat. 

Àt enim sanctus patriarcha fideique antistes dominus Gregorius, quia foedus amicabile cum Ap 
fecerat, quo sedes ab eo protegeretur, audita in hunc Aniensium conspiratione, criminis auctoribu 
menter succensuit (2). 


* 


1121. 1 14 974 

1128 8 13 518 

1199 9 14 516 
In HalbataobiitinChristoma- 477 1150 10 15 971 Demetrius rex Charas 
gnus doctor Armeniorun Joan- 1121 1 46 518 qui se in arce Athabegi 
nes cognomento Sarcavacus. cum milite concluser 
Redemptoris des sacra cor- 4152 12 47 519 pugnavit. Eodem anno 
ruit Anis die xvi mensis Ma- 1155 43 ,18 $80 thuset Ivanes filius Das 
veri (5) feria quinta. ceperunt. Eodem iten 


lvanes atque Sembatus 

nia potiti sunt. 
Hoc anno obiit clarissimus 478 — 1134 14 19 981 . Phatlunus in praelio 
dottor David Alucii filius. guitur anno regni septi: 
| que succedit Mahmutut 


2) Hic est Joannes Il Comnenus. ab amanuensibus addita, que nos missa feci 
(2) Hic sequebantur in codd. moralia qusedam (3) Hoc anno incidebat in Decembrem. 


ξ:ῇὺ 


[ d 


6129 SAMULLIS ANIENSIS SUMMARII TEMPORUM PARS II. 


pM DU Oups Lm End 


OLYNP. CiRiSTI PATR. RE 


ARM. 


CONST. 


Grego- 
rius 


MANUEL an. xtv. 


 Manuc! 


4155 


1 90 539 
α΄ — Yuzus amira Abulethum 1156 9 21 583 Solis defectus fuit die altera 
jvam wx acuque profligavit. 41157 j 22 9*4 — Augusti, feria quarta : qui ab 
am.  bulethum atque lvaneim 47€ 1158 4 23 989 hora diei septima usque ad 
celo» αἰ Demetrius. 1159 5 21 986 — pomeridianam nonam perse- 

1140 6 25 587  veravit. 
"EMEEensis Areghi (4) quinta 1141 1 26 588 Doctor Egnatius  Lucz 
de - wa die terre motu sub- AgQ 12 8 21 589 evangelium mirabiliter enar- 
ye πε Situr Ganzaga urbs , duo- 1145 9 28 590 rabat (5). 

qui «- doctores inclyti Grego- 1144 10 99 591 
rit m -— el Sergius maceriis op- 1445 41 5U 593 Ciaulius Chacieniz castellis 
pr ἃ wuuntur. ἴῃ Halbata quoque A81 11410 12 81 593  potiebatur, fraude ac perju:iío 
teu» w plum diruitur Eodem an- 41147 15 22 594 dominis illorum principibus 
no» Charasgurus ivanem in 1148 14 99 405 fucum faciens. Sic regionem 
Gz2m zmzagenchia debellat., 1149 15 94 596 — fame ferro et captivitatibus 

A89 1150 16 25 $97 . pessuu: dedit. 


"Hoc anno Romanorum natio cum innumero exercitu mare eirca eamdem Thraciam transmisit, 
pe w- quam prior quoque transitus fuerat quem superius ad annum pxLvi commemoravimus. lidem 
nezm À lam pre se memoriam tulerunt earum molestiarum , quas alim a filio Belial Alexio perpessi fue- 
r.a &&1: neque enim callidas dolosasque Grecorum fallacias senserunt, cum Alexium fidei sociun 
€ Wa aistique fainulum existimarent. Ea propter hoc etiam tempor$eprateritorum malorum immemores 
ἔπ’ -avius adhuc decepti illusique sunt ab ejusdem nepote, cujus nomen ad Antichristum alludit : quippe 
b&«- ab Emmanuelis factis οἱ religione magnopere abhorrens , vocitatlus est Manucl (0). 


- 4151 41 96 598 Doctor Sergius in Epistolas 
"Khorus (T) princeps ira in 1152 18 51 599 Ὁαιλοίἑεας commentarios con- 
(s cos excandescens gentis 292 — 1153 19 58 600  cinnabat (8). ] 
ej 55 decem millia hominum 4154 Q0 | 89 601 lberi Salduchinum circ& 
Us ἐδ cidavit, etudio ulciscendi 1155 . 91 40 602  Amam vicerunt ipsumque 
&e*cemn Stepbagi , quem illi 4156 22 41 605 adeo ceperunt. 
ca g9»ium in ferventem ollam — 484 — 1151 25 42 604 
crtdeliter inieceraut., 1158 24 43 605 
1159 25 44 606 
^. . 1100 26 45 607 
A85. n6 917 46 608 
1169 98 41 609 
1163 29 48 610 


A. iino [γα pcx rex lberorum Georgius Ania, die Juuii tertia decina cepil : mox Augusto exordiente 
Oct inta militum millia Saharmeni septem millibus profligavit : quam rem nostris oculis vidimus, 
Uca scilicet in comnentarios viginti tria millia, przter reliquam multitudinem qux agrum nostrum — 
€ za «la veribus suis operiebat. Consecuto autem zer: anno pcxi die Augusti 3x1. Devinam urbem occupati ᾿ 

*-«rgius, indidemque sexaginta hominum millia captiva deduxit, quorum etiam superstitiosa sicella 
d «Ve vit Exin anno να pcxii Chorasaniz Sultanus cum | innumeris. armatorum copiis ad Anis nostrae 
P*»irtas prozr. ssus pavore incolas consternavit : post trigesimum autem diem clam abiit vir callidissinus 
01:3 guaque clade Gegrgio ejusque copiis imposita in regnuim se recepit. 


€0 lloc auno incidebat in Octobrem. 
m4 Egnatii doctoris commentarius in Lucam $uin- 
Cialen honore est ob perspicuam, brevem, artifi- 
fci, enustamque elocutionem , ita ut huic parem 
bvyein non invenias. Antiquum operis codicem Bom. 
in rot anno zr: Ármeniacie 672 ( Christi 1225 ) 
TNT Uienia seriptum Zohrabus e Sarmatia Venetias 
- ἘΞ ὸ "t rvdinat 
N gi) Ludere videtur Samuel in llebraici$ *ocab:lis 
tau, nranuel nobiscum | Deus , et Manuel sive Mi- 

unge a nobis Deus. Et nunc quidem  mirilice 


lParTRUL. XXVH. 


invehitur in Manuclem Samuel ; paulo. tamen. post 
patriarchie duo Nerses et Degli eum eodem impera- 
Lore de conciliatione Armenorum cum Grecis ege- 
runt, mutuique officii litter: utrinque conscripte 
sunt. 

(7) 108} atque Theodorus. 

(8) Clarissime fame opis apiid Armenios, cum 
moralibus adhortationibus ,. doctrina multijuga et 
elocutionis: splendore. [ἃ quidem. Byzantii. typis 
commissum est, valde tamen interpolatum uti Zob- 
vabus ex. antiquo. Leopolitano. costice. intellexit , 
quem ipse codicem , utpote cathedras Armeniorum 
l:opoleos aui addietuin, adipisci non potuit, 


21 


651 


APPENDIX AD EDSEBII CIIRONICON. 


€—————————————————————MÁ'Ó'Ó—— —— — —À—— -———— — —Ó— nn 


OLYEP. CHRIST! CONST. —PATR. ΒΕ 
ARM. 
Manuel Crego- 
rius 
Amplum oppidum Asna- 1164 a0 49 614 
hium inflammavit scelestus 1165 54 50 612 
Elteuzus, quo incendio millia — 486 — 1166 03 δι 6015 
hominum septem absumpta 1167 99 53 614 
creduntur. 1168 94 δ 615 
. . ie ] 
molas Fsehcbam Poncussit. NERSES an. vii, Exstincto domino Gre 
69 ἊΝ 4 66 successit rore (9) anall 
41 ininus Nerses a 
"Áo: " 
Hocanno magnus Armenio- 117 
i t. 1172 98 4 619 
rum princeps Thorus obii itis 5o δ 626 
1174 
A88 (“ὃ 4! 7 622 
GREGORIUS - Domino Nersi ad Chr 
annis XIII. morte translato success 
minus Gregorius cognor 
1176 42 1 625  Degha (10). 
11117 43 2 624 
A89 1178 44 3 625 
4179 45 4 62€ 
(9) Hic est Nerses ab arce fthomcela (de qua su- — psisse Samuel Aniensis. Jam sigillum Gregori 
ius, not. 98) dictus Claiensis, propterea quod — mine pr:enotatum , quo codicem Eusebianum di 


bi vitam cum fratre patriarcha , cui et ibidem suc- 
cessit , diu exegit , Sepultusque est. Idem vulgo ap- 
pellatur etiam Senorhali gratia plenus seu venustus , 
ct debito summoque Armeniorum studio colitur. 
Laudes ejusdem et plurima scripta passim predi- 
cant scriptores quoque Europzi qui res Ármenio- 
rum ecclesiasticas illustrandas sumpserunt. 

(10) Degha explicatur puer vel infans. Hujus an- 
tistisis jussu rationem hanc temporum videtur scri- 


ctum esse vidimus , utruin Degham Gregorim 
quemvis alium istius appellationis patriarchan 
nuat , quis indubia conjectura defliniet ? Sane 
potest ut Deglia Gregorius Eusebianum illum 
cem multo jam pretiosissimum in sua bibliot 
asservaverit , ejusdemque lectione commotus 
muelem presbyterum mandato impulerit nom 9 
ad ejus summarium conficiendum , verum 

historiam usque ad sua tempora perducendam. 


viii. 


vii. 


vii. 


AD EUSEBII CHRONICON APPENDI X. 


Arcturus emergit et pluit. 

Arclurus oritur matutino. 

Malus vesperi occidit. 

Favonius late spirat, Vernus est dies. 


XXVII. 
MARTIUS. 


Auster οἱ Africus simul spirant. 

Vindemiator apparere incipit. Aquilo gelidus 
flat. Arcturus occidit matutino. 

Aer nimbosus, el pluit. Arcturus emergit 
elevato Sole, et flat Aquilo. 

Areturus similiter emergit. 

Arcturus interdiu emergit. 

Aquilo flat, nubilosui ccelum. 


na matutino occultatur, aquarum de coelo 
pluvies. 

Marin aves apparere incipiunt. Aquilo et 
Septentriones flant. Principium Veris est. 
Sol Piscium dimidium obtinet. Equus oc- 
cidit. 

Milvus apparere incipit, dla Auster, Piscis- 
que in tergore matutino occultari incipit. 

Equus occidit matutino. Milvus a sublimi 
deorsum vergit. Vindemiator occidit. Ar- 
cturus autem emergit, et gelidus flat Aquilo. 

-Hiemis abscessio, et Aquilonis ad Septen- 
triones comniutatio. 

Desinit Piscis a tergore elevari. Septentrio 
vel Auster flat. 

Argo navis emergit vesperi. Favonius et Au- 
ster flant, et in Leonis cauda hiemat dies. 

Aquilo per totum flat diem. 

Equus occidit, et Aquilo flat gelidus. 


i. Sol in Ariete. Favonius late sp.rat. Ciconia 


apparet, et mare transniitlit. 
lucoustantes venti. Aquilo spirat. 
Auster flat, Milvus diluculo apparet. 
Aquilo serenus spirat. 
Equus occidit matutino. Aquilo vel Septen- 
trio flat. 
Aries in la:us emergit. Pluil aut ningit. 


.. Cancer tergore oritur. Auster flat. 


AEquinoctium, pluit, interdum tonat. 

Septentriones et Aquilo flant. Equus occidit 
Imatutino. 

Pisces tergore emergunt, nix imbre mista 
cadit. Aries matutino emergit cum mari, 
lurb.tio aeris. 

JEquinoctium vernum, pluit, interdum et 
Lonat. 

Nox et dies :quales exsistunt. 

Scorpius occidit : vehemens flat ventus, plu- 
viasque cum tonitribus commiscet. 

Scorpius occidit. Septentrio flat pluvius. 

Auster flat ei pluit. 

Ventormn procellz ; et szpe pluit. 

XXXJ. 


K. 


Ve 


. Equus occidit matutino, et flat Aquilo. Coro- B iv. 


iii. 
PR. 
ID. 


xviii. 


xvii. 


viii. 


APRILIS. 


Scorpius occidit : Sol diei partem t 
dit. Aquilonis flatu nebulosum esl 
Vergilie oriri et prasignificari 1 

Nebulosus aer per omnes terras. 

Vergili:e occidunt vespertino. 

Flat, Africus. 


. Favonins spirat. 


Suculz emergunt : pluvizsque Ὁ Αι 
volvuntur. 

Auster flat, et Vergiliarum reliquum 

Favonius flare incipit matutino. : 
occidunt. 

Australes procellze. 

Aquilo vehemens flat, vesper est p! 

Frigidi flant venti, et pluit. 

Sucul: occultantur. 

Aquilo flat, parvum praesepe exorit 

Obscurum astrum, et venti, et imb 

Sucule occidunt : frigidi spirant vei 
seus oritur. | 

Sucule occidunt : spirat Favonius. 

Sol in Tauro , Suculx occultantur. 

Africus flat. 

Sucule penitus occidunt. Áfricus fa! 

Favonius spirat. 

Tauri caput occidit et pluit. 

Vergilie exoriuntur : Favonius spi 

Fidicula circa primam facem appar 

Fidicula cernitur, ct pluit. 

Pr»scpe emergit : desinit Ver. 

Suculz penitus occidunt, et Veris c 


"56 Auster flat. 


Austrina dies, et pluvia. 

Ilodi oriuntur : Auster flat ma!utii 

Canis occultatur vesperi : aer coi 
ab Austro, et Aquilo se simul p 


XXX. 
MAIUS. 


Canis occultatur, rores descendunt 

Suculz cum Sole oriuntur. 

Centaurus apparet totus : 

Scorpius sursum emergit : 
rores cadunt. 

Fidicula oritur matutino. 

Dimidium Scorpionis occidit. 


Favonii 
Aquilo 


. Vergilie oriuntur matutino, et spi 


nius. 
Principium zstatis : Favonius prae 
Eodem flat modo Favonius. 
Fidicula oritur. Suculz: occidunt. ' 
put apparet. 
Vergilix& apparent. 
Vergiliz oriuntur. Auster flat. . 
Suculz occidunt. Apstrini sunt flat 
Scorpius occidit, et Fidicula oritur 


PTOLEM.EI DE APPARENTIIS. | 053 


Cancet cxoritur : tt flat Auster. À rh. 

Initium aestatis. | 

Procyon, quam quidam caniculam vocant, 
occidit. ; 

Sol in Geminis. 


Àuster flat vesperi. K. 
Sucula oriuntur, et flat Aquilo. M. 
Arcturus occidit, acr.jue conturbatur. ν. 


Sagittarlus occidit, οἱ flat Auster. iv. 
Gemini exoriuntur, et Aquila. 


Sucuke oriri incipiunt, et pluit. iii. 


Capella oritur matutino, et flat Aquilo. PR. 
Taurus occidit. Auster eL Aquilo flant. NON. 
Austet spirat. vn. 
Fidicula oritur matutino ; et Auster flat. - 
Auster vehemens flat. 8 vn 
V.rgilie exoriuutur, imbres cut tonitribus — "' 
flunt. M 
Tempestas aspera, hiemat aer : ingentia  !V- 
vesperi tonitrma coninoventur. u 
XXXI. a 
PR. 
JUNiUS. Ib. 
Sucul» totz emergunt : Auster flat. xviii. 


Aquilo exoritur ; aeris tempestas, οἱ flat xvi. 
Favonius. 

Austral.s procelle cum tonitruis. . Xv. 

Auster fl.:t, et pluit. 


. Aquilo exoritur ; flat auster, et pluit. 


Aquilo flat, ct pluit. xiv. 

Arcturus occidit matutino : Favonius spirat. 

Delphinus emergere incipit : Arcturus oc- xiii. 
cidit. xii. 

Aquilo flit, et modice pluit. 

Piuviosus aer cum tonitruis, οἱ Australis xi. 


dies. . X. 
Turbulentum coelum cum tonitruis. 
Favonius vel Corus flat, et tonat. ix. 


Delphinus emergit : Auster flat. 

Orionis humeri elevantur, ct principia viii. 
statis. 

Obscurum astrum. Favonius ct Austerlont. vii. 

Aeris tempestas et Aquilonii flatus. 

Favonius cuim Austro spirat. Orionis humeri — vi. 


apparent. D v. 
Sol in Cancro. Orion exoritur matutino. iv. 
Auster οἱ Favonius flant, pluit et tonat. 
Serpentarius occidit matutino. iii. 
Auster cum Aquilone spirat. 

Esortus Orionis. PR. 


Obscuri astri exortus, .et calorum intentio. 

JEstivus cardo, οἱ momehtanea aeris per. 
turbatio. 

Africus et Favonius simul spirant. K. 

Brevissima nox. Orion exoritur. 


.. Pluit vesperi. Canis apparere incipit. iv. 


Ventorum conflictus. : iii. 
Cauis exoritur matutino. Zonà Orionis ap- — PR. 


paret 


Arcturus occidit matutino, et. acris intet 
peries. 

XNN. 
JULIUS. 

57 Aer ab Aquilone conturbatur. 

Obscuruin astrum : Auster flat, vel Favonius. 

Austrina dies, el conturbat o acris. 

Orion exoritur, Ciconia o:ci it, et Pavo- 
nius spirat 

Medium Cancri exoritur. 

Etesiz flant, et cum Austro Aquilon:s. 

Corona occidit matutino : flat Auster. 

Ceplieus exoritur, et Austrina aerís pertur- 
batio. 

Orion totus emergiL. Auster flat. 

Etesiarum prodromi flatus spirant. 

Imbres cum tonitribus, flat Aquilo. 

Orion totus oritur matutino, et pro.Iromi in- 
valescunt flatus. 

Africus flat turbulentus. 

Aquilo flat. 

Canicula exoritur Etesix inv.lescurt. 

Orion exoritur, et violentus flat Aquilo. 

JEstatis dimidium, et dies Aquilonis flatu ai- 
gentior. 

Favonius et interdum Auster spirant, Canis 
oritur matutino, et etesie amplius inva- 
lescunt. . 

Orion exoritur. Corus flat, totusque apparet 
Oftion. 

Sol in Leone. Corus spirat, et Canis exoritur. 

Etesiz cum aliis ventis per unum et viginti 
flant dies. .. 

Prodromi flatus late spiraut. 

Cancer totus cum Leone exoritur, et Aquila 
occidit. 

Leo cum Sole exoritur et Cane. Cancer de- 
scendit. 

Gemini occidere incipiunt. Canis emergit, 
οἱ Àustrini sunt flatus. 

Caligo arenosa. Aquila occidit, Leo exoritur 
flat Auster. 

Canicularis zstus. | 

Vehlementes calores. Etesize valenter spirant, 

Lucida stella in Leonis pectore exoritur. 
Aquilo gelidus propter sestum. 

Autumnales fructus apparere incipiunt. Aqui- 
la occidit matutino, aerque turbidus fit. 

Auster cum Africo simul spirant. 


XXXI. 
AUGUSTUS. 


Aquila occidit matutino, flat. Africus, arcn- 
tes sunt stus. 

Aquila occidit, aer Austrinus. 

Austrina dies. 

Leonis medium exoritur. Arbor in hoc biduo 
apparet. Auster nimbosug vehementer flat. 


* 


Ἢ 


viii. 
vii. 
vi. 
v. 


iv. 


vi. 
Y. 
iv. 


lil. 


PR. 


NON. 


viii. 


vii. 


vi. 
v. 


AD EUSEDBH CIRONICON APPENDIX, 
NON. Corona occidit. Leonis medium exoritur, A iv. 


vehemens flat. Ausfer, et Grues apparent. 

Fidicula contrahitur. Austrina dies zestuosa. 

Orionis medium occultatur, et dies ab Austro 
caliginosus, et zestuosus. 

Leo exoritur, xstus intelerabilhis, nebulosus 
aer : Orionis exoritur medium. 

Obscurum astrum. Septentrio lenis spirat, 
ssius mediocris. 

Lunaris defectus in hanc diem incurrere so- 
let. Auster οἱ Aquilo spirant, et calores 
sunt ingentes. 

Fidicula occidit matutino, Autumnus in- 
choat. Ventorum concursus fit. 

Ventorum conflictus et pugna. 

Delphinus cum Lepore occidit. 

AEstuosi et squalentes calores. 


. Obscurum astrum, et Favonius cum austro 


spirat. 

Delphinus occidit matutino. 

Autuinni initium. 

Fidicula occidit, et flat Aquilo. 

Delphinus occultatur, mediocris sestus. 

Fidicula occidit matutino. Sol in Virgine. 
Auster ffat, pluit, et tonat. 

Sol in tota Virgine. 

Virgo exoritur. 

Septentrio lenis spirat, tota exoritur Virgo, 

aeris est serenitas. 

Virgo exoritur. Aquilo flat. 

Etesize ponunt. Aquilo frigidior flare incipit. 

Delphinus exoritur, et Auster fl;t. 

Vindemiator emergit. Auster et Favonius si- 
mul flant. 

Virgo apparere incipit. 

Favonius lenis spirat. 

Virgo exoritur, Favonius molliter flat. 

Andromeda exoritur. 


XXXI. 


SEPTEMBER. 


Andromeda exoritur, imbres cüm tonitruis 
flunt, flat Vulturnus : inconstantes sunt 
venti. 

Australis Piscis non amplius occultatur. 

Tonat et pluit. 

Arcturus cum Vindemiatore exoritur : Ma- 
lus occultatur. 

Mercurii domicilium. Favonius spirat : et ex 
ventorum inconstantia imbres cadunt. 

Equus exoritur. 

ΒΘ Capella emergit 
et pluit. 

Arcturus apparet : flat Aquilo, et interdum 
tonat. 

Virginis medium exoritur. Favonius spirat 
cum Africo. 

]dem aeris status. 

Idein aeris status. 


: Africus flat vesperi , 


iii. 
PR. 
ID. 


xvi. 


vili. 
vil. 
vi. 
v. 


PR. 


Árcturus exoritur. 

Arcturo exoriente imbres cadunt. 

Vergili:& cum Equo exoriuntur. 

Hirundines non videntur : Capel 
et pluit. 

Duodecatemorion, id est, xn poi 
incipit. 

Favonius late spirat cum Africo. 

Piscis exoritur, et Septentrio poi 

Sol in Libra : Crater apparet : 
dium cernitur matutino. 

Arcturo exoriente imbres copiosi 

AEquinoctium autumnale, et Pise 

Argo descendit : pluviosi aeris : 

Pisces occidunt : Austring fi 
aeris ventorumque conturbali 
ris tempestates. 

Lunaris defectus in hanc ineurri 
taurus exoritur. 

Nebulosus aer et turbulentus exs. 

Hzedi exoriuntur : et Auster ve 

Virgo desistit emergere. Vergili 
et vesperi apparent : Hzedi eui 
riuntur : ventorum el maris ] 
lide fiunt. * 

Auster vehemens flat : tempesta 

Vergilia matutino cernuntur, 
flat Auster. 

Capella emergit usque ad vespe 
giliarum occasum. 


XXX. 


OCTOBER. 


Vergili$ in oriente apparere inc 
ster flat matutino. 

lidem Austrini flatus : ct Vergiliar 

Heniochus, id cst Auriga oe« 
Aquilone tonat. 

Hzdi exoriuntur, et pluit. - 


NON. Corona emergit, et conversio est 


viii. 
vii. 
vi. 
V. 


D iv. 


PR. 
ID. 


xviii. 


xvil. 
xvi. 
Xv. 
xiv. 
xiii. 
xii. 


Arietis medium occidit cui Sce 
Eadem, qua» prior, significatio. 
Corona cum H:edis exoritur : aer: 
Ilzxdi cum Vergiliis emergunt, et 
Libra oriri incipit, Favonius spi 
Corona exoritur matutino: veliti 
tur, asperaque in mari fit hie 
Vergili: exoriuntur, et flat Aust 
Corona emergil : aeris commu 
multus fit. 
Aquilo immensus flat. 
Autumni medium, et Auster flat. 
Oriou emergit, et rorulentus est 
Eadem, quz prior, significatio. 
Tristis ct nubilus dies. 
Sol in Scorpione, et Favonius 5] 
Vergili: occidunt : aerisque 681. 
Eadem, qux prior, significatio. 
pluit. 


ΓΑ EUSEDH CI'RONICON APPENDIX. 


Non. Ε. Lyra oritur, O. et P. Tempestatem significat, O. 
viii. F. 
vii. C. 
vi. C. Delphini vespertino occasu continui dies hiemant Itzlize. P. 
v. AGON, Delphinus oritur, O. 
iv. ΕΝ. Media hiems. O. 
iif. CAR. ΝΡ, 
Prid. C 
Eid. x». 
xix. ἘΝ Dirs viTiOS. Ex S. C. 
xviii. CAR. Tempestas incerta. C. 
xvii. C. Sol in Aquarium transit : Leo mane incipit occidere : Africus. Interdum Aus 
cum pluvia, C. 
Sol in Aquario. O. et P. Cancer desinit occidere. Hiemat. C. 
Aquarius incipit oriri, Ventus africus tempestatem significat. C. 


Fidicula vesperi occidit, dies pluvius. C. 

Lyra occidit. O. ᾿ 2.2.3 

Leonis quz est in pectore clara stella occidit, O. Ex occasu pristini side 
significat tempestatem. Interdum etiam tempestas. €. 

Stella regia appellatà Tuberoni in pectore Leonis occidit matutino. P. 


Leonis quz est in pectore clara stella occidit. Nonnunquam sign;dcatur biei 
bipartita. C. 
Auster, aut Africus : hiemat : pluvius dies. C. 


4 δ ὁ Momm: "nid 
o' 660 aoceoocoon 


* 
m 


iii. N. Delphinus incipit occidere. Item Fidicula occidit. C. t 
Prid. C. Eorum, qua supra sunt, siderum occasus tempestatem facit. Interdum tantu! 
modo significat. C. . 


ΟΠ ΒΒ CU» Ἐπ ἜΙΞ Ὁ ὸ σε»» πο ΠΌΚΟΝ S9 


FEBRUARIUS. 


H  K. Veb. N. Fidis incipit occidere. Ventus Eurinus : et interdum Auster cum grandine est. 

A iv. N. Lyra et inedius Leo occidunt. 0. 

B iii. N. Delphinus occidit. O. Fidis tota, et Leo medius occidit. Corus, out Septentr 
onnunquam Favonius, C. 

€ Prid. N. Fidicula vesperi occidit. P. 2. 

D Non. Aquarius oritur. Zephyrus flare incipit, O. Medi partes Aquarii oriuntur, V 

tosa tempestas. (.. 


E viii. N. 
Ἑ vii. N. Calisto sidus occidit. Favonii spirare incipiunt. C. 
G vi. N. Ventosa tempestas, C. 
H v. N. Veris initium. 0. 
A iv. N. 
B iii. N. Aretophylax oritur. O. 
p Pr. N. 
b ld. wp. 
ὴ vi. N. Corvus, Crater et Anguis oriuntur, O. Vespere Crater oritur. Venti mutatio. 
F xv. LUPER. ΝΡ. el Sol in Pisces transitum facit. Nonnunquam ventosa tempestas. 
G6 xiv. EN. Venti per sex dies vehementius flant. Sol in Piscibus. O. 
^ Xiil. QUIR. NP. Favonius, vel Auster cum grandine et nimbis. Ut et sequenti die. C. 
ii. C. 
B xi. C. 
C x. C. Leo desinit occidere. Venti septentrionales, qui dicuntur Ornithiz, per dies t 
5 ginta esse solent. Tum et hirundo advenit. C. 


ix. FERAL, F. Arcturus primo nocte eritur. Frigidus dies Aquilone, vel Coro : interdum pl 
v n. . t 


E viii. C. Sagitta crepusculo incipit oriri. Vari: tempestates. Halcyonei dies vocantur, 

F vii. TER. Np. Hirundinum adventus. O. Ventosa tempestas. Hirundo conspicitur. C. Arct 
exortus vespertinus, P. 

G vi. nEGIF. N. | 


MH v. C. 
A iv.EN. 
U — iii, EQ. NP. 
E Pr. 
MARTIUS. 
p É. MAR. KP 
E vi. F. 
ἡ v. C. Alter e Piscibus occidit. O. 
G iv.C 


It iii. C. Arctophylax occidit. Vindemiator oritur. O. Cancer oritur Caesari. P. 
A Pr. N» noc pig Cesan PovriF. Max. FACT. EST. 

B Non. f. Pegasus oritur. O. mE 

C viii. F. Corona oritur. O. Piscis aquilonius oritur. P. 


ΘΟ» ΞΟ pmu a 


* 


5, 


(uem wo U»moumcou»umomwmmoouU» mEmE emm uo 


mood» 


δ Ἢ 


AD ΕὐΒΈΒΙ CHRONICON ΑΡΡκιννυ... 
ÍV. NP. LUD! MART. ΙΝ CIR. Am 
Wi. Lew.N. Pleiades oriuntur. ZEstatis initium, O. Fidis mane oritur. Signileet tempe- — 
statem. C. Fidicule exortus. P. xiii 
Pr. C. Taurus oritur. O. xiv 
Eid. wr. Fidis mane exoritur. Auster, aul Euronotus, interdum dies bumidus. €. d 
xvii.F. xv 
xvi. C. Hoc et sequenti die Euronotus, vel Auster cum pluvia, C. αν! 
xv. €. xviii 
xiv. C. Sol in Geminis. O. et C Xii 
xiii. C. . - . XX 
xii. AcoN. NP. Canis oritur. Ὁ. Suculz exoriuntur. Septentrionales venti : nonnunquam 
Auster cum pluvia. C. Capella vespere occidit, eL in Attica Canis. P. xxi 
xi. N. Hoc et sequenti die Árcturus mane occidit ; tempestatem significat. C. Orio- — 
nis gladius occidere incipit. P. xxii 
X. TUB. NP. xxiii 
ix. Q. REx. C. F. ᾿ . . | XXiv 
viii. C. Aquila oritur. O. Hoc die et biduo sequenti Capra mane exoritur; septentrio- 
nales venti. C. ᾿ xxv 
vii. C. Arctophylax occidit. 0. xxvi 
vi. C. llyades oriuntur. xxvii 
v. C. xxvii 
iv. C. XXiK 
iii. C. XAX 
Prid. C. Σχχὶ 


JUNIUS. 


K. Jux. N. Aquila oritur. O. Hoc et sequenti Aquila exoritur : tempestas ventosa, et in- 


iv. F. wART. CAR. MONET. Hyades oriuntur. Dies pluvius. O. Aquila oritur vesperi. P. ii 
iii. C. Casari et Assyris Aquila vesperi oritur. P. ! i 


terdum pluvia. C. 


Prid. C. iv 
Non. Y 
viii. N. Arcturus matutino occidit. P. vi 
5». N. Arctophylax occidit. O. Arcturus occidit. Favonius, aut Corus. C. vii 
ΟΝ wENTI iN cAPiT. Delphinus vesperi exoritur. P. viii 
V. YEST. N. Ἐκ. nx 
iv. N. Delphin vesperi oritur. O. et C. et P. Favonius interdum rorat. C. X 
iil. MATR. N. xi 
Pr. N. | xii 
Eid. N. Calor incipit. C. xiii 
xviii. N, xiv 
xvii. Q. sT. pr. lHyades oriuntur. O. Gladius Orionis exoritur. P. xv 
xvi.C. Zephyrus flat. Orion oritur. O. xvi 
1v. C. Delphinus totus apparet. O. xvii 
xiv. C. ) x viii 
xiil.C. MiweRv iw. AvENTINO. Solin Cancro. 0. et C. in /Egypto gladius Orionis 
oritur. ) xix 
xii. C. SuuMANO AD οἵκ. MAX. Ophiuchus oritur. O. " ΧΧ 
xi. C. Anguifer, qui a Grecis dicitur Ὀφιοῦχος, mane occidit, tempestatem signifi 
cat. C. xxi 
x. C. ᾿ χχὶϊ 
ix. C. xxiii 
viii. C. Hoc, et biduo sequenti solstitium, Favonius, et calor. C. Longissima dies to- xxiv 
tius anni, et nox brevissima solstitium conficiunt. P. 
vii. G. XXV 
vi. C. Orionis zona oritur. Solstitium. O. Orion exoritur Cxsari. P. xxvi 
v. C. xxvii 
iv. C. xx viii 
iii. C. Ventosa tempestas. C. xvix 
Pr. F. XXX 
JULIUS. 
683 Kal. N. Favonius, vel Auster,.et calor. C. . i 
vi. N. ii 
v N iii 


' "^-ana occidit mane. C. Zona Orionis Assyris oritur. P. Agypto Procyon ma- iv 


Attico (Orion fotuo oo (lio διυδινῖιιν - 


669 KALENDARIUM YETUS ROMANUM. 610 
C Prid. C. user. /Fgyptiis Orion desinit exoriri. P. 31v 
» Eid. wP. wERx. Procyon exoritur mane, tempestatem significat. C. xv 
E xvii. F. wenx. Plinius lib. xvin, cap. xxvin, ait xvii. Cal: tup. Aquilam in Egypto ( 
uccidere matutino, quod est depravatum. Nam xviii Cal. Aug. nullus dies est. xvi 
F xvi. C. Assyriz Procvon exoritur. P. xvii 
G xv. C. πεπε. xviii 
I| — xiv. LUCAR. NP. MERK. xix 
À xiii. C. Lupt. vicT, csan.: Sol in. Leonem transitum facit, Favoniue. C. Aquila occidit. P. — xx 
B xii. LUCAR. LUDI. xxi 
C xi. C. LubI. xxii 
D X. NEPT. LUD!. Prodromi in Jtalia sentiuntur. P. xxiii 
E ix. N. Lupi. Leonis in pectore clara stella. exoritur, interdum tempestatem significat. C. — xxiv 
F viii. FUR. NP. εῦνι. Aquarius incipit occidere clare, Favonius, vel Auster. €. XXV 
G vii. C. Lupi. Canicula apparet ; caligo zstuosa. C. xxvi 
H vi. C. iw ci&c. Aquila exoritur. C. ) xxvii 
À v. C. 1N CiRc. xxviii 
E iv. C. ix cigc. Leonis in pectore clarz stelle exoriuntur, interdum tempestatem signi- 
ov ficat. C. Regia in. pectore leonis stella matutino Cesari immergitur. P. xxix 
C ili. D. iN cinc. Aquila occidit, significat tempestatem. C. XXX 
D rid. C. xxxi 
AUGUSTUS. 
E Kal. Aug. N. Etesiz. C. i 
F iv. C. rxn. ii 
G fii. C. lii 
li Prid. C. Leo medius exoritur ; tempestatem significat. C.  - iv 
À Non F. v 
B viii. F. Arcturus medius occidit. P. vi 
C vii. C. Aquarius occidit medius , nebulosus :stus. C. vil 
υ vi. C. Vera ratione autumni initium Fidiculz occasu. P. - viii 
E Y. NP. ix 
F iv. €. x 
GC iii, C. Fidicula occasu suo autumnum inchoat Czsari. P. xi 
l| . Prid. C. Fidis occidit mane , et autuinus incipit. C. Attice equus oriens significat, et 
vespera AEgypto, et Cassari Delpbinus occidens. P. zii 
Á Eid. xr. Delphini occasus tempestatem significat. C. . xiii, 
B xix. F. Delphini matutinus occasus tempestatem significat. C. xiv 
C xviii. C. Xv 
D xvii. C. xvi 
E xvi. PORT. NP. xvii 
xv. C. MERK. zviii 
G xiv. vIN. F- P, uu ) xix 
H xiii. C. Sol in Virginem transitum facit, hoc et sequenti die tempestatem significat , 
interdum et tonat. Eodem die Fidis occidit. C. — XX 
À xii. CONS. NP. . xxi 
xi. EN. Cesari et Assyriz Vindemiator oriri mane incipit. P. xxii 
C x. vorc. wr. Fidis occasu tempestas plerumque oritur, et pluvia. C. xxiii 
D ix. C. . xviv 
E viii. OPIC. NP. τς XXV 
vii. C. Vindemiator exoritur mane ; et Arcturus incipit occidere, interdum pluvia. C. xxvi 
G vi. voLT. NP. . : A: . xxvii 
Y. NP. H. D. ARA VICTORLE ΙΝ CURIA DEDICATA EST. Ságitia occidit, etesix desinunt. P. xxviil 
À iv. F. xxix 
B iii. Ἐς, Humeri Virginis exoriuntur, Etesiz desinunt flare, et interdum hiemat. C. — xxx 
C Prid. C. Andromeda vesperi exoritur, interdum 'hiemat. C. 1xxi 
SEPTEMBER. 
D Kal. Sep. N. oL . . . i 
E iv. N. uoc. DIE FER. NEP. Piscis austrinus desinit occidere. Calor. C. ii 
F iii. NP. iii 
G Pr. C. 64 LUDI ROMANI. — iv 
H Non. E. Lupi. Vindemiator exoritur. Attice Arcturus matutino exoritur, el Sagitta oc- v 
cidit mane P. 
A viii. F. Lupi. anc: . . vi 
B vii. C. topi. Piscis aquilonius desinit occidere : οἱ Capra exoritur, tempestatem significat. C.vii 
€ vi. C. Lupi. viii 
D  v.C. Lupi. Cesari Capella oritur vesperi. P. ix 
E iv. C. LUDI. X 
K ii. C. Lupi. Favonius, aut Africus. Virgo media exoritur. C. ] 
G Pr. N. Lupi. Arcturus oritur medius vehementissimo significatu terra marique per dies quin- 
ue. P. xii 
Hu Eid. wr. Ex pristino sidere nonnunquam tempestatem significat. C. xiii 
A xviii. F. EQUOR. PROB. xiv 
B xvii. N. LUD! ROM. JN CIR. ᾿ χΥ. 
C xvi. C. iN οἰκο. /Egypto spica, quam tenet Virgo, exoritur matutiuo, etesigeque desinunt. P. xvi 
D xv. C. iN cinc. Arcturus exoritur, Favonius, aut Africus : interdum Eurus. €. xvii 
E τὶν. C. i cinc. Spica Virginis exoritur, Favonius, aut Corus. C. Spica Casari oritur. P. — xviii 


eg 


7a 


qo" 0 c» rt 


» I 


I cano U»EmOowu πὸ» Eo "uuocu»Pmaowy moeou 


 Á»rreowm-5u: »"Enumch^o» 


ΨΩ 


X. 


xiii. C. iN 


xii. C. 
C. mERK. 


C. MERK. 


ix. NP. MERE. 


vii. C. 


vit. C. 
vi. C. 
v. C. 
iv. €. 


iii. F. 
Prid. C. 


K. Octob. N. 


vi. F. 
v. C. 
iv. C. 


iii. C. 
Prid. C. 
Non. F. 

viii. F. 

vii. F. 

vi. €. 


NV. MCDITR. 
i*. AUG. NP. 
iii. FONT. NF. 


xh. 


Prid. £x. 
Eid. NP. 


xvii. F. 
xvi. C. 


£vii. C. LUbI 
xvi. C. IN 


C. MEnk. 


xiii. C. 
zii. & μεπκ. 


AD EUSEDI CHRGN:CORE APPENDIX. 


cinc. Sol in Libram transitum facit, Crater matutino tempore apparet. C. 


M£ECRK. 


Pisces occidunt mane. Item Aries occidere incipit, Favonius, autCorus, interdum 
Auster cum imbribus. C. Czsari commissura Piscium occidit. P. 

Argo navis occidit, tempestatem significat : interdum et'am pluviam. C. 

H. D. AUGUSTI NATALIS: LUDI CIR. Centaurus incipit mane oriri : tempestatem signi- 
ficat ; interdum et pluviam. C. 

Aquinoetium autumuaale hee die, et biduo scquente notat Columella. Plinius 


hoc 


die. 


Il:edi exorientur : Fovonius : nonnunquam Auster cum pluvia. C. 
Virgo desinit oriri ; tempestatem significat. C. Capella. matutina exoritur con- 


sentientibus, quod est rarum, 


hilippo, 'Calippo, Dositlieo, Parmcenisco, 


Conone, Critone, Democrito, Eudoxo, fone. P^. 
Ilzdi oriuntur iisdem consentientibus. P. 


OCTOBER. 


Tempestatem significat. C. 


Auriga occidit mane. Virgo desinit occidere, significat nonnunquam tem- 


pestatem. C. 
Corona incipit exoriri, significat tempestatem. C. . 
lledi oriuntur vespere. Aries medius occidit, Aquilo. C. . 
Coronz clara stella exoritur. C. Cesari fulgens in Corona stella oritur. Ὁ. 


Vergilià exoriuntur vespere. Favonius , “οἱ interdum Africus cum pluvia. C. 


lloc et sequenti die Corona tota mane exoritur, Auster hibernus, οἱ hónnun- 
quam pluvia. C. Vergiliz vesperi oriuntur. P. 


Hoc die et sequenti biduo interdum tempestas, nonnunquam rorat. C. Corona 
tota oritur. P. | 


. Sol in Scorpionem transitum facit. C. 
. Hoc et sequenti die Solis exortu Vergilie incipiunl oecidere, 
sigailicat. C. 


tempestatem: 


Nepz frons exoritur, tempestatem signiflcat. C. 


. Sucule vesperi exoriuntur. P. 

. Vergilie occidunt, biemat cum frigore, et gelicidiis. G. 

. Arcturus vespere occidit : ventosus dies, C 
. Hoc et sequenti Cassiope incipit occidere, tempestatem significat, C. 


Cesari Arcturus occidit ;. et Suculze exoriuntur eum Sole. 


NOVEMBER, 


. IIoc die et postero caput Tauri occidit, pluviam siguificat. C. 


Arcturus occidit vesperi. P. 
Fidicula mane exoritur, hiemat, et pluit, C. 


Fidiculz sidus totum exoritur, Auster, vel Favonius, hicmat. C. 


. Stella clara Scorpienis exoritur, significat tempestatem, hierat. C. 


]Hieinis nium, Auster, aut Eurus, interdum rorat. C. Gladius Orionis occidere 
fncipit. ϑ : 


Q5 Yergilie occidunt P. 


iNDiCT. Dies incertus, scepiag tamen placidus. C. 


PLEB. IN CIRC. 
οἰκο. Fidis exoritur mane, Auster, interdum: Aquilo magnus. C. 
xv. C. iN €iBCc. Aquilo, interdum Auster cum pluvia. C. 
5 m Sagittarium wansitum facit. Sucula mane oriuntur. Tempestatem signi- 
cat. C. | 


MERK. 


Tauri cornua vesperi occidunt. Aquilo frigidus, ct pluvia. C. 


xxvii 
XNIN 
XXX 


AD EUSEBE CIIRONICON APPENDIX. 616 


67 KALENDARIUM ROMANUM. 


Constantini Magni temporibus, ipso anno Christi 825, quo synodus prima Nicena celebrata, 
confectum. | 


E Museo Joannis Georgii Herswart ab Hochenboarg. 


JANUARIUS. 


A Α Ka. SENATUS LEGITIMUS. 
Bb  ivNon.Jan. dies /Egyptiacus. 
Ce iii Ludi. Votorum nuncupatio. 
» Dd Prid. Ludi. 
Ee Non. Ludi. 
Fí viii Id. Jan. dies AEgyptiacus. 
c Gg vil Jano patri cuxxiv. 
Ah vi 
Ba v Senatus legitimus. 
Ὁ Cb iv dies Carmentariorum. 
Dc iii 
Ed Prid. 
& Fe ldib. Jovi sSTATORI CMXEYIV. 
α΄ xix Kal. Febr. 
Ag xviii Carmentaria. 
Fr Bh zzvii d:es /Egyptiacus. 
Ca xvi Ludi Palatini. 
Db xv Ludi. 
c Ec xiv Ludi. 
Fd xiii N. Gordiani cuxxiv. 
Ge xii Ludi. 
Αἴ xi Ludi. 
Dg x Senatus legitimus. Sol in 
[Aquario. 
Ch ix N, B. Hadriani cuxxiv. 
| Da viii N. Chartis. 
Eb vii 
Fe vi 
x Gd v 
Ae idv 
Bf um 
A Cg Prid. 
FEDRUARIUS., 
Dh Kal. N. IlgncoLis cuxxiv. 
Ea iv No. Febr. 
» Fb iii Senatus legitimus. 
Gc Prid. Ludi Gottici. 
Α d Non. Ludi. 
c Be viii Id. Febr. Ludi. 
Cf vii Ludi. dics /Egyptiacus. 
Dg ^ vi Ludi. 
p Eh v Goltici cwxxiv. 
|. Fa iv 
Gh iii 7" Genialici cuxxiv. 
E AÀc Prid. Ludi Genialici. [tuslegitimus. 
Bd Idib. Virgo Vesta. parent. Sena- 


Ar Ce xvi Kal Mart. 


D 


C 


A 


Df 68 xv Lupercalia. 


Eg xiv 
Fh ziii Quirinalia. 
Go» xii 
Ab xi 
Bc 1 Sol in Piscibus. 
Cd ix Feralia, 
De viii Catistia. 
Εἴ wii Terminalia. 
Fg vi Regifugium. 
Gb v Lotio cuxxiv. dies JEgyp- 
Aa iv [tiacus. 
Bb iii N. D. Constantini cuxxiv. 
Cc Prid. ' Ludi Votibi. 
MARTIUS. 
Dd Kal. N. MART!S. CHXXIV. 
Ee  viN. Mart. 
Ff v Senatus legitimus dies /Egi- 
Gg iv [ptiacus. 
Ah iii Isidis navigium. 
Ba Prid 
Cb Non. Juvenalia. 
Dc viii IJ. Mart. 
Ed vii Arma ancilia movent. 
Fe wi 
Gf v 
Ag iv 
Dh iii Jovi cultori cuxxiv. 
Ca Prid. Mamuraia. Senatus legiti- 
Db Idib. CANNA INTRAT. [mus. 
Ec xvii Kal. Apr. | 
Fd xvi Liberalici cuxxiv. Sol in 
Ge xv (Ariete. 
Af xiv Cinquatria. 
Bg aiii l'elosia. 
Ch xii N. Minerves. 
Da xi Arbor intrat. 
Éb X Tubilustrium. 
Fc ix Sanguen. dies /Egyptiacus. 
Gd viii Hilaria. 
Ae vii Requetio. 
Bf vi Lavatio. 
Cg v Initium Caiani. 
Dh iv 
Ea iii 


F b Prid. . N. Divi Constant. cuxxiv. 


Moa * "X 


Dh xiv Ludi Froncici. 
Ea zlii Francici cuxxiv. 
Fb xi Aibtent. D. cuxxiv. 
Gc, εἰ: d - 
Ad Xx Nepumalici. 
Be ix Constantini cxi. 
€f vii zb 
Dg wii Didi Votibi. 
Eh € Vict. Sarmotice cauxxiv. 
Fa ν᾽ S. 
Gb Ww c 3 
Ac iil Viet. Mascoman. citxxiv. 
Bd Prid, U 
! AUGUSTUS 
Ce Kal. Wivi Pe&TINACIS CMXXIY-- 
5t on. Aug. 


Senatus legitimus. 
Njct. Senati cuxxiv. 


Eg 
Fh Pri 


ὃ a Noi N. 8ulutis cuxxiv. 

Ab vii M. Aug. dies JEgyptiaens, 
Be πὶ N. Constantini caziv. 
Cd wi Ludi Votibi. 

De v 

Ef iv 

Fg ii 

Gh Prid. Lignapsia. 

Α a Mib. N. Cuxzs. 

V b xix Kal. Sept. ^ 

Cc xviii Senatus legitimus. 

bd xvii 

Ee i Tiberinalia, Sol in Virgine. 
Ff 

Gg N. Probi cuxxiv. 

Ah 

Ba dies JEgyptiacus. 
Cb xi 

Dc x Vuleanalia cuxxiv. 

Ed ix 

Fe viii 

Gf vi 


Solis et Lunz. cusxiv. 


SEPTEMBER. 


Sexix us LecrTIMUS. 
dies Agyptiacus. 


F à Kal, 
ἃ e iv Non. Sept. 


Mammes Vindemia. 


N. Aureliani Cwxxiv. 


N. Asclepi. 
Lui Romanorum, 


AD EUSEDM CHRONICON APPENDIX. 


A Ludi. Rom. 
i Kal. Oct. Ludi. Id. Senatus legit 


Romaniani cuxxiv. 


71 
N. Trajani Triumpha. ὦ 
xiii Pii Antonini cxx, 
. ijt 
Dg xiü Ludi Triampha. Sol inl 

x Eh xi 
Fa x Lu 
Gb ix Divi Augus! 

A Ac vil 
Bd wii 
Ce wi : 

Bs pf v Profectio Divi cuxxiv. 
Eg iv 
Fh ii Ludi Fotales. 
€ Ga Prid. Ludi, 
OCTOBER. 
Ab Kal. N. ALEXAND. Cutxiv. 
Be — viNon. Oct. 

p Cd v Senatus legitimus. dies: 
De iw [pti 
Ef ii Ludi Alamannici, E 

E Fg Prid. Ludi Alamannici. 

Gh Non. Ludi Alamanaici. 

p Δα viii Id. Oct. Ludi Alamannici. 
Bb wii Ludi Alamannici. 

€ i ἡ Alirmannici cuxxiv. 

6 Dd v . 
Ee iv Angustales cuxxiv. 
Ff πὶ Ludi J. jberatori. 

n GgPrid. Ludi Jovi Liberatori. 


Ludi Jovi Liberatori. 
Kal. Id.Nov. Equus ad 
Ludi.ld. |fitSenatus. 
Jovi liberatori cuxxtv. 
Ludi Solis. Sol in Sec 
Ludi Solis. dies AEgypti 
Ludi Solis. 

Solis cuxxxvi. 


Evicio Tyranni — | 
Advent, divi cum. E 
Ludi Votibi I 
Ch Prid. Ludi. r 
NOVEMDER. 
» Ba Kal. Ista ex sen. cuxxiv. Se 
. (legit 
Eb iv Non. Nov. Ternovena. dies 
Fco cii Milaria. [pt 
s Gd Prid. 
Ae Non. 


ACBILLIS TATII ISAGOGE AD ARATI! PTIENOM. 


6581 
B viii lJ. Nov. Α 
- 4.82 vii 
D^ 4 N. Nerv et Constantii 
Ka ow Ludi Votibi, [cmxxiv. 
Gc F5 iv 
Gc ii 
A. d prid. Ludi Plebei. Senatus lcgiti- 
] [mus. 
εἰ Be Wib. Ludi plebei. Jovis Epu. 
€- f. xviii Kal.Dec. Ludi — plebei. [cuxxisv. 
^g xvii Ludi plebei. 
“ ὅσ h Avi Plebei cuxxiv. 
F a xv ^ e Vespasianioux xi. 
G ἃ» xiv 
E À «- xiti Sol in Sagittario. 
ιΙ «ἃ xü 
C “.Ἅ- xi 
Y D € X BR 
E s ix 
Y εν viii Bruma. dies £gyptiacus. 
» G :a vii Ludi Sarmatici. 
A Y» vi Ludi Sarmatici. 
€ c V Ludi Sarmatici. 
C 43 iv Ludi Sarmatici. 
c ἵ εἰ iii Ludi Sarmatici. 
EY Prid. Ludi Sarmatici. 
DECEMBER. 
ν Fg Κλὶ. 79 ΘΛΒΜΆΤΙΟΙ ὌΝΣτιν. 
Gh iv Non. Dec. Initium muneris. 


PAThUL. 


AXVII. 


Dd viii td. Dec. 


Ed xix Kal. Jan. 


ΑΔ iii 
B b Prid. 
Cc Non. 
Ee vi 
Εἰ. vi 
Gg v 
Ah iv 
Ba iii 
Cb Prid. 
Dc Ibid. 
Fe xviii 
Gf xvii 
Ag xvi 
Bh xv 
Ca xiv 
Db aiii 
Ec xii 
Fd xi 
Ge X 
Αἴ ix 
Bg vii 
Ch vii 
Da vi 
Eb v 
Fc. iv 
G4 iii 
Àe Prid. 


631 


Senatus legitimis. 
Munusarca. dies Zgyptiacus. 
Munus arca. 

Munus arca. 


Munus. Kandida. 


Septimonia. 
Ludi Lancionici. 
Ludi. SE&NATUS LEGITIMUS. 
Ludi. dies /"Egyptiacus. 

KW. Divi Veri cuxxiv. 
Ludi. 
1,udi Saturnalia. 
Lancionici cuxxiv. Sol in - 
Munus arca. — [Capricorno. 
Munus. Kandida. 
Munus arca. 


Mufius arca. 
Munus. Consumat. ' 
N. Invicti cuxxiv. 


N. Divi Titi cuxxiy 
Magistrati Riraut. 


4643 J— VALLARSIT Pnh/EP TIO, 


MONITUM. 


Post repetitam Chronici Eusebio-Hieronymiani genuinam recensionem qum ez «ἢ 
Armeniaco prodiit. superest ut presbyterorum. Veronensium Prafationem et notas 
non sine ingenti lubore Eusebium chronologice et historice illustraverunt. exhibeamus. 
minerit tamen. lector, Vallarsium hoc prajudicio laborasse ut crederet et contra. Scalige 
contenderet, Chronicon Eusebii libro unico comprehendi ; in quo eum errasse nunc com 


VALLARSII PRAEFATIO: 


AD TOMUM VIII. DES 


Demum post longi temporis moras, quodam veluti postliminio, prodit octavus iste Higaorvan Oper 
tomus , qui Chronica , ut vocant, seu canones historize universse continet , tam quos de Graecis Eug 
vertit, gestisque aliis pracipue Latinorum auxit, quam quos de suo, ad continuandam veterum met 
mentorum ad «ua usque tempora seriem , addidit S. Pater. Inter omnes , «on ejus modo, sed omel 
ingeniorum fetus, qnilms erudite antiquitatis memoria continetur, nullum facile invenies ,-enjus t 
fuerit vel operis magnitudo et prestantia, vel qua percipi ex eo potest , legentis utilitas. Absque 
foret, iunumera etiamnum, quze non sacra tantum, sed ἐξωτιχῆς etiam lhigtoriz:s meliorem partem : 
chronologiam spectant, tegmine tenebrarum atro passim obvolverentur, qua nunc explorata habem 
et minime dubiis temporum characteribus constituta. Accedit, quod Greco jam deperdito textu, e 
non verbis plane ipsis Eusebii, ratione certe quidem illa qua cum certis quibusdam annis gesta eeu 
nebantur, nosse nunc eadem probe, uni acceptum referimus S. Interpretis industris, ejus divini et 
niodum benef(lcii est. Et deerat tamen his, quas liactenus adornarunt docti viri, collectionibus eer 
dem Operum pars isthzc ceteris praestantior omaibus, perinde ac si pectus aut caput, si superis ple 
conformando corpori nobilissimo parum adeo conduceret , ut abesse eiiam ab reliqua structura pes 
Neque vero cur pretermitteretur, cauaa fuit, quod seorsum editus liber faeeret studiosis rei cbrge 
gice satis : nam veteres editiones si dicunt, tot sunt ille omne genus vitiis deformate, ut is ca 
aliquando praestet, quam cum ἰοἱ mendis conflictari. Recentiores sutem dux, quse sunt tamen : 
annos ferme centum quadraginta, altera ab Arnaldo Poutaco Vasatensi episcopo, aRera ab Josepho ὃ 
ligero , viris doctissimis , adornatie , raro admodum, et przesertim Pontacena , quz diligentissime at 
raia est, inveniuntur : multaque preterea ín iis relicta sunt alienze industrise, qu: nen meam, sed lo 
doctiorum homiuum operam ac limam postulant. lmo hoc ipsum quod sane plurimum inest ei Ii 
difficultatis cur pretermitteretur in causa fuit, Ejus recensionem senserat ipse etiam Hieronymi pee 
mus editor Martianzus, suarum partium esse, seque receperat przstiturum ; sed animum despondit, 
quantem et quam impeditum negotium sibi daret, Hmine in ipso advertit. Quid opus est pluribus? ] 
vam parari editionem in votis habuit magnus Pagius, cujus inter omues qui temporum doctrinam tra 
derunt, magna laus est : sed quasi imparem se oneri reputaret , satis liabuit auimos aliis addere, a 
gnam testatus a litteratis gratiam esse initurum, qui banc sibi. spartam exornandam susciperet. Seil 
il, quod res erat, probe novit, et ut numeros omnes impleret, quam longi temporis studie , quanta 
antiquorum scriptis exercitatione , quain felicioribus curis, atque inventis criticorum opus esset ; seq 
enim, ut boc unum interini memorem, pauci ducenda sunt, ux post Poutaci «t Scaligeri fata, viri et 
ditionis et judicii gloria przstantes, in iuajore luce collocarun!, aut etiam ex libris antea nondum publ 
juris factis, in vulgus protraxere, Doctus quoque vir, qui non ita pridem Notitiam Bibliothecee princips 
Vinariensis conscripsit, et de quo plura inferius, ut stimulos novo editori, si quis, inquit, speranda ti 
addat , quibus juvari etiam possit, argumenta subministrat ex antiquis mss. editisque libris, quos " 
minat, Interea, duur aliquid flat, ipse ad eam rem, siquidem viri eruditi excitari possint, symbols d 
iutegro libello ἀνεκδύτῳ variarum lectionum atque emendationum ex quatuor Palatinis codicibus, 48 
olim doctissimus Claudius Salmasius eruit, ipse uotis identidem illustravit ; majo:a vero alia et Here 
aliquo digna felicioribus ingeniis relinquere, lubeuteui se meritoque profitetur. Tantze molig est, qui 
accepimus , provinciam sustinere. Accepimus autem illa coacti, quam dicebamus , instituti necessital 
ut collectioni Ifieronymianorum operu n, istud quod et cseteris fere prazstat, aliquando accederet, 
quam diximus anteactas editiomes commereri, prastaremus nos culpau. Neque vero ii sumus, qui v 
mns , post iusigaium litteratoruun conatus, quibus summa ouinia tribuimus , nos onue tulisse punc 
videri : quin iu.e veniam pelimus, sicubi partibus nostiis, quod fertasse occurret sepius, ipsi def 


635 VALLLAPSIT PBRJEFATIO. 36 


gn, Sed aptequam de laboris nostri ratione dicamus, quid res ipsa sit, quidve alii antea przsliterint , 
e i1ponendun est. 


Fvsga:ve Pamphili , quoJ cognomentum ab illustri Martyre propter necessitudinem et studiorum con- 
ἦ enctionem aceepit, C:iesareensis episcopus, ct ut erudita conjectura est, patria etiam Ceesareensis in 
Palestina (quem male adeo cum cognomine alio Casareensi in Cappadocia antistite, Dupinius, errorem 
&Jsuardi secutus, confundit), istud propemodum immensi lahoris atque eruditionis opus concinnavit, 
E»iu multumque erat, quod hostes Christiani nominis deorum quidem suorum vetustatem deprzedicabant, 
(Cbr üstianam vero doctrinam dicebant χθὲς xal πρώην natam : quorum ut calumnias retunderent, alii 
quicdew ante Eusebium scriptores eraditionis laude praestantes ejusmodi libros opposuerunt, quibus tem 
por uam preteritorum, et συγχρονισμῶν, quam poterant memoriam repetentes, ex ipsis Graecorum com« 
mes z'»!ariis antiquitatem Mosaic legis pra diis gentium agserebaut. Nec sane contemneudam hac ín re 
opes wram navarunt Timotheus chronographue Cedreno laudatus, qui (Orpheum Gedeoni oUyy(ovov fuisse 
pr«»«didit, eoque luculentius Justinus Martyr, Theophilus Antiochenus, Tatianus, Clemens Alexandrinus, 
ju Β & us Africanus, atque alii. Eusebius autem qui hos pone sequitur, non tám ut eam gentium pertina- 
ciam ew — obtereret, eamdem clam retesere diligentius, et per universum, ut ita dicam, historiarum orbem 
δι ggg wessus est, quam uL praecedentium agctorum n:eyos folleret : precipue vero ut suorum vulgo, quibus 
nux À la ceria temporum ratio, neque ipsa qua in Scripturis denotantur aunorum intervalla, dilucide satis 
tos» stabant, id quod res erat, quasi digito ostenderet. Eapropter omnium regnorum, dynastlarum, natio: 
8 ποῖ, rerum publicarum initiis solertissime diseussis, el coutra se positis, tum illud evicit, fabulosorum 
ée«» vun patalibus longe vetustiores esse Mosaicas origines ; tum expeditiesima ratione, uno intervallo ad 
ceg"t um bhistoriz exoticee titulum revocato, cer!'as quoque antecedentium et consequentium gestorum epo- 
cams, iu quod unaqueque tempus incurreret, quemque haberent respectum inter se invicem, per regno- 
reum laterculos demonstravit. Exposuit hanc ipse, quam persecutus est iuetiio lum, in prafatione perquam 


di lágenter, quie et clarius ex contextu ipso libri, uno oculorum obtutu percipitur : ut eam pluribus ex- 
glicare jam nihil intersit. 


ἔροιτο idem fuisse Julii Africani propositum , eumdeiaque fere or.liaem quinque chronographicis ela. 
bomatissimis libris, a inundi erigine ad Macrinum imperatorem ; perque ejus probe excogitata Eusebium 
proflerisse, credo equidem verosimillimum. Sed nx illud inmane commentum cst Scaligeri, seu verius 
ealumnia , quam szpius iuculcat, eum totum fere Africani Chronicum in euum transtulisse ; nili] in eo 
esse autiquitatis recondit , nihil luculeutuin , excellens nihil, quod non ex Africano deproipserit, cum 
Vix ündem illius de nomine meminerit in iis, in quibus ab ejus sententia discedit, Et mirum, tanta se- 
curritate sui seculi alienam industriam sibi vindicare, ncque revereri judicia eorum qui A(ricapuim quo- 
tidie legebant, utpote cujus opus ἃ eeutum auris in manibus hominum versaretur. lloc nempe ipsu 
T&wocare Scaligerum ad meliorem mentem poterat, nisi si projeclze hominem impudentig Euscbiun 
Putabst, Praconceptam tamen opinionem illam ita ratam habuit, ut ohjectionum, imo calunmaiarum 
maximam partem , quas Eusebianz industrie faeit, et tota pricfatione exaggerat, non aliud fundanmcn- 
tum sit, nec aliunde quam de πρώτῳ ψεύδει isto derivarit. Familiam ducit illa de regum Assyriorum 
&erie ac teniporibus, qux pro certo pouil ab Africano mutua!a ; in eoque de fide expostulat, quod solos 
tamen reges trizinta septem , et annos circiter Nccc numeret, cum ille et reges quadraginta unum , et 
&ànnes dicat uccccLxxxiv. Quod ut prudenter. et dolo malo factum persuadeat , comparat cum aliis ex 
Africano cpocliis, olympiade prima in Joathiami initium, atque ΠῚ excidio in Thuoris ZEgyptii regnm, 
Unde et noster quidem rationes temporum deduxit, et quo retulit. Sed cuin, inquit, a Theutamo Assyrio, 
Mem ἃ Thuori Agyptio, ad lii casum longe majus sit intervallum, quam historiz tempus exig t, Euse- 
bius, integra dyuastia Zgyptia sublata, ex antecedente duas fecit, ut earum numerum seryaret : ex serie 
Mtem regum — Assyriorum quatuor reges praeterivit, ut Thuoris et ΤΙ δι} tempora in [lii excidium 
€?venirent. Quam fraudem Africano factam acribus usque et usque verbis castigare non desinit, Syn- 
telam sibi socians ad detrahendum, quem sponte iniquio.em fuisse Eusebianzr glorie , nemo esi qui 
iforet, At enim quo tandem argumento docuit, ab Africano regum illorum seriem atque anuoram inter- 
"illa Eusehium descripsisse ? Nullane alia exstabant tunc Veterum monumenta, quibus mallet adhibere 
tn? Non Diodorus , non Ctesias, non historici ceteri, quorum vixdum hodie nomina, deperditis scri- 
piis , supersunt? Diodorum certe ipse laudat Sealiger in. Chronici Eusebiani fragmentis : qui Sardana- 
Plu à Nino quintum et tricesimum recenset, Addito Belo, nt Petavius notat (lili. ix de Doctor. Temp. 
*- 12), fient triginta sex, qui numerus ab Eusebiano minimum abest; Annos vero duntaxat Mccc, quibus 
"'Eatum eit ab Assyriis, Justinus etiam collegit. Igitur auctores alii erant , qui et fide digniores in his 
Sebio viderentur, hypotlesi certe quidem su:e commodius inservirent, Num, sicubi que piam probavit 
^ Africano titulum , rationes quoque reliquas debuit 2 vestigio sequi? nec potuit ab ejus auctoritate 
scere, quin obtorto collo in judicium trabatur, perinde atque veritus non sit, verba ipsius Africani 
Inte volare atque inyertere?. Paria de /Egyptiorum dypasuücis dicas, quarum seriem minime omniuus 
Eas ebius mutilavit, sed qua erant apud Aíricanum ex Manethone audacioribus mendaciis aspersas, repu. 
*^ vit, alios auctores secutus , quorum rationes cum annis mundi atque historica veritate paulo aplius 
ἔν pruerent. Denique et in gentium reliquarum oiriginibus vetustati man:aggls, ij$3 etiam consignaudg 


- bene constat Eusebius, qui snc ad Ozize annum quinquagesimum, nunc ad Joathami, nune denique a 
; Aebazi usque tempora olympiadas protendit ; ut hoc etiam indicio probet , minime se Africani scripta im 


agree up 


Eusebiano syntaguiate habere potuisse, nemo non videt. [taque alius verborum llieropymi sensus. «5t, 


.08 YALLARSII PR.EPATIO. 688 
-olympiade prima, atfisque epochis, quibus eam ad fastidium usque Tertoris Scalig-r dicam scribit, tan- 


tm abest, ut fraudem Africano fecerit, ut manifesto, laudatis ctiam interdum scriptorum nominibos , 
appareat, eum ex uriversa antiquitatis memoria, ad variorum placita, ebronologiam suam moderari. Ea 
ra.ione accesseritme propius continuo ad. verum, an non, in annotationibus uniuscujusque loci disqniri- 
mus : neque enim quod ab ionsia perperam nota temerationis librorum Africani eun defendimus , ideo 
ratum certuinque habemus quod sbit in diversa, hno longe nos alia atque ille de Assyriis, deque Agy- 
piis, aliisque primavis regibus sentimas, qux ejus et recepte vulgo seutentiss opponiinus , el quas ut 
conferas, auctores sumus. Olvmpiadum autem initia quod spectat, iis constituendis neque ipse sibi satis 


»ua transtulisse, ac pro lubito interpulasse. Sed utique Scaliger, quod pluribus locis letsvius osten-lit 
Africanum m»le habuit, cujus ratiocinia cum nimis insulse ad Latinorum chronologiam transulit, LN 
surdis se et portentosis erroribus implicavit. Addam et hoc obiter, neque quod lioc erat ei scriptori eC— ». 
gnomentum Africanus, Scaligerum intellexisse : vocat enim eum συνωνύμως  Parnum, quem fuisee natio, . e 
Syrum ex Emmaurnte, nemo cst liominum paulo eruditorum qui ignoret. 


Sed est altera disputatio sane d.flicilior,, eaque momenti longe gravissimi de Fusebiani ejusdus,ge- 
syntagmatis integritate, seu libris, quos volunt duos fuisse , quorum iste qui superest, ex alterius muftey 
copiosioris , qui intercidit, J«ciuiis exereverit:: ifa. lamen ut. quie. in hoc. leguntur, id quod peri ' 
in2gis deflere, quam quod superest frui, nobis praebeant. Prodiit haec. quoque opinatio (quangram eade 
re pridem alii subdubitarint) ex Scaligeri officina, qui et universi operis. titulum Παντοδα πῇς ἵστορίας, ᾿ 
priorislibri Χρονολογίας, posterioris Kavóvo; fuisse, peue sacramento contendit. Adeo nec veritus est 
editionem suam audacissimo exemplo in duos libros tribuere, conquisitis | undecunque fragmentis, que 
pro Eusebianuis venderet : in Latiuo autem nonnullis de suo assutis, plerisque aliis omnibus repetitis ex 
posteriore, ut vocal, libro, sul alia quidem contextus serie, sed iisdem plane verbis, ut priorem ex iu- 
tegro consarcinaret. Ratioutm momentis omnibug, quz in. cam rem, suumque facinus excusandum, ex 
auctoris ipsiusmet atque interpretis testimoniis cudit, satisibi suis loeis fecimus : ostendimusque luce 
meridiana clarius, illud quod scriptor uterque [ibri. exordium vocat, et quo tempora als Adomo ad Abra- 
hamum brevissimis verbis perstringuntur, non alium — esse ab hoc ipso librum, sed ejus, nt Ha. dicam, 
proludium, proaenium, aut quid simile ; ut eum sibl. proposuisset Eusebius ab Abrahami ortu. Chreni- 
con suum auspicari, qux& precesserant. tempera a mundi conditu, atque adeo quibus ipsa Abrahami 
epocha consignatur, penitus ne pranertuitteret. Quod cum paucis sane. versibus alisolvisset, quam ibat  — 
comparatum invicem regum diversorum seriem nominibus tenus subtexit, quasi quamdam materiam «τὰ 
futuro operi, ut sanctus interpres vertit, sive ut ipse ait, ὕλας ἐχπορίζων ἐμαυτῷ χρόνων : argumemuni amm 
nempe futurz ejus Jucubrationis, quod item pagellis admodum paucis exposuit. Fecisset mullis : nez 
ita quidem patiebatur scriptionis indoles et natura, ut. pro alio libre haberetur, quemadirodum hequamm, 
frons ampla eium atque. prospectus. aliud est. ab. structura. universa aedificium. Porro nec eam essemumg 
diximus vocum, libello. et opusculo, quibus Hieronymus utitur, sigrificationem, υἱ ingens tvlumem. ., 
nee minoris sane molis, quam Chroniceus canon ipse, quod Scaliger contendit, notent. Ino vero e—« 
per breve dictatum ὑποχοριστικῶς sonant, cujesmodi epistola sunt, quae illo interdum vocabulo nom $ — 
nantur ; et debent Graeco sensui, ipsiusque auctoris menti respondere, qui nom iv βίθλῳ, aut B:64i p 
dixit, se.| ἐν τῇ πρὸ ταύτης προτάξει, in previa operis ordinatione : ut εἰ perexigua molis opellam, «- 
unius ejusdem qui sui libri particulam eam esse, ipse Je iudustria indicaret. 

Jain vero cum Scaliger ad aliorum testimonia scriptorum prevocet, ad eaque nes causam dicere 
compellat, in quibus maxime triumphat, ea. quoque diluenda sunt. Profert ipsum staim llieronymus ua, 
qui non noverit modo, sed in. Latinum sermonem convertisse eum librum se dicat, Scribit enim in Cour 
mentario in Danielem cap. ix : Quidquid ἐπ templo postea factum est, non fuit sacrificium Dei, sed cul sms 
diaboli, cunctis in commune clamantibus : Sanguis — ejus super nos et super filios nostros. Et Aoc : N «a 
hsbemus regem nisi C:esarein, quem locum. in Chronico. ejusdem Eusebii, quod ante. amnos plurimos — in 
Latinam linguam vertimus, diligens lector plenius edissertum poterit invenire. Equidem in iito, qu «^ 
habemus nunc libro, nihil de conviciis iMis et. maledietis Judieorum in Christum dicitur : edisserebz n- 
tr igitur in priore alio, qui jamdiu olim intercidit, et quo historiam continenti orationis filo Eusel» à 0$ 
complexus est? Nihil minus ; quippe ad temporum | doctrinam nihil ea. pertinere, neque adeo locuga iu 


quem minime perspectum babuit Scaliger, aut praconcepta opinione abreptus invertit. Est autem iste, 
qui ex toto manifestissime contextu elucet : Ku-ebium α sexto anno. Darii.... quando templi opera cot. 
suminata sunt, usque ad Herodem et Casarem Avgustum numerare. helidomadas septem εἰ sexaginta dua, 
4! & [aciunt annos quadringentos octoginta tres ; quando Christus, hoc est, Ilyrcanus. novissimus | ponti(.s, 
.de genere Machabaorum, ab Herode jugulatus est, et cessavit juxta legem Dei poutificum successio, lude 
infevre, quod Herode regsaunte apud Judecam, et Augusto apud. Romanos, Christus natus 8t, qui tru 
unnis et sex mensious.... Evangelium. pradicavit, ei confirmavit veri Dei cultum. multis, haud dubium quin 
apostolis εἰ credentibus ; quando post p. ssionem. Domini in. timidia rursum — hebdomada defecit hosiia.el 


€89 VALLARSIUI PIUEFATIO. . 699 


secrificium ; quidquid enim tatempio posteu [actum est, etc. Auque huuc. porro locum, seriem  neiupe 
gez r23 m, per quam manifesto constet, Quidquid in templo posta. f[actwun. est, non. (uissecsacrificium δεῖ, 
sed culum diaboli, in Chronico (qnod ipse in Latinum verterat) plenius. edisserium — invenire, luvenitur 
d.e c enimvero palamqne est. temporum. comparatione demotstratum per annos singulos ab numero 
A tcalbanitico, quo templum consummatum est, ΜΟΙ ad Cliristi usque mortem et pr:edicalionem pr 
c omn «cquentes historias, quibuscum ille etiam hebdom:la an Danielis note compoui possunt, Nihil 
Bigü&tesr sliud [ocipleniys cdisserti nomine intellexit, quam quo. erat per. temporum charaeteres. pluribus 
es tensum, quo teinpore Judeorum religio, οἱ in temp'o vcri Dei sacrificium et cultus. desit. Griccum 
Ezaise-bii locum, quem laudat Scaliger ab Hieronymo iuterpeeiatu.n, nihil moror, quippe quem prorsus 
δεν congruum : neque enim aut verbis, aut serie oralionis ipsa, et laudatis, ex Scriptura testimuniis 
«e«»ss monat, sed sententie vix tandem ipsi quoquo molo respondet, 

Alterum quod urget Sealiger testimonium, hoc est Marcellini comitis : Post. mirandum opus, quod a& 
seexcndi (fabrica urque iu Consiontiuwm principem Eseebius Casariviaisluius:acili originem, tempora, annos, 
vega, viriutesque mortalium el variarum. artium repertores, omniumque pene provinciarum monumenta 
cowmemorauns, Greco edidil stylo, nosterque Hieronymus | transtulit ἱπ Latinum, et usque in. Valentem 
Cersarem Romano adjecit eloquio. Ex quo infert, won solum fuisse priorem eum librum ab Eusebio 

e€owpositum et ab Hieronymo Latine conversum, sed etiam quod ejus argumentum fucrit, et quaiu e^ 
tractabautur, strictum nos doceri. Miseret me ejus levissimss  argumentationis, Non alia de causa repe it 
Marcellinus comes e mundi fabrica ivitium Eusebianz chronologie, quam quod ita ferat erordium libri, 
wt prologue ille inscribitur, quo per unius alteriusve pagelle spatium generationes ab Adauio ad Ahra- 
! hami ortum. digeste sunt, ipsis fere Scripture diviue  verpi«, et ed pravi, ut dicebamus, temporum 
| erdinatienis et procmii instar, ne illa ἀπέφαλος, quam perscripturus era!, historia videretmr, Laudat 
, vero ipsectiam Mareellinus singulare opus, et singulari, compreliensum libro indicat complexione illa 
verborum, a fabrica mundi usine in Constantinum. principem ; εἰ rursus, de llieronymiana traaslatione 
Atque additamento, asque in Valentem. Casarem ; nam si ibpdem atque. auctor, S, Interpres. vestigiis 
hzexit, cerium est quam quod maxime, hune non.duplicem, ueque ali un qiiam qua superest, Euscbiano 
Syutagwati continuationem de suo adjecisse. Ego nullus. dubilo, Marcellinum, cum ea. scriberet, 
exemplar nostris non absimile, germanum adeo atque integrum, o^ oculos ha^uiss^, iu. quo. uinum 
Videtur non stis attendisse caute, quod. proprie ab illo exordio libri, non pagellis inde loci paucis, 
ineipere Cb:enicon opus existimavit, Pr:etereo, quad postremo loco hahet S-aliger, argumentum a 
Prosperi Aquitani exein plo, qui per omnia sese Eusebii imiitatorem professus, atque. ex ejus omnimoda 
bi-terja necessaria ad suum opus instruentum colligens, a primi hominis creatione. orsus, consecuta 
l^mpora ad captam usque ἃ Genserico. Romam, Clironico illo integro, ut vocanti, sve Labbeano digess t. 
Facit enim hoc maxime exemplum coutra Scaligerum : nam. quie Prosper eo spatio ab. Adamo ad Ahra- 
h^mum complecütur, tam brevia sunt et versuum. paucissimorum, ut. ue quadranti quid m enarro- 
'ionis Eusebianz respondeant ; qu: si tanto uberius fuerant ab Eusebio olim pertractata, quid cause 
€$!, cnr. prior hujus historias contextus pra iàeliqui etiam Chronici compilatione Prosperiana sit 
brevior ? 
Omuino igitur commentitius prior ille Eusebianus liber est ; nec pjus quam hodie habemus Chrouica- 
Yum Canonum (nisi gi quid alicubi, quod veterum libris omnibus usuvenit, aut. librariorum  oscitantia , 
9 criticorum dempserit perversa cura) concinnatum ab C:esareensi episcopo ; nihil ultra notum oliw 
llieror.ymo, ab eoque Latinis auribus donatum 681. Aio, futurum fuis-e etiam laborem illum preter reu, 
imo et deridiculum, si quod centies professus est auctor, a» Abrabamo opus suum auspicari, p'imordia 
"oque rerum et vetustiores or gi: e» ad eadem. teimporis. amussim nec semel exegisset : id. quo tain 
*"myong:rat miniwe factum, ut neque fieri potuisse a scriptore haud inepto, quin potius consideratissi- 
"'6 evyincat, Tum illud quam proposterum atque inutile, bis eadem, diverso duntaxat ordine, aut. s1y'& 
Persequi? lllud vero supra omnem quantum est hominum eruditorum lidem , si duobus ejusmodi libris 
"Is omne constabat, ita qua priore continebantur, tanquam ex condicio, et ad Mithridatis litteras , 
*cidisse pariter 3pud Eusebium et Hieronymum, ut ne fragmentum quidem , atque illud ex Latina sal- 
'em interpretatione, ad faciendum jacturz indicium, apud numum aliquem scriptorem superet. Eniinvero 
** quis velit auctores veteres, qni ex isto chronico opere delibarunt, conferre, sentiet baud dubie, nostros 
Codices non magis esse inutilatos, quam illos quibus ipsi veteres jiudiu olim usi sunt. Tota preterea 
acies operis , prie(atio 3, Interpretis atque. ila auctoris ipsiusimet quam suis sedibus per vim avulsam 
δ΄ 1o transferre ausus est Scaliger, tot deinde collectiones temporum ad illustriores epochas , genuin:z 
nam ana est inter eas atque allera, quas scioli interpolatoris manus intrusit), tot denique formu!:z con- 
Wectendi posteriora prioribus, uno verbo quidquid hoc est operis clamat, singulare fuisse librum, pront 
bUne egt, ab Kusebio conseriptum, nibilque esse, que *ca'iger depluret excisum. Porroautem hauc viro 
teciti-simo hallucinationem creavit illa, quam paulo aute explodimus , przeconcepta opinio de affectata 
ἣν auetore nostro Africani methodo : qui chrosographia suce xa0* ὁμάδας χρόνων exposite. canonem di- 
ἔν sabtexnisse κατὰ πλάτος, sive in aunos expanaos digestum. Tuin vero fucum quoqve fecit illa, qui - 
bts Euse^ianum opus iuscribitur, no:niuum varietas : na.u οἱ ΠΠχντοδα πὴν ἱστορίαν, et Xpovtxi guTTpiíge 


€91 VALLARSII PREFATIO. 65 


pasa, εἰ Χρονιχοὺς xavóvag alibi Euseblus ipse vocat : Syncellus autem sape Xgovtxbv, e£ τὸν Κανόγᾳ 
his etiam Τὰ χατὰ πλάτος appellat; denique et Kxvóvac χρονιχοὺς, εἰ Ἑπιτομὴν χρόνων alii. Sed et apa 
llieronymum, ut Latinos alios interim taceam, nunc Digestio temporum, et. Liber; nunc Canones. temp- 
tum, et Ghronicorum Canonum omnimoda historia ; nunc Chronica , ei Chronicon audiit, visa sunt cosf- 
Jenti nimium Ingenio suo homini, res diversas diversa vocabula eonnotare ; sed illud przecipue Syucellà 
Τὰ χατὰ πλάτος; erroris causa fuit, ut congruentem ei librum alterum Τῶν καθ᾽ ὁμάδας comminiscereiurz 
cum unum tauen ille per annos expansos nominet, alterum οἱ exstitisset aliquando, quod relationem ad 
eum haberet, minime piateriissurus. Imposuit jgitur nominum illa varietas Sealigero : ipse reliquig 
post se omnibus fecit auctoritate sua offucias. Et mirum ita euim potuisse commentum hoe suum doclig 
probare, ita omnium pervadere mentes hominum, ut nemo fuerit, aut nunc sit, qui non iisdem aique 
illé verbis pronuntiet ac doleat, priorem Clironici ejus thesauri partem et librum tsm in Grzco, quam 
ex llieronymiana interpretatione putido antiquariorum fastidio deperiisse. Laudabo par βιδλιογράφων 
omnium recentisslmum, et, magui nomlnia. Cl. Fahricius Dibliothece Grace lib. v, cap. 4, de Eusebiaue 
hoe nimirum opere : In libros, inquit, duos divisum fult ab auctore, quorum priorem Χρονογραφίαν, p 
steriorem Χρονιχὺν Kavóva. Atque hanc. Epitomen vocat lHierongmus, εἰς. Schurzüleischius autew in Ne- 
titia Bibliothecz» Princlp. Vinaviensis : Coustat, inquit, illud quod nemo nescit , duabus, ut quidem hei 
eruditi volunt , partibus, quarum prior Xpovtx* Kavóvsq παντοδαπῆς ἰστορίας inscripta, xa" ὁμάδα : pe 
sterior Kavóv Χρονιχὸ;, puta χατὰ πλάτος, κί loquuntur , ἑστοιχείωται. Qua dere, si post Scaliger 
plura dicerem, operam omnino et oleum perderem. Saltem successerit e sententia nobis, qui contra &t- 
líigerum diximus : et quod certuin hactenus visum est virls doctissimis , esse falsissimum , invietis, sl 
nobis quidem videtur, argumentis ostendimus. 

Atque liec de Eusebio ejusque opere isjo chronico dicta sufficiant, uL sus ei ratio aique integri 
constent. In reliquis , qui sane multa 3caliger atque in unum collecta grandi quasi apparatu in przir- 
tione explicat, et culp:e vertit Eusebio, conferre hic pedem nec libet , nec opeize pretium cat, quad 
singillatini in Notis suis qu:eque locis eventilavimus , qus ille buc videtur ad invidiam Eusebiauz ἰού. 
Ptrie creandam denuo coritulisse. S int quidem ex iis, quie ille παροράματα et σφάλματα, hallucinationts 
et errores vocat, nonnulla, qux tueri mordicus nolim : quanquam enim Eusebium egregium veteris me 
mori investigatorem suspicimus, scimus tamen human incurie erroribus sque 86 nos obnoxius : i8 
plerisque autem aliis ab ejus partibus stamus. 


Veniamus ad eum, cujus hzc maxime causa disputata sunt, sanctum Eusebii interpretem, atque o 
fj$ ad $ua uaque tempora coutinuatorem llieronymuu : quem quidem ex bujus interpretatione libri, εἰ 
et alterius Eusebiani de Nominibus locorum , Eusebii pracnemen sortitum fuisse (non quod scitum vulfe 
est, a Patre Eusebio) Menagius ad Laertium autumat : nobis autem nugari, potius quam serio dlcere vi 
su$ est. Sed bec alias. Propositum hunc ejus laborem quo. spectat, fatetur ipse etiam Scaliger, nsum 
de Latinis scriptoribus exsiare, cui plus quam llierouymo debennt ecclesiasticze litterze, tam iu his, qut 
ad origines sacras, quam qui ad interpretationem. divinorum librorum pertinent : neque illo secalo 
Eusebio niagis idoneum interpretem contiugere potulsse , quam eum qui Eusebii studiosissimus, et eorueg 
que àb Eu:ebio tractantur, perí:issimus fuit, Atque utinam , inquit , per ejus occupationes, ista nou Vi- 
ctaré notario , sed scribere illi vacasset ! Quod enim a multis vel invitatus vel lacessitus respon.lere co^ 
gcretur, neque ulla ei a labore requies daretur, temporis autem jacturam vel minimam facere neque posse! 
nequé vellet; apparet eum, cum hujus Chronici interpretationem dictaret, scriptioni aliarum rerum simi 
et notario eodem tempore operam dedisse, ut propterea necesse fuerit, quadam , quod vetari non pote 
ra!, lanto viro humanitus excidisse. Non est animus ea , qu: liis multa Sealiger subnectit in 8. Doctori$ 
repreheinsionem, vocare iterum in partes : siquidem suis quaeque locis expendimus, spe etiam sspisSs 
ut pote falsas criminationes, aut. levia critici viriliugia,  refellimus. Unus autem $loeus es e 
quem et sibi testatur Scaliger olim imposuisse, et alios in alia omnia egit, quem intactum preetermitr e 
haud licet. Cum passim alibi S. Pater Chronicum, aut Canones Chronicos ἀκλῶς dicat fuisse ab Euseb3O 
elucubratos, in eo, quein post versionem banc suam acripsit, libro de Viris lllustribus, capite 8 - 
quo hujusmet auctoris opera singillatim recenset , eum refert, Chronicorum canquum | omnimodam his&&" 
riam, εἰ eorutn ᾿Επιτομὴν conscripisse. Notatum nobis ad eum locum, eam videri , si unquam exslilit, εἰ 
cujusque modi fuerit, Epitomen non tulisse aetatem. Sed non succurrebat tunc temporis menti, quam veg 27 
tus locus ille eriticorum disceplationibus fuerit. Scaliger ergo , ut dicebamus, cum sibi iis verbis persusde 
passus esset aliquando, librum Chronicorum posteriorem fuissc ab Eusebio in Epitomen redactum , hoc «14 
errore in prefatione multis se verbis doctis excusavit. liuposuisse autem contendit Hieronymo Euselii locas? 
cap. I seu prologo Historiae Ecclesiasticze praepostere acceptum, fj^, μὲν οὖν τοῦτον xal πρότερον , iv οἷς bÜ 
πωτάμην χρονικοῖς κανόσιν ἐπιτομὴν χατεστησάμην πληρ:στάτην ὃ οὖν ὅμως αὑτῶν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὡρμῶ 
Orv τὴν ἀφήγησιν ποιήσασθο «.}:} est, Ac antea quidemíin quos iis οο1.δετὶ δὲ Glironico:Cau nes, earum rerum me? 
compendium quodam eon[eci : quas nunc uberiori narratione explicare aggredior. Rufinus quoque verterat* 
Quam, is jam de hís ipsis nonnulla etiam. in Chronicis." ... breviter succincteque perstrinzerim. Nulla sanó 
hic mentio £pitomes, eo saltem, quo flieronymus sensu accepit: ut εἰ adeo Scaligero credis, ποῦ | 


exétarit umquam ejusmodi scriptio, quam sibi Noster, hallucinationm neminis ambiguitate passus, 


3 VALLARSIT ΡΠ. FATIO. en 


nfinsit. Fa! riciu« antem. Diblictheee Grecs loro dudum laudato. hunc ipsum. contendit Ch:onicune 
eenem, quem porro edimus, Epitomen vccari 8. Hieronymo, posteriorem scilicel παυτοδα πῆς ἑἔστορίας 
rum, quo gest? ad suos qu:eque annos una serie ah Abrahami vocatione referuntur ; cum priore, ut 
mniare eos certo diximus, omnia ab orbe condito, per varias capita, juxta regnorum origines et suc- 
psiones digererentur. Sed. pace dixerim viri doctissimi, nihil poterat ineptum niagis atque absouum vero 
rewinisci, non eam dun'axat ob. causam, quod prior ille Eusebii plane commentitius sit liber, verum 
am quod ipse in eadem prvju.licia sus peccet. Nam si Chronicorum Canonum Epitomen Eusebius 
neinnavit, jam non haec potuit ille idem liber esse qui ipsomet judice Fabricio Chronicus Canon pro- 
je.titulo. nunenpatur. Tum vero quz tandem illa exstitit couflcti libri prioris immensitas, si qux» nunc 
jeetjusto Eusebiano syntagniate continetur, Epitome dicenda est? Peccat. Schurzfleischius quoque 
eem quidem oD causam, sed proprius tamen ad. veri speviem contendit, contra atque. Fabricius, 
lerem potíus librum, quo, teste Hieronymo in praefatione, Eusebius quasi quamdam mater.«m futuro 
eri prenotarat, fuisse olim dictum ᾿Επιτομὴν Χρονιχῶν Kavóvov : id quod Suid:e testimonio compro- 
me nititer, qui non duarum Chronici partium mewiuit, sed refert, Eusebium Xpovixov Κανόνων παν - 
δεκὴν Estopizv, xaV τούτων ἐπιτομὴν edidisse. Sed enim quam sit pauci lioe saltem loco facienda Suid:e 
seeritas, haud satis ipse iutellexit, quippe qui non auimadvertit, eadem illa ab Hieronymiani catatugi 
βερεεῖα Sophronio verba describi : que adeo nec majoris auctoritatis esse debent, quam ipsa sit apud 
"éitos Grzca — translatio, non sane admodum antiqua, uec de meliore nota, ut nobis oliin in ejus edi- 
enis prefa'iono observatum est. Ad hiec ille et secum | ipsis pugnan:;ia loquitur ; nam si erat prior ilie 
ber Epitome Chronicorum Canonum (qui scilicet late, perque annos. expansos altero libro describe- 
antar ), jani non ille grandis liber erat omnimodam historiam couplectens , atque universz eruditionis 
Wragres : sed, ut est Epitomarum ingeniwni atque institutum, perexigua molis atque opera libellus, 
3eiam de causa. aliis ejusmodi breviariis exilior, quod auni expausi penitus reticeantur, historiarum 
A0 summa eapita delibentur. Translucet. nihilosecius ex ea minime sibi constante sententia, veri spa - 
i$ quedam, ut facile videatur ille potuisse rem acu tangere, nisi prieconcepta opinio de duplici Ei:- 
"bano libro menti tenebras. offudisset, Enimvero sic existimo (siquidem re ipsa concinnata est illa 
pleme, nec suspicari lieet, interpolatum Hieronymi locum ) non aliam eam esse, quam que in previa 
brenici ordimatione continetur, et Hieronymo dicitur quedam. futuri operis materia: denique hoc ibi ti- 
We preenotatur, Regum series, εἰ quanto quisque tempore regnaverit. Satis est, ut quod sentio verissimum 
rebes, si eaim nominum seriem contextumque a Nino. ad Constantinum oculis usurpes, et rem tuo ip- 
ἘΣ judicio, non aliena (ile zestimes, Neminem profecto arbitror morari eam, quz? 4 Cangio Grace ac 
Mine edita est, Ἐπ:τομὴν χρόνων ab Adamo ad Alexium usque. Comnenum, tametsi titulo priferat, 
sit2 ἱστορεῖ ὁ Καισχριεὺς Εὐτέδιος ὁ Παμφίλον ἐν τῷ λόγῳ ὃς ἐχλήθη 8250tx5;. Quin imo est fraus isthaec 
Mieio, veram fuisse olim ab Eusebio Ἐπιτομὴν yo^vov, seu verius, ut llieronymus ait, Chronicorum 
tttm, concinnatam. Non igitur cum hoc »eutiret, falsus est Scaliger ; sed utique cum se id seutiendo, 
Mee existimavit, strenue falaus est : et culpam sibi deprecatus, in Hieronymum transferens, ostendit, 
δ &équée-antea, neque post, sensui ejus assecutuum, et novo uon tam se errore, quam S. Doctorem in- 
iia eumulavit. 
βε μας autem solemnis Scaligero erroris causa in Illeronymiana translatione expendenda, 410} na- 
ἽΝ laciniam quampiam in Gravis, qux Latinze sententize utcunque responderet, e vestigio pronuntiare 
9t esl. veritus, eum omnino locum fuisse, eaque plane verba in Eusebiano exemplari, que S. Pater 
aliae refunderct : ut cum tamen ab iis aut sensu, aut nomine tenus abludit, conclusum eat, eum nunc 
itaadi properantia, nunc hallucinatione, quod penitiore careret Graece linguze scientia, peceasse. Nulim 
Μ Seiligeri fana imimninui, qua n sibi in »a etian eru litio iis »irlevpu E» nae u posteritatem jure. peperit : 
Áester tamen aio, tantum illi Craecarum litterarum peritia prestasse Hieronymu:n, quantum ei qui. lin- 
Wm multis Jam szeulis obsoletam, studio. puprobo edidicit, ille qui eo ipso stculo, cumque iis. vixit, 
Vibes sermo ille vernaculus fuit. At. Syncellum, inquit, habeo Eusebiaie scripture fldejussorem. Sit 
M quidem lecie beue multis : num adeo omnibus, et continenti serie Eusebium κατὰ λέξιν descripsit ? 
ἘΦ Yero eum inimicum se illi profiteatur, multaque in aliud atque ille tempus transferat, tametsi ma- 
"lam ab eo suffira tus est, verba identidem demutarit, ut de suo aliquid ausus tandem videre ur, Enim- 
tfe hon Svncellus wodo Eusebium descripsit, aed et Chronici Paschalis auctor. sape, Cedrenus. item 
«we alli, qui tamen in uua ealemque referenda historia verbis dissentiunt inter se, Non est itaque 
Um, pud quem pura dictati Eus: bi: ni verias, ipsaque series verborum eonstei, ut eer'um ex 605 
Wn fragmentis institui de llieronymi versione judicium possit : quin potias ad Latinum par est, dissi- 
Greci contextus fidem experiri, ut qua magis transiationi. consonant, Eusebiana potiori jure vi- 
ner. Possein, hoc probe animádverso, per singulas ire criminationes Sealigeri, quibus nnlium obtre. 
tdi. Hieronymo firem facit, et quae conversa ab eo perpersm, aut alio explicatu reprehendit, Graeco 
emplari üdeliors, et multo quidem verosimilius ostendere. Sek et alia. cau-a est, ob quam nobis ex- 
sari S. Interpres debet; nactus est enim. Eusebianum exemphir alicubi. inemeudatum, ut. mauifesto 
licie unius alteriusve loci constat : neque. ei licuit pro temporis angustia face:e libram. diligenti. 
είν. Hinc porro ille ortus Πιράδιος, qui de Minoe scripsit, novns, imo commeutitius plane au- 
»*, Sed Sealigeri dicteriis jani fere notior, quani sb vere olim. exstitisset, Legendum fuisse distinelis 


695 VALLABSII PR/EFATIO δὲ 
verbis παρὰ Διὸς, non conjunctim Ilapabto,, nemo ibit inficias : sfmal aotem cuipam, n? εἰ in Hiero 
»ymum iniquior est, Grasco amanuensi nemo non imputet. Sane ut iste, ita plerique alii, qui in jeditun 
vocantur, esgeteris explicatu dillüciliores loci non sust : quos uimirum scientissune, ipso interdum admi. 
rante Scaligero, eat interpretatus. Linea exciderit iu fere protritis atque obviis, qui ardua feliciter ems. 
siis est, et recta incessit, qua nulla erat via* Nec pretermittendum alia ex parte, quo. errore ibterdsn 
eorum, qui Hieronymum descripserunt, adversus eum nititur accusatio: cujus nulla adeo vis erii, καὶ 
pristin:w integritati. vexatus locus restituatur. Non raro sutem depravata ejusmodi lectio Scaligerum (e 
fellit, qui etiam eavere mendum cum posset, id maluit S. luterpreti potius quam  scribarnm iseuis 
Wwibui. £L senserat tamen, nullum librum tot errorum monstris deformatum, (tot vitiis oblium, us 
prodigiose contamInatum Ín suas manus deveunisse, quam eraut codices hujus Chronici tam editi, qua 
»Crpli : ut si ad rectam eritices norma: judicia sua conferre voluisset, ab auctoris sul. partibus si» 
eium illi plerique esset, et de inolitis per antiquariorum oscitautiam mendis suspicandum. Denique 
sium BHieronynio, quod optimum videbatur, genus iuterpretandi erat : nec verbum verbo reddere in 
v uravit, sed veluti captivas sententias jure triumphantis in Latinum transtulit : ut porro nom ad alat, 
quam ad propositas sibi regulas hie ejus labor expendi debeat. Παρχφράζει autem sepius : et profesu 
ipse est In libri prxfatione, se el interpretis εἰ ecriptoris ex parle officio usum: quia, i.quit, ei Grea 
fidelissime expressi, et nonnulla qua mihi intermissa videbantur, adjeci, iu Romana mazime historia, qua 
Eusebius hujus conditor libri, non tam ignorasse, wipole eruditissimus, quam w. Grece. scribens, parma 
auis necessariam perstrinrisse, mihi videtur. ltaque & Nino et Abraham usque ad Troja captivilatem ptt 
Graca translatio est. A Troja usus ad vicesimum Constantini aunum nunc addita, nunc πεδία sunt p 
rima, qud de Tranquillo ei ceteris. illustribus historicis ruriosissime excerpsimus. À Constantini esum 
anpradicto anno, usque ad consulatum Augustorum, Valentis vi e Valentiniani iterum, totum. meum ai. 


Nunc de anno, cui Verslo ipsa ascr/benda videatnr, Scaliger pro certo asserit, S. Patrem quadn4* 
^imun nonum tatis sux tunc egisse, Prosperi testimonium secutus, qui ab auno vulgaris serze S51, Bas 
et Ablavio coss., natalem ejus. diem repetit. Valde autem sunt ea de re diverse doctorum liominum se 
tentiz, quie neque buc pertinent, neque rectas ex ea pa te. Fationes. inire ,nos sinunt. Quod tuto afir- 
mare licet, antequam lITomilias Origenis iu Jeremiam et in. Ezechielem de Graeco verteret in Latinum, 
liunc eodem Romano enltu librum donaverat, Compertum hoc est ex ordine, quem instruit ipse suorum 
operum, capite ultimo libri de Viris Hlustribus, ubi proxime a Chronico omnimode historie, homiliu 
Mlas recenset. Pertinent vero ill:e (quod bouis suo loco argumentis evicimus ) ad annum trecentesimma 
octogesimum, vel insequentem: ex. quo vel ad euradem illum annui vel ad praecedente: proxime, te 
centesimum septuagesimum nonum, referendum hunc esse, facile intelligas. Idem colligere est ex ebré- | 
uologica nota epistole iu nostra recensione 57 ad Pauachiuim, de optiuio genere interpretandi, nti. 
.5, ubi, pro vulgata lectione falsa ante anos. circiter viginti, cescribendum monuimus, ante annes Ὁ 
qua numericz nota facile in xx persimiles depravatas videbantur : id quod tantum abest, wt num di 
etum revocemns, quin potius novo, ut ratio temporum constet, calculo comprobemus. Obyanniat ferio — 
nescio quis e Deneiictiuorum Parisiensium  fatilia, nowen et omen labens Frater Masiiuus : vite per m— 
illa enno trecentesimo nonagesimo quinto epistola consignata est, et loci quam proposuimus emenuilie 
nen, annus 86 quetn rerenda omnino est Chrou:ci interpretatio, verissimam, nou putilie quidem it 
ilia cerebris, sed beut habentibus: probat. Brevi erit, qui simul omnia religiosi hominis fmeudacis (M. 
que enim quod nos spectet, aliud fere ab eo est chartis illitum) retegat vulgo, et si qua illi frons sap^rab 
pidorem incutiat, Nos uiium istud. cogente proposito attigimus ; csetera iniqui in nos simus, si qul 
n bili facimus, ejus moveamur insanis obtrectationibns et calumniis. 


Ue Prospero, cujus eontinuationem juxta receptum bactenus editorum morem subnectimue, przíari 
nihil opus est. Preoccupavit bene nulia Pon!acus in Apparatu, quem consulas ; tum pleraque alia Jae * 
hus Basnagius in Animadvereionibus in Chronicon ejus integrum tomo primo Autiquarum Canisii. Le 
€ ionum ; denique ita czeteris diligentior owpibus quidquid erat notatu. dignum explicavit. ante ann" 
[ re septem Amstelodami doctissimus Joaunes Vanderbaagenius ( quod nomen suurs addidit, cum sut? 
Ouservationum Chronologicarum libros ad nos dono misit) ut nibil nobis reliquuu fecerit, Praeterqnas? 
quod spectant. illa ad proposituim nostrum parum : et qui lectoris intererat non ignorasse, in Notis a» 
eamdem Coutinüationem animadvertimus. Restat. igitur expenlenda eorum industria, qui in recess 
»endo, eoque magis illusirando ante uos Kusebio-Mieronymiano Chronico operam suam collocarnut, Das 
pinius primum auno 1170 typis evilgayam narrat * alii. quibus et malim adhibere fidem, principem eds 
tionem eam dicunt, quas &n0no 1475, tametsi 30uus 3nnotatus non est, Mediolani, curaute Bonino Mor! 
lritio, prodiit. Eat Valesius quoque, utpote omnium vetustissimam, in Notis ad Eusebii LHlistoria- 
: laudat : cui. boc etiam accedit. pretii, quod pone aceutis editoribus ignota fuerit, neque ipsi Arnald» 
l'ontaco, ejusmodi codicum indagatori diligentissimo, in consilium adhibita. Reliquas ad suaw usque 
uem  Pontacus enumerat expeuditque ἰὼ 3pparatu, ut otiosum jam sil iis reiterandis imraoreri. 
Fertur eiiam Aiphousi l'ostuj Comnmoptarius iu. Eusebii Chronicou, ilspanica lingua scriptus, atque 
editus impensis cardinalis Ximeni Salmanticae anno 4306, quiuque in-Folio tomis, de quibus quia nec 
*udere nobis vi.quam. contigerit, judicium penes eos qui legeriut. esto. 


C31 VALLARSII PRJEPATIO.: 695 


Sed neque de Pontacena edition^ ipsa pluribus agendum nobis est, siquidem tota Jar oculis subjecta 
fidelibus recensione hac nostra continetur. Auctor, qui Vasatensem in Aquitania episcopum agebat, 
iantum in illa ad veteres manuscriptos duodetriginta, atque editos pridem octo libros exigenda, studii, 
eoctrinz, laberisque improbi contulit, ut. ausim affirmare, cum nullo preclarius auctore antiquo, si 
lidem et diligentiam, qua procipus suut partes editoris, spectes, quam cum llieronymo actui, ut 
quale olim explicavit Latine Chronicon, legeretur. Moliebatur et. Scaliger per id temporis editionem: 
guam, quz jam alterum in annum premebatur ; et quanquam hoc habet invidia plurimum, qued vide- 
ΤΟΝ ΒΓ zmulatione nescio 4025, eamdem uterque subiisse provinciam : essent etiam qui hujus in Pon- 
lacum animos acuerent; denique sponte sua esset ille in aliena industria laudanda parcissimus : ita 
tamen praclare de illa et magnifice sensit, totque laudibus editoris doctissimi ingenium, fidem, dili- 
gentium proaeculus est, cum in annotationibus suis, tunm datis ad [saac Casaubonum epistolis, ut neque: 
ipse sibi optare Pontacus luculentius testimonium ab suarum partium homine potuisset, Videnda cuin 
primis est Scaligeriana epistola 104, quze, nisi brevitati litare modis omnibus propositum nobis esset, 
bue erat referenda ; tum alix tres Casauboui, quz 450, 529 et 560 numeris prenotantur, ut qua ejus. 
[uerit zquitas judicii, perspiciant, ac porro addiscant ab illo, qui nostri temporis religiosi homines 
audiunt. Absoluta demum est Pontacena editio Burdigalz circa anni 1604 (igem : ipse pulo post, sive 
anni insequentis initio auctor, Vasatensis episcopus, supremum diem obiit, Ejus quoque libri exempla 
aut improsperam vicem aliquam subierunt, aut sane perpauca olim impressa suut: vix enim unum 
aliquod in ltalia presertim hac nostra invenias, quod auro contra comparare possis. () nobis nom 
uRRua causa fuit, cur unum nacti in Patrum "Theatinorum nostre hujus urbis bibliotheca, illudque eo- 
yum beneficio εἰ humanitate qua sit in exemplum, assecuU, totum quod erat ejus editionis proprium, 
apparatus, annotationes, et. reliqua huic nostrae u£ accederent, curaverimus: ut qui banc compararit 
illam ex integro habeat. 


Post biennium 8 Pontacena prodit Lugduni Batavorum Scaligeri editio, qn: incredibili doctorum 
plausu excepta est : ipsi autem editori non usque adeo visa est numeris omnibus absoluta, ut coatinuo 
de illa renovanda cogitarit, nec ad postremum usque diem vitz, qui post ferme alteram bieunIum con- 
Jigit, ab ea eura destiterit, Diu au em post, sive anno demum 1658, curante viro. doctissimo Alexandro 
Mofo, qui ei prefatione:n de suo addidit, Amstelodami recusa est, tertia fere parte auctior, et suprema 
$uctoris manu emendatior. Priefert tulo. Thesuurum temporum : neque sane Eusebium mo.lo, et Iliero- 
nyinuim et Prosperum, sed et alios auctores, ab iis derelicta continnantes continet, Victorem scilicet Tu- 
nuneusem, Joannem Biclariensem, lIdatium, Marcellinum comitem, et barbarum illum. exccrptorum al» 
Eusebie, ut dicitur, Africano, atque aliis auctore ; denique et Isagogícorum Chronologie Canonum tres 
libri, utpote ad eam teniporum doctrinam admodum necessarii, accesserunt. Eusebium quod spectat, et 
rei caput est, non dubitat. pronuntiare Casaubonus epistol. 450, tametsi laudandi animo (4uippe qui 
immodica Sealigerani ingenii admiratioue tenebatur) illum, non quale ab auctore conscriptum, sive ab 
Hieronymo publicatum est, sed quale concipi ab eo debuit, Chronicon edidisse. Diximus hoc nos Scali- 
geri πρῶτον Ψεῦδος, quo voluit iu duos fuisse opus illud libros tributum.,Ex co certe consequi eum male- 
$ana consilia necesse fuit, ut scriptis Eusebii et [lieronymi nunquam, utpote veterum auctorum, sum- 
ma sine religione tractandis, profanas injicere manus, suosque centones et ῥαψῳδίας splendido illorum 
noniine venditaret, Priorein tibrum, ut dicebamus, in Latinc quidem cx iteratis interpretatiouis llierony- 
Βιίλιν: locis consarcinavit ; in Graeco autem ex. variorum auctorum, ipsiusque Eusebii longis lzciniis, non 
ex Chron:co quidem isto opere,sed ex aliis puta Prz»paratione, ac Demonstratione Evangelica expressis, 
coulinxit, Miseret me ejus laboris inutilis, quo przce:llentes Abrahamiticam zram historias procudit 
ex Hebraico exemplari et Samaritico, veterumque fragmentis elironologorum, | Manethonis, Berosi, 
Timothei, Abydeni, Apollodori, Alexandri Polyhistoria, Je:ephi, Africani, atque aliorum, quasi de 
Eusebii Clronicis excisa olim sarciret, quie neque poterant tunc illi xaz' ὄναρ venire in mentem. 
Ejusdeui porro fidei sunt reliqua. ad Diocletianui. usque. illo Xpowàv λόγῳ πρώτῳ contenta, atque 
ex aliis prater laudatos auctoribus, ac libris quibusdam nondum vulgatis descripta, qua. tam. longa 
digestione temporum atque. historiarum contextu, vix unum aliquem versum vere Eusebianum. conti- 
nent. Graca alterius quem. vocat Jibri (quan.loquidem hic unus. est ab Eusebio elucubratus) p:e- 
raque omnia genuina videri possunt, si. cum Latina interpretatione comparentur : et sone magna 
debetur Scaligero gratia hac in parte, quod restituere ipsum. Eusebianum 4extum pro virili conten- 
deii, Est tamen in hoc etiam peccatum ab eo szpius, quod vitiosis admodu: apographis usus sit 
cum Syncelli, tuu Chronici Alexandiini, qua tuu temporis nondum erant publici juris facta, atque illo 
prasertium, quod fuisse raptim et multo inemendatius sive a Casaubono, sive ab aliis descriptum, Goa- 
rus in editione sua locis bene muitis docuit. Pr:eterea huc etiam Scaliger quedam retulit, qux minime | 
omnium Eusebium auctorem habent. Ex his sunt consulum paria unoquoque auno, αν fuisse etiau 
ab Hieronyno 3d Graicum exemplar non. iu versione. sua tautum, sed et. continuatione fideliter anno- 
(a)a, ἃ bréviatore autem illo. operis, qui de capite orlus suo est, detruucata, ut pleraque. alia, conten 
dit, Nos ut se occasio prabuit ip uotis, maxime vero in. produnio οὐ pag. 79, bonis argumentis evici- 
tUe, adco non fuisse unquam ab Eusebio, eoque minus Jieronymo, attexts, ut. neque per libri pro- 


(35 VALLARSIT PR,EFATIO. 10 


positum id licuisset. Denique 4118 Collectaneis illis suis αταοὶν infarsit, αὐ nec veteris alicujus δεγὶ- 
ptoris sunt ; illam, ἔπ! π8: Ἱστοριῶν συναγωγὴν οἱ Ὀλυμπιάδων ἀναγραφὴν, quam reete pridem  sni- 
niadverterunt eruditi viri. fuisse ab ipso Scaligero collectam digestamque ex variis cum editis, tum ine- 
ditis scriptoribus, mon Gr:ecis modo, sed. etiam Latinis, quorum loca Graece convertit, Atque lizc qui- 
dem Eusehiami Chronici in Scaligerana editione facies, cui reparandz preter heroem illum parem 
exstitisse neniimem, Casaubonus dixit, ipse de se minimo minus professus est. In notis quas sane 
adjecit lueulentissimas: (Casaubonus vocat tot θαύματα) aut sur. liypothesi velificatur, aut quod szpius 
facit, res tractat. eruditas, nec nisi si occasio daretur obloqueni llieronymiauz interpretationi, multum 

de auctoris sui lectione expendenda ad. veteres libros, quos przesto habuit optune  notze duos prseter 
Bongarsianum majisculis litteris scriptum, et longe vetustissimum, sollicitus fait. Quin hoc ipsam sibi 
palmarium duxit superius laudata epist. 104, ubi suam cum Pontacena editione comparans, Nos, in- 
qnit, alia vía grassati codicum fldem nunquam nisi in re ancipiti impleramus : in illis, quae et pueri 
sciunt, male horas collocari putamus. Denique nihil est. dissimilius quam editio nostrz Aquitanice ; εἰ 
tamen illa, ut dixi, vivet, quia mendas superiorum editionum sustulit; et nostra quoque non minus, 
quis» errores temporum castigat. Revera quibus una laudibus abundat, aiterz fere penitus earet : ut 
operz pretium fuisset, conferri utriusque editoris studia ad unam perficiendam numeris omnibus abso- 
Iuta:mn. De Scaligerona tamen in universum sl quis & me quzrat, quid ex animi sententiis Judieem, eam 
ego, tametsi fortasse dnrum aliquibus videbitur, haberi infra Pontacenam velim. fllud nimirum, quod 
alfectabat Scaliger regnare in litteris, wque ipsi notatum Casaubono est, volebat omnia stra neva videri 
etíam eruditissimis, iu eausa fuit, cur in diversa alia ab auctoris sui mente abiret, erroresque sibi 
gigneret longe gravissimos. Nee jam dico de falsa Euscbisni syntagmatis deconomis, et suppositione 
Gizci texts maxima ex parte: vix ulla ejus. snmotatiuncu'a fuit, in qua. non aliquid esset quod refelli 
eporteret, et. castigari, sive quod ipse in errore versaretur, sive quod falso crimen auctoribus suis 
hupingeret. At vero si quis inde conclusum eat, faciendain parvi, meque adeo parvi facere doctrinam 
atque idustriam Scaligeri, nx ille minimi faciendus sit. Demiror ergo summum ejus ingenium, valdeque 
suspicio in ipsis, quas reprehendo hallucinatiosibus; et haud scio, num illi inter omnes, non modo qui 
temporum doctrinam tradiderunt, sed. przclare de litteris in universum, deque earum unoquoque geuere 
meruerunt, infinite propemodum lectionis, tanti tamque acris judicii laude parem facile invenies. 
Ipso, inquam, minimeexcepto Petavio, qui ut non immerito Scaligerum sz»pius reprehenderit, sempeb 
tamen immodice, coutra atque ejus etiam in hoste laudanda virtus merebatur, invectus est ; cujus ani- 
iadversionibus simul omnibus et libris nimium quaotum illa divina Julianz  periodk eonstructio atquo "τα 
inventum prazvalet. Alios, qui Scaligerum castigarunt,'viros dectissimos Morus pumilioni comparat, qui «8 
rigmnlis inveetus humeris, non ideo est ipso gigante major existimandus, quia longius prospicit. Addan-em. 
ad impetrandam ei veniam, quod cst mihi τῶν πάνυ litleratorum scripta reeolenti,sapius animadversum, uu. 
videri summa ingenia, cujusmodi unoquoque szculo nascuntur paucissima,prz aliis communis et plebeianmmum 
indolis fuisse erroribus obnoxia. Sed enim ista nihil non vulgare et protritunjlongo studio atque opera in me—-—a 
dium proferunt; illa nihil non sublime,et novum,aut priorum inventis superstructum perscribunt: in quibucceme- 
proclive nimium est humanitus falli, Prosunt aulem jpse magis interdum istorum  hallucinationesu,, 5 
quam illorum diligentiores cur: ; atque. ut. officiant, novo subinde aliquo invento et probe excogilatogu ^ 
quibus remissa ingenia minime apta sunt, magno cum fenore redimuntur. Porro hanc fuisse inter altemm 
mentis homines laudem Sealigero singularem, nemo ibit inficias ; nos qui tam sape dicam ei seribiuus—Xm» 
per ejus tauen aliquando profecisse doctrinam, uon. difftemur. 


Inawdiverat porro ipse Scaliger, quasdam in sua Eusebiaua eensuras auctdte Martino Delrio Autuer— 
pis excudi ; qui si inererent responsum, non futurum se in mora, ad Casaubonum scribens, recepe— 
rat. Sed obiit ipse post menses admodum pancos extremum diem; ille vero Censurarum liber in obli- 
vionem ita abiit, ut neque si typis excusus revera est, satis sciam. Ea demum est obtrectantium 
temere scriptorum fortuna atque exitus, Alía via, et multa quidem, prout nominis sui fama merebatur, 
cum laude grassatus est magnus Salmasius, qui magno Scaligero iu Lugdunensi Batavorum schola sue- 
cessit. Ilic Eusebio liaud melius posse credidit suppetias ferri, quam si denuo ad veteres w:anu exaratos 
codices exigeretur ; id quod. sedulo ipse quidem prestitit quatuor usas e Palatina bibliotheca mss. quo» 
rum primum venerang inprimis vetustatis codicem in notis ad Historie Auguste scriptores vocat. Usus 
p'rzetérea est uno,quem apud se liabuit, prioribus chartis mulctato ad fere medium usque Eusebianae pra- 
falionis. Ex his autem variantes lectiones, et quze in textum referendi potiori jure sibt viderentur, ad 
cxeinplaris sni ex priore Sealigerana editione oram anuotavit, adita interdum et causa, et raris adio- 
dum in eamdem rem notis ; neque enim curas illas gnax in Jucem prolatum ibat. Devenit postea exein- 
plar illud eSalmasiana in bibliothecam Marquardi Gudii; ex qua iu Principalem Vinariensem, aduiteute, 
qui δ᾽ prierat. Conrado Samuele Schurzfleischio, cum aliis haud minoris pretii libris ilatum est. 
E vestigio coepi! doctus vir ille Salmasiani laboris ad exitum perducendi consilium : multaque jam 
adornaverat, inque Adversaria sua Coujecerat, cum fato cessit, Sed. ea minime passus. intereidere uon 
winori eruditionis aude clarus frater ejus Henricus Leonardus, e scheis illis excepta, utque ipsenarrat 
paululum disposita atque ubi opcs fuerat, aucta, atque ad unibilicum perducta, przfixis etiam peipau- 


101 : VALLAiSIE NOT ἀξ. TO? 


eis Notis, quibus' Grseci textus a Scaligero pnblicati marginem Salmasias asperserat, Auctarii loco ad 
Notitiam bibliothece Principalis Vinariensis an. 1712 cum doctis communicavit : quz item posterioribus 
curis, wlgato post ferme biennium exiguo libello, recognovit, Cujus illa sint pretii, e* quam  bonz frugis 
experti nos simus, disces ex iis, que maxime iu rem. nostram videbautur, et subinde nostris annotatio- 
pibus interseruimus, ut tni etiam, lector, judicii faceremus. —— 

Post illas itaque hominum longe doctissimorum curas, huie noa nove ediioni adornandze accinximus ὃ 
cui quidem modis omuibus ei numeris expoliendz, tametsi pravia tanta. illa crilicorum | industria con- 
ferre plurimuin videretur, cum manum tameo "operi adwoviu us, lot rerum varietate, οἱ sententia- 
rum dissidiis, negotium dari nobis magis ac inagis impeditum, experti sumus. Proposuimus autem 
archetypi loco Pontacenam editionem, utpote qux et Joanni Morino dicitur omnium correctissima, et 
est jure merito ezteris, ut dudum observavimus, prefereuda, Contulimus porro. illam ex integro cum 
probe antiquitatis et noix» codicibus niss : uno, qui ante hos paucos annos in Parinensi Ducali biblio- 
theca fuit, numero 52 prznotatus, et recentiore quidem alio, sed satis tamen emendato, qui apud nos 
est : quorum certe ope nonnulli, qui cnm mendis adhuc conflictabantur, loci. restituti. sunt. Adhibuimus 
quoque In consilium principem editionem, nemini antea editoru.u tractatam, ut et illam Auberti Mirgi, 
qu: posteriorein tantum Chronici partem a Cliristo nato exhibet. Alii alios laudant veteres libros : et 
Valesius quidem vetustissimos, Acutianum, Lipsil et. Ortelii : Colomesing autem exemplar Scaligeranz 
editionis, quod Cornelius Tollius cum mss. commisit ; quibus tamen earuisse in tanta divitiarum ejus- 
modi copia, non usque adeo nobis zgre ferendum videtur. Atque μὰς levioris momenti sunt, Grecum 
Eusebii contextam jamdiu olim deperditum, ex  varifs varioru.n auctorum, qui ex. 60 quadam in sua 
Iranstulerunt, laciniis sarcire propemodum ex integro, conquisitis. undequaque locis genuials, qui ne 
verbo quidem tenus abluderent, sed omniuo ilsdem 41:6 Eu:ebius  perscripsit, contineri videreutur, 
boc opus, bic labor improbus fuit, Maximam quidem — fragmentorum partem Georgius ille Syncellus, tum 
Pascbalis, sive Alexandrini Chronici auctor supaeditarunt; sed alia. tamen apud alios. iuvcstigare dili- 
gentissime necesse fuit, Ceürenum puta et Nicephorum, Theophanem et Jo. Malala, quorum voluimina 
ad exiguam quamdam periocham expiscan;am, periocham percurrimus sepe integra : ut eos modo  ta- 
ceam quorum ipse olim testimonia Eusebius descripserat (nam Scaligeri Gollectaneis bisque terque ad 
summum conquievimus, ut ne qui vacaret documento aliquo locus), catera iam diligenter tamque 
üdeliter expressa sunt, ut et pagina uniuscujusque auctoris, ad faciendam rei fidem, singulis testimoniis 
annotetur, Et vero si. nihil praterea aliud praestitum 3. nobis essel in hoc exornando Chronico, esset 
tamen cur salis beue de Eusebio, ejusque imprimis interprete llieronymo meruisse conflderemus. Sed 
est liber iste, quod primo statim intuitu apparet, lta scriptus, ut frustra aliquis speret, se eum vel 
explicare aliis, vel intelligere satis posse, quin omnia omaium veterum, recentiorumque auctorum 
scrinia excusserit, iu quibus aliquid vel ad  histori:e veritatem, vel al temporum scriem pertineat, Νὰ]. 
lum adeo nos gestum expendere in uotis prietermisimus, ut lectionis priinuin, nec. solum Latinz, scd et 
Greca, quoad ejus fiert potuit, tuin facti, denique temporis sua enicuique ratio constaret: qua in 
re ita modum tenere propositum — fuit, ut. necessitati serviremus atquo utilitati , ree lectoii silvam 
rerufn quibus abundat, sed earum delectum quibus caret, subministraremus. Sapius quid non 
éicendum, quam quid dicendum consideravimus : neque tam laborandum fuit, ut feneraremur 
auctoribus nostris lucem, quxm ut ab iis quae doctorum vulgo non iguorantur, et propriis tractata 
sint fibris, manum abstineremus. Et si. quid tamen fusius ad sui eruditionem, atque argumenta 
disputationum in utramque partem cognoscenda, lector. requireret, ex iis scriptoribus et locis petere 
posset, qua: sibi identidem signiflcan:ur. 


VALLARSII NOTA. 


Col. 225. Hieronymus Vincentio. Hic ille, opinor, à gasse. Manifesto autem liquet ex libro tertio contro 
"Wiecentius est, quem sspe Hieronymus honoris — HKutinum num. 22, ad medium anui 385, conscen- 


«ausa nominat, suzque peregrinationis comitem , 
«et in Bethlemi secessu charum eum primis habuit, 
Ex libro contra Joannem Jerosolynitan, num. 57 
ev 4t, ubi Constantinopolim wrbem celeberrimam 
ante annos qualuordecun deseruisse dicitur, ut soli- 
tanam ageret vitai, colligere est, eur una cum 
S. Doetore, hóc ipso auno, quo Chronici interpre- 
uationem adornavit, Constantinopoli Komam navi- 


disse pariter navim in Romano portu , atque una 
Jerosolymam contendisse, et fuisse postea apud 5. 
Patrem in Beililcem versatum. Certe in eo degens 
monasterio laudatur contra. Vigilantium epist. 61, 
num. $, atque alibi disciplina ejus ac pietatis cau- 
$a. Exinde venit iterum Romam cirea an 397, quod 
ex laudato coutra. lAufinum libro discimus num. 
24. Deiude Orientem rep.tivit post ferue triennium, 


“οἱ | YALLARSII NCT A. "Οἱ 


πὶ in epistola 88 ad Theoplilam discitur. Jam vero 
quod his omnibus locis sanctus presbyter Vinceu- 
lius abs llierouymo nuncupatar, bic vero nulla 
ejus dignitatis est mentio, pronum est arbitrari , 
nondum fuisse justum presbyterum, eum hune illi 
librum S. Pater inscripsit; quod quidem bhonis 
probatum iremus argumentis, si notarum id brevi- 
tas pateretur. Ilanc tamen ipsam Vincentii memo- 
riam paucis repetere, necesse fuit ; vel enim de eo 
quidqnam dicere pre'rermiserunt huius editores libri, 
vel: qui divinando aliqu:d assequi conatus est Scharz- 
fléischius, eumque suspicatur. esse Vincentium , 
qui anno Christiano 402, seu oly:npiad. 295, con- 
salatum gessit, ut Cassiodorus memorat, et Βιχέν- 
τις in Chronico Paschali pag. 712 vocatur. Porro 
qui subsequitur, Gallienura haud ita novimus: 
veteres libri omnes cam unica / scr bunt : nummi 
litteratique lapides geminant. 

IUid. Jambo. Nulla est in Hieronymianis omnibus 
libris sententie, quee pluribus recentium criticorum 
censuris pateat. Ac satis quidem cradite Josephus 
ον σον, Ludovicus Capellns, et novissime Joannes 
Clericus contenéunt, versus, quales Hieron. tradit, 
et quales sunt Graci ac Latini, lebraice fieri nullo 
mado posse. Verum qu: mens fuerit S. Doctoris, 
et quo possit sensa aecipi non inepte , num satís 
assecuti sint , dubito. Martianzus Prolegom. iv in 
Divinam Bibliothecam, ubi de metris Scripturarum, 
multa congessit in Hieronymi, quem defendere 
conatus est, gratiam. Nobià alia videtur explicatio- 
nis ineunda ratio : non enim proprie metricam 
madulationem putamus ab eo intendi, sed rhythimi- 
δ cue, ut ait. Beda ab ipso Scaligero laudatus, 
est metris consimilis verborum modulata compositio, 
non metrica ratione, sed numero syllabarum ad ju- 
dicii aurium examinata. Sed hac latius pro rci 
wrerito, el ut aliis persuadeant, edisserere, non 
hujus est loci : et ad eam proprie pertinet Disser- 
tationem , quam. [lieronymiant Bibliorum versioni 
tomo $ubsequens p*efigemus, Nam et suam hic 
ohi'er S, Pate? promit sententiain, quam in sacro- 
rum voluminum praxfationibus, ac precipue in 
Isaiam, Job, et Psalterium, per partes multo lucu- 
lentius exponit. 

Iud. Nunc Sapphico tumet. Persuasura mihi est, 
non abs llieronymo verbum hioc tumet, scd ἃ sciolo 
antiquario. scriptimn, Enimyero Sapplicz delica- 
εἰς οἰ τη omnium Mus;e tumere omnino non conve- 
iit. Reseripserim itaque ἐπ}, quam lectionem ex 
3l a [sidori lib. v:: Originum c. 2 verissime visus 
sum excudisse. Übi nunc ille ad verbum recitat S. 
Putris l eum, prieferunt editiones mitet, pro tumet , 
mss. autem codices in notis laudati timent, qua: 
corrupta. vox suopte indicat mendo, veram esse 
scripturam. finnft. — Mox alii codices apud Salma- 
sum semipede graditur, pro ingreditur. Postremum 
hocce metrum ad Pindari Odas retulerit S. Doct.r, 
«qu^madaodum superiora ad Horatium. [ujuriosi 
euim in Hieronymum  »unt, qui ewm dicunt ex 


MP" 


A lloratio suo de Pindaro judicasse, cujua poesia Dei, 
gatis noverit. 

Ibid. Pentametro. Verius constituisse videtur ὶ 
epist. 50, ad Paulam n. 3, «ubi de quatuor. psalwi 
qui secundum ordinem Hebraeorum inciprunt el e 
meutorum, Scire, inquit, debes in prioribus psa 
singulis litteris versiculos, qui trimelro tambire 
stant, esse subnexos ; inferiores vero retrametro iam, ὦ 
bico constare, sicuti εἰ Deuteronomii Canticum & erri 
pium est. 

lhid. Ut Josephus. et. Origenes scribunt. Josep; 
locum de Mosis cantico ἐν ἐξαμέτρῳ τόνῳ laudarit 
Scaliger ex lih. n Antiquit. Accipe nunc alterum 
e lih. vn, c. 12, ubi de Davide psalimographo lo- 
quitar : 8536 εἰς τὸν Θεὸν καὶ ὕμνους, συνετάξετῷ 
μέτρου ποιχίλου" τοὺς μὲν γὰρ τριμέτρους, τοὺς δε 
πενταμέτρους. Θιίας in Dewn^ hymnosque comvosui S 
vario carminum genere : elenim Lam versus trimetroge 
adhibuit, quam pentameiros. Origenes ex. Josephge" 
accepit. — — 

lbid. Plus aliquid dicnm. In uno Palatia. baberi - 
refert Salinasius, dicat, pro dicam , quasi aliquis,  - 
non aliquid precesset't. Ccterum liadem Homeri «4 
prosa oratione Demostlienes Thrax explicasse diei- — 
tir : alii de Dionysio Thrace, non ignobili gram- — 

, matico, qui inde cognomen μεταδολέως retulerit, exem 
Suida atque Eustathio hoc tradunt. (aod loquenten-um 
deinde eloquentissimo opponit Hieron. effa'um illud Sil 
Sallustii viletur alludere ia Catilin. e. 5 : Lagnen —— 

C tie multum, sapientie parum, Nain quantum lo—— 
quentia distet ah eloquentia, Plinius quoque docegmm 
lib. v, epist. 90. 

Col. 235. Valentiniani iterum. Scilicet ad annuns— 
usque Salvatoris 378. lpse autem. anno scribebha 
980 sub Gratiani v et Theodosii, non ut Scalig^- am 
putat, Ausonii et Olybrii consulatu. 

Col. 235. Obtestatio Eusebii. Mujus obtestationiaame 
auctor S, Irenzus est, qui eam, referente Euscbier» 
lib. v Ecclesiasticz [li-tor. cap. 20, et Niceptiorex 
lib. 1v eap. 50, suo de Ogidoade operi subjunxit, ad 
falsariorum manus, et scribarum deprecandam in- 
curiam, Ita vero. delectatus est. isto. ἐπιορχή σεως 
exemplo Eusebius, ut illam et iisdem plane verbis 
sibi duxerit describendam, et statim a libri titulo, 

D conspicuo magis loco posuerit, ut subito incurreret 
Ín legentis oculos. Ejus rei argumento sunt codices 
llicronyiniant non. sane pauci , Pontaco, Salmasio, 
Thomasino, atque aliis inspecti qvi eam hoc ipso 
quo nos loco receunsemus, S. Doctoris pra'fationi 
subnectunt, ut eum ab bis verbis Greci textus in- 
terpretandi initium fecisse , indiccrt. Cseterum cet 
alii bene multi codices eam ignorant, e quorum 
nutero sunt οἱ quos Scaliger eonsuluit. Cenfer 
quam Rufinus sus libri περὶ ᾿Αρχῶν interpreta- 
tioui praeposuit, verbis paulo exaggeratis, ejusu odi 
adjurationem. ) 

Col. 22b. Mosem... qui omnium primus. Neunihil 
diversus loci hu'us sensus ab co est, queu refe- 
ruut Graca Fragmenia Evuscbiani textus, sive quo ἢ 


VALLARS;I NOT.R. 


τὸ} 


'excerpsit e mss. sive qu& nos e vulgatis A plura his, nee pauciora, nee demum aliter atque 


Hbris subnectimus. Quod vero ld. culpe 
Hieronymo Scaliger, et Clericus raulto illo 
» minime ferendum est : nam et ille quem 
ferunt Grzcum textum, diversus paulo est 
uem Goari editio, qua et nes utpote accu - 
atimur, reprzssentat. Et siquidem accusan- 
Inscitis Hieronymus, quod ab Scaligeriana 


rieca dissentiat : pari pacto Scaliger ipse. 


uS sit, quod ab exemplari Regio Parisino 
abludat. Descripsit ille ad hunc modum : 
. γένος "EÓpalov, προφητῶν ἁπάντων rpü- 
δὶ τοῦ Σωτῆρο; ἡμῶν, λέγω δὲ τοῦ Χρι- 
ἰφέ τε τῆ; τῶν ἐθνῶν δι᾽ αὐτὸν θεογνωσίας, 
M xai λόγια θεῖᾳ Γραφῇ πυρα-δεδωχότα, 


est interpretatus, in Grece, quod ob oculos haLe- 
bat, exemplari invenisse. 

Col. 227 A. Clemens, Alexandrinus utique, libro 
t Stromatun, pag. 321, Africanus in Chronico quod 
intercidit, "Tatiauus oratione contra Gentes, deni- 
que Josephus Α. tiquitatum lib. tr. 

Ibid. Jestus. Tiberiensis, in libro qui &tatem ta- 
men non tulit, Περὶ Ἰουδαίων βασιλέων τῶν ἐν τοῖς 
στέμμασιν, a Moyse usque ad Agrippam : quod 
Chronicon vocat Photius cod. 23. 

lbid. Quingentis. Videtur emendandum , septin- 
gentis, juxta Graecum, ἐπταχοσίοις, Ipsamque sup- 
putationem, quam mox ex Porphyrio init. 

Ibid. Porphyrius. Porphyrium de nomine appcl- 


iique, Mosen; genere llebraum, qui prophe- B lare respuit Eusebius. 


mnium primas de Salvatore nostro, de Chri- 
tam, et de en, quam gentes per eum adeptee 
wi cognilione, vaticinia el oracula divino 
tradidit, etc, Editus autem a Goaro Syncel- 
ἰωῦσέα, γένος '"E6gaiov (Al. xa:à γένος 
v], προφητῶν ἀπάντων πρῶτον, ἀμφὶ τοὺς, 
ἡμῶν, λέγω δὲ τοῦ Χριστοῦ, ἀμφί τε τῆς 
Μῶν δι' αὐτοῦ θεογνωσίας, χρησμοὺς xal 
ᾳ Γραφῇ παραδεδωχότα, etc., quie sonant 
10 Sic : Afoysen, Il'ebreum genere, propheta- 
mium. antesignanum, cum quoad ea que nos, 
Jhristum pracessernnt, tum quoad alia, quee 
melitía per eum accepta sunt. oracula , vel 
woad divina verba, qua scriptis sunt tradita, 
"um tanta est ab invicem differentia, quanta 
* est Hieronymiauz interpretationis, nec 
Reg quis unquam alterutrum accusabit im- 

quod proposiium sibi exemiplar non satis 
rit, reddideritque in Latinum. Igitur et de 
"wo ita sentiendum omnino est, ul in co 
δὶ proposuerat Euseb'ano exemplari, non 
| apographo, sie ez asse legerit, quemadmo- 
| interpretatus. Nam neque ullum facit boui 
dispendium : et quod critici illi tantopere 
eum in vocis ἀμφ᾽, id est, de, significatione 
, quam aceeperit ut. x05, id est , ante : in- 
& ipse Syncellus editus, in £usebianis co- 
πρὸ illud exstitisse , ubi ἀμφὶ τοὺς πμὸ ἐξ 
qit, idque fortasse ex varia lectione, quz 
lora in textum importata est scribarum 
Denique quod reliquum versum περὶ θεο- 
s dicunt ideo llieronymum omisisse, quod 
0n satis intelligeret, hoc demum est tur- 
calumniarl. Nemo hominum credet S. Do- 
, qui universum Eusebii opus sumpserat 
«andum, brevem versiculum ob inscitiam 
lasse; et qui nedum Gracorum opera in 
n convertebat, sed et aliarum liuyaarum in 
n, tribus verbis, quz et passim obvia sunt, 
exprimendis parem non exstitisse. Ego ex 
o0 quod illa przterierit, et scio magnum 
(mum ea nescire omnino non potuisse, tan- 
' errorem errare, evidens esse ai0, cum nee 


Ibid. Cum hec ita se habeant, ld est, cum ethnici 
ipsi Mosem octingentis annis Trojano bello auti- 
quiorem fateantur. Neque enim ad solum Porphy- 
rium haec referuntur, cui rem ita. se habere ut di - 
cebat, lieronymus concesserit, quemadinudun 
Clericus apertissime calumniatur. 

Col. 221 B. Curioso ordine coaptaei. Greeca verba, 
XpovixoU Kavóvo; σύνταξιν ἐποιησάμην, non intel- 
lexisse lHieronymuni:, qui vertit, ila curioso ordine 
coaplaei , Scaliger et Clericus uuo ore calumnia 1 
tur. Jnique enimvero et per summam injuriam ; 
nau qui ea nescierit, illum manifestum 651 Graece 
penitus nescisse. Kcontrario quam probe ealluerit 
magus Hicronymus Graecas litteras, nihil epus est 
dicere. Constatque adeo, noluisse illum verbis con- 
tentiosius iulharere, sicque paululum ablusisse, 
quando nullum erat boui sensus dispenditim. 

Col. 938 A, Exemplar. multitudo in. fidem traazit. 
Eusebius absolute ait, qux» minorem annoruta nue 
merui supputaret, non quam exemplariorum pro- 
haret multitudo, se maluisse cditiouem sequi. Hoe 
est porro, de quo tautopere ceriminantur | Hierony- 
miauam luterpretationem famosi ejus adversarii 
Sealiger et Clericus. Ego Graecum hodiernum tex- 
tim aliquot imminutum verbis mancumque existi- 
mo, idque pronuntio ex hiulvo senso, quem nuduia 
illud verbum μετῆλθον reddit. Nam ταύτην vocem, 
quam ad pagiuzs album post Goarum rejiciwus , 


Ὁ Syncelfiani codices non habeut, et haud scio an de 


suo Scaliger su(fecerit, textus sarciendi gratia. Sed 
neque eo tamen pacto satis commode habet, aut 
est ad Euscbiani sermonis copiam loeus restitutus, 
ut ex co potuisset de llieronymiana versione certo 
judicare, nedum eam quod facit, coutumreliosissime 
accipere, Persuasum quippe esse debuit, nnnquam 
laudatum iri abs Ilieronymo exemplariorum mul- 
titudinem, nisi quid simile de ἀντιγράφοις Eus: bus 
memorasset, Vocari antem 8b eo exemplaria anti- 
quos interpretés, Aquilam , Symmaeham, Tlieo!o- 
ticnem, esterosque, pro certo habeo; nam et illos 
unice noverat, quos pro llebreorum sententia lwi- 
daret, ct si hos excipias, Hebraicum exemplar utn 
est, non multa. Cum itaque minores in llebrzis 


101. 


YALLARSII NOT.£. 


codicibus anni sint, quam in Gracis τῶν LXX, ac si A annis jam sep'uaginta restauraret , ae Dei demsm 


inalis addece, etiam Samaritanis, minoreiu quoque 
eum numerum probal ipsa velerum aliarum ex 
licbrzo veréáiooum inultitudo, carum nempe quas 
diximus, et Qiig-nes pridem in Hexaplis digesse- 
rai: estque demum uuus idemque sensus, et mino- 
rem, et quem exeinplariorum multitudo przeferret , 
numerum sequi. Quare et si quis contenderit ita ut 
nunc, olim habuisse Eusebianum textum, nulla sit 
tamen llieronymians iuterpretalioni, qnaàe sensum 
fere eumdem refert, succensendi causa. 

Col. 298 A. Inachi temporibus. Sensus est, ipso 
demum Scaligero uon diflitente, etiam juxta mino- 
rem hunc ipsum Judzorum numerum, Jacobum 
velustissimum reperiri , gtpote Inachi temporibus 


in Jerusalein, etiam post Cyri decretum sepius 
unpeditam , exsirueret. Sed etex Zacbaris visieae 
Cap. 1 conficitur, exeunte secundo Darii Hysiaspide 
anno, (finem advenisse captivitalis , eujus septua- 
ginta anui a capto Sedecbia ducuut initium, (οι. 
sentiunt et vetustissimi auctores , ut est Clemens, 
pluribus infra laudandus, qui lueulentissime tradit 
Surouat, lib. 1, pag. 251, post septuaginta a8ao 
captivitatem χαταλήξασαν el; τὸ δεύτερον ἔτος τῷ 
Δαρείου τοῦ ᾿ἴστάσπου, relazaiam ammo secund 
Darii Hysiospis filii. Denique et Josephus verse 
culus scriptor ejus historie , qui cum alibi, tam 
lib. 1 contra Appionem sect. 21, de templi ejus is- 
s'auratjone ait, quod Ecrit δευτέρῳ tl; Kopo 


z:qualem. Alias certum est, quo brevior instituitur B βασιλείας, ἔτει τῶν θεμελίων ὑποδληθέντων, δεν» 


numerus anuorum ab Adamo ad Abrabamum, 
bunc non antiquiorem , sed recentiorem juacho 
evadere. Ex quo ansam arripuit Tarasii patriar- 
chae Synceltus, qui, Septuaginta seniorum numeros 
secutus , laachum Mosí temporibus illigat , Euse- 
bium acriter inseciandi. , 

Col. 2399 A. Darii regis Persarum. Nibil dubium 
est, quin Darium llystaspis filium Lusebius hic 
notet , cum ab ejus secundo anno ad 45 Tiberii, 
547 annos a't intercedere. Hanc autem hypothe- 
sim , secundo nempe ejus Darii anno finem exsti- 
tisse Babylonic:ze captivitatis, tam falsam esse, ait 
Scaliger, quam fal-um est, secundo ejus Darii anuo 
templi fundamenta jacta, οἱ templum sub eodem 


iustauratum fuisse : cum is fnerit Darius Nothus, C 


noa antem Darius llystaspis filius; Atque hauc 
sententiam a Sulpitio Severo, ut ipse ait, aliisque 
^cripioribus antiquis acceptam pluribus , infra ín 
animadversionibus in Chronicum ( ut in secundum 
Darii Noibi aunuum . initium Septnaginta Danielis 
llebdomadum referat ) , inaxime autem liUro vi de 
Emendatione temporum , ita multis argumentis 
fulcire conatus est , ut doctorum vulgo fere etiain 
persuasetii. Neque sane nobis hic licet pro notarum 
brevitate, eam inire disputationem, et' satius inte- 
rim existimamus, lectorem amandare ad Pctavii 
de Doctriua teuporum lib. xu, cap. 21, atque Hue- 
tum Demonstrationis Evaugelicee propositione 1X , 
cap. 8, ac novissime Sclraerum libro de Imperio 
Babylonis, etc., sect. 4 et 5, qui totam illam Scali- 
geri opinationem solidis argumentis disjecerunt. 
Quod tamen hunc ipsum attiuet Eusebii locum, ne 
facile credas Scaligero pro summa hominis aucto- 
ria:e οἱ conlidentia , scias imo illum errare 
splendide , atque in eo maxime, quod supra cen- 
tuu adliuc annos (4uot nempe sunt a secundo Darii 
l]ys:aspide ad Darium Nothum) et Babylonicam 
caplivilatem εἰ templi prorogat instaurationem. 
Satis vero erudite , ac propius ad fidem colligere, 
3c ponere Eusebium , quod ipse sacer Exdra liber 
capp. v et vi. tradit, a Dario llystaspis ülio , cuim 
non ita pridem regnaret , Zorobabelem facile im- 
yeirasse, ut patria sue res fractas jaceulesque ab 


τέρῳ πάλιν τῆς Δαρείου βασιλεία: ἀπετελέσθη " 
secundo Cyri anno positis fundamentis , rursum se- 
cundo regno Darii (utique Mystaspis f.) auno per- 
fectum est. Uno verbo referri quidem omnia, qua 
sunt ab antiquis hac de re tradita , egregie ad De 
rium Ilystaspidem , vix autem , aut ae vix quiden 
ad Nouium possunt, ut suo loco plenius conatabit, 
eum opinio illa ad Septuaginta hebdomadarem 
partitiouem conferetur, 

lbid. In ducentesimgm primam olymp'adem, Ene- 
cleaóus sane habet Graecus textus , qui apum 
ipsum hujus olympiadis, nempe quartum aserilit : 
χατὰ τὸ τέταρτον τῆς oa! ὀλυμπιάξζος ; sed aui nea 
erat in eo, quo Illieron. utebatur, exeiiplari aano. 
tatus , aut ex Latina. cjus interpretatione excidit, 
aut denique nullo boui seusus dispendio prie 
missus est , cum pateat ex couteztu , atque er 60, 
qui statin eolligitur , &nnorum numero, finem 
olympiadis, qui quartus est annuus, denotari. Neque 
adeo jure sibi animos ex illa ouissione sanus 
ducti viri, qui 15 hunc Tiberii annum tantopere 
disputationibus exagitatum , non a morte Augusli 
inchoaut , sed ab ipsius Tiberii imp-rio procosst 
lari, quod duobus , tribus, et quatuor annis, pre 
διιὰ quisque opinione, aniecessisse arbitraniat. 
Quorum sententiatu cum alia argumenta, Lum ipis 
Eusebiana ratio plane subvertit. 

lbid. Quadriennio. Cavek errorem qui suborir& 
ex aliis veierum testimoniis potest, Nam ez e&» 
quod Olyimnpicus agon exacto quadriennio inqquin 
anni initio recurrezet , quinquennales olywpiadagsg 
videntur constituere. Ovidius lib. iw de Posw* 
epist. 6 ; 

In Scythia nobis quiuquennis O:ympias aeta est. 


Et Seneca in Hercule (ureute, vbi de populo qui ad 
olympicos ludos concurrit : 
Quinta cum sacrum revocavit seslas, 

Hinc et sacro scriptori libri s Machab. c. iv πεν- 
ταετυ ριχοὶ ludi, et ipsa olympias πενταετηρὶ; dici- 
tur, hoc est, quinque annorum periodus. Apparet 
vero ab bis terminum includi, in quem desineuat, 
et qu solemnia. agebatur ; cu.n i, 3a i21icn vlyup 


YALLARSI! NOTE. 


710 


onnisi integri qualriennii spatium contiue- A est, urbem ex. Minerve appellatione sortitam Aihe- 


ide, si lubet, Censorinum cap. 18, Diouv- 
lalicarnasseum lib. 1, et Solinum cap. 2, ctc. 
450 A. Desolationis templi. Expletze scilicet 
lienis, templique adeo instaurati, ac si dixis- 
supr3dicto anno Darii secundo, ad quinqua- 
im usque Ozix regis. Est hoc nempe Euse- 
peris de universa temporum ratione monu- 
in certum ac delinitutm , quod Grzci vocant 
γμα.. 8 quo reliqua intervalla deducit, et 
efer& : dico annos στ Bahylonice captivi- 
1 Sedechiz casu. ad secandum Darii Hysta- 
Àc recte quidein. in. supputobonis priore 
1abet:; sive. ἃ secundo Darii auno retrorsum 
mam olympiadein ducentos. quadr;ginta sex 


Harum women. 

lbid. Primus Jorem appellavit. Ilec multo &e:e- 
gantias ac fere alio seusuin Graeco resouant, Ζῆνα 
χεχληχέναι τὸν Θεόν : Zeua. appellasse Deum : ut 
sensus sit, Saturni (ilium, eum quem Latini Jovem, 
Greci Ζῆνα vocant, divinitatis eultu fuisse primum 
ἃ Cecrope donatu:n. Non enim primus Ζῆνα appe!- 
lavit, quem ita nuncupatum μετὰ ch» ἐξ ἀυθρώπων 
μετάστασιν, statim. atque ex. hominibus exemptus 
fuit, noiat Diodorus lib. nt, eo quod fuerit in ter- 
ris degens, τοῦ χαλῶς ζῇν αἴτιος, bene vivendi 
auctor. Qwitto aliam esse Jovis etymologiam atquc 
originem. Sesliger Clementis locum de auctoribus 
idulolatriz ex Protreptiée hic laudat: ut nempe da'a 


inserponit : baud autem. recte in altera, ubi B occasione significet, mendum ibi se detexisse, ubi 


6 quinquage.imum — Ozie in olynpiadem 
primam,ut probet ab instaurato templo ad 
nauim Ὀζί: retrorsum numerando totidem 
98 quinquaginta sex interesse. Peccai enim- 
αὐ θεῖο isib:xc insigni quatuordecim, plus 
, Annorum προχρυνισμῷ, cum primus olym- 
in Oz: annum Uricesimum quartum, aut 
m iücurrat. dd constat. ex ipsis Eusebii ra- 
4$, qui captivitatem ipsam et casum Sede- 
eriio aono olympiadis 47 ascribit, unde et 
"at etiam olympiadum initium in aunum Ozize 
imum quintus, aut sextum. conferre, non 
iagesimem. jam quae hujus fuerit lialluci- 
is eausa, quique conseetaria. ad reliquas 


88 diversis ab epochis liuc refereudas , de- C 


quo pacio huic walo auctor ipse occurrerit , 
ie intervallum aliis annis huc illuc substi- 
impleverit, sis quaeque nos loeis expone- 
et quoad ejus fieri potest, Eusebium excusa- 
. quem satis acerbe castigat Scaliger, ut 
tamen velit, ei ab Syncello vapulauti suc- 
e. 
.931 B. Ex Minerve appellatione. Traditum 
dem vulgo, Athenas nomíinatas ἀπὸ τῆς 
ne Πολιάδος, ab Athena, scu. Minerva Poliade, 
"bana, cui simulacrum in Acropoli . qu:in 
llieronymus interpretatur, erat dedicatum. 
vam autem ipsam primus Cecrops 'A0f- 
pellasse dicitur, cujus nominis etymon multo 
obscurius Isidorus reddit : Minerva apud 
€ Athena dicitur , id est , femina. Plato a di- 
mente derivavit : alii alia conunenti sunt, 
lerme cum flillero videtur ex Hebraico :e- 
l» etymologia , atque ex verbo NOx quod. est 
re, factum paulo quidem barbare ΤῸΝ ᾿Αθὴν, 
, adeemarum civitas : eo scilicet conveuieu- 
qui antea dispersi erant in Curiis Pagisque, 
» terr:& incolis ; nam ex duodecim urbibus 
Athenas factas, notum ez Strabone , Plu- 
) , atque aliis. line opinari malim , ab urbis 
ie Minervan , cui sacra urbs ipsa erat el re- 
Αθήνης cognomentuimn accepisse , non ut no- 
2usebio , et aliis passiur veter:bus persuasum 


Μέροψ pro Κέχροψ legitur , quod jubet nomen pro 
illo restitui. Verum minime hac una de causa eam 
lectionem mutare liceat, quam et Arnobius 9 qui 
multa a Clemente mutuatus est, retinet lib. nt, ac 
porro accepisse ex illo Clementis testimonio , niliil 
est dubium. Ad hzc potuit ille indicari Merops , 
Arisbze , quse Priamo nupsit, pater, vir supersti- 
tioni perquam addictus, de quo Apollodorus bibli..- 
tiec. lib. i, c. 5. 

Cot. 252 B. In partes philosophia divisa est. Neu 
putes hic sectas dici, sed ipsiusmet partes faculta- 
tis ac discipline, quam in Academia primus tradi- 
dit Plato Rem edisserit perquam erudite S. Augu- 
stinus De civitate Dei lib. vin : Plato philosophium 
perfecisse laudatur, quam ín. tres partes distribuit : 
wnam moralem, que mazime in actione versatur; 
alteram naturalem, qug contemplationi depstata est 
tertiam rationalem, qua veram disterminatur a falso, 
elc. 

Col. 255 A. Abraham Nini etate generetum. Lac 
sane vel falsa est, vel Cimmeriis tenebris obscurata 
liypothesis, qu:e tantam regibus Assyriorum vetusta- 
teni tribuit, ut Abrahami ortus cium Nini :tate. cons 
currat. Herodotus lib. 1, cap. 7, Ninum Beli filium 
diserte nominat, et esp. 95 notam quoque temporis 
quo regnavit suppeditat, ubi ail, ab Assyriis, eun 
superiori Asie ἔτεα εἴχοσι xol πενταχόσια, aunos 
pxx imperassent, Medos primum defecisse. Quod 


p cm 2220 periodi Juliaux 4004 ascribatur, subdp- 


ctis inde annis 599. Ninus, qui primus omni Asiae 
impero»sse dicitur, in annum incidet ejusdem pe- 
riodi 5486, qui Troje excidium solis undeviginti 
annis precedit. Quare lioc maxime urgent llerodoti 
testimonium doc!issimi recentiores chronologi, qui 
origines regni Assyriaci tradunt, ac temere jactatam 
eorum regum antiquitatem ac seriem (mpugnant,' 
At noster auctorem liabuit Julium Africanum : hic 
Ctesiam Cnidium, qui in sex priorlbus Persicoruimn 
libria, ut Photius in excerptis tradit, historiam 
Assyriacam et Medicam nongentis ferme supra 
llerodotum annis amplificavit, sive 1400 annorum 
spado definivit, Hunc autem secuti sunt plerique 
alii magni nominis historici, DioJorus Siculus, 


Ti 


YVALLARSII NOTE. 


Castor Rhodius, Cepliallion, Amnilius Sura apud A abeunt temporum discrepantiam. Aten 


Velleium Paterculum, Trogus Poupeius in Justino, 
ut pleresque alios sequiorum temporum praeteream. 
Est itaque et nobis pensanda res isthaec ex Euse- 
bii rationibus : quem ex hac supputatione constat 
Abrahauii ortum ad mundi annum 1988 atque adeo 
Mosis quoque octogesimum (quo anno egressus es! 
Israel abi. "Egypio) ad 2495 retulisse. Qua. quidem 
in re tametsi illi rectius rationes ex llebrzo iueant, 
qui post adhuc annos quindecim, sive septimo se- 
cuudi millenarii anno natalem Abrabami diem con- 
signant : bene est tamen ad universam collectionem 
lioc ipsum, quod Eusebius ponit, juztae exm nume- 
rum, quem contractiorem editione Vulgata sernto 
prabei [jebreus ; nam Graca septuagintaviralis 
versio, quam Vulgatze editionis nomine certum est 
liie denotari, solidis mille quadringentis nonaginta 
sexaginia sex annis eum numerum antervertit. Ve- 
rum í!lud jure meritoque nos moveat, quod statim 
auctir annectit, a nativitate Abrahas ad tous orbis 
diluvium annos inveniri nongentos qusdraginta 
duos retrorsum usque ad Adamum, sive couditant 
muudum. Hac enim supputatione Jam non juxta 
coniractiorem eum numerum, quod satis bene 
atque erudite videbatur astruere, sed post adhue 
integros mille centum septusginta scx, sive anno 
9184, Abraliami ortum constituat, necesse est. 
Hinc verd et secum ipso pugnet Eusebius, atque wt 
sb Hebrao textu dudum laudate aberret, non ta» 


men ipsis LXX censentiet, qui eo numero ducen- c 


tos nonaginta plus babent, sive anno 3474 natum 
eum referunt. Experiar igitur, ut eum a calumnia 
liberem, dicere quid lioc rei sit, 

Eusebius hoc libro cbronologicas ratenes suss 
omnes ab Abraham nato auspicatur, ad quem unice 
sibi digerenda subsecuta tempora, componendaque 
cum universa historia proposuit. Eum porro an- 
num, cogente rerum serie, aique eorum, quos 
suppares facit esse, exoticis monumentis, novit 
ex Hebrzxo textu, eujus contractior est numerus, 
sibi esse repetendum. Atque in eo quidem, si levio- 
ris, quem supra notavimus, momenti, «poypovt- 
cphv 15 fere annorum excuses, de quo rursum di- 
cemus ; esetera bene invicem et cum historie veri- 
tate ita constant, ut synclironismi facile observari 
queant, nec a posterioribus anteriora, vel utraque 
ab historica observatione dissideant ,. Qua veio 
annum illum precedunt sd mundi usque initium, 
quippe cum parum aut nihil ad instituti operis 
propositum faecrent, nihil pensi habuit, ex cujus 
codicis supputatione proferret, ac magis cavit, ne 
ἃ recepta vulgo apud suos opinione discederet. Ni- 
wirum tauta illa diversitas, qu: llchreum textum 
intercedit. et. Graecum, annorum plus minus 1470 
spatium illud tenet, quod Abralie natalem annume 
antecedit, et ad mundi usque ini/iium proteuditur : 
ubi sirgulis patriarchis centum zetatis anas, non- 
nullosque. alios iuterdum supra quam llebrzeus 
Vxtus effert LXXinteró &1cs largiti sunt, in eamque 


rendo ad Clironologicos Canones ap: 
Eusebius, cum nihil esset qued cont 
tium historiis posset, tovumuue dilut 
plenum epus »lesm satis babuit, ez f 
testiinoniis simplici narratione prete 
quem moliebatur, libri quoddam veleti 
meminitque ejus obiter, me lecter, ut i 
riosilate cessaret. ln ipsa autem perfun 
sione aunos quidem ab Adamo ad 
Vulgate tunc editionis, sive ex τῶν 
posuit 2242, totidem enim et Grac 
textus putat. 1n aliis 942 adiluvio ad 
ab ipsis maluit LXX paulisper discedk 
illi obtrudunt, alterum-Caoinanum, ἃ 


B jium, juxtà. queui. ferie. sequitur Af 


albo patriarcharum cxpunsit, lloc aut 
tantopere culpat versatque Syncelius, ui 
sit, quoties toto illo syntagmate, σφά, 
xavie, et σφάλλεται Εὐσέδιος ingem 
(iuquit, pag. 79 edit. Parisiens.) «bv | 
σέδιος οὐκ ἐστοιχείωσε, τῷ Ἑδραῖχ 
κακῷ ἀκολουθήσας, διὸ καὶ ἐσφάλη Exy 
δὲ xal ὁ 'Ago:xa e διήμαρτεν, x. t. À. 
aunum (alierum) Eusebius non. recens. 
corrupto exemplari usus alque adeo 

trigin'a. (allitur : eodemque modo Afri 
ele, Neque porro hic Eusebium ad Geo 
lione vindico : illud modo velim anima 
neque bcne Scaliger videtur attendi 
mum loco ab Septuaginta seniorum ra 
cessisse, Wibutum ei culpe fuerit . Ni 
ctat annorum sumuiain ac seriem, ne 
ea de re, quae nihil proposito operi 
sollicitus fuisse videtur ; et prat.rea 
vera ejus nuineri 942 scriptione, aut su 
admodum ab ipso auctore putata δὶ 
Equidem ita babent ct Graca, quie e: 
Scaliger laudat, Eusebii verba : Kari 
μὲν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδὰμ, ἐπὶ τὸν χαταχλυσμὸν 
τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ χαταχλυσμοῦ irl τὸ a^ E 
ἔτη λμδ΄, τὰ πάντα ἔτη γρπδ'͵ Juzia. | 
mo usque ad diluvium anni sunt 9848 
autem usque ad primum Abrahami anni 


D mul omnes auni δὲ δά. Verum, ut hzec 8 


sumina, winime ca tamen esi, quam a 
Abralaium colligunt Septuagin 8, qui i 
a diluvio spatium anuis onerant. supr 
fere trecentis. Eusebiani praterea libr 
qui ex Latina duntaiat llieionymi int 
superant , pro editionum vaiietate 
riorum interpolatione diversas ad bu: 
locum ab orbe condito suauuas con 
quanquam castigatiores ii dicuntur Poi 
lavio codices, qui a diluvio ad Abral 
942 annos computant 4072, ea tamen 
Uuc est Septuagintavirali calculo soli 
sexaginta aunis ininor, quantum nenipe 
94714 decedit, l'rior autein. illa, quae 


113 


VALLARSII NOTE. 


714 


942, recepta est vulgo tanquam ex Ensebii et A in prfixa huic tomo praefatione, commodiore sei- 


Hieronymi mente ab omnihus fere statis medize 
cbronologis, Orosio, Beda, Freculpho, atque aliis, 
qui se calculis Eusebianis insistere profitentur. Est 
igitur manifestum, neque ἐν παρέργῳ disputantem 
de patriarcharum annis Eusebium , Septuaginta 
Diterpretum abuti: rationibus, cujus est tanta ab 
ilis dissensio, quanta non solis annis, sed tribus 
annorum centuriis continetur. 
Jam vero duo sunt, in quorum hac hactenus 
disputavimus gratiam. Ac primum confici ex bis 
n'auifeste contendimus, injuria notarii Eusebium ab 
$$caligero ἀντιλογίας vitio, qui eum ut confidentius 
cS*5' get, Syncello dat manus : Merito, inquiens, 
ye Prehenditur a Georgio Eusebius, quod cum mi- 
gs Orem numerum sequi. se profiteatur, tamen Se- 
p € tsgintaseniores in his sequitur. Falsum hoc plane 
esse demonstrant, qua hactenus disputata sunt ; 
84 [alsum ex Scaligeri quoque sensu, Eusebium in 
esm gemporum partitione, qua tininorem sibi nume- 
rim proposuerat, a diluvio scilicet ad Ábraliamum, 
Septiaginta Interpretes esse secutum. Quod si de 
Chi: e» nico ipso Canone dicunt ipsi, qui Eusehium 
culpsza nt, propositum Eusebii ac mentem non vie 
den wur assecuti, Neque enim ilfe incertus. inter 
UlTt8 azgje numerum vagari potuit, qui tempora: ab 
Adam amo ad Abrahamum non digessit, sed Abrahamo 
Ad ENEaji tatem. comparato ex llebrzi textus. sive 
ΔΙ τὰ €» ris numeri. supputatione, superius illud inter- 
"a VB wu, in quod uec Graca ulla, nec Barbara histo- 
leneq ; err poterat, curioso cuilibet lectori reco- 
anie "m ex Seriptura reliquit; et si. ejus quidem 
. *»s0biter ac verbo tenus ab gewina epocha in- 
Wil, ea nimirum de causa fecit, ut se ab illius- 
dis codicis, sive Septuaginta seniorum calculis 
me, ire ex parte, Cainano altero expuncto, adino- 
sil S. Ceterum sui lzc instituti non esse, idque 
o Β unum proposuisse, expresse notal presenti 
Dt xculo, ut ab Abraham et Nino usque ad suam 
Ua tem jnferiora tempora persequatur : quo in 
we universo nihil sane erat ex Graecorum exag- 
£e aii numeris repetendum. Alterum, quod iufe- 
παν us, huic quidem consectarium esi, momenti 
δὰ ten multo majoris, et quod notat fere Eusebiani 
ἘΚ. Extagmatis memoriam continet, Nempe tantum 
abe sse contendimus ἃ Graci exemplaris supputa- 
'i sae in Loc adoruando Chronico Eusebium, ut 
"us»quam ab ea summa, qu» ab orbe condito ad 
dilu viun, alque exinde ad Abrahamum initur, ad 
alias temporum sequiorum eras collegerit iis locis 
ba ud sane paucis, quilus totius operis sui rationes 
?d diversas epoclias comparat, ac certa invicem 
DÉCliL initia. Sed cum hoc paucis demonstrari ne- 
ient : sil eliam unus atque alter locus iu editis 
1$, ut est ille ad annum Abrahami 990, qui 
SCDtepia huic nostre reíragantur, quorum est 
meg (ides omnis elevanda : denique veterum ac 
as ren tioran testimonia el preconceptas opinion^s 
€ re oporteat, qu: notarum brevitas non patur, 
PATROL. XNVII. 


meg 


. da'orum 


licet loco, edisserimus, quam adeo ut recolas, 3u- 
ctores sumus, 

Col. 254 A. Anni pv. Atque est quidem iste pro- 
pior ad fldem iumerus, quem et nune. praeferunt 
melioris nota3: Chronologi. Sed magna hifce oritur 
Africanum. inter et Eusebium dissensio annorum 
circiter 162, qua in re Casariensem episcopum 
Syncellus denuo criminatur. Scilicet cum. juxta 
Africanum, atque ex velerum. chronologorum ferme 
omnium consensu ad quadragesimum quartum 
Niui annum, Abrahami ortum Eusebius retulisset, 
posteros ex ordine Assyriorum reges enumeran« 
usque ad Eupalem (cujus regni tricesimum quartaci 
aunum facit eum Salomonis templo concurrere), ad 
Hebraicarum ex adverso rerum seriein exegit, cone 
tractiorem numerum libri tertii Regum secutus, 
cum Africanus latiorem libri Judicum tenvisset. 
Hinc solidos ille quatuor reges ^ad conciliandas 
epoclias pr:etermisit, quos ex eode:n Africano S98- 
cellus nominat, Arabelum, annis 42 ; Chalaum, 45 ; 
Anebum, 58 ; Babium, 9S1, et continua serie, post 
Teuteum, sive ante duos alios ab Eupale reges sta - 
tuit. Monuimus autem nos supra, tantam reguin 
istorum seriem ex Ctesie, scriptoris c:etera vonis- 
simi, auctoritate constare, quain ideo cum priiis 
Africanns avide arripuit, uc vetustiora juxta Grze- 
cos calculos tempora propius attingeret : quim 
etiam alicubi dicitur auxisse, cum a.Illiuc infra eas 
rationes subsisteret, ac supplesse pr:positis Chal- 
atque Arabum dynastiis. Quam culpam 
ita amoliri ab eo Scaliger conatur, ut putare malit 
aliquos caliide pretermissos reges a Ciesia, ad 
aram Chaldzorum initio Nini accommodandain : ae 
porro acrius in Eusebium invehitur in przat. « iu 
animadversionibus, .quem 23it facinus neque bona 
viro neque ecclesiastico dignum admisisse, cum 
quatuor t0do laudatos reges suis ipsemet rationi- 
bus coactus, ab Africani Catalogo expuuxit. Verum 
Dionysius P'eiavius, re diligentius exposita, Euse- 
bium ab impacta calumnia vindicat lib. 1x, cap. 19. 
De Doctrina temporum, ei In Animadversionibus ad 
Epiphanium : Wicciolius quoque in Clironofogia Re- 
[ermata, tom. 1, cap. 2, quorum argumenta, quan 


p do hic per notarum angustias non licet, in praefixa 


liuic tomo prazfatione laudavimus. Unum addimus, 
quod sive imprudens Eusebius eos reges omiserit, 
sive certo usus consilio ad aliorum monumeutorum 
fidem repudiarit, haud certe minus ab ejus adver- 
sario Syncello atque aliis, in his recensendis regi- 
bus, peccatum sit, cum eo, quo diximus loco post 
Teuteum illos constituunt, qui ex propositis Ctesi:m 
ac Ccphallionis rationfbus, ante anuos fere octoginta, 
atque adeo ante Tautanem ponendi sunt, ut ex 
eorum liyypothesi constet, a Belo, aut Nino, primis 
Assyriorum regibus, supra mille annos cífluxisse 
usque ad Tautanem, quem faciunt cum Troja ex- 
cidio concurrere, et a quo Priamum suppetias pu- 
tisse Diodorus quoque testatur. ) 
23 


710 


VALLARSII NOTE. 116 


Cul. 954 A. A Tiberii autem quinto decimo anno. A vicesimum primum imperatoris decurrere, Veram 


Pericopen hanc a Tiberii quinto decimo anno usque 
ad decimum quartum Valentis, etc., ipsamque anno- 
rum bis mille tercentum nonaginta quinque suin- 
main, de suo llieronymum addidisse, nemo est qui 
nen intelligat, et in prafationis calce testatus est 
ipse, A Constantini, inquiens, vicesimo anno, usque 
ad consulatum. Augustorum. Valentis vi et Valenti- 
miani iterum, totum neeum est. Sed illud hucusque 
- ipsos latuit hujusce libri editores, quod uno anno 
supra Eusebii rationes lieronymiapa collectio ist- 
hzc abundat ; quod est quidem operze pretium hic 
monuisse. Nam Eusebius ab Abrahamo ad deci- 
wum quintum Tiberii annum inclusive annos sup- 
putat 2045, ut in hac modo prafatione testatus est, 


et ;n Chronico quoque ipso colligit, Exinde autem D 


ad vicesimum Cons!antini inclusive iterum, quo 
fine Canonem suum ipse conclusit, annos putait 
298, qui superioribus juncti summam conficiunt 
9312. Testes quoque sunt omni exceptione majores, 
Ànianus εἰ Panodorus apud Synecllum in. Clirono- 
graphia editionis Venetze pag. 28, qui de Eusebio 
asserunt conceptis verbis, quod ἀπὸ 'A6paàp Eo; 
τῆς εἰχοσαετηρίδος Kuva:avtlvou ἐν τῷ xavà πλά- 
«ος συνῖξε χρόνον ἑτῶν βτμβ' ; ab Abrahamo ad 
vicenualia usque Constantini (et inclusive quidem, 
uL ex requenti collectione palam est) in. extenso 
opere tempus collegit annorum 2512. Porro autem 
llieronymus uno plus colligit tum hoc ipso, quod 
interseruit, additamento, tum in scrie οἱ coutinua- 
tione Chronici, in cujus (ne annos supputat 2595. 
Quod et manifestius liquet, cum a Tiberii decimo 
quínto anuo exclusive, ad quartum decimum. usque 
Valentis, quo interiit, annos numerat 351. Nam si 
ad 20414, quos Eusebius ab Abrahami ortu ad 
ipsum inclusive decimumquinjum Tiberii colli- 
git, Hieronyunianos hosce 351 adjicias, illa nimi- 
rum exsurget summa 2595. Computum igitur Eu- 
sebianum ipsum annorum 2342, quibus tota ejus 
bistoria ab Abralamo ad vicesimum Constantini 
coutiugtur, uno conlra auctoris sui mentem auno 
auxit sanctus iuterpres : quz sane animadversione di- 
gna res est, ne, couturbatis seiuel calcutis, lectorem 
jrausversum agat, Erroris porro causa, quaw latius 
exponemus initio lHieronyuiane continuatiouis , 
οι) alia. videtur quain quod computandi initium 
Euscbius ab autunno. sive Septembribus Kalendis 
fecerit, de sui gentis more, totamque insequen- 
tem tenporum seriem ea ratione. ad. Abraha- 
miticos annos cxegerit : econtrario llieronymus 
quz de suo adjuuxit, a Kalendis Januariis Homano- 
rum more deduxcrit. Hinc factum, ut quatuor, qui 
in line supererant Eusebiani, ut ita dicam, anni 
menses pro solido anno hic accepcrit, 3c vicesimo 
primo Constantini supputato, c:zeiera ad euim mo- 
dum continearit, Videntur auiem οἱ fucum ci fe- 
cisse postrema isiiec Chronici Eusebiani verba : 
Viceunolia Conitantini Nicomedie acta, et sequenti 
auu9 Dome edita, ut putarit, quo anuo edita sunt, 


Kusebius non Consiantiniaaum, αἱ facile putari 
Hieronymus, sed Abrahamiticum sequentem ansam 
pro more suo dixit, voluitque adeo sibi tantum do- 
cuisse, sub finem anni ab Abrahamo 2342, qui ab 
autumno inceperat, et quo suum opus concludit, 
vicennalia Constantini incidisse , quse insequeati 
anno itidem Abrabamitico ab autumno incipiente, 
quem tamen minime attigit, fuerint Romae edita. 
Fusius autem hzc suis quique locis exponentor, 
Cf. Maii notam ad locum. 

lbid. C. In decadas cecidimus. Singulis scilieet .. m 
decadibus annorum ab Abrahamo historias, resque 
gestas aliarum gentium et regnorum accommodavit,, - 
quod ex Ipso libri intuitu perspicuum est. Scaliger, — — 
qui multis hancce ceconouiam Operis exponit, mo—. - 
net de annis ab Adam, sive a mundo condito, quum g 
veteres editiones apponebant, ut si quis annm 
Abraham secundum Eusebium babere velit, dedlucaammm 
ex annis mundi $184, euin enim esse Eusebianum. mm 
numerum. Nos, ut eam seriem plane coutra Eug aam — 
bii mentem esse, ita et numerum plane.falsum, zi πὰ 
superioribus notis salis abundeque ostendimus , 
cum potius ex Eusebii rationibus colligendum πα. 
eum, juxta ,contfacuorem Mebrzi codicis num «m— 
rum, Abrahami ortum contulisse in mundi annum aun 
1988, a quo appositi huic Chronico vere Eusebim κα ὃ 
numeri incipiunt. 

Col. 236. Assyriorum reges. Alia fere est in Pzamre 
mensi ms. epigraphe : Reges gentium diversarum να, 
qui fuerunt, et quantum. regnaverunt :. ei prius me- 
ges Assyriorum, Ninus, etc. Notatum porro obiter Su-— 
pra, videri hancce regum Assyriorum seriem Cte- 
siz, scriptoris cartera levissimi, ingenio excogitatau s 
qui nimia antiquitatis consectatione, ut probatuezm 
daret, priino conditam a Semiranmide Bahylonen?. 
quz diu tamen muliumque antea. exstitit, utque 2438. 
eam urbis vetustatem per regum  successiunegasss* 
ascenderet, ipsorua ἃς Medorum quoque regunss" 
catalogum auxit : et, qui eum consecuti sunt, &ri- 77 
ptóribus magno numero imposuit. Accepit hanc 
sb eo seriei noster quoque Eusebius, qui a Nino 
et Semiramide ad Sardanapalum usque regum xxxv 
Catalogum — texuit, quot et Diodorus enumerat lib. 


P d 


D n, cap. 6. Syuncellus autem ex Africano, qui tamen 


ipsum Cte-iam descripseratl, quatuor praterea, 
quos inlra nominamus, reges adjecit. Sed et ἐμὸς 
alios, Tilgamam nescio quem, et. Sacchoram Schre- 
erus memorat ex ZElianosine temporis nota, qui 
in hoc ipso Catalogo acserie non sunt. Ex his 
autem ipsis multa sunt nomina ex Perside, Acy- 
pto, ipsaque Gracia petita : cujusmodi sunt Xerzes, 
Armamitres , Sparugus, Amyntas, Laosihenes, My- 
lhreus, atque id genus alia, qua ab Assyriorum 
nomenclaturis prorsus abhorrent. 

Col. 259. Assyr. llabemus nunc, preter laudatos 
in precedenti cditione nostra veteres mss. libros, al- 
terum, eumque optime: frugis ac note, quem de 
Lucensi Bibliotheca ms. eruditissimus P. Jo. Dowi- 


VALLARSH NOTE. 
nune illustriss. Lucensis episcopus, A Nino ac Semiramide narrantur, referri possunt. 


Mansi , 


718 


iari Commentario edisseruit, et Caroli Magni ὦ Nam etsi de eorum setate non usque adeo inter s€ 


0 perscriptum prodit. Primis uutem, ait ipse, - 
uus. esi foliis iujuria temporum et cum titulo 
rsi operis totum pariter PRELUDIUM, cum pre- 
w interpretis auctorisquev Greci, deperdidit, 
lium est : Primus omnis (sic) Asie regnavit 
! Beli filius annis Lu. Hujus xii imperii anno 
est Abraham. 
1. Ostendimus ad Assyriorum regum recen- 
m unius Ctesix, auctoris οὐχ ἀξιοπίστου, ut 
istoteles Hist. Anim. lib. vin, ac caetera levis- 
fide niti tantam illam Assyriaci regni anti- 
em, quam noster Eusebius, aliique ante ct 
»um jactant. [Iis opposuimus Herodotum, qui 
quingentos et viginti annos Assyriis usque 
dorum defectionem tribuit lib. 1, cap. 95, 
Im amice conspirat Appianus Alexandrinus 
efatione, et cujus sententia conformis unice 
cro texini, et communibus historie rerum- 
bumanarum rationibus cousentanea. Neque 
'éFo eos moramur, qui supplendam ibi volunt 
ri millenarii notam, ut dixerit mille quingen- 
giunti ; quorum opinationi obstant. Herodoti 
mnnes, et cum primis mss, qui eo loci nihil 
it : multo autem magis testimonium Diodori 
» quem constat ex lib. 11], pag. 85, ad illa 
loti verbs, suo «vo sive ante lios mille sc- 
entos atque amplius aunos, numerum illum 


»arium in ejus codicibus non invenisse. Ile- C 


locus lic est : ᾿Ασσυρίων ἀρχόντων τῆ; ἄνω 
ς ἐπ᾽ ἔτεα εἴχοσι xaY πενταχόσια, πρῶτοι ἀπ᾿ 
' Μῆδοι ἤρξαντο ἀφίστασθαι, etc. Cum Assyrii 
ημίπφεπιὶς viginti superiorem Asiam oblinuis- 
primi Aedi ab ipsis deficere ceperunt. Colligi- 
nde, diu post Abrabamum jacta. prima esse 
Assvriaci fundamenta : siquidem primus 
t Herodotei annus. vocatione ejus in Charan, 
be rationes ineantur, septingentis ferme au- 
Dsterior est, nedum, quod Eusebius ponit, 
agesimo tertio anno, ex quo Ninus imperium 
iit, ipse natus est Abraham. Reipsa floruit eo 
re, quo llerodotus regnum Assyriornm au- 
ur, Ninus ac Semiramis : ut bene secum ille 
t, et, quod auctores quoque alii testautur , 
Nini filius, primus rex Lydorum ex llera- 
fuerit, Proiude ut altius, vera ejus regni 
rdia ab Assur repetenda sunt, quem certis- 
testimonio Moyses tradit Genes. xxv, 9, ex 
Sennaar egressum, Ninivem condidisse. Fuit 
He, ut plerique interpretes tradunt, Seni fi- 
)t vero aliis placet, Abratiami pronepos per 
ram, atque ea circa tempora. quibus ingres- 
UL ἴϑγδοι E; yptum : annis videlicet post Abra- 
m ferme irec^ntis. Nec tamen. adhuc. existi- 
1m est regnum Assyrium proprie conustitis:e. 
m hoc serius multo, postque alios annos su- 
ecentos, atque adeo post Mosis :ztatem : au 
tempus tum epocha Herodoti, tum qux de 


" eonsentiant scriptores honi: sic tamen existimo 


in hoc veteris memorie genere, iis qui winora 
exteris perhibent, magis esse adhibendam (idem, 
Pratereo autem argumentum ex. Árgone, et quod 
narrat Syncellus, visum wonnullis, e quorum nu- 
mero Castorem laudat, Ninum μετὰ Σαρδανάπαλον 
χρατῆσαι τῆς ᾿Ασσυρίων ἀρχῆς, post Sardunapa- 
lum Assyriorum imperium obtinuisse. VPropius certe 
vero Justinus lib.1, eap. 4, de Niuo loquens, 
Fuere quidem, inquit, temporibus antiquiores Scso- 
stris A gypti, et Scythie rex Danaus, quorum alter 
in. Ponti, alter usque. Egyptum excessit. Et So- 
sostris quidem quo tempore vixerit, bene ad inen- 
tem Manetlionis docuit Hecatzus. Milesius apud 
Diodorum in Excerptis Photiauis, ubi Danaum ejus 
fratrem et Cadmum praecipuos alienigenarum duces 
memorat, qui cum ejectis ab. Agypto in Graeciam 
navigaruut. Sunt adeo qui. Semiramidem :qualem 
aut certe paulo aniiquiorem  frojanis temporibus 
fuisse dicunt, cique supparem faciunt Sanchonia- 
thonem scriptorem Derytium, ut Porphyrius, apud 
Euseljum Prieparat. Evang. lib. 1, 9. Atque idein 
tempus colligere est ab epoclia Babylonis, quam et 
Curtius narrat, plerosque credidisse nom ἃ Seni- 
ramide conditam, sed a Belo. Stephanus Byzan:i- 
nus, Βαδυλὼν, inquit, Σεμιράμιδος fv ἀρχαιοτέρα 
ἔτεσι χιλίοις δύο, ὡς ἙἭ ρέννιος. Babylon. d&orum 
annorum millibus Sermiramide antiquior. fuit, quem- 
admodum Hereunius Philo. Pro hoc numero nou- 
nulli interpretantur mille et duos annos :; quod 
quidem si propius ad hisioricam analogiam acce- 
dit, longius tamen ab auctoris sensu ac phrasi 
abludere, nemo non sentit. Econtrario Eustathius 
ad vers. 1006 liunc ipsum Stephani locum totidem 
verhis deseribens, pro χιλίοις δύο legit χιλίοις 
ὀχταχοτίοις, mille octingentis : quod satis indicio 
est neuiram lectionem veram esse ; atque adeo, si 


.ex ingenio liceat, quod vere scriptum ab lHereunio 


credimus , restituere, inalim equidem levissima 
litterarum mutatione, partim ab Stephano, partim 
ab Éustathio rescribi, χιλίοις διαχησίοις, mil'e du- 
centis, Certe nihil verius hae. temporis nota suppe- 


D tit nobis ex illa historia. Ut ut vero sit,ex laudatis 


hisce testimoniis jam lique!,falsam plane esse illam 
regni Assyriaci autiquitatem, quam, ut Babylonem 
a Semiramide exstructam significaret , Ctesias pri- 
mo commentus est, alii dein temere crediderunt . 
Et cum ex liac ipsa sententia Eusebius noser ra- 
tiones suas derivarit, cavendus lectori. error fuit, 
ac sciendum, tantum a vero abesse quod ílle po- 
nit operis sui παράπηγμα, natum vicesimo tertio 
Nini anno Abrahamum, ut econtrario. septingentis 
fere annis Abraliamo Ninus posterior sit. 

lbid. Eusebius aunorum caput ab autumno dedu- 
cit juxta Autiochenorum atque Alexaudrinorum 
morem, quod Petavius tomo secundo de Doctriua 
temporum certis argumentis deinonstravit, qua t 


719 


VALLARSII NOTE. 


720 


recolas, auetor sum. ΦΌΓΓΟ neque hic coguoscit A jusce Chronici ex Ilieron. iaterprevadone descripsit, 


Parwensis ms. longaui) istam epigraphem, pro qua 
tantum habet : Hebreorum regnum. Regnante Nino, 
apud Hebraos nascitur Abraham, Scaliger demum 
ipse brevioribus multo verbis regnorum lizc (ila 
inscripsit ; puto autem, ad concinuiorem, pro ar- 
bitratu suo, forinam potius quam ad mss. lidem. 


Col. 259. Ninus. Accepit hzc Eusebius ex Dio- 
doro, qui ea pridem ex Ctesia acceperat. Nec ta- 
men ille priinum, qui omni Asix regnarit, etc. 
Ninum dixit, sed primum inter eos quorum con- 
Bignata est Historicorum scriptis memoria, Τὸ 
παλαιὸν, inquit lib. n, init., xatk τὴν ᾿Ασίαν 
ὑπῆρχον ἐγχώριοι βασιλεῖς, ὧν οὔτε πρᾶξις ἐπίση - 
μος, οὔτε ὄνομα μνημονεύεται. Πρῶτος τῶν ἱστορίᾳ 
καὶ μνήμῃ παραδεδομένων ὁ τῶν ᾿Ασσυρίων βασι- 
λεὺς Νῖνος, x. τ. Δ. Antiquitus reges indigenas, quo- 
rum nec [acta inclaruere, nec. nominis memoria 
durat, Asia habuit. Primus ex his, quorum facia 
historie ac litteris (radita. sunt, Assyriorum rex 
Ninus, etc. Nihilosecius adeo illa Eusebii apud ple- 
rosque omnes sententia obtinuit, ut dicere nihil 
dubitet S. Interpres in Comin. ad Osee ui : Primum 
omni Asie reguasse Ninum Deli filium, omnes et 
Grece εἰ Darbarge | narrant. historie ; qui apud 
Assyrios Ninum , sui nominis condidit. cicitatem, 
quam llebrai vocant Ninive. 


Ibid. Belum. Atque hoc quidem omnes, nec ipso 
Herodoto, quem cateris in. hac historia omnibus 
praferimus, excepto, tradunt pari consensu, Ninum 
Beli filium exstitisse. Ex his autem qua hactenus 
disputata sunt, jam tenes, Belum illum non Baby. 
lonium, sive Nimrodum posse credi, sed longe re- 
centiorem alium, eumque Assyrium, cum notum 
praterea sit, plures fuisse per Orientem Belos, eo 
ferme modo quo in Gr:ecia Joves. At vero non vi- 
detur. ex auctorum, qui hzc tradiderunt, mente 
vistinctio isthaec Deli Assyrii a Dabylonio; et cum 
tamen addat noster Eusebius, eum Delum Assyrios 
veum sibi nominasse, recentiores vero critici, 
Assurem hunc existiment, gentis regnique ejus 
auctorem, in dcos relatum, verosimillimum quoque 
est, non in sensu proprio dici Ninum Deli (ilium, 
$ed ab eo quod Assyrii patrium idolum veneraban- 
Aur, se Niuum κατ᾽ ἐξοχὴν, id est filium, noinasse, 
tum ob alias causas, cum pracipue ut Chaldao- 
rum, aliarumve gentium, quas recens. subegerat, 
sihi animos devinciret. Observatuu) quippe ante nos 
satis recte, ex llebraico 2, quod est fius, no- 
men istud derivari, scituimque illud preterea, mo- 
ris fuisse regum Dabyloniz n»tales suos. ad Be- 
lum, να, quod est deum, rclerre. Nihilosecius 
verba isth:zec Beli filius, iu nullo ex antiquis Pa!a- 
tinis codicibus, teste Scliurzfleischio, iuveuiuntur, 
qui neque in Graco sunt penes Syncellum textu. 
Parmensis econtrario pericopen illam, Quem Belum 
Assyrii deum sibi nominaverunt, tacet, Verum et 


B 


D 


libri alii omnes, et qui olim magnam partem hu- 


S. Aug. de Civ. Dei agnoscunt, ac probant. 

lbid. Cujus regni anno 923 natus est Abraham. 
Tantum abest ut vicesimo secundo Kuropis anno 
natus sil Abraham, ut hic potius immani quingen- 
torum ferme annorum spatio illun praecesserit, 
quo jam tempore multum vereor an exstiterint in 
Grecia homines, nedum regna, regumque suc- 
cessio instituta, Hoc tamen palinare illud est, quud 
astruere conatur Eusebius hoc opere, quemadimo- 
dum in Praefatione pluribus edisseruit contra ecu- 
ditissimorum anie se hominum. sententiam ; qua 
de causa acri eum slvylo Syncellus insectatur. flau- 
sit autem ille tantam. Sicyoniorum vetustateu) a 
Castore, aut alio quopiam fabulatore Grzco, qui- 
bus faciles nimiuu aures prabuit. Verum historica 
analogia, ac veterum melioris notze auctorum testi- 
monia probaut, ejus regui initium ad Phoronei 
demum tempora referendum : cujus seutentiz 
sumina hac est ratio : 4&Egialeus, quem primura 
Sicyoniis imperasse, ne ipse quidem Eusebius diffi- 
tetur, filius fuit Inachi ex Melissa, et Phoronei 
frater, quod luculentissime tradit Apollodorus Bi- 
bliothec. lib. n, initio : ne deSyncello nunc dicam, 
qui paulo serius ipsum /Egialeum differt, luachi 
quidem fllium eum  ssserendo, sed fratrem Apidis, 
qui Phoronei filins fuit et successor. Porro [ua- 


4 


-— 


a 


chum Justinus Martyr, Tatianus Africanus, aliique «—- 
vetustiores Eusebio Chronologi supparem Moysi a 
faciunt : ac. diserte Clemeus Alexandrinus lib. mmm 1 
Siromatum, cum exitum. Hebraeorum ex. Egypto κεν. 
duce Moyse, ad tempora Amoseos /Egypli regis. 

el Inachi Argivi retulisset, addit ; Exstitit auteummm 

in Gracia tempore Phoronei, qui post Inachum [uit ue 


diluvium Ogygium, el regnum Sicyonis, cujus pri— 
mus rez [uit /Egialeus. lloc porro propius mulic» 
est ad fid.m, quam quod Eusebius contra receptam 


antiquiorum sententiam comminiscitlur. In. Par- 
mensi ms. protota ista pericope : In Grecia vero se- 
cundus, usque. nalus est Abraham, hxc tantummodo 
habentur verba, qus et veriora videri possunt ; 
Europs apud Sicyonios rez 1I regnat annis xiv. 
lbid. Apud 494ypiios. Dc inceria penitus, ac 

plus quam Cimmeriis tenebris involuta dynastia- 
rup: AKgypti historia cl. Perizorius disputavit, 
quem adeo praestabit cousulere, ue longiores zquo 
hic siinus. At lioc sane congrueuter aique erudite 
Eusebius in tanta opinionum fluctuatioge et pugna, 
quod ab earum decima sexta ducit. initium, quam 
el recte cum Assyriorum itiperio facit concurrere. 
Nempe ita superiores quindeci:m pro commentitiis 
ac fabulosis habuisse indicat, qua juxta ejusmet 
raüones apud Syscelium (siquidem. sibi succes- 
sisse putauda sint) supra ter iille ante Abraha- 
mum annos continere debuissent, atque adeo non 
solum universi orbis diluvium, a quo ad Abraham 
solos mille et septuaginta annos Scriptura enu- 
merat, sed et ipsius mundi primordia longo inter- 
vallo supergredi. Ad hac satis bene in exponenis 


123 VALLARS!I NOT/E. T4 


evincit falsa omnia esse, meraque iugeniorum 
figmenta. Itaque nulla prior vero, ac dudum pro- 
posita de Assyriorum avo hypothesi magis con- 
sentanea sententia videtur illa Xanthi Lydii, qui, 
teste Suida, vixit sub Dario Ilystaspide, cum Sar- 
deis urbem Atheuienses igne vastarunt : ut nemo 
sit; ex his quorum sive scripta, sive testimonia 
hac de re supersunt, eo antiquior, eaque de causa 
etiam dignior fide. Asserit porro ille conceptis ver- 
bís apud Laertium in Proc mio, εἰς τὴν Ξέρξου 
διάδασιν ἀπὸ τοῦ Ζωροάστρου ἑξαχόσιαλ ἔτη γεγο- 
νέναι : αὐ lransitum Χοντὶς α Ζοτοαδίγα annos 
sexcentos intercedere, Equidem si. dixisset, ἔπτα» 
κόσια, septingentos, qui numerus facillime perimu- 
tari a librariis potuit, nihil esset quod nostris 
rationibus quadraret magis. Omnino autem, ut 
nihil immutemus, ita accipiendus est, sexcentos 
dixisse rotuudo numero, ut proxime Trojanum 
bellum antecedat, ad quae nos tempora, post an- 
nos scilicet septingentos ab Abrahamo, Nini ac 
Semiramidis historiam diximus superiori annota- 
tione esse referendam. Jam si ab lioc. nostro, qui 
parum prospere cum Nino conflixit, alius fuerit 
Zoroaster postmodum, multisque ab eo seculis, 
sive ile Persomeus, ut dicitur Suid, sive Daby- 
lonius, quo magistro usum Pythagoram, nar!at 
Apuleius in Floridis, nihil dispntar.us : tautum 
illud non omittiinus in. rem nostram celebre Ar- 
nobii testimonium lib. 1 : Ü4 inter. Assyrios. et 
Bactrianos, Nino quondam Zoroasireque ductoribus, 
mon lantum ferro dimicaretur el ciribus, verum 
etiam magicis el Chaldaeorum reconditis. disciplinis, 
invidia hec nostra fuit. 


bid. Subtexit. Scaliger haud. scimus e quibus 
libris, neque enim quid simile in rostris iuveni- 
mus (1): Apud Hebreos usque ad nativitatem Abrahe, 
compulantur auni mille nongenti quinquaginta, 
Usque ad diluvium enim ab Adam, habent annos 
M. DC. LVlI. Εἰ inde usque ad. Abraham C^. 
XC. 111. Et ideo XL Jobelei a nativitate Abraham 
computantur. Unus enim Jobeleus | quinguagiuta 
anni sunt, 


fbid. Minus recte Scaliger, plurimas Dabylonie 
urbes. instaurans (2), neque enim hic pro regione 
Babylonia, sed pro civitate sumitur : unce lucuten- 
tius in Sichardi edit. Dabylonicg urbis. Noster llie- 
ronynius in Osee cap. 11: Semiramis de qua multa 
el. ntiranda referuntur, muros. Dabylonis. exstruxit, 
de qua insignis poela testalur dicens : 


a: . ...Quam dicitur olim 
Coctilibus maris cinxisse Semiramis urbem. 


C»téra qux liuc spectare videntur, nimis multa 
$uut, Tute videsis Herodotum, Diodorum, Strabo- 
ncm, Melam, Curtium, Plinium, Dionysium Perie- 
getem, ejus Scholiastem | Eustathium, Steplianum, 


(1) Habuit tamen Maius ex coJ. Armcniaco. 


Α Suidam , etc, , Syncellum quoque, et Chronicou 
Paschale cum Dufresnii notis, 

Col. 259. /Eyialea. Nonnulli mss. “ΞΕ σψαῖϊε, 411} 
cum Parmensi /Egyalia. Pausanias, lib. n. cap. 5: 
Σικυώνιοι, inquit, περὶ τῆς χώρας τῆς σφετέρας 
λέγουσιν, ὡς Αἰγιαλεὺς αὐτόχθων. πρῶτο; ἐν αὐτῇ 
γένοιτο, xai Πελοποννήσον δὲ ὅσον ἔτι χαὶ νῦν χα- 
λεῖται Αἰγιαλὺς ἀπ᾿ ἐχείνου βασιλεύοντος ὀνομ2- 
σθῆναι, Sicyonii de regione sua hec commemoruni : 
exstitisse primum /Egidleum indigenam, ab eoque 
rege eam Peloponnesi partem, que /£gialus hoc etiam 
tempore nuncupatur, nomen accepisse, eic., subdit- 
que statim. de Api, a. quo tola regio qua inha 
Isthmum | est, fuerit Apia. nuncupata, ὡς τὴν Evi); 
Ἰσθμοῦ χώραν '᾿Απίαν ἀπ᾽ Exelvou καλεῖσθαι. Atque 
li?c quidem satís bene juxi^ Eusebium. Apolledo- 
rus autem lib. n, et Bhianus poeta apud Stephanum, 
non Sicyoniorum, sed Argivorum regem,et Phozonei ...— 
filium Apin hunc faciunt. 

Tou δὲ χλυτὸς ἐχγένετ᾽ "Atty, 

Ὅς p! "Aninv ἐφάτιζε * xal ἀνέρας ᾿Απιδανῆας. 

Ad hzc AEschylus in. Eumenidibus 266 -facit eur-mm 

advenam, qui ultra Naupaetum venerit, et in. Sup —— 

plicibus ἰατρόμαντιν eum tradit fuisse, qui regionem» 

ἃ noxiis bestiis purgaverit, in cujus beneficii me——— 

moriam terra illa Apia vocata est. Liquet ex big— » 

confundi passim apud veteres tres cognomine —-ss 

reges, Apin Argivum, Sicyonium, et ZEgyptiummme - 
Tu videsis preterea. Ilesycliium, atque Etywmologursmmm 
in "Avia, Plinium. quoque lib. iv, cap. 5,etere— - 
centioribus Spanhemium pag. 9579 Observatt. a — -«9 
Callimachum. 

Col. 261. Jubelei 41. Nihil evidentius hoc loc «ὦ» 
ad probandum, quod. contra receptam vulgo seme —7 
tentiam. diximus ad hujusce libri Prefationemm a 
Eusebium adeo non sequi calculos τῶν LXX, uat. — 
cum extera Chronologiam suam postea tempora — ^ 
exordiatur, quz illi exaggerarunt, etiam ubi supe- 
rioris ejus intervalli ah AJam meminisse oportuit, 
ab eoque rationes inire, tinorem numerum, sive 
llebrai codicis , non Grxcorum supputationem 
pratulerit. Vids, si id potuit protati manifestius, 
quam ducto. jubilaeorurmo initio ab Adamo, et qua- 
dragesimo primo jubileo in Abralami quinquage- 

D simum primum aunum conjecto. Hoc tamen ipsum 
minime videtur Scaliger assecutus , qui cum aliis 
modis hic erratum esse ab Eusebio contendit, tum 
jsto, quod suismetipse rationibus contradicat, quas 
ex dinumeratione Septuaginta scniorum inierat.Nos 
lac de re, utpote manifesta, et de qua plura alias 
nec uno in loco diximus, nihil hic ad eam refellen- 
dam objectionem addemus. Sed neque illnd multis 
eonfutabimus, quod ait. Scaliger, male Eusebium 
Jubilz:ea deducere ἃ σοι πὰ rerum,et primo homine : 
neque enim'ipse diffitetur, accepisse id. Eusebiuin 
ab eo libro, qui Μικρὰ Γένεσις, οἱ Λεπτὴ Γένεσις 
dicebatur, nor postrema apud veteres ecclesiasli- 


(2) Ita cod. Armeniacus, 


125 
cos aueloritatis, a quo et Africanus ipse 
acceperat, et vulgo alii scriptores Greci ἂς Latini 
passim. Atque ut eorum exemplo $s3lv9 res sit : 
potuit etiam | isthic πεντηχονταετηρὶς ob eam 
proprie causam probari Eusebio, quod digerendis 
Hebrzorum temporibus, jubileorum periodum 
perquam suis rationibus n»ctus sit commodam. 
Porro autem splendide ipse fallitur Scaliger, qui ut 
ab anno 48 Exodi jubileorum initium ac seriem 
Jeducat, et quas ait antea prorsus ignoratas prz- 
stantissim:e antiquitatis causas, et epochas aperiat, 
argumento vtitur, quod sibi quidem ducit palma- 
rium, plane autem ad rem nihil est, Scilicet ex cap. 


XXIX, vers. 17, Fzechielis, et ait anno vicesimo septi- : 


mo, verbum Dei ad se factum, contendit designari 
annum vicesimum septimum jnbilzi duodevicesimi 
qui in anuum decimum Zedechiz inciderit. Atvero 
neque ibi de jubilzo vola, aut vestigium, neque a!ibi 
asqunam Ezechiel pér jubilzeorum annos, rerum quas 
Dárrat, tempus annotavit, imo alia expresse epoclia 
ejusdem initio capitis usus est. Aliis autem de causis 
alii eam hypothesim praterea Improbant, ac precipue 
ex Tyri obsidione qux llierosolymze excidium subse- 
cula est ; qua de re merentur legi, qux Perizonius 
quoque lib. De origin. Agypt." cap. 94 disputavit, 
Nunc tertiam eluamus, quam Eusebio dat Scaliger, 
Culpam. Erratum, inquit, in. eo quoque est, quod 
Jubilzeum definit annis quinquaginta absolutis. Ac 
Sane nos eliam cum Petavio De doctrina tempor. lib. 
4x, cap. 28, fatemur, in eorum propensiores esse 
gmententiam, qui Jubilri spatium przcise septem an - 
NEaorum hebdomadibus, sive xxix annis. circamscri- 
Tount. Sed quando liac de re, ut. idem Petavius ait, 
Watrinque acerrime certatur a cironologis, qui omnes 
SScripture verha ad suam sententiam transferre 
«-onautur, ul vere dici possit, litem esse sub judice, 
«jua tanta est hominis ἀλαζονεία, alium erroris 
&neusare bac ufa de causa, quod abs se dissentiat ? 
-Jam vero quod ipsam spectat Latini contextus 
"Wllectionem, minus iterum recte Scaliger apud [16- 
Φτασοε, pro apud eos légit, ut et mox anhi duo mil'ia 
. pro annorum duo millia aut anni duo mille, sive ut 
-- Sichardina editio, anni MM. Démum et hxc noiat 
, Salmasius in. Palatino. primo mss.: Ascribitur ad 
 dunc numerum 51 historia qut émfraad numerum 
SS in secundo Palatino, tertio, el quarto legitur. In 
primo autem ita ab antiquario scriptum ad hunc nume- 
vum, Infrascriptá historio iu πόνο codice videtur hic, 
ad numerum 51;in veleri autem codice habetur 
ut infra. 

Ihid. Creta. Laudat Scaliger ad hune locum, 
Diodori testimonium lib. v, ubi vetustissimos Cretae 
populos fuisse Ἐτεόχρητας tradit, quorum rcx fuerit 
Κρής. Addit et Marciani lleracleotas τοῦ περιηγήτου 
aliquot. versus, quibus idei refertur ex Ephoro : 

᾿Επώνυμον τὴν νῆσον ἀπὸ Κρητός τινος, 
| Ἰοὺ δὲ γενομένου βασιλέως αὐτόχθονος. 
Deniqne Eustathium, seu po'ius Arrianum apud 
eumdem ad Dionvsii vers, 950: K2h; , οὗ Κοήτη 


VALLARSIJ NOTE. 


antea ἃ ἐπώνυμο;, 


“20 
ὁ τὸν Δίχ Χρύψας ἐν ὄρει ἰΔιχταιῷ. His 
"addi volumus, qui Scaligeri diligentiam effugit, 
Anaximandrum apud Solinum Polylist. cap. 2 ei 
9, et qua satis. Inculenter Strabo lib. x tradit. dé 
Curetibus. Sed et qu: Salmasius annotavit in primc 
Palatino codice minime pretereunda sunt, siquidem 
liber ille tum suapte pr:stantia tres alios facile 
exsuperat, tum hac ipsa de causa, quod olim ab 
diligenti Antiquario euin duobus aliis mss. collatus 
fuerit, inque ejus margine variantes lectiones ae, 
numerorum diversitates apposita. Itaque hic loci ad 
num. 54 ; In primo, ait. Salmasius, Palutino ab 
Antiquario ad numerum Lvu. scriplum. est, Supra- 
scripta flistoria (Apud Cretam regnarit primus. Cies 
indigena) ; in novo codice est ad numerum 7 Sicyo- 
nium, in veteri est ut hic, ad numerum 14. Et infra 
scripta historia;(Creia dicia a Crete indigena) ; qu:e 
hic est ad numerum 212, ia. novo est ad 9. (uod 
verum. est. Nam in duobus posterioribus Palatinis 
ad numerum 8 legitur, Creta. appellata. (dicta) a 
Crete indigena (indugena.). 

Col. 265. Abraham. Certa isth:ec temporis nota 
dicitur nonnullis zEra Abrahamitica : communis 
adeo est auctorum ante et post Eusebinm senten. 
tia, cum annos septuaginta quinque ageret, Repro- 
missionem Abrahamo factam, Luculentissime om- 
nium Josephus Antiquit. lib 1, eap. 8: 'A6paXy, 
juquit, καταλείπει τὰν Χαλδαίαν ἑδδομήχονξα xal 
πέντε γεγονὼς ἔτη, τοῦ Θεοῦ χελεύταυτος εἰς τὴν 
C Χαναναίαν μετελθεῖν, Quibus  colirenter lib. t, 

e. 6, quadringentos ct triginta annos ab Abralie 

adveuta in. Clananzam ad. Exodum numcrat, Et 

est tamen alia, si credimus Genebrardo, Ilebrzo- 
rnm sententia, quem et. Petavius de Doctrina tem- 
por. lib. 1x, cap. 19, probat, et proprio sensu 

Eduardus Simsonius Chronici Cathol. part. 1, pag. 

90 et seq. edisserit ; quibus placet ltepromissionem 

quinquennio ante, seu cum annos Abraliam agzcret 

solos septuayinta, retrahere, Visa illis est. rerum 
series ab egressu Abraliami de Ur Chaluzorum, ad 
adventum in Chanaan, quinque illos annos postu- 
lare, qui et notari videntur Gen. x1 et. xit, cum 
dicitur venisse usque Charran, et hahitasse ibi, 
D ubi et mortuus est Tliara : ac inde postea discedens 
Abraham, tulisse omnem substantiam, et omnes 
animas quas ibi fecerat. Verum, lec omuia intra 
unum eumdeuique annum faceta, et S ripturz inter- 
pretes plerique docent, οἱ est rationi maxime cou- 
senlaneum. Econtrario neque veri speciem ullam. 
hahet, desidere voluisse Abrahamum quinque an- 
nis in Charran, et tandiu. oblivisci itineris Chana- 
nii, quod erat illi divinitus injunctum, quodque tam 
olsequenti alacrique animo dudum susceperat. 

ll&c porro accedit ad difficultates reliquas veteris 

ejus quastionis, quam indissolubilem llieronymus 

vocat, aliique ;cum antiqui Patres, tum critici rc- 
centiores ita explicare conati sunt, ut ad mysteria 
demum confugerint. Si, quod certissiino testimonio 


721 


VALLARSII NOTE, 


asseritur Genes. xi, 26, Tliara, cum septuaginta A tionibus, Pausanias in Corinth. c. 5, Αἴγυρον 1 


esset annorum Abrabamum genuit, hic vero cum 
sepuiagesimum quintum  agerct, de Charrsn . pro- 
fectus ext in Chananzeam, utex iuitio cap. xii liquet : 
profectus autem est poat Tharz patris sui. mortem, 
"t ex proxime antecedentis (Ine colligitur, ac pro- 
yrie Aetor. vit, 4, Stephanus narrat, qui et. patris 
ossa eum Cicit in. Chanaam traustulisse: qui fleri 
potest, ut quod postremis laudati cap. x1 verbis 
dicitur, fuerint dies Thare ducentorum quinque ann. 
quando mortuus est in Charran, cum nonnisi cen- 
wm quadraginta quinque inita ratione constent ? 
Nos ex propemodum innumeris, quie ad hanc con- 
ciliandam ἀντιλογίαν excogitata sunt hactenus, 
illud diximus in notis ad Quest. Hebraicasin Genes. 
probari magis, quod est in Samaritano exemplari, 
solus nimirum centum quadraginta quinque ascri- 
lente annos Tharze, cum mortuus est. Verum hzc 
persequi, minime nostrarum est partium, et supee 
riora ista, ut ne ejus quzstionis videremur penitus 
obliii, hic at.igiinus. Invenies autem apud S. S. ri- 
pturz interpretes, et. apud Chronologos ad fasti- 
dium disputata, Nunc quid ferant Parmensis et 
Palatini codices, praestabit annotare. Legitur in 
omnibus ad hunc numerum, 4 septuagesimo quinto 
anno Abraham, wsque ad. Moysen , el egressum ex 
4Egyp'o, etc.; quamobrem videntur Salmasio ver- 
ba illa, Primus annus fepromissiunis Dei ad Abra- 
ham, hic repeti e priore hujusmet numeri pericupa : 


De vera »utem scriptura, qugm restituimus , 
multa diximus ad horum nominom Recensio 
qui videsis. Hvjus meminit etiam Strabo lib. 

Col. 267. Tharimnaclus. Hic et. Thyrimach: 
Thyramachus in mss. passim, vulgatiaque alli 
bris vitiose scribitur. S. Augustinus de Civ. 
lib. xvin, c. 8, quei, ut diximus, nihil dubiut 
hujusmodi ex Hieronymiana interpretatione P 
biani Chronici ezemplar ob oculos habuicse, 
bis Thuriacum : quem, inquit, quidam TÀm 
cum scribunt ; ut quod et Scaligero notatus 
jam ab eo tempore intelligas, variam fuisse 
brariis lectionem "importatam. Hujus et ἢ 
meininit et Pausanias. 

Ibid. Apud Argos. lnstaurat Scaliger vet 
contra Eusebium dicam ex Syncello, ut probe 
tium regni Árgivorum in annum secuudum 8p 
decimi tertii Assyriorum regis, sive in Mosis 
pora conferri debuisse. Ex adverso Petaviug- 
quid afferri pro Eusebiana sententia poterat, 
ctissime exposuit, cum alibi, tum precipue In 
ad Epiphanium t. lI, p. 16, ubi nou recte Ins 
Mosi synchronum fecisse veteres omnes ant 
sebium, contendit. Innu*mus autem nos supri 
de /Egialeo primo Sicyoniorum regc, atqu 
denuo profitemur, malle nihilominus & vet: 
rum partibus stare, ac videri quidem Justini, 
cani, Tatiani, Tertulliani, Clementis, Manet 


nec sane in Sichardi editione habentur. Caeterum τ a!que aliorum cum propiorem vero sentenl 


tituli ad instar. ea sunt, quz proprie od subsequen- 
tem annum Abrahami 76 pertinent , qui primus 


Repromissionis annus est: quod et Pontacus ex. 


parte notat, Minus adeo recte Scaliger ea verba 
e regione septuagesimi quinti anni ascripsit, Legit 
praterea in Pauli textu ad. eracuandam. promissio- 
nem, pro destruendam, etc., qua Vulgati interpre- 
tis lectio est. 

Col. 265. Tum isthzec adnotatio, Vicesimus annus 
Repromissionis , tum quie subsequitur, Sodoma et 
Gomorrla succensa, in Parmeusi codice, aliisque 
Cum editis, tum rass. Pontaco et Scaligero laudatis 
librls non sunt. 

Col. 965. Abraham cum centenarius esset. lIuc 
pertinet, quod laudatus Schurzfleischio habet Gob- 
belinus Persona Cosmodr. st. 11, cap. 5 ; Scien- 
dum est, quod tradunt historie , quod dum Isaac 
nascilur, et Abraham erat c annorum, (unc erat 
centesiinus annus. decima et. septimo (leg. sexta) 
dynastie apud /Egyplios , εἰ vicesimus sextus Re- 
promissionis. 

Ibid. Atque hzc epocha, nitium jubilai xvi 
secundum Hebreos, in Parmensi ms. desideratur. 
Ejus autem loco juxta Sichardinam, aliasque vete- 
res editiones , hxc habentur, Hebra'orum liaac 
filius Abrahae Lx atatis sum anno generat Jacob, que 
huc certe non pertinent. 

Col. 265. AEgydrus. Perperam J£ygidius scri; :um 
antea erat in Sichardi atque jpsius Pontaci edi- 


tum gravioris momenti auctoritatent. 

lbid. Io... Isidem vocant. Videtur hic Euse 
quod et veteres quidam alii peccant, duas ei 
mine lones, primam lnachi, alteram Jasi i 
confudisse; nam quz dicitur, freto Thracio tra 
Bosporo nowen fecisse, et in Egyptum profe 
deam factam, dictamque Isideni, Jasi filia erat 
Inachi. IHlanc vero tradunt accuratiores myUx 
alico Jove raptam, prz dolore aniwam eg 
cui templum lnachus pater exstruxit, et loct 
ejus nomine Jopolin appellavit, Quod ait S 
inditum urbi nomen εἰς δίομα vri; Σελήνης 
juxta Lunge Io nomen, monstrat quid. olim f 
fucrit, ut male confundereutur ; nain sis quae 


D est E,yptiis, ex eorum lingua Lunam sign. 


Videsis, atque invicem conter Apollodorum Ii 
Pausaniam quoque lib. 1, et Herodotum I 
denique et Suidam in Ἰώ. 

lbid. A patre luachus fluvius. Quinimo 
sanias in Corintbiacis c. 15 ipsum "Ivayov oóx & 
ἀλλὰ τὸν ποταμὸν, Inachum. non. hominem [ 
sed fluvium docet. Sed et Stephanus Inachiam 
Ἰνάχου τοῦ ποταμοῦ, ab lnacho [luvio appel 
tzadit, Etymologicum quoque magnum di 
AEgialiam notat, ἀπὸ Αἰγιαλέως, υἱοῦ "Iv&yov 
ἐν "Apyet ποταμοῦ, ab Agialeo, filio Inachi, qu 
in Argo. fluvius. Neque id saue insolens at 
fluminibus filios a mytbologis ἢ noster vero a 
cum Apollodoro propius ad verum seutit. ] 


VALLARSII NOT E, 


TIO 


nstar est, quod haben! vetustiores A atque id tamen rectius Pontaci. Sthenelo. Σθένελος 


68, Pontaco ipsi iznotz, Bos Pho- 
horus. Laudat Scaliger in eam rem 
&ischyli versusex Prometheo vincto: 


τοῖς εἰσαεὶ λόγος μέγας 
ας, Βόσφορος δ' ἐπώνυμος 


itur Abraham. Absolute Scaliger, 
Ν ann. 175, cum ea tamen verba, 
t0$, etc., ipsa qua retulit in Grzeco, 
ἔτη pos, exprimaut. Alii codices, 
schius laudat, preferunt. annum 
ius Palatiuus , omnes annos, cum 
etc. ; nam quod cLxxx porit pro 
im scribarum est vitium. 


AEgypto. l'assim. antiqui scriptores D 


um cum Argivo confundunt ; atque 
Jam se ignorare Scaliger profite- 
'0 Apidis facta sit mentio, ac rur- 
ferius de Apide tertio Argivorum 
'ognominato, proque deo habito, 
. Scilicet ex vario auctorum sensu 
m alibi ad secundum secunda dy- 


οὗν, si fides Synecllo. est, scripsit, 


γξύις... 0o: ἐνομίσθησαν. Ipse etiam 


int, cap. 27, testatur, Graecos Apin 


Epaphio confudisse, Ut vero ali- 
lius partem teneas, secum iuvicem 
rum initio lib. n, Diodorum lib. 1, 
nem lib, ultimo, Melam lib. 1, cap. 
de Iside, Julium Firmicum de 
lanum Marcellinum lib. xxii... Sed 
Scaliger laudat, Ciementem Alexam- 
Stromatum ex Tatiano, et Aggu- 
L. Dei lib. xxui, cap. 5, etymologiam 
$, utcunque ineptam, ex Varrone 
)pesitam lectionem quod spectat, 
aliger, ant certe. contra. librorum 
dem hahet, Apis in. /Egyplo primus 
tem. quidam Serapin vocant, 
Hor clironogr. Suidam temere secu- 
torem. hupc facit natione Galatam, 
Xari regis, cui. et. falso tribuit li- 
ἢ Χρονιχὰ ἀγνοήματα, Alius enim- 
antiquior hic est, quem Eusebius 
ironographus, natione Rhodius. Sic 
iodorus Bibliothec. lib. n, ubi et 
ovtxüv ἀγνοημάτων citat. Plutar- 
Hom. aliud ab eo scriptum opus 
pmanorum mores cum Pyibagoricis 
Sed et in ipso ascribendo Castoris 
80 videtur Scaliger peccare, quod 
nium refert, sive ad annum priuum 
ibrorum, quot scio, omnium fidem : 
ntum Palatini codices sunt, teste 
; qui hanc. nostram, atque adeo 
ensiouem, aolis duobus annis ante- 
:gi pro Argivorum legit : male Pon- 
un Sthenclaneum. pro. Sutenelum, 


autem continuo dicitur Syucello, cujus maxime 
auctoritate refiximus Latinum  Stheuelum : quan- 
quam et codices aliquot. esse non. diflitemur, qui 
ad Scaligeri lectionem magis accedant, οἱ X0gvé- 
λαντα Κροτωποῦ παῖδα vocarit Pausaniasin Corinth, 
cap. 16, Vere-Augustinus de j[Civit. Dei Eb. xvin 
c. 8: Hex nonus Sthenelus, sive Stheneleus ,. sive 
Sthenelus, varie quippe in diversis auctoribus inve- 
nitur. 

Cul.969. Pastores. Insiguis hic locus est, ubi de 
Eusebio triumphat Scaliger. Cum multa detemeratis 
mulilatisque ab eo dynastiis, insultando magis quam 
disputando, ohjecisset, causam multo absurbioreu, 
qui illum ad liec perpetranda impulit, ita irridens 
exsibilat : Pastores, inquit, hos credidit Eusebius 
cm Flavio Josepho fuisse Hebrzos, qui cum Jacob in 
A:gyptum descenderunt. Quare, ut hanc dynastiain 
rationibus suis accommodarel, unam  dynastiam 
expunxit, et rem ridiéulam, absurdam, ecjocularem 
iucurrit, qui hos Pastores, quos vult esse progeniem 
Josephi, aute Josephi deportationem in /Egyptuin 
regeare coepisse scribit. Nam secundum eum Joseph 
divenditus a frstribus in Egyptum traducitur numero 
266, aunis 76 ante bane dynastiam. Dignum xaxóp- : 
θωμα, propter quod dynastiías ita mutilaret. Reges, 
inquit, ZEgypiiorum Pastores conjicimus. nuncupa- 
tos propler Joseph, εἰ [ratres ejus, qui in principio 
Pastores descendisse in. "Egyptum comprobantur. 


C Atqui fratres ejus οἱ pater. secundum Eusebium | 


descenderunt in. Zgyptum anno 191 circiter finem 
liujus dynastie. Secundum bie ITebrici qui Pasto- 
res vocati regnarunt in ZEgypto, prius Pastores 
vocati fuerint, et prius regnarint in "Egypto, quam 
in Zgyptlum descenderunt, Non deerunt tamen, 
qui non solum his lallucinationibus favebunt, sed 
eliam qui armati. pro. illis pugnabunt, Hactenus 
Scaliger, qui sulisequenti statim. annotatione, Ma- 
nethouis apud Josephum contra Ápionem testi- 
monio (quod ait iu. errorem impulisse KEuscbium) 
ex parte recitato, hzc subdit: Cause non erat, 
cur Josephus posi futilem auctorem, οἱ cymbalum 
mundi Apionem, Pastores llebrieos /£gypti incolas 
et crederet, et Euscbio persuaderet. Neque enim 


D una Pastorum fuit dynastia, sed tres : ei si conce- 


damus Pastores llebraos non solum dictos, sed 
reges fuisse, quznam ex tribus dynastiis illa fue- 
rit, ratio nulla iniri potest. Preterea. cum Moses 
scribit, ab obitu Josephi patriarche ad — Exodi 
tempus inisera servitute Hebraeos oppressos fuisse, 
quomodo illa in servitute regnare poluerint, non 
video. Et ineptissima sunt hec. Denique, tempora 
non conveniunt, cum xvii dynastia desinat 205 
annis ante Exedum : xvi, de qua intelligebat Jose- 
plius, qui 518 annos regnavit, 554 ante. Exodum 
esse desierit, Omninetet Josephum — et. Eusebium 
ju omnibus his fugit ratio. 

Placuit suismet verbis hominem Eusebio confi- 
dentissime illudenteur inducere, ut hac de re cet- 


“1 


VALL ΔΉ5Π NOT £. 


Gusex his qux? reponenda sunt, judices. Interea- A nis Hycsos interpretatione, quod est, reye 


dum certum est, Scaligeri. sententiam. doctis ple- 
risque omnibus probatam fuisse, et precipue ma- 
gnis cbronologis, Usserio et Marshamo;'ut demum 
prouuntiar? non -cdubitarit Juannes Clericus ad 
Exod. t, 8 : Josephum qui hos. Pastores. existimavit 
fuisse ipsos  Israelitas, confutari omnibus historia 
circumstantiis. Age ergo pedem conferamus, ut 
quantum liis insit calunniarum videas. Imo vero, 
inquam ego post cl. Perizonum, omnibus circum- 
stautiis, quz? quidem summam historiz conficiunt, 
firmatur Josephi atque Eusebii sententia : neque 
est cur abea discedamus, sicubi quedam discre- 
pare adliuc videantur, cum paria in omnibus fere 
historiis occurrant, quaa aliarum gentium, imo et 
vernaculi sape auctores scripserunt. Locum | inte- 
grum Manethonis, satis enim longa lacinia est, 
non ascribam brevitatis gratia, summa aulem 
Historie ejus capita comparemus. Ait, ἐκ τῶν 
πρὸς ἀνατολὴν μερῶν, ex orientali plaga, Pastores 
istos A gyptum pervasisse. Et vero ad orientem 
AEgypti aiti erant Israclitze, Eranthj porro, inquit, &v- 
θρωποι τὸ γένος ἄσημοι, generis obscuri homines ; 
nimirum fllii Jacob, qui inter Clianan:eos peregrini 
et inquilini, ut dicitur Gencs. xxin, habitabant, Ad- 
dit obtinuisse Egyptum ῥᾳδίως ἀμαχητί, facile 
admodum sine pugna : revera Josephum ultro, rex 
ipse pra'[ecil. omni " Egypto , et quam Scripiura 
, describit Genes. cap. xii supremam | potestatem ei 


tribuit. Ad hzc dicitur primus ex illis rex τὴν τε C 


ἄνω χαὶ χάτω χώραν δασμολογῶν, provinciam supe- 
riorem atque — inferiorem — tributariam — faciens ; 
atque hoc-ipsum Genes. xrvii de Josepho traditur, 
adegisse eum /Egyptios, ad quintam partem fru- 
clyum regi orestandam. lorro quod. exaggerat, 
hanc gentem civitates crudeliteP incendisse, dco- 
rum evertisse templa , ac in omnes indigenas 
inimicissime se gessisse : plagas per Mosem 
jinmissas, primogenitorum omnium mortes, et 
reliqua, quibus infestati sunt mala, satis mani- 
[ὑ510 indicat. Denique et terram Gessen desiguant, 
ubi eos tradit in. unum locum inclusos, cujus 
ambitus decem jugerum millia conjineret, quem 
ingenti muro septum munierunt. Tantum vero 
non lsraelitas dicil de nomine, cum eos ait a 
Thummosi obsessos exercitu 480 millium homi- 
num , desperato obsidionis exitu , conditionem 
accepisse, uti ZEgypto relieta, omnes quo vellent, 
sine ullo suo detrimento, cumque universis fami- 
liis, atque oinni possessione sua commigrarent : ac 
demum, ἐν τῇ vov Ἰουδχία χαλουμένῃ olxobnpm- 
σαμένους τοσαύται: μυοιάσιν ἀνθρώπων ἀρχέσουσαν, 
Ἵ:δοτέλυμα ταύτην ὀνομάσαι, ἰπ eam venisseregionem, 
que nunc Judeea appellatur, atque ibi civitatem exstru- 
aisse, qua (21 hominum millia caperet, eamque 
llicrosolymam nominasse. Cxuteia, ne. longior sim, 
tute conferas ; nam et nonnulla alia. cjusuiodi 
indicia sunt, et. illud omnium luculcntissimum, 
quod sepius inculcat, addita etiam  A:gyptii nomi- 


D 


res , aliter serei pastores : illud nempeipsu 
Pharao"i de se naunti.nt [sraelitze, ae Jasegl 
xLvi : Fratres. mei, et domus patris ταδὶ 
tiri pastores ocium. Et, Viri pastores. sumi 
tui ab infantia nostra, usque in. prasena,-e 
patres nostri. Et, Pastores ovium summus sevi 
n0s, el patres nostri. At enim ali:e suat eju 
τί apud Manethonem circumstantis, q! 
]sraelitarum | gestis nullo pacto. convenia: 
summam dix'mus ejus historiz convenire 

abhorreant, minime unius atque alteriws 
pantize causa fidem oportere infringi. Atq 
tamen differentias laudatus Perizonius tot 
20 singillatim removet, atque ita perquam 

explicat, ut quando prestare id. nobis pec 
notarum angustias licet, satius multo sit, 

consulas. Alias uua omnibus responsio ha 
benda est : Manetho. eam accepit ab A 
historiam, quam post. ianti. teinporis inte 
adulteraveratex parte, ut uxuvenit, vuly 
ipsi satis dilucide noverant, quzdam etia 
ad su: gentis ignominiam, et vicissim ad 

tarum laudem facere videbantur, penitu 
molavit , proque his 3lia de suo temere ' (t 
saepius objectum est) ad amplificandam d 
rnm antiquitatem et decus, suffecit. In rer 
tein summa, quam narrat Pastorum bistoria 
litarum in JZEgvpto purs putoque histo 
Erat lgitursatis cause,: cur Josepho Mai 
testimonium ad Israelitas referenti Eusebiu 
beret fidem. Econtrario Scaliger, quad 
Josephi, neque Eusebii (fidenter aio) mente 
spectu habuit, neris utrumque incessit 

niis et maledictis. Quid enim ? num ill 
bium intellexisse putandus est, qui bard 
ac stupidum eum sibi fingit, ut Pastorgun 
stiam a Josepho ejusque fratribus auspi 
quos demum sub ejusdem dynastm f 
JEgyptum descendisse non" negaret : atq 
dixerit prius regnasse illos in ZEcypto, : 
Agyptum. venirent ? Omnino qui ita intelli, 
intelligendo, ut nihil intelligat. Vere autem 
bius dixit, conjicere se ex eo reges hujus « 
nuncupatos Pastores, quod iis regnautihus, 
ejusque fratres, vitz instituto ac genere p 
in Egyptum descenderint, priinasque ibi o 
rint. Atque id sane novum non est, ab 
aliquo unius facto familiam universam 
accipere ; tum illud verosimillimum, quod 
vizonius putat, eos qui primi pastores rege: 
tar, fuissc revera regoa /Egyptios, qui pastor 
postmodum appellati sint, quod lsraeliti: 
ribus, atque in primis Josepho usque ad 
rint, sicuti Christiani dicebautur ab. ethoni 
peratores, Alexander Severus, et Philipp 
Cliristianis favebant, licet ipsi minime Ch 
essent. Accedit. ad lunc proxime sensut 
notat Schurz(leisch:us, ubi dicitur, qui in 


VALLARSIT NOT £. 


1*4 


68, Palatinos omnes mss. pari consensu ἃ etc, Paria Tatianus c. 60: Μετὰ δὲ "Ivayov, ἐπὶ ᾿ 


legere : videri autem scriptum ab Euse- 
5, τούτων Ev ἀρχῇ ᾿ΙωσὴὉ xx οἱ ἀδελφοὶ 
; Αἴγυπτον μετῳκίσθησαν : atque. aieo 
incipio, accipiendum pro in principatu, 
sit, in ea dynastia venisse [sraelitas, 
)rum dicta est postmodum, eorum causa. 
nihil nos movct quod, sive tres Scaliger, 
Africanus, Pastorum «dynastias putent, 
annorum 518, alteram 155, atque hujus 
enes Eusebium xvii regesii sint, quos ad 
anus ex Joseplio retulerat, quod a«riter 
icellus ejusque  assecle reprehendunt ; 
iee nominum nos diversilas movet, neque 
r multo aut brevior regnorum ztas, neque 
ἢ, qui alia atque alia sunt. auctorum 
ia se invicem in diversa abeuntium, ut 
pinionum fluctuatione ac pugna, nih.l fer- 
, quam τῇ ὑποθέσει 
intellizas. Ostendimus autem supra, in 
umerum; seriemque. regum, nomino, et 
em spectant, pleraque figmenta esse, in 
'que sibi bene ii constant, qui ea excogi- 
iostrum econtrario semel arrepta chro- 
rationi constanter insistere, Unum addo 
mum Scaligeri argumentum, falli eunt 
lioc etiam quod ait, ab ;obitu Joseplii ad 
»pus iisera servitute llebrzeos oppressos 
instat enim ex laudati libri Exodi cap. 
& mortem, non Josephi modo, sed. el fra- 
4, MY) "nm 53W uaiverseque illorum 
tis , sive, ut Vulgatus interpres habet, 
ἰδ 9 Ὁ nimia ejus gentis. incrementa, de- 
n insurrexísse Pharaonem, qui ignorabat 
)Cc est ejus suorumque merita : quod et 
osephu$ Antiquitt. x1, 5, factum dicit 
v μῆχος, rropter temporis. longinguitatem. 
. Niobe, Nioben Ploronei filiam, non ma- 
reterum testimoniis dudum ostendimus, 
tusebius sententiam mox Isudat, Tradunt 
u Phoroneum matre Melissa Oceanina, 
eat Apollodorus lib. i, init, , vel Melia, 
lis scholiastae placet ad Orest. vera. 925, 
li ad Prometh, vers. 991, οἱ Homerj 


iad. A 30, quie et verior scriptura vi- D 


m Melien, seu Melian inter Oceanitides 
li nominant. Etymolog. in ᾿Απίᾳ, de 
Ὁ υἱοῦ Ἰνάχου τοῦ ἐν "Apyet ποταμοῦ xal 
ἃ Ὥχεανοῦ Tzetzes Δίελίαν vocat, Latini 
3 llyginus jin prxíat. et cap. 17. Ser- 
neid. v, vers. 975; Amycus fuit. Neptuni 
ymphe Melies, etc. Puto igitur, et modo 
fgini locum 1nsignem cap. 145, atque 
ebiani geminum cubare in mendo, ubi 
iachus Oceani filius, ex Archie (legendum 
lelia) sorore sua procreavit Phoroneum, 
s mortalium dicitur regnasse. llomines 
la mula, sine oppídis legibusque vitam 
. una lingua loquentes. sub Jovis imperio, 


δουλεύειν utium- 


Φορωνέως μόγις τοῦ θηριώδον; βίου xal νομάδος 
περιγραφὴ γέγονε, μετεχοσμήθησάν τε οἱ ἄνθρω- 
ποι. Post Inacum | autem viz. «ub. Phoroneo ferina 
el pastoralis hominum — vita mitior et elegantior 


- facta est. Scaliger. laudat. Porphyrium περὶ ἀπο- 


yc, Apidi primas leges ascribeutem, quem tamen 
Clemen'is testimoninm in Protreptico refutat. 

lbid, Phoroneo. Fortasse verum est, quod ait 
Scaliger, putasse llieronymnm multos Phoroneos 
fuisse, huneque primum omnium ita vocatum, 
Ferunt autem Greca juxta Acusilai testimonium 
penes Clementem, Φορωνέα πρῶτον ἀνθρώπων 
γενέσθαι, Phoroneum primum ex hominibus ezstí- 
tisse: et Phóronidis auctor apud. eumdem, πατέρα 


B θνητῶν ἀνθρώπων cum xocat: Nonnus ἀρχέγο- 


vov, Pausanias tamen Corinth. cap. 15 propius 
ad verum, ἐν τῇ γῇ, τῇ vov ᾿Αργολέδι ὀνομαζομένῃ, 
γενέσθαι πρῶτον dixit, in terra, Argolide nunc ap- 
pellata, primum fuisse. Eo outem verosimilius est, 
primum regem, quam primum hominem iis ver- 
bis exprimi. Tlyginus, Hic, inquit primus mortalium 
dicitur regnasse : et paulo post : Jupiter. exordium 
regnandi tradidit Phoroneo, ob id beneficium, quod 
Junoni saera primus fecit. Lactant, ad iv Theb. 
Stat. vers. 569, illud mitisque Phoroneus : hic est 
qui primus Junoni sacrificasse dicitur... ; et. qui 
primus mortalibus regnatit. 

Col. 971. Thessalus G. filius regnat. In Grseco 
primus dicitur rex Thessalie: quin etiam addit 
Syncellus de suo, regionem ab co nomen accepisse, 
Cetera qux hue pertinent, Scaliger prxoccupavit, 
quem adire przstat eruditissime disserentem. Vi- 
desis tamen et quz nos | infra ad num. 456, Sicyo- 
niorum 42, disputamus ex Parmensis ms. aliorum- 
que librorum hacnota, Primusregnavit in Thessalia 
AEmon, quam Pontacus post aliquot annos differt. 
Ke enim vera liemonis filium, non Grzci Thessa- 
Jum veteres scriptores fere omnes faciunt, Et ipse 
equidem Eusebius infra, ad annau Abrahami 440, 
H:monem Thessalorum primum regem dicit, quem 
el Thessali patrem alii vocant, Videretur bic No- 
ster Thessalum memorare ex Apollodoro, si Iler- 
culis, non Greci filium dixisset. llle enim lib. n, c. 
7, in fine, Ez Chalciope Euripyli filia Thessalum 
ait suscepisse. Tum vero Diodorus Sicul. lib. iv, 
Thessalum, a quo nomen Thessalia accepit, filium, 
non Hemonis, nec Greci, sed Jasonis et Medeae 
prodit, Vide nos infr. ad laudatum Abrahami an. 440, 

lbid. Ogyges. Minus bene Ogygius apud Pontacum. 
Contenlit porro Scaliger, scriptum ab Eusebio, ἐν 
᾿ἈΑχτῇ ἐδασίλευσε, καὶ Ἐλευσῖνα ἔχτιτεν : ἰδ 
Attica regnavit, εἰ Eleusivam εοπάϊάπ! : cum tamen 
neque in Graecis λειψάνοις, neque in Latinis codi- 
cibus illius verbi regnavit vestigium sit, Ad. hec 
Tegnasse eum Thebis, non in Auica, tradit. Pausa- 
nias lib. 1, eap. 38, quem auctorem denuo Sca- 
liger Eusebio opponit, ut Eleusinam ab Eleusine, 
pon ab Ogyze conditam. probet. Verum ille dun- 
taxat. inditum ab co nomen. urbi. seripsit : "Exev: 


οἵ a δὲ ρων, ἀφ᾽ οὗ τὴν πόλιν ὀνομάζουσιν ; nec A Salmasio, ad.eum numerum, suprascripta, iaqni 


diffitetur dici eum ἃ quibusdam Ogygi filium, ut 
possit adeo conciliari commoe cum — Eusebio, :si, 
quod alias usuvenit, Ogygus a 86 conditam civi- 
tatem. de filii nomine nuncupavit. Certe Africanus 
quoque, cujus optimum fragmentum huc pertinens 
e lihro ni Chron. exhibet. Eusebius de Przeparat. 


E:ang. lib. x, Eleusinis conditorem hune facit ; | 


atque ex Latinis Orosius lib. 1, cap. 7, Uthà Fri- 
singensis lib. 1, cap. 15, a quibus tantisper dissen- 
tit Petrus Comestor Histor. Scholast, lib. 1, cap. 
10, scribens sub Ogyge rege, qui urbem que vocaba- 
(ur Acta, innovans, Eleusim vocavit. Cseterum, ne 
longiores hic simus, videsis le hoc rege - loquentes 
Lycophronem, Nonnum, Varronem, Justinum Mar- 
tvrem, et. Servium ad Virgilii E-log. vi, 41, do- 
nique uuum pro cunctis Meursium De Reg. Athen, 
lib. t. 


lbid. Lacum Tritonidem. Qua luc pertinent, : 


przoccupavit ferme omnia Meursius de Reg. Athen. 
lib. 1, cop. δ. Nimirum veteres de Tritoue fluvio 
aut lacu onines consentiunt, etcum primis qui ab 
Eusebiano hocce Chronico acceperunt , August. 
de Civ. Dei, lib. xvin, ^c... 8, Otho. Frinaingeusis 
lib. 1, c. 15, Petrus Comestor, lib. 1, 6. 70, tum iu 
Chronico Marianus Scotus, atque alii magno nu. 
inero, Verum de loco dissentiunt inter se. alii : ut 
enim Scholiastes Apollonii lib. 1 notat, Τρίτωνες 
τρεῖς, Βοιωτίας, Θεσσαλίας, Λιδύης, Tritones tres 
suni, Βαοίία, Thessalia, εἰ Libya. Atque ad hunc 
quidem Lihye tm ipse Scholiastes, tum alius 
P:ndari Pytb.. 0d. iv, et Herodotus lib. 1v, natam 
Minervam tradunt : quodet Lucanus probat 
lib. ix: 

Terrarum primam Libyen (nam proxima ccelo 

Ut prohst ipse calor) tetigit: stagnique quiejs 

Vultus vidit aqua: posuitque in margine plantas, 

εἰ se delicta ritonida dixit ab unda. 
Bootiam videtur , ex regiís mentione, praeferre 
Eusebius quam sententiam et Pausanias in B.eticis 
sub finem cap. 35, ita laudat, ut aliam tamen. de 
Libya nou improbet : Ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς ἐνταῦθα, 
x. t. À. Πας torrens preterlabitur. non. magnus, 
quem Tritonem nuncupant, quod Minervam | ad 
amnem Tritonem  educatam vulgo proditum est: 
quasi hic ille Triton sit, non autem qui ex Tri- 
tonide palude, quee in Africu est, in. Libycum mare 
descendit. Dewum et Arcadas scribit ejus dem in- 
cunabula sibi vindieasse, quod fuerit apud Aliphe- 
renses nata. Vide ejus Arcadica c. 26. Ad eumdem 
modum et /'e nutrice loquentes in diversa abeunt. 
Quidam enim, eodem Pausania teste, dicunt unam 
filiarum Ogygi, quam — vocant Alalcomeniam, alii 
Alalcomeneom viru:» indigenain : quin. Tritonem 
ipsum alii uominem faciunt Palladis patrem, quod 
Apoltodorus lihro tertio tradit. Porro autem in 
ipsa etiam collocanda in hoe libro historia, dis- 
sensio est, siquidem eam Sealiger pest. adhuc an- 
nos quatuordecim recenset, sive post l'horonei ann. 
20. lta et primi Palatini codicis Autiquarius, testo 


historia in novo codice. est posita ad. numerum 
regni Árgivorum : in veteri ut hic : scilicet et. re 
Palatini, et Parinensis, quo nos utimur, mss. 
editi plerique alii libri eum Pontaco a:f hanc 
merum 12 Argivorum referunt: 

Col. 915. Belochus. Clemers Alexandrinas li 
Uis etjam Sealigero, Βυλοῦχον hunc vocat. 

Col. 271. Niobe. Minus recte, saltem ad 
dem, Scaliger, quem quidam Serapin vocent. 
detur autem. legendum etia: in. Greco, "Axn 
τε Σάραπιν χαλούμενον, supplendaque ex s 
quenti versu verha, μυθεύονται Ἕλληνες. τί 
et recepte apud veteres scntentiz contradieit 
cellus, qui Nioben hanc Phoronei filiam. | 
D infi'iatur, sed Inachi. uxorem. facit, atque 
Phoronei imatrein, Contradicit vero ad hune n« 
etiam Eusebius in. adversa /£uyptiorum cola 
nbi Ploroneum Inachi et Niobes fi'ium dicit, | 
Autem magis in eo a veteribus dissentiunt, 
Apidewm, qui frater fuit Niubze, ejus filium ez 
asserunt, Équidem qui geneslogias istas ah ls 
enarrant, Apollodorus et Pausanias, nonnihil i 
se differunt : consentiunt in hoc tamen, ἢ 
Argus, non Apis ex Niobe sit n:tus. Qael 
pacto conciliari.cum his Noster possit, non Y 
Confer, si libet, prater laudatos auctores, Di 
rum Sicnlum lib. iv, Nonnum xxxn, llyginum 
que c. 145, et Scholiasten. Statii Theb. tv. 
.addé Dionysium Halicarnas. Autiq. Rom. Μ 
ubi ex hae Niobe Phoronei filia, et Jove x 
Pelasgum (alterum filium) refert; et Pausa 
denuo in Coriutuiac. cap. 22, ubi de industria 
beim Phoronei vocat, ut eam ab altera Tantali 
discernat. Demum οἱ Tzeizen. in Lyeopl 
pag. 93 Schol. Euripidis ad Orest. v. 933, ἐ 
alios omittam, Eusebium ipsum  Przpar. E 
lib. u, ubi, Ζεὺς πρώτῃ μὲν ἐμίγη γυναιχὶ 1 
Νιόέξῃ, x. τ. ). , 

Col. 971.Telchines.Juxta Geecum textum, Tel 
el Cariate, disskleutibus ínter se mirumque in 
dum corruptis Latinis mss., reposuit bie Sea 
qui et de dup'icibus Caryis, Laconicis n 
et Arcadicis, prolixius disputat. Atque illa. qt 
Ὁ illarum sunt gentium vocabula, quz bellum 

roneo intulerunt: haec autem que et nos 

Pontaco retinemus pressius ad mss. fidem, 

pria videntur ex iisdem illis nationibus sin 

rium ducum seu. regum nomina : neque enin 
verosimile, si Telelinas et Carystas scrips 
sive Eusehius, sive llieronymus, potuisse in 
barbariores voces Teltaphis et Carsatis. deprs 
benc autem. econtrario. Tametsi malim equ 

Thelcisis, vel Thelcisius, reponi ex omnium t 

datssimis Palatiu's mss. Porro autem Parrhasi 

quos bello lacessiveruut, Pausanias memiu 
posteriorem Elacorum, sive lib. vi, 6. 8, οἱ 
grammate quo Damarthus laudatur, 


'An! "Apxaóía; Παῤῥάτιο; γενεάν, 


VALLARSII NOT.&. 


738 


vii ubi singulas corum urbes recenset. Α xazà τὸν Εὐσέδιον τῷ αὐτῷ πζ΄. Neque secundum 


icholiastes Euripidis ad Orestis vers.'1647: 
σιον οἰχεῖν δάπεδον, ἐνιαυτοῦ νύχλον. 


nquit, πόλιν, 'ol δὲ χώραν εἶναί φασιν ἀπὸ 
ou τοῦ Πελασγοῦ ὀνηυμασθεῖσαν, ὃς συγὼ- 
€ ᾿Αρχάδας, xoi Πελασγοὺς αὑτοὺς ἐπω- 
, Caeterum. obaervatum  Salmasio, ita ab 
audato Antiquario subscribi huic periochze 
8 Palatino, Supradiata — historia in nove 
Ι ad num. 55 regni Sicyoniorum, in antiquo 
»sita est ut hic. Et. verum est. Nam omnes 
'alatini cum Sicardina edit. ad illum nu- 
81) agnoscunt. 


15. Jacob. Jacoli descensum in Mesopota- 
io atque alio ejusdem ztatis anno chronologi 
)rosUa quisque ratione assignant. Quod 


irum est magis, ac nostra quidem interest. 


bacipsa ascribenda unius Eusebii sen- 
'ugnant inter se cnm. veterea libri, tum 
ajusce operis ,editores. Scaliger refert ad 
n 932, atque adeo Jacobi ipsius annum se- 
mum secundum: admonet vero in notis, 
tituli Hebraeorum apparere, eum fuisse 
eptuagesimum septimum. Pontacus ecen- 
fett ad numerum usque 940, Jacobi: amn. 
num ; satisque habet indicasse verbo teirus 
. varie situm esse hunc paragraphum in 
bis non alio , quam buic septuagesime 
inno visus est Eusebius eam historiam 


86 : Π6ηΠ6 porru liuc eam revocare dubi- C 


, Persuasit vero cumprimis S. Prosperi 
ium in Clronico integro, ubi neduin reruin 
ld ipsa etiam hac verba mutatus ab. Eu- 
c apposuit. Dein momenti plurimum addi- 
esomnium antiquissimi mss. Aurelianensis, 
ensis et Pitliceanus apud Pontacum, quibus 
1 debet etiam Parmensis, .quo utimur ; ta- 
Dnihil bic loci in numericis notis fuerit ab 
io depravatus. Demum quod necesse hoc 
rat temporis intervallum ex Eusebii mente, 
su Jacobi ad Josephi natalem diem, quem 
ponit ad ann. Jacobi  nonagesimuim 55- 
; tum ex Seriptura colligitur, post qua- 
| annos servitutis. iu. Mesopotamia — ex 
generatum. ldem erat iutelligere ex Syn- 
wa hanchypothesim objectione, quam sub- 

annotatione expendemus, Quod interim 
0 Latini contextus spectat, jn Parmens; 
veil ibi legitur pro. servivit : minus adhuc 


aliger, Jacob Mesopotamiam venit, et servit 


€., qui et quinquennio post, sive ad Jacobi 
Juagesimum oclavum addit de suo, ut vi- 
eque enim quid simile aliis in libris inve- 
)3anc periocham, Jacob Liam et Rachel in 
amia duxit uxores. 

49. Jacob generat Levi. Syncellus ait, Οὗ cs 
! 'Agpixavóv. μοι δυχεῖ δυνατὸν εἶναι τὸν 
ννηθῆνχι τῷ m! ἔτει τοῦ Ἰαχὼό, οὔτε 


-«“-"- . - A 


Africanum mihi videtur fieri. potuisse, ul Levi natu, 
sit octogesimo septimo Jacobi anne, meque juxta 
Eusebium eodem anno octogesimo septimo. uic 
lgitur anno, quemadmodum et Scaliger rec-nsuit, 
non ut nostra ferunt exemplaria, ocioges mo nono 
Levi ortum Eusebius. assignaverit? Equidem haud 
puto ; quin. imo errorem apud Syncellum | irre- 
psisse in numericis .notis existimo, ubi de Eusebio 
loquitur, ac legendutu οὔτε xazà τὸν E;cé6:0v τῷ ἔτει 
v0'... Neque juxia Eusebium. anno oclogesimo nono: 
ut quid enim disjunctive diceret, atque altero. iso- 
colo, neque juxta Eusebium, si Africani pariter atque 
Eusebii. cadem supputatio fuit? Porro quod Syncelli 
objectionem ita Scaliger,admittit, uU ne yo» quidem 
pro auctore suo reponat, ea causa est, quam moJo 
dicebamus, quod iude appareat, se contra Eusebii 
mentem, Jacobi descen um in Mesopotamia anno 
cjusdem septuagesimo secando adjunxisss : neque 
adeo tune bene non inerudita Syncelli ohjectio in 
universum procedat. Videsis Goarum in' notis 
utramque, nostri scilicel suique auctoris sen:eu- 
tiam pluribus exponentem : iia fvero excipito ad- 
veraarii arguinenta, ut. teneas, quod ille ignorat, 
cum expleto primo servitii septennio, Laban Wa- 
chelis loco Liam natu majorem filiam | substituit, 
non recusasse tamen justis Jacobi postulationibus, 
δι lachelem dare interin. ea. lege, ut alteri. imn 
septennium serviret, minime vero posl exactum 
istud quoque temporis intervallum d:stulisse, Iac 
achibita cautione, qu:ecunque adversus Eusebiu n 
proferuntur, nullo negotio refutabis: nam si veli- 
mus hie nos singula utrinque expendere, nullus 
erit dicendi (inis. 

lbid. Messana. Quod ait Sca'iger ex Strabone, 
Cellarius quoque ex Diodoro, atque aliis, prius 
dictam urbem hanc Zanclen, non usque adeo 'cer- 
tum. videtur. Enimvero Stephanus eo nomine 
diversam a Messana urbem designat, neque enim 
ibi ejus meminit. Sed et Scytuus Chius, Zauclei 
eum Catana et. Callipoli jungeus, post aliquot ver- 
$us Agrigentum el M»ssanam recenset, quo 1) 8“ 
nifestius nullum est distinctionis indicium. Idem 
hujus primordia et conditum ad. Jones ex Samo 
profectos refert : Οἱ Γελῶο: ᾿δ᾽ ἔκτισαν "Axpáyovta, 
Μεσσήνη» δ᾽ Ἴωνες &x Σάμου, Sive, ut per apocopen 
legendum  IIolstenius docet, xa Μέσσην δ᾽ "lo 
ves, etc. Silio ltalico lih. x1v dicitur, 0sco memora- 
bil sortw, Cur porro Mamertina sit dicta, narrat 
Alphius historicus apud Fesium in voce Mamertini, 
qui eos ait Samnites fuisse, qui tempore pestileutize 
(ut ver. sacrum ex Apollinis precepto voverent) 
patriis sedibus jussis decedere, in Siciliam venc- 
runt, atque ibi Messanensibus bello vexatis sup- 
petias ferentes, eos ab hoste liberarunt. Jtaque, 
ait, provinciales, ob meritum eorum, ut gratiam re- 
ferrent, et. in suum. corpus communionemque agro - 
rum invilarunli eos, et nomen acceperunt uuum ut 
diceren:ur Mamcertini, quod conjectis in sortem dwo- 


1:39 


VALLARSII NOT £. 


740 


decim. deorum nominibus, Mamers forte exierat, qui A nus cap. 60, absolüte referens ad Phoronei tem- 


V'n6ua Oscorum. Mrs significatur. Polybius lib. in 
el Diodorus in "ExAoyotg lib. xxi paulo aliter, 
Campanos eos fuisse tradunt, qui, occupata per 
᾿ς scelus Messdna, Mamertinorum ἃ Marte, sive mar- 
tiali ausu sibi — nomen indiderunt,— Varro lib. iv, 
Sabinorum ilud esse vocabulum ; Plutarchus in 
Vita. Pyrrhi, Latinorum contendit. Meminit. tum 
iste Μαμερτίνων τῶν ἐν Μεσσήνῃ etiam in Pompeio. 
Porro autem Messeuem Peloponnesi cum Messene 
Sieula haud raro veteres confundunt : ueque adeo 
infleias ibo, hunc ipsum errorem videri peccasse 
llieronymum hb. 1 contra Jovinianum num. 41, ubi, 
Cum quinquaginta, | inquit, virgines Lacede monio- 
rum — Messcnii violare tentassent, de tunto numero 


«d stuprum nulla consensit, sed. omnes. libentissime g 


pro pudicitia occubuerunt. Quamobrem grave bellum, 
el longissimum concilatum est , et. post. mullum 
temporis Mamertia. subversa. est. llanc. S. aliger 
lallucinationem superbe irridet, Legit autem. ipse 
hic ioci : Hoc tempore in Sicilia Messana, que, 
etc., hancque periocham ad 47 Argivorum nume- 
rum collocat, minus recte, ad mss. δι θη codi- 
cum fidem ; nam et in primo Palatino, in. quo ad 
anuum 48 ponitur, notatum tamen est laudati. 8β28- 
pius Antiquarii manu, teste. Salmasio, In codice 
novo suprascripta historia ad numerum | 40. Argivo- 
rum habetur. 


4ol. 915. Messapus. S. Augustinus de Civitat. Dei, 
Lb. xvin, cap 4 : Regnantbus. Assyriorum. decimo 
rege Baleo, et Sicyoniorum nouo Messapo, qui etiam 
Cephisos a quibusdam trad.tur (si tamen duorum no- 
minum homo unus fuit, ac non potius al'erum pro 
a!tero putaverunt fuisse hominem, qui in suis posuc- 
runt scriptis alterum. nomen), cum rex. Argivorum 
tertius | Apis esset, ctc. 


lbid. Diluvium. Ad huuc numerum 254 diluvium 
Ogygi referunt. plerique omnes. mss. zque atque 
editi libri, Scaliger biennio post differt, quocum 
facit Pelatinus ἢν. apud Salmasium: ubi notatum 
est tamen. Antiquario, haberi eam historiam in 
novo cedice ad numcrum, ut hic, Argivorum 44. 
Legit preterea perperam , Diluvium Egypti hoc 
tempore fuit, quod factum est, etc., nec eum erro- 
rem auimadvertit, ubi in notis in Attica. legi vult 
pro Egypto. Neutrum Eusebius dixit, ut ex niss. 
libris, atque ipso Graco apud Syncecllum textu ma- 
nifestum est. Quod perr/net ad. ejus cataclysmi 
epo: ham, eum vetus chronologus apud. Cedrenum 
ducentis quadraginta octo annis ante Deucalionem 
collocat: Africanus es llellanici, Pliilochori, €a- 
storis, Thalli, et Diedori Siculi scriptis ostenderat, 
mile ac viginti annis ante primam Olympiadein 
exslitisse, ut ipsemet Eusebius 1. x Pruwporat. 
Evangel. sub finem tradit. Eadem Orosii sententia 
luit lib. 1 cap. 7, qui exinde ad epocham Urbis 
conditze annos censct mille et quadraginta : nempe 
triginta plus minus supra Éuscbii rationes uterque 
2xasgerat, Melius sibi ac veritati consuluit Tatia- 


pora: quod et Augustinus lib. xvm De civit. Del 
cap. 8 facit, ubi tamen nescio quos trecentos annes, 
pro ducentis et quinquaginta μνημονικῷ lapsu me- 
morat. 


Col. 275. Telchines. Orosius lib. 1 Histor. €. 7 
(Telchiues εἰ Carpathii (legend. videtur Carietg* 
Rhodum insulam, que Ophiussa antea. vocabair— 
quasi (μία possessione ceperunt. Quare et Τελχῖνῃς, 
ἀπὸ τῶν οἰχησάντων τὴν γῆν appellatam, dotes 
Strabo lib. xiv. Criminatur vero Scaliger Hieron 
míanam interpretationem hujus foci , quam aj 
mancam esse, atque historiam nobilissimam. dis. 
simulare, iis contentam verbis, Τελχῖνες kx πεσόντες 
Πελοποννήσον, Telchines expulsi Peloponueso. Sed 
vellem prius certo aliquo. testimonio ostendiseel, 
fuisse iia ab-Eusebio scriptum : Syncelli enim illa 
eunt qua et nos laudamus ad sensus integritaton, 
non propria archetypi verba : quse vero siniilé og» 
nino non est, si ibi exstitissent, voluisse S. inte 
pretem dissimulare. 


Col. 275. Memphis ab Ape condita. Non ait Syo- 
cellus αὐ Ape, sed xatà τούτους τοὺς χρόνους 
lmo inferius nedum ille, sed Eusebius ipseme am. 
ad num. 524, ab Epapho, lus secunda ac ow. τὰ 
filio, conditam  Memphim, pari consensu traduot 
quz el pervulgata Apollodori lib. 1, Hygini οὐρα 
149 ἐἱ 275, alicrumque auctorum sententia es wm 
Iguorasse ;utem videtur Noster, et qui ab eo homm - 


C seruit reliqui omnes, quod Herodoius in Thai. a 


n. 27 atque alibi docet, /Eyypuorum Apidem 2 
Grecis dici Epaphum, ὁ "Amt, τὸν "Eyes 
"Exaqov καλέουσι. Et, ὁ δὲ "Απις οὗτος ὁ "Er3;0 s, 
Adeo eum apud alios legeret 3b Ápe condit 
Memplim, apud alios ab Epapho, duos ratus cou- 
ditores, pro varia auctorum sententia dici, eun 
quasi velustiorem multo ad hac tempora, hunc 
post ducentus, et qucd excurrit, annos ad seriem 
historiz rewulil. Et poterat tamen ab ipso , quem, 
ut vietur, ob oculos habebat, Clemente Aleran- 
drinó lib. 1 Svromatum edoceri, cui Apis, qui Mea. 
pheos aurtor dicitur, idem ille est atque Epaplus. 
Sed ucc inaguus Scaliger diversitatem banc uominis 
intellexit, siquidem. Epiphanium ex. una parte, qui 


D cuim Eusebio facit : ex alia quasi ab iis dissentiett- 


tei Apolludorum laudat. Nec illi norunt, qui ilà 
couciliore student, ut fuerit ab. Apide primum urbs 
condita, ct Memphis xa:à πρόληψιν a scriptoribus 
nuncupata : qui inslaurala posunoduim atque am- 
plificata ab Epspho, de uxoris ejus nomine nomen 
illud acceperit. Fraudi fuit illa nominis trajeeti? 
ad Grecos. Verum utcunque nos ballucinationeg5? 
lianc recte: sustulerimus, negotium facessenL alii 

et cumprimis Diodorus Siculus lib. 1, qui UchoreuL9 
ab Osymandya rege octavum cjus conditorem urbi 
favit. Locus Scaligeri, atque aliorum, qui baee per 7* 
wractarunt, diligentiam effugit, Ait vero, τῶν 6g 
τούτου τοῦ βασιλέως ἀπογόνων ὄγδοος ὁ zxzosaqo— 
ρευθε:ὶς Οὐχορεὺς ἔχτισς πόλιν Μέμφιν, ἐπιφατε-σ 


“ VALLARSII NOTAE, 


742 


τῶν xa*' Αἴγνπτον * Ez progenie hujus regis, A secundum annum famis cum 10 principatus Josephi 


adys , octavus, nomine Uchoreus , Memphin 
t, urbium ZEgypti clarissimam. Ad hxc ΕἸ. 
08, qui eo vetustiorem multo originem a 
Egyptiorum primo post deos homine rege 
lib. i1. Antiq. c. 6:; Μιναῖον εἶναι τὸν Μέμ- 
ἰοδομήσαντα, ὃς ἔτεσι πολλοῖς ἔμπροσθεν 
τοῦ πάππου ἡμῶν 'A6pápou. Α Mene, qui 
im condidit, quique multis annis Abrahamum 
estrum antecessit. Denique llerodotus, qui 
ium Menem urbem illam exstitisse refert in 
| €. 99, ex sacerdotum /Egypti sermonibus. 
enim illi, Menem, qui primus apud /Egy- 
ignavit, ἀπογεφυρῶσαι τὴν Μέμφιν, pontibus 
sse Menmphin, et fluvio, qui wonteui. fabu- 


preeterlabebatur, .inde abacto, atque in no- p 


eum ducto, cum terra facta esset contineus, 
ipud quosdam fecisse fabula, ut diceretur 
ν χτίσαι ταύτην, ἧτις νῦν Μέμφις καλέ- 
bem hanc condidisse, qug nunc Memphis 
τῷ 


losephus... dux /Egypti. Si regis nomen, a 
lanta. dignitatem Joseplius evectus est, 
Ciretur, tum posset" ex hoc primuin loco 
| AEgyptiorum historia, quam ad boc usque 
uullis certis principiis ad clironologiz sa- 
arationem inniti diximus, Et Syncellus 
ig. 49 dicere audet, ἐπὶ πᾶσι συμπεφώ- 
ft ἐπὶ ᾿Αφώφεως ἮὮρξεν Ἰωσὴφ τῆς Αἰγύ- 
νὰ omnium voce fertur , sub Aphophi Joseph 
940 potestatem exercuisse. Mentitur vero: 
ue id Mauetlio sensit, neque vernaculus 
m histori:x* scriptor Josephus, non alii an- 
, nec demum Eusebius noster: ut nihil 
agno etiam cousensu interdum veteres in 
Ji rebus errasse. 
1m, Apaclnam regem illu fuisse, idque 
ipsa Scriptura, Genes. χε deduci, ubi di- 
ph. Zophnat Paneach. ab ipso rege cognos- 
Priore scilicet voce Desideratus , vel 1n- 
Dillcatur, juxia receptiorem etymologiam: 
men ipsum cst Pachua : αἱ dictus. adeo 
eodeinque ad rem gestam per quam apto 
timus Pauchne , sive acceptissiuus regis 
Levis uempe illa unius. litterze iuetathesis 
am linguarum ingeuiuw sapit, varieque 
uis, cum de una in aliam linguam nomina 
iur, quod potest plerisque aliis petitis a 
exemplis comprobari. Porro locum hunc 
a legit: Ex IJebicis Joseph dux /Egypti 
tricesimo alatis sug auno. 


ἡ. Secundo. anno famis. Laudat ad hunc 
εἰ κεν illa Syucelli verba p. 87 : Τῷ β΄ ἔτει 
xo-100. oi ἀδελφοὶ τοὺ Ἰωσὴφ cl; Ai- 
τερ ἦν τοῦ μὲν Ἰωσὴφ 20 ἕτος, τοῦ δὲ ᾿Ις- 
For«asse autem non animadvertit lune 
0Ccuin magis contra se facere: si enim 


Ego vero propius dici ' 


recte. Syncellus iniit, tum male Scaliger 


composuit, Et expressius tamen, et ut videtur, dg 
suo ita ezaggerans legit in Latino: Huc anno, qui 
secundus. famis fuit, introivit. Egyptum cum " [ilia 
suis Jaceb, qui cum a Pharaone, etc. Levius errare 
videtur Pontacus, quem explicare utcunque possis 
de anno famis secundo jam completo. Verum om- 
nium optime Prosper ann. huuc alterum famis, ut 
οἱ ingressum Jacobi in Egyptum superiori nono 
Josephi principatus ascribit, atque uuice veram 
Eusebii lectionem ac meutem est assecutus. Lucu- 
lentssime etiam Cedreuus, Μετὰ δὲ β΄ ἔτη, ἐξ οὗ 
ἤρξατο ὁ λιμὸς, χατέδη Ἰαχὼδ εἰς Αἴγυπτον ἐν οε΄ 
ψυχαῖς. Eusebiani vero Chronici hujus editores vi- 
dentur de industria hanc rem ad anu. 10 distulisse, 
ut magis responsio constaret Jacobi ad Pharaoneus, 
se esse ann, 150. Levis autem hxc causa fuit: po- 
tuit enim verissime nono Josephi anno, qui fainis 
secundus fuit, ad finem vergente, in ZEgyptum ad- 
venieus Jacob, et post aliquod temporis interstitium 
Pharaonem alloquens, jamque ineunte Josephi 
principatus 10, ita Pharaoni respóndere, aunum 
se agere 150. 


lbid. Diospolitanorum. Videntur isth:ec cx Latina 
interpreiatione excidisse verba, Regum sedecim , 
qua et orationis contextus, el historie veritas po- 
stulant. Corrupti etiam in numericis notis editi 
Syucelliani codices, qui solos quatuordecim hic 
numerant, quem nos errorem in Graco emendare 
ex alio Syncelli loco, atque Eusebio, non dubitavi- 
mus. fteposuimus denique Diospolitanorum, pro 
meudoso Piopolitanorum. 


lbid. Eratus. Semel atque iterum Pausanias in 
Corinth. cap. 5, Peratum hunc vocat. pro Erato: 
quod antiquariorum tribuendum est vitio, qui 'Hz« 
ράτος, ut scriptum facile fuerat, litterz prioris 
cum Il similitudine decepti, in Πέρατος depravarunt. 
Alias cum ipse Pausanias, tui czteri libri omnes 
Eratum scribunt. Penes Swncellum erat ^E[a- 
Gt^$. 

lbid. Sparta. Eorum qua huc pertinent, nihil 
ferme reliqui nobis fecit Menesius Miscell, Laconic. 
lib. 1v. In tanta. autem. fluctvatione veterum, qui 
Spariz originem ab aliis atque aliis conditoribus 
repetunt, baud sane paruinest, cum Nostro facere 
Stephanum in Lacedaimone, ubi Σπάρτη, inquit, 
πρότερον ἀπὸ Σπαρτοῦ appellabatur, tametsi lunc 
Spartum  Amyclantis filium , non Phoronei dicat. 


Eum locum Eustathius quoque descripsit, Sed et 


Scymnus Ghius Spartum v. 604. 
Οὗ πόλις ἐστὶ τοῦ Σπαρτοῦ χτισις. 


Czteruni Σπάρτωνα alii eum Pausania, non Σπαρ- 
τόν vocant : civitatem vero tradit etiam Apollodo- 
rus lib. m ita. »ppellatam ex Sparta Lacedz ionis 
conjuge, et filia Eurotz , qui ἀπὸ Λέλεγος abty0o- 
vo; descenderat. Sed est illa recentioris xtatis , 

solisque aunis 908 li cxcidio superior. Sunt autem 


7453 


YALLARSII NOTE. ν n. 


et qui dictam sic volunt, propterea quod Leleges A variat librariorum scriptura ; nam et Amythum, et 


primi ejus urbis conditores prius διεσπαρμένοι, 
sparsim habitantes, in unum ibi convenerint, Vide 
Stephauim in Epitome, Strabonem quoque;lib. vii, 
' et Dionysium Ilalic. lib. 1. Jam vero Scaliger hane 
periocliam post adhuc septem annos, sive post niu- 
merum ab Abrahamo 3200 differt, Nostre autem, 
atque adeo Pontacenz recensioni ad numer. Aryi- 
vor. 94 cum Parmensis atque alii, tum tres Palatini 
posteriores mss. suffragantur, quod etiam ibi no- 
tatum est Ántiquario. 
lbid. Argus. flic est, qui peninsulam Apiam 
prius dictam, a se Argos voluit appellari, unde 
apud [lesychium, "Apyoc l11:3oróvvroo;. Scaliger 
notat, apud Tatianum lezi 'Aoystoz , ut in excerptis 


Namitum : Marintum, ei Maimtum : Mamitum, et 
Maminthum in. mss. atque editis libris invenire 
est, que omnia Gracus apud Syncellum textns 
emeudat, S. August. lib. xvin. De civ. Dei, e. 7: 
Regnantibus | Assyriorum | duodecimo — Mamito, el 
undecimo Sicyoniorum Plemnao, εἰ Argis adhuc 
manente Argo, moríuus est Joseph in AEgypio anno- 
rum centum et decem, 

Col. 279. Plemnewus. Minus recte in Scaligeri 
editione Pleunaus, uec. satis bene in" Pontacena, 
Plemneus, iu. Siehardina οἱ Latinis aliquot mss. 
Plemmaus, vel Plennaus. et rursum sine diphthom,. 
go, Piemmeus, οἱ Plenneus.. Impressawm lectioneue, 
Greca apud Pausaniam, et. apud Syncellum, me, 


Barbaro- Latinis Argius. Laudat et. Apollodori Io- B liorisque notz Latini codices probant. 


cuin, "Apyoz δὲ λαδὼν παρὰ Φορω"έω; τὴν β..σι- 
λείαν, etc. ; ex quo, ut etiam ex Hygino cap. 134. 
qui inter Phoroneum et Argum nullum regem po- 
nit, tantiim non. colligit, hunc i]li proxime succes- 
sisse, Apide, quein Eusebius interserit, non ad- 
misso, Cui quidem egomet seutenti: suppetias ibo ; 
nam qui alii pro co Apide inter Argivos reges 
computando, Pausanix Corinth. c. 5, atque /Eschyli 
in Supplicibus proferunt testimonia , nihil ad rem 
sunt, Quippe ille Pausauize Apis, non Argivorum 
rex, aut Phoronei tilius fuit, sed Telchinis Sicyo- 
niorum regis: luculenter econtrario ex capp. 15 
et 16 ejusdem libri constat, ab eo non fuisse Api- 
dem cum Argiis regibus — cecensitum.. Neqve 
porro ZEsclylus regem Argivorum eum «dixit, sel 
advenam, qui ultra. Naupactiimn venerit, facit in 
Fumenidibus : quo! et superius ostendimus. S. Au- 
custinus qui lib. xviu, c. 6, De civit. Dei, przterea 
Argum huncce Apídis filium dicit, veterum omuium 
ipsiusque Enselii auctoritati adversatur. 

Col. 277. Prometheus Rursum post ferme annos 
centum eumdem Prometlicum refert ex. aliorum 
opinione Eusebius. Sed et S. August. De civ. Dei 
kb. xvi, ὦ. 8 : Cum, inquit, regnaret Assyriis 
quartus decimus Saphrus (lic. mihi Npherus, sive 
lphereus videtur penes Eusebium : non ut. vulgo 
putant Mamigus, aut. Mamylus, quanquam. ille de- 
cinum tertium, non quartum locum tencat), et 


Ibid. Joseph moritur. Que ad hune loecwn 
Syucellus, ductis ab. Adamo rationibus, contra Ey. 
sebium blaterat, tametsi Scaligero probentur e; 
perte, minime ad rem sunt ; siquidem Eusebiss 
ab Abrahamo, non a mundi conditu rationes iniit, 
Tralatitium porro illud, quod ad fastidium usque 
et usque exprobrat de Cainano juniore juxia susm 
hypothesim expuncto :*in qua quidem ipsa repre 
liensione dolose, ut ait Goarus, agit, ex sua Rime 
rum et adversarii seutentia capiiosum quid inlepesas. 

Col. 219. llebroei. . . servierunt annis 1. 
Primum quid Scaligero, tum quid nobis vidta- 
tur, dicamus. Jacob, inquit, obiit anno Abrabeoi 
907, ut supra notatum est. Vixit in. AEyypto annot 
17, quibus deductis de507 supersunt anni 990 ab 
Abraham nato, ad descensum Jacob in JEgyvptum. 
Quia anui 430 more flebreorum in /Egvpio pe- 
tantur ab anno 75 Abrahami, illis deductis, rem 
nent anni 915 promissionis; quod est dimidium 
annorum 450, quos in Egypto fecerunt llebrei. 
Ergo reliqui totidem sunt a descensu Jacobi, sd 
Exodum. Siulti Judei 210 tantum putant, Thar- 
gum Hierosolymitanum commate 40, cap. xu. Exe- 
di ; ceo ΤΟΣ c»-yca mnm eg a ve 
TID ΠΝ ry27N t2 quà Haobüatío flic 
Israel, quam habitaverunt in. Egypto, triginta 8.» 
milla, et in illis complerunt annos cccc. Triginta 
Semittoth, sive hebdomades annales, gunt ans 


Sicyoniis duodecimus. Orthopolis, οἱ Criusus quintus D 210, idque eclligunt ex. verbo 1, Geneseos xL, 


Argivis. ... regnantibus memoratis. regibus, [uisse 
a quibusdum creditur Prometheus, quem. propterea 
[erunt de luto. [ormasse liomines, quia. sapientie 
optimus doctor fuisse perhibetur, etc. Africanus a. 
Scaligero laudatus lib. 11 Chronograph. ait eum 
fuisse post diluvium  Deucalionis annis caiv,. Fa- 
cunt ejus verba propius quam Syncelli ad  E£use- 
hianum contextum : Μετὰ δὲ τέτσαρα xoY ἐννενή- 
χοντα ἔτη ἣν Προμηθεύς ὅς; πλάσσων ἀνθρώπους. 
ἐμυθεύετο " σοφὸς γὰρ ὧν εἰς παιδείαν αὐτοὺς ἀπὸ 
Th. ἀπανθρωπίας μετέπλαττε. Οουΐεγ, si lubet, 
llyginum cap. 112, et Casaubonum Lection. Thco- 
cr:t. c. 20. v 
Col. 377. Mamylus. Multum in hoc etiam nomino 


2, quod verbum significat, Descendite, eujus. lit- 
teri? numerales colligunt. 210. Denique eo Judi 
ca processit ἀχανθολογίαλ, ut ex alio loco id eel 
legerint, ex Tliargum Cantici cap. zi, 8, "ngo 
TU Qycm sw2CUITÓAM ΤῸ : Saltans in puritatt 
avorum suorum centum nonaginia annis : Ergo. 
inquiunt, supersunt anni 210 de quadringentis. 
Addunt fabule [saac prius vocatum fuisse gm 
per sin. sinistrum. Deinde Deum ab eo rogatus! 
mulasse illud t2 in $, unde contigerit, ut mor: 
sraelitarum iu /Egypto tot annorum. fuerit, quot d 
X90 remanent, deductis 90, hoc. est 910 : Ὁ) enis 
junt 500 : y 90. Quod, inquiunt, indultum fuit. 3 
Deo, ut. anni illi breviarentur, propter justitiam 


VALLARSII NOTE. 
meritum Isaac phy rro : vetustissima enim A Israelitarum in /Egyptum fuit, Exad. vi, 48, fil 


Judzos opinio fuit, tempora vindicte divinz 


ri propter justos rYova. Vp Ny mp um 


I. Placuit Sanctos qui benedictus est, accelerare 
propter meritum patrum. Cujus sententize 
ia supersunt Matthei xxiv, 22. Sed nuga- 
i$ hagas suas relinquamus. Quidam tamen 
tero Hebraismi amore his fanaticis argutio- 
liniwntur, Hactenus Scaliger : qui ut bene 
ia Hebraeorum exploserit, aliam tamen, eam- 
)nge gravissimam, cui obnoxia est Eusebia- 
enientia, difficultatem  dissimulavit. Neque 
ducenti quindecim, sed quadringenti triginta 
&$unt, quos Hebraei in /EKgypto fecerunt, ab 
bo ad Exodum computaudi, si Scripturarum 


ioniis stemus. Ab Josepho, inquam, non ab B 


iami in Chanaan adventu, ut Eusebium paulo 
ad primum: Repromissionis annum, vidimus 
tasse. Nimirum ipse ille quem alludit Ge- 
v, 1$ ei seqq. luculentissimus locus est ad 
ndum de sola Israelitarum in ZEgypto pere- 
ione dici: Scito prenoscens, quod peregri- 
uurum eil semen (uum. in terra non sua : et 
ient eos. servituti et affligent quadringentis an- 
'eruniamen gentem, cui servituri sunt, ego ju- 
^, et post hac egredientur cum magna substan- 
eneratione autem. quarta revertentur huc. Sci- 
de futuro dicitur ; neque enim in Chanaan 
eregrina ἀπλῶς fuit Abrahami progenies, 
iervili unquam jugo oppressa. Quin imo 
ex decimo tertio et quarto Genes. capite 
isimas ibi regiones Hebraeos obtinuisse, vel 
m Occupatione acquisitas, vel pretio emptas, 
nique bello partas. Manifesto eiiam regres- 
R Chanaan post quartam generationem, sive 
[uadringentos annos, ex vetere illius formulae 
lione, afflictis Israelitarum in /Egypto rebus 
itur. ld ipsum fortasse autem clarius ex alio 
tur testimonio Exodi zii, 94 et seqq. : Habi - 
filiorum Israel; qui manserunt. in. /igypto 
eaa illud est τῶν LXX quod addunt, xai ἐν 
ivaàv, αὐτοὶ xal ul πατέρες αὐτῶν, el in terra 
en ipsi et patres eorum), fuit quadringentorum 
4 annorum. Quibus expletis, eadem die egres- 
W ommis exercitus Domini deterra Egypti. 
'ero hzc regio plane alia est ab Chanaan : 
stem Israel, dici Abrahamus, lsaacus, atque 
acobus baud possunt. Denique et laudati 
Stephanus Actor. vii, 6, et Paulus ad Gala- 
, 11, spatium hoc notant : siquidem non a 
missione, quz primum Abralamo facta est, 
) ejusdem confirmatione, quz facta est Jacobo 
yptum descendenti, ut Genesis ΣΙ refertur, 
ripturs sermone supputant. Atque expressius 
8 Paulus, Testamentum, inquit, confirmatum 
, que posi quadringentos triginta annos facta 
ἔν non infirmat, etc, Unum est pro Eusebii 
Mia argumentum, cujus saltein. meminisse 


er debuisset. CaathiffYui ante. migrationem . 


PATROL, ÀXVII. 


v 


D 


"ἐξ 


ius 
dicitur Amram, qui accepit. uxorem. lochebed pa- 
truelem suam, que peperit ei Aaron. et, Mosen. Ut 
igitur multum putes Caathus Ámramum, hic Mo- 
sen, sexagesimo plus minus ztglis su:e ahno ge- 
Duerint, quibus si addas, quos iste agebat cum al 
JEgypto egressus est, septuaginta octo, ducenti 
ferme anni e£surgent, quos parum absiwili dinu- 
meratione Eusebius ducentos quindecim dixit. 
Verum ibi qui dicitur filius Caath, non proprie 
filius putandus est, sed ex ejus posteris, ex Scri- 
pture in genealogiis contexendis more, qua certis 
de causis noupunquam (ilios ab avis patre inter- 
medio pretermisso, nominat, interdum et a proavis, 
aliisque majoribus, qui longa serie praiveruut. 
In promptu esset, si res ferret, pluribus hoc exem- 
plis confirmare : przsertim, ut ait Grotius, cum 
genuisse hon tantum pater filium, sed et avus ne- 
potem, et pronepotem proavus, salva recti seriuo- 
nis ratione dicatur, et. nedum Scripturam, sed. et 
alios historicos, puta Solinum in Macedoni.e regi- 
bus, ubi rem in summam conferunt, personas 
quasdam minus nobiles transilire videamus. Aliun- 
de etiam, sive ex Ephtaim genealugia, quie habe- 
tur I Paralipomeu. vii, 20. οἱ seqq., colligere cst, 
quindecim fere ἃ Caatho gradibus Awramum di- 
$(asse ; longe autem a veri omui specie abhor- 
re, nisi ultra annos 215 in /Egypto commo- 
rati sunt lsraelite, in ἰδ) grandem numerum 
excrevisse, ut. habiia generationum ratione, nono 
aut decimo ztatis anno genuisse eos liberos opor- 
tuerit : qua rürsum cum aliis Exodi οἱ Nuuie- 
rorum testimoniis nequeunt consistere, 

Col. 279. Mispharmutosis. Ex hoc loco veterem 
dicam contra Eusebium instaurat Syncellus, quod 
ab Ámasi primo hujus decima octavz dyuagti:e 
rege, ad Misphragmutliosim ann. 71 supputet reges 
quinque, ἀντὶ τῶν ἕξ, τὸν γὰρ τέταρτον ᾿Αμένσην 
παραδραμὼν, ὃν ᾿Αφριχανὸ;, ὡς xal ol λοιποὶ, μέ- 
μβνηται, ἔτη χβ' αὐτοῦ ἐχολόδωσεν ; cum sex. essent 
fecensendi, quartum. enim. Amensem, quem. cum 
Áfricano memorauti alii, ejusque ann. 32 pratermi- 
sit. Consequitur Scaliger clamans, dynastiam 
hanc pessimo exemplo, neque religiosis scripto- 
ribus imitando deformatam ab Eusebio, ut eam 
Manetho, si reviviscat, non possit agnoscere. Egu, 
si aliis caret bypothesis Syncelli vitiis, non abnuo, 
quin, jusso valere Eusebio, eum sequamur : at si 
peccat vicissim ille alia ex parte, ac, quod Scaliger 
quoque notat, falsum colligit in"hujusmet dynaatiz 
annorum dinumeratione : si dum Amensem illum, 
aut potius Amessam feminau, conatur viudicare, 
ab ipso vetere, quod laudat, Chronico dissentit, 
nec uno quidem aut altero anno, sed solido regni 
ejus dimidio; nec porro satis bene cum Josepho 
consonat : denique sl tanta est ejus historie 
obscuritas, ac veterum fluctuatio, et pugna, ut 
certi nibil excudi possit, uon est saue cur Eu- 
sebianam seriem, qua saltem, ut diximus, ad 

25 


751 


VALLARSTI NOT f, “δ 


historicam an.logiam rectius procedit, repndiemuss; A rysthei filia in Argis. sacerdotio functa est amis 3, 


potius enim. quim temera-se. lilum. dyrastiarum 
erdinem, et regum nnmerum, verosimile est aliia 
bona fide, ac forte melioribus, quie reprzesentat, 
nsum esse monamenti*, Lectionem quod. spectat, 
multo errte prop'us 4.1 verum Eusebius: Misphar- 
mutosis, sive Mi«pharmuthosis, legit, quod sonat 
regem Pharmuth, quam alii Misphragmuthosis. 

uid. Criasus. Testatur. et. Apollodorus. sub Inlt. 
lib. n patri Argo Criassum successisse. Dau$a- 
nias aulem C orinihiac. c. 16, Πείρασον, Peirasum, 
hunc vocat, qui sane idem ile videtur, qui 
mox recensendus est. Callithby:e pater, cum e con- 
trario. Apollodorus Calli:hyam, quam vocat Ἰὼ 
Πειρένος, Peireni, sive Peirasi, aut Peirautis filiam, 


Vid. ad num. 710 et seq. 

Col. 979. Mimchaleus. Sic apud Sealigeram εἰ 
Jornanlem ; alii absque aspiratione Mancoleu ; 
plerique mss. cum Parmensi Maecaleus. ἴῃ Greeo 
Syncelli semel! ᾿Ατχάλιος, deinde ἸΒασγᾶλεος, le- 
gitur : privs. Africanus quoque  przfert. Ascher- 
tem legit Petuvius ex Eusebio, haud recte, sáltéa 
ex librorum Euscbii atque aliornm fide. 

Col. 981. Orthopotis an. 64, Solos sexaginta duu 
huic accensct aunos Scallger. 

lbid. Tuthmosis.: Antea scribcbatnr Thuthemois: 
minus adbue bene penes Sealigerum Thomosis. 10 
sephus, cui lib. contra Apionem Thomoris, sive 
Θμῶσις, ex Manethone dicitur, octo. ΠῚ meuses 


Criasi sororem dicat, Saiis lnculenter. Pherecydes B supra. novem. annos regni -aseribit : Synedis 


in Scholiis ad Euripidis Penis. vers. 1125 : Ἄργος 
ὁ Διὸς γαμεῖ Πειθῶ, τὴν Ὠκεανοῦ θυγατέρα, tou 
δὶ γίνετα: Κρίασο:, τοῦ δὲ Ἐρευθχλίων, ἀφ᾽ οὗ 
Ἐπ ρευθαλιήπολ'ς χαλεῖται ὁ Δργος, καὶ Φόρδας * τοῦ 
δὲ γίνεται "Ax£attop, τοῦ 65 "Apyoc ὁ νεώτερος. 
lbid. συμ 4. liaud. recte Ῥοηίδοιδ atque ipse 
Sval ger. Callytias leguut : pessime vero editi aute 
iilos libi, et. quidam ws. praferunt. masculino 
genere, Primus sacerdotio. fuuctus. est. Callytias 
I'yrantis filius. Sunt et qui Callychiam vocant, et 
qui Cullithoen et Calliroem ? male etiam Syncellus 
in. Graco Καλλιυυσίαν, quem emendare non. du- 
bitavimus, ut et illnd πρῶτος ἑερατεῦσαι in. πρῶ- 
τον ἱεράτευσε, receta cogente scriptura et. £gen-u ; 
parum: abluit qu'a et. llc(pavto , pro. Σπείραντο; 
reponereimus : illa enim. omnino verior est. lectio. 
Dicitur a01em et. Peirasus Pausanize, οἱ Peiranthus 
aliis. Audicndus denuo noster Eusebius Prapar. 
Erang. lb. i, c. 8, ex Plutarcho : Λέγεται δὲ 
ΠΠπἴρα. ὁ πρῶτος Ἁργολίδο; Ἥρας ἱερὴν ἱστάμενος, 
αἰνξαυτοῦ θυγατέρα Καλλιῦθυαν ἱέρειαν χαταστὴ- 
ϑὰς ix τῶν περὶ Τίρυ.θα δένδρων ὄχνην τεμὼν 
εὐχτι:έχ.ον, "llo2; ἄγαλμα μορφῶσλι Dicitur Pei- 
sas, primus  Argive Junoni templum. exstruens, οἱ 
propriam  f'lium | Call thyam sacerdotem constituens, 
ex ürboribus, eirca. Tirgnihem, sylvestre pyrum. ex- 
cidisse, ez eoque. J«nonis simulacrum efformasse. 
Videndss ei Clemens lib. 1 Stromat. et quee prz- 
ocenpavit extera "Scaliger in Notis ad hunc locum. 
Notatum ilind cum primis erudite, Euscbium ea 


' de caiga videri de prima Junonis Argivz sacerdote - 


meifionem facere, quod. earum annis. Fatti eigna- 
rentur, ot. alibi annuorum magistratuum imperio. 
Exeuplium tiabes in Thucydile initio lib. 11, Whl 
Schioliast, ἢρίθμουν δὲ τοὺς χρόνους οἱ "᾽Λργεῖοι ἀπὸ 
«ὧν ἱερειῶν. Ct. P. Corsinius, lihro cui titulus, 
" llerculis quies et expiatio, quxest. 9, alam. memo- 
yat sacerdotem, que. post n... 700 (3tpote quzxe Ev- 
' pyysthei filia dieitur) iecensenda essct ; siquidein 
in hocce Chronico, ex quo se ait ille describere 
uumquam haberetur. Quanquam mon inficiamur, 
eplime emendatum ex monimento Admeia , pro 
quo impressam ait Adamanta ; Sic, Admela. Ex- 


viginti preterea annis exapgerat. 

Col. 279. Astrologus fnit. Minus recte Bealiger, 
astrologus fwit, qui ὁ ergditionem discipline etian 
celum sustinere dictus est, vum, altissimum effrma, 
qui εἰ Atlas, etc. 1dem in Greco, διέλαμπεν, ὃς 
ἐπιστήμτς, ete. Syncelli editio, διέλαμπε; καὶ τῆς 
ἐπιστήμη, pro quo reponunt. àdli ᾿διέλαμπε͵ τῆς 
δὲ ἐπιστήμης, etc. Conenrrit in cadem pew 
verba Cedrenus, Kal ὁ μὲν "AtÀac, ἀστρονομικὴν 
μετῆει ἐπιστήμην, δι) xal τὴν οὐρανὸν βαστάγειν 
αὐτὸν ἐμυθεύσαντο ; sed et 60 vétustiores Diodo- 
rus Siculus lib, πὶ, Herodotus lib. 1v, Paossnist 
in Beotic. cap. 290 εἰ Heliac. 18, Eustathius 3d 
Odyss. ἃ et ad Dionysii vers. G6, atque alli. parà 
vadunt, Unum hoc Scaliger annotat, Atlantem à 
ταὶ patrem. exstitisse : Antzeum cequalem esse Ber 
culi, atque euim adeo una generatione Tercule 
antecedere deberc. Atque illud quidém pervulgsten, 
uude et Pherecydes apud Schol, Apollonii ad B». 
Iv, vers, 1598, Anteum, Herculem, atque Atlsnte 
suppares dicit. Vereor tamen, ut satis norit, qas 
docet Servius ad /Encid. lib. vm, vers. 154, Ue 
luisse Aulantas : mum Maurum, qul et Maximusdi 
etus est ; alterum ltalum, Electre patrem ; tertium 
Arcadiceum, patrem Maia. Duos memorat Hygin 
quoque in prafatione : alterum ex AEthere et Teri 
natum, alterum ex Japeto. et. Clymene. Sed hat 
longum est. persequi. 


p (00]. 281. /Ethiopes. XEthiopum ab Indo in ΑΕ" 


ptum migrationis unus succurrit Scaligero. meui- 

nisse Philostratus in Vita Apollonii lib. 10 : *Hlva»* 

vov, inquit, χρόνος "Ure AlBforec μὲν ῴχουν ἐνταῦθ 

γένο: Ἰνδιχόν. Et lib. vi : Αἰθίοπες οἱ ἀπὸ τὸν 

Ἰνδῶν ἥκοντες ; itemque, σοφώτατοι μὲν ἀνθρώπων 
Ἱνδοὶ, ἅποιχοι δὲ Ἰνδῶν Διθίόπες. Si. qui preterc? 
ejus rei veteres scriptores meminerint, ut quzraf* 
studiosi, monet. Videtur itaque de illa expeditior 
loqui etia:sn. Diodorus Sicülus lib. 1, ubi cu£ 
multa de /Ethiopum summa antiquitate ac poteu: 
tia exaggerassct, liec ex eorum sermonibus add: 
qua brevitatis gratia. Latine dunt3xat refetau : 
AEgyptios quoque Zthiopum  ealoniam esse οἱ 
Osirlde deductam, Imo. gsptum, qux nunc ct 


VALLARSII NOTE, rit 


ntinentis partem, sed mare ἃ prima mundi A nem dici, quemadmodjim Spania, pro Tlispania, et 


uione fuisse, que a Nilo postmodum ex 
ia limum per inundationis tempus deferen- 
paulatim sit aggesta...... Ad hsc plerasque 
orum leges Athiopicas esse, quod coloniz 
m instituta adhuc servent. Quod enim re- 
o diis habeant, et multum sepulturis stu- 
endant, aliaque id genus ea more agant : 
isciplina JEthiopum traductum esse : a qui- 
am statuarum effigies, et litterarum formae 
ceepta, etc. Nec dubium quin ZEthiopes 
3» sive ÜOrientales intelligat, quos Hero- 
quoque in Polymnia τοῖσι 'Ivbutat, Indis, 
x :et qui cum amplissimam regionem inter 
1m sinum et Persicum replessent, angustias 


Belinum, pro Abeltone : revera enim, tametsi id 
probare adductis argumentis non vacat, divers;e 
regiones erant ac gentes : el. Assyrium quidem 
ab oriente Medi» pars terminabat, ab occidente 
Mesopotamia, a meridie Susiana, a septentrione 
pars minoris Armenie; Syria autem proprie 
dicta, ab Euphrate, mari Mediterraneo, Aigypto, 
Arabia, Cilicia, et Cappartociz parte circumscrib.tur. 

Ibid. Amenophis. la libri emendatiores prafe- 
runt. Sed et Amenophthes invenire est in aliis (pro- 
pius ad Africani lectionem, 'ApévogOw) εἰ Ame- 
nopten, οἱ Amenuphis, et Menopen, οἱ Menupes, 
ut levioris momenti alias Latinorum ποιχιλογρα- 
φίας preteream. Apud Grecos insignis illa est 


ransmeantes, ac terras. supra Egyptum oc- B Pausanise, qui in. Atticis c. 42 eum vocat Φαμένω- 


»$, Occidentales ZEthiopas progenuerunt, 
ntque adeo coloniam mittere in Parthos, 
speriorem | /Egyptum, priusquam Mitzraimi 
iuferiorem obtinerent. 

981. Syrus [uisse perhibetur. A Sor, quod 
*«, urbis Phoenicum celeberrima, vocabulum, 
| appellatam, regionem amplissimam, cujus 
wenice pars est, critici recentiores conten- 
ic sane cum sit in vernacula lingua urbis 
ὙΠ. primaque tsade littera duplicem t atque 
m exprimat, utroque dicta est modo Grxcis 
ribus Topo; et Σύρος, ut. apud Procopium 


u in Comwent. l:aim cap. xvi,et Σούρ. 


do, et Zupa E:hnicographo : denique οἱ 
| Sarra, quod intelligere est ex Ennio, Vir- 
»ellio, atque aliis. Hebreus textus e contra- 
Tiam Q^N vocal, idque nominis ab Aca 
ilio deducit. lta Josephus quoque Antiquit. 
tap. 7 : 'Acapiou; δὲ "Αραμος ἔσχεν, ob, 
ες Σύρους προσαγορεύουσι" Árameos Ατα- 
guit, quos Greci Syros appellant. Nec eo. qui- 
ub nomine ignoti fuerunt. Homero /iiad. 8 
, aique llesiodo Theogon. v. 504, item Stra- 
ib. xv», et Nonno in Dyonysiacis, etc. Nihilo- 
Graecorum vulgus ἃ Syro quopiam fabuloso, 
s»is filio, quod et videtur probare Eusebius, 
re maluit. Sic ferunt Dionysius Periegetes v. 
y eumque Eustathius, ἀπὸ Σύρου γεγονότος 
πόλλωνος, ὡς λέγεται ; et. quam laudat οἱ 
er, fabula de Asopide, ἣν ἀοπάσας ὁ 'Anó:- 
ιατὰ Φιλοστέφανον, ἀπὸ Βοιωτίας &xópsaev el; 
&, καὶ μιγεὶς αὐτῇ ἔτχε Σύρον, ἀφ᾽ οὗ οἱ Σύροι. 
vero nomini acceptionem, auctor est Herodo- 
) vi, €. 65, ἃ Gracis Syros vocari, qui 
ris dicuntur Assyrii : paulo aliter Justinus 
cap. 2, ac noster Hieronymus in lsaíe c. xix 
nt, olim Assyrios dictos, quos nunc vocamus 
, & parte totum. appellantes, Scilicet resio ab 
16 Euphratis ripa se profert. latissime : atta- 
women Assyrie magis Transenphratensibus 
it. Ea propter minus probarim quod et Sca- 
jn notis ad hunc locum, et Seldenus prafat. 
De diis Syris, tradunt, Syriam per decurtatio- 


qa. Statua, inqult, est. sedentis hominis ; eam mulii 
Memnonis nominant, quem ex. /Ethiopia in /Egyvtum 
venisse, ac Susa eliam usque penetrasse (radunt. 
At ipsi Thebani Memnonem esse. negant, Φαμένωφα 
δὲ εἶναι τῶν ἐγχωρίων, οὗ τοῦτο ἄγαλμα Ἦν : nam 
Phamenophen fuisse hominem indigenam dicunt, cu- 
jus illa est effigies. lbi Scaliger, ubi dicitur ἄγαλμα 
Ἠλεῖον, rescribi jubet $ys!ov, resonans, αὶ illud 
ἄγαλμα, inquit, uihil aliud sit, quam ἢ εἴν τι. 
Veruin, ut hoc quoque obiter animadvertam, ἢ χεῖον 
quidem recte scio dici, haud tamen ita ἄγαλμα 
ἡ χεῖον ; et cum porro nullum ejusmoli locutionis 
exemplum ille afferat, debet quo animo, si nobis 
minime probetur, pati. Sylburgius fjtz:ov, vel 
ἡλίου reponi maluisset. Ceterum qui h:ec tradunt 
de vocali Memnonis simulacro, multi sunt ex an- 
tiquis, quos et Scaliger nomine tenus laudat, Dio- 
nysius in£Periegesi vers. 250, Strabo lib, xvii, Lu- 
cianus in Philopseude, Cornelius Tacit. Anual, lib. 
it, 6. 61, ac deinum Philostratus in Vita Apollonii 
lib. «1, cap. 3, qui tamen excusandus est dum ait 
cam statuam ab ipso visam Apollonio in ZEthiopia, 
cum certum sit in /Egypto exstitisse; ita euim 
appellabant veteres Graci superiorem | /Eyyptfm, 
et cum primis Thebaidem. Quod spectat regis 
illius gyptiorum tempus, si quidem idem ille est 
Memnon atque Ainenophis, mirum plane est, quod 
in mentem venit Marshamo ad sxc. xv Chronic. 
ut eum post Roboami demum tatem. differret. 
Contra Perizonius perquam erudite ostendit in 
Urigin. Egypt. capp. 9 et 15, multo eum antiquio- 
rem oportere credi, atque ipsa Trojana tempóra 
precessisse. Ejus enimvero. meminit (quod male 
negatur a Marshamo) llomerus Odyss. a, 521, ex 
Ulyssis ore apud inferos loquentis de Pyrrho, — 


Keivov δὴ χάλλιστον ἴδον μετὰ Μέμνονα δῖον. 
Illumque egregium, divinum post Memnona, vidi. 


la et quem Ἡοῦς φαεινῆς ἀγλαὸν υἱὸν vocat. 
Eustathio verissime interpretatur, ὁ Αἰθίοψ 6r- 
λαδὴ Μέμνων. Quin ctiam. videtur laudari Homneio, 
uon quippe qui bello Trojano iuteifuerit, sed ex 
vetustiore n.ythica historia, ad poewatis sui y artes 


151 


VALLARSII NOT. 


152 


mnplificandas, Ia quod alios quoque antiquiorum A et ultra, annis jun:or esse videlur, navem, quz Argo 


temporum — heroas contulisse compertum est. 
Piura in hanc rem videsis a Perizonio eruditis:ime 
dispuiata : cui demum ille Memnon videtur esse aut 
Awenophis, ultimus dynastie xvin. rex, aut certe 
Amenemmis, in regibu sdynastie xix, in quod tem- 
pus concurrere belium Trojanum facit. 

lbid. Qua Linc subsequuntur reliqua, quippe 
cujus statua, etc., Scaliger repudiavit, non sine ἀλα- 
ζονείᾳ. ln excusis, inquiens, sequebantur quedam 
nugateria, quz? ἃ nobis, ut alia, illuc unde vene- 
runt, ire jussimus. Δι. vero quanquam illa et in 
Parmensi nostro, et in duobus Palatinis, aliisque 
nonnullis apud Pontacum mss. desiderentur , mi- 
nime nugatoria esse, aliorum codicum non exiguo 
numero veterumque editionum, et cumprimis Si- 
chardiua auctoritas probat. Nec saue facti, seu 
fahulz narrationem repudiavit Scaliger apud Pau- 
sanian, qui post adhuc Christi adventum scripsi!, 
atque id tamen ipsum in Atticis loco laudato, se 
ait cum admiratione spectasse in ea stalua, qua, 
inquit, ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἀνίσχοντος; ἡλίου βοᾷ, 
quotidie, oriente sole, sonum edit. 

Cul. 981. A»ram genuit. Moysen. Plus habet 
Scaligeri editio, minus autem vere ; HJoc anno natus 
Moyses. Amram. genuit. Moysen, etc. Tum multa 
contra Judzos recentiores edisserit, quos ostendit, 
in anuo natali Moysis per metachrouisinuin deli- 
cere ἃ vero annis 184. Sed εἰ Eusebio, hinc de- 
nuo arrapta occasione, toties totque locis expro- 
bratum quindecim annorum anachronismum culpe 
dat; a qua nos illum non semel alias vindicavimus. 
Moyses annis octoginta ante discessum lsraeli- 
tarum ex ZEgypto, natus est: atque hanc regulam 
scriemquej temporis noster, ut ex recensendis in- 
fra constabit, sane perquam exacte servat. Cate- 
rum pro 70 Amrami annis, Graci scriptores, ne 
ipsius quidem Chronici Paschalis, quod laudamus, 
auctore excepto, supputant septuaginta duos. 
Kxaggerat Demetrius historicus apud ipsumqet 
Eusebium Prepar. Evangelic. lib. 11, cap. 21, ubi 
ait, Amramum, cum annos ageret 78, Moysem ge- 
nerasse, vsvvijoa: Μωσὴῆν «bv ᾿Αμόράὰμ ὄντα 
ἐτῶν o. 

Col. 285. Epidaurus. Tres Scaliger cognomines 
Epidauros hic memorat, cum nihiljdublum sit tamen, 
Eusebium de una Argolide loqui. Schurzfleischius 
ait; Epidaurus condita fuisse videtur non tam ab 
Epidauro aliquo, Argi, regis Argivorum quarti, 
filio, quam ab altero, Argi, τοῦ πανόπτου xal μυ- 
ριοφθάλμον nato, qui anno Abrahbami 491 vixisse, 
wx dicetur. Pausanias tamen "Apyov' τὸν Διὸς 
*ymbaípou πατέρα facit, qui erat Apis frater, et 
Phoronei ex Niobe et Jeve nepos. Alterum illum 
Arjum ἐχατονταόφθαλμον τὴν τεχνιχὴν ἐπὶ τὰ δυ- 
«xà μέρη εὑρεῖν, auctor est Jo. Malala p. Lxxxiv. 
Chilmeadus ibi dubitanter, τὴν τεκτονιχὴν reponit, 
quoniodo tamen omnino legeudum est. lille enim 
Argus, qui tamen hoc Épidauri conditore ducentis, 


vocata est, exstruxit. Scholia Apollonii ad limen 
libri prini, Ὃ μὲν  "AroX ὦνιος, inqnit, καλεῖ 
τὴν 'Apyó ἀπὸ Ἄργου τοῦ κατασχευάσαντος, θε- 
ρεχύδης δὲ ἀπὸ Ἄργου τοῦ Φρίξου viuo. Ταύτην 
δέ φασι πρώτην ναῦν γενέσθαι μεκράν. 

Col. 285. In Thessalia primus Hemon. Codex 
Parmeusis periocham illam, Primus regnavil in 
Thessalia lemon, hic loci numero Sícyoniorum 42, 
aunectit, quam Scaliger, aliique libri post duos, 
Pontacus post quatuor adliuc annos differt. Dicemus aa 
porro bac de historia mox ad eum locum ; ut enim 
calera bene haberet Parmeusis liber, in 60 certam, 
peceat, quod Sicyoniorum filu, pro Argivorum, apmm 
ponit. 

Ibid. Orus annis 57. Ita et Africanus ; Scaligex., 
eo minus in Gracis Collectaneis λα’, $1; deniqum, 
Perizonius in laterculo, 36. 

lbid. Prometheum. Laudat in Grecis hzc Sca B i. 
ger: Ὃ Προμηθεὺς, καὶ Ἐπιμηθεὺς, Δτλας τε 3a) 
ὁ πανόπτης ΓΑργος ἐγνωρίζοντο. Goarus in bis, qme 
nos ex Syncello adducimus, perperam Ἡμίθεος 
tanquam proprium nomen scribit atque interpre. 
tatur. Latine autem nonnulli Palatini mss. leguni, 
Quidam scribunt, Prometheum, Hemitheum et Epi 
metheum, perinde — atque ἡμέθεος fuisset Grece 
scriptum, et Prometheus semideus  diceretur.— 
Suspicalur adeo Schuizfleischius in motis pose»— 
rioribus, legeudumue hic sit, Quidam scribat 
Prometheum, Menatium, εἰ Epimetheum, etc. : nans 
Menutium docent mythographi tertium fuisse Pro —* 
methei fratrem. Verum mhii de Mencetio Eusebium 
meminisse, ex eoruni, a quibus acceperit, scri— 4 
ptorum testinioniis liquet : puta. ex Tatiano, quens 
visus est Scaligero 3d verbum descripsisse ; ewm 
Clemente Alexandrino, ace demum Africano apud 
Syucellum, qui ne γρὺ quidem de Menotio. Cz—— 
terum vide qus superius de Prometheo diximus," 3 
Hyginum in praefatione, etc., 142; Proclum iia 
Hesiodum, εἰ Tzetzem ia Lycoplronem. 

lbid. lo, Áliam Promethei. Ostendimus supra acamm 
num, 160, atque alibi, veteres passim duas cognous 
mines lones, alteram lnachi, alteram Jasi, δίδει 
confudisse. Sed et tertia memoratur Io Cadmi fiii —7 


D in Etymologico ad vocem Βόσπορος : denique e&€ 


quarta, qui alio nomine Callithya Peirantis filis, 
ut paulo ante legiaius, dicta est. flesyehius, Ἰὼ 
Καλλίθνια ἐκαλεῖτο ἡ πρώτη ἱέρεια τῆς "Hpa:, eic. 

Et Apollodorus ex Hesiodo atque Acusilao lib. uy, 

sub init, Ἰῶ τὴν Πειρῆνος ἱερωσύνην τῆς Ἥρα; 

ἔχουσαν, eic. Atque hanc quidem ipsam a Jove 

compressani, quemadmodum οἱ reliquas tres refert. 
Hxc erit igitur quinia apud Eusebium, Promethei 
fllia, quam ipsemet fabulam a vetustioribus ac- 
cepit, e quibus unus ille est Ister, Περὶ τὼν 
Δἰγνπτίων ἀποιχίας, ut ex Clemente Alexandrino 
lib, 1 Strouatum constat. Falsum proiude est, 
quod ait Scaliger, errorem hunc esse calami in 
auctore nostro, qui cum Prometbel mentio ante 


155 YALLARSH  NOT.E. 1.9 
sive ille a quo Eusebius accepit vetus auctor, quod A gas /Egypti creditur Cecrops. egressus. Egypto, et 


arte Cecropem hiec narret, quas sub illo Athenien- 
sium rege acciderint. Contra ego ipsum Eusebium 
de Triopa Argito arbitror intelligere, Diodoruin 
vero de cognomine Thessalo, /Eoli nepote, qui Do- 
URnm campum in The:salia possedit, atque iude pro- 
.(ugus iu Cuidiam, Triopam condidit. Catervio et 
videntur confundi eorum gesta a veteribus, et vix 
certi aliquid posse ex mythica illa bistoria excudi. 
Eusebius per πρόλτψιν Lesbon appellarit, insulam 
ls»m, quam Xauthus desertam occupavit. 

(..1. 285. Spar«thus, Syncello hic. dicitur Σπαρ- 
0alo;, apud quem et locum decimum sextum, et 
annos obtinet quadraginta duos. 

Col, 2985. xxxv anno Moysi. Confer ipsiugmet 


in Gracia condidisse urbem quamdam — Ácten ; sel, 
ut dicit Isidorus (lib. xv, cap. 1 Origg.), vocari 
eam er suo nomiue Cecropíam, quam  Amphitryon 
(leg. Amphictyon, qui tertius post. eum regnavit, 
ibidem Minerve consecravit, el nomen ipsi εἰ αἰ 
Athenas deii. Nam Minerva Graecis 'A0f;vr dicitur. 
Notatum iu eam rem Scaligero, solum Justi, 
dicere appellatas Athenas fuisse suh Amphielyone, 
qu: est tertius a Cecrope. Cietera laudatus Sehurr. 
fleischio Scholiast. Apollonii ad lib. 1,vers. 314, μή. 
νὴν τὴν ἀχρόπολιν τῆς ᾿Αττιχῆς Κεχροπίαν χαλεῖ- 
σθαι «b πρότερον, scribit ; Plinius quoque Iib. wt, 
cap. 56 : Oppidum Cecrops a se appellavit Cecre- 
piam, que nunc est arz. Athenis, Videsis et Apol 


Eusebii librum x Preparat. Evangelic. et Pausa- p lodor. lib. tt et Pausaniam in  Atic., cap. 9, 


niam in Atticis. 

Col. 285. Cydon. Legit Scaliger, Hoc tempere 
Cudon regnat. in Creta. : wavulujue. in notis ex 
Cretensium sententia, qui Cydlonewm ex Mercurio 
e! Àc allide (seribe Acacallide) Minois lila natum fa- 
iunt, lianc pericchain in Minois tempora conferri. 
Mirum, nisi ἀεὶ ψεύσται hac etiam. in re men- 
tiuntur, Euscbias certe. Tegeatis maluit. adhibere 
fi!em, qui ex Tegeate et Myra. natum, τὴν τόπον 
p:*ouxhoat Gol; ἐχουσίω; cl; Κρήτην Εύξωνα, 
Cydonem ultro a patriis sedibus in Cretam decessisse 
rraduut. [ἃ Pausanias in Arcad. cap. 55 : quo loco 
et Creteusium oppositam sententiam refert, Vide 
ct Stepltanum in Κυδώνια ; et quod. ait, Aoollinis, 
non Mercurii filium Cydonem exstitisse, f.lsi re- 
dargues ex Scholiaste Apollonii ad lib. 5v. vers. 
1121, ubi duos Acacallidis filios, alterum Nasum 
ex Apolline, alteram Cydonem ex Mercurio ine- 


inorat, 
Col. 985. His temporibus. Pro his temperibus, 


le-it Sealigr Tricesimo quinto anno Moysi. lu 
noti? cooyoovtaubv quindecim annorum, | quem 
tertio quoque. verlio Euscbio objicit, tum repetit, 
que criminatur Syncellus, quem toties eadem, 
sive ex eadem una causa, contradicentem refuta- 
Vnus. Ab hoe. Cecrope Marnor?Arundelian, au- 
Spiestur geram. Atticam, qua per annos upcccxvin 
Jecurrit ad. usque archontem Diognetum. Videsis 
DPodwellum lib. de Veteribus Grecorum Romano- 
ruuque Cyelis a pag. 695 a4 700. 

C^. 285. Oliva. Vulgatissina, ut ait. Scaliger, 
historia hzc 65). Laudat. tamen. Apollodorum, qui 
eam olivam suo evo ostendi ait, iv τῷ Πανδρο- 
σίῳ : et Plinium post Varronem, qui cam Athenis 
durasse perhibent, denique Pausaniam, qui illam 
4 Persis incensam eudem die ad duos cubitos re- 
pullulasse, scribit. llis adde laudatum Schurzflei- 
schio Scholiasten Euripidis ad Orest. pay. 82, ἡ δὲ 
ἐλαία τῇ 'A0rvd ἱερὰ, à; χαταζειξάτῃ πρώτῃ αὑτὴν 
ἐν ᾿Αθήναις. Mox verbum dicitur primus Palatinus 
pretermittit, deiude plus habet, Dicebatur. autcm 
Cecrops ipse Di;hyes, etc. Audiendus et Gobelinus 
Peisona alat. ut, ca2. Ὁ Comogr. : l'ropter pla- 


etc. 

Col. 985. Cecrops Diphyes. lnter varias eju 
appellationis causas, illa videtur ezteris prohibi- 
lior omnibus, quam ipse addit Eusebius secunde 
loco : quod scilicet, cum ex "Egypto in Graecim 
Cecrops advenisset, utriusque gentis mores e 
linguam calleret. Sunt tamen e recentioribus doctis 
viris, qui hanc adeo non recipiant, ut Hieronymh- 
nz interpretationis postrema verba Grecam d 
JE£gyptiacam, e glossa velint esse hominis, qui 
Euselium non satis ceperit. Palinare argumentum 
p^tont e Syncello, scribente, ὅτι τῶν Αἰγυπτίων 
τὰς δύο γλώσσας ἐπίστατο : Quod geminam Ege 
Ῥιϊοταπι linguam sciret, Non igitur Gr:ecas, sel 

C commemorari volunt, que duo erant. :apud Zpy- 
píios genera litterarum, vulgarium scilicet, & 
arcanorum, quibus uti sacerdotes solebant, Nota 
haec ἱ:ρογλυφικὰ γράμματα τοῖς δημώδεσιν 0p 
posità ex llorapolline, Clemente  Alexaadrise 
Swomat. v, Diodoro Siculo lib. i», Luciao is 
Philopatride, atque aliis: quanquam εἰ suut, qui 
hieroglypliieas formas illas atque imagines, quibu 
veiera /"Egyptiorum monumenta desciipta adbuc 
superant, diversas fuisse contendant a sacris liti 
ris, ut tertium loc velint exstitisse apud illos 
scribendi genus. Utut veru sil de ca re, allirmare 
ausim, qui lipguam Grzcam ab ea causa exclu- 
dunt, ut duas /Egyptias interpretentur, ἃ veri 
specie omni abesse. Enimvero Synerlli lectio manie 
festo scribarum vitiu depravata est, qui pro. AL 

 γύπτιος ὧν, quemadmodum et Scaliger oliin ip suc» 
legit exemplari, et uos reiinuimus, posuerunt τῶ οὖ 
Αἰγυπτίων, qui alius est sensus ab auctoris. con ^ 
textu ac mente. Duplicem naturam bominis, que- 
ab una in sliam gentem fueril translatus, laua 
sane recte ab unius ingenio, tametsi duplici lin—9 
gua, quis repetat. Alioquin hoc nomine uon unu. 
Cecrops, sed innumeri, puto, qui olim in ZEgyptoz- 59 
ἱερὰ γράμματα callebant, fuissent διφυεῖς nomi 3l 
nandi. Adde quod etiam Cedrenus pag. 67, ita ἐπ΄ 5 
Svncello atque adeo Euscbio descripsit, ὅτε Αἰγύ-- 
πτιος 6v. Porro idem ext veterum in hacinterprez— 
tatione conseusus, Luculantissime Tzetzes, lauda- 4 


VALLARSM NOTE. 
iam Scaligero, Grzcas diit ot4ue JEgyptias A num 


€ ἀπάντων ᾿Αττιχῆς ὁ Κέχρηῳᾧ βασιλεύει, 

τος ὁ χαλούμενος χαὶ Διφνὴς τοιῶσδε, 

μέγεθος ἀνδρῶν δύο πρὸς. μῆχος εἶχεν, 
λάδος ἔμπειρος καὶ Αἰγυπτίας γλώτσης. 


Diodorus Siculus lib. 1 (ut illa sit ejus in 
momine hoallucinatío) Peteon genere 4 6 γ- 
, regem Athenarum, tradidit Diphyem appel- 
, ὅτι δυοῖν πολιτειῶν μετασχὼν ᾿Ελληνιχῆς 
πρδάρου. Czteram, quod dícebamus, alias 
iusas ejus nomini conimoenti sunt, Apollodo- 
l. ttl, quod humano simul esset et serpen- 
prpore pr:ditus, συμφνὲς ἔχων σῶμα ἀνδρὸς 


ἄχοντος : quam fabulam Eustathius in Dio- B 


m, de barbaris AEgyptiorum moribus deposi- 
iductisque Grecis interpretatur : tametsi ad 
σα, ἢ longediversa abeat. Videndi Ariato- 
b Vesp. et Scholiastes ibi, Demosthenes 
Fwsa., Nonnus Dionys. lib. xr, Plutarchus 
& Numinis vindicta, Tzetzes iu Lycophron., 
asta [lermogenis Syriauus , Jo. Antiochenus 
éelala , Suidas ín Κέκροψ, etc. 


285. Primus Cecrops. Aliis atque aliis annis 
eriochain. mss. atque editi libri assignant. 
5 Palatinus, referente Scliuezfleischio, anno 
reliqui uum. Attico 12. sive. Abrahami 472. 
», atque adeo l'ontacenz recensioni suffiag:;- 


riens. codex, et. Sichardi editio. Scaliger c 


lecennio ante, qui et animadvertit in notis, 
: Pansaniam in. Arcadicis cap. 1 immolatum 
ἃ Cecrope, cum econtrario hic animalium 
88 ablicarit. Et sane mirum, Georgium Ce- 
D, qui hauc ipsam periocharm, sive ex Euse- 
ve ex Syncello, totidem verbis descripsit, 
, pro ἔθυσε legisse ἐθαύμασε. 'O δὲ Κέ- 
πρῶτος βοῦν ἐθαύμασε, xal Ζῆνα προσηγό- 
: qux Xylander vertit, Cecrops primus bovem 
"με esl, εἰ Jovem cognominavit. Malim ego 
reiari, bovem coluit, seu religione observavit, 
' affecit, quod verbo θαυμάξω satis bene si- 
iri, exempla veterum scriptorum docent. 
uod vulgo putant, scribarum illud. mendum 
| Cedreni codicibus, vereor, quin sit plane 
ario, in Syncellianis scilicet ac vetustis 
il exemplaribus, cujusmodi fuerit etiam illud , 
»b oculos S. noster interpres babuit. Adeo 
ruütra refigenda sit lectio, praestabit fortasse, 
atque alii sentiunt, Syncellianos a C«dreni 
bus emendari, eoque pacto in concordiam 
ι eum Paussnige testimonio, quo nihil est 
nüus. Kéxpoj μὲν, inquit, Ata τε ὠνόμασεν 
v πρῶτος, xai ὁπόσα ἔχει ψυχὴν, τούτων piv 
tv οὐδὲν θῦσαι, πέμματα 63 ἐπιχώρια ἐπὶ τοῦ 
καθήγιτιν, ἃ πελάνους χαλοῦσιν ἕτι καὶ ἐς 
᾿Αθηναῖοι. Cecrops quidem, cum primus Jovem 
num appellusset, nihil vita preditum immo- 
π duxit, scd libatantum patria / Pelanos etiam- 


708 
Δι εὶ vocant) πὶ ad aram  porrigesentur 
sanzit. Videsis et qua supra ad Euscbii prefatio- 
nem de illa Jovis per. Cecropem appellatione ob- 
servaimus. 


Col. 285. Curetes, cic. Plus est in Graeco. apud 
Syncellum, Οἱ ἀπὸ τῆς Κουρητείας, τῆς νῦν 
᾿Αχαρνανία:, Κουρῆτες, elc., que verba. queritur 
Scaliger, quod ΠΠΙΘΓΟΠῪ mus prartermiserit, vel po- 
tius, negtexerit, cum certe praelereunda non essent. 
Debuerat vero prius docuisse certo aliquo testi- 
monio, penes Eusebium exstitisse, quod non est 
tam verosimile, siquidem ille ex Afrieauo hanc 
periocham describens, sa!is habuit quz ad con- 
ditz Cnussos epocliam pertinebaut, commemorare. 
Crebra de Curetis apud Strabonem, presertim 1. 
X, est mentio ; vulgo autem eos cum Dactvlis L./zis 
confundunt: quod factum videtur, postquath. hi 
cum Minoe, a quo et Cnossos cdificata. dicitur a 
Strabone, Cretam advenerunt, cum multo tameu 
illis antiquiores sint, qui Juvem enutrierunt, Cu- 
retes. Confer Pausaniam in dHelíacis cap. 7, et 
in Arcadicis cap. «94$ , Lucianum περὶ "Op. 
χῆς, Strabonem lib. xz, Scholiast. Apollonii ad 
lib. : Argonaut., Senecam, Flerceul. in OEta, vers. 
1877 ; denique, tut alios omittam, Arnobium sub 
libri 111 finem ; Hyginus cap. [30 : Grace. Curetes 
sunt. appellati, aliis Corybantes dicuntur. 

Col. 987. Chaldai contra Phonices dimicant. 
Hzc nisi illa pugua videri possit, a qua historiam 
suam exorditur Illerodotus, fatemur cum Sealigero 
ipsomet, historiam hanc nobis ignotam esae ; Eu- 
sebius ex Deroso, qui amplins non exstat, accepe- 
rit, Caterum hauc ipsam periocham Scaliger, 
nonnullique editi vetustiores libri referunt sc- 
ptennio aute, contra msg. ciiam  lalatinorum 
ἢ ἴδε, 

Col. 485. Εκειὶ. l'ontacus pro Euctaá perperam 
Erectei legerat, cui simile vium iu aliis. quoque 
libris editis ac mss. offendere est, ut in primo Pa- 
latino, et Sichardi editione Erichthei, in tertio Eu- 
thai : in his, quos Scaliger laudat, Exutei, et ἔκ- 
thei, et Evethei ; alibi Erhithe. Emeadentur ex Grw- 
co Εὐκταίου, ad cujus fidem etiam AMusicus, pro 
Muscus, fecit Scaliger, tamelsi, quis iste Eu. 


D cueus, quis pater Musicus, quae Nywpha ἀνιύνυμος, 


nescire se fateatur, imo et suspecta omuia habeat. 
Schurzfleischius eum pridem scripsisset, illud Mu. 
sici, vel Μουσιχοῦ momen ne quidein ullum τύπον 
ὀνόματος κυρίου babere, prorsusque corruptum 
esse, idque ex constanti mss. lectione Museus, fa- 
cile agnovisset, mulata fere iu. cuiis posteriori- 
bus sententia, pro ea retinenda lectione disputat 
ex fragmento iuceiti scriptoris, De naturali institu- 
tione, quod sub (inem Ceusorini L. Carrio olim 
auctius edidit, ubi e. 10 De rhythmo ita : Rhytlinus 
creditur dictus a lythmonio, Orphei (ilio, εἰ Ido- 
meneg nymplue Marice, ut tradit. Nicostrulus libro 
quem composuit De Musico, frate  Bythmonii. Et 
scriptor, inquit, bujus libri. videtuc fuisse Hiero- 


159 


VALLARSITI NOTE, 


16) 


nyino suppor, cujus ze!ate myiliologia coepit mire 4 vatum est supra, nec semel, plures cognomines, 


depravari. Ex eo scriptore 2 et 5 caput iisdem fere 
verbis descripsit Scholiasta Germanici. [14 ille. Sed 
Muszum tamen scribi debere, non Musicum, recta 
ratio persuadet. Non ille quidem est vates Athe- 
niensis, Eumolpi secundi et Selenes filius, sive per 
Antijhemum nepos : sed alius 60 longe antiquior 
Musseus, Jovi aqualis, cujus apud Diodorum Si- 
culum lib. v est mentio. Fallitur adeo dudum lau- 
datus vir doctus, et cum legi mavult Musceus Eu- 
molyi et Nympha filius nascitur: et rursum cum ex 
Artabano apud Eusebium Przparat. Evang. lib. ix 
conjicit, Museum istum eumdem esse cum Moyse, 
et scriptum hic putat, Museus Judei e Nympha 
filius, εἰς. : alque ex eo explicat, quia Moses e 
fluvi& retractus, Nympham, Jynpharum patronam 
matrem pri homine habuisse videbatur. Et facit 
huc tamen, ne quid dissimulem, illa Artabaui nar- 
ratio ; et sub Grecorum Muszo, latere Hebraeorum 
Moysem, tametsi fabulis aliis obduetum, non  in(i- 
cior. Merrhin ait : Nescioquam Χενέφρῃ τινὶ xa- 
Ξτεγγνῆσαι τῶν ὑπὲρ Μέμφιν τόπων βασιλεύοντι... 
στεῖραν ὑπάρχουσαν, ὑπολαδέσθαι τινὸς τῶν Ἰουδαίων 
παιδίον, τοῦτο δὲ Μώῦσον ὀνομάσαι, ὑπὸ δὲ τῶν 
Ἑλλήνων αὐτὸν ἀνδρωθέντα MOYZAION προσαγο- 
ῥευθῆναι. Non ita qu:e subjungit, γενέσθαι δὲ τὸν 
Μώυσον τοῦτον ᾿Ορφέως διδάσχαλον ; híc enim ad 
posteriora pertinet tempora, de quo ipse iníra 
Eusebius ad numerum 747. Demum neque omit- 
tendum est, quod Scaliger, editique alii veteres 
libri hanc pericopem ante septennium collocant. 

Ibid. Deucalion. Atque hzc de Deucalione Sca- 
liger, aliique editi libri ante quinquennium : pri- 
mus Palatinus ms. superiori proxime anno ponit. 
Minus illud credibile, quod Diodorus Siculus lib. v 
tradit Deucalionem hunc  Phorbante Argivorum 
rege juniorem ἑπτὰϊγενεαῖς, septem artatibus, exsti- 
tisse. Marmor Arundelianum 1 iisdem ferme atque 
Eusebius verbis, 'Aq' οὗ Δευχαλίων παρὰ τὸν 
Παρνασσὸν ἐν Λύχωρείᾳ ἐδασίλευσε, Videsis ejus in- 
terpretes. Strabo autem lib. ix eum dixit τῇς 
Φθιωτίδος ἄρξαι, xa ἁπλῶς τῆς Θεσσαλίας, Phthio- 
tidi, et simpliciter Thessalig imperasse. Cedrenus et 
Malala pro hac historia aliam περὶ τοῦ xataxàu- 
μοῦ substituunt, de qua mox dicemus. 

Col. 287. Judicium. Negat laudatus Scaligero 
Apollodorus, Cecropem in eo judicio arbitrum 
fuisse. Ζεὺς, inquit, κριτὰς ἔδωχεν, οὐχ ὡς εἶπόν 
τινες, Κέχροκα xal Kpavabv, οὐδὲ ᾿Βρεχθέα, θεοὺς 
δὲ δώδεχα, eto." Judices Jupiter constituit, mon, ut 
quidam dicunt, Cecropem εἰ Cranaum, aut Erech- 
theum, sed deos duodecim. Vide hic geminum judi- 
cium apud Pausaniam in Corinthiac. c. 15. 

Col. 285. Jo Inachi filie. Wa Inachi filiam vocant 
Parmensis ac Palatini inss. veteresque editi pleri- 
que lihri, ac demum Scaliger ipsc iv Griecis Frag- 
mcntis, cum in Latino tamen reposuerit Jasi ex 
duobus mss. quemadmodum et in. novo codice le- 
guum Antiquarius Salmasianus notat. Nobis obser- 


aut certe duas istas [nachi et Jasi filias [ones a 
veteribus confundi, juxta quorum varias opiniones 
dudum ipse Eusebius banc ipsam Promethei filiam 
appellavit, qu:xe Istri apud Clementem Alexandr. 

lib. 1 Stromatum sententia fuit, Adversatur bac 
nobis in re Schurzfleischius, 'qui cum Scaligeri 
lectionein Jasi mlpime probet, velitque machi τὸ- 
tinendam : non duss tamen aut plures, sed non 

nisi unam [o fuisse statuit, licet sequioris sevi au- 
etores τὴν πρώτην xal τὴν δευτέραν noverint. Hic, 

alt, ex aliorum sententia lo Inaehi filiam facit, eos 

videlicet secutus, qui Inachum. Moysi zqualem sta- 
tuunt, qua de re dictum ad numer. 160. Nec aliud... 
statuit Ephorus, qui ἡρπάσθαι φησὶ τὴν Ἰὼ 08b 


B Φοινίχων xai διαχομισθῆναι εἰς Αἴγυπτον, ἀνθ᾽ fi oummms 


φὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων πέμψαι ἸἹνάχῳ ταῦρον... 
Legitur hoc fragmentum in Scholiis Apollonii ϑιανυνυ ὁ 
lib. 11, vers. 118. Africanus spud Syncellum page. 
64, edit. Paris. : Τούτου ( Ἱνάχου) θυγάτηρ Ἰὼ, ἤχῃῃμψῃν 
Ἴσιν μετονομάζοντες σέδουσιν. Adde ipsum Symm. 
cellum pag. 126, et Jo. Malalam p. 51. Nempe quiim; 
Epaphus et Apis iidem sunt, Accedit quod de lap, 
Jasi filia, non debuisset dicere Eusebius, eam 3», 
Agypium profectam Isidem esse nuncupatamm,. 
quod ipsum de priore lo num. 160 jam pronuntia-. 

rit. Hactenus ille, cujus ipsa verba descripsimus, 

ut cum iis quas disputata nobis sunt, conferas : in 

ea enim perstamus adhuc opinione, et quae in vae- 

cain conversa, Bosporo nomen fecit, Jasi filiam 
existimamus, quz si Inachi dicia est aliis, ex ea » 
factum confusione est,quam diximus, et quam ipse- — , 
met Eusebius pro varia auctornm opinione re-' 
fert. Porro quam his subdit Scaliger post verbum | 


"appellatur, vel appellatus est, laciniam hujusmodi, 


el secundum nonnullos in Zgyptum profecta, Isis 
nuncupata, que nupta postea Telegono, Epaphum 
genuit, neque Parmensis, neque Palatini quatuor, 
aut quos Pontacus consuluit mss., nec denique ve- 
tustiores editiohes hic loci agnoscunt ; bene autem 
Inferius, tametsi ea Syncellus continus serie sub- 
jungit. Sed et hauc fabulam ante annos quinqee, 
ut de aliis modo diximus, Scaliger recenset. 

Col. 287. Chencheres. Qus» hinc subsequitur dr- 
σις, Iste est Pharao Chencres, etc., tota δὰ finem - 
usque in Parmensi ms. desideratur, ut etiam in 
duobus Palatinis. Nec saue eam Scaliger novit ; cL —— 
veteres quidam editi libri ex parte tantum hahent, τον 
sive priorem periocham usque ad verba obrutus estes 
Quoad historiam, concinunt quidem Eusebio Oro——— 
sius lib. 1, cap. 10, ac Theodoretus Qu. 95, inum 
ἔχοι! Sanctus vero Theophilus lib. ut ad. Autoly—— 
cum num, 19, Agyptiurum regum seriem expo———— 
nens, liunc Pharaonem, quem et. Τέθμωσιν vocatus 7 
superregnasse tradit μετὰ τὴν Ex6o)hv τοῦ λαοῦ ἔτη π΄ 
εἴχοσι Tivt& χαὶ μῆνας δ', ὡς ὑφήρηται Μαναι-- 2 
θῶς * Post exactvm populum annis 24. et. mensibuas 9t 
qualuor, ut supputat Mancthos. lia ex eodem Ma— f 
ngtone sentit ct Joseplius lib. 1 contra Apionem 5 € 


— 


VALLARSII NOTE. 


18 


onem vero illum populi expulsorem Τέϑμω- Α ger ex numnio. Domitiani AIASEQN ΝΈΟΚΟΡΩΝ, 


ethmosim, appellat, Ego illum in Ogyge, quz» 
iorum est hominum doctissimorum senten- 
lumbratum credo : sed non est hiclocus edis- 
n. 
» Diade. Neque hic satis bene lectum antea, 
8 Athenas condidit, quam εἰ Diadas  nomi- 
 Mealiger, Athenas quas et Diadas condidit : 
we et Diades. Vera. ms. est lectio, Athenas 
M, quas εἰ Diadas nominant. l'orro Scaliger 
m erudite in notis ; [mo, inquit, Dias Aban- 
nnis et Aretbuss (rater, has Athenas con- 
unde volunt, Διάδας cognominatas, ut ab 
p Atieis distinguerentur. Alioqui Kexpo- 
:'o0gnominate fuissent, si verum erat, quod 
:huur. Schurzfleischius adducit quoque Epho- 
Imonium ex libro tertio apud Stephanum in 
ἢ, quo Scaligeri sententia nititur, contra 
n, gratis ea dici ac sine auctore 'asseren- 
ox idem Scaliger de Orchomeno: Halluci- 
ait, est ab homonymia ᾿Αθῆναι Εὐδοϊχαὶ 
sento Διάδες. ᾿Αθῆναι vero Βοιώτιαι, aut 
xat, alio nomine Ορχομενὸς dictz. De his 
nus : Ἐχλήθη δὲ ἡ πόλις, ὥς τινες μέν φα- 
ϑῆναι, ἄλλοι δὲ, Ὀρχομενὸς, ὡς οἱ Βοιωτοί ; 
ληῖ jpsa verba Eusebii, sed alio detorta, qui 
s Boeoticas ab Euboicis non distinguit. Ali- 
umerat Stephanus, quem vile. Porro si ve- 
^t, a conditore Diante Athenas cognomina- 
886, DOn Διάδας dictas oportuit, sed Atav- 
Hoc enim omnino exigit analogia. Ego $non 
a promontorio Eubcsz, ad quod sitze erant, 
cui nomen Δῖον, et ei cognomen oppidum 
Homerum Δίου τ᾽ αἰπὺ πτολίεθρον : ut ab 
Ὃ Διάδες dict:e. sint : et propterea primam 
| : quod non fuerit, si ἀπὸ τοῦ Alavco; co- 
818 fuissent. Quare in Vita Arati ita legi- 
id prius feedissimis mendis sublatis : : Καὶ 
Αϑῆναι μέν εἶσι τῆς ᾿Αττιχῆς, εἰσὶ δὲ xol 
δοίας ᾿Αθῆναι Διάδες, ὧν μένητε ἐν Γλαύ- 
τίῳ Αἴσχυλος. Κἄπειτ' ᾿Αθήνας Διάδας πα- 
νῦν, ἀλλὰ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ ᾿Αττιχῇ, οἱ πολῖται 
Ot ἀπὸ δὲ τῶν ἐν Εὐδοίᾳ, ᾿Αθῆνεται λέ- 
de). Hzc vitiosissime excusa sunt. Vídes 
| $n nomine Διᾶδας produci, qux» in Ala; 
ur, At promonlorii prior syllaba circum- 
lev, unde non dubitamus dictas. Itaque Ste- 
immputavit sententiam in Ala, τὸ ἐθνιχὸν Διεὺς, 
Ἰηλυχὸν Διὰς, ὅθεν xal Διάδες ᾿Αθῆναι. Jam 
b τοῦ Alavto;, ut antes, quod absurdum 
»d ἀπὸ τῆς Δίας. Bed ubi est. illa Δία, quie 
Diadibus cognomen fecit? Est Εὐδοίας ter- 
posita a Stephano. Ab ea igitur, aut a Do 
lorio, Διάδες ᾿Αθῆναι dictae. Rursus in Δῖον 
sütentiam, ab eo el Διάδας ᾿Αθήνας dictas 
yritat, ut et nos. Adde his Sc ligeri locum 
iS lib. x post. initium, «b Δῖον xat ᾿Αθῆναι 
€» χτίσμα ᾿Αθεναίων. Tum qus disputat 


leischius. an Διαδεῖς, quod opinatur. Seali- . 


cives hujus urbis dicti sint : nam possunt, inquit, 
etiam cives Diadis urbis Lycis intelligi. Stepha- 
nus, AIAC πόλις Auxlac, ἣν Διάδης ἔκτισε. Τὸ ἐθ- 
νιχὸν Διαδεύς. Porro Abrahamus Berchelios ad 
Stephanum pag. 44, Grzca Eusebii ita constituit : 
Κέχροψ ᾿Αθήνας, Δίας καὶ Διάδας, ἐν Εὐόδοίᾳ ἔχει - 
σεν. llla tamen emendatio, vel ideo non placet, 
quod Hieronymi versioni et Syncello contradicit. 
Col. 285. Jn A£ihiopla, Male historiam connectit 
Scaliger, et verba in "Ethiopia. unde altera peri- 
cope inehoatur, ad diluvium, quod sub Pbaethonte 
factum est, refert. Frustra adeo queritar in notis, 
quod diverse veteres hane fabulam vexant, et quod 
Eridanus, in quem Phaethon cecidit, longe sit ab 


B AEthiopia- Frustra etiam ac przter rem longam ex 


Epiphanio lsciniam laudat , ubi dicuntur /Egyptil 
quotannis rubrica greges, armenta, atque arbores 
infecisse, ineunte vere, quod vere scilicel novo 
ignis totum orbem depastus sit. Fraudi illi fuerit 
Grxcus apud Syncellum textus, a quo primum haee 
videntur luxata, ὁ ἐπὶ Φαέθοντος ἐμπρησμὸς iv 
Αἰθιοπίᾳ. Πολλαὶ δὲ xaX ἄλλαι, x. τ. λ. Latini au- 
tem libri, non ms. solum, sed etiam editi, Pontacus 
quoque, quam et Dos retinemus distinctionem 
utriusque periochz probant. Sed et laudatus ipsi- 
met Scaligero, Orosius a Ethiopiain pestes refert, 
dudum recitatis quae ad diluvium pertinebant : 
Tunc etiam, inquit, ín. Ethiopia pestes plurimas, 


C dirosque morbos, pene usque ad desolationem eza- 


stuasse, Plato testis. est. Necignoro tamen, /Ethio- 
pum regem Phaethontem ab antiquis dici, quod et 
Naso postremís libri r Metamorphos. versibus ca- 
nit : 


JEthiopssque suos, positosque snb ignibus [ndos 
Sidereis transit, patriosque adit impiger ortus. 


Recurramus nunc ad diluvium. Quod ait Sealiger, 
Clementem Alexandrinum ab Exodo ad illud inter- 
ponere generationes quadraginta , hoc est annos 
1500 amplius, plane, quod ille non animadvertit , 
mendosum est librariorum culpa. Constat enim ex 
universa, quam Clemens eo libro Stromstum inilt, 
ratione, ex antiquis, quos laudat chronographis, 
ex factis denique historicis, quse temporibus divi- 


D sit, annos ab eo supputari ab hae Epocha ad pri- 


mam Olympiadem solos 757, nimirum sexdecim 
plus minus ante Exodum : qus ipsa est Eusebiana 
liypothesis. Minime igitur legendum ibi , γενεαὶ 
τεσσαράχοντα, sed fortasse ἔτη τεσσαραχαίδεχα, 
aut quid sinile. Creterum sub Crotopo Argivorum 
rege eum lpse, tum Tatianus cap. 60 coniigisse 
seribunt. S. Augustin. De civit. Dei lib. xus, cap. 
10 : His temporibus, ut Varro acribit, regnante Athe- 
niensibus Cranao successore Cecropis, wt autem no- 
stri, Eusebius et Hieronymus, adhuc eodem Cecrope 
permanente, Dilwvium fuit, quod appellatum Deu- 
calionis. Apollodorus Bibliothec. lib. i refert sub 
Nyctimo Lycaonis filio : quod etiam nonnulli Ly- 
csonis filiorum impietate contigisse existimabant. 


163 


VALLARSII NOT X. 


T64 


Muito autem his serius omnibus Africanus, qnem A agere videretur, nisi in. principio ejus regui Exo- 


ipse etiam Syncellus, utpote ἃ veritatis scopo, ut 
ait, non longe aberrantem sequitur, anno septua- 
gesimo Ahodi judicis ascribit. Videsis, przeterlauda- 
tos auctores, Lucianum De dea Syra, Aristotelem 
Meteorelogicorum lib. 1, it&nque primum Diodori 
Siculi, et quos prope modum otiose recitat Sealiger 
streperos Nonuii versiculos Dionysiacorum lib. in. 
Denique Origenem lib. 1 Contra Celsum parum ab 
initio, ex Platone, quem ob oculos Eusebius quo- 
que habuit, de bis disserentem. 

Iu. his qui superant Platonis: codicibus, quod 
notatum est Seburz(leiscbio, nibil de /Etbiopia , 
deque pestilentiis illis legere est : Quanquam lau- 
det Sealiger ex Timo illa, Tb δὲ τούτων αἴτιον 
τόδε, πολλαὶ xai χατὰ πολλὰ φθαραὶ γεγόνασιν 
ἀνθρώπων, x. τ. à. Nilileminus exstitisse olim 
ejusinodi locum, quem Eusebius digito notat, in- 
dicio etiam est Maximus Tyrius lib. ui in fine his 
verbis, ἘΠ τεῦθεν ῥεῖ τὸ τῶν χαχῶν πλῆθος͵ ὡς ἀ πὸ 
«τῆς Αἴτνης τὸ πῦρ ῥεῖ, ὥσπερ ἐξ Αἰθιοπίας ὁ λοιμὸς 
ῥεῖ͵ καὶ τὸ μὲν πῦρ ἐπὶ γῆν ῥεῖ, ὁ δὲ λοιμὸς μέχοι 
«ὧν ᾿Αθηνῶν προελθὼν ἔστη. 

Col. 289. Acherres an, 8. Nullus est ferme JEgy- 
pilorum tegum in Eusebii serie, ad quem Scaliger 
exsdem contiítuo stomachi plenas et querelarum 
n:enias uon replicet. Hic autem mirum est inagis, 
quod ait, dynasti»s hujus xvii, non solum commi- 
n sci eum reges, qui neque apud Africanum, neque 
apud Josephum exstant, sed et annos eorum mu- 
tilare, extendere, ut illi visum est. Qui enim, rogo, 
Ait id perpetratum in corum annis, si commen- 
titii ipsimet reges sunt, nec ulli ex veteribus noti? 
Dixerat modo Syncellus, Euscbium duos reges ex 
hac dynastia sustulisie ; Scaliger, non sustulisse 
vult, sed alios totidem pro veris supposuisse. Ne 
Istud plurimum Fusobii rationes intererit. Ostendi- 
» us nos alias. szpe,. auctorem nostrum, sicubi in 
iMorum serie regum, eorumve annis anno!andis, 
ab Josepho aut Africano dissentit, minime pro lu- 
bitu suo atque arbitrio facere, sed quod aliis usus 
sit monimentis, quz sibi propius ad fidem accedere 
videbántur : nullum porro esse certum hujus hi- 
storiz archety»um, nec minus Eusebium ab Afri- 


dum ipsam statueret. Iusultantis hzec. sunt niagis, 
quam doti critici, Schurzfleischius annotat, lianc 
primo Palatino ms. periocham ante duos annos 


.collocari. 


Col. 987. Ab IHleleno. Atque id minus recte penes 
Scaligerum, A Deucalionis llellene et Pirrha hi, qui, 
elc.; pessime vetustiores editi, A Deucalione Ilel- 
lone εἰ Pira. Quod spectat facti historiam, cenfer 
modo isthaec veterum testimonia : Clemens lib. vi 
Stromat., εἰ ἀπὸ Ἕλληνος τοῦ Διὸς τοῦ xa: blo y— 
σιν Δευχαλίωνος, τὰς ᾿Ελληνιχὰς συνέδη χεκλῖ σθλείωῳς 
διαλέχτους, etc. Si autem ab Hellene Jovis filio qu... — 
[uit cognominatus Deucalion, comiigit Με επίσαξας.. 
appellari dialectos, etc. Pausanias im ἴσον. ἃ. b 


B ileliade, vrbe Thessaliz, dictos Hellenas autuma - 


Paria habet Strabo lib. viu et ix : Stephanus veu, 
de Urbibus Helladem tradít conditam ὑπὸ 'EXL 
νοξ, οὗ toU Δευχαλίωνος, ἀλλὰ τοῦ Φϑίου καὶ Xv. 
σΐππης. Helenen tamen Deucaliouis filium fuisme 
plerique scribunt. Apollodorus l. 1, cap. 7 : l'fvwoy. 
ται δὲ ix Πύῤῥας Δευχαλίωνι παῖδες. "ἔλλην μὲν 
πρῶτος.... Tum, Αὐτὸς ("ExÀnv) μὲν ἀφ᾽ αὖ τοῦ τοὺς 
χαλουμένους Γραϊχοὺς προσηγόρευσεν Ἕλληνας. 
Hellen de «e Hellenas, qui prius Graci dicebannr, 
appellavit, l'oatxov antiquius nomen exstiliste s» 
docet etjam Arist, l1. 1 De meteoris. — Videtur itas 
accipiendus ac distinguendus hic locus, ut sensus 
$i, eam regionem, qui postmodum Attica dietas 
est, sub Ilellene continuasse appellari Attam. Ezz— 
Atta sub eo, Attica vocata. Nimirum et nibil dubium «49 
est, paulo post sub Cranao, ex hujus δ! Atthidis 299 
nomiae, Auticam nuncupatam, et ipsemet decimo «&- 
ab hoc numero Eusebius luculentissime profitetur. — 
Col. 287. Corinthus. Auctores plerique alii, Ho- —7 
merus lliad. ζ, 152; Apollodorus lib. 1, cap. 9; zm 
Virgilius Georg. n, 291 ; Silius lib. xiv, 51, alil-—— 
que ab Sisypho, qui /Eoli filius fuit, et Trojana ΑΕ 
tempora duabus tantum generationibus, ui ΒΟΙΔΒΕΡ s 
Scaliger, antecedit, puta sexaginta aut sepluaginLamm 
annis, Ephyram conditam fuisse scribunt. Proinde, “45 
ait ille, si conditor Ephyrz in illa tempors incidit —— 
longe inferiorem tempore esse oportet Corinthum 
a quo Corinthus transnomipata. Ego qus possemsem ! 


cano, quami istum ab Josepho, Joseplium a vetere D ex Pausania initio Corinthiac. ac vetere  proverbi «mm 


Chronico, ac rursum a singulis siugulos in diversa 
abire, Atque hic tamen Aclieres vix nomine tenus 
nb Jusephi lectione, eui dieitur Acencheres alter, 
variat : in aliis tum ah ipso, tum ab Africano, 
quorun iste quatuor annos, ille tres praeterea men- 
ses regui superaddit. Cai'tera qua vel in. Syneclli 
gratiam , vel contra eumdem ab Scaligero edisse- 
runtur, nostra nihil intersunt, suntque ab aliis,ac 
prasertiui Go»ro animadversa. Sed. illud sane leve 
erat, nec tanti viri dignum erudivone, de quo in 
fine lectorem mouet. Eusebium aunos hujus dyna- 
«ie interpolando, id affectasse , ut. principium 
Acherris precise in tempus Exodi incideiret, quasi 

$i sub c9 rege voluisset Exodum contigisse , nibil - 


Διὸς ὁ Κόρινθος, Jovis est Corinthus, non reponarcm , 
ut uullum προχρονισμὸὺν Eusebius commiserit. hum « 
esse aio nativum ejus verborum sensum: : Civita «ας, 
qu: nuuc Corinthus , olim Ephyra dicebatur, I» 3&s 
condita est temporibus, 

Col 987. Secundum monnullos. Ex his laud zl 
Scaliger Apollodorum, libro scilicet secundo. Que» 
autem ait, in hoe Euscbium , cum ab Apollodor— 4, 
(um a cxteris plerisque omnibus dissentire, qu. «eX 
ex Teiegono Epaphum genuisse perhibeat, que- 77 
Jovis omnes et lus filium esse dicuut, mini:ve v7 € 
fum est, aut nou ad Eusebii wentem,. Eniuve 10 
non Telegoni filium. Epap'.um hic dicit, sed τὶ - 
ex ordine narrat, ct quo deuuin tempore. illum 29 


nS 
-— MÀ 


VALLARS!I NOT.E. 


hoc enim oet, quod genuit verho A bent. Nam certum est, a prima folympia 'e retro. 4} 


proerearit ; 
ἔννητεν Grcco, signifieatur. Ad eum plane 
n Ovidius postrema lihri 1 Metamorplios. fa- 


ie des Niligena colitur celeberrima turba. 
€ Fpaphus magui yeuitus de semiue TANDEM 
ditur esse Jovis. 


" qua sape diximus liac de re superius. 
489. Hoyses. Prosper hunc locum descri- 
hae de suo interserit, impletis ab. inilio pro- 
wis ccccxxx, in editis wale habetur cccxx. 
luni autem nemo non stoemachetur, isthaec 
ebium dire effutientem : Anno biformis Ce- 
, regis Athenien;ium primi, quinto supra qua- 
Imum Israelis ex Hgypto, Moyse duce, pro[e- 
B, stupidus Pamphili Eusebius assignat ; ea- 
€ hallucinantibus ejus calculis anno ab Adam 
9989. Aod autem 922 contingere. debuerat. 
υ tamen Gosrum. Reliqua pete abs Scaligero, 
wen cautione, ut eorum, qua refutavimus 
memineris, Eusebius, inquit, primus ome. 
rcterum recte singula intervalla servavit ab 
1m ad Exodum, cum Clemehs, Africanus, 
us et alii rationes omnes couturbarint, et 
velo miscuerint : atque utinam partim sciens, 
| per imprudeutiam fllum temporis bene cc« 
non interrupisset. Peccat enim, quod toties 
18, προχρονισμῷ annorum xv aut xiv. 516 
'Onismus committitur intervallo a templi 
u ad ejus excidium. Primum sciens prudens- 
€gi Ammoni xi! annos pro biennio tribuit , 
XXXH pro xxxt, adversus Scriptura auctori- 
imprudens avtem Sedechize annos xi pro x, 
p vii pro vi, regi Ábiam iu pro 11. Postremo 
unum suffuraiur intervallo ab Exodo ad 
üm tenpli, unde accrescit annus intervallo 
ji conditu, ad cjus excidium. Summz, anni 
(ρονισμοῦ. Quare a conditu t^mpli putat an- 
XCALU 3d ejus excidium, cum tantum sint 
vit. Dilerentia, anni xv, anni scilicet illius 
γννισιοῦ ; cum autem bene desinat (excidium 
templi recte collocat in anno ὅ olymp. 47), 
arium est male initium instituisse, cum illud 
iaverit annis xv. Tamen si ejus anaclhronisimni 
» in se nou adimnisisset, non dubium est quin 
illi constitisset a primo anno Abrabam ad 
m templi, qui sunt anni uccccxxvil, ut qui- 
se colligit, uccccxi autem, ut ratio pos!ulat. 
Exodus debebat esse ncc, cum hic tautum 
. Nam ab Abraham asd conditum templi 
li sunt anni xv; a conditu. templi ad ejus 
(m sunt. detrahendi , sed. paulatim, singuli 
biam et regiuz Athaliz, decem regi Ammoni, 
regibus Josie et Sedechbie : quia labes 
858 est intervailo postremo χατὰ προσθήχην, 
intellige de intervallis sacrze Scripture. Ea 
»&ccant ποοχρονισμῷ ab. Abraham ad con- 
templi , μεεαχρονισμῷ ἃ couditu. ad exei- 
litervalla auteur exotic historia recte ha- 


766 


excidium Troje, esse annos ccccvi, et ab eadeu 
olympiade, ad aliud quodvis intervallum, niliil pec- 
catum esse , propterea quod Eu-ebius ad. exot'cae 
listoris canones sacram historiam acconimodat , 
non autem exoticam ad sacram. 

Col. 287. Moyses in Sina monte. 1n primo co.lice 
Palatino, in quo isthae periocha triennio ante lc- 
gitur, seepe laudatus Antiquarius, referente Saliia- 
$io, ita annolavit : In codie novo in[rascripic 
historia ponitur inferius ad Moysis numerum 2; in 
aniiquo vero codice ponitur, ut hic. Quod sane, per- 
git Schurzfleischius, verum est. Nam in tibus re- 
liquis PPP. et Sichardina quoque edítione, ad eum 
uumerum, qui est Abrahamiticus 507, hoc gestum 
refertur. Quod si posteriorem lectionem admitten- 
dam censeamus, qux tamen a Grzca ctiam sylloge 
discrepat, Moysem in Sina divino iterata vice aspe- 
c:u eo anno usuni esse, intelligamus — necesse est, 
cum videlicet Decalogus , Israelitis a Deo datus, 
ipsis ejus ministerio esset offerendus. Sed, ut dixi, 
altera lectio verior. Nam Chronicum quoque Pa- 
schale p. cL ed. Rad. ante aunum υλ' τῆς ixayye- 
Mag Μωῦσῆς θεοφανείας, inquit, ἐπὶ τοῦ Σιναίου 
ὄρους ἠξιοῦτο : quie, si numero pvn adjungenda 
esset, post illum 450 annum repromissionis om- 
nino contigisset. 

Col. 989. Hercules Desanaus. Fixit locus iste 
editoribus, aliisque magni nominis litteratis eru- 


C cem. Nobis, quie vero propior sit lectio, atque al- 


lusio ad fabulam, illuxisse in animo est. Sed pri- 
mnm quid aliis visum antea fuerit, dicamus. 
Scaliger, cum in Latino Desanaus, in Graeca autenz 
sylloge Διώδας legisset : Uude, inquit, tanta. dí«- 
crepantia sit, causam non dispieio, Neuter mihi 
notus. Deinde Hercules Μέλκαρτος Pheenicibus di- 
cebatur, teste Philouc Bybliensi, non Diodas. Quare 
lioc valde suspectum mihi. Pro Desanaus Ludovicus 
Vives legit Delphinas lib. xvui, cap. 12, De civit. 
Dei. Tum, Quid Phuuicibus cum Cappalocibus * 
aut quis cultum illius Herculis ex Phoenice in 
Cappadociam transtulit ? Denique, An isti Elienses 
iu Mesopotamia, ut Sext. Aurelio : Nocturna vero 
Eliensi ad Singaram pugna. Omnia quidem mihi 


D incomperta, Non magis mihi noti Elienses, quam 


Hercules Desanaus, aut Dosonaus, ut habet Maria- 
nus, aut Desinaus, αἱ alii codices. In Grxcis pro 
Elienses, est Ἰλίεων qui sunt Trojani. Apud Ilesy- 
chium legimus, Aopsávn:, Ποαχλῆὴς παρ᾽ Ἰνδοῖς. 
Sane Dorsanes proxime abest a Dosenaus, quod 
legitur apud Marianum. Sed meliores codices scrl- 
pti habent. Desanaus, et Indi non sur3. flienses aut 
Cappadoces, et controversia non tollitur var elatis, 
quod Διώδας in Grxcis , in Latinis Desanaws lcgi- 
tur. [lec Scaliger. Persequitur Doehartus in Cha- 
naan lib. 1, cap. 14, vultque e Graeca illa apud 
Scaligerum lectione Διωδᾶν, in Latino etiam pro 
Desanaus, restitui 4 Diodan, -4heniciu:m; NwTT'T. 
Qvo4 nomen ait ab amore factum, ut Hebraea Daci, 


701 


VALLARSII NOTE, 


108 


Dodo, Dodai, etc., ac porro Herculi, suo cognomen A 21, qui Palzephatus cap. 38 exponit de Cetone 


inditum a Phonicibus, quia invocabatur a procis, 
et ex illius nomine pendere putabatur felix succes- 
ens in amoribus. Gratis isthzec dicuntur, et sine 
auctore. Aliter Salmasius, atque ex eo Schurzflei- 
schius disputant. Pro Διωδᾶν, hic: ait , vocabulo 
sine dubio corrupto, legendum e Salmasii mente, 
Aw dv, Desonaus enim et Desonas in Latino est ; 
in Sichardi editione, Desinas ; in primo Palatino, 
Desimaus ; in quarte, Dosonaus, al. Desonaus. Syn- 
c-llus scribit Ac653». Einendant quidam Βηδοίναν, 
quo inclinat etiam Goarus pag. 44 notarum. Cum 
secundo occurrit vox illa, et Desanoas, et Desenaas, 
et Desanaus mss. legunt. Pro Ἰλίων in Latino ibi- 
dem est, Eliensibus , aut. Elyensibus : vetustiores 
tamen codices Deliis legunt, quasi scriptum fuerit 
in Greco, Δηλίων. Sed omnino Jlienses, non Elien- 
ses scribendum est , quanquam Goarus quoque in 
aliis codicibus apud Syncellum ᾿Ἡλιαίων legi anim- 
advertat. Neque enim 'H2:atot quoque et Ἠλεῖοι 
idem sunt. Salmasius aliquando suspicabatur, 
Elenses, vel Ellenses, potius scribendum esse e Ste- 
phano. llle enim ita : "EXAa χύριον 'Aafa-, ᾿Αττάλον 
βασιλέως ἐμπόριον. Τὸ ἐθνιχὴὸν "E2atoz, Inde ergo, 
ait Salmasius, apud Latinos forte fit Elensis, vel 
Ellensis, S'atim. tamen subjunxit se putare, quia 
in Grieco textu Ἰλίων exstat, lliensibus veram esso 
lectionem, atque i!a rescribi oportere. Demum in 
notis posterioribus 3mandat ad Seldenum De diis 
Syris syntagmate 1, cap. 6, pag. 187. llebraicum 
vero nomen Desonas esse putat, cum filii Dosanon 
memorentur 1] Esrz v, 51; minime autem huc per- 
tinere Diomus nomen, quo pater llerculis appella- 
tur Etymologo voce “Ανδρόμεος, Sed qvia historia 
hactenus incomperta est, nullisque aliis vete- 
rum scriptis prodita, liec ipsa pro meris haheri 
conjecturis jubet. 

Liceat itaque et nostras attexere, Scilicet In 
confesso est, Illienses hic dici Jlii, sive Trojsx in- 
colas; apud quos illa IIerculis memoria perdura- 
bat. Atqui Ilienses non alio quam odioso llerculem 
animo et cog» omento norunt. Cum cnim ipsismet 
hosibus, qui Trojam funditus everteruut, Achilli, 
Patroclo, Antilocho, atque Ajaci diviaos honores 


rege Asia potentissimo, cul vectigal Trojani pen- 
derent, ab Hercule occiso. Ut se r»s habuerit, ni- 
hil est certe aliud ab Hercule in Trojam perpetra- 
lum, ex quo odia ipn eum exercere flienses deboe- 
rit, quuin. Hesionza istha:e, ut ita dicam, vindieta, 
Quod igitur ait Eusebius , apud eos peculiare illud 
cognomentum  Desonaus vel Desionaus habuisse, 
ut non potuit ab insigni alio facto, ita verosimilli- 
mnm est, ab Hesiona derivatum, dictumque vulg 
Ἡσιονεὺς vel Ἡσιόναος. Ejusmodi alia sunt aped 


. Pausaniam atque alios exempla nominum, que 


Herculi veteres pro re nata indiderunt. In przsenil 
summa litterarum cum Latína lectione conformi. 
tas, maximi ad probabilitatem momenti est; mam 


.B D litteram, quam Latini. plerique codices. przpe- 


nunt, ex librariorum videtnr vitio, aspiratione B, 
in D, commutata. Αἱ non sstis bene, inquies, eem. 
his quz? notat EusebIus, tempora liberata Hesiona 
conveniunt. Ego isthzc scio pro mythographorea 
arbitrio aljis statibus assignari : et cum caen 
parum distent, etiam ad aliorum sententias Euse- 
bium suas de more rationes componere. [n testa 
tamen przter nomen [lliensibus, quod et Parmes- 
sis ms. pro Eliensibus praefert, nihil molare aliod 
placuit. 

Addere tamen de Desenao liceat, quod Fourmosat 
lib. uw, 8661. 6, hunc putat eumdem plsne esse, qui 
Δόρσανες, sive Aopsávnz Ἡρακλῆς παρ᾽ Ἰνδοῖς Tie- 
svchio lib. v, dicitur. Porro Indorum nomine Ars- 
bas designari putat, vultque Dorsanes, Dossaues d 
Desonaus parum putumque esse Arabum Dousanes, 
quod significat [e seigneur de Sanaa. 

Col. 291. Erysichtone. Male Pontacus legeratab 
Erisisthone : addit Scaliger filio Cecropis, quod bic 
loci veteres libri non agnoscunt. Vitiose prztertá 
legit ex Cedreno τὸ iv Δήλῳ ἱερὸν ᾿Απόλλωνος A17 
λίου ὑπὸ Ἐριχθονίου ἱεροῦ Kéxpormo; ἱδρύνθη pr? 
υἱοῦ Κέκροπος : ut'taceam Ἐριχθονίου reponendum - 
pro 'Epty6on(ou. Recurrit eadem historia post 388." 
nos undecim, ad quem locum plura. 

Ibid. Cherres. Hunc neque vetus Syneelli Chro 
nicon, neque Josephus, neque Africanus regess 
AEgypti norunt : non tamen idcireo commentan! Eu" 


deferrent, et rem. sacram facerent, nunquam ad- D sebii putandumest, cum nescias 8 quo ille'acceperi&-- 


duci potuerunt. ut ITerculem venerarentur. Causam 
hanc Strabo lib. xui , pag. 891, ex eorummet fa- 
bulis prot. xit, μισθοῦ ὑπὲρ τῆς HZIONIIA xa τοῦ 
κήτους : quod mercedem de HESIONA «4 ceto li- 
berata exigeret. Res nota e mythographis. flygipnus 
cap. 89 : Hercules et Telamon , cum Colches Árgo- 
naule irent, eodem (Trojam, ad locum ubi religata 
erat Ilesione ceto devoranda) venerunt, et. ceium 
interfecerunt, Hesionemque patri pactis legibus red- 
dunt, ut cum inde rediissent, secum in patriam eam 
adducerent. (Quod et ipsuim Laomedon  fraudavit, ne- 
que Hesionem reddere voluit. Itaque. Hercules ad 
eos, navibus comparatis, «t Trojam expugnaret , 
yenit, et Laomedontem necavit, eic. Paria habct cap. 


Ibid. Chrotopus. Hunc Jaso patruo sueccessise-4 
tradit Pausanias in. Corinthiacis, cap. 16. 

Col. 989. Areopagus. Si qu: et. nos. adducimus 
ex Syncello, propria Eusebii sunt. verba, damcs 
Scaligero, fidelius potuisse converti Latine, Arec» 
pago nowen impositum est, et judiciorum locam 
constitutus, Verum aliter videtur ab eo scriptums 
ac ferme ut est apud Hesychium, “Ἄρειος πάγα»- 
τὸ ἐν ᾿Αθήναις δικαστήριον (vel διχαστηρίου ὄνομ.“ 
χατέστη. [n reliquis Scaliger ipse vitilitigat. Di 3 
putat prseterea satis prolixe de Areopago, que 
primum Πάγος, hoc est sarum, tantum diceretusg 
postquam veco Mars ibl causam dixit, Martis sas 
x«m vocatum sit. Suidas duplicem ejus vocabu 


VALLARSII NOT.£. 


| affert, alteram, quia Mars defixit ibi ha- A τραχεῖα xol τὸ πλεῖον 


κηξε τὸ δόρυ ἐχεῖ : alteram, quia πάγος sit 
adiliore τὸ διχαστήοιον, Marti, qui csedibus 
adjudicatum. Aliter Zsehylus in Eume- 
8. 690. Sed nullus erit diceadi fipis, si 
ersequi velimus. Qux buc maxime perti- 
us illa est quzstio, num recte Eusebius 
»pem referat Areopagi institutionem. Suut 
lii, qui Solonis demum tempore, id est, 
Mentos ferme annos, judicium istud cou- 
, affirmant. Ex bis est Lucianus Auaclar- 
i ipsum Solonem inducit, de Areopago 
istituto sibi plaudentem. Luculentius au- 
ero lib. 1. De offic. cap. 25, ubi istud lau- 
extollit Solonis consilium, gwo primum 


4 Areopagita. Nihilosccius eorum, qui cum B 


faciunt, sive rem aliius, atjue 8 Cecrope 
repetunt, gravior auctoritas videtur. Primo 
les, qui lib. i Polit. cap. 10, Soloni in 
Quit, quod cum antea essent, senatum 
iticum , et magistratuum — electionem — non 
i, Deinde Apollodorus lib. 111, ubi Deda- 
li sane ducentis fere annuis Sulone est anti- 
wdicatum in Áreopago ei damnatum tradit. 
: Pausanias qui in Atticis cap. 28, ac rur- 
Messenicis cap. 5, aique alibi, judicia illa, 
ante Solonem spatio habita refert, qu.e 
iim bic recensere longum esset. Catera 
pago vulgatissima sunt. Porro autem. h:ec 
isebium  periocha aute novem | annos, sive 
im numerum 500 a Scaligero refertur. 
opagws, in veteri codice legi Arius pa- 
iatum Palatino Antiquario apud Salma- 


$989. Vitis inventa. Atque lnc Scaliger 
m quinque annuis anticipat : Palatini jinss. 
untaxat : nostre. autem, atque adeo Pon- 
recensioni Parmensis quoque ms. sul(lra- 
Pro Dionyso, quemadmoduin rescripsimus, 
bri alii omnes habent Dionysio. Porro au- 
ἱ ipse dicitur Semel» fllius Nouno, Ce- 
Malale, atque aliis, annotante Schurzflei- 
ihil dubium est tamen, scriptum ab Eusebio, 
modum et Syncelliani codices ferunt, οὐχὶ 
ῥεμέλης, non utique ille Semele filio. 

189. Cranaus. Quatuor Palatini inss., teste 
leischio, post duos adhuc anuos hsec diffe- 
ceymnus tamen Chius non, ut illi videtur, 
n Cecrope vetustiorem | facit vers. 560, ubi 
tatores Athenarum 


ποὺς καλεῖσθαι, μετὰ δὲ ταῦτα Κεχροπίδας 
)s δυναστεύσαντους. 
3 Κραναὸς exponitur ἀερέγ οι sterilis, quie 
ici indoles fuit, Sceymnus, non a Cra- 
henas , sed ab Athenis Kpaval; nomen 
46 Crauaum, Cecropis successorem, sentit. 
anc quoque Eustathius causam ad Diony- 
425 : Κραναὴ μέντοι ἡ ᾿Αττιχή... διότι 


C 


1-0 
αὐτῆ: ὄρεσιν ὑποπέ- 
πτωχε, quod aspera. sit, el montibus. subjaceat. 

Col. 289. Apteras. Pausanis, quet εἰ Sealiger 
laudat, in. Phocicis cap. S, hic Πτερᾶς dicitur, a 
quo πόλιν Kporttxhv προσθήχῃ γράμματος 'Ante- 
galouc φασὶν ὀνομάζεσθαι. Creticam civitatem, una 
littera addita, Apteraos aiunt. appellari. Dictum 
proinde recte ntroque modo, ut illa sunt, quz 
uotat Holstenius, excmpla ad Su phanum in voce 
᾿Αμαργός : scilicel, πλέδων et ἄπληδων, Tlata* 
el “ΛΔπαισος, Τάρνα et "Asapya, Σπόδελον et &omó- 
δελον, Μάρδοι et "Apapóot, etc. Vide Scylacis 
Caryaudensis Periplum voce Creta, atque in. eum 
locum Vossii, Meursii, Schurzfleiachii, atque alio- 
rum notas : Ausonium quoque, ét. Stephanum. 

Col. 289. In secunda Egypto. lgnorat. Scaliger 
hic additum secunda, quod cuim retineat in subse- 
quenti periocha, non tamen ulla. esse δευτέραν 
Αἴγυπτον, ut pulavit Hieronymus, sed δευτέραν 
Ἰὼ, id est .Jasi filiam, in. Graecis ad eum locum 
dici, indeque natam hallucinationeimn contendit. 
Ego duo tantum, que in oculos íncurruut, repo- 
nam. Primum, nihil hic dici de lo, quacunque 
tandem illa fuerit, sive Inachi, sive Jasi (ilia ; et 
in libris tamen mss. zque aique editis, secunda 
haberi : in iis, inquam, qui  periocbam hanc reti- 
nent : sunt enim alii qui eam plane omittunt. 
Alterum, eo ipso hoc filo ZEgyptiorum constare, 
secunde sive τῆς χάτω JE,ypti reges debere 
intelligi, T.legonum scilicet, deinde Epaphum : 
alioqui si ZEgyptum &nrÀo; intelligas, et τὸ secun- 
dam alio referas, minime sibi, ueque cum historia 
Euseblus constabit, qui et Cherreim per annos 15 
et duos alios uno eodemque tempore dixerit JEgy- 
ptuu reges tenuisse. Denique res clamat ipsa : et 
Scaligerum oumnino fugit ratio. Sed neque illud 
vero-imile videtur, quod ait, Orum, quem  Euse- 
bius facit Telegoni patrem, non posae esse alium 
ab eo quem posuit num. 421, qui est nonus bujus 
dynastis apud Africanum : ut dubium non sit, si 
Ori fuit fllius, alium Orum esse non posse prseter 
banc. Ego non satis bene tempora convenire arbi- 
tror : nam centum plus minus a patre aunis de- 
mum regnare filium, aegre adducor ut credam. lile 


D Orus Hieronymo dicitur, hic Or. Demum neque ἀλο- 


γιστία est, ut Scaliger nimis temere vocat, quod 
septimum ab Inacho Telegonum dicit, ueque enim 
convinci veteris alicujus , scriptoris auctoritate po- 
test : curaque ipsimet ip diversa abeant, qui Inachi 
progeniem enarrant, Apollodorus et Pausanias, 
nec tamen Telegoni verbo tenus meuwinerint, ma- 
nifesto indicio est, Eusebium ab aliis, qui miuime 
supersunt, auctoribus hzec accepisse. 

Col 291. Deucalionis filius Dion. Liquet ex 
Graco, quem laudamus, textu minime Deucalionis 
filium Dionysum, sed Amphictyonem dici : cujus 
temporibus ille in Atticam vcnit. ld. ipsum ex 
Pausauia in Atticia ac Phocicis, Apollodoro, Har- 


. pocratioue, Suida, atque ipsius deuum Euscbii 


VALLARSII NOTE. 
sequenti periocha compertum cst quam. quod A opinione replicatur. Revera juxta Marmoris primi 


xime. Culpe igitur vertemus id. S. interpreti, 
Scaliger et Meursius faciunt, qui verbis yriori- 

4 χατὰ ᾿Αμφιχτύονα, vel przetermissis, vel red- 
tis Latine haud fideliter, His temporibus, Dio- 
ysum Deucalionis filium nobis obtruderit ? Equi- 
em haud puto; magis aotem verosimile existimo, 
lia atque exhibet Syncellus, fuisse in Ilierony- 
niano exemplari Eusebii concepta. vetba : quod 
utrumque texium sedulo. contendenti perspicuum 
erit. Nibil porro. ille hic dixerit de fllio Deucalio- 
"5 Ainplhictyone : atque. ipse adeo llierouymi 
sententiani abhis inchoarit, Dionysus, terum non 
ille Semcles [ilius, eic. Meis certe non íinassuetis 
Mieronyml stylo auribus, niliil ac magis insolens ze- 


Aruudeliani rationes, Apoliinis Delli templum in 
hec tempora, sive etiam post duos tregve annos, 
incidit, quo demum loco, sive ad ὁ Amphictyonis 
etiam abs Scaligero recensetur. lta e& in Palatino 
primo ms. Antiquarius : Seprascripta historia po- 
nitur 1n novo codice. ad n. 4 Amphiclyonis, in veteri 
posita est wt hic : scilicet ad Ampli«tyonis &. Porro 
iterum male Pontacus aliique editi vetustiores l.- 
bri, Eristhone legebant, pro Erysichihone. Denique. 


Schurzüleischius ait, Templum Deli, in Templuma 
Delii, primus Pal. et Sichardina editio mutant .. 
Fortasse potius legendum, Templum Deli Apolià .. 
nis Delii, quse lectio Grascis satius respondere :, 
Goarus, Syncelli interpres, vertit. Deliwun Apoll 4 .. 


ρισσολογίᾳ, ne dicam contradictione manifesta, B nis Delii fanum, subobscure. Nam et aliud era, 


Dceuculionis filius Dionysus, verum non ille Semeles 
flius ; perinde ac si fabulam de Dionysi ortu 
ignorans, neque hoc sciret quod diceret, si Deuca- 
lonis filius fuit, ex Semele esse non potuisse. 
Dejerare itaque ausim, abs Hieronymo priora duo 
ia verba praescripta non esse. Si quid video, ad 
subsequentem proxüne periocham spectant, sunt- 
que illis, Atheniensium lll, Amphictyon, sublenda, 
Dencalionis filius. lta ibi pridem in Hieronymiano 
exemplari scripta existimo, sed ab imprudernte 
librario, facile quod lineam excederent, huc perpe- 
ram revovata. Forta:se etiam ex parte. possunt 
"Iaudari testes. Palatini aliquot codices mss. qui, 
relerente. Schuizfleischio, ab his videntur inci- 
pere, quemadmodum dicebamus, Dionysius (leg. 
Dionysus), verm | non ille Semele filius, cum in 
Atticam, ei. Nostri, ut nibil dissimulemus, corn- 
muni illo errore peccaut. Jam vero quod attinet 
4sam fabulam, Meursius pellem  hinnuli, pro ca- 
pre, werteidum fuisse. contendit. Tr tum. quo- 
que illud Stephani Σημαχίδα: δῆμος; ᾿Αττιχὸς, 
*. τι À. Semachid &, populus Atticus, a. Scmacho, 
cujus filie  Dionysum hospitio excepere. A quibus 
ipsius sacerdotes. Pausanias Atticor. cap. 2 iuter 
alias fictiles statuas in cella ad Bacchi fanum rc- 
positas, Amplictyonem quoque mernorat, qui &- 
ἡους τε θεοὺς, xal Διόνυσον convivio exccp.t. Cz- 
tera ibi videsis, Scaliger perioclam istam qua- 


drienuio post collocat : qua de re Antiqnarius D codicem recensuit, Suprascripta historia in co.iic——À49t 


Salmasiauus in primo Palatino, Suprascripta Ahi- 
storia in noro codice ponitur ad num. Ἴ Cranai su- 
perius descripti ; in veteti vero codice ponitur ul hic : 
scilicet Abrahamiticum 590, 

lbid. Templum  Delii. Noncum rectc hujus indo- 
lem libri, mentemque Eusebii cepisse videtur 
Scaliger, cum. nescire. se ait cur. isthaec περιοχὴ, 
q'x eadem est atque ida superius notata ante 
annos duodecim, hic repetitur, aut eur ibi locum 
habebat, si bic ponenda erat. Nempe, quod sape 
alibi monuimus aliarum. historiarum exemplis, di- 
versus situs. regum. Atticorum apud diversos au- 
clores erat, eaque c2mnsa cst, cur idein eventus 
eodeur intervalío ac d stautia lemporis, cx aliorum 


templum Delii, in oppido Borotiz, ad honorem DX. 
lii Apollinis exstructum, de quo Stephanus AH. 
AION, et Strabo lib. tix agunt, Erat etiam ali- 
rum, priori antiquius, iu Delo insula, qua, li. 
Sopbiani, Κδίλης hodie vocatur, quanquam Barou, 
teste l'iutarcho in Pelopida, a suo Delio Apolline 
Delium derivarint. 

Col. 291. Epaphus. Diximus hac de re plura su- 
perius (col. 975) ad num. 279, quae buc referas. 
Adde isthec ex Hygino cap. 149: Epapltus oppidum 
primum Memphim, et alia plura constituit. Et 975 ; 
Epaphus Jovis filius in. "Egypto Memphim suppl. 
condidit. Lactantius. ad T/«baidos iv, 157 : Jupiter 
Epaphum,!qui hoc petiveverat, ἐπ ZEgyptum oppida 
communire, ibique regnare jussit. Oppidum Men- 
phim et alia plura constituit. Caetera scis, Epaplum 
auque Apiu unum eumdemque esse : Eusebium vcro 
hec juxta varias veterum opiniones — Jaudare. 
Schurzüeischius in tralatitia quaestione de lo pri- 
uia et secunda (quas ostendimus confusas inter se 


TX 
Xs 
s mi 


-€»0 


zu» se 


ab sntiquis) denuo versatur, ut minime constare 29 —e 
sibi Syucellum, atque adeo ipsum Eusebium mou-— δε i 
siret. in line: Plura, inquit, de tota re fortasse sci—— — am- 
remus, si Eugamouis Cyrenaici scriptoris, Τηλε---  —mm- 
γονία, cujus meminerunt Suidas et Eustathius, ἃς...» «ὁ 
bostra pervenisset tempora. Caeterum ad nuineriitame — am 
528 Kyaphi historia refertur a Palatino primo ; e———2i 
subscripsit ibi, imnore suo, Autiquarius, qui eui amm 


novo ponitur ad numerum 11 gyptiacum (ἰώ e— 


οἱ 


Abralianiticum 534, quemadinodum habetur quemmmm- 
que in editiune Sichardina) ; in antiquo codice. p——* 


ΜΠ ΚΓ ut hic. 


Col. 3991. Armais, qui et Danaus. Josephus (71 
Manetlione loco szpius laudato) quem. Arwain D 
naum vocat, minime quidem, ut; μῖδι Sealige 87, 
inter /Egypii rezes censet, sed fratrem dicit quar Δ 


ab boc regis Sethosis, qui eum etiam con:es:4 
auctoritatis particula male abutentem, in Ordinem 
postea redegit. Qnem vero ad huuc locum pou, 
vocat ἀπλῶ, Armain, nullo. addito. coguo:nenta, 


eique aunos làntum  qualuOr (1 lcisesr 1} rnm 


ascribit. lLec summa ratio est. o. ram Lava 


VALLARSII NOT £. 


Ti 


rat Scaliger totam xvin dynsstiam susque A — Col. 295. Thor. filius Trismegisti. ΠΡΟ minime ha- 


ermiscuisse, ut Argivorum et Danai, qui 
nperavit, tempora in. hunc. Armaiu conve- 
Sed falso, subdit, persuasit Josepho Apion, 
s Eusebio, Danaum esse Armaiu, cum Da- 
iMm conveniat anno 26 Acherris decimi 
vin dyuasU2 : hoc nomine pessime de 
ea ehronologia meritus est' Eusebius. Sci- 
Africani hypothesi Scaliger disputat ; sed 
áum Joco, aüt quibus argumentis ostendit, 
Ὁ propius accedere? Acherri, sive Acen- 
pon nisi duodecim annos Josephus atque 
8 Wibuuut, Syncellus ipse solos viginti 
:; non ergo ex corum rationibus possunt 
anal in ejus regis vicesimuin sextum con- 


bet Scaliger adfhunc locum ; sed pro his inferius aid 
aunum Ramessis vicesimum quartum, filis tempori- 
bus Tat filius Hermetis Trismegisti fuisse dignosci- 
(ur : quemadmodum et tres Palatini mss. duoque 
alii Porteco laudati hsbent. Sane, ut plerique 
alii omnes libri Pontacen:s atque adeo nostise rc- 
censioni faveant, minus certe recte Cath legunt pro 
Tat, quod reponi velim. Qni Grecis "Epp, iet 
Latinis Mercurius, JEgyptiis Thoth, Thou, sive 
Thoyth dicitur. Cicero De. natura deor. lib. m, cap. 


92: ()uintus (Mercurius) est, quem colunt Pheneate, 


qui Argum dicitur interemisse, ob eamque causam 
4Egypto. pre(uisse, atque. /Egyptiis leges et litteras 
tradidisse. Hunc. /Egyptii Thoyth. appellant : eodem- 


Armeus autem iste Danaus plane juxta Bg que nomine anni primus mensis apud cos vocatur. 


seriem in vetere apud Synecllum Chronico 
ur, auni tamen ei noveni ascribuntur. Uno 
ui Zgyptiam chronologiam tradunt scri- 
ntiqui, si qua in parte unus atque alter con- 
. )n reliquis ipsimet, aliique omnes áb 

discrepaut. Porro qua ἀλαζονεία est, de 
quas plane ignores, et quibus eruendis 
ipar sis, cum aliorum contumelia tanquaiu 
de judicare! Vide quas demum conjecturas 
uri ztatem doctiss. Pevrizonius per dimi- 
re caput 16 /Egyptiacar. Originum faciat, 
quale studium, in incerlo harere se adhuc 
lur. Repetam, quod szpius dixi, Eusenius 
s AEgypti aliis usus est monimentis ab. his 


Vide et Lactantium De falsa relig. lib. 1, cap. 6, 
et De ira Dei, cap. 11. 

Col. 294. Lacedewmon condita. Minus correcta (r.— 
ferente Schurzfleischio) est in primo Palatino hzc 
periocha, Lacedemon conditnr α Lacedemone Sen 
tele filio. Interim hic ipse error indicio est, neque 
ipsum bene habere in hactenus impressis Senmela 
nomen, quod,' utpote magis obvium, a librariis 
substitutum. videtur. Certe nullus veterum, Seali- 
gero teste, prodidit Laced:emona Semel (ilium 
fuisse. 1n Grzcis dicitur τοῦ ix Μεσσήνης : quod 
nullus ferme dubito, fuisse redditum Latine abs 
Hieronymo, Messene filio: tametsi in eo fortasse 
fuerit hallucinatus, quod Messenam Laced:monis 


ic superant, Habeto. nune quie Schurzflei- C patriam, pro matre ejus acceperit. Pausanias in 


ad hunc locum annotavit : Ármais, inquit, 
'alatino primo vocatur Armaus, Siehardi 
Ármeus; habet, quomodo alibi Baleus, εἰ 
, inemendate exarata, in ea leguntur. Equi- 
m Goaro puto, in Eusebii Scaligeranis col- 
8, tam lib. 1, p. 29, quam lib. xt, p. 112, 
egi APMAIC, τρισυλλάδως, etsi etiam  Jo- 
10. * Contra Apionem, p. 1041, prodat, 
' ΦΑχεγχήρεα ἕτερος 'Appat; τέσσαρα ἔτη, 
α ἕνα ἐδασίλενσε ; Georgius enim Syncellus 
eumdem etiam ᾿Αρμεσῇς vocavit. Africano 
yncellum p. 72, 'AppesfGo nuncupatur, et 
) p. 75, ᾿Αρμὲς ὁ Δαναός. Si igitur 'Appato; 
lsplicet, vulgataque leetio videtur esse 
in ultimo etiam Synéelli ,loco "Appat; le» 
1 erit, pro depravato ᾿Αρμὲς, quoniodo ἴῃ 
ditis etiam, Ἐφρὲμ, pro Ἐφραῖμ, non raro 
ur. Danaum eumdem €um Pelasgo esse, 
Saunssios ad Solinum p. 403 ed. Pa- 
quod mihi tamen non persuadet. Sl enim 
apte Cecropem, nt Sirabo aliique tradunt, 
s tenuere, annisque ante Danai reynum fere 
rops Athenas occupavit, non video qua ra- 
'elasgus et Danaus unus idemque liomo esse 
nt. Eustathius ad Dionysium Περιηγ. vers. 
, 45, Ὅ. μώνυλος δὲ, juquit, ἡ Δίγυπτος 
wo, τῷ Βήλου, τῷ Δαναοῦ ἀδελφῷ. lebqua 
130 apud mythlograplios quaerenda sunt. 


Laconic. €. 1, (de Eurota loquens: llic, inquit, 
cum e tita decessissel, nalla suscepta virili prole, 
regnum Lacedemoni reliquit. Erat hic quidem, qw- 
τρὺς μὲν Ταὐὔγέτης, matre Taygeta genitus: (a quo 
fHORS nOmen accepit), patrem vero Jovem ei fuisse 
[(vma predicabat : uxorem. aulem duxerat Spartam 
Eurote filiam, etc. Hanc ex Mossene . exstitisse, 
nibil dubium est: nam et pater Eurotas Μεσσήνιος 
dicitur Dionysio Perieget. vers. 414, atque Eusta- 
thío in eum loeum. Par adeo est credere, Messe- 
nium fuisse etiam Lacedemona, qui Messenii 
Eurotz filiam duxit. Atque ld voluerit siguili- 
casse Euscbius, scribeus Lacedxmons ix Μεσσή- 
vns, Messenium genere, Lacedzuonem condidisse. 
Hierouynius, qua ejus erat in. his dictandis prope- 
rautia, diei putarlt Mesenem filium: μεναθετιχῶ; 
autem criarunt, qui Semele, pro Meseng suppo- 
suerunt,. Cetera. qui hüc pertinerent ex. aliia 
auctoribus nota sunt. ,Vide quas etnos supra 
ad n. 294 annotevimus. Sealiger hoc gestum 
uuo anno antevertit, Petavius uno itidem postp^ni!. 
Ibid. Erichthonius. Momerus in Doetia, auno- 
tante Scaligero, 
Ot δ᾽ àp' ᾿Αθήνας εἶχον ἐῦχτίμενον πτολίεθρον, 
Δῆμον Ἔ ρεχύτος μεγαλήτορος, ὃν ποτ᾽ ᾿Αθήνη 
Θρέψε, Διὸς θυγάτηρ, τέχε δὲ ζείδωρος ἄρουρα. 
lbi Εποϊδι! 5, τινὲ: δὲ αὐτὸν xai 'Epty02v:óv φατιν, 
x. τ. λ. Videsis Apollodorum quoque lib. i, p. 


115 . VALLABSII NOTA. . T16 
1860, et Pausamam in Atticis, c. 2. Qus» subne- A vero et pridem in procmio Eusebii, et inferius ad 


ctuntur verba, his regnantibus fuit, merito, ait idem 
Scaliger, in Grzcis non babentur : qnid est enim, 
Erichthonium, Erichthonio et Arma regnantibus, 
fuisse ? | 

]bid. Ramesses. Schurzfleischius ait : lamesses 
hic, Ramestes vocatur in primo Palatino, quomodo 
etiam iu obelisco apud Ammiauum Marcellinum 
lib xvn, c. ὁ, Ῥαμέστης exstat. Et notat ad codi- 
cem Palatinum istum Antiquarius, ita etiam in ve- 
teri libro fuisse lectum, in novo vero Fieoneseg. 
Cxteri PPP. et Sichardina editio Remesses legunt. 
᾿Αμμεσῆς ex Eusebio vocatur Syncello. ldem er 
Africano eum Ραμεσσὴῆν nuncupat pp. 72 et 155 
et 160 ed. Par., prout legitur etiam in Josepho: 


num. 665, ejusdem Ífsbeim mentio sit, a Cle- 


mente quidem Alexandrino ibi laudato Eusebium 


accepisse [non diffitetur, quz sunt, inquit, ex que. 
dam vetere poeta, qua non multum ab his aber-.. 
rant : 

᾿Αδμήτῳ δὲ ἄναξ θητεύει Φοῖδος ᾿Απόλλων 

Σύν τε xal Ἡραχλεῖ χρατερῷ μέγαν εἰς ἐνιαυτόν. 
Nibilo secius Herculem cum Apolline Admeto ses. 
vivisse, tantum ait abesse, ut uspiam legerit, ,, 
Be unquam Admeto servivisse meminerit. T, 
recole que ad eum Procmii locum notata su 
nobis, quibus adde ex Fulgentii Mylbologieo lib., 
cap. 27, isthzec : δὲ igitur Admetus Apollinem au 
Herculem petiit, qui ei ad currum leonem et aprn 


qui lib. 1 contra Apionem de hoc rege ita, : Τοῦ δὲ p Junzerunt, etc. 


Κέθωσις xal Ῥαμέσσης, ἱππικὴν xal ναυτιχὴν 
ἔσχον δύναμιν. Lege, Τοῦ δὲ Κέθωσις, ὁ xal Ῥαμέσ- 
σῆς. Infra enim Josephus ait, λέγει γὰρ, ὅτι ὁ μὲν 
Κέθωσις ἐχαλεῖτο Αἴγνπτος, ᾿Αρμαῖς δὲ ὁ ἀδελφὸς 
αὐτοῦ, Aavaóe, Αἱ Joseplius tamen hunc Rames- 
sem preterea confundere videtur cum illo, qui 
paulo ante pracesserat, et e vulgata. quidem Jose: 
phi scriptura, ᾿Αρμέσσης Μιαμοῦν vocatur, atque, 
ἔτη ἔς’ xol μῆνας P' regnasse, traditur : cum hunc 
Ramessem Eusebius et Syncellus per 08 aunos im-. 
peritasse velit, Charax apud Stepianum in AIT Y- 
ΠΤΟΣ, ann. imperii ἐδ ci attribuit. Βήλου παῖς et 
Pausania Achaic. c. 21, et Eustathio, quod notatum 
est supra, Th. Ryckium in aliquot codd. Eusebia- 
nis llamesses invenisse, uti patet ex ejus ad Taci- 
tum aniuadv. p. 91. Sed et LXX Interpretibus γῆ 
'"Poppesor memoratur Gen. x,vi, 11. Ab iisiem 
κόνεως; Ῥαμεσσῇ conditus ,Exod. 1, 11 enarratus 
est. l'ro /£gyptus Antiquarius legit, atque ita est iu 
Sichardina editione. ἴω! in ipso Syncello p. 160 
ed. Paris. legitur, Ραμεσοῆς ὁ xal Αἰγύπτιος. Etiam 
boc obiter addo, humani aliquid pati Berkelium, 
ad Stephanum notis, p. bá, quando ait, ita, ut 
ipse quidem affert locum Eusebianum e Seldeno, 
euu ab ipso Seldeno esse emendatum. Nam capitu- 
lem illud Seldenus non deprompserat, ut reputa- 
bat Berkelius, e libro Eusebii posteriore, sed e 
priore, p. 29 aylloges Scaligeriane, ubi iisdem 


Col. 291. Arcas εἰ Callisto. Neque hoc recte δαὶ 
ger Callisto, pro Callistonis aut Callistus legit, Sic 
appellant Arcsdis matrem laudati Schurzfleischi 
veteres Scholiasye, Callimachi ad Hymu. εἰς Δία 
vers, 44, et Theocriti ad ldyl. 1, vers. 3$, ac de 
mum Pausanias in Arcadic. cap. 4. Verum Eusa- 
thius ad Dionys. p. 79 et ad lliad. B Θεμιστοὺς 
pro Callistus filium eum dicunt, quz, inquit vir 
doctus, Istri quoque sententia fuit, ut ex Stephano 
in voce "Apxa; apparet. Neque enim mutanda ibi 
cum Holstenio lectio vulgata, qua n mss. constane 
ter servant, cum verum non $it, ut ey Eusta- 
thio patet, auctores ounes, prater Steplianume 
Callistus (ilium facere Arcadem. Pergit porro : 


C et de ejus paire res dubia; Aristoteles enim, uw 


est apud Apollonii scholiastas ad lib. 1v, vers. 266— 
"Apxába 'Opyouevog υἱὸν χαλεῖ : ut in speciem qui 
dem Jupiter, re autem vera pater ejus Orchomenuss 
videri possit. Vide Apollodor. lib. tu. 

lbid. Dardanus. Superiori proxime anno coudi 
tum Dardani:e Scaliger assignat, repetitque hbisto— 
riam ex Tatiano. Vulgatissima autein ea est apue- 
Pausaniam in Achaic, cap. ὁ Diodorum lib.ivet wm 
Stephanum, Eustathium ad Dionys. vers..524, et s- 
Miad. B, Tzetzem iu Lycophron. pag. 18, γε 
num cap. 275, Servium ad /Eueid. vni, lsidorewm 
lib. xv, atque alios. 
. Col. 995. Jesus an. 21. ipsemet vero Eusebium 


verbis habetur, quemadmodum etiam apud Syn- p Preparat. Evang. lib. x, c. 14, rerum Judsicarusm 


cell. p. 155 ed. Par. Porro periocha illa, /Egyptus, 
qum priws Aeria dicebatur, οἱ csiera, in veteri 


primo Palatino babetur ad num 536, ad quem. 


collocatur etiam in Sichardina editione. In eodem 
quoque codice legitur, ab Egypto sibi regnante ; 
unde Salmasius conjecit, forte legendum esse, ibi 
regnante.  Sichardina ἔχδοσις scribit, tumc ibi 
regnante, His adde laudatos Scaligero Stepha- 
num, Eustathium in Diouysium , Apollodorum, 
etc. 

Solidam hancce periocham (Apollo de Laiona 
nascitur, non ille cujus consueverunt oracula consuli, 
sed qui cum. Hercule servivit Admeto) de Apolline 
Sexnger (el cod. Armeniac.) pratermittit, Cum 


chronologicau seriem exbibens, Josue prwfect.zm 
ram ad triginta usque anuos proirahit. IHic tante sr 
xxvi enumerans, Clementem sequitur, et vetis- 
stores chronologos. Syncellus id ex orali traditiosze 
repetit, atque in boc ipso invenit, de quo Euse- 
bium reprehendat. 

Ibid. Sthenelum. Notat Scaliger, multa horum 
traducta huc esse ex Apollodoro, monetque ke 
Gelanore ab Argivis expulso historiam cum 80 
causa haberi apud Pausaniam in Corinthiacis, «a- 
pite scilicet 19, Schurzfleischius ait : Gelamorem iu 
Gelenorem mutat Sicliardina editio, Antiqnarius 
ille, cujus smpius meminimus, 3d primum Palati- 
num notat, quod Gelanus (fortasse legendum Gela- 


VALLARSH NOTE. 


ΤΊ 


familiari Hieronymo metaplasmo) vocetur in A mo, ut et sequentibus'de Proserpina, Perseo, atque 


todiee, in novo vero Gelanor. Εἰ sane Gela- 
ἐλάνωρ, est etiam in Eusebio, Syncello p.152 
8 edit, Pausania cap. 16 et 17, Apollo- 
iliis. Deinde primus Palatinus et Sichardi 
legunt, de imperio pepulissent. 1n primo 
Pelatino male legitur, Dardano tradiderunt 
imao. Hunc Herodotus lib. 11, cap. 91, Chem- 
fuisse auctor est: in Chemi videlicet Thc- 
provincie oppido natum, pulsum deiude pa- 

AEgypto fratre. 

. Argos sibi Danaus vind. Ex his qui hanc 
B gbtrudunt, Scaliger laudat Apollodoruim 
ac Nonnum lib. iv. Sed eorum sane pr.fe- 
"uctoritas est, qui eam explodunt. Strabo 
t, pag. 570, ex. ipsorum incolarurm testiu.o- 
egionem, inquit, aque esse divitem fatentur : 


in loco aque experte sitam dicunt, puteorum - 


copia instructam, quorum Danai filiabus ac- 
 fertsnt inventionem, atque hinc esse. versicu- 
Mum aiunt : 


(ος ἄνυδρον Δανααὶ θέσαν λεγος ἔνυδρον. 


3$ vocat, ἐν εὐπορίᾳ ὕδατος, ἀπορίαν εἰσά- 
, ἀφιαγμηι inopium eo introducentes, ubisum- 
ren. estcopia. Albenaus lib. x Deipuos, cap. 
δ0 explicat, quod siiiculosi atque avidi esseut 
, διόπερ καὶ τὸ Ἄργος πολυδίψιον, ὁ ποιητὴς 
quamobrem siticulosum Argos, omni tempore 
B esse, poeia (lHumerus) dizit. Rursum Stwabo 
iantum Argis aquatica instrumenta. Danauu 
wirasse auctor est, xà j6pela τὰ ἐν Ἄγγει 
εἶξαι. 

. Scaliger de Orithyis raptu hic tacet (et 
brmen.), ea nimirum de, causa, quod eadem, 
| mutatis, inferius recurrunt ad numer. 638, 
nt 4lle habet, ad 619. Et scitum hoc tamen, 
ne Eusebio esse, easdein historias juxta va- 
quibus eas alligant veteres chronologi, epo- 
terum et tertio replicare : quas qui rescide- 
ue ille walo facinore nobilissimam operis 
iani partem pessumdedit, ln przsenti, tamet- 
mramus quem proprie auctorem hic noster 
t, eerlun tàmen est, ex. veterum. nonnullc- 
ebientia, ad ea quic proxime Dardanum pre- 
| tempore, Orithylam fuisse relatam ; siqui- 
ipelionii Scholiastos ad Argonaut. lib. t tradit, 
am primum sibi mairimonio junxisse Cleo- 
a,' Orithyie filiam, postmodum Derdani fi- 
deam. Noster ex ejuscemodi aliorum ratieni- 
ise retulit: quidni ? Sunt certe isthseec. etiam 
mo Palatino ms. et Sichardi editione trien- 
itea collocata. Caiterum ejus raptus memine- 
sudatus Scburzüleischio Pausanias in Attic. 
19, et Eliac. prior. cap. 19, Sophocles apud 
panem lib. vu, aliique. Grece Ὡρίθυια, et Ὠρῖι- 
peribüur : minus recie apud 5yncellum Ὅρι- 


J. idem Scaligeri facinus, in his de, Triptole- 
PaTROL. XXVII. 


aliis hic loci pretermissis, qua colierenter ad su- 
periora ms. primus Palatin. οἱ Sichardi editio 
tribes annis antevertunt, He etiam vera, ui de 
Triptoleíne solo nunc dicam,  receptier mulio 
isthaec sententia est : quam adeo Eusebius dissi- 
mulare non potuit, quam quie ad posteriora tem - 
pora eum refert. Pausanias in Arcadicis cap. 4, 
Arcas, inquit, Callistus. filius, acceptum a Tripto- 
lemo frumentum populis suis tradidit, el panem 
[acere docuit. Paria habet in Achaicis: atque alibi. 
Porro Areadem ipsemet Scaliger hisce teinporibus 
dudum recensuit. Cieterum pro. Eleusin videtur 
Schurzfleischio rescribendum, Eleusine: ac saue 
inde veniebat Triptolemus patria Eleusinius; tum 
vero haud bene constabit vox ibi. Plura de hac 


D fabula luferius. 


Col. 295. Mors Moysi. Nisi si error librarii hic 
est, 9730 pro 3729 Romanis notis describeniis, 
includendus ipse est primus Josu:x annus, ut rei 
veritas constet. Scaliger secundis curis subjungit 
liuic ρον ον, gesta ann. 1255, qua ctsi ille e 
mss. laudat, in nostris tamen non habentur. Porro 
his qua prolixe disputat in Notis de vera Jobe- 
leoruin ratione, quam se prinium jactat ipvenisse, 
nedum Eusebio, sed et Judais ignoratam, uc eadem 
hic repertamus, oppone qus diximus supra ad 
pum. 50. Locus ille Ezechielis cap. 297 cui totam 
superstruit argumentorum molem, winime ad 
rem esse ostendimus : siquidem annos. Sedcechiz, 


ἃ quo Scaliger praesumit, ex Jobeleorum denumera- 


tione Ezechiel omnino non supputat. Plura videsis 
apud Perizonium Origin. /Egyptiac. c. 24. 

Ibid. Busiris. Busiridis fabulam Scaliger sexen- 
uio anticipat. Codex Palatinus primus bicnnio tan- 
tum : ad quem locum notat laudatus sspe Auti- 
quarius, suprascripta historia in. novo codice ponitur 
supra ad num. 19 regni /Egypiiaci (qui est Euse- 
bianus*507) ; in. veteri ponitur, ut hic ad ann. 22 
JAEgypliacum. Ac sane debuit, quemadmodum et 
Syncellus facit, Busiris Danao przponi, cujus pa- 
truus fuisse perhibetur : siquidem fratres erant 
Agenor, Belus et Busiris. Nam et coustare inter 
listorícos ait Isocrates in laudatione Dusiridis, 
hunc πλέον ἣ διαχοσίοις ἔτεσι Πέρσεω; πρεσδύ:ε- 


D pov, annos supra quingentos Perseo antiquiorem esse. 


Videtur tamen parum veri ejus historie inesse, ac 
ferme credere malim quod ait Eratosthenes apud 
"Strabonem lib. xvi, οὐδὲ βασιλέχ, οὐδὲ τύραννον, 
γενόμενόν τινα Βηύσιριν, Busiridem quemdam neque 
regem [wisse, neque (yrannum. Diodorus quoque 
Siculus lib. 1, Βουσίριδος ξενοχτονίαν fabulis ac- 
ceuset. Cotera : 


. Quis aut Eurysthea durum, 
Aut il'audati nescit Busiridis aras? 


Vulesis tamen, si libet, Apollodorum lib. i, Pausa- 

niam in Atticis c. 44, Stephanum, Eustathium 94 

Dionysii v. 174, atque alios. Scaliger Graeca τοὺς 

παροδεύοντας χατέθυε ξένους, reddi Latine maluig-, 
' 25 


' 4TÀ 


VALLARSIT NOT f. 


488 


set, pretereuntes immolans hospites : quod non im- A τοῦ Περίφαντος, dictos esse autnmat. 16 Sealize- 


probo, modo si Eusebii ipsiusmet illa esse verba 
persuadeat. 

lbid. Erichthonius. Hzc Scaliger triennio ante, 
Palatinus ms. — huc, Sichardi editio post biennium 
refert, Schurzüleischius hac recitat ex Gobelino 
Cosmodr. zt. i, cop. 10 : Erichthonium Vulcani 
εἰ Minerve facit filium, causamque invente qua- 
drigc affert, quod habuerit pedes. draconis, ideoque 


rana Eusebii ,sylloge rectius mihi videtor legi, 
Aánn;. lpse quidem λάπης primam scripturam 
esse arbitror. Lapithus etiam Cypri quidam locus 
fu:t. Polybius, excerptis Valesii de Virtutibus et 


' Vitiis, sub (ne pag. 1485, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν 


ἐπιδουλεύσαντος τῇ Κύπρῳ, χύριος γενόμενος iv 
Λαπίθῳ τοῦ σώματος ἅμα xal ψυχῆς αὐτοῦ. τοσοῦ- 
τον ἀπέσχε τοῦ χολάζειν τὸν ἐχθρὸν, x. τ. X. Scali- 


ger frustra putat quxeri, qnis iste Lapes fuerit. Ego « 
taeu videor mihi nomen ejus ip Crete urbe Lap— 
pa, Ptolemso lib. ni, cap. 17, et Dione Cassio lib... 
xxxvi, cap. 1, memorata, invenisse. Theopkrastuemm 
clstz inclusum, et Aglauro, Herse, ac Paadroso, lib. n H. P. τῇ; Λαππαίας ctiam meminit, ubi nibidig 
eominissum esse, affirmat. Adde Meursium libro — mutandum cst. Scylax p. xix. Περίπλ. tom. E... 
εἰ c. 2 de regno Attico. Sed nec videntur prater- DB Geogr. min. lludconii, Εἶτα fj Λαμπαία xal διήχε e 

mittenda quadam ex Scaligero post Virgilii (Geor- αὔτη ἀμφοτέρωθεν. Inscriptio antiqua apud MabiW- 


propler. turpitudinem. pedum. invenerit. usum. cur- 
ruum :; qu», ait, mytliologorum ἀτοπήματα olent. 
Pausanias Attic. cap. i, parentes ejus "Hzataxov 
xai Γῆν constituil, recensque natum, ἃ Minerva 


Εἷς. lib. n) testimonium vulgo notum, 


Trimus Erichthonius currus et quatuor ausus 
Jungcre equos, rapidisque rotis insistero victor. 


ΠῚ Philargyrus : Varro in libro σαὶ Admirabilium 
inscribitur, Erichthonium ait primum equos quatuor 
junzisse ludis qui Panalhenea appellantur. Sed 
Diphilus poeta , auctor Theseidos, Σῆμον vocat 
eum, qui primus quadrigas agitavit, apud Scho- 
llastem Pindari in Olvmpionicis. Hoc est, quod 
voluit fIygenus fabulator : Elide, que urbs Pelo- 
pormesi. est, certamina quadrigarum primum insti- 
luta. Atqui primum certamen. quadrigarum Elide 
institutum ἃ Pelope, qui inultis annis infra szecu- 
jum Erichtlionii fuit. Tum sive legas in Grzecis παρὰ 
Βαρδάροις, ut flieronymus videtur legisse, sive 
παρὰ Bap6ápuv, ut scriptum reperimus, eodem 
sententia. recidit. Erit. ergo παρὰ βαρδάρων, ἀπὸ 
xowoU ἐφευρεθέν. Nam apud Scythas fuit Erichtho- 
nius, et primus Gracorum inde aurum Athenas 
attulit. ilvgenus fabula 274. Quid ergo dicemus de 
Troilo, qui aliquot annis antea curruni a se in- 
ventum Junoni consecravit ? 

Col. 295. Terram Palastinorum. Tametsi eodem 


lon. p. 56 Musei ltalici, 
ΛΑΜΠΑΙΩΝ ἢ TIOAIZ, 

Δαμπαῖοι Crete incolz ab bac urbe dieti memo- 
rantur etiam Polybio lib. iv, cap 55, et τῶν Aap- 
πχίων πόλις cap. 54. AAMIIII et ΛΑΜΠΑ eadem 
urbs est. Stephauus in AAMIIII, Ξενίων δὶ ἐν Kpr- 
τιχοῖς διὰ δύο ππ γράφει τὴν πόλιν, xal διὰ δύο a3. 
Proinde, uti ἀπὸ τοῦ Xpucou Χρύση, vel ἀπὸ τοῦ 
᾿Αλυάττου ᾿Αλύαττα, ita etiam ἀπὸ τοῦ Λάππου 
Λάππη est, vel Λάππα, quanquam Stephanus 
᾿Αγαμέμνονος κτίσμα τὴν Λάμπην sine awctere 
vocaverit. 

lbid. H:ec Danaus per filias 50, ete., usque ad 
habeant concubinas, una serie contextuque Scaliger 
junxit superioribus, quz in Argivorum filo de Da- 
80 dicuntur post verba, aquis abundare fecit : quo 
quidem modo et Greca apud Syncellum feruat. 
Quin ctiam observat in. Notis, quod ab illa conti- 
nuatione tota perioch:e mens pendet : datque adeo 


«up: Hieronymo, quod hzc properanter verteret. 


Verum ut nunc alia omittam, nec ea Grxca ipsa- 
met Eusebii sunt verba, nec facti historici spatium, 
aut demum aliquis e Latinis mss. Scaligero suffra- 


gatur. In Palatino ins. et Sichardi editione aute a 
decennium referuntur, sive ad num. 545. Notatum κα 
S hurzfteischio, Josephum Autiquitt. lib. 1, c, 7, — tamen ad. eum locum sepius laudato Antiquario, «πὸ 
Suidam fm Φιλίστισιν, Epiphauium llzres, 8,et Frou- — Supra scripta historia in. codice hovo ponitur in 5e 
tonem Ducsum ad Basilil Comm. in [saiam, pag. 84. p quenti. charta ad. numerum 18 Erichthonii (qui coulm 
Ibid. 7n Creta regnavit lapis. Schurzüeischius — Abrahamiticus 547), ih antiquo vero ut hic. Quoad 
sit : Lapis hic in primo Palatino vocatur Lappis, — historiam, nihil est, quod objicit Scaliger Hipo—— 
quemadmodum etiam 5. Patinus nummnm produxit — steati testimonium apud Phlegontem (Trallianugmmm 
qui imscribitur AAUIIIGQN. Syncello itidem p. 15& — scilicet, Jib. de Mirabilibus) ἐκ μιᾶς γυναιχὸς; Eó—- 
edit. Paris, AAIIC dicitur. Nou tamen putautur ρυόπης, ex una conjuge. Euryope natos Egypto to 
mihi ab co deducendi csse Lapithz, Thessalicus — filios; qued enim noster ait de innumeris concu 


sententia. recidit, minus vere Scaliger terram Phi- 
listinoriem, pro Palastinorum legit. Videsis laudatos 


populus, quos per duplex P nuu mus Patini male 
videtur scribere. Primam enim ejus vocis cor- 
ripit Scymnus Chius, vers. 615 et 610 Υεριηγήσεως: 

Τά τ᾽ Αἰνιάνων, οἵτινες τῶν Αἰμόνων 

δυχοῦσι, Ααπιθῶν, Μυρμιδόνων τε, γεγονέναι. 
Π|Ὶ05 Lapithias Scholiasta Apollonii, ad lib. 1, vers. 
41, ἀπὸ Λαπίθου, τοῦ ᾿Απόλλωνος xal Κτίλδης 
ὀὐμφη;, Srepbanus vero in ΛΑΠΙΘΗ͂, ἀπὸ Λαπίθου, 


binis, ad Danai filias refcrri decet, quas ex diversis 
mulieribus suscepisse, veteres pari conseusu tra- 
dunt. Vid. Apollodorum lib. n, itemque 1 llered. 
librum sub finem. 

Ct. 297. Bithynia. Dum otiose Scaliger de Latina 
plirasi Bithynia condita est, vitiligat, eamque repre- 
hendit, quod rei caput erat, historicum textum gra- 
vissimo cubare in inendo non animadvertit. Ad exyre- 


VALLARSII NOT.E. 


T3 


iiratur, cur a Phoenice Bithynia appellata, quo A nes. Arlanus tamen laudatas ab Eustathio in Dio- 


a dici debuisset : quzritque, unde in Asia 
t, qui habitabat in regione a se dicta Pho- 
| Syria. Verum plana res erat, emendato 
Pro a Phoenice legendum omnino est a Phi- 
ita εἰ in Graco penes Svncellum, ὑπὸ 
, pro Φοίνιχος. Salimasio hzc deletur. per- 
üdita emendatio, cujus hac refert argu- 
Schurzíleischius, Constat, inquit, et Hicro- 
t Syncelli jam tempore hunc locum corru- 
(uisse, aut ab Eusebio mendose allatum. 
ium enim plane est, ut Salmasius ὁ πάυν 
Ὁ divinavit in Graco, ὑπὸ Φινέως, in Latino, 
eo, eujus filii Thynus οἱ Bithynus omnium 
nsensu statuuntur. 1n primo Palatino seri- 
8 Phenite. Lego, inquit Salmasius, a P^Ai- 
rianus apud Dionys. Περιηγ. vers 793, p. F5 : 
καὶ Βιθυνὸν, ἀδελφοὺς ἐπιφανεῖς, xaxà μὲν 
" (τουτέστι ποιητοὺς xal θετοὺ.) παῖδας Φι- 
iei. Alias enim Βιθυνὸς ὁ Διός vocatur Ste- 
in BIGYNIA. Aliis ὁ Ὀδρύσου apud eumdem 
1ijum dicitar. Totam rem conficiunt scholia 
Dil ad lib. n, vers. 177, ubi ita scribunt : 
i τῆ: Εὐρώπης Βιθυνία περὶ Καλμυδησσὸν 
ἐπὶ Θράχης. Ὁ δὲ Φινεὺς, ὡς οἱ πλεῖστοι ..... 
λμηδησσοῦ λέγεται ὥχηχέναι. 

his quz subsequuntur, qui Phenicibxs quas- 
Ueras tradidit, etc., ad. finem usque perio- 
sec modo habet Scaliger, que priws Marian- 
scabantur : qu: est. ῥῆσις de Bithynia infe- 


udanda : ut. vere adco hanc penitus prater. € 


iL. Demum neque illa Scaligeri conjectura, 
ἵνιξ putatur esse Phinees, Ou proprium 
)men, qui genti appellationem dederit, do- 
ris, et cum primis Bocharto probatur, qui 
' Anak, filiis Anak, Phoenicum vocabulum 
um censet lib. 1 Chan.,c. 4 et c. 45, ubi 


eterum de Phoenicum origine sententias ad 


n revocat. 

$93. Phoenix et Cadmus. Videtur temporam, 
d Cadmum spectant, luxatio. Vide num. 587 
» Cadmus Agenoris filius, Phoenicis frater, 
scilicet avus est. Hac non aliunde rectius, 
ab Lydiato, aliisque Marmoris Aruudelliani 
'éte. intelliges. Notatum porro Schurzfleis- 
a : Pericopa de Phonice et Cadmo in edi- 
iehardina et tribus Palatinis ad numerum 50 
eusium, qui est Abrahamiticas 559, legitus. 
p tamen Palatinus Scaligerano exemplari 
tit, subscribitque ibi Antiquarius, Se«pra- 
historia in noto codice ponitur ad annum 30 
tusium ; in antiguo tero, ut hic. ldem porro 
ius codex Sidona habet, qua accusativi ter- 
iowe sspius utitur Arbiter. 

9935. Liber Pater. Latissime hauc historioin 
utus est Diodorus Siculus lib. 111, pag. 159. 
Semel: s filium θηλύμορφον dicunt, quia mis- 
. ex viis et feminis exercitum ducebat. 
jum qnoque vocaut scriptores plerique om- 


nys. Perieg. dubitat, an ab aliquo Dionyso bellam 
sdversus Indos gestum sit ; neque enim Semeles 
filiam, neque illum quem Athenienses in mysteriis 
colunt, neque alium quemvis Διόνυσον sive Bac- 
chum beliicosum agnoscit. Et tamen infra, ubi 
hsc eadem historia recurrit, legitur in £use- 
bio, Dionysius, qui et Liber paler, etc. Scaligerum 
porro hanc quoque periocbam omisisse, notatum 
est. lu Parmensi ms. postrema verba, magis pro- 
pier furorem. quam propter virtutem, desiderantur. 

.Col. 295. Templum Delphis. Notat Antiquarius 
Salmasianus ad primum codicem Palatinum, in 
novo libro poni banc historiam ad numer. δύ Athe- 
Biensium 1 ipse autem primus Palatinus plane ut 


B et nos ad locum bunc refert. Scaliger et Sichardi 


editio uno anno antevertunt ; Syncellus autcm 
ipsis Danai temporibus preponit. Rem narrat Pau- 
sanias in Booticis, cap. 96. Virgiliuslib, v1 ZEneid., 
vers, 618 : 


Phlegyssque miserrimus omnes 
Admonet, ei magua testatur voce per umbras, eic. 


ln quem loeum videsis Servium, aliosque Virgilii 
interpretes. Triia nempe adeo res est, ut φλεγιᾷν 
pro impie agere, usurpent Greci. Laudat tameu et 
Scaliger Augustinum lib. xvii de Civit. Dei, c. 13, 
dicentem non a Phlegya, sed a Dauao incensum tcin- 
plum : Tunc *Ypollini institui sunt ludi musici, ut 
placarelur ira ejus, qua. putabant afflictas esse. sie- 
ritate Grecim regiones, quia nen defenderint tem- 
plum ejus, quod rez Danaus, cum easdem terras bella 
invasisset, incendit. 

Col. 295. Gothoniel an. 40. Clemens 1 Strom. 
quinquaginta elargitur, quemsdmodum ipse etiam 
Eusebius in Przparat. lib. x, cap. 18. Ktectius Yero 
lic babet juxta. Judicum librum c. it, ἡσύχασεν 
ἡ γῆ ἔτη μ’ * Quievit. terra annis quadraginta. Toti- 
dem et Theophilus computat. 

Cul. 297. Phenice. Dudum emendato precedenti 
nomine, Phoenice in Phinidem, celiqua islime de 
litterarum et coloris punicci inventione, quz et 
diximus a Scaligero repudiata, haud bene cum in- 
tegro contexta. faciunt. Fortasse autem nova cx 
his erat inchoauda de Phoenice periucha, nomine 
ejus praeposito, quod at excideret, et male postmo- 
dum duz bistorie in unam compiugerentur, tania 
ueminis utriusque Phonicis ét Phinidis sim.litudo, 
facile in causa fuit. Ceterum vulgatissima hzc 
sunt. Lucanus lib. in, vers. 990 : 


Phounices primi, famz si creditur, ausi 
Mansuram rudibus vocem siguare figuris. 


Vide et Herodotum lib. v, cap. 58, Diodorum lib. - 
fi, Pausaniam v, cap. 25, atque e recentioribus 
Ezechielem Spanhemium dissert. 2, de usu et pr:e- 
stant. numism., pag. 81 et seq. De vermiculo et co- 
lore puniceo vide Reinesium de liugua Punica cap. 
9, atque alios. 

Coi. 295. In Creta regn. Asicrius. Apollodorus 


vocat Asteriona. Lib. i1 : Εὐρώπην γήμας: ᾿Αστε- 


183 


ἔτρεφεν. Aglerion, Cretensium regulus, Europam in 
Matrimoniwn duxit, et ex ea nalos filios aluit, Pro 
Asterio Xanthum nominat Augustinus de Civit. 
Dei, lib. xvin, cap. £2, laudatus. etigon. Scaligero. 
Lycophron vers. 1500 Europam tradit raptam e 
Sarepta Phonicie, avectamque a Curetibus in n2» 
vicula tau:i formam preferente. Hinc facile orta 
fabula de. raptore ejus Jove in teurum converso. 
Vide lleiusium ad Silium Halicum lib. xiv, vers. 
545, et Salmasium in Solinum, pag. 402. Observat 
laudatue eidem BSalmasio Antiquarius, periocham 
de Europa in novo codice ad superiorem proxime 
nuinerum 559 huic de Asterio junctam baberi. Sca- 
liger biennio post differt : Syncellus omnia Danai 
temporibus praponit, Addit Schburzfleischius, ab 
hoc Asterio montem Crete "Accepoucíav appella- 
tum, ipsamque Cretam Asteriam : quod ab He:y. 
ehio,scTEPIB. ἡ Κρήτη, probat, et ab Stephano | in 
AHAOC. Catera notiora sunt, quam ut nobis exponi 
debeant. BHabeto hac t2men ex Diodoro lib. 
w: ÁAsterio regnante in ὑγεία, Jupiter, ut aiunt, 
ablatam e Phoenicia Europam super tauro in Cretam 
transvexit : cumque ea commisius, tres filios, Mi- 
noem, lihadamanihum, εἰ Sarpedonem procreavit. 
Dehinc Asterius, insule dominus, Europam dusit 
uxorem: et cum ipse liberis careret, adoptatos Jovie 
Blios in regno successores reliquit. 

Col. 2995. Belochus. Sine aspiratione Parmensis 
et priinus Palat. ms. habent Delocus : perpera n 
Sichardi editio Belothus. Hujus quoque filia Atessa 
dicitur Scaligero, ipsoque teste, in aliis libris Jossa : 
in pri;;o Palat. Atrossa, quemadmodum et laudatus 
Scliurzfleischio Suidas, ATTOCA, ἡ Κύρον μὲν θυ- 
γάτηρ, x. *. 
quz de presente scriptores alii meniorant, Couon 
apud Pliotiwn cod. 186, ea oninia ad Semiramidem 
retulit, eain. videlicet Nini uxorem, de qua initio 
libri diximus. Porphyrius eam paulo antiquiorem 
Trojanis temporibus facit : Hereunius Philo apud 
Stephanum eamdem existimat, de qua Herodotus 
Jib. 1, c. 184, quam Nitorcidi pracessisse ait πέντε 
γενεαῖς, sive, ut legendum alii conjiciunt, πεντε- 
xalósxa : eaque ratione commodius faciunt utraui- 


VALLARSII NOTAR., . 


ρίων ὁ Κρητῶν δυνάστης, τοὺς Ex ταύτης ποῖδας ἃ 


À., qua tamen alia ab hac est. Porro . 


T& 
lbid /'hinees. (n Parmeusi. me. isihzec de Plinees 
poutif-atu periocha desideratur. 
lbid. Hypermmestra, Latinis Hygino et Sersio 
ll ypermestra. ' Grecis autem Diodoro lib. iv, Apol- 
lodoro lib. », atque aliis, Ὑπερμνήσερᾳ dicitur, 
Scaliger, qui hzc post adhue aenos sex dillert,, 
noiat illum llyyini locum c. 168, AH ypermestre e 
Lynceo (anum facium. 6st : ex eoque colligit, for- 
tasse ipsi eiiam lHypera.nestra post mortem pipa... 
constitulut, 
lbid. Pa«dion. Hae historia, Schurzfleisch à, ! 
t:ste, in τες Palatin. mss., Sichardi editione, ὦ 
novo codice, quem eum primo Palatino compara vj, 
toties laudatus Autiquarius, ad mumerum 575 ve. 
lata est ; apu Sealigerum. ad 579. Addit porro 
ille, male iu Greco Syacelli textu Φιλομήλα vo 
Πανδίωνος legi. Tum fabulze, inqui, que de iis 
Barrantur, apud omnes mythologos prostant. Vile 
et Apoalloderi Biblioth. lib. 111, et Cononein apud 
Photium ced. 186, p«g. 459, ut alios multos pre- 
teream. Altera ad. hunc numerum pericopa, lk«- 
damanthus εἰ Sarpedon reges Lyciorum, in. primo 
Palatino ad numerum 583 collocatur. [bi sub- 
scripsit Antiquarius more suo : ἔπ novo cedice po- 
nitur hec historia supra ad. numerum 1 Pandionis, 
Atque ad eum numerum istam cateri Palatini et 
Sichardi editio legit. 
Ibid. Europe raptus. Primus Palatin. ms., vefc- 
γι πιὸ Sehuizl.iscbio, raptum hunc Europe refert 
ad nuu. 585, ibique adnotat Antiquarius, ita quo- 
que in veteri esse libro, at ia novo codice baberi 
ad anuum hunc 5 PeuJionis, quemadmodum et . 
réliqui tres Palatini codices ev Sichardus przscri- — - 
bunt. 
lbid. Cadmus regnavit Thebis. Diversos (quod 4 
&cepe monuimus) auctores hahet. Eusebius, quorum «ms 
sententias refer : proinde injuria reprehenditur aammg 
Scaligero, quod eodem anno (quod extera falsurmmmcum 
est, ut vides) ei. Europam raptam, et Cadmummcam 
Tuücbis regnasse scribat, cum mulia iuter utrume——a 
que gestum Cadmo coatigerint. 
Col. 297. Epopeus. Falso Scaliger docet, Pausa-— 1 
nix Epopea priori loco poni antea Coraca. Kópa— -Ξ 
xoc, inquit ille, δὲ ἀποθανόντος; ἄπαιδος, "ὑπὸ τοῦ- «ὦ 


que in eadem tempora unamque personam concur- f) τὸν χαιρὺν Ἐπωπεὺ y ἀϑφιχόμενο; ix. Θεσσαλίας RÉZ 


rere. Illis enimvero proliata est, quami supra expo- 
suimus, Ilerodoti sententia de imperii Assyriorum 
initiis; ac sane multo rectius existimant, ad hec 
circiter tempora ejus monarchiz primordia detru- 
dentes, Videsis quz ibi disputata sunt. nobis : N. 
quoque Abramum in Pharo lib. vi, cap. 7 et seq. 
Liceat hià novum argumentum addere ex Fabulis ; 
siquidem Penthesileam Amazonum principem longe 
eeleberrimam, veteres. grau.inatici apud. Casaubo- 
num ad Suetou. Jul. Cis, cap. 22, tradunt Semira- 
widis aviam exstiti-se : banc porro ipsam Justi- 
pus, et Quintus Suyrn:zeus llio obscsso suppetias 
tulisse, ac suscepisse expeditiouem in Plirygiam 

referant. 


ἔσχε τὴν ἀρχὴν. Corace vero aine liberis moriuo «mm 
Epopeus, qui id temporis e Thessalia venerat, im— zm 
perium sibi vindicavit. Scias porro jpsui, queumk m 
laudainus in Grzcis, Syncellum solos ei annos 9*7 «a 
attribuere. 

Col. 995. Melus..... Callista conditae. Viuosa me ——» 
tathesi, ut vides, legitur in Grecis apud Syncel lif — 
lum, ᾿Αλχίσθη, pro Καλλίστη. Latius porro d X9 
harum urbium condity disputat Scaligec in Notigg &- 
quem adito, si lubet. Schurzüleischius ait : Αι. 
bunc numerum natales harum urbium revocantus ss -8 
etiam in Sicbardipa editione, et tribus PPP. ig 8 
bris, atque in novo codice, quem inspexit Antiquams €! 
rius, qui δ priinum Palatinum id notavit. LE A— 


-- 


VALLARSIE NOTA. 


T86- 


8 veteri scripto aliter eam ordinat. Ce- A appellat, qui tamen correcte líb. 1 sylloges Euse- 


us Sichardin:e editioni non recte voca- 
. Namque et apud. Syneellum p. 158 
"9. Μῆλος habetur. Vide de ea Strabouenf 
484, Stephanum in MHAOC, Eustathium 
um vers. 550, Scylaeem p. 19, tom. 1 
min., et alius. 
M Bithynia. Reeole quz» paulo superius 
8) ad num. 567de hac ipsa historia di- 
tirjus vero cum primis peccare librario- 
nomen P/enicis, restitvendumque esse 


I. Liuus Thebeus. Post quatuor annos in 
ditione hzc habentur, sive ad nen. 600. 
orró in Notis, Linum Thebaoum non,esse 
poris, cam fuerit. qualis Herculi, 8 quo 
| est magister ingrato discipulo, Scilicet 
wat de Lino apud veteres senteutia. At 
polline, cui se cantu. conferebat, occisum 
sanias in Booticis cap. 29: alterum vero 
' 86 juniorem Linum, quem Hercules iu- 
(unc not:t et. Clemens Alexandrinus 1 
ἃ. Homerus ltad. xvin, vers. 570. Inter 
u Achillis scuto Vulcanus efformaverat, 
tharedum memorat canentem Liui fata : 
tm de Latino ínfante, Apollinis filio, qui 
discerptus fuit, scholiastes exponit. Ali- 
ἢ quidem accuratius, explicant veteres 
scholiis aJ liunc locum nondum edilis, 
mr fucrunt lsac.. Vossii. Videsis Spanhe- 
Callimachi Hymnum in. Delum v. 255. 
nm primus Palat; is. legit Linus et Thebis 
9, pro quo mavult Schurzfleischius le- 
18 Thebis, et Zethus ei Amphion, et. Scea- 
.. Linus Thebas, etc. 

si Dactyli. Ab Idie montis iucendio notat 
ib. 1Stromat. ex Thrasvllo Chronographo, 


jwapienles, qui cirea illum Phrygie mon- 


lebant, artem excoquendi ferri excogi- 
ti autem Dactyli, eo quod quinque essent, 
um numero videntur. Vide Strabonem 
apud eum Soplioclis testimonium ; Dio- 
que lib, v et xvu, auctorem Phoronidis 
liastem Apollonii ad lib. 1, vers. 1129. 


bianz, p. 9, ᾿Αμένωφις nominatur. 

lbid. Ea que de Demetra. Schurzfleischius ait ; 
In primo Palatino et postremo fegitur, Ea, qua 
Diana, ct reliqua. Secundus et tertius scribunt, Ee, 
qu& Demeira. Alii codd. Danaen in Dannem νοὶ 
Danen immutant, Etiam pro his fuere, nouuulli libri 
scripti habent, lis sunt. Fabulam de Danae optime 
persecutus est sclroliasta Apollonii ad lib. ἐν, vers. 
1091, et Horatiani iuterpretes-sd lib. i1 Carininum, 
neque non Bocatius lib. i1, cap..25. De Diana nihil 
est in Graeco textu neque apud. Syncellum ed. Par. 
p. 161. Possit tamen fortasse locus ita scribi : Ea, 
que de Demetro, quam Isidem esse aiunt, et. Diana, 
et Danae , ex qua Perseus nascitur , dicuntur , his 


B suni gesta temporibus. Isidem esse τὴν Δήμητραν, 


commemerat etiam Diodorus Siculus. Deinde AEs- 
chylus docuit, Dianam non Latonze , sed Cereris 
esse filiam. Pausanias Arcad., cap. 37 : Δήμητρος 
δὲ “Ἄρτεμιν, inquit, θυγατέρα εἶναι, καὶ οὗ Λητοῦς, 
ὄντα Αἰγυπτίων τὸν λόγον, Αἰσχύλος ἐδίδαξεν Εὐφο- 
ρίωνος τοὺς “Ἕλληνας. Cereris vero filiam, non La- 
tou, Dianam (fuisse, ab /Egyptis acceptum serme«.— 
nem Gracos docuit /Eschylus Euphorionis filius. Si 
proinde Ceres hoe tempore vixit, filiam ejus Dianara 
parum ab eo abfuisse, quis negabit ? 

lbid. Ephyra a Sisypho condita. Videtur Scaligero 
liic Sisyplhus debuisse inferius ad numer. 715 μ᾽ 5 
minus referri : siquidem ab eo ad Alenten (scribe 
Aletem) Heraclidam, qui Sisyphidas regno Corinihi . 
cvertit, sunt generationes sex, id est anni 200. Sci- 
licet Paterculum, ut opinor, lib. 1, cap. 9, auctore 
habet Sealiger his verbis : Aletes sextus (editi libri 
quintus) ab Hercule, Hippotis filius, Corinthum, qug 
antea [uerat Ephire, claustra Peloponnesi continen- 
Lei. iu Isthmo condidu, etc. Paria tamen babet Pau- 
sanias in Corinthiacis, cap. 1v : Thoas , Ornitionis 
filius (Sisyphi nepos), Corinthi ausit. Is Demophon- 
tem genuit, Demophon Propodam , Propodas Dori- 
dam et Hyantidum. His regnantibus, Dorienses exer- 
citum, duce Alete, Hippote filio, contra Corinthum 
duxerunt, εἰς. Attamen notz inelioris chronologi , 
quos inter, ut quempiam laudem de nomine, Sim- 
sonius , ab Sisypho ad Aletem annos ultra trecen- 


ius Chalvhum hoc inventum fuisse, Cal- D tos numerant : nec est illa generationum certa us- 


el ex eo Catullus, volunt, Scaliger ex 
errum repererunt; legit, et vocula praeter- 


llepares. Primus Palatin. ms. Deelloparen, 
Persona Belleparem , Scaliger iu Grecis 
, alias Βαλατόρον vocant. Excerpta. Bar- 
2a Belleroparum. 

nenophis. Menoyhes hic , teste Schurzflei- 
ms. P3lat., et Sicbardina editione Meno- 
ur. In Scaligerana Eusebii sylloge lib. t 
xdo Μένωφις habetur. Syncellugs, p. 73 
liunc regem ab Africano ᾿Αμμενεμνῆν, 
) vero, p. 75, Μέμωφιν vocatum. esse 
e ille Syncellus cum, p. 160, 'Ap:vog'v 


que adeo ratio, cum et solidos centum annos pro 
unaquaqae generatione alij supputeut. Nestor apud 
Ovi '.: 

Vixi annos bis centum, nunc tertia vivitur setas. 
Sed ct reliquis Eusebianis calculis cireumstantize 
consonant, Sisyphus uxorem duxit Meropem, Atlan- 
tis filiam , ut scrihit Apollodorus lib. τι. Ilomerus. 
lad. vi, vers. 152; 
Ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ “Ἄργεος ἱπποδότοιο 
"Βνθα δὲ Σίσυφος ἔσχεν, ὁ χέρδιστος γένετ᾽ ἀνδρῶν 
Σίσνφος Αἰολίδης, 
quam sclioliastes fabulau luculentius exponit ex: 
lherecide. Conveniunt. et illa quie de Asopl filia. 
Agina narrant, cujus raptorem Jovem Sisyphus 


eavit, οἱ legere e$! apud Apollodorum , ib. À refert , d vs € 16 paite? 
»3aucamam ἢ Corinthiacls cap. 5, q"O toco et 9 νας tempor yn Minos 
tam de iudicio mercedem ἃ gopo € mmemora&l Cum €o facit €! obelinus δ. 
uss propter cenas ! tuit apud inferos quarto Belloparis regn? dit 
terunt bunc cum cog! ominé Sisypho » qui And- θοῦ ipso Eu$ ium fitetut- 

eam 0.155} ina rem compresser! » poe viden. — Malalà pag. 5, primu φ regem 

ΠῚ confunde exsuitisse » C m pres ἰδ n ali 5 

Co. 297. Harmonia rapt Cadm Biennio post Eusebio, €" atiis scriptoribus memore 
3caliget eriocha" h differt » t quoad histo explicat Sch eifieiscbiu 9 
riam in Nous laudat unice AWenzum lib. 3! - νῆσον tenet ooot νὸν τείαι 
pius multo b bent Palatin ms. Ὁ et Sichardi care qoluit Uonmerus Qdyss- 
editio ad n9" ἃ, qui e* V jose legunt Armenia 418, ubi q civitate Cu05 oJ 
capta : ἢ 1s beue Parmensis Armonia 065 torem pé ium (uisse canit e 

ta, δ᾽ ἵ' torinus Hermiona rapta ro Marus . 9 ἔνθα τὸ (vx 

Mam et Veneris $liam fuisse ; fabulanto "Evvéo po βασίλευε νιὸς μετά 
Tlesiodvs» P awe nono d oque anno» ὃ en i 
Κάδμῳ *Apgovtn θυγάτηρ Xe" Ὡς ᾿Αφροδίτης ἰωρος explicat piato in Minoe: 

X Σεμέλην» * «-. δο 9 Noleriu$ Maxun s Vb. . M 
paria bet Pausanias ! Arcad. €3P- 9 Arrianus τέζ nono q* dd 
autem apud £ustatbium ad Dionys. Y- 3591, et pio- etusta religione consect spe 
dorus Siculus lib. Y » ardani eam jasionis $07 ι ἱπ eo ratus » 
rorem fuis doceut- dmus, SiC inquit ad Euro ferebat traditas δὶ 0g 
pam investigandam pro[ectw*» in Samot racem dive? vonem 48 , ib. ,€ 
i 


|, 929. admia civitas- 

ι Greci (abulan mean Thebarum f isse 

C. 491. Aodus. A9 ἀν instar in Parmensi ἐδ Rom. De autem, b Mucinatio, 
TAS- febraorum Aothan. ὃ uw ver$ novO — egi ; primu od ἘΜ} 
atque uumcero, ] Aoth Judex €* tribu phraim. jn in pamphyli?: qd s suas f 
Grecis 9€ ligeranis tud pr? cat (e. babet » Deinde quod d lie 

aod ἐν 9? λούδα δὶ dicitur vro Ephraim Cx- ^ Va Mentauri, ux Moli, 
te rom $0103 hod 93nu05 imper" id est 56, wi- — Ve? aera Danai (Nia, uXoT 


puit Ipse: quem laudain us, Chronici paschalis qau- — urbs Boots . de quà Nic 


ctor , 2 099 ev reliqua de Gothonielem secuta ye- convincunt, tein pu? ex locus 
weorum 5 viute "0p enda $un ue enim — est cov 0995 Ἢ et, 
£uscbian? ipsa Vt guppeunt bic uia Cadwia cus ! 
Co! elops. QV Pelopew αὐ WC eciuler ont ἃ: ut has d dem t 
tewpora , ἢ hic auctores uabet E ebius » miM — ditas (uisse aucto scripset 
dubium €8^» wntalum  €jU$ paurems αἱ ea qu* se KU Eusebius . Me; 
yle etebal, S" riora proxime cetulisse » aut ἰοῦ conicis €- 1^ , 
certe pelopi$ gestu 4115 przecesstsse pau ej simam εἶδ." 
edvi ventis P Nullus itaque 651» uem Sca- Sidem app Mata 
liget imp! operat s anachrouismus ebii, αὐ P lib. 1 Suabonem 
lop1s imperium iu Argivos is t€ poribus P Col. 
vero cj" 5 Tautali Νὰ puryg2s iferi dn ὅλ ἢ ib. δι cap ju 

ei o5 i vefer Ceterum ut 50195 om varié de wel ten riptolem! 


vavilitatem ga pian « vide quod oit Sabe Qüib. 1Y » qriptolento reperta 
pd. 991 , Ol ποιηταὶ δὲ, μάλιστα οἷ «pato . Arundellianum cujus 
go T1595? zog $5 Apollonium quoque Nidesis € qu£ 195 


et Pausan) ydum dici» uwamqué vero sentell- aut penatus babent plures 3 
tiam Euphorion probari Aude Vis Wyginum cap. Exylicant aui, υἱ 

82 ev 85» wque €? locà Munkeri Not28. | pàsn oov (uisse 9 

Cot. 291. Minos. Conciuunt Parmensis et P»l3t- putat quam Serpente" vocari 


VALLARSII NOT £. 


139 


qua minime insolens comparatio est apud A qnem in tempora Lyncei τὴν χόρης ἁρπαγὴν con- 


Verum de curru, non de navi loquuntur 
plerique omnes. Pausauias ipse n Achaic., 
, ἅρμα vocat, et est apud nos in domestico 
) vetus lucerna fictilis , insignis raritatis 
perm , Triptolemum representans vectum 
0Us instructo , quem duo alati serpentes 

Servius neque currum proprie aominat , 
avim ; sel absolute Triptolenum , ait ab 
alatis serpentibus superpositum. Schurzflei- 
ut áxópo; τὸ ἅρμα dici significet Gr:ecis 
ue scriptoribus, multa e recentioribus cri- 
Hinonia attexit, quibus id ipsum observa- 
antea : puta Muretum , Gifanium , Bar- 
Ph. Caroli. V. L. Gronovium , Carrionem , 


m, Falkenburgiüm, Bittershusium , etc. B 


dditur , et esi figura qua possit recipi, etc. 
' Ulpote alio sensu redditum Latine abs 
mo , improbat pro his, e£ quidem aliquid 
ΨΩ habuisse : perinde atque certo constaret, 
argumento probasset ille antea, Grzeca apud 
im ἔχειν δὲ τι xol τοῦ σχήματος, ipsa illa 
usebii, quae S. Interpres ob oculos lia- 


99. Achaia ab Achao condita. Scilicet, quie 
ia urbes sunt. Docet et Strabo, lib. viui, 
in »b Ach:eo conditam ; sic enim vocaba- 
io, qua& quatuor hisce urbibus constabat, 
Marathone, Tricorytho, Probalintho. Cetera 
ipud Pausaniam in Achaic. cap. 4. 

Erechtheus an. 50. Subdit Scaliger nova pc- 
ἤϊε Pandionis filius fuit, sub quo cepere 
ὁ quorum nec vola nec vestigium cst ἴῃ 
ug utimur, lilvis. Protereundum tamen 
quod illusuiss. δ. Mansius in comuwen- 
"Lucensi codice, de quo initio Chronici 
; locum liunc. in exemplum | affer! eorum, 
nos Scaligerum ait inclementer accepisse , 
meritatis inussisse notam. Judicet »quus 
Diximus, nec volam nec vestigium esse in 
codicibus verborum quz ille addit , Ilic 
iis, etc. Si Scaligerum hoc est. inclementer 
δ, ἃς Lemeritatis accusasse, quid erit cle- 
accipere ? Res prout se liabet in mss. — no- 
fertur, nec qu: plus habent. Scaligerana , 
"nus reprehbenduntur. Sed he missa facia- 
t Mansius verba illa : Hic Pandionis filius, 
beri Lucensis ms. margini adscripta seu. 
3 δέμ mavis additamentum, | Nequaquam 
'ant inserenda textui , quz codex ipse ad 
wm rejecit. Tantum adeo abest, ut Scalige- 


D 


κ ille suffragetur, quin potius condemnet. . 


JRolasse przstabat, pro Erichtheus legi in 
ms. Erichthonius. 

Fabula Proserpina. Satis abunde hac de 
litum paulo superius. Scaliger, qui ma- 
naehronisuiuin cominissum hic notat, quod 
3b his distet seculum Thesei, minime ta- 


dicetur loqui Eusebium ex Tatiani meute,. 


e 


tulisse, compertum est, Cutera laudat Tzetzem , 
qui versibus hanc prosecutus est fabulam ; in 


Hieronymo autem tantum non reprehendit, quod 


verbum διεχρήσατο verterit devoravit, Verum | ita 
fuisse apud Eusebium, quod Syncellus wutarit, 
hoc demum loco sentire incipit. 


Ibid. Abas. Hujus Abautis inentio est apud Piuda: 
rum Pyth. Οὐ. 8, quem locum, ut et scholiaste , 
Scaliger laudat. Pausanias in -Phocicis cap. ὅδ, 
urbem "A6ax conditam ab hoc narrat; addit Ari- 
stoteles ab ea profectos csse civitate Abautas Eu- 
bc:e incolas, atque inde noméh accepisse. Tu vi 
desis Swabonem lib. x. Pretus, qui hujus (lius 
est ex Ocalea, ut refert Apollodorus lib. ti, a Cle- 
wente Alesand. lib. 1 Stromatum ipsi Abanti prze-- 
ponitur. 


lbid. Proxime ante Erechtheum num. 619 hanc 
de Orithyiz raptu fabulam receuset Scaliger, jun- 
gitque continua serie, ventum [wisse: confiugit : et 
sub hoc mysteria ceperunt ; qux in Palatino primo 
ni$. serius ad decimum quartum Ereclithei annum- 
referuntur.Recensio hxc nostra, cui et Sichardino, 
alieque consentiunt, fortasse melior ipsimet de- 
mum Scaligero visa est. Latius porro ille in. Notis. 
de hac fabula, deque mysteriorum inventione agit. 
P'ropius ad rem Scburzfleischius notat, Βορεασμὸν 
diem featum in Borez bonorem institutum, Athe- 
nienses eelebravisse, de quo multa sunt apud. ἥι-. 
rodotum et Hesychium, multa etiam habet Spsn- 
lemius ad Callimachum ; nonnulla et nos supra ad. 
num. 544, quo primum loco occurrit, Adde quod 
Hermeas Platonicus apud Eustathium ad Dionys. 
vers. 425 : ασιλιχὴν παῖδα τὴν Ὁρείθυιαν κατὰ. 
χρημνοῦ ὑπονοεῖ ὠσθῆναι ἀνέμῳ Βυῤῥᾷ xaX τούτῳ. 
τῷ τρόπῳ «λεχθῆναι ἁρπασθῆναι αὑτὴν ὑπὸ τοῦ. 


Βο d. 


Ibid. Ea qug de Perseo. Superiori proxime an- 
no primus Palatin. ms. haec annectit, et qux sub- 
sequentem periocham de Phrixo spectant verla , 
Secundum quorumdam. opinionem, continenti serie 
isti subjungit. Fortasse iisdem verbis et hanc con- 
clusit, et subsequentem auctor inclioavit : congruit 
enim utrique recte ea clausula. Praecedeniem de 
Mysteriorum inventone Sichardus iv unum. con-- 
flavit cum ista ad huuc modum : Sub oc et myste- 
ria ceperunt ea. qug de Perseo. dicuntupey Scaliger- 
triennio hzc de more anticipat :.quod autem. pro- 
nuntiat im. Notis, locum Pereeo nic pon esse, siqui-: 
deu nepos fuil Acrisii, qui 45 anmis pest hoe 
tempus reguace coepit, in proinptlu est. refutare ex 
varia antiquoruin bis de rebus sententia. Vetustus- 
clironographus apud Clementem lib. Stromat. 1, ex 
cujus bic fortasse loquitur sensu Eusebius, auncs 
quindecim numerat a raptu Ganymedis ἐπὶ τὴν 
Περσέως στρατείαν, Noster si Persei nativitatem 
ex Danae et Juve. notat, 'sive illud, quod subire 
coactus eet per iare in.arca. Bgnea cum inatze- 


791 VALLARSII NOTE. 192 


eonclusus , mortis discrimen , omnium optime A Alteram probat Diodorus lib. iv, ubi ait, Διαπλεῖ- 


eui illo consentiet. Verui quis nescit, quantuin 
isthuc fabularum sit? Confer Hesiodum iu Theogo- 
nia, Varronem apud Servium ad lib. v /Eneidos, 
Zecnohium Pareemiographum, et quod superest my- 
thographorum. 

Col. 901. Lamprides. Syncellus solos triginta enu- 
merat : faciunt. vero. cum auctore nostro etiam 
excerpta Barbaro-Latina, notante Sesligero. 

Ibid. AEgyptii. Legit Scaliger: AEgyptii per nonam 
decimam dynastiam. suo imperatore uti ca perunt.ctc. 
' In notis monet, scriptum fortasse in. Graecis. αὐτυ- 
χρατορεύεθαι ἤρξατο : sed cum alias quo ,ue 
dyuasias sÓbs αὐτοχράτορας, aut βασιλεῖς ha- 
buisse compertum sit, quid Euscbius dicat , se 
non capere profitetur ; ac porro praeferre 56 
alterius ws. lectionem, quz habet .£gypti xx dy- 
nas&lia, quorum primus Sethus annis 55. Ego illud 
ita explico ex Piodoro pag. 58 et seqq. Cum Amo- 
sim, crudelissime regem, a. suis — destitutum, 
atque od:0 habitum, Actisanes Aithiops regno spo- 
liasset, h»c morivo, /Ezvptii sul juris facii, Mendem, 
seu JMarum, indigenam sibi prrfeccru. oc autem 
ipso sun»na in paco defuncto, longum ἐπὶ γενεὰς 
πέντε interregnum fuit : quo demuin elapso tem- 
pore, Ceten (Κέτην) sib regem elegerunt. Porro 
non alius hic est. ab Eusebii Setho, aut certe cui 
nullo propius, quam euni hoc primo xix. dynastize 
rege, sive quoad nominis, sive quoad temporum 
cireunistantias, cengruit, Syncello dicltur Kzezoc, 
quod nullus. dubito pro ῆτος scribi , barbara ter- 
mina:ione δὲ Grecie lingua ingenium inflexa : 
Eusebii autem Σέθως, tantum don eadem scri- 
ptura est. Quod igitur hic ait, tum coepisse ZEgy- 
piios suo imperatore uti, anarchiam illam quinque 
ziatum notat, qua nullo imperatore utebantur : 
fortasse etiam sko dixit, quod ab Actisane /Ethiope 
usurpata pridem potestas fuerat. Cateia quz bu- 
jus personam atque zem spectant, ediscere est 
a Perizonio Origin. &gvpt. c. 15. 

Col. 999. Secusdum. quorumdam opinionem. le- 
futat Schuiüeiselius ipse Scaligerum, insultantem 
llicrenyimiang interpretationi, secundum quosdam. 
Quid enim, ait, 80.165, tandem, Κατὶ τούτους ἔδο- 


σαι γὰρ αὐτόν φασιν ἐπὶ νεὼς, προτομὴν ἐπὶ τῆς 
κρώρας ἐχούσης χριοῦ. Tertiam denique seetatur 
Apollodorus lib. » ubi dadem verbe e Dionysi 
Argouauticis citantur, quz sunt in Scbollis Apol. 
lonii, et quz Eusebius Pakephato ascrihit. 

pro per mare in omubbus Polatinis legitur 
aerem. Quidam codd. ea verba plane omitturq, 
Per mare lectionem Apollonius tuetur, quando, lil. t 
Argon., vers. 2356, canit: 

Ὥς ὄφελεν xal Φρίξον, ὅτ᾽ ὥλετο παρθένος "El2; 
Κῦμα μέλαν χρίῳ ἅμ᾽ ἐπιχλύσαι. " 
"D ero "E223, scilicet, nbi ad. fretum, quod iui 
Chersonesum et Sigeum est, perventum fuit. [hi 
nempe Helle, inart exstincta , Hellesponti nomen 
mari indidit, quod omnibus est notum. Alii cpm 
scholjasta Comiei a4 Nubes, vers. 956, épiix, - 
quim Φρίξος, scribere malunt. Vide Plutarchum, 
Ἰ]ερὶ ποταμῶν, cirea finem, ibique Ph. Jacobuu 
Maussacum. Demum Scaliger prolixe in Notis de 
insignibus navium qtre apud veteres τα ράδημαι dice- 
bantur, et a quibus navis ipsa appellabatur , dis- 
putat, quem adito sí libet. De Palzephiati autem testi- 
monio notat, non τροφέα Árietem dici, sed ἐπὶ τρό- 
mov τῶν χρημάτων : pro quo malim equideia. τῶν 
πραγμάτων legi, quemadmodum in Oxoniensi asc 
Londin. codd. babetur, ét quod propius accedit adii 
nutritorem , uem αἰ Eusebius, sive peedago— 
gum aut economum. Cetera e mythologorum vul — 
go repete. 

Col. 501. Thebis. Nomen Thebis Scaliger pram-— 
termittit : demum vero recte in. Notis : Nyoteug , 
inquit, sub Epopeo, rege Sicyoniorum, erat tw- 
tor Labiaci, Cadmi ex filio Polydoro nepotis. 
Quare ante Epopea necesse est hzec. contigisse, 68. 
magnum anachronismum commissum fuisse. Ho- 
rum anachronismorum culpa non in Eusebium, sed 
in auctores quos sequitar, conferenda est. Inde - 
evenit, ut idem gestum pluribus locis ab eo γε 2- 
tur pro diversitate auctorum, quos sequitur. Bac 
ille, Cenfer cux paulo ante nos hac de historia di- 
ximus, qus iterum inferius recurrit. Syncellus 
laudatus Schurzflei-ehio , primum sub  Cecrope, 
deinde ex aliis auctoril:us sub l'andione contigisse 


Ei τισιν, aliud notat, quam. secundum quorumdam p hac aflirmia!. 


cp nionem hac etate ?. lefigit porro locum  corru- 
pium. Syneclii ad hunc. wodum; Κατὰ τούτους 
Φρίξος ἣν, ὃ; ἔδοξς.... ἅμα τῇ ἀδελφῇ ᾿Ελλῃ, φεύγων 
μητουιὰν ἐπιδουλεύουσδαν. Κατὰ δὲ τινὰς ἔτνχε 
αλοίου, X. *. ἃ. Ας probo, inquit, quz scripsi, e 
scholiis aJ Apollonii lib. 1, v. 956, vetustissimis, 
ubi its legitur: A£ysta: δὲ, ὅτι, τῆς Ἕλλης xata me- 
60007, , ἀγωνιῶντι τῷ Φρίξῳ xacà Διὸς βούλησιν 
ἐφθέγξατο, θαρσύνων αὐτὸν, ὁ xpi; , διασώσειν 
αὑτὸν εἰς Σχυθίαν. "Eviot δέ φασιν, αὐτὸν ἐπὶ χριο- 
πρώρον σχάφους πλεῦσαι. Διονύσιος δὲ ἐν B' χριόν 
ςῆσι Φρίξου τροφέα γενέσθαι, xal συμπεπλευχέναι 
αὐτῷ εἰς Κολχούς. Primam opinionem tuctur Pau- 
sanies Boeot. cap. δὲ, et plurimi τῶν μυθολόγων. 


Col. S09. Bellim «uod sub Ewumolpo. De hoc 
bello ità Apollodorus lib. tu : Confluto inter Atke- 
mienses εἰ Eleusinios bello ,  Eumolpus — ascitus 
ab Eleusiniis, magno cun, Thracum. exercitu opem 
laturus advenit. Cum vero Erechiheus de eventu 
belli oraculum | cousulmissel, responsum — accepit ἐξ 
viciorem fore, si unam filiarum. immolare vellet, 
eic. l'ausanias in Atticis, c. 58 : Commissa inlet 
Eleusinios et Athenienses pvgna, hinc Erechtheus 
rez, illinc Eumolpi filins Immaradus ceciderunt. 
Arma inde his conditionibus posita, eic. Sed et Ci- 
cero, Orat, pro Sextio, cap. 21, ad Erechthiei tem- 
pora {πες refert, Scalizer preterea. Acessododorum 
lauat apud Scliclaztem (E jipadis Celo «cj, Vcrum 


YALLARSIE NOTE, 


94. 


Alexaud. Strom. 1, τὸν Εὐμόλπου πρὸς A a Marone fluvio. Satis autem' erudita. Schurzfleis- 


s πόλεμον χατὰ Προΐτον ait contigisse : 
erum est, debuit in Eusebiana receimsio- 
| minimum, post adhuc annos. duodecim 

Schurzfleischius mavult , ad ipsius 
num decimum tertium referri, qui cuim 

postremo coneurrit ; idque ait etiam 
'eberi. Ego cur taudiu usque differatur , 
illa video. Confer Harpecrationem in Bcy- 
8 lena Euripidis, ac si lubet, Scaligerum 


felampus. Schurafl-ischius genealosiam 
lis e Dierichida apud Seholiastein Apol- 
b. s, vers. 151, laudat. ᾿Αμυθάονος δὰ τοῦ 
,τοῦ Αἰόλου, τοῦ "EXx»nvo;, τοῦ Διὸ; xa 
νΥἱνεται Μελάμπους. Cetera pete ab Apol- 
οἵ. et scholia:te Houieri et. Theocriti ad 
I, Ade et Pausaniamin Messenicis, c. 36, 
y'hium. lta plerique omnes, iique ielio- 
:dices. Apud Pytlkiwn !egunt : alii Pki- 
Pythiam. Mallet. Schnrzüeischius : Apud 
Py*hia vates prima Phemonoe, ei. Sane 
uit, προφῆτις, vel ποόμαντις, quo. utro- 
ie ea ins'gnita est, Pythiam designat. ἢυ- 
)got una cademque urbs erant : et quod 
ronuntiat, Πυθὼ neque est Pythins , ne- 
um, omnino falsum est : Stephanus enim, 
Sahnasio, non semel Πύθιον hauc vocat. 
dator etiam Sealigero Pausanizx locus in 
e, V. qui geminus Eusebiano est: Φημο- 


ιντις τοῦ Θεοῦ πρώτη, x2! πρώτη τὸ ἐξά- C 


t. S.rabo lib. 1x, πρώτην Φημονόην ᾿Απόλ- 
Mav vocat. Sed et Proclus in. Ghrestoma- 
Photiun eod, 239, Pheimonoem vatem 
quo hexametris oracula. edidit, primam 
ἔλος invenisse : Plutarchus, lib. de Py- 
His, ipsum illud hexametrum exseribit. 
m qui istud inventum ad vetustiores re- 
tssne Clemens 1 Stroutat, eim Phemo- 
ieis versibus oracula fundentem lauilet, 
ἢ carminis inventionem non ei tribuit, 
Mew, quam voxorem Icarii dicit. De ejus 
mporibus non eonvenit, ut ait. Scaliger, 
ptores : sunt nempe qui sub Acrísio hxc 
Verum lizc levior differentia est. Quod 
dudum laudatus Clemens , eam εἴχοσι 
inti septem. annis ante Orpheum cla- 
nendat perquam erudite Simsonius in £xa- 
ττὰ, centum et septem : aliter longe nimis 
$ Calcolis aliluderet, atque ab ipso Eu- 
i Orpheum annis ab hinc ferme centum 


aRtalus. Vitiliigat de more Scaliger, qui ex 
lana interpretatione suspicionem ait possc 
, tunc priuinum vocatos Maonas, cum illis 
ecepit Tantalus. Ad hze hallucinationem 


usebii, aut auctoris, unde hzc lobuit, 


ghe attribuspnt quod est Lydize ; Lvdiam 
1 aeiem Phrvgiam, dictau esse Moniatin 


chius, can in primo Palatin. ms. male haberi 
Phrygias petit Tantalus adnotasset,, ceterum — sub- 
dit Tantalum Phrygias rexisse: qui prius M:eones 
sunt vecatl, poetarum potius sapit fabulas, vel 
certe vetustissimam, quam accuratam ef recentio- 
rem geographiam. Sirabo,lib. xiv, p. 665: Οἱ 
ποιηταὶ δὲ, μάλιστα οἱ tgayueA, συγχέοντες 
αἰ ἔθνη, καθάπερ τοὺς τρῶας, καὶ τοὺς Μυσοὺς, 
καὶ τοὺς Λυδοὺς, Φρύγας προσαγορΞύουσι, xal τὰ 
ξξῆς. Mem. lib. xu, p. 571: Οὕτω δ᾽ ἐνήλλαχται 
ταῦτα ἕν ἀλλήλοις, ὡς πολλάχις ἐλέγομεν, ὥστε καὶ 
τὴν περὶ τὸ Ξίπυλον Φρυγίαν οἱ παλαιοὶ χαλοῦσιν, 


ἄδηλον, εἴτε τῆς μεγάλης, εἴτε τῆς μιχρᾶς μέρος 


οὖσαν, ἣ καὶ τὸν Τάνταλον Φρύγα, καὶ τὸν Πέλοπα, 


D χαὶ τὴν Νιόδην, χαὶ τὰ λοιπά. Solinus, Caput 


M “οπία Sipylus, T antalis antga dicta. Stephanus , 
CITIYTAOC πόλις Φρυγίας. Sane Pausanias Corinth. 
cap. 22, ἰδὼν εἶδε Ταντάλου ἐν Σιπύλῳ τάφον 0£- 
a: ἄξιον. Quare tum Lydis, tum ΜΡοηΐθι5, tum 
Phrygibus, si voces juste capias, imperasse Tan- 
talus dici potest. Αι Malala, quando, p. 98, e Dy- 
dimo Tantaluim vocat τῆς Μυχηναίων χώρας βασι- 
λέα, aique τοῖς τοπαρχοῦσι τῆς Εὐρώπης χὼρας, 
acceuset, λῆρην ληρεῖ. Perseus enim postmodum 
ἔχτιτε τὰς Μυχήνας ibique regnum constituit, Vide 
Eusebium num, 707, et Strabonem lib. vit, pag. 
$17. Deinde Myofu:e quidem Europs crant, non 
vero Lydia, ubi tamen ab omnibus alijs Tantalus 
sedisse dicitur. Adde in Sealigeri editione bicnulo 
[μὲς anteverti. 

Col. 501. Pra'tus.. Mue refer Apollodorum lib. 
n ; scholiastem quoque Homeri ad ἰδ. lib. xw, 
vers. 319, et Perizonium ad Alianum lib. nm, Var. 
Hist., cap 43. 

lbid. Ob raptum Gaxymedis. He Scaliger ant* 
tres anuos relert, libris plerisque aliis contradicen- 
tibus. Primus. Palaiinus, referente Sehurzfleischio, 
habet, Οὐ raptum (anymedis, et. Troi'patris Gavg- 
medis, et Tantali bellum, etc., cui lectioni Siehardi 
et vetus alia editio concinit : tantam quod 7Trois 
rectius pru. Troi legunt. Sentit porro noster, qua 
el vetustiorum auctorum sententia fuit, a Tantalo 
raptum Ganymedem, pon ab Jove, Dicitur autem 
llus, frater Ganymedis, non Tros poter, adversus 
Tantalum depugnasse. Ca'tera notiora multo sunt, 
quan qua exponi indigeant. Quod facti epocham spe- 
etat,tradit Eustathius adIliad, Y,visum nonnullisó πὰ 
τοῦ Μίνωος, sub Minoe, raptum illum contigisse : 
altius autcm multo vetus Chronologus apud Clemen- 
tem, Strom. t, repetit ab aunis post Idx incendium 
scxaginta quinque. Hac ratione, Trois :elas ad numer. 
531 plus minus pertineret, siquidem Corybantum 
2:vo incendium accidisse, in eonfesso est apud vete- 
res: Corybantes autem ad num. 471 referuntur. 
Addam de Phanocle elegiaco poeta, cujus “Ἔρωτες 
sivo Καλοὶ ab antiquis laudantur , οἱ quem idem 
Clemens, lib. v1 Stromatum, Demosthene recentio« 
rem fact, 


435 


VALLARSII NOTA. 


736 


Col. 205. Tiigus. Palazin. primus ms. Tytio, pro A thiac. , c. 16, et Apollod. lib. v, aliisque vete 


Ti'gus : et mox Tityonis autem teinpore, cum Par- 
mensi, atque editis vetustioribus libris. Confer qux 
ad geminum hunc: locum ad Eusebii prefationem 
diximus . Denue Schurzfleischius erudite, Tityi, 
inquit, ab Apolline iuterfecti , historiam fabulis 
pala: accenset. Strabo. lib. ix, p. 435. Porro 
cousulendus est de eo omnino Apollonii scholia- ' 
δἰ ad lib. i, vers. 760, ubi eum Apollo go xat, οὔπω 
πολλὺς bv, occidisse perhibetur. At Pindarus Πυθ. 
δ΄, vers, 160, βέλει ᾿Αρτέμιδος confectuu esse tra- 
didit. Sane, si Pliemouoe, prima Pythia, hoc tem- 
pore vixisse concedetur, Apollinem ab eo non fuisse 
alienum, liquido constat. Deinde, si cum Tautalo 
vixit Phemonoe, coxvus sane fuit Tityo. Nec adeo 
$a!is perspicio , cur Scaligero adhuc videatur a 
Clemente Alexandrino probaudum csse, τὸν Táv- 
τάλον συγχρονίσαι τῷ Τιτυῷ, Tautalum fuisse sup- 
prem Ti yo. 


Ibid. Fsthmia. In confesso est apud veteres, ludos 
Isthimicos. in honorem [.atruelis sui Melicert:e, Glau- 
cum, Sisyphi filium, instituisse; et εἰ Pausaniam 
audimns, wi Corinthiacis cap. 2, ipsum Sisyphum, 
qui cum Melicertem offendisset ezpositum, in I1sthmo 
humavit et Iethmicos in ejus honorem ludos instituit. 
Qo ! igitur ait Hieronymus, sub quo, imo ipse etiam 
F.rseh'us ἐφ᾽ οὗ, ut ex Greco apud Syncellum fiquet, 
ro ἐφ᾽ i, propter quem, Scaliger acri stylo repre- 
bendit, quod, et poterat benigne interpretarl. Minus 
ipse bene hane listoriam ad num. 661 sive ante α 
sexennium collucat, cum satius fuisset econtrario, 
ab hac ipsa Pontacena, et nostra, juxta melioris 
note codicum fldem, recensione uno alteroque 
adhuc anuo posthaberi : quandoquidem et vetus 
Chronologus apud Clementem, lib. 1 Sttpmat., a 
captu. Ganymedis ad. expeditionem Persei, ὅτε xal 
Γλαῦχος ἐπὶ Μελιχέρτῃ τὰ Ἴσθμια ἔθηχεν, quinde- 
cim annos interponit. Demum neque illud bene 
liabet ad veterum saltem librorum fidem, quod huic 
periochze subjungit Scaliger, eodem tempore habita 
&unt.. llstoriam, si libet, repete ex Pausania in 
Atticis c. 44, et Strabone lib. vin, etc. 


Col. 205. Pelops. Precedenti proxime anno Sca- 
iiger, subsequenti Palatin. primus ms. el vetustio» 
res editiones bzc assignant, Satis zque omnes 
bene . Clemens 1 Stromatum , Κατὰ δὲ ᾿Αχρίσιον 
ll:Xonc; ἀπὸ Φρυγίας ἣν 6la6ast;, xal Ἴωνος sl; 
᾿Αθήνας ἄφιξις. In. quem locum, tametsi. vulgo 
l»udatum Chronologis, non v'deutur, qu:e Schurz- 
fleischius commentatus est, emittenda. Ex. Pausa- 
uia, ait, liquet tam Aghaum, lonis fratrem, Deuca- 
lionis [nisse ex Hellene, quam Epeum e Protogenia, 
proncpotem. Porro Epei temporibus OEuomaum 
vicisse Pelops, atque adeo Endyinion, Epei - pater, 


rum, satis liquet, fratres fuisse gemellos Preetam 
et Acrisium , filios Lycei , qui de regno inter se 
disceptarint . Jam si sit Pelopis tas ad Cecro— 
pis et Prati tempora accurate ab Eusebio re— 
lata, et saltim statuamus , Pelopem , emu Hip 
podamiam duceret, annos xx fuisse natum 
conjungamusque e num.704 reliquum ejus vite tem... 
pus cum anteacto, sequetur, μακροδίων eum (uis, 


,e numero, eL ad 115 aatis annum pervenisse. 44, 


Malala Pelopem non per annos Lvitt, sed xxxi ἔπ μα. 
rasse asserit. Robinsonus ex Eusebio, et Gobelimug 
Persona Cosmodr. 2t. in, cap. 15, per annos. Lu 
Pelopem regnasse volunt. Ipse Eusebius ia Grae 
Scaligeri sylloge, lib. 1, pag. 30, annos tantum ix 


D ei ascripsit, quamvis adjiciat, alios isti Lxin, alios 


Lin annos tribuere. Male enim pro vy' in Euselii 
Gr:eci uy! legitur, cum priorem scripturam Syncel- 
lus p. 10 etiaw agnoscat. Ego reputo eam auno- 
rum regni varietatem inde esse ortam, quod aliqui 
cbronologorum annos regni Pisatici tantum aduo- 
tarint, aliqui regni Argivorum, aliqui denique 
regui Peloponnesiaci. Οὐ μόνον γὰρ, inquit Euse- 
bius, ᾿Αργείων, καὶ Μυχηνῶν, ἱστοροῦσι Πέλοπα 
βατιλεῦσαι, ἀλλὰ καὶ πάσης τῆς Πελοποννήσον. Sui» 


sumendum ergo est, multo ante quam Mycenarom 


imperium adipisceretur, Pisaticum eum tenuisse, 
ibique adeo diutius quam Mycenis, etiam regnare . 
potuisse. Nec hoc prstereundum est, qued pre« 
Pelope, per annos illos Lvin, Perseum Mycenacumam 
ünperio prafíuisse, statuat Cappellus, veterum 
testimoniis non destitutus. Alii, ut e Georgii Syu—, 
celli edit. Par., p. 156, elarum est, Pelopem taram 
in Argivorum quam Mycenarum regum laterculilg 
omittunt. Adde eumdem Syncellum p. 125, et Tham, 
cydid. α' συγγραφήν. Integram, si libet, historia um 
repete ἃ Diodoro, lib, 1v, omnium luculentissimam, 
enarratam. 

Ibid. Perseus. Quanquam veteres libri omwie; 
Perseum Ereclitliei fratrem dicunt, manifesta ta- 
men, ipso teste Scaligero , luxatio verborum est, 
ᾳυς ad Cecropem spectant, ut in Pontacena, atque 
3deo nostra editione exhibentur, et Greca ips 
preferunt penes. Syncellum. Quod autem ne sie 
quidem historie consulitur, cum Cecrops iste ex 
velerum omniuni consensu non frater Ercechthei 
fuerit, sed filius, et ii3tu quidem maximus (cui re- 
gnum, dissidentibus reliquis fratribus, Metione εἰ 
Pandoro, Xutbus Erechtliei gener adjudicavit), fa- 
ctum opinor memori:e lapsu in auctore nostro, qui 
[ratrem scripsit pro filio. Nil] quippe tam et facile 
admissu, et venia dignum, in eo prascrtim qui 
temperum atque historiarum congerie tania disii- 
nebatur. Mirum hoc magis, errorem ad hac ferme 
tempora nemini suboluisse, nisi si fortasse Gohe- 


una gencr.tione major fuisse Pelope, apud eum-,a lino Person, qui, adnotante Schurzfleischio, Cos- 


dem docetur, Cousequitur. proinde, quod Epcus, 
lon, Ach:vus, Pelops, Acrisius, equales fere fucrint. 
Et poucis interjectis, iterum e Pausauie. Corin- 


"€ 


 medr. at. i1, cap. 15, de suo videtur substituisse, 
Erechthei temporibus : an nescio cui alio antiqua- 


VALLARSII NOTE, 


798 


nien. Cecropem Erechthei fil'um scribunt, sed A stotcle, quia Arist:eus Cyrenz crat filius, confundi, 


Perseus ejus est rater, 
. Gorgona. Parmensis. alilque codices habent 
we : reciius deinde Palatin. spectatores. sui 
pro suc : Scaliger suos. Minus autem bene 
inopes, pro impotes, et perhibet scriptorem, 
€bet. Fabu'a apud mythologos et poetas ita 
f, ut si quempiam laudare velis de nomine, 
is operam. 
903. Pegasus. Refert h»c Scaliger triennio 
»imus Palatin. ms. post adliuc annos quin- 
Churzfleischio videtur Hieronymus legisse in 
χτῆμά τινο; Yovatx^e, pro τῇς γυναιχὸς, qus, 
rba indicant, a Medusa Pegasum fuisse ante 
sum. Mythologi etiam volunt, e Medusze san- 
eum exstitisse. Vide Pindarl ad. Olympia 
tores. Scaliger multa denuo de navium pa- 
s, deque isto Dellerophontez, quod erat 
is alatus equus. Recitat et Palzephliati verba, 
abes cap. 29, "Üvoua δὲ ἣν τῷ πλοίῳ Πήγα- 
i$ καὶ νῦν, x. 1. λ. Cartera pete e mythogra- 
lygiuo, atque aliis. 
. Cyrene. Atque hzc. Scaliger antc biennium 
: qui eum observet in Notis ex Pindaro, de- 
conditum Cyrenarum referri diu post, sive 
δ Septima generatioae a Medea : hxc tamen 
m vere subdit, quz interest apponere : H«c 
ν quz de eadem re bis, ter, quater repetux- 
Eusebio, sunt ex diversis auctoribus. Non 


mihi amplius non. est dubium. Vide omnino opti- 
mum Apollonii Schol. ad lib. it, vers, 505. Porro 
ergo si Cyrene, Ilypsei filia, condidit Cadmi jam 
tempore Cvreuem, non animadverto tantum, quan- 
tum Scaliger comminiscitur, προχρονισμόν. Nam a 
Batto, sive Aristotele, colonia tantum eo denique 
deducta multis post annis mihi videtur. Pausan., 
Lacon. cap. ἐδ, ᾿Αγχίονιν δὲ, inquit, xal τῷ στόλῳ 
μετασχεῖν τῷ Θηραίῳ βάττῳ, καὶ Κυρήνην οἰχῆσαι 
σὺν ἐχείνῳ, χαὶ Λιδύων παραστρέψασθαι τοὺ; προσ- 
χώρους, λέγουσιν. Fadem tradit Georgius Syncel- 
lus , p. 212, edit. Paris., cujus verba hic suut: 
81,6atot Κηρήνην (xnsav xat χρησμόν. Legendum 
Θηραῖοι. Pro Θηραῖοι νησιῶται male itidem legitur 


B Θηδαῖοι apud Eustathium ad Dionys. vers. 909, p. 


98. In locis tamen datis Kuhnius ad Pausaniam, ct 
Eusebiana sylloge, οἰχέσαι legunt , non οἰκῆσαι. 
Causam nondum perspicio. Graece euim tam o!xeiv 
πίλιν, quam ἐν πόλει, recte dici, jam olin Il. Ste- 
planus probavit. Dcinde sive dixerimus Cyrenem, 
qui, secunduui Serv. ad /Eueid. Lib. 1, civilati 
nomen dedit, sive Antenoridas. qui Battuimn , Pin- 
daro Πυθ. & auctore, benigne exceperunt , anle 
ipsum Battum in hac regione fuisse, ille tamen 
Battus χτιστὴς quidem, εἰ οἰκητὴς eliam, Cyrenes 
erit, non vero τῆς πόλεως, in. qua χτήνωρ tautuin 
seu οἰχητὴς erat, sed τῆς χώρας qua Dioni Cassio 
ἡ περὶ Κυρήνην ΔΛιδύη vocatur. Hzc Cyrene regio, 


8 est culpa Eusebii : tantum abest, ut potius c Κηρηνία etam, ut reor, aliquando vocata es. 


eine ili plurimum debeamus, quod que 
erant apud. anctores, cum suis epochis si- 
in hunc Canenem suum conjecerit. Neque 
debent facere qui Canones Chronicos scri- 
Boc unum non. laudo, qnod. nomina aucto- 
ide excerjsit , non apposuit. llactenus ille. 
! que huc spectant, przeoccupavit Schurzflei- 
. Pro Cyrene civitas, alii, inquit, codices lia- 
Cgrenes civitas, quomodo flumen Galesi, est 
loratium. Sane Cyrenem etiam Silius lib. xt, 
&m DBatti urbem vocavit. Vixit autem Cyrene 
, quo Cadmus, tempore, ᾿Αρισταίῳ γὰρ τῷ 
ἰωνος xai Ku»fyrc Αὐτονόην thv Κάδμου 
Ἦσαι, est apud Pausan. Phocic. cap. 17. Jaw 
I$ secuuduin quosdam xiv ab boc anno The- 
(navit, ut patet e num. 693. Ergo potuit sane 
M cirea hec tempora primum Cyrene urbs 
uita. Georgio Syncello, edit. Paris. p. 162, 
vocatur, dialecto fortasse neograeca , nisi 
um Κυρήνη, ἣ χαὶ Kip, ut innuatur, eam in 
Litteris, Amos ix, com. 7. alibique, Kir 
, Áristai illius, a Pausania memorati, me- 
«iam Justinus lib. xiu, cap. 7, ubi, etsi om- 
incator ille Troii disturbet, nolim tamen cum 
amo, aut Simsonio, Aristotelem pro eo re- 
» Áristzus, non nego, ab Aristotele illo plape 
rersus, neque cum eo couimutandus , quod 
ad Stepbanum in voce KYPHNH fecit Tho- 
e Pinedo. Eum interim a Justino cum Aii- 


Θεοδότου, ἐπισχόπου Kronvía;, memoria celebratur 
Menologio 2 Martii, iu tvpo μονῆς S. Sabbi, cap. 
21, et in Ilurologio, S. S. a. Sic Suetonius c. 2 
Vespas. : Quastor Cream, inquit, et Cyrenas. pro- 
vinciam forte cepit, hoc est, legatus et propraetor 
Crete et Cyrenaic:e coustitutus est. Vide Norisium 
ad Cenotapbhia Pisan. dissert. ir, pag. 221. Namque 
et ὁ Κυρηναῖος non tantum dicitur ὁ πολίτης, sed 
quoque, qui adjacente in regione natus est, quo- 
modo etíam a Catullo Cyrenz vocate suut laser- 
piciferg, «quia scilicet, juxta Strabonem, lib. xvu, 
p. 859, ὁμωρεῖ τῇ Κυρηναίᾳ γῇ t τὸ σίλφιον φέρου- 
9a. . 


Col. 305. Debbora. Eadem in Gracis apud Syn- 


D cellum ferme sunt. verba, ut ab eodem Eusebiano 


exemplari cum ipse, tum Chronici Paschalis auctor, 
quem laudamus, accepisse videantur, Propositum 
porro tenet. Eusebius qui onnos Servitutis sub 
Alienigenis seorsum non numerat, sed cum Juli- 
cun annis comprehendit, | 

Ibid. Jon vir fortis. Jure Scaliger, quod in Graco 
πολέμαρχος dicitur, verti maluisaet i mperator, aut 
duz belli, quam vir fortis. Attamen baud puto, Eu- 
sebium jillud hic gestum designare, quando ab 
Atheniensibus tradita Ioni fuit summa belli admi- 
nistrandi contra Eleusinos, ut quoniam sub Eumol- 
po illud gestum est bellum, ita ad superiora, qua eo 
spectant, tempora, sivo ad num. 646 hzc de lone 
ῥῆσις sit referenda. Próprie enim aliud posterius 


159 VALLARSII NOT X. "nU 
uotat quando, ut ait Strabo Eb. vi, post multa A sehius iu. Curis Posterioribus : An forte, inquit, 


priclare gesta, et pru-tenter constituta apud Athe- 
nienses, τὴν χώραν ἐπώνυμον ἕαυτοῦ χατέλιπεν : 
legioni a se nomen factum reliquit. lta Athenienses 
lonas fuisse appellatos, "levog οἰχήσαντος τὴν 
᾿Αττιχὴν, cum Ton habitaret in. Attica, tradit Ari- 
stoteles, teste [larpocratione, Hesychius quoque 
Ἴωνες, ᾿Αθηναῖοι. Vide et veterem Homeri Inter- 
pretem ad lliad. xii, vers. 685, etc. 

]hid. Dionysus. Perperam antea erat. Dionysius 
in libris omnibus , quod meudum nunc demua in 
Notis Scaliger aniwadvertit : gestum vero ipsum in 
subsequentem annum dilfert. De Nyssa, quam 
Grzce alii scribunt Νύσην, prxter laudatos ab eo- 
dem, Stephanum, atque Hesycbium, Nounum , et 
Tzetzem, confer Surabonem. lib, xv, et Eustathiuim 
ia Dionysium vers. 1153. Quod ait. Diodorus Sicu- 
lus, lib. 1 Biblioth., eam urbem ab Osiride exstru- 
ctam, minime ab Eusebio dissonat, ut Schurzflei- 
*weliío notatum est. ex. [lerodoto, cum Osiris non 
alius sit à Dionyso. 

Ibid. S«xei. Pro eo quod est in Graco ἡλιθίους, 
noti Scaliger. lectum. ab. Hieronymo λιθίνους, 
hanceque veram lectionem esse. Fabula nota e my- 
tliologis. 

bil, Secundum quosdam. Schurzfleischitus. ait, 
Iteru:n in adnotanda hac historia numerorum ordo 
turbatus est. Eam eniu primus Pal. ad numerum 
690 ; alii contra cum Sichardo ad numer. 691; alii 


hic Rhbampses Manethonis est Rampsenitus, ille iv 
Αἰγύλτῳ, de quo "Celsus, apud Origenem coatra 
Celsum, lib. it, p. 94, fabulatur, in Orco eum fuh- 
se,xal συγχεχυδευχέναι ἐν ἄδου τῇ Δήμητρι, ond 
ἀνελεῖν δῶρον παρ᾽ αὑτῆς χειρόμαχερον χρυδοὺν 
φέροντα. Habet et Πατούοίιϑ in Euterpe. 

[bid. Pelops. Subsequenti anno hae attribul 
Scaliger, qui et longius a wss.. fide legit, Peley; 
Peloponnesiis regnavit, Olympiis, eic. Cosctum Pe 
lopem Sipylo decedere, Pausanias quoque narra 
in Ccrinthiac. cap. 22, ἐλαύνοντος "ExXou xou Φρυγὶς 
ἐπ᾽ αὐτὸν στρατείᾳ : cum Illius Phryx adversus eun 
cum exercitu profectus est. Laudavimus paolo supt- 
rius Clementis locum Stromat. s, ubi Pelopis ez 
Phrygia transitus in tempora Acrisii eonfertur, Ae 
de:is Diodorum lib. iv. 

Col. 207. Ea quce de Spartis. Loeum Palsphsti 
labes cap. 6, cui adde lleraelitum de Incrodibili- 
bus cap. 19, ut alios «mittam, Apollodocum lib. it, 
qui et nomina quinque Spartorum h&c profe, 
Echionem, Chthonrium , Hyperenore:n, Pelorum, 
Ud:zum, quorum primum sibi generum Cadmos 
ascivit. Creditum inde vulgo, a satu, quo  dicuaor 
ἃ terra editi, Σπαρτοὺς appellatos. Videnda tamen 
sunt qux in hanc rem ex  Timagora, Stesichotn, 
et Audrotione notavit Euripidis scholiastes adj Pbos- 
niss. v. 674, cumque iis conferenda qua tradunt 
Apollosius, ejusque scloliastes ad lib. ΗἹ, vers. 


alils annis ascripserunt. Etiam chronographus ille, c 115i, Pausanias in Boeotic. cop. 4, Neunus Dio: 


e quo Cadmi tempora Eusebius huc retulit, errasse 
videtur. Cum enim Cadmus Agenoris filius, et Beli 
nepos, fuerit, Agenoris autem (rater dicatur mytho- 
logis Danaus, rectissime collocabitur Cadmusad eum 
numerum 562 ; quamvis Scaliger ad eum numerum 
renitatur, aut saliem ad num. 588. Nihilominus ad 
Persei tempora. revocatur. etiam iumChronographiis 
Jo. Malalz p. 45 et Georgii Syncelli p. 169, edit. Par. 
manifesta ἀχρονογραφησίᾳ. Nam quomodo, quiso, 
nuin, 712 Laius Chrysippum rapuisse dici potest, si 
avus Labdati, quod ποίαν ext. ex omnibus histo- 
ricis, cujus fiHus fuit Laius, Cadmus ὁ ᾿Αγηνονῖ- 
6n; fuii? Alius crgo plaue Cadmus lioc. tempore 
vixisse dicendus est, cum sex , et plurea fortasse, 
Cadmi ἃ veteribus memoreutur. De Cadmo nostro 
addendus est. omnino Apollonii scholiasta ad lib. 
tit, vers. 1485, Marsham. Cán. Chron. p. 121, et 
Simson. Chron. cattiol. ad aunum muudi 1549, ut 
alios praterecam. ldem Simsonius l. d. doctissime 
de raptu Europw egit, quem ad huuc numerum 
primus Palatinus cum Siclardina editione colloca- 
ruut, etsi. eumdem ad sequentem Scaliger. vetu- 
lenit, 

Col. 305. Rampses. Syucellus ex Africano "Pa- 
Ψψάχην, ex Manethone. Ῥάμψην vocat : Josephus 
autem ex codem Manetlioue 'Ῥα μέσσην. Notat Sca- 
ligcr, Rapsacem appellari inagistrum militis Sen- 
nacheribi Assyriorum regis l3i& xxxvr. Adito cl. 
Perizonium Origiu. Zgyptiae. cap. 17. Sehurzílei- 


nysiae. lib. iv, Piudarns Isthm, Ode 1, alique. lr 
textu. minus reete. Scaliger legit, subito exstitisse . 
pro 'eonstitisse. Graec. ἐπανελθεῖν : tum , ez. omu 
parte confluctus, pro confluentes, quam lectionem 
quidam ipsi Scaligero laudati codices prasferebeut 
alii coufluitos, et couflictus. Denique et otiosa sub 
jungit huic periochz verba, une gesta sunt , qui 
in mss. non habentur ; et contra librorum omniu 
fldem huicmet numero 697, ῥῆσιν de Mida subme 
ctit. ln Notis Hieronymum reprehendit, quod sen 
tentiam quidem Eusebii reddiderii, sed multum 

verborum tenore discesserit, ut et ipse Eusebius 

verbis Palephiati. Quz his reponere in animo era! 
preoceupavit Schurzfleischius his verbis : San 


Ὁ Scaliger locum non cepit, ut fateamur, quod vere 


est, llierouymus in. Graco Eusebio legit, Διὰ 1 
πανταχόθεν, 9; ἀπὸ γῆς, σύρειν ἐπ᾽ αὐτῷ... θόρε. 
vàia haec lectio non nisi depravatam versiome! 
parere poterat, propter repentinos quasi de ten 
contractus. Ergo cum, inepte hae versa esso, dk 
ctus ὁ δεῖνα librarius vidisaet, παρεχάραξεν illa, . 
con-ultis Grrcis, ad oram libri sui verlit, pe 
repentinos ex omni lerrq confluctus. Inde ex ora 

hiec versio, tanquam melior, ia textum tam bk 
quam lib. 1, p. 17, est. recepta. Altera ad bu! 
pumeruin perioclia, qu:e de Mida agit, ab omnib 
veteribus libris, et Sichardina quoque editione, : 
numcruui 40 regni Atlcniensium , qui est Abrah 
micus 709, refertur. Tam Mida,quam Midas rex 


VALLARSII NOT £f, 


801 


ut probavit egregie v. c, Rich. Bentlejus, A conditore, Ilium vocant. Homerus, Diodorus, Stra- 


Millium, Malalze annexa, pag. 71. Non vi- 
» cur Sichardus contra mss. auctoritatem, 
»posuerit. Phrygia, cui regnasse Mida dici- 
rYà est intelligenda, ut ὁ γεωγράφος lib. 
. 861, ct ex eo Eustathius ad Dionys. Pe- 
rers. 812, adnotarunt, Ibi eniin, qua sunt 
erba, ὃ Miba; ἄρξαι λέγεται. 
05. Argivorum reges de[ecerunt. In Scaligeri 
, Argivorum regnum defecit, quod stetit aa- 
wusque ad Pelopem, qui regnavit an. uix, Di- 
yorro hinc subsequens de Perseo, atqüc aliis 
um regibus historia usque ad [leraclidarum 
m, quz in alterum ab hoc annum confer- 
itur quoque ibi, ín Mycenas imperio trans- 
bidem reges [uerunt Perseus, Sihenelus, ctc. 
jem Pontacus cum in sua recensione ad- 
in Notis jussit expungi : nus ad Parwei- 
mqae veterum librorum fidem retinuimus, 
tiam concinente. apud. Syncellum textu. 
"alatinus ms. et vetustiores editi libri prio- 
v, lisdem atque nos verbis conceptam, ita 
Dt, annos rix, et in Mycenas imperio trans- 
t Acrisium regnavit Eurystheus filius Sthe- 
'& XLv. Exinde novo capitulo : Post Acri- 
Mycenas Argivorum — imperio translato, hi 
TruRL, Perseus, Sthenelus, etc. Quoad facti 
Gobeliuus Persona et durasse Argivorum 
yper annos nxLi: non diflitetur, et deferisse 


ist bienuium ab Eusebii recensione notat, C 


inquit, Argivorum, quod duravit per annos 
ecit εἰ defertur ad Mycenas, et hoc faetum 
18 hujus regis (Lamparis) Assyriorum, et 
apud Mycenas primus Pelops, qui regnavit 
&. Et Gobelini quidem rationes probat 
ischius, modo in eo Eusebio rescribatur 
; DxLvi, vultque hec omnia ad num. 707 
enda : si quidem primus annus regni Ar- 
Abrahamiticus 161 fuerit. Ab eo euim 
1e ad 704 soli numerantur 545. Atque hi.ec 
Scaligeri recensionem, que constat satis 
; potest enim , ac debct ipse quingentesi- 
ragesimus quartus annus includi. Verum 
ena, atque adeo lac nostra, quz? ab nu- 
Argivorum regni sumit initiam, omnino 
irnitas annis 5465 perstitisse dicenda est , 
numero ad hunc saltem 705 recta. inita 
evenire liceat. Potuit et passinr. obvium 
Antiquariorum σφάλμα in numericis po- 
yis tv pro vi trausponendis : quod emen- 
n. 
5. Eurustheus. ecole superius quie serí- 
d nuin... 078 de Euristhei filia sacerdote 


7. lHlium. Trojam, quz ab lli patre condita 
8. Chronologus apud Clementem lib. i 
, triginta quatuor a Persei expeditione an- 
, lia. vero regionem ipsam vocare cum 
ci, urbem ab illo Trois filio atque eju: 


bo, denique Servius in principium /Eueid. : Troja 
regio est Asie : llium civitas est Troja. Colligere 
hinc est, exiguo alteram alteri spatio processisse. 
Scaliger qui hanc periochatm ad num. retulit 698, 
ait.in Chronico apud Clementem, sex adhuc annis 
autea lii eonditum assiguari τ quemadmodum ha- 
bet ct Petav. quem laudat Codex, uum.scilicet 701, 
quo anuo Olympia Pelopis celebrata fuerunt, 

lbid. Laius. Nota historia ex Pausania in Boot. 
eap. 5, Apollodoro lib. 11, llygino cap. 85, Pisan- 
dro apud Eurip. Scholiastem, atque aliis:ex quibus 
colligere etiam est, quis iste Chrysippus fuerit : 
scilicet ipsius Pelopis ex concubiua filius, queni 
Laius ártem «curulem edocuit, ejusque amore sue- 
census rapuit. Ob id enim Pelops Laio imprecatus 
opievit, 0t qui ex co filius nasceretur, parricida 
esset, Sed et scholiasta /Eschyli iu. ὑποθέσει τῆς 
“Ἑπτὰ ἐπὶ Θηδῶν, Schurzfleischio laudatus, Ὅτι τὸν 
τοῦ Πέλοπος υἱὸν Χρύσιππον, Λαῖος ἥρπασεν, ἐρα- 
στὴς αὐτοῦ, xal αὐτῷ συνεγένετο, xal πρῶτος ἐν 
ἀνθρώποις τὴν ἀῤῥενοφθορίαν ὑπέδειξε, χαθάπερ 
δὴ xat ὁ Ζεὺς ἐν θεοῖς, τὸν Γανυμήδην ápráca;. 
Eumdem memorat ct Graecus interpres Piudari ad 
'O^. a, et Euripidis ad Orestem. Sculiger netat aliis 
dici Chrysippum in puteum ἃ featribus projectuu, 
Hippodamiz matris instinctu : qua de re illam ex 
Tzeize in versibus Politicis laciniam adduci “ 
᾿Ατρεὺς, Θυέστης ἀδελφοὶ, καί τινες ἄλλοι πλείους, 
Παῖόες οἱ πάντες Πέλοπος, xat τῆς ἹἹπποδαμεία:;, 
Χρύσιππος τούτοις ἀδελφὸς, X. “. À. 
Schurzfleischius notat, pro Lais Chrysippum ra- 
puit, in. primo Palatino, ct Sieliardina. editione 
corrupte haberi Lagins : in. aliis, ut et quarto Pa- 
latino, Jasius Crizpum rapuit. 

Col. $07. Myrenis Perseus. lvo. Persco. ejusque 
septem regni annis hac Scaliger substiwit, Rez 
Sthenelus, in Mycenas imperio translato, regnavit an- 
nis vit. Sane utrumque simul jungi bac. periocha, 
eum patre videlieet Perseo, filium Sthenelum, sa- 
tius erat ; δὶ si e duobus alterutrum Eusebius po- 
suit, nihil dubium esse debet, quin Sthenelo prz- 
termisso, Perseum recensuerit. lia liabet et series 
in Procmio libri. 

lbid. Templum in Eleusina. Mane, nt et superio- 
rem proxime periocham, Scaliger post biennium 
differt. Ait vero in Notis, Tatiano sub Lynceo rege 
ἡ τεμένους ἐν ᾿ἔλευτῖνι χαθίδρυσις. Ab initio Lyn- 
rei ad liunc annum, intervallum est annorum 1492. 
Sed tunc vivebat Eumolpss "Thrax: hoc vero tem- 
pore Eumohpus ab illo Thrace quintus; et hune 
abnepotem Mysteriorum Eleusinorum auctorem su- 
pra coeuimus ; et proinde sequitur et Eleusinum 
[anum ab eo conditum; neque de hoc dubitandum, 
presertim cum alii primum illum Thraca, aiii hunc 
postremum Mysteria docuisse scribant. Tres autem 
Eumolpos fuisse eodem loco diximus. 

lbid. Liberi Patris. Conseutiunt. quoad hujus 
perioch:e situm cum vetustiores pler.eque omus 


863 


VALLARSII NOT. 


804 


editiones, tum Parmensis, et Palatinus primus ms. A Diptychi Quiriniani explicationem accedit, Antoni- 


Sealiger post adliuc septem annos eam differt. Per-.— 


peram pizterea legit, adversus Persen, pro. Per- 
sevsn : et in Greca quoque sylloge Πέρσῃ, pro Περ- 
9:0; caque causa est, quod nescire se ait, Libe- 
mum patrem, prafio oum Perse. cominisso, ab eo 
interfectum fuisse. Nimirum Persei filius est Per- 
ses; illeautem, non iste, prelio congressus cum 
Baccho dicitur. Eustathius ad Dionys. vers. 105, 
ὅτε ὁ Περσεὺς... γεννᾷ Πέρτην, ἐξ ob τὴν ἐπω- 
γυμίαν ἔσχον οἱ Πέρσαι. Et Pausanias in Corintlia- 
cis cap. 20, cum de Choria Manade sermo incidis- 
set, exm fuisse ait ex iis feiinis quas, Dacchi 
castra secutas, Perseus victoria potitus occidit. Da- 
ria tradit. iniMo capitis 99. ftursum adeo fallitur 
Scaliger, etiam cum vere isth;ec de Perseo cxpli- 
cans, nihil tamen ait simile legi alibi preter. Eu- 
sehium : imo ncc verosimile quidem putat, ausum 
esse Perseam cum Daccho congredi, siquidem 
profugisse illum siiquando ab bujus exercitu, Ce- 
phallion auctor est ; perinde ac si animum et vires, 
qui semel se fuga ab hoste spbduxit, sumere ain- 
plius non possit. Ja: vero et Dinarehium poetaus 
se mininie agnoscere ait Scaliger, Notat vero Fa- 
bricius Biblioth. Grzc., libro 1, cap. 26, loqui de 
Wo Cyrillum Jib. x, contra Julí(anum, pag. 341; 
docetque Eusebium hic loci scriptas ab eo, Διονυσίου 
(leg. Διονύσου) πράξεις, qui titulus erat libri, rc- 
spicere. Syncelli, qui Afjyapvov hunc appellat, ma- 
nifestum est vitium. Cietera quae hic de Baccho 
aique aliis traduntur, apud mythologos ferme onv- 
nes prostant, et nobis enarrata sunt ex parte alias: 


herum Scaliger, non inemendate tamen, postre- 


wa verba sic legit ; pariter ud arma viris feminas 
allegebat. 

lbid. Pingitur Liber. Olim sciscitanti τῷ πάνυ 
card. Quirinio, quid mihi de percelebri suo Dipty- 
cho videretur, hocce cumprimis argumente usus 
unm, ut dicerem. Dacchi imaginem gestumque [re- 
presentari, siquidem lzc ejus apud antiquos viri 
muliebri forima, absque virilibus singularitas signi. 
Ki hac quidem expositione, exteris consentientibus 
symbolis, summo tanti. cardinalis judicio rem acu 
tetigisse visus sum. Tantum volebat ille, ut rem 
pluribus edissererem de mythologorum penv ; qued 
prestare dum iu dies differo (neque enim tunc 
auppetebat), eruperunt undiqueversum doctorum 
hominum commentarii, quibus in alia amnia itum 
e3; atuue eo denique ventum, ut. praestantissimum 
monumentum, si Maffeio credimus, habendum sit 
lauquam inutile sequioris setatis inventum. Nunc 
igitur quando et sententiz nostrse, et auctoris duo- 
que nostri narrationi. pondus ae lucem afferre in 
promptu est, opera prelium duciius, veterum qua 
^ubinde occurrerunt testimonia conferre in unum. 
Et primo ipse sibi constans alio in opere Eusebius 
est, qui θηλύμορφον, muliebri scilicet forma repra- 
κοι solitum. Bacchum narrat. Praepar. Evang. 
lib. ii, yag. 109. Tun quod. propius ad absolutam 


-— 9 


nus Liberalis c. 10, ex Nicandro refer!, quod Mi- 

. nyz filias Dacchus puelle sumpta forma, εἰχα θεὶς 
κόρῃ, allocutus sit. Qua etiam ad. Tethym sut for- 
ma puelle confugisse, Gallus notat. Et ut pleraque 
3lia omittam, quz in Diptychi ejus gratiam. afferr- x 
possent, in Dempsteriana Etrur. Regal. Tab. 
in vase fictili Musei Medicei Baechus muliebri bs. 
bitu pingitur et forma, quemadmodum εἰ Bona, ῳς 
rotlius observat in Commentario e. ὅδ, pag. 
Apollodorus quoque lib i1, pag. 159, illum tese, 
tur vix dum natum [noni et Athamantz tradit e,,, 
ad educandum ut puellam, ὡς xópnv. Phornutus yq 
ro sive Cornutus expressis verbis testatur, quod 
θηλύμορφος πλάττεται, fingitur seu formatur ma- 


B jiebri forma, ejusque rei causam aliam ab aiiis re- 


ferri notat. Sunt et qui causam eam memorant, 
quod ἅπαιδος occubuerit. Hinc et apud Nonnium “ 
legere est lib. xiv, vers. 164, Dacchum in virgines 
mutatum, οἱ muliebria pepla ferentem, et virginaleue 
[asciam ; eum videsis et lib. xz, vers. 106. Tacee» 
alios apud quos utriusque sexus deus audit, ut Ari—— 
stidi Orat. in Bacch. pag. 52, ἄῤῥην τε xai θῆλυς 
ὁ θεός, etc. Conficiat rein tandem Lat, aucir ue 
qui in Catalectis veter. peetirum Petronio Arbitramm 
subjunctis formas deorum warias recenset, quasmm 
iuter z 


Trahitque Bacchus virginis tener formam. 


Col. 307. Polybus an. 40. Tres praterea. annomum 
Polybo elargitur Syncellus : vetus tameu Scholiommm 
de corrupte ibi in numericis notis laterculo M —— 
uet. - 

lbid. Mycenis Eurystheus. Plus habet Parmenszzg 
ms., Eurystheus filius Stheneli annis xtv, quot εξ... 
dem ei tribuunt eum vetustiores plerz;ue omnes eJji— 
tiones, tuu alii, et Palatinus ipse primus ms. Ἀ1:-- 
rianus quoque, et qui Easebium descripserunt alii. 
Scaliger tanium quadraginta tres numerat, queuad— 
modum et in przfíixa huic libro serie nominum 

 nobismetipsis notatum e$t: eaque de causa ille» 
hanc periocham solidis quinque annis anticipat. Ae 
saue conciliat fidem huic numero rerum ab Euy— 
stlico gestarum ralio, ex quo scilicet successit Stbe— 


D nelo patri in regnum, ad id temporis quo ab lleri— 


clidis occisus est. Videsis ea de re Diodorum lib.— 
iv. inferius quoque ad num. 762 idem, ut videlur, 
Eurystheus juxta alios &usebii auctores, annis qua— 
draginta reguasse dicitur: quo loco putat Schuri— 
fleischius, quod quasi se correcturus, in primo e& 
tertio Palat. , librarius scripserit, Mycenis regnant 
Eurystheus annis xvui, in aliis xy, Dicemus et nos 
ibi de codicum mss. lectione. 

Col. 509. Ea que de Dedalo. Post solidos novem 
aunos Scaliger hanc de Dzedalo fabulam differt, re- 
fragantibus aliis vetustioribus libris editis ac mss. 
Parmensi 2c Palatino. Disserit autem in. Notis eru- 
dite de se moventibus simulacris a Dirdalo «la- 
boratis, quz? consuluisse noR pigebit; buc enin eà 


YALLARSII NOT.£. 


806 


ve, quod prolixiora sint, non lieet. Ad hiec A dens : Eti, inquit, dicatur hanc epocham alteri, de 


que de Dwedal» [αὐ κί feruntur, minus recte, 
», ut voculam ante Palephati nomen. Gobe- 
sona /Etat. tri, cap. 14, laudatus Scehurz- 
) : Eo tempore, inquit, Dedalus fsit qui pri- 
mas. disjunctis pedibus fecit, et inde est quod 
de eo dicunl quod [ecer:t simulacra se mo- 
lpse dicitur primum recepisse a Minerva ar- 
icandi arietes et tecta. Idem Schurzfleischius 
lis mss. veteribus, qu:x cl. Parthii olim fuc- 
fíptam ita invenit : Didalus aves fecit me- 
argenteas, quas volare fecit artificioso spi- 
est, vento incluso. Dicitur etiam invenisse 
ra se moventia. Primus enim omninm pedes 
Im a se invicem separavit, aliis conjunctim 
icantibus; qui cum filio navi fugiens, pro- 
estigabilem (gam pennis avolasse astimatus 
ui (pergit vir doctus) si Daedalus primus 
ra se moventia fecit, Favorinusne apud A, 
» ΝΑ... lib. x, cap. 12, columbam volantem 
ab Archyta Tarentino primum inventam 
cere potuit? Nimírum Diodoro ctiam lib. 
490, Dadalus tantummodo memoratur, ὁ 
κότα τὰ σκέλη τῶν ἀγαλμάτων πρῶτος ποι- 
| quo loco apud Syncellum, p. 163, edit, 
übeutissime rescripserim, τῶν πρὸ αὐτοῦ 
συμδεδηχότας (non. συμπεφυχότας) αὐτοὺς 
tov. lbi!. , statim post legendum, ut est 
ge Eusebii Sealigerana, Οὗτος ἀποπτῆναι 


at, el cmtera; vertendumque Eusebii lo» C 


ie arrepta navi, cum filio Icaro avolasse fin- 
qwe modo manibus Minois evasisse, propter- 
| a Minoe, ipsum persequente, investigari 
'rat. la Goari. versione, τὸ ἀποστῆναι sal- 
ι| debebat, Mínoi fidem mon. servasse. Plu- 
in Theseo, τὸν AzlóaÀov πλοίῳ φυγεῖν εἰς 
ν᾽ commemoravit, Adde omnino Jo. Bro- 
ἃ Antholog., p. 497, Palladium etiam, 2u- 
t Apollodoro, Is. Tz^tza δι] Lycophronem, 
"pUxnxo ἦν τῷ μεγέθει, τοῖς δὲ ποσὶ cup6s- 
Locus -Apolledori est lib. 1, p. 480, de quo 
nino Th. Reinesium V. L., lib. wi, cap. 5, 
Jam vero non omittendum, | imvestigabilem 
e alibi pro ininvestigabilem abs [fieronymo, 


Minoe.agenti, eongruere, non tamen equidem vi- 
deo, qui id (leri satis possit. Quod. si enim hoc de- 
mum anno rapta Europa fuerit, qua, quaso te, 
ratione Minos, ejus filius, tum vix fortasse quin- 
quennis infans, numero 757, Crete λιν rex fuis. e 
dic-turf Sed quid non Grecia mendax audet in histo- 
ria? go ex ipsius lori contextu manifestum puto 
esse, Eusehiuin ex aliorum bic atque ibi sententiis 
loqui. 

᾿ Col. 307. Philammon. Parmensis ms. post annos 
quinque hanc de Philammpone periocham «iffert. 
Sunt οἱ alii mss. in. quibus Fidamon légitur, quod 
ex vitiosa Graeca scriptura ob A et A litterarum 451.» 
mi'ituli:em factum notat. Sceburzfleischius. Pro 
Delphis nobilis habeiur, ii venit Salmasius in aliis, 
divinus habetur: omnino perperam. lta et. Pythis 
legunt alii pro. apud. Pyrhios, ut. videatur, inquit 
Schurzfleisehius, prima scriptura fuisse Puythiis. 
Denique Parmensis ms. corium, pro choro, et cum 
Scaligero olii constituit, pro statuit. Hic vero totam 
periocham in omuibus, ut ait, prioris exempli co- 
dicibus seriptam reperit ad hunc modum : Philam- 
mon Delphius nobilis habetur, qui primu£ apud Del- 
phos Pgthiorum ludos constituit. Vel ait: Apud Py- 
Ihium chorum constituit. liaque. putat, duplicem 
lectionem in unam perioclhiam conjectam — esse, 
quarum unice posterior vera est: nou enim Phi» 
lammmon Pythiorum ludos con-iitmit primus. Et 
saue ante illum pramia Chrysotbemis retulerat, 
auctore Pausania in Phocicis cap. 7. De Philaw- 
mone autem, οἱ de choris apud Delphicum tems» 
plum ab eo institutis, loquitur Plutarchus lib. de 
Musica, et. Scholiastes llomeri ad Oly-s. lib, xix, 
vers. 432, qui et virginum choros illos exstitisse 
tradit. 

Col. 509. Pandio:, Pontacus juxta vetusitores edi- 
tiones liec de Pandionis fuga filo Mycenarum [usucz 
rat ad num. 26, qui Abrahamitico 743 respondet, 
que postmodum huc transferri, meliere usus con- 
silio, jussit. Male etiam Palatini €odices, Schurz- 
fleisclio teste, ad num. 34 Hebia'cum, qui e*t 
Abrahami 746, rejiciunt. llisteriam cum plures ex 
antiquis tradant, Apollodorus lib. 11, Straho ix, 


tatum nobis est ex vestigo verbo : ut. est D atque alii, placet bunc. modo locum apponere ex 


ull ad Rom., xi, 55, insestigabiles vie ejus. 
107. Europa Agenoris filia. Post biennium 
r Isth:zc apud Scaligerum, qui denuo reete 
Lin Notis, hoc gestum pluribus loeis legi 
diversos auctores, qui eam rein diverse 
unt : et sic judicandum esse de aliis, quae 
ler iterantur, ue quis putet per impruden- 
€ Euscbio excidisse. Legit porro, quod iis 
» quet de Minoe dicuntur, prztermissis etiain 
sübnectuntur de Cadno et. Spartis. Nimi- 
si Europum a! hzc tempora distuleruut, 
eum sua hvpothesi, quz de Minoe, Cadmo 
is dicuntur, concurrere. Proiude non recte 
eischius, ad aliorum hac rationes expen- 


Pausania in Attic. cap. 5: Pandion alter, minoris 
Cecropis filius, a Xetionidis (Gr:»c , Μητιονίδαις) 
regno pulsas, cum αὐ Pylam Megarensium regem 
(cujus filiam im matrimonio habebat) confugisset, 
morbo confectus, illic diem suwm obiit. Megaridis 
imperium, a Pyla rege Pandionum relictum, adepié 
sunt Athenienses. Paulus Orosius laudatus. etiaur 
Scaligero:  Pretermitto Pandionis Atheniensiunt 
regis flebilem fugam, etc. 

Col. 509. Cyzícus condita, Schurafl. ischius ait z 
Cvzici natalem annum primus Palaiinus primnm — 
AEgei, Sicliardi editio secundum csse voluit. Sune 
iste vel Argonautarum expeditionem prosin.e debes 
procedere, vel saltem. comr'tari. Cizici enim erat 


$07 


VALLARSIT NOT.À, 


?08 


ἱερὸν τῆς Δινδυμήνης μητρὸς τῶν θεῶν, ἵδρυμα τῶν A vumero 572. lutelligenda hzc scilicet erant de Pa- 


᾿Αργοναυτῶν, referente Straboue lib. xi, pag. 575, 
quoi deinde, imperante Zenone, Marie τῇ τοῦ 
Θεχνθρώπου μητρὶ, est dedicatum, ut ex Cedreno 
ei Joaune Malala p. 95 discimus, Nomen suum 
ea urbs a Cyzico quodam habet, quem Apollonius 
lib. 1, verg. 940, Δολιόνων βαδιλεῦσαι narrat. ldem 
genealogia quoque ejus habet, quod fuerit ; 

Κύξικος ὃν χούρη δίου τόχεν Ebaupoto, 

Αἰνήτη. . . 
Ade ibidem de Cyzici praterea stirpe Scholiastam. 
EH nc liquet seeundum Apollonimn quoqne, Cyzici 
siatem in Argonautarum teupora incidere, utpote 
a quibus etiam, Apollonio au:tore, est interem- 
prus. Urbis tamen Cyzici. natalem ad. annum de- 


l1etyro, non de Tyro, urbe iu insula sita, quae Cad- 
mi tempore posterior est. Paletyri illius memiuit 
eliam Josua cap. xix, vers. 29. Αἱ Cadi»,i regnuma 
Tyriuro incidit in annum Josue xvn. Ergo ant nul-- 
ius plane, aut exiguus, in Syncelli verbis apachrou 
nisinus statuendus est, Quod si a Cadmi regno a, 
eedificationem Tyri insularis ratienes ineas, sequam 
tur, 182 annis Paletyro istam esse recentiorecz- 
Marshamus tamen Canon. Chron. p. 505 malu, 
Josuz librum nescio cui inferioris avi script er 
tribuere, quam veritatem fateri. Scilioet ideo Wy 
fecit ut. p. 578 asserere posset, Paletyrum, Ὁ N;. 
bucbedonosore excisa, orum dedisse nove Tyr, 
cum illa tainen Tyrus, quam novam vocat, stets 


mum Abrahami 1335 alil referunt, quibuscum Syn- D gei jam, si Tyri expugnatio contigit, ut vult Pet. 


cellis. factt, qui ed, Par. p. 215, sub Argeo, quinto 
Macedonum rege, Κύζικον οἰχισθῆναι, nisi fortasse 
ἀνακτισῦθηναι scribas, as-everat, 

lbid. Argonautarum. navigatio. Scaliger, qui su- 
periorem proxime periocham de conditu Cyzici, 
post septem ab hac recensione nostra aunos collo- 
carat, hanc de Argonautis post novem ponit, sive 
ad num. 746 ; ad hzc legit navigatio, pro historia. 
In Notis, Aut inquit, Argonaute ante numer. 71$ 
collocandi erant, aut Cyzicus post 744, siquidem 


in ipsa expeditione ab Argonautis cendita. Tu re-. 


pete ex Apollonii lib. 1, itemque Mele i, cap. 1, 
qua Scaligero reponas. 
Col. 5071. Miletus condita. Supra ad num, 150 


couditum Mileti retulit Scaliger, de qua hic plane ' 


tacet. Sane et. paulo antca. consignanda erat ejus 
epocha juxta. veterum receptazà vulgo sententiam, 
cam a Mileto, cugi Minois invidiam fugeret, fuisse 
conditam, ac suo de nomine vocatam. Atque eadem 
ratio est, si, quod alii tradunt, condita fuit a Mi- 
nois fratre Sarpedone, quem Miletus amabat ma- 
gis. Videsis Apollonii Scholiastem lib, t, vers. 186, 
phorum apud Strabonem lib. xiu, Pausaniam de- 
nique ja Aqd'aicis cap. 3. 

* Col. 509. Tyrus. Parmensis wms., ut. et Palatini 
omnes, atque editi vetustiores libri Tyri epocham 
ante sex annos, sive ad numerum Abrahawiticum 
158 referunt. Porro Scaliger Tyrus legit, pro Tg- 
riorum civitas, quod melius habel, siquidem de 
nova Tyro, non de veteri, loquitur Eusebius. Quz 
autem buc pertinet, Schurzfleischius pri:occupavit, 
«ujus hic prazstat adnotationem ex integro descri- 
bere, Sane, inquit, Tyrii ἃ Palatyro ita denomi- 
«ad, vetustissize sunt originis, quanquam urbs 
Tyrus insularis, de qua hic sermo, paulo sit recen- 
tior. Cum Eusebio sentit Josephus, qui lib. vi 
Antiquit. ; 'Av» δὲ τῆς οἰχήσεως, inquit, Τύρου sl; 
τὴν οἰχοδομίαν τοῦ ναοῦ διεγεγόνει χρόνος ἑτῶν τεσ- 
σαράχοντα χαὶ διαχοσίων. At Syncellus Daris. edit. 
psg. 152 inulto antiquiorem Tyru:n fecit, cum Da- 
vai voluit t'inpore, $»:vtxz καὶ Kábaov, ἀπὸ 8r 6v 
γῶν xav! Αἴγυπτον ἐξελθόντας εἰς τὴν Συρίαν, Τύρου 
καὶ Σ δῶνος βασιλεῦσαι, ldem est apud Eusebium 


vius lib. ix, cap. 69, de D. T., anno Nabuchbodone- 
soris 29, qui prascedebat uno anno primum imperi 
Servii, sexti Romanorum. regis, per annos, secun- 
dum computum Eusebianum, 711 iniegros. Sel 
Palztyrus illa Grecis, ut puto, six satis nola ert. 
Meininit quidem ejus et Strabo, et Stephanus. Ve- 
rum, thv ἀρχαιότητα utriusque Tyri ἐχ πολλῶν 
μύθων δεδόσθαι, prior affirmavit. De Stepbano vile 
Vossium ad Scylacew, pag. 51 edit. Hudsonii. Dein- 
de si vel maximo cum Marshauio affirmemus, no- 
vau Tyrum ortam e Palztyro, que Sarre nomet 
a R manis accepit, trabere ; quomodo tamen di- - 


ctis suis convenient Hieronymi verba, quz una ad 


probaudam suam sententiam Marshamus attoli? 
Hieronymus iu Ezechielis cap. xxix : Cum videren; 
inquit, Tyrii, quod percussione arietum murorum 


[undamenta quaterentur, quidquid: pretiosum in aur, 
argento, vestibusque, et varia. supellectile nobifils 


habuit, imposita  n«vibus — ad iusulas ( Marsliauus 
corrigu, msulum) asporiavit, iia ut, urbe capta, κί 


hil labore suo dignum inveniret. Nabuchodonosor. Si 
accipimus emendatioseu  Marsliami 4} insulas, 


ut dixi, reponit, dic, sodes, quid effari possit llic- 
ronyuus ineptius ? Si Nabuchodonosor enim per 13 
et ultra annos urbis maritimo oppugnatione.n St 
sinere potuit, quis reputaverit, insulam Tyrum, 
quis tunc, secundum quidem ipsius Marshauwi opi- 
nionem, urbe, atque adeo praesidiis quoque, caruit, 
et ab Alexandro postca ad continentem terram pe 
aggerem adjusgi potuit, a Nabuchodonosore no& , 
expugnatam fuisse ? Si expugnatio fuit porro liaud 
diflicilis, cum stadiorum iv tantummodo intercape- 
dine a continenti fuerit rescissa, qux Phonicum 
fuit dementia, ut eo se contulerint, ubi zque má 
nus tuti. erant, quam in Paletyro?. Omnino erg? 
lise sunt ἀσύστατα, retinendaque adeo est vulgas 2 
Hieronymi lectio, iusulas. Insula dicebanuir sxeult 
llieronymi συνοιχίαι, &moixiat, Tales habuit. culo» 
nias plurimas Tyrus, tacente. etiam Strabone lik 
xvi, p. 797, e quibus nota imprimis Carthago ες. 
"recentis circiter ante Tyrum ἃ Nabuclodonosos" 
excisam. aunis coadita. De illa Tyri colonia Appiss 
nus: Καρχηδόνα δὲ τὴν ἐν A629 Polvixe; (x 


VALLARS(íI NOTE. 


810 


' πρὸ ἁλώσεως ἹἸλίον, Preter Cartliaglnem A cjus filium significent, et quatenus filius. appellari 


coloniis fuit insula Melita et Gaulus, uti pro- 
x Euripile Samuel Petitus ad LL. Atticas 
eq. In cas ergo nobiles sua cimelia aspor- 
'uraverunt, eaque adeo manibus Babylonio- 
rile eripuerunt. Postea cum iterum exscin- 
"Tyrus ab Alexandro, ut supra dixi, utraque 
"Tyrus per aggerem est juncta, qua de re 
is est, preeter Strabonem, Plinius H. N. lib. 
, Curtius lib, iv, c. 5, Plutarchus in Alexan- 
l, CC. p. 668, Arrianus lib. 11, Diodorus, 
ctenus ille, Addendum porro de Grzeco quem 
u$ textu, placuisse, ut ne quid inutarenius 
:ialis Chronici verbis, eujus auctor cztera 
:bio descripsisse perspicuum est, eam an- 
summam retiuere, tametsi ab hujus rationi- 
gius distet, ac solidos centum atque unde- 
108 exaggeret. 
Orpheus. 1n Scaligeri editione ἰδ. de Or- 
'riocha triennio ante ponitur, in vetustiori- 
tis libris, et Palatino primo ins. biennio 
lemum in Parmensi post adhuc septem. an- 
e ad num. 759, Eurysthei 41 : nam usque ad 
10t20um est supra, continuat. Porro Schurz- 
u8 ait, An de cztero Orpheus, qui Argonau- 
»zpeditioni interfuit, poeta ille fuerit, cujus, 
nt, hodieque aliqua habemus, merito dubi- 
Sane si dialecto Dorica scripsit Orpheus, 
leirodoro, inedico Pytbagoreo, vult Jambti- 
ip. 94 de Vita Pytliagorz, juuior sit necesse 
un etiam, Plilammonis oracula supposita 
ausanias Corinth. cap. 37 evincit, ὅτι &zl 
«vo; οὐδὲ τὸ ὄνομα τῶν Δωριέων (ἐμοὶ Co- 
: ἅπαντας ἡχούετο Ἕλληνας. Jam DPhilam- 
lantum nom zqualis fuit. Orpheus. Ergo, si 
ionis tempore nondum Δωριστὶ scribebatur, 
jo Orphei ? At hodie neque Dorica dialectus 
y in scriptis Orphei. Quare ea vel iterum 
matistis esse interpolata, vel olim jam aliis 
os attributa videntur. Ego quantum ex 
' Marbodeus περὶ Κουραλίου ex Orpheo ha- 
ijicere possum, ipsi Metrodoro ascribendum 
περὶ Δίθων librum, Orphei nomen liactenus 
im, putoque, alios etiom Orphei libros Py- 
orum polius esse ὑποθδηλιμαῖα scripta, quain 
illius vetustissimi, qui Pelasgicis adhuc lit- 
ius esse ἃ Diodoro Siculo lib. t, p. 140, 
γνησίους fetus. Pretereo Dionysii, Aristo- 
t Ciceronis sententias, qui, quia Orpheus 
ur in historia mythica, eum unquam «xsti- 
Miciati sunt, qua de sententia Mattius Opin. 
'ap. δ, p. 361, et Albericus Genti.is Virg l. 
p. 14, pag. 105, egeruut. Addamus nunc de 
quem notat Scaliger, non Eumolpl, sed 
lilium dici Diod ro lib. iv, de llercule. Quia 
quam ego, et Platoni, et aliis filius Orphei 
: ut etiam Justinus martyr scripsisse Or- 
dicat, 105; τὸν υἱὸν αὐτοῦ Mousatoy ; verum 
set eo sensu. accipiendos esse, ut disciplinae 
ParRot. XXVII, 


discipulus potezt. Cieterum et propius vero est, 
quol ait Pausanias iu Phocic. cap. 5, Musasuu 
τοῦ ᾿Αντιφήμου filium, Éumolpi autem scemndi ue- 
potem. Nam et Suidas, Mousalo; ᾿Ελευτίνιος ἐξ 
᾿Αθηνῶν, ulb; ᾿Αντιφήμου, x. τ. à. Musceus Eleusi- 
nius ex Athenis, filius Antiphemi, eic. Nec tamen 
dillitemur, aliis item ex autiquiuribus, quos Mena- 
gius ad. Laertii procemium sect. ὅ laudat, viderl 
eum Eumolpii et Selenes filium. 

Col. 511. Inachus. Notatum supra, rectius liunc 
Pausanie appellari 'Iaviaxov, Janiscum : tametsi 
cum Graecus, tum Latinus Eusebius Inachum vo- 
cet. Ad hace, eum inter et Polybium interponi Adra- 
stum, tam ab ipso Pansauia in Corinthiac. cap. 6, 
quam ἃ Servio ad v1 /Eneidos : quod improbat ta- 
men Scaliger, qui Adrastum synchronum τοῖς Ἑπτὰ 
ἐπὶ Θῆδας, docet exstitisse. Schurzfleischius hzc 
addit, A Manethone Picus junior, rex Aboriginum, 
refertur, si Eusebii incas rationes, ad num. circi- 
ter 746. Hie Inachi filiam, Io, vi rapuisse a Joanne 
Malala Chronograph. pp. $0 et seqq. perhibetur. 
Nos manifestam prioris Inachi cum posteriore 
confusionem agnoscimus, quam si refataremus 
pluribus, bonum mostrum otium male couferere 
videremur. 

lbid. De Sphinga et OEdipode. Atque hae 5.311. 
ger post quatuor annos differt, contra librorum ve- 
terum quot scio. omnium filem, qui cum recen- 
sione bac nostra faciunt. Ad illud quod oljicit 
Eusebius, Si inter Argonawtas [uerunt Cuslor. el 
Pollux, quomodo potest eorum soror Helena credi ? 
respondet Servius ad /Eueid. n, vers. 601 : Si im- 
morlalis Ilelena non fuisset, tot sine dubio seculis 
durare non possel. Àc sane quauquam dietum hoc 
videatur ad eludendara diffleultatei, eo certe mi- 
nus satisfaciunt, qua excogitata aliis sunt. Sca- 
lizger lioe ἀτόπημα, inquit, veteres auctores tam 
mythologos, quam liistoricos dubitare coegit, utrum 
llelena. major llecnba fuerit, et si fnerit, quare 
Hecuba, no: illa, anus vocata. Seneca. epist. 88: 
llic quidem me "querere, utrum major atate. fuit 
Homerus, an lHesiodus, non magis ad rem pertinet, 
quam scire an minor Hecuba [uerit quum Helena, 


D et quare tam male tulerit &totem. Vlem Scaliger ad- 


dit in Grecis apud Syncellum πιστεύεσθα', legitque 
continuo, ἢ μήπω μετὰ πολλὰ ἔτη παρθένος ἀρπάζε- 
ται : Qu non multis post annis virgo rapitur. El 
sive, ait, culpa librarlorum, sive, quod verisimi- 
lius, Hieronymi properantia aecidi!, ut uegatio in 
Latina interpretatione expressa noa sit, omnino ri- 
dicula sententia efficitur. Nam quo remotior fuerit 
raptus ΠΟΙ, co credibilior erit, Contra, quo 
propior his temporibus, eo remotior 3 Trojc ex- 
cidio, ideoque minus credibile Helen:ze tempus in 
hujus seculi tractum | incidisse. Potest vero Hiero- 
nyini sensus commodius exponi, ut illud mirum de 
llelena esse voluerit signilicare, quod virzo tandiu 
perstiterit. Ad eutu modum etam Goarus iuterpre- 
20 


8il 


VALLARSII NOT.£. 


$12 


. tatur : Quomodo soror eorum Blelena a Theseo deiu- A quod neque cum pracedentibus, neque cum subse* 


ceps potuit rapi, nisi forsan post annos plurimos 
tirgo permanserit. Jam vero quoad reliquuin textum, 
Sphinga legerat Pontacus, pro Splingam, quem 
llierouymi metaplasmum exhibent libri plerique 
omnes, Addunt quoque e£. conjunctionem, et pro- 
pter zelum IHarmonie, etc. Omnium vero rectissiue 
Cadmios, pro Cadinum, quemadmodum et nos du. 
Aimus restituendum, Parmensis precipue ms. ope ; 
notum quippe, eam non Cadmo, sed Cadineis sive 
Thebanis, fuisse infestam. Denique pro iniisse bel- 
lum, Scaliger minus recte habel uno verbo consti- 
tisse. Est autem et Grace πολεμεῖν : et. Latini. alii 
codices pro bellum, certamen praeferunt. Caterum 
de Sphingis listoria seu fabula Diodorus lib. iw: 


quentibus, uli de /Egistlho sermo est, conciliari 
possint. Scaliger etiam liuic. praepositam de Eury- 
stheo. ῥῆσιν pratermittit. "Videsis Lydiatum ad 
Marmor 1 Árundel., pag. 219. 

Col. 311. llercules. Diximus, hzc de Hercule 
Scaligeruiu statim ab superiore de Thamyri perio— 
cba ad n. 768 collocare. Primus Palatinus ms, 
uno adhuc anuo postponit, legitque infra vitiose, 
cum reliquis tribus, Parmensi, atque editis vetu- 
stioribus libris, Sophistam, pro Sophistrium. Pla. 
tonis locui in Euthydemo Scaliger laudat, ei 
quo Sophisiriam debere legi, perspicuum est. lia 
habet εἰ Graecus penes Syncellum, tametsi, αἱ 
Scaligero etiam videtur, luxatus interpolatusque ab 


Per id tempus, inquit, Sphinz, fera quedam bifor- D co textus. Schurzfléischius emendare colitur, Τὴν 


mis, Tliebas venit, εἰ enigma solvendum proposuit, 
eic. Paria liabet Apollodorus lib. ii, qui ejus for- 
mam describit facie quidem muliebri, sed pectore 
pedibusque et cauda leonis, cum alis volucrum. 
Suidas mulierem feram et deformem vocat przeda- 
"icem, et. qui pratereuntes jugularet. Tzetzes ad 
Lycophrouis v. 7. Ut alios magno numero omittam, 
omuiuin aecuratissime hac de re egit Pausanias in 


Atticis cap. 26, quo loco et tertiam opinionein. 


addit veterum quorumdam, Sphingem Laii regis 
filiam fuisse notham, cui oraculum, quod Delphis 
Cadmus acceperat, pater revelarit pro sua in illam 
benevolentia, Venisse autem ad eam Okdipum, 
edoctum de oraculo illo arcano per somnium, quo* 


niam ad Laii liheros, ex Epicaste natos, pertine- C 


bat, eic. ; quz apud eum: videsis. 

Col. 509. De Hyysipyle. Scaliger hec de  Hy;si- 
pyle paulo ante ad. u. 754, primus Palatinus ad 
insequentem. 795. refert, Num Catulli Hypsipyla 
reformata ex bac est ? Porro, ait Schurzfleischius, 
Pindarus solus fortasse ex iis, qui in nostras ma- 
nus devenerunt, ea, qux? de Hlypsipyle sub reditu 
Argonautarum in Lemno gesta esse memorantur, 
|νθ. δ΄ fusius exposuit. Scaliger ineptim arguit 
eum qui crederet, octo ab expeditione | Argonau- 
tica aunis, hoc demum gestum contigisse, Et sane, 
si intra quatuor statim menses ista, ut. Apollovius 
vult, coufecia fuit, ineptum erit credere, ca, que 
n.rrantur, vel sub reditu contigisse. At alii de in- 
tervallo ταύτης τῆς ἀναδάσεως, aliter sentiunt. 
Praterea fortasse Eusebius non tam Argonauta- 
rum factum. indigitlavit, quam, ipsarum Lemnia- 
duin, qui, quod patrem Thoantem non interfecerat 
livpsipyle, ipsam eam interficere decreverunt, uon 
jos: uuum forte ab Argonautarum obitu anpum, et 
iuterfocissent sane, nisi fuga sibi consuluisset. 
Tota res ἃ Pindari Scholiasta ad Nemea satis 
bene explicatur, quem, si tanti est, vide. 

Col, 307. Mycenis. Eurgstheus. Sunnectunt vete- 
res editiunes, et Pontacena, vel decem, ut aiunt 
nonnulli, cgisthus, quie neque in. Parmensi, - quo 
prxcipue utimur, ms, , neque im 5. hobentur, 
quos Poutacus consuluit : qui et deleri ea jubei, 


D 


δὲ "Yópav.... ὁ Πλάτων σοφίστριαν λέγει Oefay elvat. 
'U αὐτὸς ἸΙραχλῆ; τὸ Ἴλιον ἐπόρθηλε. Sed εἰ 1,8- 
Ἂν. hic. loei. manens videtur : consentaneum 
quippe est, de Ilydra factam foisse antea menuio- 
nem , tum. quod. callidissimia. sophistria fuerit, 
explicatum. Beliqua Herculis certamiua notiora 
sunt, quai üt. exponi nobis indigeant. Perstrin- 
gendus modo Scaliger, qui lieranymum eulpat, 
quol Graca 10ta nen verterit, et. pronuntiare , 
audet, non dubium esse, quiu diflicultas euim a ver- 
tendo deterruerit. Persuasum ego puto omnibus am 
fore, qui Grece sciant, et Syncellum. cum  Hiero- —. 
nymo contenderint, eum qua plus habet, de sueem 
addidisse, atque iuterpolasse : sanctuin vero inter——- 
pretem ea quz ob oculos habebat in Eusebiano exem- amm 
plari, satis fideli et perspicuo sensu refudisse Latinemmma 
Col. 541, Minos mare obtinuit, et Cretensibus [egemmm, 
dedit, Videutur duo inter se Minoes confundi : 
qui enim  Cretensibus leges dedit, Europe filima χε 
fuit : qui maris imperium obtinuit, junior centu wem 
ei quinquaginta. annis plus minus, εἰ Lyca τος "ἃ 
filius. Nec tamen Eusebii hallucinatio hiec est, & «43 
veterum, quorum pro Operissui instituto sente za-— 
tia$ refert : puta. Apollodori lib. imi et Diod «»s- 3 
ipsiusmet lib. v, sub finem. Strabo etiam, vetas £z» «S 
memorias repetens lib. x, Minos, inquit, μέ £ zw 
historiis legimus,et bonus (uit. legum lator, et pr& — 
mus iu mari imperium oblinuil. Erroris ea cause a 
fuerit, quod uterque mari ingenti navium classe « 
imperarit. Gravior autem alius est, et sancti propr & « 
imterpretis error, cum dicitur Paradius hujum 5 
historiz mewiuisse, qui auctor nunquam ezstiti &. 
et manifesto evincitur conflictus ex Grecis perpe? " 
ram acceplis verbis, παρὰ Aw. Scaliger, qs»! 
lapsum lunc primus animadvertit, satis tame? $i 
cum Hieronymo modeste egit, quem non propt€?: 
rea hellenismi imperitum vult haberi, eoque mines f 
insultandum tauto viro, quodaliud agens, ct notar & ? 
liac dictans, perperam quadam verterit. Ego ipse 9? 
quoque accusati^nem posse bonis argumentis a sanc 
interprete repelli, autumo. Graecus Eusebii text. ^ 
ut nunc quidem estapud Syncellum, corruptus n «e 
uno in loco, quod uox ostendimus, niancusQ δὲ 


8:3 


) 


VALLARSII NOT.R. 


811 


est librarrerum culpa : sed et in illo, quod ob ocn- A simillimum, non temere id ac pro arbitrio fecisse, 


los babeliat S. Pater, ezemplari jan tum. cadem 
aut alia scriptionis vitía insedisse , nihil est du- 
bium. Legit enimvero ille, καὶ Κρησὶν ὡς Παράδιος 
ἐνομοθέτει. Quod vertendum quidem erat, dislin- 
cta scriptura, et Cretensibus leges dedit, tanquam 
abs Jove : neque enim Paradius Grxcum est nc- 
men ; sed fraudi fnitilli ὡς vocula , qua una 
Eusebius de more utitur ad alios auctores lau- 
dandos, et qux», licet hic alio sensu, contextui 
utilis et ferme necessaria, in Syncerllianis tamen 
codicibus desideratur. Ad hee suhsequentia in 
Grzeco verba, χομέζων τοὺς νόμους ἐξ ἄντρου τε 
ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐνναετηρίδι, minime Noster novit, par- 
que ommino est ereditu, in. ejus exemplari non 
exstitisse. Cubant praterea gravissimo in mendo, 
quod neque Goarus animadvertit, Quod euim dici- 
tur, ἐξ ἄντρου toU ἐν τῇ ἰδί,. ἐννεαετηρίδι, et ver- 
titur, ex antro nono quoque anno, legendum est 
ac supplendum, ἐξ ἄντρου τοῦ ἐν τῇ "Hop ἰδίᾳ 
ἐννεαετηρίδι, aut. quid simile, ut sensus sit, er 
antro quod erat in 1da, nonoquoque anno a Minoe 
lexes fuisso allatas. Quippe certum est Maximi 
Tyrii, et quem Scaliger quoque laudat, Porphvrii 
testimoniis, in ida monteantrum illud fuisse col- 
locatum, quod et Eusebius voluit significasse : sed 
factum occursu verbornm perquam similium “δὴ, 
atque ἰδίᾳ, ut altero oculos fallente vocabulo, Anti- 


quarius bane ipsam sententiam misere depravaret.- 


Ibid, Thamyris, Philammonis filius. Arbitror 
ego, recte pridem ab Hieronymo scriptum Philam- 


monis (1) filius : librarium vero, cum priores lit- - 


teras PAl, que olim Fil scrihebantur, pro filius, 
accepisset compendiosa nota, ratum bis idem dici, 
expunclis hisce litteris, Philammonis nomen. in 
Ammonis  depravasse. Certe Φιλάμμωνος, non 
"A:ugayog, filium Eusebius et veteres omnes 
"Thamyrin dicunt. llistoriam repete ex Pausania 
in Messeiícis cap. 53, Plutarcbo de Musiea, Apol- 
Jodoro lib. :, et Diodoro Siculo lib. im. S. Clemens 
Alexandr., quem ob oculos habuisse videtur Eu- 
sebius , Stromat. 1: Dorice , inquit, harmonia 
intentor Thamyris existimatur. Scaliger, qui hanc 
périucham ante octo annos refert, eique succedere 
illam, de llercute statim facit : Recte, inquit, Tha 
myris in hoc tempus confertur, nempe ssculum 
Herculis, qui Eueyton OEelralie. regem — interfecit, 
sub quo Thawnyris vixit. Inde opportune subji- 
citur mentio Ierculis. 

Coi 311. Thola. Additionem hanc (ap. Vallarsi) 


&lias 935 secundum Iebreos, Scaligeri editiu iguo- 


rat, atque ipse Pontacus a pluribus niss, abesse 
notat. Et Ilebrzeus tameu textus 25. annos Thiolam 
judicasse Igraelem docet; sed Eusebius data opera 
"no minus piltal, ne in anno Salomonis quario, 
supra quam constituerat, 480 annorum summam 
ab anto Exodi inclusive colligeret. Est autem vero- 


(1) Et sic eod. Armeniac.; Ammonis ed. Vall:rsii. 


sed quod Graecum aliquod exemplar naotus. esset, 
quod 22 tantum aunos Tholie numeraret, Interim 
eam additionem novisse videtur et Prosper, qui 
locum hune ita invertit : Tholam. annis xxvi. (lege 
xxi), vel xxu ex alio cpdice ; Graco nempe, quo 
usus Eusebius est. 

Col. 315. Ea qwe de Minotauro.. Atque hzc de 
Minolauro Scaliger sexennio  anticipat, Cetera 
quie huc spectant, accipe ἃ Sehurzlleischio : Tu:- 
bata, inquit, hoc in capitulo sunt. oinnia, Primes 
lal. legit, agonem statuerit, ct mox, et ille, in 
agone fortissimus, in contentione uiiversos »upera- 
but. Quilibet αὐτόθεν perspicere polest, verla. iu 
contentione c glossa esse. ldem pro. Gnosios. inepte 


B agnoscit Gnosiicos. Reliqui tres Pall. Gossios bia» 


bent. Legendum ergo est GCnossios , quanquam 
vulgatam lectionem damnare plane nolim, Syncele 
lus enim p. 165 edit. Par. etiam habet, Αὐτοὶ δὲ 
Kwociot λέγουσι. Catullus, epithalamio Pelei et 
Thetidis, verg. 172 : 
Gnosia Cecropis teligissent littora puppes. 

Porro Homero eodem 150do, Od. v, Minois regia 
ἡ Kvwcsb; fuisse dieitur, quem sequitur Plutar- 
chus in Theseo. At Catullus l. d. vers. 75, Goriy- 
nia iecia ejus fuisseselem regiam, wavult, Tau 
rum, τὸν Πασιφάης vozáptov, vocat cum Ceureno 
Jo. Malala xoovoyp. p. 106. Eusebius eum στρα- 
τηγὸν nuncupat, quem lieronymus interpretatur 
magistrum. 1s. Tzeizes ad Lycophronem vers. 


C 2214, p. 125, Κνωσσὸς, πόλις ἐπὶ Κρήτης, ὅθεν ἦν 


-xai Ταυρὸς, ὁ στρατηγὸς, ὁ τὴν Εὐρώπην ἀρπάξας, 
ὁ Κνώσσιος. De vario vueis στρατηγὸ; significatu 
vide D. Vulcanium , ad Aristotelis de Mundo 
librum p. 205, et 1s. Causabonum ad Athenzi 
lib. v, quauquam contra. Causabonum  ozpa- 
ξηγὸν τῶν ὅπλων aliter interpretandum cum Sam. 
Petito ad LL. Attic, p. 249, censeam. Gloss», 
CTPATHTOC, magistratus duumvir. Modestino lcto, 
ὁ τῆς πόλεω; ἄρχων ἐστὶ» ὁ στρατηγός. Non ergo 
audiendus est Garcia deLoaila ad Isidori Chron. 
p. 26, qui non magistrum Minois, sed magistrum 
milium, ὁ Plutarchi Theseo, et Servio ad vi 
AEneid. scribendum csse asseruit. Porro Scaliger 
mali versionis Eusebium arguit in. iis verbis, Ob 
quod Athenienses pueri tributaria pena liberati sun. 
Non enim, inquiLille, pueri, sed Athenienses, puc- 
rorum tributo liberati sunt. Apud Syncellum eg. 
Par. p. 165 habeiur, Συνέδη δὲ τοὺς παῖδας διχσω» 
θῆναι. Aut. igitur in. llieronymi verbis enallage 
numeri stataenda est, uL vo£ pueri adeo yenerandi, 
non nominandi casu posiia sit, aut potius ῥῇ- 
σις illa Hieronymi exprimit hec Greca verba, Δι 
xat ol τῶν ᾿Αθηναίων  malbcz, ὁ δήπου παρ᾽ 'A0f- 
vat; χομιζόμενος δασμὸς, ἐσώθησαν. Catullus 
electos juvenessimul οἰ decus. innuptarum. dapem 
Minotauro oblatam esae tradit. Addc Euripidis Iler- 


8:5 


'VALLARSII NOTA. 


816 


culem furentem, Virgilium lib. vi Zncid., Dionem A vetustis chronologis bellum illud recenvet decen- 


Chrysost. orst. xi, οἱ qux Meursius in Theseo 
suo collegit. 

Col. 311. Bellum Lapitharum.  Triennio ante in 
Scaligeri editione bellum hoc recensetur : in Pa- 
Jatino primo ms. biennio tantum, lllud primo, quod 
de P'al«phati libro dicitur, et in Greco Syncellus, 
in Latino Orosius quoque legit, Scaliger cum mss. 
aliquot ignorat , ac porro :gre fert in Notis desi- 
derari. Negat przierea boc, aut quidpiam huic 
similea Palaphato proditum, quem vult longe 
diversa 3b Eusebio de Centauris scripsisse, Euse- 
bium vero aliud egisse, cum hunc locum Pala- 
phati in animo haberet. Hec ejus sunt paulo fre- 


nio post Thesei expeditionem in Minotaurem, 
annis vero 57 aute ΕΠ] excidium. Ducum  uomina 
disces ex Pausania in Phocicis cap. 10. Ex his pro 
Polynice et Tydeo, Mecisteum, Adrasti fratreu, 
et Eteoclum, ]phidos filium, alii, teste Apollo- 
doro, substituunt. 

Col. 915. Androgeus. Audrogei cedem, quam 
constat ex Diodoro lih. iv, auperioris proxime 


, regis Atheniensium gei jussn. atque insidiis prz- 


paratam, huic anno Parmensis quoque et Pala- 
liuus ins. primus ascribunt,. Scaliger post adliuc 
biennium, sive ad tertium Thesei refert : eoque 
magis ridiculum anaelironismum in Notis exsibilat, 
atque ipsi Eusebio culpe dat, quod quamvis e 


ruin nomen ἀπὸ τοῦ xevtelv τοὺς ταύρους dedu- DB diversis auctoribus desumpserit, tamen eorum noa 


cens, ex co explicat, quod juvenes in. tauros Thes- 
saliawm devastantes, conscensia equis, irruerunt ; 
sutea enim equitare homines ignorabant. Factum 
porro ab ejus , qui equo vehitur, figura, ut qui 
Centauri dicti sunt, equina form crederentur, 
humano autem capite, ἀλλ᾽ ἵππου xal ἀνδρὸς ἰδέα 
ἐστὶν ἀπὸ τοῦ ἔργον. Quidni igitur dixisse censen- 
dus est, Ccntauros fuisse equites, et nobiles qui- 
dem, utpote qui primi equos condocefacere cele- 
res excogitarint ? Sic enimvero ex  Palephato 
accepit quoque Servius ad eum locum Virgilii 
Georgic. im, vers. 115 : 
Frena l'eletronti Lapithe, gyrosque dedere 


Impositi dorso, atque equitem docuere sub armis 
Iasu!tare solo, et gressus glomerare superbos. 


Pe'etronium, inquit, oppidum est Thessalie, wbi 
primum domandorum equorum repertus. est. wsus. 
Nam cum quidam Thessalus rez, bobus ostro. exa- 
gita:is, satellites suos ad eos. revocandos ire jussis- 
set, illique cursu non sufficerent, ascenderunt equos, 
etc. Sed hi visi aut cum irent. velociter , aut cum 
eorum equi circa flumen Peneum  potarent, capiti- 
bus inclinatis, locum fabule dederunt, ut. Centauri 
biformes esse — crederentur. Paria habet Diodorus 
lib. 1v, atque alii, quos laudare non vacat. Notis- 
síma quoque est ex eodem Diodori libro 'Lapi- 
tiarum pugna, quam et Plutarchus in Vita Thesei 
narrat, describit quoque Ovidius Metamorphoseon 
lib. xit. 

Col. 511. Priamus llii. Idem Scaliger Priamum 
regem ante tres aunos, Medes autem discessum 
post tres alios ἃ nostra recensione collocat. ita et 
subisequentem  periocham, | Septem qui adversus 
Thebas pugnaverunt, post Theseum ponitad num. 
784 : de Theseo autem ipso addit, tqui. adversum 
Thebas dimicavit. ἴῃ mss. mihil invenimus, quod 
ejus lectioni aut. rationibus suffragetur, neque it 
ipse infieias in Notis, expeditionem «ov Ἑπτὰ ἐ πὶ 
᾿Θέδας ante illud tempus exstitisse, quo pugna 
Thesei cum Thebanis contigit, Schurzleischius 
bellum. τῶν Ἕπτα mavull numero 785 assignare, 
jubetque consuli Samuclem — Petitum ad LL. Atti- 
cas pag. 52. Clemens Alexaudrinus Stromat. tex 


magnum delectum videatur habuisse, qui cum 
videret eos auctores inter se diasentlire, non unio- 
nuerit lectorem absurditatis, saltem ne illi ascri- 
beretur. Euimvero saliva. res erat, si. fuissent hac 
posita ante (res annos a recensione nostra : ac 
ferme non dubito, ita przstitum ab Eusebio 3c 
Mieronymo ; factum vero sequiorum temporum ac 
librariorum culpa, ut inferius transferrentur. Fa. 
cile, quod et Schurzfleischio placet, huc specta: 
bant quz de Minotauro dicuntur : erantque isia 
de Androgeo ad illius locum, sive num. 780 re- 
ferenda. Porro autem his Scaliger continuo atte 
xit periocham de llelena 4 Theseo rapta, quam 
noatri libri inferius adhuc  recensent. Dicemus ibi 
ea de.re. 

lbid. Theseus. Eruditissime pro more suo Sca- 
liger ad hunc locum de panegyri ἃ Theseo insti- 
tuia, ac festis, que τὰ Θησεῖα et Msto/xia, demum 
Παναθήναια dicta sunt, disserit, quz item aliis, et 
cum primis Meursio disputata sunt. proprio opere, 
ac legisse apud eos praestabit. Quod autem ail 
eontra Eusebium, nynquam se legisse, Theseum 
auctorem osiracismi, imo alios econtra sero tam- 
dem ab Atheniensibus jnstitutum tradere, non 
usque adeo verum est. Licet enim proprie dictus 
ostracismus revera aliquot post. Tieseum szeculis 
introductus videatur ; Scholia tamen ad Plutum 
Aristophauis vers. 627 testantur de Theseo, quod, 
Postquam Atheniensibus democratiam concessisset, 
Lycus quidam seycophanta ἐποίησεν ἑποστρακισθῇ- 
vat τὸν fipoa, heroem ín. exsilium pelli per | ostra- 
cismum fecit, Et Suidas in ᾿Αρχῇ Sxupla; hae 
habet : Ὀστραχισθῆναι δὲ πρῶτον 'A0ftlvnst Θησέα 
ἰστορεῖ Θεόφραστος : Theseum — Athenis primum 
ostracismo — muictatum.— (uisse, tradit Theophza- 
stus. Ex horum sententia, atque aliorum etian, 
qui non supersunt, Eusebius — dixerit, quanquam 
non diffiteor, aliis auctoribus «liter visum esse. 
Sunt qui eain legem post ejectos Athenis Pisistra- 
tidas introduciam — scribunt, Zlianus Clisthenem 
ejus auctorem facit : alii Hippiam tyrannum, alii 
llipparchum, Charmi filium sive Timarchi : tanta 
veterum discordia est. Calerum et minus recte 


VALLARSII NOT/E. 


8:8 


liger, prius ipse constituens, pro primus, A Trojse, ἔτεσι πεντήχοντα πρὸ ἁλώσεως Ἰλίο"), repetit 


IS. Phestus. Huic duos, et subsequenti Si- 
m regi Adrasto tres supra Eusebii rationes 
neellus elargitur. De hoc Scaliger, Virgilius 
rasti pallentis imago. Servius : Rex Sicyo- 
V, post. Argivorum, socer Tuydei et Polynicis. 
iusaniam ante Janiscum, quem Eusebius 
[sachon vocat, collocatur Adrastus, !ome- 
. regem primum Sicyonos, si grammaticis 
j Καὶ Σ:χυῶν 20" ἄρ᾽ "Αδρηστος πρῶτ᾽ ἐμ- 
tv. Sed videndum anibi intelligendum sit 
ἐντὶ τοῦ πρότερον : Sicyone, ubi prius regna- 
stus, quam scilicel Argis imperaret. De 
et quomodo propter filiam Polybi regis, 


xerat uxorem, regaum assecutus sit, vide D 


$cholia vetustissima in Pindarum, Nemeaco 
et Pausaniam in Boeoticis cap. v. 

18. Minos leges ac jura constituit. Quidam 
teste Schurzfleischio, fora legnnt pro jura, 
cem interpretatur per ἀγορὰν, seu perso- 
1966, quo modo φόρον vocabulum sumitur 
is Dufresnii p. 1690. Adiri quoque jubet 
» legislatore [.actantium lib. 1 eap. 72, Ni- 
Damaseenum in Excerptis, Suetonium ia 
tap. 70, Meursium denique in Creta lib. n. 
hunc verum esse Minois seculi locum 


15. Theseus Helenam rapuit. In tanta de 
raptu apud mythologos atque historicos 
irum fluctuatione, Scaliger confldentissime 
ironismo, noa Eusebium quidem, sed quos 
itur reprehendit, quod Theseum velit, patre 
egnante, Helenam rapuisse, non cum ipse 
, Tu que nos ad huic similes alias obje- 
»aetenus reposuimus, huerefer, Notatum 
perius, hanc abeo periocham solidis otto 
Meverti, Econtrario Parmensis ms. post 
hae recensione Pontacena a€ nostra tres 
| in Mycenarum quidem, nou Atheniensium, 
rt. Serius adhuc 41} differunt, et vetus 
chronolpogus apud Clementem Alexandri- 
enam a "Theseo raptam notat post Amozo- 
editionem. Diodorus vero lib. 1v id demum 
sse narrat post Phzedrze mortem : Pirithouws, 
pest Hippodamim uxoris obitum (ες qua 
'olgpeiem susceperat) Athenas 46 contulit 
ir, καταλαδὼν δὲ τετελευτηχυζαν τὴν γυ- 
| Θησέως, ἔπεισεν αὐτὸν, etc., id est, cum 
inctam offendisset Thesei uxorem Phedram, 
li fuit. ut Helenam, Jove ac Leda natam, 
idecimum tatis. annum agebat, et omnes 
minas cenustate superabat, per raplum ad se 
et. Plutarchus in Vita Thesei, hunc refeit 
íjco annos jam quinquaginta natum fuisse, 
lelenam nondum maturam rapuit, Catera 
non libet. 
15. Philistus scribit. Altius paulo conditum 
uis, sive annis quinquaginta ante excidiuun 


Appianus lib. de Bellis Punicis. Econtrario Josephus 
lib. via. Antiquit. et 1 contro Appionem, ex ipsis 
Tyriorum monimentis docet, annis 445 post teu- 
plum Salomonis, Carthaginem fuisse demum con- 
Struciam; qui annus eum Abrahawitico 1117 con- 
currit. Nec sane diffitendum apud auctores diverse 
ejus epocham referri propter diversos conditores, 
Cum vero tres partes Carthaginis fuerint, de anii- 
quissima Eusebius nunc loquitur, id quod inlerivs, 
übi ad num. 970 ejusdem urbis conditum refert, 
indicat verbo ἐπικτισθῆναι, uL saliem est apud Syn- 
cellum, licet iste in annis ab Eusebio dissideat, 
Fallitur adeo Scaliger, qui omnino vult, priorem 
sedem fuisse arcem Byrsam ; posteriorem, quam 
vocabant Karhada (dixisset Karthada) id est, Ne3- 
πολιν. Penitus enim e contrario se res habet; nam 
Byrsa tertia demum pars fuit a Didone exstruc!a, 
quam et lingua sua ΠΣ. Bosran, id est locnm mv- 
nitum, sive arcem, appellavit: Grreci trauspositis 
litteris, ἐκάλουν βύρσαν, ut ait Straho lib. ult. No- 
tissima exinde fabula de corio hubul^, quod τα σα 
Βύρσα nomen signifleat, et quod ait Virailius Iit. 1 
ZEneidas, facti de nomine Byrsa. Kartlhiada m autem 
testatur Julius Solinus cap 30 urhem antea appel- 
latam ; quod quidem Phonicium nomen ab Iehrai- 
co ΣΤΡ. quod est, civitas, eL irm, ut credibile est, 
sive hada, quod est, nova, perquam commode de- 
rivatur. De Jusephi loco, quem peccasse in calculo 
subducendo, notatum »ntea est. doctis viris, dice- 
mus infra. Notanda nunc vetus illa Grecorum hal- 
Iucinatio est de Carchelone, Plicen'ce nescio »uo 
conditore, quam imbihit Eustachius quoque e S!c- 
phano Eihnicographo ad Dionys. Perieg. v. 194. 
Ipsum enim illud est urbis nomen, quod, ut notat 
Drusius Observat. lib. vit, cap, 8, Καρχηδὼν per 
syncopem dicitur, pro Κάρθα χηδὼν, ut Latinis 
Carthago per apocopen, pro Kartha chada. Fallitur 
etiam verbo ' tenus Schurzfleischius, scribens eum 
ipsum conditorem Carthaginem vocari ab Hiero- 
nymo, qui eum imo Carchedonem dixit, Subdit 
ille: Carthago sane non est maseulum nomen. 
Quare etiam Cicero inlib. de Natnra Deorum, Car- 
thaginem filiam facit Herevlis quarti, Jovis ct As- 


p tarte fllii quem Tyrii moxime colunt, Sane 


Herculem Tvrium ad tempora Minois anonymus 
scriptor apud Suidam in HPAKAHC retulit. Videant 
alii, quam vera sit illa genealogia, quam nescio 
quonam ex histerico profert Is, Tzetza ad Lycophr. 
v. 1706, p. 124. ὅτι ὁ Ζεὺς τῇ Θήξῃ κιγεὶς Αἴγυπτον 
γεννᾷ, οὗ θυγάτηρ Κάρχη. ἀφ᾽ ὧν ἥτε τῆ: Αἰγύπτου 
πόλις Θήδη ἐχλίθη, χαὶ ἡ Καρχηδὼν νῆσος. Porro 
Zorum, uon Ezorum, ut sylloge Eusebii Scaligerana, 
οἱ Syncellus male lezunt, preter. Hieronymum, 
Carthaginis conditorem  vccavit. etiam Appianus 
Λιδυκῶν principio. Zorus est Tsor, prout Tyrum 
olim appellaruut, Vide qux liae. de re ante Mar- 
shamum Siusonius part. n Cliron. cathol. p. 24, 
observavit. In. quarto Palatino legitum, Dhilisws 


819 


VALLARSII NOT &. 


83) 


cribit Azaro ac Tyriis hoc tempore Karthaginem con- À zonum s$cribit. Verum ue.hec quidem pacto ροίεει 


ditam. ln secundo est, A Boro et Carthagine. Utra- 
que lectio corrupta est, Consule et Petavium (8 
Doctrina temporum lib. ix, cap. 68. Scaliger liauc 
periocham paulo post refert ad numer. 804, serius 
adhue coéex Palatinus primus post annos alias 
quatuor. 

Col. 515. Polyphides. In Parmensi et tribus Palati- 
nis 58. Polipedes pro Polyphecdes dici ur, Hujns vero 
mulla, quod sciajp, mentio est apud veteres: et 
qui Sicyonios reges Pausanias refert in Corinthiac. 
cap. 6, cum alio ordine, ut diximus, istos, Adra- 
Sti, Janiscum, et l'hestum recenseat : Polyphidem 
ejusque successorem l'elasgum plane tacet ; Phiesto 
seutem suljungil Zeusippuin, etc., qua pridem a: 


cum Eusebii rationibus convenire, quod tradit Cle- 
mens Stromat, 1, ex antiquis chronelogis, factam 
expeditionem illam viginti qninque annis ante Ilii 
excidium, nono autem anno post Ilerculis agonem 
Dlympicum. Porro autem propius ad üdem est, quod 
ait Scaliger, lecimn abs Hieronymo κατὰ 660v, quud 
fuerit propositi exemplaris mendum, pro xa:' ᾽λθη» 
νῶν ; tam etai Àmazunes Graecos omnes ob damna 
per Herculem illata, eingulari tamen odio in Athc- 
nienses exarserant, ob raptam a Theseo Antiopam, 
Mippolyte Amazonum .regine sororem.  Videsis 
Diodorum lib. iv, Pausaniam quoque in Atticis cap. 
9, et Plutarchum in Vita Thesei. 

lbid. Phedra. Rectissime huc referunt Phiedrz 


hurum scriem nominum nobis annotata sunt. Ad Ü amores mss. sque atque editi plerique omnes li- 


haec debuit « x Eusehii rationibus, quando 3 Griecis 
T«oja capta est, Sicyoni Prlyplides imperasse: et 
constat tamen ex Homero llial, y, 512, Sicyonem 
tune temporis Agamemuoni paruisse. 

Ibid. Amendes. Hic in Parmensi aliisque non- 
nullis mss. Ammes, pro Amnenemes dicitur : Syn- 
eello Amedes ; alius enim est ᾿Αμεντὴς ὁ xaX 'Ape- 
vípse, non, ut Schurzfleischius pntat, idem atque 
jste. liuic porro cum solos tribuat Africanus annos 
quinque, acriter perstringit Scaliger Eusebii liber- 
tatem, ut leniore, inquit, vocabulo appellem, quam 
«uo dignus 6:1, pro factis istis. Raucidam illam 
scilicet ingtaurat calumniam de temeratis ab Euse- 
hio dynastiig, quam supra innumeris ferme locis 
refutavinuus. Hic uno testimonio auctorem nostrum 
in proniptu est vindicare. Vetus Chronicon apud 
Syncellum annos huic regi dat 27, adhuc scilicet 
supra Eusebii rationes unum ; non igitur exaggeravit 
adsum hypothesi iuserviendum, Eusebius, sed ex 
aliis atque. Africanus monumentis, cujusmodi erat 
hic saltem loci Syncellianum illud, accepit. Porro 
el. Perizoniua putat hunc, qui Amedes  Syncello 
appellatur, eumdem esse. qui in dynastia xxi primus 
e»t, et ibi nominatur Smedes, cum et nomen in una 
tantum littera, et spatium regni uno tantum anno 
discrepet. À que idcirco colloeandus illi videtur in 
ista seiie Ámedes. seu potius Smedes post Thuorin, 
non ante eu:i ?. plane uti mox reges dynastie xxi 
reperimns in ista quidem serie positos post dynast. 
xin) reges, Sed itidem male; videtur enim Syn- 
vellus ex uno Smede prinio dynast. xxi rege, duos 
fecisse, Ameden hunc, quasi. dyuast, xx primum, et 
Susachim, quasi dynast. xxi primum. 

Col. 515. Theseus, profugus. . .... - Faciont 
cum nostra editione vetustiores plereque alis et 
nigs, Scaliger tamen hanc Thesei fugam anno insc- 
quenti »scribit. Sequatur hic lector, inquit Schurz- 
fleischius, qnod judicio suo maxime probat. Nos 
wonemus tantum, Thescum Athenas, vel, ut supra 
dixit Eusebius, ἐξοστραχισθέντα, vel cum Piritlioo 
ad inferos profectum,.ad tempus reliquisse. 

lbid. Bellum Amaskonum. Eilem quo MHercu'is 
$gonem anno, sive num. 8!5, Scaliger bellum Awa- 


bri, ut et duolus abhinc annis alteram perioeham 
de llercule. Peccat adeo contra eorum fidem, seriem» 
que temporum ob Eusobio digestam, Scaliger, qui 
Phaedraim ad quartum Meuesthei annum, sive ad 
unm, usque 816 differt. Et cum minime diffiteatur 
in Notis, llippolyti amores sub Theseo contigisse, 
utpote adhuc Athenis regnante ; quem vocat ana- 
ehronismum noo ferendum, solus ipsemet, vulgatas 
libri hujus editiones, et codd. mss. adversatus, ac 
temere immutans, admisit. Recole Dipdoruw, 
lib. 1v. 

lbid. Hercules agonem Olymp. D'scere est ex Apol- 
lodoro, quemadunodum Olympicum istud certamen 
llercules celebravit, Pelopi aram statuit, et due- 


m 


deeim deorum aras deinde ezcitavit. Videudus et πὰ 
Pausanias lib. 1 Eliacon, cap. 15, et Pin.'ari Olymp. — —. 
ode 1. C:ietera, 4088 temporum rationes spectan! πον 
ubi dicuntur ab agone isto ad primam Olympiadeummm 
supputari anni 420, libet ab Scaligero suismet verbiem: 


Audire : Quinque, inquit, annis Eusebius plus dicit — 
Hoc enim congruit num. 815, ad quem, ab Olympii s 
primis Pelopis, anni sunt 114, hoc est cycli lunares 


sex. Rursus ab illo, quod in honorem ejusdem Pec- 
lopis instauravit Atreus fllius, 3nni 19, id cat cy- 
clus unus. Itaque hinc colligimus ipsos Grz»cos tunc 
celebrasse O'ympia, quotiescunque  novilunium 
incidebat in 9 Julii, Et sanc a Pelope, usque ad 
multos annos in/ra Herculem, novilunium compc- 


p tebat in. eam diem, quotiescunque numerus aureus 


erat 46. Tunc enim gpacta erat 17, quz. congruit 
diei 9 Julii. Et paucis interjectig : Hee igitur peri«- 
ch: de Olympiis Pelopis, Atrei, et Herculis, quia 
characterem coelestem habent, utpote novilunia, 
non sinunt &os dubitare quibus temporibus Pe- 
lops , Atreus, et flercules fucrunt. cum tantam scri- 
ptorum de lac re inconsiap!iam passim in boc 
Canone  Euseliano videamus. Apud Clementem 
vero legimus a bello Tliebauo, ἐπὶ τὸν ὀλυμπιαχὸν 
ἀγῶνα, ὃν Ἧ ρακχλῆς ἔθηχεν ἐπὶ Πέλοπι, ἔτη cela. [18 
ut bellum Thebanum congruat num. Eusebiauo 819. 
Jtaque error in optimo Chrosieo »pud eumdem 
Clementem, ex cujus rationibus agon Olynipicus 
licrculis congruit numero 800, Nam 15 annis minus 


NN Nfan, ἫΝ 


VALLARSII NOTE. 


R32 


'orro apud Georgium legimus : Ἐν Ὀλυμπίᾳ À accusant: Atbensus lib. 1, et Zenobius parainio- 


' ὅφ᾽ ᾿Ηρακλέους ἀγῶνα ἀπὸ τοῦ πρώτου ἕτους 
v ἀριθμῶν εὑρήσεις ἕτη υλ', ἕως πρώτης 
άδας. Habebat huuc locum in animo. 

$17. Menelaus regnat in Lacedamone. Supe- 
proxime — auno, regni Thesei penultimo , 
isis et Palatinus primus ms. cum Si- 
editione Menelaum regnasse ferunt, quem 
W, solido decennio interjecto, demum ad 
841 recenset. Ait vero Schurzfleischius, e 
nis lib. vut constare, Menelaum — Castori 
luci in Laconia, euccessisse, qui Tyndareo 
superstite, e vita, ut ex Apollodoro patet, 
aot. 


$18. Menestheus an. 95. Huic annos tribuit 
Ins triginta tres, quod ne factum pites. an- 
| errore, totidem οἱ in sumna colligit, com- 
18.411 alias epochas : denique et Τούτου, ait, 
ἔτει τὸ "Diov ἥλω : Hujus. anno 35 Troja 
st. Plura 8:1 hunc locum nobis erunt de ejus 
dicenda. Interim Parmensis ms. atque alius 
δ nofe Pottero laudatus. ad Clementem 
dr. dant Menestheo viginti. quattior : quot 
| in hac ipsa Chronici dinumeritione ad 


| usque Trojam recensentur. Diodorus lib. t- 


ἢ tradit Menesthei patrem fuisse, liominem 
ium, qui Atlbenis civitate et regno potitus 
iam Grzea ex Syncello Μενεσθεὺς Πετεῶ di- 
ion ὁ xa Πετεῶ. 


$15. Teutamus. Alias Tautano, ut et Griece 
yncell. alibi, ; Ταύτανος. Antiquarius Salmasio 
34, Alius, ait, codex h&c non habet: qus 
fleiachius tantum in tertio Palatino admonet 
rari, Not«tum preterea, Eusebium hzc a 
lione ac Diodoro habere: Diodorum vero, 
arrat, duce Memnone, »uxilium ab isto Pria- 
iccepisse, Teutamum cum Tithono videri cou- 
» cujus nempe filium Memnonem fuisse, 
nt rerum Troicarum scriptores. Ac sone 
apud Philostratum lib. v1 Vit. Apollonii v. 4, 
mnem auxiliares copias ad Trojam duxisse, 
ibi occubuisse eum, pernegat. Et in Heroicis 
j, exstitisse quidem in Ethiopia Memnonem 
id belli temporibus, non inficiatur: sed alium 
eum docet ab illo, qui Trojanis suppetias 
» Et propiora quidem lizec vero videntur. Ni- 
"us aliórum, qui cum Virgilio /Eneid, 1 


/EKoasque acies et nigri Memnonis arma 


emorant, veterum magno numero consensus 
t recentioribus Gobe'inus Persona Cosmodrom, 
. €ap. 31, anno Tautanis 16 bellum copisse 
"τη. tradit: quod tamen in Eusebio explicite 
abetur. Jornandes de Regnorum successione 
liam docet, Tautanis tempore Grzcos Trojam 
íisse. 

lj. Mines in Sicilia. Sunt qui ab ipso Caucalo 
Fraudem, οἱ calidi balpei zstu nímio Minoa 
'alam tradant: plerique autem alii filias cjus 


graphus, qui dum Minos lavaret, a Cocali filiabus 
ardenti pice infusa necatum refert. Preter lauda!os 
Scaligero auctores, videsis Diodorum lib. iv, Hero- 
dotem lib. vit, cap. 170, Strabonem lib, vi, Justi- 
num iv, Cap. 2, etc. Urbem in qua Cocalus impera- 
bat Káptxov, Camicum vocant Aristoteles Politic. 
lib. n, cap. 8, Strabo loco laudato, Ethinicographus, 
aliique. Scaliger hane periocham annis quatuor 
antevertit. - 

Col. 317. Inter(ectorum posteri, Differtur. hxc 
apud Scaligerum ῥῆσις annos quinque, unde inter-- 
vallum ab expeditione τῶν Ἕπτά ad istam τῶν 
"Extyówov, apud eum est ann. 29, qua in nostra 
recensione tantum est 37. Verum quid hzc suut 
ad Apollodori sententiam, qni solos decem anuos 
facit intercedere lib. i, quem loenm ei Scaliger 
laudat? Post decem, inquit. annos, cesorum filii, qui 
Epigoni appelluntur, paternas cedes ulturi, contra 
Thebanos exercitum ducere. statuerunt, 

lbid. Hercules. A. num. 825 sive. annis abhinc 
septem hanc de llerculis fato periocliam Scaliger 
differl. Pontaeus autem minus recte. legerat. in 
Lexi, morte functus est pro finitus, et in flne alte- 
rum cum Sichardina editione glossema addiderat, 
alii vero ante 50 annos letlium suscepisse. feruut, 
quod eum neque in Parmensi, quo utimur, neque 
in aliis optim:e noti mes. ct castigalioribus editis 
libris habeatur, mauifesio etiam appareat variante 


C ex aliis codicibus lectionem eam fuisse antecedentis 


pericopz in margine olim aunotatam, atque intru- 
sam deinde lemere in texium, expungere nihil dubi- 
tavimus. Sed et pro illis, quidam autem anno 30 
periisse, melioris ποῖ: codices legunt, quidam ante 
tricesimum eum periisse : Scaliger, gnidam ante tri- 
ginta annos, cic., perperam primus Palatinus, ante 
40 annos. In Grecis legit Scaliger: ᾿Ἡραχλῆς νόσῳ 
λοιμώδει περιπεσὼν, xal μανεὶς, el; πῦρ ἑαυτὸν 
ῥίψας τελευτᾷ, βιώσας, x. τ. λ.. qua longius ab eo, 
quem laudamus penes Syncellum, textu abeunt. 
Habes porro historiam sive fabulam ab Diodoro 
lib. 4 omnium luculentissime enarratam, cui adde, 
si libet, Apollodorum lib. n. 

Col. 915. Ammonite. Peccatum vero graviter in 


D Pontacena editione, qux annos servitutis solos octo 


putabat, pro decem et octo. De hisce servitutum 
annís cum posteriorum Judicum annis copulaudis, 
subsequente annotatione dicimus. 

Col. 319. Mycenis regnat Agamemnon. Priorem 
de Agamemnone periocham Scaliger omnino igno- 
rat : in altera annos legit quindecim, ubi triginta 
quinque numerantur. Haud equidem puto, ex EÉase- 
bii mente : quid cnim,si quindecim tantum regnasse 
$nnos Àgamemnonenm dixerat , continenti orationis 
serie ejus regni decimum quintum, pro ultimo cum 
Troja capta componit? Coutextus loci. ciamat 
alium, eumque majorem fuisse pridem annum apno- 
tatum. Ad ligc Patini libri omnes, et quz laudamus 
ex Syncello, Greca, fragmenta, cym pari consensu 


823 


YVALLARSII NOT ἃ, 


ad cju: regni decimum quintum referant excidium A tun illud paulo post minus recte, quob scribit, pa- 


Troje, ipsi tamen regi annos tribuant duodeviginti, 
vel etiam juxta aliorum rationes, triginta quinque. 
Ac sane illa verosimilior sententia est, siquidem ct 
Palatinus primus ms. habet, Mycenis imperot Aga- 
semnon annis 18, cujus regni anno 135 Troja capitur; 
et Clemens Alexandrinus Stromat. 1, pag. 521, ex 
veterum chronologia, , Agamemnonem cum fratre 
Menelao successisse Atrei regno annis septemde- 
cim znte Troje subversionem , tradit, Verum ne 
hac quidem ratione salva res est : ut enim omitta- 
mus vetustiores editiones , quia ipso decimo octavo 
regni anno (tribunnt vero illi in. uuiversum 35) 
casum Troj:e assignant, repugnat alia ex parte series 
historiz, συ fert eum regem, statim atque victor 
demum e helloTrojano redii', ah Jg'stlio quiuxorem 
ejus abduxeratoecisum. Neque vero licet longius 
int-rvallum putare ex rerum, quas narrat lIo:»erus 
Ody:s. à, serie : statim enim ad Malearum mon- 
tem venil, unde abrepta vento classis ad eam ap- 
pulit Peloponnesi partem, quam /Egisthus tenebat : 
aique ibi, ut ait Virgilius, 
Conjugis infandz prima intra limina dextra 
OQppeiiit. 

Quin imo, ait Schurzfleischius, Agamemnon ultra 
mensem reditum ἢ Trojze expugnatione non distu- 
lit, $$ Senecam sequimur, ut taceamus ZEschylu v, 
qui eodem die, quo eversum fuit. lium, reducem 
quoque Agamemuionem priestare satcgit. Vide Sam. 


storalijudici, pro pastori, etc. S:d et laudatus Pot- 
tero ms. Regius male, de pulchritudine certamen [uit, 
pratermisso quod et in Grzeco resonat textu, pre- 
mium, ἔπαθλον. Qux sequuntur ibi, ὅπ. μιᾶς αὖ- 
τῶν προτεθείσης Ἑλένης τῷ χριτῇ : perperam on - 
nino, et contrario sensu vertit Goarus, reliquis una 
earum [lelena a judice praeposita. 

Col. 315. Jephie... an. 500. Ita habes Judic.cap. ΧΙ, 
vers. 26. Verum Syncellus subducendos ab 26. 
summa Alienigenarum imperii numeros contendit, 
quod, inquit, minime cavit ὁ Εὐσέθιος συντριθμῶν 
τοῖς τῶν Κριτῶν χρόνοις τοὺς τῶν ᾿Αλλοφύλων, xol 
μὴ λογιζόμενος αὐτοὺς ἰδίως ἑκάστους ὡς ἡ Γραφή" 
Eusebius qui Judicum annos. Alienigenarum tempo- 
ribus annumerat, nec uniuscujusque proprios annos 
supputat, quod facit Scriptura. Et. Synecellum. qui- 
den ipsum cx parte Scaliger reprehendit, quod pu- 
tare voluerit illos 200 annos ab eo tempure, que 
Allophyli sraelitas oppresserent. Goarus Loc 
ipsum qua jure, qua injuria ex auctoris sui sensu 
exponere et tueri nisus est. Cetera Eusebium prz- 
termittunt, quem vindicare debuissent , atque in 
hoc maxime probare, quod ab eo est, si quid 


. alias, recte ac sapienter in re chronologica exco- 


gitatum, Nem; e cum tempus interceptim ab exitu — 4 
Israel de: Agypto ad quartum Salomonis 3nnum, 4, 
quo jacta sunt Templi fundamenta, ex libro quidem «mr 
Judicum annis "quingentis nonaginta octo consti-—— 


Petitum ad LL. Attic. p. 57. Greca, tametsi Eu- € tisse videatur, in tertio autem Regum cap. v! $0- — 


schianis non usque adeo bene respondeant, ex illis 
tamen accepta apparent : nos illa ctiam uno alte- 
rove loco emendamus. 

Col. $17. Alexander rapwit Helenam. Placuit 
Scaligero, ut et l'ettero ad Regii ms. fidem, hauc 
de Helena a Paride abducta periocham post quin- 
que adliuc annos, sive ad 14 Atlieniensium referri, 
ea scilicet de causa, ut ab eo raptu, et bello quod 
consecutum est, ad Troje casum non plus decen- 
uio intercederct. Contra ego, et ea quidem de cau- 
$3, ualuissem hxc quatuor saltero annis antcverti, 
ut abhinc vicesimo Ticja  subversa diceretur, 
Euimvero decem annos ad belli apparatum absum- 
ptos notat Dio Chrysostomus Orat. x! , atque ipsa 
apud Homerum lliad. ὦ, vers. 6735 felena. paulo 
antc urbis excidium ibi jam ab annis viginti se ait 
agere, 

Ἤδη γὰρ νῦν μοι τόδε εἰχοστὸν ἔτος ἐστὶν, 
ἘΞ οὗ χεῖθεν ἔθην, xal ἐμῖς ἀπελήλυθα πάτρης. 


Jam enim nunc mihi hic ejcesimus annus est, 
Ex quo buc veni, et ex mea decessí patria. 


Iiterim pari omnes consensu Palatini mss. quatuar 
et Sichardi editio insequenti anno, sive nu:n. 8214, 
bac ascribunt ; notat vero in primo Palatino anti- 
quarius Salmasianus, Superscripta historia. in. codice 
antiquo ad mum. 6 Mycenarum. habetur, in. novo po- 
 witur ui hic. Omnino autem falso legit ipse Scaliger 
in textu. causo belli pro causa mali, surei scilicet 
poni,atque, ut in Grzccodicitur,*vexa μήλου χρυσοῦ" 


lis quadringentis octoginta definitum sit : νυν» à 
minori numero, quod expresse in Seriptura noteturg, —w 
suas rationes aptare se velle Eusebius, luculentis-—-am 
sime professus est. Nulla porro conciliandis texti— ΕΣ. 
bus erat propior ad veritatem via, quam δὶ servi 38 ^ 
tutis anni cum proximorum Judicum annis misce 2» 
rentur : maxime cum ipse calculum Hebrzorunsram 
traditiones adderent. Ab hoc autem loco, ex qu» 5.8 
Amimonitica, seu quinta servitus inchootur, a amm 
deinceps, cum de sexta dicitur , sive Philistina — e 
longe gravissimum ipsius Scripture monumenturcame7 
accedit, quz eorum tempori quietem nullam impume - 
tat, nec addit solemne illud? v1 opum quievia- 
que terra : et Samson tamen judicasse dicitur, indie- — ὦν, 
bus Philistiim viginti annis. Consentanea quoque est dai 
illa hypothesis rationi atque historiz, qua ad bunc 

satis commode modum exponitur : Ammonitica, ser« 

vitus annorum 18 Jaiíris quinto anno coepit, quan- 
quam ab ejusdem 922 absoluta est, Jephte vindice, 

cui in Galaaditarum regimine Abesan, Ahialon, et 


. Abdon unus post alium successerunt. Ab eodem 


temporis intervallo, alia sub Philisthinis servitus, 
quz fuit annorum 40, in aliis tribubus agebatur, 
quibus et alii Judices praeerant. Puta hanc ipsam 
ab eo, quem diximus Jairís quinto incepisxe, si- 
quidem uno utraque servitus contextu memoratur 
Judic. x, 7, et anno demum nouo Ahialon, Sam- 
sonis ultimo desiisse. Hoc pacto intra quadragin- 
ta novem annorum spatium, id est intra quintum 


VALLARSII NOTE. 


826 


octavum Abdonis, qui itidem fuerit fleli A nymus, alii, Mopsuerenz id contigisse asserunt. 


simus, anni continentur centum sexaginta 
detractisque illis quadraginta novem, reli- 
t centur decem. et octo, quos. cum ab li- 
"-m numero 598 subduxeris, remanebunt 
centum octogitita, illa nimirum summa, 
Obat Eusebius ex Regum lihro. 

$17. Hesebon. Hac est. Septuagintaviralis 
» Alexandr: no hujas nominis scriptio, 'Ess- 
cur lHesebon pro Ábesan, Eusebio dica- 
ari desinat Scaliger, eoque minus ab illo 
| genus. deformationes nominum, tanquam 
n auctore, alios accepisse. 

Thuoris rex /Egypti. Addit ipse Eusebius 
hujusce libri pr:efatione, cum infra, et 


Videtur ergo Malala Mopsucrenem, zoAlyvtov. τῆς ᾿ 
Κιλιχίας, ut Photio cod. 258, p. 1446, vocatur, male 
cuim Mopsuhestia, famigeratissima urbe, confudisse. 
De varia in mss. vocis Mopsuhestie scriptura vide 
ad Cicer. Jib. ni, ep. fam. 8, notas Jani GebDardi, 
et Jac. Gronovii, qui ultimus illam etiam urbem 
aliquando Mopsian , vel Mospean, dictam fuisse 
hariolatur. Mopsucren:z czteroqui Constantium Aug. 
decessjsse, pr.eter scriptores a nobis ailegatos , 
affirmat etiam Nicephorus, H. E. lib. ix, c. δύ. 
Col. 317. 4Elon. In aliis libris Elon dicitur. Ms qui- 
dam Pithoanus /£/eon, Regius, teste Pottero, Elaon, 
Vulgata Ahialon vocat, Sed illud mirum magis,- 
quod ait Eusehiüs, eum fuisse a LXX pretermis- 


ncellum, ὁ παρ᾽ Ὁμήρου καλούμενος Πόλυ- p sum, cum legatur tamen Judicum xn, vers, 11 ; Καὶ 


llomero Polybvs vocatur. Qua de re Scaliger 
tus Eusebium, quod dynastias interpolarit, 
. regem cum ter poribus Trojanis compara- 
jue, ait, vidit quantam absurditatem incur- 
» altimum annum hujus regis claudit cuim 
fii, ut pracise ibi eum statuat de$siisse in 
$ esse, ubi et llium quoque desiit esse. 
superfuisse Ilio Polybum, quem Thuorim 
lunt, testis Homérus ipse, qui Menelaum ab 
ptum et muneribus donatum conit, Alio- 
»ne conveniebat huic regi esse eum quem 
m Hoinerus vocat, quandoquidem eum  re- 
Thebis /Egyptiis dicit, et ipse Thuoris quo- 
ultimus hujus dynastie, que Thebanorum 
ospolitanorum fuit, Sed cut sex duntaxat 
) Africano illi a'tribuantur, commentum noa 
it. Nam ab initio hujus regis ad excidium 
ni sunt 23. Quod. si 55 aut 536 anni illi assi- 
fuissent, nihil erat, quod huic argumento 
posset. Hactenus ille satis erudite, tantum 
ebio calumniando abstinuisset ; non enim 
sw bypothesi inserviret, Trojanis ille tem- 
s Thuorim, qui et Polybus, comparavit, sed 
iquioribus, atque ipso Manethone et Africano 
i. Ipse etiam Africanus septem illi annos, non 
aiger putat, sex tribuit: Manetho autem, 
ex 60 Syncellus, quinquaginta. Homeri te- 
iium quod speciat, notatum ante nos doctis 
ex eo certam hominum zeatem constitui 
node posse, siquidem 116 undecunque illu- 
viros arripuit ad poema suum explendum 
ornsodum, Dicemus hac de re plura inferius. 
. Mopsus regn. in Cilicia. Qu» hnc pertinent, 
eupavit omnia Schurzfleischius. Mopsum, 
, regnassein Cilicia, innuit etiam Strabo lib. 
, 116. Ab hoe ergo denominationem accepit, 
lepeuhestia, quam Mopsucrene, qua tamen 
a sunt oppida. Mopsuhestia vocatur in omni- 
ail. libris Mopsiistie, vel Mopsistie, Μόψου 
videlicet. Neogrzce tamen, Μόψου ἱστία, Mo- 
&, vecte dicitur. Ibi a Malala memoratur, xpo- 
part. v, pag. 14, Constantius Aug. deeessissc. 
a Cedrenus, Zonaras, Aurelius Victor, Hiero- 


ἔχρινεν μετ᾽ αὐτὸν τὸν Ἰσραὴλ Αἰλὼμ ὁ Ζαδουλω.- 
νίτης. Significare fortasse voluit, annos illos de- 
cem in Greco codice non haberi: si omnino 
deerat liac now, ejus fuit, quod ob oculos 
habebat,exemplaris defectus. 

Ibid, Memnon. Diximus paulo superius de Mem- 
none, quem suppetias tulisse Priamo, Philostratus 
Scaligero. etiam laudatus, negat. Consuli preterea 
jubet. Seliurzfleischivs hac super re Disquisitiones 
Matt. Del-Río ad. Claudian. lib. 1 de Laudib. Sti- 
lionis, v. 968; Freinshemium ad Curtium lib. M 
cap. 8, et Fsbretum ad Tabellam Itiad. p. 351. 
Amazones quoque an Trojanis auxilia tulerint, 
apud veteres dubia res est. Negat Strabo lib. 


* xn, eo. adductus argumento, quod ipse contra 


Amazonas Priamus aliquardo dimicarit. Afflr. 
mat alia ex parte Diodorus Biblioth. lib. n, et 
laudati Scaligero, Virgilius 1^ ZEneid., Justinus 
lib, Q. Smyrnzus lib. primo, aliique. Hanc 
porro ipsam periocham post qualuor annos, Te- 
fragantibus plerisque aliis omnibus libris, Sca- 
liger recenset. 

Ibid, Troja capta. Hanc a Troj:e captivitate ad pri- 
mam olympiadem annorum summam subsequentibus 
reliquis collectionibus epocharum Scaliger in dine 
postponit : legit etiam, fiunt anni numero quadrine 
geni sex. 1n Notis conten it, ab Eusebio uno 
anno minus dici; nam, inquit, suné anni 407 : 


D itaque excidium Troje contigit anno Eusebia- 


no 854, non autem 325. Ratio petenda est ex 
causis  Tetraeteridon Attiem, quarum indicio 
Ephorus, et post eum Dionysius Halicarnassen- 
sis casum lii divinitus eruerunt, cum à 92 
Targhelionis, ad χέντρον θερινὸν, essent 47 mtpit- 
ταὶ ἡμέραι. Ex quo consequens esi, hunc ca- 
sum congruere anno undecimo periodi Atticsm, 
$551 periodi Julians : de quibus si deducantur 
per perpetuam regulam, 9697, remanebit epo- 
cha liii capti in numero Eusebiano 95€ ; ita- 
que uno anno plus dicit, Unde consequens est, ut. 
anno minus sit intervallum, asd primam olym- 
piadem., De variis sententiig super mense, aut 
suni tempore, «quo Tro capu QN, S£ nn 


8:1 


VALLARS3HI NOT.£. 


828 


συναγωγὴν n historia 'A655»  Judieis. ZEscbylus A rint anni 595. duntaxat. Denique iu numero Ea- 


vult captum Tlium, κατὰ τὴν Πλειάδος δύσιν * 
&cnnebooc λεὼς 
Πήδημ᾽ ὄρουσεν &uq! Πλειάδος δύτιν. 

Sensit econtrario Dod wellus lib. de Veteribus Gr:e- 
corum liomanorumquo cyclis, Eusehium uno anno 
plus dicere, cum spatium illud inter excidium Tro- 
je primamque olympi:dem annorum 406 fuisse 
statuit, cum solos re ipsa 405 annos impleat Atque 
hoc, inquit, aliter verum esse non potnit, qnam si 
excidium urbis Trojanv* ad annum retulerit Mr- 
pesthei, non, nt antea, ultimum, sed quod fecit 
auctor Chronici Marmorel Oxoniensis, penultimum. 
Sic annus ipse prime olympiadis, ah Ilii clade fue- 
rit 407. Quo pacio «veteres etiam illos supputasae 
probavimus, qui diem :etatemque Lune, et spa- 
tium a solstitio, quo contigerit in cyclo Metonico 
retrorsum acto designarunt, Diss. 1, $ 19. Et sane 
il^ rem se hahere necesse erat, si οἱ veri fue- 
rint numeri quos illia assignavit Eusebius, et ter- 
tius ZEschyli annus, pro ejusdem sententia, cum 
prima. committatur. olympiade, et. decimus ultimi 
decennalis archontis annus ad primum refera- 
tir annum olympiadis 24, ut. íllum in Canone suo 
retulit Eusebius. In eo certe sibi consonus, ab 
aliis discrepat, quod primum annuum archontem 
Creontem designatum illo anno tantummodo cen- 
suerit, sequenti autem anno gestum ab eo ma- 
eiatratam, Contra 3utem. Fasti. plerique Archon- 


tci ipso illo illius olympiadis anno gestum ἃ Cre- c 


ente magistratum. 3gnoscunt, Nobis, donec de 
anno regni Menesthbei, quo capta Troja est, dis- 
putemus, visum est opere pretium, duos bos- 
ce doctissimos in re chronologica viros suismet 
verbis, de prwcipua anteactorum temporum epo- 
«ha, ex unius ejusdemque Eusebit. sensu. aliter 
edisserentes inducere, ut. et. viam lectori. sterne- 
remus, et ne eadem infra repetere neetesse es- 
sct. 

Col. 317. Sec. Hebreos anni 855. lterum Scaliger, 
cujus non licet tam insigni loco ipsamet ver- 
ba dissimulare : A nato, inquit, Abraban ad llii 
excidium, sunt anni 820. Quindecim anni μετα- 
χρονισμοῦ, de quibus toties monuimus. Memineris 


tebiano a prímo anno ipsius mumori ad alind in. 
1ervalium Scripture, est προχρονισμὸς 15 annorum, 
Contra a primo anno ipsius numeri ad aliqued 
interva'lum exoticz historia, est uttuypovtop?; ta. 
tidem annortm. Sed ἃ conditu Templi Salomoniei 
incipit variaré numerus, ut suo loco disputabi- 
tnr. 

Ibid, Menestkeus. Signifleare voluit Eusebius, in ipse 
reditu Menestheum vita excessisse, Adeo non diss:n. 
tit, ut Scaliger patat, a Clemente Alexandrino, quiex 
veteribus Chnonologis pag. 591Troja «uhversionem 
facit cum anno ultimo regis Menesthe! concurrere, 
βασιλεύοντος τὸ τελευταῖον ἔτος Μενεσθέως. Ne 
abludit ab his Dionysius Argivus apu! eumdem 


B Clementem, "Doy ἑάλω Δημοφῶντος Θησέω: Bas-- 


Aedovtoz ᾿λθήνῃσι τῷ πρώτῳ ἕτει. Troja subeerja 
est, cum Deomophon Thesei filius Atheniensibus rt. 
gnaret ono primo. Plutarchus in. Th eo ait, De. 


. mophonta. οἱ Aeamanta, Thesei filios, qui ΕἸ b 


norem ad Trojam secuti orant, defuncto illie Me 
nestheo, reversos reguum resumpsisse. Audi nune 
Lydiatum ad Marmor 1 Arundellianam rem de in- 
legro cdisserentem. 

Ceterum, inquit, de anno regni Menesthei, quo 
capta (uerit Troja, nonnihil controwertitur. Aucto- 
res quos sequitur Clemens Alexandrinus primo 
Stromateo, referuut captam anno ejus postremo, 36 
Demophontis primo : Eusebius in Chronico, anm 
Menesthei vicesiuio tertio, tanquam ultimo, addesm 
regredientem a capta Troja (quo prefectus clash 
Atheniensium cum eretera classe Grecorum profe 
ctus fuerat, juxta Homerum in Navium Catalore 
ita canentem, Τῶν αὖθ᾽ ἡγεμόνευ᾽ υἱὸς Πετεῶο Mr 
νεσθεὺς, mortuum esse in Melo insula. Apnd Lyto- 
pbronis Scholiastem legitur, eum, cum Melum sd- 
venisset, regno insule potitam esse, Polyanacie 
cjus rege defuncto. Qued ridicnlam Sealgero vi- 
sum. Quomodo enim, ínquit, spreto regno suo Àt- 
tice, alienum et nihil ad se pertinens praetulisset! 
Mirum vero liomitnem tanto ingenii acumiue prz. 
ditum, non conjecisse 22usam mor:e Menesthei in 
Melo : quam apparet fuisse, quod D«mophon legi- 
timus regni Attici hseres jam vir factus, et oeez- 


hzc distinguere, ut. supra docuimus. In interval- D sione absentis Menesthei ad Trojarn desideutis usus, 


lis Scripture Eusebius peceat προχρονισμῷ 15 an- 
norum : in intervallis historie exotice, si compa- 
rentur cum iutervallis Scripture, peccat μεταχρον» 
νισμῷ totidem. annorum. Revera enim Abraham 
natus est numero 16, non pritao. Exodus conti- 
git numero 520, non 505; conditus Templi nu- 
mero 999, non 984. Contra evenire necesse est, 
si ab Abraham nato, ad casum Troja, aut a4 
primam olympiadem intervalla — putentur. Tunc 
enim reperies illos quindecim annos esse μεταχρο» 
vi3pby, non προχρονισμόν. Sic à nato anno Abra- 
ham ad excidium Troje putat 910 secundum ra- 
tiones suas, Sed quia est προχρονισμὸς 15 anno- 
Tum ἃ nato Abraham. ad excidium Ilii, fue- 


vel siquidem ipse quoque eodem projectus fnerat , 
ante ltunc domum reversus, confirmata sua fs- 
ctione, posaessionem ejus occupasset ; e quo Me- 
nestheus (ut post Plutarchum in Vite Thesei scribit 
Jlianus libro 1v Varig Historie , cap. v) Tyada- 
ridarum ope, patrem illius Tbeseum ejecerat. Ha 
calamitosa fuit Menestheo Troj:e obsidio, perinde 
ac ipsi regi regum Agameunoni, et plerisque om» 
nibus Grecorum ducibus eodem profectis, utpote 
quos inde reduces ex exceperint calamitates, quas 
ipsos vel Trojanorum reliquiia miserandos reddere 
potuerint : adeo quilem ut ingens ills mille «du- 
centarum. navium classis non tam ad Trejss exei- 
dium, quam ad Gracime exitium comparata fuisse 


VALLARSII NOTE. 


vr, certe 3d exitium Grecorum ducum in A quemadmodum etiam eecinit Propertius Elegiarum 


excidium Aulide conjuratorum, abi Aga- 
ἢ, nescio an furiosus, ut Stoico Horatiano 
haud dubie male sanus filie sux Iphigeniz 
sione, id est, suo sanguine deos 86. paca- 
aut. verius irritaverat. Atqui Scaliger, give 
Woris πιοῦν Menestchei fa Melo probabilitatem, 
cujus antiqui exemplaris Chronici Eusebiani 
quod ad liberanlam fidem suam prudentius 
lacuisset), sive Excerptorum Barbaro-Lati- 
Menestheo ascribentium tantummodo 19an- 
etoritatem aliquousque saltem secutus, pro 
d Pontacus in omnibus suis exe:nplaribus, 
&nt sane plurima, legit, wsque αὐ captivita- 
oje, et usque ad 25. annum Menesthei, habet 
modo , usque ad vicesimum annum. Menesthei. 
xm equidem typographi erratum | fuisse, nisi 
n annotationibus idem repetitum invenissenm, 
simum annum Menesihei. Verum donec. ma- 
* etcertior reddatur ratio retrabendi exci- 
lii ad vicesimum annum Menesthei, vel ali- 
»ntiquius exemplar in lucem proferatur, 
a scriptam babeat, Menestheo in. Excerjptis 
0$ annos xix errore numeri (quales fere 
wi in iis occurrunt) existimare licet, pro xxi, 
wita unitatis nota, inquam, undeviginti pro 
viginti, completis usque ad captam Trojam, 
wem ad compeusationem duorum postre- 
in Chronico Eusebiano ei ascriptorum, quos 
iu a Troja, et tanquam exsul in Melo insula 
serit, ascriptos esso totidem plures (vide- 
$ pro 55) regno Demophontis, qui interea 
y patrio regno recuperando et stabiliendo 
tus fuit, ideoque perinde ac inter 90, sive 
5 medium ferit; item verissimum apparet, 
[armoreo Chronico significatur, anno Me- 
secundo supra vicesimum Trojam captam 
uod etiam-alibi idem Scaliger, quanquam 
ens, suffragio suo comprobat, nempe see 
libro Cauonum [Isagogicorum, capite ter- 
ι prime Atheniensium dynastie regoum 
fo, asserens Menesthei anuo penultimo 
leleeum esse, modo intelligatur penultimo 
jte fiuem contingentem quasi completo 


quarto... .. . Danaum decimo vere redisse. duces *. 
quod item novem pullos passerinos Aulide a ser- 
pente devoratos portendisse, praedixit Calchas vates 
Homericus lliade secunda. 


Hsec de industria (iametsi, ut vides liaud que 
uobis omnia probentur, dixerimus autem, quid vero 
propius videatur) ipsismet doctorum hominum 
verbis huc retulimus, αἱ integrum lectori demum 
sit, in quam malit ipse 8aententiam concedere. 


Ibid. 95. Au. 95 Menesthei. Falso in Scaligeri 
editione legitur, usque ad vicesimum annum, tan- 
tum, Error, quem dudum Lydiatus exagitabat, ex 
ipsa temporum  dinumerationé, et con;paratione 


B inter se epocha utriusque, liquet. 


Ibid. Fiunt anni 575. Atque hic falso Scaliger 
annos supputat 285 pro solis 275. Nempe tricesi- 
mus quintus annus Mosis, annus est. Abrahami- 
ticus 360, a quo Ceeropis in Auica regnum auspi- 
catur. Idem liquet et ex illa coneiliatione epocha 
in adversa pagella, ubi ἃ mativitate Mosis ad hunc 
diem anni numerantur 410, ἃ quibus si istos. 25 
detraljas, reliqui erunt 575. 


Col. 517. Tiuoris. Adde jsm isthaec his quee 
dicebamus paulo suparius de Thuori. Eum cl. Pe- 
rizonius potius quam cum Polybo Homeri, con- 
ferre mavuit. eum Thoni, quem idem poeta Odyss. ὃ 
998 memorat: in quem locyn Eustathius, Ferunt, 
ait, ipsum regem fuisse isthic, ubi ostium erat. Nili 
juxta Canobum, et inventorem medicina apud  & gy- 
ptios. Ab eo appellatum isthic quoque oppidum, Tho-- 
nin, et primum apud AEgyptios mensem Toth. Vide- 
tur autera hic docto vire confundere Thuorin, et 
Athothin, qui apud Syacellum proxime post illum 
positus reperitur, et ad hune referre, que Maue- 
tho de antiquissimo Athothi, Menis primi omnium 
regis filio, et prim:e dyngstize secundo rege, tradit: 
scilicet primum ἰατριχὴν ἐξασχῆσαι, nuedicinam 
excoluisse, ct quod vulgo perhibetur, Thotb mensi 
nomen imposuisse. Ceterum et Strabo lib, 1 Tbo- 
nin vocat Zgyptiorum dynastaui, qui Menelaum at 
que llelenam hospitio susceperit. Verum non re« 


i0 tertio anno regni sui initio; alioqui vero p gem eum fuisse, sed ab rege, cui Proteus nomen 


Clementis Alexandrini auctores, ultimo: 
quidem circa initium anni 229 ac tempus 
Froje, revera reguo exciderit, utpote oc- 
8 Demophonte, annis ὅδ, juxta KExcerpja 
iem regni et vite hujus. Troja itaque capta 
o 82 regni Menesthei, ac. 4355 ante epocham 
cam, juxta inarmoream | inscriptionem. Se- 
em domum reditus Graecorum ducum post 
TroJam elfecit, ut decennium integrum 


l'rojano imputaretur; quanquam post no-- 


m exactum capta fuerit, adultoque vere 
Alum sestatis anni decimi ab eo suscepto 
ineepti, capta etexcisa urbe, reditus insti- 
perinde uti Marmoreo Chronico significatur : 


erat, ostio Canobitico praefectum, scribit llerodotus. 
iu Euterpe, llic adeo auctor, et Diodorus quoque, 
Protea Memphitem regem istius temporis memos 
rant apud /Egyptios, ad quem migsi fuerint abs. 
Thoni Paris atque flelena. IHlanc nempe eum Pari- 
de, llerodotus cap. 116 narrat, degisse in /Egypto, 
quo tempore Troja obsessa et capta est : id quod 
Trojanis omni cum asseveratione  allicmantibus. 
Greci nunquam adduci potuerunt ut crederent. 
Enimvero ne ipse quidem credo: velim moe anim- 
adverti inter ipsos, qui Thonin et Protea huc re- 
feruut,. diesidium esse, quod nec sane modicum 
liabet temporis interceptam spatium) 3 Paride cum 
llelena profugo, 3d Menclaum cuim eadee reduce 


re 


831 VALLARSII NOTAE. | 8} 
post Trojr casum. Dizerint vero plerique de Mene- A profecta sint calamo, qux& Syncellus evaggerxit 


lao, utet Virgilius ZEueid. x1 : 


Atrides Protei Menelaus ad usque columnas 
Exsulat ..... 


Hic cere Proteus Fgyptius, non nt rex quidam 
Homero, sed ut ἅλιος γέρων, marinus senex, et 
᾿Αθάνατος Πρωτεὺς Αἰγύπτιος, Deus. marinus. in 
4gypti littoribus, memoratur Odyss. à, 385, ut 
neque hoc possit poetz testimonium trahi ad facien- 
dam historiz lidem. Nec pluris facio quod tradit 
Eustathius ad eum locum, fuisse eum virum Mem- 
phitem, cui secundum linguam Grecorum | nomen 
fuerit Proteus : notatum quippe dudum laudato Pe- 
rizonio, Eustathíum hzc ex Herodoto accepisse ac 
D:odoro, ut quem Homerus fdeuin, isti regem di- 
cunt, pro uno eodemque haberet; nihil vero esse, 
quo! nos ducat in vjam ad inveniendum in dyna- 
stiis Manethonis Kgyptium hune regem. Przterea 
Thuorim illum regem fuisse, si fides Manethoni, 
post Prote2, Rhamsen, οἱ Amenemmen: non ergo 
potuisse sub Proteo prefecturam Canobitici ostii 
agere, neque sl ex prefect, ejus orz, rex postea 
ev^sit, potuisse esse sub Proteo, neque capti Ilii 
tempore,'quod posterius tamen Manetho dicit, licet 
eo teinpore Proteus rex fuerit Egypti, et ejus flliug 
Ramses, vel Rhampsinitus. Jam vero quid dice- 
mus de nostro Plinio, qui Hist, Nat. lib. xxxvi, 
eap. 14, Troj:e excidium ad Ramisem refert ? Ra- 
mises, inquit, quo regnante Ilium captum est, Eio- 


de suo: atque hoc potissimum loco, quo a maj.- 
rem creandam Eusebio invidiam, spatiatur. 

Ihid. AEneas an. 5. Et vero propior, et veteri 
receptior multo sententia hzc est de Znea, teli 
post Troje captivitatem anno, in Italiam appulso 
quam et Éusehius probat. Ex his qui ejus adven. 
tum ;post octo annos «differunt, laudat Scalizer 
illum ex Virgilio locum /Eneid. τ, v. 760: 


Nam te jam septima portat 
Omnibus errantem terris et fluctibus estas, 
Verum ad Homeri exemplar videtur — poeta ibi 
JEne:e errores exaggerasse. Econtrario Jul. Solinus 
cap. 4 tradit ex Cassii Heminz Annalibus, /Eneam 
estate ab lio capto secunda Italize littoribus appe. 


B jisse, S. autem Augustinus lib. xvin de Civit. Dei, 


cap. 19, laudatus etiam Schurzfleischio, videtur 
eo ipso quo capta Troja est, anno ascribere: δἰ πὶ. 
dem sub Menesthceo id contigisse asserit : Eo ter- 
pore post captam Trojam atque deletam, Ana 
cum viginti navibus, quibus portabantur. reliquie 
Trojanorum, in Italiam venit, regnante ibi Latins, 
et apud. Athenienses Menestheo, etc. Idipsum εἰ τ΄. 
centioribus nonnullis probari, quos inter Co- 
stantinus Phrygio, idem Schurzfleischius affirm. 
C:etera legi merentur. apud Strabonem lib, v, el 
Livium 1. 

lbid. Latinus. Preierquam quod inverso ordine 
hec de Latinis atque Znea Scaliger refert, pre- 


nim duo sunt in dynastia xvii. Manethonis apud Q termittit etiam hic verba, Latinus in [talia, atque 


Josephum Ranesses, tametsi alter Armesses dicatur, 
longo ante Thuorim intervallo : quorum primum, 
cui ne biennium quidem regni datur, l'erizonius 
Besestrim fuisse existimat, Est et alius apud Afri- 
canum Ramesses quartus dynastie xix rex; atque 
hic quidem annis ex ejusdem serie ante Thuorim 
pl. min. 65. Illum porro eumdem esse volunt, quem 
Tacitus lib. nu Annal. Rhamsen, Diodorus lib. 1 
“Ῥεμφὶν, Josephus cont. Appion. Romphem, He- 
rodotus in Euterpe |Rlhampsinitum vocat. Ego, in 
tanta rerum obscuritate, ac sententiarum pugna, 
ut certi nihil excudi posse sentio, ita Scaligeri 
confidentiam, qui Eusebium criminari de temeratis 
dynastiis audet, mirari non desino. 


adeo solos quatuor pro quinque ante Zneare- 

ges censet. Ad eorum regui summam, qua annt 

rum dicitur circiter cL, notatum in primo Palatine 

ms. ab Antiquario toties laudato, al. annos circles 
DCL. Qus, inquit Sehurzfleischius, scriptura norms 
inepta esse videtur. (Nam Latinis ante Cecropeszum 
quoque τὸν διφυῆ Saturnus regnasse memoratur — 
lmo' Cedrenus, a quo multum excerpta, Joann al 
Malaleygovoyop. p. 19 inserta, abludunt, Saturnus 
cum Nembrodo eumdem faisse voluit, ὁ δὲ piv? 
ὅμως ἐστὶν αἴτημα λίαν μέγα. At prior lectio cung 
computo Syncelli convenit, quem consulere de bac 
controversia, atque cum Gobelino Persona, Cos— 
modrom. zt. in, c. 22 componere, opers pretium 


Col. 319. De tertio tomo Manethonis. Quidam mss, D erit. Equidem vulgatam scripturam et ipse preetu- 


cum primo Palat, de libro tertio legunt, Constare 
autem hinc docent Scaliger οἱ Schurzfleischius, 
plnres non'fuisse a Manethone de  JEgyptiis dvna- 
δ᾽ fis librog conscriptos. 

Col.519. Pelasgus. Diximus, hunc apud Pausaniam 
non haberi, videri autem pro eo poni Lacestadem. 
Fortasse rectius in Parmensi ms. juxta Grieeum 
Pelagus dicitur: in. reliquis tamen libris oronibus, 
Pelasgus. 

Ibid. Judicum posteriorum. Codex Parmensis pos- 
teriorum non addit; econtrario contendit Scaliger, 
ex Gracis debuisse amplius b»c addi, temporibus 
Samson, et Judicum posteriorum, Nimirum ex prze- 
concepta illa fala opinlone, quod oimnia ex Eusebii 


lerim. Quinqve enim quinque dictorum regum »ta- 
tes, si γενεὰ secundum Herodotum pro 30 ana. 
spatio sumatur, annos 150 constituunt. 

Jbid. Ea qua'de Ulyxe. Wc de Ulysse Scaliger 
quatuor post annos differt. Graeca etiam, qua qui- 
dem mutila videntur, ita restituit ; Τὰ περὶ *Obvc- 
σέως μυθευόμενα, πῶς τριήρη τὴν Τυῤῥηνῶν Σχῦλλαν 
διέφυγε, τοὺς ξένους συλᾷν εἰωθυΐζαν. In Νοιὶς 
Hieronymum, quem τριήρει legisse in — Graeeo, 
pro τριήρη, contendit, totam ail sententiam 
Eusebii dissimulavisse. Nam Eusebius dicit , 
Ulyssem effugisse Tyrrhenorum  trierem pirsti- 
cam, qua vocabatur Scylla: Hieronymus vero, 
Ulyssem effugisse Scyllam, moustrum marinum, 


VALLARSUII NOTE. 


83 


, sive nsvi qua vehebatur. Sie enimvero A centibus. Tum mirari non desinit in Notis, quo 


Scaliger, tum Pontacus, et. vetustioreg 
editiones legerant trieri, vel triremi : 
m lectio sensum illum reddit historiz 
8. Verum ex Parmensi apod nos , et Pa- 
80 ms.plurimisque aliis, teste Schurzflei- 
Arierem — praeferunt. (quemadmodum οἱ 
ositum ert ex eorum fide), jam liquet, 
) Scaligerum falsa La:iai textus lectio- 
deceptum, quam et libenter, ut facere 
tur retinuisse, ut in lieronymianam in- 
wem liberius animadverteret. At lliero- 
ete, si quid alias irierem aub. triremem 
easu verli!, relulitque δὰ Tyrrheno- 
m : recteque. adeo τρίτη legit in Grzeco,, 
t, el Euscbium suum Palxphato. plane 
"um reddidit. Quidain ex modo laudatis 
endate legunt in. subsequentibus, Tyr- 
navem [fugerit ,  pratermisso Scyllam, 
ien ab antiquario Saliasiaz0 in. privo 
pra scriptum, suppleri quoque in aliis 
urzfleischio. Ego, ut istud sufficiam, illud 
Xl praecedit, et in aliis libris desideratur, 
expungi : leviora quidem alia in textu 
i, Poleepliati testimonium habes cap. 21: 


νῆες (non νῆσοι, insula) ἧσαν at ἐληΐζουτο, 


pa τῆς Σικελίας... "lv δὲ ναῦς τριήρης 
τε ὄνομα, Σχίλλα, x. τι X. Adde Hesy- 
ὕλλα, ναῦς τις πολεμιχὴ, ἴσως ἀπὸ τοῦ 


modo Ilium Hectoridze: repetiverint, jam deletum et 
solo ::quatuin. Deinde qui siutisti Antenoride, ' 
preter posteritatem Autenoris, qui, Venetiis occu- 
patis, Patavium condidit? Ad haec, quomodo Helenus 
potuit esse auctor hujus expeditionis, qui semper 
post excidium Troj:e in Epiro vixit ? Postremo quos 
llectoridas hic intelligere debemus, omnibus libe- 
ris lectoris, etiam puero Astyanacte, interfeciis? 
Quis omnia, cum Troicarum rerum memoriis pug 
gnantia accepisse ait Eusebinm a supposititiis scri- 
ptoribus, Dietve Crete, et Darete Phryge. Nihilose- 
cius non. difflletur, apud Dionysium Halic. lib. 1 
dici, Ascanium restituisse in. paternum imperium 
τοὺς Ἑ κχτορίδας ὑπὸ Νεοπτολέμου ἐξ ᾿Ελλάδος &qut- 


B μένους, quod sentit habere aliquid commune cum 


historia bac, quam langit: Eusebius. Addendus au- 
lem. erat οἱ Strabo lib. xiii. p. 596, qui. nonnulla 


* Troici campi loca ex. llomeri testimonio Anteuoris 


filiis attribuit: atque illud cum primis, qua! Sca- 
mandrium, sive Astyanacta, Hectoris fllium, ejus- 
que posteros, diu circa. Scepsin tradit regnasse. 
lpse etiam Iomerus vaticinium de JEnez poste- 
rorumque cjus regno intra Troicos fines videtur 
couclusisse, ex quo eum in. Italiam venisse cum 
historici quidam, tum Bochartus multis argumentis 
in epist. ad v. cl. de Segrais contendit, licet me- 
lioribus fortasse aliis a Thoma Rikyo refutatus. 
Purro quod aiunt Astyanacta ab Antenore expul- 


Deinde lHeraclitum | cap. 5, et Heraclidis (; sum ab ZEnea contra Antenoridas fortiter dimicante, 


in fine, et Apollonii Scholíastam a.i Ar- 
. Iv, vers, 828. Videtur etiam Virgilius 
vers. 122, ad eam Tyrrhenorum  trirc- 
ixisse, ubi Cloantho navem eodem nowi- 
am tribuit. 

cenis regn. Orestes. llanc Scaliger perio- 
$gistho penitus praetermisit : Syncellus 
ejus quoque regui ἔτη ε΄, annos quinque, 
lallem ego ad septem usque produci, 
dum legere est apud Ilomerum Odyss. v, 


ες 0 ἤναξε πολυχρύσοιο Μυχήνη:. 

sl. necem /Egisthi. Minus antea recte, post 
yncellus Orestis annos ad viginti tres us- 
hit: eo autem nrogis exaggerant recen- 
mologi, qui eum septuaginta annis rc- 
ibunt. Strabo, lib. xum, in Arcadia eum 
886. Vide el Pausaniam in Arcadicis. 

). Teute us. Dictum pridem ad lorum sc- 
pum, Tauteum, aut. Teuteum, vel cum 


) Ταμία πηι, propiorem vero esse scriptu. 


i modo primus Palatinus me., altero 
legit : Poitacus. autem vetustiores edi- 
tus, T«anteum. Disseutit quoque Syncel- 
ι regni annis, quos ad δὲ usque exagge- 


» Hectoris filii lium receperunt, Annis ab- 
ianc demum recenset periocham Scaliger 
scio omnibus, editisque libris contradi- 


regiis sedibus restitutum, legere est in Servii Com- 
mentariis ad lib. ix /neidos, vers, 264. Atque hoc 
ferme est (ut se res habuerit) quod ex operis sui 
instituto refert Euscbius. Ceterum et Pausanias in 
Phocicis c. 27 Glaucum et Eurymacham Auteno- 
ris tilios memorat Trojano bello superstites, quibus 
alii adilunt Helicaruem, Polybum, Lsodocum, etc. 
Notus quoque Collis Antenoridarum ex Symuracho, 
seu potius Lysimacho vetusto scriptore apud sclo- 
liastem Lvcophronuis, etc. Schurzfleischius ait, Àn- 
tenóridee ergo non tam urbem Trojanam tenue- 
runt ; eam enim restaurarunt Hectoridz : quam 
ditionem Troicam possederunt. fn Eusebii tamen 
Eclogis Scaligeranis, τὸ “λιον ἀνεχτήσαντο legitur, 


D pro ἀνεχτίσαντο. Legit quoque Sealiger in Latino, 


Heleno sibi subsidium, etc. , pro eis. 
lbid. Lydi mare obtinuerunt. Notatum ante nos 


doctis viris, ἤθε de maris imperio penes Lydos, 


Eusebium e Castoris Rhodii libro Περὶ τῶν θαλα:- 
σοχρατούντων, accepisse. Quod interserit in Graco 
Syneellug, ol χαὶ Μαίονες ex eorum videtur sen- 
tentia derivatum, qui hosce Graecos ex. M:eonía in 
[taliam venisse credi terunt. Monet vero Simsonius 
Chronic. Catbol, part. , Mseones, qui post Troi- 
cum sxculum Lydi denominati sunt, aut nondum, 
aut quod verius existimat, nunquam maris impe- 
rium obtinuisse. Ipse Lydorum nomine Tyrrhenos 
intelligi arbitratur. Sed et θαλασσοχρατίας anuos 
&.9' addit Synccllus, et. quod primi Lydi inter ma- 


835 


VALLARSH NOYA. 


836 


ris dominos fuerint ; omnio enim illud πρῶτοι & iteram. Euscbius, ut vidés, Hebrimorum numerum 


liuc pertinere, nou redundare, ut Goaro videbatur, 
aut ad sequentem rubricam referendum esse, 
Schurzfleischius evicit. 


Col. 521. Zeuzippus an. 91. Solos triginta Syncel- 
lus numerat: quanquam 25' in Gracis Collectaneis 
Scaliger nolet, ex Latina, ut. videtur, interpreta- 
tione. Àb utroquc discedit Parmensis ms., qui 34 
non hic solum loci lkomanis notis, sed et culicereuter 
in subnexa dinumeratione, annos computat. Totam 
porro s»ubsequertei periocham de Balneis Zeusip- 
pi apud Byzantios, librariorum, ut credere par est, 
oseiluptia, idem  1à. pratermittit, Scaliger mavult 
Bysaniinorum degere. Satis autem erudite in No- 
tis. multos n.enminisse ait, λοντροῦ τοῦ J&[ou£vou 
ZsvSin nov, in urbe Byzauina ; quos inter Cedrenus, 
qui a Jove. Ζευξίππῳ, in. cujus templo copstru- 
ctum fuit, appellatum vult. Meminerunt etiam epis 
graminata Graeca in. Anthologia. Przetet omnes ἰυ- 
culenter l'etrus Gilius Aquitanus, vir doctissimus, 
lib. i, cap. 7, 'Topographis: Constantinopoleos. Ad- 
dit hisce auetoribus Schurzfleischius, et consuli 
jubet Chronicon Paschale, pag. 630 edit. Par,, 
Joaun. Malalain pag. $84, et Dufresnium in CPoli 
Cliristiaua lib. 1, sect. 27. . 


Ibid. Pyrrhus Delphis. Receptior isthzee apud vete- 
res schientia est l'yrebunm fuisse ab Oresie. occi- 
&Unm, conjugis erepie causa, ul canit Virgilius 
AEneidus imn : 

Ast illut ereptz magno inflammatus amore 

"anjogis, et scelerum furiis agitatus. Orestes 

Excipit incautum, et patrias ubtruucat ad aras. 
in eamdem opinionem — Velleius Paterculus et 
alii concesserunt. Strabo autem, lib. ix, pag. 645, 
traditum fabulis narrat, illum a Machereo, Delpho 
homine, interemptum, quod Pyrrhus ponas a dco 
paterne (Achillis) cedis | posceret, vel quod  proba- 
bi-ius est, quod templi opes invuderel, Nec fere dis- 
senüt abeo Pausanias in Phocicis, obi Pyrrhum 
ab Apollinis ipso sacerdote tradit. occisum ; quam 
cxdeim jussu Pythig paratam. scribit in. Atticis. 
Alii alia ; nain e& quidam casu, contentione orla 
jnter sacrilleulos, in eo. tumultu interfectum, alii 
Óactum& aiunt consilio atque opera Pyladie, non 
solum' ob Orestis amicitiau, sed etiaii ut proavum 
swum Phocum ulciscerelur, οἱ cxlera, qu: perse- 
qui diutius non vacat, Quoad Latinam lectionem, 
Parmensis ei Palatinus primus ms. Macherei le- 
gunt, Poracus aliiquo. Macharei ? quod ex Grz- 
tis, Scliurzüleischio jubente, castigamus in Ma- 
cerei. ln line Scaliger. habet, quo. tempore etiam 
quidam, eic. 

Col. $21. Heli sacerdos an. 40. Couferendus sc- 
cum ipso est Euscbius hac super re Praeparat. Evang. 
lib.: x, eap. 14. Theophilus juxta LXX wuwmerat 
annos 20; Clem. 1 Stromat, juxta. Hebreum 40, 
Tota discrepant ratio ex eo videiur repetenda, 
quod Heli partim solus, partim cur Saule reguum 
adiinistraverit, Dicemus ad Saulem de hoc ipso 


priefert : et quod alis$ hotatam nohis est, eontra 
receeptanr liactenus vulgo sententiam non ideo pra- 
fert, quod minor sit illo, quem reddunt Septeagiata 
Interpretes, cum econirario sit altero tanto wejer; 
sed quod liebrxo archetypo fidelissime adhzerere, 
semel propositus habuerit. Ilane auctoris nostri 
mentem néque Syncellus a3secutus est , qui eum 
plane immerito suggillat hic loci, quod τὸ "E6pat. 
xbv ἡχολούθησεν οὐχ οὕτως ἐπα γειλάμενος, He 
braicam littera'n, centrarium. etiam. pollicitus, δι. 
quitur. Putat scilicet, dixisse alias Eusebium, velle 
se minorem num. ἀπλῶ; sequi, non quia. Ilebraiei 
textus, sed quia minor esset : cum omnino  llebrzi 
arcletvpi rationem habere se velle dixerit, atque 


B ibi ininorem, ut est fere semper alias ;. hic niajo- 


reri nuuierum, eadem illa de causas, probet. Jam 
vero neque illud prztereundum est, quod in Se 
ligerana atque aliis nonnullis antiquis "edit. coati- 
nenti serie huic perieche subjungitur. Hebrei huuc 
Iradunt esse. Phineem, Nihil simile neque neri 
habeut, neque alii magno numero, quos consulsit 
Pontacus, mss. libri sque atque editi. ViJetar 
etiam criticis fraudi fuisse nomieum Heli atque 
Eli: similitudo, ut huc referrent ad pontificem, 
qua ex Rabbinorum sensu ad Eliam propbetam 
pertinebat : inter csetera enim, quas gens illa som: 
niis cudeudis nata de Pliinee commenta est, hse 
betur lioc ipsu, quod eub Elie persona »c uomine 
venturus sit. De lleli autem quod ipse sit Phinees, 
nunquam ap"d eos legi. Falsus Hieronymus ia 
Quasstion. Hebraicis in appendice tomi terüi ez 
recen.iooe nostra ad ) Hegum 11, nom de lidi 
pontifice , sed de viro Dei, qui illum est aliocutus, 
h:;ec refert liunc virum Dei Judei  Phineem 
dicunt, quem el. L.[uam autumant, Videsis qua ia 
liunc locuti uobis annogiala sunt. Scaliger, balluci- 
nauoue ista non auimadtersa, plura buc congetit, 
qua parum ad rem faeiuut,— . 

luid. lHleraclidurum descensus. Post adhuc sez 
anuos δου συγ, contradicentibus ias. euditisque 
pluribus libris, [leraclidarum de$censum refert. 
Sane et veteres. clironologi in bis recensendis va- 
riant : sunt siquidem qui in tricesimum a Tiojz 


D excidio, et qui in quinquagesimum aut sexagei- 


simum, denique et in octogesii'num usque annum 
conjiciant. Causa inde petitur, quod lleraclidae ag 
pius hunc desecnsum Leitarint , successu parum 
prospero. Et primo quidem , duce liyllio, ipsomet 
Herculis fiio, deinde bujus filio Cleodaso, postet 
Aristomachu Cleodzi F. Herculis. pronepote. De- 
mum voti compotes facti sunt, Proucle ei Eury- 
sthene ducibus, Aristomacbi nepotibus ex Arist4- 
demo. Videndus Diodorus lib. iv, sine quo, ul sil 
Scalíger, hsec capere non potes. [nterini ex bi, qui 
octogesimo post Troja casum anno, reditum Blers- 
clidarum coutigisse scribunt, est oninium vetrastis- 
simus apud Clementem Suomatum lib. 1. Erste 
Sthencs, qui τοὺς χρόνους ὧδε ἀναγράφει" ἀπὸ μὲν 


831 


VALLARSII NOT.E. 


8^8 


Foota. ἁλώσεως ἐπὶ Πραχλειδῶν xá^ofov, ἔτη ὅγ- A latus montcm editum, qni wnc ab ea urbe qu» in 


δοήχοντα : tempora sic describit, a Troja quidem 
capta ad lleraclidarum descensum , anni octoginta. 
Ratioues istas Paterculus quoque lib. 1, cap. 2, 
probat, T«m, inquiens, fere anno octogesimo post 
Trojam captam, centesimo et vicesimo quam Iler- 
cules ad deos excesserat, Pelopis progenies, qug 
ownd hoc tempore, pulsis Heraclidis, Peloponnesi 
iiperium obtinuerat, ab Herculis progenie expellitur. 
Duces recuperandi imperii fuere Temenus, Cresphon- 
tes, Aris odemus, quorum  abavus (Hercules) fuerat, 
Cxteia videsis, ex quo istbxe delibavimus, Sim- 
sonium Chronici Cathol. part. de universa illa 
bistoria luculentissime  edisserentem. Confer, οἷ 
libet, etiam qux de Apollinis responso obscuris- 


eo con.iila est, Albanus nuncupatur, civitetem com- 
munit, eamque cx forma (quod ita in longum por- 
recius esset) Longam : ez colore suis Albam cogno- 
minavit. Veriorem etymologiam profert Diodorus 
Siculus láaudatus Syncello , ab Alba fluvio, quem 
sequens 8125 Tiberim dixit : Ἢν ὠνόμασεν ἀπὸ τοῦ 
ποταμοῦ τοῦ τότε μὲν 'AX6Ó χαλουμένου, νῦν δὲ 
Τιδέριο; ὀνομαζομένου. 

Ibid. Mgcenis regn. Tisamenns. Tisamenum Sca- 
liger ante annos quinque recensuit, solido juxta 
fjus rationes decennio ante Heraclidaruin descen- 
som. Qua in re nec sibi quidem constat ; nam 
lleraclidarum iMud gestum ideo sex annis a re- 
censione liac nostra distulit, ut, Tisaineno iu Pelo- 


sime ad lMeraclidas observavit OEnomaus apud B pouneso rerum  potiente, accidisse significaret : et 


nostrum Eusebium lib, v Preparat. Evang., cap. 20. 

Ibid. Ascanius. Omnino perperam, et contra ve- 
terum librorum tidem Scaliger hanc de condita 
ab Ascauio Alba periocham ; ante annos retulit 
duodeviginti. Et Eusebium tamen in notis de in- 
genti prochronisio accusat, quem sua ipsemet 
culpa admisit : ac temere ait, condonandum illi 
suciori, Romanarum originum ignaro, quisquis is 
foit, qui Euscbio persuasit, Ascanium initio regui 
sui condidisse Albam, cum eam condiderit post- 


quaip novercale Lavinium reliquisset. Nempe hoc : 


faciunt proxime ad verum aceedere cum Pontacus, 
et quos ille consuluit mss. libri atque editi, tum 


nostri omnes, et quatuor Palatini, juncta Sichardi c 


editione apud Schurzfleiscbium, qui par consensu 
ad num. huncce Latinum 921, sive Abrahamiticum 
162, hasc referunt. Legit prxterea minus recte 
Scaliger, derelicto noverce sum Lavinie regno, 
Albam condidit, etiam cognomento, Longam, prax- 
vermisso. Quod quidem et primus Palatinus tacet, 
et Lavinum hobet, pro Lavinii : ex quo mallet re- 
Scribere Schurzfleischius , derelicta noverca sua 
Lavinii, longam Albam condidit : et sus emeuda- 
tioni favere Plinium lib. 1, cap. 5 ,coutendit. Falsum 
enim, subdit, est, ideo Ascanium statim reguum 
dereliquisse, quia Albam maluit esse metropolim. 
Dedux:t potius Ascanius, filius, ut Dionysius voluit, 
Lavinim, verius vero ejus privignus, coloniam, 
condiditque, μετὰ τῶν ἀπὸ τοῦ Λᾳόδινίου Λατίνων, 
Τρώων ὄντων, Albam Longam. Nihilo minus rex 
Latinorum esse nou desiit, neque Lavinia ejus loco 
dominsta esse, apud ullum scriptorem legitur, vel 
etiam Rowanum imperium dlvisum foisse. Suspi- 
. ealur tamen Dionysius Ilalicarnassepsis , sub mu- 
liebrl aliquando tutela. regnum Latinorum fuisse, 
eum nondum fuerit post obitum /Euex Ascanius 
imperio maturus, nec difftetur tamen, onnia esse 
ἄπορα xai παραδόσεων γεμοῦντα que eruant, ol 
τὰ Διὸς ἐνύπνια assecuti. Adde nunc ex Aurelio 
Victore isthzc, Ascanius, completis in Lacinio 50 
annis, recordatus ποῦ urbis condendeg tempus adve- 
wisss (ex numero porcorum quos pepererat sus alba), 
eircumspeclis diligenter finitimis regionibus, specu- 


huuc tamen, sui immernor, tanto fecit intervallo 
praecedere, ut neque posset cum ejus vita gestum il- 
Jud concurrere. Enimvero Tisamenum, ut et fratrem 
ejus Penthilum, solo post Orestis patris obitum 
triennio regnasse, scribit Velleius Paterculus lib. 1, 
cap. 1. Proinde rectius fortasse in primo Palatino 
ms. isthzec perioclia ad num. 26 Latinum, qui est 
Abrahamiticus 867, refertur. Alii Palatini codices. 
minus recte Tysamenum, αἱ et Sichardi editio Tis- 
samenum, leguut. 

Col. 291. Julium filium. Primus Palatinus ins. 
Julum vocat : notatumque ibi Antiquario Salmasiawo 
al. Julium Sylvium legi, quam lectionem , iuquit 
S. hurzfleischius, retinent tres Palatini mss. et Si- 
chardina editio. Ac porru pergit ille, Julum ssne 
vocant Strabo lib. xim, p. 595, et plerique alii. 
Sylvium si retinemus , meminerimus, quod dica- 
tur numero 879 omnes ἃ Sylvio Postumo, Albano- 
rum rege, Silvios esse dictos. Ὁ τρόπος, &àvaypovt- 
σμός. Οὕπω γὰρ fiv ὁ Σιλούϊος ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ 
ἡ τῶν βασιλέων ἐπωνυμία. Adde eclogas ex Eu- 
sebio Scaligeragas, lib. 1, p. 34, οἱ Syncellam p. 
477, ubi utrobique vocatur. Σιλούϊηος Ἰούλιος. Cx 
terum neque hojus loci, neque proxime antecc- 
dentis suppetunt Greca : qnamobrem Scaliger 
suspicatur, 66 de suo IHieronymum exaggerasse, 
qui ab excidio Trojae in hoc Chronico se multa de 
llistoria Latina aspersisse dicit. 


D Col. 725. Agon Lyciorum. Atque hzc Scaliger 


triennio ante collocat. In Notis de Lyeczorum Agone 
(sic enim legi vult pro Lyciorsm; nam et saera, 
non Λύχια, sed Λύχαια antiquis appellantur) 
satis erudite, prolixe autem fortasse nimis ex 'in- 
daro ejusque veteri Scholiaste, Pausania in Arca- 
dicis, Theopbrasto apud Porphyrium, atque aliis , 
quz huc tamen referre, minime ad rem videtnr. 
[lac summa rei cst, Lycaonem Jovi Lyczor sacra 
Lycza olim instituisse, cum in monte Lyezo ur- 
bem Lycosuram condidisset. Porro Lycsoncm 
Nyctimi patrem fuisse : sub Nyetimo diluvium, 
atque adeo antiquiora multo esse Lyczea : nune 
vero dici instituta, quia fortasse instaurata. 8.6 
Olympias ab lgliito iesu. ὀλάνοτ. €x. Ne NS 


J VALLARSII NOT £, 


Pelope institutus, ab Hercule, et Atreo lustau- 
itu&, ab Iphito in Tetraeteridas inductus fuerit. 
ateraum Lyczorum videri omnium vetustissimum. 
Col. 391. Amazones Ephesi templum incenderunt. 

Tradunt econtrario veteres, quod et Scaliger ex 
parte notat, Diance templum fuisse Ephesi ab Ama- 
zonibus constructum : Pindarus, Callimachus, 
aliique. Vicissim veroalii, e quibus Pausanias, ne- 
gant id perpetrasse Amazonas, sed (τ βίη, ho- 
iminem indigenam, et Ephesum Cavstri filium. Stra- 
boni primus ejus templi conditor Chersiphron 
nominatur ; combussisse autem illud Erostratus 
nescio quis dicitur. [ἢ tanta seutentiarum pugna, 
nemo uuus tamen. Amazonibus ascribit incendium: 
tametsi mulieres Amazonici generis circa templum 
habitasse dicant. Unus est Clemens Alexandrinus 
in Protreptico, laudatus Scaligero, ex quo colligere 
lieeat, ex duob us incendiis templi F phesini, prius 
illatum fuisse ab Aumazonibus. Τοῦτο τὸ πὺρ τὸν ἐν 
“Αργει νεὼν... χατέφλεξε... καὶ τὸν ἐν Ἐφέσῳ τῆς 
᾿Αρτέμιδος δεύτερον μετὰ ᾿Αμαζόνας. Ex co noster 
Eusebius acceperit. 

Col. $295. Castoris chronographi. Decennio post 
memorantur isthec ab Scatigero. Parmensis ms. 
eum hic loci , pari cum aliis mss. consensu : cum 
Pontacena, atque adeo bac nostra recensione facit : 
tum etism subsequentem periocham, nullo interpo- 
sito annorum spatio , subjungit. De Castore chro- 
nographo , quem Scaliger male confundit cum co- 
gnomine illo, qui interfeetus dicitur a Dejotaro 
rege Galatiz, ut scriptum exstat apud Suidam, uos 
supra diximus, ad num. 170, eamqne cavimus lhal- 
lucinationem , ostendentes alium hunc fuisse na- 
. tione Rhodium, testimonio Apollodori 1l. 1', et Plu- 
tarchi in Quastionibus Roman. Porro quod textum 
spectat, ita Schurz(leischius : In. tribus, ait, Pala- 
linis mss. Sacerdotes carnis, inepte legitur. Sacer- 
dotes Carnii aunt οἱ τοῦ Καρνείου (᾿Απόλλωνος) 
ἱερεῖς. Hi, cum reges defecissent, non quidem re- 
ges fuere, summam tamen apud Sicyonios auctori- 
tutem obtinuere , quemadimodum apud Hebraeos 
etiam non semel est factum. Per ann. $55 eos guber- 
nationi imperii prefuisse , apud Syncellum etiam 
p. 91 dicitur, qui tamen inemendate Χαριδήμοσον 
vocat ultimum, non Χαρίδημον. [ Ex latino textu le- 
gendum esse patet, Χαρίδημον, ὃς οὐχ ὑπομεί- 
νας, etc. Epir.| In Latinis codd. etiam hoc nomen 
corrupte scribitur. Quidam enim libri Cariademum, 
primus Pal. Chariademum , habet. In eodem legi- 
tur : Gastoris chronographi de Sicyoniorum regno, 
eaponimus, et qua sequuntur. Puto huie ῥήσει in 
Gracis exemplaribus suprascriptum fuisse, KAZ- 
TOPOZ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΥ͂ ΠΕΡῚ ΣΙΚΥΩΝΊΩΝ BA- 
ΣΙΛΕΙΑΣ. lta. enim Graci ἐλλειπτιχῶς, ut vel ex 
Anthologia Grzca patet , loqui amant. Marshamus 
omnia hasc ἀγνοήματα ἰστοριχὰ, qua Castor Rho- 
dius proddiit , suspecta habet , qui omnino , cum 

^^ntemnendis argumentis pugnet, banc in rem 
'-^^ videndus 6.1. Tor,icllus 


À tamen , Labbseus , Cappelius , aliique $e... 
chronologorum , Eusebium κατὰ πόδα seeuti sunt, 
Adde quod Syucellus locis laudatis , annos quibe; 
Sicyoniorum imperium stetit, niongentos sexagint 
septem &uppulat, id est quinque supra Eusebii ra- 
tiones, qua de re videsis Goarum in Notis. 

Col. $21, Silvius Posthumus. Hxc facile adducar 
ut credam fuisse de suo abs Hieronymo assuta : 
praterquam enim quod in Grecis desiderantur, 
etymologia illa Sylvii Posthumi , Eusebium homi- 
nem Grzecum non sopit. Fuit autem llieronymus in 
illa grammaticorum sententia, Posthumum ideo 
dictum Sylvium JEnez filium, quod post bumatio- 
nem, id est sepulturam , pairis in lucem ait editus. 
Qua quidem recentioribus criticis minime proba- 
wr , qui posthumam prolem ab eo dicunt appella- 
tam, quod postremo loco post alios liberos nata 
sit : quod et docuit Cesellius Vindex, teste Gellio 
lib.  : Quamobrem , sicut ab citra ciTUMUS , ab 
ezird EXTUMUS , a!que his similia deducuntur : itam 
el postuntum a post dici. Et porro in vetustiorum—e 
scriptis sine aspiratione postumum legi , non post —. 
humum : quod Canterus, Taubmannus , et novis; 
sime lerizonius, adductis in medium exempli sx 
evincunt. Denique et hunc esse celeberrimi Virg ἃ... 
liani loci Aneidos v1 sensum, 


Primus ad auras 
KEtherias [tslo commistus sanguine surget 
Sylvius, Albanum nomen, tua postuma proles, 
Quern tibi lougsvo serum Lavínia conjux 
Educet silvis regem, regumque parentem, ete. 


€ mn quem locum Servius iisdem pene 'aique Hiere- 
nymus verbis, Postea Albaui omnes reges dicti Syi- 
vii sunt ab liujus nomine, etc. 

Col. 325. Thymetes. Minus recte spud Syneti- 
lum θυμίτης hic scribitur : anni quoque illi novem 
pro octo tribuuntur. Pausanias in Corinthiacis 
cap. 18 : Θυμοίτης θησειδῶν ἔσχατος kOÓxolltuate 
᾿Αθηναίων : Thymotes Theseidarum ultimus Aihesi 
regnatit. Leouides Demon apud Atlienzum lib. n 
cap. 7, laudatus etigm Scaligero , tradit Atkide 
tem proximum Atheniensium regem ab hoc Thym 
fratre juniore (qui nothus (uit) occisum, regnum 
usurpatum. 

lbid. Castoris. Recole qua. de scriptore 

D chronologo ad an. 170 observavimus. St 
Erechihidas pro Erechtheidas legit : haud ita 
tibus mss. Plura autem et graviora scriptur 
nos e Pontacena editione sustulimus. 

Jbid. Melanthus. Nihil dubium quin ab 
theo , sexto Atlieniensium rege, nomen : 
tota regum Atticorum series, tametsi 
quod Scaliger quzri jubet , nunquam ali 
theide vocati sint βασιλεῖς ᾿Αττιχοὶ, a! 
crope ad Melantlhum. Certe Homero etia 
Athen. ab Ereeltbeo vocantur Δῆῇ! 
θαΐος ; et Pindaro Pyth. 7, ᾿Ερεχθέωι 
Istim., 2 hoc ipso vocabulo Ἑ ρεχθεῖδαι 
storiam de horum destructione imperi 
sehius perstringit , luculentissime edi 


YALLARSII NOTE. 


813 


y in Corintbiaeis εἰ Booticis , Conon Narra- A verterit: falsoque ait in Grecis nullam mentionem 


$9 apud Pbotium, Frontinus Stratagematum 
ι, €. 5, aliique. Moveai fortasse quempiam , 
Melautbunm tradunt pori consensu veteres , 
inias , Strabo, Conon, etc. , Athenas venisse 
lo et Messenia pulsum ab Heraclidie , qui in 
onnesum descenderuut, et tamen Eusebius 
Jidarum descensun) multo inferius post ferme 
| 96 suo demum sensu referat; uam quod 
ies ad num. 460 eumdeui commemoret , ex 
m) fecisse sententia, apposita secundum quos- 
elausula, non obscure indicat. Verum opinari 
1 (quandoquidem propter varios Heraclidaruin 
us, varie descensus ille a chronologis recen- 
, ut superius laudato loco ostendimus) , Eu- 
Ὦ ex eorum nunc loqui sententia, quos ibi 
verat : ac videri commode posse, Melanthuin 
tiia pulsum sub tempus alterius expeditionis, 
Aristomaclho, qui tamen in pugna contra Pe- 
nesios occubuit, Athenas concessisse. Certe 
8 quo noster accepit , ita rationes suas sub- 
it, ut nullo προχρονισμῷ laborarent. Caetc- 
iota et festa Apaturia , et Melanthi fallacia, 
am Xantho congrediens singulari certamine, 
'"Sclamavit, contra pactum alterius viri auxi- 
patum processisse : cumque admiratus ille, 
&m se comitaretur, respexisset , Melanthus 
um uno ictu confecit, Vide lexicographos ve- 
voce ᾿Απατούρια, et Scholiastem Aristophanis 
arnenses , Scaligerum quoque , si libet, hxc 
edisserentem. In Latino contextu nonnulla 
aendavimus perperam posita, ut erat Boetius, 
eolius , etc. In fine vetustiores editiones ha- 
qui ad victoriam [raude processerat : alii 
processerit. 
l. Reges Sicyoriorum defecerunt. Scaliger, qui 
puperiori proxime periocham przposuerat ad 
iumerum 889 in notis : Praesenti, inquit, anno 
ant. 52 /Egialei primiregis : item 21 preteriti 
gno Europis. Colliguntur 962 ut antea. S. 
t, ab eodem laudatus De civit. Dei lib. xvii, 
9, supputat triennio minus : nec dubium ta- 
juin istud Eusebio Hieronymianum Chronicon 
"105 habuerit. Quarto, inquit, Latinorum rege 


esse possessa arca post mortem lleli. Manifesta 
res est ex co, quem nos laudamus Graco apud 
Syncellum textu, vere Eusebiano, quem fidus in- 
terpres flieronymus Latine ad verbum refud.t, 
Cxtera notum ob id ipsum quod arca in Alienige- 
narum manus devenisset, ileli sacerdotem animi 
dolore correptum occubuissc. Rursum Scaliger lc- 


.git in. Latino facit pro fuit. Interim notet lector, 


nos hzc dicere, qux de Ileli Syncellus recitat, vi- 
deri vere Eusebiana, non. qux de Samuele subsc- 
quuntur, ut mendacissimus auctor libelli de Chro- 
nicis duobus libris Eusebii de more calumniauur. 
lbid. Saul... Samuel. Diximus ad Heli paulo su- 
perius, adinittendum in Samuelis et Saulis annis 


B syuchrouismum : alii enim, ut et Clemens Strom, 


!, viginti duntaxat. anaos Sauli tribuunt, quod. et 
Theophilus facit. Hac ratione significare etiam 
Eusebius voluit, quod Saul regnum partim cum 
Samuele, pariim solus administraverit. Luculen- - 
üssime omnium Zonaras, ἑἐδασίλευσε δὲ Σαοὺλ, 
ζῶντος ἕτι τοῦ Σαμουὴλ, ὀχτωχαίδεχα ἔτη" Exelvou 
δὲ ἀποθανόντος, δύο xal εἴχοσι. βυηίλουδ secundis 
curis suppleri jubet, atque apponi nescio cui anno 
Suulis, prophelabat Samuel.  Chronologi, qui Sa- 
muelis annos ab illis Saulis separant, auno illiua 
nono prophetiam 4llam  ascribunt, Testis Dominus, 
ei testis Deus. liodie. la sane Chronic. Paschale p. 
68 : Προεφήτευσε Σαμονὴλ, Μάρτυς, xe5. 4. Scaliger 
10 Samuelis auno ascribit. Pericopem illam nostri 
"158. aliique editi libri ignorant. 

lbid, 4Eneas Silvius. Syncellus quartum Lati 
morum regem Σιλούϊον ᾿Ιούλιον  Silvium Julium 
vocat : et. “ἄμε Sylvio, quem subsequenti l.co 
ponit, annos tribuit v, quinquaginta ᾿ς ut qua Latino 
textui Graeca. respondeant, ex Scaligeri Collectaneis 
accipere necesse fuerit. 

lbid. Homerus. Hzc ilerum de suo Hieronymum 
addidisse, verosimile est. Quis autem Melampus 
ille fuerit, pater Latini , cum Scaligero pariter 
ignoramus. Ceterum primus Palatin. ms. aliique 
nonnulii, este Schurz[leischio , habent, reperimus 
quarto Latinum. Silvium....et. quinto qui muc hic 
ponitur quarius. Silvius, "neam, Posiumi filium. 


JEnea filio posthumo.... Assyriorum autem p) in oliis est, Silvium /Enea, Postumi filium. Priorem 


vo εἰ nono Oneo (legend, Thinoeo) et Melantho 
ensium textodecimo, judice autem Hebreorum 
saderdote, regnum Sicyoniorum consumptum 
tod per annos nongentos quinquaginta et novem 
t£. [nisse porrectum. Sed et sacerdotes. Apolli- 
rnii (non Carni, ut antea legebatur), qui suc- 
je perhibentur, Marshamus in dubium vocat, 
legi merentur argumenta Chronic. ssecul. xui. 
, 935. Moriuo Heli. Greca, qua Scaliger 
lit, Μετὰ τ:λευτὴν ἩΪλεὶ τοῦ ἱερέως fj κιδω- 
ἰς διαθήχης εἰς οἶχον ᾿Αμινάδαδ ποιεῖ ἔτη x, 
i6 Eusebiana sunt. Atque adeo temere ille 
injuria, attentionem in interprete Hieronynio 
ἧι, qui per properantiam prapostero hac 
ParBoL. XXVII. 


idem Schurzfleischius probat magis, quod cum omnes 
Albanorum reges Silvii vocati sinf, quartus Silvius 
nemo alius fuerit, quam «uartus rex. Latinorum. 
Subiit tamen posse ctiam legi, qui nunc hic ponitur 
quartus. Silvius, Silvium ,Eneam, Silvii Postumi 
filium. 

lbjd. Secundum quor&mdam opinionem. Nimis 
multa sunt, quz ad locum hunc. pertinent, Dica- 
mus primo, quod magis nostra interest, de veterum 
testimoniis, quo ordine ab Eusebio recitantur, et 
quz ille ex Tatiano accepit, ut ex cjusdem Prapa- 
γαῖ. Evangelic. libro x exploratum est. Prius illud 
Cratetis, cujus uomen Syncellus ac fero seut. ntiaim 


dissimulat, ita effert Tatianus : Τούτων δὲ οἱ περὶ 


21 


843 VALLARSII NOT B. 844 
Κράτητα πρὸ τῆς Ἡραχλειδῶν χαθόδου φασὶν αὐτὸν A &pycl; φασὶν ᾿Αρξίκιον ἀρχῆς 'Hololov- “Ὅμηρον 


ἠχμαχέναι μετὰ τὰ Τρωϊχὰ ἐνδυτέρω τῶν ὀγδοήχον- 
τὰ ἐτῶν. Ex istis [υἱὲ Crates, qui ante descensum 
lleraclidarum floruisse eum dicit post bellum Tro- 
janum inira octoginta. annos, Eadem Clemens ha- 
bet paulo aliis verbis. Quod subsequitur Eratosthe- 
nis, ita apud Tatianum, atque iisdem fere verbis 
spud Clementem ; Οἱ ὃΣ περὶ Ἐξρατοσθένη μετὰ 
ἑχκατοστὺν ἕτος τῆ: "Aou ἀλώσεως : mendose Sca- 
liger in. Collectaneis, μετὰ ἔτη ρτ' Τρωϊχῶν, cum 
ahnormis ipsa numeri summa indicet, τ litterulam 
articulum supplere Τρωικῶν, non numericam no- 
tàn esse. Negolium facessit allerum  Arístarchi, 
quod habet, 0: δὲ περὶ ᾿Αρἔσταρχον, κατὰ τὴν Ἰωνι- 
γὴν ἀποιχίαν, f ἐστι μετὰ ἑκατὸν xai τεσσαράχοντα 


δὲ ἐν τῷ τέλει, βιῶναι. Secundum Eusebium ad nu- 
merum 1015, si quidem 180 anni inter Homeri 
statem et halosim Troje intercedere debent, qui 
est Archippi 12, poetze tempora referenda sunt. Syn- 
cellus edit. Par. p. 172, anuo Menesthei ultimo 
Trojam captam ait. AU eo usque δὰ ultimum Ar- 
chippi annam, colliguntur. intercessisse 188 anui. 
Sequitur ergo omnino, circa annum 11 Arcbippi 
Homerum secundum calculum Syncellianum flo- 
 uisse, non tempore Thersippi, quod voluit Goarus. 
Pergsmus ad illud Apollodori : Oi δὲ πεοὶ ᾿Α πολ- 
λόδωρο», μετὰ τὴν Ἰωνιχὴν &rotxtav ἔτεσιν ἑχατὸν, 
ὅπερ γένοιτο ἃ. ὕστερον τῶν Ἰλιαχῶ) διαχοσίων 
πεντύχοντα. Clemens τεσσαράχοντα habet, quia 


ἔτη τῶν "Dtaxov. Selicet Tatianus, eique consen- B lectio et in Basileeusi Tatiani editione apponitur 


tiens Clemens, lonicam coloniam centesimo. qua- 
dragesimo auno ab excidio Troja coustituit, quain 
poster centesimo tantum ascribit. Coucinit tamen 
in. Philechoro : Φιλόχορος μετὰ τὴν ᾿ἸΙωνιχὴν ἀποι- 
κίαν,ἐ πὶ ἄρχοντο; ᾿Αθήνησιν ᾿Αρχίππου, τῶν Ἴλια- 
κῶν ὕστερον ἔτεσι ἑχατὸν ὁ δυήχοντα. Ex quo sit 
verosim:llimum, fuisse etiam ab Eusebio scriptu, 
μετὰ τὴν Ἰωνιχὴν ἀποικίαν. quemadmodum ct 
quos describit, Tatianus. et Clemeus praJerunt ; 
ac porro unice veram Latinz interpretationis leciio- 
nem hanc jesse, quam et Puontas. probavit, post 
emigrationem lonicum. Cerie Schurzíleisehius plana 
iumnerito Gofrum χκρητίζοντα vocat, quasi de suo 
hanc obtruderit, et comiieutus sit, cum autea 
Scaliger legisset, emigrationis lonict tempore, atque 
ita in. Siehardina editione ct primo Palatino ins. 
babeatur. Ut euim utraque lectio Latinorum vete- 
rum codicum nitatur fide : sane Eusebius eumdem 
hunc locum in Praparat,. Evang. lib. x referens, 
addit etiam temporis spatium ab louica einigratio- 
ne, nempe annis quadraginta, ἔτεσι y , quam notam 
sunt qui ipsius Tatiaui contextui addi veliut : et si 
quidein  baberetur. apud. Clemente, qui eadem 
descripsit, nihil esset, cur uon addi debuisset, ὑπ» 
tera "δὰ faciamus, quie contra Goarum, pro Sca- 
ligero urg:t Scehurz(leischius ; nobis quippe per- 
suasum est, neutrum saL6 bene Syncelli locui 
pridem a librariis depravaiu:m restituisse : non 


ad libri oram, probatur autem Eusebio cum hic 
loci, tum laudato libro Praeparat. Evangelicee, ὕττε- 
pov τῶν "uaxiv ἔτεσι διαχοσίοις τεσσαράχοντα. 
Hunc numer. Latini quoque libri editi et mss. ma- 
gno consensu privferunt, quanquam in tribus Pala- 
tinis ipso dicitur 240 anno eversionis 1lii. Jure adco 
Schurzüleischius : Miror, ait, Scaligerum, non tam, 
quod dicat, in omnibus codd. fuisse 260, quam se 
primum emendasse 240. Utrumque cnim falsum est 
nisi suos tamen codd. tantum intellexerit, Sed Sichar- 
diua editio quoque, ne Sealigero injuria videatur 
facta, conceptis verbis habet, 240 anno. Porro . 
neque Philochorus, neque Aristarchus, quod Sca- -- 
liger ait, lonicaun migrationem anno ab evcrsaam 
Troja 140 statuunt. Sed Aristarchus quidem auuomm 
lautum 100, ut supra dictum est, Philochorus verc — 
an, 180. Neque tamen conveniunt Eratosthenes ei 
Aristarchus, prout videri posset omnino. Erato— 
sthenes enim τῶν Ἡραχλειδῶν κάθοδον post Trojana 
capiau anuo 80 contigisse apud Clem. Alex. Στρωμ.. 
ω' affirmat. Porro post lleraclidarum reditum ar. 
40 colonia lonica deducta est. Vixit ergo Homerus, 
secundum Eratosthenem, annis xx ante coloniam 
deductam lonicam. Sed Aristarchus ipse colonie 
istius deducte tempore vixisse Homerum memorat, 
Scilicet, quia cum Strabone anno 60 post Trojam 
captam, Ἡραχλειδὼν χάθοδον ἀναγράφει. Phbilo- 
chorus tempore quidem deductae colonig lonieze 


Scaligerum, qui legit, Οἱ δὲ περὶ Φιλόχορον ἐπὶ τῆς p Iloumeruni vixisse scribit, sed annia 80 posteriorem | 


Ἰωνιχῆς ἀποιχίας xa0' Eva, x. 1. à.; eo autem mi- 
nus Goarum, qui de $uo γραφέα substituit, sensum- 
4jue alium, ut hic vides ln Gracis Fragmentis red- 
dit, quem et novo errore cumulat iun. Latina. ver- 
eione i:ta, Philochorum, rerum lonicarum et coíc- 
uiarum scriplorem, qui sequuntur, circa unius perpe- 
ui. Atheniensium. principis, etc. Salus eiat, pro 
mendosa codicis Graci lectione TON, rescribere 
μετὰ, aub quid simile, cum et Scaliger illud ELI 
ex ingenio suo cuderit. Porro autem dc Archippo 
ia Seburzleischius , Archippum hunc Tzetzes 
Gramihaticus, ad llesiodum prolegomenis, 'Ap£in- 
«ov vocavit, Ita enim ille, Οἱ μὲν, inquit, προγενέ- 
ewpov εἶναι 'He:obov “Ὁμήρου διισχυριζόμενοι, ἐν 


eam fecit, quam Aristarchus , ut adeo Horneri 
avum secuudum Philochorum in annum 180 post 
captam Trujam conveniat. Ut redeamus ad Apol- 
lodorum, qua*' ex eo Tatisnus exaggerat, et facit 
eam annuo centesimo post lonicam eimigrationem 
concurrere, cadem ad ejus scripturis testimoniuimn, 
sanctus quoque Clemens apponit, Δ πολλόδωρως δὲ 
μετὰ ἔτη Exasiv τῆς Ἰωνιχῆς ἀποιχίας, x. v... Jam. a 
vero qui postremo loco. laudatur. Archilochus, am 
alium ferme reddit sensum penes Tatianum, "Exepoume 
δὲ κάτω «ὃν χρόνον ὑπήγαγον, σὺν ᾿Αρχιλόχῳ Yeyo—— - 
νέναι τὸν "Ὅμηρον εἰπόντες" ὁ δὲ ᾿Αρχίλοχος ἤχμχ: «ε 
περὶ ὀλυμπιάδα τρίτην xa εἰχοστὴν, χατὰ ΓύγτΞα 
τὸν Λυδὸν, ὕττιρον τῶν Ἰλιαχῶν ἔτεσι πενταχοσίοωαα 


^ 


811 


VALLARSII NOT.8. 


648 


Col. 537. Heraclidarum descensus. Wecole quee de A Perizonius ad /Elianum lib. v Var. Hist. monet, 


Hei:aclidarum descensus epocha superius ad. num. 
'B60 atque alibi diximus. 

ΗΝ 4. Incursus in. Asiam. Non videtur iste Cim- 
meriorum incursus ex jis esse, quos memorat lau- 
datus etiam Scaligero Strabo,lib. t, pag. 57 : "Hvixa 
Μίδαν αἴματι ταύρου πιόντα φασὶν ἀπελθεῖν εἰς τὸ 
χρεών: quo tempore Midas, hausto tauri sanguine, 
occubuit: aliter erat hoc gestum conjiciendum 
multo post in àaunum 1519, cui et mors Midz ascri- 
bitur. Szpius autein Cimmerios incursiones fecisse 
in Asiam, idem ipse Strabo testatur, et nunc qui- 
dem in τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ Πόντον, xoi tà avvey T 
αὐτοῖς, ποτὲ μὲν ἐπὶ Παφλαγόνας, ποτὲ δὲ xoi Φρύ- 
γας, etc. , in dexiram Ponti partem, et loca con- 


quod inter rege« et perpetuos archontes non usque 
adeo magnum discrimen intercederet. 

Col. 539. Eupales. Scaliger iu Grecis Africani 
legit Εὐπάχμης. 

Col. 527. Peloponnenses. klem atque illud quod 
paulo superius ad numeruin 957 gestum eo diver 
sorum refertur sententia. Scaliger tametsi bis ba- 
beretur in his etiam, quibus ipse utebatur mss., 
priore loco penitus expunzit, ac semel, pro airbi- 
tratu suo, posuit ad numer. 946, proxime ante 
Codri mortem: neque enim aliud Peloponnensium 
in Atheaienses bellum innui sentit, quam illud, in 
quo Codrus animam suam hostibus devoltavit. At- 
que est hoc quidem veroeimillimum: sed nullus 


tig«a , modo in Paphlagoniam , alias in Phry- B tamen est vetus liber , cujus fide Scaligeri illa re- 


giam, ctc. 

Col. 339. Hebraeorum pontifex Abiathar. Maec, et 
qua subsequitur pericopa paulo post, ad eumdem 
numerum: 947 refertur Scaligero contra veteruin 
librorum fidem. Certe prophetas Gad, Nathan, etc., 
etiam primus Palatin. et Sichardi editio, teste 
Schurz(leisi liio , numero 10 Hebrao, ut hic, sive 
Abrahanitico 950 ascribunt. 

Col. 337. Peloponnenses contra Athenas dimicant. 
lizc pericopa in Parmeusi ms., tum, annotante 
Schurzflcischío, iu primo Palatino, et Sichardina 
editione binis in locis, videlicet hic ad num. 18 
Spartanum, et mox ad. 57 Lacedeemonium visitur. 
Scaliger semel recensuit, nec tamen alterutio ex 
bis locis, sed ad num, 946, qua de re mox dice- 
pius, Tres quoque posteriores Palatini iss. Pelo- 
poneses, primus Peloponnesses legunt, quod factum 
ex parie videtur veteri scribetidi more, 

lbid. Codrus. .. . Erechtheidarum regnum de- 
4tructum est, quod 521 an. perscveraverat.  Wescri- 
psimus juxta Scaligerum asnis 487, cum antea solos 
482 Pontacus et vetustiores nonnulle editiones , 
necuon mss. quidam veteres supputarent. Re enün 
vera, quod. et Schurzfleischio notatum est, a Ce- 
crope usque ad bunc numerum anui quadringenti 
octoginta septem intercedunt: ervorque ille est e 
veiustiore scriptura, ita numericas nolas exhi- 
bente, CCCCLXXX11, ubi postremo cras-iori X , 


censio uilatur, sive qui semel, atque eo loci ge- 
stum hoc referat. 

Col. 329. Agis 'an. 1. Minus recte alibi, et apud 
Pontacum scribitur "gis, et Egis. Notum ex eo 
Agidas nuncupatos. Qui subsequitur Echestratus, 
in aliis codicibus, teste Schurzfleischio, dicitur 
Archestratus : eodem, inquit, modo, quo ᾿Αρχέλαος 
ὁ Πενθίλου vocatur Straboni lib. in, qui Pausanis 
in Laconicis cap. 2 Ἐχέλατος ὁ Πενθίλον dicitur : 
ut adeo E cum syllaba AP a librariis non raro 
commutatum fuisse videatur. Recte plerique ahi 
omnes libri Echestratum dicunt, quod et in primo 
Palatino Autiquarius Saluma-io laudatus notat. 

Col. $27. Pelasgi. πες in Parmensi ms. perio- 
cha desideratur. Grzca econtrario plus liabent, et 
quod secundi, nimirum post Lvdos, domini Pelases 
fuerint maris, et quod per annos octoginta quin- 
que illud obtinuerint. | 

lbid, Post Codrum. Sapiunt glossatoris inge- 
nium qus Scaliger, nec sine nieudis, substituit : 
Post Codrum principes, quod (pro quos) mors finiebat ; 
quorum primus Medon regnum in finem vita obtinuit 
Athenis, et post eum ceteri reges. Nimirum hoc est, 
quod dicebamus .s»bolitum nomen: praterquam 
quod et majestas in hoc imminuta potissimumnt 
quod, cum uni antea rerum esset summa commissa, 
deinceps in novem priucipum magistratum divisa 
potestas est. Corrigendus Syncellus, qui Μελόδων, 


liaberi debet impositum V. Sed et Antlquarius Sal- p pro Μέδων legit: ex eo euim, ut nemo ignorat, et 


4nasianus in aliis codicibus annis CCCCLXXXVII 
legi annotavit. Historia ex Grscis Latinisque scri- 
»ptoribus notissima. Vide, si lihet , Cononem Narrat. 
836 spud Photium, Justinum lib. γι, Velleium 1, etc. 
Quod autem. dicitur ab hoc tempore Erechtheida- 


fun regnum, sive, ut habet Scaliger, imperium. de- 


Aatrucium, cum. wanifestum sit, Codro filium Me- 
donia successisse , ita videtur accipiendum , ut 
regum nomen cum Codro ademptum [fuisse sigui- 
flcet, Archontis nomine substituto. Tametsi vulgo 
scriptores Graci, Pausanias, et Marmor Arundel- 
Lanum, ipseque Eusebius, et demum Syucellus 
perpetuos archontes βασιλεῖς vocaht, et βασιλεύειν 
eos, non ἄρξαι dicunt; ea scilicet de causa, ut 


testatur Velleius lib. 1, posteri apud Atticos dicti 
Medontide. Vide Pausaniam in Achaicis cap. 2 εἰ 
in Messenicis 5. 

Col. 529. [xion. ὕπο awplius, sive annos 98, 
non Syucellus modo, sed et Diodorus Siculus 
Isioni tribuunt. Notatu quoque dignum, quod ab 
hoc rege ad Cypseli usque tyrannidem, perpetuo 
observatum est , ui ὁ πρεσδύτατος, sive natu. mazi- 
mus, posterorum, regno Corinthiaco praessct., 

"Ibid. Magnesia in Asia condila. Cum duse sint 
Magnesiz, «ltera ad Maandrum fluvium, altera, 
quam Pactolus alluit, ad radices Sipyli montis sita, 
Scaliger ue post riore hac putat. Eusebium dixisse, 
quia ei mox ad;ui gitur Myrina vicina Magnesia 


851 


VALLARSII NOTE. 


852 


quod scribit Josephus priore contra Appionem , A liegnorum a Mose et egressu Israel ex. /Egypto usque 


€srthaginem conditam fuisse post templum Salo- 
monis annis 145, ac putasse post bellum "Troja. 
πο dici. Ut enim nullo mera istliec calumnia ar- 
gumerto nititur, ita nec confutationem meretur. 
Joseph? locns, quem inferius laudabimus , nón hic 
certe venit Eusebio in mentem. 

Cnl. 551. onica migratio. Scaliger periocham re- 
C^n*uit triennio ante : quod et proharim ipse magis , 
tan'iim mss, suffragarentur. Enimvero Eratosthe- 
nes quoque apud. Clementem Stromat. 1. annos 
. certum et quadraginta ἃ Troja excisa ad Jonicam 
migrationem | numerat. Chronicum Marmoreum 
Osoniense juxta Marshami rationes, solos centum 
triginta septem. Eo adhuc minus Philostratus in 


΄ο 


Euphorbu solos centum viginti septem. Qui ad us- B 


que centum quadraginta tres numeret, ut conse- 
quehs est in Pontacena atque adéo bac nostra re- 
censione, scio neminem. lta vero preferunt, a 
quorum file discedere nefas est , veteres libri. Hi- 
storiam repete ex Pausania in Achaicis cap. 2, 
Strabone lib. xiv, Velleio lib. 1, cap. 4, a quo 
tamen peccatum certe est non levi metaclironismo ; 
omnino enim ea tempora , de quibus eo loci agit , 
migratio isthzc pracéssit. Quod subjungitur, in 
quad qnidam fuisye lHónterum , etc. , in Parmensi 
ms. non liabetur, et ut vere scriptum fuerit ab 
Eusebio οἱ Hieronymo (quemadmodum superius 
ebservatum est, ubi de Homeri ztate), ita com- 
ποθ ad ejus migrationis tempus , non ad persouas 
ext referendum. 

fbid. Salumon templum. Scaliger, consummarit- 
que annis oco , praetermisso pressius ad Graecum 
opus, quod nomen et nonnulli e suis niss. agno- 
scebant. Sed et quod octo legi$ pro septem, «nos 
duntaxat impensos operi , non viffileur, jux!a 
ejusdem Stneelliani textus. vestigia et filem est, 
C:terum octo. levit. etiam Prosper: atque ita po- 
tuit. Tevers ab Euscbio seribl. 

fold. Usque ad prasentém a6num., Videtur ctiam 
hic Scal'ger , non, nt par erat. ad lHieronymianc- 
rum códicum fidem , sel ad Grzcum Syucelli de- 
formasse, usque ad Sa[o/Sonem , εἰ edificarionem 
templi ín principiis annorum 480, ut Regnorum li- 
ber tertius tesíimonio est. 1n Notis locum Syncelli 
recitat singillatim, qui veterem ac. tralatitiam quz- 
s:ionem de annorum summa ab Exodo ad Salomonem 
juxta. librum Judicum , atque Acta apostolorum 
contra Euselium instaurat : qua de re pigel, quie 
ah aliis solidis voluminibus tractata sunt, ac nobis, 
quoad ejus intererat, suis locis exposita, replicare. 
Erit vero óperz; pretium adire Goarum in Notis ad 
eum locum pag. 44 et seq., ubi perquam vere at- 
que erudite contra Scaligerum disserit , eumque et. 
deprovati Eusebiani textus, et perperam hecepto 
sententize, ex Sancelli meote pluribus reprehendit, 

Jbid. A diluvio, In Pontacena et vetustioribus ali- 
quot. editionibus, ut οἱ mss. nonnullis. iterum 
$sthiaet additur collectio: Secundum tertium librum 


D 


nd Salomonem, εἰ edificationem templi compulantur 
anni 480. Qu:e nos verba ad aliorum codicum fidem 
juxta Scaligerum inde amovemus, utpote quz plane 
'superflua sunt, ac se manifesto produnt ex variante 
lectione ad libri oram annotata, postmodum intrusa. 
Vetustiores, quas diximus , editiones nonoull», ut 
lec lectoribus probarent, significarentque alla esse 
a praecedentibus, in priore isocolo librum primum 
Regum pro tertiolaudant. Sed factum illud temere, 
el longius ab Eusebii mente, mss. quot scio om- 
nium in tertio libro ibi laudando consensus evincit, 
etiam eorum, inquam , qui utramque collectionem 
retinent. Scis porro, Eusebium in hujus przfatione 
libri solos 479 pro 480 annos ab Exodo ad Salomo- 
nis templum aupputare: qua de re vide iterum, si 
lubet, modo Jaudatum Goarim. 

Ibid. Hasce a diluvio ad Moysem , et ab Adamo 
ad diluvium, ut et subsequentem collectionem an- 
norum 4169, ab Eusebii calamo profectas esse, vix 
credam, aut ne vix. quidem. Ad rem certe faciant 
omnino nihil : siquidem auctor hoe in Opere ita 
sibi proposnit , solos ah Abrahamo annos digerere, 
ut przcedentes ἃ mundi conditu semel atque obi- 
ter et verbo tenus in lihri praefatione memoret. Tu 
videsis quz ad eum locum col. 96 el seq. nebis 
observata sunt, Ex eo parergo studiosus nonnemo 
hxc aoceperit: accepit cerle Syncellus pag. 145 , 
ubi ait, ab Adamo ad 9 Salomonis annos supputari 
χατὰ Εὐσέδιον 6po', juxta Eusebium 4170, uno sa- 
pra ipsius Eusebii rationes. Nihilosecius ea reiicere 
contra mss. fldem non licuit : quiu ἴσιο Simul 
pro Similiter, quod mendose legebatur, in postrema 
summa emendavimus eorumdem ope. 

Ibid. Sadoc. Hunc restituimus proprie sedi in 
Hebreorum filo, cum inter Laceiemonios antea 
peregrinus ageret. In Parmen:si ms..non 8 , sed 9 
ab Aaron sacerdos dicitur. Syncellus tamen. fide- 
jussor Eusehianz recensionis : Ἑόραίων, inquit, 
ἀρχιερεὺς «y ἀπὸ "Aagüv Σαδὼκ ἐγνωρίζετο χατὰ 
τὸν Ἐὐσέδιον, κατὰ δὲ τὸν ἀχριδῆ λόγον ta! ἐστὶν ὁ 
Σαδὼχ ἀπὸ ᾿Ααρὼν, κ. τ. à. Summus Hebraorum 
pontifex juxta Ἐπεοϑίπηι octavus αὖ Aarone Sadoch 
receusetur , qui juxta diligentioris laterculi ordinem 
undecimus invenitur. Reponit octavo loco, ut vides, 
ex Eusebio etiam Chronici Paschalis auctor. Scali- 
ger 4ii ; In posteritate Abaron duo fuere Sadoc: 
prior undecimus ab Aharon (I Chron.vi, 8), posterior 
decimus octavus ab eodem Aharon (Ibid. 13). [9 vi- 
xit sub Davide (Ii Samuel, vit, 11). Hoc autem 
anno 985 sacerdotio fungebatur non iste Sadoc, sed 
Az:rias proavus istius Sadoc, quod miror (1 Chron. 
vt,10). Erat enim qnintus decimus ab Aharon. Quare 
nodus ille meliore vinJice indiget , quam me, Sed 
quod hic dicitur, hunc Sadoc fuisse octavum ab 
kharon, aut deest nota denarii numeri, cnm fue- 
rit octavus decimus, aut est error solemnis aucto- 
ris. Tu, ne longiores sequo hic. simys, adito Criti- 
C608 $3cros wasioe 3a W Rerum 1, 


VALLARBSII N?T.E. 


854 


Sylrius. Verha Sylvii /Enee filius, Parmen- A Grzce Σέμενδις, reliquis omnibus libris contradicen- 


tacet. Dissentit in annis Syncellus ; sed ma- 
aliis in Latinorum regum serie describen la 
non caret. ΄ 
Agelaus. Emendare prestat Syncellum ex 
Md ipsummet loco Diodori de Corinthiorum 
pag. 145, ubi ᾿Αγέλας ἔτη λζ΄, quema !modum 
usehium, regnasse dicitur. 
$39. Carthago. In Scaligerana editione ante 
inos haec refertur senten!ia : legitur quoque 
pro conditur. His qux mulia diximus de 
»nditu urbis superius ad nm. 798 οἱ διὰ num. 
de nunc tantopere vexatum Josephi locum 
it, Jib. 1x, cap. 14: Hujus ('ygmalionis) re- 
o septimo soror Dido in Afric civitatem edi- 
Carthaginem. lt:que eolligitur lempus. a re- 
irami, usque αὐ e lificationem Carthaginis, 
m 185 et mensium 8. Cum vero. duodecimo 
wjus regni. ἱπ Hieroso'ymis a'dificatum sit 
m, fit ab cedificatione templi, usque ad con- 
»nem Carthaginis tempus, annorum 143, men- 
. Verum hanc summam ex. przecedentium 
orum annis haud confici, notatum est ante 
etis viris. Sunt adeo qui putant, Josephum 
lo summas illas per summam oscitantiam 
»suisse : sed et in annis Pygmalionis peccasse, 
Pptimum pro quadragesimo septimo scripsit. 
1lpam alii malunt in librarios rejicere. Con- 
iamen Josepho Velleius Paterculus lib. 1, cap. 
Carthaginem per id temporis conditam a 
! refert, quo Lycurgus Laced:zemoniis legum 
(uit. Scilicet a Lycurgo ad annum proxime 
adas praecedentem, Eratosthenes apud Cle- 
m Alexandr. annos 108 tradit fluxisse, qui 
osephi mentem in annum Carthaginis condit:e 
m incidit. 
355. Tertio mare Thraces obtinuerunt. 
& Palatin. ms. hanc ῥῆῃσιν anno subsequenti, 
er insequenti alii apponit. Quod dicitur in. 
ἔτη οθ΄, annos 79, Thraces maris imperium 
isse, colligas ex Syncelli contextu, librariorum 
itium pro ιθ΄, 19, 
, 891. Homerum οἱ Hesiodum. Wc refert Sca- 
inte annos duodecim: qua et putat. abs. llic- 
Ὁ asenta. Porro ita rationes suas init ex isto 
loco : Homerum ante R»mam conditam virisse, 
Albe reqnantibus, annis post bellum Troja- 
ut Cassius in. primo Annalium de llomero 
flesiodo scriptum reliquit, plus. centum atque 
nta; ante Romam conditam, wt Cornelius in 
Chronicorum de Homero dixit, annis circiter 
tet sexaginta. Tempus. convenit. Nam auni 
«m numero 955, in quo Troje casus, compo- 
nflant numerim presentem. 995, uno anno 
quod est negligendum. Atque hzc ex higto- 
tina Cassii, vel potius ex Gellio, Hieronymus 
nnotavit. Tu recole que superius nos de [10- 
itque Hesiodi :etate observamus, 
, 999. Smendis. Apud Scaligerum Semendis, et 


tibus, African. Σιμεδῆν, al. Σμεδρὴν vocat. Oppidc 
autem gravius peccat in ejus regni annis Scaliger, 
qui sofos ei tribuit 19, cum integros 99 assignen! 
Eusebius atque Africanus ex libro tertio Manethonis, 
ac totidem Hieronymiani quoque codices pari cou 
sensu przferant, Cl. Perizonius cap. 4 ZEzyp', Orig. 
non dubitat quin rex Lvit, Amedes, &it idem qui in 
h«ece dynastia xxi. primus est Smedes, eum et uo- 
mcn in una tantum littera, et. spatium regni uao 
tantuni anio discrepet, Recole qua / superius dicta 
sunt de Ammenemme ad num. 805. 

Ibid. Pryminas. lta οἱ nostri codices prxferunt 
el vetustiores editiones. Primo Palatino Prymnias, 
dicitur : Scaligero Prumnis, et Grzce Προύμνις, 
quemadmodum et Paus wis in Qorinthiacis cap. 4* 
Diodoro apud Syncellum pag. 145, Προύμνης : ipse 
autem prafert Πρύμνης. 

Col. 535. Doryssus. Rectius in ScaligerianisEclo- 
gis, et apud Pausaniam in Laconicis Doryssus hic di- 
citur, ubi et Agesilaus Doryssi filius ac succe-sor 
memoratur: Τοὺς δὲ ἐφεξῆς βχσιλεύσαντας τῆς οἰχίας 
ταύτης, Δόροττον τὸν Λαθώτα, χαὶ ᾿Αγ΄ σίλχον ἀγοῦτ- 
σου. Jam quiin regnum ex. hac familia successerun!, 
Doryssum  Labote filium, et Agesilium Doryssi. La- 
tini quidam mss. Dorintus et Dorinthus vitiose habent. 

Ibid. Que vocabantur Juda. ldem ferme habetur 
jn Grecis, Ex φύλης Ἰούδα : quod est quilem com- 
mode 'accipiendum; neque euim, ut ait Scaliger, Ju- 


c ie dicti, quod reges eorum esseut ex tribu Juda, 


aut stirpe : sed quod ipsi ex ea tribu essent, adeo- 
que reges Juda dicti sunt Roboami successores, quod 
in ea tribu regnarin!, non quod fuerint ex ea stirpe. 
Quanquam. neque illa distiuctio regum Juda atque 
Israel perpetuo observatur, ut videre est II Paralip, 
xxi, 9, et xvin, 19; notuimque praterea Judze pre- 
ter Beujainiti etiam Simeonitas accensitos esse, et 
Danitarum partem. 

Ibid. Θ΄ υἷα. Penes. Scaligerum, sub uno eodem- 
que titulo, | Latinorun. V11 Silvius Attius, sive 
AEgipus, Alle superioris filius, regnavit annis 21. 
Iun mss. Palatinis Athys. dicitur, in aliis Athis, ut 
apud Euttopiu n. Sane, iuquit. Schurzfleischius, 
nomen Romanum est. Atys.. Eugenius V. C. Epi- 


D grammate inter Fragmeuta Petrouiaua relato : 


Dux Aiis, armiger at Sceva, Rufinus eques. 


- Alius est Atys ile Phryz, abscissus, sccundum Ar- 


nobium lib. 1 adversus Gentes, et. spoliatus viro, 
qui etiam. Attos, et. Attis, et Atti scribitur, et de 
quo plura ín Galliambo suo Catellus, Videtur ac- 
ceptum a Lydis nomen. llerodotus lib. 1, cap. 94, 
Arngn. memorat Lydi patrem, quem Strabo unum 
ον Herculis et Omphales nepotibus fuisse arbitra- 
tur. Sed et Atys alter e Croesi flliis appellabatur. 
Gr:ea apud Syncellum luxatione mendisque allis 
laborant. Qui septimus illi est, ᾿Αὐχίσης Σιλουῖον 
dicitur, ac solis regnasse anula decem  gecttvetss , 
qui Αἰνύπτος δος SOON, OCNASNNRS NSCRNR 


£55 


VALLARSII NOTAE. - 


855 


tenet ; regnatque annis viginti. Necesse adeo fuit, A aatus etiam Scaligero Velleius Paterculus lib. i, 


Grzeca e Scaligero describere. 

Col. 554. Samos condita. E duodecim nrbibus,quas 
in Asia oris maritimis Tones condiderunt, una est 
Samus, quam tradunt Proclen occupasse cum ma- 
gro Epidauriorum, quos secum adducebat, numero, 
ejusque priores incolas vi adegisse, ut se suos- 
que in penatium societatem reciperent. Porro 
insulam olim, eum eam Cares tenerent, dictam 
fuisse Portheniam, deinde Anthemusain, post Me- 
lamphyllum, denique Samum, postquam eo tra- 
ducta colonia fuit e Cephallenia , que Σάμος et 
Σάμη olim dicebatur ; ut. ex Strabonis lib. xiv, 
et Plinii v, eap. 21, compertum est. Vide et lau- 
datos Sealigero, Velleium. οἱ Jamblichum, et prz- 
terea Nicandrum Alexiph. v. 148 ejusque Selo- 
liastem. Ad Sinyrnam quod attinet, audiendus in 
antecessum — Schlurzfleischius, qui cum supra ad 
num. 964 dietum sit de Myrinz conditu, quod aliis 
Smyrna dicebatur : Quid ego, ait, sl hoc loco 
Hieronymus velit, partem urbis Ephesis, τὴν με- 
ταξὺ Τρηχείης τε xol Λέπρης ἀχτῆς, quae Smyrna, 
teste ex lliponnacte Strabone lib. xiv Γεωγρ., p. 
055, vocabatur, hoc tempore esse conditam ἢ Ne- 
mini tamen obirudimus sententiam nostram : at 
hoc tantum edjungimus,  inscriptíonem veteris 
nummi, ἃ Palatino evulgati, ἘΠῚ APXIEP, AZ- 
ΚΛΗΠ. EGE. IIAPAAI, ZEMYTPNAZ, inde mihi vi- 
deri explicandam. Latinus putat, de tribus diver- 


cap. 4, docet, Zolicx» migratlonis tempore, ipsis- 
que ab JEolis conditam, confirmat etiam car- 
men Homero tributum, quo ezcitatem suam deflet 
v. 6, atque Herodotus lib. 1, cap. 149, qui addi 
dirutam fuisse postea ab lonibus, qui eum sibi 
agrum vindicaverunt. Instaurarunt iidem haud 
multo post : erat enim Homeri state, quod ro. 
tat llerodotus in ejus Vita, ἐμπόριον ἡ Ζιύρ- 
vn. Quanquam plus simplici vice inter lovas 
fuisse transcriptam, eolligas ex Vitruvio lib. iv 
Archit, c. 4, qui eam Attall et Arsinoes beneficio 
receptam prodidit. Sed quz» ejus fuerint subinde 
fata, scire nibil nostra interest. llerodotus modo 
lauda!us in Vita Homeri, Anno, ait, duodevicesimo 
postquam Cuma fuit habitata, Cumai coloniam in 
Smyrnam  deduzerunt. Tum, nomen imposuit 
Smyrnam Theseus ab. uxoris sug nomine, etc. Hic 
Theseus e primariis Thessalorum | fuit, qui Cumam 
condiderunt. Aristides Orat., tom. 1, p. 462, Athe- 
niensem hunc Thesea dicit, quod sentit etiam lau- 
datus Scaligero auctor Epigramaiatis in Pisistra- 
tum lib. 1v Antholog. c. 4. Csetera, que de Suyr- 
nzorum conventu Scaliger ex Plinio memorat, 
confer cum his qus Cellarius habet Geograph. 
Antiq. lib. ur cap.5 : neque enim bis vacat 
longius immorari. Unum addo, pro ampliata, 
in Parmensi ac primo Palatino ms. legi amplificate. 

Col. 555. Peritindes. Apud Jornandem et Scali- 


sis locis, Epheso, ora maritima, et Smyrna, quo- € gerum Pyritiades, et Graece Πυρτιάδη: : in Palati- 


rum Asclepiades Pontifex esset, agi. Spanhemius 
de duobus locis, Epheso et Smyrna, quia utraque 
παράλια dicta, inscriptionem accipit. Nos eam de 
una Epheso interpretamur, sed nec tamen detota, 
verum de ista tantum cjus parte, vel πόλει, quee 
mare versus sita erat, queque "Exo£cou παραλίας 
Σμύρνα vocata est. Sane illam Ephesi partem 
παραλίαν fuisse mentio Aémpng ἀχτῆῇς, que eo 
loci erat, satis declarat, et potest idem e reliquis 
Strabonis verbis haud difficulter colligi. Et in curis 
posterioribus : Smyrnam, inquit,!Lydi:e fuisse ascr;- 
ptam, probat Janus Rutgersius V. L. lib. tt, cap. 4. 
Potuit Smyrna suburbanus vicus Ephesi esse, 
ut Chalcedon Cpoleos suburbium fuit apud Nice- 
phorum lib. xv, cap. 3. lta ille. Sed neque absi- 
mile veri autumno, significare voluisse, sive Euse- 
lium, sive llieronymum, hoc ipso quo rem ordine 
enarrant, Smgrnam in. duodecim lonicarum ur- 
bium, equarum quidem numero non erat, fuisse 
lioc tempore adlectam societatem, id quod Strabo 
sub ajtüam lib. xw. luculentissime tradit, Αὗται 
μὲν δώδεκα Ἰωνικαὶ πόλεις * προσελήφθη δὲ ὕστε- 
Q^» καὶ Σμύρνα εἰς Ἰωνικὴν, ἐναγαγόντων τῶν 
Ἐφεσίων. He sunt duodecim lonice urbes : 
postea etiam Smyrna in lonicam societatem assum- 
pta est, auctoribus Ephesiis. Notatum quippe eidem 
Stralioni atque. Eustathio in Dionysium  Perieget. 
5: 828 antiquitus una habitasse, ipsamque Ephe- 
8. aliquaudo Simyrpam, appellatam, Quod lau- 


^ 


D Cet. 


nis aliquot mss., Pertiades, et Partiades, denique 
et Piriciades in vetustioribus editis libris dicitur. 
Impressam scripturam, "Parmensis et l'alat. prins 
mss. probant . 

lbid. Thraces Bebryciam occupaverunt. Huic nu- 
mero et loco assignant hanc ῥῆσιν cum vetustio- 
res editiones, tum Parmensis οἱ Palatinus primus 
ms. οἱ Freherianas optimis ΠΟΙ apud Scaligerum, 
qui maluit tamen decennio post eam referre. Pur. 
ro de ipsa historia idem prolixe agit in Notis, 
quas confer, si. libet. Schurzfleischius Berkelium 
de Bebrycibus edisserentem ad Stephanum laudat, 
additque desuo  isthec : Strabo profecto lib. 
xn, pag. 544, τοὺς Βέδρυχας Θρᾷκας εἶχά- 
Neque aliud vult Apollonius lib. i1 Argon 
initio. Sane enim οἱ Bithyni Thraces erant. 
Thucydides lib. iv : Βιθυνῶν Θρᾳχῶν, ot εἶσι 
πέραν ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ, meminit. lbi Seholiasta p. 
902 ed. Stephani, Σημειοῦται, inquit, ὅτι xa ol 
Βιθυνοὶ Θρᾷκες, Sallustius apud Isidorum, Bithy- 
uia. ait, multis nominibus appellata fuit. Nam prius 
Bebrycia dicta, deinde Mygdonia, et reliqua. Hine 
mytbologi Bithyniam ἀπὸ Βιθυνοῦ τοῦ Διὸς xal 
Θρᾷκης τῆς Τιτανίδος, apud ἐθνογράφον, dictam 
volunt. Arrianus etiam περίπλῳ πόντου Εὐξείνου, 
pag. 14 vol. 1 Geogr. min., Μέχρι τοῦ δὲ, inquit, 
Θρᾷχες οἱ Βιθυνοὶ, ὧν xal Ξενοφῶν iv τῇ συγο 


γραφῇ ('Ava6ác. lib.-vi, c. 5) μνήμήν ἐποιήσατο, ὅτι «5 


νοαγνώτστον εἶεν τῶν γατὰ τὴν ᾿Ασίαν. 


VALLARSII NOT £. 


858 


99. Swsakim. Atque h:c Scaliger solido A mine id memorasset, cum exigua sit discrepantia 


anticipat. In textu rex Egypti legit, et 
pro spoliat. In Notis denuo calumniose 
fuisse abs Hieronymo prztermissa, quae 
st, Syncellum exaggerasse de suo. Quoad 
toriam, hic qui Susachim Grx»co mela- 
licitur, ille est Sesac ΠῚ Reg. xiv, 95, et lI 
xu memoratus. Quod rex dicitur Egypti, 
des adhuc regnaret, alium ab eo significari 
n esi, qui in diversa /Egypti parte, Li- 
δὶ atque "Ethiopia, ut alias contigisse 
um est, regnum obtineret, Scaliger cum 
ro uno eodemque habitos ab Eusebio, 
in hac ipsa sua hypothesi : si. unus, in- 
ἜΣ tunc erat in. ZEgypto, isque binomi- 
nnllus alius esse potest przter septimum 
isti. nomine Susemnem, qui an. regni 
inc expeditionem in Judzam fecerit, Pace 
docti viri, abnormis ratiocinatio hzc est : 
es et Suachim unus idemque rex erst, Su- 
üe'erat. Ille, quem δώνυμον powt, primus 
nastiz? rex. est : iste, ad quem repente 
» Septimus, sive ultimus, Nimirum ipse, 
bius, ita rationes suas ex Manethone com- 
t Roboami οἱ Susemnis tempora conve- 
Pendent vero isthec ex alia, quam Scaliger 
x qua eruditorum ingenia exercet etiam- 
«xstione de Susachim, num ipse sit, qui 
scriptoribus, certe Herodoto, Sesostris 


r. Unus pro cunctis Josephus Antiq. C 


e. 10 : Deus autem. Susaeum, /£gyptio- 
m mittit, qui contumeliarum in ipsum pa- 
ret. De quo in errorem lapsus Herodo!us, 
jestas Sesostridi attribuit. Hic enim Susa- 
regni Roboami quinto exercitum contra 
Inzit multis milium myriadibus constantem. 
im ἐς /Egypto comitati sunt currus numero 
dile ducenti, equitum vero sexaginta millia, 
we quadringenta millia. Adductorum pleri- 
es erant εἰ /Ethiopes. Cum igitur in He- 
.fegionem | irrupisse!, validissimas Roboami 
que pugna cepit, lisque presidio firmatis, 
Hierosolgmam invasit. Et paulo. post : Cum 
sacus urbem "absque pugna in suam pote- 
"degisset, Roboamo pr& metueum intra mu- 
lente, pactis quibus convenerant non mansit, 
Ium diripuit, thesaurosque cum Deo sacros, 
es exinanivil, myriadibus innumeris auri 
e exportatis, ut nihil prorsus relictum esset. 
recipue loco pugnant, tam qui asserunt 
eumdem atque Sesostrim fuisse, viri 
M, Torniellus, Scaliger, Marshamus, Car- 
&, Bochartus, Stillingfletus, aliique; tum 
"a illos omnes sentit, cl. Perizonius JEgy- 
Origin. cap. 8 et seqq., usque ad 17. Si 
quit, credidisset Josephus, quod volunt, 
8 fuisse revera eumdem, οἱ tantum Se- 
minari ab Herodoto, qui Susaceus nomi- 
Hebreis, simpliciter absque erroris cri- 


inter Sesacus, vel Sisacus, et Sesostris, et in om- 
nibus ferme S. Scripture nominibus, quz et apud 
Graecos seriptores occurrunt, longe major reperia- 
tur. Nihilosecius integrum Josephi contextum Peri- 
zonii sententie non astipulari, quin potius abesse, 
egomet sentio, et si quidem per notarum angu- 
stias liceret, probatarum equis lectoribus confido. 
Vide interim Guglielmum Iamesonium in Spicile- 
go Autiquitatum /Egvpti cap. 15, 14 et 15, ex 
parte, ubi singula Perizonii argumenta ad exameu 
revocat refutatque : et non Josephum | modo, sed 
et reliquos omnes auctores antiquos quos. laudat, 
Manethonem, Ilerodotum, Flaccum, Plinium, Ju- 
Stinum, Jornandem, Orosium, ete., causam ipsius 
plane jugulare, ipsum denique sibi Perizonium 
coutradicere ostendit, 

Col. 535. Asa. Interserít Scaliger de suo justus, 
neque enim in ullis sive mss: sive editis libris 
cognomentum istud reperire est. llabet tamen 
quid simile Josephus Antiq. lib. vin, c. 12, ioitio: 
Asanus Hierosolymorum rez erat, vir moribus opti- 
mis, ac Dei studiosissimus, qui nihil vel faceret vel 
cogitaret, quod non pietatem  legumque observan- 
liam respiceret. 

lbid. Abimelech Pontificem maximum Abimele- 
chum, quem Scaliger ignorat, et quo nomine nul« 
lum fuisse pontificem maximum, affirmsre audet, 
facile Eusebius acccpit ex Clemente Alexand. 
Strom. t, qui et divisum. Hehrzorum regnum sub 
ejus pontificatu narrat. Scitum porro in antiquis 
libris szpius Abimelechum οἱ Achimelechum ob 
similitudinem confundi. Proinde Scaliger, cum 
in Chronico, ut vocat, Casauboniano scriptum in- 
venisset ᾿Αχιμέλεχ, denuo ronfidenter pronuntiat, 
ita sine dubio scripsisse Eusebium, divinando ex 
] Paralip. xxiv, 5; falli autem splendide, cum 
locus ille ad z:?vum Davidis, non ad As: pertineat. 
Nemo qui veteres libros norit, et quod diximus, 
ex Cemente Eusebium hausisse, non sentiet, 
temere istud atque injuria dici. 

lbid. Pseusennes. Africano, Wou:tvnc ἢ Wov- 
νέσης : qui et annos ei tribuit μς΄, non, ut 
falso supputat Sesliger, μβ΄. Syncellus ex ve- 


D tere Chronico ούενον vocat, eique annos solos 


25 ascribit, Parmensis mss., Psousemnem, quem - 
admodum et Palatini quidam, teste Schurz flei- 
schio, alii Psousemenem, vel Pseusemnem, primus 
Psusemnem, denique vetustiores editi eum Sichar« 
do Pseusensem appellant. Scaligero doctisque aliis 
viris non alius hic videtur esse a Sesaco sive Su- 
sachim illo, qui, ut paulo snperius notstam est, 
Roboamum invasit, thesaurosque temp!i expilavit. 
Suntadeo et qui pro Pseusennes, rescribi Seusec- 
nes velint. Tu videsis qua superius dixinus ad 
Smendem, et paulo post dicemus ad Senscorim. 
lbid. Thraces mare occup. llanc, et au ge- 
mina oceurrit post. sex aunot qeriaebem SesNwec 
Qenitus οτθλοταλιν, Q6 Wes Ww VtseNvwS 


$93 


optimo omnit ms, 
a:| num. 1036 annotatam, non diffiteatur. Semel 
quoque in primo Palatino ms. ad num. 1 Latino- 
rum : in aliis vero tribus, ut et Parmensi apud 
nos, bis eadem reccurrit. Ac fuisse quidem ab 
Eusebio gemino loco ex diversorum placitis appo- 
sitam, ijee, quem laudamus ex Syucello, Grsecus 
textus. ae series ind'cio sunt. 

Col. $55. Prophetabant Achias, Sameas. Scripserat 
Clemens loco dudum laudato, quem ob oculos ha- 
buisse Eusebius videtur, Prophetabat autem Achias 
Silonies, εἰ Sameas filius Amame, xaX ὁ ἐξ 
Ἰούδα ἀπελθὼ, ἐπὶ 'Po6oxu, xa προφητεύσας ἐπὶ 
τοῦ θυσιαστηρίου, et qui ex Juda abiit ad Roboa- 
mun, et prophetavit adversus altare, Nec fere dis- 
sentiuut Greca, qus ex Syncello laudamus. llic- 
ronymus tamen alio sensu, apnd altare interpretae 
tur pro adversus : tum ipsi Samaris altare illud 
attribuit, Atque h:c mirum magis, Scaligerum 
non animadvertisse, qui tam s2pe, et cum bene 
habent, S. Interpretis verba cavillatur. Porro nec 
vere quidam ex antiquis, eum qui eJuda profe- 
ctus, adversus altare Betheliticum prophetavit, Sa- 
maam ipsum fuisse arbitrantur, aut certe ita 
appellant. Tertullianus de Jejun. cap. 6 : Sameas, 
homo Dei, cum exitun prophetasset idololatrice intro- 
ducit a rege Jercboam, post manum ejus regis are- 
factam, etc. Alii Adoiam, vel Jadon, et Addo vocant, 
Qui subsequitur fJieu, alias Jeu dicitur, et aspi- 
ratione interposita, Jehu. Pro Joede, vel, ut alii 
eliti liabent, Joed. Grzca "Ius, Joel praeferunt. 
Videtur. et Schurzflei.chio intelligendus Ἰωδαὲ ὁ 

«θεοφιλὴς ἀρχιερεὺς, ut Syncello pag. 150. Jam quz 

sequuntur apud eumdem, et nos parenthesi inclu- 
simus, indicio sunt ex Hieronymiapa interpretatio- 
ne librariorum solemni lapsu ob similis ferme 
vocis occursum, excidisse statim ab Azaria isthaec, 
et ejus filins Zacharias : qua cum sequentibus alio, 
«ique impressi reddunt, sensu conuectuntur ; 
ueque enim Azarias Addo cognominatus, sed 
ejus filius Zacharias dieitur. Pro Anani postremo 
apud Scaligerum — est. Ananias. Adito criticos 
$acros, 

lbid. Principium 01 jwbilei. Dispunxit l:ec Sca- 


liger, que in duobus codicibus in margine 9 au- p 


ni Asa repererot. Absunt vero etiam a Parmensi, 
quo praecipue utimur ms., nec in Palatinis qua- 
tuor, quos Sehurzfleischius consuluit, memorantur. 
Ad haec Scaliger: Erat, inquit, annus ab Adam 
9990, qui sunt 61 Jobel, et una hebdomas abso- 
luta. Itaque erat annus septimus 62 Jobel. 

lbid. Capys. Qui Κάςπος Σιλούϊος Syncello ap- 
pellatur, nono donatur loco, annisque regni 3a'. 
Attamen et in primo Palatino nts. Caspis dicitur, 
plerisque aliis Capys. Grace Κάπαυ vocat Strabo, 
quem et Capuz conditorem facit. Scaliger hanc 
subsequenti periochsz ita nectit uno sensu, Capis 
Silvius Αἰ superioris regis filius, anuis 28. Sed 
illud additum Silvius, libri non pauci ignorant : 


VALLARS!I NOT.E. 
fuisse simplici «allem vice A alterum vero Attii nomen ne unus quidem, quem 


860 


seio, habet. 

Col, $57. 'Ophratieus. Jornandi Ophratheus di- 
citur, Parmensi ms. aliisque Palatinis, teste 
Sehurzfleischio, Ophrates. Syncellus ex Africano 
uno anno plus, sive 91 ei tribuit. 

lbid. Ela. Josepho Antiquit. lib. vtt, cap. 6, "Hz- 
vog nuncupatur, υἱ et 'Apgapivo;, qui subsequi- 
tur, et qui in Palatinis quoque tribus mss. Amrias 
dicitur. 

Col. 359. Nephercheres. Africano Νεφελχέρη: 
dicitur : Syncello ex vetere Chronico Νεφεχέρη- : 
quanjuam apud eum et inverso ordine subse- 
quenti Amenophi postponitur, ac duobus supra 
aliorum rationes regni annis donatur. 

Ibid. Phorbas. Menlnit laudatus Scaligero Pau- 
sanias Eliacor. poster. eap. 19, ejus temporis, cum 
Phorbas summe reipublica epud Athenienses praes- 
el : ᾿Αθήνησιν Xoyovto; Φόρδαντος. 

Ibid. DBacchis. Ex Parmensi et primo Palatino, 
Antea erat Bacis, et Bacide, apud Scaligerum 
aeqne bege Bachiade. Luculenter Diodorus Siculus 
apud Syncellum, Bacchis nobilitate cunctos majores 
eupereminuit, ideoque evenit, «οὺς μετὰ ταῦτα fz- 
σιλεύσαντας, οὐκέτι Ἡραχλείδας, ἀλλὰ Βακγιάδας 
προσαγορεύεσθαι, ut quideinceps regnum tenuerunt, 
non lHleraclide amplius, sad Bocchiade appellaren- 
tur, Nimirum Aleta posteri bactenus dicti llera- 
clilae: quod siguificare voluit et Pausanias in 
Corinthiacis cap. 4, ubi Heraclidarum ab Alelta 
quinque selates, totidemque alias Bacchiadarum ὃ 
Bacchi supputat. De his Strabo lib.vtu, pag. 580, &a- 
xósta ἔτη σχεδόν τι χατέσχον τὴν ἀρχὴν, ducentis 
fere annis imperium | obtinuerunt. Plura bac. de re 
Sylburgius ad Pausan. Eliacor. lib. 4, cap. 19, quz, 
teste Seliurzfleischio, digna lecti sunt. 

Ibid. Ophratanes. Plano abit in diversa Africanus, 
sive Syncellus, ab Eusebio in hujus et subsequen- 
tis, postremorum Assyrig regum, nominibus, regai- 
que eorum annis recensendis. Mic illi dicitur "Ege- 
xtph:, Ephecheres, cui et annos 52 tribuit. Noster, 
quod credere par est, sua ex aliis atque illi mo- 
numentis veterum hausit. Nemo sane faeile cre- 
dat, quod obloquitur Scaliger, excidisse verum 
nomen Eusebio, »dhuc prioris Ophrathei no- 
men ia animo habenti, In primo Palatino 
Ofraganes , in. reliquis Ofratanes scribitur. Jor- 
nandes bis aspirat Ophratanem , Scaliger. Ophro- 
lenem. maluit, Variat et. Grzxe Ἐφαχερῆς, el 
"Etyeot:. 

Ibid. Apud 7lebreos. Augustin. lib. xvin. De ci- 
vit. Dei, cap. 51] : Tres fprophete de. minoribus , 
Abdias , Naum , et Ambacum , nec sua tempora 
dicunt ipsi , nec iu Chronicis Eusebii εἰ Hieronymi 
quando proplietaverint invenitur. Abdias enim positus 
est quidem ab eis cum Michea, sed non eo loco ubi 
notantur tempora, quando Michgam prophetasse ex 
ejus litteris constat : quod errore negligenter  descri- 
bentium labores alienos existimo | contiqisse. uoa 


VALLARSII NOT E. 


nmemoratos , in codicibus Chronicorum, αὶ 


ΜΔ, non poluimus invenire. Hiero:ymus 
Jiam c. 1, IHInnc, inquit, esse aiunt [16- 
' rege Samarie Achab , εἰ impiissima 
U centum prophetas in. specubus, qui 
wet geuu ante Baal ; quibus p'ane con- 
fuisse setate Josaphat regis Juda, Fa- 
igustinis , quod ipsemet suspicatur , 
betur exemplari. 

menophis. Renes Africanum, nis scrib:- 
|I mendum, 'ApsvevorgO0t: appellatur , 
bronico apud Syncellun "Aupsvwo- 
Unis quoque libris Ammonephas ,. «t 
et Amenophthis, ut in primo Palatino 
est. Dictum quoque alias ad horum 
Ὁ de varia nominis hujus scriptura. 
mtus. Neque hic potuit abs Syncello 
mo Pa!atin. ms. annotante Schurz- 
rpentius, peneaà Gobelinum Personam 
"9. Capetus, ad libri oram, al. Carpen- 
elus. Posiremam hancce scripturam, 
iger in Grego. przfert, veteris meta- 
rum a in al, exempla multa. confir- 
ore autem S^aliger uno. sensu habet, 
vits superioris regis Capis fMius annis 


4 ware obt. Rhodii. Juxta. aliorum 
iutos in maris dominatu Rhodios di- 
Byucello est. 


doprophete | Sedechias , Eliezer. Haud (c. 


ispectum hune habet Sealiger, cum 
e quibus Eusebius hausit, noslateant, 
tor. Hie in vetere apud Syncellum 
ideratur : anni autem bujus sex Ne- 
miptur. 

Psinaces. Antea mendose lectum Spi- 
ποῖ mss., teste Schurzfleischio, Pina- 
[12 Áfricanum Πιναχῆς, legitur. 
'berinus Silvius. Syncellus, ut vides, 
48 unum usque elargitur, Et Scaliger 
9, quae una antea erat numeralis nota, 
osuit x' ad Hieronymiang interpreta- 
ar, similitudine etiam ἢ et v littera- 
8. Verum contra Syncelli mentem 


862 


Ibid. Megacles an. 30. Quo solos, ut vides, an- 
nos 98, Synce'lus huic tribuit, ab aliorum flde mo- 
numentorum discedit. 

Ibid. Prophetabant Elias et Elisceus. lac in Par- 
mensi ms. periocha penitus desideratur : sed ne- 
que habetur. continenti serie in. Greco. Ad hec 
Elizeus antea. scribebatur. 

Col. 341. Elias rapitur. Atque hzc de Eliz raptu 
Parmens. m$. ignorat. 

Ibid. Psusennes.. Corrupia lectio illa est. Africa- 
ni, qua solos ιδ΄, pro λ΄, ut ad oram libri emen- 
datur, sive annos 14, pro 50, Psusenui tribuun- 
tur : ac porro falsum est quod ait Scaliger, Eu- 
sehium 21 annos de suo dare, ut rationes suas 
aeqveet. ᾿ 

Col, 559. In Latina historia, Nemo non sentit 
istud ex Latina historia testimonium non ab Eu- 
sebio additnm fuisse, sed abs Hieronymo. Scaliger, 
qui hanc periocham biennio anticipa!, injuria etiam 
accusat S. Seriptorem de quadraginta annorum ποο- 
χρονισμῷ, quod ennus 124. aute Romam conditam 
convenia. num. 1160. Ut. enim se ita res habeat. 
non suo tanen ille sensu calculos istos posuit, scd 
quod aid Agripp:ze regis aatem testimonium perti- 
nebat, ascripsit, Pare ratio est, ubi de Corvrelio 
Nepote, cujus su;putatio ann. 100 ante primani 
olympiadem, uum. 1138, refert : ideoque eo magis. 
quod licet non ab olympiadum epocha, sed (ut 
testatur À. Gellius Noct. AUic, lib. xvii, c. 21) ab 
annis circiter centum sexaginta. ante Romam condi- 
tam, Howeri. $iatem Nepos constituat : annorum 
tamen juxta ejus rationes summa ab eodem illo 
num, Abroliamitico fuerit ineunda. Adeo nou aliud 
Hieronymus bic loci, quam variorum sententias , 
ad verbum ex Latna historia, retulisse voluit. Et 
est revera spud Eutropium, quod Silvii Agrippae 
tempore in Grecia Homerus floruerit. Cxtera. de 
Eupliorbo historico, ut in Parmensi etiam ms. di- 
citur, praeoccupavit Schorzfleischius, Euphorbium, 
inquiens, historicum nesciunt quidem eruditi. Ew- 
phorbus vocatur a. primo Palatino, quomodo Ma- 
rianus quoque legit. Rectissime Scaliger «reposuit 
Ephorus, qui Tatiano, et Plutarcho, a:que A. Gel- 
lio, de lloumero scripsiase dicitur. Sane Εὔφορος. 


», reliqux rationes, et regiarum :ta- p pro "Exopo: scriptum etiam invenies apud Eusta- 


manifesto evincit. Mox pro Carpenti, 
:u8 ex Parmensi ms., haud cohz- 
retinnerat Pontaeus. Scaliger, ex- 
nomíne , Tiberinus , utramque 5. 
ino sensu nectit. Postremum verbum 
quo vocabatur apud Scáligerum, in 
que codicibus reticetur, Graxcum reli- 
ta testitui jubet Schurz fleischius, 'Ac" 
je Τίδερι; προτηγορεύθη, à τὸ πρὶν 
οὔμενος. Omnino enim Τίδερος et 
ta nomina esse judícat, et Goarum 
ja dissimulantem satis acerbe per- 
rum nota historia ex Livio, Eutropio, 


thium ad Iliad. A, pag. 565, tametsi indicis in 
hunc Scholiastam auctores apud Fabricium lib, xi. 
Biblietlhiecie Grseces, tanquam diversum ab Epboro. 
seriptorem, eum considerarint. Novi tainen alios ,. 
qni malunt. Eusphorien in Hieronywo reseribere. 
Suspicantor enim. eum in. ἀπάχτοις suis bac de re 
egisse. Et verum est, quod et ipse ssepius latop:t, 
ut apud Scholiastam Pindari ad Πυθ. β' ὑποθέ. 
cet, et Eustathium ad Od. Y, pag. 1870, dicatur 

Verum illi abundent suo. sensn. Nos, eum Sea 

ligero facere , tutius putamus . De Ephoro enim 
constat , quod Hesiodum Homero Hesiodi ἀνεψίῳς 
multo majorem esse voluerit, istiusque aetatem ad. 
uumerum Abtcshamà $94 τυλεύλ. NAM Siena. 


£63 


VALLARSU NOT EF. 


Pd 


edit. Paris, pag. 175, et quz? ad num. 1907 dice- A annis ferme decem. Quz levis quidem mv 


mus. Contra Cuphotion apud Clementem Alexaadri- 
num Homerum Gygis :equalem eredidit, cujus regui 
initium olympiad: xviii, quae. incidit in num. 1309, 
assignavit. 

Col. $41. Quinti mare obtinuerunt Phryges. Pro 
Phryges ms. Parmensis Phrygenas habet, ut et tres 
Palatini, totidemque Puntaco laudati codices, unus 
Palat, Phrygene : in quem locum probe. nota!'um 
ante nos Schurzfleischio, fortasse legendum PAirg- 
giani, ex Stephano juxta Salmasii emendationem, τὸ 
ἐθνεκὸν Φρὺξ, xal Φρύγιος καὶ Φρυγιανός. Ad hiec, 
cum addat Syncellus Grecis Eusebii, χατὰ δέ τι- 
νας ς΄, ut vox ἔτη desit, videri Casaubono ad. Po- 
lyh. p. 194, illud ς΄ non pro sex annor. nota acci- 
piendum, sed pro £xcot, ut sensus sit, juxia quos- 
dam, sextos pro quintos dici Phrygas deminos 
imaris : quod est quidem ex Syncelli contextu. ve- 
rosimillimum, Casterum hanc. periocham Scaliger 
W Latino post duos, in Grecis post tres annos 
diff. τι. 

Vid. Go'holia an. 7. 1n Parmensi ms. Athalia 
scribitur ; solos autem sez. annos ei tribuunt. tum 
ipsum, quod laudamus, Paschale Chronicon, tum 
S. Theophilus ad Autolycum lib. i, cap. 94. Ft 
septimo tà3men regni sui anno cxesam Athaliam Il 
Paralip. xxi, ἢ et seq., et ll Reg. xi, 4 et seq., 
legere est ; atque ipse ita alias in Praepar. Evan- 
μα Eusebius statuit, Exaggerat S. Clemens ad 
usque ὀχτὼ elarg'tus, 

-bid. Joiadas... qui solus post Moysen vizit av, 150. 
Mosem solos 120 anios vixisse, ex Denteron. cap. 
xxxiv colliyas, Alii, quod niiniwe diffiremur, cen- 
tum vigiuti et. quinque ei tribuunt, Verum cum 
Eusebio I Paralipomen. cap. xxiv, 45, et laudatus 
Scaligero Suida px', centum triginta. 

Col. 545. Diegnetus, Amtes erst. Diogenetus, quod 
nomen ad melioris not». mss. fidem, Graecumque 
textum etiam. in marmore Arundelliano emenda- 
vimus in Diognetum. 

Ibid. Ewdemus. lnvenit Schurzfleischius scri- 
ptm in primo Palatio ms, Eudamon vel Euda- 
mus. Ipse putat Eudamus Δωριστὶ, pro Εὔδαμος 
scriptum : nam et Εὔδημος dicitur Diodoro Siculo 


n 


ferentia, fortasse etiam debet levioris 

annor. tantummodo sex : siquidem bane 
post achuc annos quatuor, seu ad num. 
Jat. priinus ms. ceteris presfantior om 
fert. Scaliger post duos tantum, qui tai 
splendide fallitur, quod contendit, sine 
ejus verbo utar, deesse in Trojano qu 
illos an&os, quos Clemens insuper addidi 
notam congruere Fusebiano num. 10 
penitua econtrario, Clementem $uo sem 
rasse, vel esse de ipso Lycurgi ortu aet 
nihil vero ad-lendum textui Tatiani, qi 
in animo habebat Eusebius, ex aliorum 
evincitur. Nimirum idem ille Dieuchk 
Clemens, ex eoque Scaliger Lliudant, ἂν 
Μεγαριχῶν περὶ τὸ διαχοσσηστὸν dv 
ἔτος ὕττερον τῆς Ἰλίου ἁλώσεως τὴν d 
χούργου φέρει : sentit. circa ducentesimu 
simum annum a Troja capta Lycurgus 
Vix qu'nque demum annis minus quam 
Sed et Eusebius ipsemet alias lib. x 

Evang. c. 3, multum quidem post Tro 
ante olympiadas autem solis ἔτεσιν ἔχαξ 
gum refert, Ad hec laudati Scaligero 

qui a Lycurgo ad primam olvmpiadem p 
418, et propius ad. verum. Porphyridis, 
108 ponit, Verum multz erant de Lye 
atque invicera diverse veterum sentes 
desunt qui solis 20 annis prima olvmp 
quiorem eum facian t cum Thucydide, ct 
Annales a Dodwello adornatos pag. 59. ( 
vero consule Meursium lib. n, cap. ἢ 
[.2con. 

Ibid. Zacharias. Pontacus in Corrigt 
Zacharias rescribendum Azarias jussit, 
emendationi mss. non suffragantur. 
quem laudat et Scaliger, Hieronymus, 
xxi, 55. Eadem ῥῆῇσις bis infra oceurt 

Ihid. Aremulus Silrius. Tres Palat. g 
Romulus, teste Schurzüleisrhio, qui ef 
Silvium dici Livio asdnotat ; ezteris, At 
cet Victori e. 18, Orosio lib. 1, c. 22. S| 
que alii& Aremulum. Ovidio lib. iv Fasto 


et Sync-llo ; quanquam ibi Gosrus de suo Εὔδη- D !um. Dionysius Halicarn. ᾿Αλλάδην sive 


pos reposuerit. 

Ibid. Acrazapes. Quemadmodum in vetustioribus 
editie, et duobus Palatinis mss. libris, ita etin Par- 
mensi Ocrasapes hic dicitur, et Graece semel 'Oxpa- 


ζάπης Scaligero. Ceterum et Acratabes et Octasapes,. 


etjuxta Africanum Acracernes , praeter 'Axpa- 
γάνην Syncelli, apud alios appellatur. Jubet Schurz- 
fleiéchius inquiri, nnm bic sit Asbazareth ille 
m*ghu$, qui memoratur II Εν ἀν. v. 69. 

lbid. Lycurgus insignis habetur. Lycurgum flo- 
ruisse ante primam olyimpiadem ἕτεσιν Exo tbv 
πεντήχηντα, amm. 150, Clemens Strom. 1 scribit . 
Tauanus vero apud ipsum Clementem, solis &xa- 
τὸν, centum : quod congruit num. 1140 post. hunc 


vocat : Orosius solos 18 ei annos regni 1 
Quz subsequuntur de przsidio Albanor 
Sealiger sentit abs Hieronymo addita 
historia Latina, ea nimirum de causa, qu 
illa, ob impietatem f[ulminatus interiit, Ὁ! 
Syncellum supersint. Laudati auctores d 
mortis genere inter se dissentiunt, Hi 
absorptum fuisse, prolapsa simul cum e 
Albanum lacum, vetustiores tradiderunt, 

lbid. Sesonchosis. Mira hujus nomi 
λογραφία. In ms. Parinensi Sensecorus, 
primo Sesonchosis, in aliis Sensecoris dit 
ligero Sysonchosis : in Grecis Africano 
Eusebio ac Syncello Σεσέγχωσις : tamel 


VALLARSII NOT. 


ipud Syncellum respondet, Petuhastes pro- À "Ὥρου ἱερέω: "12:20;. Legendum videtur, υἱέως 


; Cui et annos quadraginta quatuor imper- 
mpressa lectio vetustiorum, et Siclardinz 
8 est. Catera Sesonchim, ut aliis appellatur, 
ui Suachim illum S. Scripture, de quo 
uperius ex Eusebii mente dicebamus, esse 
Et maxima quideni; nominis similitudo in- 
: notatumque praterea cl. Perizonio, abs 
) De bell. Jud. vit, 18, Sesacum ipsum appel- 
wyolov vel forte Σασωχαῖΐον, quod nomen 
t quam maxime cum Asychi Herodoti i1, 
iae autem ab ipso Herodoto in tale tempus 
l, quod possit iu Salomonis regnum con- 
Nihilosecius incertum lioe. esse ex noml- 
fimilitudine argumentum, atque oppido 
rem temporum in universum componendo- 
lionem : Eusebium porro cum ad Sinendis 
refert. Susachimi regis "Egypti historiam , 
pro eodem Smendim ac Susachim habuisse, 
»tm quidem istud minime nobis probatur , 
| tamen, ut ubi ostendimus, res est, Verum 
Mer ipse, cuin pridem, ut diximus, arbitra- 
9, Susachim non alium esse, quam prece- 
Woxime dynasti:e ultimum Susemnera, atque 
setbonis dynastias aptasset, ut. Roboami et 
fis in idem tempus regna cogcurrerent : in 
bus Isagogicis mutata sententia, hunc ipsum 
km pro Susachim liabet, qui fuerit Susem- 
i$, et pàtre adhuc vivo, expeditionem illam 
ἢ et Roboamum fecerit. Ejus autem ro- 


ioni et e«Iculis jure opponit laudatus Peri- C 


sb omni ratione dynastiarum alienutn esse, 
wissimum, ut. primus nova — dynastie rex 
aimi superioris dynastie filius. Adjectus 
tille superiori dynastize fuisset, ad quam 
5 pater referebatur. Deinde recedere hanc 
iam ab avctoritate Eusebii et Syncelli, ac 
is annorum numeris, qui singulis regibus 
tur in dynastiis Manethonis. Eos vero di- 
856 apud Africanum, Eusebium, et Syncel- 
vroptos atque incertos, ut adeo illis solis 
9m liceat. Cztera, quae de hujus tate regis 
z veterum placitis annotanda, Schurzflei- 
praoccupavit. Sesonchosis, inquit, tempo- 


Jiezarchum audimus, in. annum ante pri- p 


ympiadem 2926 incidunt. Apollonii Scholiasta 
gaut. lib. 1v, vers, 275 : Διχαίαρχος, inquit, 
1p μετὰ τὸν Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος Ὧρον Baa:- 
foví£vat Σεσόγχωσιν λέγει, ὥστε γίνεσθαι 
Σεσογχώσιδος βασιλείας μέχρι τῆς Νείλου, 
, ἀπὸ δὲ τῆς τοῦ Νείλου βασιλείας μέχοι 
της ὀλυμπιάδος, ἔτη υλς’, ὡς εἶναι ἑξῆς 
αὐμοῦ, ἔτη ,β ὃ λς΄. Et paulo ante, Σεσόγ 
Δίγύπτου πάσης βασιλεὺς μετὰ "Qpov τὸν 
καὶ Ὀσίριδο; παῖδα. Et iterum : Θεόπομπο, 
(«p Σέσωστριν αὐτὸν χαλεῖ, Orus ille idem 
n Serapide. Vide Plutarchum Περὶ “Ἰσιδος 
ἤριδος libro; Eustathius ad Odyss. M. : 
"φασὶ τὴν τροφὸν προφῆτίν τινα θυγατέρα 


Ἴσιδος. Etiam Σεσύγχωρις olia fortasse lectum 
est. Vide Syncellum edit. Par. p. 60, et adde Goari 
chronographicum in Syncellum canonem p. 437, 
ubi tamen Sesonchoris vocatur; sed et alius "Axty- 
xs?h:, Ori filius, in. ejusdem  ypovoyp., p. 1451, 
liabetur, Suidas ΣΕΣΟΩΣΙΣ, ὄνομα xóp:ov. lta puto 
a Diodoro Siculo Sesonchosin fuisse appellatum : 
quemadmodum Paulinus spud Ausonium Sesoostrem 
eum non:inavit. His adjice, qux M»rshamus in Ca- 
none chronico ἃ p. 570 de eodem rege. observavit, 
Confer et cl. Perizonium ZEgypt. Origin. c. 17, ex 
filo Diczearchi testimonio duduin laudato, pro suo 
Sesostride multis edisserentem. 

Ibid. Praetermittit Scaliger liec omnia de Sen- 
scoris filio Sipari in deos relato, ac Serapin cogno- 
minato : que quidem οἱ a Parmensi ms. aliisque duo- 
bus Palatinis absunt. Nihilominus aon videntur 
repudianda, cum plerique libri alii omnes fide sua 
esse jubeant. Schurzfleischius putat, si ab alia wa» 
nu sunt, a mang sane esse librarii alicujus haud 
indocti : cum non absiwilia legere sit apud Syncel- 
lum. edit, Par. p. 75, ubi /Egyptios reges, τῆ: 
πάλαι Μεστραῖας recensens, septimum  Serapin, 
octavum Sesonchosin ponit. Denuo confer cl. Peri- 
zonium loco laudato. 


Col. 549. Sezii mare obiinuerunt. Cyprii. Atque 


hzc Scaliger penitus omisit, ea, ut videtur, de 


causa, quod neque in Grsco Syncellus servarit. 
Latini autem libri cum editi, tum mss., pari con- 
sensu habent, et ad hunc quidem locum : tametsi 
primus Palatin. quinto dicat pro sexto, ct annos 
25 przferat pro;52, quemadmodum ibi Antiquarius 
Salmasio laudatus in aliis quoque libris haberi no- 
tat. Etiam Eratosthenes apud Strabonem lib. xiv, 
sub finem, navium fabricationem et classium, ἤδη 
πλεομένης ἀδεῶς τῆς θαλάττης͵ χαὶ μετὰ δυνά- 
μεων, Cypriis ascribit, 

Col. 547. Aventinus Aremuli. Scaliger legit Are- 
muli (Remuli Vallars.): tum, quod sane vitiosum 
est, et contra iss. fidem, tacet major, ubi dicitur 
major filius. Historiam repete ex Eutropio, ex quo 
ipse videtur llieronymus hausisse. 

lbid, Aristomedes. Perperam legit Scaliger Arie 
stodemus , οἱ in. Graecis Collectaneis ᾿Αριστόδη - 
poc: necrecte. codices duo Palatini Restomedes, 
editi vetustiores Aristhemedes. Videsis Diodorum 
apud Syneellam pag. 145, ubi solis tamen annis 
triginta regnasse ille dicitur : sed et alio apud 
eumdem loco, quem laudamus in Fragmeui-, 
anni tantummodo λα’ ascribebautur: reposuimus 
autein λα’ ex Goaro, 

Col. $45. Teleclus. Depravate tam vetustiores 
editi cum Pontaco Thelecus, quai mss. tres Pala- 
tini Telechus, et primus Teleuchus, pra ferunt. Grace 
etiam male apud Syncellum, nec satis bene spud 
Scaligerum Τηλέχπος pro Τήλεχλο; legitur, quam 
scripturam Pausanias quoque in Laconicis et Mes- 
senicis probat, 


B6T 


VALLAHSII NOTE. 


us 


Col. 345. Cerihaginem. Hanc Sealiger post quatuor A quod in Ar'pbronis prieturam quadret regsi. À«n- 


annos periocliam diflert ; consentiunt vero nostra, 
atque adeo Pontacenge recensioni, veteres plerique 
lihri. Quoad facti historiam. videtur etiam. Scali- 
gero. Josephi sententiam. de Carthagine ἃ Tyiiis 
coudita laudari hic loci : qua de re velim ut recolas, 
qua paulo superius de illo Josephi testimonio, per 
Jibrari: s depravato, ut ex eo certas rationes inire 
^ jam non liceat, disputamus. Addit. Scaliger. Servii 
senteptiam iradentis,Cartbaginem conditam 10 annis 
aute prima Palilia, quod concurrere ait num. 1194 ; 
melius Trogum 73 annis ante primam olympiadem, 
hoc est, eo ipso anuo 1167, ad quem bec ille 
retulerat. 


Ibid.A masias,an, 99. Adeo quod in 'repar. Evang. 
ἔτη μθ’, sive annos 49, huic tribuit, mendum est 
amanuensis p. poneutis pro. x'. Certe minor hic 
numerus cum Scripture supputatione Il Reg. xiv, 
9, ei ΠῚ Paralip. xsv, 1, consentit. Clemens tainen 
et Tlieophilus 59 enumerant. 


lbid. Osorthon. Sequioribus Palatinis mss. tribus, 
Schurzíleischio ieste, Osortona dicitur, Africauo 
Osoroth;; qui et ires alios anonymos reges per 
aunos 95 eitradit successisse, quos alii penitus 
jinoraut. 


Ibid. Ariphron. In Parm. ms.atque aliis quos lau- 
dat Schurzfleischius libris hic Amphron appellatur, 
quod librarioruwm est vitium. 


Idid. Sub  Ariphrone. Non cavit Sealiger insigne 


merdum, quo veteres libri magno numero, atque C 


ipse Parmensis us. apud nos laborat hic loci, ver- 
bis, εἰ Sardanapalus, perperam huc ex Assyriorum 
columna intrusis, que sensum omnino depravant, 
lectoremque transversum agunt. Suut οἱ quidam 
vetustiores editi, nec non mss. e quorum Parmen- 
sis esl numero, qui et. reliqua cum sequenti pr- 
riocha lili Assyriorum ita continuant, et cumulant 
errore novo, regnum destructum, εἰ Sordanapalus 
(al. Sardanapulo), μὲ nonnulli scriptitant, eodem 
tempore Tarsum. aique. Anchialum condidit, et. in 
prelio vicius, etc. Veram lectionem impressam, 
quam et Graci contextus comparatio probat, recti 
sensus et uiss,. ope Pontacus ante nos resiituerat, 
Leviors menda praierimus, ut. est. illud sub Am- 
phrone, vel Aristone, ve] Antiphrome, ut in aliis li- 
bris, pro Ariphrone, pro quo conjicit Schurzflei- 
&chius legendum sub archonte hoc, haud sane recte. 
Graecus wovet mo textus : pro eo enim quod vertit 
llieronymus , ut monmulli scriptitant ,  Syucellus 
label, ὡς πάντις συμφωνοῦσι, ut omnes consen- 
tiunt, Atque. antea. quidem. in. Synceelliano. exeimn- 
plari,pro πάντες, quod Goarus substituit, erat πάντα, 
id esl, omnia, puta rerum seriem, annor. summas 
cum aliis epochis collatas , auctorum Oopinio- 
nes, ct si qua sunt alia, quas consensum illum con- 
slituaut. Hauc re ipsa. Eusebii fuisse mentem, imo 
οἱ scripturam, Sclurzfleischius putat. Quia, inqu 1» 
si ab eo affirinatur, oinnes auctoresiu eo consentire 


riaci destructio, quomodo ipse primus ab eorum 
sententiis, nulla ratioue addita, abiit, atqpe eam 
6 anno sequentis archontis Thespivi conighse 
num, 1197 tradidit? Verum hzc ipsa ratio, quo 
minime diffirendum est, neutrum aut scripsisee 
Eusebium, aut sensisse, persuadet. Αὐὖἱ enim omrie 
in eo dixerit consentire , aul omnes auciorn, 
omnino coutra atque par erat, lianc ipsam calasro- 
phem imperii in aliud tempus, vel ex sua, vd 
ex aliorum sententia contulissel ; quin eo eliam 
magis, si omnia, facli scilicet argumenta, quam si 
auctorum opiniones laudabat. lyitur nun alie, 
quam qui abs llieronymo expouitur, sensus Ee- 
sebii fuit, Graeca Syncellus suopte ingenio ezap- 
B geravit, aut quod opinari ex variante scriptura 
licet, Criticus nonnemo pro eo quod erat, à; tte 
σνγγραφοῦσι, «δὶ quid simile, de suo, ὡς πόντε 
συμφωνοῦσὶ, rescripsit. 
lbid. Thonus Concolerus ,  4ui vocatur Crea 
Sardanapallus. lta cum Eusebio ac  Hieronyae 
scribuat  Jornandes , atque ipse Syncellus lus 
laudato, e recentioribus Gobelinus Per-ous, atque 
alii. Non adeo videtur cum Siussonio ez Suid, 
cui dicitur Kovosxoy»óxepoc, putandum in Euse 
bii textu fuisse perperam K mutatum in 8, haue 
que veriorem esse nominis ejus scripturam. Qcis 
enim Suidz consentit ? Alias Syncellus Maxooxé 
)spov vocat. De nominis origine , quam volusi 
nonnulli Grecam, cui altera Sardapapalus, man 
festo Ássyriaca respondeant, otiose, siquid alias, 
ac temere disputatum. Schurzüleischius, pro 'E 
ληνιστὶ Σαρδανάπαλο:, putat dici debuisse, "EX. 
ety ὀνομαζόμενος Σαρδανάπαλος. Scaligero Thones 
Concoleros nihil spirare Ássyrium prae alio videtur: 
el est tamen, ut sentio, ex eadem lingua, tauelsi 
inflexione douatum Graeca. Eniwvero plura sibi 
nowina aptabault olim Ocientis reges, quae aliarem 
gentium historici ad sua quisque linguae ingenium 
paulo diverse efferebaut, ex quo tania apud Grace 
seripiores, qui ex Orientalium monumentis accept- 
runt, rerum orta confusio est. Asrueri Graecis fre- 
quentes, omnino sunt Orientalibus ignoti: εἰ es 
tamen par credere, ires. quatuorve Assueros, 808 
alioa ac Cyaxares totidem esse, ex Ai verbo, quod 
Dominum — notat, et Asare, quod Azuerum, wl 
Aesuerum euggorit menti. lta et. Naluchodonosor, 
Nabucodrosor, et Nabocolassar, idem est regis 
nomen. Exempla id genus ujia praetereo ; est enia 
hoc ipsum Sardanapali satis insigne. Verosimillimum 
quippe est non atiud lioc esse nomen δ Assarhed- 
don, ut in Scripturis nominatur, quidquid velia 
Huberus, nuper Schurzfleischius huic δα! δι 
opponaut, Magna cum primis est normiuis comve- 
nieutia, quod enim Hebraice scriptuin est 77D 
vm priore, quod  ususenit, ΠΟ htterula. 86- 
glecta, facile Greci enuotiarint; nam Hebraice 
eliam Sarmoih, pro Asarmoth, 3ique his. siwilis 
passim occurrunt. Certe nri, sive duplex kh, in hse- 


869 


VALLARSII NOT. 10 


do*, ipsi etjam Reglexerunt Septuaginta Interpre- A sthium libro soli gwafsordecim numerantur. Nibil 


tes, legentes "Asopíav. Exotici seriptores Σάρδαν 
appellarunt. Quod additur ἁπαλὸς, cave repetas, 
ut vulgo fit, ex Graeca etymologia, id est, mollis ; 
est enim "9, pal, sive Phal, .quod in Assyriorum 
regum nominibus alii4 resonat, ut iu Phul, Te- 
glatliplialasar , Nabopalasar , etc. Cognomentum 
alterua) Assarhadonis, quod non obsceni quidpiam 
(ut vnlgo putant, atque olim ait Cicero. de Repub. 
πὶ, Sardanapallus. vitiis, quam. nomine ipso deJor- 
mior), sed vel gigantem et magnum sonst, vel Deum, 
si ἃ Baal, ut quidam volunt, vel Pal, litteris 
unius organi permuiatis, contractoque Baal in lal, 
derivatur. lulegrum nomen hoc sensu venerit, Do- 
mimus princeps. magnus , aut. Deus. ltoque. non 
Grace Sardanapalus vocatur, sed ila a Graxis 
Assyrium nomen inflectitur. Verum aliud est op- 
pido gravius ab Eusebio cum plerisque aliis chro- 
nologis atque. historicis antiquis. peecatum, quod 
duos nempe Sardanapalos, aate ac. moribus inter 
δι: longe dissitos, in unum confundit. Ab isto Ocra- 
zalis, sive Acraganis filio, quem οἱ Ctesi»s me- 
morat, apud Diodorum lib. n, cap.7,2lius fuit fi- 
lius Aracyndaraxe , quem  Ctesias — ignoravit , 
menorat Adagiorum Appendix Vaticana. Sed et 
Hellanicus in Persicis, quod monet Aristophanis 
Scholiastes ad Aves, v. 1020, duos fuisse constituit : 
et Callistienes apud Suidam verbo Σαρδανάπα- 
40€, ubi mollem alterum, alterum. strenuum. tradit 


est apud Syneellum, quod eo spectet. 

Ibid. Tacelothis. Apud Scaligerum Tuchelothes : 
el aped. vetustiores. editiones Tachelotis: semel 
quoque varíat Syncellus ex vetere Chronico, ubi Ta- 
χελόφις appellatur. 

Col. 517. Petubas. Africanus apud. Syncell., peg. 
59, Πετουδάτην huuc vocat, cui et auros. quadra- 
ginta clargiturz imo et. prinam olympia:lem, eo 
regnaute, duxisse initium tradit, in quod. spatium 
ferme quinquaginta ab hoc numero. anni abeun', 
ín secundo Palatino ms. apud Schurzfl-ischium 
l'etubristis appellatur. 

, lbid. Assyriorum. imperium. deletum. est. Recole 
qu: paulo ante lic de re multa diximus. 

Ibid. Agemon. Miuus videbatur recte. scribi 
Agemnou apud Pontacum, pro eo qui in aliis esi 
libris Agemon. Male in primo Palatino ms., teste 
Sdliurzfleischio, Agamon ; in tertio, ut et Sichar- 
dina editione, Egemnon ; in quarto. Egennas nun- 
cupatur. Hunc. refert. Diodorus apud Syncellum, 
cum patruus essct et curator Telestis pueri, fil. 
Aristomedis, ei gentile regnum abstulisse. 

Col. 345. Sardanapallus codem tempore. Tradit 
Athenodorus apud Stephan. Byzant. de sua ipsius 
patria scribens, citato teste. Diodoro graunnatico, 
qui couvenit cum P'tclemzo rege, ab Anchiale Ja- 
peti filia cognominem hanccee urbem condita, 
Nec tamen tacet. Stephanus aliorum opinioneun, 


easitisse, Denique ipsa quie narrantur gesta atque (c qui ad Sardanapalum referebant, Etiam vetus 


exitus, diveraos ab invicein fuisse evincunt. lile 
olio torpens, et voluptatibus ad stoliditatem usque 
deditus, rebellionem movente Arbace, fuga se xub- 
wahens, reliquit imperium Corto, et Auchiale in 
Cilieia, iisdem quibus assueverat deliciis senex 
lmuortuus est. iste qui in. Fragmento Alexandri 
Polyhistoris apud. Syncellum, Sarac, in. Ptolemaei 
Canone Chiniladon dicitur, cum Nabopolassar in 
Niuivem arma convertisset , non semel impetus 
rebeliium fregit : demum ne in hostium mauus ve- 
niret, semetipsum cremavit, incensa regia. luter- 
cedit inter utrumque aun. supra. ducentorum spa- 
tium, a primo scilicet defectore Arbace, sub quo 
lamen nec Ninive destructa est, nec Assyriorum 
isaperium desiit, ad 2lterum Nabuchodonosor, seu 
Nabopolassar, qui junctis eum Cyaxare Medo. vi- 
ribus, exitium fatale urbi regnoque intulit, lgitur 
tametsi Assarliadon prater nomen in eo etiam 
relerat. S.rdanapalum, quod Medi ab eo. descive- 
fibt, eaque rerum similitudine Chronologis anti: 
quis ansam eiraudi fecerit, in aliis tamen, ut. sunt 
ipsius regis casus, urbis regnique interitus, quae 
alium Sardanapalum posterioreu omnino denotant, 
diver-us est. 


al. S5. — Sepiimi  Plhenices mare. obtin, Manc 
peuiocham veteres editiones. infra ad. num. 1191, 
Scaliger ad insequentem refert, ucc addit. de annis 
quidquam, qui, pro. 45, in alio apud. Sclurzflci- 


inscriptio ejus monumento et simulacro apposi!a, 
quam laudant Ethnicographus, et  Aristobulus 
apud Strabonem lib. xiv, Clearclus apud Athenzum 
lib. x51, aliique, fert ab eo. conditas. ᾿Αγχιάλην xal 
Tágaov ἐν ἡμέρῃ μιᾷ, quod quidem et Syucellus 
dixit, una die: noster, eodem tempore, eo propius 
ad fidem, quod etiam Arrianus lib. » testatur, ex 
ambitu Anchiali ac fundamentis. murorum conjici, 
prepotentem olim ac magnam urbem ezstitisse. 
Cretera, qua continuo sensu subjungit , Eusebius «e 
Sardanapalo ab Arbace victo, suique incendio 
atque iuteritu, finem regno Assyriorum imponente, 


' 1noustraut, quod dicebamus paulo superius, fuisse 


40 60 duos cognomines Sardanapalos in. unu 


D ex falsa aliorum opinione confusos. Cujus erroris 


conseculio est gravissimum in re chronologica 


: peccatum ; si enim hisce emporlhbus, Azaria sclhii- 


cet Hebreorum Jude regnum obtünente, impc- 
rium Assyriorum defecit, translatumque est ad 
Medos, unde sunt illis quos Scriptura deinceps 
commemorat, Assyrie reges potentissimi, Phut. 
Thglath. Pilesser, Salmanassar, Sennacherib, 81...» 
ali? Quid quod conceptis verbis dicitur IV Reg. 
vit, 6, Melia Assyriorum regi subjecta, eum Achoa 
vex. esset. jud? Ad hec Nahumi prophetia de 
Ninive excidio, itemque Tobi: tes:imooium cap. 
ultimo, fetum Assyriaci regni ad pesteriora ducen- 
tis ferme annis 4empora pertinere, evidentissine 
demo;straat. Frustra suit, qui bxc aliter conci- 


851 


VALLARSII NOTE. 


852 


quod seríbit Josephus priore contra Appionem , A flegnorum a Mose et egressu Israel ex Egypto usque 


€srthaginem conditam fuisse post templum Salo- 
monis annis 143, ac putasse post bellum "Troja. 
vum dici. Ut enim nullo mera isthec calumnia ar- 
gumento nititur, ita nec confutationem umeretur. 
Josephi lucas, quem inferius laudabimus , nón hic 
certe venit Eusebio in mentem. 

Col. $31. Jonica migratio, Scaliger periocham re- 
C^n*uit triennio ante : quod et probarim ipse magis , 
tan'iin. mss, suffragarentur. Enimvero Eratosthe- 
nes quoque apud. Clementem Stroma!. 1, annos 
certum et quadraginta ἃ Troja excisa ad ionicam 
migrationem | numerat. Chronicum Marmoreum 
Oxoniense juxta Marshami rationes, solos centum 
triginta septem, Eo adhuc minus Philostratus in 
Euphorbo solos centum viginti septem. Qui ad us- 
«ue centum quadraginta tres numeret , ut conse- 
quehs est in Pontacena atque adéo hac nostra re- 
censione, scio neminem. lta vero praeferunt, a 
quorum fide discedere nefas est , veteres libri. Hi- 
storiam repete ex Pausania in Achaicis cap. 2, 
Strabone lib. xiv, Velleio lib. ), cap. 4, ἃ quo 
tamen peccatum certe est non levi metachronismo ; 
omnino enim ea tempora, de quibus eo loci agit, 
migratio isthec precéssit. Quod subjungitur, in 
qua quidam [fuiste lHónterum , etc. , in Parmessi 
ms. non habetur, et ut vere scriptum fuerit ab 
Eusebio ct Hieronymo (quemadmodum superius 
ebservatum est, ubi de Homeri ztate), ita com- 
mode ad ejus migrationis tempus , non ad personas 
ext referendum. 

(bid. Salumon templum. Scaliger , cousummarit- 
que aunis oco , pratermisso pressius ad Grecum 
oys8, quod nomen et nonnulli e suis mss. agno- 
scebant. Sed et quod octo legit pro septem, «quos 
duntaxat impensos operi , non. cifiteur, juxia 
ejusdem Ssyncelliani textus. vestigia οἱ filem. est, 
C;eterum octo. lesit. etiam Prosper; atque ita po- 
tii! rever? ab Euscbio δὲ δ]. 

Fuld. Usque ad prescntém a6num., Videtur ctiam 
hic Scalger , non, ut par erat. ad IHieronymiane- 
rum códicum fidém , sel al Grecum Syneelli de- 
formasse, usque ad Sa[ofsonem , εἰ edificarionem 
templi in principiis annorum 480, ut Regnorum li- 
ber tertius tesiimonio est. 1n Notis locum Syncelli 
recitat singillatim, qui veterem ac. tralatitiam quze- 
s'ionem de annorum summa ab Exodo ad Salomonem 
juxta librum Judicum , atque Acta apostolorum 
contra Euselium instaurat : qua de re piget, 41:8 
ah aliis solidis voluminibus tractata sunt, ac nobis, 
quoad ejus intererat, suis locis exposita, replicare. 
Erit vero óperz pretium adire Goarum in Notis ad 
eum locum pag. 44 el seq., uli perquam vere at- 


que erudite contra Scaligerum disserit , eumque et 


deprovati Evsebiani textus, et. perperam accepte 


sententize, ex Sancelli mente pluribus reprehendit, 


Bbid. A diluvio, In Pontacena et vetustioribus ali. 
quot editionibus, ut et mss. nonnullis iterum 
jsthiaee additur collectio: Secundum tertium libram 


nd Salomonem, et edificationem templi computantur 
anni 480. Qux nos verba ad aliorum codicum fidem 
juxta Scaligerum inde amovemus, utpote quz plane 


'superflua sunt, ac se manifesto produnt ex variante 


lectione ad libri oram annotata, postmodum intrusa, 
Vetustiores, quas diximus , editiones nonoulle, ut 


. lec lectoribus probarent, significarentque alia esse 


a pracedentibus, in priore isocolo librum primum 
ftegum pro tertiolaudant. Sed factum iliud temere, 
et longius ab Eusebii mente, mss. quot scio om- 
nium in tertio libro ibi laudando consensus evincit, 
etiam eorum, inquam , qui utramque collectionem 
retinent. Scis porro, Eusebium in hujus przefatione 
libri solos 479 pro 480 annos ab Exodo ad Salomo- 
nis templum supputare : qua de re vide iterum, si 
lubet, modo laudatum Goarum. 

Ibid. Hasce a diluvio ad Moysem , et ab Adamo 
ad diluvium, ut et subsequentem collectionem an- 
norum 4169, ab Eusebii calamo profectas esse, vix 
credam, aut ne vix. quidem. Ad rem certe faciant 
omnino nihil : siquidem auctor hoc in Opere ita 
sibi proposuit , solos ab Abrahamo annos digerere, 
ut precedentes ἃ mundi conditu semel atque obi- 
ter et verbo tenus in libri prefatione memoret. Tw 
vídesis que ad eum locum col. 96 οἱ seq. nebis 
observata sunt, Ex eo parergo studiosus nonnemo 
lic acceperit: accepit certe Syncellus pag. 145 , 
ubi ait, ab Adamo ad 9 Salomonis annos supputari 
κατὰ Εὐσέδιον δρο΄, juxta Eusebium 4170. uno δῦ- 
pra ipsius Eusebii rationes. Nihilosecius ea reiicere 
contra mss. fidem nou licuit : quiu imo Simul 
pro Similiter, quod mendose legebatur, in postrema 
summa emendavimus eorumdem ope. 

Ibid. Sadoc, Hunc restituimus proprie sedi in 
Hebreorum filo, cum inter Lace/lxmonios antea 
peregrinus ageret. In Parmen:j ms..non 8 , sed 9 
ab Aaron sacerdos dicitur. Syncellus tamen fide- 
jussor Eusebianz recensionis : "Efpa'ov, inquit, 
ἀρχιερεὺς η ἀπὸ ᾿Λαρὼν Σαδὼχ ἐγνωρίζετο κατὰ 
τὸν Ἐὐσέδιον, κατὰ δὲ τὸν ἀχριδῆῇ λόγον ια' ἐστὶν ὁ 
Σαδὼχ ἀπὸ ᾿Ααρὼν, χ. τ. à. Summus Hebraeorum 
pontifex juxta Eusebium octavus αὖ Aarone Sadoch 
receuselur , qui juxta diligentioris laterculi ordinem 


D undecimus invenitur. Reponit octavo loco, ut vides, 


ex Eusebio etiam Chronici Paschalis auctor. Scali- 
ger aii; In. posteritate Aharon duo fuere Sadoc: 
prior undecimus ab Aharon (I Chron.vi, 8), posterior 
decimus octavus ab eodem Abaron (Ibid. 14). [5 vi- 
xit sub Davide (li Samuel, vur, 17). Hoc autem 
anno 985 sacerdotio fungebatur non iste Sadoc, scd 
Az rias proavus istius Sadoc, quod miror (1 Chron. 
vi, 10). Erat enim qnintus decimus ab Aharon. Quare 
nodus ille meliore vin.lice indiget, quam me. Sed 
quod hie dicitur, huoc Sadoc fuisse octavam ab 
Mharon, sut deest. nota denarii numeri, enm fue- 
rit octavus decimus, aut est error solemnis aucto- 
ris. Tu, ne longiores sequo hice sings, adito Criti- 
cos sacros maxime in ΠΠ Regum 1. 


VALLARSII NT E. 854 


us. Verba Sylvii /Enee fitius, Parmen- 

« Dissentit in annis Syncellus ; sed ma- 

n Latinorum regum serie describen.la 

caret. ΄ 

"ws. Emendare praestat Syncellum ex 

jmmet loco Diodori de Corinthiorum 

143, ubi ᾿Αγέλας ἔτη λζ΄, quema !modum 

um, regnasse dieitur. 

Carthago, |n Scaligerana editione ante 

haec refertur senteniia : legitur quoque 

conditur. His qux mulia diximus de 
turbis superius ad num. 798 οἱ Δα num, 
anc fantopere vexatum Josephi locum 

» Ix, cap. 14: Hujus (l'ygmalionis) re- 

'imo soror Dido in Africa civitatem «'di- 
aginem. lt:que eolligitur lempus. a re- 

» usque αὐ alificationem Carthaginis, 
D et mensium 8. Cum. vero. duodecimo 

regni in lHlieroio'ymis cedificatum sit 

«b cwdificatione templi, usque ad con- 
Carthaginis tempus, annorum 145, men- 
rum hanc summam ex praecedentium 

annis haud confici, nutatum est ante 
iris. Sunt adeo qui putant, Josephum 
ummas illas per summam oscitantiam 
ie : sed et in annis Pygmalionis peccasse, 
um pro quadragesimo septimo scripsit. 

) alii malunt in librarios rejicere. Cou- 
) Josepho Velleius Paterculus lib. 1, cap. 
iaginem per id temporis conditam a 
rt, quo Lyeurgius Laced:zemoniis legum 
Scilicet a Lycurgo ad annum proxime 

praecedentem, Eratosthenes. apud Cle- 
xandr. annos. 108 tradit fluxisse , qui 

ii mentem in annum Carthaginis condit:e 
"idit. 

M Tertio mare Thraces obtinuerunt. 
atin. ms. hanc ῥῆσιν anno subsequenti, 
iequenti 411 apponit. Qnod dicitur in. 
οθ’, annos 79, Thraces maris imperium 
-olligas ex Sync^lli contextu, librariorum 

pro ιθ΄, 19. 

Homerum et Hesiodum. Hxc refert Sca- 
innos duodecim: quas et putat. abs. Ilie- 
uta. Porro ita rationes suas iuit ex isto 
: Bomerum ante Romam conditam vi visse, 

regnantibus, annis posl bellum Troja- 
issius in. primo Annalium de. llomero 
xo scriptum reliquit, plus. centum atque 
ante Romam conditam, ut Cornelius in 
nicorum de Homero dizit, annis circiter 
sezaginta. Tempus. convenit. Nam anni 
umero 955, in quo Troj:e casus, compa- 
L numerum praesentem. 995, uno anno 
d est negligendum. Atque hzc ex higto- 
Cassii, vel potius ex Gellio, Hieronymus 
ivit. Tu recole que superius nos de [10- 

Hesiodi :eiate observamus, 

, Smendis, Apud Scaligerum Semendis, et 


Α Grxce Σέμενδις, reliquis omnibus libris contradicen- 
libus, African. Σμεδῆν, al. Xyebpnv vocat. Oppidc 
autem gravius peccat in ejus regni annis Scaliger, 
qui sofos ei tribuit 19, cum integros 99 assignenl 
Ensebius atque Africanus ex libro tertio Manethonis, 
ac totidem Hieronymiani quoque codices pari cou 
sensu przferant, Cl. Perizonius cap. 4 Egyp', Orig. 
non dubitat quin rex tvi, Amedes, 8t idem qui in 
h.ece dynastia xx1. primus est Simedes, cum et no- 
men in una tantum litter3, et. spatium regni uuo 
tantum anro discrepet, R»cole qua / superius dicta 
sunt de Ammenemnme ad num. 805. 

Ibid. Pryminas. lta et. nostri codices prxferunt 
et vetustiores editiones. Primo Palatino Prymnias, 
dicitur : Sealigero Pru mnis, οἱ Grzce Πρηύμνις, 
quemadmodum et Pausaniz iu Corinthiacis cap. 4* 
Diodoro apud Syncellum pag. 145, Προύμνης : ipse 
autem pra'fert Πρύμνης. 

Col. 3535. Doryssus. Rectius in ScaligerianisEclo- 
gis, et apud Pausaniam in Laconicis Doryssus hic di- 
citur, ubi et Agesilaus Doryssi filius ac. successor 
memoratur: Τοὺς δὲ ἐφεξῆς βασιλεύσαντας τῆς οἰχίας 
ταύτης, Δόροστον τὸν Λαδώτα, χαὶ ᾿Αγ’ σίλαον Δοού:- 
σου. Jam quiin regnum ex hac familia successerunt, 
Daryssum. Labote filium, et Agesilium Doryssi. La- 
tini quidam mss. Dorintus et Dorinthus vitiose, habeut. 

Ibid. Que vocabantur Juda. Idem ferme habetur 
in Grecis, ἐχ φύλης Ἰούδα : quod est quidem com- 
niode'accipiendum; neque euim, ut ait Scaliger, Ju- 

c del dicti, quod reges eorum essent ex tribu Juda, 
aut atirpe : sed quod ipsi ex ea tribuessent, adeo- 
que reges Juda dicti sunt Roboami successores, quod 
in ea tribu regnarint, non quod fuerint ex ea stirpe. 
Quanquam neque illa distinctio regum Juda atque 
Israel perpetuo observatur, ut videre est II Paralip, 
xxi, 9, et xvin, 19; notuinque praterea δα δ pree- 

ter Beujxnin etiam Simeonitas accensitos esse, et 
Dauitarum partem. 

Ibid. Silvius. Penes Scaligerum, sub unu eodem- 
que titulo, | Latinorum. V11 Silvius Attius, sive 
AEgipus, Alle superioris filius, regnavit. annis 24. 
Iu. mss. Palatinis Athys. dicitur, in aliis Athis, ut 
apud Eutfopiu m. Sane, iuquit. Schurzfleischius, 
nomen Romanum est. Arys.. Eugenius V. C. Epi- 

D grammate inter Fragmeuta Petrouiana relato : 


Dux Alis, armiger aL Seseva, Rufinus eques. 


- Alius est Atys ile lhryz, abscissus, sccundum. Ar- 
nobium lib. 1 adversus. Gentes, et. spoliatus viro, 
qui etiam. ÁAftos, et Attis, οἱ Atti scribitur, et de 
quo plura in Galliambo suo Catellus, Videtur ac- 
ceptum a Lydis nomen. llerodotus lib. 1, cap. 94, 
Atyn. memorat Lydi patrem, quem Strabo unum 
ον lHlerculis et Omphales nepotibus fuisse arbitra- 
tur. Sed et Atys alter e Croesi flliis appellabatur. 
Gr:eca apud. Syncellum luxatione mendisque allis 
laborant. Qui septimus illi est, ᾿Αὐχίσης Zuovtou 
dicitur, ac solis regnasse anulis decem perhibetur ; 
qui Αἰγύπτιος Σιλούϊος appellatur, octavum locum 


855 


VALLARSII NOTE. 


856 


tenet ; regnatque annis viginti. Necesse adeo fuit, A aatus etiam Scaligero Velleius Paterculus lib. 1, 


Gr:xca e Scaligero describere. 

Col. 554. Samos condita. E duodecim nrbibus,quas 
In Asiz oris maritiinis lones condiderunt, una est 
Samus, quam tradunt Proclen occupasse cum ma- 
gro Epidauriorum, quos secum adducebat, numero, 
ejusque priores incolas vi adegisse, ut se suos- 
que in penatium societatem reciperent. Porro 
insulam olim, eum eam ares tenerent, dictam 
fuisse Partheniam, deinde Anthemusain, post Me- 
Jampliyllum, denique Samum, postquam eo tra- 
ducta. colonia fuit e Cephallenia , que Σάμος et 
Σύμη olim dicebatur ; ut. ex Strabonis lib. xiv, 
et Plinii v, eap. 51, compertum est. Vide et lau- 
datos Scaligero, Velleium οἱ Jamblichum, et prz- 
terea Nicandrum Alexiph. v. 148 ejusque Scho- 
liastem. Ad Sinyrnam. quod attinet, audiendus in 
antecessum — Schurzfleischius, qui cum supra ad 
num. 964 dietum sit de Myrinz conditu, quod aliis 
Smyrna dicebatur : Quid ego, ait, sl hoc loco 
Hieronymus velit, partem urbis Ephesie, τὴν με- 
ταξὺ Τρηχείης τε xal Λέπρης ἀχτῆς, quae Smyrna, 
teste ex lliponnacte Strabone lib. xiv Γεωγρ., p. 
055, vocabatur, hoc tempore esse conditam ? Ne- 
mini tamen  obtrudimns sententiam nostram : at 
hoc fantum 2djungimus,  iuscriptíonem — veteris 
nummi, ἃ Palatino evulgati, ἘΠῚ APXIEP, ΑΣ- 
KAHTÜI. ESE. IIAPAAI, ZMYTPNAZ, inde mibi vi- 
deri explicandam. Latinus putat, de tribus diver- 


cap. 4, docet, Aolicx migrationis tempore, ipsis- 
que ab JEolis conditam, confirmat etiam ear- 
men Homero tributum, quo czcitatem suam deflet 
v. 6, atque Herodotus lib. , cap. 149, qui addit 
dirutam fuisse postea ab lonibus, qui eum sibi 
agrum vindicaverunt. Instaurarunt iidem baud 
multo post : erat enim Homeri state, quod ro- 
tat llerodotus in ejus Vita, ἐμπόριον ἡ Za0p- 
vn. Quanquam plus simplici vice inter lovas 
fuisse transcriptam, colligas ex Vitruvio lib. iv 
Archit, c. 1, qui eam Attali et Arsinoes beneficio 
receptam prodidit. Sed qux» ejus fuerint subinde 
fata, scire nibil nostra interest. Herodotus modo 
lauda'us in Vita Homeri, Anno, ait, duodevicesimo 
postquam Cuma fuit. habitata, Cumci coloniam ia 
Smyrnam deduxerunt. Tum, nomen imposuit 
Smyrnam Theseus αὖ uxoris sug. nomine, etc. [Hic 
T heseus e primariis Thessalorum fuit, qui Cumam 
condiderunt. Aristides Orat., tom. 1, p. 462, Athe- 
niensem hunc Thesea dicit, quod sentit etiam lau 
datus Scaligero auctor Epigramaiatis in Pisistra- 
tum lib. iv Anthiolog. c. 4. Csetera, que de Su yr- 
nzorum conventu Scaliger ex Plinio meiorat, 
confer cum his qus Cellarius habet Geograph. 
Antiq. lib. ut cap. 5 : neque enim his vacat 
longius immorari. Unum addo, pro ampliata, 
in Parmensi ac primo Palatino ms. legi amplificate. 

Col, 535. Peritiades. Apud Jornandem et Scali- 


sis locis, Epheso, ora maritima, et Smyrna, quo- C gerum Pyritiades, et Grace Πυρτιάδη: : in. Palati- 


rum Asclepiades Pontifex essel, agi. Spanhemius 
de duobus locis, Epheso et Smyrna, quia utraque 
παράλια dicta, inscrlptionem accipit. Nos eam de 
una Epheso interpretamur, sed nec tamen detota, 
verum de ista tantum cjus parte, vel πόλει, quae 
mare versus sita erat, queque "Exg£cou παραλίας 
Σμύρνα vocata est. Sane illam Ephesi partem 
παραλίαν fuisse mentio Λέπρης ἀχτῆς, qua eo 
loci erat, satis declarat, et potest idem e reliquis 
Strabonis verbis haud difficulter colligi. Et in curis 
posterioribus : Simyruam, inquit, γα: fuisseascri- 
ptam, probat Janus Rutgersius V. L. lib. ti, cap. 4. 
Potuit Smyrna suburbanus vicus Epliesi esse, 
ut Chalcedon Cpoleos suburbium fuit apud Nice- 
phorum lib. xv, cap. ὅ. Ita ille. Sed neque absi- 
mile veri autumo, significare voluisse, sive Euse- 
lium, sive lHlieronyimum, hoc ipso quo rem ordine 
enarrant, Smgrnam in. duodecim lonicarum ur- 
bium, equarum quidem numero non erat, fnisse 
hoc tempore adlectam societatem, id quod Strabo 
sub adam lib. xav. lüculentissime tradit, Αὗται 
piv δώδεκα Ἰωνιχαὶ πόλεις * προσελήφθη δὲ ὕστε- 
p^* καὶ Σμύρνα εἰς "DIovixiv, ἐναγαγόντων τῶν 
Ἐφεσίων. He suni duodecim lonice urbes: 
postea etiam Smyrna in lonicam societatem assum- 
pta est, auctoribus Ephesiis. Notatum quippe eidem 
Strahoni atque Eustathio in Dionysium Perieget. 
p.828 antiquitus una. babitasse, ipsamque Ephe- 
8. aliquando Smyrpam, appellatam, Quod Vav- 


D Cet. 


nis aliquot mss., Pertiades, ei Partiades, denique 
et Piriciades in vetustioribus editis libris dicitur. 
Impressam scripturam, "Parmensis et Palat. prins 
mss. probant . 

Pid. Thraces Bebryciam occupaverunt. Huic no- 
mero et loco assignant hanc ἔῤῆσιν cum vetustio- 
res editiones, tum Parmensis et Palatinus primus 
ms. οἱ Freberianusoptimse notze apud Scaligerum, 
qui maluit tamen decennio post eam referre. Por- 
ro de ipsa historia idem prolixe agit in Notis, 
quas confer, si. libet. Schurzfleischius Berkelium 
de Bebrycibus edisserentem δὰ Stephanum laudat, 
additque desuo  isthec : Strabo profecto lib. 
xi, pag. 541, τοὺς  Bé6puxac Θρᾷκας εἶχά- 
Neque aliud vuit Apollonius lib. «1 Argon 
initio. Sane enim οἱ Bithyni Thraces erant. 
Thucydides lib. ww : Βιθυνῶν Opqxov, οἵ εἶσι 
πέραν iv τῇ ᾿Ασίᾳ, meminit. lbi Scholiasta p. 
$02 ed. Stephani, Σημειοῦται, inquit, ὅτι xal οἱ 
Βιθυνοὶ Θρᾷχες, Sallustius apud Isidorum, Bithy- 
wig, ait, multis nominibus appellata fuit. Nam prius 
Bebrycia dicta, deinde Mygdonia, et reliqua. Hinc 
mytbologi Bithyniam ἀπὸ Βιθυνοῦ τοῦ Διὸς xal 
Θρᾷκχης τῆς Τιτανίδος, apud ἐθνογράφον, dictam 
volunt. Arrianus etiam περίπλῳ πόντου Εὐξείνου, 
pag. 14 vol. 1 Geogr. min., Μέχρι τοῦ δὲ, inquit, 


Θρᾷχες οἱ Βιθυνοὶ, ὧν xal Ξενοφῶν ἐν τῇ συγ» — 
γραφῇ (᾿Αναδάσ. lib.vi, c. ὅ) μνήμήν ἐποιήσατο, ὅτι «Ὁ 


μογνώατον Uy τῶν woxl, τὰν ᾿Ασίαν. 


VALLARSII NOT.£. 


858 


335. Susakim. Atque hxc Scaliger solido A mine id memorasset, cum exigua sit discrepantia 


io anticipat. In textu rez /Egypti legit, et 
i, pro spoliat. In. Notis denuo caluinniose 
ait fuisse abs Hieronymo praetermissa, quae 
| est, Syncellum exaggerasse de suo. Quoad 
historiam, hic qui Susachim Greco mela- 
) dicitur, ille est Sesac Ill Reg. xiv, 95, ei Il 
». X! memoratus. Quod rex dicitur Egypti, 
medes adhuc regnaret, alium ab eo significari 
lum est, qui in diversa AZgypti parte, Li- 
licet atque Ethiopia, ut alias contigisse 
'Stum est, regnum obtineret, Scaliger cum 
, Dro uno eodemque habitos ah Eusebio, 
δ, in hac ipsa sua hypothesi : si. unus, in- 
Tex tunc erat. in. "Egypto, isque binomi- 
t, nullus alius esse potest przter septiinum 
"aste nomine Susemnem, qui an. regni 
hanc expeditionem in Judzam fecerit, Pace 
Ἢ docti viri, abnormis ratiocinatio hzc est : 
edes et Suachim unus idemque rex erst, Su- 
P hic'erat. Ille, quem δώνυμον ponit, primus 
dynastiw rex est: iste, ad quemerepente 
Iur, septimus, sive ultimus. Nimirum ipse, 
isebins, ita rationes suas ex Manethone com- 
, Ut Rohoami et. Susemnis tempora conve- 
. Peudent vero isthec ex alia, quam Scaliger 
» et qua eruditorum ingenia exercet etiam- 
quiestione de Susachim, num ipse sit, qui 
ἰ scriptoribus, certe llerodoto, Sesostris 


wur. Unus pro cunctis Josephus Antiq. C 


n, 6. 10 : Deus autem. Susacum, ΑΕ gyptio- 
em mittit, qui contumeliarum in ipsum poe- 
igeret. De quo in errorem. lapsus Herodotus, 
ὁ gestas Sesosiridi attribuit. Hic enim Susa- 
wo regni Roboami quinto exercitum contra 
uduxit multis militum myriadibus constantem. 
enim ex /Egypto comitati sunt. currus numero 
t mille ducenti, equitum vero sexaginta millia, 
mque quadringenta millia. Adductorum pleri- 
byes erant εἰ /Ethiopes. Cum igitur in. He- 
um regionem. irrupisset, validissimas Roboami 
absque pugna cepit, iisque presidio firmatis, 
wo Hierosolgmam invasit, Et paulo post : Cum 
Susacus urbem absque pugna in suam pote- 


inter Sesacus, vel Sisacus, et Sesostris, el. in om- 
nibus ferme S. Scripturae nominibus, qua et apud 
Graecos scriptores occurrunt, longe major reperia- 
tur. Nihilosecius integrum Josephi contextum Peri- 
zonii sententie non astipulari, quin potius abesse, 
egomet sentio, et si quidem per notarum angu- 
stias liceret, probaturum equis lectoribus confido, 
Vide interim Guglielmum Iamesonium in Spicile- 
go Antiquitatum Egvpti cap. 15, 14 et 15, ex 
parte, ubi singula Perizonii argumenta ad examen 
revocat refutatque : et non Josephum | modo, sed 
et reliquos omnes auctores antiquos quos laudat, 
Manethonem, Ilerodotum, Flaccum, Piinium, Ju- 
stinum, Jornandem, Orosium, ete., causam ipsius 
plane jugulare, ipsum denique sibi Perizonium 
coutradicere ostendit. 

Col. 535. Asa. Interserít Scaliger de suo justus, 
neque enim in ullis sive mss: sive editis libris 
cognomentum istud reperire est. Πυθοῖ tamen 
quid simile Josephus Antiq. lib. vin, c. 12, ioitio: 
Asanus Hierosolymorum rez erat, vir moribus opt:- 
mis, ac Dei studiosissimus, qui nihil vel faceret vel 
cogitaret, quod non pietatem  legumque observan- 
liam respiceret. 

lbid. Abimelech Pontificem maximum Abimele- 
chum, quem Scaliger ignora', et quo nomine nul« 
lum fuisse pontificem maximum, affirmsre audet, 
facile Eusebius acccpit ex Clemente Alexand. 
Stroin. 1, qui et divisum. Hehrzorum regnum sub 
ejus pontificatu narrat. Scitum porro in antiquis 
libris ssepius Abimelechum οἱ Achimelechuim οὐ 
similitudinem confundi, Proinde Scaliger, cum: 
in Chronico, ut vocat, Casaubonliano scriptum in- 
venisset ᾿Αχιμέλεχ, denuo ronfidenter pronuntiat, 
ita sine dubio seripsisse Eusebium, divinando ex 
] Paralip. xxiv, 5; falli autem splendide, cum 
locus ille ad :vum Davidis, non ad As: pertineat. 
Newo qvi veteres lbros norit, et quod diximus, 
ex Cemente Eusebium hausisse, non sentiet, 
temere istud atque injuria dici. 

lbid. Pseusennes. Africano, Φουτένης 1 Wov- 
νέσης : qui et annos ei tribuit μς΄, non, ut 
falso supputat Sesliger, μβ΄. Syncellus ex ve- 


| redegisset, Roboamo pre melu eum intra mu- D tere Chronico V'oósvov vocat, eique annos solos 


"ipiente, pactis quibus convenerant non mansit, 
mpinm diripuit, thesaurosque cum Deo sacros, 
egiea exinanivil, myriadibus innumeris auri 
ique exportatis, ut nihil prorsus relictum esset, 
€ praecipue loco pugnant, tam qui asserunt 
m eumdem atque Sesostrim fuisse, viri 
simi, 'l'orniellus, Scaliger, Marshamus, Car- 
ἴσα, Bochartus, Stillingfletus, aliique; tum 
otra illos omnes sentit, cl. Perizonius Agy- 
f. Origin. cap. 8 et seqq., usque ad 17. Si 
inquit, credidisset Josephus, quod volunt, 
que fuisse revera eumdem, et tantum Se- 
s nominari ab Herodoto, qui Susacus nomi- 
ab Flebrais, simpliciter absque erroris. crl- 


25 ascribit. Parmensis mss., Psousemnem, quem - 
admodum et Palatini quidam, teste Schurz flei- 
schio, alii Psousemenem, vel Pseusemnem, primus 
Psusemnem, denique vetustiores editi cum Sichar« 
do Pseusensem appellant. Scaligero doctisque aliis 
viris non alius hic videtur esse a Sesaco sive Su- 
sachim illo, qui, ut paulo superius notatum est, 
Roboamum invasit, tliesaurosque temp!i expilavit. 
Suntadeo et qui pro Pseusennes, rescribi Seusec- 
»es velint. Tu videsis qua superius diximus ad 
Smendem, et paulo post dicemus ad Senscorim. 
lbid. Thraces mare occup.Manc, οἱ ans ge- 
mina oceurrit post. sex anuos geriet SesNwee 
Denitus Ὁτθιλοτολὰιν, ewm woes Ww Vieweis 


$93 


VALLARS!I NOTE. 800 


optimo omnium ms, fuisse simplici saltem. vice A alterum vero Atti, nomen ne unus quidem, quem 


a: num. 1036 annotatam, non diffiteatur. Semel 
quoque in primo Palatino ms. ad num, 1 Latino- 
rum : in aliis vero tribus, ut et Parmensi apud 
nos, bis eadem reccurrit. Ac fuisse quidem ab 
Eusebio gemino loco ex diversorum placitis appo- 
sitam, ijee, quem laudamus ex Syncello, Graecus 
textus. 86 series ind'cio sunt. 

Col. $55. Prophetabant Achias, Sameas. Scripserat 
Cleinens loco dudum. laudato, quem ob oculos ha- 
huisse Eusebius videtur, Prophetabat autem Achias 
Silonites, οἱ Samas filius Amame, xaX ὁ ἐξ 
Ἰούδα ἀπελθὼ, ἐπὶ 'Po6oXu, xaX προφητεύτας ἐπὶ 
τοῦ θυσιαστηρίου, et qui ex Juda abiit ad Roboa- 
mum, et prophetavit adversus altare, Nec fere dis- 
sentiunt Greca, qus ex Syncello laudamus. llie- 
ronymus tamen alio sensu, apnd altare interpreta» 
tur pro adversus : tum ipsi Samarix altare illud 
attribuit, Atque h:c. mirum magis, Scaligerum 
nou animadvertisse, qui tam δῶρ, et cum bene 
liobent, S. Interpretis verba cavillatur. Porro nvc 
vere quidam ex anliquis, eum qui eJuds profe- 
ctus, adversus altare Betheliticum prophetavit, Sa- 
mzam ipsum [fuisse arbitrantur, aut certe ita 
appellant. Tertullianus de Jejun. cap. 6 : Samaas, 
homo Dei, cum exitum prophetasset idololatrie intro- 
«με a rege Jercboam, post manum ejus regis are- 
factam, eic. Alii Adoiam, vel Jadon, εἰ Addo vocant, 
Qui subsequitur /lieu, alias Jeu. dicitur, et aspi- 
ratione interposita, Jehu. Pro Joede, vel, ut alii 
eliti habent, Joed. Greca Ἰωήλ, Joel praeferunt. 
Videtur. et Schurzflei.chio intelligendus Ἰωδαὲ ὁ 
θ:οφιλὴς ἀρχιερεὺς, ut Syncello pag. 150. Jam que 
sequuntur apud eumdem, et nos pareutliesi inclu- 
sius, indicio sunt ex Hieronymiana interpretatio- 
ne librariorum solemni lapsu ob similis ferme 
vocis occursum, excidisse statim ab Azaria isthsec, 
et ejus filins Zacharias : quae cum sequentibus alio, 
atque impressi reddunt, sensu connectuntur ; 
neque enim Azarias Addo cognominatus, sed 
ejus filius Zacfiarias dicitur. Pro Anani postremo 
apud Scaligerum — est. Ananias. Adito crilicos 
&acros, 

lbid. Principium 01 jubilei. Dispunxit h:ec Sca- 


liger, quz in duobus codicibus in margine 9 au- p 


ni Asa repererot. Absunt vero etiam a Parmensi, 
quo pracipue utimur ms., nec in Palatinis qua- 
tior, quos Sehurzfleischius consuluit, memorantur. 
Ad haec Scaliger: Erat, inquit, annus ab Adam 
2996, qui sunt 61 Jubel, et una hebdomas abso- 
luta. Itaque erat annus septimus 62 Jobel. . 

lbid. Capys. Qui Κάτπος Σιλούϊος Syncello ap- 
pellatur, nono donatur loco, annisque regni λα’, 
Attamen et in primo Palaiino ms. Caspis dicitur, 
plerisque aliis Capys. Grace Κάπαυ vocat Strabo, 
quem et Capuz conditorem facit. Scaliger hanc 
subsequenti periochz ita nectit uno sensu, Capis 
Silvius Attii superioris regie filius, annis 28. Sed 
illud additum Silvius, libri non pauci ignorant : 


$veio, liabet. 

Col, 551. :Ophratheus. Jornandi Ophrotheus di- 
citur, Parmensi ms. aliisque Palatinis, teste 
Sehurzfleischio, Ophrates. Syncellus ex Africano 
uno anno plus, sive 21 ei tribuit. 

lbid. Ela. Josepho Autiquit. lib. vttt, cap. 6, Ἥλ:- 
vog nuncupatur, ut et ᾿Αμαρῖνο;, qui subsequi- 
tur, et qui in Palatinis quoque tribus mss. Amries 
dicitur. 

Col. 359. Nephercheres. Africano Νεφελχέρη: 
dicitur : Syucello ex vetere Chronico Νεφεχέρη: : 
quanquam apud eum et inverso ordine subsce- 
quenti Amenophi postponitur, ac duobus supra 
aliorum rationes regni »snnis donatur. 


U  [hid. Phorbas. Meninit laudatus Scaligero Pau- 


sanias Eliacor. poster. eap. 19, ejus temporis, cum 
Phorbos summe reipublica epud Athenieuses praes- 
set : ᾿Αθήνησιν ἄρχοντος Φόρθαντος. 

Ibid. DBacchis, Ex Parmensi et primo Palatino, 
Aulea erat Bacis, οἱ Bacide, apud Scaligerum 
aque bege Bachiade. Luculenter Diodorus Siculus 
apud Syucellum, Bacchis nobilitate cunctos majores 
cupereminuit, ideoque evenit, *obc μετὰ ταῦτα fz- 
σιλεύσαντας, οὐχέτι Ἡραχλείδας, ἀλλὰ Βακχιάδες 
προσαγορεύεσθαι, ut φωὶ deinceps regnum tenuerunt, 
non lleraclide amplius, sed Bocchiade appellarem- 
iur, Nimirum Aleta. posteri bactenus dicti llera- 
clile: quod siguilicare voluit et Pausanias in 
Corinthiacis cap. 4, ubi Heraclilarum ab Alete 
quinque ztates, totidemque alias Bacchiadarum 8 
Bacchi supputat. De bis Strabo lib.vtu, pag. 580, δια» 
x5sta ἔτη σχεδόντι κατέσχον τὴν ἀρχὴν, ducentis 
fere annis imperium | obtinuerunt, Plura bac de re 
Sylburgits ad Pausan, Eliacor. lib. 4, cap. 19, quz, 
teste Schurzfleischio, digna lectu sunt. 

Ibid. Ophratanes. Plano abit in diversa Africanus, 
sive Syncellus, ab Eusebio in hujus et subsequen- 
tis, postremorum Assyrie regum, nominibus, regai- 
que eorum annis recensendis. Hic illi dicitur "Egt- 
χερὴ:, Ephecheres, cui et annos 52 tribuit. Noster, 
quod credere par est, sua ex aliis atque ili me- 
numentis veterum hausit. Nemo sane faeile cre- 
dat, quod obloquitur Scaliger , excidisse verum 
nomen Eusebio, adhuc prioris Ophratbei no- 
men ia animo babenti. In primo Palatino 
Ofraganes , in. reliquis Ofratanes scribitur. Jor- 
nandes bis aspirat Ophratanem , Scaliger Ophra- 
tene waluit.. Variat et Grzx«e Ἐφαχερῆ;, el 
'"Ecysof):. 

Ibid. Apud Hebreos. Augustin. lih. xvii. De ci- 
vit. Dei, cap. 31 : Tres fprophete de minoribus, 
Abdias , Naum , et Ambacum , nec sua lempore 
dicunt ipsi , nec in Chronicis Eusebii οι Hieronyni 
quando proplietaverint invenitur. Abdias enim positus 
est quidem ab eis cum Michiea, sed non eo loco uli 
notantur tempora, quando Micheam prophetasse. e$ 
ejus litteris conglal : quod errore negligeuter | descri- 
bentium labores alienos. existimo contiqisse. Duo 


VALLARSII NOT E. 


wmemoralos , in codicibus Chronicorum, À 


t, n08n potuimus invenire. Hierouymus 
Miam c. 1, Hunc, inquit, esse aiunt [16- 
b rege Samarie Achab, et. impiissima 
δ centum prophetas in specubus, qui 
runt genu aite Baal : quibus p'ane con- 
fuisse :etate Josaphat regis Juda, Fa- 
ugustinus , quod ipsemet suspicatur, 
"batur exemplari. 
Amenophis. Renes Africanum, nis scribi- 
it mendum, ᾿Αμενενωφθὴς appellatur , 
Chronico apud Syncellun ᾿Αμμενώ- 
Minis quoque libris Ammonephas ,. et 
et ÀAmenoplithis, ut in primo Palatino 
» est. Dictum. quoque alias ad horum 
«0 de varia nominis hujus scriptura. 
wntus. Neque liic potuit abs Syncello 
rimo Palatin. ms. annotante. Schurz- 
srpentius, penea Gobelinum Personam 
v, Capelus, ad libri oram, al. Carpen- 
»etus. Postremam hancce scripiuram, 
liger in Grego. prafert, veteris imeta- 
arum a in al, exempla multa. confir- 
wore autem. S^aliger uno. sensu habet, 
lvius superioris regis Capis fMius annis 


rli mare obt. Rhodii. Juxta aliorum 
δ᾽ 104 in. maris dominatu Rhodios «di- 
Byncello est. 


idoprophetee  Sedechias , Eliezer. Haud (c 


uspectumi hune habet Sealiger, cum 
e quibus Eusebius hausit, noslateant. 
hor. Hic in vetere apud Syncellum 
iideratur : auni autem hujus sex Ne- 
uuntur. 

Psinaces. Antea mendose lectum Spi- 
qnot mss., teste Schurzíleischio, Pina- 
τί Áfricanum Ihvayte, legitur. 
l'iberinus Silvius. Syncellus, ut vides, 
nta unum usque elargitur. Et Scaliger 
v^, qu: una antea erat numeralis nota, 
iosuit x' ad Hleronymiane interpreta- 
lar, similitudine etiam ἢ et v littera- 
i$. Verum contra Syncelli mentem 


862 


lbid. Megacles an. 30. Quo solos, ut vides, an- 
nos 98, Synce'lus huic tribuit, ab aliorum flde mo- 
numentorum discedit. 

Ibid. Prophetabant Elias et Eliscus. llc in Par- 
mensi ms. periocha penitus desideratur : sed ne- 
que habetur continenti serie in. Greco. Ad hsec 
Elizeus antea. scribebatur. 

Col. 341. Elias rapitur. Atque hxc de Eliz raptu 
Parmens. me. ignorat. 

Ibid. Psusennes. Corrupta lectio illa e«t. Africa- 
ni, qua solos ιδ΄, pro λ΄, ut ad oram libri emen- 
datur, sive annos 14, pro 30, Psusenni tribuun- 
lur : ac porro falsum est quod ait Scaliger, Eu- 
sehium 21 annos de suo dare, ut rationes suas 
geqvelt, | ᾿ς 

Col, 539. In Latina historia, Nemo mon sentit 
istud ex Latina historia testimonium non ab Eu- 
sebio additum fuisse, sed abs Hieronymo. Scaliger, 
qui hanc periocham bieunio anticipa!t, injuria etiam 
accusat S, Sceriptorem de quadraginta annorum ποο- 
χρονισμῷ, quod ennus 124. ante Romam conditam 
convenia. num, 1160. Ut. enim se ita res habeat, 
non 50 tanen ille sensu calculos istos posuit, sed 
quod ad. Agripp:e regis ze!2tem. testimonium perti- 
nebat, ascripsit, Par ratio est, ubi de Cornelio 
Nepote, cojus su»pntatio ann. 100 ante primam 
olympiadem, num. 1138, refert : ideoque eo magis. 
quod licet non ab olympisdum epocha, sed (ut 
testatur Α. Gellius Noct. At!ic, lib. xvit, c. 21) ab 
annis circiter centum sexaginta ante Romam condi- 
tam, Homeri atatem Nepos constituat : annorum 
tamen juxta ejus rationes summa ab eodem illo 
num. Abrahamitico fuerit ineunda. Adeo non aliud 
llieronymus bic loci, quam variorum sententias , 
ad verbum ex Lana historia, retulisse voluit. Et 
est revera 3pud Eutropium, quod Silvii Agrippae 
tempore in Grecia Homerus floruerit. Cxtera. de 
Euphorbo historico, ut in Parmensi etiam ins. di- 
citur, preoccupavit Schurzfleischius, Euphorbium, 
inquiens, historicum nesciunt quidem eruditi. E«- 
phorbus vocatur à. primo Palatino, quemodo  Ma- 
rianus quoque legit. Rectissime Scaliger-reposuit 
Ephorus, qui Tatiano, et Plutarcho, aique A. Gel- 
lio, de llonero scripsisse dicitur. Saue Εὔφορος. 


e, reliqux rationes, et regiarum seta- p) pro "Exgopo; scriptum etiam invenies apud Eusta- 


manifesto evincit. Mox pro Carpenti, 
nus ex Parmensi ms., haud cohz- 
| retinuerat Pontacus.  Scallger, ex- 
) nomine , Tiberinus , utramque ῥῆ.- 
Ino sensu nectit. Postremum verbum 
! quo vocabatur apud Scáligerum, in 
ique codicibus reticetur, Grxcum reli- 
ifa restitui jubet Schurzflelschius, Ἀφ᾿ 
μὸς Τίδερι; προτηγορεύθη, à τὸ πρὶν 
͵οὔμενος. Omnino enim Τίδερος et 
pta nomina esse judicat, et Goarum 
da dissimulantem satis acerbe per- 
rum nota historia ex Livio, Eutropio, 


thium ad lliad. A, pag. $65, tametsi indicis in 
hunc Scholiastam auctores apud Fabricium lib, xi. 
Bibliothecze Grzecss, tanquam diversum ab Ephoro. 
seriptorem, eum considerarint. Novi tainen alios ,. 
qui malunt Esphorien in lierouywmo reseribere. 
Suspicantor enim eum in. ἀπάχτοις suis bac de re 
egisse. Et verum est, quod ei ipse sepius latop:t, 
ut apud Scholiastam Pindari ad Ulu0. 8' ὑποθέ. 
cct, et Eustathium ad Od. Y, pag. 1870, dicatur 

Verum illi abundent suo sensn. Nos, cum Sea 

ligero facere , tutius putamus , De Ephoro enim 
constat , quod Hesiodum Homero Hesiodi ἀνεψίῳ, 
multo majorem esse voluerit, is:insque aetatem. ad. 
uumerum Abrabami $81 retulerit. Vide Syacellun. 


£63 


VALLARSUI NOT £F. , 


edit. Paris. pag. 175, et qux? ad num. 1207 dice- A annis ferme decem. Quz levis quidem 


mus. Contra &uphotion apud Clementem Alexandri- 
num Homerum Gygis xequalem e-edidit, cujus regui 
initium olympiad: xvin, qua incidit in num. 1309, 
assignavit. 

Col. 541. Quinti mare. obtinuerunt Phryges. Pro 
Phryges ms. Parmensis Phrygenas habet, ut et tres 
Palatini, totiJemque Pontaco laudati codices, unus 
Palat. Phrygene : in quem locum. probe. notarum 
ante nos Schurzflcischio, fortasse legendum | Phrg- 
gíani, ex Stephano juxta Salinasii emendatiouem, τὸ 
ἐθνεχὸν Φρὺξ, χαὶ Φρύγιος καὶ Φρυγιανός. Ad hec, 
eum addat Syncellus Grecis Eusebii, χατὰ δέ τι- 
νας ς΄, ul vox Écr desit, videri Casaubouo ad Po- 
lyh. p. 194, illud ς΄ non pro sex annor. nota acci- 
piendum, sed pro £xcot, ut sensus sit, juxta quos- 
dam, sexios pro quintos dici Phrygas dominos 
maris : quod est quidem ex Syncelli contextu ve- 
rosimillimum, Coterum hanc. perlocham | Scaliger 
W Latino post duos, in Graecis post tres annos 
diff. τι. 

iid. Go:holia an. 7. In Parmensi ms. Athalia 
scribitur ; «olos autem sez. annos ei tribuunt. tum 
ipsum, quod laudamus, Paschale Chronicon, tum 
S. Theophilus ad Autolycum lib. in, cap. 94. Ft 
septimo (3men regni sui anno csesam Athaliam Il 
Paralip. xxin, 1 et seq., et ll Reg. xi, 4 et seq., 
legere est ; atque ipse ita alias in Prepar. Evan- 
β611.8 Eusebius statuit, Exaggerat S. Clemens ad 
usque ὀχτὼ elarg'tus. 

-bid. Joiadas... qui solus post Moysen vixit av, 150. 
Mosem solos 120 anis vixisse, ez Deuteron. cap. 
xxxiv colliyas. Alii, quod niinime diffemur, cen- 
tum viginti et. quinque ei tribuunt. Verum cum 
Eusebio I Paralipomen. cap. xxiv, 15, et laudatus 
Scaligero Suida px', centum triginta. 

Col. 345. Diegnetus. Arten erat. Diogenetus, quod 
nomen ad melioris note. mss. fidem, Grecumque 
textum etiam. in marmore Arundelliano. emenda- 
vimus in Dioguetum. 

Ibid. Exdemus. invenit Schurzfleischius scri- 
ptum in primo Palatio ms. Eudamon vel Euda- 
mus. Ipse putat Eudamus Δωριστὶ, pro Εὔδαμος 
scrip'um : nam et Εὔδημος dicitur Diodoro Siculo 


ferentia, fortasse etiam debet levior 
annor. tantummodo sex : siquidem bt: 
post achic annos quatuor, seu ad nu 
lat. primus ms. ceteris. przestantior 
feri. Scaliger post duos tantum, qui 
splendide fallitur, quod contendit, si 
ejus verbo utar, deesse in Trojano 
illos annos, quos Clemens insuper sd. 
notam congruere Fusebiano num. 
penitus econtrario, Clementem 810 1 
rasse, vel esse de ipso Lycurgi ortu 
nihil vero addendum textui Tatiani, 
in animo habebat Eusebius, ex alioru 
evincitur. Nimirum idem ille Dieu 


lI! Clemens, ex eoque Scaliger Luidant, 


Μεγαριχῶν περὶ τὸ διαχησσηστὸν 
Evo; ὕπτερον τῆς Ἰλίου ἀλώσε:ως th 
χούργου φέρει : sentit. circa ducentesi 
simum annum a Troja capta. Lycus 
Vix qu'nque demum annis minus qt 
Sed et Eusebius ipsemet alias lib. 
Evang. c. 3, multum quidem post * 
aute olympiadas autem solis ἔτεσιν E 
gum refert, Ad h»c laudati Scalige 
qui a Lycurgo ad primam olympiadem 
418, et propius ad. verum. Porphyrii 
108 ponit. Verum multz erant de 1 
atque inviceta. diverse veterum ser 
desunt qui solis 50 annis prima oly 
quiorem eum facian t cum Thucydide, 
Annales a Dodwello adornatos pag. 3 
vero consule Meursium lib'. n, eap . 
[.3con. | 
Ibid. Zacharias. l'ontaeus in. Cor 
Zacharias rescribendum Azarias jussi 
emendationi mss. non suffragantar 
quem laudat et Scaliger, Hieronymi 
xxi, 33. Eadem ῥῆσις bis infra occ 
]hid. Aremulus Silvius. Tres Palat 
Romulus, teste Schurzfleischio, qui 
Silvium dici Livio sdnotat ; cxteris, 
cet Victori c. 18, Orosio lib. 1, c. 48, 
que alii$ Aremulum. Ovidio lib. :v Ἐπ 


et Synecllo ; quanquam ibi Gosrus de suo Εὔδη- p /um. Dionysius Halicarn. "AXAá^mv 8 


pos reposuerit. 

Ibid. Acrazapes. Quemadmodum in vetustioribus 
editis, et duobus Palatinis mss. libris, lta etin Par- 
mensi Ocrasapes bic dicitur, et Greece semel 'Oxpa- 


ζάπης Scaligero. Czeterum et Acratabes et Octasapes,. 


etjuxta Africanum Acracarnes , preter 'Axpa- 
γάνην Syncelli, apud alios appellatur. Jubet Schurz- 
fleiéchius inquiri, num bic sit Asbazareth ille 
msghus, qui memoratur Il E*dr. v. 69. 

lbid. Lycurgus insignis habetur. Lycurgum flo- 
Fuisse ante primam olympiadem ἕτεσιν ἐχατὸν 
πεντήχηντα, ann. 150, Clemens Strom, 1 scribit, 
Tatanuas vero spud ipsum Clementem, solis éxa- 
«ὃν, centum : quod congruit num. 1140 post bunc 


vocat : Orosius solos 18 ei annos reg 
Quis subsequuntur de prasidio Alba 
Scaliger sentit abs Hieronymo addi 
historia Latina, ea nimirum de causa, 
illa, ob impietatem fulminatus interiit, 
Syncellum supersint. Laudati auctore 
mortis genere inter se dissentiunt, 
abhsorptum fuisse, prolapsa simul cun 
Albanum lacum, vetustiores tradideri 

lbid. Sesonchosis. Mira hujus nc 
λογραφία. In ms. Parmensi Sensecora 
primo Sesonchosis, in aliis Sensecoris 
ligero Sysonchosis : in. Graecis Afric: 
Eusebio ac Syncello Σεσέγχωσις : [8' 


VALLARSII ΝΟΤΕ. 
pud Syncellum respondet, Petuhastes pro- À "“Ὥρου ἱερέως 


cui et annos quadraginta quatuor imper- 
apressa lectio vetustiorum, et Sicliardinse 
j est. Cetera Sesonchim, ut aliis appellatur, 
i^ Sesachim illum S. Scripture, de quo 
iperius ex Eusebii mente dicebamus, esse 
Dt maxima quideni; nominis similitudo in- 
* notatumque praterea cl. Perizonio, abs 
De bell. Jud. vit, 18, Sesacum ipsum appel - 
vyalow vel forle Σασωχαῖον, quod nomen 
quam maxime cum Asychi Herodoti i1, 
86 autem ab ipso Herodoto in [416 tempus 
, quod possit in Salomonis regnum con- 
Nihilosecius incertum hoe esse ex noml- 
lmilitudine argumentum, atque oppido 
Ἐπὶ temporum in universum componendo- 
ionem : Eusebium porro cum ad Sinendis 
efert. Susachimi regis /Egypti historiam , 
wo eodem Smendim ac Susachim habuisse. 
um quidem istud minime uobis probatur , 
tamen, ut ubi ostendimus, res est. Verum 
Jer ipse, cum pridem, ut diximus, arbitra- 
l, Susachim non alinm esse, quam prece- 
roxime dynastie ultimum Susemnetra, atque 
ethonis dynastias aptasset, ut. Roboami et 
i$ in idem tempus regna concurrerent ; in 
us Isagogicis mutata sententia, hunc ipsum 
im pro Susachim liabet, qui fuerit Susem- 
i, et pàtre adhuc vivo, expeditionem il'am 
im et Roboamum fecerit, Ejus sutem ra- 


oni et calculis jure opponit laudatus Peri- C 


ib omni ratione dynastiarium alienum esse, 
Pissimum, ut primus nove dynastie rex 
limi superioris dynastiz filius. Adjectus 
ille superiori dyuastiz fuisset, ad quam 
pater referebatur. Deinde recedere hanc 
im ab avctoritate Eusebii et. Syncelli, ac 
y annorum numeris, qui singulis regibus 
ur in dynastiis Manethonis. Eos vero di- 
sse apud Africanum, Eusebium, et Syncel- 
Tuptos atque incertos, ut adeo illis solis 
n liceat. Cetera, qus de hujus xtate regis 
[ veterum placitis annotanda, Schurzflei- 
»raoccupavit. Sesonchosis, inquit, tempo- 


iezarchum. audimus, in annum ante pri- p 


mpiadem 2926 incidunt. Apollonii Scholiasta 
iaut, lib, 1v, vers, 975 : Δικαίαρχος. inquit, 
p μετὰ τὸν “Ἴσιδος xat Ὀσίριδος Ὧρον Bao:- 
ονέναι Σεσόγχωσιν λέγει, .ὥστε γίνεσθαι 
Βεσογχώσιδος βασιλείας μέχρι τῆς Νείλου, 
ἀπὸ δὲ τῆς τοῦ Νείλου βασιλείας μέχοι 
γῆς ὀλυμπιάδος, ἔτη υλς’, ὡς εἶναι ἑξῆς 
εὁμοῦ, ἔτη ,β 2 λς΄. Et paulo ante, Σεσόγ 
ἰχύπτου ᾿πάφης βασιλεὺς μετὰ "Qpov τὸν 
ai ὈΟσίριδο; παῖδα. Εἰ iterum : Θεόπομπο, 
τῳ Σέσωστριν αὐτὸν χαλεῖ, Orus | ille idem 
t Serapide. Vide Plutarchum Περὶ Ἴσιδος 
ἰριδος libro; Euststhius ad Odyss. M.: 
“φασὶ τὴν τροφὸν προφῆτίν τινα θυγατέρα 


"1::20;. Legendum videtur, υἱέως 
Ἴσιδος. Etiam Σεσύγχωρις olim fortasse lectum 
est. Vide Syucelium edit. Par. p. 60, et adde Goari 
chronograpliicum in Syncellum. canonem p. 437, 
ubi tamen Sesonchoris vocatur; sed et alius 'Ayey- 
y125:, Ori (lius, in. ejusdem — ypovoyp., p. 151, 
habetur. Suidas ZEZOQIZ, ὄνομα xóp:ov. lia puto 
a Diodoro Siculo Sesonchosin fuisse appellatum : 
queniadimmodum Paulinus spud Ausonium Sesoostrem 
eum nominavit. His adjice, qux Marshamus in Ca- 
none chronico a p. 570 de eodem rege observavit, 
Confer et cl. Perizonium /Égypt. Origin. c. 17, ex 
iilo Diczearchi testimonio dudum laudato, pro suo 
Sesostride multis edisserentem. 

Ibid. Pretermittit Scaliger hiec omnia de Sen- 


B scoris filio Sipari in deos relato, ac Serapin cogno- 


minato : que quidem ct a Parmensi ms. aliisque duo- 
bus Palatinis absunt. Nihilominus aon videntur 
repudiarida, cum plerique libri alii omnes fide sua 
esse jubeant. Scliurzfleischius putat, si ab alia wa» 
nu sunt, a manu. sane esse librarii alicujus haud 
indocti : cuu! non absiwilia legere sit apud Syncel- 
lum edit. Par. p. 75, ubi /Egyptios reges, τῆ: 
πάλαι Μεστραῖας recensens, septimum  Seropin, 
octavum Sesonchosin ponit. Denuo confer cl. Peri- 
zonium loco laudato. 

Col. $45. Sezii mare obtinuerunt. Cyprii. Atque 
ας Scaliger penitus omisit, ea, ut videtur, de 
causa, quod neque in Greco Syncellus servarit. 
Latini autem libri cum editi, tum mss., pari con- 
sensu habent, et ad hunc quidem locum : tametsi 
primus Palatin. quinto dicat pro sexto, ct annos 
25 przferat pro;52, quemadmodum ibi Antiquarius 
Salmasio laudatus in aliis quoque libris haberi no- 
tat. Etiam Eratosthenes. apud Strabonem lib. xiv, 
sub finem, navium fabrícationem et classium, ἤδη 
πλεομένης ἀδεῶς τῆς θαλάττης͵ xai μετὰ δυνά- 
μεων, Cypriis ascribit. 

Col. 5471, Aventinus Aremuli. Scaliger legit Are- 
muli (Remulí Vallars.) : tum, quod sane vitiesum 
est, et contra mss. fidem, tacet major, ubi dicitur 
major filius. Vlistoriam repete ex Eutropio, ex quo 
ipse videtur Hieronymus hausisse. 

lbid. Aristomedes. Perperam legit Scaliger Ari- 
&lodemus , οἱ in Graecis Collectaneis ᾿Αριστόδη- 
poc: necrecte. codices πὸ Palatini Restomedes, 
editi vetustiores Aristhemedes, Videsis Diodorum 
apud Syncellam pag. 145, ubi solis tamen annis 
triginta regnasse ille dicitur : sed et alio apnd 
eumdem loco, quem laudamus in Fragmen'i-, 
anni tantummodo λα’ ascribebautur: reposuimus 
autem λα’ ex Goaro. 

Col. $45. Teleclus. Depravate tam vetustiores 
editi cum Pontaco Thelecus, quai mss. tres Pala- 
tini Telechus, et primus Teleuchus, pra ferunt. Grace 
etiam male apud Syncellum, nec satis bene apud 
Scaligerum Τηλέχπος pro Τήλεχλο; legitur, quam 
scripturam Pausanias quoque in Laconicis et Mes- 
senicis probat, 


B6 


VALLAHSII NOT/E. 


d^. 


Col. 345. Carthaginem. Hanc Sealiger post quatuor A quod in Ar'pbronis przetaram quadret regni. À«n- 


annos periocham diflert ; consentiunt vero nostra, 
atque adeo Pontaceng recensioni, veleres plerique 
libri. Quoad facti historiam videtur etiam. Scali- 
gero. Josephi sententiam de Carthagine a Tyiiis 
condita laudari hic loci : qua de re velim ut recolas, 
qua paulo superius de illo Josephi testimonio, per 
Jibrari: s depravato, ut ex. eo certas rationes inire 
' jam non liceat, disputamus. Addit Scaliger Servii 
sententiam iradentis,Cartbaginem conditam 10 annis 
ante prima Palilia, quod concurrere ait num. 1194 ; 
melius Trogum 73 annis ante primam olympiadem, 
Loc est, eo ipso anno 1167, ad quem Lec ille 
retulerat. 


Ibid.A masias,an, 99. Adeo quod in Prepar. Evang. 
τη pO', sive annos 49, huic tribuit, mendum est 
amanuensis pg. pouentis pro. x'. Certe minor hic 
numerus cuu Scripture supputatione Hl Reg. xiv, 
9, et Il Paralip. xsv, 1, cousentit. Clemens tamen 
et Theophilus 39 enumerant. 


lbid. Osorthon. Sequioribus Palatinis mss. tribus, 

Schurzlleischio teste, Osortona dicitur, Africauo 
Osoroth;; qui et tres alios anonytmos reges per 
annus 95 ei tradit successisse, quos alii penitus 
jiuorant. 


Ibid. Ariphron. ἴω Parm. ms.atque aliis quos lau- 
dat Schurzfleiscliius libris hic Amphron appellatur, 
quod librariorum est vitium. 


114. Sub Ariphrone. Non cavit Sealiger insigne 


merdum, quo veteres libri magno numero, atque € 


ipse Parmensis ms. apud nos laborat hic loci, ver- 
bis, et Sardanapalus, perperam huc ex Assyriorum 
columna inirusis, qu:e sensum omnino depravant, 
lectoremque transversum agunt, Suut οἱ quidam 
vetustiores editi, nec non mss. e quorum Parimen- 
sis est numero, qui et. reliqua cum sequenti. pr- 
riocha fili Assyriorum ita continuant, et cumulant 
errore DOvO, regnum desiructum, εἰ Sordanapalus 
(al. Sardenapalo), ut. nonnulli scriptitant, eodem 
tempore Tarsum | atque. Anchialum. condidit, εἰ in 
prelio vicius, etc. Veram lectionem impressam, 
quam et Grzci contextus comparatio probat, recti 
eensus et 1nss, ope Pontacus ante nos resiituerat. 
Leviora menda praierimus, ut est. illud sub. Am- 
phrone, vel Aristone, ve] Antiphrone, ut in. aliis li- 
bris, pro. Ariphroue, pro quo conjicit Schurzflei- 
schius legendum sub archonte hoc, baud sane recte. 
Graecus movet me textus : pro eo enim quod vertit 
llieronymus , w! nxonmulli scriptitant ,  Syucellus 
babet, ὡς πάντις συμφωνοῦσι, ul omnes consen- 


tiunt. Atque. antea. quidem. in. Syacelliano exem- 


plari, pro πάντες, quod G»arus substituit, erat πάντα, 
jd est, omnia, puta reruu seriem, annor. summas 
cum aliis epochis collatas , auctorum opinio- 
pes, ct si qua sunt alia, quas consensum illum con- 
stituant. Hauc re ipsa Eusebii fuisse mentem, imo 
et scripturam, Sclurzfleischius putat. Quia, inqu 1» 
si ab eo afflrinatur, omnes auctoresiu eo consentire 


riaci destructio,, quomodo ipse primus ab eorum 
sententiis, nulla ratione addita, abiit, asque eam 
6 anno sequentis archontis Thespivi coniguse 
nuin, 1197 tradidit? Verum hzc ipsa rauio, quod 
minime diffiitendum est, neutrum aut scripsisce 
Eusebium, aut sensisse, persuadet, Áut enim omnis 
in eo dixerit consentire , aut omnes auciores, 
omnino contra atque par erat, hanc ipsam calastro- 
phem imperii in aliud tempus, vel ex sua, vd 
ex aliorum sententia contulissel ; quin eo etian 
magis, si omnia, facti scilicel. argumenta, quam si 
auctorum opiniones laudabat. lyitur non alius 
quam qui abs lHieronymo exponitur, sensus Ev 
sebii fuit. Graeca Syncellus suopte ingenio eiat. 
p geravit, aut quod opinsri ex variapte scriptura 
licet, Criticus nonnemo pro eo quod erat, à; τινες 
σνγγραφοῦσι, aut. quid simile, de suo, ὡς τόντα 
συμφωνοῦσὶ, rescripsit. 
lbid. Thonus GConcolerus , 4μὶ vocatur Crea 
Sardanapallus. ltà. cum  Euscbio ac  Hieronyae 
scribunt Jornandes , atque ipse Syucellus loce 
laudato, e recentioribus Gobelinus Persona, aique 
alii. Non sdeo videtur cum Siusonio ez Soids, 
cui dicitur Κονοσχογχόλερος, putandum in Eose- 
bii textu. fuisse perperam K mutatum in 8, hane 
que veriorem esse nominis ejus scripturam. Qui 
enim Suida consentit ? Alias Syucellus. Mazosxé 
Àsgov vocat. De nominis origine, quam volu 
nonnulli Graecam, cui altera Sardanapalus, mani- 
festo Assyriaca respondeant, otiose, siquid alias, 
ac temere disputatum. ScburzBeischius, pro 'E» 
ληνιστὶ Σαρδανάπαλο;, putat dici debuisse, "Eie. 
civ ὀνομαζόμενος Xapbavázalo;. Scaligero Thone 
Concoleros nibil spirare Áseyriua prae alio videtur: 
el est! tamen, ut Sentio, ex eadem lingua, taunetsi 
inflexione donatum Graca. Eninvere plura sbi - 
nouina aptabaut οἷν Orientis reges, quae aliarem 
gentium historici ad sua quisque linguss ingenium 
paulo diverse efferebaut, ex quo tania apud Grace 
scripiores, qui ex Orientalium monumentis accept- 
runt, rerum orta confusio est. Asezueri Graecis. fre- 
quenies, omnino sunt Orientalibus ignoti: el est 
tauen par credere, ires, quatuorve Assueros, ned 
alioà ac Cyasares totidem esse, ex Ei verbo, quel . 
Dominum — notat, et. Asare, quod Axuerum, vd 
Aesuerum suggorit menti. lta εἰ Nabuchodonosor, 
Nabucodrosor, et Nabocolassar, idem esi regis 
nomen. Exempla id genus alia praetereo ; est enia 
hoc ipsum Serdauapali satis insigne. Verosimillimum 
quippe e-t non αὐ boc esse nomen. ab Assarkad- 
don, ut in Scripturis nowinatur, quidquid elw 
Huberus, nuper Scburzfleischius huie ses'enuet 
opponant. Magna cum priwis est nomiuis coate 
nieutia, quod enim Hebraice scripuum | est "ὯΝ 
ns priore, quod  ususenit , ΠΟ ltterula ad 
glecta, facile Greci enuutigrint; nam Hebrac 
eliam Sarmoth, pro Asarmoth, atque. his. sinili 
passim occurrunt. Certe ri sive duplex ἀκ, in Mt 


859 


VALLARSII NOT f. 10 


dot, ipsi etiam neglexeruot Septuaginta Interpre- A schium libro soli qwatwordecim numerantur. Nibil 


tes, legentes ᾿Ασορύαν. Exotici seriptores Σάρδαν 
appellarunt. Quod additur ἁπαλὸς, cave vepetas, 
ut vulgo fit, ex Graeca etymologia, id est, mollis ; 
est enim 55. pal, sive Phal, quod in Assyriorum 
reguin nominibus aliia resonat, ut in Phul, Te- 
glathphalasar , Nabopalasar , etc... Cognomentum 
alterum Assarhadonis, quod non obsceni quidpiam 
(ut vnlgo putaut, aique olim ait Cicero. de ftepub. 
ἢν, Sardanapallus. vitiis, quam. nomine ipso de|or- 
mior), sed vel gigantem et magnum sonat, vel Deun, 
si a Baal, ut quidam volunt, vcl Pal, litteris 
unius organi permuiatis, contractoque Baal in [1], 
derivatur. lutegrum nomen hoc seusu venerit, Do- 
mimus princeps. magnus , aut. Deus. loque non 
Graece Sardanapslus vocatur, sed ita a Gras 
Assyrium nomen inflectitur. Verum aliud. est op- 
pido gravius ab Eusebio cum plerisque aliis chro- 
nologis atque. historicis antiquis peecatum, quod 
duos nempe Sardanapalos, atate ac. moribus inter 
se longe dissitos, in unum confundit. Ab isto Ocra- 
zalis, sive Acraganis filio, quem ct Ctesi»s me- 
morat, apud Diodorum lib. n, cap.7, alius fuit li- 
lius Anacyndaraxe , quem — Ctesias ignoravit , 
Mmenorat Ádagiorum Appenix Vaticana. Sed οἱ 
Hellanicus in Persicis, quod monet Aristophanis 
Scholiastes ad Aves, v. 1090, duos fuisse constituit : 
et Cillistienes. apud Suidam verbo Σαρδανάπα- 
40€, ubi mollem alterum, alterum strenuum  tradiL 
eaxitisse. Denique ipsa quia narrantur gesta atque 
exitus, diveraos ab invicem fuisse evincunt. llle 
otio torpens, et voluptatibus ad stoliditatem usque 
deditus, rebellionem movente Arbace, fuga se xub- 
trabeus, reiiquit imperium Corto, et. Aunchiale in 
Cilieia, iisdem quibus assueverat deliciis senex 
immortuus est. iste quiin Fragmento Alexandri 
Polyhistoris apud. Synecllum, Sarac, in. Ptolemaei 
Canone Chiniladon dicitur, cum Nabopolassar in 
Ninivem arma convertissct , non. semel impetus 
rebellium fregit : demum ne in hostium manus ve- 
Diret, semetipsum cremavit, incensa regia. inter- 
cedit inter utrumque aun. supra. ducentorum spa- 
tium, a primo scilicet defectore Arbace, sub quo 
tamen nec Ninive destructa esl, nec Assyriorum 
haperium desiit, ad alterum Nabuchodouosor, seu 
Nabopolassar, qui junctis eum Cyaxare Medo. vi- 
ribes, exitium fatale urbi regnoque intulit, lgitur 
tameisi Assarliadon prater nomen in eo etiam 
relerat. S.rdanapalum, quod Medi ab eo. descive- 
Fipt, eaque rerum similitudine Chronologis anti- 
quis ansam eirandi fecerit, in aliis tamen, ut. sunt 
ipsius regis casus, urbis regnique interitus, quae 
alium SarJanapalum posteriorem omnino denotant, 
diversus est. 


Cal. 548. Sepiimi  Phonices mare. obtin, lMauc 
peuiocham veteres editioneg inlra ad. num. 1191, 
Scaliger ad insequentem. refert, nec addit «le antis 
quidquam, qui, pro 45, in alio apud. Schurzflei- 


est apud Synceellum, quod eo spectet. 

Ibid. Tacelothis. Apud Scaligerum  Tuchelothes ; 
el aped vetustiores editiones Tachelotis : semel 
quoque varíat Syncellus ex vetere Chronico, ubi Γά- 
χελόφις appellatur. 

Col. 547. Peiubas. Africanus apud Syncell., peg. 
59, Πετουδάτην hunc vocat, cui οἱ anros. quadra- 
ginta clargitur : imo et primam. olympia:/lem, eo 
regnaute, duxisse initium tradit, in quod. spatium 
ferme quinquaginta ab lioe numero. 8} abeun', 
|n secundo Palatino ms. apud Schurzfl-ischium 
l'etubristis appellatur. 

, lbid. Assyriorum imperium. deletum. est. Recole 
qu:e paulo ante hac de re multa diximus. 

]hid. Agemon. Miuus videbatur reete. scribi 
Agemnon apud Pontacum, pro eoqui in aliis est 
libris Agemon, Male in primo Palatino ms., teste 
Schurzfleischio, Ágamon ; iu tertio, ut et Sichar- 
dina editione, Egemnon; in quarto Egennas nun- 
cupatur. lunc refert. Diodorus apud Syncellum, 
cum patruus — essct et curator Telestis pueri, {Π|ι] 
Aristomedis, ei gentile regnum abstulisse. 

Col. 345. Surdanapallus eodem tempore. Tradit 
Athenodorus apud Siephan. Byzant. de sua ipsius 
patria scribeus, citato teste Diodoro grammatico, 
qui convenit cum Ptolemazo rege, ab Anchiale Ja- 
peti filia cognominem lhanccee urbem conditam, 
Nec tamen tacet Steplianus aliorum opinionem, 
qui ad Sardanapalum referebant, Etiam vetus 
inscriptio ejus monumento et. simulacro apposita, 
qüam laudant Ethnicographus, et Aristobulus 
apud Straboneim lib. xiv, Clearclius apud Athenzum 
lib. xu, aliique, fert ab eo. conditas ᾿Αγχιάλην xal 
Tágcov ἐν ἡμέρῃ μιᾷ, quod quidem et Syucellus 
dixit, wna díe: noster, eodem tempore, 60 propius 
ad fidem, quod etiam Arrianus lib. 1 testatur, ex 
ambitu Anclhiali ac fundamentis. murorum conjici, 
praepotentem olim ac magnam urbem enzstitisse. 
Cetera, quz continno sensu subjungit ; Eusebius 16 
Sardanapalo ab Arbace victo, suique  inceudio 
atque iuteritu, (inem regno Assyriorum imponente, 


' monstrant, quod dicebamus paulo superius, fuisse 


αὖ eo duos cognomines Sardanapalos in unum 


D ex falsa aliorum opinione confusos. Cujus erroris 


conseculio est gravissimum in re chronologica 
peccatum ; si enim hisce temporibus, Ázaria sci'i- 
cet Hebreorum Jude regnum obtinente, impc- 
rium Assyriorum defecit, translatumque est ad 
Medos, unde sunt illis quos Scriptura deinceps 
commemorat, Assyrie reges potentissimi, Phul. 
Th glath. Pilesser, Salmanassar, Sennacherih, atqu » 
ali? Quid quod conceptis verbis dicitur IV Reg. 
xvii, 6, Media Assyriorum regi subjecta, cum Ach2a 
rex esset. jud? Ad hec Nabumi prophetia de 
Ninive excidio, itemque Tobis testimonium cap. 
ultio, fetum Assyriaci regni ad pesteriora ducen- 
tis ferme annis 4empora pertinere, evidentissime 
demoostraat. Frustra sunt, qui hxc aliter conci- 


871 


qui vult, Salmanassarem fuisse quidem Assyriorum 
principem, sed Arbacis potestati omnino subje- 
ctum : ac porro pugnant cum Diodori ac Strabonis 
auctoritate, quin eliam ipsius Ctesie opinioni ad- 
versantur, qui recidivum illud imperium, instau- 
rationemque urbis Ninive comminiscuntur. Cetera 
qua de Árbace et Medorum regno Eusebius sub- 
nectit, ex eadem hypotlesi profecta, ad historie 
1mussim ex» ndere, proposili nostri ratio non 
patitur, qua solidis essent libris edisserenda. 

Col. 5423. Ab Arbace. 1n Medus, quos in liberta- 
tei Arbaces vindicaverat, imperium contiuuo re- 
sumpserunt Assyrii : tametsisuis uti eos legibus 
permitterent, nihil regissuprema potestate ac 


VALLARSII NOTA. 
lisre student, ut ex Syncelli mente Goarus in Notis, A juxta Ctesiam et Nicolaum Damascenum) 


g-— 


im 
'- 


Assyriorum clientele addicium. Suecessisse aim, 
quos Alianus memorat, Scachoram, tom ejus a 
filia nepotem Thilgamum. Quarto loco ponunt. vw, 
nybrum, a Nicolao Damasceno memoratum, ων 
quo Parsondas, aut Parsodes bistoria, quam (Dj 
dorus quoque Siculus narrat, Quinto Nabonagg. 
rum,cujus nulli non nota est ex astronomis epoc/, 
Ilujus et reliquorum quinque subsequentium x. 
tem ac seriem ex Ptolemzo, qui Canonem illum 
longe celeberrimum — digessit, accepimus. Dicitur 
ibi annis quatuordecim regnasse ; Nadius, qui suc 
cessit, duobus tantuut, Chozirus, et Porus quinque, 
totidemque Jugzeus. Hunc excepit Mardo-Kempalus, 
sive Merodac-Baladan, ut Isai xxxix, 1, et IV Reg. 


majestate imminuta. Adeo quos Ctesias, et quos B xx, 12, appellatur, qui cum Dejocis temporibus 


Alricanus, ac noster demum Eusebius Medis reges 
atribuunt usque ad Dejocem, nou Medi reges 
suut, sed  Assyril. Quatuor ab Arbace numerat 
Eusebius, totidem Africanus apud Syncellum, sex 
Ciesias, Verum et regum nominibus, et regnorum 
annis plurimum inter se dissident, quod ex sub- 
jecto. laterculo ediscere in antecessum przstat. 
Ciesias. Africanus, — Eusebius. 
Arbaces an. 22. Arbaces an. 28. Arbaces an. 28. 


Mandeuces 50. Mandauces 20. Sosarmus δῦ. 
Sosarinus — 30. Sosarmus — 30. Medidus 40. 
Artias 50. Artycas 90. Cardiceas — 13. 
Arbianes 21. 
Arsaeus 40. 


Nilil tamen negotii facessat, quod horum nomina 
ab iis, quibus appellat Scriptura reges Assyrios per 
id tenporis, tam longe absint: aiquidem aliorum 
exemplis dudum ostensum est diversa apud Gra:ces 
scriptores fuisse regum Orieutalium nomina, ab iis 
qua apud vernaculos obtinebant , atque ea cum 
priwis de causa, quod plura sibi coguomenta reges 
illi asciscerent. Hac certe una ratio est, qua pos. 
sint cum sacris Litteris, qu: semel, idque serius 
ceversani Ninivem, et destructum | Assyriorum im- 
perium credere nos jubent, Ciesias atque llerodo- 
tus in concordiam venire, Sosarmus ille igitur apud 
Ctesiam sit ilem ae Phui: Artias, Teglath-phalas- 
sar; Árbianes, Salmanassar; et Arsmus, Senua- 


C 


concurrit, et est vulgo notus. Quod textum spectat, 
apud Scaligerum fortasse rectius, proprie preta- 
lebant, quam prope, legitur. Grace fuerit. x» 
plc. In fine. ubi dicitur, propriis regibus utebax- 
tur, malim ego rescribi, legibus, 

Col. 349. Templum Junonis incensum. Nihil lae 
de re Scaliger, sed neque Parmensis apud nos 
aliique melioris notze mss. habeut. 

Col. 347. Procas Silvius an. 94 (25 ap. Vall.) 
Superaddit Syncellus. novem, sive annos nume 
rat 32. 

lbid. Phidon ap. Argiv. mensuras et pond. primu 
invenit. Post annos viginti, quod sane non modicum 
discrimen est, Scaliger periocham hanc diffet. 
Contra Partuensis et Palatini omnes mss. aliique 
Pontaco inspecti huc referunt ; ac porro imvenit le 
gunt pro eo quod Scaliger habet ínstitwit. injuria 
etiam llieronymum hic :reprehbendit, quod cum ia 
Graco dicatur "Apyou; χρατῶν verterit Argicus, 
pro Árgorum compos factus. Propius enimvero 
est ad lidem, -eriptum ab Eusebio, ὁ ᾿Αργεῖος, quem. 
admodum et scriptoribus aliis Graecis Latinisque 
absolute nominatur, ld porro ipsum de inventis 
a Phidone mensuris ac ponderibus tradunt veteres, 
auctor Chronici marmorei Oxoniensis, Strabo lib. 
viri, Plin, lib. vit, cap. 56, Pollux lib. 1x, cap. 6, 
Scholiastes Pindari ad Olymp. xix, Herodotus lib. 
vi, aliique, quorum laudare testimonia non vacat 


cherib. De convenientia, quam haec babent cum p Verum in eo difficultas haud levis est, quod Hero 


Africani, atque eo magis cum Eusebii recensione, 
euis deinde locis dicemus. Arbaces in aliis libris 
Arbacus dicitur, Justino Arbactus, Velleio Pharna- 
ces. Dejoces, qui mox memoratur, perperam scri- 
bebatur in vetustioribus, et Pontacema editione, 
Diocles. Eusebius totam hanc pericopam videtur 
ex llerodoti loco, quem et Scaliger Jaudat, expres- 
sisse. 

Cul. 587. Arbaces Medus. Opera pretium est, 
ipsos Babylonis reges, qui per ha:c tempora usque 
ad Dejoceu! Medum regnarunt, ex antiquorum mo- 
nun.entis erutos lectori sistere. Decem enumerun- 
tur ; Delesis sive Baladan, regni auctor, quod te- 
noit annis viginti, continuo tamen (ut videlur 


dotus, Strabo, et maxime Pausanias in Corinthiact 
narrat, a Phidone agonem Olympiacum Eleis fuisse 
invidia preruptum, idque fuisse octava olympiade 
ab eo perpetratum. Quamobrem "Lydiatus in an 
notationibus ad Marmor. Arundellianum duos Dhi- 
dones distinguit, prinum qui [mensuras | invenerit, 
alterum qui octava olympiade, submotis Eleores 
agonothetis, agonem posuit In Olympia, prioris 
nepotem aut abnepotem. Sed nec satis it» ben 
rationes constant: etsi quidem duos Phidones 
comminisci oporteat, priorem illum potarim, quU 
per vim ludis prefuit, octavam olympiadem b 
1phito supputans, non a Corebo. Eusebius pe 
Corani fratre hunc se habere , manifesto. iudica: 


VALLARSII NOT£. 


874 


Caranus antiquior videtur ; Phidon antem A foris navis, niedius inter imum et supremum : ille 


audalo Oxoniensi marmore archontis Phe- 
mpore fnisse, et Lycurgo suppar ostendi- 
e Marshamum, Chronic, sxc. xv. 
Alexander an. 95. Editorum aliquot zeque 
$8. codicum error est, quem οἱ Pontacus 
ut solus hic quindecim annos, in subnexza 
etensione solidos viginti quinque annu- 


49. Alcamenes an. 37. Petavius duos Alca- 
00s addit. Sunt vero qui usque ad quin- 
| septem regnasse illum velint, ut constet, 
adit Pausanias in Messenicis cap. 4, eum 
lympiadis anno secundo bellum Messenia- 
hoasse. 


thalamitárum locus, a!ter zygitarum , sumn us 
denique fuerit thranitarum. Suggerunt quidem , 
ut minime diffiieamur, hanc triremium  constru- 
ctionem nonnulla perperam accepta veterum testi- 
monia, quibus ex preconcepta opinione post S.ali- 
gerum Isaac Vossius, aliique maguo numero, qui 
ἴῃ δος perdifficili argumento versantur, sibi fucum 
fleri passi sunt. Recta autem ratio, sensusque ipse 
veterum auctorum probe intellectus persuadet, mi- 
niwe in altum , sed in longum fuisse remorum ore 
dines a prora ad puppim : remiges vero, qui bini , 
terni , aut plures singulis remis adhibebantur (ex 
quo biremium, Lriremium, quadriremium, quinque- 
remium, etc., facile orta appellatio est), a calastro- 


Hesiodus insignis habetur. Ante annos sex- B mate ad. foros navis quasi per gradus descendisse. 


8 Parmensi ms. Hesiodus recensetur , apud 
um differtur post adhuc duos, Palatini om- 
j. anno proxime superiori collocant, refe- 
churzfleischio , qui et notat in Excerptis 
-Latinis addi huie periochze , in Historia 
hica , quam sane citat etiam ὁ ἐθνογράφος. 
| przeterea Syncelli locum, ubi supino errore 
itur pro *Ogfjpou. Et marinor quidem Arun- 
m vetustiorem Homero Hesiodum facit : 


χρόνους eos fuisse, pleraque alia veterum: 


ía docent , nec male ostendit Dodwellus, 
δ᾽ de Cyclis : tametsi de tempore quo flo- 
multo aliter sentiat. 


Daranus. Caroanus , referente Suida , unus 
ulis posteris, co'lecto exercitu, e Grecia 
Macedoniam, regionem jam tum celebrem, 
egnavit, οἱ regni successores habuit usqve 
ippum. Confer Julium Solinum cap. 15, 
0 imp. in Encomio Eusebiz, Justinum lib. 
, 1. Denique et laudatos Scaligero Tueo- 
et Paulini versum, citante Ausonio epist. 19 : 


Caranus, Pelea dedit qui nomina regum. 


Velleius Paterculus lib. 1, cap. 6 , ubi Ca- 
estum decimum ab Hercule recenset , atque 
gnum Alexandrum septimum decimum : nam 
m, quo de supra diximus, Carani fratrem 
ν ἀφ᾽ Ἡρακλέους exstitisse, cum alia: monu- 


tum marmor Arundellianum et Syncellus p 


r. 


Triremis. Confert Scaliger ferme cum pri- 
tino 1$. hane periocham in num. 1230 ; 
n vero legit, navigat in Corinthum , pro in 
: et quem denique sensum ipse depravavit, 
mam injuriam Eusebio exproperat. Porro 
triremium apud veteres constructione , et 
tur ita dicte sint, disputat, otiosa illa qui- 
t que parum aut nihil ad Eusebiani loci 
Miam faciunt , tum vero absurda et falsa , 
um navium differentiam in remorum ordi- 
numero tabulatorum constituit, ut remiges 
s juxta altitudinem incumberent : atque 
lo propior aqua esset, superior propior 
Paraor. XXVII. 


Erat nempe illud convexum pavimentum navis ad 
ferme dorsi asinini formam, ut qui summam remi 
partem impellebat e medio catastroinate , altior cg- 
teris esset : qni proxime jungebatur, paulo minus, 
atque ita deinceps ad tertium usque, aut quartum, 
aut quintum, etc., dejectiores , quo magis extimo 
navis lateri accedebant. ld. est quod Viig. lib. v 
AEneidos canit, . 


Triplici pubes quam Dardana versu 
. Impeilunt, triplici consurgunt ordine remi. 


Et Lucanus de Quadriremi lib. n : 


Quosque quater surgens ezrstrucii remigis ordo 
mmovet, et terno cousurgunt ordine cemi. 


C Verum hzc, ne dissimulasse videamur , que Sca- 


liger prolixa oratione contra Bayliuin commentus 
est : si enim exponere pro eo atque merentur ve- 
lim, relatis huc veterum , el. cum primis Vegetii 
et Pausanie testimoniis, vix demun longo Commen- 
tario expediam. Quod igitur textus lectionem spe- 
ciat, eum, ut nunc est, verboruin aliquot trajectio- 
ne laborare arbitror. Quidam mss. trieres, et trire- 
mis, pro trieris babeut , et navigat, pro navigatio δ 
verum hsec eodem recidunt, nec restituendo loco 
sufficiunt, In Corintho quod dicitur, ita accipito, 
ut ab ea civitate in alias oras prima triremis na- 
vigarit. Quod autem primam vocat , cum diu ante 
ad num. 84, trierem Tyrrhenorum Scyllam wemos 
rarit, istud per πρόληψιν dictum puta, ut «gt Illud 
quod dudum laudavimus ex Virgilio, 


Triplici consurgunt ordine remi; 


in quem locum nonet Schurzlleischius , consuli 
Brodeum lib. m Miscel. cap. 3, et Albericum 
gentilem lect. Virgilian. cap. 5. Dicemus nos ite- 
rum bac de historia ad Olympiad. secundam. 

Col. 949. Osorihon. Penes Africanum , quod et 
Scaligero notatum est, Ὀσορχῶ dicitur, eique anni 
duntaxat octo tribuuntur. 

. Ibid. Antulius Silvius. Huc jubet Pontacus In 
corrigendis referri periocham de Remi ac Romuh 
ortu, quam infra habes ad nüm. 1245. Praposte- 
rum autem hoc visum est fleri, neque adeo obsecuti 
sumus ; nam et dudum laudatus Hieronymus ep. 


28 


515 


YALLARSII NOT X. 


81:0 


48, ad Dawaa., suxuet recensionis fidejussor, pos! & numerum Eusebianum 1612 , supputat annos 400, 


Osie mortem, Romulum Romani imperii conditorem 
παίων esse , ex hoc ipso Temporum libro testatur. 
Porro Syncellus solos λβ΄, triginta duos, regui an- 
nos ÀÁmulio tribuit. 

lbid. Scaliger preponit proxime Amulio hanc de 
Numitore bistoriam , quam et abs Hieronyuo 85" 
gutam fuisse, propius ad verum sentit. Legit porro 
adim. ndi partus gratia, pro adimende spei partus , 
etc. : quod rectius multo babet, tametsi videtur 
Schurzfleischio vox partus fortasse glossatoris ali- 
cujus esse , quod olim posteri omnes spei nomine 
venirent : tum elccla legit pro lecta , et cum septi- 
mo palrui anno , pro vicesimo septimo (quod sane 
non modicum discrimen est) patrui sui anno, el 
mox in terra, pro in lerram. Ad hzc juzia ripam, 
pro prope : denique , Unde ad nostram memoriam , 
pro impressa lectione, Propter quod ad nostram us- 
que memoriam , quam Οἱ praeferunt libri plerique 
ones, 

lbid, Agamestor. Hieronymi locum in epist. 18, 
ad Damasum, de Seraphim, ubi Agamestoris men- 
tio est, Scaliger ex corrupto exemplari legit, ex 
quo quid sibi velit S. Doctor, se fatetur non intel- 
ligere. Verba jam emendata digna sunt qus bic 
describantur : Regnavit. Ozias annis quinquaginta 
ἀκοῦμε, quo tempore apud Latinos Amulius, apud 
Athenienses Agamestor undecimus (Scaliger legit un- 
decim annis, manifesto vitio) imperabat. Post cujus 
morlem 1saias propheia hanc visionem, quam expla- 
nare nunc. nitimur, vidit , id est, eo anno quo Ro- 
mulus Romani imperii conditor natus est ; sicut ma- 
nifesiuum esse polerit hia. qui voluerint legese Tempo- 
rum librum, quem nos iu Latinam linguam ex Gra- 
co sermone transtulimus. Perturbant vero calculos 
clironologorum praetoris hujus apni , in quibus an- 
notandia satius pulare est, peccatum fuisse jamdiu 
eim ἃ librariis, quau quod Cappellus atque alii 
faciunt, eos qui subsequenti /Eschylo tribuuntur, 
inminuere. Ejus erroris indicio est ipsum antiquo- 
cum dissidium; uam pro viginti annis, quos Ruse- 
bius putat, Syucellus solos ascribit, decem et se- 
pies. Notatque praterea alios esse auctores, qui ad 
quadraginta usque eraggerant. Confer qua de 
AEschyli aunis mox dicemus. 

Col. 549. Lycurgi leges. Parmensis m&, hac plane 
omittit : primus Palatinus post aunos quatuor dif- 
feit, Scaliger econtrario anticipat tribus : minus 
eliain recte a Lacedemone legit, pro in Lacedemone, 
Graeca ex Syncelli luxato depravatoque aliis men- 
dis téxtu paulo liberius excudimus, prout res tulit. 
Confer Laertium in Solone, ubi librorum Apollodo- 
ri Περὶ νομοθετῶν meminit : quanquam — videri 
possit Chronicorum librorum intel'exisse, De Ly- 
curgi state ex aliorum placitis satis multa superius 
diximus, Scaliger putat id ipsum boc tempus esse, 
quod designabat Tliucydides. Hic enim ab eo tem- 
pore , quo Lacedaemonii Lycurgi legibus uti coepe- 
rc, ad fluem belli Peloponnesiaci, quod refertur ad 


quos si ab eo numero detrahas, remanet numerus 
1912, vix novem agnis, quz levissima differentia 
est, presenti Eusebiano brevior. 

lbid. Sellum mense uno. Scaliger dies tres legit : 
omnino autem triginta supputandos esse, cum Grz- 
cus apud Syncellum textus , tum inaxime persua- 
det IV Reg. xxxv, δὶ. Qui subsequitur Manabem 
verissime dicitur Eusebio solis decem annis reguas- 
se : exaggerauti vero przler sacri texies fidem , 
Syncellus et. Chronici Pascbalis auctor , ut alios 
nunc prateream , qui. duodecim illi annes elar- 
giuntur, 

Col.. 551. Telestes. Diodoro Sicu!o apud Syucellum,, 
Alexandrum sustulisse hic traditur , qui palerncm 


B regno elisus fuerat, eto. 


Cor. 351. Bocchoris. De Bocchore, et qui sulm, 
sequentis dynastizi prinum obtinet locum ,. Saba, 
cope hxc uadit Diodorus : Exiude regnun sucegm ἢ 
Bocchoris, corpore exili et despec(o , «εἰ ingenió — a, 
prudextia anie se. regibus precedens, Post. multa, 
hinc tempestates , regno. Egypti pre(uit. Sabaco, 
natione AEihiops, deorum cultu ei benignitate ante. 


cessoribus cunctis superior. Syncellug autem ex Es- 


sebio, nullo temporis spatio interposito, Sabsconom 
tradit Docchori successisse , queu in captivitatem 
redactum , vivum combussit , proque eo regnaii 
annis octo. Contraria nirique refert. Herodotus lib. 
n, cap. 157, vultque, non Bocchori, sed Any 
czco regnante , Sabaconeth Aubiopum regem in 
AEgyptuui irrupisse, eoque fugato in paludes ceco, 
regnum annis 50 obtinuisse : post quos ZEihiopiam 
repetierit, rursumque e paludibus egressus Ánysis 
imperium recepit. Alia ex parte disputant crilico- 
ruin filii, quis lic tandem Sabaco fuerit ; et d. 
quidem Perizonius unum eumdemque esse contendit 
cum Taracone JEthiope, qui postreuus est bujus 
dynastiz princeps : idque ex nominum  Sabaconit 
et Taraconis similitudine , et quodam etiam in 
idem tempus concureu, probat. kj wero ipsum pt- 
ribus , ut ego quidem sentio , argumentis licet it 
inficias : ac sane in tanta opinionum varietale quud 
certo teneas, nihil est. Porteatum porro, quod sub 
eo rege evenisse, infra dicitur , longe incredibilis 


D facit £lianus de Animalibus libro n, magum 


nempe illum pedibus octo et cauda gewina fuisse 
natum. 

lbid. AEschglus an. 93. Solos autem quatuorde 
cim annos huic tribuit Syncellus, quod ab aliorsm 
fide monumentorum abhorret. Nec prebarim ralie- 
nes' Cappelli, qui tribuit. duodeviginti ; manifeste 
enim vícesimus ejus primus in marmoreo Oxomieati 
Chronico memoratur. Annum porro ejus quartus, 
non tertium , ant secundum cum prima olympisie 
committendum esse, contendit Dudwellus in veteres 
Cyclis pag. 694, quem adito. 

Ibid. Automenes an. ἃ. Addit Parmensis ms. 9 
tam 12, quod verum est : duodecimum quippe lo" 
cuin'Automenes obtinet, In aliis libris, teste Scher?" 


VALLARSII NOTE, 18 
depravate dicitar Atomenes, οἱ Aniomenes. A μετ αὐτὸν ὀχτὼ reges, atque in universum consti- 


yqueuti periocha Scaliger habet : Corinihio- 
| de[ecerunt. Post hos in Coriniho constituti 
εἰ Prytani , quo pacto postremum hocce 
eete eifert etiam primus Palatin. ms. Vi- 
5 principatus, et vetustiores editi principes. 
τῶι Diodorus Siculus apud Syncelluum : 
gentilibuy interemplo , Áutomenes. annum 
Tum ab Hercule orti Bacchiade plures du- 
pnum occuparunt, omnesque communi pote- 
publicam. administrarumt : sed. quolannis 
y es se crearuni, qui regis loco, esset, idque 
! nonaginta usque ad Cypseli tyrannidem , 
ordinem redacii sunt. Sed et Pausanias in 
weis cap. 4 : Πρυτάνεις ex. Bacchiadarum 


tisse regnum illud ἔτη τριαχόσια χαὶ εἴχοσι πέν- 
«s, amnis trecentis viginti quinque asserit. Paria ha- 
bet, imo eadem Cedrenus ferme ad verbum. 
Verum sequiores auctores isti banc ipsau ab Eu- 
sebio recensionem ac seriem iutuati Sunt, nec 
suppetias ejus hypothesi auetoritate διὰ ferunt. 
Intelligimus autem ab auctore nostro, quas sua 
mens fuerit, eaque probe percepta, nihil demum 
esse quod illi opponi jure possit, dignoscimus. 
Nempe voluit Eurysthenidarum regum seriem, usque 
ad illud temporis, quo in Lacede mone ephori, quod 
magisiralus est nomen, conslituli sunt, tantum expo- 
suisse: lametsi eo eliam inducto magistratu, regum d:- 
gnitas ex eadem illa familia perseverarit. Erat quippe 


um tenuere imperium, quos Cypselus. Eetio- B nonnihiimmutata forma regiminis, quam repreesen- 


, tyrennide occupata, expulit. 

$$. Ardysus an. δῦ. Additur in Parm. ms. 
elis , minus emendate, sed et Scburzflei- 
ἀξ, Lydorum rex primus a primo Palat. 
&rdisius , filius Alyattis, vocatur. Reliqui 
legunt, filius Alvatis. Edd. ea verba omit- 
, Atyadis eum fuisse, Herodotus lib. 1, cap. 
t Etiam Syncellus, edit. Par. p. 259, ima- 
, “Ἄρδυσος ᾿Αλύτου pro ᾿Αλυάττοου. Utrum- 
p scribitur. Sylloge Scaligeri Eusebiana, 
149, itade hoc negotio ait, Λυδῶν ἐδασίλενσε 
ἤΑρδυσος ᾿Αλυάττου, ἔτη Ac". Malala p. 195: 
tGÜsvotv, inquit, τῶν ΑΔυδῶν πρῶτος ὁ 'Ap- 
n Ac". Utrobique legendum esse puto "Ἄρδυς, 
wnine rex inter Lydos etiam numero 1254 
tur, quanquam et eum "Apóucov Syncel- 
verit. Porro Lydorum regnum cum multo 
8 facit Marshamus , accipiendum id esse 
ino salis videtur. Sane quidem Lydia vetu- 
irdye reges habuit, sed eo tempore, cum 
iures Ásie non tam reges essent quam ἰγ- 
Hos postea in potestatem suam plurimos 


legerunt , et ab hoc Ardy usque Asiz quasi * 


monareha : unde et morior Arundellianum, 
|i, Κροῖσον τῆς ᾿Ασίας βασιλεύοντα vocavit. 
bim aliud quoque causz subest, quam istud, 
inss potentibus Lydizx regulis regum Lydise 
(1uctores pertexere noluerint. 
Laeedemoniorum reges. defecerunt, Dixi- 


Eurystheum, sive ad Lacedaemonii juxta . 


m regni primordia, mirum videri, quod 
at, hoc anno quo acia est prima olym- 
ub Alcamens reges isto desiisse : quin 
| ei culpe tribui, cum gravissimis aliis testi- 
onymo de leg. Laced. Pausania, Polyszno, 
ils eonstet, Polydorum filium Alcameni in 
iceessisse, atque exinde Eurycratem Polydo- 
zandrum Eurycratis, atque alios deinceps 
Bumere cx eadem continuo familia ac stir- 
pesset quidem utcunque Africani apud Jo. 
| exemplo Eusebiana hypothesis defendi : 
n bic etiam ab Eurystheo, qui regnum te- 
20s quadragint* duos, solos memorat ἄλλους 


tare satius pro Operis instituto suo duxit : hocque 
sensu ait, Lacedzmonios reges post Alcameneimn 
desiisse, quod ephori tunc temporis creati sint in 
eum finem, quemadmodum Plato apud Plutarchum 
in Vita Lycurgi tradit, ut instar freni reguin jam 
lerociiatem ac. luxuriantem potentiam inhiberent. 
Dicemus hac de re plura inferius, ex quibus com- 
perta magis Eusebii mens eril : hac eum interim 
ab Scaligeri criminatiouibus vindicant. Adesir 
tamen, si lubet, Meursium de legno Lacedznouior. 
cap. 10, qui in verbis Eusebii nihil veri nihilque 
recti scit reperire. Etenim, inquit, nec prima fa- 
milia ultimus: Alcamenes fuit ; nec secunda 
per hzc tempora, sed duntaxat regnaverunt, cum 
Charilaus, qui illius septimus fuit, regnum te- 
nuerit cum collega Árcheloo item septimo prioris 
familie, uti constat ex Pausania et Plutarcho. 

Col. 3541. A captivitate Troje. Impressz lectionis 
series eadein atque ordo est in Parmensi ac Palat. 
primo mss. aliisque editis vetustioribus libris 
cum Sicbardo, ac demum penes Gobelinum Perso- 
nam, quem ad hunc plane raodum in suo olim 
exemplari legisse, perspicuum est. Scaliger omni2 
susdeque vertit prout lubitum fuit, Priore periocha 
ista de annis a captivitate Troje ad primam olym- 
piadem, reliquis in fine postposita, habet : Hic con. 
slituitur olympias prima, secundo anno JEschyli 
Atheniensium judicis, in. qua Corebus .Ellensis ex- 


p stitit vietor. Hanc Africanus temporibus Joatham re 


gis, etc. laudatis Africani verbis, quibus statim 
subnectit : Hoc tempore Teglath-Phalassar rez Ássy- 
riorum magnaw partem Judeorum populi in Assyrios 
transtulit, rege Phacee, quo wempore Arctinus Mile- 
sius versificator prope omni metro el opere clarus 
habetur : qu:& postmodum iisdem fere verbis al:ero 
ab hoc anno repetit. Hinc, Elii quinquenuule certa- 
men agunt, etc..., sententias protulerunt. Porro et nos 
in prima olympiade Joatha.n posuimus : quasi postre- 
ma isthzc non Africani essent, sed Eusebii verba, 
In fine grandioribus litteris : Ilinc decedentibus et 
succedentibus regnis, novus ordo consurgit. Nunc de 
singulis juxta Pontacenam atque adeo nostram rc- 
censionem, Spatium illud inter Troiz excidium a: 


$:9 


: VALLARSII NOTA. 


8:0 


primam olympiadem , baud scio quam vere ait A tentatas, quibas putabant oraculo satisfieri, tandem 


Sealiger, in omnibus scriptis editisque libris, et 
apud Bedam solis 405 annis definiri, cum, ut qui- 
bus utimur, codices pratermittamus, vctustiores 
quoque editi libri cum Sicbardo praeferant, an. 
400, alias 405, et quod ipse ille minime diffitetur, 
constet ex procemio Lujusmet libri totidem ann. 
intervallum, quod et recte inita ratione comproba- 
tur. Addit Eratosthenem putare an. 407, Diodorum 
408, eausamque harum diversitatura pendere ex 
notitia Tetraeteridos Grace. Onnes enim, inquit, 
qui cerijus rem putarunt, uno ore definiunt, 25 
Thargelionos Ilium captum (unus aut alter aliam 
diem assignant), sed in contiguratione lunz inter 
eos non convenit. Alii enim plenilunio, alii septie 
ma iuna, alii vicesima tertia captum scribunt. Qua- 
re si luna silente bie c»sus contigit, hoc fuerit 
anno primo Tetraeteridos : si octava luna, secun- 
do anno : si plenilunio, tertio : ai vicesima luna, 
quarto : ut qui volunt llium captum an. 408 ante 
primam olymp., ii putent hoc contigisse plenilunio. 
Hsc ex iis quas dicenda mox sunt, clarius consta- 
bunt. Caeterum et Julius Solinus 408 post excidium 
Troj? ann. computat, Monet vero Schurzfleischius, 
ul qui auctorum sententias de distantia ann. inter 
primam  olympiadem οἱ Troje eversionem cogno- 
scere cupit, adeat Censorinum, de die natali c. 91, 
et adidat qus de egregto plane loco illo disputarunt, 
prater alios, Marsbamus Canon. Chronic. p. 320, 


εἰ Petavius de Doctr. Tempor. lib. ix, cap, 45. C 


Jam de anno ZEschyli, quem Atheniensium judicem 
proprio demum vocabulo Hieronymus vocat, vul- 
ga!3 senlentia esl, quam et noster probat, anno 
ejus secundo olympiadas Institutas, Verum cum 
aliunde constet, cceptas ann. periodi Julianz 5928, 
4Eschyli autem secundus:annus in ejus periodi aun. 
incurrat. 5936, transfert DoJdwellus, quod paulo 
aute dicebamus, olymp. initia in ejus praetoris ang. 
quartum. Alii ex Graco penes Syncellum textu, 
ubi dicitur, Αἰσχύλου τῷ δευτέρῳ ἔτει πληρουμένῳ, 
“ᾧ τρίτῳ αὐτοῦ ἔτει, ita. explicant, ut secundo jam 
expleto, et tertio jam verlente anno, ludi ejus pri- 
mordia contigerint. Sensisse autem videtur Syn- 
cellus. anno /Eschyli ιδ΄, sive 14, assignandam 
facti epocham 
eo lovi, Anno undecimo ezpleto, et ineunte duodeci- 
mo. De aliorum auctorum in deliniendis ZEschyli 
annis, diximus paufo aote : quanquam et ve- 
tus auctor anonymus, qui olympiadum &vaypa- 
et» composui!, sccundo illius prztoris anno cum 
Eusebio ascribit. Jam vero quod causas naturam- 
que olympiadum perspectas babemus, acceptum 
veferimus magno Scaligero, cui primum id scire 
contigit, et cujusmet verbis rem prazestat expouere ; 
Pythium, inquit, consulentibus Grecis de recto sa- 
crificiorum et solemnium ritu, responsum es!, bene 
iMis cessurum si χατὰ τὰ πάτρια xal κατὰ τρία 
sacrilicarent, hoc est, χατ᾽ ἐνιαυτοὺς, κατὰ pras, 
κατὰ ἡμέρας, Post inultas ann. formas frustra 


? 


eleganti-simaam, at erat captus illorum temporum, 
rationem inierunt, ut aunus esset. dierum 360 eum 
duabus appendicibus : quas veteres Athenienses &v- 
ápyooe ἡμέρας vocabant : ita tamen ut in quataor 
annis anus mensis cavus esset. Unde accidebat, 
ut quatuor anni flerent dierum 1167, quz fiunt py. 
zygim δὲ minus scrup. 1, 16, 40. Ita quinti amai 
neomenia prima incidebat in novilunium. Alisuaa- 
do etiam mensis unus intercalabatur : et tune Te 
traeteris erat dierum 1477. Sic oraculo satisfactum 
putabant. Nam secundum annum et mensem sarri- 
ficabant, quod inenses essent pleni, utpote triceot- 
rum dierum : item annus ex plenis mensibes 


! constitutus per embolismum ad sua initia redibs, 
B saltem proxime ad caput accedebat. Ilec cauga est, 


quare quinto'quoque anno majores Graecorum Iley. 
ηγύρεις per quadriennia in orbem redibant. Nsa 
Olympia in Elide, et Panathen:a Athenis, et Py- 
thia Delphis, et Carnea Lacedzmone quinto quo- 
quc anno plenilunio celebrabantur. Si enim ex 
oraculi praecepto menses pleni omnes esse debeat, 
et plenilunio mensis primi solemne celebraadum, 
boc non potest fleri in illa anni forma, nisi quinto 
anno redeunte. Nos hallucinationem Pausanis olin 
castigavimus, qui scribit, Herculem Olympicum 
agonem quinto quoque anno ideo instituisse, quod 
ipse et fratres ejus eraut quinque numero. Auqu 
non quinto anro ezpleto, sed ineunte, olympis 
Instaurabatur, quatuor solidis inter duas olympla- 
das relictis, Porro hujus prestantissimse observatie- 
nis nostrae tantus fructus eat, ut sine hac doetrisa 
frustra omnis opera collocetur in ratione temporum 
Grecorum. Hactenus ille. Τὰ ὀλύμπια itaque fie- 
bant-quarto quoque anno exacto in plenilunio ejes 
mensis, cujus novilunium proxime ad solstiliem 
mstivum accedebat : atque hzc.quidem pris 
olympias juxta Scaligeri rationes celebrata est 
Julii, numero aureo 5, cyclo solis Romano 1$. 
Justa autem Eusebii, quas et lieronymus sequiter, 
rationes, notante Henrico Leonardo Schurzfleisehio 
in Dissert. chronologica ad periodum Graco-fte- 
manam pag. 110, inchoatur anno ejus periodi 4717, 
cyclo solis 17, A. G. lune ὁ, ILudict. 7, εἰ 
quidem ἃ Kalendis Septembris anno populiri, 


: mavu'tque adeo Goarus rescribi D cum quo »snnum Incarnationis, aliarumque epocht- 


rum Eusebius auspicatur. Atque adeo veriss- 
mum est, quod hazsitanter proponit Petavius part. 
I| Rationarii tempor. lib. 1, cap. 10, ab actes- 
no antecedente olympiadas "vulgares Eusebits 
olympiadas suas exordiri : quod et dicendum ett 
de Hieronymi continuatione usque ad Valentisiap. 
mortem, annum 58cilicet Chrisü 378. Scribit enia 
ad eum usque annum olympiadicos fluxisse 1155, 
cum $oli sint 1154 communes a paucis mensibs 
inchosti, ut rationes ineunti constabit. Verum illsd 
es] etiam. sedulo animadvertendum , quod vidt- 
tur Scaligerum latuisse, olympiadem, qua Cort- 
bus stadium vicit, non vere primam esse, sed jri- 
mam earum qui numerate sunt, τῶν ἀριθμονμέ- 


VALLARS!I NOT... 


a qua ad vere À miim revocandam censeo, Subjungit in quarto : Achea 


it vere notatum Syncello cst : 
m, cum floruit Iphitus, interjectze sunt priores 
1, sive anni centum et octo. Id ille ex Ari- 
me, itemque Polybio liausit, qui historiam 
iadum auciores vetustissimi conterzerunt . 
8. οἱ Phlegon in fragmento Olymp. tom. IX 
it. Grac. p. 1291 concinit : denique et Calli- 
i$ apud laudatura Syacellum : tametsi solas 
im velit przecessisse, .oinissas referri in tabu- 
que istam, qua Corobus victor pronuntiatus 
disse decimam quartam, contendat. H:ec qui 
igrorabant chronologi atque historici, vlx dl- 
t, in quas temporum ambages erroresque 
rint. Ad reliqua properemus. Iphitus, qui 
im hic bene scribitur filius Praxonidis, sive 
εἶδ, sane perperam hujus nepos dicitur Sca- 
qui legit filius Paraxzonidis, filii Amonis. 
qgam quod illam Jectionem et nostri mss. 
itini ad anum. omnes, derique et vetustiores 
bri cum Sichardo praeferunt, probat etiam lu- 
ssimo testimonio Pausanias in Eliavis cap. 
criptio, inquit, que in Olympia est, Iphilum 
r Bemonis filium fuisse : Grecorum plerique 
lemonis eum, sed Praxonide filium dixere. 
pse etiam Scaliger in Sylloge Eusebiana, "Hv 


; ὁ Afyovoc, κατὰ δὲ ἄλλους Πραξονίδου τινὸς 


. τι , Nempe cum de ejus genere consti- 
dissentiant veteres, aliis a Praxonidoa, aliis 
"none deducentihus, utramque sententiam 


882 


porro regni fuit hicannus primus,in quem Olympiadem 
primam incidere demonstravimus. Hinc Scaliger, 
Si, inquit, Africanus primam olympiadem compa- 
rat cum primo anno Achaz, falso Eusebius. anuo 
primo Joathan illam eum assignare scribit. Gosrus 
imprudentiam Syncelli culpat, qui modo Africani, 
modo Eusebii codicibus usus, mendosis quandoque 
calculis oberrarit, adeo non unius librarii, sed ipsius 
nonnunquam auctoris qui occurrunt proprios esse 
errores, a quibus ea solummodo ratione, quod opus 
non relegerit vel recensuerit, vindicandus videa- 
tur, Pergit porro Scaliger : Quod si concedamus 
primo Joathan anno olympiadem primam collatam 
esse ab Africano, quare Eusebius dicit, Nostra quo- 
que supputatio iisdem temporibus eam exhibuit ? Fal- : 
sum enim, ab Eusebio eam primo anno Joathan 
assignari, cum ad quinquagesimum Azarize eam an- 
notarit, Verum in hoc ipse ballucinatur Sealiger ; 
cum enim solidis quatuor annis Olympias constet, 
ut vere Eusebius dixerit, satis est, quod intra hu- 
jusce tetraeieridos terminos ille sit positus ; neque 
enim ait, ut perperam Scaliger accepit, se ab anno 
primo Joathan olympiades supputare. Nihilosecius 
Africanum nondum dicere quod voluit Eusebius, 
contendit Petavius libro 1x de Doctrina tem- 
por. cap. 56, quem sane operz pretium erit 
consuluisse. Sed et Jacohus Basnagius in Notis ad 
Prosperi Chronicon, Eusebium inconstantise repre- 


annotare Eusebius, nec sane eum potuit Haz- C liendit, quod et a quadragesimo nono Azaria anno 


nepotem dicere, quod nemo veterum un- 
somniavit, Ab Oxylo genus duxisse, Pausa- 
)60 laudato, nemine quod sciam diffiteute, 
Cerlumque preterea est. ex antiquorum , 
iae, scilicet Aristotelis, et maxime Phlegon- 
alios taceam, conseusu hac in re, quidquid 
iio aliisque recentioribus chronologis visum 
m Lycurgi legislatoris et Cleosthenis Piszi 
m exstitisse, quilmscum ludos Olympicos 
avit. Quod enim hic dicitur in Greco ἀνῆ- 
cipi jubet Schurzfleischius pro eo quod ait 
?susanias, διέθηχε, sive ut et [lieronymus 
constituit, sive ordinavit ; nam et ita viguis- 
Jemporis ludos istos, probat Kuhnius ad 


olympialum initium ducat, et primum ejusdem 
annum eum illius quinquagesimo faciat in recensio- 
ne concurrere. Atque lioc quidem verum est, nec 
ideo tamen minus sibi Eusebius constat ; przece- 
denti enim anno quadragesimo nono solum memo- 
rat ipsam olympiadem actam, sive ludum atque 
agonem commissum, C:etera sunt etiam qui a quin- 
quagesimo primo Azariz anno olywpiadas dinume- 
rare incipiunt. Laudat in hanc s»ntentiam Schurz- 
fleischius anonymum Chronici scriptorem, nondum 
publici juris factum apud Garciam de Loaisa, δι 
Isidori Chronicon pag. 355, ubi, ἔτει va^ Ὀζίου, di- 
citur, τοῦ xal ᾿Ασαρίον, βασιλέω; 'loóba, πρώτη 
ὀλυμπιὰς ἐτέθη ὑπ᾽ Ἰφίτου. Penitus econtrario 


ism, ut non tam de eorum inslauratione Ὦ chronologi recentíores antevertere epocha olym- 


e dispositloue, et ut ait Phlegon in Fragmen- 
itis laudato, certarint Greci, essent necne 
8 deiwceps coronandi . Notum in flne, 
; quod olynmpiadas praecedit Graecis μυθι-. 
|. Catera videsis Samuelem Petitum ad LL. 
a pag. 54 ad 60. 
059. Primam Olympiadem Africanus. Quin 
it Syncellus, Africanus Eusebii sententiam 
a destruit auctoritate, ad Achsz tempus 
adem primam tertio et quarto Historicorum 
ipertis liisce verbis initium habuisse affir- 
Olympiadem primam, qua tamen quarta et 
[ait, cum stadio victor Corebus renuntiatus 
Achaz in Jerusalem. regnantis. annum  pri- 


piacam respectu annorum Oziz student : et Siin- 
sonius quidem anno ejus ?regis tricesimo quarto, 
Scaliger tricesimo sep imo assignat : alii.aliis. Tu 
recole modo laudatum Petavii librum de Doctrina 
temp. cap. 56. 

Ibid. Arctinus. Milesius. [n Parmensi ms., Arti- 
nus;in primo Palatino, Arctimus; pessime in 
terlio, Aretinus. In Graeco quoque textu varia 
scriptura est : apud. Syncellum, ᾿Αχτίων ; jn vul- 
gatis Dionysii Haiic. codicibus, ᾿Αρατῖνος ; optime 
apud Suidam,['A paxlvo, ; pro florentissimus, in aliis 
libris est clerus. Scaliger ubi hanc ῥῆσιν primo 
retulit ante. biennium, legit versificator prope omni 
meiro et opere clarus habetur. Laudatus modo Dio- 


683 


VALLARSIT NOT J£. 


684 


nysius Hauearn. lib. 1autiquissimum poetam hune A Atheniensibus fabricasse ; sed si recte hoc ge- 


vecat; sunt et qui/ Homeri discipulum faciunt. 
Videsis Fabricium Biblioth. Graec. tom. 1, pag. 8 et 
seq. de ejus setate οἱ scriptis edisserentem. Erit 
iterum nobis dicendi locns de ejus scriptis inferius. 

lbid. Tyrimmas. lt» e in Parmensi ms. et. vetu- 
suüoribus editis libris : alii Triménas habent ; 
varist et in Greco Τυριμμᾶς, et Τύρμας. Verior 
seriptura est Tyrimnas, observante Scburafleischio, 
Ἰουρίμνου, Thystireni dei indigena, mentionem 
quoque fieri in ara apud Spounium, ignotorum 
deorüm 3ris, num. 43, Quanquam Sponium, quod 
male Tyrimnum nuncuparit, castiget Gronovius 
Prefat. ad tom. VII Antiq. Graecarum. Quoad regni 
annos, Dexippus apud Syncellum pag. 209, septem 
superaddit, sive integros quadraginta quinque illi 
clargitur. 

lbid. Phacee. Eadem est in ssero textu IY 
Meg. xv, 27, summa annorum Phacee εἴχοσιν 
ἔτη. Syncellus autem, citatus etiam Sealigere, 
ἔτη x"', id est, annos 28, mavult; quin etiem 
acriter 60 nomine Eusebium perstringit, quod 
solos 20 supputarit. Eum autem numeron) se ait 
ille invenisse in quodanr- vetusto exemplari ex 
bibliotheca Cesarez Cappadgciz, quod olim 8. 
Basilius Magnus cum antiquioribus compararit, 
ac summo studio correszerit. Ut ut se res illa 
habuerit, reliqui omnes codices refragantur. Ui- 
lerius tamen pergit Chronici Paschalis auctor, qui 


sium in Eusebiano canone ad hunc numerum, sive, 
ut Scaliger babet, post adhuc annos decem, collo- 
catur : ut. constet Thucydidis auctoritas, necesse 
est, ut diu multumque Aminocles iste vixerit ; 
cum enim Samiis operam suam  eollocavit, Scali- 
gero ex auctore rationes ila subducente (trecentis 
scilicet annis ante finem belli Peloponnesiaei), 
currebat annus  Abrahamiticus 15129, anie hune 
nempe 57 Scaliger, inquam, post tertium subse- 
quentis otympiadis annum hzc differt. Cetera quie 
de Trieris prima constructione superius dicta sunt, 
recole. 

Ibid. Cynetnon Lacedemonius poeta.  Cynzetho-.. 
nis Lacedaemonii Ἡρακχλείαν laudat Scholiastes. 


B Apollonii: quod opus non aliud videtur ab hcw, 


ipso? quod Telegonia inscribitur. Meursius 1v, 1 
Miscell. Lacon. legendum hic apud Hieronym, 
contendit, Genealogiam, juxta. Pausaniz im Corip, 
thiacis cap. 5 testimonium, ubi ait Cynzthonem ἢν 
ἔπεσι γενεαλογεῖσθαι. Αἱ vero hoc. ipsum propogj. 
tum etiam in Telegonia persequi potuit, Scaliger 
post adliuc annos novem periocham hanc distulit, 
sive ad quintz olympiadis annum tertium, refr- 
gantibus, ut extera bene babeant, mss. libris 
pleriseque omnibus. Schurzfleischius ait: Primus 
Palatinus recte vocavit opus hoc Thelegoniem, 
nisi quod, Telegoniam scribendum est. Sic Tielr- 
boas librarii interdum scribunt pro Teleboas, vl 


totos triginta Phacee attribuit, nec quodpiam lau- c 1^ *nimadversum Theodoro Ryckio ad Tacitus 


dat in rem suam testimonium. 


Ibid. Teglath Phalassar. Voluimus hanc perio- 
cham ad primuni Phacee annum referri, quod et 
Scaligero probatur, tametsi eamdem, paucis mu- 
tatis, semel ille, ut diximus, proxime ante primam 
olympiadem, atque. iterum hic loci recenseat. Sane 
contra auctoris mentem ad quintum Phacee visus 
"e&t Pontacus differre. Enimvero S. ipse Interpres 
in fine libri 1 Commentariorun) in Oseam, Lega- 
mus, inquit, Regum et Paralipomenon libros, et 
inveniemus sub rege Phacee, qui regnabat decem 
tribubus, venisse Teglath Phalassar regem Assy- 
riorum, et magnam partem. populi Samarie in 
Assyrios iranstulisse : quo lempore apud Greces 
secundus annus prima olympiadis fuit, et apud La- 
tinos, necdum Roma condita, Alba vicesimo (fort. 
addendum est, primo) amwno Amulius imperabat, 
quem postea Romulus regno pepulit. Nec tamen 
usque adeo bene ad invicem epocha iste singulze 
singulis comparantur. 

Col. 353. Athenis primum. Equidem si Eusebii 
sunt Greca, quie laudamus ex Syacello, jure Sca- 
ger Latinam interpretstionem reprehendit. Ver- 
tendum erat, Athenis prima constracta est. trieris 
nb Aminocle. Meminit ejus laudetus etiam S«ali- 
gero Thucydides lib. 1, p. 4, quo tamen loco Sa- 
inlis uaves fabricasse eum tradit, fuisse autem 
patria Corinthium. Potuit priug ipse quidem 


p. 58. Reliqui- Palatini omnes inemendate babept 
Thegeloniam, unde foriasse Theogoniam conjecit 
Jegendum esse Gyraldus, tacito nomine propterea 
a Scaligero jam notatus. Vide ad eum, quse viri 
docti. cemmentantur. Scripsereet alil olim Tele 
gonías, inter quos est Eugamon, ὁ Κυρηναῖος, ὁ τὴν 
Τηλεγονίαν ποιήσας, memoratus in Eusebianpa Sc 
ligerl Sylloge, lib. r, p. 1, et Hieronymo, numere 
1449, atque Syncello edit. Par. p. 259, necnon εἰ 
Eustathio ad Odyss. n, p. 1500, ubi tamen' xe 
ἐξοχὴν vocatur ὁ Κυρηναῖος : quo nomine gaudd 
alioqui Callimachus. Gyraldus, Dial. im de Poet, 
tom. Il Opp. 126, male eum Eugamum Cyrensum 
nuncupavit, tametsi doctissimus ejus. editor aihil 


p monuerit. Adde bis Fabricium modo laudatum, Bi 


blioth. Graec. tom. 1, p, 578. 

Col. 356. Remus et Romulus generantur ex Marie! 
]lía. Pontacus, ut diximus, uanc periocham volebil 
ad primum Amulii annum superius revocari : quoi 
minime quidem probamus : tametsi uno illap 
alterove anno preponi maluissemus, quo prepit 
accederet ad Dionysii Halic., quem et Seslife 
Jaudat, aliorumque Romans Historie auctor, 
sententiam, qui Romulum 48 aut 49 anno sili 
suz Romam condidisse aiunt. Dicemus vero ἐκ 
de re plura suo loco inferius. Accedat nunc ipf 
Hieronymus dudum laudata epist. 48, ad Das 
sum : Post. Asarie, inquit, mortem, 1saias F* 
vheta hane visionem, auam esolanare nunc nitim . 


855 


VALLARSILI NOT.£. 


86 


eidit, id est, ee anno. quo Romulus Romani impe- À τὰ ἐς Εὐρώπην ποιήσαντος meminit, nomen vero 


rii conditor natus est, sicut manifestum | poterit esse 
his qui voluerint legere Temporum librum, quem 
nos in Latinam linguam ez Graco sermone transtu- 
limus. Igitur non ante Azari» mortem gemelli 
fratres. procreati sunt. Porro quod in Greco 'Po- 
μος dicitur, qui in Latino Hemus, consonat qui- 
dem Plutarcho et Straboni : aliis tamen ftemus 
primo appellatus traditur, qui postea lomulus. 
Servius ad /Eneid. 1, 276 : Ezstinctus est. Remus, 
el a Romi nomine Romani appellati : ul. autem pro 
Romo Homulus diceretur, blandimenti genere [actum 
est, quod gaudet diminutione. Credat  Judzeus 
Apella. | 

Cel. 353. Eumelus poeta. 1n. Parmensi ms. tola 
istheec periocha ab Eumelus, ad lliacam vastatio- 
nem composuit, desiderantur. Eumelus autem iste 
domo Corinthius, aliis dicitur etiam Eumólpus. 
Eum Pindari Scholiastes, ad olymp. 15, antiquis 
simum historicum vocat, Primum ejus opus, quod 
hic laudatur, Scaliger ex antiquis libris Bugoniom 
appellavit; nos, quando de ejus vocis vera le- 
etione nomlum constat, retinuimus cum Pontaco 
Pagoniam. Mox pro Archimus, quod olim legeba- 
tur, restituimus, ipso jubente in Notis; Pontaco, 
Arctinus. Àudiendus vero ia antecessum Schurz- 
fleischius, qui Omnia hic, ait, corrumpit Sichardi 
editio. Nam et Eumelum vocat Cumelum, et Bu- 
goniam Bugomam, et Arctinum Archimum. De 


auctoris nou addidit. Quare tuerito, secus quam 
Scaliger facit, div sum hoc opus ab Euieli Ea- 
ropia esse autumo, et potius Εὐρώπην, quam Eu- 
meli, alius denique cujuscunque, intelligo. Deinde 
in primo Palatino legitur : Et Archimms, qui 
JEthiopicam composuit, et lliacam vastationem, Eo- 
dem roodo habet οἱ Sichardina editio. Est tamen 
etiam Árclinus aliquis, cujus Θεσσαλικὰ allegat 
Sclioliasta Pindari ad Pyth. γ΄. 'Apyfivoz aliquis, 
si lectio sana est, citatur a Stephano in AQ- 


, TION. Reliqui Palatini ultima verba legunt, et ibi 


Persis agnoscitur, pjane inepte. De Arctino vide 
Suidam, qui eum, ut Cyrillus, circa olympiadem. 
9 vixisse dixit. Syhcellus ᾿Αχτίων corrupte legit 
pro ᾿Αρχτῖνος, ul Scaliger emendasit. His adde 
qu:e doctus vir reliqua nobis fecit. Pro Athiopi- 
cam (al. /Eihiopiam, εἰ lliacam vastationem, le- 


, gendum stuadént mss. /Ethiopidam, et Ilii Persin. 


Et Grece quidem vox πέρσις vastationem signifl- 
cat ; neque in hoc est, quod Hieronymum suggil- 
lent Sa'masius, el Clericus, quasi Ἰλίου πέρ- 
σιν, Graeca verba, non intellexerit, et prsecipue 
πέρσιν, rariorem vocem : ut enim facile comper- 
tum attendenti erit, ipsum libri titulum Ilierony- 
mus voluit repraesentare, jpsanque vocem Πέρ- 
σιν, Persin, de industria retinuit, Fortasse etlam 
vertit, 1lii Persin, id est, vastationem, Potius illud 
in Fabretti Tabula, qua TPOICA, seu gesta Gra- 


Eumelo accurate egit Lil.? Gregorius Gyrallus c corum ac Trojanorum apud llium asn»glyptico 


dial. πὶ de Poetis, et T. Fabet ad lib. rv Plzdri. 
Corinthium eum vocavit, preter alios, Joannes 
Tzetzes ad Hesiodi principium. Hinc ejus Κοριν- 
θέαν συγγραφὴν aliquoties in Corinthiacis laudavit 
Psusanias, etsi dubitavit, εἰ δὴ Εὐμήλου ἡ συγ- 
γραφὴ. Bugoniam Scaliger interpretatur, opus 
de apibus agens, Sane βουγενεῖς apes sunt. Varro 
de R. R.lib. n : Denique, ait, ez. bove putrefacto 


masci dulcissimas apes, mellis matres, a quo eas. 


Graci βουγενεῖς appellant. Bianor quoque lib. 1 
Anthologie cap. 57, epigr. 16 : 

Φεῦ, βρέφος ὡς ἀδίχως εἴλετε βουγενέες. 
Antigonus Οδυγϑιΐίυς Παραξόξων συναγωγῇ, cap. 
ὅδ, p. 21 : Προσαγορεύει οὖν, inquit, xa Φιλήτας 
τὰς μελίσσας BOYTENEIZ, λέγων : 

Βουγενέας φάμενος προσεδήσαο μαχρὰ μελίσσας. 
llzc etsi vera sint, vellem nihilominus, Scaligerum 
satius" probasse, quod Bugoniam, qux:  Bovyevoyo 
vla hoc modo potius esset dicenda, Euielus scri 
pserit, Equidem repono, invitis etiam omnibus 
libris, Theogouiam. Constat enim e Clementis Ale- 
zandrini Στρῶμ. c' p. 629, Eumelum Corinthium 
Hesiódi Theogeniam, xazaJoyábnv expressam, pro 
$ua venditasse. Εὐρωπίαν ejus preter Clementein 
τὸν Στρωματέα, citavit etiam Scholiasta Homeri 
minor, quem Didymum vulgo vocant, ad Iliad. Z', 
vers. 150, Non ergo, Éuropam hoc loco contra 
tam mss. quam editionum fldem, reponendum est. 
Sane qnidem Pausanias, Baeot. cap. 4, τοῦ τὰ ἔτη 


opere exhibentur juxta llomerum, Stesichorum, 
Arctinum Milesium, et Lesclem Pyrrhum, notatu 
dignum, quod ΑἸΘΙΟΠΙΣ quidem ΚΑΤΑ APKTI- 
NON TON MIAHZION, /Ethiopis juxia Arctinum 
Milesium, sed iAIOY ΠΕΡΣΙΣ ΚΑΤΑ ZTHIIXO- 
PON, Ilii Persis, vive excidium, juzta Stesichorum, 
apponantur. Ceterüm ideo Αἰθιοπίδα librum snum 
inscripsit Arctinus, quod de rehus ageret Memno- 
nis /ihiopis, qui in auxilium Trojanorum venit. 
Male autem Scaliger in Notis confundit hunc cum 
cognomine Arctino, quem Diomedes lib. 111 aucto- 
rem iambi pedis laudat, et qui tamen alius omnino 
ac recentior putaudus est. 

Ibid. Therei Cyrenen condiderunt, Differt hanc ῥῇ- 


D σιν Scaliger post sex annos contra mss. et cum 


primis Parmensis, ac primi Palatini, tum et vetu- 
stiorum editorum codicum fldem, qui et pro ver- 
Lis, Oraculo sic jubente, legunt ex responso Phoebi; 

plerique etiam pro Arístess, quod postremum est. 
nomen, Aristoteles preferunt. Et Scaliger quidem 
ait, Áristeus inepte scribit, quod diiniine pronun- 

iare ausim, cum non hic solum apud auctorem 
nostrum, sed etapud Diodotum Siculuin Biblioth. 
lib. 1v, eo conditor Cyrenarum homine appelletur, 
etluculentissime apud Justinum lib. xui, cap. 4: 

Cyrene condita [uit ab Arísteo, cui nomen DBaitue 


propter lingue  obligalioném (wit. Nec  tuitien 
diffileor, dici aliis Aristotelem : quin testimo- 
niis laudatis Scaligero , Callimachi  sellicet 


837 


Hjmn. in Apollinem v. 
τς, et Scholiaste Pindari Pyth. 1v : addo alte- 
rum lleraclidis de Polit, Κυρένην ᾧχισε Βάττος, 
ὃς ἐχαλεῖτο πρότερον "Αριστονέλης, Cyrenem Bai- 
tus condidit, qui prius Aristoteles appellabatur. 
Vide Spanhemium ad laudatum Callimachi locum. 
llistoriam quod attinet, confer prater laudatos 
auctores Herodotum lib. 1 cap. 159, Pausaniam in 
Phocicis c. 15, et Laconicis cap. 14, Solinum cap. 
20, Strabonem lib. 1 pag. 54 et lib. ultimo pag. 
971, Sallustium in Jugurihba cap. 19, Eustathium 
d-nique ad Dionys. Perieg. v. 213. Quoad facti 
epo- lam, notatum Scaligero, Eusebio cum Pindari 
rationibus ferme convenire, qui conditam Cyrenem 
ait decina septima generatione a Medea, 3 qua 
juxta Eusebianos calculos ad 3nnuin prasentem, 
$unt generationes prope sedecim absolutz, sive 
boni quingenti, et quod excurrit. Longius e con- 
tario a Solini opiuione recedere, qui ad quadra- 
gesimam primam olympiadem conditum urbis dif- 
fert. llec cjus sunt verba, cap. 50 : Major Syrtis 
ostentat oppidum (Cyrenas vocant) quod Battus La- 
cedammonius  olympiade prima εἰ quadragesima, 
rege Marcio res Romana tenente, anno. post Trojam 
captam quingentesimo octavo condidit. Et in hanc 
quidem senteutiam  1ecentiores plerique conce- 
dunt. 


Ibid. Prophetabant Osee, Joel. Ex Parmensi ms. 
pro Áros, quem bic Pontacus nominabat, Joel 
eubstituimus. Manc lectionem preter Graecum 
textum, Scaliger quoque probat: periocham 2u- 
tem ipsam post adlirc ires. annos. differt. Alii 
quidem inss. Obed legunt pro Oded. 


Col. 355. Áradus insula conditur. Jungit banc 
Scaliger periocliam sequenti alteri de Cyzico, ac 
differt utramque ad numer. usque 1267 ; denuo 
contra reliquorum codicum, eorum saltem, quibus 
pos utimur, fidem. De Arado, quam bic accipito, 
oppidis atque habitatoribus occupatam dici, multa 
velere3 memoria tradiderunt, et cum primis Strabo 
p. 518, Pliniuslib. v cap. 20, Stephanus in *Apa- 
δος, Mela lib. i cap. 7, quem locum laudat et Sca- 
liger, ubi Arados dicitur, in Phonice parva, et 
quantum patet, tola. oppidum, frequens — lamen, 
quia eliam super (al. subter) aliena tecta sedem 
ponere licet. Memorat et S. Interpres Com. in cap. 
xxvi. Ezechiel p. 509 : Aradum insulam, qua tota 
sit civitas, el contra se positum oppidum, Antara- 
dum, habeal, vicinaque sit Tyro, etc. 


Col. 353. In Laceda'mone primus ephorus. llzc 
vero Scaliger duobus aunis auticipat. Paulo adhuc 
citius, sive al Ozie an. quinquagesimum  intro- 
ductos in Spartanam rempublicam ephoros Cap- 
pellus censet. Differunt alii ad quartum usque se- 
prima olympiadis annum. Verum ex antiquis [16- 
rodetus, eumque eo Xeuophon ephoros diu ante, 
et sub ipso Lycurgo ponunt. Conira alii, a quorum 
siat partibus Scaliger, centum et triginta circiter 


VALLARSIT NOTE, : 
76, OD c ᾿Αριστοτέ- Δ annis post Lycurgum seb Tbeopompce, ^t 


8:8 
3b ipso 
quidem reges institutos volunt. Plutarchus in 
Vita Lycurgi, Aristoteles Politie. lib. v, eap. 14, 
Cicero de Legibus lib. 111, eap. 7, atque atii. Nec 
tamen difficile usque adeo esset, dissidia istbzec 
2uctorum componere, si nostrarum id partium. 
esset. Vide Cragium lib. n de Repub. Lascedzm.. 
Notum ephoros quotannis quinque nuwero crea-... 
tos, quorum primarius anpum, eo ferme pacta, 
quo Athenis archontes, signabat, ob eamque cama, 
sam ἐπώνυμος dicebatur. Qux sobdit auctor, adm, 
sub regibus Lacedzmonem [fuisse annis 350, e. . 
posuimus ez parte paulo superius, ubi cum we, 
gnum istud sub Alcamene defecisse dixisset, ha, 
causam introducli annui mogistratus epbororys 
pratendimus. Ilic quod alios annos ferme vigipij 
quinque post. Alcamenem addit, siquidem init 
ratione, Laced»moniis regibus solos 525 annq 
videtur tribuisse, ea causa est, quod proprie seo- 
tit, epboros institutos sub Theopompo, suppire 
quidem Alcameni rege,sed ex alia, iProclidarum 
scilicet, fami'ia, ex qua utpote minus insigni 
reges Laceda monis percensere omisit. Quz Seili- 
ger de epboris, deque isto intervallo notat, faz 
opinationis przjudicio laborant : quod optime 
cavit Scliurzfleiscbius, ex quo istlizec subnectimus, 
lila, inquit, verba, scilicet, Fuit autem sub rep- 
bus Lacedemon onnis cccL, Scaliger capit, quisi 
Hieronymus de duratione epbhororum loquatur : 


C qued non puto. Etsi enim de archontibus Atbt- 


niensium constet, βασιλεύσαντας eos aliquamo 
dictos fuisse, de ephoris tamen non memini id 
me legere. Arbitror igitur, neque etiam de anii 
Agidarum ullam ibi disputationem esse, sed eos 
ab Hieronymo nurzerari annos, per quos Procli 
darum familia sine ephoris regnavit. Équidem 
satis scio, antiquis scriptoribus non quoque cot- 
venire in annis regum ex Agidis familia deter 
minandis. Eusebius enim ex Africano, Dorysso 
ei Agesilao ὁμοῦ tribuit annos 75, cum tamen 
Pausanias, Lacon. cap. 2, testetur, quod utrumque, 
Doryssuim scilicet, et Doryssi filium Agesilaun, 
mors δι᾽ ὀλίγον, brevi, oppresserit. Sequitur ergo, 
Pausaniam, si quidem in reliquis cum Eusebio 


D convenit, non ultra 360 annum Lacedazmonii ἰΒ- 


perii epocham extendisse. At Hieronymus, eumque 
secutus Syncellus, cum ad annum 2950 isam 
protendunt, non dicunt, ut supra dixi, quot pe 
annos Agidze , neque quot per annos cüm ephoris 
Proclide, annumeratis nimirum Eurystbei annit, 
neque etiam, quot per annos ephori imperarini, 
sed tantummodo, quot per annos absque insp* 
ctione ephororum Proclidze, Agidarom imperio jt? 
rescisso, fuerint. lloc tamen ab Hieronymo ret-- 
rendum erat ad num. 1965, siquidem 350 anni ἃ 
primo Eurysthei numerandi veniunt, οἱ non M 
num. 1950, vel etiam 1957, ut est in eclogis Gr£- 
cis, vel 1960, ut est in aliis editionibus. Plular- 
chus, in Vita Lycurgi, p. 45 tom. I epp. tesutr, 


VALLARSII NOT£. 


8)0 


ompi tempore, allerius ex Proclae familie A vius. Non est ergo cur, propter illud Dionysii 


τεσί που μάλιστα ρλ', μετὰ Λυχοῦργον, τὴν 
βόρων δύναμιν κατασταθῆναι. δὶ ἐπὶ Θεοπόμ- 
d factum, quod sane et Aristoteles lib. v 
» et Cicero lib. i de LL., et alii, scribunt, 
rimam id factum est olympiadem, cujus 
1, secundum. Sosibium apud Clementem 
ndrinum, quartus οἱ vicesimus Nicandri, 
ompi patris, fuit. Supra diximus, Suidz fide, 
|! mortis Lycurgi incidere in annum Abra- 
1907. Adde 130 annos, et dicet Plutarchus, 
3s anno Abrabami 1237 esse introductos : 
iatis differt ab Eusebio, nisi Plutarchns alium, 
Suidas, fatalem Lycurgi annum, de quojam 
lisceptatum fuit, intellexerit, Enimvero ali- 
tiones sunt ineunda. Lycurgum cum Iphito 
iadas instaurasse, auctor est Aristoteles, 
Plutarchus id refert e disco Olympico didi- 
Hunc alii magno consensu secuti sunt, 
nias nimirum lib. 1. Eliac. cap. 4, Polybius, 
demus apud Syncellum edit. Par. p. 196, et 
plures. Intercedunt inter primam  olympia- 
in quo Corebus sladio vicit, et illam &vo- 
4άδα primam ab Iphito διατεθεῖσαν, olympia- 
', ut ex Polybio et Aristodemo Syncellus d. 
(t, hoc est, anni 108. Iis subjice, ut consti- 
ir anni. illi 450 Plutarchi, alios 22, et dicet 
chus, circa annum 2 Olympiadis 6, qui est 
amiticus 1262, ephoros esse constitutos, 
empus proxime aeeedit ad calculum Euse- 
D. | 

$65. Cyzicus condita. Vetustiores editiones 
| legunt, quod et Pontacus retinuit; Parmen- 
. Cum Palatinis, atque-editi alii libri Cyzi- 
uod et nos pratuliimus. De ejus urbis τοη- 
ictum superius ad num. 758. 

. Álcemeon.  Vitiose legerat Pontacus Alca- 
. Velleius lib, 1, c. 8 : Athenis perpetui ar- 
s esse desierunt, cum fuisset ultimus Alcme- 


, 999. Charops. Atque hic Patereuwo memo- 
sed et Dionysio llalicar. lib. 1 Antiq. Ro- 
p. 57, in quem locum, utpote qui Eusebianis 
ibus una ex parte consentit, slia adversatur, 


testimonium, de Charopis initio dubitemus. Non 
me fugit, propter testimonium Pauwani:x dubitasse 
hactenus eruditos, num decennia integra expleve- 
rint archontes decennales. Est autem prxter Eu- 
sebium, eosque qui ex iislem, unde Fusebius, 
originibus sua liauserint, testis hac in causa di- 
sertissimua Velleius, qui decennalium arcbontum 
annos agnoscit in. universum 70. Lib. 1, c. 8. Fe- 
fellit ergo ipsos, ni fallor ipse, Pausania lectio 
tantummodo a librariis vitiata, Messenici. belli 
finem statuit, ἔτει πρώτῳ τῆς τετάρτης xal 6exá- 
τῆς ὀλυμπιάδος, fjv Δάσμων Koplv0to; ἐνίχα στά- 
διον, ᾿Αθήνῃσι Μεδοντιδῶν τὴν ἀρχὴν Ext ἐχόντων 
τὴν δεχέτιν, xal ἕτους Ἱππομένει τετάρτον τῇ- 
ἀρχῆς ἢνυσμένου. Sed pro τετάρτου reponatur 
τετάρτῳ, et nostrarum tabularum clironologise ita 
non obstabunt verba Pausanie, ut contra potius 
illam sint mirifice confirmatura, Erat enim Hippo- 
menes decennalium archontum revera quartus. 
Et primus erit illius annus, quem cum olymp. 17 
anno primo commisit Pausanias. Plaae ut. in no- 


. Stris reprzsentatur tabulis, uon autem in Euse- 


bianis. Hanc ergo chronologiam (si qua his tam 
vetustis Graecze bistorim temporibus vera sit) verze 
proxiwam fuisse crediderim, Hactenus ille. Quod 
igitur eodem ipso loeo laudato, Dionysius et pri - 
mum Charopis annum facit cum primo septiui 
olympiadis concurrere, et simul Urbis conditum 
eo ipso primo Charopis anno asserit, nec sibi, ne- 
que cum Euscebisna hypotliesi constat : potest. ta- 
men alterum juxta illud, quod dudum monuimus 
de olympiacorum annorum cum Romanis , compa- 
ratione, accipi. - . 

Col. 355. Roma Palilibus... condita. Satis habuit 
Scaliger annotasse, Varronem anno 3 sexta olym- 
piadis, Catonem 4 Romz conditum ascripsisse. 
Enim vero, preterquam quod nullus erit dicendi 
finis, si qua aliis hac super re disputata sunt, 
huc referas, tertia illa opinio Dionysii Halicarn. 
ei Verii Flacci, cui Fast Capitolini tribuuntur, 
ac fert conditam Romam primo septime olym- 
piadis anno, illa, inquam, eodem recidit : cum 
enim anni Urbis a 21 Aprilis inchoentur, anni 


0 pretermitti non possunt, qu:e pridem ce- D autem olympici post duos ferme menses, seu cir- 


gna edisseruit cl. Dodwellus de Veter. Cy- 
694. Dionysius, inquit, Archontis decenna- 
iaropis anng. primo Urbem eonditam sta- 
lec enim verum illud esse potuit, pro epocha, 
sequitur Dionysius Catoniana. Nostra autem 
& illum Charopis annum cum olymp. sextae 
5 componunt, qui Urbi notalis erat, pro epo- 
arroniana. llausit ergo illa Dionysius ex au- 
aliquo Varroniauo, qux» tamen imprudens 
n.olymp. septimz 14, qui, pro Catoniauis 
ationibus, Urbis primus erat, aptavit ipse 
sius. Nescio enim quo casu sit factum, ut 
arronis epocha nibil rescivisse videantur, 
ionysius modo, verum etiam lialus ipse Li- 


citer 91 Junii, si exeuntem intelligas quartum 
sexi olympiadis, cum ineunte primo septinize 
conveniet : ac vicissim exeuntem tertium sexta, 
pro ejusdem quarto Ineunte accipies. lloc certe 
quidem pacto summi 6 recentioribus chronologis, 
Panvinius et. Petavius in suam quisque sententiam 
pertrahit, ille Catonianam, iste Dionysianam epo- 
cliam. Uno verbo annus Romanus duos olympicos 
attingebat, ultimam scilicet precedeutis partem, 
et priorem subsequentis : ac porro tota in. quarto 
olympiadis sexte auno differentia. vertitur, aliis 
ad priorem ejus partem, aliis ad postremam Ro- 
m:e conditum referentibus. Certum vetere fama 
el constanti scriptorum traditione est, jacta fup- 


- 8^] VALLARSII NOTAE, 892 
damenta in Palilibus ludis, qui celebrari quotan- A pulo, ne magistratus sui ultra decem annos conti- 
uis x1 Kal. Maias consueverant. Notus ea de re — nusrent imperium. 
Ovidii locus Metamorph. lib. xi, 774 : Col. 555. Mare obtinuerunt Milesii. Ante tres 
Festisque Palilibus Urbis annos locum hahet hiec de Milesiis periocha peneg 
Moenia conduntur.. .. Scaligerum, qui etiam annos 18, quibus maris do... 
minatum obtinuerunt, tacet, Schorzfleischius at 
illo auno ad 1984, quo refert idem Scaliger, Ciara, 
In eo dominatu successisse, notat solidos 19 im. 
tercedere, atque adeo fortasse unius anni àvapyta, 


Et Propertii lib. 1v Elegg. v. 19 : 


Urbis festos erat, dixere Palilia pattes, 
Hic primus cepit moenibus esse dies. 


Demum et Ciceronis lib. 11 de Divinat. cap. 47 : 
1.. Tarrutius Firmanus, familiaris noster, in pri- 
mis Chaldaicis rationibus. eruditus, Urbis etiam 
nostre  nalalem diem repetebat ab iis Parilibus, 


fuisse interserendam. Verum et grandiores mult, 
lacun:x in superioribus interjacent, et nihil videtg; 
aliud in hae serie prteter ordinem, ex his qui sy- 
persunt libris, sive editis, sive mss. inter se dis- 


quibus eam a Romulo conditar accepimus, Vides — sentientibus, certo constitui posse. Apud Pontacus 
lige Ciceroni Parilia diei quemadmodum et Fasti — quem sequimur, qui Milesios exceperunt Cares, 
Marmorei, Festus, Athenzus, Soidas appellant ; B annis ab hinc triginta duobus distant. De Naucrai 
qui prieter laudatos modo Ovidium et Propertium, — porro ipsa iisdem ferme atque Eusebius verbis 
Varro, inquam, lib. iv de Ling. Lat, Tibullus — Stephanus ; Ναύχρατις πόλις Αἰγύπεου ἀπὸ Müs- 
lib. n, aliique vetustiores, Palílie, cum Euseblo σίων τότε θαλασσοχρατούντων. Strabo autem, εἰ 
et Hieronymo vocant : quin etism a Pale, pasto- — €ujus testimonio Scaliger iinmanem Eusebio am- 
rum dea, nominis etymologíam derlvant , quod — chronismum improperat, tradit lib. xvit, pag. 115, 
propius ad fidem est, quam quod Festus indicat, sub Psamimitico, et Cyaxaris, qui Medorum rex 
exponitque Vietorieus Afer, Parilia & pariendo, — fuit, state, Milesios cum appullssent ad Bolbii- 
Quod spectat leetionem textus, Scaliger verba, — tum ostium, ibique monumehtum construszissent, 
condita (erunt, omittit, tum serie continua, ut et. «e tempore post in Saiticam przfecturam navigantes, 
in Pulatino ms. habetur, subjungit, quee apud nos — Inaro navali pnelio superato, Naucratim urbem 
infra est periocham, Remus rutro (al. rastro) pa- — condidisse. Consequitar ergo, ut citius, ab anno 
storali a Fabio Romuli duce occisus, ob transmis- — Abrahamitico 1590, id est, post ferme 150. a prz- 
sum saltu vallum : quz postrema verba libri alii sent! numero, esse conditum ejus urbís repeten- 
plerique ignorant. Dicemus hac de re iterum suo 4 dun. Verum aut de instauratione aliqua putandus 
loco. Adbszc primum Romuli ann. eum Achazi est Strabo loqui, aut minime est illi adhibendi 
sexto, et Romi conditum cum quinto recte demum — fides: tantum abest, ut 'contra Eusebium locus ille 
concurrere, infra ostendemes ad Numse initium, — vim habeat. Enim vero annis ab hinc septuaginis, 
et ad 17 flostilii: )J ut summum, sive oígmpiade wcesima tertia, urbem 

Col. 355. Circensibus adornatis Coneualibus. Ex- — tla fuisse jampridem mercatura insignem, ut esm 
aggerat de suo, ut videtur, Scaliger ita, Circensi- — naves e multis regionibus adirent, testis est omi 
bus Consualibus (udis adornatis, Sabine, etc. S. — exceptione major Naucratites ipse Athenzus lib. 
Hieronymus, de cujus penu hanc esse periocham — xv, cap. 5, ex Polycharmi itidem Naucratitis at 
par credere est, in Vita S. Hilarionis tom. 11, pag. — €toris libri, quem de Venere ínscripserat. lgitet 
82: Hoc, inquit, in. Romanis urbibus jam inde ante aunos ferme sexaginta, quam Straboni com 
servabatur α Romulo, ut. propter. felicem Sabina- — dlta dicatur, florebat emporio, nec sane potes 
rum raptum Conso, quasi Consiliorum deo, qua- non verosimilluimum videri, quod abit juxta Fe 
driga septenno currant circumitu, etc. Vide in hune — &ebii ratones temporis intervallum ab ejw 
locum qua annotata pridem sunt nobis ex Var-  Conditu, ad — eam urbis celebritatem Herodoé 
rone, Plutarcho, Tertulliano, atque aliis, Mox idem p lib. u, cap. ultimo, sola dicitur olim Egypti empe 
Scaliger Thalasium legit, pro Thalasso, quod librl — rium. . 
plerique alii babent : nonnulli Thalassium. Est Col. 505. Thales Milesius. Haud facile credas, 
huic geminus Plutarchi lacusin Vita Romuli, 'Ag' — additum Milesius sb auctore mostro sive inut- 
οὗ δὲ τὴν Ταλάσιον ἄχρι νῦν, x. τ. X., quae. laudat — prete; qui enim domo Milesius foit, Thales ille 
Schurzfleischius, jubens preterea consuli aliorum — celeberrimus, longo ab hoc temporis spátio nat 
hac de re sententias, uec non Livium, Catnllum, est, olymp. 56; qui autem huc pertinet, et flertii 
Festum, atque recensioribus ad Anonymi de Viri& — circa olympiadum initia, Cretensis est Tliales, sit 
illusvibus c. 2, Andream Schottum, ac M.  Thaletas. Vide Fabricium Biblioth. Graz. lib. 
Mantuam Benavidium, Polymath. lib, vit, c. 18. c. 55. 

Col. 561. Athenis. Apud Scaligerum antecedit Col. 555. Remus frutro (al. rastro) occuws e 
hzc proxime superiorem periocham : legitur quo« — Scaliger rutro, quod verlus puto. Quid fuerit n 
que, qui usque ad mortem. suam, Reipublice, elc. — strumentum istud rusticum, disces ex Catone det 
ld ipsum Pausanias in Messenicis cap. 5 luculen- — Rust. cap. 11, quo nimiruin loto rutra a rasini 
tissime testatur, cautum 4uisse ab Atheniensi po- — distinguit. Rutra, inquit, quatwor, rastros quadn 


VALLARSII NOT, 


894 


, ete. Item Palladio lib. 1,.cap, 15, Vitruvio, À arrogare. Nee porro locus dubitandi est, num ita 


aliis. Qua subjungit Scaliget, ob iransmis- 
Wtu vallum, in aliis, quibus utimur, libris non 


, 358. Romani a Curibus Quirites appellati. 
asit demum huic allitterationi Ovidius Fastor. 
, vers. 180: 
Seu quia Romanis junxerat ille Cures. 

a videsis Plutarchum, Qu. Rom. sect. 86, 
sium  Halicarn. lib. n, Servium ad lib. 1 
|, vers. 296, et Vetus Glossarium in Quirinus. 
) Ἐνιάλιος. 

, 885. Sennacherib, qui et Salmanassar. Unam 
alteram Evwsebii ballucinationem, quz hac 


scriptum ab Eusebio fuerit : quanquam codices 
Palatini, teste Schurzfleischio, verba illa qwi et 
Salmanassar, ignorant ; esset econtrarío, si tacuis- 
sent Sennacheribum. Jam vero, quod regem Chal- 
dzorum Eusebius vocat, pro Assyriorum, non adeo 
male est, ut Scaliger priori hallucinationt alterum 
portentum adhiberi dicat. Nos paulo superius osten- 
dimus, quatenus Assyriis regibus Chaldsi pare- 
ren : Babylonis autem. quandam partem Saíimaz 
nassarem tenuisse, atque adeo ex parte Chaldes 
regionem , ipse minime difütetur Sealiger de 
Emend. tempor. p. 570, cum neget tamen fuisse 
eum regem Babylonis, velitque (quod ejus commen- 
tum videtur) aliud esse quod de Babylonia aiunt 


ha continentur, et quas pridem magnus Sca- B sacrz Litters, aliud quod de urbe Babylone. [n 


deinde chorus eruditorum omnis notavit, 
ialare jam non lieet. Rem, ut probe teneas, 
isimis, quoad fleri potest, exponam. Salma- 
* Samariam, quam per ferme trieanium ob- 
it, tandem enno regis Osee 9 expugnavit : 
asa destructum est reguuin [srael, ac. decem 
in captivitatem redactis, partim in Assyriam 
remotiores Assyrie prefecturas, partim in 
m traductz sunt. Post quinque aut sex an- 
mortuo Salmanassare, Sennacheribus ejus 
in Assyrie regnum successit, qui cum de 
»nda etiam Judzxa cogitaret, Jamque aliquot 
les occupasset, accepta ab Ezechia rege peeu- 
liorsum arma vertit; ed iterum Judze in- 


ι, a€ Hierosolymam- oppugnaturus, terribili G 


illa percussus est ab angelo Domini, qua 
m octoginta quinque millia bominum in una 
perierunt. Ipse se fuga recipiens Ninivem in 
n sedem, ibi adorans in templo Nisroch, a 
s filiis occiditur. Tertius natu minor As- 
Jdon patrio regno potitur: et post aliquot 
, €um jam Ezechiz in Jude regnum Manas- 
ccessisset, Babyloniorum coloniam In Sama- 
misit, quam avus Salmanassar vastaverat. 
lectitur hzc rerum series, ut vides, annos pl. 
quadraginta : perque tres consequeutes Assy- 
ges sunt geste. Eusebius omnia tanquam 
odemque anno acta refert : et male in. primis 


fine quod ait Eusebius, regnatum esse in Samaria 
annis 250, puta ἃ decem tribuum divisione, sive a 
jeroboamo, ad Oseam, couler cum Syncelli aní- 
inadversione p. 163 et Goari notis. Vide et Peta- 
vium de Doctr. temp. lib. ix, c. 63, Fullerum 
quoque Miscell. lib. n, c. 5, Usserium, ete. 


Col. $55. Sennacherib, τες Choldgorum. Diximus, 
quo sensu Chaldzeorum regem  Salmanassarem, 
sive Sennacheribum, putandus sit Eusebius appel- 
lasse: neque enim, ut recentiores quidem crimi- 
nantur,eos cum Nabonassare, novo errore, con- 
fundit, quod certe quidem Syucellus fecit. £t 
perstant tamen in ea opinione Conringius οἱ Goa- 
rus, qui ex IV Reg. xvni, 14, ubi sine proprii no- 
minis notatione rex quidam Assyrie coloniam 
istam ex Babylonia in terras Samariticas dedu. 
xisse dicitur, contendunt factum .id quidem sub 
Salmamassare juxia receptam vulgo antiquorum 
sententiam, sed ab ipso tamen Nabonassare, quei 
satrapam principis supremi Salmanassaris fuisse 
aiunt, atquc ejus militasse stipendiis. Verum Esdre 
testimonium cap, iv, vers. 2, ubi aiunt conceptis 
verbis Samariz, Asar-Haddan rez Assur adduzerit 
nos huc, plane, ut mihi quidem persuasum est, 
eviucit, non ab alio fuisse deductam eam coloniam, 
quam eb Assarhaddone, quem diximus natu uini- 
mum fium Sennacheribi, ejusque successorem in 


inassarem cum filio Sennacheribo confundit, p regno. Qui quidem et ,Chaldzorum rex verissime 


recte diserteque distinguit Tobie — Historia, 
In qua hallucinatione habet quidem prxeun- 
Jemetrium apud Clementem Alexandrinum, 
Scaliger laudat : haud scio tamen quantum 
aut aliorum, si qui sunt, exempla momenti 
int.. Fucum fortasse illis, certe quidem recen- 
us nonnullis Eusebiane hypotfheseos patro- 
ecit perperam acceptus locus ΠῚ Regum xvii, 
bi manu sua jactat. Sennacheribus ex Orato- 
ii ore, Samariam in captivitatem redegisse; 
i manus potentiam Ássyriorum in universum 
, Caetera nec si patris expeditionum socius 
ipse fuerit, ideo potest Salmanassar diei, 
res eius vitute atque auspiciis gestas sibi 


dicitur, eratque re ipsa decimus sextus a Deloso, 
postquam Babyloniam in ditionem suam recepit, 
eamque Assyrie regno iterum junxit. Attamen 
subsequentes ejus rei cireumstantie minus accu- 
rale ab auctore nostro exponuntur, ob quam cul- 
pam satis acerbe vapulat ab Scaligero. Enim 
vero uon ad custodiendam regionem, sed ad replen- 
dan, novi incole ex Babylonia, Cuthia, aliisque 
locis deducti sunt. Satis étiam incongrue et. pre- 
ter rem Judea dicitur regio illa, qua peculiari 
vocabulo Samaria appellari debuerat: nusquam 
enim, ut ait Scaliger, religiosius servanda fuit dis- 
tinctio Samarie a Jud:e», quam bic ubi agitur de 
Samaritis. Denique frustra nominis Sawaritani hinc 


895 


VALLARSII NOT.£. 


$76 


repetitur etymolozio, quam etiam verosimile est, Δ Saknasio sve Seburzfeisehio visum fuerit , ex 


d- suo llieroryinum in &ue addidisse. 

Col. 355. Ceninenses. Schurzflei-cbius ait, Ceni- 
menses in tus. primo Palatixo Cenitenses, in aliis 
Caninenses, corrupte vocantur. Quartus Palatinus 
Ceninenses, per dipbthongum scriptum legit ; quod 
recium csi, babeturque etiam aped  Liviom lib. 1, 
cap. 9, et apud Jornandem. Stepbanus, KAINI- 
NH, πόλις θυῤῥηνῶν, f, ἀπὸ 'ῬῬΡωμύλου 5310032; T 
ἐθνιχὺν Καιχίται, At Ceniten conditorem ejus vocat 
Festus. Mallem in Stephano legere, Kattvicat, 
quomodo et Salmasio olim ad Florum est visum. 
Soidas, KAINH πόις. Lege, KAININH. Adde Clu- 
verum lib « [12]. antiqu. eap. 9, Cenilenses; 12- 
men fortasse non plane improbandem est. Nam 
et Stephani vetusticres tam editi, quam seripti 
codd. babent, KAINITH, non KAININH: quod ex 
Xylandri demum officina est. Iterum nova forma 
Ceninus occurrit apud Propertium, lib. iv, eleg. 10. 
Pro Crwsinmeni, in quibusdam codicibus est 
Crustumeri, quod etiam rectum. Virgilius lib. wit 
/Eneid. : 

Árdes, Crustumerique, et torrigere Antemns., 


Notius tamen est gentile, Crustuminus, vel e Var- 
vone , Crusiumerinus : quanquam  Crustumerini 
Varronis videntur potius ἃ Crustumerio dicti, op- 
pido, quod memorat Livius lib. 1, cap. 58. At 
Crustumeni eidem Livio lib. 1, eap. 9, Crustumini 
dicuntur. Adde-el de liac urbe Stephanum, ejusque 
explanatores. 


Cel. 357. Laced&monii contra Messenios. Appo- 
sit boc gestum Scaliger ad annum primum 9 
olympiadis, altero videlicet ab hoe numero. Fgo, 
si veteres libri suffragarentur, mallem uno adhue 
»nno differri, siquidem testatur Pausanias in Mes- 
senicis cap. δ, ἕτει δευτέρῳ τῆς ἐννάτης ὀλυμπιά- 
δος, anno secundo none olympiadis, qua Xenodocus 
Messenius de stadio victor renuntiatus est, prima 
fuisse in eo bello suscipiendo Lacedz moniorum 
exordia, Quanquam in reliquis, quas subjungit, 
temporum notis, minime possit cum Eusebianis 
rationibus convenire. Initium enim belli ab Am- 
phea capta repetit, Idque ipsum comparat cum eo 
tempore, [quo /Esimedes | Atheniensis Aschyli filius 


Clements loco r-poaendum Theogonia'n : neque 
enim Clemens, qui Ease!um Hesiodi carmina mu- 
D3sse tradit εἰς πεῖν λόνον, sibique ascripsisse, 
titolem libri ejes mesorat : nec sane ab Eumelo 
qui fecum lectori lacere. voluit, eum fuisse reten... 
tum, verosimile est. Ad hac Bugoniem przlew, 
etiam M. Varro lib. n, ep. 5, de Re Rustica, κου 
minus satis[aciam tibi, quem qui Bugoniam scripsit . 
quibus verbis £gmeli librum allodi, eruditi conser. 
tiunt. De Sibylla Ervthrza, coatra atque Eusebio, 
sentit, S. Augustinus lib. xvin. de Civit. Dei cp. 
95, et ante eum Lactanuus lib. 1, eap. ὃ, veterum 
testimonia multa J2edat, quibas fuisse illam Troja 
nis temporibos sopparem, docent. Omnium incertic- 


B sima ejus es! «ως : sunt. etiam qui dubiteni, an 


exstiterit unquam inter mortales. 

Col. 365. Midas. Refert Scaliger banc periocnam 
inferius ad sextam Alyattis : malim econtrano, ut 
ante annos multos ipse Eusebius recensuisset. 
Quanquam enim minus explorata res est apud 
eruditos, tempus quo Midas floruit : fuisse tamen 
eum molte antiquiorem, persuadent quae. de illo 
tradunt Herodotus lib. 1 cap. 14, Pausanias in 
Atticis iv, Justinus lib. x1 cap. 7, aliique. Egidius 
Menagius, ad Laertium lib. 1 paragraph. 89, eum 
mallet ad Codri regis Atheniensium zlatem revo- 
cari. Dicemus nos bac de re plura infer:us ad num. 
1319, quo mors ejus copsignatur. 

lbid. Nezus condita in. Sicilia. Si recte rationes 


C inivit Eusebius, initium. olympiadum in secundum 


AEschvli annum copjiciens, videtur Naxi origo, 
ut εἰ Syracusarum , quas Archias Corinthius ex 
Hersclidarum genere condidisse perhibetur, al- 
tius repetenda. Enimvero Chronicen marmoreum 
Oxonien-e anno ejusdem &scehyli vicesimo prime, 
fuisse metat deductam coloniam, Marshaimo in- 
terprete, ez quo (in 47 Marm. 1) Archias Evageli 
F. decimus a Tameno, e Corintho deduxit coloniam 
Syracusas, regnonte Alhenis JEschylo, amno eju 
vicesimo primo. Hic autem annus iu olympiadis 
quintz postremum incurrit, οἱ Eusebianum nume 
rum solidis viginti sex annis autevertit. Eamdem 
tamen epocham postulare videtur euam Eumeli 
zi38, quem, ut superius notatum est, et Clemens 


quintum. jam annum summe reipublice praerat. D Alexandriuus Stromat. 1 supparem Archis facit, εἰ 


Qua in re notatum quoque ejus interpretibus, Svl- 
burgio atque aliis, eum nonnihil recedere a re- 
cepta annorum nuimeratione. Constst tamen ipse 
sibl, cum et perdurasse bellum annos viginti pene 
absolutos, et finem liabuisse primo decimae quarte 
Olympiadis anno scribit eap. 13. Vide 4: mox 
dicemus ad llippomenem num. 1294, 

Col. 557. /Esimides, In. Parmensi ac tribus Pa- 
latin, mss. /Esimides. Grace apud Pausaniam in 
Messen. cap. 5, apud Scaligerum Αἰσεμήδης scri- 
bitur. 

lbid. Eumelus. Dc Eumelo dictum paulo superíus, 
quibus adde, pro ea nos stare adhuc vetere le- 
ctione, ubi dicitur Bugoniam scripsisse, quidquid 


ipse Eusebius ante annos viginti octo recenssit 
Neque id porro noster ignoravit, siquidem iterum 
Eumeli mentionem ante duos tresve annos facit, e 
aliorum scilicet sensu, qui eum poetam cum ΑΓ’ 
chiz gestis conferebant. Verum Scaliger, cul εἰδῇ 
tale venit in mentem, et post alios sex arinos Nixi 
conditum refert, et quod gravius peccatum esi, 
facit ab ejus conditu ad Syracusos triennium inter- 
cedere. Et noverat. tamen reclamare Thucydidem 
lib. v1 initio, ubi ait : Anno prozime sequente (Nui 
natales ) Archias Corinthius, Heraclidarum — unu, 
Syracusas, pulsis. Siculis, condidit. Sed εἰ Strabo 
lib. v1 : Syracusas, ait, condidit Archias, navibura 
Corintho in Siciliam advectus sub idem tempus. quo 


VALLARSII NOTAE. 


*98 


& ei Megara sunl condilm,. Ab binc annis qua- αὶ git. Nec praestare tamen commento lioc potuit, 


abesse Catanze conditus debet ; Theocles enim 
balcidenses, qui Naxum condiderant, banc 
exstruxerunt, anno quinto post habitatas Sy- 
ας, ita fide jubente eodem Thucydide, ἕτει 
τῳ μετὰ Συραχούσας οἰχισθείσας. Reformanda 
itur Eusebiana Chronologia, non ad Scaligeri 
m rationes, aut Huberti Goltzii in Sicilia pag. 
ied juxta Thucydidem, et auctorem marmorei 
nici, qui centum quinquaginta circiter annis 
Tiucydidem epochas illas digessit. 
I. $859. Sabachon. llunc Marshamus atque 
ius eum volunt esse Soum, quem meniorat S, 
tura IV Regum capp. xvi. et xvin, quocum 
isse consilia regem decem tribuum Oseam 
a Assyrium : quie hypothesis, ut aliis non 
Aur diflicultatibus, certe ad Eusebii mentem, 
Osez cladem et decem tribuum captivitatem 
annos decem receusuit, quam iste regnum 
it, accedere vix potest, aul ne vix quidem. 
yrea de rege illo JEgyptiorum, non ZErhiopum, 
δι} chronologi sacri in diversa alia abeunt, 
ue omnia incerta videri debeaut. Perizoniug 
fecit Zetllium, ultimum dynast, xxii — quei 
eumdem esse cum llerodoti Sethone contendit. 
onius in Herodoteo quidem Sethone concinit, 
Δ hunc ipsum arbitratur esse Sevechum 
lhonis, Sabachonis successorem, in quo Sous 
» Alii, quos inter Simsonius, hunc existi- 
Bocchorim Saitem ἃ patria So vel Sa, Agy- 
ovincia ita appellatum : in quam sententiam 
nt et Josephum. Alii alia. Sed et de ipso Sa- 
ine, juxta eam modo rationem, quam in reguin 
X9tiorum serie tenel, dissentiunt plerique inter 
iodorus eum post mulias a Boecclore tempe- 
regno /Egypti profuisse, preestasse etlam beni- 
lé antecessoribus cunctis, tradit. Econtrario 
annus, noster Eusebius et Syncellus illum 
icant Bocchori continuo successisse, quem in 
vitatem redactuis, per summam. szvitiam vi- 
tombusserit. Ab omnibus dissentit Hlcrodotus 
lI, cap. 157 et seqq., ubi eum docet, per. vim 
ie injuriam /Egyptum irrupisse, cum regnuin 
et Anysis czcus, quo fugato in paludes, soli- 
tinquaginta annis regnarit : demum admonitu 
i sponte Egypto decedens, /Ethiopiam re- 
"jt. Et probatur tamen immanis istlh:ec supe 
io annorum Sabachonis l'erizonio, tametsi 80- 
li Africanus octo, Eusebius et Synucellus 
ecim tribuant, quin etiam solis quadraginta, 
quadraginta quatuor juxta eos tota dynasiia 
et. Verum includit ille in. quinquaginta annis 
'honis tum ipsos duodecim juxta Eusebium, 
Scvechi ejus, ut ipse ait, filii totidem, deinde 
li illus Tarachi nepotis (hos enim sentit patris 
urui absentis vices in regno admiuistrando 
8), denique sex alios ad expleaudam sunimam, 
i$ post'"ortem Tarachi, Sabachonem ex Ara- 
edu: em per se iterum regnasse in /Egypto, fin» 


quin hujus dynasti: (terminos przetergrederetur, 
Plura centra eum Perizonius cap. 10: quz videus, 
si lubet. ]pse aliud ex eodem Herodoto commini- 
scitur contra Eusebii atque aliorum veterum 1nen- 
tem. Sabachonem non alium fuisse contendit, quam 
Tarachum regem,idque his potissimum argumentis : 
primo, quod iuter nomina Sabachonis et Taraco- 
nis exigua prorsus sit differentia ; deinde, quod in 
idem tempus Sennacheribi seu Ezechiz referantur : 
demum, quod nullus, prxter Manethonem, utrum- 
que simul, tanquam duos diversos, meinoret : sed 
omnes, qui uuum nominant, alterum ignorent. 
Quibus reponere est, primo non ear esse nominum 
similitudinem, quin possint duc, howines ex. ipso 


p stati vocabulo utriusque disttngui. Deinde, con- 


stare ex Herodoti quidem sententia, post Sabachonis 
discessum, fuisse ab Anyso receptum imperium : 
ac demum Sethorem regnum obtinuisse, quo teim- 
pore Sennacheribus, Arabum Assyriorumque rez, cun 
magnis copiis /Egypium invasit, ut annos haud sane 
paucos ante Sennaclieribum, regnare desiisse Sa- 
bachonem, par quoque sit opinari. Eo autem uia- 
uifestius id conlici ex  Aliicani atque Eusebii 
calculis, qui pro quinquagiuta, solos octo aut duo- 
decim aunos ei tribuunt. Denique nec tertio argu- 
mento quidquam evinci, cum tanta in reliquis 
aliorum auctorum, puta Strabonis, Herodoti, Dio- 
dori, pugna ac dissensio sit, ut non satis tuto 
liceat, ex eoruin rationibus disputare, duosque illos 


C diversos reges peculiari Manethonis commento 


ascribere. Caeterum digua lectu sunt, quz? doctissi- 
nius vir congessit eo loci, iisque adjungenda cum 
primis qua disputat Campegius Vitringa ad Esaiae 
cap. xix. 

luid. Messena α Lacedaemoniis. capitur. Miratur 
Scaliger, qui boc fieri potuit, si bellum inivit anno 
juxta ejus rationes primo 9. olympiadis, et, quod 
nemo diflitetur, fuil vicennale, Messena capta 
ἃ Lacedaemoniis dica:ur anno ultimo olympiadis 
undecima; fuit. enim lic belli inis. Alia, ut vides, 
est iu Ponutacena, atque adeo nostra recensione 
supputandi ratio : nihilo tamen secius ex vicennali 
factum esse bellum istud pl. min. duodecernale. 
Àudit ille ad rei augendum miraculum, varietatem 
mss. : Bongars. enim, inquit, ponit ad aunuu | pri- 
mum olympiad. 12, Freher. ad primum 10 olymp., 
Petav. anno secuud. undecim. go, si probe men- 
tem Eusebii sui assecutus, varias exisiiino hac ipsa 
recensione auctorum apponi sen'eutias ; primo eo- 
ruin, qui ab eo temporis belli initia auspicaban-ur; 
deinde eorum, qui cum impositum nunc bello finem 
ex aliia monumentis veterum  supputareut, alius 
exordia repetebant. Quod ego ad iecioris. eruditio- 
nem cum priiis conducere existimo : tametsi ejus, 
quam apponit Eusebius, sententiz auctores non 
laudet, Veliin tamen, ut recolas, que superius cx 
Dodwello lib. de Cyclis, pag. 694, retulimus : Pau- 
saniam quoque in Messeni:is cap. 15, ubi captam 


R99 


nique SeburzBeischium, eujus hsec sunt : Ephorus 
apud Strebonem, lib. vi, pag. 279, certansen hoc, 
ub occisum a Messeniis Teleclum, ortum esse tra- 
dit, vicesiinoque post cedem ejus anno Messenam 
esse capt:un. Hacsi vera sunt, referenda historia 
erat ad numerum 1298. At Tyrizus, referente eo- 
dem Strabone, lib: viii, pag. 362, τὴν πρώτην χατά» 
Xtnstv ἐν vol; ποιήμασι xarà τοὺς τῶν πατέρων 
πατέρας γενέσθαι dixit, Vixit Tyrteus. σύγχρονος 
“οἷς ζ΄ χληθ:ἶἴσι σοφοῖς, ἤχμαζε δὲ χατὰ τὴν λε' 
ὀλυμπιάδα, circa qua tempora, si tres generationes 
retro numerentar, et unaqueque earum 30 annis 
constituatur, Messena videtur posse dici capta. 

CoL. 557. Perdiccas an. 51. Solos tamen: annos 
quadraginta octo Syncellus, et vetus apud eum 
laterculum tribuit. Ad hzc Solinus primum eum 
dicit Macedonis regem constitutum, quod etiam 
llerodotus indicat lib. viu his verbis, Περδίχης ὁ 
xvu3gápevos τὴν ἀρχήν. Plura ibidem de ejus orlgine 
ex Temeno, deque fratribus Gavane et JEropo, 
quibuscum Argis profugiens ad lllyrios, et inde in 
superiorem Macedoniam transgressus, se ad merce- 
Asriam operam regi locavit. Mentio quoque est 
jus apud Thucydidem lib. 11. 

Col. 357. Sabachon Bocchorim prelio captum vi- 
«um exussit. In Pontacena editione hxc ad flnem 
regni Sebaehonis, sive ad annum cjus decimum 
-differebsntur, quz nos ad veterum librorum (idem 


hee revocavHnus. Restituimus quoque ea verba (c 


we deerant, et. vivum exussit, ex Parmensi ms. et 
«juatuor Palatinis, Greco id etiam exigente textu. 
Scaliger, ut et recens ms. qui in nostras nunc. de» 
num manus devenit, periochan istam penitus igno- 
rant. Βόχορις, notante ad hunc locum Schurz(lei- 
chio, dicitur etiam Diodoro lib. 1. Atlicuzeo lib. x, 
Plutarcho περὶ Δυσωπίας. Aliter Constantino 
Manassi B2xyopo;. Videtur autem librarii mendum 
4uod scribitur apud Suidam Báxyvpt;, nec re- 
«tum, quod habet Goarus, Βόγχωρις. 

Col. $55. Tarpeia. Multo pridem hec retulit 
Scaliger, sive ad numer. 1270. Pontacus econ- 
Lrario cum ad vicesimum Romuli antea collocassct, 
uno adhuc anno postponi, ut hic habetur, in notis 


VALLSRSII NOT.E. 
Messanam refert anno. primo elympiadis 14. De- 4 — Col. 357. Clidicus an. 10. Qua hue pertinent, 


900 


praoccupavit Schurafleisehius : Clidiceum, inquiens, 
hane Melidicum vocant tres posteriores Palatini. 
Elidienm dicit Sichardipa editio, facili unius litterae 
lapsu. Clidicus recte scribitur in primo Palatino 
Κλείδεχον enim cum Eusebio vocat etiam Psuss—.— 
nias, Auic. cap. 3. Nihilominus in eclogis Eusem, 
bianis nominatur Κλεόδιχος, quomodo videlicus,. 
exstat etiam apud  Syncellum. In eodem Palstimy, 
primo Syracusarum conditus ad numerum 12587 
apponitur, ad quem sane annum refertur etiam 2 
Claverio in [τ]. antiq. Vide et Stephanum, cujor 
lecus secundum Scaligeri mentem a nuperis ei- 
toribus plane erat corrigendus. 

lbid. Cardiceas. Hunc Ctesias Artiam, Syucellus 
Ártycam appellat : eui ille annos regni quinqua- 
ginta, hic triginta. elargitur. Videtur ille idem esse, 
quem Melodacus Bahylonix rex profligavit. 

Col. 559. Sebichus. Diximus, sub Sevechi nomine 
videri Perizonio latere Soum illum, cujus mentio 
est IV Regum cap. xvit et sequenti. Αἱ non Seve- 
chus ille dicitur apud Herodotum qui Sabachani 
succedit, sed Sethon : qno quidem nomine haud 
scio an aliis antiquorum innotuit; nam qui Σέ- 
6; Syncello appellatur ex Manethone, alius pisne 
est, et Trojanis temporibus vetustior. Diodorus 
lib. 1 statim a Sabachone anarchiam duorum anno- 
rum tum duodecarchiam, sive duodecim regulo- 
rum vel monarcharum regnum collocat. In Graco 
scriptum invenire est Σεύηχος, et Σεδήχων : per- 
peram omnino Secucus, in quarto Palatino, et re- 
centiore alio apud nos ms., appellatur. Africanus 
quatuordecim ei annos regni impertitur, nen sexde- 
cim, ut Scliuizfleischius putat. 

lbid. Hippomenes an. 10. Totus in eo est Sca- 
liger, ut metachronismo annorum quatuor aut 
quinque l»borare Eusebianam hypothesim asigni- 
ficet ex Pausani: testimonio in Messenicis cap. 
15, quo loco ait, finem habuisse bellum Messe- 
niaeum anno primo decima querte olympiadis, 
cum apsd Athenienses Medontid: jam decimum, 
summum cepissent civitatis honorem, et ffíppo- 
meni quidem quartus jam exactus. esset imperii an- 
nus. Verum ne viudicando ab erroris nota Eusebio 


jussit. Historiam repete ex Livio lib. i, Varrone D laboremus, quo pacto in concordiam optime cum 


lib. iv de Lingua Latina, Servio in ZEneidos lib. viit, 
Floro, Aurelio Victore, atq"e aliis. 

Col. 557. Romulus primus. Ic vero a primo 
statim ltomuli anno, quod sane non modicum dis- 
eremen est, in Scalgeri editione collocantur. 
Ad hae plane omittitur periocha illa verborum ul- 
tima, Templa quoque et muros, etc. Pontacum nos 
sequimur, quocum faciunt mss, plerique alii et 
Parmensis. In Greco, quod habet. Syncellus IIa- 
$p:xlou; pro IIL.c£pas, quod facile Fusebius scripse- 
rit (certe quidem Patres llieronymus vertit), factum 
videtur, ad ejus dignitatis exprimendum rationem 
ac nomen, quod suis temporibus prscipua in 
Graeco imperio esset. 


Pausania veniat, doeuit pridem eruditis. Dodwel- 
lus de Cyclis pag. 694, cujus verba et paulo ante 
laudata hic lubet replicare : Non me, inquit, fugit, 
propter testimonium Pausaniz dubitasse bactenes 
eruditos, num decenniía integra expleveriut ar- 
chontes decennales. Est autem preter Eusebium, 
eosque qui ex lisdem, unde Eusebius, origipibes 
sua hauserint, testis, hac in causa disertissimus 
Velleius, qui decennalium archontum annos agno- 
scit in universum 70, lib. 1, cap. 8. Fefellit ergo 
ipsos, ni fallor ipse, Pausanis lectio tantummodo 
ἃ librariis vitiata. Messenici belli finem statuit Exe 
πρώτῳ τῆς τετάρτης xal δεχάτη;ς ὀλυμπιάδος, ἣν 
Δάσμων Κορίνθιος ἑνίχα στάδιον, ᾿Αθήνῃσι Mi- 


90] 


VALLARSII NOTE. . 


903 


δοντιδῶν τὴν ἀρχὴν ἔτι ἐχόντων τὴν δεχέτιν, καὶ ἃ Panvinium in. Commentar. δὰ Faitos Roman. 


ἔτους Ἵππομόνει τετάρτου τῆς ἀρχῆς ἣνυσμέ- 
vov : Anno primo decima (falso in vulgata versione 
vicesima) quar(& olympiadis, qua Dasmon Corin- 
Lhius ἐπ stadio vicit, cum apud Athenienses Medon- 
lida jem decimum, summum cepissent civitatis ho- 
norem, €i Hippomeni quidem quartus jam exacius 
esaet imperii annuus. Sed pro τετάρτον reponatur 
τετάρτῳ, el nostrarum Tabularum chronologie ita 
non obstabunt verba Pausanie, ut contra polius 
illam sint mirifice confirmatura. Erat enim Hippo- 
raenes decennalium archontuu revera quartus. Et 
prius erit illius annus quem cum olywp. 14, anno 
primo commisit Pausanias. 

lbid, Meles. In Parmensi autem ms. propius ad 


Grzcam lectionem, Miles appellatur. Cetera altum p 


de illo silentium est apud veteres. 

. Col. 357. Mare obtinuerunt. Cares. Duodecim ag- 
nos ante apud Scaligerum posita hiec sunt. Nota- 
tumque ili ex Thucydide lib. 1 iterum hoc esse, 
quod mare obtinueriot Cares, nam prius imperium 
illis ademit Minos. Vide Strabonem, si lubet, lib. 
xiv, pag. 134. 

Col. 359. Romulus apud paludem Caprece. Rectius 
pulo, ad paludem Capra, Parmensis ms. legit. ha 
et Livius lib. r, cap. 16 : Cum ed exercitum recen- 
&endum Romulus concionem in campo ad Capa pa- 
iudam haberel, aubito coorta tempesias, eic. Vide 
et Plutarchum in Romuli Vita. In primo Palatin. 
Capri legi, testatur Schurgfleischblus, qui et Grece 
scribi aapotat apud veteres Καπρίᾳ, et Kanpía:, 
et Καπρέα, adde et Καπρέαι. Mox duo verba apud 
$u04, sivo. a suis, uL habet laudatus Palatin. ui$., 
Scaliger tacet. Plutarchus loco laudato, Proclus, 
inquit, nobilis vir, vidisse sublimem se cum armia 
raptun Romulum adjuravit, vocemque audivisse, 
Quirinum appellari se jubentis. Hzc porco οἱ sub- 
sequens periocha de Romulo, luxatione antea la- 
borabánt : el prior quidem ad ejus annum ὅθ, al- 
tera post primum Num referebantur. 

lbid, Annus unus expletus. Accensendus hic anpus 
est annia Numa, cujus adeo tertius opponetur Ma- 
nassis primo. In Scaligeriana editione, post verba 
iMJerregnum appellatum, pobnitur in medio : Sena- 
tores auno uno. Tuin. ordine inverso, Romamorum 
secundus Numa, qui et Pompilius annis 40; unde 
et separatim numeratur Senatorum annus, et Numa 
soli 40 tribuuntur ; denique et ejus secundus, non 
tertius, primo Manasais opponitur. Progpee eum 
Pontaco facit, Verum ex. sequenti Tulli Hostlii 
agnorum suppulatione, ubi ejus annus 17 opponitur 
primo Ammonuis, qui est quartus olympiadis trice- 
Siwa, plane econirario consequiiur, primum an- 
num Nuiug 8e cum primo quidem Manassis con- 
currere, sed cum 28 sive peuultimo Ezechie, qui 
eum praecessit. Et siquidem Romulo $8 anui dan- 
tur, ejus primus non cum quinto, sed cum sexto 
Achazi conveniet. Vid. infra ad ann. 17 fostilii. 
De illo autem iuterregno post Romulum videsis 


lib. 1. 


Ibid. "Fà Sicilia Chersonesus condifa. Nimirum 
annotante Scaligero, urbs in ea condita, qus Μύ- 
λαι dicebatur : in quam rem laudat et Scholia Apol- 
lonii lib. 1v : Μύλαι δὲ Χεῤῥόνησον Σιχελίας : cui 
quidem testimonio haud scio, num reperire sit ge- 
minum apud veteres; nam etsi Myle notissima 
apud Polybium, Plinium, Strabonem, Scylacem, 
Ptolenveum, atque alios, nemo tamen ejus Cher- 
ronesi meminit. Cxterum post adliuc duos annos 
differt periocham hanc Scaliger : primus autem Pa- 
latin. ms. , teste Schurzfleischio, longo ab hinc spae 
tio, sive ad ultimum regni Candaulis. | 


Ibid.. Bellum quod in Thyrea. Thyrea loeus est, 
de quo contenderunt inter 86 Lacedzemenes atque 
Argivi. Pugna apud veteres omnium celebratissimes, 
Interest vero. hoc sedulo animadvertere, iterum 
fuisse certamen istud post multos annos redinte- 
gratum ; cum enim Argivi, qui trecenti cum toti- 
dem Lacedzmoniis puguaverant, sibi victoriam ar» 
rogarent, quod ex ipsis duu superstites preelio 
fuissent, czsis Laced:ewoniis ad unum omnibus é 
ex his Othryades, tametsi multis vulneribus $2u- 
cius, antequam exspireret, fultis hastilibus semie 
fractis, mortuorum hostium scuta abstulit, de qui» 
bus tropazum erexit, suorumque vulnerum sa3n- 
guine, Jovi τροπαιούχῳ inscripsit. Exinde ews duo 
illi superstites ex Argivis litem integrareat, Am- 


C phietyones in rem prasentem venerunt, litemque 


sccundum Lacedamonios dederunt. Historiam Pa 
refert Piutarcbus ex Cbrysermo in Parallelis. Ea 
de causa ventum iterum fuisse ad arma, testatur 
Suidas, Othryades, inquiens, in causa [uit, wt La- 
cedemonii (πάλιν) iterum de Thyrea certamen susci» 
perent, ac pralio commisso victoriam reportarent. 
Hoc est porro beílum, quod Herodotus lib. t, n. 88, 
cuu superiore pugna illa trecentorum videtur con- 
fundere, scribens Crassum Sardibus a Cyro obses- 
sum suppetias a Lacedzemoniis impetrare non po- 
tuisse, quod essent id temporis bello Thyreatico 
occupati. Quod cum Scaliger non animadvertisset, 
debuisse ait Eusebium, juxta Herodoti testimonium, 
bellum istud in Cresi tempora conferre : quem 
cum seribat longo ab hinc intervallo captum, anno 
primo olympiadis quinquagesima nonz, ingentem 
anachronismum tantum non ei singillatim, certe 
quidem auctoribus quos secutus est, cu'pse vertit. 
Intelligis puto qua injuria : quem enim ipse admi- 
sit ip interpretando llerodoto, errorem aliis attri— 
buit. Caeterum haud multum aberrant. ab Eusebii. 
receusione alii, et cuin primis Pausanias in Laconi- 
cis c. 7, ubi, Regnante, ait, Theopompo inter Argivos 
el Lacedemenios de Thyreatum finibus dimicutum. 
Solinus c. 15 laudatus etiam Scaligero, recensct 
ante annos ferme sexdecim, si nodo vacant mendo 
numeries nol:e, ubi legitur, Cardanile, wbi quon- 
dam fuit Thyrea, nunc locus dicitur : in quo. anno 


013 . VALLARSII NOT. £04 
47 vegni Romuli inter Laconas et Árgivos memora- À se tamen Marpesso Troadis urbe natam testatur, 


b.le fuit bellum. 
Cel. 359. Candaules. Herodoto lib. 1, c. 8, dici- 
tur : Sardium rex, quem Graci Myrsilum nomi- 


Schurzfleischius ait, Historiam de Herophila pri- 
mus Palatinus ad przcedentem pum. 1204 retulit, 
seripsitque, Sibylla Samia, Ique et Herophila dice- 


nont, filium scilicet Myrsi. Confer Justinum lib. 1, 
c. 7; Ciceronem de Ofáciis lib. 11, cap. 9, et Plu- 
tarchum in Symposio. 

Ibid. Manasses impius statuam suam "posuit quin- 
que facies habentem. Simulacrum illud quatuor, 
non quinque frontibus instructum fuisse, ut. scili- 


batur, insignis habetur. Samiam putat Sibyllam Eu... 
sebius οἱ Cassiodorus, dictam fuisse Herophbilen 
gecus, quam alii volunt ; Suidas enim, in HPOUIAR. 
Erythream ita appellatam esse asserit. Per Heram,, ᾿ 
philam Delphicam intellexit Solinus, cui consent, üt 
Pausanias, Phocic. cap. 12, qui eam Trojano etia a, 


cet ingredientes templum undique intueretur, ac 
omnes cogeret ad adorandum, tradunt. alii. Dasil. 
Hom. de poeuit. Τετραπρόσωπα εἴδωλα vocat : ita 
Cedrenus, Syncellis, Suidas, ctc. 

lbid. Taracus an, 920. llic illeest "mpm, Tirhaca, 
sut Tharaca, qui IV Regum cap. xix et ]saize xxxvi, 
Rez Cuschi, sive /ihiopie dicitur, et processisse, 
wt pugnaret. contra. Sennacheribum, fcedere nempe 
inito cum rege /Egypti. Eum Josephus Θαρσί- 
χὴν vocat Antiquit. lib. x, cap. !, mendo vt vide- 
tur librario, pro Tapáxnv; Manetho Taracum, 
'Sirabo Tearconem. Praestat vero. hunc auctorem 
lib. 1, pag. 106, atque iterum Lib. xv sub initium 
»dire, quandoquidem haud scio num exoticorum 
scriptorum alius tantz fam:e regis meminerit. [bi 
ille Tearconem JEthiopem usque in Europam proces- 
sisse tradit ; quod tamen cum stricturis aliquot ac- 
cipiendum est, Schurzfleischius ait, Hanc perio- 
cham primus Palatinvs scribit, Tarachus : Sebico 


interfecto, /Egyptiis regnavit annis 20, in eclogis (c 


Eusebianis, Ταράχης vocatur, prout etiam est in 
Syneello. Ab Africano, apud eumdem Syucellum, 
Τάρχος uuncupatur, atque per duodeviginti tantum 
annos imperasse perhibetur, ut puta rescinderen- 


tur hic duo illi, quos Sevecho supra superaddíde- --. 


rat, anni. 

lbid. Numa Pompilius anno duos menses addidit, 
Jan. et Febr., cum ante hoc. Vetustiores editi li- 
bri, et Palat. primus ms. ante hunc, ferunt. Scali- 
ger antehac, qui tum male verba; adeo ut. ultimus 
December diceretur, pratermittit. Postrema autem 
illa, Nullum cum finitimis bellum gessit, hinc avulsa 
proxime a priino Numa anno 3scribit. Qua fuerit 
anni ab hoc rege corre-ti atque aucti ratio, disces 


excidio antiquiorem fecit. Addatur et Scaliger ag 
Tibulli lib. n, cleg. 5, ubi Pausaniz locus recea. 
setur, et qux ad. ἐπιτολὴν χρόνων Casaubonianan 
diximus. Eadem hzc periocba infra quoque ad n- 
merum 1549 habetur, quam tamen primus Palai- 


B nus ad num. 1551 transtulit. 


- Col. 361. Nicomedia condita que prius Astaem 
vocabatur. Dixisse debuerat Eusebius, Que nunc 
Nicomedia, antea Asiacus dicebatur, wrbs condiie 
est. Trebellius Pollio in Gallieno c. ὁ : Segthe 
Astacum, qua postea Nicomedia dicta est, inceusam 
graviter vaslaverunt. Et, Astacum  secuto (empore 
iNicomediam a rege cognominatam. Videsis Salwa- 
sium iu hunc locum. Tamen etsi Strabo lib. xu 
diversas fuisse urbes istas innuit, ubi ait Astacum 
urbem a Lysimacho deletam, atque ejus incolas 
Nicomediam translatos : cni et Constantinus Por- 
phyrogeneta de Them. lib. 1, c. 5, ferme consentit. 
Conferendus idem Strabo lib. vi, et Eustathius ad 
Dionysium v. $77. Denominata dicitur Nicomedia 
a Nicomede rege, non Prusie quidem, ut vulgo 
putant, patre, sed avo: siquidem vere docuit 
Vaillantius in istorum regum bistoria ex num- 
mis, docetque ipse Memnon, ex Nicomede, qui 
Zipeete filius fuit, natum Zelam, cujus filius est 
Prusizs 

Col. 5€. Diocles [Dejoces| Ecbatanam condidit. 
llic demum verus primusque Medorum rez est, 
quem sibi Medi przíeceruut, cum non ita. pridem 
in libertatem se vindicassent. Ita locupletissimos 
auctor llerodotus sentit lib. 1, n. 96, quem 128- 
dem, Castore ac Ciesia valere jussis, Eusebiws 
quoque noster sequitur. Concinit ex parte etism 
Polyznus Stratagemat. lib. vir, c. 1, quem videsis. 


ab Ovidio lib. n Fastor. atque ejus intrepretibus. p Nibil sane verosimilius ac propius ad fidem est, 


De congiario plura Scaliger in notis, ubi tertium 
yenus figlinorum nymmoruin omissum abs Iliero- 
nymo queritur : sed et auctor Chronici Paschalis 
duo tantum. memorat, praetermittit vero axóctva, 
Consile Suidam in 'Ascápta. 

Col. 363. Sibylla, que et Hlerophila. H:cc porro, 
si (ides ipsi res suas enarranti adhibenda est, diu 
anle de se ipsa Lestalur vixisse. Nimirum ante 
T'ojana tempora; siquidem llelenam Asi atque 
Europe peruiciemn. fore predixerat. Aiunt etiain 
fuisse eam «dituam Apollinis Siinthei, et som- 
nium Hecuba, ita ut rei eventus probavit, fuisse 
interpretatam, Vide Pausaniam in Phocieis c. 19. 
Cui Scmia. vocetur, atque. in Sam insignis, ipsa 


quam defecisse Medos ab Assyriis, cum illam hor- 
ribilem cladem Sennacheribi audissent : ac. porre 
Deiocem Phraorte (filium, jam ad tyrannidem 
aspirantem, regeim appellasse. Nihil econtrario 
inagis incredibile, ut. superius ostendimus, quam 
quod alii tradunt, et cum primis Ctesias apud Dio- 
dorum, qui reges Medis aute annos centum quia- 
quaginta octo dedit, el decem memorat ante Cy- 
rum, Jam vero quod Diocles hic scribitur, tametsi 
minus placet, haud ausim tamen omnino improbare 
contra mss. aique editorum codicum magno nu- 
mero consensum, quibus suffragatur Grzca quoqee 
scriptura apud. Polyeenum, Δηϊοχλῇ:. Nec tamen 
inficias ibo, JDejocis nomen notius multo esse. 


VALLARSII NOT £. 


€ (6 


regni annos, uno :minus, sive solos quinqua- A lium, et referri aiunt effigie illa juvenis delphino 


res Herodotus illi impertitur. 
, Consentit, remque ipsam narrat Ilerodotus 
idum laudato : Imperio potitus  Dejoces, 
compulit unum. oppidum condere, ut hoc uno 
mito, aliorum non ita magnam curam kabe- 
lac in re obsequentibus Medis, monia Dejoces 
uit ampla simul el valida, que nunc Ecbatana 
mtur. Sic neutro genere ac plurium numero 
vocare amant. Cognominem urbem in Syria 
idem llerodotus tradit ; meminit utriusque 
nus, qui ἃ Veteribus 'Ay6átava dici testa- 
'aliger sentit, compositum nomen esse: et 
nemhrum, Ec, vel ÀAc, monosyllabum, nomen 
e proprium exstitisse : alterum Bethan, sive 
n, Palatium, sive regiam significare. Scribit 
ἽΝ sive qgna7as. Couj eit. econtratrio 
«us in Phaleg. lib. m, c. 14, Echatana a 
m var'etale appellari, quia lersice agbatlia 
iicat. Addit eo facere, quod ipsa coloribus 
incta mania, Ecbalana dicerentur. Malim ego 
iri wc prius membrum esse, quod notal 
dum, magnum, admirandum, eximium, atque 
ailia, dicique adeo illam eo vocabulo magni- 
giam. 


$59. Croton, et Parion, εἰ Sybaris condit. 


| quod ait Scaliger, et vulgaris fert opinio, 
ferme tempore quo Syracus», condita est 
* sed el paulo aute, si Straboni fides adhi- 
est, ubi ail lib. vi, p. 402, cum Archias Sy- 
8 peteret, jam. coudenda Crotone Myscetlum 
oceupatum. Porion quoque diu antea con. 


Jetur Scaligero, qui de instauratione ejus. 


ermoneu hic esse, arbitr.tur ; condita enim 
Stephano, Eustathio, Aniniano, atque aliis 
lo fio Jasonis. Denique et Sybaris- initia 
bis videntur, si veruim. est, quod laudatus 
'ro Marcianus Periegetes | scribit, eversaui 
ἃ Crotoniatis, cum sielissct annis 210, Ejus 
everzio auno quarto olympiadis 68 ascri- 
aquo deductis 210 remanebit tempus con- 
ejus, num. 1218. Verum cuin deleta atque 
ata plusquam simplici vice fuerit ea civilis, 
Accurate possint rationes istze subduci, nen 


Postulant praeterea bzc proprii operis libros. D 


ji lubet, Simsonium ad annos $2387, 3497, 
| et 3551. 

561. li qui Parthenii vocabantur Tarentum 
erunt. Fere sepius, ut et in. Scaligeri edi- 
st, Parthenig, Παρθενίαι aj pel.amur spurii 
orum nolissima, tametsi in »liquibus discre- 
dstoria est apud. veteres. Couferendi tamen 
1$ apud Strabonem lib. vi, Justinus lib. n, 
, atque e nostris Lactaotius Firmianus lib. 1, 
jJ. Dicuntur etiam Ephoro dudum laudato 
Ain ltaliam, Tarentum condidisse, xcl ovs: 
ipzvta : tametsi Graeci alii sceriptores diu 
lorum adventum conditum urbis repetant a 
e quodam heroe, quem faciunt, Neptuui ἢ- 


PATROL. XXVII, 


insidentis, quam nummi Tareutinorum pr:eferunt, 
Justinus eos tradit, occupata arce Tarentinorum, 
expugnatisque veteribus incolis, sedes ibi constiluiss^, 
Paria habet l'ausanias in "Plioeicis cap. 10, atque 
alii, quos laudare longum est. Schurzfleischius ait ; 
Conditores Parthenii vocantur in omnibus scriptis 
libris, et Sichardina editione, atque ita nominavit 
eos Lactantius libr. 1, cap. 90, Suidas, et lHlesy- 
chius, Nihil enim ibi corrigendum est, quanquain 
id tentet Simsonius Chron, cathiol. part. iu. Iap02- 


νίους enim spurios honestiori uomine notari, jam- 


dudum ex Homero demonstravit Dio Chrysostomus 
λόγῳ ζ΄ quem vide. Coreyram quod spectat, satis 
beue Eusehio convenit cum Strabone lib. vi, p. 414: 
Cum, inquit, in. Siciliam navigaret (ArchiasY, cum 
parte exercitus reli uit Chersicratem, genus ab [ler- 
culis posteritate ducentem, ut Corcyram, que aute 
Scheria fnit nominata, occuparet. Is iyitur, expulsis 
Liburnis, insulam. obtinuit. Hujus colonie Thucy- 
dides quoque lib. 1 non longe ab initio meminit. 
Cum primis vero lauda!us Scaligero Diodorus 
iib. v, ubi ἃ Carthaginis ad Corcyra conditum 
annos ἐχατὸν ἑξήχοντα supputat, ἃ quo Eusebius 
septem tantum aunis abludit: siquidem juxta 
Phonicum Annales Carthago condita est numero 
1142. 


Ibid. Gyges. Hunc ait Herodotus regnasse duobus 
supra Eusebii rationes annis, δυοῖν δέοντα μ΄ 
C ἔτεα. Notat vero Clemens Alexandr. ex Euphorione 


duodevicesima olympiade fuisse illum reguo peti -. 


tum ; quod ita videtur accipiendum, ut regu, quod. 


invaserat, tum. demum jure donatum significarit., 
Suát nimirum chronologi qui eodem quo Romulus. 


"anno óccubuit, Candaulem Gygis decessorem ab 


eodem obiruncatum fuisse putent. Scaliger Diony- 
sium Ilalicarn. laudat, qui Ebro πέρὶ τῶν Θουχιδί- 
δου ἰδιωμάτων, annis CCL, putat ab Gyge ad trans- 
itum Xerxis. Contigit ille numero 1537, e quibua, 
deductis 250, annus remanet. 1297, qui presseutem., 
juxta Eusebium solidis 91 praecedit. Sed locum,. 
iuquit, Dionysii corruptum esse fldem fecerit 
alius in epistola ejusdem ad Cn. Pompeium, in 
qua non pp" legitur, sed p»', ac szpius μ' οἱ κ΄. 
apud Giaculos librarios commutari, manifestum 
e-t. 

Col. 361. Midas. Ianuimus supra, videri Midam 
liue tempore antiquiorem. Scaliger Strabonem lau- 
dat, qui mortem ejus regis dicit tunc. contigisse 
cuin Cinimerii Asiam. juundarunt, quod spectat 
num. 9539. Contendit porro suo ipse sensu fuisse 
Midam Homero :equalem ex decantato illo versu : 


XaAxi] παρθένος εἰμί. Μίδα δ᾽ ἐπὶ σήματι xetpate 


quem in Midz epitaphio, rogantibus ejus amicis, 

llomerus fertur condidisse. Atque hoc quidem He- 

rodotus lib. de Vita Ilomeri, cap. 11, narrat ex 

Cumanorua relatioao ; exstatque versus ill^ apud 
29 


δῆ 


9*1 


VALLARSH. NOT £. 


908 


Pl«tonem in Phielro, et lib. ii Anthologize, cap. 7. A notatumque aít Philustepliano apud. Aibenzeum lib. 


Nil.ilosecius multo est verosimilius quod Diogenes 
Laertius lib. 1, sect. 89, tradit, carwen illud &af- 
τάφιον non ab Homero, sed 3 Cleobulo Liudiu fuisse 
compositum, quod probat testimonio Simonidis, 
qui Cleobulum reprehendit, quod impositam Midie 
sepulero coluinam illam. 2neam, perpetuo dixe- 
rit fore mansuraim : Οὐ yàp elvat 'Up.f; pov τὸ ἐ τί- 
γράμμα πολλοῖς ἔτεσι πρηέχοντο;, qaot, {τὸν ML- 
82v. Negant enim epigramma illud Homeri esse, 
qui multis annis Midam pracesiit. Vide Egidium 
Meiagium. 

Ibid. Glaucus Chius. IWa»c Scaliger post annos 18, 
sive ad num. 1540, demum receuset : additque in 
fine pericopz verba, et junxit. De hoc ferri coimn- 
pactore primo atque uno videndus llerodotus lib. B 
1. cap. 25, qui pateram parvam ab illo compactam 
ez ferro, tradit fuisse ab Alyatte Lydorum rege 
apud Delphos dedicatam. Laudat |lJerodoti testi- 
monium hoc Stephanus in Αἰθάλη, sed manifesta 
contra ejus mentem hallucinatione. Laudat et Po- 
lybium, qui non Chíum, sed Lesbium fuisse Glau- 
cum tradiderit. Videsis adco qua in eum locum 
Stephani editores et Scaliger pridem annotavit. 

SC: 1. 361. Ameres Athiops. lgnotus bic quidem 
est Africano : nihil tamen dubium quin ille idcim 
slt qui ᾿Αμάης, Amaes, in vetere apud Syucellum 
Chronico appellatur. Falsum adeo est, de quo Sca- 
liger Éuseblum culpst , adjecisse eum Aferrem hunc, 
sive, ut in Graecis legitur, 'Aupepnv, de suo, et C 
quam laxissimis habenis uti, quas adducat οἱ re- 
mittat prout voluntas ilfi, non ratio dictavit. Falsum 
quoque id eum egisse in contrahend:s aut exten»: 
deudis annis regum bujus dynasti:, ut Vaphrem ad ^ 
tempus excidii Jerosolymorum perduceret. . Cone, 
tende, quod satis erit ad repellendam | caluimpiam, 
cum Africano Eusebium, qui ut sulis sex annis ejus 
rationes in universum (a Stephinate ad Amosin) 
exsuperat ; ita manifesto se prodit, ab aliis, el di- 
gniorlbus quidem fide monimentis, $ua descripsisse. 
Vetus illud Syucellianum Chronicon longe aiwplius 
singulorum ferme regum annos. exaggerat ; exem- 
plo sit primus iste Amaes, cui solidos triginta octo 
.pro duodecim Eusebii impertitur. Peammaclieri- 
' tem, quem pro isto habet Africanus in fine, nemo D 
; alius, quantum 5.10, Veterum novit. Addo Merreim 

, in Groecis Syucelli, non ut Scaliger excudit, 'Apue- 
pv vocari, sed "Apgep:v. 

luid. In Sicilia Gela, eic. Ad eumdem num. 
1540, Scaliger refert, auuis scilicet abhinc quin. 
decim. Oportuerat vero prorsus econtrario, quoad 
per mss. auctoritatem liceret, primordia istarum 
urbium ad superiora tempora referri. Nimiruin 
auctor est Thucydides lib. vi, p. 146. Gela auno 
post conditas Syracusas quadragesimo quinto fuisse 
exstructam, Phaselis eadem initia babuit ab. Lacio 
Autiphemi, qui Gelam condiderat, fratre, ut. no- 
tavit ex Aristarneto Stephanus in Γέλα, Lindios cos 
fuisse odoratur Scaliger ex Ilerodoti Polylymnia. 


vu, cap 12. Qua quidem in re fallitur; peque, 
enim ita Philos'ephanus ipse existüusbat, quippe, 
qui Aáxtov τὸν 'Apyslov dixit, sed alii quos. no* ep 
nominat : ὃν τινες μὲν Λίνδιον εἶναι λέγουσιν. Aa 
ipsum indicavit etiam Thucydides modq laudat 

qui Antiphemum πον urbi quam  exetruxera. 
Lindiorum nomen imponere voluisse , atctor 

non alia, ut videtur, de causa, quam in palriz iran, 
moriam Ilerodotus lib. u cap. 178, Phaselidem wy, 
jn Pamphylia, ut Eusebius, sed inter Doricas ure; 
recenset, 


i 


Juid. Hipponar. Schurzfleischius sit : Serius 
libri omnes 1 gunt, Hipponax phs motissimus red- 
ditur. Sichardus inde legit, Hipponaz philosoplas — 
Sed merito dubitat Lydiatus p. 45, ad marmor» 
Arundelliana, au unquam llipponax aliquis phi—7 
losophus vixerit. Equidem veteres critici omnes 
poetam philosophi:e partes callere debere autuna—7 
baut ; interim. nondum statim. ideo antiquis illis 
temporibus poeta et philosophus erant synonyma, « 
nisi fortasse, Πρὶν Πυθαγόραν γεγονέναι philoso- — 
phos comminiscaris. Nugamur proinde , nisi aliam a 
lectionem  aífferamus. Scaliger vocem corruptamam 
plane omisit. Nos non prater rem esse putamus... 
quod ownes libri seribaut. phs. Hinc enim in auto. — 
grapho ephus, velegz, hoc est ᾿φέσιος, Ephesins , 
fuisse, dicere ausim. Suidas, HIIONAS , Ἐφέσιος, 
ἰαμδογράφος. luterim male tamen omnino ad hanc 
giatem Hipponax ab eo, uude h«c liabet Eusebiu, 
relatus cst, cum. eum olympiade CU vixisse, e Plini 
HI. N. lib. xxxvi, cap. 5, et marmoris Aruudellizi 
liuea. 57, constet. Infra Hieronymus, numero 147i, 
Hippicus, inquit, corminum scriptor, agnoscitur. 


- Quis Hippicus ille sit, neuo adhuc eum dicere po- 


tuit. Neque enim locum critici satis emendaruni, 
quippe in quo legendum erat llipponaz carmimm 
scriptor. Ille nempe carmina , prout Horatius 9di- 
rum libros vocavit, composuit. Nihilominus eiigw 
Dionysius Petavius, libro xui de D. T., anuo Jd. 
no 4174, Hippicum et Hipponactem diversos fecil, 
quod *ane erat ἀνιστόρητον.  Colligo etiam aliunde, 
recentiorem esse Hipponactem, quam, ut ad bac 
tempora referri possit, Est apud Strabonem (rag- 
entum ejus, lih. xiv Γεωγραφ. pag. 636, et Sui- 
dam in Βίαντος Πριενήως δίχῃ : 


A caa: 
D!avzóq (ἐστι) τοῦ Πριηνέως χρέσσων. 
Si Πιος λείψανον nullam haberet utilitetem aliam, 
satis tamen est, quod ex ea quadamtenus Hippe- 
naclis zelatem eruere possimus. Colligimus enim 
ex isto, saltim Bionte lipponactem fuisse recen- 
tiorem, eujus in illa ῥήσει fit mentio. Jam constàl, 
Bisntem unum de septem sapientibus fuisse qui 
numero 1455, auno sccundo olympiadis 49, vixisse 
dicuntur : post. cujus anni adeo tempora Hippe 
naetem floruisse, firmissimum | exinde argumens 
tum deducitur. Eum ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Λυδίας 


909 


VALLARSII NOT. 


9:0 


ἰάμδων citavit scholiasia Nicandri, ad Θηρ'α- A rwn. epocha. ferme convenit calculo Eusebiano 


κῶν vers. 653, pag. ἐδ, ed. Suteris , nisi tamen, 
quad valde vereor, lectio corrupta est. Nam eritici 
hunc librum llipponactis pretereunt. Adde bis qua 
de hoc Poeta Fabricius dispuiat. tom. 1 Biblioth. 
Grac. pag. 581 et seq. De llippico, sive Ibyco, dice- 
mus infra nos suo J9co ad an. primum olyimpiadis 60, 

Col. 363. Chalcedon condita. Dicitur Straboni 
lib. xu, a Megarensibus condita ; Powponio Mel 
lib. 1, cap. 19, αὐ Archia Megarensium | principe : 
llesychio e Megaris quidem, sed a Dineo. Diceinus 
liac de re iterum, ubi de Byzantio. Scaliger post 
decem annos conditum urbis refert ; et Petav. 
tamen apud eum ums. num, 1350 ascribebat. 1185 
cole et quz multo untea. ad. Cartliaginis conditum, 
de Carcbedone dicta suuj. 

* Col. 361. Argeus. Latine Argeus eV Argaus acri - 
ptum reperire est, Grace 'Apyale et ᾿Αργεῖος. 
ljoc porro Scaliger reponendum ubique censet, ut 
Argeus Latine sit, non Argo us ; nam , inquit, et 
Sibylle reges Macedonum ᾿Αργεάδαι nuncupati 
sunt : eo scilicel versu, quem tacet : 

Ἄρχοντες βασιλεῦσι Maxfbove; ᾿Αργεάδγ, τ. 
"Atqui Herodoto ᾿Δραῖος vocatur ; tametsi. putare 
malim corruptum locum pro 'Apyaloc. Videsia Ju- 
stinum lib. vu, c. 2. Syncellus annos ejus solos 22 
supputat. . 

€ol. 365. Stephinatis an. 7. Atque hujus. annos 
veius. AEgyptiorum Caronicon apud Syncellum au- 


get ueque ad. viginti septem ?. hene autem est Eu- C 


sebio cum Africani computo. Varia scriptura est, 
Stephinathes, Stephingtes εἰ Stephunathis. 

lbid. Nechepsus. In Parmensi ms. Nicepsos, do, 
aliis Nechipso : sedet Nerepsos Afticau 


Neceytes in vetere Chronico, quod et anuos illi tre2€ 


decim elargitur. Qui subsequuntur. [talico chara- 
etere d. scripta, Nichepsus magice artis peritus, cu- 
jus ecripta medicmalia [eruntur , Sealiger respuit, 
nec in l'aumensi quidem in$. sunt. Ausenius tamen 
epist. 4, ad Paulinum ; 


Quique msgas docuit mysteria vana Necepsus. 


Sed et scriptorum ejus meminere Eius in. Te- 
$rabibl. pluribus lucis, Manetho./ jn Apotelesuiati- 
cis, Vectius. Valeus. Autiocheuus* in. sua. 'AvOc- 
2o0f(4, Galenus lib. Simplic, medicameutor., deni- 
quc Julius Firiicus Astronomie, lib. iv et vin. Vi- 
desis Fa; ricium DB.blioth. Grec. lib. 1, cap. 20, et 
Maashmum in Canone Chronico. 

Col. 361. Athenis annui. principes. Anachroni- 
smum in Eusebiana liypothesi couuniscenti Sca- 
ligero, ex pervulgato illo l'ausanizx loco in Messe- 
nicis, facient satis quie. superius recitata sunt ad 
Caropem ex Doilwello, ne eacem hie repetere 0:1- 
gest. Audiendus nunc Lydiatus ad Marmor 1 A*uv- 
deliianum p. 258 : À quo, inquit, annuus. »rch n 
Atl gs exstitit primus Creon , uumecantur Clro- 
nico Marinorco auni 420, id cst, ante Evangeliuin 
712, qui annus erat primus olymp. 24. Hiec nim'- 


sque jux!a Sealigeranam editionem tum Latinam, 
tum Grxcam referenteu postremi archuntis de: en- 
nalis annui postremum. ad primum olympiadis 
95, ac juxta Pontaci editionem intra annum, ut- 
pote qua primus arclon aunus refertur ad anuum 
secundum ejusdem olympiadis, perinde atque 
Excerp!is Barbaro-Lotinis, atque etiam ipso Afri- 
cano apud Georgium recensente annuos archonics 
905 usque ad olympiadem 250. Caterum a calculo 
Dionysii llalica:nassci, ut duum eum in nostra 
serle exposui, bienuii differeutiam praefert, utpote 
referentis eumdem ad tertium. anuum. ejusdem 
elympiadis, annis 70 post. initium Charopis prin'i 
deceunalis areliontis relatum auno primo olympi- 
dis 7. Altrinsecus vero exhibet quadrieunii dilfc- 
rentiam a calculo Pausania in Messenicis refeccn- 
ti8 quintum annnm Hippomeuis quarti decennalis 
archontis ad primum aunum decima quarta olym- 
piadis, et Tlesiam, ut videtnr, sequentem archon- 
t^m annuum ad quartum annum o!ympiadis vicesi- 
ma tertie, Sed Marmoreum Chronicon , quo me- 
dium attingit propius, eo videtur probabilius, A:dito 
et Marshamum in Canone Chronico. Quod textus 
lectionem spectat, in primo Palatino ms. referente 
Schurzfleischio, verba constituti sunt, puncto tec- 
mim tur, deiadeque l-gitur, Urbis electi Athenien. 
sibus pra fuerunt; |n Scaligeri editione, Urbis electi 
μια [μετα unnuo imperio BReipublice, Se.l et tacet 
S:aliger, qu:e paulo post. scquitur, períochaw, 
Atheniensium regnum. defecit, qu quidem In Par- 
wiensi etiam. ws. infectis ninio litteris, est, Pre 
uorem principes, wallet idem, Latine reddidisset 


eronymus novem magistratus, quod est efus viti- 
o dicltur, eq: . dul 
, ; ligium. Ceterum nulli nou. nota. ejus regiminis in 
ZWovem archontas distrihutio. Primas archon ὁ ἐπιὺ- 
vupog, Tesinothet:e. sex, Baslleus, et Polemarehus. 


Videsis Pausanism in Laconicis c. 11, SchoHastesm 
Aristophau's sub finem Acharneunsium , Synesiuam 
lib. de Regno, Polyzenum lib. vin, cap. 25 et seq., 
denique Meursium lib. ! de Archontibus. 

Col. δύ. Czicus. .. Locri.Dictum superius satis 
abunde ze Cvzico, quo exloco intelliges curin Pala- 
tiuo primo ms.hic recondita dicatur pro condila. De 


p Locris, sunt, a:t Sirabo lib. vi, hé Locri colonia eoruin 


Locrorum qui in Crisseo sinu habitant, Evanthes eaw 
deduxit, uon mulio post Crotonem ei Syracusas condi- 
tas. Falliur autem Ephorus, qui eos Locrorum Opun . 
liorun. facit celonos.— Vide lustathium ln. Dionys. 
vers, 364. 

Col. 565. Tullus flo-tilius. Auctor vero cst Livis 
lib. 1, c 32, post Nune mortem δὰ interregnuii 
rem rediisse, postea Tullum llostilium in. regem a 
ppulojallectum, Probe adeo notatum  Diorysio 
Halicarn. lib.in : Hic aunus,quo princ patum(Tuihs) 
accepit, secundus. [uil vicesime sep.imiw olymp. , 
qua ricloriam e »ladio seportavit | Eviybates Athe. 
niensis, Archont. (Athenis) Leostrato. Quod diciter, 
et fascibus usus est, Scaliger non convenire. eunt 


« 
Graeca lectione, 
litate contendit, Suspicatur. etiam legendum  xaY 
ῥάξξον; χδ' Eogev,'quod sibi videatur Hieronymus 
ita legisse. Mitto alias apud cum Gr:cz lectionis 
diversitates, uL est, τῆς olxía; αὑτοῦ χεραυνωθεῖί- 
Or; συγχατεφλέχθη αὐτῇ, ἀπέθανεν, etc. Conferen- 
dus bac de re Livius c. 51, cum Dionysii llalicarn. 
lib. n, ubi llostilium insidiis Anci Marci cum 
u1ore ac liberis interfectum, domo incensa, tradit. 
lbid. /pse post longam pacem. hevocavit hzc 
Scaliger ad primum Tulli annum: legit quoque in 
fine periochze, Urbem valli ambitu ampliavit. Pri- 
mus Palatinus octo annis antevertit, ac porro 
legit, adjecto monii Celio Urbem  applicavit, bene, 
Schurzfleischio judice : qui notat. praeterea id tri- 


VALLARSII NOT.E. 


zai ῥάδζον κατίτχεν͵ falsa subti- ἃ Sesliger Ardyso, sive annis ab linc duobus refert : 


9:2 


t^ect quoque Musics, quod dicitur de Aristoxeno. 


"Cetera praeoecupavit Sehurzfleischius, qui, Vocatur, 


inquit, rex istein pr. Palatino Ardiis, in reliquis 
Ardis. Legendum est, ut supra monuimus, Ardgs. 
Apud Syncellum , ed. Paris. pag. 959, “Αρδυσος 
habetur, ubi etiam per annos 29 imperssse dici- 
tur. Vide quz diximus supra ad numer. 1929. Pe. 
riocham de Archilocho, Simonide, et Aristoxeno, 
primus Palatinus ad num. 1555 retulit, in quo, 
quemadmodum etiam in aliis ediüonibus, ultimus 
vocatur Musicus. De Archilocho Cornelius Nepos, 
lib. 1 Chronici, ab A. Gellio, N. A. lib. xvn, cap. 
21 laudatus : Archiloclius, inquit, Tullo Hostilio 
Rome regnante, jam tum poematis clarus εἰ nobi- 


bui Anco. Marcio apud Strabonem | lib. v, p. 353: D (is. Vlde de eo loco Andream Schottum δὰ Cor- 


Ancus Martius Cellium montem, el Aventinum, cam- 
pumque his interjectum.... adjecit. Sed et duo. ipsi 
reges olim in serie permiscebantur, quod testatur 
Syncellus : Tullum historicorum nonnulli quartum 
a ftomulo ponunt, alii quintum eum. numerant, etc. 
Dieitur et Virgilio neid. vi : 

Otis qui rumpet patrie, resid^sque movebit 

Tullus in srma viros. 

Ibid. Nudorum exercitatio, ecte, si quid alias, 
notatum Scaligero, fucum fecisse Hieronymo Grz- 
cam scripturam , quod Γυμνοπόδια legerit pro 
Γυμνοπαιδεία, vel, ut est apud Syncellum, Γυμνὴ 
παιδεία. Aliud proinde est ab Eusebii mente, quod 


verit. Nudipedalia , qua — paenitentium — propria Ο 


erant, et pro pluvia impetranda, teste Tertulliauo, 
a paganis indicebantur. De his monet. Schurzfleis- 
chius, consuli Math:»um Larroquanum in Adver- 


nelii fragmenta. Herodotus lib. 1, cap. 19, ad 
Candaulis οἱ Gygis tempora eum retulit, Ex hoc 
Joco alii ad olympiadem 15, suis rationibus non 
destitutí, eum collocant. Simonides multo junior 
est, et ad olympiadem circiter 56 vel 62 reponcen.tus, 
Vide scholia Comici ad Σφῆχας, vers. 1561. Aristo- 
xenum Musicum, cujus harmonicorum elemento- 
rum libros nti bodieque liabemus, rectius ad olym- 
piadem 111 a Suida relatum esse, nullus est qui 
nesciat. Mox legitur in primo Palatino, Apud Lo- 
eros crebro sermone celebratur, pro quo Scalger 
habet, frequentibus praconiis. Locri intelligendi 
sunt Epizephyrii, quod et ipsum jam observarunt 
viri docti. 

lbid. Cypselus in Corintho tyrannidem exercuit. 
Initium tyraunidis Scaliger ab anno secundo olym- 
piadis 51 repeUt, ex quo prochronismus quig- 


sor. Saeris lib. 1, cap. 19, et Thomassinum de, -quennii exsurgit Herodotus lib. v, cap. 92 et scqq. 


Donaríis cap. 5. Gymnopzdia autem quam hie. 


notat Eusebius, festum erat, ac saltatio in eorum 
memoriam, a Lacedaemoniis instituta, qui Thy. 
reatico bello occubuerunt : atque ita appellata a 
cloro puerorum qui saltabant nudi, canebantque 
inter saltandlum «iis liymnos, laudesque Spartiata- 
rum. llistoria apud Antiquos notior quam ut Jau- 
dari eorum testimonia oporteat. Videsis 'ausaniam 
in Laconicis cap. 14, Athenzum lib. xv cap. 6, 
Suidam, [lesychium, etc. 

lbid. Sibylla. Hanc habet Scaliger periocham hic 
loci semel, quz etiain ante anuos 46 superius oc- 
currit in editis eque atque mss. libris, ex aliorum 
nempe qui de ejus Sibylla :»tate tractarunt, diversa 
sententia. Recole quae ibi annotata sunt. 


Col. 365. Nechaus. Iu Vetere Clironico  Nechaab 
appellatur. In ejus regni annis plerique oinnes cou- 
sentiunt. 

Col. 565. Psammetichas an. 44. Dissentiunt 
auctores iumane quantum in annis regni. Aírica- 
nus usque ad quinquaginta quatuor exaggerat, 
Vetus Chronicon apud Syncellum solos ci quatuor- 
decim tribuit. 

Jbid. Archilochus εἰ Simonides. Posiponit hiec 


elinnitem occupasse Cypselum tradit, cum 
A 


: c Bacchiade, πρυτάνεις annui, civitatis ευ- 
bernacula tenerent. Vulgo autem creditur per 
centum viginti circiter annos Bacchiadas adimnini- 
Sirasse rempublicam : at Strabo lib. viu, pag. 
510, διαχόσια ἔτη σχεδόν τι, ducentos fee. annoi 
numerat. Hinc grandius intervallum ad Cypseli 
tempora,  Propius ad verum Cicero Tusculau, 
Quaest. lib. v, cap. 57; Demaratus, Tarquinii mostri 
pater, tyrannum, Cypselum, quod ferre. non poterat, 
[ugit Tarquinios Corintho, et ibi suas fortunas. cor- 
stituit, etc. Herodotus eum scribit regnasse auno 
triginta. 

lbid. Byzantium condita, Parmensis et Dalai. 
primus. «is. hzec referunt biennio ante , Scaliger 
econtrario. subsequenti proxime auno assignat. 
Eum olim. quacunque de Byzantio dici poteraul, 
conipendii facere jussit opus egregium | Petri Gylii 
Albicensis de Bosphoro Thracio ; nobis uihil ferme 
reliqui Dufresnius fecit, Hos adeant qui de vetere 
ac nova Constantinopoli scire aliquid cupiunt. 
Interim non praetereundum, quod. et. Scaliger. ex 
parte notat, Ca-siodorum, qui ad verbum Euse- 
biana describere solet, hanc periocham cui cà 
conjungere, qui supra num. 1952 de condiiu 


213 


VALLARSII NOT E. 


v1 


Chislcedonis habetur, ac simul utramque in annum A sit ille codex Bibliorum LXX Seniorum, qui svii 


Manassis tricesimum — oetavum conjicere. Facti 
ci"sam eam pulo, quod senserit fuisse Byzantium 
deductam coloniam a Megaris, quod et Marcianus 
Periegetes, et in Periegetem Dionysium v. 802 
Eustathius quoque tradit, Tum odoratus sit ab 
Hesychii libro de rebus patriis Constantinopoleos, 
Dineum tunc fuisse Megarensium ducem, qui certe 
et Byzantium occupavit, et Chalcedonis dominus 
et conditor, ducta e Megaris colonia, fuit, ut idem 
Hesychius scribit. Attamen Dineus ille, si fides 
Herodoto lib, 1v, c. 444, decem et septem annis 
ante Byzantium Chalcedonem, que e regione est, 
urbem exstruxerat. Ad hac receptior vulgo seu- 
tentia est, conditum Byzantium a Byzante, cujus 
et galeatam «pozoghv cum titulo BYZAYX nummo 
impressam videre estin Goltzii Grecia tab. xxvi, 
et eujus statuam, ut εἰ uxoris ejus Phidalez, in 
Basilica dedicasse perhibetur Calliades in Anthelo- 
gia lib. vi. Denique Hesychius Argivorum eam 
coloniam fuisse tradit. Aliorum sententias non 
moror. 

Col. 565. Amon. Scaliger, qux ejus est confi- 
dentia, perinde atque omnes ex LXX Seuiorum 
 versioue codices lustrasset oculis, pernegat ex- 
- gtitisse nnquam qui anu. 12 ann, Ammoni tribuerit, 
mentiri autem ait dedita opera Eusebium, ut sue 
hypothesi inserviat, cum apud LXX ne minima 
quidem ejus rei suspicio exstet. Mitto quibus eum 
insectatur convicia, et Syncellianum illud, Ῥεύδεται 
δὲ EócéÓ6:0;, quod iniquiore adhuc scnsu explicat. 
Si nullum revera exemplar superesset Grac ejus 
versionis, quod δώδεχα, pro δύο ἔτη de Ammone 


legeret, jure tamen deneganda fides non erat scri- ^ 


Eusebio notus fuerit, vetustissimis auteur Scripto- 
ribus iguolus, in medium profero, οἱ licuisse ejus 
uti «alculis contendo. 

lbid. Recole qui» paulo superius ad Numam 
observamus de decimo septimo Hostilii anno Aui- 
monis primo concurrente, Prosper de ipso sic ha- 
bet, Hujus (Ammonis) regni initio Tullus Hostilius 
Roma septimum decimum imperii sui gerebat annum, 
regnavitque annis 32. Et vero si decimus septiuius 
Hostilii cum Ammonis primo concurrit, primus 
ejusdem llostilii cum Manassis quadragesimo, ut 
hic quoque ascriptum est, conveuiat. Hine reteor- 
sum numerando primus Num:e cum Ezecliz vice- 
simo octavo, et primus Romuli cum Achazi sexto, 


B Roma condita cum ejusdem quinto concurraut, 


uecesse est. 

Col. 563. Alcmmon clarus habetur, Iterum Scelurz- 
fleischius, | Alchmeon, inquit, in Palat. mss. primo, 
et tertio Alchmeon, in secundo Almeon, in quarto 
Alcmeon, iu aliis libris Alcimeon vocatur. Alcmeon 
in Aleman igitur mutare ποίη, quidquid tanden» 
de confusione horum nominum preter Sealigerum 
dicat AEgidiu« Menagius ad Laertii lib. win, 
segin, 85. Alius noster est ab Alemaeone τῷ φυσιχῷ, 
Antigono Carystio cap. 92, pag. 76, παραδόξων 
συναγωγῆς, memorato. Sue τὸ "AAxpX Doricum 
est, et ex 'AAxpalov factum. Notus est vel c Pau- 
sanja Alcimaon frater. Amphilochi. Hunc eodcin 
modo, Dorica dialecto usus Pindarus ᾿Αλχμᾶνα vo- 
cavit [1u0. «y, v. 66. Sed nec cum Scaligero Laco- 
nem eum [fuisse crediderim, verum Lydum potius. 
..Laconem enim dialecto usus est, quia Grzcam lin- 
yam Sparte demum didicit. Nam quod, quia Lydus 


pori nostro, rem prodenti sui temporis: iu qua. ib "£M, Donica potius ipsi dialectus fuerit usurpan/la, 


tam projecte frontis temeritate, quze ne in sana 
quidem mentis hominem, ne dicam Eusebium, ca- 
deret, fuissef mentitus, poterat statim a lectore 
quocunque de mendacio reprehendi, imo scelere 
nefario, quo sacras Scripturas adulterasset. Omnino 
autem non potuit, quin falsi argueretur a S. inter- 
prete Hieronymo, quo nemo hominum (dicendum 
est enim) Scripturas melius novit, nemo diligentius 
Hliebrza cum Grecis contendit. At vero quid ? cum 


$uperet hodienum unus ex ejusmodi codicibus, ἢ 


quos Eusebius laudat: atque ille quidem caeteris 
prastantior, certe antiquior omnibus. Nimirum qui 
Alexandrinus vulgo audit, et ad ejus Ecclesie usus 
pertiuebat : fortasse autem magis, in aliquot saltem 
libris, Palastinorurm ritus et consuetudines respicit, 
ut ex lectionibus aliis, atque hypothesibus Euse- 
bianis ostendi potest. Przfert porro iste. conceptis 
verbis IV Reg. cap. xx:, vers. 19; 'Appov. δώδεχα 
ἔτη ἐδασίλευσεν ἐν ᾿ἱερονσαλήμ. Minime hinc ego 
conclusum ierim, contra Hebrei tex!us. fidem, 
unice veram lianc esse, quam codex iste praefert 
lectionem, quin imo malim ccontrario, rescribi 
«tiam eo loci δύο ; sed hoc aio Eusebii fidei libe- 
rari ; οἱ quouiam quzrere non cessat Sealiger, quis 


: unde demum probatur ? Neque Lydi enim Gr.ece 
loquebantur, sed, cum Phrygibus et Mysis, bar- 
baris accensebantur. Hactenus ille ; manifesto enim 
in eo hallucinatur quod subdit vetere epigrammate, 
in quo Alcmanuim putat de 3e dicere Spartae demum 
civem factum, et Grecis litteris eruditum. Habetur 
illud apud Plutarchum lib. de Eaxsilio sub init.in 
hzc verba : . 


Καὶ μούσας ἐδάην Ἑλληνίδας, αἴ ps τυράννῳ (non 
τυράννου) 
Θῆχαν Δασχυλίδεω χρείσσονα xa (al. τοῦ) Γύγεω. 


Graece, quas novi, muss fecere tyranno 
Ut sim Dascylida ditior ipse. Gyge. 


Αἱ non de se ibi Aleman loquitur, neque id aano 
Plutarchus verbo significavit. E contrario docuit Sal- 
masius ad Solinum p. 578, quo loco epigramma 
illustrat, illud esse Alexandri ZEtoli, qui ferme 
quingentis ab hinc annis vixil, el cui, utpote ger- 
mano auctori, in Sebedis quoque mss. tribuitur. 
Pergit porro idem Sehurafleischius, Novi, inquiens, 
tamen, Laconem eum vocari, Demetrio Triclino 
ad Sophoclis Ajacem ματτιγοφόρον περὶ μέτρων, 
pag. 459, Clementi Alexaudriuo lib. 1 X:(uop. 
pag. 908, Suido, et aliis. Plura de hac re, οἱ cere 


915 


tiora fortasse, sciremus, 
. pervenissent, vel qui Sosibius Laco, vel, qu: 
Philochorus, ἐν τοῖς περὶ ᾿Αλχμᾶνος dixere. Prio- 
re: ;audavit Athenzus, Δειπιοσ, lib. nm, cap. 50, 
posteriorem Suidas in $SIAUXOPOZ, Statim post 
in Eusebio Latino ZLesches Lesbius, corrupte in 
Palatinis Lescolesius vocmur.— Leschis meminit 
prater alios, Jo. Tzetzes in iuedita Homeri meta- 
phrasi, apud Dodwellum, de Cyclis, pag. 801. 


Dorica, prout reliqui eliam Lesbii poetz, dialecto. 


. uáus est. Plura de eo apud R. Fabretum ad !abu- 
lam lliacaw, pag. 549 habentur. Confer et Fabri- 
cium Bibliethec, (6Grac. lib. i, cap. 2. Pyrrh:eus 
patria auctor fuit, erat autem Pyrrha civitas Lesbi. 

Col. 365. Phraortes απ. 24. Soles viginti duos 
ei tribuit llerodotus lib. », cap. 102. D'gna qux 
huc referantur ejus verba sunt: .— lhraortes. solo 
imperio Medorem non contentus, bellum ante omnes 
intulit Persis, eosque primos in potestatem Medorum 
redegit. Ilis duabus nationibus. valida utraque, po- 
Hus Phraortes, moz reliquam Asiam subegit, aliam 
deinceps. atque. aliam invadendo gentem, donec ad 
Assyrios oppugnandos pervenit, qui Ninum incol»- 
bant, quondam omnino principes, sed tunc ἃ — socii 
desertos, alioqui per se bene habentes. Adversus hos 
expeditiene suscepta, Phraortes cum pleraque ezer- 
citus «νἰ parte. periit, cum dvos. el viginti ennos 
regnasset, Svucelus mulio ampiius dicit, et ad qu'n- 
quaginto» unum usque 8.} Phraortis annos unpertitur, 

Ibid. Jatrus civitas in. ponto condita. Praepostero 
erdine aptid Scaligerum priino Ackantus et Stagera, 
deinde Histrus recensentur. lec urbs sapius 
absque aspiruticne. Istrus scribitur. Eam Scymnus 
Chius tradit ἃ Milsiis conditam, ab |stro. autem 
flumine nomen accepisse. Nummi  autiqui. 1X- 
TPIHON pro ᾿Ιστριέων lonice habent. De reliquis 
ita Schuizfleischius : Stagire, inquit, nomen varie 
in scriptis libris pingitur. Pr. Palat. legit. Stagera 
in Ásia, sec. Si«tira, leitius Starira, qusrtus eum 
Sichardo Siagera. Potest. sane retineri Stagera. 
Grece euim ea urbs dicitur Στάγειρα, unde ὁ Στα- 
γειράθεν σοφὸς spud Eustathium vocatur Aristo- 
teles. Vide Nunuesium in libello de hujus philo 
δορὶ! Vita, At Stagira neque erat Asiz,sed vel Ma- 


YALLARnSU NOTA. 
si ad noslram ztatem Α tyranni ztas. Disputatnm de illa acriter in u'ram- 


916 


que partem a doctissimis viris: e quibus Hearie. 
Dodwellus singulari Exereitat, de tate Phalaridis, 
sec. 14 et 19, videtur propius ad verum, primordia 
ejus tyrannidis serius olympiade quinquagesima 
tertia repetere. lpsa Agrigentinoranm urbs, quam 
occupavit, non ante olymp:adem quinquagesiinam 
coudita existimatur. Stratagema quo usus est et- 
pont Polvenus libro v, cap. 1. Vide et Bentleium 
Digsertat. de Phalaridis epist. 

lbid. Lampsacus comdita. Lampsacum Mile- 
siorum coloniam facit Strabo libro vin, pag. 881. 
Stephanus, Φυχαέων χτίσμα. Verum jamdiu olim 
ei mythicis temporibus exstitisse, idem ex. Epa- 
plredito refert. Eadem sunt Abderse. primordia ab 
llercule, si fides Apollodoro libro n, qui eum 1Γ3- 
dit urhem condidisse in honorem Abderi, quem 
Diomedis equz discerptum interemerant. Aii ab ipsa 
Diomedis sorore conditam, suoque de nomine ap- 
pellatam tradunt. Omnino autem ad rem nostram 
Solinus, laudatus etiam Scaligero : Hawc Abderam, 
inquit, olympiade prima εἰ tricesima senio colla- 
psam Cluzomenii ex Asia ad majorem faciem resti- 
(tam, oblitteratis que  precesserant, nomini suo 
sindicarunt, In quem locum Scaliger : Vides, ai!, 
tempus a Solino assignatum praesenti anno conve- 
nire. Unde male editt. ia annum secundum olym- 
piadis 22. conjiciunt, Igitur olympiade 31 Tei οἱ 
Clazomenii vieini ambo in altera peninsule lonice 


C ora siti simul huie coloniz deducende communi- 


carunt. Unde proverbium : 
"A6bnpa xa; Τηίων ἀποιχία, 
Ibid. /n Sicilia Selinus condita. A Syracucanis 


. conditam tradit Thucydides llbro vi, pag. 412; a Me- 


garensibus Marcianus Perieget. laudatas Scaligero, 
et Strabo lib. τι, pag. 419; Σελινοῦτα δι᾽ αὐτόθι 
(Sicilie) Μεγαρεῖς ἔχτισαν. Revocant ejus conditum 
Parmensis et Palatinus primus ms. ad num. 1566; 
iidemque libri, cum omnibus reliquis scriptis, nou 
minus quam editis, annotaute Schurzfleischio, 
Selinis legunt : qu minime corrupta scriptura vi- 
deri potest, siquidem Virgilius, lib. nt, vers. 705; 


Teque datis linquo ventis, palmosa Selinis. 


cedouize, vel Thracis Europe», neque ante Aristo- D Iterum Silius lib. xiv, palmis quoque onusta Selinis. 


telis :wetatem ullo modoJeelebris. Syncellus, "Axa700;, 
inquit, καὶ Xzáye:pa àv Ἑλλάδι ἐκτίσθησαν. Hecte 
ἐν ᾿Ελλάδι, Ko enim et Macedonia pertinebat. Στάγει- 
p^»v, ἑνικῶς, in Strabonis libro vi Epitom., non pro- 
cul tne invenitur. Kquidem totum llieronymi locum 
hoc modo legerim : Achantus condiia, εἰ Stagera 
in Thracia. Stephanus. AKANOOX., πόλις Θράκης. 
lbid. Phalaris apud Agrigentinos tyrannidem 
exereet, Ànie duos aunos hanc, ut et aliam de 8.- 
linunte, periochain Scaliger recenset. Eusebius 
iterum infra post annos ferme nonaginta, ex alio- 
rom scilicet sententia, Phalaridem, ejusque tyran- 
nidis initia collocat. Equideu nihil incertum nagis 
puto esse in tota antiquitatis memoria, quam ejas 


Ma utrobique libri acripti constanter legunt, et Ser- 
vius Honoratus, quem cum Erytbrzo in indice Vir- 
giliano vide. Ounino autem vitiose apud Syucellug 
Goarus legerat Σελήνους pro Σελινοῦς, quod rescri- 
psimus. 

Col. 365. Josias an. δῖ. llic haud scio equidem, 
cujus auctoritate exemplaris, anno Josize uno supra 
sgacrar. Scripturarum testimonia (IV Reg. xxu, el 
]l Paral. xxxiv) Eusebius augeat. Et est t3uren. pif 
credere, nou sine codicis alicujus suffragio banc 
eum summam suis rationibus aptasse : tametsi ejus- 
modi, quantum scio, nullus nunc superet. Notatum 
auteu est eliam Bedze, quem et Scaliger laudst, 
Hebrai textus esse, quod 31 tantum amnis regaasst 


VALLARSII NOT.E. 918 


egitur. In LXX vero Interpretibus 59. dici. 
"ἃ igitur Beda temporibus Septuagintavira- 
ionis lectio, ut quid enim in re tam obvia 
n cum Scaligero dicamus? maxüne eum Eu- 
alia de causa conetur excusare. Ait enim : 
Eusebius inter regnum ejus (Josix) et Joa- 
ium de suo adjecit annum propter menses bis 
quibus Joachaz vel Joachin regnaverat. Ve- 
id veritas habent, Jeremias paudit , qui se a 
tertio anno Josie usque ad annuum quartum 
985 annis prophetasse perhibet, 

Ancus Martius an. 95. Inter Hostilium et 
nescio quod interregni tempus Livius co- 
» qui prielerea Martium Nuimn:e ex filia nepo- 
gtitisse annotat. Confer et Diouysium Hali- 
b. i, Piutarchium quoque in Numa. Urum 
a Eusebii rationes regni ann. addunt ivlem 
us, Livius et Solinus : cum Eusebio faciunt 
iorus et Eutropius. 


Thales. Dictum de Thaletc paulo superius. 
| hunc proprie locum pertinent, Simsonius 
. tum Scehlurzfleischius prroccuparunt. llic 
*enotasset, Evamili filium, in pr. Palat. ms. 
correcte appellari ; Mileti, inquit, ille natus, 
*«la oriundus est, quod Ilerodotus testatur. 
"oscitur, mallem legere nascitur. Apollodo- 
m apud Laertium, et Cycillus Alexandrinus, 
ἡ ἔτος τῆς λε' πρῶτον ὀλυμπιάδος, natum eum 
it: Suidas tamen, Γεγονὼς πρὸ Κροίσου ἣν 
ὀλυμπιάδης. Apnd -Synucellim corrupte est , 
"E&auoíou pro θάλης Ἐξακίου, "E23;::0v ctiitu 
m ejus omnes vocant scriptures. 

In Ponto Dorysthenes civitas condita. Nomen 
D scceperunt. Plinius lib. 1v, Flumen Bory- 


; lacusque, et gens eodem nouiue. Ei Proper- 
UJ, eleg. 7 : 


»loria ad Hibernos lata Dorystbenidas. 


Scaliger, quod et Strabo testatur, et Stepha- 
nditam a Milesiis urhem, un.le ἈΠλητόπολις, 
πολις dicta sit. Verum duo hzec videatur (uisse 
» quorum unum alii ex Antiquis, alii alterum 
ant, Saltem Otbiam et Borystlienidem a Mile- 
distinguunt. Ut vero duobns illis, ut ait Pli- 
miiquis nominibus, urbs eadem appellaretur, 
us tamen est illl Horysthenidis. Anonymus 
iplo, Prius Olbia Savia dicta, post rursus (ná- 
Cracis Dorysthenes. Notum hodie vocari Nie- 
Ik Dnieper. Confer Cellarium lib. i, eap. 6. 

. Terpander musicus. Ante annos qninque 
Terpandrum Scaliger : cui et notatum est 
simo scilicet apud Atbenzum lib. xiv, cap. 4, 
auíco, vetere historico) eum musicum in Car- 
'imum victorian retulisse, idque gestum eum 
1541 concurrere. Schurz(leischius ait Terpan- 
ilem ad num. 1576 Palatini codices referunt. 
hanc sententiam Sichardina editio antevertit. 
vide, qux Plutarchus περὶ μουσικῆς, mar- 
wruudellianutu linea 40, et e recentioribus, 


A Simsonius Chiron. cathol. part. πὶ, et Falíicius 
Biblioth. Grac. lib. 1, cap. $5, retulerunt. 

Col. 567. Oraculo Dodongo. Tantum, inquit Sca- 
lig^r, abest, ut ab hoc tempore oraculi Dodonzi 
usus esse cobperit, ut potias defecisse videatur. 
Revera multa sunt Veterum testimonia, qui jam 
ine ab Homero, imo et Trojanis temporibus ora- 
calum illud exstitisse, persuadeant, Schurzfleischio 
teste , lianc periocham primus Palatinis 3d nume- 
rum 13579 his verbis apponit, Oraculo Dodonco 
primum Grecia uli ausa. est, Eodem modo reliqui 
scripti libri, et Sichardina edit, habent. Enimvero, 
inquit, antea fortasse non tam Graci, quam accolze 
barbari, eo oraculo usi sunt, De oraculo Dodonseo 
fusissime egit Stephanus in fragmento Segueriano, 

D ei ad istud Gronovius, Eustathius ad Οὐ, ξ, Span- 

hemius ad Callimachum pag. 496, et cui non dictus 
liylas? Interim nemo tamen hunc Hieronymi locum 
solide excussit. Syncellus, Δωδώνης, inquit, τῷ 
μαντείῳ xav τούτους Ἕλληνες τοὺς χρόνους bypt- 
σαντο. Latet inveteratum lectionis: monstrum , aut 
ignoratur historia, qui facit, quo minus sentenria 
hujus loci plaua sit. 
' lbid. Jeremias, Rectius, ut videtur, et Beds 
proxime laudato loeo placet, auctor Chronici Pa- 
selalis al 13 Josiz annum prophetiarum Jeremise 
initum diffect, 

lid, Messena α Lacedwimon. potestate. recessit. 
Quie Scaligero notata sunt ad lunc locum, minimo 
sunt pr:etereunda. Dellum, inquit, primum Messe- 
uiaeum fi:em cepit anno primo olympiadis 14. Per 
3) solidos annos nihil hostile Messeu'i adversus vi- 
ciores molti sunt. Tan em. quadragesimo. anuo 
bellum, quod communicatis cum Áchivorum gento 
elandestinis consiliis instruxerant, Lacedaemoniis 
indicunt. Auctor Pausanias. Quadragesimus annus 
putatus a primo oympiadis 14 convenit in quartum 
olyuipiadis 29 qui fuit primus secundi belli Mes- 
seuiaci, cum lamen lic assignetur onno Lertio 
olympiadis 25 quadraginta septem annorum meta- 
chronismo, Finitum vero loc bellum anno primo 
olympiadis 28, Ailienis magistratu Autostheuc, Ira 
a Lacedaunoniis capta, Auctor Pausanias : ᾿Βάλω δὲ 
ἡ Elpa, καὶ ὁ πόλεμος ὁ δεύτερο; Λαχεζαιμονίων 

p καὶ Μεσσηνίων τέλος ἔσχεν, ᾿Αθηναίοις ἄρχοντος 
Αὐτοσθένους, ἔτει πρώτῳ τῆς ὀγδόης τε xal εἶχο- 
στῆς ὀλυμπιάδος ἦν, ἐνίκα Χίονις Λάχων. Duravit 
igitur secundum bellum anni8 17, prium. 19. De 
tertio, quod. contigit post. tempora Persica, nihil 
dicimus, Apud ZElianum Var. list. xii, cap. 42, 
legiwus, Messenem ab Epaminonda instauratam 
annis $30 postquam vastata fuit. Instaurata. vere 
auno quatto olynpiadis 102- num. 1648, de quo de- 
ductis 330 superest initiutà. secunda rebellionis 
Messeniorum, num. 1318. lta quo differentia cst an- 

norum Ὁ], immanis auscüronismus, Confer. quae 
superius nos diximus, 

Col. 967. Scythe usque ad Palestinam penenue-- 
runt. Historiam ex parte attigimus superiuri δι» 


919 
'atione : 
Eb. 1, cap. 105 et 106, Scyrhze, Cimmeriis cjectis, 
óum fugientes insequuntur, in Mediam usque pe- 
netrarunt, atque hinc recta in Egyptum conten- 
debaut , cum jam Syriam Palzstinam ingressis oc- 
currit Psammiticlus, et qua precibus, qua donis 
impetrasit, ne ulterius progrederentur. Scaliger 
hanc post subsequentes quatuor periochas differt, 
ac num. 1586 assignat ; Hieronymum quoque re- 
prehendit de memorie lapsu, quod scripserit in 
Epitaphio Fabiola, epist 77 in recensione nostra, 
num. 8 : Hanc geutem (Scytharum) IHlerodotus re- 
fcrt sub Dario rege Medorum, viginti annis Orientem 
icnrisse captivum, atque αὐ /£gyptiis εἰ /Eihiopibus 
«nnuum eregisse vecligal : qux» quidem nos, qua 
defendi ratione possunt, iu Notis ad eum locum 
dixints., 

lbid. Myrtheus poeta. Re:ciribit Sealiger. Tyr- 
th:cus, quod et nobis quidem probatur pre Bi- 
stharus, ek Mysteus et Myrteus, οἱ Myrieus, et si qua 
alia suut in antiquis libris nominum commenta, 
qua ncc Graecam originem sapinnt. Sane et Tyr- 
teum vocat Plutarchus in Apophthegmatibus, et 
Horatius de Arte Poetica v. 402 : 


TyrUeusque mares animos in martia bella 
Versibus exscuit. ᾿ 


Denique Suidas, qui Τηρσαῖος, ait, ἤχμαζε χατὰ 
τὴν 2«' ὀλυμπιάδα, quo loco perperam S msonius 
rescribendum contendit χε", jid est 25 olympiadem. 
]hi enim Suidas qualem eum facit septem Sapien- 
tibus, quorum olympiade 65 maxime famam incre- 
buisae, compertum est. Superest hujus poete non 
contemnendum fragmentum in Oratione Lycurgi 
rhetoris cohtra Leocratem. Vide et Strabonein lib. 
vit, Justinum i1, etc. Quod eum Atheniensem fa- 
eit Eusebius, comprobat et Pausanias in Messenicis 
cap. 15. Suidas autem falso Laconem, vel etiam 
Milesium dicit, Adde et Schol.on Graecum ad Dio- 
nis λόγον β΄. 

Ηυ)!ὰ. Battus condidit Cyrenem, Apud Scaligerum 
pra postero ordiue primum Sinope, deinde Lipara, 
tertio Cyrene recensentur, De bac dietum satis ad 
olympiadem 4, quo loco exdem rot occurrit. De 
Sinepe, quam Critias Cous condidisse perhibetur, 
vide Stephanum, Herodotum quoque lib. iv, et 
Strabonem zu, et, ut alios omittam, Plutarchum in 
Vita Luculti, Demum et de Lipara, Strabonei lib, 
vi, Marcianum Periegetem, et ex recentioribus Cel- 
larium ; ueque enim his vacat immorari. 

Cal. 567. Cyaxares an». 33. Muic annos su- 
pra Eusebii rationes ocio, sive integros qua- 
draginta tribuit Herodotus lib. 1», c. 103, quem 
auctor sum, ut huc referas. Hermannus Con- 
ringius in Adversar. Chronologic. c. 2 reprehen- 
dit hie loci Scaligerum, quod male contulerit. cum 
periodu Juliana Ctesianam Medorum xram. Eam 
docti viri animadversiouem, cum uaxine spectet 
auctorem nostrum, describere ex parte non piget. 
Latet, inquit, error partim in quinque. suppositi- 


VALLARSU NOT.;E. 
repetenda vero e:t integra cx Herodoto A tiis Astyagis annis, partim, et quidem potissimum 


927) 


in eu, quod Scaliger loco certissimi argumenti lia- 
buerit, Cyaxarem Medorum regem coepisse anna 
secundo olymp. septim:e tricesiize 2 Actum, iu 
quit, lib. i Canon. Isagog. p. 514, tum. de epocha; 
Beli atque regibus Medis esset, tum etiam de. eyc- 
anno secundo olymp. 51 imperium | iniisse, εἰ Euse- 
bius noster, el alii veteres auctores sunt. Depreheno 
itaque Cyaxaris initio, non solum Arbacis, sed. etiam 
Beli initium. adipiscimur. Jamdudum wwendum apu 
Diodorum notavimus, apud quem legimus Cyaxe- 
rem regnum iniisse anno 2 olymp. 17, cum legeudum 
sit, ὀλυμπιάδος λζ΄, non. autem ιζ΄, est. enim error 
librarii, non auctoris. Videtur quidem Eusebiwi id 


B dicere, quod ait Scaliger; pessit tamen videri 


initium Cyaxaris in. primum olympiadis illius 57 
collocare potius quam in alterum, si Latinum sane 
videas Clironicon Eusebianum. D.xerit vero id Eu- 
sebius. Nondum certo tamen coustat, vero eliam 
consentaneum id esse, aut omníno tale, eui statim 
tuto possis credere. Certe ipseiet Scaliger Ease- 
biana plerumque solet accusare neglect t7; ἀγρι- 
6c(a;, atque interdum perstringit acerrime. Dio- 
dorus vero non loquitur de vero Cyaxare, Astyagis 
patre, sed de Dejoce, quem per μνημονιχὸν ápip- 
«nua, ut arbitror, Cyaxaris appellat nomine. Certe 
Herodoti ille sententiam recitat de tempore Medo- 
rum regni satis recte, tantum quod primum regem 
appellet Cyaxarem, qui Dejoces est. Dejocem veru 
uon quidem secundo, terio tamen olympiadis 17 
copisse, omnino verum est : cum Cyri. initiniy 
pertineat ad annum 1 olympiadis quinquagesimz 
quint, et Medorum regnum βασιλευτὸν duraverit 
snnos 150 ; quod postremum docuit nos Herodotus. 

lbid. Periander. Successit Cypselo patri in tyran- 
nile, quam et per quadraginta annos tenuit. Au- 
ctores Herodotus lib. v, cap. 95, et Laertius lib. 1, 
sect. 98. Consentit el Scaliger, recte hice initia Pe- 
riandri collocari. Confer, si libet, Aristotelem f'uli- 
tic. lib. t, cap. 9. 

Ibid. Sadyattes an. 15. Solos huic annos duode- 
cim impertitur Herodotus lib. 1, cap. 16. Scribi- 
tur et Sadiates iu aliis libris. 

Ibid. Prusias condita. Codicuta varia scriptura est, 
in quibus et Prusia, et Prusias, ev Prusina, deum 
et Perusina legitur. Et Schurzfleischlus quidem 
coutendit reponendum esse, Perusia condita, urbs 
scilicet illa Etruriae notissima ; quod sane veri spe- 
ciem nullam habet, utet lllud nibil ad rem est, 
quod laudat Taciti testimonium lib. 1, cap. 50, ubi 
Perusia inter cladium publicarum nomina  recepse- 
tur. Minime diffitendum, Bithyniz civitatem ab 
Eus*bio innui : sive autem illa sit Prusa Olympl. 
sive alia cognominis sub Hypio tmonte, seu demum 


. Prusias ad Cianum, quzrant ii, quibus tantum oti 


suppetierit. 
Cl. Mazzocchius, Diatriba de V Prusis in Com- 
wmentario ad Kalend. Marmor. p. $56, Prusz condi 


VALLARSIU NOTE. 


.25 


127 (nisi sit typotbetze vitio pro 37) olym- A tur, obtrudit, ab Eusebii mente alienum  appatet, 


annum ultimum refert. Additque : Atqui 
rbs diversa ab olympica JPrusa fuit; hzc 
?rusise illius opus exstitit, qui sive cum Cra- 
t Strabone) sive. cum. Cyro (ex Stephano) 
| gessit, sive potius Prusia illius, qui Cierum 
nendat Palinerius) expugnavit. Atqui. uteun- 
alueris ; certe immanis erit ab olympiade 37 
gitur superius typothetB mendum) ad Pru- 
Prose Olympenze conditorem hiatus. Quo- 
jon alia in Eusebio urbs intelligenda venil, 
celebratissima illa ad Hypium amnem Prusa, 
conditus (a' nemine preter Eusebium tra- 
antiquissimus fuit, equalis Anci Martii regis 
si temporibus. Subdit laudatus Mazzochius 


quem a Paschalis Chronici auctore discimus, scri- 
psisse χαταστήματι, quod proprie sonat, naturali 
babitu curporis, animique constitutione eum  mor- 
tem obiisse : alias dixeris ibàp θανάτῳ. 

Col, 501. Tarquinius Priscus an. $1. Totidem 
Rufus, Messalla, Eutropius, et Solinus regni annos 
huic tribuunt; Dionysius autem et Livius uno plus 
dicunt, sive triginta octo, quos Panvinius et Peta- 
vius probant, ea nimirum de causa, quod etiam 
Urbis conditum iutegro anno przvertunt,. Subse- 
quentis statim periocha verbis, Capitolitin. con- 
siruxit, subjungitur in Sealigeriana editione, et 
Jovi dedicavit. Sed et quie infra est ad Tarquinii 
aun. vicesimum, liuicmet primo in ea editione ad- 


'$ Equidem sic statuo Prusam illam sive D ditur, Tacitus Histor. lib. 11, €, 72, quem locum 


dem, cujus conditum Ovidius refert, non 
fuisse quam illam quse Ilvpio amni inside- 
L sic censeam, non illa tantum me movet ra- 
10d czeterarum initium est valde recens, quia 
juam ex Prusiis (uti supra ostendimus) re- 
verum id potissimum quod in Eusebii Chro- 
vsolute Prusias sine additamento vocatur. 
de sola illa ad llypium, quippe czeterarum co- 
num mater (unde in Tristani Numno μῃτρό- 


Προνείεων ob antiquitatis praerogativam in- 


ur) absolute Prusa sive Prusias vocabatur. 
. 907. Cyazares adv. Assyrios dimicans, Ni- 
apit, Scaliger post quinque adliuc annos, sive 
mum olympiadis quadragesima gestum. hoc 
: quo quidem pacto frustra Eusebii rationes 
vere studet, si de vera Nini captivitate, atque 
3 per Cyaxarem hic eum loqui exs:stimabat. 
t illa iuferiora adhue tempora, et, ut mini- 
annos ab hiuc viginti, Eusebius )p»e eam 
"sionem infra ad secundum  olympiadis 43 
| refert : ad quem locum plura nobis dicen- 
tra. Scaligeri sententiam erunt. Hic eum pu- 
num Cyaxaris couatum in Arsyrios. si;nifi - 
quem llerodotus quoque narrat lib. », cap. 
am enim rex ille Assvrios pralio fuderat, 
ique obsidebat, cum iugruit ingens Scytha- 
pzercitus, quocum improspere congressus, 
| eoactus est Niuo recedere, sed et Ayis im- 


Scaliger ipse laudat? consentit quidenf, ἃ Tarqui- 
nio exstructum Capitolium, dedicatum vcro ait ab 
Horatio Pulvillo iterum consule. Confer Strabonem 
lib. v4, et quae paulo superius ad Nuwsm obser- 
vamus, 

Ibid. Epidaurus |igr. Ἐπίδαμνος]. De Epidamno, 
cujus pone sequitur conditus, videndus Thucydides 
lib. 1, e£ quie gemina sunt Eusebianis Scboliastze 
verba, 'Exíióapvo; τὸ νῦν Δυῤῥάχιον, Adeundi et 
Stephani interpretes, admonente Sehurafleischio, 
Vossius ad Melam, Cluverius, aliique. Nune Du- 
72520 08 dicilur : ac sane veteres Durachium pro 
Dyrachium appellabant. Vide, si libet, etiam Sca- 
Wgerum; bis enim prout merita res est, exponen. 
dis, solidis libris opus essct. 

luid. PAalaridis tyrannis destructa, Dictuin supe- 
rius de Phalaridis tyrannide, qu:» ad. posteriora his 
tempora omnino referri debeat. Adde his que a 
Carolo Boylio, et Richardo Bentleio disputata sunt, 
Videsis praterea Fabricium in Diblioth. Grica lib. 
n, €. 10. 

luid. Draco legumlator. Olympiade tricesima nona 
Draconem Atheniensibus leges tulisse, non Tatia- 
nus modo, et Clemens Stromat. 1, Scaligero lauda- 
ti, sed et Suidas in Apáxtov testatur. Plura de illo 
A.Gellius lib. x1, c. 18, et Pausanias. in. Poeoticis 
c. 36 alque in. Eloscis c. 11, quo et referas insi- 
gueui ZEschinis locum Orat, in Ctesiphontem. 


" amisit. Istud interim octo. et viginti. andis p — Col. 369. Nechao secundus, qui eu Nechepsus. De 


& oblinuerunt ; quousque Cyaxares novo 
Wratagemate, junetisque cum Nabucliodono- 
iribus, receptoque imperio, Ninum cepit ac 
le 

$65. Ancus Martius, Nume ez filia nepos, 
lia scilicet, Nuing lilia, non ex Tatia quidem 
je, sed ex Lucretia, quam uxorem duxii, 
iam regno potitus est. Vide Plutarchum in 
. De Ostia, quam dicitur Aucus condidisse, 
ionysium llalicarn. lib. «1, et Festuw, con- 
ates pervulgato etyino, quod in Tiberis ostio 
ideirco Ost6am nominatam. Strabo autein 
, Τὰ "Ossa. Iu. fine quod ait. Hieronymus 
» δὶ Graxe vou Scaliger ex Letino, ut vide- 


hoc demum 4Egypti rege eum Scriptura , IV [6 - 
gum xxin, 29, aliorum auctorum masainma ex parte 
consensus est, Tantum iu angorum , per quos re- 
guum obtinuit, uumero , ejusque peculiari nota- 
tione, quo puguavit cum Josia, dissentiunt ab Eu- 
sebio Herodotus et vetus Chronicon. apud Sync. 
llie tamen qui decem supra Eusebii rationes annos 
huic regi tribuit, sive in universum sexdecim, pro- 
pius multo ad fidem , reruuique ab eo gesiarum 
historiam facit. Econtrario. Eusebius, cumque eo 
Syncellus , aliique recentiores clhronologl , qui ex 
testimonio Jeremi:e cap. xvi occisum liunc regein 
ferunt a Nabuclioduaosore agno quarto Joacbini , 
dantque adeo «lus illi scx anuos, videitur perpes 


9:1 


VALLARSII ΝΟΤΕ. M 


yam accepisse Jeremise verba, eerte quidem, quod A X1 narrator, qui fuerit oceisus Josias ab JEgyptio 


Perizonius observat , Grzca ejus loci interpreta- 
tiene decepit, Quod enim. ibi dicitur Neclao ἐν 
Xzopà3; ON ἐπάταξε Na6ovyoovicop , in Hcbrzo 
est 7 CN relativum, quod ad exercitum quidem, 
sive copias Necchaouis, qu.e percusse sunt, non ad 
«jus personam refertur, Colligeie etiam est ex IV 
liegum xxiv , 7, post pugnam illam qua victus 
«st ἃ Nabuchliodonosore Jeachimus , Necliaonem 
superstitis-é, w'pote qui dicitur, non perrexisse 
awplius excurrere ex terra sua, quia rex Babylonis 
occupaverat ἃ rivo. /Egevpti usque ad Eaphratem 
omuia quae fuerart regis /Epgyptii. Denique sint 
multo plura Nechaonis gosta , quam qu. possint 
brevi illo sex annorum spatio concludi. Εἶπ modo 
refer celeberiimam fossam illam , a Nilo ad Sinum 
Arabicum , qua foJienda ceutfim viginti bominum 
inillia decursu temporis periisse , llerodotus pro- 
dit : ut saue non paucos tanto facinori annos itn- 
]rnsos putes. 

Wd. Arion Methymr aus. Recte ad Periandri tem- 
pora Arion refertnr, siquidrm testatur lferodotus 
hb. 1, c. 24: Periandro (ον tyranno maximum 
miraculum fuisse oblutum. .. Ariunem Metlymueam 
delphino insidentem ad. Tirnuron. faisse. evectum. 
Solinus laudatus etiam Scaligero, c. 13 : Twnaron, 
inquil, est promontorium adversum Afric , in quo 
fuum. est. Methgmuei Arionis, quem delphino eo 
advectum, imago testis est, ad effigiem casus, et viri 
operis expressa-dre : praterea tempus signatum , 


elympiade enim undetricesima (legendum, undequa- C μάζει. ἢ. e. : 


dragesiina , quod minime Scaliger animadvertit , 
eaque de causa temere de metachronismo Euse- 
bium reprehendit) , qua in certamine Sicuto idem 
Árien victor scribitur , id ipsum gestum probatur. 
Censcntit ferme etiam Suidas, qui de hoc ipso 
festo , non de Arionis ortu , putandus est loqui , 
vbi κατὰ τὴν àm' ὀλυμπιάδα, duodeqnadragesima 
olynpiade , Arionem refert, Confer ;Elianum de 
Auimalih. lib. xu , ec. 45, Pausaniam quoque in 
Laconiris cap. 95, et Pindari Interpretes ad olyup. 
15. Pro verbis in portum Τα narum, nonnulli mss. 
in Tamnaro legunt. Vide Stephanum ad hanc vocem. 

Ibl. Panenius. Scaliger, qui Panztium snpe- 
riore proxime anno refert , Modum, inquit in No- 
εἶα, quem illa vulpes in Leontinorum tyrannide 
occupamda instruxit, vide apud Polyrnum lib. v. 
Tum vero, si primus tyrannus Sicilie Pan:etius 
fuit, quid ergo faciemus de Phalaride , quem tot 
annis antea tyrannidem Agrigentinorum arripuisse 
ποίαν! 7 Ne ἀντιλογίαν Eusebio, aut, quos sequi- 
tur ille , auctoribus tribuas, par credere est, di- 
versam Sicili$ partem »b iis o*^upston significari. 

Col. 569. Josias eum Nechaone congressus. Editio 
Scaligeri, et vetus codex P'ttero al Clemeut, 
Alexafidrin. laudatus, ΑἹ mihi miraculo est , quo 
modo ad unum tempus uterque. convenerit. Primus 
Palatinus et Parmens. ms. , ín praseus tempus. ista 
c. Rveniant. Respsa IV Reg. xxu et 1l Paralipoien., 


ascendente contra regem Assyriorum , Nechaone ; 
el est sane sceriptoram, quot seimus, omnium ton- 
sensus, Nechaonem ad Josiz tempora referentiam, 
De vero autem! Eusebiini hojus loci intellectu , et 
num recte auctoris sni mentem S. [nterpres asse- 
cutus sit, disputant contra Scaligerum Perizoniu, 
et Sehurzfleischius, De ipso (inquit ille. ΑΝ. 
Q.ig. cap. 95) Nechaone satis amhiganm est οἱ 
incertum, quo regai sni anne, et quo In loeo, ps- 
gnaverit cum Jasia. Nec mifum , cum ipsi in ani- 
versum Nechaon's hujus anni. multum in. aurtori- 
bus varient, quippe cujus regno Herodotus tt, e. 159, 
tribuit 16 annos ; Syncellus in sua Regum Serie, 9; 
Africanus οἱ Eusebing, 6: qui eos in Joskimi 


B quarto jam anno, vel quinto i&ennte, Sniunt. Quam 


etiam ob rem Eusebius in. Canone suo ad »snnum 
secundum Nechaonis refert. cladem et mortem Je- 
Si^, ac sibi gratulatur in eo, vel miratur Ipse, quod 
in suo Canone tempns Josi* Judi et Nechaonis 
AE yptit ultro tam bene con urrít. llic enim sensus 
est verborum Eusehii, se! que et Hierony:nus 
male vertisse, et Scaliger prmjudició quodam ex 
Hi»ronrymi versione concepto abreptus , male qno- 
que accepisse videtur. Verba Eusehil sunt : Kal 
μοι θχυμάξειν, x. v. à... τὸν xai Ῥαμμέτιχον 
(forte «bv Ῥαμμετίχου : filius enim fuit Psamme- 
tichi , ek hac ratione recte distinguitur ab altero , 
seu primo Nechaone, hujus secuudi 82) iv καὶ 
ἡ θεία τοῦ ᾿Ιερεμίου γραφὴ Φαραὼ Νεχαὼ óvo- 
Et me admiratio subit , quomede 
tempora in proposito hoc canone concurrerint oltro 
el su» sponte, ita ut. Josia e regione consisial fes 
AE qyptiorum. Nechao, qui et Peammetichus (vel qui 
Psommetichi filins) quel etiam sacra Jeremiae Scri- 
piura Pharao Nechao neminat. At Mierouymus hzc 
it accepisse videtur, quasi non debuissent coacar- 
rere iu idem tempus duo illi reges, et ideo hanc cos- 
cursum miratus esset Eusebius, Vertit, At mihi αὐ. 
raculo , etc. fiecte Scaliger, flieronymum suis 
omisisse nolat, ac subjicit dein verba Eusebii beue 
ab se versa. Sed miror dein eum addere , quaii 
Eusebii et llieronytui eadem foret mens aut ratie- 
cinatio, Ego vero, qui meas stupor , Ron capio hec 


p ergumentum , tempns. ἔσυρ Nechaonis non pe- 


tuisse concurrere cum tempore dosim, quia rez 48" 
plius ab Jeremia propheta Pharao vocetur. Ewnim 
nou voluit, rec dixit id. Eusebius , qui tanturo ad 
describendum aut illustrandum Nechaonem , sédi- 
dit illad de Jeremia. Ex ipso erge Eusebio casti- 
gauda erat Hierenymi ver«ic, Schorzlleisebias οὐδ 
pim iu veteres amanuenses vertit, et salva Eusebii 
wque ac Hieron ymi auctoritate : Post verba, ait, cot- 
gressus occiditur , vel hsec , vel similia plane exci- 
disse reor ,. Hunc quidam Psammitichum foisse ve- 
lunt, Graca id aperte. confirinant coin. primis , ὡς 
ἀντιπρόσωπον τοῦ Ἰιοσίου τῶν Αἰγυπτίων βασιλέι 
Νεχαὼ εἶναι, τὸν καὶ Ῥαμριτιχόν. Verte , Ui res 
AEyyptiorum: Νοείιαο, Psammitichus. αἴας dicias , 


VALLLARSII NOT.E 


9:6 


Β regione in [olio chronographico ponatur. A cum Syncello, ac vetere apud eum Chronico elar- 


t sublecta fide, et nullo bono seusu, trans- 
" rex E gyptiorum , qui εἰ Necepses , 4 ve- 
"gni Josie oppositus sit. Hoc vult Eusebius , 
posse perspicere, qua tandem r:tione ab il- 
Hn Nechaonem volunt esse. Psammitiehum 
inte duos jam annos iste mortuus fuerit) , 
86 demum possil, cum Josia ease congres- 
Fro Eusebius addit, Nechaouem hune Ne- 
tiam nomine venissé. Νεγαὼ eum vocat 
Africauus, non Necepson, si fides est Syn- 
dit. Par. pag. 78. Ipse Syncellus p. 210, 


y236 appellat. Puto olim in Eusebio lectum. 


E320, ὁ x3! Νεχὼ;, uon, ὁ xai Νεχέψω:. Pu- 
enim librarii, quia haud ita multo ante τοῦ 
| Domen precesserat . truncatam hic. esse 
Sane euim Νεχὼς vocatur llerodoto, lib. 11, 
8, qui Νεχλως est Josepho, lib. x Antiq. 
. Vide et appendicem ad notas in Malalam 
5. Αἱ quis ille sit , qui putavit Pharaonem 
cujus Jeremias meminit , esse Psammiti- 
juemque hac periocha perstrinxit Eusebius, 
leo dicere , nisi quod ὁ δεῖνα ille secutus 
rideatur Ilerodotum. Cum enim Herodotus 
ril annos Psaiumiticho tribuat, ille, flero- 
jam secutus, approbfto iu reliquis superiori 
computo, Josiai cum Psammiticho con- 
1 esse anno regni sui ἐδ, et non cum Ne- 
. l'a]so asseruit. 
369. Eliachim. Hunc scilicet, Joachazo sub- 
ibduetoque in Zegyptin, Nechao substituit, 
Elidehimo, appellari Joacliimiii voluit. Ea 
si, cur inale illud pro isto nomeu propoui 
leischius dicat. Vide IV Reg. xxii , 32, et 
lip. xxxvi, 9. 
Stesichorus. De Stesiechoro , cujus tatem 
er. subsequentem primus Palatn. ms. re- 
rmensis ad proxime antecedeotem , vide 
um Bibliothec. Gr:zec. lib. u, cap. 15. Natus 
tur ἃ Suida olym iade 37, Simounidle, qui 
init apud ΑΙ δα lib, iv, antiqu'or. 
Alyaties an. 49. Parmensis ms. unio. plus 
sive annos 00. Ko autem plus. !lerodotus 
cap. 18, qui sulilus regni anuos septem el 
asinta ei regi tribuit. Videsis apud eum 
e Alyatte isthoc secundo, Sadyatta filio. 
Aleman. Hune ascribit subsequenti proxime 
:mliger. Recule quz paulo superius de Alc- 
diximus atque. iterum. Fabricium Biplio- 
rzc. lib. 11, cap. 15, ne quz aliis observata 
lose repliceius. 
Psammuthes alter, qui οἱ Psammetichus, an. 
, antam huic annos [lero4otus tribuit lib. 
161: Psamunis, inquit, cum (£5 ἔτεα μοῦνον) 
"wm regnasset. annos. in. ;Egypto, facta in 
iam expeditione, moz vita de[unctus est. Nec 
ei dat Africanus, reliqui autem scriptores, 
ien intet 86 invicem consentientes, vel dno- 
tam Eusebio Latino, vcl decem et sej.tem 


giuntur. Propior ad.verum Herodoti supputatio est, 
quam et e recentioribua plerique probant, ut scili- 
cet penultimo aut ultimo Joachiui regnare cospe- 
rit, et quarto vel quinto Sedechiz mortuus | sit. 
Marshamum vero, qui intra. hoc regni ejus sexen- 
nium contigisse scribit Sedechis defeciionem, 
Hierosolymorum Tyrique excidia, et /ZEzypti va- 
siationem. per Naluchodonosorum, adeo ut expe- 
ditio Athiop'ca de rezis hujus fuga intelligi possit, 
pluribus refellit Perizonius Orig. Agvpt. cap. 24, 
ea osteadens ad varios "Egypti reges spectare, 
tamque latius. (empuris intervallum cowplecti, ut 
ne sux quidens ehronologue Marshamus in iis re- 
ceusendis convenlat. Adde quod sola illa in /Ethio- 
piam expediio nota sit ex Herodoto : Diedorus 
vero ejus nec verbo tenus meminerit. Vocatur, ut 
vides, Psammis et Psammites, εἰ Psammuthis, Nu- 
gari videtur. Schurzfleischius, cu:» in. Graco pro 
Ἑμμοῦθις ἕτερος, legere mavult uno verbo, aec 
uno tamen loco, Ψαμμονθισέτερος : quod alius 
Psamiuthes non precesserit, Αἱ vero priecessit, 
qui coguominis est, Psammetichus. In reliquo, 
quem laudamus, Gr:rco textu, visus est. Syncelus 
corrupto Eusebiano exemplari usus, aunos tQ le- 
gisse pro ιβ΄, ut ex Latino restitaimus, 

Col. 369. Pittacus Mityleneus. Aique hane. ῥῆσιν 
Scaliger post duos aunos differt, De Pittaco plura 
habet Strabo lib. xit, pag, 895, Aristoteles Politi- 
cor. lib. i1, cap. 10. Lsertius lib. 1, sect. 76, Plu- 
tarehus ἰῃ Convivio, atque alii, De Phrynone, 
quem libri alii. Phrenonew corrupte vocant, deque 
siralagemate quo eum Ρ του interfecit, Po- 
lyaiius agit lib. 1, cap. 25. Eam f'audem, sive, ut 
vocant, factum Pittaci. praciouum, quod ipse hie 
Eusebius narrat. omissum fuisse. «ab llerodoto, Plu- 
tarchus ^ in. libello de lleroccti -«acoetlia notat. 
Scliurzlleischius purgare conatur. a Plutarclii. cri- 
minatione llerodotum, queu lib. v ejus facti me- 
minisse indicat. At vero cadem ipsam Phrynonis, 
quam dolo malo Pittacus. perpetravit, in. Herodoto 
Piutarclus desiderabat : non quod. revera lib. v, 
cap. 91, tametsi. jejune, dissidium ac pugnam in- 
ter Mitylengos atque Athenienses de Sigaeo narrat. 


D Notat vero ;Jem vir doctus ex Africano in eclogis 


Eusebianis Scaligeri lib. 1 Graece haberi ad hune 
modum, Τριαχοστὴ ἔχτη ὀλυμπιὰς, Φρύρων 'A0r,- 
vaio;, ὃς {Π᾿πταχῷ μονομαχῶν ἀνῃρέθη, στάδιον. 
Pergit porro: Interceduni ergo iuter ejus victorian 
οὐ hoe gestu. auni 29, Piuacus porro ulira 40 
annos post hanc pugnam vixit, siquidem. verum 
est quod de eo narrat "Tzetzes ad liesioli lib. uu 
"Eovov , Ὅτι ἐξ ἱερείου τὴν γλῶτταν, ὡς χάλλιστόν 
τ: xal χείριστον, ᾿Ασωπίδι τῷ Αἰγυπτίῳ ἀνέσταλκεν. 
Atqui anuo post eam. 37, τῷ τρίτῳ δήπωυν δτει τῆς 
πεντη χοστῆῇς δευτέρας ὀλυμπιάζος mortuum esse 
Pittacum, auctorest in ejus Vita Diogenes L»ertius. 
Fortasse igitur de Pittaco juniore id inieligendum 
est, eui vidco, viros nuu indoctos uibucre epitias 


ΩΣ 


pium, auod »pud eumdem Loertéum, lib. 1 exstat. 

Col. 367. Cyaxares... Ninum capit et. subvertit. 
Eusebius Nini suliversionem ad ann. hunc referens, 
seusisse se eum Herodoto innuit. Seythas a prio'e 
contra Cyaxarem pugna octo et viginti annos im- 
perium Asiz tenuisse, eui) solos viginti, ut paulo 
superius notatum est, [lieronymus in Epitaphio Fa- 
bioke putet. fterum quoque series, atque ejus ex- 
cidii circumstantize postulare id temporis videntur, 
et cum primis Cyaxaris cum  Nabopolassaro socie- 
tas, tum qu:e hujus consecuta mors est paulo post, 
denique Nechaonis expeditio post captam Ninum, 
quam Josephus narrat, atque id genus alia. Aflir- 
mant, porro boc ipsum de urbe illa a Medis fun- 


YALLARSII NOT ἢ. 
Viu illu sub Pittaci nomine ad Cresum perscri- A ad Judeam: qu:e verba Scaliger ad Joachinum r.- 


929 


fert, subjungitque ad tituli instar, Hic aumos. per 
diversos impletur. De Sedechia nihil additur. Vide 
IV Reg. xxiv, 10. 

Col. $71. Periuthus condita. Notatum Scaligero, 
deductam coloniam a Samiis, non conditam primo 
urbem hic dici. Plura item de Perintho, et variis 
ejus nominibus: quibus adde quz cl. Cellarius Geo- 
graph. Antiq. lib. wu, cap. 15, sect. 50, disputat: 
in his enim diutius nobis inmorari non vacat. 
Schurzflvisechius ait, Omnia hic in. seriptis libris 
turbata sunt, Perinthi conditus ad numerum 1413; 
Massilis, àd numerum 1417, refertur. Camarina, 
qua hic dicitur, etiam In nostris libris omuibus 
Camerina vocatur. Nollem hanc lectionein 3 Sca- 


ditus eversa, Diodorus, et Strabo conceptis verbis B Jigero mutatam esse, Nau habetur etiam it» in Vir- 


lib. xvi initio : Nivoc πόλις toavlo0r παραχρῆμα 
μετὰ τὴν τῶν Σύρων κατάλυσιν: sed et Lucianus in 
Dialogo qui Χάρων, sive ᾿Ἐπισχοποῦντες, -inseribi- 
tur, ita iequatam solo eam fuisse tradit, ut ne. ve» 
stigiuin quidem saperesset. Omitto Nahumi proplie- 
tian C. 1}. vers. 17, quam tempore Nabuchodo- 
nosoris, qui Cyaxaris junctus erat viribus, et ( si 
fides Alexandro Pulybistori' apud Syncellum p. 
168) etiam aflinitate, iwpletam fuisse, sine dubita - 
tione credendum est, Niliilominus Scaliger in Notis 
ad hunc. ]ocuw, et in. Canonibus 1sagogicis,gin co 
perstat, ut perneget Ninum fuisse exeisam, quain 
iutegrau adliuc stetisse 22voAmmiani Marcellini, 
qui Ninj veteris mentionem facit, contra omnium 
scriptorum fidem, nec ipso Ctesia excepto, perti- 
naci er asseverat, ac. denique pro subvertit, ver- 
tendum hic fuisse contendit ab llieronymo, cepit, 
erpugnat, EU suut tamen qui ejus opinationi in- 
dulgeant etiamnum docti viri, e quibus Montfauco- 
uius Dissert. de. veritate histori:e Judith. Unum 
eorum argumentum cx eo ducitur, quod IMerodotus 
ibi diserte uon dicat urbem a Cyaxare deletam, sed 
captam duntaxat ; verum illud ipsum affirmat alio 
loce, sive c. 178, ubi Ninum ἀναστάτην γενομένην, 
jam eversam, dicit, quo tempore Babylon celeber» 
riii nominis ac validissimum oppidum esse coepit. 
Nin. irum sub. ipso Nabuchodonosoro, statim ab 
excidie Nini. 

Col. 369. Joachimus. Scribendus hic est Joachin, 
et qni proxime antecedit, Joacim, si, quam tradit 
ips: S. Interpres in Cominentar, iu. Matthasi. cap. 
primum, et. initio Danielis, regulam observavit. 
Prior, inquit, per c et πὴ sequens. per. ch ei n, 
scribitur. Vide quie ibi annotavimus, Greci autem 
scriptores vix tedia uua littera distinguunt Ἰωα- 
χὶμ et Ἰωαχὶμ, vel Ιωαχείμ. Scaliger alterum Ioa- 
kim, alterum Joachim scribit. 

lbid. Sedecias an. 11. Uno plus dicit[ipse in Prz- 
parat, Evang. Eusebius, vel quod proxime pr.ece- 
dentis Joachini menses una computarit, vcl quod 
ipse Sedechias auquot menses qost undecim annos 
compleverit, Sequitur in Parménsi ms. : Munc rex 
Bcbylon:& captum. sccum pertrazit, sccusdo veuens 


gilio, lib. ni, vers. 700, atque Servio Houorat», 
apud quen eti:in pag, 518, ed. Petri Danielis, ia 
adductis Griecis verbis Kau£prva habetur. In. Tauh- 
manni tamen εἰ Ruaií nupera editione male e-t Ca- 
marina. Nam Dauielis lectionem Guellins Vals 
Pimpontius recte sequitur, et probat cl. Dausquius, 
Orthogr. vol. IIT. pag. 75. Eodem todo e Kapágpa 
GCrxco fit Latinorum. Cumere, quauquam εἰ}: 
hujus vocis mediam &yllabam per a tyaluerit scri- 
bere apud Fl, Sosipatrum lib. τ Verrius Flaccus, 
euplionia sane coutradicente, Olympiade 45 Came- 
rinam esae conditaw, tradit quoque Pindari scho- 
liasta. ail Zàhug m. &' εἶδος, quem vide. 

lbid. Sappho... et A!ceus. Sapphonem et A!czeuma 
Sealizer aute tres annos retulit : huc veco eum ple- 
rique alii editi libri, tum vetustiores mss. Parmens.et 
primus Palatinus, in quo et legitur, referente Schurz- 
fleischio, Sappho poetria et Alcaws poeta clari 
habentur. We etiam ipsa huc spectare Alcci αἰδίει, 
discimus ex Diogene Laertio, ubi Pittacum pectet 
conviciis laceratuin refert : discimus ct e Suabone 
lih. xii, Aristotele Politic. lib. 11, cap. 10, Vleris 
Maximo, aique 4118. Fuit vero illi ferme aequalis 
Sappho, quod ex Aristotelis 1 lVhetoric. cap. 9, at- 
que ex poetrie ipsius loco apud. Demetrium de Lo- 
cutione δ 145 conipertum est, Si p'ura de bis scire 
libet, adito Fabricium Bibl. Grac. lib. n. cap: 15. 

Col. 371. Astyages an. 38. lluic 80los annos ur 


D ginta. quinque Herodotus tribuit lib. 1 cap. 107, 


nec sane ultra illud temporis spatium videtur vi- 
tam produxiss^, juxta eajquzee Xeuophon. lib. : Cy- 
ropzd. pag. 18 narrat : cui. Cyaxzares secuudus, 
Cyri regis avunculus successit. 

lbid. Vaphres an. 295. Nemo est ex ZEgyptiis reg» 
bus, de quo plura cum exotici scriptores, tom 
sacri tradiderint, Dicitur in sacro texiu Ophra;a 
LXX Interpretibus , Vaplhres; a Latino, Ephree ; 
llerodoto lib. 11, 177, Apries ; VWellanico autem 
apud Atlienzeuni lib. xv, Parta:nis ? quod etsi lon- 
gius ab aliis nomen distat, dubitare lamen, quia 
ille idem. sit. Vaphres, uon sinit rerum, quas de εὖ 
narrat, Series, contextu«que loci. Jure adeo cl. 
l'erizonius Marsliamu:n, et Pezroniuim castigat, qai 


VALLARSII NOTAE. 


930 


( illo distinguunt, ac novum regem faciunt ; A Cylonio purgatas Athenas κατὰ τὴν μς΄ ὀλυμπιάδα, 


expleudum intervallum a Nechaonis initio 
id Cyrum : iste sex annos. Vaphris regno 
08, ex corruptis Áfricaui numeris, hnic tri- 
eujus nec nomen, nec regnum Africanus 
sravior porro in ejus regni annis dissensio 
xlorns viginti duos putat. Africanus unde- 

Vetus /Egyptiorum Chronicon, cumque eo 
189 triginta quatuor. Solus cum Eusebio fa- 
odotus, quorum est tameu et czeteris gravior 
88, et propior ad faciendam fidem sententia, 
im dinumeratione quas Vaphres gessit, et 
rtis temporum notis commodius denotari 
ut suis infra locis ostendemus. 
61. Tarquiniua Priscus circum Rome cdifica- 


olympiade quadragesima sexta. Omnino autem ab- 
errat Scaliger, qui past sex annos, sive ad primum 
quadragesima septimze olympiadis differt. Plato, 
de Leg. lib. 1, decennio ante Persicam expeditionem 
tradit venisse Athenas Epimenidem ; proinde esset, 
anuolante Schurzfleischio , προχρονιτμὸς annorum 
ferme centum. Satius adeo est Platonem cogere 
ut in concordiam cum auctoribus aliis veniat, 
quam duos ob eam rem Epimenides, quod facit 
Dodwellus de Pytbagor: xtate, comminisci. 

Col. 574. Solon, Draconis legibus antiquatis. Sca- 
liger, cum antecedenti proxime anno botv de So- 
lone assignet, sentit usius tamen esse auni T.g0y pnvt- 
σμόν, siquidem ille tertio demum  olympiadis 46 


| prxtereundus locus Livii lib, 1, cap. 58 : B archon fuit, Laudat priterea Zlianum Var. list. 


: muro lapideo, cujus exordium operis Sabino 
rbatum erat, Urbem, qua nondum nunierant, 
parat, εἰ infirma Urbis loca circa forum 
! interjectas collibus convalles, quee ez pla- 
; haud facile evehebant aquas, cloacis e. ve- 
| Tiberim ductis, siccat. C:eterum eo fit vero- 
fuisse isthec abs Hierouymo adsuta ex 
! Bistoria, quo: nulla ferme Gra ci texins ve- 
'Currant apud veteres, qui Eusebium descri- 
» Scaliger tamen laciniam lianc ipsam, quan- 
llo orline conceptam ex Cedreno adcensuit, ἃ 
pauca modo illa v.i ba, qua Latinis Hicrony- 
nique respondent, idque obiter, adscivimus, 
1]. Massilia condita. Scaliger uno citius 
editione sua conditum Massilie refert : in 
versionibus vero adhuc altius revocat duo- 
is, hoc est, ad 12 Alyattis, quod ex Timzi 
nio colligit. In eam rem et Pontacus duos 
n8. libros : p'eriqueautem alii, ut et vulga- 
8 huic recensioni Pontacenz favent. lta et 
» Qui ejus urbis primordia anno 21 Tarqui- 
μοὶ conceptis verbis. adscribit, atque adeo 
14. Fuit illa Phoceeensium colonia, de qua vide 
m Geograph. antiq. lib. 11, cap. 2. 
Epimenides Athenas emundavit [ul.. subver- 
amt alii Pontaco, itemque alii Scaligero 
mss. qui subvertit pro emtindavit legunt, Ac 
rali;er erudite, utramque lectionem ab eo- 
pco verbo, sine accentuum apicibus, ut olim 
)nsueverat, expressam notat. Est enim xa- 
subvertit ; χαθαίρει, emundat, Et etlam vc- 
US, utroque sensu llieronyinum | fuisse in- 
tum, altera lectione ad libri oram apposite, 
€ ejus verbo subeertit, alius postea, quibus 
toria erat, supposuisse emundavit, Ut ut se 
'34 neque hoc. ipsum satis bene est pro 
, ezpiasit, hisque similibus. Nulli non. vota 
sceleris in cede Cylonis adwissi, quod ac- 
cta Epimenides, lustratis Athenis, expiavit. 
lem ab hinc anno facti recensionem  Euse- 
tulisset ; consentiunt enim in hoc ferme 
Anonymus Olympiad., Diogenes Laertius in 
imeniois sect. 110, et Suidas, a scelere 


lib. viri, cap. 40, eadem qux» Eusebius de Solone 
tradeuntem, quem videsis. 

lbid. Hierosolymis captis. Eusebius, ut ab hoc 
Sedechiz ultimo, Judaicze Captivitatis annos Septua- 
ginta inchoaret, habuit et quos. sequeretur, magni 
nominis auctores, et quibus suam bypothesim con- 
firmare!, non contemnenda ra!ionum momenta, 
qux» potissimum ab incendio Templi duxit, ad ejus- 
den réparationem, atque ex rerum serie, quz hec 
temporis intervallo continentur, maxime autem a 
de:olationis fine, quem visa sunt Scripturarum 
vaticinia imponere. .Proferre nunc ea singillatim 
non vacat, suntque aliis disputata sexcentis libris ; 


C nemo est. enim chronologorum, ex iis maxime qui 


sacrain. ehronologiam tradunt, qui in hac. perdifli- 
cili quaestione non sit versatus. Nec tamen diffite- 
mur, maile utique nos juxta recentiores, ac magis 
accuratos, primum Captivitatis annum altius repe- 
tere, ab Jechonia scilicet abducto Bahylonem cuin 
populi flore, auno Nebucadnezaris ferme octavo, 
ita ut. undecimus jam. ejus Captivitatis ageretur, 
cum [lierosolyma  expuguata est, ac Templum 
incensum : atque adeo postremus, cum Cyrus, 
juneto Dario Medo, Babylon'am cepit. Sentimus 
nibilosecius, bene sibi in Eusebiana hypothesi 
rationes cons are, ac nullum plane esse, quem Sca- 
liger. coanniniscitur, duplicem Eusebii errorem : 
alterum, quod solidos uudecim annos attribuit Sede- 


D cliiz, alterum quod ejus postremum annum hic sta- 


tuit,qui in sequentem tertium olympiadis 47 debuisset 
ineurrere. Enimvero Eusebius nonnisi ineuntem 
undecimum Sedechie putat, quod et paulo anta 
demonstravimus ; el qui cum eo jungitur primus 
Captivitatis, bene, ut ex serie ipsa liquet, ad ter- 
tium dictze olympiadis devenit. Cetera quam reete 
exitium ejns regis huc Eusebius contulerit, ne ipse 
quidem Scaliger diffitetur, ta:netsi casu. factum hoc, 
non judicio, velit, L-ctu autem non indigna ejus 
est annotatio in bunc loeum, Chroui-on Pasesale, 
ut vides, olympiadem 44 dicit. 

lbid. Clemeus in primo Stromate. Subnecumus 
Clementis vetba ipsa Grecis fragmentis ul cum 
Eusebianis contendas : neque enim videtur Noster 


921 


VALLARSI NOT £. 


9» 


probasse in universum Clementis rationes, et quem A ad tertiam usque generationem mansisse affirmau. 


instituit epocharum concursum , sed illut fortasse 
unum quod sub quadragesiwa septima. clympiade 
brc narrat contigisse, Atque in loc tamen ipso 
dissentit Clemens, qui quadragesimam octavam 
olympiadem, ejusque primum annum nominat : 
unde et hic loci apud Eusebium 48 pro 47 S-al'ger 
legit : perperam, et ut nibil aliud, invito Eusebio, 
Enimvero librarii mendum esse In numericis apud 
Clementein. notis, reecribendumque juxta Euschii 
testimonium ἑδδόμης pro ὁ δόη;, sive ζ' pro γ΄, lau- 
dati jn Potteri editione Pitbueasi mss. codices per- 
suadent, Sed et in reliquis, quod οἱ Scaligero no- 
tatum est, in diversa ab auctore nostro abit : et ab 
Jechonis quidem deportatione dicit incipere aunos 
septuaginta Captivitatis , non. a Sedeclize casu ; 
deinde a vero etlam discedit, quod ait, eum fuisse 
sccundum annum Vophris. Fortasse autem bic 
eliam numerus depravatus est olim ab antiquaiiis ; 
neque enini video, qui possit. cum aliis scriptori- 
bus, atque Euscbio, sed ne secum ipso. quidem in 
eoncordiam venire. 

Ibid. Phenippo [gr. et arm. 'hilippo]. In ipso ctiam 
Parmensi ms. Phenippo (sic) legitur. Grace aut Φαι- 
νέππου anb. Φινίππου fuerit. Schurzfleischiusait: Pro 
Pnanippo male tam primus Palatinus Znippo, quam 
reliqui henippe legunt, Scaliger, 'Avaypact ὀλυμπιά- 
δων, p. 516 b, eodem modo Φαίνιππον vocavit. Ai in 
eclogis Eusebii a Scaligero collectis, tam lib.i, p. 44, 
quam lib. n, p. 170, Clironico Pascliali, Syncello et 
Clemenie Alexaudrino, Φίλιππος iste, non alvir zoe, 
vocatur ; quanquam hos cines corrigendos esse 
arbitretur Simsonivs Clronici cathol, part. 11 , p. 
165, Phanippum quemdam pratorem Athenis luisse 
snmo olympiadis 72 tertio, e Plutarchi Aristide 
scimus, Favet Scaligerani lectioni, q:od | ille Φαί- 
νιππος ὁ δεύτερος, vocetur in linea 629 iarmoris 
Aruadelliani, Przcessit enim ob lianc rationem ali- 
quis Φαίνιππος, ὁ πρῶτος A&Yóusvog. Interim, cum in- 
certum sit quando magistratum ille gesserit,nolim tot 
auctoribus eontradicere.Mox in omnibus libris editis 
et scriptis liabetur, sque in secundum annum Darii, 

Cul. 571. Jeremias. |n Scaligeri editione, et 
laudatis Pottero mss. Jeremias quoque propheta 
cerio loco meminit. abet Jerem. xiv, 30 : Ecce ego 
tradam Pharaonem Ephree, regem /Egypti, in mauu 
inimicorum ejus. Adito loci. ejus. Interpretes, nec 
non Marshamum Canonis Clironici pag. 571. 

Ibid. Tragos, i. e. hircus. Vide Josuam Barue- 
sium iu Prolegomenis ad Euripidem, ne, quod et 
veritus est Scaliger, actum agamus. In mss. editis- 
que libris variat hujus periocha situs, quod ipsum 
tamen singillatim annotare, nihil interest. 

Ibid. Corinth. monarchia destructa. Periandri, 
utet Sealigero. videtar , morte. At illum. vetus 
auctor Sosicrates apud Laertium lib. 1, sect. 95, 
refert. obiisse tertio, non primo olympiadis 48 
anno. Ad hac Strabo lib. vii, οἱ Zlianus Var. 
Mist. lib. vt, cap. 158. Cypselidarum. tyranniJem 


C 


Ut vero in his Periandri filium Lycophropem noa 
pules, nescio quem Psammetichbum  Gordiz fllium, 
qui post Periandrum, cujus et frater fuisse vide. 
tir, annis tribus tyrannidi Corinthiorum incubarii, 
nominat. Aristoteles Politicor. lib. v, cap. 12. 

lbid. Eadem. hic rursum verba, qui asmppulennr 
usque insecundum annum Darii, in. Scaligeram 
editione, et mss. aliquot subfuuguntur. Qua sub 
sequitur periocha, Primus annus Captivitatis Jer- 
salem, in Parmensi ms. non babetur. Ejus loco 
in velustissima editione est : 7s(e numerus — incipit 
a Captivitate Judgorum, et. fiuit ut.sequimr. 

Col. 5175. Solis facta defecrio. Clemens Stromat. 
6, pag. 502,4 Simsonio emendatus : Talem, in- 


B quit, Eudemus Historicus Astrologicus — dizit, pre- 


dixisse de[ectum solis, qui [uit eo tempore quo in- 
ler se manus conseruere Medi εἰ Lydi, regnm 
Astyage Cyazaris filio in — Media, Alyalte. auiem 
Cra»i patre in Lydia. Anno'at. οἱ tempus, ἀμεὶ 
τὴν πεντηχοστὴν ὀλυμπιάδα, id est circa. quinqua- 
gesimam olympiadem. Audiendus — Sclurzfleieuins 
Comunentario in Annum Romanorum Julianum p. 
194 et scq. Hujus, inquit, deliquii tempus, et- 
louga szecylorum 'serie przieriit, tamen illud etiam- 
num Chronologis crucem figit. Alii enim illuJ al 
annum imuudi 3576, ut Buntiugus ; alii ad annum 
mundi 3345, ut Sethus Calvisius : alii ad annuum 
P. 1. 4117, Julii die 9, ut Petavius ; alii ad an. P. 
J. 4155, ut. Capelius, referent. Fgo vero iu wt 
sententiarum divortiis ad Plinii sententiam accedo, 
qui lib. n, cap. 12, ait : Defectus solis Algatte. regi 
ἐἰΑλνάττης eiat Gygis pronepos, Sardium ivranpns, 
Croesi pater, qui Alvatticus ideo ab. Horato ape: 
latur) est factus Urbis condit& anno 110. S'atm 
hic circa annum observari par est, quod ("8.1 es 
pariter atque Latius, annotante. Harduiuo, non re 
cte numerent annos, eosque frustra mutet, Anno 
enim 168, Thales, primus cnimíium apud. Gizcos 
hanc solis defectionem praedixit, pront narrant 
Herodotus lib. 1 Clio c. 74, Laertius in. Thalete. ἢ. 
6 ex historico Eudemo, ex quo id etiam se h»v- 
gisse ait Clem. Alexandrinus 1 Stronsatum, Plutar 
chus xi de. Placitis Philesophor. c. 94, Tzu 
D Chil. i vers. 869, quz post bienuium esset futura, 
lioc est aano, vt Plinius recte scripsit, ctzx. sive 
P. 1. 4139. Duntingus à Repleio laudatus Astros, 
Ut. e. 8, p. 200, Plinii verba multis 3rgementis 
approbat, liuncqee solis defectum ex. ealculo Prs- 
tenico ad aunum a Plinio assiguatum refert; sed ia 
co insigniter fallit, quod annotaverit eclipsin, qux 
in Lydia non conspecta est, et calculum  subdluse- 
rit a praesenti instituto. 3lienum. Nec refragatur 
Langius de Annis Christi p. 295. Αἱ eos iu. Asiyi- 
gis imperio, et Herodoti errore nop conscutients 
lhabenius, cuim tamen. liorum rationes. cLrogolo- 
gie utrumque. omnino flazitent, Existinianas 
cnim deliquium solis non Cyaxaris, ut nendose 
scribit llerodotus, scd Astyagis temporibus acci 


933 


VALLARSIT NOT.£. 


9:4 


disse, quod οἱ con(ürmant Tullius de Divinat. , 4 lia fuisse conjecimus, propius qnoque ad verum 


Solinus c. 90, et Eusebius in Chronico 2d annum 
Abrshami 41450 et olympiadem 48, quos ct. sequi- 
tur Hermolaus Barbarus. Eusebio autem. adveraa- 
tur Petavius, et errore lapsum esse putat, lib. x de 
Doctrina tenfporum c. 1, p. 153. ldemque «defec- 
tionem solis a1 olymp. 48 anmi quarti, conditze 
vero Urbis annum ctax refert quidem, sed 9 digi- 
torum, 22 minutorum, eam tantum fuisse, haud 
obscure declarat, Sed quo minus hanc Petavii sen- 
tentiam amplecti, et probare queam, mult: ratio- 
nes me impellunt. [lactenus ille, a quo et reliqua 
repetas, si libet. Usserius enim ad an. mundi | 1342 
ex tabulis Ptoloimzi probat, eclipsin solarem noveni 
digitorum in se sa!is magnam sub Cyazare fuisse : 
quod adeo nomen retinendum apud Herodotum 
eontendit, ut et Astyagis in Plinio. Vide et Marsha- 
nam in Canone Clironic. p. 605. Pro ante dizisser, 
qua mss. lectio est, Scaliger liabet. pra dixisset. 
Col. 915. Servius. Ex Livii. quidem ac Dionysii 
Hlalicarn. testimoniis apparet, Servium annos 
regnasse 44. Eutropius tamen solos illi 37 attri- 
buit, Cassiodorus adamussim cum Eusebio facit. 
]u hacautem Antiquorum supputatione tam varia, 
lector dijudicet, jurene, an injuria Scaliger Euse- 


bium criminetur, solido decennio annos Servii regis 


seutilasse, mutilasse autem ideo sine dubio, quia quse 
a quibusdam scriptorihus notata videbat, sub reg. 
bus Romanis ea nou poterant convenire, nisi an- 
nos aliorum regum truncaret, aliorum extende- 


existimamus, duas etiam exstitisse solis eclipses, 
alteram exeunte anno tertio olympiadis 48, alte- 
ram post quatuor annos, Martii. deelmo sexto, qno 
eam refert etiam  Cappellus. liac certe ratione 
venire auctores illi in cencordiam possunt ; nec 
enim utramque solis defectionem (quod altera 
nec fuerit a Thalete predicta, nec tot digitorum 
obscurationis) necesse fuit ut Eusebius, aut alii 
commemorarent, Catera qus Scaliger magno co- 
natu, instructa etiam regum Dabyloniorum chro- 
nologica synopsi, liuc congerit, ut prohet, Nsbo- 
nidua) origine Medutm exstitisse, electumque Baby- 
lonis regem post perpetratam Baltassaris necem, 
docti viri pro meris commentis habent, quin ipsi 


p Vossio dicuntur somnia tanto viro indigna. Vide, 


si lubet, Prideavz tom. 1 [list.: Hebr. p. 938. Pa. 
latini mss. minus recte Astyagis pugnam cum Alvatte 
post duos annos, atque adeo Isthmía post tres 
alios differunt. 

lbid. Jsthmia post Melicertem. Recte hue. referri 
Isthimiorum | instaurátionem (quod nec Scaliger it 
inficias) auctor est de iis loquens Solinus cap. 13 : 
Hoc, inquit, spectaculum μὲν Cypselum tyrannum 
intermiesum, Corinthii olymp. 49 solemnilati pristi- 
n& reddiderunt : annis ferme septingeutis 'septua- 
ginta octo postquam fuerant a Glauco-in. honorem 
patruelis Melicertis instituta. Nouim, ea secundo 
quoque anno exacto celebrari solita ,  quenaduio- 
dum et Nemea. Videndus prz ceteris Pindari iu- 


rel, Apage ridiculas calumnias. Idem Dionysius C terpretibus Erasm. Schmidius in. Prolegomenis, 


lib. iv, initio, regnare cepisse Servium, non lhu- 
jus, sed. subsequentis olympiadis quinquagesimae 
anno quarto, tradit, archorte Athenis Archestra- 
tide. Cicero eum Soloni et Pisistrato synchronum 
fuisse .docet in Bruto cap. 10. In Grzco perperau ὁ 
xai Τοῦλλος dicitur, ubi saltem Τούλλιος emendare 
licuit. . 

lbid. Alyates et Astyages dimicaverunt. Alia 
bac videtur pugna atque illa quam llerodotusg 
narrat lib. 1, cap. 76, ubi ait Alyattem οἱ Cyaxa- 
rem (non Astyagem) cum in procinctu essent ad 
copfligendum, die derepente in nocte converso, a 
prelio committendo destitisse, Scaliger, qui unuin 
iklenique gestum vult esse, miris se modis torquel : 
et mudo Eusebium reprehendit, quod post solis 
defectionem δος referat, quie ex. Herodoti. testi- 
monio eam przcedcre. debuissent ; modo ipsuin 
Herodotum, quem fugerit ratio de Cyaxare, Sali- 
pum autem cateris acerbius habet, quod dicat cou- 
tigisse hoc bellum anno post llium captum, 604, 
qui primus est olympiadis quiuquagesima, nec 
sibi adeo constet, cum olympiadem quadragesimam 
nonam refert ; continuo eliam erret, el. cum con- 
tra hiypotbesim, quadragesimam nonau pro quin- 
quagesima prima olympiade ponit, et cum annum 
dicit a capto llio 604, pro. 598. Ita Scaliger lon- 
gius sb «uc orum, qui liec tradunt, file discedere 
coactus est. Nos, siquideu rccte duo diversa. pra- 


instaurata quoque. sunt. Pythia, sed, ut - videtur, 
paulo ante, anuo scilicel tcrtio olympiadis qua- 
dragesimze octave, Eorum fuero. prassides. Awmphis 
ciyoues, ut laudatus Pindari interpres notat. Habe- 
batur solemnitas quarto quoque. anno. elapso, εἰ- 
mili cum olympiadibus ratione, Monet vero [)0- 
dwellus Dissert. v, de Cyelis veterum sect. 4, 
Pytliades , annis olymp. — secundis exeuntibus , 
respondisse, quod Pythia ipsa, a quibus tetraete- 
ridis exordium ducebatur, constet ex. Thucydidis 
cerlissimo testimonio, non olterius fnigse ani, 
quam secundi Olympici. Eapropter Scaligerum in 
Notis aJ hunc Joeum, atque e veteribus Pausa- 
niam et Diodorum erroris insimulat, quod hic ab 
anno tertio repetierunt, Pracipue in eo Scaliger 
hallucinatur, quod mensem Delpbicum  Busiun, 
qui Attico Munychioni respondebat, evquo Pytwia- 
des agebantur, putavit. cum. Thargelione coucur- 
rere, Vie laudatam Dodwelli Dissertationem. 

Col. 3739. Mortuo Nabuchod. Schurzlleiseliius 
ait, Si secundo auno Nabuciodonosoris, qui est 
Joachim quintus, Pliarao Necho, uti Syncellus p. 
221 tradit, ab eo victus fuit, ipseque ille. Chal 
dorum rex, ut Syncellus p. 220 tradit, per au- 
105 95 regnavit, sequitur, hanc periocham ad num. 
4548 esse referendam. Totidein. sane annos re- 
guasse quoque eum, ait Berosus, apud Joscplium 
Jib. t contra Appiou. ἔσο tameu nihil mutandui esse 


85 


Ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς βασιλείας Na6ovyobovóco- 
ρος πᾶσα ἣ αἰχμαλωτία τῶν Ἰουδαίων ἐγένετο £v Ba- 
δυλῶνι, καθὼς Eóst6t; ὁ Παυ φίλο. ἐχοονογράφησεν. 
Obiter corrige in Malala, πρώτη ἡ αἰχμαλωσία. 
Nam zdsa illa contigit demum anno ejusdem im- 
perii 25. Jam si regnavit Nabuchodonosor annos 
45, ultimusque ejus regni annus Abrahanitico 1444 
respondet, sequitur s&3ne sponte sua, primum Na- 
bucbodonosoris imperii ann. in Abrabamiticum 
1043 incidere; atque hoc. modo Mala!'a recte scri- 
psit, Eusebium in quintum. Nabuchodonosoiis an- 
num primam Jud«orum — captivitatem. conjicere. 
Possis tamen. etiam veterem. Malalze lectionem re- 
tinere, si excidere arbiureris. ante vocem. ἔτει xal 


εἰχοστῷ Sie Chronologia eodem redibit, At Be- B 


rosus, a Syncello p. 230 et Josepha loc. laud. ad- 
dictus, rectius primo anno. Neehonem ἃ Nabucho- 
donosore debellatum, — victumque 8580, | asseruit, 
De Nahuchodonosore vide et. Suidam. Strabo lib. 
xv, e Megisthene tradit, τὴν Ναυοχοδρόσορον, τὸν 


παρὰ Χαλδαίοις εὐδυχ' μήσαντα, Ἡχαχλέου: μᾶλλον, 


χαὶ ἕως στηλῶν, ἐγ) άσαι. Casaubonus ibi adit, 
Nabuchodonosor hic est Josephi, quem regem e Gra- 
cis pre&ler Strabonem nemo, quod. sciam, nominat. 
Megasilienis locum adduxit tamen etiam Syncellus, 
Jusephus 1. d. et lib. x, c. 11, aique Eusebius lib. 
x, C. M, Pra»par. Evang. Heceptior sententia est, 
regnasse Nabuchodonosorem aunis 45; Evilmero- 
dachum, qui ei successit, fuisse post duos annos 
occisum a Neriglissore ; hunc post quatuor in hello 
conira Cyrum et Medos periisse, successisse au- 
tem Laborosachodum lilium paucis mensibus, quo 
e vivis sublato, Baltassar filius Evilinerodacbi, pri- 
mus Nabonida, imperium annis decem et septem 
tenuerit. 

lbid. Servius. ancille, sed nobilis filius. liec ex 
Eutropio llieronymum addidisse, Scaliger. notat, 
Paria autem habent Livius, Dionysius, Florus, alii- 
que. Montes, Exquilinu quidem et. V:tninalem, 
Urbi adjectos a Servio, consentit etiam Stralio lib. 
v, p. 928. Quirinaleni vero antea muuitum cum Ca- 
pitolio et Palatio. Censum, quem illi primum | scri- 
plorum omnium consensus defert, Petavius regni 
cjus anno duodecimo adscribit, alii ad vicesimum 
usque differunt, qu;e Panvinil sententia est. Vide 
οἱ libet Valer. Maxim. lib. 11. 

lbid. Astyages contra Lydos pugnat. Eadem vide- 
«ur, de qua niodo dictum ess, pugua: ex aliorum 
aulem rationibus Eusebius loqui. Scaliger hanc 
post tres annos perioclam differt. 

lbid. Anaximander. Awque hanc. post. biennium 
Scaliger differt. Natalem Anax*mandri diein auctor 
Oiympiajum anonymus tertio o'yipiadis 42 auno 
assignal ; obitum vero secundo olymp. 58 ascribit 
Laertius. lib, n, sect, 9, docetque eum ttis 
δ. Sexagesimum quartum tune eg'sse, Eusebius 
hic tricesimum quartuin aut sextui, quo floruerit, 
notat. 


VALLARSII NOTE. 0:5 
censeo. Malala enim p. 191 ita de ea rescribit : A 


(bid. Agon Nemeacus. Post septem annas Nemea 
in Scaligeri editione recensentur. Fiebant h»e 
eti»m, perinde atque Isthmia, de quibus paulo ante 
diximus, secundo quoque anno exacto, et tertio 
ineunte, Scit, celebrari solita. primo et tertio 
olympiadis ; primi Hiberua, tertii 9Estiva. eraut, 
Fallitur Petitus ex perper:m accepto Diodori loco, 
cum primis, tertiisque olympiadum annis Nemo 
statuit, (uod nos spectat, tanretsi nan exiguam il- 
lud, quod notamus, ínter Scaligeranam et Pon- 
iacenam, atque adeo nostram recensionem  ipter- 
vallum temporis intercedit, hene. tamen in utraque 
cum primo olympiadis concurrunt, 

lbid. Amasis, an. 42. llunc miro consensn vete- 
res, Manetho, Herodotus, Ctesias, Diodorus, atque 
alii, Vaphiri successisse tradunt, in. /gyptio regne 
constitutum ἃ Nebuchadnezare. Babylonio, qui il- 
lud pene funditus devastavera!t. Fuerit vero przfr- 
ctus. reliquis. Egypti, non proprie rex, quande 
saltein snb. Nebuchadnezare Babvloniorum potentia 
stetit: post. ejus quippe mortem, ct regiam majes- 
tatem homo plebeius arripere, et regnum resli- 
tiere jn. pristinum 'potuít. Exaygerant Ilerodotus 
et Diodorus, cum eum adeo felicem — praedicant se 
potentem, ut viginti millia urbium possederit. Vide 
Perizonium Orig. Egypt. c. 24, sub finem. Quod 
regni annos, Herodotus aique. Africanus .quadre- 
ginia quatuor ei tribuunt, quod exigunm diserisea 
est ab Eusebii computo, apud quem Pontaeus ipse 
olim quadraginta tres nnmerabat, Rcete autem μ8- 
bet nno minus, nt ex Greco apud Syncellum liquet. 
Laudatus Perizonius paulo aliter rationes instituit, 
vultque quadraginta. quatuor illos. initium capere 
ab anno undevicesimo destruciae flierosolymz, Na- 
bhuchladnezaris tricesimo octavo: desinere autem 
in ann. quartum exeuntem Cambysis, quo Amasis 
mortuus sit. Comparat vero cum octo annis super» 
stitis Nebuchadnezaris, duobus Evilmerodachi, qua- 
tuor Neriglissoris, decem et septem Nabonadii, βϑς 
vet Cvri ex Canone Ptolemaico, denique quatur 
Camhbysis : ex quibus ὁμοῦ collectis summa illa ex- 
surgit. 

lbid. Abaris de Scy'hia. Palat. mss. post duos 
annos, Scaliger post octo Abaridis in τα εἶδ ad- 


D ventum collocaut, Eum Pythagorze supparem facit 


Jamblichus de ejus Philosophi Vita c. 19, et, ut 
videtur, Clemens Stromat 1... Simsonius hinc colli- 
gil, alium fuisse Abaridem illum, qui olympiade 
teria legatus de Scythia. veuisse in Grzciam dici- 
wur. func. certe de quo Eusebius, tradit quoque 
Pindarus, teste llarpocratione, κατὰ Κροῖσον ad- 
venisse. Tempora conveniunt : confer ei Sealige- 
rum, si lubet. Corrupte in Parmensi ms. legitur, 
Barbari de Scythia venerunt in Greciam. 

Ibid. Phalaris. Recole que superius. nee seucl 
de Phalaridis :ztate  observamus, Scesliger post 
quinque annos icliquis. plerisque. ounibus libris 
contradicentibus, periocliam hanc differt, 

Ibid, Eugamon. Fuscbius ipsemet alibi, Praepar. 


YALLARSII NOT/R. 


lj. lib. x, c. 1, Eugrammonem hunc vocat. Lau- A barum mendo, factam. Auctor quippe Herodotus. 


etiam Scaligero Clemens Stromat. vi eum 
;. integrum librum de Thesprotiis e Musso 
eripsisse. Schurz(üleischius ait, in primo Pa- 
i$. vocatur Éugamnon. Eodem modo, quam- 
orrupte, Sichardus legit. ldem Theogoniam 
ι. Palstipi codices, ut supra, Tegeloniam, vel 
miam, habent. Vide quz diximus ad nume- 
859. Quin vera lectio Telegonia sit, non vi- 
dubitandum, Greco etiam textu [ηλεγονίαν 
rente, Videsis Fabricium Bibl. Grac. lib. 1, 
16, et lib. 11, cap. 7. Hanc quoque periochen 
er post duos annos refert. 

|. Agon gymnicus. Plura de Agone isto Scali- 
jus eum postea solidis libris, multoque dili- 


est lib. 1, in Eretriam (non Thessalie quidem, ut 
Pontacus putat, sed Eubac: insule urbem cele- 
herrimam) Pisistratum Athenis ejectum secessisse. 
Alii malunt, Eusebium corrupto usum Herodoti 
codice in errorem Japsum, et pro ἐς Ἐρετρίαν, 
legiase ἐς "Eyvépav, atque hauc putasse Italiae ur» 
bem significari, Scaliger hanc quoque periocham 
post duos annos lectore non admonito, distulit. 
Optime omnium Gronovius Przfat. tomi V Grzcar. 
Antiquitt. visus nobis est rem edisserere : Italia, 
inquit, vel simile nomen fuit in Eubea, et circa 
hanc ipsam Eubo ipsius partem. Nobile est testi- 
monium Antigoni Caristii in. numero «x5 ; Καὶ ἐν 
τῇ Εὐδοίᾳ δὲ χατὰ τὴν ᾿Ιταλικὴν τὴν συνορίζουσαν 


is pertractata sint, temporis compendium facere B τῇ Χαλκίδι (vel. Καλχίδι ut editur) δύο ποταμοὶ 


ibent. Adito Meursium, et Potterum, Marsba- 
quoque in Canone Chronico. Cum primis ve- 
Mer Seldenun ad Marmor Arundellianum 
«s locis, itemque Thomam Lydiatum ad idem 
or, etc. Schurzfleischius ait, In primo Pala- 
οἱ Sicbardi editione legitur, quem Panathe- 
€ vocant, Athenis actus. Quidam codices scri- 
Panaton : male. Marcellinus sub Hippoclide 
nte id factum tradit. Hunc ergo preetorein 
lensem huic anuo assignat Dodwellus, de 
psg. 715. Adde de Panathenaicis Pindari 
laetam. Nep. ι' εἶδος. Scaliger, qui banc quo- 
priocham post duos annos differt, videtur eo 
| propius ad verum accedere, quod facit 
rin cum tertio olympiadis concurrere, eo 
lem anno solebat instaurari, Propterea in li- 
le Emendatione Temporum praecipit, periodo 
piese addere 58, aut, quód idem est, de eadem 
ere eumdem numerum, ut habeas periodum 
m. 
. 915. JEsopus interimitur α Delphis. l'on- 
ascripserat superiori proxime anno : minus 
, saltem ad Suid: testimonium, qui JEsopi 
8 xatà τὴν vb' ὀλυμπιάδα, ad olympiadem δὰ 
. Dicitur ille a Delphis e rupe Phadriade 
pitatus, quod immerito Scaliger negat, ea 
m de causa quod, eodem Suida teste, anno 
olympiad. 40 descripserit Zsopus duobus 


omnia quz sibi contigerant cum Delphis D 


. Numquid enim se iterum eo conferre non 
;* inque iis libris (quorum tamen fama pa- 
pse tribuebat Suidas) de priori suo accessu 
e? Movet me magis, quod ejus philosophi 
ab Eusebio ponitur anie Pisistratum, qui 
quentis olyimpiadis anno primo tyrannidem 
avit, ex cujus tainen facto Pbadrus testatur 
fabulam de ranis regem petentibus ab AEsopo 
atam. Sed non ideo dubitarim cum Michaele 
lro, in notis ad apocryplia V. T. pag. 479, 
quam /Esopus aliquis fuerit. . 

1. Pisistratus... in lialiam. Non inerudite 
icus conjeit, Italiam errore hic dici pro 
iam, Etruriam autem ex Eretria altero scri- 

PATROL. XXVII. 


Κέρων xat Νηλεύς, x. *. à. Et in Euboa vero circa 
]toliam confinem Chalcidi duo flumina, Ceron et 
Neleus. 
lbid. Crasus. Hunc annos natum triginta quinque 
Alyatti patri successisse, regnasse autem uno mi- 
nus atque Eusebius habet, sive annos tantum qua- 
tuordecim, tradit Herodotus lib. 1, cap. 26, quem 
erit opera pretium consuluisse. 
lbid. Anaximenes. Apollodorus, cujus sententiam 
. descripsit Suidas laudatus Scaligero, tradit natum 
Anaximenem circa tempus quo Sardeis captae sunt, 
mortuum vero esse olympiade sexages'ma tertia. 
Mallem utique dixissent, tunc temporis floruisse, 
quo natum dicunt. Interim cum locus iste Apollo- 
dori apud Laertium in Vita Anaximenis lib. 11, 
sect. 5, transpositione verborum peccet, Scaliger, 
qui scribarum vitiam non animadvertit, frustra 
Sibi OEdipum optat. Sed et post sex annos, quod 
non exiguum discrimen est, periocham hauc locat. 
Ibid. Stesichorus poeta moritur. Receptiot "ulgo 
sententia est, primo subsequeutis olympiadis 56 
anno e vivis excessisse Stesichorum, tametsi alii 
de tempore dissentiaunl, quo natus est, atque annis 
quibus vixit, Suidas natum dixit olympiade trice- 
sima septima, ut annos vixerit circiter sex et 
septuaginta. Lucianus octoginta quinque, seu po» 
tius nonaginta quinque vite annos ei tribuit, Vide, 
si lubet, Dodwellum de ztate Phalaridis v. 93. 
Ibid. Simonides. Diem obiit supremum Simonides 
olynpiade 78, cum annos octoginta novem vixissel, 
quod Scholiastes Aristophanis ad Σφῆκας v. 1403 
et Suidas tradunt. Natus ergo fuerit, ut et veteres 
passim notant, ἐπὶ τῆς ἕἔχτης xal πεντηχοστῆς 
ὀλυμπιάδος, quo tempore floruisse eum, coutra 
aliorum omnjum rationes Eusebius hic| docet. At 
vero cubare locum Eusebii in mendo, et pro ἐγνω- 
píteso, legendum ἐγένετο, qu» fuit alim Seldeni 
ad Marmor 1| Arundellianum conjectura, pro certo 
habeo, Enimvero qua postmodum ἰδία inclaruerit, 
refert ipsemet Eusebius infra ad num. 1478, annis 
ab hinc duobus et viginti. Dicemus ibi hac de re 
iterum. Cetera de Simonide pete, si lubet, 3 Fa- 
bricio Biblioth, Grac. lib. n, cap. 15. 
30 


239 


YALLARSII NOTE. 


91 


Ibid. Cyrus. Recolenda que de Astyagis sinis A ct -paulo superihs indicatom est nobis), mon erat 


superius dixirifus : récte enim in hoc témpus, sive 
in'olyupiadis 55 primum aut secundum, primordia 
regui Persarum confert. Eusebius. [ta'et Livelzeus 
in sua Chrono ogia Persica, et Cappellus sentiuut. 
Alii juxtu ea'qua Xenophon narrat lib. 1 Cyropied. 
pag. 18, obitum Astyagis, qui paulo post consecu- 
tus est, cum Ilyrcanorum genti ἃ Cyro constitutus 
priesset, luc referunt, notantque successorein 
liabuisse Cyaxarem alterum Cyri regis avunculum. 
Sed et Africanus initium annorum triginta, quibus 
Cyrus regnavit, ab liujusce olympiadis àbno primo 
repetit : atque iterum Eusebius lib. x, cap. 10, 
Pr:parat. Evaug., quo loco suarum rationum au- 
ctores laudat Diodorum, Thallum, Castore, 'Po- 
lybium, Phl-gontei. Mira adeo Scaligeri confi- 
deptia, ne aliud quid dicam, qui prochronisumuih 
4lecem 30norum exprobrbre audet Eusebio, et dum 
quidem non errore admissum, sed dolo malo, ut, 
quod a[f-ctabat, imperii Medorum finem, in quarto 
anoo olympiadis 54 collocaret. Quo loco et veteres 
calumnias instaurat, de integra dynastia in rebus 
JEgyptiacis, εἰ quatuor regibus in Assyriorum 
successioue expunctis : quie nos pridem refutavi- 
mus ; illi autem argumento sunt, ut non esse du- 
bium :pronuntiet, quin regum quoque Medii un- 
uos ileo noster mutilaverit, ut. suce liypotbesi in- 
serviret, Optondum erat, ut homo a4. tuiraculum 
doctus doctissimo Eusebio equiorein se prsbuisset. 


Col. 375. Regnavit Persis, subverso rege Medorum 


Aistyage. Nunirum 'bac Scaliger visu excepit, .pe- 
riude, injuiens, ac si diceret, Reguavit. Athenis, 
subverso rege Macedonum. At vero disciuius ex 
liero.loto in Cleio cap. 129, quam recte idipsum 
notatüm Eusebio sit; Cyrus enim preter quam 
quod Asiyagem captum clementissime babuit, et 
in Mediam, 5i reverti voluisset, regnum illi admi- 
nistrandum permiscrat : quod hic dicitur Persis 
reguasse pro Medis, teipor.s notatio est, quo Per- 
sicum, sive Medo-Persicum luperium esse etepil, 
sc revera. primus, sublato Medis Astyage, Cyrus 
fuivit, Neque vero ejus praedecessores Persiz reges 
distincii a regibus Medize erant. Rem acu tetigit 
in exponendis hnjus regni primordiis Canipegius 
για Observat, Saer.. lib. vr, cap. ὁ, Videndus 
et Conredus Samuel Schurzfleischius dissert. de 
initiis Medo-Persarum. 

"01. Cyrtrs Medormn. Coisentit. Eusebio Clemens 
4 Strom., Κῦρος ἔτη τρνάχοντα. l'roxime quoque 
Herodotus fb. 1, c. 914, ἑνὸς δέοντα τριάχοντα, 
unum de triginta, Cyro tribuit. Theophilus vero, 
τριάχοντα ὀχτώ. 

ltid. Idem Cyrus, Yn hanc abir&'sententiam Eu- 
gebius mal«it, vt qui primus annus Cyri dicitur in 
sacris. Scripturis Esdrze 1, vers, 1, hunc putaret 
esse, quo prium reghalum est apüd Persas. Ac 
licet aliorüin rationes, quas Ipse non ignorabat, ut 
cx consequentibas maxime compertum erít, pro- 
pius ad verum accedere videantur (quema:lmodura 


D 


tanien Eusebisna bypothebis, qus, cum inifiem 
septuaginta krmordm captivitatis duest a Sedechis 
casu, satis síbi in reliquis, stque hoc ipso ioc) 
congist, tam acri -stylo. perstringehda Scallgere, 
que exponi comrhode, ét cüm lectoris fracto po- 
terat. Nunc liujus doctrine ex bis "matime qui 
shcran listoriam iiterpretantur, prostant sexceuti 
leri, vit di praistet Abctoris nostri atcünqte partes 
tueri, miünittie laborahuwm tamen sit. nobis. At 
vero ipsius Scaligeri iypothesis, quo probàri pacte 
possi, non video, cübh captivitatis annos ad Cyri 
postrema producturus, tinmos octo ab expugiatione 
Babylonis, sd Nabonedi deditlonem, e quod ean 
plenuur €yri imperium consecutum est, interjectos 
commimniscitur, nulto veterum téstimosnio, aot boe 
svguimento fretus, séd vere &t hypothési inserviat, 
Nec tamen noh diffitemur, &i Danielis esp. 1, 9, 
et z, 45, curh., Xr, 5, comparentur, tría habehse 
Cyrun inifia; dc primwin quidem, eum regem 
Persicdtn, Supbrato Astysge, suscepit : alterem 
post 90 fernie sunos, quando Babylonicum quoqu 
regnum inivit, quod cum Dario Mello imperii socie 
gessit, et ἃ qno Daniel tertium Cyri cum "prime 
Darii componit, Canon autem Ptolemaicus primum 
Cyri vocat, sub eoque sindos Darii Medi compre 
hendit, Hic froprie intus videtur dociis chronole- 
gi*, quó de solvenda Judeonnn cspüvitate decre- 
tum prodiit. Tertitm initium babuit, €um solas 
uuiversse "Asie "ivperio potitus est, rerumque 
sunura sdeegm rediit, eem duobus saltem antis 
Darres ith prafoisset. Quoad textus. lectionem ia 
Parmerisi ins. αἱ αἱ in priore editióte Scaligeri 
solo altario Tegebstur : qui non. Hieronymi quidem, 
&cd veteris tàmen seribse'tmetsplasmus non impro- 
bandus videtur. Scribunt et Neograci ἀλτάριον, 
amtiotante. Schurzüleichio ex Dofresnii Glossario 
Grsecobarbaro, pag. 55. 

Cot, 4575. Clrilo. Pro verbis, id est, respecfer, 
legit Scaliger dispositione communis geniis, qun 
verba neque nostri ws. heque tres Palatiti, editi- 
que libri vetustiores, nec denique Griecus textus 
dgtoscunt, suntqtie 'mnice in primo Palatio, teste 
Schurzfleíschio. Refert quoque ille hoc gestum 
post 4608 annos, Jn notis mirum, quam antilegiam, 
qux nulla hic plane est, commiuiseit&r ; neque 
enim Eusebius primum dixit epliorum Chilonem : 
ct si dixisset, non fnagistratum prímo iustilatum, 
sed, quod ipse demum Scaliger intespretatdr, pri- 
mum ex eplroris, sive ἐπώνυμον. manifesto sigat- 
ficabat : ita óiympiadum ᾿Αναγραφῆς auctor, 
Χιίχων πρῶτος Ἔφορος. Laertius in Chilonis Vita 
líb. t, &ect. 63, eum tradit olymptrade 56 epbo: 
rum cohstitctum : Pamphila vero apud eumdem : 
olynipiade 55, archonte Atlfenis Eutliydemo. 

Col. 373. Prophetabant Aggewus εἰ Zacharint. 
ljanc Scaliger in d&ias periochas dispertiens? pr- 
rem partem, Propfteiabattt Aggieus et. Zacharias, ad 
prinrum hujusce. olymyiadis antunn : slteram, v9 


e 


VALLARBSI] NOTA. 42 


! Jesus AMius Josedech, etc. , ,post quinque 4 regno spoliatoà est, anno Croesus interiit : 


φῆι. Parmensis ins. ot veteres plerique 
Uditi tibri cut. Portacena atque adeo mostra 
one faciunt. 
T5. Xeaophanes Colophonits. Apud Scafigectn 
Ya&és post tres ànnos refertur. Each iterum 
is euin Simonide ae Phocylide Ihferlus re- 
Watum dicunt olympiade 40 Apollodorus 
Clementem Strom. 1, et Sextus Empiricus 
Mathem. cap. 12. Vixisse sutem centum àn- 
Wus, docet Censorinus de die Natali cap. 
cte adeo 'Éusebias utroque locó ejus memi- 
de Laertium lib. 1x, &ect. 19. 
$15. Cre:ius oracula. tentat. Atque haec post 
ἕδος Scaliger refert, legitque quomodo tez- 


quiu 
imo vita donatus ἃ Cyro, ac summo postea in 
hónore est habitus. De Harpago, ejusque in loniàm 
expeditione, consule Herodotum lib. 1, cap. 161. 

Col. 578. Theognis poeta. In. vetustioribüs editis 
libris Theognzs. Νὰ actum agam, vide Fabriciamn 
Bibliothec. Grac. lib. 1, cap. 11. Schurzfleischius 
quoque monet ejus poete. γνώμας, quas Stephanus 
in METAPA παραινέσεις, Thucydidis vero Scho- 
liusta ὑποθήχας vocat, haberi quidem hodieque, sed 
mutilás passim, et interpol.tas, atque ettam Theo- 
knidis nomen sspius mentientes. 

lbid. Pisistratus regnat Athenis. Scaliger Pisi- 
stratüm quinquennio ante refert, Eusebius videb- 
tur tertium dicere debuisse, Atlenas a Pisistrato 


weula, his [μετὰ temporibus. Schurzflfischius B occopatas. Vide Herodotum fn Cleio cap. 02, Ari- 


Srlocham potat de δυὸ Hieronymum addi- 
quód probabile tnfhi quiderb non fit. Tempus 
ít eum Herodoti narratione lib. 1, cap. 47, 
| €resom quesi muneribus deos corruptu- 
mplissima dona maxime Delphos misisse. 
*et ambigüum orsculum για, Kpotco; 
παδὰς, λεγάλην ἀρχὴν χαταλύσει. 

Crasus adversus Cyrum. bellum iniit. Si de 
ia ad Ptetiamn, qui locns est jüxrà Synopen 
Mitelligas, videatur Eusebiüs duos saliem an- 
le Éelto tribuere ; sed primob fortusse motus 
Wgnificare, quahdo Halyn tluviuia Croesi b 
gereita obviam Cyro iturus trajecit. 


911. Templi incendium. Pontacus huc trans- . 


me periocháá jussit, αἱ et subsoqüentem, Cy- 
dels cayit : quarum illa ante quatuor, hsec pro- 
mper. ori anno habebantar. Scaliger illam ad 
ydorum 14, hanc post alióg tres annos distulit. 
Bm quod pertinet, de templi Delphici in- 
, Schurzfleischius consentit, si Paosaniam 
, €, δ sequimur, contigisse hoc. olympiadis 
o primo, atque adeo historiam ad nom. 
[δὸ referendam. Tamen Pausanias τέταρτον 
polg vàbv vocavit, ut adeo secunda vice id 
eiderit. Sentit Scaliger denotari ab Easebio 

Pisistratidarum, qui templum illud incen- 
, ἂι Phitochoras apud Pindari Scholiasten ad 
Pyth. docet, Instauratom est haud molto 
) Alemzouidis. Vide Terpsichorem Herodoti. 
ι Ὧ6 Thalete superius, quam periocham Sca- 
gobus annis antevertit. De Sardium expu- 
je confer secum invicem quse Herodotus lib, i 
e Xenophon lib. vij Cyropzed. tradunt, Po- 
a quoque lib. vu, cap, 8, etc. 

Cyrus Sardes capit. Qui contra Eusebium 
ealigero Croesi captivitatem, Lydorumque re- 
tructionem post duos adliuc ànnos differun', 
n exitu hujus olympiadis, ineunte 59, So- 
j| apad Laertiam testimonio nititur, qui Pe- 
1m obiisse quadraginta aonis ante Crassum 
Ex sane haud scio quam Lene possint Sosl- 
rerba accipi de Crassi morte, non ut alii ex» 
, Captivitate : non enim eo, quo eaptus ac 


[y 


stotelem l'olíticor. lib. t, cap. 12, cum prinis vero 
Porizonium ad liani lib. 1, cap. 91. 

lbid. Pherecides historicus. Post duos annos, sive 
ad numer, Macedon. 15, hunc Scaliger locat, qui 
et verba Pythagore magister prztermittit, tametsi 
in Graco esse, minime difliteatur. Primus Palati- 
nus ms. atqueediti vetustiores libri, referente 
Schurzfleischio, subsequeuti proxime anno ascrí- 
bunt. Rectius Poniacena atque adeo nostra. editio 
juxta Laertium κατὰ τὴν v0' ὀλυμπιάδα refert. Na- 
tum eum scribit ex antiquis cbronographis Suidas 
olympiade 45. Castigat Scaliger Tzeizem, cui Aasy- 
riui, Sehurzfleischíus Eustáthium, qui Babyloniutn 
Pheérecidem huuc dicunt. Fuisse eum Pythagora: 
magistrum, testatur etiam Cicero de Divinat. cap. 
DO, Apuleius in Floridis, et, ut alios prietereanm, 
Jamblicus : quanquam iste cum ex Itslia in D.- 
lum rediisse Pytbagoram scribit, ut praceptorem 
suüm curaret, non persuadet, refragantibus Di- 
czarcho, Porphyrio, atque aliis, qui Pherecidem 
wadunt, »ntequam  Safno Pythagoras decederet, 
diem suum obiisse. 

lbid. Tarquinius arripit imperium. Solos ei 
40 dant Liviws et Dionysius: qui vero Servio 
Tulio $4 impertiuntur, iidem cum Eusebio 355 
hüic iribuunt. Syncellus 24 numerat, quod er 
Petavio placet lib. x de Doct. Temp. cap. 92, iia 
tamen ut anno 25 fuisse eum reguo pulsum 


D velit. 


Col. $577. Tarquinius excogitavit varia suppliciorum 
kénera, Duo. haec verba compedes, catenas, ut yt 
postremum metalla, «ufa. pridem ahbesscnt in Pon- 
ta.ena editione, e mss. editisque aliis libris suf- 
fecimus. Pro latonias Scaliger luutumias leyit, mss, 
lautomias et laotomias habent. Latumias vocat lsi- 
dorás lib. v, cap, 27 ; et apud Livium lib. xxxu, 
cap. 96, Triumviri carceris Latumiarum memoran- 
tur. Ita et Seneca lib. v Controvers, : Nec quem- 
quam vestrum decipial nomen ipsum Laltuniic, mi- 
nme lauta res est[.Quanquam ex aliitteratioue appa- - 
reat rescribendum — Lattumicg. Quibus placet Lato- 
mias scribi, Festum laudant, et Varrone de L. L. 
lib. iv, Asconium quoque Pzdian. in Ciceron. 


91) 


VALLARSII NOTAE. 


Actioti. in Verrem 11, lib. 1: Carcer Syracusis, Lato- ἃ videntur enim luxata esse verba, et hucrefereads, 


mig autem lingua Siculorum lapidicine dicuntur, id 
est, loca casis lapidibus exsecta, etc. , etc. Vide le- 
xicographos, et Pontaci Notas. 

lbid. Hzc apud Scaligerum ?periocha superiori 
alteri de Tarquinio praeponitur, diciturque abs Hiero- 
nymo ex Eutropio addita. Schurzfleischius monet, in 
primofalatiuo ms. et Sichardi editione legi Suessam 
Pometiam subjecit, Wacito sibi, quod reciprocum 
spius in bonis auctoribus dissimulari, notat ad 
Valerium Maximum Lipsius. Laudat idem de Suessa 
Pometia Livium lib.1, cup. 55, et Joruandem p. 20, 
-nec non. Strabonem lib. v, denique et consuli ob- 
servationes Thoimnz de Pinedo ad Stephanum ju- 
-bet. 

Col. 377. Tomyris. ltà. quidem memoriz prodi- 
derunt lHlerodotus, Diodorus Siculus, Justinus, Va- 
lerius Maximus. Contra Xenophon naturali morte 
iuter suos Cyrum obiisse narrat lib. vii Cyropsed. 
Uiesias eum in przlio adversus Derbicas gravi ac- 
cepto vulncre mortuum scribit. Alii alia, et Lucianus 
cum primis, qui eum ad centesimum usque anuum 
vixisse docet in Macrobiis : ut in lanto veleruim 
de Cyri morte dissensu, nec, quz sit propior ad 
verum opinio, constitui posse videatur. 

lbid. Hybicus. Recole, qua superius diximus ad 
Bipponactem, quod numen hic substituendum, 
Schurzfleisehius contendit. Vide et Fabricium Bi- 
biiothec. Grzec.. tom. 1 , pag. 583, et Pontaci ad 
huuc locum Notas, Salniasium denique ad Soli- 
pum pag. 52, laudatum Schurzfleischio, qui et 
Vossium notat a Colomesio in Gallia orientali pag. 
441 vapulare, quod Hippyn, vel Hipyn, ut est vi- 
delicet apud Suidam, "Iruc, censuerit reponen- 
dum. in Parmensi, ut et aliis mss. non paucis hac 
periocha desideratur ; in primo Palatino seribitur 
líjpicus. De Simonide ac Phocylide consule Fabri- 
cium et Scaligerum, si lubet, in Notis. Nobis post 
tot, qui de iis egernnt, doctissimos criticos, craum- 
bem recoquere non libet. Confer tamen et subse- 
quentem snnotationem. 

Col. 578. Simonides. Falso omnino, inquit Me- 
pagius in Notis ad Laertium ; nihil enim tale de 
-Kenophauc ullus veterum : quod ipsum οἱ Scali- 
ger οἱ Vossius observarunt. Ao scripserit Hieron. 
elegiarum, pro tragediarum ? lta. sane. videtur, εἰ 
Laertius de illo , γέγραφε δὲ xal ἐν "Ἔπεσι, xal 
Ἐλεγίας, καὶ "lápfouc. Elegiarum ejus meminit 
et Athenzus lib. viu, non longe ab initio, An 
vero Xenophanis nomen liie falso pro alio obtru- 
ditur ? Certe de Xenophane mentionem fecerat in 
superioribus Eusebius, sive Hieronymus : Xeno- 
vhanes Colophonius clarus — habetur. Schurzflei- 
schius multo ad rem propius, cum przeferat primus 
Palat,, ws., Simonides carminum scriptor lyricorum, 
iterumque mox, et Theophanes scriptor tragediarum, 
εἰ physicus, legi mavult, Simonides carminum scri- 
907, dempta voce, qua e glossa esse videtur, Ly- 
vicorum, deinde e vestigio addi el (regediarum ; 


non 3d Xenophanem. Simonidem enim tragoedias 
scripsisse, auclor est Suidas, qui deprompsit iste 
ex Scholiis Comici ad Σφήχας v. 1261. ' 

Col.511. Anacreon. Differt hujus mentionem Se. 
liger post duos annos. Sed et Suidas eum refertad 
tempora Polycratis tyranni. olymp. 62, quanquam 
alii sub Cyro οἱ Cambyse eum [uisse volunt eirca 65 
olympiadem. 

Ibid. Apud Samum. n scaugeri editione ad se 
cundum subsequentis olvmpiadís annum bzc dif- 
feruntur. in Pontacena autem et vetustioribus, w 
et primo Palatino ms. Sy/us legebatur pro Sgloses, 
quod nomen restituit ante nus Scaliger, seribuntqu 
pari consensu veteres, Herodotus in Thalis €. 

b 149, Strabo lib. xw, Zenobius Paramiograph, 
4lianus Var. Bist. lib. 1v, atque alii. Attamen q 
in Greco penes Syncellum textu, quem laudamu, 
et quem ab Eusebio totidein verbis eum deseri 
paisse apparet, est Σύλλος, quo etiam vocabulo ss 
pellatum tyranuum hunc fuisse, non nemo ezisi- 
mabit, Fugit locus iste Schurzfleischium, qui aibi 
de Sylosonte haberi ait apud Syncellum , dequ 
solo Polycrate mentionem esse : dubitatque ades, 
an tres illi fratres simul ezercuerint tyrannidea, 
quin etiam mavult statuendum esse contrarium. 
Ego, tametsi solum Polycratem scio ab. Lydie s» 
trapa perfide occisum οἱ cruci suffizam, aos 
video quid hoc Éusebiaug sententia obsit, cum 
facile potuerint reliqui duo fratres proditoris ma- 
nus effugere, aut non adeo essent illi odio, quel 
in !yranníde exercenda secundas tertiasque partes 
agerent. Tertius Scaligero dicitur Paniegnetus, ἃ 
Grace Παντόγνωτος. 

Col. $78. Quid de Cambyse aiunt Hobrei. Eze 
cleatius facit Herodotus lib. m, c. 66, Caebys 
tribuens τὰ πάντα ἑπτὰ ἔτεα xal μῆνας πέντε, ae 
ptem omuino annos et menses quinque. ]n. Clemente, 
qui novemdecim ei dat, error librarii videtar stri- 
bentis, Καμδύσης δεχαεννέα, pro Καμέδύσες ἃ 
ἐννέα, id est novem, Magorum scilicet ante Dariva 


regno septem mensium una computato. Nisi si de. 


cit ille exordium a primo Persici imperii anno, ΕΣ 
quo regium nomen Cvrus Cawbysi fiio aur 
p buerat, 


lbid. Mirum hoc de Hebrzis videtur Scalige- 


ro, qui eis confendit, non aliunde, quam a Chi- 
stianorum codice aliquid de Judithee historia iase- 
Luisse, Mihi mirum lioc magis, si, quid post Christi 
tempora Hebrei de nostris libris acceperint Ot- 
currit tamen ejus mentio in codice AMegillath 
Thainith, ut ipsi Hebraei judicant antiquissime 
Sunt ct apud Seldenum de Synedriis Bb, i1, e 
13, Gedaliz verba, quie ita sonant, Postquam 8 
desuetudinem abierat. Megillath Thainith, consent 
runt sayientes saculi illius, ut conjungerewar ἰ8» 
titig Enceniorum nYTyv "c1 res Juditha quandt- 
cunque ca (uerit , eic. Vide et Wolfii Bibliothet. 
llebr. p. I, p. 459, etc. Porro Eusebius vigetur μέ 


9H 


VALLAHSII. NOTA. 


916 


5 ab Airicano, qui ita sentit apud Suidam A suffragio suo comprobat. Scaliger e contrario post 


8 Judiih. Concessere autem postmodum 
ententiam cum Suidas ipse, tum Beda, 
8, Otho Frisingensis, lugo cardinalis, 
, Auctor Historie Scholastic:ze, atque alii. 
, Augustinus lib. xvii, de Civit. Dei cap. 
Msi nomen principis, sub quo historia 
ἢ, silet : huc tamen se referre satis indi- 
| ponit Darium inter et Cyrum, quos in- 
. Cambyses regnavit. Nec tamen  dissimu- 


uibus illa potissimum urgetur difilculta-. 


sam primo quidem sub Cambyse regui 
lis non Ninive, sed Babylon fuit : deinde 
Kur Nabuchodonosor tertio decimo regni 
espeditionem in Árphaxadum suscepisse, 
baud convenit, qui solis octo, ut sum» 
gno potitus est * denique ut alia omittam, 
scribitur Holophernes regi suo subjecisse, 
bent antea Cambysi, ne Judsea quidem 
At scimus nostrarum partium non csse, 
δ6 persequi : ac porro difficillimum ejus 
δὶ ad exoticorum monumenta comparetur, 
perscribere. Doctissimi e recentioribus 
; bac de re invicem, Bellarminus, Petavius, 
, Montfauconius, atque alii. 

T1. Samii Dicearchiam condunt. Varia in 
tisque libris sedes hxc obtinent. Primus 
fert biennio ante, cum Pontaco Sichardus, 
esque editi faciunt, Parmensis cum ple- 


tres annos. sive ad primum olymp. 65 distulit. 
Col. 380. Olympias txv. Hujus utique Hystaspi- 
de, quantumvis Scaliger relnctetur, et sub"Dario 
Notho, ejusquo anno sexto, numero scilicot 1594, 
hoc demum velit gestum referri: et que ejus est 
conidentia, perinde ac ratum (irmumque sit, quod 
illi venit in mentem, de prochronismo 2nn. 93 
Eusebium 3ccusare audeat. At enim ipse, cumque 
eo alii czetera docti chronologi contra temporum 
rationes peccant, nec sane. potuit alius Darius, 
quam Hystaspis filius veniam Judzis templi zdi- 
ficandi fecisse. Quod ut uno argurnento evincam : 
Darius, qui Esdrae c. v et vi captivitatem dicitur 
edito decreto remisisse, idem ille juxta ipsum Es- 
dram omnino est, qui c. 1 Ággzi, itemque 1 et vit 
Zacharia memoratur. Atque iste minime potest 
cognominis Nothus existimari, siquidem a templi 
destructione ad id temporis, quo regnum obtinuit, 
anni intercedunt 165; solos autem septuaginta 
Desolationis supputant cum veterum monumenta 
omnia, tum divinus ipse Zacharias, ab incenso 
scilicet templo ad ejus ex Darii venia reparatio- 
nem. Non igitur Nothus, qui post aunos 95 demuxr 
regnavit, sed flystaspida Darius, qui Cambysi in , 
Persarum regno smccessit, ille est, qui captivi- ' 
tatem Judaicam solvit. Alia id genus argumenta 
3pud alios recolas. Nobis est iterum castiganda 
Scaligeri confidentia , qui nullo auctore, nulloque 


lis mss. post duos annos, Scaliger post C teste, pronuntiat, Hieronymum ex hac pericope 


gros differi. De colonia ipsa Dicsarcnia , 
mii Pulycratis tyrannidem fugientes con- 
gemina Eusebianis hahet Stephani Epi- 
χκαιάργεια πόλις Ἰταλίας, Ταύτην δέ φασιν 
ιι Ποτιόλους. Vide et Cellarium lib. n, 


Pythagoras. Ad primum usque olymp. 65 
iffert Pythagor» mentionem Scaliger. Ce- 
tem eum inclarescere. circa olymp. 62 
δὲ Clemens Stromat. 1, quem passim Eu- 
quitur. In. Pontacena edit. minus recte 
slcus clarus philosophus. Vide Laertium 
etc. . 

Hypparchus. Atque hos fratres, Pisistrati 


aliger refert post quatuor annos. Vido D 


| Var. Hist. lib. vitt, ejusque doctissimum 

em Perizonium. 

18. Apud, Hebreos. Hanc vero periocham 
pontifice, etc., Scaliger tribus annis an- 
tum verba, qui eos regnaba!, qua et no- 

« babent, omittit. S. Prosper cum  Ponta- 

ge adeo nostra recensione penitus facit. 

30. Duo fratres Magi regnaverunt. Vitio 

lit Eusebio Syncellus, qued septem bos 

yro anno computarit. Vide illum pag. 181. 

ibseeuto Dario annos quadraginta sex Cle- 

buit, fortasse scribarum est mendum. 

71. Aggeus, Zacharias et Malachias prophce- 

nuo S. Prosper recensionem hujus. loci 


ea mutilasse, sine quibus ἐπιχείρημα Eusebii in- 
telligi non potest, quo magnas moles excitavit, ut 
finem ann. 482 initio Herodis terminaret, Potest 
enimvero sola Greci textus. qui. superest compa- 
ratio, Hieronymianz versionis integritatem as- 
serere. Ásserit autem eo evidentius sancli ipsits 
interpretis locus in przfatione Commentariorum 
in Aggzum tomo operum ejus Vl, p. 735 : certo 
certius ex ieto Eusebiano expressus, quem opere 
pretium est bic apponere, ea etiam de causa, quod 
quam sihi inde lucem mutuatur, ipsi invicem Eu- 
sebio afferat : Secundo, inquit, auno Darii regis 
Persarum, filii Hystaspis, septuagesimum | annum 
desolationis templi fnisse completum, quem Jere- 
mias vaticinatus est, Zacharias quoque propheta 
testis est : quicum Visionis sue titulum in secundo 
anno ejusdem regis, undecimo mense Sabat, wice- 
sima quarta die preposuisset, adjecit dicens : Do- 
míne exercituum, usquequo non misereberis Jermsa- 
lem et urbium Juda, quibus iratus es? Iste. septua- 
gesimus annus est. Sed Ezras, exstructo tantum al- 
ἰατὶ εἰ jactis fundamentis templi, ad litleras — regis 
Artaxerzis prohibitum opus refert. Tunc  intermis- 
sum estopus Dei in Jerusalem, εἰ non fiebat usque 
ad annum secundum regni Darii regis Persarum. 
Statimque addidit : Prophetarunt autem. Aggeeus 
propheta, et Zacharias filius Addo, prophetantes ad 
Judecos, qui erant in Judea εἰ Jerusalem in nomine 
Domini Israel. Tunc surrexerunt Zorobabel filius 


4 


9.7 


VALLARSH NOTE. 


948 


Salatiel, et Jesus filius Josedech, εἰ ceperunt edifi- A — Naturale eat, desolalionis templi annos 70 con- 


care templum Dei in Jerusolem, et cum eis prophe- 
(& Dei adjuvantes eos. (Quo tempore apud Romanos 
septimus a. Ramulo regnabat Tarquinius Superbus, 
habens annum — imperii vicesimum septimum, qui. 
post octo. aunos. expulsus. esta. Bruto; ac deinde 
rempublicam per annos quadringentos sexaginta qua- 
tuor, usque. ad Julium Cesarem, consules. admini- 
straeerunt. lluuc porro locum com Eusebiauo con- 
tiit sumiea diligentia, atque exposuit cl. Joan- 
pes Van dcr Haagen in Observationibus ad Chroni- 
con Prosperi p. 102 et seqq. (quem librum, ut et 
alios quatuor chronologicarum dissertationum, do- 
cios sane et laboriosos, dono ad me misit) ; cujus 
adeo ipsa verba, tametsi paulo prolixiora, ascri- 
bere non pigebit, Non, inquit, putandum est, Hie- 
ronymum illa verba, e Zachariz prophetia addu- 
rta, ise. sepiuagesimus annus est, ita accipere, a6 
si Darii annus secundus, et desolationis templi 
septuagesimus in totum concurrerent, et pari passu 
ambularent, ac proinde quoque Tarquinii Superbi 
annus 27 eun) utroque in Lotum concurreret.. Con- 
warium enim patet ex ejus Commentario in 
prophetiam Zsecbarizm, ubi illa verba, iste septwa- 
gesimts annvs est, sic explicat, cum secundum pro- 
missa (ua capticitalis tempus explelum sit, ita ut 
hac verba contineant argumentum ad urgendam 
illam querelaw. Quousque, Domine, non miserebe- 
ris, etc., quasi Deus longe uljra tempus praestitum 
misericordiam illam differret. Confer quoque quz 
commentatur in Zachariz cap. 1, vers. 4, in initio. 

Fateor, verha Hieronymi videntur Loc inferre, 
si res historice consideretur, desolationis templi 
ann. 70expletum fuisse anno Darii secundo jam 
Jabente : saltem hoc certum est, cdificationero 
templi ceeptam esse anno Darii 2 jam labente, 
Nam anno Darii 2 jam labente, mense anni Judai- 
ci 6, die mensis 14, nondum ceperant sdificare 
templum, sed ad hoc opns aggrediendum pro- 
pheta exbor'atur. Aggsi cap. :, etc. lo ejusdem 
autem mensis 6, die 24, hoc opus aggressi sun, 
et aedificatio templi cepta est. Aggzi t« 14, et 
it, 4. 2, 4,11, mensis 9, die 24, labebatur adliue 
annus Darii 2. Aggzi imo mensis 114, Schebat 


cipere, ut elapsos ante sadificationem templi ἐα- 
ptam. ᾿ 

: Adeoque Eusebius (qui etiam hsc  bigoriee 
consideravit, ut ex ejds verbis, uode sus pelüt 
Dieronymus, patet) in Canone suo (iu. quo per as- 
uos completos proceditur, et minugliae temporum 
nOD curantur) recto annum captivitatis, seu deso- 
lationis templi "10 οἱ annum ἢ δ asedificauione 
templi ccepia, ut. duos diversos annos, ἃ se invi 
cem distinxi4 , οἱ adipodum concinne eum capüti- 
tais 70, annum Darii 4, et cum  instagratiosi 
templi 4, anupm Darii ἃ composuit. Praesertim ἡ 
cogitamus annos Eusebianos in ejus Chronico iaire 
circiter ab autumno. 


B Neque credibile est, Hieronymum, qui es, qua 


boc in loco dicit, ex Eusebji Chronico hausit, ve 
lnisse bac in re ab Eusebio dissentice. 

Quod autem attinet illa Hieronymi verba : (w 
tempore apud Romanos Tarquinius Superbus, e, 
ea, si re historice conaiderata, in omni suo agbiua 
sumantur, hune sensum fundent, quando emu 
desolalionis templi, 4&0 labebaqtur, εἰ auno Darü 
secundo jam lahente explebatar, εἰ codew anno Derü 
secundo jam labente edificatio templis. die δὲ meus t 
anni Judaici q Nisan ineuntis, incipiebat, ea ump- 
re apud Romanos septimus a Romulo regnabat Terqui- 
nius Superbus, habens annum — imperii. vicesinum 
septimum, etc. 

Cum autem Tarquinius Superbus possit diei he- 
bere annum imperii 27 ab illo imperii anno ineunte 
usque ad eumdem exeuntem : cumque, gi Tes ct- 
Donice consideretur, ille annus 97, si ut iaieas 
concipiatur, cum anno Darij 2, sin vero ul exiens 
concipistur, cum Dgrii anno 1 componi posiit δὲ 
debeat : merito qusritur, quomodo ez ment 
Hieronymi bic annus Tarquinii Superbi. 27 coa- 
cipiendus, et cum quo Darii anno componendus sit 

Ad quam quzstianem absque h;esitatione respaa- 
deo, hunc annum Tarquipij. Superbi 27, concipiea- 
dum, yt exeuntem, et cum Darii anno 14 et captiri- 
tatis 70 componenduin esse, ex mente Hieronymi. 

Ratio prima hiec est : Quia Eusebius ín canoae 
suo Chronico, Tarquinii Superbi 27 cum Dyrii 


die 94, labebatur adliuc Darii annus 2, Zacharig p anygo 1 εἰ captivitatis 70 composujt, ef, non credi - 


,. 7. Mensis autem Sclebat est mensis 11 anni 
δι αἱ εἰ sacri a Nisan ineuntis : ut Gisleu mensis 9 
est, Zacharia vii, 1. 

Ex his, sic historiceconsideratis, patet, templi 
3mdificationem cieptam esse circa auumnum,quia Ni- 
san est mensis vernalis : non anno Darii 2 exeuute, 
uam a die 24, mensis 6, quo zdiflcatio coepit, 
usque ad diem 24 mensis 11, elapsi sunt. menses 
integri quinque, labente adhuc ;eodem anno Da- 
rii 9. 

Nihil in hac historia occurrit, quod/non permjttat 
statuere mensis 6 diem 1, qui incidit ip annum 
Darii 2 jam labeutewn, incidisse in hunc annum, Da- 
rii 2 ineuntem. 


bile est Hieronymum hif ab Eusebio voluisse θὲ 
sentire, cum 68, quz hoc in lpco, dicit, ex Eusebii 
Chronico hauserit, 

* Ratio, secunda hzcest: Quia. Hieronymus adéil, 
qui post.octo annos. expulsus est a. Bruto. Nam si 
statuas Ilieronymum annum illum Tarquinii Se 
perbi $7 concipere, ul ineuntem, et cum Dari 
auno ἃ componere ; tum sequerenjur duo bzc ab- 
surda : Primum, quod ium, expulsus forel asse 
imperii 38 ineunte, et. per cansequens. regpassei 
non 58, sed 34.tantuu) annos, vel, si dicas ijlos octé 
annos numerandos esse post. illgm annuum, 27, αὶ 
tung inibat expletum, tum. sequitur. absurdum 3b 
terum, quod tum Tarauinii Superbi annus 55, 4ri 


| 


.NALLARSH NOT AR. 


950 


imperii et totius regni Romani ultimus est, A unum. Numa Pompilius regnavit annos quadraginta 


omereiur cum Darii anno 10, qui Abrahami. 
et olympisdis 67 primus annus est, contra. 
. Bieronyai placita. 
lio tertia est ; Quia Hieronymus porro addit: 
unde rempublicam per annos. quadringentos 
wa quatuor usque ad Julium Casarem consu- 
minisiraverunt. Nam, εἴ statuas Hieronymum 
Β illum Tarquinii Superbi 27 ut ineuntem 
ere, οὐ cum Darii anno 4 componere, ac 
msequens Tarquinii annum 36 componere 
Jerii: anno 10, qui Abrebami 1505,0lympiadis 
"us annus. est, tum sequeretur, si addas 
464, qui faciunt olympiades &46, per quos, 
Tarquinio, deinde consules rempublieam 
istraverunt, ultimum annum consulum com- 
dum esse cum Abrahami anno 1909, et olym- 
185 auno primo, quod Hieronymi placitis 
k adversatur, 
570. Gapiivitas Judeorum uxx annorum. Hac 
wneniis usque testimonium Scaliger. ante 
Wginii collocat, qus luzetione tamen. labo». 
psemet sentit. Mirum vero, quod Bierong- 
' mutilàsse perperam jactat, ex Greco 
enda, cum nec Grzcum ipse quidem Jau- 


XX que habet his utcunque proxima Syncel- . 


usebiaua verba omnino videri possint. 
» Axmodius εἰ Aristogiton. Pervulgata histo- 
» quam recolas ex Thucydidis lib. vi, Ari- 


Ires. Tullius llosilivs regnavit annos trigluta duos. 
Ancus. Mariius regnavif anmos viginli quatuor. 
Priscus Darquinius regnauit auno». triginta. octo, 
Servius Tullius regnapit annos quadraginta qua- 
tuor. L. Tarquinius Saperbus  expuls:s regno est 
anno vicesima quinto. Paria habere Livius lib. (n 
cap, ulmo, tametai. videatur uno, plus dicere. Begna- 
tum. Roma ab condita Urbe ad, liberatam annos 244, 

lbid. Tribuni plebis. Vocem, duo, quam nec mss. 
nec vulgati: plerique libri, neque veteres scriptores 
legerunt praestat. cum Scaligero inducere. Parmen- 
sis ms. plus habei, deinde decem tribuni. Ceterum 
hzc minus bene refert Scaliger. δ annum "Darii 
wndecimum , quanquam in animadversionijbus 


B modo ad, undecimum | referat. Neque enim inter 


ultimum Tarquioii annum et consuleas vacuus an- 
nua intercedit. 

lbid. Brutus primus consul. Bruto nimirug con- 
sule primo : non a -redintegrata consulari 
anctorifaje. Scajiger nodum in scirpo qu;erit, ut 
de hajjucínalione sive Buacbium, sive Iieronymutn 
reprehegdat: οἱ sensit tamen, rite hunc easdem 
rationes inire In. Prafation. Commentar, in Az- 
gmum, ubi ait. Tarquinium. pulsum a. Bruto, «c 
deinde rempublicam.per annos quadringentos sexaginta 
qualuor usque ad Julium Gasarem. consules, admi- 
nistrasse. 

Col. 389, ,Figineia mare. obtinent. Integra olyi- 


. Politic. v, Herodoto. iteu v, Paussnia iq c plade praecedere facit hoc. gestum Scaliger? neque 


cap. 25, Athenzo lib. xiv, atque aliis, Ju- 
Bioclem prolllipparcho nominat. Laudatur 
Vniensis  meretriz, suppresso nomine, ite- 
 Mieronymo initio Commentar. in Epist. 
vesios, quem locum recitat. Scaliger. 

881. Reges pelluntur Urbe, Berstat in ea 
'* opinatione, quod: cousules Canoni suo in- 
1 Eusebius, cujus rei argumenja lectorem 
epetere a priore libro Eusebii. Nos. ad eum 
(uod est libri hujus proomium, ea nihil 
ellucinari autem splendide Scaligeram, de- 
avimus, Parmens. me. addit Romanorum. 
, cujusmodi multos vidit Scaliger, proxime 
riptum exstat : Hec per tempora. in ordinem, 


eo tamen: valeus rationes itlas componere cum 
Xerxis transitu, nugataria lec ait ease. et proannis 
viginti legendnm ox Graecis apud Syncelljum, ἔτη 
v, lantum decem. Econtrario Sceliurzfleischjus ma- 


, viilt, ex primo Palatino ms., solidos viginti quinque 


numerari, nam. anno, ipquit, post huge numeruia 
vicesimo septimo Athegag demum Xerxes venit, ut 
infra. docetur. Prascesserunt ZEginataa 0aXaaaoxp2- 
τοῦντας Samii, apud: quos Polycrates tautum pn- 
tentia valuit, ὥστε χαὶ θαλασσοχρατῆσαι, ul auctor 
est Suabo lib. xiv, p. 637, et llerodotus lili, 11, 
cap. 139. Alius tamen ordo τῶν θαλασσοχρατούν-. 
των est apud Synecllum, ubi Zyinet» per de- 
cem tantum. annos maris fuisse domini dicuntur. 


 ennum diriguntur. (f. digeruntur). Videsis D Vide de lioc dominio omnino BHerodojum Οὐρανία, 


um. Mox pro ad xv lapidem, laudatus Par- 
hshet, Lxxv. Male. Gonfer Sex. Rufum, 
t Scaliger laudat. 

Beges. Romanorum annis οὐχε, imperant. 
88 et quibus placet numerare. 250. Florus 
roc. : Prima etas. sub regibus fmit prope 
& quinguaginta annos. Sed illa rceceptior 
ia est, quam Eusebius I2udat, tametsi infra 
rationes sit ipse, quod nempe iuterregna 
t. Haheto seriem Eutropii: Sw regibus, 
numerantur anni ducent. quadraginta tres... 
rrunt πον per annos ducentos quadraginta 
ἐδ numero septem, Romulus regnavit annos 

septem. Senatores per. quinos dies annum 


Strabonem lib. vii, p... 375, .Pausanisq Corinth. 
c. 29, /Klianum Var. list. l. xit, cap. 10, alios. In 
summa facit cum  Pontacena. atque. ajleo. nostra 
recensione laudatus Paliiigus ms., utpote qui an- 
nos quinque, quos cxoggerat, a superiore olytn- 
piade ducit, 

Col. 381. Largius dictator primus. Vera scriptio 
est Lariius: nomen integrum Τ᾿ Lariius. Flavus. 
Norisius, ex Anonymo, liw(um vocat pro Flavo, 
quod idem sonat. 

lbid, Valerius Bruti collega. Scaligcr ante annos 
quinque periocham hanc refert : tum quem admisit 
ipse prochronismnm quinguennii, flieronvino culpe 
vertit. 


9| VALLARSIT NOTA, 959. 


Col. 582. Hellanicus historiograpkus. Equidem ex À bemus notz qua ad consulum initium in plerisque, 
Pamphile tesümonio, quod laudat A. Gellius lib. — codicibus, hzc per tempora digeri, non per annos, 


-— 


xv, cap. 95, conficitur, Hellanicum Mitylengeum 
historiographum septusagesima prima olvmpiade 
natum, annis ante Herodotum duodecim ; idque 
est, quud Eusebio culpz vertit Scaliger, quod eum 
annis ferme quinque ante diem natalem dixerit 
floruisse. At vero unde scimus de Mitylenzo loqui 
Eusebium ? Alius fuit Lesbius, Agathemero dictus 
πολυίστωρ : alius Milesius et ipse historicus ex 
Suida notus ; quorum non satis cogDita est zas: 
nec si alterum ex his notat Eusebius, scimus. De 
reliquis nihil est dubium, quin σύγχρονοι fuerint, 
tametsi Democritus Anaxagoram audiit, eoque an- 
nis ferme 40 junior fuit. 

Col.581. Volsci. Factum videtur quarto, non primo 
olympiadis anno; Scaliger post unum adhuc an- 
num, sive ad numer. 1525, referendum contendit, 
Catera nota ex Romana historia. Secessio tamen 
plebis a Patribus rectius ad insequentem annum 
erat diferenda: non tamen, ut Scaliger sentit, A. 
Virginio Tricosto et Veturio Gemino, [sed Sp. 
Cassio Viscellino et Postumo Cominio Aurunco 
6058. ᾿ 

Ibid. Marcius Coriolos capit. Notat hie Scaliger 
prochronismum annorum 6. À matre enim, inquit, 
Veturia Marcius exoratus est num. 1530, Sp.Nautio 
Rutilo, Sex. Fusio Fu io Medullino coss. 

Ibid. Bellum Marathone gestum. Antiquis recen- 


monemur. Legi autem merentur qua de Fabiis 
dite disputat in Animadvers. Histor. cap. ὁ Peri, 
nius. | 

lbid.! Quintius. Cincinnatus. Accidit anno. διε 
olympiadis 89 sive ab Urbe condita 295. Quod « 
Romans historic scriptoribus constat. Vere ade 
notatur Scaligero ingens prochronismusannorua 5i, 

Ibid. Hieron tyrannus. Decepit Scaligerum Par- 
sanias in Eliacis lib. u1, cap. 9, scribens secundo 
anno olympiadis 72, cum archon Athenis eus 
Hybrilides, Gelonem Syracusis potitum. Enimvero 
per id temporis (οἷ: adhuc tyrannum egisse, quia 
imo tunc receng constitutum, νεωστὶ παρειληφότα, 
ibi eum fuisse, auctor est Dionysius lib. vti, initio. 
Serius igitur, eL quo nimirum ,Easebiua noti, 
anno Syracusas obtinuit. Etiam H. Dodwellus ἃ 
Annalib. pag. 42, falsum fuisse Pausaniam ostendit. 
Vide qus inferius ad Hieronem observsemus. 

Col. 585. Olim in antiquis. Olim in antiquis li- 
bris anni huic dabantur viginti quinque : quis imo 
Clemens Alexandrin. solidos viginti sex elargitur. 
Eum Scaliger pro Assuero Estheris viro habet, qut 
de re mox dicemus. 

Col. 584. Pindarus. Suidz , apud quem numeri 
cas notas in mendo cubare Scaliger noa animarer- 
tit, dicitur Pindarus natus olympiade 65, deaatus 
86 ; legendum est enim ἔτη πε', annos videlieet 85, 


tissima sententia est, quam Aulus quoque Gellius αὶ pro eo quod scribitur, νε΄. De Stmonide vide Fabri- 


lib. xvit, eap. postremo, refert: — Ducentesimo δὶ 
sexagesimo anno post Romam conditam, aut non 
longe amplius, victos esse ab Atheniensibus Persas... 
pugna illa inclyta Marathonia, Miltiade duce. Hunc 
locum videtur etiam Sulpitius Severus, apposito 
Macherini et Augurini consulatu, descripsisse, 
quem immerito Scaliger hlennio solido errare dicit; 
annus enim ab U. C. 261 idem ille est, quoconsu- 
la'um gesserunt T. Geganius Macerinus et P. Minu- 
cius Áugurinus: cumque isto optime concurrit, 
quem Eusebius notat, septuagesimz secunda 
olympiadis primo. Ceterum alia aliorum est ratio 
de Marathoniz hujusce pugna anno, quem Diony- 
sius Hatie. lib, v, fuisse ait decimum sexiuw post 
mortem Bruti, primi Romanorum consulis: Plu- 
tarchus in Aristide proxime insequentem putat. 
Vide Cafipellum. 

Col. 583. Trecenti nobiles cesi. Prochronismus 
hic est annorum, ut minimum, decem, si quod 
Eutropius tradit lib. 1, cap. 15, hec Fabie gentis 
clades contigit Cxesone Fabio et T. Virginio coss., 
quod Aurelius quoque Victor ex parte siguificat. 
Verum et Diodorus, et A. Gellius lib. xvin. cap. 
postremo, anno fere quarto post uavale prelium 
ad Salamina, Menenio Agrippa et Marco (rescr. 
Caio) Horatio Pulvilio coss., qui annum quartum 
denotat olympiad. 75, interfeetos Fabios narrant. 
Non itaque omittit Scaliger [ad tredecim usque 
annos prochzonismum exaggerare, Meminisse de» 


cium. 

Ibid. Rome Pompilia virgo. Tacet Vestalis Ses- 
liger, qui et totam periocham in aliquot mss. 6 
regione numeri 1515 invenit. Idem notat Orose 
Popiliam virginem dici, Livio Oppiam, Dionysio 
Ὀπιμίαν qui et damnatam eam refert M. Fabio 
Vibulano et L. Valerio Potito coss., anno scilicet 
secundo olympiadis 74, unde hiennii saltem pro- 
chronismo peccatum hic fit. 

Jbid. Aristides, Per osiracismum scilicet, in 
quo nihil fuisse ignominiosi, Scaliger motat. Vide 
Plutarchum in ejus ducis Vita. 

Ibid. Cherilus. Primus Palatinus et quartas, Cg- 
rillus et Frinicus, secundus Cherulus, tertius Cko- 


D ralus habent. Intelligitur Chorilus tragicus, non al- 


ter Samius, qui Xerxis διάδασιν versibus descripsi', 
multo recentior, et Horatio. Josepho, aliisque] ne- 
moratus. Phrynichi nomen corrupte etiam legitur 
apud Joannem Tzetzem ad Hesiodum, p. 197, ed. 
Basil, ubi pro Φερένιχον plane legi debet 6pi- 
viyov. Vide de re, qua ibi tractatur, Strabonem 
lib. xiv, p. 655, Discimus ex Choerili versibus, ques 
laudat Josephus lib. 1 contra Apionem, Judzosisub 
Xerxe stipendia fecisse. 

Ibid. Diagoras. Recte notatum Scaligero, Graeca οἱ 
περὶ Διαγόραν , ex notissimo idiotismo vertendt 
fuisse, Diagoras, non sectatores Diagore. Ad bzc 
immanem prochronismum esse annorum 66 : ras 
anno secundo olympiad. 91, Athenienses talentum 


VALLARSII NOT £, 


^ 0e 


954 


| Biagoram ἀθεότητος accusatum interfecis- A Dionysius quoque, et Herodotus, Diodorus, et 


ynstituerunt. Videndum itaque, num de cogno- 
alio quopiam Diagora Eusebius hic dicat. 
|. Xerzes. Respuit hanc periocham Scaliger, 
» ab ineptis hominibus ineulcatam. Habent 
'um veleres editiones omnes, tum mss. non 
: nominatim Parmensis, et primus Palatinus, 
Sehurzfleischio. 
|. Aerzes Athenas venit. Palam esse, ait Sca- 
anno primo sequentis olympiadis hoe conti- 
fuisse etiam e re Eusebii, ut in sequentem 
8 differret, cum Gallie ἄρχοντος meminerit. 
rit Lydistus ad Marmor. 1 Arundelliaa. p. 271 
., Cujus et operz pretium est verba apponere: 
[uif, annus est quartus olympiadis 74, quo 
In Eusebiano Chronico, Xerxes tum pontem 
llespontiaco mari fecit, tum Athenas venit, 
ique incendit sub principe Callía, juxta editio- 
'ontaci, simul in Notis agnoscentis, przccipua 
ieripta, transcriptaque una cum vulgatis edi- 
15 in eumdem annum quartum olympiadis 
isentíre. Quin etiam in Scaligerana editione, 
uam nulla habetur mentio pontis in flelles- 
facti, nihilominus eodem anno Xerxes, cum 
às venisset, imcendit urbem , sub principe 
; ipso quoque Scaligero in annotationibus fa- 
quantumlibet improbante, tum prioris δἰ νὰ 
foris exempli codices cum spatío historico, 
osterioris, sine eo, tum denique editos, hoc 
ἢ comparare cum anno quarto olympiadis 74, 
item subjiciente, cum tamen palam sit, anno 
sequentis olympiadis hoc contigisse. Àt vero 
γο palam? quandoquidem preter eclipsin 
Herodoteam vindicantem Xerxis transitum 
us per Hellespontum Thermopy!as eidem ve- 
ucydides etiam in procmio Historiz reditum 
je Grecia, post navalem cladem acceptam 
laminam, statuat. anno quinquagesimo ante 
n belli Peloponnesiaci, suscepti vere desi- 
anni primi olympiadis 87, nimirum exactis 
Utrunique annis quadraginta novem et dimi- 
oncludit enim digeriem rerum ab Athenien- 
interea gestarum his verbis : Ταῦτα δὲ ξύμ- 
.. ἐγένετο ἐν ἕτεσι πεντήχοντα μάλιστα μεταξὺ 
Ξέρξου ἀναχωρήσεως χαὶ τῆς ἀρχῆς τοῦδε τοῦ 
υ. Hec omnia gesta sunt in annis summum 
aginta, inter Xerxis retrocessum ac initium 
€ belli. Idem autem. annuus princeps Athe- 
8 $ive archon, ab aliis Graecorum historicis 
atur Collias, ab aliis Calliades ; sicut inse- 
« anni, ab aliis Xanthippides, imo vero sub- 
h lisdem, ut a Laertio idem, in Vita Socratis, 
les, in Vita Auaxagorz, Callias ; cujus míimi- 
atio videtar, quod iidem fucrint filii aut ne- 
patrum, aut avorum proavorumve celebrium 
! nominibus. Hactenus ille. Sed et Schurzflei- 
.in primo et quarto Palatinis mss. Calliade 
otat, in tertio perperam P. Gallia. In Grzeco 
haberi Καλλιάδου, quod nomen ita efferunt 


C 


D 


Thomas Magister in Vita Euripidis . Denique 
cum apud Athenzum, lib. xm, Καλλιάδου χωμι- 
χοῦ mentio sit, ac porro videatur legendum Ka)- 
Mou, nullam fuisse Fabricio causam, cur ex 8010 
Athenzi loco diversum aliquem a Callia comicum, 
Calliadem dictum, floruisse statueret. 

Col. 385. Principium, Neque in Parmensi ms. 
hec est periocha, neque in vulgatis libris. Eam 
Pontacus in curis posterioribus hic jussit describi : 
Scaliger cum in editione sua przetermisisset, refert 
tamen iu Notis ad num. 1547, tertio scilicet abhinc 
anno ; ad hzc muliis contendit scribi debulsse, 
Principium Lxxr, etc. Ego de hujus adhuc loci ger- 
manitate subdubito. | 

Col. 385. Athenienses, Ex Diodoro, libro, ut vi- 
detur, ΧΙ, contendit Scaliger, hoc gestum fuisse 
anno tertio. olympiad. 75, archonte Timosthene. 
Anonymus vero in proxime sequentem differt, ar- 
chonte scilicet Adimanto : ᾿Αδείμαντος (ἄρχοννος) 
᾿Αθηναῖοι τὸ Πειραῖον τειχίζουσιν. Potuit, quod 
Simsonius monet, cepta anno superiore Pirzmel 
commaníitio, hoc demum absolvi. Vide Thucydidem 
lib. n. 

Ibid. Hieron. Scripsit Lydiatus singularem dis- 
quisitionem de tempore dynastiz et mortis Gelonis 
Syracusani, in qua de Eusebiauo isto, atque alio 
post triennium gemino huic loco perquam erudite 
disserit ; atque ex eo cum primis, quod Pontacus 
notat, vetustissima exemplaria, nominatim vero 
Fuxense, Gelonis regnum Syracusis in Sicilia sta- 
tuere demum anno secundo olympiadis 75, nec ante 
olympiadem 76 mentionem Hieronis habere. Est ea 
ratione cum marmorei Arundelliani Chronici aucto- 
re consensus. Conveniet et Scholiasta Pindari Py- 
thica oda 7 referentis initium regni Hieronis ad 
olympiadem 76, pythiade 28, qu:e cum anno tertio 
ejusdem olympiadis concurrit. Ad hzec Aristotelis 
Politicor. lib. v, et Diodori lib, xi, p. 206 et 276, 
testimonia, quibus 3nnorum summa continetur, 
per quos regnarunt unus post alium duo illi fratres, 
explicari commode possunt, attributis ferme se- 
ptem Geloni, Hieroni autem undecim, et quod ex- 
currit, Nam et Scaliger, qui huic annos decem et 
septem elargitur, contra Diodorum facit : et fru- 
stra Cappellus Aristotelis locum sollicitat. Certum 
hine porro est, Hieronem huc minime spectare, 
quo ab Eusebio primum !oco memoratur. Haud 
scio autem, num conjicere liceat, sériptum ab eo 
hic fuisse Gclon. pro Hieron. 

Col. 584. Bellum in Plateis. Tradunt commissam 
utramque puguam anno secundo olympiad. 75, 
atque eodem ipso die Boedroroionis tertio vel quar- 
to, ut. Plutarchus notat in Camillo, Augusti 98 aut 
29, ut innuit Cornelius Nepos. Proinde Scaliger 
triennii metachronismum notat ab Eusebio admis- 
sum. Ea fuerit auctoris, quem nosler tacet, sen- 
tentia. 

lbid. Pindarus. Non additur musicus in Scaligeri 


955 


VALLARSU NOTE, 


956 


editione, et Parmensi me. Est vero in aliis editis A libros, (nisse ab Esdra , ἀπὸ ὑπομνήσεως δοδλέιοιος 


plerisque et, Palatino primo, qui ad prseccdentom 
numerum periochaip hanc locat. 

Ibid. Themistocles, Aibgnis scilicet pujeus. Tem- 
pue apprime. convenit: skjujdem "Themistoclis 
astracismum onnis viginti. post. Coriolani exsilium 
Roma contigisse, notat Cicero lib. de Amicitia. 

lbid. Sophocles. Accidit, quod. et Scaliger notat, 
archonte. Praxiergo, apno secundo olvmp, 77. Vide 
Diodorum lib. x1. 

Rid. οπιφ  Sunia. Tacujt Vestalis Scaliger, qui 
44. Ὁρόινίαν Dionysio dioi hanc virginem, docet. 
In primo Pajatino ms. virgo summa, quod mani- 
festum. est mendum. 

lbid. Herodotws. 'Malim utique eum Scaligero 
Atheus bic legi, pro Athenis, nam et melioris notz 
libri um editi, turo mas. e quorum numero tres 
Palatini, sic przferunt : et quanquam. Athenis post 
Meli, patrige. suz excidium, degisse. Diagoram aJi- 
quando, constet : propius ad verum est, voluisse 
Eusebium Δι} εἰ cggnomeutum, quo ab aliis ὁμονύ- 
paie philosophus ille internoscitur, denotare. BRe- 
cole de Disgora, sive hoc ipso Meljo, quas paulo 
superius observamus. 

Col. $83. Zeuzis nraclarus pictor. ro verbo in- 
eitatus, quod libri plerique omnes ediji et mss, ha- 
bent, in Scaligeri editione est apud adversas. civic 
tates. De Lavacro Constantinopolitano recole quz 
superius diximus ad Zeusippum Sicyoniorum regem 
num. 858: nam ad hujus memoriam servandam Βαρί- 
neas Bysantiorum multo, post tempore appellatas, ibj 
ex aliorum, sententia Eusebius notat, 

Co], 385. Themistocles exsul. Vulgaris opinjo 
hzc est quam et Valerius Max. lib. v refert, The- 
mistoclem instituto sagrificio, exceptum patera tauri 
sanguinem, bausisse, et ante ipsam qrarn concidisse, 
Sed ut scias, quam hzc sint inserta, confer Aristo- 
phanis. Scholigsiam ad Equites v. 85, cumque eo 
invicem Thucydidem, quem Corn. Nepos sequitur, 
Diodorum, Plutarchum, Ciceronem in Bruto, atque 
alios. 

Col. 386. Ártabanus. Uno plus dicit Clemens, 
sive 41, quo numero videtur inelusisse et septem 
praecedentia oroxime Artabani menses, quos ta- 
cet, 

Col. 585. Ea que de Mardocheo, etc. Erit hac. de 
historia, quoad nostrum propositum spectat, paulo 
inferius dicendi locus, ubi suam ipse sententiam 
Eusebius promjt. [In Greco qux uncinis inclusimus 
a Scaligero habemus. 

Ibid. Ezras sacerdos. Subjungit Waltonus ver- 
ba, /quz ltalico charactere infra post quatuor 
annos notata sunt, Áffirnaturque divinas Scripturas 
memoriter condidisse, et ut Samaritanis non misce- 
rentur, litteras Judaicas commutasse : quz et Pon- 
tacus ab antiquis mss. abesse testatur, tametsi ab 
Eusebii sententia non putet aliena ; siquidem Ter- 
tullianus, [renzus, aliique ex veteribus hoc de 
Esdra tradunt. Malala Chronogr. p. 204, eos modo 


" 


scribi, qui tunc non inveniebaatur. De. mujajis ab 
eo liljeris, vide que djximus.ad Hieronymi prolo- 
guin Gajeatum, Sclhurzfleischius putaj. ea verba ex 
libris. Esdrz. apocrypbis. hic fujsse aha Hieronymo 
addita : quod mibi, quidem ab. ompi, veri specie 
aljenum videtur; ui cztera praterejttam, ab, »po- 
eryphis libris laudandis nemo captius. Hieponymo 
absinvit. 

Ibid. Socrates. Nascitpr autem superioris prozi- 
me olyinp, anno quarto, vel tertio ad exitum. ver- 
gente, quod veteres. passim scriptores, tradunt, ar- 
chante Athenis Apsephione. Sed, magno. in errore 
versatur Scaliger, cumque eo Meursius, atque alij, 
qui boc anno magistratum gessisse Phazdquem pu- 


B tant, Apsephionem autem (quem et corrupte Aphep- 


C 


sionem dicunt ) ante annos duodecim, Ac porro ille 
Diodori ab Apollodpre.apud Laertium disseusu in- 
certus agitur, inceriaque omnija, esse de Sarratis 
vita pronuntiat : hic frustra Lacrtii locum vexat, 
suoque arbitrio interpolat. Eo, quem diximus na- 
talem Socrsüis, anno quarto olymp. 77 fuisse 
Apsephionem Athenis. ἑπώνυμρν, prster laudatum 
Laertium lib, w sect. 44, testatur, et Marmor. Arun- 
dellianum, et certjs argumentis R. Bentleius, ei 


Henric. Dodwellus in Annalibys Thucydideis p, 63 


evincunt, 

Col. 386. ;apis de culo ruit. Plinius lib. 11, c 
58 : Celebrant Greci Anaxagoram  C[azomenium 
olymp. septuagesime octave secundo anno predizis- 


 secelestium litterarum scientia, quibus diebus. sa- 


D 


zum casurum esset e sole : idque factum interdiu in 
Thracice parle ad /Egon flumen. Meminit ejus per- 
tenti Plutarchus quoque in Lysandro, et Diogenes 
Laertius in Vita Anaxagorz, quo ἴορο cum dice- 
retur ἐπὶ ἄρχοντος Διμύλου lapidem  decidigse, 
Scaliger acute, siquid alias, verbum δίμυλον ad 
λίθον referri docuit, quod est, lapidem instar dug- 
rum molarum : nomen vero archontis excidisse. At 
vero non recte supplere Λυσανίου videtur ; ex Mar- 
more enim Arundelliano, quod lapidis casum ad 
primum refert hujusce olymp. annum, propius a4 
verum colligitar, Theagenide nomen substituen- 
dum, qui eo anno magistratum gessit. 

Ibid. Sicilia a populo regitur. Addunt quidam co- 
dices, Scaligero etiam inspecti, annis'38, quae verba 
alii melioris note cum Graco ignorant, falsaque 
preterea sunt, cum annos-ferme sexaginta demo- 
eratia illa Siculorum, si Diodoro lib. xj credimus, 
obtinuerit. Ceterum quod cepta ea sit Thrasybulo 
superato, et Locros relegato : hic 23utem Hieroni 
fratri successerit (qui annos regnavit, non ut vulgo 
putant decem, sed undecim et menses octo, ut Dio- 
dorüs testatur), metachronismus ille trienuii, de 
quo Eusebium Sealiger accusat, nihil est : recte 
siquidem rationes iniit Eusebius 8 secundo olymp. 
76 anno, quo Hieronem scribebat tyrannidem arri- 
puisse, ad hunc tertium olymp. 79, per continuos 
nempe duodecim llieronis, atque unum ferme 


951 


VALLABSII NOTE. 


958 


Thrasybuli, quem undecupo regni sui mense Siculi Α Tulla in primo Palat. dicitur : apud Syncellum ma- 


expuleruut. Vide Aristotelem Politicor. lib, τ, c. 
48. 

Col. ὅ86. Cimon. Quod ait Seajiger, gestum hoc 
esse anno tertio olymp. 77 peccatumque esse adeo, 
metacbroyjavo, duarum olympiadum : constat, id 
quidem ex veterum, qui syperant, hac. de re tesii- 
moniis.; verum quem hic sequatur. Eusebius au- 
ctorem ignoramus. Vide Herodotum in ὅπ lib. 
vi, Thucydideu, bb. ), Diodorom xs, eto. ] 

Ibid. Solis defectio. lta ex Laertio Spaliger ra- 
ones iniit , ut Ansxagore obitus ad olympiadem, 
88 spectet, pum. 1589, sitque adeo. hie prochro- 
nismus immanissimus annogum δέ, At vero Laer- 
tiani loci ejus, quem et Meursius vexavit, non us- 


que adeo certa fides est, et. vere Fabricius pro- Β 


nuntiat, incertum plane esse, on δὲ eam usque 
olympiadem Anaxagoras vixerit. 

lbid. Heraclitus. Rectius, fuisset scriptum ab.En- 
selio ἀπέθανεν, moritur : florebat enim Heraclitug 
olymp. 69, ut ab ipso Eusebio superius notatum 
est, Verum idipsum dehuo post quatuor a0nos 
tradit ; ut nihil dubium sit variorum hic senten- 
lias proponi. 

Col. $85. Esras sacerdos. Nescit additamentum 
istud. Parmensis, aliique mss. atque editi libri. Rc- 
cole. que superius de eo diximus. | 

Col. 588. Rome Clariorum, Ludos, qui Secular 
res dicti sunt, dubio procu] notat, Omnium, au- 


tem, inquii Schurzfleischius, scribere Eusebius de- C 


buisset Σαιχλαρίων, non KAaglov. Et si enim neque 
sceurate Seculares. hi Indi vocentur, tamen, eo 
nomine eos quoque compellavit Valerips Antius 
spud Ceusoripum c. 17. Vide Simsonium ad. ann, 
mundi $496 εἰ 5599, Petavium quoque lib. n de 
Docuin, Temp, cap. 76, ut alios. praeteream, Cen 
sorinus modo laudatus biennio ante institulos Indos 
hos ponji : quem, dicit Scaliger in Eusebio meta- 
chbroniemum. | 
ἢ]. 287. Trecentesima. secundo, Toudem lere 
verbis Livius lib, in, c. 35: Anmo, trecentesimo 
altere, quam candijq. Romq era, rautatur. forma ci- 
sitari& ab coss. ad. deceuwiras, Scaliger »deo per- 
peram apud, Eusebium ireceniesimo tantum. legit, 


le Τελεσίδα Scaliger ait, manifestum 6680 ex Pau- 
&anià quod longo intervallo hanc epocham Tele- 
gilla etas antecesserit. At ego id adeo longum esse, 
Bon. possum, 6 Pausania quidem, perspicere. 
Cleomenem enim, Anaxandride fium, sub Dario 
Hysuspida reguasse, constat ex Pausanie Lacon. 
c. 4. Porro Telesillam sub Cleomene vixisse, clas 
rum est ex Corinth. c. 20, Xerxis &iatam quo- 
que attigisse Cleomenem, ex Herodoji Thalia eo» 
gnosci potest, ubi ille zsqualis Meandrio, a Xerse 
opciso, memoratur. Vixit ergo T«lesils clrca 
olymp. 75, et fortasse anus hxc tempora attingere 
potuit. . | 

Col. 588. Templum Junonis. Rem narrag& Thuoy- 
djdes 110. ww extremo, εἰ Pausanias. in Coriyibiee. 
e, 17, e nostris Clemens in Protreptico, Arnobius 
lib, v3, atque alii. Vide Scaligerum si lubet. 

€ol. 387. Abaris. Nihil est bujus &tate ineertius, 
Recole qug diximus num. 1568. 

Ibid. Tribuni plebis. Haud scio equidem, cujus 
Fastos sccutus Eusebius sit : guspioor tamen tri- 
bupos militum hic signiücare vo]uisse, quos. ideo 
plebis tribunos vocet, quod iis creandis babita sif 
plebis ratio, ac porro decreti, cujus auctor festur 
C. Claudius, quoniam adduci oon potuerant patres, 
ut consul alter ex plebe esset, tres tribuni militum 
ex patriciis, totidemque ex plebe consulari, poje- 
state rempublicam regerent. Atque horum. tamen 
nova dignitas ad annui spectat U. C. 309, bien» 
nio serius quam Eusebii rationes ferunt, nisi si 
illud hic etiam repetendum est memoriz, hzc per 
tempora digeri, non per annos. Cetera persequi, 
propositi. nostri non est. Vide Sigonium Cummen- 
torio. in. Fastos. 

Col, 388. Athenienses. loc refert Scaliger ad: sub» 
sequentem anuum ; tum vero quem sive ipse, sive 
quibus usus est libri, metachronismum unius 
anni admittunt, in. Eusebio reprehendit. 

. Col. 589. Nehemiam , etc. Addit Scaliger Persa- 
rum : lum huie periochzae illam subnectit, quam 
habes iufra ad num. 1584 : Neemiam, qui muros 
Jerusalem construxit, consummasse opus, eic. usque 
aj üngm, Vespasiani auna capitur. Tuju, nova tütu- 


ut prochronismum biennii in eo reprehendat; rec D lo, Hucusque. Hebrgornu, eic. , qug tamen oinnia 


liqua, quod idem notat, Hieronymus ex Eutropio 
descripsit ; legitur. autegjn in, Parmensi ms. volui/ 
abducere pro auferre. Porro iternm falsus est Scali- 
ger, qui huic periochze subneclit precedentem il]- 
lam, Romani per legatos αὖ Aiheniensibus, etc. , 
contra veterum codicum etiam editorum fidem, se- 
riemque ipsam lijstorig. Nempe ipsi quos nominat 
Cassiodorus, consules tunc exstitisse, Sp. Tarpeius 
et Α. Alterius, sive Aternius, annum U. C. deno- 
tari duceutesimum  nonagesinum nonum. Vid. 
Pomponium JC. de Origine juris 8 5, etc. 

Col. $588. Crates, comicus. Male in aliis Lbris 
Telelesilla. Schurzfejschius oil, Telesilla, in cujus 
honoceui "Y6p:a:xi, festum diem, Argivi agebanj, 


ad; eumden) num. 1584 differt. 

Cql. 387. Nehemias Hebraus. Qrecus ipsum vir 
detur. Jogephum auctorem Machabseorum. higorie 
affirmare; quad scio quidem de secundo libro aliag 
probatum expresse Eusehio lib. μι Hjst, Eccl, 
cap. 10. Sunt et qui ipsi lligronymo, perauasum id 
putent, cui lib, n Dialog. contra Pelagian, pag. 
155 dicitur Josephus Machabaeorum scriptor histo- 
rie. Sed laudari ab eo librun Josephi εἰς Maxxa- 
6alouc, sive de imperio rationis, notatum est nobis 
eo loci : qui quidem liber elegantissimus e Maclia- 
bao secundo expressus, incautis lectoribus in cau- 
sa fuit, ut. pro ipso Macbabaico secundo habere- 
tur. 

e 


VALLARSII NOT. £. 


ibid. Herodotus. Legisse Olvempis, seu. potius À potuerit sb Easeluo referri. Crsera. vxlle-ss 2pod 


Atbenis ia Panatbenzorum panegyri , Sealiger mo- 
[2ὲ : proinde non in coucilio, sivesenata Athenien- 
síem legit; sed, αἱ in Grzcis dieitur, fuit ab eo 
sensta paler historiz βοβογδίας. Cetera sotiora 
sunt, quam ut iis enarrandis immoremur. Vide 
Vossium. Fabricium, atque ipsum si libet Scali- 
gerem. ldem de Melisso, Euripide, Protagora, at- 
«ue aliis dicendum, quorum Vitas et Scripta uber- 
rimis Commentariis recentiores docti viri illustra- 
rust. 

Col. 288. Rome rursum consules creati. Notat, 
wt sentio, Eesebies id temporis, quo abregatis 
tribunis militum, res iterum ad bimos consules 
rediit ; qui quidem ectogesimz quartz o!ymp. se- 
cundes vel tertius annus est, at biennii ad sum- 
mem metachronismo laborent faectoris nostri ra- 
tiones, si cum aliorum, qui supersunt, scriptorum 
calcalis cooferantur : non duarum, ut scaliger 
pronuntiat, solidarum olympiadum. "Vide Sigo- 
nium. . 

Col. 387. Phidies. Seslizero, qui duarum"olymp. 
proebronismum in Eusebio comminiscitur, oppone 
dottissimam Dodwelli Dissertationem in Annalibus 
Thucydideis ad an. 6 belli Peloponnesisei p. 135 


εἰ seqq., quam buc referre notarum angustia non 
patitor. 


lbid. Theetatus. Perperam erat in Pontaci edi- 
tione Theathecus : nec recte Scaliger Thatetus. Vide 


Fabricium. 

$- Col. 591. Secrates [31. 1oocrases;. Wenca Purmen- 
sis ms. verba qui scholam congragansz , qua s 
etiam Scaligeri editio ignerst. Craco, que ms re- 
spoadeat : Φιλόσυφο; xsÜzprxi, abad sper s9- 
BiRi : quas mempe preliebssmr ieizuemes ͵α- 
straomesque. ΕΣ moaet Schurzfleschsas , Epuse- 
aidem quoque et Pythagoram et sos πυαῦδας xs9- 
ap:txooc philosophos sppellssaus. Quim neque sche- 
lam babuit Socrates, sed cum amis, et qum 3d 
eum accedereat, est. phieseplkatus. 

Col. 3871. Nehemies. Waarxfestem est, ἧδε acce- 
pisse Eesebium ab Africase, «uem Bheresvwes 
Commentario in Danielis c. xx laodat, maltis iisque 
luculentissimis addectis ex ejas libro quime Ten- 
porum locis. Sed hzc persequi, quz sezcentis lbris 
disputata sunt in atramque partem, propasstum 
nostrum aom p»titur. Momemes tzmen , His Θακαῖ- 
bus, quz mulia buc Scalger coagessit, 2d Sdem 
suetori nostro »qae adque interpreti derogandam, 
docte satis reposuisse Pet. Dia. Hectiem Demoa- 
strat. Erang. Proposit ix, cap. 8, a. 7 εἰ seqq. 
wbi Africani sententiam illustrat, et pro virili Uae- 
tur. tametsi al;cubi ab eo dissentias. 

. Col. 590. Ex Jta monte ignis erupit. Wecte 
quidem Scaliger aon aliad petat 2152 iscendiom 
boc innui, quam quod secundum Thocydices me- 
morat, sexto exeunte belli Peloponnesisci anno. In 


Procli insignem de eo loeum ad lib. n Euclidis, C bunc vero ipsum anaum cum pariter Eusebii ra- 


audatum Fabricio Bibl. Grze. tom. ll, p. 385. 


Col. 391. Archelaus. Synce'lus solos tribuit qxa-- 


Iuordecim. Arcbelai etas a Perdicez patris, evi suc- 
cessit in regne, annis pendet. De eo autem incerta 
mieium suni, quz veteres tradiderunt. Ultima 
ejes mentio est spud Thucydidem anno belli Pelo- 
posnesiaci decimo $&xto : cujus vicesimo secundo 
anno Archelai jam regis Diodorus lib. xiv memi- 
nit. Et 10los tamen ei »nnos regni septem attri- 
buit, quos olympiade 95 ineunte fixit; sed est ibi 
omnino, notatus et ante nos doctis viris, in nüme- 
ricis notis error. 


Col. 3588. Gens Campanorum. Accepit Eusebius 


tiones ab ejus belli initio conveniant, moe video 
eur ejus bypothesim de bieanii prochromismo re- 
prehendat Scaliger, cum recte ab eo collocatum 
belli initium in primo olympiad. 87, Pythodoro ar- 
chente, non diffiteatur. ] : 
lbid. Terra motu scissa... Parmensis ms., scrsso 
Athlante, quod εἰ plerique editi libri przeferunt : 
tnm [acta est insula, etiam praetermisso cieifas : 
quz iamen minime probanda lectio est. Ad hzc 
laudatus etiam Scaligero Thucydides lib. m, Auan- 
tam dixit, non abruptam a continente, sed cum 
jam antea esset insula, νῆσος ἐπὶ Αόχροις τοῖς 
*Oxouvtlore vi fluctuum ἐπιχλυθῆναι : et ut Seoeca 
interpretatur, Natur. Quzst. lib. vi, eap. 94. ext 


sb Diodoro, cujus verba Scaliger laudat. Notat [) totam, at certe marima ez parte super(usam. Com 


vero ille, archonte Athenis Theodoro, anno scilicet 
tertio olymp. 85, uno. minus quam noster, Cam- 
panorum gentem e pluribus vicis in unam conve- 
nisse urbem Capuam : quod et recte habet, cum 
Velleii testimonio, cui tamen urbs illa dicitur ante 
annos ferme triginta tres a Tyrrhenis condita. 


Col: 590. Democritus, etc. Gorgiam ait Scaliger, 
eo quod discipulus fuerit Empedoclis , non eodem 
tempore florere potuisse, atque adeo esse inlra 
hanc seriem ponendum. Constat vero, eum non 
plus quam annis ab hinc octo, ob tantam nominis 
celebritatem, missum a Leontinis Athenas, quam 
volebat societatem — Athen'ensibus persuasisse. 
Clarebat igitur jam ab. aliquot annis , ut. jure huc 


Eusebio maxime facit Diodorus lib. xt. 

Col. 590. Plato nascitur. Natus est quinqne fcre 
mensibus ante obitum Periclis, quem ipse Euse 
bius recte in quarto superioris proxime el ympiadis 
anno collocavit ; metachronismum biennii ipse ad- 
mittit Scaliger, qui natalem Platonis diem ad 
primum olympiadis 88 refert. |n Eusebio autem 
solid:e est olympiadis metachronismus. Vide Laer- 
tiom. 

lbid, Eudoxus. Dixisset ἐγεννήθη, natus est ; cla- 
ruit enim olympiade 105 , ut Apollodorus in Chro- 
nicis, ex eoque Laertius lib. vri sect. 90 testantur. 
Ipse etiam Eusebius eum iterum floruisse dicit 
longo ahhimc intervallo, sive clympiad. 97. Verum 


961 


VALLARSIL NOTAE. 


est igitur , quod et Scaliger, et nos szpe monui- A editis perperam superiori anno ascribebatur, Graeco 


1009, varias hoc libro auctorum sententias 
poni. 

Ibid. Lacede&monii ver sacrum. Quid sit ver sa- 
erum vovere aut destinare, docet Festus, et Livius 
cum alibi, tum lib. xxu, et quos laudat Scaliger , 


pro- 


Dionysius Halic. lib. 1, et Justinus xxiv: ita (8- 


men ut, eodem Scaligero teste, nemo veterum 
melius ex professo explicarit, quid esset ver $a- 
crum vovere, quam Hieronymus hic-fecit, quasi 
aliud agendo: signilicat enim Juventutem a Lace- 
d:emoniis devotam, ac diis consecratam in novam 
coloniam Heracleam missam. Sed quod tempus 
spectat, notatum eidem Scaligero, manifestuin hic 
esse quinquennii metacbronismum, siquidem anuo 
tertio olympiadis antecedentis dedueta est colonia. 

Ibid. Clades. [Πὰς jussit in Curis posterioribus 
revocari banc periocham Pontacus, qus perperam 
in editionibus, atque ipsa Scaligerana habebatur 
ante sex annos, sive ad olympiad. 90 secundum. 
Historia tantz cladis, qus certo certius 19 belli 
Peloponnesiaci anno contigit, ultimo olympiauis 91, 
$uo scilicet loco demum restitui nunc, ipsa e- 
viucit. 

Col. $929. Euripides. Accedere malim Scaligero , 
qui Euripidem et Sophoclem anno tertio olym- 
piadis 93 docet e vivis excessisse; preter enim 
laudatos ab eo auctores, id colligere est ex Ari- 
stophane in Ranis verss. 69 et 76. Erit adeo apud 
Eusebium biennii prochronismus. 

lbid. Artaxerzes. Propius ad verum Clemens 
Alexand. huic annos tribuit quadraginta duos: sed 
et eo verius quadragiuta sex elargitur Canon astre- 
noniicus. 

Ibid.Orestes X111, an. 5. Diximus inimanem esse 
veterum Ja tradenda Macedonum reguin serieatque 
annis, dissensum : nec tamen scire nos, quem ΕἸ. 
sebius auctorem sequatur. Alii hunc Orestem, qui 
puer ab«Zropo tutore suo occisus est, in album 
regum nec referunt. Quin imo Archelao ejus pa- 
tri (quem notat Diodorus lib. xiv interfectum an- 
nis abhinc octo sive primo olympiadis 95, cum 
s0los tameu septem annos, non viginti quatuor, ut 
Eusebius facit, regnum tenuissel ) successisse tra- 


dunt ipsum /Eropunt, et per sex annos regnasse. Ὦ versatos. 


Sed est omnino in numericis apud: Diodoruin notis 
meudum, neque enim sibimetipsi constabit , cuin 


libro xi, Archelai jam regis meminerit anno 223 


belli Peloponnesiaci , qui tertius est olympiadis 92, 
ab eoque ad primum 95 non jam septem, sed ferme 
decem anni numerentur. Ejusmodi absurda in ea 
regum serie apud alios occurrunt. Vide Spanhe- 
mium de Przst. et usu numism. 1, 571. 

Col. 3953. Dynastia. Achoris. Hunc aiii Nephren 
vocant, Diodorus Νεφρέα ; Justinus, ex eoqne Oro- 
sius, Hercynionem ; in antiquis libris Mercinionem 
εἰ Mercimonem, deinum et Inercinionem : qua scri- 
barum :nenda esse non dubito. — Huc, ipso ad- 
monente Pontaco, retulimus Achorün, qui in antea 


᾿Αχόρις et ᾿Αχώρις, scriptum invenire est. Legimus 
vero Dynasiie X X1X, ex.Graco tam Eusebii p. 61, 
quam Syncelli textu, sed et Latinis aliquot libris, 
cum inss. tum vulgatis, et Scaligero suffragantibus. 
Pontaeus contrario sensu. Dynasiia. XXX habet, 
quai hinc auspicatur, unde X X X] in subsequenti 
Psammuthe numerat. Anni tredecim, qui notantur 
in Greco, videntur pro non expletis habendi. 

Col. 391. Dionysius. Superiori proxime anno pe- 
riocham banc refert Scaliger, qui et notat, eodem 
anno Dionysium iniisse tyrannidem in Sicilia, et 
Archelaum regnum in Macedonia, quo dudum lau- 
dati Euripides et Sophocles obierunt: unde ite- 
rum hic biennii prochronismo peccatum ait. 


B Fecisset opere vero pretium, si certis auctorum 


testimoniis comprobasset ; notatum enim paulo 
ante nobis, ex Macedonum regum historia , et per 
hec polissimum tempora , haud posse,bona argu- 
menta excudi ad aliorum rationes convellendas, 
in his presertim unius aut. duorum aunorum ín- 
tervallis. Praterea alius est quem Eusebius, alius 
quem Scaliger Archelaum memorant. Denique ma- 
nifestum est, quod szpe diximus, varias ab auctore 
nostro referri chronologorum hypotheses. 

Ibid. Sub hoc rege, etc. Haud dico quid vero pro- 
pius videatur: et nihi quidem , qui malim uno 
ferme et dimidio s»vulo vetustiorem putare hanc 
historiam , sub Cambyse scilicet, quem Esdras 
cap. iv, vers. 6, Assuerum diserte nominat. Ea 
est etiam lHlebrazorum sententia in Seder-Ülam , et 
ut quidem sentio, in CamLysem commodius, quam 
in alium ex successoribus Persarum regibus qua- 
drant quze temporum et personarum circumstantias 
sacra illa historia continentur. Sed non est iste ad 
disserendum locus. Adeo nec inoror pro Xerxe Sca- 
ligeri, proque aliis usque ad Ochum diversa inter 
se placita, αυς Jamdiu disputando contrita sunt ab 
iis presertim , qui sacras litteras interpretantur. 
De Eusebio autem cur dissimulem esse nonnulla 
ju hac ejus opinione, qux& Estherz libro plane ad- 
versantur ? Notat ex gr. sacer textus, Judzos 
fuisse tum temporis per Medorum Persarumque 
regiones dispersos , in [captivitate scilicet. adhuc 
Deinde Mardochzus dicitur cap. m, 
vers, 6, cum captivis una cum rege Jechonia ab- 
duetus : qui si adeo sub Artaxerse Mnemone inter 
vivos fuit, ducentesimum saltem ztatis annum age- 
bat, quod est sane incredibile. Demum, ut 4118 
prztei mittam, regina ipsa, cujus tanta erat formae 
praestantia, centum annos jam excessisset, Reliqua 
persequi haud vacat. . 

Col. 393. Amyntas iterum. Sentire videtur Euse- 
bius, hunc Argeum regnum intercepisse Amynts, 
quod hic post duos annos recuperarit; que enim 
subjungit ibi, Post quem rursum Amyntas, ita acci- 
pio, ut eumdem Amyntam, quem proxime superius 
loco xvi memoraverat, denuo notent, Favet conje- 
cturz? quod priori loco sex regni annos, altero duo. 


963 YALLARSII NOT A. 
deviginü ei tribuit, qui ὁμοῦ sunt vigínt quhtuor. À annos ferine triginta quinque, seu primo wie 


Tot nimirum Amyniz, qui Pausauiz successit, an- 
nos dat Diodorus lib. xiv, nec dissentit Justinus 
lib. vit, c. 4. Cxeterum Argeum istum intermedium 
nemo, quod sclam, noiniuat : nec porro velim Sca- 
ligero fldem adhiberi ejus regis nummum profe- 
renti inscriptum APTEIOY BAZIAEQZ, ex quo 
probet, perperam ab aliis scribi ᾿Αργαίου. Ignotus 
eerte ille est rei uummaria studiosis : nec si ex- 
stitit, idoneum germanitatis suz fidejussorem  na- 
cius ἐδ. 

Col. 594. Tyranni Athenis. Factum id primo olym- 
piad. 94 anuo, conteudit Scaliger ex Diodori loco 
lib. xiv, ubi anuum huuc fuisse notat septingente- 
simum octogesimum ab Ilii excidio : proinde bien- 
nii metachronismum hic esse. Vide ejus Notas si 
lubet. Confer et Justinum ]. v, c. 8. 

Col. 599. Democritus moritur. Laudatus quidem 
Diodorus eodem ipso anno Atheniensium ἀναρχίας, 
sive primo olympiad. 94 fatis concessisse Democri- 
ium refem. Cum vero veteres inter se longe late- 
que de annis, quibus vixit, deque adeo natali et 
$2vaclyup cum primis dissideant, non. videtur jure 
Scaliger nunc Eusebium de triennii metachronismo, 
nunc Laertium de falso accusare ; eoque minus 
recte Simsonius hunc juxta praconceptam opiuio- 
nem ex arbitrio religere. Vide ipsum Laertium. 

lbid, Alcibiodem Pharnabazus interficit. Atque id 
gestum in eumdem aun. primum olyinp. 94,coufert 
biodorus. Sed ei fidem neque ipse demum Sceali- 


104, cui Xenophontís quoque, Ciesizm mentióne 
affigit. 

lbid. Templum Ephesi rursum incensum. ldipsui 
Synucellus statim a Socratis morte refert, ut de lab 
Eusébiano Canoni a librariis illata dubitare no 
liceat. Caeterum pervulgata sententia est, hocce a 
terum Ephesiui teinpli incendium eo die contigisst 
quo natus est Alexander Magnus, anno prim 
olymp. 100. Eo autem loci ab Eusebio non menx 
ratur, ut videri tertium illud potuisset. Sumps 
hoc itaque ab auctore quopiam, qui secus aiqu 
vulgus sentiebat : neque fabuLe illi, quam procud 
Hegesias Magnesius ἃ Plutarcho itrisus, idem δι 
junxit. 

B. Coi. 394. Psammuihes an. 1. Expunzimw 
binc verba AEgyptiorum. xxxi. dynastia, Sevenit 
rum, qua Pontacus ascripserat, in velustioribi 
autem editis libris uon habentur : neque ea Sci 
liger hic novit, sed süo demum loco ad Nectan 
bum, quo et reposita sunt nobis: e£ XXX, m 
xxxi dynastia. dicitur, Plane euim vero erat, coi 
tra Eusebii mentem, qui Psammutbim et Nepher 
tem vicesima nona, qua Mendesiorum est, coma 
prehendit, ut ex. ipsiusmet verbis apud Syncellu 
p. 61 liquet. Scaliger Psammitem huuc vocat. 

lbid. Nectamebus. Tam Eusebius a Syncello lai 
datus, quam Syncellus ipse non nisi annos dece 
huic tribuunt : ac porro ille alteri ab isto cognomi: 
AEgyptiorum regi Nectanebo dat solos octo. Co 


ger adjungit, aitque ex Plutarcho subolere inter C surgunt ὁμοῦ anui duodeviginti, qua hic sumi 


captàs Atlieuas et caedem. Alcibiadis, ut minimum, 
intercessisse annum uuum. Idem ex rerum quas 
narrat Cornelius Nepos, serie culligere est. 

lbid, Cyri Perse ascensus. Prassiabat regis nomen 
siluisse, quod nec est in Graco, neque esse debet, 
ut et Scaligero notatum est. Notior est Κύρου "Avá- 
6235, quam ut verbo cxpendam. 

Ibid. Tyranni Athenis oppressi. À Thrasvbulo 
&cilicet, cujus praeclarum hoc facinus ad 94 olymp. 
tertium annui refert Ànonymus; ad quartum — euin 
Eusebio Diodorus, siquidem conjungit hoc gestum 


.cum ascensu Cyri, Vide si lubet Scaligerum. 


Cel. 591. Athenienses sustinent tyrannidem. Quod 
laudamus in Grxcis Paschale Chronicon gestüm 
id refert p»st septem adliuc annos, sive subsequen- 
Us olymp. quarto, Propiusad verum cumque Eu- 
scbiu ferme Cedrenus memorat circa Socratis mor- 
iem. llinc Scaliger airipit occasionem de littersrum 
lonicarum origine prolixius disserendi, quae ut mi- 
nime propositum spectent, sintque ab aliis tra- 
cata inulto felicius ex numuia, ita et lapidis 
Farnesiaui levi fundamento nituntur, sive non cjus, 
quam putat, zelatis. 

Col. 394. Socrates. venenum bibit, Rectius primo 
hujus o]lymp. anuo ors Socratis videtur ascribenda 
ex Diodori lib. xiv, Diogenis Laertii in ejus Vita, 
atque aliorum testimoniis. Auctor tamen Paschal. 

- ^ei. faustum ab eo venenum refert post 


eoruui utrique ascribitur. Dubitare itaque licet, 
fraudi fuerit. nominis similitudo iis, qui Latlu 
hunc Canonem olim receusuerunt, waxime ' 
alii sint, ex antiquis, qui Nectanebum secun 
prztereaut. 

lbid. Carthaginiensium bellum. Graecum, 
minime novit textum apud Syncellum, &c 
ita configit, Καρχηδονίων μάχη περιθδόητος, u 
pe ale redditum Latine abs Uieronymo / 
pro pugna, inferat. Nuuc vindiczt S. Inter 
ab ea criminatione locus, quem laudainus, : 
ab Eusebio acceptum, series ipsa gestoru 
Syneellum evincit. Πόλεμος quippe, non ' 
citur; quin etiam verosimile est, siguif 
luisse Eusebium crudele bellum illud, qu 
Diodorus, lib. xiv, Syracusios inter et 
nienses fuisse; et exarsit. quidem pr 
olymp. anuo, sed nondum bocce quarto 
hitur ab Eusebio, restinctum fuerat, dt 
giuiensium Magone, qui hoc ipso annc 
num urbem pralio fusus est a Diony 
pricedenti proxime nuuiero ascribit F 
quam et de biennii metachronismo : 
jutelligi velit longe celeberrimam pug 
duce Syracusiorum Leptine, et Ca 
Imilcone. 

Col. 396. Camillus. Mallucinatic 
Scaliger Eusebii esse, conjicienti 


t (0.1099 — 


LN EN ANS rm 


VALLARSII NOT/E eh un HSPTT - 
in ennum quo Alpes “Δ Callis superate A chohte Atkenis Asteo, olympiadis prima et centesimee 


ἃ est quidem, ut nihil dissimulem, vulgo 
& ex Fastis Capitolinis illorum sententia, 
»00 hujus olymp. tertio, non primo, Ro- 
à Gallis captam existimant. Non usque 
Amen eorum" certe rationes sunt, ut aliter 
iium dici halluciuationes possint. Facit 
eum Eusebio Plutarchus in Camillo, qui 
Àignos amplius 560 [ab conditu captam Ur- 
oat : nec diffitetur tamen certum ejus in(er- 
mnum difficile esse invenire. Alii in diversa 
. Plinius lib. xxxiv, cap. 1, ann. putat 558; 
,965; Dionysius lib. 1, post reges exactos, 
πα vicesimum expletum; hoc autem -au- 
et Diodoro, Scaliger contra illam vulghtoin 


anno quarto. Consentit et Strabo lib. vtit, qui ela. 
dem lianc refert biennio ante pugnam Leuctricam. 
In quibusdam mss. fFlice non aspiratur : Scaliger 
Elica legit, οἰ Peloponneuses. urbes : Ssltasits, 
teste Sehurzfleischio, malebat Peloponnesenses. 
Porro nulla hac notior bistoria apud antiqtos., 
quos laudare nihil interest. 

Col. 394.Prenestini a Romanis, etc. Varia 'apud 
antiquos auctores hujus est facti epocha. Nonnulli 
ad primum bujus olympiadis annum referunt, ex 
Livii narratione lib. νι, cap. 27; Diodorus et Pau- 
lus Orosius, quos laudat Scaliger, anno tertio sub- 
sequentis 101 ascribuut. 

Col. $96. Teos, rex Egypti. Negat fugisse eum 


1em fuisse eum primum subsequentis olymp. g Scaliger, sed.compendioso itinere per Arabiam ad 


tendit. 

$95. Tribuni militares. Ego ita accipio, ut 
€t, denuo tribunos rhilitum consulari pote- 
iductos, quo  magistratü soperlor proxime 
caruit : eo siquidem M. Furiüs Camillus di- 
t. Valerius Potitus mhg. equitum fuit. Pri- 
οὐ, nec ab anníb sane paucis, 'Rowanam 
fribhni πήματος obtirtebant, ac porro Uia 
"unt secutis temporibus, 'eo excepto anuo, 
Pasebius tiotat, tertio olymp. 97, sive, juxta 
à rationes, quarto. €seterum ut hasc 'cum Li- 
, v conferas, auctor sum. 

394. Evügorüs. Perqu:rm dócte notatum Bea- 
ἐξέστη, quod in Greco est, verbum fraudi 
ryreti, qui reddit, in furorem versus, ctn 
pro éQeyspnoev, id est, excessit, vel céssit, 
x Diodoro lil. xv bistoria Evsgorz, qui cum 
ixerxis duce Terrbazo bello internecino pre- 
τ, Optioóriem accepit, mt omnibus ser Cyprum 
5 cederet, εἴ vnius Salaminis dominio con- 
&annusm Artaxerxi tributum dependeret. lllud 
σα ait Scaliger, adutissum 8} Eosebio pro- 
ymum biemniii (l/óc enim contigisse anno hu- 
tp. quarto), videtar ex Diodoro Ll usisse, 
Puno, eaque Evagore transactione imposi- 
fo Cyprico finem tradit. Manifestum autem 
fsocratis Evagora p. 298, et Paregyrico p. 
lli Diodorum in. przzscribendis ejas belli ter- 


quod longius »prorógatum est, sive ἔτη δέχαὰ, ἡ 


Isocrates. 

596. Teos. Parmensis et primus Palutin. 
40, rectius sine aspiratione, preeferunt : rie- 
dm, ut Scaliger putat, per 9 scribitar in 
,sed Teo, üt et in Latino Teos scribi de- 
led et Tdi; ánverire est scriptum, et Táyo; 
Rodor. tib. xv, et Aliauum Var. Hist. lib. v, 
τὰ locum corsulendus Perizoniüs. Vide et 
liofitém in Agesilao. 

$93. Magrro terre motu, etc. Proclironisinus 
im septem, qaem Sealiger notat, minime est 
ulandus : siquidem luculentisstme testatür 
ss ín Acbaicis cap. 25 terrie motum, quo 
deleta et ΒιιγΓ perculsa est, contigisse, Ar- 


Antaxerxem venisse, ut veniam ab eo, quem con- 
tra arma moverat, impetraret. Et rem quidem ita 
Diodorus narrat lib. xv, aliique veteres Scaligero 
laudati scriptores, ut revocare eam in dubium non 
liceat. Verum 'alud videiur eo verbo Eusebius si- 
gnilicare voluisse : fugisse scilicet Theaom non ab 
Artaxerze, et in Arsbiarb, ut ibi jatitare!, sed 8 
Nectenebo, proprio flfio, qui com ad oóppugnandsas 
In Syria urlies Photilcie missus fuisset, a patre 
descivit, elque'struxit'insidiss ; atque adeo fugisse 
breviore :per Arabiam via ad Artaxerxem , a quo 
non solum a noxa absolutus, 'sed etiatn summus 
belli contra /Egyptios imperator creatus est,'re- 
gnumq&e sibi a filio et rebellibus abtatum recupe- 
ravit. Àt vero quod tempus spectat, uon di(fitemiur, 
bxc ex Diodori sententia fn annum tertium sybse- 
quentfs 'olympiadis a chromologis vulgo conferri : 
sed mirum quam hzc varie a Plutarcho in Agesiloi 
Vita, itemque Xenophonte et Cornelio Nepote'nar- 
rantur. 

Cul. 590. Artazerzes. Alias ipse Eusebius 97 ei 
tribuit, quud eó minus probatur : sed entm Scestiger 
dicsm aliam Eusebio impingit, quód trieaniom so- 
lidum Artaxerxi Mnemoni abstulerit, contulerítque 
Artaxerxi Ocho (vult enim illum anuos regnasse 
45, non 40; hunc 25, non 96); Diodori nembe ra- 
tiones hz sunt lib. xv, ἃ quibus vetérés thmert 
alii dissentiunt. Quin ego contra ipsum Scaligerum 
sentio, secundum Canonem Ptolemsi, regnasse 
Mnemonem annos quadraginta sex , Ochum vero. 
solos viginti eL unum. 

Ibid. Solos Greca. penes Syncellum babent 
xy', 25. Propius ad verum uno plus dicit Diodorus 
lib. xvi, sub finem. 

Ibid. Dionysius. Auctor. est Diodorus lib. xu et 
xv,quem et Scaliger laudat, vitre terminum habuisse 
Dionysium , postquam annos duodequadraginta re- 
gnasset. Eadem aliorum sépputatio est, qaam et 
rerum series, et arrept:e ab eo tyrannidis epocha , 
statim ab Agrtgentinorum clade, verissimam pro- 
bant. Quin tpse etiam Eusebius ante. annos onde- 
quadraginta Dionysii Initia posuit * ut verosimilli- 
muro $it, j:mdiu olim corruptum a librariis Gra-- 


e 


967 


VALLARSII NOTAE. 


cum ejus exemplar, et pro numericis notis A8, A que aliis cum editis, tum manuscriptis libris. 


fuisse bic I8 substitutum. Hieronymus, ut in eo 
erat, quem ob oculos babebat codice, ita esi inter- 
pretatus. 

Col. 295. Aristoteles, ἴῃ Grzcis, ut vides, ιζ’ di- 
citur, sive decimus septimus, quod et Loertius ex 
Apollodori Chronicis lib. v, sect. 6, scribit, Ne au- 
tem putes cum Scaligero hic correctorum audacia 
mutatum numerum in 18 contra historie verila- 
tem, etiam Dionysius Halicarnasssus epist. ad 
Ammzum testatur, Aristotelem, cum Athenas venit 
ad Platonein, ὀχτωχαιδέκατον ἔτος egisse. 

lbid. Alexander. Non ait Eusebius, hoc anno Ale- 
xaudrum Phereum tyrannidem occupasse, sed late 
inclaruisse, gestis nempe pro iustituti sui ratione 


Col. 396. Ochus. Omnino fuit in Graecis Eusebii 
ἀποδασμὸν, quemadmodum et Gcaliger excudit, 
non ut Syncelliani codices praeferunt, quodque ejus 
verbi glossema est, μεριχὴν αἰχμαλωσίαν. Falsus 
est aulem, ut. Scaliger notat, S. interpres, qui 
putavit apodasmum esse nrbem quaindam  Judzo, 
rum, cum sit illud appellativum nomen, quod par- 
tem sonat. lta quidem videtur ; et haud scio num 
alia debeat ratione quam obscribendi sive dictandi 
properantiam excusari. 

Col. $97 Alexander nascitur. Subsequenti anno, 
minus autem recte, ascribit Scaliger natalem Ale- 
xandri diem. 

Col. 398. Dio Syracusis interimitur. Vitilitigat Sea- 


scelestissimis. Non erat itaque cur eum Scaliger de B liger, oppouens, aut hic prochrouismo peccatom, 


solidi quinquennii metaclironismo reprehenderet , 
quod constet ex Diodoro, jam ab anno quarte 
olympiad. 102 invasisse Alexandrum Püuereorum 
principatum ; neque enim id est quod Eusebius 
notat. Falsum quoque est quod ab Diodoro Scali- 
ger ebibit, Pulydoro fratri, quem veneno sustulerat, 
Alexandrum successisse; Polydorum enim Polyphroa 
' frater necavit. Polyphrona interfecit fratris ejus 
lilius Alexander. Vide Plutarchum in Vita Pelopi- 
dz. De olympiade porro ista 104, quam ἀνολυμ» 
πιάδα ccnsentes Elei, suis annalibus non ascripse- 
runt, vide Xenophontem Hellenic, lib. vit, et inodo 
Jaudatuu Diodorum. 

Col. 596. Camillus. Mira, ne quid plus dicam , 
Scaligeri. confidentia. Fuisse ait isthaec abs Hiero- 
nymo assuta ex Historia Latina, cum manifesto in- 
dicio sint qua laudamus Grieca ex Syncello, Euse- 
bium ipsum eam historiam auigisse. Sed hac sunt 


pauci : exprobrat enim prieterea foedissimun meta- 


chronismuni anuorum 24, quod lioc contigerit nu- 
inero 1630, pulsis urbe Roma Gallis a Camillo di- 
eiatore tertium, Fallor, aut hoec agit de industria 
Scaliger, ut. auctoris nostri sensnm invertat. Alia 
quippe est, qux hic [notatur historia, cum scilicet 
quintum, non tertium dictator dietus est Cainillus 
(quod Livius narrat), deque Gallis quartum irium- 
pliavit, Plutarchus tunc eum ait annos natum prepo 
octeginta, quod item Appianus refert : reliquae ejus 


aut nuuiero 1660 metachronismo, idque utrobique 
biennii. Dionysius quarto superioris proxime ulym- 
piadis auno, non, ut male recem»et Scaliger, pri- 
mo hujus, Sicilia pulsus est : Dio hujusmet tertie 
interimitur, Si utrumque terminum includas, qua- 
tuor auni abeunt : estque hoc sensu accipiendus 
Cornelius Nepos, qui Dionis uortem refert quar. 
tum post annum, quam ex Peloponneso in Siciliam 
redierat. Addo, perperam esse in Parmensi »tque 
alio apud nos ms., ut ct editis vetustioribus Die- 
nysius, pro Dion. ldem ms. Hippanisus habet, pro 
Bipparinus. 

lbid. Herinna. Qua nuc spectant praoccupavit 
Schurzfleischius, Hauc, inquiens, omnes libri He- 
rinmam vocant. Neque sane lectionem damnave- 
rin : ab Ἥρα enim lit "Holvva, ut a Φίλη derivatur 
Φιλίννα. δι: ad banc. ztatem retulit eiiam. Syn- 
cellus. Piinius Hist. Nat. lib. xxxiv, cap. 8, re- 
fert, Myronis statuarii opera istam celebrasse ; sed 
dudum annotarunt errorem, ut volunt, Pliuii, viri 
docti. Monumentum enim Cicadz, ἃ Myrone poe- 
tria confectum, et ab. Erinna laudatum esse, divie 
nant, cum tale quid epigrammatis in. Autbologiz 
lit. i, cap. 14, legatur, Atqui illud epigramma 
ibi aliis, non Myroni, ascribitur. Deinde uon vi- 
deo, cuu) temporis ratio minus obstet, cur. Erin- 
ua Myronis statuarii monimentum Cicade noa 
potuerit celebrare ; Myro enim ille, ut € Plinio 


p'gna circumstantie paulo aliter ab aliis narran- p constat, olympiade 87 vixit. At. quomodo  Myro 


tur. Sed tempus quod spectat, satis bene conseutit 
Eusebius Polyhio lib. 1, qui auno post TRhomam ca- 
pam 30 dimicasse Camillum cum Gallis, auctor 
cst. Livius autem, et qui eum sequitur Zonaras, 
*erius adhuc, et auno Urbis 392 rem gestam ferunt. 
Recentiores: Chronologi ascribunt anno secundo, 
aut juxta aliorum rationes tertio olympiad. 105, ut 
eliainsi jstorum malis probare calculos, non jam 
ille fcedissimus annor. 24, quera Scaliger commen- 
tus est, sed fuerit iu auctore nostro triennii, ut suin- 
mum, metachronismus. Nectamen lioc ipsum dabo. 

Col. 595. Demosthenes. Hanc de ZEscbine perio- 
cham Scaliger praetermisit, quz quidem neque in 
Parmensi ms. habetur, sed est tamen in pleris- 


poetria Erinnam predicare suig versibus potuerit, 
id vero est, quod non satis perspicio. Myro enim 
Byzautia, vel Homeri tragici [ilia fuit, ut vult 
Suidas in μύρω vel mater, ut idem. in OMHPOZ 
opinatur. At Homerus ille, ut Suidas ait, olym- 
piade 125, sub Ptolemao Philadelpho floruit, adeo: 
que ad numerum Abrahamiticum 1737 referendus 
est. Unde patet, ulua 60 ad minimum aunos Mj- 
rone Erinnam juniorem esse, ab eaque, cum Ἢ ρίν- 
và, παρθένος οὖσα ἐννεαχαιδεχάτης, bvs)sUtqot,- 
nullo odo videri potuisse. Sunt tainen, qui cum 

Tb. Sizmano ad Rutilii Namamtiani luünerarium 

lib. 1, vers. 47, Lipsio De magnitudine Rowe 

lib. 1 cap. $, Philippo Caroli ad A. Gell. lib. xit, 


505 


VALLARSII NOT X. 


973 


eap, 6, et aliis, sub Pompeii, aut. circiter, evum, A piadis anno, consentientibus fere chronoiogorum 


Eciunam vixisse asserunt. ld si verum est, qo- 
modo, quoxso te, Asclepiades poeta epigramma- 
tagrapbus, cujus Scholiasta Theocriti meminit ad 
Idyll. 7, quique Berenicen laudavit Antholog. lib. 
ji, cap. ὁ, et Theocrito certe co:vus fuir, laudare 
potuissel hanc Erinnam, et ἐννεακαιδεχάτην obiisse 
vradere lib. i Autholog. c. 25, Sed rursus facesset 
viria doctis ucgotium locus Suid, ubi de Erin- 
na dicitur, ὅτ: ἦν ἑταίρ: Σαπφοῦς, καὶ loóypo- 
vos. Cl. Fabricius, l. à, c. 17 B hl. Grec., tom. IV, 
vocabulum ἑταῖρος, cum non semper aqualem 
notet, aliter bic accipiendum putat. Scilicet, si id 
verum esset , Suidas vix addidisset , xat ἰσό- 
xoovoc. liec sane im aprieo est, ipsum Suidam 
plane. credidisse Eriunam | :qualem fuisse Sap- 
phouis. Sapplio tamen juniorem potius, non Ere- 
siam, videtur intellexisse. Suid:e opas. collectanea 
sunt. Quia. igitur. ὁ Maximi Tyrii dissertatione. 8 
l'YPINNAN Sapphus zqualeu noverat, codice [0] - 
tasse depravato usus, Ériunam nostram esse pu- 
tavit, aut, Si. vera dixit, Maximum Tyrium exinde 
corrigendum esse docuit. 

(οἱ. 397. Ochus Egyptum tenuit. Distulit h:vc 
Scaliger ad quartum. hujus olympiadis annum, 
ut nempe Diodoro cum Eusebio conveniret et. de 
tempore, et de Nectanebi receptu.. in. /Ethiopiam. 
Sed non ea est iu aniiquis libris editis et mss, 
Eusebii ratio. Ad hac secundo anno olympiadis 
assignat Auonymus szepe laudatus, qui et recen- 
tioribus elironolegis probatur magis, et ad nostram 
recensionem propius accedit. Nihilosecius  hzec 
luxarione aliqua. laborare culpa librariorum  vi- 
deniur; nam que tertio ab lioc. numero de Si- 
done subversa memorantur, Neetanebi receptum 
praecesserunt, et vel ad eumdem annum pertinent, 


vel ad proxime praecedentem : Diodorus enim hzc 


belfa gesta. per, biennium refert. 

CoJ. 398. X 111. Arses. Alias duos tantum ei tribuit 
regni annos Eusebius, Clemens tres, cum Diodoro 
lib. xvit:: ita tameu ut tertio ipso anno imperii 
ἔοι scelere sublatus fuerit e. vita. llic noster 
Africanum sequitur. Hex autem. aliter antiquis 
appeltatur, nam et. Nápar; Straboni, "020327; Plu- 
tarcho, Arsiochus aliis dicitur. 

lbid. X1V. Darius, Notior sub Codomanni cogno- 
mento. Scriptores plerique alii septem οἱ regni 
aunos clargiuntur. Cieterum eodem anno, quo 
Alezander Macedonum. hic Persarum imperium 
inivit : primo scilicet olympiad. 111. Quanquam 
Agyptii ab occupata. AZgypto. Alexandri primum 
auspicantur, atque ipse Ptolemzi Canon ejus initia 
ex quinto auno repetit 

4ol. 397. Romani Gallos superant. Accuratiores 
e€brouologi ad anoum quartum przcedeutis olym- 
piadis boc gestum referunt ; Sealiger bieunii. dun- 
taxat metacbronisium hic notat. 

Col. 398. Dionysius. Vere hic. est biennii pro- 

ehronismus, siquidem altero subsequentis olym- 
PatnoL. XXVII. 


filiis, Dlony-ius ὕὑπόσπουδος Corinthum est depor- 
tatus. Vide Dioderum lib. xvi, Cornelium | Nepo- 
tem cap. 6, Plutarchum, Alianum, Justinum, Va- 
lerium Maximuin, etc. 

Ibid. Plato moritur. Hermippus apud Laertium 
lib. ni, sect. 2, primo anno centesime octaec olym- 
piadis, Platonem :obiisse tradit : id quod pari 
consensu, tametsi alfunde initis rationibus, con- 
firmant Phavorinus apud. eumdem Laertium, €i- 
cero lib. de Senectute cap. 19, Dionysius llali- 
carnas., Censorinus c35.. 15, aique alii. Peceatuiy 
hic igitur apud Eusebium non. biennii tantum, οἱ 
Scaliger putat, sed olympiadis solide mietachro- 
Mismo, quem !amen imputare malim lilrari:s, 
quorum vitio luxaMe d«:e tresve ἰδίας periochie 
videntur. 

Col. 598. Dionysius Corinthum pulsus. Discumus 
id ab Eusebio, neque enim alii prodiderunt : 
imo eum significant in projectissimae vitze sordi- 
bus, cum Rovissime  ludimagistrum profiteretur, 
it summa egestate. aulmam egisse. Vide paul 
ante laudatos auctores. 

Cot. 597. Descriptio Rome. Admonet Schurrflei- 
schius legi in primo Palatin.. ms,, civium centum 


sexaginia quinque. millia, Et censi, inquit, intelli- 


guntur more. veterum, qui centum millia ín. pro- 
(essione detulissent, nt notat Asconius ad Veiri- 
n3$, qui οἱ classici dicebantur. 

Col. 398. Speusippus. Fortasse verius superiori 
anno Speusippi obitus assignatur. Scholam a Pla- 
tonis morte tenuit annis octo, Xenocrates vigin'i 
quinque. Laertius lib. 1v. 

lbid. Manasses. Superiuri proxime anno. aunc- 
ctit hiec Scaliger, 4015 serius preestabat recensuisse. 
Tum pluribus contendit, (nisse hunc Manassem Sa- 
naballati generum, «jus, quem Nehemias cap. nit. 
v. 28 meniorat, Atque id. quidem ipse etiam exi- 
s'imo à vero non abhorrere : docebo autem mox, 
quo Sit pacto accigiendum aue. explicandum. 1à 
hoc enim Scaliger sibi fucum fleri passus est a 
Joscplio, et rnaguo in errore versatgr, ex eo col- 
ligens, Nelemiain vixisse adhuc 1empore Darii 
ultimi, sive Codomanni, a cujus historiz epocha 


D ad lioc Leipus anni [ὁτιὴ centum. intercedunt, 


Est igitur pretium opera animadvertisse, Sana- 
ballati generum non a Nelicmia quidem, sed a 
Josepho Manassem dici : et cum unus moo 
fuerit Sanaballatus, non, ut alii pntant, dio, 
grandem tamen esse, quo temporis rationem spe- 
ctat, Seripturam inter οἱ Joseplium dissensum ze 
pugnam. Scriptura enim sub Dario Notho Saua- 
ballati lloronitae filiaztn. matrimonio junctam wni 
de filiis Joiadze pontificis summi refert : Josephus 
Antiquit. lih. xi gestum id coufert in Darli Codo- 
manni tempora, et Jaddi pontificatus : in. quam 
sententiam cun alii, tum ipse, ut vides, Eusebius 
concessit. Jam eum nemo non videat pr.eferendaw 
Scripturz auctoritatem, quis Sanaballatum. Nehe- 
9 


911 


VALLARSII NOTA. 


91$ 


miz dixerit, ad regnum usque Alexandri vitam A hzc tacet Parmensis ms., Alexender obtinuit Babg- 


protraxisse ? maxime si temporis intervallum ἃ 
vicesimo Artaxerzis Longimani, ad quartum hu- 
j's ultimi Darii annum metünur, in quod certe 
duodecim supra centum anni abeunt. Notum alia 
ex parte, non absimilia quasdam alia eodem libro 
Josephum contra veritatem peccasse, cui adeo in 
hac quoque historia fldem abrogare liceat. Quin 
imo et licet contra Josephum ex ipsiusmet nar- 
ratione colligere, diu antea exstructum fuisse tem- 
plum illud, non Codomanni scilicet, sed Darii 
Nothi temporibus. Nam si Hierosolymitano simile 
fuit, jamque exstabat, eum Hierosolymam Alexan- 
der invisit; rursumque si a Tyri obsidione co- 
ptum est exsirui, accepta per Sanaballatum facultate, 
omnino par credere non est, tantas molis opus 
potuisse octo. plus minus mensium spatio cxzdi- 
ficari, Non est itaque ferendus Scaliger, qui neque 
id intellexit quod rei caput erat, neque certe ,le- 
vius quam alii in temporum comparatione. peccat, 
et in eos tamen qui aliter atque. ipse senurent, 
conviciorum plaustra congerit. 

Col. 399. Alexander. Apud Scaligerum 7/lyrios et 
Thraces. Confer Diodorum lib. xvi, et Plutarchum 
in Alexandro, Arrianam lib. i, ctc. 

Col. 400. Romanorum consul Manlius. Contigit 
aute sex saltem annos, quem metachronismum et 
Sraliger notat, et. Romanz  historiz scriptores 
evincunt. Ad liec monet Schurzfleischius in aliquot 
mss. Mulliüs legi, pro Manlius, quod Gracam scri- 
pturam Mato, atque interdum Δίάλλιος sapit. 

lbid. Alerander. Atque ᾿ς hausit ex Josepho 
Eusebius, que tamen usque adeo certa non sunt * 
tacentibus enim hzc aliis plerisque auctoribus , 
sunt etiam qui aperte contradicant. Arrianus lib. 
rf, cop. 4, Alexandrum, capta. Gaza, recta in 
Asyptin contendisse, ac septimo die postquam 
inde profectus fuerat, venisse Pelusium narrat. 
De Audroacho, quem Syrie Cole przxfeccrat, 
vide Curtium lib. w, cap. 5 et 8. Porimeusis ms. 
habet , Andromacho custode remanente. locorum, 
quem postea, etc. 

Ibid. Alexander.... condit Paretonium. Plerique 


alii sexto ejus regni anno conditum Alexandriae 


illigant. Vide Solinum, quem Scaliger laudat, cap. 
95. Adie Diodorum, Plutarchum, Curtium, Arria- 
num, ÀAmmianum Marcellinum. Facit cum Eusebio 
Syucellus, qui ine ad vicesimum secundum Cleo- 
patre annos trecentos numerat. ln Parmensi au- 
tem ims. verba. istlic «b. Alexandro, εἴ, septimo 
armo regni ejus, desil'erantur. Reliqua, quod et 
Scaligero notatum est, videtur llierorymus ex 
Eutropii lib. u asjecisse, ubi de Latinis, Bellum, 
inquit, contra eos. susceptum est, οἱ ingenti pugna 
superati sunt, ac dc iis perdomitis triumphatum est. 
Statua consulibus οὐ meritum. victori in rostris 
posite sunt. Eo anno etiam. Alexandria ab Alexan- 
dro Macedone condita. est, 

lbi]. Alexander 9! ἀμ Babylonem , εἰς, Atque 


Tertullianus contra Jud:zos, Joseph. Antiquit. I5. 


lonem, etc. Otiosum esset expendendis hisce Ak- 
xandri gestis immorari. Scaliger in ea, qu:e infra 
est, historia de conditu Para2tonii, rem poni ait 
ridiculam, et quam nisi qui geographiam sive 
chorographiam plane nesciat, probarit, Alexan- 
drum videlicet Ilyrcanis et Mardis debellatis, rever- 
sum in Hammone Parztonium condidissc. Debuis- 
set vero ostendere idoneo argumento, cur eo ab 
WHyrcanis reverii non potuerit : na: et illud, Parz- 
tunium atque Alexandriam eodem tempore con:li- 
las, nullo auctore pronuntiat. Pro Mardos, Palaii- 
ni, quos laudat Schurzfleischius, mss. , aliique ve- 

tustiores editi libri Medos legunt : quod librariorva 

mendum esse non dubito. Jam vero quse proxime 


D praecedit de Anaximene atque Epicuro periochs, 


eidem huic loco adfigitur etiam in Parmensi & 
Palatino primo mss., ut vulgatos plerosque ta- 
ceam, Scaliger eam post quatuor annos ex aliorum 
colicum fide refert. 

Col. 400. Harpalus. Rescripsimus in — Atticam 
ipso aduonente in curis posterioribus Pontaco, 
cum antea perperam in Asiam legeretur etiam spud 
Sealigernm , cui tamen ipsa illa emendati !vci 
suboluit. Qus suhnectuntur de victis Samuitibes 
hoc numero probe convenire, ipse demum Scaliger 
non diffitetur. Ca:tera confer Sigonium. 

Col. 399. Alexander moritur. Superaddendi sont 
septem aut octo menses ex aliorum auctorum cof- 
sensu ; ram et obiisse Alexandrum o!ympiad. 114, 
inquit Josephus contra Appion. lib. 1, πάντες épo- 
λογοῦσι. Rectius proinde legi videtur in primo 
Palat. ms. 55 pro 32, ut et in Dabylone cum libris 
plerisque aliis pro apud Babylonem Scaligeri. 
Neque obstat quod Dexippus Syncello laudatus Τί- 
cesimo xtatis su: anno imperium suscepisse Á'e- 
xandrum tradit; et quod ποιοῖ πὶ annos regnasse, 
cominunis opinio sit : Diodorus quippe, Arriaura 
atque alii menses illos ἑπτὰ aut ἐχτὼ regni anni 
adjiciunt. Ad h:ec Schurzfleischias ait : Malala, e 
ThcophiTo chronographo p. 248 : ᾿Αλέξανδεος, in- 
quit, ἔζησε μὲν ἔτη "ς", ἐδασίλευδε δὲ ὑποταῖας 
τὰ πάντα, ἔτη ιζ΄, Nicephorus Syncello adjeetus, 
p. ὅ99: ᾿Αλέξανδρος, ait, χαθελὼν τὴν τῶν Üspsev 
&pylv, ἐθασίλευσεν ἕτη c" (sic vetus  chronogr- 
phus, qui sub Severo scripsit, apud 1]. Canis:um 
tom. 1] antiq. Lect. p. 600, Alexandrum post mer- 
tem D.rii annis circiter septem imperasse docuit, 
mp5 xou χαθελεῖν τὸν Δαρεῖον βασιλεύσας, φασὶν, Et; 
ι8’, χαὶ ἐτελεύτησεν ἐν Βαδυλῶν’, ὥς φασιν, ἐτῶν 
λε’, ὡς δὲ ἄλλοι, ἐτῶν ἃλς΄, liec omnia multo d 
stant intervallo ab Eusebio, quem tamen sequitur 
Cedienus, qui, Καὶ ὁ μὲν ἐπὶ τοσούτοις, infit, xs*- 
ορθώματι τὸν βίον μετήλλαξε, δυσὶ xol δέχα χρὺ" 
νοις, πρὸς μησὶν ἔξ, τῆς ἀρχῆς ἀπολαύσας, βιώσα; 
ὃὲ τὰ πάντα ἔτη δύο xal τριάχοντα. Aunos 19 eet 
regnasse, plurimi auctores conscntiunt, Erie 
sthenes puta apud Clementem Alexand. Strom. ! 


5:3 
xit, €, 2, ] Machab. 1, commr. 8, Orosius lib. qi, 
c. 25, aliique, Eusebium secuti, Suidas tamen his 
verbis aliter sentit : ᾿Αλέξανδρος, ὁ Φιλίππου xal 
᾿Οιλυμπιάδος, βασιλεύσας Μακεδόνων ἐνιαυτῶν ιη΄, 
κελευτήσας δὲ ἑτῶν λγ΄, Ex hoc loco. possit primi 
Palatini lectio defendi, a qua nec abludit Arrianus, 
qui, ἐν τοῖς xuz' ᾿Αλέξανδρον lib. vn flne, ἐδίω δὲ, 
àit, δύο xal τριάχοντα ἔτη, χαὶ τοῦ τρίτου μῆνας 
ἐπέλαδεν ὀχτὼ, ἐδ'σίλευσε δὲ τούτων τούς τε ὀχτὼ 
μῆνας, xat ἔτη i£. Qui plures veterum διαφωνίας 
de his rebus nosse cupit; addat Stephanum Episc. 
Oriol. comment. ad c. iib. 1 Machabzorum , et, 
qui ex illo auctoris Machalicorum libri loco Ale- 
Aandrum per 24 aunos Macedoniz imperasse con- 
tendit, Juannem Harduinum, Chronol. V. T. pag. 


402. Vide et Samuel, Petitum ad LL. Atticas pag. B 


951. 

Col. 401. Lyiiam et Thraciam, etc. Notatura 
ante nos Srealigero ex. Diodori lib. xvi, Thraciam 
quidem Lysimacho, uon vero Lydiam, qua Melea- 
gro tradita est, obtigisse. Ilistoria iu veterum scri- 
plis notissima. 

lbid. Appius Claudius. l'anc. Scaliger periocham 
proxime superiori praposuit. Non. autem diffiteor 
satius fuisse tempus, quo Appius Clauiius inclaruit, 


VALLARSII NOT £. 


A 


serius assignare, puta ad olymp. 117 initium, cum : 


, censor creatus est, quam dignitatem, ut Frontinus 
lib. 1 de Aqu:eductibus narrat, multis tergiversa- 
tionibus extraxit, donec et viam οἱ aqueeductum 
perüceret. Auctor jibri de Viris illusiribus eum 
Iradit (o:0 quinquennio censuram continuasse. 

Ibid. Agathocles. Debuit id ipsum, recte notante 
Scaligero, gestum conferri in ultimum subsequen- 
tis olymp. annum, siquidem a Troix excidio ad 
amium, qui proxime pracedit Agathoclis tyrauni- 
dem, bene supputat Diodorus lib. xtx, ἔτη óxvaxó- 
Gia ἑξήχοντα ἕξ, aun. 800. 

Col. 401. 11 Cassander. Quidquid de metachro- 
niswo unius auni hic. admisso ΘΟ σοῦ dicat, En- 
selio satis bene cum Diodoro convenit, quem 
videsis lib. xviu. 

Col. 402. Orgen. Grxcis litteris. habet. S^»a- 
liger Ὀργὴν, qui et illnd suggillat, coynomento '€p- 
Ὑὔν, pro cui nomen 'Opyfic. Vide Samuel. Petituin 


C 


974 


vropii intervallum, reprehendit. Sed neque illa erat 
Eusehii niens, neque illud vocabfilum aliud notat, 
quam superatos denique a Romanis Samnitas post 
longas et iniquas interdum belli vicissitudines , 
maxime cum ftomanus exercitus a Samnitibus in- 
terclusus. ad Candium, servitute premeretur, es- 
sctque hactenus. ignominiosa pace victoribus obse- 
eutus. Verum aliud in Graeco est verbum, quoi 
in mendo cubat, et Scaliger cum non intelligeret , 
sublesta fide prztermisit. Pro eo enim quod [lie 
ronymus interpretatur, diutissime contra se pra- 
liantes, Grieeus habet ᾿Αράδων. Goarus vertit pra-- 
donum, in Notis admonens, malle 86 eam vocem 
utpote snperfluam expungi , conjecisse autein alias 
Scaligerum, reponendum esse Καλαδρῶν : Neutrum 
ego probarim, sed aut ἀμάχων, quod est, pugna 
insuperabiliun , aut. δυσμάχων, aut quid simile, 
quod propius sd menidosam. scripturau litterarum 
ductibus accedat, notet vero pugnanii animum , 
ferociamque ejus populi, suhstitui velim. Caeteruin 
et Σαυνίτων vitiose Scaliger pro Σαμνίτων, aut 
Σαννίτωυ, retinuit, 

Col. 405. Romani Marsos..., superant. Tempus 
€onveniel, 8i (quod est etiam verosimillinium ) 
hi populi designantar, ubi ἀπλῶ; de Samnitibus 
trinmpbatum dicitur in Pastis Capitolinis. Ceterum 
in libro de Viris illustribus Q. Fab. Maximo Rul- 
liano v et P. Decio Mure iv, qui annus est olym- 
piad. 121 secundus, de Umbris, Marsis, et Tuscis 
triumpliatum scribitur, nulla Samnitum faeta imen- 
ione, quemadmodum et Cicero lib. i de Finibus, 
et Florus, et Orosius. laudatus Scaligero, narrant. 

hid, Romani co!'onias deducunt. Et sane, ait Sca- 
liger, hoc anno Luceriam deductam scribit Vel- 
leius, et paueis annis interjectis alias. quamplu- 
rimas. De Lysimachia, qu:e prius Cardia dicebatur, 
vide Pausaifíam in Atticis cap. 9. 

Col. 404. Ab. /ioc loco, etc. Laudatum Norisium 
denuo recole. Aliter supputare videtur Eusebius 
jn Demoustrat. Evang. eodem interprete S. lHiero- 
nymo in Con uat. in Diii, cap. 9, vbi , Quo 
inquit, tempore Seleucus subjugata Bubulon^ , dia- 
dema lotius Syrie et Asie capiti suo. imposuit , 


ad LL. Atiicas p. 5312, Schurzileischium quaque, D anno duodecimo mortis Alexandri. In quod tempus 


. 8i libet, 

lbid. Theodorus. )n Parmeusi ms. et primo Palat. 
hec de Theodoro ῥῆσις desideratur. 

Ibid. .Praliantes redigunt. Legit Scaliger, pre- 
lianies ad. exiremam. servitulem. sui redigunt, qua 
incongrua ipsa quoque. lectio non est. Videtur au- 
tem illud proprie tempus notare Eusebius , quo 
sub jugum missi Samnites, atque ingenti clade 
affecti sunt ἃ L. Papirio Cursore, loc scilicet ipso 
auno ut Livius, Eutropius, et qui Capitolinos 
Ι25105 sequuntur, narrant. Scaliger τελείως Eusce- 
bii ita accipieus, ut finem belli contra Samuitas 
notaret, eum de prochronismo quadraginta octo 
annorum, aut saltem triginta. juvta. bievies Eu- 


supputantur omnes anni a. Cyri. imperio, ducenti 
quadraginta octo, lac ratione Seleucidarum ara 
ab insequentis sallem. anni mense Tisri initium 
duceret. Sed neque. conspirant. inter se primi et 
secundi libri Machabzeorum auctores ;. ille enim a 
Nisan, ut diximus, iste 54 Tisri mense inchoat ; 
Ptolem:eus a subsequente Thoth, qui et Cliald.eorum 
banc :ram vocat. Sed pr:estat ab Norisio hzc discere. 

Col. 405. Cyprum. Ptolemeus | invasit. Biennio 
ante gestum lioe referunt Diodorus, aliique, quorum 
rationes et Scaligero probantur. 

Ibid. Demetrius Phalereus ad Ptolemeum veniens. 
Gr:eca quidem non uouinant Ptolemaeum, ad quein 
sane nou ad impetrandam democratiam Atheuiensi- 


915 


VALLARSII NOTE. 


916 


bus, sed multo post ab iisdem per summam injuriam A suit Scaligero Appiani locus corruptus, ubi Seleuci 


capitis damnatus Demetrius profugit, ut Laertius et 

Strabo testantur. At non. ego ideo llieronymum 
de suo nomen illud suífecisse perperam, ex quo 
falsam interpretationem , tamque alienam ab Ευ- 
sebii mente cliceret, cum Scaligero pronuntiare 
ausim. Notat Eusebius gestum illud, quod isthoc 
nimirum anno contigit , cum Demetrius Plalereus 
ad cognominem Demetrium Antigoni fllium (qui 
validis copiis terra mariqueinstructus, Pirezo capto, 
Athenas ibat occupatum ) missus est ab Atheniensi 
populo, exoraturnus, quam et impetravit, urbis αὖ- 
τονολίαν, suique incolumitatem. Seripserit proinde 
etiam llieronymus ad Demetrium veniens, pro ad 
Ptolemecum, scd seiolus nonuemo, ratus Dowetrii 
nomen vitiose, quod usuvenit, replieari, eo expuucto, 
Ptolemzrum subrogavit: ad quem profectus est 
quidem Phalerensis, sed diu post, atque alia de 
causa. /pypti mentio, quo dicitur venisse eliam 
in Gr:zeco, verosimiliorem critici ausum redliderit ; 
quanquam ille non in Egyptum, sed Thebas, uti 
petebat, cum comitatu dimissus est, ubi et ad 
mortem usque Cassandri mansit. 

Col. 401. Menedemus. Discimus ex Laertio lib. iv, 
sect. 14, jom ante annos viginti duos supremum 
diem olLiisse Speusippum, eui successit in. schola 
Xenocrates. E contrario Menedemus serius erat 
referendus ; post annos enim ferme triginta, lega- 
tionibus ad Pto'emeum, Lysimachuin ac Dewue- 
wium inclaruit. 

Col. 401]. Machabaeorum historia. Differt h:c Sca- 
liger in. subsequentem annum statim ἃ Seleuci 
mentiene, et victori:& Romanorum de Marsis, Um- 
bris, etc. Certe ipse etiam Eusebius, ab auno primo 
olynp. 117 :xram Seleucidarum auspicatur, qux 
ab hujus anni mense Nisan iuitium ducit, et qua 
ouctor primi libri Machabzorum, nunc inter Cano- 
nicos scriptores receptus, εἰ Josephus utuntur. 
Dicitur et Syromacedonum epocha, de qua videsis 
patrie mex decus  iminortale, — Norisium, dis- 
sert. 9, c. 1l. 

Col. 404. Seleucus Antiochiam. Warum. urbium 
hiatorias persequi, quod otiose Scaliger facit, nos- 
trarum partium non est. lllud tamen non dissimu- 
landum, injuria reprehendi ab co Stephanum, 
quasi fucum sibi fieri passus sit; scribens, Deroeam 
Syriace ἰσχὺν significare. Comnioda enim vero ety- 
mologia illa est a ΠΣ, quod arcem, seu validum 
munitumque xificium sonat. Exempla habes cum 
3libi, tum M Esdr. 1, Daniel. v1, Esther :. Dedu- 
ctum iude Bápi; verbum ἐπιχώριον Palestine, ut 
lestatur llieron. epist. 65, ad Principiam , quo 
domus ex. omni parte conciusa, el iu modum cedifi- 
Rcate turrium ac menium publicorum. appellaban- 
tur. Grece φρούριον, ] 

lbid. Seleucus. Alii ex antiquis Nicatora , alii 
INicanora eum Eusebio vocant; etalterum qui- 
dem vocabulum a victoriarum felicitate, alteruin 
ἃ devicto Nicanore, Me/iz duce, dedscunt. Impo- 


imperium ab Alexandri morte orditur, eique regai 
annos 42 tribuit. Enimvero ibi, Svriaeon pag. 908, 
quod et ante nos docti viri monuerunt, pro δύο 
xai τεσσαράχοντα, legendum omnino est. καὶ τριά- 
χουτα. Dexippus quoque testis est, solos triginta 
duos annos Seleucum regnasse. Syneellus tamen 
in Gr:cis logit Xy', trigiuta. tres, quod et leve dis- 
erimen est. 

Col. 404. Seleucus. Pontacus Babyloniam , quod 
regionis nomen est, in curis posterioribus rescribi 
]ussit : Sealiger. Babylonem, quod proprie civitatem 
sonat, retinuit : miraturque adeo in Notis, quod 
alii veteres scribant , potitum Seleueum Dabylose 
anno [δ ab excessu Alexandri . unde sumitar imi. 


D twm epochz Seleucidarum a numero Euseblaso 


1705, non, ut hic est, 1715. 

Col. 406. Demetrius. Putat Scaliger, aut Syncelli 
negligentia, ant ejus, qui eum descrips't , postre 
ma hzc verba, quam Perdicca construxerat, de Gre- 
eis excidisse. Legit vero ipse ante construzerat , at 
et Samaritarum , pro Samaritanorum. Historam 
porro ipsam quod speetat, nemo est prater Euse- 
bium, qui tradat, Samaritanorum urbem tunc tem- 
poris a Demetrio vastatam. Cujus ut velimus au- 
cloritati acquiescere , cum Demetrii res toto boree 
anno et subsequenti bellis gerendis in Grzeeia de- 
inerent, possumus Euscbium nostrum sic Interpre- 
(ari, ut per suorum quempiam vastatam ab eo tuat 
Samaritanorum urbem dixerit. 

lhid. Legati Alexandrini. Atque id probe notatem 
Scaligero, lflieronymum hoe ex Eutropii lib. n 
descripsisse : Legati Alexandrini a. Ptolemeo misi 
liomam venere, et a Romanis amicitiam , quam pei- 
verunt, obtinuerunt, llierouymo autem imposuisse 
ait nominis similitulinem; neque enim Plolemzes 
[πρὶ hic erat, sed Philadelphus, qui primus regom 
ΚΥΡΙΕ per legatos amicitiam populi Romani e 
petit, et impetravit. Est adeo, ut in rege üal- 
Incinatio, iia et in serie temporam prochronismmu: 
atque i$. quidem quinque solidarum olymp., nea 
tredecim modo annorum, ut Sealiger sentit, siqui- 
dem C. Fabricio, sive Fabio, Luscino ; aut Licina, 
et C. Claudio Canina coss. gestum hoc est. Vide 


D Val. Max.lib. iv c. 5, Livii Epit. lib. xiv. 


Col. 405. Menander comicus. In Scaligerana edi- 
tionc przecedenti proxime anno aseribitur, quo sci- 
licet propius absit ab snno tricesimo secns- 
do Ptolemxi, quo dicitur Menander obiisse in τοῖς 
ri inscriptione, quam Gruterus quoqne refert. Wii 
placuisset econtrario in sequentem proxime differri. 
Vide Fabricium Bibl. Grac. lib.i. e. 23. 

lbil, fowani Gollos. .. . superant. "Triumph 
notat M. Curii Dentati de Lueanis, Tyrrheni, εἰ 
Sabinis, apud. veteree scriptores Florum, Orosium, 
Frontinum, Velleium, atque alios; longe notissimum 
laudabo Florum : Populus Romanus, a Latinis lacets 
lus, aggressus est gentem Sabinorum, qui immemores 
[acte sub T. Tatio affinitatis, quodam centagio kel 


-. * 


9:1 


VALLARSII NOTE. 


918 


se Latinis adjunzerant. Sed Curio Dentato consule , A post, eiveanno quarto olympiadis 125, a P. Coruel:c 


emnem eum iracium, quo Nar ambit , fontesque Ve- 
lini , Hadriatico tenus mari , igne [erroque vastavit. 
Qua victoria tanlum agrorum redactum in potesta- 
tem, ut in utro plus esset, ne ipse quidem posset aiti- 
ware, qui vicerat. 

Col. 405. 14. Ptolemaeus Philadelphus. Wuic solos 
εἰχοσιεπτὰ,, viginti septem ,. regni annos Cleinens 
altribuit, nisi in numericis notis error est. Lucia- 
"us eum cum patre adliuc superstite biennium re- 
gnasse annota" it. 

Ibid. Ptolenaus Ceraunus. Coiferenda. cum pri- 
n is suntqua dehoc rege, qui fulmen cognominatus 
est, refert Phoiius ex Meinnone historico cap. 15, 
Justinus quoque lib. xxiv, cap. 5. Qui ei succes- 
seruut, Meleager et Antipater , paucis diebus regnum 
tenuisse, Dexippus quoque testis est. Sostlenes, qui, 
referente Jusiino, cum Macedoniam a Gallorum po- 
pulatione defendisset, multis nobilibus regnum Ma- 
cedonie a[fectantibus, ignobilis ipse prepositus est ; 
cum rer ab exercitu apyellaretur, ipse non in rejis, 
sed ducis yomen jurare milites compulit. Exstat ta- 
wen inscripto regis nomine  nunimus. argenteus 
BAXIAEQS ΣΩΣΘΕΝΟΥ͂, Goltzioet Noanio testi- 
bus. Secundo regni anno inu praelio cum Gallis 
occubuit. 


Col. 408. Serapis. Accitum Serapidis simula- 


erum e Ponto per Ptolemzum  Philadelphum, ut 
Clemens in Protreptico, vel per Soterem , ut alii, 
Bartat laudatus etiam Scaligero Tacitus paulo ante 
fin. Histor. iib. iv, qui conferendus adeo est cum 
Pausania in Atticis , Plutarcho de [side et Osiride, 
et iu. (ine libri de Solertia animalium, Eustatbio in 
Dionysii περιήγησιν, et si qui alii sunt, qui gestum 
istud memorie prodiderint. Vere euim Origenes 
lib. v contra Celsum, de Serapide longam parumque 
constantem histQriam esse, pronuntiavit. Vide Spen- 
cerum in bunc locum. Sehurzfleischius notat ín 
primo Palatino ms. ut et Sichardi editione haberi, 
Serapidis simulacrum Alexandriam venit. 

Col. 405. Condite α flomanis Ariminum et. Be- 
mecenium. Actum id multo post, sive anno primo 
olymnpiadis 198, docere videtur Velleius Patercul. 
lib. 1, cap. 14, his verbis : Sempronio Sopho, et Ap: 
pio Caei filio Coss. Arlminum, et Beneventum colo- 
ni missi , etc. ldipsum Eutropius narrat , quod οἱ 
Scaligero notatum est. 

Ibid. Demetrius semetipsum Seleuco tradit. luc, 
ipso jubente Pontaco in curis posterioribus, perio- 
cham istam traustulimus, qu:e in editis antea libris 
mole ante tres annos recensebatur. 

Col. 406. Sosiratus. Tempus convenit, indicatque 
Suidas in $4po; exstructam hanc turrim, quo tem- 
pere Pyrrhus regnare in Epiro coppit. Vide Stralo- 
nem lib. xvii Plinium lib. xxxvi, et Eustatbjurm in 
Dionys. Perieg. v, 112. 

Ibid. Romani Crotonem capiunt, Ex Zonar An- 
pal. i, quein laudat Scaliger, itemque Frontin li- 

br9 ὲ liquct, Crotonis oppidum captum aliquanto 


Rufino 1 consule. 
. Cul. 408. Aatigonus Gonatas. Cum dup'ici n scri. 
bunt minus recte alii; Pentacus — Gonates. ἴπ 
nummis l'ONATOY legitur. Cognominatus ita est, 
Dexippo teste, διὰ ἐν Tóvor; τῆς Θεσταλίας τρα- 
φῆναι. Caterum non statim a Sosthenis morte, sed 
post duos ínterregni annos Macedonum imperio 
potitum eum esse , tradit Syncelus loeo laudato. 
lem et Porphyrius iniit , affirmans regni annos 
ad primum usque olympiadis 455 Antigonum  pro- 
traxisge, qui juxta. Eusebii rationes triennio ante e 
vivis excesserat, Vide qua infra dicimus ad Deme 
trium. ᾿ 
Col. 407. Ριοίεηιαμε Philadelphus , οἷς. Grzca 
ipsum Oniam, fratrem Elewari , nominant : que 
tamen alicubi interpolata ipsi etiam Scaligero visa 
sunt. Quod spectat Scripturarum interpretationem, 
tolus in eo est Scaliger , ut Aristee narrationem 
fabulis accensendam persuadeat : ld quod nemo ho- 
die non sentit, demonstratumque est privato opere 
ac stylo a doctissimis viris Hodyo, Van Dalleo, at- 
que aliis plur:mis, Pergit vero ille accusare Euse- 
bium, quod ex conjectura hoc gestum contulerit in 
Ptolem:ei initium, cum verosimile non si!, eum re- 
gui sui initiis ad Bibliothecam potius instituendam, 
et libros Hlebrzorum eonvertendos , quam ad res 
ipsius regni animum applicasse. Quiu imo illud per- 
quam erudite videtur excogitatum Eusebio, si vo- 
luit id gestum conferri intra bieanium illud , quo 
diximus ex Luciani testimonio, patre adbuc super- 
stite, Philadelphum regnasse. Ex eo enim conciliari 
potest aliorum ex antiqui& sententia, pula irenzi 
lib. 111, cap. 95, et Clementis Strom. 1, qui Ptole- 
mai Soteris, sive Lagida, patris Philadelphi, jussu 
sacri «codicis versionem peractam referunt, Si 
eniin advivebat tunc temporis pater, potuit ejus 
non immerito auspiciis ascribi. Quanquam, ut ni- 
hil dissimulem, placet magis ad octavum Philadel- 
phi annum opus illud referri , quod ut ab Ariste:e 
ratiouibus (neque enim omnia ejus commenta sunt) 
non longe dissentit : ita cum Epipbanio libro de 
Pouderib. et Mensur. cap. 15 probe convenit, Ac 
licet id certis argumentis constitui nequeat, lon- 


D gius ta:men ἃ veri specie. absunt Africanus, quem 


Sc.liger lauda!, ct Syncellus, qui ad postrema us- 
que Pbhiladelpbi tempora Versionem eam retrahunt, 

lbid. Una virginum Romanarum percutitur. Haec 
Sextilia putatur , cujus , annotapte Scaligero , me- 
minit epitome Liíviana lib. xiv. 

Ibid. Milo Tarentum tradit. Triennlo serius, quod 
et notatum est Scaligero , gestum hoc referuut ay- 
ciores boni, Frontinus libro i1 Stratag. cap. 4, 
Orosius libro 1v, cap. 3, epitome Liviana libro xtv, 
Zonaras et recentiores plerique omnes chronologi. 

[bid. Jhomani Calabriam. .. . tenuerunt. Non vi- 
detur ante annum primum olympiadis 129 Messaua 
in Romanorum ditionera venisse, capta ab Ap. Clau- 
dio Caudice, si Fronzino, Eutropio atque aliis üdem 


979 


VALL MRSIO! NOT.E. 


9*0 


acjungimus. Capitolini enim scriptores et Macro- A Romanis Sy acusas prodiderunt. Ex his cst vetus 


bius Saturnal. in. sequentem adliuc annuni id. dif- 
ferunt, traduntque captam Messanam a Valerio Ma- 
ximo, qui ex ea vict&ris Messal:e cognomentum ac- 
ceperit. Calabriam quod spectat, tabulx Capitolinae 
«Je Messapiis primum triumphasse. scribunt Num. 
Fabium Pictorem cum collega D. Junio Pera ; qui 
consules annum signant olympiad. 128 tertium. 
Videtur adeo recte Scaliger. utrumque prochroni- 
eium, alterum annorum 11, alterum 9 notasse, et 
quod gesta diversorui temporum coufundantur , re- 
prehendere ; quasuquam satis auctoreni. nostrum 
exeusat, quod pridem professus est, li:c per teu- 
pora abs se digeri, non per aunos. 

Col. 407. Argenteus nummis. Plinius lib. xxxii, 


eap. 5 : Populus, inquit, Romanus nequidem argeu- B 


to signalo ante Pyrrhum regem devictum usus est. Et 
paulo post : Argentum. signatum. est. anno. Urbis 
auingentesimo octogesimo quinto, Q. Fab?o consule, 
cuinqueanuis aute primum bellum Punicum. Tewpus 
vicunque convenit, siquidem tertiwn olympiadis 127 
2anum hxc notent ex varia de Palilibus Urbis epo- 
cha apud auctores, 

Col., 408. Romani colonias deduxerunt. Recole 
qui paulo superius notala. suut de Arimiui et. Be- 
neventi urbium conditu , qui in hunc proprie nu- 
merum cadit. Reliquum periochz, multzque urbes 
ἐν Sicilia eis juncte, Sca'iger exeidisse ait in Gr:e- 
cis culpa Syncelli, suppletque. ita, xal πολλλὶ τῶν 
πόλεων αὐτοῖ; προσεχώρησαν. 

Col. 407. fiome Virgo Vestalis. Dicitur lizec Capar- 
ronia Orosio, quod es! ante nos Sealigero notatum. 

Col. 408. Zeno... . moritur. Postremum verbu 
cognoscitur Scaliger tacet. De hoc Zenone , ut et 
Polemone philosophis Palatini mss., teste Schurz- 
fleischio, superius ad uum. 1732 imnentionem inge- 
runt : Zeno Stoicus philosophus. agnoscitur, et. Po- 
lemon philosophus | agnoscebatur. (όταν quod 
ponit Eusebius Zenonis obitum anz0. primo hu- 
jus olympiadis 199, dissentit ἃ Lsertio : αυὶ 
lib. vit, sect, 6, de Perseo loquens, cum ait fluruis- 
se olympiade 156, ἤδη γέροντος Φήνωνο:, Zenone jum 
scne.'Sed fortasse ibi est in numericis notis mendum. 

lbid. Romani colonias, etc. Contendit. Sealiger , 
quod et Zonarz testinouio probat, hallucinationem 
' hanc esse Eusebii in nomine urbis, siquidem Agri- 
. gentum, non Syracusas ceperunt hoc anno omani. 
At vero Syracusas recte 8uo sensu Eusebius nomi- 
navit; taütumque benignius aceipi alque. exponi 
opera pretium est. Nam licet Syracuse tunc capti 
revera uou fuerint, ablatumque ilieroni imperium , 
transactum Lamen pace est his conditionibus, quos 

qui imponeren!, victores urbis videri potuissent. 
- Atque optionem quidem rex ultro accepit, referente 
Polybio lib. 1, cap. 46, ut primum sine pretio ca- 
ptivos e Romano exercitu omnes qui apu. se essent, 
restituerci, deinde centum argenti taleuta. Romanis 
penderet. Ob Banc sane causam non Eusebius modo, 
scd et alii ante illum scripto:es, captas fuisse ἃ 


auctor Philinus, lieet eo nomine a Polybio repre- 
hensus. Vide iufra ad num. 1803. 

Col. 408. Nicomedes. Recole qux superius ad 
num, 1505 hac de urbe dicta. sunt. 

Col. 409. IHomani Carthaginenses , etc. Nihil du- 

bit in priore gesto quin tempys conveniat, parta 
scilicet a Duillio cos. celeberrima de Penis viclo- 
ria. Allerum. vero. quod. dicitur de centum Libye 
urbibus captis , serius equidem videtur cum Scali- 
gero referendum δι triumphum. navalem L. Manlii 
Vulsonis centesimze tGiicesimze primz — olympiadis 
initio, Innuere id videtur laudatus eidem. Scaligero 
Orosius lib. 1v, cap. 8 : Consules , inquit, in Afri- 
cam jussi trans(erre bellum , cum trecentis trigiRlà 
navibus Siciliam petierunt : quibus Amilcar Pano- 
rum imperator, ei Hanno classi pra'[ectus. occurrii. 
Conserio navali praelio , Carthaginienses in. fugam 
versi sexaginta quatuor naves. perdiderunt. Victore 
consules iu À (ricam lrunseccli sunt, primamque om- 
nium Clupeam urbem in deditionem receperuut ; ae 
Carthaginem petentes, trecenta aut co amplius castellu 
populati sunt, Infert itaque. Scaliger , duo diversa 
gesta fuisse ab Eusebio confusa , peccatuimque in 
altero solida olympiade. Monuit vero noster pridem 
liec per. tempora digeri, non per aunos. 
-. Col. 409. 111. Piolemaus Evergetes. Sunt e recen. 
üoribus chronolegis, qui solos viginti quatuor re- 
gui anuos Evergete tribuunt : verum ipse suorum 
ann. quibus regnum obtinuit, fidejussor rex est in 
Monumento Adulitano in fine, ubi vicesimum usque 
septiurum notat. Puta eum, ut cum Eusebio conve- 
niat, loc ipso ineunte anno occubuissc. Caterum 
ne prietereas , qua ipso rege, ut et Callinico , qui 
eodem anno Syri: regnum inivit, doctissime dia- 
puiata sunt abs llieronyio Conment, in c. Da- 
nielis undecimum. Porro idem in Prologo lib. xx: 
Trogi, post Justinum edito, etiam U'trusphone dici- 
tur , pro quo alii legi debere Epiphanem : alii pot 
Freinshemium et Longuerveunm nihil dubitaut Try- 
phone reponere, faventibus etiam msa2., ut hioc quo- 
que cognomento Ptolemzus iste donatus sit. 

lbid. Judeorum pontificatum Manasses — accipi. 
Quod in Grivco est θεῖος, .praestabat transferri pe- 


D (rius , uti Scaliger animadvertit : tametsi. promi- 


scue pro patris et pro matris fratre sumitur apul 
auctores bonos. 

Ibid. Carihaginenses, etc. Imo , quod ante nos 
probe ctiam Scaligero notatum est, P. Claudi» 
Pulchro cos. qui οἱ à Romanis, quod se imprudenter 
gessisset, magistratu abdicare coactus est, summa- 
que ignominia affeetus. Contigit hoc Romauorum 
infortunium anno hujusce olymp. quarto , quel 
narrant Polybius lib. 1 cap. 51, Cicero lib. a & 
Natur. Dcor., Livius lib. xix, Valerius Maxiuus, 
aliique. Econtrario Metellus, qui ante duos annos 
consul fuit, sive cjusdem olyinp. secundo, ingentem 
de Puenis victoriam reportavit, quod idem Poly- 
bius, Eutrepius kb. n, c. 13, Orosius lib. ιν, 


981 


YALLARSII NOTA, 


952 


c. 19, aliique confirmant. Sidonius, Carm. 11, vers, A ro decessoris Demetrii filio Philippo patruelis, quod 


Nec tu, cul curram Curii superare, Metelle, 
Contigit, ostentans nobis elephanta frequentem. 


Alios auctores nunc deperditos videtur secutus 
Eusebius. Vid. Neuport. Hist. Rom. t. [, lib. ut, 
"pag. 911 et seq., ubi et sexaginta naves , non 90 
captas in Eusebio Jcgit. 

Col; 410. Parthis a Macedonum, ctc. Defectionis 
Parthorum incerta. apud auctores initia sunt, No- 
tatum vero jam doctis viris contra Scaligerum, 
1.486 ἃ consulatu. L. Manlii Vulsonis et C. Atilii 
Regli ab Justino repeti. Convenit magis, ait cl, 
Wesselingius, quod tradit Arrianus apud Photium 
cod. 58 de Pherecle, quem Antiochus Divus Par- 


thig praefecerat, et iusurgentibus in eum Arsace et D 


Tiridate fratribus, Atque hiec prima regni exordia 
(uerunt , tenuia quidem, $ed qu:e paulatim adeo 
aucta fuere, ut Seleucum Calliniceum justa acie 
superare potuerit. Πὰς causa quoque fuit, quam- 
obrem multi ab ea victoria regni Parthi initia re- 
petiverint. Eege qux Valesius commentatus est ad 
Amimiani Marcellini lib. xxii, 6. Arsacidarum hi- 
storia ex numinis non it3. pridem Vaillantius il- 
lustravit. 

Col. 409. Judeorum pontifex. Onias. Ex Josepho 
Ewsebius, cujus postrema verba fuisse inutili am- 
bitu Latine reddita abs Hieronymo, Scaliger cavil- 
latur, cum quibus usus Eusebius sit, plane lateat. 
Fallitur preterea cum in lemmate illius capitis 4 
Josephi, Ptolemzxum Ἔ πιφανῆ esse, non Eóepyé- 
τὴν pronuntiat. Tametsi neque hunc revera, sed 
proprie Ptoleu:eum Philopatora notant συ in textu 
labentur de Josepho istos Tobi» filio. Mortuus 
enimvero dicitur, cum jain τελωνάρχης per víi- 
giuti duas annos fuisset : recteque ibi notata inors 
ejus, circa initia Seleuci Soteris , qui decimo 80- 
ptimo Ptolemaei Epiphauis anno regnare capit. 
Subduc igitur viginti duos annos illos, et Phi- 
lopafora, non Evergeteu adiigse Joseplium co- 
gnosces. 

Col. 409. Censu Roma... cx millia. Par credere 
est, quod et Scaliger post Sigonium notat , agita- 
tam censum lustro 29, A. Manlio Torquato Attico 
n et Q. Lutatio Cercone cess. , qui annus est hu- 
jusce olyinp. quartus. 

Col. 409.11 Demetrius. Huc refer quie superius de 
annis Antigoni observamus; ut enim ille serius rc- 
gnum arripuisse dicitur Syncello, serius quoque vi- 
tam fluisse, Porphyrio : ita iste.successor ejus et 
fllius Deineirius postponendus ad eorum rationes 
videretur. 

Ibid. X7H. Antigonus. Nimirum qui cognomina- 
tus est Doson, de quo vile etymologum in δώσων, 
liunc vocat Dexippus ᾿Αντίγονον τὸν Δημητρίου, 
indicans eum Demetrio Demetrii Poliorcete filio 
esse natum, ut notatum est doctis viris ; habuisse 
enim Deinetrium  Poliorcetem eo nomine filium , 
coustat ex Plutarcho in Demetrio. Fucrit hic por- 


C 


idem Plutarchus in Vita Pauli ZEmilii signilicat, 
Cattera confer Pausaniam in Achaicis cap. ἢ, Ju- 
stinum lib. xxvi, cap. 3, etc. 

[bid. Quintus Ennius, Sunt quihus rescribendum 
hic videtur Salenti cujus clvitatis Rud:as memorant. 
Nam Rudias Ennii patriam esse, Cicero, Pompo- 
nius Mela, Ausonius, estque alii uno ore affirmant. 
Tempus juxta Varronis Palilia congruit. Vid. A. 
Gellium lib. xvii, €. 21. ffliec autem , non dubitau- 
dum, quin lHlieronymus addiderit de suo. 

lbid. Juda'orum , etc. Pranotavit Scaliger ad- 
missos hic esse ab Eusebio duos errores, alterum 
quod hunc Simonem putarit esse eum , qui Justus 
cognominatus est : allerum quod Jesuin Siracidem 
sub eo, propterea quod ejus meminerit, scripsisse 
Panareton suam velit, Simon autem ille, cujus 
meminit Siracides cap. 50, sit nepos Jadduz illias, 
qui occurrit Alexandro Magno, ei quidem lunc 
multis annuis antecesserit, Tu videsis Drusium in 
Notis ad eum locum Eeclesiastic. cap. t. Male ip 
texig scriptum erat Punareton : male itidem alii 
iu Grzeco Παναΐρετον legunt. 

Col. 400. Quadraginta ferme. millia , etc. Con- 
tigit triennio serius, sive anuo hujusce olywpisdis 
quarto, quod nemo ignorat. Vide Polybium lib. Ν, 
cap. 26. Vecte autem Sealiger monet, hos paucorum 
snnorum prochronismos Eusebio aut llieronymo 
ascribendos non esse , sed Fastorum Consularium 
conditoribus. 

]bid. Seleucus Ceraunus. Tpso scilicet tertio an- 
no regni per dolum occisus est. Praestat id abs 
llierouywmo in. cap. x1 Danielis ediscere : Post. fu- 
gam, iuquit, et mortem. Seleuci Callinici, duo filii 
ejus, Seleucus cognumento Ceraunus., εἰ Antiochus, 
qui appellatus est Magnus, provocati spe victorie , 
et ultione parentis, exercitu. congregato , arma cor- 
ripiunt ; cumque Seleucus major ter:io anro imperii 
esset occisus in. Phrygia per dolum Nicanoris et 
Apaturii , exercitus, qui eraut. in Syria , Antiochum 
[retrem. ejus de Babylone. vocavit ad regnum. Vinc 
Appianus in Syriacis explicandus, est, ubi ait, sub- 
latum fuisse Seleucum veneno, post exactum regni 
annum allerum : Antiochum vero cognomine Ma- 


D gnum regnasse annos triginta septem. 


Col. 411, 1V Piolemceus Philopator. Dicitur hic 
Straboni lib. xvit, Φιλοπάτωρ ὁ τῆς ᾿Αγαθοχλείας, 
famosz nempe illius Agathoclee meretricis ama- 
tor, non vc, filius, ut babet auctor Scaligeranus 
Excerptor. pag. 510. Nec est qui ignoret, Philopa- 
tori matrem fuisse Berenice : eo autem usque 
valuisse apud regem Agathocleam amicam suis ar- 
tibus atque illecebris, ut ipsa regni negotia procu» 
rarel, ex eaque rex coguomentum | acciperet, Vide 
Justinum lib. xxx, cap. 1, et Polybium lib. iv, qui 
et notat successisse eum patri Evergetze olympiade 
159. Adito et Scaligerum, si lubet. 

lbid. XIV. Philippus. Facit [πὸ cum Eusebio 
Porphyrius, qui Philippum e! hac demum olym-, ἢ 


953 


Juncto, conscendisse, οἱ illud per annos 49 tenuisse 
affirmant. Alii autem cum veteres, tum recentiores 
in diversa abeunt, ΕἸ suut qui ex Polybii testimc- 
nio lib. 11, 71 defunctum ponunt Antigonum qua- 
drienn:o ante, sive undecimo lutela:s suze anno, sta- 
limque el successisse Philippum, quem et annos 
regnasse quadraginta quatuor, biennio scilicet su- 
pra Eusebii rationes, ex Justino in fine libri xxvin 
«ap. 4 contendunt. 

lbid. Caria et Rhodus. Mic nimirum, quo loco 
consentit Scaliger, recte tempus assiguatum, hsud 
yecle assignatum videtur. Ádeo non immerito 
Süánsónius ab lac opinione recessit, casumqueé 
illum ante annos sex, sive in olympiadis 151 vlti- 


VALLARSII NOT £, Ν 
piade 110 paternam solium, tutore Antigono de- A si adlinbuit, non in aliud tempus facile contulisse, 


96i 


quam quod ab Josepho lib. i1 contra Apionem 
secl. 5 notatum est, sub Physeone «scilicet, non 
Philopatore Ptolemzo. Malim itaque putare cum 
Wesseliugio, aliud Judzorum infortunium hic did ; 
illud. enimvero, quo eam gentem — pessime ba- 
huit rex Philopator, cum hellun  eivile | AEgyplis 
suis intulit, quorum Judai erant: pars magm: 
gessitque inaudita crudelitate δὲ savitia, ut es 
Polybio in Excerptis Valesii pag. 63 jutclligere 
est. 

Col. 415. Piolemeus  Epiphanes. Serius hunc 
recensent, qui solidos septemdecim anuos dani 
Philopatori, e quibus famen magni nominis as- 
clores sunt, Canon Astrónomieus, Poórphyries ia 


mum ^uvutulit, Argumenta subjungit cl. Wesselin- B Excerpus Scaligeri p. 935, et Syncellus.. De ips 


gius in Notis haac sane probabilio : Non enim, *n- 
quit, lum (sive isto quo É&usebius anno casum 
releri) Seleucus Callinicus, qul ob hunc motum Bho- 
diis multa condonavit, $upererat. Quod si idea 
Seleucus hoc tempore captivus fuerit apud Ars:- 
cem, ut Posidonius mulis indicare videtur, (htius 
(;elossi casus coutigisse debuit. Nec multo tamen: 
vetabit enim Antigonus, cujus liberalitatem quoque 
pradícat Polvbius, Mansit vere Colossus eo situ 
per plura saecula, neque erectus unquam denuo 
est. Non ergo audiendus est Leo Allatius, quando 
ad PhiHonem Byzantinum ex Chronico Alexan- 
drino οἱ Syncello ostendere conatur, Vespasiaui 
tempore eum esse instauratum. Si Plinium lib. xxxiv 
Nat. δι. 7 inapexisset, falsum fuisse utrumque seri- 
ptorem, facile animadvertisset. Confuderunt Culos- 
sum in sacra vla Roma a Zenodoro jussu Neronis 
erectam, et. Rhodium. llli Vespasianus, Neronis 
detracto capite, Solis imposuit. Atque hine error. 

Cul. 442. Ea qua, in. tertio, etc. Injuria. Scali- 
ger llieronymo culpz vertit, quod Graeca libere 
sit interpretatus perinde atque ipse sciret, vere 
Eusebiana esse, qua laudamus, cum de &uo mani- 
feste sabjunxerit Syncellus, οὐχ οἶδ᾽ ὅπως ἀντι- 
στρόφῳ τάξει : quod nempe qua tertio Machabzo- 
rum libro bistoria continetur, propriorum libro- 
ruin, priani, et séccandi, historiis tempore praece- 
dit. 


C 


autem E p:phlane non pratteieuauda quie habet Hliere- 
nymnus Comment. in Daniel. cap. xi, atque ill 
cumprimis : Antiochus Magnus...Ptolemao Philoga- 
ivre mortuo, adversus filium ejus, qui tunc quaiusr 
ausorum erat, et vocabatur Ῥιρίεπιι με Epiphems, 
ruplo federe, movit exercilum, etc. Justinus ia 
Epitom. cap. 2 quinquennem tuuc fuisse eum dicit, 
Regni ejus annos solus viginti duos alii &upputanl, 
et ut aummuni viginti res. Videsis Petaviüm lib. x 
de Doctrina tempor. cap. 46; vide εἰ nos iara 
ad Philometora. 

Co!. 419. Eratosthenes philosophus. 'Tacet Seal- 
ἔστ, lectore nec admonito, adjunctum páilosopkns, 
quod est tamen in libris nostris ornuibus, εἰ Pala- 
tinis iss. Néc. plane falsum cst, inquit Seburt- 
fleiscliius, dicitur enim et Suid μαθηθὴς φιλοσόφαι 
᾿Αρίστωνος Χίου, xal γράψαι δὲ φιλόποφα. Sed el 
Br:a τῶν φιλοσοφούντων, vel, et Marcianus lle- 
raeleota Peripl. p. 95 habet : Βῆτα τοὺ Mousslou 
dictus est. E Suetunio constat. eumdem | aliquande 
Grammatici quoque, vel  Philologi nomine τὸ" 
nisse. 

Col. 411. Romani, Marcello. consule, Syracuui 
capiunt, Cur dicat-Marcello cousule captas Syrace- 
sa8, disces ex Plutarcho in ejusdem Marcelli Vita, 
itemque Livio lib. xxv, cap. 94 et 31, et Silio lta- 
lico lib. xiv; neque enim dubium est, quidquid 
Scaligero videatur, quin ab ipso Marcello captz 


Col. 411. Vicii Judwi. Rescribendum 40 pro 66 p sint ; tametsi id factum primo subsequentis olya- 


cx Grzco Scaliger notat, maxime ob facilem scríba- 
vum lapsum in pernutándo litterarum situ. ldem 
inulta de Eusebii 6allaciuatione in hac referenda 
historia hue congerit. Nam neque, iuquit, Judzi 
congressi pralío sont caüm ÉEupalore, neque Judzi 
Hierosolymitz, aat Palestini. sed Judzi JEgyptien- 
ses Elephantis objiciendi erant, Quippe illud innui 
sentit, quod seríbit auctor libri tertii Machabxo- 
rum cap. 1i jussisse Ptolemsun plerosque Jud;eos 
in pietate perseverantes, undique conquisitos, et 
Alexandriam pertractos, quingentis — elephantis 
vino inebriatis efferatisque pioterendos — objici. 
Verum uec id eibi voluisse, nec prodigiosa illi 
narrationi fidem adhibuisse Eusebius videtur : naa 


piadis anno, minime diffiteamur. Sed ea est va- 
ria Fastorum recensendorum ratio, mon Eusebii 
culpa. 

Col. 112. Romani Capuam atbjuguni., lu aliis libris 
subigunt. Caput auteu et Sicilia potiti sant Romi 
subsequenti anno. Sed potest Eusebius, ipso 
assenliente Sealizero, excusari ex Palilibus Varrv- 
I8. 

lbid. Ea gma in tertio, etc. Wesselingins ai: 


Bubvereri dudum copi, uf suo hzcloco ab Eut- 


bio siut posita, et recte ἃ Josepho narrata. Con- 
stat enim ex Polybio, in Parthia hoc tempore be: 
lis Antiochum .fuisse occupatum, — eumdemque, 
mortuo Phjlopatore, cum Philippo Maccdonce con. 


985 


spirasse in. Ptolemsieum Epiphanein, vide lib. 3v, ἃ 


10, uec potitum Palestina, uisi Epiphaue regnante, 
Micronymus in Daniel. x1, Videtur quidem Appia: 
nus princip. Syriac. Josepho atque Eusebio favere: 


Flatus. Antiochus Magnus, inquil, ium. successibus, 


tum. cognomine ,. Gelesyriam, partemque. Cilicict 
Piolemeo Philopctori, Egypti regi, etiam tum puero, 
violenter abstulit, In. Graeco. est : Πτολεμαίου τοῦ 
Φιλοπάτορος, Ptolemeo Philopatoris filio : ut adeo 
Appianus quoque contra Josepium et Eusebium ἢ “Ὁ 
1aur. Sed viderint me peritiores. 

Ibid. Levinfus consul; etc, intelligere est ex Po- 
Wwbio lib x cap. 38, cet Livio lib. xxvi eap. 21, 
initam amicitiam secundo vel tertio pracedentis 
proxime olywpladis anno, quo tempore /Etoli in 


VALLARSII NOT R. 


086 


lbid. Post preliwn, etc. Meminisse oportet hzc 
per tempora digeri, non per annos': ἃ pralío enim 
in Therimopylis ad foedus cum Romanis ab Antio- 
cho initum, duorum ferme annorum spatium, varii 
que casus intercesserunt, quos et Livius et Poly- 
bius Legat. Excerpt. narrant. Falsum vero e.t, 
quod ait Scaliger, llieronymum ín Comment. in 
Daniel cap. zx1 asserere L. Scipionem cognomine 
Nasicum eum fuisse, qui Autioechuw devieerit, Con- 
&ulat lector candidus loeum, ut ae re ipsa dijudicet, 
Alterum, in quo ait hallucinatum S. Doctorem, 
quod seribit huac. Antioehum deletum eum. oinni 
exercilu suo adversus Elyasus pugnantem, ratum 
labent pari consensu veteres. Justinus lib. xxx, 
cap. 2 : Rez Antiochas (Muguus utique cognomen- 


soeietatem populi Romani venerunt, additumque g 10) cum gravi tributo pacis α lVomanis premeretur, 
csi in faderis conditionibus, ut si vellet, Asie rex εἴ victus oneratusque esset... adhibito exercitu, nocte 


Attalus aliique nonnulli eodem jare amicitiz gau-, 
derent. ) 

lbid. Judeorum pontifez, etc, Imnosnit Eusebio 
Josephus Antiquitt. lib. xii cap. 5, 4] epistolam 
dila Arei 2d Oniom, cujus exemplum exstat 1 
Machabceor. cap. xi, ad Oniam honc tertium pu- 
Bavit, quz àd primum scripta est, et ante annos 
«quidem ferme centum  sexáginta. Cavit pridem 
etrorem bune Scaliger, quem oinnino videsis in 
Canonib, Isagngic. pag. 322. 

Col. 415. Plautus... Homo moritur. Penes Scali- 
gerum ad molus manuarias pistoremye locaverat : ibi 
quoties, ete. tum scribere fabulas solitus et vendere. 
Ponutacus cum pridem legisset vendere sollicitus, 
consueverat, rescribendum monuit secundis curis 
eolitus, minus sane bene: nobis solliciius placuit. 
Vide, si lubet, Pignorium de Servis. 

Col. 414. Juxta Theraám, etc. Consentit quoad 
tempus, ipso demum non diffitente Scaligero, Ju- 
stinus lib. xxx cap. ὁ, init. : Eodem anno (quo pax 
inita cim» Philippo est) inter ínsulas Theram et The- 
sasiam medio utríusque sipo et maris spatio terre 
woius (nit. In quo cum admiratione navigantium 
sepente ex profundo cum calidis aquis insula emersit. 
Vide loci hujus interpretos. In Parinensi sns. Juzia 
Hieram legitur. 

Col. 4M. Antiochus , In Scaligeri edit. Scopam 
enperavit. listoríiam quod spectat, lege Polybium 
je Exeerptis Valesii pag. 77, nec pratereas lliero- 
nymum in cap. ix Danielis, cam fusius ex Porphy- 
rio edisaerentem : ut enim verba ipsa laudemus, 
loci prolixitaé non sinit. 

Ibid. Rouuni Grecos liberos esse jusserusxt, Recitat 
Senatuscousultum Polyb. Excerpt. Legat. 9 : Ut 
esteri omnes Graci, et qui in. Asia degunt, εἰ qui 
in. Europa, liberi sint, suisque legibus utantur, etc. 
Convenit probe etiam tempus. Vide Livium lib. 
xxxur, cap. $2, et Plutarchum ia Vita Flaui- 
nii. 

Col. 415, Antiochus in amicitiam, Huc refer 
Josephum Autiquit. lib. xii cap. 3, quod et Scaliger 
monct, 


templum Didymai (leg. Elymai) Jovis aggreditur. 
[Qna re prodita, concursu insularium cum omni míi- 
litia interficitur. Et Strabo. Hb. xvi, de- Elymzis : 
Antiochum quidem BH agnum, cum Beli templum spo- 
liare conaretur, finitimi barbari , absque. aliorum 
ope adorti , interemerunt, Quin adeo ipse errat 
toto colo Scaliger, qui id contiiyisse ait Epi - 
plani Antiocho, non isti, cui Magno cognomen 
luit. 

Col. 414. Antiochus, Scopa superalo, etc. Revoca- 
vimus hauc, ut οἱ praecedentem  périocham cum 
Scaligero ante duos annos, sive ad hujusce olym- 
piadis secundum, cum in aliis libris, etiam Pontaci, 


6 quartum obtineret. Ro etiam vera annus erat Pto- 


lemxi Epiphanis duodecimus aut decimus tertius, 
quo Cleopatram Autiochi (liam in matrimonium 
sibi junxit. Hieron, in Daniel. cap, x1 : Antiochus... 
filiam suam Cleopatram per. Euclem. Rhodium septi- 
mo amno regni adolescentis, despondit Ptolem ; et 
decimo tertio anno tradidit, data ei dotis nomine 
omni Cole Syria et Judea, εἰς. Vide et Josephum 
Antiquitt. lib. χει cap. 5, et Appianum in Syriacis 
p. 145. 

Col. 413. Secundus liber Machabeorum. His, quie 
otiose Scaliger ad liunc locum de Mazhábaicze  hi- 
storie titulo disserit, oppone qux babet Huetius 
Demonst. Evang. Propositione iv, de libris Macha- 
b:xorum. Lemma erat illud prioris libri ΝΣ Ὁ 
ὉΊΣΩ, Sceptrum rebellium Dei : quod ut aliter legi 
et exponi possit, non erat sane cut tantopere Scali- 
ger miraretur, llebraico titulo donatum Graeum 
librum, nec cur Origeni, qui illumindicavit, fucum 
fecisse Judos, usque adeo asseveranter affirinacet, 
Taceo et injuria accusari ab co lHlieronymum, quod 
jn tria verba contraxerit qux plura in Grzcis sunt. 
Quis enim Scaligerum ea docuit Eusebii esse qua 
Syncellus exaggerat? 

Col. 414. Titus Livius. In. Parmensi ms. ut et 
vetustioribus editis libris, et apud Scaligerum Titus 
hie prznomiuatus est perperam pro Lucius : neque 
porro recte Marcus rescribi, Scaliger jubet. Gr.vcus 
homo jlle primum Andronicus, postea ab lero M. 


951 


VALLARSIEF NOTE, 


933 


Livio Sa'inatore, Licius Andronicus 6st appellatus. A notat , metachronismo Euseun rauunes pecCCare vi- 


At non recte, quo inclaruit, tempus notatum Euse- 
bio est : siquidem ab eo erat repetendum, quo pri- 
wum tragedia el comediu, αἱ ait Cassiodorus, a 
Lucio Livio ad scenam date : an'e aunos scilicel 
ferme quinquaginta. Nam et Cicero Tuscul. Quiest. 
lib. 1, cap. 1 : Annis, inquit, ferme pxiv post Roiram 
eonditam, Livius (abulum dedit C. Claudio Cuci 
filio, M. Tuditano coss., anno ante natum Ennium. 
Paria habet iu Bruto cap. 18, et A. Gellius lib. xvit, 
cap. 21. 

Col. 4414. Gum ab Antiocho, etc. Notatum Corno- 
lio Nepoti, iuter scriptores non convenire, quibus 
consulibus Annibal interierit, aliis nempe in secun- 
dum, aliis tertium, aliis quartum hujusce olympia- 
n conlerentibus. Vide Appianum in Syriacis pag. 

ov. 

Col. 414. Simon praepositus templi [lierosolymorum. 
Si de Grzcis constaret, imo nisi alicubi plane 
esset iucredibile, iisdem qu: laudantur, Eusebium 
verbis esse usum, daremus ultro, quod ait Scali- 
g r,quedam D. Hieronymum per properantiam 
alioversum iuterpretasse. Ejusmodi est illud, multi 
ci muneribus repromissis, pro thesauros templi pol- 
licitus ei proditurum, Tum illud, lleliodorum mittit 
ad negotium providendum, pro FlHeliodorum rcgis 
procuratorem, aut quid simile (nam Grzca signifi- 
cant hominem summi in palatio officii ac dignita- 
tis, sive eum qui regni negotiis przerat, τὸν ἐπὶ τῶν 


deantur, Coelerum vix dictu est, quibus tota. isthaec 
regum /E;svpiiorum bistoria tenebris sit obvoluts. 
Cl. Dodwellus Dissert. de tempore quo scripsit Aga- 
t2:chides pag. 72 toin. 1 Geographor. Min. seriem 
perquam sane accuratam — ab initio Philometoris ad 
finem Cleopatrze instituit ex iis Fragmentis Por- 
phy:ii, qux» Scaliger inter Grz»en. Eusebiana refert. 
Docet porro, quod opera pretium est nosse, ex eo 
monuuceuto,, varias fuisse corumdem regum /Egy- 
ptorum epoclias : tum, non a decessurum excestu 
regum annos plerumque esse numerandos, qui ta- 
men error in chrouologiis hodiernis passim occaur- 
ril : deinde, ne quidein eorumdem regum annos 


p semper sibi invicem fuisse continuos, sed ex intet- 


πραγμάτων), denique perperam agens pro re infecta, C 


etc. At vero non licet id culpe vertere S. Interpreti, 
qnando germanam Eusebiani exemplaris lectionem 
ignoramus : scimus e contrario noanulla in liac 
historia aliter ab Josepho , aliter ἃ Macha— 
baici libri auctore narrari . Adeo neque illud 
temere ausim asserere, de suo. IUeronymum addi- 
disse, quod ait de Simone, Sacerdotium sibi vindi- 
care cepit : quod est quidem creditu difficillimum, 
neque enim ex sacerdotali stirpe erat, sed Benja- 
mita ut dicitur Il Machabzor. 11. Postreimum quod 
additur, curasse Oniam, ut Simon ille in exsilium 
pelleretur, discimus ab uno Eusebio, qui id facile 
a libris, qui postmodum  interciderunt, expresse- 
rit. 

Col. 415. VI. Piolemaus Philometor. Et Cappel- 
lus quidem aliique recentiores clrouologi ferme 
cum Eusebio a primo olympiadis 150 anno Philo- 
metoris initia deducunt. Probe etiam rationes ista 
annis decessoris Épiphanis conveniunt, de quo su- 
perius suo loco diximus. Verum aliter supputare 
nos cogit Ptolemzeus lib. vi Magn. Syntax. eap. 5, 
ubi Philometoris annum septimum cum Nabonassari 
quingentesimo septuagesimo quarto labente com- 
mittit ex. eclipsi lunari Phamenotl 27, seq. 28, ex 
qua certo evincitur, initia ejus regis au Nabonassari 
quingeutesimum sexagesimuin septimum Jabentem 
aut octavum, esse referenda. Ilic autem annus par- 
tim tertio et partim quarto olympiadis proxime 
praecedentis respondet, ut biennii, quod et Scaliger 


vallo alienorum reguorum anuis sspe fuisse iuter- 
polatos : denique annos regibus postea fuisse at- 
wibetos, quibus tamen extra patriam in exsilio 
egerint, potestate regia exuti. Disces 2utem quo- 
inodo eoxwvorum regum anni invieem conunittendi 
sint ex his, quas instruit, diligeutissimis Tabulis. 
Ut redeamus ad Philometora, eum, eum Eusebio, 
Canon Ptolemaei, Porphyrius in Excerpiis modo 
laudatis, Syncelius denique ipse, solis annis 55 
reguasse affirmant : Dodwellus autem uno amplius 
dicit, multaque eam in rem disputat, quz? cum ἰα- 
cem non exiguam aliis ejus regis annis, atque adeo 
Eusebiano Canoni fenerentur , hic describere non. 
piget. Triginta quinque duntaxat annos, iuquit, 
Philometori tribuunt plerique. Plane, ut in prozi- 
mo legitur regni possessi laterculo. Inter illos, Ca- 
non, quem dixi, astronomorum. ; imo Mis ipsis 
iu locis Pogphyrius. Et ne credatur error librario- 
rum , obstat, quod ex hoc numero (additis annis 
29 quibus regnasse tradit Evergetem) summam 
annorum 64 oriri testatur, quz fuerit in univer- 
sum utrique tribuenda. Et tamen idem vice versa 
Porplyrius annum Philometoris memorat 56 et 
cum Evergetze anno committit 25. Plane, ut in 12- 
bulis nostris hisce legitur. Imo [edictum | ipsius 
memorat Evergete, ut ita committerentar. Hoc 
enim docent, ni fallor, ejus illa verba : Τὸ γὲρ 
τριαχοστὸν ἔχτον Φιλομήτορος δέον προσαγορεύε- 
σθαι τῆς τούτου βασιλείας, πρῶτος αὐτοῖς εἰχοστὸν 
πέμπτον ΠΡΟΣΗ͂ΞΕ γράφεσθαι. Fierl ergo vix pe- 
test ut hic errarit. Convenit porro accuratissime, 
quod idem addit, ex his 25 (quos habuit cum fra- 
tre communes) cuin 29 aliis (quibus ipse, post 
fratris excessum , solus in Agypto regnarit) sum- 
maim conflari annorum 54, quibus in universum 
regnarit a primo ejus communique cum fratre ini- 
tio. Tam itaque certum est, annos Philoiwetoris 
56 ab Evwergete numeratos esse, quam et illud 
certum est, primum Evergelis initium a fine ansi 
fravris 44 cepisse , ut 12 regni fraterni annum, 
primum ipse sui regni 3nnum numerarit. Imo € 
przedietis Porphyrii verbis, causa, ni fallor, maui- 
festa est, cur ita praceperit Evergeles. Annus 


989 


VALLARSII NOTE. 


A 


990 


enin, quo, fratre superstite, solus fuerat in regni A leucidarum coepisse dicitur 167, I Maclbab. xi , 49. 


AÉgyptiaci possessione Evergetes , revera ad jus 
spectabat Evergetis , ut monet etiam hioc loco ipse 
Porpliyrius. Nec enim aliud profecto nomen iu il- 
lius anni cup6olalotz lectum fuisse verisimile est. 
Hzc euim causa fuisse videtur cur annum illum 
suo regno ne quidem ipse imputarit Philometor, 
Non inputasse exinde constat, quod post annos 17 
quibus in regni possessione fucrat, aute annum il- 
lum quo solus reguavit Everzetes, 18 deinceps an- 
nos duntaxat numerarit Philometor , qui superio- 
ribus additi annos facerent iu. universum tautum- 
modo ὅδ, quibus regnarit ipse Plilometor. Ergo 
annum ab initio suo 19 ipse tamen regni sui nu- 
meraveral duntaxat 18, atque ita numerandum 
praeceperat Philometor in regui denuo redintegrati 
συμύὔολαίοις. Et sic in reliquis ad eumdem modum. 
lta factum, ut ultimum regni sui ann, tantummodo 
$9 ipse numerarit, Potuit ergo de jure Evergetes 
ann. illum a. decessore suo sibi relictum sibi im- 
putare, ut primum a fratris morte ann. secundum 
nuieraret, Imo revera sibi imputavit. Non quidein 
ita, ut primum a fratris obitu secundum appellarit. 
Nec enim tum receptum est , ut qui olim sub de- 
cessore rez;es appellati fuerant, novam aliam a col- 


legarum exitu epocham iuchoarent, hino receptum, — 


ut numerum anuorum sub deceesore ceptum, pa- 
riter, exstincto decessore, continuarent. Sie autem 
certe fecil Evergetes. Nam δὲ illum quoque ann. 
quem solus tenuerat , vivente fratre Philometore , 
ipse sibi accensuit, cum ann. a fratris initio 56 
suum numerarit 295. Sic enim nullum prorsus ab 
41 frauis hiatum agnovit, unde ipsum exordium 
duxisse vidimus. Jus tamen aliquod suum in fratris 
honorem ab eo remissum innuit Porphyrius. Sed 
quodnam illud fuerit, age, videamus. Non quidem 
illud quod verba , qualia hodie leguntur , videntur 
-nnuere. Non in eo sitam esse gratiam , quod Pui- 
tometoris an. 56 suum ipse 95 numerarit ; sed vice 
yersa potius in eo, quod suum anu. 25 Ph:lometo- 
ris 36 appellandum edixerit. Hoc enim πρῶτον 
Esergetem edixisse docet Porphyrius. Nempe quod, 
cum annum , quem 25 uumeraverat Philometor , 
ipse nibilominus Philometoris δύ numeraret , au- 
num qui sui fuisset solius , Philometori etiam im- 
gutassct, Et quod. primus hoc fecisset Evergetes , 
:um priorem ejusdem anni parlem , qua superstea 
[uerat Philometor, 55 ejus anno accensuissen! acta 
publica , aliaque id genus monumenta. Sic enim 
(2ctum , ut sub Evergete ceperit inos ille annum 
cumdem Philouetoris 90 numerandi. Meruerat au- 
iei banc gratiam a fratre Philometor , quod^, pro 
modestia sua , a fratris 3nno sibi vindicanio tem- 
perasset, dum ipse rerum (fratre quantumlibet in- 
vito) potiretur : et quod victor fratri pacem adco 
bonorificam concessisset. Sed vero anni ab initio 
suo 56 partem saltem aliquam Philometorem ati- 
gisse certum est. Nam certe Demetrius , quem. τὸς 
gem fecerat uoribundus Philoumetor , ab auno Sc- 


Qua nempe anni :lli, ii priori illo libro Macha- 
baico, inire censentur a Xanthico, qui mensi Attico 
Munychioni fere respondebat, in cyclo jam Calip- 
pico. Nam ante mensem illum anni Varr. 608 uon- 
dum vel ecperat anuus | ille Seleucidarum quo ce- 
cidit Philometor. Et tamen his quoque fortasse. 
temporibus, vel paulo junioribus, desiit mos anti- 
quus annos /Egyptiorum regum a- Thoth censendi, 
aul ab uno aliquo alio anni exordio. Sex enim qui- 
bus regnaverat, prater annos integros, menses 
Ptolem:o Soteri attributos docet Porphyrius, anno 
Varr. 675. ltaque Philometori pars illa saltem auníi 
ab initio 50, quam tenuit, assignanda erat: imo 
annus integer , pro norma illa quz annos integros 
iisdem tribuebat, qui Thoth saltem ineunte in regni 
possessione fuerant. Facile autem erat , ut annus 
ille , quem si quidem ipse suis rationibus accen- 
suerat Pbhilometor, nec ad numerum spectabat an- 
norum, quibus post fratris obitum, tenuerat. Ever- 
geles (quorum solorum rationem habebant ebrono- 
logi juniores), penitus e regis utriusque rationibus 
excileret. Verum autem fuisse annm, non ea 
modo qux diximus, sed qui etiam postea dicemus, 
ostendent. 
Col. 416. Statius Cocilius. Vitiose legit Pontacus 
el vetustiores editiones, insuper pro Insuber. 

Col. 415. XV. Perseus. Atque hic videtur collo- 


candus biennío ante. Vide Livium lib. xr, cap. 55 


et 58, qui et annos ei tribuit 11. Syucellus econ- 
trario solos 8. Vide et Scaligeri Canones [sago- 
gicos. 

Ibid. Aristobulus. Clemens, Stromat. tib. v z'Aor- 
στοδηούλῳ 83 τῷ χατὰ [Πτολεμαΐον γεγονότι τὸν 
Φιλάδελφον, οὗ μέμνηται ὁ συνταξάμενος τὴν τῶν 
Μαχκχαδαϊχῶν ἐπιτομῆν, βιδλία γεγονέναι  txavà, 
δι᾽ ὧν ἀποδείχνυσι τὴν περιπατητιχὴν φιλοτοφίαν, 
ἔχτε τοῦ χατὰ Μωῦσπέα νόμον, χαὶ τῶν ἄλλων ἣρ- 
τῇσθα: προφητῶν. Ab Aristobulo autem , qui fuit 
tempore Ptolemaei Pluladelphi, cujus meminit. is 
qui composuit Epitomen rerum gestarum a Macha- 
bmis , multos (fuisse libros conscriptos , quibus pro- 
bat, philosophiam Peripateticam ex lege Mosaica et 
aliis dependisse prophetis. Nota , Clementem vocare 


D Philadelphum, quem hic Eusebius Philometorem 


dixit, et dixit alibi, Strom. 1 Philometorem Cle- 
mens ipse ; cui etiam Aristobulus apud Eusebium 
Prap. lib. xiu, c. 12,couciuit ; Ἢ δ᾽ ὅλη ξρμηνεία 
τῶν διὰ τοῦ vóucu πάντων, ἐπὶ τοῦ προσχγορευ- 
θέντος Φιλαδέλφου βασιλέως, σοῦ δὲ προγόνου. Ve- 


"rum de hoc Piolemaxo inter eruditos non satís 


convenit; et Junius quidem Lathyrum Evergetz 
filium intelligit : Grotius in annotationib. ad Il Ma- 
chab. 1, 10 , mavult Physconem priorem qut, alte- 
rius Evergete nomine denotari ab Eusebio , ait. 
Quod addit Scaliger , erroris arguens Clementem, 
quod hunc eundem fecerit. esse Aristobulum cum 
eo, cujus laudate Machab. loco mentio est, nostra 
niuil pertinet. Praterea ipse fallitur Scaliger; ut ex 


991 


VALLARSII NOTE. 


59? 


ipsa inscriptione Il Macliab. 1, 10, constat : 'Api- À qua. per ordinem templo inscrviebaut ; sed εθ 


στοδούλου, διδασχάλον Πτολεμαίου τοῦ βασι- 
λέως, etc. Vide Huetium Demonstr. Evang. Pro- 
posit. iv, e. 12, n. 2. lu Pormensi ms. legitur, qui a 
Philometore Ptolemoo rogalus, explanationum, eic. 

lbid. Antioethus Epiphanes. Mistoriam , qua plu- 
ribus certe annie constat (digesta enim haec sunt 
ab Euseliio, ut monuit, per tempora, non per an- 
nos), repete abs. Josepho lib. xi1 Antiquit. c. 6, et 
confer cuin. auctore 1I libri Machabsorum c. 1v; 
disseniiunt. enim. inter se nonnihil. Mox habent 
pari consensu quatuor Palatini mss., ibique Jesu, 
€ui nomen est. Jusen. ln quem locum  Schurzilei- 
$:hius, Ἰάσων, inquit, nomen est etlnicismum 
plane redolens. Hoc , ut eo ineptius adularetur 
gentilibus, rejecto patrio, quo nec dignum erat 
xaxby τοῦτο ἔλεγχος nowuine, assumpsit, ideo ime 
primie , quia affinitatem quamdam, vel certe ἰσο- 
φωνέαν, cum Ἰησοῦς babebat, si Ionicel scribatur 
"5owv. Gobellinus Persona Cosmodromii zet. 1v, 
cap. 14 : Habuerat, inquit, ipse Onias duos fratres, 
quorum unus dicebatur Jesus, alter Joannes. Isti, 
eppetentes summum sacerdotium , volentesque pla- 
cere regi , imposuerunt sibi nomina gentilium ita , 
quod Jesus nominari Jasox , et Joannes volnit no- 
minari MENELAUS. Ceterum hauc pontificatus mu- 
tationem Syncellus, non ab Antiocho Epiphane , 
sed ejus demum successore, Aatiocho Eupatore , 
factam esee, asserit. At cum Eusebio faciunt, prz- 
Gr auctorem libri Machabzor, secundi , Josephus 
Antiq. lib. xii, c. 6, et Gobellinus dudum laudatus. 

Ibid. Antiochus legem Judeorum impugnat. Atque 
ha:c pericopa plurium ann. acia continet , quz in 
spatio historico , pro sui operis instituto, Eusebius 
collegit. Neque est tamen cur ὕστερον πρότε- 
pov aliquid Scaliger ei culpae vertat. Historiam ac- 
curate exponit auctor lib. primi Machab:or. c. 
1 , elc. , a quo Josephus lib. xin Antiq. c. 7, non 
parum dissentit. Ris Autiochus in δυάδος eorum- 
que urbem δέον, et piimo quidem cum de sui 
morte rumor increbuisset , ob quem ira et dolure 
:wstuaus, Iliero-olymam occupavit, et inaudita cru- 
delitate diripuit ; dicitur quippe intra triduum qua- 
draginta millia hominum truecidasse, etc. Tum dc- 


secesserat, cum Antiochi ministris primus resi- 
stere 3usus cst. Josepho dicitur olxov ἐν Μωξεὶμ 
χώμῃ. De ejus stirpe et genealogia  eonfer 
Cappellum et Schindlerum ab invicem  disses-, 
lientes. 

Ib:d. Ennius poeta. Est metachronisinus quadriea- 
nii, quem et Sealiger notat. Cicero in Bruto eag. 
20, quindeciin post Plautum anuis Ennium obiisse, 
auctor est. Pro co quod dicitur Ftudiam ez Jasi- 
culo translata, quidam mss. ex his etia quos Sca- 
liger consuluit, FPodiam , aut Rhodiam habent. 
Schurzfleischius mallet lt&odius plurium numere, 
quod ità ea urbs Straboni. appellatar, et Stephane 
'Poóal. Garcia a Loaiísa in Noti» ad Chrenieoa 
Isidori e suo ms. codice restituit Fiudias. 

Col 415. Romani interfecto Perse, etc. Perperam 
legit Scaliger profligato : nihilque adeo sunt, qua 
opponit de superstitis miseriis, Albano carcere, 
etc. Vide Photium in Excerptis ex Diodor. Sic, lib. 
X xi, Sallustium lib. iv, Plutarchum, aliosque. Re- 
lá&jua de Macedonibus, lHlyricis, etc., ex quo auctore 
Eusebius sumpserit, ignoramus.  Videgis tawen 
Polyb. Excerpt. Legat. 9. 

Col. 417. Judeorum dux Judas. Die vicesima 
quinta mensis Casleu, eodem scilicet mense, eadem- 
que die, qua fuerant ante triennium polluta sacr3, 
et templum profanatum, | Machab:zeor. iv, et Jo- 
sephus Antiquitt. xir, 11. Respondet Casleu partim 
Novewubri et partim. Decembri Latinis mensibus: 
eratque adeo annus ille ex parte quidem ultimus 
olympiadis 155; ex parte 3utem primus subse- 
quentis 154, cui ascribitur ab'Eusebio : siquidem olym. 
piades, ut alias monuimus, proximis post solstitiasm 
vstivum pleniluniis celebratze suni, ex quo et as- 
ni olympiaci supputantur. Quanquam quz Scaliger 
subjungit huic periocli: post reddidit, verba, olym- 
piade centesima quinquagesima quarta, in aliis qui- 
bus utimur, sive editis, sive mss. libris, uon ba- 
bentur. 

Col. 417. Menelao pontifice, etc. Quidam, eujus 
nomini parcimus, in Notis ad Sulpic. Sever. tom. ll, 
p. 144, hune locum, quem non Syncelli per om 
nia, sed cautione adhibita expressum ez απο 


nao post ferme biennium : quanquam non venit D diximus, juxta quam nohis in hisce Fragmeniis, 


ipse hoc anno llierosolymaw, sed prafectum eo mi- 
sit , qui Judas reliquos ferme deleret , urbemque 
convelleret, 

Col. 417... In templo Jovis Olympii... Mavult 
Scaliger lfospitalis, si quidem E:vlou przferas : Jo- 
sephus enim Act Ελληνίῳ, Jovi Grecanico conse- 
cratum fuisse templum illud, petentibus id Sama- 
ritanis, tradit : non certe exstructum de novo aliud 
ab eo quod exstabat. Vide laudatum Josephum, et 
M Machabegor. c. vi. 

Ibid. Maihathias... vico Modim. Scaliger ez vico 
legit, inus recte 2 neque enim, ut ipse annotat, 
ex Modim ortum duxerat Matbathias, genere et do- 
wo Dierosolvinita, ex Joaribi classe, primo de 21, 


regulam prascrip-imus, ita calumniatur : Syncel- 
lus, inquit, ἔτος ἕν ἥμισυ, que verba apposita ed 
marginem nota. inculcantur infra ,| ἔτος ἕν, μῆνες 
EE. Quem locum in Gracis fragmentis Chronico Ex- 
sebio- Hieronymiano novissime appositis ita laudari 
video, ut germana et vulgata lectio rejiciatur, εἰ ia 
ejus locum obtrudatur hec. ἔτη β΄, nimirum πὶ 
Syncellus volens nolens in Eusebii sententiam trahe- 
tur, qui biennium cum Josepho Eupatoris regno assi- 
gnat. Facti judicium penes sequum lectorem esto, 


δὶ fucum ei fecimus, si germanam Syncelli lectio-. : 


nein rejicimus, quin potius δὶ e regione adnotavi- 
mus fusioribus verbis, haberi apud Syncellum ἕτος 
£v, μῆνας ἕξ : si illum volentem nolentem in. Eust 


VALLARSII NOT RF. 


914 


iententiam. trahimus, quí non Syncelli esse A quo Eusebius hauserit ; ejusdem enim auctoris κι- 


δ pericopen, sed ex Syncello a nobis excerptam 
emus eodem illo versu; cumque certum sit, 

modo notationem anni, sive litterulain Ba 
s suffectam, qua de re evestigio monemus, ne 
raudi simus, totam pericopen ipsam, non illam 
Axat notam, cautioni subjecimus. Nostri enim 
ositi erat, Eusebiani operis fragmenta expi- 
. non Syncellum, aut alium. quempiam | excu- 
» Cum igitur apud alios auctores Grecos, ma- 
: vero Syncellum (quem Eusebium fere totum 
ripsisse constat totidem verbis), Eusebiani 
iplaris germanissim: lacini: occurrant, eas 
imus veluti apographa de ipsis Euscbii verbis, 


sicubi una (quod et perquam raro accidit) lit-. 


à abludant, qua variatum-de causa sit, admo- 
IS. 
l. 4319. Jonathas duz Judcorum. Si, quod. du- 
monuimus, Judas anno Seleucidarum 452 
uit, qui cum ultimo olymp. 154 concurrit, 
um hic est quadriennii mcetachronismo, si- 
m statim ἃ Machabzi obitu Jonathas ci suc- 
. Sentit vero Scaliger, eum post quatuor an- 
fratris cede renuntiatum fuisse summum 
dotem, atque eihnarcham Judieorum. Quare 
88 convenire, quanqnam non cossilio, sed 
incidisse Eusebium in veram pontificatus Joua- 


epocham. 
. 47. Menelao pontifice... Alcimus. M cst a Si- 


| secundi stirpe, czterum ab Aarone ipseq 


oriundus. Reliquerat Simon tres filios, Onlam, 
em et Menelaum istum, quem Antiochus. oc- 
Ejus Oni:e filius, Onias alter híc cst, cni pon- 
us debebatur. ΠΟΙ ἃ vulgo nota. sunt. ex 
'babseor. et Josephi xut. Pro Heliopolitano pago 
y recte. legit lHleíiopolitano agro Scaliger. De 
postmodum per Judam Romanorum societate, 
us lib. xxxvi, c. 5, in fine, deJudzis loquens : 
setrio, inquit, cum descivissent, amicitia Ro- 
"um pelila, primi omnium ez Orientalibus 
Hem receperunt, facile tunc ftomanis de alieno 
uibus. 

ibid. Facit cum Josepho Éusebius tum in 
ia, cum in temporis notatione. Si enim quod 
adit Antiquit. 1. ΧΗ, c. 17, periit. Alcimus, 
ste adbuc Juda, atque hic illi successit in 
icatu, certum aliunde est, sive ex 1 Macha- 
ix, 54, Alcimum occubuisse anno Seleuci- 
| Centesimo quinquages'mo tertio, qui in 
:*€ olymp. primum incurrit, recteque adeo in 
m Judi» assumptio ab Eusebio confertur. Ve- 
eccssisse Judam ante Alcimum, anuo scili- 
rrcedenii, Scleuciiarum 1523, scribit auctor 
libri Macliabzeor. cap. 1x, a cujus jam non 
Me discedere. Aliunde etiam colligere cst, 
is6 Josephum : neque enim sibi constat lib. 
ip. ultiino, ct quasi errorem ipse suum agno- 
neminem Alcimo successisse, nisi post se- 
unm, scribit. Nobis interim satis est scire, ex 


D nonnisi 


tiones etiam in consequentibus tenet, 

Col. 418. Duz Judeorum Judas, Sed hee cum 
aueture I Machabzor. concifíanda res erit, qui eap. »x 
ad eumdem 152 aunum Seleucidarum, quo Judan 
cecidit, et quidem antequam Alcimus divisa ultione 
pereuteretur, Jud:eos refert. Jonathze. principatum 
detulisse : Nunc itaque te hodie elegimus. esse. pro 
ε0 (Juda) nobis in principem et ducem ad hellandum 
bellum nostrum. ΕἸ suscepit. Jonathas tempore. illo 
principatum, et eurrezit loeo Jude [ratris sui. Nam 
pontificatum quod attinet, eum post ferme septem 
annos suscepit delatum ab Alexandro, teste ejus- 
dem libri Maelab»or. auctore cap. x. Atque loc 
est fortasse. quod Josephus 160 dudum laudato 


D dixerat, neminem Alcimo successisse in pontificatu 


nisi pest septennium. 

Col. 448. X Demetrius Soter. Convenit temporis 
nota cum ea qu: refertur 1 Machiabzeor. cap. vu; 
Anno centesimo quinquagesimo primo (Seleucidarum) 
Demetrius Seleuci filius Roma egressus ascendit cum 
viris paucis in civitatem (Syrie) maritimam, et re- 
gnavit illic. 

Col. 417. Ennius poeta. Vsthzee Ennii poete ex 
filia nepos verha Scaliger omnia protermittit, le- 


, ctore nec admonito : Parmensls ms. duo illa tap- 


tim, ez filia. Ita et vendidit habct ille pro vendi- 
tavit. 

Col. 420. Pseudophilippus regnat. Duos scilicet 
annos regni Andrisco, qui et. Pseudophilippus vo» 
enhatur, dabant auctores, qnos Eusebius sequitur : 
teriio enim vietum eum interfectumque a Romanis 
ponit. Plerique autem alii necem cjus in primum 
Wisequentis  o!ympiadis conferunt: atque hunc 
prochronismum Scaliger Eusehio exproperat. Con- 
fer Patereulum lib. 1 eap. 11, Eutropium iv, 6, 
Orosium tv, 92, etc. 

Ibid. Alexander Antiochi. Atque hic iufimse sor- 
tis homuneula« Antiochi Epipbanis se filium men- 
titus, quanquam dicitur Eusebio in opposito la- 
tereulo annos 10 ct menses septem imperinm 
Syri:x atque Asiz tenuisse, si Joseplium Antiquit. 
lib. xw», cap. Set 8, audias, rerumque sericm 
spectes, quas narrat Justinus lib, xxxv, cap. 1 et 9, 
annos septem regnavit. Dicitur paulo 
post ipsi Eusebio filius Bale, ex Straboni lib. xvi, ὁ 
Βάλας 'AM&avópo;, in Exeerptis Scaligerianis ὁ 
BáXa , Josepho ὁ Βάλλης, Caterum videtur du- 
pliciter peecare Eusebius, quod et Scaligero notatum 
est, anaehronismo, et ἀνιστορησίᾳ. Ex libro siqui- 
dem [ Machabaeor. cap. x, et Josepho Antiquit. lib, 
xii, capp ἐ οἱ 5, colligene est, eodem anno (olympiai. 
456 ultio) delatum ab Alexandro pontificatum Jo- 
nathani, missamque stolam purpuream et coro- 
nam auream: et stolaui quidem pontificiam in*o 
Scenopegi:e festo ejus. anni Jonatlianem — induisse. 

lbid. Lucilius poeta nascitur. Reseribenduw for. 
tasse est noscitur , sive agnoscitur, si. quod. Vet- 
leius tradit lib. x1, e. 9, verum est, Lucilium sub P. 


935 


VALLARSII NOT E. - 


E 


Scipiens-bello Numantino equitem meruisse. Alias A 1(z dicitur, ninus vere. M x lb 2i peó4me ex 


minime par est credere juxta, Eusebii ipsiusmel ΓΔ - 
tiones, eum qui sexium aunum vixdum atigisset, 
equo merere poiuisse? Scipio enin Numautinos 
subvertisse scribitur sexto ab hoc mwmero. Sed 
neque justa aliorum auctorum calculos, si hoe 
anno Lucilius natus est, et pubertatem vix inierat, 
cum P. Scipio Numantinum beilum gessit, satis 
verosimile est, inter equites, eo imperatore, sii- 
pendia fecisse. Vide Horatii. Scholiastem lib. n Ser- 
mon., eclog. 1, veis. 75. Perperam in. Parmeuvsi 
is. Lucullus | est pro Lucilius. 

Col. 419. Oppius Gallos capit. Pro Oppius notat 
Scburzfleischius legi in primo f'alat. ms. Optinius, 
in quarto Oppimius. Cum tamen sit etiam in Graco 
“Ὅππιος, mallet ipse reseribi Δούχιος (Δούχουλλος 
puta) ct Κελτίόγρας pro Κελτούς: nam Opimius 
post 50, inquit ipse, ab hoc numero annos consu- 
latum demum iniit, adeoque bue non erit. referen- 
dus. Si rem tamen ipsam quaquaversum spectes, 
victoriam pttta de. Gallis, et γί, quemadmo- 
dum in laudato Palat. codice scrilitor, nomen, 
non alia videbitur notari ab Eusebio bistoria. Et 
sane haud scio, num praestet proclironismum  vi- 
ginti quinque ann. siveab eo, sive ab aliis, quos 
secutus est, aucteribus admissum fateri, quaa loci 
sensua nativum: invertere,. Fortasse etíam pecu- 
liare gestum hoc est, cujus nulla apud auctores 
mentio superest, supererat tamen Eusebii tempo- 
ribus. Scaliger, qui non alium Opium novit, quam 
qui a Mithridate in vincula conjectus est, de Gallis 
veretur, ne Galatze putandi sint. 

Col. 419. ἘΠ]. Ptolemeus | Evergetes. Wucusque 
in recensendis Ptolemwis Egypti regibus veteres 
plerique omnes consentiunt, 1ametsi in. unius alte- 
rinsve aunis constituendis dissideant, ut. áJ Phi- 
ladelplium diximus : in ordine tamen ita. digerun- 
tur, ut Strabo aít, ταῖς πυρὰ πατρὺς ἀεὶ 0:2606;7- 
μενο!. IRinc vero, quem septimum faci esse Eu- 
sebius, veteres alii scriptores icum Joseplio lib. i 


contra Apionem, liysconem vocant. Clemens quo- ^ 


que primo Stromatum Evergetis nomen tacet, et 
Physcouem Philomeltori fratri ait. successisse. 
Nempe alterum hoc erat Evergeti liysconis cogno- 


Spartiatibus, pro Spartiz:is. 

Ibi, Alex.xdro Dale regi, σις. ἴῃ PPabt. mese, 
teste Schurzflcischio, Páileicsle g:aierant, ct- 
rupie ; filius enim Bele, eb stpenrius uotn- 
tum. eat, liabeliatur, tapetii Aabocki Ep'pbans 
se filingn wentiretur igeotus iste 3'qoé inceric 
stirpis homo. in nummis, quod item Scherzdl-- 
schius notat, &zpissime vocatur OFOITATOP, d. 
quo cognomine plura llardeieus im Chronoleg? 
Vet. Test. pag. 210. Signi&cat Latipe vocabulum 
illud Dis genitum, qua de re conjicit l-geudaw ὁ 
τοῦ Bail, vel Πααλὰ, ui Syriacum no:en pm 
Greco positum  reputetur. Ceterum, inquil in 
Curis posterioribus, ὁ Bizz; eUam nomen Preri- 


B cum est, quo. regem signalant. Vi!e Tbom. lici- 


nesium V. L. lib. 1, cap. ultimo, p. 119. 

Col. 420. Nurinuiinos spbrertit. O:vmpiadis 161 
anno quarto veteres plerique alii faetum id referun". 
Videsis Appianum in Ibericis, Livii Epitomen lih. 
L!x, Eutropium, Otros:um, ete. Tempus expressius 
connotant Cicero. Of.icior. lib. 1, et Velleius l:b. wu, 
cap. 4. 

lbid. Drutus lieriam..... subjicit. Videtur. Wi- 
ronymus ex Liviu accepisse, cvjus lizec verba. subl 
iu Epitome libri tv : Decimus Junixs (Drutus) Lx- 
sitaniam urbium expwgnationibus usque αὐ Ücea- 
num perdomui, etc. Paria ferme habent laudat 
Sigouio et Scaligero Sext. Rufus, Florus, O1idius, 
aliique," quibus adde Strabonem lib. mn, Orosinm 
v. Ác recte quidem juxta eorum testimonia noizt 
Scaliger admissum ab Eusebio annorum ferme «sx 
prochronismum ; nam quadriennio solido casus 
Numantiz posterior est subactis Gallzecis a Bruto. 
Attamen idem ipse Eutropius lib. 1v, cap. 19, in 
eumdem annum confert et. triumphum Bruti. de 
Gallecis, et Scipionis de Nuumantinis: quaaquam 
Uunc actum dicat 15 anno post priorem de Africa. 

Col. A19. Lucius Attius..... ct fundus. Atiiams. 
Auctoris nostri mentem non. videtur. Scaliger as- 
secutus, seutiens lic. tempus illud denotari, quo 
primypm de-ncta colonia est Pisaurum, anno Urbis 
568, seu verius 570, P. Clandio et L. Porcio. cnss., 
juxta quod Livius testatur lib. xxx:x, c. 44: Eodem 


mentum, quod luculentissime testatur Strabo, τοῦς Ὁ anno colonie due Pollentia in. Picenum, Pisauram 


τον (Philometorem) ἀδελτοὸς διεδέξατο ὁ δεύτερος 
Ἐὐεργέτης, ὃν καὶ Φύσχωνα προπαγορτύουσι. Dhi- 
lometorem excepit. (rater ejus. Evergetes. secundus, 
quem εἰ Pliysconem vocant. Dictus est* etiam Phi- 
lologus , Alexandrinis Cacergetes. Vide Justinum 
lib. xxxvii, c. 9, et confer Dodwellum disserta- 
tione paulo superius laudata de :etate scripti Aga- 
thiarchidis. 

lbid. Oppius..... εἰ Cariltago, etc. Recole qu:e 
hac deepocha superius^ad. conditum Carthaginis 
diximus. Appianus, Eutropius, et. Orosius septin- 
gentesimo post anno quam condita fuerat, dirutam 
eam notant, 

liid. Jonatihas dux Judaeorum. 1n Parmensi ms. 


in Gallicum agyum deducte sunt : οἱ Velleius Patere 
culus lib. 1: Quadriennium post Bononiam, Pisan- 
rum et Polleniia colonie deducti sunt. Αι vero si de 
illa deductione intelligas, Accius, natus Mancino et 
Servano coss. sive 3n. U. 585, non potuit inter co- 
lonos Pisaurienses esse, quippe qui annis fene 
quindecim post coloniam deductam sit natus, Alis 
est igitur, quam dicit Hieronymus colenize deductie, 
et quam mihi quidem videor detexisse bonis ἧς 
diciis : tametsi certa jam uon saperent de ea. ve- 
terum auctorum testimonia, Notatur, inqui, id 
temporis, quo iterum deducta colonia est a L. Sulla; 
nam et scimus, cam. FELICEM postuiodum den. - 
minata, non certe ab alio, quam a Sulla, qui se 


991 


VALLARSII NOT.£.; 


998 


Felicem appellari voluit: et. d'scimus ex Appiano A ubi pro ὀλυμπιάόο; D^. καὶ co , legeudum est, ρξά 


lib. rde bello Cisll., eum, cum przxesse vellet sum- 
ma reipublice, variis in urbibus opportunis locis 
disposuisse colonos, quorum opera in bello usus 
fuerat, translatis veterum possessorum in eos prze- 
diis, ut in ipsius potestate continerent 1taliam, Nec 
sane erat eam in rem Pisauro opportunior, cum 
ad copiarum atque annon:ze commeatim, tum ad 
bello expertendum, locus. Tempora quoque ipsa 
probecum Accii xtate conveniunt, licet eum illue 
inter colonos deductus est, senior certe (uerit, 
quam ut militie, nisi si consilio, aptus esset. Hac 
saltem ratione nulla erit Scaligero de &vietogn- 
6!a flieroiiymnm reprelenden/li causa. 

Col. 419. Trypho dux Alexander. Notatum ante 
nos Scaligero, Eusebium, quod annos Jonatliz 19 a 
vera epocha czxdis Jud:e non putarit, hic iu Simone 
solidi quinquennii metachronismum — admittere. 
Certum quippe est ex ] Machab:eorum zii et seq. el 
Joseplio Antiquit, xui cap. 10 et 41, Simoni delatum 
hnperium anno Seleucidarum 170. qui numero 
Eusebiano 1874 respondet. Atque hic annus primus 
libertatis gentis Judzorum habetur, cum in. aliis 
monumentis et apud Joseplium notatus, tum | pra-- 
sertim in. nummis quos Samaritanos vocant (nam 
el monetze cudendz  ffaculiatem tune. obtiauernnt), 
in quibus et consequentes anni, secundus, tertius, 
ete., ex ca epocha numerantur. Nonnulli ejusmodi 
apud mos sunt, In. Parmensi ms. legitur : Et in 
sacerdotium Simon [rater Jonathae assumitur. Sca- 
ρον queque frater in recto habel pro fratris. 

Col. 491. X711 Aniioclus Sidetes. Propius. vero 
est ἃ cognominatum. Antioclium a Zid, vel Y, 
quod Plouicum lingua venatorem significat, quam, 
vel a Side Pamphylie oppido, quo Trypuonem 
oppugpaturus veguit, vel, quod mínus probarim, ἃ 
catenis ferreis, quibus est vinctus. Ceterum. in 
pnuimnnm's nunquam liec donatur cognomento : Josc- 
plio autem nunc Eósc65:, uunc Zottpeognomínatur, 

Col. 422. Simoni Judaeorum pontifici, ctc, lP'eccat 
qniaquennii metachronismo ob eam, qui dudum 
notata est, causam : anno siquidem: Seleucidarum 
cLixu id contigit, ut lib. 1 Machabsor. cap. xiv 
scriptum est, Minus autem bene Scaliger amiculia 
legit pro amicabi'ia. 

Ibid. Primus liber Machabrorum. Quod ncmpe 
hacteuus digestum est. Scaliger hie adversus Hie- 
ronymum vitilitigat. 

Col. 431. Antiochus Sidetes rex: Syrie. Grxcus 
textu ad. Demetrium hiec. refert, quem. ex- 
presse pro Antiocho nominat. Sealiger pratterea 
notat ad llyrcanum hzc pertinere, non ad. Simo- 
nem. Et vero Simon, exeunte anno Seleucidarum 
471, occisus est, numero Euseliauo 1881. Certum 
quoque est ineunte Hyrcani principatu, Olympiadis 
461 (non ut Eusebius scribit 162) anno secundo 
Antiochum Sidetem, vastata Judza, llierosolymam 
écptem exercitibus obsedisse. Fecit adeo fucum 
auctori nostro corruptus jam tum codex Josephi, 


C 


τῷ B. Vide Is. Vossium Chronol. Sacr. cap. 12. 

Col. 421. Attalus moriens. Concinit, quod et 
Sealiger | uotat, Hieronyao — Julius  Obsequens, 
qui M. Pereuna Nepote et C. Claudio Pulebro coss. 
factum id refert, quod reliqui magno numero 
scriptores collocant triennio ante. 

Col. 421. 1V Ilyrcanus. legerit hic Scaliger me- 
tachronismum  quinquennii, quem, semel turbatis 
calculis, in successione lujus fawilive, admittere 
necesse fuit. Sed est fortasse dictu difficilius ad 
quorum usque annum llyrcanus principatum pro- 
duxerit, quam quo cop: rit. Videtur quidem Euse- 
bius, qui solos ei annos 96 tribuit , ita demum vo- 
luisse quinquennium illud, quod in successione omi- 
serat, compensare : quartus enim Macbabzor. liber 
apoeryplins cap. ult, et gravissimus auctor Joseplius 
Antiquitt. xi, cap. 19, et xx, 8, solidos ei $1 
elargiuntur. Vcrum iste nec sibimet constat, qui 
lib. 1 de Bello cap. 5, cosdem annos ad tricesimum 
usque tertium exaggerat. E. contrario perstant ab 
Eusehii partibus, in hoc, inquam, Chronico, Sulpi- 
lius Severus, atque ipse Syncellus, qui tametsi in 
eo, quem laudamus in Grecis, loco, annos suppu- 
tet À', 50, paulo tamen. post, sive pag. 234, solis 96, 
prefuisse flyrcanum dicit : ἐχοάτησε τῶν Ἰουδαίων 
ἔτη xg' στρατηγῶν xal ἀρχιερατεύων. ]p:e autem 
Eusebius alibi, sive Demonstrat. Evang., lib. vii, 
cap. 12, ἃ suiemet rationibus dissidet, datque 
Hyrcano annos 29, quod et iMieronymus Comment. 
in cap. ix Danielis facit. Atque hz:ec sententia. cum 
Asserio aliisque doctis chronologis,: tum nobis 
perplacet, qui initium Aristobuli in annum secune 
dum olympiadis 168 conferendum sentimus, et suo 
loco inferius. probahimns. 

Col. 492. Simon Judeorum pontifex. interficitur. 
ecole superiorem annotationem. Parmensis me, 
verha, qui victis Hyrcanis, ete., ignorat : ignorat et 
Scaliger, qui nonnullas ex his periochis suo pro- 
posito magis quam: ἤν οἱ mss.' aptavit. Vide Salpi- 
tium Severum lib. n, e. 58. Et uos paulo. post de 
illa expeditione contra Ilyrcanos, ex qua sibi Hyr- 
cani cognomentum  pro:ucrut!, dicemus, 

Col. 495. Exzpulso de regno,ctc. Sesliger liauc 


D pericopam plane tacet, contra mss. fidem, S^linrz- 


flrischius notat, eam in primo Palat. ins., ut et 
Sichardi editione, ante annos duos recenseri : Et 
sane, inquit, hune. Ptolemzum, quem adulatores 
Evergetem secundum vocabant, circa hiec tempora, 
aut paulo. post. in. Cyprum profugisse, bellumque 
patrie intulisse, narrat Justinus lib. xxxvin, et 
Orosius lib. v, c. 10. 

Col.491. Servi qui in Sicilia rebellabant. Pertinet 
ad annum superioris proxime olymp. primum quod 
et pridem Scaliger annotavit, cos. P. Wtupilio, cui 
tamen haud recte Nepotls. cognomentum. attribuit. 
Eo gravius peccat. in. Grecis apud. Syncellum, 
Goarus, qui pro ἀλληλοφαγίαν, quo verbo et Dio- 
dorus in Excerptis lib. xaxiw. utitur, legit. à2Àr,^o- 


998 


VALLARDSIT NOTE. 


1400 


cváviav : remque plane aliam dicit ab historie ves A Scaligeri hallucinatio, sed sd ejus patrem. Caterum 


ritate, id est, servos mutuie se cadibus confecisse : 
pro 952 invicem cadavera devorasse, v vere Hiero- 
nymns interpretator. Vide, si libot, laudatum Dio- 
dori loeum ; et Orosium lib. v, c. 9. 

Col. 492. Juxta /Eolias, οἷς. ἴλης Scaliger perie- 
cham subsequenti, quam huic anno illigat, ordine 
etiam po«tponit : laudatque Julii Obsequentis locum, 
qui ad hunc quidem annum spectat, sed. nullius 
insuke mari enata mentionem facit, Verba ejus 
sunt ; tna mons terre motu ignes super verticem 
late diffudit, et ad inaulam Lipares mare e[ferbuit, 
εἰ quibusdam adustis navibus, vapore plerosque na- 
rales exanimavit : piscium vim magnam exanimen 
dispersit, eic. De insula lliera diximus supra ad 
num. 1819, qux videsis. 

Col. 421. Arrerni, nobilis Gallia urbs. Multa Sca- 
liger de'Arvernorum civitate huc eongerit, ut totam 
gentem eo nemine signi&eari probet, non, ul vide- 
tur Hieronymus accepisse, urbem moenibus cinctam. 
Revera mobilissimam civitatem, non urbem, dixit 
etiam Eutropius lib. iv, cap. 22, ἃ quo noster 
sumpsit, Vide tamen Glossarium Ducangii v. Ca- 
strum, et Civitas, ne hic longi simus. Sed et tem- 
pus quod pertinet, peccatum est. prochronismo, 
non sepiennii quidem, aut sezenmnii, ut Scaliger pu- 
tat, sed quinquenaii, aut solidz, ut. minimum, 
olymp., ut ex Epitoma Liviana Lxi, Floro lib. 11, 
Orosio lib. v, atque aliis intelliges. Denique est, 
quod negotium facessit, nomen Vetuiti: quem 
Scaliger Vituitum 7 Ditnitum Latini veteres scripto- 
res vocant : Athenzus Βιτίτον ; Swabo in impres- 
sis libris Bícxov, in mss. Βιτνίτον. Pontanus. in 
appendice ad suum ilinerarium, verum fuisse as- 
serit regi nomen Buduaco, quod ct in saxeo trium- 
phali arcu Aurantiz narrat regio pectori inscriptum. 
Αι eum fornicem non Domitio et Fabio Maximo, qui 
Betuitum  devieerunt, sed Mario ob Cimbros pro- 
fligiios positum, docti alii viri existimant : atque 
hoc, inquit Wesselingius, videtur. indicare Theuto- 
bocchi nowen, quod in ejus ruderibus sese legisse 
testatar Joseph, Piszeus. Adde in Fragu.eutis Capi- 
lolinis apud Gruterum, Arvernorum hurc rcgem 
appellari BETVLTVM, quo in. nomine si L litterain 
cum Sraligero mutes in [, plane cum Livii, Orosii, 
atque aliorum scriptura conveniet. Videsis tamcn 
P'ighium ad an. U. C. prcxxx. 

Col. 425. Vlll. ltolemeus Physcon. Notior sub 
alio cognomento, Lathurus : quem expulsum anno 
decimo regni, novimus ex Porphyr o in. Excerptis 
Scaligeri. evocatumque pro eo fratrem Alexandrum 
a Cleopatra. Rediit autem ille elapsis aliquot annis, 
regnavitque iterum annis septem, quos una conjun- 
xisse Eusebius videiur, tametsi minime continuos : 
qua de. re mox dicemus, Scaliger etiam Evergete 
donatum cognomento Lradit ex numismatis, in qui-' 
bus legitur, IITOAEMAIUY, ΦΥΣΚΩΝΟΣ. EYEP- 
l'ETOY. At vero hujusmodi nummus non ad. Phy- 
sconem bun?, sive Lathurum referri debet, quae cst 


et Pothinus , et DPhilemetor cegnominatus natas 
est. Vide Dodwellum Dissert. sspiug laudata de 
slate seripti Agatharchidis, 

Col. 421. Joannes dux Judeorum, Hoc enimvero 
confdentissime Scaliger inficiatur, quin etiam ridet, 
potuisse quempiam id sibi persuadere :a devictis 
llyrcanis Joannem Hyrcani coguomentum acce- 
pisse, cum, inquit, tantum Icrrarum, tamque im- 
mane sit spatium inter Hierosolymam et Hyrea- 
niam : deinde nihil esset Judaso regulo cum longia- 
qua n»alione, nec si quid fuisset, transitum ei per 
$u& regna alii reges eoncessissent : tum boc ta- 
cuerit Josephus, qui nec minima quseque gentis 
sum praterire solet : denique non Joannis pri- 
mum, sed et anie illum et vulgatissimum inter 
Judzos cognomentum hoc fuerit. lis vero omnibns 
conclusiunculis una obstat Nicolai Damasceni an- 
ctoritas, qui Parthiam, quse regio contermina est 
llyreaniz, peivasisse Joannem significat, cum Àu- 
tocum Syrie regem in eam expeditiouem secutus 
est. Testiionium hoc babes apud Josephum lib. 
ΧΗ! Ántiq. c. 16, apud quem nihil ejusmodi exsiare 
Scaliger pronuntiabat. Antiochus, inquit, erecto tra- 
peo ad Lycum fiwvium, wbi [ndatem Perthorum 
ducem vicerat, hasit ibi per biduum, δεηθέντος "Yp- 
χανοῦ τοῦ Ἰουδαίου, διά τινα ἑορτὴν, ἐν ἧ τοῖς To»- 
δαίοις οὐχ ἣν νόμιμον ἐξοδεύειν : ad preces IHyrcami, 
guod inid tempus [estivitas quedam J udeorum incar- 
rera, per quam non licebat eis iter facere. Nihil 
itaque mirum, si in cjusdem expeditionis processu 
Joannes rem) prospere contra Hyreanos gessit, ex 
eoque cognomentum Ilyrcani impetravit. In. Graxis 
pro στρατηγήσας, Scaliger rescripsit στρατεύτας, 
qui et πρεσδευσάμενος maluisset ἀντὶ τοῦ πρε- 
σθεῦσαι, sive, quod reposuit, πρεσδεύπας. 

Col. 424. Narbonam colonie dedvcig. Euntropius 
lib. 1v, c. 95 : M. Porcio Catone, et Q. Marcio Rege 
ἐ088. bCxxxiui anuo ab Urbe condita, Narbonam in 
Gallia colonia deducta est. Paria. habet laudatus 
Scaligero Velleius lib. 1, c. 15, ex quo apparet, 
triennii ferme prochronismo Eusebio-llicronymiauas 
rationes. laborare 

Coi. 424. IHircanus pontifex. Pro llircano "Ioiv- 


D 9c dicitur in. Grzcis, pro quo Sealiger "Iuváq 


legit. Tum hic verba, qua vocabatur | Ectenias, e- 
pungit, quod in suis mss. non iuvenisset, et stul- 
tuin cominentum recentiorum puLarit:; et vero etiau 
a Parmensi, quo przcipue utimur, ms. absunt, sel 
in edits vetustioribus, aliisque passim mss. Jibris 
habentur. Primus Palatinus, teste Schurzfleischio, 
legit Ecihemas pro. Ectcenias ; in quem locum ilie : 
Utrauique,. 2it, lectionem nec Grxzcam dicere nec 
barbaram ausim, Jacobus Usserius in indice Geo- 
graplico, Annalibus mundi prafixo, refert, quod 
Samaria, Josepho teste, Eisonias aliquando vocata 
sit, Nos, etsi. Usserii flilem in dubiuta vocare noli- 
mus, in. Josepl'o. tamen reperire potuisse nus. 
quam locum istum, affirmare pessumus. Novimus 


105i 


VALLARSII NOT £., 


1003 


Samaritsnos ἃ Judais Cutheos essc dictos. Àn vero À esse Josephi scripturam contendit, Cappello usque 


urbs quoque Samaria unquam Cuthea dicta sil, non 
proditur. Quidquid id est, videtur olim. scriptum 
fuisse, qua rocabatur et Culhua. Sane evim Sama- 
ria ἡ tQ» Κουθαίων πόλις dici ἐπιθετιχῶς potuit. 
Adde, quod tempus spectat, videri hoc gestum per- 
tinere ad. annum secundum olymp. 105, scxennio 
antequam ab Eusebio recenseatur. E contrario Sca- 
Jiger sexdecim annorum prochronismunm hic putat. 

lbid. Antiochus Cysicenus. Referri hujus initia 
solent triennio ante. Vide Justinum lib. xxxix, c. 2. 

lbid. Antiochus... Grypo ejecto. luitla Grypi sd 
annum secundum olymyp. 164 esso referenda, colli- 
gas ex Porphyrio in Excerpiig Scaligeri, p. 227. 
Propius ab Eusebii receusione anno primo il- 
ligant Chronologi recentiores. Ei regi propter 
παεὶ mogniludinem cognomen Grypo fuisse notat 
Justinus. 

Col. 425. Jugurtha, Atque hic biennii, ut Scali- 
ger pridem aunotavit, yrocbrouismus est: siquidem 
€. Aulie Serrano et Q. Servilio Capione coss., 
captus eat Jugurtha: nec inter pugnandum quidein, 
sed Ducchi soceri sui insidiis. 

lbid. Rhodo. Confer cum his quz superius dixi- 
«nus 34 num. 1794; neque enim, ut Scaliger putat, 


videtur istud μνημονιχὺν ἁμάρτημα, conferenitis in . 


diversa tempora Colossi casum, sed alius auctoris 
ab eo laudata scitentia. 
lbid. Jonathos. lerum iste in. Graecis Joanthes 


«deo contradicente. Re etiam vera ab ultima cap- 
tivitate Babylonica ad Aristobuli principatum juxta 
accuratiores anni 481 intercedunt: Eusebius autem 
iriennii íerme  metachronismo in hujus principis 
epoclia constituenda peccat, ul superius innuiimus, 
jmoxque fusius ostendemus ex annis, quos Alcxan- 
der atque Alexandra regnarunt, Cieterum in Grazcis, 
que laudamus ex Chronico Paschali longe erat 
lepravatior numerus φχζ' an. 527, quem a Celreno 
nterpolatum Scaliger putat. 

Col. 424. V1. Janneus. Num istc Alexander cst, 
quod in Exordio ait, Ánem Judaís fecisse. Certo 
principatum ab impio patre Aristobulo, vix eceptum 
mulari in regnum, wt ait Joscph. Antiq. lib. xit, 
c. 11, filius nequior sibi asservit ; et finem Judeis, 
sive Judaeorum reipublice videtur fecisse. Patrem 
ibi Eusebius non memoravit, fortassis ea de causa, 
quia cum in universum vix toto anno regnaverit, 
ean regni et pontificatus formain, sive tyranni- 
dem per suorum cades tandem uitimis diebus sce- 
lestiesim:ze vitze, Antigono fratre occiso, induxisse 
videretur. Verior tamen multo, quin imo unico 
vera, quantum video, interpretatio est, qua. menti 
succurrit, estque hujusmodi : Alexandrum :Knem 
Judeis fecisse ait Eusebius, scu ex Eusehii Graeco 
l'ieronyinus, id est inem ludaeorum regum fecisse ; 
ulümus nempe est ex Juleorum gente. Nam 
Alexandra ejus uxor, qua post 27 annos marito 


dicitur, non Ἰωνάθτς, Jonathas, ut. vult Scaliger ; C succedit, non illa rite Inter Judzoruu reges cen- 


quanquam alias Eusebio in Demonstrat. Evang. pag. 
$93 el seq. Jonaiham dici non diffitemur. Utrum- 
que nomen continuo est pro Joanne. 

Col. 4294. Cicero Arpimi nascitur. Videlur autem 
ipsemet Cicero in B;uto cap. 16 familiam suam 
dicere plebeii ordinis, ubi de humilioris sortis ho- 
minibus in alienum ejusdem nominis genus infusis 
loquens, ut si, inquit, ego mea M. Tullio esse dice- 
reu. qui patricius cum Servio Sulpicio consule anno 
40 post exacios reges fuit. Occasionem fabula fecil 
ipse Marcus Tullinf de Pherecide philosopho lo- 
quens, ubi per risum jocumque ait, fuisse illum 
temporibus ltomani regis (Tullii) sibi agnominis 
de sua gente. Et quanquam minime par sit credere 
Ciceronem, tantum bominem, et qui se norum homi- 
nem (aw sape fatetur, sensisse altius de se, consen- 
tiunt tomen Eusebio nostro, sive llieronymo vete- 
res alii : Silius ltal. lib. ult., et illi quos Plutarchus 
laudat, qui Jam tunc Jactabant de Regio Volscorum 
genere lum exstitisse. 

Gori. 495. Aristobulus filius Jonathe. Josephus 
lib. xui Antiquit, cap. 11, μετὰ τετραχοσίων ἀριθ- 
μὸν ἐτῶν, xal ὀγξοήχοντα xal £vó;, xaY μηνῶν τριῶν: 
post annos numero quadringentos octogin!a et unum, 

, mensesque ires. Qui tamen neque ipse sibi constat 
lib. de Bello, ubi solos supputat 471, nisi, in nu- 
seericis notis librariorum depravatus est culpa. 
Sed cnim Vossius GLnronol. Sav. c. 12, hanc veram 

Pi1R0L. XXVII. 


δαί, quos inter locum feminz nu'lum habebant ; 
ad hzc, mortuo Alexandro, Judwos rerum confusio 
et clades yerpetua oppresscrunt. Neque Alexandrae 
filii regnum obtinuerunt, nam anno 9 Alexandrie 


" matris, Judei vectigales facti, Aristobulus vinctus 


abductus a Pompeio, Hircanus ejus frater poniifi- 
catu tantum donatus est. 

Col. 495. Aristobulus post quem regnavit 2anneus. 
Quod dudum innuimus, Aristobuli initia ad annui 
secundum olympiadis praecedentis esse referenda, 
ex eoque refor;mandam ejus, qui illi successit, 
Jann:ei, sive Jamnzi epocliam, probatum ivit bo- 
nis argnmentís Dodwellus ex annis Alexandri at- 


p que Alexandre, in disscrtat. sepius laudata. de 


cate Agatharchidis, cujus 1psa verba describere 
hie przstat : l'refuit autem, inquit, Zgypto Cleo- 
patra initio Alexandri Judxorum regis, cum ille 
Ptolemaidem ohsideret. Ptolemaidensibus enim sup- 
petías tulit exsul Agypto Soter, jam regnans in Cy- 
pro, quem Lathurum appellat Josephus, Autiquit. 
xin, 90. Et vicissim Alexandro Judzorum regi 81}. 
venit in fllium Cleopatra, ibid. c. 21. Satis accurate. 
Successit Hyrcanus junior olympiade 177, tertio 
anno, sub coss, anni Varr. 685 (Joseph. Antiquit, 
xiv). Regnavitque Alexander ipse ann. 27 (Antiquit. 
xi, 95) Alexandra autem Alexandri uxor ann. 9 (An- 
tiquit. xui, 24) ante initium flyrcani. Hi duo nuineri 
invicem juncti annos faciunt δὲ seu olympiadas tx. 
32 


1003 


YALLARSII NOT.£. 


10.4 


Demantur ergo olymp. ix e numero olympiadum : Α autem, et Marius Numidiam : relinquuntur aliquot 


retiquus erit annus olymp. 168 tertius, quo suc- 
cesserit Alexander. D.inantur rursus ex epoclia 
Varroniana anni 36, ita successerit Alexander anno 
Varr. 649. Poterant quidem in pradicta summa 
pauci redundare menses, qui effecerint, ut suc- 
cesserit Alexander olymp. 168 tertii anni parte ea, 
quz auno Varr. 648 potius responderit. Vix potuit 
annus deesse integer, ut anno Varr. 647, olymp. 
1608 secundo, saltem succederet Alexander. Quod 
tamen necessarium erat, si predictus annus Varr. 
990 c regum Alexandrinorum successione exclude- 
retur. llinc epgo rursus colligimus, recte a nobis 
ilum annum recepte /Egyptiorum chronologünr, 
etiam astronomorum , esse restitutum. Tenui 
autem anni Varr. 619 ctiam iuitio Cleopatra. 
Pulsus enim a Cleopatre ducibus e Colesyria 
Soter, Gaz hiemavit. Inde. jn "Cyprum recessit. 
Nec tamen ante recessum illius videtur in 
JEgyplum rediisse Cleopatra. Joseph. xii, 91. 
Non tamen obstabat pars illa anni sequentis, qua 
regni possessionem tenuit Cleopatra, quominus 
auni integri χρηματισμὸν retinuerit solus Alexander. 

lbid. Caius Lucius. Repugnare videtur Horatius, 
cui senez dicitur iis versibus lib. u, satir. 1 : 

Quo fit, ut ompis 
Votiva pateat veluti descripta tabella, 
Vita senis. 

Euinvero homini annos 46 denato senectus non 
imputatur. Conciliari autem possit, si eum putes 
Pythagorici, ut aiunt, sive Servitulliani Lustri ra- 
tionem secutum, qua, ul ex Tuberone A. Gellius 
lib. x, cap. 28, tradit, seniores oppellabauntur, qui 
quadragesimum sextum annum excederent, infra- 
que eum juniores. In Parmensi uis. corrupte dici- 
tur Caius Lucius : et in primo Palatino annis 47 
dietn suum obiisse. 

Ibid, cc — millia Teutonorum. Verius. dixisset 
Teutonum, qui Cimbrorum quidem socii erant, 
sed alia tamcn gens, atque auno. antecedente pro- 
fligata. Sed facile imposuit auctori nostro Eutro- 
pius lib. v, c. 1, ubi e Mario iv consule, Cum 
Cimbris, inquit, conflixit, et duobus preliís cc nullia 
nostium cecidil, Lxxx millia cepit, et ducem eorum 
Teutobodum. Ducem hunc Florus Teutoboclium 
vocat : sunt. et qui Teutonoidum; plerique autem 
mss. cum Eusebio Teutomodum, aut Theutomodum. 

Col. 426. Thraces a Romanis victi. Scaliger me- 
tachronisimum quinquenuii hic reprehendit ex Ob- 
sequentis et Sexti Rufi testimonio, quod laudat. 
Malin ego, ut a Sigonio Comment. in Fastos ad 
an. U. C. pcxrix rem discas. Quod, inquit, ad res 
Macedonicas attinet, intelligenduu cst, post M. Mi- 
nucii cos. in Macedoniam imperium, nullius men- 
tionem fleri qui consul in Macedoniam ad compri- 
mendas Thracum impressiones venerit. Neque vero 
fere mitti consules eo potuerunt, nam Silanus, 
Scaurus, Cassius, Ciepio, Manilius, Marius, sex 
vousules deinceps Galliam sortti suni : Metellus 


consules, quorum obscura provincia est. Ergo prz- 
tores in Macedoniam profecti sint necesse est, 
qua bellum hoc anno fuisse indicat Obseguens, qui 
Mario et Flavio coss. Tliraces in Macedonia sub- 
actos notat. À quo autem subacti sint, pro eerto 
affirmare non possum. Florus quidem post Minu- 
cianam victoriam, Pisonis cujusdam meminit his 
verbis : Piso Rhodopen Caucasumque penetravit, 
Verum qui Piso fuerit, aut quo in mogistratu hac 
fecerit, non tradit. L. cerie Piso, qui consul cum 
Druso fuit, Macedoniam sortitus non est : quippe 
cum Drusus, collega ejus in consulatu, eam obii- 
nuerit ; post quiiqueunium autem 1». Cassi» cos, 
a Tigurinis ipse Piso interfectus sit, neque vero, 


B si ille rem bene in Macedonia gessisset, prztermis. 


surum cum fuisse Ciceronem puto, cum contra 
L. Pisonem nepotem hujus diceret, atque Macedo- 
nicum ejus imperium exagitaret, cum omnium fere 
qui in Macedonia rem bene gesserint, meninerit, 
Ergo liec victoria in dubio relinquatur. Caeterum 
per Pisonem subactos Thraces, wulgaris opinie 
est. Vide Florum, 1v, 12, et ui, ἃ 


Col. 435. Expulso... deregno  Phuscone, etc. ]a 
Parmensi ms, contiuua serie orationis legitur, εἰ 
in Cyprum secedente, ipse regnavit Ptolemaeus, qui 
el Alexander,etc. In duobus aliis a Pottero in Notis 
ad Clementem laudatis, itemque in Scaligeri edi- 
lione, in Cyprum secedente, Ptolemaeus , qui Alexan- 
der, succedit. Sed et Schurzfleischius : Hzc perio- 
che, inquit, diverse in diversis codicibus legitur. 
Primus Palatinus habet, per matrem Cleopatram, 
et in Cyprum secedente, ipsa regnavit, rejects illis 
que de Ptolemzeo Alexandro adduntur. in reliquis 
membranis ita legitur, et in Cyprum recedeure, re- 
gressus de fuga, regmum obtinuit, cum Alezandran, 
qui anle eum fuerat, ob occisam matrem cires peys- 
lerant. Cum posterioribus libris Siclardina editio 
facit. Bed ea res traditur postea, et est apud Jusii- 
num libro xxxix. Jam ut omnino sit ad Euscbi 
mentem impressa lectio, grandis tamen ejus est ab 
historica vetitate, aut certe quidem ἃ Porphyrio 
dissensus; ab hoc enim in Escerptis apud Scili- 


D gerum pag. 235 discimus, non hoc demum anno 


regni sui decimo septimo, sed ipso decimo χρυ» 
sum fuisse Plolemzsum Physcouem, evocatuque 
ejus fratrem Alexandrum a Cleopatra. Nec dicimus 
lamen, solis decem regnatum ab eo esse : quin 
imo solidos ei Jecem οἱ septem cum Eusebio tri 
buimus, sed eos minime continuos, qua prior Ev 
sebii hallucinatio est, cui altera succedit de aliis 
OCLOo, postquam revocatus est, annis. Sed ea dere 
mox erit dicendi locus. Interim neque recte sol 
decem Alexandro ascribuntur post Íratris exsilium: 
siquidem hic, teste Porphyrio in laudatis mode 
Excerptis, solidos decem et octo exsul egit, pef 
quos continenter imperium Alexander tenuit. Con- 
fer Dodwellum szpius laudata dissert. de st: 


1005 


VALLARSII NOT.E. 


1008 


Agatharchidis. lictus hic cst etiam Alezas, 'AX:- A decem pro decem οἱ octo Alexandri computatis 
reditum  Ptolemsi Lathuri, sive, ut dicebamus, 


£à;. 

Col. 496. Reg...sum in Sicilia, cic. Videtur hic 
esse integrz? olympiadis prochronismus : siquidem 
ante quatuor annos Aquilius consul alteri bello 
Servili finem imposuit ; quod quidem non biennio, 
ut sentit Eusebius, sed annos prope quatuor dura- 
vit. Testis Diodorus lib. xxxvi. Vide et Floruin 
lib. m, cap. 19. 

lbid. Hic Ptolemeus. Pto.emzus  Apio hic est, 
Physconis, sive Lathuri frater nothus, qui Cyrenis 
regnavit. Ejus obitus optime, si quid alias, in hunc 
annum ab Eusebio confertur quod Liviana Epi- 
tome Lxx, et cum. primis Julius Obsequeus cap. 
100 confirmat, Cu. Domitio et C. Cassio coss., 
Ptolemeus, inquiens, rez /Egypti Cyrenis mortuus 
S. P. Q. Romanum heredem reliquit. Errant itaque 
longo intervallo cum alii recentiores clhronologi, 
"tum Simsonius, qui post annos sexdecim, sive ad 
primum olympiadis 175 gestum hoc differt. lterum 
quidein Eusehius ejus meminit ultimo anno olym- 
piadis 178, sed ex aliorum antiquorum, ut facere 
amat, sententia, non sua, Libya, inquit, per testa- 
eentum Apionis regis, Romanis relicta. Non dubium 


«uin Kupnvaixhv Λιδύην dicat. Gravius proinde 
peccant, qui duos Ptolemaos Apionas ex gemino . 


Eusebii testimonio commenti sunt, Sigonius, in- 
quam, lib. 1 de Antiquo jure provinciarum, et Sca- 
liger,in Eusebianis hisce animadversionibus, qui 


Plhysconis, ascribens. Recole adeo qua supra di- 
ximus ad Alexandrum : nam quod spectat recepti 
regni annos, tenuit id Latlhiurus quidem reliquo 
vite sux tempore, sed integris octo annis id con- 
stitisse, quod vult Eusebius, verum non videtur. 
Equidem anti (uus mss. apnd. Potterum, chronica 
nota, annis octo, praztermíssa, orationem una serie 
continuat, regressus, etc. Porphyrius autem ita 
loquitur, Dodw.llo interprete, quasi solos septem 
annos el sex menses impleverit. Inde, infert, alii, 
qui justos duntaxat annos. numerabant, annos ci- 
dem post reditum octo tribuunt. Quasi nimirum aid 
annum espectarent octavum supervacui illi menses. 
Habet tamen 4114 f'orphyrius, quie ad annum po- 
tius 7 menses illos referendos esse saadeant. Spa- 
tium universum a patris obitu ad obitum Soteris 
concludit numero λε΄ ἐνιαυτῶν πρὸς μηξὶν EZ. Πυτ- 
$us postea sex alios menses memoral successori 
tribuendos, οἵ συνεπλήρουν τὰ τριάχοντα ὃξ ἔττ, 
lterumque ait, τοὺς πάντας (χρόνους scilicet) «à ἕξ 
xal τριάχοντα τῷ πρεσδυτέρῳ προσνέμουσι. Εἰ la- 
men Soteris ipsius recenset, χατὰ διαφόρους χρό- 
vous, δεχαεπτὰ ἔτη xal μῆνας ἕξ, Pro prioribus 
nempe rationibus. Fieri potest, ut iu primi Sote- 
ris deceunii fine hi fuerint numerandi menses, spec- 
tarintque ad annum Cleopatrae 11. lta fieret. ut 
in sequentem annuin protrudendus esset ille Cleo- 


et volunt alierum Cvrenarum, alterum s,ccioris ( patrz annus, quod e Josepho jam probavimus 


Libyz, sive Ammoniacz, regem, et utrumque Apio- 
nem esse dictum. Commentum refutavit Valesius 
in notis ad Ammian. Marcellinum lib. xxi, in eo 
duntaxat ipse ctiam culpandus, quod in eadem 
opinione versatum fuisse Eusebium, et fecisse lau- 
datis criticis fucum, putavit. Caterum, inquit, 
duos fuisse Ptolemaos Apionas, nunquam mihi 
ipse persuadere potui, neque tanti est apud mne 
herum trium scriptorum hac in parte auctoritas : 
maxime cum Livius, et Eutropius, Justinus, atque 
Appianus lib. 1 Bellorum civil. et in fine Mithridat., 
uuum Ptolemeum Apionem Cyrenarum regem 
agnoscant, Ptolemzi Physconis ex pellice filium : 
quem Cicero iu n contra Rasllum, et Tacitus lib. 


ιν, ac Eutropius, Apionem simpliciter appellant. D 


Atque hic Ptolemzus inoriens Cyrenarum regnum 
populo romano reliquit. Cyrenarum autem regno 
etiam siccior Libya tunc quidem continebatur, qua 
Jonge postea a Cyrenaica scu Pentapoli disparata 
est, ut Ammianus supra testatur. Quo igitur Apio- 
pigs illius regis Libye cowmmentitii testaurentuin ? 
cum ex l'toleinzi Cyrenarum regis testamento h:cc 
universa pars Libye Romanis jam legata fuisset. 
An id unquam tacuisset Titus Livius? cujus etsi 
libri interciderunt, Epitomas tamen, seu potius, 
ut appellare soleo, prologos maxima diliventia 
confectos habemus. 

Col. 425. X. Ptolemeus, Redit utcunque. Euse- 
bius in viam, hoc demum anno (quanquam solis 


fuisse verissimum. Uteunque tamen 36 annos in 
universum nuinerandos esse pro mente Porphyrii, 
sane manifestum est; &cu redundarint in annorum 
numero menses illi, seu etiain defeceriut. Id ipsum 
confirmat celebri illo Appiani testimonio lib. « 
Bell. civil., ubi scribit, Sullam, Alexandri, qui iu 


. 4&gypto regnaverat, filium ad se profugum Ale- 


xandiinis r'gem dedisse, quam decimo nono regni 
die, quod insolentius se efferret, Alexandrini per- 
emerunt, Utique eaim post mortem Laihuri (ipse 
eum Soterewm alio nomine vocat) missus est, regui 
iuterim gubernacula. tenente filia Lathuri Cleopa- 
tra. Eodem proinde anno quo e vivis Lathurus ipse 
decesserat ; non anno cerle alio, cum ne quidem 
menses qui deerant. 3d Lathuri annos absolven- 
dos, his (propter regni brevitatem) attributos teste- 
tur ipse Porphyrius. Eo autem anuo missum ἃ 


PX 


Roma Alexandrum tradit. Appianus, qui n Sulle Ὁ 


consulatum, quo collegam habuit Q. Caecilium Mc- 
tellum  Piun, proxime processit. Is. autein uon 
alius est, qnam Varronianus 675, cum quo Lethuri 
annus postremus concurrit, Addemus aiiud argu- 
mentum ex ipsiusmet Euscbii rationibus paulo 
post, ubi de Dionyso. 

Col. 425. Titus Lucretius. liuc spectare aiunt 
illud Statii lib. n, Sylv. ., vers. 76 : Eidocti furor 
arduus Lucreti: quanquam id Fabricius in bonam 
partem sumit pro ἐνθουσιασμῷ : neque enim credi- 
bile est illi, tam bonos per intervalla insanis pu- 


100] 


VALLAHSII NOTE. 


1003 


tuissc libros conscribi. ZEratem cjus quod. spectat, A Jtaque C. Marius eximie L. Plotium dilexit, cnjus 


Pontacus in. curis posterioribus, annuo 44, cum 
pridem editis resciibi jussit pro 45; cumque nu. 
merum Parmensis quoque apud nos ms. prazefert : 
Falatini autem, teste. Schurzfleischio, solos 43 
habent. Vossius triennio adhuc citius Lucretii 
mortem consiguat ex scriptore Vitze Virgilii, qui 
eo die periisse illum testatur, quo Maro togam vii- 
lem su psit. Sed. sunt et qui eodem, quo natus 
est Virgilius die, Lucretium ferunt obiisse, 

Col. 426. Illuc usque Syria, eic. In. Grxcis , ait 
Scaliger, stetisse dicitur Syri:e regnum ἔτη ov 
pro o?'; quod intervallum a morte Alexaudri de- 
ductum desiit in num. | 1942. Sed quia Syrie 
regnum defecit, Autiochia a Romanis cap:a, num, 
1905, idem a morte Alexandri fuerint. anui 260, 
non 950, a Seleuco, unde verum initium regni Sy- 
rie 947 , qui numerus proxime abest a ov'.Dice- 
mus liac de epoclia nos fusius infrajad num. 1918. 

lbid. Bellum adceersum Tiomanos, Eadcm fer- 
me verba sunt Eutropii lib. v, cap. 5, qua οἱ Sca- 
liger laudat: In l!alia gravissimum bellum Picentes, 
Marsi, Peliguique moverunt. Sed que id genus 
sunt quibus nulla inest difficultas, fere dissimula- 
Mus. 

1014. Hic Ptolemaeus. Erat hic fius Antiochi 
Grypi, u! constat ex Josepho Antiquit. lib. xi, 
eap. 21, uon Artiochi Pii et Selenes, ut Scaliger 


putat. lHReznavit in partes Syri» cum Demetrio ἡ 


Euczro fratre ; ac diutius sane quam duobis an- 
nis, ut. Eusebius supputat, regnum ejus stetit. 
Potitus certe est Autiochia, totiusque Syri: regno 
post annos ferme octo ab assumpto diademate, el 
postquam — Demetrium bello superasset, circa 
olympiadis 175. finem. Oppressus deinde est a 
Gabinio, cum iu /Egyptum contenderet, suppetias 
Alexandrinis laturus. Videsis Porphyrium in Ex- 
cernitis Scaligeri pag. 227. Porro Antiochus, qui 
in Partbos fugiendi consilium ceperat, deiude 
Pompeio se tradidit, Antiochi Pii filius, Antiochi 
Cyziceul nepos fuit. Gestum astem δος. ipsum 
post annos coutigit non sane paucos, Vide Dio- 
nem, et Appianum in. Syriacis, Justinum quoque 
lib. xt. 

Col. 425. Plotius Gallus. Ms. Parmensis, Ploti- 
nus, sive l'otius primus, etc. ; tum absolute, cc- 
pisse Plotinum quemdam. | Econtrario. babct, ac 
primo duntaxat loco tertius Palatinus, teste Schurz- 
fle:schio, Plotius, sive Plotinus: quod et putat ille 


Grzeculi librarii commentum. Tum Ciceronis, in- 


quit, verba Garcia a Loaisa, ad Isodori Chronicon 
y. 47, ita e ms. suo castigat, Amplius memoria te- 
»eo, etc. Αρυά Suetonium autem de Clar. Rhetor. 
cap. 2, quem locum lfieronymus laudat, legitur, 
Equidem memoria teneo. Caterum idem ibi gram- 
miticus, quemadmodum in Eusebio,L, Plotius Gal- 
(us vocatur, qui in Fragmentis Ciceronianis etiam 
in Gronoviana editione, Plautius scribitar. Memi- 
vit ejusdezn Plotii Cicero,Orat. pro Archia cap. 9 : 


ingenio pulabat ca qae gesserat, posse celebrari. 
Lambinus ibi edidit Plautin-. lbi recte Janus Gru- 
lerus, idem id quidem Plamtius, ait, sed libri, εἰ 
edidi, Plotius habent. 

lbid. C. Valerius Catulus. Non igitur Sirmione, 
ut recentiores nonnulli existimant, et nuper sciolos 
quidam Catulli editor blateravit : qui eom id cunfe- 
císse se potissimum ex eo pulat, quod de Munici- 
pio Catullus se dicat carm. 17 (ubi Municipem 
suum ncscio quem hominem ínsulsum voca), at- 
que adeo non Verona, que colonia erat: nz ille 
quid municipium, quidve colonia apud autiquo 
significet, et quam sxpe promiscuo sensu apud eos 
sumatur, prorsus ignorat. Sed neque locus hic est 
4.1 docendum : et nimis multa sunt quae, preter 
Eusebii testimonium, natum  Veromne Catulle 
evincunt, Ceterum rectene, an secus natalis ejus 
djes huic anno assignetur (siquidem nullum, quod 
alii suspicantur, numericis nolis errorem inesse, 
perspicuum ex toto contextu est), dicemus inferius 
aJ cjusdem annum θανάσιμον, quo loco his for- 
tasse fiet. satis, qui liaud recte Eusebium rationes 
subduxisse, contendunt. 

lbid. Sylla Athenienses vastat. Cepit. Sulla Athc- 
nas Kalendis Martiis superioris proxime annis: sub- 
inde autem victoria crudeliter abusus est, quod 
animo essel in Athenienses infestissimo. Vide Plu- 
tarchum in Sylla, οἱ περὶ ἀδολεσχίας. Scaliger 
Athenas pro Athenienses legit. 

Col. 426, Descriptione Rome facta, etc. In Par- 
meusi 1.8.9. ut et primo Palatino, Inventa — sunt ko- 
minum ccccLxxxiv millia, 

Col. 425. Templum Apollinis, etc. Scimus, in- 
quit Scaliger, hoc anno Macedoniam, duce Taxil? 
a Thracibus crudeliter divexatam, et depopulatam 
fuisse: et credibile est Thvraeas ad (ines usque 
Phocidos pervenisse, et Templum succendisse.Nam 
de incenso tertium a Thracibus Pitbyo fano constat 
ex lib. iv Praparat, Evang, 81: Τὸ μέν γε Δελφ'- 
χὺν χρηστήριον τρίτον ὑπὸ θρᾳχῶν ἐμπρησθῆναι 
χατέχει λόγος x. τ. à. Fertur enim teriio Delpki- 
cum oraculum fuisse a Thracibus incensum. Schurt- 
fleischius ait: In quibusdam libris legitur, Tem- 


D plum tertio apud Delphos incenswm, omissis voci- 


hus, a Thracibus, quas tamen primus Palztinus,e 
Sichardina editio, agnoscunt. Pausanias Phocic. 
cap. 59, ubi fata hujus templi satis alioqui accurate 
enarrantur, non notat, post 58 olympiadem fanun 
istud denuo combustum, sed cap. 7 a Galatis di- 
reptum tantu:modo asserit. Ad Capitolium quod 
attinet, cj"s conflagrationem subsequenti anno alii 
asciibunt, L. Cornelio Scipione et C. Norbano Pi- 
sone coss., et h"jus quidem anui prilie Nona 
Quintiles, ut przdictum sibi fuerant a quodam 
fanatico, contigisse narrabat Sulla. Sa!lustius vi- 
cesimo aute conjurationem Catilinze anno incens::m 
Capitolium. notat, quod Cornelius quoquc Tseitos 
lib. 11, cap. 72, confirmat. 


1309 . 


Col. 426. Janneus rex Judamorum. 
Parmensi ms. ct quarto. Palatino, aliisque apud 
S-burzfleischium libris, L, Anneus hic pro Jan- 
nau s legitur. 

Ibid. Vicesimo sexto... etc. Post duos adhuc an- 
nos Sealiger periocha: ἰδῆς differt, quam porro 
Scburzfleischius testatur, a quatuor Pala!inis mss. 
libris prorsus abesse; videri autem cx. A. Gellio 
lib. xv, cap. 28, ab aliena manu, saltim non ab 
Eusebio hic esse infarcitam. Parmensis quo utimur 
ims. hic loci refert, tamtumque in eo alludit, quod 
solos annos 25 dat Ciceroni. 

Col. 425. Terentius Varro. Werum — Schurzflei- 
schius : Vero, inquit, similiorem putat Scaliger 
lloratiani interpretis vcteris sententiam, qui Var- 
ronem ab Atace, (lumine Narbonensi, dictum voluit, 
Meninit sane ejus (luminis Strabo lib. ix aliquoties. 
Auamen a fluminibus gentilia derivare Latini non 
solent. 

Col. 427. Xl. Piolemmus | Dionysius. Diximus, 
cum ad Dionysum ventum esset, fore ut ex ipsius- 
^met Eusebii rationibus novo argumento con-taret, 
Ptolemaeum, qui przcessit, solis septem annis post- 


quam revocatus est, regnum tenuisse : et Dionysum" 


nihiloseeius recte adhuc amum olympiadis 174 


quartum referri. Nempe eo qui intermedius est, 


znno regnum administravit filia Cleopatra, cui suf- 
fectus dicitur Ptolemzus Alexander lll, cognomento 
Philadelphus. Hujus quidem Eusebius non memi- 
nit, quod brevi exciderit regno : meminit vero CI- 


eero in Agraria 4, ct Wesselingius monct, ad eum * 


referri oportere verba Trogi ex prologo lib. xxxix, 
quod et Rapertus et Grxvius pridem docuerant. 
De Dionyso autem nihil est dubium quiu. ejus ini- 
tia rectissime huie auno assignentur. Oodwellus 
scpius laudata Dissert. de :tate scripti Agathar- 
chidis : Concurrit, inquit, nnus iste quartus olym- 
pialis 174, cum posteriori parte anni Varroniani 
675, et ad illam ipsam anni Vartoniani parteim re- 
jici necesse erat, propter sex illos menses, quos dixi 
addititios.Si quid ergo in Chronici Eusebianf dispo- 
sitione sanum sit, hoc ita se habere verosimillimum 
est. llabeit ergo, ut videtur, Eusebius auctores 
Grcos qui Ptolerozi Dionysi introitum ad pr:di- 


VALLARSII NOT £, 
Pe, pergo rn 4 Macrovium n Saturn, 2. Euscbiani, quos Scaliger 


D (οἱ. 438. Lepidus hostis publicus. 


1010 


consuluit, mss. quidam Vultacius, alii Acilius prae- 
ferebant : male editi vetustiores, VacHius. Verum 
et codez quidam Vossianus, teste Durmauno, Vol- 
tacilius habet, et Pilutus pro Plotus. 

Col. 428. Sulla Romam obtinuit, Utique post 
biennium ab hoc numero, tertio scilicct anno olyin- 
piadis 175, et, quod Scaliger intlcintur, post bien- 
nium, ex quo Roue imperium solus arripuit; id 
cnim est quod Eusebius notat, non ex quo Capito- 
lium deflagravit. 

Col. 427. [loscio contra Chrysagonum, eic. Con- 

fer ἃ. Gellium lib. xv, cap. 28; Ciecronem quoque 
ipsum lib. u de Offlciis,cap. 14,ct in Bruto, cap. 90, 
Plutarchum, etc. 
Contigit eo 
ipso, quo Sulla mortuus est, anno : quare Scaliger 
immerito de prochronismo biennii Eusebium re- 
preliendit. 

Col. 427, Titus Quintius, lem, ut. videtur, qui 
A. Gellio, nec semel Caíus Quintius Atta nonmi- 
nattr, 

Col. 428. Alerandra. Hanc Josephus Salomen 
continenter vocat pro Salina. 

Col. 427. Bellum gladiatorum. Satius erat, qued 
et Scaliger monet, post bienniuin bellum istud rc- 
ferre, M. Terentio Varrone et €. Cassio Varo coss. 
Vule Plutarchum in. Crasso, Appian. Bell. Civ. 
lib. 1, Florum lib. 11, Eutropium vi, Orosium v, 
elc. “ | 

lbid. L. Lucullus primus imperator. Non est cur 
sexennii procbronismum Scaliger criminelur, si- 
quidem liquet, non unius, sed plurium ann. gesta 
hac periocha Eusebium comprehendere, quie disces 
ex Appiano in Mithridaticis, Plutarcho in Lucullo, 
δίηυα aliis. Nisibin quod spectat, quam Nesibin 
Scaliger vocat, Schurzfleischius, notat im primo 
Palat. ms. corrupte Nisilegi. Tum ait: Nisibis urbs 
est Mygdoniz, ubi (rater Tigranis, Armeniorum re- 
gis, Guras, captus est, referente Plutarcho in Lu- 
cullo, tom. 1 Opp. p. 514, ubi tamen minus recle, 
ἣν ol μὲν βάρδαροι Σίθιν, ol 5* “Ἕλληνες ᾿Αντιόχειαν 
Μυγδονιχὴν προσηγόρευον, legitur. Adde et. Dio- 
nem, lib. xxxv. Eam Jovianus postea imperator, in 


ctum olympiadis predicte. annum retulerint, Jam D dedecus Romani imperii maximum, Sapori, Petsa- 


de annis. quibus regnum obtinuit, οἱ quos alii tan- 
(nm viginti novem supputant, alii exaggerant ad 
aricesimuim usque primum, dicemus infra suo loco. 
Nomen ejus quod speciat, male in omnibus fere 
libris, οἱ 3pud. Scaligerum in Latino pariter et 
Grxco Dionysius et Διονύσιος scribebatur, quod 
emendare. in Dionysum ct Διόνυσον nihil dubita- 
vimus, Dictus est etiam Awletles id cst, — tbicen, 
quod nemo ignorat. Vide S. Clementem Stro- 
mat. i. 

Col. 426. Vultacilius [4]. Acilius]. Suetonio in 
impressis libris dicitur Lucius Otacilius Pilitus, al. 
Octacilius Pilutus : pro. quo Giraldus, teste Lco- 
pardo, Pitholaus legit, qnemadmodum est aput 


rum regi, reddidisse legitur apud Ammianum Mar- 
cellinum, lib. xxv, cap. 51. 

Col. 428. Pompeius. Maluisset Scaliger verti 
ab llieronymo fAispaniam, vitand:ie ἀμφιθολία: 
gratia : quod id temporis ctiam Iberia ad Pontum ' 
bello a Romanis quateretur, atque ᾿ς ipea paulo 
post a Pogigeio subacta sit, 

Col. 427. EL. Lucullus primus, ete. Etiam Eutro- 
pius lib. v1, cap. 10, cujus abutitur auctoritate Sca- 
liger, ad U. C. ann. sexcentesimum octogesimum 
primum, Bessis illatum a M. Lueullo bellum refert, 
ad hunc nempe ipsum, eui abs [licronyno assigna- 
tur. Quare eum immerito Sealiger hac saltem ex 
parte de septennii prochronismo accusat. Attamcn 


10:1 


VALLARSII NOTE. 


1012 


n'que ipsa per'ocha unius modo anni gesta. con- Α 691 concurrit. Vide Simsonium δὼ annum mundi 


tinet. [n textu. verbum vicinis dcerat, quod, ipso 
admonente Pontaco, e nostris mss. aliisque libris 
sguífecimus. Historiam quod attinet, plura hue Sca- 
liger congessit, pro quibus habeto pauca isthaec e 
Schurzfleischio : Quidam, inquit, eodices legunt, 
de Vesis triumphavit, capta Cabyle. Jornandes de 
regnorum successione p. 40 : Lucullus, ait, primus 
in Thracia contra Bessos pugnans, eos qui fortitu- 
dins fama. vr&ibant, devicit... /mimonliosque de- 
bellans, Pulendenam, quoe nunc Philippopolis... 
in Romanorum redegit dominium. Similiter et. ca- 
piens civitates, que litleri. Pontico inharebaut... 
el Tomos Isiri, omniaque loca usque ad Danubium 
subdens, Scythis Romanorum ost. ndit virtutem. Ca- 


bylem alii Calyben appellout, ut e Stephano co- B 


gnesci potest, frequentiori illa, quam doceri de- 
heat, litterarum  transpositione,  Cabyle Jornan- 
dis est Philippopolis. Strabo lib. vn, p. $20 : Ὑπέρ- 
κειται δὲ τοῦ Βυζαντίου τὸ τῶν ᾿Αστῶν ἔθνος ἐν 
ᾧ πόλις Καλύδη Φιλίππου τοῦ ᾿Αμύντου τοὺς Tovr- 
ροτάτους ἐνταῦθα ἱδρύταντος. Hanc ob causam 
amodo Philippopolis, modo Poneropolis vocata est. 
Plinius H. N. lib. iv, cap. 12 : Oppidum, inquit, 
sub Rhodope Poneropolis antea, moz a conditore 
Philippopolis. Clarius rem narrate Theopompo Sui- 
das in AOYAQN HOAIZ, “Ἔστι δέ τις καὶ περὶ 8pá- 
ΧῊν πονηρόπολις, ἣν Φίλιππόν φασι συνοιχίσαι, τοὺς 
ἀπὶ πονηρίᾳ διαδαλλομένους αὐτόθι συναγαγόντα. 


Col. 427. Crassus, eic. Voculam quoque Se4li- αὶ 


ger pratermittit, qui et admonet, Crassi ovationem 
potius dicendam fuisse, quam triumphum. 


Col. 498. Virgi'ius Maro. In ms. Parmensi An- 
dos. Vulgo autem creditur pagus iste, qui nunc 
Pietole nominatur ; sed ex tanta voeabuli dissimi- 
liudiue, atque ex eo cum primis quod ipse sub 
Menalcie nomine Virgilius, predia sua dolens a 
militibus colonis direpta, ea dicat exstitisse, qua 
se stibducere colles incipiunt * perquam erudite ac 
fcliciter conjecit noster march. Scipio Maffeius, 
aliud fuisse poeta natale solum. Atque hoc quidem 
in pago quousc exiguo juxta Veronensis agri con- 
finia (quo nimirum loco desinunt montes esse), 
in Cauriana, ut vocant, constituit ; qui jamdiu 


elim et nune proprio vocabulo Bande appellatur. D 


Videsis librum primum de Scriptoribus Veronensi- 
lus c. 1. 


Ibid. Antiechia et Syria a. Romanis capta. Par- 
mensis ms. atque editi vetustiores quidam libri 
pre'ferunt, Antiochia et Syria capte a Romanis, etc. 
Scaliger prochronismum triennii in auctore nostro 
culpat, quod constet, potitum esse Pompeium An- 
tiochia cum tota Syria, victo Tigraue, anno eo 
desinente, qui proxime antecessit consulatum M. 
Tullii Ciceronis et C. Antonii. Vereor itaque ne 
quadrieunii potias prochronismus iste dicendus 
sit. Ceterum in provincie formam redacta vest 
Syria 250 Seleucidarum anno, qui cum U. C. anno 


2912, 

Col. 427. Lucus Dapnnensimm. Novo scilicet rito, 
el propria Pompeius religione consecravit : neque 
enim dubium fuisse antea ab Antiocbo Epiphane 
lucum ektem numini dedicatum, quod ex Jostino 
lib. xv, et, quem Scaliger quoquelaudat, Ammiano 
Marcellino compertum est. Meminit hujus loci 80" 
ctor lib. 1I Machabzorum eap. iv, Strabo lib. xvi: 
Daphne, inquit, mediocris vicusel [uncus ingens atque 
opacus, fontanis aquis irriguus, in cujus. medio est 
asylum, et templum Apollinis ας Diane. Adde his 
Chrysostomum in homilia de S. Babyla, ut pleros-* 
que alios omittam. Hieronymus videtur Scaligero, 
ex Eutropio accepisse lib. vi, cap. 14 : Antiochen- 
sibus (Pompeins) obsides reddidit : aliquantum 
agroram Daphnensibus dedit ,quo lucus ibi spatiosior 
fieret, delectatus amanitate loci el aquarum abun- 
dantia.Inde ad Jud eam (ransgressus, Hierosolymam, 
caput gentis, terlio mense cepit, etc. Sextus Rufus 
eidem Scaligero laudatus, postquam Hierosolymam 
expugnasset, venisse Daphnem Pompeium tradit, 
Judema capta, Flierosolymam | obtinuit : cwm Persis 
[fedus icit : rediens apud  Anliochiam Daphnensem 
luzum, delectatus laci (pro loci) amamitate, et agua- 
rum abundantia, addito nemore consecravit, Ut vt 
habuerit se res, solide ferme olympiadis prochro- 
nismo Hieronymianz rationes laborant. 

Col. 498. Judei Romanorum vwectigases... facti. — 
Esdem habet infra quinto ab hoc anno, ad quem 
saue verius haec speetant. Dicemus et nos plura 
ibi. Ms. Parmensis, Judei Romanorum nori vecti- 
gales facti, etc., Pompeii nomine dissimulato, ad- 
dito autem novi, qua moi nescio quid plus con- 
fert historize. Quod ait Hieronymus in cap. Matthzi 
xvii (neque enim lioc ipsum dissimu'andum est, 
quod Scaliger exagitat) : Post Augustum Cesarem 
sudaa (acta esi (ribularia, εἰ ommes censi capile 
ferebantur. Unde εἰ Joseph cum Maria. professus 
(al. profectus) est in Bethleem, ita accipiendum, υἱ 
gravius Judzz post Augustum tributum impositam 
dicat, cum minime 4amen neget antea vectigalem, 
et capitis censui addictam sub Augusto, ipso Jo- 
seplii et Mariz exemplo consentiat. 

Ibid. VIIJ. Hircanus. Scaliger ait; Qui annus 
finis regni Alexandrze fuit, idem et initium regni 
Hyrcani. Quare hic annus recte congruit ejus ini- 
tio. Sed postquan tres menses rerum potitus essel, 
de possessione dejectus est aíratre Aristobulo, 
qui regnum insedit, usque ad/capta Hi rosolyn:a 
nuin. 1054. Et tunc, co ἃ Romanis depulso, Hyrca. 
nus in regnum restitutus est. (Quare prius ponen- 
dum erat triennium cum semisse, quod regn»vit 
Aristobulus, initio sumpto a num. 1950; deinde 
initium Hyrcani statuendum in num. 1954. Videsis 
Josephum lib. xin, cap. ult. et xiv, cap. 1, et de 
Bello lib. 1, cap. 4. 

Col. 427. Libya per testamentum. Iiallucinatio- 
uem de duplici Apione, alterc Cyrenarum, altere 


1013 


VALLARSII NOT. 


1014 


Liby: rege, quam superius cavimus, Scaliger hic A Parmensis ms. et Scaliger Livii nomen, Sallustius 


denuo probare lectoribus suis nititur. Non est au- 
tem cur illa iterum refutanda immoremur, si que 
ejus demum hallucinationis causa fuerit, depre- 
hendimus. Ptolomzus Apio Lathuri frater nothus, 
qui Cyrenis regnabat, moriens circa initium olymp. 
471, ut suo loco ex Julii Obsequentis testimonio 
monuimus, populum Romanum testamento reliquit 
h:eredem. Diu post, sive post annos ferme triginta, 
atque hoc nimirum tempore quod Eusebius notat, 
Piolemzus alter, sive Alexand. Ill, qui Tyruin pro- 
fugerat, brevi moriens, ejus cui prefuerat. /Egyptii 
regni populum Romanum lizredem scripsit, Atque 
hic esse videtur. quem Eusebius Ptolemzum Apio- 
nem appellat, et Libyam Romanis tradit per testa- 
mentum reliquisse, Hinc certe error de duplici 
Apione ortum babuit, in quein post Sigouiuum lap- 
sus est Scaliger. Cxterum et in textu male hic Ro- 
mawuorum pro Romanis legit, Ad. liz:c Scehurz(üleis- 
chius : Apionem, inquit, omnes libri per p geminuimn 
scribunt. kppionem. AIHQNA Grxcos semper scri- 
lere, uon recte affiemat Scaliger. Contrarium enim 
patet e Procopio 1l. 1 cap. 8 Περσιχῶν, Theopliane 
Chrounogr. p. 127, Malala Chronogr. part. t, p. 132, 
aliis. Idem nomen /Egyptiacum esse putat, ab Api 


deo derivatum. Neque caret ingenio lizc cogita'ío, 


Eadem enim forma Σεραπίων a Serapi deducitur. 
Vocis nibilominus Appion scripturam librorum ma- 
nu exaratorum auctoritate. defendere. possumus. 


scribit οἱ Livius hoc, etc. 

Col. 428. Cicero in exsilio annum facit. Peccat, 
quod et Scaligero notatum est, triennii prochro- 
nismo, siquilem L. Calpurnio Pisone et A, Ga- 
binio coss. actus est in exsilium Cicero. Vide cjus 
vitam a Francisco Fabricio accurate descriptam. 

Col. 427. Pompeius imperator. Deuc, si quid alias, 
in hunc locum commentatus est Scaliger, impera- 
tor, inquiens, non potnit appellari, nisi in exerci- 
tu, Notus mos etiam tyronibus historie Romanus. 
At tunc Pompeius erat in Urbe. Aliud babebat in 
animo Eusebius, cui, ut honini Greco, condonan- 
dum si quid peceat in Romauis rebus. Habet, in- 
quam, in animo Pompeium salutatum Magnum 8. 
S.lia in triumplio quem primum de Hiarba Numi- 
darum rege egit. Vide num. 1957. Itaque peccatur 
primo hallucinatione, deinde metachronismo anno- 
rum 19. Sed Epitome Liv. ciu, in triumpho de Mi- 
thridate Magnum salutatum fuisse dicit: Cn. Po*«- 
peius de. liberis Mithridatis, Tigrane et Tigranis fi- 
lio triumphavit, Magnusque a tota concione salutatus 
est. lloc contigit numero 1955. Erit sic etiam me- 
taehronismus, sed unius anni. Quare sine dubio 
pro magno, imperatorem posuit. Itaque dicendum 
erat, Πομπήϊος Ῥωμαίων στρατηγὸς Μέγας wpoa- 
ἡγορεύη, non autem Πομπήϊος ὁ Μέγας, ᾿ Ρωμαίων 
στρατηγὸς, αὐτοχράτωρ προσηγορεύθη. In Pompeii 
denariis : CN. MAGNUS IMP. ; item diversis ten:- 


Jta ab Appius formabitur Appio, ut ἃ Marcus Mar- ( poribus : MAG. IMP. ITERUM. Apud Caesarem, 


zien, ἃ Paullus Pollio, a Moschus Moschion, ab Am- 
monius ÀÁmmonio. 

Ibid. Horaüus Flaccus. Legit Scaliger. Venusi, 
minus recte. Confer poetz ipsius lib. vi, carm. 21, 
ei lib. 1 serm. 6 ; Suetonium quoque, unde hzc 
hausit Hieronymus, ut et qux subsequuntur de 
Apollodoro Pergameno. 

& Col. 428. Pompeius... Judeos tributarios facit. 
Convenit. apprime tempus, atque historie veritas : 
quanquam non omnein, sed magnam tameu Judzz 
. partem tunc. vectigalem a Pompeio factam existi- 
mamus. llac certe ratione tum secum ipse Hiero- 
nymus, eum aliorum vetcrum sententi» venire in 
concordiam possunt. Nam quod negant recentiores 


quidam, redactam tunc fuisse Judam in provinciz p 


formam, luculentissimo testimonio affirmat Cic. 
Orat. pro Flacco c. 28, ubi de Judaeis: Nunc vero, 
inquit, hoc magis, quod illa gens, quid de imperio 
stostro sentiret, ostendit armis : quam chara diis im- 
mortalibus esset, decuit quod est victa, quod ELOCATA, 
quod serva!a. Elocatam dicit, quod ad provinciarum 
instar a censoribus elocata sit publicanis, qui tri- 
buta redimebaut, Paria. liabet Joseplius Antiq. lib. 
xiv, cap. 4, et lib. 1 de Bello cap. 7, ubi et. Zxá«- 
vovpov impositum Judex rectorem nominat. De- 
nique Ammian. Marcellinus lib. xv, c. 8: Poin- 
peius “μα αἷς domitis, et Hl erosolymis captis in provin- 
εἰ speciem, Rectori delata jurisdictione, formavit. 

Col. 427. Ea que de Catilina, etc. Interserunt 


1n Commentario;belli civilis, ita legimus : Pompeius 
eo prelio imperator est appellatus. lloc nomen obti- 
nuit, alque ila se postea salutari passus est, Sed ne- 
que in litteris quas scribere est solitus, neque in fas- 
cibus insignia laureg intulit. Mac qui legit. ita In- 
terpretatur, tanquam nunquam 4168 imperator 
appellatus fuisset; nam. quomodo aliter verba Ca- 
saris accipere possimus non video. Numismata 
aliw] testantur; sed aliud est salutari imperato- 
rem, aliud scribi in litteris, et in nummis cudi. 
lIqne ita solvendum esse non dubito. 

Cul. 429. XII. Cleoputra. Non isto, sed superiori 
proxime auno Cleopatram eum fratribus imperio suce 
cessisse tradunt Clemens Alexandrin. Stromat. 1, 
ct Purpliyrius, quos et nonnulli e recentioribus ma- 
gi nominis clhronologi sequuntur. ΠῚ nimirum, 
qui non nisi annos viginti novem Ptolemao Diony- 
so, Sive Auleti, assignant ; quare ct nos ea de re 
dicere huc. distulinnis, quod 3 mortis Dionysi certa 
cpocha Cleopatrae iuitia depeundeant. Porro autem 
ad Eusebii rationes, qui triginta ci annos tribuit, - 
maximi momenti est Coii testimonium in Epist. 
ad Ciceronem libro vii quarta, scribentis : Nuntia- 
lum nobis, et pro certo jam habetur, regem Alexan- 
drum mortuum. Nec enim. dubium quin de Dionyso 
dicat, et quin scripta epistola lise sit anno. Urbis 
Varroniano 703, postquam conaul creatus esset C. 
Marcellus, et adhuc designatus, et Kalendis quidein 
Sextilibus, in sequentem aunum consul Anilius 


—- 


1015 


VALLARSII NOTE. 


1016 


Paulus. Adeo hocce anno, qui secundus cst olym- Α 099 incurrit, qui subsequentis olympiadis 181 se- 


piadis 182, et in dictum Varronianum incurrit, 
Dionysus decesserit : id plane ipsum quod Euse- 
bius ponit. Jam ne pugne: eum Porphyrii numero, 
rationem excogitavit Dodwellus szpius laudata Dis- 
sert. de ziate scripti Agatharehidis, significans 
ejus, qui, Dionysum praecessit, principis damnati 
primum annum, pos'quam ille actus est in exsi- 
lium, ad Dionysi rationes accessisse. Sod minime 
probari hoe pus:e nobis intelliges ex his quz dis- 
putata sunt ad. eum locum. Melius saue conveniet, 
$i ἃ Cleopatra initio exceptum annum illum, aut 
anni partem a Porphyrio, et qui eum secuti sunt 
aliis dicamus: idque eo propius ad verum, quod 
hanc solidos viginti duos in regno explevisse, a!ii 
ex antiquis negent. Monebimus hae de re iterum 
fortasse inferius. 


Col. 438. Catullus. Recte id quidem suam juxta 
hypotbesim llieronyaus; rem enim plane incredi- 
bilem proponunt, qui de corruptis bie numeris du- 
bitant, ae porro dubitare nos jubent. Certissima 
Istliec sive Eusebii sive llieronymi ratio et mens 
fuit: Catullum natum secundo olympiadis 173 an- 
no, cum aetatis tricesimum ageret, atque adeo ultimo 
olympiadis 180, vivere desiisse. Vera autem, nec 
ne dicant, disputandum. Equidem nemo unus, quan- 
tuum scio, est qui ab auctoris nostri. stet partibus : 
quin volunt. vulgo omnes, diu post tricesimum an- 
num egisse poetam inter vivos, Inventus est etiam 
qui, hoc ut obtineat. priorem quoque terminum, 
sive natalem diem, duarum ferme olympiadum spa- 
tio antevertit. Cui nos quidem meliorem mentem 
precamur; neque enim causa ulla erat cur com- 
mentum boc suum. velertun auctoritati opponeret ; 
atque ea sane inepta, quam praetendit, si calculis 
Euselii steinus, Catulum petiisse Bithyniam anuo 
statis 14, quam etatem dicit iueptissimam ad. onus 
quod gerebat, prztore Memiwio. Aliorum proba- 
bilitate non caret sententia. qui θανάσιμον dunta- 
xat annum poelz in posteriora his tempora detriue 
dunt; qui licet in annorum, quibus superstes ille 
fuerit, numero dissentiant nonnihil iuter se, sua 
tà:ien argiiuenta. aque omnes ex Gifanio et Sca- 
ligero cumprimis delibarunt. Mic vero etiam post 


Ciesaris cvdem vixisse Catullum. contendebat, ct D 


Judos Augusti sxculares spectasse, C. Furnio, P. 
Junio Sillano«€oss. num. 2001, cum annum setatis 
71 ageret. Sed cum hoc ex carmine, ut vocat, szcu- 
lari 
Dian: sumus in fide, 

colligat, labido nititur fundamento ; nam neque sc- 
culare carmen illud est, ut probe notat Theodorus 
Marcillius, neque ad Augusti tempora resquo gestas 
omnino pertinet. Alterum itaque alii argumentum 
urgent ex carmine 111, ubi secundum Pompeii con- 
$ulatum poeta memorat : 


Pompeio [σεῖο consule nunc iterum. 
Mie scilicet. consulatus in iar23 ab Urbe con ita 


cundus est. [nde evincitur, post biennio saltem ad- 
vixisse Catullum, quam hic dicitur obiisse. For- 
tasse tamen componi hoe eum Eusebii testimonio 
potest, causaque vel iu fereobvium ejusmodi anachro- 
nismum, velin discrimen Palilium refundi. fec- 
stat tertium, quod et sibi palmarium ducunt 
argumentum ex carm, 52, ubi Vatinir consulatus 
nominatur . | 
Per consulatum pejerat Yatinius. 

P. nempe Vatinius, Q. Fusii Caleni collega in con- 
sulatu fuit anno Urbis 707, qui est olympiadis 
485 secunilus. Adeo nedum tricesime aetatis mor- 
tus non. est Catullus, vivebat jau. quadragesimum 
prietergressus, eum ea scriberet. His quid repo- 
5:8} Ego, veniam deprecatus, si quiJ contra re- 
ceptum vulgo sensu:u pro Eusebio meo audeo, 
fieri potuisse autumo , non quam jam obtinuisse 
Vatinius dignitatem, sed quam diu antea ambirét, 
a Catullo hic notari. Et sensus sit, eo processisse 
audaciz Vatinium, ut consulatum ambitiose peteret, 
sive etiam bariolando jurarit, futurum se consulem, 
quem magistratum tunc temporis non sit assecutus, 
aique in eo quod juraverit per consulatum, peja- 
raverit. Egregie enimvero M. Tullius libro n: Ofü- 
cior. : Non enim, inquit, 9ulsum jurare, pejerare 
est; sed. quod. ex animi (ui sententia. Juraveris , 
sicut verbis concipitur more nostro, id non facere, 
perjurium est. llanc certe interpretationem si. fe- 
runt Catulli verba, nihil erunt qux bactenus doct 
viri Eusebio et Hieronymo objecerunt. 

Col. 497. Callidius orator. Cum ἐ simplici Par- 
mensis ms. et Scaliger legunt, quzx οἱ receotior scri- 
ptura est. 

Col. 499. Crassus consul, etc. Contigit biennio 
post. Vide Plutarchum, Appianum, Velleium, Flo- 
rum, Orosium, etc. 

Ibid. Ventidius. Pertinet vero ᾿ς victoria, quod 
et Scaliger notat, iufra ad secundum olympiadis 
185 annum. Consule Appianum in Parthicis, ei 
laudatos modo auctores. Pagius Pacori caedem, qul 
Orodis, regis Parthorum, filius erat, ad annum in- 
sequentem refert, quod et verius videtur. 

Col. 450. Casar Germanos.. Rectius in Parmensi 
ms. υἱοῦ! pro capit. Historiam repete ex Cesaris 
Comment. vi. 

Col. 450. Diodorus Siculus. Addit Parmensis ms.: 
Alias, Dionysius, quod nomen unice pro Diodoro 
primus Palatin., teste Scliurz(leischio, servat. 
Scaliger Diodori mentionem statuendam fuisse 
contendit anno tertio superioris olympiadis 180, 
quo tempore Casar bellum cum Gallis inivit ; ipse 
enim liistoricus paulo ante (inem procemii scribit , 
principio ejus belli se historiam suam terroinatse. 
Vide Fabricium , silubet, Dibliothec, Grac. lib. 
ii, cap. $1. 

Col. 430. Ex noc voco continua... Preponunt quidam 
mss. cx his etiauquos Scaliger vi.lit, isthaec de glossa- 
toris ingeuio : fix ioc loco. coutinua. Romanis π1- 


s 


' VALLARSII NOTA. 


1018 


Ier iaperla, in diem vitie principalis, et regnat À de Cycl. Calyp. pag. 81 et 85, Prideaux Hist. Ju- 


! Remanos primus omnium Caius Julius Casar, 
mimus, eic. Etiam pro obtinuit, in Parmensi 
δὲ Scaligeri editione rectius est. arripuit. 

Il. 429. 1. C. Julius Cesar. Menses tantummodo 
iümerant tum aliquot apud Pontacum mss. , 
qur hzc olim χατὰ λέξιν descripsit, Prosper 
bronico. 

l. 451. Ab hoc loco, etc. Abest a Parmensi 
hsec pericopa. De ipsa autem Antiochensium 
notatum ante nos doetis viris, quod ab urbis 
"a libertate supputetur : unde et. χρηματισμὸς 
Avttoyelac, et anni χρηματιζούσης τῆς πό- 
voeantur. lucipit ab autumno an. period. Ju- 
4665, cyclo solis 17, lunz 10, indict. 15; 
bio, Evagrio, auctori Chronici Alexandrini, Ce- 
», et Nicephoro in usu est. 

l, 430. Pompeius prelio victus. Ilaec illi, qux 
me prsecessit, pericop: in Sraligerana. eJitio» 
dine prefertur. Alezandrinum regem quein 
Drat Eusebius, Potlhinum alterum puta, filium 
Μὲ | sive Auletz, et vide Btrabonem lib. 


l. 429. M. Caelius [ a1. Cecilius 1. In "armen- 
. Cecilius hic vocatur, et T. praenomen An- 
iafertur. Mox in primo Palatino testatur 
rzfleisehius legi, in Tyriano Brutio agro mo- 
's : de eujus loci. emendatione consuli jubet 
3. Ortelium Thesauro Geographic. voce Ti- 


s. Sed et Scaligero emendatum probe erat c 


uriano, Brutioque agro, quam lectionem mss. 
16 exemplarium auctoritate comprobavit, ct 
restituimus pro manifeste meudosa Pontaci 
driano Drixioque. Notum oppidum ThAurii, 
et Thurie et Thurium appellatum est, item- 
lim Syharis, in Lucania, ad Brutiorum agri 
ia. Ut vero de hisce locis sermonein. esse 
ubites , facit historia ipsa. Casar Com, tn 
cap. 22 : Colius, inquit, pervenit Thurios ; 
dieius n, c. 68 * Milo circa Thurios op- 
i$ est. 
. 430. Ποπια,, basilica Julia dedicata. Julius 
' et sedem Boma habuit, et basilicam in foro 
ino. De basilica Suetonius in Caligula cap. 
Nammos non mediocris summa 4 [astiqio ba- 
Julii, per aliquot dies sparsit in ylebem. 
sacra erat : basilica profana, in qua centum- 
8 cause agebantur. Vid. Quint. lib. xii Pli- 
Episto'ar. lib. v. epist. ultima. 
k. Decretum senatus. Facile adducor ut credam 
wisse Eusebio Josephum Antiquit. lib, xiv, 
), ütad llyreanum hune secundum decreta 
| referret, qux: ad seniorem, sive primum, 
8nos ferme nonaginta spectant, sive. illa fuc. 
ephi ipsiusinet liallucinasio, sive amamuer- 
ud exsequentis οἱ Hyrcanorum homonymia 
1, Monuerunt hac de rc pridem suurmi chro- 
Petavius de Doctrina tempor. part. 1), Usse- 
B Appalibus pag. 119, 271 et $05, Dod wellus 


deor. lib. 1v, part. 1, quos, ut consulas, auctot 
sum. Laudandus equidem ante omnes erat Scali- 
ger, cui primum error Josephi suboluit; sed ille 
dum pro ingenio suo exaggerat, ac porro omnia 
incerta eise pronuntiat, alia ex parte, nec le- 
vius peccat. Non sane dubitat de alterutrius germa 
nitate decreti nuperus Josephi editor Hudsonus . 
quin imo conciliare id studel ex Sam. Petit con. 
jeetura in. Ecloy. Chronol. quod senatusconsultum 


. Mibus Decembribus, Atheniensium vero peephismo 


mensis panem (F. ποσειδεῶνος) desinentis die 
quinto, sive Junio Juliano, ascribatur : utraque 
autem scripta fuisse anno pontificatus Ilyrcani 
nono concludit. Adito Salvianum ad an. mundi 
4007, paragraph. 50 εἰ seq. In editionis Pontacena 
textu copula ei deerat, sensuque adeo alio et falso, 
solum Decreium senatus. Atheniensium memoraba- 
tur, Sed οἱ in Parmensi ms. et orimo Palatino 
vocula illa desi.eratur 

Col. 429. Cleopatra. Atque hie castigandus 
Scaliger, quiex Eutropio hzc Hieronymum acce- 
pisse pronuntiat: concluditque ex eo peceatum 
dupliciter a S. dectore, primum quod bac essent 
in codem anno in continenti ponenda, quo refe- 
runtur ab Eutropio, qui hoc gestum cum morte 
Ptule:nzgii regis fratris Cleopaire — eorjungit : alte- 
rum quod urbem , quam regio comitatu Cleopatra 
dicitur ingressa , intellexerit Romam .pro Alexan- 
dria, qu:e urbs ipsa etiam χατ᾽ ἐξοχὴν dieta est. 
Neutrum enimvero S. Pater. admisit : nam tan- 
tum abes!, quod criminationis caput. est, ab Eu- 
(ropio lixec eum accepisse, ut neque par sit credere 
Eutropium hujus gesti omnino meminisse. Est 
quidem Jjacinia illa, que (Clcopatra) postea regio 
comitatu urbe: ingressa est, in nonnullis sequioris 
nohe mss. aliisque editis ejus Breviarii libris, 
qos P. Piaconi additionibus interpolarunt librarii, 
scel in aliis plerisque cmnibws, atquo iis magne 
nu:uero, integris. gerianisque, tum  nupera ipsa 
editiona Lug!um — Batavorum anni 1729 penitus 
iguoratur. Nec 83ne post corum codicum auctorita- 
tein, dubiui esse debet, quin fuerint verba illa ex 
Ilieronyn.iano hocce loco iilis Entrupii exemplari- 


D bus incrustatá, qux P. Diaconus interpolavit. Non 


itaque potuit lliefonvmus ab Eutropii ratienibus, 
qux nulke fuerunt lac in re, discedere : qui nec 
discessisset, si (quod minime tamen adiuitto) vera 
illa essent Eutropii verba : nam et poslea dicitur ibi, 
non eodem anno, uec determinata quapiam tempo- 
ris notalione, ingressa Urbem Cleopatra. Porro 
nec potuit Romam 60 nomine intellexisse lliero- : 
nymus. qui suo hzc sensu refert, non alienis ver- 
bis, nec nisi injuria credi potes!, igmorasse Ale- 
x^1ndriam quoqve per antonomasiam urbem appel- 
latam, ik quod postinodtum. Stepbanus. annotavit, 
et Eustatnius ad Iliad. 8. et O4. a, et ad Diony- 
sium l'erieget. vers. 2954, ut alios enttam, A4 
texium quod perüuet, male jo Paruensi «t 


10 1 


VALLARSII NOTE. 


10:2 


orantibusque militibus, in amicitiam una cum Le- Α est. Unus Parmensis, tresque alii Palatini mss. vo» 


pido receptus est. Auctor Velleins lib. it, cap. 65. 
Quanquam Noster ab alio auctore, qui rem paulo 
aliter narrarit, atque in hoc tempus, biennio, ut 
volunt, citius vero, contulerit, accepisse videatur. 
Confer Dod wellum in Annalib. Velleianis, etc. Sca- 
liger injuria Hieronymum accusat, quod per pro- 
perantiam Lepidi nomen, quod estin Grecis , prz 
teriverit : neque enim £usebii illa, sed Syncelli 
sunt. 


Ibid. Cornificius poeta. ldem ille videtur, cui 
mandatum a senatu bellum est contra Bassum, 
tributaque paulo antea, sive an, Urbis 709, pro- 
vincía Syria, Plures ad cuin exstant Ciceronis Epi- 
stolz? lib. xi, quas videsis. 

Col. 431. Templa Rhodiorum. 
Pansa, ut Scaliger ponit, sed sequenti anno, M. /E- 
miliu Lepido i1 et L. Munatio Planco coss., Rhodum 
depopulatus est Cassius. Videsis Dionem Cassium 
lib. xrvi, p. 595, et cognominem Dionem Chry- 
sostomum in Rhodia cap. 337. Recte adeo Eusebii 
rationes babent, aut certe biennii metachronismo, 
de quo eum Scaliger reprehendit, non peccat. 

Col. 432. Secunda successio. Male Scaliger, et 
contra mss. fidem hanc periocham  przcedenti 
anno ascribit, postulatque immerito Hieronymum. 
de unius anni, quem ipsemet adimniserat, prochro- 
nismo. Confer Appianum, et Suetonium in Augus 
819, cap. 15. 


Col. 451. Cornelius Nepos. Hoc non habet Euse- C 


bius, sive llieronymus, in more positum, ut tunc 
clarescere auctorem aliquem dicant, quanio ali- 
quod scriptum edit, id quod Scaliger factum con- 
tendit, ut loe anuo putes, Chronica sua scripsisse 
Cornelium Nepotem. Scilicet ut cum hujus operis 
mentionem faciat Catullus, hunc inferat post haec 
tempora vixisse. Quid, quod non eum modo librum, 
sed plures alios concivis hic noster, historicus om- 
nium ferme elegantissimus , elucubravit? neque 
verosimile est, etiamsi velis, ad libri alicujus edi- 
lionem respexisse Eusebium, spectasse eum hic 
loci Chronica, quz licet docta , Jupiter, et labo- 
riosa, exigui tamen operis et molis erant, tribus 
explicata chartis , et ut videntur, prima ingenii 
ejus rudimenta. Alia sunt qu:&, ingenio per :e!a- 
tem magis subacto, scripta edidit, et φῶ tantam 
auctori suo famam pepererunt , et quz Vitas ejue 
Scriptores impense laudant. Certe quo hic tempore 
ab Eusebio wemoratur, vix integro decennio a 
morte abe:at, et faisse eum tamen ztate supparem 
Catullo, fortasse etiam paulo graudiorem natu , ex 
ejus poet carmine primo colligas. 

Falso Scaliger, si m«s. fidem spectes, eoque 
magis si historize veritatein, periocham de Anti- 
goni nece, quz inferius quinto ab hoc anno habe- 
tur , buc refert. Dicemus ea de re nos ibi. 

Ihid. Furnii pater. lta habeut mss. omnes. Sca- 
liger Furnii legit, qua levis tamer dissimilitudo 


Non [lirtio ec B 


ces paler et filius pretermittunt. Plures ad Furnium 
Ciceronis Epistole sunt lib. x. Vide et laudatum 
Scaligero Senecam lib. i de Benef. cap. 25. 

Col. 432. Sallustius diem obiit. Tloc nimirum 
anno, pugna enim apud Actium altero anno conti- 
git subsequentis olymp. 187. 

Col, 451. Bavius poeta. Virgilius Ecl. n, vers. 90. 
Aljas ille Vavius dicitur. 

Ibid. Antigonus contra Judeos dimicans. Multa, 
qua Scaliger hic loci sive ipse peccat, sive ab 
Eusebio et Hieronyimo peccata qua jure, qua injuria 
reprehendit. Primum paulo ante innuimus , quod 
hanc periocham secundo olympiadis proxime pr:e- 
cedeutis anno ascripserit , contra veterum codicum 
auctoritatem, ipsamque fidem historie. Quem au- 
sum in Notis novo errore cumulavit , quod biennii 
prochronismo laborare auctoris nostri rationes 
dixit, imo effecit ipse, cum prorsus e contrario 
ejus intervalli mstachronismo peccare videantur. 
Recte. enimvero Josephus Hierosolymorum cladem 
confert ig consulatum M. Agrippa et Canidii ( ve- 
rius Caninii) Galli, anno quarto olymp. 185, quo 
item anno (post aliquot tamen menses , ut in sub- 
sequentis olymp. initium potuerit incurrere ) Anti- 
gouus spud Antiochiam , urgente mortem ejus 
Herode, securi percussus est. Vide Antiquit. 
lib. xiv, cap. ultim., et sequentis libri initium. 
llinc ille biennii metachronismus, quem sepius 
e(Tenderc erit infra in Eusebii Chronico : ncc enim 
moror Dionem lib. xrt1x, pag. 465, qui anno prze- 
c^dente, Claudio et Norbano coss. captas Hlieroso- 
lymas censuit: id quo.| noster quidem Norisius in 
Conotaph. Pisan. proliat, sed jure improbat refu- 
(atque Pagius in Apparatu Crit. in Annales Baro- 
nii, Contextum quod attinet, suggillat Scaliger 
lieronymianam versionem, contra Judagos dimicans, 
tandem occiditur : nam neque contra Jud»os dimi- ὦ 
cavit Antigonus , neque dimicans occisus est , ne- 
que hunc porro. sensum Graeca apud Syncellum 
preeferunt. Fortasse autem vere scripserat S. inter» 
pres, contra ]dummos, ex ea enim erat Ilerodes 
gente. Quod εἱ Judaeos scripsit, ea potest ratione 
defendi, quod istos opponi voluerit lTicrosolymitis , 


D quorum civitatem regnumque Antigonus occupabat. 


Rcvera falsus eat Scaliger depravata lectione quze 
seanitur, Tlierosolymarum regnum destructum. est, 
pro Hicrosolymitarum, etc., quamet melivris noLe 
libri cum editi, 4um tiss.. prieferuiut, sensusque 
ipse postulat. Adeo nihil sunt , qua idem contra 
llieronymianam hujus loci interpretationem — ad 
fastidium usque congessit, De Grxco textu, quan- 
doquidem certis se notis Euscbianum non pro.lit, 
frustra disputatur. 

Col. 431. JH yrcanus contra Parthos.... Herodev 
Antipatri. Qu:e. historiam spectant, sunt ea pecu- 
liaribus libris, et a pluribus quidem  doctisque ví- 
ris periractata, quee replicare notarum angustiae 
non sinunt. Tu videsis Joseplium, et «x recentio- 


"-— . 


1023 


VALLARSII NOTE. 


1024 


ribus Christianum Noldium in diatriba de Vita et A $0, decurrit. Est autem iste Hyrcaui tricesimus 


G«stis lleroduin, ut alios nunc pr:termittam. Re- 
ponet bic satis superque Scaligero, qui Eusebium 
ct Hieronymum erroris tanto conatu, tamque mul. 
tis verbis redarguit, quod alienigenam llerodem 
alfirment. Affirmant enim , inquit, cum Eusebio 
cum liic, tum in Histor. Eccles. 1 cap. 6 plurimi, 
Epiphanius lib. : advers. H:eres. tom. 1, Augu- 
stinus lib. xvnide Civit. Dei, Photius Biblioth. co- 
dic. 238 , etc. Scaligerum sequitur Casaubonus 
Exercit. 1, et Torniellus : quorum ratio przcipua 
et, quod Heroles paire sit natus proselyto ; et 
quod Idum:ei jam inde ab Hyrcani tempore pro Ju- 
d:cis fuerint habiti. Unde sic argumentatur Scali- 
ger : Nulli Judaei erant alieuigenz; Ildumzi ab annis 
90 sive ab Hyrcano, erant Judzi (per Ant. xii, c. 
27). Ergo, eic. Sed haee hasta, stipula est. Nam 
)dumai non erant proprie Judi ; sed tales, qui vel 
ἐπιχώριοι, seu nati in Judxa, eraut alienigenae. 
Proprie euim Judzi monnisi qui tales origine, id 
est, Jacobitz essent. Unde in argumento Scaligeri, 
major procedit de Judzis primze et terti: significa- 
tionis, non secunde, Certe si llerodes proprie fuis- 
set Judzus, non opus habuisset libros genealogicos 
incendere. Euseb. Histor. i, cap. 7 ; Hieron. lib. 1i 
in Luc. Neque enim hoc opus trahere in dubium ; 
quasi absque tabulis genealogicis descriptio Quiri- 
niana, Luc. u, 4 seq., juxta genus singulorum non 
potuisset fieri. Alting: in Schil. lib. tv, cap. 9, p. 
m. 212. Nam potait sufficere singulorum professio: 
atque adco ἀπογραφὴ, aque peragi iu Judxa sine 
accuralis genealogiis, ac fuit peracta in populo 
Romano, cujus sensus ter actus, Sueton. in Au- 
gust. cap. 27; ac in Italia , Dio Ilist. Lu, Litt, Lv, 
Lvi; Syria Joseph. Antiquit. xvit, cap. 15; imo 
super totum orbem, Luc. tt, 1. Hactenus ille. Sed 
ncque illud injuria vacat, quo addit Scaliger, matri 
Herodis proprium fuisse nomen Κύπρος, quod falso 
in Κύπριδα et Κύπριν Eusebius mutarit. Equidem 
Cyprus proprium crat atque idioticum, quod He- 
brzi Kephron dicunt, Josephus DBen-Gorion Kipa- 
ron; Eusebius autem ad Grazez lingue ingenium 
inflexit, neque porro id piaculum sibi duxerunt , 
qui secuti cum sunt, Syncellus, Nicephorus, Cedre- 
mus, Tzetze, aliique. Tum Arabice mss. omnium 
lectio est, pro quo malebat Scaliger Árabissa. De- 
nique Palat. mss., quos laudat Schurzfleischius , 


. plus habent uno verbo, suscepit imperium et prin- 


cipatum. 
Col. 431. Hyrcanus... Et ipse erit. In instanti est 


leguut cum Sealigero alii, et niox. significat pro 


prafatur. Paulo inferius rescripsimus annis 485 
pro 486, quod erat Pontacenz. editionis mendum. 
Lem numerus recurrit paulo infra : quibus locis 
S. Prosper uno plus dicit, sive 484, quemadmodum 
vt laudati ipsimet Pontaco mss. plures codices lia- 
ibent. Deducitur ille numerus ab exacta olymp, 65, 
atque adeo ἃ subsequentis 66 auno primo, et ad 
'tertium usque olymp. 186, termino utroque inclu- 


C 


quartus et ultimus. Item paulo post legit Scaliger, 
nescio qu bus ex libris, restauraudi in Dauielis loeo 
pro respondendi. Vide Daniel.ix, 25 et seqq. lterum 
lufra,ubi dicitur Hierosolymitarum, dem Hi os y. 
marum legit, et. nequidquam pro nequaquam. dam 
ab contendendo eum Eusebii rationibus prsphetz 
contextu, quod nec satis bene exponi longo πΊρ- 
ἐργῳ posset, post toL doctorum hominum disputa- 
tiones alis'inebi'»us. 

Col. 454. 1. Herodes alienigena. Non videtur Sea- 
liger Eusebii rationes probe assecutas, cum ait, 
recte ab lioc auno institui initium Tlerodis ex eo, 
quod anno superiore, captis sub finem zstatis llj-- 
rosolymis, M. Agrippa L. Caninio coss., interfectus 
est Antigonus ultimus llasamonzoruim. — Alludit 
enimvero Noster inte;ra olympiade ; hie enim 
supputat 186 ejusque aunum .terlium 2 non autem 
hujus, sed superioris 185 secundo anno Antigonum 
ponit occisum, Re vtiam ipsa non 185 tertio anno, 
sed quarto precedentis supplicio affeetus est Auti- 
conus, et principatum Herodes iniit, tribus exactis, 
postquam a senatu regiam dignitatem olbrinuerat. 
Josephus regnum Judxz scribit adeptum csse Ile- 
rodem a senati ἐπὶ «rc ρ΄ xaY z' χαὶ δ᾽ ὁγυμπιάδης 
ὑπατεύοντος Γαΐου Δομετίου Καλδίνου τὴ δεύτερο, 
xal l'aíoo ᾿Ατινίου Πωλίωνος, olympiade 181, C. 
Domitio Calvino iterum et C. Asinto Polione cos. 
lutellige cum. primum Antonii et Czesaris, ad quos 
confugit, ope rex declaratus est : quod ipsum cum 
circiter Octobrem ejus, quem dicit Josephus, ani 
contigerit, apparet debuisse ad primum subsequen- 
tis olympíadis 185 referri. Ecn.le tres anni abie- 
runt, ad id usque temporis, quo e vivis sublato 
Antigono, regni habenas arripuit : quare selid 
olympialis metachronismo, contra atque. Scaligero 
placet , Eusebii rationes laborant. Vide laudatum 
moo Noldium vum. δῦ et seq. 

Uol. 455, lin. duodecima, Et cedentur. Parmen- 
is ws. aliique nonnulli Pottero ín Notis ad S. Cle- 
inentem laudati, bellis legunt, non belfi. Tertullia- 
nus, Et concidentur quomodo in cataclysmo wsque 
ad finem belli, quod concidetur usque ad. interitum. 
Sed et in Gricco sacro textu ἕω: τέλους πολέμον. 


D lta. et infra. consummationem tentporis winori au 


mero, cum Graco, συντελείας χαιροῦ, pro quo 
temporum Scaliger, atque alii legunt. 

lbid. Herodes Anananelum, ete. Sentis, non unicos 
moo anni, sed duorum saltem historiam hac pe- 
riocha contineri. Adeo injuria Scaliger, ut extera 
bene habea!, auctorem nostrum de biennii pro- 
clironismo accusat, Et differt tamen ille hoc gesteu 
in sequentem annum. Vid. Joseph. Antiquit. lib. 
xv, cap. ὅ, et de Bello 1, 17; llegesiooum quoque 
1, 96 et seq. 

Cul. 452. Lune secundum Ilomanos cursus inven- 
ius. Τὰς in Parmensi ms. periocha desideratur. 
Audi vero Sealigerum hae super re. lu (ive, ait, 
anni superioris, prid, Kal. Januar. fuit coitus jumi- 


1025 


VALLARSII NOT E. 


narium, numero aureo 5, epacta castigata 19, et A ρπζ’ ἔτει δ', finem ZEgyptiaci regni constituere. Sed 


sane character neomenia, Tebeth eo anno, qui erat 
Judaici computi hodierni 3727 fuit 5,5,788, ultima 
Decembris, feria 5, cyclo solis 3. Quare si Romani 
a visione sideris putabant lunas suas, ut Arabes 
suos menses civiles, primus dies lun: inciderit in 
Kalendas Januarii num. hoc Eusebiano 1985, in 
cujas Martio sequenti numerus aureus 6 ceepil 
currere. lJoc aliquam speciem veri habet , si nou 
verum est, id est, si alia est ratio hnjus perioch:ze. 
Scd Hieronymus hiec accepit 8 compuii Paschalis 
conditoribus szculi sui , qui in Occidente inibaut 
computum Iunarem a Kalendis Januarii, aureo nu- 
mero 5, cujus computi initium csi ab anno sacro- 
sancti consessus Niczni. Anno antecedente, qui crat 
Christi Dionysiani 324, epacta tam castigata, quain 
sQquabilis erat 18, qux cum sita sit in. Kalend. Ja- 
nuarii, procul dubio ibi novilunium fuit, de quo 
computo locuti sumus in libro ni Canonum lsagog. 
in cap. 2 libri primi, definit, 4. Quare lic meta- 
ehronismus est triennii, Nam compulatores illi ab 
Augusto Cosare illum computum inibant, anno Ju- 
liano 9, sed inepte anno Juliano ncomenias Nica- 
nas accomimnodant, ut in ipsis canonibus docuimus. 
fivc est vera hujus loci. Hieronywiani explicatio , 
neque dubitandum. 


Col. 455. Antcnüi et augusti! [edus, Eadem hic. 


est solide o'ympiadis trajectio in. Eusebii rationi- 
bus, quam przeced. col. nota animadvertimus. Prze- 
terea peccatum quoque est. triennii metaclrouis- 
mo, siquidem non aliu, ut par credere est, foedus 
notat Antonium inter et Cesarem, quam quod stas 
tim ἃ Fulviz morte sancitum est L. Cocceio pacis 
scquesiro, cum ad firmandam inter utrumque ami - 
citiamn, Octaviam sororem suam Cesar M. Antonio 
coliocavit, Aliter aut. luxatain. hane. periocham 
fuisse librariorum culpa, aut aliud ab Euscbio ge- 
$1uum uotari, putandum est, 

Col. 455. — Augustus. (riumphavit. — Spectat. hoc 
quoque gestunr au superiora tlempora, statim sci- 
licet ab inito foedere cum Antonio : siquidem, ut 
verosimillimum cst, ct vulgo critici sentiunt, ova- 
tio illa significatur, cui titulum et causam pax ca- 
dein fecit ; quod et Fasti Capitolini notant. Unius 
ut dudum animadvertimus, olympiadis trajectio 
in Eusebii calculis, cetera qux» ab his pendebant, 
transversa omnia egit. Scaliger satis acriter repre- 
hendit illud pedestris certaminis triumpho pro pedestri 
triumpho, Τὰ videsis ea de re Wesselingium lib. 
n Observat. 4. 

Col. 456. Augusti et Autoni', ec. Redit demum 
in viam Eusebius : satis enim bene tempus con- 
veuit inimicitiarum  Casarem inter atque Anto- 
nium, quie. hoec ipso anno. Cn. Domitio Znobarbo 
et C. Sosaio coss. exarserunt. Vide Plutarchuin in 
Antonio, 

Cor, 435. Cleopatra εἰ Antonius. Mallem. supe- 
riori proxime anno 3scripsisset : quanquam scio 
Africanum, a quo Eusebius sumpsit, ὁ υμπιάδος 


annos hic nunierat, quibus imperium stetit, 298 ; 


auctor Chronici Paschalis, 296. Uno minus, atque 4 


omuium quidem verissime Eusebius. Vide l'eiav. 
in Epiphan. de l'ond. et Meus. pag. 582, 

Ibid. Quidam ab hoc loco, etc. Pluribus egit aoc 
de anno Scaliger in Canonibus Isagogicis, ad quos in 
Notis quoque in liunc locum provocat. Adde huic 
alios, qui Temporum doctrinam tradunt, et. cum 
primis Petavium. 

lid. Cesar. appellatus Augustus, Contigit bien- 
nio post, ut Scaliger notat ex Censorino cap. £1, 
Ex ante diem decimum sexium Kal, Febr. imperator 
Casar Divi filius, sententia Lucii Munacii Planci a 
senatu c&lerisque civibus Augustus appellatus est, Se 
septimum, et M. Vipsanio Agrippa ierüium coss. 
Quanquam alii jn eum diem minime consentiunt ; 
et sane propius ad fidem Ovidius, utpote qui eo- 
dem tempore advivebat, 1 Fastor. vcrs. 589, dela- 
tun illi noinen Augustum ipsis Idibus Januariis du- 
cel. . 

lbi. Nicopolis juxta Actium condita, Suetonius 
cap. 18, Nicopolin apud Actium dixit ; variant et 
Grieci scriptores, quibus et πρὸς 'Axzlp et ὑπὲρ 
τοῦ 'Axtlov. Schurzflcischius ait : Stephanus, 'Ag- 
κάδιος δὲ £v τῇ ὀρθογραφίᾳ, 'Axtig, ἡ πόλις, xol 
3 ἑορτὴ. Arcadium tamen Steplianus. subjunctis 
bis verbis repreliendit, 'AAA' ἡ μὲν ἑορτῇ βαρύνε- 
ται, τὰ "Axtia, ἡ 66 πόλις λέγειαι οὐδετέρως, τὸ 


C ΓΛχτιον. Merito reprehendi Árcadium Abralhainus 


Beikelius putat, cuin tamen Africani bunc locum 
plane. ante. oculos habuisse videatur. Deinde quid 
sibi vult Stephanus, quando dicit, 'AXA' ἡ ἑορτὴ 
μὲν βαρύνεται, τὰ "Axva? Nonne euim ἡ 'Axzla 
quoque barytonum est vocabulum ? Suidas "AK- 
TIA, ἀγὼν παλα:ὸς, ὡς Καλλίμαχος ἐν τῷ περὶ ἀγώ- 
γων 05307 πιιεῖ, Tamen et ibi viri docti scribere 
malunt "Axs:a.. lta Rich. Bentleius ad. Callimachi 
fragmenta. Videtur ergo vetus mendum 6556 in 
Africano, ibique legi debere ἣ κατὰ "Αχτίον, et de- 
inde, xaX "Axtia. Meinorantur "Axzta ἐν Νιχοπός- 
λει apud Gruterum. Inscript. 1, p. 9414. Ambra- 
ciam non esse Nicopolin, ut putavit Servius, do- 
cuit Martius, Opin. lib. 1, cap. 7. Servius deceptus 


D forte est non bene inspecto Polybii loco lib. 1v, cap. 


63, αὐτὸς. . . σπεύδων διαθῆναι τὸν "Ap 6pavixby xa- 
λούμενον κόλπον, ὡς στενώτατός ἐστι κατὰ τὸ τῶν 
᾿Αχαρνάνων ἱερὸν, καλούμενον “Ἄχτιον, Be Nicopoli, 
et lioc agone, Dio lib. Li, Virgilius lib. ni, Plutar- 
chus et Suetonius, sunt addendi, Nec tamen  pri- 
mui constituta sunt τὰ "Axs:a. Contrarium enim 
e Suida vidimus, ᾿Αλλὰ τοῦτον ἀγώνα ἐντιμόξερον 
ἐποίησεν ὁ Καῖσαρ, ut ait Strabo lib. vr, p. 325. 
Duo mss, Parmensis οἱ primus l'alatinus juxta Ác» 
liacum minus recte liabent. 

Col. 433. Censu Roma agitato, etc. «ἢ t'armensi 
ms. 1 et primo Palatiuo, inventa sunt. civium Ho- 
manorum wccLxiv millia. Apud Scaligerum xui cen- 
tena. et Lxiv. millia, id cst. 4,164,000, quoi. lec- 


10:6 


-— 


e . 


102 


VALLARSII NOT. 


1028 


tionem ct numerum τοι apud Syncellum con- A Scaliger sentit, sive anno ab U. C. 757, przfectus 


firmant. 

Col. 455. Anaxt.aus oarissaus, Οὐ) οἷ᾽ quinquennii 
procbronismum Scaliger, cx eo quod fuisse tum 
temporis astrologos et przestigiatores Urhe pnlsos 
sb Augusto, Dio asserat. Atqui aliud ab eo gestum 
hoc fuerit, quod Eusebius notat : spectabat certe 
Anaxilaum unice. Quod magum vocat, jam non 
prostigiatorem ope demonum, nt. Sesliger culpat, 
sed mira quzdam et ludicra facientem  sizniti- 
cab Eusebius, sive Hieronymus ex vetustiorum 
auctorum sensu. Vide Fabricium Dibliothec, Grzec. 
tom. ἴ, paz. 7414, et tom. XIII, pag. 56 el seq. 

Ibid. Marcus Terentius. πὸ subsequenti pc- 
riocham ordine przeponit Scaliger. Videndus Straho 
lib. ultimo. Ammianus Marcellinus lib. xvi, cap. 
5, de Thebis his loquens ; Cornelius, inquit, Gal- 
lus Octaviano res tenente Romanas, Egypti Procu- 
rator, exhausil civitatem plurimis interceptis, etc. 

Itid. Cornelius Gallus. Rectius hoc. subsequenti 
anno gestum addixisset, vide Dionem lib. Lim et 
Sueton. in Augusto cap. 66. Jam, quod addit Sca- 
liger, magnam esse hallucinationem ΒΟΓΥ in exe 
tremum Bucolicou, conftindentis Gallum , primum 
AEgypti prefectum, cum C. Asinio cousule, vereor, 
ne ille librariorum sit error. Recte quippe alibi 
habent meliores editiones : Hujus Pollionis filium , 
C. Asinium, et Cornelium Gallum, oratorem clarum, 
et poetam non mediocrem miro amore dilexit Virgi- 
lius. l'orro contra mss. quot scio omnium fidem, 
quaaragesimo tantum, pro quadragesimo tertio anno 
Scaliger legit. 

Ibid. Tralles civitas. Fortasse rectius in Par- 
mensi ms., conciderunt : Palatini scribunt, consi- 
derunt. Scaliger praefert Tralles pro Frallis, quod 
idem est plurium numero. 

lbid. Massala Corvinus. Prafecturam Urbis, 
Vignitatem gravissimi oncris, et insolentia parendi 
praviorem , dicit Corn. Tacitus Annali. vit, cap. 11, 
et qui se probe ἰῇ ea gesserint , non adwivi- 
strasse sit, sed lemperasse, quin. et. folerasse 
potestatem, Omnino igitur erudite atque acute 
Scaliger conjecit hic rescribendum, imbecillem sese 
potestati contestans, ex vetere, ut putat, scriptura, 
invecilem sese et, pro quo incivilem esse, elc. , 
sequiores critici reposuerint. — Iliec enimvero lectio 
falsam 80 statimi ac. depravatam prodit : tametsi 
non multamus, quod mss. non suffrageutur, imo 


Palatini, novo glossatorum ausu, civilem przferant. | 


Sed quam adit ille causam imbecillitatis πόῤῥω 
ἡλιχίας, ut graviorem se annis Messalia Corvinus 
diceret, quam ut. tanto oncri. par essct, id minus 
probat Schurzfleischius, qui se non capere ait, 
quomodo, si ita legendum sit, in Fastis Capitolinis 
anno ab U. C. 726, Messalla triumplasse de. Gallis 
tradi possit, precipue curi post eum. triumphum 
per aliquod tempus vixisse eum, et Tibullo Elegia 
vit constet, Aujui erat hoc. ipsum intellectu haud 
difficile, si post. octo demum aunos, quod idem 


creatus est. Tunc autem prochronismo illo anno- 
Tum novem, quem Scaliger notat, [llieronyniate 
rationes laborabant : quod ego quidem non admit- 
to, eodem Taciti testimonio nisus, qui statim 3 
Messalle repudio Taurum Statilium ait, quanquam 
provecta &late, munus illud egregie tolerasse. Ex 
quo etiam Messalla, cur repudiaret, causam uon 
fuisse scnectutis, licet arguere. 

Col. 457. Augustus, etc. Monuerunt Scaliger et 
Casaubonus, quod verum unice est Cantabriam 
legendum, inque ipso Greco textu Kavta6p!a;. 
Ad hzc Sea'iger Gallaecos hie esse accipiendos pro 
Gallis, sive Γαλάται; nam Astures, quos Cesar 
una cum Cantabris subegit, ponuntur in Gallcia. 
Orosius, Cantabri εἰ Asiures. Gallecig provincia 
portio sunt. Vide Dionem lib. tin, Florum tv cap. 
ultimo, Velleium Paterculum n cap. 90, etc. Qu- 
nium rectissime Eusebius gestum huc refert : loc 
enim proprie anno profectus est Caesar adversus 
Cantabros, cum jam consulatum 1x iniisset, quod 
Dio testatur. Adde et Suetonium cap. 26. 

Col. 458. Augustus, etc. Scitum, initio super:o- 
ris proxime anni Augustum simulatam orationem 
habuisse in senatu, qua se impcrio exuere velie 
significabat, quod tamen retinuit Patruin hortatu: 
unde in veteri lapide apud Gruterum pag. 239, 
Summum imperium orbis terrarum dicitur auspica- 
tus. Potestne igitur dici, renuisse paulo post, cum 


c Provincias inter se el populum dividi voluit, atque 


alias stipendiarias, alias wibutarias esse ? Scaliger 
nihil minus. Quam Eusebius monarchiam vocat, 
eam esse dictaturam seutit, nititurque illo V.llrii 
loco, Dictaturam, quam pertinaciter. ei defereb.t 
popu'us, tam constanter renuit, 


Col. 457. Augustus, etc, Biennio post contigisse 
hoc, no!at Scaliger, M. Apuleio et P. Silio Nerea 
coss. Et. Tyriis quidem atquo Sidoniis propter 
factiones supplicium irrogatum fuisse tunc, cou. 
stat. 

lbid. Atratinus. — Nihil dubitandum, quin bic 
jlle*sit, cujus Suetonius meminit cap. 8 de Claris 
Rhetoribus : Hunc eundem {{,,ω Ptotium) M. (α- 
lius in oratione, quampro se de vi habwit, signi 


D ficabat dictasse aTRATINO. accusatori suo, actionem, 


etc. Meminit ejus et Cicero eratione pro Colio, 
unde alia quzedam de Auatine expiscari licet. ilz 
nos in Scaligeri gratiam dixerimus, qui nescire 
86 Atratinum. hunc oratorem (fatetur : ac. ferme 
pro illo accepit, qui hoc anno scribitur in Fastis 
Capitolinis de Africa triumphasse. (Quidam  vetu- 
stiores ibri Acratinum eum vocaut. 

lvid. Cantabri... opprimuntur. Ab Agrippa sci- 
licet; atque lioc ipso anno, quod mirum, nescire 


se fateri Scaligerum. lloratius sub finem epist. 42 
lib. 1 : 


Ne tamen ignores, quo sit. Romana loco res: 
Cantaber Agrippze, Claudi virtute Neronis 
Armenius cecidit, etc. 


1079 


VALLARSIT NOTE. 


1030 


Vide et Dionem lib. riv, et cum primis: δ. Masso- A ferat Dufresnius p, $221 notarum. At Cesarea ὑπὸ 


num Jani Reserati cap. 6, sect. 3. 

Col. 438. Herodes. Viilitigat Scaliger, qui mul- 
ta et magna opera pro cedes, quod genericum no- 
men est, debuisse Hieronymum interpretari con- 
tendit. 

Col, 457. Herodes Samartanm, οἷς, Disces a No- 
risio nostro, dissert, 5 de Epochis Syro-Macedon., 
quo anno condita ab Ilerode Sebaste fuerit : nullo 
enim auctore Scaliger Eusebium de triennii meta- 
chronismo aecusat. Tum vero acerbius de eo po- 
&tulat, quod putaverit. Πάν!ον, non loci nomen 
esse, sed teinpli, atque id ipsum quod fuerat in 
Caesaris honorem excitatum, vocatumque — adeo 
Καισάρειον, ipse. IIáviov. dixerit : unde Syncellus 
arbitratus sit, dedicatum fuisse ' «o Πανί. Nostra 
nibil commentum hoc interest : quod tamen et Phi- 
lostorgio placuit; Eusebíum autem οἱ lliereny- 
mum viudicare in promptu est. Scripsisse  illuin 
ex Pasch. Chiron. auctore colligimus : Ἐν Πανεάδι 
᾿ δὲ τὸ Πάνιον κατεσχεύασεν : quod rectissime  IL;e- 
ronymus , ut in antiquis est libris, vertit, ct ἐπ 
Paneade id quod. Panium vocatur, exstruzit, Non 
meminit itaque templi, quod nomen neque nostri 
mss. neque ipsa retinet. editio Scaligeri, nosque 
jure expunxiuius e Pontacena, in qua legebatur, id 


templum quod, etc. Adco Panium duntaxat scri- 


bitur ab Herode constructum, id quod bono utique 
sensu, juxta ipsam Scaligeri. expositionem | inter- 
pretari per partes licet, atque ita accipere cuim 
Goaro, ut cui Panio templum C:esari. ab. Hero:!e 
dicatum vicinum essel, cum unum rcx .exstrueret, 
aliud quoque — putancus sit reparasse. Jam vero 
textum quod spectat, Schurzfleischius pro verhis 
olim jam, invenit in. primo Palatino cold. seriptum 
Üliziam, quod romen, ut manifestum est, scri- 
barum incuria corruptum, novo ipse errore cumu- 
lare mallet, rescribens Garizin. Non quod negem, 
in eo monte ten plum illud exstilisse, quod ille 
otiose nimis tot velerum testimoniis probal ; sed 
quod illud minime habuisse in. animo Eusebium, 
omnino ex loci contextu pateat. Cetera. quz liuc 
spectant ex eodeni docto viro describere non pige- 


bit. Stephanus inquit in Πάνια : “ἔστι δὲ xot Πά- ’ 
D Pro opera, nuperus criticus reponi jubet. Porro 


vtov Παλαιστίνης, ἀφ᾽ οὗ ἐχρεῖ ὁ ποταμὸς 'lophi- 
νης. Vide ibi commentatores. Ad Syucelli πιδιρὶς- 
nem labetur τς rubrica, Διατί ἐλέγετο Πανείας 
3j νῦν Καισάρεια 17; Παλαιστίνης. Idem ille Stepl:a- 
nus in Καισάρειλ : Καιτάρεια δέ τις, iaquit, ἐστὶ xal 
Παλαιστίνης,καὶ τοίτη πρὸς τῇ Πανε:άδι. Diversas igi- 
. tur Stephanus facit urbes Caesaream Palzstinz, εἰ 
' Caesaream τὴν ὑπὸ Πανείῳ, contra quam Syncellus 
facere videtur. Nempe Stephanus per Caesaream 
Palestinz eam iutelligit guam Καισάρειαν Z:pi- 
tuvo; Ptolemaeus lib. v, 16, vocavit, queque ab 
hac Palzstün: C:esarea Philippi probe est distin- 
guenda, etsi eas confuderit etiam ad Antonini iti- 
nerariutm Hieronymus Surita. Vide de QCasarea, 
Stratonis Qyrgo. qux ad Chronicum Paschale pro- 


Πανείῳ, scu llavíac, prout Piolemao vocatur, alio 
noniine, Cesarea. Philippi dicta est, ut Nicephorus 
monstrat lib. x, cap. 30 [list. Eccles., eamque Ne- 
rodiada, mutato denuo no»vine, appellavit Agrippa, 
ul Josephus lib. xx Antiquitt, cap 8 auctor est. 
Iluic urbi, non alteri illi, Eusebius noster natales - 
non minus, quam honores, debet. Manu descripti 
libri aliqui. Cascriam | scribunt. Benjamin Tuue- 
lensis xr in ltinerario. - 

Col. 457. Augustus Samiis libertatem dedit. Con- 
tendit Sealiger, peccatum hic biennii. metachroui- 
smo.  Tunccerte. temporis *ami Cesar. hiema- 
bat. 

Col. 458. Germanos...Lollius. supcrat. Puta. pri- 


D nío statim. acventu, lioc. utique anno : nam. quod 


sequenti superatus ipse sil a Germanis M. Lollius, 
haud recte infert Scaliger, historia zque ac temw- 
pore peccatum hic esse ab auctore nostro. 

Col. 457. Varius et Tucca. 1n primo Palatiuo 
mss., qui /Eneide libros : sunt et qui /"Eneadum 
legant. 

Col. 438. Colonie Bergtum, etc. Strabo lib. xvi : 
Berytus a Tryphone eversa ab Romanis nunc. resti- 
tuta duabus legionibus αὖ Agrippa in eam deductis. 
Quod Patras spectat, Scaliger ex eodem Strabone 
colligit deductam coloniam quadiiennio aute. 

Col. 457. Cestius Smyrnaus. lie Lucius Cestius 
Pius nominatur in Catalogo. rhetorum, qui Sue- 
tonii libro de Claris lhctorihus ín mss. aliquot 
eodicibus prxfigitur. Plura de eo Seneca in Con- 
troversiis, sed et L. Cestius Piso pro Pius in alio 
ms. dicitur. 

ὯΙ. 439. llerodes in Palestina. Hoc ferme duo- 
decim annorum opus, teste Josepho Antiquitt. lib, 
xv inceptum circa decimum sextum Herodis an- 
num csl. Eusebius ad. vicesimum sccundum refer! 
quod tum fortasse in tantam jam amplitudinem 
excrevisset, ut. dedicari, deque Caesaris nomiue 
appellari potuerit. Certe de octennii metachroni- 
smo, quod Sealiger favit. reprehendendus non 
est. 

Ibid. lJeroaes, etc. Primus Palatinus Ántipatram 
legit, haud recte ; sed nec hene, paulo post, oppida 


conditum Ciesarez aecuta hiec. sunt, ut propric ad 
Merodis aunum vicesimum octavum spectent, Vide 
Josephum Antiquitt. xvi, cap. 9. Ex. recentioribus 
Noldium, et Prideaux. 

Veteres quidam mss. atque. editi libri, de capti* 
vis. Confer Dionem lib. riw, et Velleium 11, cap. 
96. 

Suetonius in ejus Vita?: Natus, inquit, est (IWora- 
tius) sexto Idus Decembres, Lucio Cota. εἰ Lucio 
Torquato coss. Decessit quinto Kalendas Decembres, 
Caio Marcio Censorino, Caio Asinio Gallo cess , post 
nonum et. quinquagesimum annum. ln quem locum 
Vinetus : Consules, inquit, fuerunt. Lucius Aure- 
lius Cotta et Lucius Manlius Torquatu», anao Urbis 


1031 


VALLARSI] NOTE. 


1033 


t59, scd Caius Marcius Censorinus et Caius Asinius A 21. de Notis vulgaribus ; Bevcregium quoque, si lu- 


Gallus annis post 57, hoc est. anno. Rome | 746. 
Quarein Eusebii : Chronicis rectius notatum est, 
Iloratium auinquagesimo septimo zetatis sux anno 
Hom: csse mortuum, Caterum vide, quod et 
Schurzfleischius monet, unum pro cunctis T. Fa- 
brum lib. 11 Epistol. 46 ; confer et Pontaci no!as, 

Col. 459. Caius Julius Hyginus. Dicitur in Par- 
mensi mss., Julius Schinius cognomento Polyca- 
stor : in primo Palat. absolute Julius cognomento 
Polycastor, rejecto I]ygini vcl Schinii nomine. Nec 
videtur dubitandum quin hzc. llieronymus descri- 
pserit 6 Suetonii lib. de lllustribus Grammaticis 
cap. 20: Caius Julius Hyginius Augusti libertus, 
natione Hispanus, eic. Ex quo autem acceperit 
de cognomeuto illo Polycastor, seu Policastor , pro 
quo libri plerique alii Polghistorem dicunt, divi- 
nandum est. Scpurzfleischius putat, deceptum pro- 
perantia scribendi Hierouynum ex subgequenti 
Suctonii contextu, s(udiose et. avide. imitatus est 
Cornelium. Alexandrum, grammaticum | Grecum, 
quem propter anliquitatis | notitiam  DPolyhistorem 
mult,... nominabant : ut. quod Suetonius de Ale- 
xandro dixit, quem ita cognominatum narrat et 
Suidas, ipse ad Hyginum retulerit. 

lbid. Herodes Hircanum, etc. Videtur Euscbius 
tot perpetratas ab Herode neees, non quod huccre- 
deret juxta temporum rationem spectare, scd ad 
sevissiui regis exaggerandam crudelitatem , uno 


simul loco commeimorasse. Re enim recensuerat c 


ipsemet Aristobuli necem ante annos viginti sex : 
nec de llyrcauo ignorare potuit, quod luculentissi- 
me Joseplus Antiq. lib. xv, cap. 9, testatur, fuisse 
eum anno Actiacz victorie interfectum, qui eum 
octavo llerodis concurrite Mariamnem sororeim 
$uan sequenti anno, sive regui sui nono, occidit, 
et paulo post Alexandram socrum. E contrario pro- 
prios filios Alexandrum otque Aristobulum  mults 
abhinc annis, sive biennio ferie antequam ipso 
e vivis excederet, Des ti jussit. contrucidari. Non 
cst itaque , si mentem auctoris nostri probe asse- 
quimur, quod ei vitio, ut Scaliger facit, meta- 
ebronismos et prechronismos plurium annorum 
vertamus, 


Col. 459. Tiberius de llhetis. Negat Scaliger, 
memorix proditum unquam de Armenis Tiberium 
trinmphasse. Catera consuli jubet Annales August. 
M. Velseri. | 


Col. 440. Albucius. Suetonio de Claris Rhetori- 
bus cap. 9 dicitur Caius Albutius Silus, non. Silo; 
Sed el Situsscibitur apud Senecam. 


Col. 459. Augustus Juliam. Triennio post relcgata 
cst, si Velleio credimus lib. ut, 6. 400 ; ait. enim 
trícesiino anno ante Viuicii cousulatum, quem ges- 
sit anno U. C. 785, actam in exsilium. Scaliger 
e contrario anno antecedenti damnatam ponit, quo 
liberius rationibus Eusebii detrahat. 

lbi.l. Marcus Tullius. Coifer Isidorum lib. 1, c. 


bet, Pref. ad Arithmeticam chronologicam. 

lbid. Augustus gladiatorium. Consentit Velleius, 
eodem quo relagata est Julia, anno, editam Nauma- 
chiam ; sed ille, ut notatum est, gestum utrumque 
triennio abhinc ponit. 

Col. 440  Melissus Spoletinus, Neque Cat, neque 
Marci, vt vides, prenomenhuic datur abs Hierony- 
mo ; Scaliger tamen Marcus przposuit, ut e Suetonio, 
qui Caium vocat lib. xxi de Illustribus Grammaticis 
cap. 22, nostrum erroris insimulet. 

Col. 489. Herodes ad ea, etc. Atque lizec plurium 
annor. memoriam periocha continet : nam que 
anno ilerodes doctissimos Jud:eorum et legis patrie 
interpretes, Judam οἱ Matthiam (hos enim ab Ec- 
sebio indicari autumo) supplicio affecit, proximus 
ipse morti erat: quo vero Costobarum, virum Salo- 
ms alterum, inter(íici jussit (quod iguorasse videtar 
Scaliger ) una cum Lysimaclio, Antipatro, Dositbee 
atque aliis, ipae. circiter duodecimum regui agebat, 
Et sane digeri haec per. tempora, non per annes, 
memini : ad lizec csse etiamnum Ilerodis historiam te- 
nebris quam qux maxime obsi.am : sed quei ἔπ- 
sebius auctorem seculus sit, non invenio : Jose 
phus enim in alia omnia abit. Mss. Palat. Sole- 
mae przferunt. 


Col. 459. Tertullianus. Facile assentiar Scaligero, 
fuisse banc pericopem in textum ex glossa impor- 
tatam, nam et in vetustissimorum aliquot codicom 
margiue minuscu'is litteris descripta est. θεοί 
vero spectat Tertulliani verba c. 8 adversus Judssos, 
Videmus autem, quoniam quadragesimo ei primo 
anno imperii Augusti, quo pos. mortem — Cleopatra 
imperavit, nascitur Christus, etc., malim ea potare 
cum isto, tum huie simili loco paulo poat, depra- 
vata librarivrum culpa. Gravior quippe hailucina- 
lio hzcest, quam quse potuisse in vetustissimum 
auctorem cadere videatur : annus enim ille 41 Δι» 
gusti numeratur a cede Cesaris, qui a Cleopstre 
morte nonnisi 98 erat: idque minime ignorasse 
Tertullianum, ex reliquo toto contextu perspicuom 
est. Velim igitur utramque fuisse ab eo epocham 
indicatam: altero autem loco. descriptorum osci- 
tantia numericas notas excidisse, quas iia nullo ne- 


Ὁ gelio suppleas post Augusti -nomen, 28, quo posl 


mortem | Cleopatra, etc, [ta et Hlieronvmus videtar 
utramque epocham expresse connotare voluisse, 
in Comment. in caput secundum [sais, ubi ait, 
Veteres revolvamus historias, εἰ inveniemus usque 
ad 98 annum Cesaris Augusti, cujus 41 — anno Chri- 
sius natus estin Judaea, in loto o1be terrarum (nisse 
discordiam, et singulas nationes contra vicinas ges- 
tes arsisse studio preliandi, ita w cedereut, et cede. 
rentur, etc, Priore loco ab Actiaca victoria : altero 
a Caesaris cede. eumdem. imperii Augusti annum 
designat. Certe falsum | est, quod Scaliger couten- 
dit, ut locum atendenti. serius patebit, Hieroay- 
mun cum idem principium 28 et 41 δυπὶ Augusti 
faciat, diversa hac tempora fuisse arbiuratum, ei- 


1035 


VALLARSHL NOT £. 


que Tertullianum. in eamdem  halluciuattortem A !Gcí interpretatione iuferius : quanquam liec pae 


praivisse. Citerum in Parmensi ms. aliisque Pon- 
taco laudatis, non 44, sed 40, absolute legitur hic 
luci, qux ipsa quoque incongrua lectio non est. 
Col. 440. Cyrinus ex consilio, ete. Refixit locum 
.^hunc Scaliger pro arbitratu suo ita; Quirinus. et 
consilio senatus in Judeam missus, etc. ; verbis 
edicente Caesare, que putavit a correctoribus in- 
crustata, praetermissis. Dein erroris, quem ipse ad- 
iisit, in verbis ex. consilio senatus, torquet in Hie- 
ronymum culpam : denique totam periocham subse- 
quenti de Cbristi ortu. postponit. Quibus ausis mss. 
auctoritatenr nos unice opponimus, singula enim 
persequi nec vacat, nec sane lectoris interest. Non 
pretermittemus autem qua Theodorus Rykius di- 


gua lectu habet de Quirino in animadvers, in Tacit. b 


p.97et seqq. : P. Sulpitlo, inquit, Quirino, non 
Quirinio cognomen fuisse plura áargumenta sunt. 
Primum enim suadet terminatio cognowminum non 
"Menotantium artem aliquam hoc tempore üsita- 
Yam ; dein expressa. aliquot veterum  áuctoritas. 
Apud Suetonium Tib. c. 49, inownibus codd. le- 
gitur : in gratiam Quirini consularis pradivitis et 
orbi. In Fostis Siculis exserte, Μεσσάλα xai Kuc- 
pivov. Nummus apud Hubertum Golizium in una 
area circum lüpam Romulum et Reinum lactan- 
tem, super quam montes septem, infra Tiberis, 
P. SULPITIUS P. F. in altera circum caput 
dese : QUIRINUS Ii]. VIR.. qui rem decidit. 
Uode non dubitaudum, quin In Dion. Indice coss. 
a 7429 corrupte Kup!vwog legatur pro Kotplvor. 
Nec aliter terminatur hoc cognomentum in aliis fa- 
ciliis, auctores et lapides testantur. lliue apud 
Cyprianum libii wt Testim. coitra Jud:zos ad. Qui- 
finum : etin Martyrologiis nont unus Quirinus. 
Inseriptio vetus spud Heinesium, c. SEMPRONIO C. 
inL. Qvinivo, εἰς. Faciunt huc et Janus Quirinus apud 
Suetonium, collis Quirinus apud Ovidiuar, popu- 
ins Quirinus apud Horatium, Quirina tribus in 
lapidibus antiquis, Juno Quirina apud Dionysium. 
Nec referi quod in Evangello et apud Josephum 
legatut Kopfjvtoc, in. Alexándrino Chronico, Mec- 
σάλα xal Ἑυρινίου ; externi$ enim wsitatum cogno- 
υἷα Romanorum in ius subinde efferre, quoniam 


rum ad propositum nostrum spectant, Sed mo- 
nendus sedulo es, lector. de Scaligeri halluciua- 
tione, que maximi ín re Chronologica momenti 
est; hune enim annum, qui Christi. nátaiis fuit, 
et ex quo temporum atque liistoriarüm conse- 
quentium rationes,pendept, ille non eum 42 Tibe- 
rii, ut omnino. iMt Eusebius, comiparavit, sed 
cum subsequente 45 : ex quo factum, dt. turbatis 
semel calculis, omnem przeverterit Eusebianam 


hypothesim, et paralogiàámis immanibus fere con- . 


tinentet peccet : in quos amimadverterunt Peta- 
vius de Doct. Temp. lib. xi, c, 6, et Pagus ad 
Baronii Annoles, tom. l, p, 15. 

Col. 441. Jesus Christus-x.. nàscitur. H»c nimi- 
rum est, in tanto auctorum dis»ensu circa verum 


Cbristi natalem annum, et vdlgo receptior, ef. 


propior ad fidem Eusebii sentefitia, referentis δά 
tertium olympiadis 194, ab Urb. cond. 752, Au- 
gu : ante ejusdem. πιο. 15, ipso Augusto 
45 et 
Juliane 4712, cyclo solis 8, etc. Idem ipse Euse- 


bius Hist. Eccles. lib. 1, cap. 6 : "Ilv δὴ οὖν τοῦτο᾽ 


δεύτερον xal τεσσαραχοστὴὸν ἕἔτός, x. v. À. Annus 
ogebatur secundus εἰ quadragesímus regni Augusti , 


. ab /gypto. autem subjuügata, et αὖ Antonii Cleopa- 


(reque morte, annus oclavus et vicesimus. Sed eam 
disputationem, quz sexcentis libris scripta est, πος 
dum finita, retexere in ,Eusebii gratiam, nostra- 
rum partium non est. Vide, ut unum aliquem 
ex lis nominem, qui in hac se palestra multa 
cum laude exercuerünt, Salomonem Van Till. , 
dissertatione de die et anno Christi natali. 
lbid. Cuius Cesar. Hanc ex .Parmensi ms. ut 
el Sealigeri editione periocham statim a Christi 
natali collocavimus, qua superiori anno in antea 
editis, et apud Pontacum recensebatur. Hoc ni- 
mirum anno tertio olympiadis 194, Caius Casar 
Augusti filius sdoptivus missus est in Orientem. 
lbi eum Phraates Parthorum rex ad colloquium 
invitavit : qua de re omnino videsis Velleium Pa- 
terculum lib. n, cap. !01, ex Lipsii recensione, 
Scaliger, qui hujus historie tempus ad tertium 
superioris olvmpiadis annum refert, D. L:elio 


gehtilia sie apud eos desinere noverant. Sic, M. fj Balbo, C. Autistio, Vetere coss., quinquenuii me- 


Claudius Pupienus imper. iu nummo Tarsensium, 
apud Tristanum vocatur M. KAOA. ΠΟΠΛΗ͂ΝΙΟΣ. 
Ut taceam, apud D. Lucam noun omnes eodices 
habere Κοῤηνίου, sed quosdam Kupsívos, quibus 
concinit versio Vulgata, qua Cyrino: quosdam 
Κυηρυνίου: ex qua inconstantia de mendo suspi- 
eari Jicet, In hoc autem, αὔτη ἀπογρατὴ πρώτη, 
ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Kupnvlou, esse 
explicanda eum Casaubono, non cum llis qui πρώ- 
τῇ positum velint pro προτέρα, aüt μᾶλλον subin- 
telilgi, praeterquam ex rationibus a Casaübono al- 
latis, ex hoe patet Euseblanl Chronici loco, et 
sdhwe clarius ex Syucello. Mdactenus ille. Dicé- 
mius et nos fórfisse de Lucani hujus vezatissimi 
PaTmor. XXVII. 


tachronismum Eusebio exprobrat. Sed fallitue 
ipse splendide, ut post Velleium, quem diximus, 
facile intelliges ab Norisio nostro Cenotaph. Pi- 
san. pag. [87 οἱ scq. Ipsa Caii atas dedocere 
Scaligerum potuit: et versus quos ipsemet lau- 
eat, Ovidii de Art. 1. i: 


Auspiciis annisque patris, puer, arms movebis, 
Et viuces anuis auspiciisque patris. 


quibus sane significatur Caius, sicuti pridem pa- 
ter ejus Augustus, undevicesimo aatis anno 
hella auspicatus, Natus igitur cum sit, quemad- 
modum Dio lib. riv. testatur, anno ab U. C. 754, 
eam expeditionem cirea 755 suscepit, aique in 
Parthos movit: hoc nempe ipso tempore quod 


1091 


autio Silano coss. , qui ànnus est oeriodt* 


LÀ 


- Wb 


[035 


in Pontacena editione deerat, nos ex aliis libris 
suffecimus. 

Col. 442, Xystus. Pythagoricus. Vetustiores editi, 
et Palatini mss. libri Xystus, alii Sixtus habent, 
ut promiscue scriptum nomen istud, tametsi op- 
pido diversum, jamdiu olim iputém. S. Hierony- 
mus, qui szpius' acriter Rufiniip exagitat, quod 
Pytbagorici — philosophi sententlolas pro Xysti 
mariyris obtruderit, nominat promiscue utruni- 
Que: nam philosophum quem in caput Jeremias 
tu Sextum vocat, in epistola 155, ad Ctesiphon- 
tem, et in cap. xviii. Ezechielis, appellat Xystum, 
cui etiam martyrem plane cognominem semel fa- 
cit, alias Siztum distinctionis ergo nominat. Vide 


quie nobis observata sunt iis locis. Nibilosecius B 


Pytlhagoreum philosophum saepius de nomine 
dici Sexiium, fatendum est. lta. Seneca epist. 1, ex 
qua etiam bene convenire cum Éusebiana recen- 
sione philosophi ejus aiatem — intelliges. Vide pro- 
Jogum Uibani Codofr. Siberi ad S. Sixti II, ut 
vacat, Enchiridion. 

Col. 411. (Apud Vallarsi) : Loterculum annorum 
a'Christo nato, tamet-i post. Pontacum et Scalige- 
Yum, aliosque vetustiores, qui liunc librum recen- 
suerunt, retinemus, ut ne, quid. receptum vulgo 
sntea ininutasse temere videamur: sentimus ta- 
men non fuisse sive ab Eusebio, sive ab lliero- 
nymo continua serie huie operi appositum ; hiec 


VALLARSII NOTE. 


,Eusepus notat. Caeterum Caius praenomen, quod A Eusebius suam juxta hypotbesim : quanquam si 


1036 


Herodis ann. ad historia: universe amussim exege.- 
ri$, vix te, ac ne-vix quidem difficultatibus expe- 
dies ; videbitur quippecum Scaligero Herodes hiennic 
ante fatis concessisse, quamhic infantes Beibleemi- 
ticos interfecisse. Dicemus ea de re nos subsequenti 
annotatione, ubi de Herodis morte. 

Col. 444. Asinius Pollio... qui de Dalmatis trium- 
pharat. Legit Scaliger, de Dalmatiis, longius a wss. 
lide, ut et illud quod bane periocham inverso or- 
dine subsequenti postponit, In Parmensi ms. 80 
Asinii xtatis anni pro 70 computantur. 

Col. 449. Herodes morbo intercutis aque... mori- 
tur. Hic locus est, quem varie hactenus exercuit 
doctorum industria : neque enim qui possit Josc- 
pho, quem Eusebius sequitur, fides constare, satis 
intelligitur. Videtur, si rerum seriem ex historia 
ipsa spectes, Herodis fatum ante quadriennium de- 
buisse collocari : quod recentiores cbronologi , ai- 
que ipse fere Scaliger praestat. Enimvero Árcbe- 
laum Herodis filium, testatur Josephus lib. 1v 
Antiquitt, cap. 15, decimo fere anno a morte patris 
fuisse relegatum. Relegatus autem hic est, eodem 
teste Josepho, lib. xvii, cap. 2, anno circiter 57 ab 
Actiaca victoria , qui est ab U. C. 760, sive , quod 
idem est, tertio olympiadis 196. Igitur quo flerodes 
pater fatis concessit, annus erat ab U. C. 750, olya- 
piadis 194 primus. ldem evincitur alio argumento : 
Philippus alter Herodis filius e vivis excessit aono 


ehim annos nuinerandi ratio, auctore demum Diony- C Tiberii imp. 20, cum jam Trachonitidi, Gaulani 


sio Exiguo, post quíntum a Christo nato s:ecalum 
inducta est, Re etiam vera in. antiquioribus manu 
exaratis codicibus, cujusmodi est unus Amandinus 
Schelestratio laudatus, filum istud, sive laterculum 
annorum Christi omnino;,non invenitur. 

Col. 442. Augustus Tiberium , etc. In Greco Ti- 
berius tacetur, in quo tamen suspicari licet l'atoy 
pro Τιδέριον irrepsisse. Gestum vero, quod et Sca- 
ligero notatum est, coniigi triennio post. Videsis 
Velleium Paterculum lib. 11. 

Ibid. Judas Galileus. Fatendum est, quod Scali- 
ger animadvertit, septennii, ut minimum, prochro- 
nismo hic peccatum ab Eusebio esse : siquidem 
post Arclielaí relegationem, ut Josephus Ahtiquitt. 
lib. xvin , cap. 4 , et de Bello lib. i, cap. 7, testa- 
tur, Judas iste Galil:eus, qui et Gaulanites dictus 
est, sediliouem mevit. Contigisse hoc tradit S. Lu- 
cas Actor. v, 07, ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς, 
non tamen expresse , ut Scaliger contendit, ἐν τῇ 
ξευτέρᾳῃᾳ ἀπογραφῇ : quam cum maxime urgeat Eu- 


sebianz hallucinationis causam, non videtur ipse: 


beue sacri scriptoris sensum assecutus ; nam et il- 
lam , quam idem Lucas Evaug. cap. 11 πρώτην vo- 
cat , ita praestat cum doctissimis viris interpretari , 
ut nvn primam respectu secunde signillcet, sed 
descriptionem prius fuisse notet institutam, quam 
ad censeuda Judiorum bona Qüirinus ab Augusto 
mitteretur. 


lbid. Herodes.... moriikr. Egregie 1d quidem 


“Ὁ. 
4 


tidi , ct Batanez , ut ipse idem auctor est Josephus 
lib. xvin, cap. 4, annis 57 imperasset. (Quos anoes 
si numeres ab hoc. loco ad quem mortem Herodis 
Eusebius refert, jam non ad Tiberii modo vicesi- 
mum , sed et Caii imp. alterum annum pervenies : 
quod constare omnino non potest, siquidem Pbi- 
lippo jam demortuo, sub imperii sui initia Caius, 
quod ipsemet prodit Josephus lib. xvii, cap. 6, 
Herodi Agrippz tetrarchiam illam dono dedit. Adeo 
er3t, ut dicebamus, quadriennio circiter mors Hle 
rodis anteponenda : quod si demum putes, mo» 
venda ipsa erit Christi concepti natique epocha; 
omnino cnim certum est Evangelii füde, Jesum, 
advivente Herode, natum esse, Ac scimus quidem, 


D putasse Simsonium depravatas olim faisse aped 


Joseplium numericas aunorum notas cum lib. Aa- 
tiquitt,, tum de Bello Judaico, quas pro suo ipse 
arbitratu refixit, ut dictum velit ab Josepho, re- 
gnasse llerodem annos 37 post detrusum regm 
Antigonum, postquam vero rez ἃ Romanis declara- 
Lus est , annis 39. Sed przetrquam quod temere hot 
est ab illo excogitatum, plures alias difficultates oc- 
eurrent, ex aliis in historia gestis, a quibus, ut ait 
Wesselingius , haud facile te exsolveris, nisi si 88- 
nos lierodi reliqueris $4 ab Antigeao interfeeto, et 
91 ab accepto regio ἃ Ronanis nowine, quos Jose 
phus semel iterumque illi dedit. Textum quod spe 


eiat, unus T'alatití.. ms. habet, sca(usientibus toto 


corpore vermibus, pro scatentibus, etc. Pro ἀπὸ τοῦ 


1031 


VALLARSII NOTAE, 


1078 


océpatoc, quemadmodum et Mieronymus legit apud A principatum, Asinius pene ad extremum durarvit. Se- 


Eusebium, legit Syncellus, ἀπὸ τοῦ σώματος. 
Col. 441. 7n Herodis loco, etc. Quie de θανασίμῳ 
llerodis anno diximus, locum hic quoque habent ; 
ce:tam est enim , statim a patris morte regno admi- 
nistrando Archelaum successisse. Quanquam dis- 
scaütientibus e vestigio inter se fratribus, causaimn- 
que Roma apud Augustum dicentibus , nec regiuim 
nomen, nec totam patris ditionem Archelaus ab 
Augusto obtinuit. Josephus Antiquit, lib. xvii : "Ap- 
χέλαον βασιλέα μὲν οὐχ ἀποφαίνεται, x... 3. Ille 


quidem (Augustus) Archeluum regem non declarat :. 


sed ejus ditionis, que 1] εγοαΐ erat subjecta, in par- 
tem. dimidigm ipsum constituit ethnarcham. Dimi- 
diam alteram partem bifariain divisam Antipz et 
Philippo concessit. Quamobrem Scaliger totis ha- 
benis contra Eusebium effunditur, quod dicat fa- 
ctas tetrarchias quatuor in quatuor fratres, Ilero- 
dem , Antipatrum, Lysiam, et Plilippum. Qus, 
inquit, omnia ridicula sunt, nam Antipater jam 
quinque diebus ante obitum patris laqueo strangu- 
latus erat : Lysanias vero plane commentitius est, 
quem filium nunquam genuit Hlerodes, nulla ex 
novem uxoribus Herodis peperit. Quare pergit de 
hallucinatione Eusebii ex tetrarchi:e vocabulo multa 


hue congerens, et cumprimis de Lysia, aut Lysania, . 


qui si de familia Herodis ex Arabia aut aliunde 
fait, (ilius tamen ejus non fuit. Quibus omnibus, 
ne longius, quam per notarum angustias licet, eva- 
gemur, faciet fortasse satis szepius laudata disser- 
tàtione Noldius , quem ut consulas, auctor sum, a 
num. 40 continenter usque ad 42. Adde et Dasna- 
gium tom. I, part. i, Histor. Judaeorum cap. 11. 
, Col. 448. Philistion mimographus. Notat Scburz- 
fleischius in primo Palatin. ms. monographum malo 
hune vocari : ab hoc autem Philistione , teste Epi- 
phanio, fabulas suas ineptiasque sumpsisse Sinio- 
nem Magum et Gnosticos. Vide Fabricium. 

lbid. Tiberius Cesar Dalmutas, etc. Confer Vel- 
leium lib. n, cap. 104, Tacitum quoque Annal. u, 
46, et Dionem lib. Lv, e quibus intelliges, baud jure 
suspectum fuisse Scaligero locum de Sarmatis. 

(Ibid. Apud Vallarsi), Qua Italico,ut vocant, chara- 
ctei:e notautur, non usque adeo genuina sunt, neque 


cunduin hzc, el ea, qux αὐτόπτης scribebat Ovi- 
dius, commntarunt locum in Chronico Eusebii, 
Pollio, et Messalla, ut .num. 2020 Messalla mortuus 
fuerit, l'ofio vero 2029 : unde recte auctor Dialogi 
dixerit. Asinium pene od extremum principstum 
Augusti pervenisse , penultimus enim annus Augu- 
sti incidit in num, 9029. Itaque cim Ásiuius Pollio 
vixerit ann. 80, natus igitur fuerit numero 1949, 


' eunsul factus aunos natus 99 aut 28. Val. Maximus 


libro viu, cap. 14, vocat Ásinium Pollionem numé- 
rost vivacitatis haud pareum exemplum. Vixit enim 
annos, ut diximus , 80. Jamvero iextuu quod spe- 
ctat , primus Palatinus ms., teste Sehurzlleischio, 
legit ulcere illi, tertius hulcere illi, quod ummniuo 


B verius puto quam impressum etiam in Scealigerana 


editione ulcere sibi. Iu flne Parmensis ms. ἰδυῖα 
snnos 70 ztatis Messalla computat, 

Col. 44. Augustus. ... censum Rome agitans, ete. 
Actum sequenti anno, si quidem numeres 3 Kalen- 
dis Januariis, quod tamen minime Eusebius fait, 
[12 fidejubet esse Augustus ipsemet in indice sua. 
NVPERUIME. LYVSTRVM (es) CONLEGA TIBE- 
RIO. SEXT. POMPEIO. ET SEXT. APYLE!O. COS. 
QVO LYSTRO, ROM. CAPITVM. QVADRAGIES. 
CENTVM. MILIA TRIGINTA. ET SEPTEM (censa 
sunt). Quo loco Scaliger : Melius, ait, crediderim 
ipsi Augusto. Multuin. sane. differunt 9,570,000 et 
4,157,000, utique plus semisse. lu. Parmensi m. 
nonagies cccLx nillia duntaxat sunt, 

lbid. Archelaus nono anno fegni sui. lta. Jose- 
phus de Bello lib. ut, cap. 6, ἕτει τῆς ἀρχῆς ἐν- 
νάτῳ, nono principatus $ui anno, pulsum in c&- 
silium Archelaum tradit, qui tamen Antiquitt. li5. 
xvii, sub fin. , δεχάτῳ ἔτει τῆς ἀρχῆς, decimo anno 
contigisse id scribit, nono scilicet jam expleto, Sed 
gravior Eusebii metachronismus est ex semel tur - 
batis circa llerodis obitum calcalis. Scaliger qua» 
driennii esse sentit ; nos, si recie ratiónes subduxie 


nius, ibi de Archelai initiis, patrisque ejus morte, | 


sexennio solido aberratum colligimus. 

Col. 445. Π| Herodes tetrarcha.. Hunc Ardufnus 
filium Zenodori facit, non. lMerodis : eumque ait, 
patrio jure, uon precario ἃ ltomauis regnasse. In 


babentüt apud Scaligerum. Pontacus ita pridem aU p has eum puto anzust'as Scaligeri afgnwenta de- 


reliquo textu distinxit. ᾿ 

Ibid. Messala Corvinus erator. Scaliger hanc pc- 
riocliam biennio post refert. P'orro in Notis ex Ovi- 
dii testimonio , scribentis ad Me:sallinum de Mes- 
salle patris ejua funere, 


* Cui nos et Jaetymss, snpreraum in funere munus, 
Et dedimus medio sc ripta canenda foro, 


contendit ante exsilium Ovidii eum jam decessisse, 
hoc est, ante num. 2099. Tum ait : ftursus aliud 
dubium suboritur : si M. Val. Messalla ohiit 2039 
num-ro , superstes fuit 9 aunis C. Asinio Pollioni , 

qui decessit nim. 2020. Quomodo ergo tuebiinur 
| ee adversus ea. quie auctor Dialogi de causis cor- 
yupta cloquentiz scribit : Corvinus in medium usque 


truserunt, totus h: c euin iu eo est, ut falli Euse- 
bium persuadeat, qui regni llerodis initium haete- 
nus distulerit, ێum constet jam anhum. decimum 
regnasse eum in te(rarchià sua : neque fratri Ar- 
clelao successerit, cujus tota. in fiscuin. redacta 


. possessio est. Atqui non videtur Scaliger, studie 


litigandi abreptus, nativnm verbotum Eusebii sen- 
sum peftcepisse, duem quidem nihil sibi voluisse 
aliud puto, quam. [lerodem Antipam, fratrem uti- 
que Archelai, postquam iste pulsus est in exsi:ium, 
caput nationis Judisorum 86 principem egisse : 
quam digni atein. alier ejus. (rater Philippus non 
erat. sustinendo, utpote qui et meritis el nato. mi 
nor ; ad liec eiiam Pturaee tetrarcha, non Galilaeez, 


* 


1039 


VALLARSII NOTA. 


flo 


ut Herodes : quz ditio pro Judzs parte semper est A ctore Tacito , spectat. Sed et slii in Hieronymunt 


habita. lgitur iste quanquam jam a decimo anno 
in privata, ut ita dicam, tetrarchia regnans, ex- 
pulso Archelao, non in ejus qaidem ditionis sortem, 
sed in gentis caput. et. principem jure assumitur, 
atque. iude nova veluti reyni ejus epocha censetur. 
Hac ratione, ut Eusebii , ita nullus Hieronymi in 
caput τ Mattlizi error est, quem Scaliger somniat , 
Won enim ait ibi S. Pater Archelaum, scd Ántipam 
Lugdunum relegatum. Sed videsis, ne longiores 
equo simus, Dasnagil Historiam Judxor. tom. I, 
toto capite octavo. 

Col. 441. Defectio solis. Neque Augustum hoc 
anno obiisse, sed sequenti, neque hoc anno, sed 
sequenti eam defectionem solis accidisse, cx Dione 


sive Eusebium insurgunt criticorum filii, quod Asi- 
nii Galli necem primo Tiberii anno illiget, quae ejus 
imperatoris 17 contigit. Pro certo habetur, fuisse 
Tiberium malo adversus Asinium hune€ animo, 
ex quo Vipsaniam priorem conjaggem suam a se 
repudiatam, hic sibi matrimonio copulavit. Addit 
aliam odii causam Dio, quod Sejano obsequeretur; 
eique primas tribueret ; qui Sejanus Tiberio in su- 
spicionem jam venerat. Cseterum artibus quidem 
dolisque Tiberii conjectus in carcerem Asinius 
fuit; ihi autem fame an ferro perierit, dubium est. 
Certe. Capreis tunc agebat Tiberius. Confer Taci- 
tum. Asinius Pollio, pater Asinii Galli. ah Eusehio 
nostro ante annos decem morte suia obiisse dicitur 


qui.em notat Sealiger : ipse autem nullam fuisse B seq. num. 9020. 


solis defectionem contendit, sed lunam diebus 
$9 a morte Augusti defecisse totani. Proinde non 
76 etatis suc. anno, sed uno auctius, sive 77, Au- 
gustum ob;isse, in ipso ÉEusebiano contextu ponit, 
contra mss. quot scio amnium atque editorum co- 
dicum auctoritatem. Quod quidem satis esse debet, 
ut iis, que. multa in Notis ad hypothesim hanc 
$uam ex siderum cyclis asserendam, accusandum- 
que hallucinatibnis Eusebium, congessit, jure om- 
nem deneges fidem. Proltitetur ipse palam Schurz- 
fleischius, non eam se Scaligerani cycli esse putare 
sinceritatem, ut tot aliis auctoribus, et tot in pri- 
mis mss. sinplius contradici possit. Sunt enimvero 
ommi exceptione niajorum , eaque luculentissima 
auctorum testimonia. Velleius Paterculus lib. ti, 
cap. 123 : Securum se Augustus. praedicans , mec 
quidquam jam de fine, si [nta poscerent, recusans.... 
in sua resoliítus inilia.... septuagesimo sexlo anno 
animam calestem. colo. reddidit. Suetonius etiam 
expressius: Duobus Seztis, Pompeio et Apuleio coss., 
xiv Kal. Septembris, hora diei nona, septuagesimo et 
sexto atatis anno, diebus quinque triginta minus, 
Paria Dio habet lib. 1vi, atque alii, Quid quod eam 
. eclipsim tabule astronomicee comprobant? Sed 
et in eo pergit falli Scaliger, quud annum hunc 
imperii Augusti quinquagesimum sextum cum de- 
cimo quarto Chiisti conneetit, qui error a priore 
illo fluit, quem suo loco notavimus, ubi primum 


(bid. Ovidius poeta in exsilio perit. Vide unum 
pro cunctis Joan. Massonum in Ovidii Vita. 

: Col. 444. Germanicus Casar. Rescribi vult Scall- 
ger de Chattis, de quibus sane hocce anno, ut de 
Cheruscis, et Angrivariis Germanicus triumphsvit; 
quod Tacitus Annal. 1], cap. 41, testatur. 

Col. 445. Quatuordecim urbes terramotu corrue 
runt. Atqui, inquit. Schurzfleisehius, quatuordecim 
urbes recensentur, non tredecim, de quo infra 
videbimus. Pro Mosthene primus Palatinus habet 
Hosthene ; Syncellus, Μοστίνην vocat. Eodem fere 
modo Ἠοστίνα ab Hierocle nominatur. Moon- 
γνοὺς Ptoleniwi intelligit Scaliger. Populi enim el 
urbis nomen commune fuisse, autumat Chr. Ceils- 
rius, G. A. lib. ut, cap. 4, qui e nummis egregie 
probat, Μοστήνην, atque apud Latinos Mostenem, 
sine halitu, scribendum esse. Apud Nicephorum 
lib. 1, cap. 17, Μωστηνὴν habetur. His adde, qua 
Th. Ryckius ad Tacitum, p. 45 Animadversionum, 
protulit, Tmolum primus Palatinus in. Hymolum, 
tertius in Ymolum, quartus denique in Tomolen ver- 
tit. In Grzecis est Τμῶλος, Legendum tamen repu- 
taveriim TYMOAOZ. Stephanus TYMGAOS, οὕτως 
6 Ἰμῶλος κατὰ ποιητιχὺν μετασχηματισμόν. Hine 
apud Ciceronem τὸ ἐθνιχὸν Timolites, per i Latinam 
formatum exstat : nisi in Stephano potius seri- 
bendum sit TIMOAOZ. Plinius H. N. lib. v, cap. 
49 : Lydia, inquit, celebratur mazime Sardibus, in 


Chrisu. cum. Augusti duadragesimo tertio eompo« D letere Tmoli monitis, qui antea Timolus appellatas, 


suit. Recole quz ibi dicta sunt : multum quippe 
intercst, ex qua liallucinatione reliqui ejus paralo- 
gismi deriventur, observasse. Porro quod ait Hie- 
ronvmus Atelle in Campania mortuum Augustam, 
scriptores plerique alii omnes Nola, sive. apud 
Nolam suceubuisse eum tradunt. 

€ul. 444. 11H. Tiberius imperator. Tota liec peri- 
copa a Parmenti ms. abest. 

Col. 443, Caius Asinius Gallus. Sentit. Scaliger, 
Virgilium in eadem ecloga Sicelides Muse, et pa- 
tris €. A:inii Pollionis meminisse, et filii, cum ea 
dicata sit patri, in. gratiam autem filii facta. Erra- 
re autem. Hieronymum , qui miseram (ilii sortem 
huc referat, ad quud tempus psr patris exitus, 2u- 


Adde Ovidium lib. v1 Metamorph. vers. 15, et lib. 
Xi, vers. 85, ubi vineta Timoli memorantur. Pro 
Tmolus interpres Nicephori habet, Timolus. Sed ia 
Grzco textu μῶλος est. Pro Temno. Syncello Τὺ 
μος memoratur. Nescio, num Τύμνος forte legen- 
dum sit, quam Cari urbem Stephanus vocavit, 
an Τῆνος potlus, quod pro Τῆμνο; spud flerodo- 
tum occurrit. Salmasius, in Notis ad Grzeam Ee- 
sebii syllogen, TIOZ legit, de qna urbe in Paphla- 
gonia sita Stephanus videndus. Temmus Nicepho- 
τὸ Tígo; est. Pro. Τῆμνος apud Polybium Τέμο 
vo; legitur. Vid. H. Valesium pag. 575. Cwrasn 


' quibusdam libris Cyne vocatur. Possit sane KYNIl 


Λυδίας, Stephano memorata, intelligi. AKeram li- 


104] 


terim lectionem , librorum auctoritate, quorum A 


famen aliqui Cane scribunt, nisam, nolim detur- 
bare loco suo. Quartus Palatinus, Themmos, Cy-. 
mos, Smyrna; tertius , Temnus, Cymemirina uno 
verbo, uterque corrupte, legunt. Dia aliquibus libris 
Dya dicitur. Salmasius pro Dia, Hyrcania, ut tre- 
decim videlicet urbes tantummodo nominentur, 
legendum in Graco textu putavit, Ala ἡ τῆς Ka- 
plac. Pra. Dia Hyrcania, in Nicephoro Graeco est 
Ala Ὑρκανία, καὶ... Lacunam explevit interpres 
voce Cybira. et. delet 'Yoxavia; vocabulum. Moa- 
γέτης Κιδύρας τύραννος memoratur apud Poly- 
bium Excerpt. Leg. xxx, pag. 1159. Idem Nicepho-. 
rus-eam "Ἔφεσος vocat, cujus mentio injicitur apud. 
Strabonem, lib, xii extremo. p. 630. Etiam hoc 
addo, quod Malala Chronogr. p. 517: Ἐπὶ δὲ τοῦ 
Κλαυδίου, ait, Καίσαρος ἔπαθεν ὑπὸ θεομηνίας fj 
Ἔφεσος (cujus bic mentio non fit), xal ἡ Σμύρνα, 
χαὶ πολλαὶ ἄλλαι πόλεις τῆς ᾿Ασίας. Claudio. ergo 
Germanico, non Claudio Tiberio, regnante, loc 
contigerit, si Malalam sequemur. Sed nobis quidem 
slia omnia vel e Strabone, 2quali scriptore, con- 
stant. De Archelao et Caesarea Cappadocize eadem 
narrantur apud Suidam in KAIZAPEIA. His adde 
quod corrupte habet Parmens., Ostene pro Mostene, 


et Diabiercania pro Dia Hyrcania. Prestabit et . 


consulvisse Gronovium juniorem ad marmoreain 
basim Colossi Tiberiani tom. VII Antiquitt. Grze- 
carum, capitibus prasertim 5 et 24, ubi uno verbo 
legit Apollonidea, pro Apollonia dia, quam lectio- 
mem multis Veterum testimoniis comprobat, atque 
hoc ipso Hieronymi, qui cum tredecim dicat civita- 
tes corruisse terraemotu, interim quatuordecim nu- 
meraret, si quod in aliis mss. editisque libris legi- 
tur, Apollonia, oria scripsisset, Erat bzc autem 
non Apollonia Troje , sed Apollonidea Lyd:e, cu- 
jus provincie et reliqua civitates, id esf, Asia mi- 
poris sunt, 

Gol. 445. Fenestella historiarum scriptor. Antea 
addebatur et carminum in editis libris ac iss. quot 


- vidimus, atque adeo et in priori editione nostra. : 


Expungimus autem nunc 688 voces ad lidem opti- 
mi Lucensis ms., in quo historiarum quidem, non 
iem et carminum scriptor Fenestella perhibetur. 
Re etiam vera condidisse eum carmina aliunde non 
constat, et Scaliger pernegare non cessat. Porro 
quod Noster Fenegtelle mortem ad hunc refert 5 


Tiberii annum, Plinius, qui ejus svpissime memi- . 


nit, novissimo ejusdem imperatoris principatu 
scribit contigisse. 

lbid. Tiberius multos reges. Eutropii verba sunt 
in Breviar. lib. vii, cap. 11, tantum quod quosdam 
reges pro multos dicit, tum de Archelao Cappadoce, 
cujus eliam regnum in provincie formam redegit, et 
mazimam civitatem appellari noting suo jussi, qua 
Cesarea. dicitur , cum Mazaca. antea. vocaretur . 
Adito auctoris bujus scholiastas, Suetonium quo- 
que in Tiberio cap. 27, ejus&we' interpretes, Taci- 
tum lib. u cap. 42, etc. 


YALLARSII NOT.£., 


1042 


Ibid. Q. Haterius. Scaliger Haterium scribit, libri 
alii Atterium, sed οἱ observante Schurz(leischio, 
Diodorus 'Azép:ov, Dionysius Tepaévtov, A. Gel- 
lus n, 9, Thermum, Plinius vi, 98, ZEternium, Cas- 
siodorus A'ernium, nominarunt. Livius, lib. m, cap. 
31, ut est in Sigoniano libro, Tercinium vocat, Ja. 
nus Gebhardus, in Emendationibus mss. apud eum- 
dem Schurzfleischium, in primo ac tertio Palatinis 
codd. Appium Actinum invenit. Adeo hoc nomen 
Spius varieque corruptum est. Scaliger periochaun 
banc in annum insequentem differt, invenitque in 
hac ipsa recensione biennii prochronismum : quod 
scilicet Cn. Lentulo Getulico. C. (oss. Atherium 
decessisse anno U. C. 779 auctor sit Tacitus Àu- 
nal. iv, cap. 6t. 


D Co. 444. Servius Plautus. Parmeosi, ut et tribus 


Palatin. mss., Seius, Scaligero, atque aliis Sevius, 
et Sevius tenebrio hic appellatur. 

Col. 443. Philippus tetrarcha in Syria, etc. Con- 
fer Hieronymum initio lib. iin. Matthzeum :. PAi- 
lippus is'e est. frater Herodis..." qui in honorem Ti- 
berii Cesaris Cesaream. que nunc Paneas. dicitur, 
consiruzit , et in. honorem Cesaris pariterque. 8xi 
nominis appellavit eam Gesaream Philippi... et ex 
nomine fili ejus Juliadem trans Jordanem ezstru- 
zit. Videsis porro quz observata nobis sunt ad 
huuc locum. Notum £ibiíadem οἱ Juliadem Antiquis 
premiscue dici; mirum autem, quod cum semel in 
Greco ejus urbis mentio sit, quam Syncellus Ἶου- 
λιάδα vocat, non hac tamen sit, sed quai altero 
2b boc numero Libiadem appellat llieronymus ab 
Herode exstructam. 

Col. 443. Joannes filius Zacharie. Perstat in 
prisüno ezrore Scaliger, cum 15 Tiberii, vicesi- 
mum nonum Cbristi annnm pro trieesimo come 
parans. Frustra adeo in notis de hac ipsa compa- 
ratione pluribus disputat, qu: omnino sunt contra 
Eusebii mentem. ftecole qux ad.annum 42 Augusti 
observamus. | 

lbid. Joannes.... Compulantur im pramsentem. 
Corruptum locum hunc puto librariorum incuria, 
quem ita restituas, suppleasque ex ipsiusmet Eu- 
sebii Praefatione in hunc. librum: A secundo anno 
Darii, et instauratione Templi, que, etc. Aut certo 


p cum Prospero, inductis verbis a secundo anno, lege- 


sis ἁπλῶς, Ab. instauratione Templi qua, etc, Infra 
in annis ab egresau Israelis ex /Egypto uno minus 
habet Scaliger, sive 1323. 

Id. lbid. Joannes.... A diluvio usque ad Abraham. 
Postremas duas istasa. diluvio ad Abraham, et »b 
Adamoad dilwvium supputationes, vereor ut ab 
ipso Eusebio aut Hieronymo sint. Enimvero et a 
proposito Operis toto coelo abludunt, etecum prze- 
cedentibus summis mínime  counectuntur, qua 
omnes ad Tiberii decimum quintum annum respec- 
fum habent, ad eumque terminum recta. collimaut, 
Proinde nec spectant ad Abrahami eram, qu;e 
juxta contractiorem Hebrzi (extus numerum ab 
Eusebio semel proposita, ab hac augetur latiore 


1045 


VALLARSII NOTA. 


104. 


eupputatione, a dilu:io ad munjum conditum, 4υ A beril non superasse Christum, Euschio Gr.ece.— o- 


tanta. ferme est, quantam. LXX instituunt. Alias 
oQuis argumentis ostendimus eas summas 4 sciolis 
criticis, qui Eusebii Chronicon pro suo captu in- 
te»polarunt, assut3s fuisse. At vero id jam diu. olim 
ah iis perpetratum oportet bie loci : siquidem 
habentur etiam apud Prosperum, quiin hac ipsa 
Recapitalatione Eusebium fl.lejussorem suum lau- 
daus Α Diluvio, ait, usque ad annm primum Abra- 
ΩΣ anm nmongenti quadraginta duo Eusebius vir 
disertissinus annmimeravit. Ab Adamo autem, etc. 
Scd et Syncellus p. 259 de Eusebio ad hunc locum 
notat, quod ab Adam condito ad ortum Abrahz, 
vel ad Nini Semiramidisque ztatem brevius inter- 
vallum positurus, Hebraicum codicem przviurm se- 
cutus. annos 5184 collegerit. Cogemur itaque ho- 
rum testimoniis collectiones istas pro vere Euse- 
bianis babere ? Equidem non videtur eorum 
auctoritas tanti, maxime si propositum ejus ac 
mentem spectes. Ut vero habeas pro germanis, 
eum a rcliquis rupputationibus sejuncte sint, nec 
eo tendant quo reliqum, satis intelli;es , nihil 
inde eorum, et Sca'igeri. cumprimis, juvari falsam 
opinionem ; qui priorem partem illam temporum 
sb Adamo ad diluvium, atque exinde ad Abraha- 
mum, fuisse ab Eusebio priore libro digestam per 
annos, contendunt. 


lhig. Principium. Recole qux de jubitzorum cum 
alibi, tum ad num. 51 nobis observata sunt. 


Col. 445. Jesus. Christus. secundum prophetias., 
Quo multa Scaliger ad hune locum de halluci- 
natione Eusebii, et quidem puerili oggerlt, ipsius- 
mel sunt παροράματα, quse a priore illo, de quo 
supra diximus, errore fluunt, ubi cum Augusti qua- 
dragesimo secundo primum Christi annum com- 
paravit. Transversus. enim agitur in consequen- 
tibus continenter, atque hic expressius, ubi trice- 
$imum secundum Christi pro tricesimo tertio 
supputat, quo ad passionem venit. Constans uti- 
que Eusebius est sibi, quod unice in hac ejus hy- 
pothesi expetendum erat, ac tute pervidebis, si 
veram hanc cjus supputationem, comparationemque 
annorum cum 18 Tiberii teneas, Sententiam 80- 
tem ipsam quod spectat (qua ob illo de natali Chri- 
sti anno pende!, ipsejuxta receptas vulgo Alexan- 
drinorum scriptorum, et przcipue Clementis ra- 
tiones moderatur), videsis. Fridericum Soanhe- 
nium patrem in. Dubiis Evangelicis y. », o. 14. 
Quod dicitnr in "Greco, quem laudamus ex Syn- 
celio, textu, ἐπὶ τὸ πάθος προΐει Ecou; ιη᾽, ita. in 
numericis notis Goarus refixit, ,cum esset in ar- 
clietypo (9, quemadmodum legit et Scaliger. Vere 
autem Syncelli editor arbitratus est, eam fuisse 
Eusebii mentem, qui in subsequentibus scribit, Μετὰ 
τὸ t£' ἔτος Τιδερίου τριετὴ χρόνον τῆς διδασχαλίας 
αὑτοῦ διαγενέσῆαι, Post decimum quintum annum 
Tiberii , triennale spatium Christi praedicationem 
durasse. Qnare, inquit, octavum οἱ decimum Ti 


quenti ipse dialecto Latina Hieronymi studio do- 
natus sibimet attestatur apno Tiberii 18, 4d 
passionem venit anno 18. Eam lectionem tuetur. et 
certiorem probat Pontacus, et Anastasii Vaticani 
(qux de Regio potest esse sententia) auctoritate 
in contrarium relata librarium qui 19, vide 18, 
substituerit, erroris postulat. Adde porro hisce 
omnibus Petavium de D-c'. Temr, 1 xu seq. 
Ihid..... Scribit super his Phlegon. De Phleg^n- 
tis testimonio videsis fIuetium Demonstrat. Evang. 
proposit. 5, num. 9, pluribus disserentem centra 
Scaligerum, qui Phlegontem significasse naturalem 
eclipsin, ex eo contendit, quod eclipsens  vocahulo 
usus sit. Wesselingius in. Notis ad Simsonil Chrc- 
nicon totam disputationem paucis complexus est, 
que digna lectu sunt: Memoravit, ait, Phlegon 
eclipsim, sed utrum plenilunii tempore acciderit 
in tanto veterum, qui de ipsa egerunt, dissensu, 
difficile est ad affirmandum. Jul. Africanus apud 
Syucellum asseverat, negat vero Origenes Tractat, 
$5 in Mattheum: Et Phlegon. quidem, inquit, ἐπ 
Clironicis suis scripsit, in. principatu Tiberii Cese- 
ris factum, sed nox significavit in [una plena k« 
factum. Deinde male illa Phlegontis eclipsis ad hnne 
aunum refertur, Nam Jul. Africanus, ut ex Bier- 
nymo ad Danielem c. 1x novimus, pluresque alii 
veterum  censuere Christum Dominum duobas 
Geminis coss. cruci fuisse suffixum. Jam vero lu- 


C dibrium debuissent paganis, si opinati fuissent, 


eclipsin, qua pars orbis Domino patiente obam- 
brata est, lioc a3nno contigisse, cum is ante hane 
annum ex eorum sententia sit passus. Videntar, 
fateor, verba bic ex Phlegonte allata prima specie 
indicare anno olymp. 202 quarto eam contigisse. 
At apud Syncellum chronograph. p. 325 in Affi- 
cani fragmento annus olymp. 9202 secundus si- 
gnatur, alibi vero p. 508, annus olymp. 202 quir- 
tus: unde liquido apparet alterutrum locnm osse 
corruptum. Cum vero certum sit Africanum olymp. 
duobus anuis citius auspicari, videtur !usta suspi- 
clo, in posteriori numero esse errorem admissum. 
editumque ab Africano olymp. 901 annum 4, qei 
plane respondet olywp. vulgaris 201 snno 2 con- 


D sulatuique duorum Geminorum, quo passum fuisse 


Christum Africanus censuit ; videtur autem duplici 
charactere, ad tempus certo demonstrandum, suo εἰ 
vulgari olymp. Africanus voluisse uti. Vide A. P 
gium ad an. U, C. 785. Non defuerunt, qui Christo 
patiente mirificum solis defectum in magno Sinea- 
sium regno fuisse affirmarunt, ut Hadr. Gressionus. 
Joan. Dominic. Gabbianle sociis Jesu, et Andreis 
Mullerus in Disquisit. de eclipsi psssiomali, ia 
cujus p. 3 ipsos annalium Sinensinm characteres 
expressit, vertitque: Anno septimo  imperateris 
Quamgvuti, durante cere, luna. tertia, sol. sub (Quei 
hai densam patiebatur eclipsin ; sed &i siglze ille S- 

nice, ut recte mihi docuisse videntur Theoph. Si- 
gefr. Dajetus et Desvignoles, verti debeant: Amet 


1945 


VALLARSII NOT.F. 


1046 


septimo Quamgvuti, tempore veris, uliimo die tertii A Oratoris meminere: Tacitus Annal. 1, 72 et iv, 21, 


smensis, huc ea eclipsis male refertur. Inspice Bi- 
bliothec. Germanic. tom. V, p. 20, ete. Quauquam 
vero solis iste defectus male a Jesuitis et Mullero 
ad eclipsin passionalem, quam vocant, fuerit ap- 
plicitus , nihil inde veritati evangelicz decedit. 
Solem deliquium esse passum certo novimus : ex- 
traordinarium fuisse res ipsa loquitur. Totum or- 
pem eo fuisse obscuratum nondum liquet : Origeni 
ego accesserim, qui non ultra Palzstinam extendit, 
Commentasio in Matth:um. Fabulis et fictionibus 
ad tanti momenti rem stabiliendam nihil indigemus. 

Col. 445. Argumentum...... tribus annis Dominum 
predicasse. Quo id pacto excudat ex Joannis Evan- 
gelio Eusebius ex ipsomet disces lib. 1 Histor. Eccl. 


itemque in Dialogo de Oratoribus cap. 19, 90; 
Suetonius in Augusto cap. 56, et in Caligula eap. 
46, et in Vitellio cap. 2 ; Plinius lib. vitt, eap. 19; 
Macrobius lib, t cap. 4; Quinctilianus, et Seneca 
omnium frequentissime. Nihil tamen exinde ha- 
etenus licuit, quod ad medicinam loci hujus con- 
ferret, doctis criticis excudiase. Scaliger autem 
pronuntiare audet scripsisse Hieronymum qui 
Quintianum | in (udo luserat prourbium. Prourbium 
enim, ait, est πρσάστειον ad verbum, ut. promu- 
rium, procestrium. Quintianum igitur prourbium, 
sive suburbium, praetorium, aut villam Cassii 
Severi intelligi, Quintianam quidem a Quintianis 
pratis, ubi sita erat. ut merito προάστειον fuerit : 


cap. 10. Alludit inter cztera c. xi, 51, et xviii, 45, καὶ quemadmodum Cicero  Argiletanum  zdificium 


quibus locis Caiphas dicitur pontifex anni illius 
passus est Christus. Scaliger nodos in scirpo quzrit. 

lbid. Argumentum. . . . Transmigremus. DDixi- 
mus de hujus monstri tempore &xpius apud llie- 
ryonymum, qui uno loco excepto, fucum sibi fleri 
passus est ab Eusebio, cui Josephus pridem, aut 
certe corrupti Josephi codices imposuerant, ut illud 
ad Dominicz passionis tempus referrent. Videsis 
qua observamus ad epistol. in nostra recensione 
48, ad Damas., num. 9, et 190, ad lledibiam, qu. 
8 ; denique Comment. in Mauhzum cap. xxvi. 
Loeum ubi ad Josephi mentem confert li»c S. 
Interpres in excidii ferosolymitani tempora, habes 
in Comment. xvin in Isaiam, cap. ult. 


vocat, quod in Argileto Romz constructum erat ; 
et Cassium hominem perditissimi nepotatus et 
profligatissimi luxus in ludo alee Quintianum 
suum lusisse designari, etc. Credat Judiens Apella, 
Sci» Quinceitianum quemdam mollitia corporis infa- 
mem, et a Nerone probroso carmine diffumatum 
memorari Tacito libro xv, cap. 49. Num ex ejus 
vita aut dicto aliquo »roverbium' natum sít, ad 
quod alluserit auctor (ut verosimile est) Suetonius, 


quem Mieronyius describit, viderint doctiores. 


Ibid. Qu: Italico charactere hic et szpius infra 
notantur, Pontacus e vetustioribus editis libris 
descripsit, Mss. autem plerique omnes, ipsaque 
Scaligeri editio ignorat. 


lbid... scribit autem. Confer Josephum  An- C Cyl, 447. Pilatus post supradictam. llistoriam ab 


tiquitt. libro xvin, cap. 3, et de Bello lib. 15, cap. 
9. Scaliger factum hoc esse contendit statim at- 
que Pilatus in Judeam venit; has vero ingentes 
periochas de passione Christi ex priore libro in 
hunc Canonem traductas fuisse ab Hieronymo. Nos 
commentum hoc futile, tametsi doctorum vulgo 
mentes pervasit, satis abunde cum alibi, tum in 
notis-ad .prefationem Eusebii in hunc librum ex- 
plodimus. Caeterum Parmensis ins. totam perio- 
cham subsequentem a verbis sed repugnantibus 
Jxacis usque jussit auferri, tacet : tacet et 
Scalhger, et ut videtur, Palatini quoque codices, 
quos cam Scaligeri editione Salmasius contulit, 
tacent. Neque porro in Graeco textu Syncellus eam 
novit, quam !amen verbo tenus Eusebium hic 
descripsisse perspicuum est : ut omnino neque ab 
Eusebii, neque ab Hieronymi calamo profecta, sed 
ab studioso aliquo assuta videatur ex his quz du- 
dum innuimus Josephi testimoniis. Pontacus, qui 
eam post vetustiores editiones relinuit, jussit in 
curis posterioribus, ubi dicitur ad mortem prepu- 
rati, rescribi qd. Martem, quas quidem  incon- 
grua magis jeetío est. Satius erat totum locum 
una lituragmendari : nos ltalico charactere dis- 
tinximus, | 

lbid. Cassius Severus. Quidam mss. Quintilia- 
sus legunt, unus Palatinus jusserat, pro. luserat. 
- Àd hzc sepe veteres scriptores Cassii bujus Severi 


Joseplio  Antiquitatt, libro xvi, cap. 5, εἰ de 
Bello libro 11, cap. 9, repete. Scaliger Corban pro 
Corbonam, quod mss. omnium est, legit. Grace 
vocat Josephus Kop6avd; : in Hebreo autem nm» 
omnium que Deo consecrantur, genericum  no- 
men est, 

Ibid. Sejanus prafectus Tiberii, Dederat Soja- 
nus triennio ante scelerum ponas, oppressus a 
Tiberio xv Kalendas Navembres ejusdem anni quo 
is solus, collega principe absente, consulatum ges- 
sit, Ut igitur historia quam Philo narrat de Ju- 
daoruim gente delenda, veritas constet, eo tem- 
poris referri debuit. Auctores Tacitus et Dio. 


D Col. 447. Persius Flaccus. In Parmensi ms. et 


primo Palatino Vulterris, in aliis, teste Schurzllel- 
schio, Volaterre, qui conjicit lectum fortasse olim 
Valteris ; siquidem Stra, T. v Οὐαλδετέῤῥας, vel 
Οὐαλτέῤῥας eam urbem vocavit. Verum non ibi, 
quud rei caput est, sed Tigulie in Portu Veneris, 
que nunc audiL ἰᾳ Spezia, natum Persium, con- 
tendit criticus non nemo, probatque potissimum 
ex his δαὶ. 6 : 


Mihi nunc Ligus ora 
Intepet, hibernatque meum mare, qua latus ingens 
Dant scopuli, et multa littus se valle receptat. 
Lunsi portum est; opera cognoscere, cives. , 


Tempus quod spectat, diem ejus natalem Cassio- 
dorus anno subsequent ascribit. Faciunt «ero 


- $9. 


1047 


VALLARSII ΝΟΥ. 


1048 


eum Eusebio Vitz Persii auctor, qui Valerius Pro- A in laudato nobis Fragmento, modo ᾿Ανχύλιον : 


bus ereditur, Pighius, etc. 

Col. 447. Agrippa, Herodis regis filius. Pessine 
cum depravatis libris Scaliger, Agrippa, filius Hero- 
dis regis, etc., quod est quidem turpe librariorum 
meudum ; sed est sane turpius Scaligero quod non 
animadverterit loci mutilationem, przcepsque ierit 
in turbas suas, et quem minime intellexit, Euse- 
bium tanta contumelia exceperit. Optime enimvero 
Eusebius, ut a Pontaco pridem restitutum est, et 
nostri quoque 18s, przferunt, Agrippam dixit 
tilium Aristobuli, qui Herodis Magni filius fuit. 
Vide Basnagium si lubet. Mutilationem nominis 
Aristobuli, ob similis vocis filjus et filii, sive υἱὸς 
et νἱοῦ recursum, passa sunt, scribarum oscitan- 
tia, etiam qua ex Chronico paschali Grza lauda- 
"us. 

Ibid. Pilato... Scribit Tertullianus. In Parmensi 
ms. ut et 1 Palatino isthac, scribit Tertullianus in 
Apologetico, praetermissis qux Italico. charactere 
distineta sunt, cum insequenti periocha junguu- 
tur uno sensu, multos Senatorum e Equitum | Ro- 
manorum inter[ectos. Scaligeri editio nihil horum 
penitus retinet ; et priora tainen illa de Tertulliano 
Grace quoque novit Syncellus. Rei veritatem quod 
spectat, scimus Tertulliani testimonio de accusa- 
toribus Cliristianorum doctos criticos zgre fldem 
adhibere, quod neque essent tunc Romz Christiani, 
nedum ut possent de crimine publico apud Roma- 
nos accusari. Ad hzc videantur cum ea narratio- 
ne Tiberii mores, et senatus auctoritas dissidere. 
Tu videsis Pearsonium  Lection. 1y in Act. Apost., 
adito et Jo. Clerici Hist. Eccles. ad ann. 38. 

Ibid. Tiberius imperator. Suetonius in Tiberio 
cap. 15 : Obiit (Tiberius) in villa Lucullana, octavo 
el sepluagesimo dlatis anno, tertio. et vicesimo im - 
perii, decimo septimo Kalendas Apriles, Cn. Acer- 
rouio Proculo, C. Pontio Nigro coss., ab Urbe eon- 
dita septingentesimo nonagesimo quarto, ut Euse- 
bius supputat, ad finem vergente olympiadis 103 
anno. Confer et Tacitum Annal. vi, οἱ Josephum 
lib. xvii. Minus bene init rationes Dio, qui non 16, 
sed 26 die Martii, hujus utique anni, mortem Tiberii 
consignat. 

Col. 448. Caius Casar. Ut primas scilicet in Ju- 
deorum gente obtineret, regiis insignibus, corona 
surea, et regio titulo condecoratus : quanquani 
ditionem quod spectat, nondum Judaeam teneret, 
sed solas Philippi et Lysaniz tetrarchias. Eam 
postmodum una cum Samaria, totumque adeo re- 
gnum avitum a Claudio accepit, quod luculen- 
tissimis verbis testatur Josephus Antiquitt. lib. xx. 
cap. 5, num. 1, testatur el Dio. 

Col. 447. Flaccus Avilius. Aufidius Flaccus bie 
est, quod nomen nurum quam varie mss. alque 
editi libri depravent : nam εἴ Aridius Flaccus in 
;mpressis, et Flaccus Alius, οἱ Flaccus Aluius in 
Palatinis mss. dicitur, teste Schurzfleischio, qui et 
Grace ab Syncello modo ᾿Ασύλαιον dici nulat, ut 


quod quidem falsum puto; eo enim, quem indi- 
giat, loco, 'A6Qtoc appellatur. Vide Josephem 
Antiquit. lib. xviii cap. 15; Orosium lib. vii, cap. 
5, Zonaram, etc. 

Ibid. Passiemus filius. In. Parmensi ms. ut. εἰ 
quatuor Palatinis , ob (raudem hereditatis sue ne- 
catur. 

Col. 448. Caius Mummii. Duo verba cognomento 
Caligula neque Parmensis, neque alii melioris tote 
libri agnoscupt. Tum babet primus Pa]atinos ms., 
impellens eum se uxoris sug; patrem scribere, et esse. 
lllud scribere, pro dicere, satis otiose Scaliger in 
Hieronymiapa interpretatione cavillatur : defendit 
vero Schurzfleischius, qui scripsisse porro sentit 


B Memniium se uxoris sua patrem in tabulis et in- 


strumentis dotalibus, quz συμθόλαια Graeci vocant, 
quaque per auspices signabantur. Historia noia eg 
Dione, Jornande, atque aliis, 

Col. 447. Pontius Pilatus. Phlegontem "Trallis- 
num innui, Scaliger putat : atque ipse quidem Ev. 
sebius Hist. Eccles. lib. i, cap. 7, iisdem prope 
verbis abtiquam olymp. ἀναγραφὴν laudat. Cate- 
rum ejus Pilati exitus meminere Orosius quoque 
lib. vii, et Cassiodorus. 

lbid. Caius semetipsum in deos refert. Respondet 
Graco Alo; Ἐπιφανοῦς Jovis Illustris. Historiam 
repete abs Josepho lib. Antiq. xvut, cap. 8 et seq. 

Col. 449. Caius a protectoribus suis occiditar. 
Cassio Charea, qui primus eum ferro petiit, tum 
Cornelio Sabino atque aliía, quos Spartanos eubi- 
cularios Chronici Paschalis Auctor, Syucellus ἐν 
στρατίαις ἐπισήμους, Goaro interprete, Preteria- 
nos, vocat, Occisus autem est Caligula 1x Kalend, 
Februar. anni ab U. C. 79$, ipso Caio quartum ei 
Sentio Saturnino Coss., quem annum cum primo 
subsequentis olymp. 208 accuratiores chronolofi 
comparant, Certe ex Suetopio, Dione, Clemeala 
Alexandrino, Tertulliano, Eutropio, Cassiodoro, 
Zonara, vixisse Caligulam annis 29, regnasse trien- 
nio, mensibus 10, diebus 8, iniBio aumpto a 16 
Martii die, qua Tiberius interiit, anno ab U. C. 
789, nemine jam dissentiente, compertum est. Ce- 
gitur vero noster cl. Franciscus Blanchinius in soa 


D Cbronologia annos imperii quatuor, mensesque 


illos decem, et dies octo Caio elargiri, ut sum by- 
pothesi inserviat. 

Col. 450. V. Claudius, Facit cum Clemente 
Alexandrino Eusehius, qui dies viginti octo nume- 
rat, pro viginti duntaxat , ut Dio, Josephus aliique 
supputant. [n mensium numero Sesliger gravius 
errat, qui in textu. »over3 legit, in Notis sepiem, 
virobique contra Eusebii reenjem, et codicum wst. 
fldem Quanquam non diffiterour Té Parmensi mer 
ses 9 et diebus 24 legi : Epiphanium quaque μῆνας 
ἐννέα, et dies duos supra annos tredecim ngmerare: 
alii in alia omnia abeunt. 

Ibid. [ste est Claudius. Nullus dubito, quim libra 
riorum oscitantia mutilus locus iste, ex . ipsis, qui 


1019 


10-0 


llieronymus describit, Eutropii verbis ito sit resti- A prium procuratorem Cuspium Fadum missum ἃ 


iiendus, Claudius patruus Caligule, Drusi qui apud 
Moguntiacum monumentum habet, filius. Sic demum 
recte erit auctori nostro et cum veritate et cum 
Eutropii loco, in quem videsis doctorum homiuum 
notas. Scaligero ante nos de mendo suboluit. Quod 
spectat subsequentia ltalico charactere descripta 
verba, Alibi leg; etc. , que et in margine primi 
Palat. ms. habentur, ita Schurzíleischius : Hoc 
scholium eo minus prztereundum duximus, quo: 
rectius Suetonius, Eutropius, et Nummi, Claudium. 
Urusi filium (uisse dixerunt. Adde Basnagii exercit. 
Antibaron. iv, p. 240, qui tamen vel ideo, quoniam 
j*m olim locus varie lectus in Eusebio fuit , et ab 
Rlieronymo potius est, quam ab Eusebio, in Euse- 
bium iniquior esse videtur. 

Col. 449. Petrus apostolus. Notum, quanto id 
conatu astruat Baronius in Annal. ad an. Chris!i 
45, atque econtrario quibus argumentis conclusum 
eat Pagius, non advenisse Petrum Claudii teipori- 
bus Romam. Hos adeant cum primis, qui judicium 
ferre ea de re volunt : neque cnim id agere instituti 
nostri est. Tantum animaavertendum, eos qui pro 
Eusebio stant, ita rationes suas .inire, ut facile ad- 
versariorum argumenta eludant ; atque illud cum- 
prinis, quod et Scaliger procudit, aon potuisse 
scilicet Petrum Rom:e esse secundo anuo Claudii , 
quippe qui ab Assumptione Domini ad id tempus, 
quo conjectua est ia vincula ab [lerode Agrippa, 
gemper fuerit in Palatine aut Syria : llsrodes au- 
tem Agrippa obierit quarto anno Claudii. Volunt 
enim anno insequenti Petrum Roma iterum in Pa- 
lsstinam contendisse , ut periclitanti sub rege 
Agrippa Ecclesiz suppetias ferret : a quo et conje- 
ctus ipse est in vincula, et se deinde subduxit ab 
engelo liberatus, ac venit Antiochiam , deinde in 
Asinm minorem, ac demum Romam reversus est. 
Vide Franciscum Blanchinium, tom. lI Anastasii , 
pag. 18. 

Col. 449. Marcus evangelista. Alii libri referunt 
przdicationem Marci ad ann. 49$. Graecus textus 
ad p/, id est 44. Baronius ad ἐδ quem ex eodein 
Hieronymo cum tertio Claudii anno componit. Sed 
cum anno 44 regnare coepisse Claudium, ex illo 


Claudio nominat, qui Cesaris nomine regnum a- 
ninistrabat. Constaret hinc autem, quod Scaliger 
(contendit, falli Eusebium; neque enim isto quo 
mortuus est pater Agrippa, cognominis filius auno 
regnum adeptus fuerit, sed post aliquot annos, cum 
"junior rex ad tutelam suam pervenisset. Alque est 
hoc quidem verum sed alia, ut sentio, Eusebii 
mens est, ut regis filii successionem, non quo in 
regni possessionem missus est, tempus spectet. Ad- 
hiec. testatur loco dudum laudato Josephus , quod 
babuit in animo Claudius Agrippam juniorem e 
vestigio mittere, ut in regnum succederet, volens 
eliam fidem jurejurando datam confirmare. Sed 
liberti et amici, qui plurimum apud eum puteraut, 


B dissuaserunt, periculosum esse dicentes adolescen- 


tulo admodum, et qui nondum ex ephebis excesse- 
rat, tantzz magnitudinis regnum committere. 

Col. 450. Prophetia Agabi. Non hoc tamen anno, 
neque ut Scaliger coutendit, triennio post, sed 
biennio, sive Claudiani imperio sexto. Videsis hac 
de re, deque Helena, Adiabenorum regina, que 
coempta ex ZEgypto annona, Judex famem levavit, 
Pagium, et ex antiquis Josephum lib. xx, cap. 2 οἱ 
5. In. Parmensi ims. h»c pericopa ad superiorem 


. proxime annum refertur, atque illi de Evodio pra- 


ponitur. 

Col. 449. Claudius de Britannis triumphavit. Atque 
hoc quidem anno regressus est Romam, unde sex 
menses abfuerat, bello gerendo occupatus. Quau- 
quam adhuc abseoti ob insignem δι ἰού πη! et 
Barbarorum victoriam triumphus decretus est. illi 
ab senatu, et Britannici cognomentum : et trium- 
phalis cum in Urbe, tum in Gallia arcus. Videsis 
Dionem, et Suetonium. Scaliger de Britanniis legit. 
Quod addit Hieronymus, ea victoria insulas Or- 
chadas Romano imperio esse adjectas, confirmat 
Orosius lib. vii, Eutropius Brev. cap. 15, Cassio- 
dorus, aliique. Dicemus et nos fortasse inferius, 
ad Domit. ε, quo tempore insulas illas Agricolam 
invenisse Tacitus refett. 

lbid. Domitius Afer. Verosimile est quidem, hiec 
de Domitio, ut et Claudio, qui subsequitur, lliero- 
nymum e Suetonio accepisse. Non ausim tamen, 


solis defectu, qui ejusmet temporibus accidit, evin- D quod Scaliger facit, pro certo asserere ; nam neque 


cant passim. eruditi : adventus Marci in Egyptum 
rectius sd 43 collocatur, etiamsi obegse videantur 
qua de nono Claudii anno Hesychius Alexandrinus, 
et que de tertio Caligulze Chronicon Paschele tra- 
dunt, Porro minus recte. legit Scaliger im Agypto 
et. Alexandrie. Videsis laudati Hesychii Origines, 
et Joannem Seldenum ibl. 

Ibid. Primus episcopus. Dicemus hac de re plura 
inferius ad Jfnatium num. 2084. 

Ibid. Agrippa rex Judeorum. Obsistit Eusebio 
Tacitus. Annal. xu cap. 25 : Iturei, inquiens, et 
Judei, defunctis regibus Sohemo atque Agrippa, pro- 
vincig Syria additi. luic Josephus lib. Antiquitt, xix 
«2p. vlt., ubi Judez totiusque regni Agrippa pro- 


in catalogo, qui operi de Claris Rhetoribus pezfigi- 
tur in nonnullis mss., hic habetur, neque rhetor di- 
citur ab Ilieronymo, ut reliqui omnes Suetoniani , 
sed orator. Videtur porro hic idem ille Domitius, 
qui εἰ consul fuit : qua de re videsis Dionem , et 
e recentioribus Tillemontium, In quibusdam codi- 
cibus Nemausiensis scribitur. 

Col. 450. Inter Therasiam εἰ Theram. Tale quid 
etiam superiori eate, nec semel, Eusebius alios 
auctores secutus narrat contigisse : re eam vera 
contigit pluries. Plinius lib. ἡ, cap. 87 : Inter Cy- 
cladas, olympiadis 455, anno quarto, Thera et The- 
rasia (exort:e sunt) : /nter easdem, post annos 130; 
Hiera, eadcm qug Automate : et ab ea duobus εἰα- 


1051 


VALLARSII NOTA. 


e 


109 


diis, post anuos 1140, in nostro avo, M. Junio Ci- À hisceret. Et persuasit tamen hactenus doctorum 


«ano, L. Balbo coss., Thía. Item Seneca pluries ejus- 
modi insulas enatas in /Eg:eo mari memorat lib. it, 
€ p. 26, et lib. vi, cay. 21 Naturalium quistionum, 
in quem videsis omnino J. F. Gronovium. De ista 
qu2 sub Claudii principatu enata est, loquitur Dio 
lib. Lx, ubi et quod tempus spectat, satis bene cum 
Eusebio convenit, et , qui ab eo videtur accepisse, 
Orosio lib. vir, cap. 6. Czeterum de anno inter alios 
scriptores grande dissidium est. Ta vide Petavium 
de Doctrin. Tempor. lib. xi, cap. 9, qui periocham 
istam e Cassiodoro et Orosio ad num. 9061 cum 
aliquot mss. et Mirzo refert, non ad orzcedentem, 
ut facere alii amant. 

Col. 419. V. Agrippa. innuimus dudum, quo 
sensu ab Agrippa patris morte lilii cognominis re- 
gnum auspicatus Eusebius sit : neque enim, ut 
vulgo accipiunt, possessionem ipsam regni, sed se- 
riem, successionemque regis, sive cjus, qui Judaic:e 
gentis caput, et personam principis sustineret , 
denotare in animo habuit. Id ego ex ipsis Agrippa 
liujus annis, de quibus tantopere disputatum est , 
colligi satis manifesto indicio velim : cum enim 
viginti sex illi tribuat Eusebius, non eos tamen 
cum regis morte (qua serius multo contigit) neque 
ejus captivitate (qux nulla fuit, integra regni ejus 
ditione permanente), sed cum Jud:a capta, οἱ Je- 
rosolymis subversis concludit : cumque Agripp:e 
nec verbo tenus meminerit, ad ejus tamen vicesi- 


mum sextum annum, Jadeorum regnum defecisse C 


annotat, et. fllum historie gentis ejus abrumpit. 
Nempe ut significet. propositum sibi, non χυρίως 
Agrippz, sed Judaici, ut ita dicam, regni in uni- 
versum tempora et rationes digerere, cujus ille ad 
eum usque annum, cum adhuc Judaica rcs staret, 
sumino loco fuit ; ut vere cum ea. natie collapsa 
est, dirutaqne urbs Jerosolyma , ipse etiam, qna 
principale decus ejus sustinebat, desierit. Alioquin 
ncc Judze. et lerusalem unquam regnum obtinuit, 
sed Philippi et Lvsanie tetrarchias, partemque 
Galike, et Tiberiadem, cum aliis nonnullis trans 
Jordanem urbibus aut vicis : οἱ Judaeorum lamen 
regnm albo non ab Eusebio solum, sed οἱ ab aliis 
scriptoribus  adcensetur. Alia igitur erat. quam 


vulgo, u! de Eusebii commento conclamatum iam 
ferme esset ex illo Scaligeri preejudicio. Nunc illo 
probe a nobis explicato, ne refelli quidem pluribos 
aliorum objectiones .nerentur. Caiera quz hue 
spectant, repete a Basnagii Historia Julaica lib. 
vi, toto capite decimo tertio. 

Ibid. Descriptione Roma facta. Confer Sueto- 
nium in Claudio cap. 16, Notatum Scaligero. cea- 
jici boc gestum totidem verbis a Cassiodoro 1n con- 
sulatum Asiatici et Cornelii, quanquam , inquii, 
male pro Corvini, id est, Messalas. Ego Asiatici 
fuisse tunc collegam M. Junium Silanum, non Cor- 
vinum Messalam, ex Dione, Tacito, Fastis anony- 


B mi, atque »liis novi. Addit ille in Grzcis, qus er 


farragine Clironici bibliothecze regiz hausit, legi 
μυριάδες χλδ'͵, χιλιάδας 6; hoc. est, sexcenta. mon- 
genta quatuor millia ; quod discrimen haud exigui 
momenti est. Latina autem esse depravata sedet 
spud Syucellum pro χαὶ α΄, legendum xa δ΄. 

Ibid. Thracia hucusque regnate. Serius hoc alii, 
et fortasse rectius differunt. Haud seio tamen, qui 
ex antiquis simile quiddam tradiderit : quin potius 
ex uno Eusebio boc discimus, Remaralce mortuo, 
Thraciam in provinciam redaetam. Eadem babet 
ἴῃ excerptis. Qui serius differun&, sive ad anmom 
Claudii sextum, recentiores critici sunt. 

Col. 451. Sub procuratore Judae Cumano. Atque 
hoc gestum ad sequentem ann. Claudii octavum 
spectat, ut ex Josepho Antiq. lib. xx, eap. 5, et de 
Bello lib. u, cap. 11, Zonara, atque aliis comper- 
tum est. Sumpsit et Eusebius ex Josepho, in cojas 
exemplari legisse videtur ὑπὲρ τρισμυρίους, pro 
quo obtinet ὑπὲρ τοὺς μνρίους, cxwsos vidclicet : 
ita enim et Rflaus legit, et Orosius. qnin ipe 
alibi Eusebins in Hist. Eccles. supputat. 

lbid. Palemor Vicentinus. Dicitur Suetonio de 
Illustribus Grammaticis Remmivs Paliemon : s-nt 
qui etiam, ()uinius prx»oomen addant, Scaliger dc 
loc Palamone ianscciptionem laudat in agro Vicen- 
tino, inter Gudianas pag. 933. Qux» recens, qusn- 
tum scio, conficta est, et fortasse 4 Ligorio : sel 
mirum Scaligero emuncte παγὶς bomini de fraude 
nihil suboluisse. 


respectu gentis personam in se princ'pis referebat: D Col. 451. Magna [ames facta est Roma. Deceptus 


nam et suprema in hia quz ai relizionem pertine- 
lant, potestate continenter usus est, ut pro ]ubito 
summos pontifices constitteret, aut removeret , 
cieremoniarum quoque et vestium ex parte faceret 
arbitrium, perficeret. ampliaretque templum, deni- 
que regiom in Jerusalem domum, quo loco illa 
Assamonaorum regum fuerat, haberct, In quis ju- 
ra, seu regis facie:n, statim a patris morte Agrippa 
filius successisse putandus cst , decessisse auteni 
post annos 26 cum abhacia est gens illa , regnique 
caput et templum subversum. luc certe. spectavit 
in recensione hac sua Eusebius £ liec ejus omnino 
mens fuit, et ratio, quam fecit Scaliger intelli- 
gendo, ut non intelligeret, quo in cum libeijus de- 


ἃ Panvinio, et mendosis Cassiodori codicibus Ses- 
liger bis terque peccat, monere dum vrlt, fuisse 
hoc anno, Claudii decimo , consules C. Antistiurm 
Veterem, et M. Suillium Rufum Servilianum; nam 
neque illud Rufi cognomentum inscripti lapides, 
auctoresque boni habent, neque Servilianus ct- 
gnominatus ille est, sed Nervilianus, vet recte 
scribunt ldatus, et Fastorum Cuspiniani auctor. 
Peccat vero in eo gravius, quod Veteri suffectam 
fuisse scribit Ostorium Scapulam ; hic entm suffe- 
ctus est. M. Junio Silano ante annos quatuor, hoc 
autem anno bellum gerebat in Britannos; quibus e 
devictis decreto senatus triumplalia ornamenta 
reportavit. Vide Tacitam Aunal. xti, cap. 25 et 93. 


193 


VALLARSII NOTA. 


1074 


lbid. Marcus Antonius Liberalis. Facile assentiar A Claris Rhetoribus pr»flgitur in vetustis aliquot 


Burmano ad Suetonii laterculum de Claris Rheto- 
ribus, non videri incongruum, ut hic ille Antonius 
Liberalis sit, cujus hodie exstat Μεταμορφώσεων 
συναγωγή. 

Col. 452. Fame facta in Grecia. Alia adeo ab 
ea videtur, quz? ante duos annos in Syria fuit, et 
, de qua dictum superius. Aliam Rom: anno ínse- 
quenti suctor refert. Facile autem eadem annonse 
diritas, qux primum ingruit in Syria, alias subse- 
cutis ann's regiones pervaserit. Josephus, Antiq. 
lib: xx, cap. 5, eam sub duobus Jud: procurato- 
ribus, Cuspio Fadio, et qui ei successor datus est, 
Tiberio Alexandro memorat : ἐπὶ τούτοις δὴ xax τὴν 
μέγαν᾽λιμδυ, x. τ. X. Pro sez drachmis verosimilius 
habet Syncellus. 87 διδράχμων, qus faciunt drach- 
mas duodecim : idque et Scaligero probatur ma- 
git, quod sex drachmarum venalis modius cari- 
statem annon:, non famem arguit, 

Col. 451. Sub Felice procuratore. Indicat Jose- 
phus, sub Felice quidem hxc contigisse, non ta- 
men imperante Claudio, sed Nerone, cum hic Fe- 
liei ἐπιτροπείαν, paucis tamen excep!is urbibus, 
confirmasset. Repete ab eo seriem historix lib. xx 
Antiq. cap. 6, et de Bello lib, 1, eap. 19, nam ne- 
que par' credere est, uno. eodemque anno isthzc 
omnia contigisse. Ad hzc ipsa /Egyptii magi men» 
tio, quam Lysias facit Actor. cap. xxi, 38, ut haec 
serius differantur, persuadet, Scaliger satis habet 
yfonnulla ex hoc contextu carpere, tanquam Latine 
inus fideliter abs Hieronymo reddita, quibus uti- 
que opers non est immorari. 

Cel. 452. VI. Nero annis xw. Videtur hinc re- 
stituendus Josephi locus lib. iv de Bello cap. 9, ubi 
Neronem imperasse dicit, τρισχαίδεχσ ἔτη xaX ἡμέ- 
ρας ὀχτώ. Scilicet ut pro ἡμέρας rescribas μῆνας, 
etiam Dio, laudatus Scaligero, tempus Neronianz 
tyrannidis annis tredecim, mensibus octo conclus 
dit. 

— Col. 439. Festus succedit Felici. Eadem, sed ac- 
cepta iterum 20 Eusebio, tradit Hieronymus de 
Paulo lib. de Viris illustribus : Vícesimo et quinto 
atno, td est, secundo Neronis, eo tempore. quo Fe- 
atus procurator Jude successit Felici, Romam vin- 


mss. , appellatur. Accedit quod Ursi quidem atque 
Ursuli familie no!a sint nomina, Surculi autein 
spud Romanos nusquam inveniantur. Pro Thiolo- 
sanus, in plerisque aliis librís Tholosensis est, aut 
Tolosensis : neque audiendi sunt. qui Neapolitanum 
fuisse eum dicunt, et cum Statio Papinio poeta 
confundunt. 

Col. 455. Terremotus Rome. Ex catculis astrono- 
micis, et Plinio, lib. n, c. 70, evincunt Petavíus 
et Pagius post Sraligerum, solis defectionem istan 
contigisse anno Neronis insequenti, et quidem post 
patratam czdem Agrippinz,coss. J,.. Vipstano Apro- 
niano et L. Fon!eio Capitone, die 20 Aprilis, hora 
secunda post meridiem, cum sacra in defunctie 
Agrippinze lionorem fierent. 

Col. 452. Nero Agrippinam. flaud recte quidam 
laudatus Scaligero codex ms. uxorem suam legit, 
UL ires uno tempore patratas a Nerone c:edes si- 
gnificet, matris, uxoris et amitze ; quod falsum est ; 
Octaviam enim uxorem diu post ille in Panda- 
tariam insulam relegavit, deinde inter'ici jussit. 

Col. 451. Nero tonte luxurie fuit. Absunt a 
Parmensi ms. duo verba et calidis, habet vero quem 
hic Hieronymus describit, Eutropius in Breviar. 


. lib. vit, c. 14, ubiet /avaret pro lavaretur, et mox 


blatiei pro purpureis legitur. Videsis in. eum locum 
Cellarii notas. 

Col. 452. Festo magtstratui, Rectius fortasse 
rationes init Blanchinius, qui in sequentem annmm 


: Albini magistratum. differt, Minus bene pro sttc- 


cessit in. aliquot. mss. est cessit, 

Col. 453. Jacobus [rater Domini, Confer, si Iu- 
bet, Josephum lib. xx, c. 8, nostrumque Eusebium 
Hist, Eccles. lib. 11, 6. 92, demum adile. et Zona- 
ram ; dissident enim in ea narratione nonnih:l 
inter se. Simeon, notante Schurzfleischio alias 
Simon dicitur, notum quippe Hebraica vocabula 
in ἰσόφωνα Greca, Latinave, cum gentes domina- 
rentur, Jud:eis commutata, Caterum vide Alla- 
tium lib. de Simeonibus. 

Col. 454. Amie mensam, Superiori proxime 
anno, ex Taciti, Suetonii et Xiphilini testimo» 
niis, Pighius ascribit. 


cius mittitsr. Qux quidem et summo chronologo D — Col. 453. Post. Marcum | evangelistam,  Martvrii 


Petavio, atque aiiis probantur : sed non ita Tille- 
montio, qui nota 56 ad Vitam Pauli, Eusebio, αἱ" 
que adeo et IHlieronymo nonnulla opponit, quz di- 
gna lectu sunt. 
᾿ lbid. Probus Berytius. Apud Suetonium de lllu- 
strib. Grammaticis cap. ultimo Marcus. Valerius 
Probus Berytius dicitur, quod postremum nomen 
&0vtxbv ἃ Beryio Phoenicie , varie effertur in mss, 
atque impressis libris, nam et Berritius, et Brutius, 
et Berutius invenire est, De ejus xtate consule No- 
risium nostrum in Cenotapli. Pisan. 

Col 452. Statius Surculus, Lerendum orm ninoest 
Ursulus, quemadmodum et in. ws. Chronico apud 
Vossium, et io. Suetonii latereulo, qui operi de 


utique palna donatus est Marcus quo veteris Ec- 
clesia consensus evincit. [Incertum au!em est, 
quo anno, atque adeo, quo AÁnianus Alexandrin:e 
Ecclesi episcopus ordinatus sit. Ad octavum Ne- 
ronis refert Eusebius ipse alibi Hist. Eccles. lib. 
y, € 94: Νέρωνος ὄγδοον ἄγοντος τῆς βασιλείας 
ἔτος. Nec moramur Rufinum, qui primo ejus im- 
perii anno illigat, wt neque Prosperum, et Ma- 
rianum, qui septimum ejus consulatur. commini- 
scuntur. In aliishujesmet Chronici Eusebian? ^odici- 
bus nono Insequenti anno ordinatio Aniani assi- 
gualur. Serius tamen adhuc quam Eusebius facit, 
docti viri hzec differunt, , quorum sauc bonis argu- 
mentis sententia non caret, Sed non videtur post 


1635 


VALLABDSII NGT.R, 


1036 


mortem Marci, ejusque causa, ut alibi Hierony- A Novatus dictus cst, adoptatus autem postea a Janio 


mus in Script. Eccles. asserit, sed ut ibi innuit Eu- 
sebius, quod cesserit Marcus administrationi, An- 
nia«us ordinatus suffectusque est. Cessit autem 
Marcus ut aliis. regionibus Christum annuntiaret; 
circa hunc nempe annum, Neronis octavum, quem 
Eusebius hic cum 64 Christi coniponit. Vide, si lu- 
bet, Tilleihontium. 

Col. 455. Persius moritur. Suetonius in ipsius- 
met Persii Vita, Decessit, ait, vitio stomachi. anno 
ciatis 50; pro quo numero rescribi 99, ut Sca- 
l'ger mallet, nihil opus est, siquidem commode 
potest de non completo postremo anno ae- 
cipi. 

Col. 454. Therme α Nerone. adificate. Accepit 
ab Eutropio Hieronymus, quod et. Scaligero nota- 
tim est. Tu. confer Suefonium cap. 19, ubi et. de 
ciliaristgrum agone, quo Nero superavit; nec 
prrlereas. in eum locum doctorum: hominum 
"0128. : 

Col. 455. M. Annaeus Lucanus. Atque hoc ges- 
iun in annum. sequentem, Neronis undecimum, 
quo detecta adversus eum C. Pisonis conjuratio 
est, debuerat conferri juxta antiquorum testimo- 
nia, Dionis, Suetonii, et Taciti Anual, xv et xvi. 
Minus recte apud Pontacum Arneus scribeba- 
tur. 

lbid. Nero, ut similitudinem Troje. Nullus hic 
est, quem Scaliger comminiscitur ,  metaclironi- 
sinus ; siquidem C. Lecanio Basso, et M. Licinio 
Crasso coss. incendium hoc Urbis fuisse excita- 
Inm, colligere estex Tacito, Suetonio, Xiphilino, 
Orosio, Eutropio, atque aliia. 

Cot. 457. Tres civitates Cypri. Si eodem, quo 
Laodicea, anno duz alie urbes conciderunt, illam 
utique Tacitus Annal. xiv, cap. 27, prolapsam Ne- 
rone tv et Cosso Cornelio Lentulo, id est, sexto 
9ut septimo ejusdem imperatoris anto, auctor est ; 
. quare triennii, ut minimum, peccatum hie esset 
metachronisimo. Sed contigere alii postmodum tre- 
mores terr: : neque verisimnilitudine caret, fuisse 
sab auctore nostro in eamdem historie memoriam 
conjectos, Aut certe alios, atque Tacitus, chronologos 
sccutus est. Orosius,lib. vit, cap. 7, eadem liec veiba 


abs Hieronymo descripsit. Pro Colosse quidam iss, p) CUrrupte, 


Colassa:. legunt, quod habet:eque bene, ut est Scali- 
geroet S harzfleischio multisexemplis comprobatum. 

Qui Albino in Judae ἐπιτροπείᾳ successit, non 
. Cestius, sed Gessius Florus appellabatur. Inde au- 
tem fortasse ortus est error, quod eudem hoc anno 
C. Cestius Gallus Camerinus missus est Syriae prx- 
ses, Scaliger Cestii nomeu pratermittit, Pontacus 
utpote alia manu instrusum [Italico charactere dis- 
tinxerat, sedest etiam in Graecis Κέστιος. Cum Sca- 
ligero autem. optimus quoque cod. Lucensis facit. 

Col. 454. Junius Gallio. Apud Scaligerum Junius 
Gallio tantum est, Aunei, quod libri alii retinent, 
nomine pratermisso : atque id. quidem rectius, ut 
videtur ; prius enin. lijc Senec frater L. Annaeus 


Galliune, dici de ejus nomine Junius Gallio, non Ja. 
nius AÁnwzus Gallio deboisset. Sed illa gravior 
Sealigeri postulatio est ex eo, quod Senees fratri 
s'iperfuisse hunc ex Tacita Annal. xv coustet, ubi, 
Junium, inquit, Gallionem Senece [ratris morte pa- 
vidum, et pro sua. iucolumitate supplicem, increpuit 
Salienus Clemens, Quin etiam Xiphilinus post Sene- 
cam fratrem el ipsum quoque exstinctum dieat, 
. καὶ ol ἀδελφοὶ ὕστερον ἑπαπώλοντο, nimirum Mela 
et Gallio. Et vero mori jussus est L. Annzseus Seue- 
ca, detecta Pisonis conjuratione, Licinio Nerva. et 
Vestino Attico coss., qui annus in. imperii Meronia- 
δὶ undecimum et duodecimum ineurrit. Ipse ad f- 
nem undecimi Eusebius refert. Hiec aque ejus, 
sive Hieronymi, fuerit in Gallionis morte reces- 
senda hallucinatio,'aut eorum quos auctores secu 
sunt. Schurzfleischius in:curis posterioribus coa- 
suli jubet Vossium de Historicis Latinis, Salmasii 
quoque judicium de Floro, quod ei praefigitar ia 
Graviana editione, denique Polyzenum, et Is. Ce- 
sauboni notas pag. 753. 

"Col. 453. Rursum Nero... Olympias acta neon esi. 
láthzc, Nerone in suam prasentiam differente, ia 
vetustioribus editis libris, nec non aliquot met. 
superiori proxime periocha de Gallione adjuugus- 
tur una serie et sensu, pro verbis Nom es! ἀεία, 
substitutis mortem ejus, ad hunc modum, propria 
se manu interfecit, morlem ejus Nerone in suam, 
etc., omnino perperam. Videsis Pontacum. In eso 
apud Scaligerum ms. ipsa etiam duo verba nea ett 
acta desiderantur. Rem ipsam quod spectat, er 
Olympiacg pauegyris in sequentem annum diluio- 
ne, olympiadum calculos nonnulli anno integro 
retardarunt. Cetera videndus Philostratus in Apol- 
lonii Vita. 

Col. 454. Due tantum provinciam. Hieronymus, 
quod et Scaligero notatum est, h:ec accepit verbe 
tenus ab Eutropio Dreviar. lib. vit, cap. 14 : hic 
autein ἃ Suetonio cap. 18. Videnda quz in utrius- 
que auctoris loca. docti interpretes observarunt. 
Eutropius Due tamen pro Dua tantum habet, que 
verior utique lectio est; Polemoniacus in quib us- 
dam libris, teste Schurzfleischio, Polomoniacus 

ut et penes Mirezum Pelemicus legitur. 
Ide: consuli jubet Jo. Malalam Chronograph. peg. 
359, el Stephanum in IIONTOX. Couiz quoque 
Alpes male in aliis codicibus Cootig, et Coctis 
Duncupantur. 

Col. 453, Nero in 'Olympiade. Spectamt bac s 
nuinerum sequentem, ad quem plura dicenda sunt. 

Col. 455. Rursum Nero. Subjungunt quidam 
fuss. apud. Scaligerum et Schurzüleischium verba 
illa : Quidam codices habent, quod 214 olympits 
acta non est, Nerone in suam presentiam difereutt : 
non dubium quin ab sciolo glossatore infarta. Ve- 
rum luc illud referendum videlur, quod prae 
denti proxime anno Eusebius ait, Nero im olge- 
piade coronatur, eic.; significat eniin quod moa 


1057 


VALLARSIT NOT £. 1053 


satis bene Scaliger videtur assecutus, Neronem in A nologis videtur ad przcedentis olympiadis ammum 


)psa Elide, quo perrexerat ad ludos olgmpicos, co- 
ronaium. Coronatum autem hoc anno esse olym- 
piadis 211 seeundo. vero celebritatis tempore, sol- 
stUtio scilicet zestivo, sed non anno vero. Videndus 
Dio lib. Lxim, Suetonius in Nerone cap. 94, et 
cum primis Norisius noster Epistol. Consulari. 
Sed neque illud videtur intellexisse Scaliger, quod 
tum bie, tum laudato proxime loco dicitur, inter 
cerycas, iragaeaos, et citharistas, elc. ; ac sane dum 
S. interpretis suggillare vult ignorantiam, ostendit 
suam. Vertendum fuisse ait, tragediis et cantibus 
ad citharam coronabatur sub preconibus. llac enim- 
vero interpretatione depravatus omnig est sen- 
sus, ipsaque historia perit. Nec intellexit vir 


secundum pertinere. De Cornuti ex Silio vide Dio- 
nem lib, Lxn. | 

Col. 455. L. Anneus Melas. Constare utcunque 
hoc potest, quidquid Scaligero videatur, etiam cuin 
Xiphilini, quod superius laudamus, testimonio : si- 
quidem postremus omnium Mella interfectus est. 
Neque obstabit, quod hunc ipsum juxta Taciti ra-. 
tiones putemus jussum interfüci anno superiore, 
sive Neroniani imperii decimo tertio. 

Col. 454. Primus Nero super omnia. Repetunt 
vulgo chronologi persecutionis initia ab Urbis in- 
cendio, atque eo quidem anno supplicio affectos 
Petrum et Paulum, contendit cum primis Scaliger, 
et quinquennii metachronismo peccatum ab Euse- ' 


cziera summus quid essent in sacris certami- D bio, tanquam de tripode propuntiat. Offucias autem 


ibus pracoues, quos Graci χήρυχας, cerycas, vo-, 
eant : nec Hieronicarum praecones, a Romanis in: 
Urbe distinguit. Docet vero Suetonius cap. 24, du-; 
dum laudato, Neronem et preconio ubique conten- 
disse : de ipsa videlicet contendisse priconum co 

rona : id quod Philostratus quoque in Vita Apol- 
lonii tradit. Recte adeo llieronymus auctoris sui 
mentem assecutus et verba, contra atque Scaliger, 
rem acu tetigit, scribens, Neronem inter cerycas, 
tragoedos, et citharistas coronatum, Cetera qua 
idem doctus vir Hieronymíans versioni opponit, 
persequi non est oper:ze. Spectat huc tamen iterum 
Suetonius cap. 25 : Certamina, inquiens, deinceps 
ebiu (Nero) omnia. Nam et qua diversissimorum 
femporum sunt, cogi in unum annum, quibusdam 
etiam iteratis, jussit. Olympi» quoque preter con- 
&uetudinem musicum agona commisil, etc. 

Col. 455. Neroni in macelli. Aliter iu primo Pa- 
latino ms. : Nero expensas centies centena millia 
Mecrelo senatus. amicis. subministrat, Quam scri- 
pruram Schurzfíleischius sequi mallet pro vulgata, 
quod in hae nimis exigua summa exprimatur, 
quam ut immenso huic gurgiti a senatu annona 
tribueretur. Hanc causam habuit antea Sesliger, 
ut putarit aliter scriptum in Graecis fuisse, sive j.ó- 
piat μυριάδες, quod est, millies centena millia, et 
notari velit auri Romani quadrogies centena millia 
aureorum, Gallicani numismatis milliones octo tre« 


facit tum in eo quod incendium Neronianum solido 
snno anticipat (non enim, ut putat, Memmio Re-' 
gulo, et Verginio Rufo, sed C. Lecanio Basso, et 


M. Licinio Crasso coss. excitatum est), tum in eo 


quod pro veris, qua sibi placuerunt, credi iubet, 
Et sunt tamen de martyrii apostolorum Petri et 
Pauli epocha sententie doctissimorum hominum 
varie : atque ὡς Eusebii noatri, si quid in his vi- 
deo, tum hypothesi apprime consentanea, tum 
vulgo receptior jamdiu olim, fortasse etiam vero: 
similior. Tu in eam rem consule Joannis Pearsoniil 
dissertat, 1, de successione primor. Rom. episco-| 
porum. Accedit prozime Tillemontius quem videsis 
nota 40 ad Vitam Petri, ubi ejus mortem in anpum 
rejecit »re vulg. 66. Baronius, Pererius aliique 
magno numero superiori anno, sive Neroniani iin» 
perii decimo tertio, illigaut. Alii et primi quidem 
subsellii cehronologi ad przecedentem, sive duode-- 
cimum referunt, Pagius, Henschenius, Papebro- 
chius, Toinardus ad Lactant. de Mort. Persec. cap. 
9 ; demum et noster Franciscus Blancbinius ; quo- 
rum argumenta legere apud eos przstat. Eadem 
porro die, qua Peirus suffixus est cruci, Paulum 
securi percussum, vulgo recepta sententia est, 
quam Scaliger eonvellere frustra nititur. Ceterum 
et male, typothetarum facile mendo, 1n ejus edie 
tione persecutionem inter Christianos legitur pro in 
Christianos. 


eenta triginta tria millia, etc., nlsi si majorem p — Col. 435. Contra Judaeos. Notatum superius, Ces- 


adbuc summam illi seuatus decreverit. Et scimus 
quidem a Suetonio docti, quam prodigiosz fuerit 
profusionis Nero, ut nisi aliunde haberet, hzc 
certe, quom tribuisse senatus scribitur, anuua 
summa impensis non sufficeret : nihilosecius cur 
impressam lectionem mutemus, id satis causa no- 
lim, eoque minus, ut Hieronymum, quod per sum- 
mam confdentism Scaliger/facit, de properantia in 
Grzcis vertendis accusemus. Schurzfleischbius mal- 
let ipsam quoque codicis Palatini lectionem amicis, 
mutare in medicis, quod rursum, qua de causa, et 
quam bona conjectura velit, non video. 

Ibid. Nero cumceieris. Hujus mortem quod spe- 
etat, post Scaligerum, Pighio doctisque aliis Chro- 


lium pro Gessio, antiquo librariorum errore, dici. 
Vide Josephum de Bello lib. 1, cap. 14 et 15, Pa- 
gium quoque in Baronii Annal. lib. 1, pag, 50. Lo- 
quitur vero juxta ztatis sue morem lHieronymus, 
magistrum militie Vespasianum vocans, quod mue 
nus eo saltem nomine a Constantino primum insti- 
tutum est, Eodem sensu S. idem interpres infra 
ad an. Christi 283 Saturninum magistrum exercitus 
appellat. 

Col. 455. Post Petrum. Non autem a morte Pe- 
tri, a qua duos tantum annos, tresque fere menses 
sedit; sed ab ordinatione sua ante novem ferme 
annos, per quos Petri vicarius et coadjutor Roma- 
nam Ecclesiam rexit, Vide Pagium in Breviar. 


1059 


VALLABSII NOTE. 


1060 


Critic. Chronolog. in Vita Lini. IHloc sensu acci- A cum quidem, ut $ign.ücare videtur Eusebius (ibi 


prendus est etiam Epiphanius, qui duodecim annos 
e]us administrationi tribuit, et Bucheriani catalogi 
auctor, qui menses przterea quatuor, et dies duo- 
decim addit, denique catalogi alii, qui propius ad 
Eusebii calculos, annos undecim, menses tres, el 
diea duodecim supputant. Sed cum horum initium 
ab hoc loco Eusebius repetat, ducatque continen- 
ter ad octogesimum usque primum Christi, faten- 
dum est temporum atque historie seriem per- 
turbari. 

Col. 455. Post Neronem Galba. A Neronis morte, 
quain sibi ipse conscivit die 9 Junii, ad Vespasiani 
imperium (quod utique velim ab Idibus Juliis suh- 
sequentis anni repetere, cum advivente inter cra- 
pulas et libidines Vitellio, ille ab "Egypti prafecto 
atque universa Syria, tum a Grecia atque lilyrici 
exercitibus imperator acclamatus est) anni integri 
spatium interjacet : ut alios pritteream, qui a Vi- 
tellii nece, qux& exeunte anno, sive circa 20 diem 
Decembris contigit, Vespasiani initia auspicantur. 
Mirum adeo qua tanto temporis intervallo gesta 
coutinentur, ab Eusebio in eumdem quo mortuus 
est Nero, annum conferri et comparari quidem cum 
eodem 24 e Judxorum laterculo, ut nihil de illo 
dicam annorum Domini, qui postea ab aliena manu 
accessit ; denique, quod rei caput est, olympiadis 
9211 terminum tam longius protrahi, ut anno et di- 
midio supra reliquas constet, si temporum que in 
historia notantur, rationem habeas. Num ex eo, 
quod hanc olyopiadem loco moverít Nero, distu- 
leritque in annum sequentem, retardarit Eusebius 
(quod nonnulli quidem faciunt) subsequentium ini- 
tia? certe non primo, ut ille, sed secundo olym- 
piadis 212, Vespasiani imperium repetunt vulgo 
fNii chronologorum. Facerent utcunque satis ob- 
jectionibus hisce omnibus vetustiores quzdam edi- 
tiones, in quibus ab hoc loco olympias illa 212 ini- 
tium sumit, et cum primo Vespasiani, non 95 Ju- 
daorum laterculi, sed 26 annus connectitur. Verum 
alias ille in subsequentibus peccant; nec scio; 
num sit ejusmodi recensioni fides adhibenda, cum 
pari omnes consensu obstent, quibus utimur an- 
tiqui mss. libri, Sealigerana etiam, atque hzc 
omnium diligentissima Pontacena editio, quam se- 
quimur. 

[bid. Galba septimo mense. A die seilicet 16 Junii 
ad 16 Januarii, ut rationes init letavius de Doctr. 
Temp. tom. Il, lib. xi, cap. 16. Occisus e«t autem 
Galba a Praztorianis militibus ab Othone ad czedeim 
animatis, ut Plutarchus, Dio, Tacitus, Suetonius, 
Xipliliuus tradunt. 

lbid. Otho tertio regni sui. Quin imo solidos 95 
lies imperasse Othonem, ex Suetonio colligas, 
quocum facit Theophilus ad Autolycum lib. m. et 
Eutropius. Proxime accedit Josephus, qui duos illi 
dies supra tres meuses tribuit, Tacitus vero, Zo- 
naras et Xiphiliuus solos ei dant dics nonaginta. 
intulit autem sibi manus Otho, non apud Behria- 


enim Othoniani fusi sunt), sed Brixellis, quo loco 
ipse Otho substiterat, deque suorum clade nuntium 
accepit, ut constat ex Josepho de Bello lib. iv, 
cap. 9. Bebriacum autem quod spectat, varie no- 
men hoc scribitur apud auctores in antiquis libris, 
Ápud Tacitum Bedriacum obtinet, ut et apud Flo- 
rum, pro Bebriaco, quod alie editiones ferebaat; 
atque Orosius legit. Plutarchus et Josephus Βηδρια- 
xbv praeferunt, quanquam erat spud hunc in antes 
editis libris, Φριγδιαχὸν, et Φηγδιαχὸν, et referente 
Scaligero, Βρηγδιαχόν. Idem porro Scaliger legit 
hic Vetriacum, sed et in uno ms. Metiacum inve- 
nit, quod nihil habet cognationis cum superio- 
ribus. Religiose has persecuti sumus ποιχιίλογρα- 


, B lac, quod fuisse vicum hbunc.inter Veronam Cre- 


monaroque situm, Tacitus Hist. lib. n, cap. 95, 
scribat : quamobrem et Victor Shotti Othonem di- 
cit Veronensi prelio pulsum esse. Hodie, jamqw 
diu olim nullum exstat vici ejus et nominis vesti- 
gium apud nos: quem neque in Veronensiüm di- 
tione atque agro exstitisse unquam existüno, sed 
[uisse, ut Plutarebus ait, πλησίον Κρεμώνης: 
Cremong proximum ; nam. οἱ πρὸς τῇ Ἐρεμῶνι, 
ad Cremonam dimicatum, Dio testatur. Vere tamea 
dixerit situm inter Veronam Cremonamque Tacitas, 
quod in via Postumia esset a Verona ad Cremonam, 
reque ei viz alis urbes insiderent, ad quarum ter- 
minos Debriaci situm referri commodius posset : 
cum primis enim rationem viz habuit, quemadmo- 
dum ei Victor, qui recte adeo Veronense illud prz- 
lium vocavit, quod commissum in "Veronensi via 
fuerit. Cluverius, quem Cellarius sequitur, sopra 
Ollii atque Clusii confluentes constituit, quo ferme 
loco hodie oppidum est Caneto. Quod probare cum 
aliis argumentis e Taciti verbis, cum Tabula Pee- 
Hngerana nititur, in qua, Cremone, de Loriacs 
XXII, Mantia... uli emendat, Cremona, Bedriace 
XXII. Mantua. Theodoro autem Rycbio in animed- 
versionibus ad Tacitum, probabilior videtur Itale- 
rum, qudm vocat, sententia, Bedriacum, oppidum 
Binam exisümántium, ad eumdem Ollium amnem, 
sed aliquànto superius jacens. Cumque addat loce 
laudato Tacitus, eum vicum duabus jam Romanii 


p cladibus notum, sentit ipsum nomen Bina, quo ho- 


die locus i'le nominatur, non óbscure banc sea- 
tentiam confirmare, a binis ofim praeliis, quibes 
identidem imperium sd alium translatum est. 
Nobis h«c quidem — minus arridet conjectura : 
videsis tamen qux: ad éam comprobandam mult 
congerit. Nos in Antiquitatibus nostris Vero- 
nensibüs, quà vicesimum jam premuntur in 8» 
num, rem latius edisscrimus, et acu tetigisse visi 
sünius. 

| Col. 455. Titus “κάθα capta. Ostendimus supe- 
rius ad primum Agrippz: annum, qua fuerit Euse- 
bii mers, ut cum Jerosolymorum excidio Agripps, 
incolumi suo reguo, quin etiam aliquot deinde wr 
bium accessione ampliato, pluribus annis supe 


1061 


VALLARSII NOTE, 


1053 


fuerit, hic eum urbis cinere sepeliatur, perinde at- A τε λιμῷ xat ξίφει, Josephus lib, vit, cap. 26, et ex 


que ura cum Jerosolymis occubuisset. Nempe quia 
Judzorum regum seriem contexere proposuerat ge- 
neratim sibi : non autem poterat Judzorum adhuc 
regem ogere Agrippa, deletis Jerosolymis , cujus 
urbis casu Judaorum quoque deletum est regnum. 
Quz igitur propria illi erat, tetrarchia aliarumque 
urbium ditio, minime ad hujus propositum operis 
pertinebant. Recole qua uberius sun! supra expo- 
sita : Scaliger enim ἀεροδατεῖ, et cujus minime 
assecutus est sensum, Auctorem calumniis et 
conviciis incessit. Videsis et Basnagium iterum 
Hist. Judeorum lib. 1, cap. 15, num. 18 et seqq. 
Ibid. Antiochi& secundus episcopus. Digna lectu! 
habent de Patriarchis Antiochenis Acta Dolland. 


eo Nicephorus Il. E. lib. 11, cap. 7. Mox ubi dici- 
tur, οὐ quam ex omni gente, etlc., rescribi jussit 
secundis curis Pontaeus, ob qua, ul ad azyma re- 
ferret, cum possit que bene referri ad causam. 
Scaliger bic vitilinigat, cui oppone Básnagium l- 
bro 1, cap. 19. In dudum laudato primo Palatin. 
causa Ázymorum fuisse refertur, et mox sunt con- 
cutsi, statimque. in. iisdem diebus Pasce (Schurzflei- 
schius rescribit Phase) eos interfici. 1n Graecis est 
παθεῖν. id est, affligi, cladem subire, hisque simi- 
lia, quae initia malorum, et causam, non ipsam 
halosin notant. Exaggerant itaque alii przeter bisto- 
rie veritatem, atqne Eusebii mentem, qui τὰς τοῦ 
Πάσχα ἡμέρας excidio Jerosolymorum assignant, 


tom, IY Julii. Ibi P. Boschius Vallicellanos m$$. B quos inter. Nicephorus Mist. Eccl. lib. 1, c. 5. 


optimz notz libros, in quibus locus iste Eusebiani, 
Chronici paulo aliter. conceptus est, laudat. Plura 
de Ignatio ad ejus martyrii annum, Christi 110, 
dicemus. 

Ibid. Vitellius a Vespasiani ducibus, Quin et dies 
quinque supra octo menses potitum imperio Vitel. 
lium, ex Josephi testimonio, ac rerum apud histo- 
Yicos reliquos serie, fere compertum est. Falli- 
lur vero Theophilus lib. ni ad Autolycum, qui 
sex lantum menses diesque viginti duos ei tri- 
buit. 

Col. 456. VII. Vespasianus. Recole que dudum 
de bujus imperii initiis dicta sunt. Auctor quippe 
est Suetonius, a Kalendis Julii (quo die Tib. Alexan- 
der prefectus Egypti legiones suas in partes Ve- 
Bpasiani sacramento obstrinxit) ejus principatus 
digm in posterum observatum. 

Col. 455. Capitolium Rome incensum. Anno vti- 
que superiori Capitolium incensum est a Vitellia- 
nis, qui Flavium Sabinum, Vespasiani fratrem, 
Domitianum quoque fllium aliosque ejus propin- 
quos eo adegerant, atque obsidebant. Tunc vero 
inierat Vespasianus principatum ab /Egypti legio- 
hibus acclamatus : eaque causa est, cur hic statim 
ab illius assumptione ad imperium ex serie rerum 
ab Eusebio historia isth:ze refertur. 

Col. 455. Titus Judea capta, ctc. ITec, fame et 
gladio periisse, et alia centum millia, ob ejusdem 
' vocis recursum, obvio librariorum errore, in Pa- 
latino primo ms. desiderantur. Captivorum qui 
venditi sunt, numerum videtur Hieronymus in pro- 
posito sibl Eusebiano exemplori legisse decurtatum, 
prefert ehim hodiedum Syncellus ἐρεῖς μυριάδας. 
Schurzfleischius, in Curis posterioribus. Apud Ni- 
cephorum, inquit, list. Eccl. 1. 111, cap. 7, legitur, 
ὅτι τοὺς ἐντὸς ἑπταχαίδεχα ἐτῶν φησιν ᾿Ιώσηπος, 
αἰχμολώτους ἀχθέντας δια πεπρᾶσθαι, χαὶ τούτων δὲ 
μόνων τὸν ἀριθμὸν εἰς ἐννέα μυριάδας ἀνδρῶν συν- 
ἀχθῆναι. Malala w' μυριάδας ponit. Hieronymus 
jn Eusebio legerit, xa ἄλλας ρ᾽ χιλιάδας, non μυ- 
ριάδις. Quid ? si legendum, ὡς δ᾽ ἄλλοι p" μυριά- 
δας ; .centum enim myriades, hec est, decies cen- 
tena millia habent τὸ πληθος τῶν ἀνῃρημένων τῷ 


Sulpicius quoque Severus, qui Πα, ait, Deo placitum, 
ut eo tempore, quo Dominum cruci affizerant, gens 
impia internecioni daretur; denique et Joan., eodem, 
inquiens, festo, quo Christum cruci affixerunt Ju- 
dei, ἐν τῇ αὐτῇ ἑορτῇ πάντες ἀνώλοντο, omnes pe- 
rierunt. Obsessa quidem urbs est instante jam 
Pascliate : capta autem ac diruta post aliquot de- 
mum menses, sive, ut Pagius persuadet, die 8 Sep- 
temb., non, ut Petavius putavit, prima. Tunc 


internecioni tradita profligataque Judaica gens est. 


Col. 457. Colligitur omne tempus. Clemens hosce 
i2 annos ab ipsa Domini passione, non ab ejus 
pridicatione, et Tiberii 15 enumerat : quas rationes 


Origenes quoque lib. 1v contra Celsum secutas est. 


Tescapáxovta yàp ἔτη καὶ δύο οἶμαι ἀφ᾽ οὗ ἐσταύ- 
ρωσαν τὸν ᾿[ησοῦν γεγονέναι ἐπὶ τὴν Ἱεροσολύμων 
καθαίρεσιν. Nam quadraginta duo anni, opinor, in- 
tercesserunt a cruce Jesus ad excidium Jerosolymee. 
Videtur itaque falli Scaliger, qui Clementem ne- 
dum Origeni, sed et Eusebio vult imposuisse ; cum 
enim a 15 Tiberii anno ad excidium Templi solidi 
anni 41 sint cum aliquot diebus, satis bene Euse- - 
bius ab eo Tiberii anno rationem init, non ut alii 
ab ea, quz secuta postmodum est, Christ! morte, 
Moneimus autem in Parmensi ms. uno plus dici, 
Sive annos 46. 

1]. — Ibid. Uno minus rescribi, sive annos 938, 
Pontacus secundis curis jussit : quod nempe ter- 


D minum ad qzem ipsum Vespasiani secundum an- 


num, voluerit excludi. Rectius vero cuin Scaligeri 
editio, tum plerique alii vulgati atque mss. libri 
eum stpputait. 

Col. 458. Vespasianus Capitolium. Nón ab alio 
vldetur, quam Eusebio, atque hoc quidem libro, 
accepisse quod habet, Cedrenus. Capitolium, Vespa- 
slani primo incensum, τῷ e' ἔτει, quinto ejus anno, 
ceptum adiflcari. Atqui rectius colligunt ex Taciti 
Hist. 1v, Petavius et Scaliger, instaurari jussum a 
Vespasiano statim a profligatis Vitellianis, cum nou- 
duui ipse Romam advenisset, sed adhuc Alexan- 
drie moraretur, quod tempus primum ipsiusmet 
imperii annum non videtur excedere. 

Col. 457. Achaia, etc. A Suetonio Eutropius, IIie- 


1063 


Achaiam, Inquit, Lyciam, fihodum, Byzantium, Sa- 
mum, qug libere ante hoc tempus. [uerant : item 
Thraciam, Ciliciam, Comagenem, que sub regibus 
amicis erant, in protinclarum formam redegi. Sca- 
liger Tracheam legit, ut eum Cilicia conjungatur, 
sensusque sit de Trachea-Cilicia, id est, parte ejus 
regionis aspera, atque in inoptibus síta. Quam le- 
ctionem avide, suffragantibus etiam ex parte non- 
nullis mss. qui Trachiam praferant, Suetonii atque 
Eutropii editores posumodum arripuerunt. Plurium 
autem et melioris note codicum vera scriptura es! 
apud eosdem Auctores, Thracia : indeque satis 
abunde eos refelli, qui Thraciam in Trachiam et 
Tracheam commutant, Cellarius, atque llearnius 
notant, Sensus autem est de parie aliqua Thraciz 
(quod nomen latissime Veteres accipiunt) nondum 
devicta, ut et de Cilicia sentiendum est, nemine 
jam diffitente : alioquin Thracía diu ante Veapa- 
sianum in ditionem Pop. Rom. concesserat ; Cili- 
cia vero multo ante perdomita est. Aut certe de 
Thraciarum dispositione intelligendum, Vespasia- 
nus enim ex Throciis sex provincias fecit. Vide 
prater laudatos auctores, Victorem is Epitom. 
c. 9. et Norisium ad Cenotaph. Píisan. dissert. 11. 
denique Scburzfleischii Ὑπομνήέματα de Cilicia 
antiquitatibus. . 

Col. 458. Colossus erectus. De Colosso Rhodio.tv 
Ῥόδῳ, Paschalis Chronici auctor intelligit : a quo 
fucum sibi fieri passus est Allaiius, qui ad Philo- 
nem Byzantinum probare nititur. fuisse euim Ves- 
pasiani temporibus instaurstum., llic autem alius 
est a Zenodoro primum jussu Neronis erectus, cui 
Vespasianus (id quod volvit notare Eusebius) 
detracio Neronis capite, et Solis imposito cum 
septem — radiis, Soli dedicavit, Falli videtur 
etiam Syncellus in pedum altitudinis numero px,', 
pro pt. Videsis Dionem apud Xiphilinum, Plinium 
lib. xxxiv, c. 7, Suetonium quoque in Vespas. c. 18 
et Casaubonum ad Spartianum in Hadriano. 

Col. 457. Q. Ascanius Pedianus. Huic preno- 
men est singulari Q littera, qua Quintum | signifl- 
tat, eliam in Parmensi ms. cuin editis plerisque 
aliis omnibus libris : cur vero Quirinus placuerit 


VALLABSII NOT.E, 
ronymus a0 2utropio accepit, qui libri vni, cap. 49 : A et Ascodius, ct Squascodims, etc. ; 


C 


104 
ia enim veteres 
libri variant. 

lbid. Gubintus [3]. Gobiniarus.] In Suetonii sz- 
pius laudato laterculo Sez. Julius Gabinianus 3p. 
pellatur : in quodam penes Schurzfleischium libro 
Gabinius : olim erat Gabinius in Dislogo de Orato- 
ribus, qui Tacito inscribitar (videtu autem Quin- 
t.liani esse), c. 26, in quem locum videsis Lipsii No- 
tas. Ejus meminit S. Pater etiam in Praef. Com- 
ment. vii in. Isaiam. 

Ibid. Tres civitates Cypri. Paria habet Orosius, 
quem adito : utet. Suetonium de memorabili lee 
qui? subsequitur, in quem locum ne praztereas do- 
ctorum interpretum) Notas. In fine ejus periocke 
haec subdit Parmensis ms., mobilitatis Romane 
morbo pars mozima periit ; quse e glossa olim vi. 
dentur in textum irrepsisse. 

Col. 457. Vespasianus colonias deduzH. Addit 
Suetonius superque mensem et diem septimum. Fa- 
cit cum Eutropio noster, qui solum etatis sexage- 
simum nonum supputat, Obiit imperator die 24 Jen. 
anni Christi 80, imperavitque, juxta Clementem 
Alexandrinum, quem Eusebius sequitur, ἃ die 5 
Jul. anni Christi 69 (alii ab ipsis Kal. Jul, suspi- 
cantur) ad eam usque diem annos 9, menses 11, 
dies 24. Scaliger, qui huic anno, Vespasiani θανα- 
σέμῳ, 19 Christi comparat, perstat in errore sao, - 
in quem alias od primum Christi animadvertimus: 
et quem tamen ipse errat, solemnem vocat, Éuse- 
bii et Hieronymi errorem 

Col. 458. VIII. Titus. Perperam legebac in 
Pontacena editione, mensibus octo, pro quo due- 
bus rescripsimus juxta alios libros. Compertem 
quippe ex Suetonio c. 2 solos post biennium men- 
aes duos, diesque viginti Titum imperasse ; siqui- 
dem et mortuus est Idibus Sept. (quod ipsemet 
Hieronymus confirmat) regnumque ejus ab obit 
patris, sive a die vis Kal. Jul. anni Chrisu 80 con- 
surg;t. Et tideo tamen, ab Eutropio, qui post biel- 
nium, menses .Lle, dies viginti. aut Dione, qul 
menses octo et dies novem Tito elargiuniur, eam 
summam accipi potuisse : ut fere credam scriptum 
abs Hieronymo mensibus 2, vel juzia alios, men: 
sibus 8. 


Pontaco magis, disces ab ejus Notis in. calce. Sunt D — Col. 457. Titus Musonium. Parmerisis, et quatuét 


eliam qui Ausonium pro  Ásconio legant : nec 
Pediani lipsum cognomentum aliis atque alíis ποι- 
χιλογραφίαις caret, Pulare itaque malim, alium ἃ 
celebri Asconio Pediano Patavino, qui Virgilii fa- 
nuliaritate usus est, Philargyro teste, hic abs Hie- 
rouymo indicari, Ádeo nec oportere, aut duos cum 
Sc»ligero Ágconios comminisci, ut temporum ratio 
eonstet (alioqui Virgilio familiaris diceretur, qui 
annis fere viguiti ab ejus morte natus demum fuis- 
set), aut de tot. annorum metachronismo, ut. idem 
Scaliger in. secundis Curis, et llarduinus ad Pli- 
nium faciunt, Hieronymum incusare, Ignotus hic 
nobis est re et nomine auctor, Q. sive Quirinus, ct 
Squirinus : Asconius, sive Ansonius, ct Pasconius, 


Palatini mss. Rufinum vocant : male. Scaliger eum 
huc refert, quem Τυῤῥηνὸς appellant Philostraus 
ei Suidas, οἱ quem Templo et Jerosofymis sel 
equatis aratrum impressisse, Judseiquoque meme 
rant, Videsis ea de re, si tanli. est; annotationes 
nostram ad flieronymi Commentar. 11 in Zaclar., 
cap. 8, pag. 852. Sed alios fortasse moveat, quod 
ille c'zvrà Sanedlirin cap. wit, et Grzecis Τυῤῥῃ- 
vv , Latinis Turannius, nou Musonius, prenoai- 
natur: deinde quod multo ante quam hic abs Hie- 
ronyino dicitur, ab exsilio, quo jussus ire est ab 
Nerone, revocatus. fuerit : siquidem Templum sub 
Vespasiano aravit. Verum illud inditum ei est 60» 
gnomen ex civitate Volsinia: de exsilii autem tem 


1C65 


VALLARSII NOT £. 


1066 


pote mox dicemus. Scaligerum movit, ut. alium A martyrii palma donato, cum quatuor jam enses 


putarit ab οὐ esse, quod, auctore Tacito Mist. 1n, 
cap. 81, miscuerat se legatis (ad Flavianos) Muso- 
xus Rufus equestris ordinis, studium — philosophiae 
et placita Stoicorum emulatus : et quia Stoicus iste, 
Xiplilino et Zonara testibus, non pulsus fuit in 
exsilium. Sed fugit eum ratio ; non enim ex co quod 
tradunt laudati auctores, cum Vespasianus exsu- 
lare philosophos jussit, Musonium excepisse, se- 
quitur fuisse eum pridem ctiam a Nerone. exec- 
p'um; ex Tacito a3utem pluribus locis, quod et 
Theodoro Ryekio observatum est, et ex Epistola 
Juliani apud Suidam voc. Μουσώνιος, satis liqu:t, 
unum eumdemque esse, uti etiam contra Scalige- 
rut notavit Jonsius lib. i1 de Scriptor. {Π|51. Phil. 
cap. 7. lgitur non est a Tito, sed pridem a Ve- 
spasiano revocatus; quod autem ad Titum llierony- 
inus velert, vel ignota nobis causa est, vel benigno 
lectore indiget. Schuizfleischius consuli jubet 
Bpenceruni ad Origen. lib. 11 contra Celsum pag. 
A6, b. Testatur auteiu et Dio C. Musonium R .fum 
minime jussum cxsulire a Vespasiano, imo ἃ 
Czleris quus expulit plillosophis exemptum. 

Col. 458. llomaug Ecclesie, in eodein ms. ut ct 
aliis Scaligero et Pontaco laudatis, Anacletus vo- 
catur. Recensetur ctiam in eodem libro, atque aliis 
prisertim euitis, precedenti aniio ante periocham 
de Vesuvii eruptione, ἃ quo loco, ita jubente in 
- Cuiis. pos!erioribus Pontaco, aliisque suffraganti- 
— bus libris, et Scaligerana editione, liuc transtuli- 
mus. llístoriam quod spectat, Eusebius, sive Cle- 
lum hic scripserit, sive Anacletum, vel ᾿Ανέγχλη- 
τοῦ, manifestum est , uon duos, sed ununi eum- 
demque iià nominibus Romanum episcopum | cen- 
$ui8se. Tam autem ejus, quam illorum qui duos 
diversos episcopos faciunt, sententia bonis ex in- 
tima antiquitate arguimentis. nititur, aunosque et 
seriem Pontificum utraque juxta hypothesim suam 
moderatur. Caeterum tralatitia eaque impeditissi- 
ma disputatio est de primis quatuor aut quinque 
Roi 2nis episcopis, quam cum retexere. lic. atque 
explicare per notaruu angustias non liceat, accipe 
(quod unum potest n.utuare Eusebianis calculis 
lucein) quo pacto recentiores acciratioresque cliro- 
nologi ab hoc loco rationes suas ia. borum ponti- 
flcum serie digecant. Lino Clementem successisse 
auno ultimo Neronis, Christi 68, statuunt. Et sane 
longius 8 vero Eusebium aberrasse, qui pontifica- 
tum Clementis ad ammum usque Christi 93. differt, 
cnm Pagio, tum alis demonstratum est. Porro 
aiuut, tenuisse Clementem VKomanam cathedram 
per annos decem, diebus tantum — viginti exceptis, 
ad Christi scilicet 70. quo. se abdicavit, Cui post 
duorum et quod excurrit. meusium interregnum 
subrogatus sit Cletus, usque ad Cliristi 85, per 
annos sex, menses duos, οἱ dies fere decem, ut 
noster Biauchinius ex Catalogo Pontificum Liberia- 
40 in Prolegomen' s ad Anastasium tom. ll (nostr: 

το Patrol. CXXVII) atque. in. Notis docet. Eo 

Parnor. XXVII, 


p optima note codicem) legat 


diesque aliquot vacasset sedes Romana, eam volunt 
implevisse Anacletum annis duodecim, mensibus 
decem, diebus octo, ad Christi 96, quo in perante 
adhue Domitiano, martyrio est coronatus, et lo- 
cum reliquit Evaristo, quem praecedenti auno sibi 
vicarium — ipse sulfecerat. De cxteris, qui subse- 
cuti sunt, et quibus recenscndis non usque adeo 
3:18 auctorum, discrepantia est, suis infra locis 
dicemus. 

Col. 457. Home plurime «des. Contigit paulo 
ante, ut. colligere est ex Dionis libro Lxvi, eum 
vastatam Vesuvii conflagr;tione Campaniam Titus 
inviseret. Saltem est aliis hujus anni gestis, et 
amphitheatri dedicatione anterius, Confer Sueto- 
hium. 

[bid. Titus morbo perit. Unus, quantum recordor, 
Eusebius (si recte habent exemplaria) Titi mortem 
pridie dus Septembris, et anno a-tatis cjus qua- 
dragesimo secundo ascribit, Alii cum Suetonio, 
ipsis Idibus Septembris, altero et quadragesimo 
elatis annoexcessisse eum. tradunt. Sed et ms. 
Parmensis, cujus. utique probare malim Jectionem, 
5b pridie tacet. 

Col. 460. Domitianus. Dixisset diebus: salis 
bene illi eum ceteris scriptoribus convebiret, Suc- 


. tmnio, inquam, Xiphilino, Tabulis Astronomicis, 


ipsa denique temporum supputatione. Sunt revera 
qui scriptum ab Eusebio velint ἡμέρας pro μῆνας, 
quod vetus esse librariorum mendum jam inde a 
Hieronymi temporibus conjiciunt. At qui superest 
Graecus in. Chronico Paschali textus, amplius ex- 
aggerat in ἔτη c«c'. Syncellus dubius errat, scribens 
regnasse Domitianum post Titum ἔτη ιβ΄, σὺν αὐτῷ 
δὲ v, χατὰ δὲ ἄλλους w'. Dicemus hae de re iterum 
ad imperatoris inortem. Interea Scaliger in. Greco 
Canone Eusebiano primum annum Domitiani statuit 
in num.2098,quod ut rectius sit (nam certe bienuii 
prochronismo Eusebianz rationes jam inde a Ver- 
pasiano, ut notatum est, peccant, et primus Domi- 
tíanei imperii annus cum olyrapiadis 215 secundo 
coneurrit), przstare illi arbitratu suo non licebat. 
Subit interim mirari, quod illustrissimus Mansius, 
cum in Lucensi suo ins. (quem minime diffitemur 
duodecim tantum 
annos regni Domitiano trilwi, hanc unice lectio- 
nem probet, contra atque habent auctores plerique 
omnes, ipse uno Syncelli, eoque incertz admo- 
dum vag.eque notationis testimonio fretus. 

luid. Domitiani uxor. Contendit Scaliger, fucum 
fecisse Eusebio hac perperam intellecia Suetonii 
cap. in verba : Deinde uxorem Domitiam, ez qua 
in secundo suo consulatu filium tulerai, alteroque 
anno consalutaverat ut Augustam.... repudiavit. Al- 
terum enim annum interpretatur à. secundo con- 
sulatu Domitiani, qui utique e-t Vespasiano Aug. 
v et Tito i. coss., sive olympiadis 215 secundus; 
unde septennii metachronismo peccatum hic sit. 
Mihi, pace. Scaligeri dixeron. rectus. videtur ( sl 

' 34 


1057 


VALLARSII NOT.E. 


1063 


ab eo loco Suetonii hausit ) interpretatus Eusebius A intrusa. Tici«na tamen in Parmensi. ms. pro Titia- 


alterum imperii annum, non alierum a consulatu 
secundo. Neque enimvero intelligo, qui potuerit 
Dowitiam Augustam consalutare Domitianus, sivo 
ab senatu bunc illi honorem impetrare, cum non- 
dum esset ipse Augustus. At, inquies, facta erat 
illa Vespasiani nurus qua Donitiauo nupsit ; Au- 
gustorum autem ipsas nurus Augustas appellatas, 
veterum exempla alia docent. Haud cquidem iuli- 
cior de aliis; de Domitia autem, ut regnante Ve- 
spasiano, decus illud obtinuerit, ratio nulla persua- 
det. Àd hac, ab ipso dicitur Domitiano Augusta 
consalutata. Denique gesta inler principatus initia 
referre se Suetonius ibi profitetur. 

Domitianus quotidie (apud Vallarsi). Accepta h:e 
sunt fere verbatim aSuetonio eap. ὃ : Quotidie secre- 
(uin sibi horarium sumere solebat.nec. quidquam 
amplus, quam muscas cuptare, ac stylo pra'acuto 
configere. Ea tamen exsulare hinc penitus Scaliger 
jusst, quod sibi viderentur ἃ rupicibus buc 
coujecta, Nobis, quod revera et a Parmensi, οἱ 
a plerisque. meliorís note Eusebianis codicibus 
absint, placuit Italico charactere. distinguere. 

Col. 459. Secundus Alexandria episcopus. Notatum 
Goaro, in aliis. Syncelli exemplaribus inss. Aly- 
μίλιον et ᾿Αμέλιον hunc dici. ᾿Αδίλλιος autem re- 
etius omnino appellatur Nicephoro. Aunos ejus quad 
spectat, laudati auctores pari consensu solos duo- 
decim numeraut : nec plures adnotatos fuisse intelli- 
ges ab Eusebio aut Hieronymo, si rationes eorum- 
met ineas ab hoc auno 3d num. 2112, quo sue- 
cessor Abüii Cerdo collocatur. 

Col. 460. Domitianus sine lignorum. Syucellus 
pro ἄξυλον ναῦν, absolute ἄσυλον legit, id est, asy- 
lum ; qui fortasse verior lectio est. Sed est. sane 
Sealigeri ostentatio tanto viro indigna,quod eam 
lectionem profert, perinde atque ingenio suo ex- 
euderit, quam dejerare ausim, eum a Syncelliano 
nondum vulgato apographo descripsisse, 

Col.457, Nasamones et Daci. Invenit. Schurzflei- 
schius scriptum in aliis libris Daces, quem putat 
Hieronymi metaplasmuimn. Pro dimicantes, ex Gra:- 
co ἐπανασιάντες, vertenduu) fuisset rebellantes, 
quod et Scaliger inonet, 

Col, 459. Multa opera Rome. In. Parmensi ms. 
istud divorum non babetur : apud Eutropium autem 
(a quo istliec pericopa, ut et Δ] passim descriptae 
sunt, Dreviar. lib. vii. extremo) etiam. quod. liic 
subsequitur nomen Poriicus desideratur : olim.in 
bene multis codicibus erat Forum transitoríium 
divorum, Sylburgius Poriicum addidit, Odeo ibi 
proterimisso. Mibi verosimillunum est, pro Odeo, 
ignotiore vocabulo, substitutum olim a librariis 
divorum, relatumque ad Porticus. Confer. Eutropii 
locum. ldem. ms. piperatria lejit pro piperataria, 
aut piperatoria Scaligeri ; ad. quie refert Pontacus 
Vespasiani nomen, legitque alia serie Templum Mi- 
nerve Chaulcidice et Odium pro Odcum. Calera. de 
"Trajani Foro ae. Thermis videntur. huc perperam 


B 


C 


πα legitur, in aliis perperam Tatiane. — Quz sub- 
sequuntur, Senatus, Ludus. matutinus, Mica aurea, 
Meta sudans, in codem ms. ut et alio codice peues 
Sehurzüleischium, omnino non habentur; nec sane 
velim id vitium 23ntiquarii oscitantiz tribui, quin 
potius laudem codicis germanitati ; nam res clamat 
ipsa, hzc ,fuisse postmodum 'a Trajano zificia 
constructa. 

Ibid. Domitianus de Dacis. Triumphum de Dacis, 
ut ut jocularem, ex Dione et nummis antiquis 
recentiores chrouologi in annum Domitiaui octa- 
vurn et nonum ex parte conferunt. Suetonio tamen 
atque Eutropio testibus, Domitianus de Dacis Cai- 
lisque duplicem triumphum egit. 

Col. 460. Domitianus tante superbie. Eutropiu; 
deeo, nullam, inquit, sibi nisi auream et argenteam 
statuam,in Capitolio poni passus est, Quis subse- 
quuntur ltalico charactere distincta, in l'armeni 
iis. omnino non habentur. 

Clemens (apud Vallarsi). Hnc refer qux paulo supe- 
rius 3d Cleti pontificatum observaums. 

Domitianus (apud Vallarsi). lllud ipsum edicton 
videtur, quod Suetonius cap. 7 refert, Ne quis in 
Italia novelluret : utque in provinciis vwuneta. succide- 
rentur, relieta, ubi plurimum, dimidia parie. Exinde 
Scaliger contendit, melius ἐν ταῖς ἐπαρχέαις dicturum 
fuisse Eusebium, quam ἐν ταῖς πόλεσι, quod fatetur 
se non intelligere. Ego isthuc pro in [talia dictum ac- 
cipio : eztera videsis loci ejus Suctoniani interpretes. 

Col. 459. Flavius Josephus hic finem facit, ete. 
Nimirum quia in fine libri, ubi se promiuie, ite- 
rum breviter omuia percurrendo, menoraturum 
et bellum Romanorum cum Judzis, et qua suis 
evenerunt, in diem, ait,usque hodiernum, μέχρι τί: 
νῦν ἐνεστώσης ἡμέρας, fw; ἐστὶ τρισχαιδεχάτο" 
μὲν ἕτους τῦῆς Δομετιανοῦ Καίσαρος ἀρχῆς, qui in- 
cidit in annum imperii Domitiani (ἀἰδανὶς 15. Sea- 
liger vitilitigat,tàntun ut Eusebio detrahat,totusque 
in eo est. D gna lectu sunt quz illi reposuit hujus 
occasione loci l'etavius iu Notis ad Epiphan pag. 985. 

Col. 469. Secundus post Neronem. Secunda Chri- 
stjauorum persceutio refertur a recentioribus chre- 
nologis quinquennio ante, sive ad Christi annum9!; 
Petavius eam 93 illigat: Blanchinius vero noglet 
jam inde ab 86, quo tempore se Domitianus dom- 
num apyellari jussit et deum, repetit, 

lbid. ld est, vocat, seu verüt, et de nomine 
visionem illam Joannis dicit Apocalypsin ; nempe 
quod nuspiam apud Graecos scriptores Apocalypsis 
vocabulum invenire sit, illudque fuerit Visioni 
nomen inditum ab lrenzo. lierum Hieronymus 
lib. de Viris lHliustrib., cup. 9 : Quarto decime 
auno secundam post. Neronem persecutionem | m 
vente Domitiano,(Joannes) in. Patmos insulam relt- 
gatus, scripsit Apocalypsin, quam interpretatur Jusi- 
nus martyr et ]rengus. ecole quz ibi adnotamus: 
lrustra enim sunt, qui sive Justini, sive lrenzi 
Connnentarios in Apocalypsin. comminiscuatur. 


1069 


VALLARSII NOTE. 


t 
1070 


fpse manifesto ostendit Scaliger, se. id quod A — Col. 461. Alerandrie Ecclesie. ldem ms. Cerdo- 


sanctus iuterpres sentiebat, 
catum. 


non fuisse 4550- 


Col. 461. Domitianus eos. Qux» huc congerit ad 
fastidium usque lectoris Scaliger contra Eusc- 
bium ac Hieronymum, ea Basnayius Fist. Judaor. 
lib. 1, cap. 19, xax' ἔπος refutavit, meraque cjus 
esse commen!a et fiallucinationes | ostendit. Vide 
'eum omuino a pag. 595 ad 601. 


lbid. Scribit Bryttius. Auctori Paschalis Chronici 
Βροῦτος hic dicitur ; receptior scriptura est Brut- 
tius, quemadmodum εἰ apud. Malalam legi Fabri- 
cius jubet pro Bottio, sive DBuitio, Scaliger aut 
Bruttium. Prazesentem, qui cum imp. Antonino con- 


. nos 65, menses'et dies decem. 


ni sex tautum annos tribuit, male. 

Col. 462. Justus a Tiberiade Judaorum. Vide:is 
Pbotium cod. 33, lieronymum quoque de Viris 
Iilustrib. c. 14, et Fabricium, si libet, lib. 1v, eap; 
6, Biblioth. Grecs». 

Col. 461. Nerva morbo periit. Malim adjungere 
Dioni fldem, qui duntaxat sexagesimum sextum 
sethtis Nervam tradit attigisse, vixisse sciljcet an- 
Eutropius, a quo 
Nostrum accepisse volunt, solui septuagesimum et 
alterum annum ci tribuit. 

Cul. 462. "Trajanus. ἴῃ: Parmensi ms. menses xi, 
alias vi, atque. lioc Nerum; tantum superaddas 
dies ferme quindecim ex Xiphilino atque Eu- 


sul fuit, et cujus filia imperatoris Antonini filio p tropio 


nupsit : aut saltem ejus gentilem quemdam fuisse 
. hunc historicum, putat. Porro T. Flavius Clemens 
consul fuit. auno. precedente, Domitiani (cujus et 
patruus crat) decimo quinto, affectusque martyrio 
€st extremo, out vixdum exacto consulatus sui 
temporc, Recte. adeo: et. consulis. appellatione 
ab Hieronymo, et consularis viri, ὑπατιχοῦ, in 
Grxcis apud Syncellum donatur : recteque Flavi:e 
Domitille, ejus ex sorore neptis convenil tempus, 
quod Eusebius notat : qux duo assequi Sealiger 
non valuit, ac temere, vel unius anni metachroni- 
sino, vel ἀνιστορησίᾳ peccatum bic jactat, Sed et 
reliqua qux huc congessit vir cetera. doctissimus, 
commenta ejus et σφάλματα fere omnia sunt. Prze- 


eipua vero ejus est halluciuatio, quod Flaviam € 


Domitillam, T. Flavii Clementis uxorem, cum ista, 
de qua noster agit, cognomine Flavia Domitilla 
virgine, Clementis nepte, confundit. Quare et pro- 
terve satis Martyrologium Romanum ad 7 Mais, 
ubi hsc virgo dicitur, falsitatis insimulat, et dene- 
got Eusebio fidem. Deniqueex eadem praconcepta 
opinione, Pandatariam insulam ex Dione memorat, 
iu quam uxor quidem Flavii Clementis relegata est, 
non neptis virgo, cui Pontia obtigit. - 

lid. Domitianus occisus. in palatio. 1n uno apud 
Schuizlleischium ms. Vespiliones, Gloss:e Dispel- 
(iones Yocant. Adito Suetonium cap. 17, in eum- 
que Notas ex nupera edit. Durinanni. pag. 441. In 
an2is Domitiani non dubitavimus, Fuxatensis apud 
Pontacum ms. codicis auctoritate rescribere 45, 
cum haclenus in editis plerisque omnibus libris 
obtineret 35, qui manifestus error est ex vetere, 
ut et Scaliger observat, cons'ietudine scrihendi x xxx 
pro xL. Par quippe omnium consensus antiquorum 
est, attigisse eum annum 45, cui explendo vix de- 
erat solidus mensis et quinque dies, teste cuu pri- 
wis Xiphilino. Qus subsequuntur, [talico chara- 
etere distincta, Scaliger respuit, ncc habet Par- 
mensis, aliique melioris nota mss.; excepta aulem 
sunt e Suetonio cap. ultin:o. 

Col. 4602, Nerca. Parmensis ms. tres modo 
f&enses supra annu.n. dat Nerva : et satius tamen 
erat aliquot diebus summam — bic notatam auxisse, 


Col. 461. Joannem apostolum | usque, etc. Moc 
scilicet. anno creditur obiisse juxta Epiphaniumn. 
Irenzi testimonium habes lib. rv, cap. 3. Vide et 
Bieronymi lib. de Viris illustribus. 

Ibid.....$ Jgnatius Antiochenus. Secnndus Tro- 
jani imperii annus in antiqua inscriptione mea, 
quam claris. concivis prestantisque amici Seip. 
Maffei precibus superatus dono dedi, consignatur 
consulibus, APPIO ANNIO GALLO, etc. LUCIO 
VERULANO SEVERO.... : quod notamus, ut scias 


ex hac uno quantivis pretii Marmore, eotligi qui 


vere hocce anno, et ad diem quidem 95 Augusti, 
qui ibi notatur, consules fuerint, et Panvinium 
emendari, qui pro his Caium Tullium Africanum, 
et Clodium Crispinum suffecerat. Caetera qua porro 
scripta ibi sunt, de victoriis in Circensibus ludis 
sd prodigii instar, facem historiz multam przebent, 
et quantos per ea tempora ludos, Circensiuin, Tra- 
janus ediderit, quos εἰ Eusebius memorat, sciat. 
Huc nos retulimus ipsi, ut nostri in patrium Mvu- 
seuni meriti Lapidibus duodetriginta aliis seleetis- 
simis, quos Rom: comparavimus dono ' datis, 
quandoquidem facto oblitus «est laudatus Musei 
enarrator Maffcius, mentio aliqua sit. 

Col. 462. Romane Ecclesie episcopatum. Recole 
que superius ad Cleti pontificatus initia dixi- 
mus. ᾿ 

Ibid. Trajanus de Dacis. Triumphasse de Dacis 


D Trajanum Loc imperii sui anno, confirmant ex 


Dionis testimonio lib. Lv summi cbronologi Pe- 
tavius et Pagius. Pronuntiat e contrario Scaliger, 
pertinere hunc triumphum ad annum superiorem, 
imo ad consulatuw in ipsius Trajani et Cornelii 
Frontonis. Potiores nobis illorum rationes sunt. 

Col. 461. Trajanws victo rege. Δ priore de Dacis 
wiumplo, ad victum Decebalum, et Daciam in 


provinciam redactam, tres ferme anni intercedunt. 


Recte adeo Pagius aliique recentiores chronologl 
gestum hoc referunt ad aunum imperii Trajani 
ccuavum, atque ex parte tnonum, L. Cejionio Com. 
modo Vero, εἰ L. Tutio Ceresli coss. Scaliger, qui 
ascribit triennio ante, sive ipso Trajauo v et 
Maximo mn coss.,, nummorum, quor"; minime 


1071 


VALLARSII NOT.£, 


1012 


assecutus est sensum; inscriptione deceptus cst. A Relandi singularem dissertationem. Quod porre 


Quod enim ibi scribitur, OPTIMO PRINCIPI COS. 
V., et in aversa parte sub. muliere sedente DAC. 
CAP., non quod, eum consulatum gerente iimpera- 
tore, capta sit Dacia : sed quod ille jam quinquies 
consulem egisset, significat, tametsi tunc minime 
consul esset, Ejusmodi exempla etiam in consu- 
Jatn. ejus quarto ab. aliis observata sunt. Czterum 
voluit pac periocha Hieronymus non unius amni, 
scd plurium, ut alias facit, gesta comprchendere. 
Vide Pagium in Annal. Bar. tom. I, p. 104. Pro 
Decebalo, quod erat Dacibus regibus nomen, Par- 
mensis, aliique mss., ut et Trebellius Pollio atque 
Eutropius, Decibalum praferunt. 

lbid. Sarmatas. Verbatim fere hac descripta 


dicitur instituit, perinde est atque in animo habuit; 
neque cnin effecit, ingravescens senium causatus. 
Sunt denique alii libri, in quibus vastarentur. le- 
gitur, pro vastaret, 

Col. 464, Roma aurea domus, Scilicet qua ejus 
pars superfuerat a precedenti incendio sub Domi- 
tiano. 

Col. 465. Terra motu quatuor urbes. Scribendum 
fuisse Oritarum, Scaliger monet ; haud scio, num 
re etiam ipsa ita llieronymus scripserit. Quidam, 
teste Schurzfleischio, mss. AÓOricorum, quasi xal 
“Ὥριχὸς Graece fuisset. 

Col. 464. Alexandrine Ecclesie. Non addit annor 
12 Parmensis liber. 


sunt ab Eutropii lib. vin, cap. 5, quem cum D — Cul, 463. Trajano adversus... Ignatius quoque. 


doctorum interpretum notis adito, Parmensis ms. 
quemadmodun οἱ velustiores editiones Asmenos 
habent. Sichardus ad libri oram adnotat, forte 
Agarenos legendum ex Dione. Variant οἱ Palatini 
mss. teste Scliurzfleischio, quorum primus 4As- 
roeticos, secundus Ásmenos, tertius Asroneos, quat- 
tus Asneos nominat. Caeterum, inquit ille in. Curis 


posterioribus, Osroeni, Osdroeni, Ostroeni (ut aliis | 


dicuntur) iidem sunt populi. Regio Osdroeue memo- 
ratur in nbello provinciarum  Schoeuhofiano. ÀAno- 
nymus geographus a Jac. Godofredo editus, pag. 
40 : Ἔπειτα τῆς Ὀσδροήνης Ἔδεσσα xaX αὐτὴ 
πόλις λαμπρά. Ζωτιχοῦ τινο;ξ; Ὁστρηνοῦ (malim 


Ὁστεοηνοῦ) πρεσδυτέρου meminit Nicephorus 1i. C 


E. lib. iv, cap. 25, et Eusebius lib. v, cap. 16. 
Sed Osiracinem urbem facit in Augustanica regione. 
Etiam — Gregorius ὁ Θεολόγος, epit. 16, 'Octpa- 
xlv c meminit. Non habuit ergo causam  Hardui- 
nus, ut ad Plinii H. N. lib. v, cap. 12, dubitaret, 
talem. uinqua:n. locum fuisse. De Iosphoranis, sive 
Bosporauis, Cimmeriis utique ad orientem, multo 
magis disputatum. Fabretus ad Col. Trajan. cap. 
1, pag. 25, Eutropium, atque adeo et Hieronymum 
falli putat. Schurzfleischius, cum [auctor Paschalis 
Chroniei circa aunum 7 aut 8 Trajani, Bostrenos 
dicat inde tempora sua putare, mavult hic etia 
apud Eusebium Bostrenos rescribi : cui firmandze 
conjecture cum Dufresnio in Notis ad eum locum 
observat, fuisse eam civitatem Itomano imperio 
per Trajanum adjectam, et a Ptolemzo inter Ara- 
. biz oppida recenseri. Nihilosecius in Notis poste- 
rieribus consuli jubet de Bosporanis regibus,! et 
ejus imperii διαδοχαΐς, Isaac. Casaubonum ad Stra- 
bonis lib. vit, et ad nez Taciti cap. 5. Brc- 
viarium Rutri Festi, cap. 16 : Idem Pompeius Bos- 
poranis εἰ Colchis Aristarchum regem posvit. Me- 
εἶ} Bosporanorum prater laudatos, Eutropius 
lib. vi, cap. 11, et Dio Cassius lib. xxxvi, pag. 
56. Reliquum textum quod spectat, in Parmensi 
ms. οἱ 
editiones, erat, et tenuit in mari Rubro classem, et 
instiluiL, wt per eam, etc... Notatu dignum mare 
Rubrum hic sinum Persicum dici, qua de re vide 


" imperium fecit 


pridem apud Pontacum, et vetustiores. 


Cur e Syria Romam Ignatius bestiis objiciendus 
amandaretur (quam proponit discutiendem 40» 
stionem Scaliger), Trajani, in cujus conspectum, 
cum Antiochi:e ageret, ductus est, voluntas atque 
: ut, quando per hominis condi- 
tionem licebat, spectaculum in. amphitheatro Ro- 
mano praeberet. Verum alia est, quam Scaliger 
dissimulat, Euscbiani loci difficultas, in recta sci- 
l.cet temporum computatione posita. Nam corpisse 
quidem hoc anno, Trajani decimo, tertiam in 
Christianos persecutionem, nolim infieiari : S. 
vero Ignatium. hoc ipso auno martyrium subiisse, 
nondum, ut credam, satis probabilibus, argu- 
mentis adducor. Imo vero fere persuadet Tra- 
jani historia rerumque series, ut boc differam 
solido quinquennio serius, sive ad ejusdem impe- 
ratoris saltem decimum quintum. Ductus nempe 
est S. martyr, ut dudum monuimus, ín Trajani 
ipsiusmet conspectum, cum venisset. Antiochiam, 
ἃ quo Roman jussus est duci feris objiciendus. 
Atqui non ante ann, imperii. decimum quartam, 
sive vulgaris zr 112, profectus est in Orientem 
imperator : id quod certis argumentis Norisius 
noster in Epist. Consulari, et Pagius ipse conten- 
dit: neque Antiochiam venit nisi cirea Octobrem 
ejusdem anni. Ignatius Romz, quod ejas martyrii 
acta testantur, passus est Kalend. Febr. subse- 
quentis utique anni ; neque enim longius teuiporis 


D intervallum damnato ad bestias homini coucessum, 


par credere est : illud vero maximam partem nari 
Antiochia Romam  transmittendo — insumptum . 
Hlc sane propior ad verum visa ratio est : alii ia 
alia omnia abeunt ; quin ipse Pagius post adhuc 
triennium, sive Christi 146, cum denuo Trajanus 
redux a hello Partliico, Antiochiam venisset, mar- 
tyrium S. antistitis differt. (8 sentiebat Gulielmus 
quoque Loydius episcopus  Asaphensis peculiari 
diatriba a Pagio edita, et ante eum  Pearsonhis 
in dissert. posthuma, etc. Tu confer: Tillemontium 
in Notis ad; Trajani Vitam, Nota 17. Textum quod 
spectat, Scaliger cum vetustioribus editis libris 
praecedentem proxime periocham de Primo Ale- 
xandrie episcope ad superiorem nonum -Trajan 


1073 


VALLARSIT NOTA, 


1076 


annum retrahit, tum przfixo grandioribus litteris A a se adornatam multis argumentis indicat, et cum 


titulo, Tertia persecutio, reliqua, Trajano adversus 
Christianos, cic. ad ordinationem usque Alexaudri 
Pontificis, sub decimo Trajani comprehendit, un- 
decimum carere gesto facit. 

Col. 465. Plinius secundus. RBithyniarn scilicet; 
quod nomen, «quia neque in Grzxco erat. lliero- 
uymus tacuit, Ut autem exploratum habeas, quo 
tempore cam provinciam Plinius regeret, quod et 
Scaliger ignorabat, adito Tillemontium nota 14, 
ad Trajani Vitam. Epocham ejus epistole de 
imponendo persecutioni in Christianos modo, filii 
chronologorum duodecimo aut decimo tertio Tra- 
jani'illigant ipsum Plinium lib. x, epist. 97 et 
98. Infra ubi dicitur, Christo ut Deo, Parmensis 
ms. κί voculam tacet, et ubi ex eodem restituimus, 
ad con[aderandam disciplinam, unus Palat. habet 
ad conferendam : que et Pontari pridem tectio fuit. 
Mox idem liber, floc quidem requirendum non esse, 
pretermisso gemus. Ceterum, ut probe nototum 
est etiam Schurzfleischio, non ait Eusebius hoc 
loco, fuisse Plinii epistolam hoc anno perscriptau, 
ut nonnulli sentiebant, quos Pagius refutat : sed 
tertie, quam vocat, persecutionis occasione, tno, 
vut assolet, tenore narravit, qux ad eam specta- 
bant. 

Col. 465. Quintus Romane Ecclesie. Innuimus 
superius ad Cletum, quas recentiorum eaque pro- 
pior ad verum sententia sit, Evaristus, cui Alexan- 
der successit, juxta Blanchinii nostri rationes, 
marivrio affectus est 2€ die Octob. anno vulgaris 
sre 108, imperii Trajani decimo. Alexander sube 
stitutus est paulo post, sive 3 Decembr. díe Do- 
mínica, seditque solidis octo annis et quinque 
mensibus, die 3 Maii donatus ipse etiam martyrii 
palira. Quod hic. itaque decem οἱ tribuuntur, vi- 
detur ab ,ejusdem ordinatione repetitum, que 97 
Septembr. anni vulgaris vr: 106 ascrihitur. Vide- 
sis Anastasii tom. ll, a pag. 80ad 85. 

Col. 404. Plinius secundus Novocomensis. Quod 
additur et historicus, Scaliger et post eum critici 
plerique omnes culpz: vertunt auctori nostro, ἃ 
quo fuisse aiunt perperam majorein Plinium Vero- 
nensem cum juniore altero No6vocomensi confusum ? 
quod quidem eo inferunt probabilius, quod hujus 
epistolas nondum legisse Hieronymum volunt, sed 
descripsisse incuriosius quai antea simili errore de- 
ceptus Sammonicus Serenus obtruderat, ut apud 
Macrobium Saturnal. lib. n, c. 12, videre est. Acce- 
dit quod Plinian: Vitae auctor, Suetonius quidem 
vulgo creditus, sed falso, et ut Scaliger sentit, [lie- 
ronymo posterior, ab eo videatur accepisse : inde- 
que alii deinceps priorum auctoritate decepti in 
eumdem errorem inipegerint. Ego alios missos fa- 
eio : Nostrum quod spectat, nullam aio fuisse ejus 
hallucinationem : Scaligerum autem, quem facile 
ipse ejus occasione verbi admisisset, errorem in 
Hieronymo comininisci. Enim vero et junior Pli- 
nius historicus jure appellari potuit, qui historian 


lib, v, epist. 8, flagrare se listorize conscribends 
studio testatur, et lib. vii, epist. &, Caninio prz- 
cepta dat, quibus belli Dacici historiam conscribat, 
denique cum ejusdem lib. epist. 5, 15 et 15, et seq. 
ix, 15, 18, 20, plurium meminit id genus libello- 
rum, quos ipse condi!erat, Adeo nec temere in 
elogio, quod cernitur Comi sub ejus statua, histo- 
ricilau.le donatus est. Attamen Hieronymianum 
hocce testiinonium in causa fuisse video, cur se- 
quiores critici de majore Plinio acciperent, qui hac 
fere historici appellatio: e a juniore distiuguitur. 
Quare in vetustioribus editis libris, ei pridem apud 
Pontoeum in fine perioch:z ab sciolo glossatore 
Subjuncta sunt verba, periit dum invisit Vesuvium : 


B qux tamen neque in Mirzi, neque in Scaligeri edi- 


tione habentür, nequc in Parmensi, aut ullo cx 
quatuor Palatinis mss. atque aliis, quos nos ccn- 
suluimus, aut alii laudant. Quamobrem et exsularé 
hine penitus jussimus. Pontacus suppleri ita vo- 
luisset, Νόμος illius, qui periit, etc. 

Col. 465. Pautheum ftome, Wem diccre videtur 
Sealigero plane incredibilem ; neque enim ullam 
tantam ait fulminis vim esse po-se, «quie tam vali- 
da: structurze inolem. penitus absumcre possit, tut 
hie legitur. Quare. noa dubitat, apu auctorem, ex 
quo desumpsit Eusebius, scriptum fuisse ixepav- 
νώθη pro χερχυνῷ διεφθάρη : aut certe non de 


: Agripp:e Pantheo, sed de minus insigni alio iutelli- 


gendum (puta Pantheo Jovis Ultoris, aut alio Miner- 
vi? Medice, quod * Rufus οἱ Victor in. Esquilina 
regione memorat, Prestalat vero, ut ego quidem 
sentio, ita verbum διεφθάρη accipere, ut. insiguiter 
quidem lesum οἱ vitiatum, non, ut Scaliger con- 
tendit, deletum signiticet marmoreum tant:e molis 
delubrum. Na: ut de alio. quam Agripp:e interpre. 
temur, Pantliei nouen, quo xaz' ἐξοχὴν atque ab- 
solute illud desiguatur, vix sinit, aut ne vix qui- 
dem. Historta quoque ipsa, atque epigraphe cjus 
templi, qua dicitur ἃ Severo Aug. instauratum, 
facile non modo «uod fecerat vetustate (qua nec 
tanta videtur), sed et hoc ipsum ictu fulminis vi- 
tium ante annos ferme 70 confracuim indicat. 

lbid. Post. Justum.., octavus Matthias. 1n Parmensi 


p ms. Mathatias hic dic'tur, in Greco quod lauda- 


mus ex Syncello, Μιατθαῖο:. 

Ibid. Trajanus Armeniam. Conferendi hac de 
re antiqui apud Mediobarbum et  Blanchiniun 
nummi. 

Col. 465. Terremotus Antiochiam. Malim adjunge- 
re rationibus Pagii fidem, qui ex Xiphilini lueulentis- 
simo testimonio, atque illo, quod laudamus, Syn- 
celli (inaxime verbis παρόντος Τραϊανοῦ), subver- 
sam terremotu Antiochiam solido biennio post, 
refert. Quin illud eiiam probatur magis, quod do: 
ctissimus idem chronologus contra Daronium, Cal- 
visium, οἱ Norisium nostrum, ex Dione et Malala 
inlert, eum terremolum non circa vernum tempus, 
sed labente anygo, αἵ vicesima die tertia Decenib. 


1015 


VALLARSII NOT ££, 


* 1016 


contigisse : atque adeo tertio hujusce Olymp. 923 A ro annus cum zrz Christ. 117 et sequenti ex parte 


anno, qui a solstitio zestivo inchoatur. 

Col. 463. Judei in Libyam. Eiden: anno seditio- 
neg istas Judaeorum ascribit Scaliger, quo terra- 
motus Antiochix contigit. At cum, inquit Pagius 
Critic. vol. I, p. 111, hzc recitentur a Xiphiliuo 
ex Dione longe post terremotum Antiochenum, qui 
sub ipsum finem anni sequentis contigit, ea rebel- 
lio ad aunum 116, quo in Chronico Eusebii narra- 
tur, retralenda. 

lbid. Judais in Mesopotamia rebelluntibus. Pac- 


mensis ms., Judcis Mesopotamiam rebellantibus ;: 


Palatini antem, Judais in Mesopotamia, etc. De 
Lysj:e Quieti nomine et varia scriptura videsis Pon- 
taci Notas: quibus adde ex Goaro, etiam in eo de- 


ceptum fuisse Casaubonum, quod ait ex alterius B 


flde, Lusium scribi in Syncelliano codice biblio- 
thece regie. Scaliger in suis Collectaneis de suo 
rescripsit Κοιήτῳ : apud Eusebium, Hist. Eccl. lib. 
Iv, C. 2, Λουχίῳ Κοίντῳ legitur, et spud Nieepho- 
rum Áouxkp Κυέτῳ : alii coliees Valesio laudati 
Κυήτῳ praeferunt. Videtur jamdiu olim Lucii vcl 
Lusci, Domanum nomen, in Grecum afífiue de- 
pravatum. Videsis Fabrettum de Columna Trajaui 
cap. 1. 

Col. 466, Salaminam urbem Cypri. Laudatus pri- 
dem Scaligero auctor valde bonus libelli de Locis 
apostolicorum Actuum (quem prapostero judicio 
priectermissum ἃ Martianzo, nos inter llieronymia- 
na opera in appendice altera tom. If1 postliminio 
resttuimus) sie habet : Salamis, civitas in Cypro 
insula, nunc Constantia. dicta, quam Trajaui prin- 
cipis tempore “μα αὶ, inter(eetis omnibus accolis, de- 
leverunt. 

Col. 465. Trajanus morbo... perit. Receptior ist- 
hzc $ententia est. veterum, Dionis, Xiphilini, at- 
que aliorum, altera de Seleucia Isauriz, qua unius 
est quantum recordor, Eutropii, ex quo reliqua 
bujus periochz verbo tenus descripta Sunt. Czte- 
rum de Trajani ztate, ut notatam est etiam Schurz- 
fleischio, non convenit inter auctores. Xiphilinus 
annos supputat 60, menses 10, dies 24 ;'Dio annos 
61, menses 6, dies 15; repetit enim imperii ini- 
tium ab tatis an. 42; Eutropius 62, menses 9, 
dies 4. llis solidum annuum adjiciunt Eusebius sive 
Hieronymus. Sextus Aurelius Victor 64, Chronici 
Pasehalis auctor 65, Malala 66, Pagio prior Xiphi- 
lini supputatio probatur unice. Ms Parmensis fer- 
me cum Eutropio collocata|legit, pro collata, plus- 
que habet inox, intra urbem in foro sepultus : quasi 
voluerit doecre auctor, soli concessum fuisse Tra- 
jauo, non inira urbem modo, sed medio. in foro 
eepcliri; alioqui enim certis antiquorum testlino- 
niis, multos fuisse ante Trajanum sepulcri intra 
Urbem privilegium consecutos, compertum est. 

Col. 460. Adrianus. Utique a Trajani mor- 
te, quie anno primo olympiadis 224 die decima Au- 
g'sti contigit, tametsi per aliquot dies occultata 
est, Hadriani imperii initia repetenda sunt. llic ve- 


concurrit : quare pergit peccare nonnihil Euse- 
bius in temporum comparatione. Scaliger autem 
solitum errorem contra Eusebii rationes errat, 
initia Hadriani componens cum Christi 117, ei ni- 
bilosecius Eusebium de biennii prochronismo re- 
prebendeps. 

Ibid. Adrianus ltalicm. Imo Roma natum dicit 
Spartianus cap. 1, iu qnem locum videsis Casan- 
boni Notas. Parentes quidem ejus ex Italica Hispa- 
nic erant: sed tum fortasse, cum bic natus est, 
rationum suarum causa Rom: agebant. llierony- 
mus bxc abs Eutropio 1. viui, c. 6, desumpsit. 

Col. 465. Adrianus Alexandriam. Pernegat Bca- ὁ 
liger, Romanos evertisse. unquam Alexandriam : 
quod nemo unquam ejus cladis meminerit. Quin 
imo tantum, inquit, abest, uL eam*urbem eversam 
Hadrianus sublevarit, ut cum florentissimam de- 
prehendisset, vetera privilegia illi reddiderit, nova 
insuper addiderit. In quam rem laudat ipsius lla. 
driani epistolam ad Severianum apud Fl. Vopiscum 
in Saturnino. Attamen non id satis esse causs ΔΓ- 
bitror, cur fidem auctori nostro denegemus ; neque 
enim nunc demum est quod discimus ab eo nori 
aliquid, et vel conticentibus qui supersunt, vel qui 
antea prodiderant, scriptoribus jam deperditis, de 
re cognoscimus. "Alioqui licebit etiam eorruptum 
suspicari jamdiu olim Grsecum textum qui de 'lov- 
δαίοις fortasse pro Ῥωμαίοις contra. Alexandrinos 
insurgentibus dixerit: cerle cum apud Syncellum 
nihil sit quod huic periochze respondeat : est tamen 
ejus utique loco notatum de Alexaridrinis civibus, 
quos Hadrianus 8 tumubhuantibus Judzis vindicarit. 

lbid. Adrianws Trajani invidens. Confer Eutro- 
pium, si libet, loco dudum laudato, unde hzc llie- 
ronymus, ei laudatus quoque Scaligero Sextus 
Rufus descripsit. Facit eum his etiam Dio; sed 
Spartianus consilium istud Hadriani ponit in laudis 
parte. Ex his autem probe tempus convenire intel- 
ligimus ; provincias enim illas dimisit [ladrianus, 
eum essct Anuochia Romam profecturus, ne re- 
linqueret sibi hostem ἃ tergo. 

lbid. Adrianus Judaos capit. lloc nimirum anao, 
quidquid Scaligero videatur, per Tinium Rufum 


D Judae praesidem, ut Petavius οἱ Blancbinius .ob- 


servant. idipsum luculentissime S. Hieronywus ia 
Commentario in Danielem cap. 1x, sub finem, tradil: 
Quo moriuo (Vespasiano), transactis septem hebdo- 
madis, id est annis quadraginta novem, et quo poslea 
de ruinis Jerusalem urbs. /Elia 'condita est, rebcl- 
lantes Judaeos, Tinio (alibi ita ferentibus mss. le- 
ctum est Timo) Rufo magistro exercitus pugnax, 
superavit. Plura. dicemus bae de re infra ad annum 
lladriani octavum, quo loco et faciens Scaligeri 
objectionibus satis. 

Col. 466. Adrianus eruditissimus. Rectius, obset- 
vante Scaligero, hoc pertinebat ad titulum primi 
anni. Confer Cedrenum in Comp. pag. 197. 

Col. 405, Adrianus reliqua tributorum, Perpcrau 


1071 


VALLARSII NOTA 


1018 


habet Scaliger tributorum Urbis, perinde atque de A (οὶ, 465. Homane Ecclesie sextus. Recole qux» 


Romse tributis, non provinciarum, sermo "esset, 
nec bene addit in Graecis post πόλεων verbum; 
xai πολιτῶν, qux tamen ab interpolato e Cedreno 
accepit. Impress lectioni caleulum addunt pari 
consensu quibus utimur mss,, tum Cassiodorus, 
denique omnium  luculentissime vetus collectio 
Chronicorum ex Thoromacho, ubi tributa urbium 
plurimarum relaxavit, Rem ipsam quod pertinet, 
viderdus omnino Salmasius iu Notis ad illa Spar- 
tiani p. & : Ad colligendam autem graliam nihil 
pretermittens (Hadrianus) infinitam pecuniam, qua 
fisco debebatur, privatis debitoribus in. Urbe atque 
lialia, in proviuciis vero etiam. ex reliquiis ingentes 
skinmas remisit, syngraphis in foro Trajani, quo 
magis securitas omnibus roboraretur, incensie. Nec 
pratermittendum quod Scaliger hujus oecasione 
loci pulcherrimum exemplum indictionis apud Dio- 
nem. lib. Lxix observat, ubi dicitur. Hadrianus, re- 
misisse tributa prestítuto tempore annorum sedecim, 
ἐχχαιδεχαετῇ ὁρίσας ypóvov, ἀφ᾽ οὗ τε καὶ μέχρις 
οὗ τηρηὐήσεσθαι τοῦτο ἔμελλεν, unde et quousque 
hoc observari vellet. Spatio scilicet annorum sede- 
cim : tot enim anni sunt ab indictione ad indictio- 
nem inclusive, ita ut sextus decimus annus sit prin- 
cipium secunde indicuionis, quo sensu eam vocat 
ἐχχαιδεχαετῆ χρόνον ; quemadmodum quintus annus 
es! principium. secundze olympiadis. Accedit quod 
eo anno decimo sexto, ut Pagius ex laudato Dionis 
lib. Lxix observat, Hadrianus sua. erat quindecen- 
nalia celebraturus.' Cztera nihil moramur, qua huc 
multa a Scaligero contra Ilieronymianam interpre- 
tationem congesta sunt: quandoquidem cum eo 
pedem Sa]masius contulit, et quod erat nostrarum 
partium, strenue preoccupavit. Placeat ejus cum 
prim s istliec : Mirum est, llieronymum, quod 
erat in Greco Eusebii, καὶ Ῥωμαίοις φόρου; πολ- 
lobe ἐχαρίσατο, lRomanorum nowen suppressisse, 
et vertisse, plurimos tributis liberos [ecit. Non du- 
bium est, quiu Euscbius, vel auctor unde Euscbius 
sumpsit, per Ῥωμαίους cives urbanas οἱ lialicos 
intellexerit: per πόλεις vero xal πολίτας, provin- 
cias et provinciales. Nam sub fladriano adhuc ob- 
servabatur illud discrimen inter cives Romanos et 


provinciales, quod postea sublatum est lege Au- D 


tonini Pii, qua civitas omnibus data. D. Iliero- 
nymus, cum ad atatem suam respiciens, sciret 
omnes cives esse Ronianos, in versione Eusebii plu- 
rimos pro Romanis posuit, cum satis de Romanis 
dictum putaret illis verbis, tributa urbibus remisit. 
Nam utique urbes illa erant ltomanz : cur igitur 
opus repetíto, Romanis tributa indulsisse ? Notanda 
et hzc differentia apud Eusebium in Graecis, ur- 
bibus quidem, id est provinciis, reliqua tributorum 
remissa. Ita enim recte vertit Hieronymus, τῶν 
χρεῶν ὀφειλά:. Romanis vero, quod de civibus in- 
terpretor, tributa ipsa remissa : nam boc in futu- 
rum, illud in przteritum. Cetera. apud cuin. reco- 
las eliam per subsequentes ibi tres Notas. 


taxat ascribunt. 


dicta superius sunt de Alexandro. Blanchinius a 
superiore anno, die 7 Junii, Sixti Pontificatum 
auspicatur. - 

Ibid. Plutarchus Cheroneus. Quod. queritur Sca- 
liger, omissum in Grzcis culpa Georgii aut librarii 
Ofinomaum,  decurtato, quo utebatur, apographo 
tribuendum erat, ut ex his quz laudamus nos li- 
quet. Fallitur et in eo vir doctissimus, quod ait, 
non posse hunc esse eumdem O£nomaum cum Ga- 
darensi Cynico, cum sit plane idem, et sub Ha- 
driano floruerit, ut ex ipsis, quos laudat ille, scri- 
ptoribus Suida et Socrate lib. i11, c. 25, tum. aliis, 
puta Eusebio Prep. Evang. lib. v et vi, Juliano 
imp. orat. 7, Nicephoro lib. x, cap. 56, Theodorito 


B Therapeut. viet x, compertum est. Vide Jonsium 


liac super re Hist. Phil. pag. 245. 

Col. 466. Alexandrine Ecclesie quintus. Omissa 
perperam lizc est a Scaligero periocha, 41. et in 
plerisque mss. sque atque editis libris habetur, et 
ad Eusebianum contextum omnino pertinet, Va- 
Fiant vero iidem libri in annorum, per. quos dici- 
tur sedisse, numero ; primus enim Palatinus solos 
decem, ut et Syncellus, quem laudamus, et Nice- 
phorus : tertius uno adhuc minus sive novem dun- 
Faciunt vicissim cum Pontaco 
Parmensis ms. et vetustiores editiones Sichardi, 
Miri, atque aliorum. Praeterea Justinus pro Justus 
abs Niceplioro appellatur. 

Col 465. Bellum contra Sauromatas. Non bene 
in sequentem annum 4 lladriani bellum hoc alii 
transferunt : in quam videtur sententiam. Blanchi- 
nius quoque noster concessisse, cum idem tamen 
gestum, pacem ue cum Sarmatis ac Rosollanis 
pactam, ipsemet laud satis sibi bene constans, 
bieunio ante ex Petavii rationibus oscripsisset, Et 
est revera prior ad fidem doctissimi Jesuitz opinio, 
que et Spartiani nititur ouctoritate, asserentis 
anno imperii altero, qui est zr» Christ. 148, Ha- 
drianum circa autumnum profectum esse in. Mee- 
siam, οἱ quos parabat armis reprimere, Sarmatas 
pace sibi conciliasse. Sed nec prwtereunds, quas 
Pagias init rationes num. ὅ. Scaliger illud quod in 
Graecis est. χατεπολεμέθησαν, haud recte verti ahg 
Mieronymo bellum gestum, notat ; ita vero scriptum 
ab Eusebio fuisse, quo auctore novimus ? 

Ibid. Terremots apud Bithyniam. Contra vete- 
rum codicum ipsiusque fidem historixe legit Scali« 
ger, et vicine urbes plurimae everse sunt, Parmen- 
sis utique, et tres quos Schurzfleischius laudat codi - 
ces Palatini, vetustioresque editi libri impressam 
lectionem veram unice comprobant : comprobant 
cl Graeca que ex Syncello laudamus : Nicephorus 
item, qui Niceam οἱ Nicomediam ab Iladriano in- 
stauratas memorat. Denique et familiaris hac est, 
quod etiam Sehurzfleischius observat, locutio Hie- 
ronvmo, ut est illud, plurima Babylonit nrbis in- 
staurans, atque his similia passim. Catera videsis 
Chronic. l'aschal. pag. 205. 


1079 


VALLARSII NOT.F. 


1030 


Ibid. Euphra'es Stoicus. Ex Dionis lib. Lxix, ubi A crevisse eos intelliges in ingentem summam ac ci- 


eodem auno quo [Rom Indos natali suo edidit Ε{8- 
drianus, mortem sibi conscivisse veneno Euphrates 
refertur, colligere est, biennio ferme serius ab Eu- 
sebio recenseri : Scaliger solidi eum peccare qua- 
driennii metachronismo contendit, Ies  peudet 
a certa. itineris Hadriani epocha, de qua tanto- 
pere dis;utatum est. Videsis Pagium et Tillemon- 
tium ad tertium,ejus imperatoris annum, et Nota ὃ 
ju ejus Vitam. Adde ct Fabricium aJ procemium 
Eunapii. , 

Col. 466. Adrianus in Libyam. ld ipsum, quod 
historiam zque atque tempus spectat, confirmat 
Blanchinius nummorum apud Mediobarbum suf 
fragio. 

lbid. Adrianus Atheniensibus. Consentiunt. fere 
Euscbio in temporis notat.one Petavius. et Pagius, 
duo chronologia lumina. Dlanchinius noster. Ε{4- 
driani profectioneim Athenas, serie ejus itineris 
Interinissa, in alterum ab hcc annum differt. Eo 
autem ünperalor identidem rediit, bisque ibi hie- 
wem excgit. Vide Pagium. 

Col. 4653. Ilierosolymis decimus. Scaliger. (quod 
velit excisam penitus llicrosolymorum urbem sub 
Tito, ul ne casam quidem et humile superficium ei 
liceret solo immoliri, postquam aratrum muris ime« 
pressum fuii) successionem istam ct nomina epi- 
scoporum Eeclesiz Hierosolymitanze in dubium re- 
vOcat ; certe quidem eos pernegat [lierosolymis cou- 
stitisse. Porro in consequentibus satis prolixe 
cenira eam. veterum. aliquot. Patrum. sententiam 
disputat, ipsiusque Eusebii, et maxime Bieronymi 
jn commentariis in Zachariam et Joelem, qui non 
plane dirutaum fuisse urbein, seid partem ejus quam- 
dam (llieron. dimidiam) superfuisse dicun', quze 
demum fuerit ab Hadriano expugnata. Cui quidem 
sententia: obstare videtur owni major exceptione 
Joseplius lib. vit de Bello, cap. 4, assercntis, tribus 
exceptis turribus, et parte muri ab occidente, to- 
tam fuisse funditus eversam civitatem et templum. 
Sed non idco erat eorum omnis elevanda auctori- 
tas, Siquidein οἱ cum Josepho, si verba ejus et 
mentem penitius inspexeris, venire in concordiam 
possunt. Àit enim ille relictas a Tito ad IHierosoly- 
morum custodiam integram legionem decimam, 
nonnullasque alas equitum et peditu: cohortes. 
Hzc supra sex bominum millia erant, quibus sane 
excipiendis et multas domus superfuisse credendum 
est (przter tres. illas turres, qua celeris emine- 
bant, Phasaelum, Hippicum, Mariamnem), et sus- 
tentandis alios non defuisse ibi qui agerent, eisque 
vita necessaria suppeditarent. Et ruiuis praterea 
illis incubare senea aliquot ei (eminas, a quibus 
nihil esset metuendum, Titum permisisse, idem au- 
ctor est, Colligere autein hinc licet, permnissos deiu- 
de alios atque alios eo regredi, ibique agere, in- 
siauratis sibi domibus: quod si per annos plus 
quai 60 continues (tantum enim temporis ab íllo 
excidio ad postremum sub Ifadriano interest), ex- 


vitatem, maxime cum patrii soli omnium longe cu- 
pidissima natio il'a sit, a quo demum, atque ea 
de causa, prohibita est Hadriani edicto. Denique 
Appiani in Syriaeis, uhi suia demum temporibus 
urbem Hierosolymoru.i non ita priJem inst «uratam, 
tradit fuisse ab Hadriano deletam : Οὐεσπασιανὸς 
αὖθις οἰχισθεῖσαν χατέσχαψεν, xal "Aóptavh; iz 
ἐμοῦ : hujus, inquam, contemporanei auctoris tc- 
stimonio repoui quid possit non video : et subridi- 
culum est, quod Scaliger putat auctoritatem elu- 
sisse, cum ait, multa bujusmodi fabulosa attexia 
fuisse illi lihro Appiani: quod si non assuta ea 
sunt, valde infantem eum fuisse in historia. Nae sa- 
tis utrunque cominode atque. expedite : sed neu. 


B (rum ad faciendam fidem. Enimvero fuerunt ad id 


u:que temporis llebr:si magno numero Hierosoly. 
mis, et. Christianorum ex circumcisione cum pri- 
mis Ecclesia : neque potest hac saltem ex parte 
ep'scoporum catalogus revocari in. dubium. Alias, 
quibus urgetur diflicultatibus, expediit perquam 
erudite Basnagius in Hist. Eccles. lib. r quem 
videsis. Jam vero quod nomina ipsa pertinet, pro 
Seneca, quemadmodum vocatur. iterum ab Eusebio 
Hist. Eccles. lib. iv, cap. 5, penes Syncellam est 
llenecas. Ephres, Nicephoro Ephrem — appellatur, 
Svyncello Ephraim: pro Joses in Grzco ipsius qua- 
que Eusebii, et apud Epipban. in Hazres. Mani- 
elieor. est Ἰωσὴφ, Joseph. 


CQ  Go* 468. Adrianus sacris, Dicemus hac de re 


uberius post. septimum ab hoc annum. 


Col 467. Quadratus discipulus Apostolorum. loc 
scilicet anno, quo Hadrianus Augustalis imperii 
sii Decennalia in antecessum, ut. Pagius observat, 
celebravit ;- erant enim. exeunte. decennio, ncn 
ineunte celebranda. Videsis erudit'ssimum chroao- 
logorum in Critic. ad Baron. hoe anno num. X, 
Ceterum notissima historia est. Scaliger Granuia- 
1us legi delere pro Granius, pronuntiat. 

lbid. |mperator Adrianus. Ad eumdem, quem 
dixiraus modo, annuum Hadriani imperii decimum 
ineuntem gestum hoc spectat: siquidem  eorum- 
dem occasione D:;cennalium, ἃ senatu Pater. Ps 
trix salutatus est, ejusque uxor Sabina, Augusla. 
Eum tamen titulum imperator a provinciis antcà 
jam obtinuerat, ut e nummis compertum est. Con- 
sule rursus l'agium loco laudato. 


Col. 408, Romane Ecclesie. Dicitur in autiquis 
catalogis Telesphorus electus Rom: episcopus, 
Titiano et Gallicano coss., qui annum designant 
proxime superiorem lladriani imperii, Quin etiau 
processor ejus Sixtus. martyrium obiisse compro 
batur die 5 Aprilis, ejusdemque mensis die 7 Te- 
lesphorus subsitutus, et die 44 Dominicum Pascha 
celebrasse. Pagius Sixti mortem et Telesphori 
electionem przcedenti, Hadriaui decimo, assignat, 


lbid. Nicopolis et Cesarea. Corrupte legit in 
Gracis Scaliger. Νιχομήδεια: φυ et negotium ei 


193] 


- VALLABSII NOTE. 


1089 


facessit in. Noii; lectio, Confer Clironiceon Paschale, A pta fieri. luter utramque cxremoniam quinquennii 


et Ducangium i^i 

Col. 467. Antinous puer. Parmensis ms. cum 
Scaligero et plerisque libris aliis puer reyius pro 
egregius, et mox vehementer deperiens pro diligenter 
sepeliens legit. Hadrianus urbem, quam tunc voluit 
nowinari Antinoopolin, sive Antinoon, antc aliquot 
aunos in ZEgvpto condiderat. Recole qua alibi no- 
tata nobis suut ad. lib, de Viris lliustrib. in Hege- 
sippo, et eum primis Salmasii Notas in Spartianum 
rag. 97 et 41. Tempus probe convenire, confirmat 
Blanchinius noster ex Norisiana Syromacedonum 
epocha. 

Ibiu. Alexardrine Ecclesie sexius.. Pro arbitrio 
suo Scaliger Éunmenis nomen, quo lic Alexandriz 
episcopus appellatur in libris plerisque omnibus tam 
eliUs. qua: mss. l'armensi et tribus Palaünis, 
mutat in IIymeneum, et. in Graco etiam, contra 
exeinp'ariumi Syncelli οἱ Nicephori. fidem, "Yue- 
ναΐον res: ribit. 

Col. 468. Templum Rome Veneris, M:nimo ni- 
Hus reposuiss: cum Scaligeri cditione, Templum 
Roma, et Ven ris in Urbe factum : nisi. obstitissent 
vetusliores editi, et quibus utimur mss. libri: e 
quihus uuus Parmensis verbis sub. Adriano pro ab 


Adriano tantum ab iiepressa lectione abludit, Alio-. 


qui certum est, ipsiusmet Roma rumini, scu Romx 
selerna, et Veneri. templum dedicatum *. nam et 
ejus occasione mutari voluisse imperatorem festi 
Palilium nomen in τὰ Ῥωμαῖα, auctor Athenaus 


B 


cst, et in nummo apud Mediobarbum testatur titu- C 


Ius ejusmodi, URBS, ROMA ΦΤΕΒΝΑ S. C. Confer 
porro Dionem lib. rxix. 

Col. 467. Salvius Julianus. Meminit Eutropius 
nuoque lib. vii, cap. 17, Salvii Juliani qui 
sub divo Adriano perpetuum composuit edictum : 
quo nomine indicari volunt jus prxtorjum, quod 
cüm antea varic inconditeque ἃ prioribus prome- 
relur, Hadrianus in unum corpus comprehendi 
jusserit, et pro his, qui wisi durante cujusque 
pretoris magistratu vim habebant, unum edictum 
componi, quod esset. omnibus legis instar, et. ex 
quo omues in posterum pratorcs perpetuo jus dice- 
rent. Videsis oeconomiam edicti perpetui 4 Pitterio 
adornatam, atque editam 23 Jacebo Gothofredo ex 
aliorum in edictum commentariis: fragmenta etiam 
quz Hanchinus vulgavit: denique Bertrandum, et 
Grotium in Vitis ICtorum, et. Menagii Amanitates 
Juris cap. 27, etc 

Col. 468. Adrianus Athenis. Rescribendum omni- 
no est Eleusina, vel Eleusinia, id est, mysteria ; 
neque enim, ut ante nos monuit Salmasius, credi- 
bile est, Hieronymum nescivisse distinguere inter 
τὴ» Ἐλευσῖνα, xa τὰ 'EXeucivta. Diximus hac dere 
aUas ad librum de lllustribus Viris in Quadrato. 
Alii etiam ante nos docuerunt, quid sit Eleusina in- 
visere, ct quid ab initiari Eleusiniis differat: hoc 
quippe est prima mystería accipere, illud in sacra- 
rium admitti χα! ἐποπτεύδιν, sacra intisere, et epo- 


D 


saltem spatium. interecdebat. χατὰ νόμους. Neque 
adeo dubitandum videlur, quin Eusebius sive 
llieronyuus utrainque ab Hadriano observatam vo- 
Juerint indicare, μύησιν, inquam, xoi ἐπόπτευσιν, 
qui post sexenniuin ab illa initiatione,jhujus suscepta 
uiysleria memorant, Scio aliter persuasum fuisse 
magno Salmasio, qui sentit lladrianum μυστιχοὺς 
illos νόμους minime observasse , sed simul et 
semel μυηθῆναί τε καὶ ἐποπτεῦσαι, exemplo Demc« 
trii, cui ab Atlieniensibus id ipsum privilegio quo« 
dam concessum narrant Graci. Ad liec nec Dionem 
nec Spartianum quidquam de iterata ac repetita IIa- 
driani initia'ione scribere, qui tamen videntur 
variasse in notatione temporum τῆς μνήσεως * 
Eusebium autem vel Hieronymum, cum diverse 
notatum ab auctoribus tempus itlud invenisset , id 
a accepisse, quasi primo quidem tempore, quo 
imperator Athenis fuit, initia tantum | suscepisset, 
xai tà μυστιχὰ, deinde vero cum sexto anuo 
Athenas reviscret, τὰ ἐποπτιχὰ sumpsisset zatqueita 
voluisse auctorum dissidium conciliare.;Ita ille, sed 
non satis equidem bonis, ut dicebamus, argumentis ; 
nam Demetrii exemplum quod attinet, alia illi fuit 
initiationis utriusque uno ten:pore accipiend:e cau- 
$3 : eratque, ut mihi videtur, contra atque Saluma- 
sius facit, inferendum ex hoc ipso, quod ci regi, aut 
Marco etiam Antonino concessum privilegium au- 
ctores memorant, non fuisse cur sibi vellet fladria- 
nus concedi : neque enim id, qui cjus gesta prose- 
culi sunt, tacuissent. Spartianus autem et Dio tan- 
tum abest, ut diversa illa temporis n.taiione fucum 
Eusebio aut. llieronymo fecerint, ut. ipsorum ma- 
xime sententiam confirment. Spartianus enim, qui, 
ipso minime dilfiten'e Salmasio, in primam Hadria- 
ni profectionem Athenas tempus μυήσεως coniicit, 
sacra 1NITIA eum suscepisse dicit, quod primam 
utique initiationein significat : Dio autem, qui con- 
tulit. iu sccundain, τῆς ἐποπτεύσεως vocabulo usus 
eit, adeoque alteram perfectamque mysteriorum 
susceptionem proprio nomine dcs'gnavit. Przterce 
uon, ut Salmasius putat, bis tantum imperator 
Athenis egit, scd tertio etiain et quarto, iino vero 
cum tertio hjemavit, post lustratas vicinas insulas et 
Macedoniam, sacris Eleusin:e primum initiatus est ἃ 
iuvisit autem mysteria post sex annos, cum iterum 
sive quartum ibi hiemaret. Exposui hac paulo 
fusius, cum ut auctoris mei rationes vindica- 
rem, !um ne preconcepla Salmasianz doctrine 
existimatio, quze sane maxima debet. esse, faceret 
lectori offucias. Caetera, quae vir doctissimus ad eum 
Spartiani locum disseruit, digna omnia sunt qua 
huc commentarii vice rcferantur. 

Col. 467, Judei in arma. Causa mali tanti fuit 
Alia non ita pridem ab Iladriauo condita juxia 
ruinas cversz llierosolyinze : tum eo deducta Roma- 
norum εοἰοὐΐα templumque Jovi Capitolino exzedi- 
ficatum, quo pridem loco Dei teinplum fuerat. Eu- 
sebius qui ΔΕΠ conditum post quartum ab hoc aa- 


1983 


VALLAR'*II NOT £. 


1064 


mum refert, non videtur cam causam remque A miserabilem. Adliucfletus in genis, et lirida brachio, 


ipsam assecutus, aut confudit urbis conditum 
cum ejus dedicatione. Bellum utique Judeorum 
lioc anno 16 Hadriani coptum juxta Eusebii 
rationes, decimo octavo aut nono finem accepit. 
Tinius porro Rufus in primo Palatino ms. atque 
illis, quibus usi sumus recognoscendis Hieronymi 
commentariis in Danielem, Tymus et Timus appella- 
tur, qua item apud alios auctores promiscua scii- 
ptura est. Syncellus cum gemino v Τίννιον scribit, 
- Col. 468. Basilides heresiarcha. Minus antea recte 
erat commenmoratus, quod emendavit Pontacus. Re- 
cole librum v Doctoris de Viris fllustribus, cap. 21. 

Col. 467. Cochebas Judaice dux factionis. Aliis 
ahsolute Cochebas appellatur. In primo, tertio, et 
quarto Palat, codicibus, teste Schurzfleischio, Bar 
Chochabas dicitur, queroadmodum et in suis libris 
scriptum Mir:eus invenit, Confer Petavium, Pagium, 
et Blanchinium. Qua 'subsequitur periocha; Italico 
charactere descripta, a nostris mss. abest ; Scaliger 
eam exsulare penitus jussit, 

Ibid. Bellum Judaicum. Incipiunt Iadriani impe. 
rii anni, ut superius notatum est, a 10 die Augusti : 
juxta quam quidem rationem videtur iste, quo Ju- 
daico bello finis impositus est, decimus nonus po- 
tius quam decimus ocíavus supputari debuisse. 
Satis tamen bene bhabet Eusebius, qui luncce an- 
num cum tertio ducentesima  tricesims» octavs 
Olymp. componit: frustraque est Scaliger, qui 


eL sparsi crines : et 
ut illis flere plus liceat. 
. Col. 469. /Elia αὐ Adriano condita. Innuimus 
paulo ante, Eusebium in /Elize conditu consignando 
si errore caret, certe minus esse locutum accurate. 
Scaliger, et Petavius, Valesius quoque a4 Ilistor. 
Eccl. Eusebii lib. iv, c. 6, Beveregius Annot. in 
canon. 6 conc. Niceni primi, Pagius Critic. vel. I, 
p. 129, atque alii, tametsi nonnihil secum invicem 
dissentientes, ex antiquis scriptoribus, et cum pri- 
mis Spartiano in Hadriani Vita, fuisse JEliam 
ante bellum Judaicum, hic paucis, alius pluribus 
annis exstructam, deductamque eo coloniam con- 
tendunt. Sed neque doctissimorum hominum 
sententia caret ambiguitate : οἱ fortasse praestat, 
quod Basnagius facit list. Judeor. lib. 1, c. 19, Eu- 
scbium meliorem in partem interpretari, qui in eo 
certe, quod rei caput est, recte sentit. Par credere 
est, cop:sse quidem Hadrianum ante Judaicum 
bellum vel instaurare IHlierosolymam, vel potius aliam 
prope eam urbem exstruere, et colonos deducere; 
sed moventibus ea de causa seditionem Judzis, coa- 
ctum inteptis desistere, nec nisi confecto bello pro- 
fligatisque rehellibus potuisse urbem perficere, ac 
de suo. nomine JEliam appellare. Probabiliorem 
sententiam hanc reddunt, qu: Dio narrat lib. rix. 
Omuino autem cum Pagio aberrant qui ZEliam ab 
ipsa sui prima aedificatione urbem nuncupatam vo- 


miles mercedem — postulat, 


adinissum anni prochronismum ex Aristone Pell»o (€ lunt. Tantum, quem: vocat Eusebius conditum, pro 


objicit. Quanquam et in eo fallitur vir dociissi- 
mus, quod Áristonis verba esse existimavit, quae 
ipsiusmet Eusebii sunt Hist, Eccl. lib. iv, c. 6. 
Betherz expugnatione, occisis rebellium ducibus, et 
quingentis octoginta millibus Judzorum, horribili 
gentis ejus desoladone, bellum finitum, nemo est qui 
nesciat. Interdicto quoque illo introeundi'situm, ubi 
Mierosolymorum urbs fuerat, nihil notius. Non 
possum tamen quin hic describam laudatum ctiain 
Scaligero Hieronymi locum e sexcentis aliis egre- 
gium ex comment. in Sophoni:x c. i1, ex quo intel- 
. ligere erit, unico anni die, quo scilicet eversa fuit 
urbs a Tito, licuisse Judzis pretio redimere ingres- 
sum itu eani partem, ex qua patriam prospectantes, 


ipsa accipito urbis dedicatione atque impositione 
nominis a conditore JElio : quo sensu verba ejus 
exponere aut nihil vetat, autsi quid adhuc criticos 
movet, certe hanc sibi fuisse mentem ipse ostendit 
gesti recensione ad annum Hadriani vicesimum, 
quo sua imperator Vicennalia celebravit: quam 
solemnitatem ejusmodi honoribus cumulari solitam, 
nemo est qui ignoret. De vcra nominis 4112 seri- 
ptura, videsís Theod. Rikium ad Tacitum p. 195. 
Col. 469. /Elia ab /Elio... sus scalptus. In Par- 
mensi ms. suícatus uno verbo pro sus scalpius 
legitur, ut et in primo et tertio Palat, teste 
Schurzfleischio. lluic neque ipsa sana videtur 
vulgata lectio ; non enim capit, qui Sus scalptus 


Ingere solitudinem atque exsilium suum possent : D significare potuit Romanz potestati Judeam sub- 


Usque, ait, ad presentem. diem perfidi coloni, post 
interfectionem — servorum, el ad extremum Filii Dei, 
excepto planctu, prohibentur ingredi Jerusalem, et 
πε ruinam suc εἰς flere liceat civitatis, pretio redi- 
munt : ut qui quondam emerant sanguinem Christi, 
emant lacrymas suas, et ne [letus quidem eis gratuitus 
sit. Videas in die, quo capta est a ['omanuis et diruta 
Jerusalem, venire populum lugubrem, confluere decre- 
pilas. mulierculas, et senes pannis annisque obsitus, 
ín corporibus et in habitu suo iram Domini demon- 
struntes. Congregatur turba miserorum, et patibulo 
Domini coruscante, et radiante; ἀναστάσει "ejus, de 
Ulivetiquoque moute, crucis fulgente vexillo, plangere 
ruinas templi sui populum miscrum, ct tamen non esse 


jacere. Mallet proinde totum locum ita refigere, 
4Elia ab Elio Hadriano condita. Est in. (ronte ejus 
porte, qua Bethleem. egredimur, S. C. ín marmore 
prominens, significans Romane potestati subjacere 
Judeos. Nonnulli α Tito /Eliam, filio Vespasiani, 
exstructam arbitrantur. Haud scio, num aliis ejus 
bxc lectio non inervdita probabitur. Diffidere certe 
videtur ipsemet in Curis posterioribus, ubi hzc 
adjecit : Suem scalptum in muro significasse, 
Roimanz potestati regionem, ubi erat videndus, 
subjacere, voluit Jo. Harduinus in Antirrhetieo 
contra Valentem, p. 156, qui id demonstrare nititut 
e Virgilii Zueid. vin, 45. 

Col. 470. Adrianus morbo | intercutis. 114 etiaut 


1053 
Eutropio major sezagenario dicitur : 
autem annos 62, menses 5, dies 17 ; mortuus est 
vi idus Julii, cum regnasset annos 20, menses 14, 
uno die minus. Caetera confer Spmartianum et 
Dionem, cumque his laudatum Eutropium ; non- 
uihil enim inter se dissident. 

lbid. Titus Antoninus. Pontacus cum antea 
supputasset annos Antonini 22, rescribi hic 
jussit 22., Diximus hac de re ad laterculum nomi- 
uum imperatorum huic Operi prefixum col. 829. 
Satius autem erat mensium numerum amplili- 
care, id est, septem pro tribus, et dies viginti ; 
neque enim dubium, quin ab ITadriani morte 
Antoniniani imperii initia Eusebius repetierit. 

Galenus (apud Vallarsi). Hzc neque in nostris 
mss., neque in Scaligeri editione periocha liabetur. 

Col. 469. Romane Ecclesie episcopatum. llujus 
quidem anni coss. Camerino οἱ Nigro, creatus 
dicitur pontifex Hyginus in Damasi Chronico, 
isque revera apnus cum altero olymp. 229 con- 
currit. Si tamen. recte rationes iniit Blanchinius 
n«ester a die 6 Jan., qua episcopatum susceperit, 
erat ante obitum lladriapi recensendus : siquidem, 
eo in vivis adhuc agente, sedere ccpit. Annos 
pontificatus ejus quodspectat, satis recte Euse- 
bius habet : mortuus siquidem fertur. quarto ex- 


acto anno, die 8 Jan. Anastasium, et antiquos - 


pontificum catalogos, qui menses tres diesque 
ecto superaddunt, ab ejusordinatione in episco- 
pum tempus supputare, Blanchinius sentit. 

lbid. Sub Hygino... Valentinus. ln. Greco cum 
ipse Valentinus, sive Valentinianus, tum Cerdo, 
magistri sive antistites Marcionis appellantur. 
Confer, si libet. Epiphanium, hzres. 46, in eum- 
que Petavii Notas. ΕΞ 

Ibid. Justinus philosophus. Differunt hujus edi- 
tionem libri solido decennio post, Baronius, Va- 
lesius, Papebrochius, oliique. Iectius autem multo 
Sealiger, Petavius, et Paglus ad initia Antonini 
Pii eum Eusebio referunt, quod et llermannus 
Contractus et Marianus Scotus faciunt, tametsi 
auno quarto pro tertio imperatoris ascribant. ld 
ipsum ex Apologiz titulo Pagius arguit, et quidein 
antequam Marcus Cesar ἃ patte. nuncuparetur, 
presentatam fuisse contendit : aliter. incredibile 
est illi, Justinum, qui tam Marco quam Lucio ti- 
tulos Ciesarez dignitati et imperio proconsulari 
longe inferiores atiribuit, Marcum Cesarem, imo 
et imperatorem non appellasse. 

Ibid. Rome nonus ordinatur. Optatus, lib. i, 
atque ex eo Augustinus epist. 595, Pio Anicetum 
preponunt, quem [lygiuno volunt successisse : 
facile autem depravato et mendoso antistitum 
Romanorum catalogo usi Sunt ; pari cnim scripto- 
res alii omnes consensu cum Eusebio Pium pro- 
xime post Hyginum ponunt, ac deinde Anicetum. 
Disseiiunt vero in ejusdein annis supputandis an- 
tiqui libri. Codex Corbeiensis P. Constantio lauda- 
tus 18 tribuit : liber Pontificalis 19 mensesque 


VALLARSIT NOT. 


iimpleverat A qratuor, et dies tres : Bucherianus catalogus annos 


1086 


20, menses quatuor, unum et viginti aies. Celi- 
gas vero ex contexiu, depravatas ibi numericas 
notas, et 90 scriptum esse pfo 15. Blanchinius 


.electum affirmat Dominica die 9 Aprilis : quod 


quidem haud video, quam bene cum hypothesi 
8.8 coh:zreat. Cum enim velit ἃ Paschatis cele- 
bratione annos pontificum omnino supputari, hanc- 
que fuisse etiam Eusebio regulam obscervatam, 
non debuisset ab hoc anno, sed ab insequenti Pii 
pontificatum auspicari : siquidem electus est post 
hujus anni Pascha, quod proxime przcedente Bo- 
minica die 11 Aprilis juxta Riciolium contigerat, 
lgitur aut non ca est continuo observata Eusebio 
regula, aut now satis firmo tibicine nititur. Οὐ 
paulo post !talico descripta sunt charactere, neque 
in nostri mss., neque apud Scaligerum haben- 
tur. 

Col. 469. Mesomedes Cretensis. In aliis libria 
citharicorum legitur, ut et penes Scaligerum, 
qui leviter pronuntiare audet nomen ποιητὴς 
imposuisse properanti Ilieronymo, ut poetam Me- 
somedem diceret, quem pracepta scribentem de 
modulis musicis, sive, non versificatorem, sed 
auctorem et modulos musicos facientem «debuis- 
set interpretari. Id ipsum in prolegomeuis incul- 
cot, et quid esseut νύμοι λυριχοὶ, Hieronymuiu 
dicit ignorasse. Quin imo ipse id Scaliger ignora- 
bat : satis certe hene interpretatus est. S. Pater, 
ut Salmasius in Notis ad Capitolinuin, et Seldenus 
in commentario od Marmor. 1 Arundellianumlucu- 
lentissime contra ejus critici levitatem evincunt, Nó- 
μοι quidem in re musica dicebantur regule so- 
nuum, cantionum, chordarum, etc., quie cuique 
musico instrumento propria erat: unde citliarze 
νόμοι χιθαρῳδιχοὶ, tibi αὐλῳδιχοὶ, atque his si- 
milia. Sed et proipso cantici genere accipieban- 
tur, ut qux secundum (ales νόμους formata erant, 
tales νόμοι dicerentur, ad eum ferme modum, quo 
hora priwa, tertia οἱ in sacris psalinodiis dicuntur 
cantica illa, qu: iis canonicis horis cantantur. Sed 
videsis laudatos Salmasium et Seldenum, doctis- 
simos IHlieronymi vindices, qui nibil ea in re nobis 
reliquum fececunt. 

Id., ibid. Mesomedes... Tuurus. 1n. Parmens, ms. 
Beruiius, apud Pontacum  Bergthius,| Schurzflei- 
schius ait, Taurus Beritius in. primo Palatino, li- 
brarii vitio, Vericius vocatur. Suidas, TAYPOSZ, 
Βηρύτιο;, ἰφιλόσοφος Πλατωνιχὸς, γεγονὼς int 
᾿Αντωνίου τοῦ εὑσεδοῦς. ἴῃ eodem — Nicemedemis 
vocatur Arriabpus, non Nicomediensis, prout Ὁ 
Graco NIKOMHAEIA formatur NIKOMIIAEYZ, non 
NIKOMBAI£&YZ. 

Col. 470. Apolloniws Stoicus. Capiolimus, Eu- 
tropius, Pzanius, alique C€halcedonium eum vo- 
cant : quod minime probatur Casaubono in. Notis 
ad Antoninum Capitolini (ut etiam rescribi Chalci- 
decnum malit, quod fuerit ille philosophus e Chal- 
c.de Syrie accitus), probatur autem. Sirmondo. iü 


1081 


VALLARSII NOT.E. 


1088 


Motis ad Sidonium pag. 105, quem videsis. Cum A discrepantes sententize veterum. Parmensis ms., 


Hieronymo Chalcidicum, aut Calchidieum dicit et 
Cassiodorus : utique ἃ Calcliide, sive Chalcedone, 
ut sepius in antiquis monuinentis scribitur. Pro 
eo quod sequitur Veri nowine Scaliger tresque 
Palatini mss. habent Verissimi ὁ nam quod est in 
illorum primo verissime, mcndum est. apertissi- 
mum. Schuizfleiscliius reponi ac suppleri mallet, 
qui Veri seu Marci, vel potius, qui Veri et Marci, 
quod hujus fuerit prrceptor Apollonius : in eum- 
que modum, nec sane multo felicioribus auspiciis, 
etiam Grz»ca penes Syncellum sollicitat. Qua 
luxata quidem sunt. in Goari editione, atque alia 
ex parte peccant :. nihilosecius palam atque ex- 
presse nomen prxferunt Οὐερησέμου Καίσαρος : 
de quibus facere Οὐήρου, (&scY xa Μοῦ, id est 
Mápxou, nulla aut. ratio? aut veri patitur species. 
Quin ipse etiam doctus vir in. Curis posterioribus 
rectam putare scriptura:in. Verissimi inclinat, tum 
ex Herodiani testimonio lib. 1 initio, ubi alter 
Marci Autonini filius, qui adolesceutulus obiit, Dn- 


ρίσσιμος nominatur, cum ex lis in Gtulo Apologie — 


Justini, καὶ Οὐτρισσίμῳ υἱῷ φιλοσόξῳ, xal Aou- 
xlp, x. τ λ. 

101}, Crescens Cynicus agnoscitur. Αὐτὸ Euse- 
bium nostrum in Hist, lib. iv, cap. 16, οἱ Valesii 
Notas, qui de tempore οἱ genere. supplicii, quo 
Justinus affectus est, et Sealiger ignorari dixit, 
satis luculenter disputat. Vide et Spicilegium Pa- 
trum Grabei tom. If. 

Ibid. Alexandrig Ecclesie octatus. Huc. distuli- 
mus, jubente in Curis posterioribus Pontaco, hanc 
periocham ; qua: in vulgatis plerisque omnibus ad 
primum praecedentis proxime olympiadis annum 
veferitur. 

Col. 471. lHierosolyme episcopatum. Eadcm Eu- 
rebii sunt verba list. Eccl. lih. v, cap. 12, tantum 
quod Γαίος Caius pro Gaiano. vicesimus primus, ut 
el vicesimus tertius appellatur. Postremus | in liac 
sezie dicitir Syucello Elias; nam Capito apudeum 
suhsequentem vicesimum sextum locum obtinet. 
Consule autem in eum. Eusebii locum Valesii No- 
1$, neque ea praetereas, quae illi reposuit Pearso- 
(ius de success. primor. liome episcopor. cap. 2, 
p. 8, et denuo p. 17. 

Col. 469. Romane Ecclesie decimus.  Wecole 
qua dicta paulo superius sunt ad Pium, Blancli- 
nii quoque adnotationes in Anastasii tom. 1, a p. 
105 ad 121, denique Eusebium iterum in llist. 
Eccl. l. 1v, cap. 12. 

Antoninus (apud Vallarsi). Qux Italico charac- 
tere distinximus, ex Eutropio quidem lib, vin, 
c. 8, delibata sunt, quibus et paria habet Capitolinus, 
sed neque ad certum annum pertinent, neque in 
nostris n 58. labeutur. Ea pridem Scaliger, utpote 
zh cd.toibus temere. intrusa, omnino repud'avit. 

CQ. 4171, Antoninus Pius... moritur. Lorium 
sive Laurium in. via. Aurelia erat, de quo nemo 
dubitat, Sed suit de imperatoris xtate. admodum 


nisi si mendum est in. numerica nota, solos se- 
ptuaginta duos, Eutropius, ἃ quo hzc videtur Hic- 
ronymus lausisse, in nupera editione septuaginta 


. tres supputat : uno aut altero plus infert Capito- 


linus, qui repetit ortum fimperatoris a Domitiano 
xii et Cor. Dolabella coss. Hujus autem ratio pro- 
batur inagis chronologis recentioribus, qui inde 
annos septuaginta quatuor, el sex menses egisse 
eum inter vivos, conficiunt. Videtur. Hieronymus 
in eo, quod ob oculos habebat, Entropii exem- 
plari, pro 75 legisse 77 ; nam ejusmodi codicum 
nonnulli etta:num superant, in:o et sunt qui pra- 
ferunt 78. 

Col. 479. Marcus Antoninus, Pronuntiat, ut 
sepe alias, levissime Scaliger, Marcum  Aure- 
lium Antoninum xrunquom vocatum Verum, sed 
potius Lucium ejus fratrem. Atqui Eutropius, lib. 
vii, cap. 9, hoc proprie cum. ccgnomento. donat : 
Post hunc. (Antoninum Pium) imperavit Marcus 
Antoninus Verus. Paria habet, quem laudamus, 
Chronici Paschalis auctor, tum  sequiores Graci. 
Quin i:thuc Marco Awrelio, cujus. patri, avo, et 
proavo nomen idem fnit Annius Verus, haud 
minus recte conveniebat, quam Lucio, qui non 
germanus ejus erat, sed tantum adoptione | fra- 
ter. 

Col. 472. Ili primum equo jure. Eutropius, lib. 
virt, cap. 9 : Tunc primum Romana respublica duo- 


C bus, mquo jure imperium. administrantibus, paruit, 


cum usque ad eos singnlos. semper habuisset. Augn- 
8108. Et Capitclinus in. JElio. Vero : Verus cum 
Marco mquale gessit imperium : nam. ipsi 5} qui 
primi duo Augusti appellati sunt, et. quorum Fastis 
Consularibus sic nomina prescribuntur, ut d'ean-.— 
tur non tantum. duo Antonini, sed duo. Áuqusli : 
tantumque hujus rei et novitas ct dignitas valuit, αἱ 
Fusti Consu'ares nonnulli ab his sumerent ordinem 
consulum. 

Col. 471. Vologesus, rez Parthorum, Coperat 
ferme ante biennium — Vologesus vastare  Ártne- 
niam  Syriamque. Notare adeo Eusebius vi.letur 
id teinporis, cum ad ejus reprimendos — impetus, 
Armenix rex est impositus M. Aurelius Soemus : 


D id quod recte in hunc annum incidere, ex Dione 


cognosces. 

Col. 472. Fronto orator. liem putatur, quem À. 
Gellius laudat. Eum tradit Capitulinus in Marco 
cap. 2 fuisse ab Augusto honoratum  eztraordina- 
rio consulatu. Vide Ausonium ad Gratian., Mina- 
cium quoque Felicem cap. 9 et 51, denique et Ca- 
takerum ad M. Antonini lib. r. 

lhid. Seleucia Assyric. Rescripsimus Assyric 
pro Syrie ex antiquis codicibus, quos Pontacus 
]Jaudat, editione *caligeri, et monito Casauboni in 
notis ad Verum Capitolini. Re etiam vera ita ipse 
habet Eutropius, ex quo locus iste descriptus est. 
Quanquam  dissidet noster immane quantum in 
captivorum numero : Eutropius enim in uupera 


- 1089 


ediione juxta emendattonem 
quadraginta millibus hominum yrzfert, ut οἱ in- 
terpres ejus Pieanius μετὰ τετραχισμυρίων ozpa- 
πιωτῶν, Olim tamen erat, ut et Scaliger legit, cum 
quadringentis ; sed et quingentis legere est in 


aliis codd. ; quie varia scriptura. lectum subin 1 ς΄ 


cat hoc quoque llieronymi, cum trecentis. Schurz- 
fleischius ait, In primo Palatino ms, cs!, Seleu- 
cie Ásic urbs ; non reete, Editiones habent, Se- 
leucim Syria: urbs ; scilicet, ut Seleucia illa sit ἡ περὶ 
τῇ ἐν Συρίᾳ ᾿Απαμείᾳ ZEAEYKOS. Jam olim Ca- 
saubonus ad Capitolini Verum notavit, legen- 
dum esse, Seleucie Assyrim urbs. Inde ταχυγρά- 
qot Seleucia Asie oscitabundi excogitaumt. Am- 
mianus Marcellinus lib. xxtv, cap. 6, Seleuciam 
hanc, ambitiosum opus  Nicatoris Seleuci, vocat, 
Atqui non S :leuciam Assyris, sel Ciliciz, a Se- 
leuco Nicatore nomen accepisse, voluit Stephanus. 
Quo! si verum est, sane legendum esset, Seleucia 
Asie urbs. Sed omnino aut. utraque urbs ab eo 
Seleuco dicta est, aut. Stephanus fallitur. Nain 
Sirabo quoque, lib. xvi, p. 738, Σέλευχον τὸν 
Νιχάτορα τὴν ἐπὶ τῷ Τίγριδι ZEAEYKEIAN τει- 
χίπαι, aflirmat. De ea, eum. hoc loco. sermo sit, 
Casaubovi cn;endationem omnino sequendam esse, 
judico. Ibi enim Parthorum sedes esse, memo, 
qui Geographiam veterem. non ignorat, ignorare 
potest. 

Col. 472. Apud Pisas Peregrinus. Male vetu- 
siiores editiones, mss. quidam libri, in secundum 
olympiadis annum gestum lioc. transferunt, quod 
in ipsa pauegyri clympica contigisse coustat, el 
notatum est etiam Scaligero. Ilic itidem. multo 
rectius in Grxcis legit πυρὰν Xda;, ut et nos, pro 
πῦρ ἀνάψας, ut Goarus excudit. 

Col. 471. Lucius Casar de Parthis. Perperam 
Parmensis ms. cum patre 
tametsi Eutropius cum fratre, inquit, codentque so- 
cero triumphavit. Scaliger ipsam periocham pra- 
cedenti proxime anno ascribit, atque ordine pr:e- 
ponit modo recognite de Peregrino. Digna porro, 
que huc referaiur, receusio. est, quam hujusmet 
gesti, ac lotidem pene atque Éusebius verbis, facit 
Chronici Edesseni a cl. Jos. Assemanio vulgati 
auctor : Lucius Casar una cum fratre Parthos 
Romanis subegit anno imperii sui quinto. In. quem 
locum laudatus Assemanius monet, se eam aduo- 
tationem, qu:e conjuncta erat in Chronico cum auuo 
Gricorum 449, suo loco restituisse, nempe ad 
annum 476, Ghristi 105, in. quem. quintus Lucii 
Veri annus incidit. Tum vero Edesseni Chrouici 
aucioritate dirimi controversiam, qux de Parthico 
Lucii triumpho apud. eruditos agitatur : nam, in- 
quit, et Cassiodorus οἱ flermannus Contractus in 
Chronicis vicioriam Parthica;m cum anno. quarto 
Lucii, triumplium vero in Urbe ccelebra:um eum 
anno ejusdem quinto illigant. Atqui non erit for- 
tasse Syriaci ejus scriptoris, qui sexto inedium 
preterlabente szculo vixit, auctoritas apud alios 


VALLARSIT NOTE. 
Sylburgii ,. cum A tanti : c£ utsit, subaetos quidem ille Parthos eo 


C 


habet pro fraire:^ 


D enimvero 


1090 


anno, non et triumphum qui Roms postmodum 
actus est de illis (quod disputationis caput est) . 
memorat. Alia ex parte haud levior eorum aucto- 
ritas videri debet, qui in annum insequentem 
h:zec differunt : e. quibus luculentissime  landatus 
item Ássemanio, Dionysius Jacobitarum puriar- 
cha, inter ipsos nimirum Orientales : Anno eorum 
(M. Aurelii et L.. Veri) quarto Vologesus Paurtho- 
rum rex plurimas ex Romanorum ditione civitates 
depopulatus est. Auno vero eorumdem sexto Parthes 
Lucius debellavit subegitque. Putavim ego. dissi- 
dere auctores ip speciem : et posse, si penitims 
rationes eoruu insp'ciantur, ad invicem conciliari: 
cum enim a Martii mensis die septima Augustale 
imperium M. Aurelii et Lucii Veri incboaretur, 
in eamque diem singuli anui desinerent, qui vi- 
ctoriee de Parthis quintus. annum assignvant, facile 
ἃ Marlio mense rationes suas. inierunt ; qui vero 
sextum, a civili anno, sive a Januario. Certe cum 
aliero olyiupiadis 256 annus ille concarrebat : 
ostenditque  Pagius , contra. atque. Blauebinius 
putat, Lucium Verum ex (Oriente jam a supe- 
riore auno regressum Domam, ubi hoc ipso anno 
de Parthis eum fratre triumphum egerit 

lbid. P'eraecutione orta. in. Asia. Annum, quo 
martyrio coronatus est Polycarpus, fecerunt pra - 
posterz doctorum hominum cure incertum, Tu 
coufer dissidentes invicem Valesium in Notis ad 
Eusebii 1181, Eccl. lib. 1v, cap. 15, Usserium in 
Disseitat. de Macedonum οἱ Asianorun apnp so- 
lari cap. 5, Pagium in Crisic. vol. l, pag. 165, 
Pearsonium Dissertat. de annis. prim. ltom. epi- 
scop. cap. 20, Blanchinium denique in Notis ad 
Anastas. Lom. 1], p. 153 ; his enim ininorari. lon- 
gum esl. Nec fere minus dubium de Pionii tem- 
pore, cujus qua exstaut martyrii acta, Barouius 
aliquando respuerat, posunodum pro sinceris la- 
buit. Respuit et Scaliger et Petravius : probat veto 
cum Usserio Valesius, ut. ex his conclusum erat, 
falli Eusebium, qui nou sub Decio, sed sub Anto- 
nino passum Pionium refert. Atqui id porro re- 
clissime Eusebius docuit, quod et pleraque La- 
tina Martyrologia apud. Dollandum tradunt, Est 
ille Graecotum  imnianis metachbronis- 
mus, qui »d Decii principatum Pionii et Pcly- 
carpi passiones differunt, Vide Toinardum iu Notis 
al Lactantii librum de  Mortibus Persecutor, 
cap. 4. 

Quid. μος multas provincias occupavit. Memorat 
Amtmiauus quoque Marcellinus lib. xxin, cap. 6, 
labem, que insanabilium vi concepta morborim, 
Veri Marcique Antonini temporibus, ab ipsis Per- 
sarum finibus, adusque lhenum εἰ Gallias. ciwicta 
contagiis polluebat ei mortibus. Hunc locum laudat 
et Scaliger. Paria habent Capitolinus in Vero, et 
Orosius lib. vit, cap. 15. 

Ibid. ftomane Ecclesie episcopatum. lecole quae. 
dicta superius sunt ad Anicetum. Soteri aut So- 


1091 


VALLARSII NOTE. 


1072 


e . . e. 
terieo, wt Grxcis nonnullis dicitur, annos cum A falli Eusebium ; anno enim duodeciu;o M. Antonini 


Hieronymo tantum octo attribuit laudatus P. 
Coustantio liber Pontific. ms. Fossatensis, qui 
tamen addit menses 7, Bollandiau. dies praterea 
:94. Alii novem et quod excurrit. 

Col. 474. Lucius imperator,'aano regninono. Atque 
hoc rectissime, si quid alias, notatum Eusebio 
et Hieronymo ; nam quod alii undecimo regni sui 
anno Luciun ;,dicunt occubuisse, vetus illa ballu- 
cinatio est, ex numerlcarum, ut Toinardus in No» 
tis ad Laciantium ostendit, transpositioue litterarum 
oria, ut pro IX quibus novem significatur, librarius 
XI posuerit, ac deinde plene undecim. Obvia ejus- 
modi transpositionum in antiquis libris exempla 
sunt: nec porro mirum esse debet, jamdiu olim 


philosophi nondum natus erat Oppianus : quem con- 
gtat obiisse ex lue;natum annorum triginta circa finem 
imperii Antonini Caracalla. Hallucinatio nata ex no- 
mine Antoniul. Non enim Antoninus philosophus est, 
cui dicata sunt Halieutica, scd Antoninus Caracalla, 
cui, vivo adhuc Severo patre, divinum illud Epos 
Oppianus obtulit. Eumdem errorem errat Syncellus, 
qui satis inconsulto Eusebium secutus est. 8020» 
menus.poema illud oblatum ipsi Severo tradit : 
quod est quidem minus verosimile. Dedicatum 
aiunt in ludis szcularibus anno Christi 201. Videsis 
Fabricium Biblioth. Grac. lib. rv, cap. 20, et Tille- 
montiufn tom. 16} Hist. imper, nonnulla contra Sca- 
ligerum, sed paulo tamen inlirmiora, afferentem. 


corrupto foute in Capitolini, ut par credere est, ex- Β Col. 473. Imperator Antoninus. multis. Corrupte 


emplaribus, reliquos, qui ab illo hauserunt, auc- 
tores in eum errorem iünpegisse, puta Eutro- 
pium, Victorem in" Epitome, Cassiodorum, atque 
alios. Nam  Cedrenum quod spectat, videtur 
Toinardo facilius posse apud eum lapsus emen- 
dari, ubi legitur, Mápxoz ᾿Αντωνῖνο; ἐδασίλευσεν 
ἔτη ιθ΄, μετὰ μὲν Βήρου (male Σεδήρου) τοῦ γαμ- 
6900 αὐτοῦ ἔτη ι΄, xal μῆνας 6΄. Marcus. Antoninus 
imperavit annos 19, cum Vero quidem (male Seve- 
fo) genero suo annos 10, et menses 9. Loco euim 
xai μῆνας 0' vel legendum est simpliciter. ἔτη v', 
annos 9, vel »' post ἔτη reponendum est prov, id 
est, 8 pro 10, quoniam mutatum fuerit τὸ »' in 
v prono lapsu, non tam ex flgure similitudine, 


quam ex eadem utriusque littere apud nonnullos C 


pronuutiatione. Unde L. Verus, qui medio Martio 
anti Christi 161 imperare coepit, obierit juxta Ce- 
drenum snno 169, antequam, medii Decembris in- 
terventu, 10 mensem anni. delibasset. Ut ut se res 
habeat, certe nonnisi annuin nonum regni sui Lu- 
cium attigisse, sive annos tantum octo, menses no- 
vem, et dies aliquot imperasse, ex serie ipsa rerum 
ab adepti imperii initio anno Chiisti 161, tum 
ex eo quein laudamus, auctore Paschalis Cbroni- 
€i compertum est: omnium vero luculentissi- 
me ex antiquis ejus imperatoris nummis, quo- 
rum nullum invenire est vel de Grzvis, qui vl- 
wa L. Θ sive annum 9, vel de Latinis, qui ul- 
tra TR. P. Vill exhibeat. Non est itaque fe- 
reuda Sealigeri conüidentia, qui non solum vul- 
garis erroris causas non animadvertit, sed et 
contra Eusebium pronuntiare audet, omnino un- 
decimo anno imperii Lucium obiisse : cujus as- 
sertionis, quam subdit, multo infirmior est ra- 
tio deducta ab annis, quibus M. Aurclius so- 
lus imperavit. In. Parmensi ins. |Lucius. Casar 
dicitur pro imperator. 

Cel. 472. Antonino. imperatori Metito. De Me- 
litoue. isto, et. qui subsequitur. Apollinari, vide 
ipsun Eusebium Hist. Eccl. lib. 1v, cap. 96. Pro 
llieravolitauo , legit Scaliger Hierapo'item, ju- 
betque omnino luc Photium v, 21, referri. 

Col. 471. Oppiauus Cil zx. Vcre uotatu n Sca!isero, 


adhuc obtinebat in Pontacena editione semel per- 
tinaci exercitui, et qui cum eo, etc. De Pertinace, 
qui postea imperator creatus est, dici, nihil est 
dubium. Historia autem ipsa nihil est notius: in 
qua sunt tamen nonnulla falsa veris admista. 

IJ., ibid. Imperator.. Exstant littere. Memoraot 
hujusmodi litteras M. Aurelii Eusebius et Hierony- 
mus, tum Xiphilinus, Orosius, atque alii ex unius, 
ut videtur, Tertulliani testimonio ἰὼ Apologetico, 
cap. 5. Ilodie quod exstat Marci litterarum exem- 
plar apud Justinum in calce Apologize secunda, 
confietum est temere a Grzculo quopiam rerum 
Romanarum imperitissimo : estque ipso Justiniavi 
imperatoris &eculo recentius, ut doctissimi critici, 
Scaliger et Salmasius, evincunt. 

Col. 474. Romane Ecclesie duodecimus. Ejus 
ordinatio ante annos ferme sex ponitur in anti- 
quis pontificum catalogis : ipsaque ejns electio in 
Soteris locum, anno subsequenti, sive M. Aurelii 
undecimo, probabilioribus argumentis a:cribitur. 

Ibid. Marcus Antoninus. Factum secundo consu- 
latu Pollionis e Apri (qui cum precedenu prozi- 
me anno concurrit) evincunt sumnii chronologi, 
Scaliger, Petavius, et Pagius. Cum scilicet ex 
Oriente Romam regrederetur M. Aur.lius, filium 
Comniodum imperatorein Augustum dixit ipso in 
itinere v Kalendas Decembris : deinde Romg cum 
eodem Kalendas Januarii de Germauis et Sarma- 
tis triumphum egit. Vide Lampridium in Conuno- 
do, et Capitolinum in Marco. 

Col. 412. Imperatores multis multa. Replicat hu- 
jus occasione loci. Scaliger doctrinam de indictio 
nibus, quam superius ad num. 2155 propo-uerat. 
Nam, inquit, ab anno primo τοῦ χρηματισμοῦ τῆς 
᾿Αντιοχείας, id est, prima "indictione Juliana, ad 
hanc indictionem Antonianam sunt anni 995, id 
est, indictiones absoluiz 15. Habemus igitur quin- 
que insignia exempla indictionum, Juliaug num. 
1969, Hadrianze 9154, Antoninianzg Piz 9161, Àn- 
toniniane Aurelie 2194, Constantiniange 3099. À 
prima ad secundam, intervallum indictiones 11: 3 
secunda ad tertiam indietiones 2; totidem a tertia 
2d quartam : a qua ad quintam 9. Hec ille: quz 


1093 


VALLARSITI NOT £. 


1091 


autem subjungit de L. nota in Graecis imperatorum A — Apollonius (apud Vallarsi). Respuit de more | 


numismalibus, ut ea lustrum probct signilicari, non 
lycabanta, sive annwn, juxia receptam vulgo anti- 
quiorum omnium sententiam, missa facimus ; ne- 
que enim putamus posse doctis probari. Caeteruin 
vide laudatum ab eo Capitolinum, in eumdem ἰοὺ“ 
cum Salmasii Notas, et qui superius nos ad gemi- 
nom huic locum num. 2154 observamus. Ubi ait 
Noster, duras quoque leges novis constitutionibus 
temperatas, notat idem Scaliger, intelligi S. C. 
Orlitianum, quod factum hocce anno est. 

Ibid. Antoninus post. victoriam. Hieronymus ex 
Eutropio, lib. viti, c. 14, ad verbum hzc addidit , 
quod et Scaliger notat, ille ex Capitolino paulo di- 
versis verbis acceperat, 


Scaliger distiuctam [δἰ 160 charactere. periocham, 
quam quidem veteres quoque libri et Parmens s 
ms. ignorant. Diximus de Apollonio ad llieronymi 
epist. 70, ad Magnum, et ad librum de Viris 
lllustribus c. 40. 

lbid. Alexandrie undecimus. Uno plus dicit 
Parmens. ws. sive annis 4}. 

Col. 476. Commodus imperator colussi. Quod 
Solis caput telerebat cum septem radiis, ut 
superius num. 20091 notatum est, Re etiam 
vera in Graecis Syncelli ᾿Ἡλιαχὸς χολοσσὺς no- 
minatur. 

Col. 475. Commodus strangwlatur. Legit et in 
Gracis Βεστιλιανοῦ Scaliger : constat vero rectai 


Col. 474. Commodus a senatu. Huc. refer Victoris p scripturam esse Vectiliani, Sublatum est hoc Βο- 


locum de Csesaribus c. 15 : Ab hinc (imperante Ila- 
driano) divísa nomina Caesarum atque. Augusti, in- 
dictumque ín rempublicam, uti duo, seu plures sum- 
wg potentie dissimiles cognomento, ac potestate 
dispári sint. Cum newpe antea Cesaris atque ÁAu- 
gasti promiscua nomina imperatorum essent, insti- 
tutum, ut. Augusti quidem imperatores dicerentur . 
qui autem erant ab imperatoribus adoptati haeredes 
imperii, Casares. Vide Spartianum in prologo AElii 


Veri. Quod igitur Counodus Augustus appellatus - 


est, significare videlur, delatam ei rerum summam 
fuisse ἃ senatu. 

lbid. Antoninus in. Pannonia. Vindobone, qnz 
nunc Vienna Austri: dicitur. Scaliger cum Tertul- 


minis monstrum hoc exeunte anno, pridic Kalen- 
das Januarias, imo ipsa nocte quz Kalendis illis 
proxime antecedit. De necis genere confer Lam- 
pridium, Eutropium, et Victorem, qui conciliari 
facile in 8e possunt. 

Col. 476. JElius Pertinax. Interjacent. quidem 
sex rinenses a Pertinacis imperio, quod Kalendis 
Januariis inivit (siveeadem qua occisus est Com- 
modus nocte) ad imperium Severi, quod circa Ka- 
lendas *Julias senatus approbatione confirmatum 
est. Atque hoc. videtur temporis intervallum ad- 
notare voluisse Eusebius, qui Pertinaei menses 
sex regni tribuit. Re enim vera solos ille duos 
inenses et dies viginti septem regnavit, ut Capito- 


liano atque aliis mavult spud Sirmium imperato- C linus auctor est ; nam Eutropius et Victor deha- 


rem obiisse. llla receptior vulgo sententia est. 

Col. 473. Commodus annis xm.  Pressius 
vero Eutropius Coinmodum tradit aun, 12. post pa- 
trem, et 8 mens. imperasse : addunt. alii dies 15. 
De ejus, triumpho de Germanis confer dissidentes 
nonnihil inter se Lampridium, Herodianum, Xiphi- 
linum, ipsumque Eutropium. 

Col. 475. Therme Commodiane. Lampridius 
aique Herodiagys l. vit testantur ἃ Cleandro multo 
post id temporis, sive circa 10 Coumodi ann., fuisse 
bas thermas excitatas. 

Ibid. Commodus — Septembrem. Legerat pridem 
Pontiacus Septimum. pro Septembrem : quod nomen. 
ipso jubente in Curis posterioribus, ct veterum 
magno numero librorum suffragio accedente, re. 
situimus, Et falsum tamen hoc ipsum est, si 
Dioni credimus, qui novas appellationes mensium 
recensens, de suis cognominibua ab siolido illo 
imperatore impositas, ostendit Augustum mensem 
Commodum ab eo dici jussum , non Septembrem. 
ld porro ipsum Lampridius comprobat, ubi ait, 
pao Augusto Commodum, Augusium. pro Septembri, 
Herculeum pro Octobri, etc., appellatos. Faciunt 
nihilominus cum Eusebio et llieronymo Eutropius 
ei Victor. 

Ipid. Hierosolymis... Dulichianus. In Parmensi 
ms. Dulcionius hic appellatur, εἰ tricesimus primus 
Didius, 


bentillos dies septem, et octogesimo imperii die 
eum tradunt interfectum. Porro quod superest 
spatium temporis, implevit ex parte Didius Julia- 
nus , qui principatum die 38 Martii hujusmet 'an- 
ni a militibus acceptum, per duos item. menses «t 
quinque dies, sive ad Kalendas usquoJunias, tenuit. 
Paulo ante ejus necem, sive ante llus Maias, Se- 
verus in Pannonia atque lllyrico fuerat ab exercitu 
Imperator appellatus ; sed non nisi sub Junii finem 
videtur imperii administrationem a senatu a^cepisse, 

Col. 475. Pertinax septuagenario. | Fortasse 
verius dixisset sezagenario ; nam ipse Eutropius, 
quocum unice videtur convenire, illum ait septua- 


D genariam tantuin. attigisse etatem, Reliqui certe 


scriptores, vel 68, ut Capitolinus, [vel 67, ut Victor 
in Epitome et Xiphilinus, annos tantum Pertinaci 
attribuunt, cum prefecturam Urbis ageret. 

lbid. Rome episcopatum suscipit. Opponit Seali- 
ger Capitolini testimonium, ubi ait, Eadem die 
qua Augustus est appellatus, et Flavia Titiana uxor 
ejus Augusla est appellata. Sed. laborare luxatione 
eum locum, satis manifesto, ut mihi quidem vide- 
tur, ostendit Safmasius, qui ita etiam restituit ut 
et cxteris mendis careat, et minime ad Titianam 
referatur. Eum adito eruditionis laude hominem 
nulli secundum. 

lbid. Pertinax, obsecrante senatu. Dicitur. Victor 
etiam autiquissimo scriptori qnem laudat Ensebius 


. 1095 


YALLARSIT NOT E. 


1056 


in Hister. lib. v, cap. 2$, τοιτχαιδέσατος ἀπὸ Πέ- A fuisse ab bine triennio Antonino Severi filio decre- 


τροῦυ ἐν Ρώμῃ ἐπίσχοπος. Do:stifieatus autem ejus 
initia οἱ finem quod spectat, alii in alia omuia 
abeunt. Lib.r pontificalis, que:n. sequuntur recen- 
tiorum  pleiique, a consulatu Commodi quinto. el 
Glabrionis eum auspicatur ante annos ferme scpiem 
3b Eusebii rationibus : ducitque per annos 10, men- 
ses 2, dies 10..., usque ad Lateranum et Rufinum. 
Exinde doeti ehronologi annos solidos 19 diesque 
10 piaterea supputant. Bucherianus catalogus in 
con-ulum uotalioue luxatus corruptusqueest ; teme 
pus tamen quo. Victor sedit, annis 9, mensibus 2, 
diebus 10, concludit. Diem obitus alii 20 Aprilis, 
alii 28 Juiii illigant : cui quidem etiam in Ecclesias 
ticis tabulis meu.oria illius consignatur. Eusebius 
ipse, lib. v Hist.,cap. 90, tradit Eleutherium 
obiisse 10 anno Commodi imperatoris (tribus sci- 
licet aunis antequa:). Pertinax. imperium. capesse- 
ret ), et tunc qui/eiu. Victorem | Eleutherio suc- 
cessorem datum 

Ibid. Pertinax occiditur. Tacent istud — jurispe- 
riti Eutropius, Victor aliique, quod ut jure addi 
possit, cerium tamen est non alium quam Di.tium 
Julianum intelligi. 

Col. 478. Severus. Parmensis ms. uno plus 
dicit, sive annis 19. Scaliger in suis wss. Ὁ 
subdi notat : [deo autem fiic duo. anni pcaiti. sunt, 
quia superiore anno sez menses regnatil. Seve us. 
In uno Borg. paulo aliter: eo quod. superioris anui 
sez mensibus regnavit Scverus : ux omnia glossa- 
tor de suo adi tit. 

Col. 417. Se:erus provincia Tripolitana. Confer 
Kutropium, a quo liec noster. descripsit, Spartia- 
n«m quoque in Severo cap. 18, οἱ Notas Casau- 
boni. 

lbid. Narcissus.... Polycrates quoque. Mendose 
olii, in Scaligeri quoque exemplaribus, Polycar- 
pus erat loco Polycra:is ; quod tamen mendum iu 
notis doctus idem vir cavit, voluitque praterea 
locum ita restitui : Polycrates quoque Asiang. pro- 
υἱεῖς, et Bacchy!us Corinthiorum  episcopss , eic. 
Postremus iste in pr. Palatino Draccillus depravate 
dicitur; Greci, atque ipse Euscbius Baxyl2*ov , 
eum gemina λ litera, scribunt. Latini autem, id- 
que rectius, J/acchylum. Qua subsequitur periocha 
de Candido Christianorum  disputatore, , Italico 
charactere distincta, in nostris mss. non habe- 
wur, et ἃ Scaligero exsuiare binc penitus jus- 
$4 est. 

Ibid. Questione orta. in Asia. lluc referendum 
omnino est ipsiusimet Eusebii Histor. lib. v, cap. 
95, ex quo item suppleri Grzeca nullo negotio. po- 
t runt, 

luid. Judaicum et Samariticum. Pro. Samariii- 
cum wes Palatini miss. Sarmaticum, unus. Parmen- 
sis notum pvo ori&m legit : ubi Δ. cum Sealige- 
ro aliisque editis libris rescribendum est. molum. 
Mirum, hujus histori: neque in. Edesseno ,Chroa. 
mentionem esse, Et discimus tamen e Spartiano 


Lr a senatu Judaicum trium; hum, qui ad. bocce 
helium omnino referendus est. Neque probabilitate 
caret. Judaicum | bcllum dici, quod in Syria ( quz 
a Pescenii partibus stabat ) gestum est ; siquidem 
Palzest na, Ju:zorum everso jam regno, addita est 
Syriz, a:que eodem fere nomine regionis venit. 
Quanqtiain. et proprie Palestinam scimus crudeliter 
Severo habitam, ob Nigri causam, Vide iterum Spar- 
t'anum. 

lbid. Sererks Parthoset Adiabenos. Eutropius 
(a qro pronuntiat Scaliger Hieronymum  lizee. to- 
tidem verbis descripsisse) in nupera recensione 
Havercaupii juxta melioris note codd. fidem, Adia- 
benos tacet, neque porro adiit Severo  Adiabenici 


B coz;nomentum, qua procul dubio e Spartiano in- 


faria dicuntur: in reliquis etiam nonnihil diffc:t. 
In nostris mss., ut ct laudatis Scaligero atque aliis, 
Azabencs, εἰ mox Asabenicus scriptum est. ex 4E:- 
licze, ut volunt, dialecii pronuntiatioue. Qua de τι' 
sepe alias diximus, et initio epistolze 932 ad Eusto- 
chium . Quod rei caput est , hzc recentiores chre- 
nologi, et noster Dlanchinius ex nummis apud M-- 
diobarbum , gesta referunt ante biennium; et 
certe altero aut lertio. imperii sui 3nno Severws 
expeditionem in Parthos atque Adiabenos susce- 
perat, Arabiam quoque Felicem devastaverat. For- 
lasse autem Eusebius triumphum qui hocce  anso 
de Parthis, Adiabenis, etc., victis, Antonino Cara- 
callz Severi filio a senatu decretus est, notat. 

lbil. Serero imperante... Sepiizonium. ἴῃ alis 
libris Sepiizodiui legere est, quod et Salinasius in 
vetustiore. Palatino codice haberi adnotaverat , 
quanquam hoc negat Schurzfleischius. Quod alii 
libri habent Septidonum, amanuensis vitium  vide- 
tur. Ne. diutius. hisce immoremur, vide, quol 
οἱ Schurzüleischius monet, Mabillonii Ber lta- 
licum. 

Ibid. Rome quartus decimus. Biennio ante, sive 
sub consulatu Tib. Saturnini et C. Galli, referuut 
Zeplyrini electionem antiqui pontificum catalogi : 
e quorum notatione Blanchinius infert, tunc pri- 
mum [fuisse ab eo Pasclia celebratum, cum electus 
jm fuisset die 25 Septembris anui superioris. 


D Verum etiam biennio et decem mensibus supra 


Eusebii rationes sedem obtinuisse, docent iidem 
veleres catalogi, et chronologi recentiores, qui 
ejus martyrium 26 die Julii assignant, coss. C. 


Brutio Presente, et T. Messio Extricato secundum. 


Alii 26 Augusti dicunt, qua item die menuroria 
ejus in Ecclesiis agitur : alii 20 Decembris, ut iu 
vetustis. aliquot. Martyrologiis, atque illo, quod 
llieronymi audit. Coustat tamen ipse sibi Eusebius 
in,llist. lib. v, cap. 28, ubi ordinaim tradit 
Lephyrinum ἀμφὶ τὸ ἕννατον τῆς Σεσήρον fast 
Azlxg ἕτος, anno principatus Severi circiter nono. M 
lib. vi, cap. 91, eumdem seribit vita functum anuc 
primo Elagabali, cum ὅλοις ὀχτωχαίδεχα ἔτεσι, sol? 
dis annis octodecim sacerdotium | obtimuissct. luut 


1091 


VALLAQnSID NOT.£. 


148 


pontiGecm cur in Gr:ecis suis Collectaneis Scaliger A sam penitus a M:rzo fuisse hanc periocham notat. 


pretermiserit, non video. 

Col. 478. Persecutione ín. Christianos. {πὸ refe- 
ven« omnino locus est llieronymi lib. de Viris 
Mi stribus cap. 54 : Origenes... decimo Severi P'erii- 
nacis anno adversum Christianos persecutione com- 
mola, a Leonide patre, Christi martyrio coronato, 
cum δέχ fratribus et matre vidua pauper relinquitur, 
annos nalus circiter decem el septem, eic. Scaliger 
subdit huic periocha grandioribus litteris. Quinta 
Persecutio, quem titulum, ut et reliquos ejusmodi, 
ignorant m$s. atque editi meliores libri. 

Col. 477. Musianus. In Parmensi ms. coniíuua 
orationis serie additur al. AMusoniws, atque iia 
quidem et in primo Palatiuo cotice, teste Schuiz- 
fleischio, appellatur. Vide laudatum modo Hiero- 
nymi librum de Viris I!lustribus cap. 51, οἱ nos 
ibi. 

lbid. In hoc anno jubileum. Scaliger hic grandio- 
ribus litteris ad tituli instar periocham apponit 
ejusmodi : In hoc anno Jobeleum a majoribus in- 
venimus observatum, id est, duodecimo anno Severi 
et 952 Antiocheng urbis. Qus verba αἱ Poutacus 
quidem in nonnullis mss. invenit, sed mcliore 
usus consillo, tanquam alventitia respuit, Sunt 
vero et absurda : naim quod Eusebii hallucinaiioni 
Scaliger tribuit, ut Jobeleum huc referat, cut 
nullum potuerit celebrari neque secundum rationes 
Judaicas, neque secundum Eusebianas, boc, in- 
quam, temere facit, neque veri speciem ullam ha- 
bet. Nostri etiam mss. ea penitus ignorant. llabet 
vero Lucensie ms., scd ad libri oram. 

ΕΔ. Clodio Albino... vallum per cxxu. Apud 
Eutropium, ἃ quo locum istum videtur Hierony - 
mus delibasse, in accuratioribus plerisque libris 
cum editis, tum mss., ut et apud Cassiodorum οἱ 
Victorem, centenarii nota non habetur, qua etiain 
repugnare videtur Dionis et Spartiani testimoniis, 
ipsiusque rei veritati, Non enim, inquit Hearnius, 
tanta est insule eo loci (inter Jtsna nimirum 
sestuarium et Tine ostium) latitudo, etiamsi ipsum 
anfractuosum muri ductum ascendentem et. de- 
scendentem persequaris, quod si etiam in [Italica 
milliaria resolvas, paulo plus quam 80, ut recte 
numeravit Spartianus, colligas. Procul dubio ita- 
que librariorum vitio numeri quinquagenari illa 
nota in quibusdam codicibus penitus omissa, in 
aliis cum nota centenarii (quod facile fleri po- 
tuit) commutata fuit, Mirari nihilominus subit, 
qui factum, ut pervaserit lihros omnes llierony- 
mianos, eoque magis nonnullos Eutropii, ἃ quo 
Noster hausit. Orosium et sequiores alios nihil 
moror. Tewpus quod spectat, malunt docti. ehro- 
nologi gestum in Severi annum decimum sextum, 
aut in sequentem differre. Vide Pagium εἰ Blan- 
chinium. 

lbid. Severus mori'ur. Editi vetustiores libri 
Eburaci: primus Palatinus w$. Oboraci, niinus 
bene, teste. Schurzfleischio, qui el. pratermis- 

PaTROr. XXVII. 


Col. 480. Antoninus... Severi filius. Addidimusg 
ex Parmensi ms. atque editis plerisque aliis libris 
qua decrant verba, Severi filius. Maluimus autem 
cum Pontaco οἱ Latinis aliis, praecipue autem 
cum Syncelli Grecis, annos quibus Caracalla 
regnasse dicitur, putare sep'em, non expleto tamen 
hoc ultimo, sed tautum inchoato. Constat eniin- 
vero eum diebus saltem aliquot (nam sunt qui 
tantum quatuor annumerent) sexium annum ex- 
cessisse. Eutropius duos videtur menses adjicere , 
defunctus est, inquiens, anno imperii sexto, sense 
secundo.  Pagius ex Dione duos preterea dies 
addit : nec moratur Spartianum hac in re sibi 
minime constantem. fgitur qui sex tantum annos : 
ascribunt, quos inter et Parmensis nis. est, et 
docti post Scaligerum non pauci, veritati non- 
nihil detrahunt, et multum sibi in consequenti 
serie negotii facessunt, Scaliger, ut de boc uuo 
dicam, coactua est, subsequentes reliquas olym- 
piades solido anno postlhabere: ut qui secundus 
est in nostra recensione, priwum ille uniuscujus- 
que olympiadis faciat. Adeo laborant apud eum 
continuo unius anni metaclironismo: quod ut uno 
exemplo de.nonstren , Censorinus, de Die Na- 
lali cap. 54, necem Maximini ad annum secun - 


. dum olympiadis 954 refert, qui in Scaligerana 


C 


recensivne non secundus, sed primus est cjus 
olympiadis anncs. Dicemus ibi fortasse hac de re 
icerum. ς ᾿ 

Col. (79. Antoninus Caracalla. Coufer Spar- 
lianum, et Victorem utrumque, in Csaribus, et 
i Epitome, et docturnm in eos interpretum 
Notas. His adde Eutropium ad  subsequentem pe- 
riocham «de ibermis. Pro Antoniniane, erat Ato. 
niand. 

Col. 480. Antoninus tam impatiens. Atque hxc 
aecepit Hieronymus ab Eutropio : iste a Spartians, 
qui etia Victorl persuasit, Juliam novercam fuisse 
Caracalle , non matrem, et porro ductam ob co 


uxorem. Qui ab hac stant opiuione, seu potius 


U 


commento, Marciam dieunt. matrem. Caracallir, 
Juliam vero Getz. Sed reliqui scriptores, et Grec; 
omnes, Oppianus, Dio, IHerodianus, Philostratus , 
aliique, pari consensu Juliam Augusta:» , quz et 
Domna dieta est, Antonini Caracalle, sicut et Get:u 
niatrem facinnt, neque incestum hoc facinus pro- 
b:is perditiesimi imperatoris accenscnt. Eadem Iuec 
est Julia iu antiqua. inscriptione Albae Juliz inter 
Gruterianas pag. 6, quam se professus est Scaliger 
non intelligere, et ut quaererent, chronolo;is eru- 
ditis et antiquitatis investigatoribus proposuit, Tau - 
Uia res crucem summo viro fixit. Vide Saliasium 
in Notis ad laudatum Spartiani loeum, p. 142. 
Lid, Antoninus interficitur. Subductis rationibus, 
malim Dioui, qui illa tempestate vivebat, et ad 
cerium id nosse poterat, fidem adlibere :; solos au- 
tem ille attribuit Caracalla annos vitze viginti 
novem. Hieronymus ab Eutropio. sumpsit, bic au- 


35 


1009 


VALLARSII NOT. £, 


110) 


tem ἃ Spartiano, quem f..Isum eo loci esse, sibique A cano, qui historias in quimque libris detcripsit. Atque 


minime constare, Pagius osteudit. Vide ei Casau- 
bonum ad Spartiani Caracallam cap. 9. 

Col. 479. Abgarus, vir sanctus. Mirum, hoc de- 
mum anno regem Edesse nominari, quo. regnum 
Edessenum finem accepit. Sic euim laudatus Asse- 
nianio vernaculus auctor constituit Dionysius Jaco- 
bitarum patriarcha in Chronico : /Inchoatum [uit 
regnum Edessenorum olympiade 161, desiit olympiade 
249. Et inferius ad annum Abrahew 2235 : Hic etiam 
regnum Edessenorum cessavit, quod annis trecentis 
quinquaginta duobus duraverai, Ab hoc vero tempore 
deinceps Ποπιαπὶς subjecti fuerunt. Quibus quidem 
indicari δ! primum Elagabali, laudatus Asse- 
imanius notat, Conciliare autem studet cum Dione, 


hoc est quod ex alio tesiimonio urget, et culpae 
tribuit Eusebio Sealiger, qui non intellexit, quo 
haec pacto conveniant : Si enim, inquit, imperator 
Alexander deduxit hanc coloniam, quomodo annue 
quarto Antonini Elagabali id. potuit, quando non- 
dum erat imperator? Quare et causam  hallucina- 
(ionis Eusebii hanc comminiscitur : quia quarie 
anno Elagabali Africanus Chronicon suum termi- 
navit, Eusebium qui hoc habebat in aniuo, cou- 
fudisse tempus terminati Chronici cum tempore 
coloniz deduct». Plana erat, si quod erat res, 
fuisset assecutus. Vera causa est, quam attigimus, 
cur alii ad Alexandrum, Noster ad F.lagabali postre- 
ma tempora, satis quidem recte gestum i1nalueri 


qui lib. .xxvni, de Antonino Caracalla scribit : Cum B referre. Cassiodorus quoque, His coss. (Elegabala 


ad ipsum tanquam ad amicum Augarus rex Osrohe- 
norum venisset, ei fidem fregit, comprehensumque 
conjecit fi vincula, εἰ Osrohenem rege destitutam 
eapit ; tunc. enim, quod et Tilleuontio placet, 
Edessenoruin regno linis videtur impositus. Dissidii 
hic est una causa. Inter postremum Caracallz, et 
primum Elagabali, intermedius annus regni Ma- 
criui, ipsi deputatus est Elagabalo, qui iinperium 
suum, ul Pagius notat, ab ejusdem anni principio 
auspicari voluit, quo ad ipsum a Macrino ltomauz 
legiones defecerunt : adeptusque imperium, jussit 
Macrini nomen e Fastis abradi, suumque substitui, 
perinde atque ipse, non Macrinus, subsequentem 
proxime ἃ Caracalle morte annui aperuisset. Ideo 
gestum ascribi et postremo Caracallae, et primo 


Elagabali potuit : sed vero pressius ex Africano, 


Eusebius (si propositum erat Augari historiam, 
ac fatum Édesseni regni aunotasse) Macrini tein- 
poribus illigavit, Caterum in Pontacena editione 
male Ággarus scriptum erat pro Avgarus, aut 
Abgarus, quod idem est. 

Ibid. Marcus Aurelius Antoninus. lisdem Eutro- 
pius verbis, in quein videsis recentiores interpretes 
Cellarium atque IHearnium. Sed et nummi SACEIt- 
DOS. DEI. SOLIS. ELAGABAL. inscripti sunt. 

luid. Rome episcopatum suscipit. Ali ex autiquis 
Calixtum vocant. Superaddunt Buccherianus cata- 
logus et liber Pontificalis, menses duos et dies de- 
cem. Econwario nec solidum quinquennium eum 
implevisse, contendunt accuratiores clironologi. 

Col. 480. Heliogaba'um templum. Legenduin aut 
Eliogabaleum, sut Eliogabali, nou injuria contendit 
Scaliger. 

Col. 479, In Palastina Nicopolis. Quo anno coniita 
est Nicopolis, consules fuere ipse Elagabalus iv, et 
Severus Alexander Cesar. Sed cum ejus anni tres 
meusces vix attigerit imperator (qui, teste Lamprid:o, 
aute diem pridie nonas Marui interfectus est), vete- 
res quidam scriptores ab Alexandro, non, ut Euse- 
hius, ab Ela;abalo, conditam urbem eam dicunt. 
Anastasius Bibliotliecarius : Emmaus Palestine ca- 
telum, de quo in sacris legitur Evangeliis, Alexandro 
Nicopolise. t honorari decreta, legctione [ungente A fri- 


εἴ Alexondro) in Palestina. Nicopolis, que pries 
Emmaus vocabatur, urbs condita est. Nec dissentit 
ipse alibi Hieronymus lib. de Viris lllustribus ca» 
95 : Julius Africanus... sub imperatore M. Aurelio 
Antonino (Elagabalo) qui AMacrino successerat, lega- 
lionem pro instauratione urbis Emmaus suscepit, qua 
postca Nicopo'is appellata est. 

lbid. Antoninus Rome occiditur. Legerat Pouta- 
cus uno Semiasyra, quod nos ἐπ duo. ut debuit, 
tribuimus. /Eque bene Scaliger Symia Sira, et Gre» 
cc Συμία Συρά : quod nomeu ab Hebreo κ᾽ πῶ 
NMOTD. perquam erudite interpretatur — Junulcm 
Oonychinam, quod ornamentum est pendens ex. colle 
mulierim. Orientalibus enim et precipue Syris 


C frequens et vulgo usitatum fuisse notat, appelia- 


liones imponere a rebus quz in deliciis sunt, cau- 
jusmodi gemma et mundus muliebris. Cartera apud 
eum videsis. Alii cum Lampridio et Capitolino Se- 
miamiram dicunt. 

Col. 480. KAlezander Mammea... am. xw. 
Adde modo dies novem : et vide Pagium, qui ac- 
cusat erroris Lampridium. 

Col, 479. Alexander Xerzem regem. Accepit Hie 
ronymus ab Eutropio : a quo itidem, monet Schic- 
kardus, non recte Xergem euin regem nominari, 
ut et Artaxerzem ab llerodiano, Xiphiliuo, et Lam- 
pridio, et Artazarem ab Agathia Scholastieo, cum 
genuinum ejus nomen fuerit Ardschir, ut ex Tarieh, 
Arabico libro genealogico, compertum est, Cetera, 


D etiam inferius, ubi de Ulpiano sermo est, a laudati 


Eutropii interpretibus repete. 

Col. 479. Romane Ecclesim sextus decimus, Uno 
minus dicit ipsemet Eusebius in llist. lib. ΤΙ, ΟΡ, 
25, sive octeunnio tantum, ἔτεσιν ὀχτὼ perfuncium 
Roman: Ecclesi: pontificatu Urbanum. Quin etiam 
ex cousulari nota in Bueheriano catalogo, a consu- 
latu Maximi εἰ /£liani, usque Agricola et Clemenii- 
no, colligas neque octennium illud explevisse. Aua- 
men idem ille catalogus facit in annorum summa 
fere cum Hieronymo; octo enim annis, menses 11, 
dies 42 (in ms. Reginie Suecor, menses 10, dies 12) 
adjungit. Plus dicit unus Corbeiensis ms. Coustan- 
tio laudatus, annos 9, - mensem 1, dies 9. Est vero 
Bucheriani catalogi summa ab ordinatione in epi- 


lit1 


ΔΑΒ ΘΗ NOT;£, 


1 3 


scopum, ad martyrii diem supputanda, eaque pro- A discedentem, munus. suum et catechizandi officium 


pior ad fidem. 
Col. 482. Therme Alexandrine. Recole quie su- 
perius de Neronianis therinis dicta sunt. Quanquam 


et proprie fundatas alias ab Alexandro, laudatus' 


etian Scaligero. Lampridius notat : Opera veterum 
principum instauravit. ]pse uova mulia constituit : 
in h-s thermas nominis sui, juxla eas, que Neronia- 
πα fuerunt, aqua inducta, que nunc Alexandrina 
dicitur. | 

Col. 481. Geminus [al. Germanus] presbyter. lu 
Parmeusi ms. Germianus hic dicitur, et Deryllus 
Arubasternus, corrupte. De Hippolyto iu. Grecis 
Co.lectaueis lib. 1 Scaliger Syncelli verba pro Eu- 
scbianis obtrudit : ἹἹππόλντος ἱερὺς φιλόσοφος, ἐπί- 


σχοπος llpxou τοῦ χατὰ τὴν Ῥώμην, x. 3. 2., quie D 


tantum abest, ut scribi ab Eusebio potuerint, ut 
qui Latine Eusebianum hocce opus Hieronymus 
vertit, libro de Viris lllustribus, n»get se reperire 
unquam potuisse cujus ille civitalis episcopus fue- 
rit. (n eaim ego sententiam concesseriin, que Ilip- 
polyti sedem fijit in Portu Romano in Arabia, οἱ ἐμ- 
φπόριον τῆς 'λραδίας Ptolemeus vocat: quam et 
probabiliorem facere videtur iste Eusebii locus, eo 
nimirum, quod iu eadem regione, sive Arabia, Be- 
ryllus episcopus recensetur. 

Col. 4823. Antiochie undecimus .. . Zebennus. 
Atque hic Zenus pro Zebennus iu Parmensi ms. 
nominatur : Eusebio in Hisl. X«6ivo; dicitur. 

Col. 481. Alexandrie Ecclesie... Heraclas. Lectum 
3ntea corrupte Heracleas. Atque huic quidem au- 
uo ejua ordinationein assignant libri plerique om- 
nes cuin editi, tum mss. Duo tamen Oxonienses Dod- 
w«llo laudati in sequentem transferunt, sive ad 
decimum Alexandri. ) 

lbid. Alexander in matrem. Videri potest voluisse 
his verbis Hieronymus gestum Severi aliquod in 
Mamnuizz mavis gratiam indicare : puta quod eo- 
rumdem occasione verborum Lampridius narrat: 
]n matrem Mammaam unice pius fuil, ita ut Romae 
in palatio faceret dietas nominis Mauwmew, quas, 
etc, Aliter uon crant profecto in certum in perato- 
ris annum conjicienda : quod factum Scaliger us- 
que adeo miratur. 

Col. 482. Origenes in Alexandria, Valesius in 
Notis ad Eusebium Histor. libro. vi, cap. 26, In 
Chronico, δ᾽ι, Eusebii hxc Origenis migratio ab 
urbe Alexandrina ad Cesariensem, iu. quibusdam 
codicibus refertur anno 12 Alexandri, ut testis est 
Pontacua. Sed inira. est Eusebii a seipso dissensio, 
qui in Chronico eam migrationem commemorat 
anuo vel biennio post mortem Demetrii, Hic vero 
Origenem Alexandria migrasso scribit paulo ante- 
quam Demetrius ultimum diem obiisset. Quod qui- 
dem verius puto. Nam post Demetrii interitum, 
nihil jam cause erst cur Origeves Alexandria dis- 
cederet ; cum yprasertim Demetrio successisset 
Heraclas, unus ex discipulis Origenis. Accedit quod 
hic refert Eusebius, Origenem ex urbe Alexandria 


lleracle tradidisse. Ex quo apparet Origenem, pau- 
lo ante prolatám a Demetrio adversus ipsum excom- 
municationis sent. n'am, Alexandria discessisse. 
Neque enim post illam sententiam magisterium 
suum in Alexandrina Ecclesia Origenes retinere 
potuit. Recte. igitur Baronius Eusebii Chronicon 
emendat, et Origenis quidem migrationem | ab urbe 
Alexandrina confert in annum 10 Alexondri, mor- 
tem vero. Deicetrii in. anpum . sequentem. Sed. in 
eo labitur, quod sententiam excommunicationis a 
Demetrio latam esse dicit anno antequam Alexan- 
dria migraret Origenes : quod refutavimus, Cumeuitn. 
magisterium suum Origenes semper Alexandri reti- 
nuerit, apparetipsumante damnationem illinc disces- 
sisse, Porro cum Origenes sea Demetrio in synodo 
episcoporum dainnatum esse comperisset, epistolam 
scripsit ad amicos suos qui erant Alexandri, qua 
in Demetrium et reliquus episcopos iuveliebatur. 
Ejus partem citat llieronywmus in libro u adversus 
Rufinum. Porro jam semel Origenes Cxsaréam se 
rczeperat, Antonini Caracall:e temporibus ; sed a 
Demetrio honorilice revocatus, brevi Alexandriam 
redierat, ut. supra relatum est, l'ostea vero cum imn 
Achaiam proficisceretur, per Casaream Palestina 


' transiens, ibidem presbyter est ordinatus, 


Col. 481. Romana Ecclesie decimus septimus. [n 
H:stor. autem lib, vi, cap. 29, uno plus dicit, sive Ece- 
σιν EZ episcopatum  Romanz Ecclesie Puntianum 
tenuisse. Et veteres catalogi supra annos quinque, 
menses duos, et dies septem ei tribuunt ; qui cone 
ciliar! non 1ncommode cum eo possunt, δὶ sex dici 
incompletos intelligas. Qui solos quinque annume- 
ret cum auctore nostro, non inveuio ; Syncelluat 
autem, atque ex eo Nicephoruin, qui tres modo di- 
cunt, non moror. 

Ibid. Alexander occiditur, Apud  Moguntiacum, 
in Gallia, in vico cui Sicila (vel Sicilia) nomen est, 
ut Liinpridius. et Victor docent. 

Col. 483. Maximinus annis in. Numero utitur 
rotundo, ut εἰ Epiphanius, Orosius, Victor, Cas- 
siodorus, atque alu, qui tres cum auctore no- 
stro annos Maximino assignant, cum ille tamen vix 
aliquot supra biennium ensibus imperio potitus 


p 5i!. Causain, et rerum, quas Noster p'rzterit, seriem 


ab historicis pete. Victor de Ceesaribus cap. 27 : 
llorum | (Maximinorum) "imperio ad biennium per 
hujusmodi moras. annus quassitus : cujus loci iuter- 
pretes adito, Vide ct Petavium de Doctrin. temp. 
lib, xt, cap. 214. 

Col. 481. Maximinus primus ez corpore. Accepit 
ncster ab Eutropio, quocum Ilerodiauus et Capitoli- 
nus consentiunt. Victor autera cepisse tradit Maxi- 
minum potentium suffragiis legionum ; quod etiain 
Patres, dum periculosum existimant inermes armato 
resistere, approbaverunt. 

Col. 482. Maximinus Aquileim.Atque id ey Eutro- 
pii, quen et Victor sequitur, fide. Alii «nim non a 
Pupieno, sed a militibus cccisur Maximinum tr j- 


| 


1103 


VALLARSII NOT/E. 


τ 


dunt. Ejus interfectorem Ilerodianus lib. vin atque A — Col. 485. Regnantibus Philippis. Qui juxta Var- 


viu. Maximum vocat ; cui tradit ex Fortunatiano 


. Capitolinus fuisse nomen Pupicno, sed ilium 


tamen a cognomine Pupieno Maximo impera- 


! tore, qui certe per id temporis Rome agebat. Pa- 
: Jatinua. primus ms. , teste Schurzfleischio, pro a 


Pupieno habet apud Pievo, ex qua corrupta lectione 
polest fortasse aliquid boni excudi. Scaliger, qui 
primum olympiadis annum hunc facit esse quo in- 
terfectus est Maximinus, erroris convincitur a Cen- 
sorino, qui eodem lioc anno librnm de Die Natali 
scribebat, οἱ mortem Maximini ad ann. 2 olympia- 
dis 254 refert. 

Ibid. Gordianus annis vi. Perstat in eodem errore, 
quem modo animadvertimus , Scaliger. Cen- 
sorinus hocce anuo secundo olympiadis, in Agone 
Capitolino, quem undequadragesimum numerat, 
Pupieuo et Balbino interfectis, auctor est, Gordia- 
num àadliuc adolescentulum | imperatorem appella- 
tum. Docet vero Pagius Agonem illum inter diem 
44 Martii, et ante exitum Maii celebrari solitum ; 
in quem locum pleraque alia congerit lectu digna. 

Col. 481. Rome octavus decimus. «. Antheros. 
Vulgo Antherus dicitur, pro quo Anteros, ut est. in 
Ducheriano catalogo, utque Grzce ᾿λντέρως, resti- 
tuimus. Pr. Palatinus ms. corrupte Atherum vocat. 
Sedisse eum ultra mensem, duos tresve dies, alii 
decem, et. undecim volunt. Fabiano etiam supra 
annos tredecim, mensis unus diesque decem, addi 
eoleut. Sed nihil dubium est accurate utriusque 
initia ab Eusebio constitui, quas altius erant, 
adhuc superstite Maximino, repetenda. 

Ibid. Gordiauo [tomam | ingresso. Pertinent. hec 
ad superiorem annui, ut ex his quas diximus 
liquet. Vide Histor. Miscellan., Herodianum quo- 
que et Capitolinum, qui Pupienum atque Albinum 
non in palatio, ut cum Eutropio noster, sed edu- 
clos inde, atque in via contrucidatos notant. 

Ibid. Gordianus admodum adolescens. luc. istam 
qua ad Gordiani tertium, et subsequentem  perio- 
cham, que ad quintum annum referebatur, ipso 
jubente in Curis posterioribus Pontaco, distulimus. 
Accepit vero peue ad verbum llierouymus ab Eutro- 
pio, quem videsis cum doctorum interpretum notis, 

Col. 482. Philippus 
tànt quidem Orosius et Jornandes; vetustiores 
autem, Eutropius, ac Victor, solos quinque. Pro- 
pius ai verum alii inter utrosque medii sez dicunt : 
ac sane duos menses, diesque fere viginti supra 
quinque annos, rationibus rite subductis, colligere 
es! potitum iinperio Philippum. Videsis Pagium. 

Col. 481. Philippus Philippum filium. BRecole 
quae ad geminum huic locum in Hieronymi libro 
de Viris lllustribus cap. 54 observamus. Saltem 
non fuisse animo ἃ Cliristianis alieno Philippum, 
veri speciem habet. Vere autem ad Christianos non 
accessisse, indicio est subsequens ipsa periocha 
de szcularibus ludis, quos egit, ut alia prztermit- 
tamus. 


rouem millenarius ab 1]. C. annus agehatur, tertius 
erat consulatus Philippi : non, ut. plerique alii do- 
cti viri putant, secundus, Evincunt id numi COS. 
Ill. inscripti, in quorum postica SAECVLVM Νὺ- 
VUM. apud Mediobarbum aique iuter. nummos 
Arscotanos tab. 58, MILLIARIVM SAECVLVWM ; 
apud Oyselium, et rursus Mediobarbum,  MILE.E- 
NARIVM SAECVLVM. Ejus utique filii juniors 
Philippi erat ille consulatus secundusf: quod itidem 
nummi iestantur, qui ludos szculares COS. lll. 
Philippi patris, et COS. 11. filii, notant, SAECVLA- 
RES AVG. et AVGG. Non igitur video quam bene 
rationes Eusebius, sive Hieronymus, ;neant, qui 
liec secundo imperii Philippi anno ascribupt, quz 


B videbantur in tertium saltem differeuda. Caterum 


confer Eutropium et Capitolinum ; cum prítis vero 
Cassiodorum, qui ab auctore nostro hausit. 

Col. 481. Quadraginta missus natali. Quz ad 
loci hujus intelligentiam faciunt, przeoccupavit Pon- 
tacus, cujus huc referenda annotatio est a pag. 202 
ad 205, in calce libri. Scaliger vulgatam lectiones, 
Atlas mons, retinuit. Nobis pro Quadragesimus 
missus, quod Pontacus legit, placeret rescribi 40 
missus, el coh:renter mox. cucurrerunt. Cassiodo- 
rus, Quadraginta etiam missus. natali Rome Urbis 
cucurrerunt, et agon mille anuorum actus. Hierony- 
mus aliam a laudata dudum sententiam hic memo- 
rat eorum qui, οἱ propius quidem ad verum, nata- 
lem millesimum Urbis anaum a Palilibus Vasrronia- 
nis, in hunc imperatoris Philippi quartum confere- 
bant. Recole quz» superiori proxime annotatione 
observamus. - | 

Col. 484. Philippus urbem cognominem sui. Ve- 
"reor ne duo verba istbec, ín Thracia, quee nec 
Gracus textus habet, glossator nonne:mo olim au- 
notarit ad libri orain, quze postea temere infaria 
sint textui. Certe alia est Thracie ab ista, quam 
Philippus noster condidit Philippopolin. Illa multis 
ante szculis conditorem liabuit Philippum Auiynte 
filium, Alexandri Magni patrem : perstabatque urhi 
clara nostri Pbilippi temporibus, quod ex Livio lib. 
Xxxiv, Cap. 55,Jatque aliis compertum est. Hzc au- 
tem in Arabia, in ea scilicet regione ex qua ortum 


annis vit. Tot. suppu- p ducebat hic de quo scrmo est, imperator Philip- 


pus, constructa ab eo est : quod luculentissime 
testatur Aurelius Victor, cap. 28 : Marcus Julius 
Philippus Arabs... . rebus ad Orientem composiiis, 
conditogue apud Arabiam Philiypopoti oppido, etc. 
Quin putat Scaliger Bostram ipsam civitatem, in 
qua natus erat, fuisse a Philippo instauratam, atque 
itaa se cognominatam ; in quam sententiam doctis 
simus quoque vir Lucas Holstenius in 'Notis 3, 
Ortelium, et modo laudati Victoiiani loci inter- 
pretes vulgo concesserunt. Sed enim, ut recte no- 
tatum est Cellario Geograph. Antiq. lib. it, caf. 
14, iila ex Historiis confirmari non potest ; nam 
quod Zonaras et Cedrenus, cum dicunt Philippum 
ortum Bostris, subjungunt ὅπου, vcl. ἔνθα, ubi εἰ 


1D 


VALLARSII NOTA, 


1106: 


rrbem Piiloppopolin condidit, nibil aliud. dicunt, A laudamus Graeca ex Paschali Cliron'co, ubi par 


qvam in agro Bosireno conditain eam urbem fuisse. 
C»tera. notant ipsimet diversam fuisse Philippo- 
po'im a Bostris eo ipso, quod  laudaimus, testimo- 
nio ac verbis. Luculentissime aute:n unam ab alia 
ditinguit vetus notitia Ecclesize apud Carolum a S. 
Paulo, qua in Arabiz:? provincia primum Βόστραν 
μητρόπολιν, deinde quarto numero Φιλιππούπο- 
)tv nominat, duasque episcopales urbes, non unam 
eamdemq:ie monstrat exstitisse, 

Οὐ]. 484. Alezandrine Ecclesie tertius. decimus. 
Juxta Eusebil ipsiusmet rationes ac. mentem hac 
est ad tertium Philippi annum periocha revocanda : 
siqvidem Heraclam post sexdecim episcopatus an- 
nos (]"i ab nuinero 2247. computantur). Dionysius 


excepit. Etiam in Hist. liv. vi, cap. ὅδ, anno Phi- n 


lippi imperii tertio, Hcraclam. diem obiisse, eique 
successisse Dionysium scribit. Nihil itaque dubium 
«uin librariorum oscitantia luxatus ordo fuerit, et 
mota loco periocha, ut passim in hoc libro conti- 
git : non; quod Scaliger jactat, σφάλμα hoc. μνη- 
μονιχὴν Euscbii esse. | 

Ibid. Decius annoi. Α kalendis Augusti hujus 
amii, quo imperium iniit'' ad insequentis Pee» 
cembrem, cujus mensis initio interfecius est De- 


cius, uns supra Eusebii rationes mensis et dies: 


aliquot computantur, Expoui aéeo. commode Eu- 
tropius et. Victor debent, qui eum dicunt. bienm'o 
imperasse : scilicet non completo, quze duo verba 
vel8s$ quoque codex apud Hearnium breviatoris 
textui adjungit. Blanchinius tamen noster cirea 
Junium fuisse vult Decium occisum, adeoque ne so- 
lidum quidem illi annum regni attribuit. 

Col. 485. Decius e Pannonia. Vetustissimus qui- 
dam Hieronymi ms. Havercampio in Notis ad Eu- 
tropium laudatus, Burdali prefert : alit, maxime 
vulgati veteres, Eudalia, Victor. Bubalia legit. 
Inpressam lectionem Antonini [tinerarium, et 
docti plerique omnes veram unice comprebant. 

Id. Ibid. Decius. . . qui cum Philippos. Atque ita 
llieronymus lib. de Viris Illustribus cap. 54 motam 
ait persecutionem ἃ Decio, eo quod in religionem 
Philippi deseviret, quem et. interfecit. Paria Euse- 
bius in Hist. lib. v1, cap. 59, nisi quod in ea perse- 
cutione statim pro Laurentio ponit Fabianum HRo- 
wa martyrium pertulisse, Subnectit huic pericopae 
Scaliger grandioribus litteris ad. tituli instar, Septi- 
ma Persecutio, qu» verba, ut de aliis diximus, libri 
nustri ignorant. 

lbid. Antonius monachus. 1n Parmensi ms., 
Arabanes εἰ Fabianus episcopi, etc. Videsis Euse- 
bium in Hist. loco dudum Taudato, Pearsonium quo- 
que Annal. Cyprian. et Pagium ad an. 250. 

lbid. Decius cum filio. Abru um, sive Abrytum 
in Moesia dici, quanquam ignotus ille est geogra- 
phis locus, inulta me adducunt ut credam. Et primo 
laudatus Syncello Dexippus pag. 299 : Δέχιος ἀναι- 
ρεῖται, ἐν 'A6pótq τῷ λεγομένῳ φόρῳ Θεμδρονίῳ, 
give Θερεδρωνίῳ, 8]. Θεμαρανίῳ. Tum ipsa, que 


D 


credere est, obvia passim litterulze metathesi scri- 
ptum ἐν ᾿Αδύρτῳ pro ᾿Αδρύτῳ. Et. Latinis Victor 
in Deciis, quos tradit, Barbaros trans Danubium 
perseciantes, Abruli  (raude cecidisse : mauifesto: 


enim mendosum est quod vulgo scribitur Bruti, et αι, 


a loci nomine δ hominis nomen ideo transfertur, 
quod additum sit fraude, quo verbo absolute Vietor, 
et pro fraudulenter, tametsi minus Ltine usus est. 
Denique Jornandes de Rebus Getic. cap. 18: Ve- 
niensque Adabritlo (al. Abrupto) Maie civitatem, 
circumseptus a Gothis, εἰ ipse exstinguitur. Legen- 
dum ibi ad Abrittum, conjecit et. Pagius. Sed ipsa. 
jam apud diversos auctores scripture similitudo 
evincit, loci ejus.nomen designari : οἱ Abrutum,. 
sive Abrylum ab iis dici voluisse, ut ut inignotiore 
vocabulo desceribendo librarii: peccarint. Ponmtacus 
et Seal/'ger (cui nulla in toto hoe Chronico dubia. 
magis lectio fuit) habent in Abritto : vetustiores 
editiones in Aprucio : Parmensis ms. in Abrutio. 
Col. 484. Gallus et Volusianus. Parmensis 
idem ms., mensibus $5. Vere autem neque inte- 


grum biennium a Decii morte, Gallus : tum ab 


llostiliani, Volusianus, imperarunt : omnino men- 
ses 25, Recte adeo Eutropius interfectos eos dixit, 
non completo biennio. 

Col. 485. Romane Ecclesie episcopatum post Fa- 
biani. Addit Bucheriauus catalogus menses tres, et 
dies decem. Ipsemet Eusebius Hist. lib. vit, c. 4, 
ἔτεσιν ἀμφὶ τὰ τρία episcopatum tenuisse Cornelium 
Scribit. Confer autem Pagium et Tillemotium. 
Vetustiores editiones numerum octo de Cypriani ad 
eum epistolis tacent. 

lbid. Pestilens morbus multas, etc. Jornandes 
laudatus antea Scaligero: Defuncto tum Decio, 
Gallus et Volusianus regno potiti sunt Romanorum, 
quando et pestilens morbus pene istius. necessitatis 
consimilis, ut nos ante hos novem annos. experti su- 
mus, [aciem totius orbis fedavit, supra modum 
quoque Alexandriam, totiusque Egypti loca  deva- 
stans, Dionysio historico supra hanc cladem lacrg- 
mabiliter exponente, quam οἰ noster conscripsit ve- 
nerabilis martyr Christi episcopus Cyprianus, in libro 
cujus titulus de Mortalitate. Grassata  dicitur;per 
annos 15, nihilque ea notius apud auctores, Ea- 
tropium, Zonaram, Cedrenum, atque alios magno 
numero. 

Col. 485. Novatus presbyter. Confer ipsummet Eu- 
sebium in Histor. libro vi, cap. 45, cum Valesii No- 
tis ; hisce enim otiosum esset immorari. 

Ibi, Antiochie quartus decimus. Aliam subnectit 
huic pericope Scaliger, repertam in uno ms. in 
hiec verba : Jobeleus justa majores. wostros : quias 
illis comparat de alio Jobeleo ἃ majoribus celebrato 
ante annos 48 sub Severo, et quid sibi velint, in-' 
genue se profitetur ignorare, cum jn hac ipsa 
recensione annus desit explendo Judaico Jobeleo. 
biennium Enscbiano. Przstabat enimvero codicem 
aliorum omnium, qui nihil habent ejusmodi, sequi 


1101 


VALLARSII NOT. E , 


1108 


fidem, merumque istud studiosi alicajus glossema A que consulatus ex parte incidebat : quae causa fue- 


respuere. 

Col. 483. Romane Ecclesie episcopatum. Uno 
minus dicit Parmensis ms. sive septem, cum uno 
plus dice:e prastitisset, sive. novem. lta etiom Ste- 
plani tribus annis totidem menses, et aliquot dies 
sup raddunt chronologi recentiores. Mox de Cy- 
priani epistolis, quz octo dicel:antur in Pontacena 
editione, nos numerica:n notam expunximus ad 
Parmensis , aliorumque melioris note codícum 
fülem, reique veritatem. Irrepserat illa ex supe- 
r ore epistolarum ad Cornelium mentione. 

'" Col. 485. Galluszet Volusianus.... Interamna in- 
terfecii sunt. In Parmensi ms. apud. [nteramne, pro 
]nieramnam. Atque hoc. unum dicit Eutropius, a 


rit cur alter a Trebe'lio Pollione, alter notetur a 
Cassiodoro. C;eterum ab Eutropio maxima ex parte, 
qua lic recensentur sub Gal'ieno gesta, desumpta 
sunt. Parmensis ms. per Getas legit pro Gothos. 

lbid. Romang  E£cclesim — vicesimus — quartus. 
Quin solos novem, tresque menses, et dies decem 
pontificatum tenuisse eum autumant ehronologi 
recentiores. Ex Bucleriani autem catalegi τοῖς 
bis, ez die xi kalendarum Augusti, “ΞΕ πε απο εἰ 
Basso coss., usque in diem vn. kalendas Januarii, 
coss. Claudio et Paterno, sedisse eum colligas an- 
"08 decem, menses quinque, dies quatuor. Sed 
neque ejus libri certa fides eo loci est. 

Cel. 486. Odenathus decurio. Ita εἴ Sexto Rufo 


«uo ipsa hzc pcrioelia excerpta est, ut el subse- p scribitur, Odenathus decurio Palmyrenus collecta 


quentes majorem partem. 

Ibid. Romane Ecclesíe pontificatum suscepit..... 
X ystus. Aliis Sixtus. De ejvs varia nominis scri. 
ptura reeole quae superius ad Xystum ] observamus. 
Dissidium majus est inter auctores de temporis 
&patio quo Eeclesiam tenuit, Ae ne ipse quidem 
sibi constat Eusebius Hist. lib. vit, cap. 27, ubi ἔτε- 
σιν ἔνδεχα, annis witdecim, prifuisse eum dicit. Tu 
vide Pagium, Pearsonium quoque in Annal. Cy- 
prian. et de success. prim. Rom. episcop. dissert. 1, 
cap. 10, et Bullum Defens. Fid. Nie., quibus adde 
qu» P. Constantius disputat ín. editione sua Epist. 
Momanor. Pontificum in Xysto. Ms. Parmensis 
aevem illi annos tribuit. 

Jbid. Valerius in Christianos. Przponit huic 
peziochz Scaliger, quem ignorant libri alii, titu- 
jum Octava persecutio. Quod quzrit de tempore 
quo Xystus et quo Cyprianus martyrium obierint, 
disces a laudatis modo Pagio et Pearsonio, atque 
aliis recentioribus qui eorum pontificum acta di- 
ligentissime prosecuti sunt. 

Ibid. Alemanni vastatis... Grecia, Macedonia. 
Scaliger, qui ab anno Caracalle septimo, ut ibi 
exposuimus, continuo deinceps anni metachronismo 
peccat, hoe tamen gestum (quod cum przcedeuti 
proxime una serie conjungit) novo errore ad an- 
num refert hujusee olympladis primum, et num. 
2277. Hallucinatur deinde in eo ctiam quod ait, illi 
nimirum anno congruere Trebeliii Pollionis testi- 
monium, qui scribit, boc actum Gallieno et Fau- 
sino coss., cum sit omnino e Fastis, rectaque 
chrounologoruim supputatione perspicuum, eorum 
consulatibus insequentem »nnum, hujus olympia- 
díssceundum, seu num. 9978 designari; sed eo 
minus ferendum, quod temere subdit, delirare, ut 
$0let, Cassiodorum, qui gestum in consulatum 
Albini οἱ Maximini conjecit. IHlis enimvero consu- 
libus hic ipse annus tertius olympiadis, οἱ nuine- 
rus notatur, ad quem fuisse ab Eusebio relutum., 
eum veteres libri plerique omnes editi eque atque 
mss. lestantur : tum vero ipse Cassiodorus, quem 
ad Eusebianum exemplar rationes 888 exegisse, 
nihil est dubiam. Facile etiam kie annus in utrius- 


Syrorum agrestium. manu, etc. ; quem locum lau- 
davit ante nos Scaliger. Sed quare decurio voce- 
tur, omnino causam ignorare professus est : deni- 
que accipiendum dixit obvio sensu, quo curialis 
municipii Palmyreni significatur, maxime cum 
eum Agathias, ante partam de Sapore victoriam, 
obscurum hominem vocet. Atqui Trebellio Pollioni 
princeps Palmyrenus, itemque Zosimo et Procopio 
ἄρχων appellatur: ipsum denique nomen decu- 
rionis interpretatur in antiquis glossis δεκάρχῃ;, 
et δεκαδάρχης, et λοχάρχῆς, auque his similia, quie 
bus princeps locus et dignitas indicatur. Nomen 
porro et ipsum Odenatus apud Gracos aspiratur; 
apud quos varia scriptura est, Ὀδέναθος et Ὁδαίνα» 


C δος, ct veteris, ut aiunt, nummi 'OAHNAS802, el 


Zosimi ᾽Οδάναθο:, et Procopii 'ObováO nc, etc. 

Col. 488. Gallie per Posthumum. Iu nummis sine 
aspiratione POSTUMUS. Videsis Eutropium lib. 
ix, cap. 9. 
lbid. Claudius. Recentiores chronologi, Pagius et 
Relandus,'coligunt r gnasse Claudium solidis duo- 
bus annis, et sex fere mensibus. Eos adito. Alii di- 
cunt, anno uno, rnensibus decem, diebus quinque. 

Col. 487. In Alexandria una pars. Reprchendit 
Eusebimn Scaliger ἀνιστορησίας, quod relerat sub 
Claudio gestum quod sub Aureliano contigisse 
Ammianus Marcellinus testatur lib. xxu, ubi de 
Alexandria loquens : Ad ultimum, inquit, multis 


p Pos! annis, Aureliano iaperium agente, civilibus jur- 


giis ad certamina | interuecina prolapsis, dirutisque 
manibus, amisit regiohem maximam, que Bruchium 
oppellabatur. FA Valesius quidem ipse hunc locum 
in Notis ad Eusebii Hist. lib. vn, cap. 39, ita atque 
Scaliger accepit. Maluit tamen Eusebii sententiam 
sequi ob alias, quas recolas, si libet, apud eu, 
causas, Erat vero (quod et Pagius a1 annum 269, 
num, 11, pridem aniwadvertlt) intelligendus Am- 
mianus de posteriore alia seditione, atque excidio, 
quod sub Aurcliano eontigerit : id quod etiam ve- 
nire Scaligero in mentem facile potuisset, ex alia- 
rum, quasibi narrat. Easehíus, historiarum cem- 
paratione (ac precipue de Ansto'io, qui Brucbii 
ebsidione soluta, in Syriam migravit), nisi aliter 80}. 


1105. 


ΥΛΔΙΓΠΑΊΘΙΙ NOTE. 


1110 


matus, et paulo iniquior in auctore:n nostrum fu:sset. A tarios. Quibus ade Vopiscum et Victorem Schotti 


Ceterumapud Graecosalia ejus nominia scriptura 
plerumqu» est Πυρουχεῖον, et [1pooy:tov. Scaliger 
quOd ait apud Epiphanium lib. de Pond. et Mens. 
ἐν τῷ Βρουχείῳ legi, videtur de suo ifecisse; nam 
Βραχίον vocat Epiphanius, ac porro ibi ἐν τῷ Bpa- 
χίῳ legitur. 

1011. Claudius Gothos. Ex Eutropio, quibus pa- 
ria habent Trebellius, Victor aliique, notum, cly- 
p^i vocabulo προτομὴν imperatoris in eo expressam 
debere intelligi. 

lbid. Claudius Sirmii moritur. Aquiles, non 
Sirmii, eccubuisse ex pestilentia eum dicunt, qui et 
volunt diutius regnasse. ftecole superiorem anno- 
tationem. 

lbid. Quintilius Claudii (rater. lta etiam Eutropio 
scribitur. Alii Quintillium vocant ; veteres nummi, 
Quintillum. Consentiunt in dierum, quibus imperium 
tenuit, numero, laudatus Eutropius et Pollio : Vo- 
piscus autein ricesimum usque diem computat, 

Col. 488. Aurelianus. Huic vero solos dant annos 
quatuor, tres menses el dies vigintl plus minus, 
recentiores cum Pagio clironologi. Vopiscus econ- 
(rario, οἱ Zonaras. sex 'annos minus paucis diebus. 
Differentia oria videtur ex interregno quod septem 
fere merses. duravit, ut. illi tribueretur, quod ad 
Tacitum usque a senatu. electum, temporis spatium 
interjacet. 

Ibid. Antiochene Ecclesie septimus, In. Parmensi 


ad subsequentem periocliam. 

Col. 488. Primus agon solis. Scaliger ait : Ergo ; 
eodem anno agon Capitolinus, et agon. Solis cele- ἃ 
brabantur. Agon Capitolinus institutus num. 2102. 
Intervallum ad hunc agonem , anni 188, hoc est , 
agones Capitolini absoluti 47. Quare hoc aono ini- 
vit Domitiani agon Capitolinus 48, et Aureliani 
primus Solis. 

Col. 488. Aurelianus cum adversum nos... cino- 
phrurio. Corrupte in Parmensi ms. canoflorio. Sunt 
qui malint zenophorio scribi, alii cenophorio; se 
praestat juxta Greecum conophrurio legi, quod est 
nova custodia. Neque hic prztereas Vopiseum, Eu- 
tropium, atque alios. 

Col. 490. Tacitus, mensibus quinque. Addit Pa- 
gius dies pl, min. viginti. Econtrario sexdecim fere 
dies adimit Floriano Cassiodorus, qui eum tradit 
regnasse dies tantum quatuor supra duos menses, 
Ms. Parmensis praefert in universum diebus 89, 
Vide Eutropium et Victorem in Epitome. 

Ibid. Probus. Satis equidem recte temporis, 
quo sedit,^ spatium definitum est : sed quam 
altius fuissent repetenda initia, ex superioribus, 
ubi dictum est de Dionysio, intelliges. 

Col. 487. Romangm Ecclesie episcopatum. WMoc 
uno abludit verbo Eutropius, quod pro virtute dixit 
preliorum felicitate. Confer autem et Vopiscum. 
Subsequentein. periocham de Anatolio Scaliger in 


m$. Timotheus, vel Timeus. Qux. subsequitur perio- C Sequ^ntem proxime annum differt. 


chia ab Eutropio, aut qui paria habet Pollione, de- 
$umpta est. 

Col. 187. Zenobia apud Immas. Vitiose vulgo, et 
Scaligero lectum apud Timas. lHieronymus videtur 
liec accepisse a Sex. Rufi Breviar. cap. 94 : Aure- 
ἤπια (Zenobiam) apud [mmas haud procul ab An- 
lioch:a vicit, et Roma triumphans ante currum duzit. 
Quem locum laudans Salinasius in Notis ad Vopi- 
scm, illum zque atque. nostrum auctorem repre- 
bendit quod res gestas diversis temporibus in unum 
confuderint. lllo enim, quod apud Immas commissum 
est, certamine nonnisi pars quedam Palmyrenorum, 
qu:e collem imminentem suburbano Antiochis occu- 
paverat, dejecta inde et profligata est, Quo autem 


proprie vieta est Zenobia, resque ejus penitus at- D 


trie, postea commissum est apud Emessam, qua 134 
millibus passuum distat ab Antiochia. Verum alia 
viletur Rufi, eoque magis Hieronymi mens fuisse, 
qui ideo fortasse hane unice de Zenobia victoriam 
memorant, qnod ab illa regni Palmyreni fatum de- 
penderit : siquidem regina ab Improspero illo con- 
flictu in certam perniciem ruit. Ceterum Immas , 
aut flimmas vocant przter Rufum, Jornandes cap. 
84, et Hieronymus in Vita Malehi : Plinius et Pto- 
lenzeus ín. singulari 1mmam. Qus sequuntur de 
Pompeiano duce Franco abs llieronymo addita, 
nemo non videt. 

Ibid. Aurelianum Rome. Confer Eutropium οἱ 
Trebicllium, in cosque doctorum virorum commeu- 


Col. 489. Secundo anno Probi. Eorum qux» hoe 
anno Probi secundo continentur, una est apud 
Scaligerum periocha, sensusque unus continua se- 
rie, qui ad Manichzorum liereseos initia refertur, 
juxta plurium maximeque insignium coloniarum 
epochas denotanda. Rejecta proinde illa , qu:e iu- 
termedia est, periocha, 1nitium jubilei 86, contex- 
tus refigitur ad hunc modum : Secundo anno Probi, 
juxta Antiochenos 525 anno (quod reposuit ex. in- 
genio et preeconcepta. opinione.Scaliger pro amus 
fuit), juxta Tyrios 402. (pr:termisss que subse- 
quuntur, vel 505 secundum quosdam : qux quidem 
etiam in Parmensi ms. desiderantur), juxta Laodi- 
cenos $24, juxia Edessenos 588 (pro 589, quod et 
mss, nostri praeferunt , et rescrihi jussit secundis 
Curis Pontacus), juxia Ascalonitas 380, insana 
Manicheorum heresis, etc. Nobis hxc Pontacena 
recensio preferenda omnino visa eat, οἱ rationi 
conformior, οἱ mss, auctoritati : quas causas ut 
recte recolas apud ipsum Pontacum in Notis ad 
calcem libri, auctor sum. De Antiochenorum epo- 
cha dictum satis superque suo loco ad num. 1969. 
In altera Tyriorum assignanda seu cmm annis 
Christi comparanda , peccat Scaliger solito unius 
anni metachronismo : «de quo errore alias, et au 
primum Christi annuum lectorem monuimus. Com- 
pertum? boc est ex. actis, qu:xe ipsemet laudat, sy- 
voi Chalcedonensis, actione secunda, post con- 
sulatum Flavii Zenonis ct Postumiani, indict. pri- 


111} 


VALLARSII NOTE. 


1112? 


ma, qui annus putabatur a colonia deducta. 574, A currit, cum Bucheriano Catalogo recentiores chro- 


congruit vero Christi 447, num. Eusebiano 2164. 
Primus adeo annus num. 1890 respondebat : illud- 
que exordium est epochze, ex quo recte Eusebius 
rationes suas iniit. Laodicen^, ut vides, anuo uno 
Antiochenam antevertit, De Edesseua dictum suo 
loco, et superius ad numerum 2234, ubi de Abgaro 
ἐκ Chronico Edesseno, et ex Dionysio Jacobitarum 
patriarcha. /Eram Ascalonitarum Chronici Pascha- 
lig auctor anno primo olymp. 169 illigat :'AcxaAo- 
νῖται τοὺς ἑαυτῶν χρόνους ἐντεῦϑεν ἀριθμοῦσιν. 
VidesisSpanheimium de Usu et prz»stautia nuniismat. 
ejusque urbis nummos ab Harduino illustratos. 

Ibid. Initium jubilai. Recole qus dicta superius 
sunt de Jobeleorum celebratione, qu;e in aliquot mss. 
et Sealigeri edit. non sem-] hoc libro memoratur, 
ad num. 2222 et 2270. Sed ut libere quod sentio di- 
cam, malim utique totam pericopam initium jubilei 
89 expungi hinc penitus et deleri. Conjecturam hanc 
mean couprobat ms. antiquissimus Lucensis apud 
ilustriss. Mansium, quo in codice nihil de 
jubilzo isto habetur. Variarum autem epocharum, 
«qua yrzecedunt, supputationes ad marginem pagel- 
le ejleiuntur : Ez quo. colligas, ait Mansius, hasce 
nolas ollerius esse scriptoris, exordia Manicheorum 
jwzia varias epochas definientis. Sentit itaque ipse 
demum illustris$. Mansius annotationum istarum 
recentiorem manum, quarum causa minus equam 
Scaligeri defensionem susceperat. 


nologi volunt Eutychianum Rom. Eccl. praefuisse. 
Constat tamen Ipse utcunque sibi Eusebius in Hist. 
lib. vii, c. 32, ubi οὐδ᾽ ὅλοις μησὶν δέχα, vix decem 
menses in episcopatu transegisse eum, scribit. 
Proxime 2ccedit libri Pontificalis auctor , qui se- 
disse dicitur, anno 4 , mense 1 ac die 1. De Caio, 
quanquam suis temporibus eum notat Eusebius ad. 
vixisse, potior tamen est eruditis Bucheriani lau. 
dati Catalogi fides, qui eum refert Eeclesiam admi- 
nistrasse solis annis 7, mensibus Δ, diebus 7. 

lbid. Probus tumultu militari. Ex Eutropio, qui 
eadem ex Vopisco accepit. 

Cul. 489. Carus Narbonensis. Malim utique Na- 
ronensis, ex Narona in lllyrico, quz& tamen et 
Narbona cum aliis, tuin dicta est Ptolemzo. Certa 
eorum hallucinatio est, qui addunt ἐπ Galliae, quod 
ex Eutropio qui nominis similitudine" deceptus 
est, Sidonius et Zonaras hoauserunt : Hieronymus 
autem satis consulto relticuit, erroremque adeo 
cavit. Porro Cochem Seleucie vetus nomen esse, 
Ammianus Marcellin. lib. xxiv, c. 5, docet : Co- 
che, quam Seleuciam nominant. Scaliger cum Gr»- 
cis vulgo Conchen leyit : alii mss. presertim libri 
Colchen, et Clochen, et Gorchen. Sunt. et qui Coce- 
neth, et Sohenen vocant. Zosimus, lib. i, videtur 
Zochasen, Zoyácnv nominasse. linpressam leetio- 
nem unice veram, Eutropii, Sexti Rufl c. 91, 
Jornandis c. 86 de Success. Regn. aliorumque 


M. lbid. Secundo anno.... insana Manichrorum. C, auctorum melioris not» codices comprobant. Pe- 


Non erat cur miraretur Scaliger, quomodo cx pro- 
prio lizeresiarch:e nomiue Mávr;, deflexuim sit at- 
tributum Maviyalo;, ique attributum pro nomine 
proprio usurpari ceptum. Detlexerint ejus asseclze 
ad tollendam ignominiam nominis Μάνης, quod or- 
thodexi in Μανεὶς, id est. furiosus, detorquebant , 
conciliandamque illi econtrario laudem. S. August. 
hires. 46 : Manicheum, quasi Manne fundentem , 
pro Manicheo, id est insano, appellaverunt. Sed 
liec obiter Syincellus ad quartum. Probi annum, 
ejus lizreseos initia differt. S. Epiphanius de Poud. 
et Meus. nono Valeriani et Gallieni imperii anno 
tradit descendisse Manetem 4 Perside, et hzres. 
66 sectarios Manichzos refert. in temporibus Aure- 


riit Carus hujus anni mense Decembri, cujus vi 
idus advivebat, sed jam fato functus erat die 18 
subsequentis Januarii : quod ex titulo legis 2 cod. 
Justinian. de prediis, et ex lege ejusdem codicis 
9. revocand. donal., compertum est. — 

Jhid. Numerianus cum ob dolorem. Atque hze 
Eutropii verba sunt, Scaligero nihil incertius, ni- 
hil perturbatius visum est temporibus horum trium 
Augg., et Numeriani prsesertim, de quo auctorum 
dissidla iis reliquit discutienda, quos equus amavit 
Jupiler : se enim ambiguitatem mirari magis, 
quam solvere posse professus est. Nobis in Euse- 
bii nostri rationibus nihil non veritati consenta- 
neun, nihil non planum videtur, atque illud cum- 


liuni imperatoris circa quartum onnum imperii ejus. p primis (quando 2b recte constituta Diocletiani 


Natus porro dicitur Manes in Chronico Edesseno 
auno Grzcor. 551, qui cum Christi 240 concurrit. 

Ibid. Probus Gallos. Auctores alii Almam dicunt. 
Confer Eutropium, a quo sumpta hzc sunt, et qui 
paria his habent, Vopiscum οἱ Victorem in Epitome. 
lluc refer etiam qux'superius dixinius ad num. 2108 
de edicto Domitiani, ne quis in urbibus novellaret., 

Ibid. Saturninus magister exercitus. Recole qux 
superius dicia sunt ad num. 2084 de Vespasiano 
militum magistro. Dux proprie erat limitis Orien- 
talis Saturnius, quem et imperium usurpare conatum 
ἐμ cliente, scribunt Eutropius, Vopiscus, et Victor. 

lbid. Romane Ecclesie... Eutychianus. Quiu imo 
annos solidos 8, et inenses 11, ct quod cx- 


inauguratione hsc pendent) perquam recte quod 
utramque historiam in eumdem annum contulerit, 
contra atque Scaliger, qui Diocletiani initia im 
annum sequentem differt, Dubio locum nonu sinit 
esse auctor Paschalis Chronici, qui distincte, et xao' 
ἡμέρας, rem totam expouit : cumque sub bujusce 
anni coss. retulisset Numerianum ab Apro preside 
Perinthi Thracie necatum, eadem temporis nota- : 
tione subdit: Diocletianus renuntiatus imperator πρὸ 
ιε΄ χαλανδῶν  "Oxtt6plov, xv kalendas | Octobres, 
Chaleedone : tum, Ingressus. est Nicomediam par- 
puratus πρὸ εἰ καλανδῶν Ὀχτωύρίων, v kal. Oct., 
εἰ χαλάνδαις Ἰανοναρίαις, kalendis Januariis, con- 
&ul processit. Igitur ante aliquot dies, quam im- 


1113 

petator Diocletignus aeclamaretur, 
occisus est : recta antem ratio persuadet, id ipso 
Septembri mense circa initium contigisse. Confer 
Wesselingium, lib. Probabilium c. 95, 

Ibid. Carinus prelio victus. Ut hocce anno Ca- 
rinum przlio victum a Diocletiano atque inter- 
emptum putemus. (tametsi ejus interitus tempore 
nihil est Sealigero incertius), videtur nos addu- 
vere rerum series, 405 ab Eutropio atque aliis 
narrantur. Nihil cerle est cunctatus uterque im- 
perator, quin signa conferret, et adventanti Ca- 
rivo. Diocletianus occurrit Scimus lamen, in 
sequentem. annum conferri ab ldatio in Fastis, 
quod nec probabilitate sua caret. Locum, quo 
ille profligatus est, alii minus recte Murgum ap- 
pellant : seriptor actorum- S. Reatitutze, Argium; 
Eutropius situm declarat inter Viminatium urbem, 
et Àureum montem. Tabulz Peutingeriane,  Aa- 
rco monie x, Margum xiv, Viminacio, etc. ltine- 
rarium llierosolym., Civitas Margo w. vi, civitas 
Viminacio M. x, ubi Diocletianus. occidit Carinum. 
De Nicephoro, quem in Grxcis laudamus, consule 
Wesselingium lib. laudato, 

Col. 492. Diocletianus annis xx. Diximus modo 
de ejus imperii initio, quod recte huic anno 
Eusehius assignat 
tem differt. Confirmat luculentissimo testimonio 
l'ex, Ut. nemo invitus, 1. 5. cod. Justinisn., cujus 
titulus, 7mp. Diocletianus A. Camerio, Dat. id. 
Octob. Carino n et. Numeriano c0s58., qui hune 
scilicet aunum aperuerunt. In Grzecis subsequentis 
periochas verba parenthesi inclusa τῷ γένει Δαλ- 
μάτης, e Cedreno adjecimus. 

Col. 491. Diccletianus in consortium.  Corru- 
pte in Parmensi ms. Bagaridarum : in uno quem 
Glareanus laudat, Progaridarum, in aliis Baogau- 
darum ; et quod pre cseteris probatur Bagauda- 
rwm ; reliquas enim magno numero variantes pro 
librariurum  eaptu lectiones non. moror. Nomen 
factionis el partium, quod pridem Scaligero nota- 
Inm est, non regionis aut. gentis, ut. putat Anna 
Fahr. in Eutropium, evincitur eum aliis veterum, 
Vi«toris puta. et Prosperi, testimoniis, tum pre- 
cipue isto Salviani lib. v de Qubern. : Vocamus 
rebelles, voccmus perditos, quos. esse compulimus 
€riminosos. (Quibus enim aliis rebus Bagaude fa- 
cli sunt, nisi iniquitatibus — nostris, etc. Zosi- 
mus, lib. vi, 2, cum impressa. lectione Βαχκαύ- 
δας vocat. Confer Clironic. Sigeberti ad hunc an- 
nuin. Christi, et rursum ad 437, etc. Hallucinatur 
Scaliger, qui inscriptionem ARRETI, CIIANARTAE. 
PRINCIPIS. GENTIVM. BAQVATIVM. ad Bagaudas 
hosce nostros refert, cum sint. illi Baquates non 
ignoti Africze populi, quorum meminit etiam An- 
toninus ltinerarii sui initio. 

Ibid. Narseus Orienii bellum intulit. Omnia quse 
hoc numero complexus est gesta, accepit Hiero- 
nymus ab Eutropio. Cujus sane potior auctoritas 
cst, conferentis in eumdem annum et occupatas a 


VALLARSII NOT.£ 


Numerianus A Carausio Dritannias, οἱ illatum Orienti bellum ἃ 


: male Scaliger in sequen- 


1114 


Naiseo : quam Scaligeri, qui Narseum annis post 
huuc octo regnum  iniisse, eoque mulio serius 
bellum intulisse Orienti contendit, sive nno alte- 
rove anno antequam se Diocletianus imperio ahdi 
caret. Miseret nos certe ejus et pudet, quod han; 
esse dixit Hieronymi ἀλογιστίαν. fluc, tu refer qua 
Maminertianus tradit in Panegyr. Maximian. Aug. 

Col. 492. Quinquegentiani. Parmensis ms. Quin- 
quegontanos, corrupte. Aurelius Victor nationes 
quinquegentanas vocant. Scaliger scribit Quinque- 
gentianos eosdem esse ac Pentapolitas, a quinque 
civitatibus illius provincie, Cyrenis, Ptolemaide, 
Arsinoe, Darni, et Bereniee, quas civitates Hespe- 
ridas vocabant. Eadem erat Sylburgii opinio in 


B Notis ad Pzanium. Eos Valesius in Notis ad Am- 


mian. Marcell. lib. xxi, cap. 16, utpote deceptos 
sucioris ejus male intellectis verbis, castigat : 
aliosque contendit fuisse Pentapolitas a Quinque- 
gentianis. Nempe quod illi Cyrenaicam : incole. 
rent ; isti. barbari essent supra limitem Africss 
pesiti, ut colligit ex antiquo auctore Julio Ho- 
norio, quem ZEthicus magna ex parte descripsit. 
Nobis in re perquam obscura nihil definire libet. 

Col. 491. ZEgyptum Achilleus obiinuit. Maxime 
in rem nostram Victor, eodem. tempore hzc atque 
guperiora, qux uno annuo Hieronymus comprehen- 
dit, notat contigisse, Sed noster ab fFutropio ae- 
cepit, etiam cum minus accurate loquitur. Ejus- 
modi est illud, Constantius Claudii ex filia nepes 
[vit, quod ἁπλῶς certe, ut pridem Scaliger anim- 
advertit, falsum est ; non enim ἃ Claudii, sed ab 
ejus fratris Crispi filia Claudia et Eutropio natus 
e*t Constantius : qui adeo non Claudii, sed Crispi 
nepos ex filia dicendus fuit. Latius tamen voca- 
bulum istud accipiunt ejus dvi scriptores, quo 
eliam ἀδελφιδοῦς, fratris sive sororis filios, signi- 
ficant. Unde Trebellius quoque in Claudto Constan- 
tium Cesarem nepotem. futurum. Claudii dix't, et 
Augustee ipsum familie esse Σ denique in Gallieno, 
1s enim est Claudius, a quo Constantinus. vigilan- 
tissimus originem ducil, etc. Mox pro Serdica habent 
libri antiquiores Sardica. 

Col. 499. Carporum et Basternarum. Vitlose cum 


D Parinensi ms. libri alii Caprorum. Ptolem:us, Kap- 


πια οοὑς, Carpiamos, vocat; plerique alii omnes, 
Carpos. Eutropius, Carpis εἰ Basternis. subactis, 
Sarmaiis victis : quarum nationum | ingentes. capti- 
vorum copias in Romanis finibus locaverunt. 
Victor : Carporum natio translata omnis in mo- 
sirum $o'um. Sed. hic esse ὕστερον πρότερον con- 
tendit Scaliger ; contigisse enim translationem 
illam Carporum, postquam Britannia a tyrannide 
Carausii et Alecti libertz sunt, Contra Idacius in 
Fastis gestum refert Nummis Tusco οἱ Annulino 
6088., quz temporis notatio cum Eusebiana hypo- 
thesi congruit. 

Col. 491. Primus Diocletianus. ldem antea Ca- 
ligula, Domitianus, aliique ausi sunt : unde re- 


1:15 


VALLARSII NOTE. 


1116 


cius. Victor, Primus, inquit, omnium, Caligulam ἃ idem tempus a Constantio Cesare in Gallia pugnatum 


post Domitianumque, dominum palam dici passus, 
et adorari se, appellarique uti deum. Verum ab 
Eutrojiío Noster accepit, cujus interpretes. adito, 
Sed et Carinum et Aurelianum aure et gemmis 
nsos in vestibus, notum ex Vopisco cap. 49 , εἴς. 
Porro Scaligerum. non. moramur, qui nullam 
ftisse dicit lieronymo causam cur. lissc in nonum 
aut. decimum annum Dioeletiani conferret, Par 
eerte. credere est 3b. impie ausu cxordium aibi 
fecisse Diocletianum  deszviendi in  Cüristianos. 
Cedrenus quoque eo certo anno, quanquam alio 
atque Hieronymus, ascribit, nempe decimo se- 
ptimo : ut longius a vero Scaliger abludat, qui vo- 
luisset ad imperii initium referri. 

Ibid. Alexandria cum omni /Eggpio. Eutropius : 
Diocletianus obsessum Alexantdrig  Achilleum  octa- 
vo fere mense superavit, eumque interfecit. Victoria 
acerbe usus esti. Totam /Egyptum gravibus proscri- 
ptionibus cedibusque (edavit. 

lbid. Romane Eeclesia vicesimus octasus. Scali- 
ger, qui, ut siepe alias. monnimus, ut. suas hypo- 
thesi inserviat, olympiades solido, et quod excur- 
rit, anno postponit : Marcellinum ad huuc quidem 
refert Diccletiaui duodecimum, sed quem facitesse 
olympiadis precedentis tertium, et Christi (quod 
$olito biennii metaclironismo laborat) ducentesi- 
mum non3»gesinum septimum. Qus sequuntur 
gesta, ad eam normam comparata sunt: quod 


( enemus nos identidem, cum fucum fecisse doctis C 


éam recedsionem videnius. Nempe Marcellinum 
hunc aiunt ἴῃ Eusebii. Chronico ad annum Christi 
$04 defunctum referri, cujus, ut. vides, rect ra- 


V'ones postulant, in Pontacena, atque adeo accue . 


ratiore hac nostra recensione, successor Eusebius 
&uno demum trecentesimo septimo nominatur. Re- 
vera novein illi annos auctor elargitur, quia Mar- 
cellum, quem Catalogi alii Marcellino subrogant 
(ei nimirum atque Eusebio intermedium), minime 
admisit. Quod jurene factum, an fsllente eum no- 
ininis similitudine, non judico. 

Col. 492. Post decem annos. Eutropius : Post se- 


piennium Allectus. (Carausium) occidit , atque ipse 


post eum Britaunias triennio tentit, qui ductu. Ascle- 


est circa Lingoues : et mox , sexaginta fere millia 
Alamannorum ceci.!it. 

1014. Galerius Maximionns victus. Atque hxc cx 
Eutropio, qui pluribus rem verbis narrat. Paria 
habet Sextus Rufus. 

Col. 471. Veturius magister militie. Vocat hanc 
Eusebius in Hist, lib. vur, cap. ὁ, στρατοπεδάρχην, 
quod vertit Dodwellus magistrum armorum. De ma- 
gistro militum, quod idem videtur, superius in Ve- 
spasiano. In Miri:ei editione et nonnullis mss. h»c 
periocha post biennium ponitur ; serius uno adhuc 
anno, sive ad Diocletiani decimum usque septimum 
in Scaligeri editione differtur. Propius accedit no- 
sirz? recensioni Prosper in Chronico, ubi ceptum 


Bi, Christianos inilites deszvire tradit, Anicio Fau- 


810 11 et Severo Gallo coss. ; is enim eum Diocle- 
tiani 14 et 15 ex parte annus concurrit. Vide La- 
ctantium de Mortibus Persecutor. cap. 10, in eum- 
que locum doctorum liominum notas. 

Col. 495. Therme HBome Diocletiane. — Vctius 
s dificari coepta. Pagius enim Dissert. Hypatic. pat. 
in, cap. 6, num. 12, liu post absolntas, «tque anno 
demum Christi 305, qui juxta ejus supputationem 
numero Abrahanitico 2522 respondet, dedicatas ex 
autiquis inscriptionibus probat. 

lbid. Ecclesie Hierosolymorum. . .. prefuit Her- 
mon, Expuniimus quos addebant Poniacus , οἱ ve- 
tustiores editi libri cum Parmensi , nonnullísque 
aliis mss., annos triginta novem; nam neque eos ad- 
dunt alii melioris notz libri, et cum primis Scali- 
geri editio, neque annos omnino annotare amat 
Eusebius in aliis quam Roni episcopis. Almormis 
praterea est ille numerus, cui nedum persecutionis 
per id temporis notitia, sed et refragatur successo- 
ris ejus Macarii qu:e habetmr recensio hoc ipso 
libro post annos tredecim. Fortasse vere babet, 
quem laudamus in Graecis, Nicephorus, notem* 
quas videri poterunt librarii varisntes alicubi nu- 
mericas notas in triginta norem exaggera:se. Mihi 
persuasum est fuisse hane noiam positam ad libri 
oram , al. XXXIX , pro eo quod ipse episcopss 
XXXVII in textu. dicitur : sed antiquarium, non 
locum llermonis atque ordinem , qui alius revera 


piodoti Pr. Pr. est oppressus. lia Britannuie decimo D apud alios est, ut est XL apud Nieephorum , sed 


anno recepte. Allecwim porro eum geimíno ! contra 
atque Scaliger contendit, libri omnes praferunt. 
Notandum hic vero ab. hocce anno Diocletiani 43 
nullam apparere in Lucensi ms., referente Mansio, 
usque ad anuum 16 numericam notam : ut. quee 
huic spatio. iuterjacent. omnia in ipsum 13 refe- 
renda censeri possent. Si desultorius iste mos ex 
ép:o Chronici auctore S. Hieronymo processit , 
facilis he ra'io succurreret , ut ab anachronismis 
quorum subin:e in eo opere a viris eruditis tenetur 
gens, excusari posset. 

Col. 491. Juzia Lingonas. Prepostere inversis 
. nunericis notis Parmens. ms. tantum przfert 40 
sllia. Laudatus modo Eutropius cap. δῦ : Per 


&unos putasse episcopatus indicari , eosque textui 
perperam intulisse. 

Col. 494. Antiochie decimus nonus. Subnectit 
huie perioch:e Scaliger grandioribus l:tteris, Jobel- 
lus secundum majores , qux verba ex unius alte- 
riusve codicis ms. albo minori cbaractere notata 
excepit. Annum tameu non bunc numerat, sed 
Diocletiani decimum octuvum, eumque hujusce 
olympiadis secunilum. n notis non diffitetur rect 
supputationi deesse annos quinque ; sed Eusebiam 
apud quem Johel est quinquaginta anaorum soli- 
dorum , intelligere ab Adam prateriisse Jubel 85, 
et tunc iniisse octcgesimaim sextam. πεντηχονται- 
τηρίδχ, Prastabat vero, ut alias animadvertiuus, 


1117 


VALLARSII NOT. 


1:8 


quando plerique alii codices baec ignorant , utpote Α Qui dies cum illuxisset, agentibus consulatum seni- 


addititia pr:eteriisse. 

Col. 495. Alexandrigm Ecclesie sexius decimus. 
llauc quoque periocbam in Grecis Sealiger prae- 
termisit, qui sepius alia pro Eusebions obtrudjt 
contextui baud consona. Rem ipsam quod spectat , 
videsis auctorem Historie patriarcharum Coptita- 
rum et Ruinartum in Actis.Martyrum. 

lbid. Diocletianus et Maximianus. Quoniam Ro- 
me dicit actum triumphum, idque ipsum Eutro- 
pius sub finem cap.27 conceptis verbis, post trium- 
p^um inclytum, quem ROM.É ez numerosis gentibus 
egerant : quibus consentiunt et Lactantius de Mor- 
tib. Persecutor. cap. 17, et Cassiodorus in Chro- 
nico : facile assentior doctis viris qui post fere 
bieanium, sive ad vicesimum usque annum Diocle- 
liani , triumphum liunc. differunt. Enimvero ante 
eum annum non fuisse Diocletianum Ron, ex 
historia compertum est , et luculentissime in notis 
ad laudatum Lactantii librum Baluzius ostendit. 
Missa proinde facimus 41:6 pro Eusebiana senten- 
tia, et contra Scaligerum (qui ἀναχρονισμὸν ejus 
animadverterat) mulia uec inerudita Valesius in no- 
tis ad Eusebii Hist. lib. vii, cap. 15, edisseruit. In 


eo duntaxat videtur aberrare Scaliger, quod addit, 


actum ab imperatoribus triumphum aliquot mensi- 
bus antequam purpuram deponereut ; nam per fer- 
me adhuc sesquianmum imperium retinuezunt., 
Propius itaque ad verum accedunt nonnulli etian 


bus ambobus octavum et. septimum, repente. adliuc 
dubia luce αὐ ecclesiam (Nicomediie) profectus cum 
ducibus et tribunis, eic.; et cap. 135 : Postridie pro- 
positum est edictum, quo cavebatur ut religionis il- 
lius homines carerent omni honore ac dignitate, tor- 
mentis subjecti essent, etc. Cuepit iraque persecutio 
die 95 Februarii, cujus propositum edictum est 
subsequenti die 24 anno quo octavum consulatum 
Diocletianus, septimum Maximianus agebat : ex 
quibus conficiunt ducti viri, Eusebium unius fere 
anni metacbronismo errare, et ἃ secundo anno 
persecutionis initium sumere. Videsis Chronologiam 
persecut. Dodwelli et. Baluzii, et. Pagium ad an. 


B Christ. 302, num. 5. 


Col. 491. Secundo anno persecutionis. Liquet ex 
his qwe pra:cedenti proxime annotatione observa 
mus, eum annum quo kalendis Maiis purpuram 
uterque Augustus. deposuit, non secundum fuisse 
persecutionis, sed tertium jam inchoatum. Haud 
itaque recte hzc ab Eusebio conjuncta sunt ; licet 
a priore ejus ballucinatione ista consequitur. Re- 
spondebat secundus persecutionis annus consulati-- 
bus Diocletiani nono, et Maximiani octavo, ante- 
quam se imperio abdicarent : quod etiam ex pane- 


 gyrico Maximiano et Constantino Augg. dicto per- 


spicuum est : Te rursus vicesimo anno imperatorem, 
octavo consulem ita ipsa amplexu quodam suo ftoma 
voluit retinere, ut videretur augurari jam. et. (mere 


Pontaco inspecti codices mss., qui ad aunum 19 C quod factum est. Scaliger cum szpe alias in Diocle- 


periocham hanc referunt: cujusinodi unum laudat 
Baluzius vetustissinum atque optimum Colberti- 
num, sed przpostero ordine , cum.antecedat histo- 
riam persecutionis. 

Ibil. Nono decimo Diocletiani. Praeponitur in 
Scaligeri editione ad tituli instar grandioribus lit- 
reris, Deciina Persecutio : tum ipsa periocha, Deci- 
mo nono anno, etc. , et subsequens, Secundum An- 
tiochenos, ete., eodem charactere et forma perscri- 
Wuntur. Onittitur vero Persecutio Christiana : 4038 
quidem verba, ut et notatio illa temporis juxta 
Antiochenos (qua in veteribus libris, teste Scali- 
gero, non in contextu, sed e regione scripta est) 
in Parmensi ms. non habentur. Sed neque in aliis, 
quot scio, libris Scaligeranam illam epigraphem, 
Decima Persecutio, invenire est, In Lucensi tamen 
ms. refert. Mansius hic legi grandioribus littetis 
PERSECUTIO, cui e regione ad marginem pa- 
gelle respondet hzc  aunototio ,  Persecutio X. 
Non igitur de suo, ut suspicabar, Scaliger lemma 
istud adj:cit, sed ex aliquo exemplari suo ms. 
ad Lucensis instar excepit. Rem ipsam quod 
spectat, Diocletianee omnium svissimx initium 
Lactantius lib. de Mortib. Persecutor., cap. 12, de- 
notavit, ut nibil accuratius : Inquiritur, inquit, per- 
agendg rei dies aptus et. feliz, ac potissimum Ter- 
minalia deliguntur, ue sunt ad vn kalend. Mari., 
wt quasi terminus imponeretur huic religioni. Ille 
dies primus leti, primusque malorum causa. fuit .. 


tianeis temporibus peccet, tum fallitur in eo splen» 
dide, quod ait fleri minime potuisse ut. post deposi- 
tam purpuram decimum consulatum gereret Diocle- 
tianus; quem cum certo constet gessisse, eum cum 
vicesimo imperii illius anno comparat, quo dicitur 
se rebus abdicasse : tantoque altius repetit. impe- 
rii ejus initia, seu potius rerum seríem totam prz 


' vertit. Obstant enimvero veterum monumenta om- 


nia, quz trienno post abdicatum imperium consu- 


latum ejus decimum notant. Quo autem anno 


purpuram exuit, consules quintum fuisse Constan- 
tium et Valerium Maximianum Caesares, pati omnes 
consensu Fastorum conditores, Chronicoa Pas- 
chale, Cassiodorus, Idatius, Prosper, Anonymus de 


D peefect. et Bucherii Fragmentum, et si qui ejus- 


modi sunt auctores alii, testantur. Tantum denique 
abest ut decimum consulatum tunc gesserit Dios 
cletjanus, ut ille annus in» actis concilii Cirtensis. 
describatur, Post consulatum Diocletiani »x et Mazi- 
miani vii. Qux proinde multa in eam remi vir 628 -- 
tera doctissimus disserit, falso, ut vocant, princi 
pio laborant : neque Elkupti epocham, a qua ve- 
teres multos deceptos fuisse dicit, satis ipse bene 
intellexit. 

Col. 493. Galerius solus. Addit Prosper, moss 
cum alio aunis sex: quod et propius ad verum 
est. Et Scaliger ex Victore Schotti aunotat, eum . 
biennio solido Augustum fuisse ante imperium Con- 
stantini, cujus quarto anno obiit, 


1119 


VALLARSIU NOT.E. 


1120 


lbid. Rome vicesimus nonus. Quin soli menses A tius jun erat annus absolutus , et quartus inehoa- 


quatuor et sexdecim dies ei ascribuntur in Buche- 
riano catalogo, cujus fidei, aliis monumentis suffra- 
gantibus, standum censet Tillenontius. Ab Eusebii 
autem inorte ad Melchiadis ordinationem, novem 
menses et aliquot dies Romanam cathedram va- 
casse evincunt elironologi recentiores. Deinde ipsi 
Me!chiadi solos attribuunt annos 9, menses 6, dies 9; 
quo pacto emendandum catalogum Bucherianum, 
probant. Re etiam. vera sunt alia hujusce Eusc- 
biani operis exemplaria, qua non sex annos, sed 
tres tantum numerent. Quin ita habet Scaligeri edi- 
tio, et quod gravius longe momentum est, qui Eu- 
scbium describere amat, Prosper iu Chronico. Po- 
tuerunt numericz note Vl facile a librariis in fere 
similes Ill mutari. Sed minorem numerum sic. ra- 
tum habent docti chronologi, ut vulgo interpretentur 
pro duobus completis, et uno inchoato, tres dici. 
Verum, ut sentio, non satis hinc recte arguuat ; 
nam licet tres ascribant laudati Eusebiani codi- 
ces, et Prosper, in ipsa tamen digestione tempo- 
rum a Mihiade ad Silvestrum numerant supra 
quinque : et iste quidem per interjectos consula- 
tus, ille per huic plane conformem annortün re- 
censionem. Dicemus hac de re iterum ad Silve- 
S'rum, qui mox succedit, 

Col. 491. Mazimus et Severus. Eodem anno, imo 
una cademque die , scilicet kalendis Maiis , quibus 
Diocletianus et Maximianus abdicarunt, Galerius 


et Constantius Augusti appellati sunt, et pronuu- C 


tíati Casares Severus ac. Maximinus. Compertum 
hoc est ex Lactantio de Mortihus Persecutorum 
toto contextu eap. 18 et initlo subsequentis ; qu:& 
loca huc referas cum doctorum hominum observa- 
tionibus. Noster, sive Eusebius sive Hieronymus, 
cum in precedentibus historiis atque annis perse- 


cutionis prochronismo peccent , hic errant in con- 


traria partem. Eadem tamen illis mens. erat , 
que Eutropio, tum Socrati, et Theophani , qui 
nonnisi postquam Galerius in Italiam venit, crea- 
tos Severum et Maximinum Casares , acribunt. 
Col. 493. Constantius sexto decimo imperii. Par- 
mensis ms. tantum habet , 6 imperii anno : sed 16 
ex quo Casar assumptus est a Diocletiano et Maxi- 
wiano , annum supputari , perspicuum est, Malim 
tamen dixisset auctor noster, 16 imperii mense pro 
anno, ut ex quo Augustus appellatus est, statim a 
Diocletiani et Maximiani abdicatione erdiretur. 
Nimirum eo ferme spatio temporis rerum potitus 
cst Constantius , a kalendis scilicet Maii ad subse- 
quentis ann, vir kalendas Augusti. Sentit Scaliger 
spud Photium, ἐν τῇ πολιτείᾳ ἁγίων Πατέρων, dici 
istum quo Constantius obiit, annui tertium per- 
seculionis. Vereor autem, quin Graeca τρίτον δὲ 
ἤδη τότε ἣν Éxo; τοῦ xa0' ἡμῶν διωγμοῦ, salis ille 
recte acceperit , qua mihi potius videnuir initium 
quarti significare : sleque interpretor ; Tertius jam 
tunc erat (actus) annus persecutionis ; ἤδη ἦν, jam 
fuerat , δε, paulo ante fuerat, Re etiam vera ter- 


tts. Confer Dodwelti Chronologiam persecut. et Dio- 
cletianeam Baluzii. 

lJ., ibid. Constantius.... ex concubina Helena. 
Mirum id sane de Constantini ortu sentire Euse- 
bium ; nam Chronici Paschalis auctor , quem lau- 
damus in Graecis , Eusebium descripsit : Zosimum 
autem non moror, utpote hostem Coustantini nomi- 
nis infeusissimum. Sed enim plerique alii scriptores 
etiam ex cthnicis natum Constantinum tradunt , ex 
obscuriori quidem matrimonio, wt Eutropius : aut 
Helena matre vilissima , ut Anonymus Valesianus ; 
legitima uxore tamen, nec nisi propter nobiliores 
nuptias, cogente. D:ocletiano, repudiata. Quin er 
hoc ipso quod priore: repudiatam Eus-bius ipse- 
met superius tradiderit, colligunt fuisse lTelenam 
veram uxorem ; cui nempe datum repudium inter- 
pretantur. Desipit certe quidem Scalig«r, qui prio- 
rem Constautii uxorem fuisse pronuntiat Miner- 
viam, matrem Crispi Cesaris, quam dimittere cua- 
ctus est, cum Theodoram privignam Herculii duxit. 
Atqui Crispus Czsar non Constantii , sed Constan- 
tini filius fuit : Minervia, seu rectius Minervina, 
non mater Constantini, sed concubina utique. Hxc 


: nenio est paulo doctiorum qui nesciat. Porro nou, 


ut ait Hieronymus, Constantinus invasit imperium, 
sel ex suprema patris voluntate , accedenie mili- 
tum in Britannia consensu , obtinuit. F:llitur ergo 
denuo Scaliger, qui contra auctorem Politiz SS. 
Metrophanis et Alexandri, negat Constantinum suc- 
cessorem imperii a patre designatum. Testantsr 
id enimvero conceptis verbis , Eumenius in Pane- 
gyrico, Julianus orst. prima ad Constantium , et 
Orosius lib. viti, cap. 26. Denique Czesar a Galerio 
appellatus est vii kalendas Januarias , atque illud 
nuwmi quoque ipsi testantur. Eos Scaliger cum 
non intelligeret , tertio erravit, et pronuntiare au. 
sus est, nullam historiam referre eum Cesarem a 
Galerio dictuwm. Scilicet ignorabat panegyr. 1 Maxi- 
miani et Constantini : Cum tibi pater imperium re- 
liquisset , Casaris tamen appellatione contentus, 
exspectare malueris , ut idem te, qui iilum , decla- 
rgret Augustum. Luculeutissime autem Lactantius 
lib, de Mortibus Persecutor. cap. 95, de Galeria 


D loquens : l/lud excogitavit , ut Severum , qui erat 


aJale maturior, Augustum nuncuparel : Constanti- 
num vero, non imperatorem , sicut erat factus , sed 
Cesarem cum Maximino appellari juberet. 

Col. 594. Constantinus. Victor in ,Epitome so- 
lis ait. annís triginta : qui tamen a semetipso 
dissentit inferius, ubi de eo proverbium recitat , 
Trachala decem. annis. prastaniissimus , duodecim 
sequentibus latro , decem novissimis pupillus : nisi, 
quod doctus ,ejus interpres monuit , rescribendum 
videatur, prostaniissimus dux , decem. sequenti- 
bus, elc. Eutropius absolute unum et tricesimum 
numerat. Noster vero propius habet. 

Col. 493. Maxentius Herculii. Appellotus 1v ka- 
lendas Novembris eodem , quo Constantinus re- 


111 


VALLAUSII NOT.R. 


1:23 


gnare orsus dicitur, persecutionis anno quarto , A ex llistoria apparet lib. vtt, c. 15, et Constantini 


quod ex Lactantii lib. de Mortibus Persecut. cap. 
96 constat. Sed et Eutropius, Rome , inquit, in- 
terea prw'toriani, excitato tumultu, Maxentium Iler- 
culii filium, qui haud procul ab Urbe in via publica 
morabatur, Augustum nuncupaverunt. llallucinatur 
Scaliger, cui wirum est legi in. Maxentij. nummis 
DIVO MAXIMIANO PATRI SOCERO AETERNA ME- 
MOIUA : cusus enim ille est nummus non in Maxi- 
miani patris, sed in soceri Galerii Maximiaui me- 
moriam. 

lbid. Severus Casar. lta quidem et Victor in 
Cssaribus, et Eutropius dicunt, Ravenne obiit, et 
Ravenne interfectus est. Sed Victor alter in Epi- 
tome : Roma, ait, ad tres Takernas exstinguitur : 
quem locum Zosimus lib. 11, 11, τρία χαπη- 
λεῖα Grzce vocat, Suntne igitur tres Taberna in 
Ravennatensi agro, an Romano, intclligend:e ? Sea- 
liger non dubitat fuisse in agro Ravennate, et vi- 
ctorem, ὁμωνυμίᾳ loci deceptum, putasse cas tres 
Tabernas esse , qux sunt ad forum Appii, ultra 
Urbem, Terracinam euntibus. Et verosimiliug qui- 
dem videtur apud Ravennam, ob eam quam narrat 
historiam Zosimus. Interim cum ftomea Victor di- 
cat, ejusque nominis, tres Taberne, loca alia extra 
ÜUrbeni occurrant , ut ex Ciceroue l. 1 ad Atticum 


epist. 10, et Aumiano I. xvi, c. 14, docti viri mo- 


neut, nou satis ipse recte videtur Scaliger dis- 
tinxisse. Eraut tres Tuberne etiam inter Laudetn et 
Placentiam, inter Faniin fugitivi etInteramnaun,etc, 

Ibid. Licinius a Galerio. Lactantius de Mortibus 
Persec. c. 29 : Aderat ibi Diocles , a qeuero nuper 
accitus, ul quod aute non fecerat, prasente illo, im- 
perium Licinio daret, substituto in Seveygi loco. Fa- 
ctum Carnunii in Pannonia, i idus Novemb, Ercant 
igitur Pontacus in Notis, οἱ Scaliger de Emendat. 
temporum p. 497, qui Diocletianum negant Salonis 
unquam pedem extulisse. Coufer Victorem in Cie- 
saribus c. 40, Eutropium quoque l. x, c. 4, qui in 
temporis nota!ione non nihil videtur aberrasse ; si- 
quidem post Maximiani llereulii mortem Licinium 
imperatorem factum siguiflcat. His adde Zosimum, 
lib. n, 11. 

Col. 495. Herculius Maximianus. À superiore 


proxime gesto, sive Licinii Augusti nuncupatione,. 


sd Maximiani Herculii necem trium ferme anno- 
rum spatium ínterjacet. llle quinto persecutionis 
anno ( his enim uti rationibus hic libet) imperium 
arripuit, quod etiam recensione hac sua Eusebius 
observavit : iste octavo demum persecutionis ejus- 
dem anno, eliso et (racto superbissimo gutture, vitam 
delestabilem (turpi el ignominiosa morte finivit. Re- 
cole utramque historiam apud Iau:Jatum Laetan- 
tium de Mortibus Per»ecutor. cap. 29 et 50. Sed et 
JJacius, in Fastis, Herculii mortem assignat auno 
secundo post consulatum x el vii. Mazentio ii solo : 
qui cum eo, quem diximus, a Licinii iuauguratione 
tertio , 6! persecutionis octavo -anno Cuncurrit. 
Adco uon recte subduxisse rationcs Eusebium, tum 


B ctor Chronici Paschalis tradit , 


D 


Vita lib. *, cap. 48, Lum ex hoc maxime loco, quem 
Prosper Eusebium describere assuetus. in. hunc 
ipsum annum contulit, et cum Licinii Augusti nun- 
cupatione conjunxit. 

lhid. Quiriuus episcopus Sciscianus. In Parmeusi 
ms. Quintinus scribitur. Sciscia est in. superiore 
Paunouia prope Segesticam. Zosimus lib. n, 48, 
Sisciam vocat, Scaliger Prudeutiuimm laudat Peristc- 
plano septimo : quem videsis cum doctorum in- 
terpretum notis. 

Col. 493. Galerius Maximianus.... moritur. Non 
videtur nisi undevicesimum impeiii attigisse, si - 
quidem kal. Martiis , ut suo loco innuimus , et. au- 
Diocletiano v et 
Maximiano llerculio iv coss. , in regnum assum - 
ptus est. Obiit vero circa mensem Maium, coss. 
Gal. Maxim. Arment. vui et Licinio Augusto. Con- 
fer Idacium, et qua accuratius disputata hac &uper 
re sunt Dodwello ex Fastis Theonis et Fastis Grie- 
cis lleraclii. flistoriam repete ab Lactantio de Mor- 
tibus Persecutor. cap. 55. Mortuus est Sardic:e, ul 
discimus ex AnonymoValesiauo, quam urbem Thra: 
εἶα: Mediterranex Piolem:eus anaumerat : Scaliger 
ἁπλῶς dixit, in Dacia Ripensi. Qua subduntur , 
quod partim Casar , partim Augustus. exercuit , iu 
Parmensi ms. non sunt. 

Ibid. Romane Ecclesie Sylvester. Mense uno mi- 
nus. In catalogo Bucheriano : Silvester axnis 21, 
mensibus 11. Fuit temporibus Constantini, a consu- 
latu Volusiani et Anniani ex die pridie Καί. Febr. 
usque in diem Καί. Januar., Constantine et. Albino 
coss. In quem locum observatum ante: nos, kaleu:l. 
Januar. exclusive , ut assolet , notari terminum , 
quoniam in Martyrologio , quod Hieronymi audi! , 
Depositio S. Silvestri episcopi ad ipsum diem 15 De- 
cemb. refertur. Minus certe recte habet Parmeusis 
m$., |ui solos ei tribuit annos 21. Caeterum illu- 
striss. conterraneus meus Franciscus Blauchinius 
insignem Eusebii errorem hunc dicit in prolegome- 
nis tom. ]!, Anastasii pag. 98 : Non enim ait, ter- 
tio Constantini anno Melchia.les, cui Silvester suc- 
cessit , fato functus est, cum constet anne 7 aut 8 
Constantini sub Melchiale celebratum fuisse Itouja- 
num in causa Donati concilium. Confer qu:e modo 
diximus ad Melchiaden. 

luid. Maximianus [2l. Moximinus] persecutione. 
Sie vocant Parmensis ms. aliiqus not» melioris 
libri, Prosper, et Scaliger : male autem Pontacus, 
aliique Maximianum. Quanquam non diflfitemur, 
ipsum nec semel alibi nominum similitudine d«ce- 
ptum, Eusebium aberrasse, et quie nequissimi per 
secutoris Maximini erant , Maximiano auribuisse. 
Sed eo tamen turpius Scaliger, Eusebii erroreui 
exaggerans, peccat, quod bonum principe ac lau- 
dabilem fuisse , et nunquam Christianos persecu- 
tum Maximianum, pronuntiat. Incentorem imo ct 
signiferum persecutionis vocat eum Rufinus lib. 
vin, c, 15; ut Lactantium de Mortibus Persecuta- 


11:3 


VALLARSII NOTE. 


1121 


vum spe, et Ánonymum V.lesianum — practerea- Α intrusam. Nec prodest conjecturz, «quod ipse Eu- 


mus, Post biennium a Galerii Maximiani morte ΜΔ" 
xiwinus exstinctus est apud Tarsum, cum hujus- 
met auni prilie kalendas Maias inter Hadrianopo- 
lim et Heracleam fuisset 23 Licinio superatus. Adi- 
sis librum de Mortibus Persecutorum cap. 49. 

Col. 496. Mazentius jux'a pontem. Futropius, 
Wb. x,c. 4: Quinto, ait, Constantinus imperii sui 
anno bellum adversus Mazentium civile commovit ; 
copias ejvs multis praeliis fudit : ipsum postremo 
Rome ... apud pontem AMulrium vicit. Quanquam 
Zosimus, lib. tt, indictum a Maxentio bellum signi- 
ficat : Maxentius occasiones gerendi adversus Con- 
stantinum belli quoribat, eic. Tempus 400 victus 
atque exstinctus est, deimmoustravit. omnium aper- 


tropius tantum habet, in villa, que haud procul a 
Salonis est ; llieronymus enim non ita Eutropium 
describebat, ut non licere sibi de suo quadam 
addere, alia truucare, putaret. Elevat econtrario 
fidem, quod vetus ea sit Prosperi, quam dudum 
laudavimus, easdem lectio. Caetera videsis Sponium 
in ltinerario. 

lbid. Crispus et Constantius... Casares. Conf(ir- 
mat ipse in Constantini M. Vita, lib. 1v, cap. 40, 
primum hunc esse honorem sortitum — Constauti- 
lium cognominem patri ἀμφὶ τοῦ πατρὺς δεχαετη- 
ρίδα, decimo circiter paterni imperii anno. Ἐπ est 
tamen perinde accipiendus, ac si jam absoluto 
anno illo dixisset, ut cum auctore Chronici Pa- 


tissime Lactantius de Mortibus Persecutor. c. 44: B schalis conveuiat, et cum Idacii Fastis, qui ad Gal- 


Imminebat dies, quo Maxentius. imperium ceperat, 
qui est ad sextum kalendas Novemb., et Quinquen- 
nalia lerminabantur, etc., quse sunt Eusebianis ra- 
tionibus consentauca. De MMulvio ponte, hodie 
Ponte-mole, li»ud repetam quz tot viris doctissi- 
mis disputata sunt, Milutum vocant Cicero, Livius, 
Aurelius Victor, aliique; Mulvium dicere amant 
Eutropius, Lactantius et. cumpriniis Greci, quos 
laudare hic nihil interest. Egit Victor Gifelinus de 
varia nominis hujus scriptura apud Ortellium The- 
$aur. Geograpbico. 

Col. 455. Diocletianus haud procul a Salonis.Quan- 
quam liec fere ad verbum (quod. etiam Scaligero 
notatum es!) Noster ab Eutropio expresserit, secu- 


tus tamen est in temporum comparatione Aurelium C 


Victorem in Epitome, qui tradit Diocletianum 
annos in communi habilu prope novem egisse. Sed 
ut in ejus voluntarix: mortis causa ex veneni hau- 
stu, ita in annorum quos privatus egit numero 
falsum Victorem esse, Baluzius in Notis ad Lactan- 
Ui librum de Mortibus Persecutorum contendit. 
Falluntur adeo etiam' Zosimus, auctor Chronici 
Psschalis, atque ldacius in Fastis, qui mortem 
Diocletiani assignant in nonas Decevib., Sabino et 
Rufino coss, Discimus enimvero ex Lactantii duduin 
laudato lib., cap. 42, euw vivere desiisse, superstite 
adhuc Maximiuo, et ante Licinii et Constanti nu- 
ptias, post annos septem, totidemque menses, et 
aliquot dies, ex quo purpuram deposuerat, Adeo 
subsequenti cap. 45 de Maximini interitu locuturus 
Lactantius ,, Unus, ait, jam. superat. de adversariis 
Dei : cujus nunc exitum ruinamque sybnectam. Con- 
eulito locum,*in eumque Notas  Baluzii et Cuperi. 
Quod additur. in villa sua Spalato, legit olim et 
Prosper ; alii Aspalato. habent; Parmensis aliique 
i85. in. villa sua. palatio, Et hauc. quidem vocem 
werosimile est substitutam  prepostero critico- 
rum eludio, pro obscuriore alia Spalato. Mini- 
me autem par credere est, quod Cuperus autumat, 
hanc quoque Spalato non ab Hieronymo profe- 
ctam, sed fuisse potius ἃ glossatore aliquo apposi- 
tam libri albo, ut ville proprium quod vulgo fere- 
batur, nomen significaret, deinde textui a librariis 


licani et Bassi consulatum τὸ referunt, — flis coss. 
levati tres Casares, Crispus, Licinius et Conslanti- 
nus, die kal. Mart. De tempore quo Crispus pre- 
ceptore Lactautio usus est, ut et de loco, pluribus 
disputat contra Chiffletium Baluzius przfat. ad 
Notas in librum de Mortibus Persecutoru:n. 

lbid. Licinius de palatio suo Christianos pellit. 
Nihil dubium quin hoc fecerit Christianos perse- 
queudi initium. Sed enim Cedrenus, quem ea. de 
causa in Grazcis laudare placuit, in temporis. uota- 
lione obstat, et auno deicum Constantini τῷ i 
καὶ ιε΄, quariodecimo et insequenti, testatur. Lici- 
nium ad gentilitatem, quam in gratiam Constan- 
tini reliquerat, se recepisse, postquam lilyrici pro- 
vinciis per arma civilia speliatus ab eo est, εἰ 
persecutionem adversus Chrisiianos, quorum hac- 
tenus studiosum se simulaverat, tune aovisse. 
Paria docet Sozomenus lib. 1, cap. 7, Licinium, qui 
ante religionem Christianam colnerat, post ciadem 
illic acceptam, animo inutatum, moltos sacerdotes, 
qui in suis partibus degebant, graviter afflizissc. 

Col. 495. Alezandring Ecclesie decimus octavus. 
Invenit Scaliger in Freher. ms. ad n. 93306, alte- 
ram hanc periocham Constantinopolis dedicatur: 
in cujus etiam recensione peccatum unius anni 
metachronismo, notat. Nihil simile nostri, aut quos 
consulere licuit, alii mss. aut vulgati libri:habent. 

IJ. lbid. 4 quo Arius, Diu antea flagitiosam h:e- 


p resim Arius invexit, utque Orosius lib. xt, eap. 23, 


testatur, iis diebus spargere in volgus caepit, qui- 
bus Crispus et Constantinus jonior Casares sp- 
pellati sunt: anno scilicet, ut paulo superius ani- 
madvertimus, imperii Constantini Magni decimo, 
vel undecimi initio. Quod si verum est, aut. ipsa 
eljam Alexaudri episcopi ordinatio erat citius 
multo, aallem ad decimum Constantini M. refe- 
renda, aut certe. fallitur Theodoretus Hist. Eccl. 
lib. 1, cap. 2, et lib. ww Hareticar. Fabul., cap. !, 
qui excogitandz haereseos causam hauc fuisse Ario 
dicit, quod Alexandrum sibi przlatum in episco- 
patu egre tuerit, Ceterum nemo non videt, cjus 
Occasione electionis ἰδία. de Ario et Nic:iena sy- 
nodo, quz ad alios atque alios aznos spectant, 


1'25 


VALLADRSIL. NOT.E. 


11.6 


commemorari* atque in hac etam re satis ob- A los ad defectionem  &cllicitasse, scribunt, Socrates 


via Scaligerum falli, qui χυρίως dici ab Eusebio 
lioe putat, tuuc coepisse Árii venenum in vu'gus 
spargi. 

Col. 495. Ei fuit synodus (apud Vallarsi). o- 
sirema hzc verba neque Eusebii esse, neque [|116- 
ronymi, [taliei claracteris, quo ' descripta sunt, 
nota indicat. Ea Scaliger exsulare penitus j«ssit : 
nos, quud etia:n in Parmensi ms. sint, cum  Pon- 
100. retinuimus., Neque vcro huc erat. Nicxna 
prima synodus referenda, quam post feme qua- 
driennium actam esse, sive anno Corstontni Au- 
gusti 18, omnes noruni. lpsa ejus acta ἐν ὑπατείᾳ 
IlauXMvou xat Ἰουλιανοῦ : sub consulatu Puulini et 
Juliani, aunotata sunt, εἰ Gelasii [listoria, ut alia 
omittamus, conflrinant. Diem etiain quo capta est, 
notat Collectio 6rzca a Tilio edita, χη kalend. 
Julias , a quo usque ad diem vin kalendus Septem- 
óres durasse, Collectio alia quae Cresconiana δὺ- 
dit, testatur. Eusebius ipse l. 11, c- 14, de Vita 
Coustautini, auno hujus inperii 20 actum conci- 
lium tradit. 

lbid. Consiantini mater (apud Vallarsi). Atque 
lic sunt ab aliena. manu, quie neque nostri niss. 
habent, et minimo minos cum Scaligero. expuiixi- 
mus. Sunt enim, ut doctus vir nolat, in- cdidiunes 
traducta totidem verbis ex Rufino llist. 
lib. 1, cap. 8. Tautum certe abest. ut. ab. Eusebio 
scripta videri possint, ut qui narrationem illam de 
reproducta per Helenam a Calvarie ruderibus 
cruce impugoant, palinare sibi argumentum ab 
Eusebii hac super re silentio desumant, cum ca- 
tera pietatem ejus erga sancta. loca, in quibus et 
duas ecclesias sdilicavit, tot laudibus cumulet. 
Nos facti historiam quod per!incl, aliis veterum 
testimoniis ac monumentis nitimur. 

Col. 497. Constantius, filius Constantini. Trien- 
nii prochronismo Scaliger in recensione sua pec- 
cat, retraheus Constantii Ciesaris nuncupationem 
ad annum Coustantini Augusti decimum septimum, 
Quem errorem et vetustiores editi libri plerique 
erfapnt: ipse alio iu Abrabamiticis numeris vitio 
cumulat: quorum uunc cum 22359, nunc cum 
pri:cedeniti ὅδ, euti annui componit, Recte. vero 
Parmensis ms, aliique segtem laudati Pontaco, 
quem εἰ sequipur, gestum huc. referunt; Hujus 
recensionis ipsemel fidejussor Euscbius est Vita 
Constantini lib. iv, cap. 40, ubi de trinis ejus de- 
ceutialibus, quibus tres filios Caesares creavit : Se- 
cundus, iuquil, avi sui nomen re(ereus Constantius, 
ἀμφὶ τὴν εἰχοσαετηριχὴν πανήγυριν ἀναγορευό- 
μενος, circa (patris sui) Vicennalia Casar. est decla- 
1alus. 

Col. 498. Licinius Thessalonice. 1n Parmensi 
ms. atque editis quibusdam libris, coutra jus 
sacrum, Eutropius, contra. religionem. sacramenti, 
dixit: Zosimus contra τοὺς ὄρχους. Sed jure tamen 
faetum contendunt, qui Lícinium rebus Thessalo- 
niae novis studuissc, et contractis militibus, popu- 


B 


Eccles, | 


D 


lib. 1, Cedrenus, aliique. Adeo Constontinum Oro- 
sius lib. vi1 excusat: narrat vero. Zonaras fuisse 
Licinium a militibus, Romano assentiente. senatu, 
postulatum ad supplicium, quod nec privatus quie - 
visset, sed tyrannidem afífectasset, — Gravior de 
temporis notatione lis est. Scaliger ad anuum 
Constantini Augusti 18 retulit, suamque recensio- 

nem gemipo Aurelii Victoris testimouio compro- 
bari autumat. Primum, quod referat ille in epi- 
toine, Constantinum. annis. tredecim. solum. imye- 
rasse : quod certe. non contigit, nisi Licinio pur- 
pura demum et vita exuto : quamobrem cuum vulgo 
compertum boc sit, Coustaptiuguim. anso. imperii 
wricesimo obiisse, deductis tredecim | illis, quibus 
solus regnavit, evinci Licinium 18, Constantini ἐμ» 
terfectuim. Ego iisdem omnino rationibus conclu- 
sum ibo pro 17 proxime pr:xcedeuti, cui uimiru 
si tredecim adjicias, recte constabunt triginta. Al- 
terum tesiimonium ex alio Vieture in Casaribus 
desumit, ubi rupta pax dicitur Licinium inter et 
Constantinum, sexennio postquam Crispus, Con- 
stantinus junior et Licinianus Casares sunt facti : 
tum Licinius pulus, Chalcedona concessisse, ibi- 
que una eum Martiniano oppressus, , Quare, in- 
fert, deductis sex de 18 annis iwperii Constan- 
tni, remanebit annus 12 :inperdiejusjem, quo 
illi C;esares. renuntiati. lta inagno virolicet lectori 
illudere, Probandum crat, quod et sumpserat aibi, 
a trium Casarum nuncupatione, tanquam ἃ certa 
epocha, rationes institui, 51 scxennio adjecto, a! - 
pum exsurgero Constantini decimum octavum. Col- 
ligit vero prorsus in contrariam partem, et hune, 
de quo disputatur, annum decimum octavtun, pro 
cerla ponit necis Licinii epocha, ex eoque infert 
ad trium Casarum nuncupationem, sui hypothesi 
accommodandam. Quid , quod fallitur in hoc 
ipso splendide? neque cuim, ut colligit, duode- 
cimo Constautini auno, sed decimo, sive ip.is 
Deceunalibus vixdum. exactis, quod. est suo loco 
declaratum, tres illi Czesares appellati sunt. Proinde 
crant. hac etiam de causa ab hac tea po:is nota, 
qu:e utpote certior a Victore proponitur, ineunda 
rationes al aunum Licinii θανάσιμου investigandume 
Quod si praestes, et termino utroque incluso, dedu- 
cas inde sexennii iditium, ad annum devenies 
C^n-tantini decimum scptimum, quem et superiore 
testimonio designari 4 Vietore alio, in Epitome, 
diximus. Hoc nimirum anno Constantini, Victor 
uterque sensit occisum Licinium, non insequenti, 
quod Scaliger fingit, Propius autem, necne, acce 

dat eorum sententia ad verum, non judico, nec est 
dictu facile, aliisea super re veterum dissentienti- 
bus. Idacius in Fastis sub consulatu Paulini et Ju- 
liani refert * qui utique annus eum decimo octavo 
Constantini coucurrit, Noster, qul serius, et ad 
decimum usque nonum differt, suos certe habuit 
auctores, quos sequeretur. Ejusmodi est Anony- 
mus Valesianus, sive auctor Fragmenti de Cons!an- 


[2] 


YALLAR3II NGCT/R. 


tio Chloro editus 4 Valesio post Ammian. Mar-.A no auspicatur (posaitque adeo unus idemque ille 


cellinum.pag. 661, ubi Licinium ait regnasse annis 
49, filio et uxore superstite, Scilicet ab eodem, 
quo Coustantini, auno, imperium Licinii auspi- 
eatur: et sane ejusdem anni, ille pridie kalendas 
. Aprilis, lic ut idus. Novembris, Augusti appella'!i 
suut, Dicitur ad vitam privatam a Constantino 
superatus rediisse meuse Octobri: obiisse autem 
sub anni finem. 

Col. 497. Nazarius rhetor. Constantini Magni 
laudes dixit in Quinquennalibus Crispi et Con- 
stantini junioris Cesarum, die eorum natali, kalen- 
dis Martiis, In. quod tempus Constantini Magui 
Quiudecennalia incurrebant, et vota pro Vicenna- 
libus nuncupabantur. Sed non eo respexisse Hie- 
ronymus videtur. 

Ibid. Crispus Constantini filius. Annum Constan- 
tini vicesimum Scaliger subsequenti demum gesto, 
canonum Eusebianorum postremo ascripsit : Pon- 
tacus econtrario primam numeri prxcedentis perío- 
cham, Constantius filius, etc., ab eo est auspicatus. 
Neutrum sequi nobis, sed vetustiorum editionum, 
et Parmensis codicis auctoritatem przferre placuit, 
qu: etiam propius ad historie veritatem visa est 
accedere. Dicemus infra, quanti sit in re chrono- 
logica hunc inter Eosebianos annum recepisse, et 
num ab Eusebio an Hieronymo, in versione et 
recognitione hac sua, annotatus videatur. Interim 
egisse adhuc €rispum inter vivos anno paterni im- 
perii vicesimo, et Romx Decennalia sua edidis:e, 
eum in idem tempus posteriora qu& Roma iuidem 
acta sunt, Vicennalia Constantini patris ineurre- 
rent, suctor est Optatiauus Porphyrius iin bujus 
paoegyr. (quidquid Norisio ad num. Licln. videa- 
tur) his versibus 


Sancte. later, reetor Superum, Viecnalia lzta, 
Augusto, et decies crescant sollemnia notis. 


Crispi scilicet, et juniorís Constantini Decennalia 
multiplicentur. Constantino autem Augusto Vicen- 
nalia Romz soluta exacto jam altero decennio, scu 
vicesimo imperii anno, nihil dubium est. Aflirmat 
porro et Sozomenus, Ili-t. Eccl. lib. 1, cap. 5, Cri- 
spum τῷ εἰχοστῷ ἔτει τῆς πατρὸς ἡγεμονίας, anno 
imperii patris sui vicesimo, morlem obiisse. Deni- 
que et i.lud quod ait Eusebius, fuisse hunc annum 
imperii, Cxsarei scilicet, Crispi et Licinii nonu, 
conciliari facile cum  1zudatis modo testimoniis 
potest. Cum enim, exacto primo Constantini decen- 
nio, circa ipsam Decennualium ejus pancgyrim, C:e- 
sares appellati sint, wuoni ejus anni flnis non in- 
comiode porest cum initio vicesimi paterui impe- 
rii concurrere, Verum enimvero alium Eusebius 
rerum ordinem tenet, et Viceunaliorum celebratio- 
nem, non eorum modo, qu:& Nicomeuiz acta sunt, 
sed et qui Roma sequenti anno, post Crispi uecem 
recenset. Ac licet sequens iste annus videatur non 
de Censtantini ipsiusmet annis intelligendus, ut 
alius ἃ vicesimo imperii ejus notetur, sed juxta 
Eusebiauos ca!culos, qui annorum initia ab autum. 


vicesimus esse), minime diflitendum est tamen, aut 
ὕστερον πρότερον ab Eusebio dici, aut certe aliam 
ejus fuisse mentem, et mortem Crispi non vicesi- 
mo Constantini, sed praecedenti decimo ncno 
ascrihere voluisse. 1d ipsum ldacius injFastis volni:, 
qui gestum refert Constantino vii. et Constautio 
C5. coss., cum ipse per id temporis, tesle Zosimo 
lib. 11, imperator Roma ageret. Videndus interim 
Sozomenus in flue libri secundi. Eodem tempore 
occisum Licinium juniorem testatur Orosius quo- 
que lib. vii, cap. 28. 

M. ibid....Anno imperii. His que disputata sunt 
hactenus de θανασίμῳ Crispi anno, scrupulum 
locus iste ingerit, qui criticos magni nominis tale 
liabuit, Innuimus quidem nos, si post Cons antini, 
qua Roinz acta sunt Vicennalia, Caesaris filii mors 
differatur, quo possit pacto annus ille nonus im- 
perii hujus intelligi, et Noster cum aliorum aucto- 
rum testimoniis in concordiam venire. Sed prae- 
terquam | quod non levis id ipsum momenti est, 
nimis alia multa restant ex temporum comparatio- 
ue, et. rerum serie concilianda, quae doctos sane 
viros in alia omnia impulerunt. Nummi quoque 
ipsi Crispi et Constantini, post varia inter se ve- 
terum dissidia, accedunt ad difficultatem exaggeran- 
dam. Satius proinde visui est multis, isthec, auno 
imperii sui nono, respuere, tanquam non germana, 
sed a studioso quopiam assuta : inaxiwe cum in 


C antiquis etiam mss. aliquot desiderentur , atque 


ipsi Pontaco, homini in expendenda veterum co- 
dicum fide prz ceteris diligentissimo, suspecta 
valde fucrint. Atque ut pro genuinis nibilominus 
habeas, vim tamen eorum Pagius eludit, qui Hie- 
ronymum ἃ kalendis Septenibribus duxisse anno- 
rum initia autumat, Quod licet neque videatur 
verosimile, ut mox pluribus ostendemus, neque, 
quod rei caput est, de Eusebianorum annorum ini- 
tiis, que ducuntur utique ab autuimnze, sei de an- 
nis Crispi singularibus, hic quiestio sit : minime 
diffitenium est tamen, perquam difficilem definitu 
renr esse, et recentiorum disputationibus in utram- 
que partem agitatam. Norisius noster, dissert. de 
uum. Licin. c. 5, testiinonium ex panegyr. Opta- 


D tiani Porphyrii, iu quo rei cardo vertitur, ad Quin- 


decennalia Constantini rcfert, quo tempore Vicen- 
nalia vota nuneupablautur. Sed ut ne longius hisce 
iminoremur, totam liuc refer Tillemontii annota- 
tionem 54 in Constantini Vitam. | 

Col. 497. Vicennulia Constantini. Facile Iliero- 
nywum liec impulerunt, ut superiori proxime, vel 
huicmet periochz: annum, quem modo dicebamus, 
Constantini 20, numero Abrahamitico 2543 respon- 
dentem, adjungeret. Enimvero tot euui supputasse 
in Eusebiano Canone, ex ejusdem continuatione 
compertim est», quam a Constantini vicesimo primo 
exorditur : tum vero mauifestssimum ex. sumna 
universa, quam in Operis sui fine colligit, atque 
(ἃ quam de suo Eusebiaus przfationi subnectit ; 


1129 


VALLARSII.NOT.E. 


1139 


A Tiberii, inquit, quintodecimo anno usque ad de- À Col. 497. Arnocius rhetor in Africa, In Carmensi 


cimum quarium annum Valentis, quo interiit, nu- 
meraniur anni 551. Itaque fiunt anni istius historic 
9595. Nam si ad annos quidem 2044 quos in eadem 
praefatione se testatur Eusebius collegisse ab Abra- 
baino ad Tiberii usque decimum quintum, illos 351 
adjicias, sumina consurget 2595, ἃ quibus rursuin 
si annos 52 subducas llieronymianz continuationis, 
remanebunt usque ad Constautini vicesunum , a 
Tiberii quidem decimo quinto, anni 299 ; ab Abra- 
ham vero 2545, uno plus scilicet, quam videtur 
Eusebius computasse. Quod cum sit comparatione 
hac ipsa numerorum manifestum, testantur etiam 
conceptis verbis Anianus et DPanodorus antiqui 
chronologi apud Syncellum pag. 28, putasse eum 
solos 9542 ἀπὸ 'A6paàp ἕως τῆς εἰχοσαετηρίδος 
Κωνσταντίνου, ἐν τῷ χατὰ πλάτος: συνῆξε χρόνον 
ἐτῶν Bep : ab Abraham ad Vicennalia usque Con- 
stantini (hoc nimirum quo Chronicon ejus gesto 
concluditur) in extenso opere tempu collegit anno- 
rum 2542. Vicennalia quidem illa intelligenda quz 
primum Nicomedie; nam quae postmodum acta 
sunt Romz,in sequentem annum Eusebius transfert, 
Annus autem idem ille erat vicesunus ia. eorum, 
quibus imperium Constantinus obtinebat, serie : 
tametsi alius sive vicesimus primus in Eusebiana 
supputaudi methodo a Kalendis Septembribus fue- 
rit. Adeo nihil dubium est, quin ipsum terminum 
* dinumerationi sue ille accensuerit, Constantini, 
inquam, vicesimum, inclusive, ut vocant, majorl 
saltem ex parte, quam voluit cum praecedenti Abra- 
bamitico numero 2342, in quem desinebat, concur- 
rere; χυρίως enim ad annos ab Abrahamo exigere 
reliquarum gentium tempora sibi proposuerat. 
Neque audiendus Scaliger, cui minime perspectae 
Eusebii rationes erant, intulitque ex hoc loco, uno 
anno Nicomedienses anticipasse Vicennalia, id est, 
Christi Dionysiano 526, cuin anno sequenti Roma- 
ni rite ea celebraverint. Ex quo commento aliud 
infert, ostendi scilicet Coustantinum inivisse impe- 
rium anno Christi 307, et annum primum imperii 
Consiantiniani consurgere ex 24 Septembris num. 
9525. Que quidem omnia et veri speciem nullam 
habent, et pridem refutata suut l'etavio doctisque 
aliis chronologis. Itaque lHieronymo causa illa fuc- 
rit quam dicebamus, ut annum Eusehiano com- 
puto superad.eret, cum in continuatione hac sua, 
aunorum initia duceret, non ut Eusebius ab au- 
tumno, sed juxta suorum vulgarem usum a Kalen- 
dis Januarii, eodem facile modo postremum hunc 
Eusebiani Chronici accepit : et quem ille sequen- 
tem annum dixit non ab co numero, in quefn pra- 
cedens Abrahamiticus desinebat, sed in ser'e anno- 
rum Romanorum intellexit, atque adeo a vicesimo 
primo Constantini opus suum exorditus cst. 

Recole atque luc refer qua praecedente pro- 
xima annotatione. de anno als Hierouymo Eusc- 
biauis calculis superaddito, ejusque rci causis 
disputans. 


PATROL. XXVII. 


D dentur 


ms., S.ce ; sed uihil dubium quin Sicca Veneria 


. hotetur, Tum plurium numero, ueque ab episco-. 


pis : in fine. vox fedus desideratur, aque bene. 
Vide lib. de Viris Illustribus, cap. 79. 

lbid. Drepanum Bithynie. Idem ws. Drepnam et 
mox Lucani, neque id male, Pontacus Drepanam 
legerat. Grece Δρεπάνη el Δρέπανον. Socrates 
ejus meminit noinine tenus in Eccles. IHlist. lib. 1, 
cap. 18; et dicitur tamen Scaligero, hzc ad verbum 
ex Latinis llieronymi reddidisse : quin etiam acce- 
pisse ab eo Cedrenum, qui Ápé£zavov τὸ &v Nixo- 
μηδείᾳ vocat, ejusque instaurationem anno sub« 
sequenti ascribit : cetera bene convenit. Tu vide- 
sis Procopium Ciesariensem de Adificiis, pag. 96. 


B Col. 497. In: Antiochena Dominicum. Dicemus 


hac de reinfcrius ad ejusdem templi encznia. 
Notum, ecclesiasticis scriptoribus Dominicum ap- 
pellari domum in quam fideles ad celebranda 
mysteria conveniebant, Aureum hoc audit , quia 
permagna auri arisque copia, εἰ relique pretiosa 
materie ornamentis a Constantino decoratum est, 
ut Eusebius in Vit. Constant. lib. i1, 49, tradit. 

Col. 498. Constantinus uxorem. suam. Ex Zosi- 
mi narratione lib. n, 29, intelligere est, exiguum 
temporis spatium intercessisse a Crispi ad Faustss 


necem. Equidem superiore proxime anno utriusque 


mortem patratam, malim existimare. 

Col. 497. Donatus agnoscitur. Invenit. Scaliger 
notatum e regione in Freher. codice, Donatus hore« 
siarches sexto post Ariumanno unitatis vinculum rupit. 

lbid.. Antiochig post tyrannum..... Euphron'us. 
Hunc Parmens. ms. Euphorinum vocat. Pro EKEuw- 
£oius olim erat Euzoicus. 

.. Col. 498. Perphyrius misso. Persuasuin doctissimis 
viris, Scaligero, Pagio, et cum primis Tillemon- 
tio, not. 59 ad Vit. Counstautini, non aliud hoc 
fuisse Porphyrii, quod insigne volumen llieronye 
mus vocat, quam quod superest etiamnum carmen 
de laudibus Constantini. Hoc vero cum constet, 
fuisse Vicennáàlium ejus occasione clucubratum, 
eaque certa doctorum hominum, si Norisium exci« 
pias, sententia sit (in quam et nos supra, ubi de 
θανασίμῳ Crispi anno, concessimus), jure illi vi- 
llieronynum, qui gesti mentionem huc 
usque distulit, de solidi biennii metachronismo 
repreliendere, vel ἁπλῶς dicere cum — Tillen ontiu, 
Hieronyaianam recensionem defendi nullo modo 

posse. ) | 

Col. 497. Alexandrine Ecclesie. decimus nou; 
Decessorem suum Alexandrum testatur ipse Atha- 
nasius in Apologia v, quinto post finitum Nicze- 
num concilium mense obiisse. Confer Svzomc- 
num lib. n, cap. 17, et. Epiphanium hzres. 68, 
quibus adde quam scripsit Cl. Montfauconius S; 
doctoris Vi:am. Qui subsequitur. versus Dtalico 
charactere descriptus non habetur in antiquiori- 
hus libris, et apud Scaligerum. 

Col, 498. Ditatur Constantinopolis.ldacius in Fa- 


36 


4 


1131 


VALLARSIT NOTE. 


w————— ἢ - ——— "Ὁ 


1132 


stis ad consulatum Gallicani et Symmachi refert die A lemontius autem precedenti proxime, antequau 


v Idus Maias: quocum facit Paschalis quoque 
Clironici auctor, qui addit Feria 2, indictione 5 ; 
eo enim annoin undecimam diem Maii feria secun- 
- da-iucidit. Uterque adeo bene cum anno Constan- 
tini vicesimo quinto ex parte concurrit. 

Col. 497. Metrodorus philosophus. Huc refer quz 
Cedrenus narrat. Videtur autem hic ille Metro- 
dorus, quem tradit Photius composuisse periodum 
532 annorum, quam a primo Diocletiani exorditur. 
Eatdem periodum an. 552 vulgo creditur Vieto- 
rius Aquitani episcopus primus apud Latinos a 
Graecis sumptam usurpasse. Α Grzcis, inquam, 
nam et Sync., pag. 35, de Aniano (qui Metrodoro 
tamen huie. nostro a Photio [audato junior 651) edi- 


Delmatios Casar nuncupatus esset. Aurelius Vi- 
ctor, de Czesarib., in fine, statim a morte Crispi, et 
ante Constantinopolis conditum , narrat, cui et 
málunt alií cum Petavio tidem adhibere. 

Col. 499. Tricennalibus Constantini. Diem ptz- 
terea notant, [dacius quidem, in Fastis, xiv, au- 
ctor vero Paschalis Chronici, vii Καί. Octobris. 
Eusebius in oratione de laudibus Constantini in 
ejus Tricennalibus, vel certe paulo post habita, 
fortissimos quatuor Casares, tres scilicet Coustan- 
tini filios et Delmatium, memorat. 

Col. 500. Pater rhetor. Antea erat Pater, alias 
Paiher. Diximus de iusigni eo rhetore in epist. 
120, a4 Hedibiam, initio, 


tam ab eo memorat Paschatis tabulam 552 annorum, p — Col. 499. Nazarii rhetoris filia. Scaliger et mss. 


εἰς. Porro Dionysius Exiguus auno epochz Christia- 
4:e 626, eamdem instauravit atque accuratius receu- 
suit, a quo ct nomen vulgo Dionysiane assuinpsit. 
ju hoc etiam a Victorio ablusit,quodeam perioduin 
a primo Diocletiani anno ad primum Christi retra- 
xit, Victorius 3b anno passionis inchoavit. 

lbid. Rome tricesimus secundus. Exigui quidem 
momenti differentia est Hieronymum inter et anti- 
quos catalogos in mensium annorumque numero, 
quibus Marcus et Julius Romanau cathedram 
obtinuerunt. Coustat ex his tamen et recta ratione, 
triennio saltem serius fuisse Marci ordinationem 
referendam. Julius certe quarto aute Constantini 
mortem meuse ordi»atus est. Sed Eusebianis adliuc 
calculis atque hypothesi Noster adliseret, 

Ibid. Edicto Constantini. Ascribit etiam Cedre- 
nus, laudatus pridem Scaligero , τῷ χς' xal xt 
ἕτει. 

Col. 498. Ποπιαπὶ Gothos. Auctor Fragmenti de 
Constantio et Constantino a "Valesio editus post 
Ammisnum pag. 661 : Deinde (post Constantino- 
polis dedicationem) adversum Gothos bellum sus- 
cepi, εἰ implorantibus Sarmatis auzilium tulit, 
]1a, etc. Consentit ldacius quoque in Fastis, ubi 
Pacatiane atque Hilariano coss. ait, Victi Gothi ab 

ἡ exercitu Romano in terris Sarmatarum die xn. Kal. 
Maii. Praecedenti proxime mense Aprile egisse 
Constantinum  Marcianopoli, qua& Mesie secunde 
in Goiliorum ac Sarmatarum vicinia urbs est, con- 
stat ex leg. cod. Theod. 4, de Sponsalibus. Vide 
Zosimum lib. 1. ΒΞ Dot 

Col. 497. Sarmatg et Lunigantes. Vitiosum est, 
quod libri alii. praferunt, Dimicantes οἱ Limican- 
tes. Liwigantium nomino veniunt servi,* quibus 


Sarmatz arma dederant, cumia Scythis bello pete-. 


rentur : qui cum de Scythis victoriam retulissent, 
adversus Sarmatas dominos suos arma verterunt, 
eosque patriis sedibus deturbarunt. lta Ammia- 
nus Marcell. lib. xvii, c. 12et 15, et l. xix, c. 14. 
Pro Arcaragantes quidam libri preferunt Ardara- 
gates. 

Col. 498. Calocerus in. Cypro. Theophanes quo- 
que gestum lioc anno Constantini 29 illigat : Til- 


plerique distincta Italico charactere verba pre- 
termittunt : quz sunt in Parmeusi δά hunc mo- 
dum, Nazarii filia Christiana virgé in eloquentia pa- 
Iri coequatur, cui nomen Eunomia fuit. 

lbid. Tiberianus vir disertus. Vide Gothofredum 
in Prosopographia endicis Theodosiani. Ex eo Til- 
lemontius hocce anno Tiberianum vicarium Hispa- 
niarum profert. Scaliger in uno alteroque ms. 
Titianum scriptum invenit, 'quem scire se dixit 
clarissimum senatorem : Tiberianum vero praf. 
prit. Galliarum ignorare. 

lbid. Eustachius Constentinopolitanus. Aliud par . 
credere est, quam quod Macarii Hierosolymitani 
episcopi industria exstructum Eusebius lib. im de 


C Vita Constantini cap. 543. memorat. Scaliger enim 


parum abest quin deceptum blc Hieronyumum di- 
cat. Nec tamen diffitemur, martyrion primitus ap- 
pellatum Hierosolymitanum templum illud , quod 
Constantinus excitavit, ut Cyrillus catech. 18 te- 
Slatur, quo deinceps nomine martyrum quoque 
sepulcra donata suut. 

lbid. Constantinus extremo vite. Nihil est in ecele- 
siastica historia, de quo disputatum sit magis. Fa- 
eiunt cum Hieronymo Eusebius lib. iv Vit. Constan- 
tini, cap. 61 et seq., Sozomenus lib. n, 34, Socrates 
1, 99, Ex Latinis S. Ambrosius in Funere Theodosii 
Magni, etc. Addizet Zosimus]potest, qui post Crispi 
et Faust necem, ait Constantinum criminum pia- 


D cula quzsivisse apud Christianos : ut adeo, si ba- 


ptismum fuperatoris designare voluit, vulgaiz ex 
aciis S. Silvestri opinioni non faveat. Quanquam 
ejus uarrationem aliis de causis Socrates falsi 
jampridem arguit. Sed hzc persequi, nostrarum 
partium non est. 

Ibid. Constantinus cum bel!um. Parmens. ms., 
in Cirone, Victor in Czsar., Achyronam vocat ; Cas- 
sioJ., Acyronem. Dicitur Bithyniae oppidum apud 
Nicomediam, quod Porphyrogennete Pythia appel- 
latur. Anuos vite Constantini, quos 66 Hierony- 
mus numerat, pro incompletis accipito ; uno enim 
minus dicunt Eusebius, Rufiuus, Socrates, Sozo- 
inenus, atque alii. Quanquaw idem Eusebius in 
Vit. lib. iv, cap. 59. : Imperii, inquit, curriculum 


ewe o—À o^ - "om o 


11 


VALLARSII NOT E. 


. 1 


duobus εἰ trig nta annis explevit, exceptis mensibus A Domini ex Eusebiana. vulgo apposita recensione, 


ac diebus paucis : vite vere spatium duplo fere lon- 
gius (uit, Qu.e verba fucum fecere Scaligero, ut 
anno serius mortem imperatoris putarit contiyisse, 
el Tricenna in ejus uno item anno fuisse anticipata 
(quemadmodum et Vicennalia dixerat) in Oriente. 
Adeo non explevisse eum vera Tricennalia, qu:e 
incidisse voluit in 24 diem Septembris, ut com- 
plendo anno solidi menses Romani quatuor et dies 
duo defuerint, At vero se rcs penitus econtrario 
habuit. Constantinus ἃ die 95 Julii , Constantio 
et Maximiano vi coss., imperium — auapicatus est, 
cademque die post annos triginta recurrente, Con- 
s'antio el Áloino coss., Tricennalia celebravit : 
quibus exactis, decem przterea mensibus super- 
ates fuit : x1 Kalendas Junias decessit e vita. H.ec 
llieronymianis caleulis, imo et Eusebianis in Chro- 
pico (orator o enim more in Vita loquitur) apprime 
consentanea recensio est. 


Col. 500. X YXVII. Constantius, etc. Uuo minus 
babet ms. Parmens., sive 95, Notatu autem di- 
gnuip, non statim a patris obitu, sed post trium 
et qued excurrit, mensium interregnum, Septem- 
bre scilicet ejus anni, filios imperio successisse. 
Discimus id ab Eusebio in Vit. lib. iv, toto cap. 
67, et cap. 71 in fine, iis verbis: Ipse etiam μετὰ 


θάνατον, post mortem, imperium retinens, quasi re- ὁ 


divivus universum orbem gubernans, etc. 


Col. 499. Sapor rez Persarum. Gestum in Scali- 
gcri recensione cum precedenti numero 9754 con- 
currit : ad cujus rationes propius habent Chro- 
nici Paschalis auctor, et Theophanes, qui Nisibis 
obsidionem per tres e! sexaginta dies eidem anno, 
quo mortuus est Constantinus, Feliciano, ut aiunt, 
εἰ Titiano coss., ascribunt. Atque illo quidem 


advivente, recentiores nonnulli chronologi Saporem 


ijrrupisse, arguuntex Libanio, qui tradit in Bact- 
λιχῷ post ohitum Constantini Persas non ausos 
esse Tigris ripam superare. Alii non ante ceptum 
bellum dicunt, quam audito Constantini excessu. 
Videsis Valesium ad lib. xx Ammiani Marcell. 
cap. 7. 

lbid. Dalmatius Cesar. Non addit Parmena. ms. 
filiis, quam vocein subjungit Scaliger verbo reli- 
querat. 
w — Col. 500. Jacob Nisibenus. Eodem, quo mortuus 
est Constantinus, anno, nulla da obsidione Nisibis 
injecta mentione, iu Chronico Dionysii Jacobitarum 
patriarche Jacobus ipse ex hac vita migrasse dici- 
wur : Amie 649 (Grecorum, qui cum Dionysian, 
9-8 concurrit) decessit Constantinus Magnus, diviso 
inter ipsius filios imperio. Vivit autem. annos | 63, 
tenuitque imperium. annos 35. Hoc eodem anno S. 
Jacobus Nisibis episcopus ez hoc seculo migracit. 
lta ét. Chronici Edesseni auctor, cl. Assemanio 
interprete, anno 619 obiit S. Jacobus Nisibis epi- 
scopus. Et potest ille quidem annus eum hoc. ipso, 
ad quem refert. llieronymus, convenire, si annos 


tametsi falsa, ad Dionysianam exigas. Quod vero 
aiunt, eodem illo Constantinum obiisse, ex Eusebii 
exaggeratione oratoria, et. supputandi ratione iu 
Vita cjus adornanda fluxit, et. suo loco superius 
expositum est. Ceterum de liberata Jacobi precibus 
Nisibi, copiose Theodoretus agit Hist. Eccl 1l. n, c. 
90, et Pliilostorgius lib. m, c. 25. Adverbium sepe 
in Parmensi ms. non habetur. 

lbid. Constantius bellum fratri. Differehat Ponta- 
cus gestum ad subsequentem proxime annum, 
fratrum Augustorum quartum, quod nos malui- 
mus cunt: aliis libris et Scaligeri recensione revo- 
care ad tertium, tametsi hunc ille cüm Abraha- 
mitico num. 56 supra bis millesimum trecentesimum 
comparat. Sane dubitare non licet, qnin cos«. Acia- 
dyno οἱ Proculo contigerit ; id quod Socrates lib. 
n, δ. 4, testatur, eoque luculentius Zonaras, con» 
sentientibus in idem tempus S»zomeno, fPhilo- 
storgio, et reliquis qui historiam eam narrant. 
Quin etiam de mense, Aprile nimirum, partim ex 


eorumdem testimoniis, parti ex cod. Theodos. 


]. m de dilationib., et 1. ni de advoc, Fis-., jam 608- 
stat, Ab eo itaque tempore quo fratres regnare 
coeperunt, Feliciano et Titiauo coss., post tres 
fere interregni menses a patris morte, ut 500 
loco notatum est, «tque adeo circa Septemb. ejus 
anni, ad Aprilem, ejus quem dicebamus consulatus 
Acindyni et Procli, biennium mensesque septem 
intercedunt ; ac tertius ille, ex qu^» filii Constan- 
tini imperium obtinebant, annus agelatur. Exag. 
gerat proinde* Zosimus, qui Constantem 41 tofo 
triennio fratris inimicitias dissimulasse, Caternm 
quod dicitur Constantinus juxta Aquileiam  Alse 
occisus , fere persusdet cognomine fuisse olim 
fluvio Alsz oppidum : nisi si quorumdam librorum 
verlor estlectio, juxta Aquileim Alsam: cectum 
est enim, Victore.teste in. Epitom., occisi cadaver 
projectum in flusium cui nomen Alsa est, non lonjc 
ab Aquileia. 

Col. 499. Vario eventu. In. Parmensi mss., ad- 
versum Gallos: item altera 40 hac periocha male 
Audens pro Audeus : tum heresis Audiana, ab Àu- 
dio nimirum, ut aliis dicitur. Vide Nicephorum lib. 


D xi, c. 14. De terrzemotibus,quorum mentionem au- 


ctor interserit, dicemus quarto . 8 hoc anvo plurihus. 

Ibid. Fraxci a Constante. Ascribit num. 2557 
Scaliger, eamque recensionem ait unius anni pro- 
chronismo laborare. Pontacena liec igi'ur, atque 
adeo nostra, qu» altero ah eo numero assignat, 
peccet in contrariam partem unius anni metachro- 
nismo. Atqui male identidem Abrahamiticos cum 
imperatorum annis Scaligerum comparasse, osten- 
sum estalias: in hoc autem gesto sciens peccat; 
neque enim quod certo certius est, diffitetur. Con- 
slantio 11 et. Constante 11 coss. contigisse: et 
eum tamen non quiutum, ul revera est, aggusta 
eorum dominationis, sel quartum annum entme- 
rat. Vide Socratem lib. u, 13, et [Δεῖ] Fastos. 


1135 


VALLARSI T NOTE. 


1136 


Julius Firmicus de Error. profanar. religion. im- A — Col. 199. Athanasius ad Comtantis. Laborat bien- 


peratores alloqueus, Post. excidia, inquit, templo- 
rum, vicistis hostes (Francos), propagastis imperium, 
el hieme tumentes ac. savientes undas. culcastis 
Oceani, et insperatam | imperatoris faciem | expavit 
Britannus: quibus trium annorum gesta denotantur. 

ibid. Hermogenes magister militie. Seditionis 
historiam repete ex Libanio in Βασιλιχῷ pag. 126. 
Convenit et juxta Idacium tempus: his coss. posi 
Francos victos, tractus Hermogenes. 

Jbid. Antiochi Dominicum. Atqui conceptis ver- 
bis Athanasius laudatus etiam Sealigero encznia 
ejus templi; ὑπατείᾳ Μαρχελλίνου xal Πρόθου, lv- 
διχτιῶνος ιδ' ascribit : et Socrates 1. 5, c. 8, de- 
dicatum affirmat anno, ex quo zdificari coepit, de- 
címo. Videtur adeo Noster in utriusque ge-ti tem- 
poribus hallucinatus, et initium quidem «zdifica- 
tionis debuisse anno Constantini Magni vicesimo 
sexto, dedicationem vero superiori huic proxime, 
ascribere. Scaliger eamdem ferme rem dicit, sed 
in Abrahaimiticis numeris comparandis de more 
fallitur. 

[bid. Macedonius artis plumarig, Non caret veri 
specie, Hieronymo, cum hzcex auctore quopiam 
Graeco dictaret, aliudque ageret, fucum fecisse 
verbum ποιχιλότεχνος, aut quid simile (quo vafer 
et callide mentis homo Macedonius dicebatur), ut 
illad pro ποιχιλτικχῇῆ: τέχνης, id est artis pluma- 
rie, acceperit. Non tamen pronuntiare id cum 
Scaligero ausim, qui sine dubio tale quid asserit 
Hieronymo imposuisse. 

Col. 500. Paulus crudelitate Philippi. Tempus 
convenire, disces 3b Athanasio epist. ad Solitar., 
ubi eum , nondum *tertente anno, prefectura sua 
magna cum ignominia spoliatum narrat, atque 
jam privatim ac ludibrio habitum, ingenti moerore 
diem obiisse, Adde Gothofredum in Prosopographia 
cod. Theodosiani. 

Col. 499. Maximus Trevirorum episcopus. Male 

in Parmensi ms. Mazimianus appellatur. Videsis 
᾿ς ipsiusmet Athanasii Apologiam 11. 
3 :Juid. Neocmsarea in Ponto. Falso in Parmensi 
ins. dicitur. Diocesarea, Verosimillimum cst, quod 
Scaliger conjecit, hausisse hzc Hieronymum ex 
Grzco auctore, apud. quem fuerit. χωρὶς τῆς 'Ex- 
χλησίας, xàV τοῦ ἐπισχόπου, xal τῶν ἐχεῖ : lectum 
autem ab eo ἐπισχόπου pro πλὴν τῆς. Certe qui- 
dem Cedrenus eo sensu πλὴν τοῦ ἐπισχόπου di- 
xit, et cosum huiemet au»no Constantii illigavit. 
Ceterum multi per éa tempora lerremotus in 
Ofiente contigerunt, de quibus Orosius lib. vir, 
S. Greg Nazianzenus carmine de rebus suis, So- 
crates lib. 11, Sozomenus ni, atque alii. Refercudus 
huc prz cseteris Theophanes p. 11. 

Col. 500. Titianus vir. eloquentissimus. Isidorus, 
lib, 11, c. ἢ : Titianus et Calvus, qui themata de Vir- 
gilio elicuerunt, et deformaverunt ad. dicendi usum. 
Confer Gothofredum in Prosopographia co.!. Theo- 
dosiani. 


nii prochronismo Scaliger, qui Augustorum fratruin 
octavo anno hanc, utet subsequentem periocham, 


' illigat. Testis omni exceptione major Historia ace- 


D 


phala, gesta potissimum Athanasii continens, nu- 
per ex antiquissimo Veronensis Ecclesi: ins. edita, 
notisque illustrata inter Observationes  Litterarias, 
tom. Ilf, ab eo qui rei litterari gloriam unus apud 
nos sustinet, March, Scipione Maffeio. Scripsit au- 
tem (verba ejus Historiz sunt) imperator Constan- 
linus de reditu Athanasii , εἰ inter imperatoris 
epistolas hec quoque habetur. Et factwn δεῖ, post 
Gregorii mortem Athanasius [f, expulsus] est. ex 
urbe Roma, ei partibus Italie, et ingressus est Ale- 
zandriam, Phaophi xxiv, consulibus Constantio 
et Constante νει. Designatur mensis Octob. dies 21, 
ann. Christi Dionysianus 3546, in quod tempus de- 
cimus imperii Constantii οἱ Constantis annus ante 
duos fere menses inchoatus incurrit. 


Col. 500. Dyrrachium corruit. Superiori pro- 
xime ann. τῷ 0' Constantii assignat , laudatus 
etiam Scaligero Cedrenus, quihzc iisdem verbis 
refert Grece, quibus Hieronymus Latine: Sed par 
credere est, Dyrrhachium, et Romain, et Campani 
urbes non eodem plane tenipore terra motu quas- 
satas : quze cum simul comprehenduntur, possunt 
ad utriusque anni partem pertinuisse. 

Col. 499. Magnis rei publice expensis. Atque hoc 
gestum Scaliger nono ascribit anno Constantii, 
nec tamen diffitetur referri a Cedreno ad decimum: 
quod et ab llieronynio przstitum est, et. vero pro- 
pius videtur. Confer orationem 1 Juliani δὰ Con- 
stantium, et Libanii orat. xin. 


Col. 500. Rursum Sapor tribus. mensibus. Consi- 
gnant omnino rectius Nisibenss hujus obsidionis 
tempus Cedrenus τῷ «y ἔτει, decimo tertio Con- 
stantii anno : et. qui eunídem consulatu denotat, 
auctor Paschalis Chronici, Sergio et Nigriniano coss. 
Eadem antea rotio fuerat Juliani imper. orat. 1 οἱ 
n, quibus locis tradit irrupisse tunc Persas in 
Mesopotamiam, et Nisibin obsedisse, cum scirent 
Constantium in. Occidentem adversus tyrannos 
profectum, Sed et Themisiio orat. xiv Zonarz, 
atque alii eadem temporis notatio est; neque sane 
video, nisi si librariorum ea culpa fuerit, quo pa- 
cto Hieronymus ab unius saltem anni prochro- 
nismo excusari queat. Scaliger tamen eo gravius 
peccat, qui δὰ praecedentem, Constantii decimum 
refert : peccant οἱ veteres plerique — omnes 
libri editi, tum mss., qui annum his comparant 
Domini 550. Etsi enim hic revera annus fuerit 
juxta Dionysii computum, non eraot tamen juxta 
auctorem nostrum, licet neque ejus, neque Eusebii 


* esse latereulum istum, sepe. monuimus, Pro tribus 


mensibus, quibus ait. Hieronymus obsidionem du- 
rasse, Vologesius tunc. Nisibenus episcopus, testis 
αὑτόπττς, centum dies numerat. 


Coll. 499. Eusebiusepiscopus. Verbum episcopus, 


1137 


VALLARSII NOTE. 


1138 


quod dcesilerabatur, ex ms. Parmensi, sliisque A — Col. 502. Liberius episcopus. Marcellinus ac Fau- 


libris, suffecimus. 

Ibid. Solis facta defectio. Nihil est hujusmodi 
celestium charactefum notatione, quas cseteris 
certiora omnibus esse debuissent inter auctores, 
veteres que ac recentiores, magis controversum. 
Cedrenus anno gscrtbit Constantii. decimo. Con- 
sentit ei Scaliger, qui visam ait esse defectionem 
illam Constantinopoli bora tertia matutína, Junii 
sext», anno Christi Dionysiano $16, numero 9562, 
epacta tam zquabili, quam | castigata 21, qure pro- 
fecto est regione diei 6 Junii, Prztermitto, quod 
nde arguit. de unius anni metachronismo Hiero- 
iymum, eujus minime rationes intellexit. Quippe 
uli, cum fuisse ab an. 558 Dionysiano initium 
Lonstantii auspicatum : debuisse autem a 93 
Maii przecedentis 557 repetere; utrumque longius 
a vero, uL ex his quz& superius suis locis anno- 
tata sunt, liquet. Porro Theopbanes subsequenti 
anno Christi Dionysiano 247, et perspicuum est ex 
Terum, quas narrat, contexin, eclipsin eam as:i- 
gnat. Probatur etiam Petavio, de Doct. temp. lib. 
ΧΙ, qui ejus quoque anni die Octobris 90 solem 
contendit defecisse. Sed quod facit ille, Nisibenz 
obsidionis tempas proxime premcessisse, indicie 
est (si que dudum de ejus obsidionis anno diximus, 
persuadent) aliam fuisse solarem defectionem, 
quz ad id temporis pertineret : facile autem rerum 
similitudine deceptos auctores esse, 


Col. 501. Bellum Persicum. Convenit tempus, (c 


consentientibus in hunc ann. Idacii Fastis, et quod 
rei capul est, historica gestorum Constantii serie, 
Unus est Julianus imp. orat. 1, qui ante ferme 
triennium prelium hoc referat, ubi Magnentii ty- 
rannidem in Gallia cepisse ait post fere ann. ab 
hoc przlio apud Singaram sextum, sive, quod idem 
est, sex annis ante Constantis mortem, pradlium 
illud contigisse. Cujus testimonio fidem adhibere 
inalunt. Gothofredus , Pagius, Harduinus, atque 
alii: cum multo tamen verosimilius sit, numericas 
notas fuisse ibi librariorum errore corruptas, puta 
positum c' pro y'aut β΄, ut Valesio. ad Ammian, 
Marcellinum, et Tillemontio notatum est, Confer 
itaque Eutropium in fine, et Orosium lib. vi, ut 


B medio L:tteris, Jobeleus secundum Hebreos : 


slinus presbyteri in pr.efat. precum : £o die , in- . 
quiunt, quo Liberius ad exsilium proficiscebatur, cle- 
rus omnis, id esi presbyleri , et archidiaconus Felix 
(in ejus locum intrusus), et ipse Damasus diaconus, 
et cuncta Ecclesie officia, omnes pariter, presente po- 
pulo Romano, sub jurejurando firmarerunt, se, vivente- 
Liberio, pontificem alterum nullatenus habituros. 

Col. 501. Romane Ecclesie... in hereticam pra- 
vilatem. Fidem suscepit Sirmii tractatam, et a De- 
mophilo sibi expositam, quam minime hz»reticam 
fuisse, equidem malim cum doctissimis viris exi- 
stimare. Sed haec obiter. 

Id., ibid... Romam quasi victor. Addit Scaliger 
ex uno Bengarsiano exemplari, grandioribus in 
in No- 
tis autem, falso epilogismo buc referri Jobeleum 
contendit, et culpe llieronymo vertit. Atqui eam 
minime profectam esse annotationem ex Hierony- 
mi calamo, evincit aliorum, qui nihil simile ha- 
bent, librorum consensus. 

Ibid. Magnentio apud Augustodunum. Convenit 
tempus, quod coss. Sergio et Nigriniano Socrates 
lib. ir, capp. 9 et 10, in fine, et Sozomenus l. iv, 
4, designant. Fasti Idaciani luculentius, die etiam 
anRotata : Hís coss, occisus est in Galliis a Magnentio. 
Constans, et levatus est Magnentius die xw Kal. Febr. 
Errat itaque, qui et minimo minus Sealigero im- 
posuit, Chronici Paschalis auctor, qui prxcedenti 
anno, coss. Limenio et Ca!ulino, factum ascribit, In 
annis imperii Constantis quindecim rescribi pro 
tredecim, Pontacus in Curis posterioribus jussit, ut 
supputari eos ex quo Cesar creatus est, vellet. At 
vero spatium hoc ipsum Eutropius, 3 quo hze- 
Hieronymus hausit, amplificat ad usque imperii an- 
num 17. Vetranio male in Parmensi ms. Veturia- 
nus appellatur. Iterum Idacius in Fastis, statim a 
Constantis. morte, Vetranio apud Sirmium Kal. 
Maii eo anno, et Nepotianu$ Rome wi Non. Jun. 
(levati) et pugna. magna fuit, etc. 

Ibid. Victorinus, natione Afer (apud Vallarsi). H:ee 
neque in Parmensi ms. est periocha, quam Seali- 


. ger omnino respuit. 


bid. Rome populus. Ms. Parmensis , haud recte 


et laudatum Sealigero Sextum Rufum in Brev. ad p tomen, ab fleracliada servatore perditur. 


Va'entem, De Nisihbi autem ipsa, Dezabdeet Amida, 
consule Cellarium Geograph. Antiq. lib. 1, cap. 
15. In Parmens. ms., Bizable et Amicla. 

Col. 501. Mazimus, quadragesimus post, etc. 
Cyrillo, qui Maximo successit, ab Arianis extruso, 
Nicephorus : ubrogat Arsenium, lHIeraclium, Hilarium. 
Postea Cyrillus in sedem restitutus secunda synodo 
interfuit, Gratiano imperante, Quatuor vero Cv- 
riilos, quos post Maximum enumerat sanctus Pater, 
alii improhant, quibus enum per ea tempora Cy- 
rillum fuisse, pl'i:cet. Consule Annales Daronii ann. 
551. In Parmensi ms., invadunt, id. est, Cyrillus, 
Enricius, et wox, cum a Magimiano et ordinatione 
Maximini, corrupte. 


lbi.|. Nepotiani caput pilo. Eutropius, lib. x, cap.. 
41 : Nepotianus saevis exordiis dignum exitum na-. 
ctus est : vicesimo erim atque oclaso die a Magnen- 
lianis ducibus oppressus ponas dedil, coputque ejus 
pilo per urbem circumlatum est, gravissimaque pro- 
scriptiones et nobilium cedes fuerunt, etc. 

Col. 502.Vetranioni apud Naissum. Minus recte 
antea Naisum. Confer Zosimum lib. n, c. 44, Avre- 
lium. Victorem, Idacii quoque Fastos, et Socrate 
lih. tr, cap. 98. 

Col. 501. Magnentius Murs. vicus. lacius in 
Fastis, Jlis. coss. bellum Magnentii (uit. Mursa die 
4 Oclobris. Mursa autem Pannonix oppidum ; [5]- 
luntur enim, quod et Sesliger pridem animadver- 


1139 


VALLARSII NOT. 


1110 


tit, Socrates lib. 11, 52, et Sozomenus iv, 7, qui A litatem, vecordiam, perfidiam, affectatum denique 


φρούριον Γαλλιῶν, Galliarum castellum, dicust. In 
Tabulis Peutingerianis Mursa major, citra quam 
10 millibus ac occasum Mursa. minor. Vide Zosi- 
mum, et Aurelium Victor. in Epitome. 

Coi. 502. Gallus Constantini patruelis, Dicitur 
1dacio Ciesar appellatus 14, Mart., ex quo tempore 
Constantius. Gallus nominari coepit, Victore teste. 
Confer Ammianum initio lib. xiv, et Philostorgiuimn 
1v, 1. In. Parmensi ms. Constantii patruelis opera 
Casar factus. lste Judovos; cic., continua serie, 
atque uno periocha. 

lbid, Gallus Judaeos. Counfirmat Cedrenus gestum 
iid annum. Constantii decimuui quintum pertinere. 
Huc tu refer laudatos etiam Scaligero, Victorem de 


Coesaribus, et Socratem lib. v, 55, quibua adde Sozo- B 


menum iv, 7. De Dioczsarea, itemque Diospoli Palz- 
stin:e, recule sancti auctoris praefationem in Jonam. 

Ibid. Nonnulli nobilium. Narraut hac Galli faci- 
mora Ammianus lib. xiv, Zosimus 1, Socrates, 
atque alii. 

]ti-!, Syrie populis (apud Vallar:i).Iecautem,tam- 
etsi Italico charactere distincta, a Scaligero peuitus 
repudiata, ctiam in Parmensi ms. sunt, Ascribitur 
auwem vulgo portentum. precedenti anno, cum 
Gallus Antiochiam adventaret, ut Socrates lib. wu, 
98, auctor est : idque Nonis Maii, ut auctor Pa- 
sehalis Chronici, Cyrillus Hierosolymit. epist. ad 
Constantium, Theopbanes , atque. alii testantur. 
Solus ldacius in wense abluit : Apparuit , in- 


quiens, in Oriente signum | Salvatoris die 11 Kal. C 


Februar., luna 98; in quo et fal'j videtur. 

Col. 501. Magnentius Lugduni, Cum sex fere menses 
supra trienn'um imperasset, ut Zo-:mus lib. tradit, 
sibimet latus transfodit, i1 1dus Augusti, ut Idacius 
in Fastis, vel iv, ut Paschalis Chronici auctor, vel 
denique die 15 ejusdem mensis, ut Socrates lib. 
p, cap. 92, nctat. Decentium, quem non fratrera, 
ut Hieronymus, scd. propinquum tantummodo Ma- 
gnentii Zosimus vocat, xv Kalendas Secpteiibres 
ejusdem utique anni, laqueo vitam exp'evisse, 
]dacius prodit. M 

Ibid. Gennadius Forojulicnsis orator. Mavult pu- 
tare Scal ger, Forensis, potius quam ad distincetio- 
nem ejus, quem Graci σχολαστιχὸν, id est causa- 
rum patronum, vocant, pro genulitio hic esse, sive 
pro Forosegusianus ; nam etiam hodie vulgo Fo- 
reuse appellantuf. Sunt sane quidam inss., quo- 
yum unum οἱ alterum Pontacus laudat, qui Foro- 
juliensis pro Forensis "prxeferunt. 

Col. 502. Gallus Casar. sollicitatus. Pontacus ex- 
ponit, Constantium variis artibus Gallum ad se 
pellexisse, ae deinum interfici curasse. Grieci quos 
Scaliger laudat, μετάπεμπτον, id est accersitum, 
dicunt. ldem ob regiam indolem cum aliis pro egre- 
giam legit : multumque miratur, istliuc ab Hiero- 
nymo proditum fuisse Gallum propter regiam in- 
dulem Constantio suspactum, quem potius ob multa 
jneivilia gesta, utque auctores alii narrant, cruJc- 


imperium, jussit interfici. Eritqui his nimirum 
de causis impressam lectionem ob egregiam indo- 
lem, qux et plurimorum codicum est, veriorem exi- 
stimet : idque velit εἰρωνιχῶς dici, ut illud Virgilii 
notissimum, egregia conjurz, de Clytzemnestra. Sed 
est sane verosimilius quod postmodum Sealiger 
conjecit, tantum non pro certo asseruisset, in Grz- 
co auctore, unde hzc excepit Hieronymus, fuisse 
scriplum ὑπόπτης διὰ τὸ βασέλειον γενόμενος : illum 
autem τὸ βασίλειον, quod certe tyrannidem affectare 
significat, pro regia indole, deceptum dictandi pro- 
perartia, vertisse. Pro in Istria, zque bene libri 
alii Istrie habent : neque, ut jactat Scaliger, idioma 
lleronymianum hoc est, sed Latinum utique, et 
melioris netz» auctoribus usurpatum. Codex tamen 
Parmensis neutrum hahet, sed occiditur absolute. 
Tempus quod spectat, Scaliger precedenti proxime 
anno Constantii 17 gestum ascripsit. Et vero coss. 
Constantio Aug. vit, atque ipso Gallo 11. contigisse 
compertum est : sed cum Cxsarei ejus imperi; 
quartum annum auctores eum supputent ab IJibus 
Martii, ut superius animadvertimus, consulatus au- 
tem ille in partem qnoque decimi octawi Constantii, 
puta a Kalendis Septembribus, incurrat, ut satis 
illud bene constet, gestum in hunc erat Constantii 
differendum : id quod etiam indicat sub ejas anni 
initium Gallum fuisse interfectum, Vide saepe lau- 
datos auctores list, Eccl., et Victorem in Casari- 
bus, qui a Galli morte demum post septuaginta 
annos reipublicze curam ad unum redisse annotat, 
Ale Chrysostomum quoque Ionil. 15 in Epist. ad 
Philippenses. “ 

Col. 501. Silvanus in Gallia. Atque hujus necem 
Scaliger ad precedentem. annum revocat, quod 
longius s. vero abhorret. Lege Juliani orat. i, ad 
Constantium. οἱ Victorein. in. Cwsaribus, denique 
Ammianum Marcellinum, lib. x*, rap. 5 et 6. 

Ibid. Victorinus rhetor et Donatus. In prafatione 
commentarii prioris ad Galatas, Non quod ignorem 
Gaium Marium. Victorinum, qui Rome, me puero, 
rhetoricam docuit, elc. Vide qus ibi annotamus. 


Col. 503. Paulinus εἰ Rhodanus. Antea. Rhodianvs 


D scriptum. erat : alii. libri RAodanium — proferunt, 


Vide Sozomenum lib. iv, cap. £9, et laudatum | ibi 
Valesio Sulpitium Severum. 


Col. 501. Petrus Cosaraugustang orator. Abest 
hzc ἃ Parmensi ms. periocha. llaud scio. num alii 
de oratore isto auctores loquantur. 

Ibid. Donatus a. quo supra.... Montenses. Confer 
sancii Patris Epist. in nostra recensione 37, ad Mar- 
cellam, initio, et qux nos ibi. 


lbid. Julianus, frater Galli. 1n Scaligerana ei- 
tione, culpa, ut videtur, typographorum, hac 
periocha desideratur. Recte porro tempus liac 
recensione assignatum »nno Constantii decimo 
nono ineunte : siquidem Julianus creatus est Cesar 
vui 14. Novembris, Arbitiune et Lolliano coss., ui 


1141 


VALLARSII NOTE. 


DU 222 


Ammianus Marcellinus lib. xv, cap. 8, auctor est : A citius uno circiter mense, sive die v Non. Mart., ut 


anni autem Constantii, ut sepius notatum est, 
ducunt à Septembre initium. Ammiano consentit 
lJacius in Fastis ; auctor vero Paschalis Chronici, 
et Fasti Siculi mensem dicunt proxime praceden- 
tem, sive vit ld. Octobris, quod licet rationibus 
nostris minime officiat, non tamen probaiwnus. 

Col. 505. Antoninus monachus... brevi libello. 
Primum obtinet locum tomi secundi nostre hu- 
115 editionis. Annum quo scriptus liber est, diximus 
Christi 574, aut sequentem. Parmensis ms. in futue 
ro, exylicabimus, quod pronuntiationis e&t mendum. 

Col. 501. Reliquie apostoli Timothei. Ex eorum 
numero, qui vulgo apostoli audiant, Timotheum 
non fuisse, compertum est quod Primasius in cap. 
primum  Epistol. ad Philippenses, quae incipit, 
Paulus et Timotheus servi Jesu Christi, planissi- 
me statuit, cum dicit, Omnis apostolus servus, non 
omnis servus apostolus. Sed sicut Epaphroditus a 
Paulo apostolus Philippensium dicitur : sic vocare 
quandoque amant scriptores veteres generali vo- 
cabulo apostolos, qui ad gentem aliquam Christiana 
füide imbuendam missi sunt. Porro haud recte 
in Parmensi ms., Constantinopoli iuvente, pro Con- 
stantinopolim invecte, legit. 


Col. 502. Liberius episccpus. luc refer Theodo- 


retum list, Eccl. lib. τ΄, cap. 16, atque illud cum- 
primis insigne responsum Liberii ad Constantium, 
malle se ecclesiasticas leges servare integras, quam 
babere Romz domicilium. 

* Col. 505. Magne Alamannorum copie. Gestum 
confert in sequentem Constantii aunum Scaliger, 


quod et minus probabile est, et est certe centra * 


veterum librorum fidein. Comimissa est pugna 
circa Julium mensem, adeoque circa hujusce anni 
decimi noni finem.. Porro quod huc refert doctus 
vir. Zosimum, lib. «r, cap. 3, non. videtur aui«- 
madverlisse, euim vel exagyerare preter modum, 
vel librario mendo premi in numericis notis, ubi 
ait, sexaginta millia Alemannorum deleta, cum sex 
iantum Dpiillia referatÁAmmianus Marcellinus lib.x vi, 
cap. 12, octo Libaniusin Orat. funeb., et ante pugnain 
non nisi 30 aut 95 millia, iisdem testibus, fuerint, 

Col. 503. Saraceni in monasterium. Alque hoc 
Scaliger gestum anno subsequenti vicesimo Con- 
stantii ascripsit.. 

Col. 504. Constantio Romam ingresso. Ingressus 
est Romam Constantius, consule se ix, et, Juliano 
n,ut ldacius in Fasüs testatur, 1v Kal. Maias : 
quae annum utique imperii ejus vicesimum, uno 
alteroque mense ultra medium, denotan!. Hierony- 
inus ipsemet lib. de Viris Illustribus, cap. 7 : Con- 
s'antinopolim vicesimo Constantis anno ossa Luca 
cum reliquiis Andree apostoli translata Acstatur. 
Adeo manifestum est, falli Scaligerum, qui reli-* 
quiarum translationem istam in annum insequens 
tem, Constantii vicesimum primum; differt : et, 
quod mirum est magis, de metachronismo, quem 
ipse admisit, reccnsionem hauc arguit, Qui imo 


idem iterum Idacius notat, reliquis illa Constanti- 
nopolim invecte sunt. Sed et in eo inultum Scali- 
ger hallucinatur, quod contendit Novam liomain, 
Sive Constantinopolim, non Romam ἁπλῶς, seu 
veterem, tunc ingressum esse Constantium. Ificro- 
nymum autem male τὸ novam przlerwisisse, quod 
erat in Graco scriptore, undeaccepit, Νέαν 'Ρώμην. 
Nam neque ex Gracis hzc hausit S. Pater, neque 
sane.ad aliam quam veterem urbem Romam, hanc 
nimirum [talis nostre, tunc ten poris venisse 
Constantium, auctores alii omnes, et cumpriiis 
Ammianus Marcellinus lib, xvi, signilicat. Quid 
quod triumphum ibi egit, et vota 55 edidit, laud:to 
szpius ldacio teste, ac per triginta fere dies urbis 


B magnificentiam est demiratus? Ceterum de re- 
liquiis illis vide Philostorgium lib. 1t, cap. 2, in. 


eumque Gothofredum,j denique et Pagium Dissert. 


| Hypatica, p. 257. 


Col. 503. Nicomedia terre motu [unditus. eversa, 
Contigit utique Datiano et Cercale coss. vel v Kal. 
Septenibres, ut Socrates; vel ix, ut Ammianus Mar- 
cellinus sentit. Agebatur tamen. etiamnum annus 
vicesimus primus Constautii, qui, ut sepius .nota- 
tum est, ab ipso Septiembre  inclioatur. Falso 
itaque Scaliger, cui auctoris nostri rationes haud 
salis perspect:e erant, prochronismunr illi unius 
anni imputat. Aurelius quogue Victor in Czesaribus. 
cap. 16, circa finem, tradit constratam terrainotu 
Nicomediam sua ztate. Cereale consule : ut malo 


rationes subduxerit auctor Paschalis Chronici, qui. 


in consulatum? insequentem Eusebii et llypaui 


confert. Porro quas Hieronymus vicinas urbcs. 


ex parte vexatas, Idacius alius centum quinqua- 
ginta civitates dixil, nisi si cubat in numericis notis. 
mendum. De Nicomedix ruina  exs!at Libanii mo- 
nodia, et Marcellinus Comes eam tradit fuisse ab 
Ephrzuio diacono elegiacis versibus expressau, 

lbid. Paulinus Trevirorum episcopus.  Ascribit 
precedenti proxime auno Scaliger. Ms. Parinensis 
in Pithiya pro Phrygia legit. 

lbid. Evaniius eruditissimus... Chresius. Pontacus 
legerat Cretus : unus apud Scaligerum ms. Charistts 
habet, alii Cerestus, Nostram lectionem — cuin 


D alii etiam. editi libri, tum Parmensis ms. probat. 


Evanthius, aliis Eugraphius «dicitur, cui et com- 
mentarius in Terentium, olim Donato ascriptus, 
tribuendus videtur. 


lbid. Synodus apud Ariminum. Notior histoi ia. 


est, quam ut verbo explicem. Scaliger, qui referri 
hue jubet Hieronymi dialogum contra Luciferia- 
nos, ex eo ait mnianifesto colligi, consules huic 
Clironico exemplo Eusebii ascriptos fuisse.Soinniis 
quippe suis usque adeo delectatur ?* neque aniui- 
advertit, quae consulatu przenotantur saepius in eo 
dialogo acta ipsa concilii proferri, Nos hic eadem 
urgemus, quibus argumentis Eusebium consulum 


paria operi suo non attexuisse, jam eviciimus. . 


Sed erit iuferius iterum dicendi hac de re locus, 


11427 


* 


1.4 


YALLAHBSII NOT.E. 


lá 


Col. 50i. Ilonoratus ex. prefecto praetorio. Abest A renti, circa bujus anni initium : Aptid Antiochiam, 


a Parmensi nis. hac  periocha. Luculentissime 
autem Idacius im Fastis sub Eusebio atque llypatio 
consulibus, /pso, ait, anno primum processit. Con- 
stantinopoli pre[ectus Urbi nomine Honoratus die 
tertia Idus Decembris. Anno igitur Constantii vice- 
simo tertio ja:n incunte: ex quo manifestum est falli 
Scaligerum, qui gestum illigat proxime precedenti 
vicesimo secundo. Neque cjus rationes juvat aut 
nostras imminuit Chronici Paschalis auctor, qui 11 
Idus Septembris pro Decembre posuit : nam et falsus 
in eo est, et ab eo scilicet mense anni Constantii 
inchoantur. Adito Socratem lib. 11, cap. 41, initio, 
et Sozomenuni lib. 1v, cap. 25. Eidenr anno recte 
Gratiani ortus assignatur. 

Col. 503. Hilarius cum apud Constantinopolim. 
Quas hinc subsequuntur ad Julianum usque, Pon- 
tacus cum anno Constantii vicesimo quarto gesta 


omnía comparaverat: Scaliger e contrarío omnia, . 


postremo excepto, cum pracedente proxime vice» 
simo tertio. Neuter bene, quanquam codicum mss. 
uterque nitatur auctoritate ; est enim dissidentium 
invicem incerta fides, quam licebat, et satius erat 
ad historie veritatem exigere. Preterquam quod 
nec exiguo numero sunt, quos ipse Pontacus lsu- 
dat, mss. libri, qui priora quatuor hac gesta ad 
Meletium usque cum vicesimo tertio Constantii, 
reliqua cum subsequente anno componant : quo- 
rum sane potior nobis auctoritas fuit, maxime co- 
dicis quoque Parmensis suffragio accedente, Sane 
Hilarium ad Gallias rediisse sub anni vulgaris Dio- 
nysiani 360 ünewm, aut sequentis initium, prope 
certum est, lllud vero tempus in fere medium vi- 
cesimum tertium. Constantii incurrit. Confer, si 
lubet, sancii antistitis Vitam a Benedictinis adorna- 
tain, ejusque prafixam editioni Operum. 

Ibid. Macedonius Constantinopoli pellitur. Auciter 
Paschalis Chronici ad hunc aunum : Macedonius 
episcopus CPolitanus propter multa ipsius propria 
crimina exaucloratus est, et in locum. ejus subroga- 
(us Eudoxius mense. Audynao (Januario), die 27, 
presentibus, etc. 2 

Col. 504. Constantinopoli ecclesia maxima. Hoc sc:- 
licet anno, consulibus Constantio x et Juliano 1:1, τῇ 
πεντεχαιδεχάτῃ τοῦ Pe6pouaplou μηνός, quintodecimo 
die mensis Februarii, teste, quem et Scaliger laudat, 
Socrate lib. 11. c. 45. Luculentius auctor Paschalis 
Chronici : Hoc anmo, mense Peritio (Februario) 
die 15, magna Ecclesia Constaniinopoleos dedicata 
est, Et panlo post, Encenia magne Ecclesie cele- 
braia sunt. anno. tricesimo quarto plus minus, ex 
quo [undamenta Constantinus Victor Augustus jece- 
rat. Acta sunt autem illius Encenia his consulibus, 
xvi Kalendas Martias, qui dies est mensis. l'eritii 
44. Legendum utrobique videtur 45. Vidc Cangium, 
$i lubet, in Constantinopo!i Christiana. 

Co!. bUS. Meletius Sebasiie Armeniorum. Dudum 
jJaudatus auctor Fragwienti de. rebus. Athanasii, 
ev Vereneusi codice, sub. consulatu Tauri. et Flo- 


B 


D 


inquit, Ariane h«reseos ejicientes Paulinos de ec- 
clesia, Meletium | constituerunt, quo. nolente eorum 
male menti consentire, Euzoium presbyterum Geor- 
gii Alexandrini ejus loco ordinavevunt. 

Col. 5041. Gallia per Hilarium. Eodem recilit 
quod habet codex Parmensis, Ariane per[idia : 
vitiose apud Scaligerum, ÁArminiensis, elc. 

Col. 505. Constantius Mopsocrenis. Obiit. iisdem 
consulibus Tauro οἱ Florentio 11. Non. Novembris 
(ut Idacius, Socrates, Cedrenus, atque alii testan- 


Otur), adeoque exacto jam. anuo Augustalis impcrii 


vicesimo quarto, qui in Septembre desinit. Au- 
num autem atas quadragesimum — quintum, 
queo llieronymus supputat, vixdum inierat, si- 
quidem, ut notat Julianug, orat. 1, Gallicano et 
Basso coss. Idibus Augustis est natus. Pa:ia habent 
Eutropius, Victor in Epi«ome, et Socrates. Modo 
laudatus auctor Fragmenti de rebus Atbauasii, 
num. 6 : Quarta die, inquit, meusis  Cyac (hzc 
vel Novembris postrema est, vel Decembris prima) 
pre[ectus Gerontius | nuntiavit mortem Constantii 
imperatoris, εἰ quod solus Julianus tenuit sniversum 
imperium. Porro alii pro Mopsucrenis, Mopsue- 
stiam dicunt : ÀAmmianus, lib. xxi, et Aurelius Vi- 
ctor cum llieronymo, cujus huc refer epist. 60 ad 
Heliodorum nuw, 45. 

Cul. 504. XXX VIII. Julianus. Quantum ἃ De- 
cembris ínitio, solido intermedio anno, ad vi Ka- 
lendas Julias intercedit. Minus adeo recte Scalizer 
habet mensibus ocio. Subjuncta verba cum uuci- 
nis neque Parmeusis ims. neque melioris note 
libri alii agnoscunt. 

Col. 505. Juliano ád idolorum cultum, Notatum 
Scaligero ex ipsiusmet Juliani epist. ad Alexandri- 
nos, hunc fuisse annum uudecimum, ex que ad 
idolorum cultum sese converterat. Male DPoutacus 
Jegerat, ab idolorum cultu converso, etc. 

lbid. Georgio per seditionem. Accuratissime, ut 
nihil supra, laudata sepius historía de rebus Atba- 
nasii : Audito (Constantii obitu) cives Alexandiini 
et omnes contra Georgium clamaverunt, eodemque 
momento sub custodia illum constituerunt, el (uit in 
carcere ferro vinctus ex pradiclo die Cyac 4 usque 
ad 91 ejusdem mensis (id est 25 Decembris),diebus 
94. Nam 28 die ejusdem mensis mane pene oun s 
populus illius civitatis perduxit de carcere Georgium, 
necnon eliam comitem, qui cum ipso erat insisten. 
tem. fabrice. Dominice, qua dicitur Casarium, εἰ 
occiderunt ambos, el eorum corpora circumduzerunt 
per mcdium civitatem : Georgii quidenr super came- 
(um, Dracontii vero. homines funibus trahentes; sic 
injuri:s affectos circa horam Ἷ diei utriusque corpora 
concbusserunt, . Vides horam denique ipsam annota 
tn. Tum, paucis interjectis : Post dies autem tres, 
Meihir 44 (Februarii 8), datum est preceptum Ge- 
ront:2 pra'fecto ejusdem Juliani — imper. necnon 
eliam. vwcarii. Modesti, precipiens. episcopos omnes 
[actionibus antehac circumventos οἱ cxsiligtos reccril 


1145 


VALLADSII NOT.E. 


1146 


ad suas civitates el provincias. Πα autem littere se- A pacis conditiones, quemadinodum Eütropius at- 


quenti die Meihir 15 propositee. sunt ; postmodum au- 
tem, et praefecti Gerontii edictum propositum est, per 
quod vocabatur episcopus Atlianasius ad suam reverti 
Ecclesiam. Et post dies 12 hujus edicti propositionis 
Auhianasiusvisus est apud Alexandriam, ingressus- 
que est. ecclesiam, eodem mense  Methir die27, ut 
sit ex ejus fuga Syriani et Hilarii temporibus facta, 
usque ad reditum ejus Juliano... Methir 97, elc. . 

lbid. Eusebius et Lucifer. Alibi accitis, etc., e 
quorum verborum regioneScaliger in Dongarsiano 
cod ce vetustissimo invenit scriptum, Gorgonium 
dicit ab Germania, ei Cymatium de Gabala. 

Ibid.  Prolharesius, sophista | Atheniensis. . IIoc 
nomine per id temporis honorificentissimo rhetores 
compellabantur. Prolaresio autem Πᾶν γένος 
ὑψίλοφον εἶχε, ut Nazianzenus  cauit. Eum vivere 
desiisse quinque post Juliani mortem annis, Euna- 
pius tradit ; qui tanetsi Christianorum hostis iu- 
fensissimus, summa illi omnia tribuit. 

Ibid. Ecclesia Antiochie... ubi a quodam simulato. 
Christianos, ad creandam huic nomini invidiam, 
cadis auctores Libanius dixit : cujus locum pro- 
fert etiam Sozomenus lib. vi. Qui interfuerunt 
huicniet expeditioni, Eutropius et Ammian. Marcel- 
linus, non usque adeo conveniunt : ille ab hostili 
manu: hic nihil de hoste, sed, incertum subita 
equestris hasta, perfossum imperatorem narrant. 
Nec memorat hostem Zosimus; sed utique 
Víctor in Epitome, ab umo ez hostibus, εἰ quidem 
fugiente, conto percutitur. Christiani scriptores 
rem incertiorem factunt : Noster. videtur ἃ Sexto 
Rufo accepisse. In Parinensi ms. vox conto deside- 
ratur. 

14. ibid..... anno etatis 39. Uno minus Socra- 
tes. lib. 11. supputat, in quo et falsus est; Julia- 
gus ipsemet epist. 51 ad Alexandrinos, quam scri- 
psit ultimo vitze su: tempore, triginta duos annos 
natum $e dicit ; totque Ammian, Marcellinus lib. 
. Xxv, 6. 9, el. Eutropius verbis altero et. tricesimo 
notant; lic diem quoque addit, vt Καί. Julias. 1n 
vetere szpe laudata Historia de rebus Athanasii : 
Olympus autem idem prefectus, mense Mensore, 96 
die, consulibus Juliano Aug. 1v et Sallustio, nun- 


tiavit, Julianum imperalorem esse mortuum. et Jo- p 


vianum Christianum imperare. Quod dicitur lliero- 
nymo Primicerius, idem est atque primus : et Am- 
miano quidem Marcellino, domesticorum ordinis 
primus Jovisnus appellatur. 

π᾿. Jorinianus rerum necessitate. Sanctus ipse 
Pater, laudatus etiam Sealigero, lib. de f.ocis He- 
hraicis, Achad, urbs regni Nemrod in Babylone. 
Porro Illcbraei hanc. esse. dicunt Mesopotamia civi- 
tatem, quad hodie vocatur Nisibi, a Lucullo quon- 
dam liomano consule obsessam captamque, et ante 
paucos annos a Joviano imperatore Persis traditam. 
leliquas Mesopotamie provincias, Arzanenam,Ma- 
xoenam, Zabdicenam, ct Corduenam Ammianus 
Marcellinus libro laudato memorat : qui ct iniquas 


D 


que alii, deflet. Videgs tomen ea de re S. Grego- 
rium Nazianzenum in epist. ad Philipp. cap. 2, 
Augustinum de Civit. Dei lib. iv et v, deuique 
Ru6num lib. u, 1. 

Col. 505. Synodus" Antiochiee. In Parmensi ms., 
omousion anomousionque, Confer Pontaci Notas in 
calce libri. 

lbid. Jovianus cruditate. E«tropius, a quo. No- 
ster hausit, Multi, ait, exanimatum opinantur nimia 
cruditate ; inter cenandum | enim epulis. indulserat : 
alii odore cubiculi, quod ex recenti tectorio calcis 
grave quiescentibus erat : quidam nimietate pruna- 
rum, quas gravi frigore adoleri mullas jusserat. 
Decessit imperii mense 1 (rescribenium 8; suut 
enim ab ejus electione v1 Kal. Julias, ad diem υὐϊ- 
tus, quem statim notat, supra solidos menses 
septem, dies viginti unus), quario decimo Kal. 
Martias etatis, ut qui plurimum ac minimum tra- 
dunt, lertio οἱ tricesimo anno. Confer Ammianum 
quoque, et Victorem in Epitome, Socrater lib. ut, 
Sozomenum vi, etc. Dadastana Galatiam inter et 
Bithyniam est oppidum. 

Id. ibid. Jovianus... post quem. Tricesimo ferme 
die, ut ait Socrates, postquam ipse Augustinus est 
nuncupatus, Ammianus lib. xxxi scribit v Kal. 
Apriles ; ldacius autem et Chronici Paschalis aue 
etor ante diem 1v Kal. Apriles, dicunt. 

Ibid. Valentinianus egregius alias. Opponit Hiero- 


c "ymo Sealiger Victoris testimonium in Epitome, 


infestus tamen vitiis, maximeque avaritia , cujus 
punitor ipse fuit acer. Sed falsa lectione Schotti 
deceptus ipse est; legendum enim omnino ihi 
cum mss. omnibus libris infectus pro infestus, ut 
et cupitor pro punitor, quod et Arntzenius in Notis 
ad eum locum pluribus cvincit. 

lbid. Apollinaris ' Laodicensis. In Parmensi ms. 
totà bxc periocha desideratur. 
* bid. Terr&moltu facto per totum. Nibil dubium 
quin terrzemotus illeidem sit quem Aumianus lib. 
xxiv describit, consule Valentiniano primo cum 
fratre Valente. Innuimus porro nos in Notis ad Vi- 
tam S. Hilarionis, num..40, eumdem illum denotari 
ab Hieronymo,verbis, Ea tempestate terremolu to- 
lius orbis, qui post Juliani mortem accidit, maria 
egressa sunt terminos uos, quo loco, nisi nos ea fal- 
lit opinio, facile pro Juliani legendum Joeiani erit, 
Constabit certe luculentius, voluisse etiam lliero- 
nymum, primo, non altero anno Valentiniani cele- 
berrimum toto orbe terrzemotum ascribi, ut quod 
alterius tamen anni nota hic apponitur, incautis 
amanuensibus culpz tribuendum videatur. Major 
in eo serupulus est, quod volunt, hunc ipsum innui 
commentario 5 in c. xv Isaiz, quem ait S, Pater 
in sua infantia contiyisse. Ea de re videsis qui ibi 
annotata untel qua im Vita uberius disputantur. 

Ibid. Procopius, qui apud. Factum consignat lda- 
cius in. Fastis vi. [4], Junias : auctor. Paschalia 
Chronici xii Kal. Julias hujusmet utique auni, Con- 


1141 


VALLARSII NOTA. 


14 


fer Ammianum lib, xxvi, c. 7 et seqq., Zosiiui A — Col. 505. Αιπαπατίοιε rez. Gothorum. In Par- 


lib. ww, Philostorgium ix, etc. 

Ibid. Romane Ecclesie tricesimus quintus. Li- 
berio, qui vin. kal. Octobres obiit, ut. Faustinus 
et Marcellinus in Libello precum testantur, Dama- 
sus Kal. Octobris ejusdem, qux in diem Domini- 
" eam incidebant, ordinatus est. Anastasium. et ve- 
teres alios Pontificum catalogos non moramur. 

Id. Ibid. Romane..... Et post non multum. Am- 
mianus quoque Basilicam Sicinini vocat lib, xxvii , 
c. 5; Socrates lib. 1v, c. 99, Σιχίνης, Parmens. nis. 
Siccinnium. Alii Basilicam Liberii, Scd οἱ Ursinum 
recentiores nonnulli docti viri Ursicinum dicere 
amant, Vide laudatum Ammiani locum, in eum- 
que Notas Valesii, Rufinum pr:eterea lib. i1, 10, So- 
cratem iv, Sozomenum vi, etc. Tn subsequenti pe- 
riocha plus habet ms. Parmens., Byzantii baptiza- 
fus. 

lbid. Voleus ab Eudoxio Arianorum. Fasti Ida- 
Cani, auctor Paschalis Chronici, et Socrates lib. 1v, 
41, die ix Kal. Sept. consignant, Lupicino et Jovi- 
n0 COSS., quibus hic certe annus Valentiniani impe- 
rii designatur. Confer tamen qux sub sequenti pro- 
xime annotatione observamus. 

Ibid. Tanta Constantinopoli est orta tempestas. 
Eidem anno Valentiniani tertio hanc, ut et sub- 
sequentem periocham Scaligeri editio comparat. 
Quod est quidem propius ad verum : nondum ta- 
men id quod res est, monstrat. Veteresenim prius 


hocce gestum praecedenti proxime inaugurationi C 


imperatoris Gratiani trium fere mensium spatio 
anteponunt. Auctor Paschalis Chronici scribit, 
Deum Constantinopoli grandinem saxeam depluisse 
mense Desio, hoc est Junio. Tdacius qu;sque im 
Fastis, diew Nonas Julias id ait contigisse, et So- 
crates, Sexto Nonas Julii, grando immense magni- 
tudinis, instar lapidum, cecidit Constantinopoli. Wem 
Gratianum imperatorem postea renuntiatum ix Kal. 
Sept. produnt. Est itaque verosimile, luxstum hic 
fuisse a librariis Hieronymianum textum, iisque 
lioc esse ὕστερον πρότερον culpas tribu ndum. 

Col. 506. Apud Atrebatas lana. e celo. Corrupte 
in Parmensi ms., Apud Trabatas Gallig civitatem 
lana, etc. 

lbid. Hilarius Pictaviensis. Innuimus paulo su- 
perius, ubi de ejus reditu in Gallias, mortem his 
temporibus, anno Christi Dionysiano 368, aut cer- 
te subsequentis inilio consignan.Tam. Scaliger bien- 
nio auticipat, sive anno illigat Valentiniani tertio. 
Adito S. Patris Vitam, ejusdem editioni Operum 
prsefixam. 

IbiJ. Nicea qua sepe ante corruerat, Procubuit 

v Idus Octobris, secundo Augustorum consulatu, 
quod tempus in eorum imperii annum quintum 
« parie incidit. Scaliger autem non hanc modo 
periocham, seil et consequentes duas cum quarto 
inperatorum. componit, ipsumque adeo Agonem 
Cpolitanem, quem tamen referri a Cedreno ad 
septimum, non diffitetur. 


D de biennii saltem metachrouismo 


mensi ms. Hatalericus. Scaliger gestum przce- 
denti proxime anno ascribit. Certe per id tempo- 
ris, sive ultimo demum belli Gothici anno,regnare 
Athanaricum capisse, ex Isidori Chronico colli- 
gere est. Prosper recensioni huic nostre favet, qvi 
Sub tertio Augustorum consulatu hac refert, qus 
totidem, ut assolet, verbis ab Hieronymo descri- 
bit. 

Col. 506. Eusebius Vercellensis. Diem — obiisse 
anno Christi Dionysiano 570 qui cum septimo Ya- 
lentiniani concurrit, recepta doctis Chronologis 
sententia est. Ac nititur quidem isto cumprimis 
HAeronymiaui Chronici testimonio, quod in ple- 
risque omnibus cum editis, tum mss. libris ad 
bunc plane modum atque aunum recitatur. Verum 
Scaliger cum praecedente proxime — Valentiniani 
sexto contendit, atque eo quidem ineunte, siqui- 
dem et subsequentes reliquas quatuor periocbas, 
ad Valentini usque tyrannidem, eadem numerica 
nota comprehendit. Baronius econtrario quod sen- 
tiat, annos Valentiniani et Valentis in Hieronymi 
Chronico ab eo supputari, qui eorum inaugura- 
tionem subsequitur, hocce testimonio iisdemque 
rationibus utitur, ut Eusebii mortem differat in 
subsequentem Dionysian. 371, Valentiniani et Va- 
lentis octavum. Confer Theodoretum Hist. Eccl. 
lib. v, cap. 1. Adde et Tillemontium, si lubet. 

Ibid. Constantinopoli apostolorum. Chronici Pas- 
chalis auctor hujusmet anni ccnsulibus ascribit, 
tametsi Valentiniano τὸ τέταρτον pro τρίτον dicat, 
mense Xantico, ez a. d. v Idus Apriles. De recta 
vocabuli martyrium significatione superius diximus. 

€ol. 505. Masiminus prefectus annone. Dicitur 
Rufino Maximus, quemadmodum et in aliquot legi- 
bus compellatur, guas laudat Gotliofredus in Pro- 
sopographia. Scaliger quoque, et nonnulli Hie- 
ronymiani codices sic vocant. Tempus quod  spe- 
ctat, ex Ammiano Marcellino lib. xxvii, c. 1, prope 
ccrtum est, Olybrium tunc Urhis praefecturam ges» 
sisse, cum prafecto annone Maximino commissum 
est illud in maleficos judicium. Hoc autem anno, 
Gratiano iterum et Probo consulibus, Olybrius prz- 
fectura Urbis decesserat. Ilec tota causa est, cur 
Hieronymus a 
Valesio in Notis ad Ammiani locum reprehenditur. 
Judicium ea de re penes lectorem esto. In Par- 
mensi ms. non additur Rome nomen, sed zabso- 
lute est, plurimos nobilium occidit. 

lbid. Valentinus in Britannia. lta eum aucto- 
res plerique appellant : Scaliger Valentinianum 
mavult cum aliis libris et Zosimo, cujus geminum 
huic locum laudat. Periocham porro istam, ut et 
subsequentem cum praecedenti proxime anno coin- 
parat. llistoriam ab Ammiano repete lib. xxvn, 
cap. 3. 

Col. 506. Presbyter Sirinus [a!. Sirmii]. Sub- 
nectit Parmens, ms. ignotam libris aliis periocham 
3d liunc modum : Lez datur : nobilitate deleta, ul 


1149 


VALLARSII NOTE, 


1150 


nono gradu jungantur. Qux: bonx procul dubio note A scriptum olim, seu tunc temporis, duntaxat fuisse, 


sun; sed ut pro llieronymianis habeantur, satis 
argumentorum non suppetit. 

Col. 505. Saxones εαεὶ Deusone. Ad praceden- 
tem proxime annum, iv consulatus Valentioiani 
et Valentis, refert Cassiodorus , quocum facit et 
Scaliger. Ammianus autem triennio adhuc citius , 
sive ad eorumdem Augustorum consulatum in re- 
vocat, cui et asaentiri Valesius mavult ea de causa, 
quod hxc nimirum investigare sibi ille proposuerat. 
Pro ad Usonem, Scaliger uno verbo Deusone legit. 
quam omnino fuisse contendit urbem, aut locuui 
in flnibus Francorum et Saxonum circa Rhenum. 
Erit fortasse, qui fluvium Usam in Britannia desi- 
gnari putet, Vide qua Pontacus pro impressa ]le- 


parvulo filio Rome derelicto, nec verbo tenus pre- 
toris tunc Urbani mentio esset, cui fllius fuerit 
cominendatus. Certe 8. quoque Paulinus epist. 29 
lioc maxime miratur, ac laudat in Melania , quod 
in magna licet potentissimorum et clarorum propin- 
quorum [ioma copia, nemini parvulum suum verbo, 
ut dici solet, alendum, erudiendum, tuendum  man- 
davit. 

Col. 507. Post Auxentii seram mortem. S. ipse 
Anibrosius, epist. 14 , an. 382 scripta ad Theodo- 
sium, Laborem quia etiam nobis indicendum puta- 
vimus, non pro ITALIA , que jamdudum ab Arianis 
quiela el secura est, nec ulla hereticorum perturba- 
tione vexata. Paria habet in Luc. lib. ix, c. 32: 


ciione disputat. Insignis hac de re locus est Oro- B /£sius omues quibus ITALIE populus per Judaica 


sii ]. vit, ex istis, ut videtur, Hieronymi delibatus ; 
Valentinianus Saxones , gentem in Oceani littoribi.s 
et paludibus inviis sitam, virtute atque agilitate ter- 
ribilem , periculosam Romanis finibus , eruptionem 
magna mole meditaniem, in ipsis Fraucorum finibus 
oppressit. 

Col. 506. DBurgundiorum octoginta ferme millia. 
Atque h:ec Cassiodorus, itemque ldacius in Fastis 
cum ,eodem Valentiniani et Valentis iv consulatu 


comparant, quorum et Scaligero rationes proban- . 


tur. Ammianus econtrario ut Saxonum, de quibus 
modo, ita et Burgundionum Augustis ter consulibus 
cladem assignat. Eum aditol. xxvin, c. 5. Scaliger 
quod nunquam pro quot legit. . 

Ibid. Clearchus prefectus Urbis, Ejus, ut et aquz- 
ductus ab eo exstructi meminit Socrates lib. iw, 
c. 8. Supersunt et multe ad eum Libanii epistola. 
Corrupte in Parineusi Cleapeus vocatur. 

lbid. Alexandrie vicesimus ordinaiur episcopus. 
Toties laudata Historia 6 Veronensi ms. vulgata 
de relius Athanasii in fine: Defuncto autem Atka- 
nasio 8 Pachom mensis (id est Maii ὁ aini Diony- 
siaui 375) , aute diem quintum dormitionis sua or- 
dinavit Petrum episcopum de antiquis presbyteris , 
qui in. omnibus eum secutus gessit. episcopatum. 
Vides utcunque rccte tempus cum decimo Valen- 
tiniani anno dudum inchoato congriere., 

Ibid. Melania nobilissima mulierum. Perperam 
cum apud Scaligerum et Pontacum, tum in aliis 
ferme omnibus libris erat, praetore tunc Urbano, 
ut eam dignitatem Melani:e filiolus tunc gessisse 
diceretur, id quod et falsum est, et a veri specie 
oui distat immane quantum. Correximus proinde 
nos pretori, ut sensus sit, Melaniam filium suum 
pretori Urbano dereliquisse , ut qui pupillorum 
curam ex officio gerere debebat, puerulo de tutore 
provideret. Quod ait Rufinus Invectivar. l. n, hunc 
de Melania locum de eremplaribus suis erasisse 
( Mieronymum), cum actus suos vidisset. districtioris 
discipline femina displicere, fidesn non meretur. De 
eo, qucd neptem Marcellini consulis eam vocat, 
non filiam, dictum alias, et disscrit. etiam Ponta- 
cus. Unum movet nos, quod innuit idem Rufinus, 


ep 


olim εἰ Ariane proxime scvitatis incendia. coqueba- 
(ur, sereno jam spiramine lemperantur. 

lbid. Aquileienses clerici. Quam libri alii editi 
emnes, et cuin Parinensi mis. pars maxima igno- 
rat, Scaliger ex uno ms. periocham aliam textui 
assuit, quie ita habet : Theodolus miserabilis pres- 
byler, dum adversus conscientiam. furoris sui sacri- 
ficia Deo offerre audet, in mediis precibus eliditur. 
Ego nihil minus ab Hieronymi calamo profectum 
existimo. Ignota ipsa quoque historia est. 

Col. 508. Quia superiori anno Sarmatae. Evicimus 
ex hoc loco, quem in contrariam partem urgebat 
Scaliger, consulum paria minime omnium fuisse 
ab Hieronymo , ut. neque ab Eusebio, Chronico 
operi attexta. Enimvero quod cousulum mentio- 
nen) hoc demum auno facit, quo nulli creati sunt, 
ea nimirum causa est, quod novum lioc erat atque 
insolens, adeoque et memoria dignum : cum econ- 
trario consulum paria, ut parum ad rerum histo- 
riam, ita nihil proposito suo eonducerent. Recole 
qui bac super re uberius disputata sunt initio hu- 
jusinet libri pagg. 94 et 79. 

Col. 507. Valentinianus subita sanguinis eruptione. 
Ammianus ait, erumpente subito sanguine. lte- 
rum Hieronymus, epist. 00, ad lieliodorum , siv8 
epitaph. Nepotiani num. 15: Valentinianus, va- 
stato genitali solo, el inultam patriam derelinquens , 
vonriitu sanguinis exstinctus est. Vide qua ibi anno- 
tamus, Exspiravit xv Kal, Decembres, anuo imperii 
secundo et decimo, ut ait Ammianus, minus cen- 
tum dies, coss. Gratiano 1i οἱ ZEquitio: qua teme 
poris note Hieronymianis rationibus optime ceon- 
sonant. Pro Brigitione, Parmens. ms. Brigitio le- 
git: rectior scriptura est Dregetione , quemadino : 
dum Tabula Theodosiana, ltinuerarium A«stonini, 
Notitia imperii , Aminianus, atque alii praeferunt. 

luid. Aypcllinarius Laodicensis. Neque istrc lta- 
lico charactere descripta periocha nec pone se- 
quens, Eutropius presbyler, eic. , in Parmensi ms, 
habentur. Scaliger quoque eas respuit. 

luid. Valens lege data ut monachi, Apud Scali- 
gerum, legem dedit, ut monachi militarent, rcliquis 
verbis quie subnectuntur, nolentes. fustibus. jussit 


1181 - 


qui Hieronymum describere amat, nolentes fustibus 
necarentur. ' 

Ibid. Photinus in Galatia moritur. Ita Pontacus pro 
inductum, quod antea obtinebat, in Curis poste- 
rioribus .rescribi Judaicum, jussit. Testatur εἰ Sca- 
liger , nullum librum esse scriptum eorum quos 
ipse viderit, qui non habeat dogma Judaicum. 
Sane quod Ebionis atque Arlemonis cumprimis 
deliria instaurabat, Judaicum dogma jure merito 
dixeris, Videsis autem de Photino Diatribas Petavii, 
Sirmondi, Larroquani, Petri de Marca atque alio - 
rum. Quae eübnectuntur verba, qui multa. coniinen- 
tic et ingenii bona uno superbie malo perdidit, Sca- 
liger przteriit: nojat vero in uno Petav. ms. ad 
oram libri e regione subsequentis periochx», Basi- 
lius Cesariensis, etc. , haberi. Qus manifesta [u- 
xotio est loci, qui recte in plerisque aliis omni- 
bus libris ad Photinum, quem unice spectare 
potest, refertur. Ausus ta»en est Isaacus Vossius 
referre ad Basilium, et calumniam hinc struere 
Hieronymo, quod famam sanctissimi episcopi la- 
cerarit. Mera id genus convicia, nec merentur 
verbo refutari. Prosper eorum verborum loco ha- 
bet, a quo Photinianum dogma , Paulo Samosateno 
et Artemone, de quibus supra dictum est, conceptum 
auctoribus. 

"id. Alamannorum triginta circiter millia. Stre- 
mue hallucinatur Basnagius, qui in Notis ad Pros- 
perum monet, cladem hanc referendam ad annum 
Constantii 20 , ductuque Juliani Alemannis esse 
jllatam. Enimvero Ammianus Marcellinus σύγχρο- 
νὸς auctor hocce anno, Gratiano quater et. Mero- 
baude coss., et quidem autumno tergente in hiemem, 
victorian de Alemannis apud Argentariam refert. 
Victor quoque in Epitome cap. 47, Hic (Gratianus) 
apud Argentariam oppidum Gallie triginta Aleman- 
norum millia in bello exsiinzit. Scquenti anno, qui 
cum Christi Dionvsiano 378 concurrit, inivit sex- 
tum consulatum Valens: in quod tempus, qui nu- 
per magno conatu doctus vir eam victoriam confe- 
rendam contendit, vereor ut satis recte Anmmiani, 
ad quen provocat, seusum perceperit. Neque vere 
diffiteor, illum lib. xxxi, cap. 10, antequam supe- 
ratos apud Árgentariam Alemnannos dicat, primuin 
notare anni ejus autumnum, et quidem vergeutem 
in hiemem : deinle mentionem Leutientium facere, 
qui Rlienum Februario mense transmittere melic- 
bantur. Sed non ideo alterum huic gesto annum 
assignat, sed Lentientis Alemannici pepuli occa- 
sione, retexit belli causas, unde clades exitiale 
primordium sumpsit. Contextus conferendus est , 
ut rem teneas. Quanquam et. ibi mancus locus est, 
deque mendo suspectus , ubi Februarium mensem 
uominat. 


lbid. Florentinus et Donosus. ldem qui. Floren-.- 


tius in epistolis, quas ad eum Hieronymus dedit , 
appellatur. Vide epistolis 4 et 5 in. rececsione 
Mostra, in quibus de Bonoso item et Rufino. 


YALLARSII NOT;£. 
ifiterfici , pretermissis. Addit autem et Prosper, ἃ 


C 


b 


1132 

Ibid. Gens Hunnorum Gothos sastat. Equidem 
Gothorum jstam in Romanum solum trajectionem 
biennio antequam Tieronymvs, Valente v et Valen- 
tiniano juniore Aug. coss., qui annus est Christi 
Dionysianus 376, Ammianus lib. xxxi, cap. 4, 
itemque Idacius in Fastis consignant. Atqui No- 
ster non illud temporis, quo.tzansvecti sunt ad Ro- 
mano', sed cum postea ducum, et cumprimis 
Maximi avaritia rebellare compulsi sunt, notat. 
S. aliger precedenti proxime anno gestum accen- 
set, jubetque in notis omnino buc referri eapita 
94 et ὅδ libri v (dixisset imo iv) Socratis. 

Ibid. Laerymabile bellum in Thracia. Commis:a 
pugna est v Idus Augusti, quod prodit Ammianus 
lib. xxxi cap. 12, ldacius in Fastis, Soerates 
lib. 1v, cap. altimo, atque alii. ljem Ammianus 
Bacurio et Cassio, qui sagittarios et scutarios re- 
gebant, exitii causam imputat, quod inerti discessu 
primordia belli (edarint. imperatorem quod 8βρε- 
ctal, unus est Libanius in orat. ad Theodosium, 
qui eum , cum posset aufugere, maluisse dicit 
hostibus cireumfusum pugnando occumbere. Reli- 
qui magno numero scriptores, Hieronymo (qui 
paria his tradit epist. 60 ad fleliodorum, paulo 
superius laudata ) consentiunt , fuisse illum sagitta 
transtixum, ad villule cujusdam casam (ἀχυ- 
ρῶνα Cedrenus vocat, de quo nomine superius ad 
Constantini M. mortem dictum est) deportatum, 
jbique a persequentibus reique insciis Barbaris 
concrematum.: [lli auctor noster nonnisi quatuor- 
decim annos imperii attribuit, Victorem in Epi- 
teme , ul videtur, secutus, qui et solos quinque 
menses anni ejus decimi quarti numerat. Constat 
vero, ab ejus imperii initio, quod est, ut suo loco 
ostendimus, Joviano et Varroniano coss., v Éal: 
Aprilis, rite consignatum, ad hunc obitus sui diem 
v Idus Augusti, se sextum et Valentiniano secun- 
dum coss., supra annos quatuordecim , menses 
quatuor et dies aliquot, quibus potitus est regno, 
intercedere. [ἃ ipsum luculentissimo testimonio, 
Cyrillus monachus, vetus auctor , qui S. Euthymii 
V:tam conscripsit , editus 4 Benedictinis Pariaieu- 
sibus Analectorum Gracor. tom. 1, confirmat: 
Nondum, inquit, expleto quinto mense, sexto consu- 
latu elatus impius Valens , exercitugue in Barbaros 
Thracias depopulantes ducto.... irruentes Barbari 
ipsum. incenderunt , nondum completo primo anno* 
ab Eutliymii ortu. Omnino. igitur Quinülem , sive 
Julium eum dixisse voluit, quem dixit. quintam 
mensem, quo Valens, exercitu in Barbaros ducto, 
prof'zatus est. Si enim nondum actus crat annus 
ab Euthymil ortu, sive quod idem sonat, exiguum 
decrat. explendo spatium , ille, at cop. 7 dicitur, 
natus est... mense Augusto , quarto Gratiani consu- 
latu. 

lbid. Ab Urbe coniita usque. Qux hioc sub- 
sequuntur ad finem usque libri ἀναχεφαλαιώ- 
σεις, omues in l'armensi ms. desiderantur. Sca- 
liser istam. duntaxat ab. Urbe condita, cum sub- 


1153 


VALLARSII NOT £. 


1158 


juncta expositione ,. quze Italico charactere notata À sis, et egressu. Israel de /Egypto, rursus ad superi- 


est, in textum recepit, utpote vere ITieronymianam ; 
cmteras que. hic et in aliis plerisque libris sub- 
nectuntur, ipse etiam in calce notarum, ex antiquis- 
simo Bongarsianu ms, exhibuit, sed tanquam ab 
aliena manu postmodum adjectas exsulare a reli- 
quo contextu jussit, Pontacus de his satis multa, 
40:5 consuluisse non abs re erit. Nos in eam pro- 
cliviores sententiam sumus, quz ipsimet Hieronymo 
illas attribuit, Certe colerent ita sibi atque in vi- 
cem respondent, ut uno perturbato numero, totum 
Hieronymi ipsiusque Eusebii computum corrumpi 
necesse sit. Quem sane errorem Scaliger hic etiam 
errat, ubi pro annis quadringentis viginti septem, 
qui sub. Augustis et Casaribus numerantur , solos 


computat quadringentos viginti quatuor ; unde B 


non 1151, quom sanctus Pater proposuit, sed 
duntaxat 1198 summia consurgit, Et audet tamen 
ille ballucinationem hanc suam Hieronymo culpa 
vertere : quam emendare dum studet, novo errore 
cumulat, volens spatium sub regibus, non solis 240, 
sed 243 supputari : et minorem tamen eum nuime- 
rum poni ab Eusebio a Palilibus primis ad regifu- 
gium , non diffitetur. Jam vero quoniam hoc anno 
concluditur llieronymi Chronicon , Valente vi et 
Valentiniano juniore n coss. , isque annus in ap- 
posito annorum Domini laterculo, non qui agebatur 
sre vulgaris Christi juxta Dionysium ex erudito- 
rum omnium consensu 278 , sed 581 ascribitur : 


ora conversus, usque ad primum annum Abrahg, re- 
peries annos 505, quos similiter a 45 anno Cecropis 
usque ad Ninum et Semiramim Assyriorum principes 
suppatabís. lgitur si ab annis 9595 (quos S. Pa- 
ter ab Abraham, οἱ reguo Nini et Semiramidis, us- 
que ad Chronici suf finem, colligit ) demantur an- 
ni 505 ( qui a nativitate Abrahz, et a Niuo et Se- 
miramide, usque ad Mosem et Cecropem, ab Eusc- 
bio colliguntur ), omnino a Mose et Cecrope, us- 
que ad Chronici hujusmet finem, anni remanebunt 
1890. Tot fuisse ab Hieronvmo supputatos , res 
quam exposuimus, evincit. Accedit vero, quod eam. 
dem annorum summam przferunt codices mss. aliie 
que chronographi, teste Pontaco in notis, quas om- 
nino, ut huc referat, auctor sum. Nam quod maluit 
ille nibilosecius rescribere 1935, hallucinat o est ho- 
minis cetera diligentissimi, quam nuperus auctor 
Observationum a Chronicon Prosperi ante nos co- 
arguit his praecipue" verbis, qux huc libet referre ς 
Pontacus loco citato etiam hoc addit, quod idem 
num. 1955 annorum ctiam subducuntur ez illis quin- 
que calculis, quos supponit auctor in praf[atione, a 
Cecrope, a captivitate Troje, a. prima olympiade, a 
secundo Darii, et a decimo quinto Tiberii, usque ad 
annum 14 Valentis. Sed ad hanc rationem respon- 
deo, hoc certissimum esse, si ex Pontaci lypothesi, 
primus calculus a Cecropis anno primo deducatur, 
quodtum ex quinque illis calculis idem ille 1955 sn- 


revocandum est in memoriam, quod alias nec 86- (» norum numerus subducatur, Verum hoc non est id, 


mel arrepta occasione monuimus, eum latercalum 
non fuisse ab Eusebio , atque adeo neque ab au- 
etore nostro huic Operi attextum *. quanquam tot 
revera anni a 42 Augusti, cui Christi natalem diem 
ascribunt, juxta eorum rationes ex succedentium 
imperatorum annis, 'et serie, rite supputentur, 

Ibid. A Moyse ei Cecrope. Legerat Pontacus 1834, 
rescribi autem in Curis posterioribus jussit, super- 
addiia centenarii nota, 1955. Falso utrumque, ut 
et quod Sealiger descripsit, 1990 ; neque enim alius 
revera fuit lHlieroi;ymi cumputus, quam annorum 
1890, ut nos exeudimus. Quippe terminus a Mose 
et Cecrope, annum vitz Mosis ocluagesimum signat, et 
qui cum eo concurrit, imperii Ceeropis quadrage- 


simum. quintum. ld erit cuim aliis locis, tum ex D 


profatione Eusebii marifestissimum : ἃ nativita- 
le, inquit, Abrahe, usque ad Mosen, et egressum Is- 
rael ex /Eqypto, computantur. anni. 505... ..Similiter 
a Niuo et Semiramde, usque ad Mosen et Cecropem, 
anni 505. Et paulo superius : A 80 autem anno Mo- 


quod liic in quastionem venit, Probandum enim 
Pontaco erat, quod illorum quinque caleulorum pri- 
mus qui a Cecrope deducitur, ab imperii ejus primo, 
et non ab imperii ejus anno quadragesimo quinto 
exclusive, in illa, de qua loquitur, Eu-ebii pre- 
fatione, ab Hieronymo Latine versa, repetatur. 
Contrarium autem experiri potuisset, si. quàániita- 
tem primi illius intervalli, a Cecrope ad  captivita- 
tem Troje, considerasset. Nam in illa praefatione, 
ei in illo, quem respi-it, loco, expressis verbis 
legitur, a Cecrope ad captivitatem Troja, anni 529. 
Et si huic primo calculo reliquos quatuor calculos, 
ibidem delerminatos, adjeceris , subducetur, nou 
ille numerus 1935 annorum, sed genuinus Ilicro- 
nyini oum. 1890, demptis scilicet Cecropis ἐδ prio- 
ribus imperii annis. 

lbid, Ab Abraham et regno. Nini. Perperam in 
Bongarsiano apud Scaligerum codice 2515. De col- 
leciionibys ab Adamo et diluvio dictum satis abun- 
de alias. | 


[105 INDEX IN CHRONICON EUSEDIO-HIERONYMIANUM. 1155 
IN CHRONICON EUSEBIO-IIIERONYMIANUM, 

À Scaligero pridem ad numerum Eusebianum (1) concinnatus, 1 

Auctior nunc, pluribusque locis emendatior. 1 


À 


Aaron Hebrsorum primus pontifex, 
an. 507. 
Abaris Hyperboreus, 1151, 1568. 
Abas Argivorum rex, 654. 
Abdera oppidum conditur, 13562. 
Abdias propheta, 1086. 
Abgarus Edesse rex, 2255. 
Abia rex Juda, 10357. 
Ahiathar Hebraeorum summus sa- 
cerdos, 945. 
Abilius Alexandr. episcop., 2100. 
Abimelech fil. Gedeonis, 772 
Abimelech Hebreorum ponüuf. max., 


Ablabius prefect. pret. occisus, 


Abraham nascitur, 10. Apud Chal- 
deos statem terit, 7. Repromissio ad 
eom facta, 75. Ei apparet Deus, 100. 
Moritur, 175. 

Abondantius consul, 2100. 

AÁcacius Arianus, 3316. 

Acanthus condita, 1560. 

Aessius Athenarum archon, 967. 

Accius tragoediarum scriptor, [817]. 

Acenceres gr. rex, 417. 

Achab rex Israel, 1083. 

Achaia ab Achaso condita, 619. 

Achaz rex Juds, 1259. 

Acherres rex Égypt., 515 

Achiss Silonites proph., 997, 1014. 

Aehillss Alexandrin. episcop., 2529. 

Achilleus Egyptum obtinet, 3501. 

Aehoris Egypt. rex, 490. 

Achoris alius, 1615. 

Acrisius Argiv. rex, 675. A Perseo 
interfücitur, 705, 

Acta Attica, 256, 496. 

Adrastus Sicyoniorum rex, 803. 

/Ediles Roma facti, 1568. 

A&geus rex Athenarum, 7351. 

4Egialei Sicyonii, 668. 

AEgialeus rex Sicyoniorum, 1. 

/Egialeus frater Apidis a fratre con- 
alitaitur rex Acliaiz, 270. 

AEginets mare obtinent, 1508. 

&gis fluvius, 1551. 

AEgisthus rex Mycenarum, 703. 

&gyptii mare obtinent, 1250. 

/Egvplus recessit a Diocletiano per 
Achilleum, 2305. Recipitor a Dioclet., 
3515. Recedit a Dario Hystaspis, 1539. 
Recipitur a Xerxe, 1554. Recessit a 
Dario Notho, 1602. Recipitur ab Ocho, 
1667. Provincia facta, 1987. 

/Egyptus Latinor. rea, 1038. 

AEgyptus Sicyoniorum rer, 121. 

4&Elia Jerusalem nova Hadriani, 2152. 


Aelon Judex Hebrseor., 852. 

/Emilianus tyrannus, 2269. 

/Emilianus ob ararum evers;onem a 
Vicario incenditur, 2578. 

/Emilius Macer poeta, 2001. 

JEueas primus rex Latinorum, 838. 

/E£uess Silvius rex Latinorum, 908. 

/Eropas rex Maced., 1408. 

Aera TET ὅθ, . 

sehylus tra larum scriptor, 

1551, 1559. 


JEschylus Atheniensium rez, 1259. 875 


AEsimedes Atheniensium rex, 1273. 


AEsopus interimitur a Delphis, 14155. 


íotbiopum migratio in /Egyptum, 


Aelius ex agricola magister mili- 
tum, 2445, Consul, 2418, 2455. Depo- 
sila potestate, vivit privatus, 2418. 
Profugit ad Hunnos, ibid. 

AEtna, 1590. 

Agabus propheta, 2060. 
Agamemnon rex Mycenarum, 820. 
Agsmestor Atheniensium rex, 1219. 
Agar ancilla Sare, 88. 

Agorenl, 88. 

Agathobulus philosophus, 3155. 
co E^ tbocles jracusarum tyrannus, 


Agelaus Corinthiorum rex, 987. 
Agelmundus Longobard. rex, 2405. 
Agesilaus rex Lacedeemonum, 1059. 
Aggseus propheta, 1460, 1197. 

Agis Lacedemonior. rex, 957. 
Agnus locutus sub Bocchori, 1256, 


Agou Gymnicus Panathenzus, 1452. 171 


[γείοταπι primus, 816. Nemeacus, 
1449. Centenarius Roms, 1561. Actia- 
cus, 1988. Hadrianalis, 2148. Solis in- 
stitutus ab Aureliano, 2290. 

Agon Constantinopoli a Valente red- 
dilus, 2584. 

Agrippa Silviusrex Latinorum,! 101, 

À grippa Herodis nepos rex, 2051, 
2051. Moritur, 2060. 

Agrippa minor rex, 2060. 

Agrippina Neronis mater, 3075. 
s agrippinus Alexandr. episcopus, 

δ 


Aidoneus rapit Proserpinam, 630. 
Aio Longobardorum rex, 2595. 
Alamauníi, vastatis Galliis, in ltaliam 

transiere, 2277. 

' Alamannorum xr millia cesa, 2516. 

Alamannorum mulis copix apud 

Argentoratum cess, 2575. 
Aamannorum xxx millia caesa, 2595. 
Alani Gallias ingrediuntur, 3133, 
Alaricus Gothorum dux, 2116. 
Alba ab Ascauio condita, 855. 


Alba Silvius rex Latinorum, 989. 

Albinus imp. contra Severüm, 222], 

Albinus imper. cum Pupienuo inter- 
ficitur, 2255 . 

Albinus consul, 2460. 

Albinus procurator Judeex, 9076. 

Albucius Silo rhetor, 3011. 

Albula Tiberis, 1095. 

Alcamenes rex Lacedzemen., 132}. 
. Alezus poeta, 1114. 

Alcandra uxor Polybi regis /Eg: yiii, 


Alcetss Macedonum rex, 14514. 
Alcibiades fugit ad Tissphernem, 
1603. Interücitur 4 Pharnabazo, 1616. 
Aicimus thetor, 2571. 
c:mus Hierosolymis ntificatu 
invadit, 1856. , po ü 
Alcmaseon rex Athenarum, 1260. 
Álemaon, 156 *. 
Aleman poeta, 1408 
Aletes primus rex Corinthiorum, 


Alexander Helenam rapii, 836, 
Alexander QCoriothior. rex, 1200. 
Alexander x Macedonum rez, 1t!5. 
Alexander xx Macedonum rez, 1615. 
Aléxander Magnus nascitur, 1663. 


« Reynat post patrem, 1580. Darii duces 


viucit, 1685. Sardes capit, ibid. Tyrun 
capit, 1655. A pontifice Judaeorum ex- 
cipitur, ibid. Moritur, 1692. 
Alexander Asiz οἱ Syrise rez, 1865. 
Alexander Christi Martyr, 2130. 
Ajerander xivu Macedonum rex, 


AlexanderHierosolymarum rex,1913. 
Alexander Mame imp., 2257. 0co- 
ditur, 225 . 
Alexander Pherzeus, 10535. 
Alexan.er Romee episc., 2121. 
Alexandra Judsorum regios, 1910. 
Alexandria ab Alexandro cendiG, 
1687. Ab Hadriano instaurata, 3155. 
. Alexandrini regni in. Egypto ipi- 
tium, 1695. Finis, 1988. 
Algidus mons, 1537. 
Allia flumen, 1610. 
Alma mons Pannonize, *295. 
Altades Assyrioram rex, 51" 
Alyattes Lydorum rex, 1274, 1 103. 
Amasias rex Juda, 1162. 
Amasias rex /Egypti, 1459, 
Amathas Eremita discipulus Anto- 
nii, 2572. 
Amazones Ephesi templum incen- 
dunt, 870. 
Amazones contra Thebas, 810. 
Amazones Priamo tuiere auxilium, 


(1) Id est Abrahamiticum. Moneadus autem Lector, in hac nova Chronici Eusebio-Hieronymian! recensione anno: 


Abrahamiticos in. anno 2015 desinere, et novam seriem a Christo incarna:o iacipere. Numeri ergo qui annum 2015 
Abrahami exsuperant, ad annos Christi sunt. accommodandi ; quod, quamvis incommodum, mutare noiuimnus, ut 
anni Abrahami qui in Romana editione post Christum natum desunt, ex hoc indice,innotescant. Pauca etíaui 90 
fl'rosperi continuationem spectant qu:e exstat in tomo LI., 


1157 


Ambri rex Israel, 1070. . 
Ambrosius episcop. Mediolanensis, 
, 2396. 

Amenophis 

Amenophis, 

Amenophis, 770, 

Amenophis, 1081. 

Amida civitas, 2551. 

Aminocles, 13255. 

Amintes rex Assyriorum, 957. 

Ammenem,es rex /Egypti, 808. 

Ammouite Hebreos subigunt, 819. 

Ammon rex Juda, 1559. 

Amos propheta, 1215. 

Amosis rex /Egyptr, 295. 

Amphictyon rex Athenarum, 519. 

Amphion ssxa movet, 688. 

Amphion et Zethus, 600, 651. 

Amphitbeatrum Titi, 2096. 

Arpphitheatrum Roma incensum, 
3255, 2201. 

Amram pater Mosis, 120. 

Amri, tide Ambri. 

Amulius Silvius, 1920. . 

Amynüs ix Macedonis rer, 1155. 

Amyntas xv Macedoniae rex, 1615. 

Amyntas xvii Macedonis rex, 1617. 

Amyntas xix Macedoniam rex, 1625. 

Anacletus episcopus urbis Rome, 


KFgyptiorum rex, 351. 
So P , 


Anacreon poeta lyricus, 1475. 
Ananias socius Dauielia, 1458. 
Ananiss propheta, 1: 44. 
Ananiel Babylonius ab Herode pon- 
tifex maximus constitutus, 1984. 
Anastasius urbis Roms episc., 2114. 
Anatolius Laodieenus episc., 2294. 
Anatolius consot, 2456. 
Anaxagoras philosophus, 19507. Mo- 
ritur, 1555. 
Anaxilaus Laris«mus, 1989. 
Anaximonder Milesius, 1442. 
Apaximenes physicus, 1460, 1692. 
, Anchiale a Sardanapa!o condita, 
184 


Ancus Martins rex Rom., 1576. 

Andréz3 apostoli ossa, 2374. 

Androclus Ephesi conditor, 968. 

Andftogei mors, 776, 78. 

Andromachus ab Alexandro Magno 
Judet refectus ἃ Samarilis occidi- 
tor, 5. 

Anianus urbis Alexandris episco- 
pus, 279. . 

Anicetus urbis Roms episcopus, 


Annaeus Cornutus philosophus, 2085. 
M. Anuzus Lucanus, 2080. 
L. Annsus Mela, 2081. 
L. Ano2us Seneca incisione vena- 
rum perit, 2081. 
Ànbus Repromissionis, 75. 
Annibalis mors, 1851. 
T. Annius Mi:o, 1969. 
knomoon, 2580. 
Ansila dux, 2157. 
,íAnteom Hercules viucit, 442, 768, 


Animus Terra 6ilius cur, 768. 
Antemnates a Romulo victi, 1270. 
» pteros urbis Roms episcopus, 


Anthedon urbs ab Herode inslau- 
rata, 2005. 
Antbemius consul, 2121. 
Antigonus xxvi Macedon rex, 1718, 
Antigonus Asis rex, 1698. 
ire ptigonus Gonatas rex Macedonum, 


Antigonus ix1viü Macedon. rex, 
NÀ. 

Antigonus rex Judsor. occiditur, 
1978. 


Antinous puer regius, 2145. Ejus 
urbs cognominis, ibid. 

Antiochus Eupator, 1852. 
. Antiochus Magnus Syris rex, 1793. 
JUd3 0s favore prosequitur, 1825. Ro- 


INDEX IN'CIIRONICON EUSEBIO-IIITERONYMIANUM. 


mabis tributum pendit, 1825. Cum 
Ptolemao reconciliatur, 1827. 

Antiochus Theos, 1755. 

Antiochus Grypus, 1892. 

Antiochus Soter, 1736. 

Antiochus Epiphanes, 1811. Judsos 
ad idololatriam compellit, 1819. 

Antiochus Cyzicenus, 2904. 

Antiochus Sidetes, 1879. 

Antiochus eonsul, 2147. 

Antiochia a Seleuco condita, 1715. 
À Romanis eapta, 1949. 

Antiochenorum sra, 1969, 2220, 
2295, 2318. 


Antipater xxvii! Macedonum rex, 54 
1351. ᾿ 


ApntipstereHerodis Ascalonite F. 
procurator Palestins a Pompeio con- 
stitutus, 1950. 

υἡ μα ραι τίς urbs ab Herode conditur, 


Antoninus Plus imp., 2155. 

Antoninus Caracalla imp:, 2229. 

Antoninus episcopus Hierosolytita- 
nus, 2201. 

Aulouius adversus Cmsarem dimi- 
cat, 1974. Viucitur, 1826. Secundo 
secedit ab Augusto, 1986. Arabiam 
Ceppatre Lradit, 1985, Semet occidit, 


Autonius monachus nascitur, 2267. 
Moritur, 2372. 

Antonius consul, 2598, 

Aod Hehrarum Judex, 615. 


Aornis Petras, 1689. 
Apamia a Seleuco condita, 1715. 
Apaturía festum, 889; 

Aper socer Numeriani, 2301. 

Aper Calydonius, 810. 

Aphidas rex Athenarum, 880. 

Apion rex Libysm testamento Ro- 

manis relinquit, 1952. 

Apis Sicyoniorum rex, δέ. 
Apis Argivorum rex, 270. 

Apis, qui et Serapis, 183. 

Apis ghleum ratrem Achais re- 

gem censtituit, 280. 

Apodasmus Judaorum, 1658, 
Apollinaris Laodicenus, 23582. H»- 

resi) sui cognominem suscilat, 2391. 
Apollinaris Hieropolitanus episco- 

pus, 2187. 

Apollodorus Pergsmenus, 19535, 

Apollonius Chalcidius Stoicus pbilo- 
sophus, 3168. - 

Apollonius Tyaneus, 2111. 

Appius Claudius decem vir, 1565, 

Appius Claudius C»cus, 1695. 

Apsaoder archon Athen., 1513. 

Apteras rex Crete, 514. 

Aquila raptrix Ganymedis, 654. 

Aquileienses clerici, 2591. 

Aquilius bellum servile compeseit, 


Aquitanics secunda Vallis concessa, 


Aradus insuls condite, 1267. 

Aralius Assyriorum rex, 120. 

Aratus, 17495. 

Arbaces Medus, 1 un 

Arca Testamen alienigenis 
sidetur, 900. ΒΟΟΣ pos- 

Arcadia ab Arcade dicta, 552. 

Arcadius imp., 2411. Moritur, 2194, 

Arcadius martyr sub Geiserico, 2153. 

Arcaragaptes, 2550. 

Arcesilas, 17147. 

Archelaus Laced. rex, 1105. 

Archelaus xii Macedonum rer, 1581. 

Archelsus xiv Maced. rez, 1612. 

Archelaus rex Judsorum, 2010. 

Archelaus rex Cappadocum a Tibe- 
rio interfectus, 2056.. 

Archilla oppidum 

Archilocbus, 908, . 

Archippus archon, 908, 1004. 

Arctinus Milesius poeta,!1240, 1251. 
/Ethiopidos scriptor, 1290. 


Galliarum, 2441, 4158 
35535 


1158 


Ardabures consul, 2115. 

Ardea oppugnatur, 1469. 

Ardys Lydorum rex, 1239, 1555. 

Aremulus Silvius rex latinorum, 
1141. 

Areopagus, 501. 

Argenteus nummus primum in Urbe 
figuratus, 1746. 

Argeus v Maced. rex, 1522. 

Argeus xvi Macedonum rex, 1625. 

Argivorum regni initium, 1&0. l'i- 
nis, 701. 
Argonautee, 7 11, 746, 756. 
Argos aquis abundare fecit Danaus, 
2 


Argus rex Argivorum, $05. 
Argus cuncta cernens, 31. 
Artes nutritor, Phrixi, 631 
Ariobindus consul, 2150. Dux contra 
Vandalos, 2158. 
Arion Methympiseus, 1598. 
uAriphron Atheniensium  areliom, 
14. — 


Arisuenetus consul, 2420. 
Aristarchus Grammaticus, 1861. 
Aristides Justus Atheniensis, 153. 
Ignominiose ejlcitur, 1953. 
Aristides Atheniensis philosophus 
Christianus, 3142. . 
io lristobulus Judsus Peripateticus, 
SAristobulus primus rex Judseor., 
9 


Aristobulus sffinis Herodis ab He- 
rode pont. ΠΩΣ. factus, mox ab;eodem 
necatur, 1981. 

Aristebulus Alexandre Judsorum 
regins filius de regui jure eum fratre 
Hyrcapo contendit, 1950. Viuctus Bo-— 
mam mittitur, ibid. — 

Aristodemus rex Corinthi, 1149. 

Aristogiton, 1198. 

Aristophanes, 1580, 1588. 

Aristoteles Platonis audi:or, 160. 

Aristoteles Battus Cyrenarum cendi» 
tor, 1259. 

Áristoxeous musicus, 1555." — 

Arius presbyter, a quo Ariani, 2253. 

Armais rex /Egyptl, 538. 

Armais Lanus, ibid. 

Armamitres &ssyriorum rex, 190. 

Armenia provineia » Trajane faeta, 


Arnobius Siccensis rbetor, 3548, 
Arríanus philosophus, 2163. 
Arsaces Parthus, 1769. 
Arsaces Parthus Antiocbum εἷι!» 
mom regem Syriz» interfecit, 1888. 
Arsacide Parthi, 1769. 
Arses Ochi filius, 1677. 
Artabanus rex Persarum, 1551. 
Artaxerxes Macrochir, ibid. 
Artaxerxes Mnemon, (611. 
Artaxerxes Ochus, 1651. 
Artemonis hzeresis, 2281. 
Artorius medicus Augusti, 1988. 
Arverni capti, 1890. 
Ass Justus rex Juda, 1040, 
Asaph prophete, 947. 
Ascalonitsrum zra, 2292. 
Ascanius Latinorum rez, 841. 
942 -lepiades Antiochie epíscopus, 


Asclepiadotus Britannias recipit 25] ὅς 

Asclepiadolus consul, 3459. 

0. Asconius Pedisnos, 2091. — 
oie regoi exorJium, 1698. Fiais, 


C. Asinios Gallos orator, 4050. 
Asinius Pollio orator, 2019. 

Aspar consul, 2150. 

Asses lignei et scortel, 1506. 
Assytia provincia a Trajauo faris, 


Assyriorum regni (inis, 1197. 
Astacadex Assyriorum rex. 496. 
Astacus, post Nicomedia, 1807, 1155. 
Asterius rex Crete, $69. Europem 


- - v9 CO - a7 -— - " 
t - -- " - -- -— 
- — - - ὦ u - - - 7 -. 
—- As 3 - ν T f. - Η - .“ 
15 -- « - era me -2 2m - 7 i 
——— - - - 
Σ-- IF lI 4 eg L* IL - . 
- - -— .τ “- : - a. -" PS 
e 2 - - - - RE - . -- ΒΝ o μαι 
Ll 2L Ae 2E ART. 
- PEN »" - 4 - - . l . v . T - - - ΝΕ -——— — AA p E 
- lI “ὦ E n — - 2-70 —7— c—un -- - " B - - - 
- - -- -— ᾿ - UT o-— (000007 τ-ι-- τ: τ τ 97S 
- £L. - —- ux 
- * - - -— - - "t. 
- - - - " “... z — - n s ΤΙ - - OE 
- - - pé, moo --3 7 ! 
-— T7 u - en - - 
- --— - TU - .Ξ. .. UY - -- uo ΜΝ 
am .- « ] Él -- I7 
e- -— ""PJum. - 
-—— -— tf. "5 -- m. ὅσα - ^ Fu I— 
τ » tL. T - s Au * z - -- - ITO rr E. “ὩΣ -π- 
“-- T 0-0 “αὩῇ —L Iz » - 
EET 2l: NFL --— - -- -— ^ 
- “ -νἂν»» wm T Pd T «4 UP I ] ἘΠ. ] - - -—— 
- -- -- - "m- os p" - — 7 - - 
- -— * P ud m A - . - -— u NERA. 
e apum . p - — ar a κι - - 
"4 - " p - -» -— M a o λ "Tau cT , - . L4 rA 
3 nd T aaa "m ."Tn Il: - ü Ta -- 4. UR n - -- - -—— 
. - Lr «- 
» “- eb " » - . io EM - -. » ead. —Pà — να - - - 
L] - — po Vemm T3299 5. - .. - ar, T. —— — en "- 2 "LEY * : - - 
- -— . "I. «65 πὴ, ἃ — τῃ, A T 
s. J A 4 ἃ δ τ ““τἴὶ. 2.» S 00403 — ZA. T--- C—- um “5--. "δ 
z v 4 ^4 deccm, - 9 m. 19 c 2 -— - — 
- nl πω «ὦ . πα. q7.::'TX . ταῖσι, πα T 
, r1 s* "TP ala. vd - pe" a. "u [IURE A. UIZ. iP * - ——JE 4 w— 
09e, a. pm SUUS -- - ὦ» — 244 77 τ᾿ uie€07 o —5À o7 Π ma. ΄- Ti LX — (0T 
hk-. m Ξ - 
— 3077 ie 2 παρ: uc 


2:- 2 : in 
ΒΟΟΣ » 5 c-—.4n. 2T A —ACIAETER 04 τῷ. X 
— oan. c 0705. -— 77 : 
hb . ——- ^ a acm * VT “- 8 


^. Gd o—oemmmes- icc "ΒΞ. ᾿ς 

fem παχὶ €*. -- Q1 ^l mm Buca c- “τον I-e —- 

fer r7 PbEDRD- 049 Um - 9Á 
2). le πᾶσι.» ΠῚ TA^l- $- Tt. d Wa. "d “αν παι 2 T 

$m. ^7 ndi. c £e pe [2d νᾶ «ὦ P nei AE au UD UU MJeMDm 

-:0—hiiIE Toe “Ὁ. c. 7W70344-L. NurT-gELADAD-OGES —oc- enr? Q7 1. C 


: 
i 
| 
! 


A" OAUPSPÉDR “οἱ .- £.- 


! 
ἢ 
à 
, 


» - 0.4. -— qo 09 
elt Io Wwuet—to1 ἀπ τα -.- 
pm s.ibee ze. 
Ser XH — UTILI. IT EA “Δ —— AP. 


a — 


RUM 
| 
cau Hg 
j 
; 
: 


8. ax - 
-—— di 
- we - . . -- — 
* . $c ;-- - » -—- —— -- ec — bane. d -"- ji" --" a 
᾿ - - - - 
- : y ..- - —-- € ἃς. " —- - - .- 
am - ' — -— τω - 79 
* $3 - * - --.“-- T n 8 
- - “-- Bafbs— * T Ea 4i 
- - 
a- ν» " 4 rue rtm - d ^ 4 a. ^7 Sl P M". ^n -- 924 CUT b ——— * - "-L——- - 
- - . - - - n 7 
"m - t | 1 — 
- 
2 2. » I τὸ ποτῶν 
» - D » «αὖ - - - - 
LI PILAM - - - t -— “αῷ 7 z - - - : -- 
" Γ᾿ - - -R 
4 . - - -— - - - - TT... - z "o^ —Gn - 
| | : 7 | 5 ΞΟ ΩΣ στο ἴτε 
- uL 2-2. 29S o o. - 
— 
-l - - πω- * 
- - “ποιὸν -ὦὁ - 
- — RB "ux. 
.*- 7 . - Y -— ^ i», - Ll - D— — - ua 
. - - ν -- - 
Il — P d m am -*- - — - —— - — — 
τς» Lol “. 2" 1 - - - - - T 7 - 
4 T H 
- - -- 
- ν UU 
u - - » - - - T - 
— T7 «- - - - . - 
. —R - Ξ - “ - “ B - - - 
a. - - : -— "- 
S - 7 
- - - - - " “- .- - .-- —-— 0 — - - 
bd - 
J ΄“.-. - « 
- - - 
& - - - - - , "ox - -* 
7 * m - - - LI ^"- 
u - - - ec. ον τα; 
- 7 7 - - ] - 
» - . - "πα τ ^ 
! i - - - 
P" PL 7 o- - “ 7 
- . x 
3 - τ E 
m - 
τον πο ως - . τ΄ 


1161 


Cares mare obtinent, 12R4, 

Cariagerrsemotu concussa, 1791. 

Cariud8 Romsnorum imp., 2297. Oc- 
ciditur, $500. 


Carnii Sicyoniorum sacerdotes, 889. 19555 


Carnuntum urbs, 2194. 

Carpathii, 228. 

Carpentus Silvius res Albs, 1081. 

Carporuum genstranslata in Rom. so- 
lum, 3209. 

Carthago condits, 1167. A Zioro, 
804. A Carchedone, 971 , 1011. A Sci- 
ptone in Rom. ditionem redacta, 1871. 
A Geiserico dolo capta, 2455. 

Carthaginenses xc naves Rom. ca- 
piunt, 1765. 

Carus imp. Rom., 2297. Fulmine 
ictus perit, 2298. 
' Cassander xxvi Macedonum rex, 


699. . 

Cassinus Hierosolymar.. episcopus , 
2112. 

* Cassius. templüm Hierosolymsrum 
spojiat, 1915. ltem teinplum Rbodio- 
rum, 1976. 

Cassius Severus orator, 2018, 

Castinus dux, 2438. Cousu!, 2410. In 
exsilium actus, 2441. 

Cataphryges beretict, 2187. 

Catana urbs condita, 1251. 

Catilina, 1953. . 

Cecrops Diphyes primus Athenien- 
sium rex, 460. l'rimus bovem macia- 
vil, et Jovem appellavit, 465. Gecropia 
Attica ab eo, ibid. 

Cecrops secundus, 670. 

Celadiou Alexandrins urbis episco- 
pus, 2165. 

Celeus Elesinus rex, 611. 

Cencherus rex gvpt., 497. 

Ceninenses a Romulo victi, 1270. 

Census a Servio rege iustitutus, 
1455. 

Census Roms cxx millium, 1513. 
€cuxx. millium, 1725. cccx. millium , 
1715. cccxxu  inillium, 1870. cccuxim 
millium, 1932. exti centenum, et Lviv 
millium, 1989. Nonagies tercentenum 
el sepluaginta millium, 2025. seya- 

ies Qctjes centenum xti millium, 

001. 

Centauri οἱ Lapithze, 771. 

Cephiseus fluvius, 2159. 

Cerberi fabula, 620. 

Cerdo Aleaandrinz urbis ep scopus, 
4112. ᾿ 

Cerdo hereticus Marclonis magister, 
2156. 

Cestius Florus procurator Judzs, 


2051, 
Cestius Smyrnaeus rhetor, 2001. 
Chalcedou. coudya, 1512, 
Chaldiei contra. l'heenices dimicant, 
1 


Charidemus sacerdos Carnius Sicyo- 
niorum, 859. . . 
Charops primus princeps decennalis 
Athens, 1255. 
Chebron rex /Egypti, 318. 
Chersonesus. in. Sicilia condita, 
1051. 
ΑἸ] unus viui Sapientom primus 
ephorus Lacedzemone, 11463. 
Chochebas dux Judeorutn, 2119, 
Choeríbus, 15354. . 
Chiestus grammaticus, 2575, 
Christiani decreto senatus ex Uibe 
pulsi, 2051. uU 
Christianorum precibus pluvia im- 
eirata, 2159. 
Chrysippum Laíus rapit, 714. 
Cicero nascitur, 1911. Versus. Lu- 
cretii corrigit, 1921. xxvi atatís sua 
auno Quiutiuin. defendit, 1956. Athe- 
nas se»sedit, 1957. [n. ex-dlio 9 η0 πὶ 
faeit, 1956. Occiditur, 1974. Caput 
ejus cum dextra manu in. Bostris po- 
sum ibid. ) 


'TAynoL. XXVIJ. 


INDEX IN CHRONICON EUSEBIO HIERONYMIARUM. 


Cimbri czesi a Mario, 1916, 1917. 

Cimmeriorum et Ata3zonum  ineur- 
sus in Asiam, 939. 

Cimon Atheniensis Persas vincit, 


Cinzethon poeta, 1259. 

Classis in nari Rubro institutaa Tra- 
jano, 2117. 

Claudius poeta, 2111. 

Claudius v Hom. imp, ?055. De 
Britanuis triumphat, 2060. Moritur, 


Claudíus xviit Romanor. imp., 2284. 
Moritur, 2285. 

Cleanthes Zenoni succedit, 1753. 

Clearchus prefectus Urbis Constauti- 
nopolitate, 2589. Cousu!, 2100, 

(aemens urbis Rome episcopus, 


,Ulemens Alexandrinus presbyter, 
0. 

Cleobulina, 1568. 
1 Leopatra . Antiochi Magni filia, 
ὃ 


Cleopatra Ptolemsei filia nubit De- 
metric, 1876. 

Cleopatra a fllio Ptolemaeo Alezan- 
dro iuterficitur, 1927 

Cleopatra Piolemaei Aulet 6a, 
vna /Agypti, 1906. Se  interflcit, 

NT. 


Clerici Aquileienses, 2391. 
Cliuteus Árvhou. Athenis, 1235. 


Clodius Albinus usurpator imperii 2 


interfcitur, 2221. 

Clodius Quirinalis rhetor, 2060. 
. Clypeus aureus Claudio. imperatori 
decreius, 2285. 

Cnossus urbs in Creta ἃ Curetibus 
condita, 56, 480. 

Cochebas, vide Chochebas. 

Codrus Atheniensium rex, 926. in - 
terticitur, 947. 

Soclestimus episcopus urbis Roms, 


Cu]estius adjutor Pelagii, 2429, 

Cu:hiys mons Romae a Tulio Hostilio 
jneiusus, 1545. 

M. Cuelius prrtor res novag molieps 
oppressus, 1960. 

Coelum ardere vigum, 2112. 

Luenophorium, 2291. 

Conus Macedonum rex, 1231. 

Colossa terraeimnotu ruugi, 2800. 


Colonim a Romanis mulis dedu- 499 


cte, 1706, 1749; 1826, 1984, 2091, 
2137. 

᾿ Coiossus Rhodius terremotu rui!, 
1794, 1910. 

Colossus habens altitudinem pedum 
cxvun, 2091. bjus capite. amputato 
status Commodi caput, iuponitur, 
2305 

Cometes rex Myceparum, 705. 

Commodus Hom. imp., 2195. Siran- 
gulatur, 2205. 

Coustans Constantini Magni filius 
Reom.imperator, 2252, Adversum Frou- 
cos varia fortuna puguat, 2556. Mori- 
tur, 2566. . 

, Constaus Coustantini tyranni f. oe- 
ciditur, 2437. 
Counstapua Coastantini Magni soror, 


Constantinus Magnus jmperjtor 
2522. Extremo vius tempore" ab enr! 
scopo Ariano baptizatus, in Arianum 


dcgma declipavit, 2552. Moritur, 
ibid. 
Conslagtinus alins imperator Oc- 


cidentis, — 2123. 


2121. 

Constantinus Constantini P. im- 
perator Hom., 2555. Bellum fratri 
inferens — juxta. Aquileiam, 9555. 
omar appellatus, 2530. QUcciditur, 


Viclus capitur, 


Π 
* ua 


-- 


1108 


Constantius Constantini Magni pater 
Caesar sppellatur, 20514. 

Theodoram üliam Herculii in uxo- 
rem ducit, ibid. Moritur, 2522. 

Constantius consul, 2456, 92110, 
24145. Ad consortium imperii ἃ" 
bi porio assumitur, 2456. Moritur, 


Constantius Constantini Magni ἢ]. 


imp. Ro , 1352. Orthodoxos persequi- . 


tur, 25355. Moritur, 2477. 

Constantius. servus Dei Pelagianis 
resistit, 2455. 

Constantinopolis urbs omnium ur- 
bium nuditate dedicatur, 2517. 

uo nstantinopoli squa — induchs, 


. Consules primi Romse, 1501. Rursum 
ron M^ Ε 

;optus urbs ti in Romanos re- 
bellal, 2308. EYP 

Corax Sicyoniorum rex, 562, 

Corcyra a Corinthiis condita, 1809. 

Corinthiorum regni initium, 915 
Finis, 1233, 1129. 

Corinthus urbs condita, (96, 

Cornelia Maxima Vestalis viva de- 
fossa, 9107. . 

Cornelius Gallus poe!a primus /Egy - 
pti prefectus, 1986. Mortem sibi eon- 
sciscit, 1010. 

Cornelius nepos, 1977. 
qu) rnelius episcopus urbis Roms, 


Cornelius Antiochenz urbis episcoe 
pus, 21144. 

t'oraiícla Corniflcii poete filia poe- 
tria, 19:6. ' 

Corníticius poeta, ibid. 

Cornutus philosophus a Nerone in 
exsilium puisus, 2085. 

Corebus  Eliens's victor primam 
Otympiadis, T'241. 

Corybantes, 56. 

Coslai vicus, $106. . 
; oGpttis Alpes in provinciam redactum, 


Cranaus rex Atticz, 510. 

Crassus trjumphat, 1945. Intebüci- 
tur apud Carras, 1962. 

(rates comicus, 1566. 

Cratinus — comediarum — seriptor, 


Cres indigena rex Cretengiam, 96, 


Crescens Cynicus, 2166. 

Crissus Argivorum rex, 575. 

Crispus Constantini F. Usar appe?- 
laor, 2550. Crudelissime interficitur, 

Creesus Lvdorum rex, 1453. A Cy:o 
capitur, 1467, 

Croton capitur a Romanis, 1753. 

Crotopus rex Argivorum, 510. 

Crustumen:i victi a 

Cieslas, 1617. 

Cumas urbs Italie. conditse, 965. 

Cumanus procurator Jud:eze, 2065. 

Cures urbs a qua Quirites, 1270. 

Curetes, $6 Cnosson coudierun', 
96, 480. 

Curio orator, 1964. 

Curtius Salassus, 1976. 

Cyaxares Medorum rez, 1386. Ni- 
num capit, 1598, 1410. 

Cybeles templumio Creta conditum 
3 Curetbu-, 56. 7 

Cyme in ltalía condita, 966. 

Cynegius eonsul, 4104. 
* Cyprianus martyrio coronatur, 9275, 
Epistole ejus ad Cornelium urbi« 
Rom» episcopum, 2387. Ad Luciun) 
et. Stephanum ejusdem urbis Rom. 
episcopos, 2269. Libet ejus de mor- 
Lalitste, 2968. 

Cyprum Ptolomseus invasit, 1707 

Cypselus tyrannus Corinthi, 1587, 

Cyrene urbs condita, 679, 4350, ᾿ 


2] 


Romulo, 1270. 


1165 


RButropius consul, 2105 
Eutropius Eunsches. consul, 9415. 
qus tychianus urbis Rom. episcopus, 


Evtychianus consul, 2111. 
KEutycbius martyr sub  Geiserico, 
2153. 


FEvagoras rex Cypri, 1670. 
,ArImerodac Nabuchodonosori filius, 


Evodins primus Antiocehism episco- 
pus, 20:59. 

KEvodius consul, 2102. 

Ezechisrs rex Judze, 1275. 

Eze: hie] propheta, 1421. 

Ezras. V ide Esdras. 


F 


Fahianus urbis Rom. episc., 9251. 

Fabius Romuli. dux Remum inter- 
tec.t, 1265. 

M. Fabius Quintilianus, 2084, 2101, 

rabius urbis Antiochena episcopus, 


Flacidii lex, 1976. 
Fames Roms, 2022. 
Fames sub Claudio Aug. praedicta 
ab Agabo, 2060 , . 
Fames in Grwcela, 2065, In Cilicia 
et Syria, 2549. In l'hrygia, 2556. 
Faunus Italie rex, 838. 
Fausta uxor Coustautini Magni a 
viro necatur, 2544. 
Faustulus pastor, 1220. 
Faustus consul, 2154. 
Favorinus rhetor, 9118. 
Felix procurator Judiese, 
Felix episcopus urbis Rom., 


2065. 
2292. 


INDEX IN CHRONICON EUSEBIO-HIERONYMIANUM. 


M. l'urius Bibaculus poeta nascitur, 
1915. 


l'urnii oratores pater et (ilius, 1980. 


G 
Gabií a Tarquinio Superbo victi, 
1462 


G»hinianus rhetor, 2092. 

Gad propheta, 947. 

(:ajanus urbis Roni. episcopns, 2295, 

Gaianus Hieresolym. episcop., 2172. 

Gaius Hierosolym. episcopus, sbid. 

Galatia provincia facta, 1992. 

Galba imperator, 2081. 

Galbio dux, 2415. 

Ga'erius Maximianus Czesar appella- 
tur. 2504. Valeriam Diocletiani nliam 
ducit uxorem, 205), Imperator, 2520. 
Mori!ur, 2326. 

Gaili:se per Pos'hamum οἱ Tetrienm 
receptis, 2282. Hursus per Probum, 
32302 

Gallienus imp. lota. , 2209. Ovciditur, 
2259 


Gali Senones Romam invadunt, 
25 


Gallus imperator, 2?67. . 

Gallus Constantii. pa'riielis. Caesar 
appellatur, 23566. «5805 oppriuit, 
2508. luterficitur, 2570. 

Gauymedis raptus, 651. 

Gar'zim, 1681, 1850. 

Gedeon Judex, 152. 

Geisericus rex Van?alorum ortho- 
doxos persequitur, 2495. Carthaginem 
dolo invadit, ibid. 

Gela condita, 1340. 

Gelanor rex Argivorum, 912. 

Gelo obtinuit Syracusas, 1550. 

Geminianus presbyter Antiochenus, 


Felix Roms» iu lecum Liberii ab 95,5 


Arianis substitutus, 2565. 

Felix consul, 2144. Ad Pairiciam 
dignitatem provectus, 2415. Iutertl- 
c:tur cum nxore Padusia, 2116. 

Fenestella, 2055. 

Ferri glutinum Glaucus Chius ex- 
cogitavit, 154). 

'estus procurator Judzz, 2072. 

Festus consul, 215. 

lFidenates contra. Rom. 

$18. Victi a Romulo, 1270. 

Flarcus Avilius przfectus Egypti 
sxvit in Jud:eos, $053. 

. Fiavia Dorminlla propter Christia- 
t*smum relegata, 2112. ΄ 

l'lavius Yarages consul, 2126. 

Fiovius Josephus. Vide Josephus. 

lFiorentius. monachus patet. paupe- 
rum, 2395, 

Florentinus consul, 9615. 

l'lorionus imperator, 2291. 

ltocus procuraior Judae, 2080. 

Vosderati Gothi, 2555. 

lF'adus iuter. Athenienses et Lace- 
donionies, 15935. Inter. L:evinum et 
Attaluin, (838. Inter Romanos. et Ju- 
dam Maccbatbs um, 1856. Inter. Jona- 
than Judicorum ethriarceham, Romanos 
el Spartiatas, 1875. Inter lom. et. Si- 
monem Judaorum eihinarcliain, | 1881. 
liter. Rom, et Hyrcanum Judszorum 
ethparcham, 1592. Inter. Autioclium 
S«jetem et Simonem — etbinareham, 
ΜΝ, Inter Antonium et Augustum, 
eol luter Augustum et Jj'arthos, 


rebellan', 


Forum Trajani, 2105. 

l'orum trausitorium, ibid. 

Franci superontur a — Constante, 
2557]. Francis psrs Galliarum Bheno 
propinqua adimitur, 2141. 

l'ravita consul, 2417. 

Fronto orator, 2179. 

Fulmen ante mensam Neronis cadit, 
2678 In Capitolium, 2304. Juxta Au- 
relianum, 2291 


Gemmoas primas omnium Imperato- 
om vestibus | indidit Diocletianus, 
2510. 

Gennadius orator, 2569. 

Georgius Arianus, 235,6. 

Germaui  populabundi Ravennam 
asque veniunt, 2276. Supersu:ur ἃ M, 
Loil:o, 2000. Hispanias obinent, 2279. 

Germanicus Ciesar de l'arthis triuni- 
phat, 2053. 

Germanio episcopus Hierosolytnita- 
nus, 2.01. 

Germanus Autissiodorensis episco- 
pus, 2115. 

E crontius Comes, 2127. 


Gladiatorius Judus ab Augusto exhi-" 


bitas, 2012. 

Glaucus Chius ferri glutinum exco- 
gitavit, 1540. 

Guostiei, 2149. 

Gordianus imp. Rom., 2255. 

Gordianus lIierosolyuiarum episco- 
pus, 2201. 

Gory!ias, 1581. 

Gorgona meretrix, 671. 

Gothi superatis ltomanis in Thracia 
sese etfuudunt, 2291. Viucuutur 8 Ro- 
manis 10 Sarmalarum regione. 2515. 
Multas. provincias vastaut, 2277. lta- 
liam ingrediuntur, 2416. Gail:as uccu- 
paut, 2428, 

Gotliolia reguat in Hieros., 1116. 

Gothoniel primus llebrzxorum Ju- 
dex, $72. 

Grzcorum regní initium, 1701. 

Graecus pater Thessali, 226. 

Grando mirae magnitudinis Constan- 
tinopoli, 2553. 

Gratianus vascitue, 2576 Imperator, 
2585, 23953. Occiditur, 2100 

Gregorius episcopus Hispaaiarum , 


Gregoriu« Nazianzenus Hieronymi 
prscepter moritur, 2591. 

Gruanitus Di:conus interfectus ab 
Aerio, 2118. ᾿- 


1166 


Gundiearius Burgundionum rex,2161. 
Gyges Lydorum rex, 1517. 


H 


iladrianusRomanorum itrper., 29153. 
Trajani invidet glori», 2155. Reliqua 
tributerum relaxat, 2t34. Jura com- 
βου Atlieniensibus ex. Solonis et 

acontis legibus, 2158. Moritur, 2155. 

Hamon, 458 iu Notis οἱ col, 115. 

H:eresis Valentini, 2156, 2159. Cere 
donis, 2156. Marcionis, ibid. Basilidis, 
2119 Gnosticorum, ibid. Cata. Phry- 
g123, 2187. Moutensium Donatianorum, 
3571. Montani, 2187. Priseilliaui, 
2595. Ne-torii, 2144. Pauli Samosa- 
teni. 2281. Artemonis, ἐ 2. Eunomii 
27588. Manichzeorum, 2295. 

Harmedius el. Arisiogiton lyranníi- 
cide, 1498, 

Harmonia rapta a Cadmo, 610. 

Harpagus dux Cvri, 0667. 

llarpalus in Asiam fugit, 1691. 

0. Haterius orator, 2010. 

HebJjumades Danieli» unde inci- 
piendie, 1581. 

llecatostylon Roni, 2261. 

Hectoris tilii lilium receperunt, 868. 

Helcias pout:fex maximus, 1370. 

Helena vicus, 2566 

Helena Constan'ini mater, concu- 
bina Constantii, 2522, 2545. 

Helena rapitur a Theseo, 786. Ab 
Alexandro, 8:6. Ν 

Heli saeecdos et. Judex, 860. Mori- 
tur, 900. 

Helica civitas terremotu absorpta, 


1. 

Heliodorus dux Seleuci templum 
Hierosolymarum spoliatus percutitura 
Deo, 1855. 

Hellanicus liistoriographus, 1517. 

Hellen, 496. 

Hellenes Gr:eci, ibid. 

Helvia irater Ciceronis, 1911. 

Helvius l'eríinax, 2208. | 

Heraclas Alvexandrim episcopus , 
2216 

Heraclea Lacedzmoniorum condi- 
tur, 1596. 

Heraclianus consul interficitur, 2129, 
lleraclilarum descensus, 866, 908. 
Heraclidas senator, 2516. 
Heraclitus philusuphus, 1517, 1956, 
1550. 

Hereules consummat certamina , 
168. In morbum pestilentem incidens 
se crema!, 825. Antzeum vincit, 507, 
768, 412. Ot!ympicum agonem iusti- 
tuit, 807. Theseum liberat, 620. 

Hercules Desanaus, 498. . 

llerculius Maximianus Rom. imp., 
4505. Deponit purpuram, 2519. Ocei- 
ditor Massili:», 23525. 

Hermogenes magister militiae a po- 
pulo rapt&ajus, 2557. 

MHeriuon  Hierosolymarum episcop , 
92518. 

Ilero episcopus Antiochise, 2121. 

Herodes Antipatri filius rex Judaeo- 
rum, 1982. Multas sedes Hierosolymis 
construit, 1997. Hlyrcanum uxoris fra- 
trem, sororem ejus, et uxorem dent- 
que occidit, 2009. Ali crwilelitates 
ejus, 2015. lueros ín Bethleem in- 
terlici juhet, 2007. Ejus horrendus 
obitus, 2018. 

Herodes Tetrarcha, 2029. Tiberia- 
dem et Livisdem coudidit, 2003. 

Heriodon ab Herode conditum, 9005. 

Herodotus historicus, 1545. Atbie- 
nis honoratur, 1572. 

Herophila Sibylla Samia, 1505, 1549. 

Heros episcopus Antiochenus, 2158, 

lleros episcopus Arelatensis, 2125, 

Hesiodus, 996, 1313, 1255. 

Hiera insuls enata, 1818, 1894. 


1107 
' - Mierapolis terrazemotu collapsa, 2080. 

Hierius consul, 2413. 

Hiero Syracusis regnat, 1553, 1512. 

Hieronymus in Bethleem , 2101. 
Moritur, 2456. Ejus preceptor Dona- 
tus, 2507. 

Hilarius episc. Pictaviensis scribit 
in exsilio l'brygis in Arianos, 2572. 
Re erütur án Gallias, 2585. Moritur, 
2 


Hip archus Athenicns. tyraonus 
TC } E 


Hippias tyragnus Athenis, 1497. 

Hippias phifosophus, 1581. 

Hippicus carminum scriptor, 1177. 

Hippocrates medicus, 158}. 

llippo!ytus ep:scopus, 2213. 

Hipponax, 1329. 

Homerus, 908, 1996. 

Homausion, 2580. 

Homousion, 2337, 9580. 

Honoratus primus praefectus Con- 
stantinopoleos, 2375. 

Honorius Theodosii fll. nascitur , 


3100. Cesar appellatur, 3409. Impe- 19 


rator, 2124. Moritur, 1459 
Q. Horatins poeta nascitur, 1952. 
Moritur, 2007. 
Horrea Iperataria, 2105. 
orus /Egypti rex, 450. 


Hünni Gothos vastant, 2595, Thra- 1 


€iam et [llyricum vastant, 2458. 
Huppomenes rex Athenieus., 1295. 
Hybreas rhetor, 1980. 

Hydra sophistria, 768, 
Hyginus episcopos Roms, 9151. 
mensus Alexandrim episcop., 


Hypermnestra sacerdos Àrgiva 552, 
ten] PParinus Syracusarum tyraunus, 


Hypsipylze gesta in Lemno. 751. 
Eyreanus Josephi filius, 1856. 
rc*nus Joannes pont. maxim., 
1886. Uude illi cognomen Hyrcano, 
1893. Samarism solo squat, 1896. 
Hyresuus Alexandre regium F. 
pontifex max., 1950, 


] 


Tboresa Longobardorum duz, 2395. 

12] Daewli ferri repertores, 599, 

Ignatius Antiochise episcopus, 2081, 
32116. Bestiis objicitur, 9123. 

Igois o coelo Athenis, 2178. 

Ignis ex /Etna monte, 1590, 

Iliadis parve auctor Lesches Les- 
bius, 1360. 

liii Persis Arctini, 1250, 

lilium ab Ilo conditur, 698. 

Inachus primus rex Argivorum, 161. 

[gachus fluvius, 160, 

Incendium sub Phaethonte, 190, In 
monte Vesuvio, 20906. Roms, 20917, 
2120 2204, 2201, 2235, 226], Constau- 
tinopoli, 2119. 

οἱ" abAugusto amicitiam postulant, 


jonocentius urbis Rom. episc., 


Insula παῖδ inter. Theram et Tlie- 
r:siam, 2060. 

[it 'rregnum., 1511. 

lo Inxehi filia. qua 1sis, 160, 481. 
Fpapbi mater, 48l. l'ilia. l'rumethei, 

M. 

lphitus Praxonidis filiu« primam 
O vupiadem in-tituit, 1241. 

Ireu:eus episcop. Lugdunensi«,2198. 

Isaac filius Abrabam | nascitur, 102. 
Moritur, 9*9, 361. 

Isaias propheta, 1215, 1351. 

I:idorus consul, 2152 

Isis To, 160, 491. 

)-is Demeira, 605. 

lsium constructum Roma, 2105. 

lemael, 88, 


INDEX IN CIRONICON EUSERDIO-TIERONYMIANUM. 


Ismaelite, 88. 
Isocrates. rhetor, 1616, 1641. 
Isthmias sub Melicerta, 661. 
Isthmia et Pythia primum aeta, 
1455. 
Istrus civitas condita, 1562. 
|tacius episcopus communione pri- 
valur, 2405, 


J 


Jacob filins Issae maseitur, 160. In 
Mescpotamiam venit, 23?. Liam et 
Rachel uxorem ducit, 257. Descendit 
in /Egvptum, 291. Moritur, 507. 

Jacobus frater ἢ πα! primus. epi- 
scopus Hi roselymar: m, 2018. 

Jacobus Justus, 2077. 

Jacohus Nisihenus episcopus, 3554, 

Jaddus poniifex maxámus, 1678. 

Jair judex He^raorum, 197. 

Janiculus mons Urbi additus ab 
Ànco Martio, 1575. 

Janiscus rex Sscyoniorum, 752. 
Janneus Alexander rex Hierosol., 
135. 


Janus rex Latinorum, 8358. 

Jason frater Oni» pontificis, 1815. 
Jechonias rex Juda, 1414. 

Jephte judex Hehraorum, 819. 
ieremias propheta , 1584, 1390, 


Jerohoam primus rex Israel, 1020. 
4110 boom seeuBdus rex in ]srael, 
jerosolvyma subversa a Nabuchodo- 
nosoro, 2085. A Vespasiano, 2086. 

; ri dux Hebr&or. succedit Mosi, 
Jesus frater Oni; pontificis, 1845. 
Jesus fllius Jexedech, 1467, 1187. 
Jesus filius Sirach, 1785. 

Jesos Christus fllius Dei nascitur, 
2015. Praedicat salutarem viam, 2044. 
Ad passionem veuit, 2047. 

Jeu prophetai 1087. 

Jeu rex israel, 1115. 

Joachab rex israel, 1116. 

Joachaz rex Juda, 1403. 

Joachim rex Juda, 1414. 

Joas rex Juda, 1123. 

Juas rex Israel, 1163. 

Joathan rex Juda, 1245. 

Jobel quid, 51. 

Jobeleum a majoribus observatum, 
2220, 2368. 

Joel prophete, 1254. 

4,205 58ε5 Baptista, 2041. Ejus caput, 
106. 


Joannes Evangelista de exsilio revo- 
catus Ephesum secedit, 2113. 
(2558 68 Hierosolym. episcopus , 


Joannes monachus. 2110, 
Joannes monachus Cassianus, 2112. 
Joannes Constantinopolitauus epi- 
scopus, 2117. 
Joanues imperium (invadit, 2129. 
Opprimitur, 2141. 
Joiadas pontifex moritur annorum 
€xxx, 1123. 
Jon, a quo Jones, 689. 
Jonadab filius Rechab, 1116. 
Jonas. propheta, 1213. 
Jonarbas Matliat:e fllius Judeorum 
dux, 1859, pont. max., 1862. 
Jones Athenienses ab Jone, 689. 
og uones profugi Athenas se conferunt, 
oU 


Jonica emi;ratio, 975.! 

Joram rex Juda, 1107. 

Joram rex Israel, ibid. 

Josaphat rex Juda, 081. 

ΕἸ. Josephus a Vespasiano capitur, 
2081. Vicesimum librum Antiquitatum 
absolvit, 2108. 

Juscph Tobis filius, 1771. 

Joseph tilius Jacob eascitur, 251. A 


1168 


fratribus venditur, 266. Dux /Egvpt, 
281. Moritur, 561. — 
Joseph episcop. Hierosolym., 2140, 
Tn rex Juda, 1571. Occiditur, 
i05 


Jovianus Rom. imp., 2579. Pacem 
ignominiosam cum Sapore facit, 2580. 
Morit«r, ibid. . 

Jovinus imperium invadens occidi- 
tur, 2129. 

Jovis Olympii simulacrum in templo 
Hierosolym positum ab Antiocho Epi- 
phane, 1819. 

Jovis Pereyrini simulacrum in monte 
Garizim ab Autiocho positum, 1819. 

Jubileus quid, 7, Sf. 

Jua tilius Jacob, 241, 

Ju ':&i ad internecionem cxsi, 9368. 
Duobus praeliis a Vespasiano victi in 
muros compelluntur, 2081. 

Judsi, qui in Libya, adversus coba- 
bitatores dimicant, 2150. 

Judei Mesopotamim ex provincia 
exterminantur, 2152. Palestinam de- 
populantur, 2148. 

δὶ a Juda dicii, 211. A Pompeio 
Romanis tributarii facti, 1919, 1954. 
Victi, et rx millia ex illis cz:sa, 1801. 

Ab Antiocho Maguo in amicitiam 
recipiuptur, 1925. Contra Romanesre- 
bellant, 2080. 

Judsorum captivitas sub Nabucho- 
donosor, 1426. Sub Yespasianro, 2085. 

Judas Machabsuos, 1855. Pontifex 
maxímus, ibid. Oeciditur, $859. 
agi das Galileus signifer seditionis, 


Judas episcopus Hierosolymarum 
41) piscopus y , 


Vudith, 1487. 
Juguriha capitar, 1909. 
aol ulía August filía exsilio damnato, 


Julia Caracalle noverca, postea 
uxor, 2252. 

Julianus adjutor Pelagi, 2129. 
411. 13508 Hierosol ymarum episcop., 


ap anos alius Hierosol. episcop., 
ibid. 
Julianus Czessrappeliatar. 2171. Im- 
perator, 2577. Occiditor, 2579. 
Julianus jurisconsultus occiiit Per- 
tinacem, 2208. 
Julianus episcop. Alexandris, 2195. 
Julianus Heclaniensis Pelagixnus, 
2455. 
Julias urbs, 2101. 
Juliorum familia, 857. 
22 lius Africanus scriptoPtemporum, 


C. Julius Cesar Lusitaniam canit. 
1957. Rhenum transit, 1961. Gallos 
et Germanos. capit, 1966. Primus ὧν - 
vadit imperium, 1968. Cleopatr:e re- 
onm conlirmat, 1970. luierficitur, 


MA Julius Hyginus grammaticus , 


Junius Ga'lio, 2080. 

Justinus philosophus Christianum ἢν, 
brum pro defeasioue fidel nostrse cog-. 
scribit, 2157. J 
b gnatus Ecclesi» Hierosol, episcop. 


$ustus alius Hierosolym, episco 
21140. d P pe^ 


Justus Tiberiadensis, 2113. 
Juveucus presbyter, 2543. 


L 


I aban socer Jacob, 252. 

Labdon Hebraorum judex, 852. 
Laberius mimorum scriptor, 1974. 
Labotesrex Lacedzmoultorum, 99.1. 
Lacedemon Semels fjlius, 524 


[169 
Lacedemon capitur 
G»nata, 1758. 
Lacedsxmoniorum regni initium, 915. 
Lactantius rhetor Crispuiu Constau- 
tini F. erudivit, 4580. 
Lzvinus cam rege Attalo amicitiam 
facit, 1808. 
Losyid.rum regni initium, 1695, Fi- 
pis, 19858. 
Laius Chrysippum rapit, 11. 
Lamiacum Lellum, 1694. 


80 Antigono 


Lamissus Longobardorum rex, 2159. 194 


Laupares Assyriorum rex, 688. 
Lamprides Assyriorum rez, 657. 
Kaudiceuorum sra, 2295. 
Laodicea a Seleuco condita, $713. 
Terraemotu collapsa, 2080. 
L»otnedon rex Sicyot,, 627. 
Laosthenes Assyrior. res, 
Lapis in Creta regnat, 551. 
Lapis e colo ruit, 1551. 
Lapithae et Ceatauri, 712. 
Lapitharum bellum, ibid. 
Latini contra Rom. rebellaveruat, 
1323. . 
Latinorum regni initium, 858. 
Latinus Silvius, 9$9. 
Latona mater Apollinis, 654. 
Latronianus damnatur, 2101. 
Lavacrum Byzantinorum, 1549. 
Laurentius diaconus marlyr, 2267, 
Lezna meretrix, 1498. 
Lecticarum usus quibus Ínterdi- 
etus, 1912. 
Legati Alexanarini Romam, 1724. 
Leo Diaconus, 2455. Fit Roma epl- 
scopss, 2456. Manichaos de laubulis 
eruit, 2459. 
Leonides Origenis pater maetyrio 
aflicitur, 2218. . 
, Lepidus publicus hostis judicstur, 
9359 


Lesbii mare obtinent, 1511. 

l.esches Lesbius, 1569. 

Leucippus Sicyoniorum rex, 200. 

l evi episcop. Hierosolym., 2149. 

Levi nascitur, 240. 

Libanius rhetor Antfochenus, 2531. 

Liber Pater, 720. Gesta ejus, ibid. 
Sepu.crum, ibid. 

Liberius urbis Roman. episcop. , 
2505. l'ellitur ab Arianis, ibid. Tadio 
exsilii Ariana impietati subscribit, 
ibid. Rursus in exsilium mittitur, 
25.2 


Libyssa locus in Bithynia, ubi Anni- 
bal obiit, 18351. 

liciuius imperotor flt a Galerio, 
252. Christianos de palatio suo pellit, 
255"). Ucciditur contra jus, 2540. 

Licinius Licinii Aug. Ε΄. Ciesar ap- 
pellatur, 2530. Occiditur crudelissime, 


4l. 
Lingones, 2516. 
linus Thebzus, 587, 597, 152. 
Linus urbis Roms episcopus, 2814. 
Lipara condita, 1386. 

cr dteraruu xiiv USUS apud Athep., 


Litorius comes, 2456. Commisso in- 
considerate cum Gotbis prelio capitur, 
24955. 
415. condita ab Herode Tetrarchs, 

T. Livius trageediar&m scriptor, 
1830 


T. Livius historicus nascitur, 1958. 
Moritur, 3055. 

l.ocri conditi in Italia, 1554. 
201 Lollius, 1992. Germanos superat, 


Longobardi Vandalos vincunt, 2595. 2517 


Lorium villa, 3176. 

L'ciauus V. C. cousul , 2529. | 

Lucanus poeta, 2080. 

l.ucanus martyr, 2545. 

C. Lucilius poet» satyrarum scriptor 
Dascitur, 1560. Moritur, 1914, 


INDEX IN CIHRONICON EUSEDIO-HIERONYMIANUM. 


Lucius urbis Romse episcopus, 2269. 

Lucifer Caralitansm Eccles, episc., 
2511. De exsilio revertitur, 2575. Mo- 
ritur, 2586. 

Lucretia a Sextio Tarquinio corru- 
pta, 1619. 

T. Lucretius poeta nascitur, 1921. 
Quando moritur, ibid. 

L. Lucullus primus imper. appella- 
tus, 1945. 
n Lucullus de Bessis triumphat, 


Lucus Daplinensium , 1919. 
Ludus Matvtinus, 2105. 
Eugdunum -tondRur, 1992. 
Luna tilia Cleopatrae in triumpho 
ducta, 1988. 
Luus cursus invettus, 1985. 
Lups mefetrices dictse, 1220. 
Lupanaria, ibid. 
Lycsorum agon primos, 876. 
Lycurgus, 1155, 1197, 1218. 
Lydi mare obtinent, 810. 
Lynorum regni initium, 1238. Fi- 


nis, 1459. 
Lynceus rex Argivorum, 598. 
Lysias Quietus, 2132. 
Lysimacha urbs, 1706. 
Lysimachus Lydiam, Tbraeiam, et 
Hellespostum tenuit, 1695. 


M 
Macareus sseerdos Apollinis, 851. 


Macarius Jerosolymorum episc. , ) 


Macarius discipulus Antonii mona- 
Maredonius episcopus hisreticus, 
2558. Constantinopoli pellitur, 2576. 


Macedopum regni initium, 1203. ΕἸ 2380 


nis, 1850. 

Macer poetis. Féde /Emilius. 

Machsbzorum libri intersacras Scri- 
pturas non recipiuntur, 1704. 

Macrinus Rom. imp., 2332. 

Meones Phryges, 652. 

Msgi succedunt Cambysi, 1494. 

Magister equitum prinius, 1515. 

Magnentius arripit imperium, 2566. 
Vincitur, ibid. Propria se manu in- 
terlicit, 3509. 

Maguesia in Ásia condito, 96, 

Malachias propbeta, 14197. Voeatur 
angelus, ibid. 

amertina Messsna, $56. 

Mamilus Assyriorum rer, 4*7. 

Mamilus Assyriorum rex, 347. 

Mansbem rex in Israel, 1221. 

Manasses rex Juda, 1504. 

Manasses filius. Jadus pentificis 
tes pium in monte Garizim construit, 


Mabasses Elearari poutificis avup- 
eulus, 17632. 

Manchaleus Assyriorum rex, $77. 

Manicbseorum secte initium, 2295. 

Manlius Torquatus filium securi per- 
cutit, 1681. 

Maulius Theodorus consul, 3415, 

Maratbonis pugna, 1525. 

Marathus στ rex Sicyoniorum, 457 

Marathus xiv rex Sicyouiorum 


Marcellinus urbíe Rom. episcoy., 
2113 


Marcion hereticus, 2156. 

Mareius Coriolanus, 1524. 

Marcus Evangelista in /Egypto Chri- 
stum agountiat, 9059. 
Marcus urbis Rom. episcopus, 


Mareus primus ex incirrumcisis Hie- 
rosolymar. episcop., 2151. 
Marcus  Alexzsndrim — episoopus 


Mardochaus, 1553. 
Mare obtinent /Egineus, 


[Ὁ08. 112 


11: 


/Egvptil, 1250. Cares, 1281. [,650]]}, 
1341. Lydii, 840. MMesii, 12641. Mi- 
nos, 765. Pelasgi, 959. Phonices, 
1192. Phryges, 1127. Rhodii, 1100. 
Thraces, 1014. 

Marianus coosul, 2139. 

Mariaudyni Bithyni, $91. 

Marsi cum Rom. bellum gerunt, 
1105. 

Martyres Galliarum plurimi, 2185, 

Martyrium apostolor. Coustantino- 
poli dedicatur, 2586. 

Massilia condita, 1417. 

Mathathias sacerdos arma pro liber- 
tate et religione corripit, $519. — 

Matheualici urbe pulsi a Duuntiae 
no, 2104, 2111. . 

tthias Bieros. episc 31237. 

-Mavortius dux, 3445. 

Maxentius Herculii Εἰ. Rome a mi- 
litibus Augustus appellatur, 2325. 
k Constantino victus oceiditur, 2529. 

Masimlanus Herculius irop., 3505. 
Deponit purpuram, 2519. (cciditue 
Massilis», 2525. 

Maximila auctor secte. Cata. Phry- 


Bx 2187. 
2 


1 
fariminus Antiochim episcop , 
Maximinus Alexendrim episcop. , 
2230 


Maximinus tmp. Rom., 2350. Chii- 
stianos persequitur, 2255. Occiditur, 


Maximinus Caesar fit a. Galerio Ma- 
ximiano, 2521. Christianos persequi- 
tur, 2527. Moritur, ibid. . 

, Hnrimines Treverorum episcopus, 
Maximus Alexandrie episeopus ,. 
Maximus BHiierosolymarum episcop., 

2172. Alius, 2201. 

Maximus imperator, 2400. Capite 

damnatur, 2101. 

Maximus Tyrius phi'osophus, 2163. 
Maximus conso!, 3419, 2159. 
Maximus prefectus annouz plurimoe 

nobilium Kom interficit, 2556. 
Maximus tyraonus in. Hispaniz, 

Hs Imperio exuitur, vita concesss, 

qo Morabanus episcopus: Antiocbanus, 
Mazaesa Caesarea, 2056. 

Medea Conchensis, 782. 

Medidus rex Medorum, 1253. 
Medoo Codri tllius, 917. 

Medorum regni exordium, 1197. ΕΓ 

nis, 1456. 

Megacles rex Atheniensium, 1091. 
Melampus divinus, 6i8. 
Melauia nobilissima matrona, pro- 

pter pietatem Thecla vocata, 2290. 

Melantibus rex  Albeuiensium , 


Meleager, 810. 
Meleager rex Macedonum, 1731. 
Meles Lydorum rez, 1288. 
Meletius Armeniorum 


1511. 

Melicerts Isthmia, 661. 

M. Melissus Spoletinus grarmanrti- 
cus, 2013. 

Meiissus physicus, 1575. 

Melito Sardianus episcopus Apo.o- 
geom Curisianse religionis scribit, 


Melus urbs condita, 589. 

Memmii Reguli uxor Caio Caligula 
nubit, 2055. 

Memnou tulit suppetias Priamo, 


epist . 


Memphis in Egypto ab Ape eondi- 
ta, 219. - 
Memphis ab Epapbo condita, 521. 
Menauder comi«us, 1096  Morituf, 


1171 


Menedemos philosopbus, 1701. 

Menelaus Lacedauopiorum rex, 
821. 
Menelaus Judzorum pontifex, 1815, 
18^6. 

Menestheus Atheniensium rex, 812. 
Moritur, 8355, 

Menophis /Egyptiorum rex, 601. 

Menses October et September all- 
wer a Domitiano vocati, 2105. 

Mephres /Egyptiorum rex, $53. 

Merobaundes cousul, 2599. 

Merres /Egyptior. rex, 1526. 

Mesapus Sicyoniorum rex, 255. 

Mesomees cithareedicorum carmi- 
num poeta, 2160 

Mes«ala Corvinus nascitur, 1958. 
J'rimus Urbis pra:fectus factus, 1991. 
Obliviosus factus inedia sese confeeit, 


Messana urbs Mamertina, 256. 

Messana ἃ Lacedaemoniorum socie- 
tate discedit, 1579. 

essena capitur a Lacedsmoniis, 
Messeniacum bellum vvíicennale, 
2253. 
. Meta sudans, 2105. 

Metrodorus philos., 9517. 

Mics aurea, 2:05. 

Michaeas propheta, 187. 

Midas rex l'brygia, 656, 1280. Mo- 
ritur, 1320. 

Milesii mare obtinent, 1266. 

Miietus condita, 730. 

Millesimus annus Rom. celebratus, 


jo Roman. Tarentum prodidi!, 


Miltiades rex Atheniens., 1525. 

Miltiades urbis Rom. episc., 2520. 

Minerva Chalcidia, 2105. 

Minervius  Burdigalensis rhetor , 
2509. 
. Minos Europe filius, 572. Wegnat 
jn Creta, 611. Mare obtinet, 765. Le- 
[e instituit, 30}. Interficitur a filia- 

us Cocali, 815. 

Minotauri fabula, 776. 

Minutius Fundanus proconsul Asiz, 

b. 

Misael socius Daniel, 1 108, 

Mispharmuthosis /Egyptior. res, 
961. 

Mitreus A««yr. rex, 583. 

Jonachi Nitrim per tribunos cesi, 


2-91. Monachos militare cogit Valens 


imnp., ibid. 

Mons Garizim, 1681, 1899. 

M^ntanus auctor secta Cal2 Phry- 
ga-, 2187. 

Montenses Donatistae, 2371. 

Mopsicrena, 735 

Mopsiistia, ibid. 

Mopsus rex Cilicis, ibid. 

Moses nascitur, 426. Eremum petit, 
4-5. Israe!. educit ex /Egypto, 505. 
Moritur, $45. 

Munacius l'laneus Lugdunum colo- 
niam deducit, 1992. 

Musazus Eumolpi filius, 747. 

Musanus philosoph. — Christianus, 

Musicus Euclzi filius, 472. 

Musonius philosophus, 2804, 

Musonius Rufus de exsilio revoca- 
tur, 296, 

ΜΙ y cenarum regni initium, 705. 

Myritia condita, 964 

MyrUeus poeta, 1583. 

| » ysteria sub Erechtheo inslituta, 


N 


i gibochodonosor rex Dabyloniz, 


Nadab rex Israei, 10412. 


INDEX IN CHRONICON EUSEBIO-HIERONYMIANUM. 


Naevius poeta Uties moritur, 1815. 

Narbona colonia, 1896. Per coniitem 
Litorium ab obsidione Gothorum libe- 
ratur, 245 . 

Narcissus Hierosolymitanus episco- 
pos, 1:01, 2211. 

Narseus rex Persarum bellum in 
Rom. movet, 2316. Vinciur, ibid. 

Nasamones victi, 2101. 

Natham propheta, 917. 

Navale certamen ab Augusto exhí- 
bitum, 212. . 
qon pueratis urbs in /Egypto condila, 


Naxus urbs in Sicilia condita, 
ast. 


Nazarius rbetor, 2511. Ejos fil. elo- 
quentissima, 2554. 
Nechao /Egyptiorum rex, 2551. 
Nechao alius, 1403. 
Nechepsos rex /Egypti, 1345. 
Neclanehos JKgypliorum res, 
i9. 
Nectenebis /Egyptiorum rex, 1639. 
Nehemias, 1584. 
Nemescus agou primus, 1419. 
Neocxsaria im l'onto submerss, 


Neoterius consul, 2108. 

Nepherites &yvpti rex, 1609. 

Nepherites alius, 1627. 

Nepotianus imperator factus, 2566. 
Interficitur, ibid. . 

Neptuni et Miugerve contentio , 


Nero Rom. imperator, 470. Matrem 
interticit, 2075. Luxus ejus, 1:076. Ci- 
thara Roma contendit, ibid. in Olym- 
piade curonatur, 2081, 2082. Persecu- 
tionem jb. Christianos movet, 2084. 
Rcma.n incendit, 2080. Semet intec- 
ficit, ibid. Uxorem interficit, 9035. 

Nerva imp. Rem., 2112. Moritur, 
2115. Hefertur inter deos, 2114. 

Nestorius Constantinopolitanus eni- 
eropus heresiarches, 2441. Damuatur, 
24147. 


Nicma l'evremotu. corro, 2017. 
Funditgs eversa ex alio terrzmotu, 
238 


4. 

Nicetes rhetor, 1986. 
v comedes Nicomediam condit , 
1755 


Nicomedia condita prius Astacos di- 
cta, 1506, 1755. Terremotu . corruit 
cum vicinis urbibus, 2136, 2371. 
ond copolis υχίδ᾽΄ Actium condita , 


Nicopolis prius Emous dicta, 
2251. e 

Nigidius Figulus Pythagoricus , 
1972 


Ninive condita ἃ Nino, 1. 

Ninus urbs ab  Hebreis Niuive, 
uu. Capitur a Cyaxare Medo, 1598, 

0 


Ninus rex Assyriorum, 1 

Niobe l'horonei filis, 210. Ei mulie- 
rum primas miscetur Jupiter, 211. 

Nisibis urbs obsessa a Sapore, 
2551, 2562. Traditur Sapori ab impe- 
ratore Joviano, 2500. 

Nonius consul, 2161. 

Novatianus presbyter, 2268. 

Novatus presbyter, ibid. 

.;ovem principes aunui Atbenis, 

22, 

. Nudipedalia in Lacedsemone primum 
Instituta, 1347. 

Numa l'ompilios rex, 1505. Mensium 
pnuineruin auget, Capitolli fundamenta 
jacit, 1506. 

Nnmantia urbs a Scipione subversa, 
1815 

Numerianus imp. occiditur, 2299. 

Numiter ab Amulio fratre regno 
peltitur, 1220. 

Nysa urbs a Dionysio condita, 656. 


1172 
O0 


Ochosias rex Juda, 1115. 

Ochorzias rex israel, 1104, 

Ochus rex Persarum, 1651. ἄΐᾳν- 
plus tenuit, pulso Ναιιϑηοῖνο, 1667. 
Judzos sccolas ad mare H':reanum 
te dpeat, 1658. Sidonem subvertit, 


Ocrazspes Assyrior. rex, 1155. 

Octavianus Caesar, 1975. Angustus 
appellatur, 1988. Moritur, 9029. 

Odenathus Palmyrenus, $251. 

Odeum construitur Romse, 9105. 

Ogyges Eleusinam condit, ?56. Di- 
luvium sub eo, 261. 

Olda prophetissa, 1586. 

Diem omé 6 lerra manat, 


Orsi eom; 3, Si, ἐδ 696 
Ab Hercule, 810 . , 
Onias daddl  rüius pont 
1695. . 
co » rui th Ü pago Ἄν δα EM 


be 


no, 1856. 
ιγϑ 188 Simonis Jusii F. pontif. mai., 


max., 


Onías Simonis F. Oni 
mas o9. & nepos pont. 
Onias Menelaus, 1845. 
Ophíiussa Ihodos, 976. 
Ophrateus Assyriorum rex, 1065. 
Ophratenes Assyr. rex, 1095. 
Opp!anus filix poeta, 9188. 
Oppius Gallos capit, 1871. 
Oraculum Dodonzum, 1570. 
rcades in-ulze Ron. i io 3sdje- 
ci eot om. Imperio adje 
Orchomenos urbs, 486. 
restes Mycenaruin ᾿ 
rhum occidit, 85b. rer, ΒΗ. Pyr- 
Orestes Macedonnm rex, 1608. 
Orge comedia Menandri, 1696. 
Ongenes, 2215, 9245, 
Orithyia a Borea There rapta, 619, 
rosius presbyter 
Orpheus P ispanus, 2113, 
Orthopolis rex Sicyoniorum, 591. 
Orus /gyptliorom rez, 450. 
Ossa Andres apostoli, 9574. 
Osee propheta, 4415, 1354. 
Osee ultimus rex Israel, 1261. 
Usochor rex /Egypt., 1095. 
Osorthon /£gypi. rex, 1164. 
Ostia on aint, 1217. 
»ta urbs ab A - i 
i nco Mart. condita, 
Otho imp. sese interficit, 9084. 
. P. Ovidius Naso nascitur, 1975. Mo- 
ritur in exsilio, 2035. 
Oxyntes rex Athentens., 868 
Ozias propheta, 1057. 
Ozias, qui et Azarias, rex Juda, 1591. 


P 


l'acuvius poeta, 1869. 

Padusia uxor Felicis occiditur cum 
viro, 2146. 

Palemon grammaticus, 2051. 

l'alilis Roms, 1365. 

l'a!ladius consul, 2152. 

Palladius Scotorum apostolus, 2407. 

l'amon ab Herode conditam, 1999. 

Pan:etius tyrannus, 1403. 

Panaretus.liber Jesu Syrach, 1785. 

Papatbenzo acia, 145! . 

Paueratius Rom. presbyter, 9371. 

l'andion primus Atheniensium ret, 
Procnes et Philomelz pater, 1079. 

Pandion secundus, 109. 

Paneas Cesarea. Philippi, 20H. 

Pannonii a Tiberio triumphat, 2006 

l'antagnotUs tyrannus Sami, 1490. 


e 


1173 


l'antibeum  €dificatum, 3105. Con- 
erematum, 2126. 

Panyas rex. Assyriorum, 720. 

l'anyasis poeta, 1528. 

l'aphus condita, 559. 

Papias Hierapolitanus episcopus Jo. 
Kvaugelis'aa auditor, 2116. 

Paraetonium ab Alexandro Magno 
co'iditum, 1688. 

Parion urbs condils, 1314. 

l'apmenides, 1560, 1581. 

Partheniz, 1309: 

Parthi Arsacids, 1769. 

l'aribi Mesopotamiam tenentes Sy- 
Fian incursant, 22:79. 

Parthorum regni initium, 1769. 

larysatus regina. lersarum, | 15f1. 

Paschasius martyr sub Geiserico 2455. 

Passienus declamator, 2007. 

Pas -ienus fraude bseredis sua neca- 
tur, 2051. 

Patera rhetor, 2552. 

l'aterius consul, 2159. 

l'atrae colonia, 2003. 

Patroclus — episcopus 
1128. interti^itur, 2112. 

Pa'ilillus pacer. constantissimus con- 
fessor sub Geiserico, 2153. 

Paulinus Antiochenus episcopus, 
254. 

Paulinus Galliarum episcopus, 2571. 

Pauhnus Treverorum episcopus, 
2539. Moritur exsul in Phrygia, 2571. 

Paulinus Eustathii episcopi. preshy- 
ler episcopus Antiochenus. ordinalur 
a Caralitauo episcopo J.ucifero, 9578. 
glraulus apostolus martyrio aflicitur, 

δὲ, 


Arclatensis, 


Paulus. Samosatenus. Antiochenus 
ep'scopus heresim  Artemonis  susci- 
tat, 2281. 

l'aulus Thebzus eremita, 4572. 

Pausania rex Macedonum, 1616. 

l'ax inter Theodosium et Gothos, 
2536. Inter Theodosium εἰ Vandalos, 
2151. Cum Gothis, 2155. 

l'egasus equus. velociss., 675. 

Pelagius firito hzresiarcbes, 219). 
Eju« dozma damnatur, 21355, 

leiasg:. mare obtinent, 9*9, 

l'elasyus Sicyouiorum rex, 837. 
rng cum ltomauis belluin gerunt, 

410». 

l'ella a Seleuco condita, 1713. 

l'eloponnesii coutra Athenas dimi- 
cant, 916. 

l'eivponnesus /Esvi.lia, t. 

l'elops rex Gracixz Peloponnesono- 
men dedit, 622, 698. Superatur a Dar- 
dano, ibid. Hippodamiam duxit uxo- 
rem, 669. Oiyinpiis prafuit, 696, 

l'enthilus rex, 705. 

, p rrdieca adversus /Egyptios dimicat, 
οὐ. 

l'erdieca iv. Macedonum rez, 1281, 

Perdicea xu. Macedonum rex, 1555. 

Perdieca xxi Macedonum rex,1648. 

l'eregrinus philosopbus se apud Pi- 
sas coucremat, 4|8]. 

l'eriander tyrannus, 1389. 

Pericles moritur, 1558. 

l'erinthbus condita, 1416. 

l'ersarum regni exordium, 1456. Fi- 
nis, 1687, 

l'ersei gesta, 6350, 685. 

l'erseus Erechthel frater, 671. 

l'erses ultimus Macedon. rex, 1810, 

l'ersius. satyricus nascitur, 2050. 
Moritur, 2079. 

Persecutiones Christianorum. Ῥτί- 
ma, 2081. Secunda, 2110. Tertia, 3125. 
Quarta, 2185. Quinta, 2218. Sexia, 
2:52. Septima, 2267. Octava, 2275. 
Nona, 2291. Decima, 4518. 

Pestilentia in ;/Kthiopia, 490. 1u 
Svria et Cilicia. 2319. Athenis, 1587. 
lame, 2085, 2184. Undique terrarum, 
2189, 2268. 


Im — c A — — - - 


INDEX IN CBHRON;!CON EUSEBIO-TIERONYMIANUR. 


l'etronius prefectus. Syris, 2051. 
ΒΦ γοη 8 episcopus HBonou;ensis, 
δ᾽ 


l'etrus Apostolus primum Antiochi 
episcopus, deiude lomam mittitur, 
2058. Martyrio coronatur, 2080. 

Petrus Cesaraugustanusorator, 2571. 

Petrus Alexandrise episcopus, 2518. 

Petrus alius Alexandria -pisc., 2589. 

Petubastes /Egvptiorüm rex, 1192. 

Phaceas rex Israel, 1251. 

Phacee rex Israel, 1211. 

Phaedra Hippolytum arnat, 816. 

Plhisnippus archon; 1126, 

Plisstus Sicyoniorum rex, 7914. 

Phaeton, 29. Inceudium sub eo, 490. 

Phalaris (tyraunus, 1562, 

Phalaris tyrannis destructa, 1530. 
igi e a abazus Aleibiaden t1uterlici:, 
Pharus a Sostrato. condita, 1733. 
Phaselis in Pamphyliacoudita, 13510. 
Phemouoe vates, 650 
l'erecius rex Athen, 1152, 
Pherecydes historicus, 1458. 
Pherecydes alius bistoricus, 156]. 
P hidias Minervam eburnoam faxit, 


Phidon Argivus, 1217. 

Philapmo, 734. 

Philetus Antiocbis episcopus, 2255. 
Philippi imp. Kom., 2260. Interii- 
ciutitur, 22606. 

Philippopolis arb« ab imp Roi. 
Ph lippo coudita, 2263. 
: Pinlippus praefectus Constantinupo- 
leos, 23,8. 

Phiáippus v1 Maced. rex, 1570. 
Philippus xxn Maced. iex, 1654. 
igo dippus Ardeus rex Macedon., 

93. 


*» 


3 


Philippus xxavin Macedon.rex,1798, 
Philippus ultimus rex  Syriz, 1922. 
Capitur ἃ Gabinio, 1923. 
Philippus tetrarcba, 2011. 
Philippus Rum imp. primus impera- 
Lorum Christianus, 2259. 
Phi istion mitnograpbus, 9092. 
, Philo Judszus legatus ad Caium Ca- 
ligulam, 2055. 
Philo Linyse episcopus, 2386. 
Philogouus Antiochenus episcop., 
Ó 


£5. 

lhines pontifex, 580, 

l'h.egyas templum — Apollinis Del- 
plici iucendit, 516. 

l'hocylides, 1180. 

Phuuices mare obtinuerant, 1192. 

Phunix et Cadmus ía. Syriam pro- 
fidscuntur, 961. — 

Phorbas Atheniensium rex, 1C03. 

Phorbos Argivor. rex, 429. lthoduin 
obtinet, 41U., 

Phoroneus rex Argivorim, 910. 

Praortes rex Medor., 1362. 

Phrixus et Helle, 654. 

Photinus hzeresia: ches moritur,9599. 

Phirynichus, 1554 

Phryges Maeones, 656, 

Phryges mare obtinent, 1127. 

Phrygia Salutaris, 2552, 


Pilatus procurator Judem, 9013. 9 


Imagines Csesaris in templum | infert, 
2047. Sacrum thesaurum |n aque- 
ductum impendit, 2049. Seipsum ἰυ- 
terticit, 2055. 
Pindarus lyricus, 1551, 1544. 
Piuytus Cretensis episcopu«, 3187. 
Piouius martyrio coronatur, 2185. 
Pireus muro vallatur, 1535. 
Pirate, 2155, 2151. 
P'iribous a Cerbero. devoratus, 620. 
l'isistratus In Italia: traisgeeditur, 
14 5. [terum Athenis regnat, 146, 
Pittacus cum. Phrynone Atheniensi 
congressus vincit, 1410, 
Ius urbis Rom. episcopus, 3158. 
Flaidia Theodosii imp. til. prius 


11:14 


A'haulfo nupta, postea Constantio un- 
bit, 2152. Pul-a ab lHlonorio fratre in 
Orientem proficiscitur, 2459. Josane 
lvrawno oppresso, regnum recupe- 
rat, 214. 

P ato comediarum scriptor, 1562, 

l'lato philosophus nascitur, 1599. 
Claret, 1628, 1615. Moritur, 1673. 

l'lautus comicus moritur, 1817. 

Plemnzus rex Sicyon, $16. 

ilinius Secundus quid de Christia- 
Dis Traj:no scribit, 2125. 

Plinius Secundus. perit, dum | Ípvi- 
sit incendium VYesuvii, 2125. 

Pliuta consul, 2155. 

Plotius Gallus rhetor, 1920. 

l'lutio rhetor, 1986. 

Plutarchus philosophus, 2084, 2153. 

Po!emo philosophus moritur, 1147. 
l'olemo rhetor, 2145 

Polientia oppidumin, ad quod eum 
Gothis pugnatum, 2115. 

Polybus Sicyoniorum rex, 712. 

Polybus Thuores rex /gypt., N55, 

Polycarpus Smiyrue episcop , 2116. 
Romam  veuit, 2170. Martyrio curoga- 
tur, 2185. 

Polyerates Sami tyrannus, 1490, 

P'olypliides rex. Sicyoo, 806, 

Pn. Pompeius Magnus — nascitur, 
1912. Gloriosissitae triumphat, 1937. 
Universam lberiam subjugat, 1944. 
Judiwos BRomanis tributerios faeit, 
1954. Imperator appellatur, 1956. 
Victus. interficitur. in. Egypto, 1969, 

l'unpeianus l'rancus, 2257. 
Jipipiita virgo viva defossa llome, 


L. Pomponius Attellanarum scriptor, 
26. 


l'ontos Polemoniacus in. provinciam 
redigitur, 2081. 

l'opulus Roma Patribus secedit, 1525 

M. l'orcius Cato Stoicus, 1948. 

Porpliyrius exsilio liberatur, 23545, 

Portus io Seleucia Syriz, 2362. 

Porus rex ludis, 1690. 

l'osthumus, 22535. 

Posthumus Silvius Latin. rex, 879. 

Praefectus primus urbis Consiauti- 
nopolitau:x, 2575. 

Preuestini a Rom. debellau, 1640. 

Praxilla, 1566. 

l'resbyter quidatu. Sirmii decolls- 
Lur, 2588. 

Priamus, 775. 

Primus Alexandria episcopus quartus 
Dumero, 2122. 

Principes Athenis, quos mors finie- 
bat, 947. 
qo rincipes Atheniensium decennales, 


l'rinclpes annui Athenis, 1355. 
ἐπιδεῖν! auctor seci:e Cata J'hrygas, 


Priscillianus episcopus gnosucus, 
2595. Gladio addicitur, 2101. 
Probinus consul, 2111. 
Probus martyr, sub Geiscrico, 2155. 
Probus Berytius graumaticus, 2072. 
l'robus consul, 2132. 
probus imperator, 2291. Occiditur, 


Procas Silvius rex I at., 1197. 

l'rocles Heraclida, 923. 

Procne filis Paudionis, 579. 

l'rocues fabula, 610. 

l'rucopius. tyrannus, 2382. 

Prodicus philosophus, 1581. 

Prutus rex Argivorum, 656. 

Prohasresius sophista Christianus 2578. 

Promietbeus, 151. 

l'omotus consul, 2105. 

l'roserpin B fabula, 620. 

Protagorae Sophisue Lbri publico 
derreto. deusti, 1574. 

l'rusias. urbs condita, 1588. 

Prumnis Corinth, rex, 1024. 

Prytanes aunul ip Curiutho creati, 1240 


1175 


l'sammetichus rex Egyptiorum,1359. 
Psaámmis /Egvpt. rex, 1236, 
Psammites /Fgypl. rex, 1409. 
Psammites alius, 1637. 
Pseudophilippus regna! iu Mace- 
douia, 186 5 Occiditur, 1866. 
Psegsennes gypt. rex, 1059. 
Pseusennes /&gypt. rex, 1108. 
Psinaces rex /Eyypti, 1 100. 
Ptolemzi cadaver cum lorica aurea 
In Nilo inventum, 1970. 
Ptolemasus Alorites xx Macedonum 
Tex, 164. 
Piolemzees Ceraunos xxx. Macedo- 
num rex, 1751. 
Ptolemaeus rex Cyrenarum  pepu- 
lum Romanum li»redem reliquit, 1920, 
Ptolemaeus lagi F., 1695, MHierosoly- 
fnis captis. multa miilia Judzorum iu 
^g ntum trauspor' at, 1695, 
. Ptol. Phitadelphus, 0752. Lihros le- 
g'* divinse verteudós curat, 17514. 
Ριο!. Evergeles prior, 1770. 
Ptol. Philopator, 1796. 
Ptol. Epiphanes, 1813. 
Ptot, Philometor, 1837. 
Piol. Evergetes posterior, 1872. 
εὐ Pol. Physcon, 1901. Pellitur de re- 
gno, 1918. Restituitur, 1927. 
Ptol. Alexander, 1918. 
Ptol. Dionysus, 1936. 
Publius mimographus, 1974. 
Publius Hieros. episcop., 2172. 


Pupienus Maximinum interficit, 2355. T 


interficitur, 2255. 
l'uteoli Dicsearchis, 1195. 
Pylades Cilix 'pantomimus, 1995. 
l'yritades Assyr. rex, 1035. 
Pyrrlia, 496. 
Pyrrhus occiditur ab Oreste, 851. 
Pyrrhus xxix Macedonum rex, 1729, 
Pyth»goras philosophus, 1197. Mo- 
Yilur, 15.0. 
Pythiorum initium, 1435. 


Q 


Qv»di Pannpnias occupant, 2278. 
4) Qradratus sposlolorum discipulus, 


,Q'driem qui primi junxerunt, 417, 


Quiestio de Pascha, 2211. 

Quin Eeni in Africa, 3504. 
uintilianis, 2103, | 
Quintilis mensis Julius dictus, 1975. 

Quintilis Cremonensis, 1993. 
Quiniilius imperator Romanus,2285. 
ΝΥΝ AUa, 1959, 

! sintlus Cincinnatus dictator, 1525, 


Quirinalis collis adjectus Urbi a 
Servio rege, 14355. 

Quirinius in Judam mittitur, 2014. 

'Duirinus Romulus, 1502. 
1 Quirinus episcopus Siscianus mar- 
στ, . 
Quirites, 1270. 

. R 

Ragaisus Gotbor. dux, 2116. Vietus 
4 Stilicone capitur, 2121. 

TRaanises /Egyptior. rex, 691. 

Recimer consu!, 2100. 

Remesses. qui /Fgyp'us, 585. 

Remus et Romulus ex ilia uascun- 
tur, 1216. 

Remus inter(ücitur, 1265. 

Repromissionis aunus, 75. 

Ketibus aure s Nero piscatur, 2076. 

Rliadamantbus rex. Lyciorum, 579. 
Europe filius, 572. 

Rhodanus episcopus, 2571. 

Rhodii mare obtineut, 1160, 

WRhodus prius Ophiussa, 276. 

TRhodus terr:motu concussa, 1791, 

Ὁ 


Roma condita, 1264, À Galliscapta, 
1625. A Goibis, 2126. 


INDEX IN CHRONICON EUSEDIO-HIERONYMIANUM. 


Roms muri instaurati, 2290, 

Romani ludi ἃ Tarquiuio Prisco in- 
stututi, 1400. Galles. superant, 1671. 
Marsos, Umbros, Pelignos vincunt, 
1705. Samnites duobus prieliis subi- 
gunt, 1675, 1697. Gallos et Tyrrhe- 
nos vincunt, 1725. Crotouem capiunt, 
17335. Carthaginenses superam, 1756. 
Capuam et Siciliam capiunt, 1805. 
Rrrecos liherant, 1821, χε, millia Gal- 
lorum czdunt, 1789, Syracusas Mar- 
cello consule capiunt, 1804. Macedo- 
nas, 11} ricos, οἱ Galatas liberos es- 
se jubeut, 1859. 

Gothos in Sarmatarum regione vin- 
eunt, 2518 — Calabriam. Messatiaimque 
tenent, 1745. Syracusas capiunt, 1751. 
Leges petunt, 1565. Colonias mittunt, 
1706, 1749, 1826, 1981, 2094, 9351, 

Romulus senatores instituit, 1265 
Ceninenses, Antemnates, Crustume- 
nos, Fidenates, Veientes vincit, 1270. 
Ad t apre: paludem nusquam compa- 
ruit, 1502. Quirinus vozalur, ibid. 

Ruben uascitur, 228 

WKutinus monachus, 2502, 

Rutiaus consul, 2508, 

ltuuioridus consul, 2119. 


S 


Sabachon rex /Egypti, 1282, 
Sahinz raptae, 1267. 
Sabinorum terra sorte dividitur, 


Sadoch Hehrsor. sacerdos, 985. 
Sadoch propheta, 997. 
Sadyattes, res Lydorum, 1390. 
Salamin Cypri ἃ Judeis subversa, 
Sallustius Crispus nascltut, 1931. 
Moritur, 1981. 

Salmanassar, 1270. 

Saloinon, 981. 

Salíius Julianus perpetuum edi- 
c um componit, 2146. 

Samaria ab Herode instaurata vo- 
catur Sehaste, 1999. 

Samorit» unde dicti, 1270. 

Samaritas variis suppliciis afficit 
Alexauder Magnus, 1655. Eorum 
urhs a Perdiera iustauraia, 1721. 
A Joh. Hvrcauo deleta, 1890. 

Samaritarum et Judaeorum conten- 
tio de eorum templis, 1868 

Sameas propheta, 1044. 

Samiis liberlas restituitur, 1999. 

Samnites duobus praeliis a lioma- 
nis superantur, 1675. 

Samsou fortissimus, 810. 

Samuel ΠΟ γος regit, 90. 

Samus urbs. condita, 1020. 


Sapor rex J'erssrum Valerianum 17350 


imperatorem capit, 22735. Cilicism, 
Cappadociam, Syriam  depopulatur, 
4271. 

Sapor 
obsidet, 23551, 2565. Christianos per- 
sequitur, 3500. 

Sappho poetria, 1414. 

Sarapium. 2105. 

Sardes a Cyro capt, 1471. 

Sardanapalus rex As«syr., 1177. [n- 
teritus ejus, 1197. 

Sarmata monachus Avtonii discipu- 
lus, 25172. A Sarracenis inlerficitur, 
25i;5. Sarmat:z Arcaragantes expel- 
lunt, 2550. Pasuonias vastant, 2218, 

Sarpedon Europe filius, 572, 

Rarraceni, quí. Agareni, 88 

SaLurninus 1mperium invadens oc- 
ciditur, 2295. 

Siturnitus Arelatensis episcopus 
Arionus, 2372. 

Saturuinus consul, 2399. 

Saturnus rex Latinorum, 833. 

Saul rex Hebraorum, 900. 

Sauromata debellati, 2155, 


21 


1176 


Saxones essi, 2389. 
Scandia insula. 259. 
ei Cipio multas Iberis urbes recipit, 
Scipio Numantiam subvertit, 1875. 
Scopa Judsam capit, 1814. Supe- 
ratur ab Antiocho, 1819. | 
Scoli ad tidem per Palladium con- 
versi, 2417. 
Scylla Tyrthenorum, 813. 
ji 09 in Palzestínam excurrun!, 


Sebastianus 1n. GaHia imperio ar- 


repto opprimitur, 24129. 


Sebichus Agyp!. rex, 1291. 
Sedechias pseudopropheta, 
Sedechias rex Juda. 11415. 

Seditio Roms», 1525. Alexandrie 


1807, 


2089. Cesarem Palestinz, 2071. Jo 


(allia rusticorum Bacaud:e. nomine, 


2503. In Jud»a, 1020, 2063. Inter du- 
ces Macedones, £695. [utere Judascs, 


2047, 2019, 2065. Judseorum univer- 
Salis, 2130. 

Nejanus Judaice gentis interitum 
procurat, 2050. 

Seleuvia a Seleuco condita, 1713. 
Cipitur a Romanis cum ccc millibus 
hominum, 2179. 

Seleucia [saurise, 9132. 

Seleucus Nicanor, 1704. Babylonem 
obtinuit, 1715, Ex duobus regnis 
Asim et Syrie unum facit, capto De- 
metro, 1752. 

Seleucus Callipicus, 1170. 

Seleucus Ceraunos, 1790. 

Seleucus Philopator, 1829. 

Seleucus ab Antiocho filio Cyziceni 
vivus exuritur, 1921. 

Selinus urbs, 1568, 

Selinus alia, 2152. 

SeiTom rex Israel, t229. 

Semachus Dionysium Deocalionis 
Blium hospitio exeipit, 520. 

Semendis rex ER pL 10135. 

Semiramis uxor Nini, 1. Assyrio- 
rum regina, 10. 

Sempronius vír eruditus, 2599. 

Senator consul, 2852. 

Seuatores multí a DomiMano [ἃ 
exsilium missi, 3100. 

Seneca. Vide Anuseus. 

Seneca Ilierosel. episc., 9110. 

Sennacherib rex Assyr., 1270. 

Septem adversus Thebas, 7353. 

Septem sapientes, 14351. 

September Commodi nomine trans- 
nominatus, 2200. 

Septizodium, 2216. 

Serapio Autiochias episc., 2205. 

Serapis, qui et Apis, 15i, 211. 
Serapis ingressus Alexandriam, 
ὅ 


Serapium. Vide Sarspium. 
Serenus Granius, 2142. — 
Sericius urbis Homs episcopus, 


aslius a superiore Nisibin 9400 


Servile bellum, 18£9. 

P. Servilius [sauricus, 4975. 
Servius Plautus, 2010. 

Servius Tullius rex Roms, 1135. 
Servius Sulpitius, 1975. 

Sethos rex /gypti, 641. 
Severiauus episcopus Pelagianus, 
i5. 


Severus imperator, 2208. Moritur, 


Severus Cssar fita. Galerio, 2521. 
Occiditur, 3522. 

Sextilis meusis, 1948. 

Sextus Pythagoricus, 3015. 

Sextus philosophus, 2153. 

Sibylla Ery!br:ea, 1275. 

Sibylla Samia Heropbila, 13505, 1549. 

Sicca patria Arnobii, 2549. 

Sicilia terr:2emotu vastata, 93823. 

Sicinnium locus Rom:z, 23582 

Sicyon rex SicyoBior., 667. 


H1 


Sicyonit privs /Egialel, 667. 
Gicyonii regui tinis, 889. 
Side con4ita, 611. . 
Sigisvultus consul, 2453. 
Signum in colo quasi 
peudens, 2106. . 
Silvanus res novas molieps exstin- 
guitur, 2350. 
Silvester urbis Romse episcopus, 
4527. 
Silvii omnes Latinorum reges vo- 
cati, 879. . 
Simeon nascitur Jacobo, $39. 
Simon Ouis fllius Justus pont. ma- 
ximus, 1717. . Dn. 
simou prepositas templi Mi^rosoly- 
maruin, 1855. . . 
Simon Unis fil. Simonis Justi. ne- 
os, 1589. 


columpa 


Simon Jud» Machabzi fraler, 1878. 349 


Interfcitur, 1856. 

Simon Cleops, qui et Simeon, it 
episcopus Hierosol y marum, 2071. Cru- 
citigitur, 212. 

Sinonides poeta. 1555, 1460, 1480, 
1551 


*imulacra Dzdali, (6. 

Simulacerum Jovis Olympii tactum 
fulmine, 1963. 

Singara urbs, 2531. 

Sinope condita, 1586. 

Sirenes, 1543. . . 

'Smyrna urbs Asie in urbis modum 
ampliata, 1030. Terriemotu ruit, 2195. 

Socrates nascitur , 1551. Claret, 
1582. Venenum bibit, 1618, 

Sodoma et Gomurrlià succensa, 99. 

Sol tilius Cleopatrs, 1958. 

Soles tres Rome visi, 1973. 

Solis defectio, 1130, 1555, 2029, 
9074, 2563. Passione Christi, 2017. 

Solon leges Dracobis antiquat, 1422 

Sophocles (Lragieus, 1519, 19517, 
1580. Mori'ur, 1609. 

Sophonias propheta, 1599, 

Sosares Assyriorum rex, 669... 

Sosarmus Assyriorum rex, 761. 

Sosarmus Medorum rex,,1225. 

Soter urbis Rom. episcop., 3184. 

Sosilienes rex Maced., 1754, 

Sosiratus Cnidius l'haron condit, 
1135. 

Sparetus Assyr. rex, 457. 

Sparia a Sparto. Phoronel F., 300. 

Sparti Thebanorum, 690. 


Speusippus, 1622. Academiam te- 2144 


net post Platonem, 1672, 1701. Mo- 
nur, 1619. A (7 
rus rex ÁAssyr., 407. 

Sphinx, 196. , . . 

Spurius Cassius primus magistér 
equitum, 1515. 

Stadium locus Romse, 2109. 

Stagira conditur, 1560. 

Stauus (;ecilius comediarum scrí- 
ptor, 1558. 

Statius Surculus rhetor, 2073. 

Status aurez et argentes  Domi- 
tiani, 2107. 

Statua Eudoxim Aug., 2419. 

jy phanus urbis Kom. episcopus, 


Stephinates Egypliorum rex, 1558. 

Ntesichorus, 1405. Moritur, 14o6. 

Stheuelus Argivor. rex, 531. 

Sthenelus rex Mvcenar , 709. 

Sulico consul, 2416, 2421. 

Silla et gutta quid dilferuut, 2061. 

Suessa l'ometia a Tarquinio Super- 
bo capta, 1480. 

Suila Atheuienses vastat, 19:2. Mu- 
ritur, 1957. 

Sunia virgo viva defossa, 1546. 

Sus scalptus in porta Εἰ, 2152. 

Susakim rex /Egyptiorum. 1045. 

Syagrius consul, 2397, 2598. 

Svbaris condita, 13514. . 

Syloson tyrapuus Sami, 149Q. 


INDEX IN CHRONICON EUSEDIO-HIERONYMIANUM. 


Symeon. Vide Simeon. 

Symiasera mater Eliogsbali, 9357. 

Symmachus  Hierosolymitanus epi- 
scopus, 2172. 

Symmachus cons., 2107. 

Synodus Antioclii:e a Meletio con- 
vocatis, 23580. Constantínopol., 2396. 
Cartbagis., 2153. Ephesina, 2417. Ni- 
czenas, 2525. 


Syraeusse copditse, 2281. Capte ἃ 1955 


Rom .|t754. Iterum Marcello cos., 1701. 
A s regni exordium, 1701. Fiuis, 


Syria s Syro, 399. 
Sysouchosis rex /Egyptl, 1113. 


T 


Tabuls duodecim legum, 1565. 
Tabula debitorum cremaue, 2151, 


Ó. 
Tachelotes rex "Egypti, 1179. 
Tacitus Rom. imp., 2291. 
Talasio acclamatio in nuptiis, 3267. 
Tantalus Phrygum rex, 652. 
ὑπ θυ AiWhiops rex Egypti, 


Tarentum a Partheniis conditum, 
100. Α Milope Romanis proditur , 
2. 
Tarpeia clypeis obruta, 1270. 
'Tarpeius mous ἃ 'l'arpeia, ibid. 
Tarquinius l'riscus, 1599, 
Tarquinius Superbus, 1180. 
Tarraco a Germanis expugnata, 
2219. 
Tarsus condita a Sardanapalo, 1181. 
Tat filius Hermetis, $506. 
Tatius Ssbinorum rex, 1270. 
T»urus Herytius philosophus, 2161. 
Taurus consal, 1441. 
Taurus lusignue navis, 695. 
Taurus magister Minois, 776. 
Tautanus Assyr. rex, 810. 
Taxtles rex Indie, 1699. 
'Telcbio Sicyoniorum rex, 24. 
Telchiaes et Caryste bellum ad- 
versus Phoroneum movent, 228. 
Telcbines Rhodum condiderunt , 


6. 

Teleclus rex Lacedzem., 1163. 
Telegonia poesis Ciucthonis, 1259. 
Telegonus gyptius, 481, 511. 
Telesilla, 1966. 

Telesphorus urbis Roma episcopus, 


Telestes Corinthius, 1225. 

Templa Gentil. Constantini edieto 
eversa, 2318. 

Templum Apollinis Delii ab Ery- 
sichihoue fsbricstum, 496, 525. 

Templum a Salomone construitur, 
984. Evertitur Δ Nabuchodonosoro, 


1426. 
Templum Delphis a Ph'egys incen- 


sum, 966. lverum incensum, 1465. Ter- 3:8 


tio a Thracihus iucensum, 1933. 
Templum in Eleusina conditur, 712. 


Templum »b Onia in Heliopoiituno 9 


psgo constructum, 1856. 

Tempium construitur a Zorobabel Je- 
posolymis, 1 497, 1511. Evertitura Ve- 
spasiano, : 

''empiur in monte Garizim construi- 
tur, 1681. . 

Templum Rhodiorum depogulstur 
Cassius, 1976. 

Templum Roms et Veneris sdifi- 
catum, 2146. 

Templum Serapidi«incensum, 4197. 

Templum Soliab Aureliano consiru- 
ctum, . . 

Templum Junonis Argivs incensum, 


ξ 


Templum Ephesi incensum, 870, 
1619 


''emplum Vesus iacensom, 1775. Jte- 
Tum, 2206. 


1.18 
Templum Vespasiani, 9105. 
* Templum sine lignorum admi stione 
a Domitiano constructum, 2101. 
Templum Heliogabali, 2251, 2256. 
Tenebrae medio die, 2047, 2109. 
eig nius Rufus praefectus Paleestinm, 
P. Terentius comicus, 1859, 
P. Terentius Yaro Atacinus naseitur, 


M. Terentius Varo nascitur, 1901. 
Moritur, 1989, 

Terpander musicus, 1370, 
)»Terrzmolus in Pe.opouneso, 1557 
Jn Caria et Rhodo, 17914, 1910. In 
"Thebis Egyptiis, 1989. In t ypro, 9000. 
In Co insula, 2010. "Trallibus, 1999. 
In tredecim urbibus, 2051. Homs, 
3074, 2561. In tribus civitatibus, 2080. 
Ub Cy ΤΡ OS; 2n. In tribus. civita- 
Ub. ri, 3092. In Niczuna urbe 
sione ^ Domini, 2017, 3581. tolamais, 
2080. Nicomedis, et in vicinis urbi- 
bus, 2156. 2574. [n tribusGalatize οὐ τὶ 
tatibus, 2125. Aptiochis, 2129. Nico- 

leos οἱ Czexarezs, 2114. ϑιηγγυῶ, 

195. In Campanis urbibus, 9561. Neo- 
ezesaree Ponti, 2560. Dyrrschii, $561. 
Multarum urbium in Oriente, 2551. 
Tyri ev Sidonis, 2518. Per universum 
orbem, 2582, Per dies plurimos, 2414. 

Tertullianus Afer, 22275. 

Teiricus, 2282. Piodit exercitum 
suum, 3286. In triumphc ductus, 288. 
Corrector Lycanie iit, ibid. 

Teuteus Assyrior. rex, 843. 

Thales Milesius, 1265, 1377. De- 
fectionem solis predicit, 1450. Mori- 
tur, 1460. 

Thamyris Ammonis tilius, 767. 

Thasus condita, 589. 

Jhestetus mathematicus, 1578. 

Theatrum Pompeii incensum, 2057, 


Thebs /Egyptisdirvuntur, 1989. 

Thebsorum dynastia, 1 

Thelxion  Sicyoniorum rex, 69. 

Tbhemistoeles io Persas fugit, 1$44. 
Moritur, 1550. 

Theo /Egyptiorum rex, 16. 

Theo alius, 1618. 

Theodora Herculii filia, Constantit 
uxor, 2301. 

Theodorus Atbeos, 1697, 1708. 

Theodorus rhetor, 1986. 

Theodosius Theodosii imp. pater 
occiditur, 2399. 

Theodosius senior imp. 2595. Dspli- 
zatur, 2596. Moritur, 241. 

Theodosius junior imp., 9491. 

Theodulus preshyter, 2591. 

Theognis poeta, 1470. 

Theonas Alexandrie episcopos, 


1. 
, heophilus Antiochiam episeopus, 
4 


'Theophilus Cressrez episcep., 221*. 
Alneophilus Alexandris episcopus, 


Theophrastus, 1696, 
Thersi Cyrenas condunt, 1989. 
Therme Neroniaus, 2079. 'l'rajansb, 
2105 Titianz ibül. Commadianee, $199, 
Severiane, 2216 Antoninianzg, 92954, 
Alexaudrins, 2242. Msximiaus Carthas 
gine, 2394. Diocletispse, ibid. 
Thersippus Atheniensium rex, 1043. 
Theseus rex Atheuiensis, 782. Hele s 
nam rapit, 756, Ejicitur iguomiutose, 
789, 813. 
li Theialos Grseci (illius, rex Tliesse« 
is, 
Thineus Assyr. rex, 885. 
Tools juJex Hebrsor., 779. 
Thoinosis rex Egypti, $90. 
Thraces mare oviinent, 1014. Bithyg. 
niam occupant, 1015. A BMonianis. vite 
cuntur, 19/8. 


' persi, 2094. Moritur, 2096 luterdeos P 


1179 
ffhracia in provinciam redacta, 20623. 
'"Whocydides, 1587. 
fhuoris rex /Egypti, 928. Idem l'oly- 
bus Homero, . 
Thurimachus Sicyon. rex, 155. 
'Thurimas rex Macedoniz, 1245. 
Thyestes rex Peloponnesi, 715. 
Thymcetes Atbeniens rex, . 
Thyreaticum. bellum, 129 5. 
Tiber:anus przfeclus prztor. Galila- 
rum, 2532. 
"iberias ab Herode Tetrarcba con- 
dita. 2045. [ncensa, 2568. 
Tiberinus Silvius, 1095. 
"liberius occupat Armeuiam, 
Vindelicos Rom. provitic. faci!, 2 
De Pannoniüs triumpbat, 2006. Va- 
siata Germania imperator appellatur, 
9008. De Hi:ssris, Vindelicis, Pannonlis 
WMiompbat, 2011, Adoptatur ab Aug., 
$016. sar«natas, Dalimnatas in Rom. po- 
teatatem red: git, 2025. imperator Roin., 
4039. Christum | colendum deceriil, 
4051. Moritur, 2052. 


Tima-us Antiochi: episc. , 2286. 

Tiumasius consul, 2103. 

Timothei apostoli reliquis. 2512. 

Tisamenos lius Orestis rex Myce- 
narum, 856. 

itianus prefectus prsetor.Galliarum, 


1. 
Titianus consul, 3401. 
Titus diaconus, 2412. 
Titus Livius. Vide Livius, 
Titus Vespasianus Romanorum im- 


zeferiur, 2058. 

Tityus convixit. Tantal^ 

Tobias llieros. episcop., i 

Tola. Vide Thoia. 

Tolumnia uxor Marcii Coriolani, 
353. 
Tomyris Massagetarum regina, 1486. 

Tonos coucoleros Sardanapalusrex 
Assyriorum ultimus, 1177. 

Traguadi unde dicti, 1426. 

Trajanus imp.,. 2113. Obit, 2152. In 
deos relatus, 2151. 

Trecenti Fabii caesi, 1535. 

Tribuni plebis creantur, 1568. 

Tribuni militum. creautur. 1668. 

'Tricenna:;ia. Constantini, 23252. 

'Jrieris prize navigatio, 1250, 1259. 

Triopas rex Argiv., 464. 

Triptolemusrex Atheniensium, 611. 

'ritonis 1acus, 236 

jrio 
1955.M. Luculli de ljlessis, 1944. Augusti 
pedestris, 1984. Ejusdem de Cleopa- 


651. 
121. 


tra, 1983. Tiberii de Paunoniis, 2006. 1169 


EjusJem de Rhztis, Vindelieis, Ar- 
geniis, 2011. Cesaris Germanici, 2055. 
Claudii Aug. de. Dri; mnis, 2060. Do- 
mitiaui de Dacis, 2107. Trajani de Da- 
cis, 2117. L. Veri, et M. Aur. Anto- 
niui de Partbis, 2182. M. Aur, Anto- 
Bini et Commodi, 2194. Commodi de 
Germanis, 2196. Aureliani de Galiiis 
et Oriente, 2289. Diocleuani et Maxi- 
κοἰδηΐ Je Narseo et l'arthis, 2518. Ho- 
Dporii de Attalo tyranuo, 2155. 


s rocbilus primus quadrigas jungit, 
Troja capta, 835. 
Jros rex Dardaniorum, 619. 


'"Irypho Antiochum occidit, 1876. 
Jovuatban ponuficem, 18:8. Occiditur, 


19. 
Ν᾿ Tullus Tiro Ciceronis libertus, 


mphus Crassi, 1915. Pompeii, !*25 


INDEX IN CHRONICON EUSEBIO-HIERONYMIANUM. 


Tullus Hostiliusrex Rom., 15415. Ur- 
bem ampliavit, ibid. : 
Turpilius comicus moritur, 1814. 
Turris ferraia Sirmii, 2297. 
Turris Suratou. Caesarea sppel!ata, 


Tyranni spud Samum, 1190. 
T vrauni Athenisopprimantur, 1616. 
5L τὴν episcop. Antiochenus, 


Tyriorum sra, 9295 
Tyrus condita, 744. 


U 


Ulfula dux Honoriiimperatorlis, 2127. 
Ulpianus juriseonsuntus, 4241. 
Urbanus fto. episcopus, 2210. 
Urbica.Priscilirani discipula l-pidibus 
a plebe obruta, 2101. 
drsarius — episcopus 
Ecclesi privatu?, 2408. 
Ursinus urbisRom. episcopus, 2582. 


V 


coromunione 


Valeosimp. Aríanus orthodoxos per 


410 


9100. Iuterficitur, 2401. 
Victor consul, 2440. 
Victorurbis Rom. episcop., 1208. 
Victorinus rhetor in foro "Trajani 
ststugm meruit, 2507. 
Virniualis collis Urbi adjectus a Ser- 


vio rege, 1455. 
consul, 9417. 


Vincentius 

Viuess habere Gallis et Pannon;is 
permittit Probus imperator, 2295 

P. Virgilius Maro noscitur, 19 6. 
Sump!a virili toga Mediulanuim peut, 
1964, Moritur, 1997. 

Virgines Vest» ob stuprum vive 
defoss», 1502, 2699. 

Virgo Vestali- Pompilia viva defossa, 
1532. Sunia, 1546. 

Virgo Vestalis laqueo vitam explet, 
4151. Alis percutitur. 1741. 
: Virgo Vestilis Maxima Coroelia 
viva defossa, 2107. 

Vitalisepiscopus Antiochens, 251. 

Vitellius imperator Romanus, 2061. 

Vites ia Urbe seri prohibet Do:ni- 
tianus, 9108. 

Vius a Dionysio inventa, 505. 


ἣ ; logaesus rex Parth. Rem. prov. 
sequitur, 3385. Sera peuitenua or- Volog P 
illi . depopulatur, 7179. 
Occiditur, ra " NM HT » Tarquinio Superbo victi, 
Valens episcopus Hierosoiym. . ll 
Valeotinianus Lyrannus in Britannia, — y oluanus Imp., 2261. 


2581. 
Va'entinianussen!or imperator Rom., 


9550. Moritur, 2391. 
Valentinianus. seujoris F. Rom. im- 
et., 3400. Straugulatur, 2107. 


Valeatiuianus Placidize et Coustan- 


ui F. nascitur, 2435. ( eesar appella- 4619 


tur, 2140. Augustus, 341. Reynum 
Occidentis recuperat, caso Joanue 
tyranno, ibid. Filiam Theodosii j- 
nioris uxorem ducit, 2155. 

Va entinus b»resurches, 2016, 2159. 

Valeria Diocletiani filia Galerii uaof, 
2301. 

Valerianus mp. Rem., 2269. Capitur 
ἃ sapore l'ersarum rege, 2215. 

Valerius Bruti collega moritur, 15510. 

C. Valerius Catullus. nascitur, 1930. 
Moritur, 1960. 

Vallia rex Gothorum, 2451. 

Vallum Severi in Britannia, 2221. 

Vandali Gallias ingrediuntur, 2422. 
Hispanias occupant, 2125. Africam pe- 
tunt, 2115. 

Vaplhres /Egyptiorum rez, (431, 

, 
Varius poeta agnoscitur, 2000. 
Veii a Tarquinio Superbo debel!ati, 


69. 
Veientes a Rom. victi, 1270. 
Veutidiue — primus. Rom. Parthos 


supera!, 1963. 

1. Verrius Flaccus, 2024. 

Vespasianus magister militie sub 
Neroue, 2084. Plurimas urbes Judzae 
capit, ibid. Imperaior. Romanus, ibid. 
BRowam per Alexandriam prolicisci- 
tur, 2055. Capitolium justaurat, 2088. 
Colonias deducit, 2191. Moritur, ibid. 

Vestiliani dotnus, 2208. 

Vesuvil moutis incendium, 2095, 

Veirapio imperator factus, 2566. 

Veiriacus, 2081. 

Yeturia Marcii Coriolani mater, 1921. 

Veturius magister militiz:e Christia- 
nos milites persequitur, 2317. 


Votienus Montanus orator, 2013. 
Vultacilius Plots rhetor, 1956. 


X 


Xonthns Triopa Lesbon condit, 419. 
Xynocrates successor  Speusippi, 


Xenophanes Colophonius physicus 
1465, 1480. j physicus 
Xenophon, 1617, 1613. 
Xerxes Darii F., 1551. Egyptum 
capit, 1533. Athenas incendii, 1556. 
Xerxes 1I Perssrum rez, 1592. 
erxes Persor. rex ab Alexandro 
Mamtaes victus, 2255. 
Xerxes As«yrior. rex, 160. 
Aystusurbis Kom. episc., 2135. 
Xysius alius, 2271. 
Xy^ius alius, 2448. 


Z 


Zabdas Hierosolymarum  episcop., 
314. 
47 rheos Hierosolymarum episcop., 
21. 
Zacharias rex Israel, 1220. 
Zacharias propheta occiditur a rege 
Joas, 1150, 115 
Zacharias propheta, 1460, 1497. 
Zameis Assyriorum rex, 92. 
Zebenuus Antiocbenus  episcop., 
224. 
Zeleucus Locrorum legislator, 1554. 
Zeno, 1560, 1581. Moritur, 1555. 
Zenobia Odenati Palmyreni uxor 
vlucitur ab Aureliano, 228;. Trium- 
phaia, 2288. u 
7enobia familia Romz, ibid. 
Zephyrinus urbis Rome episeop., 
4217. 
Zetus et Amphion, 597. Thebis re- 
gnat, 600, 651. 
Zeuxippus rex Sicyoniorum, 831. 
Zeusis pictor, 1519. 
7orobabel Hebraeorum dux, 1467, 


Vibius Maximus. Quastor ἃ domino 4457 


agnitus ip servitutem asseritur, 1976. 
Vicennalia Constantini, 2542. 
Victor Augustus Maximi Aug. F., 


Zoroasires Bactrianas, 7. 
10simus urbis Rom. episcopus, 24153. 


"8l :  NOMENCLATURA AUCTORUM. 1194- 


NOMENCLATURA AUCTORUM, 


QUORUM SCRIPTA ADDUCUNTUR IN HIS CHRONICIS. 


À | J 
Jeremias, 1126. 


Africanngs, 1310, 1581, 99250. 

, Jesus fil. Sirach in  Panareto, 1115. 
Lar A heniensis, 908, 1101, 1218. Joannes Evangelista, 2017. 
Aristarchus, 908. L 

B Latina Historia, 1101. 
Lucas in Actis Apostolicis, 2069. 


Bruttius, 2119. 
M 


C 
Castor de Hegno Argivorwm, 161, BI. De segro As- Sed. bct A959. T erlits ear liber, 1105, 1881. 
rn θα ed regno Atheniensium, 889. Msnetho Agrptius i5, TUA , " 
Clemens. Alexandrinus in »rimo Stromate, 1126, 1198. osew 10 Genesi, n Exodo, δ. Pa sphatus ἰ- 
Cornelius Nepos, 1101. , 1436, bro de Incredibuiba, 654, 615, 635, 736, T6, 771, Β15. 


rates, Ae lali 4368. 5 Ρ 
πιο le, 
Cyprianus rtalila Paradius, 885. 
D Paulus apostolus ad Galatas, 75. 
Phanocles poeta, 651. 
Daniel propheta, 1985, ef ibid. Pblego olympiadarum eopputator, 2011. 
Didymus in Peregrina Historia, 611. Philistus, 801. 
Dinarcbus poeta, 7 Philo Judszus libro μασι κα secundo, 2050. Libro 
Dionysius episcopus de Pestilentia, 2268. qui Flaccus. inscribitar, 
Phitochorus, 611, 620, 908 Secundo Atthidos libro, 
E 120, 716. 
. Plato, 490, 765, "768. Iu Timeo, 212. 
Eratosthenes, 908. Piiuius Secundus, 2133 
fas, 1 
Ethuicorum commentarii, 3047. Forpbyrius, 131 
Euphorbius, 1101. T 
Euripides, $19. ᾿ s Lertattianos contra Judeos, 3011. 1n Apo.ogetico, 
FE e 
Flavins Josephus Hebreus, 744,581, 3017, 2054, 2060, V 
2085. Vicesimo libro Antiquilarum, 2108, Virgilius in Bucolicis, 19&2, 1981, 3050. 1n Epiaphie 
᾿ Η͂ 8uo, 1997. 
Homerus, 835. X 
Xenophon [n Anabasi, 1616. 
: z 
lreneus «episcopos Lugdunensis, 3110. Zacharias prophetas, 1497. 


118} 


ORDO RERUM QU/E IN HOC TOMO CONTINENTUR. 


"8 


ORDO RERUM 


QUJE IN HOC TOMO CONTINENTUR. 


|] 


8. EUSEBIUS HIERONYMUS , STRIDONENSIS 
PRESBYTER. 


Translatio Chronicorum Kuseb!i Pamphili, juxta Te- 
censionem Romansm snui 1855, in qua ex codice Ar. 
meniaco editus est etiam Eusebiani operis liber primus 
qui huc uscue desiderabator. 


Appendix ad Chronicon. Eusebio Hieronymianum. 
Samuelis, presbyteri Ániensis, tempofum usque ad 
guam statem (1179) ratio. PU) 


C. L. Ptolemsi inerrantiom stellarum sigoificationes 
655 


Kalendarism vetus Romanum, cum ortu occasuque 
stellarnm, et ejusdem explanatione. 661 
KalendaNum alind anno Christi 525, quo synodos pri- 
ma Nicmena celebrata est, confectum. . 673 
Vallarsii Preatio εἰ notae ad suam Chronici Eusebio- 
Hieronymiani recensionem, cujus loco, wt post. inventwn 
codicem Armeniacum jam in multis deficientis, Romanam 
adhibere debuimus 68 


FINIS TOMI VICESIMI SEPTIMI, 


Parisis. — ΕΣ typis J.-P. MIGNÉ, 


THIS VOLUME 
DOES NOT CIRZULATE 
OUTSIDE THE LIBRARY