Full text of "Patrologiae cursus completus ; omnium SS patrum, doctorum scriptorumque ecclesiasticorum"

See other formats



Google 





This 15 a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 


It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 


Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 
public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work 15 expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


- Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individuals, and we request that you use these files for 
personal, non-commercial purposes. 


- Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


* Maintain attribution The Google *watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


- Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book 15 in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 


athttp://books.google.com/ 





- κ -7 
; a. 
' " 


M tI 
, WA DAC 
μον e . T3 
, μ.ο wm un rs jT . 
E 


1 tres μας 4 . EN 
" ο) cU 5 κ M 


2 P. : x ση 
JI X 


"at 
v "e 


37 
» 


A. 
v 
La 
j 
, 


T 


5h 2 


1,999 ——4 T 
IN 








PATROLOGI./E 


CURSUS COMPLETUS, 


BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, | UNIFORMIS , COMMODA, OECONOMICA 


OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM, SCRIPTORUMQUE STORE 


86ΙΤΕ LATINORUM, SIVE GRJECORUM, 


QUI AB ΕΥΟ APOSTOLICO AD ETATEM INNOCENTII ;III (ANN.19316) PRO LÁTINIS 
ET AD PHOTII TEMPOBRA (AN N. 865) PRO GRAECIS FLORUERUNT : 


RECUSIO CHRONOLOGICA 


OMNIUM QU/E EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICAE TRADITIONIS PER DUODECIM PRIORA 
ECCLESLE S/ECULA ET AMPLIUS, 


JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, 
PERQUAM DILIGENTER CASTIGATA ; 

DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA ; 
OMNIBUS OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES οὐ TRIBUS NOVISSIMIS SJEKCULIS DEBENTUR ARSOLUTAS 
DETECTIS AUCTA ; 

, JNDICIBUS PARTICULARIBUR ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI 
SUBSEQUENTIBUS, DONATA ; 

&APITULIS$ INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINARUM MARGINEM SUPERIOREM 
DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNATA ; 

OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE AD TRADITIONEM 
ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA ; 

POUCENTIS$ ET AMPLIUS IXDICIBUS LOCUPLETATA; SED PRAESERTIM DUOBUS IMMENSIS ET  GENERALIDUS, ALTRRO 
sciLicET RERUM, Quo coNsULTO, QUIDQUID NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM UNUSQUISQUE 
PATRUM, ARSQUE ULLA EXCEPTIONE, IN QUODLIBET TIEMA SCRMPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR ; 
ALTERO SCRIPTUILZE SACRJE, EX QUO LECTORI COMPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET ' 
1M QUIBUS OPERUM SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM SCRIPTUR/E VERSUS, 

A PRIMO GENESEQS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT. 

EDITIO ACCURATISSIMA, CJETERISQUE ,OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, $1 PERPENDANTUR CIARACTERUM ΚΙΤΙΡΙΤΑς, 
. CHARTJE QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS 
TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIA DECURSU CONSTANTER 
SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRAESERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA, METHODICA ET CHRONOLOGICA, 
SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HiC ILLIC SPARSORUM, 

PRIMUM AUTEM IN NOSTRA BIBLIOTBECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES TATES, 

LOCOS, LINGUAS FORMASQUE PERTINENTIBUS, COADUNATORUM. 


SERIES GR/ECA 


IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES ) PHOTIUM. QUE ECCLESIE GRAECE 
À S. BARNADA AD PHOTIUM 


AGGCURANTE J.-P. MIGNE. 
Bibliothecee Cleri universe, 
SIVE 
CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIAE ECCLESIASTICAE RAMOS EDITORE. 





PATROLOGIA, AD INSTAR IPSIUS ECCLESLE, IN DUAS PARTES DIVIDITUR, ALIA NEMPE LATINA, ALIA GRUECO-LATINA ; LATINA, 
JAM INTECRE EXARATA, VIGINTI ET DUCENTIS VOLUMINIBUS MOLE 8UA STAT, CENTUMQUE ET FILLE FRANCIS VENIT. GRUECA 
DUPLIC! EDITIONE TYPIS MANDATA EST. PRIOR GRLECUM TEXTUM CUM VERSIONE LATINA LATERALIS COMPLECTITUR, ET 
FORSAN CENTUM VOLUMINUM EXCEDET NUMERUM. POSTERIOR AUTEM YERSIONEM LATINAM TANTUM EXIIJBET IDEOQUE ΙΧ- 
TRA QUINQUAGINTA CIRCITER. VOLUMINA RETINEBITUR. UNUMQUUDQUE VOLUMEN GRAECO-LATINUM OCTO, UNUMQUODQUE 
MERE LATINUM QUINQUE FRANCIS SOLUMMODO EMITUR : UTROBIQUE VERO, UT PRETII HUJUS BEXEFICIO FRUATUR EMPTOR, 
COLLECTIONEM INTEGRAM SIVE GR.ECAM SIVE LATINAM COMPARET NECESSE ERIT ; SECUS ENIM, CUJUBQUE VOLUMINIS AM- 
PLITUDINEM NECNON ET DIFFICULTATES YARIA PRETIA JEQUABUNT. 


—— ÁN 
PATROLOGI/E GRAECE TOMUS XY. 





ORIGENES. 
— ÁÁA NH 


EXCUDEBATUR ET VENIT APUD 1.-Ρ. MIGNE EDITOREM, 
ÍN VIA DICTA D'AMBOISE, PROPE PORTAM LUTETLE PARISIORUM VULGC D'EN F Eit NOMINATAM 
$EU PETIT-MONTROUGE. 


1851 


ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ 


ΤΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ 


ORIGENIS 


OPERA OMNIA, 


EX VARIIS EDITIONIBUS ET CODICIBUS MANU EXARATIS, GALLICANIS, ITALICIS, GERMANICIS κ 
ANGLICIS COLLECTA ATQUE ADNOTATIONIBUS ILLUSTRATA, CUM COPIOSIS INDICIBUS, VITA AUCTORIS 








ET MULTIS DISSERTATIONIBUS. 
OPERA ET STUDIO 


DD. CAROLE ET CAROLI VINCENTII DELARUE, 
Presbyterorum cet monachorum Benedictinorum e congregatione 9. Nauri, 


ACCURANTE ET RECOGNOSCENTE J.-P. MIGNE, 


BIBLIOTHEGA& CLERI UNIVERSE, 
SIYE 
CURSUUM COMPLETORUM IN $INGULOS SCIENTI/S ECCLESIASTICAM BAMOS EDITORE. 


— —— — e OE — 
TOMUS QUINTUS 


CONTINENS PARTEM PRIOREM HEIAPLORUM QUAE AD PRIMITIVUM BREDUIIT ORDINEM,NEMPE 
VERE HEXAPLAREM, INNUMERISQUE OMNIS GENERIS EXPURGAV 1T ERRORIBUS, NO. 
TISQUE ILLUSTRAVIT SUIS NON PAUCIS 
P. L. B. DRACH 
9. CONGR. Ρε PROPAGANDA FIDE BIBLIOTHECARIUS HONORARNIUS; PHILOSOPHIE ET LITTERARUM DOCIOB; PONTIFICIARUM | ACADSS- 
μα 


MIARUM RELIGIONIS CATHOLICAE ET ABCADUM, PARISIENSISQUE SOCIETATIS ASIATICA, ETC., ETC., SODALIS; EQUES GAL 
LEG!ON!S HONORIS, NECNON ONDINUM PIANI, 8. GREGORII MAGNI, S. SYLVESTRI, 4. LUDOVICI CIYILIS MERITI LUCENSIS SECO 


9548819, ETC. ; OLIM VERO, DUM IN SYNAGOGA, RABBINUS LEGISQUE DOCTOR. 
————ÁÁÉuüaÁlgii-O- 
VENEUNT OCTO VOLUMINA 85 FRANCIS GALLICIS. |. 


€ EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE EDITOREM, 
IN VIA DICTA D'AMBOISE, PROPE PORTAM LUTETLE PARISIORUM VULGO D'ENFER NOMINATAM, 
$KU PETIT-MONTROUGE. ΄ 


1851 


ο 5504 


-- ELENCHUS 


AUCTORUM ET OPERUM QU/E 1N HOC ΤΟΝΟ XV CONTINENTUR. 


—— D ———— 


J 


ORIGENES. 


Heraplorsm ques supersunt. 


Ex Tvpis MIGNE, au letit-Montrouge. 








HEXAPLORUM ORIGENIS 


QUJE SUPERSUNT 
ON 


MULTIS PARTIBUS AUCTIORA QUAM A FLAMINIO NOBILIO ET JOANNE DRUSIO EDITA FUERIN? 


EX MANUSCRIPTIS ET EX LIBRIS EDITIS ERUIT ΕΤ NOTIS ILLUSTRAVI'T 


D. BERN. DE MONTFAUCON 


MONACHUS BENEDICTINUS E CONGREGATIONE 5. MAURI. 


( Parisiis 1715, 2 vol. in-folio. ) 


EPISTOLA NUNCUPATORIA.. 


. Eminentissimo D.D. Casari d'EstnÉxs, cardinali episcopo Albanensi, duci ac pari Fran- 
cie, regiorum ordinum commendatori, S. Germani a Pratis abbati, etc, 


Non diu multumque cogitavi, cui hasce lucubrationes nuncuparem; adest quippe domi cui 
similem foris frustra quarerem : siquidem in te uno, Eminentis«ime Cardinalis, omnia splen- 
dent virtutis litterarumque ornamenta, omnia optimi Macenatis insignia, cujus partes sunt 
litteratos benevolentia complecti, officiis prosequi, exemplo concitare. En tibi Hexaplorum 
Origenis partem offero, que post diuturnum cum blattis et tineis conflictum emergit demum 
et auspiciis tuis in lucem prodit. 

Arbitror ego te, Vir amplissime, antiquitatis prasertim ecclesiastice studiosissimum, haud 
leviter indignaturum, quod posterioris evi scriptores opus tam ingens, tot laudibus a 
priscis illis Ecclesie doctoribus celebratum, magno suo dedecore ita interire passi sint, 484 
nonnisi summo labore et industria hasce ejus reliquias extreme perniciei jam proximas eruere 
potuerimus. 

Illud autem minime eventurum erat, Ecclesie Princeps eximie, si tui similes postremis secu- 
iis. Ecclesiam et rempublicam litterariam exornassent; viri scilicet qui litteras ingenuasque 
artes, aut florentes conservare, aut labentes erigere possent. Sed quod avo nostro providente 
Numine conceditur, id ἐπ multis aetatibus reperire haud ita facile fuerit. Quot enim sacula 
percurrere opus erit, ut talem tantisque dotibus insignem cirum inveniamus ; virum, inquam, 
ita rebus vel quam mazimis gerendis natum, dicendi scribendique tam peritum ; litteris disci- 
plinisque omnibus sic ezcultum ; virum deniqué, qui quam se cunque in paríem dederit, facile 
princeps fuerit ? 

Nam vel a primo juventutis flore apud t» semper virtutis quam atatis fuit cursus celerier, 
ParnoL. Gn. XV. d 1 


41 EPISTOLA NUNCUPATORIA. 12 


Summo quippe loco natus et avite glorie memor, majorum tuorum véstigia non modo sequi, 
sed etiam antevertere studuisti. Hinc episcopalem nactus dignitatem rebus Ecclesie vel mazi- 
. fiis componendis operam non minus sagaciter quam feliciter dedisti. Deinde promeritum pur- 
pure adeptus honorem, ac gravissimis regni negotiis apud exteras nationes tractandis a regum 
mazimo deputatus, nullam Europe catholice regionem insigni rerum gestarum splendore va- 
cuam reliquisti. Manent hodieque Roma, per totam Italiam, in Germania, Hispania, Lusita- 
nia, egregia sapientie virtutisque tu? vestigia; φιῶ- omnia si pro rei dignitate recensere 
aggrediar, 

eS n . CUpidum, Pater optime, vires 

Deficient : 
sed eloquentiori hanc palmam relinquo; mihi enim id. esset periculose plenum opus ale, et 
aliunde tot laudibus dignus vix laudi aditum concedere soles 

Verum id mihi a modestia tua. impetrare liceat, Eminentissime Cardinalis, ut duo tantum 
summopere miranda, quorum testis fui oculatus, huc afferam. Primum est te ita patrie rebus 
semper advigilasse, ut tamen exterorum, apud quos negotia gerebas, animos tibi devincires, 
et eos tum officiis, tum dicendi lepore ita tibi conciliares, ut optimates et aulici te quasi Patrem 
vel propinquum agnoscerent. Quamobrem in nulla fere Europe catholice regione peregrinus 
existimaris. Quod si, ut ait Orator (a), « non quidquam ez rebus humanis est preclarius aut 
prestantius, quam de republica bene mereri, » quantus hinc tuis laudibus cumulus accedit, 
quod non patriam modo tuam, sed alias etiam nationes summis beneficiis exornaveris; Lusita- 
niam dico, Bavariam, Italiam; qu& tantum ornamenti vel prasidii in amicitia atque auctori- 
tate tua, quantum commodi repositum in benignitate senserunt. 

Alterum quod mihi stuporem sepe ingentem attulit illud est, quod amplissimis licet muneri- 
bus per totum vite curriculum perfunctus, nihil obstante rerum agendarum mole, litterarum 
cultum nunquam intermiseris. Nec tantum dico te id prastitisse quod solent alii sapientes viri, 
publicis negotiis deputati, qui ubi a solito munere vacant, ad litterariam exercitationem trans- 
eunt, tel usu librorum solitudinis taedium fallunt, quod tamen ipsum est in magna laude po- 
nendum; sed ita semper comparatum fuisse demiror, ut de quovis literature, seu sacre, seu 
profane genere loquendum, disserendum vel scribendum fuerit, non minus expedite et sagaciter 
hec egeris, quam peritissimi quique artium et disciplinarum magistri : adeo ut qui te negotia 
cel gravissima tanta solertia tractantem cernerent, omnia posthabuisse putarent, quo rerum, 
gerendarum peritiam assequerere ; qui vero de omnigena litteratura disserentem audirent, te to- 
tam atatem in litterarum studio contrivisse, ceteraque omnia neglezisse crederent. 

Sed quam bonis avibus factum est, ut ex tantis undequaque susceptis feliciterque gestis nego- 
tiis ad nos receptum haberes | Immortales sane gratias habemus Ludovico Magno, qui te acta- 
rum rerum gloria clarum, hujus cenobii antistitem constituerit ; qua in renescio an plus tuis, 
Eminentissime Cardinalis, quam nostris commodis prospezxerit. Hinc illa effusa in monasterio 
nostro letitia, hinc ille plausus omnium sodalium de tanta fortuna sibi mutuo gratulantium ; 
qua in re non partes tuli posteriores. Ecquid enim litteratorum coetui plus gaudii afferat, 
quam cum sibi principem a regum sapientissimo designari conspiciunt eum, quem ipsi, si pe- 
nes se ejus rei arbitrium fuisset, communi omnium calculo sibi cooptassent ? 

In San-Germanensibus autem edibus illis, qua tot principum domicilium fuerunt, ceu in 
arce vel specula quadam constitutus, Eminentissime Cardinalis, iis omnibus fulges ornamen - 
tis, quibus olim varias Europa gentes illustrabas, quodque mirabile dictu est, annos prope 
Nestoreos emensus, divina quadam celeritate ingenii dicendique copia, sicut olim ille Carneae 
des, omnium ad (e animos convertis et rapis. Te sape in consessu eruditorum suspicimus de 
quovis litterarum genere ita perite disserentem, ut fateantur omnes (e non minus eruditione 
quam dignitate primas tenere. Nam sive de historia et geographia, sive de rebus ecclesiasticis 
οἱ canonicis agatur, parem in omnibus facultatem exhibes, in nulla, ut ita dicam, orbis litte- 
rarii parte hospes. Tum si ad mansuetiores Musas te referas, Gracas, Latínas Gallicasque, 
memorie felicitate juvenes, ingenii acrimonia eruditos quoslibet antecellis. 


(α) Cic. Fam. x, 5. 


43 PIUEFATIO. 14 


Stupent sane ü quos ad consortium twi evocare dignaris, litteratorum pfriticeps amàábilissime, 
et rediisse putant. illa tempora quibus inter principes viros in omni genere micabas. Omnia 
quippe in te floridam redolent etatem ; bona valetudo, summa gratia, tantus ille in jocando le- 
pos, sic temperatus ut nihil jocus de gravitate decerpat. Qui te talem vident, id se oculis obser- 
vare putant quod quidam e veteribus dixit : 


À certis annis "evum. remeare peractum 


Quis igitur Origeni fortunam non gratuleturr suam, qui in prastantissima Operum suorum 
parte peneredivivus conspectui sistitur tuo? ac qui inter evi sui Christianos palmam eruditio- 
nis tulerat, jam te, litterarum decus, patronum ambit, ut auspiciis tuit ex tenebris ubi diu 
latuerat eductus, ad eruditorum orbem faciles aditus reperiat, certus patrocinii tui pignore δὲ 
in. pristinam non reversurum caliginem. Hunc ille jam laborum fructum exspectat. Quantis 
enim sudoribus Hexaplorum et Octaplorum opus molitus sit, testis vel ipsius operis conditio, 
testis et Hieronymus, qui Origenem χαλχέντερον appellat, quia scilicet viscera quasi &nea ob as- 


. siduitatem scribendi habere putabatur : in cujus. colligendis reliquiis multo labore diuturnis- 


que vigiliis exercitatus, pene factus sum et ipse χαλκέντερος : fortunatus tamen si hasce meas 
lucubrationes lubenti animo acceperis ; fortunatior, si ad diuturnum, ut spero, tempus, patro« 
εἰπίο tuo uti pergam, 


Fr. BzRNARDUS DE MowTFAUCON, 
Monachus Benedictinus e congregatione Sancti Mauri, 





PRJEFATIO. 


umndin 


Inter preestantiora Origenis opera principem obtinere locum Hezaplailla; tanto labore studioque concin» 
hala, fatentur eruditi quique tum veteres, tum recentiores. Cum enim homini Christiano nihil ad rectani 
fidem statuendam moresque informandos opportunius sit divinarum Scripturarum intelligentia, ejus sane 
utilitati tunc optime consultum putatur cum quidpiam in lucem editurad reseranda Scripture arcana et ad ejus 
intimos sensus explorandos accommodatum. Quid autem eo in genere accuratius, quid ad Scripture 94. 
crt mentem aperiendam commodius eximio illo Hezaplorum et Octaplorum opere? Ibi namque , preter LXX 
Interpretum editionem, tres alix interpretationes, a doctis viris Aquila, Symmacho et Theodotione ela« 
borate, in omnibus Hebraice Scripturae libris comparebant ; in libris etiam non paucis trium insupef 
aliorum interpretum anonymorum editiones e regione aderant uno sub aspectu posiLze ; ita ut earum ome 
nium lectione, et mutuo facta corhparatione, si qua obscura et difficilia occurrerent , longe facilius tali 
subsidio explanarentur. Hinc factum est ut sancti Patres, ac veteres scriptores ecelesiastici pene omnes , 
lique maxime qui doctis in sacram Scripturam commentariis elaruere, Hezaplorum Origenis usum prz- 
$tantiamque passim commendent. Eusebius nempe, Diodorus; Chrysostomus, Theodoretüs, Procopius et 
alii ; interque Latinos Hieronymus, qui non in Commentariis modo suis ope illorum perpetuo utitur, sed 
etiam in adornanda eximíia illa editione Latina, quam hodie Vulgatam appellamus, frequentissime Aqui- 
lam vel Symmachum, rarius Theodotionem aliasve editiones sequitur. 

Si quid unquam immortalitate dignum emissum in lucem fuerit, si qua lucubratio a téniporum injdria 
vindicari meruerit, h:ec sane erat tot parta vigiliis, laboribus, sumptibus. At, proh dolor! a s:*culis plus 
quam octo ingentis molis opus ita periit, ut ne particula quidem ejus, ut fuerat ab Origene concinnatum , 
ad nos usque devenerit, nec spes videatur esse quidpiam unquam emersaürüm, quo tanta jactura sarciatur.; 
8 lempore autem amissi operis aliquot effluxere s:ecula, ignorantiz tenebris adeo obruta, ut ne sensus 
quidem importati danini penes homines etiam, ut illa zetate, doctos esse videretur. At post restaurata, 
proximis szculis, litterarum bonarumque artium studia , ubi veterum scripta, 418 diu jacuerant interitui 
pro£ima, e situ vindicari el in publicum emitti cceperunt, non defuere viri qui de restaurandis si non 
JHetaplis, Hexaplorum saltem laciniis, cogitarent. Qui vero primus rei manum admovit Flaminius Nobi« 
lius, in Bibliis Grecis Roma cusis anno 4087, multas Aquil:e , Symmachi, et Theodotionis aliozumque in» 


“5 PRAEFATIO. 16 


terpretum lectiones notis inseruit, quotquot videlicet tum ex Romanis codicibus, tam ex veterum libris οχ- 
cerpere potuerat Petrus Morinus Parisinus, ut ex ejusdem Morin? epistolis aliorumque testimoniis arguitur. 

Sub hzc Joannes Drusius eadem ipsa, quz? Flaminius ediderat, non paucis accessionibua locupletata cum 
eruditis notis descripsit : at cum fato prasoccupatus ea in publicum edere non potuisset, post ejus obitum 
publicandi euram suscepit Sixtinus Amama Hebraicarum litterarum Franekerez professor : opusque Arn- 
hemi:e pro.liit anno 1622, hoc titulo : Veterum interpretum Grecorum in. totum Vetus Testamentum f'rag- 
menta, collecta, versa et notis illustrata a Joanne Drusio, lingue sancie in illustrium Frisice ordinum Acade- 
mia, dum viveret, professore. Drusii labor a laudatis viris laudatus , litterarum sacrarum studiosis magno 
usui fuit. Hunc 62ο librum frequenter adire solebam , antequam de novis accessionibus faciendis cogita - 
rem : et mirabar subinde ex tanto opere adeo pauca superesse fragmenta. Cum autem evolvendis codicibus 
Graecis solitam darem op?ram, jam anni sunt plusquam viginti tres, rem, quam, potui diligentissime , 
sum agressus : tum si qua veterum interpretum loca in manuscriptis occurrerent, statim ad Drusium 
properabam, ut explorarem an observata editaque essent. Brevi autem comperi multa preetermissa fuisse , 
imo ex jam observatis et editis non pauca esse quz manu medica egerent. Hinc omnia describere capi, 
paulatimque tum in Gallia, tum in ltalia, et potissimum Rom:ze, tantam lectionum silvam reperi , ut Dru- 
8iana collectio nostre comparata ne decimam quidem, Ίππο ne decimam quintam ejus partem attingeret. 
Quanquam non in omnibus Scripture sacra libris equalis offeratur lectionum messis. Nam in Pentateu- 
cho, si annumeres ea quz in Appendice ex codice Coisliniano adjunximus, ne vicesimaz quidem nostra- 
rum partem zquant Drusianz lectiones. In libris Josue et Judicum pene nihil habet Drusius, ubi nos in 
singulis pene versiculis lectiones proferimus. In libris Regum, maxime in primo et secundo, vix quinquage- 
simam nostrorum particulam exhibet ille. In libro Job multis partibus Drusianam superat nostra collectio, 
pariterque in Psalmis, quorum multi pene totum Symmachum reprzsentant. In. Proverbiis, Ecclesiaste e£ 
Canticis non multa proferimus nova. Verum in prophetis omnibus, praecipue vero in Jeremia, Ezcchiele 
et minoribus prophetis, tot nondum observata comparent, ut Drusiana collectio jis obruta videatur esse. 

His ita comparatis, de modo concinnandi edendique operis non una fuit amicorum sententia. Alii enim 
volebant totum Hebraicum edi textum cum interpretatione τῶν O', eadem prorsus methodo qua Origenes 
ediderat, ita ut sex ub que columnz adessent, et sicubi aliorum interpretum editiones deficerent, vacuus 
ibi locus relinqueretur. At me reluctante, et quauto litteratorum incommodo, quantisque sumptibus tam 
immane opus proditurum esset objic:ente (a), vel iidem ipsi qui tale consilium dederant , auctores demum 
fuerunt, ut in primo solum Geneseos capite, quasi pro specimine, Origenianz columnz adessent : ac in 
sequentibus deinde capitibus, ea solum loca afferrentur in medium, quorum interpretatio sive seeundum 
Aquilam, sive secundum alios reperta fuisset: ita ut lectiones ill: cum Hebrzo, LXX Interpretibus et 
Vulgata comparata, uno sub aspectu jacereut, et quidem eodem ordine, quantum licebat, quo ab Origere 
in Hezaplis posit fuerant. | 

Compendii vero causa, ubi duo vel tres vel plures interpretes eodem prorsus modo vertunt, ac sine ullo 
vel minimo discrimine, tunc versionem non repelimus ad singulos, ut fecerat Origenes , sed nomina eo- 
rum qui simililer interpretati fuerant, a prima solum nominis littera, preemittimus hoc pacto Α., Σ., 8. ἐν 
τοῖς μυχτῆρσιν αὑτοῦ Α., S., Th., in naribus ejus. Hebraicae lectionis, et interpretationum Gizecarum, quae 
illam sequun'ur, versionem Latinam in altera columna e regione ponimus, subjuncta altero charactere 
Vulgata Latina, ut etiam Grace imperiti hac nostra collectione uti valeant. 

Non deerant qui vellent integrum edi textum Biblicum , alii Hebraicum, alii LXX, alii vero Vulgatam 
Latinam, ut scilicet qui Hexaplis nostris, ubi textus integer eecundum nullam editionem adest, uti vel- 
lent, ibi tamen totam Scriptura seriem secundum aliquam ex editionibus ad manum haberent. Ne multa, 
lioc item consilium respuendum duxi : siquidem res ita concinnata est, ut quisque commode possit, vel 
Hebraicum, vel LXX interpretes, vel Vulgatam Latinam, vel demum Polyglotta ipsa, hac presente et aperta 
Hexaplorum collectione, perlegere; atque ubi suppetunt veterum interpretum lectiones, easdem cum eo, 
quem pra: manibus habent, Scriptura textu conferre, ut plurium interpretum auxilio res minus tritze vel 
obscure facilius intelligi queant. 

Singulis capitibus notas subjicimus, ubi primo dicitur undenam lectiones veterum interpretum excerpta 
fuerint. Deinde si qua ad veram lectionem asserendam oportuna suppetant, ea clare pro modulo nostro 
proferimus. Loca Patrum ac veterum seriptorum selectiora adjicimus, eorum maxime quorum opera, preeter 
ἁποσπασμάτια (exigua [ragmenta) qux in Catenis manuscriptis supersunt, deperdita sunt. llorum vero festivam 
copiam animadvertet eruditus lector, presertim in Pentateucho. A prolixioribus explanationibus compendii 
causa abstinuimus. Non enim in proposito nobis fuit commentaria nova in Scripturam sacram edere, sed 
ea solum afferre qua veterum interpretum lectionibus vel eruendis vel conürmandis necessaria erant. Ex 

(a) Primigenium ordinem, partitionem scilicet in columnas sex, ab ipso Origene institutum, retinuimus. Grandis 


wique labor, sumptus grandiores! quos tamen in gratiam lectorum subeundos recepunus. Prodeunt ergo e«regis 
reliquis non jam nomine tenus, sed vere izasia distribute. Εοις, Parsor. 


41 ΡΕ ΞΕΑΤΙΟ. 18 


Urusii notis eas deegunus et exscripsimus, quz utiliores esse videbantur. Licet eniin ille strenui seripto- 
ris munus impleverít, grammaticis támen adnotationibus, pro more suo, omnia ad nauseam usque reple- 
vit, ità ut res omnino tritas et cuique pervias passim afferat : quam rem ipsi , nec sine ludibrio, vitio 
vertebat Josephus Scaliger. 

Euitionum ordinem, quem Origenes instituerat, servandum duti , ita ut prtmo locetur Hebraicus textus, 
deinde Aquila, post Symmachus, quarto loco LXX, postremo Theodotio : atque ubi tres alie editiones 
quinta, sexta et septima habentur, ille novissime omnium ponantur. llebrei, Samaritani, et Syri Graecas 
interpretationes, quse nonnunquam occurrunt, semper post Hebraicum textum et ante alias editiones Gcze- 
cas locamus. Hebraicz lectiones sine punctis motionibusque Massoreticis hic semper scribuntur : nec li- 
berum fuit secus agere, quia note illa Massoreticze sepissime ad alium sensum determinant, diversumque 
ab eo quem illi secuti sunt. Lineolam tamen Maceaph dictam, ut in Massoreticis libris usurpatur, retinendam 
duxi, quia ejus aliquam rationem habuisse videntur veteres illi, ut ex verbis Hebraicis Grece d»scriptis, 
qus supersunt, liquidum videtur. 

Hebraici textus Latinam interpretationem dedimus , qualem dedere Santes Pagninus vel Arias Monta- 
nus : nam alterutrum fere sequimur; ita tamen ut quando illi nimio scrupulo interpretationes efferunt 
barbaras, et qu: vix intelligantur , alias substituamus paulum elegantiores et clariores. Vix enim zquo 
animo feras, exempli causa, eos, ubi Ὦν pro ira accipitur, quod passim contingit, nasum vertere, et nasum 
Dei, pro ira Dei ubique interpretari, ut czetera taceam χαχοζηλίας exempla. Nomina vero propria non 8e- 
cundum Massoreticam lectionem, sed ut veteres legebant, ut plurimum expriminus ; si secus accidat , vel 
incuria vel lapsu typographorum accidit. 

Ásteriscos οἱ obelos apposuimus , ubicunque in manuscriptis notabantur. (ωρίογοβ autem, qui passim 
occurrebant in Hezaplis Origenianis, quosque jam restituere difficillimum esset, non perquirendos esae pu- 
tavimus. Nam, ut fusius in Przliminaribus dicetur, asteriscorum maxima pars hujus generis eraut, ut pa- 
rum inde lucis ad litterarum Hebraicarum intelligentiam accederet. Siquidem tanto scrupulo fuerant ab 
Origene positi, ut vel quam minimas particulas Hebraismosque omnes, qui Grzca lingua non poteraut 
concinne enuntiari, quique nihil ad sensum faciebant, importuna ἀχριθείᾳ notarent. Tunc vero solum 
asterisci et ea quz asteriscis indicabantur utilia erant, cum clausulas aut verba a LXX Interpretibus pra- 
termissa exhlibebant : hujus autem generis asteriscos summo studio perquisivimus , qui si cum aliis su- 
pervacaneis comparentur, paucissimi sunt. Obeli autem, ea quz in LXX Interpretibus redundabant ad- 
notantes, assequendz Scripturarum menti, ut plurimum saltem , parum coaducebant. Quamobrem id 
maxime curavimus, ut quam plurimas possemus veterum interpretum lectiones studioso lectori offerremus, 

Sicubi porro hujusmodi lectiones Latine tantum vel ab Hieronymo vel ab Hesychio afferuntur, ex Lati- 
Dis Greca facere sine alicujus ms. auctoritate tenlavere quidam : Grzcaque hujusmodi fragmenta, quasi 
germanum Áquile, Symmachi, Theodotionis et aliorum textum, in lucem emiserunt. Ex talique ausu 
plerumque accidit ut longe disparata pro veris substituantur, quod sepissime experti sumus, cum reperta 
vera leciione, illius sine auctoritate codicis alicujus substitutze νωθεία conspicua fuit. Nec improbo tamen, 
quando exploratum est ex quibus Graecis verbis Latina manarint, si tunc ipsa Gieca. verba indicentur : 
exempli causa, si quis veterum diceret. Aquilae lectionem sic babere, et in nomiue ejus gentes sperabunt , 
lunc sine periculo dici posset Grzeca sic habuisse, χαὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ τὰ Eüvn ἐλπιοῦσι. Αἱ illo etiam 
casu monendus esset lector Grzeca ex Latinis facta fuisse, quod eiiam summa religione prastitimus : hu- 
jusmodique loca semper uncinis inclusimus, cum vel ex Latiuis facta, vel aliunde dubia nobis esse vide- 
bantur. 

Monendus est candidus lector, ut cum loca quaedam in Pentateucho consulere voluerit, non eam 
modo, que in principio posita est, [Jexaplorum collectionem, sed etiam Appendicem semper adeat : ibi 
namque plurima reperiet nondum observata nobis cum Pentateuchum ederemus, aliquando etiam plura 
quam 1n prineipio posueramus. Lectiones ibi multe, ignoti antea interpretis, suo auctori restituuntur ; 
ali: secus positze emendantur. Hanc autem Collectionis nostre partem ideo in fine, Appendicis more , lo- 
eavimus, quia ad bibíiothecam Coislinianam, ex cujus eodice perinsigni lectiones illas posteriores mutuati 
sumus, aditum impetrare nequivimus (a), donec in ejus possessionem veniret illustrissimus Dotn. Henricus 
Carolus du Cambout de Coislin, dux et por Francia , episcopus Metensis, Coislinianz familia decus, qui 
pro innata benelicientia codices nobis ad nutum suppeditavit. Hzc porro bibliotheca manuscriptorum 
Gracorum copia paucis, pr.estantia vero et antiquitate nulli concedit. Horum catalogum peramplum pre- 
tiosisque anecdotis bene multis instructum sub ejus auspiciis paramus, propediem in lucem edendum. 

Solita erga nos humanitate semper usus est illustrissimus abbas de Louvois, Bibliothecze Regis przefe- 
ctus, qui pro voto nohis regios codices obtulit, quorum usui singulie ferme hujus operis paginz tesufi- 
eantur. Officiis item suis nos certatim prosecuti sunt , V. Cl. Nicolaus Clemens, de cujus obitu admodum 


(a) Lectlones codicis Coisliniani, qus in appendice conjecerat Montefalconius, ad capitulum. unumquodque, cujus 
sunt, revocandas curavimus, Eprs. ParnoL. 


5 PRJELIMINARIA 90 


doluimus, et eruditissimus Joannes Boivinius, litterarum omnium , maximeque Grzearum, notitia cele- 
bris. ; 

Bibliotbecz Colbertinze thesauros nobis aperuit przstantissimus abbas de Seignelay, ejusque jussu eo- 
dices nobis pro voto commodavit V. Cl. du Chesne, ejusdem bibliothecze custos. Vetustissimum pulcherri- 
mumque Prophetarum codicem, rogante Mzecenate nostro eminentissimo cardinali d'Estrées, a RR. PP. 
Jesuitis ad quatuor solum dies impetravimus : pluraque inde excerpturi eramus, si diuturniorem in eo ope- 
ram ponere licuisset. Gratias item habemus maximas doctissimo nobisque amicissimo Michaeli Lequier ex 
ordine predicatorum, qui Francisci Combefisii schedas nobis obtulit , unde non spernendas in Genesi et 
Exodo veterum lectiones excerpsimus. 

ln italia non pauca ex codicibus Vaticanis mutuati sumus , longe plura collecturi si liberiorem nobis 
aditum fecisset is qui tum celeberrimz illius Bibliothecz? eustos erat. Multo ampliorem lectionum copiam 
suppeditavit bibliotheca RR, PP. S. Basilii Romz, cujus codices pro voto ad manum semper habuimus 
beneficio reverendissimi P. Petri Mennitii, totius ordinis prxfecti generalis , qui studiis nostris semper 
favit, et rogantibus nunquam defuit. | 








PRELIMINABJA  IN- BEXAPEA OBIGENIS 


-——— 


CAPUT PRIMUM. 


De Tetraplorum a'que Hexaplorum nominibus et forma. 


|. Tetraplorum et Hexaplorum varia nomina. Il. Cur Tetrapla et Hexapla Origenes adornaverit. III. An Hexapla 
prius quam Tetrapla. Certum videtur Tetrapla prius quam Hexapla adornata fuisse. IV. Quo tempore Hexapla con- 


cinnaverit. V. Qua ratione Τοίταρ]α, Hexapla et Octapla digesserit, itemque Enueapla. VÍ. In quibus Seripturs 
libris tres alias editiones Hexaplis addiderit. VII. De notis in marginibus Hexaplorum ab Origene positis. ViÍl: Απ 


Grecs versiones fuerint. 


maritani et Syri lectiones in marginibus Hexaplorum locaverit. IX. Utrum 


l. Tetraplorum et Hexaplorum varia nomina, 

Quae de Tetraplorum εἰ Hexaplorum nominibus 
dicturi sumus, nondum, ut puto, observata fuere, 
quare vel ipsa novitate placitura esse sperandum 
est. Tetrapla et Hexapla, sic in plurali exprimun- 
tur ab Origene, Eusebio, Epiphanio et Hieronymo, 
Ἱετραπλᾶ, Ἐξαπλᾶ, videnturque ita primitus appel- 
lata fuisse, Verum alii posterioris zevi Greci scri- 
ptores frequentius Τετραπλοῦν οἱ Ἑξαπλοῦν in sin- 
gulari dicebant, Tetraplum videlicet et Hexaplum, 
ut passim animadvertas in notis hujus operis. Sic 
in nota ad ultimum caput libri II Regum , ἐν δὲ τῷ 
Ἑξαπλῷ, xa τοῖς ἀχριθεστέροις τῶν ἀντιγράφων, 
in Hexaplo autem et in aceuratioribus exemplaribus, 
etc. Et alibi frequenter, maxime in libris Regum. 


Indicant autem Τετραπλᾶ seu Τετραπλοῦν, quadru- B 


plicem, Ἑξαπλᾶ vero seu Ἑξαπλοῦν, sertuplicem 
Scriptura textum, uno conspectu positum , ut plu- 
ribus infra reprzsentabitur, Hzc porro siguifican- 
tius a Grzcis auctoribus non paucis vocantur etiam 
Τετρασέλιδον, sive quadruplex columna. Sic enim 
habetur in notis ad psalm. Lxxxvi ex codice Coi«li- 
niano : Μήτηρ Σιὼν τὰ p χατὰ προσθήχην ἔχειτο εἰς 
τὴν τῶν O' Eq τῷ Τετρασελίδῳ ἐν δὲ τῷ Όκτασε- 
λίδῳ, μὴ τῇ Σιὼγ fj yovv δίχα τοῦ ῥῶ. Quo significa- 
tyr, in Tetraselido, sive in Tetraplo LXX habuisse 
lectionem illam vitiatam, Μήτηρ Σιὼν, Mater Sion; 
jn Octaselido autem sive in Octaplo ita lectum et 


rigenis tempore Samaritani et Syri 


ΛΑ emendatum fuisse μὴ τῇ Σιὼν , nunquid Sioni , ex- 


puncta littera p. Tetrapla igitur Τετρασέλιδον , He- 
xapla vero Ἑξασέλιδον, sextuplex columma dice- 
bautur, ut videas in nota ad cap. v Micha : quia 
Tetrapla Origenis, quatuor versiones Aquilz, Sym- 


machi, LXX Interpretum et Theodotionis per colu- 


mnàas e regione positas complectebantur ; Hexapla 
vero textum Hebraicum litteria Hebraicis, et e re- 
gione proxime eumdem ipsum Grzcis litteris ; postea 
quatuor Graecas interpretationes eodem quo supra 
ritu locatas, exhibebant. Σελὶς autem significat pa- 
ginam, τετρασέλιδον paginam quadruplicatam, seu 
quatuor columnarum, ἑξασέλιδον vero paginam 
sextuplicatam , sive sex columnarum. Ut autem 
τετραπλᾶ τετρασέλιδον, et ἑξαπλᾶ ἑξασέλιδον voea- 
bantur, sic et ὀχταπλᾶ, ὀχτασέλιδον, sive opus octo 
columnarum, ut videas iu nota ad psalmum Lxxxvt. 
Dicitur autem opus octo columnarum, quia przeter 


.Sex memoratas editiones, dux alie quibusdam in 


librig memorato columnarum situ reprsesentaban- : 
tur. 

Semel item in notis ad Hesaiam, eap. m1, }. 24, 
legimus πεγτασέλιδον, hoc est quinque colun;narum 
opus. Nota autem hzc prodit ex insigni ms. RR. 
PP. Jesuitarum, et sic habet : ot I'. στίχοι οἱ ὑποχεί- 
μενοι οὐχ ἔχειντο &v τῷ πεντασελίδω, οὐδὲ Ὠριχένης 
ἐξηγούμενος τούτων ἐμνήσθη. Id est : Tres subjuncti 
versiculi non erant in Pentaselido, sive in libro quin- 





IN HEXAPLA ORIGENIS, 


23 


que columnarum : neque eorum meminit Origenes in A Π. Cur Tetrapla et Hexapla Origenes adornaveru. 


expositione sua. Inde profectum fortasse nomen est, 
quod librarii quidam Hebraicam Hebraice scriptam 
columnam, non usitata sibi characterum forma de- 
territi, in nonnullis exemplaribus prstermiserint, 
satisque habuerint Hebraicum textum Graco cha- 
ractere reprzseniare : cujus rei exemplum habe- 
mus in codice Barberino, Osez χι, 4, ubi quinque 
columnarum fragmentum effertur prorsus omissa 
Hebraica scriptione. Si quis autem  reluctetur, 
et dicat, non ideo πεντασέλιδον vocari, quod in 
quibusdam libris Hebraica scriptura prorsus omissa 
fuerit, sed quod in recensione columnarum Hebrai- 
cas textus, semel Hebraicis, posteaque semel Grz- 
eis litteris descriptus, pro una tantum columna sit 
babitus, huic non admodum repugnabo : nam licet 
ex Hebraicarum litterarum omissione accidisse sus- 
picer, ut id tuto affirmare possim, exempla nova 
desiderari non diffiteor, 

Hexaplorum, ἐξαπλῶν, nomen ex natura sua ad- 
jectivum, substantive psssim usurpatur a Grzcis 
scriptoribus; aliquando etiam adjective. Sjc κρὶ- 
phanius, libro De ponderibus, Ἐξαπλὰς (sic) τὰς 
Βίθλους, Sexiuplices Libros , ut Hexaplorum libros 
indicet : et in vetustissimo prophetarum codice 
penes RR. PP. Jesuitas legitur ἑξαπλοῦς Ἱερεμίας, 
sextuplex Jeremias, a sextuplici columna. Ex fre- 
quenti porro illa, quz in plerisque antiquis exem- 
plaribus occurrit, Hexaplorum mentione, factum 
videtur ut librarii, πρὸς ἀντιδιαστολὴν Hexaplorum, 
alios libros, qui unicam τῶν Ο’ editionem comple- 
etebantur, ἁπλᾶ sive simplicia vocarent, et ita di- 
stinguerent a sextuplicibus. Sic in codice quodam 
Coisliniano decimi szculi ad librum 1I Regum vii, 
16, legitur, Ev «tst δὲ τῶν ἁπλῶν, in quibusdam Ha- 
plorum, sive simplicium exemplarium. 

Certum exploratumque est in Psalmis, in Prophe- 
tis minoribus et forsan alibi, preter duas columnas 
Hebraicss, quarum altera Hebraicis, altera Grecis 
literis descripta erat; et sex columnas Grecas 
totidem interpretationum, nempe Aquilie, Symma- 
chi, LXX, Theodotionis , Quinte et Sexte, que 
simul octo columnas , sive Octapla constituebant ; 
septimam eliam Graecam editionem fuisse, quz 
nonam columnam occupare debuit, atque adeo 
Ennespla, sive novem columnarum opus efli- 
cere. At mirum fortasse videatur Enneaplo- 
Tum nomen nusquam apud veteres memora- 
tum reperiri, An quia illam editionem Origenes non 
in serie columnarum, sed in imo margine locave- 
rat, ideo nusquam Enneaplorum nomen, etiam cum 
illa aderat, usurpatum est? An veterum incuria, 
etiamsi columnam occupaverit suam , nusquam 
tamen Enneapla memorata deprehenduntur? Id saue 
divinandum relinquitur. Multa quoque alia sunt 
quz ex solo Hexaplorum Octaplorumque conspectu, 
statim nota cuique et manifesta essent, quaque iis 
destituti vix ac ne vix quidem conjectur» assequi 
possumus. 


B 


D 


Q"o autein. consilio Tetrapla et. Hexapla concin- 
naverit Origenes, explicat Hieronymus praefatione 
in libros Paralipomenon, his verbis : Et certe Ori- 
genes non solum exemplaria composuit quatuor. edi- 
tionwmn, e regione singula verba describens; wi unus 


dissentiens statim, celeris inter se. consentientibus, — 


arguatur ; sed, quod majoris audacie est, in editione 
LXX Theodotionis editionem miscuit , asteriscis de- 
signans que minus anle fuerant, et virgulis que ex 
superfluo videbantur apposita. Ut igitur prudens le- 
ctor ex multarum intérpretationum collatione pos- 
set quaenam verior explicatio esset deprehendere, 
illas omnes editiones uno conspectu locavit Orige- 
nes, ut Hebraice imperiti possent plurium inter se 
consentientium auctoritatem amplecti. Sed quia haec 
veri sensus assequendi via, incerta szpe est, nec 
erroris periculo vacat : plerumque enim accidit ut, 
aliis a vero limite deflectentibus, unus germanam 
auctoris mentem exprimat ; dicamus etiam Hebraice 
docilis banc editionum collectionem perutilem fuisse 
nam illi pro ea, qua pollebant, Hebraicarum litte- 
rarum peritia, poterant quisnam interpres propius 
ad fontem accederet intelligere. Aliam item hujus 
ab se suscepti operis causam subindicat Origenes 
Commentario in. Mattheum. Quia nimirum ille edi- 
tioni τῶν 0’ Vulgat», sive χοινῇ, librariorum ausu 
el ignorantia corrupte, manum medicam 3dmovere 
cupiebat, ea qus prztermissa fuerant, ex aliis edi- 
tionibus cum asteriscis addidit : quaque redunda- 
bant, nec erant in Hebraico, appositis obelis, ut 
invecta notavit. Átque ut emendationibus suis face- 
ret fidem, una cum Hebraico aliorum interpretatio- 
nes e regione posuit, ut quisque videre posset se 
non sine auctoritate et manca resarcivisse , el su- 
perflua prafixis obelis ut inducta notasse. 

lll. An Hezapla prius quam. Tetrapla. Certum vide- 
tur Tetrapla prius quain Hexapla adornata [uisse. 
Quaeritur Hexaplane prius, an Tetrapla concinna- 

verit Origenes. Multi Tetrapla preivisse censuerunt: 

verum pugnat Henricus Valesius Origenem Hexapia 
edidisse ante quam Tetraplis manum admoveret, 

boc nixus Eusebii testimonio Hist. Eccl.lib. vi, 

cap. 16: Ταύτας δὲ ἁπάτας ἐπὶ ταυτὸν συναγαγὼν, 

διελών τε πρὸς χῶλον, χαὶ ἀντιπαραθεὶς ἀλλήλαις 
μετὰ xal αὐτῆς τῆς Ἑθραίων σηµειώσεως, τὰ τῶν 
λεγομένων Ἑξαπλῶν ἡμῖν ἀντίγραφα χαταλέλοιπεν " 
ἰδίως τὴν ᾿Αχύλου xai Συμµµάχου, xal θεοδοτίωνος 
ἔχδοσιν ἅμα τῇ τῶν U' ἓν τοῖς Τετραπλοῖς ἔπιχατα- 
σχευάσας. Qus sic ille vertit : Has igitur omnes in- 
lerpretationes cum in unum corpus collegissel, et per 
certa cola ac membra distinzisset, una cum ipso He- 
braico textu , Hexaplorum nobis exemplaria reliquit ; 
postea vero editionem Aquile et Symmachi ac Theo -. 
dotionis cum Septuaginta Interpretum | versione seor- 
sum in Tetraplis digessit. Ideo autem sic vertendum 
esse credidit, quod vocem ἐπιχατασχευάσας, quam 
ipse ex manuscriptis pro ἐπισχευάσας subsuluiL, 
putaret significare, Tetrapla post edita fuisse. At 


23 PRJELIMINARIA 9 
sive ἐπισχευάσας, sive ἐπικατασχευάσας legatur, A τὸν εἰρμὸν, etc., referantur ad δείχνυται, et sensus 


hune esse arbitror hujusce loci sensum : Hezaplo- 
rum nobis exemplaria reliquit : cum seorsim editio- 
nem Águilo, Symmachi et Theodotionis cum LXX 
Interpretibus in Tetraplis digessisset. 

Aoristus enim hoc situ positus rem postremo 
enuntiatam prius factam esse denotat, quam eam 
qu: praecedenti verbo indicatur. Hzc vero loquendi 
forma adeo obvia apud scriptores Grecos est, ut 
mirum sit virum doctum in re tam aperta lapsum 
esse, Sic spud Strahonem lib. xin hzc. verba : "Ατ- 
Ταλος διεδέξατο τὴν ἀρχὴν, καὶ ἀνηγορεύθη βασιλεὺς 
οὗτος πρῶτος, νιχῄσας Γαλάτας νίχῃ µεγάλῃ, sic 
explicantur : Attalus excepit imperium, et primus 
rez proclamatus est, postquam magnam victoriam de 
Galatis reportaverat. Nam licet hzec victoria postremo 
loco enuntiari videatur, ex perspicuo tamen noto- 
que usu hic intelligitur victoriam przcessisse et 
inaugurationem secutam esse. Hunc item Eusebii 
locum sic intelligas oportet, ac si series ita se ha- 
beret, ἰδίως τὴν 'AxóXou xal Συµµάχου xai Θεοδο- 
*Íuvog ἔχδοσιν ἅμα τῇ τῶν U' ἐν τοῖς Τετραπλοῖς 
ἐπικατασχευάσας, τὰ τῶν λεγομένων Ἑξαπλῶν ἡμῖν 
ἀντίγραφα καταλέλοιπεν * id est, cum seorsim editio- 
nem Aquile, Symmachi et Theodotionis cum LXX 
Interpretibus. in Tetraplis digessisset , Hexaplorum 
Robis exemplaria reliquit. Nihilque officit huic inter- 
pretationi, vox composita ἐπικατασχευάσας : eadem 
quippe ratio zque valet in compositis quibusque 
atque in simplicibus, cum tali modo usurpantur. 

Qua posita interpretatione Tetrapla haud dubie 
prius quam Hexapla ediderit Origenes. Et hzc erat 
eruditorum opinio antequam Valesius, memorato 
Eusebii loco fultus, novam aperiret, Ad hxc autem, 
Origenis nota in caput xvn Genesis v. 6, quam ex 
codice Monspeliensi eruit Combefisius, totam sol- 
vere quastionem videtur. Eam porro sic edidimus 
eodem loco : Ἐπειδὴ ἐν τοῖς Τετραπλοῖς, ἐξ ὧν καὶ 
τὸ ἀντίγραφον µετελήφθη, πρὸς τὸν εἰρμὸν τὸν ἐν τῷ 
Ἑθραϊχκῷ xal ταῖς ἄλλαις ἐχδόσεσι δείχνυται xal 1 
«Gv Ἑδθδομήχοντα Ἐν τισι τόποις μετατεθεῖσα, ὡς τὰ 
πρώτα ὕστερα xal τὰ ὕστερα πρῶτα γενέσθαι ὅπερ 
xaX ἐνταῦθα εὑρέθη παθοῦσα " τούτου χάριν παρεθή- 
Χαμεν ἀχολουθίαν * ἔστι δὲ αὕτη. Ti, Κατοικήσομεν 


sit, ostensum est secundum seriem vel ex serie 
Hebraici et aliarum editionum , textum τῶν (0 ali- 
quot in locis transpositum, et praepostere locatum 
fuisse; videlicet in nota ad marginem Tetraplorum 
posita, quae monebat eo loco seriem τῶν 0' turbatam 
et transpositam esse : quz sequuntur enim, τούτου 
χάριν παρεθήχαµεν ἀχολουθίαν, ideo rectam seriem 
(hic) apposuimus, aperte indicant illam restitutio- 
nem post edita Teirspla factam fuisse. His qus» 
jam dieimus fidem facit nota codicis RR. PP. Jesui- 
larum collegii Eudovici Magni, quam infra edemus. 
Ibi namque dicitur Origenem Tetrapla sua corre- ΄ 
xisse οἱ scholiis illustrasse: qux scholia ipsius 
Origenis manu descripta viderat is qui notam edi- 


B ait, llam porro cod. Monspeliensis notam ad He- 


xapla Ürigeuis pertinere non ambigendum. Nam 
in Hexaplis ille suis loca Septuaginta luterpretum, 
qua vel librariorum lapsu, vel alio casu transposita 
fuerant, ordini suo restituit , ut infra probabitur. 

Quod autem in Tetraplis editionem LXX non 
emendaverit Órigenes , sed iis manum medicam 
postea admoverit, nempe cum Hexapla et Oetapla 
adornaret, multis ex locis comprobatur. Sic psalmo 
Lxxxvi, in. nota ad } 5 superius num. 1 allata, 
dicitur locum illum vitiatum Μήτηρ Σιὼν, Mater 
Sion, qui respicit Hebraicum my, haberi in Te- 
traselido, sive in Tetraplo; secus autem in Octase- 
lido, sive in Octaplo, ubi recte legebatur, μὴ τῇ 
Σιὼν, nunquid Sion, quia videlicet hunc locum in 
Tetraplis mendosum , in Octaplis postea emendavit 
Origenes. In libro autem Job frequentissima memo- 
rantur loca ex Tetraplis desumpta, quibus demon- 
stratur LXX Interpretum editionem, quz ab Ori- 
gene in Tetraplis posita fuerat, non emendatam 
fuisse ; sed et σφάλματα et praposteras lectiones, 
quz in exemplaribus τῶν O' exstabant, intacta ibi 
remansisse, ut quisque animadvertere possit in 
notis nostris. Exploratum itaque est textum LXX 
Interpretum in Tetraplis non emendatum fuisse, sed 
postea ín Hexaplis id przstitisse Origenem. Qua» 
propter ubi de emendanda LXX interpretum lectione 
agitur apud veteres, Hexapla semper, Tetrapia 
nunquam citantur. Hinc autem liquidum est Tetra- 


οἱ παἶδές σου ἐν γῇ Γεσὲμ, συνάπτεται τὸ, Εἶπε δὲ Ὁ pla prius quam Octapla edita fuisse : nam si Hexa- 


Φαραὼ τῷ Ἱωσὴφ, κατοικήτωσαν àv γῇ Γεσέμ. El δὲ 
ἐπίστῃ, ὅτι εἰσὶν ἐν αὐτοῖς. Hoc est : Quandoquidem 
ἐπ Tetraplis, unde exemplar transumptum est, secun- 
dum seriem Hebraici aliarumque editionum ostendi- 
fur, Septuaginta. Interpretum. editionem. aliquot in 
locis transpositam fuisse; ita ut que priora erant, 
posterius; que posteriora, prius locarentur : quod 
hoc etiam loco accidisse deprehenditur ; ideo veram 
seriem hio apposuimus, que sic habet. His verbis , 
Habitabimus pueri tui in terra Gesem , subjungitur 
illud : Dixi* autere Pharao Joseph : Habitent in terra 
Gesem. Si autem noveris, quod sint in eis, etc. 
Quam notam ut recte intelligas, virgulam ponas 
oportet post vocem µετελήφθη, ita uL sequentia πρὸς 


pla cum editione scilicet illa τῶν Ο’ a mendis pur- 
gata, prius edidisset Origenes; an credatur ipsum 
postea cum Tetrapla ederet, missa illa quam tanto 
labore emaculaverat Hexaplari editione, aliam  in- 
emendatam et erratis plenam posuisse? Id certe cum 
recta ratione pugnaret : et praterea locus Eusebii 
quem supra descripsimus, necnon sequens Origenis, 
id aperte narrant. Hxc autem pluribus prosecuti 
sumus, quia Henricus Valesius locum Eusebii per- 
peram interpretatus, doctis aliquot viris fucum fe- 
cerat. . 
IV. Quo tempore Hexapla concinnaverit, 

De tempore quo Hexapla adernavit Origenes, 

prorsus ἀσύστατα narrat Epiphanius, qui ait, Ori- 








95 IN HEXAPLA ORIGENIS. 2$ 
genem a tempore Decii ad usque imperium Galli et A Symmachi interpretatio, Eusebio itidem astipulatur 


Volusiani et ultra floruisse : ac in persecutione 
Decii malta passum , neque tamen martyrio con- 
summoatum, Czsaream concessisse : inde Jerosoly- 
mam, postea Tyrum: ubi, pergit ille, octo et 
viginti annorum spstio moratus, Hexapla compo- 
suit. Hzec Epiphanius, qui mirum quantum a vero 
aberraverit. Nam cum, Eusebio teste, Origenes im- 
perantibus Gallo et Volusiano, qui anno Christi 
954 cxsi sunt, obierit, vir potuit post Decii per- 
secutionem anni 951 tribus annis vixisse. Jure 
igitur doctissimus illustrissimusque Huctius , reje- 
ctis Epiphanii notis, aliunde calculum petere niti- 
tur: utque probabiliorem ea de re statuat sententiam, 
ad tempus Maximini opus Hexaplorum revocat : ac 
Czsarez inchoatum , Tyri autem perfectum fuisse 
opinatur. Detanto autem edendo opere jam. tunc 
cogitasse Origenem putat, cum Alexandriz versare- 
tur : ibidemque nonnullas Scripture interpretationes 
collegisse contulisseque: qux totius structurz veluti 
rudimenta haberi poterant; deinde Caesarem in 
Cappadocia rei serio manum admovisse ; demumque 
Tyri absolvisse. Sicille Origenianorum lib. 1, cap. 5, 
num 2. Ejus verba referre non pigebit. 

« Tetraplorum et Hlexaplorum , quorum mentio- 
nem fecit Eusebius lib. vi. Histor,, cap. 16, cui 
tempori adjungenda sit descriptio, statuere prom- 
ptum non est. Factum id signiflcare videlur Euse- 
bius multo antequam Alexandria Origenes exces- 
sisset, tunc nimirum cum Ambrosium ad Christi 
&lem convertebat. Epiphanius autem Tyri lucu- 
brata ea non semel asseveravit. Ego vero aliud rei 
huic tempus depulo, quando scilicet, Christianos 
vexante Maximino, Caesaream Cappadocis ad Fir- 
milianum confugit Origenes. A Juliana enim libe- 
raliter exceptus et domo et bibliotheca a Symmacho 
olim instructa, ad eam deinde hzreditatis jure 
transmissa , nactus illie est Scripturze sacrze exem- 
plaria, quibus usus fuerat Symmachus. Tum vero 
codices ipsum conflixisse inter se et conjunxisse 
probabile est : sed cum institutum opus per angu- 
&Uas temporis ibi absolvere non posset, supremam 
ipsi manum in otio Tyrio imposuisse. Non quod 
de iis cogitasse Origenem tum primum putem ; sed 
Alexandrie fortasse prius animo informata, Casa- 
rez Cappadociz inehoata, Athenis et Caesares Stra- 
lonis affecta, ac Tyri demum arbitror fuisse per- 
fecta. lta Eusebio conciliatur Epiphanius, quorum 
ille aliquam in concinnandis Hexaplis Alexandriz 
operam ab Origene positaim videtur significare; hic 
Tyri fuisse composita aperte docet ; quod ita intel- 
ligendum est, ^on Tyri solum ea elaborasse Orige- 
nem, sed in iis etiam locis in quibus octo et viginti 
snte mortem annis versatus est, quos Tyri trans- 
actos perperam Epiphanius credidit, Firmat nostram 
eonjecturam quod ait Eusebius lib. vi. Hist, cap. 17, 
Symmachi interpretationem in-Julianz Bibliotheca 
Ürigenem reperisse. Nondum itaque Hexapla vel 
Teirapla concinnaverat , quorum pars magna fuit 


Epiphanius, scribens haeresi Lxiv, cap. 5, Orige- 
nem lucubrationes suas in Scripturam , impulsu 
Ambrosii susceptas, ab Hexaplis fuisse auspicatum: 
Τὸ πρῶτον, inquit, αὑτοῦ ἐπιμελῶς ἐφιλοτιμήσατο 
συναγαγεῖν τῶν ἓξ ἑρμπνειῶν. Atqui tunc temporia 
Alexandrie versabatur. Retorquehit argumentum 
aliquis , et dicet, hoc tempore sex interpretationes 
in unum colligere non potuisse Origenem, qvi etiam 
tum Symmachi interpretatione et editione Sexta 
careret. Respondeo Hexaplorum coagmentationem 
mente prafformasse ipsum, cum esset Alexandrie, 
non ipsa coagmentasse, cum nondum exemplaria 
haberet ad manum : sed jam inde ipsis investigandis 
operam dedisse. Itaque non dicit Epiphanius συνή- 


B γαγεν; sed, ἐφιλοτιμήσατο συναγαχεῖν. » 


Sic vir eruditissimus opinionem suam asserere 
nititur, His autem repugnat Tillemontius , qui ta- 
men et ipse quasi bariolando rem ita pertractat, ut 
dubius lector ignoret ubi figat pedem. Ejus verba 
sic Latina facimus. 

« Post Valesium [lIuetius existimat Hexapla Ori- 
genem edidisse antequam Tetrapla concinnaret. Si 
iia se res habeat, non potuit Origenes lexaplis 
manum admovere antequam Alexandriam se reci- 
peret, quod accidit anno 251, quandoquidem Sexta 
versio, quam in Hexaplis locavit, anno Alexandri 
Severi septimo, ut narrat Epiphanius, reperta est, 
id est anno Christi 228, vel tantillo antea tempore. 
Cum autem Septimam quoque editionem , qua suo 
hxc reperta fuit, in Hexaplis posuerit , ac variis a- 
gitatus negotiis, antequam Cisaream peteret uo 
sat otii nactus fuisse videatur ; veri sane simile est 
eum in bac urbe Hexapla exorsum esse. Haec vero 
temporis ratio cum Epiphanii narratione convenire 
videtur, qui ait ipsum Hexapla exorsum esse quando 
Tyrum se recepit ; et viginti octo annuis huic operi 
insudasse. Verum ut hzec consistere possent, annos 
octodecim pro viginti octo legendum esset, εἰ pro 
Tyro Casaream substituendum foret : ubi videtur 
Origenes sedem posuisse ab anno 221 ad 250. Nam 
si vit:e seriem attendas, statim dicas Origenem non 
potuisse Tyri annos 28 commorari : muitoque minus 
ha Tyrie morz post Decii persecutionem consi- 


D gnari possunt, id licet fecerit Epiphanius: quando- 


quidem Origenes post eam persecutionem vix trien- 
nio vixit. Verum hoc posito rerum temporumque 
ordine, ingens hinc oritur difficultas, quod videatur 
Origenes jam Hexapla vel Tetrapla sua edidisse cum 
Julio Africano scripsit, quze tamen epistola anno 
928 data fuisse videtur. In illa quippe epistola Afri- 
cano narrat se ingenti labore Hebraici et LXX In- 
terpretum varias lectiones, facla utriusque colla- 
tione collegisse, eaque de causa varias omnes edi- 
tiones examinavisse, ubi sane Tetrapla satis aperte 
indicare videtur. Quod si hzc Origenis verba de 
LXX cum obelis et asteriscis editione intelligi pos- 
sent, quam in eadem epistola commemorat, L:ee 
editio sane nonnisi post Tetrapla concinnari po- 


21 PRJELIMINARIA 23 


tuisse videtur. Nam id operis cum Tetraplis com- A ter disputans, supra dictam heresim. astruere vide- 


mode, sine Tetraplis nonnisi magno labore fieri 
poterat. 

« Certum est. autem Origenem Nicomedie lianc 
ad Africanum epistolam scripsisse : cumque bis in 
Graeciam iter instituerit, alterutro itinere Nicome- 
diam petiisse et epistolam dedisse videtur; ac potius 
primo, quam secundo : etenim primum anno 2928, 
secundum duodecim post annos instituit. Africanus 
vero ipsum filii nomine compellat, quod aptius ad 
secundum referatur. 

ε ἤαο ut consistere possint dicendum videtur , 
Origenem Tetrapla concinnasse ante annum 298, 
sub hac autem post repertam Sextam editionem 
Hexapla edidisse, ubi quintam et sextam locaverit: 
licet non sat intelligi possit cur non quintam in 
Tetraplis posuerit, si illa anno 217 inventa fuerit , 
ut Epiphanius narrat; nisi forte dicatur Tetrapla 
etiam ante hunc annum perfecta fuisse, cui senten- 
ti:e favere videtur Eusebius... ...... Vir clarissi- 
mus Huetius putat Origeneni Hexapla exorsum esse 
anno 225, nixus Eusebii testimonio , qui ait , Ori- 
genem interpretationes Symmachi in Scripturam a 
Juliana accepisse. Hinc infert eum, cum nondum 
Symmachi versionem accepisset, non potuisse 
Hexapla, que haud dubie Symmachi editionem 
complectebantur, adornare. At verisimile non vide- 
tur, Ürigenem Symmachi versionem, 60 ante annos 
elaboratam , tam sero nactum esse: potestque 


commode Eusebius intelligi aut de ipso Symmachi C 


aulographo , nam ex ipso Symmacho illud Juliana 
acceperat , aut de commentario quodam Symmachi 
in Seripturam, non de ejus versione. En ipsa Eu- 
sebii verba : Exstant certe etiam. nunc Commentarii 
Symmachi, in quibus Evangelio secundum Mattheum 
innizus memoratam (Ebionitarum) heresin asiruere 
videtur. Hos autem Origenes cum aliis Symmachi in 
Scripturas interpretationibus α Juliana quadam ac- 
cepisse se memorat. Si ἑρμηνείαι possint hic de 
commentario intelligi, quod neminem puto nega- 
turum, ut sic boc loco intelligatur suadet vox 
ἄλλων, aliis, ab Eusebio adhibita. 

« Verisimile sane est Origenem ipso Caracallz 
tsmpore, Tetraplorum opus exorsum esse, quando- 


tur. Atque. hos. Symmachi Commentarios una. cum 
aliis sacre Scripiure interpretationibus ab. eodem 
elaboratis, testatur Origenes se a Juliana quadam 
accepisse, ad quam ii libri successionis jure pervene- 
rant ; uhi illud, in quibus adversus Evangelium Mat- 
(hei acriler dispulans, supradictam heresim ast(ruere 
videtur, ex diametro oppositam Eusebio sententiam 
effert. Nam ea Grzcorum verborum mens est, ix 
quibus Matthei Evangelio nixus, vel ad litteram, in 
quibus ad Maithgi Evangelium. intendens, memora - 
tam heresim propugnat. Etenim certum est Ebio- 
nitas pro sua tuenda hzresi Evangelio Matthaei usos 
fuisse: et hunc Eusebii locum respicere videtur 
Hieronymus, cum ait in Catalogo scriptorum eccle- 
siasticorum, de Origene loquens: Aquile scilicet 
Pontici proselyti, et Theodotionis Ebionai, et Symma- 
chi ejusdem dogmatis : qui in Evangelium quoque χατὰ 
Ματθαῖον scripsit Commentarios, de quo eti suum do- 
gma confirmare conatur. In hoc autem peccant, 
ni fallor, Valesius et Tillemontius, quod vocem 
δοχεῖ vertant videtur, cum sexcentis exemplis pro- 
betur τὸ δοχεῖ, maxime apud scriptores ecclesiasti- 
cos, non minuere affirmationem : qua de re vide 
Onomasticum nostrum ad Athanasii Opera, in voce 
δοχεῖ: id autem recte in allato loco exprimit Hie- 
ronymus. Δοχεῖ jgitur nihil officit, quominus dica- 
tur Symmachum palam et ex professo Ebionitarum 
hazeresim defendisse, et hunc prorsus existimo esse 
hujus loci sensum. 

His carptim observatis, jam ad notas temporis 
veniamus. Eusebius nihil pene attulit unde calcu- 
lum ducere liceat : Epiphanius vero, infidus tempo- 
rum magister, omnia pene miscuit. Attamen nonni- 
hil probabilitatis habere videtur quod ait Tillemon- 
tius, nempe verisimile esse Origenem  Hexaplis 
edendis manum admovisse postquam Sextam edi- 
tionem repererat; reperit autem, Epiphanio teste, 
anno Alexaudri Severi septimo, id est Christi 229. 
Et quia abhinc ad annum 251, quo Caesaream se 
recepit, non sat otii et commodi habuisse videtur ut 
tam arduam rem susciperet, opportune in annum 
251, cum Casarez ageret, Hexaplorum opus remit- 
titur. Quod autem objicit sibi Tillemontius ex epi- 


quidem Eusebius, nulla motus alia occasione, ha«c p stola Africani, ubi Origenem ille filium appellat, non 


quasi Caracalla imperante gesta narrat. Idque vide- 
tur Huetius partim saltem admittere. » 

Hactenus Tillemontius, qui postremo allatum Eu- 
sebii locum longe melius vertisse videtur quan 
Henricus Valesius. Grzca sic habent : Καὶ ὑπομνή- 
paca. Συμμάχου εἰσέτι νῦν φέρεται, àv οἷς δοχεῖ πρὰς 
τὸ κατὰ Ματθαῖον ἀποτεινόμενος Εὐαγγέλιον τὴν δε- 
δηλωμένην αἴρεσιν χρατύνειν. Ταῦτα δὲ ὁ Ὠριγένης 
μετὰ xax ἄλλων εἰς τὰς Γραφὰς ἑρμηνειῶν τοῦ Συμ- 
µάχου σηµαίνει παρὰ Ἱουλίανῆς τινος εἰληφέναι, 
ἂν xal φησι παρ᾽ αὐτοῦ Συµµάχου τὰς βίβλους δια- 
δέξασθα;. Hic porro sic transtulit Henrieus Va'e- 
816: Kzstant certe etiamnum Commentarii Syn- 
machi, in quibus adcersus Evangelium Matthei acri- 


tanti esse momenti videtur; nam verisimile est ideo 
filium nuneupasse, quia longe minor :elate erat : 
quz ratio tam in primo quam in secundo Origenis 
itinere par baud dubie erat. Nec desunt exempla 
quibus id confirmetur : Eusebius enim. Vercellensis 
Dionysium Mediolanensem episcopum, ztate jam 
maturum dignitateque couspicuum, se tamen junio- 
rem, filium compellare solebat. Ex iis porro quie 
diximus probe animadvertet prudens lector, non- 
nisi levissimis conjecturis posse, quo tempore He- 
xapia edita fuerint, indicari: quamobrem cum nullo 
veterum testimonio possit hic vel certa vel admo- 
dum pfFobabilis chronologiz ratio statui, ad certiora 
statuenda properemus. 


99 IN HEXAPLA ORIGENIS. 30 
V. Qua ratione Tetrapla, Hezapla, Octapla digesse- A hanc notam habente : Accurate. editiones omnes cor- 


ril, itemque Enneapla. 


De Tetraplorym et Hexaplorum ordine, deque 
interpretum situ, nulla jam potest oriri controver- 
sia. Hzec quippe clare et sine ambage ab Epiphanio 
et Hieronymo describuntur : accedit item specimen 
codicis Barberini, ubi columnarum ordo accurate 
exhibetur. In Tetraplis igitur praeibat Aquilz edi- 
tio, e regione proxime sequebatur Symmachi inter- 
pretatio, postea LXX  Interpretum, postremo Theo. 
dotionis. In hoc autem situ non ratio tempoeris, quo 
singulz interpretationes editze fuerant, spectabatur : 
nam ut certum est editionem LXX omnium anti- 
quissimam esse, ita exploratum videtur editionem 
Theodotionis Symmachi interpretationem setate prze- 


rect& sunt : collate enim fuerunt cum Tetraplo He- 
saia, et cum Hezaplo. Ad hec, ab initio usque ad 
visionem Tyri, accuratius emendatus δεί. Nacti 
enim iomos exegelicos Origenis in Hesaiam wsque ad 
finem visionis Tyri, et sedulo considerantes, quo 
sensu. singulas dictiones acceperit, quantum facultas 
tulit omne dubium, et perplexum secundum illius 
sensum correximus. Preterea collata est. etiam Pe- 
piuaginta. Interpretum. ediiio cum iis que in He- 
saiam scripsit Eusebius : atque in quibus erat ναγίθ- 
tas, indagalo expositionis sensu, secundum ejus ra- 
tionem emendavi. 

Deinde vero ante Ezechielem hzc nota legitur. 

Μετελήφθη δὲ ἀπὸ ἀντιγράφου τοῦ ἀδθᾶ ᾿Απολι- 


cedere, quod infra, Deo favente, probabitur. Sed B ναρίου, τοῦ χοινοθιάρχου, &v ᾧ καθυπόχειτα: ταῦτα ' 


ideo Aquil:e primum locum deputavit, ejusque edi- 
tionem priorem posuit Origenes, quia ille scrupu- 
losius quam ezteri omnes Hebraicam scripturam 
verbum e verbo reddere studuerat. Post hunc au- 
tem Symmachum locavit, quia ille propius, quam 
LXX et Theodotio ad veritatem Hebraicam accede- 
bat. Deinde LXX przposuit Theodotioni, quia 
Theodotio LXX nterpretes e vestigio pene sequi 
videbatur. Tetrapla vero sua Origenes manu propria 
emendavit, scholiisque illustravit. lisdemque Te- 
traplis nova Eusebius scholia adjecit, in. quibus- 
dam saltem Scripture lihris: idque in alio, ut vi- 
detur, quam in Origeniano exemplari, quod postre- 
mum Pamphili et Eusebii opera emendatum est, uf 
testificatur ipse Eusebius in nota quadam exempla- 
ris RR. PP. Jesuitarum, quam edidimus Palco- 
graphice Graecae p. 226. Hanc porro notam, necnon 
alteram quz pr:zcedit, utpote quz ad corifirmanda 
plurima ex supra dictis non parum momenti affe- 


yant, hic exscribere visum est. Ánte Hesaiam ergo 


jn codice supra memorato legitur : 

Μετελήφθη ὁ 'Ἡσαῖας ἀπὸ ἀντιγράφου τοῦ ἀθθᾶ 
᾽Απολιναρίου, τοῦ χοινοθιάρχου, ἐν ᾧ καθυπὀχειται 
καυτα᾽ Μετελήφθη ὁ Ἡσαῖας Ex τῶν κατὰ τὰς ἐχδό- 
σεις Ἑξαπλῶν. ᾿Αντεθλήθη δὲ χαὶ πρὸς ἕτερον ἕξα- 
π)οῦν, ἔχον την παρασηµείωσιν ταύτην᾽ Διωρθώνται 
ἀχριδθῶς πᾶσαι αἱ ἐχδότεις ' ἀντεθλήθησαν γὰρ πρὸς 
τετραπλοῦν Ἡσαῖαν, ἔτι δὲ χαὶ πρὸς ἐξαπλοῦν. Πρὸς 


τούτοις. χαὶ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς, ἕως τοῦ ὁράματος Τύ- D 


ρου, ἀχριθέστερον διώρθωται. Εὐπορῄήσαντες τῶν μέ- 
χρι τέλους του ὁράματος Τύρου τόµων ἑἐξηγητιχῶν 
εἰς τὸν Ἡσαῖαν Ὠριγένους, xal ἀχριθῶς ἐπιστή- 
σαντες τῇ ἐννοίᾳ καθ fiv ἐξηγήσατο ἑχάστην λέξιν, 
καθὼς οἷόν τε ην, xoi πᾶν ἀμφίδολον χατὰ τὴν 
ἐχείνου ἔννοιαν διωρθωσάµεθα. Πρὸς τούτοις συνε- 
κρίθη ἡ τῶν Ἑδθδομήχοντα ἔχδοσις καὶ πρὸς τὰ ὑπὸ 
Εὐσεθίου εἰς Ἡσαΐαν εἱρημένα, καὶ ἓν οἷς διεφώ- 
νουν, τῆς ἐξηγήσεως τὴν ἔννοιαν ζητήσαντες, πρὸς 
ary ἑδιωρθωσάμην. 

Desumptus est Hesaias ab exemplari abbatis Αρο- 
[inarii cenuobiarche, in quo hec subjiciuntur : De- 
sumptus est Hesaias ab Hexaplis secundum editiones 
adornaltis. Collatus aulem fuit eum alio Hexaplo 


Μετελίφθη ἀπὸ τῶν χατὰ τὰς ἐχδόσεις ἑξαπλῶν, 
καὶ διωρθώθη ἀπὸ τῶν Ὡριγένους αὐτοῦ τετραπλῶν, 
ἅτινα xal αὐτοῦ χειρὶ διώρθωτο, xai ἑσχολιογρά- 
φητο, Ὁ Εὐσέθιος ἐγὼ σχόλια παρέθηχα. Πάμφιλος 
xai Εὐσέθιος ἐδιωρθώσαντο. 

Desumptus est. (Ezechiel) ab exemplari abbatis 
Apolinarii cenobiarche, in quo hec subjiciuntur : 
Exscriptus est ab Hezaplis editiones complectentibus, 
et correctus est ad fidem Tetraplorum Origenis, que 
eliam manu ejus emendata et scholiis illustrata erant. 
Ego Eusebius scholia adjeci. Pamphilus et Eusebius 
correxerunt. 

Haec tanta tantorum sumptuum opera nunquam 
potuisset Origenes, mediocris fortun: vir, exsequi, 
nisi facultates subministrasset Ambrosius, vir ad 
summa natus, qui Origeni semper stimulos adde- 
bat, utin publicum usum plurima perscriberet, cumu- 
lateque omnia suppeditabat, ita ut ipsi tachygraphi 
sive notarii septem, librarii totidem, puella item in 
calligraphia exercitatze, semper ad manum essent. 

Hexaplorum, ut supra diximus, ordinem ita ac- 
curate describunt Epiphanius et Hieronymus, ut 
nihil jam difficultatis ea de re supersit. Libet autem 
verba Hieronymi hic apponere ex Comment. in 
Epist. ad Titum : Unde nobis cure [uit omnes ve- 
teris legis libros, quos vir doctus. Adamantius in 
Bexapla digesserat, de Cesariensi bibliotheca descri- 
ptos, ez ipsis authenticis emendare, in quibus ipsa 
Hebraea propriis sunt characteribus verba descripta; 
ει Grecis litteris tramite expressa. vicino. Aquila 
etiam et Symmachus, Septuaginta ει Theodotio suum 
ordinem tenent. Nonnulli vero libri, et maxime hi 
qui apud Hebreos versu compositi sunt, tres alias 
editiones additas habent : quam Quintam, et Sextam, 
et Septimam translationem vocant, auctoritatem sine 
nominibus interpretum consecutas. Planum igitur 
est Hexapla sic disposita fuisse, ut primam colum- 
nam occuparet Hebraicus textus, Hebraicis litteris 
descriptus; secundam idem Hebraicus Grai: litte- 
ris exaratus; tertiam Aquila, quartam Symmachus, 
quintam LÀX Interpretes, sex?ara Theodotio. Cu- 
jus rei luculentum suppeditat exemplum codex Bar- 
berinus, ubi y 1 capitis n Osez prophete, illo 





51 PRJELIMINARIA 322 
erdine et situ descriptus cst. Non defuere ta- A Quintam, Sextam el Septimam, ipsis Hexaplis su- 


men qui alium colamnarum situm esse putave- 
rint; sed quia ii a doctis viris jamdiu confutati 
sunt, nec ullus tam apertis ea de re veterum testi- 
moniis hodie refragatur, non est quod iis compro- 
bandis diutius immorecinur, 

Hexapla itaque vocabantur ea quz sex memora- 
tas columnas continebant : sed quia in quibusdam 
Seripturz libris, duz alize editiones, nempe Quinta 
et Sexta, caeteris adjunctze erzmt, octo column iis- 
dem ín libris e regione posite Ὀχταπλᾶ, Octapla 
appeliabantur. Nam cave putes Octapla fuisse ab 
Origene seorsim adornata; ita ut. tria opera distin- 
cta Tetraplorum, Hexaplorum et Octaplorum com- 
posuerit, Siquidem in loco Hieronymi jamjam al- 


peradditas fuisse. Cum enim ille duz superaddita 
editiones in aliquibus tantum Scripturz libris re- 
perireniur, non potuit Origenes Octapla illa Scriptu- 
rarum integra concinnare. Preterea nemo unquam 
dixit Origenem plus quam duo opera edidisse, 
nempe Tetrapla et Hexapla, quibus postremis duas 
editiones in. nounullis duntaxat libris addidit: ibi- 
que eadem ipsa quz Hexapla vocabantur, ob duas 
invectas columnas Octapla dicta fuere. Cum autem 
Septimam quoque editionem in aliquot libris adjun- 
xerit, ibi Enneapla vocari poterant, licet hac voce 
nullus veterum, cum de Origeuiano illo opere age- 
retur, sit usus. Ad faciliorem autem intelligentiam, 
hic Tetraplorum, Hexaplorum, Octaplorum, En- 


lato, diserie narratur, tres alias editiones, nempe B neaplorum specimina damus. 


TETRAPLA. 
Gen. 1, 4. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἐν χεφαλαίῳ ἔχτισεν ὁ 
Geb; σὺν τὸν οὐρανὺν xal 
σὺν τὴν γῆν 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ.. 





υἱ 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Ἐν ἀρχῇ ἔχτισεν ὁ cb; Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ "9 Ἑν ἀρχῇ ἔχτισεν ὁ θεὺς 
τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. [τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν Tiv. |" οὐρανὸν καὶ τὴν Υην. 


HEXAPLA. 
Osez, x1, 1. 


T6 EBPAIKON.|EBP. EAAHNI- ΑΚΥΛΑΣ. 
| KOIZ T'P. 


ZYMMAXOZL. οἱ 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


ow" "I o χι s Ισραηλ ὅτι παῖς Ισραὴλ , [ὅτι παῖς Ἱσραῇλ. ὄτινήπιοςἹαραῇλ, ὄτινήπαος Toga, 
"42 ουεαβηου ouugg-|xaX ἠγάπησα αὐ-| καὶ Ἠγαπημένος , [xa ἐγὼ ἠγάκησα]| καὶ ἠγάπησα αὖ- 
Qc Yam εσραιµ. κχαραθιιτὸν TA ἀπὸ Al-|tE Αἰγύπτου κἐ-]αὐτὸν, xai ἐξ Αί-|τὸν, xat ἐχάλεσα 


1129 NOD λεθανι. 
τὸν υἱόν µου. 


γύπτου ἐχάλεσα]|χληται υἱός μου. 


γύπτου χἐχληται]υὶόν µου ἐξ Ai- 


υἱός µου. γύπτου. 


OCTAPLA. 
Psal. τι, 6. 


Ἱὸ  EBPAI-| T3EBP.EAA. 
KON.  |l'PAMMAXI. 
ΤΓΡΟΣ 1ΣΝ] [ουανι νασαχ- 


AKYAAZ. | ΣΥΜΜΑ- 
XOX 








0c. 
xv διεσω-]χἀγὼ ᾖἔχρι- 


οἱ 0’. ΘΕΟΔ. E. 6”. 


ἐγὼ δὲ κατε-|ἐγὼ δὲ χατε- xir διεσω-| χἀγὼ ἔσω- 


'-55 θι µαλχι] — |s&pnv βασι-ισα τὸν βασι- στόθην βα-|στάθην βασι-|σάμην βασι-| σα τὸν pa 
λέα μον. λέα µου. [reis ὑπ αὐ-]λεὺς ὑπ αὖ-]λέα µου. ^ | σιλέα pou. 
τοῦ. τοῦ. 
ENNEAPLA. 
Habac. 11, 4. 
To EBP. οι 0’. θΕ0Δ. E. a. Z. 


Τὸ EBP. | AKYAAEZ.| ΣΥΜΜΑ- 
ΕΛΛ. TP 


. . XO0Z. 
pm ουσᾶδιχ θη-|χαὶ δίχαιος]ὁ δὲ δίχαιος]ὁ δὲ δίκχιος|ὁ δὲ δίκαιος 6 8s δίχαιος]ὁ δὲ δίχαιος|ό δὲ δίχαιος ' 


µουναθω [ἐν πίστειιτῖ 
WSTON3 ju. αὐτοῦ ζή- z 
"T σεται. σει. ται. 


ἑαυτοῦ|ἐχ. πἰστεώςιτῇ 
στει ζή-]μου ζήσε-|πίστει ζή-ιπ 
σ 


ἑαυτοῦ τῇ ἑαυτοῦ]τῇ ἑαυτοῦ[τῇ ἑαυτοῦ 
στει ζη-]πίστει ζή-|πίστει ζή- 
ει G&t. 


Get. (06^. 


Ilia omnia elaboravit Origenes eo quo supra di- C Septimam, non in omnibus Sceripturz libris, sed 


ximus inodo. Si qua autem exemplaria fuerint, ubi 
omissa Hebraico columua, Hebraico charactere de- 
scripta, quinque solum columna superfuerint, quod 
suadere videntur ii qui πεντασέλιδον, sive opus 
quinque columnarum memorant; illa haud dubie 
exemplaria, non ab Origene, sed ab aliis subse- 
quenü tempore descripta fuere, ut diximus num. 1. 
Vl. In quibusnam Scripturam libris, tres alias edi- 
tiones Hexaplis addiderit. 
Exploratum est editiones Quintam, Sextam et 


in aliquibus tantum columnas occupasse suas. Iu 
quibusnam aulem, nec velerum nec recentiorum 
ullus unquam dixit, Nam hoc solum ait Hierony- 
mus: Nonnulli vero libri, e& maxime hi qui apud 
Hebraeos versu. compositi sunt, (res alias editiones 
additas habent. Quamobrem operz pretium erit hic 
libros recensere in quibus Quinta, Sexta ac Se- 
ptima editio comparebant; ac disquirere utrum 
Sexta Quintam, ' Septima utramque. semper seque- 


.retur. Certum est tres illas superadditas editiones 


΄ 


z5 — IN HEXAPLA ORIGENIS. T 
e regione aliarum positas fuisse in libro Psalmo- À mus admodum perfunctorie narravit; nee videtur 


rum, et in duodecim Prophetis minoribus. In Psal- 
mis quidem tres illas editiones per totum librum 
adjunctas fuisse suadent frequentia singularum fra- 
gmenta qua passim observantur : in duodecim vero 
Prophetis minoribus, teste Hieronymo, przter Aqui- 
lam, Symmachum, LXX, Tbeodotionem et Quin- 
tam, dus alim editiones apposite erant, videlicet 
Sexta et Septima, quarum fragmenta exhibemus; 
Quintze nempe frequentissima, aliarum vero rariora. 
Canticum autem Habacuc secundum unam ex his 
postremis editionibus integrum  reprzsentamus, 
quod cum nec Quint, nec Sext esse possit, se- 
quitur ες Septima desumptum esse. 

In Canticis canticorum, Quinte solum et Sextze 
lectiones afferuntur ; Septima ne vestigium quidem 
babetur, unde fortasse suspicio oriatur hic Septi- 
mam non adfuisse cum aliis, quod tamen nonnisi 
temere affirmari potest : potuit enim, etsi adfuerit, 
a collectoribus negligi. 

In Pentateucho autem Quintam et Sextam edi- 
tionem locum occupasse suum testificantur exem- 
pla non pauca : sic Genesis cap. XXxiv, y. 15, ex 
€odice Regio affertur Quinte editionis lectio, ubi 
vocem rmwa hie interpres vertit εὐνοήσομεν; et 
cap. xxxv, v. 19. in hunc locum Dr n2 Nn DICE 
Ambrosius in epist. ad Horontianum ait : Quinta 
autem iraditio, Ephrata, ipse est. domus panis : 
hoc preteritum — est in. aliorum — traditionibus , 


ejus testimonium ad ea quz supradicta sunt peni- 
tus quadrare posse; siquidem ait ille, in nonnullis 
libris et maxime iis qui versu compositi sunt, tres 
alias, editiones nempe Quintam, Sextam et Septimam, 
additas fuisse; ita ut ex ejus verbis inferri posse 
videatur, maximam Hexaplorum partem ubi tres illae 
editiones additz fuerant esse libros metricos ; nempe - 
Job, Psalmos et Proverbia ; et tamen apertissimis 
exemplis superius probatum est, illas editiones ad- 
fuisse in Pentateucho, io Prophetis minoripus, et 
in Canticis ; ex libris vero metricis Psalmos tan- 
tum trium illarum editionum reliquias, et quidem 
frequentissimas preferre; Job autem et Proverbia, 
quorum maxima lectionum Hexaplarium silva &u- 
perest, me vestigium quidem trium illarum edi- 
tionum babere. His conspectis nemo negaverit ad- 
modum difficile esse superius allata exempla eum 
verbis Hieronymi conciliare. 

Cum autem omnino certum sit Origenem non ín 
omnibus Scripturse libris tres illas interpretation: $ 
adjecisse, quari poiest num tres illi interpretes 
totam Scripturam sint interpretati, an eas solum 
partes αμ ab Origene in. Octaplis adhibite sunt. 
Sane cum, illi saltem duo priores, Pentateuchum, 
Psalmos, et ex Hieronymo Job et Proverbia ; cuim 
item Cantica et minores Prophetas transtulerint, 
non video quid cause fuerit, cur medios libros 
omiserint, quodque magis urgeat, cum ires illi in- 


ubi traditiones ille pro editionibus usurpat. Et € terpretes ut plurimum in iisdem Scripture libris 


Levit: » 16 : A. Σ., την σιτἰζουσαν. 8. E., 
τὴν ὁσγὺν fv ἡμεῖς xaXoüpev φύσαν. ltem. Levit. 
eap. i, v. 5, in Append. Σ. E., ἀπὸ τῶν χαρπωμά- 
των Κυρίου. Et Levit. xi, 17. A. 0’. Θ. Ῥ., νυχτιχό- 
pac. c. past. E. Quintam, c. Sextam indicat, et 
utriusque interpretatio affertur. Ibidemque v. $4. 
Q'. 8. E., αὐτῶν τεθνηχότων. Hisce tam apertis te- 
simoniis refragari nemo posse videtur. Αἱ mirum 
est Quintam et Sextam editionem a nemine veterum 
Graecorum, qui in Pentateuchum tot Commentaria 
ediderunt, memoratam uspiam fuisse. De Septima 
in Pentateucho nihil hodie : utrum vero olim ad- 
fuerit, ignoratur. Preter hosce libros, ubi trium 
posteriorum editionum vestigia reperimus, in aliis 
etiam exstitisse subindieat Hieronymus Comm. in 
Epist, αά Titum :. Nonnulli vero libri, inquit, et 
mazime hi qui apud. Hebraos versu compositi sunt, 
tres alias editiones additas habent, quam Quintam, 
et Seziam, et Sepiimam translationem vocant, auclo- 
ritatem sine nominibus interpretum. conseculas. Ex 
libris tamen versu conscriptis soli Psalmi trium 
posteriorum interpretationum reliquias praeferunt. 
in Jeb autem et Proverbiis, etsi ampla aliarum 
editionum seges offeratur, nihil hodie de tribus illis 
postremis interpretibus superest. 

Si stemus Hieronymi verbis, in iis Kbris) ubi hz 
postremze editiones adhibebantur, tres. semper ad- 
erant, nec Quinta sine Sexta, nec utraque sine Se- 


ptima locum uspiam habebat. Verum hic Hierony- 


reperiantur, licet haud dubie variis in locis scripse- 
rint, cur eosdem libros ex Hebraico converterint, 
eosdem omiserint : hoc certe neque casu neque 
consilio accidere potuisse videtur. Si respondeas, 
«uv ergo Origenes in quibusdam libris, nou iu om- 
nibus, illas editiones apposuerit, repouam ego, cur 
in Threnis sive Lamentationibus Jeremize, solum 
Symmachum cum editione πῶν 0’ locavit, cum ta- 
men Aquila et Theodotio hujus libri, perinde atque 
aliorum, interpretationem adornaverint, ut ibidem 
in Monito probamus. Hinc sane liquet ex hac Ori- 
genis omiasione concludi non posse, illas editiones 
non integras, sed aliquos tantum Hebraiez Seri- 
pture libros complexas fuisse. Caterum rem non 
penitus exploratam lectoris judicio permittimus. 

XII. De notis in marginibus Bexaplorum ab Origene 

positis. 

In Hexaplis amplos fuisse margines notia Orige- 
nianis onustos, compertum nobis est : horum vero 
partem non minimam occupabaut nominum proprio- 
rum Hebraicorum explicationes Grece. ld auteia 
indicat Origenes in nota quadam ad cap. XAxvI Ge- 
nesis, .3 26, ubi sic habet : Τοῖς μὲν περὶ ᾽Αχύλαν 
xa Σύμμαχον Φουτιφὰρ εἴρηται ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ' 
ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ Φουρτιφαρέ. Καὶ ἡ μὲν τοῦ παρόντος 
ὀνόματος ἑρμηνεία παράκειται τῇ λέξει’ ἡ δὸ ἔχθεσις 
τοῦ ἑτέρου ἐν τοῖς ἑξῆς φανεῖται id est : Aquila et 
Symmachus. Phutiphar dixerunt hoc loco, in alio 
autem Phurtiphare : praesentis vero nominis interpre 


--— πα πο - 


95 PIUELIMINARIA 26 
tatio voci adjacet (id est in margine), alterius autem A nibus collocari : quanquam id minime constet. 


explicatio in sequentibus declarabitur. Hinc est quod 
in vetustissimis manuscriptis, unde praecipuam 
Hexaplorum partem excerpsimus, ille propriorum 
nominum Hebraicorum interpretationes in margi- 
nibus occurrant ; ut exempli causa, in vetustissimo 
illo codice Coisliniano, qui unciali quadrato chara- 
ctere scriptus est, ac sexti vel septimi szculi esse 
putatur, ad singula fere nomina propria ejusmodi 
notulz, vim et etymologiam nominis indicantes, re- 
periugjur; verbi gratia, &óbp.* in marg., αἵμασις 1| 
τρυφὴ, septum aut voluptas ; Φισὼν, στόµα χόρης, 0s 
puelle ; Εὐιλὰτ, ὠδίνησεν, parturivit ; Γηὼν, στῆθος, 
pectus ; Αἰθιοπία, σχότωσις, obtenebratio ; Τίγρις, 
ἁρπαγὴ f) ταπείνῳσις, rapina aut. humiliatio; Εὺ- 


Hzc quippe solum divinando dicimus : donec enim 

aliqua vel tantilla pars Hexaplorum, ut initio scripto 

fuerunt, e tenebris emerserit, ut jam diximus, ple 

nain perfectamque illorum notitiam expiscari non 

valebimus. 

ΙΧ. Utrum Origenis tempore Samaritani et. Syri 
Grece versiones [uerint. 

Quaritur num Origenes, vel si qui alii in Com- 
mentariis in Scripturam Samaritani et Syri lectio- 
nes Grzce adhibuerunt, eas ex Samaritana et Syra 
versione, ubi opus fuit Grece expresserint ; an ex 
aliqua Samaritani et Syri Graeca translatione, prius 
adornata, muluati sint. Graecam Samaritanorum 
versionem fuisse innuit Epipbanius, cum ait Sym- 


φράτης, ηὐξημένος, auctus; 'Aóàp, γηγενὴς, fj ἄν- B machum, ut Samaritanorum interpretationes € ver- 


θρωπος, ἡ χοῦς, terrigena, aut. homo, aut pulvis. Et 
similes bene mult: : quarum eas solum quz melio- 
ris notz vis:e sunt in decursu operis adnotavimus ; 
alias autem nullo dispendio negligi posse duximus ; 
tum quia magna pars earum in libro Nominum 
Hebraicorum cusa est ; tum etiam quia hujusmodi 
etymologie plerumque leves, detortz; nulliusque 
pretii sunt. Aliarum vero adnotationum, quas initio 
editionum singularum Origenem posuisse subindi- 
cat Eusebius, admodum deploranda jactura est. 
Nam ibi editionis cujusque historiam texebat et quo 
loco reperta fuisset indicabat. lllud vero damnum 
licet Epiphanius in libro De ponderibus et mensuris 
utcunque sarciverit , at multa miscuit ille notasque 
temporum labefactavit, ut pluribus infra dicetur. 

VIII. An Samaritani et Syri lectiones in marginibus 

Hezaplorum locaverit. 

Samaritani et Syri lectiones in marginibus vetu- 
stissimorum exemplarium, quae Hexaplorum frae 
gmenta exhibent, perszpe observantur; Syri quidem 
jn plerisque Scripturz libris; Samariani vero in 
Pentateucho tantum : ubi non infrequenter inter- 
pretationes  Samaritani animadvertas, interdum 
solas, ssepius cum aliorum interpretum lectionibus 
eollatas, Cum autem illa Samaritani lectiones, 
non in vetustis codicibus tantum, sed etiam apud 
Patres quarti, quinti et sequentium szeulorum oc- 
currant, probabile sane videtur ipsum QOrigenem 


lectiones illas Samaritani in margine Hexaplorum l 


posuisse. ldem porro dicendum videtur de Syro, 
cujus interpretationes passim reperiuntur in Genesi, 
et Exodo, in Psalmis item, in Jeremia, in Threnis; 
apud Ezechielem etiam, Danielem et Osee. Syri 
porro lectiones afferuntur ab Eusebio Casariensi, a 
Diodoro Tarsensi frequentius; ab Eusebio Emiseno, 
Hieronymo, Theodoreto et aliis. Quodque notandum 
est, iidem maximeque Diodorus, Syrum vum He- 
brao sspe conjungunt boc pacto, 'U Σύρος χαὶ ὁ 
Ἑδθραῖϊος, vel, 'O 'E6pato; xoi ὁ Σύρος, quando 
scilicet amborum interpretationes conveniunt, quod 
sepe contingit. Hz& porro lectiones, perinde atque 
Samaritani ab Origene, diligentissimo versionum 
collectore, potuerunt etiam in Hexaplorum mazgi- 


teret, tertiam edidisse translationem. Nam id si de 


. Samaritana interpretatione , Samaritano vulgari 


idiomate facta, intelligi quispiam contendat, cur 
Symmachus, inter Samaritanos doctissimus, ut tri- 
bulium suorum Samaritanam translationem ever- 
teret et confutaret, Graecam interpretationem edi- 
derit? Certe omnino consentaneum videtur eum 
Graecam versionem edidisse, ut eam alteri Graese, 
qua» erat Samaritanorum, opponeret. Hc sane ob- 
jectio admodum urgebit, si tanien vera sint quz de 
Symmachi cum Samaritanis dissidio narrat Epi- 
phanius : nam ejus testimonio non multum fidimus. 
At non desunt alia argumenta, quibus id common- 
Stretur; nam ex ipsis Samaritanz editionis fra- 
gmentis arguitur, ea ex aliqua translatione Graeca 
desumpta fuisse : nimirum Exodi xxvi, 4, et 
Levit. viu, 9, vox Hebraica n22ym, mitra, sic iu 
Samaritana versione exprimitur, Tfjtow, pileum 
Vox autein πήλιος aut πίλιος, nam idipsum est, pro 
pileus, jam a Plutarcho usurpata deprehenditur : 
unde colligimus Graecam Sainaritanorum versionem 
illam usurpasse pro mitra vel ciduri exprimenda. 
Neque enim cogitaverit quispiam vocem hujusmodi 
Latino-Grzcam in versione aliqua Samaritano-Vul- 
gari idiomate concinnata locum habuisse, cum ho- 
dierna Samaritanorum versio perantiqua, ut existi- 
matur, longe aliud exhibeat. Et Exod. cap. vi, 3. 2, 
vocem ;Twm ait Theodoretus in Samaritano exprimi 
ιαθέ, quia videlicet sic illam expresserat qui Graze- 
cam Samaritanorum versionem adornavit. Neque 
enim hzc varia lectio, vel ex Samaritano Scripturze 
textu, vel ex Samaritana Samaritice descripta ver- 
sione decerpi poterat, ubi legitur hodieque m'y 
siue discrimine. Si quis alias in Pentateucho a no- 
bis allatas Samaritani iuterpretis lectiones accu- 
rate perpendat, ex Graeca, ni fallor, interpretatione 
desumptas esse deprehendet. 

Nec officit huic nostre opinioni nota quedam 
Num. cap. xui, 3. 1, quz, ut arbitror, Origenis est, 
ubi cum quzdam przferret Samaritanus Bibliorum 
textus ex Deuteronomio desumpta, eadem ipsa se 
Grace transtulisse testificatur Origenes, et quidem 
modo ad editionem LXX aceommodato. ἃ xat αὑτὰ 








11 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 


&x «ου τῶν Σαμαρειτῶν Ἑδραϊκοῦ µετεδάλοµεν κατ- A Hinc porro sic arguatur : si vox illa ὁ Σύρος versio- 


αλλήλως τῇ τῶν O' ἑρμηνείᾳ τῇ £v τῷ Δευτερονομίῳ 
φεροµένη. Non enim hic agitur de Samaritana aliqua 
translatione, sed de ipso textu Bibliorum Samari- 
tano libri Numerorum, ubi etiam hodie multa ex 
Deuteronomio decerpta reperiuntur: qu: ut reprze- 
sentaret Origenes, eorum interpretationem ex ver- 
sione τῶν O', ut in Deuteronomio erat, mutuatus est. 

De Syro, cujus frequentes lectiones in multis, ut 
supra diximus, Scripture libris occurrunt, major 
est difficultas. Licet enim multa suadere possint, 
fuisse olim Grzcam translationem ex versione Sy- 
riaca concinnatam, eam nempe quas ὁ Σύρος voca- 
tur a veteribus ; alia tamen sunt qux ab hac ample- 
ctenda sententia deterreant. Sane de versione qua- 
dam Graeca agi videtur Ezech. vin, 16, ubi vocem 
Cow Syrus χιγχλίδα, id est cancellum, vertit : ibi 
vetus scholiastes, Ὁ Σύρος τὴν χιγχλίδα καλεῖ, ἥτις 
λέγεται παρὰ τοῖς πολλοῖς χάγχελλον ' id est, Syrus 
ciuclidem vocat, qu& apud multos dicitur cancellum. 
Ubi vox χιγχλίδα nonnisi ex versione Greca sumi 
potuisse videtur. Et Genesis xxxix, 2, illud gx 
roo ait Diodorus Syrum vertisse &vho χατενοδού- 
µενος, Symmachum autem εὐοδούμενος, Aquilam χατ- 
ευθυνόµενος, LXX ἐπιτυγχάνων qua translationes 
unicum efferunt sensum, nempe prosperans. Hinc 
antem quid colligas aliud, nisi lectionem Syri ex 
versione Grzca desumptam fuisse. Nam si Diodo- 
rus, vel is qui primus Syri lectiones collegit, ex 
Syriaco fonte ipsas petiisset, Graceque vertisset, 
nunquam sane lectionem Graecam, aliis omnibus 
interpretationibus synonymam posuisset, ut com- 
mentitium discrimen exhiberet. Vox quippe Syriaca, 
αιι verti poterat χατενοδούμενος, sque poterat 
εὐοδούμενος, et χατευθυνόµενος, et ἐπιτυγχάνων ex- 
plicari : neque enim tenuissimum illud discrimen, 
quod inter has Gracas voces intercedit, in Syriaco 
animadverti poterat. Hac et similia, que quivis 
observare possit, Gra:cam aliquam fuisse Syrorum 
versionem indicare videntur. Verum non desunt 
exempla alia quz huic opinioni adversari videntur, 
ut est illud ex Didymo Gen. vin, 7, Ὁ Σύρος οὐχ 
ὁμείως τῇ 'EXNmvox]: λέχει γὰρ, ὑπέστρεγε, xat ó 
Ἑδραῖος * id est, Syrus non similem Grece leetionem 
habet , dicit enim, reversus est, ut et Hebraeus. Cur 
dicat Syrum non similem Greca lectionem habere, 
si ipse Syrus Grzce loquebatur in versione ex qua 
hodierne hujusmodi lectiones collectze sunt : sane 
cum Didymus Grecum Syro opponat, lectio quam 
affert ex ipsa Syriaca versione desumpta et Grace 
versa fuisse videtur. Verum huic argumento reponi 
potest, hic Syrum dici, non quod hzc versid Syra, 
sed quod ab interprete Syro, Grzce pro Syris, facta 
esset; parique modo Ἑλληνιχὴν dici editionem, 
quz ab interprete Greco facta fuerat. Aliud autem 
oecurrit, quod fortasse magis urgeat: Eusebius Cze- 
sariensis nonnunquam, et Diodorus Tarsensis fre- 
quentissime Hebraei et Syri lectiones quasi unam 
afferunt, hac premissa nota : Ὁ Ἑδραῖος χα) ὁ Σύρος. 


nem Graecam ex Syro factam indicet, pari ratione 
vox illa ὁ Ἑδθραϊος versionem aliquam ex Hebraico 
Grace factam significabit: at verisimile non est 
hujusmodi versionem ab aliis omnibus Scripture 
interpretationibus diversam exstitisse. Aliunde ta« 
men loca afferri possunt, sive Syri tantum esse 
dicantur, sive Hebrzi atque Syri, qux ex versione 
aliqua Graeca deprompta videntur. Sic Jeremiz xxxi, 
versu 2, ubi in Hebraeo legitur T et LXX inter- 
pretatíi sunt θερμὸν, calidum, Aquila vero, Sym- 
machus et Theodotio χάριν vertunt, Theodoretus 
hxc habet, τὸ θερμὸν, ὁ Σύρος xai ὁ Ἑθραῖος οἱ- 
κτιρμὸν, τεθείχασιν' id est, calidum, Syrus atque 
Hebraus, miserationem, posuerunt. Et Fzech, xxvii, 
24, ubi in Hebrzo legitur Ως c'952rm, Aquila 
vertit, ἐγχατασχεύοις εἰλήμμασιν, constructis invo- 
lucris ; Symmachus, pretiosis involucris ; Theodotio, 
ἐν μακαλὶμ χαὶ γαλιμὰ, in  machalim et galima. 
Theodoretus vero Syri lectionem affert his verbis, 
iv ἀποχρύφοις σχεύεσι : οὕτω γὰρ xal ὁ Σύρος vof- 
σας ἡρμήνευσεν ' id est, [n occultis vasis : ita enim 
intelligens Syrus transtulit. Et Ezech. cap. xxxvii, 
}. 2, ubi legitur τος Ὁνὴ, notat Theodoretus, Τὸ δὲ 
Ῥὼς κεφαλὴν ὁ Σύρος ἡρμίνεναεν, xai ὁ ᾽Αχύλας δὲ 
χεφαλὴν Mosby «b Ῥὼς Μοσὸχ ἠρμήνευσεν id est, 
Syrus Ros caput interpretatur; et Aquila etiam Ros 
Mosoch, caput  Mosoch, jnterpretatur. lbi vero S., 
LXX, Th., Ῥὼς Moso?y interpretati sunt, 


C — Ho»csane loca, et alia longe plura quz proferre 


possemus, versionem: aliquam Graecam ex Syro fa- 
ctam indicare videntur ; neque enim facile credide- 
rim scriptores illos commeptatoresque veteres qui 
Syri loca afferunt, vel Origenem, qui fortasse has 
Syri interpretationes in marginibus Hexaplorum 
posuerit, Syriacam ipsam versionem pre mauibus 
semper habuisse, et loca quz ab aliis interpretibus 
discrepabant transtulisse, Quod tamen non ita ex- 
ploratum esse arbitror, ut tuto affirmare possim. 
Quod attinet ad lectiones illas quz frequentis- 
sime, hac pr«fixa nota, 'O 'E6paloc, occurrunt, 
certum quidem est illas non esse Aquila, contra 
quam nonnulli arbitrati sunt, ut statim deprehen- 
det is qui hanc Hexaplorum collectionem percur- 
ret. Nam plerumque contingit ut post allatam τοῦ 
'E6patou interpretationem , mox sequatur lectio 
Aquilz, ab ea longe diversa. Alioquin ille, quisquis 
tandem fuerit, Hebrzus, non tam scrupulose verba 
vocesque singulas sectatur quam Aquila. Hebraei 
porro nomine intelligi fortasse possunt Hebraei illi 
doctores, quibus in Scripturis explicandis uteban- 
tur veteres, maximeque Origenes, de quo ait Hiero- 
nymus Apologia ad Rufinum : Nec dedignatur, Scri- 
piuram interpretans, per singula loca quid Hebreris 
videatur inserere. Hebrazis item doctoribus usi sunt 
Eusebius, Hieronymus aliique. Origenes vero, qui 
Judzos frequenter adibat, ut de Scripture littera 
edoceretur, inde frequentea τοῦ 'Ἑδραίου interpre- 
tationes in marginibus Hexaplorum forte posuerit. 


$9 PRAELIMINARIA 4^ 
Meque tamen oranes, qui ad nos usque devene- A scrupulo dico. Quibuadam enim in loeis, maxime in 


runt, τοῦ Ἑδραίου lectiones ex Origene manasse 
videntur : nam verisimile est Eusebium, Diodorum, 
Hieronymum et alios a doctoribus suis Hebreis 
alias accepisse, quz fortasse in hac collectione cum 
Origenianis permiste sunt. Hzc quoque non sine 


libro Job, tam frequentes adsunt Bebrzi interpre- 
tis lectiones, ut facile credi possit eas ab aliqua 
versione Greca desumptas esse. ltaque donec cla- 
rius quodpiam veterum testimonium e tenebris 
emerserit, de his nonnisi hariolando loqui possumus. 


CAPUT SECUNDUM. 
De textu Hebraico. 


I. Textus Hebraicus, in Hexaplis descriptus, idem erat qui hodiernus, non autem priscus ille Samaritanus. II. Speci- 
mina qusedam litterarum Hebraicarum veterum. 11. Ex quarumdam litterarum inter se similitodine quanta lectionum 
εἰ interpretstionum varietas orla sit. IV. De prisco scripturam Hebraicam legendi more. V. De veteri litterarum 


pronuntiatione. VI. De vocalibus Hebraeorum. 
l|. Textus Hebraicus, in Hezaplis descriptus, idem 

erat qui hodiernus, non autem. priscus ille Sama- 

ritanus. 

Eusebius, Hist. eccl., lib. vi, ait Origenem ad 
Hexapla concinnanda πρωτοτύπους, sive primige- 
nias et authenticas Hebrzorum scripturas sibi coi- 
parasse, τάς τε παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἐμφερομένας 
πρωτοτύπους αὐὗτοῖς Ἑδραίων στοιχείοις oai, 
κτῆμα ἴδιον ποιῄσασθαι. Ubi optime notat Valesius, 
Eusebium sacre Scripturz codices Hebraicos ideo 
πρωτοτύπους sive primigenios vccare, non quod re- 
vera essent primigenium exemplar et autographum 
ab Esdra conscriptum ; sed πρωτοτύπους et authen- 
ticos appellare-comparatione facta cum Gracis edi- 
tionibus, tam Septuaginta interpretum, quam alio- 
rum, qux erant interpretationes ad exemplar He- 
braicum concinnata. Neque item putandum est, ut 
vir quidam doctus arbitrabatur, illas πρωτοτύπους 


bibliothecis asservantur, non admodum remotz ve- 
tustatis esse, paucosque haberi qui supcrent annos 
quadringentos. Antiquiorem nullum novimus. eo 


p Pentateuchi volumine Bononiensi, de quo multa 


diximus in Diario Jtalico, p. 399 et 400, quod an- 
nis ab binc quadringentis magistro ordinis l'omini- 
canorum ÁAymerico, quasi autographum Εκάτα, a 
Judaeis oblatum fuit. Licet. autem commentitiam 
hujusmodi vetustatem nemo prudens admittat, ve- 
risimile tamen est aliquot ante szculis, quam Ay- 
mericus acciperet, exaratum fuisse. In hisce porro 
omnibus codicibus eadem ipss, qua in hodiernis 
Bibliüs, characterum forma deprehenditur, ita ut 
nihil discriminis intercedat. Alias vetustiores for- 
mas conspicimus in lapillis duobus Basilidianorum, 
qui penes me sunt, Hebraico charactere conscriptis, 
et quidem tertio circiter Christi seculo, ut putatur : 
ubi, preter paucarum liuerarum figuras, τὶς aliud 


Τραφὰς esse Samaritanam scripturam, quam Ori- ρ quidpiam expiacari valeas; ut contingit etiam 


geues, Eusebius et Hieronymus ab Hebrzorum pe- 
riüissimis edocti, priscam esse Hebraicorum chara- 
ceterum formam asseverant. Nam dilucide et nulla 
verborum ambage ait Eusehius eas esse literas 
quz apud Judzos circumferuntur. Tunc vero tem- 
poris certissimum est, refragante nemine, Hebrai- 
carum scripturarum cbarscteres eosdem faisse qui 
in hodiernis Bibliis llebraicis habentur. Non quo 
velim ne tantillum quidem discriminis inter illas 
veteres et hodiernas intercessisse, ita. ut ne vel mi- 
Bima mutatio in ullam Hebraicarum litterarum suc- 
cessione temporum importata fuerit. Sed dico ita 
easdem esse, ut modicum a prisca forma recesse- 
rint. Querebatur olim Hieronymus de Hebraicarum 


literarum parvitate nimia : Accedit (inquit Pro- D 


logo ορ. xx, in Ezechielem) ad hanc diciendi diff- 
caliatem, quod, caligantibus oculis senectute, ali- 
quid sustinentibus beati Isaac, ad nociurnnm immen 
nequaquam valeamus Hebraeorum volumina relegere, 
que ctiam ad solis dieique (ulgorem litterarum nobis 
parestate ce&cantur, Qux fortasse de exemplaribus 
tantum Hieronymi intelligi debent. Credibile quippe 
esi ορυἀ Hebraeos, perinde atque apud reli- 
quas orbis aationes, exemplaria quzdam minore, 
alia vero majore litterarum forma descripta fuisse. 


ll. Specimi.a quedam litterarum Hebraicarum 
seterum. 


Certam habetur apad eruditos, Hebraicos Biblio- 
FW Codices manmuscriptos, qui im variis Europas 


quando Abraxea hujusmodi symbola Grace descri- 
pta sunt, qua vis legi raroque intelligi possunt. 
Subjungimus autem alphabetum Hebraicum e£ ms. 
RR. PP. Jesuitarum collegii Ludovici Magni; ubi in 
libro Threnorum Jeremiz litterarum forma pluries 
depingitur a calligrapbo Graco ; sed ila indiligenter, 
ut non secum ipse consentiat, et. cum idem alpba- 
betum repetit, a priore quam posuerat forma ssepe 
deflectat. Ex iis vero formis eas delegimus quz magie 
adlitterarum Hehraicarum figuram accedebant. 


«X | 5 
3M p 2) 
i p | £4 
τη ο [D 
n TT : y 
'J. 5 9) 
BE  $ 
n P 
ο [4 '3 
*? V ο 
Jn d n T 


uH IN HEXAPLA ORIGENIS. t 
His prolatis vetustioribus litiérarum Hebraicarum A similitudo deprehenditur, ita ut ad differentiam lit- 


speciminibus, jam de singulis ut olim scribebantur 
litteris pauca pertractare operz pretiumfuerit. 

κ semper ita depictum fuisse videtur, neque vlla 
inter veteres et recentiores deprehenditur scribendi 
differentia. Eademque forma occurrit in lapillis Ba- 
gilidianorum. 

3 item a prisca forma non recessisse suadent 
tum specimen allatum, tum etiam ejus similitudo 
cum litera 5, qua οἱ olim ab Eusebio in psalm. 
xxxui. observata fuit, et hodie in libris Hebraicis 
deprehenditur. Nam ait Eusebius bas litteras parvo 
apice distingui, ut hodieque videmus, quod confíir- 
mat Hieronymus multis in locis. Ex hac porro 
forme similitudine factum est, ut aliis 5 aliis 3 
legentibus, magna interpretationum varietas oborta 
sit, ut infra pluribus ostenditur. 

isecundum hodiernas formas, magnam habet 
cum 3 nun affinitatem. Sed absimiliore olim figura 
basliteras descriptas fuisse putamus; non tam 
quia varie formantur in alphabeto supra depicto, 
huic enim non multum fidimus; quam quia vix 
aliam pro alia uspiam lectam fuisse deprehendimus 
in veterum interpretationibus ; secus quam in lit- 
teris similibus contigit. 

" formam retinuisse suam arguunt tum speci- 
" mina vetustiora, tum maxime ejus similitudo cum 
"; que et hodie talis est, ut sepe vix distingui 
potuint, et olim tanta fuit, ut innumeras pene in- 


lerpretationes ex permutatione alterius cum altera C 


profectas observemus : quoamoBrem ait Hierunymus 
in Ezechielem cap. v1: Potest et ob. vicinam simi- 
litudinem paLETR εἰ RES Hebraicarum litterarum, 
que parvo apice distinguuntur, vel Deblatha vel {ἰε- 
Maiha appellari. 

3 in alphabeto supra a forma 700 ry Heth mul- 
tum differt, eecus quam bodie iu Bibliis Hebraicis, 
ubi hz litterze admodum similes sunt. Inter utram- 
que vero litteram discrimen olim conspicuum fuisse 
suadent, tum alphabetum supra, ubi sic If, rj vero 
sic h depingitur, tum maxime interpretum consen- 
sus, qui has litteras non unam pro alia accipere 
solebant, quique tamen litteras quaslibet inter se 
similes, passim eonfundebant. Sane litteram 71olim 
superne clausam fuisse: indicant alii manuscripti, 
αἱ quidem antiquissimi, ut Colbertinus in nota ad 
psal. xxt, v. 18, et codex RR. PP. Jesuitarum 
passim iu Hesaia. In iis quippe vox ΠΙΠΙ, qua 
eerssime Hebraicum ;Tr5* exprimitur, bis litteram 
»supernz clausam exhibet ad modum litterz II 
Grec», qua in re consentiunt cum alphabeto supra. 

Ἡ olim pro * sepe lectum fuisse suadet Hierony- 
mus, qui ait epist, ad Suniam et Fret. in psal. 
εσεις: Pro nomine, sive lege, apwd eos legitur 
; ΤΗΙΔΛ, quod Aquila interpretatus. est φόδον, hoc est 
timorem ; Symmachus οἱ Theodoiio, vópov, id est 
legem, putantes THORA, propter litterarum similiiu- 
dinem 10D et vau, qua tautum. magnitudine distin- 
guntur, In. alpbabeto quoque supra eadem jpsa 

PaTROL, Ga. .XV. 


tere * duo puncta superscribantur sic 7j. Ab inter- 
pretibus quoque aliam pro alia lectam saepe depre- 
hendimus. Verisimile autem est lineam qua forma- 
batur * in quibusdam saltem libris a superiore parte 
reflexam fuisse sic 1; unde coutigit, ut pro * szepe 
babita fuerit ab interpretibus, ut iufra videbitmr : 
certe memoratus codex unde alphabetum. supra de- 


. pictum excerpsimus, in altero alphabeto (nam al- 


phabeta repetit, ut diximus) * quasi * delineat. 
Attamen in voce ΠΙΠΙ multoties repetita iu Hesaia, 
quemadmodum et in alphabeto supra, neutra lit- 
tera * vel 1 a supremo apice reflexa est. 

De littera Y nihil observamus, nisi. forman ejus 
in alphabeto supra admodum corruptam videri. Eam 
vero cum alia quavis littera permutatam fuisse nus- 
quam a nobis observatum est. 

Ώο rin n1 verba fecimus. 

'* eadem pene forma scripta deprebenditur in 
alpbabeto. 

* De hac littera actum fuit. 

De 3 in 5 jam supra. 

D hac circiter figura scribitur in speciminibus et 
in alphabeto. 

1 non multum deflexisse videtur a prisca forma. 

De 3 in 3 diximus. In alphabeto, cui non multa 
fides habenda, longe alia forma pingitur. 

D forma pene triangulari delineatur in alphabeto 
sic ». 

y pene similem huic habet formam in alphabeto 
supra. 

5 sine intermedia linea scribitur saepenumero in 
codice memorato, sed cum annulo. 

y et p formas habent in alphabeto vitiatas, au 
autem et in quo a prisea forma recesserint, jgno- 
ramus. 

De ^ vide in **. 

Ὁ non ób forme similitudinem, sed ob soni affi- 
nitatem aliquando cum D confunditur, Figura ejus 
vetusta similis est bodiernz. 

nsi fides alphabeto, paulum deflexit a prisca figura. 
Hi. Ex quarumdam litterarum. similitudine quanta 

interpretalionum varietas orta. sit. 

Ex quarumdam porro litterarum Hebraicarum 


p cum aliis litteris eimilitudine incredibile est quanta 


lectionum et interpretationum varietas orta sit : 
ex unius quippe [μοι commutatione voces longe 
diversa significant, nomina vero propria cum aliis 
confunduntur. — 

De 3 quidem littere cum 3 similitudine agit Eu- 
seb. in psalm. ΧΣΧΗΙ, ubi de mutato Achimelech, 
"Dos, in Abimelech, "Do , loquitur his verbis : 
Ἡ τῶν Βασιλειῶν Γραφὴ ΑἈχιμέλεχ περιέχει; ἔναλ- 
λαγῆς στοιχείου γενομένης, οὐδὲν δεῖ χινεῖσθαι' παρὰ 
γὰρ τὴν ὁμοιότητα τοῦ στοιχείου τοῦ Βὴθ παρ᾽ 
Ἑδραίοις καλονµένου xal τοῦ Χὰφ, διαφόρως ἐξεδόθη 
ποὔνομα" σχεδὸν γὰρ ἓν καὶ ταυτόν ἔστι τὰ δύο στοι- 
χεῖα, βραχυτάτης κεραίας µόνης ἐναλλαττούσης. 
Id est : Regnorum Scriptura. Achimelech | habet ; me 

9 


. 


45 


PIUELIMINARIA' 


41 


littere commutatione quispiam moveatur : nam ex ea A xxv, 10, η ab hebraizantibus libertas vertitur ; a 


qua intercedit inter litteras. Beth et Chaph, ut He- 
brei vocant, similitudine, diverse nomen editum 


nit : siquidem una eademque fere est duorum ele- 


sentorum figura, brevissimo solum apice distin- 
guente. Ex illa vero "DCN in "Tox mutatione 
difficultas exsurgit, quam ibidem solvere nititur 
Eusebius. Idipsum de litterarum 3 et 3 similitudine 
passim dicit Ilieronymus. Par lectionis varietas 
observatur Josue xvi, 2, in voce *'TP2N, 'A6tez£o, 
quam alias interpres πο, ᾽Αχιεζέρ, legit. Ex 
eadem 3 in 3 commutatione longe diverse inter- 
pretationes prodeunt I Reg. ui, 5 ubi vocem 'nzUv3, 
quam Vulgata vertit se locaverunt, ct alius inter- 
pres, eodem sensu, ἐμισθάρνησαν, mercede condu- 
cti sunt, Aquila, qui legit ram, transfert συνε- 
«pl6ncav, conirili. sunt, et LXX, qui vertunt ἠλατ- 
τώθησαν, minorati sunt, eamdem quam Aquila lectio- 
mem secuti videntur. ItemquelV Reg. xxii, 7, cra, 
domos, LXX, qui legerunt D'TD, χεττεὶμ, reddunt, 
Et Job xxxvi, 11, vocem *b», quam LXX συν- 
τελέσουσι, Vulgata complebunt, iransiulere, Sym- 
machus, qui haud dubie legit *52*, παλαιώσου- 
σιν, id est autiquabunt, vertit. Psalmo autem τοι, 
11, ubi legitur 1Ὀσα, in oleo, Symmachus haud 
dubie legit T2U2; vertit enim ὡς ἑλαία, quasi olea, 
Prov. xiv, *. 7, pro ry m, quod alii. vertunt, 
εἰ nescies, LXX legerunt ry3 9, vertunt enim ὅπλα 
αἰσθήσειως, arma sensus sive cognitionis. ltem Prov. 


LXX ἄφεσις, a Vulgata remissio; Tbeodotio autem, 
cum στι legeret, nec hujus vocis significationem 
calleret, eam Grzcis litteris expressit, δαδὼρ, da- 
dor. Numerorum vero xwi, 15, πι legitur; signi- 
ficatque asinwm, vel, ut Vulgata vertit, asellum ; 
LXY autem cum * in fine, legerunt Tzzr et. inter- 
pretati sunt, ἐπιθύμημα, desiderabi.e, vel deside- 
rium, alius, 6opov, donum. I. Reg. xiv, 21, Or-zyn 
Α. 'E6paiot, re.d:t, Vulgata, Hebraei; LXX veio 
Q'Taya legerunt, ac δοῦλοι, servi, interpretati sunt. 
] Heg. xxt, 7, et xxit, 9, me, Jdumeus : primo 
loco vetus quidam interpres, secundo LXX legerunt 
11, Árami, verierustque Σύρος, Syrus, et 1 
Reg. σσ, 15 οἱ 19 ΟΠ alii transtulerunt, ógv- 
pc, vel ὕλη, si'va; LXX vero, qui legerunt πώτῃ, 
xawh, nova. Il Reg. 11, 4, et aliqnoties initio ejus- 
dem libri, TN alii, ᾽Αδξωνίας, Adonias, LXX vero, 
*j pro Ἵ, Ὀρνία. Job ας, 25, ΤΥ 2Ώ, precursore; 
Symmachus ct LXX legisse videntur y'1 *30, nam 
vertunt οὐχ εἴδοσαν, non moverunt. Sed obscrvatu 
dignus est locus ille psalmi xxix, 8, Domine, in vo- 
[untate tua praestitisti decori meo virtutem, ubi il- 
lud, decori meo, respondet voci Ilebraice hodiern:e 
3, secundum quam Aquila et Quinta verte- 
runt, £v τῷ ὄρει µου, in monte meo; lieron., monti 
teo; LXX qui vertunt, τῷ κάλλει µου, puchritu- 
dini vel decori meo, haud dubie legerunt "TU, 
Symmachus autem, qui vertit τῷ προπάτορὶ µου, 


xxi, 29, ubi legitur Του, Aquila et Symmachus, C Progenitori vel primo parenti meo, legisse videtur 


ἑτοιμάσει, preporabit traustul.runt.. Vulgatus quo- 
que interpres, qui vertit, corrigit, 5! legit. At LXX 
3) legerunt qui vertunt συνιεῖ, istelliget (3). 

Et Hesaiz in, 6, ubi legitur o2: Symm. et Tb., 
Ασθένεια, infirmiuas, Vulg. ruina. ALLXX, quireddunt 
βρῶμα, rx7212 legerunt, nam xy est cibos coquere. 

Et Hesaize v, 18, *5zrm Vulgata. vertit in funiculis, 
lectionemque sequitur eam qu:x hodieque in He- 
braico exstat. At Aquila, Syinmachus et Theodo- 
tio, ! legerunt, vertnnt enim, ὡς σχοινίοις, 
quasi funiculis, αἱ LXX, ὡς σχοινίῳ, quasi funiculo, 
Longe plura in utramque litteram proferre possem ; 
sed ad majorem varietatum fontem properandum est. 

N pro ^ lectum, et vicissim *» pro 3 passim repe- 


στὸ, nam m est progenitor, ncc infrequenter 
accidit ut * cum * commutetur, ut infra dicemus. 
Esdem commutatio «oU * in ' observatur psalm. 
cix, 9, ubi illud, i» splendoribus sanctorum, lecüonem 
Hebraicam hodiernam exprimit "T3, atque ila 
legerunt A. LXX, Th., V. Verum Syuimmachus 
'TYyun legit: vertit enim &v ὄρεσι, et Hieronymus, 
in montibus. Job. vi, 40, rry, quod alii vertunt ἔτι, 
adhuc, LXX, iutato T in "y. verterunt, πόλιν, 
urbem. ltem Job cap. xxxvi, 50, vocem ΤΝ, [aü- 
cem suam, LXX legerunt Την sic enim eam Grz- 
cis li:teris exprimunt t5, ubi mutatio τοῦ ^ in Ἡ 
εἰ τοῦ * in * observatur. Et Job xxxvin, 4, ubi IHe- 
braicum habet **D*, quo pacto legit etiam Symma- 


ritur in Scriptura. Sie Gen. 111, 11, Το hodie D chus(**) : ibi LXX et vulgatusinte pres legerunt ΥΤΌ). 


legitur in Bibliis, et sic olim legit Aquila, qui ver- 
Lit, Ἑνεκά coo, propter (6. LXX cam * legerunt 
MT 3y3. ἓν τοῖς ἔργοις aov, in operibus tuis, Vul- 
gata, in opere tup; Theodotio autem, ut Aquila, le- 
git *TTI2y3, ἐν τῇ παραθάσει σου, in. transgressione 
tua, Exod. vi, 16, vocem Tua, Gerson (est nomen 
filii Moysis), vetus quidam interpres bis legit T7713, 
Γεδσὼν, Gedson. Levitici xix, 26, ubi legitur, non 
comedelis cum sanguine, Hebraicum habet την, 
eL vetus quidam interpres, ἐπὶ τοῦ αἵματος, super 
sanguinem; LXX ^ pro Ἱ legerunt Όση vel 
CrYTTOy ἐπὶ τῶν ὀρέων, super montibus, Et Levit, 


(*) Hzc. vox inter Keri et Chetbib censetur 3 
Massorethis. Ώκλου. 


Vide suo loco. Psal. Lxxvi, Y 5, LXX pro (Tua, 
defluxit, legerunt ΤΑ, in. conspectu ejus. Eccles. 
τι, 25, y, ut hodie legitur, vertit Vulgata, novit ; 
sed Aquila legit y^*, qui transtulit, πονηρεύεται, 
improbe agit, LXX vero, καχώσει, male afficiet. Et 
capite sequenti, versu 6, ny» Symmachus, χάχω- 
etc, Vulg. afflictio, LXX et Theod. γνῶσις, scientia, 
quia Ty legerunt. Hieronymus vero in hunc lo- 
eum : 4n llebreo, malitiam habet, non. scientiam; 
sed quia RES εἰ DALETB litlerm Hebraice, excepto 
parvo apice, similes sunl, pro ΑΛΑΤΗ legerunt DATB, 
id esi pro malitia, scientiam, Hoc melius sciet qui 


(**) Textus hebraicus habet *^D*. non autem 
4319), Cf, varias lectiones B. De-BHossii. DaACH. 





A5 IN HEXAPLA ORIGENIS. &6 


ejus lingue habuerit notitiam. Eamdem ipsam 1 et ^ A 9 30, locuta. bunc difficilem Tvrrv2a 


commutationem observabis Proverb. xix, 95; He- 
sai. vin, 9; x, 28; xvi, 41. Itemque cap. xxvin, $ 
9, et Jerem. xv, 12; xxxi, 40. ltem Prov. xxviii, 
22; Amos 1, 5. Et Soplioniz 11, 9, ubi vocem ?r^r3 
Α., Th. ἐξειλεγμένον transtulerunt, Vulg. electum, 
Symmachus, χαθαρὸν, purum ; LXX vero, qui le- 
gerunt 7TYr33, εἰς τὴν γενεὰν αὑτῆς, in generationem 
ejus; quo loco notat Hieronymus : LXX dixerunt, 
in yenerationem ejus. Et hinc error exortus est, 
quod verbun Hebraicum pAnURA, quod Aquila et 
Theodotio, electum; Symmachus, mundum, inter- 
pretatus. est, LXX legerunt BAbURA, RES. litteram 
DALETE ezistimantes, propter elementi nimiam simi- 
litudinem, quod parvo apice distinguitur. Et Hesaixe 
xLiv, 21. Innumera pene similia afferre possemus, 
scd hac erunt ad praseus institutum satis. 
Observantur item riutationes frequentes τοῦ *| in 
* : jam vidimus supra Job vi, 10, ubi alii interpretes 
lectionem Hebraicam hodiernam 'Tty secuti sunt, 
LXX 17 legisse, et Job xxxvi, 20, ΤΩΝ legisse pro 
Tw. Sic etiam psalmo xi vii, 4, vocem Hebraicam 
ΠΤΙ ait Chrysostomus Hebraice legi οὐαγὴῬ : 
psalmo autem Lxxi), } 7, ubi legitur T22*y, oculos 
eorum, quam lectionem secuti sunt. Aquila, Sym- 
maebus et Hieronymus, LXX legeruut Y2Ty, qui 
vertunt, ἀδιχία αὑτῶν, iniquitas eorum, Et psalmo 
cxLvit, 16, vocem Πλ veteres Hebraice legunt Xa- 
eetp, Chaphir, et Hesaie xxxvii, 14, vocem D'D, 


equus, Theodotio legit D'D, σὶς, LXX vero χελι- C 


δών, hirundo, verterunt : qua de re Hieronymus : 
Pro pullo hirundinis, sive hiruadiuc, us {ΧΑ (rans- 
tulerunt, in. Hebraico scriptum est, sus AGOR, quod 
interpretatus est Aquila, equus agor ; Theodotio, «is 
AGUR ; media enim vocalis littera vAv, si ponatur in- 
ler duo sAMECH legitur sus, et. appellatur, equus, si 
10D legitur, $18, et hirundo dicitur. Et Jeremie vin, 
7, U'D item legitur; in margine autem Hebraico- 
corum Bibliorum notatur legendum esse D'D, ubi 
Mierouymus : fHwrsum pro hirundine Symmachus 
cicadam transtulit, qu& Hebraice dicitur sis. Longe 
plura hujusmodi exempla proferre possemus: sed 
ab iis supersedemus, maxime quia illa τοῦ * in ! 
inutatio plerumque sensum non alio transfert. 


ver- 
tunt hodierni hebraizantes, Fili perverse rebellio- 
nis; Vulgata, Fili mulieris virum ultro rapientis, 
Symmachus, Fili indisciplinatarum deficientium ; 
LXX, Yik xopacluv αὐτομολούντων, aliter αὑτομο- 
λουσῶν, Fili puellarum ullro venientium. Pro ^93 
enim legisse videntur Tr*y2, puellarum, ^» nempe 
pro", ut supra. 

Praeter bas ex commutatione litlerarum ortas in- 
terpretationum varietates, alize observantur ubi lit- 
terz pro aliis etiam non similibus substitut:e depre- 
henduntur, vel ubi ex duabus una efficitur, ut Gen. 
xxv, 8, ubi legitur "ryy7ox, ad populum suum, 
alius interpres vetus transtulit, πρὸς τοὺς περάτας, 
αὐτοῦ, ad transitores suos, qui legisse videtur 


B «-ay-o«. Et Num. xin, 54, '?23 Syminachus ver- 


tit τεραστίους, portentosos, ac si legeretur aw. 
Josue vero iv, 5, maro sacerdotes, LXX. vertunt. — 
λίθοι, lapides, quia legerunt Q'z2x3 (*). Et M Reg. 
xviut, 55, 9, in eundo ipsum, velus quidam in- 
terpres legisse videtur 1r222, qui vertit ἐν τῷ 
χλαίειν αὐτὸν, in flendo ipsum, sive, cum fleret. Et 
psalm. Lxx; 14, n2, sanguis eorum, LXX lege- 
runt συ, interpretantur enim, τὸ ὄνομα αὐτῶν, 
nomen eorum. Proverb. xxvi, 17, legitur ην: 
aliique omnes, auriculas, ut par est, exprimuut; 
LXX vero, qui vertunt χέρχου, 23y3 haud dubi4 
legisse videntur. Similia bepe multa afferre posse- 
mus ubi interpretes illi veteres, sive varie legerint, 
sive varie legendum putaverint, longe disparatas 
interpretationes dederunt. At iis consulto preter- 
missis ad alia transeamus. 

Ex modo etiam dividendi voces interpretationum 
varietas oritur, ut Proverb. xvin, 10, "135 Aquila 
et Theodotio, πύργος, turris; LXX vero et Alius, Ὦ 
habentes quasi praepositionem TO, rejecto 3, ἐχ µε- 
γαλωσύνης et ix μεγέθους, ex magnitudine, ver- 
tunt. 

Ex similitudine item soni aliquando litter:e nul- 
latenus similes aliz pro aliis aecipiuntur, ut psalm. 
Lxxxix, 44, vocem Wr, cito, Aquila ἀνηρ vir 
interpretatur, ac si legisset C^N. Exod. iv, 26, vo- 
cem ΤΠ vertit ἑσφράγισεν, ac si legisset OTT. Exem- 
plum singularissimum habetur Ezech. xii, 5, ubi 


Sed mutatio τοῦ Ἱ in ^ et vicissim, qua nonnun- p "295 ad standum ita verterunt, LXX ac si legissent 


quam occurrit, niaguam interpretationum varieta- 
tem parit. Jam vidimus supra ad psalm. xxix, j 8, 
Symmachum legisse "15, progenitori, pro "rnb, 
snonti. Et Gen. xxxiv, 2, ubi legitur *yv1 et LXX 
Εὐαῖος, Vulg. lleveus transtulerunt, vetus alius in- 
terpres, qui haud dubie legit 533, Χοῤῥαῖος reddi- 
dit. Sunt autem Chorrewi vel Horrzi attera geus Clia- 
nanzorum. Et ]V Πες. xi, 16, ubi legitur C'O'D, 
LXX τῶν ἵππων, Vulgata, equorum. vertunt. Alius 
autem vetus interpres, qui Q'O^D legit, εὐνούχων 
sive eunuchorum transtulit. Lib. 1 Regum, cap. xx, 


'(*) Non ΕΙΣΌΠ verterunt λίθοι, sed D*22N, abs- 
ue articulo, quod reipsa hoc in versu legitur, 


lane autem onmiseruunt tres hebraici texius pra&- -- 


» 


"TON, interpretantur euim λέγοντες, dicentes. 
1V. De prisco scripturam Hebraicam legendi more. 
Fatentur eruditi omnes magnum intercedere in- 
ter veteres et recentiores in Hebraiosm scriptura 
lectione discrimen; imo et eamdein ipsam in le- 
gendo varietatem suo tempore observari, ait Hiero- 
nymus epist. ad Evangelum : Nec refert, inquit. 
uirum Salem aut. Salim nominetur: cum vocalibus — 
in medio litteris perraro utantur. Hlebrai, et pro. vo- 
[untate lectorum ας varietate regionum eadem verba 
diversis sonis atque accentibus proferantur. 


cedentes voces, quas Theod. sic reddidit : ἀπὰ 


στάσεως ποδῶν τῶν ἑερέων, h. e. e statiowe pedum 
sacerdotum. DiaCH. 


* 





41 PRJELIMINARIA &t 
(a) Nihil mirum igitur est αἱ Massoretica lectio A num. 5, Zay. Sed alius rs circiter szeculi, num. 9, 


cum vetustioreilla non prorsus eonveniat, siquidem 
Massoretz» eam adnotaverunt qua atate sua et eo 
loco ubi versabantur usui erat, queque ab anti- 
quiore illa et ab ea qu: variis in regionibus usur- 
pabatur, multum differebat. Quin eiiam hodie le- 
ctione per Massorelas ad certas vocales determinata, 
inter Rabbinos plerumque non satis convenit quo 
pacto sit legendum. Inde est quod veteres illi non 
secum semper consentiant in lectiunibus., sed alius 
alio modo idem verbum proferat, quod exemplis se- 
quentibus confirmatur. Initium porro ducimus ab 
alphabeto Graco, quod cum litterarum nominibus, 
Graecis litteris descriptum habetur apud Eusebium 
De: prep. evang., lib. x, et in codice RR. PP. Jesui- 
tarum collegii Ludovici Magni in Threnis Jeremiz; 
necnon in alphabeto codicis Murbacensis mille cic- 
citer annorum, a nobis edito Paleographie Grece 
p. 2921. 

V. De veteri litterarum Hebraicarum pronuntiatione. 
ο tx Aleph. Eusebius legit ἄλφ, cod. Jes. ἀλφὰ, 
alphabetum Murbacense ALEPH. Áit vero Hierony- 
mus Questionibus iu Genesim , hanc litteram szpe 
per e legi, sepius vero per a. Aliquando per o lecta 
deprehenditur ut 1l. Reg. 1, 5, TN. LXX, Ὀρνίας. 

IY3 Beth. Eusebius et codex Jes. βήθ. alph. 
Murbac. ΒΕΤΗ. Omnino respondet ..8 Grzco , atque 
hodie, ut 8 Graecum, szpe legitur per v consonan- 
tem, quando scilicet non est daghessatum. 

o3 Ghimel. Eusebius γἰμελ legit, codex. Jesuit. 
γιμλ, alphabetum Murbacense cEMEL. Exprimitur 
semper per 7 Graecum. 

T'*: Daleth. Eusebius et codex Jes. δὲλθ legunt, 
suppressa postrema vocali.; alpbabetum Murbacense 
PELETH. Legitur per ὃ ubique. 

Nw He. Eusebius et cod. Jes. una littera η ex- 
primunt. Uterque cum spiritu denso ἡ. Alphab. 
Murbac. ΠΕ. Hac porro littera sepius per e expri- 
mebatur, szpe etiam per a, teste Hieron. Quest. in 
Gen. Canticorum autem vri, 6, Oro legit qui- 
dam vetus interpres βερατείμ. . 

Ὦ Vau. Eusebius et cod. Jes. οὐαῦ , alph. Mur- 
bac. vav. Hzc littera nunquam consonantis vice 
fungitur in fragmentis per Graxos descriptis , nec 


et alius xut szculi, num. 17, Zain habet. Codex 
item Coislin. Graecus, num. 191, habet éd. In alios 
quotidie incido codices qui Zai habent. Quare vix 
dubitaveriin quin olim ab omnibus Zai, non Zain 
lectum fuerit, Y omnes per c reddunt. 

nm Hheth. Eusehius εἰ cod. Jes. ἠθ legunt , cuin 
aspirata scilicet, etsi in poswemo non legatur spiri- 
tus; alph. Murbac. ΒΕΤΗ. Hanc littera. LXX lege- 
bant per y, chi, ut notat Hieronymus Quest. in 
Gen., ut Dn, Χὰμ, Cham. Et ín Jeremiam cap. xix, 
jy 2, de voce ΠΙΟ hac liabet : Et pro porta fictili, 
Aquila, Symmachus οἱ Theodotio ipsum verbum po- 
suerunt Hebraicum nansimE ; pro quo. LXX , juzia 
"morem suum, pro aspiratione ugThR littere , addide- 
runt ctm Graecum , ut. dicerent charsitli pro arsith ; 
sicut illud est, pro Hebron, Chebron, et pro Jeriho, 
Jericho, et similia. Alii, maxime vero Aquila, pro 
aspirata habent ; ac ut verisimile est, initio dictio- 
num per spiritum densum indicabant, licet jam spi- 
rituum hujusmodi commutationes multe, maxime 
in nominibus propriis, deprehendautur : quia enim 
elim Origenis tempore, et aliquot post Origenem 
seculis, exemplaria omnia sine spiritibus et accen- 
tibus describebautur; quando ba adnotari coepe- 
runt, calligraphi eos spiritus in neminibus propriis 
posuerunt, qui primum in mentem veniebant. Hac 
aulem in re codices secuti sumus , male positos 
lenes spiritus emendare non ausi. lu medio dictio- 
num litteram r1 nonnisi per vocalem exprimeLant ; 
unicum Lamen reperitur exemplum ubi Symmachus 
vocem D'TN ὠχεὶμ, legit, nempe Isai. xiu, 21. Initio 
vocum, ut dixi, vocalem qua litterau ry exprinebant 
aspirare solebant : ea porro vocalis erat aliquande 
&. Sic Gen. i, 44, ἐδδεχελ, bon, Tigris. Josue xv, 
$0, nan , ἐρμά, Herma, et similia : sepius autem 
α, ut 1V Reg. 1, 2. Aquila, ἸΑαξία, T3115 , qui di- 


. citur Ochozias ab Hieronymo et LXX ; et psalm. 
. Ix, 7, &p600 , Ta^ ; εἰ psalm. cin, 11, ἁσιδά, 


;TI'On ; et Jerem. xix, 2, A., S., Th., ἀρσὶθ, nyonn, 
ut supra. In medio sive post primam litteram vocis 
frequentius € vel η. Gen. v, 6, οὐαεεὶ, *rm, et vixit; 
III Reg. 1, 9, A., S., ζωελὲθ, ΠΟΠΙ. Psal. vu, 45, 
ἰεθάλ, Sar ; Vsai. xv, 5, Α., λουείθ, ΙΤ, nomen 


fungi.posse videtur, quandoquidem initio vocum.p proprium. Aliquando etiam α ut 1V Reg. 1. 1n fine 


exprimitur per οὐ, οὐαέεὶ, rim, et vizit; οὐεσσαχὴ 
vium, et osculatus est. In medio autem et fine vo- 
eum modo per ov, modo, et quidem frequentius, 
per ω redditur ; qua de re infra. 

]1 Zain. Eusebius et cod. Jes. Zat legunt, omissa 
postrema nominis littera. ltemque Zai legitur in 
alphabeto Murbacensi quod edidimus Pa'ceographic 
Grece p. 241. Ex manuscriptis vero nostris unus 
IX szculi, num. 3, habet Zai ; altcr, χι circiter sc- 
euli, num. 12, item Zi; tertius, xt circiter s:zculi, 


(a) Qux ab inde sequuntur prafatus est Μοπίθ- 
feiconius Ín Dissertatione Lexico-Hebraico, ab ipso 
adornato, przemissa, quod ad calcem editionis suse 
curomidis vice posuit. Quod cum recudere instituti 


autem vocum 6 aut η fere exprimitur, nisi sequatur 
n paragogicum. Sic Gen. 11, 8, λαρουή, TTD, ad 
spiritum vel ad auram. Psalm. vin , 4, λαμανασσὴ, 
ryx25, Victori. Ps. xtvin, 1, Kop£, mp. Deut. 
Xvi, 1. Δ., φεσέ, ΠΌΣ, Phase vel Pascha, Malachis 
v, 45, µασθηή, ΠΑΤΩ altare, et ibid. ΠΡΟ, λακέθ, 
Aliquando etiam praeponitur a ante 6, ut IV Reg. 
X1, 6. A. µεσαέ, ΠΟ. 

vo Teth. Eusebius et cod. Jes. τὴθ cum aspirata 
8 in fine, alphabetum Murbacense τετη , licet non 


nostri non sit, utpote qui jam Lexicon Hebraicum 
numeris omnibus absolutum ediderimus, hec ex 
laudata Disquisitione in gratiam lectoris liuc revo- 
cavimus, EpiT. Pass. 





19 '.— IN BEXAPLA ORIGENIS. 50. 
aspiretur initio vocis, sed c legatur apud veteres, A Psalm. xxv, 10, ἀνιὴ, vay. Psa!m. xzvin, 6, vy, ἀών' 


ut in his exemplis cernimus. Unde fortassis suspicio 
oriatur, postremam litteram, qua in allatis omni- 
bus exemplis aspiratur, olim fuisse T aspiratum, 
lectumque fuisse YO pro "à hodierno (*). Nam Ὁ 
non aspirabant. Sic psalm. cix, 4, «41, YO, ros; 
psalm. vii, 6, µάτ, Oy, parum ; Deuteron. xi, 3. 
Α., σεττὶμ, Orco ; et l5aix xxvi, 5 et 4, βατοὺ βα- 
τοού, ΤΟ YT22. 

11! lod. Eusebius legit Ἰόθ et ms. Jes. Ἰώθ. In 
alphabeto item Murbacensi legitur 10TH. Codex item 
Coislin. Graecus, numero 14191, habet Ἰώθ. Qui 
multorum in postrema littera consensus subindicat 
olim lectum fuisse ΓΙ}, quod confirmare videtur 
Ἰῶτα Grzcum, haud dubie ex Febraico derivatum. 


ibid. 42, à4, *. Isai. xv, 4, Theodotio, áp, ^7. 
In appendice Deut. 11, 25. A., ἀζὰ, my. In, medio 
autem vocum, sive post primam lliteram, modo per 
&, niodo per a, et quidem frequentius, exprimitur ; 
per & Malach. n, 15, voyn, θεσού, Osee xi, 1, vép, 
*173; per la. Psalm. virt, 6, pXc, yo. Psalm. xi, 
7, βααλιάλ, voy. 1V Reg. 1, 2, βάλ, ya. Isai. xxvi, 
2, caapety, Dry. In fine autem vocum per 6 fere 
semper legunt , nisi sequatur 5 paragogicum sive 
heemanticum : nam tunc per « legitur. I Paralip. 
vii, 96, Ἰησουέ, yovv. IV. Reg. xi, 4, ym, S., 
LXX, Ἰωδαέ. IV Reg. xviu, 54. Α., ἀνέ, y3; ali- 
quando tamen per a Deut. 1, 58. 0Ο’: Ἰησουά. yu, 
et Josue xv, 26, capaá, οὐ. 


Quotidie incido in codices qui Ἰὼθ babent, unde B — Certum autem est gutturalem aliquam pronuntia- 


asseritur id quod supra diximus. Ut ut vero sit * 
mobile redditur per « ab omuibus. De quiescenti 
infra. 

rj Chaph, vel Kaph, ut grammatici. hodierni , et 
alphabetum Murbacense. Eusebius et mss. Jes., 
χάφ. Ab interpretibus aspiratur semper, ut innu- 
meris exemplis ex hac collectione desumptis probari 
potest; quod si bis terve contrarium occurrat, id 
potest librariorum oscitantiz ascribi. 

T25 Lamed. Eusebius et mss. Jes. λά6δ, Labd. 
Crederem librarii errato A465 pro A&u5 scriptum 
fuisse, quia a ix vel x seculo β et p in codicibus 
affinem sxpe formam habent, ut difficile quandoque 
sit aliam ab alia littera distinguere, maxime quando 
sensus non juvat, ut hic contingit; sed cum codex 
Jcs., vin circiter szeculo exaratus, unciali charactere 
scriptus sit, alia quaerenda hujus nodi solutio : for- 
tassis ad euphoniam et faciliorem pronuntiationem 
pro λάμδ, 1465 scriptum fuit. Alphabetum Murba- 
cense LAMED. 

CD Mem. Eusebius et cod. Jes. Μὴμ legunt, al- 
phabet. Murbac. ug. Omnes vero Ὦ per πι expri- 
munt, preterquam in fine vocum, ubi n pro m fre- 
quentissime ponunt Graci, quia nempe a termina. 
tione in p abhorret Grzca Lingua. 

Nun. Eusebius et codex Jesuit., νοῦν. Per 5 
omnes. Alphabetum Murbacense xcN. 

"ED Samech. Eusebius et codex Jes., σάμχ. Alpha- 


tionem habuisse y »pud Hebrzos. Spiritu leni affi- 
citur ut plurimum quando initio vocis jacet in fra- 
gmentis veterum interpretum quz supersunt: qui- 
bus tamen non plena fides habenda, ut diximus ad 
litteram rr. Hieronymus sine aspirata sepius : ali-. 
quando tamen cum aspirata legit. LXX quandoque 
cum T ut l'a. Aliquando cum xy, ut ÀÁmos 1, B, 


Ty. Eden, ubi LXX legunt T9, et vertunt Xap- 


ῥάν. Ubi Hieronymus : In eo. quippe loco, ubi nos. 
diximus, etc. Vide in nota ibid. 

7$ Pe. Eusebius et ms. Jes. φῆ, alphabetum Mur- 
bacense ΕΕ. Veteres omnes interpretes Ὦ per g 
semper efferunt. Aitque llieronymus Comment. in 
I5aiam, tom. Ill: P litteram sermo. Hebraicus non 
habet ; sed pro ea Pm Greco utitur. Et Comment. iw 
Danielem, cap. xi, 3 55, dicit in sola voce 11 
legi aPEDNO ; in aliis per ᾧ semper. 

τν Tsade. Euseb. et ms. Jes. σάδη, alphabetum 
Murbacense sAbg. Omnes interpretes per c legunt. 

"p Quoph. Eusebius εἰ ms. Jes. Κώφ, Murba- 
cense alphabetum κορα. Veteres per x exprimunt. 
Si secus aliquando reddi observetur, videliaet. per 
y; puto id librariorum oscitantia accidisse. 

un Resch. Eusebius et ms. Jes. Ῥής, Alphab.. 
Murbac. RES. 

[το Schin. Eusebius εἰ ms. Jes. a£v, alphab. Mur- 
bac. item sEN, Veteres semper c legunt sive dextro 
sive sinistro puncto sit notandum. 


betum Murbacense saugTm. Ómnes veroleguntperc, p, — "r1 Tau. Alphab. Murbac. habet eriam Tau; sed 


Ain. Euseb. et cod. Jes., &iv. Alphab. Murb. 
Am. LXX [nterpretes non. raro per * exprimunt. . 
Α., 1296, Ty. Alibi et litteram et motionem frequen- 
tius per £, nonnunquam per a reddunt. S:c Gen. 
u, 8, 
94, ἐμέχ, po»; I Reg. xvn, 18. A., £pov6á, Πα); 
Hl Reg. 1v, 12, *2y, LXX, µεεδέρ; IV Reg. 1, 2, 
Trpy. ἐκρών. Psalm. xvvi, } ult., Cy; ἕμ, cum, 
sed quando y significat populus, legitur ἅμ. Psalm. 
1c, 9, Ἐλιών, m». Isai. Lxiv, 5. Theodotio, ἐδδίμ, 
ar. Et sie alibi. Per a. autem Gen. uir, 4, ἀρώμ, 
OQY"y, nudus. Josue vi, 24, ἀχώρ, "roy. Psalm. vin, 
y 41, &, vs. Psalm. rxxww, 4, ἀμουδά, n'Ty 


'ἐδέν. Gen. xxvii, 19, εἴρ, 17; Josue γη, 


Eusebius et ms. Jes. θαῦ, Thau. Veteres semper ϐ 
reddunt, non ^. 
VI. De vocalibus Hebraeorum. 

Quod ad vocales autem Ilebrzorum attinet, inter 
doctos disputatum est num littere y*ytw vocalium 
olim officio fungerentur, ut credidisse videtur Hie- 
ronymus; an consonantis vicem haberent, ut do- 
cent plerique hodierni viri. Sane si hz littere vo- 
calium usum habuerint, necesse prorsus fuerit alias 
penes Hebraeos fuisse vocales, quz licet non nota- 
rentur in libris, ex consuetudine tamen usurparen- 
tur. Cum enim nulla vox, nullum verbum. possit 
sine vocali pronuntiari, et innumera apud Hebreos 


(') f'ebrei moderni scribunt et proferunt omnes, 10. DnACH 


^. 


σ --. 





5! 


PRFUELTMINARIA 


52 


voces nullam ex litteris vow przeferant, certum e&t A becha, illi, $&y. Quando autem precedens vccalis 


* eos prater has litteras alias babuisse vocales, quz 
quidem non scribebantur, sed ex consuetudine adhi- 
bebantur, etsi magna esset in legendo varietas. Lit- 
tere autem. yr presertim. qua aspirantur g7N 
non determinatam vocalem, sed modo hanc, modo 
aliam in usu legendi et loquendi obtinebant, ita ut 
et aspiratio et vocalis una sonarent : quod nemo 
negaverit. Utrum autem illa aspiratio consonans 
dici debeat, videtur esse mera nominis quaestio. De 
* et 1 non est, ut quidem puto, par ratio : nam ve- 
risimile est eas, ut plurimum saltem, vocalium offi- 
cio functas esse; sed iis qui secus existimabunt 
rem, perquàm exigui mementi, pluribus indagan- 
dam mitto. Jam ad vocales illas veterum cum ho- 
diernis hehraizantium motionibus comporandas ve- 
miamus, Vocalem Α exprimunt, post Massoretas, 
hodierni grammatici per camets ', per patahh , et 
per scheva patahh " E vero per tsere^ persegol " et 
per schevasegol " E autem tenuissimum per scheva: 
1 per hhiiriq magnum sic *. vel parvum, seu pun- 
c'um sub littera, quam aflicit positum sic 2, δὲ. 0 
per 3 hholem plenum, vel per hholem deficiens, 
seu punctum in superno latere sequenlis litlerze 
scriptum sic Q1 dom ; item per camets hhatouph sic 
"vel per hhateph camets, " U autem grave per 
Schourec Ἱ U tenue per kibbus. De gravitate sive 
tenuitate singularum vocalium non loquar, quia 
nihil hujusmodi observatur in lectione veterum. 


Nagns porro legendi varietas inter veteres illos C 


interpretes et Massoretas deprehenditur, ita ut ubi 
illi legunt a, hi legant e, et vicissim, ut I Reg. xvir, 
18, ria7y Aquila £pov64, Massoret:e vero arubath, 
cum scheva patahh in prima et kibbus in secunda, 
ac szpissime ubi y et m notantur vocali a, illi e lc- 
gunt. Psalm. χιτ, 32, ubi Massoretz illud ον, 
farchethe legunt. In vetustis codicibus legitur ἱερ- 
χθή" et eodem psalmo $, 10, 9 Massoretz, dim- 
minou, illi, δεμμηνοῦ habent; et psalm. cix, 4, 
τὸ, Massor. Jaldutheca, illi, Ἰελεδεθέχ. Malachize 
n, 15, 122, Massor. cassotH; illi χεασούθ. Longe 
vero szpius illi e Massoreticum per a legunt, ut 
Levit. xvi, 42, bàn, Massor. cum duplici segol, 
Thebel : Theodotio Θάδελ. Judicum 1 sepe τικ 
Massoretze cum tsere sub prima Ehud. LXX. λώδ, 
Alii, ᾿Ααώδ. I Reg. xvi, 4, Ὀδν Massor. Ερῄες, 
illi ἀφές. IV Reg. xvni, 54, yz Massor. Henah, 
Aquila 'Avé. IV Reg. xxv, 17, rr^», Massor. Cho- 
thereth, Symm. et Theodotio 400400. Job xit, 14 Τρ 
Massor. keren, Aquila et Symm. χάρν. Psalm. vii, 
15, oom Massor. iehabbel : veteres illi ἰεδάλ. 


Hic vero notandum est in affiis secundze. perso- 


n2 singularis masculini generis *] supposito camets 


ca veteres interpretes a ante c legere, nimirum ac. 
Sic psalm. Σιν, 8, των, ubi Massoretz  Eloeca 
legunt, illi ἑλωάχ. Paalm. xLvit, 10, T2" Massor. 
Hecalecha, illi jyaX&y. Psalm. cix, 5, 45, Massor. Le- 
tha : illi áx, melius λάχ. 1sai. xLix, 5, αν Massor. 


est e per ε terminant, ut supra ο ἰελεδεθέχ. 

Aliquando etiam, sed raro, o vel ω pro a legunt 
veleres illi, ac vicissim. Sic Gen. xxxvi, 34, in 
nota, ρὪ, Massorete mukor, vetus lectio µωχὼρ, 
nisi sit mendum pro μαχὼρ; et Josue vit, 24, "voy, 
Massorete Aclor. Aliqui legerunt 'Ayáp, non eb- 
stante Ἱ. Alii ᾽Αχώρ. I Reg. xvu, 1, Ώ)στ, Masso- 
rete Dammim : illi δομ.μίν, et psalm. xrvin, 2, Tn. 
Massoretz, haled ; ili δλδ. 

De scheva quaedam observanda nobis sunt. Mas- 
soretico quidem more aliquando legitur, aliquando 
silet. Legitur semper initio vocis sub littera daghes- 
sata, in medio vocis post aliud scheva, et post mo- 
tionem magnam. Alibi quiescere solet, e autem ϱ0- 


B nat cum legitur. Hisce porro legibus non stabant 


veleres interpretes : nam scheva szpe non legebant 
initio vocis; ut Gen. 1, 14, nww"3. Massoretz, Be- 
reschith, illi, βρησίθ. Gen. τι, 8, ra. Massor. δε- 
heden, illi βεδέἐν. Levit. xni, 9, rm Massor. eéeth, 
 Theodotio, 219. Psalm. χι, 9, m5, Massor. che- 
rum, ili xpáp. Psalm. cxvi, 25, Dua, Massor. 
beschem, illi βσήμ. 

Frequenter etiam pro hodierno scheva initiali 
eamdem vocalem adhibent quz in sequenti syllaba 
habetur. Gen. xiv, 5, C*ND^, Massoret», Hephaim, 
Aquila, ῥαφαείμ. Levit. xix, 27, riND Massorete, 
Pheaih, illi φαάθ. Psalm, xtv, 8, rmxany Massor. 
tsebaoth, Veteres illi σαθαώθ szpe. Psalm. xrvir, 5, 
Ὢ η, Massor., pelagav; illi, φαλαγαῦ. Psalm. 
xuvin, 5, Up, Massor.. lemaschal ; illi; Aaga- 
σἀλ. Horum exempla.frequentia reperire est in 
LXX Interpretibus, ut schelomo, Σολομὠν, et alia. 
Est etiam ubi sequente ου scheva illud initiale per 
a exprimant, ut psalm. xriu, 13, TtY2, µανούδ. 

De * iod, et de vocali 1 hxc observanda sunt; 
' semper exprimunt veteres per ε, vel indiscrimi- 
natim per ει, nisi mendo librariorum ει positum 
fuerit pro «, quod frequentissime in manuscriptis 
Graecis pene omnibus observatur. Gen. 1, 1, νὰ, 
βρησίθ. Gen, xiv. 5, ὈΝ 1, Aquila, ῥαφαείμ. Gen. 
xxvi, 19, σι ἀείρ. Levit. 1, 1, NET, οὐιχρά. 
Gen. xxxvi, 24, in. nota ern, ἀμμαίμ. 1 Reg. iv, 
48, a'ya^N, ἀρθαείμ. 1. Reg. xvit, 4, D'Z'1 δομμµίν. 


p! Reg. xiv, 26, t'nN2, µαθαείμ. HI Reg. vi, 1, 


Dura βασεμονείμ. IV Heg. 1, 2, "mn, Α. Ἂα- 
δίᾳ, S. Ὀχοξίας. IV Reg. ασ, 7, D'UTp &xxo- 
δασίµ. Job xcu, 14, Pon A., S., lepga, Psal. vin, 
4, rinan, ἀγεθθίθ, Psal. σι, 4, roy, ἀσεμινίθ. 
Psal. σεν, £, rrr, ἰδιδώθ, et alibi spe. 

Ubi vero * quiescit in tsere, per η vulgo expri- 
munt, rarius per &. IV Reg. !, 8, πὼν, ἑλοή. Psal. 
vii, 8, 7 5y, οὐαλεά Psal. xvii, 3, ΤΟ, ἱερχθή. 
Psal. x,vin, 10, ἠχαλὰχ, oom. Alia multa exempla 
proferre possemus, sed h:ec satis sunto. 

Quando autem littera * nec exprimitur, nec sub- 
intelligitur, ut in voce **T1 David, qux sepius TT 
scribitur suppresso, sed subintellecto *, tunc per 
hhiriq parvum a Massoretis notatur, a veteribus 





55 IN HEXAPLA ORIGENIS, 54 
nunquam peri legitur, sed frequentius per e ut A temporum, inducta fuisse suspicari fas est, quare 


Gen. n, 8, treo, Massor. mikkedem, illi, µεχεδέμ. 
Levit. vii, 48, "n5, Massorete Phiggoul babeul, 
Theodotio autem φεγγοὺλ vel φεγγώλ. Psal. ix, 17, 
Τσ, Macsorete higgaion, ili ἐγγαών. Psal. cix, 
"112, Massor. Mischhhar, illi, µεσσαάρ. Psal. cxvir, 
21. Τ1ΣΝ, Massor. isrou, illi, à&spo3. bsai. 1, 5, 
Mossor, ghibbor ; illi, Yz6p. Osee xi, 1, onyc2, 
Massor. miammitsraim. lli, μεμμεσραίμ. Malachize 
1, 15, Πο], Massorete, dimah; illi, $54. 


Quando hhiriq parvum jacet post a, vocalem 
tunc per a exprimunt. l1 Reg. xvn, 19, 102773, Mas- 
sor. hariphoth ; illi, &p2:200. 


Ubi secundum Massoretas scheva initio occurrens 
ante aliud scheva mutatur in hbiriq parvum, tunc 
veleres illi utrumque scheva legunt per e vel a; per 
e psal. xi, 9.3425, Massor. Libne, vvl liene, illi λεθνη. 
Psal. ct, 2, Yrr1223, Massor. bigbourothav ; illi, βεΥε” 
θουροθαῦ; per a nm pluribus in locis Massor. min- 
hah; illi, μαναὰ vel µανά. Psal. Lxxv, 4, nena, 
Massor. milliama; illi, μαλαμ.ἁ. Psal, xv, 1, anz m, 
Massor. Michtham; illi, μαχθάμ. 0960. x, 9, n722, 
Massor. Ghibah ; illi, Ταδαά. Quando post. primam 
vocalem sequitur ο, vel ω, vel ov, per a. Num. xt, 
54, irap, Massoretze, kibroth ; illi, χαθρὼθ, forte 
melius xz6p0. Jerem. xrvin, 1, 210 Ὢ, Massor. 
misgab. A., Th., µασογάδ. Ezech. xxix, 10, Όπλο, 
Massor. Migdol: illi, µαγδώλ. Reperitur etiam a 


peroptarem ut haxec cum mss. conferrentur. 

Circa litteram 3 hbolem, sehurek οἱ eametshba- 
tuph hiec observavimus. Ἱ imtiale schevatum per- 
inde atque schourec solent per o) exprimere, ne- 
glecto scheva hodierno. Sic psaimo xtvin, 4, Imam, 
Massoret:e, veltaguth; illi οὐαγίθ, * pro 1 ut non in- 
frequenter accidit. Isai. xxvi, 2, ΝΑ], Massor. 
teiabo ; illi, οὐιαξώ. Malachiz ui, 15, nx| Massor. 
vezoth; illi, οὐζώθ. lbid. Τρ, Massor. vela- 
kahhath ; iMi, οὐλαχέθ. 

Euamsi vero * initiale, utpote conversivum fu- 
turi in preteritum, Massorctico ritu afficiatur. pa- 
tahb, per ου tantum redditur ab antiquis illis inter- 
pretibus "on expresso patahh; sie οὐεκρὰ legunt 
pro Np" non οὐαικρὰ, οὐιδαθηρ pro οὐαιεδας- 
6ἡρ, etiamsi in Bibliis Latinis bodiernis Vaicra et 
Vaieddabber legatur initio librorum Levitici et Nu- 
merorum. Similiter 1V Πορ. 1v, 33, οὐιεγὰρ pro 
"Tun, non οὐαιεγάρ. 

liholem vero sise plenum, sive deficiens, necnon 
hhateph camets, et camets hhathuph per o, et per 
ω expressum reperitur : idque fortasse vitio libra- 
riorum qui basce litteras confundere solent, ma- 
xime in vocibus peregrinis. 

τοῦ et Kilibus per ov, etiamsi non semel per 
ο vel per o exprimantur. Cujusmodi est vox T"D2, 
operire, infinitivum. quiescentium Lamed lle, qua 
exprimitur χεσσοὺθ in codice Darberino. 


ante e. [Il Rog. vi, 1, Ὀ ΤΟ, Massor. bischmonim: C — Hiec de veterum legendi more paucis prelibare 


ili, ῥασεμονεία. IH Heg. vri, 48, rravzoTw, Massor. 
Eih-mizbah : illi, ἐθμασθτή. 1. ἑθμαζθηή. Unde iufe- 
ras hodiernum illud hhiriq ante scheva frequentius a 
veteribus illis per a legi. Origenes tamen ad Gen. xxxi 
duo suppeditat exempla, ubi per i legitur, nempe δεθρῆ 
αἰαμίμ et µισλώθ, pro µισλή. pnata 7227, "uro. Sed 
bzc et fortasse similia exempla qua aliunde sup- 
peditari possunt, ab hebraizantibus posieriorum 


2 C- «-— 


visum est. Hinc porro videas difficile esse pro le- 
ctione veterum certas regulas tradere, cum illi non 
modo a recentioribus, sed etiam ab squalibus et 


"coxvis suis in ratione pronuntiandi differant. Cz-, 


terum ex iis qua supra tradidimus, illa verisimi- 
liora videntur esse qu:xe pluribus exemplis asserun- 


tur. Reliqua vero Lectoris eruditi. judicio permit- 


tinus. 


CAPUT TERTIUM. 


De Historia LXX vel LXXII Interpretum, qua Aristee nomine circumfertur. 


[, Aristeanzx historia: compendium. TI. Quid de hac historia dixerint Aristobulus et Philo Judzus. III. Quid Josephus 
IV. Quam longe ab Aristez narratione aberraverit Justinus Martyr, et quinam ipsum secuti sint. V. Epiphanius longe 
diversa ab Aristea el a cseteris refert. Vl. Tota contruversia in tres quzstiones dividitur. VAI. Probatur Aríste:e exeu- 
pora qua supersunt, genuina, czeterorum autem additamenta respuenda esse, Vill. Post. Hieronymum asseritur. 

XX vel eos qui Pentateuchum transtulerunt. non re.iqua interpretatos esse, IX. Utrum Arístez primigenia histo- 
Fia vera sil, an ficta et suppositiua : all'eruntur arguineuta utrinque. X. Disputationis conclusio. 


I. Aristeang historie compendium, 

Qux ad historiam Aristez spectant , tot plena 
difficultatibus, tct agitata quazstionibus sunt, ut. si 
luberet omnia prolixe tractare, singulorumque sen- 
tentias expendere, longius a proposito nostro abdu- 
ceremur: quia tamen eorum notitia. intelligendis 
lis guz de editione τῶν Ο’ hexaplari infra dicturi 


D sumus, prorsus necessaria videtur, rem ita com- 


pendio explanare statuimus, ut nihil debeat ultra 
studiosus lector desiderare. - 

Aristez; epistola ad Philocratem, qua hactenus 
exstat, et eruditorum manibus teritur, minutatim re- 
censet ea qux jussu sumptibusque Ptolemizi «Egypti 
regis, oro interor«andis ex Hebraico in Gracum sacris 


95 


PILELIMINARIA. 


Scripturis, gesta sunt. Hxc autem συνοπτιχῶς pro- A rissimi perhibentur. Postea de recta morum insti- 


ferimus. 

Demetrius Phalereus, bibliothee: Ptolemaei Phil- 
sdelphi, AEgypti regis, przfectus, conquisitis undi- 
que libris, eam usque adeo auxerat, ut plusquam 
ducenta voluminum millia complecteretur. Quod 
cum sciscitanti regi, prasente tum Aristea, renun- 
tiaret, adjecit effecturum se ut brevi ad quingenta 
millia librorum numerus pertingeret, aitque se nar- 
ratu quorumdam comperisse, Judzorum leges di- 
gnas esse qus in ejus bibliotheca reponerentur, dum- 
modo ex Syriaca lingua (ita vocabant multi , sed 
lis repugnat Demetrius) qua conscripta erant, in 
Grecam converterentur. Nec mora, rex decrevit ad 
summum pontificem scribere, ut qus in optatis 
erant assequeretur. Tum Aristeas ea de quibus jam 
Sosibium Tarentinum et Andream regiorum custo- 
dum principes allocutus sxpe fuerat , regi aperit ; 
nimirum par esse ut missurus ad summum ponti(i- 
cem legatos qui Judaeorum libros afferrent, δαάφος 
omnes, qui a patre ipsius in captivitatem abducti 
fuerant, liberos remittat in patriam. Percontatus 
rex quot Judeorum millia in /Egypto servituti ad- 
dicta essent, plus quam centum millia esse, refe- 
rente Andrea, audivit. Hinc converso in hilaritatem 
vultu rex jussit liberos dimitti Judzos omnes, tum- 

«906 qui a patre ipsius, tum etiam alios qui antea 
In servitutem abducti fuerant, tradique dominis, qui 
hujusmodi famulitio utebantur, pro singulis capiti- 
bus viginti drachmas. Summa porro regii muneris 
fuit 660 talentorum. 

Demetrius Phalereus postea libellum dat regi, quo 
auctor. est ut petat a summo Judzorum sacerdote 
Eleazaro sex ex quaque tribu senes, honestate vi- 
t€ et peritia legum przstantes, ut plurium interpre- 
tatio fide dignior habeatur. Rex oratores mittit An- 
dream et Áristeam nostrum cum przstantissimis 
muneribus, qux ibidem recensentur, et litteris re- 
giis, ubi de Judzis a servitute redemptis, de mit- 
tendis ad interpretationem Scripture senibus, de- 
que missis muneribus agitur. Has litteras excipit 
epistola Eleozari ad Ptolemeum , ubi in gratiam 
beneliciorum fausta regi Arsinoeque uxori et filiis 
apprecatur, et ex singulis tribubus senes sex inter- 


pretandis Scripturis se mittere profitetur. Deinde p 


senum cujusque tribus nomina referuntur. Dono- 
rum postea forma przstantiaque fuse describitur. 
Sequitur narratio eorum quz Jerosolymis Aristeas 
- observaverat, Jerosolymorum nempe situm, templi 
Jerosolymitani formam, sacerdotum item ministe- 
rium, Eleazari sacerdotum principis sacra tractan- 
tis cultum, arcis Hierosolymitanz situm, urbis to- 
tius ambitum, agri et regionis fecunditatem, fru- 
ctuum copiam et varietatem. Jordanem fluvium in- 
star Nili exundantem terrasque irrigantem exhibet 
Áristeas, eaque in re falsi arguitur a multis. 

Sub hzc de senibus ab Eleazaro ex quaque tribu 
selectis agitur : hi utriusque linguz, Hehraicz ni- 
mirum et Grace, peritissimi, et legum scientia cla. 

, . 


tutione, de vanitate deorum gentilium, de legis Mo- 
saice prestantia excellentiaque multa edisserit 
Eleazarus. Hinc oblato sacrificio oratores, et unà 
LXXII a se delectos viros cum litteris ad regem di- 
mittit, Rex, qui venturos exspectabat, eosdem per- 
humaniter excepit, deindc exhibitos sibi membra - 
nas ubi lex aureis litteris. descripta erat, vencra- 
bundus septies adoravit, ac pra gaudio lacrymatus 
est; et quia eodem tempore victoria navali adver- 
sus Antigonum politus erat, eum sibi diem sole- 
mnem et faustum quotannis fore denuntiavit, viros- 
que eodem ipso die ad lautam cenam invitavit. 
Aceumbentes secum senes variis ad vitam insti- 
tuendam regnumque moderandum quiestionibus 
provocat, quarum singulis senes per ordinem inter- 
rogati sapientissime responderunt, ita ut. septem 
dierum spatio, repetito eodem cene more, LXXII 
senum singulatim sententias exceperit , ac cujusque 
dictum laudibus celebrarit, demumque singulis ta- 
lenta tria dono obtulerit. | 

Elapso post convivia triduo, senes a Demetrio ad 
proximam insulam deducuntur, et in splendida 
domo locati, quotidie ad nonam usque horam legis 
interpretationi dabant operam, Demetrio scribe mu- 
nere fungente. Atque etiam quotidie bene mane 
veniebant in aulam, et salutato rege redibaut in lo- 
eum suum. Sicque collatis exemplaribus , unaque 
congregati, septuaginta duorum dierum spatio in- 
terpretationem absolvunt. Demetrius totam inter- 
pretationem Judzis omnibus tum praesentibus reci- 
tavit, qui summis eam laudibus prosecuti sunt. 
Tum omnium consensu, suadente Demetrio , diras 
imprecati sunt iis qui huic versioni aliquid addere, 
vel demere, vel in ea. quidpiam immulare ausuri 
essent. 

Rex, fausto rei exitu lxtus, et post lectionem 
legislatoris sapientiam admiratus, sciscitatur cur 
poetz et historiographi nullam tauti operis mentio- 
nem fecerint. Respondet Demetrius sanctissimam 
legem non potuisse sine periculo in Scriptis extero- 
rum usurpari. Theopompum enim et Theodecten , 
qui id aggressi fuerant, divinitus immissis penis 
coercitos fuisse. His auditis rex legem religiosa ve- 
neratione prosecutus est, eamque jussit summo sLu- 
dio asservari, senesque rogavit ut in posterum se 
crebrius convenirent, ipsosque cum donis et amplis- 
simis muneribus Eleazaro summo pontifici destina- 
tis, domum remisit. 

En totam Aristez et LXX interpretum historiam. 
Licet autem hinc hausisse putentur quotquot id em 
argumentum pertractarunt, attamen illi tum à se 
mutuo, tum ab Aristea illo, quem modo retulim us, 
multum differunt. 

lI. Quid de hac Historia dixerint Aristobulus et Philo 
σης. 

Qui primus Aristez Historiam memoravit, tacito 
tamen Aristez nomine, est Aristobulus, ab Eusebio 


 Ciesariensi allatus ( Prep. evang. p. 664 ), qui de 





51 IN HEXAPLA ORIGENIS. 58 
Scripture Hebraies interpretatione jussu Ptolem:i A tes. quasi divines homines muneribus cumulasse, 


Philadelphi, curante Demetrio Phalereo facta, car- 


ptim loquitur. Hunc quidam sub Ptolemso Phila-: 


delpho, plures sub Philometore, alii sub postremis 
Ptolemzorum vixisse arbitrantur. Nec desunt. qui 
fragmenta Aristobuli ab Eusebio allata, ex operibus 
supposititiis, et prima Christianae rei setate confictis, 
desumpta esse putent. 

Philo Judzus in Vita. Mosis, lib. τε, Historiam 
LXX Interpretum commemorat, ac primo dicit Pto- 
lemzum Philadelphum, quem summis laudibus ex- 
tollit, pro interpretatione Scripturarum adornanda 
misisse 2d summum sacerdotem et regem Judze, 
qui unus et idem erat, Ἐξέπεμπε πρὸς τὸν τῆς 
Ιουδαίας ἀρχιερέα xaX βασιλέα ὁ γὰρ αὐτὸς ἦν. Tile 
vero peritissimos quosque delegit, qui de Cbaldaica 
jn Graecam linguam (sic ille) legem converterent. 
De numero autem interpretum nihil uspiam tradit 
Philo. Pergit vero deinde, aitque interpretes in oc- 
culto nemineqüe presente, versionem suam edi- 
dissc. Cum autem in Pharo insula hzc interpretatio 
facta fuisset, testificatur Philo ad suum usque tem- 
pus hujusce tant» rei memoriam quotannis cele- 
brari; ita ut non modo Judsi, sed etiam alii, in 
eam insulam trsnsmeantes, gratiarum actionibus et 
conviviis tantum beneficium recolerent. 

Ill. Quid Josephus. 

Josephus ( Antiquit. Jud. lib. xiu, 2), qui se ea 

qua tradit ex Aristea ipso mutuatum profitetur , 


stylum Arístez omnino mutavit, ita ut etiam episte- 6 


las variorum, quz in historia eadem comparent , 
longe alia verborum serie describat. Nec modo verba, 
sed et res ipsas aliquando commutat, multa detra- 
hit, non pauca de suo adjicit. Attamen eodem ipso 
exemplari, quo hodiernus Aristeas ad nos usque 
trausmissus est , usus fuisse videtur; licet enim 
plurimum variel in recensione ; id ex more suo fe- 
cit, Scripturas enim sacras, quibus fere per totam 
Historiam utitur, paribus mutationibus passim vie 
tiavit. 
IV. Quam longe ab Aristece narratione aberraverit 
Justinus Martyr. 

Justinus Martyr, Admonitione ad Greces , longe 

alia narravit. Ait quippe Ptolemzum Egypti regem 


domumque remisisse. In rei fidem Justinus testifi- 
catur se domuncularum hujusmodi rudera in Pharo 
insula ipsis oculis conspexisse, et ab indigenis quae 
rcfert accepisse. Claudit demum, et lectorem remit- 
tit ad Philonem et ad Josephum, ubi tamen nulla 
cellularum mentio. In secunda vero pro Christianis 
Apologia, ait Ptolemzum regem, cum libros undi- 
que paranda bibliothece comportari curaret, He- 
rodem regem rogavisse, libros sibi prophetiarum 
transmitterel : ac cum Hebraicos libros legere non 
posset, rursum 3b eodem interpretes postulasse, qui 
llebraica Grzce eonverterent, etc. Sic ille imma- 
nem profert anachronismum ; nam Herodes annis 
circiter ducentis quinquaquinta post Ptolemzi Phi- 


B ladelphi obitum regnare coepit. 


Eamdem porro, quam Justinus, cellularum histo- 
riam refert Cyrillus Hierosolymitanus. At qui pro- 
xime post Justinum scripserunt, Irenzus, Tertul- 
lianus et Clemens Alexandrinus, de Historia LXX 
interpretum pauca locuti, nihil de cellulis hujus- 
modi narraverunt : ex quibus Irenzus et Clemens 
Alexandrinus versionem eorum divino afflante Spi- 
ritu factam asseverant. Eusebius vero De prepara- 
tione evangelica, lib. vin, Áristeze maximam partem 
refert, et cum exemplaribus hodiernis ut plurimum 
consentit, 

V. Epiphanius longe diversa ab Aristea et a ceteris 
refert. 

Demum Epiphanius longe alia quam czeteri re- 
fert. Et quia ejus narratio a multis pro verissima et 
sincerissima omnium habita est, eam hic referre 
non gravabimur. In libro De mensuris et ponderibus 
sub initium, postquam editionis τῶν O' przstan- 
tiam przdicavit, eamque non sine sancti Spiritus 
afflatu factam asseruit, sic prosequitur : 

« Duo enim ac LXX viri in Pharo insula, qua 
Terra superior dicitur, e regione urbis Alexandri: 
n2, in sex et triginta demunculis sive cellulis, bini 
scilicet in singulis, a primo diluculo usque in ve- 
speram concludebantur. Vespere autem triginta sex 
scaphis in Ptolemai Philadelphi palatium traus- 
vecti, ad ejus epulas adhibebantur. Tum bini in 
triginta sex cubiculis dormiebant, ne mutuo colloquia 


cum bibliothecam Alexandri: pararet, et libros un- D miscere possent, sed sibi propriam nec ab aliis ac- 


dique comportari curaret, audivisse antiquas histo- 
rias Hebraicis litteris conscriptas superesse, ac le- 
gendi cupidum, septuaginta viros Hebraicz et Grae- 
cz linguae peritos accersivisse, qui interpretationem 
Gr:ieeam ederent, utque procul tumultu rem perage- 
rent, LXX viris totidem cellulas seu domunculas 
construi jussisse, eo consilio, ut quisque separatim 
ineonsultisque aliis interpretationem adornaret : 
ministrisque ad eam rem destinatis praecepisse , ne 
ipsos mutuo colloquia inire permitterent, ut colla- 
tis postea interpretationibus, de eorum fide peritia- 
qve judicare posset. Cum autem eamdem omnes, 
ne minimo quidem verborum diseriming, interpre- 
lationem peregissent, stupefactum regem interpre 


ceptam interpretationem ederent (ἀλλ ἀνοθεύτως 
ἑρμηνεῦσαι). Ptolemaeus enim triginta. sex illas , 
quas dixi, domunculas in insula paravit, easque 
duplices, in quibus binos conclusit , duosque famu- 
los, qui cibos pararent ipsisque miuistrarent, simul- 
que tachygraphos sive notarios. In illis porro do- 
munculis, nulla parietibus fenestras effecit; sed e 
tecto superne illas aperuit , quas anapbotidas vo- 
cant. Hoc illi modo a primo diluculo ad vesperam 
obseratis foribus (ὑπὸ χλεῖδα) inclusi sacras litte- 
ras transtulerunt. Unicuique vero interpretum pari 
liber unus tradebatur ; exempli causa, Genesis uni ; 
Exodus alteri, Leviticus alii: atque ita czteri, Sic 
porro viginti septem sacra Scriptura libri, qui dug 








PRJELIMINAIUA 


ος 


et viginti secundum alphabetum Hebraicum nume- A epistolam , Arísteanis dissimilem , licet Aristeam , , 


rantur, Grz:cum in sermonem conversi sunt. 

« llabent enim Hebr:»ei 92 litteras, e quibus quin- 
que duplicantur, Caph, Mem, Nun , Phi , ct Aleph. 
c0 mobrem eum libri hae ratione viginti duo nu- 
"erentur, septem ac. viginti reperiuntur, quod ες 
lis quinque duplicentur, etc. 

t dH ritur septem et viginti illi libri, qui viginti duo 
numeraptur......., 60 quem dixi modo per ordinem 
unicuique interpretum pari traditi sunt, scilicet a 
primo pariad seeundum, a secundo ad tertium 
transieruut, donec sexies ac tricesies singuli Grzece 
conversi sunt, ut quidem narratur. llis viginti duo 
addendi sunt apocryphi. 

« Postremo absolutis omnibus, rex in sublimi 
solio consedit : aderant triginta sex lectores eum 
wiginta sex exemplaribus , et alter qui Hebraicum 
antigraphum tenebat. Uno legente aliisque atten- 
dentibus, nihil repertum est discriminis. Sed admi 
randum Dei opus accidit, ut notum esset, viros 
dono Spiritus sancti przditos, in illa solitudine 
conseusisse ; ita ut ubicunque aliquid addebatur, 
ab omnibus simul a:deretur ; et ubi demebatur, ab 
omnibus pariter demeretur. Et quidquid ademptum 
erat, icutile; quidquid vero relictum, necessarium 
esse deprelieudeEatur, Ut autem cognoscas eos mi- 
rum in modum, ct ex Dei providentia, exque Spi- 
ritus sancti consensu interpretatos csse, exemplum 
tibi proferam, » etc. 

Sub h«c autem Epiphanius rem a principio re- 
petens ait: Ptolemzum Püiladelphum , φιλόκαλον, 
καὶ φιλόλογον, in ea urbis parte qua Bruchium ap- 
pellalatur, bibliothecam jnstituisse , eique Deme- 
trium. Phalereum praposuisse, qui cum maguam 
librorum omnis generis supellectilem comparasset, 
sciscilanti regi quot librorum millia collegisset , 
jam quinquaginta quatuor millia cum octingentis 
haberi dixit: superesse tamen longe plures iu orbe 
terrarum apud ZEthiopas, Indos, Persas, Elamitas, 
Babylonios, Assyrios, Claldzeos, Romanos, Phoe- 
nicas, Syros οἱ Graecos. Esseque przterea Hiero- 
solymis et apud Judzos libros prophetarum, eosque 
divinos, qui de Deo et de mundi creatione edisserc- 
bant, quos hortatus 964 regem ut accerseret, eaque 
de causa ad doctores Jerosolymitanos scriberet. 
Cui rex morem gerens , epistolam Jerosolymitanis, 
ab Aristeanis omuibus longe diversam, scripsit, 
qu:e αὐτολεςεὶ ab Epiphanio affertur. In ea postulat 
rex ad se transmitti prophetarum libros, nt iu. bi- 
bliotleca sua reponerentur : in memoriam revocat 
priterita beneficia, quo pacto scilicet multos Ju- 
dieorum popnlares in bello captos eL in AEzvptum 
deportatos, liberos eum viatico dimiserit, Nunc 
aulem mensam auream lapidibus pretiosis ornatam 
pondo quingentorum talentorum cum aliis mune- 
ribus mittere, ut voti eompos cfliceretur. 

Missos postea libros Hebraice scr ptos cum legere 
non posset, secundo scribere et interpretes petere 
co»"."* est, Secundam postca affert. Epiphanius 


vel Aristeum (sie ille ) sibi auctorem profiteatur , ' 
ubi Ptolemzus interpretes Ilebraice Grieceque pe: 
rilissimos postulat, qui libros sacros de llebraice 
in Gri:cum convertant. Hebrzorum magistri, de 
lectà habito, septuaginta duos interpretes desiguaut 
sex videlieet ex singulis tribubus, qui in Pharo in 

Sula, eo quo supra dictum est modo, sacros codice 

interpretati sunt. Quo peracto, libri illi in Graecum 
translati in priore bibliotheca, qux in Bruchic 
fundata est, repositi sunt. Pust hac alia rursus ir 
Serapio bibliotlieca constituta est, longe illa minor, 


quie hujus (ilia dicebatur , iu quam Aquilie, Sym- 


machi, Theodotionis et aliorum editiones congestas 
sunt post annos 250 Hactenus Epiphanius. 

Vl. Tota controversia in (res quaestiones dividitur. 

llac porro conspecta narrationum varietate, nemo 
mirabitur hinc tauta opinionum divortia facia esse, 
Licet autein nulla fere ex. praemissis narratiunibus 
eua altera plane consentiat ; sed. unaquaeque vel 
in majoris momenti rebus, vel in minusculis differat 
ab aliis; attamen in tres praicipuas questiones 


potest tola controversia. reduci , nimirum, utra ex 


C 


nariationibus Υνήσιος sive primigenia sit; an ea 

qua Aristez nomine liodieque cireumfertur, quaque 

senes una congregatos iulerpretationem adoernasse 
perhibet, nulla facta. mentione peculiaris. Spiritus 

saneti. aíflatus ; au vero ea quz senes sive solos im 

septuaginta cellulis , sive binos in triginta sex do- 

munculis inclusos, afflante Numine jnterrretatos 
esse commemorat. Altera quiestio, an LXX luter- 
pretes, vel qui priores Scripturam sacram de He- 
braico in Grazcum converterunt, solam Legeti , vel 

Pentateuchum, an etiam reliquos libros interpretati 

sint. Teitia demum an. Iistoria Aristez , sive. ut 

primo prodiit , sive ut postea a Justino , et aliquot 
post οσοι ab Epiphauio allata est, vera sit, an 
conficta et supposititia. 

VII. Probatur Aristee exemplaria que supersunt ge- 
nuina, ceterorum autem additamenta. respueuda 
e$5e. 

Quod ad primam questionem attinet, certum est 
alterutram ex narrationibus adulteratam fuisse ; aut 
videlicel eain quie septuaginta duos senes simul 


D congregatos, inutuoque colloquia miscentes , inter- 


pretatiouem illam edidisse perhibet , aut eain. qux 
illos in septuaginta eellulis separatos, aut binos in 
wiginta sex domunculis iuclusos, ut narrat Epipha- 
nius, Scripturam afflante Numine, ut ex. mirabili 
oninium conseusu probatum est, vertisse comiemo- 
rat. ( De aliis porro prope innumeris varietatibus , 
qua: inter narrationes illas intercedunt, brevitatis 
causa consulto tacemus.) Pro hac postrema sententia 
stant Justinus, Cvrillus llierosolymitanus , Epipha- 
nius, licet in numero cellularum variet, Chrysosto- 
mus, Augustinus : quibus accenseri possunt Irenaeus 
ct Clemens Alexandrinus, qui licet de LXX ceilulis 
nibil habeaut, interpretationem tamen illam Spi- 
ritus sancti afflatu et iyspiratione factam asicves- 








61 IN HEXAPLA ORIGENIS. σε 
rant. Ex recentioribus autem Leo Castrius, Alphon- A ejus auctoritate abreptl, explorandw ret ne mini- 


sus Salmeron, aliique, eamdem sententiam am- 
plectuntur, qui narrationem Áristez, qualis in 
hodiernis exemplaribus habetur, vitiatam et adulte- 
ratam; alteram vero de cellulis et de mirabili 
interpretatione veram germanamque esse pugnant. 

Huic porro sententie refragatur Hieronymus, 
qui celularum historiam mendacii arguit, et LXX 
Senes aíflante Numine interpretatos esse negat. Sic 
ille prologo in Gencsim : Et nescio quis primus 
auctor septuaginta cellulas Alezandrie mendacio 
suo ezsiruzerit, quibus divisi eadem scripiitarent , 
eum. Aristeus , ejusdem Ptolomaei ὑπερασπιστὴς, et 
multo post tempore Josephus , nihil tale retulerint : 
sed in una basilica congregatos contulisse scribant , 
non prophetasse. Aliud est enim vatem, aliud esse 
interpretem. Ibi Spiritus ventura predicit ; hic eru- 
ditio et verborum copia ea qua. intelligit. transfert. 
Nisi forte putandus est Tullius OEconomicum Xeno- 
pliontis et Platonis Protagoram, et Demosthenis pro 
Ciesiphonte , afflatus rletorico spiritu transtulisse. 
Απί aliter de eisdem libris per Septuaginta, aliter 
per apostolos Spiritus sanctus testimonia texuit ; ut 
quod illi tacuerunt, hi scriptum esse mentiti sint. 
Quas postrema Hieronymi verba ut intelligas, scias 
oportet multa in Scripturis esse qux LXX Inter- 
pretes vel pr»termiserant, vel consulto tacuerant, 
qu: ab evangelistiset ab »postolis afferuntur. Quod 
eodem Prologo in Genesim affirmat Hieronymus, 
et passim in Commentariis, maximeque in Jeremtam. 
Sententiam porro Hieronymi amplectuntur plerique 
omnes hodierni eruditi viri ; et putant cellularum 
historiam, mirabilemque illum consensum, ac Spi- 
ritus sancti afflatum, omnino supposititia esse. 
Certe Justinus Martyr , qui primus cellularum , et 
mirabilis Senum consensus historiam texuit, id ex 
rumore vulgi acceperat, ut ipse profitetur in Adme- 
nitione ad Grecos : Αὐτοὶ ἓν τῇ , Αλεξανδρείᾳ γενό- 
µενοι, χαὶ τὰ ἴχνη τῶν οἰχίσχων ἐν τῇ Φάρῳ ἑωρα- 
χότες ἔτι σωζόμενα, χαὶ παρὰ τῶν ἐχεῖ, ὡς τὰ πάτρια 
παρειληφότων, ἀχηχοότες, ταῦτα ἀπαγγέλλομεν * & 
xai παρ) ἑτέρων ἔξεστιν ὑμῖν µανθάνειν, xal µάλιστα 
παρ) αὐτῶν τῶν περὶ τούτων ἱστορησάντων σοφῶν 
xaX δοχέµων ἀνδρῶν, Φίλωνός τε, Ἰωσήπου xai ἑτέ- 
pov πλειόνων. ld est : Ipsi qui Alexandrie fuimus, 
ει vestigia domuncularum in Pharo adhuc residua 
vidimus, et ab incolis, qui rem a majoribus accepe- 
rani, audivimus, hec annuntiamus : que ez aliis 
quoque ediscere potestis , ac polissimum ez iis , qui 
heec enarraverunt, Philone, Josepho aliisque pluribus. 
lline sane conspicias ex populari fama loqui Justi- 
"um Martyrem, cum de cellulis et de miraculo 
tanto verba facit; nam Philo et Josephus , quos 
allegat, ne verbum quidem de cellulis et de mirabili 
interpretum consensu habent. Probabile igitur est 
Justinuni ea qua de cellulis tradit, ex iisdem fon- 
t!bus accepisse, ex quibus a»eceperat Ptolemzum ab 
Herode Judaeorum rege interpretes vertendis Scri- 
pturis sacris postulasse. Qui Justinum secuti suut, 


mum quidem examen habuisse videntur. Epipbanius 
vero qui Justini narrationem in multis mula vit 
plurimaque adjecit, ex aliis fabulatoribus mutuatus 
putatur. Sane primigeniam Aristeze historiam eam 
esse qu:e hodie in hibliothecis nostiis exstat, suadet 
Josephus , qui licet eam, pro more $10, quoad 
stylum et seriem in non paucis mutaverit, quoad 
sensum tamen et res gestas presso vestigio sequitur; 
suadet item Eusebius, qui longissima AÁristcanas 
historie excerpta edidit in Preparatione evangelica: 
itemque Hieronymus, qui Aristez quidem historiam 
agnoscit, scd additamenta posteriora reprobat. 

VIII. Post. lTieronymum asseritur LXX vel eos qui 

Pentateuchum transiulerunt, non reliqua interpre- 

talos esse. 

Altera qu:estio est, an LXX Interpretes, vel qui 
priores Scripturam sacram de llebraico in Grecum 
converterunt, solam Legem seu l'entateuchum, an 
reliques etiam libros interpretati sint. Ratio dubi- 
tandi hinc primum exorto est, quod qui LXX Inter» 
pretum historiam texuerunt, alii. Legem tantum ab 
lis Grace conversam dicant, alii historias, alii Pro- 
phetas, Epiphanius universe Scripturz libros. Hie- 
ronymus vero Comment, in Ezechielem. eap. xvi, 
y 15, ait eruditorum sui temporis opinionem esse, 
solos quinque libros Moysi a LXX versos fuisse. 
Eius verba sunt: JJoc in LXX non habetur, qui 
forsitan Αἰοπαπάτία in Graecum sermonem. Scriptu- 
ras ex Hebiaica veritate. vertentes, timuerunt hoc 
edere, ne regem A gypti viderentur offendere, dum & 
Deo Jerusalem debitum regnum esse commemorarent 7 
quanquam eruditi solos quinque libros Moysi ab eis 
interpretatos esse putant. ldem porro existimant 
eruditi hodierni, quotquot videlicet Hebraicum cum 
editione illa, que Septuaginta Interpretum dicitur, 
contulere. Nam qui Pentateuchum verterunt longe 
peritiores fuisse videntur iis qui c:eteros Scripturas 
libros Grace sunt interpretati : stylus omnino di- 
versus est; verba sepe longe disparata Hebraicis 
vocibus aptantur. Varietatis hujusmodi exempla 
multa proferre in promptu esset : verum quia res à 
doctis viris jam fuse ex professo agitata fuit, no- 
bisque ad alia properautibus non licet his diutius 


D immorari, destinatum carpimus iter. 


IX. Utrum. Aristee primigenia historia vera sit, an 
conficia et supposititia, afferuntur argumenta utrin- 
que. 

Tertia demum quzstio, illaque gravissima est : 
num Aristez llistoria, sive ilia qux jam ejus no- 
mine circumfertur, doctorumque manibus teritur; 
sive illa que cum additamentis et mutationibus a 
Justino, vel ab Epiphanio affertur, vera ac sincera, 
an vero conficta et supposititia sit. Cum autem 
additamentis illis fidem esse deiegandam jam supra 
demonstratum sit, restat ut de primigenis Aristeange 
Historiz fide nunc agamus. Historiam illam prorsus 
fictitiam et commentitiam esse pugnant mulii viri 
doctissimi ; ex Catbolicis Henricus Valesius, quem 





dius Menagius et alii ; ex heterodoxis Josephus Sca- 
liger, Humfredus Hody in eruditissimo opere contra 
Historiam Aristee, et novissime Antonius Van Dale 
in Dissertatione super Hisloria  Aristee ; aliique 
quamplurimi. 

Primo dicitir Aristeam illum, qui se et ortu et 
parentibus Graecum esse fingit, esse haud dubie 
Judzum Hellenistam, ut comprobant bene multa : 
exempli causa Judaicarum legum plena notitia, 
unius Dei cognitio, nulla admista Serapidis, Isidis 
aliorumque, qui tum mazime Alexandrie coleban- 
tur, deorum commemoratione. In ipsa narratione 
Hebraismi plurimi occurrunt : que omnia auctorem. 
vere Judium produnt. 


ΡΗ ΕΙ ΠΗΝΛΗΙΑ 
sequitur Joannes Bona càrdinelis, itemque JEgi- A —. Laudatur Ptolemaei Evergetis (non Philadelphi, 


63. 


ut quidam dixere) liberalitas, quod Sophoclis, £u- 
ripidis et Aschyli exemplaria ab Atheniensibus. 
mutuatus, ut exscribi curaret, reservatis sibi exem- 
plaribus, apographa pulcherrima reddiderit, simul- 
que summam quindecim talentorum, quam Athe- 
Bieusibus oppigneraverat, iis in gratiam beneficii 
reliquerit. Sane quindecim talentorum summa tunc 
temporis magni habebatur; at quid dicas si, com- 
pulatis omnibus qux pro adipiscendis Legis exem- 
plaribus a Philadelpho expensa suut, captivorum 
videlicet pretio, donis Eleazaro, templo, senum 
cuilibet oblatis, plus quam mille ducentorum talen- 
torum summam reperias? Ánnon exhaustam plane 
gazam regiam inferas? Nemo negaverit hiec fabulam. 


Praeterea objicitur, Demetrium Phalereum hic B sapere. 


induci bibliothecz regie Ptolemzi Philadelphi pra- 
fectum , cum tamen Hermippus apud Diogenem 
Laerlium narret, Demetrium Phalereum transfugam 
apud Ptolemaeum Soterem Lagi filium, cum Ptole- 
mao Philadelpho adversatus esset, post mortem 
Lagide a Philadelpho relegatum fuisse, et morsu 
aspidis obiisse, Ad hzc Demetrius ille Phafereus, 
homo facundissimus, et sua. ztate Attieze eloquen- 
ts facile princeps ; isque deorum cultor, pravis 
moribus luxuque perditus; hic ab Aristea exhibe- 
tuc vix Grece imo barbare loquens iu epistola 
quam scribit ad Philadelphum; unius Dei cultor, 
utpote qui Hebrzorum legem pro divina omnium- 
que sanctissima habeat, et diras imprecetur iis qui 
in translatione LXXII interpretum aliquid addere, 
vel demere, vel immutare ausi fuerint. Erunt for- 
tasse qui huic argumento occurri posse putabunt, 
ex Cosma /Egyptii nuper a nobis editi narratu. Is 
enim in Topographia Christiana, quam Justiniano 
imperante edidit, non Demetrium Phalereum, sed 
Tryphonem Phalereum sub Ptolemzo Philadelpho 
bihliothecz regi; custodem fuisse dicit : qua ad- 
missa lectione, cadunt omnia illa argumenta, qux 
stante Demetrio Phalereo alicujus momenti erant. 
Αἱ quid valeat hac iu re scriptoris unius, et quidem 
inferioris 2vi, testimonium, quando omnes a prin- 
cipio, qui Aristcam meminere, Demetrium Phale- 
reum habent. Certe nulli dubium esse potest primum 
jum Aristeam, Demetrium Phalereum item ba- 
buisse. Quare Cosmas JEgyptius vel memoria 
lapsus est, vel aliunde errorem est mutuatus. 

Nec modo Demetrium Phalereum, sed etiam Pto- 
lemeum ipsum Philadelplum, fratrum interfecto- 
rem, sororis conjugem, cujus mollities, luxuria, 
scelera, ab historicis celebrantur, ita pium legisque 
Mosaicew cultorem exhibet Aristeas, ut regem Da- 
videm vel Ezechiam dicas. ls allatas sihi Legis 
membranas, tanta veneratione prosecutus est, ut 
septies adoraret, ac prz gaudio laerymaretur. Pa- 
rem erga legem Mosaicam cultum exhibent Grzci 
omnes, quotquot in Aristeana Historia memorantur, 
ut mira metamorphosi credas omnes qui huic ne- 
gotio intersunt, derepente proselytos factos esse. 


Mirum etiam videat&r quo pacto Kleazarus sex 
ex singulis tribubus viros, scenes, bene moratos, 
doctos, Legis peritissimos, et utramque linguam, 
Hebrzam scilicet eL Grzcam, apprime callentes, sic 
paratos et ad manum habuerit, ut rogatus statim. 
miserit, cum tamen Elcazari tempore, vel nulla vel 
modica tribuum distinctio fuisse credatur. 

Ad hzc victoriam illam de Antigono reportatam,. 
eodem tempore quo LXXII senes Alexandriam ad- 
venere, ut narrat Aristeas, certum est. multis ant^ 
annis, regnante videlicet Ptolemzso Lagi lilio conti- 
gisse. Sunt et alia multa qui» cona Aristeanz 
historiz sinceritatem afferuntur : at postquam prz- 
cipus in medium adduximus, ab aliis recensendis 
compendii causa abstinendum putamus. 

Alii pro Aristez Historia stant, ejusque Υνησιό- 
τητα propugnare nituntur : ex Catholicis, Serarius, 
Gretserus, Paulus Pezronius, multique alii; ex 
heterodoxis, Brianus Waltonus, Isaac Vossius, alii- 
que insignes viri. Nou referam argumentum quod 
ex Patrum testimonio ad tutandam Aristeanz Hi- 
Sstorix veritatem quidam afferunt. Nam cum SS. Pa- 
tres Justinus, Irenzus, Clemens, Cyrillus Jerosoly- 
mitanus, eam przcipue hujus Historiz:z partem pro-. 
pugnare videantur, quz? respicit cellulas, mirabilem 
Senum in interpretando consensum , et Spiritus. 
sancti afflatum; quam tamen partem ut suppositi- 
tiam et spuriam cum divo llieronymo aliisque do- 


p Ctis rejecimus, non potest hic pro Aristean:e Histo- 


riz defensione Patrum illorum auctoritas opponi. 
Verum aliud in medium adducam, quod sane νὰ- 
lidissimum putatur a multis. Aristeas, ut oculatus 
teslis rem suo tempore, seque prssenie partesque 
suas agente, gestam enarrat; rem, inquam, usque 
adeo insignema et singularem, ut necessario debue- 
rit omnium ore celebrari, ncc facile ex liominum 
memoria obliterari potuerit. Post Aristeam Aristo- 
bulus, vir insignis, vel ipsius Ptolemzi Philadelphi 
tempore, vel, ut alii existimant, sub Philometore 
Alexandriz scribit, et Aristean:x llistoriz Lcstimonio 
suo patrocinatur. Si ea falsa prorsusque suppositi- 
tia fuisset, an poterat Aristobulo ipsis /Egypti re- 
gibus tunc familiari fucum facere, etiamsi ponatur 


$5 IN HEXAPLA ORIGENIS. 06 
eum sub postremis Ptolemzorum floruisse * Alexan- A sequentium modo seculorum scripvoribus, sed 


der item Polyhistor, qui olympiade circiter cente- 
sima sepluagesima tertia scripsit, laudat Aristez 
cujusam Historiam Judaicam ; illam videlicet 
quam de LXXIl Iuterpretibus scripsit, ut putant 
eruditi. Post eum Philo Historiaan eamdem paucis 
tangit, ac licet de numero Interpretum nihil habeat, 
quia rem carptim enarrat, videtur tamen ea quae 
dixit ex Aristea hausisse, post eum Josephus, ac 
demum Eusebius Aristeanam Historiam referunt 
eique patrocinantur. Nihil dicam de Justino et 
aliis, qui adulteratis exemplaribus sunt usi. Si qua 
possit historia. sequentium temporum testimoniis 
confirmari, nihil sane huic deest, ut talem firmita- 
lem adipiscatur. 


etiam a cozvis et supparibus enarrentur, 
X. Bisputationis. conclusio. 

His diutius immorari qu:estionemque fusius 
exagitare non libet. Qusxdam solum nobis in con- 
fesso habenda, et pro veris tuenda sunt, nimirum 
interpretationem quz τῶν O' seu LXX vocatur, sive 
illa a Septuagita viris, sive 4 paucioribus facta 
fuerit, esse verán et sanctam fidei morumque nor« 
mam, utpote quie ab apostolis non semel adhibea- 
tur, 46 non modo in Ecclesia Greca pro vera Scri- 
ptura semper babita faerit, sed etiam in Ecclesia 
Latina prioribus scculis obtinuerit, quando scilicet 
vetus ltala quie ex Greco LXX Interpretum facta 
fuerat, pro unica Scriptura sacra agnoscebatur, 


Reponunt alii, Aristobuli et Alexandri Polyhisto- B antequam Hieronymus hodiernam Vulgatam ador- 


ris auctoritate id unum argui et probari, videlicet 
Aristee Historiam ante horum scriptorum :etatem 
prodüsse :-εἱ Aristobulum quidem diu post Phila- 
delphum vixisse ; nam quod modo sub Philadelpho, 
modo sub Pliilometore scripsisse dicatur apud Eu- 
sebium ; id Eusebii lapsu contigit, vel fortasse li- 
brariorum, qui nomina comnutarunt : nam Ari- 
stobulus ipse, Philadelphum ejus, ad quem scribit, 
Philometoris πρόγονον vocat, qua posita lectione, 
Philadelphi nomen mendose irrepsisse convincitur, 
Áristobulumque utpote Judaum Hellenistam, histo- 
riam illam qua interpretatio Septuaginta Senum 
summopere commendabatur, lubenter amplexatum 
etse; εἰ si voüclav agnoverit, in partem tamen fa- 
bule venisse : siquidem omnes Judzi Hellenistze 
interpretationem illam summo in pretio habebant 
haberique volebant ; Alexandrum Polyhistorem, si 
tamen vere de hac Aristez Historia loqui voluerit, 
solum indicare illam prodiisse ante suum zevum, 
quod fere omnes fatentur : Philonem, Josephum 
et alios, ut solent oves gregariz, priorum vestigiis 
lesisse, nec examinasse veramne an supposititiam 
narrationem adoptarent ; demum tam validas obje- 
ciones contra Aristeanam Historiam superius ale 
latas, non posse scriptorum sequentium testimoniis 
enervari, quandoquidem multas quotidie narratio- 


narei; licet enim multa esset inter editiones qua 
tunc in usu erant, varietas, omnes tamen editiones 
ex LXX manaverant; imo etiam hodie Psalmi ex 
eadem veteri Itala in Ecclesia Latina in Scripture 
sacrze catalogo locum habent ; nihilque officere au- 
ctoritati editionis τῶν Ο’ quod ejus auctor vel igno- 
retur, vel quisnam sit in dubium vocetur, quando-- 
quidem nihil officiebat veteris ltale auctoritati 
quod quo interprete prodiisset ignoraretur. Non 
enim ex interpretibus versiones auctoritatem mutua- 
bantur, sed ex approbatione et admissione Ecclesiz, 

Quod autem Hieronymus in editione τῶν O' mul- 
tos nivos deprehenderit, ac multa secus quam 
oportebat de Hebraico Grzce conversa redarguerit, 
id ejus editionis auctoritatem neutiquam minuit vel 
infirmat : ut alicubi fatetur οἱ ipse Hieronymus : 
luca enim illa qu:e Hieronymus reprehendit hujus- 
modi sunt, ut utrovis modo legas, zque pia senten- 
tia remaneat. | . 

Pro certo item habemus cellularum historiam, 
mirabilem illum Seniorum consensum, et ea qua 
inde cousequuntur omnino supposititia esse, jure- 
que ab Bieronymo reprobari. Itemque cum Hiero- 
nymoet eruditorum turha *putamus interpretem 


. Pentateuchi Graecum omnino diversum esse ab eo 


vel iis qui reliquos Scripture sacra libros interpre- 


tes deprehendimus esse supposititias, licel non a p tati sunt. 


CAPUT QUARTUM. | 


De LXX Interpretum versione, ut in Hexaplis erat. 


I. De statu editionis «e» o* antequam Origenes Hexapla adornaret. lI. Origenes editionem sa» o: emendatam cum asteriscis 
et obelis in Hexaplis posuit. IIl. De asteriscorum et obelorum usu in Hexaplis. 1V. De lemniscis et hypolemniscis. 
V. In hodiernis editionibus LXX Interprewum mulia ex editione ílla hexaplari desumpta deprehenduntur. VJ. De 
mutatiouibus qus ab Origenis tempore iu editiones LXX laterpretum advectze sunt, VII. De iis etiam mutato- 
bibus quz ex similitudine quarumdam litterarum adrissse sunt. VIII. De distinctione capitum οἱ versiculorum an- 


iquitus usurpata. 


l. De statu editionis τῶν Ο’ antequam Origenes He- 
zapla adornaret. 

Certum quidem est editionem τῶν O' fldei. mo- 

rumque normam, in iis exemplaribus que in Ec- 

desia Dei admittebantur, nu.lam potuisse, in iis 


saltem qua ad fidem et mores pertinent, lahem in- 
currere. In czteris vero. paren cum aliis omnibus 
libris fortunam subiisse docet usus et experientia. 
ld jam Origenis tempore acciderat : exemplaria 
quippe Scripture, tum propter scribarum indiligen- 


PRAELIMINARIA 


os 


ffam, inquit ille, tum propter quorumdam audaciam, A In Ecclesiaste plurima cum asteriscis adjecta fuere, 


pravamque Scripture emendationem ; tum. etiam 
propter eos qui, dum corrigerent, quedam pro arbi- 
rio addiderunt vel detraxerunt, multis in locis vi- 
tiata erant. ldipsum non semel testificatur etiam 
Hieronymus, qui adjicit, preter supra memoratas 
niutationum, additionum omissionumque causas, 
aliam a principio deprehendi : quia videlicet LXX 
Interpretes, sive ii qui proplietas primitus Grzce 
transtulere, multa in Hebraico expressa, iu sua in- 
terpretatione consulto prztermiserunt, quod existi- 
marent Grzcorum aliarumque &pofzov nationum 
Oculis non exponenda esse. His omnibus ut medi- 
com manum admoveret Origenes, ex aliis editioni- 
bus errata que in. LXX  luterpretum translatione 


quorum pars noB minima in editionibus τῶν 0" ho- 
diernis remansit, ut infra dicturi sumus. In Canti - 
cis, ut quidem arbitramur, nou multa erant. obelis 
et asteriscis notata. In Hesaia quid Origenes addi- 
derit cum asteriscis, quid demendum significaverit 
cum nota obeli, quisque videre potest ia. editione 
Procopii in Hesaiam, a Joanne Curterio adornata, 
ubi, etiamsi bene multa hujuscemodi compareant, 
pauca tamen existimabuntur, si comparentur cum 
jis que in Jeremia et Ezechiele occurrebant : in 
Jeremia quippe multa 2 LXX Interpretibus omissa, 
cum asteriscis e Theodotione addita fuere : pluri- 
maque insuper a capite xxv, usque ad finem, trans- 
posita et confusa, nativo ordini restituta sunt : 


occurrebant, emendavit, omissa adjecit, redundan- D in Ezechiele innumera a Scnioribus illis przeter- 


Lia amputavit; ea tamen cautela atque scrupulo ut, 
relicta priori lectione, quae addenda vel mutanda 
eraut asteriscis notarel ; qua amputanda, obelis. 
Nec ab re erit hic omnes Scripturz libros per- 
currere, ut quid in singulis ab Origene prazstitum 
fuerit uno intuitu possit studiosus lector carptim 
observare. 1n Genesi, ut. ex iis qua supersunt fra- 
gmentis existimare lieet, non tot. mutationes facte 
sunt quot in a'iis bene multis Scripturz libris, ne- 
que tantam asteriscorum turbam adhibuit Origenes 
quantam in sequentibus. ln Exodo longe plura ad- 
didit εἰ mutavit: nam preterquam quod cap. xxvii, 
sex inlegros versus, in LXX non accurate positos, 
cuim asteriscis adjecit ; insuper a capite xxxv1 ad fi- 
ncm usque libri omnia quie η translatione τῶν 0 
$us deque versa eraut, additis obelis et asteriscis, 
SUO urdiLi restituit, ut fusius in nota ad caput 
XXxvi ex antiquo Basiliensi codice desumpta, nar- 
ratur. Libri Levitici, Numerorum ac Deuteronomii, 
pari pene erant atque Genesis conditione. 1n libros 
Josue et Judicum innumerz pene ab Origene muta- 
tiones adveciz sunt : ibi passim asterisci pro omis- 
sis, οἱ obeli pro adjectis observabantur. In libris 
Regum instaurandisOrigenis nostri desudavit indu- 
stria: in his enim multa loca emendatione opus 
babebant; maxime autem libro mni ubi historiz 
nom pagcz suis sedibus ejectze peregrinis in locis 
versabantur. In lbris Paralipomencn quid ab Ori- 
gene przstitum fuerit non ita facile est iudicare, 
quoniam in hac Scripture parte paucissima Hexa- 
plorum supersunt fragmenta. Inlibro Job octingenti 
circiter versiculi variis in locis desiderabantur, 
quos ex aliorum interpretum translationibus, ma- 
xime vero ex Theodotionis editione, cum asteriscis 
adjecit Origenes. Tanti vero defectus causa, si au- 
gurari liceat, hinc petenda est, quod tam obscuri 
libri vertendi difficultate deterriti interpretes, multa 
preetermiserint. In Psalmis vero, qui omnium mani- 
bus terebantur, longe pauciora quam in libro Job 
addita et detracta sunt: non rari tamen ibi erant 
obeli et asterisci. 1n Proverbiis non tanta fuisse vi- 
detur asteriscorum et obelorum turba, nisi circa fi- 
nem, ubi quzdain przposiere posita occurrebant. 


D 


missa cum asteriscis addita fuere. Si quis vero 
formam trium prophetarum, Hesaie, Jeremiz et 
Ezechielis secundum editionem «àv U' hexaplarem 
conspicere voluerit, adeat vetustissimum codicem 
Prophetarum, ubi illa τῶν O' editio hexaplaris re- 
prasentatur. In editione τῶν 0’ Danielis prophetze, 
quedam addidisse cum asteriscis, quedam obelo 
motasse Origenem, ait Hieronymus. Sed quia, ut 
arbitrantur eruditi, in editione illa lacunze frequen- 
tiores aderant, pro ea substituit Theodotionem, 
qui solus, ut testficatur Hieronymus, in Ecclesiis 
postea legebatur. In duodecim prophetis minoribus 
pauca adnotavit Origenes. 

ll. Origenes editionem τῶν Ο’ emendatam cum aste- 

riscíis et obelis in Hexaplis posuit. 

Quod autem editionem LXX Interpretuni illam, 
qua in Hexaplis posita erat, asteriscis, ubi quid 
additum fuerat, et obelis .ad superflua notanda 
distinxerit Origenes, clare docet llierongmus, epi- 
stola ad Suniam et Fretelam : 1n quo, ait, illud 
breviter admoneo, ut sciatis aliam esse editionem, 
quam Origenes et Caesariensis Eusebius, omnesque 
Graecig iraclatores xou, id est communem. alque 
vulgatam, et a plerisque nunc. Λουχιανὸς dicitur; 
alian LXX Interpretum, qua et in. 'ECazAoic codi- 
cibus reperitur, et a nobis in. Latinum. sermonem fi- 
deliter versa est, et Jerosolyme atque in Orientis Ec- 
clesiis decantatur . . . Κου autem. icta, hoc est 
communis editio, ipsa est qu& et LXX. Sed hoc. in- 
terest inter utramque, quod xowi pro locis et tem- 
poribus, et pro voluntate scriplorum,. vetus corrupta 
editio est; ea autem. qua habetur in. "E£azAoic, et 
quam nos veriimus, ipsa est qua in eruditorum libris 
incorrupta et immaculata LXX Iuerpretum trans- 
latio reservatur. Quidquid ergo ab hac discrepat, 
nulli dubium est quin ila et ab Hebreorum auctori- 
tate ἀἰεεοτάει. lgitur editio LXX Interpretum hexa- 
plaris illa erat quz ab Origene ad exemplar He- 
braicum emendata fuerat, et pura atque. immacu- 
lata, ab Hebraeorum auctoritate uon discordabat : 
illaque asteriscis et obelis distincta erat : quam- 
obrem in iis Scripture partibus, ab Hieronymo δὲ 
fidem editionis illius hexaplaris Latine con*ersis, 





c9 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 


TO 


qe hodieque supersunt, in' Job videlicet atque in A Aquila ; interdum, sed rarius, ex Symmacho; noa- 


Psalmis, asterisci et obeli conspiciuntur, ut quisque 
videre potest in editione Joan. Martianai nostri. 
Huc accedit nota codicis Basiliensis οσο] x, in 
cujus niarginibus HMexaplorum lectiones ac note 
prima manu descripbe fuere. Sic autem kabet 
ExoJi cap. xxxvi : Ἐνταῦθά σοι γενομένῳ πάρεστιν 
épiv πολλὴν τὴν διαφωνίαν τῆς τε προχειμένης, καὶ 
τῆς ἓν Ἑξαπλοῖς ἀναφερομένης εἰς τοὺς O'* χαὶ οὗ 
τοῦτό Qr: ὡς τοῖς χατηστερισµένοις ταύτης ἑχείνη 
διαφἑρει' πολλαχοῦ γὰρ ταύττς τούτοις παραλλάσσει" 
ἀλλ᾽ ὅτ. xaX Ey τούτοις μᾶλλον T] χατὰ τὸ ἄλλοτης Γρα- 
QT, c ἕδαφος ἔνταυθα πλεονάζει, xaX ἃ μὴ οἱ ἁστερίσχοι 
δηλοῦσι παριδεῖν τοὺς 0’, χἂν τούτοις οὐδὲν ἔλαττον 
τὸ τῆς παραλλαγτς εἶδος οἰχειοῦται. ld est : Cum 
huc αάνοιετίε, multam  deprchendes. dissonantiam 
inter hanc Scripturam et eam que in Hezaplis habe- 
tur in Septuaginta Interpretum versione : neque so- 
lum dico illam, quoad ea qua asteriscis notantur ab 
hac differre, siquidem et in his illa smpe ab hac. dis- 
&onal ; imo rero his ( asteriscis) multo magis abun- 
dat, quam alius Scriplure textus ; sed etiam in iis 
que aslerisci non notant a LXX Interpretibus omissa 
fuisse, non minor differentia deprehenditur. Hxc ad 
verbum retulimus contra quosdam muperos, qui 
existiimant notas illas obelorum et asteriscorum 
non in editione τῶν O' bexaplari posi:as fuisse ab 
Origene, sed in alia seorsim adornata. Verum his 
lam apertis testiiuoniis eorum qui Hexapla tracta- 
verant, reíragari non licet; quihus ad majorem fi- 
dem aliud adjicitius ex notis ail caput xiv libri ter- 
Hi Regum, ubi sic legitur : Μετὰ τοῦτο ἓν τῷ 'E£a- 
πλῷ κεῖται τὰ κατὰ τῖν νόσον χαὶ τὴν τελευτην 
"Atti, τοῦ υἱοῦ Ἱεροθδοὰμ, μετὰ ἁστερίσχων. Id est : 
Postea in flexaplis jacent ea, (μα spectant ad «gri- 
tudinem el mor.em Abice, filii Jeroboam, cum aste- 
riscis. Quid clarius? Il:ec vero nota prodit ex anti 
quissimo codice ltomano, qui vel exscriptus fuit 
eum Hexapla superessent; velex aliu codice ad fi- 
dein lHexaplorum exscripto, manavit. Plura pro- 
ferre possemus : sed hxc erunt, nt spero, satis. 
ΠΠ. De asteriscorum et obelorum usu in Hexaplis. 
Asteriscos et obelos in editione LXX Interpretum 
hexaplari usurpavit Origeues, ut quid ibi adilendum 
vel demendum esset indicaret : quod tanta religione 
prestitit, ut quod adjectum crat. praefixo asterísco, 
sic XX, et postpositis duobus punctis crassioribus 
hac forma $ statim emineret : quod vero expun- 
gendum putabatur, praemisso obelo hac forma -- et 
jdjectis duobus in fine punctis ; in serie tamen, 
his notis distiuctum, remaneret. Hoc autem artifl- 
eio vetus illa xotyh. seu vulgata LXX  Interpretum 
editio, intacta simul et emendata conspiciebatur : 
exceptis tamen iis locis ubi ordo Scripturz pertur- 
hatus erat, ita ut multa przpostere ponerentur: 
ibi enim Origenes germanam et ad exemplar llebrai- 
eum aecommodatam seriem restituerat. Qu:e post 
asteriscum poneblantur, ex editione "Theodotionis 
vt plurimum excerpta eraut ; non infrequenter ex 


D 


nunquam ex duobus vel ex tribus simul. Exempli 
causa : Jub xxxn, 13, 5X 8. xaX µέχρι ὑμῶν συν, 
foo* xal ἰδοὺ obx ἣν τῷ Ἰὼδ ἑλέγχων, ἀντα: 
X ποχρινόµενος ῥήματα αὐτοῦ ἐξ ὑμῶν; ἵνα μὴ εἴ- 
πητε' Εὔρωμεν αοφίαν τοῦ Θεοῦ προσθέµενοι » ubi 
animadvertas, cum aliquid vel. ex Theodotione vel 
ex aliis adjiceretur, si id initio, sive in medio, sive 
in fiue linez jaceret, praemisso semper asterisco ad- 
ditum fuisse, appositis post additamentum duobus 
punctis. Si vero additamentum illud ad. plures. li- 
neas extraheretur, initio cujuslibet [ην asteriscus 
app.ngeba:ur donec totum desineret, ibique duo 
puneta crassiora de more ponebantur : que tamen 
plerumque negliguntur in manuscriptis, prescrtim 


D quando additamenta hujusmodi lungiuscula sunt : 


qua in re codicum morem religiose secuti sumus. 
In iis qux ex Theodotione excerpta erant, frequen- 
ter ab eis librariis qui Hexaplorum lectiones in 
marginibus Dibliorum describebant, sic 5X O'. 8. 
vel κ 6. 0’. poucbatur : id. vero significabat in 
τοῖς U' reperiri ex Tlieodotione desumptum. Sic Jo» 
xxxiv, 25, 3X 9. 0’. γνωρίξων αὐτῶν τὰ ἔργα, ete. 
Siniliter ex Aquila sumebatur lectio : sie. Jerem. 
xxn, 94, »* A. ὅτι $ Aliquaudo ex. Symmacho, 
Job xxvii, 18, 3X Z.. & cuovetfproe $ Ex Aquila et 
Svimmacho : Jer. 11, 7, X A. E. ἡ ἁδελφὴ αὐτῆς ο 
Ex Aquila et Theolotione frequentissinie : J. r.. x, 
15, 3X A. 8. τῇ αἰσχύνη 5 Ex Symmaclio et Theo- 
dotione rarius : Jer. xi, 92, X X. 8. χύριος τῶν 
δυνάμεων. Ex Aquila, Symmacho, οἳ Theodo- 
tione sepissime : Jer. x: 15, 5X A. Σ. 8. θυσια- 
ctfpu. Frequenter etiam ubi lectio ex Aquila, 
Symmacho οἱ Thcodotione prodibat, post asteri- 
scum οἱ I*, id est. (tes. interpretes, ponebatur : sie 
Ilesai. xxx vin, 9, 3 ot T. Ω δὴ χύριε 5 

In vetustissimis codiciLus Coisliniano, Claromon- 
tano, sive ΠΠ. PP. Jesuitarum collegii Ludovict 
Magni et aliis, post asteriscos nomina interpretum 
a primis litteris describuntur ut supra, ita ut fre- 
quentissime asteriscus nomen przcedat, rarius au- 
tem noinen. asleriscum. — Utrum vero ipse O;igenes 
nomina cum asteriscis in textu sux editionis po- 
suerit ; an id subsequenti νο ab iis qui Hexaplo- 
rum lectiones collegerunt, et in Bibliis posuerunt, 
factum fuerit, non ita facile est divinare. Certe co- 
dex ille RR. PP. Jesuitarum in Jeremia et Ezecliele 
sspe asteriscos iu ipso textu ponit, subjuncto ple- 
rumque a prima solum littera nomine interpretis, 
ex quo lectio illa adjectitia desumpta fuit, sic XX 
À, vel 3X 6, vel XX οἱ T. Fortasse vero quia ut plu- 
rimum Theodotionis lectiones cum asteriscis a[fe- 
rebat Origenes, Theodutionis nomen non solebat 
exprimere ; Αα] vero quia rarius , et Symmachi 
quia rarissime, interpretationes cum asteriscis in- , 
serebat, nomina a prima littera depingebat , ut in- 
dicaret nou ex Theodotione pro solito verba decerpt 
Sed hoc ex conjectura tantum dicitur. 

]l'a autem qui cum asteriscis textui τῶν 0’ µι- 








ri PRAELISINARJA 7" 
serebantur, aliquando ad sensus integritatem οἱ A lata, alteram adjecerat sic -- ἔνεγχατε τῷ Κυρίῳ 


accuratiorem explicationem opportuna erant ; sed 
ut plurimum inutilia, et nimia scrupulositate con- 
sarcinata, ila ut plus officerent quam juvarent. 
*Hebraismi quippe omnes ques, utpote a Grzca lin- 
gua et diclione prorsus abherrentes, consulto prz- 
termiserant LXX Interpretes , ubique exprimeban- 
tur : quie quantam χαχοφωνίαν editioni bexaplari 
inferrent, hoc exemplo declaratur. Jerem. χι, 6, 
' XX σὺν ὁ τὰς quvaixag , καὶ X σὺν $. τὰ νήπια, 
xai X σὺν » τὰς Φυχὰς, ubi Hebraicum habet 
vs ο)” ΏΝΙ .......-. ποτκὶ D'ONTTW ibi illud 
σὺν ad exprimendam particula:in Tw, notam accu- 
sativi casus apud Hebraeos, ex Aquila editione cum 
asterisco inseritur : quasi vero si articulus T om- 
nino exprimendus erat, non sat apte redderetur per 
articulos Graecos τὰς et τά. Hujusmodi supervaca- 
neam diligentiam , aut ut melius dicatur χαχοζη- 
λίαν, sexcenties observabis. Sic et Levit. 11, 2, xal 
ὁραξάµενος πλήρη τὴν δράχα X αὐτοῦ $ ἀπὸ τῆς 
σεµιδάλεως X αὐτῆς » cuv τῷ Dualo X αὐτῆς » 
ubi pronominum illam repetitionem, quam Hebraicz 
lingue propriam, ut inelegantem inulilemque re- 
spuerant LXX Interpretes , cum osteriscis restituit 
Origenes. Innumera his similia in decursu operis 
bujus animadvertet eruditus lector. 

Alia quoque multa in versione sua prztermisere 
LXX, quz, licet enuntiari possent, nihil ad sensum 
apte exprimendum juvabant. Sie Jer. 1, 18, hzc 
Hebraica verba "ry naa zi LXX verterant, ἰδοὺ 
τέθειχά σε, ecce posui Le, nihilque ad sensum desi- 
derabatur; Origenes vero, pretermissam '2« vo- 
cem existimans, cum asterisco ex Symmacho defe- 
cium supplevit 3X Z. ἐγὼ δὲ 5 ut sic exprimereuntur 
omnia hoc modo : Ego autem ecce posui te. 

Obelos similiter sepe posuit pro notandis iis qux 
cum in Hebraico non exstarent, in editionem τῶν 
Ο’ invecta fuerant ; verum sepissime ea ut ampu- 
tanda obelis notavit, que a LXX Interpretibus vel 
claritatis vel eleganti: causa posita fuerant, quz- 
que licet in Hebraico ad verbum non exprimeren- 
tur, sensui tamen illustrando commoda erant. Qux 
porro notantur obelo, aliquando dicuntur, ἀμφι- 
6όλως, id est dubie, jacere. Sic codex Vaticanus, iu 
illud psalmi x, 4, Oculi ejus in pauperem respi- 
ciunt, ubi illud, in pauperem, non est in Hebrzo, 
hec habet, Τὸ εἰς τὸν πέγητα ἓν τῇ σελίδε τῶν 0’ 
ἔκειτο µόνον ἀμφιδόλως * idest, Illud, in pauperem, 
in sola LXX Interpretum. columna dubie jacebat. 
Dubie scilicet, quia licet in Hebraeo Origenis tem- 
pore non jaceret, ibi exstare potuerat LXX Inter- 
pretum avo. 

Non modo autem ea quz ex editione τῶν Q' exci- 
derant, cum asteriscis supplevit Origenes ; sed etiam 
si quando editio τῶν 0' non videretur Hebraicam veri- 
tatem accurate exprimere, obelo notata priori lectione, 
alteram asterisco signatam ex aliis interpretibus adji- 
ciebat. Sie ad illud ps. xxviu, 4, δν *3 EY "a, 
priori lectione obelo, sive melius lemnisco jugu- 


υἱοὶ 8co0  ἑνέγχατε τῷ Κωυρίῳ υἱοὺς xpuov* id 
est : 4- Afferte Domino, filii Dei '* afferte Domino 
filios arietum : que ambz in LXX et in versione 
Latina remanserunt. Sic et Ilesai. xv, 5, ΠΟΤΑ] 
Α., Σ., Θ., xal iv ταῖς πλατείαις αὐτῆς. O', καὶ ἓν 
ταῖς ῥύμαις αὐτῆς.... Sed utraque lectio ab hexa- 
plari editione desumpta iu hodiernis Bibliis reman- 
$it, χαὶ ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς, xaX ἓν ταῖς ῥύμαις 
αὐτῆς : ἰιδᾳμὸ prima versio asterisco, secunda 
obelo vel potius lemnisco, notata fuerat, sed notz 
omnes a vulgatis exemplaribus exciderunt. Rem 
similem vide Ezech. xxn, 5, et xxur, 19, multisque 
aliis in locis qua longum esset recensere. Verum in 
his exemplis non obelos, sed lemniscos adhibitos 
fuisse puto, ut articulo sequenti probatur. 
IV. De lemniscis et hypolemniscis. 

Lemniscus Grace ληµνίσχος seu λιμνίσχος dici- 
tur, sed postrema lectio Greca mendose ex vulgari 
illa mutatione τοῦ η in c inducta. putatur. Ab Epi- 
phanio autem hujus vocis λιμνίσχος etymon inde 
petitur, διὰ τὸ λιµνάζειν χλυζόµενον τὸν µότον Ev 
τοῖς τόποις ὑγροῖς, id est, quod vitta illa, quag me- 
dici vulneribus curandis apponunt, in locis bumidis 
humorum copia redundet. Sed hzc vocis origo jure 
respuitur a viris doctis. Nam λιµμνίσχος vitiatum 
est, et λημνίσχος scribitur. De cujus nominis etymo 
quid sentiat vir eruditissimus Bernardus Moneta 
paucis, ut ab eo accepi , expromam : « Athenzus, 
pag. 200 editionis Lugdunensis , in prolixo Calli- 
xeni Rhodii loco, vocem λιµνήσχοις babet , quas in 
margine sic emendatur, λινίσχοις, atque ita legit 
Eustatbius in versum 570 decimi octavi libri Πία- 
dos, ubi hunc ipsum ab Athenaeo allatum locum 
refert. Isaacus vero Casaubonus in notis, aut λημνί- 
σχοις, aut λινέσχσις legendum esse dicit, sed neu- 
tram alteri lectionem przferre audet. Certum autem 
est, vocem λημνίσχος, qua primitus angustam [α- 
sciam significabat, ex voce λῆνος , lana, derivatam 
esse, quia ab ipsa origine fascig hujusmodi lanee 
erant. linc vero Syracusàni singulari formatione, 
loco τοῦ 4n*(oxoc , inserto 4t, λημνίσχος fecerunt : 
qui causafuit ut hzc vox. pro Syracusana habe- 
retur. Hesycbius, Anpy(oxoug τὰς στενὰς Συραχού- 


D σιοι ταινίας, subintellige Aéyouct. Hinc ad alia si- 


gnificanda usurpata vox fuit, nempe pro fasciis 
quibus corone circumplicabantur ; pro lineamento 
convoluto vulneribus inserendo ; demumque pro 
nota librorum, de qua Isidorus : Limniscus , id est 
virgula inier geminos punctos jacens , apponitur in 
iis locis que sacre Scripturam interpretes. eodem 
sensu, sed diversis. sermonibus transtulerunt. Hac 
triplici significatione vox ληµνισχος usurpata fuit, 
nempe ad res significandas angustis fasciis similes, 
quas Syracusani ληµνίσχους vocabant, » 

Inde vocatus lemniscus, sive linea vitt:e more de- 
picta cum duobus puuctis , altero superne, altero 


jnferne positis sic -t- Ideo autem lemniscos ab Ori- 


gene usurpatos fuisse ait Epiphanius, ut cum in 











IN HEXAPLA 


editione ^v O' reperitur aliqua voz non cohzrens À 
neque aliis congexa, hoc signo notata, noveris ab 
uno vel duobus interpretum paribus ita versum 
fuisse : ab uno scilicet, cum uno solum puncto linea 
signatur «-, tuncque vocatur hypolemniscus ; a 
duobus vero quando punctum utrinque ponitur sic 
οἳ-, et tune lemniscus dicitur. Quod wt intelligas, 
historiam cellularum triginta 9ος repetas oportet : 
vbi, Epiphanio narrante, libro De ponderibus, LXXM 
interpretes bini, sive per paria distributi, Scripturis 
interpretandis vacarunt. Huc itaque sibi πα] Epi- 
phanius, illas lectionum diserepantias, qum in 
Origeniana editione lemnisco vel hypolemnisco si- 
gnabantur, esse varias translationes, qu» ab uno 
alterove interpretum pari editze essent. Hujusce rei 
duo exempla affert ; scilicet ex psalmgo Lxx, 15, xal 
στόμα µου ἀναγγελεῖ τὴν διχαιοσύνην σου, ubi adjun- 
gebatur, ἀναγγελεῖ τὰς δικαιοσύνας σου" et psalm. 
LXxI, 14, καὶ ἔντιμον τὸ ὄνομά µου ἑνώπιον αὐτοῦ, 
ubi, ait Epiphanius, prius legebatur, χαὶ ἔντιμον τὸ 
ὄνομά µου bv ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ. Et eodem libro, 
multis interpositis, ait lemniscis insigniri eas voces 
que in aliquot LXXII interpretum voce tantum 
non sensu variant, ut si quis, verbi gratia, pro 
ἐλάλησεν , dicat , ἐφθέγξατο, et pro ᾖλθεν, ἐλήλυθε. 
Épiphanio similia narrat Besychius in psalm. xii, 
6, ubi in hzec Hebraica verba *5y 53 ΠΙΟ ΙΩΝ, 
bzc interpretatio occurrit in LXX, "Acw τῷ Κυρίῳ 
τῷ εὐὑεργετήσαντί µε, xal φαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου 
τοῦ ὑψίστου. Haec porro verba, "Ασω τῷ Κυρίῳ τῷ C 
εὐεργετήσαντί µε, Cantabo Domino qui benefecit 
mihi, totum versiculum Hebraicum exprimunt, cz- 
terà redundant ; quare Vaticanus codex hic notat: 
Τὸ xal ya.Ao τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ ὑψίστου, 
οὐκ ἔχειτο παρ᾽ οὐδενὶ ἐν τῷ τετρασελἰδῳ, οὔτε Ey τῷ 
Εὐσεθίου τοῦ Παμφίλου, οὔτε ἐν τῷ Ἑδραϊκῷ ' id 
est : Jllud, Psallam nomini Domini altissimi , apud 
neminem ín quadruplici columna jacebat ; neque in 
Eusebio Pamphili, neque in Hebraico. Ibi vero notat 
Hesychius : Τοῦτον τὸν στίχον δύο ζυγὰς τῶν of 
ἑρμηνευτῶν εἶπον " διότι παράχειται σημεῖον τὸ διὰ 
τοῦ µέλανος, ὃ λάγεται λημνίσχος, διὰ μὲν τῆς κχε- 
ῥαίας τῆς µέσης σηµαίνει τὸν στίχον, διὰ δὲ τῶν δύο 
στιγμῶν, τῆς ἑπάνωθεν, xal τῆς ὑποχάτω, τὰς δύο 


1o 


ORIGÉNIS. 71 
seorsim et aliis inconsultis interpretabantur, tam 
mirabili eonsensu interpretati sunt, ut ne minimum 
quidem interesset discriminis, ad quid illz nafz ad 
indicanda discrimina ? Si vero, ut οὐ. Epiphanius, 
lemniscus, qui duobus punctis notatur, significabat 
dao interpretum paria secum convenire ab aliisque 
discrepare; hypolemniscus vero, qui uno solum 
puncto notatur, unum par interpretum ab aliis om- 
nibus differre : quando ex triginta sex paribus, tria 
vel quatuor vel decem, vel duodecim vel plura dif- 
ferebant, quze tunc. nota adhibebatur? Nam si duo 
differre poterant, sine dubio poterant et tria el quin- 
que et plura discrepare. 

Quare hoc, utpote fabuloso, lemniscorum usu 
rejecto, alius verior sinceriorque exquirendus est. 


E Joannes Curterius Przatione in Procopii Commen 


trarium in Hesaiam, putat lemniscos significare in- 
terpretes aliquos verbis convenire, discrepare 
$ensu ; hypolemniscos autem, et verbis et sensu 
discrepare. Sed id gratis et sine auctorilate ulla di- 
ciur, nec intelligi potest quo pacto Origenes lemni- 
$cos εἰ hypolemniscos ad talem usum destinaverit. 
Masius vero putat tunc appositos fuisse lemniscos 
et bypolemniscos, cum varias lectiones plures pau- 
cioresve codices assererent. An vero credibile est 
Origenem hisce notis ad exemplaria τῶν ϱ) varia 
remisisse, aut exemplarium lectiones varias in ipso 
textu cum hisce notis apposuisse, nec ipse Orige- 
nes, nec alius quispiam hoc unquam dixit. Existimo 
igitur, quemadmodum asteriscus ad omissa qua 
inserebantur, adnotanda, et obelus ad ea qua re- 
dundabant, jugulanda, ut ait Hieronymus, appositi 
sunt; ita lemniscum adhibitum fuisse, ubi LXX 
interpretes lectionem quidem Hebraicam exprime- 
bant; sed non ita accurate atque distincte : qua 
causa erat uL illa in textu relicta, altera quz» melior 
videbatur, ex aliis interpretibus petita, huic sub- 
jungeretur. Neque enim putandum est, Origenem, 
virum admodum accuratum, qui tam diligenter vel 
levissima qu:xe addebantur asterisco, et quz demenda 
erant obelo notabat, nullam apposuisse notam iis 
in locis , sane frequentibus, ubi relicta prior$ le- 
ctione novam tamen addebat ex aliquo interpretum 
desumptam. Exempla vero qux Epiphanius affert, 


ζυγὰς τῶν ἑρμηνευτῶν ἠνίξατο. ld est: Hunc versi- D admodum perplexa supt, ita ut vix inde quidpiam 


c&'um duo paria 1xxu interpretum expresserunt, quare 
ερροε πι est signum. atramento delineatum, quod 
dicitur lemniscus. Per mediam quidem lineam signi- 
ficat. versiculum : per duo autem puncta, alterum 
mpra εἰ alterum infra, duo interpretum paria subin- 
dicavit. Ex Epiphanio itaque et ος Hesychio disci- 
mus, lemniscum usurpatum fuiase, quando ejusdem 
vocis ant loci duz translationes apponebantur, ut 
tX illa nota distinguerentur : quod autem de tri- 
ginla sex interpretum paribus et de totidem cellulis 
adjicitur, ab Hieronymo et a viris doctis pene om- 
Bibus exploditur veluti commentum. 

Ád hze, videtur Epiphanius secum pugbare : 
"àm si triginta sex illa paria interpretum , qui 

PATROL. Gh. XV. 


expiscari valeas, Quare, iis praetermissis, aliud affc- 
ram unde possis lemniscorum usum, secundum 
mean quidem sentestiam, percipere, Psalm. xxvn, 
4, in Hebrzo legitur t*o *23 7519 "mn, ubi LXX 
verterant, Ἐνέγχατε τῷ Kupüp, υἱοὶ θεοῦ. Reliqui 
vero interpretes, Ἐνέγχατε τῷ Κυρίφῳ υἱοὺς κριῶν. 
Ibi Origenes lectionem τῶν 0Ο’ reliquit, premissa 
lemnisci nota, et alierum interpretationem adjecit 
asterisco notatam, hoc pacto 9 Ἐνέγχατε τῷ Kv- 
ρίῳ, υἱοὶ Θεοῦ. -- "Evéyxaze τῷ Kuple υἱοὺς κριῶν » 
ita ut lemniscus doceret eam esse LXX. et Theodo- 
tionis lectionem : id enim duo puncta denotabant. 
Hunc fuisse lemniscorum usum suadet supra allatus 


" Hesychii locus, ubi sane qua Jemnisco notabatur 











75 πο PIUELIMINARIA 16 
eiausula, χαὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ ὑφίστου, A sim intermist» occurrunt: sed eliam in editione 


non verbotenus solum differebat a przcerenti, ἄσω 
tp Κυρίῳ τῷ zospyevfjoavcl µε, sed re et sensu; 
atque hzc quidein ex Hebraico et ex czeteris inter- 
pretibus excerpta fuerat , altera vero ex LXX re- 
menserat. Hxc solum conjectando dici possunt : 
cum enim nullo alio quam Epiphanio duce uti fas 
sit, omnia certe salebris plena sunt. Hvpolemniscus 
vero, cujus hac figura erat -e significabat, secun- 
dum Epiphanium, ex uno tantum interpretum pari 
lectionem appositam emanare, esseque adjunct 
lectioni συναμφότερον xat συνάδελφον, id est, omnino 
synonymam ; sic Epiphanius. Sed quod de triginta 
sex interpretum paribus et de totidem cellulis nar- 
ratur, jam ablegatum est ; quare potius crederem 
hypolemniscum tunc appositum fuisse , cum lectio 
illa notata LXX Interpretum solum erat , quod uno 
subtus lincam posito puncto indicabatur ; lemni- 
scum vero cum duobus punctis, quando non LXX 
Interpretum tantum, sed eitam Theodotionis erat. 
Ceterum ex similitudine qua intercedebat obelos 
inter et lemniscos atque hypolemniscos, non solum 
quantum ad formam, sed ctiam quantum ad usum, 
factum est ut lemnisci pro obelis sint habiti. Nam 
uuo excepto Hesychii loco supra laudato, nullam 
me lemniscorum mentionem a tempore Epiphanii 


et Hieronymi uspiam reperire memini; in Bibliis - 


scilicet manuscriptis, in Catenis et iá Commenta- 

riis. 

V. In hodiernis editionibus et mss LX X Interpretum, 
multa ez editione illa Hexaplari desumpta depre- 
hendauntur. 

Narrat Hieronymus tempore suo Ecclesias varias 
variis LXX Interpretum editionibus usas esse. 
Alexandria, inquit, et ZEgyptus, in LXX. suis He- 
gychium. laudat auctorem; (Constantinopolis. usque 
Antiochiam Luciani martyris exemplaria probat ; me- 
die inter has provincie Palastinos codices legunt, 
quos ab Origene elaboratos Eusebius εί Pamphilus 
vulgaverunt : totusque orbis hac iuter. se contraria 
varietate compugnal. Et in epistola ad Avgustinum, 
quaest in postrema editione 74, εἰρωνικῶς loquens 
ait : Vis amator esse verus LXX Interpretum, non le 
gas ea qua sub asteriscis sunt : imo rade de volumi- 
nibus, utveterum te fuutorem probes. (uod si feceris, 
omuium Ecclesiarum bibliothecas damnare cogeris. 
Vix enim unus aut aller inveniutur liber qui ista non 
habeat. Hinc ediscimus jam zvo Hieronymi exem- 
plaria LXX Interpretum innumera εἰ asteriscis et 
chbelisonusta fuisse : quae Origeniane not:e in pluri- 
inis exemplaribus manuscriptis Grecis hinc et inde 
sparse hodieque observantur; imo etiam in non- 
nullis Latinis, maxime in libris Job et Psalmorum. 
Ex editioneilla hexaplari multa in hodiernas editiones 
transmissa deprehenduntur. Nec loquor tantum de 
Alexandrino codice, qui editionem illam hexaplarem 
pene sequitur, ut videre est przsertim in libro Ju- 
dicum ; nec de editione Complutensi, ubi aliorum 
interpretum lectiones, maximeque Symmachi, pas- 


Romana non paucz deprehenduntur lectiones, que 
ab hexaplari illa editione manarunt, ut verbi gratia 
Job ix, $, in hzc verba *a3xy* Symmachus et Theo- 
dotio, o) μὴ ὑπαχούσῃ αὐτῷ, qua lectio in editione 
hexaplari posita fuerat, quia prisca τῶν O' inter- 
pretatio, ἵνα μὴ ἀντείπη, non satis conveniebat : 
utraque tamen versio ju textu relicta est, ita ut quae 
praeibat Symmachi et Theodotionis, asterisco nota- 
retur, altera vero lemnisco, ut quidem existimo : 
deinde neglectis astericis, ambae lectiones remause- 
runt sic, οὐ μὴ óxaxobcr) αὐτῷ, ἵνα μὴ ἀντείπῃ. Et 
psalm. xvi, 356, hac verba *a^r| Τσι LXX ver- 
terant, xal ἡ παιδεἰα σου ἀνώρθωσέ µε, Theodotio 
autem, χαὶ ἡ παιδεἰα σου αὐτὴ µε διδάξει’ utraque 
autem lectio in hexaplari illa editione posita, in 
hodiernis Bibliis conjunctim legitur. Similia multa 
frequenter occurrunt. 


In Ecclesiaste vero σὺν przpositio, qua exprimere 
solebat Aquila particulam Hebraicam ΏΝ, notam ac- 
cusativi casus, quamque Origenes: in hexaplari illa 
editione premisso asterisco, sicubi occurreret, po- 
suerat, non infrequenter reperitur in editione Ro- 
mana. Sic cap. n1, v. 47, xal ἐμίσησα σὺν τὴνζωὴν, 
et cap. ΠΠ, v. 17, σὺν τὸν δίχαιον χαὶ σὺν τὸν ἀσεδῆ 
χρινεῖ ὁ θεὸς, et similia quxdam. Capite autem 
vit, vers. 25, clausulam ex Aquila in editie- 
nem τῶν O' invectam deprehendimus, ut. videas in 
nota ibidem. Ex his porro mutationibus evenit ut 
editio LXX Interpretum: pura et qualis erat^ante 
Origenem, frustra queratur hodie. Hinc item acci- 
dit ut librarii dum exemplaria IfXX Interpretum ex- 
scriberent, alias lectiones prefixo O' nota, videlicet 
LXX interpretum, in margine notarent; ita ut mi- 
nus periti rerum hujusmodi mirentur ubi LXX 1n- 
terpretum textus exscriptus est, in margine notari 
LXX Interpretes alio modo legere. 


Vl. De mutationibus ον ab Origenis tempore in 
editiones LXX Interpretum advecta sunt. 


Swpissime etiam, presertim libro Judieum, in 
codicibus Coisliniano, unciali charactere descripto, 
et Basiliensi, variz lectiones in margine scribuntue 
cum nota O' 8, quia scilicet ex Theodotione in edi- 


p tionem τῶν O' cum asteriscis ab Origene .invecte 


fuerant. Imo etiam libro Judicum vi, 8, tres LXX 
Interpretum lectiones pro uno eodemque loco obser- 
vantr. Priter eam enim, de qua. egimus, varieta- 
tis causam, alie multe haud dubie exstiterupt. Nec 
potuit aliter evenire in libro toties descripto; cujus 
tot varia in diversis regionibus exemplaria fereban- 
tur : nam ex alia editione in aliam lectiones perssepe 
wanslatx» sunt. Non raro etiam contingit ut loca 
ex editione τῶν O' afferantur vcl a scriptoribus vel 
a scholiastis, qui jam in ea non comparent, quia 
nempe illa supplementa quz cum asteriscis addita 
fuerunt, in aliquot exemplaria invecta sunt, in alia 
non item, 





11 IN HEXAPLA ORIGENIS. 18 


Vil. De iis etiam mutationibus, que ex. similitudine A 


quarumdam litterarum admisse sunt, 


Inter precipuas aulem varietatum, qua: in exem. 
plribus τῶν O' observantur, causas, locum habet 
illa literarum Grecarum iuter se similium frequers 
commutatio. Nam cum Origenis tempore et aliquot 
postea seculis, omnes Biblici libri unciali characte- 
re sine accentibus οἱ spiritibus scriberentur, ac lit- 
ter? plurimz inter se ita similes essent, ut vix dis- 
ungui possent, binc contigit ut sxpe una pro alia 
substitueretur : unde magna diversitatum silva exor- 
ta est. Hz: vero maxime littere. inter se commutari 
solebant A, A, A, a, ὃ, X, et E, 6, O, e, 0, C, et ali- 
quando M et N, quarum omnium mutationum ex 
multis pauca hic exempla proferimus. 


À in A. Tlujus mutationis perspicuum babet exem- B 


plum Hieronymus Commentario in Jerem. cap. xxix, 
}. 11, uhi vocem. Dry Theodotio covapelg ex- 
presserat, deinde vero librariorum errore in σου- 
ὁρεὶμ, mutato Α in À versum fuerat ; qua de re Hio- 
ronymus : Quas Theodotio interpretatus est, Sudri- 
nas..... qu& Hebraice appellantur suam, sed scripto- 
rum vitio pro media sylJaba, sive littera alpha Grecum 
delia inolevit. Judicum cap. im, 51, ubi Hebraicum 
habet ΠΟ, LXX Δινάχ, mendose, pro Αἰνάθ, muta- 
to À in A; alius Atvà, mutato Α in A ; alius ἸΑνάθ, 
melius, Et Judicum 1, 21, ubilegitur 25m, LXX 
hodie habent Δαλάφ pro ᾿Λαλάδ, ut alii legunt. 

À in A. Hujus commutatiouis exemplum vidimus 


supra : przterea vero psalm. xxx, 16, ad vocem He- C 


braicam *rny, LXX habent οἱ χλῆροί µου, sortes 
mee, mutato Α in A : nam illa vox significat χαι- 
ροί µου, tempora mea, ut reliqui interpretes οἱ 
Hieronymus verterunt, et psal. Lxxx, 5, ad hzc 
verba $*33 15, Symmachus vertit λύραν ἡἠδεῖαν, 
lyram dulcem, ubi aliquot exemplaria, mutato A in 
À, αὗραν, auram habent. 

E in C Psalm. xxxvi, 32, in versione Aquilz, 
eodex unus habet σιωπῆς σιγῆς ἀπὸ ἀγαθοῦ, pro 
cuz] ἐσίγησα ἀπὸ ἀγαθοῦ, ubi Hebraica sic ha. 
bent : àv2:2 roma mom. Psal. nxxvi, 7, Eusebius 
lectionem Symmachi sic effert : ἀν]ρ συνὼν τὸ 'ενεῦ- 
µά µου, pro ἀνηρεύνων «b πνεῦμά uou, perserutabar 
spiritum meum, ubi Hebraica sic liabent : T? gom. 

E in 8. Aquila, Symm., Theodotio et Septima, in 
in$5 habent Br0ca620, pro Βηθσαδέε, ubi in Hebrai- 
co legitur πω, psal. 1, 1. 

M pro Ν. LXX Interpretes quater habent ὤμων pro 
ὄνων, humeros pro asinis, Josue x, &, et xv, 18, 
ubi in Hebraico legitur "7271. 

Praeter illas autem mutationum causas, aliz non 
pauca acciderunt propter similitudinem verborum 
velsoni. Sic Job. xxxix, 21, in Hebraico legitur 

o, in occursum armature, Vulgata, in oc- 


cursum armatis; À., ΤΗ., el; συνάντησιν ὅπλου, in. 


occursum teli; Sym., εἰς ἀπάντησιν χαταφράκτων, 
in occursum Calaphractorum ; ubi LXX habent συν- 
αντῶν βασιλεῖ, occurrens regi, mendose, pro βέλει, 


ielo, ex similitudine soni etterminationis. Et sano 


βελεῖ posuerst Origenes in Teiraplis, ut ibidem 
adnotamus; quia videlicet lectio illa vitiata βασιλεὲ, 
nondum in exemplaria quibus usus est Origenes, 
manaveral. Psal. cxxxi, v. 45, vocem iTi vertecant 
LXX Interpretes θήραν, venationem, atque ita legit 
Athanasius, Hieronymus quoque venationem ; Áqui- 
la, ἐπισιτιαμὸν, cibum; Theodotio, θήραν, ut et 
LXX ; quz lectio secundum hze ex similitudine so- 
ni mulata est in χήραν, viduam, et. hactenus sic le- 
gitur in vulgatis exemplaribus. Item Hesai xiv, 91, 
ubi in Hebrzo legitur Ὁ ην, LXX, πόλεων, ut liquet : 
posteaque πόλεων in voA£p.0v.mutatam est. Alia longe 


.plura his addere possemus, verum hzc erunt ad 


praosens institutum satis. 
ΤΗΙ. De distinctione. capitum εἰ versiculorum. anti- 
quitus usurpata. 

Distinctio capitum olim nec hodiernz similis, nec 
ura fuit. Capita longe minora bodiernis erant ; cu . 
jus rei exemplum babes infra Numerorum iv, 95, 
in nota, ex omnibus catenis mss. desumpta, qu:e 
sic habet : Τὸ Σαμαρειτιχὸν, ἐπίσπαστρον xal δέρ- 
pata ὑακίγθυα * ἅτινα χαλεῖ τὸ E χεφάλαιον Ἑξό- 
δον διφθέρας. Samariticum habet, tentorium οἱ pel- 
les hyaciuthinas: que capite Lx Exodi vocantur 
diphtherz. 1n Exodo quadraginta solum capita ha- 
bentur, locusque hic citatus exstat in capite xaxix 
hodierno. In codice illo Coisliniano vetustissimo, 
unciali charactere descripto, ubi Octateuchus et li« 
bri Regum continentur, duz singulis in libris in 
capita divisiones in margine notantur, quarum una- 
quaeque longe plura capita habet quam hodierna. 
Discrimina paucis accipe. 

In Genesi prima divisio in codice Coisliniano 406 
capita exhibet; secunda in eodem codice 99, ho- 
dierpa 50. | 

In Exodo prima divisio in Coislin. 8& capita ba- 
bet ; secunda in eodem codice 110, hodierna 40. 

Jn Levitico prima in Coislin. 54 capita habet; 
secunda in eod. codice 61, hodierna 27. 

In Numeris prima in Coislin. 50 capita; secunda 
in Coislin. 51, hodierna 36. 

In Deuteronomio prima in Coisl. 68 capita ; se- 
cunda in Coislin. 91, hodierna 34. 

In libro Josue una capitum divisio observatur in 


D Coisliniano, et quia liber hic magna sui parte mu- 


tilus est, ibi ad caput decimum quartum duntaxat 
pervenitur, quod cum nono capite bodierno con- 
currit. 

In libro Judicum nulla capitum distinctio occur- 
rit in Coisliniano. Sed quoties fsraelita» ob praevari- 
cationem in servitutem rediguntur, in margine po- 
nitur : δουλεία α’, δουλεία 6', etc. Similiter ad singu- 
los judices qui constituuntur, adnotatur Κριτὴς a', 
χριτῆς 6. | 

Libro primo Regum prima divisio in Coislin. est 
55 capitum ; secunda 73, hodierna 31. 

Libro secundo Reg. primafin Coislin. est 50 capi- 
tum ; secunda 55, hodierna 924. 

In libro tertio Regum divisio in capita, perplexa 





79 


PIUELDIINARIA £0 


admodum, liber magna sui parte mutilos est, ila A scripti erant, ita ut ad singulos a linea incipereiur : 


ut etiam totus liber quartus desideretur. 

Primam in codice Coisliniano divisionem, eam di- 

cimus que cur argumentis est, secundam, eam 
*que sine argumentis. Verum hzc fusius in Biblio- 
theca Coislitiana propediem edenda. 

Versiculi similiter longe breviores olim erant ho- 
diernis, ut plurimis locis ac exemplis probavimus 
in Paleographia Greca, et infra in notis ad librum 
Job passim. Sed quia in ea re viri etiam docti lapsi 
subst, rati versiculos olim bodiernis aquales fuisse, 
unicum hic afferam exemplum ex libro Job, cap. 
xx), v. 928, ubi tredecim versiculi, secundum anti- 
quum morem compulati, sex hodiernos versus 
efficiunt. Tredecim autem versiculi, στίχοι, sic. in 
quibusdam mss. omnium vetustissimis στιχηρῶς 


"Qc ἐρεῖτε' Ποῦ ἐστιν olxoc ἄρχοντος, 
"os ποῦ ἐστιν ἡ σκάπη τῶν σχηνωµάτων τῶν ἆσε- 
νο 
Ἐρωτήσοτε παραπορενυοµένους ὁδὸν, 
ΚΑ d σημεῖα  υτῶν οὐχ ἁπαλλοτριώσεσε * 
Ὅτι εἰς ἡμέραν ἀπωλείας Χουφίζεται ὁ mov plc, 
Εἰς ἡμέραν ὁογῆς αὐτοῦ ἀπαχθῆσονται. 
Τίς ἆναν (ελεῖ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ τὴν ὁδὺν ab- 


τοῦ, 
Καὶ ἃ αὐτὸς ἐποίπσε; 
N^ ἀνταποδώσει αὐτῷ; xal αὐτὸς εἰς τάφους &zv- 
y , 
al αὐτὸς ἐπὶ σωρῶν Ἰγρύπνησεν. 
Ἐγλυχάνθησαν αὐτῷ χάλιχες χειµάῤῥου, 
Καὶ ὀπίσω αὐτῷ πᾶς ἄνθρωπος ἀπελεύσεται, 
Καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἀναρίθμητοι. 
Monco autem in fine Catenz in Job ín Anglia edi- 
tz, baberi totum librum Job στιχηρῶς scriptum ad 


fidem veteris cujusdam codicis. 


CAPUT QUINTUM. 


D^ Aquile editionibus. 
I. Aquile historia. IT. Aquila duas interpretationes edidit. IIT. Utra ex duabus in Hexaplis posila faerit. IV. An de 
industria Aqnila qusedam Scripture loca in alium sensum detorserit. V. Expenduntür lora. ubl Aquila, quasi ob 


Christianismi odium male interpretatus, reprehenditur. Vl. Quzeritur utrum ila idem sit qui l 
Thargum Onkeli aliquid affinitatís babeat cum interpretatione Aquila. Aquila idem ait qui Onkelus, et utrura 


/ 


l. Aquile historia. 

Aquilam ait Epiphanius fuisse πενθερίδην, hoc 
est affinem, vel, ut alii vertunt, socerum, aut so- 
ceri socrusve filium imperatoris Adriani : Chroni- 
coa vero Paschale πενθερὸν sive socerum dicit. Id 
autem, ut plane fabulosum, a viris doctis merito 
respuitur. P2ulo melioris πο videntur alia qu:x- 
dam, qui de Aquila tradit Epiphanius : at si qua 
sincera sint, ex ipsis Origenis scriptis desumpta 
putantur; nam, ut jam diximus, Origenes initio 
singularum versionum de llistoria cujusque inter- 
pretis quedam in Hexaplis posuerat. Verum inter 
illa Epiphanii dicia, non desunt qua doctis viris 
suspecig videantur, ut pluribus dicitur infra. 

Aquila igitur, ait ille, cum Jerosolymis ageret, 


B przier LXX interpretum mentem ad alium sensum 


detorqueret, ac testimonia de Christo in aivinis 
Scripturis expressa, alio deflecteret, ignominieque 
ευ absurdara apologiam pararet. Hec ex Epi- 
phanio. Utrum autem Aquila loca Scripture qua 
Christum prenuntiabant, de industria alio diverte- 
rit, mox disquiremus. 

Quod ait Epiphanius, Aquilam Adriani tempore 
Scripturam sacram interpretatum esse, ex ipsis 
Origenis scriptis mutuatus creditur. Certum enim 
videtur Origenem in Hexaplis suis singularum edi- 
ionum brevem historiam posuisse, ut ex his Euse- 
bii verbis arguitur, qui Eccl. hist. lib. v1, cap. 16, 
De Quinta , Sexta et Septiina editionibus loquens, 
haze babet : 'Eg' ὧν διὰ τὴν ἀδηλότητα, τίνος ἄρ᾽ εἷον 


restaurande urbi ab imperatore Adriano przposi- C οὐκ εἰδὼς, αὐτὸ τούτῳ µόνον ἐπεσημίήνατο, ὡς ἄρα 


tus; atque apostolorum discipulos, nuper Jeroso- 
]ymam Pella reversos, fide florentes mir»biliaque 
patrantes cerneret, compunctus corde Christiani- 
smum amplexus est : elopsoque tempore Christi si- 
gillum petiit et impetravit: neque tamen mores 
pristinos mutavit. Énimvero cum in vana astrono- 
mie arte, quam Apotelesmaticen vocabant, institu- 
tus esset, solitamque ei operam daret; increpanti- 
bus magistris, ac rem ut Christiano viro indignam 
vetantibus : ille contra pervicaciter repugnans, de 
fato disserendi genesimque suam observandi nullum 
finem faciebat. Quamobrem ab iis, utpote salutem 
nunquam consecuturus, Ecclesia pellitur. Ille quasi 
ignominia affectus, vana ductus verecundia, Chri- 
stianismum ejurat, ad Judzosque declinans circum- 
ciditur. Tum vehementi studio percitus, Hebraice 
linguz addiscendz totum se dedidit; cujus perfe- 
ctam adeptus notitiam, interpretationem ex affectu 
&uo concinnavit; ita ut quzdam Scripturz dicia 


thv μὲν εὗροι ἐν τῇ πρὸς ΄Αχτιον Νιχοπόλει, τὴν ob 
ἐν ἑτέρῳ τόπῳ τοιφδε. "Ev γε μὲν τοῖς Ἑξαπλοῖς τῶν 
ἩῬαλμῶν μετὰ τὰς ἐπισήμους τέσσαρας ἐχδόσεις, o0 
µόνον Πέµμπτην, ἀλλὰ χαὶ Ἔχτην xol Ἑθδόμην πα- 
ραθεὶς ἑρμηνείαν, ἐπὶ μιᾶς αὖθις σεσηµείωται, ὡς kv 
Ἱεριχοῖ εὑρημένης ἓν πίθῳ χατὰ τοὺς χρόνους "Av- 
τωνίνου τοῦ υἱοῦ Σεθήρου. Id est : Et cum ignoraret 
cujusnam essent, id solum significavit, se alteram 
quidem reperisse Nicopoli ad Actium, alleram vero 
in alio designato loco. Utique in Hezaplis Psalmo- 
rum post insignes illas quatuor editiones , ubi nou 
solum Quintam, sed etiam Sextam et Sepiimam edi- 
tionem apposuit, ad unam rursus adnotavit , inven- 
tam illam fuis e Hierichunte in dolio, temporibus 
Antonini filii Severi. Hzc Eusebius, qui ipsa Ori- 
genis Hexapla tractabat. Unde inferas Origenem 
in Hexaplis singulorum interpretum et interpreta- 
tionum brevem historiam texuisse., ubi tum alia 
quadam ad singulas pertinentia, tum marine 





8 IN HEXAPLA ORIGENIS. 


av 


uniuscujusque tempus adnotavit. Hinc autem hau- A lam T'N, nolam accusativi casus, praeteriisse videre- 


sisse putandus est. Epiphanius id quod ait, Aqui- 
lam nempe sub Adriano imperatore interpretatio 
nem adornasse suam : quod etiam confirmari po- 
test ex Justini testimonio, qui ait in Dialogo cum 
Tryphone : Ἐπεὶ δὲ ὑμεῖς χαὶ οἱ διδάσχαλοι ὑμῶν 
τολμᾶτε λέγειν μηδὲ εἰρῆσθαι ἐν τῇ προφητείᾳ τοῦ 
"Houtou * Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν yactpl ἕξει καὶ τέ- 
ξεται υἱὸν, ἁλλ' Ἰδοῦ ἡ γεαγὶς ἐν γασερὶ «1ήψεται 
zal τέξεται viór. ld est : Quandoquidem vos et do- 
ctores vesiri dicere audeiis non dicium esse in pro- 
phetia Hesaie : Ecce virgo in utero habebit, el pa- 
riet filium ; sed, Ecce adolescentula in utero acci- 
piet, et pariet filium. Ubi illud, ἰδοὺ ἡ νεανὶς, 
etc., ex Aquilz interpretatione sumptum est : unde 
inferss tempore Justini martyris jam evulgatam 
fuisse Aquilz editionem , atque adeo antea factam, 
videlicet Adriano principe, ut ait Epiphanius , ex 
, Origene, ut creditur, mutuatus. 

Caters autem quz adjecit Epiphanius de Aquila, 
Bon ex eodem fonte hausisse putandus est : nam 
quod narrat eum ab Adriano restaurandz urbi Je- 
rosolymorum propositum fuisse, perinde suspicioni 
obnoxium videtur atque id quod ante dixerat, ipsum 
Adriani socerum fuisse. Reliqua de apoetelesma- 
tice, sive degenethlialogi:te usu, de baptismo, de 
ejurato postea Christianismo, de admissa circum- 
cisione, deque adepta demum Ilebraicz lingue per- 
fecta notitia, majorem sane postularent auctorita- 
tem, exque fabulosis Judzorum narrationibus ma- 
nare potuerunt. Siquidem Judzi Aquile editionem, 
eam videlicet quae χατὰ ἀχρίδειαν facta fuerat, 
mogni faciebant, auctoremque illius laudibus prz- 
dicabant. Hinc Origenes ad Africanum : Sic enim 
Αφκίία, Hebraice lectioni serviens edidit : quem Ju- 
dei accuratissime omnium credunt interpretatum 
esse Scripturam : quo mazime uli solent qui Hebrai- 
cam dialecium | ignorant , utpote qui omnium ma- 
Zime sensum asseculus esse puteiur. 

Π. Aquila duas interpretationes edidit. 

Duas autem translationes edidisse Aquilam explo- 
ratum est : primam, liberiorem, ubi etsi verba sin- 
gula Hebraica Graece exprimere satageret, sensum 
tamen apte reddere curabat, neque tam scrupulose 
voeulas omnes sectabatur, ac cum serjem intertur- 
baturas esse prospiceret, reprzssentare negligebat : 
quod verum erat interpretis officium. Alteram de- 
inde versionem paravit, quz κατὰ ἀχρίδειαν vo- 
citabatur, id est, secundum exactam vertendi ratio- 
nem, de qua Hieronymus in Ezechielem pag. 716 : 
Aquile secunda editio, quam Hebrei κατὰ ἀχρί- 
θειαν nominant ; ubi tanta accuratione verba et vo- 
culas singulas Hebraicas reddere curabat, ut de 
styli barbarie nihil cogitaret. Ejusmodi vero xaxo- 
ζηλίας exempla multa proferre possemus ; sed , ut 
Czeiera taceam, quis non zgre ferat hxc Hebraica 
verba, VM Tue Ό συπ ην ΟΥΝ N72 D'Z072, sie 
expressa videre, ἓν κεφαλαίῳ ἕχτισεν ὁ θεὺς σὺν τὸν 
οὐρανὸν xaX σὺν τὴν γην ' nimirum ille ne particu- 


tur, pro illa σὺν posuit, quia Γκ in nonnullis locis, 
σὺν vel μετὰ , id est cium , signiücat. Idque sexcen- 
ties repetiit, quod sane magnam in ejus transla- 
lione χακοφωνίαν intulit. Sed audiendus Hierony- 
mus ad Pammachium De opt. gen. interpretandi : 
Aquila autem proselytus et conteniiosus. interpres, 
qui non solum verba, sed eigmologias quoque verbo- 
rum iransferre conaius est, jure projicitur a nobis. 
Quis enim pro (rumento et vino et oleo possit vel le- 
gere. vel intelligere, χεῦμα ὁπωρισμὸν στιλπνότητα, 
quod nos possumus dicere fusionem , pomationem- 
que et splendentiam. Aut quia Πεὐτωὶ non solum 
habent ἄρθρα, sed et πρόαρθρα, ille χαχοζήλως et 
syllabas interpretatur οἱ litteras, dicilque σὺν τὸν 


B οὐρανὸν καὶ σὺν τὴν γῆν, quod Greca et Latina lin- 


gua omnino non recipit. Cujus rei exemplum ex no- 
stro sermone captare possumus. Quanta enim apud 
Grecos bene dicuntur , que si ad verbum transfera- 
mus, in Lalino non resonant : et e regione, qua apud 
nos placent , si vertantur juxta ordinem , apud illos 
displicebunt, lllud vero χεῦμα, ὁπωρισμὸν, στιλπνό- 
τητα, quod undenam sumptum essct ante ignora- 
batur, ex Deut. vri, 49, nunc primo prodit in Ap- 
pendice ex codice Coisliniano. 

Aliquando item, nulla habita generum ratione, 
ut Hebraismos exprimeret, singulare cum plurali 
copulavit, ut Gen, v, 5, χαὶ ἔδησεν ᾿Αδὰμ τριάχκοντᾶ 
ἔτος, xal ἐνναχόσια ἔτος, οἱ vixit Adam triginta an- 
num et nongentos annum, quia nempe vox iut singu- 
laris formam habet, licet hic vim pluralis habeat, ut 
nemo non videt, Pari ratione nonnunquam pluralia, 
qus vim singularis habent, ille pluraliter expressit ; 
sic Gen. vi, 9, O'rbwTT33, οἱ υἱοὶ τῶν θεῶν, 
quia nimirum rw babet pluralis formam, ille 
pluraliter bic vertit : ubi Vulgata, Videntes filii 
Dei filias hominum. Ad hzc etymologias nomi- 
num verborumque ita consectatur, ut, nulla babita 
seriei ratione, eamdem vocem Hebraicam ut pluri- 
mum eadem Greca exprimat, non cogitans idem 
verbum, si aliis diversisque jungatur vocibus, aliud 
significare. 

Il. Utra ex duabus in Hexaplis posita [uerit. 

Ex illa porro duplici Aquile versione, quzstio 


p exoriri potest ; utra videlicel ex duabus iu Hexaplís 


ab Origene posita fuerit, an prima, an secunda, qu: 
xav ἀχρίδειαν vocabatur : et utrum somper eam- 
dem adhibuerit Origenes in omnibus et singulis 
Scripturz libris ; an modo unam, modo alteram ap- 
posuerit. Non dubito eam in Hexaplis tertio leco 
posuisse, qux quia nimia accuratione concinaata 
erat, χατ ἀχρίδειαν facta dicebatur ; nempe secun- 
dam. ld vero suadet particula σὺν szxpe posita in 
iis qu» supersunt editionis Aquilz fragmentis , et 
alia nimiz religionis vestigia. Ex eadem etiam de- 
cerpL fuere lectiones Aquilzz, quz in editione τῶν 
(' hexaplari cum asteriscis ab Origene positze sunt. 
Yerum quia in locis Aquilze, quz frequenter in hae 
Hexaplorum collectione occurrunt, hzc tam scru- 








ο ΄ 


PR/ELIMINARIA 


. 84 


pulosa vertendi ratio non ubique observatur, hinc Α quz a Patribus ut Christiane fldei repugnantia re- 


fortasse quispiam suspicetur, ea qu: elegantius ex- 
primuntur , nec tantam preferant interpretis ἀχρί» 
6Etty, ex prima ejus versione, qua: liberiore inter- 
pretandi genere adornata fuerat, desumpta fuisse. 
Verum potuit Aquila, etiam in illa xav' ἀχρίδειαν 
interpretatione, non semper eadem religrone in ver- 
tendo uti : nec insolitum est interpretes quoslibet 
modo littere hzrere, modo elegantiore interpre- 
tandi genere procedere. Certum igitur habeo, Ori- 
genem in tertia Hexaplorum columna Aquile inter- 
pretationem illam posuisse, quz κατ ἀχρίδειαν et 
secunda vocabatur, et lectiones Aquila illas quas 
praemissis asteriscis in hexaplari τῶν O' editione 
posuit, ex ea accepisse. 

IV. An de industria Aquila quedam Scripture [cea 

in alium sensum detorserit. 

Una fuit sanctorum Patrum veterumque pene 
omnium mens et opinio, Aquilam ob illatam sibi 
ab Ecclesix przfectis, quam supra memoravimus, 
contumeliam (nam quod illi ex vero religionis pie- 
tatisque studio: admiserant, injurix loco habebat), 
iufensum postea Christianz religioni fuisse; ac loca 
Veteris Testamenti, qua» futurum Christi adventum 
prenuntiabamt, de industria in translatione sua 
depravasse, et in alium sensum detorsisse. Licet 
autem ea quz de Christianismo ab Aquila ejurato 
Epiphanius tradidit non suspicione vacent, ut supra 
diximus, attamen sive a Christianis ad Judzos de- 
fecerit, sive Judzus ab exortu. fuerit, ob Christia- 
nismi odium aliqua Scripture loca detorsisse pu- 
tabatur. Sic Irenzus, Eusebius, Epiphanius, et 
aliquando Hieronymus ; sic etiam Philastrius, Apa- 
stasius Sinaita, aliique senserunt. Verum Hierony- 
mus, qui parem de Aquila sententiam alibi tulerat, 
jn epistola quadam ad Damasum ait, eum non con- 
lentiose, ut. alii. arbitrabantur, sed studiose iuter- 
pretatum esse. Imo. Commentariis in. Habacuc lau- 
dat illum, quod hzc; verba, Egressus es in salutem 
populi tui, in salutem cum Christo tuo, secundum 
Christianorum mentem Lraustulerit; cum contra 
Symmachus et Theodotio, Christiani licet, in alium 
sensum declinarint. Et alibi quoque ejus defensio- 
nem suscipere videtur. Quare putaverim Hierony- 
mum, in aliis locis ubi Aquilam quasi Christianis 
infensum carpere videtur, ex vulgari aliorum qui 
precesserant sententia locutum esse; ipsumque 
tamen, qui plus quam czteri omnes Aquilz versio- 
nem iractaverat, alia opinione fuisse. Aquila, in- 
quit in epistola ad Damasum, qui non contentiosius, 
ut quidam putain, sed. studiosius verbum interpreta- 
iur ad. verbum. Etin epistola ad Marcellam : Jam 
pridem cum voluminibus H ebraorum editionem Aquilee 
confe;0, ne quid propter odium Christi Synagoga 
mutaverit ; el, ut amice menti fatear, que ad. no- 
. 4tram fidem pertineanl. roborandam plura reperio. 


V. Expenduntur loca ubi Aquila, quasi ob Christia-. 
ntsini odium male interpretatus, reprehenditur. 


E re autem fueritloca illa interpretationis Aquile, 


prehenduntur, hic proferre ; ut exquiratur nur re 
vera Aquila de industria hzc ad aliam mentem de- 
torserit. Qui prior Aquilam simulque Theoedotionem 
criminatur, est Irenzus lib. vt, cap. 94, ubi ait : 
Non vera est interpretatio, ecce adolescentula, xt 
Theodotion Ephesius et Aquila Penticus sunt. inter- 
pretati. Hinc Ebionei ex Joseph natum aiunt. Agi- 
tur bic de Hesaiz loco vti, 14 : Ecce virgo conci- 
piel et pariet Bliwm. Λα autem ut locum detorqueret 
Aquila, sic versionem suam concinnaverit, nescio. 
Verisimile tamen est eum a voce παρθένος consulto 
declinasse, quia hae maxime prophetia utebantur 
Christiani pro sua tuenda fide. Imo nec vocem ἀπό- 
χρυφος, abscondita, quam alibi pro Hebraica Πως 


B exprimenda adhibet, hic usurpare voluit; quia 


D 


forte hzc interpretatio puellam , qua virorum 
aspectui occulia manserat, atque ideo virginem 
exprimebat. 

Eusebius Cesariensis Comment. in psalm. xc, 
}. 9, Aquilam et 3ymmaehum carpit, quod doctri- 
nam de Altissimo et de Domino, id est de Patre et 
Filio, suspectam habentes, ἰουδαϊχώτερον, sive modo 
ad Judaicam sententiam accedente hzc Hebraica 
verba "ry new moy ΠΟ nv πην” 12 sic trans- 
tulerint, Aquila nempe, "Οτι σὺ, Κύριε, ἐλπίς µου, 
ὕψιστον ἔθηχα χατοιχητηριόν cou * Quoniam tu, Do- 
mine, spes mea, altissimum posui habitaculum twum; 
Symmachus vero, Σὺ γὰρ, 8c£, ἀφοθία µου, ὑψίστην 
ἔθου τὴν χατοίχησίν σου. Tu enim, Deus, fiducia 
mea, altissimam posuisti habitationem (uam. Quid 
Christianis officiant hujusmodi translationes, non 
satis perspicio. At Eusebius vult hzc verba : 0κο- 
niam tu, Domine, spes mea, aliissimum posuisti re- 
fugium tuum, ut in LXX leguntur, sic intelligenda 
esse, ut illud, Domine, significet Filium; et illud, 
allissimum, quem pro refugio suo ponit Filius, 
significet Patrem : qua data interpretatione magis 
Arianismo favere videtur Eusebius, cujus scopus 
est Deum Filium longe minorem Deo Patre sta- 
tuere, quam Aquila et Symmachus Judaismo. 

Mieronymus in Hesaiam cap. xix, 5, in bec 
verba rox! κο oon, ubi Aquila vertit, Et /srael 
ei congregabitur, h:ec adnotat. De Áquila autem non 
miror, quod homo eruditissimus lingue Hebraice in 
hoc loco aut simulurit imperitiam aut Phariseorum 
perversa interpretatione deceptus sit, qui interpretari 
voluit, et Israel ei congregabitur, Aoc est, Deo : cum 
verbum Hebraicum Lo, in hoc loco non scribatur per 
LAMED 6ἱ VAU, quod si esset, significaret ei vel illi ; 
sed per LAMED ALEPH, quod proprie sonat non. Hzc 
porro varietas interpretationum ex varietate lectio- 
num haud dubie profecta est : nam alia exemplaria 
Nb, et alia *5 habebant, hodieque in Bibliis Masso- 
reticis legitur ND et in margine "p Y». Nec quidpiam 
hine in gratiam Judzorum colligi potest, quod non 
in aliis Seripturz locis centies habeatur. 

Philastrius Brixiensis De haresibus, Aquilam in 
crimen vocat, quod psalino ir, v. 2, ubi LXX ver- 





85 IN HEXAPLA ORIGENIS. 86 
terunt, adversus. Dominum, et adversus Christum A passim permutantur et confunduntur ; quare pror- 


ejus, ipse transtulerit, adversus Dominum et adver- 
sus unctum ejus. Verum Aquila non hoc loco tan- 
tum, sed etiam alibi vocem rro, ἠλειμμένον, sive 
wnctwm interpretatus est; quia nimirum putabat 
Χριστὺς et Ἰλειμμένος idipsum significare. Sed ta- 
men non videtur a voce Χριστὸς de industria absti- 
Duisse : nau modo una, modo alia voce utitur, 
eliam ubi de Christo agitur. Sic Psal. txxxviu, 
v. 82,00 ὠνείδισαν τὰ ἴχνη τοῦ Χριστοῦ σου’ et 
Habacuc iu, v. 15, in salutem cum Christo tuo. Non 
improbabile tamen videtur Aquilam in odium Chri- 
stianismi, Ἰλειμμένον fere semper posuisse, ubi 
noD reperiebatur, ut a voce Χριστὸς, Christianis 
familiari, qua Filium Dei compellabant, consulto 
declinaret. 

Anastasius serm. 9 in Hezaemeron, impietatis 
Aquilam accusat, quod illud Gen. 1; 48, Ὥ πουν 
Το.» "T0y. verterit, Ποιῄσωμεν αὐτῷ βσηθὸν χατέναντι 
αὐτοῦ ' id est, Faciamus ei adjutorem e regione 
ipsiws, vel coram eo. Illud quippe χατέναντι αὐτοῦ, 
sic intelligi vult Anastasius, ἀντίδιχον xal πολέ- 
prov, adversarium. et. inimicum, quasi scilicet ex 
Aquile mente Deus homini mulierem quasi adver- 
sarium et inimicum dederit. Verum, ut norunt 
omnes Grzce perii, χατέναντι αὐτοῦ hic significat 
e regione ipsius, sive ut. illi astaret : alioquin vox 
βοηθὸς, adjutor, qux przcedit, Anastasii interpre- 
tationem prorsus refellit. Quis enim putet Kquilam 
sic interpretari voluisse, Faciamus ei adjutorem ad- 
versarium ? 

IV. Queritur utrum Aquila idem sit qui Onkelus, et 
uirum Thargum Onkeli aliquid affinitatis habeat 
cum interpretatione Aquilo. 

Multiplex quzstio movetur de Onkelo ; ac de ipso 
statim nomine queritur, an Onkelos vel Onkelus 
idem sit quod Aquila. Sane Onkelos vox est He- 
braeis extranea, et peregrinz gentis, quze cum He- 
braice scribi cepta est, aliquam mutationem no- 
vamque terminationem accepit. ld negari non posse 
videtur. Nulla autem vox propinquior τῷ Onkelos 
est quam ᾽Αχύλας, Aquilas vel Aquila. O enim et À 


sus crediderim idem esse nomen Onkelos, vel Àn- 
kelas, et ᾽Αχύλας. ld vero confirmat Thalmud Hic- 
rosolymitanum, ubi Aquila sepe hac fere nominis 
forma memoratur. Alia subinde quszstio oritur, 
num Aquila interpres ille Grecus idem sit qui On- 
kelos, cujus nomen, ut diximus, idem videtur esse 
quod Aquila ; an vero duo Aquilz fuerint, quorum 


- alius Thargum in Pentateuchum, alius scilicet is de 


quo nunc agitur, versionem Grzcam quz in Hexa- 
plis ferebatur, edidit. Ex rabbinis quidam Onkelum 
vel Aquilam pataphrasis Chaldaicz auctorem, longe 
antiquiorem putant Aquila illo qui versionem Gra- 
cam Adriani tempore edidit; qua de re videndi 
Brianus Waltonus, et Nicolaus Serarius Prolegom. 


B cap. 14, quiestiuncula 4. Alii eumdem esse putant 


Chaldaicum paraphrasten et Graecum interpretem. 
Ut ut vero sit, certum est paraphrasin illam Chal- 
daicam nihil habere cum versione Grzca Aquile 
affinitatis. Nam, ut cztera taceam, in quibus omnes 
interpretes consentiunt, vocem TY'Ow72 Gen. 1, 4, 
Aquila vertit, &v χεφαλαίῳ, in capitulo, Onkelos 
autem T2772, in principio; moxque 21 Σπ] Aquila, 
χένωµα xai οὐδὲν, inanitas et nihil, Onkelos, NYTE 
N'3pr?t, deserta et vacua. y. 2. Tria Vulgata, et 
Spiritus Dei ferebatur ; Aquila, ἐπιφερόμενον, supei- 
ferebatur; Onkelos, waU3O, irsuffabat. Genesis 
cap. in 6. "xà Vulgata, et fons, Aquila, xaX ἐπι- 
θλυσμὸς, ei scatebra vel scaturigo ; Onkelos, ΝΑΣΣΊ, 
el nubes. y. 7. -*y"?n Aquila, xai ἔπλασε, et forma- 
vit; Onkelos 23, et creavit. Gen. 11, 16. 

Aquila, ἡ συνάφειά σου, societas ἵνα; Onkelos, 
Trawm, desiderium iuum. Gen. 1v, 8, ait Ori- 
genes Aquilam expressisse illud Caini dictum, διέλ- 
θωµεν εἰς τὸ πεδίον, egrediamur in campum, vel 
egrediamur foras, quod tamen non legitur in On- 
kelo. Et Gen. cap. vi, 2. ὨΙΠΟΝΙ 22 Aquila, οἱ viol 
τῶν θεῶν, filii deorum ; Onkelus, m'2*271723, filii 
principum vel magnatum. lunnumera congerere pos- 
sem, unde liquidum foret nihil esse inter Aquila 
versionem Grzcam et Chaldaicam paraphrasin afli- 
nitatis. Sed hzc, ni fallor, satis erunt. 


CAPUT SEXTUM 


De Symmachi interpretatione. 


1. Moltipliciter errat Epiphapius et pugnantia loquitur, dom narrat Symmachum Scripturam vertisse ante Theodotio- 
nem. II. Auctor Synopsens Epiphanii errorem sensisse ,videtur. lll. Chronicon Alexandrinum errorem Eyiphanil 


emendavit, ut et 


do. 1V. An duas interpretationes ediderit Symmachus. V. Quo verténdi genere usus sit : ac de 


aunis chronologicis primae et secunda statis, ut a Symmacho reprisentabautur. VI. Ejus editio a veteribus adtmo- 


dum laudata. 11. 


(ur, dum narrat Symmachum Scripturam vertisse 
ante Theodotionem, 


Epiphanius, conspecto lHlexaplorum ordine, ubi 
Symmachus ante Theodotionem positus, secundum 
locum in Graecis editionibus occupabat, putavit 
Symmachum prius Theodolione editionem suain 


eodoro Heracleotz» nob ita probatur 
. Multipliciter errat Epiphanius et pugnantia loqui- [) concinnasse. ldeo ille nacrationem, quam ex vele- 


ribus, atque partim ut videlur ex ipsis Origenis 
scriptis acceperat, mire perturbavit εἰ ἀσύστατα 
dixit. Ait igitur Severi temporibus Symmachum 
Samaritanum inter sapientes gentis sux floruisse, 
atque ambitione et dominandi cupidine ductum, 
cum apud contribules voti compos esse non posset, 


8 PRJELIMINARIA 83 
ad Judxos descivisse, reductoque secundum illius Α tíone narravit, Παιιο germanam veramque tempo- 


temporis usum przputio, et-accepta denuo circum- 
cisione, inter Judzos connumeratum fuisse. llacte- 
nus omnia quadrant. In hoc tamen differt ab Eu- 
sebio et Hieronymo, quod hi Ebionzum, id est, 
semi-Christiauum et semi-Judeum, factum fuisse 
dicant ; Epiphanius vero ad Judzos descivisse, et 
intet Judos fuisse conaumeratum narret. Sed 


Eusebii et Hieronymi testimoniis standum esse vi- 


detur : quippe qui librum Symmachi viderint, ubi 
ex Evangelio Mzuhsi Ebionitarum dogma asserere 
nitebatur. Quod sane nonnisi Ebienite cenvenire 
potest. Mox autem Epiphanius probe positam a se 
chremologi? notam evertit, cum ait : Post hunc, 
tattilló elapso tempore, hoc est Commodo secundo, 
τοῦ δευτέρον, imperante, qui post Lucium Aurelium 
Commodum, tredecim annis $mperavit, Theodotio qui- 
dam, genere Ponticus, ex Marcionis heresiarcha: fa- 
ctione, cum heresi sue succenseret, ad Judaeos defecit. 
Quo posito calculo, interpretatio sub Severo facta, 
:late przecesserit eam quz» sub Commodo concin- 
mala est, qua. sunt. ἁπροσδιόννσα. Cum praesertim 
ille Commodum designet eum qui tredecim annis 
imperavit, cui post Pertinacem et Didium Julianum, 
qui pattcis mensibus reguarunt, successit Severus. 
Hanc vero ehronologie rationem alio commento 
asserere nititur auctor Epitomes libri S. Epiphanii 
De mensuris, quam iufra edemus, cum ait, Symma- 
chum versionem seam edidisse sub Commodo Se- 
vero; Theodotionem vero sub Commodo secundo : 
qua sane ruunt et consistere non possunt : nullus 
eniin Cenumodus Severus imperator fuit, nullus 
poss eum Commodus secundus exstitit. 


H. Auctor Synopseos Epiphanii errorem. sensisse vi- 
detur. 

Auctor vero Synopseos, quam falso ascriptam 
Athanasio putamus, ex Epipbanio quidem hausisse 
videtur, ut ex verborum similitudine probatur ; 
sed sive Epiphanii errorem senserit, sive emeuda- 
tiore alio exemplari sit usus, in notis ct calculis 
suis a vera chronologi:x ratione minus recedit quam 
Epiphanius : ait enim Symmachum sub Severo, 
Theodotionem sub Commodo interpretatum esse, 
ἐν αὐτῷ τῷ χρόνῳ, eodem Lempore ; qui vera dicere 


comperitur, si addas circiter. Imo etiam sine addito D 


atque temperamento dici forte potest Tlieodotionem 
ct Symmachum eodem tempore vertend:z Scripture 
sacrae insudasse, sed ita ut Thepdotio prius, Sym- 
inaehus autem modico post tempore interpretatio- 
nem suam in lueem emiserint. 


lll. Chrenicon Alexandrinum errorem — Epiphanii 
emendavit, ut et. Ado. 

ÁÀuclor vero Chronici Alexandrini, postquam 
Thieodotionis editionem in anpnum Commodi sextum 
contulerai; et postea, ordine temporis procedens, 
Byminachi interpretationem ango Severi nono fa- 
ctam dixerat, sit claudit: Hac Epiphanius Cuprius 
de tribus interpretibus Aquila, Symmacho et Theodo- 


rum rationem ab Epiphanio se accepisse testificatur 
ille : unde fortasse suspicio oriatur, Epiphanium 
ab imperito quodam homine vitiatum fuisse iu 
exemplaribus qua ad nos devenerunt, auctoremque 
Chronici Alezandrini longe diverso exemplari et 
quidem emendatiore usum esse. Sed huic suspi- 
cioni reclamare videtur editio Epiphanii hodierna, 
cujus verba Latine tantum brevitatis causa profe- 
rimus : 

Post Aquilam hunc et illius. interpretationem , 
Adriano imperatori succedit 

Antoninus cognomine Dius,et imperat annos viginti 
duos. 

Hunc excipit Caracallus, qui et Geta, εἰ Marcus 


B Aurelius Verus dicebatur, annis septem. 


Hujus tempore imperavii et Lucius Aurelius Cone 
snodus, annis perinde septem. 

Pertinaz mensibus sex. 

Severus aunis octodecim. 

Hujus porro Severi. temporibus, Symmachus. qui- 
dam Samaritanus exstitit, ex. eorum numero, qui 
apud illos sapientes habeniur, etc.,ut supra narravi- 
mus. Postquam vero Symmachi historiam texuit, 
ila pergit : 

Post lunc e vestigio subsequenli tempore, id est, 
circa imperium Commodi secundi, qui post. preedi- 
cium Lucium Aurelium Commodum imperavit trede» 
cim annis, Theodotio quidam Ponticus, ex succes 
sione Marcionis horesiarche Sinopensis, etc. ut Tam 
immanem rect:? chronologix eversionem, tam pra- 
posteram imperatorum Romanorum enumeratio- 
nem, vel a librariis, vel a temerario quopiam ho- 
mine, in textum Epiphanii inductam fuisse vix 
crederem. Verique similius esse arbitror, Epipha- 
nium, indiligentem sane chronologum, cum putaret 
Symmachi editionem, quia ante Theodolionis ver- 
sionem in Hesaplis ponebatur, esse hac antiquio- 
rem, ut huic opinioni calculum accommodaret 
suum, hanc rebus et temporibus perturbationem attu- 
lisse : nam ubi postea, non multis interpositis ver- 
bis, imperatorum seriem repetit, eos suo pene or- 
dini restituit, quia nulla facta Symmachi mentione, 
nihil opinioni suze repugnans offerebatur ; sic autem 
habet : Post Antoninum Pium regnavit Marcus Au- 
relius Antoninus, qui et Verus, annis novemdecim. 

Post hunc Commodus alius imperat annis Xint, cu- 
jus tempore floruisse diximus Theodotionem , qui 
quariam interpretationem edidit. 

Commodum hunc excipit Pertinaz, et imperal men- 
$e5 δέ1. 

llinc Severus cum Antonino filio, annis xvi. Mor- 
(uo Severo succedit Antoninus. 

In hac postrema recensione Commodum non loco 
suo movit, quia cum nulla sub Severo Symmachi 
inentio fieret, nihil preconcept:e a se opinioni re- 
pugnabat; quie opinio tam alte animo ejus defixa 
erat, ut licet veterum et forte Origenis ipsius testi- 
monio ediseeret, Theodotionis editionem sub Com- 





89 IN HEXAPLA ORIGENIS. vo 
modo, Symmachi sub Severo prodiisse, mallet ipse A quandoquidem nec de duplici Aquila editione, qua 


Severum ante Commodum locare, quam Theodo- 
tionis editionem Symmachi versione antiquiorem 
fateri. Quamobreni ubi paulo postea lectorem mo- 
net, caveat ne, quia LXX Interpretes post Aquilam 
et Symmachum in Hexaplis locantur, existimet Aqui- 
lam et Symmacbum esse LXX Interpreübus an&- 
quiores, neutiquam monet, ne Symmachum priorem 
Theodotione pari dé causa putet. Chronici igitur 
Alexandrini auctor, in calculis peritior Epiphanio, 
ex duabus supra memoratis imperatorum recen- 
sionibus, ab Ephiphanio edilis, veram utriusque 
interpretis z:etatem, quasi ab Epiphanio mutuatus, 
assignavit : nec enim ignorare potuit eam, quz sub 
Commodo prodiit, editionem , vetustiorem ea esse 
qua sub Severo. Ado item in Chronico veram in- 
terpretum s&atem descripsit; nam de tempore 
Adriani loquens ait : Per idem tempus Aquila Pon - 
iicus interpres, secundus post LXX , oritur. Et sub 
Commodo, Theodotion Ephesius interpres tertius ap- 
paruit. ldem sub Severo , Symmachus interpres 
quarius agnoscitur. Theodotionem igitur ante Sym- 
machum editionem emisisse suam, ex iis quae su- 
pra dieta sunt; liquidum est. ldipsum credidisse 
videtur Hieronymus, qui ait Comment. in. Hesaiam, 
eap. Lvit , v. 6: Pro catena. LXX σύνδεσμον, id 
est colligationem,sive viuculum traastulerunt ; Aquila 
sicut supra errorem interpretatus est ; Symmachus , 
in. Theodotionis scia concedens, torquem posuit. Quo 
indicat Symmaebum in editione sua secutum esse 
interpretationem Theodotionis, utpote antiquioris ; 
confirmatur etiam Irenzi loco, ubi carpit ille Aqui- 
lam et Theodotionem tantum, quod cap. vu He- 
sais vocem ; verlerin| νεανὶς , adolescentula , 
non παρθένος, virgo, ut LXX interpretes. Si autem 
Syminaclus jam editionem suam publicam fecisset, 
cum et ipse νεανὶς transtulerit, an pretermitten - 
dus erat ab irenzo? Αἱ cum ex Chronico Alezan- 
drino, anno Severi nono Symmachus interpretatio- 
nem $uam concinnaverit, non potuit ab lrenzxe re- 
prehendi, qui anno circiter secundo ejusdem impe- 
ratoris martyrium passus esse putatur. Hinc vero 
corrigas velim nostram ad Synopsim Scriptura sa- 
cre notam, ubi post Dionysium Petavium diximus, 


pluribus testimoniis asseritur, verbum fecit. Hiero- 
nymus vero duas etiam Symmachum emisisse te- 
stificatur Comment. in Nahum, cap. 1, 1, uhj 
ait : In. Hebreo habetur, PBEREC MALEA, quod ínter- 
prelatus est Aquila, ἑξανχενισμοῦ πλήρης, id est, 
excervicatione plena; Symmachus autem, ἁποτομίας 
πλήρης, quod possumus dicere, credulitate vel seve- 
ritate plena. In altera ejus editione reperi, μελοχοπίας 
πλήρης, id est, sectionibus carnium , et frustis per 
membra concisis plena. Du: etiam e:eque diverse 
Symmachi leetiones afferuntur Hesai xrvii, 2; Osee 
xii, 11 ; Psal. cix, 4. Et in Appendice Exod. xxvii, 
44. In libris item 1 et Il Regum binz: nonnunquam 
Symmachi interpretationes afferuntur. Vide etiam , 
sodes, Jeremias xx, 2, et Jer. xxx, 52, in nota. Sed 
quia ejusmodi exempla non ita frequentia sunt, con- 
jectandi locus est Symmachum non duas omnino 
diversas editiones emisisse ; sed quam priorem emi- 
seral aliquot in locis emendasse, verbaque alia iden- 
tidem substituisse pro aliis. Alioquin si duas, per- 
inde atque Aquila, prorausque varias interpreta- 
tiones concinnassel, quid causze est cur cum longe 
elegantior et melior interpres a multis babitus sit 
quam Aquila, t»2m pauce tamen ex altera ejus edi- 
tione lectiones afferantur, quando tot tantaque ex 
secunda Aquile editione supersunt? Hzc conje- 
ctando solum dicla sint : res enim non ita explo- 
rata est , ut (uto possimus sententiam ferre. 


C V. Quo vertendi genere usus sit: et de annis chrono- 


logicis prime ac secunde ciatis ut a Symmacke 

numerabantur. 

Interpretatio Symmachi clarissima et elegantis- 
sima omnium est. Res ille ut plurimum apte ac di- 
lucide exprimit : non verba singula scrupulose re- 
ferre studet ut Aquila ; non LXX Interpretes presso 
vestigio sequitur ut Theodolio ; sed vel in difficilli- 
mis locis sensum jia legeuti exhibet, ut statim in- 
telligatur. Hebraismos raro sectatur. Summopere- 
que curasse videtur, ne quidpiam in Graeca serie 
poneret, quod Graecum lectorem llebraice ignarum 
offendere posset: ea tamen cautela, ut. Hebraicum 
exemplar unicum sequendum sibi proponeret, nec 
quidpiam ex editione τῶν 0’, ubi cum Hebraico non 


Symmachum editionem suam emisisse ante Theo- D quadrabat, in interpretationem suam  refunderet. 


dotionem. 
IV. An duas interpretationes ediderit Symmachus. 
Qua vero permotus causa ad Scripturam Grace 
interpretandam animum appulerit Symmachus, do- 
eet idem Epiphanius : quia nimirum Samaritanis 
infensus erat, translationem novam aggressus est, 
ut Samaritanorum interpretationes everteret. In 
Epitome Epiphanii De ponderibus mox edenda le- 
gitur, el; διαστροφὴν τῶν παρὰ Σαµαρείταις Epum- 
νευτῶν, ad eversionem interpretum Samaritanorum : 
hasce porro interpretationes Graecas fuisse, ex 
conjecturis admodum probabilibus supra statuimus. 
Duas Symmachum editiones emisisse certum vide- 
tur; nec mirum est Epiphanium id prateriisse , 


Quamobrem in annis chronulogicis ab Adamo usque 
ad Abrahamum, missa Septuaginta Interpretum sup- 
putatione, Hebraici semper textus annos exprime- 
bat, ut testificatur Eusebius Emisenus in loco quem 
ex manuscriptis excerptum retulimus in notis Gen. 
v, 5. Hebreus, inquit ille, et Syrus et Symmachus 
in genealogtis centum annos. minus semper ponunt ; 
exempli causa scriptum est in LXX quod Adam anno 
vite ccxxx genuerit Seih ; ibi llebreus cxxx habet. 
Illos autem centum annos reliquis Adami vita annia 
adjungit. Mirum autem in recensione corum qui He- 
braicum textum in annorum calculo seculi sunt, 
Hebreum, Syrum et Symmachum memorari, Aqui- 
lain vero τὸν δουλεύοντα τῇ Εδραϊκῇ λέξει praeter 


9 PRALIMINARIA — 32 
mitti, qui utique, ut Hebraicum semper scrupulo- A et loquendi rationes deligeret, quae majorem qui- 


sius quam czteri secutus est, in annorum calculis 
]psum non deseruisse putandus est. Sed vel Aquila 
ig recensione illa Eusebii Emiseni librariorum vitio 
exciderit, vel quia Hebrzum semper sequitur Aquila, 
ipsum non memorandum esse censuerit, quod pu- 
taret satis esse Hebrzeum nominari, ut statim se- 
queretur Aquilam eodem modo vertisse, utpote qui 
Hebrei semper vestigiis haereat. Preterea uon in- 
solens est veteres illos, etiam ubi duo vel tres in- 
terpretes eamdem ipsam lectionem przferunt, unum 
tantum ex illis commemorare , ut sexcenties in de- 
cursu hujus operis animadvertes. Quod ad Theodo- 
tionem vero spectat, verisimile est ipsum in ge- 
nealogiis, ut et alibi frequentissime, LXX Interpre- 
tum lectionem secutum esse; nam ideo post LXX 
et quasi ab Aquila et Symmacho segregatus, in He- 
xaplis locum habebat ; quia illi Hebraicum, hic LXX 
Interpretes sequi solebat. Symmachus ítaque He- 
breum quidem sequitur ut Aquila : sed ita ut hic 
litteram nimia sepe religione exprimere studeat; 
119 vero ita Hebraicis hzereat, ut eleganti: et per- 
spicuitatis rationem habere videatur. 

Vl. Ejus editio a veteribus admodum laudata. 

Hanc styli elegantiam et claritatem 'passim lau- 
dant Hieronyinus, Eusebius aliique ; quorum prior 
ejus interpretationes frequenter admiratur et lau- 
dibus extollit, ut Comment. in. psalm. xxi, v. 54, 
σαφέστερον ὁ Σύμμαχος , clarius Symmachus , ut et 


sspe alibi ; et versu sequenti, σφόδρα θαυμαστῶς ὁ C 


Ἄύμμαχος, admodum mirabiliter Symmachus; et 
psalm. xivi, 10, οὕτως ἠἡρμήνευσε θαυμαστῶς ὁ 
Xóppayoc, ita mirabiliter iuterpretatus est Symma- 
chus. Hieronymus vero de Symmacho loquens fre- 
quenter dicit, eum apertius et manifestius inter- 
pretatum esse. Et Commentario in Amos ir, 41, ait 
Symmachum non solere verborum χαχοζηλίαν, sed 
Intelligentiz2 ordinem sequi. 
ΥΠ. Theodoro Heracleote non ita probatur. 

Verum, ut variant opiniones, Theodorus Hera- 
cleotes3 , vir iugenii perspicacitlate quam fidei inte- 
gritate nobilior, in fragmento quod infra edemus, 
animadvertit , Symmachum, dum nimiz perspicui- 
tati studet, a vero Hebraici sensu non infrequenter 


dem perspicuitatem przferrent, sed ad Hebraicum 
non ita quadrarent. Ad hzc autem, similitudines, 
quibus abundat Hebraica lingua, Symmachus sz pe 
in versione sua non expressit ; sicque dictorum vim 
et emphasim enervavit, ut cum , verbi causa, illud 
psalm. Lxvu, 31, QrvzN my, a LXX Interpre- 
tibus sic expressum, ἡ συναγωγὴ τῶν ταύρων, 
congregatio taurorum, Symmachus, συνόδῳ παµµε- 
χεθῶν, congregationi pregrandium , vertit , ut cla- 
rius rem exprimeret : et sic similitudinem illam, 
abstwlit, qux: cum quamdam évépyetav orationi 
inderet, nihil tamen sensui officiebat. Hxc Theo- 
dorus Heracleotes , qui aliud simileque exemplum 


ex eodem psalmo , 3. 54, ubi illa verba ο 
B Dp" LXX vertunt, τῷ ἐπιθεθηχότι ἐπὶ τὸν 


οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολὰς, qui ascendit 
super celum cceli ad orientem ; Symmachus vero, 
τῷ ἐποχουμένῳ ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ ἐκ 
πρώτης, qui vehitur super celum coli ex prima. 
Quod ad primum autem exemplum attinet, non 
dubito multos fore qui Symmachi portes susci- 
piant : nam 3x sspe ἰσχυρὸς fortis vel δυνάστης 
potens etiam a LXX Interpretibus vertitur; rarius, 
ταῦρος, taurus : hoc. autem loco Hieronymus for- 
tium interpretatur, Aquilam forte secutus , uti so- 
let in Psalmis. Quod ad secundum vero exemplum, 
fateor mihi etiam , perinde atque Theodoro , accu- 
ratiorem videri τῶν O', quam Symmachi, interpre- 
tationem. Verum non desunt alia exempla ex qui- 
bus arguatur Symmachum, dum perspicuitati et 
eleganti studet, a vero Scripturze scopo aberrasse. 
Attamen vere dici potest. Symmachum optimi 
interpretis munere functum esse : etsi enim, dum 
claram exprimere sententiam nililur, a vero sensu 
nonnunquam deflectat, quid mirum, in re maxime 
tam ardua? Quis adeo lynceus , in tanta seriei pe- 
regrinitate, tanta obscuritate verborum , quantam 
innumeris in locis prefert Hebraicus textus, ut 
omnia semper accurate et sine sphalmate possit in- 
terpretari ? ld certe human: non esse facultatis vi- 
detur. Czeterum Symmachus ideo forlasse liberiu- 
rem elegantioremque interpretandi morem sectatus 
est, quia videbat Aquilam, propter nimiam ἀχρίδειαν 


aberrasse. Nam cum omnia, etiam difficillima, clare p et religionem , ipso Hebraico textu szpe obscurio- 


reddere satageret , plerumque evenit ut eas voces 


rem esse. 


CAPUT SEPTIMUM. 


De Theodotionis editione. 


I. Quis fuerit Theodotio. If. De ratione interpretandi qua usus est. III. Ceteris interpretibus indoctior habetur. 


I. Quis fuerit Theodoiio. 

Theodotio, Sinope in Ponto oriundus, Marcionita 
erat, ut ait Epiphanius; sed cum hzresi sux ignota 
nobis de causa succenseret ad Judzos confugit , 
circumeisusque est. Postquam «ογο Hebraicam lin- 
guai. edidicisset, interpretationem οἱ ipse suam ag- 


gressus est. Haec Epiphanius. Alii vero, nempe En- 
sebius et llieronymus, aiunt Ebiouitam fuisse; sive 
ex Jud:is ad Ebionitaa confugerit, sive, quia Ebio- 
nite pro Judzis habebantur et circumcidebantur, 
ad Jud:eos confugisse crediderit Epiphanius, quia 
ad Ebionitas se receperat. Hieronymus tamen , qui 





95 


IN HEXAPLA ORIGENIS. - 


91 


eum alibi Ebionitam appellat, Prefatlone in Com- A infrequénter tamen ex Aquila, rarius ex Symma- 


meni, Danielis, rem in dubio relinquere videtur, eum 
ait : Sed juxta Theodotionem Ecclesias legere, qui 
(ique post adventum Christi incredulus fuit, licet 
eum quidam dicant Ebionitam, qui altero genere Ju- 
deus est. Ille vero non semel a Grzcis, qui in Scri- 
pturam commentaria ediderunt, 8eó66ozoz , Theodo- 
(us etiam vocatur, ut videas psal. Σχ] in notis, et 
psal. Lxv, sive id librarii mendo acciderit, sive 
uiraque terminatio in ejus nomine admissa fuerit, 
ita ut modo θεόδοτος, nodo Θεοδοτίων vocaretu: ; ut 
Ἀσκλήπας eliam ᾿Ασχληπιὸς, Ἰσχύρας, Ἰσχύριος 
et Ἰσχνρίων appellabantur. lllum autem iucredulum 
fuisse, non autem Chrisüanum Ebionitam,, suadere 
videtur interpretatio loci illius celeberrimi in Da- 


niele, cap. ix, 96, ubi Hebraica verba sunt B 


mco rnv av" uu" aya nme, Aquila vero 
sic interpretatur, xai μετὰ τὰς ἑπτὰ ἑθδομάδας , καὶ 
ἑξγχοντα δύο, ἐξολοθρευθήσεται εἰλειμμένος, εἰ post 
septem hebdomadas et sexaginta duas, exterminabi- 
tur unctus. Symmachus, Ebionita Christianus, xai 
μετὰ τὰς ἑθδομάδας ἑπτὰ xa ἑξήχοντα δύο, Exxo- 
πῄσεται Χριστός, εἰ post hebdomadas septem et 
sereginta duas exscindeiur Christus. At Theodotio 
insignem illam de Christo prophetiam interpreta- 
tione sua quantum potuit labefactavit, et Judzeorum 
more interpretatus est his verbis, xal μετὰ τὰς 
ἑθδομάδας τὰς ἑξήχοντα δύο, . ἐξολοθρευθήσεται 
χρίσμα, et post hebdomadas sexaginta duas ezter- 
minabitur unctio, ubi Christi et uncti et Messize 
inentionem sustulit, licet rw clare in Hebraico 
exprimatur. Αι Ebionite, etsi Jesum non crederent 
esse Deum, ipsum tamen pro Christo atque Messia 
habebant : quae res suspicionem maximam inducit 
ipsum non Ebionitam, sed vere incredulum et Ju- 
dzum fuisse. 
Il. De ratione interpretandi qua wsus est. 

Theodotio , ut jam probavimus , post Aquilam et 
ante Symmachum interpretationem suam, impe- 
rante Commodo , in lucem emisit : et in vertendi 
modo 3 LXX Interpretibus minus quam alii de- 
flexit; imo etiam LXX sepissime secutus est: 
quz causa fuit, ut cum LXX deficerent, quod íve- 
quenter accidit, presertim in libris Josue, Judi- 
cum , Regum, Job, Jeremizx et Ezechielis, defectus 
hujusmodi ex Theodotione, qui styli et orationis 
genere similior LXX Interpreübus erat, suppleren- 
tur, asteriscis initio semper a latereque positis, do- 
nec adjectitia illa absolverentur. In libro autein 
Danielis, quia in LXX nterpretibus tota series 
prapostere posita erat, licet ei medicam admovere 
manum tentaverit Origenes, illa tamen editione re- 
mota, Theodotionem ejus loco substituit Ecclesia : 
unde factum est ut Theodotionis editio iu Danielem 
hodieque sola in Ecclesiis Grzecis legatur, et editio 
τῶν Ο’ paulatim interierit. Alia item minora addi- 
tammenta, qux grzmissis asteriseis editioni τῶν 0Ο’ 
inseruit Origenes, ut plurimum ex Theodotione, ob 
memoratam styli affinitatem, mutuatus est; non 


cho, desumpsit. 

Licet autem Tbeodotio LXX Interpretum vestigio 
fere semper hzreat, non parem tamen ubique et 
in omnibus Scriptura libris interpretandi rationem - 
sectatus est : Aquilze enim non raro interpretatio - 
nem adoptat, ut in decursu hujus operis videbis, 
quando notatur À., 8., atque eliam ubi Α., Z., 8. 
Etsi enim Theodotio Symmachum «tate preecedat, 
posterior tamen ob causam initio memoratam lo- 
catur. lMaque ubi A., Σ., Θ., premittitur, intelli- 
gas oportet Symmachum, ubi Aquilam et Theodo- 
tionem in vertendo convenire vidit, eosdem in edi- 
tione sua ssepe secutum esse. 

lll. Ceteris interpretibus indoctior habetur. 

Non infrequenter etiam Theodotio peculiarem 
sibi, ab aliisque omnibus diversam interpretationem 
adornat : in iisque locis longe minore quam Aquila 
vel Symmachus, Hebraica lingua peritia instructus 
deprehenditur. Nam prater alia minus docti inter- 
pretis signa, qua erudito lectori explorauda r«mit- 
ümus, pers:epe ille verba Hebraica, quorum inter- 
pretatio nou ita diflicilis erat, ut vertendi mole- 
stiam declinaret, Gracis litteris expressit, exempli 
causa Levit. vn, 48, rnm 18, ipse vertit gevyó 
ἔσται, vel, ut alius codex habet, φεγγοὺλ ἔσται, 
phengul erit, ubi Aquila et Symmachus, Dun ἁπό- 
ϐλητον abjiciendun , LXX , µίασµα, inquinatio, 
Symmachus alibi ἀργὸν, inutile, alii, fetidum, vel 
corruptum vel abominatio, interpretantur. EL Levit. 
xij 6, ΠΠΡΟὨ Theodotio, µασφάα, ubi Aquila, 
ἐξανάδοσις, eruptio, Symmachus, ἕχόρασμα, ebulli- 
tio, vel ejectamenium ; alibi vero ἔχφυμα, pustula ; 
Vulgata, scabies : ejusdem etiam puto esse eodem 
capite, chó positum pro rZ, quod est, tumor vel 
cicatriz. Et Levit. xviu, 22, 5an Theodotio 04692, 
Thabel, Aquila vero, ἀπειρημένον, prohibitum, 
Symmachus ἄῤῥητον, infandum, Vulgata, scelws. 
Et Deut. xxii, 9, m'wo» Theodotio vertit. χώλυµα, 
impedimentum , quia hec vox Graeca Hebraicam 
pene lectionem refert, magisque respexisse videtur 
Theodotio ad soni affinitatem quam ad significatio- 
nem, Aquila. vero ἀνομοιογενὲς, id est. genere dissi- 
mile; alii mistum vel misturam interpretantur. 


D Et Hesaiz Lxiv, 6, ΥΠ Theodotio vertit, ᾿Ἐδδίμ, 


Eddim, ubi Aquila μαρτυριῶν, testimoniorum, 
Symmaehus, χυουσῶν, parientium, Vulgala, men- 
siruate, alii, centonum. Dicet fortasse quispiam 
Theodotionem has voces perraras, et quas alii in- 
terpretes, nempe LXX et Aquila, quasi divinando 
transtulisse videbantur, consulto ἀνερμηνεύτους 
pretermisisse, quia earum significationem priscis 
illis perinde atque sibi, ignotam esse putabat: 
poterat enim ex aliis mutuari, si bene translatas 
ab eis putavisset. Preterea multa verba fuisse, 
quorum licet significatio non ignoraretur, ex usu 
tamen Judaeorum ἀνερμήνευτα remanebant, et lit- 
teris solum Graecis, ut Hebraice sonabant, expri- 
mebantur; cujus rei exempla multa in LXX Inter- 


95 PRAÁELIMINARIA 96 


pretibus occurrunt. Hzc objectio non verisimilitu- A praetermisimus, valere possit, in aliquot tameu 


dine caret : at etsi aliquando in quibusdam ex 
allatis locis et in aliis bene multis quse consulto 


exemplis Theodotionis vel indiligentiam vel impe- 
riiam vix excusare possumus. 


CAPUT OCTAVUM. 


De reliquis editionibus. 


). Quinta, Sexu, Septima editiones, quandonam facts sint. ΠΠ. Quandonam repertus fuerint. IIl. De Quiata editione. 
IV. De Sexta. Y. De Septima. VI. De Vulgate editionis Latins prestantia. | 


I. Quinta, Sexta, Septima editiones quandonam 
[acte sint. 

Quo tempore Quinta, Sexta, et Septima editiones 
emissaz fuerint ; an alia aliam setate longe przce- 
dat, qus prior, quz? posterior concinnata fuerit , 
quibus auctoribus singule; hzc, inquam, omnia 
sque ignota sunt, nec potest iis de rebus vel con- 
Jectando quidpiam proferri. Perindeque ignoratur 
an Aquile , Theodotionis et Symmachi editionibus 
ille vel antiquiores sint, vel ztate posteriores. 
Si tamen Quinta, qux anao Caracalle septimo in 
doliis reperta est, «t Sexta qua» tempore Alexandri 
Severi in doliis pariter deprehensa. fuit; si ambee, 
inquam, ille in dolis hujusmodi diu latuerint, 
Theodotionis sane et Symmschi editiones, qua 
paulo ante emisss fuerant, zlate przcesserint. 
Sane verisimile videtur, vel ex ipso narrandi modo, 
editiones illas, qui casu in doliis latentes depre- 


honsm sunt, non nuperrime occultatas fuisse, sed C 


90η paucis latuisse annis. Ex hac porro editionum 
collectione animadvertas, illo sevo multos fuisse, 
qui Hebraicis libris sacrz Scripture Grace verten- 
dis insudarent : nam preter LXX Interpretes, sex 
alias editiones nactus est Origenes, qui fortasse non 
emnes quse atte prodierant, reperire potuit. 
ΠΙ. Quandonam reperte fuerint. 

Quintam editionem repertam fuisse Hierichunte 
in doliis, iv κίθοις, referebat Origenes, teste Euse- 
bio, Hist. eccl. lib. vi, cap. 16, et quidem, ut narrat 
Epiphanius, anuo Caracallz septimo. Sexta pariter 
editio in doliis inveuta fuit Nicopoli ad Actium, 
tempore Alexandrini Severi. Septimam item editio- 
nem nactum Origenem in Hexaplis posuisse narrat 
Eusebius lib. τι, cap. 16: "Ev γε μὴν τοῖς Ἑξαπλοῖς 
τῶν Ἑαλμῶν μετὰ τὰς ἐπισήμους τέσσαρας ἐχδόσεις, 
οὗ µόνον Πέμπτην. ἀλλὰ xal Ἔχτην xai 'Ἑθδόμην 
φπαραθεὶς ἑρμηνείαν. ld est : Utique in. Hezaplis 
Psalmorum post insignes illas φκαίκον editiones, 
ubi nen solum Quiniam, sed eiiam Sexiam et Sepii- 
wm editionem apposuit, etc. Hzc in transcursu 
Barrans Eusebius, in Psalmis tantum Septimam 
editionem fuisse memorat. Sed ipso teste Eusebio, 
im mimoribus etiam prophetis babebatur, locum 
enim Sepüims ex Habacuc cap. n ipse profert in 
Demonstratione ewengelica; utrum in aliis etiam 
libris fuerit jam capite primo Przliminarium ex- 
pessum fuit. Eusebio accinit Hieronymus De scri- 
wieribus: ecclesiasticis : Pratterea, inquit, Quintam 


et Sextam et Septimam editionem , quas etiam nos 
de ejus bibliotheca habemus , miro labore reperit 
(Origenes) et cum ceteris. editionibus comparavit. 
lgitur ex Eusebii et Hieronymi testimoniis, quibus 
non licet refragari, certum est Septimam ctiam 
editionem in quibusdsm Seripturz libris ab ipso 
Origene positam fuisse. Id certe ignorare non potuit 
Eusebius, qui ipsum Origenis autographum , una 
cam Pamphilo martyre, tractavit, correxit scholiis- 
que illustravit. Attamen Septimam nusquam me- 
morat Epiphanius, qui ut in aliis minus accurati 
scriptoris conspicua signa dedit, hoc item indili- 
genler tractasse existimandus est. Sed , quod mi- 
rum videatur, auctor Synopseos inter Athanasiaua 
opera cus, de Septima editione ita loquitur : Se- 
plima et postrema interpretatio sancti Luciani ma- 
gni ascele et marlyris est, qui et ipse cum in ρτα- 
dictas editiones cum lJebraicis conjunctas incidisset, 
et diligenter qu& vel deerant, δεί super(iua erant, 
insperisset , ac suis quibusque Scripturarum locis 
correxis:et , versionem hanc Christianis fratribus 
edidit, que interpretatio, sive ipsius manu descri- 
pius liber, post ejus certamen el mariyrium quod 
sub Diocletiano et Maximiano tyrannis sustinmil, 
repertus est Nicomedie sub Constantino Magno im- 
peratore apud Judcos, in pariete turrito calce cir- 
cumlito, in quo custodie gratia positus fwerat. 
Sic ille decantatam illam Luciani martyris editio- 
nem cum Septima Hexaplari confudit, exque dua- 
bus unam fecit. Quod commentum Eusebii atque 
Hieronymi testimoniis exploditur, quorum prior, 
Luciano martyri zqualis, in ipso autograpbo vidit 
Septimam ab Origene ante annos plus quinqua- 


p ginta. in Hexaplis positam. Ad hzc vero auctoris 


Synopseos narratio respuitur ex ipsis Septimz [ra- 
gmeutis, qus, αἱ testificabantur Eusebius et Hiero- 
nymus, in paucis Scripturz libris aderat : contra 
vero Luciani editio totam Scripturam complecte- 
batur ; nihilque aliud erat quam interpretatio τῶν Q', 
plurimis in locis ab eodem sanctc martyreemendata, 
quai multis post conciunata Hexapla annis prodie- 
rat. Hinc vero corrigendus Brianus Waltonus, 
qui ab auctore Synopseos deceptus, opinatur Septi- 
mam eamdem esse quam Luciani martyris editio- 
nem. Prolegom. ix, num. 20. 
Ill. De Quinte editione. 

Christianusne, an Judzus, Samaritanusve fuerit 

qui editionem Quintam adornavit, pec ex veterum 














91 IN BEXAPLA ORIGENIS. 98 
testimonio, nec ex ejus interpretatione colligi posse A ptimze, quz in Habacuc propheta suo ordine posita 


videtur: quisquis vero fuerit, multo liberiore quam 
Svmmachus ipterprelandi genere usus est, ita ut 
paraphrasten quandoque sapiat, ut videre preser- 
tim est in duodecim prophetis minoribus, ubi fre- 
quentiora ejusdem fragmenta habentur. Sic Osee 
vi, 9, vocem Ὦ 3η, quam esteri, curabit nos, vel 
elligabit nos, interpretantur, ipse vertit, ὑγιεῖς ἆπο- 
δείξει, sanos. exhibebit. Et Osee vir, 34, hzc. He- 
braica verba *à "^ rum vmm urs, que- 
rum sensus est, super triticum et vinum congregati 
sunt, recesserunt a. me, ipse vertit, ὑπὸ τρυφῆς xal 
πλησμονῆς σίτου xaX ofvou ἀπέστησάν µου, id est, 
a voluptate εἰ abundantia tritici et vini defecerunt a 
ss. Sic ille fere semper liberam nec littere aatri- 
ctam interpretationem effert, iia tamen ut a vera 
Scripture mente nom recedat : quz causa fuit ut 
Vulyatus interpres in his prophetarum libris non 
infrequenter ipsum sequi videatur. 
IV. De Sexta. 

Sexism vero editionem a Christiano viro concin- 
natam fuisse vel ex hoc uno ejus fragmento liqui- 
dum est, Habacuc m, 45, ubi illud flebraicum: 
Ὅσοστνι vunb ουν yunb rwon sic interpretatur 
ipse, Ἔξηλθες τοῦ σῶσα: τὸν λαόν σου διὰ Ἰησοῦ τοῦ 
Χριστοῦ σου Egressus es ad salvandum populum 
txum per Jesum Chrisium. tuum, Cujus. versiculi 
Gri&eca ex manuscriptis eruuntur ; Latina ex Hiero- 
nymo, qui addit Sextam editionem prodere mani- 
festissime sacramentum. Hic autem interpres, per- 
inde atque pracedens, paraphrasi gaudebat, ut in 
loco jam allato deprehenditur, licet nihil ibi efferat 
nisi mentem Hebraicz Scripturz. Verum in altero 
ejus loco longe majorem exspatiaudi licentiam ani- 
madvertas. Psalm. xxxvi, 55, Hebrza sie ha- 
bent : 32y rio Typ. y*29 yu ^no, id est, 
vidi impium terrificum diffundentem se sicut laurus 
viridis, sive, ut Hieronymus babet, sicut indigenam 
virentem, ubi Vulgata, vidi impium superezaltatum et 
elevatum sicul. cedros Libani; Sexta vero sic : Εἶδον 
ἀσεθῃ xal ἀναιδη ἀντιποιούμενον iv σχληρότητι, xat 
λέγοντα, Εἰμὶ ὡς αὐτοχθὼν περιπατῶν &v διχαιοσύνη. 
ld est : Vidi impium et impudentem sibi vindican- 
tom in duritia, εἰ dicentem : Sum sicut. indigena 


erat, ut liquet ex ejus fragmento cap. 11, 4, et 
ex nota Hieronymi ibidem y. 11. Hic autem inter- 
pres locum supra allatum }. 15, quem Hieronymus. 
queritur à. Symmacho et Theodotione Ebionaeo 
more versum fuisse hoc pacto, egressus es ut salva- 
res populum tuum, ut salvares Christum tuum, Ju- 
daico prorsus more convertit, his verbis : ᾽Ανεϕάνης 
ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ λαοῦ σου, ῥύσασθαι τοὺς ἐχλεχτούς 
σου’ Apparwisti super salute populi tui, ad liberan- 
dum electos tuos, ubi nomen Christi in Hebraico 
expressum "ΤΠΊΦΩ in electos vertitur : quod sane 
vir Christianus non fecerit, Ex hoc item capite 
deprehenditur bunc iuterpretem admodum παρα. 
φραστιχῶς vertisse, ut quisquis videre possit. 

His itaque perspectis, dicendum restat, tres illas 
superadditas editiones, longe liberiori interpretandi 
genere concinnatas fuisse, quam editionem Symma- 
chi, qui tamen magis quam Aquila et Theodotio ab 
Hebraica littera deflectit. 

Erit forte qui reclamet iis que supra diximus, 
nempe tres illas superadditas editiones, Quintam, 
Sextam et Septimam, ab Origene positas fuisse in 
minoribus prophetis, et hzc objiciat : In codice 
Barberino affertur locus Osee cap. xi, v. 4, eodem 
columnarum ordine quo in Hexaplis erat, ubi tamen 
DeC Quinta, nec Sexta, nec Septima comparent, 
unde sequi videtur illas editiones in prophetis 1ini- 
noribus non adfuisse. Reponam ego ος eodem co- 
dice Barberino, palam esse, in minoribus prophe- 
tis illas editiones cum allig adfuisse, quandoquidem 
ibi mu'ta passim loca ex tribus illis postremis edi- 
tionibus afferuntur : cum autem librarius in illo 
Hexaplorum specimine quatuor solum editiones, 
nempe Aquile, Symmachi, τῶν O', et Theodotionis, 
posuit, id arbitratu suo fecit; sive quia tres ill: 
poswemze editiones cum prioribas eoncordabant, 
sive alia de causa. Certe in specimine illo colum- 
nam Hebraicam, Hebraicis litteris descriptam, pres. 
termisit ille, etsi verisimile sit eam in exemplari 
suo adfuisse cum aliis. 

Vl. De Vulgate editionis Latine prestantia. 
jam ubi de veterum editionibus singulis, quae in 
Hexaplis locum habebant, disseruimus, restat ut de 


ambulans in justitia: que sone paraphrasin non D Vulgsta Latina nostra pauca dicamus, quam D. 


modo sapiunt, sed etiam superare videntur. 
V. De Septima. 

Septima editio Christianine an Jud:i interpretis 
sit ex uno Habacuci cantico dijudicari potest; si 
tamen Seyptimz sit interpretatio cantici totius, ibi- 
dem editioni τῶν ϐ subjuneta, quod sane plus 
quam verisimile arbitrer. In nota quippe codicis 
Barberini, ubi ea integra describitur, adnotatur 
cam versionem A&ec Áquilse, nec Symmachi, nec 
Theodotiouis esse, disquirendumque num ad Quin- 
tam vel ad Sextam editionem pertineat. Cum ergo 
aliunde ctiam, nompe et fragmentis qux supersunt, 
certum exploratumque sit, nullius eórum esse qui 
supra memorantur, sequitur haud dubie esse Se- 


llieronymus harum omnium editionum adminiculo, 
summo labore et aecuratione concinnavit. Etsi 
porro eum interpretaretur, Hexapla ipsa pre ma- 
nibus habuerit, non ille fortuito lectiones interpre- 
tationesque quaslibet amplexabatur; sed eum de- 
lectu et consilio doctissimorum ex Hebraeis eas ques 
meliores et ad veram Hebraici exemplaris lectionem 
accommodatiores erant, Latine exprimere satagebet. 
Aquilam et Syminachum, interpretum omnium pra&- 
stantissimos, czteris anteferre solebat ; in. Psalmis 
autem et yrophetis majoribus frequentius Aquila 
quam Syminacho usus esse deprehenditur ; in pro- 
phetis vero minoribus non raro Quintam adhibuit 
editionem Aliquando etiam, missis cateris inger- 


99 |: PRUELIMINARIA 100 
pretibus, LXX editionem, utpote Hebraico textui À est, occurrebant, diligentia solertiaque usus semper 


propinquiorem, sequebatur; nec infrequenter no- 
vam ille et a czeteris diversam interpretationem effe- 
rebat, quando scilicet, consultis Hebraeorum ma- 
gistris, nullam ex editis penitus quadrare animad- 
vertebat. Pari in variis dubiisque Hebraici exem- 
plaris lectionibus, qux frequenter, ut supra dictum 


est Hieronymus ; qui *ut optimam deligeret, non 
modo Scriptur:e sacre seriem, sed etiam Hebrzo- 
rum peritissimos adibat. Quare nihil mirum si tanto 
Studio, tamque solerti opera emissam editionem, 
utpote omnium przstantissimam, Ecclesia Romana 
ab omnibus sequendam.esse edixerit. 


CAPUT NONUM. 


In singulos Scripture libros, ut in Hexaplis erant, hic quadam adnotantur. 


Opere pretium erit hic singulos Scriptur:e sacrae 
libros obiter percurrere, et quadam adnotare que 
tum de ipso Hexaplorum statu et ordine, tum de 
iis quz nos in unoquoque libro prastitimus, obser- 
vanda supersunt, 

In Genesi et in Levitico, atque, ut videtur, in 
aliis Pentateuchi libris, preter sex ilfas columnas, 
quibus Hexapla constituebantur, Quinta etiam edi- 


. Wo, si fides est. fragmentis quae supersunt, suum 


teneb3t locum ; Sextam etiam adfuisse superius 
probatum est. Preterea interdum aderant in mar- 
ginibus, ut quidem opinamur, lectiones Samaritani 
interpretis, atque etiam Hebrzi cujusdam et Syri 
interpretis, de quibus fuse cap. 1. Etsi autem tan- 
làm ex manuscriptis et ex editis libris lectionum 
accessionem fecerimus, ut iis comparatz ία, qu:e 


a Drusio collects Sun, paucissima videantur ; C 


longe inajorem haud dubie facturi eramus, nisi Ba- 
siliensis codex tota pene Genesi temporum injuria 
mulciatus fuisset. Hune tamen defectum abunde 
compensant fragmenta veterum interpretum bene 
multa ex Coisliniano illo perantiquo codice de- 
cerpia. 

In Exodo par diligentia ab Origene adhibita fue- 
rat. Hic perinde atque in Genesi Samaritani, Syri 
et Hebrai lectiones observantur. Ex Quinta editione 
nibil, nec inde tamen inferas non adfuisse in Exo- 
do : nam qui tam paucas ex aliis Peotateuchi libris 
exhibent manuscripti codices, non mirum si nul- 
lam ia Exodo attulerint. Lectiones porro interpre- 
*um, vicies saltem auctiores proferimus quam apud 
Drusium haberentur. In postremis capitibus, ubi ea 
qua in editione τῶν Ο’ preepostere posita erant, suo 
ordini restituit Origenes, non pauca ex editione 
illa hexaplari sic restituta, eum asteriscis et obelis 
proferimus ex codice Colbertino antiquissimo, cujus 
specimen dedimus Paleographime Grece lib. m, 
cap. 1. 

In Levitico eadem observantur que in Exodo. 
Lectio Quinte editionis habetur ad cap. tt Levitici. 
Hic Colbertinus longe plura suppeditat quam in 


Exodo, ex editione τῶν ϱ’ Origeniana sive hexa- 


plari. Lectiones autem veterum interpretum , quas 
magno numero proferimus, omnes pene novze, nec- 
dum observatz sunt. 

De Numerorum libro paria dicimus. Hic tamen 


D 


nihil ex Quinta editione comparet. Aliquot in locis 
inserta conspiciuntur, et quidem ab ipso, ut puta- 
tur, Origene, loca illa, qu: in Samaritano textu ex 
Deuteronomio in Numeros translata fuerant. Quz- 
dam similiter ex editione τῶν 0', Origeniana ad 
fidem codicis Colbertini cum asteriscis et obelis 
referuntur : lectionesque interpretum mult, qua- 
rum paucissimx observate fuerant a Drusio. 

In libro Deuteronomii, nihil ex Origeniana illa 
hexaplari hahetur. Caetera vero eadem fere, quz in 
libro Numerorum, conspiciuntur. Veterum inter- 
pretationes, novas pene omnes, afferimus, et plures 
quam in aliis libris. 

In libro Josue eadem preestitit Origenes, qua in 
toto Pentateucho. Editionem tamen Quintam ibi 
non adjecisse videtur. Loca plurima mutila in edi- 
tione τῶν O', ex aliis interpretibus restituit, appo- 
sitis asteriscis, quxe nos, ut erant in codice Basi- 
liensi, sine asteriscis nimirum, edidimus, et non 
pauca ex Coisliniano codice adjecimus. Drusius 
vero paucissima attulerat. Quid vero causs sit 
cur lectiones a nobis allate, cum illis quas Masius 
cum asteriscis edidit, persepe non consentiant, 
haud difficile est intelligere. Cum enim Μαρίας, ut 
ipse testificatur, ad hzec restituenda codice Syriaco 
sit usus, ut lectionem Graecam Syriace ope asse- 
queretur, szpe divinarit oportet. Quamobrem le- 
Ctíones nostre longe sinceriores sunt quam Ma- 
sianz. 


In libro Judicum longe plura quam in libro Jo- 
sue, in editione hexaplari ab Origene restituta de- 
prehenduntur, qua& ex Theodotione ut plurimum 
mutuatus est Origenes, Ea vero nanc primum in 
lucem edimus, Drusius enim fere nibil habuit. Ca- 
pite autem nono ac decimo, quzdam hexaplaris 
τῶν Ο’ elitionis ex vetustissimo folio nostro manu- 
scripto proferuntur. 


In libro Ruth, etsi paria przstiterit Origenes, 


: hibil pene eorum superest. 


In libris Samuelis et Regum solita industria usus 
Origenes deprehenditur. lbi etiam Syri lectiones 
non raro afferuntur. Monetur autem in fine primi, 
unum olim fuisse librum Samuelis, qui duos ho- 
diernos complectebatur, nec Aquilam divisisse pri- 
mum à secundo. Magno porro veterum interpreta- 








401 


quenter proferuntur. 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 


tionum silva, quam edimus, nunc primo proditin A ἄίδα τῆς σωτηρίας 
lucem ; Drusius vero nibil pene collegerat. 

In libris Paralipomenon pauca Hexaplorum fra- 
gmenta exhibemus, quia rarissima in hos Commen- 
taria a priscis scriptoribus edita sunt : et in ma- 
nuscriptis, veterum interpretum lectiones infre- 


In libros Esdrae, Nebemie, Estheris nibil Hexa- 
plorum superest, licet Origenes, ut existimo, in iis 
eamdem quam in ceteris operam navaverit. Verum 
io codicibus qui in manus inciderunt, nihil margi- 
palium notarum, nihil commentariorum adest. 

In libro autem Job quid praestiterit Origenes, ipse 
declarat in Epistola ad Africanum : hujus hic verba 


subjicimus. 


Ex Job etiam ab bis 
verbis : Scriptum est au- 
tem ipsum resurrecturum, 
cum quibus Dominus re- 
surgit, usque ad finem, 
hec, inquam, non ex- 
&tant apud Hebreos : 
quare nec apud Aquilam 
habenter; sed apud LXX 
ei apud Theodotionem, 
quoad sensum eadem 
sunt. Innumera quoque 
alia invenimus in Job, 
tum deficientia, tum re- 
dundantia in nostris 
exemplaribus, si confe 
rantur cum Judaicis. De- 
ficientia quidem, ut cum 
his verbis : Surgens mane 
offerebat pro illis sacrifi- 
cia, secundum numerum 
vorum; additur, vitulum 
unum pro peccato pro 
animabus eorum, Et cum 
his: Venerunt angeli Dei, 
ut astarent coram Deo, οἱ 
diabolus venit cum eis 
subneclitur : Circumiens 
lerram, et. perambulans 
in ea. Preterea post bxc 
verba, Dominus dedii, 
Dominus abstulit, apud 
Hebrzos non erant hzc, 
sicut Domino placuit , ita 
factum est. 


. Plura autem in nostris 
quam in Hebrseis sunt 
ea que Jobo dixit uxor 
ejus ab his verbis : 
Quousque perseverabis di- 
cendo : Manebo adhuc 
parvo tempore — exspe- 
clans spem salutis mee, 


'AJMà xol ἀπὸ τοῦ 
"196, τὰ ἀπὸ τοῦ Γέγρα- 
πται δὲ αὐτὸν πάν 
ἀναστήσεσθαι, μεθ ὧν ὁ 
Κύριος ἀγίστησυ», ἄχρι 
τέλους, οὐ χεῖται παρὰ 
τοῖς Ἑδραίοις ' διόπερ 
οὐδὲ παρὰ τῷ Αχύλᾳα, 
παρὰ δὲ τοῖς 06’ xai Gco- 
δοτίωνι τὰ ἰσοδυναμοῦντα 
ἀλλήλοις. Καὶ ἄλλα δὲ 
µυρία εὕρομεν ἐν τῷ 
Ἰὼω6, χαὶ κατ ὀλίγον, 
xaX ἐπὶ πλέον ἐν τοῖς 


Ἡμετέροις ἀντιγράφοις, f| 6 


ἐν τοῖς παρὰ Ἰουδαίοις' 
κατ ὀλίγον μὲν, ὅτε, ἁγι- 
στάµεγος τὸ πρωῖ προσ- 
έφερε περὶ αὐτῶν ϐθυ- 
σίας κατὰ τὸν ἀριθμὸν 
αὐτῶν" τὸ: µόσχον ἕνα 
περὶ ἁμαρτίας περὶ τῶν 
ψυχῶν αὐτῶν. Καὶ ὅτε, 
ᾖ.θον οἱ ἄγγεῖοι τοῦ 
θεοῦ παραωτήναι ἐνώ- 
πιο τοῦ θ6εεῖ. xai ὁ 
διάδο.Ίος ᾖ.1θε μετ) αὐ- 
τῶν" τό' περιεΊθὼν τὴν 
γῆν, καὶ ἐμπεριπατήσας 


iy αὑτῇ. "Ext δὲ οὐκ y D 


παρ Ἑθραίοις μετὰ τό; 
Ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ 
Κύριος dgelAsto: ὡς τῷ 
Κυρίῳ ἕδοξεν, οὕτως 
xal ἐγένετο. 

Πλείονα δὲ ἓν τοῖς ἥμε- 
τέροις παρὰ τὰ Ἑθραϊ- 
xà, ὅτε εἶπε τῷ Ἰὼθ 
ἡ γυνὴ αὑτοῦ, ἀπὸ τοῦ, 
Μέχρι τίνος καρτερή- 
σεις, «έγωγ" Ιδοὺ. ἀνα- 
µένω χρόνον ἔτι µικρὸγ' 
προσδεχόµεγος τὴν éA- 


µου ; ἕως τοῦ, ἵνα ἆνα- 
παύσωμαι τῶν µόχθω»ν 
µου καὶ τῶν ὀδυγῶν, 
al µε viv συγέἐχουσι. 
Μόνον γὰρ τὰ ῥητὰ τῆς 
γυναιχὸς ἀναγέγραπται, 
τό. "AAA" εἶπόν τι ῥῆμα 
πρὸς Κύριο», xal τε- 
lsvca. 

Πάλιν τε αὗ πλεῖστά 
τε ὅσα διὰ µέσου ὅλου 
τοῦ Ἰὼθ παρ) Ἑδραίοις 
μὲν χεῖται, παρ) ἡμῖν δὲ 
οὐχί. Καὶ πολλάχις μὲν 


B ἕἔπη τέσσαρα Ἡ τρία, 


ἔσθ᾽ ὅτε δὲ χαὶ δεχατέσ- 
capa xai δεχαεννέα xat 
δεχαέξ. Καὶ τί µε δεῖ xa- 
ταλέχειν, ἃ μετὰ πολλοῦ 


109 
usque ad hzc verba, ut 
requiescam ab erumnis 
meis, et a doloribus qua 
me nunc delinent. Nam 
(in Hebraice ) hzc tan- 
tum verba uxoris ejus 
scripta sunt : Sed dic 
verbum contra Dominum, 
et morere. 


Rursum plurima in 
medio toto libro Job 
apud Hebraeos reperiun- 
tur,qua in exemplaribus 
nostris desiderantur; s2e- 
pius quidem (versiculi) 
quatuor vel tres ; inter- 
dum veroquatuordecim, 
novemdecim, vel sexde- 
cim. Et quid me oportet 


καµάτου ἀνελεξάμεθα, hic enumerare, qua 
ὑπὲρ τοῦ μὴ λανθάνειν — multolaborecollegimus, 
ἡμᾶς τὴν διαφορὰν τῶν — ne nos lateret discrimen 
παρὰ Ἰουδαίοις xal ἡμῖν — quod Judaica inter et no- 
ἀντιγράφων; sira exemplaria interce- 


dit? 

In libro igitur Job, prater solitam sex columna- 
rum operam, Origenes in editione τῶν O' plurima 
mutila ex Theodotione, et aliquando ex aliis editio- 
nibus, asteriscis praepositis restauravit, et hiatus 
magnos resarcivit, ut ipse supra memorat. Septin- 
gentos vel octingentos versiculos ab Origene przdi- 
cto modo in locis ubi deerant repositos fuisse testa- 
tur. Hieronymus, qui librum Job sic restitutum La- 
tine transtulit, ut habetur primo tomo editionis 
Joannis Martianzi nostri. Hzc supplementa ex co- 
dice quodam Colbertino, et ex editione Hieronymi 
mutuamur, Prz»terea lectiones veterum interpretum 
longe auctiores et emendatiores damus, quam Dru- 
sius ediderat. Hie frequentes afferuntur lectiones, 
hac previa nota 'O 'E6palo;, qua de re actui est 
capite primo. 

In libro Psalmorum, prster sex solitas columnas, 
tres'alias superaddidit Origenes, qu: Quintam, 
Sextam et Septimam editionem exhibebant: qua- 
rum omnium lectiones multis partibus auetiores 
dedimus quam Drusius ediderat. 

In Proverbiis solitum sex columnarum opus edi- 


.dit Origenes. Multas vero earum lectiones ex edi- 


tione Romana protulit Drusius, quibus nos aliquot 
adjecimus, et non paucas emendavimus. 

In Ecclesiaste paria przestitit Hexaplorum auctor. 
Ibi vero lectiones bene multas Drssianis adje- 
cimus. — - 2 

In Canticis item, preter Hexapla, du: saltem co- 
lJumnz adjectze fuerant, nempe Quinte et Sexts : 
an Septima item editio adfuerit, incertum ; Quin- 
tam vero et Sextam adfuisse probant earumdem loca 
quz supersunt. Hieronymus tamen Przfatione in 





103 


PRUELIMINARIA 


104 


Canticum, Quintam solum editionem «memorat, at- A et Origenes de Theodotionis opere in editione Vul- 


que ita loquitur : Origenes cum im ceteris - libris 
omnes vicerit, in Cantica canticorum ipse se vicit. 
Nam decem voluminibus explicitis, qua ad viginti 
usque versuum. Πα pene perveniunt ; primum 
LXX Interpretes, deinde. Aquilam et.Symmachum 
el Theodotionem, et ad exiremum Quintam editionem, 
quam in Actio littore invenisse se scribit, elc. De 
Sexta vero editione, quz tamen in Canticis Hexa- 
plis erat, ne verbum quidem Hieronymus; sive il- 
lam editionem neglexerit Origenes in Commentariis 
suis, sive illam llieronymus pratermiserit : quod 
yerisimilius est; nam ut jam saepe vidimus, ex si- 
lentio bujusmodi, nihil potest concludi. In Canticis 
vero preter Drusianas, alias bene multas adjecimus 
veterum interpretum lectiones. 


"|n Hesaia preter Hexaplare opus, non pauee 


Syri lectiones observabantur. Ibi vero interpreta- 
tones Aquile, Symmachi οἱ Theodotionis longe 
suctiores damus quam apud Drusium habeantur. 
In Jeremia preter illam sex columnarum ope- 
ram, multa ex Theodotione cum asteriscis resli- 
tuit Origenes, que LXX Interpretes consulto prz- 
termiserant, αἱ ait &xpissime Hieronymus Com- 
mentario in. Jeremiam. ]bi multa cum asteriscis ad- 
dita sunt, multeque transpositiones erant, ut ait 
Origenes epist. ad Africanum : Πολλὰ δὲ τοιαῦτα 
καὶ ἐν τῷ Ἱερεμίᾳ χατενοῄσαμεν, àv ᾧ καὶ πολλὴν 
µεγάθεσιν χαὶ ἐναλλαγὴν τῆς λέξεως τῶν προφητενο- 


µένων εὕρομεν. ld est : Similia multa deprehendi- C 


mus quoque in. Jeremia, in quo frequentes transposi- 
tiones et permutationes vaticiniorum invenimus. Ho- 
ram omnium peramplam collectionem ope manu- 
scriptorum fecimus : Drusius paucissima affert. 

in Threnis Jeremize solius Symmachi editionem 
cum LXX posuit Origenes, ut ipse in quadam nota 
testi&catur. Cur eutem hic non solitam operam 
priestiterit, sed Aquilam et Tlieodotionem omiserit, 
conjectando solum dicere possumus : quia nimirum 
videbat LXX Interpretes non delicere pro more 
$u0, sed cum Aquila et Theodotione convenire, 
asteriscos rarissimos posuit, imo neque editiones 
illas ad quartum fidem qui deflciebant cum aste- 
riscis supplebat, quz redundabant obelo notare so- 


gala asteriscos. posmit, docens de(uisse que addita 
sunt; et rursus quosdam. versus obelis pranotavit, 
superftua quaque designans. Cumque omnes Christi 
Ecclesie, tam Grecorum. quam. Latinorum, Syro- 
rumque et AEgyptiorum, hanc sub asteriscis et obelis 
editionem legant, ignoscant invidi labori meo, qui 
volui haberi nostros quod Graci in Aquile el Τλεο- 
dotionis ac Symmachi editionibus lectitant. Et αἱ illi 
in tantis divitiis doctrinarum non contemnunt studia 
hominum Judeorum, cur Latina paupertas despiciat 
hominem Christianum? Cujus si opus displiceat, certe 
voluntas recipienda est. Hoc autem loco Hierony- 
mus prima fronte sibi ipsi repugnare videtur. 
Postquam enim dixerat, Danielem non juxta LXX, 
sed juxta Theodotionem Ecclesias legere, statim 
subjicit omnes Christi Ecclesias, tam Grecorum 
quam Latinorum, BSyrorumque εἰ /Egyptiorum, 
editionem Vulgatam legere, scilicet τῶν 0', qua 
ab Origene ex editione Theodotionis aucta eL emen- 
data fuerat cum asteriscis et obelis. In. eo. autem 
sita est difücultas, quod cum ait Ecclesias legere 
Theodotionis editionem, et postea easdem legere 
editionem τῶν Ο’ hexaplarem, indicare videatur 
utramque editionem in publicis Ecclesise conventie 
bus legi quod utique vix credi possit: neque enim 
verisimile est duas ejusdem prophete editiones in- 
discriminatim in omuibus Ecclesiis lectas fuisse. 
Certum quidem est Ecclesiam Grzcam Theodotio- 
nis editionem solam legisse, ut ait postea Hierony- 
mus Commentario in Danielem, cap. iv, v. 5: Ez- 
ceptis LXX  translatoribus, qui hec omnia nescio 
qua ratione praterierunt, (res reliqui, collegam in- 
terpretati sunt. Unde judicio magistrorum Ecclesie 
editio eorum in hoc volumine repudiata est, et Theo- 
dotionis vulgo legitur, quo et Hebreo, et ceteris 
translatoribus congruit. SS. quoque Patres Graci, 
Chrysostomus, Theodoretus et alii, solam Theodo- 
tionis editionem semper afferunt : unde accidit ut 
LXX interpretum editio Danielis, tam χοινὴ illa 
quam hexaplaris ab Origene emendata, prorsus 
interiret, exceptis quibusdam laciniis qua infra in 
collectione nostra observantur. Cum ait igitur Hie- 
ronymus editionem bexaplarem in omnibus Eccle- 


lebat, e regione locavit. Hic autem longe plures D siis etiam Gracorum legi, intelligas oportet eam 


Symmeechi lectiones damus, quam Drusius attu- 
lerat. 

In Ezeehiele pro more Hexapla concinnavit Ori- 
genes, ac preterea quamplurima, qux in τοῖς 0Ο’ 
deflciebant, ex 'Theodotione, premissis asteriscis, 
restituit. Horum porro tot tantaque ex mss. colle- 
gimus, ut iis comparata, ea qua Drusias edidit ni- 
hil pene esse videantur. 

Quid in Daniele praestitit Origenes docet Hiero- 
nymus Praefatione in Danielem : Lectorem admoneo, 
inquit, Danielem non juxta LXX Interpretes, sed 
tuxta Theodotionem Ecclesias legere, qui utique post 
adventum Christi incredulus fuit: licet eum quidam 
dicant Ebionitam, qui altero genere Judaeus esi. Sed 


pre manibus omnium habitam et privatim leciam 
fuisse, non autem in publicis conventibus, ubi 
Théodotionis editio una Jegebatur, saltem apud 
Graecos. De differentia porro Hebraicorum exempla- 
rium ab editione τῶν O' et Theodotionis, hec habet 
Origenes epist. ad Africanum. 

Ἴσθι τοίνυν πρὸς ταῦ- 
τα, τί yph ἡμᾶς πράτ- 
τειν οὗ περὶ τῶν κατὰ 
Σωσάνναν µόνον, ἓν μὲν 
τῷ καθ) Ἕλληνας Ἑλ- 


Scias itaque ad hze, 
quid nobis agendum sit 
non solum in iis qux de 
Susanna, in Grx»co Grz- 
corum exemplari per to- 


ληνικῷ φεροµένων ἐν πά- tsm. Christi. Ecclesiam 
cn Ἐχχλησίᾳ Χριστοῦ,  circumferentor, que ta- 
παρὰδὲ Ἑδραίοις pd χει men apud Hebreos non 











105 

Μένων΄ οὐδὰ περὶ τῶν, 
ὡς ἔφασχες, ἄλλων δύο 
περικοπῶν, τῶν ἐπὶ τέ- 
Aet τοῦ βιθλίου περί τε 
τῶν χατὰ τὸν Bh xai 
τὸν δράκοντα ἀναγεγραμ- 
µένων, οὐδ' αὐτῶν ἐν tt 
Δανιηλ τῶν — 'E6palov 
Ιθγραμμένων' ἁλλὰ καὶ 
περὶ ἄλλων µνρίων, ἃ 
χατὰ τὴν µετριότητα 
ἡμῶν τοῖς Ἑδραϊχοῖς 
συγχρίναντες ἀντιγρά- 
qot; τὰ ἡμέτερα, πολ- 
λαχοῦ εὕρομεν. Ἐν μὲν 
τὰρ αὐτῷ τῷ Δανι]λ περὶ 
τῆς χαµίνου τῆς χαιοµέ- 
νης τὸ πεπεδηµένοι εὕ- 
pepev: Ev b τοῖς ἡμετέ- 
ροις ἀντιγράφοις περισ- 
σεύοντα παρὰ τὰ Ev τοῖς 
Ἑδραϊχοῖς ἔπη οὐκ ὀλίγα” 
ὧν &pyh χατὰ μὲν τινα 
τῶν φεροµένων Ev ταῖς 
Ἐχχλησίαις ἣν οὕτως" 
Προσηύξατο Ἀγαγρίας, 
xal Αζαρίας, xal Mt- 
ca^, xal ὕμγησαν τὸν 
Κύριον, ἕως τοῦ. Εὖ- 
λογεῖτε πάντες οἱ c'e6ó- 
µενοι Κύριον τὸν θεὸν 
τῶν θεῶν' ὑμνεῖτα καὶ 
ἐξομο.ογεῖσθε, ὅτι elc 
τὸν alora τὸ ÉAsoc αὖ- 
τοῦ, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα 
τῶν αἰώγων. Kal ἐγέ- 
γετο ἐν τῷ ἁκοῦσαι 
τὸν βασιλέα ὑμγούγ- 
των αὐτῶν, xal ἐθεώ- 
ρει αὐτοὺς ζῶντας. Ka- 
τὰ δὲ ἕτερα' Καὶ περι- 
επάτου» ày µέσῳ τῆς 
φ.Ίογὸς ὑμνοῦντες τὸν 
θεὸν, καὶ εὐλογοῦντες 
τὸν ΚύριονΥ, ἕως τοῦ" 
Εὐλογεῖτε πάντες οἱ 


I. Ὀο notis cognitis. Il. De notis incognitis. 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 
exstant : nec solum de Α σεόόµεγοι τὸν Κύριον 


aliis duabus sectionibus, 
ut dicis, que in fine 
libri sunt descripta, 
nempe de Belo et de dra- 
cone: qua pariter in 
Hebraico Danielis textu 
non scripte sunt; sed 
et de aliis innumeris 
quae pro modulo no- 
stro , dum exemplaribus 
Hebrzis compararemus 
nostra, pluribus in lo- 
cis invenimus. Nam in 
ipso Daniele, ubi de ca- 
mino ardente, illud, com- 
pedibus vincti, inveni- 
mus ; sed in nostris 
exemplaribus , preter 
ea qua in Hebraieis sunt, 
abundant versus non 
pauci, quorum initium , 
secundum quzdarn, qua 
in Ecclesiis sunt, exem- 
plaría, sic habebat : Pre- 
catus est Ananias, et 
Asarias, et Misael, et 
laudaverunt Dominum, 
usque ad illud : Benedi- 


cite omnes. colentes Do- ϱ 


minum Deum deorum : 
laudate et confitemini, 
quoniam in seculum mi- 
sericordia ejus, et in s&- 
culum seculorum. Et fa- 
clum est cim audiret rex 
illos laudantes, et vi- 
deret eos viventes. Át se- 
cundum alia exempla- 
ria: Et. ambulabant in 
medio flamme, laudantes 
Deum,t benedicentes Do- 
minum, usque ad illud : 
Benedicite omnes  colen- 


rum, laudate et confite- 


τὸν θεὸν τῶν θεῶν. 
Ὑμγνεῖτα xal ἐξομο.ο- 
γείσθε, ὅτι elc πάντας 
τοὺς αἰῶγας τὸ ἔ.1εος 
αὐτοῦ. Συνηπτο δὲ ἐν 
τοῖς Ἑθραϊκοῖς τό' Kal 
οἱ ἄνδρες ἑἐχεῖνοι οἱ 


τρεῖς Σεδρὰχ, Μισὰχ, . 


Αδθδεγε]ὼ, ἔπεσον εἰς 
μέσον τοῦ πυρὸς πε- 
πεδηµέγοι τό τε’ Ὁ 
βασιλεὺς ὁ Ναδυχοδο- 
vócop ἐθαύμασε, xal 
ἁγέστη àr. σπουδῇῃ. καὶ 
ἀπεχρίθη καὶ εἶπε τοῖς 
με]γιστᾶσιν αὐτοῦ. Οὔ- 
τω Ὑὰρ ᾿Αχύλας δου- 
λεύων τῇ Ἑδραϊχῇ λέ- 
ξει ἐχδέδωχεν εἰπὼν , 
φιλοτιµότερον πεπιστευ- 
μένος παρὰ ἈἸουδαίους 
ἡρμηνευχέναι τὴν T'oa- 
φῆν, ᾧ μάλιστα εἰώθασιν 
ol ἀγγοοῦντες τὴν Ἑ- 
6paluv διάλεχτον χρῆ- 
σθαι, ὡς πάντων μᾶλλον 
ἐπιτετευγμένφ. Τὰ δὲ 
παρ) ἡμῖν ἀντίγραφα, 
ὧν xai τὰς λέξεις ἐξεθέ- 
μην τὸ μὲν Tv χατὰ 
τους 0Ο’ τὸ δὲ ἕτερον κατὰ 
θεοδοτίονα xal ὥσπερ 
παρ) ἀμφοτέροις ἔχειτο 
τὸ περὶ τὴν Σωσάνναν, 
ὡς σὺ qiie, πλάσμα, xat 


106 


mini, quoniam in omnia 
sa cula misericordia ejus. 
Connectebatur autem in 
Hebreis hoc: Et tres 
illi viri, Sedrach, Mi- 
sach, Abdenego , cecide- 
runt in medium ignis 
tincti; et hoc etiam : 
rex Nabuchodonosor mi- 
ralus — est, εἰ surre- 
zit festinanter, εί re 
spondit, dixitque πια: 
gnatibus suis. Sic enim 
Aquila, Hebraicz lectioni 
serviens, edidit; quem 
Judaei Seripturam stu- 
diosius — interpretatum 
esse credunt: quo ma 
xime uti solent ii qui 
Hebraicam — dialectum 
ignorant, utpote qui ma- 
xime omnium sensum 
assecutus sit, Nostra au 
tem exemplaria, quo- 
rum etiam voces expo- 
sui, aliud secundum 
Septuaginta Interpretes 
erat, aliud secundum 
Theodotionem : et sicut 
apud utrumque positum 
reperiebatur illud Su- 
sanne, quod dicis fi- 
gmentum, ita quoque 
ista, versibus, u$ con- 
jectura dici potest, du- 
centis et amplius. 


αἱ τελευταῖαι ἐν τῷ Δανιῆλ περιχοπαὶ, οὕτω xal 
ταῦτα by ἔπεσιν, ὡς στοχασµῳ εἰπεῖν, τυγχάνοννα 


διαχοσίοις xal πρὀς. 


In duodecim prophetis, non modo sex columna- 
rum opus adornavit Origenes, sed etiam tres alias 
editiones, Quintam, Sextam, Septimam adjecit, ut 
ex eorum fragmentis sparsim positis liquidum est. 
tes Dominum Deum deo- D Ex his porro omnibus editionibus, omnia pene 


nova proferimus, 


CAPUT DECIMUM. 


terpretes, Aquilam, Symmachum et Theodotionem. 
bliorum exscribebant ; idque compendii causa, n& 


I. De notis cognitis. 


In manuscriptis codicibus pervelustis qui Hexa- 


plorum lectiones przferunt, notz quaedam occur- 
rint, ab iis, ut videtur, excogitatz, qui illas lectio 


nes interpretationesque veterum in marginibus Bi- 


PaTBOL. Gg. XV. 


De notis ad Hexapla ve) Tetrapla spectantibus. 


ΠΙ. Probatur, contra Brianum Waltonum notam οἱ r' signiflcare tres in 


easdem voces integras szpius repetere cogerentur. 
Earum porro notarum interpretationem nusquam 
reperimus deseriptam, sed diuturna tractatione 
exercitationeque pene omnium explicationem a3se- 


s 


107 PR/ELIMINARTA 108 
cuti sumus: aliquot tamen supersunt quas inter- A ut dietum est eapite 5, editio hexaplaris τῶν 0’, 


pretari frustra tentavimus. E re autem fore puta- 
vimus eas omnes hic proferre: primo positis iis 
quorum sensus in notitiam venit, postremo aliis 
qu: hactenus ignot:e nobis sunt. 

Ἑξαπλᾶ, Πεπαρία. Hzc vox sic sine compendio 
semper scribitur : aliquando tamen Ἑξαπλ. per 
omnes casus, qui, ut plurimum, per premis- 
sum — articulum indicantur , τὰ Ἑξαπλ. «olg 
Ἑξαπλ. 

Απ. Τετραπλᾶ, Tetrapla, hac perszpe nota per 
omnes casus significantur. Exempla non pauca vide 
in libro Job. Aliquando etiam:80lam litteram Α si- 
gnificare puto TecpazÀd: sed res nou usque adeo 
explorata est. Vide quz: ea de re diximus Ezech. 
xvi, v. 4 et 50, in nolis. 

O. 0ἱ Ἑόδομήχοντα, Septuaginta Interpretes. 

Α. Αχύλας, Aquila. 

€. Σύμμαχος, Symmachus. 

8. θεοδοτίων, Theodotion. 

E. Πέμπτη ἔχδοσις, Quinta editio. 

Q*. Ἕχτη ἔχδοσις, Sexta editio. 

Z. Ἑθδόμη ἔχδοσις, Septima editio. 

& et Λο. Λοιποί, Reliqui interpretes. Uli adver- 
tendum est hanc notanrapponi aliquando cum om- 


nes alii interpretes in versione sua conveniunt, et- 


a LXX differunt : similiterque post allatam Aquilz, 
Symmachi vel Theodotionis lectionem ; si reliqui 
interpretes pari modo cum LXX interpretentur, 
tunc apponitur nota À ; nec raro etiam, cum unus 
omnino differt ab aliis, ceteri autem parvam ezxhi- 
bent vocum discrepantiam, tunc enim neglecta illa 
tenui lectionum varietate, unius lectio affertur, 
praecedente nota A4 vel 3o, quod non semel experti 
sumus: nonnunquam etiam quando duo solum 
consentiunt ; vel etiam cum tenue inter ipsos discri- 
men intervenit, una pro duobus lectio ponitur, 
«um nota Οἱ λοιποί, Interdum item οἱ λοιποί dicitur 
quando unus tantum interpres allatam versionem 


habet, ut exemplis sepe probavimus in hujus operis . 


Vecursu. 

οἱ I", Tres interpretes, scilicet Aquila, Symma- 
chius et Theodotio. Rarissime etiam, ubi vel Aquila 
vel uuus ex tribus, interpretationem babet a. LXX 
diversam, et LXX cum aliis duobus conveniunt, 
tunc οἱ I" significare possunt LXX et duos alios 
eamdem lectionem habentes ; quod postremum tamen 
exploratum adhuc non est. Brianus Waltonus putat 
notam οἱ Ὦ alios tres interpretes indicare, non 
Aquilam, Symm., et Theodot., sed ne probabili 
quidem ratione ductus, ut iv^ra probabitur. 

Οἱ A', Quatuor interpretes. Hzc nota aliquoties 
occurrit in llesaia, ut cap. ix, }. 14, ubi ad hzc 
Hebraica verba, ven wr, legitur apud Curterium, 
Οἱ Δ’, αὐτός κεφαλή, ubi in LXX editionis Romanz, 
αὕτη 4 ápyft. Hic autem Οἱ A' non dubito quin si- 
gnificent quatuor Grzcos interpretes qui in Hexaplis 
erant nempe Α., Σ., 0’, 8. Altera vero tectio, αὕτη 1) 
ἀρχη. erat τῆς Κοινῆς, seu Vulgatz editionis. Nam, 


longe diversa erat ab illa Κοινῇ, ita ut etiam in ma- 
nuscriptis τῶν: 0’, editionem referentibus, in mar- 
gine οἱ O', quasi diversam omnino interpretationem 
labentes a fronte variz lectionis szpe apponantur, 
nonnunquam soli, sed: frequentius cum aliis inter- 
pretibus sic : 6’, 8, vel Z, 0Ο’, 8, vel A, Σ, 0’, 
8, ubi littera O' editionem lexaplarem cv Ο’ si- 
guificat. Gi A' autem non significare Teltrapla, ut 
suspicatar Brianus Waltonus in Appendice, p. 125, 
ipse articulus probat. Nunquam enim dicitur Ol τε- 
«pa.rot, Οἱ ἐξαπλοῖ, sed τὰ Τετραπλᾶ, τὰ Ἑξαπλᾶ. 
Igitur quemadmodum οἱ T*, οἱ Τρεῖς, id est, Tres in- 
terpretes, sic nota, οἱ A', οἱ Τέτταρες, Quatuor. inter- 


pretes significat, et quidem, ut certum videtur, eo 
B quo supra diximus modo. 


Π. Hzc littera significat πάντες, id est, omnes in- 
terpretes : qua de re nulla jam potest esse diffi- 
cultas; siquidem ubi codex Basiliensis Ἡ habet, 
Coislinianus passim πάντες expresse refert. Juannes 
Curterius Praefatione in Procopium putat.legendum 
Πάμφιλος, Pamphilus, .nempe martyr ille qui cum 
Eusebio Hexaplis emendandis et ilJustrandis vaca- 
vit. Et quidem negare non ausim hauc litteram 
Pamphilo indicando nonnunquam deputari, ut Ὦρ. 
Origenem significat; sed nullum adhuc ea de re 
perspieuum exemplum occurrit mibi, quamobrem 
res in dubio versatur. . 

Π χω vel y διω ου, Smpius vero legitur παν pro 


1I. He note persepe occurrunt in lib. Judic. ad 


marg. cod..Basil., et aliquando sic διωρθ. ov. II. 
yo, qua interdum conjunctim posite sunt, non in- 
frequenter etiam separantur. Earum porro interprc- 
tationem conjectando dedimus in nota ad Jud. 1, 14, 
ita ul διὼρ significet διώρθωσα, emendavi, quo pa- 
eto legitur in margine codicis RR. PP. Jesuitarum 
Ezech. cap. xiv, v, 12, ita ut nulla circa notam 
hanc difficultas superesse videatur, ου significet ou« 
τως, sic. Ubi notes διωρθ. nonnunquam poni sine 
subjuncio ου * perspectum vero mihi videtur διωρθ. 
ου. signiflcare διώρθωαα οὕτως, emendavi sic, et 
cap. xi, }. 94, διωρθ, ἀγαπητή, emendavi, ἀγαπητή» 
dilecta, quia prius legebatur µονογενής, unigenita. 
Nota vero II significat haud dubie πάντες, omnes in- 


D terpretes, ut ex supradictis liquidum est : χω, id 


est, ut prorsus existimo, χωρίς, separatim. lta ut 
he not» διώρ ov, II. χω, sive conjunctim, sive sepa- 
ratim positze, signiücent emendavi sic, omnes sepa- 
ratim, id est, omnes interpretes separatim spectati 
sic habent. Dixi in nota Jud. cap. 1, 5. 14, editiones 
separatim vel seorsim positas, non eas significare 
que in Hexaplis posite erant, ubi aliquot fortasse 
mutationes invectz fuerant, sed eas qux separatis 
in libris descript:e erant; verum re diligentius exa- 
minata, verisimilius esse puto eas ipsas quie in He- 
xaplis descript:e erant hic indicari. Vix enim crede- 
vem librarios et scboliastas qui notas,illas margina- 
les invexerunt, preter Hexapla, ad manum etiam 
habuisse editiones separatas distinctasque Aquilze, 


409 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 


110 


Symmachi et Theodotionis. Vocem autem χω- A Aquila. vel Symmachus, vel Theodotio cum LXX 


pic, separatim, ideo apposuisse videntur ut editiones 
illas interpretum distinguerent a lectionibus eorum 
quz in editione τῶν 0' hexaplari cum asteriscis in- 
sert fuerant, qux lectiones non jam separatim, sed 
conjunctim cum illa LXX ]luterpretum editione 
spectabantur : illud vero jam quasi pro certo et ex- 
plorato habeo. Ut ad supradictas notas redeam 
Jud. 1, v. 21, ubi in textu legitur ἐχληρονόμησαν, in 
margine codicis Basiliensis legitur &£?pav, et mox 
adjicitur παν, id est, omnes sic habent, ἐξῆραν videli- 
cet, et sic szepe πάν solum ponitur. Et v. 27, ubi in 
textu Basiliensis legitur ἐξῆρε, in marg. habetur, 
ἐκληρονόμησε, cum subjuncta nota, παντ. χω. πάντες 
χωρίς, qua significatur omnes interpretes separatim 
in co:umnis suis spectatos, ἐχληρονόμησεν babere, 
et sic identidem eadem nota παντ. χω. ponitur. Et 
eap. i, v. 9, in textu ejusdem codieis legitur, ἓν 
θαμναθαρές, ubi ad marginem habetur πάντ. ου. ἐν 
θαµναθαρές, quie certe nihil aliud significare pos- 
sunt quam omnes sic habere ἐν θαμναθαρές. Lou- 
ge difficiliores explicatu sunt alize notz eod. cap. v, 
15, ubi ad illud, τῷ Βαάλ, legitur hac forma. 
θ’, τῷ. ó. τῇ. 
ὁ. χω. 0. ου. 

Ubi prior nota haud dubie significat Theodotio- 
nem legere, τῷ Βαάλ, LXX vero τῇ Βαάλ. Nota vero 
sequens quz sic exponitur O. χωρίς. 0' οὕτως, quid 
sibi velit non satis intelligo. Hzec vero nota passim 


repetitur : forte significat Septuaginta separatim, εἰς 


Theodotionem similiter. Altera nota sspissime oc- 
currit, nempe O. 0. χω, id est LXX et Theodotio 
separatim sic babent. Et cap. iv, v. 5, ubilegitur τῆς 
Ba:0f£3, in margine scriptum est : 

τῆς Ó ό ου 

ó 0' χω 

Primam vero notam sic lego O. O. οὕτως, id est 
utraque editio τῶν O', nempe Κοινή et hexaplaris 
sic habent, τῆς. Altera vero nota O. 0. χωρίς signiti- 
cat, ni fallor, LXX separatim, id est Κοινήν, et 
Theodotionem in sua columna, separatim item, sic 
habere. Aliquando sic ordinantur hujusmodi notz, 
ut OEJipo prorsus egeant, ut cap. iv, v. 12, in textu 
Basiliensis legitur εἰς, in margine vero ἐπέ et post- 
ea subjunguniur notz hoc situ : 

0'. χω. O. ου 
6. θ’. ἀπὸ 
0' ov. 

Ut autem concludatur, hacc uno verbo dicam, nota 
b&b liaud dubie significare videtur, διώρθωσα, corre- 
zi, emendavi, ut exemplo comprobatur, ου οὕτως si- 
bi velle vix est quod dubitetur ex supradictis; πάν, 
id est, certissime, πάντες, ut exemplis frequentibus 
arguitur ; yo non videtur aliud quam χωρις signifi- 
care posse. Harum vero notarum usus omnes expli- 
eare, donec quid clarius emergat, humane non vi- 
detur esse facultatis. 

Tb ἔσω. Hujus notz usus conspicuus est in codi- 
ce Coisliniano egregie hot x seculi, ubi quando 


cousonant εἰ lectionem habent eamdem quz in te- 
xtu τῶν O' legitur, in margine scribitur A. τὸ ἔσω, 
Σ. τὸ ἔσω, id est, Aquila vel Symmachus idipsum 
habent, quod intus sive in textu legitur. Peculiari 
autem modo notatur [ Reg. xxv, οἱ, ubi Coislin. in 
textu τῶν O^, ῥδελυγμός ita punctis notatum habet ; 
in margine vero A. 8. τὸ ἔσω, id est, Aquila et Theo- 
dotio habent ea qua intus, sive ín textu sunt, non 
notata punctis, nempe λυγµός. Et vere alii mss. ha- 
bent A. 8. λυγµός, singultus. 


. Hesaiz xiv, v. 6, et alibi szepe significat Ori- 
genes, ut. diximus Palaeographie Grece p. 235. 
Joannes Curterius illam siglam expressit per litte- 
ram 6, quod notam codicis Marchaliani, nuuc RR. 
PP. Jesuitarum, non intelligeret. Nam ibi sic notata 
depingitur ut eam hic expressimus. 

. ἄν ἀνεπίγραφος. Hanc notam apponendam duxi- 
mus, quia Nobilius, ac post eum Drusius existimas 
runt, hie ἀνέσπερον significari, esseque nomen cu«- 
jusdam interpretis vel scholiasts, quem Anesperum 
vocant. Significat autem Anonymus, vel ad litteram 
Amepigraphus, sive sine auctoris epigraphe. Vide 
Num. cap. xxix, j. 16. Ut autem scias quantam er- 
rorum silvam hzc nota sic posita pepererit, pauca 
exscribam ex adnotatione quadam nostra in codice 
Coisliniano, numero 5. Eodem in codice, qui est Ca- 
teua in Leviticum, Numeros, etc., imperitus libra» 
rius qui codicem scripsit, illam notam in antigra- 
pho suo videns, sepissime legit ᾽Ανεσίου, aliquando 
Ἀνέμπου, item ᾿᾽Αναπέμπη, alibi ᾿Ανοσίου, semel 
᾽Αθανασίου, aliquando etiam recte ἀνεπιγράφον, se- 
melitem Συνεσίου. Hzc porro nota nostra asseritur 
ex collatione alterius Catenze ejusdem bibliothec, 
ubi ad singula supra memorata nomina legitur άνετο» 
id est, ἀνεπιγράφου. 

' AYN διάλειψις, AYN ἀνάπανυσις. Sic legitur in 
margine codicis Coisliniani Levit. xxv, 6, qua 
respiciunt vocem Πα) , in LXX expressam Zá&66ato, 
Sabbata. Vix potest deprehendi an legendum s:t 
AYH, vel ΔΥΝ, sed non dubito quin legendum sit 


: AYN, et significetur δύναται. Ita ut haec nota, quae 


respicit. vocem T3U, sie legatur, δύναται, διάλειψις, 
δύναται, ἀνάπαυσις, id est, vox Zá66acvov vale4 sive 


D significat, cessatio, οἱ significat requies. 


Η. De notis incognitis. 

" m d. Hec nota reperitur Job cap. xvm, 
j. 5, in codice Colbertino, num. 1952, ubi a:! hos 
quatuor versiculos, 

Τίς ἐστιν οὗτος τῇ χειρί µου συνδεθήτω, 

"Oct καρδίαν αὐτων ἔχρυψαν ἀπὸ φρονήσεως. 

Διὰ τοῦτο οὐ μὴ ὑψώσῃς αὐτοὺς, 

Tfj µερίδι ἀναγγέλλει χαχίας ᾿ 
hzc adnotantur 9 ἐχ 9. οἱ δ, id est, hi quatuor 
στἰχοι seu versiculi ex Theodotione ; deinde adjici- 
tur B rPi ido c.» X Baec autem significare pror« 
sus videntur µόνος πρὸς πρῶτον, solus ad. primum, 
id est, primum versiculum ex Theodotione solo 
desumptum esse; deinde secundum tertium οἱ 


PRJELIMINARIA 


112 


quartum Symmachi pariter et Yheodotionis esse : A I" quam a sc invicem diversi. Dein cap. σε, $ 9, 


idemque usus hujusmodi notarum alibi etiam repe- 
ritur. Hzc porro vix quidpiam difficultatis habere 
viderentur, si constaret semperque idem esset ha- 
rumce notarum usus : verum non ita res est; nam 
Job xx, 25, in hzc verba, εἴπως πληρῶσαι γαστἐρα, 
notatur in eodem codice θ’. Ἄκ ᾗ ἀντὶ τοῦ ὅπως, 
quo significari quidem videtur solum Theodotionem 
habere εἴπως, et indein LXX Invectum fuisse ; alios 
autem ὅπως legere ; sed nota i I quid sibi velit 
non [ta facile est divinare. Plus etiam negotii fa- 
cessit alia nota Job cap. xxi, 3. 21, in hosce duos 
versiculos : 

Οτι «b θέληµα αὐτοῦ Ev οἴκῳ αὐτοῦ μετ αὐτου 

Καὶ ἀριθμοὶ μηνῶν αὐτοῦ διῃρέθησαν. 


ad vocem ἀνατεῖλαι, cum —- sic se habet margo : οἱ 
I' ἀναγγεῖλαι, 8. βλαστῆσαι, Α. ávaqunvat* nonne 
haec tanta tamque distineta interpretationum varie- 
tas, varietatem arguit auctorum ? Denique cap. Lxvi, 
j 8, ad voces εἰ xal sub -t- margo sic habet: ὅμως 
οἱ Τ”, οἱ O' ἡ, ὅμως τε Α. Θ., unde constat Aquilam 
saltem et Theodotionem non minus diversos esse a 
τοῖς I" quam οἱ 0’ sunt. (Forte per oi I* tres. editio- 
nes, Origenis vel Eusebii Luciani, et Hesgchii deno- 
lantur.) 

Hactenus Brianus Waltonus. Sed cum perspicuis 
ac bene multis exemplis probaverimus οἱ I* nihil 
aliud significare quam Aquilam, Symmachum et 


Theodotionem, dicet haud dubie eruditus lector 


Ubi legitur in eodem codice X ἐκ θ’. οἱ β’ οὕτω B aliam Waltono quzrendam fuisse difficultatum sua- 


τοῦ θεοῦ Ex τοῦ Ἑθραϊχοῦ., Τί γὰρ χρήζει 
τῆς οἰχίας αὐτοῦ μεθ) ἑαυτοῦ. Qux omnia quasi ha- 
riolando ibi explicare conati sumus.; sed hac ad 
specimen sufliciant. 

Οἱ I. qoc. Hac nota habetur in codice RR. PP. 
Jesuitarum colleg. Ludovici Magni, qui codex pro- 
phetas minores et postea majores complectitur. In 
hanc igilur vocem, 7735, Thren. 1, 8, quam LXX 
εἰς σάλον vertunt, sic notatur C. οἱ P. yóz ἀνάστατον. 
Si stet illa lectio χὸς, εἰς ἁμηχανίαν agor; verum 
puto hic yóz pro yox legi, et hac voce significari 
χωρίς, atque ita sensus erit Symmachum, qui so- 
lusin Türenis cum LXX in Hexaplis ab Origene 


locatus fuerat, ut supra diximus, habere &váczaov, 


εἰ tres interpretes separatim, et extra Hexapla, 
nempe Áquilam et Symmachum et Theodotionem, 
eamdem praeferre lectionem. 

οκώο t O. liec vel similis ipsi nota significat 
ὁμοίως τοῖς Ο’, quam cum non intelligeret Joan. 
Curterius, ὅμως τε O' fere semper legit. 
ΠΠ. Probatur contra Brianum Waltonum notam οἱ 


I* significare tres. interpretes Aquilam, Symma- 
chum et Theodotionem. 


Brianus Waltonus in Appendice Puolyglot. Angli- 
can., p. 125, exemplis probare nititur οἱ I", que 
frequentissime in codice Marchaliano, nunc RR. 
PP. Jesuitarum, occurrit, non significare Aquilam, 
Symmachum et Theodotionem ; ejus verba referre 
ne gravemur : 

ε Οἱ I*, qui toties occurrunt in margine codicis 
Marchaliani, non videntur fuisse Aquila, Symma- 
chus et Theodotio, quod nonnullis visum: idque 
primo quia Hesaie x, 29, ad vocem Άγγαί, se- 
paratim bi omnes et distincte adducuntur, imo et 
diversimode interpretanles. 6. vero signanter eo 
loci κατάδυµα vertisse dicitur, quod χατάλυµα le- 
gendum potius, cui mox apponitur ὅμως οἱ T". Δι 
vero si dicti modo interpretes iidem essent qui οἱ I", 
certe quod subjungitur ὅμως οἱ I* non. minus nu- 
gaciter et inepte adderetur, quam οἱ quis diceret, 
Clotho, Lachesin et Atropon, imminere stamini 
vite humanz, "uin etiam et tres Pareas hoc ipsum 
facere : fuerunt ergo alii et alii, non minus a τοῖς 


rum solutionem, et frustra pugnasse doctum virum, 
notam οἱ T' alios a memoratis interpretes vel aucto- 
res significare. 

llla vero nota οἱ I" non in codice Marchaliano 
tantum occurrit, sed etiam in aliis vetustissimis 
codicibus, ad libros maxime Judicum, Regum, 
Psalmorum et Prophetarum omnium. Ex his porro 
libris exempla mutuabimur, quz nihil dbii, ut ατ- 
bitror, relinquant. 

Jud. cap. 1, 31, ubi Hebraicum habet 53, 
editio Romana Δωμανὰ, Coislinianus vetustissimus 


codex, septimi circiter szculi, in margine habet Οἱ 


I'xat«b Ἑδραϊχὸν. Νααάλ. Et versu sequenti 
Hebr. 25r, LXX Δαλάφ, Coislin. in margine, Οἱ ο 
καὶ τὸ "E6paixbv, 'AaAd6. Quinam illi οἱ I* nisi 
Aquila, Symmachus et Theodotio ? quomodo hi tres 
legere potuerint has voces Hebraicas, nisi ut supra 
leguntur post notam οἱ I"? Cur vero scholiastes ille 
codicis Coislin. tres illos claros interpretes omise- 
rit, quos sspe separatim in medium adducit, ut 
tres alias editiones, quze nusquam aut separatim 
aut conjunctim memorantur adduceret ? Quod autem 
magis urget eodem cap., v. 55. Ad bas voces He- 
braicas payum Tow notat Coislinianus, OLT* xal 
τὸ 'E6paixbv, ἐν AlAàv xal àv Σαλαθείν; Basi- 
liensis vero codex pervetustus, Οἱ λοιποὶ, ἐν Alt 
καὶ àv ΣαΛαθείν. Nemo ambigere potest ol T" et οἱ 
λοιποί idipsum esse : οἱ λοιποί autem, seu reliqui 


p interpretes, ut liquidum est, iidem semper sunt, qui 


in Hexaplis locum habebant. Et Jud. cap. χα, y 4, 
ad vocem P735, οἱ I" βοῤῥᾶν. At secundum Hierony - 
mum, À. Σ. hic βοῤῥᾶν habent, atque etiam Theodo- 
tio in textu τῶν O', qui ad Theodotionem correctus 
fuerat. Ubi notes Eusebium et Hieronymum, Aqui- 
lam et Symmachum tantum, Theodotionem vero 
rarissime commemorare in libro De locis Hebroicis. 
Sed en exemplum adeo perspicuum, ut ne mutire 
quidem contra liceat cap. xv Jud., } 9. Hebr. 
Τα, LXX tv Λεχί, Coislin. veroin margine, OLT* £y 
σιάγονι, Basiliensis, Οἱ λοιποὶ, ἐν σιάγονι, Euse- 
bius, A. Σ. ἐν σιάγονι, Hieronymus, Aquila et Theo- 
dotio interpretantur maxillam ; ipsa luce clarius est 
hic οἱ [". cl λοιποί, et A., Σ., 0. idipsum essc. 





413 


IN HEXAPLA  ORIGENIS. 


114 


Ejusaem perspicuitatis est locus.ille IIl Reg. xvit, A vecte fuerant, qued certissimum est, id vero qui- 


6, ubi codex Regius habet : A., Σ., θ., ἄρτον xal 
xpéac τὸ xput, et Coislinianus alter cedex eamdein 
. lectionem aífert, prxzmissa nota οἱ T'. Quid ergo 
: eunt οἱ I* aliud quam Α., Σ., 6? EL IV Reg. ixi, 
20, crixya οἱ T", ἐν εἰρήνῃ, quid aliud vertere po- 
tuerunt Α., Σ., Θ., quamév eiprivn ? Moneo tamen 
aliam ibi Symmachi lectionem efferri , nempe, ἐν 
Ἱερουσαλὴμ , sed. illud nihil negotii facessit, nam 
sape duz Symmachi lectiones proferuntur, ut su- 
pra diximus, ex duabus nempe ejus editionibus de- 
sumptis. 

Psalm. xtix, 1, Eusebius et manuscripti Ίνα» 
bent : Α., Z., Θ., ἰσχυρὸς ὁ θεός, Theodoretus 
vero, Oi I*, Ισχυρὸς ὁ θεός, jam ergo a multis 
retro szculis obtinuit usus ut A., Σ., 8. dicerentur 
οἱ T" vel οἱ τρεῖς. Evidentissime autem psalmo xcm, 
ubi LXX titulum habent : Ῥαλμὸς τῷ Δανῖδ, codex 
unus habet, ᾽Ανεπίγραφος παρὰ τοῖς I" χαὶ E' xol 
G*. ld. est psalmus caret inscriptione apud tres in- 
terpretes, et apud Quiutam et Sextam. An quis ne- 
gaverit hic τοῖς I" significare Aquilam et Svymma- 
chum et Theodotionem? Eadem vero ipsa nota re- 
reritue ad. initium psalmi xcv. 

Hesaim vero cap. 1, 3 4, codex Marchalianus 
habet : Οἱ T*, zovnpsvopérov , licet notam οἱ I" 
Curterius non exscripserit. Ibi vero Hieronymus : 
Ceteri, sequentes Hebreum, ΝΕΚΕΙΝ interpretati sunt 
« pessimorum. » Quinam illi ceteri, nisi A., X., θ., 


qui εἰ οἱ I"? Et Hesai. vi, 6, cod. Marchal. , Οἱ Iv, C 


ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ ' Hieronymus vero, Aquila, Sym. 
ει Theodotio, « in manu ejus ; » quid clarius? Sed 
quod nihil relinquat dubii ipse Curterius ex mss. 
Hesaiz vii, 21, Διὸ δὴ χαὶ οἱ τρεῖς, ἸΑχύλας, xol 
Zoyp.., χαὶ θεοδοτίων οὕτως ἡρμήνευσαν: id est, qua- 
propter ires interpretes Aquila, Symmachus et Theo- 
dolio, sic transtulerunt. Si have advertisset Walto 
nus, nuuquam negasset οἱ I" sive οἱ τρεῖς esse Α., 
2., 0. πιο perspicuum est illud Hesais xi, 15, 
ubi Eusebius ait : Οἱ τρεῖς συμφώνως οὕτως ἡρμή- 
νευσαν, καὶ ἀναθεματίσει Κύριος τὴν γάῶσσαν 
θα]άσσης Αἰγύπτου. lbi vero llieronymus : Deso- 
[abit igitur sive interficiet, hoc est, ἀναθεματίσει, ut 
F'heodotio , | Aquila et Symmachus | transtulerunt, 
« linguam maris /Egypti. » Et llesaie Liv, 10, 
UN2, cod. Marehal. Οἱ I', ἐν zvpi* quinam illi 
tres nisi Α., Σ., 8. ? nam quomodo Α., Σ., 6.,wvw3 
vertere potuerint, nisi ἓν πυρί1 ldem dicas cap. tv, 
l, ubi p? οἱ I* οἶνον. Et ibid. v. 5, [, οἱ I* Ιδού’ 
et cap. Lvi, 10, wm Nb, οἱ I', οὐκ Évvocar: et 
Lvii, 4, T οἱ Γ’, iov. Quinam alii possint in his 
exemplis intelligi oi I" nisi Aquila, Symmachus et 
Theodotio ? 

ldipsum autem dixeris Ezech. iv, 15, xo arn, 
ubi codex Marchal., X oi I", τὸν ἄρτον αὐτῶν ἀκά- 
θαρτον ' ubi notandum est hic et in allatis exem- 
plis szpe notam οἱ I" praemissum asteriscum habere, 
quia lectiones trium interpretum cum asterisco in 
editionem τῶν O' hexaplarem ab ipso Origene in- 


busnam aliis, quam Aquile , Symmacho et Thee 
dotioni convenire possint? et quomodo quadrare 
valeat ad editiones Eusebii, Luciani et Hesychii, 
qui multis post Origenem annis primo prodiere. 
Nota ol I", asterisco przxmisso, habetur etiam Ezech. 
x1, 15, ubi nonnisi ad Α., Σ., Θ., pertinere potest, 
ut liquet tum ex asterisco, tum ex vertendi more. 
Et Ezech 1x, 44, 1}ήν C3, cod. Marchial., X οἱ I", 
Aéyst Κύριος" eti xLiv, 4, rTyv*, 3 οἱ I" Κυρίου, sie 
miliaque multa adjicere possemus. Verum hzec plus 
quam satis erunt. : 

His perspectis nemo non aicat, JBrianum WaMo- 
num, in quantumcunque se ἁμηχανίαν ex premis» 
sis difficultatibus deductum putaret, non satis con- 


D sulto fecisse, cum ut iis se expediret , afürmavit 


ot I* non significare Aquilam , Sym. et. Theodotio- 
nem : nam quidvis potius dicere oportuit quam rem. 
certissimam negare. 

Jam ad Briani Waltoni argumenta veniamus. 
Hesoi. x, 29, ad vocem ἀγγαί, inquit, separatim et 
distincte adducuntur (Aquila , Symm. et Theodotio) 
imo et diversimode interpretantes. 8. vero signanter 
eo loci χατάδυµα vertisse dicitur, ( quod χατάλυµα 
legendum potius, ) cui moz apponitur ὅμως ol I*. At 
vero si dicti modo interpretes iidem essent. qui οἱ T", 
certe quod subjungitur ὅμως οἱ T', non minus nuga- . 
citer et inepte adderetur, quam οἱ quis diceret , Clo-. 
tho, Lachesin et Atropon, imminere stamini vite Ini. 
mana, quin eliam et Ires Parcas. hoc ipsum facere ; 
[uerunt ergo alii et alii, non minus a τοῖς T" quam a 
se invicem diversi. 

Ut propositam difíücultatem facilius inte,ngas, 
observes oportet, bic in textu codicis Marchaliani a, 
Curterio editi legi, Kal fex εἰς ᾿Αγγαί. Φόδος λή- 
deca, "Pajgk πόλιν Σαούλ φεύξεται θυγάτηρ, eic. 
In margine vero ad vocem Αγγαί, has nolas cou- 
sequenter legi. 

A. AYAIZTHPION 

f£. AYAIZMOZ 

09. KATAAYMA ΟΜΩΣ. 
ΟΙ T. 

X ΧΡΕΜΕΤΙΣΟΝ 90 
ΝΗΝ ΣΟΥ 


D Hic si ὅμως οἱ Ὁ , ;ege ὁμοίως οἱ T*) necessario 


conjungatur cum Α., Z., 9., interpretationibus prae- 
positis, ita ut post datam singulorum lectionem, 
qu respicit vocem Hebraicam 29, huic adjunga- 
tur ὁμοίως ol T*, recte hzeret Waltonus, cum dicitur 
tres similiter vertisse, postquam diversz trium le- 
cliones allatz: sunt. Verum facilis erit difficultatis 
solutio, si dicamus ὁμοίως οἱ T" respicere quamdam 
ex sequentibus vocibus, vel clausulis, et male con- 
jungi hanc notam cum pracedenti , quod sexcen 
ties accidit. [taque opinor, ὁμοίως ol T" conjungen- 
dum esse cum sequenti lectione marginali X χρεµά- 
τισον φωνἠν σου, "Ip Tony : nam sic has voces ver» 
tere solent Α., X., 80. Itaque seosus erit similiter 
tres interpretes, nempe Α., Σ., Θ., χρεµέτισον φωνήν 


113 


PRJELIMINARIA 


116 


σου. liec omnino verisimilia sunt. Si tameu alio A commentum de tribus editionibus jam exsufflatum 


modo te expedire velis, cave dicas unquam, οἱ I" 
non significare Α., Z., 8., id quippe non licet post 
tot allata testimonia. Cseterum ὅμως male a Curte- 
rio lectum fuisse pro ὁμοίως, sepe ostendimus. Hic 
etiam male χατάδυµα, pro χατάλυµα legitur , ut ob- 
Servat Waltonus. 

Alterum Waltoni argumentum hujusmodi est : 
Dein cap. xti, y. 9, ad vocem ἀνατεῖλαι cum -τ- sic 
se habet margo : Οἱ I*, ἀναγγεῖαι, 8. β.αστῆσαι, 
À. ἀναφυῆναι; nonne hec tanta. tamque distincta 
intepretationum varietas varietatem arguit auctorum? 

Hec οἱ accuratius examinasset Waltonus, mani- 
festa vel librarii vel Curterii menda duo deprehen- 
disset. Primum est, quod οἱ I* legatur pro 0, C., 


id est LXX et Symmachus, qux mutatio facilis. ld B 


vero docet eadem Curteriana editio, ubi ad hsc 
verba legitur in Commentario Procopii, ὁ Σύµμαχος 
εἶπεν, πρὸ τοῦ ἀναγγεῖλαι, etc. Secundum mendum 
est, quod utrobique legatur ἀναγγεῖλαι pro ἀνατεῖ- 
λαι, nunquan) enim vocem 7vmmoyn vertisset Sym- 
machus ἀναγγεῖλαι. Itaque notam sic legas O', Σ., 
ἀνατεῖλαι, 8. β.αστῆσαι, ΑΛ. ἀναφνῆναι. Nam 
LXX ut Symmachus ἀνατεῖλαι primitus habuere. 
Tertium argumentum profert Waltonus : Denique, 
ait, cap. Lxvi, v. 8, ad voces εἰ xal. sub -X- margo 
&ic habet, "Όμως οἱ 0’, 3, ὅμως τε Δ., 8., unde con- 
stat Aquilam saltem εἰ Theodotionem non minus di- 
tersos esse a τοῖς I' quam oi O' sunt. (Forte per οἱ I* 


tres editiones, Origenis vel Eusebii, Luciani et Hesy- ϱ 


€hii denot&utur.) Hactenus. Waltonus.. Posterius vero 


est. 

Quod ad notam vero attinet, dico ία legendum 
esse, Ὁμοίως oL Γ’, οἱ O', fj ὁμοίως τοῖς Α’., 8.. ut 
passim probatur in notis ad Hesaiam : nam in 
Marchaliano codice, vbi ὅμως legigur, post M. su- 
pra scribitur lineola quz significat o: : quamobrem 
legendum ὁμοίως' ubi Curterius legit τε, T solum 
habetur, supra posita recarva linea, quz efficit 
articulum τοῖς, ut ipsis oculis inspexi. Hac posita 
lectione dico primam notam Ομοίως οἱ T* vel perti- 
nere ad aliquam vocem prius positam , vel signifi- 
care tres interpretes εἰ xaí habere, jta tamen ut 
οἱ 0’ fj ὁμοίως τοῖς Α., 8. id est, LXX et Aquila et 
Theodotio fj pro εἰ habeant, Ut ut vero sit, erro- 
rem librarii his in casibus potius suspiceris, quam 
rem luce clariorem neges, videlieet τοὺς I* esse 
Aquilam, Symmachum et Theodotionem. 

Certe librarios in hujusmodi notis non infrequen- 
ter errare deprehendimus, ut Coislin. eximius codex. 
Η! Reg. xv, 19 : 0’, I*, τὰς τελετὰς , ὁμοίως οἱ r, 
ubi illa repetitio τοῦ I* vitio inducta fuit; et Vati- 
canus psalm. xvi, 2, in hzec verba οἱ ὀφθαλμοί σου 
Sic not3t : A., E., 8., ὁμοίως οἱ ΤΙ’, quanquam hic 
recte explicari possit, Aquila, Symmachus et Theo- 
dotio, tres similiter habent, quod ita Gallice exprimi 
valeat, Aquila , Symmaque et Theodotion ont tous 
trois de méme, Hec pluribus persequi necesse duxi- 
inus, ne eruditissimi et de republica litteraria bene 
meriti viri conatu a vera sententia quidam abduce- 
rentur, 


-- 


CAPUT UNDECIMUM. 


[. Hexaplorum apograplia perpauca facta sunt, quare. II. Varie Hexaplorum lectiones in ma 


Jecue. III. Quinam ex scriptoribus ecclesiasticis Hesaplorum libris sint usi. IV. Quandonam 


1. Hexaplorum apographa perpauca facta sunt, quare. 

Quante fuerit operz Hexapla Origenis integra 
describere, et res ipsa per se clamat , et Hierony- 
mus testificatur, qui ait Praefatione in librum Josue, 
Hexapla sumptu et labore maximo indigere. Sane 


inibus Biblíorum cot- 
exapla perierint. 

quam minimam sane textus Biblici partem singulis 
jn paginis Baberi necesse fuit : quibus perpensis , 
vix quinquaginta ample molis voluminibus com - 
prehendi Hexapla omnia potuisse putaverim. Cum- 
que ipse Origenes, qui primus Hexaplorum opus, 


quivis conjicere valet quanti laboris fuerit Grzecis D sumptum suppeditante, ut putatur, Ambrosio, con- 


calligraphis, Biblia sacra primum Hebraica lingua, 
quam ut plurimum ignorabant, depingere ; Hebraica 
deinde Graecis litteris e regione perscribere ; postea 
vero quatuor ut minimum, aliquando sex vel se- 
ptem interpretum editiones, uno conspectu, et e re- 
gione ponere, ea scilicet accuralione, et unà aliam 
non excederet. Id saue prestare pauci ex calligra- 
phis poterant. Ad hac, cum illo νο, in libris sal- 
tem liujusmodi, nonnisi uncialis character usurpa- 
retur, qui longe majus spatium occupabat, ac pr:e- 
ter illas Hebraici textus interpretumque columnas, 
multa in marginibus Origenes apposuerit, monila 
seilicet, nominum propriorum aliorumaue inter- 
pietationes, quae latos niargines desiderabani ; per- 


cinnavit, etsi tachygraphos septem et totidem cal- 
Higraphos ad manum semper haberet, iis tamen 
adornandis multos consumpserit annos, probabile 
sane est perpaucos post Origenem fuisse, qui hujus- 
modi commoda, una cum adipiscendi desiderio, et 
pecunias et calligraplios et membranas pro voto ha- 
buerint. 

ll. Varie Hexaplorum lectiones in: marginibus 

Biblsorum collecta. 

Hinc autem evenit ut plerique a tam ardua re sus- 
cipienda deterriti, quo minoribus impensis que 
precipua in Exaplis erant nanciscerentur; lectiones 
Aquile, Symmachi, Theodotionis, atque 1lias. quae 
majoris esse momenti videbantur , in marginibus, 





117 


IN HEXAPLA- ORIGENIS. 


113 


exemplarium τῶν Q' exscribi curarent. Et quia in de- A qui Hexaplis sunt usi, si quedam hie paueis profe 


lectu, opinionum plerumque divortia fieri solent , 
A dum alius aliud adnotandum putat, iude accidit ut 
s variis Bibliorum codicibus lectiones interpretum 

varie descriptx sint; ita et pauct reperiantur ma- 
Ieri qui esedem reprzsentent : inde vero -fa- 
ctum est ut longe plures veterum lectiones variis in 

libris sese obtulerint. Inter hos autem codices , 

longe csteros superant Coisliniani duo : quorum 

unus unciali quadro: charaetere descriptus sexto 
circiter vel septimo seculo, complectitur Octateu- 
chum et libros Regum , eum quibusdam hinc -et 
inde hiatibus, qui temporum injuria acciderunt ; 
alter vero- decimi àxcul, libros Regum , Páralipo- 
menon, Esdram, Estherem, Judith, et Machabzos, 
cumr magna in libros Regum interpretationum mar- 
ginalium copia : sed hic, ut et alii omnes manu- 
scripti, in libris Paralipomenon pauca ; in ceteris 
nihil habet. Hís aecedit Regius decimi tertii circiter 
saeculi, qui multas in libris Regum lectiones vete- 
rum affert. Magno item usui fuit codex: RR. PP. 

Sancti Basilii Roma, decimi sx*c., quem Basilianum 
vocamus, hae supellectile : marginali onustus, qui 
Heptateucbum continet, sed tota pene Genesi trun- 
«atus est. Nee pratermittendus ltegius alter num. 
| 1871, decimi szculi, ex cujus marginibus multa ex- 
cerpsimus. Inter przstantissimos computandus co- 
dex Prophetarum : bibliothece RR. PP. Jesuitarum 
eollegii Ludovici Magni, unde multa in Jeremiam 
c; Ezechielem: mutoati sumus: nam Περαίας jam 
editus a Joanne Curterio fuerat, et in ceteris pro- 
jéetis fere nihil marginalium interpretationum ha- 
betur.: Praeter veterum interpretum lectiones , hic 
asterisci et obeli passim , nonnunquam in textu , 
&wepius in marginibus adnotantur. Ex hoc codice 
plura excerpere poteramus, nisi prccipitem ei ope- 
ram dare coacti essemus : nam ad quatuor tanum 
dies, rogante Mzecenate nostro em. card. d'Estrées, 
ejus nobis copia facta est. Memorandus item codex 
Colbertinus in Jobum, recens quidem, sed ex ve- 
teri, ut creditur, descriptus, unde multa ad institu- 
tum nostrum specíantia mutuati sumus. Non tacen- 
dus item Darberinus in Prophetas, cujus varias-le- 
ctiones in Appendice Polyglottorum edidit Btianus 
Waltonus. De aliis manuscriptis minoris pretii, quo- 
rum magnam copiam nacti sumus, in fronte singu- 
lorum librorum actum est. Hz: nobis Hexaplariuin 
interpretationum reliqui supersunt in manuscri- 
ptis. Nam Hexapla ipsa, ut ab Origene concinnata 
fuerant, ita funditus perierunt , ut. ue particulam 
quidem eorum ulli uspiam conspicere licuerit. 

ΠΠ. Quinam ez scriptoribus ecclesiasticis Hexaplorum 

libris sint usi. 

Preter codiees manuscriptos, unde veterum in- 
ferpretationum. pars magna prodit, amplam nobis 
segetem obtulerunt scriptorum veterum Commen- 
tarii, qui pro littere sensu assequendo plerumque 
Aquibe, Symmachi, Theodotionis aliorumque inter- 
pretum lectiones usurparunt. De singulis porro iis 


ramus, non ingratum lectori erit. 

PauruiLua martyr, ideo prier numeratur, quis 
antequam ullus scriptorum qui supersunt Hexaplis 
uteretur, codices Hexaplorum cum Eusebio emen- 
dasse fertur in nota codicis RR. PP. Jesuitarum , 
exscripti ad fidem Hexaplorum, qua penes Ápollina- . 
rium cenobiarcham asservabantur, ut in eadem nota 
dieitur. 

Ευδεειῦο Pamphili, preter eam Hexapla emendandi 
operam, quam cum Pamphilo suscepit, scholia in- 
super adjecit, ut. in eadem nota fertur. Ad hzc au- 
tem innumeras pene veterum interpretum À. S. Th. 
lectiones. attulit, Commentariis in Psalmos et in 
Hesaiam, in libro De locis Hebraicis, in Prapana- 


B. tione-e Demonstratione evangelica, etin fragmentis 


Commentariorum in alias Scripture partes. Quare 
magno nobis in his edendis subsidio fuit. 


ΑΤΗΛΝΛΔΙύ5, Hexaplis non ita frequenter usus , 
binas tamen Aquilz lectiones suppeditavit ; alteram 
in libro cui titulus : Omnia mihi tradita sunt a. Pa- 
tre; alteram in Commentariis in Psalmos. 

CnaLcipivs, qui an Christianus, an gentilis fuerit, 
incertum est, eodem circiter tempore, Hexaplorum 
Jocum attulit, ut videas in principio Genesis. Alii 
eum zlate longe posteriorem- esse putant; sed id 
disquirere non est presentis instituti. 

AsTERIUS sopbista, qui eodem pene tempore Come. 
mentaria in Psalmos adornavit, an Hexaplis sit-usus, . 
necne, nondum ita perspectum est. 

Dipyuus cxecus, Alexandrinus, Hexaplorum lectio- 
nes in Commentariis suis attulit, sed. non ita fve- 
quenter. 

'TuEoponus Heracleota, Arianus, Hexapla passim 
adhibuit, eaque docte tractavit, ut. multis in locis 
videre est. Ejus-Commentariorum fragmenta bene 
multa exstant in Catenis variis. 

EusmgBies Emesenus in Gommentariis, quorum 
fragmenta Catenz exhibent, Hexaplis est usus, seid 
raro, ut: videtur. 

 Hiranius semel Hexapla. usurpasse deprehenditzr 
Gommentario in. Psalmos. 

EwsEpiUs Vercellensis Commentarios Eusebii in 

Psalmos Eatine transtulit, lectionibus Hexaplorum 


p respersos. 


Dioponus Tarsensis, in sacra Scriptura apprime 
versatus; Hexaplorum notitiam plenam habuisse vi- 
detur, ut ex ejus fragmentis quz in Catenis. super- 
sunt, deprehenditur. 

EpipnANiUS. Cypri, lectiones veterum interpretum 
non semel attulit, e& Historiam Hexaplorum partim 
ex Origene, ut videtur, mutuatus, fuse descripsit. 

BasiLius Caesariensis hexaplares interpretationes 
parum tractavit. 

GnEGoniUs item Nyssenus, ejus frater, Hexaplis 
raro usus est. ) 

AeoLLiNARIUS Enodicenus in Commentariis suis 
Hexaplorum lectiones parcissime aitulit. 

AunRosius Mediolanensis modicum Hexaplorum 


119 


PRJ/ELIMINARIA 


usum habuisse deprehenditur, similiterque Aucu- A — Paocopius Gazzus in Oclateuchum, ín libros Re- 


£TINUS et PHILASTRIUS. 

Ruriwus, qui maguam Origenis operum partem 
Latine interpretatus est, Hexaplorum notitiam, ple- 
nam habuisse videtur : quibus tamen raro est usus, 
ut ex ejus, qua supersunt, scriptis deprehenditur. 

JoawNEs CmRvsosTOMUS lectiones veterum inter- 
pretum frequentissime profert, maxime autem Com- 
mentariis in Psalmos, ubi raro interpretes nomine 
800 exprimit, sed voce ”Α..Ίος utitur. 

HicnonvMUs plus quam czteri omnes, uno fortas- 
sis Eusebio excepto, Hexaplis est usus : de Hexaplo- 
rum ordine szpe disseruit, de singulis interpretibus 
niulta dixit : eorum interpretationes in Commenta- 
riis suis et in aliis opusculis sepe attulit, Editio- 
nem Latinam veterem adjunctis asteriscis et obe- 
Jis publicavit. Preterea interpretationem Latinam 
novam adornavit, qu: hodierna Vulgata est, ubi 
Aquila, Symmacho, et non semel Sexta editione, 
quando ea aderat, usus est. Et in aliis quidem libris 
Symmachum frequenter sequitur, Aquilam item 
non raro; in Psalmis vero, Aquile ut plurimum 
hzret, Symmacho infrequentius, aliquando etiam 
LXX Latine exprimit. Hzc sparsim adnotavimus in 
hujus operis decursu. 

Hesvcavs Salonitanus, qui a nonnullis cum Jero- 
solymitano confunditur, Commentarium edidit in 
Leviticum, quem Latine primitus scriptum fuisse 
prorsus existimo : neque enim ullatenus olet inter- 
pretationem ex Graco factam. Ibi vero veterum ντι» 
terpretum Aquile, Symmachi οἱ Theodotionis le- 
etiones frequenter adhibet. Commentaria illum sua 
non Grace, sed Latine edidisse vel hinc evincitur, 
quod in Catenis Grecis in Leviticum, qux magno 
numero variis in bibliothecis habentur, nihil ex He- 
8ychio Grece uspiam compareat. 

Taroponus Mopsuestenus cujus et Commentario- 
rum fragmenta in Catenis exstant, et Commentaria 
ἐπ Prophetas integra in bibliothecisservantur, LXX 
semper sequitur, Hexaplorum vero interpretationes 
varias parum adiisse videtur. 

"Vicro& Antiochenus, in fragmentis Commenta- 
riorum, quz in Catenis supersunt, interpretes He- 
xaplorum raro adhibuisse deprehenditur. | 

PoLYcRROoN:US, uL ex fragmentis ejus ἐπ Cantica, 
in Job, in Ezechielem et in Danielem, qux in Cate- 
nia exstant, arguitur, Hebraice doetus fuit, Hexapla 
penes se habuit, iisque frequenter usus est in ex- 
positionibus suis. 

CyaiLLvs Alexandrinus Hexaplorum lectiones ra- 
rissiie attulit. 

TaEopoRETUs in Commentariis suis veterum ἵπ- 
terpretum lectiones, ut in Hexaplis erant, sxpissime 
affert, iisque sagaciter utitur, opemque magnam 
tulit in hac edenda collectione. 

JoawxwEs Philoponus Commentario in Hexaemeron, 
Genesis primum fere caput integrum secundum in- 
terpretationes Aquile, Symmachi et Theodotionis 
nobis conservavit. 


gum et Paralipomenon et in Hesaiam, Commentaria 
edidit, ac perszpe interpretationes veterum qua in 
Hexaplis erant in medium adduxit, maximeque Com- 
mentario in Hesaiam, quem ita mutilum ad nos de- 
venisse dolemus. e 

ANASTASIUS secundus Antiochenus, non infre- 
quenter in suo Hexaemeron opere veterum inter- 
pretum fragmenta attulit. 

ÁNASTASIUS, Nicenus metropolita, Commenlarie 
in Psalmos Grece, qui integer servatur in biblio- 
theca Coisliniana, veterum interpretum lectiones ra- 


- yo adhibet. 


Hresxcmws  Jerosolymitanus Commentarium ín 
Psalmos emisit, qui hodieque in aliquot bibliothee 
cis Grece asservatur, cujus et fragmenta in Catenis 
edita sunt, veterum interpretum lectiones infrequen« 
ter attulit. 

OrvupiopoRUs, episcopus Tricces in Thessalia, ut 
in codice quodam  Coisliniano decimi cireiter vel 
undecimi szculi dicitur, Commentariis in. Ecclesia- 
sten, in Job etin Jeremiam, nobilitatur, ubi Hexaplis 
frequentissime, maxime in Job, usus est. 

Eurnvwius Zygabenus Commentaria ín Psalmos 
emisit, ubi Hexaplarium editionum lectionibus ali- 
quando utitur, ex marginibus scilicet Bibliorum et 
ex aliis commentariis mutuatus; vix enim putave- 
rim flexapla ad ejus tempus devenisse, nam vixit 
undecimo szculo. 

IV. Quandonam Hexapla perierint. 

Jam restat ut disquiramus quo tempore tam no- 
bile tantoque labore partum opus funditus interierit 
ld ex raritate exemplarium accidisse, ut supra di« 
ctum est, certum habemus : initio enim satis habe- 
bant, si eas, quas meliores existimabant veterum 
interpretum lectiones, in marginibus Bibliorum 
describerent. Infümis vero seculis etiam ab bae 
marginalium lectionum adnotatione cessatum est ; 
unde contingit ut lectiones ille et jinterpreta- 
tioues in antiquissimis codicibus sepius reperian- 
tur, secus autem in recentioribus. Cum priora igi- 
tur Hexaplorum exemplaria vetustate consumpta 
fuissent, exscribendi negligentia totum opus in per- 
niciem ivit. Id vero quandonam acciderit nullo scri- 


p P'orum testimonio indicatur. Certum quidem vide- 


tur primigenium Tetraplorum et Hexaplorum Uri- 
genis exemplar in celebri illa Czsariensi mariyris 
Pamphili bibliotheca remansisse ; eam bibliothecam 
commemorat codex Epistolarum S. Pauli Coislinia- 
nus, quo antiquior alter non superest, ut quidem 
arbitror. ln nota quippe ad calcem posita dicitur, 
illum ipsum codicem collatum fuisse Czsarez in 
bibliotheca S. Pamphili, ad exemplar ipsius Pam- 
phili manu descriptum : ᾿Αντεθλήθη xat πρὸς «b ἐν 
Καισαρίᾳ ( sic) ἀντίγραφον τῆς βιθλιοθήχης τοῦ ἁγίου 
Παμφίλου χειρὶ γεγραµµένου τοῦ αὐτοῦ. In eadem 
bibliotheca descriptus fuerat exemplar abbatis Αροι- 
linarii ceenobiarchze, qui in vicinis Casarez locis 
degisse videtur : nam exemplar illius, quod ad pre- 








121 


IN HEXAPLA ORIGENIS, 


123 


phetiam Hesaiz spectat, ab Hexaplis ipsis desum- A codex seculo circiter vri, ut ex characteris forma 


ptum fuerat, et cum altero Hexaplorum volumine 
collatum ; quod ad Ezechielem vero portinet, exem- 
plar Apollinarii exscriptum ab Hexaplis, correctum 
fuerst ad fidem Tetraplorum, qua Origenis ipsius 
manu emendata et scholiis illustrata fuerant : qui- 
bus scholiis a!ia scholia in eodem exemplari ad- 
jecerat Eusebius Caesariensis, atque idipsum cxem- 
plar Pamphilus et Eusebius correxerant. Hoc au- 
t^m exemplar in bibliotheca Pamphili, cujus manu 
emendatum fuerat, exstitisse non dubium. Hzc 
porro omnia ediscimus ex notis codicis Marcha- 
liani, nunc. RH. PP. Jesuitarum collegii Ludovici 
b»gni, quas atüiulimus supra (col. 00). llle vero 


existimatur, ad fidem exemplaris Apolinarii ex- 
scriptus est. 

Tetrapla igitur et Hexapla ipsa Origenis in biblio- 
theca Pamphili Czsarez servabantur, ubi cum ipsa 
bibliotheca perierunt, aut cum urbs a Persis sub 
Chosroe capta fuit, aut non diu postea, cum in Ara- 
bum potestatem post diuturnam obsidionem delapsa, 
hisce aliisque omnibus ornamentis spoliata fuit. 
Quia vero paucissima, ut supra diximus, eorum 
apographa facta fuerant, hzc ipsa diuturnitate in- 
jurisque temporum ita perierunt, ut ne vestigium 
quidem eorum, ut ab Origene fuerant concinnata, 
remanserit. 





ANECDOTA QU/JEDAM. 


— 


MONITUM. 


Anecdota nonnulla, que ad veteres Scripture interpretationes pertinent, commodiorem hoc nullum occupare 
locum posse putavimus. Primum est Origenis, et prodit ex codice Regio, num. 1807, egregie nota, decimi 
seculi, cui prorsus similis eademque manu scriptus exstat in bibliotheca Vaticana, in quo non modo pagine, 
sed etiam linee singule eadem semper voce desinunt. In neutro autem codice nomen scriptoris prw[ert hoc 
opusculum, Sed esse Origenis certissimum est : nam postremam ejus partem non minimam affert. Hierong- 
mus in epistola ad Marcellam , que in postrema editione habetur tom. I1, p. 706, ubi sic Hieronymws : 
Quod si tibi non videtur onerosum, quid Origenes de Diapsalmate senserit, verbum interpretabor ad 
verbum : quia novitia musta contemnis, saltem veteris vini auctoritate ducaris. 

Saepe quaserens causas, etc., ut infra. 

Libro autem 1 adversus Rufinum, p. 565 : Certe etiam Origenes patriarchen Huillum, qui temporibus ejus 
fuit, nominat : et tricesimum tomum in Jsaiam, in cujus fine edisserit: Ve tibi civitas Ariel, quam expu- 
gnavit David , iliius expositione concludit : et cum aliter prius sensisse se dicat, doctus ab illo, id quod 
verius est confitetur, Octogesimum quoque nonum psalmum, qui inscribitur: Oratio Moysi hominis Dei : 
et reliquos undecim , qui non babent titulos, secundum  Huilli expositionem , cjusdem Moysi putat : nec 
dedignatur Hebream Scripturam interpretans per singula loca, quid Hebrzis videatur, expouere. His 
aulem postremis verbis alteram opusculi partem carptim, sed evidenter, commemorat. Hac tamen in re differt 
ab Origene, quod hic patriarcham Judeorum Ἴονλλον, Jullum, ille Huillum, vocet : sed id levissimum est. 
Quod autem Huillo tribuat id quod ab alio erudito Judeo edidicit, qui tunc, ut ait Origenes , cum Huillo 
erat, nihil negotii facessit : potuit enim Hieronymus Huillo tribuere quod alius ipso presente et approbante 

tzeral. 

Secundum Origenis opusculum exscriptum a me fuit ex codice Vaticano num. 154, hoc titulo : Ὑπόμνημα 
Ὡριγένους εἰς τοὺς Ἑαλμούς, Hypomnena seu Commeniarius Origenis in psalmos. Estque in. medio uu- 
tilus : videturque fuisse prologus Commentariorum ejus in Psalmos. Agitur autem de Psalmorum titulis, et 
carptim de iis qui Psalmorum librum collegerunt. . 

Tertium Origenis opusculum est (fragmentum ez codice Regio, num. 1818, decimi seculi, qui est Cutena in 
Psalinos. Agitur ibi de veteribus Hebraeorum characteribus, quos ait alios [uisse ab hodiernis. scilicet sui 
temporis. Exstat Latine in Catena Danielis Barbari, inobservatum hacienus. 

Quartum opusculum est Epiphanii De LXX Interpretibus, xai τῶν παρερμηνευσάντων, quod ad. litteram 
significat, De iis qui perperam interpretati sunt, sive, de iis qui interpretando, Scripturam advlterarunt. 
Estque Epitome eorum qua Epiphanius libro De ponderibus et mensuris de variis interpretibus narrat ; ac 
non semel a narratione illa fusiore differt, qua de re superius actum est ubi de Symmacho. Utrum autem ab 
ipso Kpiphanio hec Epitome concinnata fuerit, an ab alio, non ita facile est statuere. Ut ul vero sit, prodit 
hoc opusculum ex duobus codicibus, Regio nempe 1807 εἰ Vaticano , qui ambo decimo s&culo, et eadem, ut 
w:detlur, manu descripti sunt, ut supra diximus. 


(Frsgmepta Origeniana exhibet novissima Operum Origenis recensio Benedictina, quz in. nostra reviviscit. Yide to- 
cum nostruni tluodecimum, Origenis seeundum. Opusculum De LXX Interpretibus exstat inter Epiphani Οροι» 
&gx edenda. Épir Pars.) 











PRJELIMINARIA 


LES! 





"TESTIMONIA IN VETERES INTERPRETES. 


— 


Irenaeus lib. 1,.cap. 94. 


Tvon vera est interpretatio, Ecce adolescentula, A interpretati. 
ut Theodotio Ephesius et Aquila Ponticus sunt 


Hinc Ebionzei ex Joseph natum 


aiunt. 


Orig. Comment. iu Mattheum, Huet. p. 581, tom. I. 


Nunc autem magna deprehenditur exemplarium 
differentia, tum propter scribarum indiligemiam, 


tum propter quorumdam audaciam pravamque 


scripture emendationem; tum etiam propter eos 
qui, dum corrigerent , quzdam pro arbitrio addi- 
derunt vel detraxerunt. Huic porro differentize quz 
in exemplaribus Veteris Testamenti occurrit, Deo 
juvante remedium attulimus, reliquis editionibus 
usi, ut ex iis judicium faceremus. Nam que apud 
LXX Interpretes propter exemplarium varietatem du- 
bia erant, e reliquis editionibus xstimatione facta, 
que cum illis conveniebant retinuimus ; quedam 
vero, utpote quz? in Hebraico non exstarent obelis 
nolavimus , ea penitus auferre non ausi, quedam 
&autem alia cum asteriseis adjecimus , ut hinc indi- 
caretur nos 64, quia in LXX Interpretibus non re- 


periebantur, ex reliquis. editionibus ut in Hebrzo. 


erant adjecisse. 


Νυνὶ δὲ δηλονότι πολλὴ Υέγονεν ἡ τῶν ἀνειγράφων 
διαφορὰ, εἴτε ἀπὸ ῥᾳθυμίας τινῶν Υραφέων, εἴτε ἀτὺὸ 
τόλµης τινῶν μοχθηρᾶς τε διορθώσεως τῶν γραφο- 
µένων, εἴτε xal ἀπὸ τῶν τὰ ἑαντοῖς δοχοῦντα ἐν τῇ 
διορθώσει προστιθέντων, Ἡ ἀφαιρούντων. Την μὲν 
οὖν ἐν τοῖς ἀντιγράφοις τῆς παλαιᾶς διαθήκης δια- 
φωνίαν, θεοῦ διδόντος εὕρομεν ἰἱάσασθαι., χριτηρίῳ 
χρησάµενοι ταῖς λοιπαῖς ἐκδόσεσιν. Tov γὰρ ἄμφι- 
θαλλομένων παρὰ τοῖς Ἑθδομήχοντα διὰ τὴν τῶν 
ἀντιγράφων διαφωνίαν, τὴν χρίσιν ποιησάµενοι ἀπὸ 
τῶν λουπῶν ἐκδόσεων , ^b σννᾷδον ἐχείναις ἑφυλάξα- 
μεν, καὶ τινὰ μὲν ὠθελίσαμεν ἐν τῷ Ἑθραϊκῷ μὴ 
χείµενα, οὐ τολμήσαντες αὐτὰ πάντη περιελεῖν,. τινά 
δὲ uev" ἀστερίσχων προσεθήχαµεν, ἵνα δῆλον ᾗ ὅτι 
μὴ χείµενα παρὰ τοῖς Εδδομήκοντα Ex τῶν λοιπῶν 
ἐχδόσεων σὐμφώνως τῷ Ἑθραϊκῷ προσεθήχαμεν. 


Ihid., p. 439: 


Quod si dicti sensum accurate ediscere velis, 
audi Aquilam sic interpretantem. 


El δὲ τὸ ἀχριθὲς βούλει μαθεῖν τῆς λέβεως ἄκουε 
Ακύλου ἑρμηνεύσαντος. 


Orig. Comment, in Joan., Huet. tom. M, p. 131. 


Notat Γέργεσα lapsu graphico mutatum fuisse in l'épaca; Aitque Γέργεσα Hebraice signiflcare , παροικία 
ἐχδεθληχότων, id est incolatus ejicientium, Deinde sic pergit : 


Simile frequenter erratum in lege ct prophetis 
οἶζσα nomina videre est , ut accurate edidicimus ab 
Hebreis edocti, et nostra eorum exemplarihus 
comparantes : qua testimonium habent ab editio- 
nibus, nondum depravatis, Aquile, Symmachi et 
Theodotionis. 


Τὸ δὲ ὅμοιον περὶ τὰ ὀνόματα σράλµα πολλαχοῦ 
τοῦ νόµου xal τῶν προφητῶν ἔστιν ἰδεῖν, ὡς Πχριθώ- 
σαμεν ἀπὸ Ἑδραίων µαθόντες, xat τοῖς ἀντιγράφοις 
αὐτῶν τὰ ἡμέτερα συγχρίναντες μαρτυρηθεῖσιν ὑπὸ 
τῶν µηδέπω διαστραφεισῶν ἐχδόσεων ᾿Αχύλου, καὶ 
θεοδοτίωνος xaX Συµµάχου. 


Origen. in Cantica, edit. Genebrardi. 


| Aquila Hebraicam exprimens veritatem. 


Origen. epist. ad Africanum edit. Wetsten., p. 224. 


Sic enim Aquila, Ilebraica lectioni serviens edi- 
dit : quem Judai accuratissime omnium credunt 
interpretatum esse Scripturam : quo maxime uti 
solent qui Hebraicam dialectum ignorant, utpote 
qui omnium maxime sensui assecutus esse pu- 
tetur. 


Οὕτω γὰρ ᾽Αχύλας δουλεύων τῇ Εθραϊχῇ λέξει 
ἐχδέδωχεν εἰπών, φιλοτιμότερον πεπιστευµένος παρὰ 
Ἰουδαίοις ἠρμηνευχέναι τὴν Γραφὴν, ᾧ μάλιστα 


εἰώθασιν οἱ ἀγνοοῦντες τὴν Ἑδθραίων διάλεχτον χρῖ- 


σθαι, ὡς πάντων μᾶλλον ἐπιτετευγμένῳ. 


Orig. ad Africanum, p. 2206. 


Rursum plurima per medium totum Job apud D Πάλω τε αὖ πλεῖστα ὅσα διὰ µέσου ὅλου τοῦ Ἰῶ6 


Tlebrzos posita reperiuntur, non item apud nos, in- 
terdum quatuordecim, alibi novemdecim, aliquando 
s*xdecim versiculi. Et quid oportet me hzc enu- 
merare, qua multo labore collegimus, ne nos, late- 
ret discrimen, quod inter Judaica. et nostra efem- 
plaria intercedit. 


παρ) Ἑθραίοις μὲν xsixau* παρ᾽ ἡμῖν 6& οὐχὶ ,.χαὶ 
πολλάκις μὲν ἐπὶ τέσσαρα Ἡ τρία". ἐσθ' ὅτε δὲ xat 
δεκατέσσαρα, χαὶ δεχαεννέα χαὶ δεχαέξ. Καὶ τί µε 
δεῖ χαταλέγειν ἃ μετὰ πολλοῦ χαµάτου ἀνελεξάμεθα. 
ὑπὲρ τοῦ μὴ λανθάνειν ἡμᾶς τὴν διαφορὰν τῶν παρὰ 
Ἰουδαίοις xaX ἡμῖν ἀντιγράφων. 











125 IN HEXAPLA ORIGENIS. 


126 


Euseb. Hist. Eccl. {. v1, cap. 46, p. 217 edit. Vales. 
Τοιαύτη δὲ εἰσήγετο τῷ Ὡριγένει τῶν θείων Λόγων Α Tantam porro curam in divinis Scripturis per- 


ἀπηχριδωμένη ἐξέτασις, ὡς xaX τὴν Ἑδραΐδα γλῶτ- 
ταν ἐχμαθεῖν, τάς τε παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις ἑμφερο- 
µένας πρωτοτύπους αὐταῖς Ἑδραίων στοιχείοις γρα- 
Qc, ατῆμα ἴδιον τοιῄσασθαι' ἀνιχνεῦσαι 6b τὰς τῶν 
ἑτέρων παρὰ τοὺς 0’ τὰς ἱερὰς Γραφὰς ἡρμηνευχό- 
των ἐχδόσεις" xal τινας ἑτέρας παρὰ τὰς κατηµα- 
ξευμένας ἁρμηνείας ἐναλλαττούσας, τὴν ᾽Αχύλου, xal 
Συµμάχου, xat θεοδοτίωνος, ἐφευρεῖν, ἃς οὐχ οἵδ' ὄθεν 
ἐχ τίνων μυχῶν τὸν πάλαι λανθανούσας χρόνον 
ἀνιχνεύσας, εἰς φῶς mpofyayev. "Eg" ὧν διὰ τὴν 
ἀδηλότητα , τίνος dp' εἶεν οὐκ εἰδὼς, αὐτὸ τοῦτο µό- 
voy ἐπεσημάνατο, ὡς ἄρα τὴν μὲν εὗροι ἂν τῇ πρὸς 
Ἄχτιον Νικοπόλει, τὴν δὲ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ τοιῷδε. Ἐν 
Tt μὴν τοῖς Ἑξαπλοῖς τῶν φαλμῶν. μετὰ τὰς ἐπισή- 


scrutandis adhibebat Origenes, ut Hebraicam etiam 
linguam didicerit, et authenticos libros Hebraicis 
scriptos litteris, qui apud Judzos habebantur sibi 
comparaverit : aliorum quoque qui preter LXX sa- 
cras Scripturas interpretati sunt, editiones per- 
vestigaverit, aliasque quasdam a tritis illis Aquilz, 
Symmachi et Theodotionis diversas repererit : 
quas quidem ille ex nescio quibus eruias angulis in 
quibus jamdudum delituverant, primus in lucem 
produxit. Et cum ignoraret cujusnam essent aucto- 
ris, id solum significavit , alteram quidem a se re- 
pertam fuisse Nicopoli ad Actium; alteram vero in 
alio designato loco. Utique in Hexaplis psalmorum, 
post insignes illas quatuor editiones, ubi non solum 


µους τέσσαρας ἔχδόσεις, ob µόνον Πέμπτην, ἀλλὰ xay B Quintam , sed etiam Sextam , et Septimam editio- 


Ἔχτην xal Ἑδδόμην παραθεὶς ἑρμηνείαν., ἐπὶ μιᾶς 
αὖθις σεσηµείωται, ὡς ἐν Ἱεριχοῖ εὑρημένης ἓν πίθῳ 
χατὰ τοὺς χρόνους Αντωνίνου τοῦ υἱοῦ Σεθήρου. 
Ίαύτας δὲ ἁπάσας ἐπὶ ταυτὺὸν συναγαγὼν, διελών τε 
πρὺς χῶλον, καὶ ἀντιπαραθεὶς ἀλλήλαις μετὰ xal 
αὐτῆς τῆς Ἑδραίων σημµειώσεως, τὰ τῶν λεγομένων 
Ἑξαπλῶν ἡμῖν ἀντίγραφα χαταλέλοιπεν , ἰδίως τὸν 
Ἀχύλου, xai Συμμάχους, xoi θεοδοτίωνος ἔχδοσιν 
ἅμα τῇ τῶν O' τοῖς Τετραπλοῖς ἐπικατασχευάσας. 


nem apposuit, ad unam rursus adnotavit, inventam 
illam fuisse Hierichunte in dolio, temporibus Anto- 
nini filii Severi. Has igitur omnes cum in unum 
collegisset, ac per cola distinxisset , et sihi invicem 
e regione opposuisselt una cuin ipso Ilebraico textu, 
Hexaplorum, ut vocant, nobis exemplaria reliquit ; 
cum seorsim editionem Aquile, Symmachi et 
Tlieodotionis cum LXX Interpretibus , in Tetraplis 
digessisset 


1d. ibid., cap. A1, p. 218. 


Tov γε μὴν ἑρμτνευτῶν αὐτῶν 6t τούτων lovéov, 
Ἐθιωναῖον τὸν Σύμμαχον γεγονέναι. Αἴρεσις δέ ἐστιν 
$ τῶν Ἐδιωναίων, οὕτω χαλουµένη, τῶν τὸν Χριστὸὺν 
ἐξ Ἰωσὴφ χαὶ Μαρίας γεγονέναι φασχόντων, ψιλόν τε 
ἄνθρωτον ὑπειληφότων αὐτὸν, xaX τὸν vójtoy χρῆναι 
Ἰουδαϊκώτερον φυλάττειν ἀπισχνυριξομένων, ὥς που 
ααὶ ἐχ τῆς πρόσθεν ἵστορίας ἔγνωμεν. Καὶ ὑπομνί- 
ἁλῖα δὲ τοῦ Συμμάχου εἰσέτι νῦν φέρεται’ ἐν οἷς 
bel πρὸς τὸ χατὰ Ματθαῖον ἀποτεινόμενος Εὐαγγέ- 
x4! , τὴν δεδηλωμένην αἴρεσιν κρατύνειν. Ταῦτα δὲ 
ὁ Ὡριγένης μετὰ xat ἄλλων εἰς τὰς Γραφὰς ἑρμη- 
νειων τοῦ Συμμάχου σηµαίνει παρὰ Ἱουλιανῖς τινος 
εληφέναι΄ ἣν xal φησι παρ) αὐτοῦ Συµµάχου τὰς 
Μΐθλους διαδέξασθαι. 


Sciendum porro est Symmachum, qui unus ex 
illis interpretibus fuit, Ebionzeum fuisse. Est autem 
Ebionzorum hzresis ita dicta, eorum qui Christum 
ex Josepho et Maria genitum, merumque hominem 
esse putant, et legem Judaico more servandam esse 
contendunt, quemadmodum in superioribus libris 
retulimus. Exstant certe etiamnum Commentarii 
Symmachi, in quibus Evangelio Mattheei innixus, 
supradictam heresim astruere videtur. Atque hos 
Symmachi Commentarios, cum aliis sacre Seri- 
pture interpretationibus ab eodem elaboratis testa- 
tur. Origenes se a Juliana quadam accepisse, quam 
ait ab ipso Symmacho hos libros successionis jure 
accepisse. 


Euseb. Demonsir. Evang. |. ww, p. 181. 


Λευχότερον δὲ τούτων ἡ Ἑδραίων παρἰστησι l'oa« 


9h, ἣν πρὸς ἀχρίθειαν ἑρμηνεύων ὁ ᾿Αχύλας, ᾧδέ 
D 


πως ἑξέδωχεν.. 


Ἡροσηλυτος δὲ ὁ ᾿Αχύλας fv, οὐ φύσει Ἰουδαῖος, 


Hzc clarius exhibet Hebrzorum Scriptura, quam 
accurate interpretatus Aquila sic edidit. 


Jd. ibid. [.. v1, p. 510. 


Proselytus. erat Aquila, non natura Judzus. 


Et paulo post : 


Λέγεται δὲ ὁ Σύμμαχος Ἐδιωναῖας εἶναι * αἴρεσις 


δὲ Tv οὕτω χαλουµένων τινῶν Ἰουδαίων εἰς Χριστὸν 
πιστεύειν λεγομένων. ἐξ ὧν ὁ Σύμμαχος fv. 


Porro.Symmachus dicitur Ebionzus fuisse : qu:e 
haresis erat quorumdam Judzorum, qui in Chri- 
stum credere dicebantur, ex quorum numero erat 
Symmaclius.. 


Euseb, Comment. in Psalmos, p. 159 et 171, 190, 468. 


Ἀχύλας δουλεύων τῇ Ἑδραϊχῇ λέξει.. 


Aquila Hebraice litterze serviens. 


lbid. p. 596, de psalmo xc, v. 9, agens. 


Ἱοδαϊχώτερον 6 ἸΑχύλας xai ὁ Σύμμαχος τὴν 


ἑ μηνείαν ἑχτεθείχασι, ὑφορώμενοι τὸ περὶ coU. 


Aquila et Symmachus modo ad Judaicam sen- 
tentiam propius accedentes interpre!ati sunt, doctris- 





121 


Suspectam habentes. 


PRJELIMINARIA 
nam a nobis de Altissimo ac de Domino traditam Α Ὑψίστον xaY 


125 
περὶ τοῦ Κυρίου ἀποδεδομένον ἡμῖν 
δόγµα. 


Ibid. p. 80. 


Admodum mirabiliter Symmachus. 


Ἄφόδρα θαυμαστῶς ὁ Σύμμαχος. 


Ibid. p. 199. 


Mirabiliter interpretatus est Symmachus. 


lbid. 


Theodotio qui numero accuratiorum interpre- 
tum est 


Ἡρμήνενσεν θαυμαστῶς ὁ Σύμμαχος. 


Καὶ 6 Θεοδοτίων δὲ, sic καὶ αὐτὰς τῶν ἔπιμελως 
ἑρμηνευσάντων τυγχάνων. 


Hieronymus Prologo in Genesim, initio primi tomi. 


Quod ut auderem, Origenis me studium provoca- 
vit, qui editioni antiqua translationem Theodotio- 
nis miscuit, asterisco X et obelo -*-, id est stella 
el veru, opus omne distinguens : dum aut illuce- 
scere facit quze minus ante fuerant; aut superflua 
quique jugulat et confodit, maxime que evangeli- 
Slarum et apostolorum auctoritas promulgavit : in 
quibus multa de Yeteri Testamento legimus, que 


in nostris codicibus non habentur, ut est illud : 
Ex J£gypto vocavi Filium meum, et: quoniam Naza- 
raus vocabitur, et: Videbunt in quem compunzerunt, 
et: Flumina de venire ejus. fluent. aque vive, οἱ: 
quc nec oculus vidit, nec auris audivit, nec in eor 
hominis ascenderunt, qu& praeparavit Deus diligenii- 
bus se, etc. 


Et infra : 


Et nescio quis primus auctor Septuaginta cellu- 


las Alexandrie mendacio suo exstruxerit, quil;us. 


divisi eadem scriptitarent, cum Aristzus ejusdem 
Piolemei ὑπερασπιστὴς, et multo post tempore Jo- 
Serhus, nihi! tale retulerint : sed in uma basilica 
congregatos, contulisse scribant, non prophetasse. 
Aliud est enim vatem, aliud esse interpretem. Ibi 
ep.ritus ventura przdicit; hic eruditio et verborum 


copia, ea quz intelligit, transfert. Nisi forte putan- 
dus est Tullius GEconomicum Xenophontis, et Pla- 
tonis Protagoram, et Demosthenis pro Ctesiphonte, 
afflatus rhetorico spiritu transtulisse. Aut aliter 
de eisdem libris per Septuaginta, aliter per aposto- 
los Spiritus sanctus testimonia texuit; ut quod ή 
tacuerunt, hi scriptum esse mentiti sint. 


Hieronymus. Profatione in librum Josue, col. 241, tom. I. 
Et ut in primis, quod Sepe testatus sum, sciat C delectant), ut pro. Graecorum Ἑξαπλοῖς, qui el 


me non in reprehensionem veterum nova cudere, 
sicut amici mei criminantur: sed pro virili parte 
offerre lingwe mex hominibus (quos tamen nostra 


Ibid: 


sumptu et labore maximo indigent, editionem no- 
Siram habeant. 


Quare Danielis juxta Theodotionis translationem Ecclesise susceperunt. 


Idem in Profatione de omnibus libris Veteris Testamenti, p. 511, tomo I. 


Samaritani etiam Pentateuchuin Moysi totidem 
l'tteris scriptitant, figuris tantum et apicibus dis- 
crepantes. Certumque est Esdram scribam, legis- 
que doctorem, post captam Jerosolymam, et instau- 
ralionem templi sub Zorobabel, alias litteras repe- 
risse quihus nunc utimur, cum ad illud usque tem- 
pus iidem Samaritanorum et Hebreorum characte- 


res fuerint. In libro quoque Numerorum hzc ea- 
dem suppulatio, sub Levitarum et sacerdotum 
sensu, mystice ostenditur. Et nomen Domini tetra- 
grammaton in quibusdam Grzeis voluminibus, 
usque hodie antiquis expressum litteris iaveni- 
mus. 


Idem Profatione in librum Isaie; col. M14, tom. l. 
Ut quomodo Grzci post LXX Translatores, Aqui- D collatione eorum intelligant : sie et isti saltem 


lam et Symmachum et Theodotionem legunt, vel 
ob studium doctrine sus, vel ut LXX magis ex 


unum post priores habere dignentur ipterpre- 
tem. 


Hieronymus Prafatione in Job, col. 595, tom. K 


Cogor per singulos Scripturz divinz libros ad- 
versariorum respondere maledictis, qui interpreta- 
lionem meam, reprehensionem Septuaginta luter- 
pretum criminantur (a) : quasi non et apud Grzcos 
Aquila, Symmachus, et Theo:lotio, vel verbum e 
véibo vel sensum e sensu, vel ex utroque commi- 
Sium, et medie temperatum genus translationis 


expresserint, et omria Veteris Instrumenti volu- 
mina Origenes obelis asteriscisque distinxerit, quos 
vel additos vel de Theodotione sumptos, transla- 
tioni antiqui inseruit, probaus defuisse quod addi 
tum est. Discant igitur obtrectateres mei recipere 
in toto, quod in partibus susceperunt, aut interpre 
tationem meam cum asteriscis suis radere. Neque 


(α) Id repetit, Apol. adversus Ruf., lib. n, col. 429. 


129 


IN HEXAPLA ORIGENIS. 


120 


enim fieri potest, ut quos plura intermisisse susce- A cos. Ceterum apud Latinos, ante eam translatio- 


perint, non eosdem etiam in quibusdam errasse 
fateantur, precipue in Job : cui si ea que sub 
asteriscis addita sunt subtraxeris, pars maxima vo- 


luminis detruncabitur, et hoc duntaxat apud Grz- 


nem, quan sub asteriscis et obelis nuper edidimus, 
septingenti ferme aut octingenti versus desunt ; ut 
decurtatus et laceratus corrosusque liber, faedita- 
tem sui publice legen*ibus przbeat. 


Et infra : 


Memini me ob intelligentiam hujus voluminis, 


Lyddezum quemdam praeceptorem, qui apud He- 
brzos primus haberi putabatur, non parvis rede- 


misse nummis : cujus doctrina an aliquid profeco- 
rim, nescio. 


Et infra : 


Quod si apud Grzcos, post LXX. editionem, jam 
Chrisü Evangelio coruscante, Judzus Aquila, Sym- 
maehus et Theodotio, Judaizantes hzretici, sunt 
recepti, qui multa mysteria Salvatoris subdola in- 
terpretatione celarunt, οἱ tamen in Ἑζαπλοῖς ha- 


bentur apud Ecclesias, et explanantur ab ecclesia- 
sticis viris: quanto magis ego Christianus, et de 
parentibus Christianis natus, et vexillum crucis in 
mea fronte portans, cujus studium fuit omissa re- 
petere, etc. - 


Hieronyinus Profatione in librum Psalmorum juxta Hebraicam veritatem tom. I, col. 855. 


Quia igitur nuper cum Hebrzo disputans, quz- B ut tu de LXX Interpretibus opponebas, studiosis- 


dam pro Domino Salvatore de Psalmis testimonia 
protulisti, volensque ille te illudere, per sermones 
pene singulos asserebat non ita haberi in Hebrzo, 


sime postulasti, ut post Aquilam et Symmachum 
et Theodotionem novam editionem Latino sermone 
transferrem, etc. 


Jdem Profat. in Danielem, tom. 1, col. 987. 


Danielem prophetam juxta LXX interpretes, Do- 
mini Salvatoris nostri Ecclesi: non legunt, uten- 


tes Theodotionis editione; et hoc cur acciderit we- 
scio. 


Idem Pro(at. in Paralipom., tom. Y, col. 1009. 


Si LXX Interpretum, pura et ut ab eis in Grz- 
cum versa est, editio permaneret, superflue me, mi 
Chromati episcoporum sanctissime atque doclissime, 
impelleres, ut Hebrza volumina Latino sermone 
transferrem. Quod enim semel aures hominum oc- 
cupaverat, et nascentis Ecclesi: roboraverat fidem, 
justum erat etiam uostro silentio comprobari. Nunc 
vero cum germana illa antiquaque translatio cor- 
rupta sit, atque violata, nostri arbitrii putas, aut e 


rem, Constantiropolis usque Antiochiam Luciani 
martyris exemplaria probat; medix inter has pro- 
vinciz Palestinos codices legunt : quos ab Origene 
elaboratos Eusebius et Pamphilus vulgaverunt : to- 
tusque orbis hac inter se contraria varietate com 

pugnat. Et certe Origenes (a) non solum exempla- 
ria composuit quatuor editionum, e regione singula 
verba describens, ut unus dissentiens, statim czete- 
ris inter se consenlientibus arguatur ; sed quod ma. 


pluribus judicare quid verum sit, aut novum opus C joris audaci est, in editione LXX Theodotionis 


in veteri opere cudere ;'Alludentibusque Judzis, cor- 
nieum, ut dicitur, oculos conflgere. Alexandria et 
Jgyptus in LXX suis Hesychium laudat, auclo- 


editionem miscuit, asteriscis designans qux» minus 
ante fuerant, et virgulis quz» ex superfluo videban- 
tur apposita. 


Hieronymi Ργα[αἲ. in. Ezram, tom. |, col, 1107. 


Porro aliud est si clausis, quod dicunt, oculis 
mihi volunt maledicere, et uon imitantur Grco- 
rum studium ac benevolentiam, qui post LXX 


Translatores, jam Chri.,, ( angelio coruscante, 


Judaos et Ebionitas legis veteris interpretes, Aqv»- 
lam videlicet, et Symmachum, et Theodotionem, et 
curiose legunt, et per Origenis laborem in 'E£a- 
πλοῖς Ecclesiis dedicarunt. 


Iaceo dPrefat. in. librum Psalmorxm, tom. l, col. 1222. 


Notet sibi unusquisque vel jacentem lineam, vel 
signa radiantia, id est obelos -1- vel asteriscos 9X ; 
οἱ abieunque viderit virgulam praecedentem -t- ab 
ea usque ad duo puncta ; qux impressimus, sciat 
in LXX Translatoribus plus haberi. Ubi autem stel- 


le *X similitudinem perspexerit, de Πευγαῖς vo. 
luminibus additum noverit, atque nsque ad duo 
puncta, juxta Tbeodotionis duntaxat editionem, qv 
simplicitate sermonis a LEX lnterpretibuá. non 
discordat. 


Idem Prefat. in librum Paralipomenon juxia UXX Interpretes, tom. I, col. 1418. 
Denique cum litteris a me nuper flagitassetis, ut D apud Hebrzos admirationi habebatur, assumpsi, et 


vobis Paralipomenon Latino sermone transfer- 
rem, de Tiberiade legis quemdam doctorem, qui 


contuli cum eo a vertice, ut aiunt, usaue ad extre- 
mum unguem. 


Ibid. col. 1419. 


Ubicunque ergo asteriscos, id est stellas X, ra- 
(iare in hoc volumine videritis, ibi sciatis de He- 


(a) Hoc ipsum repetit Ἱ. n. contra Ruf., col. 425. 


bris additum, quod in Latinis codicibus non ha- 
betur. Ubi vero obelus, wansversa scilicet virga «6» 





421 PRJELIMINARIA 152 
praeposita est, illic signatur quid LXX Interpretes A sancti auctoritatem, licet in IHebrzis voluminibus 


addiderint vel ob decoris gratiam, vel ob Spiritus 


non legatur. 


Hieron. Praefat. in libros Salomonis, tom. I, col. 1419. 


Tres libros Salomonis, id est Proverbia, Eccle- 


Biasten, Canticum cantieorum, veteri LXX  Inter- 


pretim auctoritati reddkli; vel antepositis lineis 


-- superflua qu:eque designans; vel stellis 5X ti- 


tulo prenotatis, ea que minus habebantur inter- 
serens : quo plenius, o Paula et Eustochium, co- 
gnoscatis quid in libris nostris minus sit, quid re- 
dundet. 


Idem Pre(at. in quatuor Evangelia, tom. I, col. 1496. 


Non quaro quid Aquila, quid Symmachus sa- 


piant, quare Theodotion inter novos εἰ veteres me- 
Jdem Praefat. in librum Hebraic. Quast., 


dius incedat. Sit illa vera interpretatio, quam apo- 
stoli probaverunt. 
tom. ll, col. 505. 


Neque vero LXX Interpretum, ut invidi latrant, B in nostris codicibus non habentur. Super quibus 


errores arguimus : nec nostrum laborem illorum 
reprehensionem putemus, cum illi Ptolemzo regi 
Alexandrie, mystica queque in Seripturis sanctis 
prodere noluerint : et maxime ea qux» Christi ad- 
ventum pollicebantnr, ne viderentur Judzi et alte- 
rum Deum colere : quos ille Platonis sectator, πια» 
gni idcireo faciebat, quia unum Deum colere di- 
cerentur. Sed et evangelist», et Dominus quoque 
noster atque Salvator, necnon et l'aulus apostolus, 
multa quasi dé Veteri Twstamento proferunt, qux 


in suis locis plenius disseremus. Ex quo perspi- 
cuum est, illa magis vera esse exemplaria, quz 
cum Novi Testamenti auctoritate concordant. Ác- 
cedit ad hoc quoque quod Josephus, qui LXX In- 
terpretum ponit historiam, quinque tantum ab eis 
libros Moysi translatos refert : quos nos quoque 
confitemur plus quam cztteros cum Hebraicis con- 
sonare. Sed ei ii qui postea interpretes exstite- 
runt, Aquilam loquor, et Symmachum, et Theodo- 
tionem, longe aliter habent quam nos legimus. 


Ibid. col. 542, ad Gen. xt, v. 46. 


Symmaclius more suo apertius transtulit. 


In Epist. ad Damasum, tom. ll, col. 567. 
Aquila namque qui non contentiosius, ut quidam putaut, sed studiosius verbum interpretatur ad ver- 


bum. 


Et infra : 
Aquilam vero ut in ceteris, et in hoc maxime loco proprie transtulisse omnis Judzea conclamat. 
Epist. ad Evangelum, col. 514, tom. I. 
Nec refert, utrum Salem an Salim nominetur, C num, eadem verba diversis sonis atque accentibus 


cum vocalibus in medio litteris perraro utantur He- 
brzi, et pro voluntate lectorum, ac varietate regio- 


proferantur. 


Epistola ad Suniam et Fretelam, tom. ll, p. 627. 


In quo illud breviter admoneo, ut sciatis aliam 
esse editionem quam ' Ürigenes, et QCesariensis 
Eusebius , omnesque Grecia tractalores χοινήν, id 
est communem , appellant atque vulgatam , et a ple- 
risque nunc Λουχιανός dicitur ; aliam LXX Inter- 
pretum, qua et in Ἑξαπλοῖς codicibus reperitur, 
el a nobis in Latinum sermonem (fideliter versa est, 
et eros atque in Orientis Ecclesiis decanta- 
tur..... Κοινή autem ista, hoc est communis editio, 


ipsa est qua et LXX. Sed 1.»c interest inter utram- 
que, quod χοινἠ pro locis et temporibus, et pro vo- 
luntate scriptorum, vetus corrupta editio est; ea 
autem qux habetur in Ἑξδαπλοῖς, et quam nos ver- 
timus, ipsa est qu: in eruditorum libris incorrupta 
et immaculata LXX Interpretum translatio reserva- 
tur. Quidquid ergo ab hac discrepat, nulli du- 
bium eat quin ita et à' "'abreorum auctoritate dis- 
cordet. 


Hieron. epist. ad Marcellam., tom. ll, col. TD 
Aquila, qui verborum Hebrzorum diligentissimus explicator est. 
Hieron. epist. ad Marcellum tom. Il, col. 711. 
Theodotion, qui in ceteris cum Septuaginta Translatoribus facit. 
Hieron. Comment. in. Ecclesiasten, tom. U, col. 140. 
Hebraeus meus cujus sepe facio mentionem, cum Ecclesiasten mecum legeret, li»c Baracibam, quem 


unum vel maxime admirantur (a). 


Hieron. Pre[atione in Homilias Origenis in Canticum, tom. 1I, col. 87. 


Origenes cum in czteris libris omnes vicerit , in 
Cantica canticorum ipse se vicit. Nam decem vo- 
luminibus esplicitis, quz ad viginti usque versuum 
millia pene perveniunt ; primum LXX Interpretes ; 


deinde Aquilam et Symmachum et Theodotionem, 
et ad extremum Quintam editionem, quam in Actio 
littore invenisse se scribit, etc. 


(3) De Symmacho passim dicit Hieronymus ipsum apertius et manifestius interpretatum esse. 


ιο IN HEXAPLA ΟΒΙΟΕΝΙΣ. 


154 


Hieron. Comm. in Isaiam, tom. ll, col. 24. 
P litteram sermo lHebraicus non habet; sed pro ea rui Grzco utitur. 
Hieron. Comm. in. Isai., cap. viui, tom. ΠΠ, col. 79. 
Duas domus Nararai, (qui ita Christum reci- A per ordinem Delphon : et rursum Joseph Galilzeus : 


giunt, ut observationes legis veleris non amittant) 
duas familias interpretantur , Sammai et Hillel : ex 
quibus orli sunt Scribe et. Phariszi ; quorum sus- 
cepit scholam Akibas, quem magistrum Aquile 
proselyti autumant : et post eum Meir, cui succes- 
sit Johanan tilius Zachai * et post eum Eliezer, et 


et usque ad captivitatem Jerusalem Josue. Samniai 
igitur et Hillel non multo prius quam Dominus na- 
sceretur, orti sunt in Judza, quorum prior dissipa. 
lor interpretatur, sequens profanus, eo quod per 
tradititiones:el δευτερώσεις suas legis praecepta dis- 
sipaverit atque maculaverit. 


Hieron. Comment in Isaiam, col. 559. 


De Aquila autem non miror, quod homo eruditis- 
simus lingue Hebraice, et verbum de verbo expri- 
mens, io hoc loco aut simularit imperitiam, aut 


Pharismorum perversa expositione deceptus sit, 
qui interpretari voluit, et Israel ei congregabitur. 


Hieron. Comm. in Ezech., tom. jJ. col. 116. 
Aquilie vero secunda editio, quam Hebraei κατὰ dxpifeuav — nominant, transtulit ἑρεμάζων, id est 


quiescens, el seorsim positus. 


Hieron. Prefat. in Comment. Danielis, tom. HI, col. 1075. 
lllsd quoque lectorem admoneo, Danielem non B quosdam versus obelis preenotavit, superflua quae- 


juxta LXX Interpretes, sed juxta Theodotionem Ec- 
clesias legere, qui utique post adventum Christi in- 
credulus fuit : licet eum quidam dicant Ebionitam, 
qui allero genere Judzus est. Sed et Origenes de 
Theodotionis opere in editione Vulgata asteriscos 
posuit, docens defuisse quae addita sunt, et rursus 


que designans. Cumque omnes Christi Ecclesia 
tam Graecorum quam Latinorum , Syrorumque et 
AEgyptiorum hanc sub asteriscis et obelis eritio- 
nem legaut , ignoscant invidi labori meo, qui volui 
habere nostros quod Graci in Aquila et Theodotio- 
nis ac Symachi editionibus lectitant. 


Hieron. Comment. in Daniel. cap. 1, col. 1075. 
Quod 20s juxta editionem Hebreorum qus χατ᾽ ἀκρίδειαν legitur in tgrannos vertimus. 
Idem. Comment. ín Osee, cap. 11, tom. lll, col. 1252. 


Aquila diligens et curiosus interpres. 


Hieron, Comment. in Habacuc, tom. lll, col. 1655. 
Sciendum autem, ut supra diximus, quod ubi po- C ejusdem dogmatis, pauperem sensum secuti, Ju- 


serunt. LXX. plurali numero, wu salvares christos 
iwos, ibi esse in Hebraico LaiESUA ΕΤΗ MESSIACH, 
quod Aquila transtulit, in salutem cum Christo tuo : 
non quod Deus egressus sit, ut salvaret populum, 
ei salvaret Christum suum; sed quod in salutem 
Popoli venerit cum Christo suo, juxta illud Evan- 
gelii : Pater in. me, et ego in Patre; et Pater in me 
manens ipse facit opera sua. Sed et Quinta editio 
simililer transtulit : Egressus es in salutem populi 
tii, in salutem. cum. Christo tuo. Theodotio autem 
vre quasi pauper et Ebionita : sed et Symmachus 


daice transtulerunt : Egressus es in salutem populi 
tui, ut salvares Christum (uum; et, egressus es sal- 
vare populum tuum , salvare Christum tuum, Rem 
incredibilem dicturus sum , sed tameu veram. 1sti 
Semichristiani Judaice transtulerunt, et Judaeus 
Aquila interpretatus est ut Christianus. Sexta edi- 
tio prodens manifestissime sacramentum , ita vertit 
ex llebrzo : Egressus es ut salvares populum t«um 
per Jesum Christum tuum, quod Graece dicitur, 
ἐξηλθες τοῦ σῶσαι τὸν λαόν σου διὰ Ἰησοῦν Χριστόν 
σου, 


Hieron. Comment. in. Epist. ad Titum, tom. IV, col. 457. 
Unde et nobia curz foit omnes veteris legis li- D et maxime hi qui apud Hebrzos versu corpositi 


bros, quos vir doetus Adamantius in Hexapla di- 
gesserat , de Caesariensi bibliotheca descriptos, ex 
ipsis authenticis emendare, in «uibus et ipsa He- 
brea propriis eunt characteribus verba descripta, 
εἰ Grecis litteris tramite expressa vicino. Aquila 
eliam et Symmachus, Septuaginta quoque et Theo- 
dotio suum ordinem tenent. Nonnulli vero libri, 


sunt, ires alias editiones additas habent; quam 
Quintam , οἱ Sextam, et Septimam translationem 
vocant, auctoritatem sine nominibus interpretum 
consecutas. Hxc immortale illud ingenium suo no- 
bis labore donavit, ut non magnopere pertimesca- 
mus supercilium Judaorum , solutis labiis, et stri- 
dente saliva, et rasa fauce gaudentium. 


Idem epist. 94 ad Marcellam, tom. M, col. 61. 


Jam pridem cum valumimibus Hebrzorum editio- 
wm Aquile confero; ne quid forsitan propter 
, ium Christi Synagoga mutaverit; et ut amice 


menti fatear , quz? ad nostram fidem pertineant ro- 
borandam plura reperio. 


Idem epist. 39, ad Paulam, tom. 1V, col. 68. 
Quorsum Varronis et Chalcenteri mentio facta sit, quzrilis? Videlicet ut ad Adamantium. no- 





125 


PRJELIMINARIA 


158 


$trumque Cua.centerum veniamus : qui tanto studio in sanctarum Scripturarum labore sudavit, ut juste 


Adamantii nomen acceperit. 


Jdem in Catalogo. Scriptorum Eccles. de Origene, tom. W, col. 116. 
Quis ignorat , quod tantum in Scripturis divinis A ejusdem dogmatis : qui in Evangelium quoque χατὰ 


habuerit studii, ut etiam Hebrzam linguam contra 
etatis gentisque suze naturam edisceret : et acceptis 
LXX Interpretibus, alias quoque editiones in unum 
volumen congregaret ; Aquilae scilicet Pontici pro- 
selyti , et Theodotionis Ebionzi , et Symmachi 


Ματθαῖον scripsit Commentarios , de quo et suum 
dogma confirmare conatur. Preterea Quintam et 
Sextam et Septimam editionem, quas etiam nos de 
ejus bibliotheca habemus, miro labore reperit, et 
cum czteris editionibus comparavit. 


Hieron. epist. 53 ad Pammachium, tom, ΤΠ, col. 25. 


Sed quid faciemus ad authenticos libros, in qui- 
bus hiec non feruntur ascripta, et czetera his simi- 
lia, quai si proferre nitamur, infinitis libris opus 
est ? Porro quanta dimiserint, vel asterisci testes , 
Vt dixi, sunt, vel nostra interpretatio, si a diligenti 
lectore translationi veteri conferatur: et tamen jure 
LXX editio obtinuit in Ecclesiis, vel quia prima 
est , eL ante Christi facta adventum ; vel quia ab 
apostolis (in quibus tamen ab Hebraico non discre- 
pat) usurpata. Aquila autem proselytus et conten- 


tiosus interpres, qui non solum verba, sed etymo- 
logias quoque verborum trapsferre conatus est, jure 
projicitur a nobis. Quis enim pro frumento et vino 
et oleo possit, vel legere, vel intelligere , χεῦμα, 
ὁπωρισμὸν, στιλπνότητα, quod non possumus dicere, 
[usionem, pomationemque et splendentiam ? Aut quia 
Hebrzxi non solum habent ἄρθρα, sed et πρόαρθρα, 
ille χακοζήλως, et syllabas interpretatur et litteras, 
dicitque σὺν τὸν οὐρανὸν, xai σὺν τὴν γῆν, quod 
Graeca et Latina lingua omnino non recepit. 


Hieron. Apologia advers, Rufinum, tom. 1V, col. 563. 


Certe etiam Origenes patriarchen Huillum, qui p Octogesimum quoque nonum psalmum, qui scribi- 


temporibus ejus fuit, nominat ; et tricesimum to- 
mum in Hesaiam, in cujus (ine edisserit : Ve tibi , 
civitas Ariel, quam expugnavit David , illius exposi- 
tione concludit; et cum aliter prius sensisse se 
dicat, doctum ab illo id auod est verius, confltetur. 


tur : Oratio Moysi hominis Dei, et reliquos undecim, 
qui non babent titulos , secundum Huilli expositic- 
nem , ejusdem Moysi putat: nec dedignatur He- 
brzam Scripturam interpretans, per singula loca 
quid Hebrzis videatur inserere. 


Jdem adv. Rufinum, l. n, tom. IV, col. 425. 


Quod ut auderem , Origeuis me studium provo- 
cavit, qui editioni antique translationem Theodo- 
tionis miscuit, asterisco X et obelisco --, id est 
stella et veru opus omne distinguens : dum aut il- 


luceseere facit quz minus ante fuerant ; aut super- 
flua quxque jugulat et confodit : maximeque qux 
evangelistarum et apostolorum auctoritas promul- 
gavit. 


Hieron, epist. 45, ad Marcellam, tom. II, col. 552. 


Ambrosius , quo chartas, suniptus, notarios mi- 
nistrante , tam innumerabiles libros vere Adanian- 
tius , et Chalcenterus noster explicavit, in quadam 
epistola , quam ad eumdem de Athenis scripserat , 


refert nunquam se cibum Origene praesente sine 
lectione sumpsisse, nunquam iniisse somnum, nisi 
unus e fratribus sacris litteris personaret. 


Hieron. epist. 1&, ad Augustinum, tom. lV, col. 626. 


Quod autem in aliis quzris epistolis, cur prior C Et miror quomodo LXX Interpretum libros .egas, 


mea in libris canonicis interpretatio asteriscos 
babeat et virgulas prenotatas ; et postea aliam 
translationem absque his signis ediderim, videris 
mihi non intelligere quod quzsisti. Hla enim inter- 
pretatio LXX luterpretum est: et ubicunque vit- 
gule, id est obeli, sunt, significatur quod LXX 
plus dixerint quam habetur in Hebrzo ; ubi autem 
asterisci, id est stellula przlucentes, ex Theodo- 
tionis editione ab Origene additum est: et ibi 
Greca transtulimus, hic de ipso Hebraico quod in- 
telligebamus expressimus, sensuum potius veritatem 
quam verborum ordinem interdum conservantes. 


non puros, ut ab eis editi sunt, sed ab Origene 
emendatos, sive corruptos per obelos et asteriscos; 
et Christiani hominis interpretatiunculam non se- 
quaris, pra-sertim cum ea quz addita sunt, ex ho- 
minis Judzi atque blasphemi post passionem Christi, 
editione transtulerit. Vis amator esse verus Septua- 
ginta Interpretum ? Non legas ea quze sub asteriscis 
sunt, imo rade de voluminibus, ut veterum te fau- 
torem probes. Quod si feceris , omnium Ecclesia- 
rum bihliothecas damnare cogeris, Vix enim unus 
aut alter invenietur liber qui ista non habeat. 


Hieron. epist. ad Vincentium et Gallienum, tom. VV, col. 805... 


Quamobrem Aquila, et Symmachus, et Theodotio 
incitati, diversum pene opus in eodem opere prodi- 
Qderunr; aito nitente verbum de verbo exprimere, 


Alio sensum potius sequi, tertio non multum à ve- 


teribus discrepare. Quinta autem et Sexta et. Se- 
puma editio, licet quibus censeantur auctoribus 
ignoretur , tamen ita probabilem sui diversitatem 


tenent , ut auctoritatem sine nominibus meruerint, 





151 


TESTIMONIA IN VET. INTERPR. 


458 


Ex Rufino Hist. eccl. lib. v1, cap. 15. 
Famosissimos illos codices primus composuit A ecripsit, its ut primo omnium ipsa Hebrza verha 


Origenes, in quibus per singulas columnulas e re- 
gione separatim opus interpretis uniuscujusque de- 


Hebraicis litteris poneret, secundo in loco per or- 
dinem Graecis litteris. 


Philastrius Brixiensis De heresibus, num. 90. 


Sunt bzretici qui, sicuti Septuaginta duorum 
sanctorum sapientissimorumque virorum interpre- 
tatioaem respuentes, Aquila cujusdam hominis 
unius Pontici, qui post annos multos interpretatus 
est, sdificationem suscipiunt. Qui cum quzdam 
pretermittere, necessitate urgente, tunc temporis 
cogerentur, dissonantia putantur dictasse. Is veluti 
pusa quibusdam Judzis maxime intellexisse lau- 
datur, cum de Patre et Filio, nou sicuti illi priores 
de lege, dictaverit ; Septuaginta enim duo dixerunt : 
Adversus Dominum , οί adversus Christum ejus; 
Aquila autem : Adversus Dominum, et adversus un- 
cium ejus. Et iterum Septuaginta duo dixerunt : 
Ecce virgo concipiet, et pariet filium ; et nomen ejt:s, 
« Deus nobiscum. » Aquila autem dixit : Ecce juven- 


cula concipiet, et pariet filium ; et nomen ejus, « po- 
tens cum hominibus. » Qua quidem si pio sensu 
lectionis accepta fuerint, quod fortis e potens nemo 
nisi Christus Deus Dei sit Filius, recte intelligit ; si 
autem de eo dubitat, abjicienda et spernenda est 
talis editio. Unde Judzi non Septuaginta duorum 
interpretationes habent, qui de Patre et Filio et 
sancto Spiritu bene sentientes, unam substantiam, 
divinitatem, majestatem enuntiarunt ; sed illius 


B Aquilz , qui non ita recte sentit de Filio Dei , sed 


quasi de propheta nuntiaverit. Unde interpretatio- 
nes ejus in medio librorum nunquam ponuntur, 
sed dextre levxque assignantur: et ut contrarie 
et non plenz veritatis, ita leguntur a pluriris, etc. 


Moz num. 91. 


Est hzresis, qua iterum post Aquilam triginta 
hominum interpretationem accipit, nen illorum 
beatissimorum septuaginta duorum, qui integre in- 
violateque de Trinitate sentientes, Ecclesie cathe- 
lie firmamenta certissima tradiderunt interpre- 


tantes Scripturas. lsti. triginta in multis Aquilam 
sunt secuti, unde ab Ecclesia catholiea et istorum 
non' suscipitur interpretatio , qua continetur in 
libris authenticis. 


Ibid. num. 99. 


Est heresis quz. iterum sex virorum interpreta- 
lionem postea editam vult sequi, non illorum prio- 
rum sanctorum, qui Septuaginta duorum aliis mo- 


dis interpr&tari desiderant; et non parvum errorem 
incurrit, diversa itidem sentiens de flde catholica. 


Ibid. num. 93. 
Sunt bzretici alii qui Theodotionis et Symmachi C sequuntur, non illam heatissimorum priorum quam 


iidem interpretationem diverso modo expositam 


Ecclesia catholica colit et predicat. 


Augustinus De civitate Dei, l. xv, cap. 25, tom. VII, p. 408. 
Aquila autem, quem interpretem Judzi ceteris anteponunt, non angelos Dei, nec filios Dei, sed 


filios deorum interpretatus est. 


. Aug. De civitate Dei, [. xvni, cap. 48, p. 526. 


Nam cum fuerint et alii interpretes qui ex He- 
Ῥγφα lingua in. Grzcam sacra illa eloquia transtu- 
lerunt, sicut Aquila, Symmachus , Theodotio ; 
sieut etiam illa est interpretatio, cujus auctor non 
apparet, et ob hoc sine nomine interpretis Quinta 


editio nuncupatur : hanc taimen quz LXX est, tan- 
quam sola esset, sic recepit Ecclesia, eaque utun- 
tur Grzci populi Christiani, quorum plerique utrum 
alia sit aliqua ignorant. 


Ex Chronico Paschali edit. Cangii, p. 255. 


IG. Ἰνδ. ιδ. Ὑπ. Λὐγουρίνου xai Σεργιανοῦ. 
χύλας ἐγνωρίζετο, ὃς fjv πενθερὸς ᾿Αδριανοῦ τοῦ 
βασιλέως. "Hv δὲ Ἕλλην ὡς ᾿Αδριανὸς, ἀπὸ Σινώ- 
πης τοῦ Πόντου ὁρμώμενος. Ὕστερον δὲ ἐδαπτίσθη, 
πεισθεὶς ὑπὸ τῶν ἁποστόλων. "Ην δὲ xal ἀστρονόμος, 
καὶ ἐγχαλούμενος περὶ τούτου ἀπὸ τῶν τῆς Ἐκχλη- 
σίας, καὶ μὴ πεισθεὶς, μετέπειτα τὰ τῶν Χριστια- 
νῶν ἀθετήσας, προσήλυτός τε Ἰουδαίοις, περιτέµνε- 
ἴαι Ἰουδαῖος, xai ἑμπόνως μαθὼν τὴν αὐτῶν διά- 
lexzov. χατὰ στοιχεία ἑρμηνείαν ἑαυτῷ ἡρμήνευσεν 
Vox ὀρθῷ λοχισμῷ, ἁλλ' ὅπως διαστρέφῃ τινὰ τῶν 
ητῶν. Ταῦτα ἱστορεῖ Ἐπιφάνιος Κύπριος εἰς τὸν 
Ἰόνον αὐτοῦ τὸν Περὶ σταθμῶν καὶ μέτρων. 


Ρετευι. Gn. XV. 


Anno Adriani xiv, indictione xiv, coss. Áugu- 
rino et Sergiano, Aquila florebat, socer Adriani impe- 


D ratoris. Erat autem gentilis ut Adrianus, Sinope urbe 


Ponti oriundus. Postea vero ab apostolis eruditus, 
baptizatus est. Erot autem asironomus, et hac dé 
re accusatus a Christianis, nec obtemperans. Spreta 
postmodum Christiana religione, proselytus ad Ju- 
daos accessit, et circeumcisus Judzeus effectus est, 
εἰ magno labore eorum linguam edoctus, secundum 
elementa, id est, ad litteram interpretationem edidit, 
non recto quidem animo, sed ut quedam Scripturae 
dicta perverteret. Hxc narrat Epiphanius Cyprius 
in libre De ponderibus et mensuris. 


ó 








150 


TESTIMONIA IN VET. INTERPR. 


140 


Ez eodem Chronico, p. 960. 


Anno vi Commodi, indictione vir, coss, Marcello A 


et AEliano. His coss. Theodotio quidam Ponticus ex 
successione Marcionis hzresiarchze, qui et ipse 
Sinope oriundus erat, ejurata ejusdem heresi, in 
Jjudaismum declinavit ; cumque eorum elementa et 
linguam didicisset, propriam et ipse interpretatio- 
nem edidit, in multis cum LXX Interpretibus con- 
sentiens, ut de illo refert Epiphanius Cyprius. 


Q'. Ἰνδ. s. Ὑπ. Μαρχέλλου χαὶ Αἱλιανοῦ. "Ert 
τῶν προχειµένων ὑπάτων, θΘεοδοτίων τις τοῦ Πόν. 
του, ἀπὸ τῆς διαδοχής Μαρχίωνος τοῦ αἱρεσιάρχον, . 
τοῦ ἀπ αὐτῆς Σινώπης ὁρμωμένου, καὶ αὐτὸς µη- 
νιῶν τῇ αὐτῇ αἱρέσει, xaX εἰς Ἰουδαϊῖσμὸν ἐκχλίνας, 
καὶ τὰ αὐτῶν στοιχεῖα χαὶ γλῶσσαν μαθὼν, ἰδίως 
xai αὐτὸς ἐξέδωχεν τὰ πλεῖστα τοῖς 08’ ἑρμηνευταῖς 
συνάδοντα, ὡς καὶ ἱστορεῖ περὶ τούτου Ἐπιφάνιος ὁ 
Κύπριος. 


Ex eodem Chronico, p. 266. 


Anno Severi 1x, indict. 111, coss. Severo Au- 
gusto III et Antonino. His temporibus, Symmachus 
quidam Samaritanus, qui inter secte suz sapientio- 
res numerabatur, cum apud gentem suam inhonore 
non haberetur, ambitionis et alffectoti principatus 
morbo laborans, contribulibus suis infensus, ad Ju- 
d:xos migravit, et proselytus factus secundo circum- 
cisus est. Hic igitur ut Samaritanorum interpretatio- 
nes feverteret, tertiam edidit interpretationem. Hzc 
Epiphanias Cyprius de tribus interpretibus Aquila, 
Symmacho et Theodotione narravit. 


Θ’. ἸἼνδ. η’. Ὑπ. Σεθήρου Αὐγούστου τὸ I" xat 
Αντωνίνου. Ἐν τούτοις χρόνοις, Σύμμαχός τις 
Σαμαρείτης τῶν παρ αὐτοῖς σοφῶν, μὴ τιμηθεὶς 
ὑπὸ τοῦ ἱδίου ἔθνους, νοσῄσας φιλαρχίαν, xat &ya- 
ναχτήσας κατὰ τῆς ἰδίας φυλῆς, προσέρχεται "lou- 
δαίοις, xal προσηλντεύει, καὶ περιτέµνεται δευτέραν 
περιτοµήν. Οὗτος οὖν πρὸς διαστροφὴν τῶν παρὰ 
Σαμαρείταις ἑρμηνειῶν ἑρμηνεύσας, τὴν τρίτην 
ἐξέδωχεν ἑρμηνείαν, Ταῦτα Ἐπιφάνιος ὁ Κύπριος 
περὶ τῶν τριῶν ἑρμηνευτῶν, Αχύλα, καὶ Συμµά- 
Xov, xaX Θεοδοτίωνος ἔθηχεν. 


Ex Synopsi Scripture sacre, que inter Athanasiana opera habetur, {οπι. II, p. 103. 
Ποῖαι xeX πόσαι παραδόσεις εἰσὶ τῆς θείας l'pagrc* εἴτε οὖν ἀπὸ Ἑθραϊκοῦ εἰς τὸ Ἑλληνιχὸν ἑρμη- 


νεῖαι, καὶ τίνες οἱ ταύτην ἑρμηνεύσαντες, καὶ πότε. 


Haec utpote ex Epiphanio desumpta οἱ longius- 


cula pretermittuntur. . 


Πρώτη ἐστῖν, x. Σ.λ. 


Ado in Chronice de tempore Adriani. 


Poridem tempus Aquila Ponticus interpres secundus post LXX oritur. 
Idem in Chronico, sub Commodo. 


Theodotio Ephesius interpres tertius apparuit. 


Idem in Chromco, ad Severum imp., p. 190. 


*Symmaclius interpres quartus agnoscitur. 











HEXAPLORUM 


QU/E SUPERSUNT. 





IN GENESIM MONITUM. 


Tametsi multam dedimus operam, ut veterum interpretum lectiones in Genesim undequaque collige» 
remus, eximii tamen codicis Coisliniani, gu omnibus przit vetustate et marginalium notarum przstan- 
t2, usum assequi statim non potuimus. Unde accidit ut Genesim, qualem aliorum ope manuscriptorum 
adornaveramus, illo destituti edere coacti simus. Sub hzec autem cum in ejus bibliothecze possessionemi 
venisset illustrissimus episcopus Metensis Coislinianz familiz decus, nobisque omnium pro voto manu- 
scriptorum copiam fecisset, Heptateuchi totius lectiones, nondum editas, quas ex illo przstantissimo co- 
diee mutuati sumus, appendicis more ad calcem primi tomi locavimus. Quia porro illa bene multe sunt, 
et non raro sinceriores iis quas principio posueramus, auctores sumus studioso lectori, ut cum Hepta« 
teuchi interpretationes consulere voluerit, illas in appendice positas nunquam negligat (a). Primo autem 
Genesim edidimus usi codicibus manuscriptis et libris quorum catalogus sequitur : 

Codex RR. PP. Sancti Basilii Romz, pro ultimis tantum Geneseos capitibus. 

Codex Regius 1825, membranaceus, x1 vel xit seculi , in quo est Heptateuchus et liber Ruth. 

Codex Reg. 1871, membranaceus, egregie not, x sxculi. 

Codex Reg. 1888, bombycinus, xit szeculi. 

Codex Reg. alius cujus numerus excidit. 

Codex Reg. 2911, xu circiter szculi. 

Codex Colbertinus, quem unum in Genesim reperi in illa bibliotheca. 

Schede clarissimi viri Francisci Combefisii, ex ordine Predicatorum, quas mutuo accepi a reverendo 
et doctissimo Patre Michaele Lequien. 

Sched:e et folia aliquot edita, que misit vir clarissimus Ernestus Grabe. 

Basilius in Hexzaemeron. 

Ambrosius ín Hexaemeron. 

Hieronymi Quastiones in Genesim, et alia quzedam ejus opera, 

Theodoreti Quastiones in Genesim. 

Anastasii Questiones. 

Joannes Philoponus in Hexaemeron, editus a Balthazare Corderio, Viennse 1630, in 4*, unde pene totum 
primum Geneseos caput, secundum Aquilz, Symmachi et Theodotionis interpretationes, excerpsimus. 

Procopius in Heptateuchum. 

Aliquot etiam in locis sequentes auctores nobis subsidio fuerunt. 

Justini Dialogus cum Tryphone. 

Origenes illustrissimi et doctissimi Huetii, et ejusdem Phílocalia a Spencero edita. 

Cyprianus libro primo Testimoniorum ad Quirinum. 

Eusebii Czesariensis Demonstratio evangelica. 

Joannis Chrysostomi Homilic. 

Augustini opera aliquoties. 

Cbalcidius in Timeum Platonis. 

Editio Complutensis. ., 

Sepe vero editionis Romanz et Drusii lectiones. 


(«) Lectiones codicis Coisliniani, uL in: nova editione par erat, aliis intermiscuimus. Eprz. l'Ara. 


115 


TO EBPAIKUN, 


TM συν NU Tue d 
yw rw amu 


4om vo wn nna yoxm 2 
Άη mb mm eym "E 
oon του 


Tm vem Όσοι οκ 5 


avm-'? “ὪΝΗ ΤΝ mv Κ d 
στι Τι we pa mue vm 


ποπ mv mo pubs wp" 5 
c "pim απ mo κρ 
TN 

Tra vm cv wm 6 
D'b cn rabnao um nma 


mn yporTW Ον vy" 7 
p7 vp mmo usw cmn 
pom vp yon 


ου v'poo cuo wep" 8 
πω DY pim Bx 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. In principio creavit Deus 
cojos et terram. 


2. Terra autem erat confusio et 
inanitas. Et tenebrze super faciem 
abyssi: et spiritus Dei motitabat 
super facies aquarum. 


9. Et dixit Deus : Sit lux, et fuit 
lux. 


4. Et vidit Deus lucem, quod 
bona. Et divisit Deus inter lucem 
et inter tenebras. 


5. Et vocavit Deus lucem, diem ; 
et tenebras vocavit, noctem. Et 
fuit vespera et fuit mane, dies 
unus. 


6. Et dixit Deus : Sit expansio 
in medio aquarum : et sit divi- 
dens inter aquas ad aquas. 


, 1. Et fecit Deus expansionem: et 
divisit inter aquas, qua subter 
expansionem, et inter aquas qua 
Buper exp «nsionem. Et fuit ita. 


8. Et vocavit Deus expansionem, 
eclos. Et fuit vespera, et fuit 
mane dies secundus. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


CAPUT I GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Ypáp.uaat. 


1. Βρησιθ βαρα ελωειμ εθ aca- 
µαιμ. ουεθ ααρες. 

9. Όυνααρες αιεθα θωου ουθοου 
Ονωσεχ αλ φνεθεωμ ουρουη ελωειµ 
µαραεφεθ αλ qve αµαιμ. 


9. Ονιώµερ ελωειµ. τει ωρ ουιει 
ωρ. 


4. Ονιαρ ελωειµ εθ αωρ χι τωδ 
ουιαθδηλ ελωειμ βην αωρ ουθην 
αωσεχ. 


9. Όνιχρα ελωειµμ λσωρ τωμ ου- 
λαωσεχ χαρα ληλα outet ερεθ ουιςι 
βωχεριωμ aa. 


6. Ουιωµερ ελωειµ. vet ραχια βα- 
θωχ αµαιµ ουιει μαθδηλ βην pat 
λαμαιμ. 


7. Όνιαας ελωειµ εθ αραχια ουιαθ- 
δηλ βην αµαιµ ασερ µαθααθ λαρα- 
χια ουθην αµαιµ ασερ pua λαρα- 
χια ου(ει XEV. 


8. Όνιχρα ελωειμ λαραχια σα- 
pap ουιει ερεθ ουιει βωχερ up 
σἒνι. 


VULGATA LATINA. 


1. In. principio creavit Deus 
coelum et terram. 


9. Terra autem erat inanis et 
vaeua, et tenebrz& erant super fa- 
ciem abyssi : et spiritus Dei fere- 
batur super aquas. 


3. Dixitque Deus : Fiat lux. Et 
facta est lux. 


4. Et vidit Deus lucem, quod 
esset bona : et divisit lucem a te- 
nebris. 


5. Appellavitque lucem diem, 
et tenebras noctem : factumque 
est vespere et mane, dies unus. 


6. Dixit quoque Deus : Fiat fir- 
mamentum in medio aquarum : 
et dividat aquas ab aquis. 


. 1. Et fecit Deus firmamentum, 

divisitque aquas qux erant sub 
firmamento, ab his quse erant 
super firmamentum. 
est ita. 


8. Vocavitque Deus firmamen- 
tum, celum : Et factum est ve- 
spere ct mane, dies secundus. 


t factum 


141 


ΑΚΥΛΑΣ. 


1. Ἐν κεφαλαίῳ ἔχτισεν ὁ θε»; 
σὺν τὸν οὐρανὸν xal σὺν τὴν Trjv. 

2. Ἡ δὲ γη ἣν χένωµα xat o5- 
}έν. Καὶ RN. ἐπὶ π ον 
ἀθύσσου, xaX πνεῦμα Θεοῦ ἔπιφε- 
ρόµενον ἐπὶ πρόσωπον ὑδάτων. — 


5. Καὶ εἶπεν ὁ θεός Γενέσθω . 
φῶς, xai ἐγένετο φῶς. 


À. Καὶ συνεῖδεν ὁ θεὸς σὺν τὸ 
& ὅτι χαλὸν, καὶ διεχώρισεν ὁ 
6c μεταξυ τοῦ φωτὸς, xai µε- 
ταξὺ τοῦ σχότους. 

5. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὸς τῷ qu 
ἡμέρα, xai τὸ σχότος ἐχάλεσε v3- 
χτα. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xal ἐγέ- 
νετο xpo, ἡμέρα µία. 

6. Καὶ d ὁ Θιός' Γενηθήτω 
στερέωµα ἐν µέσῳ των ὑδάτων». 
xai ἔστω διαχωρίζον μεταξυ ὑξά- 
των εἰς ὕδατα. 

- 1. 


8. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὺς τῷ στε 
εώματι οὑρανός καὶ ἐγένετο 
σπέρα, xal ἐγένετο πρωῖ, ἡμέρα 

δευτέρα. 


AQUILA. 


1. In capitulo creavit Deus 
colum et terram. 


9, Terra autem erat inanitas et 
nihil. Et teaebre super faciem 
abyssi, et spiritus Dei superfere- 
batur super faciem aquarum. 


9. Et dixit Deus : Fiat lur, et 
facta est lux. 


4. Et vidit Deus lucem quia bo- 
na, et divisit Deus inter lucem, 
et inter tenebras. 

5. Et vocavit Deus luci diem, et 
tenebras vocavit noctem. Et fa- 
ctum est vespere, et factum est 
mane, dies unus. 

6. Et dixit Deus : Fiat flrma- 
mentum in medio aquarum, et sii 
dividens inter aquas in aquas. 


1. 


8. Et vocavit Deus firmamento 
ccelum. Et factum est vespere. et 


factum est mane, dies secundus. 





115 


LYMMAXOX. 


1. Ἑν ἀρχὴῇ ἕχτισεν 6 θεὸς τὸν οὐ- 
ρανὸν χαὶ την γῆν. 

9. 'H δὲ γη ἐγένετο ἀργὸν xaX 
ἀδιάχριτον, xal σχότος ἐπέχειτο 
ἐπὶ πρόσωπον τῆς ἀθύσσου, xal 
πνευμα Θεοῦ ῥἐπιφερόμενον ἐπὶ 
πρόσωπον ὑδάτων. 

9. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός Ἔστω 
οῦς, xal ἐγένετο φῶς. 

4. Καὶ εἶδεν ὁ Geb τὸ φῶς ὅτι 

χαλὸν, xai διέστειλεν ὁ θεὸς µε- 
ταξὺ τοῦ φωτὸς χαὶ μεταξὺ τοῦ 
σχότους. 
9. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὺς τῷ qui 
Ἱμέραν, καὶ τὴν σχοτίαν ἐχάλεσε 
νύχτα. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xai 
ἐγένετο πρω!, ἡμέρα µία. 

6. Καὶ εἶπεν ὁ θεός" Γενηθήτω 
οτερέωµα tv µέσῳ ὑδάτων. xai 
ἔστω διαχωρίσον iv µέσῳ ὕδατος 
χαὶ εἰς ὕδωρ. 

1. 


8. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὸς τῷ στε- 


Εώματι οὐρανόν. Καὶ ἑγένετο 
υπέρα xaX ἐγένετο πρω]. μέρα 


ἔντερα. 
SYMMACHUS. 


1. In principio creavit Deus cce- 
lum et terram. 


2. Terra autem erat otiosa. et 
indistineta, et tenebrz: incumbe- 
haut super faciem abyssi, et spi- 
ritus Dei superferebatur super fa- 
ciem aquarum. 


9. Et. dixit Deus : 
facia est lux. 


4. Et vidit Deus lucem quia 
bona. Et distinxit Deus inter lu- 
cem eL inter tenebras. 


5. Et vocavit Deus luci diem, 
εἰ tenebras vocavit noctem, Et 
faclum est. vespere, et factum est 
Jane,dies unus. 

6. Ex dixit Deus : Fiat firma- 
mentum in medio aquarum, et sit 
dividens in medio aqua et in 
aquam. 


T, 


Sit lux, et 


8. Et vocavit Deus firmamento 
relum, Et factum est vespere et 
factum est mane, dies secundus. 


GENESIS CAP. I. 


CAPUT I GENESIS. 


e 


o. 
1. Ἐν ἀρχ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν 
οὐρανὸν χαὶ thv γῆν. 


9. Ἡ δὲ γη ἣν ἁόρατος χαὶ &xa- 


τασχεύαστος, χαὶ σχύτος ἑπάνω τῆς 


ἀθύσσου, xal πνεῦμα θεοῦ ἑπεφέ- 
ρετο ἑπάνω τοῦ ὕδατος. 


- 8$. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός ' Γενηθήτω 
φῶς, xal ἐγένετο φῶς. 

4. Καὶ εἶδεν ὁ Geb; τὸ φῶς, ὅτι 
χαλόν. Kat διεχώρισεν ὁ θεὸς ἀνὰ 
μέσον τοῦ φωτὸς xai ἀνὰ μέσον 
τοῦ σχότους. 

b. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὸς τὸ cx, 
ἡμέραν, xal τὸ σχότος ἑἐχάλεσε 
νύχτα. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xal 
ἐγένετο mput, ἡμέρα µία. 

6. Καὶ εἶπεν ὁ θεός᾽ Γενηθήτω 
στερέωµα bv μέσῳ τοῦ ὕδατος, xal 
ἔστω διαχωρίξον ἀναμέσον ὕδατος, 
χαὶ ὕδατος ' xal ἐγένετο οὕτως. 


1. Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς «b στε- 
ῥέωμα. Καὶ διεχώρισεν ὁ θεὺς &va- 
μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἣν ὑποχάτω 
τοῦ στερεύµατος, χαὶ ἀναμέσον τοῦ 
ὕδατος τοῦ ἑπάνω τοῦ στερεώµα- 
τος. 

8. Καὶ ἐχάλεσεν 6 θεὸς τὸ στε- 
ρέωµα οὐρανόν. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα 
xA ἐγένετο  mput, ἡμέρα δευ- 
τέρα. 


LXX INTERPRETES. 


1. In principio fecit Deus coe- 
jum et terram. 


2. Terra autem erat invisibilis 
et incomposita, et Lenebrze. super 
abyssum, et spiritus Dei superfe- 
rebatur super aquam. 


5. Et dixit Deus": Fiat luz, et 
facta est lux. 

4. Et vidit Deus lucem, quia 
bona. Et divisit Deus inter lucem 
et inter tenebras. 


5. Et vocavit Deus lucem, diem; 
et tenebras vocavit nectem. Et 
factum est vespere, et factum est 
mane, dies unus. 


6. Et dixit Deus : Fiat firna- 
mentum in medio aquz, et sit di- 
videns inter aquam, et aquam. Et 
factum est ita. 


7. Et fecit Deus firmamentum. 
Et divisit Deus inter aquam , quz 
erat sub firmamento, et iuter 
aquam , qua eral super firma- 
mentum. 

8. Et vocavit Deus firmamen- 
tum , celum : et faetum est ve- 
spere , et factum est mane , dies 
secundus. 


146. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1. "Ev ἀρχῇ ἕκτισεν ὁ 885; τὸν 
οὐρανὸν xaX τὴν γῆν. 


9. Ἡ δὲ y5 fjv xevbv χαὶ οὐθὲν 
[dA44oc, οὐθὲν καὶ οὐθὲν], xa 
σχότος ἐπὶ προσώπου ἀθύσσου, χαὶ 
πνεῦμα Θεοῦ ἐπιφερόμενον ἐπὶ 
προσώπου τοῦ ὕδατος. 

9. Καὶ εἶπεν ὁ θεός ' Γενηθήτω 
φῶς, xat ἐγένετο cux. 

4. Καὶ εἶδεν ὁ θεὸς τὸ φῶς, ὅτι 
χαλόν. Καὶ διεχώρισεν ὁ θεὸς ἀνά 
μέσον τοῦ φωτὸς χαὶ ἀνὰ μέσον τοῦ 
σχύτους. 


5. Καὶ ἐχάλεσεν 6 θεὸς τῷ φωτὶ 
ἡμέραν, καὶ τὸ σκότος ἐχάλεσε 
νύχτα. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xai 
ἐγένετο πρωῖ, ἡμέρα µία. 

6. Καὶ εἶπεν ὁ θεός. Γενηθήτω 
στερέωμα ἐν µέσῳ τοῦ ὕδατος, xal 
ἔσται διαχωρίζον ἀναμέσον ὕδατος 
εἰς ὕδατα. 


7. 


8. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὸς τῷ στε- 

εώματι οὐρανόν. Καὶ ἐγένετο 
ion a καὶ ἐγένετο πρωῖ, Ἡμέρα 
δευτέρα 


THEODOTIO. 


1. In principio creavit Deus 
coelum et terram. 


9. Terra autem erat vacuum et . 
nihil (αἱ. nihil et nihil]. Et tene- 
bri super faciem abyssi, et spiri- 
tus Dei ferebatur super faciem 
aqua. 

$. Et dixit Deus : 
facta est lux. 


4. Et vidit Deus lucem, quia 
bona. Et divisit Deus inter lucem 
et inter tenebras. 


5b. Et vocavit Deus luci diem, 
et tenebras vocavit noctem. Et 
factum est vespere, et factum est 
mane, dies unus. 

6. Et dixit Deus : Fiat firma- 
mentum.in iedio aqua, et erit 
dividens inter aquas in aquas. 


Fiat lux , et 


1. 


8. Kt vocavit Deus firmamento 
caelum. Et factum est vespere et 
factum est mane , dies secundus. 











Wu? 
TO EBPAIKON. 


πππιὸ o'na wp! now wow" 9 
ma nO mx epar» amen 
pamm 


"€ 


V^w i002 1 ΕΟΝ Ν η 740 
No Y COD κρυο ΠΡΟΣ 
270775 Dow 


VoNA στη COM ON" 44 

που "35 VY yo yt n 28y wc 

yy mum ον v5 ow 
pm 


ον NUT yox] wyvw 19 

UECWEY yXr vutmo v y" 

ENIM wu poc uw ον 
272725 


"ux nv pam amy 15 


TO ο cw Ὢν {4 

[πι own pa ona emen v» 
co» armo nno tm na 
ese 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Et dixit Deus : Congregentur 
aqua de sub coelis ad locum unum, 
et appareat arida. Et fuit ita. 


10. Et vocavit Deus aridam, ter- 
ram, et congregationem aquarum 
vocavit maria : et vidit Deus quod 
Jonum. 


11. Et dixit Deus : Germinet 
terra germen, herbam seminilfi- 
cantem semen; arborem fructus, 
facientem fructum speciei suz, 
cujus semen in ea super terram. 
Et fuit ita. 


12. Et protulit terra germen, 
herbam seminificantem semen in 
specie sua, et arborem facientem 
fructum , cujus semen in ea in 
Specle sua. Et vidit Deus quod 
bonum. 


, 45. Et fuit vespera et fuit mane, 
dies tertius. 


14. Et dixit Deus : Sint. lumi- 
paria in expansione celorum ad 
dividendum inter diem et inter 
noctem : et sint in signa el tem- 
pora, et dies, et annos. 


MEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Ypáp qaot. 


9. Ονιωµερ ελωειµ ικχανου αµαι 
pagan ασαµαιµμαλ µαχωμ. ααδ ου- 
ερα αιαθασα outet χεν. 


10. Ονιχρα ελωειµ λαιαθασα αρες 
ουλαµαχαυε qat χαρα τιαµιμ 
ουιαρ ελωειµ χι τωδ. 


11. Ονιωµερ ελωειµ.θαδεσα ααρες 
δεσα εσεθ µαζαριε ζαρα ες φερι 
(90€ φερι λαµινω ασερ ζαρω Bo αλ 
ααρες OUtEt χεν. 


12. Όνθωσε ααρες δεσα εσεθ µα- 
ζαρις ζαρα λαµινεου ουες ωσε φξρι 
acep Capt Bo λαμινεου ουιαρ 
ελωειμ χι τωθ. 


45. Όνιει ερεθ οψιει βωχεριωμ 
σελισι. 


44. Όνιωµερ ελωειµ cec µαωρωθ 
Ba axis ασαµαιµ. λαθδιλ βην atop. 
ουθην αληλα ούαιου λαωθωθ ουλα- 
μωαδιμ, ουλαιαµιµ ονσανιµ. 


VULGATA LATINA. 


9. Dixit vero Deus : Congregen- 
tur aque, qux sub coelo sunt, in 
locum unum : et appareat arida. 
Et factum est ita. 


10. Et vocavit Deus aridam, 
terram, congregationesque aqua- 
rum appellavit maria. Et vidit 
Deus quod esset bonum. 

44. Et ait : Germinet terra her- 
bam virentem et facientem semen, 
et lignum pomiferum faciens fru- 
ctum juxta genus suum, cujus 
semen in semetipso sil super ter- 
ram. Et factum est ita. 


12. Et protulit terra herbam vi- 
rentem, et facientem semen juxta 
genus suum, lignumque faciens 
fructum , et habens unumquod- 
que sementem secundum speciem 
suam. Et vidit Deus quod esset 
bonum. 


15. Et factum. est vespere et 
mane, dies tertius. 


14. Dixit autem Deus: Fiant 
luminaria in firmamento οί, et 
dividant diem ac noclem, et &int 
in signa et tempora, et dies εἰ 
annos, 


118 
ΑΚΥΛΑΣ. 


9. Καὶ εἶπεν ὁ θεός’ Συστήτω τὸ 
ὕδωρ τὸ ὑποχάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς 
τόπον ἕνα, καὶ ὀφθήτω f; ξηρά. Καὶ 
ἐγένετο οὕτως. 


140. Καὶ Exd)sasv M θεὸς τῇ 
ξηρᾶ, YT, χαὶ τοῖς συστήµασι των 
eni dece θάλασσαι. Ka cuv- 
εἴδεν ὁ θεὺς ὅτι καλόν. 


41. Καὶ εἶπεν ὁ θεός Βλαστη- 
σάτω d γη βλάστηµα χόρτου σπει- 
póusvov σπέρµα, ξύλον χάρπιµον 
ποιοῦν χαρπὺν σπερματίζον εἰς τὸ 
γένος αὐτῶν ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ 
ἐγένετο οὕτως, 


19. 


σπερµατίζον εἰς τὸ γένος αὐτῶν. 


Ka συνεῖδεν ὁ Θθεὸς ὅτι χαλόν. 


15. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα xax ἐγέ- 
νετο πρω], ἡμέρα τρίτη. 

14. Καὶ εἶπεν ὁ θεός Γενέσθω- 
σαν φωστΏρες ἓν τῷ στερεώµατι 
τοῦ οὐρανοῦ, τῷ διαχωρίξειν μεταξὺ 
τῆς ἡμέρας xa μεταξὺ τῆς νυχτὸς, 
xai ἔστωσαν εἰς σημεῖα, xaY εἰς 
χαιροὺς, xai εἰς ἡμέρας, xaX εἰς 
ἐνιαυτούς. 


AQUILA. 


9. Et dixit Deus : Congregetar 
aqua que sub ccelo in locum. 
unum : et appareat arida. Et fa- 
ctum est ita. 


10. Et vocavit Deus aridze, terra, 
et collectionibus aquarum vocavit, 
maria. Et vidit Deus quia bonum. 


41. Et dixit Deus : Germine: 
terra. herbam feni, seminantem 
semen, lignum fructiferum faciens 
fructum, seminans semen in ge- 
nus suum super terram. Et factum 
est ita. 


12. 


ferens semen in genus suum. 


Et vidit Deus quia bonum. 


15. Et faetum est vespere et 
factum est mane, dies tertius. 


14. Et dixit Deus : Fiant lumi- 
naria in firmamento cceli ad sc- 
parandum inter diem et inter 
noctem, et sint in signa , et ia 
tempora et in dies et in aunos, 








119 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


9. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Συστήτω τὸ 
ὕδωρ τὸ ὑποχάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς 
τόπον ἕνα, xai ὀφθήτω ἡ ξηρά. 
Καὶ ἐγένετο οὕτως. 


10. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ eb, τὴν ξη- 
; Την, τὰ δὲ συστήµατα τῶν 
των ἐχάλεσε θαλάσσας. Καὶ εἷ- 
δεν ὁ θεὸς ὅτι χαλόν. 
14. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός' Ἐξαγα- 
γέτω !) γη. 


14. 


Καὶ εἶδεν ὁ θεὺς ὅτι χαλόν. 

15. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xel 
ἐγένετο πρω!, ἡμέρα τρίτη. 

14. 


SYMMACHUS. 


9. Et dixit Deus : Congregetur 
aqua,quas sub ccelo, in locum 
unum : et apporeat arida. Et 
factum est ita. 


10. Et vocavit Deus aridam, 
terram ; collectiones vero aquarum 
vocavit maria. Et vidit Deus quia 
bonum. 


41. Et dixit Deus : Educat lerra. 


Et vidit Deus quia bonum. 


43. Et factum est vespere et 
factum est mane, dies tertius. 


A4. 


GENESIS CAP. I. 
Q'. 


9. Καὶ εἶπεν ὁ θιό͵' Συναχθήτω 
τὸ ὕδωρ, τὸ ὑποχάτω τοῦ οὐρανοῦ 
εἰς συναγωγὴν ulav, xaX ὀφθήτω f 
ξηρά. Καὶ ἐγένετο οὕτως. L— Καὶ 
συνχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποχάτω τοῦ 
οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, 
καὶ ὤφθη ἡ ξηρά ο 

10. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὺς τὴν 
ξηρὰν, γῆν, xai τὰ συστήµατα τῶν 
ὑδάτων ἐχάλεσε θαλάσσας͵ χαὶ εἶδεν 
ὁ θεὸς ὅτι χαλόν. 


11. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Ἡλαστη- 
σάτω 1| ΥΠ βοτάνην χόρτου σπεῖρον 
σπέρµα xatà γένος, xat καθ) ὁμοιό- 
τητα, xai ξύλον χάρπιµον ποιοῦν 
χαρπὺν, οὗ τὸ σπέρµα αὐτοῦ Ev αὖ- 
τῷ χατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ 
ἐγένετο οὕτως. 


19. Καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γή βοτάνην 
χόρτου, σπεῖρον σπἐ χατὰ vé- 
νος, xat χαθ᾽ ὁμριότητα, χαὶ ξύλον 
χάρπιµον ποιοῦν xaprbv, οὗ τὸ 
σπέρµα αὐτοῦ ἓν αὐτῷ κατὰ γένος 
ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι 
καλόν. 

15. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xal 
ἐγένετο πρωῖ, ἡμέρα τρίτη. 

44. Καὶ εἶπεν ὁ θεός Γενηθή- 
τωσαν φωστῆρες Ev τῷ στερεώµατι 
τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, 
τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς 
ἡμέρας xa ἀνὰ µέσον τῆς νυχτός' 
xai ἔστωσαν εἰς σημεῖα, χαὶ εἰς 
χαιροὺς, xaX εἰς ἡμέρας, xal εἰς 
ἑνιαυτούς. 


LXX INTERPRETES. 


9. Et dixit Deus : Congregetur 
aqua, quas sub coelo , in congre- 
gationem unam: et appareat a- 
rida. Et factum est ita. — Et con- 

regata est aqua, qux sub coelo , 
Jn congregationes suas, et appa- 
ruit arida ; 


10. Et vocavit Deus aridam, 
terram , et collectiones aquarum 
vocavit maria. Et vidit Deus quod 
bonum. 


11. Et dixit Deus : Germinet 
terra herbam feni , seminans se- 
men secundum genus, et secundum 
similitudinem ; etlignum fructi- 
ferum faciens fructum , cujus se- 
men ejus sit in ipso secundum 
genus super terram. Et factum 
est ita. 


12. Et produxit terra herbam 
feni, seininans semen secundum 
genus, et secundum similitudinem, 
et lignum fructiferum faciens (ru- 
ctum, cujus semen 'ejus in ipso 
secundum genus super terram. 
Et vidit Deus quia bonum. 


15. Et factum est vespere, el fa- 
etum est mane, dies tertius. 


11. Et dixit Deus : Fiant lumi- 
naria in firmamento coeli ad illu- 
minationem super terram, ut di- 
vidant inter diem et inter noctem : 
et sint in signa etin tempora, et 
in dies, et in annos. 


150 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Συναχθήτω 
τὸ ὕδωρ τὸ ὑποχάτω τοῦ οὓς ανοῦ 
εἰς τόπον ἕνα" χαὶ ὀφθήκω ἡ Eno. 
Καὶ ἐγένετο οὕτως. 


10. Καὶ ἐχάλεσεν ὁ θεὺὸς τὴν ζη- 
ν, γην, τὰ δὲ συστήµατα τῶν 
δάτων ἐχάλεσε θαλάσσας. Καὶ εἷ- 
δεν ὁ θεὺς ὅτι χαλὀν. 
11. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός' Έξενεγ- 
κάτω v7, βοτάνην χόρτου. 


12. 


Καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι χαλόν. 


15. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, καὶ 
ἐγένετο πρω!, ἡμέρα τρίτη. 
14. 


THEODOTIO. 

9. Et dixit Deus : Congregetur 
aqua quz sub coelo: est in locum 
unum : et appareat arida. Et fa- 
ctum est ita.. 


10. EL. vocavit Deus aridam, 
terram ; collectiones autem aqua- 
rum vocavit maria. Et vidit Deus 
quia bonum. 


11. Et. dixit, Deus : Producat 
terra herbam feni. 


12. 


Et vidit Deus quia bonum. 


15. Et factum est vespere et fa- 
ctum est mane, dies tertius, 


14. 





151 
TO EBPAIKON. 


p'oem pol new wm 15 
pom vweroy wb 


Iw ue-nN OUR wu" 16 

πο 6 won τση 

rwr pops —nwUnODM OW 
marea nw τοπ 


vp mw cns qm 17 
VT oy we onum 


orna moo uva Ow 18 
ΕΝ NOU qunma polr cwn pi 
37032 


yz» nv ρα πρ ay 19 


cun uw nn 45x" 90 


VowTSy pw? qw om ves v-o 
D"Oun y"pa 9 


COXuanvrTMM COrW5N WT" 24 
ΠΟΠ mnm. uv2155 me ata 
πια conr cwn wen m 
COMM xo πο rp» nw-» 
2712073 

TB 085 D'rów On qo 92 
"ym em emm Wo e 
ya 2» 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


15. Et siut in luminaría in ex- 
pansione colorum ad illuminan- 
dum super terram. Et fuit ita. 


16. Et fecit Deus duo luminaria 
magna : luminare majus ad domi- 
nium diei, ct luminare minus ad 
dominium noctis : et stellas. 


17. Et posuit eas Deus in ex- 
pansione cceli, ad illuminandum 
super terram. 


18. Et ad dominandum in die 
et in nocte, et ad dividendum in- 
ter lucem οἱ inter tenebras. Et 
vidit Deus quod bonum. 


19. Et fuit vespera, et fuit mane, 
dies quartus. 


20. Et dixit Deus: Repere fa- 
ciant aquz reptile animz viven- 
tis : et volatile volet super terram, 
super [facies expansionis c«elo- 
rum. . 
21. Et creavit Deus cetos ma- 
gnos eL omnein animam viventem 
repentem, quam repere fecerant 
aqui in specie sua : et omne vo- 
latile alatum in specie sua, Et vi- 
dit Deus quod bonum. 

22. Et benedixit eis Deus di- 
cendo : Crescite et multiplicamini, 
et replete aquas in maribus : et 
volatile multiplicet se in terra. 


- 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


15. Όναιου λαµαωρωθ βαραχιε 
ασαµαιµ Ίαειρ αλ ααρες outet χεν. 


46. Όνιαας ελωειµ, εθ acve αµα- 
ωρωθ αγαδολιµ εθ αµαωρ αγαδολ 
λαμαμσελεθ αιωµ ονεθ αµαωρ αχα- 
τον λαμαμσελεθ αληλα ουεθ αχω- 


χαδιµ. 


17. Ουιθεν eap. ελωειµμ βαρανιε 
ἁααμαιμ λαιρ αλ ααρες. 


18. Ουλαμσολ βαιωµ. ουθαληλα 
ουλαθδιλ βην αωρ ουθην αωσεχ 
ουιαρ ελῶξιµ. χι τωθ. 


19. Όνιει ερεθ ουιει βωχερ «op. 
pat. 

20. Όνιωμερ ελωειμ — topecoo 
αµαιµ σαρες ναφες αια ουωφ τεω- 
φεφ αλ ααρες αλφανη paxie ασα- 
pap. 


21. Όνιδρα ελωειµ, εθ αθανινιµ. 
αγαδολιµ ουεθ΄χολ ναφες ααια αρα- 
µεσεθ ασερ σαρεσου apa. λαμι- 
νεεµ. ουεθ χολ ωφ javag λαμινεου 
ονιαρ ελωειµ χι τωθ. 


22. Ουιδαρεχ ωθαμ ελωειµ λα- 
pop qepou ουρεθου ουµαλεον εθ 
αµαιμ βαιαµιµ. ουαωφ ερεθ 6aa- 
ρες. 


VULGATA LATINA. 


15. Ut luceant in firmamento 
celi et illuminent terram. Et fa- 
ctum est iia. 


16. Fecitque Deus duo Iumina- 
ria magna: luminare majus, ut 
preesset diei : et luminare minus, 
ut przesset nocti : et stellas. 


17. Et posuit eas in firma- 
mento cceli, ut lucerent super ter- 
ram. 


18. Et praeessent diei ac nocti, 
et dividerent lucem et tenebras. 
Et vidit Deus quod esset. bonum. 


19. Et factum est vespere et 
mane, dies quartus. 


20. Dixit etiam Deus : Produ- 
cant aque reptile anim:e viventis, 
et volatile super terram sub fir- 
mamento coli. 


21. Creavitque Deus cete gran- 
dia, eLomuem animam viventem 
atque motabilem, quam produxe- 
rant aqua in species suas, et omne 
volatile secundui genus suum. Et 
vidit Deus quod esset bonum. 


23. Benedixitque eis dicens: 
Crescite, et mulüplicamini, et re- 
plete aquas maris: avesque multi- 
plicentur super terram. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


45. Καὶ ἔστωσαν εἰς φωστῆρας 
ἐν τῷ στερεώµατι τοῦ οὐρανου, τῷ 
φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἐγένετο 
οὕτως. 


16. Καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τοὺς δύο 
φωστῆρας τοὺς μεγάλους, σὺν «by 
φωστΏηρά τὸν μέγα εἰς ἐξουσίαν 
τῆς μέρας, xat σὺν τὸν φωστῆρα 
μιχρὸν εἰς ἐξουσίαν τῆς νυχτός. 


17. Καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ θεὸς Ev 
τῷ στερεώµατι τοῦ οὐρανοῦ, τῷ 
φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. 

4δ. Καὶ ἑἐξουσιάζειν "e fué- 

ας xai τῆς νυκτὸς, xai ὃ:αχωρί- 
2d μεταξὺ τοῦ φωτὸς xat μεταξὺ 
τοῦ σχότους. Καὶ συνεῖδεν ὁ θεὸς 
ὅτι χαλόν. 


19. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα xal 
ἐγένετο πρωϊῖ, ἡμέρα εςτάρτη. 

90. Καὶ εἶπεν ὁ θεός Ἐδερφάτω 
τὰ ὕδατα ἑρπετά φυχῆς ζώσης, xat 
πετηνὸν ἱπτάμενον ἐπὶ "he The» 
ἐπὶ πρὀσώπον τοῦ στερεώµατος τοῦ 
οὐρανοῦ. 

21. 


AQUILA. 


45. Et sint in luminaria in fir- 
mamento celi ad lucendum super 
terram. Et factum est ita. 


16. Et fecit Deus duo luminaria 
magna : luminare magnum in po- 
testatem die, et luminare parvum 
in potestatem noctis. 


17. Et posuit illa Deus in flr- 
mamento coli, ut lucerent super 
lerram. 


18. Et dominarentur diei ac no- 
cti, et dividerent inter lucem et 
inter tenebras. Et vidit Deus quia 
bonum. 


19. Et factum est vespere et 
factum est mane, dies quartus. 

20. Et dixit Deus : Repere fa- 
ciant aqua reptilia animz viventis, 
et volatile volans super terrain, 
super faciei firmamenti coeli. 


21. 








153 
ZYMMAXOE. 


15. 


16. Καὶ ἐποίησεν 6 θεὸς τοὺς δύο 


φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φω- 
Fra τὸν µείξζω εἰς τὸ ἡγεῖσθαι 


τῆς Ἠμέρας, τὸν δὲ φωώστηρα τὸν 
ἑλάσσω εἰς ἡγεμονίαν τῆς νυχτός. 


4]. 


15 


19. 


90. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Ἐξεργάτω 
τὰ ὕδατα ἑρπετὺν φυχὴν ζῶσαν, 
xat Φετηνὸν πετόµενον ἐπὶ τῆς γῆς, 
χατὰ πρόσωπον στερεύµατος οὐ 
νοῦ. Καὶ ἐγένετο οὕτως. i 

21. 


SYMMACHUS. 
15. 


16. Et fecit Deus duo lumina- 

ria magna: luminare majus ut 

raesset diei, et luminare minus 
in przfectucam noctis. 


41. 


46. 


19. 


90. Et dixit Deua: Repere fa- 
ciant aquz reptile, animam vi- 
ventem, et volatile volans super 
terram secundum faciem firma- 
menti coeli. Et factum est ita. 


GENESIS CAP. I. 
0’. 


4ὔ. Καὶ ἔστωσαν sl; φαῦσιν Ev 
τῷ στερεώµατι τοῦ οὑὐρανοῦ, ὥστε 
φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἐγένετο 
οὕτως. 

46. Καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τοὺς δύο 
φωστῆρας τοὺς μεγάλους τὸν φω- 
στηρα tbv µέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς 
ἡμέρας, xal τὸν φωστηρα τὸν 
ἑλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς vuxtóc, xal 
το.ς ἀστέρας. 

47. Καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ θεὸς ἐν 
τῷ στερεώµατι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε 
φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. 

18. Καὶ ἄρχειν τῆς Ἡμέρας xat 
τῆς νυχτὸς, PA Bro lC ety ἀνὰ 
μᾶσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ µέαον 
τοῦ σχότους. Ka εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι 
χαλόν. 

49. Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, xa^ ἐγέ- 
νετο πρωῖ, μέρα τετάρτη. 

90. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Ἐδαγα- 
γέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ dvyov ζω- 


σῶν, xa πετεινὰ πετόµενα ἐπὶ τῆς 


γῆς, χατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὗὖρα- 
νου, ἕ- Καὶ ἐγένετο οὕτως 


31. Καὶ ἐποίησεν ὁ θεὺς τὰ χήτη 
τὰ µεγάλα, καὶ πᾶσαν Φυχὴν ζώων 
ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδαταᾳ χατὰ 
γένη αὐτῶν. Καὶ πᾶν πετεινὸν πτε- 

ωτὸν χατὰ γένος. Καὶ εἶδεν ὁ 
tbe ὅτι χαλά. 


22. Καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ θ2ὸς, 
λέγων Λὐξάνεσθε xa πληθύνεσθε 
καὶ πληρὠώσατε τὰ ὕδατα ἐν ταῖς 
θαλάσσαις ' xai τὰ πετεινὰ πληθν- 
νέαθωσαν ἐπὶ τῆς γῆς. 


LXX INTERPRETES. 


. 15. Et. sint ad. illuminationem 
In firmamento coli, ut luceant 
super terram. Et factum est ita. 


16. Et fecit Deus duoluminaria 
magna : luminare majus in prin- 
cipatus diei, et luminare minus 
in principatus noctis ; et stellas. 


17. Et posuit ea Deus in fir- 
mamento celi, ut luceant super 
terram. 

18. Et dominentur diei ac no- 
cti, et dividant inter lucem, et in- 
ter tenebras. Et vidit Deus quod 
bonum. 


19. Et factum est vespere, et 


factum est mane, dies quartus. 


30. Et dixit Deus : Producant 
aquse reptilia animarum viven- 
Sum et volatilia volantia super 
terram secundum firmamentum 
coli: — et factum est ita 7 

21. Et fecit Deus cetos magnos, 
et omnem animam animalium re- 
ptilium, qui produxerunt aquae 
secundum genera ipsorum, et 
omne volatile alatum secundum 
genus. Et vidit Deus quod bona. 

93. Et henedixit ea Deus, di- 
cens : Crescite et 1oultiplicamini, 
et replete 3quas in maribus : et vo- 
latilia multiplicentur super terram. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
15. 


16. Καὶ ἐποίησεν ὁ Geb τοὺς δύο 
φωστῆρας τοὺς μεγάλους τὸν φω- 


στῆρα τὸν prov εἰς ἐξουσίαν τῆς 
ἡμέρας, xai τὸν φωστῆρα τὸν µι- 
xbv εἰς ἐξουσίαν τῆς νυχτός. 

17. 

19. 

19. 


20. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Ἐξερφά- 
τωσαν τὰ Όδατα ἑρπετὰ ψυχὰς ζώ- 
σας, καὶ πετηνὸν πετόµενον ἐπὶ 
τῆς Ὑῆς, χατὰ πρόσωπον στερεώ- 
µατος οὐρανοῦ. Καὶ ἐγένετο οὕτως, 


21. 


THEODOTIO. 
15. 


16. Et fecit Deus duo luminaria 
magna : luminare magnum in po- 
tesiatem diei, et luminare par- 
vum in potestatem noctis. 


11. 


18. 


19. 


20. Et dixit Deus : Repere fa- 
Cjant aque reptilia animas viven 
tes, et volatile volans super ter- 
ram, .secundum faciem firma 
menti coli. Et factum est ita. 


21. 


22. 





455 
TO EBPAIKON. 


'u"zn ev ρα πα 95 


vox wm πρωην Ἕων 94 
vow mom Dub men vl 
pom noo yoscimm 


vow mCDM DW vy" 25 
-— meum nomma Ds» 
Cab η πο) now vo 
3707232 

Cm ry cM UN 26 
cam TT TU ume uoa 
vow oom maman] n'a "ua 
vow y vom vow 


CrWMTTM ) CAU NOx" 27 
^3: TW NUS Όσον ca ΤΟ 
DnN w^ nmapn 


-w" zavw Cnm Ταν 28 

wor nm T5 Cw. cb 
cO Tum Tr nuuc yoweTW 
Tw Dno aua qw 


υπο 


ο ΠΠ omm mu OW" «99 
ην Ον yc xu d muy-5o20-TNW 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


95. Et fuit vespera et fuit ma- 
ne, dies quintus. 

94. Et dixit Deus : Producat 
terrà animam viventem ad spe- 
ciem suam, jumentum et reptile et 
feram terre secundum speciem 
suam. Et fuit ita. 


95. Et fecit Deus feram terre 
secundum speciem suarb, et ju- 
mentum secundum speciem suam, 
et omne reptile terrz ad speciem 
suam. Et vidit Deus quod bo- 
num. 


96. Et dixit Deus : Faeiamus ho- 
minem in imagine nostra, et se- 
cundum similitudinem nostram. 
Et dominentur pisci maris, et vo- 
latili celi, et jumentis, et univer- 
se Llerre, et animali moventi se 
Ruper terram. 


97. Et creavit Deus hominem 
in imagine sua : in imagine Dei 
creavit eum : masculum et femi- 
nam fecit eos. 


98. Et benedixit eis Deus, et di- 
vit ad eos Deus : Crescite et mul- 
liplicate vos, et replete terram, et 
subjicite eam , et dominamini in 
pisces maris, et in volatile coeli, 
et in omneni. bestiam. reptantem 
super terram. 

99. Et dixit Deus : Ecce dedi 
vobis omnem herbam seminificane- 
«em semen, qua in superficie om- 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


95. Όυιει ερεθ ουιει βωχερ ttp. 
αμισι. 


94. Όυιωμερ ελωειµ. θωσε ααρες 
ναφες αια λαµινα βαεµα ουραµες 
οὐαιεθω αρες λαµινα ουιει χεν. 


95. Όνιαας ελωειµ εθ αιαθ ααρες 
λαµινα ουεθ αὔαεµα λαµινα ουεθ 
yo. ραµες ἆδαµα λαµινεου ουιαρ 
ελωειμ. χι τωθ. 


96. Ουιωµερ ελωειµμ. ναασε αδα. 
βασαλμενου χαδεµουθενου ουιαρ- 
ou βαδεγαθ αιαµμ. ουθαωφ ασα- 
µαιµ ουθαθαεµα ουθαχολ ααρες 
ουθαχολ αρεµες αροµες αλ ααρες. 


27. Όυιθρα ελωειµ εθ ααδαµ βα- 
σαλµμω βασαλεµ, ελωειμ, βαρα ωθω 
ζαχαρ ουναχεθα βαρα ωθαμ. 


98. Ουιθαρεχ ωθαμ ελωειµ ουιω- 
pep λαεμ ελωειµ φερου ουρεθου 
ουμαλεου “εθ ααρες ονχαθεσονα 
ουρεδου βαδεγαθ αιαµ. ουθαωφ ασα- 
pat ουθαχολ αια αραµεσεθ 
ααρες. 


29. Όνιωμερ siot evv& ναθαθι 
λαχεμ εθ χολ εσεθ ζορεα ζαρα ασερ 
αλ φενε χολ ααρες ουεθ χολ asc 

VULGATA LATINA. 


95. Et factum est vespere et 
mane, dies quintus. 


24. Dixit quoque Deus: Produ- 
cat terra animam viventem in gc- 
nere suo, jumenta, et reptilia, et 
bestias terra secundum species 
suas. Factumque est ita. 


95. Et fecit Deus bestias terre 
juxta species suas, et jumenta et 
omne reptile terrze in genere suo. 
Et vidit Deus quod esset bonum. 


96. Et ait : Faciamus hominem 
ad imaginem et similitudinem no- 
stram : et praesit piscibus maris, 
et volatilibus cceli, et bestiis, uni- 
verseque lerre, omnique reptili 
quod movetur in terra. 


9]. Et creavit Deus hominem ad 
imaginem.suam : ad imaginem Dei 
creavit illum ; masculuin et femi- 
nam creavit eos. 


28. Benedixitque illis Deus , et 
ait : Crescite, et multiplicamini , 
et replete terram, et subjicite eam, 
et dominamini piscibus maris, et 
volatilibus cceli; et universis ani- 
mantibus, qua moventur super 
terram. 

29. Dixitque Deus : Ecce dedi 
vobis omnem herbam af(ferenten 
semen super terram , et universa 


15$ 
AKTAAZ. - 


23. 
24. 


95. 


96. Καὶ εἶπεν ὁ θεός * IIotfoox- 
μεν ἄνθρωπον ἓν εἰχόνι ἡμῶν, καὶ 
καθ) ὁμοίωσιν "jv. Καὶ ἐπιχρα- 
τείτωσαν ἐν Ly Ui τῆς θαλάσσης, 
καὶ ἓν πετεινῷ τοῦ οὐρανοῦ, xa 
ἐν κτήνεσι, xat ἐν πάσῃ τῇ YT] xal 
ζώφῳ χινουµένῳ ἐπὶ τῆς γῆς. 

97. Καὶ ἔχτισεν ὁ θεὸς σὺν τὸν 
ἄνθρωπον Ey εἰχόνι αὐτοῦ. ἐν εἰ- 
χόνι θεοῦ ἔχτισεν αὐτοὺς ' ἄρσεν 
xaX θῆλυ ἕκτισεν αὐτούς. 


98. Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ θεὸς, 
xai εἶπεν αὐτοῖς ὁ θεός Αὐξάνε- 
σθε χαὶ πληθύνεσθε, χαὶ πληρώσατε 
τὴν γῆν, καὶ ὑποτάξατε αὐτῆν, καὶ 
ἐπιχρατεῖτε ἐν ἰχθύῖ τῆς θαλάσσης, 
xai £y πετηνῷ τοῦ οὐρανοῦ, xaX £v 
παντὶ ζώῳ κινουμένῳ ἐπὶ γῆς. 


99. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός’ Ἰδου δέ- 
δωκα ὑμῖν σύμπασαν Χλόην σπερ.- 
π 


µαίνουσαν. σπέρµα ἐπὶ πρόσαπον 
AQUILA. 
25. 
24. 
25. 


96. Et dixit Deus : Faciamus 
hominem in ünagine nostra, et 
secundum similitudinem nostram. 
Et dominentur pisci maris, et vo- 
latili coeti, et jumentis, et univer- 
$2 terre, et animali moventi se 
super terram. 


97. Et creavit Deus hominem 
in imagine sua : in imagine Dei 
creavit eos : masculum et feimi- 
nam fecit eos. 


98. Et benedixit eos Deus, et di- 
xit eis Deus : Crescite, et multi- 
plicamini, et replete terram , et 
subjicite eam, et imperium habe- 
tole in pisce maris, et in volaiili 
coeli, etin omni auimali moventi 
se super terram. 

29. Etdixit Deus : Ecce dedi vo- 
bis omnem herbam seminantem 
semen super faciem oninis terre : 








26. Καὶ εἶπεν ὁ θεός ' Ποιῄσω- 
μεν ἄνβρωπον, ὡς εἰχόνα ἡμῶν, 
χαθ)᾽ ὁμοίωσιν ἡμῶν. 


97, Καὶ ἔχτισεν ὁ θεὺὸς τὸν áy- 
Όρωπον ἐν εἰχόνι διαφόρῳ., ὅρθιον 
ὁ θΘεὸὺς ἔχτισεν αὐτόν ἄρσεν xal 
ΘΗήλυ ἔχτισεν αὐτούς. 

28. Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὀθεός. 
Εἶπεν δὲ αὐτοῖς ὁ θεός' Αὐξάνεσθε 
xai πληθύνεσθε, xai πληρώσατε 
την Tfjv, καὶ ὑποτάξατε αὐτὴν, xai 
χειροῦσθε τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσ- 
σης. χαὶ τὰ πετηνὰ τοῦ οὐρανοῦ, 
καὶ τὰ Qoa τὰ ἕρποντα ἐπὶ τῆς 


γης. 


99. Καὶ εἶπεν ὁ θεός ' Ἰδοὺ δέ- 
δωχα ὑμῖν πάντα χόρτον τὸν σπερ- 
µα”τίσοντα σπέρµα, τὸν ἐπὶ προσ- 

SYMMACIIUS. 

30. 


24. 


10. Et dixit Deus : Faciamus ho- 
minem ut imaginem nostram , se- 
cuudum similitudinem nostram. 


91. Et creavit Dominus homi- 
nem in imagine differenti (i. e.ex- 
cellenti ) : rectum Deus creavit il- 
lum : masculum et feminam crea- 
vit eos. 


28. Et benedixit eos Deus. Di- 
xit autem eis Deus : Crescite, et 
multiplicamini, et replete terram, 
ει subjicite eam, et subigite pisces 
maris et volatilia coeli , et anima- 
lia repentia super terram. 


29. Et dixit Deus : Ecce dcdi 
vobis omne pabulum seminans sc- 
gien, quod est super faciem oinnis 


GENESIS CAP. 1. 
0’. 


95. Καὶ ἐγένετο ξἑσπέρα, xal ἐγέ- 
veto cpu, ἡμέρα πέμπτη. 

94. Καὶ εἶπεν ὁ θεός ' Ἐξαγα- 
γέτω ἡ Υῆ Ψυχην ζῶσαν χατὰ γέ- 
νος’ τετράποδα, καὶ ἑρπετὰ, xal 
onpía τῆς γῆς κατὰ Ὑένος. Καὶ 
ἐγένετο οὕτως. 

25. Καὶ ἐποίησεν ὁ Ozbc τὰ θη- 
ρία τῆς γῆς xatà Ὑένος, καὶ τὰ 
κτήνη xacà γένος αὐτῶν, καὶ πάντα 
τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς χατὰ γένος. Καὶ 
εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι χαλά. 

90. Καὶ εἶπεν ὁ θεός: Ποιήσω- 
μεν ἄνθρωπον χατ εἰχόνα ἡμετέραν 
καὶ χαθ᾽ ὁμοίωσιν ^ xat. ἀρχέτωσαν 
τῶν πετεινῶν τοῦ οὑρανοῦυ xal τῶν 
κτηνῶν , xal πάσης τῆς γῆς, xal 
πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων 
ἐπὶ τῆς γῆς. 

9]. Καὶ ἐποίησεν ὁ θεὺς τὸν ἄν- 
θρωπον, xaz' εἰχόνα Θεο” ἐποίησεν 
αὐτόν ' ἆρσεν xal θηλυ ἐποίησεν 
αὑτούς. 

98. Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ θεὸς, 
λέγων * Αὐξάνεσθε xaX πληθύνεσθε, 
xai πληρώσατε τὴν γῆν, χαὶ χατα- 
χυριεύσατε αὖ-ῆς' xal ἄρχετε τῶν 
ἰχθύων τῆς θαλάσσης, xat τῶν πε- 
τεινῶν του οὐρανοῦ, xal πάντων 
τῶν χτηνῶν, καὶ πάσης τῆς γῆς, 
xai πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν Ép- 
πόντων ἐπὶ τῆς γῆς. 

99. Καὶ εἶπεν ὁ θεός. Ἰδοὺ δέ- 
δωχα ὑμῖν πάντα χόρτον στόριµον 
σπεῖρον σπέρµα, ὅ ἐστιν ἑπάνω πά- 

LXX INTERPRETES. 


25. Et factum est vespere, et fa- 
ctum est mane, dies quintus. 

94. Et dixit Deus: Producat 
terra animam viventem secundum 
genus ; quadrupedia et reptilia, et 
bestias Lerrx: secundum genus. Et 
faetum est ita. 


95. Et fecit Deus bestias terrae 


Secundum genus, el pecora secun- 


dum genus eorum, el omnia re- 
ptilia terre secundum genus. Et 
vidit Deus quia bona sunt. 


96. Et dixit Deus : Faciamus ho- 
minem secundum imaginem no- 
stram et secundum similitudinem : 
et duminentur piscibus inaris et 
volatilibus cceli, et jumentis, et 
omni terrz, et omnibus reptilibus 
repentibus super terram. 


21. Et fecit Deus hominem, se- 
cundum imaginem Dei fecit eum : 
masculum et feminam fecit eos. 


98. Et benedixit eos Deus, di- 
cens : Crescite, et inultiplicamiui, 
et replete terram, et dominamini 
ei, et imperate piscibus maris , et 
volatilibus cceli, et omnibus peco- 
ribus, e&omni terre, et omuibus 
reptilibus repentibus super terram. 

29. Et dixit Deus : Ecce dedi 
vohis omne pabulum seimnipnans se- 
nicu, quod est super omneni ter- 


158 
ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


25. 


31. 
25. 


26. Καὶ εἶπεν 6 θεός. Ποιήσωμεν 
ἄνθρωπον ἐν εἰχόνι ἡμῶν, ὡς ἐν 
ὁμοιώσει ἡμῶν. 


97. Καὶ ἔχτισεν ὁ θεὸς τὸν &v- 
θρωπον ἐν εἰχόνι αὐτοῦ, ἐν εἰχόνι 
θεοῦ ἔχτισεν αὐτούς' ἄρσεν xai 
θῆλυ ἐποίπσεν αὐταύς. 

28. Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ 
θεὸς, xaX εἶπεν αὐτοῖς ὁ Θεός ' Αὖ- 
ξάνεσθε, χαὶ πληθύνεσθε, xat πλη- 
ῥρώσατε τὴν ΥΏν, xai ὑποτάξατε 
αὐτὴν. xai παιδεύετε ἐν τοῖς ἰχθύσι 
τῆς θαλάσσης, xal Ev τοῖς πετηνοῖς 
τοῦ οὐρανοῦ, xaX àv παντὶ δώῳ Ep- 
ποντι £z τῆς γῆς. 


99. Καὶ εἶπεν ὁ θεός' Ἰδου δέ- 
δωχα ὁμῖν τὸν πάντα χόρτον σπερ- 
µαένοντα σπέρµα τὸν ἐπὶ προσώπου 


τΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
35. 


24. 


25, 


96. Et dixit Deus : Faciamus ho- 
minem in imagine nostra, quasi in 
similitudine nostra. 


9]. Et creavit Deus hominem in 
imagine aua, in imagine Dei crea- 
vit eos: masculum et feminam 
fecit eos. , 


98. Et benedixit eos Deus , οἱ 
dixit eis Deus : Crescite et multi- 
plicamini, et replete terram, et sub- 
Jicite eam, et moderamini in pi- 
scibus maris, et in volatilibus coeli, 
et in omui animali repenti. super 
terram. 

29. Et dixit Deus : Ecee dedi 
vohis omne pabulum seminans 56- 
men, quod est super faciem | unie 





159 
TO EBPAIKON. 


v-—UN Ίο yon 55 
nboNo mm m» xm yw ΥΥ 9 


qu» vows ΤΟΠΟΙ 30 

ών vow oy vem 1: 5s enaun 

ΤΟΝΟ 3Ο po-oconw mm 92 Ὢ 
pom 


"ον ων Ὠ τὸν ΝΤ 51 
—4" 3977" Ἕν ο απο ny 
"Un m" ρα 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


nis terr ; et omnem arborem, in 
qua fructus arboris seminificans 
semen, vobis erit in escam, 


90. Et omni bestizxterrze, et omni 
volatili ccelorum, et omni reptanti 
super terram, in quo anima vivens, 
omne olus herb» in escam. Et 
fuit ita. 


51. Et vidit Deus omne quod fe- 
cerat, et ecce bonum valide. Et 
fuit vespera et fuit mane, dies 
sextus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ασερ Bw φερι ες ζορέα Sapa λαχεμ. 
[ειε λαοχλα, 


50. Ουλαχολ αιαθ ααρες, ουλαχολ 
exp ασσµαιμ. ουλαχοὶ ρωμες αλ 
ααρες ασερ βω ναφες αια εθ χολ 
ἱερεχ εσεθ λαοχλα ουιει χεν. 


$1. Όνιαρ ελωειµ εθ χολ ασερ 
aoa ουεννε τοῦ µαοδ ουιει ερεθ ουιει 
βωχερ tot ασισι. 


VULGATA LATINA. 


ligna quz? habent in semetipsis se- 
mentem generis sui, ut sint vobis 
in escam, 


90. Et cunctis animantibus ter- 
re, omnique volucri coeli, et uni- 
versis qux: moventur in terra, et 
in quibus est anima vivens, ut ha- 
beant ad vescendum. Et factum est 
Ma. 


91. Viditque Deus cuncta qux 
fecerat: et erant valde bona. Ei 
factum eat vespere et mane dies 
Sextus. 


460 
ΔΚΥΛΑΣ, 


πάσης τῆς γῆς ' καὶ σὺν πᾶν ζ”λον, 


ἐν ᾧ καρπὺς ξύλου ἑσπαρμένον 
σπέρµα ὑμῖν εἶναι εἰς βρῶσιν * 


60. Καὶ παντὶ ζώῳ τῆς γῆς, καὶ 
παντὶ πετεινῷ τοῦ οὐρανοῦ , xà 
παντὶ κινουµένῳ ἐπὶ yrs, piv ab. 
τῷ duyh ζῶσα, σὺν πᾶν A&yavosi 
εἰς βρὠσιν. Καὶ ἐγένετο οὕτως. 


51. Καὶ εἶδεν ὁ cb; σύμπαν ὅσα 
ἐποίησε, xal ἰδου ἀγαθὸν σφόδρα. 
Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, χαὶ ἐγένετο 
πρωῖ, ἡμέρα ἕκτη. 

AQUILA. 


etomne lignum , in quo est fructus 
ligni seminans semen , vobis erit 
in escam , 

50. Et omni animali terrze , et 
omni volatili coeli, et omni quod 
movetur super terram, cui in ipso 
anima vivens : omne olus in escam. 
Et factum est ita. 


51. Et vidt. Deus universum , 

uod fecerat, et ecce bonum valde. 

t factum est vespere et factum 
est mane, dies sexLus. 





Nott& 


Hebraicas hujus capitis voces Greece descripsi- 
mus, veterem legendi modum, ut in Hexaplis erat, 
quantum licuit, secuti ; et quideni in plerisque divi- 
nando. Fragmenta quippe hujusmodi lectionum non 
ita frequentia sunt, ut possit quispiam verurn et an- 
tiquum Hebraica legendi morem in omnibus asse- 
qui. Cum alioquin Patres ac scriptores, qui Hebrai- 
cas hujusmodi voces Grace expresserunt, non sibi 
mutuo consonent, sed alius alio modo legat. Verum 
ea de re in Przliminaribus fusius agitur, ubi ex 
fragmentis liujusmodi omnibus, in unum collectis, 
veterem illam legendi normam ad certam metho- 
dum reducere conamur. Caeterum in sequentibus 
eas solum Hebraicas voces Grece descriptas exhi- 
bebimus, qua aliqua vel Patrum vel codicum aucto- 
ritate nituntur. 

In Hebraici textus versione Santem Pagninum 
et Ariam Montanum ita sequimur, ut aliquando 
sicubi expedire videtur, ab eis discedere non dubite- 
mus. 

Hujusce porro capitis interpretationes veteres, ex 
Philopono in Hexaemeron pene totas desumpsimus. 

V. 1. Βρησίθ. Sic scribit Origenes in. psalmum 1. 
In codice autem Regio 1825, quz est catena in He- 
ptateuchum, sic ad marginem legitur initio, βαρ- 
3310. Hieronymus legit, Bresith. 

Aquila ἐν χεφαλαίῳ vertit, LXX Interpretes, in- 
quit Hieronymus, et Symmachus et Theodotio, « In 
principio, » transtulerunt, quod Aquila interpretatur, 
« in capitulo. » In schedis Drusii, ut ait ipse, ἐν x:- 
φαλίδι legebatur; sed Basilius, Philoponus, Ambro- 
sius, et omnes, quos vidi, codices, ἐν χεφαλαίῳ ha- 
bent: atque hac vera lectio videtur esse, ut fate- 
tur ipse Drusius in Additamentis ad Genesin. Per- 
git Hieronymus : Unde in Psalterio de seipso ait: 
« In capitulo libri scriptum est de me, » id est, in 
principio Geneseos, Dasilius in Hexaemeron : Τὸ, « &y 
ἀρχῇ. ἐποίησεν, » ἑτεροι τῶν ἑρμηνευτῶν, σαφέἑστε- 
Ρον τὸν νοῦν ἐχδιδόντες, εἰρήχατιν, «ἐν χε ραλαίῳ ἐποί- 


et varie lectiones ad cap. 1 Genesis. 


ησεν ὁ Θεὸς, » τουτέστιν, ἀθρόως xai iv ὁλίνῳ. Id 
est : Illud, « in principio fecit, » alii interpretes, cla- 
rius explicantes, sic verterunt, « in capitulo fecit 
Deus, » hoc est, coufestim et exiguo tempore. Ám- 
brosius autem, ex Basilio mutuatus, sic habet: 
Alius, ἓν χεφαλαίῳ, « in capite, » quo significatur, 
in brevi el exiguo momento summa operationis im- 
pleta. Alii vero, quibus facile accedam, vocem 
D'UN putant longe melius ἐν ἀρχῇ, « in princi- 
pio, » quam &v χεφαλαίῳ, « in capitulo, » reddi. 
Qua de re pulchre Diodorus in cod. Περ. 1825 : Tov 
βαρθάρων ὅσοι χατὰ τοὺς χρόνους Μωῦσέως γΥεγό- 
νασι, xai μάλιστα φιλοσοφεῖν ἤθελον, οὐρανὸν xai 
γῆν τῶν μεταξὺ πάντων αἰτιωμένων, ἐξ ὧν μετὰ 
ταῦτα xai οἱ Ἕλληνες ποιηταὶ πλείονας τὰς τῆς ἆσε- 
θείας ἀφορμὰς ἐξειλήφασιν, ἔδει τὸν Μωῦσέα ὡς ποῤ- 
ῥωτάτω τοὺς Ἱσραηλίτας ἀπαγαγόντα τῆς ἑχείνων 
ἀσεθείας, ἀρχῆν ποιῄσασθαι δογμάτων τῆς ἑχείνων 
ποπλωνημένης ἀρχῆς ἀνατροπήν. Ἐπειδὴ γὰρ γενητὰ 
μὲν ὡμολόγουν, τὸν δὲ ποιητὴν Ἰγνόουν, ἀρχόμενος 
εὐθὺς, « Ἐν ἀρχῇ, φησὶν, ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν 
καὶ τὴν γῆν. » Τὸ δὲ, « Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν 
οὐρανὸν xaX τὴν γῆν, » διδάσχει σαφῶς ὅτι τὰ λοιπὰ 
μετὰ ταῦτα Υέχονεν. El γὰρ μὴ πεποίηται xai τὰ 
οιπὰ στοιχεῖα, χαθάπερ τὰ πρῶτα ὧν ἐμνημόνευσε, 
παρεῖλχα τὺ, « Ἐν ἀρχῇ ἐποίησε τὸν οὐρανὸν xai 
τὴν γην. » ld est : Cum barbari omnes, quotquot 
Moysis atate vixere, ac qui mazime philosophie stu- : 
debant, celum et terram omnium, qug in medio po- 
sita sunt, causam esse staluerent, unde postea poeta: 
Graci complures impietatis occasiones acceperunt, 
opere pretium fuit ut. Moyses, quo Israelitas quam 
remolissime ab illorum impietate abduceret, initium 


: duceret ab eversione falsi hujusmodi principii. Cum 


enim opificia agnoscerent, opificem ignorareut, ipso 
stalim initio ait, « In principio fecit. Deus colum εί 
terram. » {ἰίμά autem, « In principio fecit Deus ca- 
lum et terram, » aperte declarat, reliqua etiam posteo 
[acta esse. Nisi enim reliqua etiam. elementa. fa- 


161 
ZYMMAXOZ. 


ώπου πάσης τῆς γῆς, xai πᾶν ξύ- 
λον, iv ᾧ ἐστι χαρπὺς ξύλου στερ- 
µατίζοντος σπέρµα, ὑμῖν εἶναι εἰς 
ῥρῶσιν' 


30. Πᾶσί τε τοῖς ζώοις τῆς γῆς, 
χαὶ πᾶσί τε τοῖς σημ ju οὐ- 
ρανοῦ, xaX παντὶ κινου πὶ τῆς 
γής, àv ᾧ ἐστι duy ζῶσα, [dy λω- 
ρὸν χόρτου εἰς βρώσιν, τὸν πάντα 
χάρτον απὀριµον, ὃ ἐστιν ἑπάνω 
πάσης τῆς Υῆς. Καὶ ἐγένετο οὕτως. 

21. Καὶ εἶδεν ὁ θεὸς πάντα ὅσα 
ἐποίησε, χαὶ ἣν χαλὰ σφόδρα. Καὶ 
ἐγένετο ἑσπέρα, xal ἐγένετο πρωϊῖ, 
ἡμέρα ἕχτη. 

SYMMACHUS. 


terre : et omne lignum, inquo est 
fructus ligni seminantis semen, ut 
vobis sit in escam, 


90. Omnibusque animalibus ter- 
te, omnibusque volatilibus coeli , 
et omni movenli se super terram, 
in quo est anima vivens. Omne vi- 
ride pabuli in escam , omne pabu- 
lum seminale, quod est super om- 
nem terram. Et factum est ita. 


34, Et. vidit Decus omnia quze- 
eunque fecit, eterant bona valde. 
Et factum est vespere, et factum 
tst mane, dies sextus. 


GENESIS CAP. I. 
υ’. 


σης τῆς γῆς" xai πᾷν ξύλον, ὃ ἔχει 
ἐν ἑαυτῷ xagnbv σπέρματος σπο- 
ρίµου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν' 


30. Καὶ πᾶσι τοῖς θηρἰίοις τῆς 
γῆς, χαὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ 
οὐρανοῦ, xai παντὶ ἁρπετῷ ἕρποντι 
Ent τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ duyhv 
Guns, πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς 
βρῶσιν, Καὶ ὄγενετο οὕτως. 


91. Καὶ εἴδεν ὁ θεὸς τὰ πάντα 
ὅσα ἑἐποίησε' xal ἰδου χαλὰ λίαν. 
Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα , χαὶ ἐγένετο 


πρωῖ, ἡμέρα Extr. 
LXX INTERPRETES. 


ram, et omne lignum, quod habet 
in se fructum seminis semnalis , 
vobis erit in escam, 


90. Et omnibus bestiis terre, et 
omnibus volucribus coeli, et omni 
reptili repenti super terram, quod 
habet in se animam vitz, et omne 
pabulum viride in escam. Ei fa- 
ctum est ita. 


91. Et vidit Deus omnia qua»- 
cunque fecit : et ecce bona valde, 
Et factum est vespere, et factum 
est mane, dies sextus. 


163 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


πάσης τῆς γῆς" xaX τὸ πᾶν ξύλον, 
ὃ ἔχει ἐν αὐτῷ χαρπὺν ξύλου σπερ- 
γοντος σπέρµα, ὑμῖν ἔσται εἰς 


ρῶσιν' 


90. Καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς 
γῆς, xaX πᾶσι τοῖς πετηνοῖς τοῦ οὐ- 
νον, xat mavel ἑρπετῷ Έἔρποντι 
Ti τῆς Υτς, xal ἔχοντι ἐν αὐτῷ 
Φυχὴν ζωής, τὸν πάντα χλωρὸν εἰς 
βρώσιν. Καὶ ἐγένετο οὕτως. 


51. Καὶ εἴδεν ὁ θεὺς πάντα ὅσα 
ἐποίησεν, xaX ἰδοὺ χαλὰ λίαν. Καὶ 
ἐγένετο ἑσπέρα, χαὶ ἐγένετο πρω], 


ἡμέρα Extr. 
THEODOTIO. 


versze terre ; οἱ omne lignum, quod 
habet in se fructum ligni seminan- 
tis semen, vobis erit in escam, 


50. Et omnibus bestiis terra, et 
omnibus volatilibus coli , et omni 
reptili repenti super terram, et ha- 
benti in se animam vitze, omne pa- 
buluni viride in escam. Et factum 
est ita. 


91. Et vidit Deus omnia quz- 
cunque fecerat, et ecce bona val- 
Je. Et factum est vespere, et fa- 
ctum est mane, dies sextus. 


Note et varie lectiones ad cap. 1 Genesis. 


cta. essent, ut. εἰ priora, quorum mentionem fecit, 
supervacaneum esset. illud, « In principio fecit Deus 
celum el terram. » . 

Aquila, σὺν τὸν οὐρανὸν καὶ σὺν τὴν γῆν. Hic in- 
terpres, utpote litterze nimium serviens, ut passim 
aiunt Eusebius et Hieronymus, particulam Tw, no- 
tam accusativi casus apud Hebraos, σὺν vertit : TN 
Vw, σὺν τὴν γην (*). 

V. 9. In codice Regio 1825 hzc leguntur, ex 
Greg. Nyss. qua inter edita ejusdem opera haben- 
lur: Φανερώτερον δὲ διὰ τῆς Xuppukyou, xai θΘεο- 
δοτίωνος, xal ᾽Αχύλα γραφῆς, fj τοιαύτη διάνοια σα- 
ervizevat* τοῦ μὲν εἰπόντης, « di δὲ γη ἣν. ἀργὸν καὶ 
ἁδιάχριτον * » τοῦ δὲ ἑτέρου, « χένωµα χαὶ οὐθέν » 
τοῦ δὲ ἄλλου, « οὐθὲν xal οὐθέν.; Hac sententia 
per Symmachi, Theodotionis εί Αφηία interpreta- 
tiones. clarius explicatur : num alius habet, « ottosa 
el indistincta; » alius, « inanitas et nihil, » alius, 
c nihil et nihil. » Prima autem versio est Symma- 
chi, secunda Aquilz, tertia Theodotionis : que di[- 
fert ab ea quam efferunt editio Romana, Philoponus 
eLalii codices, ubi legitur χενὸν xai οὐθέν, loeo 
οῦ, οὐθὲν καὶ οὐθέν. In eodem codice Reg. ex 
Severiano legitur ad Aquilam xévopa xal οὐδέν. 
Chalcidius in Timeum Platonis, edit. Meurs. p. 
972: Terra porro erat inanis et nihil. In schedis 
vero Combefisianis lectio Symmachi sic habet, ἀργὸν 
χαὶ ἁδιαίρετον, otiosa et indivisibilis ; sed prestat 
lectio Philoponi et alierum, quam sequimur, nempe 
ἀργὸν xaX ἁδιάχριτον. . 

Ü', καὶ πνεῦμα θεοῦ ἐπεφέρετο ἑπάνω τοῦ ὕδα- 
τος. Alii omnes, ἐπιφερόμενον. Εί spiritus Dei su- 
pet(erebatur super aquam. Syrus, συνέθαλπε, incu- 
babat, teste Basilio, cujus hac sunt verba : 'Epo 
σοι οὐχ ἑμαυτοῦ λόγον, ἀλλὰ Σύρου ἀνδρὸς, σοφίας 


χοσμιχῆς τοσοῦτον ἀφεστηχότος, ὅσον ἐγγὺς ἣν τῆς 
τῶν ἀληθινὼν ἐπιστήμης, Έλεγε τοίνυν τὴν τῶν Zo- 
px φωνὴν ἐμφατιχωτέραν τε εἶναι, xal διὰ τὴν πρὸς 
τὴν 'E6patóa γειτνίασιν μᾶλλόν πως τῇ ἐννοίᾳ τῶν 
Γραφῶν ἐγγίζειν. Τὸ οὖν « ἐπεφέρετο, » φησὶν, t£5- 
γοῦντο, ἀντὶ τοῦ € συνέθαλπε χαὶ ἑζωογόνει τὴν τῶν 
ὑδάτων φύσιν, » χατὰ τὴν εἰχόνα τῆς ἑπωαξούσης 
ὄρνιθος, χαὶ ζωτικήν τινα δύναμιν ἑνιείσης τοῖς ὑπο- 
θαλπομένοις. Sic οδίεπΦ Regiz tantillum discrepantes 
ab editis Basilii. Sensus est : Non meum, sed Syri 
hominis, sermonem tibi proferam, qui tantum era4 a 
mundana sapientia dissitus, quantum proximus verc 
scientie. Dicebat igitur Syriacam vocem significantius 
et clarius rem exprimere, el ob affinitatem cum linaua 
Hebraica, sententie Scripturarum propius accedere. 
lllud jiaque, « superferebatur, » interpretantur Syri 
« fovebat et vivificabat aquarum naturam, » secundum 
similitudinem galline, qu& ovis incubat, ipsisque vita- 
lem quamdam virtutem imnitiit. Syrum hic memora- 
tum plerique omnes putant esse S. Ephrzm, Basilii 
amicum. Ambrosius ex Basilio mutuatur de more. 
Diodorus Basilio consonat, et sic habet : Τὰ ἀφ 
ἑτέρας γλώττης εἰς ἑτέραν µεταγόμενα νοήματα εἴτις 
xa τῇ λέξει δουλεύων ἀφ᾿ ἧς ἡρμήνευται, πειρῴτο 
καὶ ταύτην µετάγειν, ἀποσφάληται τῆς διανοίας. 
Ὡς γὰρ ὁ αφενδονῄτης xai ὁ τοξ της παρ ἡμῖν μὲν 
& μιᾶς λέξεως σηµαϊνεται, παρὰ Σύροις δὲ διὰ δύο. 
οὕτω καὶ τὸ « ἐπεφέρετο, » µία μέν ἐστι λέξις παρ᾽ 
Ἑδραίοις, died ἡμῖν δὲ διὰ μιᾶς έξεως οὐχ ἂν πα- 
ρασταίη. Βούλεται γὰρ 4 Ἑδραϊνὴ λένις, fj του 
« ἐπεφέρετο, » σηµαίνειν, ὅτι χαθάπερ ὄρνις cx 
θάλπει ταῖς πτέρυξιν ἁπαλῶς ἐφαπτομένη ὡς τὸ 
ζωογονεῖν, οὕτω xal τὸ πνεῦμα ἐπεφέρετο τοῖς ύθασι 
ζωοῤαλπῶν, Id est: Si quis dum alicujus lingue 
sententiam in aliam linguam  trans[erre nititur, lit- 


() Aquilae verlendi rationem minime reddit auctor. Nimirum bsc nostra particula proprie epe cam, signi- 
ficat. Sed diversimode flectitur. Cum enim significans, Gt ΤΩΝ, "ID (itthi, itthecha), etc; denotans autem acca- 
Saivum casum, fit ΤΗΝ, ην (othi, othecba), etc. Dgaca. 





165 


ιετᾶ serviens, voces vocibus reddere studeat, is a 
scopo aberrabit. Sicut enim«fundibulariusset «sagitta-- 
rius? ,una voce a nobis exprimuntur; a Syris autem 
duobus verbis; sic illud, « super[erebatur, » una 
quidem apud Hebreos dictio est ; apud nos autem 
«na voce nunquam exprimatur. Dictionis quippe 
Hebraice, quae voci, «super[erebatur,» respondet, hic 
est sensus, quemadmodum gallina, ova pennis molli- 
ter contingens, ipsa fovet, ipsisque vitalem calorem 
imprimit, sic Spiritus aquis superferebatur, fovens 
alque calorem imprimens. 

. 4. Hic et passim in frequentibus Aquila, xal 
συνεῖδεν ὁ,Θεός. Ubi Procopius ?,Aquila in sua trans- 


HEXAPLORUM οὐ; SUPERSUNT. 


164 


latione adjecit verbo « vidit » praepositionem cv, 
que in compositione « cum » significat, ac οἱ dice. 
ret « contuitus est, conspexit. » 


V. 5. Καὶ ἐχάλεσεν 6 θεὸς τῷ φωτὶ Ἴμέραν, Sic 
tres interpretes Aquila, Symmachus et "Theodotio, 
nimio scrupulo Hebraico idiomati ha:rentes ; nam 
sic Hebraicus habet Dv *w5 mw wp", hoc esi 
ad litteram, Et vocavit Deus (uci diem. Aquila habet 
ἡμέρα , alii, ἡμέραν. Sic autem infra v. 8 inter- 
pretes, xai ἐχάλεσεν ὁ θεὺς τῷ στερεώµατι οὐρανόν, 


et vocavit Deus firmamento celum. Ubi Aquila obpa- 
νός vertit. 


TO EBPAIKON, 


D'un 4 
201 nmv3 2 Ἑδρ. [τῇ ἡμέρᾳ 
τῇ ἑθδόμῃ]. 
ια οἱ] 


Vowm ommum π ση ow 4 


rTpUm γην το D» wa 6 
ΤΝ 12275957 T 


πι ην CNW. NS η Ἰ 
ΥΙΟΣ TDN2 nb" στη Το δν 
mmn 9ο eme nn onm 


[παλ cU nm oven 8 


Σύρος, xai ἐφύτευσεν ὁ στο 
θιὸς παράδεισον ἐν Ἐδέμ. 


TUS 11 
nomn 19 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Coli. 

9. Die septimo. 

Et requievit. 


4. He generationes coli et 
terra. 


6. Et vapor ascendebat de terra, 


et irrigabat universam faciem 
terra. —— 

7. Et formavit Dominus Deus 
hominem pulverem de terra , et 
inspiravit in nares ejus spiracu- 
lum vitz : et fuit homo.in animam 
viventem. 

8. Et plantavit Dominus Deus hor- 
tum in Edem ab Oriente. Syrus. Et 
plantavit Deus paradisum in Edem. 

11. Pheison. 

43. Bedola. 

Sohem. 

15. (69ο. 

Chus. 


14. Jddekel. 
Ante. 
Pherad. 


CAPUT 1 GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιποῖς γράµµασι. 


8. Tav βεδεµ. 


41. Φεισων. 
12. 


43. Γαιων. 
Χους. 
14. Εὐδεχελ. 


Φοραθ. 
VULGATA LATINA. 
1. Coli. 
2. Die septimo. 
Et requievit. 
4. Istx sunt generationes coeli 
et terre. 


. 6. Sed fons ascendebat e terra, 
irrigang universam superficiem 
terra. 


1. Formavit Dominus Deus ho- 
minem de limo terre, et inspira- 
vit in faciem ejus spiraculum vitz, 
et factus est homo in animam 
viventem. 


8. Plantaverat autem Dominus 
Deus paradisum voluptatis a prin- 
cipio. 

11. Phison. 

12. Bdellium. 

Lapis onychinus. 

15. Gehon. 

Terram ZEthiopia. 

14. Tigris. 

Contra. 

Euphrates. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4. Οἱ οὐρανοί 
2, 
Διέλειπεν. 


4. Λύται αἱ γενέσεις [τοῦ obpavo; 
xa τῆς γῆς]. 

6. Καὶ ἐπιφλυγμὸς (al. ἐπιδλυ- 
αμὸς) ἀνέθη Ex. τῆς γῆς, xat ἑπότισδ 
(|. ἑπότιζε) πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς 
χθονός. 


7. Καὶ ἔπλασε Κύριος ὁ θεὸς σὺν 
«by ἄνθρωπον χοῦν ἀπὸ τῆς χθονὸς, 
xal ἐνεφύσησεν ἓν μυχτῆρσιν αὖὐ- 
τοῦ ἀναπνοὴν ζωῆς, xal ἐγένετο ὁ 
ἄνθρωπος εἰς Ψυχην ζῶσαν. 

δ. Καὶ ἐφύτευσε Κύριος ὁ θεὺόϕ 
κῆπον ἐν Ἐδὲμ ἀπὸ ἀρχῆς. 


4. 
19. 


Σαρδόνυξ, 
13. 


44. 
'E& ἀνατολῆς. 


AQUILA. 
1. Colli. 
9. 
Desinebat. 
1. He generationes coii et 
lerra. 


6. Et scatebra ascendit de terra, 
et irrigavit omnem faciem humi. 


7, Et formavit Dominus Deus 
hominem humum ab humo, et in- 
sufflavit in nares ejus respiratio- 
nem vit: : et factus est homo in 
animam viventem. 

8. Et plantavit Dominus Deus 
hortum in Edem 4 principio. 


M. 
12. 


Sardonyr. 
19. 


14. 
Ab oriente, 





165 


V. 9. Hzc verba, χαὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω 


GENESIS CAP. 1l. 


τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, xai ὤφθη ἡ 


ξηρά, 1d. est, εἰ congregata est aqua, 


quc sub colo 


est, in. congregationes suas, et apparuit arida, qua 


apud LXX leguntur , 


in accuratioribus exemplari- 


bus obelo notata fuisse docet Basilius, utpote qua 
in Hebraico non habeantur. 


1 


Philocalia, Spencer. 


V. 16. Αχ., εἰς ἐξουσίαν τῆς ἡμέρας. Origenes in 
p. 44, et in. Genesin in Huet. 


P. 15, legit ἐξουσιάζειν τῆς ἡμέρας. 
V. 99. "Àx., ἕσπαμένον σπέρμα. In editis Theo- 


doreti, quest. 51 in 


enes., σπερμαϊνον σπέρµα, 86- 


164 


minans semen. Drusius in Additamentis legit σπει- 
ρόµεν, mendose : dubitatque an altera versio ex 
altera Aquilz editione desumpta sit : nam duas ver- 
siones edidit Aquila. Puto variam ejusdem versionis 
lectionem esse. Utra autem vera lectio sit , incer- 
tum ; sane que a Theodoreto affertur non sper- 
nenda. 

V. $0. E., πᾶν χλωρὸν χόρτου. O', xaX πάντα yóp- 
τον χλωρόν. Notat Procopius abundare conjunctio- 
nem χαί apud LXX Interpretes, et in versione Sym- 
machi non haberi. Et plane nec in Hebraico nec in 
aliis interpretibus legitur, unis exceptis LXX. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. 0t οὐρανοί. 
9, 


1. λῦται αἱ γενέσεις [τοῦ οὐρανοῦ 
χαὶ τῆς γῆς]. 


6. 


1. Καὶ ἔπλασε Κύριος 6 θεὸς τὸν 
λδὰμ χοῦν ἀπὸ τῆς ἅδαμα, καὶ 
ἔπνευσεν εἰς τοὺς μυχτῆρας αὐτοῦ 
ἀναπνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ᾿Αδὰμ 
ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν. 

8. Παράδεισον (ἀνδηρὸν) ix πρώ- 
Th» 


I. 
13. 
"Ov E. 
15. - 


1. 


SYMMACHUS. 
! . Coeli * 
2. 


4. H: generationes cceli ; et 
terme. 


6. 


7. Et formavit Dominus Deus 
Adam pulverem ab adama, et spi- 
ravit in nares ejus respirationem 
vitz ; et factus est Adam homo in 
animam viventem. : 


8. Paradisum florentem — ex 
prima. 


CAPUT ΙΙ GENESIS. 
0’. 


1. Ὁ οὑρανός. 
9. Ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἔχτῃ. 


Κατάπανσεν. 

À. Λύτη ἡ βίθλος γενέσεως οὗρα- 
νοῦ καὶ γῆς. 

6. ΠηΥΗ δὲ ἀνέδαινεν x τῆς γῆς, 
xai à A πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς 
γης» 


1. Καὶ ἔπλασεν ὁ θεὺς τὸν ἄνθρω- 
πον χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς: xa ἐνεφύ- 
σησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνο]ν 
ζωῆς, xaX ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς 
Ψυχην ζῶσαν. 

8. Καὶ ἐφύτευσεν ὁ θεὺς παρά- 
δεισον ἐν Ὦδὲμ. χατὰ ἀνατολάς. 


41. Φισών. 

19. "Ανθραξ. "AAAot, βδέλλιον. 

ὍὉ λίθος ὁ πράσινος. 

45. Γεῶν, 

Αἰθιοπίας. 

44. Τΐνρις. 

Κατέναντι, 

Εὐφράτης. 

LXX INTERPRETES. 

1. Colum. 

9. [n die sexto. 

Requievit. 

4. Hic liber generatiouis cceli et 
terra. 

6. Fons autem ascendebat de 
terra , et irrigabat omnem faciem 
terre. 

7. Et finxit Deus hominem pul- 
verem de terra , et insufflavit in 
faciem ejus flatum vitz : et factus 
est homo in animam viventem. 


8. Et plantavit Deus paradisum 
in Edem ab Oriente. 


41. Phison. 

19. Carbunculus. Alii, bdellium. 
Lapis prasinus. 

15. Geon. 

A&thiopiam. 

44. Tigris. . 

Contra. 

Euphrates. 


GEOAOTIQN. 


7. Καὶ ἔπλασε Κύριος 6 θεὸς τὸν 
Αδὰμ χοῦν ἀπὸ τῆς ἅδαμα, xai 
ἔπνευσεν εἰς τοὺς μυχτῆρας αὐτοῦ 
ἀναπνοὴν ζωῆς, xat ἐγένετο "Abk. 
ἄνθρωπος εἰς ψυχἣν ζῶσαν. 


8. Ἐν πρύτοις. 


41. 
49. 
"Ὃννξ. 
15. 


14. 


THEODOTIO. 


p» 


7. Et formavit Dominus Deus 
Adam pulverem: ab adama, et spi- 
ravit in. nares ejus respirationem 
vitx: : et. factus est Adam homo 
in animam viventem. 


8. ln primis. 


14. 
12. 
Ony:x. 
10. 


44. 





IIEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 


163 
ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµαασι. 


167 
TO EBPAIKON. 
33 45 15. 
zx Πα wen oownaó 17 11. 
nan Ὁ Ὁ ος 
125 18 48. 
οσο η Ὅ πουν 
nm 19 19. 
rmn 90 2U. 
cy nen 91 91. 
o" 
ην 1 cw rm qn 92 99. 
moNo erNmT2 npo 
σαι νο cyy cyzan ny 23 95. 
UW'xD 12 TUN πρ) nue» TUO 
nem 


15. 
41. "Οτι ἐν ἡμέρᾳ βρώσεώς σου. 


18. 


Ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὺν κχατ- 
έναντι αὐτοῦ. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


45. In horto Eden. 


17. Non comedes ex ea: quia 
iu qua die comederis ex 68 , mo- 
riendo morieris. 


18. Solum. 


Faciam ei adjutorium tanquam 
coram eo. 

19. Bestiam. 

90. Bestiz. 

91. Soporem super Adam. 


Et clausit. 


29. Et zdiflcavit Dominus Deus 
costam , quam accepit ab Adam, 
in mulierem. 


25. Hac vice 05 ex ossibus 
meis, et caro ex carne mea: ad 
hanc vocabitur virago , quia ex 
viro sumpta ipsa. 


VULGATA LATINA. 


15. In paradiso voluptatis. 


17. Ne comedas : in quocunque 
enim die comederis ex eo , morte 
morieris. 


18. Soluta. 


Faciamus ei adjutorium simile 
sibi. 

19. Animantibus. 

20. Bestias. 

21. Soporem in Adam. 


Replevit. 
22. Et xdificavit Dominus Deus 


costam , quam tulerat de Adam, 
in mulierem. 


93. Hoc nunc os ex ossibus meis, 
et caro de carne mea : qux voca- 
bitur virago, quoniam de viro 
sumpta est. 


19. 
90. Ζώοις. 
91. Καταφορὰν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ. 
Καὶ ἐπέχλεισεν 
39, 
20. 
AQUILA. 
45. 


47. Quia iu die comestioi is (uz. 


48. 
 Faclamus ei adjutorem e re- 
gione ipsius. 
19. 
20. Animalibus. : 
91. Somnum altum super Adam. 


Et iuclusit. 
99. 


25. 


Note et varie lectiones ad cap. II Genesis. 


V. 1. "A. Σ.ιοἳ οὐρανοί. Coislin. 


mine ferri. Τὸ, 8/6Aoc. 6v vp τ 


τούτῳ χαθόλου 





V. 2. Ἑντ τῇ Extn, die sexto. Mierony- 
mus (Quaest. NL GU ie sexto, in. Ilebrao 
hubel « diem septimum. » Arctabimus igitur δάσος, 
qui de otio Sabbati gloriantur, quod jam tunc in 
principio Sabbatum dissolutum sit, dum Deus ope- 
ratur in Sabbato. Alii putant longe melius dici, 
complevit ibi positum esse pro compleverat, quia 
Hebrei eadem voce utuntur pro perfecto et plus- 
quaniperfecto : nec. Deum operatum esse Sabbato 
arhitrantur, quod etiam sequentia indicant : et re- 
quievit die septimo ab omni opere quod patrarat. —— 
Coislin. habet in margine, οἱ λοιποὶ, τῇ ἑθδόμῃ, 
septimo. Reliqui ergo interpretes secundum Hebrai- 
cum verterant, ubi LXX τῇ ἕκτη posuerunt. 

Ibid. Α.,διέλειπεν. Coislin. 

V. &. Aq. et Symmachus, αὗται αἱ ενέσεις. Hanc 
lectionem ex catenis mss. et ex schedis Corabefisia- 
nis mutuati sumus. Septuaginta Interpretes sic ha- 
bent, αὕτη fj βίθλος Υενέσεως. In haec autem verba 
hujusmodi nota legitur in omnibus catenis manu- 
scriptis. quas vidi, sine auctoris nomine, quanquam 
Combefisius ait, in uno tantum codice Origenis no- 


οὐ χεῖται map' 'E6palotg" ἁλλ᾽ ἐπὶ πλάνη Ἑδθραίοι 
γραφέως, πλανηθέντος ἐν τῇ πλάνῃ ἐχείνου , ἐν à 
χεῖται παρὰ μὲν Αχύλα, « Ἰοῦτο βιθλίον γεννημά- 
των Αδάμ. » παρὰ δὲ τοῖς O', « Αὕτη fj βίθλος γενέ- 
σεως ἀνθρώπων. » "Qf. γὰρ καὶ ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ 
βι6Λίον παραλελεῖφθαι, xaX οὕτως αὐτὸ προσέθηχε. 
ld est : H«c voz liber hoc loco uon exstat apud He- 
breos ; sed errore Hebrei librarii adjecia est, de- 
cepii similitudine loci illius (Gen. v, 1) in quo jacet 
apud Aquilam quidem, « Hic est liber generationum 
Adam ; » apud. LXX vero, « Hic est líber genera- 
tionis hominum. » Putavit enim. etiam hoc loco vo- 
cem liber pretermissam fuisse, atque adeo illam 
adjecit. Quibus verbis Origenes indicat vocem 8ο 
ab Hebrzo scriba in hunc locum advectam fuisse in 
quxdam exemplaria. — 'À., αὗται αἱ γενέσεις, Cois- 
lin. itemque nota Origenis, quam supra posuimus, 
hanc versionem uni Aquilez tribuit. Sed catenae ot- 
res, quibus usi sumus, etiam Symmacho ascrie 
unt. 
V. 6, "A. καὶ ἐπιφλυγμός. Αἰι,ἐπιδλυσμός, alil ἔτει- 
θλυγµός. Variat item. editio Komana unde huuc 


469 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


15. Ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς ἄλσης. 
17. Οὐ μὴ φάγῃ ἀπ' αὐτοῦ. Ἡ 


: Bats] φάΥῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου, ἂν ἡμέρᾳ άγητε ἀπ᾿ αὐτοῦθανάτῳ 


ἀποθανεῖ 


"Avtuxpus αὑτοῦ. 


κ αὑτόν. 
19. Lua. 19. θηρία. 
20. Zwot. 20. θηρίοις. 


21. Κάρον ἐπὶ τὸν Αδάμ. 
"Ἔτερος, Ὀπνον. 
Καὶ συνέχλεισεν. 


33. 99. Καὶ 


GENESIS CAP. 1l. 170 
0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΜ. 
15. Ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς. — 15. 
47. Ob φάγεσθε ἀπ αὐτοῦ,ᾖδ 17. 
e. Oi ᾶομτοὶν θνητὸς Eng. θανάτῳ ἀποθανεῖσθε 


18. Μόνον. Οἱ «Ἀοιποὶ, µοναχόν. 18. 
Ποιήσωμεν αὐτῷ fon0óv κατ 


19. 
20. 


91. Ἔχστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ. — 914. 


Καὶ ἀνεπλήρωσε, 
ᾠχοδόμησε Κύριος ὁ 
θεὺς τὴν πλευρὰν, ἆ 


99. Καὶ ᾠχοδόμησε Κύριος 6 


v ἔλαδεν, εἰς θεὺς τὴν πλενῤὰν, ἣν ἔλαδεν, εἰς 


γυναῖχα. γυναῖχα. 

25. Τοῦτο ἅπαξ ὁστοῦν Ex τῶν 25. Ἰοῦτο vov ὁστοῦν Ex τῶν «90. Τοῦτο ἅπαξ ὁστοῦν ἐκ τῶν 
ὁστῶν µου’ αὕτη αχληθήσεται ἀν- ὁστέων µου, καὶ σὰρξ ix τῆς σαρ- ὁστῶν µου (αὕτη χληθἠσεταιλῆμμα, 
δρὶς, ὅτι ἐχ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἑλή- κὀς µου. Αὕτη κληθήσεται γυνη, vel λῆψις) ὅτι Ex τοῦ ἀνδρὸς Dr, 
φθη αὐτή. ὅτι Ex τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἑλήφδη, 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

15. In horto amonitatis. 15. In paradiso voluptatis. 15. 

17. Non comedes ex ea: qua 41. Non comedetis ex eo : quo» 47. 
astem die comederis de ligno, cunque autem die comederitis ex 
mortalis eris. eo, morte moriemini. Reliqui, ^ Morte moriemini. 

mortalis eris. — 
19. 18. Solum. Reliqui, solitarium. 48. 
Faciamus ei adjutorem secun- | 
dum ipsum. 

E regione ipsius, 

49. Animatia. 19. Bestias. 19. 

20. Animalibus. 20. Bestiis. 20. 

41. Soporem gravem super Α- 91. Exstasin super Adam. Alíus, 21. 
dam. somnum. 

Et conclusit. Et replevit. 

22. 92. Et xdificavit Dominus Deus 92. Et zdificavit Dominus Deus 


costam, quam accepit , in mulie- 


rem. 


95. Hoc semel os ex ossibus 
meis. Hzc vocabitur vira, quia 
ex viro 600 sumpta est ipsa. 

suo sumpta est. 


93. Hoc nunc os ex ossibus 
meis, et caro ex carne mea. Hzc 
vocabitur mulier: quia ex viro 


costam, quam accepit, in mu 
lietem. 

93. Hoc semel os ex ossibus 
meis. Hxc vocabitur assumptio, 
quia ex viro sumpta est. 


Note et varie lectiones ad cap. II Genesis. 


Aquilz locum mutuati sunius. Utraque vox autem 
idem significat, scilicet scatebram, scaturiginem, 
vel eruptionem aquarum. ln hac porro verba catena: 
omnes Regie mss. hzc afferunt ex Eusebio Emi- 
seno : Ἑδθραῖος δὲ τις φησὶν ὅτι οὗ λέγει’ εΠηγὴ δὲ 
ἁ  έδαινεν Ex τῆς γῆς' } ἀλλά τι εἶδος ἀχλύος fj αἱθέ- 
pog συνεστῶτος παχντάτου ' οὗ τὴν ἀνάδοσιν ἀπὸ τῆς 
γῆς Ύΐνεσθαι ἔφη, xal χαλύπτειν τὸ πρόσωπον, E!cc 
δὲ ἀπὸ τῆς νοτίδος φησὶν , εἴτε θεοῦ οἰχονομοῦντος 
ἐγίνετο, οὐχ ἔχω λέγειν. Id est : Hebrgus vero qui- 
dam ait, Moysem non dicere,» Fons. a»cendebat de 
terra ; «sed. quamdam speciem nubeculm aut. acris 
consislenlis , ac densiésimi, quem e terra exhalari 
«it, ac ejus superficiem obtegere. Utrum autem.id ex 
vapore : utrum Deo sic dispensanite fiere, dicere ne- 
queo. 

Versum 7 totum secundum versionem trium in- 
terpretam ex Philopono mutuamur. In hunc autem 
versum hzc habet cod. Colbert. num. 4952, ad 
initium capitis xxvii in Job : Οἱ λοιποὶ τῶν ἑρμη- 
νευσάντων, « ἐνεφύσησεν εἰς τοὺς μυχτῆρας αὐτοῦ 
πνοῃν ζωῆς » ἐχδεδώχασι. Beliqui interpretes, « In- 
su/fluvit in nares ejus,flatum vite , » ediderunt, ubi 


Ῥλτροι.. Gn. XV, 


magis sensum, quam verba cujusque, respexisse 
videtur. Catenze omnes hanc versionem, εἰς τοὺς 
μυχτῆρας, citant ex Origene. — Coislin. e regione 
vocis Εδέμ ad marginem habet, αἵμασις, 7] τρυφή, 
id est : septum, aut voluptas, el sic solet ad nomina 
quieque propria suas significationes in margine po- 
nere, v. g., Φισὼν, στόµα χόρης, os puelle. Εὐιλὰτ, 
ὠδίνησεν, parlurivit. Γηὼν, στῆθος , pectus. Αἰθιο- 
mía, σχότωσις, obtenebratio. Τίγρις, ἁρπαγὴ ἢ τα» 
πείνωσις, rapina aut humiliatio. Y. 14. Εὐφρόττςι 
ηὐξημένος, auctus. V. 17, Αδὰμ, γηγενῆς, fj &v- 
θρωπος, ?| χοῦς, terrigena, aut homo, aut. pulvis, kt 
cap. iv, 4, Κάῑν, ζηλοτυπεῖ, mmulatur. V. 2, 
Αθὲλ, ἀτμὶς, ἡ πένθος, vapor aut. lucius, cap. n, 
10, Xfu, nomen. Χὰμ. θερμή, calor, Ἰάφεθ, πλα- 
τύναι, eztendat, dilatet, Et similia multa qu: con- 
sulto prztermisimus, quia hujusmodi etymologi:e 
alibi editze, et aliunde non accuratz, nec tanti pre- 
tii sunt. 

V. 8. Versionem Aquilz habemus ex Basilio et 
ex schedis Comb., Symmachi, et Theodotionis ex 
Hieronymo; Syri interpretis ex cod. Reg. 196δ, 
ubi locus dicitur esse Eusebii Emiseni : sie auteig 


6 





41 


habetur ibidem : Ὅ μὲν οὖν Σύρος οὕτως ἔχει γε- 
1 αμμένον, « Καὶ ἐφύτευσεν ὁ θεὸς παράδεισον ἐν 
Εδέμ. 'EC ἀρχῆς δὲ φησι μὴ κχεῖσθαι ἐν τῷ 
Ἑθραϊκῷ. ld est: Syrus sic habet, « Et. plantavit 
Deus paradisum. in. Edem.» Illud. autem « ab ini- 
tio » ait non exstare ἵπ Hebraico. lmo vero exstat 
in Hebraico ὉΤὮὪ, sed melius vertitur χατὰ &vaco- 
λάς, ab oriente, 

V. 41. De fluviorum nominibus bzc Acacius in 
catenis Regiis mss. Τὰ τῶν τεσσάρων ποταμῶν óvó- 
paca κατὰ μὲν Ἑδραίους οὕτω χαλεῖται, 6 μὲν πρῶ- 
τος Φεισὼν, ὁ δὲ δεὐτέρος Γαιὼν, ὁ τρίτος Φοράδ, 
ὁ τέταρτος Ἐδδεχέλ. Παρὰ δὲ Ἕλλησι, Γάγγης, Net- 
λος, Ἐυφράτης, Τίγρης. Quatuor. fluviorum nomina 
hec sunt apud. Hebreos, primus Phison, secundus 
Gon, tertius Phorad, auartus Eddekel. Apud Gra- 
cos a&tem, Ganges, Nilus, Euphrates, Tigris. 

V. 19. Ex Hieronymo et Drusio. Infra cap. xxxix 
Exodi, versu 6, Omvn 13318 Aquila et Theodotio 
vertunt, τοὺς λίθους ὀνυχίνους, lapides onychinos ; 
Symmachus, τοὺς λίθους ὄνυχας, lapides onychas; 
LXX, τοὺς λίθους σµαράγδου, lapides smaragdi. 

V. 45. Origenes in schedis Combefisianis Αἰθιο- 
πίας, fttc ἐστὶν Ἑθραϊστὶ Xouc* σηµαίνει δὲ σχό- 
τωσιν. Ethiopie σφι Hebraice dicitur Chus : signi- 
ficat. autem tenebras. | 

V. 14. Α., ἐξ ἀνατολῆς, Coislin. 

V. 15. Locum habemus ex Hieronymo in Quest. 
Hebr. in Genesim, ubi sic legitur : Symmachus vero, 
qui florentem paulo ante « paradisum » transtulerat, 
hic posuit, ἓν τῷ παραδείσῳ τῆς ἄλσης, quod et 
ipsum amcenitatem et delicias sonat : Drusius vo- 
cem ἄλσης suspectam habet, opinaturque legendum 
ἁλοσύνης. At si voces omnes qux in Lexicis non 
exstant suspectas haberemus, non in BHexaplis 
modo, sed etiam in aliis quibusque libris verba 
multa quasi dubia notare opus esset. Mihi vero se- 
cus videtur : ἆλσος significat nemus et locum arbo- 
ribus consitum : hinc ἄλση, amenitas, quie vox, ut 
et infinite alie, in Lexicis non observata fuit : ne 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


11 


legatur enim τοῦ ἄλσους, omnes Hieronymi editio- 
nes vetant ; et alioquin τοῦ ἄλσους non vertisset 
Hieronymus ameni!atis aut deliciarum. 

: V. A1. Versio Symmachi Grzce in omnibus ca- 
tenis Regiis habetur. Iu hunc vero locum HBierony- 
mus (Quest. Hebr. hzc habet : In quacungue autem 
die comederis ex eo, morte morieris. Melius. inter- 
pretatus est. Symmachus dicens, « Moralis. eris.) 
Ambrosius De paradiso, ο. 5, ait, Symmachus 
utrumque singulariter dixit. lMespicit Ambrosius 
ad LXX Interpretes, qui hune. versum pluraliter 
efferunt. — 'A., ὅτι ἐν ἡμέρᾳ βρώσεώς σου, Coislin. 

Ibid. Coislin., οἱ λοιποὶ, θνητὸς ἔσῃ. Θ. θανάτῳ 
ἀποθανεῖσθε. Priorem lectionem Hieronymus et Am- 
brosius uni Syinmacho tribuunt. At non. infrequen- 
ter observatur notam ol λοιποὶ usurpari etiam, cum 
unus tantum interpres versionem aliquam exhibet. 

48. in hunc locum Anastasius serm. 9 in 
Hezaemeron : Ὁμοίως καὶ ᾿Αχύλας 6 δυσσεθὴς ἑλ- 
ληνόφρων χαθάψασθαι τοῦ θεοῦ βουλόμενος, ἀντὶ τοῦ 
εἰπεῖν, « Ποιῆσωμεν τῷ ἀνθρώπῳ βοηθὸν κατ᾽ αὐτὸν, 
ποιήσωµεν αὐτῷ βοηθὸν κατέγαντι αὐτοῦ εἶπε, 
τουτέστιν ἀντίδικον καὶ πολέμιον. Sic Anastasius, 
impietatis Aquilam accusans hoc loco, cujus hit 
est sensus : Similiter εἰ Aquila, impius ille εἰ gen- 
tilium more sentiens, Deum carpere volens , pro illo, 
« Faciamus homini adjutorein secundum ipsum, » 
ita vertit, « Faciamus ipsi adjutorem ex adverso 
ipsius ; » id est adversarium et inimicum. Hac ille, 
Aquilie profecto iniquus : nam illius versionis 
Gracze sensus est, Faciamus οἱ adjutorem e regione 
ipsius, quemadmodum et Hebraica sonant. — Οἱ 
λοιποὶ, µοναχόν, Coislin. 

lbid. 'A., ὡς χατέναντι αὐτοῦ, Coislin. In ver- 
sione Aquil:e ὡς desideratur, et quidem a librariis, 
ut pito, przetermissum ; nam exprimit 3 Hebraicum. 
Versio Symmachi nunc primum prodit ex Coislin. 

V. 19. Σ., Qoa, at in sequenti , 'A., Σ., ζώοις, 
Coislin. 

V. 21. In. hunc locum fieron. Quest. Hebr.: 


CAPUT III GENESIS. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
rn^ tM Du vmm 4 1. Αρωμ. 1. Καὶ ὁ ὄφις ἦν πανοῦργος ἀπὸ 
D'noN Y που ον SU παντὸς ζώου τῆς χώρας, οὗ ἐποίησε 
Κύριος ὁ θεός. 
32 TN 
^ 
oy nM 5 ht B 6. 
' 52" 6 6. 6. 
"y mvnpem 7 7. 7. 
pw nm 8 ... 8. Λαρονα αιωμ. 8. Ἐν τῷ ἀνέμῳ τῆς ἡμέρας. 
"Toy wva 12 ' 12. 12. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Et serpens erat callidior omni 


VULGATA LATINA. 
4. Sed et serpens erat callidior 


AQUILA. 
1. Et serpens erat callidus prz 


hestia agri, quam fecerat Dominus cunctis animantibus terre, qui omni animali regionis , quod *e- 


Dcus. fecerat Dominus Deus. cerat Dominus Deus. 
Etiam quid. Cur. 
Ηοτι]. Paradisi. 
5. Aperientur oculi vestri. 9. Aperientur oculi vestri. L: 


6. Et comedit. 
1. Aperti sunt oeuli. 


8. Ad auram diei. 
12. Dedisti mecum. 


6. Et comedit. 


8. Ad auram post meridiem. 
12. Dedisti mihi sociam. 


1. Aperti sunt oeuli. 7. 


8. In vento diei. 
12. 





47$ GENESIS CAP. ΠΠ. ΄ 


Pro exstasi, id est mentis ezcessu, in [lebreo habe- 
fur, TRARDEMA, quod Aquila χαταφοράν, Symmachus 
χάρον , id est gravem et profundum soporem inter- 
pretatur, Drusius : χάρον, id ést soporem : proprie 
soporem cum gravedine significat : sed wsurpatur 
pro sopore simpliciter, ut ΤΟΠ in lingua Hebrao- 
rum. Plutarchus in Antonio de Cleopatra, Καὶ µόνον 
εὗρισχε τὸ δηγμα tfc ἀσπίδος ἄνευ σπασμοῦ χάρον 
ὑπνώδη xai καταφορὰν ἐφελχόμενον. Hic simul no- 
minat χάρον el χαταφορἀν. Loci sensus est : Solum- 
que reperit morsum aspidis, sine convulsione soporem 
gravem e somnum pro[undum attrahentem.— 'À., xal 
ἐπεχλ., 5. συνεχλ., Coislin. 

Ετερος, ὕπνον. Hanc lectionem viri doctissimi 
Jo. Ernesti Grabe beneficio habemus. Ipse veco 
muluatus est ex Anastasio lib. 1x in Hexaemeron, 
cujus duo mss. codd. habentur, alter in bibliotheca 
episc. Norvic., alter in collegio Oxoniensi. Alius 
autem habetur in. biblioth. Colbertina. Locus sic 
jacet, Αντι τῆς ἑχστάσεως, ὁ μὲν τῶν ἑρμηνευτῶν 
καταφορὰν εἶπεν ἄλλος κάρον, ἕτερος ὕπνον. Pro 
exstasi altus interpres somnum altum, alius, sopo- 
rem gravem, alius. somnum. Hic vero postremus 
mihisine ulla prorsus dubitatione Theodotio esse 
videtur. 

V. 22. Anastasius serm. 9 in Hexaemeron : Μετὰ 
*b εἰπεῖν, « xat ᾠχοδόμησε Κύριος 6 θεὺς τὴν πλευ- 
piv, » στίξας τελείαν στιγμὴν ὁ μέγας Ἀλήμης' 
καὶ τότε &pyhv στίχου ποιῆσας, ἐπήγαγε τὸ, « fjv 
ἔλαθεν ἀπὸ του ᾿Αδὰμ, εἰς γυναῖχα,ν καὶ δοχεῖ pot 
πάνυ θεοσεθῶς ἐπιστῆσαι «f| λέξει. Καὶ γὰρ xai ὁ 
θεοδοτίων οὕτω διέστειλε τοιοῦτο ῥῆμα. ld est, 
Postquam. dixerat : « Et ααἀϊβεανὶι Dominus Deus 
colam,» plenam et maximam | interpunctionem ap- 
ponens magnus Clemens, initium versus ducens, ad- 
Jedi illud, « quam acceperat ab Adam, in mulierem,» 
videlurque mihi admodum pie lectioni insistere. Si- 
quidem Theodotio hoc dictum ita distinxit. 

V. 25. Hunc versum Grace. mutuamur partim ex 
catenis Regiis, partim ex Drusio et ex edit. Ro- 


t 
mana. Symmacbi intespretatio in catenis mss. ha- 
betur in loco qui Apollinarii esse dicitur. Apud 
Origenem in Mattheum  Theodotionis versio sit 
habet, Hec socabitur mulier sumptio. ln hunc lo 

cum Hieronymus Quest. Hebr. in Gen. ; Non vides 
tur in Graco et in. Latino sonare, cur mulier ap. 
pelletur, quia ex viro sumpla sit : sed etymologta in 
Hebreo sermone servatur. Vir quippe vocatur 1s, et 
mulier 169λ. Hecte igitur ab 1s. appellata est mulier 
1954. Unde ei Symmachus pulchre etymologiam etiam 
in Greco voluit custodire, dicens : Hac vocabitur 
ἀνδρὶς, ὅτι ἀπὸ ἀνδρὺς ἐλήφθη, quod mos Latine 
possumus dicere : « Hec vocabitur virago, quia ex 
viro sumpia esl.» Porro Theodotio aliam etymolo- 
giam suspicatus est, dicens : « Hac vocabitur as- 
sumplio, quia ex viro sumpta est.» Potest quippe 
ISSA secundum varielalem accen'us et assumptio in- 
telligi. Sunt qui commodius προσλημμα substi- 
twendum putent, quía Hieronymus Assumptio ver- 
tit. Sed quid vetalat ne Hieronymus λῆμμα verte- 
ret Assumptio, cum alioquin apud Origenem Ge- 
nebrardi in Matih., p. 42, legatur Sumptio? Ve- 
rum quid si ληφιν scriptum fuisse putemus? id 
sane suadere videtur Theodorus Heracleotes, qui 
in catenis liec babet in. hunc locum, Ἐπισημαν: 
τἐον μέντοι κἀχεῖνο, ὅτι ἐπὶ μὲν τοῦ 'Αδὰμ διηρη- 
µένως εἶπεν, τῆς τε σαρχὸς τὴν ποίησιν xai τῆς Ψυ- 
χῆς' ἐπὶ δὲ τῆς Υυναιχὸς µόνον τὴν Adv εἶπεν τῆς 
πλευρᾶς. Notandum etiam εἰ illud, quod de Adam 
quidem corporis el anima creationem divisim dize- 
rit; de muliere autem solam coste sumptionem. — 
Uoislin. ad marginem, Ἔσσα 'E6paicti AM fj 
ἀνδρίς, prima versio ληψις est Theodotionis ; se- 
cunda ἀνδρίς Symmachi, ut videre est supra. Non 
male ergo augurati sumus, cum diximus, lectionem 
Theodotionis, quam Latine assumptionem expressit 
Hieronymus, Graece ληψιν esse debere. Ad Symma- 
chum vero in Coisliniauo videtur legi ἑνανδρίς, sed 
litterze paululum erasa sunt, 


CAPUT III GENESIS. 


ZYMMAXOZ. 
1. Πανουρχότερος. 


4. Ὁ δὲ ὄφις ἣν φβονιμώτατος 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Πανοῦργο:. 


πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς 
γῆς, ὧν ἐποίησε Κύριες ὁ θεός. 


Πρὸς ^i. Tt ὅτι. 
Παραδείσου. Κήπον. 
5. Συνετισθήσονται οἱ ὀφθαλμοὶ 5. Διανοιχθήτονται ὑμῶν οἱ ὀφ- 5. 
ὑμῶν. θαλμοί. 
6. 6. Καὶ Éga vov. "A Aoi καὶ ἔφαγε. 6. 
1. Συνετίσθησαν οἱ ὀφθαλμοί. 7. Διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμαί. 1. 
8. Διὰ πνεύματος ἡμέρας. 8. Τὸ δειλινόν. 8. Ἑν τῷ πνεύματι πρὸς rte 
Ψυξιν τῆς ἡμέρας, 
12. Συνῴχησάς pot. 12. Ἔδωχας μετ᾽ ἐμοῦ. 12. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. | THEODOTIO. 
1. Callidior. 1. Serpensautem erat prudentis- — 1. Callidus. 
simus omnium bestiarum , qua 
erant super terram , quas fecerat 
Dominus Deus. 
Ad quid. Quid quod. . 
Paradisi. Horti, 
. 5. Prudentíores reddentur oculi — D. Aperientur oculi vestri. . 6. 
estri. ) 
6. 6. Et comederunt. Alii, οἱ co- 6. 
medit, 
1. Prudentiores redditi sunt — 7. Aperti sunt oculi. T. 


oculi. 
8. Per spiritum diei. 
12. flabitare fecisti mecum, 


8. Ad vesperam. 
12. Dedisti mecum, 13. 


8. Ín spiritu ad refrigeiiur diel, 





175 HEXAPLORUM ου, SUPERSCUNT. 126 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
aoa 15 15. 15. 
- 14 44. 41. χοῦν. 
ον quam 1 45 15. 
16. Τὰς συλλήψεις σου. 
Xm 16. Συνάφειά σου. 
"Cyl ων ων 17 17. 47. Ἐπιχατάρατος 5h χθὼν ἕνεκά 
πο mua σου... 
Tv 19 19. 19. Ἐπιστρέψαι σε. 
mmn 20 90. 90. Λύα. 
UOD Two r0 cmm 22 23. 22. 
T nUwUD (nnm$ yc 319 ny 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
15. Seduxit me. 15. Decepit me, 15. 


14. Pulverem. 44. Terram. 


41. Pulverem. 
15. 


15. Ipsum conteret tibi caput. 


16. Conceptum tuüm. 
Desiderium tuum. 


17. Maledicta terra propter te : 
in labore comedes ex ea. 


13. (Donec) revertaris. 
20. Hava. 
92. Ecce Adam fuit sicut unus 


15. losa conteret caput tuum. 


46. Conceptus tuos. 
Sub viri potestate eris, 


17. Maledicta terra in. opere 


tuo : in laboribus comedes ex ea. 


49. (Donec) revertaris. 
20. Heva. 
99. Ecce Adam quasi unus ex 


ex nobis ad sciendum bonum et nobis factus est, sciens bonum et 


46. Conceptus tuos. 
Conjunctio tua. 


17. Maledicta bumus propier 
te.... 


19. (Donec) rerertaris. 
20. Ava. 
22. 


ma&lum. Et nunc ne forte mittat. 


,malum : nunc ergo ne forie mit- 


oo BPYYTDN Uh ΙΡ 


tat. 


Note et varie lectiones ad cap. III Genesis. 


V. 1. Lectio Aquilae apud Theodoretum, et in 
codice Regio 1888 sie habetur, itemque in schedis 
Combelisii. Hieronymus Quaest. Hebr., in hunc lo- 
cum : Pro sapiente in Hebreo habetur AROM, quod 
Aquila ei Theodotio πανοῦργον interpretati sunt, hoc 
esl, nequam ei versipellem. Magis itaque ex hoc 
verbo calliditas εἰ versutia quam sapientia demon- 
siratur. Anastasius mss. in Hexaemeron : Ὁ Σύμ. 
χαὶ ὁ Αχ. ἀντὶ τοῦ, « φρονιμώτερος, » παγουργό- 
τερος εἰρήχασι. Symmachus εἰ Aquila illius loco, 
« prudentior , » callidior dixerunt, Verum Aquilam 
πανοῦργος habuisse mullis testimoniis assetitur : 
videturque Symmachus solus vertisse πανουργότε- 
pos, quos ne disjungeret Anastasius, idipsum de 
uiroque dixit, quod modicum esset discrimen. 
Symmachum sequitur Vulgatus interpres, qui ver- 
tt callidior. — 'A., ζώων. Coislin. 

lb.d Z., πρὸς τί, Coislin. 


CAPUT IV GENESIS 


TO EBPAIKON 
"ExXAnvexol; γράµµατι. 


TO EBPAIKON. 


1 '0 'Etpoioc — 4. 

5 ὁ Σύρος, ἐχτησάμην ἄνθρωπον 

ἐν θεῷ. | 

riT99 som 2 9. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Acquisivi hominem cum Do- 

mino. Hebr. interp. et Syrus, ac- 

quisivi homiuem in Deo. 


9. Et addit ut pareret. 


VULGATA LATINA. 
1. Possedi hominem per Deum. 4. 


2. Rursumque peperit. 3. 


hid. Θ., χήπου. Idem. 

V. 5. Anastasius, uti supra, ὁ Σύμμ. elc τὸ διαν» 
οιχθήσονται, συνετισθήσονται τέθεικεν. Et ad ver- 
sum 7 : συνετίσθησαν εἴρηχε [Σύμμαχος], τουτέστιν, 
ἑσοφίσθησαν, xal εἰς ἐπίγνωσιν Ἴλθον τῆς οἰχείας | 

υμνότητος τὰ τῆς ψυχῆς αὐτῶν ὄμματα. dd est, | 
ymmachus , pro illo, « aperientur, » posuit, « pru- 
dentiores reddeniur. » Et ad. vers. 7 : Symmachus, 
« prudentiores redditi sunt, » id est sapientiores [α- 
cli sunt, et in. cognitionem proprie nuditatis vene- | 
runt oculi anime eorum. 

V. 6. Sic plerique mss. el note edit. Rom. Vile- 
turque esse lectio veterum interpretum, nam cum 
Hebraico et cum Vulgata consonat. | 

V. 7. Coislin. 8., συνετίσθησαν. Anastasius hauc | 
lectionem Symmacho tribuit, ut diximus, forte est 
utriusque. Versuum 12 et 14 lectiones mutuamur 
ex Coisliniano, qui versu 15 pro voce τηρήσει in 


ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 








ΙΤ. 


ZYMMAXOZ. 
13. 
44. 
15. 


16. Τὰς χυήσεις σου. 
H ὁρμή σου. 


AT. Ἐπιχατάρατος ἡ γη ἐν τῇ 


ἑρνασίᾳ σου, ἐν χαχοπάθει (f. xa- 
χαπαθείᾳ) φάγῃ αὐτὴν. 


19. 


20. Ζωογόνος. 
23. δες ᾿Αδὰμ Ὑέγονεν ὁμοῦ 


ἀφ᾿ (ἡμῶν) bv τῷ γινώσχειν χαλὸν 
Ἡ πονηρόν. Νῦν οὖν μηδαμῶς ἐχ- 


τείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 
SYMMACHUS. 
15. 


14. 
45. 


16. Partus tuos. 
Appetitus kius. 


17. Maiedicta terra in opera- 
tiome tua; in srumna comedes 
eam. 

19. 

90. Vivipara. 


22. Vidisti, Adam factus est si- 
mula nobis in cognoscendo bo- 
πα aut malum. Nunc igitur ne- 
quaquam exiendeprs manum suam. 


GENESIS CAD. IV. 
ty. 


15. Ἠπάτησέ µε. " AJ.lot, ἑπη- 
γἀγετό με. 
14. Γοῦν. 
15. Αὐτός σου τηρῄσει χεφαλή», 
"A-LA0c, αὐτὴ σουτειρῆσει χεφαλήν. 
16. Τὸν exevav uóv σου. 
M τὸν ἄνδρα ἡ ἀποστροφή 
V. 


47. Ἐπιχατάρατος ἡ γη ἐν τοῖς 
ἔργοις σου * ἐν λύπαις φάγῃ αὐτίν, 


19. Αποστρέφαι σε. 
20. Ζωή. 


22. ἸΙδοὺ 'AbXp. γἐγονεν ὡς εἷς 
ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσχειν καλὸν xal 
πονηρόν xai νῦν µήποτε ἑχτείνῃ 
τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 


LXX INTERPRETES. 


15. Decepit me. Alli, seduxit me. 


44. Terram. 


15. Ipse servabit caput tuum. 
Alius, ipsa conteret caput tuum. 


46. Gemitum tuum. 
Αά virum conversio tua. 


17. Maledicta terra in operibus 
tuis, in tristitiis comedes eam. 


19. (Donec) revertaris. 
20. Vita. 
22. Ecce Adam factus est sicut 


unue ex nohis in cognoscenio 
bonum et malum. Et nunc ne forte 
extendat manum suam. 


478 
6EOAO0TICN. 


15. 


14. 
15. 


16. Τὰς xvfjosu σου. 


17. Ἐπικατάρατος $ yt ἁδαμαὰ 
ἐν τῇ παραθάσει σου, μετὰ µέχθου 
φάγη a2-fv. 

19. 

ου. 


23. 


THEODOTIO. 
15. 


14. 
415. 


16. Partus tuos. 


17. Maiedicta terra adama in 
transgressione tua, cum labore co- 
medes eam. 


19. 
90. 
22. 


Note et vari» lectiones ad cap. III Genesis. 


margine habet τρίψει, eraso interpretis nomine... 

V. 8. Hieronymus : In plerisque codicibus Latino- 
quod hic posuimus « ad vesperam, » 
post meridiem habetur, quia τὸ δειλινόν Graecum ser- 
monem ad verbum trans(erre non possumus : pro quo 
in Hebrgo soriptum est, LARVE AIOM, 


Γκπι, pro eo 


interpretatus. est, tv τῷ ἀνέμῳ τῆς 


« in vento diei, » Symmachus vero, διὰ πνεύματος 
ἡμέρας, « per spiritum diei. » Porro Theodotio ma- 
µατι πρὸς χατάφυξιν τῆς ἡμέ- 
pas, wt meridiano calore transacto, re[rigerium aure 


nifesiius, Ev τῷ πνεύ 


spirantis ostenderet. 


V. 13. Sic Drusius ex Augustino Eugubino Steu- 
chio, qui vertit, seduxit me. Mavult Drusius verti, 
incitavit, vel impulit me, vel persuasit mihi. At si 
seriem spectes, recie, ni fallor, vertitur, seduzrit 
me. Quid vero sj suspicemur legendum ἁπηγάγετό 


με, pro ἐπηγάγετό µε. 


ZYMMAXOT. 


. Καὶ πάλι Écexev. 


SYMMACHUS. 


. Rursumque peperit. 


od Aquila 
μέρας, id est, 


V. 15. "AAA, αὐτή σουτειρήσει χεφαλἠν. Ita mss, 
quidam, et hzec videtur fuisse lectio veleris cujus- 
dam interpretis, cujus nomen tacetir, et 
quitur vulgatus int. Hieronymus in Quest. 
ipse legendum esse confirmat; sed Augustinus et cze- 
teri fere Patres, ipsa legunt, ut nolatur in edit. lom. 

V. 10. Hieronymus Quest, in Genes. : Pro « con- 
versione » Aquila « societatem »» Symmachus « appe- 
titum vel. impetum » transtulerunt. vocem Grzecain 
συμμαχία, jam anteliac, quasi Aquile esset, a nu- 
pero quodam adhibitam, utpote suspectam, nulloque 


uem se- 
ebraicis, 


veterum testimonio assertam. 


ex Coislin. 
CAPUT IV GENESIS. 
0’. 


4. Ἑκτησάμην ἄνθρωπον διὰ τοῦ 


εοῦ 


9. Καὶ προσέθηχε τεχεῖν. 
' LXX INTERPRETES. 
1. Àcquisivi hominem per Deum. 


3. Et adjecit parere. 


Ibid, Coislin. 'À., τὰς συλλ. Σ., Θ., τὰς xv. 

Ibid. Coislin. 'A.,Z συνάφεια, ὁρμὴ. Prima lectio 
est Aquilae ; secunda Symmachi. 

V. 17. He. Symmachi et Theodotionis lectiones 
ex eodem Coisliniano proferuntur. Reliquae lectiones 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
. A . 
2. 
THEODOTIO. 
4. 
2. 


)?9 
TO EBPAIKON. 


v" yon 4 "0 Σύρος, χαὶ εὖ» 
δόχησεν ὁ θεός. 
| mu ws ὃ 
vB Ven Ἵνω ppo omn 


"b mn mzb πρ ὃν my S816 


wo DN Dep murUzN UG 7 
ow) γ11 TOwcn nne» i'n 
ven nns προ 

8 
"«-w yi 19 Ὁ '"E6gaioc καὶ ὁ 
Zpcc, Σαλευόμενος xai ἄχαταστα- 

τιυν. 

zr 1 στου Ὦ mw 15 

Dp'awyuv vp 


Dp'owrnyzw o 34 
Yong τὸ vas xOpm 25 
τιν ym nie 


m Dui ΝΟ Um ww 96 ο 
Εἐραῖος. οὗτος Ἠλπισεν ἐπικαλεῖ- 
αθαι τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ θεοῦ. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Et respexit Deus. Syrus , el 
acceptum habuit Deus, 


5. Non respexit. 


, Et iratus est Cain valde, et con- 
ciderunt vultus ejus. 


6. Et dixit Dominus ad Cain : Ad 
quid est ira tibi ? 


1. Nonne si bene feceris , ele- 
vare ; et si non bene feceris , ad 
ostium peccatum cubaus? Et ad te 
appelitus ejus ; et ty doininaberis 
in eum. 

9 


19. Nebreus et Syrus, Flu- 
oiuans ei instabilis. 


15. Et dixit ei Dominus : Pro- 
terea omnis occidens Cain, se- 
ptempliciter vindicabitur. 

24. Quia septempliciter vindi- 
cabitur. 

. 95. Et vacavit nomen ejus Seth 
dicens : Quia posuit mihi Deus se- 
uen alterum, 

26. Tunc coeptum est invocari 
nomen Domini. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


430 
AKYAAE. 


4. Καὶ ἀπεχλήθη [αἱ. &rexnid- 
0x * Coisl. ἐπεχλίθη] ὁ θεός. 

δ. 
Καὶ ὀργίλον τῷ Κάῑν σφόδρα, χαὶ 
ἔπεσε τὸ πρόσωπον αὗτου. 


6. Καὶ εἶπε Κύριος πρὺς Κάῑν, 


Εἰς τί τὸ ὀργίλον σοι; 
7. 


8. Διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον. 
12. 


15. (Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Kopux, 


' Avi πᾶς ὁ ἀποχτείνας Κάῑν, δίχτν 


VULGATA LATINA. 
4. Et respexit Deus. 


5. Ad Cain vero et ad munera 
illius non respexit. 

lratusque est Cain vehemen- 
ter, et concidit vultus ejus, 


6. Dixitque Dominus ad eum : 
Quare iratus es ? 


1. Nonne si bene egeris , reci- 
pies ; sin autem male, statim in 
foribus peccatum aderit? Sed sub 
te erit appetitus tuus, el tu domi- 
naberis illius. 

8. Egrediamur foras. 


12. Vagus et profugus. 


45. Dixitque ei Dominus , Ne- 
quaquam ita fiet: sed omnis qui 
occiderit Cain, septuplum punietur. 


94. Septuplum ultio dabitur. 


95, Vocavitque nomen ejus Seth 
dicens: Posuit mihi Deus semen 
aliud. 


26. [ste ccepit invocare nomen 


δώσει ἑπταχή.) 


24..... 


25. (Καὶ ἐχάλεσε τὸ ὄνομα αὖ- 
τοῦ Σὴθ λέγουσα, "Ori ἔθηχε θεός 
μοι σπέρµα ἕτερον.) 

26. Τότε ἤρχθη τοῦ χαλεῖσθαι Ey 
ὀνόματι Κυρίου. 


AQUILA. 


4. Et delinitus [al. inclinatus | 
est Deus. 
5. 


. Et iratus est Cain valde, et con- 
cidit vultus ejus. 


6. Et dixit Dominus ad CaiD : 
Cur iratus es ?; 


1. 


8. Transeamus in campum. 
12. 


15. Et dixit ei Dominus, Pro- 
pterea orouis qui occiderit Cain, 
septempliciter ulciscetur. 


94. Septimus poenas dabit. 


95. Et vocavit nomen ejus Sétfi, 
dicens, Quia posuit Deus mibi 
semen alierum. 


96. Tunc ceptum est vocari in 


Domini. Hebraeus alio modo, hie nomen Domini. 


speravit appellari nomine Domini 
ei. 


Νοιθ et vari& lectiones ad cap. IV Genesis. 


V. 4. Hic locus prodit ex schedis Combelisii, qui 
onspeliensi se mutuatum esse 
testificatur : sic autem habet : Ὁ Ἑθμαῖας καὶ ó Σύ- 
ρος, € ἐχτησάμην ἄνθρωπον Ev Θεῷ,» ὡς ἀνατιθέν- 
τος (sic) τὸν πρωτότοχον Θεῷ. ld est, Hebreus et 
Syrus, « possedi hominem in Deo, » acsi primogeti- 


ex ms. quodam 


tum suum Deo consecret. 

V. 4. 'Ax., xal ἀπεχλήθη, vel melius, ἆπεχη- 
λήθη, deliuitus est. Interpres Procopii Latine, Sola- 
tionem accepit. Theodotio, ἐνεπύρισεν, inflamma- 
vit. Hieronymus : Unde scire poterat Cain. quod fra- 
tris munera suscepisset Deus, οἱ sua respuissel, uisi 











191 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. Καὶ ἑτέρφθη 6 θεός. 


b 

6. ο 

7. ΑἉλλ' ἐὰν ἁγαθύνῃς, ἀφήσω: 
ἐὰν δὲ μὴ ἀγαθύνῃς, παρὰ ὄνραν 


ἁμαρτία ἔγχειται. 


8. 
13. 


κά 


15. (Kat εἶπεν αὐτῷ ὁ Κύριος, 
U3; οὕτως, ἀλλὰ πᾶς ὁ ἀποχτείνας 
Κάῑν, ἕθδομος ἐχδίκησιν λήφε- 
ται.) 

24..... 


25. 


26. 


SYMMACHUS. 
4, Et delectatus est Deus. 


. 1. Sed si bene feceris, dimittam ; 
8l vero non bene feceris ad januam 
peccatum jacet. 


P. 
13. 
15. Et dixit ei Dominus , Non 


sic, sed omnis qui occiderit Cain 
septimus vindictam accipiet. 


21. Septimus penas dabit. 


35. 


96. 


'Seth , dicens : 


GENESIS CAP. IV. 
ο’. 
4. Καὶ ἐπεῖδεν o θ:ός. 


δ. 00 προσέσχε. 

Καὶ ἐλυπήθη Κάῑν λίαν, χαὶ συν - 
έπεσε τῷ προσώπῳ αὐτοῦ. " A.Ll.c, 
xat ἐλύπησε Κάῑν. 

6. Καὶ εἶπε Κύριος ὁ θεὺς τῷ 
Κάῑν, Ἵνα τὶ περίλυπος ἐγένου ; 

7. Οὐχ ἐὰν ὀρθῶς προσενέγχης, 
ὀρθῶς 5i μ διέλῃς ; Ἴμαρτες; 
Ἡσύχασον. Πρὸς σὲ ἡ ἀποστροφὴ 
αὐτοῦ, xal σὺ ἄρξεις αὐτοῦ. 

δ. Διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον. 

12. Στένων χαὶ τρέµων. 


15. Καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Κύριος, 
Οὐχ οὕτως, πᾶς ὁ ἀποχτείνας Κάῑν, 
ἑπτὰ ἐχδιχούμενα παραλύσει, 


24. Ἐπτάχις ἐχδεδίχηται. 

25. Καὶ ἑπωνόμασε τὸ ὄνομα αὖ- 
τοῦ Σὴθ λέγουσα, Ἐξανέστησε γάρ 
μοι ὁ θεὸς σπέρμα. 

26. Οὗτος Έλπισεν ἐπιχαλεῖσθαι 
τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ θεοῦ. 


LXX INTERPRETES. : | 
4. Et respexit Deus. 


b. Non advertit. 

Et contristatus est Cain valde, 
et concidit vultu suo. Alius, et 
contristavit Cain, 

6. Et dixit Dominus Deus ad 
Cain : Quare tristis factus es ? 


7. Nonne si recte offeras, n^n 
autem recte dividas, peccasti ? 
Quiesce : ad te conversio ejus ; et 
tu principatum habebis ipsius. 


8. Transeamus in campum. 
12. Gemens et tremens. 


15. Et dixit ei Dominus : von 
Sic, omnis qui occiderit Cain , 
septem vindictas exsolvet. 

94. Septies vindicatum est. 


$5. Et cognominavit nomen ejus 
Suscitavit eniin 
mibi Deus semen alterum. 

26. Hic speravit invocare nomen 
Doisini Dei. 


189 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


&. Καὶ ἐνεπύρισεν ὁ θεέός.... 


ὅ.,.οὐκ ἐνεπύρισε. 


6. 


1. Οὐχ ἂν ἀγαθῶς ποιᾷς δεχτὸν, 
xal ἂν μὴ ἀγαθῶς ποιῆς, ἐπὶ θύρας 
ἁμαρτίᾳ ἐγκάθηται, Πρὸς σὲ ὀρμὴ 
αὐτοῦ, xal ἄρδεις αὐτου. 

8. 

12. 


15. (Καὶ εἶπεν αὐτῷ 6 Κύριος, 
Οὐχ οὕτω. πᾶς ὁ ἀποχτείνας Κάῑν. 
τὴν ἑθδομάδα ἐχδιχούμενα παρα- 
λύσει.) 


THEODOTIO. 


4. Et. inflammavit Deus swpep 
Abel, et super sacrificium ejus. 


5. Super Cain vero, et super 
sacrificium ejus non inflamrzavit. 


1. Nonne si bene feceris ac- 
ceptabile erit; et si non bene fe- 
ceris , super januam peccatum in- 
side? ad te impetus ejus, οἱ 
principatum habebis ipsius. 

$. 

12. 

15. Et dixit ei Dominus , Non 
sic: omnis qui occiderit Cain , 
septem vindictas exsolvet, 

24. l'er septenarium ulciscetur. 


25. 


- 96. 


Note οἱ varie lectiones ad cap. IV Genesis. 


interpretatio illa vera est, quam Theodotio posuit : 
* Et inflammavit Deus. super Abel εἰ super. sacrifi- 
cium ejus ; super Cain vero et super. sacrificium ejus 


ποπ inflammavit.» 


Coislin., ἐπεκλίθη. En tertiam Aquilze lectionem. 
Prior erat ἀπεχλήθη, avocatus. est, quam ex conje- 


ctura sic restitui voluit Drusius, ἀπεχηλήθη, deli- 
nilus est. Verum sincerior videtur hzc Coisliniani 
codicis, ἐπεχλίθη, inclinatus est. Ad Theodotion.iu 


puto melius ἐνεπύρισεν dici quam ἑπύρισεν. 


V. 5. Hanc Αι versionem habemus ex Thco- 
doreto. Drusius male legerat, ut et ipse subodora- 


125 


tir, xg ὀργΏον τὸν Κάῑν' melius legitur, τῷ 
Κάῑν, ut efferunt Theodoreti editi et schede Com- 
befisiane; quz postremz omiuunt σφόδρα. LXX 
habent, καὶ ἐλυπήθη. Alii, xai ἐλύπησε, supple 
τὸν Κάῑν. . JL 

V. 7. Hunc insignem Symmachi et Theodotionis 
locum ex schedis Combefisianis excerpsimus. llle 
vero ex codice Monspeliensi acceperat. ln jisdem 
porro schedis paulo post subjicitur : Χρὴ Υινώσχειν 
ὅτι ὁ µαχάριος Κύριλλος οὕτως εἶπεν εἰρῆσθαι παρὰ 
Θεοῦ: πρὸς μὲν τὸν Κάῑν, « ἥμαρτες, ἠσύχασον"» πρὸς 
δὲ τὸν "Αθελ, c Πρὸς σὲ ἡ ἁποστροφὴ αὐτοῦ, xal σὺ 
ἄρξεις αὐτοῦ.» Ταῦτα τίθησιν ἐν τοῖς DJazv- 
ροῖς. ld est : Sciendum est. B. Cyrillum hoc Dei 
dictum sic interpretari ac. distinguere; nempe ad 
Cainum ici,« Peccasti, quiesce;» ad Abelem vero :« Ad 
te conversio ejus, et. tu principatum habebis ipsius. » 
Hac ille in Glaphyris. 

V. 8. Διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίο». In hsec verba scho- 
Jion, Παρ᾽ οὐδενὶ τῶν λοιπῶν χεῖται τὰ ῥήματα τοῦ 
Κάῑν τὰ πρὸς "Αθελ' ἁλλ᾽ οὐδὲ παρ) Ἑδραίοις' ἀλλ' 
ἐν ἀποχρύφῳ φασίν. Παρὰ δὲ τοῖς O' χεῖται' ἔχει δὲ 
αὐτὰ xat τὸ Σαμµαρειτικόν. Apud neminem reliquo- 
rum exstant. verba Cain. ad. Abel ; sed neque apud 
Hebreos. Verum aiunt in Apocrypho esse. Habeniur 
aulem apud LXX | aique etiam in. Samaritano. Alii 
vero codices ex Origeue : Ἐν τῷ Ἑδραϊκῷ τὸ λεχθὲν 
ὑπὸ τοῦ Κάῑν πρὸς τὸν "Α6ελ, οὐ γέγραπται’ καὶ ol 
περὶ ᾿Αχύλαν ἔδειξαν' ὅτι ἐν τῷ ἀποχρύφῳ φασὶν οἱ 
Ἑδραϊοι χεῖσθαι τοῦτο ἐνταῦθα χατὰ τὴν τῶν 0’ Ex- 
δοχἠν. In Hebraico dictum illud Cain ad Abel, scri- 
pium non reperitur :. Aquila. tamen. exhibet ; quo- 
niam Hebraei dicunt hoc in Apocrypho jacere, quem- 
admodum habetur apud LXX. Hc notatu digna 
ignoti cujusdam et Origenis loca, qu:e ex manu- 
scriptis nostris excerpsimus, in serie reponenda du- 
ximus, ut unde prodeat illud, διέλθωµεν εἰς τὸ πε- 
δίον, quod Aquila et LXX expresserunt, statim de- 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


e 


prehendatur. Observandum est autem priorem no- 
tam a Nobilio et Drusio Cyrilli nomine circumferri ; 
sed perperam, ut monet Combefisius in memoratis 
schedis : Ex Regiis codicibus εἰ cod. Mazarini (sic 
ille) Siztina habet Cyrilli nomine, cum Cyrillus non 
habeat. Quia forte invenit Nobilius in catena istis si- 
mili subjectum superiori scholio. cui nec ipsum bene 
inscriptum Cyrilli nomen. Porro in nota a Nobilio 
et Drusio Cyrilli nomine allata, deest illud, à32' àv 
ἀποχρύφῳ φασίν. Monent autem. hzec duo scliolia, 
verba superius allata, qux in Hebraico non exstant, 
ex apocrypho desumpta esse a. Septuaginta Inter- 
pretibus et ab Aquila, ipsosque Hebraeos in apo- 
crypho quodam agnoscere. Ápocryphus vero liber 
hujusmodi qui fuerit ignoratur. Hieronymus Quest. 
in Genesim :. « Eti dixit. Cain ad Abel frairem 
suum,» subauditur ea que locutus. est Dominus. 
Superfluum ergo est quod in. Samaritanorum el no- 
stro volumine reperitur. Notat Nobiliusea ipsa verba 
in Thargum Jerosolymitano, qui Homz est, ha- 


beri. 

V. 12. Catenze Regi : Ὁ Ἑδραῖος xal ὁ Σύρος, 
σαλευόµενος xaX ἀχαταστατῶν, τουτέστι ph µένων ἓν 
EX, τόπῳ. Id est, Hebraeus et Syrus, « fluctuans εἰ 
instabilis , » hoc est, non manens in eodem loco. Exli- 
tio autem Romana loco τοῦ, d Ἑδραῖος xal d Σύ- 
poc, habet, οἱ &A4Aor, similiterque Theodoretus, 
qui ait : τὸ «τρέμειν,; ἡ κατὰ τοὺς ἄλλους ἑρμηνευ- 
τὰς « ἀχαταστατεῖν. » Id est, « Tremere, » sive, secun- 
dum alios interpretes, « instabilem esse.» Hinc su- 
spicatur Drusius illos alios interpretes esse Aq., 
Symm., et Theodotionem : quod el ego facile cre- 
diderim. Scholiasts quippe et Theodoretus, quando 
οἱ ἄλλοι, vel οἱ λοιποί ponunt, hos iuterpretes indi- 
cant. Huic opinioui suffragatur Procopius in Ge- 
nesim : Hebraica veritas, inquit, habet, ut ex aliis 
interpretibus didici, « Eris mobilis et. instabicis, «on 
manens fixis sedibus in uno loco, sed. errabundus et 


CAPUT V GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµμµατι. 


Ὀπν πο 22m 1 4. 
σου τν 3 3, 


ον DT ο "m ὅ 
rus D'U TU mw yon 


cx vss nom nmm 25 
"Dons Tom πο naa sum. TO 
»sOpatxóv καὶ τὸ Σαμαρειτικὸν , 
χαὶ ἔζησε Μαθουσάλα ἔτη ρπζ’ xal 
ἐγέννησε τὸν Λάμεχ. 


σανα. 


25. 


5. Όναεειου χολ «e. Άδα 
αι θησα µηωθ cava ουσαλωσειμ 


1. Τοῦτο τὸ βιθλίον γε τωυν 
Abd. B Tevvnuá 
9. 


ασερ — 5. Καὶ ἔζησεν ᾿Αδὰμ τριάχοντα 


ἔτος, καὶ ἑνναχόσια ἔτος. 


25. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Hic liber generationum Adam. 
9. Nomen eorum. 


5. Et fuerunt omnes dies Adam, 
quibus vixit nongenti anni et tri- 
gina anni. 


25. Et visit Mathusala septem 
et octoginta annos et centum an- 
nos, et genuit Lamech. Hebr. 
et Samarit. Et vixit Mathusala 
CLXXXViI annos, et genuit Lamech. 


VULGATA LATINA. 


1. Mic est liber generationis Α- 
dam. 


2. Nomen eorum. 


5. Et factum est omne tempus 
quod vixit Adam , anni nongenti 
triginta. 

95. Vixit quoque Matbusala cen- 
tum octoginta septem anuwis. et 
genuit Lamech. 


AQUILA. 
1. Hic liber generationum Adam. 
2. 


5. Et vixit Adam triginta annos 
et nongentos annos. 


25. 








185 GENESIS CAP. Y. *36 


vagabundus sn orbe vives. » Sate hec expositio vera 
est et ab omnibus Catholicis recipitur. Nec dubium 
videtur hos interpretes esse Aq., S. et Th. Hieron. 
Quest. in Gen. * Duod LXX Naid transtulerunt, in 
Hebreo που dicitur, et interpretatur , σαλευόµε- 
voc, id est fluctuans et instabilis, ac sedis incerta. 
ltaque hzc lectio, non. Hebrzi modo et Syri, ut fe- 
runt eatene Regi, sed etiam aliorum interpretum 
esse videtur. 

V. 15. Grzca trium interpretum verba a quodam 
nopero allata, uncinis inclusimus, quia nusquam 
reperimus. In hunc locum Hieronymus , Quest. in 
Genes. 5 « Omnis qui occiderit Cain, septem vindi- 
etas exsolvet. » Pro « septem vindicias » Aquila « sep- 
templiciter » interpretatus est; Symmaclius, « sepii- 
mum; » Theodotio, « per hebdomadem. » Super quo 
capitulo exstat epistola nostra ad Damasum. ln epi- 
stola autem ad Damasum sic liabet : VAIOMER LO 
ΑΡΟΝΑΙ LOCHEN CHOL OREG CAIN SOBATHAIM 10CCAMO. 
Aquila . £t dizit ei Dominus, « Propterea omnis qui 
occiderit Cain, septempliciter wlciscetur. ». Symma- 
chus : « Et dixit ei Dominus : Non sic, sed omnis 
qui occiderit Cain, hebdomas , sive septimus vindica- 
bitur. » Septuaginta. et. Theodotio : « Et dizit ei 
Dominus : Non sic, sed omnis qui occiderit Cain, 
septem. vindictas exsolvet. » Reliqua vide ibi. Proco- 

ius in. Genes. p. 86 : Quidam magis proprie istum 
ocum interpretantur , dicentes : oportet Cainum 
septies puniri ob commissum parricidium ; Aquilas 
sic reddidit : « Sepiies. » Symmachus vero sic ver- 
lit : « Septies dabit ρῶκας, » quod quidam sic intel- 
ἱετετωπί :. in sepiem generationibus ponas pendet, 
Verum Hebraeus post dictionem « interficiens » pun- 
ctum local. 

V. 24. Hxc ex Procopio desumpta sunt, cujus 
hec sunt verba p. 90 : Sed nihil moror sive dona 
Gpiritus sancii , sive septem pairum personas , illa 
&piem accipias. lili senteniim asiipulatur Theodo- 


tio — presentem locum trans[erens : « Per septena- 
rium ulciscetur. » Symmachus sic vertit : « Sepii- 
mus penas dabit. » Proinde Lamechwus forte septi- 
mus fuit, qui penas inf[lixit. 

V. 25. Latine hic versiculus exstat apud Hiero- 
nymum in Quest. ad Genesim. Ex Latinis Grzeca 
concinnavimus, quia videtur non potuisse alio modo 
legi. Uncinis tamen inclusimus, ne quis aliunde 
excerpta putaret. 


V. 96. Sic omnes catenx Regis, sic item βοηθά 
Combelisiane Aquile locum efferunt. Drusius le- 
gerat : 'Ax., τότε Ίρχθη τοῦ χαλεῖν ἐν ὀνόματι Ku- 
ρίου. Theodoreti editi, ᾽ΑΧ., τότε ἤρχθη τοῦ καλεῖ- 
σθαι τῷ ὀνόματι Κυρίου. Versionem ex Hebreo ca- 
tena omnes mss. habent nomine Eusebii Emiseni, 
cujus totum locum afferre libet : Ἐν τῷ Ἑδραϊκῷ 
οὐχ οὕτως λέγει * à, « θὗτος fjXmoev ἐπιχαλεῖσθαι 
τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ θεοῦ , » τουτέστιν Υἱὸς θεοῦ 
λέγεσθαι χαὶ θεός. Οἱ γὰρ ἀπὸ τοῦ En8 δίχαιοι γεχό- 
νασιν. 0θεν ἡ Γραφὴ ἑαυτῇ ἀχολουθοῦσα μετὰ ταῦτά 
φησι’ « Kal ἴδον ol υἱοὶ τοῦ θεοῦ τὰς θυγατέρας 
τῶν ἀνθρώπων , » τουτέστιν οἱ δίχαιοι. O5 γὰρ ἣν 
ἐπιμιξία τῶν νἱῶν Zh0 πρὸς τοὺς ἀπὸ τοῦ Κάῑν. Id 
est : In Hebraico non ita dicit ; sed, « Hic speravit 
appellari nomine Domini Dei, »h»c est, Filius Die ac 
Deus dici. Nam qui a Setho ortum ducebant , justi 
[uerunt. Ouamobrem Scriptura, sibi ipsi consonans, 
postea dicit : « Et viderunt. filii Dei (lias hoininum,» 
id est justi. Nulla quippe commisito erat inter fi- 
lios. Sethi et Caini progeniem. Aliam interpretatio- 
nem exhibet Hieronymus Quaest. in Gen. : Enos, 
juxta lingue Hebree proprietatem, homo vel vir di- 
citur , et pulchre , quia hoc vocabulum habuit, de eo 
scriplum est, « Tunc. initium fuit. invocandi nomen 
Domini : » licet plerique Hebreorum aliud arbitren- 
tur, quod tunc primum in nomine Domini et similitu- 
dine ejus, fabricata sint idola. 


CAPUT V GENESIS, 


AYMMAXOZ, 6. . ΘΕΟΣΟΤΙΩΝ. 
4. 1. ΑΌτη ἡ βίδλος Υενέσεως àv- — 1. 
θρώπων. 
2. Τὸ ὄνομα αὐτοῦ. "Α.ΐοι, τὸ 2. 
ὄνομα αὑτῶν. 
b. ο B. Καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι ῥὃ. 
'Abàp, ἃς ἔζδπσε, ιάκονοι fal 
ἑνναχόσια ἔτη. 
25. 25. Καὶ ἔζησε Μαθουσάλα ἑπτὰ — 95. 
ἔτη xaX ἑξήχοντα xal ἑχατὸν, xai 
ἐγέννησε τὸν Λάμεχ. ο 
SYMMAEHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
4. 1. Hic liber generationis homi- — 1. 
num. 
2. 2. Nomen ejus. Alii, nomen 2. 
eorum. 
5. 5. Et factisunt omnes dies Adam — 8. 
quibus vixit, triginta et nongenti 
anni. 
ex 25. Et vixit Mathusala septem 25. 


annos et sexaginta et centum , et 


genuit Lamech. 





MT 
TO EBPAIKON, 


viu ἣν ΠΟ mm «96 96. 


yzun nuo ΤΟΥ mno ο τν 
"UO nmmwO. 'E6p. xal Σαµαρ, xo 
ἔζξησε Μαθουσάλα μετὰ τὸ γεννῆσαι 
αὐτὸν Λάμεχ΄, δύο χαὶ ὁγδοήχοντα 
xaX ἑπταχόσια Ex. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


26. Et vixit Mathusala, postquam 
genuit ipse Lamech, duos et octo- 
gua annos et septingentos annos. 

ebr. et Samar. Et vixit Mathusala, 
postquam genuit Lamech, duos et 
octoginta et septingentos annos. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


26. Et vixit. Mathusala , post- 
quam *genuit Lamech, septingentis 
octoginta duobus annis. 


183 
ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 
96. 


Note et vari& lectiones ad cap. V Genesis. 


V. 1. Hanc Aquilz lectionem mutuati sumus ex 
loco quodam Origenis, quem supra attulimus in no- 
tis ad versum 4 capitis 1. 

V. 29. "AAAot , τὸ ὄνομα αὐτῶν , ex plerisque ma- 
nuscriptis. Hxc vero lectio cum Hebraico con- 
sonat. | 

V. 5. Prodit hic Aquil:e locus ex Epiphanio De 
mensuris et ponderibus, p. 169. Ubi non omnia He- 
braici textus verba transferuntur. An Aquila ipse 
omiserit, an €piphanius delruncarit, incertum. 
Hebraica item Grzce scripta non quadrant apud 
Epiphanium. Nos ad litteram referimus. Hic vides 
nimio scrupulo Aquilam llebraicz litterz servien- 
tem, τριάχοντα Exo; , triginta annum , et ἐνναχόσια 
ἔτος, nongentos annum vertere, quia nimirum He- 
braicus textus ad utrumque habet nw in singulari. 
ln aunos autem generationum insignem Eusebii 
Emniseni locum afferain desumptum ex schedis Com- 
beflsianis. "Ότι ὁ Ἑθραῖος καὶ 6 Σύρος, καὶ ὁ Σύμ- 

χος παρὰ ρ' ἔτη ἀεὶ γενεαλογεῖ, χαὶ ὑποδείγματος 

νεχεν. ἐπ αὐτοῦ τοῦ ΑἈδὰμ γέγραπται σλ γεννᾷν 
τον X10: ὁ Ἑθραῖος pX* προστίθησι δὲ αὐτὰ εἰς 
ὑπόλοιπον ζωῆς τοῦ ᾿Αδάµ.Ι. e. Hebraeus εἰ Syrus. οί 
Symmachus in genealogiis centum annos minus sem- 
per ponunt ; exempli causa , scriptum est [in LXX 
Inlerpretibus| quod Adai anno vite ccxxx genuerit 
Seth : ibi Hebraeus cxxx habet. Illos autem centum 


CAPUT VI 
TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


annos reliquis Adami vite annis adjungit.  Ani- 
madvertas autem flebreum et Syrum afferri , qua 
de re pariterque de Samaritano pluribus agitur in 
Przliminaribus, ubi disquiritur an Graci interpre- 
tes qui ex Hebraico, Syriaco et Samaritano trans- 
tulerint, his in locis intelligantur; an vero ipsi ve- 
teres lectionum indagatores, Hebraicum, Syriacum 
et Samaritauum textum, ad certa loca consulentes, 
ea ipsa Grace versa nobis exhibeant. 

ers. 25 et 26 interpretationem ex 8chedis Com- 
befisii desumpsimus. llle vero ex codd. Monspe- 
liensi οἱ Mazarinzeo exscripsisse se dicit. In hunc 
locum Hieronymus Quest. in Genesim : « Ft vixit 
Mathusala centum annos et sexaginta et septem , 1 
etc. Famosa quastio, et disputatione omnium Ec- 
clesiarum ventilata, quod juxta diligentem supputa- 
tionem, quatuordecim annos pos: diluvium Matiu- 
sala vixisse referatur. Etenim cum esset Mathusala 
annorum centum sexaginta septem , genuit. Lamech. 
Rursum Lamech, cum esset annorum centum  ocio- 
ginta octo , genuit Noe , anni vite Mathusalag, tre- 
centi quinquaginta quinque. Sexcentesimo autem unno 
vite Noe, diluvium factum est. Ác per hoc habita 
supputatione per partes, nongentesimo quinquage- 
simo anno Mathusalg , diluvium [fuisse convincitur. 
Cum autem. supra nongentis sexaginta novem anuis 
vixisse sil dicius,nulli dubium est quatuordecim eum 


GENESIS. 
AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΣΤΗ ὪνΝ COWDWATI η 2 7 2 
To 13 mmn 
Ey» ea mm gm s5 5 2M 


να "1 Ores 4 4. 


CUWCCDN mUyco m cmm 6 —— 6. 
U-oN ayymn"m vow 


9. Ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τῶν Οεῶν 
τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων. 


4. Οἱ ἐπιπίπτοντες σαν ἐπὶ τῖς 
τῆς. 

6. Καὶ µετέμελήθη ὁ θεὺς ὅτι 
ἑποίησε τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ της Yo 
xal διεπονήθη πρὸς καρδίαν α»- 
τοῦ. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Et viderunt (ilii Dei filias ho- 
minis, quod pulchre. 


9. Non contendet spiritus meus 


cum homine in seculum. 
4. Gigantes fuerunt in terra, 


5. Et ponituit Dominum quod 
fecisset hominem in tcrra, et indo- 
luit ad cor suum. 


VULGATA LATINA. 
9. Videntes filii Dei filias homi- 
num quod essent pulchra. 
5. Non permanebit spiritus meus 
in homine in zternum. 
4. Gigantes autem erant super 
terram. 


6. Ponituit eum quod hominem 
fecisset in terra : et tactus dolore 


cordis intrinsecus. 


AQUILA. 


9. Videntes autem | fllii 
rum filias hoininum. 


"$9. 


dco. 


1. Cadentes, εἶνε irruentes, 
erant super terram. 

6. Et penituit Deum quia fece 
rat hominem super terrau , et la- 


boravit ad cor suuin. 


ΣΥΝΜΑΧΟΣ. 


GENESIS CAP. VI. 
Ü 6EOAOTIQN. 


26. Καὶ ἔκησε Μαθουσάλα μετὰ 


190 


96. 


τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Λάμεχ δύο 
καὶ ὀκταχόσια ἕτη. 


SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 
26. Et vixit Mathusala postquam 


THEODOT!O. 
26. 


geuuit Lamech, duos et octingen- 


los Annos. 


’ 


Note et varie lectiones ad cap. V Genesis. 


annos vixisse post diluvium. Et quemodo verum est 

uod octo tanium anime in arca salve facte sunt ? 

estat ergo ut quomodo in plerisque, ita et in hoc, 
sit error in numero. Siquidem et in Hebreis ei Sa- 
maritanorum libris iia scriptum reperi : « Et vixit 
Mathusala centum octoginta septem annis, et genuil 
Lamech. Et vixit. Mathusala postquam genuit La- 
mech , septingentos octoginta duos annos, εί genuit 
filios et filias. Et fuerunt omnes dies Mathusale, 
anni nongeuti sexaginta novem , et mortuus est. Et 
veizil Lamech centum ocloginta duobus annis , et ge- 
nuit Noe. » A die ergo nativitatis Mathusalee, usque 
ad diem ortus Noe , sunt anni trecenti sexaginta πο- 
vem : his adde sexcentos annos Noe : quiu in sexcen- 
fesimo vite ejus anno faclum est diluvium : atque 
ita fit, ut nongentesimo sexagesimo nono vig suce 
Mathusala mortuus sit, eo anno quo cepit esse dilu- 
tium. 1n eumdem locum Origenes in schedis Com- 
bef. : Περιέχει ἓν τοῖς ἔμπροσθεν ὅτι ἔζησε Λάμεχ 
ἔτη ϱ’, καὶ απ’, καὶ η’, καὶ ἐγένγησε Νῶε Καὶ ἔζησε 


᾿Αάμεχ μετὰ τὸ γεγγῆσαι αὐτὸν τὸν Νῶε ἔτη φξε’. 


Καὶ ἐγέγογτο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Λάμεχ ἔτη ἑπτακό- 
cia καὶ πεντήκοντα τρία. καὶ ἀπέθαγε. Καὶ ἦν 
Nos ἐτῶν g', καὶ ἐγένγησε τρεῖς υἱούς. Καὶ εὐ- 
ῥίσχοµεν ἐχ. τούτου διαφωνίαν ἑξήχοντα πέντε ἑτῶν 
τοῦ Νῶε. Αλλ’ ἐνταῦθα ἡ Γραφὴ λέγει ὅτι τῷ θεῷ 


εὐηρέστησε Noe, χαθὼς Υέγραπται xal περὶ τοῦ Ἑ- 
vox. Κάχεῖνος Υὰρ ὅτε εὐηρέστησε τῷ θεῷ, τότε χα) 
µετέθηχεν αὐτόν. 'Ὁμοίως οὖν καὶ τοῦ Noe τὰ πρὸ 
τῆς εὐαρεστήσεως ζε’ Er οὐχ ἑλογίσατο αὐτῷ ἡ θεία 
Γραφή. Ὥσπερ χαὶ ἐπὶ τοῦ ᾿Αθραὰμ οὐχ ἑλογίσθη 
εἰς ῥωὴν τὰ C ἔτη τὰ πρὸ τῆς θεογνωσίας αὐτοῦ. 
Καὶ «ou Ἑνὼχ ἔτη X, xai τοῦ Σαοὺλ ἔτη x', χαὶ τοῦ 
Σολομῶντος ἔτη μ’, χαὶ τοῦ Ἐξεχίου ιζ’, ᾽Αλλὰ xal 
περὶ τοῦ Μαθουσάλα εὑρίσχεται διαφωνία ἑτῶν ιε’. 
Hoc est: Supra legitur, « Vixit Lamech annos cen- 
tum et octoginta et octo, et genuit Noe. Et vixit La- 
mech posiquam genuit Noe annos pLxv, Ei facti 
sunt omnes dies. Lamech anni septingenti quinqua - 
ginta tres , et mortuus est. Et erat Noe annorum v 
et genuit tres filios. » Ex hoc autem annorum Noe 
sexaginia quinque discrepantiam deprehendimus. Ve- 
rum hoc loco Scriptura dicit, Noe:Deo placuisse, 
sicut eliam de Enoch scriptum est. Nam ille quoque 
cum placuit Deo, tunc translatus est ab eo. Similiter 
autem et ipsi Noe sexaginta annos, antequam place- 
ret Deo elupsos, non computavit divina Scriptura. Sic- 
wi nec Abrahamo sexaginta anni vita antequam 
Deum cognosceret compulaii sunt, nec. Enocho tri 
ginta, nec Sauli viginti, nec Sulomoni quadraginta, 
nec Ezechice septemdecim. Sed etiam circa Mathu- 
sala reperitur discrimen annorum quindecim. 


ZYMMAXOX. 


9. Καὶ ἱδόντες υἱοὶ τῶν δυνα- 
στευόντων τὰς θυγατέρας τῶν ἀν- 
θρώπων. 


0. Οὐ κρινεῖ τὸ πνεῦμά µου τοὺς 
ἀνθρώπους αἱωνίως. 


4. Οἱ Βίαιοι σαν ἐπὶ τῆς Υῆς, 
ΑΙ. δυσίατοι. 


6. Καὶ ἀπέστρεψεν. 


ΡΙΜΜΑΟΠΟΣ. 


9. Et videntes filii potentium fi- 
lias hominum. 


5. Non judieabit spiritus meus 
bomines zternum. 


1. Violenti erant super terram, 
Al. sanatu dilficiles. 


6. EX avertit. 


CAPUT V1 GENESIS. 
0’. 


9. Ἰδόντες δὲ υἱοι τοῦ θεοῦ τὰς 
θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων. — "A.4., 
υἱοὶ τῶν δυναστῶν. 


9. υὐ μὴ καταµείνῃ τὸ πνεῦμά 
µου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς 
τὸν αἰῶνα. 

4. Οἱ δὲ γίγαντες σαν ἐπὶ τῆς 
τῆς. 

6. Καὶ ἐνεθυμήθη ὁ θεὸς, ὅτι 
ἑποίησε τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς, 
xaX διενοήθη. 


LXX INTERPRETES, 

— 9, Videntes autem filii Dei filias 
hominum. Alii, filii potentium. 

9. Non permanebit spiritus meus 
in hominibus his in zeternum. 

4. Gigantes autem erant super 
terram. 

6. Et cogitavit Deus , quia fecit 
hominem super terram, et recogi- 
tavit. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


9. Καὶ ἱδόντες υἱοὶ τοῦ Θεοῦ. 


9. 


4. Οἱ 6k γίγαντες σαν ἐπὶ τῆς 
γῆς. 
6. 


THEODOTIO. 
9. Et videntes filii Dei, 


9. 
4. Gigantes autem erant super 


terr:im. 


6. 





ει 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 
TU EBPAIKON 


im 
AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
"nam 1 Ἵ 1. 
πο πι nDuowTTW 9 9. 
15 15, 
δαν 44 14. 


WDOCDN "Un Dp 


"222 ... 1221 
ΠΠ meyn anu 46 16. 
"yn mon Όσο 


qus mnmmTwMWNO 48 18. 
nao» 19 49. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
7. Quia penitet ime. 


9. Cum Deo ambulavit Noe. 
45. Finis. 


14. Lignorum Gopher. 


45. Finis. 


Nidos facies cum arca. 
Bituminabis bitumine. 
416. Fenestram facies arc. 


Secunda et tertia facies. 
cies in ea. 


48. Foedus meum tecum. 
49. Ab omui vivente. 


VULGATA LATINA. 
7. Penitet enim ine. 


9. Cum Deo ambulavit. 


14. De lignis L:evigatis. 


16. Fenestram in arca facies. 
Deorsum ceuacula et tristega fa- 


48. Foedus meum tecum. 
19. Ex cunciis animantibus. 


T. "Ost µετεμελήθην, 


9. Σὺν τῷ cip περιεπάτει. 
15. Τέλος. 
44. 


λλοιφήσεις ἁλοιφῃ. 
16. Μεσημόρινὸν ποιῄσεις 5f xe 
όωτῷ. 


18. 

19. "Arb πάντων τῶγ ζώων. 
AQUILA. 

1. Quia peenituit me. 


9. Cum Deo ambulabat. 
13. Finis. 
44. 


Mansiunculas in arca facies. 
Bitumine liníies. 


Linies linimento. 
16. Meridianum facies arcap. 


13. 
19. Ab omnibus animanübus. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Genesis. 


V. 2. Locum plenum Aquile et Symmachi ex 
Conils fiianis schedis et ex catenis mss. cruimus. 
Hieronymus : Verbum Hebraicum EkLom communis 
est numeri : el Deus quippe et dii similiter appellan- 
tur : propter quod Aquila, plurali numero, filios 
deorum ausus est dicere deos, intelligens sancios sive 
angelos. Deus enitn stetit in Synagoga deorum : in 
medio autem 'deos discernit. Und» el Symmachus 
istiusmodi sensum sequens, ait : « Videntes [ilii po- 
teutium filias hominum, » et reliqua. Cyrillus in ca- 
tenis mss. citatus liec liabet: Οἴδαμεν οὖν ὅτι τῶν 
ἀντιγράφων τινὰ περιέχει σαφῶς « Ἱδόντες δὲ οἱ 
ἄγγελοι τοῦ θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων. » 
Είτα περιτρἐπονσἰ τινες τῆς φιλοσαρχίας τὰ ἐγχλή- 
pata, xal τῆς οὕτω μυσαρωτάτης ἐπιθυμίας ἀνά- 
πτουσι τὰς αἰτίας ὠλισθηχκόσιν ἀγγέλοις, ol τὴν ἰδίαν 
i ἣν οὐ vert pfixass χατὰ τὸ γεγραμµένον. Ἐγὼ 

t μὲν πᾶν ἁῤῥώστημα νοῦ πρέπει ἂν ἐχείνοις, 
φαίην ἄν xal συνθήσοµαι” τὸ δέ γε τοῦ εἰχότος λο- 
γισμοῦ τὴν ἐπὶ τῷ π ματι πίστιν ὡς ἁποτάτω φέ- 
ρεσθαι συγχωρεῖν, elev ὡς Υέ pot φαίνεται τῶν ἆτο- 
πωτάτων. ld est: Scimus quedam επεπιρἰατία sic 
habere : Videntes autem. angeli Dei filias hominum. 
Hinc carnalis amoris, εἰ exsecrande concupiscentiae 
crimen nonnulli referunt in angelos lapsos, qui pro- 
prium principatum non servaverunt, sicut scriptum 
est. Ego vero omnem quidem ipsis mentis morbum 
competere dicam et (atear; sententie autem. alioqui 
probabilis fidem ultra modum ferri sincre, meo qui- 


dem judicio absurdissimum fuerit, 


V. 9. Sic editio Romana, Drusius et catenae mes, 
In uno tamen codice locus Symmachi ifa legitur, Οὐ 
χρινεῖ τὸ πνεῦμά µου τοὺς ἀνθρώπους αἰωνίους, Non 
judicabit spiritus. meus ΠΙΟΠΙε5 ternos. Hierony- 
mus in Quaest, in Genes. : In Hebreo scriptum est: 
« Non judicabit spiritus meus homines is10s in sem- 
piternum, quoniam caro sunt. » Hoc est, quia [ragi- 
lis est in homine conditio, non eos ad qlernos ser- 
tabo "cruciatus ; sed hic illis restituam quod meren- 
tur. 

V. 4. Sic interpretum lectiones edidit Martianzeus 
noster. Drusius in hunc locum : Οἱ ἐπιπίπτοντες 


id est irruentes. Siquidem Ub3 etiam irruo denoiat 


ut ibi *'oYy23 bz3, irruit validis suis. Locus est alibi 
apud Davidem. In' editione Romana, ΑΔ. οἱ ἐπιπί- 
πτοντες, οἱ βίαιο. Hoc postremum Symmachi. est. 
Sequitur tamen ibidem, Sym. οἱ δυσίατοι οἱ βίαιοι. 
Quod mihi pariter suspectum. Οἱ βίαιοι, «violenti. » 
Hieron.:« bro cadeniibus sive gigantibus, violentos 
interpretatus est. Symmachus, ». Ex quo emendabis 
locum in editione ftomana, quem modo cilavimus, 
δυσίατοι, id est sanatu difficiles. Hactenus Drusius, 
et quidem probe. . 

Y. 6. Locum Aquilz plenum, ut nos edimus, ha- 
bent omnes catene mss. Regi» ex Diodoro Tar- 
sensi. In editione Romana et apud Drusium prima 
tautum vox legebatur, A. xat µετεμελήθη. Symm., 


195 GENESIS CAP. VI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


194 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1 1. "Ost ἐνεθυμήθην. Α.1.1ος, ἐθυ- — 7. 
v. 


μώθη 
f. Tip θεῷ ἐπηχολούθησε. 


9. Τῷ θεῷ εὐηρέστησε Νῶε. 


33. Πέρας. 15. Καιρός. 

9. 44. Ἐκ ζύλων τετραγώνων. "A.1- 14. 
Joc, Ex ξύλων ἀσήπτων, Ἡ χεδρὶἰ-  - 
νων. ᾿Α.λῖος, ἐπὶ πλαχῶν Kuci- 
νων. 

Καλιὰς ποιῄσεις, Νοσσιὰς ποιέῄσεις thv κιθωτόν. 
"AJA.loc, χατὰ τὴν χιβωτόν. 

Ἱλαστηρίῳ. Ασφαλτώσεις. 


16. Διαφανὲς ποιῄσεις. 
χιδωτόν. 
Κατὰ δίστεγα χαὶ τρίστεγα ποι- 
«εις αὐτήν. 
18. Συνθήχην µου μετὰ aov. 
19. Ἀπὸ πάντων τῶν ζώων. 


ποιῄσεις αὑτίν. 


46. Ἐπισυνάχων ποιῄσεις τὴν (0. 


θύραν ποιάσεις. 


Κατάγαια διώροφα, χαὶ τριώροφα 


18. Τὴν διαθήχην µου μετὰ aov. 18. 
19. ᾿Απὸ πάντων τῶν κτηνῶν. 19 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIO. 
7. 7. Quia cogitavi. Aliws, iratus — 7. 
sum. 
J. Deum secutus est. 9. Deo placuit Noe. 9. 
15. Terminus. 15. Tempus. 15. 
V. 14. Ex lignis quadratis. Aliws, — 14. 
ex lignis imputribilihus, ast cedri- 
ris. Álius, super tabulis buxinis. 
Nidos facies. Nidos facies arcam. Alius, ad ar- 
cam. 
Propitiatione. Bituminabis. 
16. Pellucidum facies arca. 16. Colligens facies arcam. 16. Januam facies. 


l'er binas et ternas contignatio- 
es facies eam. 


18. Foedus meum tecum. 
19. Ab omnibus animantibus. 


lnferiora bicamerata et tricame- 
rata facies eam. 


48. Testamentum meum tecum. . 18. 
19. Ab omnihus pecoribus. 19. 


Note et varica lectiones ad cap. VI Genesis. 


«αἱ ἀπέστρεψε. et reversus est, id est et poenituit, 
quam lectionem sequitur Onkelos. 

M 7. Sic in editione Romana et in codicibus no- 
atris, 

V. 9. Hiec habemus ex codice Regio ms. optimz 
rote, num. 1871, qui continet Heptateuchum alios- 
que Seripturz libros. In. editione Romana lectiones 
Aquile et Symmachi quasi scholia afferebantur, 
lacitis interpretum nominibus. Lectionem Symma- 
rhi adnotare videtur Hieron. cum dicit, Quest. in 
Gen. : Cum Deo ambulabat Noe, hoc est, ipsius ve- 
siga sequebatur. 


V. 15. Sic editio Romana et Drusius habent. 


V. 144. Hunc item ex editione Romana mutua- 
mur. Tres autem interpretationes, qux: post LXX 
Interpretum versionem, ad tres liaud dubie inter- 
pretes, Aquilam, Symmachum et Theodotiouem 
perünent, ita ut alius habuerit £x ξύλων ἀσήπτων, 
ἐς lignis imputribilibus; alius, &x ξύλων κεδρί- 
νων, ex lignis cedrinis: atque ita vertunt Onkelos 
el Jonathan ; alins denique, &x ξύλων πυξίνων, ex 
lignis buxinis. Hebrzus aatem, teste Procopio, ha- 
het: Ex tabulis quadrangulari [forma connexis. "AX- 
λος, ἐπὶ πλακῶν πυξίνων. Sic mss. et edit. Videtur 
auiem esse leciio Theodotionis. 


lbid. Zóg., χαλιὰς ποιῆσεις. Lectionem. Symma- 
Chi sic efferunt tum catenze mss., tum editio Rom. 
lu bunc locum hzc habet scholiastes edit, Roin , 


τὰς εἰς νεοττοτροφίαν ἐπιτηδείως ἐχούσας χαταλὺ» 
σεις, id est mansiunculas ad nutriendos pullos coa - 
cinne ádornatas. Interpres Procopii sic habet p. 
97: Nidos Symmachus appellat tuguria. 

lbid. 'Ax., ἁλοιφήσεις ἁλοιφῃ. In codice Regio 
1871, optimz πο, legitur ἁλοιφώσεις, quasi ab 
ἁλοιφόω, qu:e lectio non spernenda. Lectionem 
Symmachi exscripsimus ex eodem cod. Regio 18714. 
Habuerit autem ille, ἱλάσεις ἱλαστηρίῳ, propitiabe- 
ris propitiatione ; sed primam vocem omisit scriba 
Regii codicis. 

V. 16. Locus ex editione Romana prodit. Hic Hie- 
ronymus (Quas!. Hebr.: Pro eo quod est, « colligens 
facies arcam, » in Hebreo habeiur, « meridianum 
fucies arce : » quod manifestius interpretatus est Sume 
machus dicens, διαφανές, hoc est, dilucidum facies 
urca, volens fenestram intelligi. Procopius autem sic 
habet. Primo precepit Deus  Noacho, ut pararet 
ostium ab obliqua parte arce. Theodotio transtulit 
« januam ; » sed Aquila vertit « ostium sive fenestram 
vel valram » aut quamdam apertionem. 

Ibid. Sic locum Symmachi plenum habent ca- 
teng mss. et schede Combefisianz. Hic Origenis 
de arcz forma locum afferre libet, quia nondnm 
quod sciam Graece editus est: Ζητητέον ποτα- 
πόν, etc. Est Origenis hómilia 9 in Genesin, quam 
vide Operum ejus nostre editionis tom. M, col. 464. 
Εριτ. Βλτκ. 

V. 19. Sic habetur in editione Romana. 


9’ HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. JU 


TO EBPAIKON. 


προ cw DUp'uT zn 4 


Ὀ σοι πο νὰ 14 


"mn 14 
ΘΙΠ Ἡ ον ΟΤΤΟ 15 


T2323 90 

"Ux 5» 92 

τση 94 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Omnem substautiam quam 
feci. 


41. Cataracte coli. 

44. Volaiile. 

15. Ab omni carne, in qua est 
spiritus vitz. 

90. Invaluit. 

22. Ex omni quod erat. 


94. Et invaluit. 


CAPUT VII GENESIS. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
4. 4. 
11. 11. Ai θυρίδες τοῦ οὐρανοῦ. 
14. 44. 
15. . 15. 
90. 90. Ἐνεδυναμώθη. 
22. 22. ' 
24. 94. Ἐνεδυναμώθη. 
YULGATA LATINA. AQUILA. 


4. Omnem substantiam quam — 4. 


feci. 


11. Cataraciz coeli. 41. Fenestre coeli. 
14. Volatile. 44. 
45. Ex omni carne, in qua erat 15. 


spiritus vitae. 


20. Altior fuit aqua. 90. Invaluit. 
99. Vacat. 39. 


24. Obtinueruntque aqua. 94. Invaluit. 


Note et varia lectiones ad cap. VII Genesis. 


V. 4. Ita quidam codd., πᾶσαν τὴν ἀνάστασιν, 


tacito interprete. 


V. 41. Prodit bic locus Aquil:e et Symmachi ex 


edit. Rom. et ex Drusio. 


V. 14. Πτερωτόν. Sic codex Reg. 1871, που in- 


dicato interpretis nomine. 


TO EBPAIKON. 


-2y*3 4. 
Όσοι vun 
DyoTu" 9 


Ὁ ων 4 
ην 6 


3m 7 'O Σύρος καὶ ó 'E6p., 
ὑπέστρεψε, 
my 


nana ὌὍρσ τν 145 


που 90 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Et transire fecit. 
Et quieverunt aquas. 
9. Et clausi sunt fontes. 
4. Ararat. 
6. Fenestram. 
1. Heb. et Syrus, Reversus est. 
41. Ramum. 
45. Opercuium arcz. 
20. Holocausta. 


V. 15. In hunc versum Augustinus in Locat., 
num. 20 : Non refertur, « in quo, » nisi genus sub- 
audias, id est, in quo genere. Nam si in carne suh- 
audiremus, « in qua » fuerat dicendum : quod soit 
interpres Symmachus. dixit, — Hoc καί intelligas, 
infert Drusius, sciendum in editione τῶν O' inveniri, 
ἀπὺ πάσης σαρχὸς, ἐν ᾧ ἐστι πνεῦμα ζωῆς, « al 


CAPUT VIII GENESIS. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
1. 1. Καὶ παρήγαγεν. 
«Καὶ ἑστάλησαν (τὰ ὕδατα". 

9. 2. KaY ἐνεφράγησαν αἱ πηγαί, 
4. 4. 
6. . 6. 
1: t | T. 
11. 11. 
43. 195. Τὸ κάλυμμα τῆς χιθὠτοῦ. 
20. ' 20. 

YULGATA LATINA. AQUILA, 


1. Et traduxit. 
Et coercitze sunt aqu:e. 
2. Et obturati sunt fontes, 


4.- Adduxit spirituni. 
Et imminutz sunt aqu;e. 
2. Et clausi sunt fontes. 


4. Armeniz, 4. 
6. Fenestram. 6. 
7. Non revertebatur. 7. 
11. Ramum. 11. 
15. Tectum arcz. 15. Operculum area. 


90. Holocausta. 20. 





197 


ΣΥΜΜΑΣΟΣ. 


4. 


11. Al θυρίδες τοῦ οὐρανοῦ. 
44. 


13. (Απὸ πάσης σαρχὸς iv f 
ς. 


ἐστι κνεῦμα ζωη 
20. Ἐπεχράτησεν. 
24. Ἐπεχράτησεν. 
SYMMACHUS, 
4. 


41. Fenestrz coeli. 
44. 


15. Ab omni carne, in qua est 


spiritus vitze. 
20. Prevaluit. 


GENESIS CAP. Vl. 


CAPUT VII GENESIS. 
0’. 


4. Πᾶν τὸ ἀνάστημα ὃ ἑποίησα. 
"AA.loc, ἑπανάστημα. "AAAoc, πᾶ- 
σαν τὴν ἀνάστασιν ἣν ἐποίησα. 


11. Οἱ καταῤῥάχται τοῦ οὖρα- 
νοῦ. 


44. Πετεινόν. "AAA., πτερωτόὀν. 
45. 'Amb πάσης σαρχὸς, iv ᾧ 


ἔστι πνεῦμα ζωῆς. 


30. Ὑψώθη ὕδωρ. 
93. Πᾶν ὃ $v. "A.44oi, rd; ὃς Tv. 
24. Ὑψώθη ὕδωρ. 
LXX INTERPRETES. 
4. Omne quod surgit, quod feci. 


Alius, quod insurgit. Alius, omnem 
insurrectionem, quam feci. 


41. Cataracta coeli. 
14. Volatile. Al., alatum. 
15. Ab omni carne, in quo est 


spiritus vila. 


20. Exaltata est aqua. 


193 


ΘΕΟΛΟΤΙΩΝ, 


THEODOTIO. 


20. 


223. 92. ὑπιπο quod erat. 
omnis qui erat. 


24. Prevaluerunt (aqua). $1. Exaltata est aqua. 21. 
Note et varia lectiones ad cap. VII Genesis. 


Alii, — 92. 


emni carne, in. quo, » etc., et est. constructio sensu 
congrua non voce, Siquidem carnis vocabulo signifi- 
eslur homo aut animal, quo referendum ἓν ᾧ. Non 
ει hoc novum aut insolens in his libris. Nos ex Lati- 
nis Symmaehi Grzca concinnavimus, nullo peri- 
culo ut quisque videat. Verum eadem Graeca Sym- 
Machi verba uncinis de 1nore inclusimus. 


Versus 90 et 94 ex editione Romana et ex Dr«s- 
8io prodeunt. August., Quest. in Gen., lib. 1, quzs?, 
2: Exaltata est aqua super lerram cL dies. Aquila, 
€ obtinuit, » Symmachus, « pravaluerunt aque. » 

V. 92. "Αλλοι, πᾶς ὃς fjv. Sic quidam mss., t&- 
citis interpretibus. 


LYMMAXOZX. 


1. Καὶ na pf; ravev. 
Καὶ ἑλώφησαν (τὰ ὕδατα). 


2. Καὶ ἐχλείσθησαν ai πηγα[. 


4. 
( 
1 


14, θάλλον. 


45. Τὸ χάλυµµα τῆς χιδωτοῦ. 


20. Αναφοράς. 


SYMMACHUS. 
1. Et traduxit. 
Et desierunt aqua. 
9. Et clausi sunt fontes. 
4. 
6. 
1. 
44. Ramum. 
15. Operculum arce, 
90. Oblationes. 


CAPUT VIII GENESIS. 
0’. 


1. Καὶ ἐπήγαχεν. 
Καὶ ἑχόπασε τὸ ὕδωρ. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. 


2. Καὶ ἐπεχαλύφθησαν αἱ πηγαἰ. Y b (Καὶ ἐπεχαλύφθησαν αἱ πη- 
al. 


4. Αραράτ. Οἱ «Ίοιποὶ, 'Apus- 
νίας. 

6. Τὴν θυρίδα. "Α.ῑ.Ίος, τὴν θύ- 
px. 

1. Οὐχ ἀνέστρεφεν. 


M. Φύλλον. 
15. Την στέγην τῆς χιθωτοῦ. 


20. Ολοχάρπωσιν. ᾿Α.1.Ίος, όλο- 
χαύτωσιν. 


LXX INTERPRETES. 
4. Et induxit. 
Et cessavit aqua. 
4. Et operti sunt fontes. 
4. Ararat. fleliqui, Ármenize. 
6. Fenestram. Alius, januam. 
1. Non reversus est. 
11. Folium. 
45. Tectum arce. 


20. Holocarposim. Alius, holo- 
caustum. , 


4. 


THEODOTIO. 
1. 


2. (Et operti sunt fontes. ) 








499 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QU.E SUPERSUNT. 209 
Τ0 ΕΒΡΑΙΚΟΝ 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμμµασι. 


Ὥυ-ον my ae 21 91. 
YT-w1D σι Ca 25 cy. CO 

"E6paioc, τὸ πλάσμα τῆς καρδίας 

^00 ἀνθρώπου ἐπὶ τὰ πονηρὰ ix 

γεότητος αὐτοῦ. 


v wy-b3 99 92. 


no» em 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
91. Dixit Deus ad cor suum. 
Cogitatio cordis hominis mala a 

pueritia sua. 
Hebr. Int. Formatio cordis ho- 
minis ad ainala a juventute sua. 


92. Όιηπος dies lerra. 


91. Et ait. 


adolescentia sua. 


Dies et nox. Nox et dies. 


VULGATA LATINA. 


941. Εἶπε Κύριος πρὸς τὸν xap- 
δίαν ἑαυτοῦ. ^ Pi την καθ 


22. 


Ἡμέρα χαὶ νύδ. 


AQUILA. 
91. Dixit Deus ad cor suum. 


Sensus enim et cogitatio humani 
cordis in malum prona sunt ab 


99. Cunctis diebus terra. 93. 


Dies et nox. 


Nota et varie lectiones ad cap. VIII Genesis. 


V. 4. Hc Aquilze et Symmachi lectio prodit ex 
margine codicis Regii 1871. 

Ibid. "A., καὶ toxáXncav,etc. Hzc ex editione Ro- 
mana ct ex Drusio. 

V. 2. "A., xai ἐνεφράγησαν. Sic codex Regius 
4871, egregi:e note, quem przferendum censemus 
scholiast& Romano qui habet ἐπεφράγησαν, si ta- 
men editores recte legerint. Siquidem ἑμφράττω 
m Bibliis Graecis frequentissime occurrit, &*i- 

ράττω nusquam. In hunc locum Hieronymus 
Dues. in Gen. : Pro « revelatis fontibus, » «clausos 
εἰ obturaios»omnes interpretes (transtulerunt. 

V. 4. Sic codex Regius jam memoratus. LXX 
xero interpretes hic et IV Heg. xix, 47, ubi vox 
t?*7K occurrit, Αραράτ reddiderunt. 


V. 6. Άλλος, τὴν θύραν. Sic mss., videtur autem 
T heodolionis ut supra. 

Hanc Syri οἱ Hebrzi versionem efferunt 
catenze mss. et sched: Conibelisianze ex Didymo, 
qui sic habet : 'O Σύρος οὐχ ὁμοίως τῇ Ἑλληνοῷ; 
λέγει γὰρ ὑπέστρεψε, xat ὁ Ἑθραῖος, 1d est, Syrus 
non sintlem Grece lectionem habet : dicit. exim, 
€ Reversus est, » utet. Hebreus. Grzca | igitur edi- 
tio LXX et Vulgata particulam negativam babent: 
Egrediebutur et non reverlebatur, qui: nec in. He- 
braico hodierno. est, nec tempore Didymi in Hebrao 
εἰ Syro exstabat. De Hebrzo et Syro diximus in 
nota ad vers. 5 cap. v. 

V. 441. θαλιό , ramum. Πας lectio prodit ex me- 
morato codice Regio 1871, qui Francisci prium 


CAPUT IX GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAE. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµαοσι. 


τπτ ον 3 9, 


σι wm 4 i. 

an 5 5. 

vow yy uma 14 44. 
TZN ny DW 92 22, 


vpn 94 — 24 


9. 

4. "Ev doyfj αὐτοῦ αἷμα αὐτοῦ. 
b. 

14. 

22. Thv ἀσχημοσύνην τοῦ πατρὶς 


αὗτου. 


24. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Super omnem bestiam. 
4. In anima ejus sanguis ejus. 
5. Bestiz. , 
14. In obnubilando me nubem 


super lerram. 


32, Turpitudinem patris sui. 
44. Et experrectus est. 


VULGATA LATINA. 
9. Super cuncta animalia. 


4. Carnem cum sanguine non 
comedetis. 


9. Destiarum. 


14. Cumque obduxero nubibus 
coelum. 


92. Verenda scilicet patris sui. 
24. Evigilans autem. 


AQUILA. 
9. 


4. In anima ejus sanguis ejus. 


23. Turpitudinem pauris sul, 











'. 


οἱ GENESIS CAP. 1X. 202 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0’. 


2] Εϊπε Κύριος πρὺς ἑαυτόν. 
νηηθείς. 


ΘΕΟΔΟΤΩΝ. 


9/.Καὶ cime Κύριος ὁ Θεὺςδια- — 91. Εἶπε Κύριος πρὸς τἌν xap- 


δίαν ἑαυτοῦ. 


Ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἔπιμε- 
λῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ &x νεότητος a2- 


τοῦ. 


10 
tU 


. 


22. Πάσας τὰς ἡμέρας tfc γῆς. 22. 


Aloe, πᾶντα τὸν χρόνον tn; YT. 


Ἡμέραν χαὶ νύχτα. 


SYMMACHUS. 
91. Ὀἱχίι Deus ad seipsum. 


LXX INTERPRETES. 
21. Dixit Deus recogitans. 


THEODOTIO. 
21. Dixit Deus ad cor suuin. 


Mens liominis diligenter super 
mala a juventute sua. 


99 99. Omnes dies terre. Aus, 99, 
omne tenpus terri. 


Diem et noctem. 


Nota et varie lectiones ad cap. VIII Genesis. 


tempore in Bibliothecam Regiam advectus et pul- 
chre compactus est. Cum autem pro more extrema 
foliorum exciderent operz, ut aur? linirent, nomen 
aut notam interpretis absciderunt, quod szepissime 
factum infra dicemus. Interpres hic est Symmachus, 
ut docet nos cod. Coislinianus qui habet : Σ., θάλ- 


Xov. Proverb. xi, 28, eamdem vocem n5y Symma- 
chus vertit θάλλος. -- 
V. 45. Sic editio Romana. Coislin., Α., Σ., τὸ 
γάἁλυμμα. 
V. 90. Sic item editio Rom. Άλλος, ὁλοχαύτωσιν, 
sic quidam mss. Coislin., Σ., ἀναφοράν. 
V. 91. Hic variant codices : nam FKomanus scho- 
liastes primam lectionem, qua est Aquilze, Theo-o- 
tioni tribuit. At codices nostri et sched:e Combeti- 


siane Aquile ascribunt; et quidem, οἱ videtur, 
recte. Nam hic et alibi Aquila litteram ad verbum 
sequitur. 

lbid. Hanc lectionem afferunt catenz Regie et 
Combefis. ex Eusebio Emiseno, cujus haec sunt 
verba : 'O δὲ Ἑδραῖϊος ἀντὶ τοῦ, € ἐπιμελῶς, €2u- 
σιχὸν τοῦ ἀνθ ρώτον ἐπὶ τὰ ποντρὰ Ex νεότητος αὖ- 
τοῦ. »Νοξῖται 65 παρ) αὐτοῖς χαὶ οὕτως,«τὸ πλάσμχ 
τῆς καρδίας ἀνθρώπου ἐπὶ τὰ πονηρὰ Ex νεότητος 
αὐτοῦ. »ld est: Jfebreus pro illo, « diligenter, » hu- 
bet, « Natura. horiinis ad mala a juventate sua. » 
Sic ilem explicatur apud illos, « Formatio cordis 
hominis ad mala a juventute sua. » 


ig 22. Bina loca desumpsimuga ex codice Rerio 
ile 


CAPUT IX GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 

9, Κατὰ πάντων τῶν θηρίων, 9. "Eri πᾶσι τοῖςθηρίοις. "A41., — 2. 
ἐπὶ πᾶσι τοῖς χτήνεσι. 

4. 05 σὺν quy] αἷμα αὐτοῦ. 4. Ἐν αἵματι Φυχῆς. 4. 

5. Ζώων. 5. θηρίων. 5. 

11. 44. Ἐν τῷ συννεφεῖν µε νεφέλας — 14, 
ἐπὶ τὴν γην. ᾿Α.λ.1ος, ἓν τῷ συνά- 
Ίειν µε νεφέλας ὑπεράνω τῆς γης. 

39. T&v ἀσχημοσύνην τοῦ πατρὸς «33. Τὴν γύμνωσιν τοῦ πατρὺς «3. 

αὑτοῦ. αὐτοῦ. 

24. 94. Ἐξένηψε δὲ. "Alddec, xa 94. 

ἑξυπνίσθη. 
ISYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. ο 


9. Contra omnes feras. | 
bus jumentis. 


2. In omnibus feris. ΑΙ. ,in omui- 9. 


&. Ubi cum anima sanguis ejus. 4. In sanguine anima. 4. 
5. Animalium. 5. Destiarum. . 
14. 44. In connubilando me nubes 14. 


super terram, Alius, in colligendo 
me nubes super terram. 


22. Turpitudinem patris sui. 


22. Nuditatem patris sui. 33. 


24. 24. Et sobrius factus est. Alius, 91. 


αἱ evigzilavit. — 


PavROL. Gn. XV, 


-1L 


205 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


301 
ΑΚΥΛΑΣ, 


wb ων [ο ΠΠ 26 —— 96. 
"wi 97 21. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
96. Etsit Chanaan servus eis. 


91. ln tabernaculis. 


VULGATA. LATINA. 
96. Si Chanaan servus ejus. 


96. Δοῦλος δούλων Écto Xayaty 
Taie. 


21. 


AQUILA. 


96. Servus servorum sit Cha- 
naan puer. 


97. in tabernaculis. 91. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Genesis. 


V. 4. Ad vocem Hebraicam *w5rm ubi LXX ha- 
bent πληρώσατε, Coislin. in margine θερῄσατε pro 
θερίσατε, quai vox non quadrat ad Hebraicam. 


V. 2. Hzc ex codice Regio 1871 mutuati sumus. 


V. 4. Sic in editione Romaua. Symmachus , οὗ 
σὺν φυχΏ αἷμα αὐτοῦ, ubi cum anima sanguis ejus. 
In hunc | 
μαχος σαφῶς αὐτὸ εἴρηχεν ' ὅμως τοῦτο ὁ λόγος alv 


ocum hzc catene mss. afferunt : Ὁ Jp 
t- 


τεται, ὅτι τὸ αἷμα τῶν ἄλλων ζώων ἡ φυχἠ αὐτῶν 
ἐστι. Διὸ ἐχχυθέντος τοῦ αἵματος αὐτῶν, συναπόλλυ- 
ται ἡ ψυχη αὐτῶν. Οὐ δεῖ τινα, qnot, Φυχὴν ἐσθίειν. 
ΙΑ est : 4d clare Symmachus dixit : attamen hoc Scri- 
ptura indicat, quod sanguis c&lerorum animalium 
sit anima illorum. ()uamobrem effuso illorum san- 
guite, simul interit. anima ipsorum : at neminem, 
inquit, animam comedere par. est. Forte verba, 

σὺν ψυχῇ τὸ αἷμα αὐτοῦ melius vertautur, cujus cum 


CAPUT X GENESIS. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι, 
T3723 9 9. 9. 
ο ο Όυὸ ων M dd - 4. 44. 
ora 21 21. 21. 
im 55 25. 25. 
YERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. l'otens venatione. 9. Robustus venator. 9. 


14. Quod egressi sunt inde Phi- — 14. De quibus egressi sunt Phi- — 14. 


listiim. listiim. 
21. Majoris. 21. Majore. 921. 
95. Pbaleg. 35. Phaleg. 25. 


Not: et varie lectiones ad cap. X Genesis. 


V. 9. Άλλος, βίαιος. Suspicatur Drusius esse in- 


terpretationem Symmachi, quia is Gen. τι, 4, αν) 
vertit, οἱ βίαιοι. Sed Num. xxxiu, idem Symmachus 


Ὀ128) vertit τεραστίους. 


TO EBPAIKON. 


cya 3 


CUm Cx mu oom 5 Ὁ 
"Eóp. xaY ὁ Σύρ., xai ἄσθεστος ἣν 
αὐτῶν ὁ πηλός, 

πο ου ον ϐ 

mum 7 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
.2. In proficiscendo ipsos. 


9. Et lutum erat eis in czemen- 
tum. 


Hebr. int. et Syrus, et calx eral 
illis cementum. 


6. Quod cogitaverunt facerc. 


4. Confuud:mus. 


CAPUT XI GENESIS. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


pido 


VULGATA LATINA. 
2. Cum proticiscerentur. 


δ. Et bitumen pro czmento. 


6. Donec eas opere compleant. 


4. Confundamus, 


V. 14. "AX.., ὅθεν ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν Φυλιστιείμ., Sie 
quidam mss. et edit. Complut. Suspicor autem esse 
versionem Symmachi. 


AKYAAEZ. 


9. "Apat. 
$. 


6. "O ἐννοηθήσονται. 

7. Ἀναμίξωμεν. 
AQUILA. 

2. In proticiscendo ipsos. 


9. 


6. Quod cogitab..... 


1. Commisceamus. 





305 GENESIS CAP. XI. 200 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


90. 96. Καὶ ἔσται Χαναὰν ata οἰχέ- 30. 


της αὐτοῦ. 


21. 91. Ἐν τοῖς οἴχοις. "AA4oc, ἐν , 9T. 


τοῖς σχηνώµασι. 


LXX INTERPRETES. 


SYMMACHUS. 


THEODOTIO. 


26. | 26. Et erit Chanaan puerfamu- 26. 


lus ejus. 


97. 97. In domibus. Alius, in taber- 97. 


naculis. 


Nola et varie lectiones ad cap. IX Genesis. 


anima sanguis ejus ; quamvis Symmachus hos He- 
braismos in versione sua non soleat exprimere. 

V. 5. Ες cod. Coislin. 

V. 14. Ex eod. 

V. 92. Sic habetur in editione Romana. 

V. 24. Sic legit Tlieodoretus, ἐξυπνίσθη videtur 
aulem Symmachi esse, qui semper vocem V'pn, 
ἑξυπνίζειν vertere solet. Sic psalm. χω, v. 16, et 


psalm. rxxi v. 20. 

V. 26. Locum plenum babemus in catenis mss. 
et in schedis Combef. ex Diodore, cujus hzc sunt 
verba : "H χατὰ Αχύλαν, δοῦλος δούλων ἕστω Χαναὰν 
Taie, τοῦ Zhu, j τοῦ Ἰαφὲτ διὰ την ἁμαρτίαν. ld 
est: Vel secundum Aquilam, servus servorum si 
Chanaan puer, Semi, vel Japhet, propter peccatum. 

V. 27: "AAJoc, ἓν τοῖς σχηνώµασι. Sic in eodem 
Diodori loco. 


CAPUT X GENESIS. 


ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
9. 9. Γίγας χυνηγός. "AAJoc, βίαιος. 9. 
4. 14. Ὅθεν ἐξῆλθε Φυλιστιείμ.Ἂ.- — 14. 
Joc, ὅθεν ἐξῆλθεν ἐχεῖθεν Qu 
στιείμ. 
21. Tou πρεσθύτου. 21. Τοῦ μείζονος. 91. 
25. 25. Φαλέγ. 25. 
SYMMACRUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. 9. Gigas venator. Ali«s, violen- 9. 
tus. 
14. 14. Unde egressus est Philistiim. 44. 
Alius, unde egressus est inde 
Philistiim. 
91. Senioris. 91. Majoris. 91. 
25. 95. Phaleg. 25. 


Note et varic lectiones ad cap. X Genesis. 


V. 91. Σ., τοῦ πρεσθύτου. Ex cod. Cuislin. 
V. 25. Codex Reg., qui est catena, hoc scl clion 
babet : Φαλὲχ « μερισμὸς » ἑρμηνεύεται. "Αλλος φη- 


civ « ὁδόντων ἐκτιναγμός. » ld est: Phalec. « divi- 
sionem » significat ; alius ait, « excussiomem den- 
(tum. » 


CAPUT XI GENESIS. 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. 
9. ᾽Απᾶραι. 9. Ἐν τῷ χινῆσαι αὐτούς. 9. 
9. 9. Καὶ ἄσφαλτος fv αὐτῶν ὁ πη- — 2. te 
λός. 
6. '0 ἐὰν λογίσωνται. 6. "Όσα ἂν ἐπιθῶνται ποιῆσαι. 6. 
1. 1. Συγχέωμεν. 7. 
SYMMACHUS. LXX INTEReÀRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
2. In proficiscendo ipsos. 2. Cum moverent. 2. 
3. 9. Et bitumen erat illis cemen- — 3. 
tum. 


6. Quod cogitaverunt. 6. Quscunque conati fuerint 6. 


facere. 
1. . 7. Confundamus. ' 4. 





201 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 208 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 'AKYAAZ., 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
523 .9 9. 9. Βάδελ. 
o2 Xuvéyse. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. , VULGATA LATINA. AQUILA. 

9. Babel. 9. Babel. 9. Babel. 
Confudit. Confusum est. Commiscuit. 


- . MNote et varie lectiones ad cap. XI Genesis. 


V. 9. ^A., ἆραι. Σ., ἁπᾶραι. lta Coislin. 

V. 5. Ex Diodoro, qui sic babet in omnibus ca- 
tenis mss. : Ὁ Ἑδραῖος καὶ ὁ Σύρος ἔχει Καὶ &o6e- 
ato; ὧν αὐτοῖς ὁ πηλός: xal µάλα εἰκότως. ᾿Ασφαλ” 
τος γὰρ εἰς οἰχοδομῆν ἄχρηστος, ἄσθεστος δὲ επιτη- 
δειότατος. ld est : Hebraeus ei Syrus : « Et calx erat 
eis cementum, » quod optime quadrat, nam bitumen 


ad structuram inutile est, calz autem aptissima. 
Scholion autem editionis Romanz Diodori sen- 
tenti» repugnat his verbis : Ὁ Σύρος xat ὁ Ἑδραϊος 
ἄσδεστόν φασι τὴν ἄσφαλτον. Τινὲς τῶν διδασκάλων 
ἄσδεστον ἔφασαν εἶναι, ἀγνοοῦντες ὡς εἰχὸς τὰς ἐν 
αῇ Ασσυρίαᾳ πηγάς. ld est: Hebreus εἰ Syrus cnl- 
cem dicunt loco bituminis. Quidam doctores calcem 


CAPUT XII GENESIS. 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Παν Ἡ 6 — 6. 6. | 
cu pni 8 8. 8. Καὶ µετῇρεν. 
lei 'Amb θαλάσσης. 
na 9 9. 9. Nóxovóc. 
29 u27»5 10 40. 10. "Οτι &6ápuvev ὁ λιμός. 
vm 12 12. 49. Ζωώσουσιν. 
ΩΥΡΧΥΠΙΥ 19 ΏΝ o meyxm 11 47. 47. Ἡπτετο. . . ἀφαῖς ἐδασάνι- 
σεν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
6. Usque ad quercum Moreh. M Usque ad convallem illu- — 6. 
strem. 


8. Et profectus est inde. 
Α mari. 

9. Ad meridiem. 

40. Quia gravis erat fames. 


Ab occidente. 


19. Vivere facient. 49. Servabunt. 


11. Et percussit Dominus Pha- 
rao percussionibus. 


8. Et inde transgrediens. 
9. Ad meridiem. 


10. Prevaluerat enim fames. 


47. Flagellavit autem Dominus 
Pharaonem plagis. 


8. Et transmovit. 

Α mari. 

9. Ad austrum. 

10. Quia gravis erat fames. 


49. Vivere facient. 


41. Tangebat... tactibus crucis- 
bat. - 


Note et varie lectiones ad cap. XII Genesis. 


. V. 6. Versionem Symmachi, quie sine interpretis 
nomine allata est a Drusio, addimus ex Coislin. 
Vox ἕως deest in Coislin., sed ex altera lectione 
restituitur. ll 

V. 8. Versionem Aquilze primam habet editio Ro- 


CAPUT ΧΙ GENESIS. 


mana ; alteram vero, ut et utramque Symmachi, 
Coislin. Arias Montanus pr! non ita commode 
verterat, evulsit se. — Ad vocem τῶν 0’, χατὰ àva- 
τολάς, qux» respondet Hebraica: ΌΤρΏ, notat Coisli- 


nianus, οἷον κατὰ νότον, quod videtur esse scholion. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γράµμασι. 
mun 1 1. 4. 
Ἵνω Ὢδ 3 Ἑθρ.,βαρὺς σφὀ- — 2. 2. 
δρα. 

ivo $ 5. 9. 
m'a pir ὅ s. b. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Ad meridiem. 1. Ad australem plagam.; 4. 
9.. Gravis valde. 9. Erat dives valde. 2. 
9. À meridie. 5. A meridie. 9. 
B. Pecus et bos, et tabernacula. — 5. Greges ovium, el armenta, 9 


et tabernacula. 





2 GENESIS CAP. XIII. 920 


ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9. 9. Σύγχνσις. 9. 
Ἀνεμίξε. 
SYMMACHUS. : LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
$4. 9. Confusio. ' 9. 


Confudit. 


Note et varie lectiones ad cap. XI Genesis. 


fuisse dixerunt, ignorantes , ut videtur, fontes illos, 
m sunt ín. Assyria, id est, fontes bituminis. Ibi 

omanus editor hac verba, τινὲς τῶν διδασχάλων 
ἄτθεστον ἔφασαν εἶναι, perperam interpretatus est ; 
εἰ nonnulli doctores bitumen inezstinctum esse dixe- 
rin. Ea de re vide Theodoret. Quaest. in Gen. Cujus 
eliam dicuntur esse in catenis ea qua jam allatum 


scholion habet. 

V. 6. 'A., ὃ ἐννοηθήσονται. Σ., ὃ ἐὰν λογίσωνται. 
Ex Coislin. 

In hoc versu legitur, ὅθεν ἐννοηθήσονται sine in- 
terpretis nomine, sic referente Drusio. ld autem cor- 
ruptum videtur. Sed veras lectiones exhibet Coislin. 

. 7, 9. Aquilze lectiones, ex cod. Coislin. 


CAPUT XII GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΑύΤΙΩΝ. 
6. Ἔως τῆς δρυὸς Μαμθρῆ. 6. Ἐπὶ τὴν δρῦν τὴν ὑφηλήν. 6. 
δ. ᾽Απῄρεν. δ. Καὶ ἀπέστη ἐχεῖθεν. 8. 
Ἀπὸ δυσμῶν. Κατὰ θάλασσαν. 
9. El; νότον. 9. Ἐν τῇ ἑρήμῳ. | 9. 
10. 10. "Ότι ἑνίσχυσεν ὁ λιμός. iv. 
i2. 19. Περιπόιῆσονται. 12. 
1. 17. Καὶ fjixacev ὁ θεὸς τὸν Φα- 17. 

pa ἑτασμοῖς. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
6. Usque ad quercum Mambre, — 6. Ad quercum altam. 6. 
8. Profectus est. 8. Et recessit inde. 8. 
ΑΔ) occidente. Ad mare. 


9. In austrum. 9. In deserto. y. 

10. 40. Quia invaluerat fames. 10. 

12. 49. Servabunt. 12. 

1]. 17. Et afflixit Deus Pharaonem 17. 
afflictionibus. 


Note et varie lectiones ad cap. ΧΙΙ Genesis. 


lbid. Hz lectiones, quz videntur esse Aquilee 
et Symmachi, a Drusio afferuntur. Mare accipi 
pro Occidente tritum est in libris sacris : quia sci- 
licet mare Mediterraneum ad occidentem Palzstinze 


V. 9 et 10. Sic apud Drusium. Pro ἐδάρυνεν ha- 
bet Coislin.,£6ap0v07. Rectius. uu 
V. 47. 'A., ἅπτετο, ἀφαῖς ἐθασάνισεν. Sic Cois- 
lin. Verum hzc Aquile versio mutila est, voxque 


est. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. Εἰς xbv νότον. 
9 


9. Eig τὸν νότον, 


$. 


SYMMACHUS. 
1. In Austrum. 
9 


9. In Austrum. 


ἐδασάνισεν videtur addita explicationis causa. 


CAPUT XIII GENESIS. 
0’. 


1. Εἰς τὴν ἔρημον. 
2. "Hv πλούσιος σφόδρα. 


9. Εἰς τὴν ἔρ΄ μον. 
9. Ῥόες xai σκηναίἰ. ”Α..ος, 


βόες χαὶ κτήνη. 


LXX INTERPRETES. 
1. lu desertum. 
9. Erat dives valde. 
3. In desertum. 
9. Boves et tabernacula. Alius, 


oves et jumenta. 


8EO0AO0TIQN. 


5 5 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


JlIEXAPLORUM QU/£ SUPERSUNT. 


212 


$11 
TU ΕΒΡΑΙΚυΝ: TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι, 
Tm mv» 5-56 —— 06. | 6. 
19 0 42. 12, 
nunw o2 47. dr AH. 
-u 18 18. 18. 
ΝΤΟ uua | 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
6. Et non poterant habitare pa- — 6. Et nequibant habitare com- 6. 
riter. muniter. | 
12. Habitavit. 12. Habitavit. 12. Sedit. 
17. Quia tibi dabo eam. 47. Quia tibi daturus sum eam. 17. 
18. Sedit. . 48. Habitavit. 18. 


In quercubus Mambre. - 


| Juxta convallem Mambre. - 


Noti. et varis lectiones ad cap. XIII Genesis. 


V. 4 et 3. Σ., εἰς τὸν νότον. Ex Coislin. — - 

V. 5. Hzc Hebraici lectio βαρὺς σφόδρα, prodit 
ex Bieronvmo Quest. in. Gen. :. Pulchre, inquit, de 
: ZEgypto liberatus ascendisse dicitur. Sed occurrit 
huic sensui illud quod sequitur : quomodo potuerit 
exiens de Egypto fuisse dives valde? Quod solvitur 
illa Hebraica veruale, in qua. scribitur : « Abram 


V. 5. O', βόες καὶ σχηναί. Sic editio ;Romana ae 


etiam  vetustissimi codd. Biblici. Alii, βόες xot 


κτήνη. Dubium autem an veteris cujusdam inter- 


pretis sit hzec postrema lectio. In. utraque auteur 


interpretatione omittitur IRE. ovis aut pecus. 
.. V. 6. "Άλλος, xaX οὐχ ἡδύναντο χατοιχεῖν ἅμα, 
Hanc lectionem praeferunt cod. mss. mon pauci e; 





gravis vehementer, » hoc: e$t βαρὺς σφόδρα. 


TO EBPAIKON. 


"pow vo ! 


"CAPUT XIV GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασ.. 
1. " 


ον Ὅο 
cum. 


Πόση ρου ον vn 3 
, ΕΝ ὃ 

DOWD nw 

om uy 6 


pun 8 
c" qva? 


-Dow uon 


Όρη 15 


"X3 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Regis Ellasar. 
Regis Elam. 
: Regis gentium. 


9. Convenerunt ad vallem Sid- 


dim. 
b. Rapbaim. 
Et /Emim. 
6. Usque ad planitiem. 


8. Siddim. 

9. Regem gentium. 
Regem Ellasar. 
45. Qui evaserat. 
flcbrzo. 


VULGATA LATINA. 
1. Rex Ponti. 
. Rex Elamitarum. 
Rex gentium. 


39. Convenerunt in vallem sit- 
vestrein. 


5. Rapbaim. 
Et Emim. 
6. Usque ad campestria. 


8. Silvestri. 

9. Gentium. 

Regem Ponti. 

10. Unus qui evaserat. 
Hebrzo. 


edit. Complut. Estque illa veteris cujusdam inter- 


: 5 AKYAAX. 
. | | 
δ. Συνέδαλον ἓν τῇ χοιλάδ. τῶν 


περιπεδίνων. 
5. Ῥαφαείμ. - 


6. 


8. Tuy περιπεδίνων. 
9. 
15. 
Τῷ περαϊτῃ. 
| AQUILA. 
*4, MEE 


3. Congressi sunt iu vallem 
campestrium. 


5. Raphaim. 


0. 


8. Campestrium. 
9. 


48. 
Transitori. 








*15 GENESIS CAP. XIV. 914 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. y. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
6. 6. Καὶ οὐχ ἐχώρει αὐτοὺς ἡ γη 6. 
χατοιχεῖν ἅμα. "AJ4Aoc, xal οὐχ 
ἠδύναντο χατοιχεῖν ἅμα,. 
13. Ἔμενεν. 12. Παρῴχησεν. Ed. Rom., κατ. 19. 
ῴχησεν, 
41. 17. "Ότι σοι δώσω αὐτὴν f xa «7. 
τῷ σπἑρµατί σου εἰς τὸν αἰῶνα ὁ 
18. 18. Κατῴχησε. "AJA., παρῴχησε. 18. 
fizcà τὴν 5puv «hv Μαμόρῇη. 
"A4 Aoc, ἀπὸ ὀράσεως. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
6. 6. Et non capiehat eos terra αἱ 6. 
habitandum simul. Alius, et non 
poterant habitare simul. 
13. Mansit. 12. Advena fuit. Edit. Rom. ,ha- 42. 
bitavit. 
11. 47. Quia tibi dabo eam — et 47. 
semini tuo in secclum; 
18. 48. Habitavit. Alius, peregrina- —— 18. 


tus est. 


Juxta quercum Mambre. Alius, 
a visione. 


Note et varie lectiones ad cap. XIII Genesis. 


pretis, atque in. multis codicibus in textum τῶν 0’ 
irrepsit. 

Y. Ad, 'À., ἐχάθισεν. Σ., ἔμεινεν. Ex Coislin. 

V. 41. "0: σοι δώσω αὐτ]ν — xaX τῷ σπἑρµατί 
σου εἰς τὸν αἰῶνα . Hzec postrema verba obelo notan- 
tur, utpote quz? in Hebraico non exstent, ut monet 
quadam catena mss. 

V. 48. Hanc lectionem, veteris, ut videtur, cu- 


jusdam interpretis, ad marginem habent schede 
Combefisiana. . | 

Ibid. "AAJAoc, ἀπὸ ὁράσεως, a visione. Hanc ver- 
sionem veteris cujusdam interpretis afferunt item 
Schede Combefisiane ex ms. quodam codice de- 
sumptam; His autem exprimitur N22, quasi Ὁ sit 
prepositio et at? οἱ io, vidit, efformetur. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
1. Βασιλέως Πόντου. 
Βασιλέως Σχκυθῶν. 
Βασιλέως Παμφυλίας. 
..9. Συνηλθον ἐν τῇ κοιλάδι τῶν 


20v. 


5. 


6. 


8. Τῶν ἁλσῶν. 
9. Παμφυλίας. 
Βασιλέα Πόντου. 
15. Τῶν διαφυτόντων tc. 
Ἑδραίῳ. 
SYMMACHUS. 
1. Regis Ponti. 
Wegis Scytharum. 
Regis Pamphylize. 


.9. Convenerunt in. vallem amoe- 
üuitatum. 


9. 
6. 


8$. Amoenitatum. 

9. Pamphylia. 

Regem Ponti. 

L5. Unus ex iis qui aufugerant. 
llebrzo. 


xai τοὺς Ἐμμαίους. 


CAPUT XIV 
0’. 

1. Βασιλέως Ἐλλασάρ. 

Βασιλέως Ἐλάμ. | 

Βασιλέως ἐθνῶν. 

9. Συνεφώνησαν ἐπὶ τὴν φάραγγα 


GENESIS. 


τὴν ἀλυκὴν. 


5. Tou Γίγαντας. 
Καὶ τοὺς Ὀμμαίους. ᾽Α ος, 


6. "Eus τῆς τερεθίνθου. "A.11oc, 


ἕως δρνός. 


8. T?) ἁλυχῇῃ. 
9. Ἐθνῶν. 
Βασιλέα "EXAacáp. 

45. Τῶν ἀνασωθέντων τις. 
Τῷ περάτῃ. "AJAoc, Ἑδθραίῳ. 
LXX INTEBPRETES. 

1. Regis Ellasar. 
Regis Elam. 
Regis gentium. 


9. Consenserunt ad vallem sal- 
sam. 


5. Gigan.., . 
Et Ommeos. Alius. Et Emmaos. 


6. Usque adterebinthum. Alius, 
Usque aid quercum. 


8. Salsa. 
9. Gentium. 
Regem Ellasar. 
. 45. Eorum quievaserant quidam. 
Transitori. Alius, llebrzo. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. Συνῆλθον ἐν τῇ χοιλάδι n 
ἁλσῶν. - 


5. 
6. 
8. τῶν ἁλσῶν, 
9. 
15. 
THEODOTIO. 
1. 


e. 
9. Convenerunpt in vallem amee- 


nitatum. 
5. 


8. 


8. Amoenitatum.. 
9. 


15. 


215 HEXAPLORUM QUAE SUPERSLNT, 


9 


TO EBPAIKON. 


Mum Dow o0 ῥ 2221 18 
Troy os qno m? ero 


Ian τω "CN" voa" 19 
yw Όσο mp moy οκ) 


σον qu ὃν πι 90 
i | 
922 ο ΤΟ qr c 


vzn 21 
uou 25 


og yum 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


43. Et Melchisedec rex Salem 
protulit panem et vinum : erat au- 
teni Sacerdos Dei excelsi. 

19. Benedixitque illi, et ait, Be- 
nedictus. Abram Deo excelso, qui 
creavit coelum et terram. 


20. Et benedictus Deus altissi- 
mus, qui tradidit inimicos tuos in 
manu tua : et dedit ei decimas 
ex omnibus. 

Uimelchisedec melec salem hosi 
lehem vaiain, uhu choen leel elion: 
vaibarcheu, vaiomer barüch abram 
leel elion cone saniaim vaares : uba- 
ruch el elion eser maggen sarach 
biadach vaithen lo maasser aechol. 


91. Et animam. 
25. Α sutura. 
'Corrigiam calceanenti. 


e 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµατι. 

18. Ουµελχισεδεχ µξλεχ σαλη- 
ωόι λεεμ ουιαῖιν, ουου χοεν λεελ- 
ελιουν. 

19. ου,6αρχεου ούυιωμερ βαρουχ 
αθραμ λεελ ελιουν χονε σαµαιµ 
ουααρες. 


90. ουθαρουχ ελ ελιουν εσερ 
µμαγγεν σαραχ βιαδαχ ουαιθεν Atc 
µαασερ µεχολ. 


91. 
25. 


VULGATA LATINA. 


18. At vero Melchisedech, rex Sa- 
lem, proferens panem et vinum, 
erat enim Sacerdos Dei altissimi. 

19. Benedixit ei οἱ ait : Beue- 
dictus Abram Deo excelso, qui 
creavit ccelum et terram. 

90. Et benedictus Deus excelsus, 
quo protegente, hostes in manibus 
tuis sunt. Et dedit ei decimas ex 
omnibus, 


L4 


91. Animas. 
25. ΑΛ ΠΙΟ subiegminis. 
Corrigiam calceamenti. 


AKYAAL. 
18. 


18. 
20. 


21. Την φυχήν. 
25. ᾽Απὸ ῥάμματος. 


AQUILA. 
18. 


* 


19. 


9U. 


291. Auimam. 
25. À sutura. 


Not& et varie lectiones ad cap. XIV Genesis. 


216 


V. 1. Symmachus, βασιλέως Πόντου. Procopium 
sequimur qui sic habet : Symmacítus interpretatus est 
Ellasar Pontum, Elam Scythas,gentium Pamphyliam. 
In edit. Rom. et apud Drus. hzc confusa sunt: nam 
ad primum versum ponitur : 'A., Βασιλέως Πόντου. 
E., Exu0n0v* hzc autem respondent Hebraics voci 
-DoN, Ellasar : et ad nonum , X., Σκυθῶν. Schol. 
Παμφυλίας hsc vero respondent voci Qm. φομ Επι. 
Quis credat autem Symmachum duas distinctasque 
gentes, uno eodemque nomine appellasse eodem 
in capite? Quare malumus Procopii lectionem se- 
qui. Puto iyitur in primo versu À. substitutum 
fuisse pro Σ., scilicet Aquilam pro Symmacho, uti 
svpe solet. Hic vero non conjectura, sed Procopii 
anctoritate, veram lectionem restituimus; quod 
nemo sane improbaturus est. 

V. 9. Hic sequimur ed. Rom. et Hieron. qui ait 
Quest. in. Gen. : ΦΕΌΡΙΝ Aquila τῶν περιπεδίνων, 

*Theodotio τῶν ἁλσῶν, « amena nemora » significan- 
tes. Martianzeus noster hanc postremam lectionem 
Symmacho pariter et Theodotioni tribuit. Vide ad 
versum 45 cap. n. Ilic Drusii conjectura non prze- 
termittenda. ᾽Αλσῶν, inquit, vetus interpres, « in val- 
lem silvestrem. » Τῶν περιπεδινῶν reddi potest, eo- 
rum qui campestria seu campos aut planitiem inco- 
lunt. Porro in editione Romana scriptum περιπεδίνων, 
cum accentu in penultima, supra, 45, T3712. Sym., 
Ἐν παραδείσῳ τῆς ἄλσης. Vide qua scripsimus ad 
illum lecum. Libet hariolari : quid. si ἁλῶν, id. est, 
salis? Sane οἱ 0’ τὴν φάραγγα «rv ἁλυχήν. Cogilemus 
amplius. —. Coislin. habet, 'A., δυνέθαλον, X., τὸν- 
7,400». Quo probatur postremam lectionem, quam non 
sine scrupulo Symin. tribueramus atque Theodot., 
Syrum. revera esse. Theod. vero non memorat Coisl. 


V. 5. 'A., "Pa. Sic editio Romana atque Drusios, 
Hic autem 3*Nz^, gentis cujusdam nomen esse pu- 
tat Buxtorfius. Alibi pro mortuis usurpatur. De hu- 
jus vocis significatu mire disputatum est. Vide Re- 
bertsoni ΤΙ saurum in voce Q'NE3. 

Ibid. "AA4., Ἑμμαίους. Sic mss. quidam : atque 
ita legit edit. Complut. Coisl,, οἱ Aorz., Ἑμμαίονς. 

V. 6. O', Ἔως τῆς Τερεθίνθου. In hiec verba hoc 
vetus scholion habent schede Combefisianze : Ἔως 
τῆς Τερεθίνθου. Ἡ πόλις αὔτη τοῦ Ἰὼδ ἐπὶ τῆς 
Βοτανείας [1. Βατανείας]. Οὕτω χαλούµεναι δύο xo- 
μαι. ᾽Απέχουσι δὲ ἀλλήλων σηµείοις 0' μεταξὺ ᾿Αδά- 
prov xai ᾽Αμίδης πόλεως. ld est: Usque ad Terebin- 
thum. Hcc est urbs Jobi ad Bataneam, Sic vocantur 
duo pagi : qui alter ab altero distant novem signts, 
id est milliaribus , inter Adara et ÁAmidam. urbem. 
Hoc scholion videtur Origenis aut Eusebii Czsa- 
riensis esse. Hinc Hesychius, Tepé6tv8oc, τόλις Ἰώθδ, 
Terebinthus, urbs Jobi, . 

V. 9. Hunc versum perinde atque primum hujus 
capitis ex Procopio restituimus. In editione Romano 
et apud Drusium perperam legebatur Q"3. Symm., 
Σχυθῶν. Schol., Παμφυλίας. "wi Schol., Πόντου. 
Mendum ibi subodoratur Drusius. Vide supra ad 
versum primum. — Coislin. Σ., Σχυθῶν, ubi LXX, 
Ἐλάμ᾽ quiz lectio non solum hic notatur in eodein 
cod. sed etiam versu 1, ubi eadem ipsa nomina 
habentur : quo firmatur lectio nostra. 

V. 15. Σ., τῶν διαφυγόντων τις, hanc lectionem 
ex editione Romana mutuamur. 

Ibíd. Celebris Jocus a veteribus pariter et a re- 
centioribus agitatus. In catenis mss. bze afferuntu: 
loca circa vocem περάτης. Ex Origene : Περάτη: 
x3Acizat ὁ 'Afpau, ἐπειδη ἀπὸ τῆς Χαλδαίων χώρας 














Η7 
ZYMMAXOZ. 


GENESIS CAP. XIV. 
0’. 


18. Καὶ Μελχισεδὲχ βασιλεὺς Σα- 


ed 


ΘΕΟΑΟΤΙΟΝ. 


18. 


λὴμ ἐξήνεγχε ἄρτους χαὶ οἶνον' ἦν 
δὲ ἱερεὺς τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου. 


19. Καὶ εὐλόγησε τὸν "A6pap, 


10. 


xai εἶπεν, Εὐλογημένος "Αόραμ τῷ 
Θθεῷ τῷ ὑφίστῳ, ὃς ἕχτισε τὸν οὗ- 
ρανὸν xa τὴν Υην. 


20. Καὶ εὐλογητὸς ὁ θεὺς ὁ Ὀψι- 


στος, ὃς παρέδωχε τοὺς ἐχθρούς σου 
ὑποχειρίους σοι. Καὶ ἔδωχεν αὐτῷ 
"Αθραμ δεχάτην ἀπὸ πάντων. 


91. Τοὺς ἄνδρας. 
25. ᾽Απὸ σπαρτίου. 


Σφυρωτηρος τοῦ ὑποδήματος.᾿ A le 
Aoc, τοῦ ἱμάντος τοῦ ὑποδήματος. 


LXX INTERPRETES. 
18. Et Melchisedech rex Salem 


THEODOTIO. 


protulit panes, et vinum : erat au- 
tem sacerdos Dei altissimi. 


49. Et benedixit Abram, et dixit: 


Benedictus Abram Deo altissimo, 
qui creavit ccelum οἱ terram. 


30. 


490. Et benedictus Deus α]ιίδεί- 


Qv. 


mus, qui tradiditinimicos tuos sub 
manus tuas. Et dedit ei Abram de- 
cimam de omnibus. 


e 


91. Animas. 31. Viros. 


95. A filo. 


93. A funiculo. 


21. 
25. 


Corrigiam calceamenti. Alius 
lorum calceamenti. ] 
Note οἱ varie lectiones ad cap. XIV Genesis. 


ἑιαπεράσας τὴν Μεσοποταμίαν, ἢλθεν εἰς τὰ µέρη 
τῶν Χαναναίων. Ἑρμηνεύεται δὲ τοῖς περὶ ᾽Αχύλαν 
Ἑέραῖος. ld est : Transitor vocatur Abraham, quia 
t£ Chald&orum regione trajecta Mesopotamia venit 
in partes Chanangorum. Interpretatur autem. Áquila 
« Hebreus. » Ex Gennaio : Περάτην αὐτὸν Extovó- 
2,09, διὰ τὸ περαιωθέντα «hv µέσην τῶν ποταμῶν, 
πρὸς αὐτοὺς οὕτως ἑλθεῖν. Περάσης δὲ, χατὰ τὴν τῶν 
Σύρων γλῶσσαν, Ἑδραῖος προσχγορεύεται. "00εν xat 
τὸ ἐξ αὐτοῦ γένος ἅπαν συστὰν, τὴν ἐἑπωνυμίαν ταύ- 
τη, ἐδέξαντο, Id est : Transitorem ipsum vocabant, 
quiu trajecta Mesopotamia ad ipsus transierat. IIzpà- 
της autem, Syrorum lingua, Hebreus dicitur. Unde 
tolum genus ab eo originem ducens illam denomina- 
lionem accepit. Ex Acacio : «Καὶ ἀπήγγειλε, φησὶν, 
'A6piu τῷ mspáTn* » τὸ ἀπὺ τοῦ προπάτορος τοῦ 
᾿Αβρὰμ, λέγω δὲ του 'E65p, ἐθνιχὸν ὄνομα ἑρμηνευθὲν 
ἱτέβη. Οἷον ἀντὶ τοῦ ᾿Αθρὰμ τῷ Ἑβραίῳ, 'Αθρὰμ τῷ 
περάτῃ. Ἑδραῖος γὰρ περάσης ἑρμηνεύεται, Id est: 
t Et nuntiavit, inquit, Abram transitori. » Ibi gentile 
uomen ab Abrami abavo ductum , ab Heber sciticel, 
explicatur; nempe pro Ábram Hebreo, Abram trans- 
uori. Nam Hebraeus transitorem significat. Ex Dio- 
doro: Τὰ ἐπέχεινα τοῦ Ἰορδάνου διηγησάµενος ὁ Μωῦ- 
σης, τουτέστι τὸν πόλεμον ὃν ἐπολέμησαν Πέρσαι πρὸς 
τοὺς βασιλεῖς τῶν Σοδομιτῶν xat Γοµόῤῥων. τότε πε- 
βατην χαλεῖ τὸν ᾿Αθραὰμ, ὡσανεὶ πέραν οἰχοῦντα τοῦ 
Ἱορλάνον, Ἐπάγει γάρ’ « Avcóc δὲ κατῴχει πρὸς 
τῃ δρυῖ τῇ Μαμόρη, » δειχνὺς διὰ cL περάτης ὦνο- 
μάσθη vov. Id est : Hes ultra Jordanem gestas enar- 
ran$ Moyses; id est bellum Persarum contra reges 
- Sodoma et Gomorrha, tunc περάτην vocat Abraham, 
utpote qui ultra Jordanem habitaret. Infert enim : 
t [pse autem habitabet ad quercum Mambre, » decla- 


rans cur nunc περάτης appellatus sit. Ex Theodoreto: 
Αλλά τινές φασιν ἀπὺ τοῦ Εδὲρ Ἑδραίαν χεκλη- 
σθαι τὴν γλῶσσαν. Ἐκεῖνον γὰρ µόνον &v τῇ προτἐρᾷ 
μεῖναι φωνῇ , ἐχεῖθεν Ἑδραίους ὀνομασθῆναι &x του 
τὸν πατριάρχην ᾿Αθραὰμ ἀπὺ τῆς Χαλδαίων χώρας 
εἰς τὴν Παλαιστίνην ἐλθεῖν, τὸν Εὐφράτην ποταμὸν 
διαθάντα. 'Εδθρὰ γὰρ τῇ Σύρων φωνῇ à περάτης ἑρ- 
μηνλόσται. ld est : Verum quidam dicunt ab Heber 
ebream linguam denominari : ipsumque solum 
priscam linguam conservasse, ac inde Hebreos nun- 
cupari , quod patriarcha Abraham ez Chaldaeorum 
regione in Palestinam venerit, transqressus fluvium 
Euphraten. Nam Hebra Syrorum lingua transitorem 
significat. Hic vides in varias abiisse sententias ve- 
teres Bibliorum interpretes. Nee minor est iuter 
recentiores ac nuperos opinionum varietas; aliis 
vocem *33y ab ^37, transiit, derivantibus, ac dicen- 
tibus Abraham Hebrzum vocatum fuisse, quia tra- 
jecto Euphrate sedes mutavit; aliis autem ab Heber, 
abavo Abrahami, denominationem ducentibus. Ego 
huic postrema» sententiz libentius accederem. » 
Edit. Rom. lectionem Aquil. sic habet, περαΐτῃ. At 
O.igenes supra dicit Aquil., habere ἑθραῖος. Forte di- 
catur primam Aquilz editionem alio, secundam alio 
inodo habuisse. Nam duz fuerunt Aquile editiones. 
V. 18. Hunc versum ipsis verbis ex Hieronymo 
excerpsimus, cum lectíone Latina Hebraicarum vo- 
cum, ad cujus fidem Grazca concinnavimus. Habetur 
porro in epist. ad Evang. t. ll, p. 572 ed. Martianzi. 
V. 21 οι 30. Ex ed. Rom. et ex Drusio mutuamur. 
V. 935." A44., τοῦ i p, Scholion quoddam, ex aliquo 
veteri interprete : σφυρωτῆρα, al. σφαιρωτῆρα, τὸν 
ἑμάντα τοῦ ὑποδήματός φησιν. T. e. Corrigiam vocal 
lorum calceamenti. Coislin. vero, Σ., ἑμάντος 











TO EBPAIKON. 


-M"-J Tm 9 
TY prc 


pou. ἙἜδρ.,Δαμασχηνός. — 
Yu 9 


Όην ΤΟ 
"o3 momm 19 
ma" mui pn 15 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Vado absque liberis. 
Filius procurator domus mez. 


Damesec. Heb. int., Damasce- 
nus. 
3. Et pipionem. 


41. Super cadavera. 
Exsufllavit eas. 


12. Et sopor cecidit. 
15, Sepelieris in canitie bona. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT XV GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ιο 


1. 


12. 
15. 


VULGATA LATINA. 
9. Vadam absque liberis. 
Et filius. procuratoris domus 


mea. 


Damascus. 


9. Columbam. 


41. Super cadavera. 
Abigebat eas. 


12. Sopor irruit. 
15. Sepultus in senectute bona. 


ΑΚΥΛΑΣ, 


9, Απέρχομαι ἄγονος. 
Υἱὸς τοῦ ποτίζοντος οἰχίαν µου. 


9. Περιστεράν. 


M. 
Απεσόδησεν αὐτούς. 


᾿Απεσόθησεν αὑτούς. 

13. Καταφορὰ ἐπέπεσε. 

45. Ταφεὶς ἐν πολιᾷ ἀγαθῇ. 
AQUILA. 

9. Vado absque liberis. 

Filius potantis domum meam.' 


9. Columbam. 
44. 
Abegit eas. 


42. Somnus cecidit. 
15. Sepultus in canitie bona. 


Note et varie, lectiones ad cap. XV Genesis, 


V. 9. 'A , ἀπέρχομαι ἄγονος. Σ., πορεύοµαι. Et 
iterum Σ., ὁ δὲ συγγενἠς, etc. Ita Coislin. cod. 

Ibid. 'A., υἱός, etc. Hanc lectionem sic efferunt 
tum editio Romana, tum mss. Catenz autem mss. 
et schede Combelis. in hunc locum ita habent, 
καὶ υἱὸς ποτίζων τὸν οἶκόν µου, οὗτος Δαμασχὸς 
Ἐλιέζερ. 'O δὲ συγγενὴς τοῦ οἴχου µου ἐστὶν οὗτος ὁ 
Δαμασχὸς Ἐλιέξερ. Postremam lectionem, ὁ δὲ συγ- 
χενής, etc., Symmacho tribuit cod. Coislin., eam 
vero alii codices sine interpretis nomine afíferunt. 
Gelasius hoc modo legerat, οὕτω τινὲς ἡρμηνεύχασι” 
Yi; Μασὲχ τῆς οἰχογενοῦς µου, οὗτος Δαρασχὸὺς 


Ἐλιέζερ. Id est : Sic quidam interpretati sunt : Fi- 
tius Masec in domo mea nate, hic Damascus Eliezer. 
Ubi Masec nomen mulieris esse dicitur, in domo 
Abrahz nate, et matris Eliezer. Ubi advertas Dio- 
dorum item perinde atque Gelasium eamdem ipsam 
interpretationem afferre in Catenis mss. Alterutra 
autem ex his interpretationibus videtur Symmachi 
esse. Sed postrema sincerior videtur. Hieronymus 
Quaest. in Genes. totum locum sic explicat : Quod 
autem dicit hoc est, Ego sine liberis moríar, et filius 
procuratoris mei vel villici , qui universa dispensat 
et distribuit cibaria [amilie meae, vocatlurque Dama- 


CAPUT XVI GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµαοσι. 


"vy 3 8, 
cca "UU 
mam 6 6. 
πο 1. 
σου 11 1. 
D'"M ΑΘ 12 49, 


2. Ἐπεῖχε, 
Εἴπως οἰχοδομηθήσομαι, 


6. Μετὰ φυγῆς ὑπανεχώρησεν. 
41. 
19. "Άγριος. 





VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Conclusit me. 
Si forte :xedilicabor. 


6. Fugit. 

1. Sur, 

41. Ismael. 

45. Ferus homo. 


VULGATA LATINA. 
9. Conclusit me. 
Si forte saltem ex illa suscipiam 


filios. 


6. Fugam iniit! 
7. Sur. 

14. Ismacl. 

12. Ferus homo. 


AQUILA. 
9. Cohibuit. 
Si forte xdificabor. 


6. Fuga secessit. 
1. 
414. 
19. Agrestis. 


821 GENÉSIS CAP. XVI. 293 
' CAPUT XV GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. υ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
3, Πορεύομαι. .2. Απολόομαι ἄτεχνος. 2. . 
Ὁ δὲ συγγενὴς τοῦ οἴχου µου. Ὁ δὲ υἱὸς Μασέχ. Καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἐπὶ τῆς οἰχίας 
μου. 
Δαμασχός. 
3. 9. Περιστεράν, 9. Νεοσσὺν περιστερῶν. 
It. 44. Ἐπὶ τὰ σώματα, ἐπὶ τὰδιχου- — di. 


τομήµατα αὐτῶν. "AAAoc , ἐπὶ τὰ 
σώματα τὰ διχοτοµηθέντα. 


Σνυνεχάθισεν αὐτοῖς. 


14. Κάρος ἐπέπεσε. 

15. Ταφεὶς ἓν πολιᾷ ἀγαθῇ- 
SYMMACHUS. 

2. Vado... — 

Cognatus vero domus mes. 


49. Ἔκοτασις επέπεσε, 

45. Τραφεὶς ἐν γήραᾳ καλῷ. 
LXX INTERPRETES. 

9. Dissolvor sine liberis. 9. 

Filius autem Masec. 


49. Ἔχστασις ἐπέπεσε. 
45. 


THEODOTIO. 


Et filius cjus qui est super do- 


mum meam. 
Damascus. 
. 9. Columbam. 9. Pullum columbarum. 
11. 41. Super corpora, super divi- 41. 


siones eorum. Alius, super cor- 


pora divisa. 
Consedit illis. 

12. Sopor gravis cecidit. 
15. Sepultus in canitie bona. 


192. Extasis cecidit. 
15. Nutritus in senectute bona, 


19. Extasis cecidit. 
15. 


Note et varia lectiones ad cap. XV Genesis. 


stus Eliezer, hic meus heres erit. 

lbid. Diodorus in catenis mss. ait zUcT, Δαμα- 
σχηνόν, ex Hebraeo verti. Τὸ Δαμαζκηνὸς λέγει * 
τουτέστιν ὁ Ex Δαμασκοῦ. 

V. 9. Versionem Aquilz et Theodotionis affert 
Procopius p. 127. 

V. 44.'A4J40c, ἐπὶ τὰ σώματα τὰ διχοτοµηθέντα. 
Sic quidam mss. 

lhid. 'A., ἀπεσόδησεν αὐτούς. Sic editio Romana 
atque Drusius. 

V. 19. In hunc locum Hieronymus (west. in 


Genes. : ]n Hebreo legitur χαταφορά, qram. supra 
vertimus « soporem. » Vide supra cap. tu, 21. Cois. 
lin. habet : 'À., πολιᾷ ἀγαθῇ, quo asseritur conje- 
ctura nostra. 

V. 15. Hoc Romanum scholion, ταφεὶς &v πολιᾷ 
ἀγαθῇ, vix dubitamus esse Aquilz et Symmachi 
lectionem ; nam ita vertunt ambo infra xxv, 8. 
LXX, τραφεὶς ἐν fjpx ἀγαθῷ. Ubi suspicor men- 
dum in voce τραφείς' legendum existimo, ταφείς, 
ut et sensus et vox Hebraica postulant. [Edit. Com- 
plut. habet ταφείς, al.saq0elc. Dnaca.] 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
9. 
Εἴπως τεχνωθῶ. 
6. 
"7. 


11. Ἰσμαὴλ, εἰς ἀχοὴν cob. 
12. Κεχωρισμένος ἀνθρώπων, 


SYMMACRUS. 
2. 
Si forte filios suscipiam, 
6. 
7. 


41. Ismael, in auditum Dei. 
12. Scgregatus ab hominibus. 


CAPUT XVI GENESIS. 
0’. 


9. Συνέχλεισε. 

"Iva. τεχνοποιῆσωμαι. 
τεχνοποιῄσης pot. 

6. ᾽Απέδρα. 

1. Σούρ. "AAAot, τεῖχος f) εὖθν- 
epe. 

M. Ἰσμαίῇ). 

19. "Αγρωστος ἄνθρωπος. 

LXX INTERPRETES. 
2. Conclusit. 


Ut filios faciam. Alius, filios 
facias mihi. 


6. Aufugit. 

7. Sur. Alii, murus vel directio. 
11. Ismael. 

12. Rusticus homo. 


"Α.1 Ίος. 


ΘΕύΔΟΤΙΩΝ. 


2, 


e. 

1, 

41. Ἱσμαήλ, εἰς ἀχοὴν θεοῦ. 

12. Ἔρημος ἄνθρωπος. 
THEODOTIO. 

2. 


6. 
1. 


11. Ismael, in auditum Dei, 
12. Desertus homo. 


TO EBPAIKON. 


"— y Tm 9 
αλ οἱ Ρως] 


poc. Ἔδρ.,Δαμασχηνός. — 
onm 9 

DET 44 
QnN 22" 


Dn« ΤΟ 

mom) nomm 12 

"amo m2 μη 1ὅ 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Vado absque liberis. 
Filius procurator domus mez. 


Damesec. 
nute 

9. Et pipionem. 

11. Super cadavera. 

Exsufflavit eas. 


12. Et sopor cecidit. 
45. Sepelieris in canitie bona. 


Heb. iw ., Damasce- 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT XV GENESIS. 


TO EBPAIKON 
ἘἙλληνιχοῖς γράµµασι. 


2. 


9. 
44. 


12. 
15. 


VULGATA LATINA. 


9. Vadam absque liberis. 


Et filius procuratoris domus 
mes. 


Damascus. 


9. Columbam. 


41. Super cadavera. 
Abigebat eas. 


42. Sopor irruit. 
15. Sepultus in senectute bona. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


2, Απέρχομαι ἄγονος, 
Υἱὸς τοῦ ποτίζοντος οἰχίαν µου. 


9. Περιστεράν. 


11. 
Απεσόθησεν αὐτούς. 


᾿Απεσόθησεν αὐτούς. 

12. Καταφορὰ ἐπέπεσε. 

45. Ταφεὶς £v πολιᾷ ἀγαθ]. 
AQUILA. 

9, Vado absque liberis. 

Filius potantis domum meam.'. 


9. Columbam. 


44. 
Abegit eas. 


12. Somnus cecidit. 
15. Sepultus in canitie bona. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Genesis, 


V. 9. Α., ἀπέρχομαι ἄγονος. Σ., πορεύοµαι. Et 
iterum Σ., ὁ δὲ συγγενής, etc. !ta Coislin. cod. 

Ibid. 'A., υἱός, etc. Hanc lectionem sic efferunt 
tum editio Romana, tum mss. Catenz autem mss. 
el schede Combelis. in hunc locum ita habent, 
καὶ υἱὸς ποτίζων τὸν olxóv µου, obxog Δαμασχὸς 


Ἐλιέζερ. Ὁ δὲ συγγενῆς τοῦ olxou µου ἐστὶν οὗτος ὁ. 


Δαμασχὸς Ελιέζερ. Postremam lectionem, ὁ δὲ συγ- 
χενής , etc., Symmacho tribuit cod. Coislin., eam 
vero alii codices sine interpretis nomine afferunt. 
Gelasius hoc modo legerat, οὕτω τινὲς fippmveuxaot 


Yi Masix τῆς οἰχογενοῦς µου, οὗτος Δαμασκὸς 


Ἐλιέζερ. Id est : Sic quidam interpretati sunt : Fi- 
tius Masec in domo mea nate, hic Damaseus Eliezer. 
Ubi Masec nomen mulieris esse dicitur, in domo 
Αυτα nate, et matris Eliezer. Ubi advertas Dio- 
dorum item perinde atque Gelasium eamdem ipsam 
interpretationem afferre in Catenis mss. Alterutra 
autem ex his interpretationibus videtur Symmachi 
esse. Sed postrema sincerior videtur. Hieronymus 
Quest. in Genes. totum locum sic explicat : Quod 
autem dicit hoc est, Ego sine liberis moriar, et filius 
procuratoris mei vel villici , qui universa dispensat 
οἱ distribuit cibaria familie mee, vocaturque Dama- 


CAPUT XVI GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 





ην 5 κ. 9. Ἐπεῖχε, 
ο CU Εἴπως οἰχοδομηθήσομαι, 
num 6 6. 6. Μετὰ φυγῆς ὑπανεχώρῆσεν. 
ποτ. 7. . 
νου 1! M. 4. 
DN N^» 12 12. 12. "Λγριος. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Conclusit me. 
Si forte zdillcabor. 


6. Fugit. 

1. Sur. 

11. Ismael. 

15. Ferus homo. 


VULGATA LATINA. 
9. Conclusit me. 


Si forte saltem ex illa suscipiam 
filios. 


6. Fugam iniit! 
7. Sur. 

11. Ismacl. 

13. Ferus homo, 


AQUILA. 
9. Cohibuit. 
Si forte xdificabor. 


6. Fuga secessit. 
1. 
44. 
12. Agrestis. 


ail GENÉSIS CAP. XVI. 293 
CAPUT XV GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, v. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9, Πορεύομαι. 3. ᾽Απολόομαι ἄτεχνος. 9. ] . 
'0 δὲ συγγενὴς τοῦ οἴχου µου. Ὁ ὃὲ υἱὸς Μασέχ. Καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἐπὶ τῆς οἰχίας 
μου. 
Δαμασχός. 
3. 9. Περιστεράν. 9. Νεοσσὺν περιστερῶν. 
M. 44. Ἐπὶ τὰ σώματα, ἐπὶ τὰδιχο- — 11. 


top. fjuasa αὐτῶν. "AAJAoc , 


ἐπὶ τά 


σώματα τὰ διχοτομηθέντα. 


Συνεχάθισεν adole. 


19. Κάρος ἐπέπεσε. 
15. Ταφεὶς ἓν πολιᾷ ἀγαθῃ. 


SYMMACHUS. 


4, Vado... 
Cognatus vero domus mez. 


Damascus. 


9. Columbam. 


9. 
11. 44. Super corpora, super divi- 


49. Ἔχροτασις &réTsot. 

45. Τραφεὶς ἐν rhpa χαλῷ, 
LXX INTERPRETES. 

9. Dissolvor sine liberis. 9. 

Filius autem Masec. 


19. Έκστασις ἐπέπεσε. 
45. 


THEODOTIO. 


Et filius cjus qui est super do- 
mum meam. 


9. Pullum columbarum. 
41. 


siones eorum. Alius, super cor- 


pora divisa, 
Consedit illis. 

12. Sopor gravis cecidit. 
15. Sepultus in canitie bona. 


12. Extasis cecidit. 
45. Nutritus in senectute bona. 


419. Extasis cecidit. 
45. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Genesis. 


stus Eliezer, hic meus heres erit. 

Ibid. Diodorus in catenis mss. ait , Δαμα- 
σχηνόν, ex Hebrzo verti. Τὸ Δαμασχηνὸς λέγει’ 
τουτέστιν ὁ x. Δαμασχοῦ. 

V. 9. Versionem Aquile et Theodotionis affert 
Procopius p. 427. 

V. M."AAAoc, ἐπὶ τὰ σώματα τὰ διχοτομηθέντα. 
Sic quidam mss. 

lbid. 'A., ἀπεσόθησεν αὐτούς. Sic editio Romana 


Genes. : In Hebreo legitur καταφορά, quam. supra 
vertimus « soporem. » Vide supra cap. ΙΙ, 21. Cois- 
lin. habet : 'Á., πολιᾷ ἀγαθῇ, quo asseritur conje- 
ctura nostra. 

V. 45. Που Romanum scholion, ταφεὶς àv πολιᾷ 
ἀγαθῃ, vix dubitamus esse Aquile et Symmachi 
leclionem ; nam ita vertunt ambo infra xxv, 8. 
LXX, τραφεὶς ἓν vfjpx ἀγαθῷ. Ubi suspicor men- 
dum in voce τραφείς' legendum existimo, ταφείς, 
ut et sensus et vox Hebraica postulant. [Edit. Com- 


alque Drusius. 


plut. habet ταφείς, αἱ.ταφθείς. Daacu.] 


V. 12. In hunc locum Hieronymus Quest. in 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
9. 
EIzug τεχνωθῶ. 
6. 
1. 


11. Ἰσμαλλ, εἰς ἀχοὴν θεοῦ. 
12. Κεχωρισμένος ἀνθρώπων. 


SYMMACRUS. 
2. 
Si forte filios suscipiam. 
6. 
1. 


11. Ismael, in auditum Dei. 


12. Scgregatus ab hominibus. 


CAPUT XVI GENESIS. 
0’. 


2. Συνέχλεισε. 

Ἵνα τεχνοποιῆσωμαι, 
τεχνοποιῄσῃς µοι. 

6. ᾽Απέδρα. 

7. Σούρ. "AAAot, τεῖχος ἢ εὖθν- 
σμός. 

M. Ἰσμα). 

42. "Αγρωστος ἄνθρωπος. 

LXX INTERPRETES. 
2. Conclusit. 


Ut filios faciam. Alius, filios 
facias mihi. 


6. Aufugit. 

7. Sur. Alii, murus vel directio. 
11. Ismael. 

12. Rusticus bomo. 


"AAAoc , 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


2. 


T. 


44. Ἱσμαίλ, εἰς &xotv Θεοῦ. 

49, Ἔρημος ἄνθρωπος. 
THEODOTIO. 

2. 


6. 

d. 

11. Ismael, in auditum Dei, 
12. Desertus homo. 


225 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 924 
Note et varie lectiones ad cap. XVI Genesis. 


V. 2. Α., ἐπεῖχε. Coislin. 
Ibid, 'A., εἴπως οἰχοδ. X ,εἴπως τεκνωθῶ. Sicidem. 


lbid. *A.1Aoc, τεχνοποιῄσῃς tot. Sic Catenz mss. 
et schedz Comhefis. Est. vero cujusdam interpretis 
ve sjo. 


V. 6. 'A., μετὰ φυγῆς ἀνεχώρησεν. Sic Coislin. : 


mirum autem si Aquila tanta sit usus paraphrasi ; 
certe hzerere me fateor. - 

". Sic scholion editionis Romanz, τεῖχος ἢ εὖ- 
θυσµός. Vocem eamdem "9 τεῖχος vertunt Aquila 
et Symmachus infra c. xrix, v. 6. 

V. 44. Undecimi et duodecimi versus lectiones 
ex catenis mss. et ex schedis Combefis. mutoamur, 
ubi sic habetur : Σηµείωσον ὅτι ὁ Σύµµαχος , καὶ ὁ 


CAPUT XVII GENESIS. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
own 4 4. 1. 
"r3 2 9. 2. 
onm 8 8. 8. 
«ην πο) ων ντ 14 44. 44. 
nnm wow 'O 'E6p., πᾶς ὁ μὴ 
περιτέµνων, ἐξολοθρευθήσεται. ο 
Σύρος, πᾶς ὃς 90 περιτέµνει, ἔπο- 
λοθρενθῄσεται. N 
VERSIO IIEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Perfectus, 1. Perfectus. 1. 
9. Foedus meum. 9. Feedus meum. 2. 


8. Et dabo tibi. 
414. Masrulus, cum non circuun - 


8. Daboque tibi. 
14. Masculus, cum 


reputii — 14, 


cidetur caro priputii ejus, exci- caro circümcisa non fuerit, dele- 


detur. Heb. Int., quisquis non bitur. 
circumci.letur, interibit. Syrus, 
omnis qui non circumcidit, iuter- 


ihit. 


Nota et varie lectiones ad cap. XVII Geuesis. 


V. 1. "A220, τέλειος. Sic mss. 
V. 2. Άλλοι, συνθήχτν. Sie mss. quidam. Notat 
veio llieronymus. ubicunque in Graeco testamentum 


legitur, ibi in Hebreo sermone esse fedüs sive 
puctum, quod Grzei interpretes hic €; alibi sepe 
συνθήχην exprimunt. 


CAPUT XVIII GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKTYTAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


DwD vw 6 0. 
πονὸ παρα το poxm 13 12. 
nz γη Ώ 3 1Π 


cy 18 18. 

rm 20 90. 

πο η 31 41. 
nyzo porn 35 25. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


6. Tria sata. 

13. Et risit Sara intra sese di- 
£endo , Postquam senui erit mihi 
voluptas. 

418 Et fortem. 

QU. Gravia fuerunt. 

91. Fecerint cousummationein. 

25. Absit tibi a faciendo. 


6. Tria sata. 


operam dabo. 


VULGATA. LATINA, 


12. Quz risit occulte, dicens, 
Postquam consenui... 


18. Robustissimam. 
20. Aggravatum est. 
21. Opere complevcriut. 21. 
25. N^ 1 est loc tuum. 25. 


6. Τρία σάτα. 


12. Ἐγέλασε χατ αὑτῆς (λέ- 
γονυσα), Μετὰ τὸ κατατριθῆναί us, 
ἐγένετό µοι τρυφερία. 


18. Οστέϊνον. 
20. Ἐθαρύνθησαν. 
21. 
25. 

AQUILA. 


6. Tria sata. 


12. Risit apud se (Jicens): Post- 
voluptati quam contrita sum , fuerunt mil: 
delicia. 


18. Osseam. 
90. Gravia fuerunt. 





^-———  —-— m m mm 


S — AA— --- σ----- ---. - 





:25 GENESIS CAP. XVII. 226 
Note et varie lectiones ad cap. XVI Genesis. 


θεοδοτίων τὸν "logat ἠρμήνευσαν, ἔρημος ἄνθρω: 
πος Ἰσμαὴ εἰς ἁχοὴν θεοῦ, id est : Nota Sym- 
machum et Theodotionem Ismael interpretatos esse, 
« Desertus homo Ismael in auditum Dei. » Quis cre- 
dat autem talem interpretationem dedisse Symma- 
chum pariter et Theodotionem? Et tameu sic ma- 
nuscripti tres habent. Verum prima interpretatio, 
nempe, ἔρημος ἄνθρωπος, pertinet ad sequentem 


versum, respicitque hzc verba Q'TN N^, videtur- 
que esse Theodotionis. . 

V. 49. Coislinianus sic habet ad hunc versum : 
'A., ἄγριος, Σ., ἔρημος ἄνθρωπος. Sed alii cadicea 
Regii hanc postremam lectionem T heodotioni ascri- 
bunt, et Symmachi versionem sic efferunt : Σ., χε» 
χωρισμένος ἀνθρώπων, quos libentius sequor. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


8. Καὶ δίδωµἰί σοι. 


14. 
SYMMACHUS. 
A. 
9. 
8. Et do tibl, 
14. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Genesis. 


V. 8. Hzc Symmachi lectio ex Drdsio et ος edit, 


Romana desumitur. 


ZYMMAXOZ. 


6. Τρία caza. 
129. Μετὰ τὸ παλαιωθῆναί us, 
ἑγένε-ό pot ἀχμή. 


48. Ἰεχυρόν. 

20. Ἐδαρύνθησαν. 

21. Ἐπετέλεσαν τὸ Épyov. 

95. Οὐχὶ σόν. 
SYMMACHUS, 

6. Tria sata. 


12. Postquam vetustate conse- 
nui, facta est mihi adolescentia. 


48. Fortem. 
99. Gravia fuerunt. 


94. Perfecerunt opus. 
25. Non tuum. 


CAPUT XVII GENESIS. 
0’. 


4. "Άμεμπτος. ΄Α.λοι, τέλειος. 

4. Τὴν διαθήχην µου. "AJJo:, 
τὴν συνθῆχην µου. 

8. Καὶ δώσω σοι. 

44. Καὶ ἀπερίτμητος ἄρσην, ὃς 
οὗ περιτµηθήσεται, εξολοθρσυθ{σε- 
ται. "Ad Aoc, ἀφανισθῆσεται. 


LXX INTERPRETES. 
1. Inculpatus. Alii , perfectus. 


9. Testamentum meum. Aiii, 
fadus meum. 


8. Et dabo tibi. 
14. Et incircumcisus masculus, 


«ui non circumcidetur, interibit. 


Alius, delebitur. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ., 
1. 
3. 
8. 
14. 
THEODOTIO. 
l. 
9. 
6. 
14. 


V. 14. Hanc Hebraei et Syri versionem veterem 


afferunt Catenz Regiz mss. ex Diodoro. 
Ibid. 'AJ.4oc, ἆφαν Coislin, 


CAPUT XVIII GENESIS. 
0’, 


6. Τρία µέτρα. 

12. Ἐγέλασε δὲ Σάῤῥα ἓν ἑαυτῇ, 
λέγουσα Οὕπω μέν pot γόγονεν ἕως 
τοῦ νῦν. 


18. Πολύ. 

90. Μεγάλαι σφόδρα. 

91. Συντελοῦνται. 

95. Μηδαμῶς σὺ ποίήσῃς. 

LXX INTERPRETES. 

6. Tres mensuras. 

12. Risit autem Sara in semet- 
ipsa, dicens : Nondum mihi factuin 
est usque nunc. 

48. Multam. 

20. Magna valde. 

- 91. Consummantur. 
25. Nequaquam tu facies. 


ΘΕΟΔΟΤΠΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


ΣΥ) 
TO EBPAIKON, 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 223 
TO EBPAIKON 


AKYAAZ 


Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 


σα wy νὸ ys venen 


cwn Επ NXOMCOM 36 96. 
Do" 
NO Ov wi-oW 50 70. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Numquid judex omnis terrz 
non faciet judicium ? 


26. Si invenero in Sodom quin- 
quaginta justos. quaginta justos. 
90. Ne nunc ira sit Deo meo. 

ris, Domine. 


VULGATA LATINA. 


Qui judicas omnem terram, 
nequaquam facies judicium hoc. 


50. Ne, qusso, inquit, indigne- 


26. 


20. Mt δὴ ὀργίλον τῷ Κυρίῳ. 
AQUILA. 


96. Si invenero Sodomis quin- — 20. 


$0. Ne, quzso, iracundia sX 
Domino. 


Nota et varie lectiones ad cap. XVIII Genesis. 


V. 6. Ex Drusio et ex Edit. Romana. Eamdem 
vocem D'ND, σάτα, similiter vertit Aquila 1 Reg. 
xxv, 18. 

Coislin. hane lectionem σάτα, τοῖς O', tribuit, 
qus Aquilz et Symmachi est, atque ex Α. et S. in' 
LXX translata fuerat, ut sxpe contigit. Hic autem 
notat Coislin. ad marginem : Ἐγχρυφίας ἄρτος Exa- 
λεῖτο ὁ ὑπὸ τὴν σπόδον χωννύμενος, xat κρυπτόµενος 
ἐν τῷ ὁπτᾶσθαι. Id est: Subcinericius panis voca- 
batur qui sub cinere positus et occultus coquebatur. 

V. 12. In hunc locum hujusmodi scholion habe- 
tur in codice Reg. 1888 : 'A., μετὰ τὸ χατατριθῆναί 
µε ἐγένετό pot τρυφερία. Σύμμ. μετὰ τὸ παλαιωθη- 
ναί µε ἐγένετό pot ἀχμῆ. τουτέστι τὸ ἑξῃς Ev χαιρῷ 
τῆς ὁπώρας, ὅτι Σάῤῥα χατεχρίθη ὡς ἐπεγγελῶσα 


τῷ ῥήματι: ὁ δὲ ᾿Αθραὰμ εὐχτικῶς αὐτῷ εἶπεν ' Mt 
τῷ ἑχατονταέτῃ γενήσεται υἱός ; τουτέστι, vaY Κύριε, 
γἑνοιτό µοι υἱὸς ἐν Υἡρᾷ. Id. est : Aq. Postquam con- 


(rita sum, fuerunt miht delicie. Sym. Postquam ve- 


tustate consenui, facta est mihi adolescentia ; hoc est, 
deinceps lempore autumni; quia Sara reprehensa 
fuit, quod ad verbum Domini risisset. Abraham av- 
lem precantis more ipsi dixit * Num centenario fili,s 
nascetur? id est, etiam, Domine, sit. mihi filius in 


' senectute. 


In hune locum Hieronymus in Quest. in Gen. : 
Risit autem Sara in semetipsa, dicens : Necdum mihi 
factum est usque nunc, et dominus meus senez es. 
Aliter multo legitur in. Hebraeo : « E! risit. Sara in 
semetipsa, dicens : Postquam atiriia. sum, et [acta 


CAPUT XIX GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. * 


wa" 10 10. 
mannm 16 16. 
nyc Dn Dvyvom 17 17. 


nmvrao 19 19. 


. Ἑμέλλησεν. 


Tomwu: 21 91. 91. ρα τὸ πρόσωπόν σου, 
zy 935 Σύρος, Ζααρἰ. . 25. 25. 
ΟΥΡ 928 'E6p., ἀναπνεύμασις. ᾖ328. 28. 
γκο TT 4 $1. 91. (Καθ) ὁδὺν πάσης τῆς γῆς.) 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
40. Introduxerunt. 10. Introduxerunt. 40, 
16. Tardabat. 46. Dissimulante illo. 16. Moram traxit. 


Ut. Et fuit cumilli educerent eos 
foras. 


19. Ad vivificandum. 


91. Suscepi faciem tuam. 
25. Sohar. Syrus, Zaari. 
28. Fumus. Heb. Int., vapor. 


91. Secundum viam universe 
terrae. xe. 


95. Segor. 
98. Fumus. 


91. Suscepi preces tuas.' 91. 


51. Juxta morem univeré» (ος: 51. 


11. Eduxeruntque eum, et po- 47. 
suerunt extra civitatem. 


19. Ut salvares animam meam. 19. 


Sustuli faciem tuam. 


Secundum viam universa 











339 
ZYMMAXOZ. 


'U πάντα ἄνθρωπον ἀπαιτῶν δι- 
χαιοπραγεῖν, ἀκρίτως μὴ moutons 
«000 ; 

26. 


90. 


SYMMACHUS. 


ο Qui exigis ab omni homine, ut 
juste agat, id sine judicio ne Te- 
ceris. 

90. 


90. 


GENESIS CAP. XIX. 


0’. : ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


'0 κρίνων πᾶσαν τὴν Υῆν, οὗ 
ποιῄσεις χρίσιν; 


26. 


96. Ἐὰν ὧσιν ἓν Ῥοδόμοις neve 
χοντα. "Α.1.1ος, &kv εὕρω ἐν Σ 
µοις πεντήχουτα διχαίους, 

90. Μέτι, Κύριε. 


LXX INTERPRETES. 


Qui judicas omnem terram, nou 
facies judicium ? 


50. 


96. Si fuerint in Sodomis quin- 36. 
quaginta justi. Alius, si invenero 
in Sodoinis quinquaginta justos. 


50. Numquid, Domine? $0. 


Nots& et varim lectiones ad cap. XVIII Genesis. 


THEODOTIO. 


est miki voluptas. » Simul nota quod ubi nos posui- 
mus « voluptatem, » EDEN scriptum estin. Hebreo. 
Symmachus hunc locum ita iranstulit : « Postquam 
velustate consenui, facta est mihi adolescentia, » Α., 
χατ αὐτῆς. Coislin. habet, ἐγκάτῳ αὐτῆς. 

V. 18. 'A., ὁστέῖνον. Σ., ἰσχυρόν. Sic in editione 
Romana. Ubi notes, vocem Q'Xy, ὁστέῖνον verti fre- 
queuter : quidam vero mss., el quidem optima 
note, nonnunquam habent óczotvóv, Qua de re vide 
ad initium Exodi. 

V. 90. 'A. Σ., ἐθαρύνθησαν. Ita in notis edit. 
Romana. 


Coial. habet, A. , ἐθαρύνθησαν, quz lectio etiam 
Symmacho tribuitur ab aliis. 


V. 94, Σ., ἑπετέλεσαν τὸ ἔργον. Ita. in notis ed. 
Rom. 

V. 95. Σ., οὐχὶ oóv. Ibid. 

Σ., 6 πάντα, eic., Coislin. Qu: sane lectio defle- 
ctere videtur ab Hebraico. Verum Symmachus non 
infrequenter παραφραστικῶς interpretatur. 

V. 260. λλλος, ἐὰν εὕρω, eic. Hanc versionem 
quam, tacito interprelis nomine, afferunt quidam 
mss., suspicor esse Symmachi. Eam vero sequitur 
Vulgaia. | 

V. 50. Α. μὴ 5 ὀργίλον τῷ Kuplo. Hzc versio 

uasi scholion affertur in edit. Romana. Sed eat 
quil, ut in uno codice notatur, et comprobatur 
ex simili versione supra cap. 4, v. 6 


CAPUT XIX GENESIS. 


9€EOAOTION, 


ZYMMAXOX. 0Ο. 
ie. 10. Εἰσεσπάσαντο. "AAAoc,Em(a- —— 10. 
σαν. 
16. 16. Ἐταράχθησαν. Α.1.ος,ἑστρα- 3. 
τεύσατο, 
tT. Καὶ ἐδήγαγε Κύριος αὐτὸν, 47. Καὶ ἐγένετο ἠνίχα ἐξήγαγον 11. 
χαὶ ἔθτκεν αὐτὸν ἔξω τής πόλεως, αὗτους ἔξω. 
49. 19. Τοῦ ζήν τὴν quyf» µον.. 149. 
"AAAoc, τοῦ ζωῶσαι, x 
291, 'Opáse. ᾖἸδυσωπήθην τὸ — 91. Ἑθαύμασά σου τὸ πρόσω- «1. 
πρὐσωπόν σον. | TOV. κ 
25. 35. XrnYop. 25. 
98. . 98. Ατμίς. 98. 
9l. $4. Ὡς χαθήχει πάση τῇ v1. 51. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
10. | 10. attraxerunt. Alius, com- — 10. 
prehenderunt. 
46. - 46. Turbati sunt. Altus, repu- 16. 
gnabat. 
17. Et eduxit Dominus illum,et — 17. Et factum est cum educe- — 17. 
T^suit eum extra urbem. rent eos foras. 
19. . 19. Ut vivat anima mea. Alius, 19. 
tuam, 3d vivilicandum. 
91. Visu reveritus sum ἡ σαι 91. Admiratussum faciem tuam. — 24. 
95. 95. Segor. 95. 
23, 98. Vapor. 28. 
9l. 51. Sicut convenit omni terre. — $t. 


HEXAPLOHUM οὐ. SUPEHSUNT. 


EAT 


Note et varie lectiones ad cap. XIX Genesis. 


V. 10. "Α.11ος, ἐπίασαν, comprehenderunt, ita 
legit Justinus. Et ita videtur. primitus fuisse apu 
LXX. Nam vox εἰσεσπάσαντο, vel similis a verbo 
εἰσσπάω, nusquam alias legitur apud LXX Inter- 
pretes, etsi vox Hebraica ΝΤ frequentissime oc- 
currat in Bibliis. Quare crediderim τὸ εἰσεσπάσαντο 
esse alterius interpretis lectionem , que in LXX 
versionem irrepserit, ut et innumerz alia. 

V. 16. Sic Urusius ex editione Romana. Porro τὸ 
ἑστρατεύσατο, pugnabat, cum Hebraica voce tmarvan 
qua significat, moras traxit aut tardavit, vix qua- 
drare posse putaremus, nisi eadem interpretatione 
uterentur LXX Interpretes libr. Judic. xix, 8 
Coisl. Σ., ἑστρατεύετο, quam lectionem ex editione 
ltoman. sine interpretis nomine attulimus. 

V. 17. Α., xal ἐξήγαγε etc. Coislin. 

V. 19. Sic editio Romana. 

V. 91. Lectionem Aquilz habet editio Romana; 
Symmachi attulit Hieronymus his verbis : Et dixit 
ei : « Ecce admiratus sum [aciem tuam. » In Hebreo , 


habet : « Ecce. suscepi faciem tuam, » τά esi, ας 
quiesco precibus tuis, quod Symmachus secundum 
sensum interpretans, ait, ὁράσει ἐδυσωπήθην τὸ πρὀσ- 
ωπόν σου. Suspicatur Drusius hic ὁράσει mendose 
positum esse pro ὅρα σοι id est, ἰδοῦ. ecce, quod 
respondet voci Hebraice Πο]. Sed si error est, 
sane vetustissimus sit oportet, quandoquidem Ca 
ten: fere omnes ita habent, ut Hieronymus. 

γ Hec desumpta sunt ex insigni Diodori 
loco, quem lic totum exscribam ex Catenis Regiis 
mss. Τὴν Σηγὼρ ἐπηγγείλατο 6 θεὸς δι’ ἀγγέλου 
μη χαταστρέφαι διὰ τὸν Acc. Ταύτην δὲ ἀλλαχοῦ ἡ 
Γραφὴ Ζώγορα χαλεῖ. 'Ὁ δὲ Σύρος Ζααρὶ xai Bx 
τουτέστι χαταπιοῦσα. Διό φασί τινες ὅτι οἱ ἐκ Στγὼ, 
οὐ κατεστράφησαν, ἀλλὰ κατεπόθησαν. Ἔδει γὰρ ct» 
πόλιν στῆναι διὰ τὸν Λὼτ, ἐχείνους δὲ ἀναιρεθηναι. 
Διὰ τοῦτο xal ὁ Λὼτ ἀπὸ ταύτης εἶχε τὰς τροφὰς iv 
τῷ δρει. Καὶ ὁ Ἑδθραϊος οὕτω πως λέγει, ἕως τῖς 
Χαταπιουσης, περὶ τῆς Σηγὠρ. Τοῦτο συναγωνίζεται 
τῷ τολμῆσαι τοιοῦτο τὰς θυγατέρας τοῦ Λὼτ, ὡς 
μηδενὺς μηδὲ Ex Σηγὼρ περιλειφθέντος. Οὐ γὰρ ἂν 


CAPUT XX GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς Y páp uaa. 


TVSN PSUU-ON CoA "ON" 9 9. 
' nM 

iU pux-ma 4 à. 

"25cm 5 5. 

enurTWN muy» mwaO το 10 10. 
m" 

zo» now 16 10. 

τν UN 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA 


9. Et dixit Abraham ad Sarain 
uxorem suain, Soror mea. 


4. Etiam justum occides ? 


Soror mea est. 


interficies ? 
5. In perfertione cordis mei. 
10. Quid vidisti, quia fecisti 
verbum hoc? . 
16. Mille argenteos. 
Qui tecum sunt. 


9. Dixitque de Sara uxore sua : 
4. Gentem ignorantem et justam 


5. In simplicitate cordis. 
10. Quid vidisti, ut hoc faceres? 


16.Mille didrachmas. 
Qui tecum sunt. 


2. (Καὶ εἴπεν 'A6pa y πρὸς Σά- 
ραν τὴν Yovalxa αὐτοῦ, Αδξιςή 
μου.) 


4. 


5. "Ev ἀθωώτητι (καρδίας). 
10. Τί εἶδες, ὅτι ἐποίησας οὐ τὸ 
ῥημα τοῦτο; 
16. Χιλιάδα ἀργνρίου, 
LATINA. AQUILA. 
9. Et dixit Abraham ad Saram 
uxorem suam, Soror mea. 


4. 


5. In innocentia (cordis). 

10. Quid vidisti, quia fecisti tu 
verbum hoc ? 

16. Millenarium argenti. 


Nota et νο] lectiones ad cap. XX Genesis. 


V. 9. Lectio Aquilz ex Procopio desumi ur p. 141. 
Vulgatz,, quz habet, Dixitque de Sara tXore sud, 
ΦΟΡΟΥ mea est, favent LXX Interpretes, et series ut 
liquet. Ceterum πιο κ, bene vertitur, super Sara, 
aut, de Sara. 


ο V. 4. Vocem ἀγνοοῦν obelo notari docet Origenes 
his verbis : Οὐκ ἀγνοητέον δὲ ὅτι ὠθέλιστο, τὸ 


ἀγγοοῦν, ὡς παρ Ἑθραίοις ut κείµενον. Id est : Nox 
ignorandum est, hauc vocem, « ignorantem, » obelo 
nolatam (uisse, utpote que apud [lebreos non εἰ- 
staret. 


V. 10. Has trium interpretum lectiones ex Dreusio 
mutuamur. 


V. 15. In liec. τῶν Θ’ verba ταύτην τὴν δικπι-- 


CAPUT XXI GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


πι πιοῶ 8 8. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. Convivium magnum. 


YULGATA LATINA. 


, 8. Grande convivium, 


AQUILA. 











GENESIS CAP. XXI. 


251 


Not et varite lectiones ad cap. XIX Genesis. 


τὰ ἐχεῖσε ἔφυγεν ὁ Aw. ld est : Segor urbem in Loti 
gratiam se non subversurum, per angelum pollicitus 
est Deus. Hanc autem Zogoram vocat alibi Scriptura. 
Syrus vero, Zaari et Bala; id est, absorbens. 1deo 
dicunt nonnulli, Segoritas nom quidem subversos, sed 
absorptos fwisse. Par erat enim ut in. Loti gratiani 
urbs ipsa starel; illi vero de medio tollerentur. 
(uamobrem Lot in monte degens, cibum ex E n mu- 
tuatus est. Hebraus vero sic fere habet : Usque ad 
absorbentem, de Segore loquens. Cui rei fidem facit 
ausus ille filiarum Lot, quasi nullus ne quidem in 
urbe Segor tunc superstes esset. Neque enim Lot igno- 
τατε potuit ea qua ibi gerebantur. Sic in quibus- 
dam catenis et in schedis Combefis. Adsunt pene 
similia, sed sinceriora videtur, in catena Regia 
num. 1888, nomine Eusebii Emiseni, nimirum : 
Ταῦτα ἀχκούσας, ὅτι « διὰ ab οὐ χαταστραφήσεται. » 
Διό φασί τινες, Ott οὐ χατεστράφτσαν οἱ εἰς Σηγὼρ, 
ἀλλὰ χατεπόθησαν, διὸ xol Βαλὰ ἐχλήθη, ὃ ἑρμηνεύε- 
ται καταποθεῖσα. ᾽Αλλαχοῦ δὲ ἡ Γραφὴ Ζώγορα xa- 


λεῖ : ὁ δὲ Σύρος, Ζααρὶ xal Βαλά. Καὶ τούτῳ συν- 
αγωνίζεται τὸ τολμῆσάι τοιοῦτο τὰς θυγατέρας τοῦ 
Aot, ὡς prbeve μηδὲ ἐκ Σηγὼρ mepuero0vcos* οὗ 
γὰρ ἂν τὰ ἐχεῖσε ἔφυγεν 6 Aw. dd est : Hec cum 
audisset : « Propter te non subvertetur. » Ideo dicunt 
nonnulli Segoritas non quidem subversos, sed ab- 
sorptos fuisse, ac propterea urbem vocatam fuisse 
Balam, id est absorptam. Eam vero alibi Zogoram 
vocat Scriptura. Syrus autem, Zaari et Dala. Cui 
rei fidem facit ausus ille liarum Lot, quasi nullus, 
ne quidem in urbe Segor, tunc superstes esset : ne- 
que enim Lot ignorare potuit ea qua ibi gerebantur. 

V. 98. Ἑδρ., ἀναπνεύματις. Sic Hieronymus : 
« Et ecce ascendebat. flamma de terra quasi vapor 
fornacis; » pro quo legimus in Hebreo : « Ecce 
ascendebat (lamma de terra ΚΙΤΟΕ quasi ἀναπνεύμα- 
τις fornacis ; » quod nos vaporem vel fumum seu 
favillam possumus dicere. 

VY. 31. Hanc Aquilz lectionem ex. Procopio mu- 
tuamur, 


CAPUT XX GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΑΟΤΠΙΩΝ. 
4. Φ. Εἶπε δὲ ᾿Αόραὰμ περὶ Σάῤ- 9, 
pas τῆς Υυναικὸς ρα ο, ὅτι ἀδελφή 
µου ἐστίν. — 
4. 4. Ἔθνος :— ἀγνοοῦν ὁ παὶ δί- — 4. 


χαιον ἀπολεῖς.΄ 
5. Ἐν ἁπλότητι χαρδίας. 
10. Τί ἰδὼν ἑποίησας τὸ πρᾶγμα 


δ. ι Ἐν καθαρᾷ xapbla. 5 
40. Τί ἑνιδὼν ἐποίησας τοῦτο; 


10. Τί ἑώρακας, ὅτι ἑποίποας 
τὸν λόγον τοῦτον» 


εοῦτο; 
10. 46. Χίλια δίδραχµα. 16. 
Tat; μετὰ cov. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. 9. Et dixit Abrabam de Sara κ, 
uxore sua, Quia soror mea est. 
4. 4. Gentem 7 ignorantem ; et 4. 
justam perdes ? 
5. In simplicitate cordis. 9. In puro corde. 9 


10. Quid videns, fecisti rem 
hanc? 
16. 


10. Quid videns fecisti hioc? 


16. Mille argenteos. 


10. Quid vidisd, quia fecisti 
sermonem istum? 
' 46. | 


Qus tecum sunt. 


Nott? et varie lectiones ad cap. XX Genesis. 


σύνην, etc., in Coisliniano notatur ad marginem : 
Τοῦτο συµθάλλεταί πρὸς *b bmávo ἓν τῇ Ἀχύλου 
ἑρμηνείᾳ. Καὶ εἶπεν Ἀδραὰμ πρὸς Σάῤῥαν Tv- 
vaixa αὐτοῦ. Αδελφή µου ἑστίγ. Φαίνεται γὰρ 
lx τούτων ὅτι πρὸς αὐτὴν εἶπεν, οὗ περὶ αὐτῆς. ld 
est : Hoc confertur ad illud supra in. Aquile inter- 
pretatione : « Et dixit Abraham ad Saram uvorem 
iuam : Soror mea est. » Ez his enim apparet quod 


dixerit ad eam, non vero de ed. . 

V. 16. Lectionem Aquile eamdem quam przfe- 
runt LXX Interpretes, ex codice Regio 1888 excer- 
psimus, ταῖς μετὰ σοῦ, qu tecum sunt. Vulgata 
vero, qui tecum sunt. Hebraica verba utrique expli 
cationi possunt aptari, neque enim masculinum 
magis quam femininum exprimunt. 


CAPUT XXI GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΡΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 8. Δοχὴν µεγάλην.᾽Α..1οι, πότον δ. 
μέγαν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
8. 8. Convivium magnum. Alii, —à8. 


compotationem magnam, 


Ῥατκοι. Gn. XV. 





955 HEXAPLORUM οὗ SUPEHSUNT. ese 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΛΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
ya wa 14 15. 44. 
"unn 18 18. 48. 
y29 "a3 5! δι. δι. 
σον 33 $3. 30. Δένδρων φυτείαν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
44. Bersabee. 44. Bersabee. 14. 
18. Et corrobora manum tuam 18. Et tene manum illius. 18. 
in eo. 
21. Bersabee. 91. Bersabee. 51. 
99. Arborem. 99. Nemus. 95. Arborum plantationem. 


Nott et varie lectiones ad cap. XXI Genesis. 


V. 8. Coislin. in margine, πότον µέγαν. Sic au- 
tem solent vertere Aquila et Symmachus. 

V. 48. Sic editio Romana. Sunt qui putent LXX 
Interpretes germanum sensum expressisse : Tene 
illum manu (ua, quibus consentit Vulgata et alius 


interpres, qui vertunt : Tene manum illius. 

V. 35. Sic Drusius et editio Rom. eamdem vere 
ipsam vocem habemus infra 1 Reg. xxr, 51, 
cum omnium interpretum versione. Nimirum, Αχ. 
δενδρῶνα, arboretum ; Σ. φυτόν, arborem ; O' ἄρου- 


CAPUT- XX1I GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ma 4 1. 

τπηων 2 2. 
mm vous 
TrntmTM 42 


wc C 45 Ὁ Σύρος καὶὁ 45. 
Ἑδραῖος, χριὸς χρεµάμµενος. 


Yi"p2 qa 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Tentavit. 

9. Unicum. 

In terram Moria. 
19. Unicum tuum. 


15. Aries detentus. Syrus et 
Hebr., aries suspensus. 


In perplexo cornibus suis. 


1. Tentavit. 


19. Unico. 


VULGATA LATINA. 


2. Unigenitum tuum. 
In terram visionis. 


WHxrentem cornibus suis. 


4. 
2. Tov uovove7 A. 


Eig τὴν γῆν tv χαταφλνῆ. 
12. 
15. 


Ἑν συχνῷ, al. συχνεῶνχ. 


AQUILA. 
1. 
2. Unigenitum. 


In terram conspicuam. 
13. 


15. Arietem inter vepres. 15. 


In coudenso. 


Note et varie lectiones ad cap. XXII. 


V. t. Σ. £56zao:v. Forte mendum pro ἑδοχίμα- 
σεν, exercuit, probavit, vel tentavit : nam ,sic et 
series et vox DJ postulat. Jud. in, 1. IYD2) ver- 
tit Symmachus, ἀσχῆσαι, ad exercendum. 

V. 2. Sic Editio Romana. Vocem ΠΠ) sic. expli- 
cant Interpretes Psalm. xxiv, 16. Α. μοναχός. E. uó- 
voc. Ο’. µονογενής. Aquila, Solitarius ; Sym., unicus; 
LXX, unigenitus. FX Proverb. 1v, 5.'A. Σ. 8. µονο- 
Ts. ϱ’. ἀγαπώμενος. Sic in eadem voce variant 

ic ut et alibi. 

. , lbid. Hieronymus in illud, Vade in terram excel- 
sam. Difficile est, inquit, idioma lingue Hebraw in 
Latinum sermonem vertere. Ubi nunc dicitur, Vade 
in terram excelsam, in. Hebreo habet, ΚΟΒΙΑ, quod 
Aquila transtulit, τὴν καταφανη, hoc est, lucidam, 
Symmachus, τῆς ὁπτασίας, hoc est, Visionis. Aiunt 
ergo Hebraei hunc montem esse, in quo postea tem- 
plum conditum est in area Orne Jebusat. Eucherius 


autem sic : In primo Regum ubi Greci, terra visie- 
nis : Hebreus habet, terra Moria. 

V. 45. Sic omnes mss. et Combefisius ex Eusebio 
Emiseno cujus hzc sunt verba, τὸ « χατεχόμξνος » τῶν 
κεράτων, ὁ Σύρος xai 'E6patoc « χρεμάµενος » ca- 
σίν. ld est : Illud « cornibus detentus » Syrus et He- 
broaus « suspensus » dicunt. 

Coislin. — *'z3p3 δα ΤΠΝΣ 10. "A. Ἐν συχνεῶνι 
ἐν χέρασιν αὐτοῦ. X. Κρατούμενον ἐν διχτύῳ τοῖς 
χέρασιν αὐτοῦ. O' Κατεχόμενος ἓν φυτῷ Σαθὲχ τῶν 
χεράτων. 15. Hebr., detentus in perplexitate in cor- 
nibus suis. Α., in condenso in cornibus suis. 
S., detentum in rete cornibus suis. LXX , qui te- 
nebatur in virgulto Sabec cornibus. Vwulg., intet 
vepres hzrentem cornibus. Sinceriorem pleniorem- 
que hic Α. et S. lectionem exhibet, qux cum Hie- 
ronymo consonat: nam ille συχνεῶνα uit , ul 
lectionem Aquilz ad seriem suam adaptaret , uti 














ο] GENESIS CAP. XXII. 223 
ZYMMAXOX. v. 6EO0AOTION. 
14. Βηρσαθεέ. 14. Φρέαρ τοῦ ὅρχου. 41. 
48. 18. Κράτησον τῇ χειρί σου αὐτό. — 18. 
"Aoc, ο λτησο, Wie χειρὸς αὖὐ- 
τοῦ. 
31. Βηρσαθεέ. 91. Φρέαρ ὁρχισμοῦ. 51. 
33. Δένδρων φνυτείαν. 99. "Apoupav. ob. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
14. Bersabee. 14. Puteus juramenti. 44. 
18. 18. Tene illum manu tua. Alius, 48. 
tene manum illius. 
51. Bersabee. 91. Puteus juramenti. σι. 
95. Arborum plantationem, 99. Agrum. 55. 


Note et vari& lectiones 


pzv, agrum ; 8. τὰς δρῦς, quercus. 

' Coislin,. 'A., δενδρῶνα, Σ., qucelav. Hzc videtur 
esse vera lectio. Nam ea quam ex editione Romana 
protulimus , Ἂ., Z., δένδρων φυτείαν, vitio libra- 
riorum corrupta est, ut putamus. Lectum fuisse 


ad cap. XXI Genesis. 


videtur initio, 'À., Σ., δενδρῶνα, qutelav, ia. ut 
δενδρῶνα Aquile, ὀντείαν Symmachi esset. Quz 
vitio laborare existimantes qui descripsere, δένδρων 
φυτείαν posuerunt. 


CAPUT XXII GENESIS, 


ΣΥΜΜΑΣΟΣ, 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Ἐδόξασεν. 1. Ἐπείρασε, 1. 
4. Τὸν µόνον σου. 9. Toy ἀγαπητόν. 3, 
Γην τῆς ὁπτασίας. Ei; τὴν γῆν ὑψηλήν. 
19. Μονοχενοῦς. 14. Ἁγαπητοῦ. 19. 
15. 16. Κριὸς κατεχόµενος. 15. 


Ἐν δικτύφ. 


Ἑν ουτῷ Σαδὲχ τῶν χεράτων. 


Ἑν φυτῷ Σα6ὲν τῶν χεράτων 


αὐτοῦ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. Glorificavit. 4. Tentavit. |. . 
9. Unicum tuum. 2. Dilectum. 9. 
Terram visionis. In terram excelsam. 
12. Unigenito. 49. Dilecto. 13. 
13. 45. Aries detentus. 13. 
[n rete. 


ln vireulto Sabec cornibus suis. 


In virgulto Sabec cornibus suis. 


Notee et varie lectiones ad cap. XXII Genesis. 


let, 

Ibid. In buric locum llieronymus Quest. in Gen. : 
« Et elevans Abraham oculos suos : et ecce aries post 
tergum ejus tenebatur in virgulto Sabech cornibus 
suis. » Ridiculam rem in hoc loco Eusebius Emisenus 
est locutus : Sabech, inquiens, dicitur hircus, qui re- 
εἰς cornibus et ad carpendas arboris frondes sublimis 
attollitur. Rursus Aquila συχνεῶνα interpretatus est : 
quem nos veprem possumus diccre, vel spinetum, et ut 
serbi vim interpretemur, condensa el inter se implexa 
virgulta. Unde εἰ Symmachus in eamdem ductus 
opinionem : Et apparuit, ait, aries post hoc retentus 
cornibus suis. Verum quibusdam, in hoc. duniazat 
loco, melius videntur interpretati esse LXX et Theo- 
dotio qui ipsum nomen Sabech posuere dicentes :« In 
virgulto Sabech cornibus suis. » Etenim συχνεὼν, 
Mice rete, quod Aquila posuit et Symmachus, per six 
litteram scribitur ; hic vero sawEcn littera posita est; 


ex quo manifestum est, non interpretationem stir- 
pium condensarum, et in modum retis inter se vir- 
gulla contexta verbum Sabech , sed nomen sonare 
virgulti, quod ita Hebraice dicitur. Ego vero diligen- 
ter inquirens, συχνεῶνα per SAMECH litteram scribi 
crebro reperi. In edito Hieronymi Plantinianio legi- 
tur ἐν συχνεῷ. Mss. quamplurimi Greci ἓν συχνῷ 
habent. ln hanc vocem hzc Diodorus in catenis 
omnibus : Τὸ « ἐν φυτῷ » οὐχ ἔχει ὁ Σύρος, µόνον 
δὲ τὸ « Zafiéx. » Τοῦτο hà τὸ ὄνομα τοῦ φυτοῦ εἶναι 
νοµίξω. Toig; δὲ Ἑδθραίοις δοχεῖ τὸ ᾖαθὲχ ἄφεσω 
σηµαίνειν. ld est : Syrus non habet € In. virgulto, » 
sed tantum « Sabec. » Hoc autem nomen | esse vir- 
gulti existimo. Hebrei putant Sabec significare « re- 
missionem, » hoc postremum τοῦ Sahec apud 'He- 
braos significatum, memorant alii interpretes im 
catenis. 


250 


TO EBPAIKON. 


mra 9 
xymweND 14 
19 15 
15 
op" 11 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. In medio vestrum. 
11. Non, Domine mi. 
49. Α me. 
45. Sicloruni. 


17. Et stetit. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT XXII1 GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Ypápquaat. 


: VULGATA LATINÁ. 
9. Coram vobis. 
41. Nequaquam ita fiat, Domine mi. 
45. Vacat. 
15. Siclis. 


17. Contirmatusque est. 


210 


AKYAAZ. 


9. Ἐν µέσῳ ὑμῶν. 

44. Οὐχὶ Κύριέ µου. 

45. 

15. 

47. Καὶ ἐχυρώθη. 
AQUILA. 

9. In medio vestrum., 

11. Non, Domine mi. 

15. 

15, 


17. Confirmatusque est. 


Notes et varie lectiones ad cap. XXIII Genesis. 


V. 15. Sic mss. utrum autem «af! ἐμοί sit varia 
lectio ; an alicujus interpretis versio, incertum. 
V. 15. Nota in omnibus ferme codicibus talis ha- 


TO EBPAIKON. 
33^ Tm T eme 9 


Τον 
rro 14 


"m" 46 


nwoan 17 
ρα 22 
mm πα 31 


nno" 59 
πο η 45 
rox-5y 41] 


πο Ὁι τον ow 55u a6 30 
0 Σύρος, οὐ δυνησόµεθα εἰπεῖν τὸ 
Ἁ χαλὸν ἡ xaxóv. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


2. Pone, quaeso, manum tuam 
sub femore meo. 


M. 5t flectere genu fecit. 


14. Arguisti. 
15. Loqui. 


17. Refrigera me. 


99, Dimidium sicli. 
51. Benedicte Domini. 


32. Solvit. 
45. Puella. 
47. Super faciem ejus. 


90. Non poterimus dicere ad te 
aut bonum aut malum. Syrus, 
non poterimus dicere aut malum 
aut bonum. 


CAPUT XXIV GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
2. Pone manum tuam super fe- 


mur meum. 


41. Cumque camelos fecisset 


accumbere. 


41. Preparaiti. 
45. Necdum intra se verba com- 


pleverat. 


17. Pauxillum aqux mihi ad bhi- 


bendum praebe. 


29. Siclos duos. 
51. Benedicte Domini. 


92. Destravit. 

43. Virgo. » 
41. Ad ornandam faciem ejus. 

50. Non possumus extra placi- 


tum ejus quidquain aliud loqui tibi. 


betur, στατἠρ ἐστιν, ὥς φῆσιν Ὡριγένης, τὸ Άμισο 
τῆς οὐγγίας, ἔχει δὲ δραχμὰς δύο. Id est : Stater est, 
ui ait Origenes, dimidium wncim, habet autem dra- 


AKYAAZ, 


11. Ἐγονάτισε. 
44. "Ηλεγξας. 


41. Βρόχθισόν µε. 


$1. Εὐλογημένος Κύριος. 


4δ. Ἀπόχρυφος, 
4]. Ἐπὶ μυχτῆρας αὐτῆς. 


AQUILA. 
92. 


11. Et in genu procumbere fecit, 


44. Arguisti. 
15. 


47. Sorbere me fac. 


99. 
51. Benedictus Dominus. 


22. 

45. Abscondita. 

4T. Supra nares ejus. 
50. 











2M GENESIS CAP. XXIV. 2(2 
CAPUT XXIII GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’, ΘΕΟΔύΤΙΩΝ., 
9. 9. Ἐν ὑμῖν. 9. 
H. 11. Παρ) ἐμοὶ γενοῦ, Koópu. 1. 
45. 15. Παρ ἐμοῦ. ΑΊλος, παρ &yot. — 13. 
15. 45. Διδράχμων.᾿ΑΑ.1., στατήρων. — 15. 
1]. 17. Καὶ ἔστη. 11. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9 9. In vobis. 9. 
M. 41. Apud me esto, Domine. | 41. 
13. 15. Α me. Alius, apud me. 43. 
15. 15. Didrachmarum. Alius, sta- 15. 
terum. 
1. 47. F4 stetit. 11. 


Note et variee lectiones ad cap. XXIII Genesis. 


chmas duas. 1d autem forte dixerit Origenes respi- ρω vertunt στατῆρα et hoc item loco ita fortasse 
ciens ad Aquilam vel Symmachum, qui [ Beg. xiu, — posuerint. 


CAPUT XXIV GENESIS, 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΑΟΤΙΑΝ. 
9, 2. Gic τὴν χεῖρἁ σου ἐπὶ τὸν — 2. 
μηρόν pov. 
M. 44. Ἐκοίμισε. 41. 
44. Απέδειξας. 14. Ἡτοίμασας. . 4. 
15. 1ὔ. Λαλοῦντα ἕ- ἐν τῇ διανοίᾳ — 15. 
αὐτοῦ : 
1]. 11. Πότισόν µε. 17. 
22. 22. Δραχμήν. 'Δ4.8ος, διδράχµην. 32. 
91. Εὐλογημένος Κύριος. 91. Εὐλογητὸς Κυρίου. "AAA, 91. 
"em pus Εὐλογητὸς Ko otoc. Á 
8, 02. Απέσαξε, "AAA. ἀπέστρωσε.  —— 92. 
&. 45. Παρθένος. 42. 
1]. 41, Vacat. 4M. 
ον. 90. Οὐ δυνησόµεθά σοι ἀντειπεν Όὃθ. 
χαχὸν f) καλόν. 
SYTMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
2. 2. Pone manum tuam super fe- 3. 
) mur meum. 
H. 11. Et accumbere fecit. 44. 
M. Ostendisti. 14. Proparasti. 44. 
45. 45. Loquentem z-in mente sua; 15. 
47. 47. Pota me. 17. 
22. 22. Drachmam. A/. didrachmem. .— 22. 
31. Benedictus Dominus. 91. Benedictus Domini. Αίας 914. 
Benedictus Dorainus. 
32 $2.Destravit. Al.Dempaitclitellas. — 93. 
15. 43. Virgo. 45, 
M. 47. In LXX vacat. 41. 
50. 50. Non poterimus tibi contra- — 50. 


dicere malum vel bonum. 


313 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUA: SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 





24 
AKYAAZ. 


59. Καὶ τὴν τιτθὴν αὐτῆς. 
61. Παιδίσκαι. 





ΠΠρΙΟ-ΠΝΙ «9. 

mmym 61 61. 

mua ΠΡ 65 63. 

TOM το DUnwn pr nmwum 67 67, 


ana" 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
59. Et nutricem ejus. 
61. Et puellz illius. 
| 65. Ad meditandum in agro. 


67. Et introduxit eam [saac in 
tabernaculum βατ matris suz. 
Consolatus est se. 
raret. 


VULGATA LATINA. 
59. Et nutricem ejus. 
61. Puellz illius. 
63. Ad meditandum in aero. 


- 61. Qui introauxit eam in {4- 
bernaculum Sarz matris suz. 


In tantum ut a dolore tempe- 


63. Ὁμιλῆσαι ἐν χώρᾳ. 
67. Εἰσήγαγεν αὐτὴν εἰς 
σχηνὴν Σάῤῥας τῆς μητρὸς aütov. 


AQUILA, 
59. Et nutricem ejus. 
61. Puellz illius. 
63. Ad confabulandum in re- 


gione. — 
67. Et induxit eam in taberna- 
culum Sarra matris suz. 


Note et varia lectiones ad cap. XXIV Genesis. 


V. 4. Codd. mss. habent hic : Φασὶ τὸν Σύρον xaX 
&bv Ἑθραῖον ph οὕτως ἔχειν, ἀλλ, εἰς τὸ παιδο- 
1όνον ὄργχαγον. Ἑθραῖος ἐπὶ τὴν ὁὀσφύν. ld est: 


Quidam dicunt Syrum et Hebrzum non ita habere, . 


sed, in prolificum insirumentum. Hebraeus super 
lumbos. 

lbid. rv. Quando de membro animalis intelligi- 
tur, µηρός sive femur significat. Alius vertit ὀσφυν, 
lumbos. Aliam autem versionem affert Diodorus in 
catenis, his verbis : Τινές φασι τὸν Σύρον χαὶ τὸν 
Ἑδραῖον μὴ οὕτως ἔχειν τὸ « θὲς τὴν χεῖρά σου ἐπὶ 
τὸν μηρόν µου, » ἀλλ € elc αὐτὸ τὸ παιδογόνον bpva- 
vov, » ἔπειδη τῆς διαδοχΏς ἡ εὐλογία «b αὐξάνεσθαι 
ἓν xai πληθύνεσθαι, ld est: Quidam dicunt. Syrum 
ει Hebreum non ita habeie; nempe, « Pone nyunum 
tuam super femur meum ; » sed « super ipsum proli- 
ficum. instrumeutum : » quoniam successionis benc- 
dictio ad crescendum et multiplicandum speciabat. 
Chrysostomus hom. 44 : « Ὑπὺ τὸν µηρόν σου.» 
ἐν δὲ τῇ ᾿Εθραῖΐδι φασὶν, « o7 τὴν ὀσφύν. » 


V. 41. Α., ἐγονάτισε. Ita Coislin. Drusius, editio 
Romana et catenz omues mss. eamdem exhibent 
interpretationem, sed absque interpretis nomine. 

X, 14. Σ., ἀπέδειξας. lta. Coislinianus ; et quidem 
recte; scilicet, quam ostendisti servo tuyo [saac. Ver- 
bum Π»), conjug. lliphil, hoc sensu occurrit alibi. 

V. 15. ln codice quodam Colbert. hac verba 
obelo notantur, quia diserte non sunt in Hebreo, 
licet subaudiri possint, ita ut servus ille Aorahz 
hzc non ore locutus sit, sed mente tantum ; ut in- 
tellexisse videntur tum LXX, tum Vulgatus inter- 

res. 
d V. 92. yp3 vulgo. intelligitur dimidium sicli. In- 
fra Exod. xxxvii legitur δίδραχµον, atque ita leyil 
bic Hieronymus, qui sic habet Quest. in Genes. : 
« Et tulit vir inaurem auream, didrachmum pondw 
ejus. » BACE, quod in hoc loco pro didrachmo sciibitur, 
semuncia est : SECEL. vero, qui Latino sermone sicius 
corrupte appellatur, uncie pondus habet. 

V. 51. Coislin. in textu babet, εὐλογητὸς Κύριος, 


CAPUT XXV GENESIS, 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON 
"2m mea 8 8. 
νου”. 
Dunn Ὢν η 22 99. 
yow 25 25. 
πο 25 25. 
pn 37 27. 
my 99 29. 
ewrTa 50 30. 
To 51 31. 
Τον "wy wn 54 24. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. In canitie bona. 
Αά populos suos. 
22. Collidebant se ΕΠ]. 
$95. Erit fortior. 
95. Pilosus. 
91. Perfectus. 
99. Lassus. 


95. Hirsutus. 
2]. Simplex. 
29. Lassus. 


VULGATA LATINA, 
8. In senectute bona 
Àd populum suum. 
92. Collidebantur. 
25. Superabit. 


8. Ἐν πολιᾷ ἀγαθῃ. 


"m 92. [Διεῤῥήγνυντο, τὰ τέχνα.] 
| p 25. ) 
.. 25. 
97. ᾽Απλοῦς. 
33. 
i. 90. 
m $1. Πώλησον. 
C 0 94. Ἐξονδένωσεν 
'Eporcoxoxiay. 
AQUILA. 


8. In canitie bona. 


Ἠρανυ thy 


22. Confringepantur filii. 
95. 

25. 

27. Simplex. 


90. De rufo. 50. De coctione tua rufa. $0. 

91. Vende. 91. Vende. 51. Vende. 

54. Contempsitque Esau primo- — 54. Parvipendens, quod pri- 34.Contempsit Esau  primoge- 
genituram. mogenita vendidisset. 1 , nituram. P P 


us 
ZYMMAXOZ. 


59. Κάὶ τὴν τροφὸν αὐτῆς. 
61. Κοράσια. 

65. λαλῆσαι &v τῷ ἀγρῷ. 
61. 


Παρηγορήθη. 
SYMMACHUS. 

59. Et nutricem ejus. 

61, Puellze, 

65. Ad loquendum ín agro. 


4m. 


Consolatus est. 


GENESIS CAP. XIV. 
Q'.. 


$9. Καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆς. 
61. "Λόραι. 
65. ᾽Αδολεσχῆσαι el; τὸ πεδἰον. 


67. Εἰσῆλθε δὲ Ἰσαὰχ εἰς τὸν. 
οἶχον τῆς μητρὺς αὐτοῦ. 


Παρεχλήθη. 
LXX ΙΝΤΕΒΡΠΕΤΕΣ.. 
59. Et supstantiam ejus. 
61. Ancillz. 
65. Ad exercendum se in.agro. 


67. Ingressus est autem ]saac 


in domum matris suz. 


Consolatus est se. Alius, con- 


solationem accepit. 


8EOAOTIQN. 


59, 
61. 
65. 
61, 


THEODOTIO. 
59. 
61. 
65. 


67. 


Notes et varie» lectiones ad cap. XXIV Genesis. 


216 


et hanc notam affert : Τὸ, εὐ.ἑογητὸς sl, Κύρις. οὗ 
πρὸς τὸν παῖδα τοῦ ᾽Αθραὰμ εἶπεν. 'U γοῦν ᾽Αχύλας 
φησὶν, εὐλογημένος Κύριος, Σ. δὲ, εὐλογημένος Κύ- 
ριος. Hic vero ad Symmachum legendum suspicor, 
εὐλογημένος Κυρίου. Sed hic folia exscissa sunt, 
ila ut postrem:ze syllabze sint avulsze. 

V. $2. Coislin., ἀπέστρωσε. lnterpretis nomen 
μα. sed est laud dubie Aquile vel Symma- 
chi. 

Y. 4$. Hec ex Hieronymo ín 1saiam,-qui sic 
babet : Et. in. Genesi legimus, ubi Rebecca dicitur 
ALIA, Aquilam non adolescentulam nec puellam, sed 
ABSCONDITAM (ranstulisse. Qusst. autem in Genesin : 
Notandum autem. quod. verbum. ALMA nunquam nisi 
de virgine scribitur, el habet etymologiam ἀπόκρυ- 
€, id est « abscondita ; » et infra : Ergo ALMA, quod 
inlerpretatur, « abscondita, » id est virgo nimia di- 
ligentia custodita, majoris mihi. videtur laudis esse 
quam virgo. Virgo quippe juxia Apostolum potest 
«te corpore non spiritu ; abscondila vero, qua virgo 


est , ἐπίτασιν virginitatis habet. Vide ibi hac de re 
pluribus [sais vir. 

V. 50. Syri versionem , ut bic refertur, habent 
omnes catene Regie et schede Combefis. Unus 


' eodex omittit τό. 


V. 59. Sic editio Romana et Drusius, itemque 
mss. Coislin., Α., tty τίθηνον. 

Versum 61 pariter ex edit. Rom. mutuamur. 
Manuscripts item catene habent, sed sine nomine 
interpretum. 

V. 65. Sic editio Romana et unus codex Regius. 
Ὁμιλῆσαι, λαλεῖν, ἁδολεσχῆσαι. Sic semper ver- 
tunt interpretes. Hieronymus Quest. in Genes. : 
(uod autem ait, EL egressus est. Isaac, ul. exarcere- 
tur in campo, quod Grace dicitur, ἀδολεσχῆσαι, in 
Hebrao legitur : « Et. egressus. est 1saac, ut loque- 
retur in campo, inclinante jam vespera. » | 

V. 61. X. παρηγορῄθη. Hanc lectionem sine in- 
terpretis nomine exhibet editio Bomana; sed eam- 
Coislinianus cod. Symmachi esse docet. 


ZYMMAXO:.. 
8. Ἐν πολιᾷ ἀγαθῃ. 


22. Λιεπάλαιον.. ΑΙ., διέπλεον.. 
23. Ὑπερισχύσει. d 
35. Τετριχωμένος. 

21. "Άμωμος. 

39 


90. λπὸ τοῦ ἐδώμ. 
$l. 
9. 


SYMMACHUS., 
8. In canitie bona. 


22. Concertabant. 
25. Praevalebit. 
25. Pilosus. 

27. Inculpatus. 
99. 

30. De Edom. 

21. 

94. 


CAPUT XXV GENESIS. 
Q'.. 


8. Ἐν fog xaXp. 
Πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. 'AdAoc, 


πρὸς τοὺς περάτας. 


92. Ῥσχίρτων δὲ τὰ παιδία. 
95. ᾿ὙΥπερέξει. 

9$. Δασύς. 

Q7. "Απλαστος. 

39. Ἐχλείπων, . 
90. ᾽Απὸ τοῦ ἐψήματος πυῤῥον. 
91. 'Anóóov. 


24. Καὶ ἐφαύλισεν  'Hoaü. τὰ 


πρωτοτόχια. 


LXX INTERPRETES. 
8. In senectute bona. 
Ad populum suum. 
22. Exsultabant. 
25. Superabit. 
95. Pilosus. 
271. Non fictus 
90. Deficiens. 
20. De coctione rubra. 
31. Da 
34. Et contempsit Esau primo- 


genita. 


GEOAOTION. 


32. 

26. 

Q5. 

27. ᾿Απλοῦς. 
99. Πεινῶν. 
50. 

δι. 

94. 


THEODOTIO. 
8. - 


92, 
92. 
95. 
97. Simplex. 
99. Esuriens. 
20. 
$1. 
94. 


2 


HEXAPLORUM QU/& SUPERSUNT., 


2t 


Note et varie lectiones ad eap. XXV Genesis. 


. N. 8. Sic editio Romana et Drusius. Vide quz 
diximus supra, c. xv, v. 15. 


Íbid. scholiastes Romanus, πρὺς τοὺς me pátae, 


ad transitores, Hoc scholion versionem LXX nulla- 
tenus respicit, Quare videtur omnino esse interpre- 
tis cujusdam versio, et forte Aquilze, qui *^2y su- 
pra περάτην vertit. Hic autem pro *n3y fortasse le- 
gerit Ίων. qua tiansmutatio litterarum frequenter 
observatur in llexaplis : atque inde szpe provenit 
interpretationum varietas, ut non infrequenter ob- 
serves infra. Vide quz ea dé re diximus in Prali- 


minaribus. 

V. 22. » uile lectionem sic habet Martianzus 
noster. Coislin., 'A., συνεθλάσθησαν viol. 
Symmachi versionem przeferunt editio Romana sic 
διεπάλαιον, et Hieronymus sic διέπλεον; sed audien- 
dus Hieronymus : « Et movebantur filii ejus in ea:h 
Pro « motione » LXX ]Interpretes posuerunt. ἐσχίρ- 
των, id est, « ludebant, » sive. « calcitrabant : ) 
quod Aquila transtulit, « confringebantur filii in 
utero ejus. » Symmachus vero 6iést)eov, id esi, in 
similitudinem navis in superficie ferebantur. Hic 


CAPUT XXVI GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


nmm 5 b, 
/—— Em 10 — 140.- 
σσ nxo 12 19. 
"^" 90 20. 
Ρον 
vorm 
nv 52 91. 


YT 05 96 96. 
nnum 30 


pix 51 


"c 55 55 


yap δα 
*rYD 35 Ὁ Σύρος, οὐχ εὑαρεστοῦ- 55. 
σαι. Ὁ Ἑδραῖος, παροργίζουσαι. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνωσϊς Ypápqast. 


ΑΚΥΛΑΣ, 


5. Καὶ τοὺς νόµους µου. 

10. Πλημμέλημα. 

49. 'Exazbv εἰχασμένον. 

90. Ἐδικάσαντο. 

Συχοφαντία. 

Ἐσνκοφάντησαν. 

91. Τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ἀντιχειμένῃ. 
26. Ὁ συνέταιρος. 

50, 


94. 
35. [Πλησμον/ή.] 


ἱΦρέαρ πλησμονῆς.] 
95. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
ὅ. Et leges meas 
10. Delictum. 


49. Centum ostimatlones (j. e. 


VULGATA LATINA. 
b. Legesque meas. 
10. Beecatum. 
19. Centuplum. 


AQUILA., 
5. Et leges meas. 
10. Scelus. 
12. Centuplum zstimatum. 


centies tantum quantum astima- 


verat). 
20. Jurgati sunt. 20. Jurgiurn fuit. 
Calumnia, Calumniam. 
Litgaverunt. 


Calumniam. 
21. Nomen ejus Satana. 

citias. 
20. Amicus illius. 


Ex eo quod acciderat, vocavit 
21. Appellavitque eum, Inimi- 


26. Amicus illius. 


20. Disceptaverunt. 
Calumnia. 

Calumniati sunt. 

91. Nomen ejus, adversum. 


90. Amicus. * 


30. Convivium. Alius, compo- — 20. Convivium. Alius, Compo- — $0. 
tationem. . tationem. B 
51. In pace. 91. Pacifice. 91. 
35. Sabee. 56. Abundantia. 53. Saturitas. 
Bersabee. Bersabee. Puteus saturitatis. 


$5. Amaritudo. Syrus, non pla- 


centes. Hebraeus, irritantes. et Rebecca). 


35. Offenderant animumg (Isaac 


95. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Genesis. 


V. 5. Ita Drusius. 

V.10. A., Σ., πληµμέλημα. Sic edit. Rom. Vocem 
CON LXX Interpretes (frequentissime vertunt πληµ- 
μέλημα vel πλημμέλειαν. — Coislin. ubi LXX ha- 

ent ἄγνοιαν, in margine notat πλημμέλημα. Vox 
Hebrza est DUN'A. Σ. πλημμέλημα supra in textu. 

V. 12. Locum mutuamur ex Hieronymo, qui sic 
habet : « Seminavit autem Isaac in terra illa, et in- 
venit in anno illo centuplum hordei. » Licet in aliena 
terra seminaverit Isaac, tamen non puto quod tanta 
ei fertilitas hordei fuerit. Unde melius puto illud esse, 
quod habetur in Hebreo , et Aquila quoque transtu- 
lit : Et invenit. in. anno illo centuplum estimatum ; 
id est, ἐχατὸν εἰκασμένον. Licet enim eisdem litteris 
€! astimatio scributur et hordeum; tamen estima- 


tiones SAARIM leguntur, hordea vero soniM, 
NX. 90. "Α.11ος, ἑδιχάσατο. Sic edit. Rom. Hac 
porro leétio videtur Aquile esse, qui vocem 2171 
per διχάζειν et ὑπερδιχάζειν solet vertere, sic Job 
x, 2, et xxxut, 15, — 'À., συχοφαντία, et ad vocem 
sequentem, Σ., ἐσυκοφάντησαν. Sic Coiglin., sed du- 
biuin non est etiam Áq.. si pU verterit συχοφαντίᾶ 
vacem sequentem ΤΟΠ vertisse ἐσυχοφάντησαν. 
bid. 'A., ἑσυχοφάντησαν. Ex Coislin. 
v.91. Sic Martianzeus. In hunc locum Hieron. 
Quasi. in. Genes. : Pro « inimicitiis, » quod Aquila 
et Symmachus τὴν ἀντιχειμένην et ἑναντίωσιν transi- 
tulerunt , id est, « adversum atque contrarium, » t8 
Hebreo habet ΒΑΤΑΝΑ. Ez quo intelligimus Satanam 
« conirarium » interpretari. 





919 GENESIS CAP. XXVI. IE 
Note et varie lectiones ad cap. XXV Genesis. 


conspicuum est Hieronymum legisse διέπλεον. In 
Grecis quibusdam codicibus διεπάλαιον habetur, 
quejvox apprime quadrat ad hunc locum. Forte in 
viiato exemplari legerit Hieronymus διέπλεον, pro 
διεπάλαιον. — Coislin. 'A.. συνεύλάσθησαν οἱ υἱοί, 
Hxc est vera Ιθείίο, non autem illa, διεῤῥήηγνυντο 
«à τέχνα, quam ut suspectam et ex Latino Hiero- 
uymi effectam uncinis inclusimus. ldem Coislin. 
Y., διεπάλαιον, quo confirmatur id quo sup:a dizi- 
mus, nempe,verisimile esse Hieronymum vitiato 
exemplari usum διέπλεον posuisse. 


250 


V. 971. Coislin. A., 8., ἁπλοῦς. Ineditione Romana 
hxc versio uni Aquile ascribitur, et Symmachi 
lectio sic exprimitur. ἅμωμος. 

V. 90. Z., ἀπὸ τοῦ Ἐδώμ. Sic omnes mss. Regii 
et. schede Combef. cum hoc scholio singuli : 'O 
Σύμμαχος ἀντὶ τοῦ « Épfiuavog, » Εδὼμ τέθειχεν͵, 
ὃ ἑρμηνεύεται « πυῤῥός. » Id. est : Synmiiachus pro 
« cociione » Edom posuit, quod interpretaiur, « ru- 
ber. » ln editione Romana, ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάµ legeba- 
tur ad Symmachum. 


CAPUT XXVI GENESIS, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
5, Καὶ τοὺς νόµους µου 


0. ΘΕΟΛΟΤΙΟΝ. 
5. Καὶ τὰ νόμιμά µου. 


5. Καὶ τοὺς νόµους µου. 


10. Πλημμέλημα. 40. "Αγνοιαν. 10. 
12. 12. Ἑχατοστεύουσαν χριθήν., 12. 
20. 90. Ἐμαχέσαντο. 20. 
"ABixfa. . 
Ἐδίχησαν. 
91. Τὸ ὄνομα αὐτοῦ, ἑναντίωσις. — 21. Τὸ ὄνομα” αὐτοῦ, ἐχθρία. 91. 
36. Ὁ συνέταιρος. 26. Ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ. 90. 
5Ü. 90. Aoyfv. "A.L1oc, πότον. "AA- — 30. 
Ίος, ἑστίασιν. 
$1. 91. Μετά σωτηρίας. OI Aouxol, — 34. 
μετ’ εἰρήνης. 
$3. [Πλησμον{.] 99. Ὄρχος. 93. 
[Φρέαρ πλησμονῆς.] Φρέαρ ὄρχου, 
99.] 25. Ἐρίζουσαι. 9U. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES, THEODOTIO, 
ὅ, Et leges meas. 5. Et legitima mea. 5. Et leges meas. 
10, Scelus. 40. Ignorantiam. 10. 
13. 12. Centuplicans hordeum. . 13. 
QU. B0. Pugnaverunt. 30. 
Injustitia, 
Injustitiam fecerunt. 
21. Nomen ejus, contrarium, 31. Nomen ejus, inimicitia 91. 
26. Amicus. 26. Pronubus ejus, 26. 
50. 50. Convivium. Alius, Compo- — 50. 
tationem. Alius, epulationem. 
οἱ, $31.Cumsalute.Reliqui,cumpace. — 51. 
99. Saturitas, 55. juramentum. 20. 
Puteus saturitatis, Puteus juramenti. 
35. 35. Renitentes. $5. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Genesis. 


4 


V. 36. "À., Σ., 6 συνέταιρος. Sic Coislin. 

V. 50. "AJAAoc, πότον. ’Α..Ίος, ἑστίασιν. Haze le- 
c''ones prodeunt ex Coislin. ης 

V. $1. Οἱ Aorxol , μετ εἰρήνης. Ex eodem. 

V. 55. Sic Martianzus binas hujus versus lectie- 
nes edidit. [n hunc versum Hieronymus : Quc 
eiim etymologia. est, propterea vocari juramentum , 
quod aquam non invenerunt ? E contrario in Hebraso, 
cui interpretationi Aquila consentit. et Symmachus, 
hoc significat, qua invenerint aquam : et propterea 
appellatus sit puteus-ipse « saturitas, » et vocala ci- 
"la$ BERSABEE, hoc est, puteus saturitatis. » 

V. ὁδ.- Syri et Hebraei interpretationem mutua- 
mur]ex Eusebio in catenis omnibus mss. ubi sic 
legitar: EYZEBIOY : ó Σύρος οὐκ Éyet,« ἐρίζονσαι, ) 


ἀλλ᾽ « οὐχ εὐαρεστοῦσαιρ ἀντὶ τοῦ, ἔριδι καὶ φιλο- 
νειχίᾳ πάντα ποιοῦσαι. Ὁ γὰρ Σύρος χαὶ ὁ Ἑδραῖος 
επαροργίζουσαι» ἔχει. Id est : Syrus non habet « di- 
sceptantes, » sed, « displicentes ; » id est, contentione 
et jurgiis omnia [aetentes. Nam Syrus ei Hebreus 
ε irrilantes, » habent. Hic paulum perplexa sunt : 
videtur enim duas Syro interpretationes tribuere : 
at Procopius clarius habet : « Et contendebant cum 
Rebecca, » etc. Syrus habet, « displicebant Rebecca ; » 
Hebraus vero, « non cessabant irritare et ad iram 
provocare li. beccam, » — lllud Coisliniani, µαχόμε - 
vot, φιλονειχοῦσαι, ἀνθιστάμεναι, vel Scholion est, 
vel trium interpretum translationes exhibet. 

Ibid. Ἐρίζουσι. Coislin. ad marg., µαχόμεναι, 
Φιλονειχοῦσαι, ἀνθιστάμεναι. 


$51 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. 
rnm 1 
T^ ὅ 
ὃν Ὁ mean 7 


να» 12 
ΣΙ κ 145 
onn ma 16 
Πρ 
TT 27 'Ο Εύρος, ἀρούρας. 
T1 $5 
ΤΠ 35 
11 τον πο NUN DO 37 


dni pom rone mm 40 


T ommno 42 


Tp 46 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


&. Caligassent. 
9. Pharetram tuam. 


7. Affer mihi venationem.. 


k2. Sicut errare faciens. 


45. Vestes. 

46. Hzedorum eaprarum. 
Lzvitatem. 

Q1. Agri. Syrus, Arvi. 
$3. Et contremuit. 

$5. In dolo. 


97. Et tibi nunc quid faciam , 


fili mi ? 


40. Et erit quando dominaberis, 


franges jugum ejus. 


49. Consolans se tbi. 


46. Angustiis sum affecta. 


CAPUT XXVII GENESIS. 


. TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


. .ο τα Ὁ 


VULGATA ΙΤ ΑΤΙΝΑ. 


4. Et caligaverunt. 
9. Pharetram. 


7. Affer mihi de venatione. 


129. Ne putet me sibi voluisse 


illudere. 


45. Vestibus. 

16. lledorum. Alius, caprarum. 
Nuda. 

2). Agri pleni.. 

99. Expavit. 

$5. Fraudulenter.. 

91. Et tibi post haec, fili.mi, 


ultra quid faciam ? 


40. Tempusqne veniet cum ex- 


cutias et solvas jugum ejus. 


&2. Minatur.. 


46. Tedet me. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4. ᾽Αλμυρώθησαν [forte, ἥμαν 
ρώθησαν], ἠσθένησαν. 


o. 
7. 


12. Καταμωκώμενος. 
45. Tà ἱμάτια. 

1$. 

Atia. 

27. Χώρας. 

99. Ἐξεπλάγῃ. 

$5. Av ἑνέδρασ. 

$1. 


AU. 


42. 
40. Ἐσίχχανα. 
AQUILA 


4. Caligaverunt, infirma suat. 


1.. 


129. Deridens. 


15. Vestimenta. 

16. 

Levia. 

97. Agri. Syrus, Arva. 
55. Exterritus est. 

55. Per insidias. 

51. 


40. 


42. 
46. Txdio affecta sum. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Genesis. 


V. 4. 


JRss. lacito interprete. 


V. 49. Sic editio Romana. In mss. omnibus sic 
legitur. 'O Σύμμαχος τὸ «χαταφρονῶν, » ἀντὶ τοῦ 


Goislin. Α., ἀἁλμυρώθησαν, Ἰσθένησαν. 
Prima lectio corrupta videtur ; secunda est fortasse 
Symmachi. Prima vero Aquike ex ἡμαυρώθησαν. 
haud dubie facta est : nam ipse 7v vertit ἆμαυ- 
ροῦσθαι 1 Reg. n1, 45, et 12 &pavpóc, Isa., xri, 5. 
V. 35. "AAJoc , Bexo0fixrv. Coislin. 
V. 7. "AAAoc, θἡρευσόν pov θήραν. Sic quidam 


« χαταπαίζων. » Ὁ δὲ ᾽Αχύλας, « χαταμωκώμενος. » 
d est : Symmachus pro illo, « spernens , » habet 
ε illudens. » Aquila vero, « deridens. » 

V. 15. 'A., τὰ lp&via. Ex. Coislin. 

V. 16. "AA.loc, αἰγῶν. Ex eod. 

Ibid. 'A., Σ., λεῖα. Ex eod. 

V. 27. lta omnes mss. ex Diodoro : Ὁ Σύρος, 
ἀντὶ τοῦ « ἀγροῦ, » ἀρούρας ἔχει' τὸ δὲ « πλήρους,» 
πεπληριωµένου βλαστηµάτων εὐωδεστάτων. fa c U 
Syrus, pro « agro, » habet arva; illud autem « ple- 














ΣΥΜΜΑΧΟΘΣ. 


$. 
1. 


19. Καταπαίζων. 


99. Ἐξεπλάγη. 

99. Ἐν ἐπιθέσεε. 

9]. X πρὸς ταῦτα τί ποιῆσω, 
vid µου» 

M. Ἔσται δὲ ὅταν καμφῦθῆς, 
ἐχλύσεις τὸν ζυγὸν αὑτοῦ. — 


42. 
46. Ἐνεχάχησα. 
SYMMACHUS. 


zt 
b. 


T. 
13. Iliudens.,. 


i5. B abl 
16. Lz»ia. 


97. 
99. Esterri:us est. 
95. [n fraude. 


3T. Tibi ad hzc quid faciam, fili 
mi? 


AC. Eri; autem cum incurvatus 
fueria, solves jugww ejus. 


à. 


ὑπ. Vexata sum. 


Note et varie lectiones 


GENESIS CAP. XXVII. 


CAPUT XXVII GENESIS. 
0. ΘΕυΛΟΤΙΩΝ. 
4. Πμθλύνθησαν. 4. 
9. Τὴν φαρέτραν. "AAAec, βελο- — &. 
θήχην. : 
7. "Ἐνεγχόν µοι θήραν. "A44oc, — 1. 
0fjpsuaóv µοι θήραν. 
43, Καταφρονῶν. 12. 
45. Τὴν στολήν, 15. 
46. Ἐρίφων. "AA4oc, αἰγῶν. 16. 
Γυμνά. 
91. ᾽Αγροῦ πλήρους. 3]. 
909. Ἐξέστη. 93. 
95. Μετὰ δόλου. 25. 
91. Σοὶ δὲ «l ποιῄσω, τέχνον; 31. 
40. Ἔσται δὲ ἠνίχα ὲὰν χαθέλης. 10. 
"AAAoc, ἔσται δὲ ἐὰν καμφθῆς. 
"AAAoc, xat ἔσται χαθὰ χαταθιθά- 
σης. 
49. Ἰλπειλεῖ σοι. "AAoc, δια- A9. 
νοεῖται κατὰ σοῦ. 
46. Προσώχθιχα. 46. 
LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. Hebetes facti sunt. j. 
9$. Pliaretram. Alius, Sagittarum — $9. 
thecain. 
7. Affer mihi venationem. A£us, 1. 
Verare, mibi venationem. 
12. Spernens. 13. 
45. Stolam. 45. 
46. Hoedorum. Al. Caprarum. 16. 
Nuda. 
97. Agri pleni. 21. 
$3. Expavit. q3. 
$5. Cum dolo. 99. 
al Tibi autem quid faciam, $7. 
i 
40. Et erit cum deposueris. 40. 
Alius., Erit autem si flectaris. 
Alius, Et erit quemadmodum de- 
primeris et solveris jugum ejus. . 
49. Minatur tibi. Alius, Cogitat — 42. 
46. Infensa sum. 46. 


ad cap. XXVII Genesis. 


ni, » repleti germinibus odoriferis. Unus Regius co- 
dex habet, ἄρουραν. 

lbid, 'A., χώρας. Sic Coislin. 

V. 35. "À. X., ἐξεπλάγη. Ex eod. 

Y. 55. Haze lectiones prodeunt ex edit. Romana, 
— Coislin. *A., δι ἑνέδρας. Σ., &v ἐπιθέσει. 

V. 57. £, σοὶ πρὺς etc. Sic habet Coislin. 

V. 40. Hzec etiam in editione Romana. In. hunc 
porro loeum haec habet Procopius in Genesin : Ve- 


rum Syrus, « eril, » pro, « resipiscas, » accipit, 
dicens : Si resipueris, et vite ἵνα bellicosissimum 
institutum omiseris. Qus interpretatio cum nulla ex 
allatis quadrat, — Cod. Coislin., Σ., ἔσται δέ, etc., 
pro, ᾿Α..Ίος, ἔσται δέ, etc. 

V. 49. Ita Drusius et editio Rom. 

V. 46. lta editio Romana. Aquila vocem 
σικχαΐνω vertere solet, Sic Num. xxi, 9, ubi Syme 
machus ἐνεχάχησεν, Et Exod. i, 15. 


356 HEXAPLORUM QUAE SUPERBUNT. 236 
CAPUT XXVIII GENESIS. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAS 
- Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
iN 16 16. 16. "Apa. 
ὃν Ὥ 49 19. 19. Βαιθήλ. 
Aya T5 £6 Οναλαμ λουζ cep. αειρ. Ἡρότερον Aout ὄνομα τῇ «t. 
Dv 91 $1. — 91. Ἐν εἰρήνη. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
16. Vere. 16. Vere. 16. Num, vel, utique. 
19. Bethel. 19. Bethel. 19. Bazthel. 


Hebraicum Grecis lit. Ualam 
Luz sem air. 
Et utique Luz nomen civitatis. 


21. In pace. 21. Prospere. 


Quz prius Luza vocabatur. 


Prius Luz nomen urbi erat. 


21. In pace. 


Note.et varie lectiones ad cap. XXVIII Genesis. 


V. 16 "A., ἄρα. Σ., ὄντως. Has lectiones affert 
Coislin. 
V. 19. Sic Drusius et editio Romana, 


Ibidem. Hanc Aquile lectionem habent codices 
mss. quidam cum nota Theodori, qua» sic habel : 
Ἡ Βαιθὴλ Οὐαλὰμ Λοὺς πρότερον λεγοµένη διὰ τὴν 


70 EBPAIKON. 


τῷ Ἰακὼδ γενοµένην ὁπτασίαν Βαιθὴλ ὠνομάσθη. 
Ἱθδομήχοντο. « Καὶ θὐαλὰμ Λοὺζ ἣν ὄνομα τῇ πύ- 
Aet. » Αχύλας. « Πρότερον Λοὺζ ὄνομα τῇ πόλει. ! 
'O Ἑθραϊος" » Όυαλαμ Aout ctp αειρ. » Ἰστέον, 
ὅτι « Όναλαμ » πρότερον εἶπον οἱ περὶ ᾿Αχύλαν, xat 
οὐχ ὡς µέρος τοῦ ὀνόματος' Λοῦζα δὲ τὴν πόλ.ν DT? 
τῶς μετὰ ταῦτα καλεῖ. ld est: Βαηιοί, qua vrius 


CAPUT XXIX GENESIS. 
TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


ο ΕΠ 11. 
nmn 9? 32. 
"os 935 25. 
ὃν uw mmo 34 34. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


A1. Teneri. 


22. Convivium. 22. Nuptias. 


25. Decepisti me. 
94. Copulabitur vir meus mihi. 
meus. 


VULGATA LATINA. 
17. Lippis erat oculis. 


25. Imposuisti mihi. 
94. Copulabitur mihi inarifus 


17. "Anaol. 

22. Πότον. 

25. Ἐπέθου uot. 
δ4.[Συνάψεταί µοι ὁ ἀνέρ tov. 


AQUILA. 


17. Delicati. 


22. Compotationem , vel convi- 
vium. 


25. Imposuisti mihi. 
94. Applicabitur mibi vir mcus. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXIX. 


V. 47. Α., Σ., ἁπαλοί. Ex Coislin. 

V. 99. 'A , Σ., πότον. O', γάμον. Notandum est 
LXX Interpretes, qui vocem Anrw7D hie vertunt yá- 
μον eamdem frequentissime vertere πότον. Sic Gen. 
Xix, 9, et x1, 20; Judicum xiv, 10, et. alibi szepis- 


eime. 


V. 95. 'A., ἐπέθου pot. Σ., ἐνήδρευσάς µε. lta 
Coislin. In edit. Rom. legitur solum ἑνήδρευσάς 
got, sine mterpretis nomine. 

V. 54. Sic lectionem απ posuit Martianzus. 


CAPUT XXX GENESIS, 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 


ΤΟ EBPAIRON. 
ΠΩ) | οπὼν Ἠπβο 8 8. 
T" 11 11. 
po 15 15. 
xw 90 20. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


8. Luctationibus Dei 
sum. 


11. Venit prosperitas. 


luctata — 8. Comparavit 


11. Feliciter. 


15. 
20. Mecum erit. 


15. Idcirco. 
20. Habitabit mecum. 


VULGATA LATINA. 


sorore mea, et invalui. 


8. Συνανἐστρεψέν µε ὁ Gc, 
xai συνανεστράφην. 


14. Ἠλθεν εὐζωῖα. 
[Ἠλθεν ἡ ζῶσις.| 
15. Διὰ τοῦτο. 

20. Σνυνοικήσει pot. 


AQUILA. 


8. Convertit me Deus , et con- 
versa sum. 


11. Venit prosperitas. 
[Venit accinctio.] 

15. Propter hoc. 

?0. Habitahit mecum. 


me Deus cum 





q57 GENESIS CAP. XXX. 
CAPUT XXVIIF GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
16. Όντως. 46. "Οτι. 16. 
10. 19. Οἴχος θεοῦ. 19. 
. Οὐλαμλοὺζ ἣν ὄνομα τῇ πόλει τὸ 
πρότερον. 
21. Ἐν εΙρήνῃ. 21. Μετὰ σωτηρίας. 21. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
16. Vere. 16. Quia. 16. 
19. 19. Domus Dei. 19. 
Hulamiuz erat nomen civitati 
prius. 
91.In pace. 91. Cum salute. 91. 


Note et varie lectiones 


Laiam Luz vocabatur, propter visionem Jacobi istic 
habitam Bethel nuncupata est. LXX : « Ualam Lus 
erai nomen urbi. » Aquila, « prius Luz nomen urbi. » 
Hebreus, « Ualam Lus sem air. » Sciendum est 
Uilam ab Aquila, « prius, » redditum esse. Urbem 
postea Luzam diserte vocat ipse. Hieron, ad hunc 
-9cum : Ecce manifestissime tomprobatur Bethel non 


ad cap. XXVIII Genesis. 


Ulam Luz, sed Luzam, id est « amggdalum » ante 
vocitatam. Vide ibi Quast. in Gen. — Coislin. 'A., 
E., Λουξά. Crederem autem Aquilam, scrupulosum 
interprelem , Ao04 edidisse, ut habent alii mann. 
scripti. 

V. 91. 'A., Σ., ἓν clof,vn. Ita Coislin. 


- CAPUT XXIX GENESIS. 
ΣΧΥΜΜΑΧΟΣ, 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4]. ᾿Απαλοί. 417. Ασθενεῖς. 11. 
23. Πότον. 22. Τάμον. 22. 
25. Ἐνίδρευσάς ps. . 95. Παρελογίσω µοι. 35. 
9. 94. Πρὸς ἐμοῦ ἔσται ὁ ávfjp µου. — 54. 
SY MMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
17. Delicati. 17. infirmi ( oculi ). 17. 
. 22. Compotationem, tel convi- — 22. Nuptias. 22. 
vium. 
25. Insidiatus es mihi. 95. Decepisti me. 25. 
9. 54. Apud me erit vir meug. 94. 


Not et varie lectiones 


Hieronymus veto sic habet : Ubi mos legimus, 
« Apud me erit vir meus, » Aquila interpretatus est: 
« Applicabitur mihi vir meus, » quod Hebraice di- 
ciur. lLLavE, et a. doctoribus Hebreorum aliter 
transfertur, ut dicant, « persequetur me vir meus, » 


ad cap. XXIX Genesis. 


id est, non ambigo de amore in me viri mei : erit 
mihi in hac vita comes, et ejus dilectio me ad: mor- 


tem. usque deducet et. prosequelur : tres. enim filios 
genut, 


CAPUT XXX GENEsIS, 


£YMMAXOX.  — U. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 8, Σνναντελάθετό µου ὁ Ge, 8. 
χαὶ συνανεότράφην. 
14. Ἡλθεν Γὰδ πειρατήριον. 41. "Ev τύχη. M. 
15. 45. Οὐχ οὕτως. 15. 
29. 30. Λρετιεῖ µε. 20. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO., 
8. 8. Coassumpsit me Deus, et 8. 
€onversa sum. - 
11. Ven.t Gad praedatorum ma- — 11. In fortuna. 4M. ' 
nus. 
15. 15. Non sic. 45. 
30. 30. Diliget me. " 30. 


”. ω 


959 
TO EBPAIKON, 


HEXAPLOUORUM QUJE SUPERSUNT. t0 
TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


mpi 98 «8. 


98. Ἐπονόμασον, 


wie m 32 92. 22. 
Duo Όρη 85 35. . 55. 
"m 57 $1 57. 
v 
Πο ΠΙΟΣ mn mun ον 58 58. 5S. 
Ίνα” nom qam 
TüDDOnT3n omo mm 44 M. M. 
mur πρ) Ou 
cu x ma ey 44 a. 42. 
O'Poyn "Od 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 

98. Nomina. 98. Constitue. 28. Nomina. 

$2. Punctatum et maculosum. 92, Furvum et maculosum. 2. 

$5. Fasciatos et maculosos. ob. Varios atque maculosos. 05. 

96. Et posuit. 36. Et posuit. $6. 

$1. Viridem 27. Virides. $1. 

Corylum. Amygdalinas. 

98. Quo veniebant pecudes ad — 538. Ut cum venissent greges ad $8. 
bibendum e regione pecudum, et hibendum, ante oculos haberent 
incalescebant in veniendo eas ad virgas, et in aspectu earum con- 
bibendum. ciperent. 

41. Et fuit in omni coitu pecu-— 41. Igitur quando primo tem- 44 
dum colligatarum, et ponebat Ja- pore ascendebantur oves, ponebat 
cob virgas. acob virgas. 

42. Et in serotinando pecudes, ^ 49. Quando vero serotina ad- 42. 
non ponebat missura erat, et conceptus extre- 

mus, non ponebat eas. . 
Cessantia. Serotina. Serotina. 


Not» et varie lectiones ad cap. XXX Genesis. 


V. 8. In hzc verba Hieronymus Quast. in Gen.: 
Causa nominis « Nephihalim » alia hic multo expo- 
nilur, quam in libro Hebreorum nominum scripta 
est. Unde et Aquila ait, συνανἑστρεφψέν µε ὁ cle, 
xaX συνανεστράφην, pro quo in Hebrao scriptum est, 
WEPHTHULE ELOIM NEPHTHALETHI. Unde a conversione, 
sive a comparatione, quia utrumque sonat « confusio- 
nem, » sire « comparationem, » Nephihalim nomen 
$40 imposuit. 

v. 14. Pergit Hieronymus in hune versum : Ubi 
nos posuimus, «in fortuna, » et Grace dicitur, &v 
τύχη. Que polest eventus dici, in Hebreo habet »4- 
€AbD, quod Aquila interpretatur, « Venit accinctio : » 
nos aulem dicere possumus, « In procinctu. » BA enim 
potest propositionem sonare in, et venit. Ab eventu 
ergo sive procinctu, qui 64p dicitur Zelphe filius, 
Gad vocatus est. Putat Drusius non posse stare Hie- 


ronymi conjecturam, quia in "22, 3 cum Came?ts 
scribitur. Sed quam infirmz sint haze Massoretarum 
motiones ad lectiones quaslibet asserendas, et in 
Praliminaribus dicimus, et in sequentibus frequen- 
ter observabitur. Dixerim ego verisimilius esse il- 
lud 3, pro ΚΑ, venit, non accipi : 1* quia non solent 
Hebrzi in hoc verbo Ν supprimere ; 2* quia à pre- 
positionis loco conjunctum nielius quadrat ad sen- 
sum, significalque, in fortuna, aut feliciter. — ln 
Bibliis tamen Massoreticis in margine scribitur 


12 N2. 

lbid. Ἀ., $30ev εὐζωῖα. Sic Coislin. qui Symma- 
chi etiam interpretationem adjicit, Przstare vide- 
tur Aquilz lectio; ἆλθεν ἡ ξῶσις, ut confirmatur ex 


Hieronymo, qui ait Áquilam vertisse, venit accinctio. 


V. 45. A., διὰ τοῦτο. Ex Coislin. 
V. 90, Α., συνοιχήσει uot, Ex eod. 


CAPUT XXXI GENESIS 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAEX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ποσο την στη «n 0m7 7. 
Duo moy 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
7. Fefellit me, et mutavit mer- 


YULGATA LATINA. 
7. Cireumvenit me, et mutavit 


7. Παρελογἰσατό µε, xol fDXate 
τὸν µισθόὀν µου δέχα ἀριθμούς. 


AQUILA. 
7. Circumvenit me, et mutavit 


?51 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


98. Ὅρισον. 
82, 


99. λευχόποδας. 
96. 


91. 

Ἀμυγδαλίνην. 

98. Ὅπως ἐρχομένων τῶν βοσχη- 
µάτων πιεῖν, ἄντιχρυς ὧσιν τῶν βο- 
σχημάτων, xat ἐγχισσῆσῃ ἑλθόντα 
πιξῖν. 

M. Πάντοτε ὅταν ἐνεχίσσων τὰ 
ῥοσχήματα πρωϊμα (΄Α., συνδεδε- 
µένοις), ἐτίθει Ἰαχὼό τὰς ῥάδδους. 


44. Ὁπότε δὲ fv ὄψιμα τὰ βο- 
αχήµατα, οὐκ ἔθηκεν. 
Δευ-ερύγονα. 
SYMMACHUS 
38. Defini. 
92. 


$5. Albos pedes habentes. 
96. 


9I. 

Àmygdalinam. 

98. Ut venientibus pecudibus 
2 bibendum , e regione pecudum 
esent, et. conciperent venientes 
biiere. 

M. Semper cum conciperent pe- 
eudes priematurze (Α., | collizatis), 
ponebat Jacob virgas. 

42. Cum. autem serotinze erant 
pecudes, non ponebat. 


Secundo genita. 


Note et varie lectiones ad cap. XXX Genesis. 


V. 98. "A., &xovópgacos. LXX Interpretes hanc 
vocem 23 quinquies verlunt per ὀνομάζω, et semel 
per ἐπονομάτω. V. Gonvadi Kircheri Coneordantiam 
ad eain vocem. Hz lectiones prodeunt ex edit. Rom. 


et ex Drusio. 


V. 398 "AAAot, ποιχἰλον, πέρχον, Varium et nigris 
maculis : cujus sint hie interpretationes, quas scho- 
liastes Romanus et codex unus ex nostris afferunt, 
ignoratur. 122, ποικίλον, sic, etiam vertunt LXX hoc 
. Hanc vocem in plu- 
rali vertit Theodotio ἐμθολίσματα. Ezech. xvi, 16, 
et Josue ix, 5; alius interpres sine nomine, ἐπιθλή- 


cà ite et sequenti. Πέρχον N 


xx οντα. Jbi vide. 


3. X.. λευχόποδας. Sic editio Romana ; unus 


GENESIS CAP. 
Ur. 


XXXI. 


98. Διάστειλον. 


92. daióv. " AAAot, ποιχίλον, πἑρ- 
xov. 

99. Ῥαντοὺς xai διαλεύχους. 
"AAAo0c, λαιόποδας. 

96. ᾽Απέστησεν. "AAJoc, διώ- 
ρισεν. 

91. Χλωρόν. "AAAoc, λευχόν. 

Καρυῖνην. 

98. "Iva ὡς ἂν ἕλθωσι τὰ πρό- 
6ατα πιεῖν, ἑνώπιον τῶν ῥάδδων 
ἑλθόντων αὐτῶν εἰς τὸ πιεῖν, ἐγ- 
χισσῄήσωσι τὰ πρόθατα. 

41. Ἐχγένετο δὲ ἐν τῷ χαιρῷ ᾧ 
ἐνεχίσσων τὰ πρόδατα ἐν vac 
λαµθάνοντα, ἔθηχεν ἹἸαχὼθ τὰς 
ῥάθδους. 

42. Ἠνίχα δ ἂν ἔτεχε τὰ πρό- 
6ατα., οὐκ ἐτίθει. 

Ασημα. 

LXX INTERPRETES, 

28. Distingue. 

$9. Furvum. Alii, varium ni- 
gris maculis. 

95. Sparsos et subalbos. Alius, 
sinistripedes. 


$6. Fecit distare. Alius , deter- 
minavit. 


91. Viridem. Alius, albam. 

Nucinam. Alius, amygdalinam. 

98. Ut cum venissent oves bi- 
bere, in conspectu virgarum ve- 
nientibus ipsis bibere, conciperent 
oves. 


41. Factum est autem in tempore 
quo concipiebant oves in utero ac- 
cipientes, posuit Jacob virgas. 

i 42. Cum vero peperissent oves, 
non ponobat. 


Non signata. 


44. 


43. 


4l. 


42. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO 


3652 


V. 31. Sic codex unus, sed, ut suspicor, mendo- 
se; nam illud Aeuxóv ad vocem Ν 
— Coislin. in illud τῶν O', ἐφαίνετο ἐπὶ ταῖς ῥάδ- 
6otc, in margine liabet τότε ἐπὶ τῶν σχυταλῶν : 


spectare puto. 


quod 


an sit Scholion, an alicujus interpretis versio, non 


satis intelligo, 


Ibid. Edit. Itom."A.140c, ἁμυγδαλίνην. Σ. reposui- 
mus ex Coislin, vocem item Τρ, quam LXX χάρυον 
vertunt, alii ἀμύγδαλον interpretantur. 

V. 98. Σ., Όπως ἑρχομένων, etc. Sic Coislin. 

V. 42. Coislin. Z., ὁπότε δὲ fv ὄγιμα, etc. Ibid. 
Editione Romana. 'A., ὄψιμα. 


" veda S iod sed 
illud ὄψιμα bis Symmacho tribuitur in 


oislin. ubi 


ex codicibus nostris liabet λαιόποδας, sine interpre- 
lis nomine, quod est ac si dicas sinisiripedes. Su- 
$picor mendum esse. 


b:ec Symmachi lectio repetitur : et aliunde, qui su- 
pra venit πρώὠῖμα, hic vertisse videtur ὄψιμα, nam 
hzec sunt opposita. 


CAPUT XXXI GENESIS. 


ZYMMAXOX. 0’. 


1. Παρελογίσατό xaX Άλλαξε 
tbv µεσθόν µου δεχάκις àpoLo. 


7. Παρεχρούσατό µε, xai fÀ- 
λαξε τὸν µισθόν µου τῶν δέχα ἁμ- 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
7, ' 


νῶν. Ὁ Σύρος, xaX Άλλαξε τὸν µι- 


σθόν µου δεχάχις. 
LXX INTERPRETES. 
1. Cireumvenit me, et mutavit — 7. 


SYMMACHUS. 
1. Cireumvenit me, et mutavit 


THEODOTIO, 


36$ HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSUNT. 20 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAY. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
91 Ux wu» mp 18 18. 18. 
Ὅπ 19 19. 19. 
D'ETYTTN Μορφώματα 
v 94 es. 24. 
ΤΝ mum 26 96. 96. 
woOw-nM 70 30. 30. Μορφώματα. 
mon 59 99, 29. 
Toy WÜDUCCDN Tnm 44 M. 4. Δεκάχις ἀριθμόν. 
215 
royn ὔ0 50. 50. 
ππι τικ 52 B2. 52. X Σὺν τὸν σωρὸν τοῦτον. 
Dn oow5 54 54. 54. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 


cedein meam decem partibus. 


18. Possessionem acquisitionis 


mercedem meam decem vicibus. 


18. Omnem substantiam, et gre- 
es, et quidquid in Mesopotamia 


mercedem meam dccem numeros. 


sua, quam acquisierat. 


cquisierat; 
19. lerat. 19. lerat. Alius, ivit. 
Theraphim. Idola. 
94. Malum. 24. Aspere. 


96. Et furatus es cor meum. 


60. Deos meos. 90. Deos meos. 


909. Raptum. 

Yvoratum a fera. 
A1. Et metasti mercedem meam 

decem partibus. Duce Editiones, et decem vicibus. 

circumvenisti mercedem meam de- 

cem agnabus. 


50. Afflixeris. 50. Afflixeris. 


52. X Cumulum istum. 52. 


54. Ad comedendum panefh (et 
Alius.) 


26. Ut clam me abigeres, etc. 


99. Captum a bestia. Alius, de- 


4841. Immutasti mercedem meam 


54. Ut comederent panem. | 


19. Figaras. 


26. 


$0. Figuras. 
$9. 


41. Decies numero. 


50. 


59. X Cumulum istum. 
54. 


Νοίθ εἰ varie lectiones ad cap. XXXI] Genesis. 


V. 7. Hujus versus lectiones plenas et varias ha- 
bemus ex mss. ubi ex Eusebio Emiseno et Diodoro 
affertur versio Syri interpretis, itemque Aquilz et 
Symm. Ibidem exstat locus insignis Origenis, qui 
sic habet 1᾿Αχύλας c δέχα ἀριθμοὺς » εἴρηχεν' Zop- 
µαχος, « δεχάχις ἀριθμῷ. » Ἔλεγεν oov, φησὶν ó 
Εδραΐος, εχάχις Ἰθέτησε τὰς guvÜf xag; πρὸς τὸν 
Ἰαχὼθ ὁ Λάθαν, διά τὸ τὰ γεννώµενα ἐπ᾽ ὀνόματι 
τοῦ Ἰαχὼθ πλεῖστα ὅσα ὑπάρχειν, χἀχεῖνον ἐποφθαλ- 
μιᾶν αὑτόν' ὅπερ ἑδήλωσαν αἱ δύο ἐχδόσεις' « Καὶ 
παρηλογίσω τὸν µισθόν µου δέχα ἀμνάδας. » ᾽Αμνῶν 
δὲ ως οὖκ ἔχει, οὓς συνἐθετό por δοῦναι ' οὐδαμοῦ 
Φαίνεται ὅτι συνέθετο' ἁλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς λέγει Qa- 
νερόν ἐστιν. Ὥσπερ γὰρ ἀποχτείνοντα τὸν Λάμεχ οὐχ 
εἰσάχει, ἐχζητούμενον δὲ, ὡς ἀπὸ τῆς ἐξηγήσεως 
εἶναι φανερὸν καὶ τὸ γενόµενον οὕτω xat ἐνταῦθα. 
Πολλάχις οὖν ἡ Γραφὴ, i ἐν τῷ πράττεσθαι οὐκ 
ἐξηγήσατο, διά τινος ἐξηγουμένου ἐδήλωσεν. Id est : 
Aquila, « decem numeros » dixit ; Symmachus, « de- 
cies numero, ». Dicebat igitur, ul ait Hebraeus, de- 


cies pacta cum Jacob inita violavit Laban zquia que 
nomtne Jacobi gignebanuur. quamplurima erant, iia 
ut ille invidia moveretur : quod duc editiones decla- 
rani : « Et decepisti mercedem meam decem agnas. » 
Agnorum vero quos dare promiserit nulla mentio fuit, 
neque apparet eum liec. unquam pollicitum fuisse; 
sed id ex verbis ejus manifestum esti. Quemadmodum 
enim Lamechum quempiam occidisse nunquam nar- 
raveral ; sed is postea requisitus, id clare enuntiavil : 
ita et hoc loco. Plerumque igitur Scriptura, qua in 
rerum geslarum recensione non enarrat, postea alio 
referente, declarare solet. 

Coislin. "A., Z., παρελογίσατὀ µε, t mótroÉ µε, xal 
παρὰ τὰς συνθήχας Ἰδίχησεν. Ubi illud, ἡπάτησέ µε, 
etc., est scholion explicationis causa additum, id est, 
Decepit me, et prater pacta injuria me affecit. Deinde 
affertur nota Origenis quam edidimus supra, et qui- 
dem pleniorem quam in Coisliniano codice afferatur. 

V. 48. "AAJ4oc, χτῆσιν xtfjacox, etc. Sie Coislin. 
sine nomine Interpretis, qui videtur esse Aquila. 





265 4 GENESIS CAP. XXXI. 266 
ZYMMAXOL. U. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
18, 18. Καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσχενὲν 18. 
αὑτοῦ, fjv περιεποιήσατο. ᾿Α.11ος, 
χτῆσιν χτήσεως fiv περιουσιάσατο. 
19. 49. Ὠχετο. "Aoc , ἑπορεύθη. 19. 
θεραρειν. Εἴδωλα. θεραφεἰν. 
24. | 94. Πονηρά. "Α.ἲλος, σχληρά. 24. 
26 $6. Ἱνατί χρυφῆ ἀπέδρας, χα «0. 


ἐχλοποφόρησάς µε. ”Α.ἒ λος, ἱνατί 
ἐχρύδης του ἀποδρᾶναι, χαὶ ἔχλεγάς 


50. Εἴδωλα. 0. τοὺς θεούς. 90. E:Àw^a. 
39. 99. θηριάλωτον. "AAJAoc, 6npó- —— 39. 
6ρωτον. 
M. 41. Καὶ παρελογίσω τὸν µισθὀν — 4l. ο 
pov δέχα ἀμνάσιν. 
59. 50. Ταπεινώσεις. "A.41oc, ἁδιχὴ- 50. 
σεις. 
32. 52. Tov Bouvóv τοῦτον. 52. 
5. 54. 54. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
mercedem meam decies numero. — mercedem meam decem agnorum. 
Syrus, et mutavit mercedem meam 
decies. 
18. 18. Et omnem apparatum suum 18. 
quem acquisierat. Alius, possessio- 
nem possessionis quam acquisive- 
rat. 
19. 49. Terat, Alius, ivit. 19. 
Theraphin.. 1404. Therapbin. 
94. 24. Mala. Aíius, dura. 94. 
26. 96. Ut quid occulte aufugisti , — 96. 
et furatus es me? Alius , Ut quid 
3bscondisti te ad aufngiendum, et 
furatus es me. 
90. Idola. 90. Deos. $0. Liola. 
99. 39. Captum a bestia. Alius, de- 29 
voratum a fera. 
11. 41. Et. decepisi mercedem — 41. 
meam decem agnabus. 
90. 50. Humiliabis. Alius, injuria — 50. 
afficies. 
59. 52. Acervam hunc. 52. 
3. 54. 5. 


Not» et varie lectiones ad cap. XXXI Genesis. 


V. 19. "A.Lloc, ἐπορεύθη. lta Coislin. 

lbid. Ita fere semper hanc vocem vertunt quatuor 
interpretes, ut ad singulos enuntiatur. — Coislin, 
babet : 'A., μορφώματα. Σ.. θεραφείν, qua postrema 
lectio etiam Theodotioni triboitur in textu. 

V. 94. ”Α11ος, σχληρά. Ex Coislin. 


V. 44. In Coislin. hzec verba, εἶπεν δὲ αὐτῷ; Ἰδοὺ 
οὖδεὶς μεθ) ἡμῶν ἔστιν' ἰδοὺ ὁ Bebo μάρτυς &và u£- 
σον ἐμοῦ xai cou, obelis notantur, utpote que in 
Hcbrxo non exstent. 

V. 47. In hiec verba. τῶν Ο’, qu: sic cum aste- 
riscis habet Coislin.:KaY ἐχάλεσεν αὐτὸν Λάθαν σώ- 


V. 96. "AJAJec, ἱνατί ἐχρύθης, etc. Ex eod, 

V. 30. Hanc trium interpretationem ex codicibus 
mss, eruimus. 

V. 25. In Coislin. hec verba xaX Ἱρεύνησεν τὸν 
y οἴχον Ἰακῶθδ, xai ἓν τῷ obup τῶν δύο παιδισκῶν, xal 
oi εὕρεν, asteriscis netantur. 

. $99. Θηρό6 . Mane lectionem afferunt 
Sched:ze. Combefisianz. ' 

V. 41. Duarum editionum lectio ex Origenis loco 
jamjam allato deducitur. — Coislin. ie habet 'A., 
ὀξχάκις ἀρ:θµόν, quz versio Symmacho tribuitur ad 
versum 7 in omnibus aliis mss. ubi legitur : Z., 
παρελογίἰσατό µε, χαὶ Ίλλαξε τὸν μισθόν µου δεχάχις 
ἀριθμῷ. 

ατεοι.. GB. XV. 


ευµα βουνὸς μαρτυρίας, Ἰαχὼδ δὲ ἐχάλεσεν αὐτὸν, 
βρυνὸς μάρτυς, hanc notam affert idem Coislin. 
sine auctoris nomine, sed videtur esse Ürigehis : 
Ἑδθραίου χαλὴ παρατήρησις, ὅτι ὁ μὲν Λάδαν Σνρι- 
c: ἐχάλεσεν αὐτὸν, ὁ δὲ Ἰακὼδ Ἑθραϊστί. Διὸ xoi 
δισσῶς ἑρμηνεύεται χατά τινα Porn. ἑναλλαγ]ν - 
6 6k Ἓδρ. ἔλεγεν, ὅτι ὁ μὲν Ἰακὼθ ᾿Εθραϊστὶ βου- 
γὸν μάρτυρα ἐκάλεσα τὸν ῥουνὸν, ὁ δὲ Λάδαν Συριστί” 
ὅπερ μὴ ἠδύνατο Ἑλληνιστὶ διχῶς εἰρῆσθαι διασά- 
µενοι οἱ Ο’ πεποιἠχασιν ἓν βραχεία ἐναλλαγῇ τὸ αὐτὸ 
σηµαινόμενον σηµαίνοντες, οὐδὲν γὰρ διαφέρει βουνὸς 
μαρτυρίας,  βουνὸς μάρτυς. hd est: ἠ[εὐταί prl- 
chra observatio, quia Laban quidem Syriace ipsum 
vocatit, Jacob autem. Hebraice. Quamobrem secwe- 


' dum parvam mutationem αμρί:εἶ modo redditur, cum 
brevi discrimine. Hebreus dicebat Jacobum He- 
braice collem testem nuncupasse; Labanum vero Sy- 
riace : quod non poterat Graece dupliciter exprimi ; 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


268 


sed LXX Interpretes brevi facta violenter mutatione 
idem ipsum significasse : nihil enim differt collis te- 
stimonii a colle teste. Sequentia porro verba obe- 
lis notantur in Coislin. utpote qua quoad mavi- 


CAPUT XXXII GENESIS. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
b um 7. T. 
"Loc camen 5: wnxep 10 10. 10. (Ἐσμικρύνθην ὑπὲρ πάντας 
TN ἐλέψ, χαὶ πάσῃ ἁληθείᾳ.) 
22 ip nc 20 90. 90. 
pa 33 93. Ἰαθώκ. 23. 


Ὃν V" pam 24.—— 54. 


24. Ἐχυλίετο ἀνὴρ μετ αὐτοῦ, 


Ὀυ ία Ὃν nu» 98 28. 98. "Ότι Ίρξας μετὰ Gov. 
wx 50 30. 30. Ἡρόσωπον ἰσχυροῦ. 
y» 91 δι. $1. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Et angustia fuit ei. 7. Et perterritus. 1. 
40. Parvus sum pre omnibus 10. Minor sum cunctis misera- — 10. Minor factus sum supr 


misericordiis, et prz omni veritate. 


20. Si forte suscipiat faciem 
meam. 


92. Iaboc. 
94. Et luctatus est vir cum eo. 


98. Quia princeps fuisti cum 


50. Pheniel. 
91. Claudicans. 


tionibus et veritate tua. omnes misericordia et omni veri- 


tate. 
20. Forsitan propitiabitur mihi. 90. 
22. laboc. 29. 


94. Vir luctabatur cum eo. 24. Et volvebatur vir cum eo. 


98. Quoniam si eontra Deum 


398. Quia prin fuis cum 
fortis fuisti. Deo. princepe 


9U. Facies Dei. 
$1. 


50. Phanuel. 
81. Claudicabat. 


Νοιδ et varie lectiones ad cap. XXXII Genesis. 


V, Ἰ. "AAAoc, θλιθῶδες αὐτῷ. Ex Coislin. 
V. 10. Sic necessario restituenda Aquile lectio. 


Ἰαμθύχης. Id est]: Jaboc Fidis est. Arabic, qui 
nuuc vocatur Jambyces. Combelisius legit Ἰαμ- 


Interpres Procopii male legerat, ἐμαχρύνθην, qui 
vertit elongaiws sum. Quid autem illud cum verbo 
Hebraico *riop, qui semper significat, minor sum, 
vel parvus sum? "AJAoc* ἱκανοῦταί poc: in. Sche- 
dis Combefíisii legitur ixavouca, pot, sufficiens es 
minm. 

V. 90. "AAJoc, ἑάν πως. Sic editio Romana. 

V. 39. "Α.1.1ος, Ἰαδόχ. Sic ms. Alex. Rom. autem 
ed. , Ἰαθώχ. 
: ln vocem Ἰαδώκχ, hzc mss. habent ex Origene : 
'Ja6ix ποταμός ἐστι τῆς "App6lag, ὁ νῦν χαλουµενος 


ίχης. 

V. 24. Lectionem Aquila et Symmachi sic habent 
omnes mss. et editio Romana. --- Ἐχονίζετο ἀνίήρ, 
Coislin. in marg., ubi iuterpretis nomen erasum 
fuisse videtur.] 

V. 98. Hzc ex Hieronymo desumpta sunt, qui sic 
habet in Quest. in Gen. : « Vocabitur riomen tuum 
Israel, quia invaluisti cum Deo. » Josephus in prime 
Antiquitatum libro, Israel ideo ita appellatum putat, 
quod adversus Angelum steterit. ()uod ego diligenter 
exculiens, in Hehreo penitus üngenire nom potui. 





mam saltem partem in Hebrzo non exstent : nem- 
pe, εἶπεν δὲ Aá6ay τῷ Ἰαχώθ' Ἰδοὺ ὁ βουνὸς οὗτος, 
xal à στήλη fiv ἕστησα ἀνὰ μέσον ἐμοῦ xal coU: 


GENESIS CAP. XXXII. 


μαρτυρεῖ ὁ βουνὸς οὗτος, xat μαρτυρεῖ 1) στήλη αὕτη. 


ΣΥΜΜΑΛΧΟΣ. 


1j. 


23. 
94. Ἐχυλίετο &vhp μετ) αὐτοῦ. 


98. "Oc. fp ἰσχύϊῖ πρὸς θεόν. 


50. Φανουἡλ. 
3l. 


SYMMACHUS. 


20. 


32. 
94. Et volvebatur vir cum eo. 


98. Quia princeps fuisti foctitu 
dine contra Deum. 


30. Phanuel. 
51. 


CAPUT ΧΧΧΗ GENESIS. 
0’. 


7. Ἠπορεῖτο. ᾿Α.ὶ ος" θλιδῶδες 
αὑτφ. 

40. Ἱκανούσθω poc ἀπὸ πάσης 
δικαιοσύνης xai ἀπὺ πάσης ἁλη- 


θείας. "AJLloc* ἱκανοῦταί pot. "Ad- ᾿ 


Joc* ἱχανός εἰμι. 
90. Ίσως γὰρ προσδέξεταν. "AA- 
λος £&» πως ἐντραπῇ- 
99. 'la6cx. "AJ4oc, "la6óx. 
94. Ἐπάλαιεν ἄνθρωπος μετ 
αὐτοῦ. "AAAoc* ἐχονίζετο ἀνῆρ. 
98. "Οτι ἑνίσχυσας μετὰ Gov. 


50. Είδος θεοῦ. 
5]. Ἐπέσχαζεν. "AAJAoc* ἑνεκυλί- 
ετο. 


LXX INTERPRETES. 


7. Et hasitabat. Alius, angu- 
stum illi. 


10. Sufficiat mihi ab omni mise- 
ricordia et ab omni veritate. Alius, 
sufficit mihi. Alius, suíficiens sum. 


90. Forsitan enim suscipiet. 
Alius, si forte revereatur. 
99, laboch. Alius,laboc. 


94. Et luctabatur homo cum 60. 
Alius, in pulvere Volvebatur vir. 


28, Quia invaluisti eum Deo. 


50. Species Dei. 
21. Claudicabat. Alius, volve- 
batur. 


910 


i v, 

VY. 50. "AJAAoc, ἁδιχῆσεις. Ex Coislin. 

V. 59, Ἂ., σὺν τὸν etc. ]ta Coislin. cum as:er.àco. 
V. 54. "AJ4oc, φαγεῖν ἄρτον. Idem. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


10. 


90. 


22. 
24. 


98. Quia invaluisti eum Dee. 


90. 
$4. 


Note et varia lectiones ad cap. XXXII Genesis. 


Ecquid me necesse est opiniones querere singulorum, 
cum. etymologiam nominis exponat ipse qui posuit ? 
Non vocabitur, inquit,nomen tuum Jacob : sed 
Israel erit nomen tuum. (Quare interpretatur Aquila, 
ὅτι τὰ θεοῦ : Symmachus , ὅτι 
πρὸς Θεόν, et Theodotio, ὅτι ἑνίσχυσας 
Israel vocabulo derivatur, 


sniTH enim , quod ab 
principem somat. Csetera ibi vide. 


V. 99. Ad hiec verba, xat τοῦτό ἐστι Üauj.aotóv, 
que in LXX Interpretibus leguntur, addunt codd. 
καὶ τοῦτό ἐστι θαυµαστόν παρ᾽ οὐδενὶ 
κείται ἓν τῷ ἐξαπλῷ. Id est : lllud et hoc est mira- 


mss; : Τὸ 


fipko ἰσχύτ 
μετὰ 850v. 


Drusius.. 


ab Hebraico textu. 

V. 90. Sic mss. 
machus et Vulgata Phanwel; et tamen Hebraeus 
U35 sive Phaniel habet. Sed Phaniel an Phanuel 
dicas, inquit Abenmelech, pluma nom interest. Nam 
littere ΕΠενι permutantur inter se. Hac postrema 


nostri et editio Romana. Sym- 


V. 51. "Α.11ος, ἐνεχυλίετο. Hanc lectionem habet 


bile apud nullum in bexaplo habetur. Itidem abest 


Regius codex unus, quz ad quem interpretum per- 
tineat ignoratur. — oislin. in illud τών 0’, éxé- 
σκαζεν, notat in margine :ἐπεχώλευεν, ἐπέχλινε 
τῷ ποδί, quod videtur scholion esse. 





71 


TO EBPAIKON. 


rum κ vOv cxpy* wum d 
N2 ον 


ym 
vium 4 
Ἵωντν DUUM Ἱσ ον b 


35 now roo» nyo: 12 
ny 15 


Tro 47 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Et levavit Jabob oculos suos, 


et vidit, et ecce Esau venit. 


Et divisit. 
4. Et osculatus est eum. 


b. Quos benigne dedit Deus 


'gervo tuo. 


19. Proficiscamur et ambule- 


mus, et ambulabo e regione tui. 
13. Lactautes. 
41. Socchoth. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT XXXIII GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


4. Ονεσσαχη. 
5. 


12. 


15. 
11. 


VULGATA LATINA. 
1. Elevans autem Jacob oculos 


suos, vidit venientem Esau. 


Divisitque. 
4. Et osculans. 


5. Quos donavit Deus servo tuo. 


19. Gradiamur simul, eroque 
Socius itineris tui. 


43. Foetas. 
17. Sochotb. 


971 


ΑΚΥΛΑΣ. 


1. Καὶ Ἶρεν Ἰακὼδ τοὺς ὀφθαὶ- 


μοὺς αὐτοῦ. 


Καὶ ἡμίσευσεν 


4. 


d *A Σχαρίσατο (6 θεὺς τῷ δούλῳ 
Ὀν). 


13. ᾽Απάρωμεν χαὶ πορευθῶμεν, 


ἵνα συνοδεύσω σοι. 


A5. Τίχτουσι. 
41. 


AQUILA. 
1. Et levavit Jacob oculos suut. 


Et dimidiavit. 
4. 
b. Quz dedit Deus servo tuo. 


19. Proficiscamur et ambule- 


mus ut tecum vadam. 


43. Pariunt. 
41. 


Not et varie lectiones ad cap. XXXIIS Genesis. 


V. 1. Sic editio Romana et quidam mss. Unus afferunt /sine auctoris nomine; sed videtur Orige- 
tamen ad lectionem Aquile habet, ὀφθαλμὸν aó- nis esse. Sic autem habet : Τὸ, «azeglAncer αὐ- 
&0U. τὸν ὅπε 


Ibid. Ex Hieronymo in Ques!., qui dicit : Deni- 
que ubi nos habemus, divisit, Aquila posuit, ἡμίσευ- 
σεν, id esi, dimidiavit. Shede Combeflsiane aliam 


lectionem, ἐπιδιεῖλε, efferunt. 


V. 4. Hic duo manuscripti codd. Regii, notam 


TO EBPAIKON. 
mv 3 
"n 
41723 12 
αι TN 
ΠΜΣ 15 
woeun νὺ 47 
ΤΩΣ VEn 15 19 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Sechem. 
Ev:eus. 
19. Dotem. 
Puellam. 


15. Complacebimus. 


47. Non audieritis. 


19. Quia complacuerat in filia. 


ἐστὶν Ἑθραϊστὶ, ovsccaxm, ἓν παντὶ 
Ἑθραϊκῷ βιθλίῳ περιέστιχται, οὐχ ἵνα μὴ ἀἆναγι- 
γώσχηται, à ὑπαιγιττομένης ὥσπερ διὰ τούτου 
τῆς βίθλου τὴν πονηρίαν τοῦ Ἡσαῦ. Κατὰ δόλον γὰρ 
κατεφίλησε τὸν Ἰακώδ. ld est : Illud, osculatus esi 
eum, quod est Hebraice uessake, in omnibus  εὐταί- 


CAPUT XXXIV GENESIS. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ,. 
Ἑλληνικοῖς γράµμμµασι. 
2. 2. Συχἐμ. 
Εδαῖος. 
12. 12. 
15. 18. 
41. 41. 
19. 19. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
2. Sichem. 2. Sychem. 
Hevzi. Ενας. 
19. Dotem. 19, 
Puellam. 
19. Valebimus foederori. 15. 
11. Nolueritis. 17. 


19. Amabat enim puellam. 19. 





475 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. Ἐπάρας δὲ Ἰακὼδ τοὺς ὀφθαλ- 
μοὺς αὐτοῦ, εἶδε φανέντα Ἡσαῦ ἓρ- 
χόµενον, 


4. 
5. "A ἐδωρήσατο (ὁ θεὸς τῷ 
: δούλῳ σου). 
19. Καὶ πορευθῶμεν, ἵνα auvo- 
δεύζω σοι. 


13. Κύουσι. 
11. Σοχχώθ. 
SYMMACHUS, 


1. Tollens Jacoh oculos suos , 
vidit apparentem Esau venientem. 


4. 

5. Qua donavit Deus servotuo. 

12. Et proficiscamur , ut socius 
itineris sim tibi. 


13. Parturiunt. 
11. Socchoth. 


GENESIS CAP. XXXIV. 


CAPUT XXXIII GENESIS. 
0’. 


4. Αναθλέφας δὲ Ἰαχὼδ τοῖς 

(c αὐτοῦ, εἶδε' xai ἰδοὺ 
σαῦ ὁ ἁδελφὸς αὐτοῦ ἑρχόμενος. 
Καὶ διεῖλε. "AAJAoc* ἐπιδιεῖλεα. 
4. Κατεφίλησεν αὐτόν. 


5. Οἷς ἐλέησεν ὁ Θεὺς τὸν παϊδά 
σου. 
12. Απάραντες πορευσώµεθα ἐπ 
εὐθεῖαν. "AAAoc* πορεύσομαι εἰς 
κατεναντ/ον σου. 

45. Λοχεύονται. 

47. Σχηναί. 5 


LXX INTERPRETES. 


4. Respiciens autem Jacob oculis 
suis, vidit, et ecce Esau frater ejus 
veniens. 


Et divisit. Alius, et distribuit. 
4. Osculatus est eum, 


5. Quos misericorditer dedit 
Deus puero tuo. 


19. Promoventes eamus in re- 
cium. Alius, gradiare regione tui. 

43. Foetaptur. 

17. Tabernacula. 


274 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


4. 
5. 
14. 


45. 
17. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIII Genesis. 


cis libris , undique punctis notatur : non ut nom le- 
gatur ; sed subindicante libro Esau nequitiam ; nam 
dolo Jacobum osculatus est. Hactenus etiam in Mas- 
soreticis Bibliis vox Y'po" punctis notatur. 

V. 5. Hujus versus lectiones Aquilze et Symma- 
n» Latine attulit Procopius ; Grece codex Reg. 


Y. 42. Sic Drusius et Reg. 1825. — Coislin. :'A., 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


3, 


12. Τὸ Εδνον. 
Tt» παιδίσχην. 
15. 


11. 


19. Ἐπεθύμει γὰρ τὴν. παιδί- 
σχτν. 
SYMMACHUS. 


2. 


1$. Dotale munus. 


Adolescentulam. 
45. 


17. 


19. Concupiscebat enim adole- 
gtentulam, 


confunduntur. 


CAPUT XXXIV GENESIS. 
0’, 


3. Συχέμ. 

Εὐαϊΐος. "A4Aoc- Χοῤῥαῖος. 
129. Thv φέρνην. 

Tiv zaiba. 


15. Ὁμοιωθησόμεθα. E'. εὐνοή- 
σοµεν. 

Fi]. Mi εἰσαχούσητε. "AJdoc: 
μὴ ὑπαχουσητε. 

19. Ἐνέχειτο γὰρ τῇ θυγατρ[. 


LXX INTERPRETES. 


2. Sychem. 

Εναυς. Alius, Chorrzus. 
19. Dotem. 

Puellam., 


15. Similes erimus. V. ed. be. 
nevoli erimus. 

17. Non exaudieritis. Alius, non 
obedieritis. 

19. Appositus enim erat filix. 


ἁπάρωμεν xal πορευθ. Ex modo vertendi dixerim 
hane lectionem Symmachi esse; nomina enim szepe 


V. 15. Α., τίχτουσι. Z. χύουσι. Ex Coislin. 

V. 47. X., Σοχχώθ. Sic unus codex Graecus Reg. 
1888. Procopius item ait ;: Symmachus exponit sue- 
choth TABERNACULA. | | 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


* 


THEODOTIO. 


19. 





275 
TO EBPAIKON. 


on 91 
Tw 22 
nea 25 


-Do 00 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


21. Pacifici. 
22. Complacebunt. 
25. Fiducia. 


50. Numero. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


91. 


1.5 
ΑΚΥΛΑΣ. 


21. Απηρτισμένοι. 


9». 99. 
95. 95. 
90. 90. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
91. Pacifici. 91. Perfecti. 
99. Differtur tantum bonum. 99. 
95. Confidenter. 93. 
90. Pauci. 90. 


Note» et varie lectiones ad cap. XXXIV Genesis. 


V. 2. 'A., Euyfp. Sic Regii duo, quorum hzc 
sunt verba : Άχυλας « Zuyé£u, » ὅπερ ἑρμηνεύεται 
« Gyuoc, » f e üpov. » [d est : Aquila, « 


quod sign 


marg. :'A., Εὐαῖος. 


In Graeco non ita faeilis videtur earum vocum 


TO EBPAIKON. 
Town 4 


ma 8 


nra 12 
vow T2516 
wab 


vota 48 
ero na wm nnw 19 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Quercum. 
8. Deborah. 


43. Dedi. 
16. Quasi tractus terre. 
Ad veniendum. 


48. Benjamin. 
49. Ephratha , hzc Bethlehem. 


| significdt « humerus, » aut « humerum, » 
lbid. 'AJA., Χοῤῥαῖος, Sic unus codex, Ἐμμὸρ ὁ 
Xopgaloc* ᾿Αχύλας, Εὐαῖος. ld est : Emmor Chor-' 


r&us ; Aquila, « Heveus. » Coislin. quoque habet ad 


ychem, » 
raus. 


CAPUT XXXV GENESIS. 


TO EBPAIKON 
—CEXytxolg γράµµασι. 
4. 


transmutatio ; in Hebraico secus; nam in Τι sí 1 
in *? commutes, quod non infrequenter factum de- 
prehendetur infra, facies ΤΙ, Horraus, vel Cher- 


. V. 12. Lectionem Symmachi, τὸ ἕδνον, habet co- 
dex Regius 1871, egregi notz,, x σου], qui ma- 
gnam Bibliorum partem complectitur ; similiterque 
sequentem, τὴν παιδίσχην. 
V. 15. Quiniz editionis lectionem affert idem ipse 


AKYAAE, 


4. Tiv δρῦν. 


8. 8. 
12. 19. 
16. 46. Καθ’ ὁδὸν τῆς γῆς. 
16. 18. 
19. 49. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Terebinthum. 4. Quercum. 
8. Debora. s. 
19. Dedi. 19. 


46. Verno tempore ad terram. 
Venit. 


16. Benjamin. 


19. Ephratam , nec est Be- 
thlehem. 


16. Secundum viam terra. 


18. 
19. 


Note et varie lectiones ad eap. XXXV Genesis. 





V. 4. "A. Σ. 8. την δρῦν. Sic Drusius. LXX quo- 
que T», non infrequenter vertunt ὁδρῦν. 

V. 8. "AAJAoc, µέλ., etc. Sic schede Combefisia- 
nz. [ncertum autem an hzc sint scholion an inter- 
pretum variz leelijones. 

V. 19. "AAAoc, (poca. Sic editio Romana et 
Drusius. 

V. 16. In hunc locum Hieronymus : Verbum He 


braicum CmaBRATBA, in consequentibus, ubi Jacob 

loquitur ad: Joseph : « Ego autem cum venirem d 
Mesopotamia Syrie, mortua est. mater. tua Rachel 
in terra. Chanaan, in via Hippodromi, ut venirem 
Ephratha : » nescio quid volentes, « Hippodromum, 
Septuaginta Interpretes transtulerunt : et statim ibi, 
ubi ἐπ Hebrao dicitur, « Et sepelierunt eam in via 
Ephrata, hec est Bethlehem, » rursum Septuaginta 


gm 


GENESIS CAP. XXXY. 


ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 
31. 21. Elpnvtxot. 21. 
92. Πεισθήσονται. 92. Ὁμοιωθήσονται. 22. 
25. 95. ᾿Ασφαλῶς. "AdJoc- πεποι- 25. 
θότως. 
30. 90. Ἐν ἀριθμῷ. "AJ4Joc: ἓν 30. 
βραχεζ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 91. Paciflci. 21. 
22. Morem gerent. 92. Similes erunt. 32. 
25. 25. Confidenter. Alius, fiducia- — 95. 
liter. 
90. 30. 1n numero. Alius, in brevi. — $0. 


Note et vari& lectiones ad cap. XXXIV Genesis. 


codex Regius. Pariterque sequentes versuum 17. 


et 19. 

V. 431. 'A., ἀπηρτισμένοι, Amos 1, 9, ΠΟ apud 
LXX vertitur ἁπηρτισμένη, In hunc locum Hiero- 
nymus in Quest. : Ubi nunc LXX Interpretes « paci- 
ficos » transtulerunt, Aquila interpretatus est, « ἄπηρ- 
τισµένους, » id est, « consummatos atque perfectos, » 
pro quo in Hebraeo legitur saLAMIM. 

V. 29. Σ., πεισθῄήσονται. Sic Regius 1871. 


V. 95. "AAJoc, πεποιθότως. Sic mss. Regil. Hie- 
ronymus vero in Quest. ; Pro eo quod in Grecis 
legitur ἀσφαλῶς, id est « diligenter, » in Hebraeo 
scriptum est, BETE, id est, « audacter et confiden- 
ter. » lllud autem ΠΟ, etiam LXX vertunt πεποι- 
Qdeus Jerem. xxxn, 16 et 57, et Zachar. xiv, 
V. $0. "AJJtoc, tv βραχεῖ. Sic duo mss., qui non 
indicant cujus sit hec interpretatio. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
4. Thy δρῦν. 


8. 8. Δεθόῤῥα. ᾿Α.λΊος μέλισσα. . 

"AAA. λαλιά. "AAA. λαλουµένη. 
19. 13. Ἔδωχα. "AAAoc* poca. 12. 
16. 16. Χαθραθά. 16. 

Ἠνίχα Ἠγγισεν. "AAJAoc* &v τῷ 

ἑλθεῖν. i 
18. Y'ibe δεξιᾶς. 48. Βενιαμίν. 18. 
19. 19. Ἐφραθὰ, αὕτη ἐστι Bn0- — 19. 

λεέμ. Ε’. Εφραθὰ, αὕτη ἐστὶ οἰχία 

ἄρτου. 

SYMMAGHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO.. 

4. Quercum. 4. Terebinthum. &. Quercum. 
8. 8. Deborra. Alius, apis. Alius, — 8. 

loquela. Alius, dicta. 
19. 19. Dedi. Alius, juravi. 193. 
t6. 46. Chabratha. 46. 

Dum appropinquaret. Alius, cum 

veniret. 
18. Filius dextere. 48. Benjamin. 18. 
19. 19. Ephratha, hxc est Bethle- — 19. vVo8 


CAPUT XXXV GENESIS. 
0’. 


4. Τὴν τερέθινθον. 


hem. V. ed. Ephratha, ipsa est 
domus panis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. Thy δρῦν. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXV Genesis. 


pro « Ephratha » posuerunt, « Hippodromum, » cum 
utique si Chabratha Hippodromus est, EphrathaHip- 
podromus esse non possit. Aquila aulem hoc ita trans- 
lulit : « Et factum est. xa0' ὁδὸὺν τῆς γῆς, id est, in 
itinere terre, introiens in« Ephratha, etc. Hzc Hie- 
ronymus. Totus igitur Áquilz locus, sic Grzce ex- 
pressus fuisse videtur : Καὶ ἐγένετο χαθ᾽ ὁδὸν τῆς 


γῆς, εἰσερχόμενος εἰς Ἐφραθά. 


[υἱἀ."Α.1 λος, ἓν τῷ ἐλθεῖν. Sic codex Reg. 1871. 

V. 48. Z., υἱὸς δεξιᾶς. Ex Procopio. 

V. 19. E','Egp., ete. Sic habet Ambrosius epist. 
ad Horontianum, quz est in nova editione num. 10, 
p. £065 : Quinta autem traditio, Ephratha, » ipsa est 
domus panis. » Hoc preteritum est in aliorum tra- 
ditionibus. Ubi traditiones Ambrosius hic et alibi. 
pro editionibus habet. 





στο ———.—----- 


979 HEXAPLORUM QUA£ SUPEHSUNT. 180 
CAPUT XXXVI GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς Υράµµασι. 


πω nb) Οσα τῶν 19 19. 
DUM xn 


yv now 20 90. 


DOWrTN NYO ον ον $124 24. 
D'YDOYUTN Tuna Ὥτοα 

T3 Ὁ Σύρος λέγει πηγὴν αὐτὸν 

εὑρηχέναι. 


19. 


20. 


94. Αὐτὸὺς Αἰνὰς ὃς εὗρε σὺν τοὺς 


Ἰαμεὶμ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐν τῷ βό- 
axety αὐτὸν τὰς ὄνους τοῦ Σεδιγών. 


πω $5 25. 95. Ὁ πατάδας. 
mon 6 $6. 96. 
pDnowa 40 40 40. Ἐν τοῖς ὀνόμασιν αὐτῶν. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 

19. lsti filii Esau, et isti duces 
éorum : ipse est Edom. 

90. sti filii Seir. 


24. Hic Anah, qui invenit mu- 


VULGATA LATINA. 


19. Isti sunt filii Esau, et Π 19. 
duces eorum : ipse est Edom. 


24. Iste est Ana, qui invenit 


AQUILA. 


90. Isti sunt filii Seir. . 20. 


24. ipse JEnas, qui invenit la 


los in deserto, dum pasceret asi- aquas calidas in solitudine, cum mim in deserto, dum pascerel asi- 
nos Sebahon patris sui. Syrus ait pasceret asinos Sebzon patris sui. nes Sebegon. 


ipsum invenisse fontem. 
95. Qui percussit. 
26. De Masrecha. 
40. In nominibus suis. 


96. Masreea. 


99. Qui percussit. 


40. Et vocabulis suis. , 


95. Qui percussit. 
96. 


40. In nowinjbus suis. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVI Genesis. 


V. 19. Sic mss. et editio Romana. 

V.94. Hunc locum, cujus antea pauca verba 
exstabant, etiam lacera, apud Drusium et alios, 
plenum reperimus secundum omnes editiones , in 
tribus Catenis Regiis et in schedis Combefisianis, 
cum sequentibus notis : prima sic habet : 'Ο Σύρος 
xai ὁ 'E6patoc, τὸν Ἰαμεὶν « ὕδωρ » βούλονταί λέ- 
γειν, ἀντὶ τοῦ, « εὗρε πηγὴν ἓν τῇ ἐρήμῳ. » Οἱ δὲ 
ἑρμηνεύσαντες, αὐτὴν πως τὴν λέξιν τὴν 'Εδραϊκὴν 
τεθείχασι. Id est : Syrus et Hebraeus Iamin « aquam) 
significare volunt; ac si diceretur : « Invenit fontem 
in deserto. » At. interpretes ipsam vocem lebraicam 
posuerunt. Altera nota, qua est Diodori, sic habet : 
Ὁ Σύρος λέγει πηγὴν αὐτὸν εὑρηχέναι' dj γὰρ 7015 
« Άναν » καλεῖται τῇ Σύρων quvf.ld est: Syrus 
dicit ipsum invenisse fontem : nam fons Syrorum 
lingua, « Anan » vocatur. Ubi Diodorus inventoris 
nomen cum invente rei nomine confundit, ut nutat 
sequens scholiastes. Tertia nota hzc est : IHavcz- 
χοῦ μὲν τὸ ὕδωρ « ἀμμαῖμ » λέγεται Ev τῷ Ἑθραϊκῷ, 
ἡ δὲ πηγὴ «μωκχώρ' » ἐν γὰρ τῷ Xe! ψαλμῷ εἰς τὸ, 
« Παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, » ἐν τῷ Ἑθραϊκῷ χεῖται 
« μωκὼρ ἁϊούμ. » Οὔτε οὖν τὸν « Ἰαμεὶν » xac Ac 


δωρον εὗρον ἀντὶ τοῦ ὕδατος. οὔτε ἀντὶ τῆς πηγῆς 
&by « Alváv: » χατὰ θεοδώρ τον δὲ, οὗ τὸ Alyxv « πη- 
hv » ἔδει λέγεσθαι; ἀλλ' ἣ ἄρα τὸ « Ἰαμείν. » 0 
γὰρ Alvav εὗρε τὸν Ἰαμεὶν, οὐχ ὁ Ἰαμεὶν civ 
Αἶναν. Id est: Ubique in Hebraico aqua dicitur 
« ammaim, » fons autem, « mocor : » nam in xxxv 
psalmo, ad illud, « Apud te est fons vitee, » in He- 
braico legitur, « mocor aium. » Neque igitur « lamin» 
inveni pro aqua ; neque pro fonte « Αλλα, » secun- 
dum Dtodorum. Secundum Theodoretum autem, non 
απ foutem dici oportuit, sed potius, lamin, Si- 
quidem /E ngn invenit Iomin, non Jamin παν. 
Eadem de re audiendus Hieronymus : Multa e! 
varia apud Hebrivos de hoc capitulo disputautur : 
apud Grecos quippe et nostros super hoc silentium 
est. Alii putant. Αιλµιµ maria. appellata. lisdem 
enim litteris scribuntur maria , quibus εἰ nunc hic 
sermo descriptus est. Et volunt. ilium. dum pasci 
asinos patris sui in deserto, aquarum congregationes 
reperisse : que juxta idioma lingue Hebraice maria 
nuncupentur : quod. scilicet. stagnum reperit, cujus 
rei inventio in. eremo difficilis est. Nonnulli putant 
aquas calidas juxta Punice lingue viciniam, qu& 


CAPUT XXXVII GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


"72 2. 


σον nya Dnz37TN To" wan 
Om2M Ὁ Σύρος xai ὁ Ἑδθραῖος. 
κατ/{νεγχεν. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Uxorum. 9, Uxorum. 


Et retulit Joseph infamiam eo- ^ Accusavitque fratres suos apud 
rum ad patrem eorum. Syrus et patrem crimine pessimo. 


Hebraeus, detulit. 


VULGATA LATINA. 


Καὶ fveyxe. [αἱ. κατήνεγχε 93 
Ἰωσὴφ φόγον αὐτῶν πονηρὸν «pk 
τὸν πατέρα αὐτον. 

AQUILA. 


2. 


Et detulit [al. detulit autem] 
Joseph vituperium ipsorum malum 
ad patrem suum. 





281 GENESIS CAP. XXXVII. 


CAPUT XXXVI GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. Qr. GEO0AO0TIQN. 
19. 19. Οὗτοι vutot Ἡσαῦ, καὶ οὗτοι 19. 
ἡχέμονες αὑτῶν ' οὗτοί slow υἱοὶ ' 
Εδώμ.᾿Α.ὶ.1ος. οὗτοι υἱοὶ Ἡσαῦ : 
οὗτός ἐστιν Ἐδώμ. 
20. 90. υὗτοι δὲ υἱοὶ Σηείρ. "AJAAoc, 320. 


xaX οὗτοι υἱοὶ Σηείρ. 


$4. Οὗτός ἔστιν ὁ ΑΙνὰν, ὃς εὗρε 


94. Οὗτός ἐστιν Ανὰ, ὃς εὗρε τὸν 


24. Οὗτός ἐστιν ὁ Ἀἰνὰν, ὃς εὗρε 


τοὺς Ἰαμεὶμ ἐν τῇ ἑρήμῳ, ὅτε Ἰαμεὶμ ἐν τῇ ἑρήμῳ, ὅτε ἕνεμε τὰ τὸν Ἰαμεὶμ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅτε ἕνεμε 
ἵνεμε d ὑποζύγια Σεδσιγὼν τοῦ ὑποζύγια Σεθεγὼν τοῦ πατρὸς αὐ- τὰ βουκόλια Σε ia τοῦ πατρὸς 
πατρὸς αὐτοῦ. ͵ τοῦ. αὐτοῦ. 
55. 25. 'O ἑἐχχόφας. $5. 
96. 96. Μασσεχάς. 96. Μασσηφάς. 
49. 40. Ἑν τοῖς ἔθνεσιν αὐτῶν. 40. 
$YMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
19. 19. Isti filii Esau, et isti princi- 19. 
pes eorum : bi sunt filii Edom. 
Alius, hi filij Esau : bic est Edom: 
20. 90. Hi autem filii Seir. Alius, et — 20. 


hi filii Seir. 

$4. Hic est «παν, qui invenit 

lamim in deserto, dum pasceret 
subjugales Sebzegon patris sui. 


94. Hic est Ana, qui invenit [8- 
mim in deserto, cum pasceret sub- Jamim in deserto, cum pascoret 
jugales Sebegon patris sui. 


24. Hic est Αἴπαν, qui invenit 
bucolia Sebzgon patris aui. 


99. 35. Qui excidit. 55. 
96. 90. Massecas. 50. Massephas. 
40. 40. In gentibus suis. 40. 


Νοίς et varie lectiones ad cap. XXXVI Genesis. 


Hebrem contermina est, hoc vocabulo signari. Sunt 
qui arbitrentur onagros ab hoc admissos esse ad 
ssinas : et. ipsum hujusmodi reperisse concubitum, 
ul velocissimi ex his asini nascerentur, qui vocantur 
lunt. Plerique putant quod equarum greges ab asi- 
ris in deserto, ipse fecerit primus ascendi, ut mulo- 
rum inde nova contra naiuram | animalia nasceren- 
tur. Aquila hunc locum 1a transtulit : Ipse est Απα 
qui incenit σὺν τοῖς Ἐμίμ. Et Symmachus similiter 
τοὺς Ἐμίμ: que interpretatio pluralem. numarum 
significat. Septuaginta vero et Theodotion equaliter 
lranstulerunt dicentes : τὸν Ἰαμίμ. quod indicat nu- 
merum singularem. Hic σὺν τοῖς Ἐμίμ ad Aquilam 
legitur; et .ad Symmachum, τοὺς μμ. mnes 
Greci nostri codices, tres numero, σὺν τὸν Ἰαμείν 
Labent ad Aquilam, uno excepto de quo infra; ad 
Symmachum vero, τὸν Ἰαμείν omnes, in singulari 
ad utrumque. Hieronymus in plurali legit ad Aqui- 
lam et Symmachum, ut ipse testificatur; quem hac 
in parte sequi maluimus. Verum lectionem Aquila 
δι restituendam putamus apud Hieronymum, σὺν 
τὺς Ἐμίμ vel Ἰαμίμ; non vero σὺν τοῖς Ἐμίμ. 


.Nam σὺν hoc loco non prepositionis vice fungitur 


sed illo exprimitur Hebraicus articulus Tw, nota ac- 
cusalivi casus; cujus loco Aqnila σὺν ponere solet 
et cum accusativo copulat, ut passim videas supra 
et in sequentibus. Quz lectio etiam unius ex codi- 
cibus nostris auctoritate firmatur, ubi legitur, σὺν 
τοῦ σιµείμ, Librarii, ut. perspicuum est vitio, pro 
σὺν τοὺς Ἰμείμ. Et sane hic accusativus postulatur. 
Quod ad vocem autem Ἐμίμ vel Ἰαμίμ, notandum 
est omnes Latinos codices Ἑμίμ habere, ut testi- 
ficatur Martianzeus noster. Codices autem nostri 
Greci omnes ad Aquilam et Symmachum Ἰαμείν 
babent, uno excepto, in quo legitur ad Aquilam, 
Ἰμείμ, ut paulo ante dictum est, ita uL omnes ? 
Hebraicum, ut par est, exprimant; quos lac in parte 
sequi visum est. 

. 955, 30, 40. Horum versuum lectiones ab exi- 
mio codice 1871 mutuamur. Ad versum autem 36 
lectio τῶν 0' Μασσεκάς, et Theodotionis, Macc- 
9ác,.corruptze videntur. Nam in Hebraico legitur 
"npo, de Masreca. 


υΑΡΌΤ XXXVII GENESIS. 


EZYMMAXOX. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2. 9. Tov Υνναικῶν. "AAAoc * τῶν 9. 
παλλαχῶν. 
Καὶ ἔφερεν Ἰωσὴφ διαθολην xav'  Κατήνεγχαν δὲ Ἰωσὴφ Φόγον 
αὐτῶν πονηρὰν προς πατέρα αὐ- πονηρὸν πρὸς Ἱσραὴλ τὸν πατέρα 
των. αὐτῶν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
2. 2. Uxorum. Alius, conculina- — 9. 


rum. 


ο Et tulit Joseph criminationem 
in eos malam ad patrem eorum. 


Detulerant autem Joseph cri- 
mine malo ad patrem suum. 





Li HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. Mi 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON. 
D"D9 nuns ὅ $. 
enin 9 9, 
σπνωτνὶ πι πο ησ-τν 14 44, 


mm 


dumm 18 48. 
DNo: wv Ὠ ΩΣ 95 96 


yya^nm 26 26. 
Tau" 27 21. 


nu 38 


-5'"w» 36 506. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
5. Tunicam sericorum. 
9, Somniavi. 


£4. Pacem fratrum tuorum et 
[àcem gregis. 


18. Et machinati sunt. 


Q5. Et cameli eorum ferentes 
aromata. 


26. Quz utilitas? 
21. Et audierunt. 


aromata. 


98. Madiansi. 
96, Phutipbar. 


VULGATA LATINA. 
3. Tunicam polymitam. 
9. Vidi per somnium. 9. 


95. Et camelos eorum portantes 


26. Quid nobis prodest? 
27. Acquieverunt. 


98. Madianitz. 
50. Putiphari. 


9. Χιτῶνα ἀστραγάλειον. 
9. 


11. 


18. 


95. Καὶ αἱ κάμηλοι αὐτῶν Epe- 
μον στύραχος. 


96. Τί πλεονέχτηµα; 
21. 


28. 


56. Φουτιφάρ. 
AQUILA. 
9. Tunicam talarem. 


14. Si euncta prospera sint erga 14. 
fratres tuos et pecora. 


48. Cogitaverunt eum occidere. X 18. 


95. Et cameli eorum onusü 
erant styrace. 


26. Quod emolumenturn? 
27. 


28. 
90. Phutiphar. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVH Genesis. 


V.-2. AAJoc, τῶν παλλακῶν, pellicum. Hzc le- 
ctio prodit ex codice Reg. 1871, sine nomine inter- 
pretis, qui pellices vocavit concubinas, ut distin- 
gueret ab uxoribus Lia et Rachele. 

lbid. 'A., xal fjvevxe, ete. Sic mss. nostri et editio 
Romana. Codex unus in lectione Aquila habet χατ- 

νεγχεν pro xai fveyxev. Iu hzc verba Diodorus in 
Catenis mss. :᾿Αχύλας χαὶ Σύμμαχος, ἔτι δὰ καὶ ὁ 
Ἓύρος, ἀντὶ τοῦ «χατήνεγχαν,» κατήγ. ἔχει. 
Τουτέστιν' Ὁ ἹἸωσὴφ διέθαλε τοὺς ἁδελφοὺς τῷ πα- 
τρὶ, ὡς οὐχ εὐτάκτους ὄντας ' ὅθεν καὶ ἐμισήθη παρ᾽ 
αὐτῶν. ld est : Aquila et Symmachus itemque Syrus, 
pro illo « detulerunt, » habent, detulit, ld est : Jo- 
seph criminatus est fratres suos apud patrem, ut. qui 


non probe se gererent : unde invisus fuit illis. — 
V. 8. 'A., χιτῶνα, etc. Hieronymus. in. Que. : 
Pro « varia tunica, » Aquila interpretatus est « tuni- 
cam » ἀστραγάλειον, id est. tunicam talarem, Sym- 
machus, « (unicam manicatam, » sive quod. ad tulos 
usque descenderet, et manibus artificis mira essel va- 
rietate distincta, sive quod haberet manicas. Antiqui 
enim magis colobiis utebantur. 1l Reg. xii, 18, eam- 
dem Hebraicam vocem vertit A., cum LXX, xapzu- 
τόν, Symmachus χειριδωτόν, alius, ἀστραγαλωτόν. - 
V. 9. "AAAoc, ἑνυπνιάσθην. Sic mss. Keg. 1871. 
V. 14. "AJAoc , τὴν εἰρήνην τῶν ἀδελφῶν σου, xà 
τὴν εἰρήνην τῶν βοσχηµάτων. Unus Regius pro bac 
postrema voce habet προθάτων. Hanc autem lectio- 


CAPUT XXXVIII GENESIS. 


TO EBPAIKON. plo EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
crm) πο που τν ipm 5 δ. AM 
TW πα 2523 
nnus 9 9. 9. 
"'yya 14 44. 4M. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


9. Et vocavit nomen ejus Selah, 


eum. 
9. Corrumpebat. 
14. In velamine. 


5. Quem appellavit Sela : quo 
οι erat in. Chezib, dum pareret nato parere ultra cessavit. 


9. Semen fundebat. 9 
14. Theristrum. 


5. Et vocavit nomen ejus Selom. 
Et factum est ut mentiretur in 
»ariu postquam genuit eum. 


14. 











233 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


$. Χιτῶνα χειριδωτόν. 
9. 


44. 


36. Φουτιφάρ. 
SYMMACHUS. 


9. Tunicam manieatam. 
9. 


44. 


48. 
25. 


$6. Quod lucrum? 
27. 


98. 
o6. Phutipirar 


GENESIS CAP. XXXVII. 
0’, 


9. Χιτῶνα ποιχί{λον. 

9. Ἐνυπνιασάμην. "AAAoc* bvo- 
πνιάσθην. 

14. El. ὑγιαίνουσιν οἱ ἁδελφοί 
σου, xai τὰ πρόθατα. "AJloc* τὴν 
εἰρήνην τῶν ἀδελφῶν σου, xai τὴν 
εἰρήνην τῶν βοσχηµάτων. 

48. Ἐπονηρεύοντο, "A4Aoc* ἔδο" 
λιεύσαντο. 

25. Καὶ αἱ κάµτλοι αὑτῶν ἔγε- 
μον θυµιαµάτων. 

96. Τί χρήσιµον ; 

91. "Ἠχουσαν. "Α.1.1ος . ἐπείθη- 
σαν. 

98. Μαδιηναῖοι. ᾿Α.11ος Ίσμαη- 
λῖται. 

96. Πετερρῆ. 

LXX INTERPRETES. 

5. Tunicam variam. 

9. Somniavi. Alius, somnium 
habui. 

14. Si valent fratres tui et oves. 
Alius, pacem fratrum tuorum , et 
pacem pecorum. 

18. Malignabantur. Alius, frau- 
dulenter agebant. 

95. Et cameli eorum onusti 
erant odoramentis. 

26. Qu: utilitas ? 

91. Audierunt. Alius, obtempe- 
raverunt. 

98. Madianzi. Alius, Ismaclitze. 


50. Petephbre. 


OEOAOTIQN. 


THEODOTIO. 


96. 


Not& et varie lectiones ad cap. XXXVII Genesis. 


mem puto es3e Áquile, qui litteram xazà 46a se- 
quitur. 

V. 48. "AAJoc, ἐδολιεύσαντο. Hanc lectionem lia- 
bent. duo mss. Regii et editio Romana. Vocem au- 
tem Hebraicam 553 per δολιόω vertunt. LXX Inter- 
pretes, Num. xxv, 17, ct Psal. civ, 24. 

V. 25. 'A., χαὶ αἱ, etc. Sic. editio Romana. Vo- 
cem rm22 etiam Gen. xLv, 141, στύραχα vertit Aquila. 

V. 26. "A., τί πλέον. Sic unus codex Regius cuin 
editione Romana et Drusio. Psal. xxix, 11, eamn- 
dem vocem vertit Symmachus χέρδος. 

V. 27. "AAAoc, ἐπείθησαν. Hanc lectionem affert 
Regius 1825, non allato interpretis nomine. 

. 28. "Α.ἱ1ος, Ἰσμαηλῖται. Sic editio Romana. 


V. 36. Hic ex Origene affert Drusius. At nota 
Origenis longe sincerior habetur in mss. nostris, 
his verbis : Ὡριγέγους. Τοῖς Be περὶ ᾽Αχύλαν καὶ 
Σύμμαχον ε«Φοντιφἀρ» [al. Φουρτιφρὰρ, al., Φουρ- 
τουφὰρ] εἴρηται ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ ^ y δὲ τῷ ἑτέρῳ 
ε Φουρτιφαρὲ, » xai d v: τοῦ παρόντος ὀνόματος 
ἑρμηνεία παράχειται τῇ λέξει ΄ ἡ δὲ ἔχθεσις τοῦ ἑτέ- 
pou ἐν τοῖς ἕξης φανεῖται. Aquila et Symmachus 
« Phutiphar ». dixerunt hoc loco * in alio autem * 
« Phytiphare » : presentis vero nominis interpreiatio 
voci adjacet ; alterius autem expositio in sequentibus 
declarabitur. Nimirum ille ex Philone Judeo, ac 
plerumque suo marte nominum propriorum Hebrai- 
corum significata ad inarginem ascripserat. 


CAPUT XXXVIII GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
5. δ. Καὶ ἑχάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 5. 
Σηλώμ. Αὕτη 0E ἦν ἐν Χασθὶ, ἡνί- 
χα ἔτεχεν αὐτούς., 
9. 9. Ἐξέχεεν. ᾿Α..Ίος δέέφθειρε.. «9. 
414. 14. θέριστρον. "AAAoc* σπαθα- — 14. 
ρίσχον. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
5. 5. Et vocavit nomen ejus Selom: b. 
hzc autem erat in Ghasbi, quando 
peperit eos. 
9. ,9. Effundebat. Al. ,corrumpebat. 9. 
44. , 14. Theristrum. Alius, spatha- 14. 


riscum. 


- 





137 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ, 


mma 4T 

(och Tone τοπ 18 
'U Σύρος, ὡράριον. 

ποτρη 21 

στρ ma ΤΝ 


Yn5 m 35 
man 25 


p'»no" 
y^ T7» ny5778 29 Ὁ Σύρος 
καὶ ὁ Ἑδραϊος, τί διεχόπη ἐπὶ σὲ 
διαχοπή; 


VERSIO HEBHAICI TEXT. 
47. Ex ovibus. 


18. Sigillum tuum et teniam 


BEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 28$ 
το EBPAIKON AKYAAE. 
Ἑλληνικοῖς γράµμµασι. 
17. 47. 
18. 48. Thv σφραγίδα σου, xo τὸν 
στρεπτόν σου. 
21. 21. Ἐνδιηλλαγμένη. 
Οὐκ fjv ἐν τούτῳ διηλλαγµένη. 
25. 95. Γενώμεθα εἰς ἑξουδένωσιν. 
20. 25. 
29. 99. Τί διέχοψας ἔπι σὲ δ-αχο- 
ví; 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


17. De gregibus. 11. 


48. Annulum tuum et armillam 


18. Sigillum tuum et torquem: 


tuam et baculum tuum. Syrus, et baculum. 


Strophium. 
21. Prostituta. 
Non fuit in hoc prostituta. 


91. Mulier, 


95. Simus in contemptum. 


Non fuit in isto loco meretrix. 


25. Mendacii arguere nos non 


tuum. 


91. Scortum. 
Non erat in hoc scortum. 


95. Vilipendamur. 


potest. 
25. Socerum suum. 25. Socerum suum. 35. 
Et tsenias. Armilla. 


39. Cur divisisti super te divi- 
sio? Syrus et Hebrous cur dissecta 
est super te dissectio? 


maceria. 


29. Quare divisa est propter te 


99. Cur dissecuisti super te dis- 
sectionem ? 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVIII Genesis 


V. 5. Hunc Aquile locum Latine tantum habe- 
mus apud Hieronymum, qui sic habet in Quast. : 
« Ei adjecit et peperit filium. et vocavit nomen ejus 
Sela; h&c autem erat in Chazbi, quando peperit eum.) 
Verbum Hebreum hic pro loci vocabulo positum est, 
quod Aquila pro re transtulit dicens : « Et vocavit 
nomen ejus Selom : et factum est. ut. mentiretur in 
partu, posiquam genuit eum. » Postquam enim genuit 
Selom, stetit partus ejus. Chasbi ergo non nomen lo- 
ci, sed mendacium : unde et in alio loco scriptum est : 
« Menltietur opus.olwg, » id est, fructum oliva non 
aciet. . 

[ V. 9. "AJJoc, διέφθειρες. Hanc. lectionem sine 
nomine interpretis affert codex unus Regius, que 
magis quadrat cum Hebraica voce nrmo. 

. 14. θέριστρον. De hac lectione Drusius : θέ- 
ριστρον legitur et Genesis xxiv. Hieron. in Qusestio- 


nibus : « Theristrum, » pallium dicitur : genus etiam 
nunc Arabici vestimenti quo mulieres provincie illius 
velantur. Appellatur quoque θερίστριον. Suidas : « 8é- 
ρ'στρον xaY θερίστριον, θερινὀν' ἱμάτιον, » etc. Rur- 
sum Hieronymus in Isaiam : εθέριστρα, inquit, nos 
possumus appellare palliola, ut hodie quoque Arabie 
el Mesopotamie operiuntur femine : ab eo quod ἐν 
θέρει, id est, &state et caumate corpora protegat fe- 
minarum. Altera lectio est, σπαθορἰσχον, quam ha- 
bent editio Romana et duo manuscripti Regii, quorum 
unus babet σπαθαρἰσχῳ. Quid autem hic 'significet 
nondum satis perspectum habemus. Hzc sane vox σπα- 
θαρίσχος, medio et infimo zvo pro gladiolo accipie- 
batur; at hic est, ut liquet, ornamentum muliebre. 

V. 417. "AAdoc, ἓχ τῶν ποιµνίων. Sic codices no- 
stri, cujus autem sit hzc interpretatio non indicant. 
Manc lectionem sequitur Hieronymus, qui vertit, de 


CAPUT XXXIX GENESIS. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι, 


my "i1 1. 
m'oyo v 3 Σύρος, xai ἠνάνὴρ 3 
χατευοδούµενος. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Eunuchus, Pharao. 
2. Vir prosperans. Syrus, et 


erat vir prospere ageiis. spere agens. 


VULGATA LATINA. 


1. Eunuchus Pharaonis. |. 
2. Et erat vir in cunctis pro- 


1. 
2. Κατευθυνόμενος, 


AQUILA. 


2. Prospere agens. 


189 GENESIS CAP XXXIX, 
ZYMMAXOX. 0’. ΘΚΟΔΟΤΙΩΝ. 

11. 17. Ἐκ τῶν προδάτων. "AAAoc, 41. 
ἓν τῶν ποιµνίων. 

48. Στρεπτὺν, ἐγχειρίδιον. 48. Τὸν δαχτύλιόν σου xai τὸν 18. 
ὀρμίσκον. "AAAoc^ τὸν ἐπιτράχη- 
ον. 

91, 21. Πόρνη. 21. 

Οὐχ ἣν ἐνταῦθα πόρνη. 

35. Γενώμεθα εἰς ἑξουδένωσιν. 95. Καταγελασθῶμεν. 25. 

25. 95. Πενθερὸν αὐτῆς. "AJdJdoc: — 93. 
ἐχυῤόν. 

Περιτραχήλιον. Ὁρμίσκος. 

$9. 99. Τί διεχόπη διὰ σὲ φραγµές; 29. 
"AAAoc , Τί διἠπλωσας χαθ᾽ ἡμῶν 
ἅπλωμα,; "AAJ4oc, διαίρεσιν. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

1]. T]. Ex ovibus. Alius, ex ovili- 17. 
bus. | 

18. Torquem, baculum, 48. Annulum tuum et parvum 48. 
monile. Alíus, stolam. 

91. 21. Meretrix. 91. 

Non fuit hic meretrix. 

25. Vilipendamur. 25. Derideamur. 23. 

95. 95. Socerum suum. Alius, Id. — 95. 
alio verbo. 

Collare. Monile. 29. 

29. 99. Quare divisa est propter te 
maceria? Alius, Cur expandieti 
contra [nos expansionem ? Alius, 
divisionem. 

Note et αγ lectiones ad cap. XXXVIII Genesis. 
gregibus. ris enn mutatus est. 
V. 18. '0 Σύρος, etc. Sic omnes manuscripti nostri . 95. Lectionem Aquilae et Symmachi habet 


eum Drusio, qui tamen Syri lectionem non indi- 
cat, que ipn nota quadam fertur bis verbis :'O Σύ- 
pog* ὡράριον λέγεσθαί φησιν, καὶ οὐχ όρμίσκον. 
Syrus STROPBIEM legi ait, non ARMILLAM. Ὡράριον au- 
lem est sudarium vel strophium. Aliqui legunt ὁρά- 
ριον.Ἐγχειρίδιον apud Symmachum videtur baculum 
s gnificare, quod indicat vox Hebraica .Ἐγχει- 
βίδιον quippe quidvis quod manu teneri soleat ex- 
primit, ut pugionem, baculum, quam postremam 
sinificationem sequitur Hieronyrnus. 

. 21. Αι, ἑνδιηλλαγμένη , et infra &ràaypáé- 
vn : pro scorto ponitur, itemque ab eodem inter- 
pee Osee x11 μετὰ τῶν ivbvOaYpévov* ἑταιρί- 

. Hinc Hieronymus De xin mansionibus, ad 
mansionem 95, WT scortum, cujus habitus a cete- 


rum, 


unus codex ex nostris, ut et Drusius. 

V. 95. "AAAoc, ixupóv. Ex Coislinio. Scholion 
editionis Rom., χύριον. 

lbid. Σ., περιτραχἠλιον. Ex eod. 

V. 29. Hx omnes lectiones in manuscriptis no» 
stris, et apud Drusium habentur. Nota vero quam 
affert Drusius est Diodori, ut docent mss.; ea est : 'U 
Σύρος xai ὁ 'E6pato;: Ti διεχόπη ἐπὶ ck Oxon. 
Aliud scholion : "Άλλως, Τί διήπλωσας xa0' ἡμῶν 
ἅπλωμα : quorum interpretatio supra. Hieronymus 
in Quest. : Pro «maceria » divisionem Αφκίία et 
Symmachus transtulerunt, quod Hebaice dicitur V^D. 
Ab eo igitur quod diviserit membranulam secundina- 

wisionis nomen accepit. "AAAoc, διαίβεσιν. 
Forte Symmachus. 


CAPUT XXXIX GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


U. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. 4. Εὐνοῦχος Φαραώ. l. 
2. Εὐοδούμενος. 9. 'Avhp ἐπιτυγχάνων. 2, 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIO. 
|. 1. Eunuchus Pharao. 4. 
2. Prosperos successus habens. 2. Vir prosperans. 2. 


991 — BEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. ege 


TO EBPAIKON. 


«cm 7 1. 
τετ no my 9 φ.. 
-n mi-bw vun" 20 20. 
crm 22 92, 
ο ο μμ 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Levavit. 7. Injecit. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


7. *Hpev. 

9. "hv xaxlav τὴν μεγάλην ταὺ 
την. 

20. Καὶ ἔδωχεν αὐτὸν πρὸς οἴχον 
τοῦ δεσµωττρίου. 


Πάντας τοὺς ἐγχεχλεισμένως, 
AQUILA. 
1. Levavit. 


9. Malum grande hoc. 


90. Et dedit eum ad domum car- 


ceris. 


92. Principis domus carceris. 


Omnes vinctos. 


9. Hoc malum. 


20. Tradiditque Joseph in car- 
cerem. 


22. Principis carceris. 


Universos vinctos. 


9. Malum grande hoc. 
90. Et dedit cum ad domum 


carceris. 


23. 


Omnes inclusos. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIX Genesis. 


V. 4. Εὐνοῦχος Φαραώ. De Putiphare eunucho 
Pharaonis mulia dicuntur in Catenis. Anonvmus 
quidam ait eunuchum nomen officii esse, nec ca- 
stratum indicare. Diodorus vero, aut nomen officii 
solum esse pulat, aut spadones antiquitus uxores 
duxisse : remque dubiam arbitratur. Theodoretus, 
spadonem [fuisse existimat, qui pro rei familiaris 


cura tantum, uxorem haberet. Gennadius vero dicit: 
El εὐνοῦχος Πετεφρὶς, πῶς εὑρίσχεται Ὑυναῖχα 
ἔχων; "AX ὁ μὲν Σύρος µίᾳ προσγγορίᾳα τόν τε σπά- 
δοντα, χαὶ τὸν πιστὸν ἄνδρα λέγει τοῖς δεσπύταις ' ὁ 
δὲ Ἑδθραῖος ἀληθῶς εὐνοῦχον xal τοῦτον. ld est : Si 
eunuchus Petephres, quare uxorem. habere deprchev- 
ditur? Verum. Syrus una voce spadonem el virum 


TO EBPAIKON. 


rowT pro το προς 4 


mum 4 
nowm npo 5 


D'y: 6 
"De 8 
Qn 
ci 10 


ΙΤ 
"30 mb 16 
YERS ϱ HEBRAICI TEXT. 


4. Pincerna regis JEgypti et 


pistor. 
5. Pincerna et pistor. 


6. Conturbati. 

8. Et eolveng. 
Solutiones. 

40. Rami. 

Germinans. 

46. Tria canistra alba. 


CAPUT XL GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
4. 


4. 


16. 
VULGATA LATINA 


1. Pincerna regis JEgypt, et 
pistor. 


4. Ministrabat. 
D. Ambo. 


6. Tristes. 

8. Qui interpretetur. 
Interpretatio. 

10. Propagines. 

Crescere paulatim in flores. 
16. Tria canistra farina. 


AKYAAX. 


4. Ὁ ποτιστὴς τοῦ βασιλέως ΑΙ. 


γὂπτου, χαὶ ὁ πέσσων. 


4. Ἐλειτούργει. 
δ. 'O ποτιστὴς xal ὁ πέσσων. 


6. Ἐμθρασσόμενοι. 

8. Ἐπιλυόμενος. 

Ἐπίλυσις. 

10. Κληµατίδες, 

Ἑλαστῶσα. 

16. Τρεῖς χοφίνους γύρεως, 
AQUILA. 

4. Pocillator regis Egypt οἱ 


coquens. 


4. Ministrabat. 
5. Pocillator et coquens. 


6. AXistuantes. 

8. Solvens. 

Solutio. 

40. Rami. 

Germinauns. 

16. Tres cophinos pollinis. 





ZYMMAXOSZ. 


20. 
22. 


Πάντας τοὺς δεδεµένους. 
SYMMACHUS. 


Omnes vinctos 


Note et varie lechones ad cap. XXXIX Genesis. 


copio qui sic habet pag. 191: Syrus reddidit : « E*at 
vir prospere agens. » ÀAquilz lectiones versuum 7, 9, 
20, ex Coislin. cod. prodeunt. 

V. 92. "AJAJoc, ἀρχιδεσμώτης. Sic mss. nostri, 
nec indicant cujus sit interpretatio. 

lbid. Has Aquile et Symmachi lectiones ex mae 
nuscriptis iisdem mutuamur. 


fidum dominis exprimit; Hebraeus vero hunc vere 
gynuchum esse. indicat. Concludit tamen hic eunu- 
chum dici a fida rerum heri sui custodia, nec spa- 
donem indicari. Longe aliud habet Hieronymus in 


Quest ubi vide. 


, 9, "A., χατευθ., ete. Sic mss. Versionem au- 
tem Syri babemus ex Diodoro in Catenis, et ex Pro. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


6. Σχυθρωποί. 
8. Διακρίνων. 


Δάχριοις. 

10. Κληματίδες. 

Βλαστῶσα. 

16. Τρία xavd. Batvá. 
SYMMACHUS. 

1. 


4. 
9. 


6. Tristes. 

8. Discernens. 
Dijudicatio. 
10. Rami. 
Grerminans. 


16. Tria canistra ex foliis pal- 
Darum. 


GENESIS CAP. XL. 
0’. 


7. ᾿πέδαλεν. 
9. Τὸ ῥῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο. 


90. Καὶ ἐνέδαλεν αὐτὸν εἰς τὸ 
ὀχύρωμα. 

22. Αρχιδεσμοφύλας. "Α.Ε λος" 
ἀρχιδεσμωτης. 

Πάντας τοὺς ἀπηγμένους. 

iLXX INTERPRETES. 

7 Injecit. 

9. Verbum hoc malum. 

20. Et injecit illum in custo- 


diam. 


29. Princeps custodie carceris. 
Alius, princeps vinctorum 


Omnes abductos. 


CAPUT XL GENESIS. 
Ur. 


4. 'O ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως 
Αἰγύπτου, χαὶ ὁ ἀρχισιτοποιός. 


4. Παρέστη. 


5. Tou ἀμχιοινοχόου, χαὶ ἀρχισι- 
τοποιοὺ0. — — 


6. Τεταραγμένοι. 

8. Συγκρἰνων. 

Διασάφησις. 

10. Πνθµένες. 

θάλλουσα. 

16. Τρία χανᾶ χονδριτῶν. 
LXX. INTERPRETES. 


1. Princeps vinariorum regis 
/Egypti, et princeps pistorum. 
4. Adfuit. 


5. Principis vinariorum , et 
principis pistorum. 


6. Perturbati. 

8. Qui conjectet. 
Declaratio. 

10. lropagines. 
Ferens flores. 


16. Tria canistra chondritorum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


9» 





295 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


Note et varie lectiones ad cap. XL Genesis 


V. 4. Αχ., 6 ποτιστῆς τοῦ βασιλέως Αἰγύπτου xat 
ὁ πέσσων, pocillator regis /Egupti οί coquens. Dru- 
sius in hunc locum : Pocillator vel pincerna qui et 
A eocuLIs. Hieronymus Quest. : Ubi nos posuimus 
« principem vinariorum, » in Hebreo scriptum habet 
Μλοεκ [Drus. mA]... quem nos possumus more 
vulgi vocare pincernam. Nec vile putetur officium, 
cum aptid reges barbaros usque hodie maxime digni- 
tatis sit poculum porrexisse. Πέσσων post Drusium 
verti coquens, id est coquum. Coquum et pistorem, 
inquit Festus, apud antiquos eumdem fuisse acce- 


imus. 
" V. 4. Α., Deroopyet. Coislin. . 
V. 5. Idem codex hoc modo przfert textum τῶν 


Ὁ’, ἐν μιᾷ νυχτὶ ὅρασις τοῦ ἐνυπνίου αὐτοῦ" ὁ At 


οινοχόος xal ó ἀρχισιτοποιός. Sic etiam mss. Aler. 
V. 6. Ἐμθρασσόμενοι, estuantes et. quasi. flucti-.X. 
bus agitati.! Vox írequens Patribus. Sic Gregorius 
Nazianzenus : ἕνθα xai Ev0a καχοῖς βρασσόμενον 
μεγάλοῖς * el: βρασσόμεγός τε πόθοισι χαὶ ἀργαλέαις 
μελεδῶαι. Hoc Drusius. 
V. 8. ἸΑ., ἑπίλυσις. Coislin. Alii vero mss. sine 


TO ΕΒΡΑΙΚΩΝ. 


52 mw" 2 


Tu 


nma 5 
D" nemu 6 


Yn oyam 8 


"2oemn 


enoyrns Ου ση 12 
yu" 14 


Ebo-rTw noy! ΕΝ "uoa 16 
ΠΒ Σύρος, (οὐχ ἀποχριθησό- 


psa). 
mp2 33 
Όσο ον 24 
125 51 
171 192 32 
Q'TES 34 
o5w-52-n 35 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Ping?es carne. 


In prato. 
5b. In culmo. 
6. Arefactz Euro. 


8. Contritus est spiritus ejus. 


Genethliacos. 


19. Et solvit nobis somnia no- 
stra. 


44. Currere fecerunt eum. 


16. Preter me Deus respondebit 
pacem Pharaoni. Syrus, non re- 
spondebimus. 


92. [n culmo. 

24. Ad genethliacos, 
51. Gravis. 

$32. Paratum verbum. 
94. Prefectos. 


99. Omnem escam. 


CAPUT XLI GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


3. 
v 


22. 
24. 
ot. 
32. 
94. 
95. 


VULGA1a LATINA.. 
9. Crassx nimis. 


In locis palustribus. 
5. In culmo. 
6. Percussz uredine. 


8. Pavore perterritus. 


Conjectores. 


13. Audivimus quidquid postea 
Tei probavit eventus. 


14. Protinus eductum. 


16. Absque me Deus respondebit 
prospera Pharaoni. 


22. In culmo. 

24. Conjectoribus. 

$1. Inopiz magnitudo. 

52. Firmitatis indicium est. 
54. Prepositos. 

95. Omne frumentum. 


AKYAAE. 


2 Στερέμνιοι oapxi. 


Ἐν τῷ ἔλει. 


5. Καλάμω. 
6. Ἐφθαρμένοι χαύπωνε, 


Κρυφιαστάς, 
49. 
14. 


16. (Άνευ ἐμοῦ οὐχ ἀποχριθή» 
σετα’ ὁ θεὸς σωτηρίαν.) 


29, Καλάμφ. 

24. Πρὸς τοὺς χρυφιαστάς. 
91. Βαρύς. 

92. Ἔτοιμον τὸ ῥῆμα. 

54. 

95. 


AQUILA. 
9. Solidx* carne. 


In palude. 
5. In culmo. 
0. Corrupta x«stu. 


8. 


Oceultorum interpretes. 
12. 


44. 


16. Absque me non respondebit 
Deus salutem. 


99. ln culmo. 

24. Ad occultorum interpretes. 
91. Gravis. 

52. Paratum verbum. 

94. 

95. 








291 GENESIS CAP. XLI. 


£98 


Note et varie lectiones ad cap. XL Genesis. 


nomine interpretis. Symmachi versionem, διαχρί- 
νων, desumpsimus Cotslin. 
Nus Α., ἐπίλυσις. Σ., διάχρισις. Ex eod. Coislin. 


V. 10. Α. Σ.. χλημµατίδες, Sic mss. Regii, et Dru- 
sius. Κληματίδες sunt flagella aut sarmenta teste 
llieronymo : Tria flagella, inquit, et tres ramos 
sive propagines Hebreo sermone significat, que ab 
illis vocantur saRIGIM. Hic ramos aptius vertimus. 

lbid. 'A. Z., βλαστῶσα. lta Coislin. Aquila, 
psalm. Lxx , 7, eamdem Hebraicam vocem βλαστέω 


aut βλαστάω vertit. Ibi vide. : 

V. 16. Sic omnes mss. Drusius legerat χόφινοι, 
sed accusativum postulat series, ut codices ha- 
bent. l'ópeus » pollinis out farina. Interpretatio 
Aquilz plana est ; sed in Symmachi lectione h:»re 
Drusius, sensunmque ejus in incerto relinquit. E 
est, τρία xavà βάϊνα. Nos verlimus., tria canistra 
ex foliis palmarum. Qus interprétatio non uno as- 
seritur exemplo. Nam in Apophihegmatibus Patrum, 
βαῖνη ῥάδδος, palmea virga, non semel occurrit ; 
sic n. 6 et 38, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


2. Παχεῖαι σαρχἰ. 


Ἑν τῷ ἔλει, 


5. Καλάμῳ, 
6. 


8. 


MáYvous. 
19. 


44. 


16. (00x ἐγὼ, à) ὁ θεὸς ἆπο- 
χριθήσεται εἰρήνην Φαραώ.) 


22. Καλάμῳ. 

24. Μάγους. 

91. Βαρύς. 

92. B£6atoc 6 λόγος. 
$94. Ἐπισχόπους, 
on. 


SYMMACHUS, 
2. Pingues carne. 


In palude. 
5. In culmo, 


14. 


16. Non ego, sed Deus respon- 
debit pacem Pharaoni. 
32. in culmo. 


^ 


21. Magos. 
91. Gravis. 

. $2, Firmus sermo. 
54. Inspectores. 
03. 


PATROL. GR. XV. 


CAPUT XLI GENESIS, 


N 
o, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

2, Ἐχλεχταὶ ταῖς σαρξί, Α.1λος, 9. 
E εν χρέει, καὶ παχεῖαι σαρ- 

ν. 

Ἐν τῷ "Αχει. "AA4oc, ἐν τῇ 
0x01. 

5. Πνθμένι. $ 

6. ᾽Ανεμόφθοροι. "AA4oc, πε- — 6. 
φρυγµένοι ἀνέμῳ. 

8. Ἐταράχθη ἡ duyh αὐτοῦ. — 8. 
"AA.loc , χατεπάρη. 

Ἐξηγητάς. "AAJoc, σοφούς. 

49. Καὶ συνέχρινεν ἡμῖν.Α isad- 44. 
dunt, τὰ ἐνύπνια ἡμων. 

14. Ἐξήγαγον. "AAAoc, 6poufj — 14. 
Ἠγαγον, 

16. (Άνευ τοῦ Θεοῦ οὐχ ἀποχρι- —— 16. 
θήσεται τὸ σωτήριον Φαρσώ.) 

93. Πνθμένι. 22. 

94. Toi; ἐξηγηταῖς. 94. Σοφισταῖς. 

21. Ἰσχυρός. "AAAoc , σφοδρός. 91. 

92. ᾽Ἀληθὲς ἔστα, τὺ ῥῆμα. 22. 

54. Τοπάρχας. 94. 

95. Βρώματα. "AAJAoc , πάντα τὰ 95. 
γεννήµατα. 

LXX INTEBPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ, 

9. Elect: carnibus. Alius, so- — 2, 
lide carne, et pingues carnibus, 

In Achi. Alius, in ripa. 

5. In propagine. 5. 

6. À vento corrupte. Alius, — 6, 
tost: vento. 

8. Turbata est anima ejus. Alius, — 8. 
transfixus est. 

Interpretes. Alius, sophos. 

19. Et interpretatus est nobis. — 12. 
Alii addunt, somnia nostra. 

44. Eduxerunt. Alius, οτι 14. 
duxerunt. 

16. Sine Deo non respondebitur — 16. 
salutare Pharaoni. 

22, 1n propagine. 22. 

24, Interpretibus. 21. Sophistis. 

51. Fortis. Alius, vehemens. 91. 

$9. Verum erit verbum. 32. 

94. Principes. 94. 

95. Ἐδοα. Alius, omnes fru- — 95. 


ctus.] 


10 


999 
TOU EBPAIKUN. 

Πω 6 — 56 

nn ΝΟΊ 
100 "uw 40 40. 
1 42 a. 
Tu wb wepnas 45 
vw D" x5 44 M. 
rvys rum» 45 'O Σύρος, 6 cl- — 45. 


ξὼς τὰ χρυπτά. 


Um 1715 y 49 49. 
ου 54 5.. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$6. In deposito. 
Et non succidetur. 
40. Major'ero te. 
42. Torquem. 


45. Et clamabant ad facies ejus, 
Abrech. 


44. Non levabit vir. 


45. Saphnath Pahaneah. Syrus, 
occultorun gnarus 


49. Usque dum cessaret. 
aeret. 


54. Laboris mei. 


HEXAPLORUM QU/£ SUPERSUNT., 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 


VULGATA LATINA. 


96. Et preparetur. 
Et non consumetur. 
40. Te pracedam. 
49. Torquem. 


45. Clamante pracone ut omnes 
coram eo geuuflecterent. 


44. Non movebit quisquam. 
45. Salvatorem mundi. 


A9. Et copia mensurarum exce- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


50. El; παραθήχην. 
Καὶ οὐχ ὁλοθρευθήσεται. 
40. 

49. Τὸν µανιάχην. 


45. [Kat ἐδόησεν ἔμπροσθεν ab. 
τοῦ γονατίζει.] 


44. Οὐχ ὑψώσει οὐδείς. 
45. Σαμφανή. 


49. Οὐχ ἑπαύσατο. 
58. 


AQUILA. 


$6. In depositum. 
Et non perdetur. 
40. 

49. Torquem. 


45. Et clamavit in conspectu 
ejus adgeniculationem. 


44. Attollet nemo. 
45. Samphane. 


49. Non cessavit. 


51. Laborum meorum, 54. 


Note et varie lectiones ad cap. XLI Genesis. 


V. 9. Α., στερέµνιοι σαρχἰ. S., παχεῖαι σαρκἰ, Ex 
Coislin. Lectio στερέµνιοι vera est Aquila, non au- 
tem στερέωμα, ut profert Coislinianus codex ; nulla- 
tenus enim hic quadrare potest. | 


Ibid. 'A., Σ., ἓν τῷ ἔλει. Ex eodem. Hieronymus 
in hunc lócum Quaest. in Genesim : Bis in Genesi 
scriptum est ACBI : et neque Grecus sermo. est. nec 
Latinus. Sed et Hebraeus ipse corruptus est : dicitur 
enim, in AxU; Ίος est, «in palude. » Sed quia vav 
littera opud Hebreos, ei 130p, eimiles sunt, εἰ tantum 
magnitudine ο ΑΗ pro ΑΠΟ, acut, LXX inter- 
pretes. transtulerunt : et. secundum. consuetudinem 
suam ad exprimendam duplicem aspirationem, ΒΕΤΗ, 
Hebrec littere, cm, Grecam litteram copulaverunt, 
Voce "Aye: pro palude utitur etiam auctor Ecclesia- 
stici xL, 18. Nec omittendum est scholion codicum 
nostrorum : "Ayo; ἐστὶ τὸ λεπτὸν xol βοτανῶδες 
φυτάριον, Áchos est tenuis herbaceusque frutex. ΄ 


V. 5. 'A, Z., χαλάμῳ. lta Coislin. 
V. 6. 'A., ἐφθαρμένοι καύσωνι. Sic idem. 


Ibid. "AA4oc, πεφρυγµένοι ἀνέμῳ. Sine nomine . 


interpretis in omnibus codicibus nostris, ut et apud 
Drusium. Sed non ambigo Symmachi esse. Exod. 
enim, x , 15, Aq. et Sym. vocem Q'Tp bis vertunt 
καύσωνα. sed Job xxxvii, 24.. Symmachus nrrp 
vertit ἄνεμος . ut etiam hic legitur. 


V. 8. "AAAoc, κατεπάρη. Suspicatur Drusius le- 
ctionem hanc editionis Romana χατεπάρη vitiata 
esse, legendunique putat χατηπόρει. Αἱ χατεπάρη 
optime quadrat hocloco, a χαταπείρω Jransfigo , 
cum aliisque interpretationibus consonat. 

lbid. 'A., χρυφιαστάς etc. Sic editio Romana. 
Aquila, χρυφιαστάς item vertit Exod. 1x, 14. Sym- 

inachus vero, qui hic verterat, μάγους, ibi ἑπαοι- 


δούς transtulit. 


V. 12. Alii addunt, etc. Sic mss. nostri, cui omissa 
a LXX Interpretibus, ex alia quadain versione sup- 
pleut. 

V. 16. Aquil:e et Symmachi lectiones ex Procopii 
versione prodeunt Latine : ad cujus fidem Greca 
concinnavimus; sed uncinis inclusimus, ne quis 
putaret nos aliunde hausisse. 

V. 98. "A. Σ., χαλάμῳ. lta Coislin. 

V. 94. 'A., πρὸς τοὺς χρυφιαστάς. Σ., µάχου:. 
In has iuterpretationes, vidé quae diximus ad ver- 
sum 8, 9,, σοφισταῖς. Ex Coislin. 

V. 54. 'A,Z., βαρύς. Coislin. 

lbid. "AA4oc, σφοδρός. Sic codices nostri; cujus 
autem sit hzc lectio non indicant. 

V. $2. 'A., ἔτοιμον τὸ ῥῆμα. Σ., βἐδαιος 6 λόγος. 
Sic Coislin. In aliis autem codicibus nostris et in 
edit. Rom. tacitis iuterpretibus. 

V. 954. Σ., ἐπισχόπους. Ex Coislin. 

V. $5. "AJA.loc, πάντα τὰ γεννήµατα. Unus codex 
hahet, γενηµατα. Lectio est incerti interpretis. 

V. 56. 'A.,cl; mapa0fixnv. Sic eamdem vocem 
TIp2 vertunt LXX Interpretes Levit. vi, 2, 4. (H b. 
v. 20, 23) E.,clg ἑνθήχην. Has utriusque lectiones 
habent codex unus Regius et Drusius. 

lbid. 'Á., xai οὖκ ὁλοθρευθήσεται, Ex Coislin. 

V. 40. Σ., µείζων cou ἔσομαι. Sic tres codices 
Regii, quorum unus tantum nomen interprets 
prafert. 

V. 42. Α.,Σ., τὸν µανιάχην. Sic Coislin. 

V. 43. Α., xaX ἐθόησεν etc. Grzca effert Martia- 
nzus noster; Latina ex Hieronymo mutuamur. Sed 





πο! . 
' ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


$6. Εἰς ἑνθήχην. 


40. Μείζων σου ἔσρμαι. 

42. Τὸν µανιάκην. 

40. (Καὶ ἐδόησεν ἔμπροσθεν αὐ- 
τοῦ, ᾿Αθρέχ.) pe 

4A. . 

45. Σαφαθφανή. 


49. 00x ἑπαύσατο. 
51. 


SYMMACHUS. 
96. In depositum 


40, Major te ero. 
42. Torquem. 


45. Et clamavit ante eum, 
Abrech. 


1. . 
45. Saphathphane. 


49. Non cessavit. 


51. 


GENESIS CAP. XLI. 


υ’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
96. Πεφυλαγμένα. 56. 
Καὶ οὐχ ἐχτριθῄήσξται. 
40. Ὑπερέξω σου. 40. 
42. Κλοιόν. 42. 
43. Καὶ ἐχήρυξεν ἔμπροσθεν αὖ- —— 45. 
τοῦ χἠρυξ. 
44. Οὐχ ἑξαρεῖ οὐδείς. A. 
45. Ψονθομφανὴχ. "A.Ltoc, ᾧ 45. 
ἀπεχαλύφθη τὸ μα ov, "AAAoc, ᾧ - 
χεχρυμμµένα ἐχάλυψεν. 
49. Ἔως οὐκ ἠδύνατο. 49. 
51. Τῶν πόνων pov. 'A440C, 51. 
τῶν λυπῶν. 
LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
$6. Custodita. 26. 
Et non atteretur. 
40. Przcedam tc. 40. 
42. Torquem. 42. 
49. Et clamavit ante eum prae- — 45. : 
co. 
44. Non levabit quisquam. 44. 
45. Psonthomphanech. Alius, 45. 
cui revelatum est futurum. Alius, 
cui occulta revelavit. 
49. Donec non potuit. 49. 
51. Laborum meorum. Alius, 5t. 


9; 


dolorum. 


Note et varie lectiones ad cap. XLI Genesis. 


pro πρόγνυ Martiangi , quod ex latino factum vide- 
tur, ex Coisliniano reposuimus γονατίξει. Forte 
melius γονάτισιν, ut. quadret ad versionem Hiero- 
nymi, adgeniculationem ; vel γονατίζειν, ut suadet 
Rota Origenis quam allaturi sumus. 


In bunc locum Origenes in catenis omnibus Re- 
gis : Τὸ 'Ἑδθραϊχὸν ἔχει, Αδόρὴχ, ὃ χνρίως σηµαί- 
γει, € πατὴρ ἁπαλὸς, » xat εἰχότως ἑνάπαλος γὰρ 
ὧν χατὰ τὴν ἠλιχίαν, ὡς πατὶρ ure pu ἀρχὴν 
Αἰγυπτίοις Ἔνεδείξατο. Δηλοῖ δὲ οὐδὲν dj Αέδις, ^ τὸ 
γονατίζειν: φανερὰ γάρ ἐστιν ἡ φωνὴ του χήρυχος. 
ld est, Hebraicum habet, ΑΒΑΕΟΗ; quod proprie, 
« pater. tener, » significat. Naim cum etate lener 
esset , quasi paler salutarem. principatum Zgyptiis 
exhibuit. Hac voz autem (Abrech) nihil aliud signi- 
ficat, quam genua flectere. Clara quippe est vox 

reconis. Ex Origeue expiscatus Hieronymus ita 

abet in Quasi.: Áquila (ranstulit : ε Et clamavit 
in conspectu ejus adgeniculationem. » Symmachus 
ipsum Hebraicum sermonem interpretans, ait : « Et 
clamavit ante eum ABRECR. » Unde mihi videtur non 
lam praeco , sive adgeniculatio, qua in salutando vel 
adorando Joseph accipi potest, intelligenda : quam 
illud quod Hebraei tradunt , dicentes, « patrem tene- 
rum » ei hoc sermone irans[erri ; 4&8 quippe dicitur 
pater ; ΛΕΟΝ, delica(us, sive lenerrimus : significante 
Scriptura, quod juxta prudentiam quidem pater om- 
nium fuerit : sed juxia etatem tenerrimus adolescens 
el puer. ) 

γ. 44. 'A., οὐχ ὑψώσει οὐδείς. Ex Coislin. 

V. 45. Hz omnes interpretationes in tribus Re- 
giis manuscriptis exstant. ln hunc vero locum Hie- 
ronymus in Quest. : kt vocavit Pharao nomen Jo- 
seph Saphaneth Phanee, et dedit ei. Aseneth filiam 
Putiphar sacerdotis Heliopoleos in. uxorem, Licet 


Hebraice hoc nomen , absconditorum repertorem ο. - 
net , (απιεν quia ab /Egyptio ponitur, ipsius lingua 
debet habere ralionem. Interpretatur ergo sermone 
AEgyptio SAPHANETH PHANEE ; sive, ul Septuaginta 
transferre voluerunt, « Psomthom- Phanech, » Salva- 
tor mundi, eo quod orbem terre ab imminente fami: 
excidio liberavit, Notandum autem quod. domiui 
quondam εἰ emptoris sui filium uxorem acceperit 

qui ad id locorum pontifex Heliopoleos erat. Neque 
enim fas absque eunuchis idoli illius esse antistites 

ut vera illa Hebreorum super eo quod ante jum dizi 


"sus suspicio comprobetur. Hoc postremum de Pu 


tiphare sic explicat Origenes in catenis mss. : T 
μὲν Φουρτιφὰρ ἐν ὀνόματι τοῦ πατρός ἐστι τῆς γα. 
µηθείσης τῷ Ἰωσήφ. Φῄσεται δέ τις ἕτερον selva 
τοῦτον παρὰ τὸν ὠνησάμενον τὸν Ἰωσήφ: οὐ μὲ" 
οὕτως ὑπειλήφασιν Ἑδραϊοι:, ἀλλ᾽ ἐξ ἀποχρύφου λέ 

Υουσι τὸν αὐτὸν εἶναι, xal δεσπότην xai πενθερὸ 
γενέσθαι. Kal φασι ταύτην τὴν ᾿Ασενὲθ διαθεθληχέ 

ναι τὴν μητέρα παρὰ τῷ πατρὶ ὡς ἐπιθουλεύσασα, 
τῷ Ἰωσὴφ, xal οὐχ ἐπιθουλευθεῖσαν. "Hv xai ἐχδέ 
δωχε τῷ lusto, δεῖξαι σπουδάσας καὶ τοῖς Αἰγυ | 
πτίοις, ὅτι μηδὲν τοιοῦτον ἡμάρτηται παρὰ τοῦ Ἰω 
σηφ εἰς τὸν olxov αὐτοῦ. ld est : Phurtiphar nomei 
erat patris uxoris Joseph. Ezistimubit quispian 
alium esse ab eo qui Josephum emit. Sed non sü 
arbitrantur Hebraei; verum. ex. apocrypho dicunt, 
eumdem ipsum esse, qui ejus herus et socer (uit . 
narrantque. Aseneth illam , mutrem suam. apud pa- 
(trem accusasse, quod insidias in Josephum struxis 

set, non autem ab eo insidiis appetita fuisset. Quam 
ille Josepho sponsam dedit, ut Egyptitis declararet, 
a Josepho nihil hujusmodi contra domum suam per- 
petxatum fuisse. 

V. 49. 'A,Z., οὐχ ἐπαύσατο. lta Coislin. 


- V. B4. "AAAoC, τῶν λυπῶν. Ex eod. 


n 


$03 


TO EBPAIKON. 
unu 2 


« 4 
"oam 17 


por 9 

να αλλ. 
omoi 
y^wn nvw 12 
vran nea 15 
an 


TOR 58 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9, Et emite nobis. 


4, Periculum. 
7. Et extraneim 96 ostendit. 


9. Exploratores. 
Nuditatem terra. 

411. Recti. 

49. Nuditatem terra. 
15. In hoc probabimini. 


Vivat Pharao. 


46. Vinciemini. 
91. Vere delinquentes. 


91. Saccum suum. 
Sacci sui. 
98. Reddita cst. 
In sacco raeo. 
- 80. Et dedit. 
$6. Super me. 
$8. Periculum. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUM. 


CAPUT XLII GENESIS 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
9. Et emite nobis. 


4. Quidpiam inali. 
1. Quasi ad alienos. 


9. Exploratores. 

Infirmiora terra. 

11. Pacifici. 

12. Infirmiora terrz. 

45. Jam nunc experimentum ve- 


stri capiam. 


Per salutem Pharaonis. 


16. Eritis in vinculis. 
21. Merito hac patimur quia 


peccavimus. 


21. Apertoque unus sacco 
Sacculi. 

98. Reddita est. 

In sacco. 

90. Et putavit. 

30. In ine. 

$8. Si quid ei adversi acciderit. 


95014 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Σύμπτωμα. 


MO ge 


9. Ἐφοδευτα[. 

Τὰ κρυπτὰ τῆς χώρας. 

81. ορθοί. 

19. Τὰ κρυπτὰ τῆς γῆς. 

15. "Ev τούτῳ δοχιµααθῄσεσθε. 
Z5 Φαραώ 


46. Δεθῄσεσθε. 

ΦΙ. Μάλιστα ἐν πλημμελείᾳ 
97. θύλαχον. 

θυλάκου. 

98. ᾽Απεστράφη uot. 


96. 
96. 


$38. 


AQUILA. 
9, 


4. Casus. 
1. 


9. Lustratores. 

Occulta regionis. 

11. Recti. 

19. Occulta (ου. 

15. In hoc probabimnini, 


Vivat Pharao. 


16. Vinciemini. 
91. Maxime in delicto. 


91. Vas. 
Vasis. 
98. Reductum est mihi. 


90. 
50. 
38. 


Not et varie lectiones ad cap. XLII Genesis. 





V. 2. "AAAoc , xat &yopácaxs ἡμῖν. Sic quidam 
mss. tacito interpretis nomine. Coislin. post illud 
ἀπεξενοῦτο, in margine positum , adjecit άποπροσ- 
εποιεῖτο τῷν εἴδει, id. est, specie simulabat. quod vi- 
detur esse scholion. 


V. 4. Α., σύμπτωμα. Σ., κίνδυνος. Sic Drusius 
cum nominibus ipterpretum. At Regii codices duo, 
nomina interpretum non aseribunt. 

V. 7. "AAAoc , ἀπεξενοῦτο. Coislin. 


V. 9. Α., ἔφοδευταί, Sic iidem Regli codices, ta- 


cito interpretis nomine, sed, Aquila fertur apud 
Drusium et edit. Rom. 

Ibid. Α.,Σ., τὰ χρυπτὰ τῆς χώρας. Regii codd. 
Sine nomine int. Sed Coislin. adscribit nomen 
Symmachi; et revera locus est ex Aquil. et Sym- 
macho, ut infra v. 12. 

V. 11. Sic iidem codices non indicato interpre- 
tum nomine. 

V. 12. Ex Drusio et editione Rom. 

V. 15. Sic duo codices Regii supra memorat 


505 , GENESIS CAP. ΧΙ. $06 
CAPUT XLII GENESIS. ι 
ΣΥΜΜΑΣΟΣ. 0. ΘΚΟΑΟΤΙΩΝ 
4. 9. Καὶ πρίασθε jdjulv."A.toc* — 2. 
καὶ ἀγοράσατε ἡμῖν. 
4. Είνδυνος. 1. Μαλαχία. 4. 
1. 7. Ἠλλοτριοῦτο. "Αάος àm- — 7. 
εξενοῦτο. 
9. 9. Κατάσχοποι. 9. 
Τὰ κρυπτὰ ἀτῆς χώρας’ Τὰ ἴχνη τῆς χώρας. 
44. ᾿Απλοι. 44. Εἱρηνιχοί. 44. 
14. Τὰ χρυπτὰ τῆς γῆς. 12. Τὰ ἴχνη τῆς τῆς. 19. 
45. Ἐν τούτῳ δοχιµασθήσεσθς, 15. Ἐν τούτῳ φανεῖσθε. 45. 
Νἡ τὴν ὑγίειαν Φαραώ. "AJAAoc* 
μὰ τὴν ὑγίειαν. 
46. Δεθήσεσθε. 10. ᾽Απάχθητε. 16. 
91. Μάλα, f) ὕντως. 21. Nav iv ἁμαρτίαις. 94. 
$91. Záxxov. 27. Μάρσιππον. 91. 
Μαρσίππου. 
98. 98. ᾿Απεδόθη uot. $g. 
Ἐν τῷ σάχχῳ µου. Ἐν τῷ μαρσίππῳ uov. 
50. Ἑλογίσατο. 50. Ἔθετο. ^ 90. 
56. $6. 'Er' ἐμέ. "Alloc: xav' — 906. 
ἐμοῦ. 
28. 58. Μαλαχισθῆναι, ’Α.1.1ος àp- — $8. 
ῥωστῆσαι. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. | 2. Et emite nobis Alius, et emite — 9. 
nobis. 
&. Periculum. 4. Languor. 4. 
1. — 7. Alienum sefecit. Alius,etextra — 7T. 
neuin $e ostendit. 
9. 9, Exploratores. |. 9. 
Occulta regionis. Vestigia regionis. 
44. Simplices. 41. Paciflci. 41. 
42. Occulta terra. 192. Vestigia terrz. 13. 
45. In hoc probabimini. 15. In hoc manifesti eritis. 15. 
Per salutem Pharaonis. Alius, 
per salutem. 
16. Viucieminl. 16. Abducamini. 160. 
24. Utique , vel vere. 91. Certe in peccatis. 94. 
91. Saccum. 27. Marsupium. qn. 
Marsupii. 
28. 98. Redditum est mihi. 98. 
In sacco meo. In marsupio meo. 
30. Futavit. 30. Posuit. $0. 
9b. 26. Super me. Alius, contra me. — 36. 
58. 38. Languere. Alius, inBrmari. — 38. 


Note et varie lectiones ad cap. XLII Genesis. 


sine interpretum nomine. Sed edit. Rom. nomina, 
ascribit. | 

Ibid. Sic -manuscripti duo, tacitis de more no- 
minibus. Editio Romana nomen Aquile ascribit. 
Lectionem, μὰ τὴν ὑγίειαν habet cod. Reg. 1871. 

V. 16. Hec Aquile et Symmachi lectio desumi- 
tur ex editione Rom. 

V. 91. Α., μάλιστα etc, Ex Coislin, 

V. 295. Coislin. ad illud, τὰ ἀγγεῖα, in τοῖς U' 
positum, notat in margine, ἀγγεῖα, χαὶ µάρσιπποι 
xai σάχχοι, xal πορεῖα, μίαν ἔχουσι τὴν σηµασίαν, 


ὡς ἓν τοῖς ἑπομένοις εὑρήσεις. 

Ibid. ad ἐπισιτισμόν, notat Coisl. in marg. : τροφάς. 

X. 97. Α., θύλαχον, ete. Ex edit. Rom. 

Ibid. 'A., θυλάκου. Coislin. 

V. 98. 'A., ἀπεστράφη uot, Ex eod. 

Ibid. Σ., ἓν τῷ σάχκῳ µου. Codex. Reg. 1871 sino 
interpretis nomine : sed Symmachi esse suadet si- 
milis interpretatio versus 27. 

V. 50. Σ., ἑλογίσατο. Ita Coislin. 

V. 36. "AAAoc, κατ ἐμοῦ. Ex eod. 

V. 58. "AAJAoc, ἀῤῥωστῆσαι, Ex eod. 


10 ΕΒΡΛΙΚΟΝ. 


ΡΟ 6 
ων 9 
Dnx23 14 
DTP" 
n2» mw 95 
πα 30 
TUR T 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. Parvuli nostri. 
9. Spondco pro illo. 
41. Aromata. 
Amvgdalas. 
95. Pax vobis. 
90. Miserationes ejus. 
In cubiculum. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


CAPUT XLIII GENESIS. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
8. 
9, 
414. 


95. 
90. 


VULGATA LATINA. 
8. Parvuli nostri. 
9. Suscipio puerum. 
41. Storacii. 
Amygdalarum. 
90. Pax vobiscum. - 
90. Viscera. 
In cubiculum. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


8. Νήπια ἡμῶν. 

9. Ἐγγνῶμαι, 
11. Στύραχα. 

Τὰ ἀμύγδαλα. 

95. Εἱἰρήνη ὑμῖν. . 
90. Τὰ σ- λάγχνα. 


AQUILA. 
8. Parvuli nostri. . 
9. Spondeo, 
11. Styracem. 
Amygdala. 
25. Pax vobis. 
50. Viscera. 


Note et varie lectiones ad cap. XLIII Genesis 


8. 'A., νήπια ἡμῶν. Ita Coislin. 

9. 'A., ἐγγυῶμαι. Ex eod, 

AR 11. In hunc locum Origenes in catenis ek 
Από τῶν καρπῶν τῆς γῆς εται τῷ Ἰωσὴφ 
δῶρα, ἃ οὗ. Eye: Αίγυπτος: io i Ó iw μέλι, 
θυμίαμα, στακτῃ, τερέθινθος, xápua. Καὶ νωτέρω 
65, xai αἱ χάµηλοι ἔγεμον θυμιαµάτων, ῥητίνης, 
σταχτῆς' ἁλλ᾽ οὐχὶ καὶ μέλιτος, xal τερεθίνθου, xal 
χαρύων. ld est : Ex fructibus Josepho dona ferun- 
iur, que non habet. A gyptus; resina, πιεί, incen- 
sum, stacte, terebinthus, nuces. Supra quoque cameli 
onusii dicuntur aromatibus, resina et stacte; sed 


V. 
V. 


non melle, terebintho et nucibus. Hieronymus vero 
in Quaest. : « Et deferte viro munera, aliquid resine, 
et mellis, (hymiuma et stacten, et terebinthum εἰ na- 
ces. » Sive, ut Aquila et Symmachus transtulerunt, 
« amggdala. » ]dcirco hoc capitulum posuimus : ut 
sciamus ubi in nostris codicibus habetur « thymiama, 
in Hebraeo esse ΝΕΟΟΤΗΛ, quod Aquila « storacem » 
transtulit. Ex quo « domus Necotha, » qua in lsaía 
legitur, manijestissime, cella thymiamatis, sive sto- 
racis intelligitur, quod in illa aromata diversa sint 


TO EBPAIKON. 
πώ poo" "Uo 1 


nnm 2 
Ti nn 11 
n5» 12 
vm Ότο Cv waa 16 
'322 UN Uw. Τὸ Σαμαρειτικὸν, 
xal αὐτὸς πειρασμῷ πειράξει ἓν 
αὐτῷ. 


mp 50 

T2 οἱ 

ην 32 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Quantum poterunt ferre. 


2. Et scyphum meum. 
|1, Et aperuerunt. 


12. F'inivit. 

15. Nonue scitis, quod aggu- 
rando augurabitur vir qui sicut 
ego. Samarit.,, et ipse tentando 
tentat in eo. 

50. Ligata est. 

οἱ. In dolore. 
323. Spopondit. 





condita. Isai: xxxix, 2, Aquila et Symmachus ver- 
Lunt, τὸν οἶχον τῶν &pupáczov. 
CAPUT XLIV GENESIS, 
TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
4. 1. 
2. 9. Σχύφον, 
A. 41. 
192. 12. 
15. 15. 
90. 90. Συνδεδεμένη, 
9M. 91. Μετὰ λύπης. 
22. 92. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Quantum possunt capere. 1. 


2. Scyphum meum. 
41. Aperuerunt. 


[4 


19. Vacat. 


, 15. Απ ignoratis, quod non sit 
similis mei in augurandi scientia. 


50. Pende»t. 
£1. Cum dolore. 


$2. Iu meam hunc recepi fidem 
οἱ spopondi, 


: 9. Scyphum. 


M. 


12. 
15. 


6θ. Colligata. 
901. Cum tristitia. 


22. 


310 


309 GENESIS CAP. XLIY. 
CAPULT XLIII GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, q.' ΘΕΟΔΟΤΙΩΝΥ 
8. 8. Ἡ ἀποσχευὴ ἡμῶν. 8. 
9. 9. 'ExBéyopat αὐτόν. 9. 
A. 41. θνµίαµα. 11. 
Τὰ ἀμύγδσλα. Κάρυα. 
25. Εἱρήνη ὑμῖν. 95. Ἴλεως ὑμῖν. 30. 
90. Τὰ σπλάγχνα. 50. Ἔγχατα. "Α. Ίος ,τὰ ἔντερά. 50. 
El, τὸ ταμεῖον. ΄Α.1.1ος, χοιτῶνα. 
SY MMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
8. J 8. Apparatus noster. $. 
9. 9. Suscipio illum. 9. 
MH. 14. Incensum. 1. 
Amygdala. Nuces. 
25. Pax vobis. 95. Propitius vobis. 45. 
90. Viscera. $0. [ntestina. Alius, intestina. 50. 


In cubiculum, Alius, id. alio verbo. 


Not» et varie lectiones ad cap. XLIII Genesis. 


V. 4. Α.,Σ., τὰ ἀμύγδαχα. Sic Coislin. confir- 
matque S. Hier. modo citatus. 

V. 18. in hzc verba τῶν 0’, συχοφαντῆσαι ἡμᾶς, 
In margine Coisliniani codicis legitur, χατηγορίαν 

υδῇ συστῄήσασθαι xa0' ἡμῶν, et in sequentia, xal 
ἐπιθέσθαι ἡμῖν legitur, κατατυραννῆσαι ἡμᾶς xol 
δουλα σαι, qu:xe videntur esse scholia. 

V. 25. In vocem ἀπέχω, etc., que in LXX legi- 
tur, notam habuit Coislinianus, qua deinde excisis 
oliis partim periit; que supersunt lacera, sic ha- 
bent : Τὸ Ἑδραϊκόν ἐστι Ban.tal, ὅπερ ἐστιν, 30e 
πρὸς μέ... ἐν τῇ αὐτῇ βίδλῳ ἔχομεν, τὸ γὰρ B... Βερ- 


όαμμα éx κ... Bapxafao ὑπὸ τοῦ 'Iaaàx λεγόµενον, 
σηµαίνει, ἦλθεν ὁ ἁδελφὸς ἐν ἐπιθέσει, xal ἔλαδεν 
εὐλογίας σου xal... ὀρθῶς τε μετὰ τοῦ παραδόξου 
ἐπ... οειν τοῦ οἴχου τοῦ Ἱωσὴφ τὸ ἀργύριον ἑληλυ» 
θέναι πρὸς αὐτόν. Ἐπείπερ... οὐδεὶς ἀνθρώπων αὐτὸ 
Ίνεγχεν. Hic verba ista cap. xxvu, v. 99. "TIN Ν2 
"2 np" "T" exprimuntur, sed mendosissi- 
nie, nam sic peii veterem morem legendum, 
εεχ pe ουικε βαρχαθαχ. 
V. μμ τὰ σπλάχνα. Εὰ Coisl. 
Ibid." A.L40c, τὰ ἔντερα. 1ta in mss. et in notis Drusii. 
lbid. "A.44oc, κοιτῶνα. Coislin, 


CAPUT XLIV GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. 1. Ὅσα ἐὰν δύνωνται Ápat."AA-— 4. 
Aoc, ὅσα ἂν ἄρωσιν. 
2. Φιάλην 9. Κόνδυ. 4, Κὀνδν. 
A. 41. "Hvor£av. "AAoc , ἕλυσαν. M. 
13. 49. Vacat. "AAAoc, συντελέσας. 1. 
15. 15. Oóx οἴδατε ὅτι οἰωνισμῷ — 15. 
οἰωνιεῖται ὁ ἄνθρωπος, οἷος γώ; 
"A4Aoc, χαὶ γὰρ ἔγνωτε ὅτι πει- 
µασμῷ πειράζεται (sic) ὅμοιος 
μοι. 
$0. Ἐνδέδεται, 90. Ἐχκρέμαται. $0. 
$. 31. Μετ’ ὀδύνης. 9. 
923. Ἐνεγυήσατο. 92. Ἐκδέδεχται. 32. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
|. 4. Quantascunque possint tol- — 1. 
lere. Alius, quantas tulerint. 
2. Pbialam 2. Condy. 3. Condy. 
44. 11. Aperuerunt. Alius, solve. 11. 
runt. 
13. 19. Vacat. Alius, cum finivisset. — 12. 
15. 15. Nesciebatis quia augurioau- — 15. 
gurabitur homo qualis ego ? Alius, 
etenim nostis quod tentando ten 
tat similis mei. 
50. liligata est. $0. Dependet. $0. 
$1. $1. Cum dolore. σι. 
34. Suscepit. 54, 


$3. Spopondit. 





$911 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


513 


Note et varie lectiones ad cap. XLIV Genesis. 


V. 1. *AJJoc, ὅσα ἂν ἄρωσιν. 1ο lectio, quie 
habetur in textu. LXX  ]nterpretum, in aliquot 
exemplaribus quasi lectio alterius interpretis af- 


fertur. 


V. 2. 'A., σχύφον. Σ., φιάλην. 8., χόνδυ. Sic mss. 
bostri et edit. Roin.; vocem yt233 σχύφον item vertit 


TO ÉBPAIKUN. 
"mas 5 
Sp 6 
σπα 755 o5 mmn 7 


vm 

Yay 16 

Oy27TwW 137 

3 Ὢν 18 

πο 21 

fre 5n Όση που mw ο 22 
Τ1ΩΟῶ. '0 Σύρος" πέντε ζυγὰς 

στολῶν χαλ διαχοσίους χρὐσίνους. 

Yi 24 

30 an" 26 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


5, In vivificationem. 
6. Et messis. 


7. Et ad victum daudum vobis 
in salvationem magnam. 


41. Ne depaupereris. 
16. Servorum ejus. 
11. jumenta vestra. 
18. Pinguedinem. 
91. Escam. 


22, Trecentos argentcos et quin 
que mutaterias vestés. Syrus, 
quinque paria stolarum , οἱ du- 
eentos aureos. 

24. Contendatis. 


30. Et debilitatum est cor eius. 


Aquila Exod. xxv, $4. Hieronymus in Quest. : Ρις 
coxpY id est poculo, quod etiam in [δαία legimus, 
Aquila, « scyphum; » Symmachus, « phialam , » 


transtulerunt. in memorato 1Isaiz loco Lu 17, He- 


CAPUT XLV GENESIS. 
TO EBPAIKUN 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
6. 
7. 
11. 
10. 
17. - 
18. 


21. 
23, 


94. 
20. 
VULGATA LATINA. 


b. Pro salute. 

6. Meti. 

7. Et escas ad vivendum habere 
possitis. 

41. Νο οἱ tu pereas. . 

16. Familia ejus. 

17. jumenta. 

18. Meilullau. 

21. Cibaria. 


22. Trecentos argenteos cum 
quinque stolis optimis. 


24. lrascamini. 


26. Quasi de gravi somno evi- 
gilans, 


braicam vocem D'D, vertunt LXX χόνδυ. Hanc porro 
vocem sic explicat Diodorus. Κόνδυ uiv τὸ λεγόμενον 


Anh 1AAmLb. 


5. Εἰς ζώώτιν. 

6. θερισµός. 

Ἰ. Καὶ τοῦ ζωῶσαι ὑμῖν εἰς ἀνα» 
σωσμὸν µέγαν. 

41. ᾽Αναλωθῆς. 


46, Δοῦλοι. 

11. Τὰ κτήνη ὑμῶν. 

18. Στἐαρ. 

91. Ἐπισιτισμόν. 

99, 

44. Κλονεῖσθε, 

26. Ἐξένηψε. 
AQUILA. 

5 [n vivificationem. 

6. Messis. 


7. Et ad vivificandum vos l4 
salvationem magnam. 


41. Consumaris. 
16. Servi. 

47. jumenta vestra. 
18. Pinguedinem. 
21. Cibaria. 

32. 


24. Commoveami εἰ. 
26. Evigilavit. 


Note et varie lectiones ad cap. XLV Genesis. 











V. 4. O', f$vywcav. Coislin. in margine notat πρὸς 
ἀὐτόν, quod in Hebrzo positum in LXX desidera- 
batur : et similia quaedam hoc capite, ut versu 9, 
post χατάθηθι οὖν, in margine additur τὸ τάχος, et 
versu 10, post xal οἱ νἱοί σου, adjicitur in inarg., 


xq ὁ οἶχός σου, similiterque v. 14. 
V. 5. Α., εἷς ζώωσιν, etc. Sic editio Romana. 
Aquilz interpretationes versuum 6, 7, 11, 46, 18, 
24, 26, ex Coislin. prodeunt, ut et Symmachi ver- 
suum 924, 96. 


CAPUT XLVYI GENESIS. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
cuan 8 8. 8. 
τν] 21 9f. 21. 
1199 nav 28 38. 98. Φωτίξειν εἰς τὸ πρόσωπον a) 
του, 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
B. Qui ingressi sumt.  , 8. Qui ingressi sunt. 8. 
91. Arad. 91. AreJ. 21. 


$8. Ad prxparandum anie eum, — 28. Ut nuntiaret ei. 28. Hluminare in facien: ejus 


35 ' | GENESIS CAP. XLVI. ET 
Note et varie lectiones ad cap. XLIV Genesis. 


fozljptov λέγει, cowpY vocat illud quod haplopote- 
rium, sive simplez poculum dicitur. 

V. 41. "AA40c, ἕλυσαν. Coislin. 

V. 19. "AJAoc, συντελέσας. ld. 

V. 15. Hanc Samaritani lectionem , similiterque 
aliam alius ipsi adjuuctam , liabent codices nostri 


atque Drusius. 
. 90. 'A., συνδεδεμένη etc. Sic editio Dom. 

V. 54. Coislin. in textu τῶν Ο’ habet λύπης, et ad 
marg. 'A., λύπης, ut et mss. Alex., ex Aquila vide- 
licet desumptum. 

V. $2. Σ., ἐνεγνέσατο. Sic Coislin. 


CAPUT XLV GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 8EOAOTIQN, 
5. Ei; σωτηρίαν, b. Εἰς ζωήν. 5. 
6. 6. ᾽Αμητός. 6. 
1. 1. Καὶ ἐχθρέφαι ὑμῶν κατάλει- — 7. 
Ψιν μεγάλην. 
11. 14. "Iva. μὴ ἑχτρίδῃς. 41. 
16. 16. θεραπεία αὑτοῦ. 16. 
17. Τὰ χτήνη ὑμῶν. 17. Τὰ φορεῖα ὑμῶν. 47. Τὰ φορεῖα ὑμῶν. 
18. 18. Μυελόν. 18. 
21. Ἐπισιτισμόν. 91. Ἐπισιτισμόν. 21. Ἐπισιτισμύν. 
22. 22. Τριαχοσίους χρυσοὺς, xa — 22. 
πέντε ἐξαλλασσούσας στολάς, 
921. Μάχεσθε. 24. Ὀρχγίζεσθε. 24. 
26. Ἐλειποφύχησε. 26. Ἐξέστη τῇ διανοίᾳ. 26. 
SYMMACIHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
5. In salutem. 5. Ad vitam. 5. 
6. 6. Messis. 0 
1. 7. Et enutrire vestras reliquias — 7. 
magnas. 
M. 41. Ut non atteraris. 44. 
16. 46. Familia ejus. 16. 
11. Jumenta vestra. 17. Vehicula vestra 47. Veliicula vestra. 
18. 18. Medullam. 18. 
91. Cibaria. 21. Cibari», 91. Cibaria. 
99. 22. Trecentos aureos, el quin- 22. 
que mutatorias vestes, 
24. Contendatis. 924. lrascamiui. 24. 
96. Animo deliquit. 96. Obstupult mente. : 26. 


notat in aliis libris 


CAPUT XLVI GENESIS. 


Note et varie lectiones ad cap. XLV Genesis. 


V. 41. Α., τὰ χτήνη etc. Sic.editio Romana, qua 
legi πορεῖα, in aliis φορτία. 

V. 94. Vocem ΤΠ solet Aquila vertere ἐπισιτι- 

σµός, sic Judicum xx, 10, et psalm. cxxxi, 15. ubi 

Sylamachus σίτησιν habet. Hieronym. in Quest. : 


Vocem ΘΕΌΛ omnes hic ore conscuo ἐπισιτισμόν, id 
est « cibaria, » vel « aitarcia, » interpretati sunt. 

V. 99. Ὁ Σύρος elc. lta mss. nosiri εἰ editio 
Rom. At textus Syriacus liodiernus trecentos ar» 
genteos habet, ut et Bebraicus. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 8. ElceJ0óvtov. "AJAoc^ εἶσπο» 8. 
ρευοµένων. 
91. ΦΙ. Αρὰδ Γ-ὔθεν Αράδιος t 91. 
98. Δηλῶσαι αὐτῷ. 98. Συναντήσαι αὐτῷ. 45. 
.SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIQ. 
8. 8. Qui intraverunt. Alius, in- — 8. 
gredientium, 
3t. 91. Arad :- unde Aradius ὁ 21. 
98. Ad manifestandum ei. 98. Ad occurrenum ci. 28. 


$19 


115 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 
"TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Ty 29 99. 99. 
nmow 50 30. 90. ᾿Αποθάνοιμι, 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
29. Adhuc. 29. 29. 


50. Moriar. 90. Moriar, futuro. $0. Moriar, optativo. 


. Note et varie lectiones ad cap. XLVI Genesis. 


V. 8. "AAJoc, εἰσπορενομένων. Ex Coislin. : 


Ἐδέμ. (Ed. Rom. Ἐδώμ.) Hec, inquam, utpote qua 
V. 90. Hzc verba, ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Μανασσῆ, οὓς 


in Hebrzo non exstent, obelis notantur. 





ἔτεχεν αὐτῷ ἡ παλλαχὴ ἡ Σύρα, τὸν Μαχείρ' Μαχεὶρ 


V. 91. In cod. Reg. 1888 legitur miniatis litteris 


δε ἐγέννησε τὸν Γαλαάδ. Υἱοὶ bb Ἐφραῖμ ἀδελφου 
Μανασσῆ, Σουταλαὰμ, xal Ταάμ.. Yioy δὲ Σουταλαάμ, 


TO EBPAIKON. 


σα ΝΤΙ Tu55 D'-yn yox 6 
TUNCON , CAIwCDN c6 Va 
ην) Ὅνι Το} γα Cum". 0 
᾿Εδρ..ἱδοὺ ἡ Y, Αἰγύπτου εἰς πρόσ- 
ωπόν σοὺ ἐστιν» Ev ἀγαθοτάτῳ τῆς 
"e Χάθισον τὸν πατέρα σου, xat 
τοὺς ἀδελφούς σου" κατοιχέτωσαν 
ἐν Υῇ Γεσέμ. EL δὲ ἐπίστῃ, x. τ. λ. 

TJuD ug ο) 9 


«ο '25 on 12 
ny"B nn mun pn» 33 


pxmo5 Sox 24 


ΠΡ πα mmm 27 


ww Ce 


vivan 51 
πο» 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


6. Terra JP coram teipsa . in 
optimoterra habitare fac patrem 
tuum et fratres tuos : babitent in 
terra Ghesen.Si autem noveris. Heb. 
Int., ecce terra /Egypti ad laciem 
tuam est : in optimo terra conslti- 
tue patrem Luum et fratres tuos : 
habitent in terra Gesem. Si autem 
noveris, etc. 

9. Dies annorum peregrinatio- 
nis mex. 


12. Panem ad os parvuli. 


22. Quia statutum sacerdotibus 
a Pharaone. 


24. Et ad comedendum parvulis 
vestris. Alius, et in cibum parvulis 
vestris. 

97. Et hereditarunt in ea, et 
creverunt. 


31. Ineurvavit sc Israel super 
caput lecti. 


᾿Αρὰδ ὅθεν Ἀράδιος, et postea ponitur.consequenter 
οἱ O', διὰ τους ὀθελισμούς, LXX obelis notant. At 


CAPUT XLVII GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


6. 6. 


AKYAAZ. 


9. Ἡμέραι ἐτῶν τῆς προσηλυ: 
τεὐσεώς µου. 


12. 12. Τροφὴν (κατὰ στόμα) νηπίων, . 

22. 22. 'Axpibacpbc γὰρ τοῖς ἱερεῦ- 
σιν. 

2i. 24. 

21. 3]. Κατεσχέθησαν xai ηὐξήθη- 
σαν. 

51. 


91. Ἱροσεχύνησεν Ἱσραὴλ ἐπὶ 
τὴν κεφαλὴν τῆς Χχλίνης. F 


VULGATA LATINA. AQUILA. 


6. Terra JEgypti in conspectu — O. 
tuo est: in optimo loco fac eos 
habitare, et trade eis terram Ges- 
sen. Quod si nosti. 


9. Dies peregrinationis mez. 9. Dies annorum peregrinationis 


mez 
12. Escam (ad os) parvulorum. 


92. Quia statutum sacerdotibus 
( a Pharaone ). 


12. Cibaria singulis. 
29. Quibus et statuta cibaria ex 
horreis publicis prebebautur. 


94. Et liberis vestris. 94. 


27. Et possedit eam, auctusque — 97. Detenti et aucti fuerunt. 


est. 


91 Adoravit Israel conversus ad 


31. Adoravit Israel super capu! 
lectuli caput. 


lecti 





9 . GENESIS CAP. XLVII. 915 


' EYMMAXOX. ο. | - ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
90. 99. Πίονι. ᾿Α.1.1ος πλείονι, 30. 
0 90. Αποθανοῦμαι , $0. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
99, 29. Uberi. Alius, plurimo. ᾿ 29. 
9p. 90. Moriar, futuro. 90. 


Nota et varie lectiones ad cap. XLVI Genesis. 


he voces ὅθεν ᾿Αράδιος non exstant hodie in textu V. 98. 'ÀA., φωτί7ειν cte. Ex Coislin. 

LXX interpretum. Verum in illam τῶν Ο’ editionem V. 99. Πίονι. ᾿Α.1.1ος, πλείονι. Incertum an varia 
infinite pene mutationes advectze sunt. Oi 'E68opfj interpretatio, an vitio librariorum invecta lectio. 
χοντα δἀ τοὺς ὀθελισμούς. Reg. cod. de nominibus — IDstov melius ad sensum quadrare videtur 


loquitur eorum qui in Egyptum profecti sunt. V. $0. 'A., ἀποθάνοιμι. Sic editio Rom. 
CAPUT XLVII GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
6. 6 Ἱδου ἡ γη Αἰγύπτου ἑναντίον — 0. 


σού ἐστι" ἐν τῇ βελτίστῃη yf] χατοί- 
Χισον τὸν πατέρα σου, xai τοὺς 
ἀδελρούς σου. Οἱ «οιποὶ, ἰδοὺ 
ΥΠ Δἱγύπτου εἰς πρόσωπόν σου 
ἐστιν ΄ ἐν ἁγαθοτάτῳ τῆς γῆς xá- 
θισον τὸν πατέρα σου, καὶ τοὺς 
ἁδελφούς σου * χατοιχήτωσαν ἐν γῇ 
Γεσέμ. Ei δὲ ἐπίστῃ, x. τ. λ. 


9. 9. Ἡμέραι τῶν ἑτῶν τῆς ζωῆς — 9. 
μου. 
13. 42. Σῖτον χατὰ copa. 12. 


93. Σώνταξδις γὰρ fjv τοῖς ἱερεῦ- 93, Ἐν δόσει γὰρ. ἔδωχε, δόµα 32. 
ety. τοῖς ἱερεῦσι Φαραυ. "AJ Acc, xal 
γὰρ μερὶς ἣν τοῖς ἱερεῦσιν Ex συγ-. 
χωρήσεως Φαραώ. 


24. 24. Vacat. "AAAoc, καὶ εἰς βρῶ. — 24. 
σιν τοῖς νηπίοις ὑμῶν. 
2]. 97. Ἐχληρονόμησαν ἐπ αὐτῆς, «31. 
χαὶ πὐξήθησαν, "AA Aoc, ἐχληρονο- 
phoncav. 
91. Καὶ προσεχύνησεν 'lopatA 51. Καὶ προασεχύνησεν Ἴσραλλ —— 94. 
ἐπὶ τὸ ἄχρον τῆς Χλίνης. &T τὸ ἄχρον te ὁάδδου αὐτοῦ, 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
6. 6. Ecce terra ργριῖ ante ίθ 6. 


est : in terra optima colloca pa- 
trem tuum et fratres tuos. Ceteri, 
ecce terra JEgypti ad faciem tuam 
est : in optimo terre constitue 
patrem tuum et fratres tuos : ba- 
bitent in terra Gesem. Si autem 
noveris, etc. . 


9. 9. Dies annorum vitz mez. 9. 

12. 12. Triticum secundum corpus. 13. 

92. Constitutio enim erat sacer- 29. [n dono enim dedit donum 93. 
dutibus. sacerdotibus Pharao. Alius, et- - 


enim portio erat sacerdotibus ex 
coucessione Pharaonis. 

24. 94. Vacat. Alius, et in cibum 94. 
parvulis vestris. 


37. | 97. Habuerunt hzreditates in 97. 
c3, et creverunt. Alius, hzredita- 
tem acceperunt. 
31. Et adoravit Israel ad sum- — 51. Et adoravit lsracl super — $1. 
Mitatem lecti. summitatem virg» ejes. 





519 HEXAPLORUM οὗ 5 SUPERSUNT. $20 
Note et varie lectiones ad cap. XLVII Genesis. 


V. 5. τ- ἦλθον δὲ εἰς Αἴγυπτον πρὸς Ἰωσὴφ 'Ia- 
ζ- χὼδ xai οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, xai fjxoussv Φαραὼ βασι- 
λεὺς Αἰγύπτω 5 X Καὶ εἶπε Φαραὼ πρὸς Ἰωσὴφ 
X λέγων ' Ὁ πατήρ σου xaX οἱ ἀδελφοί σου fixast 
3X πρὸς σέ. Ἰδου ἡ vr, Αἰγύπτου Εναντίον σού ἐστιν. 
3X Ἐν τῇ κρατίστῃ YT κατοίχισον τὸν πατέρα σου 
X χαὶ τοὺς ἁδελφούς σου ? ἴ]φο sic in Coislin. No- 
tantur primo obelis, deinde asteriscis, quia hac 
olim alio prepostere translata fuerant. Qua de re 
vide notam Origenis, infra ad v. 6. 

V. 6. Hunc locum mutuaaur ex schedis Combe- 
fisianis, ubi adjicitur hasc Origenis nota ex co:lice 
Monspeliensi : Ἐπειδὴ ἓν τοῖς Τετραπλοῖς, ἐξ ὧν xal 
τὸ ἀντίγραφον µετελήφθη πρὸς τὸν εἰρμὸν τὸν ἐν τῷ 
Ἑθραϊκῳῷ xai ταῖς ἄλλαις ἐχδόσεσι, δείχνυται χαὶ ἡ 
τῶν Εδδομήχοντα Év τισι τόποις μετατεθεῖσα, ὡς τὰ 


πρῶτα ὕστερα χαὶ τὰ ὕστερα πρῶτα γενέσθαι * ὅπερ 
xai ἐνταῦθα ε)ρέθη παθοῦσα τούτου χάριν παρεθἠ- 
χαμεν ἀκολουθίαν' ἔστι δὲ αὕτη. To, « κατοικήσομεν 
οἱ παϊδές σου ἐν γῇ Γεσὲμ, » συνάπτεται τὸ, c εἶπε 
δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσὴφ, Κατοιχήτωσαν ἐν YT T'eotu. 
E! δὲ ἁπίστη, ὅτι εἰσὶν ἐν αὐτοῖς. » Id est : Quando- 
quidem in Tetraplis, unde exemplar secundum seriem 
lebraici aliarunique editionum transumptum est, 
ostenditur Septuaginta. Tnterpretum. editionem ali- 
quot in locis (γαπεροξίίαπι (fuisse; ita ut qua priora 
erant, posterius, qua posteriora , prius locarentur : 
quod hoc etiam loco ipai accidisse deprehenditur ; 
ideo veram seriem htc -apposuimus , qua sic habet. 
His verbis : « Habitabimus pueri tui in terra Ge- 
sem, » subjungitur illud , «. Dixit autem Pharao Jo- 
seph : Habiient. in. terra. Gesem, Si autem. noveris 


CAPUT XLVIII GENESIS. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
mu 1i f. f. ᾽Αῤῥωστε[. 
παρ 10 19. 10. 
"Twy 15 13. 15. 


oxas 16 16. 


16. Ὁ ἁγχιστεύων. 


Y2y2 yw" 47 17. 17. Ἐχαχώθη. 
aum 21 21. 21. 
T Dv 92 22, 22. "Quov ἕνα. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. /Egrotans. 1. Quod xgrotaret. 9 4. infirmatur. 
10. Graves erant. 10. Caligabant. 10. 
15. Ab adhuc me. 15. Ab adolescentia mea. 15. 


16. Qui redemit. 


47. Malum fuit in oculis ejus. 


21. Redire-faciet. 91. Reducet. 


229. Partem unam. 


16. Qui eruit, 


1T. Graviter accepit. 


92. Partem unam. 


16. Propinquus exsisten- 


17. Malum fuit. 
91. 


99. Humerum unum. 


Note et varie lectiones ad cap. XLVIII Genesis. 


V. 1. "A., ἀῤῥωστεϊ. Z., νοσεῖ. Ἐκ Coislin. 
Hoc versu hie minoris pretii marginales lectiones 
habentur in Coislin. Ad vocem τῶν Q' ἀναλαθών, in 


marg. παραλαθών. Ibid. ad νἱοὺς αὐτοῦ additur in 
margine μετ αὐτοῦ, ut legitur in mss. Alex. lbid. 
ἐναλλάξ. in Coisliano legitur ἐναλλάξζς, οἱ iu. mar- 


CAPUT XLIX GENESIS. 


TO EBPAIKON,. - 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


Yr" 2 4, 


ον η ο DDN 1193 11191 ὅ ὃ, 
Ὁ "n" nNUO ^m mw UO Σύρος, 
"Pou6hv πρωτότοχός µου, 1j δύνα- 

µίς µου, καὶ ἀρχὴ τῆς ἰσχύος. 

UDND-M DUco ΠΒ 4 Ὁ Σύρος, — 4&6 
ἐπλανήθης ὡς ὕδωρ, μὴ παραµεί- 


2. 


9. 'Pov6hv πρωτότοχός µου, σὺ 
ἰσχύς µου xai χεφάλαιον λύπης 
μου, περισσὸς ἄρσει, xal περισσὸς 
χράτει. 

4. Ἐθάμθδευσας ὡς ὕδωρ, μὴ πε- 
ρ:σσεύσῃς. 


ης. 
VERSIO HEDBRAICI TEXT. 
9. Congregate vos. 


9, Ruben prinogenite mi, tu 
fortitudo mea, et principium ro- 
boris mei, excellentia extollendi. 
Syrus, Ruben primogenitus meus, 
virtus mea, et principium fortitu- 
dinis. 


4. Festinaito sicut aqu, ne fias 
excellens, Syrus, vagatus es ut 
aqua, ne remaneres. 


VULGATA LATINA, 
2. Cougregamini. 


9. Ruben primogenitus meus, 
ti. fortitudo mea, οἱ principium 
doloris mei : prior in donis, major 
in iuperio. 


4. Effusus es sicut aqua : non 
Crescas, 


AQUILA. 
2. 


9. Ruben primogenitus meus, 
tu fortitudo mea, et capitulum 
doloris mei : przsstans dignitate, 
pr:estans fortitudine. 


4. Obstupuisti ut aqua , nc ex- 
cellas. 





$21 GENESIS CAP. XLIX. 


Note et varie lectiones ad cap. XLVII Genesis. 


quod sinl in eis, » etc. De iis locis, in LXX Int, ver- 
sione przepostere positis, pluribus agitur in Preli- 
miriaribus. 

V. 9. Hxc Aquilz lectio habetur- in omnibus niss. 
εἰ in editione Romana. 

V. 12. Α., νηπίων. Hanc lectionem excerpsimus 
ex manuscriptis. lgitur Aquila, pro more suo lit- 
lere serviens, "on '55 verterat, χατὰ στόµα νηπίων, 
ad os parvulorum. Sensus autem est Josephum jussu 
Pharaonis panem dedisse familie Jacobi usque ad 
parvulos, id est, a magno usque ad parvum; sive 
singulis, ut vertit Vulgat1 nostra. Plane aliter prz- 
jert Coislin. lectiouem | Aquilze : Tpozhv χατάλογον 
(melius. forte, κατάλληλον) τοῦ ὄχλου, escam con- 
gruentem turbo. 

V. 22. Α. ἀχριθασμὸς etc. Sic editio Romana. 


Aquila solet vocem pri vertere ἀχριδασμὸν , &xpl6a.- 
σµα, ἀχρίθειαν, id est, statutum accurate et stricte 
servandum, ut infra observabis plurimis in loeis. 
Coisln. pro ἀχριθασμὸς γάρ, habet : ὅτι ἀχριδ. 

V. 27. Sic versionem Αι] profert edit. Kom. 

V. 91. Sic versionem Aquile et Symmachi ha- 
bent omnes mss. et editio Romana, qu: versionem 
Symmachi plenam non efferebat, ut habetur in co- 
dicibus mss. In hunc locum Hieronymus in Quest, : 
Et in hoc loco quidam frustra simulant adorasse Ja- 
cob summitatem sceptri Joseph, quod videlicet hono- 
rans filium, potestatem ejus adoraverit, cum in He 
breo multo aliter legatur. « Et adosavit, inquit, 
lirael ad capui lectuli : » quod. scilicet postquam ei 
juraverat filius, securus de petitione quam rogaverat, 
adoraverit Deum contra caput lectuli sui. 


CAPUT XLVIII GENESIS. 


ZYMMAXOEZ 0’, ΘΕΟΔΟΤΙΩΑΝ. 
1. Νοσεϊ, 1. Ἐνοχλεῖται 1. 
10. 10. Ἐδαρυώπησαν. ᾿Α..1ος.ΐθα- —— 10. 
| ρύνθησαν. 
15. "Ac" οὗ εἰμι. 15. Ἐκ νεότητος. 45. 
16. 40. Ὁ ῥυόμενος. "AA., 6 ἀγχιστεύς. — 16. 
17. 'Anbic αὐτῷ. 17. Βαρὺ αὐτῷ κατεφάνη. 11. 
3|. 21. Αποστρέφει. " AJ.1., ἀνάσει. 21. 
22 22. Σίΐχιμα ἑξαίρετον. 23. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

1. /Egrotat. 1. Moleste habet. 1. 
10. 10. Gravati erant. Alius, graves 10. 

facti erant. 
15. Α quo sum. 15. A juventute. 18. 
1$. 16. Qui eruit. Alius, qui propin- — 16. 

quus est. 
17. Injucundum ei. 41. Grave ei visum est. 1]. 
21. 21. Reducet. Al.;ascendere fa- — 91. 

ciel. 
22, 99. Sicimam pracipuam. 93, 


Note et varie lectiones ad cap. XLVIII Genesis. 


a ^ * , L . d. Rom. 
latur, ἀντιστρέψας 7, ἐπιστημόνως. V. 11. Ἁ., ἐχαχώθη etc. Sic miss. nostri et e 
PN. 10. Α 11ος, VIRA ταν. Si idum mss. V. 21. "Αλλος, ἀνάξει. ]ta Coislin. 
V. 15. Σ., ἀφ οὗ εἰμι. Coislin. V. 92. Α., ὤμον ἕνα. Ex eod. 


CAPUT XLIX GENESIS. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. υ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 
2. 9. Συνάχθητε. "A.lloc* à0pol- — 9. 
σθητε. . 
9 et 4. Ῥούδὴν πρωτότοχός µου, 9. 'Ῥουθὴν πρωτότοχός µοὺ, σὺ 9. 
xai ἀρχὴ ὀδύνης, περιασὰ λαθεῖν, Ἰἰσχύς µου, xaX àpyh τέχνων µου, 
καὶ ἐχ περισσοῦ ὑπερξέσας ὡς ὕδωρ, σκληρὸς φέρεσθαι, καὶ σχληβὸς αὖ- 
οὐχ ἔσῃ περισσότερος. θάδης. 
4. Ἐξύθρισας ὡς ὕδωρ, uf ix- «4. 
ζέσῃς. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. , THEODOTIO. 
3. 2. Congregamini. Alius, confer- ^ 9. 
tim convenite. 
9 et 4, Ruben primogenitus — 3. Ruben primogenitus meus, tu 9. 
meus, et principium doloris, ut fortitudo nrea, et principium filio- . 
abundanter acciperes, et redun- rum meorum, durus ad ferendum, 
danter effervescens ul aqua, non οἱ durus pervicax. 
eris excellentior. 
.4. Fecisti contumeliam sicut — 4. 


aqua, ne effervescas. 





135 
TO EBPAIKON. 


ΟΠΣ ocn "35 


σταρ την 6 

"I7 Tpy 

T" TUN mmm Ὅων σσ) 8 
TI nova. 0 Ἑδραῖος' Ἰούδα, 
Got ἐξομολογήσονται οἱ ἁδελφοί σου. 
Αἱ χεῖρὲς σου ἐπὶ τὰ µετάφρενα 

τῶν ἐχθρῶν σου. 
Xn nes στὸ ΠΟ Ν Ὢλ 9 
yangzo»m 


Do 

pene πο vac pr 10 
Tip! 3 nono uro my v; Pan 
onay 


Yoon 19 
Dv ny 15 


Tow 

eon "en 14 
rov 1 
ην Dcb wm 15 


rum πα 19 


apy Ταν 
uro 20 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


5. Arma iniquitatis. machzrze 
eorum. 


6. Ne uniatur gloria mea. 
Eradicarunt murum. 


8. Juda tu, faudabunt te fratres 
tui : manus tua in. cervice inimi- 
eorum tuorum Hebr. Int.,Juda, 
tibi confitebuntur fratres tui : ma- 
nuS- tue supra terga inimicorum 
taorum. 


9. Catulus leonis Juda: a praeda, 
fili mi, ascendisti, incurvavit se , 
cubavit. 


Suscitabit eum. 


10. Non recede? virga de Juda, 
et legislator de inter pedes ejus, 
usquequo veniat Siloh ; et ipsi 
obedientia populorum. 


12. Rubicundior oculis. 
15. Ad littus marium. 


Latus ejus. 

44. Asinus osseus. 

luter duos terminos. 

18. Et fuit tributo serviens. 


19. Exercitus superabit eum. 
Superabit tandein. 
20. Delicias. 


HEXAPLORUM QU/£ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
. Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


6. 


9. 


10. 


13. 
15. 


44. 


15. 


19. 


20. 


VULGATA LATINA. 
5. Vasa iniquitatis bellantia. 


6. Non sit gloria mea. 
Suffoderunt murum. 


8. Juda, te laudabunt fratres 
tui: manus tux in cervici ini- 
micorum tuorum. 


9. Catulus leonis Juda. Ad pree- 
dam, fili mi, ascendisti : requie- 
&cens accubuisti. 


Suscitabit. 


10. Non auferetur sceptrum de 
Juda, et dux de femore ejus, do- 
nec veniat qui mittendus est : et 
ipse erit exspectatio gentium. 


19. Pulchriorcs. 
15. In littore maris. 


Pertingens. 
44. Asinus fortis. 
Inter terminos. 


15. Factusque est tributis ser- 
viens. 


19. Accinctus przliabitur. 
. Accingetur retrorsum. 
29. Delicias. 


5u 
ΑΚΥΛΑΣ. 
B. Σχεύη ἀδιχίας  ἀνάσχαφε, 


6. Mt µονωθήτω δόξα µου. 
Ἐξεῤῥίζωσαν τεῖχος 
8. Σοὶ ἐξομολογησάσθωσαν., 


9. Σχύλαξ λέοντος Ἰούδα, ἀπὲ 
ἁλώσεως, υἱέ µου, ἀνέθης , χάµψας 
χατεχλίθης. 


Ἀναστήσει. 


40. Οὐχ ἀναστήπεται σχῆπτρον 
ἀπὸ Ἰούδα, χαὶ ἀχριθαζόμενος ἀπὸ 
μεταξὺ ποδῶν αὐτοῦ ' ἕως ἂν Dr 
v ἀπόχειται. Καὶ αὐτῷ σύστημ΄ 

αῶν. 


19. Κατάχοροι. . 


15. 
Μτρὸς αὐτοῦ. 


14. "Ὄνος ὁστώδης. 
Ανά μέσον τῶν χλήρων. 
15. Καὶ ἔστι γεωργὸς ὑπηρετεῖν. 


49. Εὔζωνος εὐζωνιεῖ. 


Εὐζωνισθήσεται πτέρναν. 
20. Τρυφάς. 

AQUILA.. 
5. Vasa miquitatis. ... . 


6. Ne uniatur gloria mea. 
Eradicarunt murum. 
8. Tibi confiteantur. 


9. Catulus leonis Juda : a cs- 
tura, fili mi, ascendisti : cum 
incurvasses te,reclinatus es. 


Suscitabit. 


10. Non exsurget sceptrum à 
Juda, et legislator de inter pedes 
ejus, donec veniat cui repositum 
est : et ipsi ccetus populorum. 


12. 
15. 


Femur ejus. 
44. Asinus osseus. 
Inter medios cleros. 


45. Et est agricola ad ministran- 
dum. 


19. Accinctus accinget se. 
Accingetur calcaneo. 
20. Delicias. 





*85 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 

b. 

6, 
Ἐξεῤῥίζωσαν τεῖχος. 


9. Σχύµνος λέοντος Ἰούδα, ἐκ 
θηριαλώσεως. υἱέ µου, ἀνέδης, ὀχλά- 
σας Ἱδράσθης. 


10.0ὁ περιαιρεθῄσεται ἑξουσία 
ἀπὸ Ἰούδα.... (ἕως ἂν ἔλθῃ ὦ ἀπό- 
χειται). 


12. 
15. 


1. 
"Avà μέσον (τῶν γειτονιῶν). 
15. Καὶ ἔστι γεωργὸς ὑπηρετεῖν. 


19. Λόχος. ..- 


90. 

SYMMACHUS. 
& 
6. 
Eradicarunt murum. 
8. 


9. Catulus leonis Juda. Ex ca- 
pura ferarum, fili mi, ascendisti : 
postquam in. genua procubuisses, 
firmatus es. 


10, Non auferetur potestas a 
Juda, . . . . donec veniat cui repo- 
Silum est. 


12. 
15. 


11. 
In medio viciniarum. 


15. Et est agricola ad mini 
sirandum. 


19. Colors. ... 


30. 


GENESIS CAP. XL!X., 
ϱ’. 
5. Συνετέλεσαν ἁδιχίαν ἑξαιρέ- 
σεως αὐτῶν. 
6. Μὴ ἐρίσαι τὰ ηπατά pov. 


Ἐνευροχόπησαν ταῦρον. 


8. Ἰούδα, σὲ αἱνέσαισαν οἱ ἆδελ- 
qol σου * αἱ χεῖρές σου ἐπὶ νότου 
τῶν ἐχθρῶν cov. 


9. Σχύμνος λέοντος Ἰούδα". ix 
βλαστοῦ, υἱέ µου, ἀνέδης' άναπε- 
cow ἐχοιμήθης. 

Ἐχερεῖ. Coislin. , ἐξεγερεῖ. 

40. Οὐχ ἐχλείφει ἄρχων ἐξ Ἰούδα, 
καὶ ἡγούμενος Ex τῶν μηρῶν αὐτου, 
ἕως ἐὰν ἔλθῃ τὰ ἀποχείμενα αὐτφ. 
Καὶ αὐτὸς προσδοχίἰα ἐθνῶν. 


49. Χαροποιοί. "AAA. , καθαροὶ, 
θερμοὶ, διάπυροι, φοθεροί. 

15. Παράλιος, ’Α.Ί.Ίος' παρᾶλιος 
θαλασσῶν. 

Παρατενεῖ. 

44. Τὸ χαλὸν ἐπεθύμησεν. 

᾽Ανὰ μέσον τῶν χλίρων. 

45. Καὶ ἐγενήθη &vhp γεωργός. 
"AAAoc, ἄνθρωπος εἰς φόρον δου- 
λεύειν. 

19, Πειρατήριον πειρατεύσει αὖ- 
τόν. 

Πειρατεύσει αὑτὸν κατὰ πόδας. 
90. Τρυφήν. "AA4oc, τροφήν. 
LXX INTERPRETES. 

5. Consummaverunt iniquitatem 
propositi sui. 

5. Non contendant viscera mea, 

Subnervaverunt taurum. 


8. Juda, te laudent fratres tui ; 
manus tux super dorsum inimico- 
rum.tuorum. 


9. Catulus leonis Juda. Ex ger- 
mine, fili mi, ascendisti : recum- 
bens obdormisti. 


Excitabit. 


10. Non deficiet princeps. ex 
Juda, et dux ex femoribus ejus, 
donec veniant quze reposita sunt ei; 
el ipse exspectatio gentium, 


49. Gratiosi. Alit , puri , ar- 
dentes, ignei, formidabiles. 


45. Maritimus. Alius, ad oram 
mariuin 


Pertendet. 
14. Bonum desideravit. 
Inter medios cleros. 


I. Et factus est vir agricola. 
Alius, homo sub tributo serviens. 


19. Tentatio tentabit. 
Tentabit eum secus pedes. 
$0. Delicias. Alíus , escam. 


10. 


13. 
16. 


10. 


19, 
15. 


14. 


15 
19. 


20. 


6EOAOTIQN. 


THEODOTIO. 


027 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUA£ SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 


593 
AKYAAZ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµατι, 


UEUTUDM qun πο now 9ἱ 21. 
cun 11 vivum 25 Τὸ Σα- — $3. 
µαρειτικόν' xol tplangav αὐτὸν 
κάτοχοι µερίδων. 
πωρ ΤΙΝ: zom 24 Τὺ Σαμα- 91. 
peutixóyr* xaX διέµεινεν ἐν βάθει 
τόξευµα αὑτοῦ. 
n723 26 26. 
Ὅπο pom! 27 27. 
9x» pon' 2-51 v bow ρα 
Ὁ Züpoc* ἑσπέρας ἁρπάσει, xal 
τὸ πρωϊνὸν μεριεῖ oxuAa. 
ποιο] ὅὅ 53. 


VERSIO IIEBRMICI TEXT. 


21. Cerva dimiss», dans dicta 
pulchritudinis. 


25. Oderunt eum doinini sagit- 
tarum. Samaril.,et oderunt eum 
tenaces partium. 

94. Et habítavit iu forti arcus 
ejus. Samarit., et mansit in pro- 
fundo sagitta ejus. 

96. Collium. 

27. Dividet spolium. 

In matutino comedet predam, 
et in vespera dividetspoliuin. 
Syrus, vespere rapieL , et mane 
dividet spolium. 

95. Et collegit. 


jacula. 


26. Collium. 


VULGATA LATINA, 


91. Cervus emissus, et dans elo- 
quia pulchritudinis. 


25. Invideruntque illi habentes 


94. Sedit in forti arcus ejus. 


27. Dividet spolia. 


Mane comedet przedaimn , et. ves- 
pere dividet spolia. 


99. Et collegit. 


91. Ἔλαφος ἀπεσταλμένος 6 2 
δοὺς χαλλονήν. du 


93. 


24. 


26. Βουνῶν. 
27. Διαμεριεῖ λάφυρα. 


99. Καὶ συνέλεξεν. 
AQUILA. 


21. Cervus dimissus, dans pul 
chritudineim. 


25. 
24. 


96. Collium. 
97. Dividet exuviag. 


55. Et collegit. 


Note et varie lectiones ad cap. XLIX Genesis. 


V. 9. "AA4oc, ἀθροίσθητε. Sic mss. nostri οἱ 
aliquot editi. Variam interpretationem esse puto. 


V. 3 et 4. Sic mss. nostri lectiones plenas ha- 
bent , plerique tamen ad singulos legunt Ῥουθείμ, 
sched: Combeflsian: Ῥουδήν, qua lectio cum 
Hebreo consonat. licgii duo codices ad illud Syri 
interpretis, μὴ παραµείνῃς, ne maneas, addunt ex 
Diodoro, ἀντὶ τοῦ, μὴ ζήσῃς, ac si diceret, ne vivas. 
Mire variant interpretes, illud *3N UN? recte ex- 
plicant LXX principium filiorum, sive primus in 
prole : nam hoc item sensu hzc loquendi forma 
accipitur Deut. xxii, 27; psal. xxvii, 51, el civ, 16. 
Totius loci interpretatio sic clare enuntiatur : Ru- 
ben primogenitus meus, tu vis mea es el principium 
seminis mei, excellens dignitate, excellens fortitudi- 
ne. Effusus es sicut aqua : non crescas. Quam in- 
terpretationem aut fere similem παραρραστικῶς 
effert Hieronymus in Quasi. in Gen. his verbis : In 
Hebreo, iia scriplum est : « Ruben primogenitus 
ineus, iu fortitudo mea, et capitulum in liberis meis. 
Major ad ,ortandum, et major robore : effusus es 
sicut aqua, ne adjicias. Ascendisti enim cubile patris 
£ui, εί contaminasti stratum in ascensu. » Est autem 
sensus hic : Tu es primogenitus meus, major in li- 
beris ; et debebas juxta ordinem nativitatis tum. et 
hereditatem, qua primogenitis jure debebatur, et sa- 
cerdolium accipere εἰ regnum : hoc quippe in por- 
tando onere εἰ pravalido robore demonstratur. Ve- 
rum quia peccasli, εἰ quasi aqua qug vasculo non 
tenetur, voluptatis impetu effusus es : idcirco pre- 
cipio tibi ut ulira non pecces : sisque in [ratrum 
umero, Ρα. ez peccato luens, quod. primogeniti 


ordinent perdidisti. 

V. 5. 'A., σχεύη ἁδιχίας * ἀνάσχαφε. Sic Coislin. 
Vox postrema prorsus vitiata videtur. Licet enim 
ἀνασχάπτειν quadret ad. vocem Hebraicam "τὸ. il- 
lud ἀνάσχαφε corruptum nullo modo potest conve- 
nire cum Ώ 129. 

V. 6. Coislin. Ἐξεῤῥίζωσαν τεῖχος. Hoc quasi 
scholion affert editio Komana. Sed codex Basilien- 
sis, qui toto Genesis libro ad usque caput 4S a 
male feriatis hominibus damno nostro detruncatus 
est, sic habet: 'A., Σ., ἐξερίζωσαν [sic] τεῖχος. 

V. 7, Ubi LXX habent μῆνις, in margiue Coislin. 
notatur, ὀργὴ ἐπίμονος. 

V. 8. Hanc llebrzi lectionem mutuamur ex uno 
codice Reg., Aquilae vero ex Coislin. 

V. 9. Prima pars hujus versus secundum versio- 
nem Aquil» et Synmachi habetur in Demonstra- 
tione. evangelica Eusebii , pag. 378 sine discriminr. 
Hieronymus hic Fyw2 pro captivitate habet. Vert 
enim se-andum Hebraeum, de captivitate, fili mi, 
ascendisii., 

lbid. Α., ἀναστήσει. Ex Coislin. 

V. 10. Sic Eusebius Demonsir. evang., p. 510 ct 
3572. MI.id autem Symmachi, ἕως ἂν ἕλθη ᾧ ἀπόχει- 
παν, in schedis meis scriptum reperi ; sed unde pro 
deat nescio: quare uucinis iuclusi. Τὰ ἀποχείμενσ 
Gabe 7. Α.. ᾧ ἀπόχειται. Lac postrema lectio in qui 
busdam τῶν O' editionibus reperiebatur. Quare 55. 
Patres modo illam, modo aliam lectionem adhibent, 
Contendit autem Justinus in Dialogo cum Tryphoue, 
illud ᾧ ἀπόχειται veram esse LXX lectionem, nor 
autem, τὰ ἀποχείμενα abtQ. 


1 








3*9 GENESIS CAP. 1XiX, 3-0 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. eEOAOTILN; 
9l. 91. Στέλεχος ἀνειμένον ἐπιδ.δοὺς 31. 
ἓν τῷ γεννέµατι χάλλος, . 
25. 25. Καὶ ἐνεῖχον ἁὐτῷ χύριοιτο- 30. 
ξευμάτων. 
21. 24. Καὶ συνετρίθη μεξὰ χρᾶτους — 214. 
τὰ τόξα αὐτῶν. 
$6. 96. θινῶν. 96. 
31. Μερίσει σχΌλᾶ. 21. Δίδωσι τροφέν. 3]. 
Τὸ πρωϊνὸν ἔδεται ἔτι, xal εἰς τὰ 
ἑσπέρας δίδωσι τρορἰν. 
93. Συναγαγὠν. $3. Ἑξάραςν 59. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TH EODOTIO 
21. 21. Virgullum resolutum dans — 91. 
in germine pulchritudinem. 
95. 25. Et intendebant in eum do- 95. 
mini sagittarum. 
24. 24. Et contriti sunt cum polen- — 44. 
lia arcus eorum. 
96. 36. Collium, sive cumulorum. 26. 
27. Dividet spolia. 27. Dat escam. 37i 
^ Mane comedet adhuc, ct ad 
vesperam dat escam. 
$5. Colligens. 33. Sustollens, 55. 


Note et varie lectiones ad cap. XLIX Genesis. 


V. 19. Sic manuseripti duo nostri, qui tamen 
liabent χατάκαροι, mendose, ubi χαθαροί legendum. 
Nam Proverbiorum xx111,29, eamdem vocem 1902. 
Áquila vertit χαθαροί, unde,suadetur etiam hoc loco 
versionem χαθαροί Aquila esse. Ibidem in Prover- 
biis Symmachus vertit χαροπο!, gratiosí, LXX, πε- 
λιόνοί, lividi. Cyprianus libro primo Testimoniorum 
ed Quirinum, formidolosi; sic referente V. cl. Ste- 
pi:no Baluzio, habent omnes mss. Operum S. Cy- 
priani. In editis legitur, formosi. Sed alteram lectio- 
nem, formidolosi, postrem:e anteponit laudatus vir: 
qui ilem optime quadrat cum illa Greca, quam ex 
in: ert) interprete attulimus , qo6spol. — 'A., χατά- 
xopot. Coislin. Legitur in alio codice sine interpre- 
us nomine χατάχαρού, quam lectionem prius suspe- 
clam babui, et pro καθαροί positam existimavi : 
(üm maxime Aquila vocem eamdem liebraicam 
alibi καθαρός vertat, Nunc autem haerere mae fateor 
el circa vocis γνησιότητα, et circa ejusdem siguifl- 
cationem. 

V. 15. Α., pes αὑτοῦ. Sic Coislinianus. 

V. 44. Α., ὄνος ὁστώδης. Coislin. 

. lbid. Α., ἀνὰ μέσον etc. Sic Drusius. Viciniarum, 
id est, γειτονιῶν, ut posuimus inter duos uncinos. 
ln husc locum Hieronymus : In Hebreo iia scri- 
ptum est ^ « lssachar asinus osseus recumbens inter 
lermtnos, et videris. requiem, quia bona esi, et ter- 
ram, quia pulchra est : iuclinavit humerum suum 
&d portandum : οἱ factus est in tributum serviens. » 
ludicum v, 16, vocem ΟΙΠΟΦΩ, vertit Aquila χλή- 
ων, Symmachus, µεταιχμίων. Ibi vide. 

V. 15. Sic editio Romana et Drusius. Leotio po- 


PaTEOL. GB. XV. 


Stréma, sine interpretis nomine, videtur esse Sym: 
machi. Coislin. autem aliam exhibet Aquilz lectio- 
nem : Καὶ ἔστι εἰς φόρον δουλεύων, et est. in tribu- 
(um serviens. 

V. 19. 'A., εὔζωνος. Σ., λόχος. Sic editio Rom; 
τα solet Symmachus vertere λόχος, ut alias videbi- 
tur, η hunc locum Hieronymus : « Gad latruncu- 
(us, et ipse latrocinabitur plantam. » Juxta He- 
breum interpretati sumus. Sed ubi nos « latruncu- 
lum » posuimus, ibi scriplum est. GEDUD, ut ad. GA» 
nomen alluderet. LXX  lnterpretes, πειρατήριον ΄ 
vertitur autem tentatio, sed lorte melius, cohors 
latronum, ἃ πειρατής. — Cod. Coislin. pleniorem 
exbibet lectionem Aquila : εὔζωνας εὐζωνιεῖ. 

lbid. 'A., εὐζωνισθήσεται πτέρναν. Ex Coisn, 

V. 90. "A., τρυφάς. Ita Coislin. 

Ibid. "A.140c , *poyf,v. Verisimile est vitlo librá4 
riorum τροφἠν pro τρυφἠν positum fuisse : nequé 
enim crediderim quempiam interpretum *2T92 τρο” 
φἠν vertisse. 

V. 91. "À., ἔλαφος etc. Coislin. 

V. 35 et 24. las Samaritani lectiones praferí 
edit; Rom. . 

V. 26. 'A., βουνῶν. Vocem Hebraicam n923, 
βουνῶν vertit Aquila Deut. xu, 2, similiterque Sym2 
maehus et Theodotio; LXX, θινῶν, Sed alibi eam- 
dem vocem LXX vertunt βουνός, et quidem [res 
quentissime. 

V. 21. Codex Basiliensis sic : 'A., µερίσει λά: 
φυρα. Σ., µερίσει σχῦλα. Sequentem vero Syri 
lectionem afferunt catenz ex Apollinario. " 


V. 95. 'À., συνέλεξεν. Σι, συναγαγὠν. Ex Coislin; 
11 





56] 


TO EBPAIKON, 
y 4 


Domni o 
"IcNS 16 
TUM 1090 wo wg 47 


1721 m3 
Yv225 8 "N73 148 


εν Ton C2 uevreoM 19 
12Ν Τὸ Σαµαρ., μὴ φοθεῖσθε, xal 
Y&p φοθούμενος θεόν εἰμι ἐγώ. 
Ον 2! 
cnoym 25 


an 26 

[a 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Super faciem. 


5. Balsamatorum. 
16. Dicendo. 


41. Parce nunc prevaricationi 
»ratrum tuorum. 


Malum retribuerunt tibi. 


48. Etiam tratres ejus, et ceci- 
derunt in conspectu ejus. Samar.: 
Ne timeatis, etenim timens Dcum 
sui ego. 


19. Νο timeatis, quoniam num- 
quid pro Deo ego? 


$1. Alam. 
$5. Et facietis ascendere. 


96. Balsamarunt. 
1u arca, 


HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSUNT, 


CAPUT L GENESIS. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
1. Super faciei. 


9. Cadaverum conditorum. 
40. Ut bzc tibi verbis illius di- 
ceremus. 


41. Obliviscaris sceleris fratrum 
tuorum.. 


Atque maliti& quam exercue- 


rumnt in te. 


45. Fratres sui, et proni adoran- 
tes in terram, 


19. Nolite timere : num Dei pos- 
sumus resistere voluntati ? 


91. Pascam. 
25. Asportate. 


96. Conditus aromatibus. 
In loculo. 


LN | 


AKYAAEI. 
1. 


9. Τῶν ἀρωματιζομένων. 

16. 

47. "Apoy δὴ ἀθεσίαν ἀδελφῶν 
σου, 

Kaxía ἡμείφαντό ae. 

48... 


49. "Oct pb ἀντὶ θεοῦ ἐγώ; 
21. Διοιχήσω. 


2b. 


26. Ἡρωμάτισαν. 
Ἐν γλωσσοχόμῳ. 


AQUILA. 
|. 


9. Aromatibus conditorum. 
16. 


47. Tolle, quxesa, pr:evaricatio- 
nem fratrum tuorum 
Malitia tibi gratiam retulerunt. 


18. 


19. Quoniam an pro Deo ego! 


21. Curabo. 
25. 


96. Aromatibus condierunt. 
In loculo. 


Noto et varie lectiones ad cap. L Genesis. 


V. 4. "Αλλος, ἐπὶ τὸν τρἀχηλον. Sic mss. nostri. 


V. δ. Aquile lectiones versuum 
96, e cod. Coislin. mutuati sumus. 


V. 16. Σ., παραχαλῶν. Ex Coislin. 


V. 18. Καΐγε ἁδελφοί etc. Que hie protermissa 
ρυηί à LXX, ità. supplentur in Coislin. cod., aste- 


riscis notata. 
$,17,921,95, 


V. 19. Duas Aquile et Symmachi lectiones 2Πε- 
runt editio Rom. et Drusius; primam nempe, qux 
supra ferlur in textu; alteram vero qua sic habet: 
Ἁ., ὅτι μὴ θεὸς ἐγώ; quoniam an Deus ego ? Σ., y 
γὰρ ἀντὶ Θεοῦ ἐγώ; Num enim pro Deo ego ? Ex du- 
plici autem Aquilie et Symmachi editione putat 





; iN EXODUM ADMONITIO. 


In Exodom bene multas veterum interpretum lectiones variis ex manuscriptis collegimus, quarum ma- 
Xima pars nondum observata fuerat. Czeter autem a Drusio allate, si cum aliis nunc primum editis con- 
'erantur, numero paucissima sunt, ac plerisque in locis ope nianuscriptorum vel emendantur, vel pleuio- 


"es afferuntur. Hi 


f;odex Regius 1825, x1 vel xn s:eeuli, membranaceus. 
Cod. Reg. 1871, egregi? note, x saeculi, membran. 
Cod. Reg. 4888, bombycinus, xi1 szculi. 

Cod, 1889. recens, continet ab initio Exodi ad caput χι, 


rro codices tam mss, tum editi , nobis ad lic adornanda subsidio fuerunt. 








353 IN EXODUM ADMONITIO. $54 
CAPUT L GENESIS. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

1. 4. Ἐπὶ πρόσωπον. "AJAJoc : ἐπὶ 1. 
τὸν τράχηλον. 

5. 9. Τῆς ταφῆς. 9. 

16. Παραχαλῶν. 16. λέγων. 16. 

17. 17. "Ἂφες αὐτοῖς τὴν ἁδικίαν. 17, 

"Ott πονηρά σοι ἑνεδείξαντο, 

18. 18. ΧΚ Katye ἀδελφοι αὐτοῦ,χαὶ 48. 
X ἔπεσαν εἰς πρόσωπον. 

19. Mj γὰρ ἀντὶ θεοῦ εἰμὶ ἐγώ; ; 19. Mh φοδεῖσθε, τοῦ γὰρ Θεοῦ — 19. 

ἐγώ. 

91. 91. Διαθρέγω. 21. 

25. 25. Σννανοίσετε. "Adloc: cuva- 935. 
ναθιθάσετε. 

26. 96. "Eóxjav. N 26, 

"Ev σωρῷ. . 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

1. 1. Super faciem Alius, super — 1. 
collum. 

$. 9. Sepultura. . $. 

16. Adhortans. 16. Dicens. 16. 

I. 17. Dimitte eis iniquitatem. 11. 
" Quonam mala tibi ostenderunt. 

18 18. * Utique fratres ejus, et 1& 
X ceciderunt in faciem. 

19. Num euim pro Deosum ego? 19. Ne timeatis, Dei enim sum — 19, 
ego. 

21. 9j. Enutriam. 21. 

25. 95. Siruul efferetis. Alius, simul 25. 
ascendere facietis. 

36. 96. Sepelierunt. 96. 


]n arca. 


Notz et varie lectiones ad cap. L Genesis. 


Drusius emanasse hanc lectionum varietatem. Et pretatio, quz repetitur nullo fere discrimine; sed 

primo quidem certum est. Aquilam duas editiones — in postrema lectione » fortasse lapsu grapliico, vox 

emisisse, ac utriusque lectionem hic posse exhiberi. εἰμί deest, quie etiam subintelligitur neque neces- 
aipmmacho queritur an duas Bibliorum inter- — saria est. 

elaliones ediderit, qua de re in Preliminaribus. )* i i 

Hamsi vero duas edidisset, non videtnr hic binae ., 25 1 μα. ναναιδάσετε : Sic codices no« 
1 um lectio efferri, nam hic eadem habetur inter- ὃ hon p " 

T——— M M M a — A üÓ——lD. a— MM a PER ates itas spei ptl pron 
Cod. Reg. 1872, recens, est secunda pars pracedentis , et continet a cap. ΧΙ! usque ad finem. — 
Codex Basiliensis x sz:culi, membranaceus , eximia notz, quem supra descripsimus. Is, ut Jam dictum 

est, tota pene Genesi truncatus, reliquos Heptateuchi libros integros exhibet, demptis tantum duobus po» 

stremis libri Judicum capitibus. -- 

Cod. Colbert. 5084, quarti quintive szculi : ubi aliquot capita Exodi, Levitici et Numerorum, cuni obe- 
lis et asteriscis : estque unciali charactere descriptus, sine accentibus et spiritibus. 

Cod. Colbertinus 1599, recens. : . 

Schede Combefisians iu Exodum : ubi vir doctus Franciseus Combefisius ex variis catenis mss. ad 
singula Exodi loca variorum Patrum interpretationes collegerat, Earum vero mihi copiam fecit vir amie 
cissimus P. Micbael Lequien. | 

Theodoretus editus auno 1649. 

Chronicon Alexandrinum. 

Proeopius ἐπ Heptateuchum. 

Editionis Romane et Drusii tectiones. 


$89. -— HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. $5 


Ex his qui majorem lectionum copiam suppeditaverunt, sunt Basiliensis, cajus formam descripsimus 
in Monito ad. Genesim, et Regius 1871, paris circiter zta:is (a). Prater illas autem veterum interpretum 
lectiones, h:ec notatu digua variis in locis exhibemus , nimirum ad cap. xxvi, ubi magna editionum va 
rietas, ex Basilicnsi codice sex versus afferimus aateriscis notatos, quia in editione τῶν 0’ desideraban- 
tur antiquitus : cujus autem interpretis sint hi versus a Basiliensi cum asteriscis allati, nondum satis 
compertum babemus. Ad caput xxxvi, v. 8, ex eodem codice Basiliensi , prolixa adnotatio exhibetur, 


- (a) Adde Coislinianum, cujus lectiones in appendice Montefalconius, quod serius in manus venissen: 


conjecerat. Epiv. PATR. 





TO EBPAIKON. 


apyr-qv "an 91-02 5 
uw Ἱ 


DDW VN" Noam 


Όσο ὑπὸ 141 
Ὠσ103 
Όρος "y 
)N-U" 1 "no wp" 19 Ὁ 
Σύρος xal ὁ 'E6paioc* ἑθλίδοντο 
ὁρῶντες αὐτοὺς πληθυνομένους, 
ον ο *x-nW DD Πω 45 
"23 70 Σύρος καὶ ὁ 'EGpaioc* 
xai ἑχάχουν αὐτούς. 
T3274 14 


amo 15 
n 
ipae 16 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


5. Omnis anima egredientium 
femur Jacob. 


1. Et produxerunt se. 


Et repleta est terra eis. 


8. Rex novus. — 

9. Ad populum suum. 

Ft fortis. 

41. Principes tributorum. 

Tn oneribus eorum. 

Urbes thesaurorum. 

12. Et angustiabantur propter 
filios Israel. Syrus et Hebr. int., 


affigebantur cum viderent eos 
multiplicatos. 


35. Et servire fecerunt &gyptii 
filios Israel in duritia. Syrus et 
Hebreus : et vexabant eos. 

44. Amaritlcarunt. 


45. Sephora. 
Phush. 
40. Et videbitis. 


CAPUT I EXODI. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαστι. 


10. 
VULGATA LATINA. 


5. Omnes anims eorum, qui 


egressi sunt de femore Jacob. 


1. Quasi germinantes muliipli- 


cati sunt. 


Impleverunt. terram. 


8. Rex novus. 

9. Ad populum suum. 

Fortior nobis est. 

11. Magistros operum. 
Oncribus. 

Urbes tabernaculorum. 

12 Oderantque filios Israel Agy- 


piti. 


15. Et afffigebant illudentes eis. 


14. Ad amaritudinem perduce- 


cebant. 


15. Sephora. 
Phua. 
16. Et tempus advenerit. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


5. "Ex μιγρῶν Ἰακώθ. 
7. Ἐξήρποσαν. 


Ἐπληρώθη ἡ yf ἐξ αὐτῶν. 


8. Βασιλεὺς Χαινός. 
9. 


Ὀστοϊνός. 

11. 

Ἐν τοῖς Baoxáyuaat. 
Πόλεις σχηνωµάτων. 
12. Ἐσιχχαίνοντο. 


15. Ἐ τρυφήματι. 


14. 
15. 


16. 

AQUILA. 
5. Ex femoribus Jacob. 
1. Repserunt. 


Repleta est terra ex eis. 


8. Rex novus. 

9. 

Osseus. 

41. 

In oneribus. 

Urbes tabernaculorum 
49. Tzdio afliciebantur 


15. fllusione. 
14. 
45. 


16. 





$3? 


cirea preposterum ordinem, qui tv τῇ χοινῇ LXX In 


capiti 


EXODI CAP. L 


$54 


retum editione observatur in postremis Exodi 
us : qui przposterus ordo jam Origenis tempore invectas deprehendebatur. À capite autem xxxvi. 


usque ad flnem ex vetustissimo codice Colbertino num. 5084 editionis LXX Interpretum omnia quz in 
eodem codice habentur obelis et asteriscis notata afferimus, Latire versa e regione. Hzc monenda duxi- 


Ius; cetera quivis observabit. 





ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
5. 
7. Ἐξήρφαν, 
8. 
9. 


11. Ἑργοδιώχτας. 
Ev τοῖς βάστάγµασι. 

. Ηόλεις σχηνωµάτων. 
12. 


I$. Ἐμπαίγματι. 
14. 
45. - 
16. 
SYMMACHUS, 


7. Repserunt. 


8. 
9. 


141. Magistros operum. 
In oneribus. 

ὕτ]νορ tabernaculorum. 
13. 


13. Derisione, 


CAPUT I EXODI. 
0’, 


5. ΠἩᾶσαι αἱ ψυχαὶ X ἐξελθοῦ- 
σαι ? ἐξ Ἰαχώθδ. 

1. Χνδαῖοι ἐγένοντο. "Α.91.,ἔπλη- 
θύνθησαν. 

Ἐπλήθυνε δὲ ἡ γή αὐτούς. 

δ. Βασιλεὺς ἕτερος. 

9. TQ ἔθνει αὐτοῦ. "AAAoc τῷ 
γένει αὐτοῦ. 

Ἰσχύει ὑπὲρ ἡμᾶς. 

41. Ἐπιστάτας τῶν ἔργων. 

Ἐν τοῖς ἔργοις, 

Πόλεις ἰσχυράς. 

49, Καὶ ἑθδελύσσοντο οἱ Αἱγύ- 
πτιοι ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραίλ. 


43, Ka χατεδυνάστενον οἱ Αἰγύ- 
πτιοι τοὺς υἱοὺς "Iopat pia. 


14. Κατωδύνων. "AAAoc * παρε- 
mix patvóv. 

15. Σεπφώρα. ᾿Α.1.Ίος ὀρνίθιον. 

Φούα. "AAAoc* ἑρυθρόν. 

16. Καὶ ὧσε, "A 11ος xal ὄψεσθε. 


LXX INTERPRETES. 


5 Omnes anima X egressz ? ex 
Jacob. 


1. Effusi facti sunt. A/., multi- 
plicati sunt. 


Multiplicabat autem illos terra. 
8. Rex alius. 

9. Genti suc. Al., generi suo. 
Valet super nos. 

11. Prxfectos operum. 

In operibus. . 
Urbes munitas. 


12. Et abhorrebant Avptii a 
fiiis Israel. 


15. Ει opprimebant. I£gyptii fi- 
lios Israel violentia. 


41. Dolore conficiebant. Alius, 
exacerb»bant. 


15. Sepphora. Alius, avicula. 
Phua. Alius, rubrum. 
16. Et fuerint. Alius, et videbitis. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


δ, "Ex μηρῶν Ἰακώδ. 
1. Ἐξέρποσαν. 
Ἐπληρώθη f v7, ἐξ αὐτῶν. 


8. Βασιλεὺς χαινός. 
9 


11. 


13. 


15. 'Eyralyp&tt. 


THEODOTIO. 
δ. Ex femoribus Jacob. 
1. Repserunt., 
Repleta est terra ex eis. 


8S, Tex DOvUS. 
9g. 


11. 


12. 


15. Derisione, . 


41. 
15. 


16 





TO EBPAIKON, 


grum 17 
MOD Όσο ("nmm 19 


vn men vx 


"DM Ios we» 1η 91 


cO 935 vyn ero . 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
17. Pueros. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


17. 
19. 


VULGATA LATINA, 
47. Mares. 


910 
 AKYAAX. 


17. Τὰ παιδάρια. 
19. 


91. Ἐπεὶ οὖν ἐφοδοῦντο αἱ patas 


τὸν θεὸν, ἐἑποίησαν ξανταῖς οἴχους. 


AQUILA. 
17. Puerulos, 


19. Quia obstetrices ipse : an- 


19. Ipsze enim obstetricandi ha- 19. 


, tequam veniat ad eas obstetrix, et bent scientiam, et priusquam ve- 


pepererunt. 
91. Et fuit, quia timuerunt ob- 


niamus ad eas, pariunt. 


: mu 21. Et quia timuerunt obstetri- 
stetrices Deum, et fecit eisdomos. ces Deum, zedilicavit eis domos. 


91. Quoniam igitur timebant ob 
stetrices Deum, fecerunt sibi do- 
mos. 


Note et varise lectiones ad cap. I Exodi. 


V. 5. Sic codex Regius 1871, egregiz notze. Vox 
ἐξελθοῦσαι osterisco notatur quia a LXX Interpre- 
tibus prztermíissa fuerat. Perinde notari jlebuit 
vox sequens μηρῶν, qua deest item apud eosdem ; 
nisi fortasse exciderit : nam infinita pene in illam 
editionem mutaliones advectz sunt. 

V. 7. 'A., 8., ἐξήρποσαν (mendose ut videtur, 
[ο ἑξήρπωσαν) Σ., ἐξήρψαν. Sic mss. nostri et editio 

omana, qui tamen lectionem incerti, fortasse 
Theodotionis, ἐπληθύνθησαν preiermisit. In bzec 
Procopius : « Quapropter ut illam dictionem magis 
dilucide explicaret Aquila , inquit : Diffundebantur 
more inundationis in omnem terram Ayypti. Czete- 
rum S omachus, ut simili ratione multiplex deno- 
taret Hebraeorum incrementum, ait : progerminan- 
tes aucti sunt, sumpta metaphora ab herbis quas 
magna copia tellus profundit. » 

lbid. 'A., ἐπληρώθη ἡ γῆ ἐξ αὐτῶν. Sic codex 
Reg. 1871. Procopius vero : « Aquila interpretatus 
est, et impleta est terra ab eis. » 


V. 8. Sic manuscripti nostri et editio Romana. 

V. 9. "AJAAoc, τῷ '(évev αὐτοῦ. Hanc. lectionem 
habet Reg. supra memoratus 1871 ; cujus vero sit, 
ignoratur. 

Ibid, 'A., ὁστοϊῖνός. Lectio dubie jacet, quia ex- 
ciso ad compingendum codice Regio jam laudato, 

ostrem:e vocis littere exciderunt, ita ut ὁστο so- 
um remaneat. Haud dubie legendum, ὁστοϊνός : 
uia vocem D'yy ita vertit Aquila; Deut. ix, 4. 
libi legitur, ὁστεῖνός. 

V. M. Σ., ἐργοδιώχτας. Hane lectionem quasi 
scholion attulit editio Romana ; sed codex Basilien- 
sis, cujus ope multa restaurantur, Symmacho ui- 

ui. 

Ibid. 'A., E., &v τοῖς βαστάγµασι. Sic Reg. 1871. 
Vocem ΠΟ βασταγµόν vertit Symmacbus psalm. 
LXXX, 7. | 

lbid. 'A., Σ., πόλεις σχηνωµάτων. Sic idem ipse 
codex. Procopius ait, « Aquila vertit, tabernacula. » 

V. 12. 'A., ἐσιχχαίνοντο. Mla voce non infrequen- 


CAPUT I1 EXODI. 


TO EBPAIKON. 


"r1 l, 
Vusm xv 23875 T4 im 2 1. 
Dr? m5 
NO3 Tun $ 9. 
"pa 
mmy 5 5. 
"ES qm 


η 8 Πο nm 8 8. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς vpápquaot. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
4. 
9...... ὅτι ἀγαθός... τρεῖς μῆνας. 


5. Κιδωτὸν παπύρου. 

Ἑν τῷ παπυρεῶνι. 

D. Παιδίσχαι αὐτῆς. 

Ἑν µέσῳ τοῦ παπυρεῶχος, 





VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4, Filiam Levi. 


9. Et vidit eum quod pulcher ipse, 
et abscondit eum tres menses. 


5. Arcam juncl, 

In junceto. 

5. Et puelle ejus. 

in medio junceti. 

8. Et dixit εἰ lia Pharao. 


VULGATA LATINA. 
1. Et accepit uxorem stirpis 


Sud. 


2. Et videns eum elegantem, 


aUscondil tribus mensibus. 


δ. Fiscellam scirpeam. 
In carecto. 
5. Puellz ejus. 


[n papyrione. 
8. Respondit. 


AQUILA. 
1. 


2.,.. quod bonus ... tres menses. 


$. Àrcam papyri, 

In papyreone. 

5. Puellze ejus. 

In medio papyreonis. 


Jl EXODI CAP. ἤ 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


17. 17. Τὰ ἄρσενα. 


49. Τίχτουσι γὰρ πρὶν ?| εἰσελ- 
θεῖν πρὸς αὐτὰς µαίας. 


91. Ἐπεὶ δὲ ἐφοθοῦντο αἱ patat 
τὸν θεὸν, ἐποίησαν ἑαυταῖς οἰχίας. 


LXX INTERPRETES. 


11. 17. Masculos. 


19. Pariunt enim priusquam 
ingrediantur ad eas obstetrices. priusquam ingrediantur ad eas pa- 


19. Maia: γάρ slat, xaY πρὶν εἰσ- 
ελθεῖν τὰς µαίας τἰχτονσιν. 


91. Ἐπειδὴ ἐφοβοῦντο αἱ µαῖαι 
εν θεὸν, ἀποίησαν ἑαυταῖς οἰχίας. 


SYMMACHUS. 


19. Obstetrices enim sunt, et 
antequam inyrediantur obstetrices, 
pariuat. 

$91. Quia timebant obstetrices 
Deum, fecerunt sibi domos. 

domos. 


91. Quoniam autem timebant 
obstetrices Deum, 


ΘΕΘΑΟΤΙΩΝ. 


47. Τὰ παιδάρια. 
19. "Οτι ζωογονοῦσιν, διότι πρὶν 
εἰσελθεῖν πρὸς αὐτὰς τίχτουσι. 


ΦΙ. Ἐποίησεν αὐταῖς οἴκους. 


THEODOTIO. 


47. Puerulos. 
19. Quia vividos edunt : ideo 
riunt. 


21. Fecit ips's domos. 
fecerunt sibi 


Note et varic lectiones ad cap. 1 Exodi. 


ter utitur Aquila. Eam vero lectionem habet codex 
Reg. 1871. Sequentem Syri, omnes catenz Regize 
cum editione Romana. 

Ibidem. 'A., ἐντρυφήματι. Σ., ἐμπαίγματι, id est 
illusione, vel irrisione; hos secutus est Interpres 
Yulgaue, qui vertit, il/udentes eis. 

Coislinian. habet : Z., ἐντρυφῶντες, 8., ἐμπεγμῷ 
(|.ἐμπαιγμῷ):δεά prastare videtur lectio quam se- 
cuti sumus. Nam vocem Τὸ solet Symmachus ver- 
tere ἐμπαιγμός et ἔμπαιγμα. 

V. 44. "AAJdoc, παρεπ. Sic idem codex Reg. 
Versionem παρεπίχραινον Symmachi esse suspicor. 

V. 15. "AAJoc, ὀρνίθιον, et. postea ἐρυθµόν, sic 
nomina propria, Sephora et Phua, vertisse videtur 
Symmachus, qui perszpe illa secundum eam, quam 
freferre possunt, significationem, Grace convertit. 

autein prodeunt ex eodem cod. Keg. 

V. 16. "AJAoc, xaX ὄψεσθε. Sic idem Reg. Hzc 


V. 19. Sic mss. nostri et editio Romana. In hunc 
locam Diodorus in catenis : 'H τῶν Ο’ ἑρμηνεία 

y ταχύτητα δοχεῖ σηµαίνειν τῶν Ἑδραίων γυναι- 
Xv, την κατὰ τὸ τἶχτειν φθάνουσαν τὴν παρουσίαν 
«Gv μαιῶν. Ἡ 6b τοῦ Συµµάχου καὶ θΘεοδοτίωνος 
ἔχδοσις ὅτι αἱ γυναῖχες τῶν Ἑδραίων ἴσασι τὴν 
μαιευτικὴν ἐπιστήμην, xaX τῆς τῶν μαιῶν παρου- 
σίας οὐ χρῄξουσι ΄ διὸ δη αὐταῖς παραχωρεῖ τὸ Quo- 
γονεῖν τοὺς ἄῤῥενας, Id est : LXX interpretum ver- 
sio celeritatein in pariendo Hebrzarum mulierum, 
qua obstetricum adventum przevertebat , indicare 
videtur. Symmachi autem e$ Theodotionis editio, 
Hebraeorum uxores obstetricandi peritas esse et 
obstetricum presentia non opus habere declarat. 
Quamobrem ipsis tribuit, quod maseulos vividos ct 
incolumes parerent. 

V, 21. Sic omnes catene mss. nostra. Videntur 
2ulem omnes interpretes, prater Theodotionem , 


autem versio videtur esse Aquils. 


V. 17. Ex eodem Regio. 


ΣΥΜΜΑΧΩΣ. 
4. 
3. Ἰδὼν δὲ ὅτι χαλὸς, ἑσκέπασεν 


αὐτὸν τρεῖς µῆνας. 
9. Κιδωτὸν παπύρου. 


5. Κοράσια αὐτῆς. 


SYMMACHUS. 
|. 


2. Videns autem quod pulcher 
occultavit eum tres menses. 


5. Arcam papyri. 


5. Puelluize ejus. 


8. 


legisse ον] 
vero sequitur 


CAPUT II EXODI. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


0’. 

1. θυγατέρων Λευι. Alii adji- — 1. 
ciunt , xaX ἔσχεν αὑτήν. 

$3. "]bóvte, δὲ αὐτὸ ἁστεῖον » 3. 
ἑσχέπασαν αὐτὸ μῆνας τρεῖς. 

$. θίδιν. "A AAoc * θήχην. δ. 

Eig τὸ ἕλος. 

δ. "A6pax αὐτῆς. 5. 

Ἑν τῷ ἕλει. 

8. Ἡ δὲ εἶπεν fj θυγάτηρ Φαραὦ. — 8. 
"Α.ν1οι ἡ δὲ εἶπεν αὐτῇ f) θυγάτηρ 
Φαραώ. 

LXX INTERPRETES. THEODOTIO 

4. Filiarum Levi. Alii adjiciunt, — 1. 
et babuit eam. 

$4. Videntes autem eum elegan- — 2. 
tem, occultaverunt eum tres men- 
ses. 

9. Thibin. Alius, thecam 

In palude. 

5. Ancillz ejus. 5. 

In palude. 

8. flla autem dixit filia Pharao. — & 


Alii, illa autem dixit ei filia Pha- 
Γ40. 


ui vertunt ἐποίησαν. Theodotioncm 
ulgatus interpres. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


Tm 
"-277u"u 14 


Du i$ 
πω v"wo Ἴσω 14 
"EN 


rvva 15 

Ε Πηκ 16 

Ὀ Ὅ 11 

mr Όχι myws vO 19 


raw» mo ow 21 
TEXT 


pui 23 
nr yw 
cnp 24 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Et ivit, 
(1. Virum Hebreun., 


45. Contendentes. 

14. Posuit te in virum princi- 
pem, 

. Dicens. 

15. Madian, 

16. Canales. 

17, Et expulerunt eas. 


19. De manu pastorum, οἱ etiam 
bauriendo hausit. 


$1. Et voluit Maseh habitare. 


Sephoram. 

$2. Gersom. 

|n terra aliena. 

$4. Clamorem eorum. 


HEXAPLORUM QU.£ SUPERSUNT, 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


41. 


15. 
11 


21. 


93. 


21. 
VULGATA LATINA. 


Perrexit. 
4t. Quemdatm de Hebrais. 


15. Rixantes. 
14. Te conatituit principen. 


Tu vis. 

45. Madian, 

16. Canalibus. 

47. Ejecerunt eas. 


19. De maru pastorum : insuper 


et hausit. 


41. Juravit ergo Moyses quod 


habitaret. 


Sephoram. 

$923. Gersam. 

In terra aliena. 

94. Gemitum eorum. 


jl 
AKYAAX. 


uH. 
15. Διαμαχομένους. 
14. 
15. 
16. 
11. 
49. 
21. 


99, Προσέλυτον. 

Ἐν τῇ ξένη. 

24. Tz. οἰμωγῆς αὐτῶν. 
AQUILA. 


1i. 


15. Pugnantes. 
14. 


15. 
iu. 
17. 


19. 
21. 
93. Proselytem. 


In terra peregrina. 
$4. Ejulatum eorum. 


Note et vari& lectiohés ad cap. 1] Exodi. 


V. 4. Καὶ ἔσχεν αὐτὴν. Hoc additamentum, quod 





multa exemplaria, εἰ quidem antiquissima , przfe- 
runt, videtur olim obelo notatum fuisse ; in Hebreo 
quippe non exstat | 

. 9. Σ., ἰδὼν Bb etc. Bie Regius 1871, melius 
iouca* nam refertur ad matrem Moysis. lbid. ὅτι 
eic. Bic Aquilae et Symmachi lectiones exbibet co- 
dex Basiliensis : 'A., ὅτι ἀγαθός, Σ., ὅτι χαλός. 
Editio Romana habet : 'A., ἀγαθόν. Σ., χαλόν. Sic 
nempe legitur in exemplari Romano, ut hz voces 
quadrarent cum lectione LXX , ἀστεῖον. lbid. Σ., 
ἑσχέπασεν αὐτάν. Sic Reg. 1811 in singulari, ut 
snpra ἰδὼν δὲ. LXX 1n plurali habent. 

. 9. Sic Basiliensis et Reg. 1871. |n hunc vero 
locum hoc Scholion legitur in catenis Regiis et in 
schedis Combelisianis ; Ki6wtb; παπύρου, θήχη, 
ἑδρία, ἡ πλατνσμὸς, fjv τινες καλοῦσι στίτιν. Id est : 
« Árca ex papyro; theca vel hydria; aut vas latum, 
quod quidam vocant Siitin. » 

id. 'A., Ev τῷ παπυρεῶνι, Sic Basiliensis et 


Regius 1871 ; primus habel £v παπυρεῶν, malc. 
. 5. Sic Basiliensis. 

Ibid. 'A., év µέσῳ τοῦ παπνρεῶνος. Lectionem 
Aquilae sequitur. Vulgatus interpres, qui vertit, « iu 
papyrione. ) 

. 8. Hz variz lectiones in multis exemplaribus 
exstant; neutra bene habere videtur. Sic legendum 
est, xal εἶπεν αὐτῇ à ῥυ]άτηρ Φαραώ. 

Ibid. "Α.1.1ος, ἀπελθοῦὺσα. Ita Reg. 1871. 

V. M. "AAJoc, τινὰ τῶν Ἑδραίων. Sic idem co- 
dex Regius ; n«c indicat cujus sit lie lectio. 

V. 15. "A;, X., διαµαχομένους. Sic idem Reg. 

V. 14. In eodem Reg. illud εἰς ἄνδρα omissum a 
LXX, et ab alia editione sumptum, asterisco no- 
tatur. 

Ibid. "AJAJ4oc, λέχεις. Idem Reg. Nescitor cujos 
sit interprelis, quio, excisia ad compingeudum ex- 
wemis folíis, nomina interpretum s:epe excisa fuere. 

V. 15. "AA.loc , ἐχχρίσεως. Vel est. interpretatiq 
Symmachi, vel significatio nominis proprii, quales 


145 
ZYMMAXOZ. 


il. 


15. Διαμαχοµένους. 
l4. 


LED 
16. 
17. 
19. 


21. Ὄρχισε δὲ Μωῦστν ὥστε ol- 
χῆσαι, | 


232. 


21. Της οἰἱμωγῆς αὐτῶν, 
SYMMACHUS. 

i. 

15. Pugnantes. 

44. 


13. 
16. 
1]. 


19. 


21. Adjuravit autem Moysen wt 
habitaret, 


22. 


21. Eiulatum eorim. 


. EXODI CAP 1I. 
0, 


Ἑλθοῦσα. "AJAJoc- ἀπελθοῦσα. 

4. Τινὰ τῶν viov Ἱσραίλ. 
"AAJAoc* τινὰ τῶν Ἑδραίων. 

15. Διαπληκτιξομένους. 

14. ἹΚατέστησεν X εἰς ἄνδρα : 
ἄρχοντα. 

θέλεις. Α-.1οο, λέχεις, 

15. Μαδιάμ. "AAdoc* ixxpl- 
σεως. 

16. Δεξαμενάς. ᾿Α. Ίος ποτί- 
στρας. 
41. Ἐξέδαλλον. "A400. ἑξέδα- 
λον. 

49. Απὸ τῶν ποιμένων X ἀν- 
τλῶν 5 xal Ἠντλησεν. 

21. Κατῳχίσθη δὲ Μωῦσῆς. 


Σεπφώραν. "AAAoc* ὀρνίθιον. 

22. Γηρσάμ. " A440c, πάροικος. 

Ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ. 

24. Tbv στεναγμὸν αὐτῶν. 
LXX INTERPRETES, 


Profecta. Alius, profecta. 


4141. Quemdam filiorum [srael, 
Alius, quemdam llebrzeorum. 


15. Rixantes. 
. 44. Constituit XX in virum, prin- 
cipem. 
Vis. Alits, dicis. 
15. Madiam. Alius, secretionis. 
16. Canales. Alíus, alveos. 


17. Expellebant. Alius , ejece- 
runt. 


19. A pastoribus *XX haurieus 
et hausit, 


91. Habitavit autem Mcyses. 


Sepphoram. Alius, avicalam. 
322. Gersam. Alius, adveiam. 
in terra aliena. 

24. Gemitum eorum. 


χεῖν. 


10. 
11. 


19. 
21. 


22. 


24. 


Note et vari& lectiones ad eap. ]I Exodi. 


246 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


"Ho$ato Μωῦσῖς xate- 


TUEODOTIO. 


Coypit. Moyses habitare. 


Origenes ad margines Hexaplorum posuerat ut in- 
dieat ipse supra ad vers. 7 cap. xLvit Genesis. 

V. 16. "AA.toc, ποτίστρας. Vox nusquam a me 
observata : significatque alveos aut canales ad pe- 
corum polum adornat 8, 4 ποτίζω, « poto, » Pro- 
du ex eodem cod. Reg. nesciturque cujus interpre- 
I$ Sit. 

V. 47. "AJloc, ἐξέδαλον. Sic quidam mss. 

V. 19. ᾽Αντλῶν, omissum a LXX Interpretibus, 
asterisco notatur in codice Reg. 1871. 

, V. 21. Hune ;nsignem Symmachi et Theodotio- 
nis locum mutuamur ex cod. Reg. 1871. Ratio va- 
rietatis tn interpretando inde est quad Symmachus 
pu) ah TOR « juravit » derivatum putans, ὤρχισε 
sive « adjuravit » verterit, utpote in Biphil positum ; 
Theodotio autem ab Uy deduxerit, quod in Hiphil 
significat ἤρξατο « coepit. » Interpres Vulg. Symma- 


chim secutus videtur, sed « intransilive » posuit, 
€ juravit, ) 


Ibid. "AAdec, δρνίθιον. Sie idem Ttes. ut. cap. 
precedenti versu 15. 

V. 93. Ita Reg. idem. — Coislin. X Τὸ δὲ ὄνομα 
X τοῦ δευτέρου ἐχάλεσεν Ἐλιζέρ. 'O γὰρ Geb; τοὺ 
X πατρός µου. βοηθός µου, xat ἑῤῥύσατό ps ix 
X χειρὸς Φαραώ. — X Nomen vero secundi voca- 
X vit Eliezer. Deus enim patris mei adjutor meus, 
X et liberavit me de manu Pharaonis. Vulg. : « Al- 
terum vero peperit, quem vocavit Eliezer dicens : 
Deus enim patris mel, adjutor meus, eripuit me de 
manu Pharaonis. » Hzc vero in llexaplis erant ut 
notant asterisci, atque fortasse ex aliquo Hebraico 
exemplari versa fuerant; sed nec in hodierno exem- 
plari Hebraico, nec in LXX reperiuntur : unde su- 
spicio oriatur asteriscos vitio librariorum adjectos 
fuisse. 

Ibidem. 'A.. ἓν Υῇ ξένη. Sic Reg. idem. 

V. 24. "A., Σ., τῆς οἰμωγΏς αὐτῶν. Ita Coislin. In 
Regio et in Chronico Alexandrino, p. 65, tacito in- 
ferpretis nomine. 


94: 
TO EBPAIKON. 


un 1 

NA" 

-2 3 
mwerTM S 
umná 

op 5 

"ron 6 
T2NDOUPTM 8 


"v  yntnn-nM cmmenma 9 


DOnx an pnmo 


qx 12 
mn my 


mos us mmm 14 
1323 15 
Deci? prm 16 


mpi 18 


"01 90 
3321 
vn x5 


nma nma 2 
Όσες ην onoys 93 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Soceri sui. 
Venit. 

9. Ardebat. 

9. Visionem. 
4. Ecce ego. 

5. Solve. 

6. Et abscondit. 
8. Dolores ejus. 


9. Et etiam vidi oppressionem, 


qua /Egyptii opprimunt eos. 
12. Cum eduxeris. 
Super montem istum. 
14. Ero qui ero. 
15. Mentio mea. 
46. Senes Israel. 
18. Occurrit. 


20. In medio ejus. 
21. In oculis. 
Non ibitis. 


22 Hospita domus «v», 
25. Et spoliabitis 4 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT HI EXODI. 
TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


1. Soceri sui. 

Venit. 

9. Quod rubus arderet. 

9. Visionem. 

4.. Adsum. 

5. Solve. 

6. Abscondit. 

8. Dolorem. 

9. Vidique afflictionem eorum , 


jua ab Agyptiis opprimuntur. 


129. Cum eduxeris. 
Super montem istum. 
14. Ego sum qui sum. 
15. Memoriale meum. 
16. Senes Israel. 

48. Vocavit. 


90. In medio eorum. 
91. Coram. 
Non exibitis. 


22. Hospita sua. 
25. Et spoliabitis /Egyptum. 


$43 


AKYAAX. 


1. Νυμφευτοῦ αὐτοῦ. 
Ἔλασεν. 

9. Αναπτόμενος. 

9. 

4. Ἰδοὺ Σγώ. 

δ. Ἔχσπασον. 

6. Ἐπέχρυφεν. 

δ. 


9. Kalye ἑώραχα σὺν τὸν ἆπο- 


θλιμμὸν, ὃν οἱ Αἰγύπτιοι ἀποθλί- 
όουσιν αὑὐτούς. - 


12. 


14. Ἔσομαι, ἔσομαι. 
15. 


16. Τοὺς πρεσθύτας Ἱσραίλ. 
18. 


40. Ἐν ἐγκάτῳ αὐτοῦ. 
91. 


99. 
4”. Σχυλεύσατε. 


AQUILA. 


4. Pronubíi sui. 

Accessit. 

2. Accensus. 

9. 

4. Icce ego. 

5. Extrahe. 

6. Abscoudit. 

8. 

9. Et vero vidi oppressionem 


qua /gyptii opprimunt eos. 
12. 


14. Ero, ero. 


46. Senes Isracl, 
48. 


20. Iu visceribus ejas. 
91. 


22. ' 
25. Spoliate. 





ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Πενθεροῦ αὐτοῦ, 


4, Φλεγόµενος. "A Loc ἐφλέγετο. 
$. Τὸ θέαµα. | 

|. 

b. Ὑπόλυσαι. 

6, 

$. 


9. Καὶ ἑώραχα τὴν θλίψιν αὐτῶν, 
ᾗν οἱ Αἰγύπτιοι θλίδουσιν αὑτούς. 


14. Ὅταν ἐξαγάγης. 


I4. 
15. Ανάμνησίς μον. 
16. 


18. 


20, 
?1. 


9? Σταθµούχον αὐτῆς. 
30. Σπυγεύσατε, 


SYMMACHUS. 
1. Soceri sui. 


9. Ardens. Aliter, ardebat. 
9. Spectaculum. 

4. 

5. Solve. 

6. 

8 


9. Et ego vidi afflictionem eo- 
rum, qua /Egyptii affligunt eos. 
12. Cum eduzeris. 


44. 
15. Commemoratio mca. 
16, 
18. 


20. 
21. 


93. Hospita sua. 
25. Spoliate. 


EXODI CAP. Ilf. 


CAPUT III 'EXODI. 
0. 


t. Γαμθροῦ αὐτοῦ. 

"Βλθεν. 

9. Καίεται. 

5 "Τὸ ὅραμα. Α 1 λος, θαῦμα. 

4. Τί ἔστιν ; 

δ. Λῦσαι. 

6. Απέστρεφεν. 

8, Την ὁδύνην.᾽Α 4ος τὰς χατα- 
πονᾖσεις. 

9. Κἀγὼ ἑώραχα τὸν θλιμμὸν, 
ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίδουσιν αὐτοὺς 


419. Ἐν τῷ ἐξαγαχεῖν σε. 

Ἐν τῷ ὄρει τούτῳ. ᾿Δ.1Ίος ἓν 
χωρή ^ pe 9 ς 

44. Ἐγώ εἰμι ὁ Gy. 

45. Μνημόσυνον: 

16. Τὴν γερουσίαν τῶν vlov 
Ἰσραῇλ. 

18. Προσχέχληται. "Αωλος' ἔπι- 
χέχληται. 

90. 'Ev αὐτοῖς. 

$4. "Evavzloy. "AAJAoc* ἑνώπιον, 


Οὐχ ἀπελεύσεσθε. "AJJAoc* οὖχ 
ἐξελεύσεσθθ. 

92. Συσχήνου αὐτῆς. 

95. Σχυλεύσατε τοὺς Αἰγυπτίους. 
-Α.ΊΊως, ανσχευάσετε. "Αι Ίος, 


καὶ συνεπάγετε αὑτοῖς τὴν ἐν τοῖς 
σχεύεσιν αὑτῶν δύναμιν. 


LXX INTERPRETES. 


4. Soceri sui.. 

Venit. 

9. Uritur. 

3. Visionem. Alius, miraculum, 
4. Quid est? 

5. Solve. 

6. Avertit. 

8. Dolorem. Alius, afflictiones. 


9. Kt ego vidi tribulationem , 
qua Agypui tribulant eos. 


19. In educendo te. 

In monte hoc. Alius, in Choreb. 

11. Ego sum is qui est. 

15. Memoriale. - 

16. Senatum filiorum lsrael. 

48. Vocavit. Alius, invocatus 
est (super nos). 

90. In ipsis. 

21. Coram. Alíus, in conspectu. 

Non discedelis. Alius, non exi- 
bitis. 

92. Contubernali sua. 


95. Et spoliate AEgyptios. Aliter, 
expilate, Alius, et vobiscum 
auferetis vim vasorum ipsorum. 


Li 


€EOAOTION. 
4. 
3. 
$. 
&. Ἰδοὺ ἐγά 
5. 
ó. 
8. 


9. Κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμὸν 
ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίδουσιν αὐτούς. 


12. 


14. Ἔσομαι, ἔσομαι. 
15. 


16. 


18. 


THEODOTIO. 
4, 


2. 
3. 
4. Ecce ego. 
5. 
6. 
8. 


9. Et ego vidi tribulationem, 
qua AEgyptii tribulant 908. 


12. 


14. Ero, ero, 





991 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. $51 


Note et varie lectiones ad cap. III Exodi. 


V. 1. "A., νυμφευτοῦ αὐτοῦ. Σ., πενθεροῦ αὐτοῦ. 
H:c ex Regio 1814 mutuamur , ubi leciio Aquila, 
ut et multze alie, excisa fuit, ita ut. postrema tan- 
tum syllaba τοῦ remaneat. Sed ibi legendum esse 
νυμφευτοῦ αὐτοῦ non dubium, quia infra cap. xvii, 
v. 4, ubi de Jethro Moysis socero agitur, Aquila 
mmn vertit νυµφευτής, id est, ad litteram « pronu- 
bus ; » tametsi puto Aquilam intellexisse socerum : 
neque enim ignorare potuit Jethro Moysis socerum 


esse. 

lbid. 'A., fAaccv. Ex Coislin. 

V. 9, Cod. Basiliensis lectionem Symmachi sic 
effert, ἐφλέγετο, melius, ni fallor, quam φλεγόμενος, 
ut habet editio ltom. | 

V. 5. Σ., τὸ θέαµα, ex Coislin. In codice Reglo 
1871 nomen excidit. 

V. 4. Λ.,θ., ἰδοὺ ἐγώ. Sic idem Heg. 


V. 5. 'A., ἕκσπασον etc. Ita Basiliensis coder et 
editio Rom., in qua legitur £., ὑπόλυσον. 

. 6. "A. , ἐπέχρυφεν, Ita Basiliensis codex solus. 
— Coislin. habet : 'A., ἀπέχρυφεν. Hic notatur in 
margine Coisliniani χατὰ Σαμαρειτώνὶ, qui nota 
repetitur infra ad versum 15. 

v. 8. "AAJoc, τὰς καταπονῄσεις. Hzc lectio vi- 
detur Aquile aut Symmachi , aut utriusque esse; 
sed exciso margine nomen excidit in Reg, 1871 
unde prodit. 2. 

V. 9. "A , xal γε etc. Sic lectiones trium inter- 

retum affert codex Basiliensis. Editio Romana so- 
fn Aquile habet, legiturque ibi θλίδουσι. Sed 
melius ἀποθλίδουσι, ut habet Basiliensis, ac refertur 
ad ἀποθλιμμόν. 

V. 19. Σ., ὅταν ἑξαγαγῆς. Sic Reg. 1871. Proco- 
pius habet, « Symmachus legit : Cum eduaeris. » 

lbid. ”Α.Ί.Ίος, ἓν Xofj6. lta codex idem. Verum 


CAPUT IV EXODI. 


TO EBPAIKON. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 


AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


um 4 1. 
iSu3 ny-xo m Πο] 6 6. 


Tre iy 8 8. 


cm vw ow5 10 Ὁ Σύρο, — 10. 
οὐχ εὔλαλος. 


το 3) Των Το woci 
'22N 125 221 n5 


cow 14 D 
qnom 12 12. 
1218 11 15 15. 
Ώσην onm 45 45. 
Ὅ 18 18. 
ρπιν 21 21. 
"nw 25 25. 

im 

nm 24 91. 
“τν 3950 35. 


VERSIO HEBRAICI TEST. 


4. In cauda ejus. 


6. Et ecce manus ejus leprosa 
sicut nix. 


8. Signi posterioris. 

10. Non vir verborum. Sgrus, 
non bene loquens. 

Etiam ex tunc loqui te ad ser- 


gravis lingua sum ego. 
41. Mutum. 
12. Docebo te. 
15. Pro me, Domine. 
15. Docebo vos. 
18. Vade in pace. 
91. Indurabo. 
25. Filium menm. 
Renuisti. 
41. Dominus. 
25. Petram. 


gua sum. 
11, Mutum. 


91. Indurabo. 


Noluisti. 
ο. Dominus. 


VULGATA LATINA. 
4. Caudam ejus. 
6 Protulitleprosam instar nivs. 


8. Signi sequentis. 
10. Non eloquens. 


Et ex quo locutus es ad servum 
vum tuum , quia gravis ore el tuum, impeditioris et tardioris liu- 


12. Doceboque te. 12. 
15. Obsecro, Domine. 15. 
15. Ostendam vobis, 15. 
18. Vade in pace. 18. 


93. Filium meum 25. 


25. Petram acutissinain. 


4. 


6. Καὶ 0x6 ἡ χεὶρ αὐτοῦ λεκρῶ- 
σα ὡσεὶ χιών. 

8. Tou σημείου τοῦ ἑσχάτον. 

10. Οὐχ ἀνῆρ ῥημάτων. 


Καΐγε ἀπὸ τόε λαλἠσαντός συ 
πρὸς δοῦλόν 6ου ὅτι βαρὺς ἁ-όματι 
xa βαρὺς γλὠσσῃ ἐγώ cip. 

11. Μογ,λάλον. 

12. Φωτίσω σε. 

10. Ἐν ἐμοὶ, Κύριε. 

15. Φωτίσω ὑμᾶς. 

18. Βάδιός ἐν εἰρήνη. 

21. Ἐνισχύσω. 

30. Ylóv pov. 

Ανένενσας. 

94. θεός. 

25. Πέτρον. "AJAAuc,n2702v. 


AQUILA. 


4. 


6. Et ecce manus ejus leprosa 
sicut nix. 


8. Signi ultimi. 
10. Non vir verboram. 


Etiam ex tunc loqui te ad ser- 
vum tuum, quia gravis ore οἱ gra- 
vis liugua sum ego. 


41. Difficulter loquentem. 
liluminabo te. 

In me, Domine. 
Illuminabo vos. 

Vade in pace. 

21. Corroborabo. 

Filium meum. 

Renuisti. 

24. Deus. 

$5. Petron. Aliter, petram. 





cet 


uo EXODI CAP. 1V. 


994 


Note et varie lectiones ad cap. III Exodi. 


illud, ἓν Xopf6, incertum est an scholion an alia 


interpretatio sit. e 

V. 15. Reg. 1871. 'A., 8., ἔσομαι, ἔσομαι. Vide- 
lur ezcidisse 5;, ac legendum, ἔσομαι ὃς ἔσομαι, 
« ero qui ero. » Ut consonent cum Ilebraico, *7N 
ον UON. 

V. 15. E., ἀνάμνησαίς µου. Ex eodem codice. 

V. 10. ἸΑ., τοὺς πρεσθύτας Ἴσραίλ. Sic editio 
Romana. -- Ἂ., πρεσθυτέρους. Coislin. Nos cum 
editione Rom. legimus supra πρεσθύτας. 

V. 18. Hujus versus, pariterque 19, 20 et 21, 
lectiones ex sepe memorato codice Regio 1871 de- 
sumptze sunt. 

V. 99. 'A., Σ., σχυλεύσατε. Sic Coislin. Hanc 
leetiouesm habent. οἱ O', edit. Rom. Coisl. vero, 
υἱ et. Αἱος., in textu prefert συσχευάσχτε. |n 
3lis aliter exhibetur Symmachi lectio : xa! σχυ» 
λεύσετε τοὺς Αἰγυπτίους. in hunc autem locum 


sic Drusius edisserit : « Συλεύσετε, συλεύω, spolio, 
quod et συλέω, συλάω. Dicitur et σχυλεύω’ unde in 
libris veteribus edit. LXX σχυλεύσατε, cum in aliis 
Sit συσχευάσετε, τοι σχευάσετε, quam pos'remaui 
lectionem Theodoretus agnoscit quz-t. 25 in Exo- 
dum, ita scribens : Τί αἰτιῶνταί τινες τὸ προστε- 
παχέναι τὸν Θεὺν τοῖς Ἑδραίοις σχξύη χρυσᾶ xai 
ἀργυρᾶ xai ἐσθῆτας συλεῦσαι τοὺς Αἰγυπτίους ; οὕτω 
Υὰρ ὁ Σύμμαχος τὸ « σχενάσασθαι » ἡρμήνευσεν. 
ju fragmentis, qua olia collegi, Symmachus σχυ- 
λεύσετε τοὺς Αἱγυπτίους, puto verum esse quod po- 
sui. In notatis ad edit. Rom. σχυλεύσατε τοὺς Al- 
pow, ια LL. VV. ln aliis est, συσχενάσετε. 

holion. ΄Αλλος φησὶ, xal auveáycte αὐτοῖς τὴν ἐν 
τοῖς σχεύεσιν αὐτῶν δύναμιν. » lHlactenus  Drusius. 
Procopius vero sic habet : « Syrus vertit , Excutite, 
vacuelacite. » | 

lbid. Σ., σταθµούχου αὐτῆς. Sic. Req. 1871. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. 


6. Καὶ &pávr ἡ χεὶρ αὐτοῦ λελε- 
πρωμένη ὡσεὶ χιών. 

8. Too σημείου τοῦ ἐπομένου. 
10. Μοχγιλάλος. 


CAPUT IV ΕΧΟΡΙ. 


9’, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


A. Τῆς χέρχου. "AAAoc" τῆς οὗ- 4. 


ρᾶς. 


6. Καὶ ido) ἡ χεὶρ αὐτοῦ λεπρω. 


6. Καὶ ἐγενήθη dj χεὶρ αὐτοῦ 
σα ὡσεὶ χιών. 


ὡσεὶ χιών. 


8. Τοῦ σηµείου τοῦ δευτέρου. 
10. Οὐχ ixavóg. "Α.ὶ.λος oix 


8. 
10. Μογιλάλος. 


εὔλογος. 
050b ἀφ᾿ οὗ Ἡρξω λαλεῖν τῷ θε- 
ἀποντί σου" ἰσχνόφωνος χαὶ βρ1- 
ύγλωσσος ἐγώ εἰμι. 
141. Δύσχωρον. 1. 
12. Συµθιβάσω σε. 


41. Μογιλάλον. Μογιλάλον 


49. 'Ὑποδείξω σοι. 


15. 15. Δέομαι, Κύριε. 15. Ἐν ἐμοὶ, Κύριε. 
15. Ὑποδείξω ὑμῖν. 15. Συµθιθάσω ὑμᾶς. 45. 

18. Βάδιζε tv εἰρήνη. 18. Βάδιζε ὑγιαίνων. 18. Βάδιζε ἐν εἰρένῃ. 
$1. θρασυνῶ. 21. Σχληρυνῶ. 21. 

$5. Yióv µου. 205. Aaóy µου. 25. Υἱόν pov. 
Ἠπείθησας. Mi βούλει. 

24. Κύριος. 91. "Αγγελος, 41. Κύριος. 

25. Ἡ η ρον πετρἰνην. 25. Ψ ἡφον. Q5. ᾿Ακρότομον. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. | 


4. 4. Caudam. Alius, caudam. & 
6. Et apparuit manus ejus le- 6. Et facta est manus ejus tan- 6. Et ecce manus ejus leprosa 


prosa sicul nix. quam nix. sicut nix. 
8. Signi sequentis. 8. Signi secundi. 8. 
10. Difficulter loquens. 10. Non idoneus. Alius, hon e- 10. Difficulter loquens. 
loquens. 


Neque ex quo coepisti loqui. fa- 
mulo tuo, gracili voce el tarda 
lingua ego aum. 

11. Mutum. 

12. Instruam te. 12. 

15. Obsecro, Domine. 15. 

45. Instruam vog. 43. 

18. Vade sanus. . Vade in pace. 


41. Difficulter loqueutem. 41. Difficulter loquentem. 


12. Ostendam tibi. 
15. 

15. Ostendam vobis. 
18. Vade in.pace. 


In me, Domine. 


21, Audax faciam ( cor ) 21. Indurabo. 21 u 

95. Filium meum. 95. Populum meum. $3. Filium meum. 
HKecusasti. Non vis. 

21 Dominus. 34. Angelus. 94. Dominus. 

33. Calculum lapideum. 45. Calculum. $5. Petram acutam. 


355 
TO EBPAIKON, 


prz Tn 12 08r 1919 yam 
*5 nnw 


TA πο ww veo cwm 36 26. 
Tow O'eT Ὁ Ἑδρ., ἑσφράγιας 
«b αἷμα τῆς περιτομῆς. 


vA prn 27 91. 
nnsn 928 98. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Et tangere fecit pedes ejus, et 
dixit : Quia sponsus sanguinum es 
mihi. 


96. Et recessit ab eo, tunc 


VULGATA LATINA. 


Tetigitque pedes ejus, et sit: 
ponsus sanguinum tu mihi es. 


96. Et dimisit eum postquam 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 350 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς v páp aat. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


26. Καὶ εἶπεν, νυμφίον αἱμάτων 
ἔχω εἰς περιτοµάς. 


$1, 
28. 
AQUILA. 


26. Et dixit, Sponsum sangui- 


dixit : Sponsus sanguinis ad cir- dixerat: Sponsus sanguinum ob mum habeo ad circumcisiones. 


circumcisiones. Hebreus interpr., 
obsignavit sanguinem circumcisio- 
nis. 


27, Et osculatus est eum. 


98, Signa. 98. Signa. 


circumcisionem. 


97. Et osculatus est eum. 


31. 
28. 


Note et varie lectiones ad cap. IV Exodi. 


V. 4. "AAJoc, τῆς οὐρᾶς. Ex Coislin. 

V. 6. Ex Codice Basiliensi, ubi ad Symmachum 
legitur λεπρωµένη pro λελεπρωμένη. 

V. 8. Sic catena et editio Rom. ! 

γ. 40. H»c omnia perplexe jacent apud Dru- 
sium, ubi versio qua Syri est, Symmachi esse di- 
citur; qu&e Symmachi, prorsus omittitur. Omnes 
eaten: nostra sic babent ut nos reprzsentamus. 
Atque etiam versu sequenti. — Coislin. Z., οὐχ εὔ- 
λαλος, οὐχ lxavóg. Α., οὐκ &vhp ῥημάτων. O' , οὐκ 
εὔλογος. Sic ille cum edit. Hom. lectionem, .quam 
omnes alii codices Syro tribuunt, Symmacho ad- 


scribit. Error ex littera Z., initiali, in utroque es- 
dem, evenire potuit. Res in dubio relinquitur. Q'., 
οὐκ εὔλογος, In editione Romana οὐχ ἑχανός legiturin 
textu. 

Ibid. Hzc interpretatio Aquilze, χαίγε ἀπὸ τότε etc. 
prodit ex codice Basiliensi. 

V. 44. 'A,, Z., 8., μογιλάλον. Sic mss. 

V. 42. Sic Chronicon Alezandrinum, p. 67. —— 

V. 435. 'A., 8., ἐν ἐμοὶ, Κύριε. Ita codex. Basi- 
liensis 

V. 15. Has lectiones exhibet Chronicon Alezan- 
drinum, p. 61. 


CAPUT V ΕΧΟΡΙ. 





TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
μον ΝΤΡ) ὅ 3. 5. 
amw Um Λοιμὸς ff µάχαιρα. 
wn 4 4. 4. Αποπετάζετε. 
curn 6 6. 6. Τοὺς slanpáxtas. 
Toopi vo p ov» Όντο 1 7. 7. Κατὰ ἐχθὲς τρίτην, αὐτοὶ s 
nn ch βευέσθωσαν. . 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Invocatus est super nos. 


Cum pestilentia vel gladio, 


4. Cessare facietis. 
0. Exactores. 


7. Sicut beri nudius tertius ipsi 
vadant, οἱ colligant sibi paleain. 


VULGATA LATINA. 
9. Vocavit nos. 


Pestis aut gladius. 


4. Sollicitatis. 
6. Przfectis operum. 


1. Sicut prius : sed ipsi vadant 
et colligaot stipulas. 


AQUILA. 
$. 


Pestis aut gladius. 


4. Abducitis. 
6. Exaciores. 


7. Sicut heri nudius tertius ' 
vadant. 


557 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


Καὶ ἀἁγαμένη τῶν ποδῶν αὐτοῦ 
εἶπεν Οτινυμφίος αἱμάτων σύ pot. 


86. Αφῆχεν δὲ αὐτὸν ὅτι εἶπεν' 
Νυμφίος αἱμάτων τῆς περιτομῆς. 


SYMMACRHUS. 


Et tangens pedes ejus, dixit : 
Sponsus sanguinum tu mibi es. 


96. Dimisit autem ipsum , quia 
Jixit : Sponsus sanguinum cir- 
:umcisionis. 

9]. 

90. 


&XODI CAP. V. 
v. 


Καὶ προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας 
αὐτοῦ, καὶ εἶπεν Ἔστη τὸ αἷμα 
τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου µου. 

26. Καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ, διότι 
εἶπεν' Ἔστητὸ αἷμα περιτομῆς τοῦ 
παιδίου µου. 


27. Καὶ χατεφίλησαν ἀλλήλους, 
"AJ4Aoc* xaX χατεφίλησεν αὐτόν. 


28. Ῥήματα, ᾿Α.Ίος' σημεῖα. 


LXX INTERPRETES. 


Et procidit ad pedes ejus, et 
dixit : Stetit sanguis circumcisio- 
nis infantis mei. 

26. Et recessit ab eo propterea 
quod dixit : Stetit sanguis cire 
cumcisionis infantis mei. 


97. Et osculati sunt se invicem. 
Alius, et osculatus est eum. 


28. Verba. Alius, signa. 


258 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Καὶ Ίφατο τῶν ποδῶν αὐτοῦ, καὶ 
εἶπεν ᾿Οτινυμφίος αἱμάτων σύ pot. 


96. Καὶ ἆφηχεν αὑτὸν ὅτι εἶπεν" 
Νυμφίος αἱμάτων εἰς περιτοµάς. 


27. 


28. 


THEODOTIC. 


Et tetigit pedes ejus, et dixit : 
ponsus sanguinum tu inihi. 


26: Et dimisit eum quia dixit : 


Sponsus sanguinum ad circunici- 
siones. 


27. 
28. 


Note et varie lectiones ad cap. IV Exodi. 


V. 18. Sic codex Basiliensis, Οἱ.λοιποὶ, βάδιζε tv 
elpfjvn. — Coislin. : Οἱ Ao(zol, εἰς εἰρήνην. 

V. 21. Sic Editio Romana et Drusius. 

V. 95. lta Codex Basiliensis. — Coislin. : Οἱ Aoc- 
sol, υἱόν µου. 
R Ibid., ex Chronico Alexandrino, p. 68, et ex edit. 

om. 

V. 24. Coislin. habet : 'A., ὁ θεός. £Z.,8., Ko- 


V. 95. Ha Basiliensis codex. Editio Romana so- 
lam Aquila interpretationem habet, legiturque ibi 
méxpav. Basiliens. πέτρον. 

Ibidem. Huuc locum cujus aliquot ἁποσπασμά- 
τια exstabant apud Drusium sine interpretum 
nomine, sic restituimus ex codice Basiliensi, qui 
interpretum noiina lectionibus singulis premit- 
εἰ 


It. 
V. 96. Coislin. : Λοιποὶ, ὅτι νυμφίος αἱμάτων σύ 


ος. 
θεὸς fv, χατὰ δὲ Σ., xa 8. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
$. 
Λοιμότὴ µάχαιρα. 


4. Αποστρέφετε. 
6. 
7. Καθάπερ xa πρότερον αὐτοὶ 
ἀπερχόμενοι χαλαμάσθωσαν ἑαν- 
τοῖς ἄχυρον. 


SYMMACHUS. 
s. 


Pestis aut gladius. 


4. Avertitis. 
6 


τι Sicut prius abeuntes, colli- 
gant sibi naleam, 


Q', ἄγγελος, cum hac nota in marg. : θέλων 6 
ΥΎελος ἑνήτει ἀνελεῖν Μωῦσην. Εἴτις χατὰ μὲν 'A., 
L. χω. (sic). 


CAPUT V EXODI. 
vU, 


$. ΙΓροσχέχληται ἡμᾶς. "AA Aoc: 
(dx cae ἡμῖν. 


θάνατος f| φόνος. 


4. Διαστρέφετε. 

6. Τοῖς ἑργοδιώχταις. 

7. Καθάπερ χθὲς χαὶ τρίτην ἡμέ- 
pav à» αὐτοὶ πορευέσθωσαν, xal 
συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖς ἄχυρα. 


LXX INTERPRETES. 


9. Vocavit nos. Alus, invocatus 
est nobis. 


Mors aut cedes. 


4. Pervertitis. 
6. Exactoribus. 


7. Sicut heri et nudius tertius ; 
sed ipsi abcaut et colligant sibi 
pal«as, 


pow. llc tantum habet. 
V.97 et 28. Ex schedis Combefis. et editione Ro- 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. Διασχεδάζετε. 

6. 

7. Καθάπερ Wed xai τῆς τρ.- 
τῆς αὐτοὶ πορευέσθωσαν, xal xa- 
λαμάσθωσαν ἑαυτοῖς ἄχνρον. 


THEODOTIO. 


4. Dissipatis. 
6. 


7. Sicut heri et nudius tertius 
ipsi profecti, colligant sibi paleam. 


TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. $50 
TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμµασι, 


ongxm 15 15. 
Q'YN 


TOWUm cayo vuuy cum 16 146. 


cy 
129 18 is. 

σα κὸ -oNO 19 19. 
ΟΠΟΝΊΠ 21 21; 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
10. Et exactores. 
Urrcebant. 


16. Et ecce servi tui cxsi, et 
peccat populus tuus. 


Instabant. 


populum tuutn. 
18. Ite. 18. Ite. 
49. Dicendo non diminuetis. 
minuetur. 


91. Fetere fecistis. 


VULGATA LATINA. 
15. Praefecti quoque operum. 


16. En famuli tui flagellis cze- 
dimur, et injuste agitur contra et peccatum populo (uo. 


19. Eo quod diceretur eis : Non 


91. Fetere fecistis. 


15. Καὶ ol εἰσπράκται. 


16. Καὶ Ιδοὺ . οἱ δοῦλοί σου πε. 
πληγµένοι, xai ἁμαρτία Jai sov. 


18, 


19. λέγοντες, Οὐχ ἀφελεῖτε, 
91. Ἐσαπρισατε. 

AQUILA, 
16. Et exactores. 


16. Et ecce servi tui percussi, 


18. 
19. Dicentes, Non subtrahetis. 


21. Putere fecistis, 


Note et varie lectiones ad cap. V Ex3i. 


V. 8. Ἐπικέχληιαι ἡμῖν. lta Basiliensis codex, 
non allato interpretis nomine. 

lbid. 'A., Σ., λοιμὸς f) µάχαιρα. Ita Coislinianus. 
Basiliensis codex, tacito, ut szepe alias, iuterpretum 
nomine. lidem iuterpr: tes etiam. alibi 3271 solent 
vertere λοιµόν, sic infra. cap. ix, S et 15. Hanc 
lectionem secutus est Vulgatus int-rpres, pestis aut 
gladius. 

V. 4. 'A., ἀποπετάζετε, etc., iia Basiliensis cedex, 
in quo lectio Symmachi sic habetur, ἀποτρέπετε. 
Bed in Chronico Alexandrino melius, ni fallor, le- 


gitur, ἁποστρέφέτε. Hic notes velim vocem 9) 
alibi vertisse Aquilam, ἀποσκεδασθήσεται, dissipa. 
bitur. Sed nihilominus sincera hujus versus lectio 
ejusdem, ἀποπετάξετε, quie bis etiam reperitur 
infra Exod. xxxir, 25, eodem Aquila interprete. — 
Coislin. habet : Z., ἀποτρέπετε, quemadmodum et 
Basiliensis. Chronicon Alex., ἁποστρέφετε  ΠΙΓΔΠΙ 
mális lectionem elige. 

1. Ma codex Basiliensis, melius ut videtur 
quam editio Roin. et Drusius, qui ad Aquilain ba- 
bent, χατὰ ἐχθὲς καὶ τρίτης. Δά Symmachum, 


CAPUT VI EXODI. 


TO EBPAIKON. 


Σάμαρ., Ἰαθὲ. 'E6p., 'Atá.rrym 3 2 
ροκ cma xn 3 5 
στὸ 5x2 302 "oit 
f5-p nno 6 6. 
04 8 8. 
m^ xpo 9 HE 
o'rev wv 12 12. 
von eenmtzanns ey vio 15 43. 
D"x25 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 

2. Dominus, Samar. labe. Hebr. 
Aia. 

5. Et visus sum ad Abraham, 
ad Isaac et ad Jacob in Deo po- 


9. Dominus. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


9. Qui apparui Abraham, Isaac 
et Jácob, iu Deo omnipotente. - 


ΑΚΥΛΑΣ, 


3, 

$. Καὶ ὡράθην πρὸς ᾿Αόραὰμ 
πρὸς Ἰσαὰκ, πρὸς exe ἐν τω 
θεῷ ἱχανῷ. 

6. 

8. 

9. ᾽Απὸ κολοθότητος πνεύματος. 

12. ᾿Αχρόθυστος χείλεσν. 


16, 


AQUILA. 
2. 


δ. Et visus sum ad Abraham, 
ad Isaac, ad Jacob in Deo sulli- 


tente. ciente. 
6. De sub oneribus. 6. De ergastulo. 6. : 
8. Quam. 8. Super quam. 8. 


9. Propter angustiam spiritus. 
12. Incircumcisus labiis. 


15. Ad educendum filioc Israel 
de terra /Egypti, 


9. Propter augustiam spiritus. 
19. Incircumcisum labiis. 


45. Ut educerent filios Isruel 
de terra Ágypti. 


9, A defectione spiritus. 
12. Preputiatus labis, 


15. 








1] 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
15. 


46. Kat ol δοῦλοί δου μεμᾶστι- 
γωμένοι, καὶ ἁμαρτίαν ἔχεις. 
' 48 


19. 
21. Ἑσαπρίσατε. 
SYMMACHUS,. 
15. 
16. Et servi tui fayellati, et pec- 
€a'um habes. 


18. 
19. 


91. Putere fecistis. 


EXODI CAP. vi. 
ο. 


15. Οἱ δὲ ἐργοδιώκχται. 
t Κατέσπευδον. "Α.1.1ος ἑσπούδα- 
ον. 
16. Καὶ ἰδοὺ οἱ παϊδές σου µεμα- 
στίγωνται' ἁδιχήσεις οὖν τὸν λαόν 
σου. 


18. Πορευθέντες. "Α.1.1ος ἀπελ- 
θόντες. 


19. λέχοντες, οὐχ ἀπολείψετε. 
21. Ἐθδελύξατε. 
LXX INTERPRETES. 
13. Exactores autem. 
Urgebant. Aliss , sollicitabant. 


16. Et ecce pueri tui flagellati : 
facies igitur injuriam populo tuo. 


18. Euntes. Alius, profecti. 
19, Dicentes, non omittetis. 


21. Exsecrabilem fecistis. 


$02 
ΦΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


15. 


10. Καὶ ἰδοὺ οἱ δοῦλοί σου 
στίγωνται, xal dy ἁμαρτία εἰς τὸν 


λαόν σου. 


18. 


18. 
21. 

THEODOTIO. 
15. 


16. Et ecce servi fui flagel- - 
lantur, et peccatum in populum 
tuum. 


18. 
19. 


21. 


Note et varite lectiones ad cap. V Exodi. 


. &yopa pro ἄχυρον; ad Theodotionem, πορευθέντες, 
minus recte pro πορευέσθωσαν. Alius pro χαθάπερ 
in LXX, legit xat, et alius pro xat τρίτην ἡμέραν, 
legit xai τῆς σήμερον, et hodie. — Coislin., "A., 

«4 8., χαλαμάσθωσαν. 
V. 15. Α., xai ol εἰσπράχται. lta Basiliensis co- 
dex; atque ita vertit ipse Aquila eamdem vocem 

Job xxxvi, 7 ; at Job iii, 18, εἰσπράσσοντας. 


Ihid. "AJA44oc, ἑσπούδαζον. Sic Basiliensis, nou 


V. 16. Ita Basiliensis. Drusins Theodetionis la- 
ctionem non attulit, sed eam miscuit cum inter- 
pretatione Symmachi, quem solum memorat post 
Aqvilam. 

V. 48. "AAJAoc, ἀπελθόντες. Hanc lectionem, sine 
interpretis nomine, ex uno Basiliensi mutuamur. 

V. 19. Sic lectionem Aquilz effert Basiliensis; 
editio Romans, οὐχ ὑφελεῖτε, tantum. 

V. 91. 'A., Σ., ἑσαπρίσατε. Editio Rom. et mss. 


indicato interpretis nomine. 


ZYMMAXOZ. 
42. 
o, 


8. 
9. 
42. Οὐκ εἰμὶ καθαρὸς τῷ «φθέ- 
γµατι, 

LAS 


SYMMACIIUS. 


8. 
9. 
11. Non sum purus voce. 


13. 


Ῥλτποι.. Gu. XV. 


Regii, qui nomen interpretum omittunt. 


CAPUT VÀ EXODI. 
0’. 


2. Κύριος. 

9$. Καὶ ὤφθην ᾿λθραὰμ, xal 
Ἰσαὰκ, χαὶ Ἰακὼδ, θεὺς ὧν αὖ- 
τῶν. 

6. ᾽Απὸ τῆς δυναδτείας. "AAJoc* 
Ex τῆς χαχώσεως. 

8. El; fjv. "A L4oc* ἑφ᾽ fy. 

9. 'Anb τῆς ὁλιγοψυχίας. 

412. Ἐγὼ δὲ ἅλογός εἰμι.’Α.1.1ος 
οὐχ εἰμὶ καθαρὸς χείλεσι. 

15. Ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺς υἱοὺς 
Ἱσραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου. "AJoc* 
ἵνα ἐξαγάγῃ τοὺς νυἱοὺς "Iopah ἐκ 
γῆς Αἰγύπτου. 

LXX INTERPRETES. 
. 9. Doininus. i; 


$. Et apparui ad Abraham, et 
Isaac et Jacob, Deus exsistens eo- 
rum. 

6. De dominatione. Alius, ex 
afflictione. 

8. In quam. Alius, super quam. 

9. A defectione animi. 

19. Ego autem sine sermone 
sum. Alius, non sum purus labiis. 

45. Ad emittendum filios Israel 
de terra ZEgvpti. Alius, ut educe- 
ret filios larael de terra /Egypu. 


8 EOAOTIQN. 


9. 
49. Απερίτμητος τοῖς yea. 


13. 


THEODOTIO. 


6. 


8. 
9. 
19. Incircumcisus labiis. 


45. 


12 


565 
TO EBPAIKON. 


pos 16 16. 


320 90. 

Caewn--ha  aewvb 37 37. 
po 

crew yum — 30 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


46. Gerson. 7 
20. Et peperit. 


37. Ad educendum filios Israel 
ex /Egypto. 


16. Gerson. 


A&gypto. 


$0. Ecce ego incircumcisus 18-- 
biis. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
.Ἑλληνικοῖς γράμυασι. 


VULGATA LATINA. 


20. Qux peperit. 
21. Ut educant filios Israel de 


ofi 
AKYAAE. 


16. 


- $0. 


-AQUILA. 


10. 
90. 
21. 


90. Enincircumcisus labiis sum. $0. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Exodi. 


V. 2. In hunc locum Theodoretus de 5" lo- 
quens: Τοῦτο δὲ παρ᾽ Ἑθραίοις ἄφραστον ὀνομάζε- 
ται. ᾽Απείρηται γὰρ αὐτοῖς τοῦτο διὰ τῆς γλώὠττης 
προφέρειν. Τράφεται δὲ διὰ τεσσάρων στοιχείων. 
Διὸ xai τετράγραμμον αὐτὸ λέγουσι. Τοῦτο καὶ τῷ 
πετάλῳ ἐπεγέγραπτο τῷ χρυσῷ, ὃ τῷ µετώπῳ τοῦ 
ἀρχιερέως ἐπετίθετο, vf, ταινἰᾳ τῆς χεφαλῆς προσ- 
δςσμούμενον. Καλοῦσι δὲ αὐτὸ Σάαμαρειταὶ μὲν, 
Ἰαδ6, Ἰουδαῖοι δὲ, aid. ld est: Hoc autem apud 
Hebraos ineffabile vocatur : vetitum quippe ipsis est 


illud lingwa proferre. Scribitur autem quatuor ele- 
menlis : quapropter tetiragrammon nuncupant. [n- 
scriplum etiam. fuit. in. lamina aurea que [ronti 
summi pontificis imponebatur, vittà capitis. alliga- 
tum ; Samaritani porro vocant illud, Jabe. Judei vero, 
aia. Hzc Theodoretus, alii vero Graeci secundum lle- 
breos legunt τὸ Ay sic, ἰαώ, vel, ἰχοῦ; alii, icov. 

V. 5. Sic Demonst. évang. Eusebii, p. 240 et 
editio Rom. Aquila, ἱκανῷ, sufficienti, "Ixavóc est 
epitheton Dei. tinc apud veteres auctores eeclesia- 


TO EBPAIKON. 
ποπ στο 80 4 
mma 


vnb 9 
croi 14 
D ovo 
pm 15 
στ 
125 14 
σον 19 
ὈΌλν ον] 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Vide, dedi te deum ipsi Pha- 
0. 


zayoO 'un | 


ra 
1. Quando locuti sunt. 


9. In draconem. . 


11. Etiam ipsi genethliaci Agy- 
pti in incantationibus suis sic. 


15. Roboravit se. 
Locutus est. 

14. Grave est. 

19. Super aquas. 

Et super paludes eorum. 


CAPUT VII EXODI. 


.. TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
1. Ecce constitui te deum Pba- 
raonis. 
1. Quando locuti sunt. 


9.. 1n colubrum. 


11. Et fecerunt ipsi etiam per 
iucantationes /Egypliacas, et ar- 
cana quzdam, similiter. 


15. Induratumque est. 
Przceperat. 

44. Ingravatum est. 
49. Super aquas. 

Àc paludes. 


ΑΝΥΛΑΣ, 


1. δὲ, δὲδωχά σε θεὺν τῷ ὅπ- 


ραῷ. 
4. 


9. Κῆτος, 
11. Καΐγε αὑτοὶ ol χρυφιαδταὶ 


“Αἱγύπτου ἐν Ἠρεμαίοις αὐτῶν ob- 


τως. 
40. 


11. 
49. Ἐπὶ τὰ ῥεῖθρα. 


AQUILA. 
|. Vide, dedi te deum Pharaoni. 


1. 


9. Cetus. 


11. Atque ipsi occultorum in- 
terpretes ZEgypti in incantationi- 
bus suis sic. 


15. 


14. 
19. Super fluenta. 





$05 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


3U. Οὐκ εἰμὶ χαθαρὸς φθέγµατι. 


SYMMACHUS. 


10. 
90. 
21. 


50. Non sum purus loquela. 


EXODI CAP. Vil. 
0. 


16. Γερσών. "AAJ4oc: Γεδσών. | 


Bis. 


.. 90. Καὶ ἐγέννησεν. "AAAoc* καὶ 


ἔτεχεν. 


97. Καὶ ἐξῆγαγον τοὺς υἱοὺς 
Ἰσραὴλ ἐκ γῆς Λἰγύπτου. "AAAoc* 
ὥστε ἐξαγαχεῖν τοὺς υἱοὺς Ἱσραἢλ 
ἐξ Αἰγύπτου. 

50. Ἰδοὺ ἐγὼ ἰσχνόφωνός εἰμι. 
"AJ4Aoc, οὐχ εἰμὶ χαθαρὸς χείλεσι. 


LXX INTERPRETES. 


16. Gérson. Alius, Gedson. Bis. 
90. Et genuit. Alius, et peperit. 


27. Et eduxerunt filios Israel 
de terra Egypti. Alius, ut educe- 
rent filios Israel ex Egypto. 


30. Ecce ego gracili voce sum. 
Alius, non sum purus labiis. 


$366 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTID. 


27. 


$0. 


Note et varia lectiones ad cap. VI Exodi. 


éticos, Deus szepe txavóc vocatur. 


V. 6. "A44oc, &x τῆς χαχώσεως, Ita Basil. , non 


indicato interprete. 


V. 8. "AJJoc , ἐφ fv. Sic idem Basil. 

V. 9. ’Α.1.Ίος. ἀπὸ χολ. Sic Basil., ac Drusius 
etiam , sed hic postremus sine nomine interpretis. 

V. 19. Sic Drusius et Chronicon Alexandrinum, in 
quo male ad Aquilam legitur, ἄλογος χείλεσι. 

V. 43. "AAAoc, ἵνα eic. Sic quidam mss... 

V. 16. "AAJAoc, Γεδσών. Sic codex Basiliensis, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 
1. "DÀ, χατἐστησά σε θεὺν Φα- 
pao. 
1. 
9. 


. M. Καὶ αὐτοὶ οἱ ἑπαοιδοὶ τῶν 
Αἰγυπτίων διὰ τῶν ἀποκρύφων 
αὐτῶν ὡσαύτως. 

15. ἸΑντέστη. 


44. "Av£veuce. 
19. 


ISYMMACHUS. 


1. Vide, constitui te deum Pha- 
raoni, 


1. 


9 


A1. Et ipsi incantatores Zgy- 
ptiorum per secreta sua similiter. 


45. Restitit. 


44. Renuit. 
19. 


CAPUT VII ΕΧΟΡΙ. 
σ. 
1. Ἰδοὺ δἐδωχά σε θεὺν Φαραῦ. 


1. Ἠνίκα ἑλάλησεν. 
ἑλάλησαν. 


9. Δράκων. 

41. Καὶ ἐποίησαν καὶ οἱ ἑπαοιδοὶ 
τῶν Αἰγυπτίων ταῖς φαρμµακείαις 
αὐτῶν ὡσαύτως. 

15. Κατίσχυσεν. 

Ἐνετείλατο. "AAAoc* ἑλάλησεν. 

41. Βεθάρηται. 

19. Ἐπὶ τὰ ὕδατα. 


"AAAoc* 


Ext τὰ ἔλη αὐτῶν. “Αλλος: 


ἐπὶ τὰς λίµνας αὐτῶν. 
LXX INTERPRETES. 
.1. Ecce dedi te deum Pharao- 
ni. 


7. Quando locatus est. Alius, 
locuti sunt. 


9. Draco. 


41. Et fecerunt etiam incantato- 
res /Egypliorum veneficiis suis si- 
militer. 


13. Invaluit. 
Przcepit. Alius, dixit. 
14. Aggravatum est. 
19. Super aquas. 


Super paludes eorum. Alius, 
super stagna eorum. 


qui bis hahet Γεδσών, et bis etiam Γηδσών pro Γερ- 
σὺν ob similitudinem Ἱ et ^. 
frequens observatur. IEEE 

Y. 90."AA4A0c, καὶ ἔτεχεν. Ita codex Basiliensis, 
xaY ἔτεχεν, non indicato interpretis romine. 

V.91." A44., ὥστε elc, Hanc lection. habent cate- 
nz Reg. et sched: Comb., non allato nomine interp. 

V. 30. Cod. Coislin., Z., ja, 
habent οπίου Regie et schede Combelisianz, non 
allato nomine interpretis. | 


Haec commutauo 


οὐκ εἰμὶ xa9apóc, quod 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. θεὸν Φαραώ. 
1. 


9. 
A4. Καΐγε αὐτοὶ οἱ ἑπαοιδοὶ τῶν 
Αἰγυπτίων iv ταῖς φαρμακείαις 
αὐτῶν ὡσαύτωςε 

45. 


A4. 
19. 


TBHEODOTIO. 
1. Deum Pharaoni. 


1. 
9. 


41. Atque ipsi incantatores JFgy- 
ptiorum in veneficiis suis similiter. 


50] 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


ΥΙΟ oen ο ο 33 
o0 


you 

πο ο cum ΤΡΙ 24 
mrw)5 do νὸ πο Ὁς Ν π 
"N'ES 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


92. Et fecerunt sic genethliaci 
JAEgypti incantationibus suis. 


-Et non audivit. 
94. Et foderunt omnes AEgyptii 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSURT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
1, | 


24. 


VULGATA LATINA. 


.39. Feceruntque similiter male- 
fici Agyptiorum incantationibus 
suis. 

Nec audivit. 


94. Foderunt aulem omnes 


eircuitibus fluminis aquas ut bi- 4Egyptii per circuitum fluminis 
berent, quia non poterant bibere aquam ut biberent : non enim 


ex aquis fluminis. 


poterant bibere de aqua fluminis. 


ys 
ΑΚΥΛΑΣ. 


Φ9. Kal γε αὐτοὶ οἱ χρυφιασταὶ 
«Αἰγύπτου xal £v Ἱρεμαίοις οὕτως 


94. Καὶ ὥρυξε πᾶσα tj Αἴγυπτο; 
κυχλόθεν τοῦ ῥείθρον Sip o9 
πιεῖν, ὅτι οὐχ ἡδύναντο πιεῖν 6x τυῦ 


Ὅδατος τοῦ ποταμοῦ. 


AQUILA. 


49. Atque ipsi occultorum in- 
terpretes Egypti et inincantatie- 
nibus suis sic. 


94. Et fodit universa. /Fgyptus 
in circuitu alvei aquam ad biben- 
dum, quia non poterant bibere ex 
aqua fluminis. 


Not et varit lectiones àd cap. VII Exodi. 


V. 4. Sie versionem Aquil:e habet codex Dasi- 
Hensis. Alii omnes et Drusius, θεὸν Φαραώ. Prz- 
etat lectio Basiliensis. Qu: Tlreodotionis sunt , ei 
uno Basiliensi prodeunt. 

V. 71. "AJAAoc , ἑλάληόαν. Sic catene nosirge ma- 
nuseripte. 

V. 9. "À., χήτος. Coislin. 


V. 11. Sic omnes lectiones plenas habet Basi- — 


liensis cum nominibus interpretum. Codex quidam 
Colbertinus &d lectionem Symmachi habet £v ἆπορ 
xp) Regius 1888, &v ἀποχρύφοις.' sed hi ἀπο" 
σπασµάτια tantum afferunt. Basiliensis vero le- 
ctiones integras exhibet, et διὰ ἑῶν ἀποχρύφων is 
babet; hoc scilicet versu et 22; editio item Ro- 
mana διὰ τῶν ἀποκρύφων. Vocem Qu^ xpog:a- 
στἠς vertere solet Aquila. Sic Gen. xui, 8, et infra 


- 


TO EBPAIKON. 
Toro ὅ 


tyTava pee 17 


Όντηων πο 8 


Tax" Í4 
anon eun 
aT 45 
D325 16 


v5 mn yon oy» UU 


VERSIO HEBRAICI TEXT, 
9. ln, conspersiones tuas. 


7. Genethliaci incantationibus 
suis. 


8. Et dimittam populum. 


14. Et congregaverunt. 
Acervos, acervos. 

45. Mespiratio. 

16. In pediculos. 


17 .0mnis pulvis terre fuit pedi- 
culi. 


CAPUT VIII EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
5, | 


1 


NULGATA LATINA. 
9. Et in reliquias ciborum tuo- 
rum. 


7. Malefici pert incantationes 
Suas. 


8. Et dimittam populum, 


14. Congregaveruntque. 
In immensos aggeres. 
15. Requies. 

16. Sciniphes. 


11. Omnis pulvis terre versus 
est in sciniphes. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
o. 


T. Οἱ κρυφιασταὶ ἐν ἀρεμαίοις 
αὐτῶν. 

8. 

44. Zuvéyocav. 
; Ἄόρους, χόρους. 

45. ᾿Ανάπνενσις. 

46. 


11. 


AQUILA. 
ὃν 


. 7. Occultorum interpretes. in 
incantationibus suis. 


8. 


44. Obruerunt. 
Cumulos, cumulos, 
15. Respiratio, 

10. 


17. 





δη) 
ΣΕΜΜΑΧΟΣ. 


99. Καὶ αὑτοὶ ol ἐπαοιδοὶ τῶν 
Αἰγυπτίων διὰ τῶν ἀποχρύφων αὖ- 
κῶν ὡσαύτως. 


Οὗ προσέσχεν. 
94. " Ίρυσν δὲ πάντες οἱ Αἰγύ- 
πτιο χύχλῳ τοῦ ποταμοῦ εἰς ὕδωρ 


ὥστε πιεῖν, ὅτι οὐχ ἠδύναντο πιεῖν 
ἐκ τοῦ ὕδατος τοῦ ποταμοῦ. 


SYMMACHUS. 


92. Et ipsi incantatores JEgy- 
ptiorum per secreta sua similiter. 


Non attendit.. 


94. Foderunt autem omnes JE- 
gyptii in circuitu fluminis propter 
aquam, ut biberent, quia uon po- 
terant bibere ex aqua fluminis. 


ΕΧΟΡΙ CAP. ΥΙΗ. 
0’. 


99. Ἐποίησαν δὲ ὡσαύτως xol 
ol ἐἑπαοιδοὶ τῶν Αἰγυπτίων ταῖς 
qappaxelatz αὐτῶν. 


QÀx εἰσήχουσεν. 

41. "Ώρυξαν 6t πάντες οἱ Αἱ- 
γύπτιοι χύχλῳ τοῦ ποταμοῦ, ὥστε 
πιεῖν ὕδωρ * καὶ οὐχ Ἠδύναντο πιεῖν 
ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. 


LXX INTERPRETES. 


99. Et fecerunt similiter in- 
cantatores /Jgypüorum veneficiis 
suis. 

Non exaudivit. 


24. Foderunt autem omnes JE- 
gvptii in circuitu fluminis, ut bi- 
berent aquam : et non poterant 
bibere de aqua fluminis. 


$70 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


92. Kaive αὐτοὶ οἱ ἑπαοιδοὶ τῶν 


Αἰγυπτίων ἐν ταῖς φαρμαοψίαις 
αὐτῶν ὡσαύτως. 


24. Καὶ ὥρυξαν πάντες οἱ Al- 
ύπτιοι οἱ χύχλῳ τοῦ ποταμοῦ 
δωρ εἰς τὸ πιεῖν, ὅτι οὐκ BO. 
vavto πιεῖν ἐκ τοῦ ὕδατος τοῦ 
ποταμοῦ. 


τΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


43, Atque ipsi incantatores 4- 
fypüorum in veneficiia $uij$ simi- 


24. Et foderunt omnes JEgyptii, 
qui in circuitu fluminjs, aquam 
ad bibendum; quia non peterant 
bibere ex aqua fluminis. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Exodi. 


vers. 22.—Coi-lín. ad Aquilam babet χρυφιασταί, et 
ioid. ad Symmachum, ἀποκρύφῳ, Sed idem vers. 22, 


Σ.. διὰ τῶν ἀποχρύφων, 
V. 15. Σ., ἀντέστη. Ex Coislin. 


lhid. "A.Ltoc, ἐλάλησεν. Sic catene Regis et 


GConbelisianz. 


V. 19.'A., ἐπὶ τὰ ῥεῖθρα. Sic codex Regius 1871, 
qui sequentem etiam lectionem habet sine inter- 


LYMMAXOZ.. 
3. 


7T. Οἱ ἑπαοιδοὶ διὰ τῶν ἀποχκρύ- 
Κω, αὐτῶν, 


δ. 


11. 

Κόρους, xópou;. 
15. Ἂνεσις. 
16. 


uU. 


SYMMACHUS. 
$. 


1. Incantatores per secreta sua. 


14. 

Cumulos, cumulos. 
15. Remissio. 

16. 


41. .”.. 


pretis nomine. 


V. 99. llic versus, similis prorsus madecimo 
babetur in edit. Rom. sine nominibus iuterpretum, 


uno etzcepto Aquila. Sed nomina feruntur in Basi- 


liensi. 


V. 94. Sic totas trium interpretu 
affert codex Basiliensis ; editio autem Homana 80- 
lius Aquilz habet. 


CAPDT VIII EXODI. 
0’. 


3. Ἐντοῖς φυράμασίσου. "AJ Ίος" 
ἐν τοῖς φρέασί σου. 

7. Οἱ ἑπαοιδοὶ {ἐ- τῶν Αἰγυ- 
πτίων ἓν ταῖς ἑπαοιδίαις ? xaX ἐν 
ταῖς φαρμαχείαις αὐτῶν. 

8. Ἐξαποστελῶ αὐτούς. "AAAoc* 
ἐξαποστελῶ τὸν λαόν. 

44. Συνἠγαγον. 

Θηµωνίας, θηµωνίας. 

15. Ανάψυξις, 

10. Σχνίφες. "Α.Ίος' σχνίπες. 
"AAAoc* φθεῖρες. 

417. Καὶ ἐν παντὶ χώματι τῆς γῆς 
ἑγένοντο oi σχνίφες. ᾿Α.1.Ίος xai ὁ 
χοῦς τῆς γῆς ἑγένετο εἰς σχνίφας. 


LXX INTERPRETES. 


9. In conspersis tuis. Alius, in. 


puteis Luis. 

T. incantatores. 4- /Egyptiorum 
i0 incantationibus ? et in. venefl- 
ciis suis. 

8. Dimittam 609. Alius, dimit- 
tam populum. 

14. Collegerunt. 

Ácervos, acervos. 

15. Refrigeratio. 


16. Sciniphes. Alius, scinipes. 
Alius, pediculi. 

17. Ει in. omni pulvere terra: 
facti sunt sciniphes. Alius, et pul- 
vis terra factus est in sciniphes. 


lectipnes 


GEOAO0TIAN. 
3. 


1. Ol ἑπαοιδο;, ἐν ταῖς φαρμο- 
χείαις αὐτῶν. 


δ. 
14. 


15. 
10. 


17. 


THEODOTIO. 
$. 


7. lucantajores in — veneficiis 


$ujs. 
8, 


14. 





37 
ευ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
Qio)yer TW Τὸ Σαμαρ., χόραχα. 24 
mawa 


ο pua 22 
mn 

nnon 24 
run 29 

um 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


21. Mixtionem. Samar., corvum. 


Terra. 
92. Ghosen. 


Ut non sit. 

24. Corrumpebatur. 
29. Ecce. 

Fallere. 


MEXAPLORUM QUJE SÜPERSUNT. ᾗὉς sn 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


21. 


22. 


29. 


VULGATA LATINA. 
21. Omne genus muscarum. 


Universa terra. 
92. Gessen.' 


Ut non sint. 

24. Corrupta est. 
99. Deest. 
Fallere. 


AKYAAZ 


21. Παμμυνῖαν.. 


92. . 


94. 
29. 
Παραλογίσασθαι. 


AQUILA. 
91. Omnimodam muscam. 


22. 


94. 
99. 
Fallere. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Exodi. 


Ibid. Φαρμαχείαις. Coislin. ad marg., ἐπαοιδαῖς. 





V. 5. "A4Jo0c, ἓν τοῖς φρέασί aov. Sic Rey. 1871, 
sine nomine iuterpretis. llle vero quisquis fuerit, 
legisse videtur "rrr wu. 

V. 7. Aquile, Symm. et Theod. lectiones habet 
eod. Basiliensis. Tov U' interpretationem sic liabet 
codex Ref. 1871, qui locum obelo notatum indicat, 
quia in Hebrao non exstat. H:c autem obclo si- 

nantur, τῶν Αἰγυπτίων ἓν ταῖς Ena0:6lats, f. ἁπαοι- 
ig. Hoc postremum ἐν ταῖς ἐπαοιδίαις, non legi- 
tur in editione Romana. 


V. 8. "AdAoc, ἐξαποστελῶ τὸν λαόν. Haec lectio 
habetur in mss. nostris, et in edit. Rom. notatur 
ut varia lectio LXX lnterpretum. 

lbid. O', περιελέτω. Coislin. ad marg., ἀφελέτω. 

V, 14. "À., συνἐχωσαν. lta Basiliensis codex. 

Ibid. codex Dasiliensis lectionem, xópouc, χόρους 
uni Aquilz tribuit ; Chronicum autem Alexandrinum 
p. 71, Aquilz et Symmacho, qu:e leeno confirma- 
tur ex cap. XLy Ezech. , ubi ead. vox Hebr. χόρους 


CAPUT IX EXODI. 
TO EBPAIKON. . TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 
FUN IN2 2 2. 9. 
p" Ἐπιλαμθάνῃ. 
T22 023 9 3. 5. Λοιμὸς βαρύς. 
14 4. 4. | 
ΠΑΣΗ 9 9. 9, dPAuxtlücg πεταζόµεναι. 
e wich TW nw cw 44 14. 14. Ἐγὼ ἁποστέλλων σὺν πά- 
5 σας τὰς θραύσεις µου πρὺς χαρ- 
T δίαν σου. 
4273 15 15. 15. Ἐν λοιμῷ. 
Tray 16 16. 10. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
2. Renuis. 9, Renuis. 2. 
Retinens. Retines. Coerces. 
9. Pestis gravis. 9. Pestis gravis. 9. Pestis gravis. 
4. Verbum. &. Nihil omnino. 4 


9. Inflationes. 


14. Ego mittens omnes plagas 
meas ad cor tuum. 


15. In peste. 
46. Stare feci te. 


super cor tuum. 
15. Peste. 
46. Posui te. 


9. Vesicz turgentes. 


14. Mittam omnes plagas meas 


9. Vesicz expansa. 


44. Ego mittens omnes fractio. 
nes meas ad cor tuum. 


45. In peste. 
16. 





91^ 


ΣΕ] EXODI CAP. ΙΧ. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΛΟΤΙΩΝ, 
e. 81. Κυνόμυιαν. "AJdoc xowó- — 24. 
μνιαν. 
ag ' Ei; τὴν γῆν. "Αλλος ἐπὶ τῆς 
» ς. 
233. 99. Teoép, "AAJdoc εἰσαγωγὴ 23. 


αὐτῶν. 
00x ἔσται. 


Ὥστε μὴ γενέσθαι. 


91. Ἐφθάρη. 94. Ἐξωλοθρεύθη. $4. 
99. 99. "0 δέ. "Α.1Ίος ' ἰδού. 29. 
Παραλογίσασθαι. Ἐξαπᾶτῆσαι. 
^ ΦΥΜΜΛΟΠΟ. LXX ΙΝΤΕΒΡΕΕΤΕΡ. THEODOTIO. 
21. 21. Cynomyiam. Alius, ceno- — 21. 
myiam. 
In terram. Al.,super terram. 
92. 29. Gesem. Alius, introductio «32. 
eorum. . 
Non erit. Ut non sit, 
$4. Corrupta est. 94. Destructa est. 94. 
29. 99. Ille vero. Alius, ecce. . 99. 
Fallere. Decipere. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Exodi. 


vertitur α tribus int. Coislin. vero : 'À., σωροὺς, 
σωρούς. 

. 15. Ita codex Basiliensis lectionem Aquilz et 
Symmachi exhibet. Coislin., Δ., ἀνάπαυσις. Sed 
melius ἀνάπνενσις aliorum. 

V.16. "AAAoc, σχνίπες etc. Iia catenze Regiae ct 
edit. Rom, qux habet φθεῖρες, nec indicat eujus sil 
hzc lectio. . 

V. A7."AAAoc , xaX ὁ χοῦς τῆς γῆς etc. Sic Reg. 


4971, exciso interpretis nomine, ut sape diximus. , 


Videtur autem hzc lectio esse. Aquile vel Symma- 
chi, vel utriusque. 

V. 91. lta. Drusius. Samaritanus habet χόραχα, 
corvum, ac si legeretur 2^y. 

lbid. "A.4oc, ἐπὶ τῆς γῆς. Sic Basiliensis, non 
indicato interprete. 

V. 99. "AA.loc, ἰδού. Sic codices quidam. 


lbid. 'A., E., παραλογίσασθαι. lanc lectionem 
babent Basiliensis, Reg. 1888 et Drusius. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ: 


9. ᾿Απειθεῖς. 
Κατέχεις. 

δ. Λοιμὸς βαρύς. 
4 


9. ὤλυχτίδες ἐξανθοῦσαι. 


14. Αποστελῶ πάσας τὰς πλη- 
Ἱάς µου ἐπὶ χαρδίαν σου. 


15. Ἐν λοιμῷ. 
16. 


SYMMACHUS. 


2. Non ubtemperas. 
Detines. . 

5. Pestis gravis. . 
4. 


9. Vesicz efflorescentes. 


14. Mittam omnes plagas meas 
super cor tuum. 


15. In peste. 
460. 


e 


CAPUT IX ΕΧΟΡΙ.. 


0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

9. Mh βούλει. 3. 

Ἐγχρατεῖς. 

9. θάνατος μέγας. 2. 

&. Ῥητόν. "AAAoc* οὐδὲν ὁτιοῦν. 4. 

9. Ἀλυχτίδες ἀναζέουσαι. " AAAoc* 9. 
φλυχτίδες ζέουσαι. 0 

44. Ἐγὼ ἑξαποστέλλω πάντα τὰ 14. 
συναντήµατά µου εἰς τὴν xapblav 
σου. 

45. θανατώσω. , 45. 

46. Διετηρήθης. "AJAoc* διετή- 16. 
ρησά σε. 

LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

9. Non vis. 9. 

Retines. 

9. Mors inagna. 9. 

4. Verbum. Alius,nihil omnino. 4. 

9. Vesicae effervescentes. Alius, 9. 
vesice ferventes. 

14. Ego emittom omnes impe- — 14, 
(ius meos ad cor tuum. 

15. Morti tradam. 45. 

16. Conservatus es. Alius, con- — 16. 


servavi te. 


515 HEXAPLORUM QUA£ SUPERSUNT. 376 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


TO EBPAIKON. 
"M 
οπου 17 17. 
T2 Τη 48 18. 
Io 
py 90 90. 
va 92 — 32. 
τρ 25 95. 


mpon 34 24. 
πτοἙ “ον nw 95 25. 


Dy53 wen 27 27. 


noo»m $2 92. 
"y^Doyo 9 $9. 


muro v22 vn" 
up un 55 95. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Nomen meum. 


-41. Elevans te. 4T. Retines. 


48. Grandinem gravem. 


VULGATA LATINA. 


Nomen meum. 


48, Grandinem multam. 


41. Αντιποιῇῃ. 

18. Χάλαξζαν βαρεῖαν. 
Ἐθεμελιώθη. 

20. 

22. 


35. 


94. Συναναλαμθανόµενον. 
25. 


9]. 


923. Ζέα. 
93. 


Καὶ ἐξεπέτασε τὰς χεῖρας aito 


πρὸς Κύριον. 
25. 


AQUILA. 


47. Detines.- 
18. Grandinem gravem, 


Fundata est. Fundata est. Fundata est. 

90. Fugere fecit. 20. Fecit confugere. ' 20. 

23. In omni terra. $2. In universa terra. 22. 

95. Voces. 95. Tonitrua. 25. 

$4. Immiscens se. 294. Grando et ignis mista. 94. Comprehensus. 


$25. Omnia quz in agro. 


$5. Cunclaque fueruntinagro, X $5. 


$7. Peccavi hac vice, 97. Peccavi etiam nunc. 91. 
32. Spelta. 33. Far. 59. Far. 
959. A Pharao. 99. A Pharaone. 99. 


Et expandit volas suas ad Do- 
minum. 


55. Filios Israel. 


Tetendit manus. 


Et expandit manus suas ad De- 
minum. 


$5. Filios Israel. 95. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Exodi. 


"A Σ., ἀπειθεῖς. Hane lectionem alfert Reg. 


lbid. Ex Basiliensi unico lecti il: 
Byoinachi mutuamur. cionem Aquilo et 
l. o." ^ Σε λοιμὸς βαρύς. Sic Basiliensis. 

V. 4 AJ.Aoc, οὐ iy Leon, Ex Coislin. 

V. 9. Sic Bas.liensis et editio Romana, ubi πετα- 
ζόμεναι verütur volatice ; sed melius expanse : 
nau πετάτω el πετάννυµε, semper expando οἱ ex- 
iciulo siguiicat, Easdem Aquilie et Symmachi. le- 
Ccuenes sin« discrimine habent codex Reg. 1888 et 
Col tiunus unus, — Co slin. Z., ἐξανθοῦντα. Basi- 
lieusis, Σ., ἐξανθοῦσαι. Id est φλυχτίδας, uL habetur 
in LXX. Crederem Coisliniani lectionem sincerio- 


rem esse, Symmaeliumque vócem ny2y2N alio no- 
mine quam LXX in neutro genere vei lisse. 

V. 14. 'A., ἐγὼ ἀποστέλλων etc. Sic Basil 

V. 15. Lectiones. item. omnes. versuum 15, 46, 
i 18 εἰ 22, ex €odeu codice Basiliensi pro- 

eunt. 

V. 46. Ubi LXX δύναμιν babent, Coislin. ad 
marg., ἰσχύν. ] 

V. 17. Coislin. in textu habet ἐγχρατεῖς et in 
marg. ἐμποιῇ, qu: postrema lectio est in edit, 
Hom. Aquilae vero εἰ Symin. lectiones exbibet, ut 
tios ediuimus. 

V. 90. Σ., διέσωσεν. Ex Coislin. 

. V. 235. lta codex Colbertinu£, qui hzc habet ad 








Israel. 


37 EXODI CAP. TX. $78 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 
"Ονομά µου. " Aloe * δύναμίν. 
μου. 
V. Κατέχεις. 47. Ἐμποϊῇ. 17. 
18. Χάλαξαν βαρεῖαν, 48. Χάλαζαν πολλήν. 48. 
Ἐθεμέλιώθη. Ἔχκτισται. | 
90. Διέσωσεν. 90. Συνήγαχεν. 20. 
$2. 22.'Ezi τῆς γῆς. "AJ doc, tv τῃ — 93. 
vot. 
25 25. Φωνάς. "AJlJdoc* ἀνέμων — 95. 
ἥχους. "AA.loc* βροντάς. 
31. Ἐνειλούμενον, 94. Φλογίκον. 94. 
25. 95. Deest. "AAAoc- πάντα ὅσα 95. 
Ἶν àv τῷ πεδίψ. 
27. 97. Ἡμάρτιχα τὸ vov. "Α.1άΐος «31. 
ἡμάρτηχα Ev καιρῷ ἕως τοῦ νῦν. 
32, 92. "OXupa. 92. "OXopa. 
$5. 95. 'Amb Papam. "AJAJAoc: παρὰ — 335. 
π[(οσώπου Φαραώ. 
Καὶ ἐξέτεινε τὰς χεῖρας πρὸς 
Κύριον. 
25. $5. Τοὺς υἱούς Ἰσραήλ.᾿Α.1.1ος 55. 
τὸν λαὺν Ἰσραῇλ. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOT!0. 
Nomen meum. Alius, virtutem 
meam. 
U. Retines. 17. Insultas. 17. 
18. Grandinem gravem. 48. Grandinem multam. 18. 
Fundata est. Condita est. 
20. Conservavit. 90. Congregavit. 30. 
22. 99. Superterram.Aliws,ingran- — 22. 
dine. 
35. 95. Voces. Á/ius, ventorum so. — 25. — 
nitus. Alius,Lonitrua. : 
21. Obvolutus. 21. Flagrans. 24. 
25. $5. Deest. Alius, omnia que- — 95. 
cumque erant in campo. 
27. 97. Peccavi nunc. Alius, pecca- — 27. 
vi in tempore usque nunc. 
55. 32. Far. 32. Far. 
99. $5. A Pharaone. Aíiws, a con- — 35. 
spectu Pharaonis. 
Et extendit manus ad Domi- 
num. 
35. 29. Filios Israel. Alius, populum $5. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Exodi. 


marginem : Κύριος ἔδωκε φωνὴν, ἄλλος φησὶν, ἀνέ- 
ων fixovc* ἄλλος, βροντάς. Id est « Dominus de- 
du vocem ; alius ait, ventorum sonitus; alius, toni- 
rua. » 

V. 24. Has lectiones Aquilie et Symmachi habent 
Basiiensis et Colbertinus supra memoratus. 

.. V. 27. "A.loc , ἡμάρτηκα Ev χαιρῷ ἕως τοῦ νῦν. 
Sic habent ltegius 1825 et editio Romana, non al- 
lato interpretis nomine. 

V. 52. "A., (£a. Sic editio Romina. In hunc lo- 
cum hzc Drosius hahet : « Zéa vel Cetá, id est far.» 
Hieron. Is. xxviut, 95 : « Pro farre, quod Greci ζέαν 
tocant, quidam viciam intelligunt. ldem Ezech. iv, 9: 
(uam nos viciam interpretati sumus, pro quo in He- 


breo dicitur eco», LXX Theodotioque posuerunt 
ὄλυραν , quam alii avenam, alii secale putant ο 
Aquile autem prima editio et Symmachus ζέας sive 
ζειάς interpretati sunt , quas nos vel far, vel gentili 
Itatie Pannonieque sermone spicam ape!tamque d 
cimus. » Lexicon vetus, far, Ceux, σἶτος, ὄλυρα. Fa- 
rina, ζειὰ. ὕλυρα. Hesychius quoque ζειάς exponit 
ὀλύρας. Aliter Plinius, quem vide, si placet. R. Da- 
vid in libro Radicum rvzp2 spelta. ldem in Coin- 
mentariis, quos in. Ezechielem composuit, "202 
« vulgo, inquit,! Yo", (seigle) id est secale, sí recle 
capio: » Hactenus Drusius. . 

. $3 et 55. Lectiones horum versuum ex Basi- 
liensi codice mutuamur. 


TO EBPAIKON, 
Tnt 


τν b 
Ny" Tb" 6 
Τὸ Σαµαρ., εἰς ἅτας. ΡΟ) 7 


πει ποπ ντ 


ΟΥ Ὀ ταν 19 ym oen Τὸ Σαμ. 
πρὶν γνῷς ὅτι ἀπόλλνται Αἴγυπτηςι 


ny-w 8 
T? vp23 9 


. D:3uo07w' 10 
"DM Των Coa om) vba 


FT 


D"rp 13 

Ώυτρη 

Πο 14 

p" 15 

'. wp? 16 
"Tin 


AEN-TI 22 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Aggravare feci. 
9. Residuum. 
6. Et avertit se, et egressus est. 


1. lh scandalum. Samar., in 
noxas. 


Et servient Domino Deo suo. 


Num ante scies quod periit 
JEyyptus? Samar.. antequam no- 
δ035 quod periit Jgyptus. 


8. Ad Pharao. 


9. Et in bobus nostris ibimus. 
40. Infantes vestros. 


411. Ite nunc, viri,et servite Do- 
mno. 


46. Orientalem. 
Orientalis. 

44. Et requievit. 

45. Operuit. 

16. Ad vocandum. 
Peccavi. 

22. Obscuritas caliginis. 


 BEXAPLORUM QUAE SUPERSÜNT.- 


CAPUT X EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATIN«. 


4. Induravi. 
b. Quod residuum fuerit. 


6. Avertitque se, et egressus. 
est. 


71. Scandalum. 
Ut sacrificent Domino Deo suo. 


Nonne vides quod perierit ZEgy- 
ptus? 


8. Ad Pharaonem. 


9. Et armentis. 
10. Parvulos vestros. 


41. Sedite tantum, vici, et sacri- 
ficate Domino. 


13. Ventum urentem. 
Ventus urens. 

44. Et sederunt. 

15. Operueruntque. 
16. Vocavit. 

Peccavi. 

22. Tenebra horribiles. 


AKYAAX. 
4, 


5. Λεΐπον. 
6. Καὶ ἐχχλίνας ἐξῆλθεν. 
1. Πρόσπταισμα. 


"Apa οὕπω οἴδας.... . 
8. 
9. 


0. Τὰ νήπια ὑμῶν. 
M. 


415. Καύσωνα., 


. 'O χαύοω». 


44. ᾽Ανέπανσεν. 


45. Ἑσχοτάσθη. 
16. 
33. 
AQUILA. 
1. 


5. Residuum. 
6. Et avertens se exii 


1. In scandalum. 


Annondum nosti... 


8. 
9. 

10. 
4. 


Infantes: vestros. 


15. Ventum urentem. 
Ventus urens. 

14. Et requievit. 

45. Obscurata est. 
16. 


22. 








58 
ZYMMAXOCZ. 
|. 
9. 
6. 
7. Πρόσπταισμα. 


"Apa οὕπω οἴδας; 
8. 
9. 


10. Τὸν ὄχλον ὑμῶν. 
M. 


45. Καύσωνα. 
Ὁ χαύσων. 

A. 

15. Ἐσγοτάσθη. 
16. 


Ἐσφάλην, 
22. Γνόφος. 


SYMMACHUS. 


1. 
5. 
6 


T. In scandalum. 


Λη nondum nosti? 


9. 


10. Turbam vestram. 
M. 


15. Ventum urentem. 
Ventus urens. 

44, 

15. Obscurata est. 
16. 

Erravi. 

32. Caligo. 


EXODI CAP X. 


CAPUT X EXODI. 
ο. 


4. Ἐσκλήρυνα. "AdAoc* ἐδά- 
βυνα. 
^. B. Καταλειφθέν. 

6. Καὶ ἐχχλίνας ἐξήλθεν. 

7. Σχῶλον. 


Ὅπως λατρεύσωσι τῷ θεῷ αὖ- 
τῶν. "Α.1.Ίος ὅπως θύσωσι Κυρίῳ 
τῷ θεῷ αὐτῶν. 

"H εἰδέναι βούλει, ὅτι ἁπόλωλεν 


"Αἴγυπτος; 


8. Πρὺς Φαραώ. "AJAoc* εἰς 
πρόσωπον Φαραώ. 

9. Καὶ βουσὶν ἡμῶν 3X πορευ- 
σόμεθα 

40. Τὴν ἀποσχευὴν ὑμῶν. 

11. Πορευέσθωσαν δὲ οἱ ἄνδρες, 
xaX λατρευσάτωσαν τῷ θεῷ. "AA- 
Ίος" πορεύεσθε δὴ, οἱ ἄνδρες, xai 
λατρεύσατε τῷ Kuplo. 

45. Νότον. 

Ὁ νότος. 

14. Κατέπαυσεν. 

4ὔ. Ἐχάλυψε. 

46. Καλέσαι. "AAAoc* καὶ ἑχάλε- 


LXX INTERPRETES. 


4. Induravi. Alius, aggravavi. 
5. Quod relictum est. 
6. Et avertens se exiit. 


1. Scandalum. 


Ut serviant Deo suo. Alius , ut 
sacrificent Domino Deo suo. 

Numquid scire vis quod periit 
AEgyptus ? 


8. Ad Pharaonem. Alius, in fa- 
ciem Pharaonis, 


9. Et bobus nostris X ibimus 5 
40. Supellectilem vestram. 


41. Eant autem viri, et serviant 
Deo. Alius, ite nunc, viri, et ser- 
vite Dorino, 


15. Notum. 

Notus. 

14. Et requievit. 

15. Operuit. 

16. Voeare. Alius, et vocavit. 
Peccavi. 

22. Tenebre, caligo, 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


082 


συ 


HEXAPLORUM' οὐ Sl PERSUNT., $31 


Nota et varie.lectiones ad cap. X. Exodi. 


V. 1. "AJJAoc , ἐδάρυνα. Videtur esse Aquilze ct 
Symmachi, qui 322 semper vertunt βαρύς, Har le- 
ciio prodit ex Basiliensi. 

V. 5. 'A., λεῖπον, sic idem Basiliensis. — Ubi 
LXX habent τὸ περισσόν, Coislin. in marg., τὸ Aot 
πὀν. Basiliensis vero, 'A., τὸ λεῖπον, qux vox re- 
&pondere potest eliam sequenti τῶν Ο’, χαταλειφθέν : 


ad utramque enim περισσόν et καταλειφθέν perinde 
quadrat. . 


VQ, 'A., xat ἐχχλ. Ex eodem Basiliensi. — 

Y ἸἹ. Ἆ., Σ., πρὀσπταισµα. In cod. Colbertino 
& τι edit. Rom. uni Aquilze tribuitur, ut in Coislin. 
uui Symmacho. Sed Basiliensis utrique adscribit, 
οἱ utriusque esse non dubitamus. Lectio Samar. 
ex eod. cod. prodit. . ] 

Ibid. "AA4.20c, ὅπως θύσυσι etc. Sic mss. quidam, 

Ibid. "A., &pa, etc.lta Colb. et edit. Rom, queaddit 
lectionem Samaritani, πρὶν etc. Σ., ἄρα, etc. lta (6/8. 


CAPUT XI EXODT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AK YAAZ., 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι,, 
"TN ya) my 4 f. 1. "Ex µίαν ἀφὴν. 
το» 
amy? ns mew 2 3. 
Προῃ T23 Ὥ 5 5. ] 5. 
527 7 1. 7. 
dm x 
wo 10 10. 10. 

YERSIO HEDRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Adbuc plagam unam. 4. Adhuc una plaga. 4. Adhuc unum ictum. 
Cum dimiserit. Dimittet. 

3. Et mulier a socia sua. 2. Et mulier a vicina. 9. 
5. Usque ad primogenituin an- — 5. Usque ad primogenitum an- — 5. 
cillae. cillie. 


17. Et ad omnes. 
Non movebit canis. 


10 Ex terra sua. 


7. Apud omnes aujeni. d. 
Nou muliel canis. 


10. De terra sua. 40. 


Notw et. varie lectiones ad cap. XI Exodi. 


V. 4. Sic codex unus Reg. cum editione Romana. 
Basilieusis vero, &qfy solum, sine nomine inter- 
pretum. 

lbid. "AJ4Aoc, ἀποστείλῃ. Sic Basiliensis. 

V. 2. Sic quidam codices atque editio Romana. 

LI 


Hc, καὶ γυνὴ παρὰ τῆς πλησίον αὐτῆς, asterisce 
notantur, quia deerant in 0’. - 
N. b. "AAJoc, ἕως elc. lta Basiliensis et oditio 
Romana. 
V. 7. "AdAoc, ἐν δὲ πᾶσι. Ex Dasiliensi. 


CAPUT XII EXODI. 


- το ΕΒΡΑΙΚυΝ. 
75; aen ὃ 9. 


mpoun Ἶ 7. 
ymmxo 10 10. 


TO EBPAIKON M 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΑΚΥΑΑΣ. 











YERSIO HEBRAICI TEXT. 
b. Perfectus masculus. 


7. Superliminare. 
10. Et non relinquetis. 


VULGATA LATINA. 


9. Absque macula masculus. 


1. In superliminaribu: 
10. Nec remanebit. 


5. 
1. Τὸ ὑπέρθυρον. 
10. 
AQUILA. 
5. ι 


7. Superliminare. 
10. 





985 'EXODI CAP. XII, SR$ 
Note e' varie lectiones ad cap. Χ Exodi. 
Y. 8. Sic Regius cod. 1871. Y. 44. "A.Loc , πορεύεσθε Dh, etc. Ita mss. qui- 


V. €. Sic asterisco notatur in eodem Regio codice dam, cum Hebraico consonantes. 1 
vox πηρευσόµεθα , utpote quiz» in LXX  Interpre- V. 15. Hz lectiones prodeunt ex Basiliensi. 
tum versione non compareat, et tamen sit in He- V. 44. Ex codice Regio 1871.— Coislin. in textu 
braico p κῶν Ο’, ἔσται ' ad marg. véyovsv. 


Y. 10. Ex eodem Regic codice. Vocem He- V. 15 et 16. Ex Basiliensi. 
lraicam m5 , ὄχλον vertit Symmachus etiam infra Eodem vers. 16. X., ἐσφάλην. Sic Beg. 1871. 


«p. 12. V. 92. Sic idem codex Reg. 
CAPUT ΧΙ EXODI. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. o. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Ἔτι μίαν ἀφίν. 1. "Ext µίαν πληγήν. 4. 
Ἐξαποστέλλῃ. "AJdJdoc* ἆπο- 
στείλῃ. 
9 9. Χ Καὶ vovh παρὰ τῆς πλι — 2. 
σίον αὐτῆς ; 
s. 5. Ἔως πρωτοτόκου τῆς θερα- — 5. 
παϊΐνης. "A Loc ἕως πρωτοτόμον 
ο τῆς αἰχμαλωτίδος, — 
” ' 7. Καὶ tv πᾶσι. "Α.11ος" ἓν 6k. 7. 
πᾶσι. 


Οὐ γρύδει χύων. "AAJAoc* οὐχ 
ἀποφθέγξεται χύων. 


19. 10. Ἐκ γῆς Αἰγύπτου. "AAAoc, iu. 

ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ, 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΠΕΟΡΟΤΙΟ. 
4. Adhuc unum ictim. 1. Adhuc unam plagam. 4. 
Dimiserit, Alius, miserit. 

2. 9. X Et mulier 3 vicina sua ; 3, 
5. 5. Usque ad primogenitum an- 5. 

cile. Alius, usque ad primoceni- 

tum captiva. 
" 7. Et in omnibus. Alius, in om- 1. 


nibus autem. 
Non mutiet canis. Alius, non 
vociferabitur canis. 
10. 10. Ex terra JEgypti. 10. 


Not» et varie lectiones ad cap. XI Exodi. , 

Ibid. "AJ.1oc, οὐχ, ete. Hanc lectionem exhibent V. 40. "Αάος, ix ete. Sic Bssiliensis et 
qnidam codices et schedze Combefisianz bis ver- — editio Romana. Hac porro lectio, àx τῆς Ys 
bis : "AJ10c* Οὐχ ἀποφθέγβται ύων, ὡς ἁλγῶν αὐτοῦ, videtur fnisse aliorum omnium interpre- 
ἡ ἐνοχλούμενος. Id est: « Alius: Non vociferabitur — tum , praeter LXX, utpote que yi Hebraeo clare 


canis, ut dolens ayt molestia affectus. » feratur. 
CAPUT XI] EXODI. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
5. 5. Τέλειον ἄρσεν. "AAJot, ἅμω- — 9. 
μον ἄρσεν. 
3. 7. Τὴν φλιάν. 1. 
10. 40. 0Οὐχ ἀπολείφεται "AAA, οὗ 10. 
καταλε/ψετε. " AJ. 00 y ὑπολείψετε. 
SYMMACIIUS. LXX INTERPRETES. - ] THEODOTIO. 
5 b. Perfectum masculum. Alii, 5. 
inculpatum masculum. 
1. 1. Limen. 1. 
10. 410. Non remanebit. Alii, nonre- 10. 


linquetis. 


$51 HEXAPLORUM οὐ. SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Ypáppact. 

τι Πο pz 11 44. 
mod — 015 
npn 44 14. 
emYvxun 15 15. 

NY» τῷ 19 19, . 

Ny? Tr 

λα 

u»rowvTom 01 90 920. 
πιο ax 27 97. 
mu ων» 25 98. 
"Qa" n» 29 99. 


"ca ea 5A 


Joys" 56 29. 


nroo ΟΡΟΥ ΙΟ 57 51. 
suo 125 
aun" 44 40. 
nu - 
(WO DOO macro ww 44 M. 
Ὀ 
YERSIO HEBRAICI TEXT. | VULGATA- LATINA. 


11. Iníestinationetransitus ipse. 11. Festinanter : estenim Phase; 
id est, transitus. 


15. Plaga. 15. Plaga. 

44. Statutum. 14. Cultu sempiterno. 
45. Cessare facietis. 45. Non erit. 

19. Non invenietur. 19. Non invenietur 
Et coetu Israel. De coetu Israel. 

In peregrino. De advenis. 


νὰ Inomnibus habitaculis ve» 4990, In cunctishabitaculis vestris. 
stris. 


27. Ipsum Domino. - 27. Domini est. 
28. Quemadmodum przcepit. 98. Sicut praeceperat. 
29. In domo fovez. | 29. Carcere. 
, Et omne primogenitum anima- Et omne primogenitum jumen- 
lis. torum. 
50. Et spoliaverunt. 96. Et spoliaverunt. 
. 91. De Rahmeses in Succhoth. 37. De Ramesse in Socoth. 
Tantum prater familiam. Absque parvulis. 
40. Et habitatio. 40. Habitatio, 
Habitaverunt. Manserunt,- 


4|]. Exierunt omnes exercitus 41. E ressus est omnis εχογοῖ- 
Domiui de terra. ZEgypti. tus Domini de terra AEgypti. 


$8 


ΑΚΥΛΑΣ. | 


11. "Ev 0áp6o ὑπέρδασίς iov, 
15. θραῦσμα. 
14. Αχρίδειαν. 


45. Διαλείφετο, 
19. 


ᾧ προστλύτψ.. 
$0. 


9 t. 


96. 
$51. 


40. 


M. 


AQUILA. 
414. In stupore transitio est. 


40. Fractio. 

44. Accuratam consuetudinem, 
15. Relinquetis. 

19. 


Advena. 
20. 


21. 
98. 
29. 


96. 
91. 


Preier ab infante. 
40. 


£M. 





539 - 


ZYMMAXOX. 


»" Ἑν i: ὀπερμάχησίς 
στι, 


15. 


44. Ἡρόσταγμα. 
15. Παύσετε. 


19. 


Ti προσηλύτφ. 
20. 


21. 


29. Δεσυιωτηρίῳ. 


96. Σχευάσασθαι, 
91. 


(Χωρὶς) τοῦ ὄχλον. 
40 


41. 


SYMMACHUS, 


1M. In festinatione propugnatio 
est. 


15. 

14. Preceptum. 
15. Cessare ^acietis. 
19. . 


$6. Vasa diripere. 
$1. 


Prater turbam. 
40. 


31. 


'EXODI CAP. XB. 
0’. 


14. Μετὰ σπουδῆς, πάαχα ἐστι. 


15. ΠιληΥΊ. 

44. ἹΝόμιμον. 

45. ᾽Ασανιεῖτε. 

19. Οὐχ εὑρεθήσεται. "Α.1.1ος᾽ 
οὐχ ὀφθήσεται. 

'Ex δυναγωγΏξ Ἱσραᾗλ. "AAAoc* 
ἐχ γῆς υἱῶν Ἰσραῇλ. 

Ἐν τοῖς γειώραις. 

90. Ἐν παντὶ κατοιχητηρἰφὑμῶν. 


* 


"AAAoc* £y. favit ὑμων οἰχήματι. 
2. Toovo Κυρίῳ. "AJAoc* τοῦτο 
Κυρίου. 


98. Καθὰ ἑνετείλατο. "A4JAoc 
«a0à συνέταξεν. 


29. Aáxxt. 

Καὶ ἕως πρωτοτόχου παντὺς κτή- 
νους. Α.1.Ίος xaX πᾶν πρωτότοχον 
κτήνους. 

96. Ἐσκύλευσαν. 

91. Ἐκ Ῥαμεσσὴ εἰς Sox. 
"AAAoc* ἴασις χρίσεως oxrvat. 

Πλὴν τῆς ἀποσχευῆς. 

40. Κατοίχησις. "AJAJAoc* παροί- 
χήσιξ., 

Κατῴχησαν. "AAdoc: παρῴχη- 
σαν. 

41. Ἐξήλθε πᾶσα dj δύναµις Κν- 
fi» ἐκ γῆς Αἰγύπτου. "AJAAoc* 

ξήλθε πᾶσα ἡ στρατιὰ Κυρίου &x 
γης Αἰγύπτου. 
LXX INTERPRETES, 
4A1.Cum festinatione, pascha est. 


40. Plaga. 

14. Legitimum. 

15. Removebitis. 

19. Non invenietur. Álius, non 
videbitur. 

Ex Synagoga Israel. Alius, ex 
terra filiorum Israel. 

In advenis. 

90. In omni habitaculo vestro. 
Alius, in omni domicilio vestro. 

97. Hoc Domino. Alius, hoc Do- 
mini. " 

98. Sicut precepit. Alius, sicut 
constituit. 

29. Fovea. | 

Et usque ad primogenitum om- 
nis pecoris. Alius, et omne pri- 
mogenitum pecoris. 

96, Predati sunt. 

51. De Hamesse in Socchoth . 
Alius,medicina judicii,tabernacula. 

Prater apparatum. 

10. Habitatiq. Alius, peregrinatio. 

Habitaverunt. Alius , peregrina 
ti sunt. 

M. Egressa estomnis virtus Do- 
mini de terra Zgypti. Alius, egres- 
sus est omns exercitus Domini 
de terra /Egypti. 


11. 


A. 


:B, 


A. 


ΘΕΟΔλΟΤΙΩΝ. 


Φασέχ. 


THECDO [10. 


. Phasech. 


$90 


301 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT, M 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γῥάμµασι. 


σα am 8) Ύσῶ 43 Τὸ Σαµαρ., ΄ 49. 
(v3£) φ.λάξεώς ἐστι τῷ Κυρίῳ. 


T2Un-N») 46 46. 


VERSIO HEBRAJCI TEXT. 


42. Nox custodiarum ipsa Do- 
mino. Samar., (nox) custodiz est mini. 
mino. ' 


46. Neque frangetis. 


Nolte et varia lectiones ad cap. XII Exodi. 


V. 85. "AAA., ἅμωμον. Sic unus codex et ed. tom, 

V. 7. Α., τὸ ὑπέρθυρον. Ita codex Basiliensis. 

V. 8. Coislin. ad vocem τῶν Ο’, ἔδονται, in marg. 
no'at. ἔσθωσι. 

V. 10. "AAAoc , 95 xax-. Ita codex Basil. et alii. 

lbid. "A-A4oc, οὐχ etc. Sic Basil. Hzc clausula, 
ὁστνοῦν οὗ συντρίψετε ἀπ' αὐτοῦ, 08 non comminuetís 
de eo,in Hebrzo exstat vers. 46 tantum;in LXX vero 
bis adest, vers. scilicet 40, quo a librariis translata 
videtur ; et vers. 46, qui est proprius ejus locus. 

V. M. Hujus insignis loci lectiones apud Dru- 
sium mutile et permistz: habentur. Legitur enim : 
*A., ἐν θάμόῳ. Σ., ἓν ἐπείξει, recte: sed postea X. 
ὑπέρδασις, contra quam habent mss. Basiliensis et 
Regius et 1889, qui ad Aquilam ὑπέρθασις, ad Sym- 
machum ὑπερμάχῆσις habent. Lectiones Drusii et 
editionis Roman:e prodeunt ex Theodoreti qu:est. 24 


in Exodum, ubi sic legitur : Τὸ δὲ Πάσχα ὁ μὲν δί-ο 


λων ἡρμήνευσε διαθατήρια ' ὁ δὲ Ἰώσηπος ὑπέρέα- 
σι" [al. ὑπερδασία]. ὁ δὲ Σύµµαχος, ὑπέρδασις 
: [αἱ ὑπερδάσεις], ὁ δὲ Θεοδοτίων, Φασὲχ, αὐτὴν τῶν 
Ἑδραίων τεθειχὼς φωνήν. ld est : « Pascha vero 
Philo interpretatus est, 6ux6acf;pua, id est sacrificia 
que in transitu fiunt; Josephus autem. ὑπέρδασιν, 


VULGATA LATINA. 
42. Nox ista est observabilis Do- 


49. /Νύξ) παρατηρὀσεων. 


18. 


AQUILA. 
19 Nox observationum. 


4b. Nec coniriagetis. -. ή 


id est trausgressionem ; Symmachus vero ὑπερθά- 
σεις, id est transqressiones ; Theodotio Phasech, 
Webraica posita voce. » Ego vero suspicor Theodo- 
reti locum esse mutilum, atque Aquilam in enume- 
ratione interpretationum excidisse. Non enim credi. 
derim ipsum, dum omnes etiam extraneas inter- 
pretationes quzreret, Aquilant, qui prz manihus 
erat, pretermisisse. Opinor igitur ita legeudum 
esse : Ἰώσηπος ὑπέρδασι», Σύμμαχος ὑπερμάγη- 
σι’, Αχύλας ὑπέρδασυω.. Ut vero fuerit, sic a(fe- 
runt memorati duo mss. ; sed Basiliensis pro ἐν 
0áp. 6o, ἐν βαθμῷ babet: mendose ; et pro àv ἐπείξει, 
ἐν ἐπιδείξει, vitio librarii, ut videtur. — Coislin. : 
'A., Ev θάμδῳ ὑπέρθασίς ἑατι. Σ., Ev ἐπιδείξει Φασὲχ 
ὑπερμάχησίς ἐστι. Übi ἐπιδείξει pro ἓν ἐπείξει po- 
nitur ; Φασέχ autem irrepsit ex edit. Theodotiouis. 

V. 18. 'A., θραῦσμα, sic Basiliensis. Idem Aquila 
supra ix. 14, 1230 vertit θραύσεις. 

. 14. Α., ἀχρίδειαν. X. , πρόσταγμα. Ex Basil. Sic 

etiam vertunt ambo Levit. xxu1, 40, ubi vide si vacat. 

V. 15. Sic idem Basiliensis. 

V. 19. 00x ὀφθήῆσεται. Sic Basiliensis, non allato 
interpretis nomine. 

Ibid. Ex eodem Basiliensi. 


CAPUT ΧΙΠ EXODI. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµατι. 


-rn owe i5 5. 


3" v4 4. 
55 5, 
πριν 10 40. 


Y1329731 15 Σαµαρ., παραδώσεις. 15. 
TOUo" 16 16. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$. Et non comedetur fermenta- 
^um. 


VULGATA LATINA. 
9. Non comedatis fermentatum 9. 


45. Τενοντώσεις, al. τενανιύ- 
σεις. 

16. Καὶ ε«σιναχτά [l. εἷς &ct- 
νακτα]. 


AQUILA. 


panem. 

4. In mense novarum frugum. — 4, Mense novarum frugum. 4. 
δ. Cum. 5. Cumque(introduxerit). 5. 
49. Statutum. 10. Statuto tempore. 10. 


15. Decervicabis.Samar., trades. 
16. Et i» frontalia. . 


15. Interficies. 
10. Et qnasi appensum. 


43. Decervicabis. 
40. Et in immota, 


505 
ΣΙΜΜΑΧΟΣ. 


43. (N25) παρατετηρημένη. 


46 


SYMMACHUS. 
43. Nox observata 


46. 


EXODI CAPUT XIII. 
0’. 


42. Νυχτὶ προφυλαχἡ ἔστι ctp 
Kvplo. 


46. Post hac verba : Οὐ συντρί- 
Ψετε ἀπ' αὑτοῦ. "Α..Ίος. οὗ Χατα- 
λείψετε ἕως ptt. "Α.1.1ου, ἀπὸ τῶν 
χρεῶν ἕως τὸ προ. 


LXX INTERPRETES. 
49. Nocte custodia est Domino. 


46. Post hec verba: Non conte- 

etis de eo. Alius, non relinque- 

tis usque mane. Alius, dc carni- 
bus usque mane. 


294 
ΘΕΟΛΟΤΙΩΝ. 
42. 
46. 
THEODOTIO. 
49. 
46. 


Note et varie lectiones ad cap. ΧΗ Exodi 


V. 19. 'A., Σ., τῷ προσηλύτῳ, ex codem Basi- 
liensi. Hic Theodoretus, Γειώραν τὸν προσήλυτον 
προσηγόρευσεν, « Gioram proselytum appellavit. » 

V. 90. "AAA... ἓν παντί, etc. lta ex Basiliensi. 

V. 21. Idem Basiliensis, hanc pariterque sequen- 
tem versus 28 lectionem habet, nec non versus 29. 

V. 56. Σ., σχευάσασθαι. Hanc lectionem afferunt 
quilam codices ex Theodoreto, cujus hzc sunt 
verba Q. 23 : Τί αἰτιώνταί τινες τὸ προστεταχέναι 
τὸν Θεὸν τοῖς Ἐθραίοις αἱτῆσαι τοὺς Αἰγυπτίους 
σχεύη χρνσᾶ, xat ἀργυρᾶ, xaX ἐσθῆτας, xa σχυλεῦ- 
σαι τους Αἰγυπτίους; οὕτω γὰρ ὁ Σύμμαχος, τὸ 
σχευάσασθαι, ἠρμήνευσεν. Id est : « Quid conque- 
runtur nonnulli, Deum Hebrzis pracepisse ut pete- 
rent ab /Egyptiis vasa aurea et argentea, et vestes, 
et eos spoliarent? Sic enim Symmachus interpre- 
latus est, vasa diripere. » 

V. 91. "AAA., lacte, etc. Ita Basiliensis ; est au- 
tem vel lectio cujusdam interpretis, vel glossema 
nominum propriorum qualia fuisse indicat Origenes 


supra, Gen. cap. ΣΣΣΝΙΙ, v. 06, 
Ibid. 'A., χωρὶς ἀπὸ νηπίου. Sic Aquilz littere 


. servientis lectionem affert Basiliensis, melius quam 
editio Romana, qu: habet χωρὶς νηπίων. Symm., 


τοῦ ὄχλονυ. Sie vocem 9 vertunt ambo supra, 
Exod. x, 10. 

V. 40. Ita Basil. ambas lectiones habet τοῦ ἄλλου. 

V. 41. Hanc lectionem, ἐξῆλθε «doa ἡ στρα- 
«tá, etc., affert unus codex, tacito interprete, quem 
sequitur Vulgata. 

v. 42. 'A., v6 mapat-. lta Basiliensis et Col- 
bertinus, itemque Regiz catenze. Ad Aquilam editio 
Romana habet παρατηρήσεως, Basiliensis παρατη- 
ρῄσεων, melius, Hebr. Qa, non solet enim Aquila 
pluralem Hebraieum per singularem exprimere. 

V. 46. "AAA,, ob κατ-. Has lectiones habet Basil. 
codex, que non exprimuntur in Hebreo (*). — 
Coisl. in hzc vérba τῶν O', οὐχ ἐξοίσετε, etc., notat. 
in margine, Oóx ἀπολείψεται ἀπὸ τῶν xpeiv εἰς τὸ 
πρωῖ. Quie lectio convenit cum alia ibidem posita. 


(o) In Alex. textu, et Aldina edit. post hec verba, ἓν οἰχίᾳ μιᾷ βρωθήσεται, quz sunt. principium hujus 
nostri versus, additur : οὐ καταλείψετε ἀπὸ τῶν χρέων εἰς τὸ πρωῖ, ubi melius collocatur hzec additio 


15. Αποντενεῖς. 


16. Καὶ ἀσάλευτον. 


SYMMACHUS. 


5. 
10. 


13. Interficies. 
16. Et immobile. 


PATROL. Gn. XV. 


 Gpóv. "AAAoc, πρόσταγμα. 


16. Λυτρώσῃ. 
16. Καὶ ἁσάλευτον. 


LXX INTERPRETES. 


$9. Non manducabitur fermen- 
tum. Alius, non comedetis fer- 
mentum. 
. &. In. mense novorum. Alius, 
in mense novarum frugum. 

5. Cum. Alius, ut. 


10. Legem. Alius, aecuratum 
statutum. Alius, pracceptum. 


15. Redimes. 
16. Et immobile. 


quam in Basil. et «n Coisl. codd. Ὀπλοπ. 
CAPUT XIII EXODI. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0. ΘΕύΔΟΤΙΩΝ. 
3. $. Ob βρωθήσεται ζύμη. "AAJ4oc, — 8. 
οὐ φάγεσθε ζύμην. 
4. 4. "Ev. μηνὶ τῶν νέων. "AJoc, 4. 
ἐν μην) τῶν νεαρῶν. 
5. 5. Ἠνίχα. "AAAoc, ὡς ἄν. 5. 
10. 10. Nópov. "AJdoc, ἀκχριθα- 10. 


15. Νωτοχοπήσεις. 
46. Καὶ ἀσάλευτον. 


ΓΗΕΟΡΟΤΙΟΝ. 


5. 
10. 


43. Decollabis. : 
16. Et immobile. 
13 


TO EBPAIKON. 
nen 17 17 
Centum cy cvm 48 19. 
D'4v»2 y^w2a 
"D περα onwa 90 90. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA 


417. PhHistim. 47. Philistiim. 


18. Et quintati ascenderunt filii 
Israel de terra /Eyypti. 


90. In Etham in fine deserti. 
solitudinis. 


HEXAPLORUM QUAE SUÜPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γῤάμμασι. 


.18. Et armati ascenderunt filii 
Israel de terra Egypti. 


90. In Etham in extremis finibus 


$96 
AKYAAZI. 


11. 


18. Καὶ ἑνοπλισάμενοι, al. ἕνω- 
πλισμένοι, ἀνέθησαν οἱ viot "agat 
&nb τῆς γῆς Αἰγύπτον. 

20. El; Ἠθὰν τὴν ἐρημετάτην. 


LATINA. AQUILA. 


11. 


48. Et armati ascenderunt fe 
lii Israel de terra "Egypti. 


90. In Ethan in extremo deserti. 


Note et varie lectiones ad cap. XIII Exodi. 


V. 9. "AAJoc, οὗ φάγεσθε ζύμην. Ita Basiliensis. 

V. 4. "AAJoc, ἓν μηνὶ τῶν νεαρῶν. Sic idem Ba- 
siliensis. 

V. 5. "AA.loc, ὡς ἄν. Ex eodem Basiliensi. 

V. 10. "AAAoc, ἀχριδθασμόν et πρόσταγμα. Prima 
lectio videtur haud dubie esse Áquil: ; secunda 
Symmachi : nam ita vertere solent vocem mzn. Aun- 
b:e exstant in editione Romana. — Coislin., 'A., 
ἀχριδάσματα. Σ., πρόσταγμα, 

.. V... 15. "À., τενοντώσεις, al. τεναντώσεις, Primam 
lectionem habet Drusius, qux quidem prestare vi- 
detur, nempe a τένων, «£vo/xoc, «nervus colli.» ToO 
τένοντος legitur infra, Job xvi, 19. Secundam ha- 
bet cod. Reg. 1871. Atque infra, Exodi xxxiv, 20, 
in Basiliensi legitur τεναντοχοπήσεις, « decollabis. » 
Reliquorum lectiones, Symmachi nempe et Theo- 
dotionis, habent cod. Basiliensis et Drusius. Sama- 
ril. παραδώσεις. Sic Colbertinus unus et duo Regii. 
—JCoislin., 'A., τενοντώσεις, Σ., ἀποχτενεῖς, Θ., νωτο- 
χοπῄσεις, cum hac nota : « Ἑτέρᾳ διανοίᾳ χρώμενοι 


Ἀυτρώσῃ αὐτὸ, ἀντὶ 


οἱ παρὰ τοὺς 0Ο’. Εὰν' γὰρ. φησὶ, μὴ δυνηθῇς à 11d 
ἔαι, ἀγελεῖς αὐτὸ, ἵνα y δουλεύση ἀνθρώπῳ, τν 
θεῷ ἀφωρισμένον * ὅμως κάλλιον οἱ 0’. ἐνόησαν τὸ, 
τοῦ τιμὲν αὐτοῦ δώσεις, 
οὕτω γὰρ αὐτολεξεὶ κάτω λέγει τὸ νδ χεφάλαιον, 
xa περ) τὸ τέλος τοῦ Λευϊτικου. » Id est, « Alia 
mente usi sunt ceteri interpretes. Nam aiunt | Si 
non potueris commulare, occides ipsum, ut quod 
Deo consecratum fuerat homini non sczviret. Atta- 
men LXX pulchrius excogitarunt illud, redimes ip- 
sum, ac si dicerent, pretium ejus dabis; sic enim 
ipsis verbis dicitur infra cap. LiV, necnon im liue 
Levitici. » 04. 

V. 16. Lectio Aquile varie fertur in libris mss. 
Editio Romana habet : 'A., xa εἰς ἑνεχτά, quod 
sane nihil significat. Basiliensis hic xal εἰσιναχτά, 
unde non majorem notitiam expisceris. Idem Basi- 
Jiensis infra Deut. vi, 8, ad vocem 2v hahet, '4., 
ἀνακτά, quod perinde nibil significat. Blas omnes 
lectiones vitiatas puto, legendumque opinor, καὶ εἰς 


CAPUT XIV ΕΧΟΡΙ. 


TO EBPAIKON. 
ΠΠη 52 
στο 
ox cb m-53mww3 


Deb 7 í. 


ρπηθ 8 
men cn-59 9 9. 
mp» 14 11. 
YD" 15 Τὸ Zagap., ἵνα ἁπά- 15. 


ρωσιν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Phibabirot. 9. Phiabirotb. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
9. Φιεθρώ (mel. Διερώθ). 


$. 

7. 

8. 

9. Ἐπὶ Φιεθρὼν. 
11. 

15. 


AQUILA. 
9. Phietro (mel. Phievoth). 


Migdol. Magdolum. 

9. Et dicet Pharao swper filiis — 3. Dicturusque est Pharao su- — 3. 
srael. per filiis Israel. 

1. Duces. 1. Duces. 1. 

8. Et roboravit. 8. Induravitque. 8 


9. Juxta Phibahiroth. 
41. Ad morienduin., 


15. Et proficiscantur. Samoar., 
ut proficiscantur. 


9. In Phihaliroth. 
11. Ut moreremur. 


15. Ut proficiscantur. 


9. Juxta Phietro^. 
44. 


15. 





$91 
ZYMMAXOL. 


IT. 


18. Καὶ χαθωπλισµένοι ἀνέδη- 
σαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ γῆς Αἰγύ- 
πτου. 


30. El; Ἠθὰν τὴν ἐρημοτάτην. 


SYMMACHUS. 
. I1. 


18. Et armati ascenderunt (ilii 
Israel de terra AEgyptii. 


90. In Ethan in extremo deserti. 


EXODI CAP. XIV. 
υ’. 


17. Φυλιστιείμ. ἍΑ.1λος. ττὠ: 
σεως δ.ισσῆς. 

18. Πέμπτη δὲ γενεᾷ ἀνέβτσαν 
οἱ υἱοὶ ἹσραὮλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου. 


30. Ev '005u παρὰ τὴν» ἔρημον. 


LXX INTERPRETES. 

417. Phylistiim. Alius, ruinz du- 
plicis. 

48. Quinta autem progenie a- 
scenderunt filii Israel de terra 4i- 
gypt. 

20. In Othom juxta desertum. 


598 
6bEOAOTIQN. 


11. 
48. Tisuzatzovtec δὲ ἀνέδηῆς 
T σοντες δη ων 


οἱ υἱοὶ Ἰσραλλ &x τῆς γῆς  Alv»- 
πτου. 


20. Ei; Ἠθὰν τὴν ἑρημοτάτην. 


THEODOTIO. 
17. 


18. Quintati autem ascenderunt 
lilii Israel de terra. AEgvpti. 


90. In Ethan in extremo deserti. 


Noto et varie lectiones ad cap. XIII Exodi. 


ἀτίναχτα, « in immoto, » ut quadret cum aliis in- 
terpretibus, χαὶ à3dAegucov.—Coislin., εἰς νάχτα, duae 
postremze syllabae lectionis quam veram putavimus, 
εἰς ἀτίναχτα. 


V. 17. "AAJoc, πτώσεως δισσῆς. Sic Basiliensis 
ad vocem D'zw»5. 


Y. 18. Prodeunt h»c ex cod. Basiliensi, Drusio 
εἰ llieronymo. In has porro lectiones h:ec Drusius : 
t Ἐνοπλισάμενοι, id est, ἔνοπλοι, sive ἑνόπλιοι, ar- 
mali. Putavi aliquando lezendum esse ἐνωπλισμέ- 
νοι. Hieron. epist. 125, qui a4 Damasum scripta : 
Aquila namque, qui non contentiosius, ut quidam pu- 
tant,.sed studiosius. verbum interpretatur ad ver- 
bum, in eo loco ubi LX X posuerunt « Quinta. autem 
generatione ascenderunt filii Israel de terra Egypti,» 
ἵνα transtulit, χαὶ ἐνοπλισάμενοι ἀνέθησαν οἱ viol 
Ἱσραῇλ ἀπὸ γῆς Αἰγύπτου, id δεί, « et armati ᾱ- 
scenderunt filii ]5rael de terra. Agypti. » Licet pro 
«o quod nos « armati » dizimus, secundum Greci 


sermonis amb5iquilatem, « instructi » sive « muniti » 
propter supellectilem, qua /Eggpiios spoliaverant. 
possit intelligi. Idem paulo post. Aquilam vero, ut 
in celeris, et in hoc mazime loco proprie transtu- 
lisse omnis Judea conclamat, εἰ Synagogarum uni- 
versa consonant subsellia. Πεμπταῖξοντες, numere 

uinario, verbum a πεμπτάς deformatum. Jonathan, 
Quilibet cum quinque infantibus aut puerulis, » ctc. 
Huc usque Drusius. Cztera Rabbinorum commenta 
omittenda ducimus. Ibi vide si vacat. 

Notandum est Diodorum in catenis ad Aquilam 
legere ἐνωπλισμένοι, ad Symmachum vero ὁπλῖται 
editionem autem Romanorun perinde atque Basi- 
liensem codicem, 'A., Σ., χαθωπλισµένοι. Puto me- 
lius legi ad Aquilam, ἑνωπλισμένοι. — Coislin., 'A., 
ἑνωπλισμένοι. Σ., ὁπλῖται. 8., πεμπταῖζοντες. Le- 
ctio Aquilae ea est, quam nos cum Drusio putavi- 
mus restituendam. Symmachi, ὁπλῖται. Cod. Basil. 
et alii, χαθωπλισµένοι. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
2. Φιεθρώ (mel. Φιερώθ). 


9. 


1. ᾿Ανὰ τρεῖς. 
8. 


9. 'Exi τοῦ στόματος τοῦ Ἱερώθ. 


411. 
15. 


SYMMACHUS. 
2. Phietro (me/. Phieroth). 


9. 
7. Per ternos. 
8. 


9, Juxta os leroth. 
41. 


15. 


CAPUT XIY ΕΧΟΡΙ. 
ο 


2. Τῆς ἐπαύλεως. 

Μαγδώλου. 

9. Καὶ ἐρεῖ Φαραὼ τῷ λαῷ αὐτοῦ, 
Οἱ υἱοὶ Ἶσ αἡλ. "AAAo,, καὶ ἐρεῖ 
Φαραὼ περὶ των υἱῶν Ἰσραήλ. 

7. Τριστάτας. 


8. Καὶ ἐσχλήρυνε. "AJJoc, xai 
ἐθάρυνε. 


9. Απέναντι τῆς ἐπαύλενας. 


44. θανατῶσαι. ᾽Α.1.Ίος, ἆπο- 
χτεῖναι. 


15. Καὶ ἀνχξευξάτωσαν. 


LXX INTERPRETES. 
9. Suburbii. 
Magdolum. 


$9. Et dicet Pharao populo Suo : 
Filii Israel. Alii, et dicet Pharao 
de filiis Israel. 


7. Tristatas. 


8. Et induravit. Alius, et aggra- 
vavit. 


9. E regione suburbii. 


11. Ut morti traderes. Alius, ut 
Occideres. 


15. Ei disjungant se. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2. Φιεθρώ (mel. Φιερώθ). 


9. 
4. 
8. 


9. "Ent Φιεθρών. 
H. 


15. 


THEODOTIO. 
3. Phietro (mel. Phieroth). 


5. 
ri 
8. 


9. Juxta Phietron. 
11. 


15. 


$59 
TO EBPAIKON. 


lIEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 
ΤΟ EBPAIKON 


A00 
AKYAAX. 


Ἑλληνικοῖς Υυράµµασι, 


nuUa 16 16. 

pm nw 17. 

ων 7NM Cqwnm ρα ow" 90 90. 
- notos mos 0 27 po 093 
T^ Xayapsicuxe v, καὶ ἣν τὸ νέφος. 
xa τὸ σχότος, xai ἔφαινε τῇ νυχτἰ. 

ταση 921 91. 

"D" 93 95. 

x 
vn'wo 27 91. 


Omm: 
VERSIO HEDRAICI TEXT. 
16. Per aridam. 
17. Et ego ecce ego roborans. 


. 20. Et fuit nubes et ohscuritas, et 
illuminavit noctem, el non appro- 
pinquavit hic ad istum tota nocte. 


el lucebat nocte. 
91. lu siccitatem. 
95. Et removit. 
Et dixit. 


21. In siccum. 


Dixerunt ergo. 


97. Ad fortitudinem suam. 


Excussit. Involvit. 


VULGATA LATINA. 
16. Per siccum. 
11. Ego autem indurabo. 


. 20. Et erat nubes tenebrosa,et — 1 
illumiuans noctem, ita ut ad se εἰ illuminavit noctem, et non ap- 


i invicem toto noctis 
Samarit., et erat nubes οἱ tenebre, — dere non valerent. 


95. Et subvertit. 


91. Ad priorem locum. 


16. Ei; yépaov. 
17. 


90. Καὶ ἐγένετο ἡ νεφέλη σχύ- 
τος. xaX ἐφώτισξ σὺν τὴν νύχτα, 
xal οὐκ γγισεν οὗτος πρὸς τοῦ- 
τον. .' 

21. El; yépzov. 
25. 


21. Eig τὸ ἀρχαῖον αὐτοῦ. 
Ανέθρασεν. 
AQUILA. 
16. In continentem. 
17. 


20. Et facta est nubes tenebrz, 


tempore acce- propinquavit hic ad illum. 


91. In continentem. 


25. 


27. ln antiquum locum suum. 
Vi &stus ejecit. 


Notae et varie lectiones ad cap. XIV Exodi. 


V. 9. Ἂ., Σ., Θ., φιεθρώ. Ita Coislin. Ianc le- 
ctionem prorsus corruptam, el. φιερώθ legendum 
crederem, nisi repeteretur cuu v in line. 

lbid. Μαγδώλου. Ad hanc vocem in Basiliensi 
hzc nota habetur, qui:e videtur Origenis essc : Ἐν 
τοῖς Αριθμοῖς χεῖται, Ἀπὸ Βουθὰν ἐπὶ στόμα ΒΕἱρώθ, 
ὃ ἔστιν ἀπέναντι Βεελσεπφὼν, παρεμθεθληχένα: τοὺς 
νἱοὺς Ἰσραήλ. Hoc est : « In Numerorum libro ja- 
cet, À Buthan ad os lroth, quoi est e regione Beel- 
sepphon, castra posuisse filios Israel. 

- 9. "AAJot, καὶ ἐρεῖ, etc. Sic duo mss., tacito 
interpretum. nomine, videturque esse interpretatio 
reliquorum. 

V. 7. X., ἀνὰ τρεῖς. Coislin. Hanc lectionem ha- 
bet Basiliensis sine nomine interpretis. [In hunc ve- 
ro locum πρ Origenis nota fertur in catenis omni- 
bus mss. : Τοὺς πρὸς τρεῖς δυναµένους µάχεσθαι, 7) 
τοὺς ἐν τῇ παρατάξει μετὰ τὸν πρωτοστάτην, xal 
τὸν δευτεροστάτην ἱσταμένους ἓν τῇ τρίτῃ τάξει, Ἁλ- 


λοι 8£ φασιν ὡς εἰς τὰς χρείας τῶν πολέμων ἅρματα 
ἑποίουν μεγάλα, ὥστε xat τρεῖς χωρεῖν, ἵνα ὁ μὲν 
εἷς ἠνιοχή. οἱ δὲ δύο πολεμῶσιν; f| τοὺς ἐπὶ τριων 
ἵππων βεθηχότας. Οἱ γὰρ παλαιοὶ ἓν τοῖς πολέμοις 
ἐπὶ δύο j| τριῶν ἵππων ἐπωχοῦντο ἐξιόντες ἁρματι- 
λάται. Ἡ τριστάτην λέγει τὸν ἐν τῷ χαθέζεσθαι τὸν 
βασιλέα τρίτον ἱστάμενον, ἤτοι τρίτην ἔχοντα xabc- 
pav: olov ἣν Δαυῖὸ παρὰ Σαοὺλ, ὡς ἓν τῇ πρωτῃ 
τῶν Βασιλειών εὑρήσεις. Hoc est : « Eos qui cum 
tibus pugnare possent [ supple τριστάτας vocat] 
vel eos qui in acie post antesignanum et secundum 
ab eo, tertio ordine stabant. Alii vero dicunt, ad 
bellorum usum ingentes olim currus fuisse, adeo ut 
tres caperent : quorum unus auriga officio fungere- 
tur, alii. duo pugnarent. Áut eos qui ternis equis 
veherentur. Antiqui. enim in bellis bigis vel trigis 
utebantur, aurigantesque incedebánt. Vel τριστᾶ- 
την vocat eum qui sedente rege terüius staret, aut 
tertiam sedem occuparet : qualis erat David apud 


CAPUT XV ΕΧΟΡΙ. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 

ο ΠΙΟ 3 9. 9. 
"2o οσο 4 4. 4. 
Top 7 1. 1. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
9. Et cantatio iah. 9. Laus mea Dominus. 3. 
4. [Electio] ducum ejus submer- 4. Electi principesejussubmer- — 4. 

8i sunt. si sunt. 

7. Insurgentes in te. 1. Adversarios tuos. 1. 


4i 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


16. Εἰς ξηρἀν. 
17. 


20. Καὶ fv ἡ νεφέλη σχότος μὲν 
ἐχεῖθεν, φαΐνουσα δὲ à τεὖθεν. 


21. Εἰς ξηράν. 
25. Καὶ µετέστησεν. 


21. Εἰς τὸ ἀρχαῖον αὐτῆς. 
SYMMACHUS. 

16. In aridam. 

17. 


30. Et erat nubes tenebrz qui- 
dem hinc, lucens vero inde. 


31, In aridam. 
95. Et transtulit. 


21. In pristinum locum suum. 


EXODI CAP. XV. 
0’. 


16. Κατὰ τὸ ξηρὀν, 

17. Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ σχληρυνῶ. 
"AAJoc, ἰδοὺ ἐγὼ στερεῶ. 

20. Καὶ ἐγένετο σχότος xaX γνό- 
qog* xai διηλθεν ἡ νύξ' χαὶ οὐ 
σννέµιξαν ἀλλήλοις ὅλην τὴν νύχτα. 


21. Enpáv. 

25. Καὶ συνέδησεν. 

Καὶ εἶπαν. "AAJoc, xaY εἶπαν 
τῷ λέχειν. 

2]. Ἐτὶ χώρας. 

Ἐξετίναξε. 

LXX INTERPRETES. 
16. Per siccum. 


41. Et ecce ego indurabo. Alíus, 
et ecce ego obfirmo. 


20. Et factze sunt tenebre et ca- 
ligo, et venitinox, etuon. commi- 
scuerunt se invicem totam noctem. 


91. Siccum. 
25. Et colligavit. 


Et dixerunt. Alius, et loquendo 
dixerunt. 


27. Super locum. 
Excussit. 


16. 
U. 


21. 


ΘΕΟΔΟΤΙΑΝ. 


THEODOTIO. 


4o3 





Not» et varie lectiones ad cap. XIV Exodi. 


Saulem ut in Regnorum primo invenies. » Drusius 
ad vers. 4, :cap. seq. hujus not: aliquot ἀποσπα- 
σµάτια affert. Hanc. porro ex se conjecturam adji- 
cit, τριστάτην fuisse tertium a rege; sed eam vocem 
latius sumptam, quemvis ducem ac principem si- 
nificare. Symmachus autem cujus versionem affert 
oislin. codex, nempe ἀνὰ τρεῖς, « per ternos, » 
significare videtur duces illos ternos incessisse, 
ideoque vocari aeo. 

V. 8. "Addoc, καὶ ἐθάρυνε. Sic regius unus. 

V. 9. Ἀ., 6, ἐπὶ Φιεθρών. elc. Sic Coisl. 

V. 11. "Αιος, ἀποχτεῖναι. lta. Basiliensis, non 
indicato interprete. 

V. 15. Τὸ Zayap. la Drusius., 

V. 16. 'A., εἰς χέραον etc. Sic Basiliensis. Edit. 
hom. habet, X., £npóv. 

, V» 47. "AA4oc, ἰδοὺ ἐγὼ στερεῶ. Sic Basiliensis 
sine nemine interpretis. 


V. 20. Sie omnes mss. nostri et editio Romana. 
Unus Basiliensis habet, σὺν τὴν νύχτα, recte secun. 
dum consuetudinem Aquil:*. Ad lectionem Samari- 
tani Colberiinus habet τὴν νύχτα, Reg. unus, ἔφαι- 
νεν ἐν τῇ νύχτι. Duo codices Regii hoc scholion ad- 
dunt : Παρῆλθεν ἡ νὺξ διὰ µέσου τῶν δύο στρατοπέ- 
δων σχοτίξουσα µόνους Αἰγυπτίους. Id est : « Trans- 
iit nox in medio duorum exercituum, qua solis 
JEgyptiis tenebrosa erat. » — 'À., xa ἐγένετο ^ ve- 
φέλη xat τὸ σχότος. Sic Coislin., et quidem πας, 
ut ex llebraico arguitur. Cietera in Coislin. qua- 
drant ad editum nostruim. 

V. 25. Σ., xai µετέστησεν. Sic editio Romana. 

lbid. "AAAoc, καὶ εἶπαν τῷ λέγειν, Sic editio 
Romana. 

V. 27. Lectionem Aquil:e habet edit. Rom., Svm- 
machi Basiliensis et unus Regius. 

lbid. 'A., &vé6pace7. Sic Basiliensis et edit. Ro- 
mana. . 


CAPUT XV EXODI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
3. 2. Σχεπαστής. "AAdoc, ὑπερα- «3, 
σπιστῆς. 
4. 4. Tpiotáza4. χατεπόθησαν. "AA- — 4. 
] Joc, τριστάτας κατεπὀντισεν. 
í. 1. Ὑπεναντίος. '"Α.2Λος, ἐχ- 1. 
θρούς σου. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
3. 2. Protector. Alius, defensor. 4, 
4. 4. Tristatas : submersi sunt. — 4. 
Alius, tristatas demersit. 
7. 7. Adversavios, Alius, inimicos 1. 


tuos. 


505 
TO EBPAIKON. 


(2793 8 
-— mnm? Dow. Dco 44 
tT "2 uv 


Ὅστα 15 


noni 
inam 14 


vmi 15 

ο map 16 

πΏοοῦ ο 17 
UD 

Db ym 34 

TD Ὁ Ὁ ποὺ 5 


ΣΤ 25 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


8. Coacervate sunt. 


11. Quis sicut tu in diis, Domi- 
ne? quis sicul tu magnilicus in 
sanctitate ? 


15. In misericordia tua. 
Duxisti. 
14. Contremiscent, 


15. Territi sunt. 

16. Possedisti. 

47. Loco ad sedendum te. 
Firmaverunt. 

21. Et respondit eis. 

95. Bibere aquas de Marah. 


95. Et docuit eum. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


"TO EBPAIKON 
Ἑλλτνιχοῖς γράµμασι. 


VULGATA LATINA. 


8. Congregatz sunt. 

411. Quis similis tui in fortibus, 
Domine? quis similis tui, magnifi- 
cus in sanctitate? 

* 43. In misericordia tua. 

Portasti. 

14. lrati sunt. 


15. Conturbati sunt. 

. 16. Possedisti. 
41. Firmissimo habitaculo tuo. 
Quod firmaverunt. 
91. Quibus przcinebat. 
25. Bibere aquas de Mara. 
95. Ostendit. 


95. 


in miseratione (ua. 


uw 
ΑΚΥΛΑΣ. 


8. Ἐσωρεύθῃ. 
11. 


15. Ἐν τῷ ἑλέει σου. AL, iv τἡ 


ἑλεημοσύνῃ σου. 


14. Ἐκλονήθησαν. | 
15. | 
16. 

4. Ἕδρασμα εἰς καθέδρα σου, 
*Hópasav. 

91. Καὶ χατέλεγεν αὗταῖς 


2». 


AQUILA. 


8. Coacervatz sunt, 
11. 


15. In misericordia tua. Aliter: 


14. Commoti sunt. 
15. 
16. 


47. Firmitatem ad sedem tuam. 





Firmaverunt. 
91. Et recensuit eis. 


25. 


35. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Exodi. 


V. 9. "AAJoc, ὑπερασπιστής. Sic codex unus. 
V. 41. "AAA., τριστάτας, etc. Sie Drusius et mss. 
quidam. Vide notas ad caput xiv, 4, supra. 


V. 8. 'A., ἐσωρεύθη, etc. Ita Basiliensis et Dru- 
sius. | 
V. 14. Hunc Symmachi locum plenum mutua- 
mur ex duobus Regiis atque uno Colbertino. Apud 
Drusium mutilus erat legebaturque ἐν δυναστεία. 
Alii omnes, melius, &v δυναστείαις, nain vox. He- 


'braica in plurali est. 

V. 19. "A. ἓν τῷ etc. Sic codex unus Reg. 

lbid. X., διεθάστασας. Sic codices omnes et Dru- 
sius. Hinc Vulgata, « portasti. » 

V. 14. "A, ἐχλονήθησαν. Verbum Y3*, Χλονέω so- 
let vertere Aquila, Symmachus vero, ταράττω. Hinc 
ἐταράχθησαν videtur Symmachi esse. 
| v. 15. "AAJoc, ἐθορυθίθησαν. Sic Drusius sine 
normitie interpretis. 


CAPUT XVI ΕΧΟΡΙ. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Won 4 1. 4. . . «ο «9 tm οσο tm tg] 
"ano 4 4. 4. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Et profecti sunt, 1. Profectique sunt. 4. Et inelinaverunt vel respexe- 


& Pluens. 4. Fluam. 


runt. 


1. 


405 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ,. 


8. Ἐσωρεύθη. 

44. Οὔτε ἐν δυναστείαις, οὔτε ἐν 
ἁγιασμῷ ἐξισωθηναί τις δυνῄσηται, 
3 χατά tt oov. ὡμοιωθῆναι. 


15. 
Αιεδάστασας. . 
14. 
15. 


16. Ἐχτίσω ['Exctfoo]. 
11. Ἕδρασμα εἰς καθέδραν σου. 


25. 


25. 
SYMMACHUS. 
8. Coacervate sunt. 
41. Neqve in potentiis, neque in 


sanctificatione seequiparari quis po- 
terit , aut in quopiam similiseflici. 
13. 
Por*asti. 
44. 


15. 
16.. Possedisti. 


41. Firmitatem adsedem tuam. 


EXODI CAP. XVI. 
o. 


8. Διέστη. 

41. Τίς ὅμοίος σοι ἐν θεοῖς, Κύ- 
pe; τίς ὅμοιός σοι, δεδοξασµένος 
y ἁγίοις; 

43. Ἐν τῇ διχαιοσύνῃ σου. 


Παρεχάλεσας. 

14. Ὠργίσθησαν. "AAJoc, ἔφο- 
6ήθησαν. "AAAoc, ἑταράχθησαν. 

45. Ἔσπευσαν. "AAoc, ἔθορυ- 
θήθησαν. 

16. Ἐχτήσω." Α έως, ἑλυτρώσω. 

47. Ἔτοιμον χατοιχητήριόν σου. 


*0 ἡτοίμασαν. 
91. Ἐξήρχεν δὲ αὐταῖς. 


95. Πιεῖν ἐχ Μεῤῥᾶς. "Α.11ος, 
πιεῖν ὕδωρ ἐκ Μεῤῥᾶς. 


95. Ἔδειξεν. Α.Ίλος, ἐφώτισεν. 
LXX INTERPRETES. 


8. Divisa est. 

41 Quis similis tibi in diis, Do- 
mine? quis similis tibi glorificatus 
in sanctis? 

15. In justitia tua. 

Advocasti. 

44. Irati sunt. Alius, timuerunt. 
Alius, turbati sunt. 

15. Festinaverunt. Alíus, turba- 
ti sunt. 

16. Possedisti. Aliter, redemisti. 


47. Paratum habitaculum tuum. 


Quod paraverunt. 
91. Principium autem dedit illis. 


320. Bibere deMerra. Alius, bi: 
.bere aquam de Merra. 


25. Ostendit. Alius, itluminavit. 


406 
ΘΕΟΔΑΟΤΙΩΝ. 


δ. Ἐσωρεύθη. 
11. 


15. 


44. 


45.. 
16. Ἐλυτρώσω, 
4T. 


21. 


25. 
THEODOTIO. 


&. Coacervate sunt. 
41. 


43. 


44. 
45. 
46. Redemisti. 


41. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Exodi. 


V. 10. Σ., ἑχτίσω, eic. Lege ἐχτήσω. Hzc pro- 
deunt ex altero Coisliniano ix vel x ου], n. 90, 
ubi Psalmi et Cantica Scripture cum scholiis. 


Ibid. Ed. Rom., ἐκτήσω. Coisl. autem et Alex., 


ἑλωτρώσω. 


V. 17. Α., Σ., ἕδρασμα εἰς καθέδραν σου. Coislin. 
Sine interpretum nomine id afferunt mss. 
lbid. 'A., Ἡδρασαν. Coislin. Sequens item lectio 


Drusius. 


esse. 


Aquilze ex Coisliniano, sine interpretis nomine af- 


ZYMMAXOCZ. 
1. 
4. 
SYMMACHUS. 
i. 
4. 


CAPUT XVI ΕΧΟΡΙ. 
0’. 


1. ᾽Απῆραν δέ. 

4. "Yo"AAA0c, βρέχω. 
LXX INTERPRETES. 

4. Promoverunt autem. 


4. Pluo. Alius, idem.. 


fertur in aliis mss. 
V. 95. "Α.1.1ος, πιεῖν etc. Sic unus codex et 


V. 95. "AAJoc, ἐφώτισεν. Ita. Basiliensis. Eam- 
dem Hebraicam vocem ἐφώτισε item. vertit Aquila 
Job xu, 7 , et Exod. xiv, 20 , et xxiv, 12. Dm», 
φωτίσαι. Quare certum videtur hic eliam Aquilae 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 
4. 

THEODOTIO. 
4. 
4. 


&U7 
TO EPPAIKON. 


HEXAPLORUM οὗ δα SUPERSUNT. ox 
TO EBPAIKON 


Ἑλληνικοῖς Υράµµασι. 


ο 14 44. 

doom 190 vow 16 46. 
"y 

n2" 90 90. 

ον ^22 ^N 94 921. 

Τη 22 99. 


"a y $1 Τὸ Σαμαρ., ὡς 
ua dpüzme. Papers enépe δη 


vam nmrzy» 
[35 yw nyp-ow 35 - 55. 
ΠΏΝ Iey 56 36. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
14. Ut pruina. 
16. Vir secundum cibum suum. 


44. Pruina. 


VULGATA LATINA. 


14 
16. 


30. 
21. 
22. 
29. 





94. 


"ApuAo; ἐν ἑλαίῳ µελιχηρίο, 
93. 


AQUILA. 


16. Quantum sufficit ad vescen- 16. 


dum. 
Homer. Gomer. 
90. Et vermiculavit. 90. Scatere conpit. 20. 


21. Vir secundum cibum suum. 


21. Quantum sufficere poteratad — 21. 


vescendum. 
9e. Et nuntiaverunt. 29. Narraverunt. 22. 
29. Sub se. 29. Apud semetipsum. 29. 
91. Tanquam semen coriandri. 91. Quasi semen coriandri. 51. 


Samar., ut semen oryzz. 
Tanquam lagani cum melle. 


ob. Ad extremum terre Cha- 
naan. 


96. Decima ephah. 


terre Chanaan. 


Quasi similze cum melle. 
95. Usquequo tangerent (ines 95. 


Placenta in oleo et favo mellis. 


96. Decima pars est ephi. 50. 


Not» εἰ varie lectiones ad cap. XVI Ετος. 


V. 1. Procopius p. 266 : « Aquila, οἱ inclinave- 
runt vel respexerunt. » 

V. 4. "AAJoc, βρἐχω. Ex Coislin. 

V. 14. "Αλλος, πάχνη. Ex Basiliensi sine no- 
mine. 


V. 16. Symmachijlectionem ex Procopio mutua- 
mur p. 266 : « Symmachus babet, quoniam singulis 
competit dimensum. » 


Ibid. O', γοµόρ. In hunc vero locum duplex nota 
habetur in mss. Altera anonymi sic.: 'O γόµορ, μό- 
διοι δεχάπεντε, τὸ δέχατον τῶν τριῶν µέτρων. Id est : 
t Gomor, modii quindecim : decima pars trium 
mensurarum ; » altera Epiphanii his verbis : ΤὸΡγό- 
pop, δέχατον τοῦ μεγάλου μέτρου, τουτέστ, τῆς ἀρ- 
τάθης ' ὃ γίνεται ἑπτὰ ξέσται χαὶ πέμπτον. ld est : 


« Gomor decima pars magna mensurz, artabz sci- 
licet, quz? septem sextarios et quintam partem con- 
tinet. » 

V. 90. "AAJAoc, ἀνέθρασεν. Hzc lectio habetur 
in Basiliensi et in edit. Roimnana, videturque Aquil£ 
esse, qui supra liac voce utitur, cap. xiv, 27. 

V. 91. "AJAJoc, ἕχαστος τὸ ἀρχοῦν. Sic Drusius. 
Videtur autem esse lectio Symmachi, qui inagis 
sensum quam verba respicit, 

V. 92. "Α..ΐος, ἀνήγαγον. Sic codices aliquot et 
sched: Combeltisian:z. 

V. 29. "AAAoc, παρ ἑαυτῷ. Sic Basiliensis. Vi- 
detur autem esse lectio Aquilae vel Symmachi, quam 
sequitur vulgatus interpres, qui vertit, « apud se- 
metipsum. ) 


CAPUT XVII EXODI. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


zyn nnu5 oo IRE 4. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. t4 non aqua ut biberet popu- 


^ 
ius. dum pop:lo. 


VULGATA LATINA. 
4. Ubi non erat aqua ad biben- 1. 


AQUILA. 





(09 . EXODI CAP. XVII. 410 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. GEUAOTIQN. 
14. 14. Πάγος. "AAJoc, πάχνη. 4. 
16. (Όσον ἑχάστοις καθήχει µε 16. Ἔχαστος εἰς τοὺς xaOfjxov- ^16. 
μετρημένον.) τας. 
Topóp. 
20. 20. Ἐξέζεσε. "AAJoc, ἀνέδρα-  — 9U. 
σεν. 
21. 91. Ἕκχαστος τὸ καθῄῆχον αὐτῷ. 91. 
"Αάάος, ἕκαστος τὸ ἀρχοῦν. 
99. 22. Ανήγγειλαν. ἌΑ.λλος, ἀνή- 992. 
γαγον. 
90. 29. Elc τοὺς οἴχους ὑμῶν. "AJ- 99. 
Aoc, map' ἑαυτῷ. 
$4. 91. Ὡς σπέρµα χορἰου. 51. 
Ὡς ἄμυλος ἐν µέλιτι. Ὡς ἔγχρις ἐν µέλιτι. 
33. Ἔως τὰ πέρατα τῆς γῆς — 35. El µέρος τῆς Φοινίχης. 95. 
Xavaáv. 
36. 36. Τὸ δέχατον τῶν τριῶν µέτρων, — 36. 
'AAAoc, τὸ δέχατον τοῦ a eh 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
14. 14. Gelu. Alius, pruina. 44. 


16. Quantum singulis competit 


16. Unusquisque in eos qui ad 16. 


cimensum. se pertinent. 
Gomor. 

20. 20. Et ebullivit. Alius, emisit. 90. 

21. 21. Unusquisque quod pertine- — 91, 
bat ad se. Alius, unusquisque 
quod sufficiebat, 

23. 92. Nuntiaverunt. Alius, retu- 93. 
lerunt. 

99. 99. In domibus vestris. Alius, —— 29. 
apud se. . 

9. 51. Tanquam semen coriandri. ^ 91. 


Ut placenta in melle. 


Tanquam lagani cuni melle. 


99. Usque ad fines terrz Cha- — 35. In partem Phoniciz. 25. 
naan. 
36. 26. Decima parstrium mensura- 530. 


rum. Alius, decimum aphi. 
Note et varie lectiones ad cap. XVI Exodi. 


, V. 94. Τὸ Zayap., ete. Sie Colbertinus et Dru- 
sius. 

lbid. Hic mire variant exemplaria. Editio Rom. 
habet : 'A., ἄμυλος ἐξ &Xalov. X., ὡς ἄμυλος &v µέλιτι. 
Incertus, µελικηρίου. Regius unus, 'Ax., φησὶν, ἅμυ- 
loc ££ ἑλαίου μελικηρίου. R. 1888, ἄμυλος ἐν ἐλαίῳ, 
atque ita legisse videtur Procopius. cujus interpres 
vertit, « cum oleo.» Veram igitur lectionem Aquile 
esse existimo ἅμυλος ἐν ἑλαίῳ µελιχηρίου. Neque 
enim crediderim, ubi ty2* legitur in Ηοῦνφο, nul- 
lam mellis mentionem fecisse interpretem illum, 
qui litteram accurate sequitur. Procopii interpres 
sic habet : « Aquila legit, simila cum oleo; Symma- 
ebus reddit, ut mellis favus. » Ubi videtur τὸ µελι- 
χτρίου Symmachi esse existimasse. -—'À., ἄμυλος. 


Σ., ἐξ ἑλαίου. Sic Coislin., verum hxc parum lucis 
afferunt. 

V. 55. Σ., ἕως etc. Sic unus codex Symmachi 
lectionem przefert. Interpres autem Procopii p. 266 : 
« Symmachus transtulit, Usque ad. fines terre Cha- 
naan. » . 

lbid. "AJA.40c, τὸ δέκατον τοῦ οἷφί. Sic mss. no- 
stri et editio Romana sine interpretis nomine. Hic 
Drusius sic hahet : « Hieron. decima pars Ephi ;LXX, 
τὸ δέχατον τῶν τριῶν µέτρων. Noster alibi nE*N tres 
modios reddit. Ergo µέτρον modius, nomine generis 
ad certam speciem restricto. Oncelos et Jonathan 


νο rn, trium satorum. Huc accommodanda mo- 


dii vox, quam pro sato usurpant. Est autem satum 
mensura Hebraica, quam ter continebat Epha. » 


CAPUT XVil EXODI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. 4. Καὶ οὐχ ἣν ὕδωρ τῷ λαῷ 1. 
πιεῖν. "AAAoc, xaY οὐκ rd 060p 
ὥστε πιεῖν τὸν λαόν. | 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
1. 4. Et non erat aqua. populo ad 1. 


bibendum. Alius, el non erat aqua 
ut biberet populus. 


41 HEXAPLORUM QUAE SUPEHSUNT. ui 





TO EBPAIKON. ΤΟ: EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
motr-y Όση p 5 $. δ. 
Tom ὃ 5. Ub. 
nya 9 9. 9. Τοῦ βουνοῦ. . 
"TOM T" 12 12. 49. Al χεῖρες αὑτοῦ πίστις. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
$. Et murmuravit populus con- — 3. Et murmuravit contra 'Moy- $. 
tra Moseh. sen. 
δ. Et virgam tuam. 5. Et virgam. 5. 
9. Collis. 9. Collis. 9. Collis. 
12. Manibus ejus fidelitas. 19. Ut manus illius non lassa- 12. Manus ejus fides. 
rentur. 


Note et varie iectiones ad cap. XVII Exodi. 
V. 1. "AAJ4oc, καὶ οὐχ tv ὕδωρ ὥστε πιεῖν τὸν V. 5. "AJ4Joc , καὶ τὴν βαχτηρίαν. Sic unus co- 


λαόν. Sic duo iss. dex, tacito interprete. Sic vocem ; T2 vertit Aquila 
V. 3. "AAAoc, καὶ ἐγ-. Sic unus codex. Videtur — 1 Heg. xiv, 27. 
autem lectio secunda esse Aquila. V. 9. 'A., Σ., 0’, 8., τοῦ βουνοῦ. Sic unus Reg. 


CAPUT XVIII EXODI. 





TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
pm 1 1. 1. Νυμφευτής, 
πο κ 3 8. 9, 
nw ἵπῃ Tm" xam b. b. Καὶ fA6sv Ἱεθρὼ νυμφευτς 
Μωῦση. 
"m Ἱ T. 7. 
τι 14 11. 41. 
πι Ὥτπω ιν — 44 | 11. 
11 
nmm 20 20. 90. Διαστελῇ vel διαστέλλου. 
Bow wm? 94 91. 91. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. , AQUILA. 
1. Socer. 1. Cognatus. 4. Pronubus. 
2. Post dimissiones ejus. 2. Quam remiserat. 2. 
9. Et venit litbro socer Moseh. — 5. Venit ergo Jethro cognatus — 5. Et venit Iethro pronubus 
| Moysi. Moysi. 
7 Socero suo. 7. Cognati su. T. 
41. Superbe egerunt. 11. Superbe egerint. 4. 
14. Qux res hiec. 44. Quid est hoc quod facis? 44 
N . 
Usque ad vesperam. Usque ad vesperam. 
20. Et signiflcabis, 90. Ostendasque. 30. Mandabis, vel manda. 


91 Timentes Deum. 91. Timentes Deum. 91. 


Ην 
ΣΥΝΜΜΑΧΟΣ. 
9. 
5. 
9. Tou θουνοῦ. 
12. 
SYMMACHLS. 
3. 
5. 
9. Collis. 
13. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Exodi. 


V. 14. Ἆ., al χεῖρες etc. lta Basiliensis lectio- 
»em Aquile affert, ubi πίστις. pro PONON. « manus 
ejus fides, » id est manus Moysi erecte fideliter 
slabant nec demittebantur. — Coislin. 'A., ἔπεστη- 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1, Πενθερός. 
3. 


5. Ἡλθεν οὖν Ἰοθὸρ ὁ πενθ:ρὸς 


Μωῦση. 
7. Πενθερῷ αὐτοῦ. 
11. 


14. 


SYMMACHUS. 


4. Socer. 
3. 


u δ. Venit igitur lothor socer 


0γΕΙ. 
7. Socero suo. 
41. 


44. 


20. 
21. 


EXODI CAP. ΣΤΗ. 
Ur. 


$. Διεγόγγυσεν ἐχεῖ ὁ λαὸς πρὸς 
Μωῦσην. "'AJJAoc , xal ἐγόγγυσεν ὁ 


λαὺς ἐ-ὶ Μωῦσῇ. 
9. Καὶ τὴν ῥά6δον. "AAAoc, xol 
τὴν βαχτηρίαν σου. 
9. Τοῦ βουνοῦ. 
12. Al χεῖρες Μωῦση ἑσττριγμὲ- 
ναι. 
LXX INTERPRETES. 


$. Et murmuravit. ibi populus 
contra Moysem. Alius, et inurmu- 
ravit populus super Moyse 


9. Et virgam. Alius, et baculum 
tuum. 


9. Collis. 
12. Manus Moysi stabiles. 


CAPUT XVIII EXODI. 
0’. 


1. Γαμθρός. 

3. Μετὰ τὴν ἄφεσιν αὐτῆς. "AA- 
Joc, ἐξ ἀποστολῆς αὐτῆς. 

5. Καὶ ἐξῆλθεν Ἴοθὸρ ὁ γαμθρὸς 
Μωῦση. 


7. Γαμόρῷ. 

11. Ἐπέθεντο, Οἱ Aotzol, ὑπερ- 
ηφανεύσαντο. 

44. Τί τοῦτο: 'AdJdoc, τί τὸ 
(gua τοῦτο; "AAJAoc, τίς ὁ λέγος 
οὗτος ὄν. 

Ἔως δείλης. "AAAoc , ἕως ἑστέ- 
ας. 

20. Διαμαρτύρη. 

91. θεοσεθεῖς. Οἱ .Ίοιποὶ, φο- 


θουµένους τὸν θεόν. 


LXX INTERPRETES. 


4. Socer. 

9. Post dimissionem ejus. Alíus, 
ex dimissione ejus. 

5. Et egressus est lothor socer 
Moysi. 

1. Socero. 

11. Insectati sunt, Reliqui, su- 
perbierunt. 

14. Quid hoc? A/iws, quod hoc 
verbum? Alius, quis hic sermo, 
quem, 

Usque ad crepusculum vesper- 
tinum. Alius, usque ad vespe- 
ram. 

20. Testaberis. 

«21. Deum colentes. Reliqui, ti- 
mentes Deum. 


414 
6EQAOTION. 
$. 
δ. 
9. Tou βουνοῦ. 
13. 
THEODOTIO. 
$. 
$. 
9. Collis. 
12. 


ριγµέναι. Sed puto sinceriorem esse lectionem Ba- 
siliensis, nempe πίστις pro rzTCN. Quz ratio ver- 
tendi Aquilae familiaris est. Posset forte ἐπεστη- 
ριγµέναι desumptum esse ex altera Aquilz versione. 


GEOAOTIQN. 


THEODOTIO. 





415 
TO EBPAIKON. 


3323 "X0 
o 22 


Tro pm 
you 924 


mopn 36 
vryrTw 27 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Odientes lucrum. 
24. Hem magnam. 
Et allevia desuper te. 


94. Et obedivit. 
96. Durum. 
$97. Socerum suum. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 405 
TO EBPAIKON AKYAAZ. | 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
22. 23. 
94. 94. 
26. 96. Σχληρόν. 
| 9T. 21. 
VULGATA LATINA. AQUILA. | 
Qui oderint avaritiam. 
23. Quidquid majus. 22 
Leviusque sit tibi, partito in 1 
alios onere. 
94. Quibus auditis. 94. 
96. Gravius. 96. Durum. 
21. Cognatum suum. 21. 


Nota et varie lectiones ad cap. XVIII Exodi. 


V. 4. 


'A., νυμφευτής ete. Sic Basiliensis. Dru- 


Aquilam habet Ἰοθόρ. Alii, melius, Ἱεθρώ. Basi- 


sius, Α., νυμφευτή, perperam. Vide qme in hauc 
interpretationem diximus supra cap. m, 1. 

V. 9. "Αλλος, ἐξ ἀποστολῆς αὐτῆς. Sic unus co- 
dex Regius atque Drusius ; alter vero ἑξαποστολήν 
perperam. 

. 5. 'A., καὶ Έλθεν etc. Sic Basiliensis, Regius 
unus et editio Romana, in qua ad lectionem Aqui- 
le perperam jacet, νυµφευτή. Codex Regius ad 


liensis ad Symmachum, $2A6ev Ἴοθόρ, omisso 
οὖν. 

V. 7. Σ., πενθερῷ αὐτοῦ. Sic duo mss. 

V. 11. Οἱ Jouxol, ὑπερηφανεύσαντο. Sic Dasi- 
liensis. Id est, Aquil., Symmach. et Theodotion. 
Drusius non indicat cujus sit interpretatio. 

V. 44. "AAJAoc τί τό ele. Sic Basilensis, nec 
interpretum nomen affert. Sed prima interpretatio 


CAPUT XIX EXODI. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


prayn-o2o πο ὼ ΟΠΗ 5 δ. 
Cyn '3pro wp" 7 1. 
cups «80. 
ουν naim 12 13. 
m om 45 10. 
10959 18 48. 


40. 
12. 
45. 'Pottfjoet [ῥοιζηθήσεται]. 


18. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
5. Et eritis mihi peculium ab 


omnibus populis. 
1. Vocavit seniores populi. 
10. Et sanctificabis eos. 
12. Et terminabis populum. 


15. Jaeulando jaculis impetetur. 


18. Sicut fumus. 


VULGATA LATINA. 
5. Eritis mihi in peculiuni, de 
cunctis populis. 
7. Convocatis majoribus natu 


populi. 
40. Sancti(ica illos. 


43. Constituesque terminos po- 
pulo. 


13. Confodietur jacvlis. 


AQUILA. 
5. 


7. 


10. 


12. 


13. Cum stridore ja^u Yerum 


confodietur. 


18. Pumus. 


18. 


1 
ZYMMAXOZ. 


22. 


Καὶ συµθαστάοουσί σοι, 
24. 


90. ZxXnpóv. 
1. Thy πενθερὸν αὐτοῦ. 


SYMMACHUS. 


99, 
Et una tecum pertabunt. 


94. 
26. Durum. 
97. Socerum suum. 


EXODI CAP. XIX. 
o. 


Μισοῦντας ὑπερηφανίαν. "AA- 
Aoc, μισοῦντας πλεονεξίαν. 

22. Τὸ ὑπέρογχον. Ol Aouxol, τὸ 
μέγα. 

Καὶ συναντιλήφονταί aot. 

Q4. "Hxoucs δὲ. 'AJJAoc, xol 
ὑπήχουσε. 

26. Τὸ ὑπέρογχον. "Α.11ος, τὸ 
μέγα. 

2]. Τὸν ἑαυτοῦ γαμµθρόν. 


LXX INTERPRETEs. 


Odientes superbiam. Alius, odi- 
entes avaritiam. 


93. Verbum grave. 
(Verbum) magnum. 


Et suscipient onus tecum. 


Reliqui, 


94. Audivit. Alius, et obedivit. 
20. Grave. Alius, magnum. 
21. Sui ipsius socerum. 


418 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ 


22. 


Καὶ συµθαστάσουσί σοι. 
24. 


26. Τὸ δυσχερές. 
9]. 


THEODOTIO. 


22. 
Et una tecum portabunt. 


24. 
96. Difficile. 
21. 


Note et varic lectiones ad cap. XVIII Exodi. 


videtur esse Áquila, secunda Symmachi. 
lbid. "A.A1oc, ἕως ἑσπέρας. Sic Basiliensis. Vi- 
detur autem esse trium interpretum ; non enim alio 


modo vertere potuisse putantur. 


V. 20. Editio Romana, 'A., διαστελῇ. Basilien- 
sis, 'A., διαστέλλου. Prior Hebraico magis consonat. 


— Coislin. habet, 'A., διαστέλου. 


V. 21. Οἱ -Ίοιπ., φοδ-. Ita Basiliens. et ed. Rom. 


ZYMMAXOZ. 

b. Ἔσεσθέ µοι ἐξαίρετον &x máv- 
των τῶν χαῶν. 

T. 

10. 

12. 

15. Βέλεσιν... 

18. 


SYMMACHUS. 
.5. Eritis mihi selectum ex om- 


Ribus populis. 
1. 

10. 

12. 

15. Telis... 

18. 


Romana. 


Romaua. 
V. 91. 


CAPUT XIX. EXODI. 
0’. 


5. Ἔσεσθέ µοι λαὺς περιούσιος 
ἀπὺ πάντων τῶν ἐθνῶν. 

1. Ἐχάλεσε τοὺς πρεσθυτέρους 
toU ÀaoU." AAA 0C, ἐλάλησε πρὸς τοὺς 
πρεσθυτέρους τοῦ λαοῦ. 

10. ΄Αγνισον αὐτούς. Οἱ .λοιποὶ, 
ἁγίασον αὐτούς. 

12. ᾿Αϕοριεῖ τὸν λαόν. "AAAoc, 
ὁροθετήσεις τῷ λαῷ. 

15. Βολίδι χατατοξευθήῄσεται. 


48. Ὡσεὶ χαπνός. "AA4J0c, ὡσεὶ 

ἀτμίς. 
LXX INTERPRETES. 

5. Eritis mihi populus peculia- 
ris ab omnibus gentibus. 

1. Vocavit seniores populi. Alius, 
locutus est ad seniores populi. 

10. Purifica illos. Reliqui, san- 
ctifica illos. 

19. Terminabis populum. Alius, 
terminos pones populo. 

15. Jaculo confodietur. 


18. Sicht fumus. Alius, sicut 
vapor. 


lbid. M:505vzag πλεονεξίαν. Sic Drusius. 
V. 99. Oi .Aoiz., τὸ μέγα. Ita Basiliensis solus. 
lbid. Σ., 8., xav συµθαστάσουσί σοι. Ex editione 


V. 24. "'AA4Aoc, καὶ ὑπήχουσε. Ex Basiliensi. | 
. Α., σχληρὀν etc. Sic Basiliensis et edit. 


Σ., τὸν πενθερὸν αὐτοῦ. Sic duo mss. 


8EOAOTIQN. 


10. 
43. 
15. Τοξευόµενος χατατοξευθἠσε- 


τᾶι. 
18. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


19. 
15. Sagittis confixus configetur. 


18. 


419 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 


i99 
ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


mm oni yap 22 22. 


pa 24 94. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


923. Ne forte dividat in illis Do- 
minus. 


94. [n eis. 94. Illos. 


VULGATA LATINA. 


929.Nc percutia eus. 


99. Μήποτε διαχόγῃ iv αὐὖ-άς 


Κύριος. 
94. 
AQUILA. 
92. Ne forte dirumpat in illis 
Doninus. 
94. 


Note et varia lectiones ad cap. XIX Exodi. 


V. 5. Σ., ἔσεσθέ µοι etc. Sic Colbertinus unus, 
Regius item et Theodoretus qui ad Symmachum ££- 
αίρξτος liabet. Hanc vero lectionem perperam Theo- 
dotioni tribuit editio Romana. Legerint fortasse 
editores, θΘεοδ., ἑξαίρετος, Θεοδοτίων, ἑἐξαίρετος, 
cum ]-gendum esset θεοδώρητος, ἐξαίρετος. Caeterum 
hanc lectionem Syinmachi esse suadent tum niss. 
et Theodoretus, tum etiam locus psalmi cxxxiv, 
vers, &, ubi Symmachus 553p vertit ἐξαίρετος. In 
hunc locum Drusius : « In fragmentis meis mss., λαὸς 
περιούσιος, populus peculiaris. Posset eliam reddi, 


populus eximius. Sed Hebrz voci magis quadrat, 


treuliaris. Sane quartum przdicabile Top vocant. 
ieron. in Comment. Malachie ni : Aquila περιού- 
σιον, οδιετῖ περιποίησιν interpretati sunt. Cohel. i, 
8 (id est Ecclesiastz i1, 8), 'A., οὐσίας. Symm. πε- 
χούλια. Hieronymus hoc loco: Eritis mihi pecu- 
lium. LXX, περιούσιον. » Hactenus Drusius. — 
Coislin. Σ., ἑξαίρετος. Nos dedimus supra ἑξαίρε- 
τον, quod idipsum valet hic. 

V. 7. "Α.1.1ος, ἑλάλησε πρὸς τοὺς etc. Ita codex 
unus, tacito interpretis nomine. 


CAPUT XX EXODI. | 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


TnwYYi "UM 2 8. 


Όρο 4 4. 
ND 7 7. 
on«vn 94 94. 


my nex q3n 2 25 
Tnm 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$. Qui eduxi te. 


4. Sculptile. 
7. In vanum. 
21. Celigiuem. 


$5. Cum gladium tuum elevave- 
ris super illud. 


Et pollues illud. 


4. Sculptile. 


Polluetur. 


V. 9. "AA1oc, ὁ ἐξαγαγών σε. Sic Basiliensis. 


V. 4. Sic Basiliensis et editio Romana, οἱ Jot- 
πο. γλνπτόν. LXX , Εἴδωλον. In banc vocem Ori- 
genes in Catenis ps : 4290 εἴδωλον xol ἕτερον 
ἁμοίωμα. Ὁμοίῳ ν γάρ ἐστιν. ἐὰν ποιῆῇς ἴχθνος, 
pecus P βηρίου, 1j διὰ τεχνουργίας, 3|, διὰ 
ζωγραφίας ὁμοίωμα ᾽ εἴδωλον δὲ ὅσα ἀνατυπούσα 
Voyh Tout, οὐχ ἐξ ὑπαρχόντων πρωτοτύπων * otov 


VULGATA LATINA. 
9. Qui eduxi te. 


7. In vanum, et. frustra. 
21. Caliginem. 


93. Si enin levaveris cultrum 
tuum super eo, polluetur. 


7. Els εἰχη. 
21. Ἀραφέλ. 


95. "Oc. μάχαιράν σου Er, oro EN 
αὐτό. 


AQUILA. 
9. 
4. 
T. Temere. 


21. Araphel. 


95. Quia gladium tuum οσίου ει] 
super illud. 


Note et vari& lectiones ad cap. XX Exodi. 


ἀναμεμιγμένον τὸ Qiooy ἀπὸ ἀνθρώπου καὶ Ur oo. Md 
est : «Altitud est idolum, aliud simulacrum. Nam 
simulacrum est, cum piscis, aut quadrupedis, aut 
fere similitudinem sive per fabrilem arLem, sive 
per picturam represeutaveris ; idolum vero quid- 
quid mens ex non exsistentibus in rerum natura 
sibi comminiscitur, quale est animal ex homine ct 
equo confictum. » 


421 EXODI CAP. XX. £2? 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’ ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
30. Μῄήποτε διαφθείρῃ... 22. Μήποτε ἁπαλλάξη ἀπ aó- 393. 
τῶν Κύριος. 
9i. 24. Απ΄ αὐτῶν. "Aoc, ἐξ αὐ- 94. 
τῶν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES THEODOTIO. 
22. Ne forte corrumpat... 22. Neforte avellaturab illis Do- 22. 
minus. 
94. 24. Ab eis. Alius, ex eis. 9. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX Exodi. 


V. 10. Οἱ JAocx., &ày-. Sic edit. Rom. et Drusius. 


V. 12. "AAJoc, ὁροθ-. Sic Basiliensis et editio 
Romana. Οροθετήσεις. Quam lectionem auguratur 
Drusius esse reliquorum trium : cujus autem vel 
quorum sit, incertum. — Coislin. οἱ «ἴοια., ὁριοθε- 
τήσεις, 

y. 15. Sic editio Romana et Basiliensis, qui ha- 
bet, 'À., ῥυιξΐσει perperam : ῥοιζήσει autem hic est 
dativus casus a ῥοίΐζησις, « jaculatio cum stridore,» 
uon autem futurum verbi doc;éo, ut putasse vide- 
lur Drusius, qui τὸ ῥοιζήσει vertit, « cum magno 


strepitu ac stridore occidetur. » Verterit igitur 
Aquila Τη ΙΤ, ῥοιζήσει ῥοιζηθήσεται, ut solet ta- 
lem Hebraismum interpretari. ldem Aquil. 1 Reg. 
xxxi, 5, Q2, ῥοιζοῦντες, vertit. 

Idem Coislin., 'A., ῥοιζήσει σὺν βέλεσι, mendose 
pro ῥοιζήσει. Zop., βέλεσι, ut ex. aliis. manuscriptis 
arguitur. 

V. 18. Basiliensis, ὡσεὶ ἀτμίς, tacito interpretis 
nomine. | 

V. 22. Has lectiones habent Basil. et alii mss. 


V. 24. "AAAoc, ἐξ αὐτοῦ. Sic Basiliensis. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
2. 
4. 


1. 
21. Ὁμίχλιν. 


Q5. Την Tap páyatpáy σου ἑχί- 
γησας ἔπ᾽ αὐτό. 


SYMMACHUS. 


Ιλ... ND 
9 e. 


21. Caliginem. 
25. Nam gladium tuum movisti 
super illud. 


CAPUT XX ΕΧΟΡΙ. 
0’. 


3. Ὅστις ἐξήγαγέν σε. "AAAoc , 
ὁ ἐξαγαγών σε, 

4. Ἐϊδωλον. Οἱ »οωτοὶ, 
πτόν. 


7. Ἐπὶ pata. 


γλυ. 


21. ᾿Αραφέλ. "A.Aoc, τὸν Ὑνό- 


φον. 

2ὺ. Τὸ γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπι- 
6£6)nxa« ἐπ᾽ αὑτούς. 

Καὶ µεμίανται. "Α.1.Ίος, χαὶ ἐδε- 
6ήλωσας αὐτό. 

LXX INTERPRETES. 

9. Qui eduxit te. Alius, qui 
eduxi te. 

4. Idolum. Reliqui, sculptile.' 

7. ln vano. 

21. Araphel. Alius, caliginem. 

25. Cultrum enim tuum injeci- 
sti super eos. 

Et inquinati sunt. Alíus, et pro- 
fanasti ipsum. 


GEOAUTIGN. 


2. 


l. 
91. ᾿λἈραφέλ. 


95. Ὅτι τὴν ῥομφαίαν σου ἔπι- 
θέδλγκας tT αὐτό, 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
2. 
4. 
1. 


21. Araphel. 


25. Quia frameam tuam injeci- 
sti in illud. 


Note et varic lectiones ad cap. XX Exodi. 


V. 7. Α., εἰς cix. Sic Basiliensis et editio Ro- 
mana. Psalm. cxxxvni Aquita eamdem vocem ver- 
tit, εἰς εἰκη. Symm., µαταίως. 

V. 21. Hxc Maximus Schol. in Dionysii lib. De 
mystica theologia, cap. 1 : Οἱ Ἑδδομήχοντα xal 
Ἀχύλας xaX θεοδοτίων τὸ Αραφὲ. ἔδωχαν. Xóp.ua- 
γος μέντοι ópl y Any. Id est.: « LXX, Aquila et Tlieo- 
lotion Araphel ediderunt ; Symmachus, caliginem.» 


Ubi notes LXX hodie γνόφον habere; sed in hanc 
editionem infinite pene mutationes advecte sunt, 
ut fuse narratur in Przliminaribus. 

V. 25. 'A., ὅτι μάχαιράν σου etc. Sic caten» 
nostre et editio Romana. Unus Regius ad lectionem 
Theodotionis habet, ἐπ᾽ αὐτόν. | 

Ibid. "AAJAoc, xaX ἐδεθήλωσας αὐτό, ex Basiliensi, 
qui interpretem non indicat. 


495 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


'"U2n5 wx 9 
Ycy TU mum 5 


D'nowo-oN Tim ΣΠ 6 


DONO TucDN U'"N ΟΙ. T 
ταν rus wumn Nb 


Ν.Ο D'UTN CZy2 DYWCDN 8 
my 


nu23 unu 9 
σον ουυ 11 


mov nv 12 


mx wo uw 45 
(MN 
nov mma 47 


qm 191 18 
YOTCDN U'"wnom 


mn 23 


D'pv ὅδ 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


2. Egredietur liber. 


Ει egredietur uxor ejus cum 
eo. 


6. Et accedere faciet eum domi- 
nus suus a: deos. 


7. Et cum vendiderit vir filiam 
suam in ancillam, non egredietur, 
secundum egressionem servorum. 


8. Si mala in oculis domini sui, 
qui non despunsavit eam. 


$. Secundum judicium filiarum. 
11. Tria bzc. 
12. Moriendo morietur. 


15. Et qui non insidiatus est. 


Fecit oecurrere. 
17. Moriendo morietur. 


19. Si rixati fuerint. 

Et percusserit vir socium suum. 
923. Pregnantem. 

$2. Siclos. 


CAPUT XXI EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


to 


e 


58. 
VULGATA LATINA. 
2. Egredietur liber. 


9. Et uxor egredietur simul. 


6. Offeret euni dominus diis. 


1. Si quis vendiderit filiam 
suani in famulam, non egredietur 
sicut ancille exire consueverunt. 


8. Si displicuerit oculis domini 
sni , cul tradita fuerat. 


9. Juxta morem filiarum. 
11. Tria ista. 
12. Morte moriatur. 


15. Qui autem non est insidia- 
tus. 


Tradidit. 
17. Morte moriatur. 


18. Si rixati fuerint. 
Et pereusserit alter prozimum 


suum. 
22. Pregnantem. 


$2. Siclos, 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 94 


AKYAAZ. 


e 


6. Καὶ ἄξεις αὐτὸν πρὸς τοὺς 
θεούς. 

7. Καὶ ὅταν πωλῄσῃ ἀνὴρ thv 
θυγατέρα εἰς οἰχέτιν οὐχ LANA 
σεται ὡς ἔξοδος τῶν δούλων. 

8. Ἐὰν χακχισθῇ £y ὀφθαλμοῖς τοῦ 
χυρίου αὐτῆς, ὃς οὐ χαθωμολογή- 
cato αὐτὴν. 


9. 

14. 

12. 
19. Καὶ ὃς οὗ µεθώδευσεν. 
ΑἈφῆχεν. 

17. 


18. Ἐὰν δὲ διαµάχωνται. 


22. 


92. Στατηρας. 
AQUILA, 


to 


6. Et duces eum ad deos. 


7 Etcum vendiderit vir filiam 
suam in famulam, non egretlietur, 
ul est exitus servorum. 


8. Si mala sit in oculis domini 
8ui, qui non desponsavit eam. 


41. 
12. 
15. Et qui non. insidiatus fue 
nt. 
Dimisit. 
17. 


18. Si vero pugnaverint, 


82. Stateras. 





5 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


φὰ 


6. Καὶ ἄξεις αὐτὸν πρὸς τους 
θεούς. 


1. 0ὐ προελεύσεται προέλευσιν 
δουλιχὴν. " 


8. EL. μὴ ἀρέσχῃ ἐν ὀφθαλμοῖς 
τῷ χυρίῳ αὐτῆς, el μὴ χαθωμολο- 
γηµένη. 

5. (Kazà τὰ δικαίωµα τῶν εὖγε- 


vuv.) 
1t. 


12. 
15. 
Ἀφῆχεν. 
47. 


18. Ἐὰν δὲ διαµάχωνται. 


22. 

92. Στατῖτρας. 
SYMMACHUS. 

2. 

ὅ, 


ϐ Et duces cum ad:deos. 


7. Non prodibit, ut prodeunt 
Servi. . 


8. Si non placuerit in oculis 
domini sui , si non desponsata est, 


'9. Secundum jus nobilium. 
11. 
12. 


10. 


Pimisit, 
11. 


18. Si vero pugnaverint. 


21. 
33. Stateres. 


ParTRor. Ga. XV 


ΕΧΟΡΙ CAP. XXI. 
CAPUT XXI EXODI. 
0. 


2. ᾿Απελεύσεται ἐλεύθερος. ᾿Α.ἲ- 
Joc, ἑἐξαποστελεῖς αὑτὸν ἑἐλεύθε- 
ρον. 

ὦ. Ἐξελεύσεται xai ἡ γυνὴ αὖ- 
τοῦ. "AJJoc, xai 1 ΑΝ συνεξ 
ελεύσεται μετ) αὐτοῦ. 

6. ΠἩροσάξει αὐτὸν ὁ χύριος αὐ- 
«oU πρὸς τὸ χριτἠριον τοῦ .θεοῦ. 

7- Ἐὰν δέτις ἀποδῦται τὴν έαυ- 
τοῦ θυγατέρα οἰχέτιν, οὐχ ἀπελεύσε- 
ται ὥσπερ ἀπητρέχουσιν αἱ δοῦλαι, 

8. Ἐὰν μὴ εὐαρεστήσῃ τῷ κυρἰῳ 
αὐτῆς, Ἡ αὐτῷ καθωμολογῄσατο. 


9. Κατὰ τὸ διχαίωµα τῶν θυγα- 
τέρων. 

11. Τὰ τρία ταῦτα. 
πάντα ταῦτα. 

19. Θανάτῳ θανατούσθω. "AA- 
Joc, θανατωθήσεται. "AJAoc, τε- 
λευτήσει θανάτῳ. 

45. Ὁ δὲ οὐχ Exov. 

Παρέδωχεν. 


4]. θανάτῳ τελευτάτω. "AAJoc, 
θανατούσθω. 


48. Ἐὰν δὲ λοιδορῶνται. 


Πατάξωσι τὸν πλησίον. "AJAAoc, 
xal πατάξῃ τις τὸν πλησίον. 


"A.Lloc ; 


22. Ἐν Ὑαστρὶ ἔχουσαν. "Αάλος, 


ἔμόρνον ἔχουσαν. 
09. Δίδραχμα. 
LXX INTERPRETES. 


2. Abibit liber. Alius, dimittes 
ipsum liberum. 


9. Egredietur et uxor ejus. 
Alius, et uxor simul egredietur 
cum eo. 


6. Et adducet eum dominus ejus 
ad tribunal Dei. 


7. Si quis autem vendiderit β- 
liam suam, famulam, non abibit ut 
recedunt ancillae. 


ιδ. Si non placuerit domino suo, 
qua ipsi desponsata est. 

9. Secundum jus filiarum. 

44. Tria hiec. Alius, omnia hzc. 


4129. Morte moriatur. Alius, oc- 
. cidetur. Alius, morietur morte. 


15. Qui autem nolens. 


Tradidit. 

4. Morte moriatur. Alius, occi- 
datur. 

48. Si autem jurgati fuerint. 

Et  percusserint proximum. 
Alius, eL percusserit! quis proxi- 
mum. 

23. ln utero habentem. Alius, 
fetum habentem. 

94. Didrachma. 


426 


6EOAOTIQN. 


6. 


7. Οὐχ ἐξελεύσεται, ὥσπερ ἓχ- 
πορεύονται οἱ δοῦλοι. 


δ' El πονηρά ἐστιν £v ὀφθαλμοῖς 
χυρίου αὐτῆς, ἣν οὗ χαθωμολογἡ 
cato αὐτὴν. 

9. 

1. 


13. 


12. 


17. 


THEODOTIO. 


7. Non exibit ut egrediuntur 
servi. 

8. Si mala est in oculis domini 
ου], qui non desponderit eam , 

9. 

41. 

19. 

15. 


17. 
18. 


92, 


1$ 


497 


HEXAPLORUM QUJE£ SUPERSUNT. 438 


Note et varie lectiones ad cap. XX] Exodi. 


. V. 2. "AJloc, ἐξαποστελεῖς αὐτόν. Sic Basilien- 

sis et alii mss. nostri, tacito interpretis nomine ; 
sed videlur esse versio Symmachi, qui liberiori 
more interpretatur. 


V. 8. "AAJ., xaX) γυνή, etc.-Sic duo mss. 


V. 6. Sic omnes mss. nostri et edit. Rom. 'A., Σ., 
πρὸς τοὺς θεούς. Drusius in hunc locum : « Locus 
iste plenior exstat in fragm. meis mss. "am 


D'noNTOM Ἡ. ΤΝ. Α. OS. χαὶ ἄξει αὐτὸν πρὸς τοὺς 
θεούς, et ducet illum ad deos. » Sic Drusius, qui 
hic ex Theodoreto mutuatur quast. 8 in Deut. 
ubi sic legitur: θεοὺς τοὺς κριτὰς ὀνομάζει. θεοὺς 
γὰρ, φησὶν, οὗ χαχολογήσεις, xaX ἄρχοντα τοῦ λαοῦ 
σου 00x ἐρεῖς χαχῶς. Κα ἔνθα δὲ εἶπον οἱ Ἑδθδομή- 
κοντα, "Άξεις αὐτὺν εἰς. τὸ χριτήριον’ οἱ περὶ τὸν 


Αχύλαν χαὶ τὸν Σύμμαχον, "Αξεις αὐτὸν πρὸς τοὺς 
θεούς. ld est : « Judices deos vocat. « Diis enim, in- 
quit,-non detrahes, et principi populi tui non ma- 
ledices.» Et uhi Septuaginta dixerunt : «Adduces eum 
in judicium ; » Aquila et Symmachus interpretati 
sunt: «Adduces eum ad deos. » Unus codex et sche 
dx: Combetis. hoc scholion habent : Αχύλας χαὶ 


Σύμμαχος εἶπον, πρὺς τοὺς θεούς. Θθεοὺς 56 τοὺς 


κριτὰς ὀνομάζουσι’ καὶ Θεοῦ χριτήριον, τούτων 
φἤφον. Id est, « Aquila et Symmachus dicunt, ad 
deos ; deos autem vocant judices, et Dei tribunal, 
eorum judicium. » 

V. "1 et 8. Hunc insignem locum plenum mutua- 
mur secundum omnes versiones ex codice Dasi- 
liensi. In editione Romana mutilus exstat, Aquile 
nomen non comparet, ejus versio mutila effertur; 


- CAPUT XXII EXODI. 


10 EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYKAE. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


mue Tw 10 10. 

"nme NCDONOd.Gb o 441. 

voyab 19 , 9. 

Ty" nO nmumoy 220755419 49. 
zm ovx nm 20 20. 

vxo wo» rmm O3 1 21. 


D'a3D y7wa on" o172 


b5pn N5 28 99, 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


n 12. 


VULGATA LATINA. 


"HH 


19. 


90. Ὁ θυσιάζων θεοῖς ἆἀναθεμα- 
. «πισθῄσεται αὐτός. 


* 2]. O3 χαχουχήσεται. 


98. 00x act: 


AQUILA. 


σεις. 


10. Nemine vidente. 10. Nullusque hoc viderit. 40, 


41. Si non misit manum suam. 


num. 
12. Domino ejus. 42. Domino. 


19. Omnis cubans cum animali, 
morte niorietur. 


90. 1nimolans diis exscindetur. 


21. Proselytum non humiliabis, 
et non opprimes eum, quia pro- 
selyti fuistis in terra Egypti. 


98. Non maledices. 


91. Advenam non contristabis , 
neque, affliges eum : advenze enim 
et ipsi fuisüs in 4erra JEgypti. 


98. Non maledices. 


" 41. Quod non extenderit ma- 11. 


12. 


19. Qui coierit cum jumento, 19. 
morte moriatur. 


20. Qui immolat diis occidetur. 


20. Qui immolat diis anathema- 
tizabitur. " 


21, Non aflligetur. 


. 98. Non inhonorabis. 


Noto et varie lectiones ad cap. XXII Exodi. 


V. 40. "Άλλος, xo μηδεὶς ἵδῃ. Ita Basiliensis, 
tacito interpretis uomine. 

V. 1. "Α.11ος, μη μετεσχηχέναι αὐτῶν. Sic Ba- 
siliensis, sine interprelis nomine 


V. 12. Ita Basiliensis. 

V. 19. Hanc "Yheodotionis lectionem affert idem 
Basiliensis. . 

V. 20. 'A.,6 θυσιάζων θεοῖς ἀναθεματισθήσεται 








43) . 


EXODI CAP. XXII. 450 


Note et varie lectiones ad cap. XXI Exodi. 


Symmachi vitiata cst : nam ibi legitur οὗ προσελεύ- 
σεται προσέλευσιν δουλιχἠν, « non accedet quomodo 
servi accedunt ; » quod oppositam Seripture sen- 
tentiam efficit; non enim de accessu, sed de recessu 
hic agitur : quare prestat omnino lectio Basiliensis, 
οὐ προελεύσεται προέλευσιν. Unus Regius in lectione 
Aquilze, illud πωλήσει &vhp, πωλήσει πατήρ expri- 
mit. : 

V. 9. Σ., κατὰ τὸ διχαίωµα τῶν εὐγενῶν. Graeca 
concinnavimus secundum interpretem Procopii, qui 
sic habet : « Symmachus in sua versione posuit 
pro secundum jus filiarum, secundum jus nobi- 
ium. » 

V. A4. "AAA, πάντα ταῦτα, Sic Basiliensis, non 
indiesto interprete.  - 

V. 19... "AAJ., θανατ. ltem ex Basiliensi et altero 


codice Regio. 

V. 15. 'A.,xal ὃς etc, Ita. Basillensis, Regius 
unus et editio Romana. 

lbidem. Α., Z., ἀφηχεν. Hanc versionem uni 
Symmacho tribuit editio omana; Basiliensis verc 
uni Aquilz. Utriusque crediderim esse. 

V. 11. "AAJoc, θανατούσθω. Ita Basiliensis. 

V. 418... "À., Σ., ἐὰν δὲ διαµάχωνται. Aquilae tri- 
buit editio Romana : Symmacho Basiliensis; duo 
Regii nomen interpretis non afferunt. 

lbid. "AAA4oc, xoi πατάξη τις τὸν πληαίἰον. Sic 
unus Reg. qui interpretem non indicat. . 

V. 92. "AAAoc, ἕμθρυον ἔχουσα. Sic Basiliensis, 
sine interpretis nomine. 

V. 32. Coislin. Σ., στατῆρας. Alii omnes habent 
'À., Σ., στατήρας. Sic autem vertere solet uterque, 


CAPUT XXI! EXODI. 


ZYMMAXOZ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
10. 10. Καὶ μηδεὶς vv. ᾿Α.λίος, 1ὐ. 
χαὶ μηδεὶς [δῃ. 
1. 41. Mh αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι, 484 
"AAAoc, μὴ µετεσχηχέναι αὐτῶν. 
13. 13. Tip ανρίῳ X αὐτοῦ ? 2, 
19. Πᾶν κοιμώμενον μετὰ xvf» 


19. 19. Πᾶν κοιμώμενον μετὰ xtf- 
νους θανάτῳ ἀποχτενεῖτε αὐτούς. 


νους ἀναθεματισθῆσεται 


90. Ὁ θυσιάζων θεοῖς θανάτῳ «20. 
ἐξολοθρευθήσεται. 
*91. Καὶ προσήλυτον οὗ χαχύ- i 
σετε, οὐδὲ μὴ θλίψφετε αὐτόν. fite 
γὰρ προσήλυτοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. 
"AdJdoc, προσήλυτον οὐ ταπεινώ- 
σεις, χαὶ οὐ χαχώσεις αὐτόν. ὅτι 
προαἠλυτοι τε ἐν γῇ Αἰγύπτου. 


28. 00x ἀτιμάσεις. 


28. 00 χαχολογήσεις. 


98. Οὐκ ἀτιμάσεις, 


.SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO 
10, 10. Et nemo noverit. Alius, Et — 10. | 
nemo viderit. 
4114. 11. Se non esse malignatum. HM. 
Alius, se non illa accepisse. 
12. 12. Domino X ejus 7 13. . 
19 19. Omne dormiens cum pe- — 19. Omne dormiens cum ju- 
core, morte interflcite eos. mento auathematizabitur, 
90. 30. Qui immolat diis morte ex- — 90. 
terminabitur. 
A. 91. Proselytum non vexabitis , 21. 


nec affligetis eum : proselyti enim 
fuistis in terra 4Egypto- ' Alius, 
proselytum non humiliabis, et non 
affliges eum : quia proselyti fuistis 
in terra JEgypti. 


28. Non inhonorabis. 


98 Non maledices. 


Non inlionorabis. 


Nolte et varia lectiones ad cap. XXII Exodi 


αὐτός. Hanc lectionem ut scholion affert editio Ro- 
mana. Alii codices pleniorem Aquilae tribuunt. Et 
vere ille vocem Q1 ἀναθεματίζςιν verteresolet, Sic 


Deut. 111, 6. — Coisl. οἱ Aocxzol, ἀναθεματισθήσεται. 


V. 91. 'A., οὐ xaxouytioesat, Coislin. 

Ibid. "AJAAoc, προσῄλυτον οὐ ταπεινώσεις, 010, 
Sic codex unus. 

V. 28. Sic codex Basiliensis. 





ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
ncn 9 


c2 τη κὸ 5 
uz'uwn aun 4 


avn5 
το 7 


cwm 8 
HzON! 10 
nw nmm 141 
ppm 13 
ἨὈκΠ 16 Σαμαρ., συνεισφορᾶς. 
Tay 18 


Ὃν σπα η sworn 19 
225 20 


ση ον 91 
Ἕπαστν man 39 


vmm 35 
Tcu 36 


. "T vy 
monens 27 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Ad pervertendum. 


5. Non decorabis in causa sua. 
4. Reducendo reduces eum. 


b. Deseres. 
7. À verbo. 


8. Apertos. 
10. Congregabis. 
41. Animal agri. 
45. Vacue. 


. 16. Collectionis. Samar., illa- 
Uonis. 


18. Victimz mes. 


19. Non coques liedum in lacte 
matris suz. 


20. Coram te. 
91. Ne rebellis sis. 


99. Et coarctabo coarctantes te. 
5”. Et succidam eum. 


96. Abortiens. 
Dierum trorum. 


21. Terrorem meum. 


HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSUNT. 


CAPUT XXIII EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
9. Ut a vero devies. 


9. Non misereberis in judicio. 
4. Reduc ad eum. 


5. Sublevabis. 
1. Mendacium fugies. 


8. Prudentes. 

10. Congregabis. 

11. Bestic; agri. 

15. Vacuus. 

16. Quando congregaveris. 


: 18. Victim2 mez. 


19. Non coques hzedum in lacte 


matris sua. 


20. Qui praecedat te. 
21. Nec contemnendum putes. 


92. Affligam aflligentes te. 
$5. Quos ego conteram. 


'96. Infecunda. 


Dierum tuorum. 


. 91. Terrorem meum, 


&p )ὁ 


"I Ct 


9. Σοφῶν. 

10. 

11. Ζῶα τῆς χώρας 
ι5. 


16. Σνλλογῆς. 
48. 


19. 


20. 
21. ΜΗ προσερίσῃς. 


22. Καὶ ἐνδήσω τοὺς ἐνδεσαοῦν. 
τάς σε. 


25. 


. 96. 


27. Tt» χατάπληξιν 


AQUILA, 


8. Sapientium. 

10 

11. Animalia agri. 
15. 

16. Collectionis. 


18. 


19. 


90, 
21. Ne contendas. 


223. Alligabo alligantes te. 
23. 


26. 


97. Terrorem. 








435 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


3$. O3 τιµέσεις ἓν δίχη αὐτοῦ. 
i 


15. 
16. Συγχομιδῖς.. 
18. 


49. 0ὐ΄ σκενάσεις ἔριφον διὰ ;á- 
Ἰαχτος μητρὸς αὐτου. 

20. Προάγοντά σε. — 

21. M3 παραπιχραίνῃς. 

92. 


25. 
20. 


2i Tt χατάπληξιν. 


SYMMACHUS. 
3. 


3. Non honorabis iu lite ejus. 
4. 


iv. Comportationis. 
4s. 


19. Non apparabis άνω m. 
lacte matris ους. 


20. Przecedentem te. 
91. Ne exzacerbes 


2]. Tcrrorem. 


EXODI CAP. XXIII. 


CAPUT XXIII EXODI. 
υ’. 


3. Ὥστε ἐχχλεῖασι κρίσιν. 'AJA- 
Joc, ὥστε ἐγχλῖναι κρίσιν. 

9. Οὐχ ἑλεῆσεις Ey χρίσει. 

4. ᾽Αποστρέφας ἀποδώσεις. "AA- 
Aoc, ἀποστροφῇ ἀποστρέφεις. 

. Συναρεῖς. "AJ. loc, σονεγερεῖς. 

1. Απὸ παντὸς ῥήματος. "AAJ., 
χρίµατος. 

8. Βλεπόντων. 

40. Σννάξεις. ᾿Α..1ος, εἰσάξεις. 

11. "Άγρα θτρἰα. | 

45. Κενός. Α.1. 1ος, χοῦφος 

16. Συντελείας. 

48. θυµιάµατος. "AAAoc, θυσια- 
σµατος, 'AAA., ἁγιάσματος. Α..1., 
θυµιάσµατος. 

19. Οὐχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλαχτι 
μητρὸς αὑτου. 

20. Πρὸ προσώπου σου.. 

21. Mt ἀπείθει. 


22. Καὶ ἀντιχείσομαι τοῖς ἀντι- 
χειµέγνοις σοι. 


95. Καὶ ἐχτρίφω a otoUc. " AAA., 
xai συντρίδθω αὐτούς. 


96. "λγονος. "AJ.loc, ἄτεχνος. 
Ἡμερῶν σον. "AAAoc, ἑτῶν σου. 


97. Tov φόδον. "AA4Aoc, τὴν xa- 
τἀάπλιξιν. 


LXX INTERPRETES. 
ο 9. Ut excludas judicium. Alius , 
ut declines judicium. 
9. Non miseraberis in judicio. 


4. Reducens reddes. Alius, re- 
ducendo reduces. 


5. Sublevabis. 
surgere facies. 


T. Ab omni verbo. Alius, a ju- 
dicio. 

8. Videntium. 

10. Colliges. Alius, induces. 

11. Bésti:x agrestes. 

15. Vacuus. Alius, levis. 

16. Consummatiouis. 


Alius, sunul 


48. Thymiamatis. Alius, sacrit- 
cii. Alius, sanctificationis. Alíus, 
incensi, 

49. Non coques agnum in lacte 
matris sua. |] 

90. Ante faciem tuam. 


21. Non sis incredulus; melius , 
inobsequens. 


92. Adversabor adversariis tuis. 


95. Et atteram eos. Alius, et 
conteram eos. 


26. Qui non generet. Alius, sine 


Ll beris. 


Dierum tuorum. Aliws, anno» 
rum tuorum. 


27. Timorem. Alius, terrorem. 


27. 


6EU 40TIAON. 


THUEODOTIO, 


I 





£55 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT, 
TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλλτνιχοῖς γράµµασι. 


"mou 28 98. 


ΥΡΒΡΙΟ HEBRAICI TEXT. 


28. Et expellet. 28. Fugabunt. 


VULGATA LATINA. 


28. 


AQUILA. 
28. 


Noto et varie lectiones aa cap. XXIII Exodi. 


V. 2. ᾿Α.1.1., ὥστε ἐγχλῖναι χρίσιν. Ita mss. Regii 
et edit. Rom. 

V. 6. Σ., οὐ τιµήσεις etc. Sic Regii duo et editio 
Romana. 
l V. 4. "AAA., ἁποστροφῇ ἀποστρέψεις. Ex Basi. 
iensi. 

V. 5, "AAJ., συνεγερεῖς. Sic quidam mss. et 
editio Rom. 

V. 7. "AA4JAoc, κρίµατος. Sic quidam mss. et 
edit. Complut. | 

V. 8. 'A., σοφῶν etc.Ita Regii duo et editio Rom. 

V. 10. "Α.11., εἰσάξεις. Sic mss. Regii et sched:e 


Combefisianz. 

V. 44. "A., ζῶα τῆς χώρας. lta Regii duo ο: eci- 
ο Romana. . 

V. 15. "AAJoc, κοὔφος. Sic omnes mss. Regii et 
Colbertinus sine interpretis nomine. 

V. 16. 'A., συλλογής. Σ., συγχομιδῆς. lta. Basi- 
liensis et editio Romana. Duo item Regii habent 
lectionem Samaritani, συνεισφορᾶς. — 0’, &x τοῦ 
ἀγροῦ. Coislin. habet in margiue, ἐν τῷ ἀγρῷ. 

V. 48. "AAA., θυσιάσµατος elc. Has lectiones ha- 
bent quidam mss. Regii et editio Romana. Eadem 
lectionum varietas reperitur infra, Exod. xxxiv, 20. 


CAPUT XXIV EXODI 


TO EBPAIKON. 


TO mo" 6 6, 
p" 
ON "pua y 9. 
seo? * os DC 10 10. 
καπ τε 35 rore 13 19, 
onmQb 
TUD 15 15. 
"uv 44 44. 


VERSIO HEBRAICI TEX T. 
6. Et posuit in crateribus. 


Sparsit. 
9. De senioribus Israel. 


Fudit. 


10. Et viderunt Deum Israel. 


12. Et dabo tibi tabulas lapidis. 

deas. 
Ad docendum eos. Ut doceas eos. 
45. Minister ejus. 
14. Sedete. 


16. Habitavit. 


44. Exspec(ate. 
16. Habitavit. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
6. Misit in crateras. 


9. De senioribus Israel. 
40. Et viderunt Deum Israel. 


12. Daboque tibi tabulas lapi- 


15. Minister ejus. 


AKYAAZ. 


6. Ἔθηχεν ἐν προθύμαςιν. 


9. 
10. Καὶ εἶδον τὸν θεὸν "162213. 


19. Καὶ δώσω σοι τὰς πλάκες” 
λιθίνας. 

Φωτίσαι αὐτούς, 

16. Λειτουργὸς αὐτοῦ. 

14. Καθίσατε. 

10. Ἐσκήνωσεν. 

AQUILA. 
6. Posuit in pateris. 


9. 
40. Et viderunt Deum Israel. 
12. Et dabo tibi tabulas lapideas. 


. Ad illuminandum eos. 
13. Minister ejus. 
14. Sedete. 
46. Habitavit. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIV Exodi. 


V. 6. 'A., ἔθηχεν, etc. Ita Basiliensis. lilud autem, 
ἓν προθύμασιν, vertimus, « in pateris, » quia paterz 
significant vasa excipiendo sanguini : ita Tullius de 
claris Oratoribus, « excipere sanguinem patera : » 
οἱ lib. 1 De divinatione : « Mercurius e patera san- 
guinem visus est fundere. » 


! e 
lbid. "A4J4oc, προσέχυσε. Sic unus codex el 
schedze Combefisianz. 
V.9."AA4., τῶν πρεσθυτέρων Ἱσραήλ. Ra duo mss. 
V. 10. Α., xa εἶδον, etc. Sic Basiliensis. Hic Aqui- 
lam sequitur Vulgatus interpres. . 
V. 49. "A., Σ., Θ , xal δώσω σοι τὰς πλάκας λιθί- 


CAPUT XXV EXODI. 


TO EBPAIKON, 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ | 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς Y&p. pact. 


noamn 2 2. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$. Elevationem. 2. Primitias. 


VULGATA LATINA. 


2. 'Agalpcpa. 
AQCILA. 
2. Separationem. 








& EXODI CAP. XX v. 438 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
98, 98. Ἐκδαλεῖς. "Α.ΊΊος, ἐχδαλῶ. — 98..- 
"AAA. , ἐχθαλεῖς. )J 
SYMMACHUS LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
38. . 28. Ejicies. Alius, eJiciam. Al., 28. 
ejicies. 


Note et variee lectiones 


Verisimile est θυµιάσµατος mendum esse pro ϐθυ- 
μιάµατος. 

V. 19. Σ., οὗ σχευάσεις ete. Sic Colbert. et Re- 
gius unus ex Cyrillo itemque editio Romana. 

V. 30. Z, πρράχγοντά σε. Sic Basiliensis. Hane 
vero lectionem Symmachi secutus est Vulgatus in- 
eps dum ait, « qui przcedat te. » 

. 21. "A., pi προσερίσῃς etc. Sic Basiliensis, 
qui ad Aquilam babet, id προσαιρήσεις. Sed le- 
fium est μὴ προερίσης : nam idem verbum vertit 

quila προσερίζειν aliis in locis. — Coisl. Σ., μὴ 


ad cap. XXIII Exodi. 


V. 92. 'A., xai ἑνδήσω τοὺς ἐνδεσμοῦντάς σε, sic 
unus Basiliensis. 

26. "AAAoc, ἄτεχνος. Hac versio videlur 
Aquile, qui alibi Sour, vertit, ἀτέχνωσιν. Psal. 
xxxiv, 4 27 

lbid. "AAA., £xow σου. Sie Basiliensis unus. 

V. 21. 'A., Σ., τὴν κχατάπληξιν. Sic Coislin, 
Regius vero unus et ed. Roin. tacitis interpretum 
nominibus. 

V. 28. ]ta quidam mss. Πορ. et schede Combefi- 
Siaux. Ubi notes eos qui ἐχθαλεῖς verterunt, Tom. 


παραπιχραίνου. 


ZYMMAXOZ. 


10. Καὶ εἴδόν ὁράματι τὸν Ocby 
Ἱσραήλ. 

13. Καὶ ὃδύσω σοι τὰς πλάχας 
τὰς λιθίνας. 


Ὑποδεῖξαι αὐτοῖς. 

30. Λειτουργὸς αὐτοῦ. 

44. Προσμείνατε. 

16. Ἐπανεπαύσατο. 
SYMMACHUS. . 

g. 


9 


10. Et: viderunt. . visione Deum 
I5rael. 


13. Et dabo tibi tabulas lapideas. 


Ad ostendendum eis. 
15. Minister ejus. 
14. Exspectate. 

16. Requievit. 


CAPUT XXIV EXODI. 
ο. 


6. Ἐνέχεεν εἰς χρατηρας. ᾿Α.1.1., 
χρατῆρα. 

Προσέχεε. "Α.λ Ίος, προσέχυσε. 

9. Τῆς γερουσίας Ἱσραλλ. "AA- 
Joc, τῶν πρεσθντέρων oat). 

10. Καὶ εἶδον τὸν τόπον, οὗ ci- 
στήχει ὁ Θεὸς τοῦ σραὴλ. 

19. Καὶ δώσω σοι τὰ πυξία τὰ 
λίθινα. 

Νομοθετῆσαι αὐτοῖς. 

15. Παρεστηκὼς αὐτῷ. . . 

44. Ἡσνχάζετε. 

16. Κατέθή.- 

LXX INTERPRETES. 

6. Infudit in crateros. Alíus, 
cratera. 

Effudit. Alius, profudit. 

9. Senatus Israel. Alius, senio- 
rum Israel. 

10. Et viderunt locum ubi ste- 
terat Deus Israel. ' 


49. Et dabo tibi tabellas lapi- 
deas. 


Ad leges ponendas- eis. 
43. Qui aderat ei. 
44. Quiescite. - 

16. Descendit. 


legisse ; qui ἐχδαλῶ, πώ ᾧ]: proclivis est mutatio. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. 
10 


19. Καὶ δώσω σοι τὰς πλάκας 
τὰς λιθίνας. 


45. Λειτουργὸς αὑτοῦ. 
44. 
16, 
THEODOTIO. 
6. 


9. 

10; 

12. Et dabo tibi tabulas lapidcas 
15. Minister ejne. . 


44. 
16. 


Note et varie leetíones ad cap. XXIV Exodi. 


va;. Sic Basiliensis. LXX etiam Interpretes ΠΠ) τὰς 


πλάχας lere semper vertunt. ΄ 


lbidem. 'À., φωτίσαι αὐτούς. Sic Basiliensis, Vide 


Supra notai) ad Exod. xv, 25. 


V. 43. 'A., Z., 8., λειτουργὸς αὐτοῦ. Sic Basiliens., 
uis Regius et edit. Rom. Vide Proverb. xxix, 12. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACBUS. 


—. X. A4. Καθίσατε. Σ., προσµείνατε, etc. Leetlionem 


Symmachi sequitur interpres ,Vulgatus.. Heec iu- 


tuamur ex codice Basiliensi. — Coislin. ad Sym- 


i achum habet περιµείνατε. 


CAPUT XXV EXODI. 
| 0. 
9, ᾽Απαρχάς. 
LXX INTERPRETES. 
9. Primitias. 


V. 16. ἸΑ., ἑσχήνωσεν, etc. Sic Basiliensig. Vere 
sioni Aquilie hzeret Vulgata. 


8EOAOTIQN. 


THEODOTIO. 





29 
TO EBPAIKON. 


Y» ny»mm 1 


E'TND ΏΝ Imp 


VERSIO. HEBRAICI TEXT. 
4. Vermiculum cocci. 


5. Pelles arietum rubricatas. 
Et pelles taxorum. 

7. Lapides onychis., 
Plenitudinum.. 
Ephod. 

Et pectorali. 

8. Et habitabo. 

10. Arcam. 

- Latitudo ejus. 

11. Coronam. 

12. Angulos ejus. 

15. Lignorum Sittim, 


17. Auri puri. 

18. Extremitatibus. 
90. Expandentes. 
Tegentes. 

92, Conveniam. 
94. Coronam auri, 


$0. Panem facierum. 
31. Femur ejus. 
Calices ejus. 

Et flores ejus. | 

$5. Amygdalati. 


HEXAPLORUM QUA£ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


93. 


VULGATA LATINA. 
4. Coccumque bis tinctum. 


b. Pelles arietum rubricatas, 
Pelles ianthinas 

7. Lapides onychinos. 
Ad ornaudum. 
Ephod. 

Bationale. 

8. Habitabo. 

40. Arcam. 

Latitudo. 

11. Coronam. 

12. Angulos. 

15. De lignis Setim. 


47. De auro mundissimo. 
48. Parte. 

20. Expandentes. 
Operientes. 

22. Precipiam. 

94. Labium aureum, 


$0. Panes propositionis. 
51. Hastile cjus. 

Scyphos. 

Lilia. : 

93. Quas) η nucis modum. 


AKTAAE, 
4. Σχώληχος διάφορον. 
5. Δέρματα χριῶν πεπυρωμένα 


Δέρματα ἰάνθινα. 
7. Άίθους ὄνυχος, 
Πληρώσεως. 
Ἐπένδυμα. 

El; τὸ λόγιον. 

δ. Σχηνώσω. 

10. Γλωσσόχομον, 


1. 
15, 
15. 


17. 


18. 

20. Ἐχπετάζοντες. 
Σχεπάζοντες. 

22. Συντάξομαι. 
24. 


90. "Αρτους προσώπων. 
ὦ1. '0 μῆρος αὐτῆς. 
Σχύφοι. 

Βλαστοί. 

99. Ἐξημυγδαλισμένοι. 


AQUILA. 
Á. Vermieuli varium. 


5. Pelles arietum ignei coloris. 
Pelles ianthinas. 

7. Lapides onychis. 
Plenitudinis. 
Superindumentum. 

In rationale. 

8. Habitabo. 

10. Scrinium. 


4H. 
12. 
13. 


t. 
18. 
20. Expandentes. 


: Tegentes. 


22. Constituam. 


24. 


50. Panes facierum. 
$1. Feinur ejus. 
Scyphi. 

Ramuli. 

95. Amygdalau, 





ΣΙΝΜΑΧΟΣ 
l. 
b. Δέρματα κριῶν πεπυρωµένα. 
Δέρματα Ιάνθινα. 


7. Λίθους ὄνυχος. 
Πληρώσεως. 
Ἐπένδυμα. 

Eig τὸ λόχιον. 

8. Σχηνῴσω. 

10. Γλωσσόχομον. 


M. Στεφάνην. 
12. Πλεύρας. 
15. ' 


11. 


18. Tov ἄχρων. 
20. 


22. Συντάξομαι. 


90. "Aptou; προθέσεως, 
91. Ὁ µηρος αὐτῆς. 


Ἄνθη. 
95. Ἐντετορνενμένοι. 


SYMMACHUS. 
4. 


5. Pelles arietum ignei coloris 
Pelles ianthinas. 

7. Lapides onychis. 
Plenitudinis. 
Superindumentum. 

In rationale. 

8. Habitabo. 

10. Scrinium. 


44. Coronam. 
19. Latera. 
13. 


17. | 
18. Summitatibus. 
90. 


32. Constiituan. 
94 e 


30. Panes propositionis. 
, 9l. Femur ejus. 


Flores. 
v5. Tornatl. 


EXODI CAP €XV. 
y. 


4, Κόχχινον διπλοῦν. Οἱ Aocxol, 
διδαφές.' 


δ. Δέρματα κριῶν ἠρυθρωδανω- 
μένα. 
Δέρματα ὑαχίνθινα, 


7. Λίθους Σαρδἰου. 

El; τὴν γλυφήν. 
Ἐπωμίδα. 

Ποδήρη. 

8. Ὀφθήσομαι. 

10. Κιδωτόν. 

Πλάτος. "A.L1oc, εὗρος. 
41. Κυμάτια. 

12. Κλίτη. 


43. Ela ἄσηπτα. "AdJoc, ix 
ξύλων ἀσήπτων. 


47. Χρυσίου καθαροῦ. "AA4oc, 
χρυσίου χυτοῦ. 


18. Τῶν χλιτῶν. 

90. Ἐχτείνοντες. 

Σωσκιάζοντες. 

32. ΓΤνωσθήσομαι. 

24. Στρεπτὰ χυµάτια χρυσᾶ. 
"AAJAoc, στρεπτὸν χυµάτιον ypu- 
σοῦν. 

50. "Άρτους ἑνωπίους, 

91. 'U χαυλὸς αὐτῆς. 

ΚρατΏρες. 

Κρίνα. 

95. Ἐχτέτυπωμένοι χαρυΐσχους, 


LXX INTERPRETES. 

4. Coccinum duplex. Reliqui, 

bis tinctuin. 

b. Pelles arietum rubricatas. 

Pelles hyacintbinas. 

7. Lapides Sardii. 

In sculpturam. 

 Superhumerale 

. Poderem. 

8. Apparebo. 

10. Arcam. j 

Latitudo. Alius, amplitudo. 

41. Cymatia. 

12, Latera. 

43. Ligna incorruptibilia. Alius, 
ex lignis incorruptibilibus. 

41. Auri puri. Alius, auri fusi. 

18. Lateribus. 

90. Extendentes. 

Obumbrantes. 

92. Innotescam. 


94. Tortilia cymatia aurea. Αύ., 
tortile cymatium aureum. 


50. Panes presentes. 

91. Hastile ejus. 

Crateres. 

Lilia. 

$5. Reddentes formam nucum. 


443 
6EOAOTIQN. 


1. 
5. Δέρματα κριῶν πεπυρωμένα. 
Δέρματα Ἰάνθινα. 


7. Λίθους ὄνυχος. 
Πληρώσεως. 
Ἐπένδυμα. 
Ποδήρη- 

8. Σχηνώσω 

10. Γλωσσόχομον, 


M. c 
12. Μέρη. 
16, 


41. 


18 
20 


93. ZovtáZopat. 
24 


50. 
31. 'O µιῆρος αὐτῆς. 


93. 


THEODOTIO. 
4. 


5. Pelles arietum ignei coloris. 
Pelles ianthinas. 

7. Lapides onychis. 
Plenitudinis. 

Superindumento. 

Poderem. 

8. Habitabo. 

10. Scrinium. 


41. 
49, Partes. 


16. 


92. Constituam. 
91. 


90 
3*. Femur ejus. 


- 


35. 


à HEXAPLORUM οὗ, SUPERSUNT. ul 
TO EBPAIKON, TO EBPAIKON" ΑΚΥΛΑΣ. 
) Ἑλληνιχοῖς γράµµασι.' 
mmo 54 94. 94. Βλαστοί. 
"opo $6 96. 50. Ἐξημυγδαλωμένη, 
mmpo.58 «8. 38. 
mnn 
VERSIO IIEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA, - AQUILA. 
94. Et flores ejus. 94. Lilia. 24. Ramuli. — 
$6. Ductile. $6. Ductilia. 96. Amvadalata. 
58. Et forcipes ejus.. 58. Emunctoria. 98. 
Et receptacula ejus. Ubi qux emuncta sunt exstin- 
guantur. 
Note et varie lecliones ad cap. XXV Exodi. ͵ 


V. 9. 'A., ἀφαίρεμα. Sic Basiliensis. Hac voce 
frequenter utuntur LXX, ut (T2 Ton exprimant, quod 
Laune vertitur, exemptio, aut separatio. Verum ne- 
scio an melius elevationem dicamus. —-:Coislin. 
Α., ἀφαιρέματα. Sed przstat lectio Basiliensis cod. 
ἀφαίρεμα, nam vox Hebraica. est in singulari. 

V. 4. "A., σχώληχος διάφορον. Οἱ Aouxol, διθα” 
φές. Ex Coislin. Horat. Carm. n, ode 16: 

Te bis Afro 
Murice tincte 


Vestiunt lana. 


V. 5b. Ita Basiliensis et alii codices, 'A., Σ., Θ., 
δέρµατα χριῶν πεπυρωμµένα. — Coislin., οἱ Aoux., 
πεπυῤῥωμένα, Sic et ibid., οἱ «ἔοιτ., ἑάνθινα. 

Ibid., 'A., Σ., Θ., δέρματα Ἰάνθινα. Sic Basiliensis 
et alii. Hauc autem versionem secutus est Vulgatus 


interpres. 


TO EBPAIKON. 
Un purum 1 


ny 
] 2c 
nn-w-ox πον nao npa 5 
Τὸ Σαμαρειτιχὸν, διαδεχόµεναι 
συμθολαὶ µία πρὸς μίαν ἀντιπροσ- 
τὸ π 


ώπως, κατὰ ῥροσέχειν ἀλλή- 
Ate. 
1 ρ 6 
τν pu nm 
Q"Wy nyv» 1 
Όρη 15 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Et tabernaculum facies. 
Coriinis. 


Cogitantis. 
5. Suscipientes ansui , quz- 


solent. 
lbid. 'A., Σ. 
V. 8. 'A., 3 


V. Ἱ. 7À., Σ., 8., λίθους ὄνυχος. Sic Basiliensis. 

linc Vulgatus interpres, « 

Vide supra ad eaput i 
lbid., 'A., Σ., 
Ibid., 'A., Σ., 8., ἑπένδυμα 

Sic Aquila et Symmachus vocem *5w interpretar: 


apides onychinos. » 
Genesis. 


8., πληρώσεως, sic Basiliensis. 


. Ex eodem Basiliensi. 


, εἰς τὸ λόγιον. Sic Coislin. 


σχηνώσω, sic Basiliensis. Illam 


ὠσσόχομον. Ex Basiliensi. 
N ver- 


versionem sequitur ulgatus interpres. 
V. Ἆ., Σ., θ., 
LXX etiam Interpretes in Paralipomenis 
tunt γλωσσόχοµον. — Coislin., 'A., γλωσσόχοµον. 
Basil. vero, 'A., Σ., Θ., γλωσσόχομον. 
Ibid., "AAoc, εὖρος. Coislin: 
V. 41. Σ., στεφάνην. dd. 


V. 13. Σ., πλεύρας. Θ.,. µέρη. Sic Coislin. 


CAPUT XXVI EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασ.. 
1: 


1. 
15. 


VULGATA LATINA. 
4. Tabernaculum vero ita facies. 
Cortinas. 


Plumario. 
b. Ita insertas, ut ansa contra 


que ad sororem suam. Samar., ansam venfat, et altera alteri pos- 


excipientes commissurze, una ad 
unam e regione, secundum quod 
hzrent mutuo. 


6. Uncinos. 
Et erit tabernaculum unum. 


7. Cortinas caprarum. 
15. Tabulas. 


sit aptari. 


6. Circulos. 
Όι fiat tabernaculum unum. 


7. S^ga cilicina, 
45. Tabulas. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. 
Δέῤῥεις, 


δ. 


6. .. 
Καὶ ἔσται dj σχηνἡ ἓν τῇ σχτνᾶ 
1. Καλυπτῆρας τριχίνους. 
15. Σανίδας. 
AQUILA. 


1. 


Pelles, 


A 


Ü 


Et erit tabernaculum in talxr 
naculo. 
*. Operimenta capillacea. 


42. labulas. 








us Εχοῦ! CAP. XXVT. 


448 

CYMMAXOE. 8EOAOTIQN. 
$4. "Ανθη, 34. Kplva. 94, 
36. Ἐχτετορνευμένη. 56. Topsucf. 96. 
98. 98. Ἑπαρυστῆρα. Ob Aowxol,1a- 58. 

θίδες. . 

Ὑποθέματα. Οἱ Aouxol, πν- 
ριατά. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
94. Flores. 54. Lilia. 94. 
90. Tornata. 90. Tornatile. 26. 
98. 38. Emunetorium. Reliqui, for- — $8. 


cipes. 


Suppositoria. fleliqui , pyriata. 


Note et varie lectiones ad cap. XXV Exodi. 


V. 13. "AAJoc, ix ξύλων etc, Ex Basil. codice. 

V. 17. “Α..ος, χρνσίου χυτοῦ. Sie unus codex. 

Y. 90. Ἐκπετάζοντες. Hanc lectionem ut scholion 
art editio Romana; sed Basiliensis Aquilz tri- 

uit. 

lbid. Σ,, τῶν ἄχρων. Sic Coisl. 

lbid., 'A., σχεπάζοντες. Sic edit. Romana. 

V. 32. "A., X., 8., σὐντάξοµαι. Sic quidam mss. 
et edit. Rom. qux habet : Caleri, συντάξοµαι. Co- 
dex unus Regius hahet, olov συντάξοµαι. — Coisl., 
οἱ Aotztol, συντάζοµαι. 

V. 34. "Α.11., στρεπτόν, etc. ]ta Basiliensis. 

V. 30. 'A., ἄρτους etc. Sic Basiliensis et editio 
Romana. Prior tamen et alius Regius habent, 
ἄρτους προσώπου, « panes faciei. » Σ., ἄρτους 
προθέσεως. Quem sequitur "Vulgatus interpres, 
« panes propositionis. » — Coislin. 'A., Σ., προσ- 


A 
ώπου. Θ., προθέσεως, uhi Basil. 'A., προσώπου 
προθέσεως. 

V. 81. 'A., ὁ μῆρος αὑτῆς. Sic Basiliensis. Hic 
Vulg. interpres LX sequitur. — Cuislin. οἱ Aoux., 


a E . 
Wl. "Á., σκύφοι. Quem sequitur Vulgatus inter- 
pres. Ex Bas:liensi. 

Ibid., 'A., βλαστοί. Σ., ἄνθη. Similiterque versu 
94 ex Basiliensi. 
. V. 95. 'A., ἐξημυγδαλισμένοι, Ita Basiliensis. — 
Coislin. "A., ἐξημυγδαλισμένοι. Σ., ἐχτετορνευμέ- 
vot ἀμύγδαλα, « tornati amygdalis; » vox postrema 
deest in Basiliensi. 

V. $6. 'A., ἐξημυγδαλωμένη, etc. Sic scheda 
Combefisianz. 

V. 58. Coisl. Οἱ Aotz., πυριατὰ, καλούμενα τρύ- 
6X2, « Pyriata que vocantur tryblia. » 


CAPUT , XXVI ΕΧΟΡΙ. 


ZYMMAXOX. 


J'. . ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 


4. Καὶ τὴν σχηνην προιέσεις. |. 
Α.1 Ίος, παὶ τῇ σκηνῇ ποιῄῆσεις. 


Αὐλαίας. 


Ὑφάντον. "Aoc, ποικιλτοῦ. 


5. Κατὰ τὴν συμθολὴν τῖς δευ- — 5. 


τέρας, ἀντιπρόσωποι ἀντιπίπτουσαι 
ἀλλήλαις εἰς ἑκάστην. 


0. 6. Κρίχους. "AJJoc, δαχτύλους. 6. 
Καὶ ἔσται ἡ αχηνη µία. 


., Καλυπτῆρας τριχίνους. 
15. Σανίδας. 15. 


SYMMACHUS, 


τύλους. 


7. Δέῤῥεις τριχίνας. 1 


LXX INTERPRETES. 


15. Σανίδας. 
THEODOTIO. 


l. 4. Et tabernaculum facies. Al., |. 
. et tabernaculo facies. 


Aulea. 


6, 5. 


Textoris. Alius, variantis. 
Ad commissuram secundi b. 


faciem contra faciem concurren- 
tes ad invicem ad unamquainque. 


6. ; | 6. Circulos. Alius, digitos. €. 
Et erit tabernaculum unum. 


7. Operimenta capillacea. 
15. Tahulas. 


1. Vela capillacea 1. 
15. Columnas; 


45. Tabulas. 








e HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 418 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAS, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
nr υπο 17 47. 1. Δύο χεῖρας. 
mn mu 18 18. I8. ' 
TES 90 90. 90. 
Tox? 24 91. 24. 
Uwe nnz5 ^23 36 46. ' $6. Παρατανυσμόὀν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA, 
17. Due manus. 11. Dus ineastrature. T7. Duas manus. 
18. Meridiei ad austrum 18. Ad austrum. 18. 
90. Aquilonis. 90. Ad aquilonem. 20. 
94. Caput ejus. 94. Sursum. , 91. 


96. Operimentum ad ostium — 36. Tentorium in introitu taber- — 36. Tentorium. 
tabernaculi. naculi. ' 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Exodi. 
V. 1. "AAA., καὶ τῇ ox vi ποιῄσεις. Sic duo niss. V. 45. A., Σ., Θθ., σανίδας. Sic Colbertinus cod. 


Ibid. 'A., δέῤῥεις. Ex Coislin. V. A7. Σ., κατοχεῖς. lta Basiliensis, Coislin., et 
lbid. "AAAoc, ποιχιλτοῦ. Ex eod. edit. Rom. 'A., 8., δύο χεῖρας. Ex Coislin. 
V. 5. Versionem Samaritani sic sine discrimine V. 18. et 20. Sic ex catenis nostris. 
afferunt Reg. unus, scbede Combefisianz et editio V. 94. Φιλάδων hanc singularem vocem sine in— 
Romana. terpretis nomine affert Basiliensis solus. [Est autem 
V. 0. 'A., xal ἔσται οἱο. Ex Coíslin. φιλάς, compago. lta Bielius. Secundum Schleusne- 
Ibid., "AA4Aoc, δαχτύλους. Ex eod. rum est vocabulum nihili, nec justa auctoritate 


V. 7. 'A,, Σ., καλυπτῆρας τριχένους. Ex eod. muniri potest. Inde pro lectione φιλάδων, censet 
Aliam lectionem, scilicet, τρίχινοι χαλυπτΏρες, al- ^ reponendum esse κεφαλίδων, neglecta prima syl— 
fert Basiliensis, item Regius unus et editio Romana, — laba, χε, et loco motis litteris t et a. Sed vide ad 


tacito iuterpretum nomine. liunc locum Scharfenbergium. Dnacn.? 
CAPUT XXVII EXODI. 
TO EBPAIKON TO EBPAIKON AKYAAZ 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι, 


-2:D 5 mw 4 4. : 
35 ὅ b. 5. 
YN O7 1. ' T. 
va nva 
1x 9 9. | 9. 
"N25 
TOU 10 10. 10. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA AQUILA. 
4. Et facies ei cribrum. 4. Craticulamque in modum 4. 
5. Ambitum. ^8. Arulam. | b. 
*/. Vectes ejus. 7. Vacat. 1. 
In ferendo illud. * 
9. Meridie. | 9. In australi plaga. 9 
Λά angulum, Unum latus tenebit. 


40. Etcolunnie cjus. 40. Et columnas. 10, 


439 . EXODI CAP. XXVIL 450 
ZYMMAXOZ. .9EO3OTION. 
17. Κατοχεῖς. 11. Δύο ἀγχωνίσχους. {7. Δύο χεῖρας. 
18. 18. Πρὺς βοῤῥᾶν. "A.10c, πρὸς 18. 
νότον. 
90. 20. Πρὺς νότον. "Αλλος, πρὸς 90. 
Boppàv. 
24. 94. Ἐκ χεφαλῶν. "AAdoc, φι — 24. 
λάδων. 
33 : $6. Ἐπίσπαστρον τῇ θύρᾷ τῆς —— 96. 


σχηνῆς. "A.Lloc, παραχάᾶλυμµα τῆς 


SYMMACHUS. 


θύρας τῆς σχηνΏς, 


LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

17. Retinacula. 17. Duos anconíscos. 47. Duas manus. 
18. 18. Ad aquilonem. Alius, ad 18. 

austrum. 
90. 90. Ad austrum. Alius, ad 20. 

aquilonem. 
24. 24. De capitibus. Alius, com- — 94. 

paginum. 
56. 236. Adductorium ostio taberna- 96. 


culi. Alius, operculum ostii taber- 


naculi. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Exodi. 


V. 36. 'A., mapas voc póv. Ita Coislin. 
lbid. "AJ44oc, παραχάλυµµα. Sic unus Regius 
num. 1825. Capite seq., v. 10. eamdem vocem Ὦο 


vertunt Aquila et Symmachus. παρατάνυσµα. Ejus- 
dem vocis hz interpretationes habentur cap. xxxvi, 
v. 99. Α., παραπέτασμα. 0Ο’, καταπέτασµα. "AAA40c, 
παρατάνυσµα. "AlJoc, χάλυμµα. In. hunc locum 
habet quidam anonymus in catenis mss. : Τὸ χατα- 
πέτασµα ἣν εἶδος καλύμμαςος, elc 8 εἰσῄει ἡ χιθωτὸς, 
ὡς ἐπίσπαστρον. ᾽Αμέλει τοῦτο αὐτὸ xol Χαταπέ- 
«asua ἐχαλεῖτο. ᾽Αλλὰ τὸ χυρίως χαταπέτασµα ἐν 
τάτει ῥήλου χαλᾶται ' τὸ δὲ ἐπίσπαστρον ὡς σχηνἡ 


παστοειδὴς Ὑίνεται' ἅπερ ἁμφότερα σχἐέπουσι πάν- 
τως τὸ ἕνδον. "H ἐπίσπαστρον λέγεται τὸ χαταπέ- 
τασµα τὸ ἔχον χρἰχους, ὡς διὰ τούτων ἕλχεσθαι, xal 
διὰ τούτων συντελεῖσθαι. Id est : « Velum erat spe- 
cies operculi, in quod ingrediebstur arca, quasi 
tentorium. Revera hoc ipsum velum apellabatur. 
Sed velum proprie, secundum rationem veli depri- 
mitur. Tentorium vero, ut tabernaculum thalami 
more concinnatum efficitur. Áut tentorium diciiwr, 
velum habens annulos, ita ut horum ope trabi et 
componi possit. » 


CAPUT XXVII EXODI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


ΘΕΟΔΟΤΗΙΝ. 


4. ἆ. Καὶ ποιήσεις αὐτῷ Ecyápav. — 4. 
Οἱ «ἰοιποὲ, Miri δικηνωτόν. 


b. b. 'Ecyápav. "AdJoc, σύνθε- b. 


^ otv. 


1. 7. Τοὺς ἀναφορεῖς. "AJ 1ος, τοὺς 7. 


φορεῖς. 


Ἐν τῷ αἴρειν αὐτό. “Α..ος, ἕως 


αἴρειν αὐτό. 


9 - 9. Πρὸς λίδα. "AdJAoc, πρὺς vó- — 9. 


τον. 


Κλίτει. "AJAoc, γωνία. 
40. 10. Καὶ στύλοι, Ol .Ίοιποὶ, σα- 10. 


ylbes. 


SYMMAEHUS, 


LXX INTERPRETES. 


THEODOTIO. 


4. 4. Et facies οἱ craticulam. 4. 
Ceteri, crauculam n modum retis, 
5. Craticulam. Alius, synthe- — 5. 


3. . 7. Vectes. Alius, vectes. a 


In portando illud. Alius, donec 


gestent ipsum. 


9. 9. Ad α[τίομια. Alius, ad no- 09. 


tum. 


In latere. Alius, in angulo. 
10. 40. Et columns. Cet.,tabula. 10 


το ΕΒΡλΙΚΟΝ. 

Τον 41 

ep 

aw 15 

925 14 

qp3 16 

niu 

n" pzo 20 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
41. Aquilonis. 


Funda. 
45. Ad orieiteim, 


41. Humero. 

16. Operimeutum. 
Retorta. 

20. Oleum olez. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT, 


TO EBPAIKON 
u Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
15. 
44. 
16, 
20. | 
VULGATA LATINA. 


41. Aquilonis. 


Tentoria. 
435. Ad orientem, 


44. Lateri. 


46. Tentorium. 
Retorta. 
90. Oleum de arboribus oliva- 


rum. 
Note et varie lectiones ad cap. XXVII Exodi. 


gt 
ΑΚΥΛΑΣ. 
M. 
13. 
44. Ὡμίᾳ. 


16. Παρατάνυσμα. 


20. 

AQUILA. 
1. 
1ὅ 


14. Humero. 
16. Tentorium. 


20. 


. V. 4. Καὶ ποιήσεις αὐτῷ ἑσχάραν. In. hunc lo- 
cum hxc habentur in catenis mss. ex anonymo : 
εἶδος xauxlou, £v αἷς ἀνέματτον σὺν τῷ ἑλαίῳ τὴν 
σεμίδαλιν. Κεῖται ἐν τῷ tc^ Αριθμῶν, Ev ᾧ φησι 
τρύόδ.1ιον ἀργυροῦν, xal φιά-Ίη», ἁμιότερα π.Ίήρη 
σεμιδά.Ίεως ἀγαπεποιημένης ἑλαίῳ. dd est : « Spe- 
cies patere, in qua similam cum oleo commisce- 
baut, In cap. xvr, Numerorum [est nunc cap. vii] 
legitur, vatellam argenteam, et phialam utramque 


plenam simile refecte oleo. » — Οἱ λοιποί, etc. Ex 
Coislin. 

V. 5. "AAJ4oc, σύνθεσιν. Ex Coislin. 

V. 7. "ÀAAAoc, τοὺς qopsls. Sic unus ms. et Àl 
dina editio. — Ibid. "Α.11., ἕως αἴρειν αὐτό. Sic 
Basiliensis solus. 

V. 9. "AAAoc, πρὸς νότον. Sic quidam mss., 
tacito interprete, 

lbidem. "AAAoc, γωνίᾳ. Sie edit. Rom., ubi ad 





TO EBPAIKON. 


Yun» 1 
wn 4 


ην] 
vaun 
. rin Τὸ Σαµαρ., πἡλιον ἧτοι 
μίτραν. 
ση ny^m wa ὅ 


νο 3m ἹΝΙ Iw ΟΥ] 6 
οσο Ὁ us ΠΟ om 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Ut sacerdotio fungatur ipse 
mihi. 
4. Pectorale. 


Superhumerale, 

Oculatum. 

Cidarim. Samar., pileum, sive 
mitram. 

b. Vermiculum cocci. 


6. Et facient. superhumerale, 
auro, hyacintho et purpura, ver- 
miculo cocci, et bysso retorta. 


CAPUT XXVIII EXODI. 


c TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


h ! . Toi ἱερατεύειν αὐτὸν ἐμοί. 
Ἐπένδυμα. 
Σύσφιγχτον. 
5. 5. 
6. 6. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


1. Utsacerdotio fungatur mihi. 


4. Rationale. 


1. Ut sacerdatio fungatur ipse 
mihi. 


Superhumerale. Superindumentum. 
Strictam. Constrictam. 
'Cidarim. 
5. Coccumque bis tinctum. 5 

- 6. Facient autem superhume- . 6. 


rale de auro et hyacintho et pur- 
pura, coccoque bis tincto, et bvsso 
retorta. 





i53 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
4. 
15. ι ὶ 
M. Ὡμίᾳ. 
16. Παρατάνυσμα. 
20. 
SYMMACHUS, 
11. 
15. 


14. Humero. 
16. Tentorium. 


EXODI CAP. XXVIII. 
ο’. 


11. m" ἁπηλιώτην. "AAJoc, 
πρὸς βοῤῥᾶν. 

Ἱστία. "Α.1.1ος, πλεχτόν. 

40. Πρὸς νότον. "AAJoc, πρὸς 
ἀνατολάς. P^ 

44. Κλίτει. 

16. Κάλυμμα. 

Κεχλωσμένην. "AAJAoc, διανενι- 
σμένα (sic). "AA.loc, νενισµένης. 

90. "βλαιον ἐξ ἑλαίων. "AA.toc, 
ἔλαιον Ex σπερµάτων. 

LXX INTERPRETES. 

41. Ad subsolanum. Alius, ad 
aquilonem. 

Tentoria. Alius, plexum. 

15. Ad austrum. Alius, ad o- 
rientem. 

44. Lateri. 

16. Tegimen. 

Torta. Alius, texta. Alius, neta. 


90. Oleum ex olivis. ΑΙ., oleum 
ex seminibus, 


AS 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


41. 


15. 


14. 
16. 


20. 
THEODOTIO, 
41. 


15. 


4. 
16. 


90. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Exodi. 


marginem scriptum erat calamo, inquit Drusius, 
ὠμίᾳ pro γωνία, videlicet in exemplari Drusii. Sed 
ὠμίᾳ perünet ad versum 14, quo 
sius, quia lectio illa ὠμίᾳ in hoc capite nondum 


observata fuerat. 


V. 10. Οἱ Aocxol, σανίδες. Sic Drusius ex Theo- 


doreto. 


V. 11. "AAJoc, πρὸς βοῤῥᾶν. Sie mss. quidam. 
V. 45, "AJdAoc, πρὸς ἀνατολάς. In catenis. 


ZYMMAXOX. 


1. Ἱερατεῦσαι αὐτὸν ἐμοί. 


Σύσφιγκτον. 
$. 
6. 
SYMMACBUS. 


4. Ad sacerdotio . fungendum 
ipsum mihi. 


Constrictam. 


E 


V. 44. "À,, Σ., ὠμίᾳ. Sic Basiliensis. 

V. 46. 'À., Σ., παρατάνυσµα. Ita Basiliensis. Vide 

ignorabat Dru- quz diximus cap. precedenti ad versum 
Coisl. in textu. 


τῶν Q' babet διανενησµένους ' in 


Inarg. vero χεχλωσμένου. 


Ibid. "AA4JAoc, διανενισµένα. "AAA4oc, νενισµένης. 


Ex Basiliensi. Lege : διανενησµένα et, νενησµένης. 


CAPUT XXVIII EXODI. 
0’, 


4. Ἱερατεύειν μοι. 

4. Τὸ περιστήθιον. "AJAoc, τὸ 
λόχιον. "AAAoc, περιθόλαιον., 

Ttv ἐπωμίδα. 

Κοσύμδωτον. 

Κ/δαριν. 


5. Καὶ τὸ χόχχινον. Α.ἱΐος, 
καὶ τὸ χόχχινον χεχλωσμένον. "AA- 
Aoc, τὸ χόχχινον τὸ διάφορον. "AA- 
Ίος, σὺν σχώληχος τὸ διάφορον. 
" AAAoc, τὸ χόχχινον τὸ δίθαφον. 

6. Καὶ ποιῄσουσι τὴν ἑπωμίδα 
ix βύσσου χεχλωσμένης, ἔργον 
ὑφαντὸν ποικιλτοῦ. 


LXX INTERPRETES. 
4. Ut sacerdotio fungatur mihi. 


4. Pectorale. Aliws, rationale. 
Alius, amictus. 

Superhumerale. 

Cosymbotam. 

Cidarim. 


b. Et coccinum. Alius, coccinum 
retortum. Alius, coccinum varium. 
Alius, cum vermiculo varium. 
Alius, coccinum bis tinctum. 

.. 6. Et facient superhumerale de 
bysso toria, opus textum varia- 
toris. 


V. 90. "AAAoc, ἔλαιον etc. Ita editio Rom. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


4. Εἰς τὸ ἱερατεύειν αὐτόν pot. 


6. Καὶ ποιῄσουσι τὴν ἐπωμίδα 
kx χρυσίου καὶ ὐαχίνθου xal πορ- 
φύρας, xai xoxxívou νενισµένου, 
xai βύσσου χεχλωσμµένης. 


THEODOTIO. 


4. Ut sacerdotio fungatur ipse 
mihi. 


6. Et facient superhumerale ex 
auro, et byacintho et purpura, ei 
coccino neto, ei bysso torta. 





455 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
rono πιο 7 1. 
"v 8 8, 
οπου 9 9. 
πιουν ΕΝ ων 44 44. 
1" T"Wivo ru vu 3 
Όυν ών 
rapo 
νο 15 45. 
nou 14 44. - 
no noo 
aun mwyo 15 —— a5. 
TUYO 
T ην Ὁ "n Ton 47 11. 
np 
οι 20 90. 
Παν moyo 
my2o tm ΠΟΥ] 25 93. 
μον nuaun mun nna am 
Ton mp 


: VERSIO HEBRAICI TEXT. 


7. Dus scapulz. 
8. Cocci. 
9. Onychis. 


41. Ambos lapides super nomi- 
nibus filiorum Israel circeumdatos 
'ocellaturis auri facies 608. 


Circumdatos. 

48. Ocellaturas. 

44. Catenas. 

Auro mundo conterminas. 


45. Opere cogitanUs. 

Sicut opus. 

47. Et implebis in eo plenitudi- 
nem lapidis. 

Et smaragdus. 

20. Chrysolithus. 

22. Catenas. 

Opere complicationis. 


25. Et facies super pectorali 
duos annulos auri, οἱ dabis ambos 
auuulos super duabus extremita- 
tibus pectoralis. 


VULGATA LATINA. 


1. Duas oras. 
8. Coccoque bis tineto. 
9. Onychinos. 


41. Sculpes eos nominibus fi- 
liorum Israel, inclusos auro atque 
circumdatos. 


Inclusos. 

45. Uncinos. 

44. Catenulas. 

Ex auro purissimo sibi invicem 
cobzrentes. 

15. Opere polymito. 

juxta texturam. 


17. Ponesque in eo quatuor 
ordines lapidum. 


Smaragdus. 

20. Chrysolithus. 

39. Catenas. . 
Cohzrentes. 


25. Et duos annulos aureos, 
quos pones in utraque rationalis 
summitate, 


| | A 
ΑΚΥΛΑΣ. 

1. 

8. Διάφορον, 


9. Ὄνυχοςο 
4 1 ο 


Μετεστραμμένους. 
15. Σφιγχτῆρας. 
14. 


15. Ἔργον βροχωτόν. 
Κατὰ τὸ ποίηµα. 
17. Καὶ πληρώσεις ἓν αὐτῷ $3 


td 


ῥώματα λίθων. 


90. Χρυαόλιθας, ' 
92. Ἀλύσεις. 


23. 


AQUILA. 


1. 

8. Varium. 
9. Onychis. 
1. 


Transversos. 
15. Uncinos. 
14. 


15. Opus laqueatum, 
Juxta opificium. 
17. Et implebis in eo plepitudi- 


nes lapidum. 


20. Chrysolithus. : 
92. Catenas. 


21 








i51 EXODI CAP. XXVIII. 453 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. σ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
T, 7. Δύο ἐπωμίδες. 
8. Δἰδαφον. δ..( Ἐκ xoxxivov) διανενγσμένον. 
. "AA Aoc, χεχλωσμένου. 
9. Ὄνυχος. 9. Σµαράγδου. 9. Ὄννχος. 
11. 41. Τοὺς δύο λίθους ἐπὶ τοῖς óvó- — 11. 


µασι τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ. "AJAJoc, 
τοὺς δύο λίθους ἐπὶ τοῖς ὀνόμασι 
τῶν νἱῶν Ἱσραὴλλ, περιχεχνχλω- 
µένους, xai συνεσφραχισµένους 
χρυσίῳ ποιῄσεις αὐτοὺς. "A.LRoc, 
ἐπὶ τῶν ὤμων τῆς ἐπωμίδες τῶν 
viov Ἱαραὴλ, περιχεκλωσμένους 
xaX συνεσφιγµένους χρυσίῳ ποιή- . 
σεις αὐτούς. 


Kat συνεσφιγµένους. 
13. 15. ᾿Ἀσπιδίσχας. 15. 
14. Σύσφιγμα. 14. Κροσσωτά. 11. 
μιγμένα ἐν vem. ο ο ο 
13. Ἔργον βροχωτόν. 45. Ἔργον ποικιλτοῦ. 13. 
Κατὰ τὸν ῥυθμόν. 


17. Καὶ πληρά ὑτῷ . . τῷ , - 
MAP ἑληρώσεις ἐν αὐτῷ πλη 17. Καὶ καθυφανεῖς ἓν αυτῷ 07. Καὶ πληρώσεις ἐν ατῷ πλη- 


ὕφασμα κατάλιθον. "ώματα λίθων. 
Κεραύνιο». Σμάραγδος. 
30. Ὑάχινθος. 90. Χρυσόλιθος. 90. 
22. Αλύσεις. 33. Κρωσσούς. 99. ᾽Αλύσεις. 
Ἔργον βροχωτόν. Ἔργον ἁλυσιδωτόν. 
25. 25. w Καὶ modhcei; ἐπὶ τοῦ —— 35. 


X λογίου δύο δαχτυλίους χρυσοῦς' 
X xai δώσεις τοὺς δὺο δαχτυλίους 
AX ἐπὶ τῶν ἄχρων τοῦ λογίου t 

Καὶ ποιῄσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον 


4 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
7. 1. Duo superhumerana. 7 
8. Bis tinctum. 8. (Ex cocco) neto. Alius, retorto. — & 
9. Onycbis. , 9. Smaragdi. 9. Onychis. 
11. 11. Amboslapides in nominibus — 11. 
filiorum Israel. Alius, ambos lapi- 
des super nominibus filiorum I- 
srael , circeumdatos et obsignatos 
auro facies eos. Alius , super hu- 
meris superhumeralis filiorum 
* ]srael, circumtortos, et constri- 
€tos auro facies eos. 
Et constrictos, 
15. 45. Aspidiscas. 15. 
14. Constrictionem. 14. Catenulas. 14. 
Ex auro puro admistas fn flori- 
bus. 
15, Opus laquestum. 15. Opus variatoris. 15. 


juxta modum. . E 
47. Et implebis in eo plemtudi- — 17. Et attexes ἱή eo texturam— 17. Et implebis in eo pleritudi- 


nes lapidum. lapidarem. nes lapidum. 
Cer2unius. Smaragdus. 
20. Hyacinthus. 20. Chrysolithus. 20. 
22. Catenas., 923. Fimbrias. 22. Catenas. 
Opus laqueatum. Opus catenatum. 
25. 95. X Et facies supra rationale — 25. 


X duos annulos aureos : et dabis 
X duos annulos supra summita- 
X tem rationalis , u 


Ét facies super rationale fim- 
Ἑλτα. Ga. XV. | 13 


489 
TO EBPAIKON: 


ava noy πο nnn 24 


ὃν σοι πο) 


"nma T 


nnzyn "T" mp πο nw 25 
πα Την nuc wn 
vi γα” 50w "wn ΤΥΠΟΣ 


new xm nyae ne mun 26 
TOUT Yuma nup usw ons 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


94. Et dabis duas complicationes 
auri super duobus annulis in ex« 
tremitatibus pectoralis. 


95. Et duas extremitates dua- 
rum complicationum dabis super 
duabus ocellaturis, et dabis super 
scapulis superhumeralis e regione 
facierum ejus. 


96. Et facies duos annulos auri, 
et pones eos super duabus extre- 
initalibus .pectoralis super labio 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


to 
Y 
e 


VULGATA LATINA. 


95$. Catenasque aureas junges 
annulis , qui sunt in marginibus 
ejus. 


95. Et ipsarum catenarum ex- 
trema duobus copulabis uncinis 
in utroque latere superhumeralis 
quod rationale respicit. 


» 


" 96. Facies et duos annulos au- 
reos : quos pones in summitatibus 
rationalis, in oris , qucdeje regione 


25 


26 


25. 


AKYAAE. 


AQUILA, 





inl 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


EXODI CAP. XXVIII. 
Ü. 


χρωσσοὺς συμπεπλεγµένους ἔργον 

υσιδωτὸν Ex Ypualbu xad poi. 
Καὶ λήφεται ᾽Ααρὼν τὰ ὀνόματα 
τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ λογείου 
τῆς χρίσεως, ἐπὶ τοῦ στήθους, eic- 
ἑόντι εἰς τὸ ἅγιον, μνηµόσνυνον 
ἐναντίον τοῦ θεοῦ. "Α.} λος, χαὶ 
ποιῄῇσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον δύο δαχτυ- 
λίους χρυσοῦς' xat ἐπιθήσεις τοὺς 
δύο δακτυλίους τοὺς. χρυσοῦς ἐπ 
ἀμφωτέρας τὰς ἀρχὰς τοῦ λο- 
γείου. 

24. X Καὶ δώσεις τὰ δύο ἆλυσιδω- 
X τὰ τὰ χρυσᾶ ἐπὶ τοῖς δυσὶ δαχττν- 
X, λίοις, ἐπὶ ἑὸ ἄχρον τοῦ λογίον : 

Καὶ θήσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον 
τῆς κρίσεως τοὺς κρωσσοὺς. τὰ 
ἁλυσιδωτὰ ἐπ᾽ ἁμφωτέρων τῶν χλι- 
τῶν τοῦ λογείου ἐπιθήσεις. "Α.1.ος. 
καὶ ἐπιθήσεις τοὺς χρωσσοὺς, xal 
τὰ ἁλυσιδωτὰ ypuclou ἐπὶ τοὺς 
δύο δαχτυλίους, Ex ἀμφωτέρων τῶν 
χλιτῶν τοῦ λογείου. 


25. 3X Καὶ τὰ δύο ἄχρα τῶν δύο 
ἃκ ἁλύ σεων δώσεις ἐπὶ τῶν δύο συ- 
3X αφιγχτῶν, χαὶ δῶτεις ἐπὶ τοὺς 
X ὤμους τῆς ἐπωμίδος, ἐπὶ τὸ 
3* µέτωπον τοῦ προσώπου αὐτοῦ 5 

Kal τὰς δύο ἀσπιδίσχας ἐπι- 
θήσεις ἐπ ἀμφωτέρους τοὺς υς 
M ἐπωμίδος κατὰ πρόσωπον. 
"A4Aoc, χαὶ δύο κλίτη τῶν δύα 
χρωσσῶν infe; ἐπὶ τὰ δύο 
ἐμπλόχια χαὶ ἐπιθῆσεις ἐπὶ τοὺς 
ὤμους τῆς ἐπωμίδος ἐξ ἑναντίας 
χατὰ πρόσωπον. 

96. Ww xa ποιησεις δύο δακτυλίους 
X χρυσοῦς, χαὶθήσεις (0’. 8. &v- 
X σεις) αὐτοὺς ἐπὶ τὰ δύο ἄχρα 

LXX INTERPRETES. 


brias' complectentes opus cate- 
natum ex auro puro. Et sumet 
Aaron nomina filiorum Israel su- 

r rationale judicii, super péctus, 
introeunti in sanctum, memorize 
coram Deo. Alius, et facies supe 
rationale duos annulos aureos su- 
per utraque initia rationalis. 


94. X Et dabis duo catenata 
X aurea super duobus annulis, su- 
x gra summitatem rationalis 7 

t pones super rationale ju- 
dicii fimbrias : catenata super 
utraque latera rationalis impones. 
Alius, et impones fimbrias et cate- 
nata auri super duos annulos,super 
ambo latera rationalis. 


95. *X Et duas summitates dua- 
X rum catenarum dabis super 
3X duos uncinos : et dabis super 
3 humeros superhumeralis, supec 
X frontem faciei ejus ; 

Et duas aspidiscas  impones 
super ambos humeros superhume- 
ralis, secundum faciem. Alius, et 
duo latera duarum fimbriarum 
impones supra duas implicationes : 
et impones super humeros super- 
humeralis ex opposito secundum 
faciem. 

20. X Et facies dnos annulos 
WC aureos, et pones (LXX, Th. 
X, dabis ) eos super duas summi- 


21. 


25. 


24. 


20. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


A469. 


TO EBPAIKON. 
πο TON "ny-oW "uw 


nnno zn nya mo nu 

macho TN mero nu-5y on« 
Tramo noyo v: 5-n 
| TEN aum 


πο Που 


avro 

Ὡσ ος TÜTvUTMO  CDo0" 98 
πο nn "nz3 TN? πιο ον 
vyo qum mn TENA acm 
| TENA 

m^ 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


ejus, quod ad latus superhumeralis 
intus. 


λ 


97. Et facies duos annulos auri, 
et dabis cos super duabus seapulis 
&uperhumeralis ab infra e regione 
facierum ejus contra conjunctionem 
ej 15 desuper artificium superhume- 
ralis. 


Contra conjunctionem ejus. 
Artificium. 


98. Et stringent pectorale ab 
annulis ejus ad annulos superhu- 
meralis in filo hyacinthi ad exsi- 
stendum super artificium super- 
humeralis, et non tollatur pecto- 
rale desuper superbumerali. 


Et nontollatur. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. Μι 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοί Ἰμμασι. 
η 5 Ίραμμα *O πρὸς πέραν τοῦ ἐπενδύματο, 


οἴκονδε. 
91 91. 
98 e Q8. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


sunt superhumeralis, et posteriora — Quod est ad oram super 


ejus aspiciunt. | dumenti intus. 


27. Necnon et alios duos annu- — 27. 
los aureos, qui ponendi sunt in 
utroque latere superhumeralia de- 
orsum, quod respicit juxta faciem 
junctuvz inferioris, ut aptari pos- 
sit cum superhumerali. 


99. Et stringatur rationale an- — 98. 
nulis suis cum annulis superhu- 
meralis vitta hyacinthina, ut ma- 
neat junctura fabrefacta , et a se 
invicem rationale et superhume- 
rale nequeant separari. 


Ut nequeant separari, 





' 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Ὅ ἐστιν εἰς τὸ ἄντιχρυς τοῦ 
ἐπενδύματος. 9 ὅ ἐστιν εἰς τὸ µέ- 
X po« τῆς ἐπωμίδος ἔσωθεν ? 


21. 


SYMMACHUS. 


Quod est e regione superin- 
dumenti. X Quod est in partem 
X superbuimeralis intrinsecus ; 


21. 


ΕΧΟΡΙ CAP. XXVDI., 
ο. 


X τοῦ λογίου ἐπὶ τοῦ χείλους aó- 

X τοῦ 5 'A.Lloc , xaX ποιῄσεις δύο 

δαχτυλίους χρυσοῦς, xa ἐπιθήσεις 

ἐπὶ τὰ δύο πτερύγια τοῦ λοχείου 
zi τὸ ἄχρον. 


2]. xX Ka ποιῆσεις ὃδαχ- 
X τυλίους χρυσοῦς xal δώσεις 
X αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς δύο ὤμους τῆς 
X ἑπωμίδος χάτωθεν ἐκ τοῦ χατὰ 
x πρόσωπονν χατὰ τὴν συμδολὴν 
JX αὐτῶν, ἑπάνω τοῦ μηχανώμα- 
X τος τῆς ἐπωμίδος , Alloc, 
xaX ποιῄσεις δύο δαχτυλίους χρυ- 
σοῦς, χαὶ ἀπιθήσεις ἐπ ἆμφωτε- 
ρους τοὺς ὤμους τῆς ἑπωμίδος χά- 
τωθεν αὐτοῦ, *azà πρόσωπον, χατὰ 
συμθολὴν ἄνωθεν τῆς συνυφῆς τῆς 
ἐπωμίδος. | 

"AJ Aoc, συμφώνως. 

"AJ44oc, χατασχευάσµατος. "A À- 
Ίος, διαζώσματος. 

98. Χ Καὶ οαυσφίγξουσι τὸ [λό- 
3X γιον Éx τοῦ δαχτυλίου αὑτοῦ 
X εἰς τὸν δαχτύλιον τῇς ἑπωμίδος 
X ἐν χλώσµατι ὑαχινθίνῳ, ἵνα (ᾗ) 
3X ἐπὶ τοῦ μηχανώματος τῆς Emto- 

µίδος xa οὗ μὴ ἁἀποσπάσῃς 
X τὸ λόγων ἀπὸ τῆς ἐπωμίδος 5 
“Αἰ 1ος , καὶ σφίγξεις τὸ λογεῖον 
ἀπὸ τῶν δαχτυλίων τῶν ἐπ) αὐτοῦ 
εἷς τοὺς δαχτυλίους τῆς ἐπωμίδος 
συνεχοµένους, ix τῆς ὑαχίνθου 
συμπεπλεγµένους εἰς τὸ ὕφασμα 
τῆς ἐπωμίδος, ἵνα μὴ pa τὸ 
λογεῖον ἀπὸ τῆς ἐπωμίδος. 

"AdJAoc, χαὶ οὐ σαλευθή σεται. 
"A44oc, χαὶ μὴ ἀποχλίνητε *. 


LXX INTERPRETES. 


X tates rationalis, super labium 

ejus ; Alius, et facies duos annu- 
08 aureos, et impones super duas 
alas rationalis super summitatem. 


97. XX Et facies annulos aureos, 
X€et dabis eos supra duos humeros 
X superhumeralis deorsum, ex eo 
X quod est secundum faciem, 
X juxta commissuram eorum, su- 
X pra structuram superhumeralis ; 
Al. et facies duos annulos aureos, 
et impones super duos humeros 
superhumeralis infra ipsum,secun- 
dum faciem, juxta commissuram 
superne texture superhumeralis. 


Al., concorditer. 


Alius , apparatus. Alíus, subli- 
gaculi, 


98. *X Et counstringent rationale 


X ex annulo ejus in annulum su- 


*X perhumeralis, in vitta hyacin- 
X thina,ut sit supra structuram 
X superhumeralis, et ne abstrahas 
Xjratienalea superhumerali, Alius, 
οἱ stringes rationale ab angulis 
supra positis ad annulos superhu- 
meralis berentes, ex byacintho con- 
textos in texturam superhumera- 
lis, ut non laxetur rationalea «u- 
perbumerali. 


Aliws, et non. commovebitur. 
Alius, et ne declinetis. 


466 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Ὃ ἐστιν εἰς τὸ ἄντιχρυς τῆς 
ἐπωμίδος. "AAAoc, ἀπ ἄχρου τον 
ὀπισθίου τῆς ἑκωμίδος ἔσωθεν. 


21. 


THEODOTIO. 


Quod est e regione superhume- 
ralis. Álius, a summitate poste- 
rioris partis superhumerals «b 
intus. 


21. 


"AMactenus Basiliensis codex asteriscos notavit quia in exemplaribus usu tritis textus LXX Interpretum hic ἀθθείθδεί» 


e 


«61 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. o8 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. ' 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασαι. 
ΟΠΗ τικ] Πηκ ο 30 39. 
uy 
"ra wW-52 32. 33, 
Kn 5 7 Προσπλοχήν. 
σπορ 35 ὅδ. 95. ᾽Απόληγμα. 
Tal 
Twy 9D 9D. " 55. Ἐπὶ τοῦ 'Aapuw, 
mimo wp 36 30. | 56. 
roiv 51 91. 37. Ἐπὶ τῆς χιδάριως. 
nyau* 39 39. 99. AL συσφίγξεις. 
n» Κίδαριν. 
pnm" 45 45. . 45. 
"p 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUR.A. 
90. Urim et Tummim. 90. Doctrinam et veritatem. 90. 
Super Cor suum, In pectore. 
.92. Os capitis ejus in medio 8. ln cujus medio supra erit — 52. 
jus. capitium. 
Sicut os. loricze. Sicut fieri solet in extremis — Complexum. 


vestium parlibus. 
95. Ad pedes ejus. 


35. Super fimbriis ejus. 
Super funbriis ejus. 

$5. Super Áaronem. $85. Aaron. 
$6. Sanctitas Domino. 


$7. Super cidarim. 
$9. Et strioges. 


Cidarim. Tiaram. 


45. Aut in 2accedendo ipsos. 
Saeculi, 


$1. Super tiaram. 
59. Stringesque. 


Sempiternum. 


99. (Ad) terminum. 


99. Super ÁAaronen:. 


* 66, Sanctum Domino. 96. 


91. Super cidarim. 
59. Nodi. 


Cidarim. 


45. Vel quando appropinquant. — 43. 


Νοίθ et varie lectiones ad cap. XXVIII Exodi. 


V. 1. Versus primi lectiones omnium interpre- 
rum prodeunt ex swpius memorato codice Basi- 
iensi. : 

V. 4. "AAJoc, τὸ λόγιον. ita Basiliensis. "AJ1oc, 
περιδόλαιον. Sic quidam mss. et schede Combeti- 
sianz, ubi sic legitur : "Αλλος φησι πρεριθόλαιον 
τὸ περιστῄθιον. Id est : « Pectorale alius vocat ami- 
cium .»Aórtov est Aquilze et Symmachi supra, Exod. 
xxv, 7. — Vaumn À., X., σὐσφιγχτον. O., χοσυµ- 


τὸν. — Hebr. oculatam. A., S., coustrictam. 
XX, cosymbotam. Vulg., strictam. 

Ibid. sic habet editio Romana, χατὰ τὸ Zaya- 
ρειτιχὸν, πή.ιον, τοι xa0* ἑτέραν γραφὴν, µίτραν. 
ιά est : Secundum Samaritanum, «pileum, » sive 
secundum aliam scripturam, « mitram.» Fortasse le- 
gendum πίλιον, nam hac voce utitur Plutarchus in 
« Solone » pro « pileo » sive « galero.» In hunc lo- 
cum hae notat Drusius: « Vel secundum aliam 


H:ee porro desumpta fuisse videntur ab aliquo codíce Hexaplorum. Qua de re, necnon de aliis quamplurimis in Prali- 


míinaribus plurihus agitur. 


4632 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
3. 
59. 
Σειρωτόὀν. 


93. Πρὸς ποδῶν. 
$9. Ἐπὶ τοῦ ᾽Ααρών. 
96. 


S. 
99. Al συσφίγξεις. 


Klbaptv. 
4». 


SYMMACIUS. 


22, 


Catenatum. 


33. Ad pedes. 


$5. Super Aaronem. 
96. 


91 
99. Nodi. 


Cidarim. 
435. 


EXODI CAP. XXVIII 
0’. 


$0. Ἐὴν δήλωσιν χαὶ τὴν ἁλή- 
θειαν. Οἱ «2οιποὶ, τοὺς φωτισμοὺς 
χαὶ τὰς τοαλειότητας. 

Ἐπὶ τοῦ στήθους αὐτοῦ. "AJA- 
loc, ἐπὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ. 

39. Τὸ περιστόµιον ἐξ αὐτοῦ µέ- 
σον. "AA.Aoc, τὸ περιστόµιον ἐξ 
αὐτοῦ µέσον αὑτοῦ. ᾿Α.νίος, τῆς 
κεφαλῆς αὐτοῦ ἐν µέσῳ αὐτοῦ. 

Συμθολήἠν. 

55. Ὑπὸ τὸ λῶμα. 

Ὑπὸ τοῦ λώματος. "AAAoc, ἐπὶ 
τοῦ λὠματος. 

95. Ἐπὶ ᾽Λαρών. 

96. Ἁγίασμα Κυρίου. "A41oc, 
ἀγίασμα Κυρίῳ. 

97. Ἐπὶ τῆς µίτρας. 

$9. Οἱ κχοσυµθωτοἰ. "Α.ἱλος, ol 
χόσυμόοι. 

Κίδαριν. 

45. Ἡ ὅταν προσπορεύωνται. "A A- 
Ίος, καὶ ὅταν προσπορεύωνται. 
Λἰώνιον. "Α..Ίος, εἰς τὸν αἰῶνα. 


LXX INTERPRETES. 


$0. Demonstrationem et verita- 
tem. Reliqui, illuminationes et 
perfectiones. 


Super pectus suum. Alius, super 
cor suum. 


32. Peristomium ex ea medium. 
Alius, peristomium ex ea medium 
ejus. Álius, capitis ejus in medio 
ejus. 

Commissuram. 


33. Sub margine. 


, Sub margine. Alius, super mar- 
ginem. 


$5. Super Aaronem. 

$6. Sanctificationem Domini. 
Alius, Sanctificationem Domino. 

91. Super mitram. 

$9. Nodi. Alius, idem alio 
verbo. 

Cidarim. 

45. Aut quando accedent. Al. 
et quando aceedent. 

Sempiterbum. Alius, in sempi- 
ternum. 


410 


ΘΕΘΔΟΤΙΩΝ. 
50. 
92. 
Σειρωτόν. 
95. 


$5. Ἐπὶ 'Aapov. 


.96. 


91, Ἐπὶ τῆς χιδάρεως. 
$9. Al συσφίγξεις. 


Ὕψωμα. 
43. 
THEODOTIO. 
90. 
92 
e 

Catenatum. 

99. 


35. Super Aaronem. 
906. 


5]. Super cidarim. 
99. Nodi. 


Cacumen. 
45. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVIII Exodi. 


scripturam, 1j xa0' ἑτέραν vpadfyv. Utrum diversam 
lectionem, an aliam innuit editionem? sunt sane 
qui TE:YO mitram interpretantur. ldem yy si- 


gnificat. Hieron. in Comment. Zach. i: *EN ci- 
daris, vel secundum alios, mitra. ldem in epistula 
quam Fabiolz scripsit De veste sacerdotali : « Quar- 
!um genus, inquit, est vestimenti, rotundum pileo- 
lum, quale picium in Ulysse conspicimus, quasi 
sphaera media sit divisa, et pars una ponatur in ca- 
pite. Hoc Graeci et nostri tiaram et nonnulli gale- 
rum vocant, Hebrzi 3x:93. Non habet. acumen in 
summo, nec totum usque ad comam caput tegit, 
ed tertiam partem a fronte - inopertam relinquit : 


atque ita in occipitio vitta constrictum est, ut non 
facile labatur ex capite. Est autem byssinum, et sic 
fabre opertum linteolo, utnulla acus vestigia ex- 
trinsecus appareant. » Hactenus Drusius. 


Ibid. 'A., ἐπένδυμα. Supra cap. xxv, v. 7, eadem 
lectio habetur. ad vocem ων, tribuiturque Áq., 
Symmacho et Theodotioni. Hieronymus in epistola 
ad Fabiolam de veste sacerdotali, et in Oseam ui, 
4, testificatur Aquilam vertisse ἐπένδυμα. 

V. 5. Hic trium interpretum lectiones exhibebat 
codex Basiliensis, verum hoc exemplar, cum Rom: 
agerem, meque inscio, denuo compactum eztremis" 
foliorum mutilatum cst; quo factum ut interpretum 


I" 


nomina interciderent. Jam divinando solum cujus 
sint singule interpretationes dicere possumus. 
Prima igtur, xal τὸ χόχχινον χεχλωσμένον, videtur 
esse varia lectio LXX interpretum. Secunda, τὸ χόχ- 
χινον τὸ διάφορον, Theodotionis esse putatur. Ter- 
tia, σὺν σχώληχος τὸ διάφορον, videlur omnino esse 
Aquike, qui litteram cum scrupulà sequilur, stque 
lisdem prorsus verbis easdem lHiebraicas voees in- 
terpretatur infra, cap. xxxv, 25 et 55. Apud Drusium 
perperam legitur, διάφανον, infra, vers. 8. Quarta, 
τὸ χόχχινον τὸ διάδαφον, vel melius, δίόαφον, Sym- 
machi est, ut infra, vers. 8, Caeterum observes velim 
codices mss. dum interpretationes afferunt nullum 
ordinem vulgo tenere; sed Aquilam modo primum, 
modo secundum, mox tertium afferre, et sic de re- 
quis. 

V. 6. 8., καὶ ποιῄσουσι, etc. Hanc lectionem sine 
interpretis nomine affert edit. Rom. 

V. 7. Δύο ἐπωμίδες, « duo superhumeralia.» In 
hzc verba hz notz leguntur in mss., et in schedis 
Combelisianis ex anonymo : Δύο &x' ἀμφοτέρων τῶν 
ὤμων ἐπιτιθεμένων' i δύο ὦμοι συνημμµένοι ἔσον- 
ται. Id est : « Duabus utroque bumero impositis ; 
vel duo bumeri eonjuncti erunt.» ^ Alia iíem ano- 
Dnymi : Δύο ἐπωμίδες àx' ἀμφοτέρων τῶν ὤμων 
ἐπιτιθέμεναι, xal ἔχουσαι τὰ ἄχρα αὐτῶν ἁσπι- 
δίσχας χρυσᾶς ὡς ζώνης λεπτάς' δι ὧν τοῖν ὤμοιν 
συνεζευγµέναι Ex µέρους, χαὶ τῷ στήθει ἐκ τοῦ ἅλ- 
λου µέρους ἑξηρτῶντο συνδεσμούμεναι ἔνθεν τοῦ λο- 
vtov. ld est : « Duo superhumeralia amhobus hu- 
meris imposita, habentia in summitatibus suig 
aspidiscas-aureas tehues in. modum cinguli : qui- 
bus ex una parie bumeris jungebantur; ex altera 
ΔΛί6 pectus pendebant, utrinque rationali colli- 


ta. 

V. 8. "A., διάφορον. Σ., δίδαφον, Editio Romana 
perperam διάφανον habet ad Aquilam. Caiterà 16” 
clioues ex Basiliens:, 

V. 9. 'A., Σ., Θ., ὄνυχος. Sic Basiliensis; Hierony- 
mus ad Fabiolam de veste sacerdotali : «n utro- 
que bumero habet singulos lapides clausos et astri- 
ctos auro, qui Hebraice dicuntur soom, ab Aquila 
Symmacho εἰ 'Theodotione onychini, a Septua- 
ginta smaragdi transferuntur, djosephus sardony- 
€has vocat, cum Hehrzo Aquilaque consentiens : ut 
vel colorem lapidum, vel patriam demonstraret.» 
Bic Hieronymus cum Basiliensi codice consentiens, 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


lr 


Unde arguitur Drusius, qui. vult heec verba Hiero- 
nymi, « Symmacho et Theodotione, » spuria esse, 
ac lectionem uni Aquile ascribi. — Coislin., ol Ao: 
&0l, ὄνυχος, τὸ Zapap., capblou. In Basiliensi legi- 
tur. Α., Z., Θ., ὄνυχος, tantum. ) 

V. 11. Prior lectio, "Α.λ.1ος, τοὺς δύο λίθους, etc. 
habetur in editione Romana ; posterior, "A.Ltor, 
ἐπὶ τῶν ὤμων τῆς ἐπωμίδος, etc., ex codice Ελ. 
liensi. 

Ibid. Θ., xai συνεσφιγµένους. Ἂ., µετεστραµ- 
µένους. Sic Basiliensis. 

V. 15. 'A., σφιγχτῆρας ex Basiliensi. — Coislia. 
"'A., Σ., σφιγχτῆρας. 

V. 14. Σ., σύσφιγμα. Sic Basiliensis. O'., χρος 
σωτά. In hanc vocem hec nota anonymi fertur in 
catenis mss. et in schedis Combefisianis : Σειρὰς 
εἶναι φαμὲν τὰ χροσσωτὰ, ἀχπεποικιλμένην ἐχούσας 
τὴν ὡς ἐν χρώµασιν bi. "Άνθη γὰρ ἔφη τὰ χρώ- 
µατα .ταυτί’ βύσσος δὲ ἣν ἄρα xal πορφύρα τὰ χρώ. 
µατα. ldest: «Fimbriata dicimus esse catenas, 
varia colorum specie ornatas, nam flores hic colo- 
res nuneupat. Colores autem illi fuerint byssus et 
purpura. — ΠΟ Α., Σ., ἁλύσεις. O'., xpos- 
σωτά. Θ., χαλαστά. "Ev ἄλλῳ διλίῳ εὗρον, A. X. 
σφιγχτα. » — Heb., A., S., catenas. LXX, Th., 
Vulg., catenulas. In alio libro reperi, A., S.. con 
trien. P» es ermane sunt. rOY uo 
À , Σ., Epvov βροχωτόν. U', ἔργον πλοχῆς. --- . 
opere lune Á.,S., opus laqueatum. LXX, opus 
plicaturz. Vulg., sibi invicem coherentes. 

Ibid. 'A., Z., ἔργον βροχωτὸν. 0’, ἔργον πλο- 
χῆς. Huc liaud dubie pertinent versiones 'A., E., ut 
habet Coislin., nempe ad ray ^y, non autem ad 
2un ών Ὁ sequentem, ut habent Basiliensis et alii 
Omnes mss. 


Ibid.ix χρυσίου χαθαροῦ xavauepy £y ἄνθεσιν. 
lbidem Anonymus : Αντὶ τοῦ, ἐν χι ὃνονήματος ύφα- 
σµένα ky τῇ ὑφῇ. "Ανθη Tap οἷον ῥόδα, xptva, xai τὰ 
τοιαῦτα. ld est : « Ac si. diceret, aureis filis texta : 
flores quippe aderant, cujusmodi sunt rosse, lilia et 
similes. » 

V. 45. 'ÀA., Σ., βροχωτὸν ex Basiliensi, et ex alis. 
omnibus mss. nostris, Addit Colbertinus, '0 'E6palo, 
Εσσήδ. 

V. 117. "ÀA., Σ., θ., xaX πληρώσεις, etc. Sie duo 
mss. Regii, quorum unus ita pergit, ἀντὶ τοῦ διά- 


CAPUT XXIX EXODI. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΤΟ EBPAIKON, 
οπν 1 1. 
ποσο my wp 2 2. 
TENA yn pw ΠΠ ΤΝ 5 5. 
UT cmn 6 6. 
[M σαν 9 9. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Ad sanctificandum eos. 

creutur, 

2. Lagana inferinentata uncta 
in oleo. 


5. Tunicam et pallium super- 
buweralis. 


lita. 
bumerali. 


6. Diadema sanctitatis. 
9. Balteo Aaron. 


VULGATA LATINA. 
1. Ut mibi in sacerdotio conse- 4. 


ο 2. Lagana quoque azyma olee 
b. Linea et tunica et super- 


6. Laminam sanctam. 
9. Balteo, Aaron scilicet. 


1. 


9. Κολλύρας ἀζύμους ἀναμεμιγ- 
µένας ἐν ἐλαίφ. N 
5. 


6. Τὸ πέταλον τὸ ἅγιον. 
9. Διαζωνὴ ᾿Ααρών. 
AQUILA. 


4. Gollyras infermentatas mix- 
tas in oleo 


5. ' 


6. Laminam sanctam. 
9. Zones Aar?n.. 








"s VXODI CAP. XXIX. 


ὰιθον χαδατορικὀν ἔργον, «sive opus lapillis coaymen- 
tatam. i 

Tbid. Z., κεραύνιος. Hieronymus de veste sacer- 
dotali ad Fabiolam : « Symmachus dissentit in 
smaragdo, ceraunium pro eo transferens. » 

V. 20. Α., O'., χρυσόλιθος. Σ., ὑάχινθος. Ex edi- 
tjone Romana. 

V. 99. Basiliensis, οἱ Ao«zol, ἁλύσεις, « catenas.» 

lbid. Sic Drusius et editio Romana. 

V. 25. Hic et vicesimus quartus versus in edi- 
tione Romana habentur ; sed multum variant a Ba- 
siliensi, et ah alia horum interpretatione, quz in 
Complutensi habetur : pars autem vicesimi quinti 
que sequitur ahest ab illa editione; sed in cudice 
Basiliensi, quasi Septuaginta lInterpretum legitur. 
Ab binc autem usque ad tricesimum versum deside- 
rantur in editione Romana versus numero quinque, 
qui in editione Complutensi habentur ut nos exhi- 
bemus post interpretationem Basiliensis, incipien- 
tes a vieesimo tertio, qui multum variat ab editione 
Komans, ui et vicesimus quartus. In codice Basi- 
liensi versus & vicesimo tertio ad vicesimum octa- 
vum inclusive, ex alia nescio qua edilione substi- 
tuuntur, et asteriscis notantur de more ut erant in 
Hexaplis, et ut nos reprzesentamus. 

Y. 96. Sic eodex Basiliensis, qui versionem LXX 


Interpretum hic affert, etsi illa versio hic deficiat, 


quemadmodum et ipse testificatur, qua de re fuse 
iu Preliminaribus agitur. 

lbid. Has Aqui et Symmachi interpretationes 
profert codex Basiliensis. Jam non semel vidimus 
supra, Aquilam et Symmachum ν passim ver- 
wre ἐπένδυμα. 

V. 91. "AAAoc, αυμφώνως. --- Coislin., 'A., δια- 
ζώσματος. Sed videtur non posse pertinere ad hunc 
versum. 

lbid, "Α.11ος, κατασχευάσµατος, etc. Hic dum 
Dasiliensem codicem compingerent, nomina inter- 
pretum exciderunt ut supra. 

V. 98. "AA.10c, χαὶ οὐ σαλευθήσεται, etc. Id ipsam 
accidit hoc loco. Hz versiones sunt veterum inter- 
pretum, quorum excisa nomina sunt. | 

V. 50. Οἱ Aocxol, τοὺς ισμοὺς xal τὰς τελειό- 
«ητας. 0’, τὴν δήλωσιν καὶ τὴν ἀλήθειαν. Sic om- 
nes mss, nostri, quorum aliquot hanc notam ha- 
bent : Οἱ λοιποὶ τῶν ἐχ τῆς Ἑδραίας εἰς τὴν Ἑλ- 
λάδα φωνὴν xai γλῶτταν τὴν θεόπνευστον ἕρμηνευ- 


414 


σάντων Γραφὴν, τὴν δήλωσε καὶ την ἀ.ῑήθειαν, 
τοὺς φωτισμοὺς xai τὰς τεδιόσεητας ὠνόμα- 
σαν. dd est: Reliqui eorum qui ex Hebraiea in 
Grecam linguam divinam Scripturam interpretoti 
sunt, « demonstrationem » et « veritatem, » inter- 
pretati sunt « illuminationes » e£ « perfectiones.» 

]bid. ἐπὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ. Hanc versionem sine 
interpretis nomine affert Basiliensis; sed videtur 
esse Aquila. 

V. 32, Ita Basiliensis codex , quem unum hic ha- 
bemus. 

lbid. 'A., προαπλοχὴν, etc. Sic Basiliensis. — 
Sed Coislin. 'A., 8., προσπλοχἠν. Σ., σειρωτήν. 

V. 33. 'A., ἀπόληγμα [Coisl. ἀπόπλεγμα ]. Σ., 
πρὸς ποδῶν. Versionem Symmachi secutus est 
Vulgatus Interpres, « ad pedes.» 

. lbid. ἐπὶ τοῦ λώµατος, ita idem Basiliensis, ta- 
cito interprete. 

V. 55. Ἀ., Σ., ἐπὶ τοῦ ᾿Δαρὼν, sic Basiliensis et 
edit. Rom. 

V. 56. ᾿Αγίασµα Κυρίῳ. Basiliensis cod.— Coislin. 
A. Σ., ἀφόρισμα. 0', πέταλον. Sed bec Aquilz et 
Symmachi lectio non videtur quadrare posse ad 
vocem Hebraicam y*y. 

. 91, 'A., 8., ἐπὶ τῆς χιδάρεως. Sic editio Ro- 


mana. 

V. $9. 'A., Z., 8., Al συσφίγξεις. "A.140c, ol xó- 
συ $0. Ex Basiliensi et edit. Rom; Sie R 

bid. 'A., Σ., U', χίδαριν. θ., 0 . Sic ius 
codex unus. Quis credat Theodotobeu qui supra, 
versu .39, χίδαριν vertit, hic vertisse νψωμα ? Certe 
libenter credam supra versu 39 8., pro Σ., substi- 
tutum fuisse. — ο notat Coisl. : Την κίδαριν ΔΑ. 

(«pav καλεῖ' 8., ὕψωμα, δειχνὺς ὅτι τὰς χιδάρεις 
ναντεινοµένας εἶχον ἐπὶ τῆς χεφαλῆς. Ηίλος δὲ fv 

βύσσινος εἰς ὀξὺ λήγων, ὅπερ οὐρανοῦ σχῆμα. Διὸ 
καὶ τοῦ Θεοῦ ὄνομα ἕφερεν ἐπὶ τῆς χεφαλης τοῦ ἰε- 
ῥέως διὰ τὴν τοῦ παντὸς χεφαλἠν. ld est: « Mitram 
vocat Aquila Cidarium ; Theodotio, cacumen, osten- 
dens eos cidares habuisse supra caput acuminatas. 
Pileus autem erat byssinus, in acumen desinens, 
qua est coli figura. Quapropter nomen Dei supra 
sacerdotis caput eminebat propler caput uni- 
versi. » 

V. 45. Καὶ ὅταν. Sic Basil. 

Ibid. "A.-14oc, εἰς τὸν αἰῶνα, in eodem codice. 


CAPUT XXIX . EXODI. 


IYMMAXOZ. 0’. EOAOTIQN. 
1 | 4. "Αγιάσεις αὐτούς. "AA.loc, 1. 
ἁγιάσαι αὐτούς. 
2, 2. λάγανα ἄζυμα κχεχρισμέναὲν 3. ᾽Αναπεποιημένους. 


ἑλαίῳ. 
9. Τὸν χιτῶνα xal τὸ ἐπένδυμα 


«09 ἐπενδύματος. τὴν ἔπωμ 


6. 'Agóptapa. 
9. Τωνὰς "Aapov. 


5. Τὸν κ in τὸν ποδήρη , xal 


6. Τὸ πέταλον τὸ ἁγίασμα. 
9. Ταῖς ζωναῖς. Δαρών. 


5. Τὸν χιτῶνα καὶ τὸν ἀπενδύτην 
τῆς ἐπωμίδος. "Α.ῑ λος, xal τὸν 

(τῶνα χαὶ τὸν ποδήρη τοῦ ἆπεν- 
 ύματος. ᾿ 

6 


9. Zuvh 'Aaguv. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
l. . |. Sanctificabis eos. Alius, uv — 1. 
sanclifices eos. 
1. 2. Lagana infermentata uucta — 2. Confectos. 


in oleo. 
$. Tunieam et superindumen- 


5. Tunicam talarem et super- 


5. Tunicam et superinde men- 


tum saperindumenti. humerale. tum superhumeralis. Alius, twni- 
cam el talarem superindumenti. 
6. Separationem. 6. Laminam sanctilicationem. 6. 


9 Z^nas Aaron, 


9. Zonis Asron. 


9. Zona Aaron 





HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. M6 
TO EBPAIKON. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμµµασι. 


415 
TO EBPAIKUN. 
nua 15 15. 
Ν Τοπ 14 44. 
wu no nux myvi n 18 18. 
mzcw ur ya 90 90. 
"£N cnn npa 31 21. 
niv 
mox am 992 39. 
Pu 
pnx« 24 94. 
nDNom n"mz-y 56 56. 
"Dn 31 91. 
p'UTp στρ 
po 40 40. 


VERSIO HEBR AICI TEXT. 


15. Reticulum. 
14. Peccatum hoc. 


8. Odor quietis ignitio Domiuo 


ipsum, Domini. 
20. Pollicem manus eorum dex- 20. Pollices manus. 
tera. 


21. Et accipies de sanguine qui 


VULGATA LATINA. 


15. Re!iculum. 
14. Eo quod pro peccato sit. 


48. Odor suavissimus victimae 


12. Τὸ περιττὀν. 
14. Περὶ ἁμαρτίας. 


18. Οσμὴ εὐαρεστήσεως πύῤῥον 


Κυρίῳ αὐτό. 

90. Τὸν ἀντιδάκτυλον. 

91. 

22. 

24. 

50. Ἐξιλασμοῦ περὶ ἁμαρτίας. 
91. 

40. 

AQUILA. 


15. Superfluum. 
14. Pro peccato. 


18. Odor placabilitatis ignitum 
Domino ipsum. 


90. Pollicem. 


21]. Cumque tuleris de sanguine, 21. 


cst super altare. qui est super altare. e 

22. Apidem et caudam. 22, Adipem de ariete et cau- 22. 

dam. 

Coxam. Armum. 

21. Ea. 31. Quoil positum est. 94. 

35. Super expiationes et ex- 90. Ad expiandum , mundabis- 96. Expiationis pro peccato. 
piibis. que. 

91, Expiabis. 91. Expiabis. 91. 

Sanctitas  sanctitatum. Sanctum sanctorum. 

40. Hin. 40. Hin. 40. 


Nota et varite lectiones ad cap. XXIX Exodi. 


V. 4. Sic codex Basiliensis. 

V. 3. Lectionem Aquilz& nutuamur ex codicibus 
Regiis duobus et ex editione Rom. Sed ibi nomen 
interpretis tacetur : itemque ex Basiliensi qui Aqui- 
lam nominat, Theodotionis Ι80ἱἱ0,ἀναπεποιημένους, 
in uno Basiliensi habetur. 

V. 5. Lectio Symmachi et Theodotionis exstat in 
Basiliensi el in editione Romana. LXX vero Inter- 
pretum lectionem sic effert Basiliensis, xa τὸν χι- 
τῶνα xat τὸν ποδήρη τοῦ ἐπενδύματος. Aquila item 
vocem "72x solet vertere ἐπένδυμα, ut Jam sepe 
memoravimus. 

V. 6. "A., τὸ πέταλον τὸ ἅγιον. Sic Basiliensis, 
qui eamdem lectionem ibidem LXX Interpretibus 
t'ibuit. Σ., ἀφόρισμα. Sic etiam "1 vertit Aquila 


sal. cxxx! ,. 19, et LXX. Exod. cap. xxxi, 350. 
lieronymus ad Fabiolam De veste sacerdotali : 
« Tertiuin genus est vestimenti , quod illi appellant 
ABANET, nOS cingulum vel balleum, vel zonam 
possumus dicere. Babylonii novo vocabulo mti 
vocant. » 


V. 9. "A., διαζωνὴ ᾽Ααρών. Sic Reg. unus el Ba- 
siliensis. Edit. Rom., minus recte, διὰ ζωνὴν 'Aa- 
pov. Symmachi lectionem sic habent Basiliensis el 
duo Regii, ζωνὰς 'Aapov. Theodotio, Govt; 'Aapuv. 
]ta mss. nostri et edit. Rom. 


V. 44. 'A., 8., περὶ ἁμαρτίας. Sic Basiliensis, 
qui lectiouem LXX interpretum sic effer!, ἁμαρτια 
γάρ ἐστιν. 


418 


AU [EXODI CAP. XAIX. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’ ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
15. |... 35. Τὸν λόδον. 15. Τὸ περιττόν. 
44. 44. 'Apaptlag Υάρ ἐστιν. "A4-— 14. Περὶ ἁμαρτίας. 
Aoc, ἁμαρτία γάρ ἐστιν. 
48. Οσμῆ εὐαρεστήσεως. 18. El; ὀσμὴν εὐωδίας θυμίαμα — 18. Ὁσμὴῆ εὐαρεστήσεως πύῤῥον 


Κυρίῳ ἑστίν. 


Κυρίῳ αὑτό. 


20. 90. Τὸ ἄχρον τῆς δεξιᾶς χειρός. —— 920. 
21 921. Καὶ λήφῃ ἀπὸ τοῦ αἵματος  . 21. 
τοῦ Όνσια (ou. "AAAoc, xal 
προσχεεῖς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή- 
prov χύχλῳ. 
23. 92. Tb στέαρ αὐτοῦ. "Αλλοι, τὸ — 22. 
στέαρ xat τὴν x£pxov. 
Βραχίονα.Οἱ.Ίοιποὶ, τὴν xvf ur. 
94. 94. Λὐτά. Α..1ος, αὐτούς. 94. 
96. Ἐξυιωασμοῦ περὶ ἁμαρτίας. 96. Καθαρισμοῦ, xat καθαριεῖς. 56. Ἐξιλασμοῦ περὶ ἁμαρτίας. 
M. 91. Καθαριεῖς. "AA4or, ἐξιλάσῃ. oí. 
"Άγιον τοῦ ἁγίου. "AJAot, ἅγιον 
τῶν ἁγίων. 
40. 40. Τοῦ εἴν. "AAAoce, ἀῑν. 40. 
SYMMACHUS., LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
15. 15. Pennam. 45. Superfluum. 
1i. 44. Peccati enim est. Alius, — 14. Pro peccato. 
peccatum enim est. 
18. Odor placabilitatis. 18. In odorem suavitatis thy- 18. Odor placabilitatis ignitum 
miama Domino est. Domino ipsum. 
20. 90. Summitatem dextere ma- 20. 
nus. 
Σι. 91, Et accipies de sanguine al- — 21. 
taris. Alius, et effundes sanguinem 
super altare in circuitu. 
33. 22, Adipem ejus. Alii, adipem «2. 
et caudam. 
Brachium. Ceteri, coxam. 
2. 94. Ipsa. Alius, ipsos. 24. 
56. Éxpiationis pro peccato. 56. Purificationis, et purificabis 96. Expiationis pro peccato. 
9r. 57. Purificabis. Alii, expiabis. 51. 
Sanclum sancti. Alii, sancta 
sanctorum. 
40. in. Alius, Ain. 40. 


ote et variae lectiones ad cap. XX1X Exodi. 


V. 18. Ex uno Regio et ex editione Romana. 
Aquila et Theodotio (ΤΟΝ solent vertere πύῤῥον, ut 
passim videas in Levitico. 

V. 20. 'A., τὸν ἀντιδάχτυλον. Sic Basiliensis. 
Editio Romana id quasi scholion affert, sine no- 
nine interpretis. ’ 

V. 291. "A-Mloc, xai πρὀσχεεῖς τὸ αἷμα., etc. Sic 
Basiliensis. Verum videtur non ad hunc locum 
pertinere ; sed aliunde translatum esse. 


V. 22. Τὸ στέαρ χαὶ τὴν xépxov.. Sic Basiliensis, 
non allato interpretum numine. 
, Ibid. Thy xvi. Sic Regius unus, qui habel 
o:0y την χνήµην. Editio Romana , τὴν χνήµην tan- 
twm, itemque Basiliensis. 


V. 56. 'A., Σ., 8., ἐξιλασμοῦ περὶ ἁμαρτίας. Sic 
locum pleniorem habet Regius unus. Editio Romana. 
ἐξιλασμοῦ tantum. 

V. 57. "Α. οι, ἐξιλάσῃ. Sic Basiliensis, unus 
Regius et editio Romana. 

lbid. "AAAot, ἅγιον τῶν ἁγίων, ex Basiliensi. 

V. £0. Sic quidam mss. et schedz: Combefisianz, . 
cum hac nota * Αὶν, µέτρον 'E6paixoy οἵνον xat 
ἑλαίου. Δέχεται δὲ, ὥς φησιν Ἰώσηπος, δύο χοὰς 
Αττιχούς * πιστευτέον δὲ ἐν τούτοις αὐτῷ, ἀχριθῶς 


«τοῦ ἔθνους τὰ µέτρα ἐπισταμένῳ. ld est : « Ain, 


mensura Hebraica vini et olei; capit autem, ut ait 
Josephus, duos choas Atticos : eui utpote, gentis 
$us mensuras apprime scienli, credendum es'. » 





VI9 


TO EBPAIKON. 


| urTM $ 
o"2»mnmabmmA4 
ΠΟ δη 6 


ον ων meon "umb 


Βησο mup 7 
σνν η pnW 92] 10 
D"35 non Ότο ΠΟ” 


DOE 
Βλ 12 
utres ασ ορ om (m 12 


23 
πῶν 20 


Όσα 25 
hazma2am 92 


VERSIO HEBRAICI TEXT 


9. Tectum ejus. 
4. Et erit in domos vectibus. 
6. Velum. 


Ànte expiatorium, quod super 
testimonium. 


1. Suffimentum aromata. 


10. Et expiabit Aaron super 
cornua ejus semel in anno de 
sanguiue peccati expiationum. 


Expiationum. 
12; Expiationem. 


13. Hoc dabunt omnis transiens 
ad visitatos. 


Sicli. 
20. Ivnitionem. 


20. Aromota. 
.32. In pondere ejus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


'CAPUT XXX EXODI. 
TO EBPAIKON! 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
9. 
4. 
6. 


n 


12. 
15. 


32. 
VULGATA LATINA. 
9. Craticulam. 


4. Ut mittantur in eos vectes. 
6. Velum. ' - 


Coram propitiatorio, quo tegi-. 
. tr testimoniüm. 


7. Incensum suave fragrans. 


40. Et deprecabitur Aaron su- 


per cornua ejus semel per annum, 
in sanguine qui oblatus est pro 
peccato. 


Pro peccato. 
192. Pretium. 


15. Hoc autem dabit omnis qui. 


transit ad nomen.. 
Sidi. |. 
20. Thymiama, 


95. Aromata. 
92. Compositionem, 


60 


ΑΚΥΛΑΣ. 
3. 
4. El; χρίχους τοῖς διυστήροι. 
6. | 


1. θυµίαµα ἡδυσμάτων. 


Τοῦ ἐξιασμοῦ. 
12. Ἐξίασμα. 
29. 


Στατῆρος. 
20. Πύῤῥον. 


35. Αρώματα. 


935. 
AQUILA. 
9. 
4. In cireulos vectibus. 
6. 


7. Incensum condimentorum. 
10. 





Propitiationis. 
12. Propitiationem. 
15. 


Stateris. 
20. Iguitum. 


95. Aromata. 
32. 


151 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
T. θυμίαμα ἡδυσμάτων. 
10. 


12. Ἐξίασμα. 
I5. Τοῦτο δώσουσι πᾶς ὁ παρερ- 
χόμενος ἐπὶ τὰς ἐπισχέψεις. 


Στατηρος. 
30. 
25. 
32. 


SYMMACHUS. 


Á. Ingressus. 
6. 


7. Incensum condimentorum. 
10, 


12. Propitiationem. 


I5. Hoc dabunt omnis transiens 
àl inspectiones. 


Stateris. 
40. 
35, 
3i. 


EXODI CAP. XXX. 


CAPUT XXX EXODI. 
0’, 


9. Ἐσχάραν. ᾿Αά λος, ἐσχαρίδα. 
. 4. Ψαλίδες ταῖς σχυτάλαις. 

6.- Καταπετάσµατος. "Αλλος, 
βλήματος. | 

Τῶν µαρτυρίων : Post hanc vo- 
cem addunt alii, χατὰ πρόσωπον 
ἱλαστηρίου, 6 ἐστιν ἐπὶ τῶν µαρ- 
τυρίων. 

7. θυµίάµα σύνθετον. 

40. Καὶ ἐξιλάσεται ἐπ αὐτοῦ 
᾿Ααρὼν ἐπὶ τῶν χεράτων αὐτοῦ 
ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ * ἀπὸ τοῦ αἵμα- 
τος τοῦ χαθαρισμοῦ χαθαριεῖ αὑτό. 
"AA.loc, xaX ἐξιλάσεται ᾽Λαρὼν ἐπὶ 
τῶν χεράτων αὐτοῦ ἅπαξ τοῦ ἑνι- 
αντοῦ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ χαθα- 
ρισμοῦ τῶν ἁμαρτιῶν. "A4JAoc, ἀπὸ 
τοῦ αἵματος τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ χα- 
θαρισμοῦ τοῦ ἐξιλασμοῦ, ἅπαξ τοῦ 
ἐνιαντοῦ χαθαριεῖς αὐτό. 'Α.1Ίος, 
τοῦ περὶ τῆς ἁμαρτίας καθαρισμοῦ. 

Καθαρισμοῦ. 

43. Λύτρα. 

13. Καὶ τοῦτὸ ἐστιν ὃ δώσουσιν 
ὅσοι ἂν παοαπορεύωνται τὴν ἐπί- 
σχεψιν. 


Διδράχμου. 

90. Ολοχαντώματα. "Α.ος, 
ὁλοχαρπώματα. 

95. Ἡδύσματα. 

92. Σύνθεσιν. "Αλλος, συµµε- 
ερίαν. 


LXX INTERPRETES. 


9. Cratem. Alius, craticulam. 
4. Circuli vectibus. 
6. Veli. Alius, velaminis. 


Testimoniorum. Alii addunt, 
juxta faciem  propitiatorii, quod 
super testimonium. 


7. Incensum compositum. 


40. Et depropitiabit super illud 
Aaron super cornua ejus semel in 
anno : de sanguine purificationis 
puriücabit illud. Alius, et expiabit 
Aaron super cornua ejus semel in 
anno de sanguine purificationis 
peccatorum. Alius, de sanguine 
peccatorum puriflcationis et ex- 
piatianis, semel in anno puri(ica- 


is illud. Alius, purificationis pro 


peccato. 

Purificationis. 

12. Redemptiones. 

45. Et hoc est quod dabunt 
quicunque transibunt ad inspec. 
tionem. 

Didrachmatis. 

.90. Holocausta. Alius, obla- 
tiones. 

35. Condimenta. ' 

52. Compositionem. Alius, com- 
mensuralionem. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


$. 
4. Εἰς 0fjxac τοῖς ἀναφορεῦσι. 
6. 


1. θυμίαμα ἀρωμάτων 
10. 


12. Ἐξίλασμα. 

15. Καὶ τοῦτο δώσουσι md; 6 
παραπορευόµενος ἐπὶ τὰς ἐπισχο- 
πάς. "AAAoc, πᾶς πορενόµενος ἐν 
τοῖς ἀριθμοῖς. 


30. Πύῤῥον. 


95. - 
22. 

THEODOTIO. 
9. | 
4. In tnecas vectibus. 
6. 


1. Incensum aromatum. 
10. 


12. Propitiationent. 


15. Et hoc dabunt omnis trans- 
iens ad visitationes. Alius , omnis 
qui transit ad numeros. 


20. Ignitum. 


25. 
22. 





485 HEXAPLORUM οὗ Ε SUPERSUNT. iM 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Ὥωνῃ w5 37 31. 3. 
nUy7UNUtN 58 58. 98. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. . AQUILA. 
31. Non facietis. 51. Non facietis. 91. 
58. Vir qui faciet. 98. Homo quicunque fecerit. 98. 


Note et varie lectiones ad cap. XXX Exodi. 


V. 4. rave O', θυσιαστήριον. Coislin. ad marg. 
Sogar pov. 
..9. Ex Basiliensi, ἐἑσγαρίδα. Sic interdum ver- 
tunt LXX Interpretes. 
V. 4. Ex Colbertino, duobus Regiis et Basiliensi. 
Duo Regii hanc notam habent sine nomine aucto- 
ris : ᾽Αχύλας μᾶλλον ἐνταῦθα τοὺς ἀναφορεῖς , τοι 


διωστηρας χαλεῖ ' φαλίδας δὲ τοὺς χρίχους , οὓς xa 


εἰσόδους ἐχάλεσεν ὁ Zóppayoc. ld est : « Aquila hic 
vectes vocat διωστῆρας, annulos vero, circulos, quos 
ingressus vocat Symmachus. »— Coislin Hie multum 
differt ab omnibus aliis codicibus : uam primo ha- 


bet : 'À., X. , εἴσοδοι, et postea Σ., 8., εἰς θήχας 


τοῖς ἀναφορεῦσι. Deinde hanc notam aubjicit : Zxv- 


τἆλας μὲν ἐνταῦθα τοὺς ἀναφωρεῖς , fior διωστΏρας 
χαλεῖ, ψαλίδας τοὺς χρίχους, οὓς xat εἰσόδους ἐχάλε- 
σεν ὁ Σύμμαχος, « Scytalas hie vocat ἀναφωρεῖς vel 
διωστῆρες, 1d est vecies, » eic. Et quidem melius 
jacet hic scholion quam ir aliis codicibus, ubi cor- 
rupte, ni fallor, legitur ᾽Αχύλας μᾶλλον ἐνταῦθα τοὺς 
ἀναρωρεῖς, ftot διωστῆρας, etc. Lectiones tamen 
interpretum accuratius in aliis codicibus efferuntur 
quam in Coisliuiano supra, ut etiam ex hac nota 
probatur. 

V. 6. Sic Basiliensis, βλήµατος, sine nomine in- 
terpretis. . 

bid. Κατὰ πρόσωπον ἑλαστηρίου ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν 
μαρτυρίων. Hec videntur excidisse ex versione 


CAPUT XXXI EXODI. 


TO EBPATKON 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
"nip 2 2. 2. 
ΤΝ Τα 
4 4. 1. 
map nav27nwi 8 8. 8. 
ο. τοῦ ys ΠΠ ΤΝ) 9 9. 9. 
421 15 15. 15. 
Un" nay 17 07. 47. Διέλιπεν χαὶ ἀνέψυξεν. 
1525. 18 18. 48. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA, AQUILA. 
4. Vovavi. 9. Vucavi. | 9, 
Filium Uri. Filium Uri. 
4. 4. 4. 
8. Et altare suffimenti. 8. Et altaria thymiamatis. 8. 
9. Et altareholocausti, et omnia 9. Et holocausti et omnia vasa 9, 
vàsa ejus. eorum. 
I5. Loquere. 15. Loquere. 415. - 
17. Cessavil et respiravit. 41. Ab opere cessavit. Ai. Cessavit et respiravit. 
18. Cum complevisset. 18. Completis hujuscemodi ser- 18. 
monibus. 


Nota et vari& lectiones ad cap. XXXI Exodi. 


V. 9. Ex Basiliensi, ut et alite pene oinnes hujus 
capitis. | 

lbid. Oi Aorxol, vv Οὐρί. Sic quidam mss. 

V. 4. Hac verba, xai τὸ xóxxivoy τὸ νηστόν, et 


alia quxe in Basiliensi codice adduntur, non exstau 
in Hebraeo, et haud dubie obelo notata erant in 
Hexaplis. — — 

V. 8. Hxc desunt in LXX. et in Basiliensi sup- 








i85 EXODI CAP. XXXI 486 
ZYMMAXOCL. 0’. GEOAOTIQN. 
57. $1. Ob ποιῄσετε. Οἱ «Ἰοιποὶ,οὐ — 57. 
ποιηθῄσεται. 
$8. 98. "Oc àv ποιῄσῃ. "Aloe, 98. 
ἀνῆρ ὃς ἂν ποιῄσῃ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
91. 91. Non facietis. Alius, vir qui 37. 
fecerit. Reliqui, non fiet. 
58. 38. Quicunque fecerit. Alius, Vir — 58. 


quicunque fecerit. 


Note et vari; lectiones ad cap. XXX Exodi. 


LXX Interpretum "ob 'ópototéAcutov, quia nempe πύον. Ita solent ambo vertere vocem ΤΟΝ. 


eausula przecedens desinebat per vocem µαρτυρίων. 
Y. 7. Has trium interpretum lectiones suppeditat 


codex Basiliensis. 


V. 10. Prior lectio post LXX interpretationem , 


25. 'A., ἀρώματα. Ex editione Romana. Unus 
Regius habet βρώματα sine interpretis nomine * sed 
mendose, ut puto. 


V. 99. Συμμµετρίαν. Ita Basiliensis, tacito inter- 


prodit ex editione Romana. Posteriores ex Basi- 
liensi, qui interpretes non indicat. lbid. ΄Α., τοῦ 
ἐξιλασμοῦ. Sic editio Rom. 

V. 19. Οἱ Aoczol, scilicet, 'A., Σ., 8., ἐξίλασμα. 


fertur suo loco. 


rete. — Coislin. Α., συμμετρία», O', σύνθεσιν. 
llud vero συµµετρίαν, sine interpretis nomine af- 
oislin. etiam versu 57, 0’, σύνθε- 


Sic Basiliensis. 


V. 15. Has lectiones Symmachi et Theodotionuis 
plenas mutuamur ex Basiliensi. 
propata. Sic in textu Basiliensis, 
qui ὁλοχαντώματα ad marginem ponit. 'A. , θ., 


YV.90. '020xa 


supra. 


Romana. 


CAPUT XXXI EXODI. 


V. 38. Ex Basiliens. 


σιν et ad margin. συµµετρίαν, quod est Aquilz , ut 


V. $1. Οἱ «οιποὶ, οὐ ποιηθήσεται. Ex editione 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 8KOACTIQN, 

2. 9. ᾽Αναχέχλημαι. "AAAoc , àva- 2. 
χέχληχα. 

Οὐρείου. Οἱ Ao«xol, viov Opt, 

4. 4. Καὶ τὸ χόχχινον τὸ νηστόν. 4. 
Alius addit, καὶ τὴν βύσσον τὴν 
χεχλωσμένην. 

8, 8 et 9. Deficit, sed ab alio ad- 8. 

0 ditur, Καὶ τὸ θυσιαστήριον τοῦ — g 

. θυµιάµατος, xal τὸ θυαιαστήριον 
τῆς ὁλοχαυτώσεως, xai πάντα τὰ 
σχεύη αὐτῆς. 

15. 15. Σύνταξον. "AAAoc , λάλησον. 15. 

1. 11. Κατέπαυσε xa ἑπαύσατο. 1. 

18. 48. Ἠνίχα χατέπαυσε. 18. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

3, 9. Revocavi. Alius, revocavi. 2. 

Uriz. 

. 4. Et coccinum aefmni. Alius ad 4. 
dit, et byssum retortam. 

8. 8et 9 Deficit in LXX , sed ab 8. 

4 alio additur, et altare thymiamatis, 9 

] et altare holocausti, et omnia vasa 
ejus. 

13. 13. Precipe. Alius, loquere. 1l». 

". 11. Requievit et cessavit. 17. 

18, 18. Ut cessavit. 18. 


plntur ad marginem ex alio interprete, cujus no- 


inen tacetur. 


V. 15. Λλάλησον. Sic, ut videtur, czteri inter- 


pretes. Ex Basiliensi. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXI Exodi. 


Y. 17. Sic Coislin., qui accurate lectionem Aquike - 
refert ad hunc locum τῶν Ο’, κατέπαυσε xaX ao- 
σατο. V. autem 48, ubi O', χατέπαυσεν, Coislui. in 
margine habet ἐπαύσατο. 


4£1 


TO EBPAIKON. 


onmpn 1 
U'Nn mmm 


vm 4 
DATI ooo mm Sos 9 
NYi ην πώοὋν num ma om 


Που ῷ ww 13 
puero. Τη 5v yu 18 
YD αν Dy Ov wn muy 55 
Τὸ Σαμαρειτικὀν, οὐχέτι φωνὴ 
ἀπεκρίσεως ἀνδρείας, xal οὐχέτι 
vuvh ἀποχρίσεως ἤττης, ἀλλὰ φω- 
γῆς ἁμαρτιῶν ἐγὼ ἀχούω. 
y"b ^ OWrTN NDD wm 35 
DiTDp2 nYncu5 mw nyc im 


30 .34 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
l. Et congregatus est. 


ITic Moyses vir. 


4. In stylo. 


9. Et dixit Dominus ad Moy- 
sem : vidi populum liunc, et ecce 
populus durus cervice ipse. 


13. Dabo semini vestro. 


48. Non vox clamandi fortitudi- 
wei, et non vox clamandi debili- 
tatem : vocem canendi ego au- 
diens. Samaritanum, non ultra 
vox responsionis fortitudinis; et 
non ultra vox responsionis cladis ; 
sed vocem peccatorum ego audio. 

25. Et vidit Moseh populum, 
quod nudatus ipse, quia denuda- 
verat eum Abaron ad infamiam in 
insurgentibus eorum. 


91. Et reversus est. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT XXXII EXODI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΑΚ 


13 


ΥΛΑΣ. | 


15. Δώσω τῷ σπέρµατι ὑμῶν. 


$5. Εϊδεν ΜωῦσΏς τὸν λαὺν ὅτι 


αὐτός * ὅτι ἀτεσέ 


τασεν αὐτὸν ᾽Ααρὼν εἰς ὄνομα ῥύ 


|. 
4. 4. 
9. 9. 
15. 
18. 18. 
25. 
ἁποπετασμένος 
που àv ἀνθεστη 
δι. 91. 
VULGATA LATINA. 
4. Congregatus. |. 
Moysi euim huic viro. 
4. Opere fusorio. 4. 
9. Rursumque ait Dominus ad 9. 


Moysen : cerno quod populus iste 
dure cervicis sit. 

15. Dabo semini vestro. 

48. Non est clamíor adhortan- 
tium ad pugnam, neque vocifera- 
tio compellentium ad fugam ; sed 
vocem cantàntium ego audio. 


48. 


95. Videns ergo Moyses popu- 
lum , quod esset nudatus (spolia- discoopertus ip 
verat enim eum Aaron 


25. Vidit Mo 


χόειν αὐτῶν. 


AQUILA. 


435. Dabo semini vestro. 


yses populum quia 
se : quia discoope- 


propter ruerat eum Aaron in nomen taur- 


ignominiam sordis, et ihter hostes pitudinis, in obsistentibus eorum. 


nudum constituerat), 
$1. Reversusque est. 


- 


91. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXII Exodi. 


V. 1. lta tres mss - Regii et editio Romana. Vi- 
dentur autem esse dux interpretationes, quarum 
altera συνηθροΐσθη, altera ἑπανέστη, haberet. 

Ibid. Οἱ οιποὶ, οὗτος ὁ Μωῦσῆς ἀνὴρ. Sic unus 
codex. | 

V. 4. Ita duo mss. Regii et schedze Combefisianz. 
In iis vero haec nota legitur:" Aoc, àv. zéyrm, onot, 
τὸ χρυσίον Σχώνευσε, διαπλάσας τὸν µόσχον xa το- 
ρεύσας αὐτόν. Ἐπείπερ οἱ Αἰγύπτιοι τοῦτον ἔσεδον, 


ὃν καὶ ᾿Απὶν ἐχάλουν. Καὶ γὰρ xai Ἱεροδοὰμ μετὰ 
τὸ ἐξελθεῖν ἐξ Αἰγύπτου, τῷ αὐτῷ σχοπῷ ἑποίησε τὰς 
χρυσᾶς δαµάλεις. Id est : « Alius ait, in arte aurum 
conflavit, efformato atque affabre elaborato vitulo : 
quoniam /Egyptii hunc adorabant et Apin vocabant. 
Etenim Jeroboam quoque, postquam ex ZEgypto 
egressus est, eodem scopo vitulas aureas effecit. » 
V.9. Hic versus, a LXX interpretibus praeter- 
missus in Basiliensi codice, ad marginem affertur 


CAPUT XXXIII EXODI. 
TO EBPAIKON gj EBPAIKUN ΑΚΥΛΑΣ. 
. " νιχοῖς σι. 
T» 2 ο ο γράμμα 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA, 


2. Ante faciem tuam. 2. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. 
9. Καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Μωῦ- 
otv * Ἑώραχα tbv λαὺν τοῦτον * xai 
ἰδοὺ λαὺς σχληροτρἀχηλός ἐστιν, 
15. 
18. 


95. Ἐϊδεν δὲ Μωῦσῆς τὸν λαον 


ὅτι γεγύµνωται, προέδωχεν γὰρ 
αὐτὸν "Aa piv εἰς χαχωνυµίαν τοῖς 


ἀνθεστηχόσιν αὐτοῖς, 
51. | 
SYMMACHUS. 
4 


9. Et dixit Dominus ad Μο): 
sem : Vidi populum hunc, et ecce 
populus dura: cervicis est. 

15. 

18. 


25. Vidit autem Moyses popu- 
lum quia nudatus est : prodiderat 
enim eum Aaron in infamiam 
obsistentibus ipsis. 


$1. 


EXODI CAP. XXXIII. 


CAPUT XXXIlI EXODI. 
Q. 


4. Συνἑστη. "AJAAoc, συνθροῖσθη, 
$1) ἑπανέστη. 

Μωῦσῆς οὗτος ὁ ἄνθρωπος. Οἱ 
Λοιποὶ, οὗτος 6 Μωῦσης ἀνήρ. 

4. Γραφίδι. "AAJAoc, ἓν τέχνῃ. 

9. 


45. Δοῦναι αὐτοῖς. 


18. Οὐχ ἐστι φω 


ἑξαρχόντων 
xat. ἰσχὺν, οὐδὲ qu 


ἑξαρχόντων 
spore » ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων 
olvou ἐγὼ ἀχούω, 


45. Καὶ ἰδὼν Μωῦσῆς τὸν Jav 
ὅτι διεσχέδασται, διεσχέδασε γὰρ 
αὐτοὺς api ἐπίχαρμα τοῖς εί 
εναντίοις αὐτῶν. 

91. “Υπέστρεφε δὲ. "AJAoc, 
ἑπέστρεφε δέ. "Α.1ος, χαὶ àmt- 
στράφη. 

LXX INTERPRETES. 

4. Conveuit. Alius, congregatus 

est, aut, insurrexit. 


Moyses hic bomo. 

Reliqui. Hic Moyses vir. 
4. In stylo. Alius, in arte, 
9. In LE X vacat. 


45. Dare ipsis. 


18. Non est vox. precinentium 
secundum fortitudinem, neque vox 
precinentium fugam : sed vocem 
precinentium viuum ego audio. 


25. Et cum vidisset Moyses po- 
pulum, quia dissipatus est : dissi- 
pavit enim eos Aaron, gaudium 
adversariis eorum. 


$31. Reveruüt autem. Alius, con- 
versus est autem. Alius, et aver- 
$us est. 


400 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. 

9. Καὶ εἴπεν Κύριος πρὸς Μωῦ- 
G7,» * Ἑώραχατὸν λαὺν τοῦτον * xal 
Ιδοὺ λαὺς σχληροτράχηλός ἐστιν. 

15. 
18. 


95. Καὶ εἶδε Μωῦσῆς τὸν λαὺν, 
ὅτι διασχεδασµένυς ἐστίν ' ὅτι διε- 
σχέδασεν αὐτὸν ᾽Λαρὼν, ἑτίχαρμσ 
τοῖς ἀνθεστηχόσιν αὐτῶν, 

41. 


THEODOTIO. 


4. 


9. Et dixit Dominus ad Μογ- 
sem : Vidi populum hunc, et ecce 
populus durae cervicis est, 

15. 


18. 


25. Et vidit Moyses populum , 
quia dissipaius esi : quia dissipa- 
vit ipsum Aaron, gaudium adver- 
sariis eorum. 


δι. 


Note et γατὶῷ lectiones ad cap. XXXII Exodi. 


ex versione Symmachi et Theodotionis. 
V. 45. 'A., δώσω τῷ σπέρµατι ὑμῶν. Tta codex 


unus. 


V. 18. In hoc versu Samaritanz versionis mss. 
codices multum variant. Colbertinus enim et duo 
Regii bis habent. οὐχ ἔστι pro οὐχέτι, Colbertinus 
φωνῆς. Alius bis habet ἀπὸ 


idem legit οὐχ. ἔστι 


κρίσεως tantum. Editio Romana habet φωνὴν ἆμαρ- 
τιῶν, alii φωνῆς ἁμαρτιῶν, utrumque bene, Vocem 


ἁμαρτιῶν susp clam habet Drusius. Sed injuria, 


κρίσεως , duplici voce pro ἀποχρίσεως. Colberlin., 


ZYMMAXOE. 


SYMMACHUS. 


PaTR. Gn. XV 


CAPUT XXXIIl EXODI. 
Q'. 


3. Πρὺ προσώπον σου. 'AJAoc', 


πρόὀτερὀν σου. 
LXX INTERPRETES. 


9. Ante faciom toam. Aliws, . 


orius te. 


nam mss. omnes sic babent. 

V. 25. Hunc insignem locum ex Basiliensi codice 
&ecundum tres interpretes mutuamur, 

V. $1. lta codex Basiliensis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9. 
THEODOTIO. 
9, 
16 


3491 


bonum meum super facies tuas. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT, 


num tibi. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
3. $. 
ον wy vw www 4 — 4 4. 
| Tru 5 5. b. 
Ἅπττα x) uyma 45 15. 13. 
Τως Ὢν i3 ve 18 18. 18. 
(quw πο ασ VN 19 49. 19. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
5. $. Intres. δ. 
$. Ει non posuerunt unusquis- — 4. Et nullus ex more indutus — 4. 
que ornamentum suum super se. est cultu suo. 
5. Et consumam te. 9. Et delebo te. $. 
15. Scire fac me nunc viam — 15$. Ostende mihi faciem tuam. — 13. 
tuam. 
18. Videredac me nunc gloriam — 18. Ostende mihigloriam tuam. — 18. 
tuam. 
19. Ego transire faciam omne X 19. Ego ostendam ommem bo- 19. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIII Exodi. 


V. 9. Neutra leclio exstat in Hebraico , utraque 
tamen cum serie quadrat. Prodit ex inss. 
V, 9. LXX , εἰσάξω, Al., εἰσάξει. Hiec non exstat 


in Hebraico, sed utramvis lectionem sensus ad. 
mittit. Unus codex habet εἰσάξεις , male. 
V. 43. Δεϊξόν µοι σεαυτοῦ δόξαν. Sic editio tom, 


TO EBPAIKON. 


mm oua κ 5 5. δ. 
mem tmm 6 δ. C. 
To | "33 7 1. 1. 
ορ 12 12. 12. 
Ana 16 16. 16. 
Ta 
vor 90 90. 90. Τεναντοχοπήσεις. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
δ. Et vocavit in nomine Domini. — 5. Invocans nomen Domini. $. 
6. Dominus Dominus. 6. Dominator Domine. 6. 
7. Servans misericordiam. 1. Qui custodis misericordiam. 1. 
19. In laqueum. 19. In ruinam. 12. 
16. Filiz ejus. 16, 16. 
Filios tuos. Filios tuos. 
$0. Excorvicabis eum. 90, Occidetur, 90. Decollabis. 


CAPUT XXXIV ΕΧΟΡΙ. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


e 
« 
i95 EXODI CAP. XXXIV. . 494 
ZYMMAXOZ. : 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
$. . $. Εἰσάξω. "AAJoc, εἰσάξεν. $. 
4. 4. X Καὶ οὐχ ἐπέθηχεν &vhp — 4. 
XX χόσμον αὐτοῦ bm' aUo) ; 
b. : 5. Καὶ ἐξαναλώσω. "Alloc, καὶ — 5. 
ἐξολοθρεύσω. 
45. 15. Ἐμφάγισόν pot σεαυτόν. 19. 
Αλλος, δεῖξόν µοι σεαυτοῦ ὁδόν. 
18. 18. Ἐμφάνισόν uot σεαντὀν. Αλ — 18. 
οι, δεῖξόν pot τὴν σεαυτοῦ δόξαν. 
19. 19. Ἐγὼ παρελεύσοµαι πρότ- —— 19. 
ρός σου. "AJdoc , ἐγὼ προπορεύ- 
σοµαι πρὸ προσώπου σου. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO' 
5, 5. Introducam. Alius, introdu- 5. 
cet. 
4. 4. X Et non posuit vir orna- 4. 
3X mentum suum super se ; 
5. 5. Et consumam. Alius, et de- 5. 
lebo. . 
15. 15. Ostende mihi teipsum. Alius, — 13. 
ostende mihi tui ipsius viam. 
18, 48. Ostende mihi teipsum. Alii, — 14. 
vos ostende mihi tui ipsius gloriam. 
19. 19. Ego transiho pfior te. Alius, 19. 


ego preibo ante faciem tuam. 


Noto» et varie lectiones ad cap. XXXIII Exodi. 


Est haud dubie lectio alterius interpretis. V. 49. Προπορεύσομαι πρὸ προαώπου σου. Sit 
V. 48. "Α.1λοι, δεῖξόν por, etc. Sic quaedam ca- — Basiliensis codex. P 
tense. 


CAPUT XXXIV ΕΧΟΡΙ. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΣΙΩΝ. 


b. 5. Καὶ ἐχάλεσε τῷ ὀνόματι Κ'- — 
ρίου. "AAJAoc , xai ἐχάλεσε Ey τῷ 
νόµατι Kupíov. 


6. 6. Κύριος ὁ θεός. "AAAoc, Κύ- ὁ. 
pue, Κύριε. 
7. 7. Διατηρῶν καὶ ἔλεος. "AAA4oc, — 7T. 
καὶ ποιῶν ἔλεος. 
ig . 49. Πρόσχομμα. "Αι λος, Éyxop- — 19. 
16. 46. AL θυγατέρες σου. "AAAoc,  —— 16. 


τὰς θυγατέρας cou. 
O! υἱοί σου. "Α. λος, τοὺς υἱούς 


σου. 
30. Τραχηλοκοπήσεις. 30. Τιμὴν δώσεις. 90. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

5. 5. Et vocavit nomine Domini, $5. 
Al./et vocavit in noraine Domini. 

6. 6. Dominus Deus. Al., Domine, 
Domine. 

T. 7. Servans et misericordiam. 1. 
At., et faciens misericordiam. 

13. 49. Offendiculum. Alius, scan- — 12. 
dalum. 

16. 46. Filis tu: ΑΙ., filias tuas. 16. 


. - Filii tui. Al., filios tuos. 
30, Collo truneabis., | 90. Pretium dabis. 30. 





895 
. TO EBPAIKON. 


con yp "2 22 
Ώου Όσο 94 
avum 925 

TWO οι 29 


YID Ww Πρ 12 yv moni 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
292. Primitias messis triticorum. 


24. Tribus vicibus. 
25. Sanguinem sacrificii mei. 


29. Duz tabul». 


Et Moseh non cognovit quod 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
22. In primitiis frugum messis 


tue triticez. 


94. Ter in anno. 
25. Sanguinem hostie mem. 


29. Tenebat duas tabulas. 


Et ignorabat quod cornuta esset 


prómicuisset cutis facierum sua- facies ejus. 


rum. 


iu 
AKYAAZ. 
43. ᾽Αρχὴ πρωτοχενηµάτω"». 
91. Τρεῖς χαθόδους. 
25. 
29. 


Grece abest. 


AQUILA, 
92. lnitium primitiarum frv- 


ctuum. 


94. Έτος descensus. 
95. 


29. 


Et Moyses nesciebat, quia eot- 


muta erat species vultus ejus. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIV Exodi. 


V. 5. Lectiones ad versus 5, 6 et 7 prodeunt par- 
tim ex editione Romana, partim ex catenis : atque 
ex aliis interpretibus in aliquot exemplaria editio- 
nis LXX interpretum irrepsisse prorsus videntur. 


V. 46. Ex Basiliensi. 

V. 90. 'A., τεναντοχοπήσεις. Σ., τραχηλοχοπῄσεις. 
Sic Basiliensis. Τεναντοχοπέω dicitur et τενοντοχο- 
πέω, sed postrema forma sincerior videtur a τένων, 


V. 19. Ἔγχομμα. Sic Basiliensis codex, tacito — *évovvoc. — Coislin. Α., τενοντοχοπήσεις αὐτό. Σ., 


interprete. τραχηλοχοπήσεις αὐτό. 
CAPUT XXXV EXODI. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
v5 27 5 5. 5. Ἑχουσιαζόμενος. 
ceo xn 7. 7. 
5 cavea mW vous 8 8. 8. 
D"zpn r7wiep? rre 
om 9 9. 9. Ὄνυχος. 
D'W^n 
wn ' i Aórtov. 
Vues d 4. 11. Καὶ τὴν σχέπην αὐτοῦ. 
TO"P Κρίκους. 
T" 
vw mmn cum ww o 94 931. $1. 
wel 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA 
5. Spontaneus corde. 5. Voluntarius et prono animo. 5. Libens. 
1. Etlignasittim , 7. Ligna setim, 7. 
8. Et oleum luminari, etaromata 8. Et oleum ad luminaria con- 8. 
oleo unctionis, et suffüimento aro- cinnanda, et ut conficiatur, unguen* 
ynatum. tum, et thymiama suavissimnum. 
9. Onychis. 9. Onychinos. 9. Onychis. 
Plenitudinum. Λά ornatum. Ratíonale. 
Rationali. Rationalis. 


41. Tentorium ejus. 
Uncinos ejus. 
Vectes ejus. 


21. Et omnis quem spontaneum 
fecit spiritus ejus ipsum attulerunt. 


4M. 'Tectum ejus. 
Annulos. 


' Cum vectibus. 


21. Attulerunt mente promptis- 


sima atque devota. 


11. Tegumentum ejus. 
Circulos ejus. 


21. ., 


9 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


93. ᾽Αρχὴ πρωτογενηµάτων.. 


24. 
25. 
29 


SYMMACHUS. 
3 lnitium primitiarum fru- 
etuum. 
94. 
35. 
29. 


EXODI CAP. XXXV. 
o. 


42. ᾽Αρχὴν θερισμοῦ πυρῶν. 

94. Τρεῖς καιρούς. 

25. Αἷμα θυµιαμάτων. "A.Lloc, 
θυσιασµάτων., "AJAoc, θυμάτων. 

99. Al δύο πλάχες. Καὶ οἱ «Ίοι- 
ποί. "AJAAoc, αἱ πλάχες. 

Μωῦσῆς οὐκ δει ὅτι δεδόξασται 
1j ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου. 
αὐτοῦ.’ Α.1.ΐος, τοῦ χρωτὸς τοῦ προ- 
σώπου αὐτοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

99. Principium messis tritico- 

rum. 


24. Per tria tempora. 

95. Sanguinem incensorum. Al. 
sacrificiorum. Alius, hostiarum. 

29. Du: tabulae. Reliqui, idem.. 
Alius, tabula. . 


Moyses non sciebat, quia glori- 
flcatus est aspectus coloris faciei 
sus. Alius, cutis faciei sua.. 


49$" 
GEOSOTION. 
93. "Apyh πριτογενηµατων. 
24. | 


25. 
29. 


THEODOTIO. 
93. lnium primitiarum fru- 
etuum. 
94. 
25. 


Note et varie lectiones ad cap. XXX]V Exodi. 


V, 99. ta. tres codices Regii et Basiliensis, qui. 
habent, οἱ Aotztol , ἀρχὴ πρωτοχενημ. 


V. 94. Ἂ., τρεῖς χα 
V. 29. Ex Basiliensi, 


lbid. Hic versionem Aquilz Latine tantum habe- 


mus ex Hieronymo ín Amos, cap. 


ΣΥΝΜΜΑΣΟΣ. 


5. Αὐθαίρετος. 
1. Καὶ ξύλα ἀχάνθιναν 


δ.Καὶ ἔλαιον εἰς φαῦσιν, χαλ ἁρώ- 
µατα εἰς τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, xat 
ες τὀθυμίαμα τῶν ἠδυσμάτων. 


9. Ὄνυχος. 


11. Καὶ τὴν σχέπην αὐτοῦ. 
Περώνας. 


SYMMACBUS. 
5 Sua sponte agens. 
7. Etligna acanibina, 


8. Etoleum ad lucendum, e$ aro- 
mata ad oleum unctionis, et ad tby- 
miama condimentorum. 


9. Onychis. 


1. "Tegumentum cjus. 
Fibulas. 


21. 


ve. Ita Basiliensis codex. 


ubi sic legitur : 
άτων. 


tilo. » 
vL, Circa finem, 


CAPUT XXXV EXODI. 
0’. 


δ. Καταδεχόµενος τῇ χαρδίᾳ. 
—. 7. Καὶ ξύλο ἄσηπτα, 

8. In Basiliensi codice, Καὶ ἔλαιον» 
τῆς χρίσεως, xa τὸ θυµίαµα τῆς 
συνθέσεως , xaX λίθους σαρδἰου, etc. 

9. Σαρδἰου. 

Εἰς τὴν γλυφἠν. 0l Aocxol , πλη-- 
ῥρώσεως. 

Ποδήρη. 

11. Καὶ τὰ παραρύμµατα.. 

Διατόνια. 


Toug λούς, "A.L1ot, τὰς αα-- 
γίδας. PAX , 


91. Καὶ οἷς ἔδοξε A αὐτῶν, 
ἀφαίρεμα.’Α.1., χαὶ οἷς ἐν ἐχουσίφ τὸ 
πνεῦμα αὐτῶν. 


LXX INTERPRETES. 

5. Suscipiens corde. 

7. Etligna imputribilia, 

8. In Basiliensi codice, Et oleum 
unctionis, et thymiama composi- 
tionis, et lapides Sardii. 

9. Sardii. 

In sculpturam. Reliqui, plenitu- 
dinis. 

Poderem. 

11. Et propugnacula. 

Circulos. 

Vectes. Alii, Tabulas. 


21. Et quibus visum est anima 
eorum, demptionem. Al., et quibus 
in spontaneitate spiritus eorum. 


« Unde et in. Exodo juxta Hebrai- 
cum et Aquilz editionem legimus : 
ciebai quia cornwia erat species vultus ejus : qui 
vere dicere poterat, 1n. te inimicos meos cornu 069” 


Lu M oyses nes- 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


5. 
7. Καὶ ξύλα ἄσηστα, 

8. Καὶ ἔλαιον εἰς τὸ φῶς, xa 
ἀρώματα εἰς τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, 
xai εἰς τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως. 


9. "Όνυχος. 


Λόγιον. 
41. Καὶ τὴν σχέπην αὐτοῦ. 


THEODOTIO. 
5. 
7. Et ligna. imputribuia, 


8. Et oleum ad lucem, et aro- 
mata ad oleum unctionis, et ad 
thymiama compositionis. 


9. Onychis. 


Rationale. 
414. Tegumentum ejus. 


91. 


499 
TO EBPAIKON. 


35 arm 17 22 

"4 νο ὋὍν Ὀνρι 25 
Uc? u2 ΤΙ mme ron 
cw nm om 


Vw NYC2 ον 51924 
nma 54 


σωστα Τῶγικαὶ T7522 35 
vuc ue 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


93. Omnis spontaneus corde. 


95. Et omnis vir qui inventus 
est cum eo hyacinthus, et purpura, 
et vermiculus cocci et byssus et 
capra et pelles arietum. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασε. 


$4. 
35. 


VULGATA LATINA. 


99. Deest. 


95. Si quis habebat hyacinthum, 
et purpuram, coccumque bis tin- 
ctum, byssum et pilos caprarum, 
pelles arietum rubricatas, et ian- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


92. Ὁ ἐχούσιος χαρδίᾳ. 

95. Καὶ πᾶς &vhp map ᾧ ε- 
ρέθη σὺν αὐτῷ ὑάκινθος xal mop- 
δές, καὶ σχώληχος διάφορον, χαὶ 


ύσσος xal αἴγεια χαὶ δέραστα 
χριῶν. 

24. 

94. 

95. 'Ev ῥακίνθῳ xai πορφύρ1’ 
ἐν σχώληχος τῷ διαφόρῳ, καὶ iy 
βύσσψ. 

AQUILA. 


92. Spontaneus corde. 


25. EL omnis vir apud quem et 
cum quo inventus fuerit hyacin- 
thus, et purpura, et vermiculi va- 
rium, et byssus et caprina et pelles 


thinas, arietum, 
24. Et omnis qui inventum est 24. Deest. 24. 
cum eo. 
94. Et ad docendum. 94. Deest. 94. 


93. In hvaeintho, et in purpura, 
jn veriniculo cocci, et in bysso. 


95. De hyacintho, ac purpura, 
coccoque bis tincto et bysso. 


$5. In hyacintho et purpura, in 
vermiculi vario, ei in bysso. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXV Exodi. 


V. 5. Ex Basiliensi, ut et ali: pene omnes bujus 
capitis lectiones. Aquila vertit alibi ἐχούσιος. 

V. 7. Ita Basiliensis, ex quo etiam Greca versio- 
nis τῶν O' excerpsimus. In editis namque post, xal 
ξύλα ἄσηπτα, extera deficiunt. Vocem Qo ὕδυσμα 
vertunt Aquila et Symmachus supra, Exod. xxx. 7. 

V. 9. 'A., Σ., Θ., ὄνυχος. Sic Basilensis : vocem 
Cim? ita vertere solent tres interpretes ; attamen Ge- 
nesis cap. 11, Y 12, Aquila vertit σαρδόννξ. Ibi videsis. 

Ibid. 'A., 8., λόγιον. Sic Basiliensis : ita solent 
vertere omnes, atque etiam LXX. 

V. 41. "À., Σ., 0., xai «hv σχέπην αὐτῆς. Sic 
mss. Regii et editio Hom. Trium autem interpre- 
tuin. versionem hic sequitur vulgatus int. qui habel 


tectum ejus. — Coislin. Ol .Ίοιπ., καὶ τὴν σχέπ. Alii 
omnes 'A., Σ., Θ., habent. ibid. Coislin., habet Z., 
περίνας, melius quam alii, περώνας. 
bid. ἸΑ., κρίχους. Σ., περώνας. 1ta Basiliensis. 
lbid. σανίδας ex Basilienst. 

V. 19. In Basiliensi codice post, τὸ θυσιαστήρ.ον 
τῶν’. liecaddunturad marginem, "fis hoxauvtiotus, 
xaX τὸ χοσχίνωµα (sic), τὸ χαλχοῦν τὸ αὑτοῦ καὶ τοὺς 
ἀναφορεῖς αὐτοῦ, xal πάντα τὰ σχεύη αὐτοῦ. χχὶ 
τὸν λουτῆρα, xa τὴν βάσιν αὑτοῦ, xal τὰ ἰστία της 
αὐλῆς xal τοὺς στύλους αὐτῆς, xai τὸ ἑπίσπαστρου 
τῆς πύλης, xal τοὺς πασσάλους τῆς σχηνΏς, xai τὰ 
περισσὰ αὐτῶν. (Y καὶ πάντα τὰ σχεύη αὐτοῦ, χαὶ 
τὰς στολὰς ἁγίας ᾿Λλαρὼν τοῦ ἱερέως. « Holocausli, 


CAPUT XXXVI ΕΧΟΡΙ. 


8. Et fecit omnis sapiens, etc. In margine Basi- 
liensis codicis hec notantur. Cum huc adveneris, 
multam deprehendes dissonantiam inter hanc Scri- 
puram et eam quz in Hexaplis fertur ad Septua- 
ginta Interpretum versionem ; neque dico solum il- 
lam quoad ea quz asteriscis notantur ab hae dif- 
ferre, siquidem et in his illa sepe ab hac disso- 
nat; imo vero his (id est asteriscis) multo magis 
abundat quam alius Scripture textus ; Sed etiam 
in iis quz asterisci non notant a LXX Interpreti- 
bus prztermissa fuisse, non minor differentia de- 
prehenditur. Etenim hoc loco presens editio de 
sacris vestimentis verba facit; illa vero, prasenti 


8. Καὶ ἐποίησε πᾶς σοφὸς, elc., in margine Basi- 
liensis cod. liec notantur : Ἐνταῦθά σοι γενοµένῳ, 
πάρεστιν ὁρᾷν πολλὶν τὴν διαφωνίαν τῆς τε προχει- 
µένης γραφΏς, xal τῆς ἐν Ἐξαπλοῖς ἀναφερομένης 
εἰς τοὺς 0’, καὶ οὐ τοῦτό φημι ὡς τοῖς κατηστερισµέ- 
νοις ταύτης ἐχείνη διαφἐρει πολλαχοῦ γὰρ ταύτης 
τούτοις παραλλάσσει. ᾽Αλλ' ὅτι xal iy. τούτοις, μᾶλ- 
λον ἢ χατὰ τὸ ἄλλο τῆς Ὑραφῆς ἔδαφος, ἀνταῦθα 
πλεονάζει. Καὶ ἃ μὴ οἱ ἀστερίσχοι * οὐ δηλοῦσι -α- 
ριδεῖν τοὺς 0’, χ3ν τούτοις οὐδὰν ἕλαττον τὸ της τα- 
ραλλαγῆς εἶδος οἰχειοῦται. Καὶ γὰρ ἐνταῦθα ἔχδοσις 
μὲν dj παρουσα δι/γησιν ποιεῖται τῶν ἁγίων στολὼν' 
£xcivm δὲ τῆς προχειμένης συνεχείας c2p:$:0233, 


501 
ΣΥΜΜΑΧύΣ. 


32. 

93. Καὶ &üg àvhp παρ ᾧ εὖ- 
ῥρέθη παρ' αὐτῷ ὑάκινθος xal πορ- 
ύρα, xai χόχκινον δίδαφον, xal 
fisso xai τρίχες xai δέρµατα 
χριῶν. 


94. 
3. 


99. Διὰ τῆς ὑαχίνθου xai τῆς 
πορφύρας xat τοῦ χοχχἰνου τοῦ δι- 
6άφου, καὶ τῆς βύσσου. 


SYMMACHUS. 


32. 


23. Et omnis vir apud quem 
inventus fuerit apud eum hyacin- 
thus et purpura, et coccinum bis 
tinctum, et byssus, et pili et pelles 
arietum. 


24. 


4. - 


$5. Per hyacinthum et purpu- 
Fam et cocciuum bis tinctum, et 
brssum. 


EXODI CAP; XXXVk 
0. 


29. Πᾶς ᾧ ἔδοξε, 

95. Καὶ παρ) ᾧ εὑρέθη βύδσος, 
xai δέρµατα ὑαχίνθινα, xai δἑρ- 
µατα χριῶν ἠρυθροδανωμµένα fivev- 
xav." AÀ10c, καὶ πᾶς ᾧ εὑρέθη βύσ- 
σος map' αὐτῷ, xat δέρµατα κριῶν 
i» poa να, Ίνεγχαν, xat 

ρµατα ὑαχίνθινα. | 

24. Καὶ παρ ol; εὑρέθη. "AJ, 
xa παντὶ ὅσοις εὑρέθη. 


ε 94. Προθιδθάσαι. “Α...ος, ὑποδεῖ- 
αι. 


99. Καὶ ποιχιλτὰ ὑφάναι τῷ xox- 
xv χαὶ τῇ βύσσῳ. 


LXX INTERPRETES. 


29. Omnis cui visum est. 


25. Et apud quem inventa est bys- 
$us, et pelles hyacintinz, et pelles 
arietum rubricate (ipsa) attulerunt. 
Alius, et omnis cui inventa fuerit 
apudeum  byssus, et pelles arie- 
tum rubricatz, attulerunt, ei pelles 
hyacinthinas. 

24. Et apud quos inventa sunt. 
Alius, Et omni quibuscunque in- 
venta sunt. 

94. "Proficere. Alius, Osten- 
dere. 


95. Et varia texere cocco et 
bysso. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


92. 

25. Καὶ τᾶς ἀνῆρ « εὑρέθη παρ) 
αὐτῷ, ὑάχινθος xdi πορφύρα, xal 
χόχχινον ἀλλοιούμενον, xai βύσσος 
xai αἴγεια, καὶ δέρµα-α κριῶν. 


94. 
94. 


99. Καὶ ποιχιλτὰ ἐν τῇ ὑαχίνθῳ, 
xai iv τῇ πορφύρᾳ, voi tv τῷ 


xoxxivo τῷ ἁλλοιουμένῳ, xal 
βύσσῳ. 
THEODOTIO. 
22. 


25. Et omnis vir cui inventqgs 
est 3pud eum hyacinthus et pur- 
pura, et coccinum variegatum, et 
byssus et caprina, et pelles arie- 
tum. 


24. 


94. 


95. Et varia in hyacintho, ct in 
purpura, et in. coccino variegato , 
et bysso. 


No!& et varie lectiones ad cap. XXXV Exodi. 


et craticulam zream ejus, et vectes ejus, et omnia 
vasa ejus, et labrum, et basim ejus, et tentoria 
arii, e& columnas ejus, et velum portze, et paxillos 
Wbernaculi, et supervacanea eoruin. LXX, et omnia 
vasa ejus et stolas sanctas Áaron sacerdotis. » Haec 


noii habentur in Hebrzo, ut neque ea quz in edit.. 


Romana eodem versu feruntur ; sed aliunde οἱ for- 
tasse ex aliis versionibus consarcinata sunt. Ab 
hinc autem versio LXX usque ad finem libri Exodi, 
aut manca aut confusa est, ut infra monebitur, 
V.91. Ex Basiliensi codice. — Coislin. 'A., of 


ἂν ἐχουσιάσατο πνεῦμα αὐτοῦ. O', xal οἷς ἔδοξε τῇ 


va αὐτῶν. 
. 32. 'A., ὁ ἐχούσιος χαρδίᾳ. Sic Basiliensis. 


Editio Romana habet ἐκούσιον χαρδίαν, sine nomine 
interpretis. 

V. 95. lta Basiliensis hunc versum secundum tres 
interpretes attulit; quartum etiam adjecit, quem non 
Rominal. 'Á., xal σχώληχος τὸ διαφον. Sic solet 
vertere Aquila : nam sic infra V. $35, et supra 
cap. xxvint, v. 45. Vide notam ibi. 

V. 94. Ex Basiliensi. 


V. 54. Item ex Basiliensi. — Z., ὑποδεῖξαι. Cois-. 
lin. Ibi vero sine interpretis nomine affertur ex, 
Basiliensi. 

V. 35. Ita Basiliensis trium interpretationem at- 
tulit. . . 


CAPUT XXXVI EXODI. 


περὶ τῆς σχηνης διαλαµθάνει, χαὶ περὶ τῶν ab- 
λαιῶν αὐτῆς, περ τε τῶν δέῤῥεων, xal περὶ τῶν 
ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς δέῤῥεως ἀγχυλῶν, xal περὶ 
τῶν συναπτόντων χριχῶν τὰς αὐλαίας εἰς, ἀπαρτι- 
σμὺν τῆς σχηνῆς, xal περὶ τῶν δερματινῶν αὐτῆς 
χαταχαλυµµάτων, περί τε τῶν ἐξ ἁσήπτων ξύλων 
στύλων αὐτῆς, xal τῶν ἀγχωνίσχων, χαὶ τῶν βάσεων 
xa τῶν μοχλῶν. "Qv οὐδέν ἐστιν ὁρᾷν ἐνταῦθα. Εἶτα 
ταῦτα ἔξωθεν ἐπεισαγαγοῦσα, ἑφεξῆς περ) τοῦ xa- 
Ἰαπετάσματος ἀπαγγέλλει. Καὶ πρόεισι μὲν συµφώ- 
γως τῇ προχειµένῃ ἐχδόσει, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ πολύ. Μέχρι 
T&p τοῦ" Καὶ τὰς κεφαίδας καὶ τὰς γ'α.λίδας αὐ- 
των κατεχρύσωσε χρυσίῳ, καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν 


serie preetermissa, de tabernaculo edisserit,.ct de. 
eius auleis, de pellibus et de ansulis, qux» ad 


- oram pellium erant, ac de fibulis quz» aula copu- 


labant ad Tabernaculi constructionem, de pelliceis 
ejus operimentis, de columnis ejus ex lignis impu- 
tribilibus, de anconiscis, de basibus et de vectibus. 
De quibus nilil hic videre est. Deinde postquam 
hzc alio transtulit, sub hzc de velo serinouem bha- 
bet: atque cum hac editione consentit, sed nou 
diu : nsm usque ad illud : Et capitella et circulos 
eorum inauravit auro, et bases eorum quinque erea 
coeuntes. Deinde transgreditur, et narrat quomodo 
Beseleel construxerit arcam, et ea quz ad eam 


. bes 


- pertínebant, atque propitiatorium ex auro et che- 
rubim ineo, et mensam vasaque ejus, itemque 
candelabrum atque oleum unctionis sancte, et 
compositionem thymiamatis, et altare sneum, 
phíalas quoque, et carnarias fuscinas, thuribulum, 
labrum zneum et bases ejus. Hzc omnia, alia qui- 
dem praepostere posita, alia vero dictione diversa ; 
sed tamen quodammodo in serie conveniunt. Ab 
hac vero clausula. cum hac editione convenit, sed 
cum nonnullo discrimine ; attamen convenit usque 
ad illud, Et capitella earum ἀεατοεπίαία circum. 
Deinceps vero sine discrimine procedit usque ad 
iilud, qui fabricatus est textilia, polymita et varie- 
gata in hyqcintho, et purpura, et coccino, el bysso. 
Postea vero deflectit iterum ad ea, qua hic haben- 
tur, de vestimentis sanctorum verba faciens, atque 
aliquantum eadem serie procedens usque ad illud : 
Et intulerunt in ipsum marginem hyacinthinum, ita ut 
jacerel supra. mitram a parte. superiori, quemadmo- 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 


94 


πέντε χαλκαῖ συμπροιοῦσαι. Πάλιν ὑπερδαίνει 

καὶ διηγεῖται ὡς Βεσελεὴλ κατεσκεύασε τὴν χιδωτὸν 

xaX τὰ περὶ αὑτὴν, xa «b ἱλαστήριον τὸ Ex χρυσίου, 

xaX τὰ ἐν αὐτῷ χερουθὶµ., χαὶ την τράπεξαν καὶ τὰ 

σχεύη αὐτῆς, καὶ τὴν λυχνίαν καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρί- 
σµατος τοῦ ἁγίου, καὶ τὴν σύνθεσιν τοῦ θυµιέµα- 
τος, χαὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν, xat τὰς φιάλας, 
καὶ τὰς χρεάγρας, xal τὸ πυρεῖον, καὶ τὸν λουτῆρα 
τὸν χαλκοῦν, xal τὰς βάσεις αὐτοῦ. Ταῦτα πάντα, 
τὰ μὲν ὑστερόπρωτα, τὰ δὲ τῇ φράσει παρηλλαν- 
μένα, ὅμως τρόπῳ τινὶ συνδιέξεισιν. Ἐκ δὲὸ τῆς 
περιχοπῆς ταύτης συνάπτεται πάλιν τῇ προχειµένη 
ἐχδόσει, πλην ἐπ᾽ ὀλίγον χἀνταῦθα παραλλάττουσα, 
συνδιέξεισιν ὅμως µέχρι τοῦ, xal ai κεφα.ἰίδες αὖ» 
τῶν» περιηργυρωµέναι. Ἐντεῦθεν λοιπὸν xal τὸ 
ἁπαράλλαχτον φυλάσσει µέχρι τοῦ "Oc ἁἀρχιτεκτό- 
ynctv τὰ ὑφαγτὰ, καὶ τὰ ῥαφιδευτικὰ, καὶ xov 
χιἈτικὰ, ἐν τῇ ὑακίνθῳ καὶ ἐν τῇ πορφύρᾳ, xal 
τῷ xoxxivo, καὶ τῇ βύσσῳ. Μετὰ ταῦτα ἀναχάμ- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
ΠΡ τΏν 35 $5. 
rel zu παν Dn? px" 26 36. 


ποτὸ wcnavme 38 98. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$5. Velum. 95. Velum. 


96. Et fudit eis quatuor bases 


| 36. 
ergenti. 


genteis, 


38. Et bases earum quinque 
ieneg. 


VULGATA LATINA. 


98. Basesque earum fudit zeneas. 


95. Παραπέτασμα. 
$6. 


98. Καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν r£ ex 
χαλκαϊ. 


AQUILA. 
95. Velum. 


Fusis basibus earum ar- 06. 


38. Et bases eorum quinque 
zneg. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVI Exodi. 


V. 8. Hc insignis adnotatio codicis Basiliensis 
docet quantum discriminis intercederet inter textum 
Septuaginta Interpretum , qualis in vulgatis exem- 
paribus ferebatur, et eum qui nomine LXX Inter- 
pretum. ju. Hezaplis Origenianis locum habebat. 
Quia enim jam anie Origenis tempus , postrema 
Exodi capita a xxxvi hodierno ad finem (nam ha 
capitum  distiuctiones non hujusmodi erant illo 
tempore), confusa omnino, przpostere posita , et 
non paucis in locis vitiata erant; neque cum He- 
braico quadrabant; is ipse Origenes talem LXX in- 
Wrpretum versionem concinuavit, ut Hebraico e 


regione posito responderet : additis obelis et aste 
riscis sicubi opus esset. Qua autem ratione id ege- 
rit, tuin in decursu operis quisque deprehendere 
valeat ; tum maxime in Praeliminaribus, ubi liae de 
re pluribus. Cxterum hanc Dasiliensis codicis no- 
tam in textu reponendam duximus, quia tota tex- 
tum ipsum respicit. Ádjicimus autem fragmentum 
ex illa liexaplari LXX Interpretum ver-ione, qualis 
habetur in codice Colbertino num. 5034, remotis- 
sii vetustatis, ante annos circiter 1900 exarato, 
charactere quadro et rotundo, sine accentibus ct 
spiritibus; cujus exemplum dedimus in Pal«oara- 


CAPUT XXXVII EXODI. 
Cum asteriscis et obelis ex cod. Colbert. 3085. 


1. Et fecit Deseleel arcam κ de lignis imputribi- 
X libus, duorum cubitorum et dimidii longitudo 
X ejus, et cubiti et dimidii latitudo ejus, et cubiti ac 
X dimidii altitudo ejus ? Et inauravit eom auro 
inundo intus et foris. 2. Et fecit ipsi cymatium au- 
reum in circuitu. 5. Étconflavit ipsi quatuor annulos 
aureos in quatuor partes cjus : duos annulos in la- 


1. Καὶ ἐποίησεν Βεσελεὴλ τὴν χιδωτὸν 0K ἐχ ξύ- 
X Xov ἁσήπτων, δύο πηχέων xaX μίσους «b µῖγος 
3X αὑτῆς, καὶ τῄχεος καὶ ἡμίσους τὸ πλάτος αὐτῆς, 
3X xa πῄχεος xaX ἡμίσους τὸ ὄφος αὐτῆς : xal χα- 
τεχρύσωσεν αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ ἔσωθεν χαὶ ἔξω- 
θεν. 2. Καὶ ἐποίησεν αὐτῇ χυµάτιον χρυσοῦν χύχλῳ. 
6. Καὶ ἐχώνευσεν αὑτῇ τέσσαρας δαχτνλίους χρυσοῦς 











505 . 
πτει πάλιν πρὸς τὰ ἐνταῦθα, τὰς τῶν ἁγίων ὑφη- 
Youpévr στολὰς, xal iQ' ixavóv συμπροσελθοῦσα 
µέχρι τοῦ: Kal εἰσήνεγκαν ἐπ᾽ αὐτὸ Aopa ὑακίν- 


EXODI CAP. XXXVII. 


506 


aum precepit Dominus Moysi. Hinc vero ferme usque 
ad finem, multis interdum adjectis verbis, et eum 
pari ordinis varietate, discrimen aperte erhibet. 


Ómov, ὥστε ἐπιχεῖσθαι τὴν µίτραν» ἄνωθεγ, ὃν τρόπον συγέταξε Κύριος τῷ Μωῦσῃ. Ἐκεῖθεν δὲ 
Μιχρου φάναι µέχρι τέλους xal πολλαῖς πολλάχις ῥημάτων προσθήχαις, χαὶ * μηνῶν xai τῇ τούτων 
ἀλλοιώσει τῆς τάξεως, παρηλλαγμένον ἔχουσα περιφανῶς ἐπ'ιδείχνυται. 


Ez versione LXX Interpretum cum asteriscis et obelis ez cod. Colb. 3085. 


κ» 9. "Υφαντοῦ 3X ἐποίησεν αὐτό $ Χερουδείμ. 6. 
Καὶ ἐπέθηχαν αὐτὸ ἐπὶ τέσσαρας στύλους ἀσή τους 
χαταχεχρυσωµένους χρυσίῳ, xat αἱ χεφαλίδες αὐτῶν 
χρυσαῖ, xal τέσσαρες βάσεις αὐτῶν ἀργνραϊ ... . 
9i. Καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασµα τῆς θύρας τῆς 
σχηντις «- τοῦ μαρτυρίου ο ἐξ ὑακίνθου, xal πορ- 
φύρας xat κοἈχίνου νενησµένου xai βύασου χεχλω- 
σµένης, ἔργον ὑφαντοῦ οἰ- Χερουθείμ : 58. Καὶ τοὺς 
στύλους αὐτοῦ πέντε, xa τοὺς χρίχους αὐτῶν, xal 
χατεχρύσωσαν τὰς κεφαλίδας αὐτῶν xai τὰς φαλί- 


5. Textoris X et fecit illud ? Cherubim. 6. Et 
imposuerunt illud super quatuor columnas imputri- 
biles inauratas auro, et capitella eorum aurea, et 
quatuor bases eorum argentez..... 57. Et fecerunt 
velum janus» Tabernaculi -t- testimonii 5 ex hya- 
cintho, et purpura, et coccino neto, et bysso torta, 
opus textoris -t- Cherubim ο $8. Et columnas ejus 
quinque, et fibulas eorum, et inauraverunt eapi- 
tella eorum et circulos eorum auro. Et bases 
eorum quinque amnes. 


ὅας αὐτῶν χρυσίῳ, xai αἱ βάσεις αὐτῶν πέντε yalxal. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
29. 35. Καταπέτασμα. "AAloc, πα- | 25. 
ῥατάνυσµα, χάλυµµα 
36. 70. Καὶ αἱ χεφαλίδες αὐτῶν πε- —— 906. 


emer» 


μέναι ἀργυρίῳ. "Αλλος, 


καὶ al ἀγχύλαι αὐτῶν ο Pie 


0’ d14oc, xaX at τέσσαρες 


αὐτῶν ἀργνυραϊ. 
98. Καὶ τὰς βάσεις αὑτῶν πέντε 
χαλχᾶς. χαλκαϊ. 


SYMMACHUS. 
29. 


36. 


operculum. 


28. Καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν πέντε 


LXX INTERPRETES. 
99. Velum. Alius, tentorium, 9D. 


άσεις 


$8. Καὶ αἱ βάσεις αὐτῶν πεντε 
yo^xat, 


THEODOTIO. 


56. Et capitella earum inargen- — 36. 


tata argento. Alius, Et ansuls 
eorum argentem. LXX aliter, et 
quatuor bases eorum argentez. 


98. Et bases earum quinque 


&neas. aenea. 


98. Et bases earum quinque 


$8. Et bases esrum quinque 
znez. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVI Exodi. 


pnia Greca, pag. 188. Hic autem codex sequentia 
capita exhibet 'ut paulo post videbis. 

V. $5. Ita. codex Basiliensis. 'A., παραπέτασμα. 
Οπιεγῷ autem versiones quorum interpretum sint 
non indicat. 

— Coislin. Α., mapatávucpa. Ό’, χαταπέ- 
τασµα. Al. ibid. O', κατακάλυµµα. Hic textus LXX 
. Wire confusus est, ut videas suo loco cap. xXxvi, 
Basiliensis ibid. liabet ᾿Δ., παραπέτασμα. 

Eodem capite Coislin. 'A., παρατέτασµα. 0’, 
αὐλαῖαι, quod quo pertineat ignoro: nam vox αὖ- 
λαῖα in hac postrema Exodi parte szpe occurrit ex 


variis Hebraicis verbis expressa, et capita versus- 
que permista sunt. 

V. 36. Sic Basiliensis. Ubi advertas versionem 
LXX, qux prima lertur £x τῆς κοινῆς, sive ex vul. 
gari desumptam esse, et nullatenus quadrare cum 
Hebraico, ut supra diximus, imo etiam vitiatam vi- 
deri. Sequens item lectio, xal αἱ ἀγκύλαι, suspecta 
mihi videtur et aliunde huc translata. Tertia est 
versionis LXX quz erat in Hexaplis, et cum He- 
braico consentit. 

V. 58. Ex Basiliensi. Lectio τῶν O' affertur ut 


. erat in. Hexaplis. 


CAPUT XXXVII EXODI. 
Cum asteriscis et obelis ex cod. Colbert. 3085. 


ἐπὶ τὰ τἐσδαρα µέρη αὑτῆς δύο δαχτυλίους ἐπὶ τὸ 
χλίτος αὐτῆς τὸ δεύτερον «ἰ- εὑρεῖς τοῖς ζωστῆρσιν. 
4. X, Καὶ ἐποίησεν ἀναφορεῖς &x ξύλων ἀσήπτων, 
X xoi κατεχρύσωσεν αὐτοὺς χρυσίφ, 9. Καὶ cl- 
σἡνεγχεν τοὺς ἀναφορεῖς el; τοὺς δαχτυλίους ἐπὶ τοῖς 
πλεύροις τῆς χιδωτοῦ ὥστε αἴρειν αὐτὴν -- ἓν αὖ- 
«n; 


tere ejus uno, etduos annulos in latere ejus secundo 
-- latos cingulis . 4. X Et fecit vectes dc lignis 
* imputribilibus et inauravit eos auro $ 5. Et in- 
tulit vectes in annulos in lateribus arez ad portans 
dum eam -«t- in ipsis 7 


507 


6. Et feeit propitiatorium -4- super arcam ; ex 
auro mundo X, duorum cubitorum et dimidii longi- 
3X tudo ejus, et cubiti et dimidii latitudo ejus $ 7. 
Et fecit duo cherubim 5 aurea 5 tornatilia fecit 
ea ex utraque parte propitiatorii 8. Cherub unum in 
summitate propitiatorii una,.et cherub unum in 
summitate propitiatorii secunda. X ex propitiatorio 
X fecit Cherubim ex utraque parte (ad marg. sum- 
Initate) ejus ? 9. Et facti sunt cherubim extendentes 
alas, desuper obumbrantes alis suis super propitia- 
torium secundum faciem suam, vir ad fratrem suum 
supra propitiatorium erant facies cherubim. 


HEX&PEORUM QUAE SUPERSUNT. 


«08 

6. Καὶ ἐποίησεν΄ ἱλαστήριον -t- ἄνωθεν τῆς χιθω- 
τοῦ * ἐκ χρυσίου χαθαροῦ XX δύο πηχέων xxi fgl- 
X σους μῆχος αὑτοῦ, χαὶ πήχεος καὶ ἡμίσους τὸ 
3X πλάτος αὐτοῦ * 7. Καὶ ἐποίησεν δύο χερουθεὶμ. 
X χρυσᾶ » τορευτὰ ἐποίησεν αὐτὰ ἐξ ἀμφοτέρωντῶν 
μερῶν τοῦ ἑλαστηρίου. 8. Χεροὺθ ἕνα ἐπὶ τὸ &xpoy 
τοῦ ἱλαστηρίου τὸ Ev: xal Χεροὺθ ἕνα ἐπὶ τὸ ἄχρον 
τοῦ ἱλαστηρίου τὸ δεύτερον. 3X bx τοῦ ἱλαστηρίου 
X ἐποίησεν τοὺς χερουθεὶµ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν µε- 
3X ρῶν (ad marg. ἄκρων) αὐτοῦ $ 9. Καὶ ἐγένουτο 
οἱ χερουθεὶµ ἐχτείνοντες τὰς πτέρυχας, ἑπάνωθεν 
αυσχιάζοντες ταῖς πτέρυξιν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ Ua 


στήριον κατὰ πρόσωπον αὑτῶν, àvhp πρὸς τὸν ἁδελφὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ἱλαστήριον ἦσαν τὰ πρόδωπα τῶν 


χερὀνθείμ. . 


10."Et fecit meusam -& propositam ex auro puro ? | 


«t- et conflavit ipsi quatuor annulos aureos : duos 
οἳ- ad latus unum, et duos ad latus secundum, latos 
4- ad portandum cingulis ipsis. Et cingula arca et 
-t- mensa fecit, et inauravit ea auro de lignis impu- 
tribilibus ? 3X duorum cubitorum longitudo ejus, et 
X cubiti Iatitudo ejus, et cubiti ac dimidii altitudo 
X ejus. 11. Et inauravit eam auro puro, et fecit ipsi 
X cymatium aureum in circuitu. 12. Et fecit ipsi co- 
X ronam palmi in circuitu : et fecit cymatium au- 
3X reum corone ejus in circuitu. 15. Et fecit ipsi 
X quatuor annulos aureos, et imposuit annulos 
3X super quatuor partes, quae sunt quatuor pedum 
X ejus sub corona 5 14. Et facti sunt annuli in the- 
cas vectibus ad portandum mensam. 13. Et fecit 
vectes ex lignis imputribilibus, et inauravit eos auro 
ad portandum mensam. 16. Et fecit vasa mense, ca- 


10. Καὶ ἐποίησε τη» τράπεζαν -- την προχειμέ- 
et- νην Ex χρυσίου καθαροῦ, xal ἐχώνευσεν αὐτῇ τέσ- 
4- σαρας δακτυλίους ypucoUg* δύο ἐπὶ τοῦ κλίτους 
-t- τοῦ ἑνὸς, καὶ δύο ἐπὶ τοῦ δευτέρου, εὑρεῖς ὥστε 
ε- αἴρειν τοῖς ζωστῆρσιν ἑαυτοῖς, xal τοὺς ζωσττ- 
-- pag τῆς κιθωτοῦ xal τῆς τραπέζης ἐποξὴσεν καὶ 
«I- χατεχρύσωσεν αὐτοὺς χρυσίῳ Ex ξύλων.ἀσήπτων, 
X δύο πηχέων τὸ μῆχος αὐτῆς, xal πήχεος τὸ εὖρς 
ΧΚ αὐτῆς. καὶ πῆχεος xai ἡμίσους τὸ ὕψος ati. 
X 11. Καὶ χατεχρύσωσεν αὐτὴν χρυσίῳ καθαρῷ, 
XX xai ἐποίησεν αὑτῇ χυµάτιον χρυσοῦν χύκλῳ. 13. 
X Καὶ ἐποίησεν αὐτῇ στεφάνην παλαιστοῦ κὐχλῳ, 
X xat ἐποίησεν χυµάτιον χρυσοῦν τῇ στεφάνῃ αὐτῆς 
X χύχλῳ, 15. Καὶ ἐποίησεν αὐτῇ τέσσαρας δαχτν- 
X λίους χρυσοῦς, χαὶ ἐπέθηχεν τοὺς δακτυλίους Eri 
X τὰ τέσσαρα µέρη, ἅ ἐστιν τῶν τεσσάρων Tou 
X αὐτῆς ὑπὸ τὴν στεφάνην , 14. Καὶ Σγένοντο οἱ 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γρᾶμματι. 
ΤΝΤΤΕ 1 l. 1. Γλωσσόχομον. 
“ 9 Σαµαρ., στέφανον. 2. 2. 
mr» 6 6. 6. 
TT» 18 18. 48. Ἐκ τοῦ µέρους αὑτοῦ. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Arcam. 1. Arcam. 4. Arculam. 

9. Coronam. Samar. Id. 2. Coronam. 9. 
6. Propitiatorium. 6. Propitiatorium. 6 


48. Ex latere ipsius. 18. Ex parte. 


18. Ex parte ipsius. 


Nota et vari& lectiones ad cap. XXXVII Exodi. 


Totum pene caput xxxvii ut in Hexaplis erat. ex 
codice Colbertino supra memorato num. 3084 mu- 
tuamur, cum obelis et astericis, quos ad fidem 
exemplaris hujus adnotavimus. Sic autem totum 
concinnatum fuerat ab Origene, ul, exceptis iis 


qua obelis notantur, Grzca Hebraicis semper res- 
ponderent, secus quam iu illa alia τῶν (Υ editione, 
qui voeabatur χοινὴ, ubi omnia confusa et pra- 
postere posita sunt, ut supra dictum est. 

V. 1. 'A., γλωσσόχομον. Sic editio Romana. Hzc 


CAPUT XXXVIII EXODI. 


Fragmentum ez cod. 


24. Omne aurum, quod elaboratum est ad opera 
secundum omnem operationem sanctorum, fuit 
auri primitiarum, novem et viginti talenta, et. tri- 
ginta et septingenti sicli juxta siclum sanctum : et 
argenti -t- demptio ? 25. A visitatis -t- viris 5 Sy- 
nagogz, centum talenta, et quinque et septuaginta, 
et mille et sepngenti sicli X in siclo sancto ? dra- 


Colbert. 308^. 


24. Πᾶν τὸ χρύσιον ὃ χατειργάσθη εἰς τὰ ἔργα 
xatà πᾶσαν τὴν ἑργασίαν τῶν ἁγίων ἐγένετο ypu- 
σίου τοῦ τῆς ἀπαρχῆς ἑννέα xaX εἴχοσι τάλαντα, xal 
τρ'άχοντα xai ἑπταχόσιοι σίχλοι κατὰ τὸν σἶχλον τὸν 
ἅγιον ' xaX ἀργυρίου -t- ἀφαίρεμα $ 95. Παρὰ τῶν 
ἐπεσχεμμένων -- ἀνδρῶν 5» τῆς συναγωγῆς, ἐκατὸν 
τάλαντα, χαὶ πέντε xal ἑθδομήχοντα, xoi χίλιοι xal 





509 
δακτύλιοι εἰς θήχας τοῖς ἀναφορεῦσιν, ὥστε αἴρειν 
τὴν τράπεζαν. 15. Καὶ ἐποίησεν τοὺς ἀναφορεῖς ix 


EXODI CAP. XXXVII. 


510 


tinos ejus, et tburibula ejus, et cyathos ejus, et li- 
batoria ejus, in quibus libabit, auri puri. 


ξύλων ασῄπτων, xa κατεχρύσωσεν αὐτοὺς ypuslp ὥστε αἴρειν τὴν τράπεζαν. 16. Καὶ ἐποίησε τὰ σκεύη 
τῆς τραπέζης, τὰ τρύθλια αὐτῆς, xal τὰς θυίσχας αὐτῆς, xal τοὺς χνυάθους αὐτῆς, xal τὰ σπονδεῖα αὐτῆς, 


ἐν οἷς σπείσει Ev αὐτοῖς, χρυσίου χαθαροῦ. 

17. Καὶ ἐποίησε τὴν λυχνείαν -t- f| φωτίζει, χρυ- 
-- Gv, στερεὰν, τὸν χαῦλον xal τοὺς χαλαμίσχους 
4- ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτῆς, Ex τῶν χαλα- 
4- μίσχων αὐτῆς οἱ βλαστοὶ ἐξέχοντες, τρεῖς ἐχ τού- 
4- του, καὶ τρεῖς ἓχ τούτου, ἐξισούμενοι ἀλλήλοις, 
4- xai τὰ λαμπάδεια αὐτῶν ἅ ἐστιν ἐπὶ τῶν ἄχρων ’ 
4- χαρυωτὰ ἐξ αὐτῶν χαὶ τὰ ἀνθέμια tv αὐτοῖς, ἵνα 
4- ὧσιν kx" αὐτῶν οἱ λύχνοι’ xaX τὸ ἀνθέμιον τὸ 
«- ἔθδομον, τὸ ἑἐπ᾽ ἄχρου τοῦ λαμπαδείου ἐπὶ τῆς 
-- χορυφῆς ἄνωθεν στερεὸν, ὅλον χρυσοῦν * καὶ ἑπτὰ 
ἴ- λύχνους αὑτῆς bw αὐτῆς, χρυσοῦς, xai τὰς λα- 
-4- θίδας αὐτῆς χρυσᾶς, xat τὰς ἑπαρυστρίδας αὐτῆς 
4- χρυσᾶς Ex χρυσίου χαθαροῦ : 3X τορευτὴν ἐποίτσε 
X τὴν λυχνείαν, τὸν χαῦλον αὐτῆς xal τοὺς χαλαμί- 
X σχους αὐτῆς, xal τοὺς χρατῆρας αὑτῆς, xal τοὺς 
X σφαιρωτῆρας αὐτῆς, χαὶ τὰ xplva αὐτῆς ἐξ αὐτΏς 
X σαν. 18. "EZ δὲ χαλαμίσχοι ἐχπορευόμενοι Ex 
* πλαγίων αὐτῆς ' τρεῖς χαλαμίσχοι τῆς λυχνείας 
X Ex τοῦ χλίτους αὑτῆς τοῦ ἑνὸς, xal τρεῖς χαλα- 
x µίσχοι τῆς λυχνείας ἐχ τοῦ χλίτους αὐτῆς τοῦ 
XX δεντέρον. 19. Τρεῖς χρατῆρες ἐχτετυπωμένοι xap- 
X υίσχους ἐν χαλαμίσχῳ τῷ ἑνὶ σφαιρωτὴρ χαὶ χρἰ- 
X vov, xal τρεῖς χρατηρες ἐχτετυπωμένοι xaput- 


17. Et fecit candelabrum -- quod illuminat, au- 
-t- reum, solidum, hastile et calamiscos ex utraque 
4- parte ejus : ex calamiscis ejus ramiexeuntes; tres 
«i- ex hoc, et tres ex hoc, z: quales invicem, et lampa- 
«t- des ex ipsis, que sunt supra summitates : nuces 
--- ex ipsis, et rose in ipsis, uL sint. super illas lu- 
4I- cernz : et rosa septima, qux est supra summi- 
-t- tatern lampadis, supra cacumen sursum, solida, 
-- (ota aurea : et septem lucernas ejus supra illud, 
-- aureas; et forcipes ejus aureos, et fusoria ejus 
-t- aurea ex auro puro 5 X, tornatile fecit cande- 
* labrum, hastile ejus, et calamiscos ejus, et 
* crateras ejus, et sphzerulas ejus; et liliaejus ex 
X ipso erant. 18. Sex autem calamisci exeuntes e 
X loteribus ejus : tres calamisci candelabri ex late- 
* re ejus uno, et tres calamisci condelabri ex latere 
X eius secundo. 19. Tres crateres reddentes formam 
ww nucum, in calamisco uno splizrula et lilium ; et 
XX tres crateres reddentes formam nucum, in cala- 
X misco uno sphzrula et lilium : sic sex calami- 
X scis exeuntibus ex candelabro. 20. Et in cautela- 
X bro quatuor crateres reddentes formam nucum : 
X spharul ejus, et lilia ejus. Sphzrula sub.... 


X σχους - ἓν τῷ χαλαμίσχῳ τῷ ἑνὶ σφαιρωτὴρ xai χρίνον * οὕτως τοῖς ἓξ χαλαμµίσχοις τοῖς ἐχπορενυομένοις 
X ix τῆς λυχνείας. 20. Καὶ ἐν τῇ λυχνείᾳ τέσσαρες χρατῆρες ἑχτετυπωμένοι χαρυῖσκους * ol αφαιρω” 


X τῆρες αὐτῆς xal τὰ κρίνα αὐτῆς ' ὁ σφαιρωτὴρ ὑπὸ τοὺς..... 

ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
jJ. 4. Κιδωτόν. 4. 
$3. 2. Kopátiv. "AAJoc, xsDopa. — 92. 
6. 6. Ἱλαστήριον. "Α.2Λυς, θυσια- — 0. 

στήριον. 

48. 18. "Ex τοῦ χλίτους αὐτοῦ. 18. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 1. Arcam. |. 
2. 2. Cymatium. Alius, labrum. 3, 
6. 6. Propitiatorium. Alius, altare. —— 6. 
48. 18. Ex latere ipsius. 18. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXVII Exodi. 


autem Aquilz versio supra etiam observatur, c. 25, 
v. 10. Signilieat aulem γλωσσόχοµον, scrinium, ar- 
culam, capsulam, vel etiam marsupium. 

V. 9. Sic Colbertinus et tres Regii. Samaritanus 
hodiernus] babet 372, quod est corona. 


V. 6. "AJloc, θυσιαστἠριὀν. Sic Colbertinus et 
tres Regii. . 

V. 18. 'A., μέρους, Ita Colbertinus et Regius 
unus. « 


CAPUT ΧΧΧΥΗΙ EXODI. 
Fragmentum ex cod. Colbert. 308^. 


ἑπταχόσιοι σίχλοι 3 Ev τῷ σίκλῳ τῷ ἁγίῳ $ δράχµη 
µία τῇ χεφαλῇ, xb ἥμισυ τοῦ σίχλου χατὰ τὸν σίχκλον 
τὸν ἅγιον. Πᾶς ὁ παραπορευόµενος τὴν ἐπίσχεψιν ἀπὸ 
εἰχοσαέτους xai ἑπάνω εἰς τὰς ἑξίχοντα µυριάδας, 
xaX τρισχιλίους xai πενταχοσίους, xal πεντήκοντα. 
26. Ka ἐγενήθη τὰ ἑχατὸν τάλαντα τοῦ ἀργυρίου εἰς 
την Χχώνενσιν τῶν κεφαλίδων τῆς σχηνῆς, χαὶ εἰς 


chma una capiti, dimidium sicli secundum siclum 
sanctum. Omnis transiens visitationem a vicesimo 
anno et supra, ad sexaginta myriadas, et ter mille 
quingenti et quinquagiuta. 26. Et facta sunt centum 
talenta argenti in conflationem capitellorum taber- 
naculi, et in capitella velaminis. 27. Centum ca- 
pilla ad centum (αἰοπία, talentum  capitello. 





511 


98. Et quinque et septuaginta mille et septingentos 
siclos , fecit in ansulas columnis : et inauravit capi- 
tella earum, et ornavit eas. 29. Et »s dempltionis , 
septuaginta talenta et bis mille quadringenti sicli.50. 
Et fecerunt ex eo bases ostii tabernaculi testimo- 
nii, X et altare neum ; et additamentum :neum 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


$13 


τὰς χεφαλίδας τοῦ χαταπετασµατος. 2]. 'Exacbw χε- 
φαλίδες εἰς τὰ ἐχατὸν τάλαντα, τάλαντον τῇ χεφα- 
λίδι. 28. Καὶ τοὺς πέντε xa ἑθδομήχοντα χιλίους xol 
ἑπταχοσίους σίχλους ἐποίησεν εἰς τὰς ἀγχύλας τοῖς 
στύλοις, χαὶ χατεχρύσωσεν. τὰς χεφαλίδας αὐτῶν xa 
Χατεχόαμησεν αὐτούς. 29. Καὶ ὁ χαλκὺς τοῦ ἀφαιοέ- 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZX.| 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
W2y "Ux 8 8. 8. Στρατενσαµένων. 
oua 34 95. 94. Κατὰ τὸν στατῆρα. 
102 25 25. 25. 
προ D'yAaM un nur 29 29. 29. 
D'59N| 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 


8. Que exercebant. 
94. In siclo, 
95. Beca. 


239. Et xs elevationis, septua- 
ginta talenta, et duo millia. 


25. 


8. Quz excubabant. . 
94. Ad mensuram. 


99. Aris quoque oblata sunt 
talenta septuaginta duo millia, et 


8. Qu:e excubabant. 

94. Secundum staterem. 
25. 

29. 


quadringenti supra sicli. , 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXVIII Exodi 


Postremam tantum hujus capitis partem przfert 
codex Colbertinus 3084 secundum versionein LXX 
hexaplarem. wv:tera vero hujus capitis amissa 
Bunt. 


V. 8. 'A., στρατευσαµένων. Sic Basiliensis. Nos 
vertimus ut vulgatus interpres, « qux» excubabant.» 
— Coislin. 'A., Σ., ατρατευσαµένων, ubi Basiliensis 
id uni Aquile ascribit. 


CAPUT XXXIX EXODI. 
Ez cod. Colbert. 3085, 


* 1. Et reliquum hyacinthi et purpurz, et coccinum 
3X netum fecerunt stolas ministeriales ad mini- 
X srandum in sancto 5 etfecitstolas sanctorum, qux 
sunt Áaron «- sacerdoti ? sicut precepit Dominus 
Moysi. 

2. Et fecit superhumerale ex auro, et hyacintho, 
et purpura, et coccino, et auro neto, et hysso torta. 
9 Et sect» sunt lamine auri, capilli , ut contexe- 
rentur cum hyacintho et purpura, et cocco neto , et 
bysso «- torta ? opus textile. 4. Superhumeralia fe- 
cerunt illud continuantia ex utrisque partibus ejus, 
contexta : opus textile ad invicem, 5. Secundum se- 
ipsum effecerunt, secundum ipsius facturam, ex au- 
το, εί hyacintho, et purpura, ei cocco neto, et bysso 
torta, sicut precepit Dominus Moysi. 6. Et fecerunt 
utrosque lapides smaragdi , constrictos fibulis et 
conclusos auro, sculptos et excusos excusione sigilli 
ex nominibus filiorum Israel. 7. Imposuit eos su- 
per humeros superhumeralis, lapides memorialis fi- 
liorum Israel, sicut precepit Dominus Moysi. 
νους χρυσίῳ, γεγλυμµένους ἐχχόλαμμα σφραγίδος 


X 1. Καὶ τὴν χαταλειφθεῖσαν ὑάχινθον xai mop- 
X φύραν, καὶ τὸ χόχχινον τὸ νενησµένον ἑἐποίησαν 
X στολὰς λιτουργιχὰς ὥστε λιτουργεῖν &y τῷ ἁγίῳ ; 
καὶ ἐποίησεν τὰς στολὰς τῶν ἁγίων, αἴ εἰσιν ᾿Ααρὼν «- 
τῷ leget? χαθάπερ συνέταξεν ὁ Κύριος τῷ Μωσῇ. 

2. Καὶ ἐποίησεν τὴν ἐπωμίδα Ex χρυσίου, καὶ ὑᾳ- 
κίνθου, καὶ πορφύρας, xa χοκχίνου, καὶ χρυσίου νε- 
νησµένου, καὶ βύσσου χεχλωσμµένης. 9. Καὶ ἐτμήθη 
τὰ πέταλα τοῦ χρυσίου, τρίχες, ὥστε συνυφάναι aüv 
τῇ πορφύρᾳ, καὶ σὺν τῷ χοχχίνῳ τῷ διανενησµένῳ, 
xat σὺν τῇ βύσσῳ «ἰ- τῇ χεχλωσμένῃ» ἔργον ὑφαν 
τόν. À. Ἐπωμίδας ὀποίησαν αὐτὸ, συνεχούσας ἐξ 
ἀμφοτέρων τῶν μερῶν αὐτοῦ, συμπεπλεγµένα, ἔργον 
ὑφαντὸν εἰς ἄλληλα. 5. Καθ) ἑαυτὸ EE αὐτοῦ ἑποίη- 
σαν χατὰ τῆν ποίησιν αὐτοῦ Ex χρυσίου, xai ὑαχίν- 
θου, xal πορφύρας, xa xoxxivoo διανενησµένου, xal 
βύσσου Χεχλωσμένης, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ 
Μωσῇ. 6. Καὶ ἑποίησαν ἀμφοτέρους τοὺς λίθους 
σµαράγδου συµπεπορπηµένους, xai πεοισεσιαλωµέ- 


Ex τῶν ὀνομάτων vlov Ἱσραήλ. 7. Ἐπέθηκεν αὖ- 


τοὺς ἐπὶ τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος, λίθους μνημοσύνου τῶν υἱῶν "lopahÀ χαθὰ συνέταξε Κύριος τῷ 


Μωσῇ. 

8. Et fecit rationale, opus textile varietate, se- 
cundum opus superbumeralis; ex auro, et hya- 
cintho, et purpura, et cocco neto, et bysso torla : 
9. Quadrangulum X erat ; duplex fecit rationale : 
spitbames longitudo ejus, et spithames latitudo ejus, 
duplex. 10. £t contexta est in eo -- textuz2 lapi- 


8. Καὶ ἐποίησεν X τὸ , λογεῖον, ἔργον ὑφαντὺν 
ποιχιλίᾳ χατὰ τὸ Épyoy τῆς ἑπωμίδος, Ex χρυσίου, 
xax ὑακίνθου, xol πορφύρας, χαὶ xoxxivou διανεντ- 
σµένου, καὶ βύσσου χεχλωσµένης. 9. Τετράγωνον 
3X ἣν ο διπλοῦν ἐποίησεν τὸ λόγιον" απιθαμῆς *5 
μῆχος αὐτοῦ, xai σπιθαωῆς τὸ εὖοος αὐτοῦ. διπλοῦν. 





« 


$15 EXODI CAP. XXXIX. 


µατος ἑθδομήχοντα τάλαντα xaX δισχίλιοι χαὶ τετρα- 
χόσιοι σίχλοι. 0. Καὶ ἐἑποίησαν t£ αὐτοῦ τὰς βάσεις 


ες θύρας τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου 3X xai τὸ θυ- 


S14 
altaris, et omnia vasa altaris. 51. Et bases atrii XX 


et omnes paxillos tabernaculi ? et omnes pazillos 
atrii in. circuitu. 


σιαστήριον τὸ χαλχοῦν ? xal tb παράθεµα τὸ χαλχοῦν τοῦ θυσιαστηρίου, xol πάντα τὰ σχεύη θυσιασττ- 


ρου. 51. Καὶ τὰς βάσεις τῆς αὐλῆς X χαὶ πάντας τοὺς πασαἆλους τῆς σχηνῆς $ xal πάντας τοὺς πασ- 
σάλους τῆς αὐλῆς χύχλῳ. 
ZYMMAXOEX. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 8. Νηστενσασῶν. 8. 
Á. 94. Κατὰ τὸν σίχλον. 24. 
25. 95. Δράχμη. "AAAoc, διδραχµον. — 23. 
23. 99. Χαλχὸς ἑδδομήχοντα τάλαντα, 329. 
xai δισχίλιοι. ”Α.1.ΐοι, τετραχόσια 
καὶ ἑδδομήχοντα τάλαντα, χαὶ δισ- 
χίλιοι. "AAAo0c, τριαχόσια. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
8. 8. Quz jejunaverant. 8. 
94. 24. Secundum siclum. 94. 
95. 25. Drachme. Al. didrachmum. — 95. 
29. 99. 9 septuaginta talenta, — 99. 


et bis mille. Alii, quadringenta et 
septuaginta talenta, et bis mille. 


Altus, trecenta, 


Note et varie lectiones ad cap. XX XVIII Exodi. 


V. 94. 'A., κατὰ τὸν ατατῆρα. Sic Aquila vocem 
X"? vertit. Ex Basiliensi. 

V. 95. Hebraico autem textu V. 96. ᾿Α.11ος, δί- 
ὅραχμον, ex  Basiliensi. — Coislin. 'A. , δίδραχµον, 


Q', δράχµη. In Basiliensi δίδραχµον, tacito interprete: 
V. 3 Hasce varias supputationes praefert codex 


Basiliensis. Una vero LXX Interpretum Hezaplaris 
editio cum Hebraico consentit. 


etere dissonant. 


CAPUT XXXIX EXODI. 
Ex cod. Colbert. 3085. 


10. Kat συνυφάνθη Ev αὐτῷ «ἰ- ὕφασμα κατάλιθον ; 
τετράστιχον. Λίθων στίχος, σάρδιον xaX τοπάζιον xal 
σµάραγδος, ὁ στίχος 6 ec. 14. Καὶ 6 στίχος ὁ δεύ- 
τερος, ἄνθραξ, xaX σάπφειρος xaX ἴασπις ' 19. Καὶ ὁ 
στίχος ὁ τρίτος, λιγύριον, xal ἀχάτης, xal ἁμέθυ- 
στος. 13. Καὶ ὁ στίχος ὁ τέταρτος, χρυσόλιθος xal 
ὀνύχιον, xal βηρύλλιον, περιχεχλωσμµένα χαὶ συνδεδε- 
μένα χρυσίῳ, ἓν τῷ χρυσίῳ αὐτῶν. 14. Καὶ οἱ λίθοι 
ix τῶν ὀνομάτων τῶν υἱῶν Ἱσραὴλ σαν , δώδεκα ἐκ 
τῶν ὀνομάτων αὐτῶν, ἐγγεγλυμμένοι εἰς σφραγίδας, 
ἕχαστος Ex τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ εἰς τὰς δώδεχα qu- 
λάς. 15. Καὶ ἐποίησαν ἐπὶ tb λόγιον χρωσσοὺς συµ- 
πετλεγμένους, ἔργον ἑμπλοχίου, Ex χρυσίου χαθα- 
(o9. 16. Καὶ ἑποίησαν δύο ἀσπιδίσχας χρυσᾶς xai 
620 δαχτυλίους χρυσοῦς, καὶ ἐπέθηχαν ἐπὶ τοὺς δύο 
δαχτυλίους «t- τοὺς χρυσοῦς $ ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς ἁρ- 
χὰς τοῦ λογείου. 17. Καὶ ἐπέθηκαν τὰ ἐμπλόχια ix 
χρυσίου ἐπὶ τοὺς δύο δαχτυλίους Er ἀμφοτέρων τῶν 
μερῶν τοῦ λοχείου, xaX εἰς τὰς δύο συμθολὰς τὰ δύο 
ἐμπλόχια, 18. Καὶ ἐπέθηχαν ἐπὶ τὰς δύο ἀσπιδίσχας, 
χαὶ ἔθηχαν αὐτὰς ἐπὶ τοὺς ὤμους τῆς ἑπωμίδος ἐξ 
ἑναντίας κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ. 19. Καὶ ὀποίησαν δύο 
ῥαχτυλίους χρυσοῦς, xal ἐπέθηχαν ἐπὶ τὰ δύο πτε- 
guru «ἴ- ἓπ᾿ ὄχρου ? τοῦ λογείου, ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ 
ὀχισθίου τῆς ἐπωμῖδος ἔσωθεν. Καὶ ἔποξησαν δύο 
δαχτυλίους χρυσοῦς, xal ἔθηχαν αὐτοὺς ἐπ᾽ ἀμφοτέ- 
pou, τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος χάτωθεν χατὰ πρό- 
σωπον αὐτοῦ χατὰ τὴν συμδολὴν αὐτοῦ ἄνωθεν τῆς 
δυγυφῆς τῆς ἐπωμίδος. Mal συνέσφιγδεν τὸ λογεῖον 


daris ὁ quatuor ordinum. Lapidum ordo, sardius el 
topazius et smaragdus, ordo unas : 11. Et ordo 
secundus, carbunculus et sapphirus, et jaspis : 13. 
Et ordo tertius, ligurius, et achates et. amethystus : 
15. Et ordo quartus, ehrysolithus et onychinus, et 
beryllus, circumtorti et colligati auro, in auro ipso- 
rum. 14. Et lapides ex nominibus filiorum 1srael 
erant, duodecim ex nominibus eorum : exsculpta in 
sigillis, unusquisque ex suo nomine in duodecim 
tribus. 15. Et fecerunt supra rationale catenulas 
complicatas, opus complicationis, ex auro puro. 16. 
Et fecerunt duas aspidiscas aureas, et duos annulos 
aureos , et imposuerunt supra duos annulos -t- au- 
reos ὁ ad utraque principia rationalis. 17. Et impo- 
suerunt complicationes ex auro super duos annulos, 
super utrasque partes rationalis, et in duas commis- 
suras duas complicationes. 18. Et imposuerunt super 
duasaspidiscas , et posuerunt eas in duos humeros 
superbumeralis ex adverso secundum faciem ejua. 
19. Et fecerunt duos annulos aureos, et imposue- 
runt super duas alas «ἰ- super summitatem | ratio- 
nalis, super summitatem dorsi superhumeralis intus. 
Et fecerunt duos annulos aureos, et posuerunt eos 
ad utrosque liumeros auperhumeralis ab imo ejus, 
secundum faciem ejus, ad commissuram ejus desu- 
per eontexturz superhumeralis. Et canpstrinxit ra- 


-tionale ab annulis, qui super ipsum, in annulos su- 
-perhumeralis .continentes ex hyacintho complicatos 


ad contexturam superbumeralis, ut non difftuat ra- 








515 


tionale a superhumeral, sicut praecepit Dominus 
Movsi. $6. Vasa ejus, et oleum lucis. 27. 3X Et altare 
auceum ?et oleum unctionis, et thymiama composi- 
tionis. 38. Et tentorium ostii 9X tabernaculi ? 59. Et 
altare aeneum, et additamentum zneum, quod est 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 96 


ἀπὲ τῶν δακτυλίων τῶν bm' αὐτοῦ εἰς τοὺς δαχιν- 
λίους της ἐπωμίδος συνεχοµένους Ex τῆς ὑαχίνθω 
συμπεπλεγµένους εἰς τὸ ὕφασμα τῆς ἐπωμίδος, ἵνα 
μὴ χαλᾶται τὸ λόγιον ἀπὸ τῆς ἐπωμίδος, καθὰ συνέ- 
ταδε Κύριος τῷ Μωσῇ. 56. Σχεύη αὐτῆς, καὶ τὸ. 
ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνικοῖς γράµµασ:, 


Ὕμπστν Ὁν 3 9. 2. Καὶ ἐποίησε τὸ ἐπένδυμα. 
Dun uw 6 6. 6. Τοὺς λίθους ὄνυχος, 
TODA 
nyawvo 7 
"v 8 8. 8. Διάφορον. 
T37nM 55 $5. $5. ᾿Αναφορεῖς. 
che cno-nw 36 36. 56. 
Ὢδ” τν] 29 50. 59. 
VERSIO BEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
2. Et fecit superhumerale. 2. Et fecit superhumerale. 3. Et fecit superindumentum. 
6. Lapides onychis. 6. Lapides onychinos. 6. Lapides onychis. 
Circumdatos. Ástrictos. 
Ocellaturis. Inclusos. 
8. Cocci. 8. Bis tincto. 8. Varium. 
$95. Vectes ejus. 95. Vectes. $5. Vectes. 


56. Panem facierum. 


$9. Et basim ejus. 


96. Cum panibus propositionis. — 56. 
$9. Cum basi sua. 59. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXIX Exodi. 


Ex eodem Colbertino $084 caput xxxix Exodi pene 
totum eruimus, ut erat in. Hexaplis ab Origene ita 
concinnatum ut Hebraico e regione posito respon- 
deret, secus quam in illa χοινῇ, ubi omnia sus deque 
versa sunt, ut diximus. He lectiones, ἐμπλόχια, 
Min et similes, sic habentur in mss. 

. 2. Sic mss. nostri, ubi Aquila et Sym. *EN 


semper ἐπένδυμα vertunt. Martianzus tamen no- 
Sler ad Symm. posuit, καὶ ἐποίησεν Ἐφώδ. 


V. 6. Ita 'A., Z., 8., ut &epe vidimus supra. Mar- 
tianzus tamen noster sic habet 'A., 9., τοὺς λίθους 
ὀνυχίνους. Σ., τοὺς λίθους ὄνυχας. 


Ibid. Οἱ «Ἰοιποὶ, αυννεσφιγµένους, ita Basiliensis. 


CAPUT XL ΕΧΟΡΙ. 


ν 


... Domino in circuitu. 7. Et pones labrum inter 
tabernaculum testimonii, et inter altare, et dabis illic 
aquam. 8. Et pones atrium in circuitu. Et dabis vela- 
men portz atrii. 9. Et accipies oleum unctionis, et 
unges tabernaculum, et omnia qua in eo sunt. Et 
eanctificabis illud et omnia vasa ejus, et erunt sancta. 
40. Et portabis ad altare fructuum... 129. Et adduces 
Aaron et filios ejus ad portas tabernaculi testimonii, 
et lavabis eos aqua. 15. Et indues Aaron stolas san- 
ctas, et unges eum, οἱ sauctificabis eum, et sacerdotio 
feungetur mihi, 14. Et adduces lilios ejus, et indues 
eos tunicas. 15. Et unges eos quemadmodum unxisti 
patrem eorum, et sacerdotio fungentur mihj. 16. Et 
erit ut sit ipsis chrisma sacerdotii eorum in szxcu- 
lum, in generationes eorum. Et fecit Moyses secun- 
dum omnia que przcepit ipsi Dominus, sic fecit. 


Ex eodem «odice. 


ee. Kuoplp xoxAp. 7. Καὶ θήσεις τὸν λουτηρα 
ἀναμέσον τῆς σχηνῆς τοῦ paptuplou, καὶ ἀναμέσον 
τοῦ θυσιαστηρίου, xai δώσεις ἐχεῖ ὕξωρ. 8. Καὶ Of- 
σεις τὴν αὐλὴν χύὐχλῳφ. Καὶ δώσεις τὸ ἐπίσπαστρον 
^re πύλης τῆς αὐλῆς. 9. Καὶ λημψη (sic) τὸ ἔλαιον 
τοῦ χρίσµατος, xal χρίσεις τὴν σχηνην, xal πάντα 
τὰ ἐν αὐτῇῃ. Καὶ ἁγιάσεις αὐτὴν xal πάντα τὰ σχεύη 
αὐτῆς, xal ἔσται ἅγια. 10. Καὶ ἀρεῖς εἰς τὸ θυσια- 
στίριον τῶν χαρπωµάτων. « . . vov. 12. Καὶ προ- 
σάξεις X τὸν , ᾿Ααρὼν xaX τοὺς νἱοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τὰς 
θύρας τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. Καὶ λούσεις αὐτοὺς 
ὕδατι. 15. Καὶ ἑνδύσεις X τὸν  ᾽Ααρὼν τὰς στολὰς 
τὰς ἁγίας, χαν χρίσεις αὐτὸν, χαὶ ἁγιάσεις αὐτὸν 
καὶ ἱερατεύσει pot. 14. Καὶ προσάξεις τοὺς υἱοὺς 
αὐτοῦ, xal ἐνδύσεις αὐτοὺς χιτῶνας. 15. Καὶ ἀλείψεις 
αὐτοὺς ὃν τρόπον Ίλειψας τὸν πατέρα αὐτῶν, val 


ἱερατεύσουσίν pot. 16. Καὶ ἔσται ὥστε εἶναι αὐτοῖς χρίσμα αὐτῶν ἱερατείας εἰς τὸν αἰῶνα, εἰς τὰς γενεὰς 
αὐτῶν. Καὶ ἐποίησεν Μωσῆς χατὰ πάντα ὅσα ἑνετείλατο αὐτῷ Κύριος, οὕτως ἐποίησεν. 


17. Et factum est in mense primo, anno secundo 
et- egredientibusipsis ex Egypto; in neomenia con- 


17. Καὶ ἐγένετο £y τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, ἔτει τῷ 


δεντέρῳ -ε- ἐἑχπορενομένων αὐτῶν ἐξ Αἰγύπτου $ νου- 


317 FKODI CAP. XL. 518. 


Daww τοῦ φωτός: X 2]. Καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ — super vectes. Et omnia vasa ejus, labrum ΧΚ et basim 
χρυσοῦν ? καὶ τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, καὶ τὸ θυμίαμα — ejus 7 et velaminaatrii, et columnas ejus, et bases..... 
ic συνθέσεως. 38. Καὶ τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας 9 τῆς σκηνῆς 2 39. Καὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλχοῦν, xat 
& παράθεµα τὸ χαλχοῦν τὸ ἐπὶ τοὺς ἀναφορεῖς. Καὶ πάντα τὰ σχεύη αὐτοῦ, τὸν λουτῆρα X χαὶ τὴν βάσιν 
αὐτοῦ ? xaX τὰ ἱστία τῆς αὐλῆς, xaX τοὺς στύλους αὐτῆς, χαὶ τὰς βάσεις τῆς.... 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. υ’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4 Καὶ ἐποίησεν ioo. 
6. Tou, λίθους ὄνυχος. 


4. Καὶ ἐποίησε τὴν ἐπωμίδα. 
6. Τοὺς λίθους σµαράγδου. 
Συμπεποοπηµένους. Οἱ «Ἰοιποὶ , 


9 Καὶ ἐποίησε τὸ ἐπένδυμα. 
6. Τοὺς λίθους ὄνυχος. 


συνεσφιγµένους. 
Περισεσιαλωµένους. Οἱ Joux., 
συνεσφιγµένους, 
8. Δίδαφον. 8. Διανενησμένου. 8. 
$5. ᾽Αναφορεῖς. $9. Διωστῆρας. $5. ᾿Αναφορεῖς. 
3. $6. "Λρτους τοὺς προχειµένους. 9. 
"AJAdoc, ἄρτους τῆς προθέσεως. 
50. $9. Βάσιν αὐτοῦ.” Α.1.Ίος, γήσιο. — 99. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. Et fecit superindumentum. 9. Et fecit superhumerale. 9. Et fecit Ephod. 
6. Lapides onychis. 6. Lapides smaragdi. 6. Lapides opycbis. 
Constrictos fibulis. Ceteri, con ' 
stricios. 
Inclusos. Reliqui, astrictos. 
8. Bis tinctum. 8. Neti. 8. 
$5. Vectes. 35. Impulsoria. i.e. vectes. $5. Vectes. 
$0. $6. Panes propositos. Alius, pa- 6. 
nes propositionis. 
39. 39. Basim ejus. Alius, gesium. 59. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIX Exodi. 


V. 8. ἸΑ., διάφορον. Σ., δίδαφον. Sic vertere so- 
sent hi interpretes, ut 58ρ6 vidimus. 

V.54. Οἱ Aoctol, ἀναφορεῖς. Ubi Basil. 'A., Σ., 
8., ἀναφορεῖς. 

V. 96. Ex Basiliensi. 

V. 39. "AAAoc, γῆσιον, ex Basiliensi. 


Alia notat Coislin., quz ad quem locum perti- 
neant non ita facile est assequi ; 'Á., Z., σφιγχτη- 
pac. 0’, ἀσπιδίσχας. 

'A., Σ., ἁλύσεις, 0’, ἐμπλόχια. 8., χαλαστά, 0’, 
ὑποδύτην. In marg. ποδἠρη. 


CAPUT XL EXODI. 
Ea eodem codice. 


tizv/q. ἑστάθη ἡ axnvf. 48. Καὶ ἕστησεν Μωσῆς τὴν 
σχηνΏν X xat ἔθηχεν τὰς βάσεις αὐτῆς » xal ἐπέθη- 
χεν τὰς χεφαλίδας αὑτῆς, xaX ἐνέθαλεν τοὺς μοχλοὺς 
ovs, xai ἔστησεν τοὺς στύλους αὐτῆς. 19. Καὶ ἑξέ- 
τεινεν τὰς αὐλαίας ἐπὶ σχηνὴν, xat ἐπέθηκε τὸ xa- 
“αχάλυμμα τῆς σχκηνῆς Ev αὐτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέ- 
ταξε Κύριος τῷ Μωτῇῃ. 90. Καὶ λαθὼν ἐνέδαλεν τὰ 
μαρτύρια εἰς τὴν κιθωτὸν, καὶ ὑπέθηχεν τοὺς διαζω- 
στῆρας ὑπὸ τὴν χιδωτὸν, X xal ἔθηχεν τὸ ἱλαστήριον 
ἐπὶ τῆς χιθωτοῦ ἑπάνωθεν : 21. Καὶ εἰσήνεγκεν τὴν 
χιθωτὸν εἰς τὴν σχηνἠν καὶ ἐπέθηχεν τὺ xavaxá- 
Άυμμα τοῦ καταπετόσµατος, xal ἐσχέπασεν τὴν xt- 
ἑωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὃν τρόπον συνέταξεν Κύριος 
τῷ ΙΜωῦσᾖ. 39. Καὶ ἔθηχεν τὴν τράπεζαν εἰς τὴν 
εχηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐπὶ τὸ Χλίτος τῆς σχηνΏς -- 
*00 μαρτυρίου $ τὸ πρὸς βοῤῥᾶν ἔξωθεν τοῦ χαταπε- 
τἁσματος τῆς σχηνῆς. 25. Καὶ προσέθηχεν Ev! αὐτῆς 
ἄρτους τῆς προθέσεως, ἄρτους ἔναντι Κυρίου, ὃν τρό- 
oy σννέταξε Κύριος τῷ Μωσῇ. 34. Καὶ ἔθηχεν τὴν 
λυχνίαν εἰς thv σχηνὴν τοῦ μαρτυρίου 9X. ἀπέναντι 


stitutum est tabernaculum 48. Et statuit Moyses 
tabernaculum, X et posuit bases ejus ; el impo- 
suit capitella ejus, et injecit vectes ejus, et sta- 
tuit columnas ejus: 19. Et extendit aulea super 
tabernaculum, et imposuit operimentum tabernaculi 
super illud desuper, sicut precepit Dominus Moysi. 
90. Et sumens injecit testimonia in arcam , et sup- 
posuit vectes sub arca, * et posuit propitiatorium 
super arcam, desuper ο 21. Et intulit arcam in ta- 
bernaculum : et imposuit operimentum velaminis, 
ettexit arcam testimonii, quemadmodum  prece- 
perat Dominus Moysi. 22. Et posuit mensam in ta- 
bernaculo testimonii, ad latus tabernaculi 4- te- 
stimonii ? ad aquilonem extra velamen tabernaculi. 
95. Et apposuit in ea panes propositionis, panes an- 
te Dominum, quemadmodum praeceperat Dominus 
Moysi. 2&. EL posuit candelabrum in tabernaculo 
testimonii *« e regione mense : ad latus taberna- 
culi, quod est ad austrum. 95. Et imposuit lucernas 
4- ejus ? onte Dominum, quemadmodum precepe- 





919 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. $0 


rat Dominus Moysi. 26. Et posuit altare aureum in 
tabernaculo testimonii e regione velaminis. 27. Et 
incensavit super illud incensum compositionis , 
quemadmodum praeceperat Dominus Moysi. 28. 
X Et posuit velamen port tabernaculi ? et altare 


fructuum posuit ad januam tabernaculi X testimonii ? 


29. Et imposuit super illud holocaustum, et sacri- 
ficium, sicut -precceperat Dominus Moysi. 30. Et fe- 
cit labrum X inter tabernaculum testimonii, et in- 
ter altare; 51. Et dedit ibi aquam, ut lavarent ex 
eo Moyses et Aaron et filii ejus manus suas et pe- 
des, 52. ingredientjbus ipsis in tabernaculum testi- 
monii, aut cum accederent ad altare -r- ad mini- 
stranduin ? lavabantur ex eo, quemadmodum przce- 
perat Dominus Moysi. 33. Et statuit atrium in cir- 
cuitu tabernaculi et altaris, X et posuit velamen 


τῆς τραπέζης . tlg τὸ χλίτος τῆς σχηνῆς οὁ πρὺς 
νότον. 95. Καὶ ἐπέθηχεν τοὺς λύχνους -- αὐτῆς; 
ἔναυτι Κυρίου, ὃν τρόπον αννέταξεν Κύριο τῷ 
Μωσῇ. 26. Καὶ ἔθηχεν τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν 
ἐν τῇ σχηνῆ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ χαταπετά- 
σµατος. 27. Καὶ ἐθυμίασεν ἐπ᾽ αὐτοῦ τὸ θυμίαμα τῆς 
συνθέσεως, χαθάπερ συνέταξε Κύριος τῷ Μωσῇ. 98. 
X Kat ἔθηχε τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς σχηνῆς,, 
καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν χαρπωµάτων ἔθηχεν παρὰ τὴν 
θύραν τῆς σχηνῆς 4- τοῦ μαρτυρίου $ 99. Καὶ ἀνή- 
νεΥχεν ἐπ᾿ αὐτοῦ τὴν ὁλοχαύτωσιν xal τὴν θυσίαν, 
χαθὰ ἐνετείλατο Κύριος τῷ Μωῦσῇ. 50. Καὶ ἐποίησεν 
τὸν λουτῆρα 3X ἀναμέσον τῆς σχηνῆς τοῦ µαρτυρίο, 
καὶ ἀναμέσον τοῦ θυσιαστηρίου 5 51. Καὶ ἔδωχεν ἐχεῖ 
ὕδωρ ἵνα νέπτωνται ἐξ αὐτοῦ Μωσῆς xal ᾿Δαρὼν 
xaX οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τὰς χεῖρας αὐτῶν xal τοὺς πόδας. 


TO EBPAIKON. 


ου noo 5 
Ino55 am ΠΙΟ Ὢν 5 


nna" 
my 16 
rory 92 
oy" 95 
Ow 26 
au 921 
VERSIO HEBRA:CI TEXT. 
9. Et pones ibi. 
5. Altare aureum ad suffimen- 
tum. 
Ostii. 


46. Pracepit. 
22. Ad aquilonem. 


95. Ascendere fecit. 
96. In tabernaculo. 


27. Precepit. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
9. 
5. 


16. 


VULGATA LATINA. 
9. Pones in eo.. 
5. Altare aureum, in quo ado- 


letur incensum. 


]n introitu. 
16. Przeceperat. 
32. In parte australi. 


95. Vacat. 
96. Sub tecto. 


91. Jusserat. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


5. Καὶ θήσεις ἐχεῖ. 
5, 


16. Ἐνετείλατο. 
32. 

25. 

96. Ἐν σχέπῃ. 


91. 


AQUILA, 
$. Et pones ibi. 
5. 


16. Precepit. 
23. 


25. 
96. In t^gumento. 


21. 


Notte et varie lectiones ad cap. XL Exodi. 


Exodi caput ultimum ex eodem Colbertino 3084, 
aliquot tamen versibus mulctatum, edi curavimus 
cum obelis et asteriscis, ut exstat in ilio exemplari. ex - 

V. δ. 'A., Σ.. 8., xat θήσεις ἐχεῖ. Sic Basiliensis. Ibid. Th., ἐπὶ παρὰ τὴν θὐραν. Ex Basiliensi. 





sis codex. 


V. 5. "Αλλος, θυµιατήριον τὸ χρυσοῦν , etc. Ibi 
θυµιατήριον sumitur pro altari incensi. Ita Basilien 


IN LEVITICUM ADMONITIO. 


Lectiones Levitici multis partibus auctiores proferimus, quam a Drusio allatz fuerant. His porro codi- 


cibus et libris editis usl sumus : 


Cod. Regio 1895, x1 vel στι seculi, membranaceo. 
Cod. Reg. 1874, eximi: note, x &eculi , membranaceo. 
Cod. Reg. 1888, bombycino, xi szxculi. 


Cod. Basiliensi x seculi, egregizx nota. 
Cod. Colhertino 308b, quani quintive szculi, un 


Theodoreto edito an. 1642. 


de multa capita cum obelis et asteriscis decerpaimus. 


391 IN LEVITICUM ADMONITIO. p» 
78. Εἰσπορευομένων αὐτῶν elg τὴν axnvhv τοῦ µαρ- — janus atrii. 

τυρίου, 1| ὅταν προσπορεύωνται πρὸς τὸ θυσιαστήριον -t- λιτουργεῖν «ἑνίπτοντο ἓξ αὐτου, χαθάπερ συνέταξε 
Κύρως τῷ Μωσῇ. 53. Καὶ ἕστησεν τὴν αὐλὴν χύχλῳ τῆς σχηνῆς, xai τοῦ θυσιαδτηρίου XX xol . ἔθηχεν τὸ 
ἐπίσπαστρον τῖς πύλης τῆς αὐλῆς. 

54. Καὶ συνετέλεσεν ἨΜωσῆς «- πάντα τὰ ἔργα. 
Καὶ ἐχάλυψεν dj νεφέλη την cxnvhv τοῦ μαρτυρίου, 
καὶ δόξης Κυρίου ἐπλήσθη fj σχηνή. 55. Καὶ οὐκ ἔδυ- 
νάσθη Μωσῆς εἰσελθεῖν εἰς τὴν σχηνην τοῦ µαρτυ- 
plo», ὅτι ἐπεσχίαζεν ἐπ᾽ αὐτὴν fj νεφέλη, καὶ δόξης 
Κυρίω ἐπλήσθη ἡ σχηνἡ. ὤθ. Ἠνίχα ὃ ἂν ἀνέδη ἡ 
νεσέλη ἀπὸ τΏς σχηνῆς, ἀνεζεύγννσαν οἱ υἱοὶ Ἱσραῇλ 
cuv τᾗ ἁπαρτία αὐτῶν. 57. Εἰ δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, οὐχ 
ἀνειεύγνυσαν ἕως τῆς ἡμέρας fic ἀνέθη. 58. Νεφέλη 
γὰρ Κυρίου Ἶν ἐπὶ τῆς σκηνῆς , ἡμέρας, καὶ πῦρ ἣν 
νυχτὸς ἐπ αὐτῆς ἐνώπιον παντὸς οἴχου Ἰσραὴλ iv 
πάσραι, ἀναζυγίαις αὐτῶν. 


54. Et perfecit Moyses -t- omnia ; opera. Et ope- 
ruit nubes tabernaculum testimonii, et gloria Do- 
mini repletum est tabernaculum. 55. Et non potuit 
Moyses ingredi in tabernaeulum testimonii, quia 
obumbravit super ipsum nubes, et gloria Domini 
repletum est tabernaculum. $6. Quando autem ascen- 
debat nubes a tabernaculo, disjuugebant filii Israel 
cum sarcinis suis. 37. Si autem non ascenderet 
nubes, non disjungebant usque ad diem qua ascen- 
debat. 28. Nubes enim Domini erat super taberna- 
cutum, die; et ignis erat super ipsam nocte eoram 
omni domo lsrael in omnibus disjunetionibus eorum. 


90. In tabernaculo. 


91. 


cepit. 

36. In tabernaculo. Alius, in ta- 
bernaculum. 

21. Constituit. Alius, precepit. 


ZYMMAXOX. o. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9. Καὶ θήσεις ἐχεῖ. 9. Καὶ θήσεις. 9. Καὶ θήσεις ἐχεῖ. 
δ. 5. θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν,εἰὶς — 95. 
τὸ θυμιᾷν. "Α.1ΐος, θυµιατήριον τὸ 
χρυσοῦν εἰς τὸ θυμίαμα. 
Εἰς «hy θύραν. Ἐπὶ παρὰ (sic) τὴν θύραν, 
16. Ἐνετείλατο : 6. Ἐνετείλατο. "A4Joc , ουνέ- 16. Ἐνετείλατο. 
ταξεν. . 
22. 22. Τὸ πρὸς βοῤῥᾶν. "AA4doc, — 22. 
ἀπὸ βοῤῥᾶ. 
25. 95. Ἐπέθηκεν. "AAAot, ἔθηχεν, 95. 
' ἐνετείλατο. 
26. Ἐν τῇ σχηνῃ. 96. Ἐν τῇ σχηνῃ. "AA4oc, el; «36. Ἐν τῇ σχηνῇ. 
τὴν σχηνἡν. 
21. Q7. Συνέταξε. "Α.11ος, ἑνετεί- — 27. 
λατο. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
3. Et pones ibi. 5. Et pones. $. Et pones ibi. 
5. 5. Altare aureum ad incensan- — 5. 
dum. Alius, thymiaterium aureum 
ad thymiama. 
In januam. Ad januam. 
16. Przcepit. 16. Precepit. Alius, constituit. — 46, Przcepit. 
22. 22. Ad aquilonem. Alius, ab 49. 
aquilone. 
25. 25. Imposuit. Alii, posuit, pre- — 95. 


96. 1n tabernaculo. 


21. 


Νοίθ et varies lectiones ad cap. XL Exodi. 


V. 16. Ex eodem Basiliensi. V. 95. Ex Basiliensi. 
V. 92. "Amb βοῤῥᾶ. lia Basiliensis , tacito inter- V. 26. "À., iv σχέπῃ, etc., ex Basiliensi. 
prete. V. 97. Ex Basiliensi. 








Hesychio in Leviticum. 

Procopio ἐπ Heptateuchum. 

Editionis Romanz et Drusii lectionibus. 

Ex his autem magis subsidio fuerunt, cod. Basiliensis, unde ingentem lectionum copiam , nondum 
observatam, mutua sumus (a), Hesychius in Leviticum, cod. Colbertinus 9084, qui multas Levitici par- 
tes, asteriscis et obelis notatas, nobis suppeditavit. 


(a) Adde Coislinianum, cujus lectiones ex appendice huc τοτοςα ώς. Epiv. Βατκ. 
ParROL. Gh. XV. 11 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT δί 
CAPUT 1 LEVITICI. 
Ez cod. Colbert. 3085. 


poj 


4. Et revocavit Mosem, et locutus est Dominus 
ipsi ex tabernaculo testimonii dicens : 2. Loquere 
filiis Israel, et dices ad eos : Homo ex vobis si of- 
ferat munera Domino de pecoribus, de bobus et 
de ovibus offeretis munera vestra. 5. Si holocau- 
toma munus ejus de bobus, masculum immacula- 
tum adducet, ad ostium tabernaculi testimonii of- 
feret illud, acceptabile X ipsi ; ante Dominum. 4. 
Et imponet mianum X, suam. super caput holo- 
edusti: acceptabile ipsum ad depropitiandum pro 
ipso. 5. Et jugulabunt vitelum ante Dominum : et 
offerent filii Aaron sacerdotes sanguinem, et eflun- 
dent ad altare in circuitu, quod est super januas 
tabernaculi testimonii. 6. Et decoriantes holocau- 
toma, membratim divident illud per membra * 
ejus ? 7. Et imponent filii Aaron sacerdotes ignem 
super altare : et sternent ligna super ignem. 8. Et 
imponent filii Aaron sacerdotes membra divisa, et 
caput et adipem super ligna, qux sunt super ignem, 
qua sunt super altare. 9. Intestina vero 5 ejus ; et 
pedes X ejus ? lavabunt aqua. Et imponet sacerdos 
omnia super altare : holocaustum est sacrificii, odor 
suavitatis Domino. 


1. Καὶ ἀνεκάλεσεν Μωσῆν, xai ἐλάλησεν Κύρις 
αὐτῷ Ex τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου λέγων ' 9, Λάλ- 
σον τοῖς υἱοῖς Ἱσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς" ἄνθρω- 
πος ἐξ ὑμῶν ἐὰν προσάγῃ δῶρα τῷ Κυρίῳ ἀπὺ τῶν 
κτηνῶν, db τῶν βοῶν, καὶ ἀπὸ τῶν προθάτων προς- 
οίσετ τὰ δῶρα ὑμῶν" δ. "Ev ὁλοχαύτωμα τὸ δώρον 
αὐτοῦ ix τῶν βοῶν, ἄρσεν ἅμωμον προσάξει, πρὸς 
τὴν θύραν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου προσοίσει αὐνὸ, 
δεχτὸν 3X αὐτῷ $ ἔνάντι Κυρίου. 4. Καὶ ἐπιθίσει 
τὴν χεῖρα X αὐτοῦ $ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ καρτώ- 
µατος. δεχτὸν αὐτὸ ἐξειλάσασθαι περὶ αὐτου. ὃ. Kal 
σφάξουσιν τὸν µόσχον ἕναντι Κυρίου. Καὶ τρυσοίσου- 
ctv οἱ υἱοὶ ᾽Ααρὼν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα, χαὶ πῥοσχεοῦ- 
σιν τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον χύχλῳ, τὸ ἐπὶ τῶν 
θυρῶν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου, 6. Καὶ δείραντες 
τὸ ὁλοκαύτωμα, μελιοῦσιν αὐτὸ κατὰ µέλη X αὐτοῦ: 
1. Καὶ ἐπιθήσουσιν ol. υἱοὶ "Aapüv οἱ ἱερεῖς mop ἐπὶ 
«b θυσιαστήριον * xal στοιθάσουσιν ξύλα ἐπὶ τὸ «vp. 
8. Καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ υἱοὶ "Aapüv οἱ ἱερεῖς τὰ διχο- 
τοµήματα, xoi τὴν κεφαλὴν xal τὸ στέαρ ἐπὶ τὰ 
ξύλα, τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸς, τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 9. 
Τὰ δὲ ἐγχοίλια 3X αὐτοῦ ὁ xal τοὺς πόδας X αὑτοῦ, 
πλυνοῦσιν Όδατι' xal ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς τὰ πάντα ἑτὶ 


tb θυσιαστήριον. Κάρπωμά ἑστινθυσίας, ὀσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίφ. 


10. Si autem de ovibus donum ejus -t- Domino 5 


10. Ἐάν δὲ ἀπὸ τῶν προδάτων τὸ δῶρον αὐτοῦ «ἵ- 


TO EBPAIKUN, TO EBPAIKON ἈΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Np" 4 4. Όνιχρα. 1. 
Τρ 2 2. 2. Ἡροσφορᾶν. 
noy o ov . 
"pamm ὅ . ὅ δ. 
vm" 
onum 6 6. 6. 
ow 1 1. 7. 
un 9 9. 9. 
noy Δῶρον. 
nm Αναπαύσεως. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
41. Et vocavit. Heb. lect. Uicra. 1. Vocavit autem. 4. 
9. Appropinquationem. 2. Hostiam. 2. Oblationem. 
9. Ascensio. 9, Holocaustum. 9. 
5. Filium bovis. 5. Vitulum. b. 
Et spargent. Fundentes. 
6. Et exspoliabit. 6. Detractaque pelle. 6. 
1. Et ordinabunt. 7. Strue composita. 1. 
9. Intestinum ejus. 9. Intestinis. 9. 
Ascensio. Holocaustum, Donum. 
Quietis. Suavem odorem. Requiei. 





595 LEVITICI CAP. I. . 326 
CAPUT I LEVITICI. 
Ex cod. Colbert. 3085. 


τῷ Κυρίῳ «ἀπό τε τῶν ἀρνῶν, xa τῶν ἐρίφων εἰς 
ὁλοχαύτωμα, ἄρσεν ἅμωμον τροσάξει αὐτό. 11. «- 
Καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ $ xal 
σφάξουσιν αὐτὺ ix πλαγίων τοῦ θυσιαστηρίου πρὸς 
βοῤῥᾶν ἔναντι Κυρίου, xaX προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ 'Aa- 
ρὼν ol ἱερεῖς τὸ αἷμα αὐτοῦ, ἐπὶ τὸ θυσιαστῄριον 
χύχλῳ. 12. Καὶ διελοῦσιν αὐτὸ χατὰ µέλη X αὐτοῦ» 
xa τὴν χεφα)ἣν 3X αὐτοῦ $ xal τὸ στέαρ. Καὶ ἑπι- 
στουδάσονσιν οἱ ἱερεῖς αὐτὰ ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ 
κυρὸς, τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου. 15. Καὶ τὰ ἐγχοίλια 
xdi τοὺς πόδας πλυνοῦσιν Obat. Καὶ προσοίσει ὁ is- 
ρεὺς τὰ πάντα, xoi ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. 
Κάρπωµά ἐστιν θυσία, ὁσμὴ εὐωδίας Κυρίῳ. 

14. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν πετηνῶν χάρπωµα προσφέἐρῃ δῶ. 
pov αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ, xat προσοΐσει ἀπὸ τῶν τρυγόνων, 
ἡ ἀπὺ τῶν περιστερίδευν τὸ δῶρον αὐτοῦ. 15. Καὶ 
προσοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς πρὸς τὸ θυσιαστήριον, xat 
ἀποχνίσει τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ , χαὶ ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ 
θυσιαστήριον, xaX στραγχίσει cba ya αὐτοῦ πρὸς τὴν 
βάσιν θνσιαστηρἰου. 16. Καὶ ἀφελεῖ τὸν πρόλοδον αὖὐ- 
τοῦ σὺν τοῖς πτεροῖς αὐτοῦ, xai ἐχδαλεῖ αὐτὸ παρὰ τὸ 
θυσιαστήριον χατὰ ἀνατολὰς εἰς τὸν τόπον τοῦ σπο- 
δοῦ. 17. Καὶ ἐχχλάσει αὐτὸ ἐκ τῶν πτερύγων, xaX οὗ 
διςλε]. Καὶ ἐπιθήσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστὴ- 


de agnis, et de hzdis in holocaustum, masculum 
immaculatum adducet illud, 11. -- Et imponet ma- 
num super caput ejus ? et jugulabunt illud a latere 
altaris ad Aquilonem ante Dominum : et effundent 
fllii Aaron sacerdotes sanguinem ejus super altare 
in circuitu. 12. Et divident illud per membra ὰΚ 
ejus 5 et caput X ejus 5 et adipem. Et constipabunt 
ea sacerdotes super ligna, quz» super ignem, qua 
super altare. 15. Et intestina et pedes lavabunt aqua: 
et offeret sacerdos omnia, et imponet super altare : 
holocaustum est sacrificium, odor suavitatis Do-- 
mino. 


14. Si autem de volatilibus holocaustum offerat 
munus suum Domino, et offeret de turturibus vel 
de columbis munus suum. 15. Et offeret illud sacerdos 
ad altare; et retorquebit caput ejus, et imponet super 
altare. et exstillabit sanguinem ejus ad basim alta- 
ris. 16. Et auferet vesiculam gutturis ejus, cum 
plumis ejus : et projiciet eam ad altare versus Orien- 
tem in locum cineris. 17. Et effringet eam ab alis, 
et non dividet : et imponet eam sacerdes super al- 
tare, super ligna, qux super ignem ΄ Holocaustum 
est sacrificium, odor suavitatis Domino. 


ῥιον ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρός. Κάρπωμά ἔστιν θυσία, ὁσμὴ εὐωδίας τῷ Κυρίφ. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. Qr. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. Καὶ ἀνεχάλεσεν. 4. 
2. Προσφοράν. - 3. Δῶρα. 2. 
$. 9. ΟὉλοχαύτωμα. "AJAdoc, ὅλου- — S. 
φαυτώματα. 
δ. 9. Ἰὸν μµόσχον. AJAJoc, υἱὸν δ. 
τοῦ βονχολίου. 
Προσχεοῦσι. "Α.11ος, ἀχοντιοῦσι. 
6. 6. Ἐχδείραντες. "Α.ῖος, δεί- ῥϐ6. 
ραντες. "Λ.].Ίος, ἐχδύσει. 
1. 1. Ἐπιστοιθάσουσιν. "AJ4Joc, 1. 
ἐπιθήσουσιν. "AAJoc, στοιθάσουσιν 
οἱ ἱερεῖς. 
9. 9. Τὰ ἑγχοίλια. "AdAoc, τὰν 9. 
Χοιλίας. 
Δῶρον. Κάρπωμα. "Α..Ίος, ὁλοχαύτωμα.  Εὐαρεστήσεως. 
Αναπαύσεως. Εὐωδίας. 
SYMMACRUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 4. Et revocavit. 4. 
9, Oblationem. 9. Dona. 2. 
5. 9. Holocaustum. Alius, holo- 3. 
causta. 
5 "ma Vitulum. Alius, filium buco- 5. 
ii. 
Effundent, Alius, jaculabuntur, 
6. 6. Decoriantes. Alius, excorian- 6, 
tes. Alius, exuet. 
4. , 7. Constipabunt. Alius , impo- 1. 
nent, Alius, sternent sacerdotes. - 
9. 9. Intestina. Alius, ventres. 9, 
Donum. Fructuum oblatio. Alius, holo- 
coustum. 
Requiei| Suaveolentiz. Beneplaciti, 


537 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 538 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
qyn 10 10. 10. 
44 41. 41. 
TU 
* mm 19 19. 19. 
oynm 15 15. 33. 
mw 14 44. i. 
ram aam] 
po 15 Τὸ Σαμαρ. ἀνακλάσει. 15. 15. 


πρ 
nnum ΤΝ ΊΩΏΝ 16 16. 
ναι 


16. Σιτίζουσαν. 


νου 17 47. 17. 
noy 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 

10. De pecore. 40. De pecoribus. 10. 

14. 141. 1. 

Αά femur. Ad latus. 

19. Et concidet. 49. Divident. 19. 

43. Crura. 45. Pedes. 15. 

44. Ascensio. 44. Holocaustum. 14. 

De filiis columbze De pullis columbz. 
fe s. Et contorquebit. Samar.,te- 15. Retorto ad collum capite. 15. 

ctet. 

Super parietem. Super crepidinem. 

46. Vesiculam ejus cum pluma 16. Vesiculam gutturis et plu- — 16. Vesicam. 
ipsius. mas. 

Et projiciet. Projiciet. 

17. Et scindet. 17. Confringetque. ". 

Ascensio. Holocaustum. 


Note et varie lectiones ad cap. I Levitici. 


In hujus libri nomen hanc notam habet Origenes 
in Catenis Regiis mss. : Λενιτιχὸν ὠνόμασται, ἐπειδὴ 
τὸ τῆς ἱερωσύνης xal τὰ τῶν θυαιῶν, xat ὅσα τοιαῦτα 
προσέταξεν ὁ θεὺς, ἓν τούτῳ φέρεται. Ἔχει μὲν οὖν 
καὶ 1j ἔξοδος τοῦ θεοῦ νομοθεσίας, ὅπως δὲ ἐτελέσθη- 
σαν οἱ ἱερεῖς χρισθέντες, xal ὅπως χατεσχευάσθη ἡ 
σχηνη, xal σύμπηξιν ἔλαδεν 4 ὄνιον. Καὶ ἄλλα 
πλείονα ἱστορεῖ τὸ Λευιτικόν. El δὲ χαὶ ἕτερά τινα 
περιέχει, οὗ θαυμαστὺν, ἐπιγραφὴ Y&p ἐστιν ἑκάστου 
βιθλίου τοῦ Ev αὐτῷ καιριωτέρου δηλωτική. ld est : 
« Leviticus ita dicitur, quia tum sacerdotii ritum, 
tum et quz ad sacrificia et similia a Deo prescripta 
sunt, continet. Habet quidem et Exodus Dei leges. 
De modo autern initiandl sacerdotis uncti, de modo 
item quo adornatum fuit tabernaculum, atque con- 
gruentem sibi constructionem accepit, aliaque per- 
multa, narrat Leviticus. Quod si etiara diversa qua- 
dam complectatur, nihil mirum : nam cujusque 


libri titulus, qux ipsi magis propria sunt indicat. » 
ldem Origenes ín Psaímos, ait hunc librum He- 
braice vocari Οὐιχρά. 

Hujus libri priora capita, et alja quadam fra- 
gmenta, ut in Hexaplis erant ex versione LXX Ίη- 
terprelum cum asteriscis et obelis edi curavimus, 
prout habentur in sepe memorato codice Colber- 
tino num, 3084. Hic vero obeli et asterisci longe 
pauciores habentur quam in postremis Exodi capi- 
tibus, quia Levitici textus longe sincerior erat illa 
postrema Exodi parte. 

V. 9. ]ta Basiliensis codex, unde maximam le- 
ctionum partem hoc libro mutuamur. — Coislin. 


"À., Σ., οἱ «οιποὶ, προσφοράν. Sic et. vers 4. 0’, 
καρπώματος. In marg. ὁλοχαντώματος. 


V. 5. "AAdoc, ὁλοχαυτώματα. Ita.Basiliensis. 
V. 5. "AJ.loc, viov τοῦ βουχολίου, ex Basiliensi, 


$9 LEVITICI CAP. I. S5) 
ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
40. ' 10. Προθάτων. Alius addit, τοῦ 10. 
ποιμνίου. 
Hu. 4. -- Καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα — 11. 
ἐπὶ τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ : 
Ἐκ πλατίων. "Αλλος, ἐπὶ µη- 
ν. 
13. 49. Διελοῦσιν.΄Α.Ί.1ος, μελιοῦσιν. — 12. 
15. 45. Τοὺς πόδας. "AAAMoc, τὰ X 1$. 
σχέλη. 
11. 44. Κάρπωμα. "Α.λΊος, ὁλοχαύ- —— 14. 
τωμα. 
Περιστερῶν. "AAAoc, νεοσσῶν 
περιστερῶν. 
15. 45. Αποχνίσει. "Α.ἱ.1ος, λεπί- 15. 


ect. "AAJoc, µαδίσει. 


Πρὸς τὴν βάσιν. "A-4A40c , παρὰ 
τὸν τοῖχον. 


16. Την. φῦσαν. αὐτοῦ civ τος «6. Τὸν πρόλοδον σὺν τοῖς πτε 16. Την φῦσαν αὐτοῦ οὖν τοῖς 
. go. πτιλοῖς. 
Ἐκχθαλεῖ. “Α.1Ίος, ἐμθαλεῖ. 
41. 47. Ἐχκλάσει. "AAAoc , διχάσει. 1]. 
Κάρπωμµα.᾿Α.άος, ὁλοχαύτωμα. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, IHEODOTIO., 
40. 10. De ovibus. Alixs addit, ovi- 10. 
H. 11. «- Et. imponet. manuni su- 11. 
per caput ejus ; 
E lateribus. Álíus, ad femur. 
i92. 12. Divident. Alius, membratim 12 
concident. 
45, 45. Pedes. Alius, crura. 15. 
14. 414. Oblatio fructuum. Απο, ho- — 14 
locaustum. 
Columbarum. Alius, pullis co- 
lumbarum. 
45. 15. Contorquebit. A/ius , decor- 45. 


46. Vesicam eius cum ninnis.- 


1]. 


ticabit. Alius, glabrum reddet. 
Ad basim. Alius, ad murum. 
46. Vesicam gutturis cum plu- 
mis. 
Ejiciet. Alius, injiciet. 
47. Effringet. Alius, dividet. 


Fructuum oblatio. Alius, holo- 
caustum. 


16. Vesicam ejus cum pinnis, 


17. 


Note et varie lectiones ad cap. I Levitici. 


sine interpretis nomine. 


V. 6."AAAoc, 6elpavtsc," AA Aoc, ἐχδύσει. Sic Basi- 


clionem sine interpretis nomine affert Basiliensis. 


liensis. Hec vero postrema lectio videtur esse Αα]... 

V. 1. "AAJ4oc, ἐπιθήσουσιν, ex Basiliensi. "AA.4oc, 
στοιθάσουσιν, sic Basiliensis, item hanc ut variain 
lectionem habet Colb. 5084 ad marg. 

V. 8. arrmona Ο’, διχοτοµήμµατα. Coislin. in marg., 
µέλη. Et ibid. O', στέαρ ἵη marg. σῶμα. 

Y. 9. "AAJoc, τὰς χοιλίας. Basiliensis. 

lbid. "AA.toc, ὁλοχαύτωμα. Basil. 'A., Z., δῶρον. 
Coislin. 

lbid. "A.L1oc, ἀναπαύσεως. Basil. Sic etiam infra, 
cap. xxi, 18. 'A., Σ., ἀναπαύσεως reposuimus 
ες Coislin. 

V. 10. Ex Basiliensi. 

V. 41. Hic locus obelo notatus in Cowpertno 3084 
n^^ exstat in Hebrzo. — 'A., ἐπὶ µηρόν. Quam le- 


V. 19. "AAJAoc, μελιοῦσιν. Ex Basil. 
V. 45, 14. Jta Basil. 


Ibid. "AJAJloc, νεοσσῶν περιστερῶν. Ita. Basilien- 
sis. Hinc vulgatus interpres hausit. 

V. 44. 0’, περιστερῶν. In mare. Coislin., vlov 
τῶν περιστερῶν, cum hac nota : Ἔδει λέγειν, περι- 
στεριδίων, δηλοῖ Σύμμαχας τῶν περιστερῶν τοὺς νεοτ- 
τούς, Hiuc vero sequitur lectionem νεοσσῶν περι- 


στερῶν, quam tacito interprete affert Basiliensis, 


esse Symmachi. 


V. 45. Ita Regius unus et editio Romana. Sama- 
rilanus, ἀναχλάσει. Lectiones sequentes , λεπίσει, 
µαδίσει quorum interpretuin sint non notatur. Ani- 
madvertas velim iu editione Romana et in Regio 
uno codice, easdem interpretationes referri etiam 


πο] HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 553 


ad vocem 5rva*, qus legitur versu 47, infra. Sed 
ale, ut odoratur Drusius. 

Ihid., παρὰ τὸν τοῖχον. Ita. Basil. 

V. 46. lia Dasiliensis, optime , ex Symmacho et 


1 heodotione. In edit. Rom. legitur male, «hv φύσιν 
pro t^v φύσαν, sane hic de vesica gutturis agitur, 
non de natura. 'ÀÁ., τὴν σιτίζουσαν, quasi dicas [ru- 
menti receptaculum, id est, vesicam ad grana fru- 


CAPUT II LEVITICI. 


4. Si vero anima offerat munus sacrificium Do- 
mino, simila erit munus ejus; et effundet super 
illud oleum, et imponet super illud thus. 2. Et affe- 
ret X illud ? ad filios Aaron sacerdotes : et sumens 
de ea plenum pugillum Χκ ejus 7 de simila ?X ipsa ο 
cum oleo € ejus 5 et omne thus ejus : et imponet 
sacerdos memoriale ejus super altare: sacrificium 
odor suavitatis Domino. 3. Et reliquum de sacrifi- 
cio est Aaron et filiis ejus, sanctum sanctorum de 
sacrificiis Domini. 


4. Si autem. offerat munus, sacrificium coctum 
in clibano, ex simila panes azymos conspersos in 
oleo, et lagana azyma peruncta in oleo. 

5. Si autem sacrificium desartagine munus tuum, 
Μη] conspersa in oleo, azyma erunt. 6. Et com- 
minues ea in frusta, et effundes super ipsa oleum : 
sacrificium -t- est « Domino. 

7. Si autem sacrificium decraticula munus tuum, 
sumila in oleo flet. 8. Et offeret sacrificium quod- 
cunque fecerit de his Domino : et afferet 5 illud ὁ 
ad sacerdotem. 9. Et accedens ad altare, auferet 
sacerdos de sacrificio memoriale ejus: et imponet 

TO EBPAIKON.' 


TO EBPAIKON 


4. Ἐλν δὲ juyh προσφέρῃ δῶρον θυσίαν τῷ Kv- 
ρίῳ, σιµίδαλις ἔσται τὸ δῶρον αὐτοῦ, xa ἐπιχεεὶ ἐπ 
αὐτῷ δλαιον, xal ἐπιθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ λἰθανον, 9. Καὶ 
οἵσει Χ αὐτὸ : πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾽᾿Ααρὼν τοὺς ἱερεῖς 
xaX δραξάµενος ἀπ᾿ αὐτῆς πλήρη τὴν δράχα X, αἷ- 
τοῦ $ ἀπὸ τῆς σιµιδάλεως Χ αὐτῆς » σὺν τῷ Dolo 
3X αὐτῆς , xai πάντα τὸν λίδανον αὐτῆς. Καὶ ἐπι- 
θήσει ὁ ἱερεὺς τὸ μνημόσιυνον αὐτῆς ἐπὶ τὸ θυσιαστή- 
ριον, θυσία ὀσμὴ εὐωδίας Κυρίῳ. 5. Καὶ τὸ λοιπὸν 
ἀπὸ τῆς θυσίας ᾿Δαρὼν χαὶ τοῖς υἱοῖς αὑτοῦ, ἅγων 
τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶν θυσιῶν Κυρίου. 

4. Ἐὰν δὲ προσφέρῃ δῶρον θνσίαν πεπεµµενην 
ἐν χλειθάνῳ, Σκσιµ:δάλεως ἄρτους ἀζύμους πεφυραμέ- 
νους ἓν ἑλαίῳ, χαὶ λάγανα ἄζυμα χεχρισµένα ἓν ἐλαίῳ. 

9. Ἐὰν δὲ θυσἰα ἀπὸ τηγάνου τὸ δῶρόν σου, σι- 
µίδαλις πεφυραμένη ἓν ἑλαίῳ, ἄζυμα ἔσται. 6. Καὶ 
διαθρύφεις αὐτὰ χλάσµατα, xal ἐπιχεεῖς ἐπ αὐτὰ 
ἔλαιον, θυσία -i- ἐστὶν : Κυρίῳ. 

7. Ἐὰν δὲ θυσἰα ἀπὺ ἐσχάρας τὸ δῶρόν σου, σιµ{- 
δαλις ἓν ἑλαίῳ ποιηθῄσεται. 8. Καὶ προαοίσει τὴν 
θυσίαν ἣν ἂν ποιήσῃ ἓχ τούτων τῷ Κυρίῳ, xal προσ- 
οίσει OK αὑτὸ $ πρὸς τὸν ἱερέα. 9. Καὶ προσεγγίσας 
πρὸς τὸ θυσιαστήριον, ἀφελεῖ ὁ ἱερεὺυς ἀπὺ τῆς ϐν- 
ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµμασι. 


vip! . 
wop 522 9, 


wi» 
9 


"m wp $. 9. ᾽Απὺ τῶν πυρῶν Κυρίου. 
un 4 4. ; 4. 
n3 no nin Κολλύρας ἀναπεφυρμένας. 
μη , 
ons6 6. 6. Ῥωμούς. 
nex 9 9. 9. Πύῤῥον. 
vua "p 14 11. 44. Πεφρυγµενα πυρὶ. 
Όσο v Απαλὰ λάχανα ὁσπριώδη. 
δρα 16 16. 46 
VERSIO ΠΕΡΒΒΛΙΑ TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Appropinquatiu ejus. 4. Ejus oblatio. 1. 
9. Pugillum plenum. 2. 


2. Plenum pugillum suum. 


3. De ignitionibus Domini. 
4. Clibani. 


Placenta infermentat»e mista. 


Ει lagana. 
6. Frusta. 
9. Ignitio. 


44. Tostam in igne. 


a, του contusum spice viri- 
$. 


46. Et suffire faciet. 


9$. De oblationibus Domini. 
4. In clibano. 
Panes absque fermento consper- 


805. 


Lagana. 
6. Minutatim. 
9. Vacat, sed subjungitur : in 


odorem suavitatis Domino. 


41. Igni. ' 
Et confringes in modum farris. 


16. Adolebit. 


9. Ab ignibus Domini, 
4. 
Collyras respersas. 


6. Frustula. 
9. Ignitum. 


14. Torrefacta igni. 
Tenera olera leyumini similis. 


16. 


399 

menti recipienda. Tlesycbius im Leviticum habet 
σίτιον, minus recte, ni fallor. — 'A., Σ., τὴν σιτί- 
s0u3ay. Θ., E'., «hv ὀσφὺν ἣν ἡμεῖς καλοῦμεν φύσαν. 
Coislin. qug suspicione ππεπά! non vacant. lbid. in 


LEVITICI CAP. II. 


555. 


hzc verba τῶν 0’ σὺν τοῖς πτεροῖς, notatur in marg. 
ἅμα τῷ σώρῳ αὐτῆς, « cum congerie ejus. » 

]bid., ἑμδαλεῖ. Ex Basil. 

V, 17. Ex Basil. 


CAPUT II LEVITICI. 


σίας τὸ μνημµόσυνον αὐτῆς xat ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ. θυ- 
σιαστήριον, (χάρπωµμα) ὀσμὴ εὐωδίας Κυρίῳ. 10. Τὸ 
δὲ χαταλειφθὲν ἁπὸ τῆς θυσίας, 'Aapiv xat τοῖς υἱοῖς 
αὐτοῦ, ἅγια τῶν ἁγίων ἀπὸ τῶγ χαρπωµάτων Ku- 
piov. 


11. Πᾶσαν θυσίαν ἣν ἂν c2ocgépnte Κυρίῳ, οὐ 
ποιήσετε ζυμωτόν ' πᾶσαν γὰρ ζύμην xo πᾶν μέλι. 
oj προσοἰσετε ἀπ᾿ αὐτοῦ, χαρπῶσαι Κυρίῳ δῶρον. 
12. Απ' ἀρχῆς προσοίαετε αὐτὰ Κυρίῳ, ἐπὶ δὲ τὸ 
θναιαστήριον οὐχ ἀναθιδάσετε [al. οὐχ ἀναθήσεται] 
εἰς ὀσμἣν εὐωδίας Κυρίῳ. 

15. Καὶ πᾶν δῶρον θυσίας ὑμῶν ἁλὶ ἁλισθήσε- 
ται" οὐ διαπαύσετε ἅλα διαθήχης θεοῦ ἀπὸ θυσια- 
σµάτων ὑμῶν" ἐπὶ παντὸς δώρου ὑμῶν προσοἰσετεᾶλα. 

14. Ἐὰν δὲ προσφἐρῃς θυσἰαν πρωτογενηµάτων 
τῷ Κνυρίῳ, νέα πεφουγµένα ylbpa ipuxvk τῷ Ku- 
pip* χαὶ προσοίσεις τὴν θυσίαν τῶν πρωτογενηµά- 
των σου. 15. Καὶ ἐπιχεεῖς ἐπ᾽ αὐτῆς ἔλαιον, xal ἐπι- 
θέσεις Ev" αὐτὴν λίδανον. θυσία ἑστίν. 16. Καὶ ἀνοί- 
σειό ἱερεὺς τὸ μνημόσυνον αὐτῆς ἀπὸ τῶν χίδρων σὺν 
τῷ ἑλαίῳ, xaX πάντα τὸν .λίδανον αὐτῆς, χάρπωµα 
τῷ Κυρίῳ. 


super altare holocaustum, odor suavitatis Domino. 
10. Quod autem reliquum erit de sacrificio, Aaron 
et filis ejus , sancta sanctorum de holocaustis Do- 
mini. 


11. Omne sacrificium quodcunque offeratis Do- 
mino, non facietis fermentatum ; omne enim fer- 
mentum et omne mel non offeretis de eo, ad offe-- 
rendum Domino munus. 12. De primitiis offeretis ea 
Domino, super altare autem non importabitis in 
odorem suavitatis Domino. 


43. Et omne munus sacrificii vestri sale salietur. 
Non omittetis 3alem testamenti Dei a sacrificiis ve- 
stris : super omne munus vestrum offeretis salem. , 


44. Si autem offeras sacrificium primarum fru- 
gum Domino, novas torrefactas spicas vigentes, 
comminutos Domino : et offeres sacrificium prima- 
rum frugum tuarum. 15. Et effundes super illud 
oleum, et impones super illud thus : sacrificium est. 
16. Et offeret sacerdos memoriale cjus de farribus 
cum oleo, et omne thus ejus : bostia Domino. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
|. 1. Δῶρον αὐτοῦ. 4. 
2. 2. Πλήρη τὴν $páxa. "AAJoc, — 9. 


πλήσει. "AAJoc, πληρώσει. Ol .Ίοι- 
ποὶ, πλήρης τὴν δράχα. 


ὦ. Απὸ τῶν χαοπωµάτων Κυρίου. 


δ. Απὺ τῶν θυσιῶν Κυρίου. 


9. Απὸ τῶν τοῦ πυρὸς Κυρίου. 


4. 4. Ἐκ χλιθάνον. "Α.1.1ος, ἓν Χλι 4. 
θάνῳ. 
Κολλύρας ἀναπεφυρμένας. "Agsouc ἀζύμους πεφυρµένους. 
Λάγανα. "AAAoc, ἁπαλά. 
6. Ῥωμούς, 6. Κλάσματα. 
). 9. Κάρπωμα. 
14. Πεφρυγμένα πνρί. 44. Πεφρυγμένα, 
Απαλὰ λάχανα ὀσπριώδη. Xibpa ἑρικτά. 
46, 16. ᾿Ανοίσει. "Α.11ος, ἔπιθήσει. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 
4. 1. Donum ejus. 
4. . 2. Plenum puyillum. Alius, im- 


5. De oblationibus Domini. 
4. 
Collyras respersas. 


6. Frustula, 
9. 


14. Torrefacta igni. 
Tenera olera legumini similia. 


16. 


plebit. Alius, replebit. Reliqui, ple- 
nus pugillo suo. 
9. De sacrificiis Domini. 
4. Ex clibano. Alius, in clibano. 
Panes azymos conspersos. 


- Lagana. Alius, tenera, 
6. Frusta. 
9. Oblatio fructuum. 


14. Torrefactas. 
Spicas virentes, comminutas. 


46. Offeret. Alius, imponet. 


Κολλύρας ἀναπεφυρμένας. 
6. Τωμόύς. 
9. Πύῤῥον. 
M. 
Iltov. 
46. 
THEODOTIO. 
A. 
2. 


9. Àb iisquz suntdeigne Domini, - 
4. 
€ollyras respersas. 


6. Frustula. 
9. Ignitum. 


44. 
Pingue. 


46. 


525 HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. E56 
TO EBPAIKON. TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
αμα) 
CON Πυῤῥον. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. ο VULGATA LATINA. AQUILA. 
De frumento contuso cjus. Partem farris fracti. 
Ignitio Vacat. Jgnitum. 


Noto et varia lectiones ad cap. II Levitici. 


Tn versione LXX Interpretum hexaplari cum obe- 
lis et asteriscis, qualem eruimus ex cod. Colbertino 
num. 9084 semper legitur σιµίδαλις, ut videas su- 
pra. In editis vero σεµίδαλις. Ibid. vers 42 legitur in 
Colbertino, ἀναθήσεται, supra vero emendatur pri- 
ma manu, ἀναθιθάσετε : editi hodierni, ἀναθιθασθή- 
σεται. : 

V. 1. Ὦρ 0’, δῶρον. Coislin. in marg. habet 
προσφορά. 

V. 2 Οἱ Ίοιποὶ, πλήρες τὴν δράχα, « plenus ma- 
nu. » Hanc lectionem cum sequentibus ex codice 
Basiliensi mutuamur. 

V. 4, "AAJoo, ἓν χλιθάνῳ. Sic Basiliensis, tacito 
interprete, quem sequitur vulgatus interpres. — 


Coislin. οἱ Aorztol, κολλυρίδας, ubi Basiliensis habet 
'À. Σ. 8. χολλύρας, etc. 

lbid. A., S., Th., χολλύρας ἀναπεφυρμένας, ex 
Basiliensi, 

V. 6. 'A., Σ., 8., φωμούς. Ex Basiliensi. 

V. 9. "A, 0. πύῤῥον. Sic solent interpretes isti 
vertere vocem ΤΟΝ, ut sepe videas infra. Ex eodein 
Basiliensi. — Coislin. *A., 8. πύρον. Sic. 

V. 14. ΔΑ. ἐν πυρἰ. Ex Basiliensi. 

lbidem, ita tres mss. Regii, quorum unus habet 
λάγανα. Totus locus Hebraice sic habet "Up ο μα) 


995 v" Ὀνα. i. e. « Teneram spicam tostam in 
Jgue : triticum contusum viridis spieze. » Hierony- 


CAPUT III LEVITICI. 


1. Si sutem sacrificium saiutaris munus ejus -i- 
Domino $ si quidem ex bobus suis adduxerit, sive 
masculum sive femininum, immaculatum adducet 
illud ante Dominum. 2. EL imponet manus suas su- 
per caput muneris 5X sui 7 et jugulabit 5€ illud 5 ad 
januas tabernaculi testimonii : et effundent filii 
Aaron saccrdotes sanguinem super altare -«- holo- 
caustorum ; in cireuitu. 5. Et offerent de sacri&- 
- cio salutaris oblationem Domino , adipem qui coo- 
perit. ventrem, et omnem adipem qui est super 
ventrem. 4. Et duos renes, et adipem qui super 
ipsos, qui super femora, et pennam qua super jecur 
cum renibus auferet. 5. Et offerent ea filii Aaron 
super altare, super holocautomata, super ligna, 
qua super ignem : oblatio odor suavitatis Domino. 
µατα, ἐπὶ τὰ ξύλα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρός * χάρπωµα ὀσμὴ 

6. Si autein. de ovibus munus ejus sacrificium 
salutaris Domino, masculum aut femininum imma- 
culatum οὐεγοί illud. 7. Si agnum adduxerit munus 
suum, offeret illud ante Dominum. 8. Et imponet 
manum X suam ; super caput inuneris sui: et 
jugulabit illud ad januas tabernaculi testimonii. 9. 
Et effundeut filii Aaron -z sacerdotes ? sanguinem 
X cjus 5 super altare in circuitu. Et offeret de sa- 
crificio salutaris oblationem Domino , adipem et 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


1. Ἐὰν δὲ θυσία σωτηρίου τὸ δῶρον αὐτου -- (dip 
Κυρίῳ ? ἑὰν μὲν Ex τῶν βοῶν αὐτοῦ προσάγη, ἑάν 
τε ἄρσεν, Eáv τε θῆλυ, ἅμωμον προσάξει αὑτὸ ἕναντι 
Κυρίου. 2. Καὶ ἐπιθήσει {ὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν 
χεφαλἣν τοῦ δώρου 3X αὐτοῦ $ χαὶ σφάξει X αὑτό» 
παρὰ τὰς θύρας τῆξ σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου” καὶ 
προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ 'Aapüv οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα ἐπὶ «b 
θυσιαστήριον - τῶν ὁλοχαντωμάτων $ χκύχλφ. 9. 
Καὶ προσάξουαιν ἀπὸ τῆς θυσίας τοῦ σωτηρίου xáp- 
πωµα Κυρίῳ, τὸ στέαρ τὸ χαταχαλύπτον τὴν xo 
λίαν, xal πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τὴν κοιλίαν. 4. Καὶ 
τοὺς δύο νεφροὺς, xal τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ αὐτῶν, τὸ 
ἐπὶ τῶν µηρίων, xal τὺν λόθον τὸν ἐπὶ τοῦ ἧπατος 
σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ. 5. Καὶ ἀνοίσουσιν αὐτὰ ol 
υἱοὶ ᾽᾿Ααρὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπὶ τὰ ὁλοχαυτώ- 


εὐωδίας Κυρίῳ. 


6. Ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν προθάτων τὸ δῶρον αὐτοῦ ϐ»- 
σίαν σωτηρίου τῷ Κυρίψ, ἄρσεν Ἡ θῆλυ ἅμωμον 
προσοίσει αὐτό' 7. Ἐὰν ἄρνα προσάγῃ tb δῶρον αὖ- 
τοῦ, προσοίσει αὐτὸ ἔναντι Κυρίου. 8. Καὶ ἐπιθήσει 
τὶν χεῖρα Ἀ αὐτοῦ , ἐπὶ τὴν χεφαλὴν τοῦ δώρου 
αὐτοῦ ' καὶ σφάξει αὐτὸ παρὰ τὰς θύρας τῆς σχηνῆς 
τοῦ μαρτυρίου. 9. Καὶ προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ ᾽᾿Ααρὼν 
«ἵ- οἱ ἱερεῖς » τὸ αἷμα X αὐτοῦ ? ἐπὶ τὸ θυσιαστή- 
ριον χύχλῳ. Καὶ προσοίσει ἀπὸ τῆς θυσίας τοῦ σω- 


AKYAAE. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


co^ 1 1. 
"ON ὅ 9. 
pon 4 4. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Pacificorum. 
5. Wgnitio. 


4. llis. 4. lia. 


VULGATA LATINA. 


1. Pacificorum. 
9. In oblationem. 9. 


1. Εἱρηνιχῶν. 
$. 
4. 


AQUILA. 
1. Pacificorum. 


4. 





B1 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Τῶν χίδρων. 


LEVITICI CAP. ΠΠ. 


0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


"AA Aoc, τοῦ ἑρύ- 


Ύματος (φρύγματος) αὐτῆς. 


Πύῤῥον. 
SYMMACHUS. 


Κάρπωμα. 


LXX INTERPRETES. 


Πύῤῥον. 
THEODOTIO. 


De farribus. Alius, de torrefa- 


ctione ejus. 
lenitum. 


Oblatio fructuum. 


I]gnitum. 


Nots et varie lectiones ad cap. II Levitici. 


mus, «de spicis virentibus torrebis igni, et confringes 
in modum farris. LXX lnt., νέα πεφρυγµένα χίδρα 
ἐριχτά, « novas torrefactas spicas virentes commi- 
nulas. » Übi vox χίδρα, utramque vocem Hebrai- 
cam 2*2N et Q3 videtur exprimere. In hzc verba 
locum Eusebii afferimus ex mss. Regiis pleniorem 
quam in editione Romana jacet : Χίδρα ἐστὶν ὅταν 
ἀτὸ τῶν ἀχμασάντων ἀσταχύων λαδὼν διαθρύψῃ τις 
χερσὶν, οἱονεὶ ἀλέσας * τοῦτο γάρ ἔστιν, ἑριχτὰ προ- 
σοίσει tq Θεῳφ. Ἐρικτὰ δὲ τὰ £v. μύλῳ πτισθέντα 
xal τὴν φλοιὸν ἁποδαλόντα ὁσπριώδη λάχανα. ld est : 
t Χίδρα suut, cum quispiam spicas quasdam vi- 
rentes manibus atterit, ac si moleret. ld enim sibi 
vult illud : Comminuta offeret Deo. Ἐριχτά vero. 


dicuntur ea, αι mola teruntur et glumam  abji« 
eiunt, olera leguminibus similia. » 

Ibid. Basiliensis, tacito interprete, τοῦ ἐρύγματος 
αὐτῆς, mendose, ut pulo, pro φρύγµατος. 

Ibid. ex Basiliensi. 

Coislin. 'A., Σ., ἁπαλά. Θ., viov, et mox, 'A., 
Σ., πεφρυγµένα πυρ]. Qua lectiones sinceriores sunt 
iis quas ex aliis niss. eruimus, quie non consonant 
cum Hebrzo. 

V. 16. 0, τῶν χίδρων. Coislin. in marg. habet, 
τοῦ ἐρίγματος αὐτῆς. Alii, ἐρύγματος. Forte v 
Tyacos. lbid., ad illud χίδρων, notatur in marg. 
φίτων. 


CAPUT HI LEVITICI. 


τηρἰου χάρπωυµα τῷ Κυρίῳ, τὸ στἐαρ xal τὴν ὀσφὺν 
ὄμωμον σὺν ταῖς φόαις περιελεῖ αὐτὸ, χαὶ τὸ στέαρ. 
τὸ χαταχαλύπτον τὴν χοιλίαν, xal πᾶν τὸ στἑαρ τὸ ἐπὶ 
ττς χοιλίας. 10. Kat ἀμφωτέρους τοὺς νεφροὺς, καὶ 
τὸ στέαρ τὸ Em. αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν µηρίων, xal τὸν» 
1όδον, τὸν ἐπὶ τοῦ ἧπατος σὺν τοῖς νεφροῖς περιελὼν. 
11. Ἀνοίσει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, ὀσμῆ εὖω-- 
lia; χάρπωµα Κυρίῳ. 

13. 'Eàv δὲ ἀπὸ τῶν αἰγῶν τὸ δῶρον αὐτοῦ, xal 
προσάξει 3 αὑτὸ » ἔναντι Κυρίου. 15. Καὶ ἐπιθήσει. 
τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ ΄ xal σφά- 
ξουσιν αὐτὸ ἔναντι Κυρίου παρὰ τὰς θύρας τῆς σχη- 
νῆς τοῦ μαρτυρίου xal προσχεοῦσιν οἱ υἱοὶ ᾿Ααρὼν 
οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα X αὐτοῦ ? ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον xu- 
χλῳ. 14. Καὶ ἀνοίσει ἀπ᾿ αὐτοῦ 3X δῶρον αὐτοῦ $ χάρ- 
muUa Κυρίῳ, τὸ στέαρ τὸ καταχαλύπτον τὴν χαι- 
λίαν χαὶ πᾶν τὸ στέἐαρ τὸ ἐπὶ τῆς χοιλίας. 15. Καὶ 
ἀμφοτέρους τοὺς νεφροὺς, xai πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾽ 
αὐτῶν, τὸ ἐπὶ τῶν µηρίων, xal τὸν λόδον τοῦ ἅπα- 
τος σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ. 16. Καὶ ἀνοίσει αὐτὰ 
ὁ ἱερεὺς ἐπὶ πὸ θυσιαστὲριον X ἄρτον $ χάρπωµαᾳ, 
$c εὐωδίας Κυρίῳ. 11. Πᾶν στέαρ τῷ Κυρίῳ, νό- 
μιμον εἰς τὸν αἰῶνα εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν Bv. πάσῃ 
Mad ὑμῶν. Πᾶν στἐαρ xal πᾶν αἷμα οὐκ ἔδε- 


lumbum immaculatum cum ilibus auferet illum, et 
adipem qui cooperit ventrem, et omnem adipem 
qui super ventrem. 10. Et duos renes, et adipem 
qui est super ipsos, qui super femora, et pennam, 
quee super jecur cum renibus auferens. 41. Afferet 
sacerdos super altare, odor suavitatis. oblatio Do- 
mino. 


19. Si autem de capris munus ejus , et adducet 
X illud ? ante Dominum. 13. Et πιροπεί manus 
suas super caput ejus : et jugulabunt illud ante 
Dominum ad januas tabernaculi testimonii : Et ef- 
fundent filii Aaron sacerdotes sanguinem X ejus ; 
super altare in circuitu. 14. Et offeret de eo XX, mu- 
nus suum ? hostiam Domino, adipem, qui cooperit 
ventrem, et omnem adipem, qui est super veniren : 
45. Et utrosque renes, et omnem adipem qui super 
ipsos, qui super femora, et pennam jecoris cum 
renibus auferet. 416. Et offeret ea sacerdos super 
altare XX panem ? oblatio, odor suavitatis Domino. 
17. Omnis adeps Domino ; legitimum in seculum 
in progenies vestras, in omni habitaculo vestro. 
Omnem adipem et omnem sanguinem non come- 
detis. 


ZYMMAXOX. 0’. ΘΕΟΔΑΟΤΙΩΝ. 
1. Εἰρηνικῶν. 4. Σωτηρίου. 4. Εἱρηνιχκῶν, 
3. 5. Κάρπωμα.᾽Α.λλοι, πύῤῥον. $ 
4. 4. Μηρίων. "AAJ40c, λαγόνων. 4 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
I. Pacificorum. 4. Salutaris. 1. Pacificorum. 
9. 5. Oblatio. Alii, ignitum. 5. 
4. 4. Femora. Alius, ilia. 4. 


539 
TO EBPAIKON. 


cow m6 

uw 7 

90 8 

"Ww mowna rmm»? 
nw 

Nw 10 

n 

τῶν eno .4 

9325 19 


0pm 14 
TUN 
ων, tano 16 


nm. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
6. In nostiam pacificorum. 


7. Agnum. 
8. Ad (acies. 


9. Desacriffcio pacificorum igni- 
tionem. 


Caudam ejus. 
10, Duo. 


lia. 
41. Panem ignitionis. 


12. Ad facies. 

14. Et appropinquare faciet. 
Ignitionem. 

16. Panem ignitionis. 


In odorem. | 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


Et suavissimi odoris. 


Note et varia lectiones ad cap. HE Levitici. 


5A 
TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι 
6. 8. El; θυσίαν εἰρηνικῶν. 
7. 7. ᾽Αμνόν 
8. 8. 
9. 9. 
10. 10. 
A1. M. . 
12. 12, 
11. 44. 
16. 46. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
6. Pacificorum hostia. 6. In bostiam pacificorum. 
1. Agnum. 1. Agnum. 
8. ln vestibulo. 8. 
9. De pacificorum hostia sacri- — 9. 
ficium. 
Caudam. . 
10. Cum renibus. 10. 
liia. 
41. In pabulum ignis, 414. 
12. Domino. 12. 
14. Tollent. 14. 
Ignis. 
16. In alimoniam ignis. 16. 


Textum LXX Interpretum ut erat in Hexaplis ex 
codice Colb. supra memorato num. 2084 desumpsi- 


fus. 

V. 1. 'A., Σ., 0., εἰρηνικῶν. Sic vocem now 
vertere solent iidem Interpretes. Hanc porro lectio- 
nein, ut et. alias omnes hujus capitis ex Dasiliensi 


codice mutuamur. 

V. $. Alii, πύῤῥον, Aquila scilicet et Theodotio, 
ut his capite precedenti. — Coislin. ad vocem cut 
Ρίου in margine habet τελειότητος. Tres interpretes, 
v. 1 eamdem vocem D'ODQU vertunt, δἱρηνιχων. V. 
similiter 9. Coislin. ad marg. τελειότητος, el τῶν. 


CAPUT IV LEVITICI. 


4. Et locutus est Dominus ad Mosem, dicens : 
9. Loquere ad filios Israel dicens : Anima si pec- 
caverit «ἕ- ante Dominum $ non sponte, de omni- 
bus przceptis Domini, quz non oportet facere, et 
fecerit unum aliquid de eis 5. Si quidem princeps 
sacerdotum, qui unctus est, peccaverit, 3X ut popu- 
lus peccaret ? et adducet pro peccato suo quod pec- 
cavit, vitulum de bobus immaculatum Domino, pro 
peccato. 4. Et adducet. vitulum ad ostium taberna- 

ii testimonii ante Dominum, et imponet manum 


1. Καὶ ἐἑλάλησεν Κύριος πρὸς Mtocryy λέγων. 2. Λά». 
λησον πρὸς τοὺς υἱους Ἱσραἡλ λέγων ψυχη ἑὰν 
ἁμάρτῃ -t- ἕναντι Κυρίου ? ἀχουσίως ἀπὸ πάντων τῶν 
προσταγµάτων Κυρίου, ὧν οὐ δεῖ ποιεῖν, χαὶ ποιηση 
Ev τι ἀπ αὐτῶν. 9. ἜἘὰν μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ὁ x&- 
χρισµένος ἁμάρτῃ X τοῦ «by λαὸν ἁμαρτεῖν $ xai 
προσάξει περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἧς ημαρτεν, μό- 
σχον ἐκ βοῶν ἅμωμον τῷ Κυρίῳ περὶ τῆς ἁμαρτίας. 
4. Καὶ προσάξει τὸν µόσχον παρὰ τὴν θὐραν της 
σκηνῆς τοῦ µαρτνρίου ἕναντι Κυρίου, καὶ ἐπιθήσει 





54 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


6. Εἰς θυαίαν εἰρηνιχῶν. 


1. Πρόδατον. 
8. 


SYMMACHUS. 


6 In bostiam pacificorum. 
1. Ovem. 


LEVITICI CAP. IV. 
0. 


6. θυσία σωτηρίου. 

7. "Apva. 

8. Παρὰ τὰς θύρας. ᾿Α.λ1., χατά 
πρόσωτ.ον. 


9. 'AT τῆς θυσίας τοῦ αωτηρίου 
χάρπωµα. Οἱ JAorzol, ἀπὸ τῆς θὺ- 
σίας των εἰρηνιχῶν πύῤῥον. 


40. Καὶ τὴν ὁσφύν. ’Α.ἳος, xaX 
τὸ xépxtov. 

Αμϕοτέρους. "Α.ΊΛος, τοὺς δύο. 

Μηρίων. "AAAoc, ὀσφύων. 

41. Κάρπωµα. "Α.λοι, ἄρτον 
πύῤῥον. 

12. ΈἜναντι. "AAAoc, κατὰ πρό- 
σωπον. 


44. "Avolast. "Α.11., προσάξει. 
Κάρπωμα. "AAJAoi, πύῤῥον. 
16. Κάρπωμα. ᾿Α.11οι, ἄρτον 
πύῤῥον. 
ὐσμή. "AAA., ὀσμὴν. 
LXX INTERPRETES. 


6. Sacrificium salutaris. 
7. Agnum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


. Εἰς θυσίαν elgnvtxiov, 


THEODOTIO. 
6. In hostiam pacificorum. 


1. 


8. 8. Apud januas. Alius, ad fa- — 8. 
ciem. 

9. 9. De sacrificio salutaris obla- 9. 
tionem. Fieliqui, de sacrificio paci- 
ficorum ignitum. 

Et lumbum. Alius, et caudam. 

10. 40. Utrosque (renes). Alius,  — 10. 
duos (renes) 

Femora. Alius, lumbos. 

Η. 41. Oblationem. Alii, panem 11. 
ignitum. 

12. 42. Ante. Alii, ad faciem. 12. 

44. 14. Offeret. Alius, adducet. 44. 

Oblationem. Alii, ignitum. 
16. 46. Oblationem. Alii, panem — 16. 


ignitum. 
Odor. Alis, odorem. 


Note et varie lectiones ad cap. III Levitici. 


δι 


εἴρηνιχων, nbi eadem vox Hebraica. Eodem versu 
9, ubi LXX habent σὺν ταῖς φόαις, Coislin. in 
marg. habet, ἐν ἱσότητι τῶν φυῶν. 

V. 6. Ex Basiliensi, 

V. 9. Ex Basiliensi. 

lbid. "A.240c, «5 x£pxtov. Idem Basiliensis, tacito 


interprete. Sed infra idem Basiliensis babet, οἳ «οι 
ποὶ, τὸ χέρχιον. Levit. vii, 9. 


V. 40. Ex Basiliensi, ut et sequentes versiculi. 
V. 16. Ο’, χάρπωμα. Coislin. in margine, ἄρτον 


πύρον et ἄρτον προαφοράν. ldemque vers. 5, supra 
legit πύρον, ubi alii πύὐῤῥον. 


CAPUT 1V LEVITICI. 


thv χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ µόσχου 4 
ἕναντι Κυρίου 5 xat σφάξει τὸν µόσχον ἐνώπιον Ku- 
Ρίου. 5. Καὶ λαδὼν ὁ ἱερεὺς ὁ χρειστὸς -t- ὁ τετε- 
λειωμένος τὰς χεῖρας « ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ µόσχου, 
xat εἰσοίσει αὐτὸ εἰς τὴν σχηνὴν τοῦ μαρτυρίου. 6. Καὶ 
βάψει ὁ ἱερεὺς τὸν δάχτυλον αὐτοῦ εἰς τὸ αἷμα, xoi 
προσρανεῖ ἀπὸ τοῦ αἵματος ἑπτάχις τῷ δαχτύλῳ 
ἔναντι Κυρίου χατὰ τὸ χαταπέτασµα τὸ ἅγιον. 7. Καὶ 
ἐπιθέσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵματος «ἰ- τοῦ µόσχου 5 
ἐπὶ τὰ χέρστο τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος τῆς 


suam super caput vituli «& ante Dominum 5 et ju- 
gulabit vitulum coram Domino. 5. Et accipiens sa- 
cerdos, qui unctus est 4- qui initiatus est mani- 
bus 5 de sanguine vituli, et inferelt illum in taber- 
naculum testimonii. 6. Et intinget sacerdos digi- 
tum suum in sanguinem, et asperget de sanguine 
septies digito ante Dominum contra velum sanctum, 
7. Et imponet sacerdos de sanguine -- vituli ? su- 
per cornua altaris thymiamatis compositionis ante 
Dominum, quod est in tabernaculo testimonii. F4 


535 


omnem sanguinem vituli effundet ad basim altaris 
holocausti , quod est ad januas tabernaculi testi- 
monii. 8. Et omnem adipem vituli pro peccato 
auferet ab eo, adipem operientem intestina, et 
omnem adipem, qui est super intestina : 9. Et duos 
renes, et adipem qui super ipsos, qui est super fe- 
mora, et peunam quas super jecur cum renibus 
2uferet ipsam, 10. quemadmodum aufertur ipsa a 
vitulo sacrificii salutaris, οἱ offeret ipsam sacerdos 
super altare holocausti. 11. Et pellem vituli et om- 
nem ejus carnem cum capite ejus, et extremitati- 
hus, et ventre, et fimo. 42. Et efferent totum vitu- 
lum extra castra in locum mundum, ubi effundunt 
cinerem, et comburent illum super ligna in igne : 
super effusione cineris cremabitur. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


δι 
συνθέσεως ἕναντι Koplou, ὃ ἔστιν ἐν τῇ σχηνῃ τῷ 
μαρτυρίου. Καὶ πᾶν τὸ αἷμα τοῦ µόσχου ἐχχεεῖ πα- 
ρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοχαντώσεως, ὅ 
ἔστιν παρὰ τὰς θύρας τῆς σχηνΏῆς τοῦ μαρτυρίου, 
8. Καὶ πᾶν τὸ στέαρ τοῦ µόσχου τοῦ τῆς ἁμαρτίας, 
περιελεῖ dm αὐτοῦ, τὸ στέαρ τὸ χαταχαλύπτον τὰ 
ἐνδόσθια, χαὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἐνδοσθίων, 
9. Καὶ τοὺς δύο νεφροὺς, χαὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾽ αὖ- 
τῶν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶν µηρἰων, καὶ τὸν λόδον τὸν ἐπὶ 
τοῦ ἧπατος, σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐτὸ, 10. Ὃν 
τρόπον ἀπαιρεῖται ἀπὸ τοῦ µόσχου τοῦ τῆς θυσίας 
τοῦ σωτηρίου. Καὶ ἀνοίσει αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θν- 
αιαστήριον τῆς χαρπώσεως. 11. Καὶ τὸ δέρµα τῶ 
µόσχου. xaX πᾶσαν αὐτοῦ τὴν σάρχα σὺν τῇ κεφαλῇ 
αὑτοῦ, καὶ τοῖς ἀχροτηρίοις xa τῇ χοιλίᾳ καὶ τῇ 


χόπρῳ. 419. Καὶ ἑξοίσουσιν ὅλον τὸν µόσχον ἔξω τῆς παρεμθολῆς εἰς τόπον καθαρὸν, οὗ ἐχχεοῦσιν «iy 
σποδιὰν, xal χατακαύσουσιν αὐτὸν ἐπὶ ξύλων Ev πυρί; ἐπὶ τῆς ἐχχύσεως τῆς αποδιᾶς χαυθήσεται. 


45. Si autem omnis Synagoga Israel ignoraverit, 
et latuerit verbum ab oculis Synagog:, et fecerint 
unum de omnibus mandatis Domini, quod non fiet, 
et deliquerint : 14. Et. innotuerit eis peccatum, 
quod peccaverunt in eo : et adducet Synagoga vitu- 
lum ex bobus -- immaculatum 7 pro peceato : et 
adducet eum ad ostium tabernaculi testimonii. 
15. Et imponent seniores Synagoge manus suas su- 
per eaput vituli ante Dominum, et jugulabunt vitu- 
lum ante Dominum. 16. Et inferet sacerdos. . . 
ρεύς. o. o. «. . » . ο 

41. ... sanguine vituli : et asperget septies ante 
Dominum ad faciem velaminis -t- sancti ? 18. Et de 


ο ο e 9 e e, 


TO EBPAIKON 


45. Ἐὰν δὲ πᾶσα συναγωχὴ 'Icpat) ἀγνοήσῃ, 
xai λάθη ῥῆμα ἐξ ὀφθαλμῶν τῆς συναγωγῆς, xol 
ποιῄσωσι µίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου fj οὐ 
πριηθήῄρεται, xay πλημμελῄήσωσι, 14. Καὶ ἐγνώσθη 
αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτον ἓν αὑτῃ. Καὶ προσ- 
άξει dj συναγωγἣ µόσχον &x βοῶν -ἲ- ἅμωμον $ περὶ 
τῆς ἁμαρτίας. Καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὴν θύρα 
τῆς σχηνΏς τοῦ μαρτυρἰου. 15. Καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ 
πρεσθύτεροι τῆς συναγωγῆς τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ 
τὴν χεφαλὴν τοῦ µόσχου ἔναντι Κυρίου, καὶ σφάξουσι 
τὸν µόσχον ἔναντι Κυρίου. 10. Καὶ εἰσοίσει ὁ is- 

47. ... αἵματος τοῦ µόσχου. Καὶ ῥανεῖ ἑπτάπις 
ἔναντι Κυρίου χατ’ ἐνώπιον τοῦ χαταπετάσµατος «ἲ- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON. 
naa? 9. 
pyn noww5 5 δ. 
Ὡ 

Ν η 4 4. 
Πο "u»-nwW 6 6. 
pw 7 1. 

noy 

Toro 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. In ignorantia. 9. 


9. Ad delictum populi. 9. 
in peccatum. 

4. Et afferet. 

6. Cum faciebus veli. 
1. Aromatum. 


Pro peccato. 
4. Adducet. 


Ascensionis. Holocausti. 


Δά fundamentum. In basim. 


YULGATA LATINA, 


Per ignorantiam. 
Delinquere faciens populum. 


6. Contra velum. 
7. Thymiamatis gratissimi. 


3. Ἐν ἀγνοία. 
9. Eig πλημμµέλησιν τοῦ λαοῦ. 


4. 
6. 


AQUILA. 


9. In ignorantia. 
9. Ad delictum popuU. 





55 LEVITICI CAP. IV. 


«o0 ἁγίου 5 18. Καὶ ἀπὺ τοῦ αἵματος ἐπιθήσει «ἲ- ὁ 
ἱερεὺς 5 ἐπὶ τὰ χέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυµια- 
μάτων οἕ- τῆς συνθέσεως $ ὃ ἔστιν ἐνώπιον Κυρίου, 
ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆς σχκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. Καὶ τὸ πᾶν 
αἷμα ἐχχεεῖ πρὸς «hv βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν 
χαρπωµάτων, τὸ ὃν πρὸς τῇ θύρᾳᾷ τῆς σχηνΏς τοῦ 
μαρτυρίου. 19. Καὶ τὸ πᾶν στἐαρ αὐτοῦ περιελεῖ ἀπ᾿ 
αὐτοῦ, xal ἀνοίσει &mi τὸ θυσιαστήριον. 20. Καὶ 
ποιῄσει τὸν µόσχο. . . « . ε, . . 

09; . ο e . 0X ^ 
- ξιλάσεται περὶ αὐτῶν ὁ ἱερεὺς, xa ἀφεθήσεται 
αὐτοῖς -- ἡ ἁμαρτία ὁ 91. Καὶ ἐξοίσουσιν τὸν µόσχον 
-- ὅλον $ ἔξω τῆς παρεμθολῆς. Καὶ χατακαύσουσιν 
τὸν µόσχον, ὃν τρόπον χατέχαυσαν τὸν µόσχον τὸν 
πρότερον’ ἁμαρτίας συναγωγῆς ἐστιν. 

22, Ἐὰν δὲ ὁ ἄρχων ἁμάρτῃ χαὶ ποιῄσῃ µίαν ἀπὸ 
πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, f) οὐ 
ποιηθήῄσεται, ἀχουσίως, χαὶ πλημμεληθῇῃ. 35. Καὶ 
ονωσθῇ αὐτῷ dj ἁμαρτία ἣν Ἴμαρτεν Ev abti xal 

ρήση τὸ δῶρον αὐτοῦ ylpapov. . . . . « « 

9. . τοῦ ιμάρου, 2 καὶ σφάξουσιν αὐτὸν bv τόπῳ οὔ 
σράζουσιν τὰ ὁλοχαυτώματα ἐνώπιον Κυρίου’ ἅμαρ- 
τίας ἐστιν 25. Καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵμα- 
τος τοῦ τῆς ἁμαρτίας τῷ δαχτύλῳ αὐτοῦ, xal -- &o- 
ει: ἐπὶ τὰ χέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὀλοχαυ- 
τωµάτων, xal πᾶν τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐχχεεῖ παρὰ τὴν 
βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοχαυτωμάτων, 26. Καὶ 
πἂν τὸ στέαρ αὐτοῦ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον»ν 
ὥσπερ τὸ στέἐαρ θυσίας σωτηρίον. Καὶ ἐξιλάσεται 
mpl. . . « « ο e ὁ v ὁ ο 0 ο ο ο» on 


546 


sanguine imponet -t- sacerdos ? super cornua alta- 
ris thymiamatum «t- compositionis ? quod est co- 
ram Domino, quod est in tabernaculo testimonii, 
Et omnem sanguinem effundet ad basim altaris ho- 
locaustorum, quod est apud ostium tabernaculi testi- 
monii. 19. Et omnem adipem auferet ejus ab eo, et 
offeret super altare. 20. Et faciet vitulum. . . « 
et depropitiabit pro eis sacerdos et dimittetur eig 
-i- peccatum ? 921. Et. efferent vitulum -t- totum ; 
extra castra. Et comburent vitulum, quemadmodum 
cumbusserunt vitulum priorem : peccati Synagoge 
est. 


92. Si autem princeps peccaverit, et fecerit unum 
de omnibus mandatis Domini Dei sui, quod non fiet, 
non sponte, et deliquerit, 95. Et innotuerit οἱ pec- 
catum, quod peccavit in eo, et offeret munus suum 
hircum. . . . ». 0 ὁ ὁ 4 9 0 ο ο |. 

94... hirci, et jugulabunt eum in loco, ubi jugulant 
holocautomata coram Domino : peccati est. 25. Et 
imponet sacerdos de sanguine, qui peccati est, di- 
gito suo, et -t- dabit ? super cornua altaris holo- 
cautomatum : et omnem sanguinem ejus effun- 
det ad basim altaris holocautomatum : 26. Et om- 
nem adipem ejus offeret super altare, sicut adipem 
sacrificii salutaris. Et depropitiabit pro. . . . . 


ZYMMAXOL. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2. "Ev ἁγνοίᾳ. 9. λκουσίως. 9. 
9. 9. Tou τὸν λαὺν ἁμαρτεῖν. 9. 
Περὶ τῆς ἁμαρτίας. "AAoc, εἰς 
εἣν ἁμαρτίαν. 
4. Φ. Προσάξει. "AAoc, προσοίσει. — 4. 
6. 6. Κατὰ τὸ καταπέτασµα. "AA- 6 
Joc, div τῷ προσώπῳ τοῦ χατα- 
πετάσµατος. 
7e 7. Tae συνθέσεως. "AJ4Aoc, τῶν 7, 
ἁρωμάτων. 
Τῶν ὁλοχαντωμάτων. "A4Joc, 
τῆς ὁλοχαυτώσεως. "AJ4Joc, τῆς 
χαρπώσεως. 
Παρὰ την βάσιν. 'AdAoc, ἐπὶ 
σὺν ΝΑ 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO 
2. In ignorantia. 9. Non sponte. 9. 
9. 5. Ut populus peccaret. 9$. 
Pro peccato. Alivs, in peccatum. 
4. 4. Adducet. Alius, adferet. 4. 
6. 6. Ad velum. Alius,cum facie veli. 6. 
1. 7.Compositionis. Alius, aroma- — 7. 
tum, 


Holocaustorum. A/., oblationis 
holocausti. Alius, oblationis. 


Ad basim. Alius, ad funda- 


ipentum. 


i3 


545 HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. edi 


omnem sanguinem vituli effundet ad basim altaris 
holocausti, quod est ad januas tabernaculi testi- 
monii. 8. Et omnem adipem vituli pro peccato 
auferet ab eo, adipem operientem intestina, et 
omnem adipem, qui est super intestina : 9. Et duos 
renes, et adipem qui super ipsos, qui est super fe- 
mora, et pennam qua super jecur cum renibus 
2uferet ipsam, 10. quemadmodum aufertur ipsa a 
vitulo sacrificii salutaris, οἱ offeret ipsam sacerdos 
super altare holocausti. 11. Et pellem vituli et om- 
nem ejus carnem cum capite ejus, et extremitati- 
bus, et ventre, et fimo. 13. Et efferent totum vitu- 
bum extra castra in locum mundum, ubi effundunt 
cinerem, et comburent illum super ligna in igne : 
super effusione cineris cremabitur. 


συνθέσεως ἕναντι Kuplou, 8 ἔστιν &v τῇ efi. το 
μαρτυρίου. Καὶ πᾶν τὸ αἷμα τοῦ µόσχου ἐχχεεῖ πα» 
ρὰ «ἣν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῆς ὁλοχαυτώσεως, ὅ 
ἐστιν παρὰ τὰς θύρας τῆς σχηνῆς τοῦ µαρτυρίω. 
8. Καὶ «dy τὸ στέἐαρ τοῦ µόσχου τοῦ τῆς ἁμαρτίας, 
περιελεῖ ἀπ αὐτοῦ, τὸ στέαρ τὸ χαταχαλύπτον τὰ 
ἐνδόσθια, χαὶ πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶν ἑνδοσθίων, 
9. Καὶ τοὺς δύο νεφροὺς, xal τὸ στέαρ τὸ ἐπ αὐ- 
τῶν, b ἐστιν ἐπὶ τῶν µηρίων, καὶ τὸν λόδον τὸν ἐπὶ 
τοῦ ἧπατος, σὺν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐτὸ, 10. Ὃν 
τρόπον ἀπαιρεῖται ἀπὺ τοῦ µόσχου τοῦ τῆς θυσίας 
τοῦ σωτηρἰου. Καὶ ἀνοίσει αὐτὸ ὁ Ἱερεὺς ἐπὶ τὸ θυ- 
σιαστήριον τῆς χαρπώσεως. 141. Καὶ τὸ δέρµα τοῦ 
µόσχου. xal πᾶσαν αὐτοῦ τὴν cápxa σὺν τῇ χεφαλῇ 
αὑτοῦ, xal τοῖς ἀχροτηρίοις xa τῇ χοιλίᾳ καὶ τῇ 


χόπρῳ. 19. Καὶ ἑξοίσουσιν ὅλον τὸν µόσχον ἔξω τῆς παρεµθολῆς εἰς τόπον χαθαρὺν, οὗ ἐχχεοῦσιν «hv 
σποδιὰν, xal χατακαύσουαιν αὐτὸν ἐπὶ ξύλων Ev πυρ!’ ἐπὶ τῆς ἐκχύσεως τῆς αποδιᾶς χαυθήσεται, 


15. Si autem omnis Synagoga Israel ignoraverit, 
et latuerit verbum ab oculis Synagoge, et fecerint 
unum de omnibus mandatis Domini, quod non fiet, 
et deliquerint : 14. Et innotuerit eis peccatum, 
quod peccaverunt in eo : et adducet Synagoga vitu- 
lum ex bobus -t- immaculatum $ pro peceato : et 
adducet eum ad ostium tabernaculi testimonii. 
45. Et imponent seniores Synagogz manus suas su- 
per caput vituli ante Dominum, et jugulabunt vitu- 
lum ante Dominum. 16. Et inferet sacerdos. . « 
pi a « « e « « or 9 9 « 9 m ο « 

{7. ... sanguine vituli : et asperget septies ante 
Dominum ad faciem velaminis -t- sancti 5 18. E.t de 


TO EBPAIKON 


15. Ἐὰν δὲ πᾶσα συναγωγὴ 'lopah) ἀγνοίσῃ, 
xai λάθη ῥῆμα ἐξ ὀφθαλμῶν τῆς συναγωγῆς, xol 
ποιῄσωσι µίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου fj οὐ 
ποιηθήρεται, χα) πλημµμελῄσωσι, 14. Καὶ ἐγνώσθη 
αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία ἣν ἥμαρτον ἓν αὑτῃ. Καὶ προσ- 
ἀξει ἡ συναγωγἣ µόσχον &x βοῶν -- ἅμωμον : περὶ 
τῆς ἁμαρτίας. Καὶ προσάξει αὐτὸν παρὰ τὴν θύραν 
τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 15. Καὶ ἐπιθήσουσιν οἱ 
πρεσθύτεροι τῆς συναγωγῆς τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ 
τὴν χεφαλὴν τοῦ µόσχου ἔναντι Κυρίου, καὶ σφάξουσι 
τὸν µόσχον ἕναντι Κυρίου. 16. Καὶ εἰσοίσει ὁ ὑε- 

A7. ... αἵματος τοῦ µόσχου. Καὶ favet ἑπτάχις 
ἕναντι Κυρίου xac! ἐνώπιον τοῦ χαταπετάσµατος «ἲ- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON. 
naa? 9. 
Όσα novw5 5 2. 
ταν 
Nam 4 4. 
TO" 19 Ὢν 6 6. 
D" 1 1. 


non 


Ὅου ον 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


3. In ignorantia. 
9. Ad delictum populi. 


In peccatum. Pro peccato. 


YULGATA LATINA. 


9. Per ignorantiam. 
9. Delinquere faciens populum. 


3. Ἐν ἀγνοίᾳ. 
9. Eig πλημμέλησιν τοῦ aou. 


4. 
6. 


AQUILA. 


9. In ignorantia. 
9. Ad delictum ρορυῦ. 


4. Et afferet. 4. Adducet. | 4. 
6. Cum facicbus veli. 6. Contra velum. 6. 
7. Aromatum. 7. Thymiamatis gratissimi, T. 
Ascensionis. Holocausti. 

Ad fundamentum. In besim. 





MS LEVITICI CAP. IV. 


κο ἁγίου 5 18. Καὶ ἀπὺ τοῦ αἵματος ἐπιθήσει -1- ὁ 
ἱερεὺς » ἐπὶ τὰ χέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν θυµια- 
µάτων -- τῆς συνθέσεως $ ὅ ἔστιν ἑνώπιον Κυρίου, 
ὃ ἐστιν ἐπὶ τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. Καὶ τὸ πᾶν 
αἷμα ἐχχεεῖ πρὸς τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν 
χαρπωµάτων, τὸ ὃν πρὸς τῇ θύρᾳᾷ τῆς σχηνῆς τοῦ 
μαρτυρίου. 19. Καὶ τὸ «xdv ατέαρ αὐτοῦ περιελεῖ ἀπ' 
αὑτοῦ, xai ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. 20. Καὶ 
vods: τὸν µόσχο. . . . . ««. 


» 9 5$ ο . . 0X τῷ ο 
- ἐξλάσεται περὶ αὐτῶν T ἱερεὺς, χαὶ ἀφεθήσεται 
αὐτοῖς 4- ἡ ἁμαρτία * 91. Καὶ ἑξοίσουσιν τὸν µόσχον 
«- ὅλον $ ἔξω τῆς παρεμθολῆΏς. Καὶ χαταχαύσουσιν 
ὧν µόσχον, ὃν τρόπον χατέχαυσαν «bv µόσχον τὸν 
πρότερον’ ἁμαρτίας συναγωγῆς ἐστιν. 

22, Ἐὰν δὲ ὁ ἄρχων ἁμάρτῃ xaX ποιῄσῃ µίαν ἀπὸ 
πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ, fi οὐ 
πφιηθήσεται, ἀχουσίως, χαὶ πλημμεληθῇ. 25. Καὶ 
Ὀνωσθῇ αὐτῷ dj ἁμαρτία ἣν Ἴμαρτεν ἓν abt καὶ 

κά τὸ δῶρον αὐτοῦ yÍpapov. . . . . «« 

3L. . τοῦ ἰμάρωυ, α χαὶ σφάξουσιν αὐτὸν ἐν τόπῳ οὗ 
σράζουσιν τὰ ὁλοχαυτώματα ἐνώπιον Κυρίου. ἆἅμαρ- 
τίας ἐστιν' 25. Καὶ ἐπιθήσει ὁ ἱερεὺς ἀπὸ τοῦ αἵμα- 
τος τοῦ τῆς ἁμαρτίας τῷ δαχτύλῳ αὐτοῦ, καὶ -t- δώ- 
σει $ ἐπὶ τὰ χέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὀλοχαυ- 
τωµάτων, xal rdv τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐχχεεῖ παρὰ τὴν 
βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶν ὁλοχαυτωμάτων, 20. Καὶ 
πᾶν τὸ στἐαρ αὑτοῦ ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον, 
ὥσπερ τὸ στέαρ θυσίας σωτηρίον. Καὶ ἐξιλάσεται 
περί . . . «. e ο ο v ὁ ο ο ὁ ο on on 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


3. Ἐν ἀγνοίᾳ. 
$. 


9. ᾿Ἀχουσίως. 9. 
9. Τοῦ τὸν λαὸν ἁμαρτεῖν. $. 


546 


sanguine imponet -t- sacerdos , super cornua alta- 
ris thymiamatum -t- compositionis 5 quod est co- 
ram Domino, quod est in tabernaculo testimonii, 
Et omnem sanguinem effundet ad basim altaris ho- 
locaustorum, quod est apud ostium tabernaculi testi- 
monii. 19. Et omnem adipem auferet ejus ab eo, et 
offeret super altare. 20. Et faciet vitulum. . . . 
ει depropitiabit pro eis sacerdos et dimiltetur eig 
-t- peccatum ο 21. Et. efferent vitulum -t- totum ; 
exira castra. Et comburent vitulum, quemadmodum 
combusserunt vitulum priorem : peccati Synagegee 
est. 


22. Si autem princeps peccaverit, et fecerit unum 
de omnibus mandatis Domini Dei sui, quod non fiet, 
non sponte, et deliquerit, 25. Et innotuerit ei pec- 
catum, quod peccavit in eo, et offeret munus suum 
hirrum. . . . et] 9] os 9 5 » ὁ ο «ο 

24... hirci, et jugulabunt eum in loco, ubi jugulant 
holocautomata coram Domino : peccati est. 25. Et 
imponet sacerdos de sanguine, qui peccati est, di- 
gito suo, et -- dabit ? super cornua altaris holo- 
cautómatum : et omnem sanguinem ejus effun- 
det ad basim altaris holocautomatum : 26. Et om- 
nem adipem ejus offeret super altare, sicut adipem 
sacrificii salutaris. EL depropitiabit pro. . . «ο . 


8EOAOTIQN. 


Περὶ τῆς ἁμαρτίας. "AAAoc, elo 


εὖν ἁμαρτίαν. 


ᾱ, 4. Προσάξει. "AAAoc, προσοίσει. 


4. 
6. 6. Κατὰ τὸ καταπέτασµα. "Ad- — 6, 
Joc, σὺν τῷ προσώπῳ τοῦ χατα- 


πετάσµατος. 


Te 7. Tf; συνθέσεως. "AA.loc, τῶν 1. 


ἁἀρωμάτων. 


Τῶν ὁλοχαυτωμάτων. 


"AJ4Aoc, 


τῆς ὁλοχαυτώσεως. "AAJAoc, τῆς 


χαρπώσεως. 


Παρὰ τὴν βάσιν. 'AAAoc, ἐπὶ 


τὸν θεµέλιον. 
SYMMACIUS. 
2. In ignorantia. 


LXX INTERPRETES. 
2. Non sponte. 


TIIEODOTIO 


$. 9. Ut populus peccaret. 9. 
Pro peccato. Alivs, in peccatum. 

4. 4. Adducet. Alius, adferet. 4. 

6. 6. Ad velum. Alius,cum facie veli. 6. 

1. 7. Compositionis. Alius, aroma- — 7. 


tum. 


Holocaustorum. A/., oblationis 
holocausti. Alius, oblationis. 


Ad basin. Alius, ad funda- 


mentum. 





541 
TO EBPAIKON. 


num $ 


p 


aupn by 
a6pn 5v 


con 9 
cw 10 


vy d 
Ὃπ cya i$ 
πρι 44 
DINVPD 

wm 

119 nw 17 

48 


"rb 90 
nsum 


pn 21 
muxo 22 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. Peccati. 
Levabit. 
Intestinum. 
Super intestinum. 
9. Ilia. 


10. Pacificorum 
41. Et cum cruribus ejus. 


15. Et absconditum fuerit ver- 


bum. 
14. Congregatio. 
Ad peccatum. 


Et adducenut. 
17. Ad facies. 


18. 


Ad fundamentum. 
Ascensionis. 


90. suvenco. 
Peccati. 

21. Congregationis. 
22. In ignorantia. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPATKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι 


5. 


41. 


18. 


20. 


91. 


22. 

VULGATA LATINA. 
$. Pro peccato. — 
Auferet. 

Vitalia. 

Qua intrinsecus sunt. 
9. Ilia. 

10. Pacilicorum. 

41. Pedibus. 


15. Et per imperitiam. 


14. Vacat.* 
Pro peccato suo, 


Adducet. 
47. Contra. 


18. 


Juxta basim. 
Holocaustorum. 


20. De hoc vitulo. 
Vacat. 

91, Multitudinis. 

22. Per ignorantiam. 


. AKYAAZ. 
δ. 


17. 
18. 


22. Ἐν &yvolg. 
AQUILA 


18. 


29, 


91. 
22. In ignorantia. 





Tt] 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4T. 


18. 


91. 


99. Ἑν ἀγνοίᾳ. 
SYMMACHUS. 


1L 
18, 


20, 


91. 
23. In ignorantia. 


LEVITICI CAP. IV 
ο. 


Da 

Περιελεῖ. "AAAoc, ὑψώσει. 

Τὰ ἑνδόσθια. "AAtoc, τὴν xov 
λίαν. 

τῶν ἑνδοσθίων. " A.L1oc, τῆς xot- 
λίας. 

9. Μηρίων. "AAAoc, λαγόνων. 

40. Τοῦ σωτηρίου. "Aot , τῶν 
εἰρηνιχῶν. 

41. Tol; àx ίοις. "AA44oc 
tol ποσὶν αὐτὸ, i Él 

45. Καὶ λάθη βῆμα. "Addoc 
καὶ παροράθῃ πμ ' 

44. Ἡ συναγωγή. "AAJoc, ἢ 
ἐχχλησία. 

Περὶ τῆς ἁμαρτίας.’ AA4., ἐξιλα- 
σμόν. 


8. Τής ἁμαρτίας. "ΑἈλ1ος, τοῦ 
σμοῦ. 


Προσάξει. "Α.1ΐος, προσάξου- 
σιν. 

47. Κατενώπιον. "AdJdoc, κατὰ 
»ρόσωπον. 

48. Τῶν θυµιαμάτων.”Α.1.1., τῶν 
ἀρωμάτων. 

Πρὸς τὴν βάσιν. "A44., clc τὸν 
3r λιων ^ j 

Τῶν χαρπώσεων. "AAoc, ὅλο- 
χαυτώσεως. 

90. Tov µόσχον. "AA.toc, ὁ µό- 
σχος. 

Τῆς ἁμαρτίας. "A.L1oc, ἑξιλα- 
σμοῦ. 

91. Συναγωγῆς. "AA4oc, ἔχχλη- 
σίας. 

99. Απουσίως. 

LXX INTERPRETES 


8. Peccati. Alius, propitiationis. 
Auferet, Alius, levabit. 
Intestina. Alius, ventrem. 
Intestina. Alius, ventrem. 

9. Femora. Alíus, ilia. 

40. Salutaris. Alii; pacificorum 
J1. Extremitatibus. Alius, pe- 

dibus ejus. 


45. Etlatuerit verbum. Aliter, 
et neglectum fuerij verbüm. 


44. Synagoga. Al., Ecclesia. 

Pro peccato. Alims, propitia- 
tiouem. 

Adducet. Alius, adducent. 

47. In conspectu. Alius, ad fa- 
ciem 

48. Thymiamatum. Alius, aro- 
niatum., ) 

Ad basim. Al.,in fundamentum. 

Oblationum. Alius, oblationis 
holocaustorum. 

90. Vitulum. Alius, vitulus. 

Peccati. Alius, propitiationis. 

21. Synagogm. Al.. Ecclesiz. 

92. Non sponte. 


18. 


20. 


17. 
18. 


21. 


&EOAOTION 


THEODOTIO. 


550 


55 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. x58 
TO EBPAIKQN. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
n'en πο 25 95. 25. 
noon 51 51. 51. 
v2» 22 32. 59. 
' rz 5i 54. 54. 
nn 
an 5 33 35. 
NUT 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


95. Masculum integrum. 


95. Immaculatum, omissa voce, 95. 


masculum. 
51. Pacificorum. 91. Pacificorum. 91. 
$2. Agnum. 22. De pecoribus 32. 
34. Et accipiet. 94. Sumetque. $84 
Ascensionis. Hlolocausti. 
55. Agni. $5. Arietis. 99. 
Peccavit. Pro peccato. 


Notee οἱ varie lectiones ad cap. IV Levitici. 


Caput 1v. Levitici secundum versionem LXX In- 
terpretum, ut in Hezaplis erat, mutuarmur ex Col- 
berlino sz pe memorato num. $084. Sed aliquot in 
locis lacerum et in fine mutilum. 

V. 2. Ἆ., Σ., tv ἀγνοίχ. Sic. dux ολες Regias. 
edit. Romana soli Aquilae tribuit. Basiliensis vero, 
kv &vvola, tacito interpretum nomine. — rv» 0’, 


προσταγµάτων. Coisl. in marg. ἐντολῶν, et ibid., 
ubi LXX habent µόσχον ἐκ Bouy, in marg., µοσχό- 
ταυρον. 


. 9. "À., el; πλημμέλησιν τοῦ λαοῦ. Sic Euse- 
bius in Psalmos, p. $86. Basiliensis interpretem 
non indicat. 

Ibid. "AJ.1oc, εἰς τὴν ἁμαρτίαν. Sic Basiliensis, 
acito interprete, quem puto esse Àquilam. 


V. 6. "AJAJoc, σὺν τῷ προσώπῳ τοῦ καταπετά- 
σµατος. Sic Basiliensis sine interpretis nomine, 
quem puto Aquilam esse. 

V. 1. "Α.1.Λος, τῶν ἀρωμάτων, ex Basiliensi. Vo- 
eem C'"O2 ita vertit supra Aquila, Exod. xxx, 7; 
Symmachus, Exod. xxiv, 8, et Theodotio in utroque 

0CO. 

lbid. Has lectiones ex Basiliensi mutuamur, taci- 
tis interpretibus. 

V. 8. "A4Joc, ὑψώσει, forte Aquila, nam litte- 
ram c vestigio sequitur. Ex Basiliensi. - 

Ibid., duas lectiones sequentes, τὴν χοιλίαν et τη; 
κοιλίας affert Basiliensis, tacito interprete. 

V. 40. "AAAot, τῶν εἰρηνικῶν, c pacificorum ; » 
id est, A. S. et Th., ut sepe vidimus supra, quos 


V. 4. Προσοίσει. Ex Basiliensi. sequitur vulgatus interpres. Ex Basiliensi. — O', «o» 
CAPUT V LEVITICI. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
των 4 1. 1. 
κ! 
νο 3 9, 2. Ἑρπετοῦ. 
σον 4 4. 4. 
ποπ "ON "TI 5 5. 5. . 
won 5y 6 6. 6. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. - AQUILA. 
1. Adjurationis. 1. jurantis. l. 
Iniquitatem ejus. Iniquitatem suam. 
2. Reptilis. 2. Reptile. 2. Reptilis. 
4. Deliquit. 4. Delictum suum. 4. 
5. Et confessa fuerit quod pec- —— 5. Agat penitentiam pro pec 5 
cavit. cato. 
6. Super peccato suo. 6. Vacat. 6. 


35 LEV!TICI CAP. V. 
ZYMMAXOS. Q. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

25. 95. "λρσιν ἅμωμον. "Alitoc, — 323. 
περὶ ἁμαρτίας. 

st. $1. Zwtrnplov. "AAAot, τῶν εἰρη- — 51. 
νιχῶν. 

53. 54. Πρόδατον. "AJAoc, ἀμνόν. 5. 

5. $4. Καὶ λαδών. "Αλλος, καὶ )- — S4. 

ψεται. 
Τῆς ὁλοχαρπώσεως. "AJAoc, τῶν 

ὁλοχαυτωμάτων. 

$3. $5. ἩΠροδότου. "Addoc, τοῦ 53. 
ἀμνοῦ. 


Ἡμαρτε. Alius addit, Κνρίῳ. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 

35. 45. Masculum immaculatum. — 25. 

Alius, pro peccato. 
ΣΙ. 31. Salutaris. Alii, pacificorum. — 5t. 
5. 39. Ovem. Alius, agnum. 54. 
54. 54. Et accipiens. Α/., εἰ accipiet. — 34. 

Bolocautorum oblationis. Alius, 

holocautomatum. 

55. S5. Ovis. Alius, agni. 25. 


Peccavit, Alius addit, Domino. 
Notes et varie lectiones ad cap. IV Levitici. 


δωτηρίου. Coislin., marg., τῶν εἰρηνιχῶν, et τε- 
Αειότητος. vers. autem 26 et 35 ad marg., τελειώ- 
ξεως. 

V. 11. "AAAoc, τοῖς ποσὶν αὐτοῦ. Sic Bosiliensis, 
Ron nominato interprete, quem sequitur Hieronymus, 
seu vulgatus interpres. 

V. 15. €', παροράθῃ λόγον. Est altera lectio LXX 
Interpretum, quam observant et edit. Rom. et Regii 
codices. 

V. 14. "Αλλος, ἡ ἐχχλησία. Tta Basiliensis. Vo- 
cem στρ LXX Interpretes modo. συναγωγήν, modo 


ἐχχλησίαν vertunt. 
lbid. "A.L10c, προσάξουσιν. Ex Basiliensi. 
V. 15. 0', πρεσθύτεροι. Coislin., iu marg., σοφοί. 
V. 17. Ex Basiliensi. 
V. 18. O', τῶν θυµιαµάτων. "AJA4., τῶν δρωμά- 


των. Sic omnes codices mss., et editio Romans, 
Neutram vero lectionem babet Hebrzus. 

Ibid., εἰς τὸν 0epéXcov. Sic omnes codices et eci- 
tio Rom. 

lbid., ὁλοχαυτώσεως. Ex Basiliensi. 

V. 91. "AJJoc, ἐχχλησίας. lta Basiliensis. 

V. 935. "AJAAoc, περὶ ἁμαρτίας. Sic Basiliensis, 
Non est in Hebraeo. 

V. 94. O', ἁμαρτία ἑστίν. Coislin., ad warg., 
ἱλασμός ἐστιν, el v. 95. O', περὶ ἁμαρτίας. Coislin., 
ad marg.. εἷς ἱλασμόν. 

V. $1, $2. Ex Basiliensi, ut et sequentes, quarum 
plereque jam sipra. leguntur, 

V. $3. Post, ὁλοχαυτώματα LXX lmerpretum, qued 


respondet verbo πω Hebraici textus, Alius addit, 
ἐν τόπῳ ἁγίῳ , in loco sancto. 


CAPUT Y LEVITICI. 


ΣΥΜΜΑΧΟύΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΠΙΩΝ. 
1. 4. ὈΟρχισμοῦ. "Adloc, συνθή- — 14. 
x7. 
Τὸν ἁμαρτίαν. "AAAoc, τὸ ἀνό- 
μημα. 
3 Ἑρπιτοῦ. 2. Κτηνῶν 2. 
4. 4. ᾽Αμάρτῃ. "AAJloc, vànpge- — 4. 
5. T K A 0 ἁ 
. Κα ύσει τὴν 
«lav. JUPE Pecavofiot ἐφ' ὧν » 
ἡμαρτε. 
6, 6. Περὶ τῆς ἁμαρτίας. "AA.toc, 6. 
) λύτρον. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO 
i. 4. Jurationis. Alius, pacti. 1. 
Peceatum. Alius , iniquitatem. 
2. Pecorum, 3. 


2. Reptilis. 
4. 


4. Peccaverit. Alius, deliquerit. —— 4. 


5. 5. Et confitebitur peccatum. — 5. 
Alius, posnitentiam aget pro iis 
qua peccavit. 

5. 6. Pro peccato. Aliws, redem- — 6. 
ptionem. 


PaTROL. G9. XV. . 


18 


$55 | HEXAPLORUM οὐ: SUPERSUNT. 55A 


"TO EBPAIKON, TO EBPAIKON AKYAATI. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι, 
pos s 8. 
€" 
vu 10 10. 10. 
vun 14 4. 11. 
naN 
neam 413 12. 42. Αὐτήν. 
nno 1$ 15. 43. 
mwom oo Uyenoc ves 15 15. 69. 
naa 
wTpTopuai m'pu | 
wy 17 11. 4]. 
cu» 18 48. 18. 
DUX οὖν νι QUx 19 19. 19. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA 
8. Contorquebit. 8. Retorquebit. 8. 
Cervicis ejus. Ad pennulas. 
10. Juxta judicium. 10. Ut fieri solet. 10. 
41. Attigerit. 41. Quiverit offerre. M. 
Epha. Ephi. 
19. Et adducet eam. 12. Tradetque eam. 12. Eam. M 
45. Sicut munus. 13. In munere. 15. 


15. Anima cum pravaricata fue- 


15. Anima, si prevaricans e»- — 15. 


rit przevaricationem, el peccaverit remonias per errorem. 


in ignorantia. 


Siclorum in siclo sanctitatis. Duobus  aiclis juxta pondus 
sanctuarii. 
47. Perversitatem suam. 17. iniquitatem suam. 1". 


48. Ad delictum. 


19. Delictum illud delinquendo 
deliquit. 


18. Juxta mensuram :estimatio- — 18. 
nemque peccati. 
19. Quia per errorem deliquit. 19. 


Note et varie lectiones ad cap. V Levitiei. 


V. 4. "AJ4.Aoc, ἀνόμημα. Tta Basiliensis codex. 

V. 3. 'À., Σ., ἑρπετου. Ex Isychio, qui sic habet : 
« Vel quodlibet reptile, id est, quod super ventrem 
suum trahitur, que nihilominus Symmachus et 
Aquila reptilia ediderunt, LXX autem abominatto- 
nes.) Sic ille, qui non genera οἱ casus refert, ut 
exstabant in Hexaplis; sed ea ad seriem orationis 
suze accommodat, ut liquet, quemadmodum et alii 
Patres perszpe fecerunt. in hoc autem peccat, 
quod vocem Αδελυγμάτων, « abominationum , » qua 
in LXX legitur, putet respondere voci Symmachi 
et Aquilz ἑρπετοῦ, « reptilis, » sive Vw? Hebraico. 


Nam LXX hzc Hebraici textus verba. vw ram 
ΝΩΩ, sie exprimunt, ἡ τῶν θνησιµαίων κτηνῶν 
τῶν ἀκαθάρτων, « aut morticinorum pecorum im- 
mundorum.» Ubi per χτηνῶν exprimitur (*). 
. V. 4. "Addoc, πλεμμελήσῃ. Ex Basiliensi. — 
Q', πρὺ ὀφθαλμῶν. Coislin., ad marg., ἓς ὀφθαλ- 
py. 

V. 9. 0’, περὶ τῆς ἁμαρτίας, Coislin., ad marg., 
ἱλασμοῦ, et similiter v. 11. 

V. 10. "AAJoc, κατὰ τὴν κρίσιν, ὉΡΟΥΣ. Vide- 
tur autem Aquilz esse, qui litteram κατὰ πόδα se- 


*) In hoc nostro versu χτηνῶν LXX Interpretum .vespondet voci jm Heuraici textus ; VD auter« 
reipsa reddunt βδελυγµάτων. Textus vero Graecus aliquam passus est transpositionem, quau) auctor iu- 


prudenter non animadvertit, — DRAcH. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


12. Αὐτήν. 


4T. 
18. 


SYMMACRUS. 


LEVITICI CAP. V. 
0’. 


8. Καὶ ἀποχνίσει. "Α.ἱ1ος, &va- 
Ott, 

Σφονδύλονυ. "Ακ ος, τένοντος. 
40. Ὡς χαθήχει. "AJAAoc, χατὰ 


τὴν χρίσιν. 
141. Εὑρίσχῃ. "Alloc, xata- 
Món. 58 j 


Οἱφί. "A44oc, aátov. 

49. Καὶ οἴσει αὐτό. 

45. Ὡς θυσία σεµιδάλεως. "A4A- 
Joc, ὣς θυσία αἱνέσεως. 

45. Ἡ ἂν λάθῃ αὖτον λήθῃ, xoi 
ἁ ἀχουσίως. "AJlJoc, ἆἁδι- 
xn ση ἀδιχίαν, 7] &tv παραθῇ xa pá- 

σιν. 


Σίχλων, τῷ ab τῶν ἁγίων. 
"Α.λος, σταθμὸν, ἓν σταθμῷ 
ἁγίων. 

47. "Apapziav. "AdAoc, &vo- 
μίαν. 

18. Eig. πλημμέλειαν. "AA4oc, 
εἷς λύτρωσιν. 


19. Ἐπλημμέλησε γὰρ πληµµε- 


λείᾳ. "Α4λος. ἐπλημμέλησε γὰρ, 


πλημμελείᾳ πλημμέλησιν. 
LXX INTERPRETES. 


8. Et retorquebit. A/., refringet. 
Vertebrz. Alius, tendonis. 

10. Ut decet, Alius, juxta ju- 

dicium. 
11. Inveniat. Alius, apprehen- 
at. 

OEpbi. Aliws, sati. 

19. Et afferet illud. 

43. Ut. sacrificium simile. A/., 


vt sacrificiuin laudis. 


15. Quzcunque latuerit eum 
oblivione, et peccaverit non spon- 
te. Al., si injuste fecerit injusti- 
tiam, vel si transgressa fuerit 
transgressionem. 

Siclorum, siclo sanctorum. A/., 
pondus, in pondere sanctorum. 

17. Peccatum. Al., iniquitatem. 


18. In delictum. Al., in redem- 
ptionem. 

19. Deliquit «enim delicto. 
Alius, deliquit enim delinquendo 
delictum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


12. Eam. 


41. 
18. 


19. 


5538 


Note et varie lectiones ad cap. V Levitici. 


quitur. Ex Basiliensi. 

V. 41. Ex Basiliensi, 

V. 12. Ex eodem. Hic autem LXX αὐτό in neutro 
habent, quia referunt ad τὸ δέχατον, Α., S., Th., 
η feminino, quia σεμίδαλιν respiciunt. — O', ó1o- 
xavcapátuy.Coislin., in marg., προσφορῶν, vers. 13. 
0, àg' ἑνός, Coislin., in marg,, &g' ἑνί. Ibid. O', 
θυσία, ad marg., χάρπωµα. 

V. 49. O', σεµιδάλεως. Alius, αἰνέσεως. Neutrum 
exstat in Hebraeo. Ex Basiliensi. 

V. 45. "A4Aoc, ἁδιχήσῃ ἁἀδιχίαν, ἡ ἐὰν παραθῇ 
παράθασιν. Sic mss. omnes et editio Romana. 
Puto autem Aquilz esse. 

lbid. "Α.11ος, σταθμὸν. àv αταθμῷ ἁγίων. Sic duo 
mss. Regii et edit. Rom., Drusius legendum putat, 


σταθμῶν ἓν σταθμῷ, sed nullum exemplar sic ha- 
bet. — Coislin., in marg., σταθμῶν ἐν σταθμῷ 
ἁγίῳ, recte; alii omues mss., σταθμὸν ἓν σταθμῷφ 
ἁγίων, ubi jure suspicabatu* Drusius legendum esse 
σταθμῶν. Addo ἁγίῳ, etiam legendum esse ut ha- 
bet Coislinianus, non vero ἁγίων, ut alii. 

V. 17. "AAJoc, ἀνομίαν. Ha Basiliensis. 

V. 48. "AAJoc, εἰς λύτρωσιν. Sic omnes mss. Re- 
gii et editio Romana. Drusius legendum putat, εἰς 
πλημμέλειαν. Sed reclamant omnia exemplaria. Et 
alioquin hzc interpretatio si non litteram, Cw, 
sensum (amen respicit, esseque potest Symmachi. 

V. 49. "AJAoc, ἐἑπλημμέλησε γὰρ πλημμελείᾳ 
πλημμέλησιν. Sic editio Romana; videtur autem 
esse Aquile versio. ' 


559 


Bj 


TO EBPAIKON. 


nya 5wo n'ym 9 


Ur 
T που. 


ou 


τον τν puy 


(123 nWN 14 
DM ona 
Dow 12 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Prevaricata fuerit przvari- 


cationem in Dominum. 
Et mentitus fuerit. 
In positione manus. 


In rapina, 
Vi occupavit proximum suum. 


4. Usurpationem quam usurpa- 


vit. 
5. Delicti sui 


10. Indumento suo lini.' 
Et feminalia süo lini. 
Super carnem suam. 
Cinerem. 


Apud. 
11. Vestes suas. 


Vestes alias. 


12. P'acificocum. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT Vi LEVITICI. 


TG EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμμµασι. 


2 


10. 


12. 


VULGATA LATINA. 


2. Contempto Domino. 


Negaverit. 


Quod fidei ejus creditum fuerit, 


Vel vi aliquid extorserit. 
Aut calumniam fecerit. 


4. Qua per fraudem voluit obti- 


nere. 


5. Cui damnum intulerat. 
10, Tunica linea. 

Et feminalibus lineis. 
Deest. 

Favillam. 


Juxta 
41. Prioribus vestimentis. 


Aliis (se. vestimentis.) 


19. Pacificorum. 


56t 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἐσυκοφάντησε τὸν πλησίον αὐτοῦ. 
4. Συχοφαντίαν ἣν ἑσυχοράντη- 
σεν, 


D. 
10. 


— 44. 


12. 


AQUILA. 


Calumniatus — est 
suum. 


4. Sycophantiam qua calomnia- 


proximuin 


tus est. 


b. 
10. 


11. 





561 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Ἐσυχοφάντησε τὸν πλησίον αὐτοῦ. 

4. Συχοφαντίαν ἣν ἑσυχοφάντη- 
σεν. 

$. 


10. 


M. 


SYMMACHUS,, 


Calumniatus. est. proximum 
suuin. 


4. Sycophantiam qua calumnia- 
tus est. 


5. 
10. 


It. 


13. 


LEVITIC] CAP. VI. 


CAPUT VI LEVITICI, 
9'. 


9. Παριδὼν παρίδῃ τὰς ἐντολὰς 
Κυρίου. ᾿Α.1.Ίος, ἁδιχήσῃ ἀδίχημα 
εἰς τὸν Κύριον. 

Ψεύσηται "AAJoc , ἀρνήσηται. 

Περὶ χοινωνίας. "Α.1.1ος, Ev U£- 
ματι χειρός. "AAAoc, ἓν πιστώσει 
χειρός. 

Περὶ ἁρπαγῆς. "AAA., ἓν ἀναγ- 
χασμῳ. 

Ἠδίχησε τὸν πλησίον, 

4. ᾿Αδίχημα ὃ Ἠδίχησε. 


5. Eig ὃ ἐπλημμέλησε. ᾿Α.λ 1ος, 
εἰς λύτρωσιν. 

40. Χιτῶνα λινοῦν.’Α.1.Ίος, ἆπεν- 
δύτην λευχόν. "AJLloc , διπλοῦν. 

Πι ρισχελὲς λινοῦν. "AAAoc, σχέ- 
πας λευχάς. 

"Em τὸ σῶμα. "AA.loc, περὶ τὰς 
σάρχας. 

Καταχάρπωσιν. 
τητα. 

Ἐχόμενον. "AAdoc, ix πλα- 
γίου. 

41. Thy στολὴν αὐτοῦ. 'Α ος, 
τὰ φάρεα. 

Στολὴν ἄλλην. 'AAAoc, Φφάρεα 
ἕτερα. 

12. Too Σωτηρίου. "AAJoc, 'si- 
ρηνιχῶν, 


"Alloc, T 


LXX INTERPRETES. 


3. Despiciens 'despexerit man-. 
data Domini. Alius, injuste. fece-. 


rit injustitiam in Dominum. 


Mentitus fuerit. Alius, negave- 


rit. 

De societate. Alius, in positio- 
ne manus. Alius, in probatione 
manus. 


De rapina. Alius, in coactione.. 
Ipjuriam fecit proximo. . 


4. Injustitiam quam injuste fe- 
cit. 


5. In quod deliquit. Alius, in 
redemptionem. 


10. Tunicam lineum. Alius, su- 
perindumento albo. Alius, duplici. 


Feminale lineum. Alius , operi- 
menta alla. 


Super corpus. Alius, circum 
carnes 8ua8. 


Catacarposin. A(ius, pinguedi- 
nem. 

Juxta. Alius, e latere. 

11. Stolam suam. Aliss, indu- 
menta. 

Stolam aliam. Alius, vestimen- 
ta alia. 

42. Salutaris. Aliws, pacifico- 
rum. 


562 
8EOAOTIÓN. 
2. 
Ἐσυχοφάντησε τὴν πλησίον αὐτοῦ. 
4. Συχοφαντίαν ἣν ἐσυχοφάντη- 
σεν. 
δ. 
10. 
H. 
13. 
THEODOTIO. 
2. 


Calumniatus est proximum 
suum. 


4. Sycoplantiam qua calomnia- 
tus est. 


9. 
10. . 


H. 


4. 


$65 
TO EBPAIKON. 


ann 14 
nnaon 15 


"UND 17 
vp 18 


"ON 20 
"Ln umm 


nia" 21 
ΣΠ 

Dn5 mu» 
nuo 99 
πα ο ο 95 


mmn 555 
ναι 95 
ΝΟΠΩΙ 26 


"eu pum 28 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
14. Admovere. 

15. Munus. 

11. Ex ignitionibus. 


48. Sanctificabitur. 


20. Epha. 
Munus juge. 


21. Frictam. 
Coctiones. 

Munus buccellarum, 
22. Unctus. 

35. Omue munus, 


* Totun erit. 
25. Peccati. 
30. Qui expians. 


48. Et tergetur et inundabitur. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
44. 414. 
13. 45. 
17. 11. 
ό 
48. 18. 
90. 20. 
91. 21. Ζεστήν. 
Αῶρον φωμόν. 
223. 23. 
95. 25. 
[ Ολόχληρον ἔσται.] 
35. 95. 
26. 
38. 38. 
YULGATA LATINA. AQUILA. 
14. Offerent. 44. 
15. Vacat. 45. 
17. incensum. 17. 
18. Sauctiflcabitur. 18. 
20. Ephi. 90. 


Sacrificio sempiterno. 


21. Calidam. 

Deest. 

Offeret autem eam calidam. 
92. Vacat. 

$25. Omne sacrificium. 


Igne consumetur. 
25. Pro peccato. 
26. Qui offert. 


28. Defricabitur et lavabitur. 


91. Fervidam. 


Donum frustulum. 
99. 
95. 


Integrum erit. 
25. 
20. 


38, 


Nota et varie lectiones ad cap. Vl Levitici. 


.(Q) V. 2. -AJ4Joc, ἁδικήσῃ ἀδίχημα. Sic Basi- 
liensis, tacito interprete, quem 


ulo esse Áqui- 


primus ; secundus vero ex editione Romana, et ex 
duabus Regiis Catenis. 





Jam. Vid. supra , Levit. v, 45. — Coislin. in marg. 
Q', φεύσηται. "À., ἀρνήσηται, quam lectionem sine 
interpretis nomine habet Basiliensis, Vers. autem 5, 
ubi LXX. ἐλεγχθῇ, Coislin. ad marg., ὠφληθῇ. 

Ibid. "AJ.10c, &pvfjanzac. Ita Basiliensis, sine no- 


nine interpretis, quem sequitur Vulgata. 

lbid. ᾿Α.ὶ Ίος, ἓν θέµατι χειρός. Hic videtur Aquila 
esse, qui litteram sequitur. "Αλλος, &y πιστώσει 
χειρός. Hic putatur esse Symmachus. Ex Basiliensi 


lbid. Ἐν ἀναγχασμῷ. Sic unus Regius et edit. 
Hom., non indicato interpretis nomine, 

Jbid. 'A., Σ., Θ., ἐσυκοφάντησεν. Sic duo Regii 
codices et editio Rom. ]n hunc locum lsychius. 
« Ceteri interpretes, Aquila, Theodotio et Symma- 
chus, ubi dixerunt LXX, Si nocuit aliquid proximum 
suum, isti verterunt , Si calumniatus est aliquid. » 

V. 4. Ἂ., Σ.,Θ., συχοφαντίαν. Ita Basiliensis ct 
editio Romana. 


(*) Sciendum cel. restauratorem Hezaplorum divisionem sequi, hic et ubique , non Bibliorum Ilebraico- 
"um, sed Yulgatie seu Latine seu Grac: quod semel monuisse sufficiat. Ώλλομ. 


565 LEVITICI CAP. VI. 566 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΚΟΔΟΤΙΩΝ. 
44. . 44. Ἡροσάξουσιν. "AA.toc, προ- — 14. 
οἴσουσιν. 
15. (n 45. 8uclag. "A4Adoc, xapmb- 15. 
σεως. 
. ZEN 47. Tov xa άτων Κυρίου. — 1T7T- 
π $00 S oe EOT "A4 Aoc, τοῦ m póc µου. ρ 
18. LR 48. Αγιασθήσεται. "AJ Joc, uo- — 18. 
oe λννθῄσεται. 
90. 90. Οἱφί. “ΆἈ.1.Ίος, σάτου. 30. 
Εἰς θυσίαν διαπαντός. "Aoc, 
χαρπώµατος διηνεχεῦς. 
91, Πεπλατυμένην. 91. Πεφυραμένην. 21. 
Ἐλιχτά. "A4A40c, ἐρειχτά. 
θυσίαν ἐχ χλασμάτων. ..— Δῶρον κλασμάτων. 
22. $2. Χριστός. "Α.1ος, ἀλειφθεί, — 22. 
35. Φ5. Πᾶσα θυσία. ᾽Α.13ος, πᾶν — 23. 


μάννα. 


"Ολόκαντος ἔσται. 


95. ᾽Αμαρτίας. 95. ᾿Αμαρτίας. 25. ᾽Αμαρτίας. 
26. L 26. 'O&vag£pov." A.J1oc, 6 ἱλά- — 26. [ Ἱλασχόμενος.] 

ων. 
98. 98. Ἐχτρίψει αὐτὸ xal bxx)0- —— 98. 

cei. "AAAoc, σμυχθήσεται, xat βα- 

πτισθήσεται. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIQ. 

4i. 44. Adducent. Alius, offerent. 14, 
15. 45. Sacriticii. Alius , oblationis. 45. 
17. 47. Ab hostiis Domini. Alius, M. 

sb igne meo. 
18. 18. Senctificabitur. Alius, pol- — 18. 

| luetur. 
20. Li 20. OEphi. Alius, sati. 40. 
" in sacrificium semper. Alius, 

eblatione perpetua. 

9j. Dilatatam. 91. Conspersam. 91. 


Circumvoluta. Alius, fresa. 


Sacrificium de fragmentis. 


Donum fragmentorum. 


99. 99. Unctus. Alius, id. alio rerbo. 39. 
95. 95. Omne sacrificium. Alius, «5. 


omne manna. 


95. Peccati. 


Holocaustum erit. 


25. Peccati. 95. Peccati. - 
25. 26. Qui offert. Alius, qui ex- — 26. Expians, 
piat. 
93. 98. Defricabit illud, et diluet. 98. 
Alius, et tergetur et inundabitur. . - 


Nota et varie lectiones ad cap. VI Levitici. 


V. 40. "AAAoc, διπλοῦν. Ex Basiliensi. Sic vocem 
Τὰ solet vertere interpres quidam, qui nuspiam no- 
minatur. Víd. infra cap. xvi, passim. 

Ibid. "AJ4oc, περὶ τὰς σάρχας. Sie Basiliensis , 
non indicans interpretem, qui videtur esse Aquila. 

Ibid. Ubi LXX τὸ σῶμα, Coislin. ia margine, τὴν 
σάρχα. 

lbid. "AJA4oc, πιότητα. Ex Basiliensi. — 0', τὴν 
χαταχάρπωσιν. Coislin. ad marg., πιότητα. Addit 
postea Coislin. τὴν σποδόν, ut supra. 


V. 19. "AAJor, εἰρηνιχῶν. Ex. Basiliensi. Sie 


semper tres interpretes, quos sequitur Vulgata. —. 
0’. τοῦ σωτηρίου. Coislin. in marg., τῶν εἰρηνιχῶν, 


€t ibid., τῶν τελειώσεων, ut supra., 
V. 11. "Α.11ος, προσοίσουσιν. Sic quidam mss. 


V. 46. 52v, 0’, ἔδεται. Coislin. in marg., βρώσε- 
ται. 

V. 17. Τοῦ πυρός pov. Ex Basiliensi. Vioetur 
ompino Aquile esse.— Ο’, ὥσπερ τὸ τῆς ἁμαρτίας. 
Coislin, ad marg., ὡς ἱλασμὸς xai ὡς λύτρωσις 

V. 18. "Αίος, µολυνθήσεται. Hane lectionem 
mutuamur ex loco Origenis in Catenis Regiis mss., 
ubi sic legitur : Τινὲς τὸ, ἁγιασθήσεται, poAvyOd- 
cstal φασιν, οὗ διὰ τὴν θυσίαν οἶμα:ι, ἀλλὰ διὰ τὸ 
τολμηρὸν τοῦ ἁπτομένου. Αγγαῖος γάρ φησιν, Oc ἂν 
ἄγηται, µιανθήσεται. Yd est : « Quidam illud, san- 
ctificabitur ;. sic exprimunt, polluetur. Non propter 
sacrificium, ut arbitror, sed propter audaciam tan- 
gentis. Agg:us enim ait: Quicunque tetigerit, pol- 

uetur, ) — O', χαρπωµάτων. Coislin. in. margine, 


561 


προσφορῶν. 

ον νυν ,ζεστήν, Σ., πεπλατυµένην. Ex Basi- 
liensi et ex Hesychio, qui sic habet : « Addidit au- 
tem et, conspersam, quod LXX sic ediderunt, 
conspersam offeret eam buccellas, sacrificium boni 
odoris Domino; odorem conspersam eamdem di- 
centes , buccellas. Et buccellas quidem dixisse in- 
telliguntur, utpote multipliciter procedentem, pro- 
pter passiones, per partes provenientes : Conspersam 
autem, utpote in unum collectam, unde pro buccel- 
lis Symmachus, dilatatam, edidit : quadam autem 


TO EBPAIKON. 
σοι sr n6 cwn 5 


ἍΤρΤΤΕ 


po 4 
o» 6 
Ὃν 8 


Amp 
|, Uy29 


ποπησα 
Ywrwo uw 10 


p'obun ms 14 
mr» 19 
mo nin 


ΠΣΥΟ nx" 
ycn orb noy 15 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


δ. Caudam et adipem ορετίθη- 


tem intestinum. 


4. Hia. 

6. Comedet. 
8. Viri. 
Accedere fecit. 
9. Quod fiet. 
In sartagine. 


10. Vir secundum fratrem suum. 


41. Sacriüicii pacificorum. 
12. Super confessione. 


Placentas infermeentatas. 


Similam irictam. 


45. Super placentis panis fer- 


meutali. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 565 
| &yslypa ga, ἑλικτά habent, id est complexa, quia in- 


vicem sibi cohaerent passiones Domini. » Hactenus 
]sychius, qui existimat vocem ówccellas, id est 
ἑλικτά, ut legitur in textu Greco LXX Interpretum, 
respondere voci Synimachi, πεπλατυµένην sed 
perperam, ut cum ipsa ratio, tum Basiliensis codez 
commonsirant : nain ad vocem, πεφυραμένην, qua 
LXX vocem Hebream roam exprimunt , Basilien- 
sis applicat versionem Aquilze ζεστήν, εἰ Symma- 
chi, πεπλατυμένην. Vox autem sequens Hebraiea in 
plurali numero posita 1191, pluraliter effertur a 


LEVITICI. 


CAPUT VII 
TO EBPAIKON AKYAAZ. 

Ἑλληνινοῖς γράµµασι. 
δ. δ. 
k 4. 
6. 6. 
8. Vacat. 8. 
9. 9. 
10. 10. 
41. 11. 
13. 12. 

Σεμίδαλιν ζεστην. 

15. 15. 

VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Caudam et adipem, qui ope- — 5. 

nt vitalia. 
4. Mia. 4. 
6. Vescetur bis carnibus 6. 
8. Vacat. 8. 
Offert. 
9. Coquitdr. 9. 
In clibano. 
10. Mensura zqua per singulos  . 40. 
dividetur. 

11. Hostize pacificorum. A. 
12. Pro gratiarum actione. 12. 
Panes absque fermento. 
Coctamque similam. Simjlam fervidam, 


45. Panes quoque fermentatos. —— 135. 











569 


LXX Interpretibus, Ej:x:&, quod Isychius, &uccel- 

las, alii, circumvoluta, vertunt. —Coislin. 'A., ὥρον 

φωμόν. 0’, θυσίαν Ex χλασμάτων. Θ., δῶρον χλα- 
των 


Cua tuy. 

"bid. "Aoc, ἐρεικτά, vel, ἐριχτά. Ex edit. Rom. 
Videtur varia lectio esse LXX Interpretum. 

Vulg. offeret autem eam calidam. Hxc non cla- 
re referuntur ad voces Hebraicas. 

V. 92. 0’, ὅταν ἐπιτελεσθήσετας, Coislin. in marg., 


Ci ἐπιτεθήσεται. 
Y. 25. "AAA., πᾶν μάννα. Sic Basiliensis. Vide- 


11. 
i2. 


15. 


15. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


LEVITICI CAP. VII. 


pressimus. 


CAPUT VII LEVITICI. 
- 0. 


9. Τὴν ὁσφὺν χαὶ πᾶν τὸ στέαρ 
4b χαταχαλύπτον τὰ ἑνδόσθια. Οἱ 
λοιποὶ, τὸ χέρχιον [xai τὸ στέαρ] 
τὸ ταταχαλύπτον τὴν χοιλίαν. 

4. Μηρίων. "Α.ὶ.Ίος, λαγόνων. 

6. Ἔδεται. "Α.ῑ.λος, βρωθήσεται. 

8. ᾽Ανθρώπον. "AJAoc , ἀνδρός. 

Προσφέρει. "A440c, φέρει. "AA- 
Joc, προσάχει. 

9. Ποιηθήσεται. "AAA4oc, πεφθή- 
σεται 

Ἐπ' ἐσχάρας. ᾿Α. λος, χανυστή. 

10. Τὸ ἴσον. "AAAoc , ἀνλρ ὡς 
ἀδελφῷ αὐτοῦ. 

44. θυσίας σωτηρίου. "A44ot , 
θυσίας τῶν slpnvtxuv. 

49, περὶ αἱνέσεως. "AAAot, ἐπὶ 
εὐχαριστίας 

"Αρτους ἐκ σεµιδάλεως. ᾿Α.ξίος, 
ἄρτους ἀνύμους ix σεµιδάλεως. 
"AAAoc, χολλυρίδας. ᾿Α.λ ος, κολ- 
λύρας. 

Σεμίδαλιν πεφυραμένην. 

16. Ἐπ᾽ ἄρτοις ζυμιταῖς. "AA- 
Joc, ἁπὶ χολλύρων ἄρτων. 


LXX INTERPRETES. 


$. Lumbum et omnei adipem 
operientem — intestina, — Heliqui,, 
caudam [et adipem| qui operit 
ventrem, 

4. Femora. Alius, ilia. 

6. Edet. Alius, manducabit. 

8. Hominis. Alius, viri. 

Offert. Alius, fert. Alius, adducit. 

9. Fiet. Alius, coquetur. 

Super craticulam. Alius , com- 
bustum sacrificium. 

10. AEquale. Alius, vir ut fratri 
$00. 

14. Sacrificii salutaris. Alii, 
sacrificii pacificorum. 

19. Pro laudatione. Alii, super 
gratiarum actione. 


Panes ex simila. Alius, panes, 


azymos ex simila. Alius, collyri- 
das, Alius, collyras. 


Similam conspersam. 


43. Super panes fermentatos. 
Alius, super collyris panum. 


tur autem Theodotionis esse. 
Ibid. 'A., ὁλόχληρον ἔσται. Uncinis inclusimus, 
utpote ex Latino Isychii efformatum, qui ait Aqui- 
lam vertisse, inlegruim erit. —0', πᾶσα θυσία. Coislin. 
in mand πᾶν μαναά. Ibid., ἀνάθεμα. 
V. 95. Ex Isychio. — O', ἁμαρτίας. Coislin. in 
marg., ἱλασμοῦ , ut frequenter supra. 
V. 26. Theodotionis lectionem , ἱλασχόμενος, un- 
cinis inclusam ex Latina lsychii, expiams, ez- 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


16. 


THEUDOTIO. 


15. 


610 


5" 


HEXAPLORUM οὗ; SUPERSUNT. 5n 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. . 
TO 
ΤΟΠ 14 11. 44. 
. rr y? 18 18. 18. 
mm un Nr . Ἀπόδλητον. 
a" 20 20. mE 29. 
muw 925 25. mE 25. Πύῤῥον, 
"UN DN 30 9U. $0. 
OST) "DN man 
nnam somrmnW 3 9J. 91. 
pv nw 532 22. 22. 
mm '"Ow2 355 95. 95. 
TIU 356 36. | 36. 
paw 57 31. 51. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
Pacificorum suorum. Pro pacificis. 
14. Oblationem. 14. Offeretur Domino. . 44. 
i 
18. Non acceptus erit. 48. Irrita fiet oblatio. | 48. 
Corruptum erit. Nec proderit offerenti. Abjectum erit. 


20. Paciflcorum. 
25. Ignitiunem. 


20. Pacificorum. 20. 
95. Incensum. 


95. Ignitum. 


90. Ignitiones. 50. Vacat. 90. 
Ad elevandum ipsum elevatio- — Oblata Domino  consecrave- 
nem. rit. 

.91. Adipem super altare. 351. Adipem super altare." $1. 
52. Et armum. 32. Armus quoque. 22. 
$5. De ignitionibus Dei. $5. In ezremoniis Domini. — o5. 
96. Uugendo ipsum. 96. Vacat. 96. 
91. Pacificoruin. 57. Pacilicorum, 91. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Levitivi. 


V. 4. GUN 0’ πλημμελείας. Coislin. in marg., 
. λυτρώσεως, et similiter v. 5 et v. 29, 

V. 5. Οἱ Aouxol, τὸ χέρχιον, τὸ χαταχαλύπτον τὴν 
Χοιλίαν. Sie mss. duo Regii et Basiliensis, qui 
po:tremus tantum habet, αἱ Aouxol, τὸ χέρχιον. Alii 
pleniorem locum habent, ut supra ; sed ipsum haud 
d.bie mutilum : nam legendum, τὸ χέρχιον xat τὸ 
στέαρ τὸ χαταχκαλύπτον. 

V. 6. "Aoc, βρωθῄσεται. Sic Basiliensis, H:ec 
autem vox videtur active sumi. 

V. 7I. ὪἩ δι UN [23 0’, ὁ ἱερεὺς ὅστις ἐξιλά- 
σεται. Coislin., τοῦ ἱερέως τοῦ ἱλάζοντος αὐτὸ, αὐτοῦ 
ἔσται, nmm 35 

V. 8. "AA4., ἀνδρός. Ex Basiliensi. 


lbid. "AJ4oc, φέρει. "AJoc, προσάχει, Ex eodem 
Basiliensi. 


V. 9.*A44., πεφθήσεται. Ex Basiliensi.— O', ποιη 
θήσεται ἐπ᾽ ἐσχ., Coislin. in marg., πεφθήσεται &v- 
ἐσχ., et ibid. 8., χαυστή. Vide suo loco, vers. 10. 
O', θυσία. Coislin. in marg., χάρπωσις. Ibid. O', yh 
ἀναπεποιημένη. Coislin. in marg., ξηρά. 

Ibid. "A4A4oc, χανστή. Supple, θνσία. Ex Basi- 
liensi. 

V. 10. "A4A., &vhp ὡς ἀδελφῷ αὐτοῦ, "TIN U'. 
Videtur omnino Aquilx esse. Ex Basiliensi. 

V. 41. Ex Basiliensi, ut alibi passim. 

V. 12. "Α.11., ἐπὶ εὐχαριστίας. In edit. Rom. le- 
gitur περὶ εὐχαριστίας, sed prestat lectio Basi 
liensis, meliusque quadrat cum Hebreo mr. 
Videtur autem esse Aqyile, qui psalmo cvi, 22, 
eamdem vocem vertit, εὐχαριστίας. Hinc nomen 
Juda, εὐχαριστίαν interpretatur Joseph. Antiqxit. 





LEV;TICI CAP. VII. 


$74 


D7$ 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 
Σωτηρίου, "Addoc εἰρηνικῶν. 

44$ 44. "Agalpega. Zyó.uov, ἀφό- 9. 
ριαµα, ἑπίθεμα, χαρπώµατα. 

18. 18. Οὐ δεχθἠσεται. "AJ.toc, οὐχ — 18. 
εὐδοχήσει. 

Ἀπόθλητον. Μίαόμά koci. Φεγγὼλ ἴἔσιαι. 

90. 20. Too «Σωτηρίου. 'Α..οι, τῶν 390. ' 
εἰρηνιχων 

$5. 25. Κάρπωμα. 35. Πύῤῥον. 

50, 50. Καρπώματα. "Α.1.οι, τύῤῥα. — $0. 

Ὥστε επιτιθέναι δόμα. "AJ- 

Joc, εἰς τὸ ἀφορίσαι αὐτὰ ἀφαί- 
ρεμα. 

9. 21. Τὸ στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστη- ο. 
lov. ᾿Α.τντος un στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ 
στηθυνίου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον- 

$2. 52. Τὸν βραχίονα. "A-Aoc, τὴν — 92. 
xvijunv. . 

95. 99. ᾿Απὸ τῶν χαρπωµάτων τοῦ — 35. 
Κυρίου. "AJAlot, τοῦ πυρὸς θεου. 

5. 56. Ἔχρισεν. "AAJAoc, Ἠλειφεν. — 96. 

$1 $7. Τοῦ σωτηρίου. "Α.Ίοι, τῶν — 91. 
ειρηνικῶν. 

SYMMACRUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
Salutaris. Alii, pacificorum. 

M. 14. Demptionem. Scholium, se- — 14. 
parationem , impositionem, fru- 
ctuum oblationes. 

18. Abtectum erit. 18. Non erit acceptum. Alius, 18. 


non placebit. 
Inquinatio est. 


Phengol erit. 


29. , 90. Salutaris. Alii, pacificorum. 30. 
33. Q5. Hostiam. 25. Ignitum. 
30. 30. Hostias. Alii, ignita. 30. 
Ut imponatur donum. Alius, 
ad separanda ipsa separationem. 
3l 31. Adipem superaltare. Alius, — 31. 
! adipem, qui super pectusculum 
est super altare. 

323. $92. Brachium. Alius, femur. 92. 
95. $5. Ab hostiis Domini. Alij, — 55. 
ignis Dei. 

90. $6. Uuxit. Alius, id. alio verbo. — 36. 
9l. $7. Salutaris. Alii, pacificorum. — 57. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Levitici. 


Jud, lib. 1 , 


cap. 19; Hieron. lib. Quest. Hebr. 


collyridam conspersam oleo. /Elius Anton, Nebris- 


« À confessione confessoris, id est Jude , nomen 
est dictum. Verumtamen hic confessio pro gratia- 
rum actione , seu pro laude accipitur, ut frequen- 
ler in Psalmis et in Evangelio. » Hzc adnotavit 
Drusius. 

. lbid. “Αρτους ἀζύμους &x σεµιδάλεως.’Α.11., χολ- 
λυρίδας. "A.L1., χολλύρας. Priores duas ex editioue 
lomana mutuamur; postremam ex Basiliensi. In 
lunc locum bzc habet Drusius. « A χολλύρα dimi- 
netivum est, κολλνβίς unde, χολλυρίδες Il Samuel 
xni, 6, 225 *rw2 δύο χολλυρίδας ; et I1 Samuel vi, 
or rüm χολλυρίδα ἄρτου, cour idem panis. Hiero- 
nymus hic vertit panes, ut LXX, ἄρτους; sed mox, 


oca mota rmn idem, collyriaas olei admistione 
tomspersas. Similiter cap. vin, 16, 1ου em nn 


sensis male, collycidam, reponit. Collyrid:e men- 
tionem facit et Ambrosius epist. ad Vercellenses : 
« Elias, quem Dorminus erudiebat ad profectionem 
virtutis, ad caput suum collyridam et vas aqua 
reperit. » Pro quo 1 Reg. xix, 6, c'by3 ray. Est 
autem ;11y panis subcinericius. Augustinus De Ge- - 
nesi ad lilteram : « pro uno pace subcinericio , 
quem alio nomine χολλύραν vocant. » — O', &p- 
τους ἐχ σεµιδ. Coislin. ad marg., ἐπὶ χολλυρῶν ἄρ- 
των ἀζυμιτῶν, qui utpote erasa, dubia sunt. 


Ibid. 'A., σεμίδαλιν ζεστήν. Alii mss. legunt 
ξεστήν. Jam supra vidimus, cap. v1, 21, Aquilam 
n23*0 vertisse ζεστήν. 

: V. 10. "AAA., ἐπὶ χολλύρων ἅρτων, ex Basiliensi. 
—(Y νὰ δῶρα. Coislin. in marg., ci ἴοια., εἰρηνικὸν 


575 


αὐτοῦ, que referenda ad extremam versiculi vo- 
cem TOv. 
Ibid. "AA44., εἰρηνικῶν. Ita. Basiliensis de more. 


V. 14. Has omnes lectiones praxfert scholion 
quoddam in mss. nostris et in edit. Rom., quod 
sic habet : Ταντόν ἔστιν ἀφαίρεμα xal ἀφόρισμα, 
καὶ ἐπίθεμα, xai χαρπώµατα, ἀπὸ τῶν θυσιῶν ἀφο- 
ῥριζόµενα Bep, ἅπερ γίνεται µέρη τοῦ ἱερέως. ld est : 
c ldipsum est, demptio, separatio, impositio et fru- 
ctuum oblationes, qua ab hostiis Deo separantur, 
et sunt sacerdotis partes. » Qua lectiones ex variis 
interpretibus sumpta sunt. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. δν 


V. 15. Ο’, δωρεῖται. Coislin. in marg., προσφέρει, 

V. 16. 0’, εὐχή. Coislin. in marg., Ext ὄρχῳ. 

V. 18. 'À. Σ., ἀπόθλητον, 8., φεγγὼλ ἔσται. Editio 
Romana omissa, À., S. interpretatione, T heodotio- 
nis versionem sie effert, φόγγους δέεται͵, splendore 
indiget. Drusius tali interpretatione stupefactus er 
clamat : « Quid vidit interpres ille , cum ita verte- 
ret? » Non animadvertit scilicet interpretationem 


illam TTheodotionis, non hsc verba Hebraica 
aum spectare, ut putat ipse, sed mox sequentia 


mm . Ubi vocem cum non intelligeret 
Theodotlon, uti solet Gracis litteris expressit 


CAPUT VIII LEVITICI. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


πρη 5 


Όνωττν 7 t. 
TDONITTIN 
T2341 avra 
8  & 
ο στ νι Ὀ Τη 


npn 9 Τὸ Σαµαρ. ἐπὶ — 9. 
τῆς χιδάρεως πῄλια. 
Ῥώωπγτν moon 10 10. 
Όην τὴ Ὢ- τον 
ΠΑΟ von wm i M. 
raro 15 15. 
Nom" 15 Τὸ Zagap. καὶ ἰλά- — 15. 
τευσε. 
αρ} 16 16. 
ην πμ 17 11. 


"Uu 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


VULGATA LATINX, 


AKYAAZ. 

9. 

1. Τὸ ἔνδυμα. 

Τὸ ἐπένδυμα. 

Ἑν τῷ διαζώσματι τοῦ ἔπιν- 

δύµατος. 

8. 
Τοὺς φωτισμοὺς χαὶ τὰς τελειώ- 
L σεις. 

9. 


10. Καὶ füeujev σὺν τὴν σχηνἠν, 
χαὶ σὺν πάντα τὰ tv Do. xal 
ἡγίασεν αὐτά' 

41. Καὶ ἑῤῥάντισεν ἐξ αὐτὸ 
εἰς τὸ θυσιαστήριο». 


45. Ὑποδύτας. 





5. Congrega. 

Ἰ. Pallium. 
Superhumerale. 

ln artificio superhumeralis. 


8. Pectorale. 
Urim et thummim. 


9. Et cidarim. Samar., super 


cidarim pileos. 


10. Et unxit tabernaculum et 
omuia qua in illo : et sanctificavit ]u 


tare. 
45. Tunicas. 


15. Et expiavit. Samar., et pro- 


pitiavit. 
16. Super intestinum. 


17. Et pellem ejus. 


 Combussit. 


41. Et aspersit ex illo super al- 


9. Congregabis. 

7. Tunica hyacinthina. 
Humerale. 

Et desuper humerale. 


8. Rationali. 
In quo erat doctrina et veritas. 
9. Cidari quoque texit caput. 


10 et 11. Quo linivit tabernacu- 


m cum omni supellectili sua. 
Cumque sanctilcans aspersisset 
altare. 


15. Tunicis lineis 
15. Quo expiato. 


16. Super vitalia. 
17. Cum pelle. 


Cremans. 


15. 

16. 

17. 

Ἐνέπρησεν. 
AQUILA. 

δ. 

1. Indumentum. 

Superindumentum. 


In cinctura superindumenti. 


8. 
Hluminationes et perfectiones. 
9. 


10. Et unxit tabernaculum et 


omnia qua in eo, et sancliticavit 
ea: 


11. Et aspersit ex eo in altare. 


45. Subuculas. 
45. 


16. 
17. 
Incendit. 


511 LEVITICI CAP. VII, 518 


τὺ θυσιαστῄριον. Sic paraphrastice interpres qu dam: 
V. 52 d τὴν xvluny. Ex Basiliensi. « 
V. 55. Coislin. Ο’. βραχίων, in marg., χνήµη. 
Versuum 35 et 97 lectiones ex Basiliensi passim 
habentur supra. 
V. $5. Coislin. Ο’, χρίσις, in margine, f, µεγα- 


φεγγώλ, quam imperiti librarii non intelligentes, 
mutaverunt in φέγχους δέεται. Veram lectionem ex 
Basiliensi mutuamur.— Coislin. in inarg., Α., &nó- 
(Arxov. 8., φεγγούλ. Οἱ Aouxol , ἄργον, et postea, 
ἐν ἄλλοις βιθλίοις ἀπόδολον εὗρον, 6 μέντοι, 8., φησὶ 
φεγγοὺλ ἔσται, ὁ δὲ, 'A,, ἀπόθλητον. 


Versuum 90, 25 et 30 interpretationes jam szepius 
repetitz, ex Basiliensi prodeunt.—V. 24. 0’, 
λώτων. Coislin. in marg., ἀπεῤῥιμμένον, et v. 29. 
0, σωτηρίου, in marg., τελειώσεως.----ὓ. 90. O', xap- 


πώµατα, in marg., προσφοράς. 


λειότης. 
θηήρια- 


V. $6. Coislin. O', νόµι in marg. ίδα. 
V. 57. Coisl. 0", ὁλοχαυτωμάτων, κια. 
σεων et θυσίας, in marg., ἱλασμοῦ et. τελειώσεως. 
In margine, πληρώσεως, que omnia vel schoiia 


των, marg.. χαρπώ- 


sunt vel varizx lectiones szpius γερείίία». 


Y. 51. ᾿Α.1Λ., τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου ἐπὶ 


ZYMMAXOL. 


Tp μηχανώματι τῆς Exopi- 
δος. 
8. Τὸ δόχιον. 


10. Και ἔχρισεν τὴν σχηνὴν xal 
xia ἐν αὑτῇ 


Η. Καὶ ἕῤῥανεν. 


15. Ὑποδύτας. 


15. 
16. 
11. 


Ἐνέπρησεν. 


SYMMACHUS. 
5. 
1. 


In artificio superhumalis. 
8. Receptaculum. 


10. Et linivit tabernaculum et 
omnia quz in eo: 


l1. Et aspersit. 


15. Subueulas. 
15. 


CAPUT VIII LEVITICI. 
0’. 


$9. Ἐκχλησίασον. "AAAoc, συνα- 
0póicov. 
7. Τὸν ὑποδύτην. 
Thy ἐπωμίδα. 
Pe τὴν ποίησιν τῆς ἑπομί- 
$- 


8. Τὸ λογεῖον. 
Τὴν δήλωσιν χαὶ τὴν ἀλῆθειαν. 


9. Mizgav." AAA. , μίτρας."Α.1.ἳ., 
χιδάρεως. 

10 οἱ 44. Καὶ ἕῤῥανεν ἀπ᾿ αὐτοῦ 
ἐπὶ τὸ θυσιαστἠριον ἑπτάχις' xal 
ἔχρισε τὸ θυσιαστήριον, xat ἡγία- 
σεν αὐτό. 


13. Χιτῶνας. 

15. Καὶ ἔχαθάρισε. Οἱ «οιποὶ, 
xal περιηµάρτησεν. 

46. "Ert τῶν ἑνδοσθίων. "AAAoc, 
ἐπὶ τῆς xou aq. 

17. Καὶ τὴν βύρσαν. "AAAoc, τὸ 


δέρµα. 
Ἐνέπρησεν. Al. ed., χατέχαυ- 
σεν. 


XX INTERPRETES. 


9. Convoca. Alius, congrega. . 
1. Subuculam. : 
Superbumerale. 


Secundum structuram  super- 
humeralis. 


8. Rationale. | 

Manifestatlionem et veritatem. 

9. Mitram. Alius, mitre. Alius, 
cidaris. 


40 et 11. Et aspersit de eo super 
altare septies. Et unxit altare, et 
sanctificavit illud. 


15. Tunicas. 

45. Et. mundavit. Reliqui, et 
expiavit. 

16. Super intestina. Alius, su- 
per ventrem, ' 


17. Et pellem. Alius, id. alio 
verbo. 


Combus-it. Aliter, incendit, 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

δ. 

7. 

T μηχανώματι τῆς ἐπωμί- 
δος. 

8. 
Τοὺς φωτισμοὺς καὶ τὰς τελειώ- 
σεις. * 


9. 


10. Καὶ ἔχρισεν τὴν σχηνὴν xa 
πάντα Ev αὐτῇ 


41. Καὶ ἔῤῥανεν. 


10. Ὑποδύτας. 
13. 


16. 


11. 


THEODOTIO. 


In artificio superhumeralis. 


8. 
liluminationes et perfectiones. 
9. 


41. Et linivit tabernaculum et 
omnia quz in eo : 


11. Et aspersit. 
13. Subuculas. 


15, 
16. 
11. 


ο. 


579 HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 550 
TO EBPAIK6N. TO EBPAIKON AKYAAE. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Ὕδρη 20 90. 90. 
πουν 91 91. 91. 
(un 325 25. 90. 
mowrnmw 25 25. 95. Thy x£pxov. 
T1225 TT TNT Τὴν περίσσειαν τοῦ Ώπατος, 
pon pu nw 
1190 96 96, '96. 
mw nro mm | 
"mun 27 91. 91. 
πο wr nwvD p" ow 35 95. 55. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. | 
90. Suffire fecit. 90. Adolevit. 90. 
91. lgnitio. 91.. Vacat. 91. 
93. Cartilayinem. 23. Extremum. 23. 1 
95. Caudam. 95. Et caudam. 25. Caudam. 
Fibram jecoris. Reticulumque jecoris. Superfluitatem jecoris. 
Armum dextrum. Armo dextro. 
96.. Ad facies. 26. Coram. 96. 
Et placentam panis olei. Collyram. 
91. Agitatione. 27. Levaverunt ea. 91. 


$5. Usque ad diem implendi dies 
plenitudinum vestrarum. 


. 95. Usque ad diem quo comple- — 3$. 
bitur tempus consecrationis vestrz. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Levitici. 


V. 9. Or13a23 Ο’ Στολάς. Coislin. in marg., φάρεα, 
ut supra non semel. . 

V. 1. Unus codex Reg. sic habet : 'A.,,x5 ἔνδυμα, 
τὸ ἐπένδυμα, Ο’, τὸν ὑποδύτην, τὴν ὑπωμίδα, men- 
dose pro ἑἐπωμίλα., Aquila igitur qui *2x solet ver- 
tere ἐπένδυμα, hic 9yva ἔνδυμα vertit. 

V. 8. "A., 8., τοὺς φωτισμοὺς xal τὰς τελειώσεις. 
Πλ duo Regii et edit. Romana. Exodi vero xxvii, 
$0, ad easdem voces Hebraicas Bor ΤΝ habe- 
ter, Οἱ JAouxol, τοὺς φωτισμοὺς xaX τὰς τελειότητας: 
]bi videsis. Ad hunc locum hzc Drusius : « στρ 
n, 65. anon namo LXX, τοῖς φωτίζουσιν xa τοῖς 
τθλείοις. Alibi redüunt, τὴν δήλωσιν χαὶ τὴν ἁλῃ- 
θειαν, ut hic et Exodi xxvin, 20 et Num. xxvir, 21. 
Interpres noster hic habet, doctrina el veritas. Quod 
hausit, nisi fallor, partim ex Aquila (nam φωτισμός, 
reddi potest, doctrina. Sane φωτίζω idem usurpat 
pro, doceo, id est :r*Y1), partum ex editione LXX 
in qua Q"2n, ἀλήθεια, id est. veritas, qua potius 
TYON dicitur : QI1autem est integritas sive perfectio.» 
Hec Drusius. Verum existimo interpretem vulga- 
tum utrumque expressisse ex LXX versione, nam 
δήλωσις magis ad doctrinam accedit quam φωτισμός. 
Notandum est Basiliensem codicem hic legere τοὺς 
φωτισμοὺς καὶ τοὺς τελείους. 

V. 9. "AAA., χιδάρεως. Sic supra. Samaritani 
vero lectionem sic efferunt duo Regii codices : Τὸ 


Σαμαρειτιχὸν ἐπὶ τῆς κιδάρεως, πή.ισ. Ἐν δὲ τῷ 
λε’ Αριθμῷ «ινὰς λέχει τὰς χιδάρεις. Id est: «Sa- 
maritana editio pro οἰάατί, pileos. In cap. autem 
xxxv Numerorum, εἰάαγες lineas dicit. » Suspicor le- 
gendum ἀντὶ τῆς χιδάρεως πήλια. Jam vidimus non 
semel, Samaritanum, ut a Grzcis scriptoribus ei- 
tatur ΠΞΣΝὨ πήλιον aut pileum vertere. — 0’, ἐπι 
τῆς µίτρας. Coislin. ad marg., οἱ Aouxol, κιδάρεως. 
Ibid. O', πέταλον. Coislin. in narg., στέφανον. ibid. 
O', τὸ καθηγιασµένον. Coislin. Àn marg., Σ., ἄθι- 
χτον : ἱερέων, qua quo pertineant non satis capere 
possum. 

V. 10 et 11. Hos lectiones plenas mutuamur ex 
Basiliensi codice. Ubi sola Aquile versio Hebrzum 
κατὰ πόδα sequitur. LXX vero interpretes, unctio- 
nem tabernaculi preetermittunt, Vulgata aulem omnia 
exprimit. 

. 13. [ta omnes mss. nostri, Quorum aliquot 
trium nomina plena exprimunt. [n editione Romana 
Symmachus omittitur. Legitur enim A. Th., ὑπο- 
δύτας, TüD2. In hanc vocem Hieronymus Je reste 
sacerdotali ad Fabiolam : « Secunda ex lino tunica 
est ποδήρης, id est, talaris, duplici sindone, quam 
ipsam Josephus byssinam vocat : appellaturque 
CHOTONATH, id est, χιτών, quod Hebrzo sermone in 
lineam vertitur. Hzc adhzret corpori, et tam arcta 
est et strictis manicis, ut nulla omnino in veste $il 





681 LEVITICI CAP. VIII. 533 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 8EOAOTIQN. 
20. 20. Vacat. Ol Aotzol, ἐθυμίασε.. — 90. 
21. 21. Κάρπωμα. "AAAo:, moppov. — 94. 
925. Ἔλιχα. 95. Aobóv. "AAJoc, Ud. 25. 
95. Τὸ χέρχιον. 25. Thv ὀσφύν. 25. Τὸ xépxtov. 
Τὸν λοθὸν τοῦ ἥπατος. 
Τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. "AAA, 
xvfumv. 0ἱ «Ἰοιποὶ, τὴν χνημίδα 
τὴν δεξιἀν. 
96. |. 90. Ἔναντι, Ἀ.1ος, ἀπέναντι. 90. 


... "Aptov ἐξ ἑλαίρυ. "Α.1ος, χολ- 
Tx λύραν. "Αάλος, λάγανον. 


21. | , * . 91. Ἀφαίρεμα. "AJJ4oc, ἐπί- — 9T. 
2 θεμα. 

93. ι ὅδ. Ἔως ἡμέρα πληρωθῇ ἡμέρα — 33. 

τελειώσεως ὑμῶν. ᾿Α.1λος, ἕως 

ἡμέρα πληρωθῇ ἡμερῶν τελειώ- 

σεως ὑμῶν. 

SY MMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
90, 20. Vacat. Reliqui , adolevit. 20. 
91. 21. Hostia. Alii, ignitum. 91. 
95. Extremum. 935. Pennam. Alius, cacumen. 95. 
925. Lumbum. 25. Caudam. 


95. Caudam. 


Pennam jecoris. 


Brachium dextrum. Reliqui, crus 
dextrum. Alius, femur. 


?6. 26. Ante. Alius , e regione. 26. 
Panem ex oleo. Alius, collyram. 


Alius, laganum. 


91. 27. Demptionem. Aliws, ἵπιρο — 27. 
sitionem. - 
3. 95. Donec dies impleatur dies — 53. 


consummationis vestre. Alius, 
usque ad diem impletionis dierum 
cousummationis vestrae, 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Levitici. 


roga, et usque ad crura descendat. Volo pro le- 
gentis facilitate abuti sermone vulgato. Solent mi- 
liamtes habere lineas, quas Camisias vocant, sie 
aptas membris et astrictas corporibus , ut expediti 
sint vel ad cursum, vel ad praelia, dirigendo jaculo, 
wnendo clypeo, ense vibrando, et quocunque mne- 
cessitas traxerit. Ergo et sacerdotes parati in mi- 
nisterium Dei, utuntur bac tunica, ut habentes 
pulehritudinem vestimentorum, nudorum celeritate 
discurrant. » — O', χίδαρις. Coislin. in margine, 
ια, qui est lectio Sawaritani v. 9, ubi vide. 
.15. Οἱ Aorzol, περιηµάρτησεν. Sic Basiliensis; 
mss. Regii non indicant interpretes, sed bauc notam 
habent : Τὸ Σαμαρειτιχὸν ἔχει, xal | λάτευσεν."Αλλη 
ἃ ἔχδοσις, περιημάρτησεν, ftot ἡγίασεν αὐτὸ διά 
τῆς χρίσεως τοῦ αἵματος, διὰ τὸ Dar vat αὐτῶν, 
χαὶ µη λογίσασθαι τὰ παραπτώματα τῶν αἰτούντων. 
ld est : « Samaritanum habet , et propitiavit. Alia 
autem editio, ezpiavit, sive sanctificavit illud per 
Unctionem sanguinis, vt propitius esset eis, et ut 
delicta petentium non reputarentur. » 
V.16. "AAA., ἐπὶ τῆς χοιλίας. Sic Basiliensis , ut 
supra. 
V 17. "ÀA., Σ., 0’, ἑνέπρησεν. Ita Basiliensis, qui 
illeram τῶν O' editionem memorat. Qua dere vide 
supra et in Preeliminaribus. 
.19. nni 0, ἐχρεανόμησε. Coislin. ad marg., 


διεῖλεν χατὰ µέλη αὑτοῦ. Est forte scholion. 
γ.2Ι. "AAJAo(, πύῤῥον. Ex Dasiliensi , ut supra 


frequentissime. 
. 24. "ran O^, τοὺς λοθδούς. Coislin. ad marg., 
á 


τὰ ὑψηλά. 

V. 95. "AAAJ., χνημην. Basiliensis, ut supra, 
cap. vii, 22. 

V. 99. "AAA., ἀπέναντι. Ex. Basiliensi. 

Ihid. "A44. , χολλύραν. "AAA. , λάγανον. Primam 
lectionem habet. Basiliensis , utramque tres Regii 
codices. 

Coislin. quedam habet in textu quze non sunt in 
edit. Romana, vel transposita sunt; et varias lectio- 
nes adjicit in margiue, v. g. in textu τῆς τελειώ- 
σεως, in marg., οἱ Aoizol, τῶν ἀξύμων. In textu, 
ἄρτον, ol. Aoizol , κολλύραν. In textu, 0’, ἄρτον ἐς 
ἐλαίου, in marg., φῶμον ἠλειμμένον. In. textu , λά- 
γανον, in marg., ἁπαλόν. 

V. 97. "AAA, ἐπίθεμα. Vid. supra notam ad ver- 
sui 14 capitis septini. 

V. 28. ορ 0’. ἀνήνεγκεν. Coislin. ad marg., 
ἀφώρισεν et pro xápr pa, marg., προσφορά. 

V. 55. "AAA. ἕως ἡμέρα πληρωθῇ, etc. Ex Basi- 
liensi, qui interpretem non nominat. 





hs 


TU EBPAIKON. 
onn rur 4 


con ὅ 
poca nova 4 


TxrTnm€mrTM 410 
vien 15 


pan 11 
pravo nay 18 


T1322 rnm 19 
"Ow om ην] 41 
wn 24 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. In peccatum, et arietem. 
3. Perfecta. 
4. Confusam in oleo. 
10. Fibram de jecore. 


15, Expiavit. 

41. Matutini. 

18. Ilostiz pacificorum. 
40. Fibram jecoris. 


91. Armuam dextrum. 


94, Et ovarunt. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. IM 


CAPUT IX. LEVITICI. 


TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµααι. 
3. 3. , 
5. j. 
4. 4 
10. 0 
15. 15 
17. 11. 
48. 48. Tz θυσίας τῶν εἰρηνιχῶν' 
19. 19. 
21. | 21. 
94. 94. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


$. Vitulum pro peccato et arie- — 2. 
tem. | 


9. Sine macula. $. 

4. Consperaam oleo. 4. 

10. Reticulum jecoris. 10. 

15. Expiatoque altari. 15. 

17. Matutini. 47. 

48. Hostias pacificas. 18. Hostis pacificorum 
19. Reticulum jecoris 19. 

91. Armos dextros. 91. 

94. Laudaverunt. 924. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Levilici. 


V. 9. Hxe lectio, περὶ ἁμαρτίας xal χρὼν καὶ 
xq. videtur prodiisse ex aliquo exemplari 

XX Interpretum, vitiataque est, ut et alia qua in 
textu. editionis Romanz fertur. "A44. , δάµαλιν. 
Sic Basiliensis, tacito interprete. 

V. 3 et 4. Sic unus codex. —O', θυσίαν. Coislin. 
jn marg., χάρπωσιν. 

V. 1. Ο’, τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας. Coislin. ad marg., 


τὸν ἱλασμόν. 

V. 40. "AJ.1., τὸ περισσὺν ἀπὸ τοῦ ἥπατος. Ex 
Basiliensi, sine interpretis nomine. Sed videtur esse 
Áquile et Symmachi. qui supra Gen. xLis, 15, ^r? 
vertunt περισσός.--- 0’. τὸν λοθὸν τοῦ ἅπατος. Coisl. 
ad marg., τὸ περισσὺν τοῦ ἧπατος, quae videtur esse 
versio Aquilz, ut supra. 

V. 14. O', τὴν χοιλίαν. Coislin. in marg., τὰ &v- 


CAPUT X LEVITICI. 
TO EBPAIKOUN. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμµασι. 
ποσο 4. 4. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Thuribulis. 4. 


4, Thuribulum suum. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. 
18. Της θυσῖας τῶν εἱρηνιχῶν, 
i9. 
91. 
9i. 
SYMMACHUS. 


10. 


15. 
43. 


18. Hestizx pacificorum. 
19. 


21. 
34. 


LEVITICI CAP. X. 


CAPUT IX. LEVITICI. 
0. 


Φ. Περὶ ἁμαρτίας, καὶ µοσχά- 
ριον. "AAAoc, περὶ ἁμαρτίας xoi 
Ἐν, xaX µοσχάριον. ᾿Α.11ος, δἀ- 

VV. 


5. "Aytoya. "AAJoc, τέλεια. 

4. Πεφυραμένην 6v &Aalp. "AA4- 
Ίος, ἀναπεφυραμένην ἐν &Aalt. 

10.: Τὸν λοδὸν τοῦ ἧπατος. "A.1- 
Aoc, τὸ περισσὺν ἀπὺ τοῦ ἥπατος. 

15. Ἐχαθάρισεν αὐτόν. "AAAoc, 
περιηµάρτησεν αὐτόν. 

47. Τοῦ πρωϊνοῦ. "AJ.toc, τοῦ 
πρώτου. 

48. Τῆς θυσίας τοῦ σωτηρἰου. 

19. Καὶ «bv λοθὸν τὸν ἐπὶ τοῦ 
ἧπατος. "AAAoc, xal τὸ περισσὺν 
τοῦ ἤπατος. 

91. Τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. "AA- 
Joc, τὴν χνηµην τὴν δεξιάν. 

24. Ἐξέστη. "AAAoc, Πλάλαξεν. 


LXX INTERPRETES. 


4. Pro peccato, etvitulum. Alius, 
pro peccato, et arietem et vitulum. 
Alius, vitulam. 

5. Inculpata. Alius, perfecta. 

&. Conspersam in oleo. Alius, 
respersam in oleo. 

10. Pennam jecoris. Alius, su- 
perfluum a jecore. 

15. Mundavit eum. A1., expiavit. 

47. Matutino. Alius, primo. 

18. Hostiz salutaris. 

19. Et pennam quzsuper jecur. 
Alius, et superfluum*jecoris. 

91. Brachium dextrum. Alius, 
femur dextrum. 


94. Mente excessit. Alis, jubi- 
lavit. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


17. 
18. Τής θνσίας τῶν elpnvixiv, 
19. 
21. 
91. 
THEODOTIO. 


10. 


15. 
17. 
18. flostix pacificorum. 
19. 


21. 
24. 


. Note et varie lectiones ad cap. IX Levitici. 


us 
. V. 15. Περιη 
ginem, περιημιρε 


περιη 
$chelion vel altera versio est. 
ZYMMAXOX. 
4. 
SYMMACHUS. 
1. 


PaTR. GR. XV 


σεν. Basiliensis habet ad mar- 
i 198v, solum. Videturque esse le- 
eiereliquorum trium. Vid. cap. preecedenti, vers. 15, 
3d notas, — Ο’, ἐχαθάρισεν. Coislin. ad marg., Α., 
σεν, Dacsv.. Sic; ubi illud, ἴλασεν , vel 


V. 41. *AAA., τοῦ πρώτου. Ex Basiliensi. 


ἑπέδωχαν. 


CAPUT X LEVITICI. 


0. 


8. [6 πυρεῖον αὐτοῦ. "AAJoc, 
θυµιατήριον. 


LXX INTERPRETES. 


1. Thuribulum suum. A/its, 
thymiaterium. 


V. 48. 'A., Σ., 8., τῆς θυσίας τῶν εἰρηνιχῶν. Ex 
Basiliensi. — 0', προσήνεγχαν. Coislin. in marg., 


V. 19. Vide notam ad versum 10. . 
V.21. Ex eodem, τὴν xvfumv, ut superius passim. 
Y. 91. "AAA., καὶ ἠλάλαξεν. Ex eodem Basiliensi. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


19 


Y 
6 


387 
TO EBPAIKON. 


yazN $ 
Τον pU" 


oNU'D 4 


mm uw 6 


"ou" 9 


mmm 41 


m 
νο nun πυαγην 12 


"TO 44 


"ue 


nxm 16 
VERSIO HEBRAICI ΤΕΣΤ. 
5. Glorificabor. 


Κι tacuit Aaron. 
4. Misael. 
6. Combussit Dominus. 


9. Siceram. 


41. Et ad docendum. 
Statuta. 


19, Munus relictum ex ignitio- 
nibus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT.. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχαῖς γράµµασι. 


$. δ. 

4. 4. 

6 6. 

9. 9. 

M. 41. 

12. 12. Τὸ δῶρον τὸ χαταλειφθὲν ατὺ 
τοῦ πύῤῥον. 

44. 14. 

16. 16. Ἰδού. 

VULGATA LATINA, AQUILA, 

9. Glorificabor. 9. 

Quod audiens tacuit Aaron. 

4. Misaele. 4. 

6. incendium «quod Dominus ῥϐ. 

suscitavit. 
9. Omne quod inehriare potest. — 9. 
44. Doceatisque. 4. 


Legitima. 
19. Sacrificium 


12. Donum relictum ab iguito. 
de oblatione. 


quod remansit 


14. Mundo. 14. Mundissimo. 414. 

Pacificorum. Salutaribus. 

16. Et ecce. 16. Vacat. 16. Ecce. 
Note et varie lectiones ad cap. X LEVITICI. 


V. $. "AAJ., ἑνδοξασθήσομαι. Ex Basiliensi. — 
9, χατενύχθη. Coislin. ad marg., παρεµνθήθη, 
Σσιώπησεν. 

lbid. ^"AJ4., καὶ ἐσιώπησεν ᾿Ααρών. Sic unus 
eodex. 

V. 4. He lectiones in Basiliensi exstant. Verum 
nomen est Μισαἡλ , ut habet alius codex. 

. 6. "AAA, ἐνεπύρισε Κύριος. Ex Basil. Gen. iv, 
10, Theodotion, ἑνεπύρισεν ὁ Θεός. Ubi Hebraeus 
sic habet n'yv yum. — 0’, ἀποχιδαρώσετε. Coislin. 


in marg., καλύψετε forte, ἀποχαλύψετε, Ibid. (/, 
διαῤῥήξετε, marg., παραλύσετε. 

. 9. Haec verba, fj προσπορευοµένων, obelo, sive, 
ut ibidem dicitur, obelisco. signata esse docet 
Procopius in Levit. , p. 541. Et vere non exstaut in 
Hebraeo. 

V. 41. "AAA., φωτίζειν. Sic Basiliensis, hsec in- 
terprelatio videtur omnino Aquile esse; sie enim 
Exodi cap. iv, 12, 45, *ryayT1 verit. φωτίζω' --- 
"A4A., ἠκριδασμένα. Est, ut videlur, Aquils. 


CAPUT XI LEVITICI. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


b. 
8. 


penu 5 
wan w? arb» 8 


VERSIO BEBRAICI TEXT. 
5. Cuniculus. 


8. Et in cadaver eorum non tan- 
petis. 


VULGATA LATINA. 
5. Chxrogryllus. 


8. Nec cadavera contingetis. 


AKYAAZ, 
b. 
8. 

AQUILA. 
δ. 
8. 


£9 LEVITICI CAP. XI. | 590 


ZYMMAXOEL. 0. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


& 5. Δοξασθέσομαι. "AdAdoc, lvbo- — S. . 


ξασθήσοµαι. 


3 


Κα ματ ὐχθη 


xaX ἐσιώπησεν 


λαρών. "AA4A4oc, 
αρών. 


k 4. Μισαδάη. "AJ4oc, Μισαδαῖ. 4. 
| "AJAAoc, Μισαδαήλ. "AAJoc, Μι- 


cafà. 


I 
LI 


6. κ 6. Ἐνεπυρίσθησαν ὑπὸ Κυρίου. €. 
"AAJoc, ἐνεπύρισε Κύριος. 
3. 9. Σίχερα. "AAJAoc, µέθυσμα. 9. 


πρὸς τὸ θυσιαστ 


οἳ- ὴ προσπορευοµένων ὑμῶν 
τ [ον ὁ 


4. 41. Συµθιδάζειν. "AAAoC, qu i1. 


τίζειν. 


Νόμιμα. *AJ4oc, ἐκριδασμένα. 
12. 19. Τὴν θυσἰαν τηνχαλειφθεῖσαν — 12. 
ἀπὸ τῶν χαρπωµάτων. ' 
M. 14. "Aylo. "Aoc, καθαρῷ. 14. 


Τοῦ σωτηρίου. 


*AAJAoc, τῶν σω- 


τγρίων. "AAAoc, τῶν εἰρηνικῶν. 


10 16. "0δε. 
SYMMACRUS. 


et 


implebor. 


LXX INTERPRETES. 
9. Gloriticabor. 


16. Ἰδού. 
THEODOTIO. 
AMius, gloria — 3. 


Et coinpunctus est Aaron. Alius, 


€t siluit Aaron. 


4. 4. Misadae. Alius, Misadai. Alius, 4. 
Misadael. Alius, Misael. 


6. 6. incensi sunta Domino. Alius, — 9. 
inflummavit Dominus. 


9. ' 9. Siceram. Aiius, omne quod — 9. 


inebriarepotest. 


«- Àut cum accedetis ad altare ? 

Au 41. [nstruere. Alius, illuminare. — 4t. 
Legitima. Alius, accurate statuta. 

- 13. Sacrificium residuum ab X 19. 


lostiis. 


14. 44. Sancto. Alius, mundo. 14. 


Salutaris. 


Alius ,  salutarium. 


Alius, pacificorum. 


16. 46. lile vero. 


16. Ecce. 


Nota et varis lectiones ad cap. X Levitici. 


V. 19. 'A., τὸ δῶρον τὸ χαταλειφθὲν ἀπὸ τοῦ 
πύῤῥου. Hunc Aquile locum male legit εἰ vertit 
lsychius, qui sic habet : « Aperte ergo Aquila edi- 
dit, dicens : Donum quod reliquum est de frumento.» 

it videlicet, ἀπὸ τοῦ πύρου , eum sit legendum , 
ἀπὸ τοῦ πύῤῥου, ui supra legitur frequentissime ad 
vocem Hebraicam (x. 

V. 44. "A44., χαθαρῷ. Ex Bssiliensi.—"Tpri Q', νό- 


μιμόν σοι. Coislin. ad marg., ic Yáp aou ἑστίν. 
Ibid. Tàv εἰρηνιχῶν. Ia Faslliensis. Est autem 


CAPUT XI 


ZYMMAXOZ. 0’. 


trium interpretatio, αἱ supra videas, Levit. iv 
1, 6, 9, atque alibi. 

V. 15. O', χαρπωµάτων. Coislin. in marg., προ- 
φορῶν. Non exstat in Hebrzo. 

. 16, 'A,, 8., ἰδού. Ex Basiliensi.—O' ἐνεπεπύ- 

paco. Coislin. in marg., ἐχέχαυτο. 

V. 17, r5 0’, ἵνα ἀφέλητε. Coisliu, in marg., 
&vabtEac0a:. EM 

V. 19. 19110’, μὴ ἀρεστόν. Coislin. ad marg., 
εἰ ἀρεστόν. 


LEVITICI. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 


$. 5. Δασύποδα. "Addoc, λαγωόν. 5. 


8. 8. Τῶν θνησιµαίων αὐτῶν οὐχ 8. 
ἄφεσθε. "Α.λΊος, τὰ θνησιμαῖα αὖ- 


τῶν βδελύξασθς. 
SYMMACHUS. 


Alius, leporem. 


LXX INTERPRETES. 
b. 5. Leporem, vel, cuniculum. 


TIIEODOTIO. 


e 


8. 8. Monticina eorum non tange 8. 
tis. Alius , inortieina eorum de- 


testabimini. 


TO EBPAIKON. 


nepup ὁ 
ww ay 15 
po" 7 


Brmrmw 18 
"TDvrTTWO 19 


vw 29 21 
naQ TT 92 


"yo nw 96 
Όρος 31 


155 55 
49 
που 47 


"a 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Squama. 
45. Corvus in specie sua. 


47. Falconem. 


48. Philostorgon. 
19. Ciconiam. 
21. Ex omni reptili. 


99. Locustam. 
26. Non ipsum ascendere facit. 


$1. In cadavere eorum. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


AKYAAZ. 


9. '?. 
45. 45, 
17. 47. Νυχτικόραχα. 
18. 48. 
19. 19. Ἐρωδιόν. 
21 91. 
22. 92. Πολύν. 
26. 26. 
91. 91. 
25. 35. 
43. 42. Στῆθος. 
41. 4T. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Squamas. 9. 
15. Et omne corvini generis in 15. 


similitudinem suam. 
17. Bubonem. 


18. Porphyrionem. 
49. Herodionem. 
91. Vacat. 


22. Bruchus. 
96. Nec ruminat. 


91. Morticina. 


17. Nycticoracem 


18. 
19. Erodium. | 
91. | 


92. Multum. 
96. 


39. Vas. 
49, Pectus. 
41. Mundi. 


99. Vas. 
42. Pectus. 
47. Mundum. 


Niventem. Vacat. 


99. 
42. Pectus. 
A. 


Note et varie lectiones ad cap. XI Levitici. 


Tn hoc Levitici caput de animalibus mundis et 
immundis, hzc habet Eusebius Emisenus in catenis 
Regiis mss. : Ἀπαγορεύει τὰ μὲν ἐσθίειν, τὰ δὲ p 
ἐσθίειν. Οὐχ ὅτι χοινόν τι, ἀλλά διὰ δύο αἰτίας * µίαν 
μὲν, ὅσα ἓν Αἰγύπτῳ προσεχύνουν , ἐσθίεσθαι προσ- 
τάττει, ἵνα διὰ τούτων χαταφρονῶσιν αὐτῶν, xal 
ὅσα ἐν Αἰγύπτῳ Ίσθιον λαιµάργως, ἀπαγορεύει, ὡς 
τὸν ὕν. Δι) ἑτέραν δὲ πρόφασιν τοιαύτην ἡ xoth 
qct, πολλάχις προλαθοῦσα ἑθδελύξατο, τὰ μὲν διὰ 
τὸ μέγεθος, τὰ δὲ διὰ τὸ δυσειδὲς, τὰ δὲ διὰ τὸ νε- 
χρὼν ἀπογεύσασθαι, τὰ δὲ χατὰ πρόληψιν μίσους. 
"Oca οὖν προέλαθεν dj συνήθεια, οὐχ ἀνέτρεψεν ὁ 
νόμος. id est : « Jubet alia quidem comedere, ab 
aliorum autem esu abstinere. Non quod commune 
quidpiam sit; sed duas ob causas : altera est, quod 
ea comedenda przcipiat qux in /Egypto adoraban- 
tur ; ut ea re eorum cultum despicerent : quz»cun- 
que item AEgyptii voraciter comederent, ea vetat, 
ut porcum. Altera item causa hujusmodi przcepti 
ista fuit : communis omnium natura legem prz- 
vertens quedam detestabatur : alia quidem ob im- 
manem proceritatem , alia ob deformitatem, alia, 


quod cadavera comederent , alia ob praeconceptum 
odium. Qus igitur consuetudo praeverterat, lex non 
evertit. ) 

V. 5. Ita Basiliensis. Λαγωοί item legitur Prov. 
xxx, 26. 

V. 8. "AJ1., τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν βδελύξασθε. Ex 
eodem Basiliensi. 

V. 9. "AAA., φολίς. Ex Basiliensi, tacito auctoris 
nomine, qui videtur esse Aquila. Nam is I Reg. xvii, 
5,0 vertit φολιδοτόν , squamatum. 

V. 15. "AAA., xópaxa εἰς τὸ γένος αὐτοῦ. Ex Ba- 
siliensi. 

V. 17. Ita Drusius, qui nomen ἔπον ex con- 


. jectura Symmacho tribuit. Et quidem recte ; nam 


ita vertit Symmachus τὸ D'2 psal. οἱ. 7. Hiero- 
nymus hic et in eodem psalmo bubonem interpre- 
tatur. 

V. 19. A., LXX, Th., ἐρωδιόν. Ex eodem Drusio. 

V. 91. Ex Basiliensi, 

V. 92. Z., 0., πολόὀν. Ex Basiliensi. Hi interpre- 


E23 LEVITICI CAP. χι. 594 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9, 9. λεπίδες. "AA.loc, φολίς. . 9. 
15. 45. Κόραχα καὶ τὰ Όμοια αὐτῷ. — 15. 
"AAAoc, xópaxa εἰς τὸ γένος αὐτοῦ. . 
17, (Ἕποπα) 41. Νυχτιχόραχα. 17. Νυκτιχόρακα. Sic etiam E'. 
G^, γλαῦχα. 
18. 18. Κύχνον. "AJA.loc, ταών. 48. 
19. 49. Ἐρωδιόν. 19. Ἐρωδιόν. 
31. 24. 'Amb τῶν ἑρπετῶν. Álius «91. 
addit, πάντων. 
23. 92. Βροῦχον. 22. Πολύν. 
36. 26. 09 μηρυχᾶται. "A.1oc, οὐ — 0. 
χατάγει. 
jt. 91. Αὐτῶν τεθνηχότων. "AAJoc, — 91. Αὐτῶν τεθνηχότων. Sic eliam 
τῶν θνησιµαίων. | E. 
23. 99. Σχεῦος. "AAJoc, ἄγγος. 99. 
42, 42. Κοιλίας. 42. 
. 41. 4]. Tov καθαρῶν -*- xal συµθι- ᾖ4). 
θάζειν τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ ? 
Ζωογονούντων, bis. "AAJ4oc, 
ζωόντων. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9, 9. Squamz. Alius, squama. 1. 
15. 15. Corvum et similia ei. Alius, — 45. 
corvum in genus suum. 
4". Upupam. 17. Nycticoracem. 11. Nycticoracem. Sic etiam V 
editie; V] editio, noctuam. 
18 18. Cygnum. Alius, pavonem. 18. 
19. 19. Erodium. 19. Erodiun; 
21. . 21. De reptilibus. Aliws addit, — 21, 
ómnium. 
23. 22. Bruchum. 22. Multum. 
26. 40. Non ruminat. Aliws, non 96. 
reducit, 
9. 21. Ipsa mortua, Alixs, morti- — 31. Jpsa mortua. Sic etiam V 
-.Dà3. editio. 
3$. $5. Vas. Alius id. alio verbo. 50. 
43. 42. Ventrem. 45. 
A. 4]. Mundorum -- et instruere — 47. 


filios Israel ? 
Viyificantia. Alius, viventia. 


Note et. varie-lecliones ad cap. XI Levitici. 





tes, Symmachus nempe et Theodotion , magis ad 
vocem Hebraicam ΤΝ, quam ad sensum re- 
spexisse videntur. Nam vox Hebraica quidem mul- 


nn vulgo significat ("). Sed. hic indicatur nomen. 


insecti cujusdam. 

V. 61. Sic idem Basiliensis. 

Lectiones ex cod. Coislin. — Hzc animalium no- 
mina confusa e£ permista sunt. Hic lectiones que 
ad marginem Coisliniani notantur confertim profe- 
"mus, iis solum omissis qua jam exhibite sunt. 
V. 5. 0’, δασύποδα. 'A., λαγωόν, quod sine nomine 
interpretis affertur in edito. V. 14. O' , τὰ ὅμοια. 
In marg.» εἰς τὸ γένος. V. 15. Στρουθὀν, m. στρου - 
θοχάµηλον. V. 17. 0', χαταράχτην, m. ΤΟΝ TIPEA 


(sic). V. 49. 0’, ἔποπα, m. ἀγριτέχτονα. Ibid. 0’, 
νυχτερίδα, m. τὴν χελιδόνα, xal τὸν ἀφάρπαχα. 
V. 22. 0, ῥροῦχον, m. Υόδα. 0Ο’, ἀττάχην. 'A., 9., 
πολύν. Basiliensis ad eumd. versum, Σ., Θ., πολύν. 
Potius Coislinianum sequor, quia tam scrupulosa 
versio Aquile potius quam Symmacho convenit. 
Ibid. O', ὀφιομάχην, m. ἀτταχίδα. 

. 92. 0’, ὃ ἂν ποι 9) ἔργον. Coislin. ad marg., 
ἐν ᾧ γίνεται ἔργον. V 5. 0’, χαθαιρεθῄσονται, m. 
ἐξαρθήσονται. V. 20. 0’, ὁ ἐσθίων, m. ὁ ἐχδυρσεύων. 
V. 44. Q^, χινουµένοις, m. ἕρπουσιν. V. 41. e", δια- 
στεῖλαι , m. ἀφορίσαι. lbid. O', τῶν ζωογογούντων, 
m. τῶν ζώων των βιδρωσχομµένων. 


() Mirum in modum cel. Benedictinus in manifestissimum incidit. errorem. Siquidem multum dicitur 
ll^braice "νι. Potius. conjiciendum . Symmachum Theodotionemque 1721 legisse pro Παν, εἰ quidem. 


per imprudentiam. Daacu. 


HIEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


CAPUT XII LEVITICI. 


p» 
TO EBPAIKON. 
anm cai 9. 
' "TO "aun 4. 
ama 5 5. 


mw xxm 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Secundum dies separationis 
menstrui sui. 

4. Sedebit in sanguinibus puri- 
ficationls δύο. 


strux. 


tionis Sua. 
$9. Secundum separationem 
suani. 


Sedebit super sanguinibus puri- 


licationis cjus. nis sud. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
2. Juxta dies separationis men- 


4. Manebit in sanguine purifica- 


Manebit in san 


AKYAAX. 


3. [κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ χωρι- 
σμοῦ τῆς ταλαιπωρίας.] P 

4. Καθαρίσεως χαθαρισμοῦ. [A- 
liter εἰ melius, Καθιεῖσα ἕως χα- 
θαρισμοῦ.] 

5. 


Καθαρίσεως χαθαρισμοῦ.ί Aliter εἰ 
melius, Καθιεῖσα ἕως χαθαρισμοῦ.] 


AQUILA. 
9. Secundum dies separationis 
miseria. * 


4. Purgationis purgamenti. [Ali- 
ter et melius, Demissa usque ad 
purgationem. ] 


b. Juxta ritum fluxus menstrui, — 5. 


guine purificatio- —— Purgationis purgamenti. [Aliter 
: et melius, Demissa usque ad pur- 


gationem.] 


Notae et varie lectiones ad cap. XII Levitici. 


V. 2. Hune locum sic Latine effert Hesychius : 
« Secundum dies separalionis mensirum. Vel sicut 
LXX, secundum dies purgationis menstrue immunda 
ert. Quid autem hoc sit, alii interpretes planius 
ediderunt : Symmachus quidem dicens, secundum 
dies separationis afflictionis ; Aquila, separationis 
siiserig ; Theodation, separationis doloris ejus. » 
Harum autem interpretationum Greca non habe- 
MUS , uno excepto. Theodotione , cujus lectionem, 


ὀδύνης, in qua sola voce varii illj versionum au- 
ctores discrepant, attulit Basilianus. 

4. Δ., Σ., 0., χαθαρίσεως χαθαρισμοῦ. Sic 
Basiliensis. Tres vero Regie catenz mss. sic ha- 
bent : 'Ax. , Zug. , θεοδ., χαθιεὶς ἕως καθαρισμοῦ. 
unus χαθιεῖς. Forte melius legàtur χαθίσασα ἕως 
καθαρισμοῦ , sedens usque ad purgationem : nam dc 
lc mina agitur. Hebrza sic babeut Το ΊὉ 200. 
sedebit in sauguine purificationis, que nou ita qua- 


EX CAPITE X]I1 LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLBERT. 5084. 


49.... vel in vestimento, vel in pelle, vel in 
stamine, vel in subtegmine, vel in omni vase -t- 
eperario ? pellis ; tactus leprz est ; jet ostendet sa- 
cerdoti. 50. Et videbit sacerdos tactum, et segre- 
gabit 4- sacerdos ; tactum septem dies. 51. Et vi- 
debit 4- sacerdos ? taetum die septimo. Si autem 
diffusus fuerit tactus in vestimento, vel in stamine, 
vel in suhtegmine, vel in pelle, secundum omnes 


quacunque faciz fuerint pelles in operatione, lepra 


permanens est ipse tactus : immundus est. 59. 
Comburet vestimentum, cel stamen, vel subtegmen 
in laneis, vel in lineis, vel in omni vase pelliceo, in 
quocunque fuerit in eo tactus ; quoniam lepra per- 
manens est, in igne comburetur. 53. Si autem 
viderit sacerdes et non diffundatur tactus in vesti- 
mento, vel in stamine, vel in subtegmine, vel in 
omni vase pelliceo ; 54. et constituet; sacerdos, ct 
lavabit in quocunque fuerit in eo tactus : et segre- 


49. . . . ἱματίῳ, fj ἓν τῷ δέρµατι, Tj £v τῷ στί- 
povt, f| ἐν τῇ χρόχῃ, fj £v παντὶ σκεύει εἕ- ἑργασίμῳ. 
δέρµατος, ἀφλ λέπρας ἑστίν' xa δείξει τῷ ἱερεῖ. 
$0. Καὶ ὄψεται 6 ἱερεὺς τὴν ἀφὴν , xat ἀφοριεῖ -- ὁ 
ἱερεὺς τὴν ἀφὴν ἑπτὰ ἡμέρας. 91. Καὶ ὄγεται «t 
ὁ ἱερεὺς » τὴν ἀφὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑδδόμῃη. Ἐὰν X 

«διαχέηται ἡ &gh ἐν τῷ ἱματίῳ, f| ἐν τῷ στήµονι, 7 
ἐν τῇ χρόχῃ, f| ἐν τῷ δέρµατι, xaxà πάντα ὅσα ἂν 
ποιηθῇ δέρματα kv τῇ ἑργασίᾳ; λέπρα ἔμμονός ἐστιν 
à ἀφὴ, ἀκάθαρτὸς ἐστιν. 02. Κατακαύσει τὸ ἱμάτιον, 
f| τὸν στήµονα, 7) τὴν χρόχην ἓν τοῖς ἐρείοις, ἢ ἐν 
τοῖς λινοῖς, ἢ ἐν παντὶ σχεύει δερµατίνῳ, ἓν ᾧ ἂν ᾗ 
αὑτῷ ἡ ἀφὴ, ὅτι λέπρα ἔμμονός ἐστιν, Ev πυρὶ χα-α- 
χαυθήσεται. 03. Ἐὰν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺς , xal μὴ δια- 
χέηται ἡ ἀφὴ ἐν τῷ pal, ἢ £v τῷ στήµονι, f] ἐν 
τῇ κρόχῃ, fj £v πανιὶ σχεύει δερματίνῳ. 54. Καὶ 
συντάξει ὁ ἱερεὺς xal πλυνεῖ ἐφ᾽ οὗ ἂν fj ἐπ' αὐτῷ 
ἡ ἀφή * καὶ ἀφοριεῖ -t- ὁ ἱερεὺς » αὐτὸ ἑπτὰ ἡμέρας 


CAPUT χη LEVITICI. 


TO EBPAIKUN. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
] 'EXJànvtxotz Yoàxunuaat. 
Max 9 9. " $ Yeu 9. 
"Uzn ὁ 9. 9. 
ρα} Ko. 
YERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Adducetur. 2. Adducetur. 2. 
8. Carnis, 5. Vacat. 3. 


lrofundus, llumilioreim. 


Cava. 


vo] 


ZYMMAXOZ. 


2. [Kas τὰς fj 
Guov τῆς θλίφεως. 

4. Καθαρίσεως χαθαρισμοῦ. [ A- 
liter et melius, Καθιεῖσα ἕως xa- 
θαριαμοῦ.] 

δ. 


oae τοῦ χωρι- 


Καθαρίσεως χαθαρισμοῦ.[ Aliteret 
melius, Καθιεῖσα ἕως χαθαρισμοῦ.] 
SYMMACHUS. 


2. Secundum dies separationis 
afflictionis. 


LEVITICI CAP. ΧΗΙ. 
CAPUT xit LEVITICI. 


3. Κατὰ τὰς ημέρας τοῦ χωρι- 
σμοῦ τῆς ἀφέδρου αὐτῆς. 

4. Καθῄήσεται ἓν αἵματι ἀχαθάρ- 
τῳ αὐτῆς. 


5. Κατὰ τὴν ἄφεδρον abit c." AA- 
Aoc, ὀδύνην, 
Καθεσθῄήσεται ἓν αἵματι ἀχαθάρ- 
tto αὐτῆς. "Adoc, καθαρῷ. 
LXX INTERPRETES. 


9, Secundum dies secessionis 
purgationis ejus. 


9es 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. Κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ χωρι- 
σμοῦ τῆς ὀδύνης αὐτῃς. 

4. Καθαρίσεως καθαρισµου. [Α- , 
liter et melius, Καθιεῖσα ἕως x4- 
θαρισμοῦ.] 

5. 


Ka0aplosus xa0apta poU. (Aliter et 
melius,) Καθιεῖσα ἕως καθαρισμοῦ 
THEODOTIO. 

9. Secundum dies separationis 
doloris ejus. 


4. Purgationis purgament. [A/i- 
kr et melius, Demissa usque ad 
purgationem. ] 


500. 


4. Sedebit in sanguine immundo 


4. Purgationis purgamenti. [Ali- 
'ter et. melins, Demissa usque ad 
purgationem.] 

E 


3. 5. Secundum purgationem suam. — 5. 


Alius, dolorem. 


Purgationis purgamenti. [Aliter 
et melius, Demissa usque ad pur- 
gationem. ] 


drant cum illa trium versione. Basiliensis etiam 
codicis interpretatio non caret suspicione. Sed quia 
illa bis repetitur in eodem codice, ipsam, dubitando 
lamen, posuimus. — 0’, καθήσεται àv αἵματι &xa- 
θάρτῳ αὐτῆς. Coislin. ad marg., 'A., Z., 8., χαθάρ- 
σεως χαθαρισμοῦ. Basil. vero, καθαρίσεως xa8a- 
ρισμοῦ. Alii, καθιεὶς ἕως χαθαρισμοῦ. Quam postre- 
mam propius ad veritatem accedere putamus, si 
legatur. χαθιεῖ ἕως καθαρισμοῦ. Sedebit usque ad 


Sedebit in sanguine immundo 
suo. Alius, mundo. 


Purgationis purgamenti. [Aliter 
et melius, Demissa usque ad pur- 
galionem.] 


Nota& et varia lectiones ad cap. XII Levitici. 


purificationem. U:ec tamen lectio sic restituta non 
prorsus convenit cum Hebreo, ubi legitur ασ 
ry "erm Sedebit in sangumibus purificationis sue. 
V. 5. "AAJ., ὀδύνην. Sic Basiliensis. Videtur esse 
Tbeodotionis, ut supra. NEN 
lbid. 'A., Σ., Θ., χαθαρίσεως χαθαρισμοῦ. Sic 
Basiliensis. Vide quz diximus ad versum Φ. 
V. 6. 0’, νεοσσόν. Coislin, in narg., υἱόν. Ibid. 
O', περὶ ἁμαρτίας. Coislin. in marg., εἰς ἱλασμόν. 


Ελ CAPITE XIII LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLBERT. 3084. 


Ὁ δεύτερον. 53. Καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς, μετὰ τὸ πλυ- 
rv2: τὴν ἀφὴν ' xai δε uh µετέδαλεν τὴν ὄψιν a5- 
τῆς, xaX 1j ἀφὴ οὐ δἀαχεῖται, ἀχάθαρτόν ἐστιν, ἐν πυρὶ 
χατακαυθἠσεται΄ ἑστήρισται (sic) ἓν τῷ ἱματίῳ, 1 
ἐν τῷ στήµονι, ἢ ἐν τῇ χρόχῃ. 56. Καὶ ἐὰν n ὁ 
ἱερεὺς , χαὶ μὴ ᾗ ἁμαυρὰ dj ἀφὴ μετὰ τὸ πλυθῆναι 
αὐτὸ, ἀποῤῥήξει αὐτὸ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, f| ἀπὸ τοῦ 
έρµατος, f| ἀπὸ τοῦ σίήμονος, ἡ ἀπὸ τῆς χρόχης. 
5]. Ἐὰν δὲ ὀφθῇ ἔτι ἐν τῷ ἱματίῳ, ἡ ἓν τῷ στ- 
µονι, 3 Ev τῇ χρόκῃ, f) £v παντὶ σχεύει δερματίνῳ, 
ἳ- Ἱέπρα . ἐξανθουσά ἔστιν, ἓν πυρὶ χαταχαυθήσε- 
ται, &y ᾧ ἐστιν ἡ ἀφῃ. 58. Καὶ τὸ ἱμάτιον, f ὁ στἠ- 
ων, ἢ fj χρόχη, f| πᾶν σχεΌος δερµάτινον ὃ πλυθήσε- 
ται, χαὶ ἀποστήσεται ἁπ᾿ αὐτοῦ &qh, xal πλυθήσεται 
τὸ δεύτερον, xaX χαθαρὸν ἔσται. 59. Οὗτος ὁ νόμος 
ἀρῆς λέπρας ἱματίου Ep£ou , ἡ στιππυΐῖνου, ἣ στήµο- 
νο, | χρόχης, ἢ παντὸς σχεύους δερµατίνου εἰς τὸ 
χαθαρίσαι αὐτὸ, ἡ μιᾶναι αὐτό. 


gabit -- sacerdos ὁ ipsum septem diebus secundo. 
55. Et aspiciet sacerdos, postquam lotus fuerit 
tactus : et ipse non mutavit: aspectum suum, et 
(actus non diffunditur . immundum est, in igne 
comburetur : lixitse in vestimento, vel ia stamine, 
vel in subtegmine. 56. Et si viderit sacerdos, et 
non fuerit obscurus tactus, postquam ipsum lotum 
fuerit, abrumpet illud a vestimento, vel a pelle, 
vel a stamine, vel a subtegmine. 57. Si autem appa- 
ruerit adhuc in vestimento, vel in stamine, vel in sub- 
tegmine, vel in omni vase pelliceo, -i* lepra ; efflore- 
scens est, in igne comburetur id, in quo est tactus. 58. 
Et vestimentum, vel stamen, velsubtegmen, vel omne 
vas pelliceum, quod lavabitur, et abscedet ab: eo (a- 
cius : et lavabitur secundo, et mundum erit. 59. 
Hec est lex tdctus leprze vestimenti lanei, vel stupei, 
vel statninis, vel subtegminis, vel omnis vasis ypel- 


' licei, ut mu: detur ipsum, vel inquinetur ipsum. 


CAPUT XIII LEVITICI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕύΔΟΤΙΩΝ. 
2. EM 2. Ἀχθήσεται. "AA4or, ἀχθῃ. — 2. 
*AAAo0c, ἐλεύσεται. 
κά M To) χρωτός. "Α. ος, τῆς σαρ- — 3. 
, χός. 
Βαθύτερον. Ίαπεινή. - Κοιλή. 
SYMMACHUS. LXX' INTERPRETES. THEODOTIO. 
2, 9. Ducetur. Alíus, düctus fuerit. 2. 
Alius, veniet. 
$ 5. Pellis. Alius, carnis. $. . 
Profundiorem. Humilis. Cava. 





599 IHEXÁPLORUM QU/E SUPERSUNT.. 


TO EBPAIKON. mul EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
uu nmm 4. ivols volgus. 4. "ηλαυγὲς λευχόν. 
"DM 
πώς 5 $. 5 
macoó6 6 Do MP 0. Ἐξανάδοσις. 
moEn mon 1 1. 7. Ἐπιδώσει ἐπιδφ. 
 mzonn | En 
"mme ἃ Τὸ Σαµαρ., ἐπλατύνθη. 8. δ. Ἐπέδωχεν. 
σου wo 44 H. UIT 1. Οὐχ ἀποχλείσει. 
Tn 16 15. - 15. "Έστρεφεν. 
"n waa 15 15. EMEN 15. 
vro 18 18. EN 48. Ἐξανάδοσις. 
πνώ 19 . 419. 19. 
Tram 21 21. ' 21. 
nua 26 30: T CO 96. 
TY3001- ; Τηρήσεν, 
ΠΠ 28 98. 28. 
pni 30 50; ) 50. 'Anócnacpa. 
"om 54 31.. EE δι. 
pnyvmw 25 55. " . 99. Απόσπασμα. 
ρα 56 50. $6. Ζητήσει. 
αντ ub So. .ct Εἰς τρίχωμα τὸ ζανθόν. 
-472 38 38. ZEE 38. 
pm 59 39. - 59. 

n3 wn nme nm 4 42. i2. 

VERSIO HEBRAICI TEXT, VULGATA LATINA. . AQUILA. 
&. Candor albus. 4. Lucens candor, 4. Lucidum album. 
Claudere faciet. Recludet. 

5. Expandit se. 9. Creverit. | 5. 

6. Inhzrentia. 6. Scabies. 6. Eruptio. 

7. Diffundendo se diffuderit. — ^ 7. lterum lepra creverit. 7. Accessione- accreverit., 
Inhzrentia. Lepra. 

8. Diffudit se. Sam.dilatata fuit. — 8: Creverit. 8. Accrevit. 

11. Non claudere faciet eum. 11. Non recludet. 41. Non claudet. 
15. Versus est. 15. In candorem versa sit. 45. Vertit se. 
15. Caro viva. 15. Caro viva. |" 45. 

18. inflammatio. $8. Ulcus. 18. Accretio. 

49. Tumor. 49. Cicatrix. 49. « 

21. Recludere faciet eum. 21. Recludet eum. 24. 

96. In candore. 26. Vacat. | 26. 

Recludere faciet eum. Reeludet eum. Custodiet. 

28. Candor. 98. Candor. 98. 

50. Convulsio. $0. Vacat. 90. Avulsio. 

$1. Recludere faciet. 34. Recludet. 91. 

95. Convulsionem. 95. Vacat. $9. Avulsionem. 
36. Quzret. 96. Quieret. 36. Qusret, 

In pilum flavum." Capillus in flavum colorem. In capillitium flavum. 
38. Carnis. $8. In cujus eute. 98. 

$9. Splendor. $9. Maculam coloris candidi. 99. 

42. Lepra gemmescens ipsa in X 42. Calvus et mundus est. 42. 


calvitie eius. 





0 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


ἱ. Έχλαμπρον. 

5. 

ϐ. Ἕχδρασμα. 

1. 

Tb Ένφυμα. 

8. Ὑπερέόθη. 

41. Οὐχ ὑπερθήσεται. 


43. Μετεχρώσθη. 
15. 


18. Ἔχόρασμα. 
19. 
91. 


20. 


Συγχλείσει. 

38. Τὸ τηλαύγηµα. 
$0. 

dl. 
93. 


SYMMACHUS. 


'4. Splendidum. 


5. 

6. Ejectamentum. 
1. 

Pustula. 

8. Transeendit. 

11. Non differet. 
15. Cutem mutavit. 
15. 


18. Ejectamentum. 
19. 
$1. 


96. 
Concludet. 
23. Fulgor. 
30. 

$1. 

93. 

96. 
Splendoris. 
38. 

99. 

42. 


LEVITICI CAP. XIII. 
ο. 


4. Τηλαυγῆς λευχή. 

Ἀφοριεζ. 

Ψ. Μετέπεσεν. "Α.ἳλος, ἐχκέχυ 
ται. 


6. Σηµασἰα. 
7. Μεταθαλοῦσα µεταπέσῃ. 


Σημασία. 


8. Μετέπεσεν. 

11. Καὶ ἀφοριεῖ. 

15. Μετέδαλε. 

45. Tbv χρῶτα τὸν ὑγιῆ. " AJAAo 

τὴν σάρχα My ζῶσαν. ) 5 

48. Ἕλκος. 

19. Οὐλή. "AAJoc, σήθ. 

94. ᾽Αφϕοριεῖ αὐτόν. ᾿Α.1ΐος, χω- 

ρίσει. 

96. "Ev τῷ αὐγάζοντι. "AAAoc , 

τῇ ἐχλάμψει. 

Αφοριαϊ αὐτόν. 

98. Τὸ αὐγάζον. 

30. θραῦσμα. 

21. Αφοριεῖ. Α..λος, συγχλείσει. 
93. θραῦσμα. 

36. Ἐπισχέφεται. 

Περὶ τῆς τριχὸς ξανθῆς. "AA4oc, 

Εανθιζούσης. 

38. Της σαρχός. "Addoc, τοῦ 

χρωτός. 

39. ἸΑλϕός. 

42. Λέπρα ἐστὶν ἐν τῷ φαλαχρώ- 
ατι. 2 E λέπρα ri 
στιν ἓν τῷ φαλακρώματι. 

LXX INTERPRETES. 


4. Lucida alba. 

Segregabit. 

5. Decidit. Alius, effusa est. 
6. Significatio. 

7. Conversa deciderit. 
Significatio. 

8. Decidit. 

41. Et segregabit. 

45. Mutavit. 


15. Carnem sanam. Alius , car- 
nem vivam. 


48. Ulcus. 
49. Cicatrix. Alius, Seth. 


24. Segregabit eum. Alius, sepa- 
rabit. 


$6. In fulgido. Alius, in splendore. 

Segregabit eum. 

28. Fulgidum. 

90. Vulnus. 

91. Seyregabit. Alius, concludet. 

99. Vulnus. 

56. Considerabit. 

De pilo flavo. A/. ,flavescente. 

58. Carnis. Alius, cutis. 

$9. Impetigo. 

49. Lepra est in calvitie. Alius, 
levra eíflorescens estin calvitie. 


€EOAUTION. 


&. 
Συγχλείσει. 


ῦ 


6. Μασφάα. 
1. 


8. Διαχέχυτόι. 
A. 
15. 


ΡΒΕΕΝ 


Περὶ τῆς τριχὸς ξανθῆς. 


THEODOTIO. 


4. 
Concludet. 
5. 

6. Masphaa. 
1. 


8. Diffusa est. 


50. 
De pilo flavo.* 
98. 
99. 
42. 


503 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 604 
TO EBPAIKON. "M EBPAIKON ARYAAEX. 
Ἑλληνιχοῖς γρά σι. ) 

3v m 46 4o, — oes ο ο 46. 
-cx" Ὀ ποτ) 48 48. 48. 
D^w2251 Τὸ Σαµ., φιλόνειχος. 51. 9l. 
nw 52 52. 59. 
znn 55$ 55. 59. 
ών Ὥν 57 51. 51. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
49. S.lus habitabit. 46. Solus habitabit. 46. 
48. Linis et lana. 48. Vacat. 48. 
51. Corrodens. Sam. contentiosa. 5l. Perseverans. ] 51. 
52. Corrodens. ' 52. Perseverans. 59. 
55. Fossio. 55. Infusa sit. 55. 
$1. Cum quo in eo. 57. Vacat. 91. 


Note et varie lectiones ad cap. XIII Levitici. 


Partem hujus capitis damus, qualis erat in Hexza- 
plis ex versione LXX Interpretum, ex Colbertino 
codice 5084 desumptam. 

V. 9. "AAA., ἀχθ]. "AAA. , ἑλεύσεται. Ex. Basi- 
liensi, tacito interpretum nomine. — Tw O', οὐλή. 
Goisl. ad marg., λεπὶς 1 abvaspa. 

V. 9. "AAA. , της σαρχός. Ex Basiliensi. 

lbid. 'A., Θ., χοιλἠ. Σ., βαθύτερον. lta Basiliensis. 
In editione Romana hzc confusa sunt ; nimirum : 
'A. , Σ., xod, βαθυτάρα. Qui sic notavit, ambas 
voces femininas reddidit, ut simul quadrarent. 
Ba8ótspov edit Symmachus, quia vocem rim", 
substantivam, per masculinum aut neutrum nomen 
expresserat. 

«4. Δ., τηλαυγὲς λευχόν. Σ., ἔχλαμπρον. Sic Ba- 
εἰ]οποίς.---Ουϊδίίῃ. 'A. καὶ οἱ «Τοιποὶ, αὔγασμα λευ- 
χὀν. À. et reliqui , fulgor albus. Mox Coislin. in 
marg., Θ., συγχλείσει, quie lectio tacito interprete 
in Basiliensi. 

V. 5. "AAA., ἑχχέχυται. Ex eodem Basiliensi. 

V. 6. lta Basiliensis. In editione Romana , qu:e 
Symmachi est versio, Theodotioni ascribitur, et 
vera Theodotionis, µασφάα, omittitur : nam Theo- 
dotioni solemne est, si vel tantillum difficultatis 
insit vocibus Hebraeis, illas litteris Grzecis descri- 
here. Ἔχθρασμα ejectamentum est. vel papula, ut 
notat Drusius. In vocem ὀχθρασμός, hec Hierony- 
mus, Comment. in Nahum. i1 : « Et posiquamrursus 


fuerit excussus, et superficies illius. enundata , ne 
quid intrinsecus sordidum maneat, fit etiam ei 
ebullitio, qu:e significantius in Graco dicitur ἔχβρα- 
σµός. Proprie siquidem ἀκθρασμός in istius modi 
rebus gonitur, eum quod latebat intrinsecus, erum- 
pit in faciem. Unde papul:e quoque, quz post :xgro- 
tationenr nascuntur in labiis, vocantur ἐχθράσματα: 
et sanitatis videlur indicium, morbum in faciem pro- 
rupisse. »— O', µετέπεσεν. Coislin. ad marg., ucz- 
έβαλεν, €., διαχέχυται. lioc confer cum vers. 6, 
et precipue vers. 8. Ibid. Coislin. in marg., 8., µα 
σφαλἑ. Basil., Θ., µασφαά. In Coisliniano µασφαάθ 
legendum. Nihil enim frequentius quem mutatio τοῦ 
A in A, et τοῦ 8 in E , ac vicissim, nimirum οὐ si- 
militudinem barum litterarum in mss. unciali cha- 
ractere; qua de re in Preliminaribus. 

V. 71. "À., ἐπιδώσῃ ἐπίδομα. Ita. Basiliensis. ln 
editione autem Romana hzc perplexa sunt, nimi- 
rum : 'A., Σ., ἐπιδώσῃ ἐπιδφ τὸ ἐμφύσημα. Codices 
ltegii, ut et Basiliensis, uni Aquike tribuunt. Cujus 
vere sunt duo verba ἐπιδώσει ἐπιδῷ. lllud autem. 
ἑμφύσημα, corruptum est pro ἔχφυμα, ut habel 
Basiliensis, qui id Symmacho tribuit. id vero ad 
sequentem Hebraicam vocem TYUDD pertinet.— 
O', μεταδαλοῦσα uszamécr. Coislin. {η marg., &xt- 
δώσει ἐπιδῷ, recie. Hinc corrigendus Basilieusis 
qui habet, 'A., ἐπιδώσῃ ἐπίδομα. Nam vera lectio 
Aquile est in Coisliniano, qui aliam sine interpretis 


EX CAPITE XIX LEVITICI, UT EXSTAT IN COD. COLBERT. 6084. 


4. Et locutus est Dominus ad Moysen, dicens : 
2. Hxc erit lex leprosi, quacunque die mundatus 
fuerit, et adducetur ad sacerdotem. 9$. Et exibit 
sacerdos extra castra, et aspiciet sacerdos, et ecce 
sanatur tactus Ἱεργ a leproso. 4. Et pracipiet sa- 
cerdos, et sument ei qui mundatus est duas avicu- 
las viventes mundas, et lignum cedrinum, et tor- 


1. Καὶ ἐλάλησεν Κύριος πρὺς Μωσῆν Xéqtov* 2. 
Οὗτος ἔσται ὁ νόμος τοῦ λεπροῦ, ᾗ ἂν ἡμέρᾳα καθα- 
ρισθῇ. Καὶ προσαχθῄσεται ποὺὸς τὺν ἱερέα. 5. Καὶ 
ἐξελεύσεται ὁ ἱερεὺς ἔξω τῆς παρεμθολῆς, καὶ ὄψεται 
ὁ ἱερεὺς, xai ἰδοὺ ἰᾶται ἡ ἀρὴ τῆς λέπρας ἀπὺ τὸ 
λεπροῦ. 4. Καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς, xat λημφονται (') 
τῷ νεκαθαρισμένῳ δύο ὀρνίθια ζῶντα καθαρὰ, χαὶ ξύ- 


( Sic, et frequenter in cod. Colbert. λήμψομαι pro λήψομαι, Notum est doctis futurum Doricum 


λάμβομαι: unde apud Herodot. 1, 199 : λάμψεαι. 


em cod. non raro ponit ει pro t, ut κρειὀν, ἐσθείων, ἑξειλάσχομαι, ὀρνείθιον, quam scriptionem , 


amanuensi grzeculo attribucndam, non dubitabamus corrigere. 


ΕΛΕΝΗ. 





005 LEVITICI CAP. XIV. 636 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔυΤΙΩΝ, 
46. 40. Κεχωρισµένος Χκαθίσεται. — 406. 
"A4A., καταµόνας οἰχῆσει. 
48. 48, "H ἓν τοῖς λίνοις , ἢ ἐν τοῖς 489. - 
ἐρίοις. "AAJAoc, Ἡ εἰς τὸ στίππνον, 
3| εἰς τὸ ἔριον. 
B. 51. Ἔμμονος. "Αλλος, omaví- — 51. 
ζουσα. ) 
5. 52. Ἔμμονος. "AA4Joc, cmav(- — 92. ' 
ζουσα. 
S5. 95. Ἐστήριχται. "AJAJoc , στα: 59. 
νζουσαν. 
51. 57. Ἐν ᾧ ἐστιν. "Addoc, ἐν ᾧ — 97. 
ἐστιν ἐν αὐτῷ. 
SYMMACHUS LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
46. 16. Separatus sedebit. A(ius, —— 46. 
solus habitabit. 
45. 48. Ant in lineis, aut in laneis «8. 
Alius, aut in stuppam, aut in lanam. 
δι. 51. Permanens. Aliws, rara. δι. 
$2. 53. Permanens. Alius, rara. 92. 
55. 55. Fixit se. Alius, raram. 59. 
B7. 57. In quo est. Alias, in quoest — 57. 


in eo. 


Νοίθ et vari; lectiones ad cap. XIII Levitici. 


noiine adjicit, nempe πλατύνουσα πλατυνοῇ, 

V. 8. Sic mss. nostri et editio Romana. Ünus ad 
Aquilam legit ἀπέδωχε, male. Alter versionem Sa- 
mar.(auí, ἁπλατύνθη, S rmmacho perperam ascribit. 

V. 10. rut 0’, οὐλή. Coislin. in marg., σἠθ. Ibid. 
ki Ὕσα ΠΥΠΟΙ O', καὶ ἀπὺ τοῦ ὑγιοῦς τῆς σαρχὸς τῆς 
νωσης. ldem in marg., ὡς ὠὡμοίωμα σαρχὸς ζώσης. 
, ,, Y. AM. Has lectiones mutuaimur ex Basiliensi, — 

Csislin. ad Symmachum legit οὐχ ὑπερτεθήσεται. 

N. 15. ltem ex Basiliensi. — πο Coislin., X., 
ἔκλαμπρον, ubi O', ἐχάλυψεν; sed hzc Symmachi 
lectio 3lio pertinere debet. 

V. 15. Τὴν σάρχα τὴν ζῶσαν. In editione Romana. 

V. 19. "4.11., σήθ. Hebr. τικῶ. Videtur esse Theo- 
dotionis, qui, ut jam diximus, voces Hebraicas 

rece sepe describit,ut vertendi molestiam declinet. 

V. 20. Syp Qv, ταπεινωτέρα. Coislin. in marg., 
χοιλοτέρα. 

V. 294. "Α.1., χωρίσει. Ex Basiliensi. 

V. 92. ποστ i95 0’, διαχύσει διαχέηται. Coislin. 
W., πλατύνουσα πλατυνθῇῃ. lbid. O', ἕλχει (quod 
uon babet Hebrzeus), m., δέρµατι. 

V. 25. mmn 0’, xaz& χώραν. Coislin. m.,£v τόπῳ. 
. V. 39. "AAA. , τῇ E dutjet. Ex Basiliensi. — 
ζωη. Symmacho tribuit. 

Ibid. 'A., τηρήσει. Σ., συγχλείσει. Ὡς Basiliensi. 

V. 28. Σ., τὸ τηλαύγημα. lta Basiliensis. 

V. $0. 'A., ἀπόσπασμα. lta Basiliensis hic et 


v. 93. — py 0’, xotAoxépa. Coislin. m., βαθυτέρα. 
lbid, P Q', λεπτή, m., λευχή. 

V. 54. "AAA., συγχλείσει. Nempe Syminachus, 
ex Basiliensi. .. 

V. 25. 0’, τὸ δὲ θραῦσμα. Coislin. in marg., πέριξ. 

V. 26. Has omnes lectiones mutuamur ex Basi- 
liensi. 

V. 58. Ex Basiliensi. 

V. 29. 0’, Αλφός. In hanc vocem hiec notant cx 
anonymo Catenz Regie iss. : ᾽Αλφὸς xaAsicat ἡ 
ἐπίλυσις ἡ χαλουµένη µελανία, fj περὶ τὰς παρείας 
γινοµένη ἐκ τοῦ ἡλιαχοῦ καύσωνος. ld est : « Alphos 
vocatur, nigror ille qui µελανία dicitur, el ab :estu 
solis in genis procreatur. » MEM 

V. 49. A£npa ἐξανθοῦσα, ctc. Ex Basiliensi. 

V. 48. Ex Basiliensi. 

V. 51. Hzcnota habetur in mse. nostris : Τὸ Σαμα- 
ρειτιχὸν gulóreuor, ózícw δὸ xaAauvuérnr ab- 
τὴ», ἀντῖ τοῦ, συγγηρῶσαν τῷ σώματι χαὶ ἀνίατον. 
Hoc est : « Samaritanus, contentiosam, jam ante retro 
inveteratam, ac si dicat, consenescentem corpori et 
insanabilem. » Lectio, σπανίζουσα, est Basiliensis, 
qui interpretem tacet. Pariterque in versu sequenü. 
— yax1 0’. fj ἀφῆ, Coislin. m., πληγή. 

V. 53. "AAA., σπανίζουσαν. Hanc editionis Ro- 
mane lectionem, alio et extra locum propriuin 
translatam puto. 

V. 57. Ex Basiliensi. 


EX CAPITE XIV LEVITIC1, UT EXSTAT IN COD. COLBERT. 5084. 


10 χέδρινον, xaX χεχλωσμένων xóxxwov, xai ὕσσω- 


7». 9. Καὶ προσάξει ὁ ἱερεὺς, χαὶ σφάξουσιν τὸ ὁρ- 
νθιον τὸ ἓν εἰς ἀγγεῖον ὁὀστράκινον ἐφ᾽ ὕδατι ζῶντι. 


ῦ. Καὶ τὸ ὀρνίθιον τὸ Qv λήμφεται αὐτὸ .. . . 

3$. Καὶ ἑλάλησε Κύριος πρὸς Μωσῆν xat πρὸς "Aa- 
Qi λέγων, 34. Ὡς ἂν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν τῶν 
Καναναίων, fjv ἐγὼ δίδωµι ὑμῖν ἓν χτήσεε, xal δώσω 
ἀφῆν λέπρας ἐν ταῖς οἰχίαις τῆς γῆς τῆς ἐχτήτου 
3piv. $5. Καὶ fjEet τινὸς αὐτοῦ ἡ οἰχία, χα) άναγγε- 
ict τῷ leget λέγων Ὥσπερ dh ἑώραταί uox Ev τῇ 


tum coccinum et hyssopum. 5. Et precipiet sacer- 
dos, et jugulabunt aviculam unatm in vase testaceo 
super aquam viventem. 6. Et ανομία viventem 
sumetillam . . . ο . . . . . . ὁ ο ο 


$9. Et locutus eat. Dominus 3d Moysen et Aaron, 
dicens. 34. Cum ingressi fueritis in terram Chana- 
neorum. guam do vobis in possessione, et dabo 
tactum lepre in domibus terra possesse a vobis. 
95. Ét veniet eujus est domus, et. annuntjabit s3- 
cerdoti, dicens: Quasi tactus visus esl mihi in 





eu? HEXAPLORUM οὗ SUPEHSU NT. 00 


domo. 36. Et precipiet sacerdos vasis vacuare do- 
mum, priusquam ingressus sacerdos videat tactum, 
et non sint immunda quacunque fuerint in domo. 
Et post hzc ingredietur sacerdos ad cegnoscendam 
domum. 57. Et aspiciet tactum : et ecce tactus in 
parietibus domus, cavitates viridantes vel rube- 
&centes, et aspectus eorum hunnilior parietibus. 38. 
Et egressus sacerdos e domo od ostium domus, et 
segregabit sacerdos domum septem dies. 59. Et 
redibit sacerdos die septimo, et aspiciet -t- domum ; 
et ecce diffusus est tactus in parietibus domus. 40. 
Et przcipiet sacerdos, et eruent lapides in. quibus 
est tactus, et ejicient eos extra civitatem iu locum 
immundum. 4t. Et domum radent extrinsecus in 
- circuitu, et effundent pulverem * quem raserunt 
extra civitatem in locum immundum. 42. Et su- 
ment lapides -t- rasos ? alios, et ponent pro Ἱδρί- 
dibus; et pulverem alium sument, et linient do- 
mum. 45. Si autem redierit rursum tacius, et τὸ” 
pullularit in domo postquam eruti fuerunt lapides, 


οἰχίᾳ. 36. Καὶ προστάξει ὁ ἱερεὺς ἁποσχευάσαι «hy 
οἰκίαν πρὸ τοῦ εἰσελθόντα τὸν ἱερέα ἰδεῖν τὴν ἀφὴν, 
καὶ οὗ μὴ ἀχάθαρτα γένηται ὅσα ἐὰν ἐν τῇ οἰχίᾳ. Καὶ 
μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺς χαταμαθεῖν τὴν 
οἰχίαν. 57. Καὶ ὄψεται τὴν ἀφὴν, xai ἰδοὺ fj ἀφ ἓν 
τοῖς τοχοις τῆς οἰχίας, κοιλάδας χλωριζούσας 1 πυῤ- 
ῥιζούσας, χαὶ ἡ ὄψις αὐτῶν ταπεινοτέρα τῶν τοίχων. 
38. Καὶ ἐξελθὼν ὁ ἱερεὺς ἐκ τῆς οἰχίας ἐπὶ τὴν θύ- 
ραν τῆς οἰχίας, καὶ ἀφοριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν οἰχίαν ἑπτὰ 
ἡμέρας. 29. Καὶ ἑπανήξει ὁ ἱερεὺς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑδ- 
δόµῃ, καὶ ὄψεται «ἴ- τὴν οἰχίαν ο καὶ ἰδοὺ διεχύθη ἡ 
ἀφὴ &v τοῖς τοίχοις τῆς οἰχίας. 40. Kat προστάξει à 
ἱερεὺς, καὶ ἐξελοῦσι τοὺς λίθους &v οἷς ἐστιν ἡ ἀφὴ, 
χαὶ ἐχθαλοῦσιν αὐτοὺς ἔξω τῆς πόλεως εἰς τόπον 
ἀχάθαρτον, 44. Καὶ τὴν οἰχίαν ἀποξύσουσιν ἔξωθεν 
χύχλῳ. Καὶ ἐχχεοῦσι τὸν χοῦν 3 ὃν ἀπέξυσαν , Eu 
τῆς πόλεως εἰς τόπον ἀχάθαρτον. 42. Καὶ λήµψονται 


«λίθους -i- ἀπεξυσμένους ο ἑτέρους xal ἀντιθήσουσιν 


ἀντὶ τῶν λίθων, xal χοῦν ἕτερον λήµφονται xal ἕξ- 


. αλείφουσι τὴν οἰχίαν. A5. Ἐὰν δὲ ἐπέλθῃ πάλιν ἡ ἀφὴ, 


CAPUT XIV LEVITICI. 





TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAEZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 
Να} ὁ 9. 9. 
n" 4 4. 4. 
nymuc Διάφορον σχώληχος. 
mm 6 6. 6. 
mmn um 7 T. 1. 
ansa 10 10. 40. 
Duwo 12 13. 19. 
inm 
Nm {5 15. 13. 
xm 24 94. $4. 
noun . 
rcm 53 25. 25. 
mnw9 34 54. 54. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
8. Sanatus est. 5. Esse mundatam. 9. 
4. 


4. Passeres. 


4. Passeres. 


Coccum vermiculi. . Vermiculumque. Varium vermiculi. 
6. Vivum. 6. Vivum. 6. 

7. Super facies agri. 7. In agrum. T. 

40. Munus. 40. Sacrificium. 10. 

12. In delictum. 19. Pro delicto. 40. 

Log. Sextarium. 

15. Ipse. 13. Est. 15. 

94. Motitabit. 24. Levabit. 24. 

Motitationem. Vacat. 

99. Et Aaron. 35. Et Aaron. $9. 


$4. In possessionem. 


94. In possessionem. 


χαὶ ἄνατειλῃ Ev τῇ οἴχίᾳ μετὰ τὸ ἐξελεῖν τοὺς λίθους, 
χαὶ μετὰ τὸ ἀποξυσθῆναι τὴν οἰχίαν, xal μετὰ τὸ 
ἐξαλειφθῆναι, 44. Καὶ εἰσελεύσεται ὁ ἱερεὺς, xot ὄψε- 
ται εἰ διακέχυται fj ἀφὴ Ev τῇ οἰχίᾳ, λέπρα ἔμμονός 
ἐστιν ἓν τῇ οἰχίᾳ' ἀχάθαρτός ἑστιν. 45. Καὶ χαθε- 
λουσιν τὴν οἰχίαν xak τοὺς λίθους αὑτῆς, καὶ τὰ ξύλα 
αὐτῆς, xat πάντα τὸν χοῦν τῆς οἰχίας ἑξοίσουσιν ἔξω 
τῆς πόλεως εἰς τόπον ἀκάθαρτον. 46. Καὶ ὁ εἰσπο- 
ῥευόµενος εἰς τὴν οἰχίαν πάσας τὰς ἡμέρας, ἃς ἀφω- 
ρισµένη ἐστὶν, ἀχάθαρτός ἐστιν ἕως ἑσπέρας. 4T. 
Καὶ ὁ χοιμώμενος kv τῇ οἰχίᾳ πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὖ - 
τοῦ 4- καὶ ἀχάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας » xal ó 
ἰσθίων ἐν τῇ οἰχίᾳ πλυνεῖ τὰ Ἱμάτια αὐτοῦ -t- xal 
ἀχάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας 2 48. Ἐὰν δὲ παραγε- 
νόµενος εἰσέλθῃ 6 ἱερεὺς, xal $n, xal ἰδοὺ οὐ δια- 
gócst διαχεῖται ἡ ἀφὴ ἐν τῇ οἰχίᾳ, μετὰ τὸ ἐξαλει- 
φθῆναι τὴν οἰχίαν, καὶ χαθαριεῖ ὁ ἱερεὺς τὴν οἰχίαν, 
bn Ιάθη fj ἀφή. 49. Καὶ λήμφεται ἀφαγνι. .... 


LEVITICI CAP. XIV. 


6010 


et postquam domus faerit rasa, et postquam linita 
fuerit. 44. Et ingredietur sacerdos, et sspiciet οἱ 
diffusus est tactus in domo ; lepra permanens est 
in domo : immunda est. 45. Et destruent domum 
et lapides ejus, et ligna ejus, et omnem pulverem 
domus efferent extra civitatem in locum immün- 
dum. 46. Et qui ingreditur in domum omnibus 
diebus, quibus segregata est, immundus erit usque 
ad vesperam. 47. Et qui dermit in domo lavabit 
vestimenta sua -i- et immundus erit usque ad ve- 
speram ; et qui manducat in domo, lavabit vesti- 
menta sua -i- et immundus erit usque ad vesperam; 
48. Si autem accedens intraverit sacerdos, et vide- 
rit, et ecce diflusione diffusus non est tactus in 
domo, postquam linita fuit domus: et mundabit 
sacerdos demum, quia sanatus est tactus. 49. Ei 
sumet ad purif. . . . . ο ο ο 


CAPUT XIV LEVITICI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

$ $5. Ἰᾶται. "AAAoc, fpca. 9. 
* 4. Ὀρνίθια. "AAAoc,ovpou0la. —— &. 
Δίδαφον κόχχινον. Κεχλωσμένον χόχχινον. Κόκκινον ἀλλοιούμενον, 
e. 6. Τὸ ζῶν. "λος, τὸ ἔξω. 6. 
Ἱ. 7. El; τὸ πεδίον. "Addoc, ἐπὶ κ. 

πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ. 
10. 40. Guclay." AJ.40c, χατάπανσιν. 10. 
13. 49. Tic πλημμελείας. "AAJ4oc, — 12. 

περὶ τῆς πλημμελείας. 

Κοτύλην. 'Α.4.1ος, λόγγην. 
15. A5. Ἔστι τῷ. "A.LAoc, καὶ ἴσαι — 15. 
21. ' "di. 'Emüfs:."AA4oc, ἀφορίσει. — 2i. 
MM Ἐτπίθεμα, "Δ.1Ίος, ἀφόρισμα. 

3$. 55. Καὶ ᾽Ααρών. Οὕτω καὶ οἱ — 55 

Jouxol. 
δι $4. Ἐν χτήσει. "Αά.λος, ἓν χλη- ῥὅδ. 

pip. "Α.1Ίος, εἰς χατάσχεσιν. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

$. 9. Sanatus est. Alius, sublatus 9. . 

est. 
4. 4. Aviculas. Alius, passeres. 4. 
Bis tinctum coccinum. Tortum coccinum. Coccinum variegatum. 
6. 6. Viventem. ΑΙ., extra positum. — 6. 
t .7. In campum. Alius, superfa- — 7. 

ciem agri. 
10. 40. Sacrificium. Alixs, requie» — 140. 

ac tionem. 
12. 22 19. Delicti. Alius, pro delicto. 19. 
ZEN Cotylam. Alius, longen. 
15, . 15. Est. Alius, erit. 15. 
2. 24. Imponet. Alius, separabit. 24. 
Impositionem. Alius, separatio- 
| nem. 

5. 99. Et Aaron. Cateri, id. 93. 
9. 94. lu possessione. Alius, ἵπ 94 


sorte. Alius, in adeptionem. 





611 


UEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 011 


TO EBPAIKUN, TO EBPAIKON AKYAAX. 
Ἑλληνικοίς γράµµασι. 
NOUO 56 56. 56. 
390 ΠΤΙ ΝΟ: 37 $1. 31. 
nmm 38 98. 38. 
rnNDOO 44 44. ' 44. 
weno nz 49 49. 49. 
"ut 
Yom 52 59. 52 
nem mmo nw 56 «6. 56. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
96. Polluatur. $6. Immunda flant. 20. 
$1. Et aspectus eorum humilior. li 91. Et humiliores superficie re- 371. 
iqua. 
58. E domo. 38. Ostium aotius. 98. 
41. Corrodens. 44. Perseverans. 44. 
49. Ft capiet ad purilicandur. 49. Et in purificationem ejus — 49. 
sumet. 

Coccum. Vermiculum. 
52. Et cocco. 52. Vermiculo. 52. 
56. Et tumori, et inhzrentie , — 56. Cieatricis et erümpentium — 56. 


eti candori. 


papularum, lacentis που. 


Not: et varie fectiones ad cap. XIV Levitici. 


V. S. "AAA., fptut. Ita. Basiliensis, qui alias 
omnes hujus capis lectiones nobis suppeditavit. 
. V. 4. Ex Basiliensi. Vid, supra, Exod. xxxv, 35, 


99. 

V. 6. "AJ4., τὸ ἔξω. Sic Basiliensis. At nescio 
quis interpres "TW τὸ ἔξω vertere potuerit. 

V. 10. "Α.1.1., χατάπανσιν. Ex eodem. 

V. 19. "AA4., περὶ τῆς πλημμελείας. Ex eodem. 

lbid. "AAJ4., λόγγην. Videtur esse interpretatio 
"7 heodotionis, qui 3 pro more suo λόγγην red- 


didit, ut quam non intelligebat Hebraicam vocem 
Grzcis litteris exprimeret. 


V. 15. "AAA, ἔσται τῷ. Ex. Basiliensi. 

V. 94. "A44. , ἀφορίσει. Ex eodem , et. sequent 
lectio pariter. - . 

V. 35. Ex eodem Basiliensi, in margine. 

V. 54. Ex Basiliensi. . 

V. 26. "AAA., ἀχαθαρτισθῇ, sine interpretis no- 
mine. 
. V.98. Ex Basiliensi. . 

V. 44. "A44. , σπανίζουσα. Banc versionem spe 
vidimus supra, sine interpretis nomiae. 


V. 49. "AAA., xai λήφεται περὶ ἁμαρτίας- Jia 
Basil. tacito interprete. 


EX CAP. XV LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLB. 32084. 


94. ... . cubuerit super illum, immundus est. 25. 
Et mulier ài fluat fluxum sanguinis sui dies plures, 
non in tempore purgationis suz, si etiam fluat post 
purg3tionem suam, omnes dies fluxus immunditiz 
ejus, sicut dies purgationis ejus, erit immunda. 26. 
Omnis lectus super quem cubuerit super illum ; 
omnes dies fluxus, secundum lectum purgationis 
erit ei. Et omne vas super quod sederit super illud, 
immundum erit secundum immunditiam purgatio- 
uis ejus. 27. Omnis tangens eam immundus erit : 
et lavabit vestimenta sua, et lavabit corpus aqua, 
et immundus erit usque ad vesperam. 28. Si autem 
mundata fuerit a fluxu suo: et numerabit sibi 
septem dies, et post hzc mundabitur. 99. Et die 
octavo sumet sibi duos turtures, aut duos pullos 


44. ..... χοιμηθῇ ἐπ᾽ αὐτῆς, ἀκάθαρτός ἐστιν. 25. 
Καὶ γυνὴ ἐὰν ῥέῃ ῥύσιν αἵματος αὐτῆς, ημέρας πλείους, 
οὐχ ἐν χαιρῷ τῆς ἀφέδρου αὐτῆς, ἐὰν χαὶ ῥέῃ μετὰ 
τὴν ἄφεδρον αὑτῆς, πᾶσαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως ἄχα- 
θαρσίας αὐτῆς, καθάπερ αἱ ἡμέραι ἀφέδρου αὐτή-, 
ἔσται ἀχάθαρτος. 36. Ι]ᾶσα ἡ κοίτη &g' fjv ἂν κοιμιθῇ 
ἐπ αὐτῆς πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ῥύσεως αὐτῆς xx51 
«hv κοίτην τῆς ἀφέδρου αὐτῆς ἔσται acf] xal ri 
σχεῦος ἐφ᾽ ᾧ ἂν χαθίσῃ ἐπ᾽ αὐτὸ, ἀχάθαρτον ἔστα' 
κατὰ τὴν ἀχαθαρσίαν τῆς ἀφέδρου αὐτῆς. 31. Πᾶς ὁ 
ἁπτόμενος αὐτῆς ἀχάθαρτος ἔσται, καὶ πλυνεῖ τὸ 
ἱμάτια αὐτοῦ, xat λούσεται τὸ σῶμα ὕδατι, καὶ ἀχά- 
θαρτος ἕσται ἕως ἑσπέρας. 28. Ἐὰν δὲ χαθαρισθὴ 
&rb τῆς ῥύσεως αὐτῆς, xaX ἐξαρ.θµῄσεται αὐτῇ ἐπ-ὸ 
ἡμέρας, καὶ μετὰ ταῦτα χαθαριοθῄσεται. 39. Καὶ 3 


(15 LENITICI CAP. XV. 614 
IYMMAXOZ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

o6. 36. Αχάθαρτα γένηται. "AAAoc, 56. 
ἀχαθαρτισθῇ. 

91.- 37. Καὶ ἡ ὄψις αὐτῶν ταπεινο- — 51. 
τέρα. "AdJoc , χαὶ dj ἰδέα αὐτῶν 
κοιλοτέρα. 

98. 38. "Ex τῆς οἰχίας. "Α..λος, &rb 58. 
τῆς οἰχίας. 

A4 44. Ἔμμονος. ᾿Α.Ίΐος, omavi- 4. 

2 ζουσα. 

49. 49. Λέφεται ἀφαγνίσαι. "AAJoc, 49. 

xai λΊφεται περὶ ἁμαρτίας. 
Κεκλωσμένον. "AJAAoc, ἀλλοιού- 
μενον. 

52. 92. Κεχλωσμένῳ. "AJ4Joc, ἆλ-) — 59. 
λοιουµένω. 

56. 56. Οὐλῆς, xal σημασίας, xai b6. 
τοῦ αὐγάνοντος. "A4JAoc, τοῦ ch 
καὶ τοῦ ἐνδεδωχότος. "AAJoc, τοῦ 

αὐγάσματος. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO 
. 36. 96. ImmundJa (lant. Alius, 1m- 96. 
munda facta fuerint. 

31. $1. Et aspectus eorum humilior. $1. 
Alius, et conspectus eorum depres- 
sior. 

98. $8. E domo. Alius, a domo 98. 

44. 44. Permanens. Alius, rava, 44. 

49. 49. Sumet ad purificandum 49. 
Alius, et sumet ad expiandum. 

Tortum. Alius, variatum. 
59. 52. Torto. Alius, variato. 52. 
56. 56. Cicatricis, et significationis, 56. 


et splendentis. Alius, ipsius seth 
et influentis. Alius, splendoris. 


Note et varie lectiones ad cap. XIV Levitici. 


lbid. "AJ41., ἀλλοιούμενον. Ex eodem. 

V. 52. "AJMJ., ἀλλοιουμένῳ. Ex eodem. 

V. 56. "AAA., του σὴθ xai τοῦ ἑνδεδωχότος. Est 
lectio Theodotionis, qui capite przecedenti, vers. 19, 
TwO vertit σήθ. 

Hzc notantur in margine Coislin. V. 4. vot vit 
O', xal χέδρινον, marg. χυπάρισσος. Ibid. ην] O', 
xai ὕσσωπον, m. ὄργανον. Videtur scholion. V. 10. 
in U', καὶ χοτύλην, m. ξέστην. V. 19. Ὀωνο0’, 
τῆς πλημµελείας, m. περὶ λυτρώσεως. V. 14. DO wn 
U, τῆς πλημμελείας, m. τοῦ µίασµατος. Ibid. "Tun 
(^, λοδόν, m., Όψος. V. 21. ΠΕΙΣΓΡ Θ’, ἀφαίρεμα, m., 


ἀφόρισμα. V. 92. avum ww Ο’, ὅσα εὗρεν, m., à ἂν 
δυνηθῇ. V.52. rn aeri Νὸ ow O', xal τοῦ ih εὑρίτκον- 
τος, elc., m. &àv δυνατεῖ [1. ἀδυνατεῖ] ἡ χεὶρ αὐτοῦ. 

V. 56. rmy1 O', xat προστάξει, m. χαὶ ἐντελεῖται 
ὁ ἱερεὺς, xai ἐχφορήσουσι τὰ ἐν τῇ οἰχίᾳ. Ibid. 
κο) κ] Ο’, οὐ μὴ ἀχάθαρτα, ηΙ., οὐ µιανθῄσεται. 

V. 358. ^3Dm O^, ἀφοριεῖ, m., ἁποχλείσει. V. 12.0’, 
ἐξαλείψουσι, m., χρίσουσι. V. 45. rro O', ἐξαλειφθή- 
ναι, m., χρισθΏναι. V. 44. mp5. 0’, διαχέχνται, m., 
σπανίζουσα. Ibid. ΠΠΝὉὨ 0’, ἔμμονος, m., φιλόνειχος. 
V. 57. πώ 0, ἐξηγήσασθαι, m., φωτίσαι. 


EX CAP. XV LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLB. 5084. 


ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήµψεται ἑαυτῇ δύο τρύγονας, f) δύο 
νοσσοὺς περιστερῶν, χαὶ οἴσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα 
ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 50. Καὶ 
ποιήσει ὁ ἱερεὺς τὴν µίαν περὶ ἁμαριίας, χαὶ τὴν 
µίαν εἰς ὁλοχαύτωμα : καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆς ὁ 
i:peuc ἔναντι Κυρίου ἀπὸ ῥύσεως ἀχαθαρσίας αὐτῆς. 
31. Καὶ εὐλαθεῖς ποιῄσετε τοὺς υἱοὺς Ἱσραἡλ ἀπὸ 
τῶν ἀχαθαρσιῶν αὐτῶν, καὶ οὐχ ἁἀποθανοῦνται διὰ 
thv ἀχαθαρσίαν αὐτῶν , bv τῷ µιαίνειν αὐτοὺς τὴν 
σχγνἠν µου τὴν ἐν αὐτοῖς, 52. Οὗτος ὁ νόμος τοῦ γο- 
νῤῥνοῦς, xaX bày τινὶ ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπἁρ- 
µατος, ὥστε μιανθῆναι ἐν αὐτῇ. 56. Καὶ τῇ alpop- 
ῥοούσῃ £v. τῇ ἀφρέδρῳ αὐτῆς, καὶ ὁ γονοῤῥυὴς τῇ .ῥύ- 
σει αὐτοῦ, τῷ ἄρσενι ἢ τῇ θηλείᾳ, χαὶ τῷ ἀνδοὶ, ὃς 
ἂν xv. un07 μετὰ ἀποχαθημένης. 


columbarum, et feret ea ad sacerdotem ad ostium 
tabernaculi testimonii. 50. Et faciet sacerdos unum 
pro peccato, et unum in holocaustum : et expiabit. ' 
pro ea sacerdos ante Dominum a fluxu immunditiz 
ejus. 51. Et pios facietis filios Israel ab immundi- 
tiis suis, et non morientur propter immunditiam 
suam, in eo quod ipsi inquinent : tabernaculum 
meum quod in eis. 52. Hzec est lex ejus qui patitar, 
flusum seminis, et si cui exeat ex eo concubitus 
seminis, ita ut inquinetur in illo. 55. Et ei que 
patitur fluxum sanguinissin purgatione sua, ct qui 
patitur fluxum seminis in fluore suo, masculo vel 
feminz, et viro quicumoue dormierit cum men-, 
struata. 


61] 
TO ΕΒΡΛΙΚυΝ. 


woe 56 


"Do yvNOm: 37 


nurm 38 


ΠΝὉΩ 44 

NUIT nz» 49 

"1 

"uvm 5 

my rneo nec 56 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 
20. Polluatur. 


$1. Et aspectus eorum humilior. 


58. E domo. 
441. Corrodens. 


49. Et capiet ad purificandur. 


Coccum. 
52. Et cucco. 


56. Et tumori, et inhzrentiz, 


56. Cieatricis οί erüm 


UEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 611 

pio EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
, νικοῖς σι. 

zo, ον γράμμα - 

31. 31 

98 38. 

44 44. 

49 49. 

59 582 

56. 56. 
YULGATA LATINA. AQUILA. 


$6. Immunda fiant. 96. 


91. Et humiliores superficie re- — 37. 


liqua. 
$38. Ostium aonius. 58. 
44. Perseverans. 4t. 
49. Et in purificationem ejus — 49. 
sumet. 
Vermiculum. 
52. Vermiculo. 52. 


ntium b6. 


et candori. papularum, lacentis macula. 
Note et varie fectiones ad cap. XIV Levitici. 
V. S. "AA4., Ἶρται. [ta Basiliensis, qui alías V. 15. "AAJ., ἔσται τῷ. Ex. Basiliensi. 


omnes hujus capius lectiones nobis suppeditavit. 
" À. Ex Basiliensi. Vid, supra, Exod. xxxv, 25, 
$ 


V. 6. "AJ1., τὸ ἔξω. Sic Basiliensis. At nescio 
quis ipterpres TWry1 τὸ ἔξω vertere potuerit. 

V. 10. "AA., χατάπανσιν. Ex eodem. 

V. 12. "AA4., περὶ τῆς πλημμελείας. Ex eodem. 

lbid. "AA.1., λόγγην. Videtur esse interpretatío 
"Theodotionis, qui 1ΥΤΙΝ] lo more suo λόγγην red- 
didit, ut quam non iutelligebat Hebraicain vocem 
Grecis litteris exprimeret. 


V. 94. "AAA. , ἀφορίσει. Ex eodem , et. sequens 
lectio pariter. . 

V. 33. Ex eodem Basiliensi, in margine. 

V. 54. Ex Basiliensi. 

V. 26. "AAA., ἀχαθαρτισθῇ, sine interpretis no- 
mine. 
. W.598. Ex Basiliensi. . 

V. 44. "AAA. , σπανίζουσα. Banc versionem szpe 
vidimus supra, sine interpretis nomiae. 

V. 49. "AAA., καὶ λήφεται περὶ ἁμαρτίας. lta 
Basil. tacito interprete. 


EX CAP. XV LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLB. 3084. 


94. ... . cubuerit super illum, immundus est. 25. 
Et mulier οἱ fluat fluxum sanguinis sui dies plures, 
non in tempore purgationis suz, si etiam fluat post 
purgationem suam, omnes dies fluxus immunditize 
ejus, sicut dies purgationis ejus, erit immunda. 26. 
Omnis lectus super quem cubuerit super illum ; 
omnes dies fluxus, secundum lectum purgationis 
erit ei. Et omne vas super quod sederit super illud, 
immundum erit secundum immunditiam purgatio- 
uis ejus. 27. Omnis tangens eam immundus erit : 
et lavabit vestimenta sua, et lavabit corpus aqua, 
et immundus erit usque ad vesperam. 28. Si autem 
mundata fuerit a fluxu suo: et numerabit sibi 
septem dies, et post hzc mundabitur. 29. Et die 
ectavo sumet sibi duos turtures, aut duos pullos 


44. ..... χοιμηθῇῃ ἐπ) αὐτῆς, ἀχάθαρτὸός ἐστιν. 25. 
Καὶ yov ἐὰν ῥέῃ ῥύσιν αἵματης αὐτῆς, Ἡμέρας πλεῖους, 
οὐχ ἓν χαιρῷ τῆς ἀφέδρου αὐτῆς, ἐὰν xal ῥέῃ μετὰ 
τὴν ἄφεδρον αὐτῆς, πᾶσαι αἱ ἡμέραι ῥύσεως ἀχα- 
θαρσἰας αὐτῆς, καθάπερ αἱ ἡμέραι ἀφέδρου αὐτῆς, 
ἔσται ἀχάθαρτος. 26. Ι]ᾶσα ἡ κοίτη ἐφ᾽ fjy ἂν κοιμτθῇ 
ἐπ) αὐτῆς πάσας τὰς ημέρας τῆς ῥύσεως αὐτῆς κα; 
τὴν χοίτην τῆς ἀφέδρου αὐτῆς ἔσται αὐτῇ" xal viv 
σχεῦος ἐφ᾽ ᾧ ἂν καθίσῃ ἐπ᾽ αὐτὸ, ἀχάθαρτον ἕἔστα: 
χατὰ τὴν ἀχαθαρσίαν τῆς ἀφέδρου αὐτῆς. 27. IIa; ὁ 
ἁπτόμενος αὐτῆς ἀκάθαρτος ἔσται, xal πλυνεῖ 53 
μάτια αὐτοῦ, xaX λούσεται τὸ σῶμα Ὁδατι, χαὶ ἁχά- 
θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας. 38. Ἐὰν δὲ χαθαρισθῇ 
ἀπὺ τῆς ῥύτεως αὐτῆς, χαὶ ἑξαρ.θµήσεται αὐτῇ ἐπτὸ 
ἡμέρας, χαλ μετὰ ταῦτα καθαριαθήσεται. 99. Καὶ -3 


(15 LEVITICI CAP. XV. 614 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

066. 50. ᾿Αχάθαρτα γένηται. "AJ.loc, 96. 
ἀχαθαρτισθῇ. 

ο]. 37. Καὶ ἡ ὄψις αὐτῶν ταπεινο- — 21. 
τέρα. "AAAoc , καὶ ἡ ἰδέα αὐτῶν 
κοιλοτέρα. 

98. $8. Ἐκ τῆς οἰχίας. "A.Ltoc, ἀπὸ — 538. 
τῆς οἰχίας. 

44. 44. Ἔμμονος. "Α.1Ίος, σπανἰ- — 44. 

t. ζουσα. 

49. B 49. Λέφεται ἀφαγνίσαι. "AAJoc, 49. 

xai λῆψεται περὶ ἁμαρτίας. 
Κεχλωσμένον. "AAAoc, ἀλλοιού- 
μενον. 

52. 92. Κεχλωσμένῳ. "AJJoc, àà- — 59. 
Jotoup.vo. 

56. 56. Οὐλῆς, καὶ cmpaclag, xai 56. 
τοῦ αὐγάξοντος. "AJ4J4oc, τοῦ ch 
καὶ τοῦ ἐνδεδωχότος. "AAJoc, τοῦ 

αὐγάσματος. ; 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO 

36. 96. Immunda fiant. Alius, 1m- 26. 
munda facta fuerint. 

3]. $1. Et aspectus eorum humilior. $1. 
Alius, et conspectus eorum depres- 
sior. 

98. 98. E domo. Alius, 3 domo 99. 

44. 44. Permanens. Alius, rara. 44. 

49 49. Sumet ad purificandum 49. 
Alius, et sumet ad expiandum. 

Tortum. Alius, variatum. 
52. 59, Torto. Alíus, variato. 52. 
56. 56. Cicatricis, et significationis, — 56. 


et splendentis. Alius, ipsius seth 
et influentis. Alius, splendoris. 


Note et varie lectiones ad cap. XIV Levitici. 


Ibid. "A.44., ἀλλοιούμενον. Ex eodem. ) 

V. 52. "AA4., ἀλλοιουμένῳ. Ex eodem. 

V. 56. "AAJ., τοῦ c9 xal τοῦ ἑνδεδωχότος. Est 
lecto Theodotionis, qui capite przcedenti, vers. 19, 
mw vertit σήθ. 

Hzec notantur in margine Coislin. V. 4. 19 vii 
0’, xaY χέδρινον, marg. χυπάρισσος. Ibid. ην] O', 
καὶ ὕσσωπον, m. ὄργανον. Videtur scholion. V. 10. 
in U, xai χοτύλην, m. ξέστην. V. 42. euo 0’, 
τῆς πληµμµελείας, m. περὶ λυτρώσεως. V. 14. DNI 
U^, τῆς 
(^, λοδόν, m., ὕψος. V. 21. ΠΞΛΙΓΡ 0’, ἀφαίρεμα, m., 


ημμελείας, m. τοῦ µίασµατος. Ibid. "Tun. 


ἀφόρισμα. V. 29. 3vgm uw 0’, ὅσα εὗρεν, m., ὡς ἂν 
δυνηθῇ. V.52. T 1ο νὸ ον 0’, καὶ τοῦ μὴ εὑρίτκον- 
τος, elc., m. ἐὰν δννατεῖ [Ι. ἀδυνατεῖ] ἡ χεὶρ αὐτοῦ. 

V. 56. m3 0’, xat προστάξει, m. xai ἐντελεῖται 
ὁ ἱερεὺς, χαὶ ἐχφορήσουσι τὰ ἐν τῇ οἰχίᾳ. Ibid. 
wo! ΝΟ] 0’, οὐ μὴ ἀχάθαρτα, ΠΙ., οὐ µιανθῄήσεται. 

V. $8. -^a3pm 0’, ἀφοριεῖ, m., ἁποχλείσει. V. 42. 0’, 
ἐξαλείψουσι, m., χρίσουσι. V. 45. ran O', ἐξαλειφθῆ- 
ναι, m., χρισθῆναι. V. 44. ΠΕ O', διαχέχυται, m., 
σπανίζουσα. Ibid. ΤΙΝ 0, ἔμμονος, m., φιλόγειχος. 


V. 57. rrr 0Ο’, ἐξηγήσασθαι, m., φωτίσαι. 


EX CAP. XV LEVITICI, UT HABETUR IN COD. COLB. 5084. 


ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ λήμψεται ἑαυτῇ δύο τρύγονας, f) δύο 
νοσσοὺς περιστερῶν, xat οἶσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα 
ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 50. Καὶ 
ποιῄσει ὁ ἱερεὺς τὴν µίαν περὶ ἁμαριίας, xal τὴν 
μίαν εἰς ὁλοχαύτωμα ᾽ χαὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτῆς ὁ 
ἐερεὺς ἕναντι Κυρίου ἀπὸ ῥύσεως ἀχαθαρσίας αὐτῆς. 
91. Καὶ εὐλαθεῖς ποιῆσετε τοὺς υἱοὺς 'Iopatà ἀπὸ 
τῶν ἀκαθαρσιῶν αὐτῶν, xal οὐχ ἀποθανοῦνται διὰ 
τὴν ἀχαθαρσίαν αὐτῶν , bv τῷ µιαίνειν αὐτοὺς τὴν 
σχτνήν µου τὴν ἐν αὐτοῖς. 52. Οὗτος ὁ νόµος τοῦ Υο- 
νοῤῥνυοῦς, χαὶ ἐὰν τινὶ ἐξέλθῃ ἐξ αὐτοῦ κοίτη σπέρ- 
µατος, ὥστε μµιανθῆναι ὃν αὐτῇ. 50. Καὶ τῇ alpop- 
ῥοούση ἓν τῇ ἀφρέδρῳ αὐτῆς, καὶ ὁ γονοῤῥυῆς τῇ .ῥύ- 
σει αὐτοῦ, τῷ ἄρσενι ἢ τῇ θηλείᾳ, χαὶ τῷ ἀνδρὶ, ὃς 
ἂν χο,μηθῇ μετὰ ἀποχαθημέντς. 


columbarum, et feret ea ad sacerdotem ad ostíum 
tabernaculi testimonii. 50. Et faciet sacerdos unum 
pro peccato, et unum in holocaustum : et expiabit ' 
pro ea sacerdos ante Dominum a fluxu immunditiz 
ejus. 31. Et pios facietis filios Israel ab immundi- 
tiis suis, et non morientur propter immunditiam 
suam, in eo quod ipsi inquinent * tabernaculum 
meum quod in eis. 22. Hzc est lex ejus qui patitar. 
fluxum seminis, et si cui exeat ex eo concubitus. 
seminis, ita ut inquinetur in illo. 55. Et ei qui 
patitur fluxum sanguinis in purgatione sua, ct qui 
patitur fluxum seminis in fluore suo, masculo vel 
feminz, et viro quicunocue dormierit cum men-, 
siruata. 


015 


TO EBPAIKON. 


2pm "ewe c5» mm? 


DON 


a3 mm 1) 


omm 35 
im 6 οἱ 4 


-«U223 1 


p"m 8 
D"n Ό ον "ru 1$ 


Ama 19 
371733 20 
' 194 
A13 25 


goa 21 
"tW 55 


am 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Loquimini ad filios Israel, et 


dicetis ad eos. 


Cum fluens fuerit. 


9. Claudere fecit. 
4 et 6. Fluens. 


7. In carnem. 
8. Et cum spuerit. 
13. Carnem suam in aquis vivis. 


19. Separatione sua. 


90. Separatione sua. 
94. Separatio ejus. 
93. Separationis suz. 


97, Ea. 
39. Dolentis. 


Fluentis. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT XV LEVITICI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


δίο 


ΑΚΥΛΑΣ 


2. 2. 
5. Dm 5. Ἑσφραγίσθη. 
À οἱ 6. 4 ei 6. 
1. 1. 
8. 8. [ Ἐὰν ἐπιπτύσῃ.] 
45 15. 
19. 19. 
30. ; 20. 
24. 94. . 
ο 

35. 35. 
2]. 91. 
35. 55. 

VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Loquimini filiis Israel, etdi- — 9. 


cetis eis. 


Fluxum seminis. 


5. Concretus est. 
4 et 6. Vacat. 


7. Carnem. 

8. Si salivam jecerit. 

15. (Lotis vestibus,) et toto eor- 
pore in aquis viventibus. 

49. Separabitur. 


90. Vacat. 


l 24. Tempore sanguinis menstrua- 
8. 


95. Mensiruali. 


21. Quicunque tetigerit ea. 


$5. Qus menstruis temporibus 
separatur. 


Vacat. 


5. Obsignatue esf. 
4 et 6. 


7. 
8. Si superexpuerit. 
13. 


19. 


90. 
24. 
95. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Levitici. 


Ex eodem codice Colbertino 5084 postremam ca- 


pitis xv partem damus secundum 


versionem LXX 


V. 9. 0l O' καὶ ol Acisol, λαλῄσατε, etc. Sic Basi- 





Interpretum, prout in Hezxaplis erat, ab hodierno 
των O' textu in multis discrepantem. Czetera vero a 
principio usque ad partem versus 24 desiderantur. 


liensis , qui testificatur versionem LXX Interpre- 
tum, ut in Hezaplis erat, cum aliis interpreubus 
concordare : quia videlicet ex aliis versionibus 
emendata fuerat, ut cum Hebraico quadraret. S- 


67 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


3. Περιπήγννται. 


{ et 6. 


SYMMACBRUS. 


5, Cireumconcretus est. 


4 et 6. 


1. 
8. 


σας autem 


LEVITICI CAP. XY. 


CAPUT XV LEVITICI. 
O0. 


9. λαλήσατε τοῖς viol; Ἱσραϊλ, 
xaY ἐρεῖτε αὐτοῖς. Aliter, λ Moy 
τοῖς υἱοῖς , epe xa ἐρεῖς abel. 
Οἱ Aoizol , σατε x. τ. A. ὡς 
οἱ 0’ 


9 ἐὰν γένηται ῥύσις. Α.ξλος, ὁ 
£v. 


$. Συνἑστηχθ. 
4 et 6. Γονοῤῥυῆς .Οἱ JAoixol, 
ῥέων. 


7. Τοῦ χρωτός. "Addoc, τῆς 
σαρχός. 

8. Ἐὰν δὲ προσσιελἰσῃ- 

13. Τὸ copa ὕδατι. "AAJoc, τὸ 


σῶμα αὐτοῦ ὑδατι ζῶντι, 

49. ᾿Αϕέδρῳ. "A.4oc, μεταχινή- 
get. ["A.L1oc, ἓν τῷ χωρισ ς 
ἀδικίας.] {"Α.1.Ίος, ταλαιπωρίας.] 


90. Αφέδρψ.”Α.1.1.,τοῦ χωρισμοῦ. 

24. Αχαθαρσία. "AJAoc, ὁ χω- 
ρισµός. 

$5. ᾿Αφέδρου. "A.Lloc, τοῦ χω- 
ρισμοῦ. 

97. Λὐτης. "AAAoc, αὐτῶν. 

$5. Καὶ τῇ αἱμοωῤῥούσῃ. "A4., 


ὀδυνηρᾷ. 
Καὶ ὁ γονοῤῥνήης. "AJJoc, τῷ 


γονοῤῥυη, 


LXX INTERPRETES. 


2. Loquimini filiis Israel, et di- 
cetis eis. Alio modo, loquere filiis 
Israel, et dices eis. Reliqui, loqui- 
mini, etc. ut LXX. 

Cuicunque fuerit fluxus. Alius, 
fluens. 

$. Constitit. 

& et 6. Qui luxum seminis pati- 
tur. Reliqui, fluens. 

7. Cutis. Alius, carnis. 

8. Si auiem spuerit. 

15. Corpus aqua. Alius, corpus 
suum aqua vivente. 

19. Purgatione. Alius, transmo- 
tione. Alius, in separatione iniqui- 
tatis. Alius, miseria. 

20. Purgatione. Alius, separa- 
Lione. 

94. Immunditia. Alius, separatio. 


, 25. Purgationis. Alius, separa- 
tionis. 

91. lliam. Alius, illa. 

$5. Et fluxum sanguinis patienti. 
Alius, dolent. : 


Et eiqui patitur fluxum seminis. 
Al.,etei qui patitur fluxum seminis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


5. Ἑσφράγισται. 
4 et 6. 


1. 


THEODOTIQ. 


$. Sigillatus est. 
4 et 6. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Levitici. 


hodie ab illis differt, ut vides. 


lbid. "AA4., 6 ῥέων, lta Basiliensis, tacito inter- 


pretis nomine. 


V. 3. Basiliensis ita habel : Θ., ἑσφράγισται. Ἂ., 


Ῥλτεοι.. Gh. XV. 


κοινή, sive Vulgata Greca, qua etiam 


cretus est 


ἑσφραγίσθη. Σ., περιπήγνυται. Symmachi versio- 
nem sequitur Vulgatus interpres, qui vertit, conm- 


V. & et 6. Οἱ «ἰοιποὶ, ῥέων. Sic Basiliensis, unde 
versionem similem , v. 9 supra, trium interpretum: 
20 


**e 


619 


esse inferatur. 

V. 7. "AAJ., τῆς σαρχός. Ex Basiliensi. 

V. 8. 'A. [ἐὰν ἐπιπτύσῃ.] Hanc versionem expres- 
simus ex Latina Aquile interpretatione, quain af- 
fert Isychius sic, Aquila, si superspuerit. 

γ. 16. Τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι ζῶντι. Ex editione 
Romana. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


V. 49. "AAJ., µεταχινήσει. Ex Basiliensi. ὃι- 
quentes vero lectiones Graece expressimus ος lsy- 
chio, qui sic habet : « Quid dixit : Septem diebus 
separabitur ? quod alii , Erit in purgatione sua. Alii 
vero interpretes, In separatione iniquitatis sue. Ail 
autem, Miserie ediderunt. » 

V. 20-25. Lectiones, quz: eamdem vocem 1v'u 


CAPUT XVI LEVITICI, EX EODEM CODICE COLBERT, 5084. 


1. Et locutus est Dominus ad Moysen postquam 
defuncti sunt duo fllii Aaron, cum offerrent ignem 
alienum ante Dominum, et mortui sunt. €. Et dixit 
Dominus ad Moysen : Loquere ad Aaron fratrem 
tuum, et ne ingrediatur omni hora ad sanctum in- 
terius velaminis ad faciem propitiatorii, quod est 
super arcam «- testimonii ? et non morietur. Nam 
in nube apparebo super propitiatorium. 9. Sic in- 
gredietur Aaron in sanctum in vitulo ex bobus pro 
peccato, et arietem in holocaustum ς 4. Et tunicam 
lineam sanctificatam induet, et femorale lineum erit 
super corpus ejus, et zona linea cingetur, et cida- 
rim lineam circumponet : vestimenta sancta sunt. 
Et lavabit aqua totum corpus suum, et induet ea : 
5. Et a synagoga filiorum larael accipiet duos hir- 
cos ex capris pro peccato, et arietem unum ad ho- 
locaustum. 6. Et offeret Aaron vitulum, qui pro 
peccato suo : et expiabit pro se et domo sua. 7, Et 
accipiet duos hircos, et statuet eos ante Dominum 
ad ostium tabernaculi testimonii. 8. Et imponet 
Aaron supra duos hircos sortes : sortem unam Do- 
mino, et sortem unam emissario. 9. Et offeret 
Aaron hireum super quem supervenit super eum 
sors Domino, et offeret pro peccato : 10. Et hircum 
super quem supervenit super eum sors emissarii, 
statuet viventem ante Dominum, ut propitietur su- 
per eo; ita ut emittat eum in emissionem -t- dimit- 
tet eum 5 in desertum. 11. Et offeret Aaron vitu- 
lum suum, qui pro peccato, et expiabit pro se et pro 
domo sua. Et jugulabit vitulum suum, qui pro pec- 
cato. 19. Et sumet thuribulum plenum carbonum 
ignis ab altari, quod est coram Domino. Et imple- 
Mit ihanus suas incenso compositionis subtilis , et 
inferet intra velamen. 15. Et imponet incensum su- 
per ignem ante Dominum : et operiet vapor incensi 
propitiatorium, quod est super testimonia, et non 
morietur. 14. Et sumet de sanguine vituli : et asper" 
get digito suo super propitiatorium ad orientem, 
secundum faciem propitiatorii. Et asperget septies 
de sanguine digito suo. 15. Et jugulabit hirceum pro 
peccato, eum quia populo est 4- ante Dominum 5 et 
inferet de sanguine ejus intra velamen. Et facietsan- 
guinem ejus quemadmodum fecit sanguinem vituli : et 
asperget sanguinem ejus super propitiatorium secun- 
dum faciem propitiatorii. 16. Et expiabitsanctum ab 
immunditiis filiorum Israel, et ab injustitiis eorum 
pro omnibus peccatis eorum : et sic faciet tabernaculo 
testimonii, quod zdificatum estin eis, in medio im- 
munditie eorum. 17. Et omnis homo nonerit in taber- 
naculo testimonii, ingrediente illo ad expiandum ín 

' sancto, donec exierit: et expiabit pro seipso, et pro 


4. Καὶ ἑλάλησε Κύριος πρὸς Μωσῆν μετὰ τὸ τε- 
λεντῆσαι τοὺς δύο υἱοὺς 'Aapüv iv τῷ προσαγαγεῖν 
αὐτοὺς πῦρ ἁλλότριον ἕναντι Κυρίου, χαὶ ἑτελεύτη- 
σαν. 2. Καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Μωσῆν' Λάλησον πρὸς 


""λαρὼν τὸν ἁδελφόν σου, καὶ μὴ εἰσπορευέσθω πᾶ- 


σαν (pav εἰς τὸ ἅγιον ἑσώτερον τοῦ καταπετάσµα- 
τος εἰς πρόσωπον τοῦ ἱλαστηρίου, 6 ἐστιν ἐπὶ τῆς 
χιδωτοῦ «- τοῦ μαρτυρίου $ xaX οὐχ ἀποθανεῖται. 
Ἐν γὰρ νεφέλῃ ὀφθήσομαι ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίο. 
9. Οὕτως εἰσελεύσεται ᾽Ααρὼν εἰς τὸ ἅγιον ἓν uósyo 
ix βοῶν περὶ ἁμαρτίας, χαὶ χριὸν εἰς ὁλοχαύτωμα. 
4. Καὶ χιτῶνα λινοῦν ἡγιασμένον ἑνδύσεται, xal 
περισχελὲς λινοῦν ἔσται ἐπὶ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ, xa 
ξώνῃ λινῇ ζώσεται, χαὶ χίδαριν λινῆην περιθήσεται, 
ἱμάτια ἅτιά ἐστι’ καὶ λούσεται ὕδατι πᾶν τὸ σῶμα 
αὐτοῦ, χαὶ ἑνδύδεται abvá- D. Καὶ παρὰ τῆς συν- 
αγωγῆς τῶν υἱῶν Ἱσραὴλ λήμφεται δύο χιµάρους t$ 
αἰγῶν περὶ ἁμαρτίας, xaX χριὸν ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα. 
6. Καὶ προσάξει ᾿Δαρὼν τὸν µόσχον τὸν περὶ τῆς 
ἁμαρτίας αὐτοῦ, xal ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ, χαὶ τοῦ 
ofxou αὐτοῦ. 7. Καὶ λήμφεται τοὺς δύο χιµάρους, 
xaX στήσει αὐτοὺς ἔναντι Κυρίου παρὰ τὴν θύραν 
τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. 8. Καὶ ἐπιθήσει "Aapuv 
ἐπὶ τοὺς δύο χιµάρους χλήρους, χλῆρον ἕνα τῷ Κν- 
ρίῳ, xal χλῆρον ἕνα τῷ ἀποπομπαίφῳ. Θ. Καὶ προσ- 
ει Λαρὼν τὸν χίµαρον Eg! ὃν ἐπηλθεν ἐπ᾽ αὐτὸν ὁ 
χληρος τῷ Κωυρίῳ, xat προσοίσει περὶ ἁμαρτίας, 
10. Καὶ τὸν χίµαρον, ἐφ᾽ ὃν ἐπῆλθεν ἐπ᾽ αὑτὸν ὁ 
χλήρος τοῦ ἁποπομπαίου, στήσει ζῶντα ἔναντι Κν- 
ρίου, τοῦ ἐξιλάσασθαι ἐπ᾽ αὐτοῦ" ὥστε ἐξαποστεῖλαι 
αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπὴν -- ἀφήσει αὐτὸν » εἰς «ty 
ἔρημον. 11. Καὶ προσάξει 'Aapüv τὸν µόσχον τὸν 
περὶ τῆς ἁμαρτίας τὸν αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσεται περὶ 
αὐτοῦ καὶ τοῦ ofxou αὐτοῦ, xal σφάξει τὸν µόσχον 
τὸν περὶ τῆς ἁμαριίας τὸν αὐτοῦ. 12. Καὶ λήµφεται 
τὸ πυρεῖον πλῆρες ἀνθράχων πυρὸς ἀπὸ τοῦ θυσια- 
στηρἰου τοῦ ἀπέναντι Κυρίου. Καὶ πλἠσει τὰς χεῖρας 
αὑτοῦ θυµιάµατος συνθέσεως λεπτῆς, xal. εἰσοίσει 
ἐσώτερον τοῦ χαταπετάσµατος. 15. Καὶ ἐπιθήτει ὁ 
θυμίαμα ἐπὶ τὸ πῦρ ἔναντι Κυρίου, xal χαλύψει d 
ἀτμὶς τοῦ θυµίαµατος τὸ ἱλαστήριον τὸ ἐπὶ τῶν µαρ- 
τυρίων, xaX οὐκ ἀποθανεῖται. 14. Καὶ λήμφεται ἀπὸ 
τοῦ αἵματος τοῦ µόσχου, xal ῥανεῖ τῷ δαχτύλῳ αὖ- 
τοῦ ἐπὶ τὸ Ιλαστήριον κατὰ ἀνατολὰς, χατὰ mpós- 
ωπον τοῦ ἱλαστηρίου" καὶ ῥανεῖ ἑπτάχις ἀπὸ τοῦ αἷμα- 
τος 7i δαχτύλῳ αὐτοῦ. 15. Καὶ σφάξει τὸν χίµαρον 
τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας τὸν παρὰ τοῦ λαοῦ -r- ἕναντι 
Κυρίου ? xal εἰσοίσει τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἑσώτερον 
τοῦ χαταπετάσµατος. Καὶ ποιῄσει τὸ αἷμα αὐτοῦ ὃν 
τρόπον ἐποίησεν τὸ αἷμα τοῦ µόσχου χαὶ ῥανεῖ τὸ 
αἷμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ἑλαστήριον, χατὰ πρόσωπον «02 





641 LEVITICI CAP. XVI. 


spectant, mutuamur ex DBasiliensi. 

V. 97. Ex Basiliensi. 

V. 83. "AAA, ὁδυνηρᾷ. Ex Basiliensi, qui inter- 
pretem tacet. 

Ibid. Ex Bssiliensi. 

Hsc notantur in Coislin. ad marg: V. 1. O', καὶ 
ἑλάλησε, m. xai εἶπεν. V. autem 5 reliquorum qui- 


6:3 


dem interpretum lectiones ut in Basiliensi; sed in 
Coislin. adjicitur, Zauap. , ἑσπίλωσεν, macu!avit ; 
ad, Theodotionem vero melius legitur, ἐσφ uw 
obsignavit , ubi Basiliensis, ἑσφράγισται. . 
προσσιελίση, m. τὸ σῶμα πτύσῃ 47 9. 0’ ,Anisaypue, 
η. χάθισµα. V. 47. Ο’, $v, m m. γένηται. V. 20.0, 
χοιτάζηται, m. καθευδῄσει. 


CAPUT XVI LEVITICI, EX EODEM CODICE COLBERT. 5084. 


ἱλαστηρίου. 16. Καὶ ἐξιλάσεται τὸ ἅγιον ἀπὸ τῶν 
ἀχαθαρσιῶν τῶν υἱῶν Ἱσραὴλ, xaX ἀπὸ τῶν ἁδιχη- 
µάτων αὐτῶν περὶ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 
Καὶ οὕτω ποιῆσει τῇ σχηνῇ τοῦ µαρτνρίου τῇ 
ἐχτισμένῃι tv αὐτοῖς ἐν µέσῳ τῆς ἀχαθαρσίας αὐτῶν. 
17. Καὶ πᾶς ἄνθρωπος οὐχ ἔσται ἓν τῇ σχηνῇ τοῦ 
μαρτυρίου, εἰσπορευομένου αὐτοῦ ἐξιλάσασθαι ἐν 
τῷ ἁγίῳ, ἕως ἂν ἐξέλθῃ’ xot ὀξιλάσεται περὶ αὐτοῦ 
χαὶ τοῦ οἴχου αὐτοῦ xal περὶ πάσης συναγωγῆς τῆς 
Ἱσραήλ. 18. Καὶ ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον 
τὸ ὃν ἀπέναντι Κυρίου, καὶ ἐξιλάσεται ἐπ' αὐτοῦ, 
καὶ λημψεται ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ µόσχου, xal ἀπὸ 
τοῦ αἵματος τοῦ χιµάρου’ xaX ἐπιθήσει ἐπὶ τὰ χέρατα 
τοῦ θυσιαστηρίου χύκλῳ. 19. Kat ῥανεῖ ἐπ αὐτὸ ἀπὸ 
τοῦ αἵματος τῷ δαχτύλῳ αὐτοῦ ἑπτάχις' xal χαθαριεῖ 
αὐτὸ xai ἁγιάσει αὐτὸ ἀπὸ τῶν ἀκαθαρσιῶν τῶν υἱῶν 
Ἱσραήλ. 90. Καὶ συντελέσει ἐξιλασχόμενος τὸ ἅγιον, 
χαὶ τὴν σχηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστήριον 
«- xai περὶ τῶν ἱερέων χαθαριεῖ ? xal προσάξει τὸν 
χίµαρον τὸν ζῶντα. 21. Καὶ ἐπιθήσει ᾿Ααρὼν τὰς 
δύο χεῖρας αὑτοῦ ἐπὶ τὴν χεφαλὴν τοῦ χιµάρου τοῦ 
ζῶντος, xai ἐξαγορεύσει ἐπ᾽ αὑτοῦ πάσας τὰς ἀνομίας 
τῶν υἱῶν Ἱαραὴλ, xai πάσας τὰς ἀδιχίας αὐτῶν, xat 
ἐπιθήσει αὐτὰς ἐπὶ τὴν χεφαλὴν τοῦ χιµάρου οἰ- τοῦ 
ῥώντος ὁ χαὶ ἐξαποστελεῖ ἐν χειρὶ ἀνθρώπου ἑτοίμου 
εἰς τὴν ἔρημον. 22. Καὶ λήµψεται ὁ χίµαρος ἐφ᾽ αὑτῷ 
πάσας τὰς ἁδιχίας αὐτῶν εἰς τὴν ἄθατον xal ἐξ- 
αποστελεῖ τὸν χίµαρον εἰς τὴν ἔρημον. 25. Καὶ εἰσ- 
ελεύσεται ᾽Ααρὼν εἰς τὴν σχηνὴν τοῦ μαρτυρίου, xat 
ἐχδύσεται τὴν στολὴν τὴν λινην fjv ἑνδεδύχει εἰσπο- 
ῥρενοµένου αὐτοῦ εἰς τὸ ἅγιον χαὶ ἀποθήσει αὐτὴν 
ἐχεῖ. 24. Kai λούσεται τὸ σῶμα αὐτοῦ ὕδατι Ev τότῳ 
ἁγίῳ' καὶ ἑνδύσεται τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐξελθὼν 
voice. τὸ ὁλοχαύτωμα αὐτοῦ, xal τὸ ὁλοχαύτωμα 
τοῦ λαοῦ, xal ἐξιλάσεται περὶ αὑτοῦ καὶ τοῦ οἴχου 
αὐτοῦ, χαὶ περὶ τοῦ λαοῦ. 29. Καὶ τὸ στἐαρ τὸ περὶ 
τῶν ἁμαρτιῶν ἀνοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. 26. Καὶ 
ὁ ἐξαποστέλλων τὸν χίµαρον τὸν διςσταλµένον εἰς 
ἄφεσιν, πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, xal λούσεται τὸ 
αμα αὐτοῦ ὕδατι' μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν 
παριµθολήν. 27. Καὶ τὸν µόσχον «by. περὶ τῆς ἅμαρ- 
τίας. χαὶ τὸν χίµαρον τὸν περὶ τῆς ἁμαρτίας, ὧν 
εἰστνέχθη τὸ αἷμα αὐτῶν ἐξιλάσασθα: ἐν τῷ ἁγίω, 
ἑξοίσει αὐτὰ ἔξω τῆς παρεμθολῆς, xat χαταχαύσου- 
σιν ἓν πυρὶ τὰ δέρµατα αὐτῶν, χαὶ τὰ χρέα αὐτῶν, 
xdi τὴν κόπρον αὐτῶν. 38. 'O δὲ κχαταχαίων αὐτὰ 
πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ λούσεται τὸ σῶμα αὖ- 
ερῦ ὕδατι΄ xai μετὰ ταῦτα εἰσελεύσεται εἰς τὴν 
παρεμδολἠν. 29. -- Καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόµιμον 
αἰώνιον $ kv τῷ μηνὶ τῷ ἑδδόμῳ, δεχάτῃ τοῦ μηνὸς, 
ταπεινώσετε τὰς φυχὰς ὑμῶν, xal πᾶν ἔργρν οὗ ποιἠ- 


domo sua, et pro omni synagoga Israel. 18. Γι 
egredietur ad altare, quod est coram Domino : et 
expiabit super illud, et sumet de sanguine vituli, et 
de sanguine hirci, et imponet super cornua altaris 
in circuitu. 19. Et asperget super illud de sanguine 
digito suo septies, et mundabit illud, et sanctifica- 
bit illud ab immuunditiis filiorum Israel. 20. Et perti- 
ciet expians sanctum, et tabernaculum testimonii 
et altare «ἰ- et pro sacerdotibus mundabit ? et offe - 
ret hircum viventem. 21. Et imponet Aaron duas 
manus suas super caput hirci viventis ; et confitc - 
bitur super eo omnes iniquitates filiorum Israel, et 
omnes injustilias eorum, et imponet eas super ca- 
put hirci -&- viventis ὁ et emittet in manu hominis 
parati in desertum. 22. Et tollet hircus super se- 
ipsum omnes injustitias eorum in inviam : et emit- 
tet hircum in desertum. 235. Et ingredietur Aaron in 
tabernaculum testimonii, et exuet stolam lineat, 
quam induerat ingrediente eo in sanctum : et de- 
ponet eam illic. 24. Et lavabit corpus suum aqua 
in loco sancto, et induel stolam suam : et exicuns 
faciet holocaustum suum, et holocaustum populi : 
et expiabit pro se, et pro domo sua, et pro populo. 
25. Et adipem, qui pro peccatis. offeret super al- 
tare. 260. Et qui emittit hircum segregatum in re- 
missionem, lavabit vestimenta sua, et lavabit cor- 
pus suum aqua : post hac ingredietur in castra. 
2]. Et vitulum pro peccato, et hircum pro peccato, 
quorum sanguis illatus est ad expiandum in sancto, 
efferet ea extra castra : et comburent igne pelles 
eorum, et carnes eorum, et fimum eorum. 268. Qui 
autem combusserit ea, lavabit vestimenta sua, ct 
lavabit corpus suum aqua : et postea ingredietur in 
castra. 29. -i- Et erit hoc vobis legitimum sempi- 
ternum 7 in mense septimo, decima mensis , humi- 
liabitis animas vestras, et omne opus non facietis, 
indigena, et proselytus, qui appositus est in vobi». 
30. In hac enim die expiabit pro vobis, ad mundan 
dum vos ab omnibus peccatis vestris, anteDuminur 
mundabimini. 31. Sabbata sabbatorum erunt vo- 
bis, et humiliabitis auimas vestras, legitimum sen- 
piternum. $2. Expiabit eacerdos, quem unxeriut 
eum, et quem initiaverint manus ejus ad fungendur1 
sacerdotio post patrem ejus. Et induet stolam li- 
neam, stolam sanctam. 33. Et expiabit Sanctu:u 
sancti, et tabernaculum testimonii, et altare expi.- 
bit, et pro sacerdotibus, et pro omni synagoga ex- 
piabit, 34. Et erit. hoc vobis legitimum sempiter- 
num àd expiandum pro filiis Israel ab omnibus pec- 
tatis eorum ; semel in anno fiet, sicut precepit Do- 
minus Mosi. 


623 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 094 


σετ, ὁ αὐτόχθων xal ὁ προσῄλυτος, ὁ προσκείμενος ἓν ὑμῖν. 60. 'Ev γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξιλάσεα 
περὶ ὑμῶν χαθαρίἰσαι ὑμᾶς ἀπὸ πασῶν τῶν ᾽ἁμαρτιῶν ὑμῶν, ἔναντι Κυρίου χαθαρισθήσεσθε. 51. 24. 
62:& σαθθάτων ἔσται ὑμῖν, xai ταπεινώσετε τὰς ψυχὰς ὑμῶν, vópipov αἰώνιον. 52. Ἐξιλάσεται ὁ 
εερεὺς ὃν ἂν χρείσωσιν αὐτὸν, xal ὃν ἂν τελειώσωσι τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἱερατεύειν μετὰ «by. πατέρα αὐτοῦ. 


TO EBPAIKON. 
nya 3 


(tertiwmn.) 32 
σον 5 

pOayun 8et 7 
νο "ins ηλ] 8 


TM ou m5 mM 5 
Uo 


wb 10 
y" 4535 mer ouo nmm 


mos weno ιν nov 


]s 15 
yn 45 
UpT-oy 16 


Up 17 


νο 18 
ποσών 20 
m 22 


ὑπὸ στ nva 96 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. In omni tempore. 
9. Ariete. 
4. Lini. 
Lini. 
5. Hircos. 
1 et 8. Hircos. 
8. Et sortem unam Azazel. 


Sortem unam Domino, et sor- 


tem unam Azazel. 
40. Ad Azazel. 


Statuetur vivus ad facies Domi- 
ni ad expiandum super illum, et 
mittendum euin ad Azazel in de- 


serium. 
43. Nubes. 
15. Hircum. 
40. Super sanctuarium. 
11. Ecclesia. 
18. Hirci. 
90. Hircum. 
92. Sejunctionis. 


96. Et. emittens hircum ad Aza- 


zel. 


—- 


CAPUT XVI LEVITICI. 


TO EBPAIKON 
2 Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


YULGATA LATINA. 
2. Omni tempore. 
5. Arietem. 
4, Linea... lineis 
Linea. 
b. Hircos, 
7 et 8. lHircos 
8. Et alteram capro emissario. 


Sortem unam Domino, et alte- 


ram capro emissario. 


10. Et emittat eum. 


Statuet eum vivum coram Do- 


mino et fundat preces super eo, et 
emittat eum in solitudinem. 


15. Nebula et vapor. 

45. Hircum. 

46. Sanctuarium. 

11. Coetu. 

48. Hirci. 

90. Hircum. 

93. Solitariam. 

96. llle vero qui dimiserit ca- 


prum emissarium. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
2. 


9. 
4. 


5. 
1 et 8. 
8. Καὶ κλῆρον ἕνα εἰς τράγον 


ἀπολελυμένον εἰς τὴν ἔρημον. 


Κλῆρος εἷς χεχρατηµένος, xd 
εἷς ἀπερχόμενος. 
10. 


AQUILA. 


7 et 8. 
8. Et sortem unam ín caprum 


absolutum in desertum. 


Surs una retenta, et una disce- 


dens. 


10. 


Accipies hirceum vivum coram 


Domino, ut expiatio per eum fiat 
et relegetur in desertum. 


15. 

415. 

10. 

41. 

18. 

20. . 
22. 

20. 


625 


LEVITICI CAP. XVI. 


625 


Καὶ ἑνδύσεται τὴν oxolhv τὴν λινῖν, στολὴν ἁγίαν. 99. Καὶ ἑἐξιλάσεται τὸ ἅγιον τοῦ Ἁγίου, xol «hv 
σχηνην τοῦ μαρτυρίου, χαὶ τὸ θυσιαστήριον ἐδιλάσεται, xal περὶ τῶν ἱερέων καὶ περὶ πάσης τῆς συναγω- 
γῆς ἐξιλάσεται. 54. Καὶ ἔσται τοῦτο ὑμῖν νόμιμον αἰώνιον ἑἐξιλάσχεσθαι περὶ τῶν viv Ἰσραὴλ ἀπὸ 
πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ποιηθήῄσεται, Χαθάπερ συνέταξε Κύριος τῷ Μωσῇ. 


ZYMMAXOEZ. 


5. 
7 et 8. 

8. Κλήρον ἕνα εἰς τράγον ἅπερ- 
χόμενον. 


10. 


SYMMACHUS.. 
9. 
$. 
4 


5. 
1 et 8. 


8. Sortem unam in caprum 
discedentem.. 


40. 


13. 
15. 
Hi, 
11. 
1δ. 
38. 
2. 


zÜ. * 


CAPUT XVI LEVITICI. 
0, 


2. Πᾶσαν ὥραν. "A.Lloc, παντὶ 
χΧαιρῷ. 

9. Κριόν. "Α.1.1ος, xptip. 

4. Λινοῦν, bis, "AAAoc, διπλοῦν. 

Auf. "AA40c, διπλῇ. 

5. Χιμάρους. "AJAoc, cpávouc. 

Tet 8. Χιμάρους.’Α.1.1., τράγους. 

8. Καὶ χλῆρον ἕνα τῷ ἁποπομ- 
παίῳ. 

Κληρον ἕνα τῷ Κυρίῳ, xat χλη- 
pov ἕνα τῷ ἀποπομπαίῳ. 

40. Τοῦ ἁποπομπαίου. "Aoc, 
εἰς τράγον ἀφιέμενον. 

Στήσει αὐτὸν ζῶνταξναντικυρίου, 
τοῦ ἐξιλάσασθαι Em αὐτοῦ, ὥστε ἆπο- 
στεῖλαι αὐτὸν εἰς τὴν ἀποπομπὴν, 
χαὶ ἀφῄσει αὐτὸν εἰς τὴν ἔρημον. 


15. Ατμίς. "Αλλος, νεφέλη. 

15. Χίμαρον. "AAJAoc, τράγον. 

46. Τὸ ἅγιον. ΄Α..Ίος, περὶ τῶν 
ἁγίων. 

47. Σνναγωγῆς. 
χλησίας. Tow 

48. Χιμάρου. "AAJo0c, τράγου. 

Q0. Χίμαρον. "AAJAoc, τράγον. 

929. "A6axov. "AAJ3oc, συγχεχρι- 
μένην. | 

96. Καὶ ὁ ἐξαποστέλλων τὸν χί- 
μαρον τὸν διεσταλμένον εἰς ἄφεσιν. 
Α.1ος, xaX ὁ ἑξαποστελλόμενος 
ἅμα τῷ χιµάρῳ &y ᾽Αζαξηλ. 

LXX INTERPRETES. 

9. Omnihora. A/., omni tempore. 

9. Arietem. Alius, ariete. 

4. Lineam,bis. Alius, duplicem. 

Linea. Alius. duplici. 

5. Hircos. Alius, capros. 

7 et 8. Hircos. Alius, capros. 

8. Et sortem unam emissario. 


"AdJdoc, ix- 


Sortem unam Domino, et sor- 
tem unam emissario. 

40. Emissarii. Alius, in hircum 
emissum. 

Statuet eum viventem ante Do- 
minum, ad expiandum super eum, 


ut emittat eum iu enmissionem, et. 


dimittet eum in desertum. 
45. Vapor. Alius, nubes. 
45. Hircum. Atius, caprum. 
46. Sanctum. Alius, pro sanctis. 
41. Synagoga. Alius, ecclesia. 
48. Hirci. Alius, capri. 
$90. Hircum. Alius, caprum. 
99. Inviam. Alius, discretam. 


96. Et qui emittit hircum segre- 
gatum in dimissionem, A/;, et qui 
emittitur simul cum hircoin Ázazel. 


10. 


GEOAOTIQN. 


THEODOTIO. 


621 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. o 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
Ayo tine 27 971. 97. 
Όνπ 29 29. 29. 
po»ra "um 
[rav rac 51 51. 91. 
onam 
Y23M Dn 32 92. $3. 
13 
Ὁπρι Ότσ ην 95 33. $9. - 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
27. Hircum. 9]. Hircum. 27. 
29. Affligelis. 29. Affligetis. 29. 
Et peregrinus peregrinans in ^ Sive advena, qui peregrinatur 
medio vestri. inter vos. 
61. Cessatio quietis. $1. Sabbatum requietionis. 51. 
Affligetis. Affligetis. 
92. Pro patre suo. 32. Pro patre suo. 32. 
Lini. Linea. 
99. Sanetuarium sanctitatis. $9. Sanctuarium. $3. 


Note et varie lectiones ad cap. XVI Levitici. 


V. 9. "AA. , κριῷ. Ex edit. Romana. Est alte- 
rius interpretis Jectio, 

4 et 6. Διπλοῦν et 6v). Ita. Basiliensis, ta- 
cito interprete. ltem v. 52. — U', λινοῦν. Coislin. in 
marg. , διπλοῦν, λευχόν. Ibid. O', λινοῦν, m. διπλοῦν. 
Ibid. O', J«v, m. διπλη, λευχή. Ibid. O', χίδαριν, m. 


μίτραν. 

Y. 7, 8, 45, 18, 20, 27. ^ryt et ΠΩ Τράγον 
εἰ *páyouc. Ex Basiliensi, qui nonnisi semel, 
scilicet v. 8, interpretes nominat, scilicet Aquilam et 
Symmachum, quorum haud dubie sunt alix: omnes 
hujusmodi interpretationes in hoc capite. 

V. 8. 'A., χλΏρος εἷς χεχρατηµένος, xal εἷς ἅπε 
χόµενος. Sic Catenze Regie εἰ edit, Romana. Ubi 
duorum interpretatio in unum coaluisse videtur. 
Nam Basiliensis ita habet, Α., el κεχραταιωμένον. 
Σ., sic ἀπερχόμενον. Hoc tamen. interpretatio sic 
distincta non concordat cum altera prius posita, 


uam praeferunt Theodoretus, editio Romana et 
Catenz Regi: , sicque habet : 'A., εἰς «p&vov àmo- 
λελυμένον εἰς τὴν ἔρημον. E. ; εἰς τράγον ἀπερχόμε- 
vov. Pro hac vero posteriori Aquilz lectione plures 
stant. Sed mallem Basiliensem sequi nisi solus es- 
set. In hunc locum sic habet Procopius : Symma- 
chus sic presentem locum transtulit : Sortem unam 
ad hircum abeuntem.—Versiones Α. et Σ., quas ex 
Bosiliensi dedimus, sic effert Coislin. E., χληήρον 
ἕνα εἰς στρατηγὸν (sic mendose Ρο πράγον) ἆπερ- 
χόμενον. 'A., εἰς καικρατεωµένον, lege x&xpa- 
ταιωµένον. Haec melius et plenius in. Basiliensi, ut 
vides. u 
V. 40. "AAA. , εἰς τράγον ἀφιέμενον. Ita. Basilien- 
sis, qui interpretem non nominat : sed posset esse 
Theodotion.—Coislin. Σ., εἰς ἀφιέμενον. Basiliensis 
vero sine interpretis nomine, εἰς spero ἀφιάμενον. 
Ibidein totum hunc versum sic habet Cois!in. , καὶ 


EX CAPITE XVII LEVITICI, UT EST IN COD. COLBERT. 5084. 


1. Et locutus est Dominus ad Mosen dicens : 2. 
Loquere ad Aaron et filios ejus, et ad omnes filios 
Israel, et dices ad eos : Hoc est verbum, quod prz- 
cepit Dominus dicens : 3. Homo homo flliorum 
Israel, quicunque jugulaverit vitulum, aut ovem, 
aut capram in castris, et quicunque jugulaverit ex- 
tra castra, 4. et ad ostium tábernaculi testimonii 
non attulerit illud 4- ut faciat illud in holocaustum 
» aut in salutare Domino, acceptabile in odorem 
^- suavitatis : et quicunque jugulaverit extra, et ad 
*t- ostium tabernaculi testimonii non attulerit illud ? 
11 offerat illud munus Domino ante tabernaculum 
Domini, sanguis imputabitur homini illi : sangui- 


4. Καὶ ἑἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωσῆν λέγων’ 2. Δά- 
λησον πρὸς ᾿Δαρὼν χαὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, xa πρὸς 
πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ, καὶ ἐρεῖς πρὸς αὑτούς' τουτο 
τὸ ῥῆμα ὃ ἐνετείλατο Κύριος λέγων 5. "Ανθρωπος 
ἄνθρωπος τῶν υἱῶν "Iopah ὃς ἂν σφάξῃ pósyov ἃ 
πρόδατον, f| αἶγα ἓν τῇ παρεμθολῇ, καὶ ὃς ἂν σφάξῃ 
ἔξω τῆς παρεμόολῆς, 4. Καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκη- 
νῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἑνέγκῃ αὐτὸ «ἰ- ὥστε ποιῆσα 
-- αὐτὸ εἰς ὁλοχαύτωμα, f) εἰς σωτήριον Κυρίῳ, 
4- δεχτὸν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας" χαὶ ὃς ἂν σφάξη ἔξω, 
4- xai ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ 
AP ἑνέγχῃ αὐτὸ ὥστε προσενέγχαι αὐτὸ δῶρον «t» 
Κυρίῳ ἀπέναντι τῆς σχηνῆς Κυρίου, αἷμα λογισθή- 


029 


27. 
49. 


4l. 


»f. 


52. 


S5. 


SYMMACHUS. 


 LEVITICI CAP. [X VII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0, 


21. Χίμαρον. "A.L1oc, τράγον. 

29. Ταπεινώσετε. "AAAoc, xa- 
χώσετε. 

Καὶ ὁ προσήλυτος ὁ προσχείµε- 
νος ἐν ὑμῖν. Ἔγια δὲ τῶν ἀντιρᾶ- 
gm, 1) τῶν προσηλύτων τῶν προσ- 
κειμένων ἐν ὑμῖν. 

91. Σάθθατα Σαδθάτων. "AJAoc, 
ἀνάπανυσις αὕτη. 

Ταπεινῶσετε. 'Α..1ος, καχώ- 
σετε. 

92. Μετὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ. 
᾿Α.1ος, ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. 

Λινην. "AAJoc, διπλην. 

99. "Άγιον τοῦ ἁγίου. "A.44oc, 
ἀγίασμα τὸ ἅγιον. 

LXX INTERPRETES. 


21. Hircum. Alius, caprum. 

99. Humiliabitis. A/., affligeus. 

Et proselytus, qui appositus est 
in vobis. Quedam exemplaria, aut 
proselytorum, qui appositi sunt 
in vobis. 

$4. Sapbata sabbatorum. Alius , 
requies hzc. 

Humiliabitis. Alius, affligetis. 

93. Post patrem suum. Alius, 
pro patre suo. 

Lineam. Alius, duplicem. 

99. Sanctum. saneti. Alius , san- 
ctificatio sancta. 


27. 


οἱ 


32, 


23. 


27. 


29. 


5l. 


οι 
ιν» 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


650 


Note et varie lectiones ad cap. XVI Levitici. 


τὸν χίµαρον ἐφ᾽ ὃν ἐπῆλθεν &x' αὑτὺν 6 χλῆρος τοῦ 
ἀποπομπαίου, στήσει αὑτὸν ζῶντα ἕναντι Κυρίου, 
v Noe m αὐτοῦ, ed ἐξαποστεῖλαι αὐτὸν 
εἰς Ἆζα εἰς tfiv ἔρημον 9X τὴν ἀποπομπήν. Καὶ 
X ἀφήσει αὐτόν εἰς E« ἔρημον. Καὶ λ de 6 χί- 
x pages ἐφ᾽ ἑαυτῷ τὰς ἀγομίας αὐτῶν bv γῇ 
X ἀδάτῳ. Sic ibid., verum hzc quas cum asteriscis 
adduntur, non habentur hoc loco in Hebreo. Ce- 
tera autem discrepant ab edito. 

Ibid. Αι] versionem Latine mutuamur ex Pro- 
copio, qui sic habet, p. 356 : « Nam inquit : Acci- 
. piés. hircum. vivum coram. Domino , ut expiatio per 
eum fiat. et:relegettis in desertum. Quod quidem in- 
terpretatus est Áquilas in hune modum. » 

V. 45. "A-LL., νεφέλη. Ka. Basiliensis. Est forte 
Áquile et Symmachi , qui sic [ο interpretantur, 
Exod. xrv, 20. 


V. 16. "AAA., περὶ τῶν ἁγίων. Sic Basiliensis. 
V. M1. "AAA, , ἐχχλησίας. Ex Basiliensi. 


V. 291. O', xai Σξαγορεύσει,. Coislin. in marg., 
καὶ ἐπενεχθήσονται αὐτῷ πᾶσαι. Ibid. 0’, ἁμαρτίας, 
m. ἁτοπίας. Ibid. O', ἑτοίμου, m. χαιρίµου , πλανη- 
τεύντος. e 

V. 92. "AAJA., συγχεχριµένην. lta Basiliensis. — 
OQ, &6acov. Coislin. in marg., γαζαρά ΙΤ]. 

V. 35. 0’, στολὴν τὴν λινην. Coislin. in marg., 
τὰ φάρεα τὰ λευχά. 0’, ἄφεσιν, m. τὴν ἀποπομπῆν. 
Y. $9 el 64. "AAA., χακώσετε. Ex Basiliensi. 

Ibid. Notam, ἔγια τῶν ἀντιγράφων, etc., bzbet 
Basiliensis. Z 

V. 294. "AAA., ἀνάπανσις, αὕτη Basiliensis. 

V. 32. "AAA. , ἀντὶ oU πατρὺς αὐτοῦ. Sic Basi- 
liensis, tacito interprete, quem sequitur Vulgata. 

V.98.. "AAA, ἁγίασμα τὸ ἅγιον. la. Basiliensis. 


EX CAPITE XVII LEVITICI, UT EST IN COD. COLBERT. 5084. 


σεται τῷ ἀνθρώπῳ ἐχείνῳ' αἷμα ἐξέχεεν, ἐξολοθρευ- 
θήσεται ἢ φυχἠ ἐχείνη ἐχ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. 5. Ὅπως 
ἀναφέρωσιν οἱ υἱοὶ Ἱσραὴλ τὰς θυσίας αὐτῶν ὅσας 
ἂν αὐτοὶ σφάζωσιν ἐν τοῖς πεδίοις, xaX οἴσουσιν αὑτὰ 
τῷ Κυρίῳ ἀπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου 
πρὸς τὸν ἱερέα" χαὶ θύσουσιν θυσίαν σωτηρίου τῷ 
Κυρίῳ αὗτά. 6. Καὶ προσχεεῖ ὁ ἱερεὺς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ 
θυσιαστήριον -t- χύχλῳ ἀπέναντι Κυρίου παρὰ τὰς 
θύρας τῆς αχηνῆς τοῦ μαρτυρίου. Καὶ ἀνοίσει τὸ 
στέαρ εἰς ὁσμὴν εὐωδίας τῷ Κυρίῳ. 7. Καὶ οὐ θύσου- 
σιν ἔτι τὰς θυσίας αὐτῶν τοῖς µαταίοις, οἷς αὐτοὶ 
ἐχπορνεύουσιν ὀπίσω αὐτῶν. Νόμιμον αἰώνιον τοῦτο 
ἔσται ὑμῖν εἰς τὸς γενεὸς ὑμῶν, 8. Καὶ πρὸς αὐτοὺς 


nem effudit; extermipabitur anima ilja de populo 
suo :- 5. ut offerant filii Israel sacrificia sua quzcun- 
que ipsi jugulaverint in campis : et ferent illa Do- 
mino ad portas tabernaculi testimonii ad sacerdo- 
tem : et sacrificabunt ipsa sacrificium salutaris Do- 
mino. 6. Et effundet sacerdos sanguinem super al- 
tare -i- in circuitu coram ? Domino ad januas ta- 
bernaculi testimonii : et offeret adipem in odoreni 
suavitatis Domino. 7. Et non sacrificabunt amplius 
sacrificia sua vanis, quibus exfornicantur ipsi post 
eos, Legitimum sempiternum hoc erit vobis in pro- 
genies vestras. 8. Et dices ad eos : homo, liomo de 
filiis Israel, et de proselvtis, qui appositi sunt in 





€51 HEXAPLORUM οὐ, SUPERSUNT. 631 


vobis, quicunque fecerit holocaustum, aut sacrifi- 
cium, 9. et ad ostium tabernaculi testimonii non 
Gulerit, ut faciat illud Domino, disperdetur anima 
.lla de populo suo. 10. Et homo homo de filiis 


ἐρεῖς' ἄνθρωπος, ἄνθρωπος ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἱσραὴλ. 
xai ἀπὸ τῶν προσηλύτων τῶν προσχειµένων bv ὑμῖν, 
ὃς ἂν moon ὁλοχαύτωμα, fj θυσίαν, 9. Καὶ ἐπὶ τὴν 
θύραν τῆς σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἑνέγχῃ, ποιῆσαι 


CAPUT XVII] LEVITICI. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON lAKYAAEZ. 
Ἑλληνικοῖς γράμµασι. 
pm ὅ 5. b. 
onu 
oryv5 7 1. 7. Τοῖς τριχιῶσιν 
TOO πι UN) 9. 9. 
319 nn» 16 10. 10. 
NT) UO wx un 11 1. 41. 
-Dya 15 1$. 15. Xot. 
v33 14 14. 14. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
5. Sacrilicantes. 5. Occident. 5. 
Pacificorum. Paciticas. 
7. Pilosis.. 1. Dzemonibus. 1. Pilosis. 
9. Homo ille de populo suo. 9. De populo suo. 9. 
10. Et dabo facies meas. 10. Obfirmabo faciem meam. 10. 
41. Quia anima carnis in san- 11. Quia anima carnis in san- 41. 
guine ipsa. ) guine est. 
45. In pulvere. 45. Terra. 15. Humo. 
14. Sanguis ejus. 14. In sanguine est. 14. 


Note et vari» lectiones ad cap. XVII Levitici. 


V. 5. "AAA., θυσιάζωσιν. Ex Basiliensi. 

Ibid. Τῶν εἰρηνικῶν. Est veraio A., S. et Th., ut 
videas supra, cap. 1v et alibi passim. 

V. 7. d. τοῖς τριχιῶσιν, pilosis, scilicet dzemo- 
nibus, qui hirsuti apparebant. Vide lsaiz xin, 14, 
εἰ c. Xxxiv, — 'À., Σ., τοῖς τριχιῶσιν. 8., τοῖς σεει- 


ply. Sic Coislin.; Basiliensis vero, 'A., τοῖς τρι- 


χιουσιν tantum. Addit Coislin. ; bane notam : Τρι-. 


χιῶσι, 6aluocur εἶπεν ᾽Αχύλας, ἐπεὶ xaX τοιαύτης 
εἰσί τινες φύσεως αὐτῶν. Id est, « Pilosis. Aquila 
daemonibus dicit, quia quidam eorum ejus sunt na- 
tura. » 


EX CAPITE XVIII LEVITICI. 


98. ...Gentibus, quz ante vos. 29. Quoniam omnis 
quicunque fecerit de omnibus abominationibus his, 
exterminabuntur anima, quz faciunt, de medio po- 
puli sui. 90. Et custodietis precepta mea, ut non 


98. . . «Ἔθνεσιν τοῖς πρὸ ὑμῶν. 29. Ὅτι πᾶν 
"ὃς ἐὰν ποιῄσῃ ἀπὺ πάντων τῶν βδελυγµάτων τού- 
των, ἐξολοθρενθήσονται αἱ ψυχαὶ αἱ ποιοῦσαι, Ex 
µέσου τοῦ λαοῦ αὐτῶν. 90. Καὶ φυλάξεσθε τὰ προσ- 


CAPUT XVIII. LEVITICI. 


10 EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. | 
ο πρ] ὄ 9. $. 

" NERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 


9. In statutis eorum. 


9. In legitimis eorum. 9. 





053 


αὐτὸ τῷ Κυρίῳ, ἀξολοθρευθήσεται fj duyh ἑχείνη ix 
τοῦ λαοῦ αὑτῆς. 40. Καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ 


viv Ἱσραὴἡλ, & τῶν προσ. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


7. Τοῖς τριχιῶσιν, 
9. 


LEVITICI CAP. XVIII. 


CAPUT XVII LEVITICI. 
0’. 


5. Σφάζωσιν. "AAAoc, θυσιά- 
ζωσιν. 

Σωτηρίου. "Α.λ.ΐοι, εἰρηνικῶν. 

1. Ματαίοις. 


054 


Israel, aut de pros... itn. 


τῶν e ο οὁ 9 9*9 ὁ ο ο ο e ὁ ὁ 9 ο 9*9 ν ο 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


7. Tot; σεειρείµ. 


9. 'O ἄνθρωπος ἐχεῖνος ix ποῦ — 9 

λαοῦ αὐτοῦ. "AJAoc, ἡ doydj ἑκείνη 

ἐχ τοῦ λαοῦ αὐτῆς. 
10. 10. Καὶ ἐπιστήσω τὸ πρὀσωπόν 10. 

µου. "AAJoc, xaX στἠσω τὴν qv- 

xf" μον. 
lt. 11. Ἡ γὰρ φυχῆ πάτης σαρχὸς, — 11. 

αἷμα αὐτοῦ P "A Aoc, b à 

Ψυχἠ πάσης σαρχὸς ἐν τῷ αἵματ 

ἑστιν. . 
15. Χοῖ. 15. ΤΠ. 15. λώματι. 
μα. 44. ATga αὐτοῦ ἐστι. "AAJoc, á. 

τῷ αἴἵματι αὐτῆς Ίνωται. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

5. 5. Jugulaverint. Alius, sacrifi- ^ 5. 

caverint. 

Salutaris. Alii, pacificorum. 

7. l'ilosis. 7. Vanis, 7. Seirim. 
3. 9. Homo ille de populo suo. 9. 

Alius, anima illa de populo suo. 
10. 40. Et statuam faciem meam. — 10. 

Alius, οἱ staluam animam meam. 
ii. 41. Anima enim omnis catnis, — 11. 

sanguis ejus est. Alius, quia ani- 

ma omnis carnis in sanguine est. 
15. Humo. 15. Terra. 15. Cumulo terrz. 
19. 14. Sauguis ejus est. Alius, — 14. 


sanguini ejus unita est. 


Nota et varie lectiones ad cap. XVII Levitici. 


V. 9. "AJ4., fj doy Exelvn, etc., ex Basil. 
V. 10, " AJ4., καὶ στῄσω τὴν ψὺχήν µου. Sic Ba- 
siliensis tacito interprete. — 0’, ἐπιστήσω. Coislin. 


ad marg., δώσω. 
V. 434. Ὅτι 4$ 
lov. Ita Basiliensis. 


quyh πάσης σαρχὸς bv τῷ αἵματί 


V. 44. ᾿Α4.., 
non indicato interprete. 


V. 18. 'A., Σ., yot. 8., χώματι. Sic idem Basil. 
Ibid. ΠΤΙ, Coislin. in textu, ζῶον, in marg., θήρευ 
pax ,qua postrema lectio est in editione Komana. 
τῷ αἵματι αὐτῆς Άνωται. lta Dasil., 


* 


EX CAPITE XVIII LEVITICI, 


"&rpatá μον, ὅπως μὴ ποιῆτε ἀπὸ τῶν νοµίµων — faciatis de legitimis abominatis, quz facta sunt ante 
των ἑθδελυγμένων, ἃ γέγονεν πρὸ τοῦ ὑμᾶς, xal vos, et non iuquinabimini in eis : quia ego Domi- 
οὐ µιανθήσεσθε ἐν αὐτοῖς: ὅτι ἐγὼ Κύριος ó θεὺς — nus Deus vester. 


ὑμῶν, 
CAPUT XVIII LEVITICI. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ,  — U. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
$. $9. Καὶ τοῖς νομίμµοις aütov."AJ- — 3. 
Aoc, Ἠχριδωμένοις. 
I SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIOQ. 
"^ 9. In legitimis eorum. Alius, $. 


gccurate constitutis. 





TO EBPAIKON. 


ππρπγτιν] 
ποσοσην] 5 


κών U^w ww 6 
yn ni" w ma mov 9 


τι αν "up 49 
MY pa πῶν 45 


Ν Dm 17 
IT1:3. 19 


ου yn» 94 
στι 19) mn 95 


an 
Tpow 25 


ΠΟΥ ΏΝ, Vie o 
Ἱμττν 26 
ΝΤ ΝΟ 28 

"Np 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Statuta mea. 


δ. Judicia mea. 
6. Vir, vir ad omnes reliquias. 
9. Genitze domi vel genitz feris. 


12. Caro patris tui ipsa. 
15. Uxor filii tui ipsa. 


47. Nefas ipsum. 
19. In separatione. 


21. Ad transire faciendum Mo- 


loch. 


93. Non stabit ad facies anima- 


Confusio. 
Q5. Visitavi. 
Evomuit terra habitatores suos. 


96. Statuta mea. 
98. Et non evomat. 


Evomuit. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


$a 


TO EBPAIKON 
i Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 


17. 


21. 
25. 


26. 
28. 


VULGATA LATINA. 


4. Praecepta. 


5. Judicia mea. 


6. Omnis homo ad proximam 
nguinis sui. 


9. Quz domi vel foris genita 


est. 


12. Quia caro est patris tui. 
15. Quia uxor filii tui est. 


17. Incestus est. 
19. Qus patitur menstrua. 


21. Ut consecretur idolo Mo- 


loch. 


25. Non succumbet jumento, 


Scelus., 
95. Visitabo. 
Ut evomat habitatores suos. 


96. Legitima. 
98. Ne evomat. 


Evomuit. 


AKYAAZ, 


15. 


17. Μύσος λίµμα αὐτῆς ἐστιν. 
19. 


41. Παραθιδάσαι τῳ Μολόχ. 
25 


Ἀπειρημένον. 
25. 


12. 
15. 


17. Àbominatio,reliquum ejuscst. 
19. 


21. Ad admovendum Moloch. 
95. 

Probibitum. 

25. 

30. 

28. 


Evomuit. 





61 


, ETMMAXOE., 


17. Ζέμμα ἑστίν. 
91. Παραθιδάται τῷ Μολόχ. 


"λῤῥητον. 
25. 


26. 

$3. 

Ἑξήμεσεν. 
SYMMACHUS. 


4. 


13. 
15. 


41. "Zemma, i. e. abominatio, est. 


19. 

91. Ad admovendum Moloch. 
95. Succumbet. 

Infandum. 

25. 

26. 

28. 


Evomait. 


LEVITICI CAP. XVI, 
Ü 


4. Προστάγματα. "A.4Aoc, hixpv- 
θωμένα. 


5. Κρίµατα. 'Α 11ος, ἅγια. "AJ- 
Aoc, δικαιώµατα. "Alloc, ἆχρι-- 
θάσματα. 

6. “Άνθρωπος ἄνθρωπος πρὺς 
πάντα οἰχεῖα. "Α.λος, av te &vhp 
πρὸς πᾶν λίμμα (sic pro λείμμα). 

9. Ἐνδογενοῦς f| Υεγεννηµένης 
ἔξω. ᾿Α.λλος, γέννημα οἴχου, 1j 
γέννημα Eo. 

49. Olxe(a γὰρ τοῦ πατρός σου. 
"AJAoc, αἷμα τοῦ πατρὀς σου.  - 

45. Γυνὴ νὰρ υἱοῦ σου. 'Α.1.1ος, 
οἰχεῖον σαρχός σου. 

11. ᾿ΑἈσέθημά ἐστιν. 

49. Ἐν χωρισμῷφ. "AAJ4oc, iv 
μιάσµασι. 

91. Λατρεύειν ἄρχοντι. 

95. Οὐ στῄσεται πρὸς πᾶν τε- 
τράπουν."Α..ος, ἐνώπιον κτήνους. 

Μυσαρόν. 

95. ᾽Ανταπέδωχα. 'AAJoc, ἕἓπ- 
εσχεφάµην. 

Προσώχθισεν ἡ Y5 τοῖς ἔγχαθη- 
μένοις kx αὐτῆς. 

26. Ἱόμιμα. "AdJoc, Ἠχριδα- 
σμένα. 

98. "Iva jh προσοχθίσῃ. "AA Aoc 
οὐ μὴ ἀποθάλῃ. 

Προσώχθισε. 


LXX INTERPRETES. 


4. Precepta. Alius, accurate con- 
stituta. 


5. Judicia mea. Alius, sancta. 
Alius, justificationes. Alius, accu- 
rate constituta. 


6. Homo, homo ad omnia do- 
mestica. Alius, vir vir ad omne 
reliquum. 


9. Quz domi nata est, vel quse 
foris nata est. Alius, genitura do- 
mus, vel genitura foris. 

49. Domestica enim patris tui 
est. Alius, sanguis patris tui. 

45. Uxor enim filii tui. Alius, 
proprium carnis tua. 

17. impium est. 

49. in segregatione. Alius, in 
polluüonibus, 

21. Servire prineipi. 


95. Non stabit ad omne quadru 
pes. Alius, in conspectu jumenti 


Scelestum. 
Q5. Betribui. Alius, visitavi. 


Et exhorruit terra eos qui insi- 
dent super eam. 


960. Legitima. Alius, accurate 
constituta. 


98. Ut non exhorrescat. Alius, 
ne ejiciat. 


Exhorruit, 


. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. 


15. 


11. 
19. 


91. Παραδιδάσαι τῷ Μολόχ 
25. 


Θάδελ. 


25. 

Ανέβαλεν ἡ YT] τοὺς ἑνοικοῦντας. 
96. 

28. 

Ἀνέδαλεν. 


TREODOTIO. 


12. 
15. 


11. 
19. 


291. Ad admovendum Moloch. 
90. 


Thabel. 
25. 
Rejecit terra inhabitantes. 


36. 
23. 


Rejecit. 


65) HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT.. 640 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
T meuvo nw 50 $0. $0 
nnno 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
$0. Custodiam meam. 30. Mandata. 30. 


Statutis. Vacat. 


Note et varia lectiones ad cap. XVIII Levitici. 


V. 5. "AAA, ἠχριθωμένοις. Ex Basiliensi. Est, ut 
videtur, Aquilz, qui vocem pr et ejus derivata per 
ἀπριδάζω, ἀχριθόω, ἀχριθαόμός, et ἀχρίθδεια , ver- 


tit, Ut Gen. xzvii, 22, et xrix , 10; Exod. xn, 14, . 


et xii, 10.—1bid, Dn'ngnzt O', καὶ vou (pots. Cois- 
lin. ad marg., ἠχριθασμένοις. Basil., txpiGupévotg. 
V. 4. "AAA., hxpibopuéva. Ex Basil., ut versu 
praecedenti. 
V. 5. "AAA. , ἅγια. "AAA, , δικαιώµατα. "AAA. , 


ἀχριδάσματα. Ex eodem Basil. Postrema lectio 


Aquile esse videtur. 


V. 6. "AAA., àvho àvhp πρὸς πᾶν λίμμα. Sic 
Pasiliensis, tacito interprete, qui videtur esse 


Aquila : nam infra, versu 17, *NU vertit, λίµμμα. 
—(Q', ἄνθρωπος ἄνθρωπος, elc. Coislin. in margine, 
ἀνῆρ &vhp πρὸς πᾶν Alppa σύνεγγυς Υένους αὐτοῦ. 

V. 9. "AAJ., γέννημα οἴχου, ἢ Ὑέννημα ἔξω. Sic 
Basiliensis sine interpretis nomine. Videtur autem 
esse Aquilz, qui litteram χατὰ πόδα sequitur. 


V. H. ην mno 0’, ὁμοπατρία. Coislin. in 


marg., ópopm ola. 
V. 12. "AJA., αἷμα τοῦ πατρύς σου. Ex Basi- 


liensi, non notato interprete. 

V. 14. Ο’, συγγενής. Coislin. in marg., ὡς àbict 
τοῦ πατρός σου ἑστίν. Videtur esse scholion ad vo- 
cem "qTT7. 

V. 15. "AAJ., οἰχεῖον σαρχός σου. Ita Basiliensis. 
Videtur autem hzc interpretatio ad alium locum 
pertinere. 

V. 47. Α., µύσος λί αὐτῆς ἐστι. Σ., ζέμμα 
ἑστίν. lta Basiliensis, hic Symmachus Hebraicam 
vocem im2Y Grecis litteris expressit. Apud LXX, 
Judic. xx, 6, ΟΙ redditur, &£pg.a.—Coislin. Σ., y»- 
σος. Θ., ζέμμα. | 

V. 48. "35 €, ἀντίζηλον. Coislin. m. , Appz 
αὐτῆς. Sed hzc alio pertinent. 

. 2]. 'A., Σ., Θ., παραθιθάσαι τῷ Μολόχ. lta 
Basiliensis. Mss. Regii, Isychius, et editio Romana 
dicunt tres interpretes, quos sequitur Vulgata, 
vertisse, MoXóy. ln hunc vero locum hzec nota leci- 
tur in catenis Regiis : Τὸ Ἑθραϊχὸν τῷ Mo.t6y ἔχει' 
xaX οἱ λοιποὶ δὲ ἑρμηνευταὶ τοῦτο τεθείχασι. Ἐΐδωλον 
δὲ τοῦτο fv* διὸ xal διὰ τοῦ προφήτου τοῦτό φησιν 
ὁ θεός. MÀ») cgáyia καὶ θνσίωας προσηνἐγκατέ 
μοι ἐν τῇ ἑρήμῳ ἔτη τεσσαράκοντα, viol Ἱσραὴ-, 


LEVITICI CAP. XIX EX COD. COLBERT. 5084. 


4. Et locutus est Dominus ad Mosen dicens : 3. 
Loquere omni synagogz filiorum Israel, et dices ad 
eos : Saneti eritis, quoniam sanctus ego Dominus 
Deus vester. 5. Ünusquisque matrem suam timeat, 
et Sabbata mea custodietis. Ego Dominus Deus ve- 
ster. 4. Non sequemini idola, et deos fusiles non 
facietis vobis, ego Dominus Deus vester. 5. Et si 
sacrificetis sacrificium salutaris Domino; acceptum 
vestrum sacrificabitis. 6. Quacunque die sacrifica- 
veritis comedetur, et crastina : etsi residuum fue- 
rit usque ad diem tertium , in igne comburetur. 7. 
Si autem manducatione manducatum fuerit die ter- 
tia, insacri(icabile est, non acceptabitur. 8. Qui ου- 
tem manducat illud, peccatum accipiet, quoniam 
sancta Doiraini profanavit : et disperdentur animse, 
αυ comederint, de populo suo. 9. Et demetentibus 
vobis messem terrz vestre, non perlicietis messem 
, vestram agri tui demetere, et quz de messe tua de- 
ciderint, non colliges : 10. et vineam tuam non revin- 
demiabis, neque grana vinez tuz colliges : mendico 
et proselyto derelinques ea : ego Dominus Deus ve- 
ster. 11. Non furtum facietis, et non mentiemini, 
neque calumniam faciet unusquisque proximo. 19, 
Et non jurabitis nomine meo super injusto, et non 
profanabitis nomen Dei vestri. Ego -i- sum ?  Do- 
minus Deus vester. 13. Non nocebis proximo tuo, 
et non rapies, et non dormiet merces mercenarii 


4. Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωσην λέγων’ 2.Λά- 
λησον mácm τῇ συναγωγῇ vlov Ἰσραὴλ, xai ἐρεῖς 
πρὸς αὐτούς' "Άγιοι ἔσεσθε ὅτι ἅγιος ἐγὼ Κύριος ὁ 
θεὺς ὑμῶν. 5. Ἕχαστος μητέρα αὑτοῦ φοθείσθω, xal 
τὰ Σάθθατά µου φυλάσσεσθε, ἐγὼ Κύριος ὁ θεὺς 
ὑμῶν. 4. Οὐχ ἐπαχολουθήσετε εἰδώλοις, xai θεοὺς 
χωνευτοὺς o) ποιῄσετε ὑμῖν ἐγὼ Κύριος ὁ θεὺς 
ὑμῶν, 5. Καὶ ἐὰν θύσητε θυσίαν σωτηρίου τῷ Κυρ, 
δεχτῆν ὑμῶν θύσετε. 6. "H ἂν ἡμέρᾳ θύσητε βρωθί- 
σεται, xal τῇ αὔριον, xal ἐὰν καταλειφθῇῃ ἕως ἡ μέρας 
τρίτης, £v πυρὶ χαταχαυθήσεται. 7. Ἐὰν δὲ βράσει 
βρωθῇ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτη, ἄθυτόν ἐστιν, οὐ δεχθἡσο- 
ται. 8. Ὁ δὲ ἔσθων αὐτὸ, ἁμαρτίαν λῶµψετα:, ὅτι 
τὰ ἅχια Κυρίου ἐθεθήλωσεν, καὶ ἐξολοθρευθῄᾖσονται 
αἱ Φυχαὶ αἱ ἔσθουσαι ἓκ τοῦ λαοῦ αὐτῶν. 9. Καὶ 
ἐχθεριζόντων ὑμῶν τὸν θερισμὸν τῆς γῆς ὑμῶν, οὗ 
συντελήσετε τὸν θερισμὸν ὑμῶν τοῦ ἀγροῦ σου ἐχθε- 
ρίσαι, καὶ τὰ ἁποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ 
συλλέξδεις. 10. Καὶ τὸν ἁμπελῶνά σου οὐχ ἑπανατρυ- 
γήσεις, οὐδὲ τοὺς ῥῶγας τοῦ ἀμπελῶνός σου συλ- 
λέξεις" τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύτῳ καταλείψεις 
αὐτά' ἐγὼ Κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν. 11. Οὐ χλέφστε, xal 
οὐ φεύσεσθε, οὐδὲ συχοφαντῄσετε ἕχαστος τὸν πλη- 
σίον, 19. Καὶ οὑχ ὀμεῖσθε τῷ ὀνόματί µου Em ἀδίκῳ, 
xai οὐ βεθηλώσετε τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. Ἐνώ 
-- elut ? Κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν. 15, Οὐκ ἀδιχίσει: 
τὸν πλησίον σου, xal οὐχ ἁρπάσεις, καὶ οὗ χοιμτθῇ- 





e LEVITICI CAP. XIX. (42 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


90. $0. Προστάγματα. "AAAoc. φυ- 30. 


λάγματα. 


Νομίμων. "Aoc, Ἡκριθασμέ- 


νων. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9J. 90. Pracepta. Alius, Observa- 20. 


tiones. 


Legitimis. Alius, accurate con- 


stitutLis, 


Note et varie lectiones ad cap. XVIII Levitici. 


xal ἀγελάδετε τὴν σχκηγἡν τοῦ 000 Μο.λὸχ , xal 
ἄστρον τοῦ θεοῦ ὑμῶν' Ῥαφὰν, τοὺς τύπους, οὓς 
ἐποιήσατε προσκυγεἴν αὐτοῖς. ᾽Απαγορεύει οοΐνυν 
*h τοὺς παῖδας ἱεροδούλους τῶν εἰδώλων προσφέρειν. 
Ὡς δέ τινές Φασιν, τὸ τοῖς ἄλλοις ἄρχουσιν µη δι- 
n τοὺς παΐῖδας ὥστε εἶναι αὐτῶν olxécae U copo 

€, ἵνα "nc ἐχείνων µετά v ἀσεθείας, 
liest, t Hebrli cum. habet Moloch, ac reliqui inter- 
pretes sic posuerunt. ldolum autem erat : quare per 
prophetam ait Deus (Amos v, 25, 20) : Num victi- 
mas et sacrificia obtulistis mihi annis quadraginta in 
deserto, filii Israel ? Et accepistis tabernaculum Mo- 
loch, et astrum dei vestiri Raphan, typos quos fecistis 
ad adorandum eos. Vetat igitur filios idolorum mi- 
nistros offerre. Ut vero dicunt nonnulli, prohibet ne 
alis principibus dentur lilii, in domesticos ipso- 
rum, aut satellites, ne drum impie:;atis participes 
Sint, » 

V. 25. "AAA., ἑνώπιον χτῆνους. Ex Basiliensi. 
Symmachi autem lectionem Grece non habemus. 
Sed exstat Latine apud lsychium sic : « Coire ergo, 
succumbere, edidit Symmachus, » ubi verbi modum 
1d seriem orationis accommodat. Vulgatus inter- 
pres succumbet similiter edidit. — 0’, πρὸς «xdv τε" 


τράπουν. Coislin. marg., ἓν παντὶ κτήνει. Ibid. θ., 
θάδελ. Σ., ἄῤῥητον. ᾿Α., ἀπειρημένον. Coisl. recte * 
unde corrigas illud Θ., Βάθελ, in Basiliensi. 

Ibid. Σ., ἄῤῥητον. Θ., βαβέλ (lectio vitiata, pro 
θάδελ). Sic Basiliensis. Tsychius vero Aquilz quo- 
que lectionem affert sic : « Symmachus, ineffabi- 
le, Aquila, infectum. » 

. 95. "AAA., ἐπεαχεφάμην. Ex Basiliensi. 

Ibid. ᾽Ανέθαλεν ἡ v7, τοὺς ἑνοιχοῦντας. Est Theodo- 
tionis, ut infra, vers. 28. Isychius ait Theodotionem 
pro evomere vwerlisse respuere. —U', προσὠχθι- 
σεν. Coislin. in marg., ἀπέδαλεν 1j vt, τοὺς Evotxov,- 
τας, et ibid., ἐξώρισεν, 

V. 96. "AAA., Ἡχριδασμένα. Ex Basiliensi. Vide- 
tur esse Aquilee, ut supra diximus. 

lbid. rra 0’, ἑγχώριος. Coislin. marg., αὐτό- 

θων. 

V. 98. "Α.1.1., οὗ μὴ ἀποθάλη. Hic lectio et se- 
quens, ἀνέθαλεν, Theodotionis sunt. — 'À., ἀπέδα- 
λεν. Σ., ἐξήρασεν. O., ἐξήμεσεν. Ο’, προσώχθισεν. 
Coislin. marg., ἐξορίσῃ. Sic. Sed sinceriores vi- 
dentur lectiones Basiliensis. 

V. 50. "AAA., φυλάγματα. Ex Basiliensi. 

lbiJ. "AAA., txpi6aopévov. Aquilz, ut similes. 


LEVITICI CAP. XIX EX COD. COLBERT. 5084. 


σεται ὁ μισθὸς τοῦ μισθωτοῦ παρὰ col ἕως πρωϊ. 
14. 05 κακῶς ἑἐρεῖς χωφὸν, καὶ ἀπέναντι τυφλοῦ οὐ 
προσθήσεις σχάνδαλον, xaX φοθηθήση τὸν Θεόν aov: 
ἐγὼ Κύριος -t- ὁ θεὺς ὑμῶν 5 15. Οὐ ποιῄσετε ἅδιχον 
ἓν χρίσει" οὗ λήμψῃ πρόσωπον πτωχοῦ, οὐδὲ θαυμά- 
σεις πρόσωπον δυνάστου, ἐν δικαιοσύνῃ χκρινεῖς τὸν 
πλτσίον σου. 16. Οὐ πορεύσῃ δόλῳ bv τῷ ἔθνει σου, 
Οκ ἐπισυστήσῃ ig' αἷμα τοῦ πλησίον σου’ ἐγὼ Κύ- 
p; ὁ θεὸς 4- ὑμῶν 5 47. Οὐ µισέσεις τὸν ἁδελφόν 


07) 75 διανοίᾳ σου. Ἐλεγμῷ ἑλέγξεις τὸν πλησίον, 


cw, xal οὐ λημύφῃ δι αὐτὸν ἁμαρτίᾳν. 18. Καὶ οὐχ 
ἐχδικᾶταί σου ἡ χεὶρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ 
4390 σου xal ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυ- 
το ἐχὼ Κύριος. 19. 'Fóv νόµον µου φυλάξεσθε, τὰ 
χτῖνη σου οὗ κατοχετεύσεις ἑτεροζύγῳ, χαὶ τὸν ἁμ- 
τελῶνά σου οὐ χατασπερεῖς δίφορον, καὶ τὸ ἐμάτιον 
ix δύο ὑφασμένον -t- κἰδδηλον $ οὐχ ἐπιθαλεῖς 
ζεαυτῷ. 

20. Καὶ ἑάν τις χοιμηθῇ μετὰ γυναιχὸς χοίτην 
οπέρµατος, xal αὐτὴ, οἰχέτις διαπεφυλαγµένη ἀν- 
βρώχῳ, καὶ λύτροις o0 λελύτρωται, ἡ ἐλευθερία οὐκ 
ἐδύθη αὐτῇ, ἐπισχοπὴ ἔσται «ἰ- αὐτοῖς * οὐχ ἆποθα- 
Ἠῦνται, ὅτι οὐκ ἠλευθερώθη. 21. Καὶ προσάξει τῆς 
πλημμελείας αὐτοῦ τῷ Κυρίῳ παρὰ τὴν θύραν τῆς 
σκηνης τοῦ μαρτυρίου xpiby πλημμελείας. 99. Καὶ 
ἐπλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς ἐν τῷ κριῷ τῆς 
Ἀλημμελείας ἔναντι Κυρίου περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ 


apud te usque mane. 14. Non maledices surdum 

et coram cxco non appones scandalum : et timebis 
Deum tuum. Ego Dominus -- Deus vester ὁ 15. 
Non facietis injustum in judicio : non accipies fa 
ciem mendici, neque miraberis faciem potentis, in 
justitia judicabis proximum tuum. 16. Non ambu- 
labis dolo in gente tua : non instabis in sanguinem 
proximi tui. Ego Dominus Deus «ἰ- vester 5 17. Non 
odio habebis fratrem tuum animo tuo : arguendo 
argues proximum tuum, et non accipies proptet 
eum peccatum. 18. Et non vindicabitur manus tua, 
et non succensehis filiis populi tui, et diliges proxi- 
mum tuum sicut teipsum. Ego Dominus. 19. Legem 
meam custodietis, jumenta tua non coire facies cum 
altero geuere : et vineam tuam non seminabis dif- 
ferentem : et vestimentum ex duobus testum «- adul 
teratum ; non injicies tibi ipsi. 


20. Et si quis dormierit cum muliere cubitu se- 
minis, et hzc fuerit famula reservata homini, et re- 
demptionibus redempta non sit, libertas non fuerit 
dala ei, examen erit -i- eis 5 noun morientur, quia 
liberata non est. 21. Et adducet delicti sui Domino 
ad ostium tabernaculi testimonii arietem delicti. 
22. Et expiabit pro eo sacerdos, in ariete delicti 
corun Domino pro peccato ejus, quo peccavit 5 et 
dimittetur ej peccatum ejus quod peccavit. 


643 HEXAPLORUM-QU/E SUPERSUNT  - 644 


25. Cum autem ingressi fueritis in terram 4- 
quam Dominus Deus dat vobis 5 et plantaveritis 
omae lignum manducabile, et circeummundabitis 
immunditiam ejus ; fructus ejus tres annos erit vo- 
bis immundus, non manducabitur. 94, Et anno 
quarto, erit omnis fructus ejus sanctus laudabilis 
Domino. 25.1n anno autem quinto comedetis fru- 
ctum ejus : adjectio est vobis genimina ejus : Ego 
Dominus Deus vester. 26. Non comedetis super mon- 
tes, et non augurabimini, neque auspicabimini. 97. 
Non facietis sisoen ex coma capitis vestri, neque 
corrumpelis aspectum barbz vestre. 98. Et inci- 
siones super anima non facietis in corpore vestro, 
et litteras impressas non facietis in vobis : ego Do- 
minus Deus vester. 329. Non profanabis flliam 


fc fpa prev, χαὶ ἀφεθήσεται' ἁὐτῷ ἡ ἁμαρτία atn; 
ἣν μαρτεν. 

93. Ὅταν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴν Υην -t- ἣν Κύρις 
6 θεὸς δίδωσιν ὁᾳῖν 5 χαὶ χαταφυτεύσητε πᾶν ξύλον 
βρώσιµον, καὶ περικαθαριεῖτε τὴν ἀκαθαρσίαν αὐτοῦ, 
'O χαρπὸὺς αὐτοῦ τρία ἕτη ἔστα: ὑμῖν ἀπερικάβαρ- 
πος, οὐ βρωθήσεται. 24. Καὶ τῷ ἔτει τῷ τετάρῳ, 
ἔσται πᾶς ὁ χαρπὺς αὐτοῦ ἅγιος αἰνετὸς τῷ Κυρ. 
Q5, Ἑν δὲ τῷξτει τῷ πέµμπτῳ φάγεσθε τὸν χαρπὺν αὐ- 
τοῦ, πρόσθεµα ὑμῖν τὰ γενήµατα αὐτοῦ" ἐγὼ Κύρις ὁ 
θεὺς ὑμῶν. 26. Mt, ἔσθετε ἐπὶ τῶν ὀρέων, xa ox 
οἰωνιεῖσθε, οὐδὲ ὀρνιθοσχοπήσεσθε, 27. OU ποιῄσετε 
αισόην ἐκ τῆς κόµης τῆς χεφαλῆς ὑμῶν, οὐδὲ φθερ...ε 
τὴν ὄψιν τοῦ πώγωνος ὑμῶν. 28. Καὶ ἐχτομίδας ἐπὶ 
ψυχῄ οὐ ποιῄσετε ἓν τῷ σώματι ὑμῶν, xal γράμματα 
στικτὰ οὗ ποιῄσετε Ey ὑμῖν' ἐγὼ Κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν. 
99. Οὐ βεθηλώσεις τὴν θυγατέρα σον ἐκπορνεῦσαι 


CAPUT XIX. LEVITICI. 


TU EBPAIKON. 


U'N 3 3. 

pos 4 4. 

our a wm ο 7 1. 
TUmwD9 ο. 


own wb 10 10. 
pyymoo 45 —— 45. 
Uppn7Wo 14 44, 

or v5 nen 45 15. 
Tzyn 16 16. 

Ta 147 4. 

"mon 18$ ts. 

πρηην 19 19. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


ΑΝΚΥΛΑΣ. 


. Ἀπόδλητον. . . 





VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Vir. 
4. Inutilia. 


.4. Corruptum illud, non accepta- 


pitur. 
. 9. Angulum agri tui. 


10. Non racemabis. 
43. Non opprimes. 


14. Non maledices. 


15. Neque decorabis facies ma- 


gni. 
16. Stabís. 


41. In corde tuo, 
48. Observabis. 


19. Statuta mea. 


VULGATA LATINA. 
9. Unusquisque. 
4. Idola. 
1. Profanus erit, et impietatis 


reus. 


9. Usque ad solum superficiem 


terra. 


10. Neque.... racemos et grana 


decidentia congregabis. 


16. Non facies calumniam. 
14. Non maledices. 


15. Nec honores vultum po- 


tentis. 


16. Stabis contra 


17. In corde tuo. 
18. Meinor eris. 


19. Leges meas. 


AQUILA. 

9. 

4. 

1. Abjiciendum. 

9, 

10, 

13. 

44. 


18. 


16. 


11. 
18. 


19. 


Qs LEVITICI CAP. XIX. 


αὐτήν' οὖχ ἐχπορνεύσει ἡ yn, xal πλησθῄσεται ἡ 
ri ἀνομίας. 50. Τὰ Σάδθδατά µον φυλάξεσθε, xaX ἀπὸ 
τῶν ἁγίων µου φοθηθήσεσθε' ἐγὼ Κύριος. 51. Ox 
ἐπαχολουθήσετε ἑγγαστριμύθοις, χαὶ τοῖς ἑπαοίδοις 
οὐ προσχολληθήσεσθε ἐχμιχνθῆναι bv αὐτοῖς' ἐγὼ 
Κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν. 92. Απὺ προσώπου πολιοῦ 
ἑξαναστήσῃ, xal τιµήσεις πρόσωπον πρεσθυτέρου" 
xdi φοδηθήσῃ τὸν Θεόν cov: ἐγὼ Κύριος ὁ θεὺς 
ὑμῶν. 99. Ἐὰν δέ τις προσέλθη ὑμῖν προσήλυτος ἐν 
τῇ Υῇ ὑμῶν, οὐ θλίψετε αὐτόν. 58. Ὡς ὁ αὐτόχθων 
ἐν ὑμῖν ἔσται ὁ προσήλυτος ὁ προσπορευόµενος πρὸς 
ὑμᾶς. Καὶ ἀγαπήῆσεις αὐτὸν ὡς σεαυτὸν, ὅτι προσἠ- 
λυτοι ἐγενῄθητε ἐν fj, Αἰγύπτου: ἐγὼ Κύριος ὁ θεὺς 
ὑμῶν. $9. OD ποιῄσετε ἄδιχον ἓν χρίσει, ἓν µέτροις, 
χαὶ iy σταθµίοις, xal ἓν ζυγοῖς. 36. 2υγὰ δίχαια, 
χαὶ οτάθµια δίχαια X χαὶ οἱ [φι]. . . . . « ο 


646 


tuam prostitaendo eam; non fornicabitur terra, et 
implebitur terra iniquitate. 50. Sabbata mea custo 
dietis, et a sanctis meis timebitis : ego Dominus. 
$1. Non sequemini engastrimythos, et incantator.- 
bus nou adherebilis, ut inquinemini in eis. Ego 
Dominus Deus vester. 22. Α facie cani exsurges, et 
honorabis faciem senioris : et timebis Deum tuum : 
ego Dominus Deus vester. ὅδ. Si quis autem ad- 
venerit vobis proselytus in terra vestra, non afflige- 
tis eum. 34. Sicut indigena in vobis erit proselytus 
accedens ad vos. Et diliges eum sicut teipsum, quia 
proselyti fuistis in terra JEgypti. Ego Dominvs 
Deus vester. $5. Non facietis injustum in judicio, 
in mensuris, et in ponderibus, et in stateris. 36. 
Stater:e justz»e, et pondera justa X et Oeplii. . . . . 


CAPUT XIX LEVITICI. 


ZYMMAXOZ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
3. 9. Ἕχαστος. "AA.loc, ἀν]ρ. 3. 
4. 4. Εἰδώλοις. "AJ10c, ἐλειλείμ. 4. 
1. Αργόν ἔστιν οὐχ εὐδοχηθήσεται. — 7. "Ἀθυτόν ἐστιν οὐ δεχθήσεται. 1. Φεγγούλ. . . 
9. 9. θερισμὸν ὑμῶν τοῦ ἀγροῦ. — 9 
""AJAoc, τὸ φαὰθ τοῦ ἀγροῦ. P^ 
1o. 10. Ox ἑπανατρυγήσεις. "A4A- — 10. 
Aoc, οὐχ ἐπιφυλλιεῖς. 
13. 15. Οὐκ ἀδιχήσεις. ᾽Α..λος, οὗ 19. 
συχοφαντῄσεις. 
1. 14. Οὐ καχῶς ἑρεῖς. "AJ.Aoc, οὐ 41. 
χαταράσῃ. 
15. 15. 0ὐδὲ μὴ '9aopáorc πρόσωπον — 15. 


δυνάστου.᾿Α.1.Ίος , οὗ δοξάσεις πρό- 


σωπον μεγάλου. 


10. 16. Ἐπιστήσῃ. "Α..ος, ἔπιον — 16. 
στήσῃ. 
47. 11. Τῇ διανοίᾳ σου. "Α.λος, ἓν 41. 
τῇ χαρδίᾳ σου. 
18. 18. Μηνιεῖς. "A44oc, τηρήσεις. 18. 
19. 19. Τὸν νόµον. "AAJoc, τὰ tixpe- 19. 
θασμένα. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TBEODOTIO. 
3. 9. Unusquisque. Alius, vir. 9. 
4. 4. Idolis. Alius, elilim. 4. 
7. inutile est, non acceptabi- 7. Insacriflcabile est, non ac- 7T. Phengul. . . . 
tur. ceptabitur. 
9. 9. Messem vestram agri. Alius, — 9 
phaath agri. 
10, 10. Non revindemiabis. Απ 10. 
non racemabis. 
45. 15. Non nocebis. Alius, non ca- - 15. 
lumniaberis. 
14. 14. Non male dices. Alius, non 14. 
maledices. . 
45. 15. Neque miraberis faciem po- — 15. 
tentis. Alius, non honorabis faciem 
magni. 
16. 16. Instabis. Alius, superinsur- ^ 16. 
ges. 
1. 47. Animo tuo. Al., incordetuo. — 17. 
18. ' 48. Succensebis. Alis, obser- — 18. 
vabis, - 
19. 49. Legem. Al.,acctrate consti- — 19. 


tuta. 


fIEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


62] αν 
TO EBPAIKON, TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΄ ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνοσίΐς γράµµασι. 
mW» 
nno 90 20; 90. 
m 
τον onn $25 25. 25 
τη Ywwn x5 26 26. 96. 
onu ΝΟ 
M^ ΕΟΝ nwn wpn κ «37. 37. 00 περικυχλώσεις τὸ χλῆμα 
"Up, DND DW ΠΟΠ [al. χλίµα] τῆς κεφαλῆς σου. . .. 
πυτροι 30 50. 30. 
-»e Γανγον Ἱππὼν 54 91. $1. 
ouymT 
wn wb 35 35. 53. 
py 36 96. 58. 
p nw 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Intertexturarum. Ex duobus texta. 
90. Ancilla. 90. Ancilla. 90. 
Animadversio. Vapulabunt ambo. 
95. Preputiabitis preputium — 25. Auferetis praeputia eorum. 93. 
ejus. 
96. Non comedetis super san- 26. Non comedetis cum san- 26. 


guinem. guine. 


Non oininabimini. 


97. Non circumdabitis angulum 
capitis vestri, et non corrumpes 
angulum barbz tuz. 


50. Sanctuarium meum. 


bam. 


21. Ne respiciatis ad pythones 
et ad sciolos. c 
mini. 

$3. Non tribulabitis. 
30. Lapides justitis. 


Epha justitic. Justus modius. 


27. Neque in rotundum atton- 
debitis comam : nec radetis bar- 


90. Sanctuarium meum. 


$1. Non declinetis ad magos, 
nec ab ariolis aliquid sciscite- 


$3. Non exprobretis. 


96. /Equa sint pondera. , 


Non augurabimini. 


3]. Non circumdabis latus ca: 
pitis tui.... 


Ld 


$0. 


5l. 


99. 


Note» et varie» lectiones ad cap. XIX Levitici. 


V. 9. "AAJ., &vfjp. Ex Basil. Videtur Aquilz. 

V. 4. "AAA,, ἐλειλείμ. Ex eodem. Hac interpre- 
tatio est, ut puto, Theodotionis, qui in dubiis He- 
braica Graecis litteris exprimere solet. 

V. 7. Ex Coislin. Basil. exhibet solum Aquilam 
'À., ἀπόθλητον. lta, Catene Regis et editio Ro- 
manua. Sic vocem vertant supra Aquila et 
Symmachus. €, vn, 18. Theod. φεγγώλ. 


V. 9. "AAA, τὸ φαὰθ τοῦ ἀγροῦ. Ita Basiliensis, 
qui Symmachi aut Theodotionis, ut puto, lectio- 
nem profert. Vide infra ad versum 27. . 

5. 'AAA., οὐ συχοφαντήσεις. Ex Basiliensi. 
Videtur esse trium interpretàm, qui ita vertunt su- 
pra. Levit. vi, 2.—wan 0’, ἁρπάσεις, sic Coislin. 

di vero Rom., ἁρπᾷ. Coislin. in marg., ἆποστε- 
ρήσεις. 











649 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


91. Οὐ περιξυρῄσετε κύχλῳ τὴν 
bv τῆς κεφαλής ὑμῶν, τὸ φαλὲ 
κοῦ πώγωνός σου. 


ab. 


SYMMACHUS. 


27. Non radetis in circuitu a- 
spectum capitis vestri, phale barbze 
tua. 


$0. 
$1. 


LEVITIC] CAP. XIX. 
e. 


'Ex δύο ὑφασμένον. 
χώλυμα. 

320. Οἰχέτις. "AAAoc , δούλη. 

Ἐπισχοπή. "AAJAoc , ἐπίσχεψις. 

95. ἩΠἹερικαθαριεῖτε τὴν ἆκα- 
θαρσίἰαν αὐτοῦ. Οἱ «Ἰοιποὶ, ἆἄχρο- 
θυστεῖτε ἀχροθυστίαν αὐτῶν. 

90. Mh, ἔσθετε ἐπὶ τῶν ὀρέων. 
"AAAoc, οὗ φάγεσθε ἐπὶ τοῦ αἵμα- 
τος. "Allee, ἐπὶ του δώματος. 

Οὐχ οἰωνιεῖσθε. "AJAoc, οὐ χλτ- 
δονισθ/σεσθξ. 


'91. Οὐ ποιῄήσετε σισόην ix της 
κόμης τῆς χεφαλῆς ὑμῶν, οὐ 
φθερεῖτε τὴν ὅὄψιν τοῦ πώγωνος 
ὑμῶν. 

50. Απὸ τῶν ἁγίων µου. "AA- 
Aoc, τὸ ἀχρίθασμά µου. 

91. 0Οὑχ ἐπαχολουθήσετε ἕἔγγα- 
στριµύθοις, xal τοῖς ἀπαοιδοῖς. 
"Αά.λος, uh ἐχκλίνητε πβὸς τοὺς 
θελητὰς χαὶ πρὸς τοὺς γνώστας. 

95. Οὐ θλίφετε. "Α.Ίος, οὐ χα- 
χώπετε. 

$96. Μέτρα δίχαια. 
στάθµια δίχαια. 

Χοῦς δίχαιος. ᾿Α.11ος, oli δί- 
χαιον. 


LXX INTERPRETES. 


Ex duobus textum. Al., impedi- 
mentum. 


20. Famula. Alius, serva. 
Examen. Alius , consideratio. 


95. Circeummundabitis immundi- 
tiam ejus. Reliqui, praputiate prz- 
putium eorum. 

20. Ne comedite super monti- 
bus. Alius, non comedetis super 
sanguinem. Alius, super tecto. 


Non augurabimini. Alius, non 
hariolabimini. 


21. Non facietis sisoen ex coma 
capitis vestri, neque corrumpetis 
aspectum barbe vestrae. 


50. Α sanctis ineis. Alius, ac- 
curatum preceptum meum. 


91. Non sequemini ventriloquos 
el incantatores. Alius, ne decli- 
netis ad voluntarios et ad hario- 
08. 


99. Non affligetis. Alius, non 
vexabitis. 

$6. Mensurez juste. Alius, pon- 
dera justa. 

Congius justus. Aliws, amphi 
justum. 


"AA4oc, 


"AAJoc , 


650 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


20. 


25. 


20. 


97. 0Οὐ ποιῄσετε τὸ φαἀὰθ τῆς 


χεφα 


Jie. 


50. 


9l. 


$9. 


96. 


THEODOTIO. 


20. 


25. 


. Non facietis phaath capitis, 


9 


Notte et varia lectiones ad cap. XIX Levitici. 


V. 14." A44., χαταράτη. Ex Basiliensi. Sic vocem 
75p vertunt Aquila et Theodotio, Isaiz virt, 49. — 
U', οὗ καχῶς ἑρεῖς. Coislin. marg., οὐ χαταράσῃη, οὐ 


A5 


ιδορῄσι. 


.N. 48. "AAA., Ob δοξάσεις πρόσωπον μεγάλου. 
Sic omnes mss. Regii, Basiliensis et 
Exod. xxii, 2, eamdem vocem 7 τιµήσεις ver- 


PaTROL. Gh. XV. 


tit Symmachus. 


editio Romana. 


rusius. 


V. 46. 24 U^, δόλῳ. Coisl. marg., ὑπούλως, 
Ibid. "Α..., ὀπισνστήσῃ. Sic quidam mss. et 


Val "AAA., bv τῇ xapbla σου. Est, ut puto, 
Aquilz. 
: N- 48. "AAJ., τηρήσεις. Ex Basiliensi. 


21 


651 


V. 49. "AAA., τὰ Ἱχριθασμένα. Videtur esse 
Aquile , ut supra dictum est. Ex Dasiliensi. Ibid. 
"AAA., χώλυμα. Ex Basiliensi qui interpretem ta- 
cet. Sed videtur esse Theodotionis, qui vocem 
νο ita vertit, Deut. xxii, 9.— 0', δίφορον. Edit. 
Tom., διάφορον. Coislin. ad marg.. κώλυμα σαταν/. 
Quo exprimuntur, Graecis litteris voces Hebrai- 
ce, TOYD D'Ww. 

V. 90. "Α.11., δούλη. Basiliensis. Ibid. *A.44., 
brloxequs. Basilieusis. Est forte Theodotionis, ut 
infra, Num. r1, 20. 

Ibid. rn 0', διαπεφυλαγµένη. Coislin. in marg., 
ἐπηγγελμένη &vópl. Ibid. 0’, ἐπισχοπὴ ἔσται a0- 
τοῖς, m. ὄνειδος ἔσται αὐτῷ. 

V. 25. Οἱ «Ἰοιποὶ, ἀκροθυστεῖτε ἀχροθυστίαν 
αὐτοῦ. Sic catene Regie et Drusius. lbid. ον 
AY, ἀπερικάθαρτος. (οἰδίίῃ. marg., ἀχρόθυστον. 

V. 26." AAA., οὗ φάγεσθε ἐπὶ τοῦ αἵματος. ᾿Α.1.1., 
ἐπὶ τοῦ δώµατος. Prior lectio est Basiliensis, altera 
editionis Komanzs. In hunc locum ita , disserit 
Drusius. « Super domalte , id est tecto 331 oy. Hie- 
ron. in epistola ad Suniam. Δῶμα in orientalibus 
'wrovinciis ipsum dicitur, quod apud Latinos, tectum. 
j^ Palestina enim εί "Egypto, vel ubi scripti sunt 
livini libri aut interpretati, non habent in tectis cul- 
mina, sed δώματα , que Rome vel solaria vel me- 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


633 
diana vocant, id est plana tecta, que transveriis 


trabibus sustentantur. Eadem scribit in. Comment, 
Dan. νι De domate satis. (uod hunc locum attinet, 


corruptus est et in LXX, qui legerunt pv Sy, ἐπ) 
τῶν ὀρέων, hoc est Resch pro Daletb. Melius no- 
$ler, cwn sanguine. Et est. sensus, non comedelis 
carnem cum sanguine. Jonathan, non comedetis de 
carne ullius victima, donec sanguis steterit in pelci- 
bus. Sane Thalmudici notant non esse comedendam 
carnem sacram ante sanguinem. Si divinationi lo- 
cus, putarem in editione Romana , unde hzc de- 
scripsi, αἵματος, legendum pro δώματος. Nam nihil 
alline habet QT, sanguis, cum 33 δώμα, sive tectum. 
Quo magis cogito, eo 1agis se probat mihi hec 
emendauo. » Hactenus Drusius : utut vero sit de con- 
jectura ejus, eonstat varios interpretes varie le- 
gisse. Nempe LXX, Or, montes; vel potius nuila 
addita littera Or, excelsum , scilicet montes. Alios 
D*3. sanguinem. Prior vero lectio non spernenda, 
nam hic agitur de superstitionibus alienigenarum, 
quarum una eaque frequens erat, immolare in ex- 
celsis. 

Ibid. "A44., οὗ χληδονισθήσεσθε. Ex Basiliensi. 

V. 27. Sic lectiones plenas mutuamur ex Basi- 
liensi, cum Symmachi nomine, quod ex Drusio 
aberat. Lectionem Aquilz varie efferunt Regii co 


CAPUT XX LEVITICI. 


TO EBPAIKON. 


των 3 9, 
2$ 5 
ya cy Ίο oy cwn 4 4. 
Yn uw ὃ s. 
oW 
p'yvacow) πα τον mun 6 6. 
nen-nw 8 s. 
oop' 9 9. 


nU 


VULGATA 
9. Idolo Moloch. 
9. Moloch. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9, Moloch. 
3. Moloch. 


4. Et si absconsione absconde- 
rint populus terra. , 
perium meum. 


D. Fornicantes post ipsum. 


Post Moloch. Cum Moloch. 


6. Verterit se ad pythones, et ad 
divinos. 


8. Statuta mea. 


et ariolos. 
8. Praecepta. 


9. Maledixerit. 9. Maledixerit, 


Sanguis ejus in ipso. Sanguis ejus sit 


ο TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


4. Quod si negligens populus 
terre, et quasi parvipendens im- 


b. Qui consenserunt ei. 


6. Quz declinaverit ad magos 


ΑΚΥΛΑΣ. 


6. Ἐχκλίνει πρὸς τοὺς θελητᾶς, 
καὶ πρὸς τοὺς γνώστας. 
8. 


9. 


LATINA. AQUILA, 


e 


6. Declinat ad voluntarios, et 
ad hariolos. 

8, 

9. 


super eum. 








| 655 


dices : nam habent χλῆμα pro xXMga, proclivis 
mutatio; χλῆμα vero est palmes , Χλίμα latus. Si 
priorem lect3onem seqüamur, sensus erit : Non cir- 
cumpones capiti tuo palmites sive coronam palmi- 
tum ; si posteriorem : Non circumdabis latus capitis 
tui , id est, non tonsura circumdabis ; utram malis 
elige. In bunc autem Aquile locum hoc scholion 
addunt duo Eegii mss. : Τριχῶν δὲ ἀφαίρεσις δόξης 
ἀφαίρεσις. Id est, Capillorum autem jactura est glo- 
rie jactura. Lectionem Symmachi pleniorem mu- 
tuamur ex Basiliensi. Ibi vero ad hzc verba, τὴν 
πρόσοψιν τῆς χεφαλῆς σου , hoc scholion affert codex 
unus Regius, μᾶλλον δὲ σισόην, 5 ἐστιν ὁ χρόθυλος. 
ld est, Potius autem sísoen, quod est crobylus. Kpó- 
6υλος erant capilli certum in modum non 1tà notum 
concinnati. In. Symmachi versionem sic lsychius, 
«Insuper nec comam in rotundum tondere , id est, 
non radere in rotundum aspectum capitis, sicut et 
Symmachus edidit, quemadmodum etiam hi faeere 
consueverunt, qui barbaricas student comas. » In 
sequentihus Symmachi verbis, «b φαλὲ τοῦ πώγω- 
vog ὑμῶν, puto qaá0 pro φαλέ legendum, ut cuin 
Hlebraico ΠΝΞ consonet : in mss. enim unciali cha- 
ractere, quales erant omnes antiquitus, À in α et 0 
in ε facile commutantur. Vide Palceographiam 
Grecam, pag. 188, ubi harum litterarum formam 


LEVITICI CAP. XX. 


654 


simillimam «observabis. Theodotion item vertit 
αάθ , retenta Hebraica voce. —Coislin. sic habet, 
., οὐ κυκλώσετε τὸ qaàt) τῆς χεφαλῆς. Σ., οὐ περι- 
ξυρῄσετε χύχλῳ τὴν πρόσογιν τῆς κχεφαλῆς ὑμῶν. 
H:ec confer cum supra edito, ubi parva discrimina. 
. M 29. Ο’, ἀνομίας. Coislin. in margine, ζέμμα 
ἑστίν. 

V. 50. "AAA., τὸ ἀκρίθασμά µου. Basiliensis. 
Videtur Aquile esse. 

V. 91. "AJ4., ph ἐχχλίνητε πρὸς τοὺς θελητὰς 
xai τοὺς γνώστας. Sic omnes mss. Puto autem esse- 
Aquilae, nam sic ipse vertit cap. sequenti, v. 6. — 
U', ἐγγαστριμύθοις. Colislin. marg., μάντεις. 

V. 52. avo 0’, πολιοῦ. Coislin. inarg., πρεσθυτέ- 
ρου. lbid. Τρι O', πρεσθυτέρου, marg., σοφού. 

V. 95. 'AAA., οὗ χαχώσετε. Sic Basiliensis. 

V. $4.31 0’, προσπορευόµενος. Coislin. marg. 
προσηλυτεύων. Ibid. ΟΥ O', προσήλυτοι, marg., 
γεῶραι, πάροιχοι. 

V. 906. 1119 Ὁ---Ο’, ζυγὰ δίχαια , etc. Coislin. 
marg.,Alfouc διχαίους καὶ οἱφὶ δίχαιον. Tbid. "AA44., 
στάθµια δίχαια. Sic Basiliensis. Ibid. Vocem 1128 στάθ- 
µια vertunt LXX οἱ Theodotio Prov. xvi, 141. Ibid. 
"AAA., olgt δίκαιον. Basiliensis. Hzc interpretatio 
in versionem LXX bexaplarem translata fuerat, 
ut supra videas. 


CAPUT XX LEVITICI. 


ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

$9. 2. "Apyovtt. ᾿Α..ΐοι, τοῦ Mo- 3. 
λόχ. 

9. 9. "Άρχοντι. "A4Jdo:, τοῦ Mo- — 3. 
λόχ. 

4. 4. Ἐὰν ὑπερόψει ὑπερίδωσιν ol — 4 
αὑτόχθονες τῆς γῆς. "AAJoc, &àv 
ὑπερόφει ερύγωσω λαὸς τῆς γῆς. 
"A4J4oc, ἐὰν χρύψει χρύψωσιν ὁ 
λαὸς τῆς γῆς. 

δ. δ. Ὁμονοοῦντας αὐτῷ. "AAAoc, 5. 

πορνεύοντας ὀπίσω αὗτου. 

Eig τοὺς ἄρχοντας. "AJJoc, 
ὀπίσω τοῦ Μολόχ. "AJA.loc, εἰς τὸν 
ἄρχοντα. 

6. 6. Ἐπακολουθήσῃ ἐγγαστριμύ- ῥϐ. 
θοις, χαὶ τοῖς ἑπαοιδοῖς. 

8 8. Προσκάγµατα. "AJAAoc, txpi- 8. 
6acpéva. i : e 

9. 9. Καχῶς εἴπῃ. "AJdJ4oc, χατ- — 9. 

| αράσηται. 

Ἔνοχος ἔσται. ᾿Α.1ος, αἷμα 
αὐτοῦ ἐν αὐτῷ. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES THEODOTIO. 

2. 9. Principi. Alii, Moloch. 2. 

S. 9. Principi. Alii, Moloch, 5. 

. 4. Si autem despectione de- 4. 


spexerint indigena terrz». Alius, si 
espectione absconderint populus 
terrie. Al., si absconsione abscon- 
derint populus terrze. 


9. 5. Consenitientes ei. Alius, forni- — 5. 
cantes post ipsum. 


In principes. Alius, post Mo- 


loch. 


lius, in principem. 


e. 6. Secuta fuerit ventriloquos ει 6. 


incantatores. 


8. 8. Praecepta. Alius, accurate — 8. 
constituta. 
9. 9. Maledixerit.A/ius,maledixerit. 9. 


Reus erit. Alius, Sanguis cjus 


in ipso. 


655 
TO EBPAIKON. . 
zou" "ON UnWn 11 
Y2w PON"DM Το “αμαρ., µε- 


τὰ γυναιχὸς ἁδελφοῦ' τοῦ πστρὸς 
αὐτοῦ. 
c2 nmn 
του van 12 


mmo 14 
NU cu 17 


nr 18 


TEE 
WU" DxW moy vuDCTN 12 19 


TrrrTM 20 


Tw ΙΡ 
iTi 21 

VO? ΟΥ 
"o5vrD 2 


ΏΣΓΝ N'jn 
"un npna 95 


ΠΟΤΝΠ von ων 25 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 
41. Vir qui cubuerit. 


. Cum uxore patris sui. Samar. 
€um uxore fratris patris sui. 


Sanguines eorum in ipsis. 
12. Confusionem fecerunt, 


44. Nefas. 


17. Perversitatem suam porta- 
it. 


48. I»firma. 


, Venam ejus. 


19. Quia carnem suam nudavit, 
perversitatem suam portabunt. 


20. Cum uxore patrui sui. 


Sine filiis morientur. 
21. Separatio. 

Sine filiis erunt. 

99, Judicia mea. 


Evomet vos. 
95. In statutis gentis. 


25. Qsod reptabit humi. 


BEXAPLORUM QUAE SUPERSENT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Y páp. aat. 


44. 


VULGATA LATINA. 


M. Qui dormierit. 


Cum noverca sua. 


Sanguis eorum super eos. 
12. Scelus operati sunt. 


14. ?celus. 
417. Portabunt iniquitatem suam. 


48. In fluxu menstruo 


Fontem. 


49. Ignominiam carnis suz nu- 
davit ; portabunt ambo iniquita- 
tem suam. 


20. Cum uxore patrui. 


Sine liberis morientur. 
21. Rem facit illicitam. 
Absque liberis erunt. 
92. Judicia. 


Vos evomat. 
95. Iu legitimis nationum. 


95. Qux moventur in terra. 


41. 


12 


14. 
17. 


18. 


49. "Ότι τὴν σάρχα αὐτῶν ten 
µόνησεν, ἀνομίαν αὐτῶν ἀροὺσιν, 
(Coislin. adjicit), ὅτι τὸ λεῖμμα αὖ- 
τοῦ. 


20. 


21. 


AQUILA. 
44. 


12. 


44. 
4]. 


18. 
9. Quia carnem ipsorum d :tur- 
pavit, iniquitatem suam portaount, 


Coislin adjicit, Quia reliquias suas. 
20. 





ZYMMAXOZ. 


i2. 


A. 
1]. 


19. 


10. 


Άτεχνοι ἔσονται. 
91, 
"λτεχνοι ἔσονται. 
92. 


Ἀποδάλη ὑμᾶς. 
25. 
25. 


SYMMACHUS. 
41. 


12. 


44. 
1”. 


18. 


19. 


20. 


.Sine filiis erunt. 
21. 
Sine filiis erunt. 
93, 


Abjiciat vos. 
30. 


35, 


LEVITICI CAP. XX. 
(v. 


M. Ἐάν τις κοιμηθῇ. "Α.άος, 
ὃς ἂν χοιμηθῇ. , 
Μετά γυναιχὺὸς τοῦ πατρὸς αὖ- 
τοῦ. "Alloc, μετὰ ττς μητρὺς 
αὐτοῦ. 
Αμϕότεροι ἔνοχοί εἰσιν. Α.1.1ος, 
αἵματα αὐτῶν ἐν αὐτοῖς, 


12. Ἠσεδήχασι. "A.t4oc, βαδὲλ 
ἑποίησαν. 


14. 'Avéóur pa. "AAAoc, CÉppa. 

17. Αμαρτίαν χομιοῦνται. "AA- 
Aoc, ἁμαρτίαν αὗτον λάφετα,. 

, 18. Αποκαθημέντς. "Α.. λος, ἓν 
αἱμοῤῥοίᾳ. 

Πηγὲν. "A.L1oc , ῥύσιν 

19. Tt» γὰρ οἰχειότητα ἀπεχά- 
λνφεν, ἁμαρτίαν ἀποίσονται. 


90. Συγγενοῦς αὐτοῦ. "Α.1ος, 
δωδαθῶ. 


"Λτεννοι ἁ ποθανοῦνται. 

91. Αχαθαρσία. ᾿Α.ἱ.1ος, νεδδά. 

"Ατεχνοι ἁποθανοῦνται. 

22. Ἑρίματά μον.’ Α.1.1ος, hxpt- 
θωμένα. 

Προσωχθίσῃ ὑμῖν. 

9”. Τοῖς νομίμοις τῶν ἐθνῶν. 
"AAJoc, ἓν τοῖς Ἱχριθασμένοις τοῦ 
ἔθνους. 


95. Ἑρπετοῖς τῆς γῆς. "Α..Ίος, 
οἷς  ξέρπει "Abapá: 


LXX INTERPRETES. 


14. Si quis dormierit. Alius, 
qui dormierit. 


Cum vxore patris sui. Alius, 
cum matre sua. 


Ambo rei sunt. Alius, Sanguineg 
eorum in ipsis. 

123. Impie egerunt. Alius, babel 
fecerunt. 

44. Iniquitas. Alius, zemma. 


17. Peccatum accipient. Alius , 
peccatum suum accipiet. 


18. Menstruata. Alius, in fluxv 
ganguinis. 
Fontem. Alius, fluxum. 


19. Consanguinitatem enim re- 
velavit, peccatum  reportabunt. 


90. Cum cognata sua. Αίας, 
dodatho. 


Sine filiis morientur 
91. immunditia. Alius, nedda. 
Sine filiis morientur. 


99. Judicia mea. Alius, accu- 
rate constituta. 


Exbhorrescat yos. 

95. Legitimis gentium, Alius, 
jn accurate statutis gentis, 

95. Reptilibus terre. A/ius, qu 
reptare facit Adama. ' 


658 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


11. 


19. 


90. 

"Ατεχνοι Écovcat. 
91. 

"Ατεχνοι ἔσονται. 
99. 

Αποδάλῃ ὑμᾶς, 
90. 

95. 


THEODOTIO. 
14 


14, 


14. 
11, 


19. 


2C, 


Sine filiis erunt. 
91, 
Sine filiis erunt. 
92, 


Abjiciat vos. 
25. 


25. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. ο) 


659 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαοι. 
um 27 2]. 21. 
WMgT "M ZUM 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
97. In eis. 21. In quibus. 21. 


Pytho vel divinus. 


In quibus pythonicus vel di- 


vinationis fuerit spiritus. 
0ο 
Note et varie lectiones ad cap. XX Levitici. 


V. 29 et δ. Ex Basiliensi. Vide qux diximus su- 
pra, eap. xvin, ad versum 91.— 0’, ἄρχοντι. Coisl. 
marg., τῷ Μολόχ. 

lbid. να Oy 0’, τὸ ἔθνος τὸ ἐπὶ τῆς γῆς" m., ὁ 
λαὸς τῆς γῆς. . 

V. 4. Has lectiones mutuamur ex mss. Regiis et 
ex Basiliensi, qui sic habet. xat ἐχχρύφει χρύψωσιν 
ὁ λαὸς τῆς γῆς. Ubi puto legendum, xal el χρύψει, 
et sic quadrabit cum postrema interpretatione, qua 
videtur Aquilz, xat ἐὰν κρύψει χρύφωσιν ὁ λαὸς τῆς 
γῆς, ubi Hebraicum e vestigio sequitur. 

ο V. 8. "AAA, ὀπίσω τοῦ Μολόχ. Ex Basiliensi. 

V. 6. 'A., ἐχχλίνει πρὸς τοὺς θελητὰς xat πρὸς 
τοὺς γνώστας. Hanc lectionem jam vidimus cap. 
pracedenti. Ex Basiliensi. 


Aquis esse videtur, ut szpe diximus. 
. 9. "AAA., χαταράσηται. ]ta Basiliensis. Vide 
supra ad cap. xix, v. 14. 

Ibid. O', καχῶς εἴπη. Coislin. m., καθυδρίσῃ. 

lbid. Αἷμα αὐτοῦ àv αὐτῷ. Basiliensis. Puto esse 
Aquilae. 

V. 41. Ὃς ἂν χοιμηθῇ. Sic Basiliensis, sine inter- 
pretis nomine. 

lbid., Samaritani lectionem ;mutuamur ex tribus 
Regiis, quorum unus alteram lectionem affert 
nempe, Ip τῆς μητρὸς αὐτοῦ. 

Ibid. Αἵματα αὐτῶν Ev αὐτοῖς. Hac lectio ex Basi- 
liensi sumpta, videtur Aquilx esse. 

Ibid. rry 0’, ἀσχημοσύνην. Coislin. m., αἴδω, 

V. 49. Βαθὲλ ἐποίησαν. Hec lectio Basiliensis 
codicis, videtur esse 


V. 8. 'Hxpi6acpéva. Hxc lectio ex Dasiliensi, 


TO EBPAIKON. 


ουν ο mm ον Ὢν o6 


nm Ἱ 

119) w5 10 

OE 

no noni» n 14 
υτρΏπ-ῃοι 12 

Toy ww nmuo [ου mic 
mno 17 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


6. Quia ignitiones Domini pa- 
nem Dei sui. 


7. Meretricem. 


10. Non nudabit. 


Scindet. 
41. Super omnes animas mor- 
tui. , 


19. Et de sanctuario. 


Quia corona olei unctionis Dei 
sui super eum. 
17. Panem. 


CAPUT XXI LEVITICI. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


heodotionis, ut diximus su- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


6. 6, 
7. 7. 
10. 10. 
41. 44. 
13. 192. 
Ὅτι αφόρισµα ἔλαιον ἀλείμ- 
µατος θεοῦ αὐτοῦ ἐπ᾽ αὐτῷ. 
17. 17. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
6. Incensum enim Domini et 6. 
panes Dei. 
1. Scortum. 7. 
10. Non discooperiet. 10. 
Scindet. 
11. Ad omnem mortuum. 4. 
12. De sanctis 12. 


Quia oleum $anct» unctionis 
Dei super eum est. 


17. Panes. 


Quia separatio oleum | unctionis 


Dei sui super eum. 


17. 


LEVITICI CAP. XXI. 


epi 
ZYMMAXOZ. ο’. ψ ΘΕΘΔΟΤΊΙΩΝ. 
?7. 97. Αὐτῶν. "AAJoc, iv αὐτῷ. 21. 
Ἐγγαστρίμυθος, f| ἑπαοιδός. 
"A..loc, θελητῆς ἡ γνώστης. . 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. τΠΕΟΡΟΤΙΟ. 
41. 97. Eorum. Alius, in eo. 97. 


Ventriloquus aut incantator. 


Alius, voluntarius aut hariolus. 
* Note et varies lectiones ad cap. XX Levitici.. | 


pra cap. xvii, ad versum 25. Ubi , ut et hic, θαθέλ 
pro βαδέλ haud dubie legendum. — 0’, ἠσεθήχασιν. 
Coislin. marg., ἀπειρημένον θάδελ Emolncav. Ubi il- 
lud ἀπειρημένον videtur Aquile esse, illud vero 
046:1 Theodotionis, ut supra. 

V. 14. "AAA., ῥέμμα. Haec lectio Basiliensis vi- 
detur Symmaclii esse, ut supra , cap. xvitt , v. 17. 
— €, ἀνόμημα. Coislin. m., ζέμμα, πορνεία. 

V. 11. "AAA., ἁμαρτίαν αὐτοῦ λήφεται. Ex. Basi: 
liensi. — O' "Ονειδος. Coislin. marg., φασές. Sic vide- 
tur esse πι Graecis litteris expressum pro χασεδ. 

V. 18. "AAA., αἱμοῤῥοία. In hanc lectionem 
scholion habetur in uno Regio, d.LAoc, ἀχάθαρτον, 
λεπρῶσαν, ἢ kv αἱμοῤῥοίᾳ, ?) ἐθνικόν. Id est, «alius, 
immundam , leprosam , aut in. fluxu sanguinis , aut 
genlilem. 


V. 20. "AAJA., δωδαθῶ. Ex Basiliensi. Videtur. 
esse Theodotionis ("). 

lbid. Ha Basiliensis et Isychius. 

V. 91. "AJAJ., νεδδά. Basiliensis. Videtur Theo- 
dotionis. Ibid. Sic Basiliensis lectionem Symmachi 
et Theodotionis effert.— 0’, ἀχαθαρσία &axl. Coisl. 
m., i-o ἑστὶ µίασµα. 

V. 92. Ἠκχριδωμένα. Aquilbe ut videtur, ut 
versu 93. Utraque ex Basiliensi. 

lbid. Z., Θ., ἀποθάλῃ ὑμᾶς. Ex Basiliensi et 
Isychio. 

V. 95. Οἷς ἑξέρπει ἁδαμά. Basiliensis. Est forte 
Symmachi οἱ Theodotionis. Vide Gen. n, 7. 

lbid. vow 0’, ἑ6δελυξάμην. Coislin. πι., ὠργίσθην. 

V. 27. Lectiones ex Basiliensi. lllud θελητής vi- 
detur esse Áquilze, ut supra v. 6. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


10. 


M. 


12. 
"Ust ἄθικτον ἔλαιον τοῦ χρίσμα 


τες τοῦ θεοῦ αὐτοῦ ἐπ' αὐτῷ. 
11. 


SYMMACHUS. 


12. 


Quia intactum oleum unctionis 
Dci sui super eum. 
U. 


CAPUT XXI LEViTICI. 
Qr. 


6. Τὰς γὰρ θυσἰας Κυρίου δῶρα 
τοῦ θεοῦ αὐτῶν. "Α.11ος, ὅτι τὰ 
πύῤῥα Kuplou ἄρτους θεοῦ αὐτῶν. 

1. Πόρνην.” AA4Aoc, ἑνδιηλλαγμέ- 
γην, 

10. Οὐχ ἀποχιδαρώσει. "AJoc, 
οὐχ ἀπομιτρώσει. 

«Διαῤῥάξει, "Α.1ΐος, παραλύσει. 

41. Ἐπὶ πάση φυχῇ τετελευτη- 
χυία. ᾿Α. λος, πάσαις φυχαῖς νε- 
χραϊς. 

12. Καὶ ἐκ τῶν ἁγίων. ᾿Α.λὲος, 
ἂχ τοῦ ἁγιάσματος. 

"Oct τὸ ἅγιον ἔλαιον τὸ χριστὺν 
τοῦ θεοῦ ἐπ) αὐτῷ. 

17. Τὰ δῶρα. Οἱ .Ίοιπ., τοὺς ἄρ- 
τους. 


LXX INTERPRETES. 


6. Sacrificia euim Domini mu- 
nera Dei sui. Alius, quia ignita 
Domini panes Dei sui. 

7. Meretricein. Alius, immuta- 
tam. 

10. Non nudabit cidari. Alius, 
non nudabit mitra. 

Discindet. Alius, solvet. 

11. Ad omnem animam mor- 
tuam. Alius, omnibus animabus 
inortuis. 

19. De sanctis. Alius, de san- 
ctuario. ) 

Quia sanctum oleum christum 
Dei super eum. 

17. Munera. Reliqui, panes. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


19. 

Ὅτι τὸ ναζὲρ ἔλαιον τὸ χριστὸν 
παρὰ θεοῦ αὐτοῦ ἐπ' αὑτῳ. 

11. 


THEODOTIO. 


12. 


Quia nazer eleum unctum 
Deo suo super ipso. 


M. 


(') Est autem ipsa vox Hebraica 'r!TT, patrui sui uxor, Grocis expressa litteris. ldem dicendum de νεδδά» . 


ο, v. 21 sequentis ἁδαμά, TUN v. 20, φαάθ, ΠΝΘ, xx11,22, De à 


pua, 


TM, supra eapp. xvni, xx. Daacu- 


605 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. EE 6 


TO ΕΒΡΛΙΚΟΝ. » 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


Tya un 30 20. 


cn 99 32. 
v» wb 95 25. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
20. Albugo in oculo suo. ' 


22. Panem. 
25. Non ingredietur. 


929. Panibus. 


VULGATA LATINA. 
20. Albuginem habens in oculo. 


95. Nec accedat. 


20. [ Ὑπόχνσις.] 


9a. 
95. 
AQUILA. 
90. Suffusio. 
99, 
335. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXI Levitici. 


V. 6, "A44., ὅτι τὰ πύῤῥα Κυρίου, etc. Ex Basi- 
liensi. Hzc versio videtur prorsus Aquilz esse, qui 
TRUM semper vertit, πύῤῥον, ut sepe vidimus initio 
hujus libri. 

V. 10. "AAA, οὐχ ἀπομιτρώσει. Sic omnes mss. 
et editio Romana, — 0’, οὐχ ἀποκιδαρώσει. Coislin. 
in marg., οὐχ ἀποκαλύψει, 

Ibid. "A.L4,, παραλύσει. Ex Basiliensi. 


V. 11. "AAA., πάσαις ψυχαῖς νεχραῖς. Basiliensis. 
Sic etiam Coislin. ad m. 

V. 19 "AAA., &x τοῦ ἁγιάσματος. Ex Basil. 

lbid. Hic versiculus sécundum interpretationem 
Aquile, Symmachi et Theodotionis habetur in De- 
monstratione evangelica Eusebii , p. 549, ubi ad 
lectionem Theodotionis in mss. legitur τὸν χριστόν, 


TO EBPAIKON. 
Ισ 2 
Ta VON UN | 
2m ΤΝ 
ow ΝΟ] 6 
-: 10 


UN! 11 
UsrmNS 45 


τν 14 
Tor 16 


nO 18 


VERSIO HEBRAICI TEXT.; 
9. Separentur. 


&. Vir vir e semine. 
Leprosus aut fluens. 
6. Non comedet. 


10. Extraneus. 
41. Comedet. 
15. Non comedet. 


44. Sanctitatem. 
45. Elevabunt, 


18. Vota sua. 


CAPUI XXII LEVITICI. 


10 EBPAIKON ΑΚΥΑΑΣ. 
Ἐ)ληνικοῖς χράµµασι. 

9. 3. 

L1. 4. 

6. 6. 
' 40. 10. 

1. M. 

13. 49. " 
14. 44. 

15. 45. 

48. 18. 

VULGATA LATINA. AQUILA. 

9. Caveant. 9. 

4. Homo de semine. 4. 

Qui fuerit leprosus, aut patiens 

fluxum seminis. 

6. Non vescetur. 6. 

10. Alienigena. 10. 

11. Vescetur. αι. 

16. Comedendi ex eis non habet 13. 

potestatem. 
14. [n sanctuarium. 44. 
15. Offerunt. 45. 


418. Vota. 





005 LEVITICI CAP. XXII. 


6606 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
90, 90. Πτίλλος τοὺς ὁὀφθαλμούς. 90 
"Α.1.Ίος, στρεθλός. "Α..1ος, νάνος. 
. Οἱ Αοιποὶ, λεύχωμα. 
49. 22. Τὰ δῶρα. "AAJAoc , τοὺς ἄρ- 99, 
κους. 
25. , 25. Οὐκ ἐγγιεῖ. "AAA4oc,ob προσ- — 923. 
ελεύσεται. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
, 90. $0. Maculosus oculos. Alius, 90. 
strabo. Al. nanus. Ceteri, albugo. 
32. 92. Munera. Alíus, panes. 22. 
25. 95. Non appropinquabit. Alius, 30. 


non ingredietur. 


Notes et varie lectiones ad cap. XXI Levitici. 
V. 48. 705 U', χωλός. Coislin. iu marg., βλέσος, 


Verum hoc sive scholion, sive interpretamentum , 
mon potest spectare vocem nOD, sed unam ex se- 
quentibus Or vel yo. Siniliterque v. 20, νάνος 


videtur alii voci respondere, quam an. 


V. 90. "A., ὑπόχυσις. Isychius habet : « Suffusio 
autem, quod Aquila edidit. » Nos Grece posuimus 


ὑπόχνσις, unde, ut putamus, suffusio. Uncinis ta- 
men inclusimus, ne quis aliunde sumptum putaret. 
οἱ λοιπ., λεύχωµα, albugo, quos secutus est vulgatus 
interpres. Prodit autem ex Coisliniano. — 0', Movóp- 
χις. Uoislln. marg., ὑστερῶν πνεῦμα, quod respicit 
vocem T3T12. 

V. 29. "AJA., τοὺς ἄρτους. Ex Basiliensi, 

V. 25. 00 προσελεύσεται. Ex eodem. 


CAPUT XXII LEVITICI. 


LZYMMAXOZ. OEOAOTIQN. 

2. 2. Προσεχέτωσαν. ᾿"Α.] λος, φυ- — 9. 
λασσέσθωσαν. 

4. 4. "Άνθρωπος Ex too σπέρµατος. 4. 
"AAJoc, &vho ἀπὸ  οπέρμα-ας. 

Λεπρᾷ fj γονοῤῥυεϊ, "AAJoc, λε- 
' πρὸς ; ῥέων. / 

6. 6. 00x ἔδεται. "AAJoc, οὗ φάγε- 6. 
ται. "AAAoc, 004 ἄφεται. 

10. - 10. ᾽Αλλοχενής. "AAAoc, ἀλλό- 10 
τριος, 

41, 41. Φάγεται. "AAAo0c, ἔδεται, A. 
45. . 15. 00. φάγεται,. "AJAAo0c, οὐκ 135. 
δεται. 

14. 44. "Άγιον. "AA4Aoc, ἀργύριον. 14. 
15. 15. ᾿Αφαιροῦσι. ᾿Αά Ίος, ἀναφέ- — 15. 

ρουσιν. "Α.Ίνῖος, προσφέρουσιν. 
18. 48. Ὁμολογίαν αὐτῶν. "A4Joc, 18. 
εὐχῶν αὐτῶν., 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
3. 2. Auendant. Alius, custodian- 3. 
tur. 
4. 4. Homo ex semine. Alius, vir — 4. 
asemine. ^ 


Leprosus est, vel patitur fluxum 
seminis. Alius, leprosus aut fluens, 
6. 6. Non edet. Alius, non man- — 6. 
ducabit. Alius, non tanget. 


Li ede 0. 


Alius, offerunt. 


10. Alienigena. Alíus , alienus. 10. 
41. Manducabit. Alius, edet. 1t. 
15. Non manducabit. Álius, non 15. 


44. Sanctum. Alius, argentum. — 14. 
45. Segregant. Alius, referunt. — 19. 


48. Confessionem suam. Alius, 18. 
precum suarum. 


661 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. ws 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON . AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαοσι. 
"T7555 21 91. 21. 
Imm UN ' 
? 
iu 25 25. 25. 
nu 24 21. 24. Συγχεχολαμμᾶνον, 
po Κεχομμένον. 
"17m 25 235. 3ὓ 
pno-nx 
"Ux 27 2T. . 4). 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
21. Ad separandum votum.  ' 21. (Vel) vota solvens.] 21. 
Vel ad devotionem. Vel sponte offerens. 
Ad beneplacitum. Ut acceptaune sit. 
95. Spontaneum. 95. Voluntarie. 95. 
94. Contusum. 21. Tusis testículis. 24. Contusum. 
Excisum. Sectis testiculis. Excisum. 
95. Filii extranei. 95. Alienigena. 35. 
Panem. Panes. 
27. Ignitionis. 97. Offerri poterunt. Domino. 3]. 
Nota et varia lectiones ad cap. XXII Levitici. 
Varias interpretationes omnes hujusce capitis ex V. 6. "AJL., οὐχ ἄψεται. Τὸ 520* non. video, quis 
codd. Basiliensi et Coisliniano mutuamur. possit, ἄψεται , vertisse, nisi forte Symmachus, qui 
V. 9. "A44. , φυλασσέσθωσαν. Hic interpretatio — liberiore interdum interpretandi genere utitur. 


videtur esse Symmachi , qui verbum ^33 ita. vertit V. 7. teri» 0’, ἄρτος. Coislin. ad marg., τροφή. 
Deut. xxxi, 16, wm 073, φυλάξαντος τοὺς ἆδελ- υγ}. 8. τῷ Coislin. in textu, ἀπεῤῥιμμένον, ad 
φοὺς αὐτοῦ, custodientis fratres suos. marg., θνησιμαῖον. , 

V. 4. "AAA., &vhp ἀπὸ avéppacoc. Videtur esse V. 14. "AA4., ἀργύριον. Sic forte Symmachus li- 
Aquilae, qui vocem ἀνήρ haud dubie repetierat, ut — berius verterit. 


est in Hebreo Uu vx. V. 18. "AAA., εὐχῶν αὐτῶν. Basiliensis. Forte 
lbid. Λεπρὸς f| ῥέων, trium interpretum videtur — Aquike, qui vocem **33 ita vertit psal. Lx, 6. 
esse, qui τὸ 23 ita vertunt, Levit. xv. | lbid. O', ópoXoylav. Coislin. marg. , ἔξωμοσίαν. 
CAPUT XXIII LEVITICI. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς Υράµµασι. 
vown 6 6. 6. 
"ON 8 8. 8. 
Ταν 
ra 141 44. 11. 
TCU 
va» 13 12. 13. 
"mw 15 15. 15. 
parie 14 44. 44 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
6. Comedetis. 6. Comedetis. 6. 
8. Ignitionem. 8. Sacrificium. 8. 
Servitutis. Servile. 
11. Agitabit. 11. Elevabit. 11 
Cessationis. Sabbati. 
12. Agnum. 19. Agnus. 12. 
15. fgnitionem. 13. Incensum. 15. 


14. Ettostumet soicam teneram. — 14. Polentam et pultes. 14. 


069 LEVITICI CAP. XXIII. 6010 
ZYMMAXOZ. 0. | ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
91. | 91. Διαστείλας eoyfv. "AAAoc, 91. 


τοῦ θαυμαστῶσαι ὄρχον. 


"H xa:à αἴρεσιν. "A4Jdoc, f| 
εἰς ἐχούσιον. 


Εἰς δεχτόν. "A-LAoc, εἰς ἐχούσιον. 


95. 95. Σφάχια. "A4AAoc, ἐχούσιον. 95. 
94. 94. Ἐκτεθλιμμένον. 94. 
Ἐκτομίαν. 
25. 95. "AXAoyevoog. "Adloc, υἱοῦ 25. 
ἀλλοτρίου. 
. Τὰ δῶρα. "Α.1Ίος, τοὺς ἄρτους. 
21. 27. Κάρπωμα. "AAJoc, πύῤῥον. 91. 
(SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
91. 24. Distinguens votum. Alius,ad . 34. 
mirificandum jusjurandum. 
Vel secundum electionem. Álíus, 
aut in libitum. 
Ad placitum. Aus, in volun- 
tarium. 
25. 95. Jugulata. Al. voluntarium. — 925 
2 24. Cui contriti testiculi. 24. 
Cui exsecti testiculi. 
26. 95. Alienigene. Alius, fllii — 25. 
alieni. 
Munera. Alius, panes. 
27. 91. Hostiam. Alius, ignitum. 21. 


Noti et varie lectiones ad cap. XXII Levitici 


lbid. mmm 0, αἴρεσιν αὑτῶν. Coislin, marg., V. 925. ap Q', χολοθόχερχον. Coislin. marg., 
θέλησιν. Mid. εὐχὴν αὐτῶν. χονδοχέρατον. 

Coislin. hzc asteriscis notat : X «à δῶρα αὐτοῦ V.924. 0’, Ἐχτεθλιμμένον. Coislin. marg.,omábovca. 
X χατὰ πᾶσαν ὁμολοχίαν αὑτῶν, f| κατὰ πᾶσαν bEn- Ibid. Coislin. 'À., ἐκχεχομμένον, et mox, 'À., Χ6- 
X cw, quz habentur in edit. Romana, ubi legitur κρυμμµένον, mendose, ut. puto, pro χοχομμµένον, ut 
αἴρεσιν pro δέησιν. suo loco. 

V. 21 et 25. Ἑχούσιον. Hzc interpretatío videtur V. 95. rt 0’, δεχθήσεται. Coislin. m.,sóyaprocíav. 
Aquile esse, qui Exod. xxxv, 22, ita vertit vocem V. 99. rrr O', χαρμοσύνης. Coislin. marg., alvé- 


ρα σεως. 
V. 99, “πο 0’, συντετριμμένον. Coislin. m., lbid. mx*"» O', εἰσδεχτὸν ὑμῖν. Coislin. marg., 


ἄχρηστον τῇ θελήσει ὑμῶν. 
CAPUT XXIII LEVITICI. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. | ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
6. 6. Ἔδεσθε. "AAoc, φάγχεσθε. 6. 
δ. 8. ὐλοχαυτώματα. Α.1.1., πύῤῥα. ῥδ. 
Λατρευτάν. ."Α.1λος, δουλευτόν. 
1. 41. "Avolcet. "Α.1λος, ἀναφέρει. 41 
Τῆς πρώτης. "A4J0c, τοῦ Σα6- 
θἀτον. 
12. 19. Ἡρόδατον. "AAAoc, &pvóv. 12. 
13. 18. θυσία. "Α.1Ίος, πύῤῥον. 15. 
14. 44. Πεφρυγμένα χίδρα véa. "AA- — 14. 
Aoc, ἄναλα. Οἱ «λοιποί, ἁπαλὰ xa 
λεπιστά. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
6. 6. Comedetis. Al. manducabitis. ῥϐ6. 
8. 8. Holocausta. Alii, ignita. 8. 
Servile. Alius, famulare. 
41. 41. Offeret. Alius, afferet. 4. 
Primz. Alius, Sabbati. 
12. 19. Ovem. Alius, agnuin. 15, 
15. 15. Sacrificium. Alius, ignitum. 45. 
14. 44. Fricta chidra nova. Al. non 14. 


salita. Ceteri. tenera et decorticata. 





TO EBPAIKON. 


"oum 15 

πο η σου 110 
ΠΡ ΟΠ ΓΩ ῶτι 16 
mun 17 

σον 18 


nm 
may 91 


ropa 22 

DD 

"p 

mu 34 

aT 

που ΠΟ 25 
pn 27 

mu mm ΕΥ73 98 
πων 56 

nuxy 


"Tay 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


45. Elevationis. 


Septem  cessationes consum- 


mat. 
16. Sabbatum septimi. 


11. Elevationis. 
18. Ignitio. 
Quietis. 


91. Servitutis. 
23, In metendo vos. 


Angulum. 
Spícilegium. 


24. Requies. 
Vociferationis. 


95. Functionem servitutis. 
27. Affligetis. 
98. In corpore diei ipsius. 


3€ lgnitionem. 
Retentio. 
Servitutis 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


'TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμμµασι. 


15. 


94. 


VULGATA LATINA. 


15. Primitiarum. 

Septem hebdomadas plenas, 
16. Hebdomad:e septima. 
11. Primitiarum. 


48. Vacat. 

' Suavissimum. 

91. Servile. . 
' 92, Postquam messueritis. 


Usque ad solum. 
Remanentes spicas. 


94. Sabbatum. 
Clangentibus tubis. 


25. Opus servile. 
21. Aflligetis. 
98. In tempore diei hujus. 


$6. Holocausta. 
Collecta. 
Servile. 


15. 


28. 


15. 


46. 


AKYAAZ. 


AQUILA. 


616 ΄ 


15. 


SYMMACHUS. 


LEVITICI CAP. XXII. 
0’. 


15. Ἐπιθέματος. "Α.ῑΐος, ἆφο- 
ρίσµατος. 
Ἑπτὰ ἑθδομάδας ὁλοχλήρους. 

"AJAAoc, ἑπτὰ Eá66axa ἅμωμα. 
40. Της σχάσης ἑθδομάδος. '"AJA- 

Ίος, τοῦ Σαθθδάτου ἑθδόμον. 

17. Ἐπίθεμα. "AAAoc, ἀφαί- 
ρέμα. 

18. θυσία. "AJA4oc, πύῤῥον. 
Εὐωδίας. "Α.1.Ίος, ἀνα παύσεως. 
91. Λατρευτόν. "AAAoc, δουλευ- 

τόν. 

22. Όταν θερίζητε. "AA.loc, ix- 
θεριζόντων ὑμῶν. 

Τὸ λοιπόν. "Α.1Ίος, τὸ qa. 

᾽Αποπίπτοντα. "AA4oc, συλλέ- 
γµατα. 

94. ᾽Λνάπανσις. "AA4A4oc , Σά6- 
6ατον, | 

Σαλπίγγων. "AAAoc, σαλπισµός. 

"AAAoc, f) τῆς σχηνοπηχίας. 

— 95. Ἔργον λατρενυτόν. "AAAoc, 

ἔργον δουλευτόν. 

97. Ταπεινώσετε. "AAJAoc, xa- 
χώὠσετε. 

98. Ἐν αὐτὴ τῇ ἡμέρφ. "Aoc, 
ἓν ἐγχρατείᾳ της ἡμέρας ταύτης. 

36. Ὁλοχαυτώματα. "AAA4oc, 
πύῤῥον. 

"E£óbtov. "AAA0c, ἐπισύσχεσις. 

Δατρευτόν. "AAAoc, δουλευτόν. 

LXX INTERPRETES. 


15. Superpositionis. Alius, se- 
gregationis. 
Septem hebdomadas integras. 
A[., septem Sabbata immaculata. 
16. Ultimz ;hebdomadis. Alius, 
Sabbati septimi. 
47. Superpositio. Alius, dem- 
ptio. 
18. Sacrificium. Alius, ignitum. 
Suavitats. Alius, cessationis. 
91. Servile. Alius, famulare. 
99. Cum messueritis. Alius, me- 
tentibus vobis, 
Kesiduum. Alius, phaath. 
Quse decidunt. Alius, collecta- 
nea. 
24. Requies. Alius, Sabbatum. 
Tuborum. Alius, tubx clangor. 
Alius, vel scenopegiz. 
95. Opus servile. Alius, opus 
famulare. 
97. Humiliabitis. Alius, afflige- 
tis. 
98. In hac ipsa die. A/íus, in 
robore diei ipsius. 
36. Holocausta. Alius, ignitum. 
Exodium. Alius, retentio. 
Servile. Alius, famulare. 


15. 


16. 
4. 
48. 
21 

33. 


24. 


95. 
31. 
38. 
36. 


15. 


GEOAOTIÓON. 


THEODOTIO. 


8e"4 


— —— Ἂ 





'TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


HEXAPLORUM «QUAE SUPERSUNT.' 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


616 
ΑΚΥΛΑΣ 


Ἑλληνικοῖς γράµµαςσι. 


σον 5] 91. 


n»5owa 99 99, 


Tram 
στη 40 


Όσο m» 


Παυσ *pwi 


"yn curb nonno πι] 
Tw Dni" D'» nyav mov 5w 
πι nw» Πο mma 


40. 


pour pow ngn 44 


VERSIO HEBR AICI TEXT. 
v1. Ignitionem. 
59. In colligendo vos. 


41. 


Cessatio. 
40. Et decoris. 
Curvitates palmarum. 


Sabbatum. 


Ramum ligni complicati. 
dium. 


VULGATA LATINA. 
51. Oblationes. 
39. Congregaveritis. 


40. Pulcherrimz. 
Spatulasque palmarum. 


Καὶ ἰτέας χειμάῤῥου. Καὶ εὖ- 
φρανθῄσεσθε τς rotas Ku- 
ου θεοῦ ὑμῶν, ἑπτὰ ἡμέρας. Kot 
ορτάζετε αὐτὴν, ἑορτὴν τῷ Κυρίῳ 
v ἡμέρας ἐνιαυτῷ 


41. ᾿Αχρίθεια αἰῶνος ταῖς Τε- 
νεαῖς ὑμῶν. 
AQUILA. 
51. 
39. 


40. 


Et ramos ligni densarum fron- 





Et salices torrentis, et leta- 
bimini ad facies Domini Dei vestri 
septem diebus. Et tripudiabitis 
festum illud Domino septem die- 
bus in anno. 


. M. Statutum szculi in genera- 
tionibus vestris. 


Et salices de torrente: et lz- 
tabimini coram Domino Deo ves- 
tro. Celebrabitisque solemnitatem 
ejus septem diebus per annum. 


" M.Legitimum sempiternum erit 
in generationibus vestris. 


Et salices torrentis : et lta- 
bimini in faciem Domini Dei vestri 
seplem dies. Et celebrabitis illam, 


festivitatem Domino septem dies 


in auno. 


4M. Statutum accuratum szculi, 


generationibus vestris. 


Note et varie lectiones ad cap. ΧΧΗΙ Levitici. 


. V. 6. "AJ4Joc , φάγεσθε. Sic Basiliensis, tacito 
Interprete. 

V. 8. "A44., πύῤῥα. Sic Aquila et Theodotio ver- 
tere solent, ut supra vidimus ad cap. it. Aliquando 
autem ad banc vocem , 'A., 8., ponit Basiliensis, 
interdum et quidem frequentius nomina interpre- 
tum tacet, ut hic et versibus 45, 18, 36 et 57. 
Nonnunquam in eodem Basiliensi scribitur πύρον, 
mendose. 

Ibid. "AA., δουλευτόν. Sic Basiliensis, tacito in- 
terprete, hic et versibus 21, 95, 56. 

11. "AAA., ἀναφέρει. Mta Basiliensis, tacito in- 
terprete. 

lhid. *AJLA.. τοῦ Ya66ácov. lta Basiliensis. Ne- 
scio quid legerint LXX , qui verterunt τῆς πρώτης. 

V. 19. "AAA. , ἀμνόν. lta Basiliensis sime intcr- 
pretis nomine, ut et supra, Levit. iv, 22. et 55, 
alibique. 

ο V. M. "AA4., ἄναλα. Ita. Basiliensis. Forte me- 
lius legatur αὕαλα, arefacta , sicca; qux interpre- 
tatio apprime quadrat cum voce 172. 

οὗ. 15. "AAA. , ἀφορίσματος. Ita Basiliensis. Dru- 
sius vero legit cum editione Romana ἀφορίσματα, 
et putat hanc vocem respondere Hebraicz ών Ὡν, 
sed perperam : nam respondet sequenti rum, 


(ϐ) Sabactha, Syriace. Unde Sabacthani, Matth. 
sewem. Dnacn. 


quam LXX vertunt ἐπιθέματος. . 

Ibid. "AA44., ἑπτὰ Σάδδατα ἅμωμα. Sic Basilien- 
sis. In uno Regio codice legitur hzc nota : Ka- 
ἑτυμολογίαν τοῦ Σαθδάτου ἔστιν ἰδεῖν, ὅτι σάθαχθς 
( sic ) καλεῖται ἡ ἄφεσις. Αφιᾶσι δὲ αὐτὴν ἱερὰν τῷ 
Κυρίῳ, ὅτι ἑθδόμη ἐστιν b ἐστι ca6aá." ld. est, 
« Secundum etymologiam Sabbati, ut videre est; 
quoniam sabactha vocatur dimissio. Dimittunt au- 
tem illam sacram Domino , quia septima est , quod 
significatur voce, sabaa. » (*) 

ψ 46. "Α.1.1., τοῦ Σαθδάτου ἑθδόμου. Sic Basil, 
sine interpretis nomine. - 

V. 411. "AAA., ἀφαίρεμα. Sic Basiliensis, tacito 
interprete. |. 

V. 18. "AAA, ἀναπαύσεως. Basiliensis. 

V. 99. "AAA., ἐχθεριζόντων onn Ex Basiliensi. 

Ibid. Τὸ φαάθ. Ex Basiliensi. Videtur autem esse 
Symmachi vel Theodotionis, ut supra, c. xix, v. 37. 

Ibid. "AAA., συλλέγµατα. Ex Dasiliensi, tacito in- 


terprete. u 
. 94. "AAA, Σάθθατον. Sic Basiliensis, tacito 
interprete, quem sequitur Vulgata. 

Ibid. ”Α.1.1., σαλπισµός. Ex Basiliensi. Duo au- 
tem mss. Regii et editio Romana addunt ἢ τῆς σχη- 
νοπηγίας. In hunc vero locum hzc apposite notat 


xxvii, 46 ; Marc. xv, 54. Sabae, Hebraice, jac. 


677 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
« 
9r. 
39. 
40. 


Καὶ ἰτέαν ystpápiou. Καὶ ευ- 
φρανθήσεσθε ἔμπροσθεν Κυρίου 
τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἑπτὰ ἡμέρας . xat 
παγηγνρίσετε αὐτὴν πανήγυριν τῷ 
Kv Q ἡμέρας τοῦ ἐνιαυτοῦ, 

pup pas 


4. Πρόσταγμα αἰώνιον εἰς τὰς 
γεγεὰς ὑμῶν. 
SYMMACHUS. 
91. 
99. 


40. 


Et saticem torrentis: et Ll»ta- 
bimini in conspectu Domini Dei 
vestri septem dies ; et solemnem 
facietis ipsam solemnitatem Ώο- 
mino septem dies anui. 


4. Pracceptum sempiternum in 
geuerationes vesiras. 


LEVITICI CAP. XXII. —- 
0’. 


$1. "Ολοχαυτώματα. “Α.1Ίος 
πὐῤῥον. 

$9. Ὅταν συντελέσητε. "AJdJoc 
συναγάγητε. 


Ανάπαυσις. "AJ.loc, Σάδθδατον. 

40. Ὡραῖον. "AJ4Aoc , ἕνδοξον. 

Κάλλυνθρα φοινίχων. Α.ἒλος, 
χάφφω. "AA.loc, Báta φοινίχων. 

Καὶ χλάδους ξύλου δάσεις. "AA- 
Ίος, οὐλόχθμον. 


Καὶ ἱτέας ἐχ χειµάῤῥου. Καὶ 
εὐφρανθήσεσθε ἕναντι Κυρίου τοῦ 
θεού ὑμῶν ζ’ ημέρας. Καὶ ἑορτά- 
σετε αὐτὴν ἑορτὴν τῷ Kuplo ἑπτὰ 
ἡμέρας τοῦ ἐνιαντοῦ * "Α.τάέως, xai 
ἰτέας xat ἄγνου χλάδους ἐκ χειµάῤ- 
|o εὐφρανθῆναι Évayvt Koplou τοῦ 

εοῦ ὑμῶν ἑπτὰ ἡμέρας τοῦ ἔνιαυ- 
τοῦ. 

41. Νόμιμον αἰώνιον."Α.1.Ίως, νό- 
µιμον alovtoy εἰς ἑὰς γενεὰς ὑμῶν 


LXX INTERPRETES. 
57. Holocausta. Alius, ignitum. 
$9. Cum consummaveritis. Alius, 
congregaveritis. 
Requies. Alius, Sabbatum. 
40. Speciosum. ΑΙ. gloriosum. 


Spatulas palmarum. Alius, caph- 
pio. Alius, ramos palmarum. 


Et ramos ligni densos. Alius, 
densarum frondium. 


Et salices ex torrente : et 
ketabimini ante Dominum Deum 
vestrum septem dies. Et celebra- 
bitis ipsam celebritatem Domino 
septem dies anni ; Aliter. Et salices 
et agni (*) ramos ex torrente, ad lz- 
tandum ante Dominum Deum ve- 
strum septem diebus anni. 

41. Legitimum sempiternum. 
Aliter, sempiternum in generatio- 


6:8 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Καὶ ἱτέας ix χειµάδῥου. Καν 
εὐφρανθήσεσθε ἔναντι Κυρίου τοῦ 
8cou ὑμῶν C ἡμέρας. Καὶ ἑορτά- 
σετε αὐτὴν ἑορτὴν τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ 
ἡμέρας τοῦ ἐνιαυτοῦ * 


41. Νόμιμον αἰώνιον. 


THEODOTIO. 
91. 
39. 


4U. 


Et salices ex torrente : et ]le- 
tabimini ante Dominum Deum 
vestrum septem dies. Et celebra- 
bitis ipsem celebritatem Domino 
septem dies anni. 


M. Legitimum sempiternum. 


nes vestras. 


Not& et varic lectiones ad co p. XXIII Levitici. 


Drusius: « nymn rov. LXX, uvnyósvvoy σαλπἰγ- 


. Ad hunc locum notatum reperio in editione 
omana, Ἡ τῆς σχηνοπηγίας. Quod quid sihi velit 
nescio. Nam festum Tubarum sive clangoris diver- 
sum erat a festo Scenopegiz, sive Tabernaculorum. 
lllud celebrabatur primo die mensis septimi, quem 
Thesri vocant, et est initium anni veteris : hoc in- 
cipiebat primum decima quinta ejusdem mensis, 
εἰ durabat dies septem ; videlicet usque ad vigesi- 
mam secundam Thesri exclusive. » 

V. 25. "Α.Ί.1., ἔργον δουλευτόν. Sic Regie omnes 
catenze οἱ Drusius. | 

V. 91. "AAA., χαχώσετε. Ex Basiliensi, tacito in- 
lerprete. 

V. 26. "AAA., ἐπισύσχεσις. Sic Basiliensis. Infra 
vero Num. xxix, 95. Samaritanus eamdem vocem 
ity νυγῖ τελείωσις ἐπισχέσεως. 

V. 39. "Α.11., συναγάγητε. Ex Basiliensi. 

lbid. "Α.14.. Σάθθατον. lta Basiliensis. 

V. 40. "AAA. , ἔνδοξον. Sic Basiliensis. 

luid. "A.44., χαφφώ. Ita Basiliensis. Videtur au- 
lem esse versio Theodotionis, qui de more vocem 
llebraicam Grecis litteris expresserit. "AJL4., Bata 
qovixov. Sic tres mss. Regii et edit. Rom. 

lbid. O0Xóxopov. Ex Basiliensi. 


lbid. Totum locum secundum trium interpretum 
versiones, mutuamur ex Basiliensi codice. Lectio 
LXX Interpretum bis affertur, primo ut in Hexaplis 
erat, ubi cum Theodotione quadrabat, quia quz in 
Vulgata sive χοινῇ deerant, cum asteriscis ad fidem 
Theodotionis ibi addita fuerant ; 2* ut in ipsa χοινῃ 
habebatur, ubi aliqua desunt, qu: in Hebraico ex- 
stant, ut quisque videre possit. 


Lectiones cod. Coislin. —V. $. 0', Σάθθατα ἁνά- 
παυσις. ad marg., Σαθδάτων ἑτοιμάσια. V. 5. O', 
πάσχα, marg., ἐπίθασις. V. 11. U', ἀνοίσει, m., 
ἀφοριεῖ. ]bid. 0’. δεχτόν, πι. ἐχούσιον. V. 18. 0’, 
θυσίας, m., χαρπώσεις. lbid. O', σπονδαί, m., 
προσφοραί. V. 149. 0Ο’, σωτηρίου, m., slpnvtxtov. 
V. 91. Post χλητήην in O' repetitur κλητη, el in 
marg. legitur, &v ἑγχρατείᾳ. V. 22. | πολείψεις 
ajtá, m., ἀφὴσεις αὐτά. V. 24. 0’, uid, m., πρὠτῃ. 
lbid. 0’, ἀνάπανσις, m., Σαθθάτων. lbid. 'A., σαλ- 
πίγγων, m., σαλπισμὸς εἰς ἀχοάς. V. 25. 0’, ὀλο- 
χαύτωµα., m., πύρον. V. 27. 0’, ταπεινώσετε, m., 
νηστεύσατε. V. 29. 0’, ταπεινωθήσεται, m., v^ 
στεύσῃ ἐγχρατῶς. V. 58. 0’, πλήν, m., παρεκτός. 
lbid. 0’, εὐχῶν. m., ἐξωμοσιῶν. V. $9. 0’, συντελέ- 
σητε, m., αγάγετε. V. 40. 0’, ὡραῖον, m., ἔνδοξαν, 
et deinde δένδρου χἰτριν. 


()L e. viticis, que vulgo agnus castus dicitur. Dnacn. 





6019 


TO EBPAIKON. 


ry 6 
rove 1 

[o 

ποπὸ ano» nnm 


ww 8 


na 


c vp» υῃρ Ορ. ὃ 
με μας av νο D xm 


Μα 10 
op" 14 


aw 1 orb 9ο 19 


MU WR Dopr?2 wx Ὃν 15 
won 


"c mo πτη- ο pn 16 


Dun 
TT 
nom 18 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
6. Dispositiones. 
1. Super dispositionem. 


Mundum. 
Et erit ad panem in memoriale. 


8. Disponet eum, 


Fodere. 


9. In loco sancto, quia .sancti- 
tas sanctitatum hoc ei de ignitio- 
nibus Domini: statutum s2culi. 


10. Et egressus est. 
41. Maledixit. 


19. Ad exponendum eis super 
ore Domiui. 


15. Vir vir cum maledixerit Deo 
suo : et portabit peccatum suum: 


16. Et nuncupans nomen Do- 
mini, moriendo morietur. 


Lapidando. 
Morietur. 
18. Percutiens. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT, 


CAPUT XXIV LEVITICI. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


15. 


16. 


18. 

VULGATA LATINA. 
6. Vacat. 
T. Super eos ( panes ). 


Lucidissimum 
Ut sit panis in monimentum. 


8. Mutabuntur. 


Fodere. 


9. In loco sancto : quia sanctum 
sanctorum est de sacrificiis Do- 
mini jure perpetuo. 


10. Ecce autem egressus. 
11. Maledixisset. 


12. Donec nossent quid jube- 
ret Dominus. 


15. Homo qui maledixerit Deo 
Suo, portabit peccatum suum. 


16. Et qui blasphemaverit no 
men Domini, morte moriatur. 


Lapidibus. 
Moriatur. 
48. Qui percusserit. 


AKYAAE. 


9. Ἐν τόπῳ ἡγιασμένῳ, ὅτι ἡγια- 
σµένον ἡγιασμένων ἑστὶν αὐτῷ ἀπὺ 
πύῤῥων Κυρίφ. 


10. Καὶ ἐξήλθεν. : 
41. 


12 


15. ( Avte ὃς ἂν BAaconutss 
τὸν Θεὺν αὐτοῦ, xat λήψεται ἑαυτῳ 
ἀ)ομίαν.] 

10. [Καὶ ὁ ἐπονομάζων τὸ ὄνομα 
τοῦ Κυρίου θανάτῳ θανατνύσθω] 


AQUILA. 


9. In loco sancti(icato, quia san- 
clilicatum sanctificatorum est ipsi 
ab ignitis Domini. 


10. Et egressus est. 
41. 


12. 


15. Vir qui blasphemaverit Deum 
buum, et accipiet sibi iniquitatent, 

16. Et denominans nomen Do- 
mini, morte moriatur. 


18. 





684 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


θήχην ( mel. συνθήχην.) 


9. Ἐν τόπῳφ ἁγίῳ, ὅτι ἅγιον 
ἐγίων ἐστιν αὐτῷ ἀπὺ τῶν κα πω 


αάτων Κυρίου, σύνταξις αἰῶνος. 


10. Καὶ ἐξῆλθεν, 
M. 


12. 


18. 
SYMMÁCBUS. 


ο 
9 


8. 
Pactum. 
9. In loco sancto, quia sanctum 


sanctorum est ipsi de oblationi- 
bus Domini : constitutio seculi. 


10. Et egressus est. 
M. 


Homo qui detraxerit Deo 


is. 


PATR. Gn. XV. 


LEVITICI CAP. XXIV. 


CAPUT XXIV LEVITICI. 
0’. 


6. θέµατα. "AAAoc, στοιδάσεις. 


T. Ἐπὶ τὸ θέµα. "Α.4.1ος, ἐπὶ τὴν 
αύνθεσιν. 

Καθαρόν. "AAAoc, διαφανή. 

Καὶ ἔσονται εἰς ἄρτους εἰς ἀνά- 
vow προχείµενα. "Α.λ λος, xol 
σονται οἱ ἄρτοι εἰς ἀνάμνησιν προ- 

χείµενοι. 

8. Προσθήσεται. "Α.1.1ος, προθή- 
σετε. "AJ Aoc, στοιθάσεις. 

Διαθήχην. 

9. Ἑν τόπῳ ἁγίῳ. "Ἔστι γὰ 
ἅγια τῶν ἁγίων ' zo αὐτῶν DS 
τῶν θυσιαξοµένων τῷ Κυρίῳ, νόµι- 

αἰώνιον. "Α.ὲως, ἓν τόπῳ 
χίφ, ἅγια γάρ ἐστιν τῶν ἁγίων 
αὐτοῦ ἀπὸ τῶν θυσιαζοµένων. 

10. Καὶ ἐξήλθεν. 

41. Κατηράσατο. "A4JAoc, ἆθλα- 
σφήμησεν. 

42. Διαχρίναι αὐτὸν διὰ προστάγ- 
µατος Κυρίου. "Α.λος, ἐπικρίναι 
αὐτοῖς ἐπίχρισιν Κυρίου. Οἱ Aotsol, 
διαστεῖλαι αὐτὸν (f. αὐτοῖς) διὰ στό- 
µατος Κυρίου. 

15. "Ανθ ὃς ἐὰν χαταρά- 
σηται τὸν τὸν, ἁμαρτίαν λήψεται. 


46. Ὀνομάζων δὲ zb ὄνομα Κυ- 
ῥίου, θανάτῳ θανατοὐσθω. 


Λίθοις. "A.L10c, λιθοθολί1. 
Τελευἑάτω. "AJAAoc, τελευτῄήσει, 


18. Καὶδς ἂν πατάξῃη.”Α.2., τύπτων. 


"X LXX INTERPRETES. 
6. Positiones. Alius, strues. 


7. Super positionem. Alius , su. 
per struem. 


Mundum. Alius , pellucidum. 

Et erunt in panes ad rememora- 
tionem proposita. Α/., et erunt pa- 
ne$ in rememorationem propositi. 

8. Apponetur. Alíus, propone- 
tis. Alius, strues. 


Testamentum. 


9. In loco sancto: sunt enim 
sancta sanctorum : hoc erit eorum 
de iis quz sacrificantur Domino : 
legitimum sempiternum. Aliter, in 
locosancto: sancta enim sanctorum 
sunt ipsius, de iis quz offeruutur. 

10, Et egressus est. 

11. Maledixit. Alius, blasphema- 
vit. 

19. Ut dijddicarenteum per pra- 
ceptum Domini. Α/., ut dijudicarent 
eis judicium Domini. Keliqui, ad 
discernendum eis per os Domini. 

45. Homo qnicunque maledixe- 
rit Deum, peecatuni accipiet. 


16. Nominans autem nomen Do- 
mini,morte moriatur. 

Lapidibus. Alius , lapidatione. 

Moriatur. Aliws, morietur. 

18. Et quicunque percusserit. 
Alits, percutiens, 


GEOAOTIQN. 


M 


9. Εν τόπῳ ἁγίῳ, ἅγια ἁγίων 
ἑστὶν αὐτῷ ἀπὸ τον τοῦ πυρὶς Kv- 
ρίου, νόμιµον αἰώνιον. 


10. 
44. 


12. 


15. 


16. 


48. 
THEODOTIO. 


* 


9. In loco sancto : saucte sau- 
ctorum sunt ipsi de igne Domini ; 
legitimuio sempiternum. 


16. 


18. 





HEXAPLORUM οὗ 5 SUPERSUNT. 6i 


DNO 
TO EBPAIKON TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
po 30 20. 20. 
o»vco 33 99. 22. 
[s 25 95. 25. 
my "UNI 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
90. Dabitur. 20. Cogetur sustinere. 20. 
93, Judicium. 92. Judicium. i9. 
25. Lapide. $3. Lapidibus. . 25. 


Queniadmodum precepit. 


Sicut praeceperat. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIV Levitici. 


V. 9. n O', ἐλάϊνον. Coislin. in marg., ἐξ 
ἑλαίων. 

Ibid. "ty O', καθαρόν, id. m., διαφανές. 

Ibid. "w25 U', εἰς φῶς, id. m., eabotv. 

V. 9. "T^y 0’, καύσουσι. i. m., στοιθάσουσιν. 

Ibid. *"ian O', ἐνδελεχῶς, id. m., διαπαντός. 

V. 4. "Toy? O', χαύσετε. id. m., συνθἠσει. 

V. 5. nn. Ο’, ἄρτους. id. m., χολλυρίδας. 

Ibid. nnn 0Ο’, ἄρτος, id. m., χκολλύρα. 

V. 6. "AAA, στοιδάσεις. Ex liasiliensi, qui inter- 
pretem tacet. 

v. 1. "AAA., διαφανή. Ex eodem Basiliensi , sine 
nomine interpretis, quem sequitur Vulgata. 

lbid. "AJA., xal ἔσονται οἱ ἄρτοι εἰς ἀνάμνησιν 
προχείµενοι. Ex eodem Basiliensi. 


V. 8. "AAJ., προθήσετε. "A4. , στοιδάσεις. Has 
interpretationes affert idem Basil. 


V. 9 et 10. Totum locum, secundum versionem 
trium interpretum, ex eodem Basiliensi mutuamur, 
Versio autem prior LXX Interpretum ea est quz in 
Bibliis hodiernis legitur : posterior in Basiliensi 
affertur ad«marginem , mutila, ex veteri xotvij de- 
sumpta, ut putamus : qoz editio multis in locis ex 
aliis variorum interpretum versionibus restaurata 
fuit, ut fusius in Praliminaribus narramus. 


V. 11. "AAA. , ἑδλασφήμησεν. Ex Basiliensi. Vide- 
tur autem esse Aquile, qui paulo post eadem ver- 
sione utitur. 


lbid. 3p O', ἑπονομάσας. Coislin. m., κατηρά- 


CAPUT XXV LEVITICI. 


'O0 EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµμασι. 


"vo τοῦ vw mau $ — à 


τον] 4 4. 

* mu 5 Τὸ Zagap. τῶν χερῶν — B 
(sic) σου. vam 

numo 6 6. 

nna 8 8. 


mmn "aw maym e 9. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Et sabbatizabit terra sabba- 


VULGATA LATINA. 


2. Καὶ σαθδατιεῖ ἡ γη σἀθδατο 
τῷ Κυρίψ. 


4. 


δ. 


AQUILA. 





tum Domino. 
4, Et vineam tuam. 


t5. Separationum tuarum. Sa- 
"ur., separatorum tuorum. 


Requiei. 
6. Ad vescendum. 


8. Sabbatorum. 


9, Et transire facies tubam jubi- 
lationis. 


9. sabbatizes sabbata Domino. 
e 

4. Et vineam tuam. 

b. Primitiarum tuarum. 


Requietionis. 
6. iun cibum. 


8. Hebdoniadas. 
9. Clanges buccina. 


9. Et sabbatizabit terra sabba- | 
tum Doinino. | 


4. 
5. 


688 LEYITICi CAP. XY Y. 036 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 
20. $0. Δοθήσεται. "A.toc, δώσετε. «0. 
*A-1oc , ποιηθήσεται. 
93. $9. Διχαίωσις. "AAJAoc, χρίσις. 99. 
93. 35. Ἐν λίθοις. In aliis additur, 25. 
πᾶσα dj συναγωγὴ, χαὶ ἀπέθανεν. 
Καθάπερ συνέταξε. "AAJoc , xa- 
θότι ἑνετείλατο. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
90. 1 90. Dabitur. Alius, dabitis. Alius, — 20. 
et. 
93. Justificatio. Alius, judicium. — 22. 


5 {5 


95. In lapidibus. ]n aliis addi- ^ 9$. 


ἐκ}, omnis synagoga, et mortuus 


est. 


Sicut constituerat, Alius, sicut 


praeceperat. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIV Levitici. 


εατο. Ibid. O', χατηράσατο, m., ἐξύθρισεν. 

V. 19. 0’ "AJAJoc et οἱ Aocxol ex Coisliniano. Ba- 
siliensis vero habet. "AJAA., διαστεῖλαι αὐτοῖς ἐπὶ 
στόματος Κυρίου. 


V. 14. ΩΧΙ 0’, χαταρασάµενον. Coislin. m., 
χαθυδρίσαντα. 


V. 45. Versionem Aquila ex glossa interlineari 
attulit. Drusius Latine tantum : paulo diversam in- 
terpretationem Latinam affert ]sychius , nimirum : 
« Vir quando blasphemaverit Deum suum , et 4006” 
perit iniquitatem sibi, et denominans nomen Do- 
mini, morte moriatur. » Ex Symmacho autem idem 
Isychius, « Homo qui detraxerit Deo suo. » Graeca 
Aquile ex Latinis nos vestituerc posse putavimus, 


uncinisque inclusimus de more; Symmachi vero 
non ausi sumus, cum non ita perspectum habea- 
mus ex qua voce Grzca expressum sit illud, d^- 
trazeril.—O0', χαταράσηται. GCoislin. m., χαθυθρίσῃ. 
Ibid. O', λήψεται, id. m., ἐχδέξηται. 

V. 46. O', ὀνομάζων. Coislin. m., καὶ ὃς ἂν λοι- 
hioptaec. 

Ibid. "A.44., λιθοδολἰᾳ. Ex Basiliensi. 

lbid. "AA4., τελευτήσει. Basiliensis. 

V. 18. "AAA., τὐπτων. Ἐκ Basiliensi, ut et so- 
quentium versuum lectiones. 

V. 20. 29 O', σύντριμμα. Coislin. m., xactavy pa. 

V.35. , Χαταρασάμµενον. Ceisl. Ο’, χαταρά- 
σαντα. m., χαθυθρίσαντα. 


CAPUT XXV LEVITICI, 


LYMMAXOR, 0’, ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 

2. $. Καὶ ἀναπαύσεται dj ΥΠ, ἣν — 9. 
ἐγὼ δίδωµι ὑμῖν, σάδδατα τῷ Κυ- 
pu. 

4. 4. Καὶ τὴν ἄμπελόν σου. Αλλο, — 4. 
τὸν ἀμπελῶνά σου. 

5 - . 9. Too ἁγιάσματός σου. "AJAJoc, b. 
τῆς Ναζιραίας. 

Αναπαύσεως. "AJJoc , σαθθά- 

των. 

6. 6. Βρώματα. "A.lloc, tl; βρῶ- ῥϐ. 
σιν. "Α.ἳλος, βρωτά. 

δ. 8. Αναπαὖσεις. "AAJor, cát- 8. 
θατα. 

9. 9. Διαγγελεῖτε σάλπιγγος φωνῃ. — U. 
"Aoc, παραθιδάσεις χερατἰνῃ. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

9, 9. Et requiescet terra, quaniego «2. 
do vobis, sabbata Domino. 

4. 4. Et vineam tuam. Alius, id. 4. 
alio verbo. 

5. 5. Sanctificationis tuz. Altus, 5. 
Nazirez. 

Requiei. Alius, sabbatorum. 

6. 6. Esci. Alius, in comestio- C. 
nem. Alius, alimenta. 

δ. 8. Requietes. Alii, sabbata. 8. 

9.  ᾖὉ 9. Annuntiabitis tube voce. A- — 9. 


lius. wansire facies cornea. 





1 
TU EBPAIKON. 


4v" rap 10 
aw 

ῬσΙν δι 
vire 
Kn m {4 
mom 
mur 13 
nw aw 43 
vm wm 14 
own 15 
To» 

' m5 49 


v2 25 

3x3 TO Zapap. Ἰωτρωκής. 
om 
ρα 


ποσο rove 20 


o3 
bavo 34 


VERSIO HEBBAICI TEXT. 
10. Et vocabitis libertatem. 


Iobel. 
Ád possessionem suam. 


Ad familiam suam. 
4. Iobel ipse. 


Separationes ejus. 
49. Πο agro. 
15. [obel istius. 


14. Ne opprimatis vir. 


15. lobel. 
Vendet tibi 
19. Fructum suum. 


25. Cum attenuatus fuerit. 


Redimens, Samar. , redemptor. 


28. lobel. 
In Iobel. 
90. Ánnum iIntegrüin 


In lobel. 
91, Et in Iolel. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
10. 


1. 
12. 


14. 


91. 


VULGATA LATINA. 


10. Et vocabitis remissionent. 


Jubilaus. 


Àd possessionem suam. 


Ad familiam. 
14. Jubilzus est. 


Primitias vindemia. 
49. Oblata. 
45. Jubilzi. 


44. Ne contrístes. 


45. Jubilsei. 
Vendet tibi. 
19. Fructus suos. 


25. Si attenuatus. 
Propinquus. 

98. Jubilzum. 
Vacat. 

$0. Anni circulus. 


In jubilzo. 
91. Etin jubileo. 


AKYAAE. 
10. Παραφόρων. 


41. 


$5. | Ἐὰν &à ἐκπέσῃ]. 


3. 


AQUILA. 
40. insanorum. 


14. 


12. 
15. 


14. 
15. 


49. 
95.Sf exciderit. 


50. 


δι 








ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


95. ᾿Εὰν δὲ ταπεινωθῇῃ. 


SYMMACHUS. 
10. 


15. 


19. 


35. Si humiliatus fuerit. 
98. 


50. 


51. 


LEVITICI CAP. XXY. 
0’. 


40. Διαθοῄσετε ἄφεσιν. "Αέος, 
χαλέσετε δαῤῥώρ. 

Ἐνιαυτὸς ἀφέσεως. (οἱ εί. Ἰωθήλ. 
*AA4oc, Ἰωδήλ. 

Elg τὴν κτῆσιν αὐτοῦ. "Α.λ1ος, 
χατάσχεσιν. 

Εἰς τὴν πατριάν. "AAAot, εἰς την 
πατρίδα. 


41. ᾿ἈΑφέσεως σημασία αὕτη. 
"AAA., Ἰωδήλ ἐστιν. 

Ἡγιασμένα αὐτῆς. "Α.ἱ.1ος, Na- 
ζιραῖα. 

19. Απὸ τῶν πεδίων. "AAJoc, 
πετεινῶν. 

43. "Οτι ἀφέσεως σημασία ἑστίν. 
"Α...1ος, τοῦ Ἰωθὴλ τούτου. 

14. Μηθλιδέτω ἄνθρωπος. Α1., 
μὴ χαχούτω ἀνήρ. 

45. Τὴν σηµασίαν. "AAAoc , τὸν 
Ἰωδήλ. 


Αποδώσεταί σοι. ’Α..Ίος, ὁ ἆπο- 
δεδοµένος. 

19. Τὰ ἐχφόρια αὐτῆς. "Ανίος, 
τὸν χαρπὸν αὐτῆς. 

95. Ἐὰν δὲ πένηται. 

Ὁ ἁγχιστεύων. 

98. ᾿Αφέσεως. "AJAJoc, Ἰωθδήλ. 

Ἑν τῇ ἀφέσει. "AA40c , iv τῷ 
Ἰωθδήλ. 

00. Ἐνιαντὸς ὅλος. Α.1.1ος, ἓνι- 
αντὸς ἅμωμος. 
| Ἐν τῇ ἀφέσει. "AAA. , ἐν τῷ Ἰωδήλ. 

91. Καὶ ἓν τῇ ἀφέσει. "AAJoc , 
xai Ev τῷ Ἰωθήλ. 

LXX INTERPRETES. 

10. Acclamabitis remissionem. 
Alius, vocabitis Darror. 

Annus remissionis. Coisl. et Al., 
lobel. 


In possessionem suam. Alius, id. 
alio verbo. 


In familiam. Alii, in patriam. 


41, Remissionis significatio bzec. 
Alius, Iobel est. 


Sanctificata ejus. Α/., Nazirza. 
13. De campis. Alits, avibus. 


. 15. Quia remissioms signilica- 
tio est. Alius, lobel hujus. 


44. Non tribulet homo. Αίας, 
ne vexet vir. 


15. Significationem. Alius, Iobel. 
Tradet tibi. Alius, qui tradidit. 


19. Proventus suos. Alius, fru- 
ctum suum. 


25. Si pauper sit. 
Propinquus. 

28. Remissionis. Alius, Iobel. 
In remissione. Alius, in lobel. 


90. Annum totum. Alius, annus 
immaculatus. 


In remissioue. A/tus , in Iobel. 


54. Et in remissione. Álius, et 
in lobel. 


10. 


91. 


10. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


690 


631 
TO EBPAIKON. 
D'Üxrp2 w^ NW] 29 


m mop» Tn amt) 55 
n πρι qc 


m27m $6 

137 49 

2 Ὢ ΤΠ ΝΟ 45 

Όρου m mau a2 45 


(3 Ὦ mr 46 


vup qy aum 50 
on 


Uc D 


τες vnm. 3 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$5. Et qui redimet a Levitis. 


55, Et cum attenuatus. fuerit 
frater tuus, et nutaverit manus 
ejus tecum, et corroboralis iu eo. 


20. Et incrementum, 


43. Servi. 


45. Non dominaberis in eutn in 
Auritia, 


45. De filiis advenarum pcre- 
grinantium vobiscum. 


46. Non dominaberis in eum in 
duritia. 


50. Et computabit cum emptore 
ου. 


lobel. 
Juxta dies mercenarii. 


53. Non donilnaberis ei iu. du. 
ritia, Ó 


HEXAPLOHUM QUAE SUPFRSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμμας.. 


ὃς. 


5$. 


YULGATA LATINA, 
99. Si redemptz non fuerint. 


$5. Si attenuatus fuerit. frater 
tuus, et infirmus manu et susce- 
peris euin. | 


96. Nec amplius quam dedisti. 


42. Servorum. 


45. Ne affligas eut per poten- 
tiam. | 


45. Et de advenis, qui peregri- 
nantur apud vos. 


40. Ne opprimoatis per poten- 
tiam. | 
50. Supputatis duntaxat annis. 
Annum jubileum. 
iuxia annorum numerum et 


ralionem mercenarii. 


99. Non affliges eum violenter. 


(2 
AKYAAZ. 


$5. Καὶ ὃς ἂν ἑγγίσων ἐστὶν ἀπὸ 
«àv Αενιτῶν, 


399. Καὶ ἐὰν ἐκπέσῃ ὁ ἀδελνός 


δ0.. «ος eee 


AQUILA. 


$3. Et quicunque affinis est d« 
Levitis. 


99. Γή οἱ exciderit frater tuus, el 
culpaverit inauus ejus tecum, au- 
xiliare ei. 


56. 


ia. 
43. 


45. 
46. 


50. Supputabit eum eo qui pot- 
sedit cum. 


53. 


Note et varie lectiones ad cap. XXV Levitici. 


V, 9. 'A., Καὶ σαθθατιεῖ ἡ γη, etc. Ex Basiliensi. 
V. 4. "AAA., τὸν ἀμπελῶνά σου. Sic Basiliensis. 

V. 5. Saniar., τῶν χερσῶν σου, οἱ quidem περι- 
' ᾿σπώμενον. Sieduoimnss, Kegii atque Drusius,qui hanc 
vocem necinjuria suspectam babet : 
2it ille, loca sunt deserta et inculta: sed quid boc ad 
r'ombum? An uve, τῶν χέρσων, qus in locisasperis 
et inculjis proveniunt ? » Crediderim ego, vel vocem 


f 


« Χέρσοι τόποι, 


fuisse vitiatam, ut multe alia, vel voceni χερσών, 
aliud. significatum habere hactenus non observá- 
tum , nam de uvis, quz in desertis locis nascuntur 
hac accipere non sinit Scripterz series. 

lbid. "A.4., της Ναζιραίας. Sic Basiliensis bic εἰ 
ad versum 11; ita etiam editio Romana. Ad bune 
vero locum Drusius: « Naztpaíac, separationis. Κο 
men Hebraicum : declinatio Graeca , ναζιρ, v27:? 


»5 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


55. Καὶ ὃς ἂν ἐγγίζων ἑστὶν ἀπὸ 
(ῶν Λευιτῶν, 


99. Ἐὰν ταπεινωθῇ ὁ ἁδελφός 
σου 


15. Απὺ τῶν υἱῶν τῶν παροΐχων 
τῶν ἑνοιχούντων kv ὑμῖν, 


46. 


50. 


$3. 


SYMMACHUS. 


$9. Et quicunque affinis est de 
Levitis. 


'" 95. Si humiliatus (uerit frater 


45. A fiiis inquilinorum, qui 
habitaut. in vobis. 


LEVITICI CAP. XXV. 
ο’. 


50. Καὶ ὃς ἂν λυτρώσηται παρὰ 
τῶν Λευιτῶν. 

95. Ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἁδελφός 
σου μετὰ σοῦ. xat ἀδυνατήσῃ ταῖς 
χερσὶ παρὰ cal, ἀντιλήψῃ αὐτοῦ. 

$6. 0ὐδ' ἐπὶ πλήθει. "AAJoc, 
πλεονασμόν. Οἱ Aouxol, οὐδὲ διπλα- 
σίασμα. 

49. Οἰχέτου. "AAAoc, δούλου. 

45. 09 κχατατενεῖς αὐτὸν ἐν τῷ 
μόχθῳ. "AAJAoc, οὗ παιδεύσεις ἓν 
αὐτῷ Ev ἐμπαιγμῷ. 

45. "Amb τῶν υἱῶν τῶν παροίχων 
τῶν 6vto ἐν ὑμῖν. 

46. Οὐ κατατενεῖ αὐτὸν ἓν col, 
µόχθοις. "AAAoc, οὐ παιδεύσεις b 
αὐτῷ ἐν ἐμπαιγμφῷ. 

50. Καὶ συλλοχιεῖται πρὸς τὸν 
χεχτηµένον αὐτόν. 


, Της ἀφέσεως. "AAAoc, τοῦ Ἰω. 


Ὡς µισθίου ἔτος ἐξ ἔτους. "AA- 
Joc, χαθάπερ ὁ μισθὸς τοῦ μσθω- 
τοῦ. "Aoc, ὡς ἡμέρα µισθίου. 

55. Οὐ κατατενεῖς αὐτὸν bv τῷ 
µόχθῳφ. "Αά λος , o0 παιδεύσεις ἓν 
αὐτῷ ἐν ἐμπαιγμῷ. 


LXX INTERPRETES. 


95. Et quicunque redemerit a 
Levitis. 

99. Si aulem pauper fuerit fra- 
ter tuus, qui tecum. est, el non 
valeat magibus apud te, suscipe 
eum. 


$96. Neque super multiplicatio- | 


nem. Alius, redundapntiam. Reli- 
qui, neque duplicationem. 
42. Famuli. Alíus, servi. 

». Non distendes eum in la- 
bore. Alius, non corriges eum in 
illusione. 

45. De filiis inquilinorum, qui 
sunt in vobis. 

46. Non distendet eum in labo- 
ribus. Alius, non corriges eum in 


50. Et computabit cum eo.qui 


Remissionis. Alius, Iobel. 

Ut mercenarii annus ex anno. 
Alius, sicut merces mercenarii. 
Alius, ut dies mercenarii. 

53. Non distendes eum in labore, 
Alius, non corriges eum in illu- 


691 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


36. 
i2. 


45. 


45. "Arb τῶν vlov τῶν παροἰχων 
τῶν ἑνοικούντων ἐν ὑμῖν. 
46. 


B0. . «ο. φας ο ο 


52. 


THEODOTIO. 
$5. 


$). 
$56 e. 


42. 
43. 


45. A filiis inquilinerum , qui 
babitant in vobis. 
46. 


50. Tractabit cum eo qui acqui- 
sivit eum, 


99. 


Note. et varie lectiones ad cap. XXV Levitici. 


46. 
illusione. 
49. 
emit eum. 
b3. 
sione. 
γανιραῖα. Ab eo est, ναξιραῖος , quod ita rectius 


scribitur, quam ναζηραῖος, aut ναζαραῖος, Nam 
Nazarzeus aliud est. LXX hic babent, τοῦ ἁγιάσμα- 
τος. Oncelos , uvas reliciionis tue, id est arte 
relictas in vinea. » 

Ibid. "AAJ., σαθθάτων. lta Basiliensis. Verisimile 
autem est hanc vocem esse reliquorum interpre- 
tum, sive Α., S., Th., ut indicat infra Isychius ad 


vers. 8. 
V. 6. "AAM., εἰς βρῶσιν, "AAJ., βρωτά, ex Basil. 
V. 8. "AA1ot, σάθθατα. Ex Basiliensi. Isychius 
vero ad hunc loeum : « Sabbata autem pro requie, 
reliqui interpretum ediderunt. » , 
V. 9. "AAA. , παραθιθάσεις xepazivr. Ex Basil. 
V. 10. "AAA. , καλέσετε δαῤῥώρ. lta Coislim in m. 
Quz lectio cum voce Hebraica ὝΠΤ convenit, se- 


695 


cus quam 5aXop, ut habet Basiliensis. Videtur au- 
tem esse jnterpretatio Theodotionis, qui vocem 
Hebraicam στ, ut alibi solet, Grecis litteris ex- 
l'tesserit. 

Ibid. 'A., παραφόρων. Ex Coisl. Legerit ergo 
Aquila 523 aut onu, et fortasse melius legatur vox 
Graeca παράφορον. 

lbid. "AA44., Ἰωεήλ. Ex Basiliensi, ut etiam 
vers. 11, 15, 15, 98, $0, 34, 50. In duobus Regiis 

,hoc scholion legitur : Ἰωδὴλ f| Ἰωθιλαῖος. 

Ibid. "A.14., χατάσχεσιν. lta Basiliensis, 

liid. *A4., εἰς τὴν πατρίδα. Ex Drusio. 

ο V. 12. "A4J., πετεινῶν. Nescio, quid viderit, qui 
ita vertit vocem ΠΟ, qux ubique significat agrum; 
sed vel mendum subest; vel aliud legerit, qui ita 


transtulit. 
V. 44. "A44., ph χαχούτω àvfp. Ex Basiliensi. 
V. 15. "AAA., ὁ ἀποδεδομένος. Basiliensis. 
V. 19. "AAJ4., τὸν καρπὺν αὐτῆς. Basiliensis. 


V. 25. "A., ἐὰν δὲ ἐκπέσῃ. X. , ἐὰν δὲ ταπεινωβῇ. 
Has lectiones mutuamur ex Basil., interpretationes 


HEXAPLORUM οὗ SDPERSUNT. 


696 


vero Latinas ex Isychio. Lectionem Aquilz , utpote 
dubiam, uncinis inclusimus. 


Ibid. Τὸ Zapap., λντρωτής. Ex Drusio, qui hanc 
notam adjicit : « Interpretum vero Chaldaeorum al- 
ter habet. iTp?2, alter i12. Utrumque valet , re- 


demptor ejus, λυτρωτὴῆς αὐτοῦ. LXX. malueruet, ὁ 
ἀγχιστεύων, et eos sequendo Hieron., propinquu 
ejus. » Hzc Drusius. 


V. 50. "AAA., ἐνιαυτὸς ἅμωμος. Ex Basiliensi. 
. Ῥ. 35. "A., Σ., xaX ὃς ἂν ἑγγίζων ἑστὶν ἀπὸ τῶν 


Λευιτῶν. Hanc versionem Grece mutuamur ex cod. 
Dasiliensi, Latine vero ex lsychio. 


V. 55. Lectiones Aquile et Symmachi imper- 
fectas legimus in Basiliensi. Isychius vero Aquila 
locum plenum Latine affert, ut nos exhibemus. 

V. 56. "AAA., πλεονασμόν. Ex Basiliensi. Catene 


Regix hic hahent, Οἱ Aoczol, οὐδὲ διπλασίασµα. 
V. 49. "AAA., δούλου. Ex Basiliensi. 


V. 45. "A4.1., οὐ παιδεύσεις ἓν αὐτῷ kv ἑμπαιγμῷ. 
lta Basiliensis hic et versu 46. Vídetur autem esse 
interpretatio Symmachi, qui vocem ΤΙ παίδευς in- 


CAPUT XXVI LEVITICI. 


TO EBPAIKON. 


TU EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


pu 1 4. 1. 
Dru: 4 4. 4. 
Taowm 6 6. 8. 
πο Ὥνηγνο 2-000 
20b 7 T. T. 
p»*5w fmazs 9 9. 9. 
p'Ty on mmo 15 45. 15. 
πος . 
Ὄκοηῃ nnum 15 15. 16. Ἐὰν τὰς ἀχριδείας pov... 
τν πω ΠΟ pem 16 t6. 16, 
ουν πῃ 2ο πω nnum 
, VERSIO IIEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
.. 4. Vana. 1. idolum. t. 
4. Pluvias vestras. 4. Pluvias. 4. 
6. Cessare faciam. 6. Auferam. 6. 
Et gladius non tránsibit iuterra — Et gladius non transibit. termi- 
vestra. nos vestros, 
7. Ad gladium. 7. Vacat. 1. 
9. Vertam me ad vos. 9. Respiciam vos. 9. 
13. Ut non essetis ipsis servi. 45. Ne serviretis eis. 45. 


Vectes. 


15. Et οἱ in Kdecretis meis re- 
probaveritis. 


46. Et visitare faciam super vos 
terrorem , phthisim et ardorem 
eonsumentes oculos. 


Catenas. 


stros 


15. Si spreveritis leges meas. 


46. Visitabo vos in eg'state et 
ardore, qui comficiat oculos ve- 


45. Si subtüilitates meas renue 
ritis. 
16. 








071 
terpretalur, psal. cix, 9, vocem, T? ἔμπαιγμα, 
Exod. 1, 12 


V. 45. Σ., 8.. ἀπὸ τῶν viv τῶν παροίχων, etc. 
Er ]sychio, qui testificatur S. et Th. cum LXX 


onvenire, excepta voce, qui habitant. 


V. 50. "A., supputabit , etc. Lectiones Aquiles et 
Theodotionis Latine tautum mutuamur ex lIsychio. 
Greca non reperimus. 


Ibid. "A-44., χαθάπερ 6 μισθὸς τοῦ μισθωτοῦ. Ex 
notis editionis Romanz, ubi ita pergitur. « Verum 
In aliis libris est, ὡς ἡμέρα µισθίου, seu μισθωτοῦ, 
sicut dies mercenarii. » 


Lectiones codicis Coislin. — VW. 8. rTwearm« 
9, àv L^ αὐτῆς. Ad marg., τὰ γενήµατα , τὴν 
πρόσοδον. V. 5. 0’, τοῦ pow m., ἆμητου. Ad ver- 
sum 6. In marg., AYN διάλειψις, AYN ἀνάπαυσις. 
Lege δύναται. Ἡ esL, potest , vel significat. 


LEVITICI CAP. XXVI. 


lbid. oà31 0’, τῷ προσχειµένῳ, m., προσηλυ»- 


εεύοντι. V. 17. vr Ο’, xaX τοῖς θηρίοις, m., ζώοις. 
V. MH. O', ἡγιασμένα, m., Ναζιραῖα, ἐλευθερία 

V. 44. ron 0, D, m. , πωλήσεις. V. 15, m., 

Ἰω6ήλ, et ἄφεσιν. Qua vox desideratur in LXX. 


V. 25. noy» 0’, «ic βεδαίωσιν, m., δήλωσιν. 
V. 24. nbw 0", λύτρα, m., τῇ λντρώσει. 

V. 25. 3mpn 0’, ἐγδων , m. , συγγενής. 

V. 91. νὰ 0’, ὑπερέχον, m., τὸ περισσόν. 

V. 28. In margine legitur ἐνιαυτὸς ἡμερᾶ 
πράσει αὑτῆς, ἡμερόδεχτον ἔσται ἡ AU αὐτῆς 

V. 54. prxnm Ο’, ἓν ἐπαύλεσιν, m., ἑἐποιχίοις. 

lbid. O', ἓν τῇ ἀφέσει, m., τῷ Ἰωδὴλ ἐλευθερία. 

Ibid. 5av2. Καὶ ἐν τῇ ἀφέσει, m., τῷ Ἰωδὴλ. 

V. $9. ΤΟ 0’, ταπεινωθῇ , m., ἓν δήσει. 

lhid. ων κ 0’, οὐ δουλεύσει, m., οὐ χατεργά- 
σεις αὐτὸν ἐργασίαν δουλιχἠν. 

V, 42. ων O' , οἰχέται pov, m., δοῦλοι. 

V. 45. "npn Ο’, κτήσεσθε, m. πριᾶσθε. 

V. 47. 2n 151 U' , ἐὰν δὲ «Opp, m., ἐὰν δὲ fj 
πλούσιος. 

Jbid. nno 7py5 0’, 4 ἐκ γενετῆς , m. , ἢ ῥίζῃ 
συγγενείας πρὸς αὐτούς, et postea , ἐν γένει φυλῆς. 

V 50. 2:2 0’, ἀπέδοτο, m., ἑπράθη. 

V. οἱ. U2po O', τῆς πράσεως a0t00, m., χτῆσεως. 
M 55. 0’, κατατενεῖς, in marg., παιδεύσεις, κατερ- 
γάσεις. 


CAPUT XXVI LEVITICI. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. 
λείµ 


μῶνας. 


Ut. 
Χειροποίητα. "A.dJoc, ἑλει- 
4. Τὸν ὑετόν. "AJAAoc , τοὺς χει- 


6. ᾽Απολῶ. "Α..Ίος, καταπαύσω. 


ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 


- 


Γῆς ὑμῶν. Alius addit, xaX πό- 


λεμος (at. 
ται διὰ τῆς 


A 


7. Φόνῳ. "AAJoc, εἰς ῥομφαίαν. 
9. Καὶ ἐπιθλέφω ἐφ᾽ ὑμᾶς. "AA- 


ala) οὐ διελεύσε- 
pov. 


Aoc, xai εὐιλατεύσω ὑμὶν. 


15. 


15. Ὄντων ὑμῶν δούλων. "AA- 


Aoc, τοῦ μὴ εἶναι αὐτοῖς δούλους. 
«Δεσμόν. ᾿Α.1.Ίος, κλοιόν. 


15. Ἐὰν τὰ προστάγµατά ου 
ἀποδοχιμάσητε. CUTE 


16. 


15. ᾽Αλλὰ ἀπειθήσττε αὐτοῖς. 


16. Καὶ ἐπιστήσω ἐφ᾽ ὑμᾶς τὴν 


). EX» τὰς ἀχριδείας uov...... 


ἁπορίαν, τὴν τε φώραν, xaX τὸν 
ἵχτερα σφαχελίξζοντα τους ὀφθαλ- 
μοὺς ὑμῶν." Α.1Ίος, xaX ἐπισχέφω- 
μαι ὑμᾶς σπουδῇ τὴν ἀνεμοφθορίαν, 
xai τὸν συμφρυγμὸν συντελοῦντα 
ὀφθαλμούς. 'Α.1.Ίος , ἐντυφλοῦντα. 


LXX INTERPRETES. 
1. Manu facta. Alius, elilim. 
4. Pluviam. Alius, hyemes. 


G. Perdam. Alius, cessare fa- 
ciam. 

Terre vestra. Alius addit : οἱ 
bellum (αἱ. gladius ) non trans- 
ibit per terram vestraimn. 

7. Cade. Alius, in yladium. 

9. Et respiciam super vos. Alius, 
et propitius ero vobis. 

15. Cum essetis servi. Alius, ut 
non essetis ipsis servi. 

Vinculum. Alius, catenam. 

45. Sed inobsequentes fueritis 
illis. 

16. Et constituam super vos 


h:sitationem, ei scabiem et re- 
gium morbum consumentem ocu. 


SYMMACHUS. THEODOTIO. 


ο ὃν 


-— | 
e 


45. Si subtilitates meas renuc- 
ritis. 
16. 


15. Si constituta mea reproba- 
veritis. 
16. 





o72 
TO EBPAIKON. 


erpxm {7 
pa ΤΠ 
"p 93 
"1p23 24 Τὸ Xapap,, ἑμφιλονεί- 
χως. 


οπυτης Ὁ n3 "23 96 


vpn 98 


TUN $39 
Τη. 56 


2 


U^" 
531 917 


cyyi Tct 223 o'wvim 39 
DTaM ΠΠ "M DÓDM Π νὰ 
ο) Dnw 


7-5 9330 41 TO Σαµαρ., f 
καρδία αὑτῶν ἡ àxpo6ucto;. 


4 43 Τὸ Zagap., ἰλἁσονται. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


17. C»demini. 
Doninabuntur in vos. 
93. Occursive. 


24. Inoccursu. Samar., conten- 
tioso animo. 


26. In frangeudo ie vobis vir- 
gam panis. 


98. In fervore occursus. 


95. Dispergam. 
96. Mollitiem. 
Impulsi. 

Fugient. 

$7. Et impingent. 


$9. Et reliqui in vobis contabe- 
scent in perversitate aua in terris 
inimicorum vestrorum : et etiam 
in iniquitatibus patrum suorum 
secum liquefient. 


41. Cor eorum incircumcisum. 
Samur., cor eorum preputiatum., 


45. Volent. Samar., expiabunt. 


HEXAPLORUM ουδ SUPERSUXNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασε.' 


$1. 
39. 


M. 


45. 
VULGATA LATINA, 


47. Corruetis. 
Subjiciemini his, 

95. Ex adverso. nihi. 
24. Adversus. 


30, Postquam confregero bacu- 
lum pauis vestri. 


98. In furore contrario. 


99. Dispergam. 
96. Ῥανογειμ. 
Volantis. 
Fugient. 

51. Et corruent. 


$9. Quod si et de iie aliqui re- 
manserint, tabescent in iniquita- 
tibus suis in terra inimicorum 


suorum, et propter peccata patrum. 


suorum eL sua a(fligentur. 
41. Incircumcisa mens eorum. 


43. Rogabunt. 


700 
ΑΚΥΛΑΣ. 


$5. 


$1. 


| 


29. Καὶ περιλειπόµενο. ἐν ὑμῖν 
τακῄσονται Ev ἀγνοίᾳ αὐτῶν , tv 
γαίαις τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν, χαΐπε 
ἐν ἀνομίαις πατέρων αὐτῶν avo. 
ταχῄσονται. 


41. 


AS. 
AQUILA. 


31. 


59. Et qui relinquentur 1n vobi 
tabescent in ignorantia sua, in 
terris inimicorum vestrorum : el. 
quidem in iniquitatibus patrum 
suorum ipsi tabescenL, 


11. 


49. 


Nola et varie lectiones ad cop. XXVI Levitici. 


V. 1. "AJ4Joc, ἐλειλείμ. Tta Basil., videtur autem 
ess» Theolotionis, Vide supra, eap. xix, v. 4 

V, 4. "AAA... touc χειμῶνας, lta Basiliensis. 

V. 6. "AAA., χα.απαύσω. Basiliensis, 

lbid. Post τος γῆς ὑμῶν, οα ἴδια deficiunt in LXX ; 


supplentur autem in Basiliensi ex duabus aliis eli. 
tionibus, quarum altera habebat, xai πόλεμοι οὐ 
διελεύσεται διὰ τῆς γῆς ὑμῶν, allera vero, καὶ ῥομ- ' 
φαία οὗ δ.ελεύσεται, εἴο, 

V. 7. "AA.l., εἰς ῥομφαίαν. Ex Basiliensi. 





iui 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


[Καταδουλεύσογται ὑμᾶς]. 
90, 
9. 


26, 


37. 


99. Οἱ δὲ περιλειρθέντες ὑμῶν 
ταχήσονται διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν 
ly ταῖς Υαΐαις τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν, 
καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας πατέρων αὐ- 
«v σὺν ταῖς ἑαυτῶν ταχήσονται. 


4|. 


5. 
SYMMACHUS. 


17. Offendetis, 

In servitutem reigent voa. 
35. 

24. 


26 


55. 
56. 


$1. 


99. Qui autem relicti fuerint 
vestrum tabescent propter peccata 
vestra in terris inimicorum suo- 
rum εἰ p:opler peccata patrium 
suorum cum suis labescent. 


4l. 


43. 


LEVITICI CAP. XXVI. . 
0’. 


17. Πεσεῖσθε. 

Αιώξονται ὑμᾶς. 

95. Πλάγιοι, "AAJoc, ἑναντίοι. 

34. θυμῷ maio." AAAoc, ἕναν- 
τιώσει. 

30. Ἐν τῷ θλίφαι ὑμᾶς σιτο- 
bela ἄρτων. "A AJoc, Ev τῷ συντρί- 
ψαι µε ὑμῖν στήριγμα ἄρτου. 

28. Ἐν θυμῷ πλαχίῳ. "Ἀ...Ίος, 
ἑναντιώσει. 

99. Διασπερῶ. “Α.1.ος, λικμήσω. 

96. Δονλείαν. 'Α.3.1ος, δειλίαν. 


Φερομένου. "AJAAoc , ἐξωθουμέ- 
νου 


Φεύξονται. ᾿Α.ἱος, ἔσονται. 
31. Καὶ ὑπερόψεται. "AA loc, χαὶ 
εὐφρανθήσεται. 


$99. Καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀφ' 
ὑμῶν, καταφθαρῄσονται διὰ τὰς 
ἁμαρτίας αὐτῶν, καὶ διὰ τὰς ἆμαρ- 
τίας τῶν πατέρων αὐτῶν iv τῇ Υῇ 
τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν ταχῄήσονται. 


41. Ἡ καρδία αὐτῶν ἡ ἀπερί- 
τµητος. 
43. Προσδέξονται, 
LXX INTERPRETES. 


los vestros. Alius, et prospiciam 
super vos studio ventum pernicto- 
sum, εἰ ardorem: consumeutem 
oculos. Altus , excscantein. 


17. Cadetis. 
Persequentur vos. 
27. Obliqui. Alius, adversi. 


94. Animo adverso. Alius, con- 
lIrarietate. 


26. In tribulando vos penuria 
panum. Alius, in frangendu. me 
vobis fulcimentum panis. 


28. In furore oblique. Alius, 
contrarietate. 


95. Dispergam. Alius, ventilabo. 
$06. Servitutem. Alius, timorem. 
Volantis, Alius , expulsi. 
Fugient. Alius, erunt. 


51. Et despiciet. Alius, et lzta- 
bitur. 

299. Et qui residui fuerint ex 
vobis, corrumpentur propter pec- 
cala sua, οἱ propter pecca!a pa- 
trum suorum in terra inimicorum 
suorum tabescert, 


Al. Cor eorum incircumcisum. 


45. Accipient. 


n 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


$1. 


$9. Καὶ ol χαταλειωθέντες ὑμῖν 
ταχῄσονται διὰ τὰς ἁμαρτίας αὖ- 
τῶν ἐν ταῖς γαῖς (sic) τῶν ἐχθρῶν 
αὐτῶν, xal iv ταῖς ἁμαρτίαις πα- 
τέρων αὐτῶν μετ) αὑτῶν ταχήσο»» 
ται. 

A. 


45. 
THEODOTIO. 


411. 
Erudiunt a. vopis. 
95. 


91. 


99. Et qui relicti fuerint. vobis 
tabescent. propter peccata sua in 
terris inimicorum suorum, et in 
peccatis patrum suorum cum ipsis 
tabescent. 


41. 


43. 


Not et varie lectiones ad cap. XXVI Levitici. 


V. 15. "AJA., τοῦ ph εἶναι αὐτοῖς δούλους. Ex 


Dasiliensi, 


lid. "AAA., χλοιόν. Ex Basiliensi. 
V. 15. Hunc locum sic habet lsychius : « Planius 
ergo Aquila et Tlieodotion et Symmachus edidisse 


inveniuntur. Nam ille quiden ait : δὲ constituta 


mea reprobaveritis ; illi autem : Si subtilitates meas ν 


id est agri viam , renueritis. » Ubi pro agri víam, 
legas acriviam, sive ἀχρίδειαν. Hxc autem postrema 
versio est Aquilz et Tlieodotionis : nam Aquila, ut 





- ον 


(03 lHiEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 101 


«epe adnotavimus, vocem pr solet vertere ἀχρί- 
δεια, ἀκριθασμὸς, ἀχρίθασμα, etc. Altera est Sym- 
machi, qui de more vertit πρόσταγμα, id est, con- 
st.tutum, preceptum. 

V. 16. "AJAJ., xaX ἐπισχέφομαι, etc. Hunc locum 
mutuamur ex Basiliensi. 

V. 11. Symmachus, offendetis. Ex lsychio. 

lbid. S., in servitutem redigent vos. Ita. Isychius, 
nos Grece sic expressimus, χαταδουλεύσονται ὑμᾶς. 
Theodotio ex eodem Isychio , erudiunt a vobis; le- 
ctio manifeste mendosa. Legas, erudient in vobis. 
Que Griece sic posita fuisse videntur, παιδεύσουσιν 
ν ὑμῖν. 

V. 235. "AA4., ἑναντίοι. Ex Basiliensi. 

V. 24. Τὸ Σαµαρ., ἐμφιλονείχως. Sic omnes mss. 
Regii et Drusius. fbid. et v. 98, ἐναντιώσει. Ex 
Basiliensi. 

V. 26. "AAJ4ot, ἓν τῷ συντρίφαι µε στήριγμα 


ἄοτου. Ex Basilieusi. 

V. 33. "AAA, λικμήσω. Ex Basiliensi. 

V. 36. "AAA., δειλίαν. Ex Basiliensi. 

lbid. "AAA., ἐξωθουμένου. Ex Basiliensi. 

lbid. "AAA., ἔσονται, Ex eodem. 

V. 371.'AA4. xaX εὐφρανθήσεται. Ita tres mss. Regii. 

V. $9. Totum hunc locum secundum omnium 1n- 
terpretum versiones mutuamur ex Basiliensi. 

V. M. Τὸ Σαµαρ., ἡ xapbla αὐτῶν 1j ἀχρόδυστος. 
Sic οαἰθηῶ Regiz, et editio Romana. 

V. 45. Τὸ Eapap. Ἱλάσονται. Ex iisdem. 

Lectiones codicis Coislin. — V. 4. 0’ χειρο- 
ποίητα. ad marg., ἁπάτας ἑλειλίμ. V. 4. vy 0, 


ξύλα m., δένδρα. V. 9. ΤΠ 0’, αὐξάνω, m., ΥΟ- 
νοποιῄσω. Ibid. «3 0Ο’, διαθήχην, m., στρηξιν (sie). 
V. 14. Syn. 0Ο’, οὐ βδελύξεται, m., οὐχ ἁπομηχυ- 
viet. V. 45. 309. 0’, ζυγοῦ, πι.ῥάδδους (sic). Ibid. 


TO EBPAIKON. 


. won 2 
Dx Το Ὃνι ἃ 


yn 10 


y ya! 270 pa yon orm 14 
Τὸ Σαμαρ., καὶ διατιµήσεται αὐ- 
τὴν ὁ ἱερεὺς, εἴτε χαλὴ, εἴτε σαπρά. 


xat v'pomum 15 


ο p'Unzni D'yv 353 16 


on 1 
DEW mu»? 


ma 935 
aw 94 


mU» παν OU c2 Ἵν 26 
Ὃν Ww UM Um mua 
NY) πο πο Ὁκ CE 


ON κό 35 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Separaverit. 


8. Et si attenuatus est ipse ab 
ordinatiéne tua. 


10. Malo. 


14. Et ordinabit eam sacerdos 
inter bonam et inter malam. Sa- 
mar., $stimabitque eam sacerdos, 
sive pulchra, sive putida. 


15. Et si sanctificans redemerit. 


16. Chomer hordeorum in quin- 
quaginta siclis. 


17. Iobel. 
91. Sicut ager anathemalis. 


95. Et dabit. 
94. Revertetur. 


30. Verumtamen primogenitum, 
quod primitiabitur Domino in ani- 
mali, non sanctiflcabit vir illud, 
sive.bos, sive agnus, Domino ipse. 


99. Non redimeiur. 


CAPUT XXVII LEVITICI. 


TO EBPAIKON 
«Ἑλληνικοῖς γράμµασι. 


99. 
VULGATA LATINA. 
29. Votum fecerit. 


8. Sipauper fuerit, et estimatio- 
nem reddere non valebit. 


10. Malo. 


14. Considerabit eam sacerdos, 
utrum bona an mala sit. 


15. Sin autem ille qui voverat, 
redimere voluerit. 


16. Triginta modiis hordei quin- 
quaginta siclis venundetur terra. 


41. Jubilzi 
21. Possessio consecrata. 


99. Et dabit. 
94. Revertetur. 


96. Primogenio, qua ad Do- 
minum pertinent, nemo sanctili- 
care poterit, el vovere : sive bos, 
sive ovis fuerit, Domini sunt. 


95. Non redimetur. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


3, θαυμαστώσῃ. 
8. Καὶ δὰν ἐχπέσῃ..... 


10. 
44. 


45. Καὶ ἐὰν ὁ ἁγιάζων ἐγγίσῃ. 
16. 


17. 
21. 


95. 
94. 


26. Πλὴν πρωτότοχον πρωτοτο- 
χενθήσεται τῷ Κυρίῳ kv αχτήνει, 
οὐχ ἁγιάσει ἀνῆρ αὐτὸ, b&v τε pow, 
ἑάν τε βόσχηµα, τῷ Κυρίῳ ἐστίν. 


505. Οὐκ ἐγγισθήσεται. 
AQUILA. 

9, Admirabile fecerit. 

8. Et si exciderit. . .. 


10. 
44. 


45. Et si sanctificans affinem 
fecerit. 


16. 


17. 
91. 


25. 
24. 


96. Verumtamen primogenitum 
primitiabitur Domino in animali : , 
non sanctificabit vir ipsum, sive 
bos, sive pecus, Domino est. 


35. Alfiuis non efficietur. 





105 


mae 0', μετὰ παῤῥησίας, m., ἀνισταμένους. V. 
15. nxwyD 0’, διασκεδάσαι, m., χαταργῆσαι V. 
16. yu ον ην 0’, xai ἐγὼ moto, m., ὀρχιζό- 
μενος. 

V. 47. 0’, διώξονται, m., παιδεύσωσι, ἐπιχρατή- 
σουσι. Prior lectio videtur esse Theodotionis, altera 
Symmachi. Confer cum edito supra. 


V.18. yag  O', ἑπτάχις, m., ἑπταπλασίως. V. 
19. 0 Τσ κ Q', τὴν ὕθδριν τῆς ὑπ-, m., τοὺς 
ὑπερφερεῖς τῆς ἰσχύος. V. 20. nom mwW 0’, τὸν 
σπόρον, m., τὰς προσόδους: lbid. vry1 0’, ξύλον, m., 
δένδρο. V. 21. Tan NOT U', uh βούλεστε, m. 


LEVITICI CAP. XXVII. 


706 


ΏΣΙΠΙΟΣ 0’, στήλας, m., τὰ ὑψώματα ὑμῶν. [bid. 
Don 0’, χειροποίητα, m., προηγουµένους. lbid. 
D2r-35 Θ’, xijha,m., σώματα. Ibid. Ὁσ σολ 0’, εἷ- 
δώλων, m., μυσερῶν. V. 51. Oxmmr3. 0Ο’, τῶν ϐθυ- 
σιων, m., εὐωδίας. V. 56. ln textu, δειλίαν, in 
margine, ἁπαλότητα. 

V. 51. 0’, ὑπερόφεται ὁ ἀδελφός, m., προσχό- 
Ψουσιν ἕχαστος. Ibid. DN ΤΗ 10’, οὐδενὸς χατα- 
τρέχοντος, m. , καὶ διώχων οὐχ ἔστι. V. 40. ην 
0’, ἐξαγορεύσουσι τάς, m., µετανοήσουσιν ἐπὶ ταῖς. 
V. 44. y O', εὐδοχήσουσι, m., ἑλάσονται. V. 43. 
0', προσδέξονται, m., ἱλατεύσωσι. Ibid. im 0, 


ἀνθ᾽ ὧν, πι., προφανῶς Υάρ. lbid. 0031 τΩΝΣ 0’, 
προσώχθισαν τῇ Φνχῆ, m., ἀποσιώσατο (sic) ἡ φυ- 


sp μὲ ἐμριλονείχως, V. 39. non. noun 0’, χατ- 
έδετα c m., πενθοποιῄσω ὑμᾶς. 


t Ó 


V. 50, *rrrcxom 0^, ἑρημώσω, m., ἁπαρτήσω. lbid. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


10. [Χείρονι]. 
4. 


15. 
46. 


11. 
21. 


9. 
24. 


96. Πλὴν πρωτότοχον ὃ ἐὰν π 
τότοχον ο ναι τῷ Κυρίῳ ἓν τοῖς 
χτήνεσιν, οὐχ ἁγιάσει οὐδεὶς, ἐάν τε 
bue ἑάν τε βόσχηµα, τῷ Kuplo 

στν. 


33. 

SYMMACHUS. 
2. Superaverit. 
8. 


10. Deteriori. 
14. 


15. 
16. 


Uu. ot e 
91. 


25. 
21. 


26. Verumtamen primogenitum, 
uodcunque primogenitum factum 
uerit Domino in animalibus, nemo 

sanctilicabit, sive bos, sive pecus, 
Domino est. 


$5. 


CAPUT XXVII LEVITICI. 
[^ 


2. Εὔξηται, . 

8. Ἐὰν δὲ ταπεινὸς f] τῇ τιμῇ. 
"Α. λος, ἑλάσσων f) τῆς διατιµήσεως. 

10. Πονηρῷ. 

14. Καὶ τιµήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεὺς 
ἀναμέσον καλῆς xai dva μάσον p 
νηρᾶς. 

15. Ἐὰν δὲ ἁγιάσας αὐτὴν λν- 
τρῶται. 

46. Kópou χριθῶν πεντήχοντα δί- 
ὅραχμα. "AAAoc, vópop κχριθῆς 
πεντήκοντα σίχλων. 

117.Τῆς ἀφέσεως.᾿Α.2., τοῦ Ἰωδήλ. 

21. Ἡ γή ἡ ἀφωρισμένη. "AJ- 
Joc, ὁ ἀγρὸς τοῦ ἀναθέματος. 

95. Ἀποδώσει.΄Α.1.1., χαθαχιάσει. 

34. ᾿Αποδοθήσεται. "AAJAoc, λν- 
τρωθήσεται. 

360. Καὶ xdv πρωτότοχον, ὃ ἂν 
πρωτότοκον γένηται τῷ Κυρίῳ ἐν 
τοῖς κτήνεσιν, οὐ χαθαγιάσει, ( οὐχ 
ἁγιάσει) οὐδεὶς αὑτό * ἑάντε µόσχον, 
ἑάν τε πρόθατον τῷ Κυρίῳ ἑστίν, 

99. Οὐ λυτρωθήσεται. 

LXX INTERPRETES, 

2. Voverit. 

8. Si autem humilis fuerit pre- 
tio. Al., minor fuerit zstimatione. 

40. Malo. 


44. Et z:stimabit eam sacerdos 
inter bonam et inter malam 


15. Si autem qui sanctificavit 

eam redimat. 

46. Pro coro hordei, quinqua- 
inta didrachma. A/lius, gomor 
)0rdei quinquaginta siclorum. 

47. Remissionis. Alíus, Iobel. 


94. Terra qui segregata est. 
Alius, ager anathematis. 

95. Reddet. Alius, sanctificabit. 

24. Reddetur. Alius, redimetur. 
. 90. Et omne primogenitum, 
quodcunque primogenitum faetum 
fuerit Domino in pecoribus, nemo 
sancliicabit, sive vitulum, sive 
ovem, Domino est. 

99. Non redimetur. 


Xf. V. 44. ^Brb 0’, διασκεδάσαι, m., καταργῆσαι. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
2. θαυμαστώσῃ. 


* 
οὐ vo 


26. Πλὴν πρωτότηκον xai ὃ ἂν 
πρωτότοχον γένηται τῷ Κυριῳ ἐν 
τοῖς κτήνεσιν, οὐχ ἁγιάσει ὁ &vhp 
ái v µόσχος, ἐὰν x. ποιμνίου 
στίν. 


995. 

THEODOTIO. 
2. Admirabile fecerit. 
8. 


10, * 
144. 


15. 
16. 


13. 
31. 


25. 
24. 


26. Verumtamen primogenitum, 
et quodeunque primogenitum fa. 
ctum fuerit Domino in pecoribus, 
non sanctiflcabit vir ipsum, sive 
vitulus, sive ex ovili est. 

99. 





101 HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. "UB 
Note et varie lectiones ad cap. XXVII Levitici. 


5.9. Λ., Θ.,Θαυμαστώόῃ. Ex Basillensi : quzlectió 
est Aquilz οἱ Theodotionis, ut indicat Isychius, cujus 
hzec"sunt verba : « Propter quod Aquila et Theodo- 
tion, pro eo quod dictum est;.., Symmachus autein, 
si superaverit, ediderunt. Admirabile enim vere est, 
et valde beatitüdini proximum tolum semetipsnm 
quempiam Deo offerre. » Locus in editis mutilus 
est, et versione Aquilz et Theodotionis (runcatus, 
ut liquet ; nam ita legendum est : « Aquila et Theo- 
dotion , pro eo quod dictum est , votum fecerit, ad- 
mirabile fecerit, Symmachus autem , superaverit , 
ediderunt. » Quod enim sequitur, Admirabile enim 
vere est, etc. , suadet,vocem illam , admirabile, in 
laudatis versionibus fuisse, ut etiam arguit τὸ θαυ- 
µαστώσῃ, quod ex Basiliensi desumpsiinus. vym- 
machi etiam lectionem viliatam suspicor, ac forte 
melius legatur, separaverit pro superaverit. 

lbid. ΠΩ 2392 0’, coss τιμὴν τῆς φυχῆς. 








Coislin. in margine, τάξαόθα: ἓν διατιµήσει σου 
Ψυχῶν. 

V. 5. 5pm 0", δίδραχµα. Coislin. m., che, 
σταθµία. 

V. 8. 'A., xat ἐὰν ἐχπέσῃ. Sic supra ex Basil, 
cap. xxv, v. 95. [sychius : A. et sl excessit, melius, 
extiderit; ut ibidem ο. xxv, v. $5, legis apud lsy- 
obium. 

V. 10. S., deteriori, lta Isychius , unde tios χεί- 
ρονι posuimus, et uncinis inclusimus. 

Ibid. 1911) 0', ἀλλάξει αὐτό. Coislin. m., ἐτιλέ- 
ξηται. 

V. 15. Ὅηνον 6’, πρὸς τὴν τιμὴν αὐτοῦ. Coisl. 
m. , ἐπὶ τῇ διατιµήσει. 
V. 14. TO Zapap., xoi διατιμἡσέται αὐτὴν ὁ ἕε- 
eb , εἴτε χαλὴ , εἴτε σατρἀ. Sic editio Romana et 
rusius. 


IN NUMERORUM LIBRUM 


Lectiones libri Numerorum ez sequentibus manuscriptis librisque editis muluati «ινε. 


Ez cod. Regio 1825. 
Ex cod. Regio 1872. 
Ex cod. Regio 1888. 
Ex cod. liasiliensi x seculi, egregie note. 


Xx cod. Colberiino 5084 unde fragmenta. aliquot cuni obelis ei aseriscis decerpsimua. 


CAPUT ! NUMERORUM. 


TO ΕΒΡΛΙΚΟΝ. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


my 4 9, 
τών 18 18. 
my "wwo 19 19. 


M2Yy NY! 55 ΠΟΥ 30 90, 


pwomerbowurs 3 


Un ο cm 45 13 
cnax n5 


No cum που mun 47 AT. 
p»wm vmm 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


2. Cetus. 
18. Adgenerarunt se... 


19. Quemadmodum praecepit. 


20. Et supra, omnis egrediens 
exercitum. 


21. Visitati eorum virge Ruben. — 921. Vacat. 


- 45. Et fuerunt omnes visitati 
filiorum lsrael ad domum pauum 
suorum. 


4]. Et Levitze ai virgam patrum 
$uorum non visitati sunt in mc- 
dio Ipsorum. 


l;as suas. 


cum eis. 


VULGATA LATINA. 


2. Congregationis. 
18. Recensentes. | 48. 


10. Procedentium ad bellum. 


45. Fueruntque omnis numerus 
filiorum Israel per domos et fami- filii Israel in domum patrum suo- 


41. Levitz:e autem in tribu fami- 
liarum suarum nou sunt numerati 


$. Συναγωγῆς. 
18. 


19. 
90. . . . kv τῇ δννἀμὲ,. 


4! Ἡ ἐπισχοπὴ αὐτῶν ix 17; 
φυλῆς Ῥουθήν. | 


. 45. Καὶ ἐγένοντο πάντες ol. ἐσε- 
σχεμµένοι viol "Iapat εἰς olxov 
πατέρων αὐτῶν. 


41. Οἱ δὲ Λευῖται εἰς πα- 
τέρων αὐτῶν οὐχ ἐπεσχέπησαν. 


AQUILA. 
9. Congregationis, 


19. Sicut przceper:t. 19. 


90...... in victute. 


94. Visitatio eorum ex tribu Ru- 
ben. 


45. Et facti sunt omnes visitati 


runt. 


41. Levit? autem in virgam pa 
"rum suorum non visitati sunt. 


109 


NUMERORUM CAP. |. 


"10 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Levitici. 
V. 26. Has omnium interpretuni lectiones plenas | 


V. 45. 'A., xol ἐὰν ὁ ἁγιάζων 6 
« ei ai sanctificans adünem fecerit. » 
ad fincm fecerít, habent. 


ίση. Isychius, 
bi editi male, 


mutuamur ex codice Dasiliensi. Versionem quoque 


LXX Interpretum ex eodem exscripsimus; in ho- . 


V. 16. "A44., vópop, οἱο. Ex Coislin. 
Ibid. τος id. O', ἀπὸ τοῦ ἀργοῦ. m. χῶρας. 


lbid. ym '25 Id. 0’, κατὰ τὸν σπόρον αὐτοῦ. m. µόσχον, &&y τε πρόδατον, τῷ Κυρίῳ ἑστίν. 


V. 27. rr O', £st. Coislin. m., λυτρώσεται. 
V. 28. tram 0’, &va6f. 1d. m., ἀναθεματίστ 
yx 0’, ξυλίνου. Id. m., δένδρου. 

V. 55. Hujus Aquile loci Latina sic effert Isy- 
chius : « Affinis non efficietur. » lbid. "Ua mp2 κὸ 
vorn i yb a7 Coislin. 0, 
ἀναμέσον καλοῦ xal πονηροῦ, xal οὐχ ἀλλάξεις αὑ- 

. τὸ. Et m., παραζητήσεις ἀνάμεσον χαλοῦ, καὶ σα- 
προῦ, οὐδὲ ἐχλέξηται αὐτό, 


V. 17. "Α.1.1., τοῦ Ἰωδήλ. Ex Basiliensi. 
V. 21. "AAA, ὁ ἀγρὸς τοῦ ἀναθέματος. Ex Basil. 


Videtur esse Aquilc. 


V.95. "AAJ., χαθαγιάσεὶ. Ex Basiliensi. 

lbid. 29mm Ο’. λογιεῖται. — Coislin. m., ψηφίσει. 
Ipid. ΠΙΑ Ο’, τὸ τέλος, m., τὸ πλῆρες. 

V. 94. "AAA. , λυτρωθήσεται. Ἐκ Basiliensi. 
Ibid, Όλι €, ἀφέσεως. Coislin. 


V. 25. pun Ο’, [τὸ δίδραχµον. Id. m. , σταθµέίον. 





V. $0. 


m., ἐλευθερίας. 


ADMONITIO. 


edm 


diernis vero Bibliis sic habetur : Καὶ dy πρωτό- 
τοχον, ὃ ἐὰν γένηται 
Κυρίῳ, xal οὐ χαθαγιάσει αὐτὸ οὖὐδείς: ἑάν «s 


ἐν τοῖς χτήνεσι σου, 


ση. 


οὐχ ἐπισχέψεται 





Denique ex cod. Colsliniano Heptateuchi et Regum, antiquissimo, septizni circiter seculi. 


Ez 
Ex Theodoreii editio anno 1642. 
Ez Procopio in Heptateuchum., 
Ez editione Romana et Drusio. 


ieronymi libro De locis Hebraicis. 


Qui plura suppeditavit est codex Basiliensis de more. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


18. 
19. 


20. Καὶ ἑπάνω πᾶς 6 ἑξερχόμε- 
νος εἰς στρατιάἀν. 


21. Οἱ ἐπεσχεμμένοι αὐτῶν τῆς 
φνλῆς Ῥουθήν. 


45. "Haav δὲ πάντες οἱ ἔπεσχεμ- 
µένοι υἱοὶ "Iopahà κατ οἶχον πα- 
τέρων αὐτῶν. 

4T. Οἱ δὲ Λευΐται κατὰ τὴν φυλὴν 
τῶν πατέρων αὐτῶν οὐκ ἐπεσχέ- 
πησαν ἐν αὐτοῖς. 


SYMMACHUS. 


19. 


, 20. Et supra omnis egrediens 
in exercitum. 


21. Visitati eorum ex tribu Ru- 
beu. 


45. Erant autem omnes visitati 
filii Israel secundum domum pa- 
"rum suorun. 


4]. Levite autem secundum 
lribum patrum suorum non visi- 
tali sunt in ipsis. 


4)9- 


CAPUT Ι NUMERORUM, 
0’. 


2. Συναγωγῆς. 

48. Ἐπηξονοῦσαν. ᾿Α.).1οι, ἔπε- 
σχέπησαν. "Aoc , ἑπεσχέφαντο. 

19. "Ov ἑρόπον συνέταξεν. 'Α.]- 
Joc, χαθὰ ἐνετείλατο. 

20. Καὶ ἑπάνω πᾶς ὁ ἑξερχόμε- 
νος εἰς στρατιάν.’'Α.1.Ίως , χαὶ ἑπά- 
νω πᾶς ὁ ἑκπορευόμενος ἐν τῇ δυ- 
νάµει. 

21. Ἐπεσχεμμένοι αὐτῶν τῆς ῥά᾽ 
6δου Ῥουθήν. ᾿Α..Ίως, f ἐπίσχεψις 
αὑτῶν Ex τῆς φυλῆς ΄Ῥουδήν. 

45. Καὶ ἐγένετο πᾶσα ἡ ἐπίσχε- 
qi υἱῶν Ἱσραὴλ σὺν δυνάµει αὖ- 

ν 


τῶν. 

41. Οἱ δὲ Λευῖται Ex τῆς φυλῆς 
πατριᾶς αὐτῶν οὐχ ἐπεσχέπησαν ἓν 
τοῖς υἱοῖς Ἱσραήλ. 


LXX INTERPRETES. 


9. Congregationis. 


18. Recensuerunt. Alii, re- 
cogniti sunt. Alius, recognoverunt. 


19. Quemadmodum constituit. 
Alius, sicut precepit. 

20. Et supra omnis egrediens 
in exercitum. Aliter, et supra οιη- 
nis egrediens in virtute. 


24. Visitati eorum virgze Ruben. 
Aliter, recogniio eorum de tribu 
Ruben. 


45. Et fuit omnis recognitio 
flliorum Israel cum virtute eorum. 


A1. Levite autem de tribu fa- 
milie eorum, non recoguili sunt 
in filiis Israel. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
92. Συναγωγῆς. 
18. 
19. 


90. Πᾶς ὁ ἑχπορευόμενος buvá- 
ptt. 


91. Al ἀἐπισχέφεις αὐτῶν τῆς gu- 
Anc Ῥουδήν. 


45. Καὶ &yévovto πάντες οἱ ἔπε- 
σχεµµένοι υἱοὶ Ἱσραὴλ εἰς o:xov 
πατέρων αὐτῶν. 

47. Καὶ οἱ Λευῖται εἰς φυλὴν πα- 

αὐτῶν οὐκ ἐπεσχέπησαν ἐν 


τέρων 
μέσῳ αὐτῶν. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
9. Congregationis. 
18. 
19. 


:. 90. Omnis egrediens virtute. 


941. Recensiones eorum tribus 
Ruben. 


45. Et facti sunt omnes visitati 
filii Israel in domum patrum suo- 
rum, 

4T. Et Levita in tribum patrum 
suorum neu visitati sunt iu medio 
ivsorum. 


| 


ἔσται τῷ | 


D 


71 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. Lr 


Νοιθ et varie lectiones ad cap. I Numerorum. 


V. 1. Sic unus codex. 


V. 18. "Α.1λος, ἑπεσχέπησαν. Edit. Romans. Hac 
voce utuntur iníra tres interpretes v. 47. "AAJA., 
ἐπεσχέφαντο. In hunc autem tocum hzc leguntur in 
notis edit. Rom. « Ἐπηξονοῦσαν. "Άξονες olim di- 
cebantur tabulz publiez, unde factum videtur, &ra- 
ξονοῦν , atque idem valere ac, censere , et referre 
numerum censumque in publicas tabulas. Dictum 
est autem ἐπηξονοῦσαν, eodem modo quo Gen. vi 
ἐγεννῶσαν. Alii codices partim habent ἑπεσχέψαντο, 


TO EBPAJKON. 


.. prrp5^ 9 


iot 
"om 10 
ὈΥΤΟΡΗ 16 


"Vot 
Duros mw vw vor 17 


D"Tpon 24 
σπροο ὅ5 
Tippna wo ὅδ 
jw va T 
Tu wo 

ο} 54 


παν Όλο fDeBUDD 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Visitati. 
Proficiscentur. 


10. Ad Austrum. 


16. Visitatl. 
Proficiscentur. 


41. Proficiscentur vir super ma- 


! u sua ad vexilla sua. 
94. Visitati. 
$2. Omnes visitati. 
52. Non visitati sunt. 


In medio filiorum lsrael. 
' Quemadmodum przcepit. 


34. Profecti sunt 


Secundum familias suas, super 


domuin patrum suorum. 


— 


recognoverunt, parüm ἔπεσχεπησαν, recogniti sat.) 
—Cod. Coislin. habet in textu ἐξεχχλησίασαν, ut ms, 
Alex., in margine vero, συνἠγαγον. 

V. 19. "AAA., χαθὰ ἑνετείλατο. Ex Basiliensi, 
Hzc interpretatio videtur esse reliquorum inter. 
pretum, ut Exod. xr, 16 et 27. 

V. 20. Hic locus secundum omnium interpretum 
versiones prodit ex codice Basiliensi. Suspicor ac- 
tem in versione Aquilz τὸ, àx τῆς φυ.ἒῆς substito 


tum fuisse pro ἐχ τῆς ῥάδδου nam ipse inír 


CAPUT II NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γρᾶμμαστι. 


9. 9. 
10. 10. 
16. 16. 
17. 47. ᾽Απαροῦσιν àvhg ἐπὶ χεῖρά 
αὐτῶν εἰς τάγμα αὐτῶν. 
24. 91. 
32. $2. 
55. $3. 
94. 94. 
VULGATA LATINA. AQUILA 
9. Annumerati. 9. 
Egredientur. 
10. Ad meridianam plagam. 10. 
16. Recogniti. 46. 


Proficiscentur. 


47. Singuli per loca et ordines 
suos proficiscentur 


17. Proficiscentur vir super ms 
num ipsorum, in ordinem ipso 


rum. 
94. Numerati. 94. 
$2. Πίο numerus. 02. 
$5. Non suut numerati. 56. 
luter filios Israel. 
Sic enim praeceperat. 
94. Profecti. $1. 


Per familias ac domos patrum 


suorum. 








NUMERORUM CAP. I. 
Note et varie lectiones ad cap. I Numerorum. 


v. 47 vocem mon vertit ῥάέδος. Idipsum suadet lo- 
cus LXX Interpretum, quem ut in Hexaplis erat af- 
fert Basiliengis codex. Ibi vero legitur ῥάδδου, quod 
videtur ex Aquila huc translatum, nam ἐν τῇ Κοινῇ 
legitur, &x τῆς φυλῆς. 

lbid. [n codice Basiliano Ίο habentur ad marg. : 
Τὰ Ἐξαπλὰ τὴν συγγένειαν τοῦ Γὰδ εὐθὺς μετὰ 
τὴν συγγένειαν τοῦ Συμεὼν ὑποτάττει. Εἶθ' οὕτως 
τὴν τοῦ Γὰδ ὑποδάλλει. Ηεταρία cognationem. Gad 
satim post cognationem Symeon subjJiciunt , et huic 


735 714 


cognatiouem Gad subnectunt, Nota hxc monet, ir 
Hexaplis versionem LXX eumdem tribuum ordinem, 
qui in Hebraica exstabat, habuisse, secus quam in 
Volgata sive Κοινῇ, ubi Gad post Benjamin pouitur : 
in Hebraico autem post Simeonem. 

V. 45. Hunc locum secundum tres interpretes ex 
Basiliensi desumpsimus. 

V. 47. Hunc pariter locum totum ex Basiliensi 
mutuamur, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


10. 
16. 


11. ᾽Απαροῦσιν ἕχαστος ἀνὰ yet- 
ρα τοῦ ἰδίου χατὰ τάγμα (sic) ao- 
τῶν, 

91. 

$2 


o5. 


SYMMACHUS, 


41. Proficiscentur. unusquisque 
per manum proprii secundum or- 
dinem ipsorum. 


24. 
$2. 


$3, 


PaTmor. (κ. ΧΥ, 


CAPUT I] NUMERORUM. 
0’. 


9. Ἐπεσχεμμένοι. "A4Joc, Ἶρι- 
θµηµένοι. 

Ἐξαροῦαι. "AJAoc, ἀναζεύξουσι. 

10. Πρὸς νότον. Τωὲς, πρὸς λί6α. 

46. Ἐπεσχεμμένοι. "AAAoc, Ἶρι- 
θµημένοι. 

Ἐξαροῦσι. ᾿Α.11ος, ἀναζεύξουσι. 

17. Ἐξαροῦσιν ἕκαστος ἑχόμε- 
voc καθ) ἡγεμονίας. ᾿Α.ὶλως, ἐχό- 
µενος αὐτοῦ χαθ) ἡγεμονίαν αὑτου. 

94. Ἐπεσκεμμένο.. "Α.ἱ.ος, ὃρι- 
θµηµένυι. 

92. Πᾶσα fj ἐπίσχεψις. "AAJoc, 
πᾶς ὁ ἀριθμός. 

99. Οὐ συνεπεσχέπησαν. "AAJoc, 
οὑχ ἠρίθμησαν. 

Ἐν αὐτοῖς. "Α.4.Ίος, ἓν τοῖς υἱοῖς 
"epa. 

Καθὰ ἑνετείλατο. "AAJAoc, χατὰ 
πάντα ὅσα συνέταξε. 

34. Ἐξὴήρον. "A.Aoc, ἀνεζεῦγνυ- 
σαν. 


Κατὰ δήµους αὑτῶν xac οἴχους 
πατριῶν αὐτῶν. "AAA., κατὰ συγ- 


LXX INTERPRETES, 


9. Recogniti. Alius, numerati. 

Promovebunt. Alius, profici- 
scentur. . 

10. Ad notum. Quidam alii, ad 
austrum. 

46. Recogniti. Alius, numerati. 

Promovebunt. Alius, proflci- 
scentur. 

17. Promovebunt unusquisque 
juxta secundum principatus. Ali- 
ter, adhzrens secundum princi- 
patum suum. 

24. Recogniti. Alius, numerati. 

$9. Omnis recognitio. Alius, 
omnis numerus. 

99. Non simul recogniti sunt. 
Alius , non numerarunt. 

In ipsis. Alius, in filiis Israel. 

Sicut mandavit. Alius, secun 
dum omnia qu:e constituit. 

94. Promoverunt. Alius, pro- 
fecti sunt. 

Secundum populos suos, secun- 
dum domos familiarum suarum. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


17. Ἐκαρούσιν ἁνὶρ ἐπὶ yet pa 
αὐτῶν εἰς τάγμα αὐτῶν. 


. 


$2. 


THEOPOTIO. 


16. 


47. Promovebunt vir super ma- 
num ipsorum in ordiuem ipsorum. 


94. 
$2. 


95. 


94. 


22 





à 


TO EBPAIKON. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUXNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


Τι 
ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 


Noto et varice lectiones ad cap. ll Numerorum. 


V. 9. "AAJoc, Πριθμημένοι. lta Basiliensis hic a 


versu 16 et 94. 


Ibid. "AAA., ἀναζεύξουαι. Ita Basiliensis, hic ac 
6 


v. 16. 

V. 10. 0’, πρὸς νότον. Τινὲς, πρὸς λίδα. Ita Basi- 
liensis, qui in textu liabet πρὸς τὸν νότον. In edi- 
Uone vero Romana LXX Interpretum legitur, πρὸς 


fO EBPAIKON. 
r5 Πο rmmwo-na Ἱ 


Ῥοσον mayas ο το σαν 


nov 2323 0m 10 


T umo mm onze 16 


En"Tpb 22 


ΤΙΝ "ums rnmewa?5 


Πο 27p wm 38 


ορ ο 39 
πο Τὰ ΕΥ ΟΥ nmn 47 


"murum 48 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


7. Et custodiam omnis coetus 
ad faciem tentorii conventus, ad 
serviendum servitutem taberna- 
culi. 

10. Et extraneus propinquans 
morietur. 


16. Super os Domini quemad- ' 


modum praecepit. 


99, Visitati eorum. 
95. Familie Gersoni post. 


533. Et extraneus propinquans 
* vorietur, 


39. Omnes visitati. 
Me Accipies viginti gerah se- 


w 


48. Et dabis. 


τὸν λίδα. 


V. 17. Has trium interpretum lectiones suppeli- 


CAPUT III NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
1 Ἑλληνιχοῖς γράμµαστι. 


10. 
16, 


22. 
325. 


98. 


59. 
A. 


48. 
VULGATA LATINA. 


7. Et observent quidquid ad 
cultum pertinet multitudinis co- 
ram tabernaculo testimonii. 


10. Externus, qui ad ministran- 
dum accesserit, morietur. 


16. Ut przceperat Dominus. 


99, Quarum numeratus est po- 
pulus. 


25. Hi post tabernaculum. 


$8. Quisquis alienus accesserit 
morietur. 


39. Omnes Levite quos nume- 
raverunt. 
4T. Siclus habet viginti obolos. 


48. Dabisque: 


tat codex Dasiliensis, ubi Symmachi versio videlur 
in aliquo redundare. — Coislin. in textu, χατὰ 
τάγμα, ut et ms. Alex. ; in marg. vero, καθὶ *y:- 
µονίαν. lud χατὰ τάγµα, est iu versione Sya- 
machi, ut vides. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


7. Καὶ τὴν φυλαχὴν πάσης τῖς 
συναγωγΏς εἰς πρόσωπον σχόέτις 
συνταγῆς, τοῦ δουλεύειν τὴν ὃον- 
λείαν τῆς σχηνῆς. 

10. 


10. 


AT. ΛΙΦῃ εἴχοσι ὀδολῶν τὸν στα- 
τῆρα. 
48. Καὶ δώσεις. 
AQUILA. 


4. Et custodiam omnis synagoga 
8d faciem tecti constitutionis, ad 
serviendum servitutem tabernaculi. 


10. 


16. 


99. 


47. Accipies viginti obolorum 
pondus. 


48. Et dabis. 


"1 NUMERORUM CAP. HI. 715 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΟΩΝ. 
γένειαν αὐτῶν , χατ οἴκον πατρι- 
xbv αὐτῶν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. Ti:EODOTIO. 


Alius, secundum cognationem 
suam, secundum domum paternam 
suam. 


Note& et varia lectiones ad cap. 11 Numerorum. 


V. 983. "AJA., πᾶς 6 ἀριθμός, Ex Basiliensi. Ibid. "A.4., χατὰ συγγένειαν αὐτῶν, κατ οἴχον 
V. 95. "AJAJA., Ἱρίθμησαν. Ma Basiliensis, forte µπατριχὸν αὐτῶν. Ex Basilensi. 


pro Αριθμήθησαν. 
Ibid. "A2 


AJA4., ἂν τοῖς υἱοῖς 'Iapaf). Ex eodem. 
lbid. "A.Lloc, κατὰ πάντα ὅσα cuvétaZev. Ex co- V. 94. 


dem. 


"V. 234. "AAA., ἀνεζεύγνυσαν. Ex codem. 


ZYMMAXOX. 


7. Καὶ τὴν φυλαχὴν πάσης τῆς 
συναγωγΏς xatk πρόσωπον τῆς 
σχηνῆς τῆς συναγωγῆς, λατρεύειν 
«hv λατρείαν τῆς σχηνῆς. 

10 


16. 


95. 


3e. 


Ai. ΛΗΦΊ " εἴχοσι νομισμάτων ὁ 


στατἠρ. 
48. Kat δώσεις. 


SYMMACHUS. 
7. Et custodiam omnis syna- 


Lectiones ez cod. Coislin. —V. 4, 6. O', ὀπέσχεμ- 


µένοι, m., *piüpmuévot. 
vo. Q', ἐξαροῦσι, m., ἀναζεύξουτι. 


V. 32. "r5 79x. Q', αὕτη ἡ ἐπίσασψις, m., οὗτος 


ὁ ἀριθμός. 
CAPUT Iii NUMERORUM. 


41. Καὶ τὰς φυλαχὰς τῶν vlov 
ισραὴλ ἕναντι τῆς. σχηνης τοῦ 
μαρτυρίου, ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τῆς 
σχηνῆς. 

10. Καὶ ὁ ἀλλογενῆς ὁ ἁπτόμε- 
νος ἀποθανεῖται. "AA Aoc, ὁ δὲ ἆλ- 
λότριος, ὃς ἐὰν προσέλθη, ἆποθα- 
νέτω. 

16. "Ov τρόπον συνέταξεν αὐτοῖς 
Κύριος. "Alloc, κατὰ «b ῥῆμα 
Κυρίου, χαθἀ ἑνετείλατο Κύριος 
τῷ Μωῦσῇ. 

92. 'H ἐπίσχεψις. "AJdJdoc, ὁ 
αριθµός. 

25. Καὶ οἱ υἱοὶ Γερσὼν ὀπίσω. 
”Αά.Ίος, xaX οὗτοι οἱ δήμοι Γηρσὼν 
ὁπτίσω. 


98. Καὶ ὁ ἀλλογενῆς 6 ἁπτόμε- 
νος ἀποθανεῖται. "Α.ὶ Ίος, χαὶ ὁ 
ἁλλότριος ὁ προσερχόµενος θανα- 
τωθήσεται. 

99. Πᾶσα ἢ ἐπίσχεψις. "AAAec, 
πᾶς ὁ ἀριθμός. 

A1. Καὶ Xin εἴχοσι ὁβολοὺς τοῦ 
σίχλου. 

£8. Καὶ δώσεις. 

LXX INTERPRETES. 


1. Kt custodias filiorum Israel 


ante tabernaculum testimonii, ad 


goge ad faciem tabernaculi syna- 
operandum opera tabernaculi. 


Κος, ad ministranduim ministe- 
rium tabernaculi. 

ιο. 10. Et alienigena, qui tetigerit, 
morietur. Alius, alienus autem , 
qui accesserit, moriatur. 

16. Quemadmodum constituit 
eis Dominus. Alius , eecundum 
verbum Domini, quemadmodum 
precepit Dominus Moysi. 

22. Recognitio. Alius, numerus. 


16. 


95. Et filii Gerson pest. Alius, 
et hi populi Gerson post. 

98. EL alienigena qui tetigerit, 
morietur. Alius, et alienus acce- 
dens, morietur. 

$9. Omnis recognitio. Alius, 
omnis numerus. 

47. Et accipies viginti obolos 
sicli. 

48. Et dabis. 


4]. Accipies : viginti nomisma- 
tum slater. 
48. Et dalis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


7. Καὶ τὴν φυλαχὴν πάσης τῆς 
συναγωγῆς κατὰ πρόσωπον τῆς 
σχηνῆς τοῦ μαρτυρίου, ὄουλεύσιν 
τὴν δουλείαν τῆς σχηνῆς. 


10. 


id. 


39. 
A1. ΛΗΦΊ: εἴχοσι ὁδολοὶ 6 σίκλος" 


48. Κα δώσεις. 
τΤΗΕΟΡΟΊΤΙΟ. 


1. €t custoüiam omnis synago- 
ge secundum faciem tabermacil! 
testimonii, ad serviendum 86. Υ]- 
tutem tabernaculi. 


10. 


16. 


$9. 
AT. Accipies : viginti oboli s!- 
lus. 

48. Et dabis. 


719 
TO EBPAIKON. 


"pn 51 


"m 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
51. Argentum. 


Precepit. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
51. 


YULGATA LATINA. 
51. Pecuniam. 


Praceperat. 


129 
ΑΚΥΛΑΣ. 


51. 


AQUILA. 
δι. 


Nolo et varic lectiones ad cap. 1II Numerorum. 


V. 7. Hunc versum secundum omnes omnium 
interpretum versiones mutuamur ex Dasiliensi. "A., 
αυνταγῆς, TyyO. Sie Aquila pariter et Symmachus 


cap. sequenti v. 26. 


. A0. "AAAoc , 6 δὲ ἀλλότριος, ὃς ἐὰν προσέλθῃ 
ἀποθανέτω. Ex Basiliensi, itemque versu $8. 
V. 99 οἱ 59. "AA4A., 6 ἀριθμός. Ex Basiliensi. Sie 


TO EBPAIKON. 


ἵνα mp-*3 may mad 
T9" 


Tw 
nnzeo vau-TwW 18 


vnna nom 95. Τὸ Zagap., 
ἐπίσπαστρον, xal δέρματα ὑακίν- 
θινα. 


ιο ons nr qoom 


preme cuma 177 ΠΝΙ 26 
cum ον uma wu ano 


"^2 Σαµάαρ., ἑπίσπαστρον. 


"TED Dow 37 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. lloc servitium filiorum Ca 
hath in tentorio conventus. 


5. Operimenti. 
18. Virgam familiarum. 


,29. Et operimentum taxi. Sa. 
mar., tentorium et pelles hyacin- 
thing. 


Et tegumentum ad ostium ten- 
torii conventus. 


26. Et fundas atrii. et tegumen- 


Ex Basiliensi. 


sepe capite precedenti. 
. 25. "AJ. , xat οὗτοι ol δῆμοι Γερσὼν óziou, 


V. 47. Trium interpretum versionem mutuamur 


CAPUT IV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχκοῖς γράµµασι. 


4. 


5. 
18. 
25. 


26, 


91. 
VULGATA LATINA. 


4. Ilic est cultus filiorum Caath: 
tabernaculum foederis. 


5. Quod pendet ante fores. 
18. Populum. 


95. Velamen ianthinum. 


Tentoriumque quod pendet in 
introitu tabernaculi fcederis. 


96. Cortinas atrii, et velum in 


ex Basiliensi. In hunc locum hzc nota legitur iu 
catenis Regiis, Severi et Cyrilli nomine : Ἰστέον 
ὅτι δίδραχµον xal ὁ σίχλος ταυτόν ἐστιν. Ὥσπερ γὰρ 


ΑΚΥΛΑΣ. 


$. 
48. 
25. 


Καὶ τὸ παρατάνυσµα ἀνοίγμα- 
τος σχέπης οννταγῆς. 


90. Καὶ τοὺς ἱστοὺς τῆς αὖὐλῖς, 
καὶ τὸ παρατάνυσµα ἀνοίγματος 
πυλῆς τῆς αὐλῆς. 


91. 


AQUILA. 


25. 


Et tentorium apertionis tecti 
constitutionis. 


26. Et vela atrii, et tentorium 


tum Osüi port: atrii, quod super introitu, quod est ante tabernacu- apertionis porte atrii. 


tabernaculum. 


Operimentum. Samar., tento- 
rium. 


91. lsti visitati. 


lum. 
Tentorium. 


91. Hic est numerus. 


Τι NUMERORUM CAP. IV. 192 


ZYMMAXUC. ΘΕΟΙΟΤΙΩΝ. 
5l. 51. Τὰ λύτρα. "Alloc, τὸ ἀργύ- — 5l. 
ριον. 
Συνέταξε. "AJAJoc, ἐνετείλατο. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. (THEODOTIO. 
$1. 54. Redemptiones. Aliws, ar- — 51. 


gentum. 


Constituit. Alius, precepit. 
Note et varie lectiones ad cap. HI Numerorum. 


εἶπεν ἐνταῦθα εἴχοσι ὁδολοὺς εἶναι τοῦ σίχλου * οὕτως 
ὃν τῇ Ἐξόδῳ εἴχοσι ὁδολῶν εἶναι τὸ δίδραχµον διω- 
ρίσατο. 


V. 51. "Α..1., τὸ ἀργύριον. Videtur esse reliquo- 


interpretum, qui sic vertunt vocem ;Tty, Exod. xt, 
46, 91, οἱ Levit. xxiv, 25. 

Lectiones ex cod. Coislin. —V. 45. . O', ἐπι- 
σχέφαι. |n marg., ἀρίθμησον. V. 29. ΠΟΠ. In 


rum interpretum. Ex Basiliensi. 


lbid. "AJ4., ἑνετείλατο. Videtur esse reliquorum 


ZYMMAXOE. 


18. 
95. 


Καὶ τὸ χαταπέτασµα τῆς θύρας 
τῆς σχηνΏῆς τῆς ουνταγῆς. 


96. Καὶ τὰ ἱστία τῆς σχηνῆς, xat 
παραπέτασμα τῆς θύρας τῆς 
αὖλτς τὸ ἐπὶ τής σχηνῆς. 


5^1. 


SYMMACHUS. 


5. 
13. 


25. 


! Et velamen  janue tabernaculi 
constitutionis. 


| 

96. Et vela tabernaculi, et ve- 
linen janw:e atrii, quod est super 
tabernaculum. 


vl. 


CAPUT IV NUMERORUM. 


σ. 


4. Καὶ ταῦτα τὰ ἔργα τῶν υἱῶν 
Καὰθ ἐν τῇ σχηνῇ τοῦ μαρτυρίου. 
”Α.1.1οι, καὶ ταύτα τὰ ἔργα τῶν 
υἱῶν Καὰθ, £x μέσου υἱῶν Λευὶ κατὰ 
$ μους αὐτῶν, xav. οἴχους πατριῶν 
αὐτῶν ἐν τῇ σχηνῇ τοῦ μαρτυρίου. 

5. Τὸ σχιάζον. Aliter, συσχιάζον. 
"AA4Aoc, τοῦ παρατανυσμοῦ. 

18. Τής φυλῆς τὸν δημον. "AA- 
Joc, τῃ quid τοῦ δήμου. 

95. Τὸ χαταχάλυµµα τὸ ῥαχίνθι- 
vov. 


Καὶ τὸ χάλυµµα τῆς θύρας τῆς 
σχη ῆς του [apto piov." AA Auc, xat 
τὸ κάλυμμα τῆς θύρας τῆς σχηνης 
τοῦ μαρτυρίου. 

96. Καὶ τὰ ἱστίατῖτς aoc, χαὶ τὸ 
ἐπίσπαστρον.’ Α.Ί.Ίως, xal τὰ locia 
τῆς αὐλῆς, ὅσα ἐπὶ τῆς σχηνῆς τοῦ 
μαρτυρίου. 

Κάλυµμµα. 


91. Λύτη dj ἐπίσχεψις. "AA.loc, 
οὗτος ὁ ἀριθμός. 
LXX INTERPRETES. 


4. Et haee sunt opera filiorum 
Caath in tabernaculo testimonii. 
Alii, οἱ b:ec sunt opera filiorum 
Caath, ex medio filiorum Levi se- 
cundum populos suos, secundum 
domos familiarum suarum in ta- 
bernaculo testimonii. 


5. Obumbrans. Alius, tentorii. 
48. Tribus populum. Aíius, tri- 
bui populi. 


95. Cooperimentum hyacinthi- 
"um. 


Et operimentum ostii taberna- 
culi testimonii. Aliter, etoperimen- 
tum ostii tabernaculi testimonii, 

96. Et tentoria atrii et tentorium. 
Aliter, et tentoria atrii, quzecum- 
que super tabernaculum testimo- 
nii. 


Operimentum. 


.91. Hzc est recoguitio, Alius, 
hic est numerus, 


textu, νότον, in mar 
psvoc, in marg., ó 


oó 


t| 
Cx 


20. 


C1 
-dF 


91. 


GEOAOTIQN. 


[TIEODOTIO 


(6a. V. 38. 0’, προσπορευό- 
[16 voc. ] 


-/ 
κ. 
αἱ 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. ο 78 


TO EBPAIKON, TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
"TED mw 44 M. 4^. 
pnnovo5 44 A. i4. 
VERSIO HEBRAICI TEXT VULGATA LATINA. AQUILA. 
41. Isti visitati. 41. Hic est populus. At. 
44. Ad familias eorum. A4. Vacat. 4. 


Note et varize leetiones ad eap. IV Numerorum. 


V. 4. "Αλλος, καὶ ταῦτα τὰ ἔργα τῶν vlov, etc. 
Sic quadam exemplaria, ex notis edit. Rom. 

V. 9. "AAJA., τοῦ παρατανυσμοῦ. Sic Basiliensis. 

V. 18. "AJ4A., τῇ quM] τοῦ δήμου. Ex Basiliensi. 


V. 95. Σωμαρ., ἑπίπαστρον xai δέρµατα ὑαχί- 
γθινα. Hzc leetio Samaritani ut scholion affertur 


a Drusio : sed omnes catenz Regizx Samaritano tri- 
buunt, et hanc notam liabent : Τὸ Σαμαρειτικὸν, ési- 
cazaccpor xal δέρµατα ὑακίνθινα , ἆτινα χαλεῖ τὸ 
E χεφάλαιον Ἑξόδου, διςθέρας. Id est, « Samaritanum 
habet, tentorium et pelles hyacintlinas, qua capite Lx 
Exodi veeantur diphthere. » Hxc. vox διφθέρα se- 
cundum hodiernum capitum ordinem  habelur 


uum. 


. CAPUT. Y NUMERORUM. 
TO EBPAIKON. .. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 
yr» 2 3, 3, 
av 
τον 7 1. 1. 
[cM ! Tox 23 33. 99. Πεπιστωµένως, πεπιστωμέ- 
γως. 
om 23 25. 25. 
σὺ ρα] £8 28, 98. 
nw«yon 29 29. 99. 
t 
VERSIO HEBRAICI TEXT YULGATA LATINA. AQUILA. 
2. Omneimn leprosum. $. Omnem leprosum. 3. 
Et omnem fluentem. Et qui semine fluit. 
17. Fecerunt. 1. Vacat 7. 
22. Amen, amen. ] 22, Amen, amen. 22. Fideliter, fideliter. 
25. Amaras. 95. kmarissimis, in quas male- — 935. . 
dicta conjecit. 
£8. [nnocens erit. 28. Erit innoxia. 28. 
20. selotypiarum. 29. Zelotypia. 29. 


Note et varie» lectiones ad cap. V Numerorum. 


V. 2. Sic unus codex, hic et in sequenti, Oi Aot- 
ποὶ, xa πάντα ῥέοντα. lta quoque supra, Levit. 
αν, 0. 


V. 1. "Α.11., ἤμαρτεν. Ex Basiliensi. 
V. 92. 'A., πεπιστωµένως, πεπιστωµένως. Σ., 
ἀμὴν, ἁμήν. Sic Basiliensis. Eodemque modo effe- 


CAPUT VI NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKUN 


ΛΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 


Ὁ mun 5. 


VERSIO HEBRAICE TEXT. 


5$. Et omnem madefactionem 
uvarum, tur. 


YULGATA LATINA. 
$. Et quidquid de uva exprimi- 


5. Πᾶσαν ἀπόδρεξιν σταφυλῖς, 


AQUILA. 
δ. Omnem infusionem uv&. 


ΣΕΜΜΑΧΟΣ. 
4|. 
M. 
SYMMACHUS. 
u. 
4. 


NUMERORUM CAF. VI. 
0’. 


41. Λύτη dj ἐπίσχεφις. "Α..ος, 
οὗτος ὁ ἀριθμός. 
44. Κατὰ δήμους αὐτῶν. ’Α.1.Ίος, 
τῆς συγγενείας αὐτῶν. 
LXX INTERPRETES. 
41. Hzc est recognitio. Alíus, 
hic est numerus. 


44. Secundum populos eorum. 
Alius, cognationis eorum. 


Nota et varie lectiones ad cap. IV Numerorum. 


Exodi xxxix, 54, respondetque voci 192, ut etiam — Rom. 
hoc loco, seeus quam opinatur Drusius , qui voci 
"PD applicat. 

lbid. et. V. 26. Hi versus secundum Aquilz et 
Symmachi interpretationem, prodeunt ex Basiliensi 
codice. Versionis LXX Interpretum priorem lectio- 
nem ex Dasiliensi mutuamur, posteriorem ex edit. 


tibus. 


LYMMAXOZ. 


2. Πάντα λεπρὀν. 


Ἶ 
22. ᾽Αμὴν, ἁμήν. 


25. 
28. 
23. 


SYMMACHUS. 
3. Omnem leprosum. 


1 
22. Amen, amen. 
93. 


23. 
29. 


:untor hz lectiones in psalmis no» semel. 


-”-- 


CAPUT ,V NUMERORUM. . 
0. 


2. Πάντα λεπρόν. 

Καὶ πάντα γονοῤῥνη, Οἱ Aouxol 
χαὶ πάντα μα l ) 

1. Ἐποίησεν. "Α.ὶλος, ημαρτεν. 

92. Γένοιτο, γένοιτο. 


25. Too ἐλεγμοῦ ἑἐπιχαταρωμέ- 
νου. Οἱ Aouxol, πικροῦ. 
98. ᾿᾽Αθῶα ἔσται. "AA Aoc, ἆθωω- 
θήσεται. 
29. Φηλοτυπίας. "AAAoc, ζηλο- 
τυπουµένης. 
LXX INTERPRETES. 


9. Omnem leprosum. 

Et omnem qui patitur fluorem 
seminis. Reliqui, εἰ omnem flu- 
entem. 

7. Fecit. Alius, peccavit. 

993. liat, fiat. 

$5. Argutionis, qua maledici- 
tur. Reliqui, amari. 

98. Innocens erit. Aliws, ipno- 
cens deelarabitur. 

99. Zelotypie. Alius, zeloty- 
piam passa. 


Note et varie lectiones ad cap. V Numerorum. 
V. 99. "Α.1.1., ζηλοξυπουµένης. Ex eodem. 


V. 35. Οἱ .1οιποὶ, πιχροῦ.. ία Γ jsiliensis. 
V. 98. "AAJ., ἀθωωθῆσεται. Ex eodem. 


ZYMMAXOZ. 


3. Πᾶσαν ἀπόδθρεξιν σταφυλῆς. 


SYMMACHUS 


9. Omnem infusionem uva, 


CAPUT YI NUMERORUM. 
0’. 
9. Καὶ ὅσα χατεργάνεται ἓχ 
σταφυλῆς.. 
LXX INTERPRETES. 


$. Et quacunque conficiuntur 
ex uva. 


M. 


iD 


29. 


ΘΕΟΑύΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


ΘΕΟΑΟΤΙΑΝ. 


THEODOTIO. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


126 


V. 91 et 4. "AAA., οὗτος 6 ἀριθμός. Ita Basinensts 
sime nomine interpretis, ut passim in praceden- 


V. 44. "AAA., τῆς συγγενείας αὐτῶν. Banc incerti 
lectionem affert Basiliensis. 


127 
TO EBPAIKON, 


Tu 5 
no 6 


-*31 18 
"3 52759 19 
nox 


Τη ΤΝ 

YERSIO HEBRAICI TEXT. 
5. Magnificando, 

6. Mortui. 

18. Nazarzus. 

19. Super volas separati. 
 Rasus fuerit. 

Nazerwatus ejus. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
5. 
6 
18. 
19. 


YULGATA LATINA. 
5. Cresceute cesarie. 
6. Super mortuum. 
18. Nazar:eus. 
49. In manus Nazarzi. 
Rasum fuerit. 
Caput ejus. 


AKYAAE. 


5. Μεγεθύνωγν. 
6. 


18. Ὁ ἀφωρισμένος. 


19. Ἐπὶ τους ταρσοὺς τοῦ àqu- 


ρισμένου 
AQUILA. 
5. Magniflcans. 
6 


18. Segregatus. 
19. Super volas separati. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Numerorum.  * 


V. 5. "A. et. Σ., πᾶσαν ἀπόθρεξιν σταφυλής. Ita 
Coislin. Eamdem interpretationem sine auctorum 
Dnoimine affert Basiliensis. 


V. B. Ά., µεγεθύνων. Σ., αὐξων. Ex Basil. 
V. 6. "AJAA., τεθνηχνἰᾳ. Ex Basiliensi. —  — 
V.18.'A., 6 ἀφωρισμένος.Σ., Νανπραῖος. Ex Basil. 


CAPUT VII NUMERORUM. 


TOU EBPAIKON.- TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµααι. 
Όπως 5 2 9. 
zy mbay-wu 3. Τὸ Σαµαρ. (8 — 8. 3. ("E£ ἀμάξας) χατασχεγαστά». 
ὁμάζας) δυνάμεως. 
*o5 rnx 85 85, 83. 


'YERSIO HEBRAICE TEXT. 
9. Super visitatos, 


YULGATA LATINA. 
2. Eorum qui numerati fucrant. — 8. 


AQUILA. 


9. Sex plaustra operimenti. Sa- 9. Sex vehicula cooperta. 
θα. sex. vehicula virtutis. 
85. Una argenii. 


lu siclo. 


9. Sex plaustra tecta. 


85. Vacai. 85. 
Pondere. 


Νοίθ et varie lectiones ad cap. ΤΗ Numerorum. 


V. 2. "A4Aoc, ἐπὶ τῆς ἀριθμήῄσεως τοῦ λαοῦ. Sic 
duo mss. Regii et edit. Romana. Hzc lectio vide- 
tur esse Symmachi et Theodolionis, qui "P2 ita 
vertunt alibi. 

V. 9. Ἂ., Χατασχεπαστάς. Sic Basiliensis. Duo 
Regii habent σχεπαστάς, atque ita legit Drusius. 
Alius item κατασχεναστάς. Hzc porro nota legitur 
in tribus Regiis : Άλλος, κατασχευαστὰς ἁμαξοει- 


δεῖς » ᾖτοι ὡς βερίδια, ὡς κεῖται ἐν τῇ πρώτῃ τῶν 
Bae λειῶν, Τὸ ὃν Σαμαρ. δυνάμεως ἔχει. ld est : 
« Álius, concinnatos (supp. currus) plaustri darme, 
videlicet sicut veredia, ut jacet in libro 1 Περι. 
Samaritanus autem habet, virtutis. » Omittendum 
non est eosdem ipsos codices, qui in nota habent 
κατασχευαστάς, in alia nota ad marginem σκεπσ- 
στάς habere. Σ., ὑπουργίὰς. lta Basiliensis. A4 


CAPUT VIII NUMERORUM. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAX. 
| Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
nv» neun 16 i5. 13. 
-i "UTD ΠΩ cya 19 19. 19. 
UTpn 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
13. Agitationem Domino. 15. Oblatos Domino. . 13. 


19. Plaga in accedendo filiis 


19, Plaga sj*usi fucrint acce-— 19. 
l$rael'ad sanctuariuin, 


dere ad sanctuarium. 





199 NUMERORUM CAP. VIIJ. 150 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 8EOAOTIQN. 
δ. ΛΌξων. 5. Τρέφων. | 5. 
ὐ 6. Τετελευτηχυίᾳ. "AAAoc, Τδ- 6. 
θνηχυία. 
48. Ναζηραΐῖος. (Coislin. ναζω- 18. Ηὐγμένος. 18. 
ραῖος.) .. 
19. Ἐπὶ τὰς παλάµας τοῦ Na- 49. Ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ ηὑγμέ- 19. 
ζηραίου. νου. 
Ὀυρήσασθαι. "Aoc, ξυρηθῆναι. 
Εὐχὴν αὐτοῦ. "AAJAoc, χεφαλἠν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
5$. Augens. 5. Nutriens. 5. 
Ü. 6. Mortua. Alius, defuncta. 6. 


48, Qui vovit. | 18. 
19. Super manus ejus qui vovit. 19. 
Raserit. Alius, rasus fuerit. 

Votum δυυή). Alius, caput. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Numerorum. 


Ibid. "AAA., χεφαλήν. Sic Basiliensis, tacito in 
terprete, quem sequitur Vulgata. 


18. Nazirzeus. 
19. Super palmas Nazirzi. 


Forte melius Ναζιραῖος. 
V. 19. 'A., ἐπὶ τοὺς ταρσοὺς, etc. Sic duo mss. 
lid. "A.4., ξυρηθῆναι. Ex Basiliensi. 


CAPUT VII NUMERORUM. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. 6EOAOTIQN. 
9. 2. Ἐπὶ τῆς ἐπισχοπῆς. "AAJoc, 9. 
ἐπὶ τῆς ἀριθμήσεως του λαοῦ. 
t, (EE ἁμάξας) ὑπουργία». 3. "ES ἁμάξας λαμπηνιχάς. $. 
83. 85. Τὸ Ev. 85. 
"Ev τῷ ob0up."A440c, διδράχμῳ 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
2. 2. Super recognitione. Alius , 2. 
super numeralione populi. 
5. Sex vehicula ministerii. 9. Sex vehicula lampenica. $. 
8&5. 85. Una (i. e. patella). 85. 


In siclo. Alius, didrachmo. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Numerorum. 


singulos autem supplevimus &£ ἁμάξας, quia mss. 
c3 notant in quibus interpretes differunt , non au- 
lem ea vocabula quad» apud omnes eadem sunt. 
o2 et Τὰ, vertere solent, ἁμάξα. 0’, ᾽ἁμάξας 
λαμπηνιχάς. Eusebius Emisenus, τὰς διατρόχους 


lampenica, illa dicit, quze rotis instructa sunt, qua- 
que nonnulli ó6erotia vocant. » - 
V. 85. Τὸ Ev. Addit Hasiliensis ad marg., ἀργυρουν, 
argentea (scil., patella). 
lbid. "AJ4., 6:6páytup. Sic idem Basil. Severus 


Drusius male 


CAPUT VIII NUMERORUM. 


ηρώτια. Sensus est: « Plaustra — idipsum esse δίδραχµον el σίχλος. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
15. Απέδομα ἕναντ, Κυρίου 15. 
"AAAoc, ἁ τέδομα Kupüp. 
19. X IDmyh ? προσεγγιζόντων 19. 
wloy 'Icpatà πρὸς x ἅγια. | . 
SYMMACIIUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. : 
15. 15. Donum ante l'ominum. Alius, 15 
donum Domino. 
13. ' 19. 5x Plaga 7 accedentibus filiis — 19. 


Israel ad saacta. 





. m Rh ο. πκααλ-.--.-ο-σ-- --- 





TO EBPAIKON. 


eM Πο No N2xb wu 24 


T". 


vriecTN. 26 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


24. Ingredietur. ad militandum 
militiam in ministerio tentorii con- 


ventus. 


96. Cum fratribus suis. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
24. 


26. 
VULGATA LATINA. 


24. Ingredientur ut ministrent 


in tabernaculo fuederis. 


26. Ministri fratrum suorum. 


T$ 
AKYAAZL. 


24. Τοῦ στρατεύδσθαι στρατειαν 
δουλείας. 


36. Σὺν ἀδελφοῖς, 
AQUILA. 


24. Ad militandum militiani ser" 
vitutis. 


26. Cum fratribus. 


Nota et varie lectiones ad eap. ΤΗ Numerorum. 


V. 12. ᾿Α..ος, ἁπόδομα Κνυρίῳ. Basiliensis. 
V. 19. Sic D. Erne:tus Grabe cum asterisco. 
V. 94. "A., τοῦ στρατεύεσθαι στρατεἰαν δουλείας. 


στασθαι παράστασιν εἰς λατρείαν. Vocem λατρεία su 
pra, c. n1, 7, usurpat idem. pro ΠΤΑΨ. Praeter ver- 
sionis LXX locum, ut habetur in hodiernis exem- 


Ex Basiliensi. Symmachus autem ex eodem, παρί- —plaribus , qui aliquot vocibus mutilus est, alterum 


TO EBPAIKON. 
Ὠπννὸ 4 


ποστ Ὥν 2 
"3 B2nN vua 4141 


3? 51 nov Ἱν 9ἱ 
TO? nm 22 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Egrediendo eos. 


9. Transitum. 


14. Et cum peregrinatus fuerit 


vobiscum peregrinus. 
21. Vel die et nocte. 


22. Et in ascendendo ipsam 


proficiscentur. 


CAPUT 1X NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Yo&p pact. 


22. 


VULGATA LATINA. 
1. Postquam egressi sunt. 


9. Phase. 


14. Peregrinus. queque et ad- 
vena si fuerint apud vos. 


21. Si post diem et noctem. 


22. Statim autem ut recessisset, 
movebant castra. 


AKYAAS. 
4. 


2. 

14. Ἐὰν δὲ προσέλθῃη πρὺς opi; 
προσήλυτος. 

21. 


22. 


AQUILA. 
1. 


2. 


14. Si autam aceesserit ad vos 
proselytus. 


21. 


22. 


Note et varie lectiones ad cap. IX. Numerorum. 


V. 1. "AAAoc, ἑχπορευομένων. Est Theodotionis, 
vt pütatur, qui supra, Num. 1, 20, eamdem vocem 
Hebraicam ita vertit. 

V. 2. $., φασέχ. lta tres mss. Regii, ubi hzc nota 
legitur : Ὁ Z3pgayog φασὲλ, ὁ δὲ Φίλων διαδατή- 


ptor. Id est, Symmachus phasec, Philo autem, &z- 
θατήριον, id est, sacrificium quod in transitu fieri 
solet. » Supra, Exod. xit, 14, eamdem vocem Τ03 
Theodotio vertit φασέχ, Symmaclius autem , 27c2- 
µάχησις , propuguatio. Ibi vide. Hoc autem loco 


CAPUT Xi NUMERORUM, 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON: AKYAAX. 
| Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
T ΠΠ 4 4. 4. 
ONU? σον "Ux" DUI 
VERSIO HEBRAICE TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
4. In una clanxerint. 4. Si semel clangueris. 4. 


Frincipes capica millium Israel. 
israel. 


- 


Principes et capita multitudinis 





τῶδ NUMERORUM CAP. X. 754 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. υ. ΘΕΟΔΟΤΙΑΝ. 


34. Παρίστασθαι παράστααιν εἰς 94. Ἐἰσελεύσονται ἑνεργεῖν ἐν τῇ 94. 
λατρέίαν. σχηνῃ τοῦ μαρτυρίου. "AJJAuc, 
εἰσελεύσονται λειτουργεῖν λειτουρ- 
γίαν ἓν ἔργοις &v τῇ σχκηνῇ τοῦ 


μαρτυρίου. 
96. Τοῖς ἁδελφοῖς. 96. 'Ὁ ἁδελφός. 20. Μετὰ τῶν ἁδελφῶν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
21. A'  assisiendum assistentiam — 94. Ingredientur operari in ta- — 94. 
ad ministerium. bernaculo testimonii. Aliter, in- 


gre.ientur ministrare ministerium 
in operibus in tabernaculo testi- 


monii. 
96. Fratribus. 96. Frater. 96. Cum fratribus. 
Nota et varie lectiones ad cap. VHI Numerorum. 
affert Basiliensis, ut erat in editione τῶν O' hexa- ' Y. 96. Trium lectionem matuamur ex eodem 


pari, ubi ea qux deerant restituta sunt ex Theo- — Basilienst. 
delionis, ut putatur, versione. ) 


CAPUT IX NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
i. 4. Ἐξελθόντων. "A.4oc , ἔχπο- — 4. 
ρευοµένων. 
3. Φασέχ. 2. Τὸ πᾶσχα. 2. 
44. 44. Ἐὰν ὃλ προσέλθῃ πρὸς ὑμᾶς — 14 
προσήλυτος. 
21. 21. Ἡμέρας fj νυχτός. "AAdou — 21. 
ἡμέρας, ἢ μηνός, 
22. 92. w Kai tv τῷ ἀπαχθήναι αὐ 22. 
την, ἀτῃραν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. HEODOTIO. 
l. 4. Egressis illis. Alius, exeun- — 1. 
tibus. 
2 Pbhasec. 2. Pascha. 3, 
44. 14. Si autem accesserit ad vos — 14. 
proselytus. 
21. 91. Die, vel nocte. Alii, die 21, 
vel mense. 
22. 92. w Et cum assumeretur ipsa, — 22. 
proficiscebantur. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Numerorum. 


melius legatur φασέχ quam φασέχ. Nam Π per x exemplaria, videtur autem esse transpositum ex 

punquam exprimebatur, sed per y. versu sequenti, ubi Hebraice legitur t^m *« 
V. 14. Sic unus codex. lta solet Aquila vertere ΠΩ) "Ww. 

"zu προσήλυτος. V. 92. Hunc locum cum asterisco, quia ín edi- 


V. 21. "AAA. , ἡμέρας 3j µηνός. Sic quedam — tione τῶν O' deficit, ab Ernesto Grabe mutgamur. 


CAPUT X NUMERORUM. 
ZYMMAXO). 0’. GEO0AOTTON. 


4. Ἐν μιᾷ σαλπίσωσι. "AAAoc, — 4. 
μιᾷ σάλπιγγι σαλπίσωσιν. 

"Αρχοντες ἀρχηγοὶ Ἱσραῇλ. "AA- 
τος, οἱ ἄρχοντες xal χιλίαρχαι 
Ἰσραήλ. 


SYMMACIUS, LXX INTERPRETES. ΤΠΕΟΡΟΤΙΟ. 


4. In. una clangent. Alius, una 
tuba clanxerint. 

Principes duces Israel. Alius, 
principes et millenarii Israel. 





195 
TO EBPAIKON. 
ΤΠ 6 
prypra 10 
1 rp*w 20 
[a "y'riN 25 


πώ ος 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
60. Ovationem. 


10. Clangetis. 
20. Elisaph filius. 
95. Achiezer filius. 


' Hammisaddai. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TC EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


6. 


190 


ARYAA*. 


6. ᾽Αλαλαγμόν. 


10. 10. 
20. 20. 
25. 25. 


VULGATA LATINA. 
6. Ululatu tubz. 


10. Canetis tubis. 
20. Elisaph tilius. 
95. Achiezer filius. 


Ammisaddai. 


' AQUILA. 
6. Jubilationem. 


40. 
90. 
35. 


Note et vorito lectiones ad cap. X Numerorum. 


V. 4. "AAAoc, ἓν μιᾷ σάλπιγγι σαλπίσωσι. Sic 
quadam .exemplaria, ut testatur edit. Rom. 

lbid. "A44. , οἱ ἄρχοντες xaX χιλίαρχοι. Ex Basil. 
— Coislin. 0’, ἄρχοντες, m. χιλίαρχοι. 

V. 6. 'A., ἀλαλαγμόν. Ex eodem Coislin. Quam 


TO EBPAIKON. 
noma 7 
mun τοῦ 8 


uv» 11 
«eq» 20 
νι] 25 
Dya 35 


mwna moap 34 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


17. Edellii 
&. Viroris olei. 


11. Onus. 

20. In dispersionem. 

25. Reservavit. 

95. In populum. 

94. Chibroth Hattaavah. 


lectionem sine interpretis nomine habet Basilien- 
sis. 
Ibid. ΠΟΠ. Coislin. in textu, νότον, in marg. 


α. 
τν 93. onypm. Coislin. O', σαλπιεῖτε. marg., onui- 
CAPUT XI NUMERORUM. 


TO EBPAIKON AKYAAXI. 
Ἐλληνιχοῖς γράµµασι. 

1. , T. 
8. 8. ToU μαστοῦ ἑλαίον. 
M. 1. Άρμα. 
20. 30. 
25. $5. Περιεῖλεν. 
99. 99. 
94. Καθρωθαδᾶ. 94. 

VULGATA LATINA. AQUILA. 
7. Bdellii. 1. 
8. Panis oleati. 8. Mammee olei. 
11. Pondus. 11. Onus. 
20. In nauseam. 20. 
95. Auferens. 95. Abstulit. 
55. 1n populum. 59. 
94. Sepulcra concupiscentiz. 94. 


Note et varia lectiones ad cap. XI Numerorum. 


V. 7. Οἱ Aoixol, βδελλίου. Ex Basiliensi et uno 


στοῦ ἔλαιον, 


στοῦ εἰς λίπος. Alius, Ex μέλιτος. 


Regio. 1n priore autem respondet voci χρυστάλλου, 
recte : secus quam in editione Romana, ubi perpe- 
ram applicatur voci χορίου, ut notavit Drusius. Sic 
vocem ΠΩ vertunt reliqui interpretes, Gen. 11, 49, 
ubi LXX ἄνθραξ transferunt. Ibi vide. 

V Sic versiones Aquilze et Symmachi probe 
distinguit codex Basiliensis, qux in aliis codicibus 
et apud Drusium sic permistim referuntur. Α., S., 


Sed illud, ἐκ μέλιτος, Symmachi interprelationi a1- 
jungit Basiliensis : licet in Hebrzo nulla sit mellis 
mentio hoc loco. Sed melli simile sapore manna di- 
citur supra, Exod. xvi, ubi vide in notis.—Coislin. 
in lectione Symmachi sic habet. X., μαστου, vi 
postea spatio vacuo relicto, sic a linea resumit, εν 
^xog ἐχ μέλιτος. Unde suspicio oriatur, hzc pest- 
rema verba ad Symmacli versionem πες peri 





Tol 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


NUMERORUM CAP. XII. 
0’. 


6. Σηµασίαν. "Αάος, ἆλαλα- 
Yuóv. 

10. Σαλπιεῖτε. "Λάος. σηµα- 
γεῖτε. 

30. Ἐλισὰφ ὁτοῦ. Alius addit, 
υἱός. 

25. Ἁχιέδερ ὁ τοῦ. Alius addit, 
υἱός. 

ΑἉμισαδαί. "AAAoc , Μισαδαϊ. 

LXX INTERPRETES. 


6. Significationem. Alius, jubi- 
lationem. 

10. Clangetis. Alius, significabi- 
tis. 

90. Elisaph., filius. Alius addit, 
filius. 

95. Achiezer, (illius. Alius addit, 


filius. 


Amisadai. Atius, Misadai. 


138 
650AOTIQN. 


THEODOTIO. 


Note et varie lectiones ad cap. X Numerorum. 


νείτε. 


V. 10. "AAJ., σημανεῖτε. Ex Basiliensi. 
. V. 20, 25. Ex eodem. [Ut probe intelligss addi- 
lionem alius, quz Latine versa nihil differt à LXX 


illos reddere per ὁ τοῦ, more Grecorum, vocem he- 


virorum interpretatione, sciendum tibi est senes — Dnacs.] 


ZYMMAXOZ. 
7. 


8. Μαστοῦν (sic) εἰς λίπος ἐκ μέ. 
λιτος. 

1M. Τὸ βάρος. 

20. Eig ἀπεψίαν. 

25. Απεσπᾶτο. 

93. 


9L, 


SYMMACHUS. 


1. 


8. Mamma in pinguedinem ex 
melle. 


11. Pondus. 

20. In cruditatem. 
25. Abstrazit. 

53. 

54. 


CAPUT XI NUMERORUM. 
0. 


7. Κρυστάλλου. Οἱ Aorzol, βδελ- 


λίου. 


8. Ἐγχκρὶς ἐξ ἐλαίου. 


11. Τὴν ὀργὴν. 

90. Εἰς χολέραν. 

25. Παρείλατο. 

95. Eig τὸν λαόν. 'AAJoc, τῷ 
λαῷ. 

91. Μνήµατα τῆς ἐπιθυμίας. 


LXX INTERPRETES. 


7. Crystalli. Reliqui, bdellii. 
8. Lagsnum ex oleo. 


11. Iram. 

20. In choleram. 

25. Assumpsit. 

39. In populum. Alius, populo. 
94. Sepulchra cuncupiscentiz. 


braici textus, 12, qua valet, filius. Alius autem ex - 
plicite reddit vocem subintellectam ὁ vló; : nempe, 
ὁ υἱὸς τοῦ. Sequitur nomen patris casu genitivo. 


6EOAOTIQN, 
1. 
8. 


I1. Τὴν ὁρμήν. 
30 


95. Ἐπεσχίασεν. 
99. 


91. 


THIEODOTIO. 


7. 
8. 


14. Impetum. 
90. 

95. Obumbravit. 
93. 

94. 


Nota et varie lectiones ad cap. XI Numerorum 


"ere, sed esse scholion. 
V. 11. 'A., τὸ áp 


fertur. 


D tov. 


pa. Σ., τὸ βάρος. 0’, τὴν ὀργὴν. 
9... τὴν ὁρμήν. Sic etiam infra Deut. 1, 12, in nota. 
Vocem xt solet Symmachus vertere ληήμμα. 0’, 
thv ópyf,y. Sic etiam habet ms. Alex. Edit. vero 
Hom., την ὁρμήν , qui hic Theodotionis lectio esse 


V. 15. mi. 0’, Dco;. Coislin. in margine, χάριν καὶ 


V. 90. Sic duo Regii codices et Drusius ex Theo 


adduxit. » 


doreto : cujus hac nota adjicitur, 'H γὰρ ἆδηφα- 
γία τὴν νόσον ἐπήγαγε, xai πολλοῖς τὸν θάνατον ἡ 
θεήλατος mnt. ld est, « Nimia enim satietas mor- 
bum , immissaque a Deo plaga plurimis mortem 


V. 25. Trium lectiones affert Basiliensis. 


V. 35. "AAdoc, τῷ λαῷ. Ex Basiliensi. 


V. οἱ. Καθρωθαδᾶ. Ex eodem. 


799 — HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. DU 


CAPUT XH NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνικοῖς γράµµαοι. 
"NOUvy ὃ 9. 9. 
"ny po 7 1. 1. 
C3 12 :49. 49. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
5. Mansuetus valde. 5. Mitissimus. 5. 
7. Non sic servus meus. 7. Non talis servus meus. 1. 
12. Carnis ejus. 49. Carnis ejus. 12. 


Note et varie lectiones ad cap. Xl Numerorum. 


V. 5. Kal οὕτως οἱ «λοιποί. Ita codex unus. 


— 


CAPUT XIII NUMERORUM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράβµασι. 
mmm unm 4 | 1. 
mon wab 92 99, 92. Ἐΐσοδος Ἐμάθ. 
yox na 55 Τὸ Σαµαρ. ὄνει-- — 99. 95 


bo; χατὰ τῆς Υῆς. 
ων "Db n3 wony 


D'szrnN 54 54. 54. 
p'obxrTo p: ui 
Yu 
Dmy2 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Et locutus est Dominus. 1. Ibique locutus est Dominus. 1. 
22. Ingrediendo Chamath. $3. Intrantibus Ematb. 92, Ingressus Emath. 
93. Infamiam terre. Samar. op- — 55. Detraxeruntque terrra. 93. 


probrium contra terram. 


Transivimus in ea:m ad explo- ^ Lustravimus. 
randum eam. 


54. 'Perterrefacientes. 54. Procerz statur:ze. 54. 
Filios Enae ex perterrefacienti Filiorum Enac de genere gigan- 
us. tum. 

Fuimus. Videbamur. 

In oculis eorum. Quibus comparati. 


Noto et vari& lectiones ad cap. XIII Numerorum. 








V. 1. Ad marg. Basiliensis, Καὶ τούτων μνημονεύει 
Ἁωῦσῆς ἓν τοῖς πρώτοις τοῦ Δευτερονομίου * & χαὶ 
αὐτὰ ἐκ τοῦ τῶν Σαμαρειτῶν Ἑθραϊκοῦ μετεθάλομεν 
χαταλλήλως τῇ τῶν 0Ο’, ἑρμηνεία τῇ ἐν τῷ Δευτε- 
ρνομῳ δα εἶπεν Μωῦσῆς τοῖς υἱοῖς 

Ισραήλ’ "Ἠλθετε beg ὄρους τοῦ Ἀμοῤῥαίου, ὅπερ 
Κύριος ὁ θεὺς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν. Ἐΐδετε ὅτι ἔδωχεν 
Κύριος ὁ θεός σου Ét.t: v σου εν γην. Ἀναθάς 
Χληρονόμησον καθὰ ἐλάλησεν Küpto; ὁ Θεὸς τῶν 
πατέρων σου Σὺ «μὴ φοδου μηδὲ ὀχνίσης. Καὶ mpo- 


σΏλθον Μωῦσῃ xal εἶπαν. ᾿Αποστείλωμεν ἄνδρα 
ἔμπροσθεν ἡμῶν, xal χατασχοπῄσωμεν τὸν Yi. 
xai ὑποστρέφουσιν ἡμῖν λόγον περὶ της ὁδοῦ δι ᾗς 
ἀνελευσώμεθα. Καὶ Ἔρεσεν ὁ λόγος ἐν 'ὀφθαλμοῖ; 
Μωῦση.]. e. « Horum meminit Moyses in prir.cipo 
Deuteronomii : qu:e ex Hebraico Samaritanorum 
transtulimus congruenter ad versionem LXX ir 
terpretum, qux in. Deuteronomio fertur (1, 20). 
Et dixit Moyses fills Israel : Venistis usque ad 
montem Amorrhei, quem Dominus Deus nosi?t 


"1 NUMERORUM CAP. ΧΙ. 


CAPUT XII NUMERORUM. 


342 


ZYMMAXUZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
5 $. Πραῦς σφόδρα. Καὶ οὕτως — 5. 
οἱ «Ίοιποί. 
7 7. Οὐχ οὕτως ὁ θεράπων µου. 1. 
"AJ.loc, οὐχ οὕτως ὡς 6 θεράπων. 
13. 12. Tov σαρχῶν αὐτῆς. "AAJAoc, 12. 
τῆς σαρχὸς αὐτῆς. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
$. 9. Mansuetas valde. Sic etiam ὃν 
reliqui. 
7 7T. Non sic servus meus. Alius, 1. 
| non sic sicul servus meus. 
43. , 12. Carnium ejus. Alius, carnis — 19, 
ejus. 


Note et varie lectiones ad cap. ΧΙ Numerorum. 


V. 7. "AAAoc, οὐχ οὕτως ὡς 6 θεράπων. Ita duo mss., unde sequentem ctiam lectionem mutuamur. 


CAPUT XIII NUXERORUM. 
ZYMMAXOZ, 0. 


1. 1. Καὶ ἑλάλησε Κύριος. 
29. | 22. Εἰσπορευομένων Αἰμάθ. 
$3. 


$5. Ἔχστασιν τῆς γῆς. "Α.11ος, 
χατάχριαιν. 

Παρήλθομεν αὐτὴν κατασχέψα- 
σθαι. ᾿Α.1.Ίος, παρήλθοµεν ἐν αὐτῇ 
χατασχέφασθαι αὐτήν. 


94. Γίγαντας. 

ΧέΥἱοὺς Ἐνὰκ Ex τῶν γιγάντων. 

Ἡμεν. "Α.λος, ἐγενήθημεν. 

Ἐνώπιον αὐτῶν. "AAAcc, ἕναν- 
τίον αὐτῶν. 


LXX INTERPRETES. 


1. Et locutus est Dominus. 
32. Intrantibus Emath. 


93. Pavorein terre. Alius, con- 
demnationem. 

Transivimus eam explorare. Α- 
lius, transivimus in ea ad explo- 
randum ipsam. 

94. Gigantes, 

X Filios Enac ex gigantibus. 

Eramus. Alius, facti sumus. 


In conspectu eorum. Alius, in 
comparatione eorum. 


94. Τεραστίους. 


SYMMACHUS. 


TR 


$4. Portentosos. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


Noto et varie lectiones ad cap. XIII Numerorum. 


dat nobis, Videte quia dedit Dominus Deus tuus 
in eonspectu tuo terram. Ascendens hareditate ac- 
cipe, quemadmodum locutus est Dominus Deus 
p«trum tuorum : Tu ne timeas, neque segnis esto. 
^| accesserunt ad Moysen et dixerunt : Mittamus 
viros ante nos, et exploremus terram, et refe- 
rent nobis sermonem de vía, perquam ascenda- 
mus. Et placuit sermo in oculis Moysis. » 

lec nota Origenis esse videtur, etsticodex Basilien- 
sis, unde illam mutuamur, id non indicet. Monet 


autem, ea qua sequuntur, in Samaritano ha- 
beri , ex Deuteronomio, cap. 1, v. 20, desumpta. 
Et sane exstant quoque in Samaritano hodierno 
textu , et in versioue Samaritana, neque ullatenus 
ab hae Greca versione discrepant. Cum iis autem 
quz in Deuteronomio leguntur, ea solum in re dif- 
ferunt, quod hic Movses in tertia persona loqua- 
tur : Et dixit Moyses filiis Israel , elc., illic autem 
in prima : Dixi vobis, etc., Origenes autem ait, se 
hzc transtulisse congruenter ad versionem LXX 


749 
Interpretum, qu: in Deuteronomio fertur. Verum 
nounibil est inter utramque discriminis, ut quisque 
videre possit, De Samaritano textu vide in Praeliini- 
naribus. 


V. 5. rar. 0’, χατὰ δήµους. Coislin. ad marg., 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. ᾿ 


TW 


V. 92. 'A., εἴσοδος Ἐμάθ. Hieron. De locis He- 
braicis : « Laboemath, pro quo Aquila interpretatur, 
ingressus. Emath. » Ibid. Grzca Eusehii sic habent 
Λαθωεμάθ. 'À., εἴσηδος Ἐμάθ. Drusius legit : 'A., 
εἰσόδους Ἐμάθ. Male, ni fallor, pro εἴσοδος. — 


οἴκους. 


TO EBPAIKON. 
una ὼ 3 


prm r6 
-5 mu 


"mn ayn a0pa ny" nn 14 
ar nns Àg! Nu [να Ὦν ων 


Voworo27nT τη η τω» Non 21 
25570 2 50 
ΊΝΟΣΙ 55 


D." on-w 


vow 36 


nat ΝΤΟ 57 
Όρου 45 
mov evo" co" 45 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Utinam mortui essemus. 


6. De exploratoribus. 


7. Transivimus inu ea ad ex- 
plorandum. 


14. Quod tu, Domine, in in- 
teriore populi istius, quod oculo 
in eculo visus tu,.Domine. 


21. Et implebitur gloria Domini 
omnis terra. 


90. Nisi Chaleb. 
99. Et vortabunt. 


Donec consumantur cadavera 
vestra. 


96. Super terram. 


5]. Educentes famam. 
45. Vobiscum. 


45. Et percusserunt eos, et con- 
triverunt usque ad Chormah. 


arr». 0". Ῥοόδ. Coislin. marg., Ῥαάδ. 


V. $95. Τὸ Zapup., ὄνειδος, etc. Hanc Samaritan 


CAPUT XIV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
3. 


VULGATA LATINA. 
9. Utinam mortui essemus. 


6. Qui et ipsi lustraverant. 
7. Quam circuivimus. 


14. Quod tu, Domine, in populo 
Isto sis, et facie videaris ad [fa- 
ciem. 


21. Et implebitur gloria Domini 
omnis terra. 


90. Praeter Caleb. 
99. Et portabunt. 


Donec consumantur eadavera 
patrum. 


906. Terr». 


91. Vacat. 
49. Vobiscum. 


45. Et persecutus est eos usque 
Ποιιπα. 


AKYAAZ. 
9. "Ὄφελον ἀπεθάνομεν. 


0. "Ex τῶν χα-ασχόπων. 


1. 

14. "Ott σὺ εἴ, Κύριε, ἐν ἐγχάτο 
τοῦ λαοῦ τούτου , οἷς ὀφθαλμὸν iv 
ὀφθαλμοῖς ὁρᾷ σὺ, Κύριε, 

91. "Ort ἐμπλήσει πᾶσαν τὴν 
γην 1j δόξα Κυρίου. 

δ0. 


59. 


$6. 


31. Οἱ ἐξενέγχαντες διαδολέν. 
15. 
45. 


AQUILA. 
9. Utinam mortui essemus. 


6. De exploratoribus. 
1. 


14. Quoniam tu es, Domine, in 
viscere populi hujus, quibus o- 
culum in oculo videris tu , Do- 
mine. 


. 91. Quoniam implebit omnem 
terram gloria Domini. 


50. 
99. 


06. 


91. Qui extulere calumniam. 
45. 
49. 








149 


lectionem habent duo mss. Regii et Drusius. Aliam 
vero, nempe κατάχοισιν , incerti interpretis , iidem 


duo 1198. Lantuu. 


Ibid. "A.LA10c, παρήλθομεν ἓν αὐτῇ χατασχέφαπθαι 


αὐτὴν. Ex Basil. 


V. 54. Σ., τεραστίους. Basil, Videtur Symmachus 


NUMERORUM CAP. XIV. 


740 


DNUS τεράστια vertit. psal. xxxix, 0. Vide etiam 
psal. Lxxvi, 42, et Lxxxvii, 11. 


lbid. Sic Ern. Grabe cum asterisco, quia in ver- 


sione tov U' deerat. 


Ibid. "Α.1.1ος, ἐγενήθημεν. Basil. 


vocem D'?23 ταραστίους vertere quasi ex N55. Nam 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
3. 


6 Ἐχ τῶν χατασγόπων. 
1. 


44. Ὅτι ab et, Κύριε. 


21. Ἅτι ἑμπλήσει πᾶσαν «hv 
qi» ἡ δόξα Κυρίου. 
90. 


99. 


SYMMACHUS. 
2. 


6. De exploratoribus. 
1. 


4. Quoniam tu es, Domine 


?1. Quoniam implebit omnem 
terram gloria Domini. 


90. 


$3. 


i. 


PaTR. Ga. XV, 


[mad 


CAPUT XIY NUMERORUM. 
0’. 


2. El. ἀπεθάνομεν. Οἱ «Ἰοιποὶ, 
ὄφελον ἀπεθάνομεν. 

6. Τῶν χατασχεφαµένων. 

7. Κατασχεφάμεθα. "AJ., παρ- 
Άλθομεν ὥστε κατασχέψασθαι. 

44. "Oct σὺ εἶ Κύριος ἐν τῷ Aag 
τούτῳ, ὅστις ὀφθαλμοῖς κατ ὁ” 
φθαλμοὺς ὁπτάζῃ, Κύριε, 

91. Καὶ ἑμπλήσε:. ἡ δόξα Κυρίου 
πᾶσαν τὴν Υην. 

50. 'AX)' ἢ Χαλέδ. "A.14oc, πλὴν 
Xa366. 

$3. Καὶ àvolaouct, "Alloc, Ba- 
στάζοντες. 

"Ew; ἂν ἀναλωθῇ τὰ κῶλα ὑμῶν. 
"AdAcc , ἕως ἂν τελειωθῶσι πτώ- 
µατα ὑμῶν. | 

86. Περὶ τῆς γῆς. "Α.31ος, χατὰ 
της "rns. 

91. Οἱ κατε[παντες πονηρᾶ. 

45. Ἐν ὑμῖν. " AAJoc, μεθ) ὅμων. 

45. Καὶ ἑτρέφαντο αὐτοὺς καὶ 
κατέχοψαν αὐτοὺς ἕως Ἑρμάν. Καὶ 
ἀπεστράφησαν εἰς παρεµθολήν. 
"Α.11ος, εἰς συνάντησιν αὐτῶν, χα 
χατεδίωξαν αὐτοὺς , ὡσεὶ ποιῄσαι 
σαν αἱ µέλισσαι. 


LXX INTERPRETES, 


2. Si mortui essemus. Reliqui, 
utiuám mortui essemus. 


6. De iis qui exploraverant. 


7. Exploravimus. Alius, transi- 
vimus ut explcraremus. 


14 Quoniam tu es Dominus in 
populo hoc : qui oculis ad oculos 
aspiciaris, Domine. 


31. Et implebit gloria Domini 
Omnein terram. 

$0. Nisi Chaleb. Aliws, verum 
tamen Ghaleb. . 


95. Et portabunt. Alius, gestan- 
tes. 


Quoadusque consumpta fuerint 
membra vestra. Alius, donec con- 
sumpla fuerint cadavera vestra. 

60. Circa terram. Alius, contr 
terram, 

57. Qui locuti sunt mala. 

45. In vobis. Alius, vobiscum. 

45. Et fugaverunt eos, et con- 
ciderant eos usque llerman. Et 
reversi sunt in. castra. Alius, in 
occursum eorum, et perseculi 
sunt eos, ut fecerint apes. 


lbid. "AA4oc, ἑναντίον αὐτῶν. Basil. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


11. 


$1. Ότι ἐμπλῆσει πᾶσαν τὴν 
γην ἡ δόξα Κνρίου. 
9U. 


95. 


$0. 
91. 
43. 
45. 


TBEODOTIO. 


21. Quoniam implebit qmném 
terram gloria Domini. 


90. 


Je 


111 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 1M 


Nota et varie lectiones ad cap. XIV Numerorum. 


V. 9, Sic Basiliensis, qui in textu habet εἶ &rz0á- 
νοµεν, quasi lectionem LXX. In editione autem Ro- 
mana τῶν O' habetur ὄφελον ἀπεθάνομεν. 

V. 7. "AAA., παρήλθομεν ὥστε χατασχέφασθαι. 
Hanc incerti lectionem affert Basiliensis, quz opti- 
me eum Hobraico consonat. 

V. 14. Hanc Αη] et Symmachi lectionem mu- 


teamur ex Ensebii Demonstratione | evangelica , 


. pag. 244.'A., Ev ἐγχάτῳ. lta quoque vertit Aquila 


vocem 2*p Exod. in, 18. 


.V. 91. "A, Σ., 8., ὅτι deor πᾶσαν τὴν 
γην, etc. Ex Drusio. 


V. $0. "AAJoc, πλην Χαλέδ. Tta Basiliensis, 





CAPUT XV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς χράµµασι. 
mminm5 3. δ. 
πο” nova 6 6. 6. 
mmm 15 13. 15. 
'5 πο voy 752» 98 98. 98. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULCATA LATINA. AQUILA. 
δ. Odorem quietis. 9. Odorem suavitatis. δ. 
6. Confusz in oleo., 6. Quz conspersa sit oleo. 6. 
15. Indigena. 15. Indigenz. 15. 
98. Ad expiandum super eum, et — 28. Impetrabitqueei veniam, et — 28. 


remittetur ei. 


dimittetur ei. 


Note et varit lectiones ad cap. XY Numerorum. 


V. 5. "AAJoc , ὁσμὴν ἀναπαύσεως. Sic unus co- 
dex. Vide supra, Levit. 1, 9, et xxriÓ, 18. | 
V. 6. Ex duobus exemplaribus mss. Videtur esse 


V. 15. "AAAoc, ὁ ἐγχώριος. Sie Basiliensis al- 


teram τῶν 0' lectionem affert. In edit. Rom. le- 


gitur αὐτόχθων. Alterutra autem lectio ex alio inter- 


Aq., Sym. et Theodotionis, ut supra, Levit. 11, 4. 


TO EBPAIKON. 
"y1O "(52 


Tie S 
Ὀδγ αμ] 

ns 6 
p35-21 Ti 
TO: vwo 15. 


"wy πώ 5 
wn 15 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Vocati conventus. 


5. Et dixerunt. 
Multum vobis. 

6. Hoc. 

7. Multum vobis. 
15. E terra fluente. 


Quia principem te facis super 


nos, 
15. Asellum. 


CAPUT XVI NUMERORUM. 


prete desumpta videtur. Qua de re consule ea qua 


TO EBPAIKON AK1AAZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
3. 3. 
$. $. 
Πολὺ ὑμῖν. 
6. . 
1. 1. 
13. 15. 
45. 15. Δῶοον. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
2. Qui tempore consilii per no- 9, 
mina vocabantur. 
9. Dixerunt. $. 
Sufficiat vobis. Multum vobis. 
6. Hoc. 6G. 
1. Multum erigimini. 1. 
15. De terra, quae(lacteet melle) — 143. 


manabat. 


Nisi et dominatus fueris in 
nobis. 


45. Asellum. 


45. Donum. 





NUMERORUM CAP. XVI. 


Note et varie lectiones ad cap. XIV Numerorum. 


tacito interpretis vel interpretum nomine. 
Y. 55. "AAAoc, βαστάξοντες. Sic Regie catene 


st edit. Rom. 


lbid. "A-4oc, ἕως ἂν τελειωθῶσι πτώματα ὑμῶν. 
Sic Basiliensis, tacito interpretis nomine. 

V. 36. "Α.1.1ος, xarà τῆς γῆς. Ex Basil. 
. Coislin. in marg., 


lbid. zc. O', ῥήματα πονη 


ΣΥΝΜΜΑΧΟΣ. 


15. 


SYMMACHUS. 


qobspá. 


V. 45. "AAAoc, μεθ) ὑμῶν. Ex Basil. : 


V. 45. "AAJoc, εἰς συνάντησιν αὐτῶν, χαὶ χατ- 


CAPUT XV NUMERORUM. 
0. 


9. Ὁσμὴν εὐωδίας. ᾿Α.λος, ὁ- 
σμὴν ἀναπαύσεως. 

6. ᾿Αναπεποιημένης ἓν ἑλαίψ. 
"AAJAoc, ἀναπεφυραμένης ἐν ἑλαίῳ. 

45. Αὑτόχθων. "AAAoc, ὁ ὲγχώ- 
ριος. 

98. Ἐξιλάσασβαι περὶ αὐτοῦ. 
Alii addunt, xaX ἀφεθήσεται αὐτῷ. 


LXX INTERPHETES. 
9. Odorem suavitatis. Alius . 
odorem requiei. 


6. Refectze in oleo. Alius, re- 
sperse in oleo. 


15. Indigena. Aliter, inquilinus, 


98. Exorare pro eo. Alii addunt, 
et remittetur ei. 


εδίωξαν αὐτοὺς, ὡσεὶ ποιῄσαισαν «αἱ µέλιασαι. Sic - 
Basiliensis. Ηιοε vero lectio cum Hebraico non con- 
sonat, sed huc translata est ex Deuteronomii c. 1, 
y. 44. —U', ἑστρέφαντο. Coislin. marg., ἀπώσαντο, 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4ὅ 
28. 


THEODOTIO. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Numerorum. 


dicimus in Preliminaribus. 


V. 98. Additamentum illud, χαὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ, 
quod Hebraico respondet Y? r2Dz1 habent quidam 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
3, 
c. 
Ἀρχείτω, 
6. 
T. 
15. 


Κατατυραννεῖς γὰρ ἡμῶν βιαίως. 


13. Δῶρον. 
SYMMACHUS, 
2. 


9. 

Sufficiat 

6. 

1. 

13. 

Tyrannidem enim exerces in 
nos violenter. 

15. Donum. 


exemplaria , ut fertur in edit. Rom., verisimileque 


CAPUT XVI NUMERORUM. 
0’. 


3. Συγχλητοὶ βουλης. "Addoc, 
αλούμενοι εἰς xatpóv. 
9. Eirav. "AAAot, λέγουσιν. 
Ἐχέτω ὑμῖν. 
6. Τοῦτο. "AAAoc, οὕτως. 
7. Ἰχανούσθω. Α.1.1ος, ἀρχείτω. 
15. El; γῆν ῥέουσαν. "AJ4Aoc, 
ix γῆς ῥεούσης. 
"Ott κατάρχεις ἡμῶν. 
15. Ἐπιθύμημα. 
LXX INTERPRETES. 
9. Sepatores consilii. Alius, vo- 
cati ad tempus. 
δ. Dixerunt. Alit, dicunt. 
Sufficiat vobis. 
6. Hoc. Alius, sic. 
7. Sufficiat. Alius, satis sit. 


15. In terram (fluentem. Alius, 
e terra fluente. 


Quoniam przees nobis. 


15. Desiderium. 


est fuisse asterisco notatum in Hexaplis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


δ. 
Πολὺ ὑμῖν. 
6. 

4. 

13. 


15. Δῶρον. 
THEODOTIO. 
9, 


5. . 
Multum vobis. 
6. 

1. 

15. 


15. Donum. 


151 
TO EBPAIKON 


*mp wm vw npn 18 


vx Dy 


nmm 50 

ovn 31 

"y 58 

p'e-uU 39 

| mmm 46 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
18. Et ceperunt. unusquisque 


acerram suam : et dederunt super 
eis ignem. 


30. Et si creationem. 
$!. Sub eis. 

88. Opertorium. 

$9. Combusti. 


46. Ad coetum. 


Note et varie lectiones ad cap. XVI Numerorum. 
V. 9. "AAdoc , χαλούμενοι εἰς χαιρόν. Sic Regius 


codex unus. 


V. 3. "A4Joc, λέγουσιν. Ex Basiliensi, 

Ibid. 'A., 8., πολὺ ὑμῖν. Σ., ἀρχείτω. Ex Basil. 
icw , quasi scholion affert , sed 
suspicatur esse Symmachi, ut Basiliensis conürmat. 


Drusius illud , à 


. 6. "AAJ4oc, οὕτως. Ex Basil. 


V. 7. "AAJec, ἀρχείτω. Videtur haud dubie esse 


Symmachi, ut supra. Ex Basil. 


TO EBPAIKON. 
"yn 5 
cT 8 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


5. Desuper me. 
8. Amygdalas. 


TO EBPAIKON. 


Tm 2 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Et ministrent tibi. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Y páp. aot 
18. 


YULGATA LATINA. 
18. Quod cum fecissent. 


50. Sin autem novam rem. 
$91. Sub pedibus corum. 

98. Et affigat. 

9. Quos incendium devoravit. 


6. Ad populum. 


18. 


46 


29. 
40. 


199 
AKYAAZ. 


AQUILA. 


V. 45. "AAAoc , ix γῆς ῥεούσης. Ex Basil. 


lbid. Σ., χατατνυρανγνεῖς γὰρ ἡμῶνβιαίως. Sic Coisl 


pretis nomine. 
V. 


Hanc lectionem Basiliensis babet absque inter- 


. V. 15. "A. Σ., δῶρον. Ex Coislin. Hanc lectionem 
8ine interpretum nomine exhibet Basiliensis. Omnes 


autem jsti interpretes vocem "Tren, asinus. deriva- 


tam putabant a πι, desideravit , mutato ^^ in 7. 


Hec porro interpretum nota suspecta mihi est. 


CAPUT XVI! NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


5. 
8. 

YULGATA LATINA. 
5. A me. 


| 8. Amygdalas. 
Note et varie lectiones ad cap. XVII Numerorum. 


V. 5. "AAJAoc, ànb σοῦ. Sic quadam exemplaria. 
V. 8. Οἱ Aoizol , ἀμύγδαλα. lta Regius, Basilien- 
sis et Drusius sine nomine ; atque ita vertunt Α., 


CAPUT XVII] NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Y e&p.paot. 


2. 


VULGATA LATINA, 
9. Et ministrent tibi. 


δ. 
8. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. . 


S., Gen. xum, 14. 1n hunc locum hzc habet Dru- 
sius. « Sic etiam Hieron. Ante in LXX erat deua. 
id est, nuces. Nam in censu nucum amygdala. Dici- 


ΛΚΥΛΑΣ. 





795 NUMERORUM CAP. XVIII. 194 
LYMMAXOL. ο’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


18. 48. Καὶ ἔλαθεν ἕχαστος τὸ πυ- 18. 
ρεῖον αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηχαν ἐπ᾽ αὐτὰ 
Top. "Α..Ίος, λαθόντες δὲ ἕχαστος 
πυρεῖον ἴδιον, χαὶ ἐπιθέντες εἰς 


αὐτὰ πῦρ. 

0 30. 'Ev φάσματι. "Alloc, tv — 3). 
yáopazt. Α.1.1ος, qavváapast. 

δι 3l. Ὑποχάτω αὐτῶν. "AAJoc, 31. 

υποχάτω τῶν ποδῶν αὐτῶν. 

δ8 98. Περίθεμα. "AJJoc, περι —— 38. 
θεῖναι. 

99 39. Καταχεχαυµένοι. Α.λος, 29. 
χαυθέντες. 

16. 46. Elg τὴν παρξεµθολἠν. "AJAoc, 46. 
εἰς τὴν συναγωγἠν. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. .- TIEODOTIO 
18. 18. Et sumpsit unusquisque tliu-— 48. 


ribulum suum , el imposueruut 
super ea ignem. Alius, accipientes 
aulem unusquisque thuribulum 
proprium, et imponentes super ea 


ignem. 

30 50. In visione. Alius, in hiatu. $U. 
Alius, in phantasmate. 

δι 51. De sub eis. Alius, sub pe- — 31. 
dibus eorum. 

s. 38. Circumpositionem. Alius, — 38. 
ad cireumponendum. 

$9. 59. Combusti. Alius, id. alio — 59. 
verbo. 

46. 46. Ad castra. Álius, ad syna- 46. 
gogam. 


Note et varie lectiones ad cap. XVI Numerorum 


Nam sive "cm legas, ut hodie legitur; sive ποπ, — est Core. ] . 2 
ut legerunt LXX , vix putaverim Aquilam vertisse YN. 9l. ”Α.11ος , ὑποχάτω τῶν ποδῶν αὐτῶν. Sie 
δῶρον. Rectius Vulgata, asellum. Basil., tacito interprete, quem sequitur Vulgata. 

V. 48. "AAJAoc , λαδόντες δὲ, ctc, Ex. Basil. V. 58. "AJLloc, περιθεῖναι. Basil, 

V. 50. "A.Lloc, tv yácpatt. Sic edit. Rom, ex —— V. 59. "A4Joc, χανθέντες. Basil. . 
Augustino. Ο’, ἐν φάσµατι, ex verbo nm derivatum Ὑ. 46. "A4Joc, εἰς τὴν συναγωγήν. Ex Basil. 
putantes premissa propositione 3, 7nN*23: qui au- — Videtur esse reliquorum interpretum , qui vocem 
tom ἐν χάσµατι vertit, videtur respexisse ad ea — iTTY vertunt avvaYorrfv, Levit. 1u, 7. 
que postea gesta sunt , cum hiatu terrae absorptus 


CAPUT ΧΥΗ NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. U'. GEOAOTIQN. 
b. 9. Απ΄ ἐμοῦ. "AdJoc,&mb σοῦ. — 5. 
8. 8. Κάρυα. Οἱ .Ίοιποὶ, ἀμύγδαλα. — 8. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
5. 5. À me. Alius, a te. 5. 
8. 8. Nuces. Reliqui, amygdala. 8. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Numerorum. 


mus autem ἀμύγδαλον et ἀμυγδάλη. Heracleon Ephe- — pretes, ἐξαμυγδαλόω, instar amygdale torno; de quo 
Pius, χάρυα ἑκάλουν xal τὰς ἀμυγδάλας, xal τὰ vOv — alias. » 
χαστάνεια. Àb hoc nomine verbum est apud inter- 


CAPUT XVIII NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. Ü. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
p^ 3. Καὶ λειτουργείτωσάν σοι, "AA- — 9 
loc, xaX ὑπουργείτωσάν σοι. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
3, 2. Et ministrent tibi. Alius, ct 3. 


eubministrent tibi. 





153 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 756 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAE. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
Qe ca 5. s. 
nano mmy 1 1. NO. T. 
ela D ΤΝ TN "unb. τὸ Σα- 
pap. καὶ ὃόµατα δώσω τὰς ἵερα- 
τείας ὑμῶν.- , 
D'UTET vp 9 9 9. 
VERSIO HEBRAICI TEXT, VULGATA LATINA. AQUILA, 
5. Super filios Israel. 5. Super filios Israel. 5 
1. Servitium doni. 7. Per sacerdotes administra- — 7 
buntur. 
 Servitium doni debo sacerdo- ^ Per sacerdotes administrabun- 
tium vestrum. Samar., dona Jabo tur. 
sacerdotia vestra. 
9. De sanctitate sanctitatum. 9. De iis qui sanctificantur. 9. 


Note et varie lectiones ad cap. XVIII Numerorum. 


V. 1. τν Ὢν. Ubi edit. Rom. babet ἁμαρτίας, Coisl. V. 2, "Α..Ίος, xat ὑπουργείτωσάν σοι. Ex Basil 
ἀπαρχάς in textu, ἁμαρτίας in margine exhibet cum V. 5. "AAA4oc, ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἱσραήλ. Ex Basil 
hac nota, Τουτέστ: τὰ ΑΡΕΝΑΤΑ., ἐχ τῶν ἱερέων V. 7l. "AAJoc, λειτουργίαν δόµατος. Iden. 
καταγόµενα, ὡς τὸ τα’ χεφάλαιον τοῦ Λευιτιχοῦ. Quid lbid. Τὸ Σαµαρ., xai δόµατα δώσω τὰς Ἱερατείας 
sibi velint ἀρένατα prorsus ignoro. ὑμῶν. Sie tres Regii, quorum unus habet δώματ 


CAPUT XIX NUMERORUM. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAX. 
| Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
Eva πα 1 10 10. 10. 
wr» 1 {8 13. 
mm 18 18. 18, 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
10. Et peregrino peregrinanti in 10. Et advenz, qui habitant in- 10. 

medio vestrum. ler eos. 

12. Non mundus erit. 12. Non poterit emundari. 19. 
18. Et sparget. 18. Sparget. 18. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX Numerorum. 
V. 10. Ex duobus nss. V. 19. lta Basiliensis. 


CAPUT XX NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς voip pat. 

vyu m5 5. 5. 
vy 4 74 * 
κ. 6 6. 6. 

VERSIO HEBRAICI TEXT : VULGATA LATINA. AQUILA 
9. Utinam obiissemus. 5. Utinam periissemus. 9. 
4. Et jumenta nostra. 4. Et nostra jumenta. 4. 
6. Venit. 6. Ingressus est. 6. 





"i NUMERORUM CAP. XX. 153 
XZYMMAXOS. Q'. , ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


3. 5. Ἐν τοῖς υἱοῖς Ἰσραίλ. "AA- 5, 
Joc, ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ἰσραῇλ. 
Ἱ. 7. Τὰς λειτουργίας δόµα. "AA- — T. 
Aoc , λειτουρχίαν δόµατος. 
Δόμα τῆς ἱερατείας ὑμῶν. 


9. Απὺ ἡγιασμένου τῶν ἁγίων. 9. ἸΑπὺ τῶν ἡγιασμένων. "Αά- — 9. 
Joc, ἀπὸ τοῦ ἁγίου τῶν ἁγίων. 
"Α-1.1ος, ἀπὸ πάντων ἡγιασμένων. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 


5. 5. In filiis Israel. Alius, super 9. 
filios Israel. . 


|. 7. Ministeria dationem. Alius, 1. 
ministerium doni. 


Dationem sacerdotii vestri. 


" THEODOTIO. 


9. De sanct/ficatis. Alius, a 9. 
Sancto sanctorum. Alius, ab omni- 
bus sanctificatis. 
Noto et varia lectiones ad cap. XVIII Numerorum. 
ἑώσεις. Omnes autem hanc notam adjiciunt, "Avtt — doni ac preerogativze loco datum est. » 
- V, 8. rom. 0, γέρας. Coislin. in marg., τιµή... 


τοῦ: ὀφείλετε φυλάσσειν τὰς λειτουργίας ὑμῶν inet- 
V. 9. Σ., ἀπὺ ἡγιασμένου, etc. Has omnes lectio- 
nes ex DBasiliensi mutuamur. 


9. De sanctificato sanctorum. 


δὴ ὡς κατὰ δωρειὰν, xai xav' ἑξαίρετον ἐδόθη ὑμῖν 
Ἱερατεία. Id est, « Ας si diceret , Custodire debetis 
ministeria vestra, quandoquidem vobis sacerdotium 


ΣΥΜΜΑΛΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


a— 


CAPUT XIX NUMERORUM. 
0’. 


10. Καὶ προσηλύτοις προσχειµᾶ 
νοις. "Α.Ίος, xai τοῖς προσηλύ- 
τοις προσχειμένοις Ev µέσῳ ὑμῶν. 
19. Οὐ χαθαρὸς ἔσται. "AAJoc, 
οὐ χαθαρισθήσεται. 
18. Περιῤῥανεϊ. "AAJAoc, ἅπιῤ- 
favet. "AAAoc, περιῤῥαντιεϊ. 
LXX INTERPRETES. 


10. Et proselytis appositis. Alius, 
et proselytis appositis in medio 
vestrum. 

412. Non mundus erit. Alius, 
non mundabitur. 

18. Circumperfundet A/., asper- 
get. Alius, circumasperget. 


ΘΕΟΔΟΤΗΙΝ. 


10. 


12. 
48. 
TIIEQDOTIO. 
10. 
9. . 
48. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX Numeroruirn. 


V. 18. "AA4Joc , ἐπιῤῥανεϊ,. "AA.loc, περιῤῥαντιεϊ, 


—À 


CAPUT XX NUMERORUM. 


Sic quadam exemplaria. 


ZYMMAXOX. ο’, ' 6EOAOTIÓN. 
9. 3. "Ὄφελον ànsÜávopev."AJtcc, — 5. 
ὄφελον ἁπωλόμεθα. | 
4. 4. Κτήνη ἡμῶν.᾿Α..1ος, τέκνα. — 4. 
6. 6. Ἠλθε. "AA.loc, εἰσΏηλθε. B. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
3. 5. Utinam mortui essemus. À- — 5. 
lius, utinam periissemus. 
4. 4. Jumenta nostra. Alius, 1. 4, 
6. 6. Venit. Alius, ingressus est. 6 





709 HEXAPLORUM QUA& SUPERSUNT. "60 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
- σος σρ-ον 190 10. 10 
naro Το ma3 15 15. 45. 
ο — à 21. 
. v2» 94 94. 24. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
10. Ad facies petrae. 10. Ante petram. 10. 


exa 


9. Ista aque jurgii. 

nis. 
21. Et renuit. 
21. [n aquis. 


94. Nec voluit, 
94. Ad aquas. 


15. Hzc est aqua contradictio- — 13. 


21. 
24. 


Noto et varie lectiones ad cap. XX Numerorum. 


V. 5. "AAJoc , ὄφελον ἁπωλόμεθα. Sic quedam 
exemplaria. Videtur esse versio alterius interpre- 
Us, quein sequitur Vulga a. 


TO EBPAIKON, 


V. 6. "AAAoc, εἰσηλθε. Ex eodem. 
V. 10. "AAAoc, ἔναντι Κυρίου. Ex Basil. 


CAPUT XXI NUMERORUM. 
TO EBPAIKON 


ARYAAZX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


pna m 1 4. 


nup 5 δ. 
ο. 

p. 8 8. 
Όσον vya3 14 11. 
ου ovo 123 12. 
"yo unm" wo cvo 15 13. 
Vy 11 11. 
rup2n1 20 QU. 


VERSIO HEDRAICI TEXT. 
1. Viam exploratorum. 
b. Abhorret. 
Levissimo. 
8. Super vexillum. 


b. Nauseat. 
Levissimo. 
8. Pro siguo, 


14. In cumulis Abarim. 

12. Inde profecti sunt. 

45. Inde profecti sunt et castra- 
metati sunt trans. 

17. Respondete ei. 


20. Collis. 20. Phasga. 


VULGATA LATINA 
J. Exploratorum viam. 


11. In leabarim. 
129. Et inde moventes. 


15. Quem relinquentes. castra- 
metati sunt contra, 


417. Concinebant. . 


| 1. ᾿0δὸν τῶν χατασχόσω». 
5. Σικχαίνει. 


8, 


. 
12. 


43. 


17. Καταλέδατε. 

90. 'H λαξευτή. 
AQUILA. 

4. Viam exploratorum, 

9. Taedio alflicitur. 


11. 
12. 
15. 


AT. Enunerate. 
Q0. Excisum. 


Noteet varie lectiones ad cap. XX1 Numerorum. 


Y, 1. Ex Eusebio et Hieronymo De locis Hebrai- 
cis, pag. 590, ubi locus corruptus est : nam sic le- 
Qu, Αχθαριμὰκ, σύνοδος τῶν χατασχόπων, elc, 

erum ex levi mutatione, et. germana syllabarum 
divisione, totum restituas sic : ᾿Αηθαρίμ. 'A., X., 
60b, τῶν χατασκόπων. In Latino autem Hieronymi 
legitur Abetharim ; haud dubie pro Alietharim : Lo- 
eus Latine sic habet ; Abetharím ; pro quo Aquila et 
Symmachus, exploratorum viam interpretati sunt. 

[ο i» nota ad hunc Eusebii locum. Consule 
S, Hier. ed. Migue. Sed potius restituendum Hae- 
iharim ; sic enim habet textus Hebraicus. Dnacn.] 

V. 9. 'A., σιχχαίνειι Σ., ἐνεχάχησεν. Sic omnes 
mss. atque ita vertunt ambo, Gen. xxvii, 46. — 
Coislin. in marg., µαταίῳ, ξηρῷ, αἱ Aotxol, xoU- 


Ibid. Οἱ .λοιποὶ, κούφῳ. ]ta Basiliensis et Coisl. 
V. 8. "AA4oc, ἐφ᾽ Όψους. Ex Basiliensi. Sed 


Co'slin., Σ., τοῦ Odouc. Utramque lectionem edimus. 

V. M. Ἐν "Ayeyat. Sic Basil. ad marg. tv 
Αχελγαϊ Ex τοῦ πέραν, ὅ ἐστιν ἓν ἐποιχίαις Ἑθραίων. 
ji. e., in Achelgai ex Lransitu, quod est. in habita- 
tionibus Iebrzorum. 

lbid. Hieronym. De locis Hebraicis, pag. 589, 
ubi Grzca Eusebii sic habent : Αλ, ἡ xal ΑἈχελν- 
γα), ἓν τοῖς βουνοῖς. Supple Σ., &v τοῖς βουνοῖς. 
nam in Latinis Hieronymi sic legitur; « Ahie quz 
et Achalgai, pro hac Symmachus interpretatur, ta 
collibus. » — Pro ᾿Αχελγαῖ, Coislin. in marg., Ἄχελ- 
σεείν. 

V.12. Basil. ad marg. Καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Μωῦ- 
env: Mh ἐχθραίνετε τοῖς Μωαθίταις, χα) μὴ συνά- 
Ψητε πρὸξ αὐτούς' οὐ γὰρ μὴ δῶ ὑμῖν ἀπὸ tne Υης 
αὐτῶν ἐν χλήρῳ. Τοῖς γὰρ υἱοῖς λὼτ δέδυχα t 
boo; ἐν χλήρῳ., i. e., Et dixit Dominus ad Moysen : 

e immicitias habeatis cum Moabitis , et ne coi;- 





16] 
ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS. 


Note et varie lectiones ad cap. XX Numerorum. 
V. 15. "AAAoc, τοῦτο τὸ ὕδωρ λοιδορίας. Sic 


quedam exemplaria. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. ὈὉδὺν τῶν χατασχόπων. 


9. Ἐνεχάχησεν. 
8. Tob ὕγους. 


11. Ἑν τοῖς βουνοῖς. 
a. 


30. 

SYMMACHUS. 
1. Viam exploratorum. 
9. Defecit. 


8. Exccelsi. 


41. In collibus. 
13. 
15. , 


17. Enuimeratc. 
20. 


NUMERORUM CAP. XXI. 
0. 


10. ᾽Απέναντι τῆς πέτρας. "AA- 
ος, ἔναντι Kuplov. 

45. Τοῦτο τὸ ὕδωρ ἀντιλογίας. 
Λάος, τοῦτο τὸ ὕδωρ Ἀοιδορίας. 
21. Καὶ οὐχ ἠθέλησεν. ’Α.Ί.1ος 

καὶ οὐκ ἠδουλήθη, 
24. Ἐπὶ τοῦ ὕδατος. AJA.loc, 
ἐν τῷ ὕδατι. 
LXX INTERPRETES. 


10. Ante petram. Alius, coram 
Domino. 


15. H»c aqua contradictionis. 
Álius, hec aqua contuimeliz. 


91. Et noluit. Alius, nec voluit. 
24. Super aqua. Alius, in aqua. 


CAPUT XXI NUMERORUM. 
Q'. 


1. Ὁδὸν ᾿Αθαρείν. 
5. Προσύχθισεν. 
Διαχένω. Οἱ Aorzol, χούφῳ. 


.8. "Eri σημείου. "Α. ος, ig 
Dove. 


11. Ἐν Ακελγαϊ. 
19. Ἐκεῖθεν ἁπῆραν. 


15. Καὶ ἐχεῖθεν ἁπάραντες παρ- 
ενέδαλον εἰς τὸ πέραν. 


{7. Ἐξάρχετε. 

20. Tou λελαξευμένου. 
LXX INTERPRETES. 

4. Viam Atharin, 

5. Fxborruit. 

Inani. Reliqui, levi. 


8. Super signum. Alius, supe 
excelsum. 


114. [n Achelgai. 
12. Inde promoverunt. 


15. Et inde promoventes castra 
melali sunt trans. 


17. Przcinite. 
90. Excisi. 


21. 
24. 


162 
6EOAOTIQN. 


THEODOTIO. 


V. 91. "AAAoc, οὐχ ἠθουλήθη. Ex eodem Basil, 
V. 94. "AAAoc , ἓν τῷ ὕδατι. Ex 


eodem. 


8EOAUTIQN. 


τΙΙΕΟΡΟΤΙΟ. 


Note et varie lectiones ad cap. XXI Numerorum. 


juungaminii eum illis : nou enim dabo vobis de terra 
eorum in sorte. Nain filiis Lot dedi montem in 
sorte. Deut. τι, 9. 

V. 15. Basil. Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς Μωῦσήν λέ- 
Ίων" Σὺ παραπορεύη σημερον τὰ ὅρια Μωὰδ τὴν 
Αροϊρ, χαὶ προσάξετε ἐγγὺς ὑμῶν ᾽Αμμάν. Μη 
ἐχθραίνετε αὐτοῖς xai μὴ συνάψητε πρὸς ὃν ὑτούς- οὗ 
Yàp μὴ δῶ ἀπὸ τῆς γῆς υἱῶν Αμμὰν τοῖς ἐν χλήρῳ ὅτι 
τοῖς νἱοῖς Λὼτ δέδωχα αὐτὴν Ev κλήρῳ. Καὶ ἀπῆραν ix 
της φάραγγος Ζαρὲθ. χαὶ παρενέθαλον. Καὶ τούτων µέ- 
µνηται Μωῦσῖς εν Δευτερονομίῳ' ἃ £y µόνοις τῶν ja 
μαρειτῶν εὕρομεν. i. e., Et dixit Dominus ad Moysen 
dicens : Tu perti ansibis hodie terminos Moab Aroer : 
ει adducetis prope vos Amman : ne inimicitias 
feralis eum eis, et ne conjungamini cum illis. Non 
euim dabo de terra filiorum Ammau iis qui sunt in 
sorle : quia filiis Lot dedi eam in sorte. Et profecti 
$unt ex valle Zareth, et castrametati sunt, Deut. 1, 


19. Horum etiam meminit Moyses, in Deuterono- 
mio : quxe iu solis Sainaritanorum libris reperimus. 

Hos wes versus ex Basiliensi desumpsimus 
prout erant in Hebraico textu Samaritano, quos 
Origenes secundum LXX Jlnterpretum — versio- 
nem huic loco adaptavit : suut. autem excerpta ex 
Deuteronomii libro, qux» Samaritani in libri Nu- 
merorum seriem invexerant, prout reperitur etiam 
in hodierno Samaritano, ubi multa alia qu:e in 
Basiliensi non observantur, ex eodem Deuteronomio 
in Numerorum librum translata deprebenduntur. 
Vide in Pr:eliminaribus. 

V. 47. Α., X., Χαταλέξατε. Ἱία Coislin. Quam 
lectionem tacito interprete affert Basiliepsis. ! 

V. 20. Ex Eusebio et Hieronymo De locis Hebrai- 
cis, ad vocem Phasga, Grace Φασγά. LXX quoque 
juterpretes. 05 λαξευτήν interpretantur. Deuter, 
iv, 49. 


163 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 154 
CAPUT XXH NUMERORUM. 


TD ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON lAKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι, 


ANTO Πα 1 1. 1. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάδ. 
zo sw" ὅ $. 5. 
Dmxp ii . :. po 11.’ 
v» 99 99. 92. Σατὰν. 
Tr m anam nw TN 25 i23. 25. Thv ὀνάδα αὐτοῦ ἐχχλίναι 

αὐτὴν τὴν ὁδόν. 

Toy" 24 94. 94. Καὶ ἕστη 
mm οἱ 91. 51. 
pov 32 32. 22. 
wiyya y"DN 54 94. 94. 
"Am mw 5 35. 35. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. In campestribus Moab. 1. In campestribus Moab. 1. Ad plana Moab. 
9. Moab a faciebus. 9. Vacat. 9. 

6, Osseus iste prz me. 6. Fortior me est. 6. 

11. Pugnare. 11. Fugnans abigere. 1M. 

22. In adversarium. 29. Contra Balaam. 92. Satan. 

25. Asinam ad declinare facien- 356. Et vellet eam ad semitam 35. Asinam ejus ad declinir 
dum eam viam. reducere. faciendum eam viam. 

94. Et stetit. 94. Stetit. 24. Et stetit. 

91. Domini. 91. Vacat. 51. 

93. [In adversarium. . 92. Ut adversarer. 32. 

94. Si malum in oculis tuis. 94. Vacat. 94. 

(35. lllud loqueris. $5. Cave ne aliud, quam prze- 95. 


cepero tibi, loquaris. 
Note οἱ varie lectiones ad cap. XXII Numerorum. 


V. 1. Eusebius De locis Hebraicis in editione 
Hieronymiana, pag. 592, sic habet ᾿Αραθὼθ Μωὰθ, 
ἔνθα δεύτερον Ἱριθμήθη ὁ XAabo πρὺς ὁμαλὰ Μωὰόδ 
ἐπὶ τὴν περιάδα τῆς Μωάδ. Quas vitio certe labo- 
rant, et sic haud dubie restituenda :'Apa600 Μωᾶθ, 
ἕνθα δεύτερον ἠριθμήθη ὁ λαός. 'A., πρὸς ὁμαλὰ 
Μωάδ, Σ., ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Μωάθ. Sic autem 
legendum esse patet ex versione Hieronynii , quze 
sic habet : « Arabotl Moab, ubi secundo numeratus 
est populus : quod Aquila interpretatur μπα, 


sive &equalia Moab : hanc habens consuetudinem, ut 
eremuin propter planitiem , ὁμαλάν, id est, equa- 
lem interpretetur et planam. Denique Symmachus, 
pro Araboth Moab, « campestria Moab » transit. » 
Asseritur item hzc lectio ex iis quae infra dicimus 
ad eap. 1, v. 7 Deuteronomii. 

V. 5. "AAA., Βαλὰχ ἀπὸ προσώπου. Sic Basil. 

V. 6. "AAA., ἰσχύει οὗτος ἡμεῖς. Ex eodem. 

V. M. "AJAJ., ἐχπολεμῆσαι, Ex Basil. 

V. 92. Lectio Aquil, Σατάν, Latine effertur apod 


CAPUT XXIII NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


n3 10 10. 10. 
vw 1 42. τὰ | 
napmn 11 14. 14. Λαξευτήν. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
10. Numeravit. 10. Dinumerare possit. 10. 
12. lllud. 12. Vacat. 13. 


11. Collis. 14. Pliasga. 


44. Excisaimn. 





85 NUMERORUM CAP. XXIII. T66 
CAPUT XXII NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΣΧΟΣ. . 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
j. Ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Mot. 1. "Evi δυσμῶν Μωάθ. 1. "Em δυσμῶν Μωάθ. 
$. 9. MoX6 ἀπὺ προσώπου. "A4A- — 3. 
λος, Βαλὰχ ἀπὸ προσώπου. 
6. 6. Ἰσχυρότερός µου ὲατί. "AA- — 6. 
Aoc, ἰσχύει οὗτος ἡ ἡμεῖς. 
11. 41. Πατάξαι. "A.4oc,. ἔχπολε- 1t. 
μῆσαι. 
32. 929. Διαθάλλειν. 29. ᾽Αντικεῖσθαι. 
25. 95. "Ev τῇ ῥάδδῳ τοῦ ἐχχλῖναις — 93. 


αὐτὴν. "AAAuc, tv τῇ ῥάδδῳ αὖ- 
τοῦ τοῦ εὐθῦναι αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ. 


94. 94. Καὶ ἔστη. 24. 
9l. 91. Κυρίου. "Α.11ος, eov. 91. 
93. Ἐναντιοῦσθαι. 92. El, διαθολἠν σου. $23. Αντιχεῖσθαι. 
M. 94. El uf, τοι ἀρχέσει. ᾽Α. 1ος, — 94. 


εἰ μή σοι ἀρέσχει. "AAA0c ,. εἰ µή 
co: δοχεῖ. 


95. 95. Τοῦτο φυλάξη λαλῆσαι. "AA 995. 
Joc, αὐτὸ motfjosu. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
j. In campestri Moab. 1. ΔΛά occidentem Moab. 1. Ad occidentem Mesb. 
κ] 9. Moab a facie. Alius, Balac a 9. 
(acie. 
6. 6. Fortior me est. Alius, fortior 6. 
est hic nobis. 
14 11. Percutere. Alius, debellare. 11. 
99, 22. Differre. 22. Obstare. 
25. 95. In virga ad declinarefacien- —— 95. 


dum eain. Aliter, in virga sua ad 
dirigendum eam in via. 


924. 24. Et stetit. 21. 
9l. 951. Domiui. Alius, Dei. $1. 
$3. Adversari. 99. In dilationem tuam. 39. Obstare. 
34. 95. Si tibi non satisfaciat. Alíus, 94. 


si tibi non placet. Alius, si tibi 
non videtur. 

35." 99. Hoc observabis loqui. Alius, — 95. 
ipsum facies. 


Note εἰ vari& lectiones ad cap. XXII Numerorum. 


Proeopium , qui sic habet : « Hebraismus quidem, Y. 23. Coislin. Σ., ἐναντιοῦσθαι. 8., ἀντιχεῖσθαι. 
impedire : Aquilas vero, Satan , habet : Theodotion, — O', εἰς διαθολἠν σου. Lectionem Symmachi in textu 
obstare, » Basilieusis ad Theodotionem, ἀντιχεῖσθαι. τῶν O' collocat Basil. 
V. 95. Α., τὴν ὀνάδα, etc. Ex Basiliensi. V. 54. "AAA. , εἰ μὴ σοι ἀρέσκει. "AAA. , εἰ µή 
Prima lectio LXX interpretum sic habetur in σοι δοκεῖ. Ex Basiliensi. El µή cot ἀρέσχει, videtur 
eodem codice. Sequens vero est editionis Romanxs. — esse Symmachi, qui simile dictum Hebraicum ita 
lbid. ^. Coislin. in iextu, xa ἑπάταξεν. Edit. — vertit supra, Exod. xxi, 8. 


Rom.. xai ἕτυπτε. Coislin. in marg., ἔπαισε Βαλαάμ. V. 55. "AAA., αὐτὸ ποιήσεις. Ex Basiliensi. 
V. 91. "AA44. , θεοῦ. Ex. Basiliensi. V, $8. ΙΩΝ. O', XaXfco, marg., Φυλάξομαι λαλη- 
lbid. "my. Ο’, µάχαιραν, marg., ῥομφαίαν. σαι. ν΄ 

| CAPUT XXIII NUMERORUM. 

ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0’. 6ΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

10, , 40. Ἐξηκριδάσατο. "Α.Ί.ος, t&- 10. 
εχνιάσατο. 

19, ' 19. Τοῦτο. "'AJAAoc, ταῦτα. 12. 
14, 14. λελαξευμένου. 14. 

SYMMACHUS. * LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
10. 10. Accurate computavit. Alius, 10. 

vestigavit. 

13. 12. Hoc. Alius, hxc. 13. 


14. 44. Éxcisi. 14. 








Ι 
-— 


161 WHEXAPLORUM QU;E SUPERSUNT. 768 


TO EBPAIKUN, 


TO EBPAIKON 


AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


av" 19 19. 
enum 
13 nymm 21 91. 


VERSIO HEDRAICI TEXT. 
t2. Ut mentiatur. 


Ut poeniteat eum. Ut mutetur. 


21. Et triumphus regis. 


VULGATA LATINA. 
19. Ut mentiatur. 


19. Καὶ διαφεύσηται. 


91. 
AQUILA. 
19. Et mentiatur, 


21. Clangor victoriz regis. 91. 


Note et varie lectiones ad cap. XX1lIl Numerorum. 


V. 10. "AA.Joc , ἐξιχνιάσατο. Ex Basiliensi. 
V. 19. "AAA., ταῦτα. Ex eodem. 


V. 14. Ex Hieronymo. Vide supra c. xxi, v. 90. 
V. 19. Sic Coisliuianus. In Basiliensi vero liec sine 


CAPUT XXIV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


18 4 4. 
Tn Umum T. 


v3 uw2 mm" 


'1. 


"Y nip l'or. 


NW uA DD NU CUuNTW 47 17. 17. Ὄφομαι αὐτὸν καὶ οὐ νῦν, 
1Ρρ προσχοπῶ αὐτὸν, ἀλλ᾽ οὐκ ETT. 
Ὁπω on 
Ἄν Ὁ κο ΥΠΟ 
"Üp"pl 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Facies ejus. 4. Vultum suum. 1. 
7. Fluet aqua desitulis ejus, οἱ 7. Fluet aqua de situla ejus. . 1. 
semen ejus. ' 
Et exaltabitur prz Agag rex CTolletur propter Agag rex ejus. — Super Gog. 


ejus. 

17. Videbo eum, et non nunc ; 
intuebor eum, et non prope. 

Et surget virga. 

Et configet angulos Moab. 


Ει destruet. Vasiabitque. 


17. Videbo eum, sed non niodo; 
intuebor illum, sed non prope. 


Consurget virga. 
Et percutiet duces Moab. 


17. Videbo illum, et non nunc, 
prospiciam illum, sed non prope. 


Not& et variae lectiones ad cap. XXIV Numerorum. 


V. 1. Thy ὄψιν αὐτοῦ. Ex Basiliensi. 

V. 7. Procopius pag. 420 hzc notat : « Ejus loco 
quod dicitur, Et prodibit homo, posuit Symmachus, 
aquas rigantes, et incrementum adjuvantes, » Quid 
legerint LX X qui ita verterunt, non in promptu est 
divinare. Sed neque Syminachi versio, cujus Graeca 


Cap. XXV Numerorum. 


9. --- Eorum? et adoraverunt idola eorum. 35. Et 
initiatus est Israel Beelphegor, et iratus est furore 
Doininus in Israel. 4. Et dixit Dominus Mosi: Ας- 
cipe omnes principes populi, et ostenta eos Domino 
contra solem, et avertetur ira furoris Domini ab ls- 
rael. 5. Et dixit Moses tribubus Israel : Occidite 
unusquisque proximum suum initiatum Beelphegor. 
6. Et ecce homo filiorum Israel veniens adduxit 
fratrem suum ad Madianitidem in conspectu Mosi, 
et in conspectu. omnis synagoga filiorum Israel : 
ipsi autem flebant ad ostium tabernaculi testimonii. 
1. Ft videns Phinees filius Eleazar, filii Aaron sa- 
cerdotis, exsurrexit de medio synagog:e, et accipiens 
siromasten in manu 3X sua ? 8. ingressus est post 
hominem Israelitam in caminum, et transfodit utros- 


non habemus, ita facile percipitur. Ibid. 'A., Z. 
ὑπὲρ ΓώΥ. lta Coislin. Basil. id ascribit uni Synr- 
macho, cujus lectionem plenam habet. Καὶ ὑψωθί- 
σεται ὑπὲρ Γὼγ βασιλεὺς αὑτοῦ. Sic ex mss. nostris 
recle. Drusius legerat, xai ὑψωθῄήσεται ὑπὲρ "y 
βασιλέως αὐτοῦ. 


Ez cod. Colb. 3084. 

2. -i- Λὐτῶν 5 xal προσεχύνησαν τοῖς εἰδώλοις a3- 
τῶν. 9. Καὶ ἐτελέσθη Ἰσραὴλ τῷ Βεελφεγὼρ, xal 
ὠργίσθη θυμῷ Κύριος τῷ Ἱσραήλ. 4. Καὶ εἶπεν Κύ- 
ριος τῷ Μωσῇ, λάθε πάντας τοὺς ἀρχηγοὺς τοῦ 
λαοῦ, καὶ παραδειγµάτισον αὐτοὺς XX τῷ » Κυρῳ 
ἀπέναντι τοῦ ἡλίου, χαὶ ἁποστραφήσεται dj ὀργῇ 9» 
μοῦ Κυρίου ἀπὸ Ἰσραήλ. 5. Καὶ εἶπεν Mosis ταῖς 
φυλαῖς Ἱσραῇλ. ᾽Αποχτείνατε ἕκαστος τὸν οἰχεῖον αὖ- 
τοῦ τὸν τετελεσµένον τῷ Βεελφεγώρ. 6. Καὶ ἰδοὺ ἄν- 
θρωπος τῶν vlov Ἱσραλλ ἐλθὼν προσήγαγεν τὸν 
ἁδελφὸν αὐτοῦ πρὸς τὴν Μαδιανείτιν ἐναντίον Mu] 
xai ἐναντίον πάσης συναγωγῆς υἱῶν Ἱσραήλ' αὐτοὶ 
δὲ ἔχλαιον παρὰ τὴν θύραν τῆς σχηνῆς, τοῦ µαρτν; 
ρου. Ἴ. Καὶ ἰδὼν Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάκαρ, υἱοῦ 'Aapt^ 
τοῦ ἱερέως, ἐξανέστη Ex μέσου τῆς συναγωγῆς, XT 


—- 





169 NUMERORUM CAP. XXV. 7. 


ΣΙΥΜΜΑΧΟΣ. ο’ ΘΕΟΑΛΟΤΙΟΝ. 
19. Ἵνα διαφεύσηται. 19. Διαρττθῆναι. 19. 
. Ἀπειληθηναι. "AAAoc, ἵνα µε- 
τανοῄση. 
91. Σημεῖν. 91. Τὰ ἔνδοξα ἀρχόντων. 21. Σάλπιγξ. 
SYMMACHUS., LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
19. Ut mentiatur. 19. Ut suspendatur. 19. 
Minas patiatur. Alius, ut peeni- 
teat eum. 
21. Signum. 21. Praclara principum. 91. Tuba. 
Note et varie lectiones ad cap. XXIII Numerorum. 
interpretum nominibus jacent. V. 21. Σ., σημεῖον. Θ., σἀάλπιχξ. Procop, 
μμ. "A..10e, ἵνα µετανοήσῃ. Ex Basil. p. 420 ; « Symm., signum, Theodot., tuba. » 
CAPUT XXIV NUMERORUM. 
ZYMMAXOX. ο’. δΕΟΑΟύΤΙΩΝ. 
|. 1. Τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. "AJAJoc, 1. 


τὴν ὄψιν αὐτοῦ. 
3. Ὑδατα. . « « ὁ . «€ T. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐχ τοῦ 4. 
σπέρματος αὐτοῦ. 
Καὶ ὑδωθήσεται ὑπὲρ Toy Ba- Καὶ ὑψωθήσεται ἡ Ty βασι- 
σιλεὺς αὐτοῦ. λεία. 
17. Ὁρῶ αὐτὸν, ἀλλ’ οὐκ ἐγγύς. — 17. Δείξω αὐτῷ, καὶ αὐχὶ νῦν, — 1T. " 
µαχαρίζω, xai οὐχ ἐγγίζε;. 


Ἀναστήσεται σχΏπτρον. Ἀναστήπεται ἄνθρωπος. 
Καὶ παίσει χλίµατα M6. Καἱθραύσειτοὺς ἀρχηγοὺς Μωάθδ. 
"EScosuvf, ast. Προνομεύσει. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. 
1. 1. Faciem suam. Alius, vultum 14. 
suum. 
T, Aquas rigantes, et incremen 7. Egredietur homo de semine X 7. 
lum adjuvantes. ejus. 
.Et «xaltabitur super Gog rex —— Et exaltabitur Gog regnum. 
ejus. 


17. Video ipsum, sed non prope. — 17. Ostendam ei, et non modo; — 17. 
beatifico, et uon appropinquat. 


Exsurget sceptrum. Exsurget homo. 
Et percutiet climata Moab. Et percutiet duces Moab. 
Investigabit. Prodabitur. 


Note et variae lectiones ad cap. XXIV Numerorum. 


Y. 15. ny N 7a v8. O', καλὸν Ἡ πονηρόν. Coisl. | dem σχῆπτρον. lbid. Σ., xat παίσει χλίµατα Μωάθ: 
ad marg., μιχρὸν 7| μέγα. Sic omnes mss. Regii. Drusius legerat τὸ xMpa. 

V. 47. Ἆ., byopac αὐτὸν etc. Ex Demonstratione lbid. Z., ἐξερευνήσει. Sic omnes mss. Drusius, 
etaig. Eusebii. Ibid. Σ., ἀναστήσεται σχΏπτρον. Sic ἐρευνήσει. 
mss, Regii et. Drusius. Eamdem vocem Ὁῦ ἑξου- V. 24. tym». Coislin., 0", Κιτιέων. marg. X Xe- 
σία vertit Symmachus, Gen. xzix, 10, et Aquila ibi- —«se(v cum asterisco. 


Cap. XXV Numerorum. Ez cod. Colb. 3085. 
λαδὼν σειροµάστην Ev τῇ χειρὶ 3X αὐτοῦ $ 8. Εἰ- — que, hominem Israelitam et mulierem per vulvam 
Try ὀπίσω τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ἰσραηλείτου εἰς ejus. Et cessavit plaga a filiis Israel. 9. Et fuerunt 
τὴν χάµεινον, xal ἀπεχέντησεν ἀμφοτέρους τὀν τε — mortui in plaga quatuor et viginti millia. 
ἄνθρωπον τὸν Ἰσραηλείτην xai τὴν γυναῖχα διὰ τῆς μήτρας αὐτῆς. Kal ἑπαύσατο ἡ πληγὴ ἀπὸ τῶν υἱῶν 
legat. 9. Καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηχότες ἓν τῇ πληγῇ 6 xoi x' χιλιάδες. 

10. Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωσῆν λέγων’ 10. Et locutus est Dominus ad Mosen, dicens : 
1l. Φινεὲς υἱὸς Ἐλεάζαρ υἱοῦ 'Aapüv τοῦ ἱερέως — 14. Phinecs filius Eleazar fllii Aaron sacerdotis se- 
χατέπαυσεν τὸν θυµόν µου ἀπὸ τῶν Ἰσραηλειτῶν ζη- — davit furorem meum ab Jsraelitis, zelando 4- eum ? 
losa, 4- αὐτὸν ? τὸν ζηλόν pou ἓν αὐτοῖς, xal οὐχ — zelum meum in eis, et non consumpsi filios Israel 
ἐξανάλωσα τοὺς υἱοὺς Ἱσρα]λ ἐν τῷ ζήλῳ pov.  inzelomeo.12.Sic dicito: Ecce ego do illi 3X testa- 
32. θὕτως εἰπόν * Ἰδου ἐγὼ δίδωµι αὐτῷ X διαθήχην — mentum pacis mez ? 15. Eterit οἱ eLsemini ejus post 
tlofvec µου » 10. Καὶ ἔσται αὐτῷ xal τῷ σπέρµατι — eum testamentum sacerdotii sempiterni pro eo quod 
αὐτοῦ μετ) αὐτὸν διαθήκη ἱερατίας αἰωνίας, àv0' — zelavit Deo suo, el depropitiavit pro filiis Israel. 
ὧν ἐζήλωσεν τῷ θεῷ αὐτοῦ, καὶ ἐξιλάσατο περὶ τῶν 14. Nomen autem homiuis Israelitze percussi, qui 
νῶν Ἱσραήλ. percussus est cum Madianitide, Zambri filius Salom, 


TI HEXAPLORUM QU.E£ SUPERSUNT Tid 


princeps domus familie Symeon. 15. Et nomen mu- 
lieri, qu percussa est, Madianitidi, Chasbi filja Sur 
principis gentis Isommoth domus familiz filiorum 
Madian est. 16. Et locutus est Dominus ad Mosen, 
dicens «ἵ- Loquere filiis Israel , dicens? 17. Hostes 
estote Madianitis, et percutite eos : 18. quoniam hostes 


14. Τὸ δὲ ὄνομα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Ἱσραηλείτου 
τοῦ πεπληγότος, ὃς ἐπλήγη μετὰ τῆς Μαδιανίτιδος, 
Ζαμθρὶ υἱὸς Σαλὼμ. ἄρχων οἴχου πατριᾶς Συμεών. 
15. Καὶ ὄνομα τῇ γυναιχὶ τῇ menm rota τῇ Μαδιανεί-᾽ 
τιδι Χασθὶ θυγατὴρ Σοὺρ ἄρχοντος ἔθνους Ἴσομ- 
μὸθ οἴχου πατριᾶς τῶν υἱῶν Μαδιάν ἐστιν. 16. Καὶ λά- 


CAPUT XXV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. Ελλ ole Toán ΑΚΥΛΑΣ. 
ἱ νιχοῖς γράµµασι. — 
του] ὅ $. Ἶ 9. Ἐξευγίσθησαν. 
yovn 4 4. 4. Καὶ ἀνάπηξον. 
orna 5 5. b. 
non 7? 1. 1. Κόντον. 
"napa 8 8. 8. Τὸ τέγος. 
rou 18 18. 18. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Et conjunxit se. 9. lnitiatusque est. $9. Jugati sunt. 
4. Et suspendere fac. 4. Et suspende. 4. Et confige. 
5. Conjugantes se. 5. Qui initiati sunt, 5. | 
7. Lanceam, 1. Arrepio pugione. 1. Contum. 
8. Lupanar. | 8. Lupanar. 8. Tectum. 
48. Percussam. 48. Qux percussa fuera.. 18. 


Note et varie lectiones ad cap. XXV Numerorum. 


V. 1. Sic Coislin. Basiliensis vero sine interpretis 
nomine, ἐζευγίσθη. Editio item Rom. in singulari 
liabet ἑτελέσθη. 

V. 2. Α., xat ἀνάπηξον. Σ., χαὶ xp£paoov. Sic Ba- 
silieusis et Drusius. Alii codices. habent ad Aquilam, 
ἀνάπληξον, minus recte. 


V. b. Coislin. Σ., µυηθέντας, quam lectionem 
Aquilz tribuit Basiliensis, habel enim ἀμυηθέντας, 
mendose, ut liquet, pro 'À., µυηθέντας. 

V. 1. 'A., χόντον. Σ., δόρυ. Sic omnes mss. e 
Drusius. In ms. Oxoniensi, teste Briano Waltono, 


Ex Numerorum cap. XXV1 desumpta ez eodem cod. Colb. 308^. 


Et factum est post plagam, et loeutus est Domi- 
nus ad Mosen et ad Eleazar filium Aaron sacerdo- 
tem dicens: Áccipe principium totius synagoga a 


Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν πληγὴν xal ἐλάλησεν Ko 
ῥιος πρὸς Μωσῆν καὶ πρὺς Ἑλεάζαρ υἱὸν "Aapüw 
τὸν ἱερέα λέγων" Λάθε τὴν ἀρχὴν πάσης συναγωγῖς 


CAPUT XXVI NUMERORUM. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς Y o&u pact. 


DIN [ποτ o $. o. 
2NTO na03 Πρὸς ὁμαλὰ Μωάό. 
Ὀ)κνὶῃ 4 4. 4. 
Ώρος —— «m. 22. —— 
vn ΤΘ mW 51 51. 51. 
1131 Tru 62 62. 62. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Sacerdos cum eis. 9. Sacerdos. 9. 
In campestribus Moab. In campestribus Moab. Λά plana Moab. 
4. Egredientibus. 4. Vacat. 4. 
99. Ad visitatos suos. 92. Nuinerus, 33. 
51. Et isti visitati Levi. 57. Hic quoque est numerus ἤ- 57. 
liorum Levi. 
62. In medio filiorum. 603, Inter filios 03. 





mer 
44 


sunt vobis ia dolo3X suo ? quicunque decipiunt vos 
per Phogor et per Chasbi filiam principis Madian, 
sororem eorum, qua percussa est in die plage 


propter Phogor. 
ἥμερᾳ τῆς πληγῆς διὰ Φογώρ. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
$. 


4. Καὶ χρέµασον. 
5. 
1. Δόρυ. 

8. Τὸ ποονεῖον. 
18. 


ΦΙΜΜΑ(Π5.. 
d 


4. Et suspende, 
5. 

1. Hastam. 

8. Fornicem. 
18, 


NUMERORUM CAP. XXVI. 


174 


λησεν Κύριος πρὸς. Μωσῆν λέγων -t-. Λάλησον τοῖς 
υἱοῖς Ἱσραὴλ λέγων $ 17. Ἐχθραίνετε τοῖς Μαδιη- 
ναΐοις xat πατάξατε αὐτούς. 18. "Ort ἐχθρσίνουσιν 


] αὑτοὶ ὑμῖν ἐν δολιότητι X αὐτῶν ὁ ὅσα δολιοῦσιν 
ὑμᾶς διὰ Φογὼρ, καὶ διὰ Χασδὶ θυγατέρα ἄρχοντος Μαδιὰμ, ἀδελφὴν αὐτῶν, τὴν πεπληγυῖαν iv τῇ 


CAPUT XXV NUMERORUM, 
0. 


Υἰσθη. 
4. Καὶ παραδειγµάτισον. 
5. Τὸν τετελεσμένον, 
1. Σειροµάστην. 
8. Κάμινον. 


18. Πεπληγυῖαν. "AAJ4oc, πλη- 
χεῖσαν. 


LXX INTERPRETES. 


5. Et initiatus est. Alius, ju- 
gatus est. 


4. Et ostenta. 
5. Initiatum, 

7. Pugionem. 
8. Caminum. 


18. Qux percussa fuerat. Alius, 
percussam. 


$. Καὶ ἑτελέσθη. "AA4oc , &Ceu- 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


Note et varie lectiones ad cap. XXV Numerorum. 


legitur σειροχοντοδορυµάστην, ubi tres versiones 
'À., 2. , Ο’ in una voce concluduntur. — Coislin. 
'A., χόντον, δόρυ, ῥομφαίαν, sic consequenter. Se-. 
cunda autem lectio est Symmachi. 

V. 8. 'A., τὸ τέγος. Σ., τὸ πορνεῖον. Sic Basil. et 
ali. Nobilius legit ad Symmachum πυρίνιον, per- 


E., πορνεῖον. 


peram. Aliquot codices habent πυρεῖον, male. Al* 
teri lectioni favet etiam "Procopius, pag. 425: 
5 Kapeveloy. enim, ait, Aquilas quidem , tectum» 
Symmachus vero, prostibulum, exposuit. »— Coisl- 


V. 18. "AAJoc, πληγεῖσαν. Ex Basil. ο. 


Ex Numerorum cap. XXVI desumpta ex eodem cod. Colb. 3085. 


ἀπὸ x ἔτους xaX ἑπάνω, χατ οἴχους πατριῶν αὖ- 
τῶν' πᾶς ὁ ἐχπορευόμενος παρατάξασθαι ἓν Ἱσραὴλ, 


καὶ ἐλάλῃησε. . ο « ὁ » ο 
ΣΥΜΜΑΣΟΣ. 
$. 


Ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Μωάθ. 
4. 


22. 


51. 
62. 


SYMMACHUS. 
5. 


In campestri Moab. 
|. 


29 
91. 
62. 


0’. 


9. Ὁ ἱερεύς. Alius addit, αὐτοῖς. 
Alius, μετ) αὐτῶν. 

Ἑν ᾿Αραθὼθ Μωάθ. 

4. Ἐξελθόντες. "AAAoc, ἕκπο- 
ρευόμενοι. 

92. Κατ ἐπίσχεφιν. "Α.14ος, 
χατὰ σχοπἠν. 'AdJdoc, κατ ἔπι- 
σχοπὴν. 

51. Καὶ υἱρὶ Λενί. "Α.] λος, xa* 
οἱ ἐπεσχεμμένοι Λενἰ. 

62. Ἐν τοῖς υἱοῖς. "AAJoc, iv 
µέσῳ τῶν υἱῶν. 

LXX INTERPRETES. 

9. Sacerdos. Alius addit, eis. 
Alius, cum eis. 

In Araboth Moab. 

4. Qui exierunt. Alius, qui e- 
gressi sunt. 

22. Secundum recognitionem. 
Alius, secundum lustrauonem. Λ- 
lius, secundum visitationem. 

51. Et filii Levi. Alius, et lustrati 
Levi. 

62. In filiis. Alius in medio fi- 
liorum. 


viginti annis et supra, per domos familiorum su*- 
rum : omnis qui procedit ad standum in acie ja 
Israel. Et locutus θ6ΐ . . «. « «ο. « 


CAPUT XXVI NUMERORUM, 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9. 


Ἑν δυσμαϊς Μωάθ. 
4. ] 


323. 


91. 
62. 


THEODOTIO. 
3. 


In occidente Moab. 
4. 


22. 


97. 





ΤΟ EBPAIKON. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. T16 
TO EBPAIKON 


AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 


2NT2 ΠΩ" 65 65. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
63. I campestribus Moab. 


VULGATA LATINA. 
65. In campestribus Moab. 


65. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάδ. 
AQUILA. 
. 65. Ad plana Moab. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Numerorum. 


V. $. ΑΙ. addit, αὐτοῖς. Al., μετ' αὐτῶν. Ex Basi- 


Ibid. et v. 65. Eusebius De locis Hebraicis, ad vocem 


liensi. 'Apa600 Μωάθ. Vide supra notam ad cap. xxn, v.1, 
' CAPUT XXVII NUMERORUM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 
Ῥ Ὦν Ὦ] δ 8. δ. 
TOIT 
ων umm 14 11. 11. 
nav 14 14. 44. 
D" Ὁπρυ σα 21 91. 91. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
8. Et filius non ei. 8. Absque filio. 8. 
Ilereditatem ejus. Ad filiam ejus transibit hzredi- 
tas. 
14. Et hzreditabit eam. 41. Dabitur hzreditas. 11. 
44. In jurgio. 14. In contradictione. 44. 
21. Consulet Dominüm. 21. 


21. In judicio Urim. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Sumerorum. 


V, 8. "AAAoc , υἱοὺς μὴ ἔχῃ. Basil. 
Ibid. "A.J4oc, τὸν χκλήρον. Ex eodem. 


V. 44, "AAJAoc, χληρονοµήσεται αὐτόν. Tta Basil. 
V. 14. "A4Joc, ἓν τῷ ἀντειπεῖν. Basil. 


CAPUT XXVIII NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 

πι 1 . | 1. 

LE 5 5. 

nmuyn 8 8.; 8. 

nv-pn 11 11. 4t. 

aram 21 27. . 27. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 

1. Locutus est. 1. Dixit quoque. 1. 
5. Hin. 5. Hin. 5. 
8. Facies. 8. Offeretis. 8. 

411. Accedere facietis. 41. Offeretis, 14. 

27. Et accedere facietis. 21. Offeretisque. 21. 


Note et varie lecliones ad cap. XXVIII Numerorum. 


V. 1. Basiliensis ad marg. Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν" 
Οἱ ὀφθαλμοί σου ἴδοσαν ὅσα ἐποίησεν τοῖς δυσὶ βα- 
σιλεῦσιν οὕτως ποιῄσει Κύριος πάσαις ταῖς βασι- 
λείαις, εἰς ἃς σὺ παρελεύσῃ ἐχεῖ' οὗ φοθηθήση, Ko- 

ιος ὁ θεός σου αὐτὸς πολεμήσει αὐτοὺς μεθ᾽ ὑμῶν. 
αἱ ταῦτα χεῖται ἐν τῷ Δευτερρνομίῳ. i. e. Et dixit 
ad eum : « Oculi tui videruut quecumque fecit duo- 


bus regibus; sic faciet Dominus omnibus regnis, in 
que tu tansibis illuc : ne timueris, Dominus 
Deus tuus ipse debellablt eos vobiscum. Hiec etiam 
jacent in Deuteronomio.» (mni, 21.) 

Hunc locum ex Deuteronomio huc translatum mu- 
tuamur ex codice Basiliensi, cam nota Origenis sub- 
juncta. Etsi vero liic non moneat quare hunc locum 





T NUMERORUM CAP. XX YIII. 
ZYMMAXOX. 0’ 


(5. Ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Mf. 
SYMMACHUS. 
65. In campestri Moab. 


65. 'Ev ᾽Αραδὼθ Μωάδ. 
LXX INTERPRETES. 
05. In Araboth Moab. 


718 
ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 


65. "Ev δυσμαῖς Μωάθ. 
THEODOTIO. 
65. In occidente Moab. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Numerorum. 


V. 4. "AA loc , ἑκπορευόμενοι. Ex Basil. 
V. 93. "AA loc, xax σχοπἠν. Basil. 


V. 57. "AAloc , χαὶ οἱ ἐπεσχεμμένοι Λενί, Basil, 
V. 02. "AJAoc, kv uéao τῶν viov, Basil. 


CAPUT XXVI] NUMERORUM. 


LYMMAXOL. 0’. 


ΘΕΟΔΟΤΙΟΩΝ. 


8. 8. Καὶ υἱὸς μὴ ᾗ αὐτῷ. "AAdoc,  ἃ. 


νῖοὺς μὴ Eyn. 


Τὴν χληρονομίαν αὑτοῦ. "AJAoc, 


"ov χλῆρον. 


1, 41. Κληρονομῆσαι τὰ αὐτοῦ. — 4i 
"AJAAoc, χληρονομήσεται αὐτόν. 
14. 44. Ἐν τῷ ἀντιπίπτειν. "AJAoc, 14. 


bv τῷ ἀντειπεῖν. 


31. 91. T&v xglstw τῶν δήλων. Ob — 94. 


Joixol, τὴν κρίσιν τῶν φωτισμῶν. 
LXX INTERPRETES. 


SYMMACHUS. 


THEODOTIO. 


& 8. Et filius non fuerit ei. Alius, 8. 
filios non habuerit. 


Hareditatem ejus. Adius, sor- 


tem 


M. 14. Ad hzreditandum ea que 1i. 
ipsius sunt. Alius, hereditabit il- 


44. 414. Cum obsisteret. Alius, cum 44. 


contradiceret. 


94. . 91. Judicium manifestorum. fte- 91. 
liqui, judicium illuminationum. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Numerorum. 
V. 94. Οἱ Aocxol , τὴν v(U ιν τῶν φωτιαμῶν. Ita Drusius. Vide quz diximus ad Levit. viu, $. 


CAPUT XXVIII NUMERORUM. 


ΣΧΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 1. Καὶ ἐλάλησεν. 4. 
& 5. Eiv. "AAJoc, εν ofvovs."AJ- 5 
Joc, εν µέτρον τοῦ οἵνου. 
8. 8. Ποιήσεις. "AAJAoc, ποιῄσετ. — 8. 
M. 11. Προσάδετε. "A-Lloc, mpoc- «4. 
άξεις. 
27 27. Καὶ προσάξετε. "AdJdoc, — 91. 
καὶ ποιῄσετε. t 
SYMMACHUS LXX INTERPRETES THEODOTIO. 
|. 1. Et locutus est. 4. 
LS b. In. Alius, in vini. Alius, in Db. 
mensur: vini. 
8. 8. Facies. Alius, facietis. 8. 
14 41. Offeretis. Alius, offeres. 44 
9]. 91. Et offeretis. Alius, οἱ facie- — 927. 


tis. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVIII Numerorum. 


descripsernt, id ex praecedentibus liquet, ut su- 
pra monuimus, cap. xut, v. 1. Nimirum hzc et 
similia loca ex Deuteronomio in librum Numero- 
Tum (translata in Samaritano legebantur. Ori- 
genes auiem secundum versionem LXX Interpre- 
tum in libro Numerorum suo loco, ut erant in 

ritano, descripsit : et quidem , ut videtur, ad 


PATROL. Gn. XV 


marginem Hexap!orum. Hic tamen locus noo hae 
betur in hodierna Samaritana Numerorum scri- 
tura. 
P V. 2. fry 33, in. tempore suo. O', ταῖς ἑορταῖς 
pou. Coislin. marg., τοῖς χανροῖς µου. 
V. 5. "AAJoc , εν olvov, Hzc lectio, at et 89» 
quentes hujus capitis ex Basiliensi codice prodeunt, 


25 


119 


HEXAPLORUM QU/& SUPERSUNT. 1 


Ex cap. Numerorum XXIX, ut habetur in. cod. Colb. 3085. 


49... Celebrabitis eam solemnitatem Domino, sep- 
tem diebus. 13. Et offeretis holocautomata, obla- 
tionem in odorem suavitatis Domino. Die prima vi- 
tulos ex bobus tres et decem, arietes duos, agnos 
enniculos quatuordecim, sine macula erunt. 14. Sa- 
crificia eorum simila refecta in oleo, tres decimas 
vitulo uni, tribus et decem vitulis, et duas decimas 
arieti uni, in duos arietes. 15. Decimam , decimam 
agno uni, in quatuordecim agnos. 16. Et hircum ex 
eapris unui pro peccato, przter holocaustum juge, 
sacrificia eorum et libamina eorum. 


17. Et die secunda vitulos X ex bobus ; duodecim, 
et arietes duos, agnos anniculos quatuordecim im- 
maculatos : 18. Sacrificium eorum, et libamen eo- 
ram, vitulis et arietibus, et aguis, juxta numerum 
eorum, juxta ritum «- eorum , 19. Et hireum ex 
capris unum pro peccato, preter holocaustum ju- 
ge: sacrificia eorum et libamina eorum. 


90. Die tertia vitulos undecim, arietes duos, agnos 
anniculos quatuordecim sine macula. 21. Sacrificium 
eorum et libamen eorum, vitulis -t- et ο arietibus 
et agnis, juxta numerum eorum, juxta ritum -t- eo- 
rum ? 22. Et hircum ex capris unum pro peccato, 
preter holocaustum juge : sacrificia eorum et liba- 
mina eorum. 


Ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν KuphyQ 
ἡμέρας. 15. Καὶ προσάςετε ὁλοχαυτώματα χάρτωµε 
εἰς ὀσμῆν εὐωδίας X τῷ »  Kuplo. Τῇ ἡμέρ τὴ 
πρώτῃ µόσχους ix βοῶν Y' xal v, κριοὺς f, ἀμ- 
νοὺς ἑνιαυσίους δ' χαὶ v* ἅμωμοι ἔσονται. 44. At Ov 
σίαι αὐτῶν σεµίδαλις ἀναπεποιημένη ἐν ἑλαίῳ, Υ &é- 
χατα τῷ µόσχῳ τῷ Ev, τοῖς τρισὶν χαὶ v µόσοις, 
xai β’ δέκατα τῷ xpup τῷ ἑνὶ, ἐπὶ τοὺς D χριούς. 
15. Δέχατον δέχατον τῷ ἁμνῷ τῷ E, ἐπὶ τοὺς ὃ xal 
v ἀμνοὺς, 16. Καὶ χίµαῤῥον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ 
ἁμαρτίας, πλὴν τῆς ὁλθχαυνώσεως τῆς διαπαντὺς, 
αἱ θυσίαι αὐτῶν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν. 

ν 47. Καὶ τῇ ἡμέρα τῇ δεντέρᾷᾳ µόσχους X ix 


βοῶν $ ιβ’, xat χριοὺς β’, ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ὃ' xal 
v ἀμώμους. 18. Ἡ θυσία αὐτῶν xaX fj σπονδὴ αὐτῶν, 
τοῖς µόσχοις xdi τοῖς χριοῖς, xai τοῖς ἀμνοῖς, κατ 
ἀριθμὸν αὐτῶν, χατὰ τὴν σύγχρισιν «- αὐτῶν , 
19. Καὶ χίµαῤῥον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ ἁμαρτίας, 
πλὴν τῆς ὁλοχαυτώσεως τῆς διαπαντὸς, αἱ θυσίαι αὖ- 
τῶν xaX αἱ σπονδαὶ αὐτῶν. 

' 20. Tf ἡμέρᾳ τῇ Y', µόσχους τα’, κριοὺς β', ἀμνοὺς 
ἑνιαυσίους 0 xai v ἁμώμους. 21. Ἡ θυσία αὐτῶν 
xaX ἡ σπονδὴ αὐτῶν, τοῖς µόσχοις -i- xal? τοῖς χριοῖς, 
xaX τοῖς ἀμνοῖς, xav' ἀριθμὸν αὐτῶν, χατὰ τὴν σύγ- 
Χριδιν -- αὐτῶν 5: 22. Καὶ χίµαβῤῥον ἐξ αἰγῶν ἕνα 
περὶ ἁμαρτίας, πλὴν τῆς ὁλοχαυτώσεως τΏς διαπαν- 
τὸς, αἱ θυσίαι αὐτῶν χαὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν. 


CAPUT XXIX NUMERORUM. 
TO EBPAIKON. pio EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
νιχοῖς γράµµασι. 
ΙΙ Ὢ Ώἳ 1 Τὸ Σαµαρ., ἡμέ- 4. 1 4, 
pav ἀχουστήν. 
mna3pm 8 8 8. 
noy 
"my 35 Τὸ Zapgap., τελείωσις -:ὅδ. 
ἐπισχέσεως. 
YERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Dies clangoris. Samar.,diem — 1. Dies clangoris 1. 
audibilem. 
8. Appropinquare facietis. 8. Offeretis. 8. 
Ascensionem. : Holocaustum. 
$5. Retentio. Samar., perfectio — 35. Qui est celeberrimus. Sb. 
retentionis. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIX Numerorum. 


Partem hujus capitis, prout in Hexaplis erat, 
mutuamur ex codice Colbertino 2084, ut est ibidem 
cum obelis et asteriscis. 

V.1. Τὸ Zapap., ἡμέραν ἀχουστὴν. Sic omnes 
mss. Regii et edit. Roin. Mss. vero Regii hanc no- 
tam habent, Τὸ Σαμαρειτιχὸν, ἡμέραν ἀκουστὴ», 
δηµασἰαν δὲ ἓν πολλοῖς τὸν σαλπισμὸν εὑρίσχομεν. 
M est, « Samaritanus, diem audibilem, significatio- 


nem aulem in multis locis pro clangore tubarum 
usurpatam reperimus. » Interpres Origenis hom. 25 
vocat , festivitatem memorie tubarum. Drusius po- 
nendum censuit, ἡμέρα &xouctí, quia textus lLe- 
braicus nominativum casum expetere videtur. Nos 
maluimus ut in manuscriptis omnibus exstabat 6χ- 
primere. 
V. 8. "A.Loc , προσάξετε. Basil. 





181 


NUMERORUM CAP. XXIX. 


782 


Er cap. Numerorum XXIX, ut habetur in cod. Colb. 3085. 


95. T5, ἡμέρᾳ ^fj 9, µόσχους v, χριοὺς B', ἀμνοὺς 
ἑναυσίους δ' xai  ἁμώμους.- 24. Αἱθυσίαι αὑτῶν xal 
αἱ σπονδαὶ αὐτῶν, τοῖς µόσχοις xal τοῖς χριοῖς xat 
τοῖς ἀμνοῖς, χατ᾽ ἀριθμὸν αὐτῶν, κατὰ τὴν σύγρισιν 
εἵ- αὐτῶν ο 25. Καὶ χίµαῤῥον ἐξ αἰγῶν ἕνα περὶ 
ἁμαρτίας, Tdv τῆς ὀλοχαντώσεως τῆς διαπαντὸς, αἱ 
θυσίαι αὐτῶν χαὶ αἱ σἆονδαὶ αὐτῶν, 


36. T ἡμέρᾳ τῇ πἐμπτῃ, µόσχους ϐ’, χριοὺς P', 
ἀμνοὺς ἐνιαυσίους P' ἀμώμους. 27. Al θυσίαι αὐτῶν 
χαὶ αἱ σπονδαὶ αὐτῶν, τοῖς µόσχοις xaX τοῖς Χριοῖς 
xa τοῖς ἀμνοῖς, κατ ἀριθμὸν αὐτῶν, xacá τὴν σύγχρι- 
cw «4 αὐτῶν ? 28. Καὶ χίµαῤῥον ἐξ αἰγῶν περὶ 
ἁμαρτίας ἕνα, πλην τῆς ὁλοκαυτώσεως τῆς διαπαν- 
$e, αἱ θνσίαι αὐτῶν xat αἱ σπονδαὶ αὐτῶν. 

39. Th pipa τῇ c", µόσχους Ἡ’, Χριοὺς β, àp- 
νοὺς ἐνιαυσίους δ καὶ v ἁμώμους. 50. At θυσίαι αὖ- 
τῶν xal αἱ σπονδαὶ αὐτῶν, τοῖς µόσχοις xat τοῖς 
χριοῖς xai τοῖς ἀμνοῖς, χατ ἀριθμὸν αὐτῶν, χατὰ 
ti» σύγρισιν -t- αὐτῶν ,. 91. Καὶ χίµαῤῥον --- ἐξ 
αἰγῶν $ περὶ ἁμαρτίας ἕνα, πλὴν τῆς ὁλοχαυτώσεως 
τῆς διαπαντὸς, αἱ θυσίαι αὐτῶν, xai αἱ σπονδαὶ 
αὐτῶν. 

22. Tj ἡμέρᾳ τῇ C, µόσχους V, χριοὺς β’, &p- 
νοὺς ἐνιαυσίους δ' χαὶ v ἁμώμους. 99. Al θυσίαι αὐ- 
τῶν xat al σπονδαὶ αὐτῶν, τοῖς µόσχοις xat τοῖς xpu- 
e xaX τοῖς ἀμνοῖς, χατ᾽ ἀριθμὸν αὐτῶν, κατὰ τὴν 
θύγαρισιν αὐτῶν. .  ν «ο o oro « on «ο 


95. Die quarta, vitulos decem, arietes duos, agnos 
anniculos quatuordecim sine macula : 24. Saerificia 
eoram, et libamina eorum, vitulis et hircis et agnis, 
juxta numerum eorum, juxta ritum 2- eorum ? 25. 
Et hircum ex capris unum pro peccato, prater ho- 
locaustum juge, sacrificia eorum et libamiua eo- 
rum. 


90. Die quinta, vitulos novem, arietes duos, agnos 
anniculos duos immaculatos. 27. Sacrificia eorum et 
libamina eorum, vitulis et hircis et agnis, juxta nu- 
merum eorum, juxta ritum 4- eorum ; 28. Et hir- 
cum ex capris pro peccato unum, pr:ter holocau- 
stam juge, sacrificia eorum et libamina eorum. 


29. Die sexta, vitulos octo, arietes duos, agnos 
anniculos quatuordecim sine macula : $0. Sacrificia 
eorum et libamina eorum, vitulis et arietibus et agnis, 
juxta numerum eorum, juxta ritum -- eorum 7 54. 
Ethircum -t- ex capris? pro peccato unum, prater 
holocaustum juge, sacrificia eorum et libamina 
eorum. 


$2. Die septima, vitulos septem, arietes duos, 
agnos anniculos quatuordecim sine maeula :53. Sa- 
crificia eorum et libamina eorum, vitulis et arieti- 
bus et agnis, juxta numerum eorum, juxta ritum 
eorum. . 


.* e 9 9 c e e 9$ 9 ο 0ο 


CAPUT XXIX NUMERORUM. 


ZYMMAXOZ, 8. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4, 4. Ἡμέρα όηµασίας. 1. 
8. 8. Προσοίσετε. "Alloc, πο 8 
άξετε. 
Ὁλοχαύτωμα. "Alloc, xég- 
σωμα. 
95. 35. Ἑξόδιον, $93. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIO 
1. 1. Dies significationis. 1. 
8. 2n 8. Offeretis. Alius, adducetis. 8. 
Holocaustum. Alius, oblationem. 
35. $5. Exodium. 35. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIX Numerorum 


lbid. "Α.11ος, χάρπωμα. Basil. 

V. 35. Samar., τελείωσις ἐπισχέσεως. Sic omnes 
mss. Regii eum notis edit. Romanz. Mss. vero Cy- 
rillo aseribunt. In hunc locum ita Drusius edisse- 
rit : εΤελείωσις ἐπισχέσεως, perfectio retentionis aut 
inlibitionis , id est, perfecta reten'io aut inhibitio. 
"W7, cohibwit, T»3y , cohibitio. Festum significat 
quo populus cohibetur ab opere. Sic dico ;T^Yy est 


dies cessationis ab opere, cum honines vacant ora- 
tioni et rebus divinis. Sic ἑορτή, a eohibendo. 
Proprie et ἀντονομαστικῶς τν dicitue xxii. Thesri, 
quz est octava Succoth , id est, Festi tabernaculo- 
rum. Pentecoste tamen sic etiam vocatur. Ab ea- 
dem mente prisca Ecclesia Groeanica dixit σύναξιν, 
id est coacttonem, et Latina, cullectam. » 





TS3 


TO EBPAIKON. 
motwiDnK "E! "aon 15 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


. 15. Et si infringendo infregerit 
εα vir ejus. 


HEXAPLORUM ου: SUPEHSUNT. 
CAPUT XXX NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
15. 


VULGATA LATINA. 


15. Sin autem extemplo contra- 
dixerit. 


Nota ad cap. XXX Numerorum. 


V. 15. Hic Aquilz locus ex Basiliensi prodit. 


TO EBPAIKON. 


ΝΤ nay ὃν 19 


CAPUT XXXI NUMEROBUM, 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


12. 


Ta 


AKYAAZ. 


13. "Eàv ἀχνρῶν ἀχυρώσῃ αὐτὰ 


ὁ ἀνηρ αὐτῆς. 


AQUILA. 
15. Si abrogando abrogaveri ca 


vir ejus. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
12. Προς ὁμαλὰ Μωάδ. 


-y5-—23:1-by 16 Τὸ Σαµαρ., 46. 16. 
διὰ λόγου Φογώρ. 

σοι 17 41. 1. 

wr 18 18. 18. 

"NON ον] 24 21. 21. 

vwa  Ὦν NQ 926 Τὺ Xagap., 26. 96. 

λάθε τὸ τέλος. 

mm TUD 4] 4. 41. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
19. In solitudinibus Moab. 12. In campestribus Moab. 9. Ad plana Μοαῦ. 
16. Super verbo Pehor. Samar., 36. Super peccato Phogor. 6. 

per verbum Phogor. 
17. Masculum. 17. Generis masculini. 1. 
18. Cognoveruut. 18. Virgines. 18. 
21. Et dixit Elazar. 31. Eleazar quoque sic locutus — 91, 

est. 

. 96. Tolle caput. Samar.,sume «326. Tollite summam. 26. 

impensam. |; 
47. Tabernaculi Domini. 4T. In tabernaculo Domini, 4M. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXI Numerorum. 


V. 12. Ex Eusebio et Hieronymo. Vide supra, 
can. xvi, v. 1, et Deut. 1, 7. 

. 16. Samar., διὰ λόγου Φογώρ. Sic duo mss. 
Regii, qui hanc notam habent : fo Σαμαρειτιχὸν 
σαφἑστερὀν φησι * διὰ Aórov Φογώρ. Id est, «Samar. 
clarius dicit, per verbum Phogor. » Scholiastes Ro- 
manus ac post eum Drusius hanc notam ascribunt 
Anespero cuidam, Videlicet Romani editores, ut 
arbitror, prefixam huic scholio notulam, abbrevia- 


tam, av significare putarunt ᾿Ανέσπερος, quz haud 
dubie sibi vult ἀνεπιγράφον, id est, anomymi , sive 
ad litteram , sine auctorts epigraphe, qualia multa 
linjusmodi scholia habentur in catenis omnibus. 


Hujusmodi autem notze ignoratione Anesperum no- 
bis illum commentitium invexerunt. 


V. 41. "AAJ4oc, σπέρματος. Sic Basiliensis sine 
interpretis nomine. 


V. 18. "AAJoc, ἔγνωσεν. Ex Basiliensi. 


V. 91. Basil. ad marg. Καὶ εἶπεν Μοῦσῆς πρὸς 
Ἐλεάζαρ τὸν iepéa" Εἴπον πρὸς τοὺς ἄνδρας της 
δυνάμεως τοὺς ἑρχομένους Ex τοῦ πολέμου. T- 719 
τὸ δικαίωµα τοῦ νόµου ὃ συνέτακε Κύριος, mÀkhv τοῦ 
χρυσίου xai τοῦ ἀργυρίου xal τοῦ χαλχοῦ xal to? 
σ:δήρου, xal χασσιτέρου, xal µολίθου πᾶν πρᾶνμα 
& διελεύσεται bv. πυρὶ. διάξετε ἐν πυρὶ, xal. καθαρι- 
αθήσεται"' ἀλλ $ τῷ ὕδατι τοῦ ἀγνισμοῦ ἁγνισθή- 


οΑΡῦτ XXXII NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. 


Πρ] 42 Τὸ Σαμαρ.. ὁ Κε- — 19. 
νεζαῖ.ς. 


ΠΠ 14 11. 
mwni5 45 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
49. Cenissi. Samar., Cenez:eus. 
14. Multiplieatio. 

45. Aversi fueritis. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


YULGATA LATINA. 
19. Cenezsum. 
44. [Incrementa et alumni. 44. 
15. Quod si nolueritis sequi. 15. 


AKYAAX. 
19. 
i4. 
15. 

AQUILA. 
12. 








" NUMERORUM CAP. XXXII. B 796. 
CAPUT XXX NUMERORUM; 
LZYMMAXOZ. Q'. 6EO0AOTIQN. 
I5. 43. "EXv δὲ περιελὼν περιέηό 13. 
| &vhp αὐτῆς. . 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
I5. 15. Si autem circumaufereus — 13. 
circumauferat vir ejus. 
à 
CAPUT XXXI NUMERORUM. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ.. 
1. Ei; τὴν πεδιάδα «n, Μωάδ. 12. Eig ᾿Αραδὼθ Μωάδ. 13. 
16. 16. Ἔνεχεν Φογώρ. 16. 
17. 17. "Αρσενος. "AdJdoc, σπὲρ — 147 
µατος. 
18. 16. Ote. "AAJoc, ἔγνωσεν. 18. 
31. 91. Καὶ εἶπεν ἘἙλεάζαρ. 21. 
26. 96. Aá6c τὸ χεφάλαιον. 96. 
A. 4T. Τῆς σχηνῆς Κυρίου MT. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIC, 
13. In campestri Moab. 12. In Araboth Moab. 192. 
16. 16. Propter Phogor. 16. 
1]. 17. Masculi. Alius, seminis. 11 
18. 48. Novit. Alius, cognovit. 18. 
1. 91. Et dixit Eleazar. 2]. 
26. 26. Accipe caput. 26 
4]. 1]. Tabernaculi Domini KA. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXI Numerorum. 


δεται. Καὶ πάντα ὅσα ἂν μὴ δια ύηται διὰ πυρὸς, 
διελεύσεται δι ὕδατος, xal e" τὰ Ἱμάτια ὑμῶν 
τς λλροιτα, εἰς τὴν παρεμθολἠν. i. e. Et 
dixit Moyses ad Eleazar sacerdotem : Dic ad viros 
virtutis qui veniunt ex bello. Hzc est justificatio 
legis quam precepit Dominus. Przter aurum et ar- 
gentum et zes, et ferrum, et stannum, et plumbum, 
omne opus quod transibit in igne, deduceus iu igne, 
et mundabitur ; sed et aqua purificationis purifl- 
tabitur. Et omnia quzcumque non transierint per 
ignem, transibunt per aquam. Et lavabitis vestimenta 
vestra die septima, et mundabuntur, et postea ingre- 
dientarin castra. 


ρᾳ τῇῃ C, xoi κἀθαρισθήσεται, xal μετὰ" 


Hanc lectionem, quz in paucis-di(fert a LXX Inter- 
pretum versione, affert ad marginem codex Basilien- 
sis, et ad Samaritanum textum concinnavit Origenes, 
ut supra non semel observavimus , ac in Hexa- 
plorum margine descripsit, ut quidem opinamur. 

V. 26. Samar., λάδε τὸ τέλος. Sic duo mss. Regii. 
et edit. Rom. 

Ibid. Additur in Basil. Καὶ ἐποίησαν Μοῦσῆς xal 
Ἐλεάζαρ ὁ ἱερεὺς ὃν τρόπον, etc. i. e. Et fecerunt 
Moyses et Eleazar quemadmodum, etc. 

Additamentum hocex Basiliensi prodit . non est in 

ebrseo. 


CAPUT XXXIII NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
19. 129. Διαχεχωρισμένος. 12. 
M. 44. Σύντριμμα. "Addo, σὐ- 4. 
στρεμμµα. 
45. 15. Ἅποστ σεσθε. ΄Α.1.Ίος 15. 
ἀποστήσεσθε. en )J 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. TREODOTIO. 
19. 12. Segregatus. 13. 
14. 14. Contritio. Alius, convolutio. 14. 
15. 15. Avertetlis vos. Alius, dcfi- 15. 


cietis. 


787. HEXAPLORUM QUJE SCPERSUNT. D: 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON . AKYAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
p'en voni 147 1T. 4T, 
De nzpT 38 98. 98. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
17. Accingemur properantes. 17. Armati el accincti pergemus 17. 
ad prelium. 
38. Versas nomine. 98. Versis nominibus, 08. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXII Numerorum. 


V. 12. Τὸ Zauap., Κενεζαῖος. Sic omnes Regii 
codices et edit. Rom.,qui hanc notam habent : Ἠτοι 
ὁ ἀποχωρίσας ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς βουλῆς τοῦ Ἱσραὴλ 
αέγοντος, Οὐ πορευσόµεθα ele τὴν γῆν τῆς éxam- 
Té&À(ac. ld est, « Nimirum , segregans.se a consilio 
lérael dicentis : Nom. ibimus in terram  promissio- 
κε. » Unus Regius habet Κενεζέ, 


V. 14. "AJAAoc, σύστρεμμα. Sic edit. Bom. In- 


certum est utrum sit varia lectio, an alterius inter- 
pretatio. 


V. 15. "AJLloc, ἁποστήσεσθε. Sic Basiliensis. 


V. 47. "Αλλος, ἑνοπλισάμενοι  mapeJevoópata 
προφυλαχῇ. Ex edit. Rom. Incertum μα an va- 


CAPUT XXXIII NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ἈΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς Y pág. aot. 


"Dun 25 25. 


pru — s. 


21m 40 40. 

"ya 4 A1. 

o"yo 45 45. 

2NY2 na3y3 48 48. 

new mo 49 49. 
D'un 2x 


1x D nma 50 50. 


25. 


$1. 


40. 

5 44. 

Ves 15. 

E 48. Πρὺς ὁμαλὰ Μωάθδ. 
49 


δ0. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάδ 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
$5. In monte Sepher. 95. In monte Sepher. 23. 
31. In Bene laacan. 31. In Bene laacan. | 9l. 
40. In meridie. 40. Ad meridiem. 49. 
44. In Πο. 44. In ieabarim. 44. 
45. Ex llijim. 45. De ieabarim. 45. 
48..In campestribus Moab. 48. In campestribus Moab. 48. Ad plana Moab. 
49. A Beth Iesimeth. 49. De Dethsimoth. 49. 


Abel Sittim. Abclsatim. 


50. In campestribus Moab. 
tarum. 


50. In planioribus locis Moabi- 


50. Ad plana Moab. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIII Numerorum. 


V. 95. "AA.loc, ᾿Αρσαφάρ. Oi «Ίοιποὶ, iv ὄρει 
m x Ex Basil. qui habet 'Apsagá0, mendose. 
. 91. "A.440c, Baviaxáv. "A.Lloc, υἱο) Ἰαχᾶν. Ex 
eodem. Forte melius legatur εἰς υἱοὺς Ἰαχᾶν, vel ἐν 
νὶοῖς Ἰαχᾶν. 
V. 49. Sic Ern. Grabe. 


CAPUT XXXIV 
TO EBPAIKON 


TO EBPAIKOUN. 


V. 44 et 43. Σ., àv βουνοῖς. Σ., Ex βουνοῖς. Euse- 
bius De nominibus Hebraicis, 'Ath, 3j xai "Aycis- 
yal. X., kv τοῖς βουνοῖς. In editis deest Z. Sed ex- 
cidisse certum est. Nam Hieronymus sic vertit : 
« Áhie , qua et Achalgai, pro hac Symmachus in- 
terpretatur, in collibus. » "A.Lloc, àv τοῖς ὑφηλοῖς. 


NUMERORUM. 
ARYAAZ. 


"EXAqvixoi; γράµµασι. 


v^ nw 2 2. 


VERSIO ΠΕΒΗΛΙΟΙ TEXT. 


9. Ea teira. 9. Vacat. 


VULGATA LATINA. 


AQUILA 


T89 
ZYMMAXOE. 
47. 
98. Περιτετειχισμένας. 
SYMMACHUS. 
17. 


$8. Muris circummunitas.. 


NUMERORUM CAP. XXXIV. 
οἳ 


47. Ἐνοπλισάμενοι τροφυλαχήν. 
"AAAoc, ἑνοπλισάμενοι Γπαρελευαό, 
µεθα προφυλαχῇ. 

$8. Περιτετειχισµένας. 'Α..1ος, 
περιχεχαλυµµένας. "A-Aoc, περι- 
κεχυχλωμένας. 

LXX INTERPRETES. 


41. Armati in prima acie. Alíus, 
armati pertransibimus prima acie. 
$8. Muris cireummunitas Alíus, 
circumiectas. Alius, cireumdatas. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΠΝ. 
17. 
28. 

THEODOTIO. 
Ἱ. 
58. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXII Numerorum. 


ria lectio LXX Interpretum sit. 


V. 98. Περιτετειχιαμένας. "Α.ος, περιχεχα- 
λυμµένας. " A4Aoc , περικεχυκλωµένας. Basiliensis in 
textu habet. περιτετειχισµένας. Ad marginem vero 
περιχεχαλυµµένας, quasi variam lectionem affert. 


Bom. 


Editio Rom. habet in textu περιχεχυχλωμένας. Utra 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


M 


40. 
ΜΗ. Ἐν βουνοῖς. 


&. Ἐκ βουνοῖς, 
48. "Eri τὴν πεδιάδα τῆς Μωάθ. 
49. 


50. "Eri τὴν πεδιάδα τῆς Μωάθ. 


SYMMACHUS. 
Q5. 
9. 
40. 
44. In eollibus. 
45. Ex collibus. 
£8. In campestri Moab. 
49. 


90. In campestri Meab. 


CAPUT XXXIII NUMERORUM. 


U. 


23. Σαφάρ. "A.Lloc, ᾿Αρσαφάρ. 
OL.Aocxol, ἐν ὄρει Σαφάρ. 


91. Eig Βαναία. "AAJAoc, Bavta- 
x&v. "AAJAoc, υἱοὶ Ἰακᾶν. 


40. Ἐν τῷ νότῳ. 

44. Ἐν Tat. "AAAoc, ἓν τοῖς 
ὑφηλοῖς. 

45. Ἐκ Tat. 

48. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάδ. 

49. Ἀναμέσον ᾿Ασιμώθ "AAAo0c , 
τῆς ἀοιχήτου. 

Βελσᾶ.."Λ..Ίος, Βελσαττείμ. 

50. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 

LXX INTERPRETES. 


95. Saphar. Alius, Arsaphar. 
Reliqui, in monte Saphar. 


: 61. In Banza. Alius, Baniacan. 
Alius, filii lacan. 


40. In austro. 

44. In Gai. Alius, in excelsis. 

45. Ex Gai. 

48. Ad occasum Moab 

49. Inter Asimoth. Alius, inha- 
bitabilis. 

Belsa. Alius, Belsattim. 

50. Ad occidentem Moab. 


vero sit germana LXX Iuterpretum. versio, Incet- 
tum. Sed certum videtur tres illas ad varios intere 
pretes pertinere. — Coislin. Z., περιτετειχισµένας, 
O', in textu. Coislin. , περιχεχυχλωµένας, ut. edit. 


GEOA30TJQN. 


45. 
48. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάδ. 


50. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


40. - 

A. 

45. 

48. Àd occasum Moab. . 
49. 


50. Ad occidentem Moab. . 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIII Numerorum. 


Ex Basiliensi.— Coislin., Σ., ἓν τοῖς ὑψηλοῖς. Verum 
Eusebias De tocis Hebraicis testificatur Symma- 
chum vertisse ἐν βουνοῖς., uti solet iste ad vocem 
^y. lllud, ἐν τοῖς àynioi;, sine interpretis no- 


mine habet Basil. 


48. Α., πρὸς ὁμαλά, etc. Vide que diximus 
CAPUT XXXIV NUMERORUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


supra, ad cap. xxij, v. 4. 

V. 49. "AAJAoc , τῆς ἀοιχήτον. Ex Dasil. LXX In- 
η legerunt Πο 125. qui vertunt ἀναμέσον 
᾽Λαιμώβ. 


lbid. "AA.toc, βελσαττείμ. Ex Basil. 


0’. 


9. Αὕτη ἔσται. "AAJoc, Ἡ γη 


τις ἔσται. 
LXX INTERPRETES. 
2. ILxc erit. Alius, terra qu:erit. 


V. 50. Vide qua diximus Num. xx, v. 1. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
3, 


* 


πι HEXAPLORUM 05 SUPEASUNT. πλ 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAL, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
3 ΏΝΞ ὃ 9. | 9. 
ΌΓΟΝ na» 14 11. A. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
δι Angulus meridiei. 4. Pars meridiana. 5, 
14. Ad domum patrum suorum. 14. Per familias suas. 14. 


- 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIV Numerorum. ! 


X. 9. "A4Aoc, ἡ 15, ἧτις ἔσται, Ex Basil. esse, κατὰ χλτροὺς πατριῶν αὐτῶν, quod jucertum 
. 9. Οἱ .Ίοιποὶ, τὸ πρὸς νότον. Basil. an ex alia editione LXX Interpretum, an Ες altero 
V. 44. Post Ῥουβήν Basil. monet adjiciendum — interprete desumptum sit. Alii, κατ οἴχους πατρίων 
CAPUT XXXV NUMERORUM. 


TO EBPAIKON 
1 Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


»" 


TO EBPAIKON. ΑΚΥΛΑΣ. 


3Ο ΠΩ Τὰ 4 4. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάδ 
nm ὅ δ. δ. 
2332 ΠΝΞ 
ΓΩ” 50 50. $50. 
VERSIO HEBRAICI TEXT VULGATA LATINA. : AQUILA. 


4. In campestribus Moab. 
6. Et metiemini. 
Angulum meridiei. 


1. In campestribus Moab. 4. Ad plana Moab. 
5. Vacat. b. 
Contra meridiem. 


50. Omnis pereutiens. 90, Homicida, 3U, 


Note et varie lectiones ad cap. XXXV Numerorum. 


V. 1. "A., πρὸς ὁμαλά, eic. Vide cap. xxi, v. 4. lbid. "AA4oc, τὸ πρὸς νότον. Ex eodem. Videtur 
V. b. "AdAoc , καταµετρήσεις. Ex Basiliensi. esse versio reliquorum interpretum , ut cap. pz 


CAPUT XXXVI NUMERORUM. 


TO EBPAIKON. — EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
ἵ ytxolg γράμμασι. 
YTON 7 qo MBPS Toree ; 
Όρου *:2 non 9 9. 9. 
[?2N 19 19. 49 
ΝΤΟ naa 13 15. 15. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάθ. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. .* VULGATA LATINA. AQUILA. 


7. Patrum suorum. 7. De cognatione sua. T. 
9. Tribus filiorum Israel. 9. Vacat. 9. 
12. Patris earum. 12. Patris earum. 12. 


45. In campestribus Moab. 45. In campestribus Moab. 13. Ad plana Moab. 
Nott et varic& lectiones ad cap. XXXVI Numerorum. 


V. 1. "AAJoc, τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. Ex Basiliensi. V. 19. ToS πατρὸς αὐτῶν. Alius addit. εἰς vuvol- 
V. 9. "AJAoc , al φυλαὶ τῶν υἱῶν "Icpat. Basil. κας &x τοῦ δήµου υἱῶν Μανασσῆ υἱοῦ Ἰωσήφ. i.e. 





IN DEUTERONOMIUM ΑΡΜΟΝΙΤΙΟ. 


Deuteronomii pancissimas lectiones dederat Drusius, quas hic multis partibus auctiores proferimus, ssi 





mazime codd. Basilieusi et Coisliniano, qui longe plura, quam alii, suppeditarunt : etsi in Pentateucho, vbi 
scilicet eadem plerumque repetuntur, ac sepe longa series nominum propriorum tribuum, et .familiarum con- 
texitur, multo pauciores interpretationes observent mss. nostri, quam in aliis Scripture libris. Praeter Eas- 
liensem, adhibuimus item codices et libros editos qui sequuniur. 


Codicem llegium 1835 
Cod. Req. 1872. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ 


SYMMACHUS. 


A4. 


NUMERORUM CAP. XXXVI. 
0’. 


$. Τὸ προς λίδα. Οἱ .οιποὶ, τὸ 
πρὸς νότον. 

14. Vacat. "A44oc, κατὰ xMj- 
ρους πατριῶν αὐτῶν. " A-.loc, xaz' 
οἴχους πατριῶν αὐτῶν. 

.,LXX INTERPRETES. 


$. Quod ad africum. Reliqui, 
quod ad austrum. 


14. Vacat. Al., secundum sortes 
lamiliarum suarum. Alius, secun- 
dum domos familiarum suarum. 


794 
ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


14. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIV Numerorum. 
αὐτῶν, que interpretatio cum Hebraico convenit. 


V. 99. 5o. Ο’, καταµερίσαι. Coislin. marg., χληρονομῆσαι. 
CAPUT XXXV NUMERORUM 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Μωάθ. 1. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 1. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάδ. 
δ. 5. Καὶ μετρήσεις. "AA4Aoc, κα- — 5. 
ταµετρήσεις. 
T5 πρὸς λίδα. "AAAoc, τὸ πρὸς 
νότον. 
90. 90. Πᾶς πατάξας. "AAAoc, πάντα 90. 
πατάξαντα. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODCTIO. 
4. In campestri Moab. 1. Ad occasum Moab. Ád oecasum Moab. 
5. 5. Et metieris. Alius, dimetieris. 5. 
Quod ad ofricum. Alius, quod 
ad austrum. 
$0. 90. Omnis qui percusserit. Alius, 00. 
omnem percutientem. 
Note et varie lectiones ad cap. XXXV Numerorum. 
eedenti v. 3. 


V. "7. Ιώ uo. 0, προάστεια αὐτῶν. Coislin. V. 30 
CAPUT ΧΧΧΥΙ NUMERORUM. 


marg., ὁμοροῦντα. 
^30. " AA4Aoc, πάντα πατάξαντα. Ex eodem 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
7. 1. Tf; πατριᾶς αὑτοῦ. "AAdoc, — 1. 
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. 
9. 9. Οἱ υἱοιὶ Ἱσραίλ. "AdJoc,ai — 9. 
φυλαὶ τῶν υἱῶν Ἰσραίλ. 
12. 19. Too πατρὸς αὐτῶν. 12. 
45. Ἐπὶ τὴν πεδιάδα τῆς Μωάδ. 45. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 15. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. 
1. 7. Familix suz. Alius, patris sui. 1. , 
9 9. Filii Israel. Alius, tribus fi- 9. 
liorum Israel. 
12. 12. Patris carum. 12. 


45. In campestri Moab. 


15. Ad occasum Moab. 


15. Ad occasuin Moab. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXVI Numerorum. 


in uxores ex populo filiorum Manasse filii Joseph. » — quod in Hebrxo non reperitur. 
ος additamentum affertur e Basiliensi codice. V.15.^A., πρὸς ὁμαλά, etc. Videad cap. xxu, v. 1. 


prcmEEEEMEEEEMPMMEPRENEREMEMMDEMUERdEU CJ" NU EDAM C ncquc QNEM UREOEDNEENS 


Cod. Reg. 1888. 

Cod. Coislin. de quo jam supra, admonitione in librum Numerorum. 
Eusebium ei Hieronymum De locis Hebraicis. 

Theodoretum, editum auno 1642. 

Procopium in Heptateuchum. 

Agellium in Canticum Deuteronomii. 

Editionis Romane et Drusii lectiones. 








198 . 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


CAPUT PRIMUM DEUTERONOMIIL. 


TO EBPAIKON. 


D v" mua 


σος πε ση 
ow ον $5 
31 


. VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. In planitie contra Suph. 


Et Di Zahab. 

9. Ad filios Israel. 
7. Montem. 
Vicinos ejus. 

In solitudine. 

8. Ingredimini. 


9. Ferre. 
40. Sicut stellz. 


12. Et onus vestrum 
Et contentionem vestram. 
14. Locutus es. 


4T. À vobis. 
91. Ascende. 


99. Veniemus. 


94. Torrentem. 

$97. Murmurastis. 

91. Portavit te. 

Quemadmodum portat vir pue- 


rum suum. 


69. Ad explorandum. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
1. 


Ts 


VULGATA LATINA, 
1. In solitudine campestri con- 


tra. mare rubrum. 


Ubi auri est plurimum. 
δ. Ad filios Israel. 

1. Ad montem. 

Qua ei proxima sunt, 


. Campestria. 


8. Ingredimini, 


9. Sustinere. 
10. Sicut stellz. 


12. Et pondus. 
Αο jurgia. 
14. Quam vis facere. 


17. Yobis. 
291. Ascende. 


22. Ad quas pergere. 


94. Vallem. 

97. Murmurastis. 

91. Portavit te. 

Ut solet homo gestare parvu- 


jum filium suum. 


99. Et nietatus est. 


ΑΚΥΛΑΣ, 


1. Ἐν τῇ ὁμαλῇ τῆς ἐρυθρᾶς δα. 


λάσσης. 


Ἱχανόν. 
9. Πρὸς πάντας νἱοὺυς Ἱσραίλ. 
7, |. 


Γείτονας αὐτοῦ. 
Ἐν ópa. 
8. 


9. Δἴρειν, 
10. 


12. Τὸ ἅρμα ὑμῶν. 

Καὶ τὴν δικασἰαν ὑμῶν. 
4. 

1]. 


21. 
23, 


94. Χειμάῤῥου. 
97. Προσηρίσατε. 


91. Ἡρεν. 
Ὡσεὶ ἄραι τροφὸς τὺν υἱόν. 


$9. Κατασχοπῆσαι. 


AQUILA. 
1. In planitie rubri maris. 


Sufficiens. ) 

9. Ad omnes filios Israel. 
1. 

Vicinos ejus. 

In planitie, 

€. 


9. Tollere. 
40. 


19. Molem vestram. 
Et litigationem vestram. 
14. 


4]. 
9). 
99. 
94. Torrentem. 
97. Disceptastis. 


δι. Sustulit. 
Sicut tollit nutritor filium. 


99. Àd explorandum. 





191 


DEUTERONOMII CAP. I. 


CAPUT PRIMUM DEUTERONOMIL. 


ΣΙΜΜΑΧΟΣ. 


1. Ἐν τῇ ὁμαλῇ τῆς ἐρυθρᾶς θα- 
λάσσης. 


5. Πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραήλ. 
1. 

Ἑν τῇ πεδιάδι. 

8. 


9. 
10 


19, Τὸ βάρος ὑμῶν. 


44. 
4”. 


341, 


32. 


Ἑδάστασεν. 


29. 


SYMMACHUS. 
4. In planitie rubri maris. 


$. Ad omnes filios Israel 


1. 


In campestri. 
8. 


9. 
10 


49. Pondus vestrum. 


4 


Gestavit. 


0. 


1. π δυς πλησίον τη 
toda. δμλάσσης, a "Ww 

Καὶ χαταχρύσεα. 

5. Πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραῇλ. 

7. Elg ὄρος. ᾽Αιίος, εἰς τὴν 
γῆν. 

Περιοίχους. * A Aoc , οἰχοῦντας. 

Ἀραθά. . 

8. Εἰσπορευθέντες. "AAAoc, εἰσ- 
ἀθόντες. "Aoc , πορευθέντε». 

9. Φέρειν. 

40. Ὡσεὶ τὰ ἄστρα. "A.Lloc, xa- 
θὼς τὰ ἄστρα. 

43. Την ὑπόστασιν ὑμῶν. 

Καὶ τὰς ἀντιλογίας ὑμῶν. 

44. Ἐλάλησας. ᾽Αάος, εἶπας. 

47, "Aq ὑμῶν. "Α λος, ὑπὲρ 


91. Λναδάντες. 'AAJoc, δια- 
θάντες. 

99, Εἰσπορευσόμεθα.᾿ Α.ὶ ος εἶσ- 
ελευσόµεθα. 

94. Φάραγγος. 

91. Διεγογγύσατε. 


31. Ἐτροφοφόρησε. 

Ὡς εἴτις τροφοφορήσαι ἄνθρω- 
πος τὸν υἱὸν τοῦ. 

939. Ἐκλέχεσθαι. 


LXX INTERPRETES. 


4. Ad occidentem prope ru- 
brum mare. 


Et auri fodinas. 

5. Ad omnes filios Israel. 

3. In montem. Alius, in terram. 
Accolas. Alius, habitantes 
Araba. 


8. Ingressi. Alius, intrantes. Α- 
lius, euntes. 

9. Ferre. 

10. Velut sidera. Alius, quem- 
admodum sidera. 

19. Pondus Xestrum. 

Et contradictiones vestras. 

14. Locutus es. Alius, dixi- 
gti. 

47. A. vobis. Alius, super vos. 


91. Ascendentes, Alius, trans- 
euntes. 


99, Ingrediemur. Alius, intrabi 
mus. 


:94. Vallem. 
. 97. Obmurmurastis. 
91. Gestavit. 


Sicuti si quis homo gestet filium 
suum. 


99. Ad eligendum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


δ. Πρὸς πάντας νἱἰοὺς Ἰσραήλ» 
1 


'Ev δνσμαῖς. 


22. 


94. . 


97. Παρεπικράνατε τὑστόμα ο. - 
plov. 


$1. 


ὃς. 


THrODOTIQ. 


$. Ad omnes filios Israe.. 
1. 


Ad occidentem. 
8 9 


17. 
“91. 


22 
24. 


97. Exacerbastis os Dominl. 
91. 


93. 


163 
TO EBPAIKON. 


n'y 356 
"uon 98 


yuT 
mm 25 nros ων Dio 59 


222 


imTuTOO "Y 025 u5 onw* 40 


nm 41 

vum 

n» 

VERSIO BEBRAICI TEXT. 


o6. Prater. 
98. Hareditare faciet eam. 


Jehosua. 


69. Et parvulus vester, quem 
dixistis in przedam erit, et filii ve- 


stri. 


40. Et vos respicite vobis, et 


proficiscimini in desertum. 
M. Et accinxistis. 
Et sategisiis. 
Ad ascendendum. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 800 


TO EBPATKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


56. $6. Παρεχτός. 
98. | 58. 
Ἰησουά. 
JJ. 99. XX Καὶ τὰ παιδία ὑμῶν, 3 
X εἴπετε £v διαρπαγῇ ἔσεσβα:. 
40. 40. Καὶ ὑμεῖς νεύσατς αὐτοῖς, 
xai ἕπάρατε τὴν ἔρημον. 
4. 41. Ἐζώσασθε. 
Ὁμονοίήσαντες. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
90. Prter. $6. Preeter. 
$8. Sorte terram dividet, 98 
Josue. Jesua. 


99. Porvuli vestri de quibus di- 


QU. SU 39. X Et parvuli vestri, quos. 
Einuis, quod captivi ducerentur, et 
ilii. 


X dixistis in przedam fore 


40. Et vos annuite vobis, et 
proticiscimini in desertum. 


41. Cumque instructi armis. ΔΙ. Et aceinxisUs. 
Vacat. Una consentientes. 
Cum pergerctis, . 


40. Yos autem revertimini et 
abite in solitudinem. 


Not et varie lectiones ad cap. I Deuteronomii. 


V. 1. "A. Σ., &v τῇ ὁμαλῇ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης. 
Sic omnes mss. Regii atque Drusius. X. forte me- 
liu, £v τῇ πεδιάδι τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης. Symmachus 
alibi '127y semper vertit, πεδιάς, 
suspicio oriatur hie Symmachum lapsu graphico 

Im . ide ad versum 7, infra. Le- 
cüoni Aquile et Symmachi ad hunc primuin Deu- 
teronomii versum hoc scholion adjicitur in omnibus 
Regiis mss. : Οὕτως καλεῖται τὰ μεταξὺ πεδία τῶν 
τῆς ᾿Αραθίας καὶ Ἰουδαίας ὀρέων. 
campi inter montes Arabiz et Διά positi. » — 
Coislin. habet 'A., ἐν ὁμάλει pro ὁμαλῇ. 


cum Aquila conjungi. 


aut ἀοίχητος. Unde 


lbid. 'A., γείτονας αὐτοῦ. Coislin. 


Ibid. "A44oc, οἰχοῦντας. Ex Basiliensi. 

lbid. Eusebius Je locis Hebraicis in editione Hie- 
rouymiana, p. 595, sic habet. 'Apa6X, ᾽Αχενομαλείου 
Ey τῇ πεδιάδι. Albó £v δυσμαῖς πάλιν iy ἀοιχήτῳ. 
Miram depravationem vides : sed facilis nec dubia 
restitutio, si syllabas apte conjungas, sc.divulsas 
suis vocibus reddas. Sic itaque legendum certum 
esse videtur : 'Apa6&. 'Ax., ἐν ὀμάλει. Σύ., iv τῇ 
πεδιάδι. Θεοδ., ἐν δυσμαῖς. Σ., πάλιν, ἐν ἀοιχή τρ. 
Ubi advertas in voce corrupta, ὁμαλείου, diphthon- 
gum ου, ex CY, id est, Σύµµαχος, factam esse, ob 


t Sic. vocantur 


V. 95. Ά.Σ.,θ., πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ. Sic 
Basiliensis. Legerunt ergo, *72795-5x. 

Ibid. "rw. O', μιᾶ. Coislin. ad marg., πρώτη, 

lbid. 'A., ixavóv. Hebraicum habet 27x "3. £A 
putant quidam esse nomen proprium loci. O' ver- 
Unt καὶ Καταχρύσεα, illud vero Aquilz ixavóv, so- 
lam vocem *3 respicit, Puto autem totum vertisse , 
χαὶ ἰχανὸν χρυσίον. 

. 6. 022723. 0’, ἱκανούσθω ὑμῖν. Coislin. in 

marg., πολὺ ὑμῖν. 

V. 7. "Αλλος, εἰς τὴν γῆν. Ex Basiliensi. 


similitudinem litterarum € et O, in mss. Grecis 
unciali charactere conscriptis , quales erant omnes 
ante nonum seculum , ut diximus in Paleographia 
Greca. Lectionem nostram confirmat versio Hiero- 
nymi, qua sic habet : « Araba : hanc ut supra, 
Aquila transtulit planam ; Symmachus, interfum 
campestrem, interdum inhabitabilem , Theodotion , 
occidentalem. » Sic solent autem vocem may ver- 
tere iidem interpretes, Aquila nimirum , ὁμαλή, ui 
supra v. 4, item infra cap. 1u, v. 47; Josue xi, 2. 
Job xxxix, 6, et alibi, Symmachus ; πεδιάς, vel xz? 


CAPUT II DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
ian 8 8. 8. Τῆς ὁμαλῆς. 
2 
Την] 13 15. 15. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


8. Planitiei. 
Deserti. 
45. Et transite, 


AÀd desertum. 


8. Campestrem. 


8. Plauitiei, 


45. Ut transirgmus, : 16. 





801 DEUTERONOMIH CAP. if. 50g 
ZYMMAXOZI. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
90. 36. Πλίν. 9f. 
38. $8. Καταχληρονοµήσει αὐτὴν. —— 585. 
"A Aoc , χαταχληροδοτήσει αὐτὴν. 
Ἰησοῦς. 
23. 90. Καὶ z3» παιδίον. "AJAJoc, 29. 
xai τὰ maa ὑμῶν ἃ εἴπατε εἰς 
διαρπαγὲν ἔσεσθαι, xal πᾶν παι- 
δίον. 
40. Αναστρέφαντες ἑπάρατε εἰ 40. Καὶ ὑμεῖς ἐπιστραφέντς 40. 
tbv ἔρημον. ἑστρατοπεδεύσατε εἰς τὴν ἔρημον. 
M. 41. ᾿Ανάλαδόντες. 4t. 
Συναθροῖσθεντες. 
Ἀναθδαίνετε. "AAA4oc , ἀνέθητε. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ, 
36. 56. Prxter. ' 90. 
38. 38. In hereditatem  sortietur 38. 
eam. Alius, in. haereditatem dabit 
eam. 
Jesus. 
39. $9. Et omnis parvulus. Alius, et — 39. 


parvuli vestri, quos dixistis in di- 
replionem fore, et omnis parvulus. 


40. Converss proficiscimini in — 40. Et vos conversi castra mo- 40. 
desertum. vistis in desertum. 
M. M. Sumentes. 41. 
Congregati. 


Ascenditis. Alius, ascendistis. 
Note et varie lectiones ad cap.'I Deuteronomii. 


δίνη. vel ἀοίχητος, πεδιάς, Num. xxii, 4, et xxvi, 5, 
ἀθίχητος, infra Deut. iu, 17, et Josue iv, 15; Theo 
dutio, bucpat. 

V. 8. "A.Lloc, εἰσελθόντες. "A.AAoc, πορευθέντες. 
Dasiliensis. 

V. 10. Καθώς. Basiliensis. 

V. 14. 'A., τὸ ἅρμα. ὑμῶν X., τὸ βάρος ὑμῶν. Basi- 
ἅρμα, non currum, sed pondus significaL, ut re- 
spondeat voci M7) quam sic solet Áquila vertere, 
ut videre est frequenter in Isaia, et alibi. 

lbid. Coislin. 'A., τὸ ἅρμα. Σ., τὸ βάρος. 0’, 
τὴν ὑπόστασιν, recte. Basiliensis vero οιοίθτα ut 
Coislin. Sed ad vocem τὸν χόπον ὑμῶν, qua est. in 
LXX, Aquilz et Symmachi lectiones refert ; minus 
bene, ni fallor. 

V. 14. "AA4Joc, εἶπας. Basiliensis. 

V. 17. "AA Aoc, ὑπὲρ ὑμᾶς. Ex Basiliensi. Rectius 
quun LXX ἀφ᾿ ὑμῶν. Nam D30 est comparatio 
hic. et alibi frequenter. 

V. 21. "AJ1oc, διαδάντες. Sic Basiliensis. 

V. 22. "Αλλος, εἰσελευσόμεθα. Basilienais. 

V. 21. "A.,, προσηρίσατε. 8., παρεπικράνατε τὸ 


στόμα Κυρίου. Ex Basiliensi, 

v. 91. 'A., ὡσεὶ ἄραι τροφὸς τὸν vióv. Σ., ἐδά- 
στασεν. Sic tres mss. Regii. Drusius et edit. Rom. 
ad Symmachum, βαστάσαι duo; alii, ἑδάστασεν. 

V. $2. το]. 0’, Καὶ ἐν τῷ λόγω, Coislin. marg., 


Pia 
. 98. v2. 0’, Νανή. Coislin. marg., Νουή, 

Ibid. "Α.1.1ος, κχαταχκλτροδοτήσει. Basiliensis. 

V. 39. O', xaX πᾶν παιδίον. llic. pretermittitue 
aLXX  Interpretibus hzec clausula textus. Mebraiei , 
mm Y Όπ ον "UW Ὁ:ΣΩ1, que in Basiliensi ex 
altero interprete supplentur.— Coislin. X Α., xal 
τὰ παιδία ὑμῶν, etc., qux incerto tribuit Basil. 

V. 40. Hujus versiculi secundum Aquilam et 
Symmachum interpretationem ex Basiliensi mu- 
tuamur, Vocem 5)J2, νεύω, vertere solet Aquila, ut 
I Reg. xui, 18; Psal. xtv, 6; loai. xii, 14. 

Ibid., Ἐστρατοπεδεύσατε. Alius legit, ἀνέδητε. 
V. 41. Aquibe utraque lectio prodit ex Coislin. 
lbid."A..toc, ἀνέθητε. Ex Basiliensi. 

V. 45. mrt. 0’, προσέσχεν. Coisl. marg., ἔνω- 
τίσατο. 


CAPUT l1 DEUTERONOMII. 


ZYMMAXOX. 8EOAOTIQN. 
8. 8. Th» "Apa6a. 8. 
Ἔρημον. "A4Aoc , ὅρους. 
ls. 45. Καὶ ἁπάρατε ὑμεῖς, "AJ44oc, 15 
ἀνάθητε. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
8. 8. Araba. 8. 
Desertum. Alius, montis, 
15, 15. Et promovete vos. Alius, — 15. 


ascendite, 








605 
TO EBPAIKON. 


on 14 
2"po 16 
ὝὋ Ὡν 18 


Um napi 19 


prn» my 356 
522 

onu 25 

ον 91 


"a 920 


Ὁ γα] 64 
TU 
VERSIO HEBRAIC] TEXT. 
44. Consumeretur. 
46. Ab interiori. 
is. Har. 


49. Et accedes e regione. 


35. Haza,,Caphthorim, 
De Caphthor. 

95. Incipiam. 

97. Transibo. 

90. In eo. 


54. Et anathematizavimus. 
Superstitem. 


τριχιούς. 


. 6. ΤΟΠ. [ἀ., Ο’, ἀγοράσατε; in marg., Ἂ., 


αργυρίου. 


V. 7. 335. 1d., O', μεγάλην ; marg., πολλήν. 


TO EBPAIKON. 


*í o 

"0 

"on 4 

24"N 

rv» 

nai 5 

"51 

ew 6 

uma 7 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Et percussimus eum 

Superstitent. 


4. Funem. 
Argob. 

Regni. 

b. Munit». 

Non muratis. 

6. Et desolavimus. 
J Predati sumus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
14. Consumeretur. 
46. Vacat. 
48. Urbem nomine Ar. 


109. Et accedens in vicina. 


95. Gazam, Cappadoces. 
Cappadocia. 

25. Incipiam. 

97. Transibimus. 

$0. Vacat. 


94. Interfectis habitatoribus. 
Quidquam. 


CAPUT 11 DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


6, 
1. 

VULGATA LATINA. 
9. Percussimusque eos, 
[nternecionem. 


4. Regione 

Argob. 

Regni. 

5. Munitz. 

Qua non habebant muros, 
6. Delevimus. 

T. Disperdentes. 


8i 
ΑΚΥΛΑΣ. 


14. Ἐτελειώθη. 
16. ᾿Απὸ ἐγχάτου. 
48. 


19. 


25. "Ata Χαφθωρείμ. 
Χαφθώρ. 

95. "Apta. 

27. 


50. 


94. Καὶ ἀνεθεματίκαμεν. 
Λεῖμμα. 
AQUILA. 
14. Consumeretur. 
16. Ab interiori, 
18. 


19. 


93. Aza Cbapthorim. 
Chaphthor, 

25. incipe. 

97 

90. 


91. Et apathematizavimus. 
Residuum. 


Note et varia lectiones ad cap. II Deuteronomii. 

V. &. toy. Colslin. 2d marg., Ο’, τριχιῶτος. 'À., V. 8, Vide cap. precedenti v. 4 et 7. 

Ibid. "A.Ltoc, 5 

V. 15. "Aoc, ἀνάδητε. Ex eodem. — 5. €ois- 

lin., 0Ο’, φάραγγα” marg., χείµαῤῥον. Videter esse 
Aquile ut supra. 


e. Ex Basiliensi. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


$. ᾽Ανεθεματίσαμεν αὐτόν 


Λεῖμμα. 
4. Σχοινίσµατα. —-— 


5. Διηρμέναι:. 
Ατειχίστων. 


6. ᾽Ανεθεματίσαμον. 

3. Αιηρπάσαμεν. 
AQUILA. 

9. Exterminavimus eum. 

Residuum. 


4. Funiculos. 


b. Elevatze, vel, elatz. 
Non muratis. 

6. Anathematizavimus. 
7. Pradati sumus. 








805 DEUTERONOMI CAP. til, e 806 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. . 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

1. E 44. Διέπεσε. 44. 
16. 16. Ἐκ µέσου. 10. 
48. eem 48. Τὴν "Apofp."AA.toc, vh» γῆν — 18. 

Σηείρ. 
10. 19. Καὶ προσάξετε ἐγγύς. "A4- 19. 

Aoc, xaX ἑγγίσεις ἐναντίον. 
25. 95. Τάζης, xat οἱ Καππάδοχες. 25. 

'Ex Καππαδοχίας. 

95. 95. Ἐνάρχου. 25. 
2]. 21. Παρελεύσομαι. ᾿Α..ΐος, πο- 21, 
ρεύσομαι. 

20. Z 30. Av αὐτοῦ. "AAAoc, διὰ τῶν 90. 

ὁρίων αὐτοῦ. 
d. 34. Καὶ ἑξωλοθρεύσαμεν. 94. 
Ζωγρίαν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. 
1. 11. Decidit. 44. 
10. 46. De medio. 16. 
18. E 18. Ipsam Aroer. Alius, terram 18. 
Seir. 
19. 19. Et accedetis prope. Alius, 19. 
et accedes e regione. | 
25 Ute 25. Gazam, et Cappadoces. 25. 
T E Cappadocia. 
25. 95. Incipe. 25. 
21. 37. Prateribo. Alius, ibo. 21. 
90. 50. Per ipsum. Aliws, per ter- — 50. 
"s minos ejus. . 
54. 24. Et disperdidimus. 94. 
Vivum. 


Noto et varie lectiones ad cap. II Deuteronomii. 
V. 48. Α1λος, thy Υην Enetp. Ex Basil. Legerit V. 60. x3. Coislin. marg. , διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ. 


foriasse t'y , qui ita. vertit. Sic etiam παραφραστικῶς quidam in Basiliensi, ta- 
V. 93. Coislin. 'A., "Ata Χαρθωρείμ. cito nomine. 
V. 91. "Aoc, πορεύσομαι. Ex Dasiliensi. V. 25. ου Coisl., 0’, xai τὰ σχῦλα, marg., λάφυρα. 


CAPUT IIl DEUTERONOMII. 


ZYMMAXOZ, 0’. 6EOAOTIQN, 
3. ; 5. Καὶ ἑπατάξαμεν αὐτόν. 9. 
Σπέρμα. 
4. 4. Περίχωρα. * 
Περ'µετρον. ' Ἀργόθ. 
Ἡασιλέως. "Αλλος, βασιλείας. 
5. 5. Ὀχυραί. 5 
Φερεζαίων. 
6. 6. Ἐξωλοθρεύσαμεν. 6. 
1. 3. Ἐπρονομεύσαμεν. 1. 
SYMBACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIO. 
9. 5. Et percussimus eum. | 9. 
(Non reliquerimus ipsius) semen. 
"n . ü 4. Adjacentia. | &. 
Mensura. : Argob. 
Regis. Alius, regni. 
5. 5. Munitz. δ. 
Pherezzorum. 
& 6. Exterminavimus. 


De 


[^ 7. Predati sumus. 


$07 * HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 908 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAE. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι 
"mo 8 8. 8. 
wop nu 9 9. 9. Σιδόνιοι ὀνομάζουσιν, 


ποσο 10 10. 
Np! 13 46. 
aa"WM 14 M. 
Toyo 


nmn 


Irun 


. TYTÜN 
- ovn 18 48. 


3n" 26 26 


a" 

Toa 21 87. 
mcm 

vium 98 «38 
315 "ay 


10. Τής εὐθείας. 
15. Κληθήσεται. 
14. 


Ἐπαύλεις. 
17. Καὶ ὁμαλὴ xa Ἰορδάνης, 


Κατάχνσις. 
15. Ἐξηρημένοι, 


26. Ὑπερέθετο. 
Πολύ. 
21. Φάσγα. 


28. Καὶ χραταίωσον αὐτόν. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. À torrente. 
9. Sidonii vocant. 


VULGATA LATINA. 
8. Α torrente. 
9. Sidonii vocant. 


AQUILA. 
8. 
9. Sidonii nominant. 


10. Planitiei. 


45. Vocabitur. 45. Vocatur, 
44. Argob. 14. Argob. 
Et Maachathi. Machati. 
Villae. Havoib. 
47. Et. planitiem et Jordanem. 

Jordanem. 
Α Chinnereth. Cenereth. 
Effusionibus. Radices. 


18. Expediti. 48. Expediti. 


96. Et transiit extra se. 


Multum. Sufficit. 
21. Collis. 27. Phasg». 
Et austrum. Austrum. 


98. Et corrobora eum. 


Transihit ad facies. Pracedet. 


, 10. (Quas site sunt) in plani- 
ie. 


17. Et plauitiem solituainis et 


96. Iratus est. 


98. Et corrobora eum. 


10. Recta. 


45. Vocabitur. 
44. 


Villz. 
47, Et planities et Jordanis. 


Effusio. 

18. Expediti. 
96. Distulit. 
Multum. 

21. Phasga. 


98. Et corrobora eum. 


Note et varie lectiones ad cap. III Deuteronomii. 


V. 5. Ἂ., ἀνεθεματίσαμεν. Sic edit. Rom. et Dru- 
sius. Verum hanc lectionem .suspectam habeo, opi- 
norqye translatam huc ex versu 6, ubi in Hebraico 
legitur CQn*, quam vocem ἀναθεματίζειν vertere 
solet Aquila. Causa dubitandi hinc saboritur, quod 
omnes Regii codices tres numero, qui ad versum 6 
habent : "Áx., ἀνεθεματίσαμεν, ad hunc versum $, 
nihil habeant. Nam illi codices, ut in precedenti- 
bus videre est, cuin illis fere semper conveniunt , 
quibus usi sunt editores Romani. 

V. 4. Σ., περίµετρον. Ex Eusebio, De locis He- 


braicis : Καλεῖται δὲ νῦν 'Epyá, inquit ille, ἔρμη- 
νεύει δὲ αὐτὴν ὁ Xoppayos xepluecpor. Hieronvm., 
« qui Άγφα appellatur, quod interpretatur. Syiata- 
chus, mensuram. » 

Ibid. "AAAoc, βασιλείας. Ex codice Basiliensi, ta- 
cito interprete, quem sequitur Vulgata. 

V. 5. In Coislin. legitur, 'A., διηρμξ (sic). — — 
R V.(6. 'A., ἀνεθεματίσαμεν. Sic mss. nostri et edit. 

om. 

V. 8. "AAAoc, ἀπὸ τοῦ ὅρους. Ex Basiliensi. 

V. 9. Σ., Θ., Xov ὀνομάζουσιν. Omnes intere 





vir) 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
ü 
9. Σιδόνιοι ὀνομάξουσιν. 
10. 
48. 


14. Περίμετρον, 


UT. Καὶ πεδίνη , χαὶ ἀοίχητος, 
χαὶ Ἱορδάνης. 


SYMMACHUS. 
8. 
9, Sidonii nominant. 
10. 


15. 
34. Mensura. 


, 17. Et campest£is etinhabitabi- 
lis, e& Jordaris. 


DUUTERONOWMII CAP. Li. 
0’. 


8. ᾽Απὺ xou χειµάῤῥου. "AJA4oc, 
ἁ πὺ τοῦ ὄρους. / 

9. Οἱ Φοίνιχες ἐἑπονομάξουσι. 
"Α.14ος, Σιδόνιοι ἑχάλουν. "AAA., 
ἐπωνομάσαντο. 


10. Μισώρ. 

15. Λογισθήσεται. 

14. Αργόθ. 

Καὶ Maya6l. Οἱ «λοιποὶ, xat τοῦ 
Μαχαεἰ. 

θαυώθ. 

47. Καὶ ἡ "λοαδα xa ὁ "lopbá- 
γης. 
Μαχενερέδ. "Α.ῑλως, Μαχαναρέθ» 
"AAAoc, Μαχαναράδ. 

Ασηδώθ. 

18. Ἐνοπλισάμενοι, 


26. 'ἹΥπερεῖδεν, 

Ἱχανούσθω. 

97. Λελαξευμένου. 

Λίθα. "AAJoc , νότον. 

28. Καὶ χατίσχυσον αὐτόν. 

Διαθήσεται pb προσώπου. ᾿Α.ἲ- 
Joc, προπορεύσεται, | 

LXX INTERPRETES. 
8. A torrente. Alius, a monte. 


9. Phenices cognominant. Alius, 
Sidonii vocabant. Aliws, denomi- 
nabant. 


109. Misor. 


15. Reputabitur. 

44. Árgob. 

Et Machathi. Re/iqui, et Machai. 
Thavoth. 

47. Et Araba et Jordanis. 


Machenered. Aliter , Machauae 
reth. Alius, Machanarad. 


Asedoth. 

48. Armati. 

96. Despexit. 

Sufficiat. 

27. Excisi. 

Africum. Alius, notum. 
98. Et conforta eum. 


Transibit ante faciem. Alius, 
przibit. 


810 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 
9. Σιδόνιοι ὀνομάζουσιν. 
10. 
16. 
14. 


17. Καὶ ἓν δυσμαῖς xai 6 Ἰορδά- 


γης. 


18. 
20. Ὑπερέθετο. 
37. 


TUEODOTIO. 
8. 
9. Sidonii nominant. 


10 


13. 
14. 


17. Et ia occidente et Jordanis, 


48. 
96. Distulit. 


91. 


28. 


Note et vari, lectiones ad cap. 11 Deuteronomii. 


pretationes mutuamur ex codice Basiliensi. LXX 
Interpretes, Φοίνικες. 

V. 10. Coislin. 'A., τῆς εὐθείας. 

V. 44. Vide supra ad v. 4. 

Ibid. Οἱ .4ocxol, χαὶ τοῦ Μαχαεί. Ex Basiliensi. 
Mendose, ut videtur, pro Μαχαθί, ob similitudinem 
literarum 9 et E, in manuscriptis codicibus un- 
ciali charactere, quales erant omnes ante octavum 
εἰ nonum szeculum.—Coisl. Οἱ 4orxol, τοῦ Μαχαθί. 

Ibid , θαυώθ. ΑΙ., Αὐώθ. 

V. 17. 'A., καὶ ὁμαλὴ χαὶ Ἰορδάνης, eic. Has 


Ὀλτκοι.. GR. XV. 


omnes lectiones affert Martianzos , tom. ]I Oper. 
Hieronymi, p. 842. 

lbid. O', Μαχενερέδ. "AAA4oc, Μαχαναράδ. Ex Ba- 
siliensi. Tertia lectio Μαχαναρέθ habetur in ed. loin. 

V. 18. Ενοπλισάμενοι. Coislin., ἑνωπλισμένοι. 

V. 96. 'A., ὑπερέθετο. Ex Basiliensi. 

V. 97. ^A., Φάσγα. Ex Baesiliensi. Vocem le- 
braicam ο vertit supra Aquila, λαξευτὴ, Num. 
xxi, 20. Vide ad notam. 

lbid., "AAAoc, νότον. Ex Basiliensj. 

V. 98. "AJ440c, προπορεύσεται. Basiliensis. 


26 


δη 


πο ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
Yon xm 
Ἕ ρα ὅ 
pp2zv: 4 
yw apa 5 
p»n 6 
p'pn 8 
Όσοι 395-9 4 


"ru 20 
ο) mn "ros mv pon oW 


στρ mn mem 


οπου 923 
nb» 94 
vom 27 
pow 38 


"po os 
n" 
DTI 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4, Et non diminuetis. 
3$. Ex interiori tuo. 


4. Adhsrentes. 

B. In interiori terre. 
0. Sapiens. 

8. Statuta. 


41. Usque ad cor colorum. 
Nubes. 
42. Et imaginem. 


16. Imaginem. 
47. Formam. 
49. Militiam. 
90. Hzreditatis. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


CAPUT IV DEUTERONOMII. 


Γ0 EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Υράµµασι. 


VULGATA LATINA. 


9, Nec auferetis. 
9. De medio vestri. 


4. Qui adhzretis. 
5. In terra. 

6. Sapiens. 

8. Czremonias. 


11. Usque ad ccelum. 
Nubes. | 
19. Et formam. 


16. Similitudinem. 
4I. Similitudinem. 
19. Astra. 

90. Hareditarium. 


$t 
ΑΚΥΛΑΣ, 


. "Arb τῶν ἑγχάτων σο. 


Κολλώμενοι. 
.. Ev ἐγχάτῳ τῆς γής. 
. Συνετός. 


μμ go C οἱ» OU 10 


Ὁμίχλη. 
19. 


46. Εἰδώλου. 

41. "Y πόδειγµα. 

19. Στρατιάν. 

90. Ἰζληροδοσίας.͵ 

Ἕλτινα διεχκόσµησε Küpe ὁ 
Θεός σου πᾶσι τοῖς λαοῖς κάτω To . 
τὸς τοῦ οὐρανοῦ. | 

95. Φυλάξασθε. 

94. Κατεσθίων. 

9]. Σχορπίσει. 

28. 


54. "Arb ἐγχάτου. 
Ἐκτεταμένῳ. 
Φοθήμασι. 


AQUILA. 


9 
5. À visceribus tuis. 


4. Conglutinati. 

5. In interiori terra. 
6. Prudens. 

8. 


41 
Nebula. 
19. 


16. Idoli. 

17. Reprzsentationem. 
19. Militiam. 

οὐ. Bzreditatis. 





Qua distribuit Dominous Dest 


as partitus est Dominus Deus ux creavit Dominus Deus tuus : ) | 
Quas p 9 tuus omnibus'populis sub oma 


tuus eas omnibus populis sub in ministerium cunctis gentibus, 


ozinibus colis. qua sub οσο sunt. colo. e 
95. Observamini. 95. Cave. 25. Custodite. 
341. Comedenps. 94. Consumens. 94. Devorans, 


91. Disperget. 97. Disperget. 21. Disperget. 


98. Comedent. 98. Comedunt. 98. 

54. Ex interiori. 94. De medio. 34. Ex interiori 
Extento Extentum. ' Extento. 

Et in terroribus. Horribiles visiones, Terroribus. 





8 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


16. 
47. 
19. 
30. 


Ἅτινα διεχόσµησε Κύριος ὁ 
θεός σου εἲς τοὺς λαοὺς ὑπὸ ὅλον 
οὐρανόν. 


SYMMACHUS. 
3, 


9. De medio tui. 


Que distribuit Dominus Deus 
'2us in populos sub universo ccelo. 


DEUTERONOMH CAP. IV. 


CAPUT IV DEUTERONOMII. 


σ. 


2. 0ὐχ ἀφελεῖτε. "AJAJAoc , οὐκ 
ἀπολείψετε. 


9. "Ex µέσου ὑμῶν. "AAAoc , ἐξ 
ὑμῶν. 


4. Προσχείµενοι. 

5. Ἐν τῇ γῇ. 

6. Σοφός. 

8. Δικαιώματα. "AAAoc, ἔντολαί. 

44. "Eo; X χαρδίας : τοῦ οὖρα- 
νοῦ. 

Γνόφος. Οἱ Aocxol , νεφέλη. 

12. Καὶ ὁμοίωμα. ”"Α.1.1ος, µορ- 
tv. 

. Ὁμοίωμα. 
. Ὁμοίωμα, 
. Κόσμον. 

. Ἔγχληρον. 

"A ἀπένειμε Κύριος ὁ θεός σου 
αὐτὰ πᾶσι τοῖς ἔθνεσι τοῖς ὑποχάτω 
τοῦ οὐρανοῦ. 

25. Προσέχετε. 

24. Καταναλίσχον. 

21. Διασπερεῖ. 

28. Φάγωσιν. | Α.11ος, λαλήσω- 
σιν. 

94. Ἐχ μέσου. 

Ὑφηλῷ, 

Καὶ ἓν ὁράμασι. 


LXX INTERPRETES. 


2, Nec auferetis. Alius, non re- 
inquetis. 


$. De medio vestri. Aliter, de 
vobis. 


4. Appositi. 
5. [n terra. 
6. Sapiens. 

P. Justiflcationes. Alius, praece- 
pta. 
41. Usque ad * cor ? coeli. 
Caligo. Reliqui, nubes. 


12. Similitudinem. Aliws, fore 
mam. 


16. Similitudinem. 
AT. Similitudinem. 
19. Ornatum. 

20. Hzreditarium. 


Quas dispensavit Dominus Deus 
tuus ea omnibus 
sunt sub colo. 


95. Attendite. 

24. Consumens. 

3]. Disperget. 

28. Comedent. Alius, loquentur. 
94. De medio. 

Excelso. 

Et in visionibus. 


8143 


ΘΕΟΔΟΤΩΝ. 
9. 
δ. 'Ex µεσο ὑμῶν. 


4. 
δ. 
6. 
8. 
4. 


20. 

τινα ὅ,εχόσμησε Κύριος 6 
Θεός σου πᾶσι τοῖς ς χάτωπαν- 
τὸς τοῦ οὐρανοῦ. 

25. 
24. 
2]. 
98. 


94. 


THEODOTIO. 
2. 


9. De medio vestri. 


Que distribuit Dominus Deus 


gentibus, ασ tnus omnibus populis sub omni 
coelo. 


25. 








5 HEXAPLORUM QUJE 5ΟΡΕΒΡΘΟΝΤ, e&t 
TO EBPATKON. TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 
Ten 26 50. 36. 
DmTOM DD οι Ὁ) 49 49. 49. 
μή 21) 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
50, Audire fecit te. 50. Te fecit audire. 50. ! 
49. Et usque ad mare solitudi- 49. Usque ad mare solitudinis, 49. 


nis sub declivitatibus collis. ' 


et usque ad radices montis Phasga. 
Note et varie lectiones ad cap. IV Deuteronomii. 


V. 9. "AA4Jo0c, οὐχ ἀπολείψετε. Ex Basiliensi. 

V. 5. Πω lectiones ex Basiliensi prodeunt. 'À., 
ἀπὸ τῶν ἑγχάτων σου. Sic etiam Aquila , Exod. ri, 
18, et Num. xiv, 14. Σ., ix µέσου σου. 0', 8 
ίσου ὑμῶν. In Romana τῶν O' editione, ἐξ ὑμῶν 
egitur. — 927b 3. Coislin., O' 


in marg., οἱ Aouxol, Er τῷ. 


V. 8. "AA4oc , ἐντολαί. Ex Basiliensi. 
V. 9. Coislin., O', συµθιθάσεις, in marg , γνωρί- 


TO EBPATKON. 


Όρ9 8 
wb 44 


mp 
"—o.19 
T3yn 1$ 
Tm 14 
Ὅσσα WW 


125 16 
'wwn 95 
ppm 

va 96 

πο 5ἱ 
on»nwm 35 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. Sculptile. 
41. In vanum. 

Purgabit. 

19. Observa. 

45. Servies. 

14. Et asinus tuus. 
Qui in portis tuis. 


16. Honora. 

93. Capita. 

Et seniores vestri. 
Qj. Caro. 

51. Hic. 

95. Et prolongetis. 


Note et varie lectiones ad cap. V Deuteronomii. 
V. 1. 119 O', πρὸ προσώπου µου. Coislin. m., | 


«Ar. ἐμοῦ. 


V. 8. "AJ.lot, γλυπτόν. Bic Basiliensis qui hanc 
vocem in textu habet. Ad marginem vero, εἴδωλον. 


, τῷ Βεελφεγώρ. 


σεις. 


^^ Ex 
interprete. 


 &uigelprs. 


CAPUT V DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµαοσι. 


91. 
99- 


YULGATA LATINA. 
8. Sculptile. 
44. Frustra. 
Erit impunitus. 
19. Observa. . 
15. Operaberis. 
44. Et asinus tuus. 
Qui est intra portas tuas.' 


16. Honora. 

95. Principes. 

Et majores natu. 

90. Caro. 

91. Hic. 

59. Et protelentur dies. 


δωλον. . 


N 


V, 19. Sic in 


Supra Exedi xx , 4. A. , S., Th.. 


V. 41. 'A., ὁμίχλη. Οἱ λοιποὶ, νεφέλη. mem 
φέλη, vertit Aquila, Exod. xiv, 90. 
V. 19. "AAAcc , µορφήν. Sic Basiliensis , tacio 


V. 16. rro. Coislin., 0', ἀνομήσητε. in marg. 


Basiliensi, omnium accuratissisi, 


AKYAAZ. 


45. Δουλεύσεις. 
14. 'O ὄνος cov. 


16. Δόξασαι. 
95. Κεφαλα[. 
Οἱ πρεσθύτεροι ὑμῶν. 


360. Κρέας. 
91. Ἐνταυθα. 
99. 
AQUILA. 
8. 
44. 
Innocentem faciet. 
19. 


13. Servies. 
14. Asinus tuus. 


46. Honora. 
95. Capita. 
Seniores vestri. 
96. Caro. 

51. Hic. 


99. 


γλυπτόν. ϐ, d 


V. 11. "Λος, εἰς εἰχῃ. Ex Basiliensi. Est autet 
Aquile qui sic habet , εἰς εἰχῆ, ad eamdem voce 





BT DEUTERONOMII CAP. Y. 813 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


96. 96. ᾿Αχουστὴ ἐγένετο, "Α.11ος, 56. 
ἀχουστήν σοι ἑποίησαν. 
49. X Ka ἕως θαλάσσης τῶν — 49. 

δυσμῶν fou $ ὑπὸ ᾿Ασηδωθ τὴν 


λαξευτήν. 
SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 


56. 96. Audita facta est. Alius, au- 50. 
ditam tibi fecerunt. 


THEODOTIO. 


49. 49. w Et usque ad mare occa- 49. 
sus solis ; sub Asedoth excisam. 


Note et varie lectiones ad cap. IV Deuteronomii. 


distinguuntur lectiones trium interpretum. In edi- 
tione Romana et Drusio : A., S., Th., ἅτινα διε- 
χόσµησεν Κύριος ὁ θεός σου εἷς πάντας τοὺς λαοὺς 
ὑφ᾽ ὅλον τὸν οὐρανόν. Nimirum quia inter versionem 
Aquile et Theodotionis et interpretationem Sym- 


machi parum intercedebat discriminis, omnes si-. 


mul miscuerunt, itidemque Regii codices. Unus ex 
iis habet, & διεµέρισεν, sipe interpretis. nomine, 
ldem alio loco, Αχυλ., πᾶσι τοῖς λαοῖς ὑποχάτω παν- 


τὸς τοῦ οὐρανοῦ.---ΠΤΜΠ. 'À., ἑξωσθῇς. Coislin. ubl 
LXX, πλανηθείς, 


Ibid..ry*m. Coislin. '4., 0. , ὑποχάτω, caetera ut 


in edito supra. 


V. 98. "A4Aoc , λαλήσωσιν. Nescio quid legerit 


qui ita vertit : an Y? 


V. 36. "A4Joc, ἀχουστήν σοι ἐποίησαν. Ex Basil, 
V. 45. ^21. Coisl., 0^, ἐλάλησε ; marg., ἑνετείλατο. 
V. 49. Sic Ern. Grabe. 


CAPUT V DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
8. 8. Ἐἴδωλον. "AJ4ot, γλυπτόν. 8. 
M. 11. "Em pazalp. "AAAoc, εἰς 4. 
elxi. 
Καθαρίσῃ. 
12. 19. Φύλαξαι. "Αλλος, µνήσθητι. 44. ' 
15. 15. Ἐργᾷ. 15. 
l4 44. Τὸ ὑποξύλιόν σου. 14. 
'O παροικῶν ἓν cof. "AAAcc, 6 
ἐντὸς τῶν πυλῶν σου. 
16. 16. Τίμα. 46. 
25. 25. Ἡγούμενοι. 25. 
Ἡ vegovoía ὑμῶν. 
90. 26. Σάρς. 20. 
3l. 91. Αὐτοῦ. 91. 
35. 33. Μακρρη: ερεύσητε. "Α.ΐοο,  — 99. 
μακροήµεροι ἔσεσθε. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
. 8. Idolum. Alii, sculptile. 8. 
M. 41. In vano. Alius, temere. 1. 
Mundabit. 
13. 19. Custodi. Alius, memento. 19. 
15. 15. Operaberis. 15. 
44. 14. Subjugale tuum. 14. 
Qui incolit in te. Alius, qui est 
intra portas tuas. 
16. 16. Honora. 16. 
35. 25. Duces. . 325. — 
Senectus vestra. 
26. 960. Caro. 26. 
91. $1. Hic. 51. 
53. $5. Longevi sitis. Alius, lon- — 33. ^ 


gevi eritis. 


Note et varie lectiones ad cap. V Deuteronomii. 


Hebraicam, x05, Exod. c. xz, v. 7, et sic Coislin. : 


"A. εἰς εἰχῆ. - . 
V. 12. "Alloc, µνήσθητι. Ex Basiliensi (*). 


V..44. "AA4Ao0c , ὁ ἑντὸς τῶν πυλῶν σου. [ta Ba- 


""giliensis , tacito interprete, quem sequitur Vulgata. 


V. 55. "Α.1.1ος, µαχροήµεροι ἔσεσθε. Ex Basil, 


() Quz est lectio textus Hebraici, Exod. xx, 8, ^y , memento. DgacH. 








819 ) BEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. ή 
CAPUT VI DEUTERONOMII. 


το EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX, 
Ἑλληνικοῖς γράμμµασι. 
T3 5 5. 5. 
Dru 1 7. 7. Δευτερώσεις. 
T5 pmgqe quà 
qenpa quint 
pror 8 8. 0000 8. Συνδήσεις. 
noo t 0m d "Ανακτα. 
ὈπΑΓΡΙ 9 9. MEN 9. 
σον 15 15. mM | 15. Φυλαξαι. 
Tp 11 1], Ut 17. Ακριδάσματα. 
TEX UM ZEE 
Erpnim 20 20. (07 20. ᾿᾽Αχριθάσματα. 
tron 24 24. 94. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
5. Corde tuo. b. Corde tuo. 5. 
7. Repetes ea. 1. Narrabis ea. 1. Repetes, 


In sedendo te in domo tua, et in Sedens in domo tua, et ambu- 
eundo te in via, etin aecumbendo lans in itinere, dormiens atque 





te, et in surgendo te. consurgens. 
8. Et ligabis ea. 8. Et ligabis. 8. Colligabis. 
In frontalia. Et movebuntur. Immota. 
9. Et scribes ea. 9. Scribetisque ea. 9. 
Et i1 portis tuis. Et januas domus tus. 
15. Observa. 18. Cave diligenter. 45. Observa. 
Ne obliviscaris. Ne obliviscaris. 
47. Et statuta ejus. 4T. Et ceremonias. 47. Accurate statuta. 
Quas praecepit tibi. Quas praecepit tibi. 
20. Et statuta. 20. Et czremonis. 90. Accurate statuta. 
9M. Omnia statuta. 94. Omnia legitima. 24. 


^ 


Note et varie lectiones ad cap. VI Deuteronomii. 


V. 5. "A4J4oc , τῆς καρδίας. Basil. Verisimile est — Aquilze, qui Hebraica, κατὰ πόδα , sequitur. Ex B- 
esse reliquorum omnium interpretum. — "R23. O', — siliensi. — 0’, καθήµενος ἓν oup. Coislin. marg. &v - 
ψυχῆς. Coislin. ad marg., διανοίας. "TtwI. O'. &u- τῷ καθῆσθαι ἓν οἵχῳ, etc., et hsec notantur asteriscis. 
γάµεως. Coislin. marg., ἰσχύος. V. 8. "À., ἄναχτα, melius, ἀτίναχτα. Σ., διεσταλ- 

T. ' A. , δευτερώσεις. Coislin. μένα. Ex Basil. Vide quae dirimus Exod. xui, 16. 
lbid. "AA4oc, àv τῷχαθῆσθαι, etc. Videtur esse — — 0', ἀσάλευτα. Coislin. marg., 'À., HAKTA , cor- 


8i 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Δμσταλμένα. 


15. 


17. Προστάγματα. 


20. Προστάγματα. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Deuteronomii. 


SYMMACHUS. 
b. 
1. 
8. 
Distincta. 
9. 
15. 
41. Praecepta. 
30. Przecepta. 
94. 
προ pro ἀτίναχτα, ut conjectamus. 


ἐπιλάθῃ. Basiliensis. 


V. {7. Α., ἀχριθάσματα. Basiliensis. De hac 
Aquile interpretatione sepissime actum est. 


. 9. ”Α.21ος, xax γράψεις αὐτά. Basiliensis. 
Ibid. ”Α.1.1ος ἓν ταῖς etc. vide infra, xi, 20. 
V. 15. "AAAoc , μὴ πλατυνθῇ fj xapóta σου, xat 


DEUTERONOMII CAP. VI. 


CAPUT VI DEUTERONOMIH. 
0’. 


5. Της διανοίας. "AAJoc, τῆς 
χαρδίας. 

1. Προδιθάσεις. 

Καθήμενος ἓν οἴχῳ, καὶ πορευό- 
μενος jn ὁδῷ, xal πριταζόμενος, 
καὶ διανιστάµενος. "Α.1.3ος, ἓν τῷ 
χαθῆσθαί σε bv οἰχίᾳ σου, xa ἓν 
τῷ πορεύεσθαί σε Ev ὁδῷ , χαὶ ἓν 
τῷ χαθεύδειν σε, xal by τῷ ἀνίστα- 

αἱ σε. 

8. ᾽Αφϕάψεις. 

᾽λσάλευτον. "AJAJAoc, ἀσάλευτα. 

9. Καὶ γράψετε αὐτά. "AAAoc, 
καὶ γράψεις αὐτά. 

Καὶ τῶν πνλῶν σου. "A.L1oc, xo 
ἓν ταῖς πύλαις σου. 

45. Ἡρόσεχε. 

Mh ἐπιλάθῃ. "Αάῑος, μὴ πλα- 
τυνθῇ fj χαρδία cou, καὶ ἐπιλάῦῃ. 

41. Δικαιώματα. 

"Ὅσα ἐνετείλατό σοι. "AAdoc, X 
ἐντέλλομαί σοι. 

90. Διχαιώματα. 

94. Πάντα τὰ δικαιώµατα. "AA- 
Aoc, πάσας τὰς ἐντολὰς xaX τὰ xpl- 
pata. 


LXX INTERPRETES. 


5. Mente. Alius, corde. 

1. Prescribes. 
. Sedensin domo, et ambulans in 
via,etdormiens,et exsurgens. Alius, 
in sedendo te in domo tua, et in 
ambulando te in via, et in dor- 
miendo te, et in surgendo te. 

8. Alligabis. 

Immobile. Alius, immobilia. 

9. Et scribetis ea. Aliue, et scri- 
bes ea. 

Et portarum tuarum. Alius, et 
in portis tuis. 

45. Attende. 

Ne obliviscaris. Alius, ne dila- 
tetur cor tuum et obliviscaris. 

47. Justificationes. 

Quocumque praecepit tibi. Alius, 
qua prazcipio tibi. 

20. Justificationes, 

24. Omnes justificationes. Alius, 
omnia praecepta et judicia. 


8. 


485. 


15. 


$22 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


τΗΕΟΡΟΤΙ0, 


Ibid... Atxaubpaca. Coislin.,. xplyava, judicia. 

Ibid. Αλλος, ἃ ἐντέλλομα Ini 

V. 90. 'A., ἀχριδάσματα. Σ., προστάγµατα. Sic 
uterque vertere solet. 

V. 94. "A.lAoc, πάσας τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ xpl- 
µατα. Basiliensis.—Coijslin., 0’, εὖ ἡμῖν fj, marg.- 
πολυήµεροι ὤμεν. 


ίσοι. Basiliensis. 











TO EBPAIKON. 


TNR m Wem 41 


x) ny ww ΥΠ] 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Cum introduxerit te Domi- 
nus Deus tuus. 


Multas. 


Et osseas pre te. 
2. Perdes. 


Gratiam prestabis eis. 


5. Altaria eorum. 

7. Amavit. 

9. Et scias. 

15. Fructum ventris tui. 
Frumentum tuum. 

Et mustum tuum. 

Et oleum tuum. 

14. Infereundes. 

15. A te. 


(Egritudines)JEgypti malas, quas 
nosti, non ponet eas in te. 


16. Laqueus. 


49. Viderunt, 


HEXAPLORUM 00 SUPERSUNT. 


CAPUT VII DEUTERONOMII. 
TO EBPAIKON 


Ἑλληνιωκοῖς γράμµασι. 
1. 


νη 
Exwoc, οὐ θήσει αὐτὰ ἐν "i. 


16. 
19. 


VULGATA LATINA. 


4. Cum introduxerit te Domi- 
nus Deus tuus. 


Multas. 


Robustiores te. 


2. (Percuties) usque ad inter- 
neeionem. 


Misereberis earum. 


5. kras eorum. 

1. Junctus est. 

9. Et scies. 

45. Fructui ventris tui. 

Frumento tuo. 

Atque vindemia. 

Oleo. 

44. Sterilis. 

19. A te. 

(Et infirmitates) /Egypti pessi- 
mas, quas novisti, non iuferet tibi. 


16. Ruinam. 


19. Viderunt. 


6H 


AKYAAZ. 
1. 


Καὶ ὁστόινά σου. 
9. 


Δωρήσῃ. 


δ. Τὰ θυσιαστήρια αὐτῶν. 
1. Προσεχολλήθη. 

9. 
15. Καρπὸν γαστρός σου. 
Χεῦμά σου. 

Ὀπωρισμόν σου. 
Στιλπνότητά σου. 

14. Στεῖρος. 

15. 


Αἰγύπτου τὰ — mo dos 


46. 
19. 


AQUILA. 


Et osseas pre te. 
2. 


Condonabis. 


5. Altaria eorum. 

1. Conglutinatus est. 
9. 
15. Fructurh ventris tui. 
Effusionem tuam. 

Fructum autumnalem tuum. 
Splendorem tuum. 

14. Sterilis. 

15. 


Agypti mala, quzcumque nosti, 
non ponet ea in te. 


16. 
19. 








ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


M. 
15. 


Λἰγύπτου τὰς πονηβὰς ἃς οἶδας 


ο) πφιήσεις ἐν σο[. 


16. 
19. 


SYMMACHUS. 


ὥς κο τε φι 


M. 
15. 


e 
Zgypti malas, quas nosti, non 
facies eas in te. 


16. 
19. 


DEUTERONOMII CAP. VII. 


CAPUT VII DEUTERONOMII. 


0’. 


1. Καὶ ἔσται ἓν τῷ εἰσαγαχεῖν 
σε Κύριον τὸν θεόν σου. ᾿Αά.λως, 
ἐὰν δὲ εἰσαγάγη σε Κύριος ὁ θεός 
σου. 

Μεγάλα. "A.Aoc, 1:0) à." AA400, 
ἰσχνρά. 

Καὶ ἰσχυρότερα ὑμῶν. 

9. «Αφανιεῖς. " AAAoc, ἄναθεμα- 
τιεῖς. 

Ἑλεήσητα αὗτούς. 


9. Τοὺς βωμοὺς αὐτῶν. 

1. Ἡροείλετο. 

9. Γνώσῃ. "AAJoc , γνώσεσθε. 

45. Tà ἔγγονα τῆς κοιλίας σου. 

Σϊτόν σου. 

Οἶνόν σου. 

"EAatóv σου. 

14. "ΆἈγονος. 

15. Από σου. Οἱ Jouxol, ἀπὸ 
προσώπου σου. 

Αἰγύπτου τὰ πονηρἁὰ, à ἑώρα- 
χας, xal ὅσα ἔγνως, οὐχ ἑπάξει ἐπὶ 
σέ. "Α.]λως , Αἰγύπτον τὰς πονη- 
pie, Rc ἑωραχας, xai ὅσα ἕγνως, 
90x ἐπιθήσει ἐπὶ o£. 


16. Σχῶλον. "AAAoc, αχάνδαλον. 


19. Ίδοσαν. "AAAoc , εἶδον. "AA- 
Joc , ἑωράχασιν. 


LXX INTERPRETES. 


4. Et eritin introducendo te Do- 
minum Deum tuum. Aliter, si au- 
tem introduxerit te Dominus Deus 
tuus. 


Magnas. Alius, multas. Alius, 
robustas. 


Et fortiores vobis. 


9. Delebis. Alius, anathemati- 
zabis. 


Miserti fueritis eorum. 


5. Aras eorum. 

1. Przxelegit. 

9. Noveris. Alius, cognoscetis. 
135. Fexus ventris tui. 
Frumentum tuum. 

Vinum tuum. 

Oleum tuum. 

14. Infeecundus. 

15. A te. Reliqui, a facie tua. 


/Egypti mala, qua vidisti, et 
quacumque nosti, non inducet su- 
per te. Aliter, (morbos) AEgypti 
malos, quos vidísti, et quzecumque 
nosti, non imponel super te. 


46. Offendiculum. Alius, scan- 
dalum. 


19. Viderunt. Alius, inspexe- 
runt. Alius, idem alio verbo 


46. 


16. 
19. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


e26 


821 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 
TO EBPAIKONi 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


Ότουῃ Ty ΠΡ ποιο Ώ τι 35 95. 


Pc ση cw um eR 


vpn 


25. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


99. Et conteret eas contritione 


magna, usque ad disperdi eas. nitus deleantur. 


.25. Et aurum super eis, et ca- 
pias tibi, ne forte te illaquees in 
eo. 


VULGATA LATINA. - 
95. Et interficiet eos, donec pe- 


25. Et aurum de quibus facta 
sunt, neque assumes ex eis tibi 
quidquam, ne offendas. 


95. Καὶ φαγεδαινώσει αὐτὸς 
φαγὲδαίνῃ μεγάλῃ. 


25. 


AQUILA. 


93. Et edaces faciet eos morbo 
edacitatis magno. 


25. 


Note et ναγίεῷ lectiones ad cap. VII Deuteronomii. 


V. 1. Καὶ ἔσται ἓν τῷ εἰσαγαχεῖν, etc. Hoc prior 
lectio in codice Basiliensi habetur in textu. Altera 
vero qua nuuc legitur in editione Romaua , ἐὰν δὲ 
εἰσαγάγῃ, scribitur ad marginem ejusdem codicis. 
ln editione Romana habetur εἰσάγῃ. 

lbid. "A4loc, πολλά. "AJAoc , ἰσχυρά. Basil. 

V. 2. 0’, εἰς τὰς χεῖράς σου. Coislin. marg., ἓν 
χειρί σου (*). 

lbid. "AA.1oc, ἀναθεματιεῖς. Est, ut videtur, lectio 
Aquile, qui vocem Qn, ἀναθεματίζειν, vertit 


(*) Scil. legerunt 
Hebraicus. DRAcB. 


Exod. xxi, 90, et Deut, xxxvi. 

Ibid. Ἐλεήσητε αὐτούς. Coislin., ἔλεῆστῃς αὐτούς, 
miserius fueris eorum. 

V. 9. "Α.1ΐος, γνώσεσθε. Ex Basil. 

V. 15. 'A., χεῦμά σου, et post, ὁπωρισμόν, ac dein- 
de, στιλπνότητα. Hunc haud dubie locum respicit 
Hieronymus cum ait in Epist. ad Pammachiuin de 
optimo genere interpretandi : « Aquila autem pros- 
elytlus et contentiosus interpres, qui non soium 
verba, sed etymologias quoque verborum transferre 


(M 73, vel, sec. lectionem marginalem , ΠΠ, pro 9 quod habet textus nosk 


CAPUT VIII DEUTERONOMII. 


10 EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


Οι Πα ὁ 9. 
zyxm 9 g. 
T2» o€U 14 14. 
5D 15 15. 
vom 
now 17 17. 
Um 18 18. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$. Man. 9. Manna. 
9. Excides. 


44. Et elevetur cor tuum. 
45. Adurens. 

Silicis, 

17. Et dices. 


Durissima. 
17. Ne diceres. 


18. Virtutem. 48. Vacat. 


VULGATA LATINA 


9. τὶς metalla fodiuntur. 
14, Elevetur cor tuum. 
45. Flatu adurens. 


$. 


9. λατομήσεις. 

14. Καὶ ὑψωθεὶς τῇ χαρδίᾳ cou. 
45. Ἐμπρήστης. 

Στερεοῦ. 

47. 


18. Εὐπορίαν. 
AQUILA. 
$. 


9. Excides. 

44. Et elevatus corde tuo. 
415. Adurens. 

Solido. 

4l. 


48. Abundantiae. 


Note) et vari: lectiones ad cap. VIII Deuteronomii. 


V. 5. Τὸ uóvva ἐν τῇ ἑρήμῳ. Haec lectio quasi 
LXX Interpret. habetur in codice Basilieusi, se- 
quens vero ad marginem. In editione Romana , τὸ 


m. 


άννα, tantum legitur : nam cztera ΠΟΠ supt in 
Hebrao. lllud autem, ἐν τῇ ἐρήμῳ, non pertinet ad 
hunc versuin, sed ad sextum decimum , ubi legzur 


829 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


20. Καὶ ταράξει αὐτοὺς ταραχὴν 
μεγάλην. 


SYMMACHUS. 


45. Et turbabit eos turbatione 
magna. 


25. 


DEUTERONOMII CAP. τη. 
0. 


95. Καὶ ἀπολεῖς αὐτοὺς ἀπολείᾳ 
µεγάλῃ, ἕως ἂν ἐξολοθρεύσητε αὖ - 
τούς. 


25. 0ὐδὲ χρυσίον ἀπ᾿ αὐτῶν οὐ 
λήψῃ σεαυτῷ, ph πταἰσῃς δι) αὐτό. 


Α.].Ίος, χρυσίον ἐπ) αὐτοῖς, καὶ 


οὗ λήςη σεαυτῷ, µήπυτε σχολωθῇς 
ἐν αὑτῳφ. "AA.loc, λαθεῖν σεαυτῷ. 


LXX. INTERPRETES. 


45. Et perdes eos perditione 
magna, quoadusque exterminave- 
riis eos. 


ν 25. Neque aurum ab eis sumes 
tibi, ne cadas propter ipsum. A- 
lius, aurum super ipsis, et non 
capias tibi, ne forte offendas in 


820 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


95. Καὶ ἑχστήσει αὐτοὺς ἕχστασιν 
μεγάλην, ἕως ἐκτρίψει αὐτούς. 


25. 


THEODOTIO. 


95. Et mente excedere faciet 
eos excessu magno, donec atterat 
eos. 

95. 


eo. Alius, sumere, ibimeüpsi. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Deuteronomii. 


conatus est, jure projicitur a nobis. (uis enim pro 
frumento et vino et oleo, possit vel legere vel in- 
telligere, χεῦμα, ὁπωρισμόν, στιλπνότητα, quod nos 
possumus dicere, » fusionem , pomationemque, et 
splendentiam, eic., quz in Praliminaribus allata 
»unt. 

V. 45. Οἱ JAoizol, ἀπὸ προσώπου σου. Basil. 

Ibid. He lectiones Aquilz et Symmachi ex eo- 
dem Basiliensi pro leunt. Prior lectio, τῶν O' in eo- 
dem coJice ponitur ad marginem, przífiza littera 
O, ut notet LXX Iuterpretum esse. Altera habetur 
'D textu, ut in Romana editione. Ea de re in Pre- 


liminaribus disserimus. — Yor. 0’, νόσους. Coislin- 
marg., ταλαιπωρί/αν. Ibid. O', ὀπιθήσει, m., ἐπάξει. 
V. 16. "AAAoc, σχάνδαλον. Ex Basil.— pru. 
0’, ob φείσεται, Coislin. marg., οὐχ ἀφέξεται, 
V. 19. "AJAAoc , εἴδον. "AAAoc, ἑωράχασιν. Ex 
Basiliensi. 


V. 95. 'A., xaX φαγεδαινώσει αὐτοὺς φαγεδαίνῃ 
εγάλη, etc. Has omnes leciiones mutuamur ex 
asiliensi. Φαγέδαινα est morbus edacitatis. Sic in- 

fra ex Aquila, c. xxvii, v. 20, et | Reg. v, 11. 
V. 25. "AJAJoc, χρυσίον ἐπ᾽ αὐτοῖς, etc. Ex Basil. 


: CAPUT ΥΠ DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. 

» Auc, τὸ μάννα, "Aot, e μάννα, 
χωρὶς τοῦ, ἐν τῇ ἑρήμῳ. 

9. 9. Μεταλλεύσεις. 

44. 14. Ὑψωθῆς τῇ καρδίᾳ. 

15. 45. Δάχνων. 

| Αχροτόμου. 

41. 17. Mt εἴπῃς. "Ad4Aoc , καὶ οὐχ 

pti. 

18. 48. δύναμιν. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 

5, 9. Manna in deserto. Aliter, 
manna. Alius, manna, absque illo, 
in deserto. 

9. 9. Effodies. 

44. 44. Exalteris corde. 

45. 45. Mordens. 

Praerupta. 

11. .17. Ne dixeris.*Alius, et non 
dices. 

48. 48. Virtutem. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
à. 
9 


14. Καὶ ὑψωθῇ ἡ καρδία σου. 
45. 


1]. 


18. 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
9. 


9. 
44. Et elatum fuerit cor tuum. 
15. 


17. 


1δ. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Deuteronoinii. 


in Bebrzo, "20a 


, manna in deserto. 
V. 44. Α., καὶ ὑψωθείς, etc. Has lectiones Α. et 


Th. ex Basiliensi mutuamur. e. 
V. 47. "AAAoc, καὶ οὐκ ἐρεῖς. Ex Basiliensi. 





851 HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


CAPUT IX DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. 


τοῦ cUuxyt Εύα 1 


25 

now Ds !rnye- 
H2 6 

nn» 12 

n'a 15 

pau 17 

xw να 19 


συν] 25 
av" "M 96 


Tn 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Maguas et firmas ossibus pra 


te. 


5. Et rectitudine. 
In impietate gentium istarum. 


6. Cervicis. 

12. Corrupit. 
45. Pacti. 
1i. Confregi. 
19. In vice ista. 


925. Procubui. 
26 ΄ Domine Domine. 


Hareditatem tuam. 


TOU EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


. 4. 


VULGATA LATINA. 
1. Maximas et fortiores te. 


5. /Equitatem. 
Quia ille egerunt inique. 


6. Cervicis. 
12. Vacat. 
15. Federis. 
17. Confregi. 


' 49. Hac vice. 


95. Jacui. 
26. Domine Deus. 


Ilereditatem tuam. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


5. Διὰ τὴν εὐθύτητα. 


6. Τένων. 

19. Διέφθειρεν. 
15. Τής συνθήκης. 
47. Κατέαξα 

19. Καθόδῳ. 


93. Συνέπιπτον. 
99. 


AQUILA.. 


5. Propter rectitudinem. 


6. Tendon. 
19. Corrupit. 
45. Pacu. 
47. Confregi. 
19. Descensu. 


$95. Procubui. 
96. 


Note et vari& lectiones ad cop. IX Deuteronomii. 


V. 4. 0’ μεγάλα xaX ἰσχυρότερά σου. Sic DBasi- 
liensis lectionem LXX Interpretum habet : "A44oc, 
μεγάλα καὶ ὁστοϊνὰ ὑπὲρ σὲ. Hoc lectio omnino vi- 
detur Aquile esse, qui vocem Dy vertere solet, 
ὁστοϊνόν, vel, óoxetvóv. Sic Gen. xvur, 18, et Exod. 


TO EBPAIKUN. 


ποσο ance 2 


meus ὅ 

anza 4 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
,9. Et scribam super tabulis. 


9. Siltim. 
4. Juxta scripturam. 


quas est 


CAPUT X DEUTERONOMII. 


. TO EBPAIKON. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


2. 


t 


A- οἱ 


VULGATA LATINA. 
9. Et scribam in tabulis. 


9. Settim. 
4. Justa id quod prius scripse- 


rat. 


1, 9. Tertia lectio est LXX Romanz edit. 

V. B. Auk τὴν ἀνομίαν αὑτῶν. Sic lectionem 
LXX Interpretum effert Basiliensis : alteram vero, 
omaus editionis, ad marginem locat. 
lbid. Ἀ., διὰ τὴν εὐθύτητα. Ex Coislin. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


9. Σεττίµ. 
4. Τὸ γράφιον. 
AQUILA, 





δ. 


*Lectiones Aquile versuum 6, 12, 15, 4, 19, 25, 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACRUS. 


Note et varia lectiones ad cap. IX Deuteronomii. 


lens est modus vertendi vocem στ. 
Ibid. Κληρονομίαν 


ex Coislin. prodeunt. 


V. 49. "AAJoc, ἓν τῷ xatpip 
V. 96. Κύριε, βασιλευ τῶν θεῶν. 


βασιλεῦ τῶν ἐθνῶν. Ex Basiliensi : uterque sane inso- 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACIIUS. 


ΡΕύΤΕΒΟΝΟΝΙΗ CAP. X, 


CAPUT IX DEUTERONOMII. 


0, 


1. Μεγάλα χαὶ ἰσχυρύτερά σου. 
"AAAoc, μεγάλα xai ἰσχυρότερα 
μᾶλλον f] ὑμεῖς. "AAJoc , Μεγάλα 
χαὶ ὁστοϊνὰ ὑπὲρ σέ. 

5. Διὰ τὴν ὁσιότητα. 

Διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. "AA doc, 
διὰ τὴν ἀσέθειαν τῶν ἐθνῶν τούτων. 

6. Σκληροτράχηλος. 

19. «Ἡνόμησεν. 

45. Τῶν µαρτυρίων. 

41. Συνέτριφα. 

19. Ἐν τῷ χαιρῷ τούτῳ. "AA- 
Aoc, kv τῷ καιρῷ ἐχείνῳ. 

95. Ἐδεήθην. 

96. Κύριε, βασιλεῦ τῶν Oeiov."AA- 
Aoc, Κύριε, βασιλεῦ tov ἐθνῶν. 

Κληρονομίαν σου. "Αλλος, us- 
ρίδα σου. 


LXX INTERPRETES. 


41. Magnas et fortiores te. Aliter, 
magnas et fortiores magis quam 
vos. Alius, magnas οἱ osseas su- 
per te. 

5. Propter sanctitatem. 


Ob iniquitatem eorum. Aliter, 
propter impietatem gentium i$ta- 
rum. 


6. Dura cervice. 

19. Inique egit. 

45. Testimoniorum. 

4]. Contrivi. 

19. In tempore hoc. Aliws, in 
tempore illo. ' 


95. Oravi. 

96. Domine, rex deorum. Alius, 
Domine, rex gentium. 

Horeditatem tuam. Alius, por- 
tionem tuam. ' 


ἐχείνῳ. Ex Basiliensi. — "A.Ltoc, μερίδα cov, 


1 


9 


6EO030TIQN., 


THEODOT!O. 


sov. Sic in textu. Basiliensis. 
Hanc lectionem Romana edit. 


"AlAoc, Κύριε, ad margineim locat Basiliensis. 


CAPUT X DEUTERONOMII. 


Ü 


2. Καὶ ις ἐπὶ τὰς πλάκας. 
"Α.11ος, rgo by τὰς δύο 
πλάνας. 

9. ᾽Ασήπτων. 

4. Κατὰ τὴν γραφήν. 

LXX INTERPRETES. 

9. Et scribes in tabulis. Alius, 
et scriban in duabus tabulis. 

5. Imputribilibus. 

&. Jaxta scripturam. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 





LI 


855 
TO EBPAIKON. 


Ρε χα b" 


απ 8 


Tu 
nme 40 


Dy 19) yoro p cp 4 


p»a25 nb-y nw 16 
Nu" 17 
TU 


Ὅση 21 
DNTSTTNU 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
In die congregationis. 


8. Separavit. 


Et ad benedicendum. 
10. Corrumpere te. 


41. Surge, vade, proficiscendo 
ad facies populi, 


16. Pr:iputium cordis vestri. 
17. Tollet. 

Munus. 

21. Laus tua. 

Et terribilia. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


es 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


δ. 


10. 
41. 


16. 
17. 


921. 


VULGATA LATINA. 
Quando populus congregatus 
t 


8. Separavit. 


Ut benediceret. 
10. Te perdere. 


11. Vade, et precede populum. 


16. Praputium cordis vestri. 
17. Accipit. 

Munera. 

21. Laus tua. 

Et terribilia. 


836 
ΑΚΥΛΑΣ. 


δ. Ἐχώρισε. 
Εὐλογεῖν. 
40 


14. ᾿Ανάσττθι σαυτῷ slg ἅπαρ- 
σιν ἔναντι τοῦ λαοῦ, 


16. ᾽Ακροθυστίαν χαρδίας. 
11. 'Apet. 
Ac poxoníav. 
21. Ὕμνησις. 
Ἐπίφοθα. 
AQUILA. 


8. -Separavit. 


Benedicere. 
40. 


11. Surge tibimetipsi in profe 
ctionem ante populum. 


46. Pra»putium cordis. 
47. Tollet. 

Dona. 

91. Laudatio. 
Terribilia. 


Note et varie lectiones adcap. X Deuteronomii. 


V. 2. "AAAoc, καὶ γράψω ἐπὶ τὰς δύο πλάκας. Hanc 
lectionem in textu habet Basiliensis, ut et alia quz- 
dam exemplaria. Prior est editionis Romanz. 

Aquilz lectiones versuum $, 4, 8, 16, 17,21, ex 


cod. Coislin. prodeunt. 


V. 4. "AAJoc, ἓν τῇ ἡμέρᾳ τῆς συναγωγῆς , eie. 
Sic quaedam exemplaria. Hzc vero desunt in edi- 


-—- 


CAPUT XI DEUTERONOMIT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
"yn 4 4. 4. 
"DD 
ων Cn UN ym 14 11. M. Καὶ ἡ γη, fjv ὑμεῖς διέρχεσθε 
πώ nu ἐχεῖσε. 
uU 12 12. 19. Ἐχξητεῖ. 
Tn Ἐνδελεχῶς. 
r2owt 14 414. 14. Ἐν χαιρῷ. 
Tua 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Emergere fecit. 
Maris Suph. 

11. At terra, quam vos trans- 


VULGATA LATINA. 
4. Operuerint eos. 
Maris Rubri. 
11. Terra enim ad quam ingre- 


euntes illuc, ad possidendum eam.  dieris possidendam. 


129. Quzrens. 
Semper. 

14. Et colliges. 
In tempore suo. 


49. Visitat. 
Semper. 

44. Ut colligas. 
Vacat. 


AQUILA. 
4. 
11. Et terra, quam vos pere 
transitis illuc. 
12. Exquirit. 
Perpetuo. 
14. In tempore. 








10 


41. Πορεύου εἰς τὸ ἁπαίρειν ἕμ- 
προσθεν τοῦ λαοῦ τούτου. 


16. 
H. 


21. 


SYMMACHUS. 


8.. 


10. 


41. Vade ad proficiscendum in 
conspectu populi hujus. 

46. 

417. 


21. 


4 


DEUTERONOMII CAP. Xi. 
o. 


' Vacat. "AAAoc, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς 
συναγωχῆς. AJ4Joc, 5v τῇ ἡμέρφ 
τῆς ἐχχλησίας. 

8. Διέστειλε. Coislin. ἑνέστειλε. 

Ἐπεύχεσθαι. 

40. Ἐξολοθρεῦσαι. "Α.λ λος, ἕξ- 
αναλῶσαιο 

44. Βάδιζε, ἄπαρον ἑναντίον τοῦ 
λαοῦ τούτου. 

16. Σκληροκαρδίαν. 

11. θαυμάζει. 

Δῶρον. 

91. Καύχημα. 

Ἔνδοζα. 

LXX INTERPRETES. 

Vacat. Alius, in die synagogze. 
Alius, in die ecclesiz, sive, con- 
cionis. 
Ó 8. Distinxit. Goíislin. 1d. alio ver- 

0. 

Orare. 


10. Extermipare. Alius, consu- 
mere. 


41. Vade, promove ante popu- 
lum hunc. 


46. Duritiam cordis. 
17. Admiratur. 
Munus. 

91. Gloriatio. 
Gloriosa. 


GEOA0TIQN. 


10. 
41. Αναστὰς πορεύου εἰς ἅπαρ» 
σιν ἑναντίον τοῦ λαοῦ τούτον. 


16. 
17. 


21. 


THEODOTIO. 


10. 


41. Surgens, vade in profectio- 
nem ante populum hunc. 


16. 
1. 


Not» et varie lectiones ad cap. X Deuteronomii. 
etiones mutuamur ex Basil. Vocem Hebraicam "D 


uone Romana τῶν 0’. 


V. 40. "A4Aoc, ἐξαναλῶσαι. Ex Basil. 


putavit Aquila esse pronomen tibi. Alii pro impera- 


V. 14. "À., ἀνάστηθι σαυτῷ, etc. Has trium lé- tivo verbi Ὅ habuerunt. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
4. 


τῆς θαλάσσης ἐρνθρᾶς. 

44. Ἡ δὲ γῆ, ἣν διαδαἶνεις χλη- 
ῥονομΏσαι αὐτὴν. 

19, 


14. 


SYMMACHUS. 
4. 
Maris Rubri. 


41. Terra autem ad quam per- 
transis ad possidendum eam. 


12. 


44. 


CAPUT XI DEUTERONOMII. 


0’. 


1. Ἐπέχλυσε. "Δ..Ίος, ἑχάλυ- 
Ψεν. 

Τῆς θαλάσσης ἐρυθρᾶς. 
[44. Ἡ δὲ γῆ, εἰς fjv εἰσπορεύῃ 
ἐχεῖ κληρονομῆσαι αὐτὴν. 

19. Ἐπισχοπεῖται. 

Διαᾳπαντός. 

44. Εἰσοίσεις. "AAA0c, συνάζεις. 

Καθ ὥραν. Οἱ .ἰοιποὶ, κατὰ χαι- 


LXX INTERPRETES. 
4. Inundavit. Alius, operuit. 
Maris Rubri. 
441. Terra autem ad quam in- 


ΘΕΟΑΟΤΙΑΝ. 


THEODOTIO 


gredieris illuc ad possidendum eam. | 


19. Invisit. 
Semper. 
44. Inferes. Alius, congregabis. 


Tempore suó. Reliqui, per tem- 
pus. 








$59 


TO EBPAIKON. TU EBPAIKON 


Ἑλληνικχοῖς γράµµασι. 


που 15 15. 
D2a-5 46 16. 
D2 323» 19 19. 
TUE unl τον qme 
TopA quam 
nm 20 90. 
Toyvon 
c2 m" asm ou" 170) 21 24. 
Ον 
ΤΝΤ 94 94. 
Nu 60 20. 
m 
mo vx 


VULGATA LATINA. 


45. Fenum. 
46. 207 vestrum. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


15. Herbarm. 
46. Cor vestrum. 


19. Ad loquendum in eis. 19. Ad meditandum ea. 


Ia sedendo te in domo tua. etin — Quando sederis in domo tua, 
ambulando te in via, et in accum- 


bendo te, «t in surgendo te. bueris, atque surrexeris. 


20. Postes. 
Et januas domus tua. 


20. Postes. 
Et in portis tuis. 


31. Ut multiplicentur dies tui, 


91. Ut multiplicentur dies ve- 
et filiorum tuorum in terra. 


stri, et dies filiorum vestrorum 
süper terram. 


94. Novissimum. $94. Occidentale. 


50. Quz vergit ad solis occubi- 
tum. 


In campestri. 


Juxta vallem tendentem et in- 
trantem procul. 


90. Ingressus. 
In solitudine. 


Elone Moreh. . 


HEXAPLORUM QU.E. SUPERSENT. 


et ambulaveris in via, el accu- 


δὲν 
ΑΚΥΛΑΣ 
15. Χλόην. 
4. 
19. 


Καθημένου ἐν οἵχῳ σον, χε. το» 
ρευοµένου ἐν ὁδῷ, xaX χοιτανομέ- 
νου, xat διανισταµένου. 


90. Σταθμούς. 


94. 

94. 

50. Εἰσόδου. 

Ἐν ὁμαλῇ. 

AQUILA. 

15. Herbam. 

46. 

19. 


Sedente te in domo tüa, et aa- 
bulante in via, et accumbento, et 
surgente. 


90. Stationes, 


21. 


21. 


90. Ingressus. 


hn planitie. 


^ 


Note et varie lectiozes ad cap. XI Deuteronomii. 


W. 9. -pw2. U, παιδείαν. Coislin. ad marg., 
'Quvt;v. 

: V, 4. Ἐκάλυψεν. Ex Basilieusi. 

lbid. Z., 0’, τῆς θαλάσσης ἐρυθρᾶς. Ex eodem. 

V. 8. πο]. 6’, εἰσέλθητε, Coislin. marg., χλη- 
povopnons. 

V. 44. "A. , xai ἡ γη, "jv, etc. Has lectiones 


Aquilie οἱ Symmachi mutuamur ex Basiliensi. 
Aquilz lectiones versuum 12, 44, 15, 90, 30, e 
cod. Coislin. mutuamur. 
V. 14. "AAAo0c, συνάξεις. Basiliensis. 
Ibid. Οἱ Ao«xot, κατὰ καιρόν. Sic Coislin. 
V. 16. "AJ40c, t καρδία ὑμῶν. Ex eodem. 
V. 19. "AJ44oc, λέγειν αὐτά. Basiliensis, 


84 
ZYMMAXOZ. 


40. 


Καθημένου ἓν οἴχῳ σου, xal 
πορενοµένου ἓν ὁδῷ, xaX χοιταζο- 
μένου, xaX διανισταµένου. 


21. 


90. 
Ἐν πεδιάδι. 


SYMMACHUS, 


19. 


Sedente in domo tua, et 3mbu- 
lante in via, οἱ accumbente, et 
surgente. 


29. 


21. 


90. 


In campestri. - 


DEUTEBONOMII CAP. XI. 
0. 


15. Χορτάσματα. 

16. Ἡ καρδία σου. "AJ1oc,, 1 
χαρδία ὑμῶν. 

49. λαλεῖν ἐν αὐτοῖς. "AAAoc , 
λέγειν αὐτὰ. 

Καθημένου ἐν ofxip σου, xal πη- 
psvopévou &v ὁδῷ, xa κοιταζοµό - 
νου, χαὶ διανισταµένου. "Α.}λως, 
χαθηµένου σου Ev οἴχῳ, χαὶ πορενο- 
µένου σου ἓν ὁδῷ, xai χαθέεύδοντός 
σου, xat διανισταµένου σου. 


90. ἁλιάς. 


Καὶ τῶν πυλῶν σου. "A.tJoc, 
xai ἐν ταῖς πύλαις σου. 

91. "Iva. μαχροημερεύσητε, xal 
αἱ ἡμέραι τῶν vlov ὑμῶν ἐπὶ τῆς 
γῆς. "AJAoc, ἵνα πληθυνθῶσιν αἱ 
ἡμέραι ὑμῶν, xat al ἡμέραι τῶν 
τέχνων ὑμῶν. 

94. Ἐπὶ δυσμῶν. Οἱ «οιποὶ, 
εσχάτης. 

90. Δυσμῶν. 

Ἐπὶ δυσμῶν 

Της δρυὸς τῆς ὑφηλῆς. Οἱ «Ίοιπ., 
αὑλῶνος χαταφανοὺς. 


LXX INTERPRETES. 


15. Pabula. 


460. Cor tuum. Alius, cor ve- 
strum. 


19. Loqui in eis. Alius, dicere 
illa. 


Sedente tein domo tua, et ambu- 
lante in via, et aceuinbente οί 
suryente, Aliter, sedente te in 
domo, et ambulante te in via, et 
dormiente tec, et exsurgente te. 


90. Limina. 


Et portarum tuarum. Aliws, et 
in portis tuis. 

21. Ut longzvi sitis, et dies fl 
liorum vestrorum super terram. 
Alius, ut multiplicentur dies ve- 
stri, et dies filiorum vestrorum. 

24. Ad occidentem. Reliqui, no- 
vissimum. . 


90. Occasus. 


Ad occidentem. 


Quercum excelsam. Reliqui, ca 
nalis conspicui. 


842 
6EOAOTION. 


15. 
16. 


49. 


Καθημένου &v οἴχῳ σου, xai 
πορευοµένου ἐν ὁδῷ , xal χοιταχο- 
pévou, καὶ διανισταµένου. 


20. 


21 


30. 
Ἑν δυσμαῖς. 


THEODOTIO. 
45. 


16. 
19. 


Sedente in domo tua , et ambu- 
lante in via, et accumbente, et 
surgente. 


20. 


21. 


24. 
90. 


In occidente. 


Note et varie lectiones ad cap. XI Deuteronomii. 


Ibid. 'A., Σ., 0’, Θ., καθηµένου, etc. Basiliensis. 
Versio LXX lInterpretum in editione Romana, in 
quibusdam differt ab ea, quam Basiliensis pr:efert in 
textu, ubi legitur χαθηµένους ἐν οἴχῳ xai πορενο- 
pévoog , eic., qualis etiam habetur in quibusdam 
exemplaribus editis. Vide varias lectiones Waltoni. 

V. 20. "Α.11ος, £v ταῖς πύλαις σου, eic, Basil. 


Hec versio videtur esse reliquorum interpretum. 


PaTROL. GR. XV. 


V. 94. Οἰλόιπ., ἑσχάτης. Ita Coislin., sed Basil. 
"AAA. , τῆς ἑσχάτης. 

V. 50. 'A., ἐν ὁμ. etc, Ex Eusebio, De locis Ηε- 
braicis, et Hieronymo, qui dicunt sic vocem ;T39? 
verti ab interpretibus in libris Numerorum et Deu- 
teronomii. Vide supra notam ad versum 7, cap. 1. 

lbid., οἱ Aowxol, αὐλῶνος, etc. Ita Coislin. 


21 


TOjEBPAIKON. 
nua 2 
jm 
Ώου 5 
p2T novo 57 
D'Or unu "mW 5228 


nua 10 
nam 11 


pa"wus 12 
Tyvi 8 
p- 

qu775 19 
nw 20 


Qn τος pm» 21 


2 25 
em?» 
"p 90 
A928 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$. Colles. 
Viridi. 


5. Ex omnibus tribubus vestris. 


7. ἵη omn missione manus ve- 
stri. 

8. Secundum 'omnia qu» nos 
facientes. 


40. Confidenter. 
11. Et elevationem 


12. In portis vestris. 


18. 1n portis tuis, 
]n omni. 
19. Omnibus diebus tuis. 


90. Kt dixeris. 

21. Cüm longinquus fuerit a te 
locus. 

93. Confortare. 


Quia sanguis. 


96. Sanctificata. 
28. Rectum. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT4XII DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
2. 


20. 
38 


VULGATA LATINA. 


9. Colles. 
Frondosum. 
9. De cunctis tribubus vestris. 


7. 1n cunctis, ad qux miseritis 
manun. 


8. Quz nos hic fecimus 


10. Absque ullo timore. 
44. Et primitias. 


19. In urbibus. 


48. In urbibus. 
In loco, quem elegerit. 


. 19. Oinni tempore, quo versa- 
ris. 


90. Et volueris. 
21. Locus... si procul fuerit 


23. Cave. 
Sanguis enim. 


26. Qux autem sanctiflcaveris, 
28. Placitum. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Φ. Βουνῶν. 
Εὐθαλοῦς, 
5. 


7. Ἐν πάσῃ ἁποστολῇ χειρὸς 


ὑμῶν. 


40. Πεποιθότως. 
41. 


19. 
48. Ἐν ταῖς πύλαις. 


18. 
9C. 
91. 


25. 


26. Ἡγιασμένα. 
28. Εὐθδές, 


AQUILA. 


2. Colles. 
Frondoso. 
5. 


1. ln omni missione manus ves 


stra. 


40. Conüdenter. 
41. 


13. 
48. In portis. 


19. 


25. 


96. Sanctificata. 
Q8. Rectum. 


Note et varic lectiones jad cap. ΧΙ Deuteronomii. 


V. 9. "A., Σ., 8., βουνῶν. Basil. Sic vocem y23 
vertit Aquila, Deut. xii, 2 et alibi. Alis Aquila le- 
tiiones, hujusce capitis e Coislin. cod. emergunt. 

V. 5. "AdAoc, ἓν μιᾷ τῶν φυλῶν. Edit. Romana 
babet ἓν μιᾷ τῶν πόλεων. 5 'ἆ aliquot mss. et editi 
Jibri habent τῶν φνλῶν : qua versio cum Ηθυγαίοο 


consonat. 


dices et Drusius. 


V. 8. "Α.11., πάντα X ὑμεῖς ποιεῖτε. Basiliensis. 
V. 11. Οἱ Aouzol, καὶ τὰ ἑχούσια. Sic Regi! co- 


V. 19. "Aot, ἐπὶ τῶν πόλεων. Sic quidam mss. 
et editi, quos sequitur Vulgata. Hi videntur legisse 





85 DEUTERONOMII CAP. XII. 846 
CAPUT χμ DEUTERONOMII. 


ZYMMAXOZ. ὐ’. 8EOAOTIQON. 
9. Βουνῶν. 9. θινῶν 9. Βουνῶν. 
Δασέως. 
5. 5. Ἐν μιᾷ τῶν πόλεων. "Αλλος, — 5. 
ἐν μιᾷ τῶν φυλῶν. | 
1. 7. Ἐπὶ πᾶσιν οὗ ἐὰν ἐπιδάλητε — 7. 
τὴν χεῖρα. 
8. 8. Πάντα ὅσα ἡμεῖς ποιοῦμεν. — 8. 
"AAoc, πάντα ἃ ὑμεῖς ποιεῖτε. 
10. z 10. Μετὰ ἀσφαλείας. 10. 
114. 41. Καὶ τὰς ἀπαρχάς. Ol Aouxol, — 11. 
mar xa τὰ ἐχούσια. 
412. 49. "Eri τῶν πυλῶν ὑμῶν. 12. 
"Α.1.1οι, ἐπὶ τῶν πόλεων. 
48. 48. Ἐν ταῖς πὀλεσι. 18. 
Οὗ &áv. "AAJoc, ὅσα àv. 
19. 4 49. Πάντα «bv χρόνον ὅσον ἂν 19. 
ζῆς. "Α.1.1ος, ὃν ἂν ζᾗς. 
90. 90. Καὶ ἐρεῖς. "AJ4oc, xa εἷ- ο), 
τῃς. 
94. 91. Ἐὰν δὲ μαχρὰν ἀπέχῃη coo «|. 
ὁ τόπος. "Α.1Ίος, ἁἀπόσχῃ ἀπὸ σοῦ 
5 τόπος. 
95. ᾿Λλσοφαλίξδου. . . 95. Πρόσεχε ἰσχυρῶς. 25. 
Τὸ γὰρ αἷμα. "A4Aoc, ὅτι τὸ 
αἷμα. | 
20. 26. "Άγια. 26. 
98. 98. ᾽Αρεστόν. 28. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. Colles. 2 Cumulos. 2. Colles. 
Frondosa. 
5. δ. In. una civitatum. Alius, in 5. 
una tribuum. 
1. ] 7. In omnibus, quocumque mi- — 7. 
voctt seritis manum. 
8. ' .. 8. Omnia quz»cumque nos faci- — $. 
) mus. Alius, omnia quz vos facilis. 
10. 10, Cum securitate. 10. 
41. 44. Et primitias. Reliqui, et vo- 41. 
νο ων luntaria. 
49. 49. In portis vestris. Alii. in — 12. 
"Lh. o. urbibus. 
43. nl 18. In urbibus, 18. 
. | Ubicumque. Alius, quz&cumque. 
19. 19. Omni tempore, quocumque — 19. 
α--.. vixeris. Alius, quo vixeris. 
οι, 20. Et dices. Alius, et dixeris 90. 
21. 91. Si autem longe abfuerit a — 21. 
tal. te locus. Alius, distet a te locus. 
25. Cave. UU 25. Attende valde. 25. 
2 Sanguis enim. Alius, quia san 
. guis. .. 
26. 26. Sancta. 96. 
23. 28. Placitum. 93.. 
Nota et varis lectiones ad cap. XH Deuteronomii. | 
221-333, in urbibus vestris. V. 91. " A44., ἀπόσχῃ ἀπὸ σοῦ 6 τόπος. Basil. 
V. 48. "AAA., ὅσα ἄν. Basil. in edit, Romana ο V. 25. Z., ἀσφαλίου, Coislin. Idem cod., €', 
tezitur ᾧ ἐά:., - mpóstye apsque ἰσχνρως. Basil. i tu 1 
V. 19. "AAA. , ὃν ἂν Cic. Basil. bid. γὰρ aliua. Sic Basil. 1n textu : a 


marg. vero, ὅτι τὸ αἷμα. Edit. Rom., ὅτι αἷμα. 
V. 90. "AA4., καὶ etre. Basil. von e κι 


817 


TO EBPAIKON. 
oO" naa5 


qo 6 
τν 


ocnn «m 8 


amy 10 
στι Ὅνη 415 


b^ 16 
on 


να www 17 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
5. De domo servoruin. 


6. Seduxerit te. 
Eamus. 
8. Neque ignosces. : 


15. Urbis suz. 

15. Urbis illius. 

16. Totum. 

Tumulus. 

47. Quemadmodum juravit. 


HEXAPLORUM οὗ SUPEÉRSUNT. 


CAPUT :Xl1Il DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
b. 


e. 


VULGATA LATINA. 
5. De domo servitutis. 


6. Tibi voluerit persuadere. 
Eamus. 
8. Ut miserearis. 


45. Urbis sue. 

45. Urbis illius. 

16. Ita ut universa consumas. 
Tumulus, 

17. Sicut juravit. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
5. 
6. ᾽Αναπείσῃ σε. 


8. 


45. 


15. 


46. Ολοτελῶς, 
Xopa. 
1]. 


AQUILA. 
5. 


, 6. Persuaserit tibi. 


8. 


13. 

15. 

16. Penitus. 
Tumulus. 
4. 


Note et varie lectiones ad cap. XIII Deuteronomii. 


V. 5. "AAJoc, ὃξ οἴχου δουλείας. Basil. 
V. 6. "A., ἀναπείσῃ σε. Ex Coislin., ut et due 
cjusdem interpretis lectiones versus 16. 


editio Romana habet in textu, cod. Basiiiensis ut 
variam interpretationem exhibet ad marginem : hic 
autem in textu habet παρέλθωµεν, 


βαδίσωµεν, vi- 


Ibid. "AAJoc, βαδίσωµεν. Hanc lectionem quam — detur esse trium interpretum, ut Exod, rv, 18. 


TO EBPAIKON. 


ΠΠ 4 
T1 2 


nin 
n» 
"orto 


σου nyou" 6 


Iro-5 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Incidetis. 
2. Elegit. 
Ut sit. 
Peculit. 
5.1Bubalum.: 


6. Findens fissuram. 


Ungularum. 


CAPUT XIV DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


tO - 
9. ο 


VULGATA LATINA. 
1. Incidetis. 
2. Elegit. 
Ut sit. 
Peculiarem. 
9. Bubalum. 


ϐ. Quod in duas "partes findit 
ungulam. 


Ungulam. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


1. Περιτεμεῖσθε. 


b. 
6. Δεδιχασμένον διχασμῷ. 
Ὁπλῶν. 

AQUILA 


41. Circumcidemini. 
9. 


b. 
6. Diffissum diífissione. 


Ungularum. 








819 


ZYMMAXOL. 


b. 00x ἐπισπλαγχνισθήσῃ- 


15. 
43. 


16 


117. 


SYMMACHUS 


- 

3. 

ϱ. 

8. Ne miserearis. 
45. 


15. 
16. 


1. 


DEUTÉRONOMTI"CAP. XIV. 


CAPUT;XII DEUTERONOMITI. 
0’. 


5. "Ex τῆς δουλείας. "A.L1oc, ἐξ 
οἴχου δουλείας. 

6. Παραχαλέσῃ σε. 

Παρέλθωμεν.᾿Α.ΐος, βαδίσωµεν. 

8: Οὐκ ἐπιποθήσεις. "AL loc, οὐχ 
ἑχσπλαγχνισθήσῃ. 

45. Τὴν γῆν. "A440c, τὴν πόλιν. 

15. "Ev τῇ Hi ἐχείνῃ. "AAJoc, 

. By τῇ πόλει ἐχείνη. 

16. Πανδημεί. 

"Aolxntoc. 

47. "Ov τρόπον ὤμωσε. "AAJoc, 
καθὼς ἐλάλησεν. 'Α.3.1ος, ὃν τρόπον 
εἶπεν. 


LXX INTERPRETES. 


5. De servitute. Alius, de domo 
servitutis. 

6. Hortatus te tuer 

Transeamus. Alius, eamus. 

8. Non desiderabis. A(ius, ne 
miserearis. 

* 19. Terram. Alius, urbem. 

45. In terra illa. Alius,in urbeilla. 

16. Penitus. 

[naabitabilis. 

41. Quemadmodum juravit. A- 
lius, sicut locutus est. Alius 
quemadmodum dixit. 


830 


ΘΕύΔΟΤΙΩΝ. 


15. 


THEODOTIO. 


Note et varie lectiones ad cap. XIII Deuteronomii. 


V. 8. "A.Ltoc , οὐχ ἐχσπλαγχνισθήσῃ. Basil. Editio 
Complut. habet ἑλοήσεις. (7) 
V. 13. "AAJoc, την πόλιν. Sic editio Romana, et 


in 15 versu pariter. 


V. A4. τάΎΤ. O^, ἑτάσεις. Coislin. m., ἐχδητήσεις. 
V. AT. "AAJ40c, χαθὼς ἑλάλησεν. "AAJAoc, ὃν τρό- 
πον εἶπεν. Has interpretationes affert Basiliensis. 


() Ἐχοπλαγχνίζομαι, verbum notandum. Nusquam enim alibi, quod sciam, inveniri potest. Dnacu. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


δ. 
6. 


CAPUT XIV DEUTEBONOMII. 
0. 


1. Vacat. 
3. Ἐδελέξατο. "Alloc, προεί- 
λατο. 


Γενέσθαι. ᾿Α.1.1ος , εἶναι. 
Περιούσιον. ᾿"Α..1ος, ἑξαίρετον. 
9. Καὶ πύγαρχον. "A.44oc, αἴγα- 


Tpov. 
6. Ὀνυχιστῆρας ὀνυχίζον. 


Χηλῶν. 

LXX INTERPRETES. 
1. Vacat. 
2. Elegit. Alius, preelegit. 
Ut fiat. Alius, ut sit. 
Peculiaris. Alius, delectum. 


5. Et pygargum. Alius, caprum 
agrestem. 


6. Findens üssuram. 


Ungularum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO, 


shi 
TU EBPAIKON. 


no" 7 


DmawrTWNM 
onum 

9 

p»5m 12 
"wm 15 
207755 nui 44 
rey 15 

- 9ἱ 

m2» 


TOR 
T'"m T5 mv 34 


42021 26 
au: 29 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
7. Ungulam. 


F1 leporem. 

6. Et cadaver eorum. 
9. Et squama. 

49. Et asturem. 

43. Et ixion. 

44. Et omnem corvum. 
15. Ululam. 

21. Peregrino. 
Alienigenz. 

Matris sus. 

24. Multa fuerit pra te via. 


96. Et sechar. 
299. Et saturabuntur. 


Not& et varie lectiones ad cap. XIV Deuteronomii. 


Aquis .ccliones versuum 1, 6, 7, 8, 9, 12, 14, 
45, 91, 96, pra fert cod. Coislinianus. 

V. 9. "AAJdoc , προε[λατο. Basil. Est forte Sym- 
machi. qui vocem “ἩΤΏΝ προειλόμην vertit. Job. 


ΧλΙΧ. 95. 
*  [bid. "Αλλος, εἶναι. Basil. 


lbid. "AJAoc, ἑξαίρετον. Basil. tacito interprete, 
id affert. Cuislin. autem : Σ., ἐξαίρετον, Sic etiam 


TO EBPAIKON 


mex 4 
"OXUTW ὦ 
yon 7 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Temissionem. 
9. Alienigenam, 


7. Ttoborabis, 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Ypáp. aot. 


VULGATA LATINA. 
7. Ungulam. 


Leporem. 

8. Cadavera. 

9. Squamas. 

19. Gryphem. 
15. Ixion. 


14. Et omne corvini generis. 


15. Struthionem 

21. Peregrino. 

Ei. 

Matris suz. 

24. Longior fuerit via. 


96. Sicera. 
99. Et saturabuntur. 


AKYAAZ. 
7. . - 


Ἀστωόν. 

8. Νεχριμαίων. 

9. Φολίδες. 

19. "I&ov. 

45. 

14. Kal σύµπαντα χόραχα. 
15. Στρουθοχάμηλον 

21. TQ προαηλύτῳ. 


"u- ϱ 
ξείνω. 
24. 


26. Μεθύσματι.! 
29. 


AQUILA. 
T. 


Leporem. 

8. Morticina. 

9. Squamz. 

12. Ixum. 

15. 

14. Et omnem corvum. 
15. Struthocamelum. 
91. Advens. 

Hospiti. 





24. 


26. Ebrietate. 
29 


vocem ΠΟΣΟ vertit Symmachus, Exod. xir, 5. | 
V. δ. "AAJoc. αἴγαγρον. Coislin. 
V. 7. "AAAoc, τὰς δύο χήλας. Ex Basil. 
V. 12. 'A., ἵξον. Coislin. Sed Basil. id ad vocem 


ime versu sequente videtur referre, praemisso 


asterisco sine interpretis nomine 
dum suadet etiam . 
V. 15. Sic Ern. Grab. rac, alii milvum, alii 


CAPUT XV DELTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
!. Remissionem. 
9. À peregrino et advena. 


1. Obdurabis. 


: et eo referen. 
ulgata, qua "N73 reddit izion. 


AKYAAZ. 


9. 
1. 
AQUILA. 
4. Subtractiouem. 
$. 
T. 


29. 


DEUTERONOMII CAP. XV. 854 
ZYMMAXOZ. 0’. . GEOAOTION. 
4. Τὰς ὁπλάς. AJAJAoc, τὰς δύο 1. 
fiac. . 
Δασύποδα. 
8. θνησιµαίων. 8. 
re 9. Λεπίδες. 9. 
42. Γρύπα. 12. 
UT 15. Χ Καὶ τὸν ἴξον. 16 
-- 44. Καὶ πάντα χόραχα 14. 
. 15. Στραυθόν. 15. 
μα. 91. Τῷ παροϊχῳ. 21. 
' Ἁλλοτρίῳ. 
Μητρὸς αὐτοῦ. 
24. Μακ ένηται ἀπὺ — 24. 
eoi AMA ἀπέα ἀπὸ σος οδός, 
96. Ἐπὶ σἰχερα. 20. 
99. Ἐμπλησθήσονται, "AA4oc, «30. 
εὐφρανθήσονται. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
1 1. Ungulas. Aliws, duas ungu- — 7. 
as. 
Leporem. 
8. Morticina. 8. 
9. Squamae. 9 
| 12. Gryphem. 12. 
- 3 15. *X Et ixum. 13. 
(|; 14. Et omnem corvum. 44. 
στ 45. Strutbionem. 45. 
V 91. Advenze. 21. 
u Alieno. 
νο Matris ου. 
. 94. Longe fuerit via a te. Alius, 36. 
abfuerit a te via. 
UT 96. In sicera. 96. 
29. implebuntur. Alius, leta- — 99. 


buntur. 


* 


Note et varie lectiones ad cap. XIV Deuteronomii. ) 


'ulturem dicunt ; sed conjectura omnes.. 

V. 44. "À., χαὶ σύμπαντα χόραχα. O', πάντα xó- 
paxa, Coislin. ld vero deest in edit. Rom. 

V. 91. Μῃτρὸς αὐτοῦ. 

Basil. addit, Ὃς γὰρ ποιεῖ τοῦτο, ὡσεὶ ἁσπά- 
λακα θύσει, ὅτι µίασµά ἐστι (Al. μήνιμα) τῷ θεῷ 
Ἰαχώδ. i, e. Qui. enim hoo facit, ac si talpam im- 


molet, quia profanatio est ( «al. irritamentum ) 
Deo Jacob. 

Hzc clausula quz nec in Hebraico, nec in aliquo 
exemplari aut versióne exstat, in Basiliensi co- 
dice legitur in ipso textu. 

V. 94. "AAAoc, ἀπέχῃ ἀπὸ coc ἡ ὁδός. Ex Basil. 

V. 99. "A4Joc, εὐφρανθήσονται, Ex eodem. 


CAPUT XV DEUTEBONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. o. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. "Αφεσιν. |. 
8. | 9. 'AJóxptov. ᾿ΑάΊος, ἀλλογενη. δ. 
r T. ᾿Αποστέρξεις. "Α.Ίος, &mo- — 7. 
στρέψεις. 
SYMMACHUS LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 1. Remissionem. |. 
2. . 5. ΑΡ alieno (exiges). Alius, alie- 9. 
nigenam. 
7. 7. Indurabis, Aligs, avcries, 1, 





as5 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. Mw 


TO EBPAIKON. ) TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμµασι. 
"x? να 9 9. 9. ᾽Αποστασίας τῷ λέγειν. 
rov 18 18. 48. Δευτερούμενον. 
Town 20 20. 90. 
"nva 
Tov 22 22, . 99, Ἐν ταῖς πύλαις σου. 
Tr? Ὁμοῦ. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
9. Belial, dicendo. 9. Impia cogitatio, et dicas. 9. Defectionis, dicendo. 
18. Duplex. 18. Vacat. 18. Iteratum. 
20. Comedes eum. 20. Comedes ea. 20. 
In anno. Per annos singulos. 
99. In portis tuis. $2. Intra portas. 22.In portis tuis. 
Pariter. Similiter. Pariter. 


Notte οί varie lectiones ad cap. XV  Deuteronomii. 


V. 1. Aquile lectiones versuum 1, 9, 18, 22, V. 5. "AAJ4oc, ἀλλογενῆ. Ex Basiliensi. 
praefert Coislin. V. 7. "AAJAoc, ἀποστρέψεις. Basil. Est forte vari 


CAPUT XVI DEUTERONOMII. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοϊ” γοάµµασι. 
no» 1 1. 1. Φεσέ. 
r5") η) ποσο rox nyy wem | 


ym 5 $. 3. Ζυµωτόν, 
uy | Καχουχίας. 
Ἐν θαμθῄσει. 
noxy 8 8. . 8. Ἐπίσχεσις. 
ra" n» 10 10 19. Ἔπαρσιν ἑχουσίων. 
oy» 16 16 16. Καθόδους. 
pana» 17 17. 47. Κατὰ δόσιν. 
pr eou 18 18. 18. ᾽Αχριδαστάς Coisl. ἐχθιδα- 
t 51ás. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Pesah. 4. Phase, 1. Phese. 
Eduxit te Dominus Deus tuus de — Eduxit te Dominus Deus tuus 
JEgypto nocte. de JEgypto nocte. 
3. Fermentatum, 9. Panem fermentatum. 9. Fermentatum. 
Afllictionis, Afllictionis. Afflictionis. 
In festinatione; In pavore. Y In pavore. 
8. Retentio. 8. Collecta. 8. Retentio. 
10. Sufficientiam spontaneitatis. — 10. Oblationem spontaneam. 10. Elevationem spontaneorum. 
46. Vicibus. 16. Vicibus. 16. Descensibus, seu vicibus. 
17. Secundum donum. 47. Quod habuerit. 17. Secundum donum. 
48. Et praefectos. 18. Magistros. 18. Legislatores. Coisl., educto- 
res. 


Note et varie lectiones ad cep. XVI Deuteronomii. 


V. 1. "AAJor, ἑξήγαγέ σε, etc. Sic quaedam Aquile lectiones versuum 4, 5, 8, 10, 16, 17 
exemplaria. Videtur autem esse versio reliquorum — habet cod. Coislinianus. . 
interpretum. Non enim alio modo Hebraica ver'i V. 18. Α., ἀχριδαστάς. Sic Basil. Omnia derivata 
posse videntur. ab ἀχριθάω, vel ἀχρ:θάζω, Aquila pussim in usu 


DEUTERONOMII CAP. XVI. 


ZYMMAXOZ. 0’. 
9. 9. 'Avópua, λἐγων. 9. 
IP. 18. Ἐπέτειον. 18. 
30. 90. ΦάγΥῃ αὐτό. "AJAoc, βρωθή- —— 90. 
σεται. 
Ἐξ ἑνιαυτοῦ. "AJAAoc , xav ὄνι- 
αυτόν. 
92, 99, Ἐν ταῖς πόλεαί σου. $92. 
Ὡσαύτως. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. 
9. 9. Iniquitas, dicens. 9. 
18. 18. Annuam. 1a. 
20. 20. Comedes illud. Alius, co- — 29. 
medetur. 
Ex anno. Alius, per annum. 
93, 432. In civitatibus tuis. 22. 
Similiter. 


Note et varie 1ectiones ad cap. ΧΥ Deuteronomii. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


8580 


lectio vitio librgriorum inducta. 
Y. 20. “Α.1.1ος, βρωθήσεται. Basiliensis. 


Ibid. "AA4oc , xav' ἐνιαυτόν. Sic: quedam 


plaria. . 


CAPUT XVI .DEUTERONOMII. 


ZYMMAXOZ. 0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
ι 1. Πάσχα. 1. 
Ἐξήλθες ἐξ Αἰγύπτου νυκτός. 
"AAot, ἑξὴγαγέ σε Κύριος ὁ θεός 
σου ἐξ Αἰγύπτου νυκτός. 
9. $. Ζύμην. ὦο 
Καχώσεως, 
Ἐν σπονδῇ. ' 
8. 8. Ἐξόδιον. 8. 
10. 10. Καθὼς ἡ χείρ σου ἰσχύει. 10. 
16. 16. Καιρούς. 16. 
47. 17. Κατὰ δύναμιν. 1. 
48, Παιδευτάς. 48. Γραμματοεισαγωχεῖς. 18. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
!, 4. Pascha. 1. 
Existi de /Egypto nocte. Alii, 
eduxit te Domiuus Deus tuus de 
&gypto nocte. 
3. 9. Fermentum. 9. 
Afflictionis. 
In festinatione. 
8. 8. Exodium. 8. 
10. 10. Prout valet manus tua. 10. 
10. 16. Temporibus. 16. 
i. 11. Secundum facultatem." 11. 
15. Institatores. 18. Mayistros. 18. 


Note et varic lectiones ad cap. XVI Deuteronomii. 


liabentur. Sic ἀχριθαξόμενος, legislator, Gen. xtix, 


δευτάς. Ex eodem Basil. Sic etiam vertit Symma- 


10. Vide notam ad Levitici cap. xvii, v. 9. Z., rav — chus l Paral. xxvi, 29. (*) 


(} Montf. reddit ἐχδιβαστής, eauctor ; sed potius est, exactor rei judicates, apparitor qui in jus vocat. Dnacat. 


' B30 HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 


CAPUT XVII DEUTERONOMII; 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 
Tim 4 |. 
9 9. 
xS 9 
"yv ΠΙΟΣ 4 4 . 
CuTTN 5 5. s 
D" Due ! 1 ν 6 6.. ) 
No 8 8. - 
20 Σον 10 10. Hoa 
QT» 
30? ών mma ny au 11. 5 
mm 45 13. 
pn 16 16. 
"c? NO 11 17. 
To? 930 20. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Non sacrificabis. 


VULGATA LATINA. 
1. Non immolabis. 
3, In oculis, 
5. Militia. 
4. Facta est abominatio. 


2. In copspectu. 
$. Militiam, 
4. Facta est abominatio. 


5. Virum. 5. Virum. 
6. Super ore duorum testium. 6. In ore duorum.... testium. 
8. Mirabile fuerit. 


8. Difficile et ambiguum. 


10. Super os verbi. 10. Quodcumque dixerint. 


Docebunt te. 


11. Secundum legem, quam do- 
cebunt te. 


15. Superbe agent. 
16. Tantum. 
17. Neque declinabit. 


Docuerint.! te. 
11. Juxta legem ejus. 


15. Intumescat superbia. 
16. Vacat. 
17. Quee alliciunt animum ejus. 


30. Regni sui. 20. Regnet. 


ΑΚΥΛΑΣ, 
1. 
2. 
δ. Στρατιάν. 
&. 
5. 


6. Ἐπὶ στοµατος δύο µαρτυρων. 
8. Ἐθαυμαστώθη. 
10, 


Φωτίσωσί σε. 
41. 


15. Ὑπερηφανεύσονται. 
16. 
17. 


30. Ἑασιλείας. 
AQUILA, 


wi» 


MiliGam. 


Super ore duorum testium. 
Mirabile fuerit. 
0. 


2. 
$. 
4. 
b. 
6. 
8. 
1 


Bluminaverint te. 
41. 


45. Superbe agent. 
46. 
17. 


20. Regnum. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Deuteronomii. 


mutuamur ex Coislin. 
V. 4. "AA4., ἐγενήθη τοῦτο, Ex eodem. 
V. 5. "AAA., ἄνδρα, Ex eodem. 


V. 1. "AAJoc, οὐ προσοίσεις. Ex Basiliensi. 
V. 9. "A44., ἑνώπων, Basiliensis. 
Aquila lectiones versuum 9, 6,8, 10, 15, 90, 


CAPUT ΧΥΗ DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
UN 4 4. 1. Πύρα. 
nmm ὅ 3. $. 
DONT Sy T2505 8 8 8. Τῶν πράσεων αὐτοῦ ἐπὶ τους 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. ignitiones. 
$9. Sacrificium. 


8. Venditiones ejus super patri- 
bus. 


YULGATA LATINA. 
4. Sacrificia. 
5. Victimas. 


8. Excepto eo, quod in urbe sua 
ex palerna ei successione debetur. 


πατέρας. 
AQUILA, 
1. Ignitiones. 
9. 


. 8. Venditionum ejus super pa- 
tures. 





wl 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


eo 9s 
. 


SYMMACHUS, 


ΡΕΤΕΑΟΝΟΝΗ CAP. XVIII. 


CAPUT XVII DEUTERONOMII. 


0’, 


1. Οὐ θύσεις. ᾿Α.1ΐος, o9 προσ- 
οίσεις. 

4. Ἐναντίον. "AJAAoc , ἑνώπιον. 

$. Κόσμου 

4. Γεγένηται τὸ βδέλυγµα. "AA- 
Aoc, ἐγενήθη τοῦτο. 

δ. "Ανθρωπον. "AJ4Aoc, ἄνδρα. 

6. Ἐπὶ δυοὶ μάρτυσι». 

8. Αδυνατήσῃ. 

40. Κατὰ τὸ (rua. "Α.1.ΐος, κατὰ 
τὸ πρᾶγμα. 

Νομοθετηθῇ σοι. 

11. Κατὰ τὸν νόµον X ὃν ἂν φω- 
τἰσωσί σοι. 

45. ᾿Ασεύήῄσει. 

16. Διότι. "Α.1.1ος, πλἠν. 


4]. "va ph µεταστῃ. "AJ.loc, 
οὐδὲ µεταστήσεται. 


40. Αρχῆς. 
LXX INTERPRETES. 
1. Non immolabis. Aliws, non 
offeres. 
2. Ante. Alius, in conspectu. 
$. Ornatu. 


&. Facta est abominatio. Alíus 
factum est hoc. 


5. Hominem. Alius, virum. 
6. In duobus testibus. 
8. Impossibile fuerit. 


10. Secundum verbum. Aflíws, 
secundum rem. 


Sancita fuerint tibi. 


41. Secundum legem X qua il- 
luminabunt te. 


15. Impie aget. 
46. Quare. Alius, c:eterum. 


17. Ut non discedat. Alius, ne- 
que transferetur. 


20. Principatum. 


, 6EKOAOTION. 


HEODOTIO. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Deuteronomii. 


V. 10. "AJ4., κατὰ τὸ πρᾶγμα. Basiliensis. Sym- 
machus, Gen. xx, 10, *2* vertit πρᾶγμα , itemque 


Theodotio, Jud. vi, 39. 


CAPUT XVIII DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧύΣ. 


l. » 
3. 
8. Τῆς χτήσεως ἕχαστος τῆς κατὰ 
τὰς πατριάς. - 
SYMMACHUS. 
1. 
9. 


8. l'ossessionis unusquisque se- 
cundum familias. 


0’. 


1. Καρπώματα. 
9. θύματα. "AAAoc, θυσίας. 
8. Πλὴν τῆς πράσεως τῆς χατὰ 
πατριάν. 
LXX INTERPRETES. 
1. Oblationes. 
9. Sacrilicia. Alius , hostias 


8. Praeter venditionem, quz est 
secundum familiam. 


V. 41. Ex Ernesto Grabe. 
V. 16. "AAA, 


πλήν. Basiliensis. 
V. 47. 'AA4., ο 


µεταστέσεται. Dasiliensis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


δῦ5 
ΤΟ EBPAIKON 


""ayo 10 
pwo 
vnam 

2 NUM 14 
YN 


T" 90 
VERSIO HEBRAICI TEXT, 
10. Transire faciens. 
Przstigiator. 
Et augur. 
11. Et interrogans pythonem. 
Et divinus. 


20. Superbe egerit. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


iTO EBPAIKUN 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
10. 


11. 


20. 

! — VULGATA LATINA. 
10. Qui lustret. 

Observet somnia. 

Observet auguria. 

11. Qui pythonem consulat. 
Nec divinos. 


20. Arrogantia depravatus vo 


ΑΚΥΛΑΣ, 


10. Διάγων. 


Ἐπερωτῶν µάχγον. 

11. Ἐπερωτῶν µάγον. 
Γνωοίστης. 

20. Ὑπερηφανεύσηται. 


AQUILA. 
40. Traducens. 


Interrogans magum. 
11. interrogans magum. 
Divinus. 


90. Superbe egerit. 


Iuerit. 
Note et. varie lectiones ad cap. XVHI Deuteronom!i. 


Lectiones Aquilz versuum 1, 10, 11, 20 ex Coisl. V. 8. "A., τῶν πράσεων, etc. Has Aquilz οἱ Sym- 
prodeunt. machi lectiones ex Basiliensi mutuamur. Πλήν ii- 
V. 8. "AJloc, θυσίας. Sic Basiliensis. lta etiam — detur subaudiendum ad singulos. 
habent editiones Aldina et Complutensis. V. 10. Σ., σηµειοσκοπούμενος. 8., Xn cfc. Coisl. 


CAPUT XIX' DEUTERONOMII, 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. . 
"Ty? "UN 4 4. 4. 
ono" 
nau 
orn 2 2. | 9. Χωρίσεις. 
pan 8 $c 9. Ἑτοιμάσεις. 
τά 4. 4. 
ion 5 5. 5. "Exxbjat. 
Ta en Ἐξώσθη. 
n» Iva "Ev πέλυχι τοῦ χόψαι. 
ypi 10 10. 10. "Αθωον. 
αλ 14 44. 44. Ὀριοθέτησαν. 
Ορ) 15 15. 45. Αναστήσεται. 
Doy 19 19. 49. Ἐνενοήθη. 
: VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA? LATINA, AQUILA, 
1. Quarum Dominus. 4. Quarum tibi traditurus est. 4. 
Possederis eas. 
Possederis eam. 
Et habitaveris. llabitaverisque. 


9. Separabis. 
9. Parabis. 


9. Separabis. 2. Separabis. 


5. Parabis. S. Sternens diligenter. 
4. Verbum. 4. Lex. 4. 
5. Ad cedendum. 5. Ad c:edenda. 9. Ad czdendum. 


Et impulerit. Fugerit. Expulsa fuerit. 
ln. securi ad cedendum. In succisione lignorum securis In securi ad cz:denoum. 
fugerit. 


40. [nnocens. 
14. Terminaverunt. 


10. Innoxius. 
44. Fixerunt. 
15. Stabit. 15. Surget. 
19. Cogitavit, 19. Cogitavit. 
Νοίθ et vari& lectiones ad cap. XIX Deuleronomii. - 


, V. 4. Lectiones ex Basiliensi mutuamur, prater illas Aquile versuum 2, 5, 5, 10, 14, 15, 19, quaa ez 
Coislin. deprompsimus. 


40. Innocens. 

14. Terminaverunt. 
15. Surget. 

19. Pressumpsit. 


954 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


10. 
Σημειοσχοπούμενος. 
Σημειοσχοπούμενος. 
1. 

Γνώστης. 


20. 


SYMMACHUS. 
10. 
Hariolus. 
Blariolans. 
1. 


Divinus. 
90. 


Mid. 'A., ἐπερωτῶν uáyov. Σ., σημειοσχοπού- 


DEUTERONOMU CAP. XIX. 
0’. 


10, Περικαθαίρων. 
Κληδονιζόµενος. 
Κληδονιζόµενος. 

41. Ἐπαείδων ἑπαοιδήν. 
Ἱερατοσχόπος. "Α.., γνωρί 


στης. Οἱ «οιποὶ, γνώστης. 


20. ᾿Ασεθήσῃ. 

LXX INTERPRETES. 
10. Lustrans. 
Divinationes observans. 
Divinationes observans. 
11. Incantans iucantationem. 
Portentorum jnspeetor. al. et 


reliqui, divinus. 


20. Impie egerit. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
10. 
θελητῆς. 
44. 
θεατῆς. 
90. 
THEODOTIO. 
10. 
Voluntarius. 
11. 
Speculator. 
90 


Note et varie lectiones ad cap. XVIII Deuteronomii. 


usvo;. Ex Basiliensi. 


V. 41. "A., γνωρίστης. Σ., γνώστης. Θ., θεατής. — Ex Coisliniauo. 
Ex Basiliensi. Eamdem Hebraicam "vocem Ania 


10. 
11. 
15. 
19. 


V. 4. "AAAoc, πρᾶγμα, res, ut supra, cap. xvii, v. 10. Vide notam ibi, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1YMMACHUS 


vertit γνώστης, Levit. xx, 6. 


$00 


lbid. "AAAoc, Ὑνωρίστης. Οἱ Aotzol, γνώστης. 


CAPUT XIX DEUTERONOMII. 


0’. 


1. "A ὁ θεός. 'Α.1.1ος, ὧν Κύριος. 
Καὶ καταχληρονοµήσετε αὐτούς. 


᾿Α ος, χαταχληρονοµήσεις. 


Κατοιχήσετε. "AAAoc , χατοιχ]- 


σεις. 


2. Διαστελεῖς. 
5. Στόχασαι. 
4. Πρόσταγμα. "AAAoc, πρᾶγμα. 
9. Συναγαγεῖν. 
Ἐκκρουσθῇ 
T$; ἀξίνῃ χόπτοντος. 
10, ᾿Αναίτιον, 
14. Ἔστησαν, 
15. Ἐμμενεῖ. 
19. Ἐπονηρεύσατο. 
LXX INTERPRETES. 
1. Qua Deus. Alius, quarum 


Dominus. 
Et possidebitis eos. Alius, possi- 
ebis. 


Habitahitis. Alius, habitabis. 
9. Secernes. 

9. Conjecta. 

4. Preeceptum. Alíus, res. 

5. Ad colligenda. 

Excussa fuerit. 

Securim cxdentis. 


40. Innoxius. 

44. Statuerunt, 
15. Stabit, 

19. Malignatus est. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


Note et varis lectiones ad cap. XIX Deuteronomnii. 


$61 


TO EBPAIKON. 


παπα κι Όσα ο 2 
Jj 1016 


5» 
25 8 


uz 14 
rou 12 


"om 14 
"n 


οι Υπο Ὃν 45 


μη o'aya "yn pun 


qa 19 
TT 


Tuc 
^D 20 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


9. Circa appropinquare vos ad 
lum 


6. Et non profanavit eam. 


Prolanet eam. 


8. Corde. 

41. Et servient tibi. 
42. Arctabis. 

14. Et pubem. 
Predaberis 
Spolium. 


15. Qus non de civitatibus gen- 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


CAPUT XX DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


2. 


19. 


20. 
VULGATA LATINA. 
2. Appropinquante autem jam 


praelio. 


9 
6. Necdum fecit eam esse com- 


munem. 


Ejus fungatur officio. 


8. Corde. 

41. Serviet ( populus ). 

12. Oppugz.abis. 

44. Infantibus. 

Exercitui divides. 

De spoliis. 

15. Et uon sunt de his urbibus, 


tium istarum ipse. Tantum de ci- quas in possessionem accepturue 


vitatibus populorum istorum. 


19. Securim. 
Agri. 

In coarctationem. 
20. Munitionem. 


est. De his autem civitatibus. 


19. Securibus. 
Vacat. 
Vacat. 
90. Machinas. 


AKYAAZ. 


8. 


11. Δουλεύσουσί σοι. 
44. Ἔξεις. 

14. Νηπίων. 
Διαρπάσεις. 
Λάφυρα. 


15. 


19. Ἐν πελέχει. 


Ἐν τῇ περιοχῇ. 


30. Περιοχήν. 
AQUILA. 

2. 

6. 

8. 


41. Servient tibi. 
12. Obtinebis. 
44. Wufantes. 
Praedaberis. 
Manubias. 

5. 


19. In securi. 


In munitione. 
90. Munitionem. 


Note et varie lectiones ad cap. XX Deuteronomii. 


V. 9. "AA.loc, ἓν τῷ ἐγγίζειν σε, etc. Ex Basil. 

V. 6. "AAA., οὐχ ἑλαίχωσεν αὐτόν. Ex Basil. bis. 
Videtur autem esse Aquilie , qui, vocem 'D9r vertit 
λαϊχώσουαι, Ezech. vii, 91, et 9rj λαϊκός, 1 Reg. 


xx1, 4. Coislin. οἱ λοιποί, pro ἄλλ. Basiliensis. 
V. 8. "AAJA., ὥσπερ ἡ χαρδία. Sic Basiliensis. 
Versuum 11, 12, 44, 19,20, Aquilze lectiones 
praefert Coislin. cod 


15. 


19. 


19. 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS. 


DEUTERONOMII CAP. XX. 


CAPUT XX DEUTERONOMII. 


0’. 


2. Όταν ἐγγίσῃς τῷ πολέμψ. 
"AJJoc, ἓν τῷ ἑἐγγίζειν σε moe 
πόλεμον. 


6. Καὶ οὐχ ηὐφράνθη ἐξ αὐτοῦ. 
“Α.1ΐος, καὶ οὐχ ἑλαίΐχωσεν αὑτόν. 


Εὐφρανθήσεται ἐξ αὐτοῦ.' Α.11ος, 
λαϊχώσει αὐτόν. 


8. Tfj καρδίᾳ. "Α.11ος, ὥσπερ ἡ 
καρδία. 

4. Ὑπήχοοί σοι. 

12. Περιχαθιεῖς. 

44. Tf; ἀποσχενῆς. 

Προνομεύσεις. 

Προνομήν. 

45. Οὐχὶ ἓὲκ τῶν πόλεων των 
ἑθνῶν τούτων. "AJLoc, al οὐχὶ ἀπὸ 
τῶν ἐθνῶν τῶν πόλεων τούτων" 
ἰδοὺ δὴ &vb τῶν πόλεων τῶν ἐθνῶν 
εὐύτων. 

19. Σίδηρον.] 

Ἐν τῷ δρυμῷ. "AAJoc , ἓν τῷ 
ἀγρῳ. 

Εἰς τὸν χάραχα. 

30. Χαράχνωσιν 

LXX INTERPRETES, 

2. Quando appropinquabis pre- 
lio. Alius, in appropinquando te 
ad bellum. 


6*Et non lzetatus est ex ea. Alius, 
et non profanavit eam. 


Letabitur ex ea. Alius profanet 
eam. 


8, Corde. Alius, sicut cor. 
41. Obedientes tibi. 

19. Obsidebis. 

14. Apparatu. 
Prxdaberis. 

Predam. 


15. Non de civitatibus gentium 
harum. Alius, qux non de gentibus 
civitatum harum : ecce cerie de 
£ivitatibus gentium harum. 


19. Ferrum. 

In sylva. Alius, in agro. 
In vallum. 

90. Vallum. 


t70 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ 


19. 


20. 
THEODOTIO. 


20. 


Note et varie lectiones ad cap. XX. Deuteronomii. 


V. 15. "Α.11., al οὐχὶ ἀπὸ τῶν, etc. Ja edit, LXX V. 19. "AAA., ἐν τῷ ἀγρῷ. Basil. Et sic alia 
desiderantur hzc, ἰδου δή, etc., que in Hebreo quedam exemplaris. Videtur autem esse lectio re- 
habentur liquorum. 





211 


TO EBPAIKON. 


Dor oW 5 
vy 4 
4n 5 


v5 

amy 14 

Ἂν 17 
i135 Ὁ ος 


-wD 20 

5m 

NZD! 

wo" wow Ἂν ο 1 


won Uu nuv2322 et 25 

νι sw num noym ΠΙΟ ὉδυὈ 
ο Ίππο wu: pomo ς vy 
πρὸ wYwi ΟΥ upn 935p 
* ππΟτν τν women x πι now 
non Dom quos mm cow 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$. Ad occisum. 

4. Et auferent cervices. 
5. Elegit. 

Ad ministrandum ei. 
44. Compressisti eam. 
11. Fortitudinis ejus. 
Jus primogeniturz. 
20. Declinans. 

Et rebellis. 

Et potator. 


21. Et omnis Israel audient et 
timebuut. 


92. et 25. Et cum fuerit in viro 
peccatum judicii mortis : et inter- 
ficiendus fuerit, et suspenderis 
eum super ligno , non pernoctabit 
cadaver ejus super ligno, sed se- 
pelies eum in die ipsa, quia male- 
dictio Dei suspensus : οἱ non con- 
taminabis humum tuam, quam 
Dominus Deus tuus dat tibi hzx- 
reditatem. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 
CAPUT XXI DEUTERONOMIH. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι 
9. 
4. 


21 


22. 25. 


VULGATA LATINA. 


$. Vacat. 

4. Caedent cervices, 
δ. Elegerit. 

Ut ministrent. 

44. Humiliasti. 

17. Liberorum ejus. 
Primogenita. 

90. Protervus. 

Et contumax est. 
Luxuriz atque conviviis (vacat). 


21. Et universus. Israel audiens 
pertimescat 


25. et 25. Quando peccaverit 
homo quod morte plectendum est, 
et adjudicatus morti appensus fu- 
erit in. patibulo, non permanebit 
cadaver ejus in ligno, sed in ea- 
dem die sepelietur, quia maledi- 
ctus a Deo est qui pendet in ligno : 
et nequaquam contamin»bis terram 
tuam, quam Dominus Deus tuus 
dederit tibi in possessionem. 


gn 


ΑΚΥΛΑΣ. 


5. Ἄνῃηρημενῳ. 
t Τενοντώσουσιν. 


Λειτουργεῖν, 
14. Ἐχαχούχησας. 
17. 


90. Αφίσταται. 
Καὶ προσερίζει. 
Συμποσιάζει, 
21. 


22 et 25. (Kat ὅταν ij ἓν ἀνδρὶ 
ἁμαρτία εἰς χρῖμα θανάτου, xal ϐ1- 
γατωθῇ, xal χρεµάσῃς αὐτὸν ἐπὶ 
ξύλου, οὐκ αὐλισθήσεται τὸ νεχρι- 
μαῖον αὐτοῦ ἐπὶ ξύλου: ἀλλὰ δά- 
πτων θάψεις αὐτὸν ἓν τῇ ἡμέρα 
ἐχείνῃ. "Ότι κατά θες. ἑστιν d 
χρεμάμενος, xat οὗ μὴ μιανεῖς τν 
i σου, fjv Κύριος ὁ θεὸς δώσει 
σοι χληρονομίαν.) 


AQUILA. 


9. Interfecto. 

4. Decervicabunt. 
5. 

Ad ministrandum, 
14. Afflixisti. 

17. 


20. Rebellat. 
Et litigat. 


Compotat. 
21. 


22. et 25. Et cum fuerit innro 
peccatum in judicium mortis, οἱ 
occisus fuerit, et suspenderis eum 
super lignum : non commorabitur 
morticinum ipsius super lignum: 
sed sepeliens sepelies eum in die 
illa: quia maledictio Dei est qui 
suspensus est : et non contamina- 
bis lumum tuam, quam Dominus 
Deus tuus dabit tibi hereditatem. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXI Deuteronomii. 





V. 5. Α., ἀνηρημένῳ. Coislinianus. Codex insi- 
gnis, unciali charactere vr vel vii. seculi, quadro 
scilicet et rotundo, cum accentibus et spiritibus, sed 
non ubique positis : nam sxpissime omittuntur : ita 
ut aliquando paginas ferme integras iis «lestitutas 
reperias, et in notis marginalibus primx manus 
nunquam reperiantur. 

V. 4. "A., τενοντώσουσιν. Idem Coislin. Alibi le- 
git Aquila, τεναντόω. 

V. 5. Hic variant exemplaria, nam alia, ἐπελέξατο, 
alia ἐξελέξατο habent. Edit. Rom., ἐπέλεξεν. 

lbid. 'A., λειτουρχεῖν. Coislin. 


V. 14. "A., ἐχαχούχησας. Hc et reliquae pariter 
lectiones usque ad veisum 21, ex eodem Coisli- 
niano prodeunt. 


V. 21. ᾿Α.1.Ίος, καὶ πᾶς Ἱσραὴλ ἀχούσας φοδτθί- 
σεται. Ex Basiliensi. | 


V. 22. Has omnes lectiones plenas Latine tan- 
tum excerpsimus ex Hieronymi Comment. in Epist. 
ad Galatas, ο, 5, ubi etiam LXX Interpretum ver- 
sionem Latinam, qualem damus, attulit. Ne porro 
spatium nimium vacuum relinqueretur, Graeca ex 
Latinis concinnavimus secundum morem vectendi 


83 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


44. 
47. Ἰσχύος αὐτοῦ. 


21. 


32 et 95. (Ἐὰν δὲ γένηται &v- 
θρώπῳ ἁμαρτία εἰς χρῖμα θανάτου, 
χαὶ θανατωθῇ, xat αρεμάσης αὐτὸν 
ἐπὶ ξύλου , οὐχ αὐλισθήσεται τὸ θντ- 
σιμαῖον αὑτοῦ ἐπὶ ξύλου, ἀλλὰ ταφῇ 
θάψεις αὐτὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτῃ" 
ὅτι διὰ τὴν βλασφημίαν τοῦ θεοῦ 
ἐχρεμάσθη, xaX οὗ μὴ μιανεῖς τὴν 

1 δώ- 


ην σου, ἣν Κύριος ὁ θεός σου 
δει σοι εἰς χληρονομίαν.) 
SYMMACHUS. 
$. 
r3 
b. 
44. 


47. Fortitudinis ejus. 


21. 


92. et 95. Si autem fuerit ho- 
mini peccatum ad judicium mor- 
tis, et occisus fuerit, et suspen- 
deris eum super lignum, non per- 
Doclabit cadaver ipsius super li- 
gnum, sed sepultura sepelies eum 
in die ipsa : quia propter blasphe- 
miam Dei suspensus est, et non 
contaminabis terram tuam, quam 
Dominus Deus (uus dabit tibi ad 
hzereditatem. 


ΡΕΌΤΕΒΟΝΟΝΗ CAP. XXI. 


CAPUT XXI DEUTERONOMII. 


0’ 


$. Τραυματίᾳ. 

4. Νευροχοπήσουσιν. 

b. Ἐπέλεξεν. 'AAA., ἑπελέξατο. 
"AA4À4., ἐξελέξατο. 

Παρεστηχέναι. 

14. Ἑταπείνωσας. 

47. Τέχνων αὐτοῦ. 

Τὰ πρωτοτοχεῖα. "AAd., χρέσις 
τῆς πρωτοτοχίας. 

90. Απειθεῖ. 

Καὶ ἐρεθίζεε. 

Οἰνοφλυγεῖ. 


21. Καὶ οἱ ἑπίλοιποι ἀχούοντες 

φοόπθ σονται. "AAAdoc, xal πᾶς 
Ἰσραὴλ ἀχούσας φοθηθήσεται. 

22 et 25. Ἐάν δὲ γένηται Ev 
τινι ἁμαρτία, χρῖμα θανάτου, xat 
ἀποθάνη, xot χρεµάσττε αὐτὸν ἐπὶ 
ξύλου, οὗ χρ'μηθήσεται τὸ σῶ 
αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ξύλου, ἀλλὰ ταφῇ θά- 
Ψετε αὐτὸ ἓν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ ὅτι 
χεχατηραµένος ὑπὺ Θεοῦ πᾶς χρε- 
μάμενος ἐπὶ ξύλου) xal οὗ μὴ µια- 
γεῖτε τὴν γῆν ἣν Κύριος 6 θεός σου 
δίδωσί σοι ἐν χλἠρῳ. 


LXX INTERPRETES, 

9. Occiso. 

4. Cedent cervicem 

b. Elegit. Alius, elegit (015). 

Adstare. 

44. Humiliasti. 

17. Liberorum ejus. 

Primogenita. Alius, jus primoge- 
niturz. 

20. Contumaciter se gerit. 

Et protervus est. 

Vino inebriatur. 

21. Et reliqui audientes time- 
bunt. Aéius, et omnis Israel au- 
diens timebit. 

22. et 25. Si autem fuerit In 
aliquo peccatum ad judicium mor- 
tis, et mortuus fuerit : et suspen- 
deritis eum in ligno , non dorimiet 
corpus illius supér lignum, sed 
sepelientes sepelietis euni in die 
illa : quia maledictus a Deo omnis 
qui pendet in ligno : et non con- 
laminabis terram tuam, quam Do- 
minus Deus tuus dabit tibi in liz- 
reditatem., 


$814 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


$. 
4c 
5 


44. 
Ur. 


20. 


21. 


92 et 95. (Κα) ὅτι ἕσται ἓν αν- 
δρὶ ἁμαρτία εἰς χρῖμα θανάτου, 
καὶ ἀποθανεῖται, xal χρεµάσεις αὐ- 
τὸν ἐν ξύλῳ, οὐ κοιμτθήστται τὸ νε- 
Χριμαῖον αὑτοῦ ἐπὶ toU ξύλου, ὅτι 
tai θάψεις αὐτὸν ἐν τῇ 
αὐτῇ' ὅτι κατάρα θεοῦ ἐστιν ὁ χρε- 

μενος» γαὶ οὐ μὴ μιανεῖς τὸν 

p& cov, ἣν Κύριος ὁ θεὺς δώη 
σοι χληρονομἰα».) 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


48 


34. et 25. Et quia erit m. viro 
peccatum in judicium mortis, et 
morietur, et suspendes eum in 
ligno, non dormiet morticinum 
ejus super lignum : quia sepultura 
sepelics eum in die ipsa, quia 
maledictio Dei est suspensus : et 
non contaminabis adama tuam, 
quam Dominus f'eus tous dederit 
tibi in hereditatem. 


Note et varie lectiones ad cap. XXI Deuteronomii. 


trium interpretum , uncinisque inclusimus, ne quis 
putaret aliunde desumpta. Pergit autem Hieronymus 
post allatam quatuor interpretum versionem: «Porro 
ADAMA, terra sive humus, lingua Hebrza appella- 
tur. ]n eo autem loco ubi Aquila et Theodotio si- 
militer transtulerunt, dicentes : « Quia maledictio 
Dei est suspensus, » in Hebrzo ita ponitur, CHI CA- 
LALATH ELOIM THALUI. Hec verba Ebion ille 
llaresiarches semi-Christianus, semi-Judzus ita in- 
terpretatus est, ὅτι ῦδρις θεοῦ Ó χρεµάµενος, id est, 
quia injuria Dei est. suspeusus. Memini me in al- 
tercatione Jasonis et Papisci. qua Graco sermone 


PATROL. αμ. XV. 


conscripta est, ita reperisse : λοιδορία Θεοῦ ὁ xpe- 
µενος, idest, « maledictio Dei qui appensus est. » 
icebat mibi Hebraeus , qui me in Scripturis aliqua 
ex parte iustituit, quod possit ct ita legi : «Quia 
contumeliose Deus suspensus est. » Hac idcirco con- 
gessimus quia famosissima quaestio est, οἱ nobis 
solet a Judzis pro insania objici, quod Salvator 
noster et Dominus sub Dei fuerit maledicto. Pri- 
mura igitur intuendum est, quod non quicunque 
in liguo pependerit, maledictus sit apud Deum, sed 
qui peccaverit, et propter scelus morti fuerit ad- 
judicatas, sublatusque in crucem, etc. » 


28 


815 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT XXII DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς vo&pquaot. 


TO.EBPAIKON. 


menm 4 4. 
noe 5 5. 
Dv ΤΟΝ Ἰ T. 
Ον.» 9 9. . 
Tr. 10 10. 
weyo 11 41. 
pmO2 ny 14 44. 
75231 91 91. 
nna 925 25. 
-93*nM 94 94. 
-411 26 96. 
323 90 90. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Non videbis. 


δ. Vestimentum. 
7. Et prolongare facias dies. 


YULGATA LATINA. 
Á. Non videbis. 


5. Veste. 
1. Et longo vivas tempore. 


9. Mixturis. 9, Altero semine, 


10. Simul. 


41. Quod ex lana et lino con 
textum est. 


14. Occasiones. 


40. Pariter. 
11. Contextura. 


44. Causationes verborum. 


94. Stultitiain. 91. Nefas. 
95. Virgo. 25. Virgo. 
94. Puellam. 94. Puella. 
96. Verbum. 96. Vacat. 
90. Alam. 90. Operimentum. 


2 


'AKYAAX. 
4. 
5. Ἱματισμόν., 
7. 


9. ᾽Ανομοιογενές. 


40. Ὁμοῦ. 

M. ᾿Αντιδιαχείμενον. 
14. Ἐνάλλακτα ῥήματα. 
91. ᾽Απόῤῥευσιν. 

93. Νεᾶνις. 

94. Τὴν alba. 


26. 


90. Πτερύχιον. 
AQUILA. 
4. 


D. Vestimenturm. 
3. 


9. Genere dissimile. 


10. Pariter. 
11. Contra dispositum, 


11. Commutatoria verba. 
91. Effluxionem. 

93. Puella. 

94. Puellam. 

96. 

90. Alarm. 


Νοίς et varie lectiones ad cap. XXII Deuteronomii. 


V. 4. "AAJoc, οὐχ ὑπερόψει. Basiliensis. 

V. 7. "AJAAoc, καὶ µαχροχρόνιος 3. AA., ἔσῃ. Sic 
quedam exemplaria. 

V. 9. 'A., ἀνομοιογενὲς, etc. Ila» omnes interpre- 
tationes ex Basiliensi prodeunt : Σ., εἰργμόν, id est 
delentionem, coarctalionem, quasi illa varii generis 


mentum. 


CAPUT , XXIII DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON. 


N21» 1 
12 2 
Ou um wmn2o4 


ο δυο» 


"umo ΕΥΠ 9 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Lasus attritione. 


VULGATA LATINA. 


1. Eunuchus, attritis vel ampu- 
tatis testiculis. 


2. Mamzer, hoc est, de scorto. 
4. De Mesopotamia Syria. 


2. Spurius. 
4. De Phathor Aram duorum 
ffuminum. 


" 9. Si egressa fuerit castrameta- —— 9. Quando egressus fueris ad 
0. 


versus hostes tuos. 


9 ο... 


semina sibi mutuo officiant, ne fructum emittant, 
Eodem sensu Theodotio, χώλνµα, id est impedi- 


V. 11. Ἂ., ἀντιδιαχείμενον. Σ., ἑτερογενές. Ex 
Basiliensi. Procopius vero ita habet : « Aquylas. 
κίόδηλα (sic! illud, ἀντιχείμενον exposuit, Symma- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


1. Ἱραυματίας ἐπιτρίμμῳ. 
2. Μαμζήρ. 
4. Απὺ Φαθὼρ Συρίας ποταμῶν. 


9. 


AQUILA. 
A. Vulneratus attritione. 


9. Mamzer. 
4. De Phathor Syrie fluminum. 





$77 DEUTERONOMII CAP. XXII. 873 
CAPUT XXII DEUTERONOMII. 
ZYMMAXOZ. 0’. ΦΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
4. 4. Οὐχ ὕψῃ. "AJ4Aoc , οὐχ ὑπερ- 1. 
b. 
5. b. Στολήν. 5. 
4. 7. Καὶ πολυήµερος γίνῃ. Aoc, 1 
xai µακροχρόνιος 7." ÀA., ἔσῃ. 
2 Elpypóv. (Coisl. &vopotoye- — 9. Διάφορον. "AJXAoc, Δίφορον. 9. Κώλυμα. 
$e 
10. 40. Ἐπὶ τὸ αὑτό, 10. 
44. Ἑτεροχενές: 41. Κίόδηλον. 41. 
44. 14. Προφασιστιχοὺς λόγους. 44. 
31. 91. Αφϕροσύνην.ι 31. 
439. 25. Παρθένος. 25. 
24. 94. Τὴν νεᾶνιν. 24. 
26. 90. Τὸ πρᾶγμα. "AAdoc, τὸ «26. 
iua. 
50. 30. Συγχάλυµµα. $0. 
SYMMACHUS. X INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 4. Nom videbis. Alius, non ne- 4. 
gliges. 
5. 5. Stolam. 5. 
1. 7. Et multorum dierum sis. Α- — 7. 


9. Detentionem. , 91... genere 


lius, et longavus sis. Al., eris. 
9. e ariam. Alius , duplicem se- 


Cissimile. ) mentem. 
10. 40. In idipsum. 40. 
11. Alterius generis. 41. Adulteratum. M. 
14 44. Occasionis verba. 44. 
94. 91. Stultitiam. 94. 
25. 95. Virgo. 35 
24. 94. Adolescentulam. 24. 
26. 96. Res. Alius, verbum. 26. 
56, 50. Operimentum. 90. 


chos vero, ἔτε 
V. A4. "A., 


ενές. » 
νάλλακτα ῥή pasa. In Goislin. legitur 
ENAAAKKA P ΡΙΤΙΜΑ, mendos 


9. Impedimentum. 


Note et variae lectiones ad cap. XXII Deuteronomii. 


ditur Seroplou. 


e. Id vero non potest 


., Ὑεᾶνις. Omnes 
notam habent ; xai ἀντὶ τοῦ παρθ 


Regii codices hane 
νος, νεᾶνις φησὶ, 


χεν. 


aliud essé quam ἐνάλλακτα ῥήματα , et sic vocem 
ΟΡ vertit alibi Aquila. 


καθὼς xat ᾽Αχύλας ἐξέδω 
V. 26. "AAA. τὸ fua. Ex Basiliensi, 


V. 19. v». 0’, σίχλους. In marg. Coisliniani ad-- 
CAPUT. XXIII DEUTERONOMII. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. eiabta«. 4. 
2. 3. Ἐχ πόρνης. 3. 
4. 4. Ἐχ τῆς Μεσοποταμίας. "AA- — 4. 
Joc, ἀπὸ Βαθοὺρ Συρίας ποταμῶν. 
9. 9. Ἐὰν δὲ ἐξέλθῃς παρεμθαλεῖν. 9. 
| "AJAoc, ἑὰν ἐξέλθῃς εἰς πόλεμον. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOT1O. 
1. . 4. Attritus. 1. 
2. 2. De scorto. 2. 
4. 4. De Mesopotamia. Alius, a — 4. 
Buthur Syriz fluviorum. 
9. 9. Si autem egressus fueris ad — 9 


castra ponenda. Alius, si egressus 
fueris in bellum. 


81) 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ, 
mpo 10 
κ 15 
η uED wu nn {4 
nup 17 
m" 2ὔ 
T2 24 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
40. De accidente. 


43. Excrementum tuum. 


44. £t ad dandum inimicos tuos 


ad facies tuas : et erit. 
47. Prostituta. 
25. Spontaneum. 


94. Vas tuum. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. e 


TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς *p&ppaot. 


30. . 40. Ἐκ συναντήµατος. 
15. 15. Τὸ ἐξελθόν σου. 
11. 14. Καὶ τοῦ δοῦναι ἐχθρούς ew 
εἰς πρόσωπόὀν σου. Καὶ ἔσται. 
11. ' 47. Ἐνδιηλλαγμένη. 
35. 95. 
94. 24. Σχεύη. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


40. Qui nocturno pollutus sit — 10. De accidente. 


somnio. 
45. Vacat. 


44. Et tradat tibi inimicos tuos : 
et sint castra. . in faciem tuam. Et erit. 


47. Meretrix. 17. Immutata. 
$5. Propria voluntate. 25. 


45. Excrementum tuum. 
44. Et ad dandum inimicos toot 


94, Tecum. 94. Vasa, 


Note et varie lectiones ad cap. XXIII Deuteronomii. 


Aquilz lectiones versuum 1, 9, 4, 10, 13, 17, 


21, ex Coislin. prodeunt 


V. 4. "Α.1ος, ἀπὸ Βαθοὺρ Συρίας ποταμῶν. Ex 


TO EBPAIKON. 
ΠΠ ο 2o 4 
auum ὅ 
mm 
pD"ycoa 9 
onyrTN 11 
Toaya2 12 
* 
.wuayrTa 15 
ΟΡ 
"pu 
ρου 44 
YERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Libellum excisionis. 
δ. Novam. 
7, Et auferes. 
9. Ex JEgypto. 


11. Pignus. 
19. In pignore ejus. 


13. Pignus. 
In vestimento suo. 


Justitia. 
44, Non opprimes. 


Basiliensi, absque interpretis nomine : illud "176 
non exprimitur in LXX interpretibus, neque in 
Vulgata : estque nomen loci vel regionis. Videtur 


CAPUT XXIV DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνρωιοϊς γράµµασι. 
i. 4. Βιθλίον χοπῆς. (Coisl. πο» 
κοπῆς.) 
δ. δ. Καινήν. 
Ἰ. Φ 1. 
9. .9. 
11. 11. Χρεοδοσίαν. 
12.. 13. 
15. 45. 
Δίχαιον. 
14. ... 44. Οὐ συχοφαντῆσεις 
YULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Libellum repudii. (4. Libellum scissionis. (Ceisl- 
abscissionis. 
5. Nuper. δ. Novam 
7. Àuferes. 7. 
9. De JEgypto. 9. 
41. Pignus. 11. Pignus. 
12. Non pernoctabit apud te pi- — 12. 
gnus 
45. Vacat. 45.1 
]n vestimento suo. 
!Justitiam. Justum. 


14. Non negabis. 44. Non catumniaberis. 


841 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
10. 
15. 


44. Καὶ δοῦναι τὸν ἐχθρὸν σου εἰς 
πρόσωπόὀν σου. Ἔσται οὖν. 


11. 
25. 
21. 


SYMMACHUS, 
10. 


15. 


14. Et dare inimicum tuum in 
faciem tuam. Erit igitur. | 

41 

23. 


' DEUTERONOMII CAP, XXIV. 
ο. 
40. Ἐκ ῥύσεως. 


15. Τὴν ἀσχημοσύνην σου. 
14. Καὶ παραδοῦναι τὸν ἐχθρόν 


i] 


. 882 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


10. 
13. 
44. Tou δοῦναι ἐχθρούς σου χατὰ 


σου πρὸ προσώπου σου. Καὶ ἔσται. πρόσωπόν σου. 


47. Πόρνη. 
95. Δόμα. Οἱ Aouxol, ἑκούσιον. 
94. "ΆἈγγος. 
LXX] INTERPRETES. 
40. A fluore. 


15. Turpitudinem tuam. 

44. Et tradat inimicum tuum 
ante faciem tuam. Et erunt castra. 

17. Meretrix. 

35. Donum. Reliqui, volunta- 
rium. 

94. Vas. 


11. 
25. 
24, 


THEODOTIO.' . 
10. 


13. 


44. Ad dandum inimicos tuos 
contra faciem tuam. 


11. 
25. 


24. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIII Deuteronomii. 


mendum esse in Basiliensi Βαθούρ pro φαθούρ; 
njsi fortasse interpres legerit "TO. 
ἐξέλθῃς εἰς πόλεμον. Basil. 


V. 9. "A.110c, 


ZYMMAXOZ. 
4. Βιδλίον διαχοπῆς. 


δ. 
7. Καὶ ἐπιλέξεις. 


44. 


SYMMACHUS. 
4. Libellum disciesionis. 


b. 
7.Et colliges. 
υ. 


11. 
43. 


16. 


V. 14. 'A., καὶ τοῦ δοῦναι, etc. Haece trium le- 


ctiones exhibetBasil. 


0’. 
4. Βιδλίον ἁποστασίου. 


$. Ἡροσφάτως. 

7. Καὶ ἑξαρεῖς. "Α.1ος, καὶ k£a- 
pete. 
. 9. 'E& Αἰγύπτον, "A44oc, bx γῆς 
Αἰγύπτου. 

41. Ἐνέχνρον. 

49. "Ev τῷ ἑνεχύρῳ αὐτοῦ. "AA- 
Joc , ἱματίῳ. 

45. Ἐνέχνρον. "AAAoc, ἱμάτιον. 

Ἑν τῷ ἱματίῳ αὐτοῦ. "Α.ἱῖος 
ἐν χρεωδοαίς αὐτοῦ. 

Ἐλεημοσύνη. 

44. Oóx ἁπαδιχήσεις. ( Coisl. 
οὐχ ἀποστερήσεις.) 

LXX INTERPRETES. 
4. Libellum repudii. 


5. Nuper. 

7. Et auferes. Et auferetis. 

9. Ex JEgypto. Alius, ex lerra 
JEgypu. 

11. Pignus. 

14. lo pignore ejus. Alius, in 
vestimento. 

15. Pignus. Alius, vestimentum. 

In vestimento suo. Alius, in sua 
redditione debiti. 

Misericordia, 

14. Non fraudabis. ( Cois!. non 
privabis. ) 


V. 95. Οἱ Aoczxol , ἑχούσιον. Basil. 


CAPUT XXIV DEUTERONOMII. 


GEOAOTIAN. . 
4. Βιθλίον ἐξολοθρεύσεως. 


δ. 
7. Καὶ ἐπιλέξεις. 


44. 


'THEODOTIO. 
4. Libellum exterminationis. 


5. 
7. Kt colliges. 
9. 


1. 
12. 


15. 


44. 





se | 
TO ΕΒΡΑΙΚΩΝ. 


vua 15 

T'Xp "pn 19 
Ty 

sam 20 

TW "won xo 4n 


own νο 21 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
15. [n die ejus. 
19. Messueris messem tuam. 
Manipulum. 
20. Excusseris. 


Olivam tuam, non ramos requi- 
res post te. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT, 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


15. 
19, 


20. 


2t. 
VULGATA LATINA. 


15. Eadem die. 

19. Messueris segetem. 
Manipulum. 

20. Collegeris. 

( Si fruges collegeris ) olivarum, 


quidquid remanserit in arboribus, 


non reverteris ut colligas. 


9). Non raremabis, 


21. Non colliges remanentes ra- 


iu 
ΑΚΥΛΑΣ.) 


15. Ἐν ἡμέρᾳ αὐτοῦ. 
19. θερίσῃς θερισμόν. 
Οὖλον. 


20. Ῥαθδίσῃς. 


$1. 00x ἐπιφυλλίσεις. 

- AQUILA. 
15. In die ejus. 
19. Messueris messem. 
Teneram spicam. 
20. Virga excusseris. 





94. Non racemabis. 


Notte et varie lectiones ad cap. XXIV Deuteronomii. 


V. 4. "A. 9 
exhibet Basiliensis. 


Czteras Aquilz lectiones, nempe, versuum, 5, 44, 


Hass 19, 20, mutuamur ex Coislin. 


. 4, Σ., 8., xa ἐπιλέξεις. Basiliensis. 
V. 9, "AJ4A., ix ve Αἰγύπτου. Basiliensis. 
V. 42. "A44., lyaxlo, et sequenti, ἱμάτιον. Basi- 


liensis , tacito interprete. 


CAPUT XXV DEUTERONOMII, 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ.. 
Yrnm 4 


M 
Ὕ vno 5 


A "ca" 


1n 6 


"mm Ἰ 
40 
"vM 14 


TODA 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Cadero facient. 


Secundum sufficientiam. 
. 9. Viro extraneo. 


Et associabit eam. 
6. Pariet. 

7. Associare me, 
40. Soluti 

11. Homines. 


Verenéa ejus. 


Πιδλίον χοπῆς, etc. Trium lectiones 


liensi. 


V. 45. "Αλλος, bv χρεωδοσίᾳ αὐτοῦ. Ex Bas 
V. 90. "AA4., ἑλαίαν σου ob στεφανώσεις. "AJ, 


τὴν ἐλαίαν σου οὐ τρυγήσεις. Basiliensis : nec mo- 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
1, 


VULGATA LATINA. 


. 9. Prosternent. 


Pro mensura. 
5. Alteri. 


Suscitabit semen fratris sui. 
0. Vacat. 

7. Me in conjugem sumere. 
10. Discalceati. 


,A1. Viri duo. X 


Verenda ejus, 


net cujus sint ha» versiones; quz sane ad alios in- 

ter pretes pertinent. eL . 
. 21. Α., οὐχ ἐπιφυλλίσεις. Basiliensis et codi- 

ces Regii, qui hanc notam habent : ᾿Ακύλας qnotv, 


ΑΚΥΛΑΣ. 
4. Πτωματίσεις. 
Πρὸς ἀρχετόν, 
δ. 


Ἐπιγαμθρεύεει. 
6. 


7. Ἐπιγαμθρευτής µου, 
10. Ἐξαιρεθέντος. 
M. 


Ἑν αἰσχύνῃ. 
AQUILA, 
9. Cadere facies. 


Secundum sufficientiam. 
b. 


Ducet ut uxorem fratris, 
6. 

7. Qui me ducturus erat. 
10. Sublati. 

4. 


In turpitudine. 


19. 


20. 


ZYMMAXOZ.' 


STMMACHÜS. 


DEUTERONOMII CAP. AXV. 
0’. 


45. Λὐθήμερον. 

49. ᾽Αμήσῃς ἁμητόν. 

Δράγµμα. 

20. Ἐλαιολογ]ῆς. 

Οὐχ ἑπαναστρέφεις κχαλαμήσα- 
σθαι τὰ ὀπίσω σου. ’Α.1.3ος, ἑλαίαν 
σου, οὗ στεφανώσεις. "AJAAoc, τὴν 
ἑλαίαν σου, οὐ τρυγήσεις. 

91. 00x ἑπανατρυγήσεις.' 


LXX INTERPRETES. 


15. Eadem die. 

19. Messueris messem. 
Manipulum. 

20. Olivas colligas. 


Non redibis ad colligendum, quz 
post te. Alius, olivam tuam, non 


.coronabis. Aliws, olivam tuam, 


non vindemiabis. 
91. Non revindemiabis. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


15. 
19. 


921 e 
THEODOTIO. 


15. 
19. 


21. 


Not et varie lectiones ad cap. XXIV Deuteronomii. 


οὐχ ἀπιφυλλίσεις, φυλλὶς γὰρ 6 μιχρὸς ug, f ol 
ἀποπίέπτοντες ῥῶγες, x 2 ph ps s eiue 
psvot. Id est: « Aquila ait, non racemabis, ὢνλλίς 
enim est parvus racemus, aut decidentes acini, qui 
sub foliis inveniuntur. » Hic Drusius notat :ε Ἐπι- 
φυλλίς, racemulus, qui sub foliis latet, aut magno 
racemo subjacet: item racematio Abd. v. Hinc 


verbum ἐπιφυλλίζειν, racemationem facere : qu» 
usi sunt et LXX Thren. 1, 92, ἐπιφύλλισον αὑτοῖς, 
racemare illis. Lexicon vetus, ἐπιφυλλίς, racemus. 
Abd. v, pro ἐπιφυλλίδα, quod racemationem red- 
dunt, vide num legendum sit, ἐπιφυλλίδας, id est 
racemos : quomodo et Hieronymus vertit, et Ebrza 


veritas habet rvi5y. » 


GAPUT XXV DEUTERONOMII. 
ΣΥΜΜΑΣΧΟΣ. σ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. Φ, Καθιεῖς. 9, 
oed 
. Vacat. 
b. (oc b. Mt ἐγγίζοντι. "AAA. $ ἆλλο- 5, 
: spl. 
Κατοικήσει. 
6. 6. Τέχῃ. Α.1ΐος, τεχθῇ. "Α.άΊος, . 6. 
τέξεται. 
1. 7. 'O ἁδελφὸς τοῦ ἀνδρός µου. 1. 
40. 40. Ὑπολυθέντος. 10. 
41. 14. "Ανθρωποι. "AJAloc, ἄνθ 411. 
ποι δύο. "AJALAoc, ἄνδρες δύο. em 
Τῶν διδύμων αὑτοῦ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
2. 9. Constitues. 9. 
Vacat. 
b. 5. Non appropianti. Alius, alie- — 5. 
no. 
VH. Cohabitabi L. 
6. 6. Pariat. Alius, natus fuerit. 6. 
Alius, pariet. 
7. 7. Frater viri mei, 7. 
40. 40. Discalceati. 10. 
41. 11. Homines. Alius, homines 11. 


duo. Alius, viri duo. 


Testes ejus. 


$87 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


Tw 15 

now nzwN 14 
meo 15 

: pna 11 


VERSIO IIEBRAICI TEXT. 


15. Lapis. 

44. Ephah et cpbah. 
45. Perfectus. 

47. In exeundo vos. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT.- 


TO EBPAIKON 
Ἑλλήνιχοῖς γράµµασι. 
15. 
14. 
15. 
11. 


VULGATA LATINA. 


45. Pondera. 

14. Modius major et minor. 
45. Verum. 

47. Quando egrediebaris. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


15. Λίθος. 

14. "Hoà καὶ toá. 
15. ᾽Απηρτισμένον. 
47. 


AQUILA. 


15. Lapis. 

14. Epha οἱ epba, 
15. Perfectum. 
17 


Note et varj& lectiones ad cap. XXV Deuteronomii. 


V. 5. "AAoc , ἀλλοτρίῳ. Sic Basil. Vocem He- 
braicam ** ἀλλότριας, qu Aquila, Psal. Lxxx, 
. 6. 


10, et Theodotio, Jud. 


Versuum 2, 5, 1, 10, 11,715, 14, 15, Aquilze 


CAPUT XXVI DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
πο Ὃν Ὢ νο Nun "Ux 3 9. 
Ὅ πο ται 
iA 
ταν "zw 5 δ, 
vuy-nx 7 1. 
vau 13 132. 
πα 416 15. 
*uN3 14 44. 
'myzown 
κΩσα 
mw iT —— dT. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


2. Quem venire facies 'de terra 


YULGATA LATINA. 
9. Vacat. 


tua, quam Dominus Deus tuus 


dat tibi. 
Canisiro. 
$9. Syrus periens. 


1. Afflictionem nostram. 
19. Et saturabuntur. 


45. Abstuli. 

44. Intristitia mea, 
Et non abstuli. 

In immundo. 

4]. Condixisti, 


Carialio. 
6. Syrus persequebatur. 


7. Humilitatem nostram. 
19. Et saturentur. 


45. Abstuli. 

44. In luctu meo. 

Nec separavi. 

[n qualibet immunditia. 
41. Elegisti. 


lectiones exhibet cod. Coislin. 
V. 6. ᾿Α.1.ΐος, τεχθῇ. "AAJoc, τέξεται. Ex 60861, 


ΑΚΥΛΑΣ. 


3. "Oca οἴσεις ἀπὸ γῆς σου. 


ἈἉγγαῖον. 


T. Πενίαν ἡμῶν. 
12. 


43. Ἐξέλεξα. 

44. Ἐν λύπῃ µου. 

Οὐχ ἐπέλεξα. 

Ἐν μιασμῷ. 

4]. Αντγλλάξου. 
AQUILA, 


3. Quzcumque feres a terra tua. 


Cartallum. , 
5. 


7. Paupertatem nostram. 
12. 


15. Elegi. 

14. In tristitia mea. 
Non selegi. 

Iu immunditia. 

17. Elegisti. 


Notte et varie lectiones ad cap. XXVI Deuteronomii. 


V. 2. 'À., ὅσα οἴσεις ἀπὸ γῆς σου, ete. Has inter- 
pretationes mutuamur ex Dasil. 
lbid. 'A., ἀγγεῖον. Ex Coislin., utet czeterze quze boc 


V. B. "AAAoc , Xoplav ἀπέλιπεν. Ex Basil. 


V. 19. "AJ4Aoc , ἐμπλησθήσονται. Basil. Est forte 


Aquilz qui 191 vertit ἐμπλησθήσονται, Psal. xvi, 


In capite sequuntur omnes Aquile interpretationes, — 44, et Α., S., Isai. 1, 11 











ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS. 


'Notte et varie lectiones ad cap. XXV Deuteronomii. 
V. 11. "AJoc , ἄνθρωποι δύο, "A.Ltoc, ἄνδρες 


δύο. Ex Basil 


IYMMAXOL. 


2. Ον ἐὰν εἰσενέγχῃς ἀπὸ | τῆς 
yis σου. 


141. Ἐν πένθει µου. 


4T. 
SYMMACHUS. 
at Quocumque inferas a terra 
a. 


14. In luctu meo. 


17. 


'"DEUTERONOMII CAP. XIYVI., 
0ο, 


10. Στἆάθµιον. 
14. Μέτρον xaX µέτρον. « 
15. ᾽Αληθινόν." 


41. Ἐχπορευομένου σου. "AJ44., 
ἐχπορευομένων ὑμῶν. 


LXX INTERPRETES. 


45. Pondus. 
14. Mensura et mensura. 
45. Verum. 


17. Exeunte te. Alius, exeunti- 
bus vobis. 


CAPUT.(XXVI DEUTERONOMII. 


0’. 
| 
: Της γῆς σου ὅσα P^ bvirxpe. 
"AAJoc , τῆς γῆς σου, ἧς Κύριος € 
θεὸς δίδωσί σοι, ' f 


Κάρταλλον. 


5. Σνυρίαν ἀπέδαλεν. "AJAAoc, 
Συρίαν ἀπέλιπεν. 


7. Thy ταπείνωσιν ἡμῶν. 


12. Εὐφρανθήσονται. ᾽Α..λος 
tudo rent j 


“15. "E£exáBapa. 
14. Ἐν ὀδύνῃ µου. 
Οὐχ ἑχάρπωσα. 
Εἰς ἀχάθαρτον. 
47. Εἴλου. 


LXX INTERPRETES. 


4. Terre μι quacumque tule- 
ris. Aliter, terr:e tux, quam Domi- 
nus Deus tuus dat tibi. 

Cartallum. 

δ. Syriam rejecit. Alius, Syriam 

eliquit. 

7. Humilitatem nostram. 


49. Latabuntur. Alius, imple- 
Juntür. 


16. Abstuli. 

14. In dolore meo. 
Non abstuli. 

In immundum. 
17. Elegisti. 


4, 


1T. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


V. 17. "AAAoc, ἐχπορενομένων ὑμῶν. Basil. 


6EOAOTION. 


THEODOTIO, 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI Deuteronomii. 


V. 15. 


Ἁ., ἑξέλετα. Symmachus et Theodotio 
vocem Traya verterunt xal ἐπιλέξεις, supra, xxiv, 7. 
V. 14. Α., by λύπῃ µου. Ex Coislin. ldem interpres 


Gen. xy1,5, ον ΠΥΟΝ vertit, ἀρχὴ λύπης. 
Ibid. Z., ἓν πένθει μού. Coislin., quam versior.em 
sequitur Vulgata, ín luctu. 


890 





891 


TO EBPAIKON. 
πυρ ων ου 1 


mew 6 
TEN 15 
Ὄχι 16 

tj» 30 
πωπΠ-Ώ 36 


"o2 24 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Custodi omne mandatum. 
6. Perfectis. 

45. Amen. 

16. Et dicet. 

20. Alam. 


95. Cum socru sua. 


24. In abscondito. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 
CAPUT XXVII DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
ι. 


YULGATA LATINA. 


4. Custodite omne mandatum. 
6. Informibus. 

45. Amen. 

16. Et dicet. 

20. Operimentum. 


93. Cum socru sua. 


94. Clam. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4. Φύλασαε σύµπασαν τὴν bm- 


My. 


6. ᾽Απηρτισμένους. 
45. Πεπιστωµένως. 
16. 
20. 


$25. Μετὰ νύμφης αὐτοῦ. 


24. Ἐν ἀποχρύφῳ. 
AQUILA. 

4. Custodi omne mandatum. 

6. Perfectos. 

45. Fideliter. 

16. 

90. 


95. Cum nuru sua. 


94. In abscondito. 


Not et vane lectiones ad cap. XXVII Deuteronomii. 


V. 4. Α., φύλασσε σύµπασαν etc. Hasce trium in- 
retationes ex Basil. desumpsimus. 
ectiones Aquile versuum 6, /20, 24, prodeunt 


"T 


CAPUT XXVIII DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. 
ποσο 1 


"54 
4a 6 
ycen 15 
vrpm 
T» 
nomoOTTN imNOTTDM 20 


myairTTWwW 
"DWrTWM 91 
"n2 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Ad custodiendum. 


4. Fructus. 
6. Benedictus. 
15. Obedieris. 


Et statuta ejus. 
Super te. 


20. Maledictionein, conturba- 


tionem. 


Et increpationem. 
91. Pestilentiam. 
22. Et ardore. 


ex Coislin. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


20. 


21. 
22. 

VULGATA LATINA. 
1. Atque custodias. 


4. Fructus. 
6. Benedictus. 
15. Audire nolueris 


Et cz:eremonias. 
Super te. 
90. Famem et esuriem. 


Increpationem. 
91. Pestilentiam. 
(22. Ardore, 


V. 15. 'A,, πεπιστωµένως. Σ..θΘ., ἁμήν, Ex Ba- 
sil. Sic passim vertunt tres interpretes. 


ide Supra 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. 
4. Καρπός. 
6. 
A5. 


20. Σπάνιν xai ga ibawav. 


Ἐπιτίμησιν. 

21. Λοιμόν. 

22. Περιφλευσμῷ. 
AQUILA. 

4. 


4. Fructus. 
9. 
45. 


90. Penuriam et edacitatem. 


Increpationem. 
91. Pestilentiam. 
92. Ambustione.! 








495 


CAPUT XXVII DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
|. Φυλάσσετε πᾶσαν την ἑντολήν. 


06. 
15. Αμήν. 
16. 
30. 


SYMMACHUS. 


1. Custodite omne mandatum. 
0. . 
15. Amen. 
16. 
20. 


95, 
24. 


DEUTERONOMII CAP. XXVIII. 


0’, 


4. Φυλάσσεσθε πάσας τὰς bvto- 
λάς. 


6. Ὀλοχλήρους. 

15. Γένοιτο. 

16. Ἐροῦσι. Baiil. ἐρεῖ. 

90. Συγχάλυµµα, "AAAoc, ἄσχη 
μοσύνην. 
* 95. Μετὰ νύμφης αὐτοῦ. "Άλλος 
μετὰ πενθερᾶς αὐτοῦ. 

94. Δόλῳ. 


LXX INTERPRETES. 


1. Custodite omnia mandata. 
6. Integros. 

15. Fiat. 

16. Dicent. Basil. dicet. 


20. Cooperimentum. Alius, tur- 
pitudinem. 

25. Cum nuru sua. Alius, cum 
socru sua. 


24. Dolo. 


894 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Φνλάσσου τὴν πᾶσαν ἑντολήν. 


6. 

AS. Αμήν. 
10. 
(20. 


25. 


24. 


ΙΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


4. Custodi omne mandatum. 
6. 

15. Amen. 

46. 

90. 


25. 
21. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVII Deuteronomii. 


v, 99 


um. v, Z5. 
Y. 16. Basil., ig Sic decies habet in hoc capite 
X habent ἐροῦσι. 


Mem codex, ubi 


CAPUT XXVIII DEUTERONOMII. 


ZYMMAXOZ. 


20. Tv ἀχορτασίαν. 


21. 

$32. Περιφλογισμῷ. 
SYMMACHUS, 

i. 

4. 

A5. 


94. Insatiabilitatem. 


9 
22, Circumadustione. 


Ü'. 


4. Φυλάσσειν. "AJJ40c , φυλάσ- 
σεσθε. 

4. Ἔχγονα. 

6. Εὐλογημένος. "AJAoc, süho- 
γητός, bis. 

15. Εἰσακούσῃς. "AJ4J4oc, ἀκοῃῇ 
ἀχούσητε. 

* Καὶ τὰ ἠχριδασμένα αὐτοῦ. 

Ἐπὶ σέ. ᾿Α.ἱλος, πρὸς o£. 


90. Τὴν ἔνδειαν xai τὴν ἐχλι- 
μίαν. 


Ανάλωσιν. 
91. θάνατον. 
22. Ἐρεθισμῳῷ. 
LXX INTERPRETES. 


1. Ad.custodiendum, Alius, cu- 
stodite. 


4. Foetus. 
6. Benedictus. Alius, idem. 


45. Exaudieris. Alius, audition 
audieritis. 


Χ Et accurata statuta ejus. 
Super te. Alius, ad te. 
20, Egestatem et famem. 


Co»nsumptionem. 
21. Mortem. 
22, Impetigine. 


V.20."A44., ἀσχημοσύνην.Βἰοαυφάαπη exemplaria. 
V. 95. "AAAoc , μετὰ πενθερᾶς αὐτοῦ. Alex. Sic 
etiam Coislin., quam versionem sequitur Vulgata. 


ΘΕΟΔΑΟΤΙΩΝ. 


15. 


20. 


21. 

22. Περιφλογισμῷ. 
(THEODOTIO. 

1. 


4. 
6. 
45. 


20. 


91. 
92. CircumadusGone. 





TO EBPAIKON, 


rpm 
nii 925 
^ 112 926 


ορ 21 


pum 
proa 28 
rom 
πολ. 30 
unn 

Π ΝΤ 22 
Ino 

"5 33 
yao o4 
ND-05 55 
mov» 51 
niv 


TuwcTw Παν] 48 


pi 

"o5 49 

m? κ) cm 50 
Ἕ m 52 


4,002 55 

p 

T^ UN δὲ 

yn 

YERSIO HEBRAICI TEXT. 
Et aurugine. 
95. Casum. 

$6. Qui exterreat. 


&7. Et in hzemorrhoidibus απ]. 


Et prurigine. 

€8. Et czcitate. 

Et stupore. 

50. Concumbet cum ea. 
Profanabis eam. 

93. Videntes. 

Et deficientes. 

$99. Fructum. 

54. Vesanus. 

55. Curari. 

91. In desolationem. 

Et in dicterium. 

4S. Et servies inimicis tuís. 


Jugum. 

49. Linguam ejus. 

50. Et pueri non miserebitur. 
02. Et angustiz tibi. 


5o. [n obsidione. 
Coarctabit. 

δὲ. Vir tener. 
Malignabitur. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


54. 


VULGATA LATINA. 
Rubigine. 
95. Corruentem. 
26. Qui abigat. 


91. Et partem corpóris, perquam 


stercora cgeruutur. 


Prurigine. 
28. Crecitate. 


.Furore. 


90. Dormiat cum ea. 
Vindemies eam. 

39. Videntibus oculis tuis. 
Et deficientibus. 

$3. Fructus. 

94. Stupens. 

95. Sanari. 

$17. Perditus. 

Fabulam. 

48. Et servies inimico tuo. 


Jugum. 

49. Linguam ejus. 

90. Nec misereatur parvuli. 
52. Et conterat. 


$5. In angustia. 
Opprimet. 

94. Delicatus. 
Invidebit. 


' AKYAAE. 
1X T6 QU. 


25. Gpavópsvov., 
26. 


91. . 


98. Ἑν πωρώσει.᾽ 


50. Συγχοιτασθῄσεται. 
Λαϊχώσεις αὐτόν. 


52. 
Τελούμενοι. 


$9. Καρπόν. 

54, 

$5. Ὑγιάσαι. - 

$1. Εἰς ἀφανισμόν. 
Ἑν δευτερώσει, 


48. Καὶ δουλεύσεις τῷ ips 
σου. ι 


Ζυγόν 

49. Γλώσσης αὐτοῦ. 
50. Haw οὐ δωρήσεται 
52. ' ΄ 


'δῦ, Ἐν τῇ περιοχῇ. 

Ἐπιχύσῃ. 

δα. Τρυφητής 

Πονηρεύσεται, 
AQUILA. 

Aurugine. 

25. Fractum. 

20. 


21. 


98. [n czcitate. 


50. Concumbet. 

Profanabis eam. 

29. 

Consumpti. 

. 99. Fructum. 

51. 

$5. Sanari. 

91. In.desolationem. 
Indeuterosi, id est, in exemplum. 
48. Et servies inimico tuo. 


Jugum. 

49. Linguam ejus. 

$0. Puero non condon..t 
52. 


55. In obsidione. 
Infundet. 

54. Voluptuarius. 
Malignabitur. 





891 
ZYMMAXOX. 
$5. Τροπούµενον. 
9$. 
$1. Εἰς τὰ xputtá. 
^'E«gaverágst. 
98. 
90. 
52. 
Ἐχλείποντες ἔσονται. 
53. 
δὲ. Παράφορος. 
95. 
$7. 
43. Καὶ δουλεύσεις τῷ ἐχθρῷ 
6ου, 
υ. 
δ0. 
52. 
B. 
58. Σπἀταλος. 
SYMMACHUS. 
25. In fugam versum. 
96. 
27. In abscondita. 
Elephantiasi, 
98. 
$0, 
32. 
Deficientes erunt. 
33. 
94. Vecors. 
55. 
31. 


48. Et servies inimico tuo. 


49. 
50. 
um. 


55. 


54. Delicatus. 


DEUTERONOMH CAP. XXVIIK 


0. 


"Dypa. 
95. Ἐπὶ χοπήν. 


26. Ἐχφοθῶν. 'AAJAoc, ἆποσο- 
60v. 


91. Ἐν ταῖς ἔδραις. "AAdoc, εἰς 


τὴν ἔδραν. "Α.ζλως, εἰς τὰς ἕδρας. 


Κνήφη. 

28. ᾿Λορασίᾳ. 

Ἐκχστάσει. "AAAoc, θἀμθῳ. 
50. Ἕξει. 

Ἰρυγήσεις αὐτόν. 

32. Βλέφονται. 'Ἀ.1.1ος, ὄφψονται. 
Σφαχελίζοντες. 

93. Ἐχφόρια. 

ϐλ. Παράπληχτος. 

$5. Ἰαθῆναι. 

[5]. Ἐν αἰνίγματι. 


Διηγήμαιτι. 
48. Καὶ λατρεύσεις τοῖς ἐχδροῖς 
χεῖ 


σου. ᾿Α.ΌΊως. χαὶ λατρεύσεις 
τοῖς ἐχθροῖς σου. 


Κλοιόν. 

49. Φωνῆς αὐτοῦ. 

50. Νέον οὐχ ἐλεήσει, 

59. Καὶ ἐχτρίφῃ σε. 'AAAoc , χα 


ἕως ἂν ἑκτρίφῃ σε. 


59. Ἐν τῇ στενοχωρίᾳ. 
θλίφει. 
δ1. Ὁ ἁπαλός. 
Βασκανεῖ. 
LXX INTERPRETES. 
Rubigine. 
95. In occisionem. 
96. Qui exterreat, Alius, qui 


abigat. 


97. In sedibus ( sive in ano). Alt- 


ter, in sedem. Aliter, in sedes. 


Prurigine. 
28. Czcitate. 


Excessu mentis. Alius, stupore. 


90. Habebit. 

Vindemiabis eam. 

92. Aspicient. Alius, videbunt. 
Tabescentes. 

99. Proventus. 

$4. Stapidus.- 

$9. Curari. 

91. In znigmate. 

Fabulam. 

48. Et servies inimicis tuis. ali 


eg o ὁ ο 9 €$ 


Vectem- 
49. Vocem ejus. 
50. Juvenis non miserebitur. 


59. Et attriverit te. Altus, et 
donec attriverit te. 


55. In augustia. 
Tribulabit. 

54. Mollis, 
Invidebit. 


| £95 
eKOAQTIQN. 


52. 
Ἑκλείποντες ἕσονται. 
53. 


48. Καὶ δουλεύσεις τῷ iy0pip 


σου. 


THEODOTIO. 


99. 
Delicientes erunt. 
99. 
a. 
35. 
91. 


48. Et servies inimico tuo. 


49. 
90. 


899. 
TO EBPAIKON. 


ο xn np ΠΟΥ ΝΟ 56 
yon uo xxn yon 


nnum 51 
ν η 59 
muove 
n" 60 
'n 61 
1-5 62 


zm 64 
un 25:65 


nn 

NT 

qum ϐ6 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 


96. Non tentavit planta pedis 
ejus inniti super terram pre vo- 
luptate et mollitie, malignabitur. 


57. Et in parvulam suam. Vel, 
secundinas suas. 


59. Mirificabit. 

Et stabiles. 

60. AEgritudinem. 
61. Infirmitatem. 
62. [In multitudinem. 


64. Disperget te. 
65. Cor pavidum. 


Et deflcientium. 
Et moestitjam. 
66. In vita tua. 


' HEXAPLORUM QUJ£. SUPERSUNT.- 


990 


TO EBPAIKON ' AKYAAE, 


Ἑλληνιχοῖς γράμµατι. 


50. 56. Οὐκ ἐπείρασε τάρσος τοὺς 
αὐτῆς ὑφίστασθαι ἐπὶ της qr ἀτ' 
τῆς τρυφῆς καὶ ἁπαλότητος, πονη- 
ρεύσεται. 

51. DT. Δευτέριον. 

59. 59. θαυμαστώσει, 

60. 60. Ταλαιπωρίαν. 

61. 61. ᾽Αῤῥωστίαν. 

62. 62. 

64. 64. 

65. 65. Καοδίαν χλονουµόένην. ᾿ 

Τελουμένους. 
Ἐκλιμώσσουσαν. 

06. 66. 

VULGATA LATINA, AQUILA. 


156. Quz super terram ingredi — :56. Non tentavit planta pedi 


non valebat, nec pedis vestigium ejus inniti super terram pr2 w- 
figere, propter molliüem et teneri-  luptate et mollitie, malignabitur. 
tudinem nimiam, invidebit. 


- B7. llluvie seeundarum. 57. Deuterigm. Vel, secundirz. 


59. Augebit. 
Perpetuas. 

60. Afflictiones. 

61. Languores. 

62, Pr: multitudine. 


59. Mirificabit. 


60. Miseriam.- 
61. Infirmitatem. 
61. 


64. 
05. Cor agitatum. 


64. Disperget te. 
65. Cor pavidum. 


Deficientes. Consumptos. 
Cousumptam moerore. Esurientem. 
66. Vit» tus. 66. 


Not et varie lectiones ad cap. XXVIII Deuteronomii 


V. 4. ᾿Α.1Ίος, φυλάσσεσθε. Basil. 


V. 21. Α., λοιµόν. Idem interpres vocem "n3 λα- 


Aquile interpretationes versuum 4, 90, 91, 99, 
50, 32, 39, 25, 97, 48, 49, 50, 53, δὲ, 56, 57, 59, 
60, 61, 65, omnes ex Coislin. cod. desumpsimus. 

V. 6. Εὐλογητός , bis, ex Basil. 

V. 15. "AAA0c, ἀχοῇ axo ont. Ex eodem. 

lbid. Καὶ «à, etc. Ex Ern. Grabe. 

Tbid. "AAloc, πρὸς o£. Basil. 

V. 90. Cois!in. habet, 'A., σπάνιν xaX φαγέδαιναν, 
melius quam Basil., 'A. , σπάνη xa favdbacve: Σ., τὴν 
ἀχορτασίαν. Sic omnes mss. Regii, Basil. et Drusius, 
qui solius Symmachi lectionem habet. — O', ἐχλι- 
μίαν. Coislin. ad marg., ἔχθλιψιν, 


a? vertit, Exod. ix, 5 et 15. 


V. 95. 'A., θραυόµενον. Σ., tvpornópevoy. Ex eo- 
dem Basil. Vide. Exod. 1x, 14." Sic eruit Symma- 
chus, ll Reg. 11, 17. — Coislin. habet , X. Θ., τρο- 
πούµενον. 

V. 96. "AAJAoc, ἀποσοδῶν. Sic edit. Rom., tacito 
interprete, quem sequitur Vulgata. 

V. 91. Z., εἰς τὰ χρυπτά. Ex Basil., ut etlectiones 
sequentes exceptis iis quas hausimus ex Coislin. Edi- 
tio Romana habet εἰς τὴν E6pav. —Coislin. Σ., &«- 


CAPUT XXIX DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς Υράμμµασι. 
pub 9 9. 2. Εἰς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν. 

1? ὅ $. 9. 
Ὦῃ κ 5 δ. δ. 

ΥΕΒΡΙΟ HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 

9. In oculis vestris. 9. Coram vobis. 9. [n oculis vestris. 
9. Viderunt. 9. Viderunt. 9. 
5b. Non inveteraverunt. 5. Non attrita sunt, b. 





DEUTERONOMII CAP. XXIX. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. U. ΘΕΟΔΟΊΤΙΩΝ. 
56. 56. Οὐχὶ πεῖραν ἕἔλαδεν ὁ mou;  — 56. 
αὐτῆς βαΐνειν ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὴν 
PL τρυφερότητα , xai διὰ τὴν &ma- 
3Ü λότητα,.βασχανεῖ. 
δ]οἱ 57. Χόριον. bi. 
59. | 59. Παραδοξάσει. 59. 
Ἐπιμονους. Πιστάς. 
00. 60. ᾿Οδύνην. οῦ. 
01. 61. Μαλαχίαν. 61. 
62. 0 62. Ti πλήθει. Αλλος, εἰς πλη- — 62. 
ος. 
64. Σχορπίσει σε. 64. Διασπερεῖ σε. 61. 
65. 65. Καρδίαν ἑτέραν ἀπειθοῦσαν. — 65. 
Α.1.1ος, καρδίαν ἀθυμοῦσαν. 
Ἐχλείποντας. 
Τηχομένην. 
60. Περὶ τῆς Qwfic σου. 66. Τῇ ζωῇ σου. 66. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
56. 56. Non cepit experientiam pes — 56. 
ejus incedere super terram pro- 
pter teneritudinem et propter mol- 
litiem, invidebit. 
$T. 57. Chorium. 51. 
59. 59. Incredibiles faciet. 99. 
Stabiles. Fideles. 
60. 60. Dolorem. 60. 
61. 61. Languorem. 61. 
62. 62. Multitudine. Aliws, in mul- — 69. 
titudinem. 
61. Disperget te. 64. Dissemipabit te. 64. 
65. 65. Cor aliud incredulum. Alius, — qu. 
cor desperans. 
Deficientes. 
Tabescentem. 
66. Circa vitam tuam. 66. Vite tux. 66. 


Note et varie lectiones ad .cap. XXVIII Deuteronomii. 


Φαντιάσει, quam lectionem sine interpretis nomine 
attulit. Basiliensis. Ἐλεφαντίασις est genus lepre, 
que vocatur etiam ἐλέφας. Vide Job ut, 7 
.. V. 98. 'A., lv πωρώσει. X0. Sic Coislin., nec ad- 
Jicit interpretationem Symmachi. Melius, tv πηρώ- 
σεί, ut habet Basiliensis, sine interpretis nomine. 

lbid. "AA140c, θάμθφ. Ex Basil. 

V. 329. "AAAoc, ψονται. Sic Basil. 

lbid. 'A., τελούμενοι., Σ., ἐκλείποντες ἔσονται. Ex 
Coislin. J 

V. 34. Σ. παράφορος. Sic Coislin. Basiliensis vero 
sine interpretis nomine, 


V. 48." A., Σ., 8., χαὶ δουλεύσεις τοῖς ἐχθροῖς συ». 
Hasce trium lectiones exhibet idem Basif 
B M. 52. "AJJoc, xa ἕως ἂν ἑχτρίφη σε. Ex eodem 
asil. 
B " 94. 'À., τρυφητής. Σ., σπάταλος. Ex eodem 
asil. 
Y. 59. Σ., ἐπιμόνους. Coislin. 
V. 62. "AJAJoc, εἰς πλῆθος. Basil. 
V. 64. Σ., σχορπίσει σε. Coislin. 
V. 65. "AAA., χαρδίαν ἀθυμοῦσαν. Basil.— Α., £x- 
λιμώσσουσαν, Coislin., ac si legerit Aquila [ny?. 
Y. 66. Σ., περὶ τῆς ζωῆς σου. Ex Basil. 


CAPUT XXIX DEUTERONOMIY. 


ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2. 9. Ἐνώπιον ὑμῶν. 9, 
$5. 9. Ἑωράχασιν. "AA.ot, εἶδον. $. 
5. b. O0 χατετρίθη. "AJAoc, οὐχ — 5b. 

ἑπαλαιώθη. 

SYMMACIHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIOU. 
2. 9. Coram vobis. 9. 
9. $. Viderunt. Alii, conspexerunt. 9. 
b. δ. Non attrita sunt. Alius, non. 5. 


Ànveteraverunt. 


905 
TO EBPAIKON. 


ο] 6 
ΥΠΟ 8 


Ον 10 
Dz5o 14 


Ἕνν 2cmo 


DoYvu-M 0T 
c 5593 ΤΝ] 
nnzwo 18 

Ux? mo 


Ὁ δω 19 


"NEXT CUM 


cm pn wr 26 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
6. Et siceram. 
8. Et dimidia. 
10. Capita vestra. 
11. Parvuli vestri. 
À cxsore lignorum tuo. 


41. Abominationes corum. 
Et tornatilia eorum. 

48. Familia. 

Fructificans venenum. 
19. Pax. | 
Ebriam cum sitiente. 


96. Et non impartitus est eis. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


26. 
YULGATA LATINA. 
6. Siceram. 
8. Et dimidix. 
10. Principes vestri. 
44. Liberi. 
Exceptis lignorum czsoribus. 


17. Abominationes eorum. 
Sordes, id est, idola. 

48. Familia. 

Germinans fel. 

19. Pax. 

Ebtia sitientem. 


"96. Et quibus non fuerant at- 
tributi. 


90 
AKYAAZ. 


6. Μέθυσμα. 
8. 


10. Ἡ χεφαλὴ ὑμῶν. 
41. 


17. Ἡροσοχθίσματα αὐτων. 
Καθάρματα. 

48. Συγγένεια. 
Αὐξάνουσα χεφαλ/ἠν. 

49. Εἱρήνη. 


96. 0ὐδ' ἐμέρισεν αὐτοῖς. 
AQUILA. 

6. Inebriamentum. 

8. 

10. Caput vestrum. 

11. 


47. Offendicula eorum. 
Purgamenta. 

18. Cognatio. 

Augens caput. 

19. Pax. 


96. Neque partitus est eis. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIX Deuteronomii. 


Lectiones Aquilz versuum 3, 6, 10, 17, 48, 19, 


96, exhibet cod. Coislin. 


V. 9. "AAAoc, εἶδον. Ex Basil. 


TO *€BPATKON. 


och 6 
T mm 9 


rwon3 11 
"nw vyOuM 12 


"337? 135 
po" num 19 


'" npa 90 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
6. Et circumcidet. 
9. Abundare te faciet. 


11. Mirabile. 

12. Et audire faciet nos illud. 
13. Ad transituimn. 

19. E: eliges in vitis. 


40. Et ad adhzrendum in eo. 


Gen. xvin, 12. 


CAPUT XXX DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Y pápqpaot. 
6. 
9. 


41. 
13. 


15. 
19. 


90. 

VULGATA. 
6. Et circumcidet. 
9. Abundare te faciet. 


14. Supra te. 

12. Et audiamus. 

15. Trans. 

19. Elige ergo vitam. 


90. Et illi adhereas. 


V. 5. "AAJoc, οὐχ ἐἑπαλαιώθη. Sic Basil, tile 
interprete. Est forte Symmachi, qui ita. vertit D, 


AKYAAZ, 


6. Καὶ περιτεμεῖται. 
9. Περισσεύσει os. 


11. Τεθαυμαστωμένη. 
19. Καὶ ἀχουστὴν αὐτὴν fiy 


ποιῆσει. 
15. Αντιπέραν. 
19. 


90. Καὶ κολλᾶσθαι ἓν αὐτῷ. , 
AQUILA. 

6. Et Circumcidet. 

9. Abupdare te faciet 


41. Admirandum. 

49. Et auditum illud nobis faciet. 
15. Ex opposita ora. 

49. 


20. Et ad conglutinandum se el. 








ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


19. 


26. 0ὐδὲ προσῆκον αὐτοῖ;. 
SYMMACHUS. 


19 


26. Neque conveniebant eis, 


DEUTERONOMII CAP. XXX. 
0. 


6. Σίχερα. 
8. Τῷ ἡμίσει. "AA,oc, τοῖς ἡμί- 
ceat. | 


10. Οἱ ἀρχίφυλοι ὑμῶν. 

41. Ἔκγονα ὑμῶν. “Α.ξλος, τέ- 
χνα ὑμῶν. 

λπὺ ξυλοχόπου. "AdJoc, ἀπὺ 
ξυλοφόρου. 

47. Βδελύγματα αὑτῶν, 

Τὰ εἴδωλα. 

18. Πατριά. 

"Ανω φύουσα. 

19. "Όσια. 

Ὁ ἁμαρτωλὸς τ 
ΟἱΛοιποὶ ἡ μεθύσυσα τὴν rii 

26. 0ὐδὲ διένειµεν αὐτοῖς. 

LXX INTERPRETES. 

6. Siceram. 

8. Dimidiz. Alius, dimidiis. 

10. Principes tribuum vestri. 


11. Proles vestra. Alius , parvuli 
«estri. 


Α casore lignorum. A/.,a li- 
gnorum bajulo. 


47. Abominationes eorum. 
ldola. 

48. Familia. 

Sursum germinans. 

19. Sancta. 


Peccator euin qui sine peccato 
est. Reliqui, ebria sitientem. 


26. Neque distribuit eis. 


26. 


906 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


Note et varia lectiones ad cap. XXIX Deuteronomii. 


V. 8. "AJAoc , τοῖς ἡμίσεσι. Ex Basil. 
V. 14. "A-Ll1oc, τέχνα ὑμῶν. Basil. 
Ibid. "A.414oc, ἀπὸ ξυλοφόρου. Basil. 


ΣΙΥΜΜΑΧΟΣ. 


6. 
9. Αὐξήσει σε. 


14. 
192. 


45. ἙἘξεναντίας. 
19. ) 


20. 

SYMMACRUS. 
6. 
9. Augebit te. 


141. 


. 13. 


13. E regione. 
49 


PaTROL. Gn. XV. 


0”. 


6. Καὶ περικαθαριεῖ. 

9. Εὐλογήσει σε. ᾿Α.1 ος, πολνω- 
ρήσει σε. 

41. Ὑπέρογχος. 

12. Καὶ ἀχούσαντες αὐτὴν. 


15. Πἑραν. 
49. Ἔχλεξαι τὴν ζωήν. "AAAoc, 
ἔχλεδαι τὴν εὐλογίαν. 
90. Καὶ ἔχεσθαι αὐτοῦ. 
LXX INTERPRETES. 
6. Et circumpurgabit. 


9. Benedicet (ο. Aliwe, sollicitus 
erit Lui. 


41. Supra modum. 
19. Et audientes illud. 
15. Trans. 


19. Elige vitam. Alíus, elige be- 
nedictionem. 


20. Et adhzrere ei. 


V. 49. Οἱ .Ίοιπ., fj µεθύονσα τν διφῶσαν. Ex Basil 
Eam interpretationem sequitur 
V. 26. Z., οὐδὲ προσῆχον αὐτοῖς. ἐκ Coialin. 


CAPUT XXX DEUTERONOMII. 


ulgatus interpres. 


8EOAOTIQN. 


THEODOTIO, 


901 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 308 


. Note et varias lectiones ad cap. XXX Deuteronomii. 
V. 9. 'A., περισσεύσει σε. Σ., αὐξήσει σε. Ex Ba- — Estque haud dubie varia interpretatio, forte Tbec. 
sil. "AAAoc , πολυωρήσει σε. Sic multa exemplaria. — dotionis. 


CAPUT XXXI DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. 


TCun 4 


cy 6 
u 


noon 10 


"PTOx "ron 18 


πό 19 


20 

Yu 

"bm 

ign VM wn nun 34 


nx" nan 


πο 

T7 

onn 24 

D"29)0 21 

Πο tWnwN 99 
zéro vmmn mua 


nip 


VERSIÓ HEBRAICI TEXT. 
. 4. Disperdidit. 


6. Tecum. 
Dimittet te. 
40. Tabernaculorum. 


18. Abscondens abscondam. 
19. In testem. 


90. Impinguabit se. 
Exaeerbabunt me. 
Irritum faciet. 


91. Et erit cum invenerint eum 


mala multa et angustis. 
In testem. 
Figmentum ejus. 
94. Perficere ea. 
27. Rebelles. 
99. Post mortem meam. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


YULGATA ΕΑΤΙΝΑ. 
4. Delebitque, 


6. Ductor tuus. 
Dimittet. 
410, Tabernaculorum. 


18. Abscondam. 
19. Pro testimonio. 


90. Crassique fuerint. 
Detrahentque mihi. 
Et irritum facient. 


91. Postquam invenerint eum 


mala inulta et afflictiones. 
Pro testimonio. 
Cogitationes ejus. 
24. Complevit. 
3]. Contentiose egistis. 
29. Cum mortuus fuero 


ΑΚΥΛΑΣ. 
4. 


6. 
Παρῄσει. 
10. 


48. 'Amoxpu6ov ἀποχρύφω, 
19. 


20. Πιανθήσονται. 
Καὶ διασυροῦαί µε. 
Αχυρώσουσι. 

21. 


El; μαρτύριον. 

Τὸ πλάσμα αὑτοῦ. 

94. Τελειώτεως αὐτῶν 

271. Προσερίζοντες. 

29. Μετὰ τὸν θἀνατόν yox. 
Διαφθορᾷ διαφθερεῖτε καὶ ἀπο- 


στῄσεσθε. 


AQUILA. 
4. 


6. 
Dimittet, 
10. 


18. Abscondens apscondam. 
19. 


20. Impinguabuntur. 
Et detrahentque mihi. 
Irritum facient. 

91. 


[η testimonium. 

Figmentum ejus. 

94. Consummationem eorum. 
97. Contendentes. 

29. Post mortem meam. 








Corrupüione corrumpemini et 


Inique agetis, et declinabitis. 
recedetis. 


Corruptione corrumperini et 
recedetis. 


Et eveniet. Occurrent. 
Nola et varie lectiones ad cap. XXXI Deuteronomii. 


V. 4. "AA Aoc, ἐξωλοθρεύσαμεν. Basil. 

V. 6. "AAAoc, ἐν ὑμῖν. Ex eodem. 

lbid. 'A., παρῄσει. Ex Coislin., ut czeterze bujus 
capitis omnes Áquilz lectiones. 


V. 10. "AAJoc, σχηνοποιῖας. Ex eodem. 
M 19. "AAJo0c , sig μαρτύριον. Sic multa exem 
plaria. 
V. 31. Καὶ ἔσται ὅταν, etc. Nihil adnotat hic cel, 





PEUTERONOMII CAP. XXXI. 


Noto et varie lectiones ad cap. XXX Deuteronomii. 


V. 15. "A., ἀντιπέραν. Σ., ἐξεναντίας. Ex Drusio. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHIUS. 


21. 


Not et varie lectiones ad cap. XXXI Deuteronomii, 


Benedíctinus. Attamen monendus est lector hunc 
Lextum asterisco signatum abesse ab edit. Rom. 
Extat autem in vod. Coislin. et in textu Alex. ab 


Ern. Grabe edito. DaAcg. 


CAPUT XXXl1 DEUTERONOMIT. 


0’. 


4. Ἐξωλόθρευσεν. "AAAoc, t&- 
λοθρεύσαμεν. 

6. Μεθ) ὑμῶν. “Α.ος, kv ὑμιν. 

Ἀνῇ. | 

10. Σχηνοπηχίας. "AAJoc , σχη- 
νοποίας. 

18. ᾽Αποστροφῇ ἀποστρέφω. 

19. Μαρτυροῦσα. "AdJdoc, εἰς 
μαρτύριον. 

90. Κορήσουσι. 

Παροςυνοῦσί µε. 

Διασχεδάσουαι. 


91. "X Ka ἔσται ὅταν εΌρωσιν 
Χέ αὐτὸν χαχὰ πολλά xaX θλίψεις, 


Μαρτυροῦσα. 

Tv πονηρίαν αὐτῶν. 

94. Εἰς τέλος. 

91. Παραπικραίνοντες. 

99. Ἔσχατον τῆς τελευτῆς pov. 

"Avop[z ἀνομήσετε, καὶ ἐχχλι- 
ψεῖτε. 


Συναντήσεται. "AJAA4oc, ἁπαντή- 
σει σοι, 
LXX INTERPRETES. 


4. Exterminavit. Alius, Exter- 
minavímus. 


6. Vobiscum. Alius, in vobis. 

Dimittet. 

10. Scenopegix. Alius , taber- 
naculorum effectionis. 

48. Avertendo avertam. 


19. Testificans. Alius, in testi- 
inonium. 


90. Fastidient. 
Exacerbabunt me. 
Bissipabunt. 


94. X Eterit cum invenerinteum 
X, mala multa et angustia. 


Testificans. 

Malitiam eorum. 

24. In finem. 

21. Exacerbantes. 

29. Post mortem meam. 

Iniquitate inique agetis, et de- 
clinabitis. 

Occurrent. Alius, prevenient te. 


4. 


V. 49. "AA4Jo0c, ἔχλεξαι τὴν εὐλογίαν. Basil. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO 


910 


Ibid. ny. Coislin. in textu, ἀντιχαταστήσεται, 
in marg., ἀποχριθήσεται. 
V. 90. "A.L1oc, ἁπαντῆσει. Idem Basil. 


814 


BEXAPLORUM QUA SUPEPSUNT. 


94 


CAPUT XXXII DEUTERONOMII. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


m'y» 2 
Da" 


oy ma d 
Demo va wb Ὦ nno 5 


qum 6 
unm 8 
DUM η TUE 


"OU uacwom Τὸ Σαµμαρ. 
κατὰ ἀριθμὸν υἱῶν Ἱσραήλ. 


το γα vixyD 40 


peut o» vw 

mum 1 

T 

Vos maa-ty vu» * 


qa 14 
una 
On 
^'INIp! 16 
Y Ooyz 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


2. Sicut imbres. 
Et quasi stille. 
4. Et non iniquitas. 


5. Corrupit sibi, non fllii ejus 
macula eorum. 

6. Firmavit te. 

8. Cum hereditare faceret. 

In separando ipsum (filios A- 
dam. 

Ad numerum fiiorum Israel. 
Samar. Juxta numerum filiorum 
Israel. 

10, Inveniet eum in terra de- 
serti. 

Etin vastitate ululatus solitu- 
dinis. 

1j. Motitabit se. 


Expandet. 
19. Solus. 


16. Equitare fecit eum super 
«excelsa terra. 


14. Basan. 

Et hircos. 

Merum. 

16. Zelare fecerunt eum. 
Irritaverunt eum. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


on 


10. 


YULGATA LATINA, 


9. Quasi imber. 
Et quasi stille. 
4. Absque ulla iniquitate. 


, 5. Peccaverunt ei, et non fllii 
ejus in sordibus. 


6. Creavit te. 
8. Quando dividebat. 
Quando separabat filios Adam. 


Juxta numerum filiorum lsrael. 


40. Invenit eum in terra de- 
serta. 

Iu loco horroris et vasta soli- 
tudinis. 


. 41. Volitans. 


Expandit. 
49. Solus. 


15. Constituit eum super ex- 
celsam terram. 


14. Basan. 

Et hircos, 

Meracissimum, 

16. Provocaverunt. 

Ad iracundiam concitaverunt. 


AKYAAZE. 


2. Ὡς τριχιῶντα. 
Καὶ ὡς ψεκάδες. 
4. 


9. Διέφθειραν αὐτῷ οὐχ οἱ vi 
αὐτοῦ. 

ϐ. Ἡτοίμασέ σε. 

8. "Occ ἐχληροδότει. 


Ἐν τῷ διορίζειν αὐτὸν υἱοὺς ἁν- 
θρώπον. 


Εἰς ψῆφον viàv Ἱσραίλ. 


10. Βὗρεν αὐτὸν ὡς σταφυλὴν ἐν 
ἐρήμφ. 

Ἐν κενώµατι ὁλολυγμοῦ tgav- 
σμένης. 

1. 


Ἐχπετάσας. 

12. Ἐδαιρέτως. 

15. Ἐπὶ τὸ ὄψωμα τῆς τῆς κὐ- 
τοὺς ἀνεθίθασε. 

14. Βασάν. 

Καὶ κερεϊνῶν. 

Αὐστηρόν. 

16. Ἐξήλωσαν αὐτόν. 

Παρώργισαν αὑτόν, 


AQUILA, 


9. Ut pilosum. 
Et quasi stilla. 


9. Corruperunt ipsi , non tii 
ejus. 
6. Przeparavit te. 
8. Cum hzreditare faceret. 


In disterminando ipsum filio: 
hominis. 


Ad calculum filiorum [srael. 


10. Invenit eum sicut uvam in 
deserto. 


In inanitate ululatus dissipatz. 
11. 


Expandens. 
12. Eximie. 


15. Super altitudinem terr? 
ipsos ascendere fecit. 


.44. Basan. 
Et corneorum. 
Austerum. 
16. Lelare fecerunt eum. 
lrritaverunt eum. 





91$ 


CAP. ΧΧΧΗ DEUTERONOMII. 


CAPUT XXXII DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ 


5. Διέφθειραν πρὸς αὐτὸν οὐ 
μα e efonfev σον X 


6. 
8. 


Κατὰ ἀριθμὸν viéoy Ἱσραίλ. 


10. 


12. 
15, 


14. 


16. 


SYMMACHUS. 
$. 


4. 


5. Corruperunt ad illum, non 
fllii omnino. 


6. 
8. 


Juxta numerum hnliorum Israel. 


10, 


M. 
12. 
15. 
14. 


je. 


0. 


2. Ὡσεὶ ὄμθρος. 
Καὶ ὡσεὶ νιφετός. 


1. Καὶ οὐχ ἔστιν ἁδιχία. ᾿Α 1ος, 
οὐκ ἔστιν ἁδιχία ἐν αὐτῷ. 


ὅ. Ἡμάρτοσαν, οὐχ αὐτῷ τέκνα 


μωμητά. 
ϐ. "Ἐπλασέ σε. Coisl. ἔχτιδέ σε. 


8. Ὅτε διεµέριζεν. 
Ὡς διέσπειρεν υἱοὺς ᾿Αδάμ. 
Κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων θεοῦ. 


10. Αὐτάρχησεν αὐτὸν ἐν τῇ 
ἐρήμῳ. 


Ἐν δίψει χαύματος ἐν γῇ àv- 
ύδρφ. 

11. Ἐπεπόθησε. "AAA. , ἔπιφε- 
ρόμενος. 

Διείς. 

12. Μόνος. 

35. Ανεδίθασεν αὐτοὺς ἐπὶ τὴν 
ἰσχὺν της Υῆς. 

14. Ταύρων. 

Καὶ τράγων. 

Olvov. 

16. Παρώσξυναν. 


IIapenixpaváv µε. "AJ4Avc, t£s- 
πίκραναν. "AJAJoc, ἐξεπείρασαν. 


LXX INTERPRETES, 


2. Quas. imber. 
Et tanquam nebula. 


4, Et non est iniquitas. Alius , 
non est iniquitas in eo. 


5. Peccoverunt non ei filii vitu- 
perabiles. 


6. Formavit te. Coisl. creavit te. 
8. Quando dividebat. 


Quando  dissemipabat 
Adam. 


D Secundum numerum angelorum 
ei. 


filios 


10. Necessaria tribuit ei in de- 
serto. 


In siti zestus, in terra inaquosa. 


11. Desideravit. Alius, involi- 
tans. . 


Expandens. 
12. Solus. 


45. Ascendere fecit eos super 
fortitudinem terrz. 


414. Taurorum. 
Et hircorum. 
Vinum. 

16. Irritaverunt. 


Exacerbaverunt me. Aliter, eod, 
significatu. Alius. tentaverunt 


Gé£OAOTION. 


Κατὰ ἀριθμὸν υἱῶν Ἱσραίλ. 


10. Εὗρεν αὐτὸν ὡς σταφυλὴν ἐν 


ἑἐρήμφ. 


44. 
19. 
15. 
14 


THEODOTIO, 


Juxta nuumerum fillorum Israel. 


10. Invenit eum sicut uvam is . 
deserto. 


4. 
12. 


45. 
A. 


16. 


915 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ, 


mvww κὸ 17 


T 18 


Dy» 21 


ή 

«ry 24 

πανο vix 25 

o mmn um qe 38 et 39 
pnr mw vu me jus wn 


(5 30 
D-Y vuU» κὸ 9 5ἱ 


ον DO'nz Cu $5 
"129 cn» Ηστ won 54 


ny 35 
T n»w3 26 


"1 40 


fno 4t 

ny» 42 

2"w 

πο) Q"u día 45 


epo 
VERSIO HEBRAICE TEXT. 
417 Non exhorruerunt eos. 


18. Te genuit. 
91. Concitaverunt me. 


Ingrata. 
94. Terre. 
95. Viro caniciei. 


98. 99. Et nonin illis prudentia: 
utinam sapientes essent, intellige- 
Yent hoc, intelligerent. novissimo 
uo. 


0. Fugassent. 


$41. Quia non sicut petra nostra 
petra eorum. 


99. Et caput aspidum crudele. 


34. Nonne ipsum reconditum 
upud me? 


95. Tempestive. 
56. Quod abierit manus. 
40. Manum meam. 


41. Acul. 
429. Nudationum. 
Inimici. 
. 4$. Personate gentes populum 
ejus. 
Vindicabit, 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
. Ἑλληνικοῖς υράμµασι, 


l. 


18. 
21. 


VULGATA LATINA. 
47. Quos uon coluerunt. 


18. Qui te genuit. 
91, Irritaverünt. 


Stulta. 

51. Super terram. 

95. Ilomine sene. 

98. 29. Et sine prudentia. Utinam 


saperent et intelligerent , 46 no- 
vissima pfoviderent. 


90. Fugent. 


91. Non enim est Deus noster 
uL dii &éoruim. 


99. Et venenum aspidum nsa 
nabile. 


94. Nonne hzc condita sunt a- 
pud me? 


$5. Tempora. 
50. Quod infirmata sit mánus. 
40. Manum nieam. 


41. Acuero. 

19. Nudati. 

Inimicorum. 

35. Laudate gentes populum 
ejus. 

Ulciscetur. 


916 
ΑΚΥΛΑΣ. 


17. Οὐχ ἑτριχίων αὑτούς. 
18. Ὡδίνοντός σε. 


91. 


Αποῤῥέοντι. 

24. Χοῦν. 

: 95. Ανδρὸς φολιᾶ.. 

28. 29. Οὐκ ἔστιν ἓν αὐτοῖς epe 
νησις * (Coisl. οὐχ ἑνόπσαν) ὄφελων 
ἑσοφίσθησαν ἑπίστασθαι αὐτί. 
Συνετίσθησαν εἰς ἑσχάττν αὐτῶν. 

50, Φυγαδεύσουσι. 


91. Οὐχ ὡς στερεὸς tun , στε- 
ρεὺς αὐτῶν. 


35. Καὶ κεφαλὴ βασιλίσχων ἃν 
Ίπλαγχνος. 
04. 


95.- Καιρίως. 
96. 


40, 


Al. Ακονήσω. 
42. 'Amottzzacpudvoyy. 


: 46. Λἰνοποιῄσατε ἔθνη λαὺς αὐ- 
οῦ. 


AQEILA. 


17. Non depilaverunt eosve! nat 
liorruerunt eos. 


18. Parturientem te. 
21. 


Efflueite, 
94. Pulverent. 
95. Viro caniciei. 


98.29. Non est in illis pruden- 
tia ( Coisl, non cognoverunt ): uü- 
nam prudentes facti essent ad 
sciendum hanc : intelligentes red- 
diti essent ad extremum eorum. 


90. Fugabunt. 


951. Non sicut solidus noster so- 
lidus eorum. 


99. Et caput basiliscorum immi 
sericors. 

δι. 

95. Tempestive. 

50. 


44. Acudm. 
42. Expansorum. 


5. Laudate gentes populus ejus- 


97 
ZYMMAXOZE. 


1]. 
18. 


91. 


21. 
25. 
98. 29, 


90. 
31. Οὐ γὰρ ὡς 6 φύλαξ ἡμῶν, ὁ 
φύλαξ αὐτῶν. 


99. 

94. Μη οὐχὶ ταῦτα ἁἄποχειται. 
παρ᾽ ἐμοί 

99. 


36. 
40. 


4. 
43. 


45. 


SYMMACHUS. 
Vi. 
18. 


21. 


94. 
25. 
28. 29. 


90. 
$1. Non enim sicut custos no- 
sler custos eorum. 


35. 


94. Nonne hasc reposita sunt 
apud me ? 


99. 
56. 
40. 


CAPUT XXXII DEUTERONOMII, 
0. 


11. Οὓς οὐχ Ἰδεισαν. 

18. T^v γεννἠσαντά σε. "AA Aoc, 
ποιῄσαντα. 

ΦΙ.Παρώξυνάν ue." A4Joc, παρ- 
ὠργισάν µε. 

Ασυνέτῳ. 

24. Ἐπὶ γῆν. 

95. Καθεστηχότος πρεσθύτον. 

98. 99. Καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς 
ἑτιστήμη ΄ οὐχ ἐφρόνησαν συνιέναι’ 
ταῦτα χαταδεξάσθωσαν εἰς τὸν ἑπ- 
ίοντα χρόνον. 

90. Μεταχινήῄσουσι, 

91. "Οτι οὐχ ἔστιν ὁ θεὺς ἡμῶν 
ὡς οἱ θεοὶ αὐτῶν, "AAAoc, οὐ γάρ 
εἰσιν οἱ θεοὶ αὐτῶν ὡς ὁ θεὸς ἡμῶν. 

25. Καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος. 

54. 00x ἰδο ταῦτα συνῆχται 
Tap ἐμοί; 

$5. Ἔτοιμα. 

$6. Παραλελυμένους. ᾿Αος , 
παρειµένους. 

40. Th» δεξιάν µου. ᾿Α.Ίος, τῇ 
ὃξξιᾷ. 

41. Παροξυνῶ. 

42. ᾿Αρχόντων. 

Ἐχθρῶν. "AAAoc, ἐθνῶν. 

40. Εὐφράνθητε ἔθνη μετὰ τοῦ 
λαοῦ αὐτοῦ. 

Ἐχκδιχεῖται. (Al. &xbixázat. ) 
"Aoc, ἐκσητεῖται. 

LXX INTERPRETES. 

11. Quos non noverunt. 

18. Qui te genuit. Alius , qui te 
fecit. 

31. Exacerbaverunt me. Alius , 
irritaverunt me. 

Stulta. 

94. Super terram. 

95. Sene .constante. 

98. 29. Et non estineis scientia: 
non sapuerunt intelligere : hzc 
suscipiant in sequens tempus. 


50. Transwmovebunt. 


54. Quoniam non est Deus noster 
sicut dii eorum. Aliter, nonenim 
sunt dii eorum sicut Deus noster. 


99. Et furor aspidum insana- 
bilis. 

$4. Nonne ecce hzc congregaia 
sunt apud me ? 

99. Parala. 

90. Dissolutos. Alius, remissos. 


40. Dexteram meam. Alius, 
dextera. 


4]. Atuam. 
42. Principum. 
Inimicorum. Alius, gentium. 


43. Loetamini gentes cum po- 
pulo ejus. 


Vindicabit. Alius, exquirit, 


918 
GEOAOTION. 


. Q9. 


. "Ost οὐχ ὡς φόλαξ ἡμῶν φύ- 
αὐτῶν. 


.. Αγαλλιᾶσθες ἔθνη λαὺς αὐτοῦ. 


THEODOTIO 


380. ^"- 
91. Quia. non sicut custos »o- 
ster custodes eorum. 


99. 


41. 
42. 


435, Exultate gentes populus ejus: 


219 
TO EBPAIKON. 


αν.) 
Ω νι 49 
FN 50 
pnoyo 51 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Propitiabitur. 
49. Habarim. 
50. Et colligeris. 
51. Prxvaricati estis. 


HEXAPLORUM οὐ: SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Υράµλατι. 


49. 
50. 
δι. 
YULGATA LATINA. 


Propitius erit. 

49. Abarim. 

90. Jungeris. 

51. Praevaricati estis. 


AKYAAZ. | 


Ἐξιλέεται. 

49. Τῶν πέρας. 
90. Καὶ συλλέγτθι. 
51. Παρέδττε. 


AQUILA. 


Propitiabitur. 
49. Eorum quz trans. 
50. Et colligare. 


91. Transgressi estis. 


Not& et varite lectiones ad cap. XXXII Deuteronomii. 


V. 4. Ώ ΟΠ. Coislin. babet, 'A., ὑψώματα, 
optime : nam vox Hebraica est pluralis. Alii, ὄψωμα,. 

Aquilz lectiones versuum 3, Á, 6, 8 (primam et se- 
eundam), 10 (alteram), 14, 19, 14, 16, 17, 18, 91, 
24, 25, 50, 55, 55, 41, 42, 45 (alteram), 50, 51, 
mutuati sumus ex Coislin. 

V. 4. "AJloc, οὐχ ἔστιν ἁδιχία Ev αὐτῷ. In Basi- 
liensi. n editis τῶν (Y deest ἐν αὑτῷ. Sed in veteri 
[ιδία legebatur : ποπ est in eo iniquitas. 

V. δ. 'A., διέφθειραν αὐτῷ, elc. Hasce Aquilze et 
Symmachi lectiones post editionem Romanam affert 
Drusius : 0’, ἡμάρτοσαν οὐκ αὐτῷ τέχνα µωμµητά. 
Vetus Itala : peccaveruat non ei filii maculati. 

V. 8. 'A., εἰς d'pov υἱῶν Ἱσραίλ. Ita Basiliensis 
qui tamen mendose habet, 'A., εἰς d/rpov υἱῶν θεοῦ 
νἱοῦ Ἱσραίλ. Mss. Regii et Drusius, Α.. S., Th., 
χατὰ ἀριθμὸν υἱῶν θεοῦ. Scholiastes Romanus : 
οὕτως οἱ λοιποὶ ἑρμηνευταὶ ἐχδεδώχασιν, κατὰ ἀριθ- 
μὸν vlov Ἰσραῇλ. Sic reliqui interpretes ediderunt , 
secundum numerum filiorum Israel. Nam sic solent 
scholiaste hujusmodi, quando parum interest dis- 
criminis , omnes simul referre, neglecta parva le- 
ctionum varietate. Omnes Πορίὶ codices addunt 
Samaritanum ut tres reliquos edidisse. — Coislin. 


adjicit, Z., υἱοὺς Ἰσραῇλ. 
. A0. 7A. , Θ.. εὗρεν αὐτὸν ὡς σταφυλὴν ἓν ἐρή- 
9. Sic tamen Regius unus decimi seculi habet, 
Lxx , αὐτάρχησεν αὐτὸν ἐν 7 ἐρήμψ. Vetus ltla 
vertit : sufficientem eum sibi fecit 1n terra deserta. 
Theodotio vero legisse videtur "2122 2292 TWYC 
εὗρεν αὐτὺν ὡς σταφυλὴν ἐν ἐρήμῳ. Nisi forte dica- 
tur hanc versionem huc translatam esse ex Osee ix, 
10, ubi sic legitur in Hebreo *rwXD "aca 09552 


, ubi LXX sic vertunt, ὡς αταφυλὴν ἐν 
ἑρήμῳ εὗρον τὸν Ἰσραήλ : Sicut uvam in deserto in- 
veni. [srael. [Aquilze scriptionem nbpev exhibet coc. 
Coislin. De tali forma consule Stephaui Thesaurum 
nuper a Dom. Didot editum. Dgaca.] 

lbid. 'A., ἐν χενώµατι ὁλολυγμοῦ ἠφανισμένις. 
Sic Coislin. melius quam editio Romana , Ἂ., ἐν 
ἁτάκτῳ, ἀοιχήτῳ, ἡφανισμένη : qui versio vel est 
alterius interpretis, vel ex aliis translationibus 
consarcinata, ut quidem existimo. Certe Aquila 
YT] vertere solet χένωµα. 

V. 14, Διείς, Coislin. διῖςτάς. 

V. 15. Α., ἐπὶ τὸ ὕψωμα τῆς γῆς αὐτοὺς ἀνεδί- 
6ασε. lia tres Regii codices. Vocem (σα Aquila 
sepe vertit ὕψωμα. Sic I Reg. ix, 22. 


CAPUT XXXIII DEUMERONOMII. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς Υράµµασι. 


n( m2 9. 
ος Ότο nan 
"Ux ηοντα” ὅ δ. 
ος ΠΟ m6 θ. 
"T" 
wan yw 7 7. 
31 


2. Καὶ ἀνεφάνη. 
"Amb µυρ:άδων ἁγιασμοῦ, ἀπ 
δεξιᾶς αὑτου. 


δ. 
6. 


Ανδράσιν. 


Ἱ. Eig τὸν λαόν Ἰούδα εἰσέλθο.- 
σαν. 


Διχάσονται. 





VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9, Et ortus est. 


Decem millibus sanclitatis, a 


dextera ejus. . 
5. In colligendo sc capita. 


6. Et sint viri ejus numerus. 


Viri ejus. 


7T. Ad populum suum  introdu- 


tes eum. 
Contendit. 


VULGATA LATINA. 


9. Apparuit. 


Et cum eo sanctorum millia. ]n 
dextera ejus. 


5. Congregatis principihus. 
6. Et sit parvus 1n numero. 


Parvus. 


7. Ad populum suum introduc 
eum. 


Pugnabunt pro eo. 


AQUILA. 
2. Et alluxit. 


À myriadibus sanctificationis, 2 
dextera ejus. 


b. 
6. 
Viris. 


7. In populum Juda ingredian- 
tur. 


Litigabunt. 


gi CAPUT XXXIU DEUTERONOMIIL. ο. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Ἐχχαθαριεῖ. 
40. Τῶν διαθάσεων. 49. Ἀθαρείμ. 49. 
50. 50. Kat προστέθητι. $0. 
4. 51. Ἠπειθήσατε. 51. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIC 
Expurgabit. 
49. Transituum. 49. Abarim. 49. 
50. 50. Et apponere. 50. 
51. 51. Immorigeri fuistis. 5t. 


Not et varie lectiones ad cap. XXII Deuteronomii. 


V. 14. Coislin. babet, 'A., ῥιμῶν, mendose, pro 
χερεϊνῶν, ut solet Aquila vertere. 

. 16. "AA4JA., ἐξεπείρασαν. Ex Basiliensi , qui in 
textu habet, ἐξεπίχραναν. Editio Romana, παρεπί- 
χραναν. 

- V. 17. AlterCoislinianus habet, 'A., οὐχ ἐνετρεχίων 
αὐτούς. Male Aquila qui Q''yU solet vertere τρι 
χιῶντες pilosi. Hic ΩΩ vertit ἑτριχίων, magis ad 
nominis etymon , quam ad sensum respiciens. Hic 
forie melius vertatur οὐχ ἑτριχίων αὐτούς, non ti- 
muerunt eos ita ut pili exhorrescerent. 

V. 18. "AAA., ποιῄδαντα. Basiliensis. 
V. 21. "A44oc, παρώργισάν µε. Sic alius, quem se- 


quitur Vulgata. Est forte Symmachi, qui D*725 vertit 
παροργίσα,, Eccles. τι, 10. 
. 28, 29. Α., οὐκ ἔστιν Ev αὐτοῖς φρόνησις, etc. 
Ex editione Romana. .  φρόνησις, prudentia, 
Sic etiam vertunt À., S., Th. Prov. n, Ti 
V. 91. Trium interpretum lectiones mutuamur 


ex Basiliensi. "|y στερεός, solidus. Sic etiam Α., S. 
lI] Reg. u , 16. A., S. Psal. 1x , 4. 

V. $3. Coislinian. 'A., χαὶ κεφαλὴ βασιλίσχων 
ἄσπλάγχνος , et sic etiam alius Coislinianus : quam 
lectionem sine interpretis nomine habet Basil. 

V. 94. Σ., μὴ οὐχὶ ταῦτα ἀπόχειται παρ’ ἐμοί. Sie 
omnes Regii. Editiu vero Romana, μὴ οὐχὶ τοῦτο. 

ME οὐ. "AJAA., παρειµένους. Sic quzdam exem- 
aria. 
/ V. 40. " AJ4oc, τῇ δεξιᾷ. Basiliensis. 

V. 42. "AAJ., ἔθνων, Ex Basiliensi. 

V. 45. 0’, υἱοὶ θεοῦ. Coislin. ad marg., ἄγγελοι (*). 

lbid. 'A., alvorovfjoats ἔθνη λαὸς αὐτοῦ. Sic Eu- 
seb. Demonstr. evang., qui habet. ἑνοπήσατε men- 
dose, αἰνοποιήσατε melius. Theodotio, ἁἀγαλλιᾶσθε 
ἔθνη λαὸς αὐτοῦ. Sic Euseb. ibidem. 

Ibid. "AA4oc, ἐχζητεῖται. Basiliensis. 

V. 49. 'A., τῶν πέρας, forte πἐραν. Σ., τῶν διᾶ- 
6ἀσεων. Basilieusis. 


() Seil. initio versus 45 addunt LXX Interpr., Εὐφράνθητε eópavot ἅμα αὐτῷ, xai προσκυνησάτωσαν 
αὖτῳ πάντες ἄγγελοι (Alex. υἱοὶ) Θεοῦ. Et post eos vetus Italica : Letamini celi cum eo (Breviar. Moz. ei . 
«onnulla alia , simul cum eo ), et adorent eum omnes angeli Dei. Qux» autem omnia desiderantur in !le- 


braico textu. DnacH. 


CAPUT XXXlll DEUTERONOMII. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 
3. Ἐπεφάνη. 
Ἀπὸ µυριάδος ἁγίας. 
b. 
6. 


7. Ἐπὶ τὸν λαὺν αὐτοῦ εἰσάξεις 
ςὐτόν. 
Ὑπερμαχήσουσιν. 
SYMMACHUS. 
2. llluxit. 
À myriade sancta, 


9. 
& 


7. Super populum saum induces 
eum. 


l'ropugnabunt. . 


0. 


3. Καὶ χατέσπευσεν. 

Σὺν µυριάσι Κάδης, Ex. δεξιῶν 
αὑτοῦ, . 

5. Συναχθέντων αρχόντων. "AA- 
Ίος, ανναχθέντες ἄρχοντες. 


6. Καὶ ἔστω πολὺς ἐν ἀριθμῷ. 
"Α.1.ος, χαὶ ἔσται. 


Πολυς. 
1. Eig «by λαὸν αὐτοῦ ἕλθοις ἄν. 


ἁιαχρινοῦσιν. 
LXX INTERPRETES. 


2. Et festinavit. 


Cum decem millibus Cades, a 
dextera ejus. 


9. Congregatis principibus. Α- 
lius, congregali principes. 

6. Et sit multus in numero. Α- 
4145, οἱ erit. 

Multus. 


7. Ad populum ejus venias uti- 
que. 


Dijudicabunt. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


6. 


T. 


THEODOTIO 


4, 





935 3 HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. ^ 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΕΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχκοῖς γράµµασι. 


ων TUUn Ὀνο Tow Ἴππθ  «ϐ. 
n2 1η vun ΠΟ mo 


^v 10 10. 
T'uzv2 
ο) 

eun 14 41. 
nuno 

"zn 12 13. 

owvm 14 14. 

mp 15 45. 
Dai "uno 

Tri η 16 16. 


vyzu 19 19. 
Uv ce umm 


mur 35 «0, 
οτρ tow 27 91. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
8. Perfectiones tua et illumina- 
tiones tuzx viro pio tuo, quem ten- 
tasti eum in tentatione, conten- 


disti cum eo super agu:s conten- contradictionis. 
tionis. 
10. Docebunt. 10. Vucat. 
Judicia tua. Judicia tua. 
Ponent. Ponent. 
11. Velis. 41. Suscipe. 
Lumbos. Dorsa. 
12. Tegens. 


morabitur. 


14. Lunarum. 44. Lune. 


VULGATA LATINA. 


, 8. Perfectio tua et doctrina ἵυα 8. 
viro sancto tuo, quem probasti in 
tentatione, οἱ judicasti ad aquas 


12. Quasi in thalamo tota die 


10. Φωτίσουσι. 
Κρἰματά σου. 


11. Εὐδοχήσῃς, 
Νῶτον. 
19. Παστώσει. 

N 14. 
15. Αρχῆθεν. 
ΤἘραγηµάτων τῶν βουνῶὼν. 
16. ᾿Αφορισμένου ἀδελφῶν. 


19. Πλήµμμυρα. 
Αποθέτου κεχρυµµένους Sae 


c 


po 
95. Πλησμονὶ εὐδοχίας, 
a4 


AQUILA. 


10. Illuminabunt. 
Judicia tua. 


41. Accepta habeas. 
Dorsum. 
19. Thalamum ponet. 


14. 


15. Orientis. 
Et a deliciis collium. 
16. Nazarazi fratrum cjus. 


19. Affluentiam. 
Tecta abscondita arenz. 


95. Satur voluntate. 
97. Deus orientis. 


15. Antiquorum. 
Pomis collium. 
16. Nazarzi inter fratres suos. 


49. Inundationem. 
Et thesauros absconditos arena- 


rum. 


30. Abundantia perfruetur : 
21. Habitaculum ejus sursum. 


15. Α principio. 
Bellariis collium. 
16. Segregati a fratribus. 


19. Inundatio. 
Deposita abscondita aren:z. 


25. Satietas beneplaciti. 
37. 


Nota et varie lectiones ad cap. XXXIII Deuteronomii. 


V. 2.'A., καὶ ἀνεφάνη. X. ,eneq&vn. Sic Basiliensis. 
Ibid. 'A., ἀπὸ μυριάδων ἁγιασμού., ἀπὸ δεξιᾶς 
αὐτοῦ. Sic editio Romana. Σ., ἀπὸ µυριάδος ἁγίας. 
Ex Dasiliensi. O', σὺν µυριάσι Κάδης. Ín liac verba 
L'anc notam afferunt catenze ltegi;e ex Origine : Nov 
Κάδης, οὐ τὸν τόπον λέχει, ἀλλὰ τοὺς ἁγίους. Κάδης 
γὰρ τὸ ἅγιον λέγεται τῇ Ἑθραῖδι γλώττῃ. ld est, 
nunc Cades, non locum dicit. sed. sanctos. Cades 
enim sanctum dicitur Hebraica lingua. 
|. V. 5. "AAJ., συναχθέντες ἄρχοντες. Sic Basilien- 
sis liabet in textu LXX Interpretum. 


V. 0. 'A., ἀνδράσιν. Aquilam interpretationes ver- 
suum 6, 10, 41, 19, 35, e Coisl.n. desumpsimus. 
" A.L.1., ἔσται. Sic Basiliensis. 

V. 7.^A., εἰς τὸν λαὸν Ἰούδα εἰσέλθοισαν ('). Hie va- 
riant codices : duo Regii sic habent, ΑΔ., ἀνδρᾶασ: 
τινὲς εἰς τὸν λαὺν Ἰούδα εἰσέλθοισαν. Alius Rez. 
'Ax., ἄνδρες τινὲς εἰς τόν, eic. Σ., ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτὸ 


εἰσάξεις αὐτόν. Dasiliensis liabet, εἰσάξει αὐτό. Pro- 


copius vero, super populum tium educes eum, quem. 
admodum habet Symmachus. Videturque interpres 
Procopii legisse ἑξάξεις. Sed melius elo&Zetz ,. vl 


(') Ne mireris formam εἰσέλθοισαν; Boeoti cnim dicunt ἕλθοισαν pro ἔλθοιεν. Dnacn. 








025 
ZYMMAXOZ. 


8. 'H τελε 


ς σου, xal ἡ διδα- 
σχαλία ἀνδρὶ ἁγίφ.. .. 


10, 


n. 

13. 

4. 

15. Αρχαίων, 

Ὀπώρας τῶν βουνῶν. 

46. Φυλάξαντος τοὺς ἀἁδελφους 
ὁτοῦ 


19. 


25. Πλησμονὴ εὐδοχία .. 
27. 
SYMMACHLS. 
8. Perfectio tua, et doctrina viro 
sancto, quem omnigenis modis ex- 


plorasti : probasti eum juxta aquas 
rebellionis. 


10. 


11. 


12. 


1. 

15. Antiquorunt, 

Pomis collium. 

16. Custodientis fratres suos. 


19. 


25. Satietas beneplaciti. 
37. 


DEUTERONOMII CAPUT XXXIII. 
0’. 


8. Δήλους αὐτοῦ χαὶ ἀλήθειαν 
αὐτοῦ τῷ ἀνδρὶ τῷ ὁσίῳ, ὃν ἐπεί- 
pacay αὐτὸν ἐν πείρᾳᾷ, ἑλοιδόρησαν 
αὐτὸν Eg' ὕδατος ἀντιλογίας. 


10. Δηλώσουσι. 

Τὰ διχαιώµατά σου. 

Ἐπιθήσουσι. "Α..ος, ἐπιθήσει. 

11. Δέξαι. 

Ὁσφύν. "AA.loc, loyóv. 

12. Σχιάσει. 

14. Μηνῶν. Οἱ «οιποὶ, σελήνης. 

15. Αρχής. 

Καὶ ἀπὸ χορυφῆς βουνῶν. 

16. Δοξασθεὶς ἐπ᾽ ἁδελφοῖς. [AL., 
δοξασθέντος.] 

49. Πλοῦτος. 

Καὶ ἑμπόρια παοάλιον χατο!κούν- 
των. 

25. Πλησμονὴ δεχτῶν. 

27. θεοῦ ἀρχή. "AA.loc , θεοῦ 
ἀπὸ ἀρχῆς. 

LXX INTERPRETES. 


8. Manifestationes ejus, et veri- 
latem ejus viro saucto, quem ten- 
taverunt eum in tentatione : jur- 
g» sunt in eum super aquaui 
contradictionis. 


10. Manifestabunt. 
Justificationes tuas. 

Imponent. A/ius, imponet. 

11. Suscipe. 

Lumbum. Af/íus, fortitudinem. 
12. Obumbrabit. 


14. Mensium. Reliqui, luna. 

15. Principii. 

Et α vertice collium. 

16. Glorificatus super fratribus 
suis. [Al. glorificati.] 

19. Divitiz. 

Et rmporia maritimum hali- 
tantium. . 

95. Satietas acceptabilium. 


27. Dei princiyatus. Alius, Dei 
a principio. 


10. 


12. 


10. 


15. 


GEOAOTION, 


Σχεπάσει. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ 


Teget. 


Nolte et varia lectiones ad cap. XXXHI Deuteronomii, 


vox Hebraica w*an postulat, 


936 


V. 42. 'A., παστὠσει. 0., σκεπάσει, Sic Basil. 


lbid. 'A., δικάσονται. Σ., ὑπερμαχήσουσιν. Sic 
Basiliensis. Hie Vulgata sequitur Symmachutu. 

V. 8. X., ἡ τελειότης σου, etc. Ex Latinis Procopii, 
qui versionem Symmachi in hunc versum exhibet, 
ut nos protulimus. 

V. 40. "AJA., ἐπιθήσει. Basiliensis. 


V. 44. "AAA., leyov. Sic Basiliensis. Coislin. 


ΑΠΊΟΠΙ, 'A., νῶτον. Et vero Aquila vocem Hebraicam 
Ὁ ΣΩ vertere solet νῶτον. Sic Job xi, 11, Psal. 
Lvv, 44, Psal. xvii, 4... 


V. 44. Οἱ Aoizol, σελήντς. lta Coislin, Hos sequi- 
tur Vulgata. 
V. 49. Α., ἀργῆθεν. X., ἀρχαίων. Basiliensis. 
lbid. 'A., spa rnpeu τῶν βουνῶν. Σ., ὁπώρας 
πῶν βουνῶν. Ex Basiliensi. 
V. 16. "A., ἀφορισμένου ἆἁδ. etc, Has Aquile οἱ 
Symmachi lectiones profert. Basiliensis. 
V. 95. Σ., πλησμονὴ εὐδοχίας. Sic cudices Regii. 
, —Coislin. 0’, δεχτῶν. 'A., εὐδοκίας. 
V. 27. "AAA., θεοῦ ἀπὸ &pyrc. Basiliensis. 





991 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 8 
CAPUT XXXIV DEUTERONOMII. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµααι. E 
aw" namo 1 1. 1. [ Ἐξ ὁμαλῆς Μωάθδ.] 
ο nan Λαξευτή. 
19” 
rTD 7 Ὁ δὲ Ἓδρ., τὰ χλωρὰ — 7. 7. 
αὐιοῦ. 
νο n'ya ὃ 8. 8. Πρὸς ὁμαλὰ Μωάδ. 
y» 12 12. TN 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Ex planitiebus Moab. 1. De campestribus Moab. 4. Ex planitie Moab. 
Collis. Phasga. Excisa. 
Super facies. Contra Jericho. 
. T. Viror ejus. Heb. iui., viridia — 7. Dentes illius. 1. 
ejus. 
8. In campestribus Moab. 8, In campestribus Moab. 8. Ad plana Moab. 
13. In oculis. 12. Coram. 19. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXIV Deuterononiii. 


V. 1. 'A., ἓξ ὁμαλῆς Μωάθ. Σ., ἐκ πεδιάδος — lbid. "AJLL., κατὰ πρόσωπον. Sic Basiliensis. 


Μωάθ. Vide Num. xxi, 4, ad notam. V. 7. '0 δὲ Ἑδραῖος, τὰ χλωρὰ αὐτοῦ. Sic Regius 
lbid. 'A., λαξευτή. Vide Num. xxi, 20. codex 2240. Aliquot exemplaria babent χελύνια, yro 





N LIBRUM JOSUE ADMONTITIO. 


Leétiones. Libri Josue magno numero nobis suppeaitavit Codez.— Basiliensis ille, de quo frequenter supra 
illius item ope plerumque ediscitur ex quo vel ex. quibus interpretibus prodirent ea qua in editione LXÀ 
énterpretum. hexaplari. asteríscis notabantur. Num etsi ea ut. plurimum ex Theodotione desumerentur, ali 

uando lamen ex aliis quoque, Aquila scilicet, vel Symmacho, vel ez omnibus simul excepta adhibebaniur. 
reter Basiliensem, subsidio etiam [uerunt sequentes libri manuscripti, ac etiam editi : 

Codex Hegius 1825. 

Cod. [ie3. 1872. 

Cod. Reg. 1888. 

Eusebius et Hieronymus de locis Hebraicis. 

Theodoretus, editus unno 1642. 


CAPUT PRIMUM JOSUE 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
iT "ay mao mo vns n 1 1. 1. 
mo nu 
Iw 

mao mmITM 3 3 3. 

p'nm yox 55 4 4. 4. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


1. Et fuit post mortem Moysis 1. Et factum est post mortem |. 
servi Domini, et dixit Dominus. — Moysi servi Domini, ut loqueretur 


Dominus. 
Ministrum. Ministrum. 
4. Jordanem bunc. 9. Jordauem istum. 4. 


4. Omnis terra Chettacorum. 4. Omnis terra Hethzorum. 4. 








CAPUT XXXIV DEUTERONOMII. 


029 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
1. ("Ex πεδιάδος Μωάθ.] 
T. 


8. Ἐπὶ την πεδιάδα τῆς Μωάθ. 
12. 


SYMMACHUS. 


4. Ex campestri Moab. 


1. 


$8. In campestri Moab. 
12. 


JOSUE CAPUT I. 


0, 


1. "Arb ΑἈραδὼθ Μωάθ. 

Φασγά. 

Ἐπὶ προσώπου. "AJdJoc, κατὰ 
πρόσωπον. 

7. Χελώνια αὐτοῦ. Οἱ Aorxot, 
σιαγὼν αὐτοῦ. | 

8. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάδ. 

19. "Evavtt. ᾿Α.11ος, ἐνώπιον, 


LXX INTERPRETES. 


1. Ab Araboth Moab, 
Phasga. 


Super faciem. Alius, secundum 
faciem. 

1. Labia ejus. Reliqui, maxilla 
ejus. 

8. Ad occidentem Moab. 

19. Ante. Alius, coram. 


930 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1 
8. Ἐπὶ δυσμῶν Μωάθ. 
19. 

ΤΗΕΟΟΟΤΙΟ, 
4. 
1. 


8. Ad occidentem Moab. 
19, 


Νοίθ el varic lectiones ad cap. XXXIV Deuteronomii. 


χελώνια. 


Ibid. Ol Aouxol, διαγὼν αυτοῦ. Ἱία Basiliensis. 


V. 8. Vide Num. xxii, 4 





Procopius in. Heptateuchum, 
Andreas Masius 1n Josue. 
Jo. Ernesti Grabe ediito. 


V. 9. ΤΟΡΠ. 0’, συνέσεως. Coislin. marg., σοφίας. 


Note editionis Romane et Drusii (*). . . 
Porro non modicum discriminis observabit plerumque eruditus lector inier ea que Masius et Grabe. aste. 


r5cis notant, el ea que in Basiliensi 'eruniur. Que vero. sit. varietatis hujusmedi causa in Preliminaribus 


índagatum. 


V. 19. "A AA., ἑνώπιον. Basilieusis. 


(") Quas deprompsit posterius Montfauconius notas et varias lectiones e codice Coisliniano, reposuimus 


unamquamque in locum suum. 


ZYMMAXOZ. 


4. Μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν Μωῦσῆ 
δούλου Κυρίου εἶπε Κύριος. 


2. 


4. 


SYMMACHUS. 


1. Post mortem autem Moysis 
servi Domini dixit Dominus. 


CAPUT PRIMUM 10908. 
ο, 


1. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευ- 
τὴν Μωση εἶπε Μύριος. 

Ὑπουργῷ. ᾿Α.41., λειτουργῷ. 

2. Τὸν Ἰορδάνην. Οἱ Ίοιποὶ, τὸν 
Ἱορδάνην τούτον. 

4. Vacat. "AAAoc, müsav «hv 
y5» τοῦ Xecvalov, 


LXX INTERPRETES. 


4. Et factum est post mortem 
Mosis, dixit Dominus. 


Administro. Alii, ministro. 

2. Jordanem. Reliqui, Jordanem 
hunc. 

4. Vacat. Alius, omnem terram 
Ghettei. 


itor. 


ΘΕΟΔΘΤΠΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


e 

σι 

pun 
[s 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. Ow 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
'EXXqvixoig Ypáppaat 
q25 UN ὁ 5. 5. 
run 6 6 6. 
νο 1 T, 1. 


Τα Ux mma» 


522 mayo "οτι web 8 s. 5. 
15 n2 ΠΟ 
nrn-w 9 9. 9. 
"yco-TW 40. 10. | 40. i.e 
Όυ ων 14 M. !. 
nmw5 n»5 qm 
αν δια] 14 14. ^44 
Trin mai mun nob qme 
"nw onum 45 15. 45, 
mm Tay nv 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
5. Vir ad facies tuas. - 5. Nullus poterit vobis resistere. —— 9. 
6. Hzereditare facies. 6. Sorte divides. €. 
7. Valde. 7. Valde. 7. 
Secundum omnem legem quam — Omnem legem quam przcepit 
praecepit tibi. tibi. 
lveris. Agis. 
8. Ut custodias facere secundum 8. Ut custodias et facias omnia. 8. 
emne. 
Quod scriptum in eo quia. Qus scripta sunt in eo. 
9. Et ne frangaris. 9. Et noli timere. 9. 
10. Priefectis, 10. Principibus. - 10. Exactoribus. 
41. Transeuntes. 11. Transibitis. 11. 


Dans vobisad possidendum eam. Daturus est vobis. 


44. Familia vestra. 14. Filii. M. 

Dedit vobis Moses in transitu — Tradidit vobis Moyses trans 
Jarden. Jordanem. 

15. Et possidebitis eam. 45. Et habitabitis in ea. 15. 


Moyses servus Domini. Moyses famulus Dornini. 


Note et varie lectiones ad cap. I Josue. 


N. 4. Σ., μετὰ δὲ etc. lta Drusius Synimnachi- lu- Ibid. "AJ0c, λειτουργῷ. Ita quedam exemplarrà 
eum effert. lllud autem, δούλου Κυρίου, cum aste- Vocem TID sic vertunt Α., S., Th. Exod. xxiv. 
risco ponunt Masius et Grabe. 45, et Prov. xxix, 12, quorum videtur esse presens 











955 JOSUE CAPUT I. 99. 
ZYMMAXOSX. υ’ OEOAUTIQN. 


9. Ανθρωπος χατενώπιον ὑμῶν. — D. 
"AJ.loc, οὐθεὶς xa*à πρόσωπόν 
σου. 


οι 


6. 6. ᾽Αποδιελεῖς. "AA4oc, διελεῖς. 6. 
"Α.11ος, ἁποδιαστελεῖς. 
1. 7. "Avbplsov. 1. 


Καθάτι ἑνετε[λατο. Οἱ «οωτοὶ, 
κατὰ πάντα τὸν νόµον. 
Πράσσῃς. "AJAoc, πορεύῃ. 

8. 8. "Iva εἰδῆς ποιεῖν πάντα. "AA- — 8. 
Aoc, ἵνα συνῆς ἓν πᾶσιν οἷς ἑὰν 
πράσσῃς. "AJJoc, olg ἐὰν ποιῆς. 
"AdJAoc , ὅπως φυλάσσῃς ποιεῖν 
πάντα. 

Γεγραμμένα. 

9. 9. Μηδὲ φοθηθῇς. "Alloc, μηδὺ «9. 
πτοηθῇς. 

1θ....... 10. Toi; γραμματεῦσι. 10. 

Mu. 11. Διαβαίνετε. "A.Ldoc, Διαδή- 11. 
σεσθε. 

Δίδωσιν ὑμῖν. "AJAdc, δίδωσιν 
ὑμῖν κληρονομῆσαι. 
44. Φορτίον. 14. Παιδία ὑμῶν. i4. 
Ἔδωχεν ὑμῖν. "AAAoc, ἔδωχεν 
ὑμῖν Μωῦσῆς πέραν τοῦ 'lopbávou. 

(5. 15. Deest. "AAAoc, xo χληρο —— 15. 
νοµήσετε αὐτὴν. 

Μωῦσᾶς. Α.11ος, Μωῦσης ὁδοῦὺ-) Μωῦσης ὁ παῖς Κυρίυν, 


λος Κυρίου. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
t. 5. Homo in conspectu vestro 5. 
Alius , nemo juxta faciem tuam. 
6. 6. Distribues. Alius, divides. 6. 
Alius, divides. 
1. 7. Viriliter age. 1. 


Sicut mandavit. fieliqui, secun- 
dum omnem legem. 
Feceris. Alius, iveris. 
8. 8. UL scias lacere omnia. Alius, 8. 
ut intelligas in omuibus quacum- 
que feceris. Alius , quacumque 
egeris. Alius, ut custodias agere 
ampia. 
Scripta. 
9. 9. Neque timueris. Alius, ne- — 9. 
que terrearis. 
10. Praefectis. 10. Scribis. 10. 
4t. 41. Transitis. Alius , transibitis 1. 
Dat vobis. Alius, dat vobis pos- 
sidendam. 
14. Sarcina. 44. Parvuli vestri. 44. 
Dedit vobis. Aliws, dedit vobis 
Moyses trans Jordanem. 
45: 45. Deest. Alius, et possidebitis 15. 
eam, 


Moyses. Alius, Moyses servus | Moyses puer Domini. 
Domini. 


ο 


Note et varic lectiones ad cap. | Josue. 


interpretatio. — 0’, ὑπουργῷ. Coislin. in margine, — naribus, cap. x, num. 1, ad litt. Π. Hz porro maar- 
λειτουργῷ , additur ibid., οἱ O', χω, cujus notz si- — ginales notz. Coislin., ut plurimum in textu ms. 
gniticotum vide Jud. 1, 14. in nota, et in Pralimni- — Álex. reperiuntur, 


385 HEXAPLORUM QU/E£ SUPERSUNT. 95 


V. 9. Οἱ Aotxol , τὸν Ἱορδάνην τοῦτον. Sic Basi- 
liensis : illud, τοῦτον, cum asterisco ponit Masius. 

V. 5. moo 0^, ποδῶν ὑμῶν. Coislin. marg., 8., 
LT αὐτόν. 

V. 4. "AAA., πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ Χετταίου. [ia 
Basiliensis. Masius vero cum asterisco pouit, πᾶσαν 
γῆν Ἐταίων. Nescio unde expiscatus : nam inter- 
pretes Graci, D'rm solent exprimere praemisso y , 

ετταίων. — Coislin. O', τὸν ἀντιλίδάανον, m., ol 
λοιπ., τοῦτον. 

lbid. Id. oi. Aorz., πᾶσαν τὴν γῆν τοῦ Χετταίου. 
Saepe monuimus notam illam οἱ Aocz. qua passim 
occurrit, non esse semper de reliquis omnibus in- 


V. 6. "AAA., διελεῖς. "AAA, ἆ ποδιαστελεῖς, Basi- 
liensis. In editione Homana hz lectiones annotan- | 
tur. Codex Alexandrinus habet, ἆποδιαστελεῖς, | 


V. 7. Ανδρίζου. Basiliensis ad marg. addit, σφόδρα, 
valde. Masius item et Grabe cum asterisco haben. 

[bid. Οἱ «Ίοιποὶ. κατὰ πάντα τὸν νόμον. Ita Basil. 
Masius autem et Grabe cur asterisco ponunt. Veri- 
simile est LXX senes , verba omnia Hebraica que 
attulimus his expressisse , χαθότι ἐνετείλατο : sed 
Origenem alia ex tribus interpretibus supplevisse 
cum asterisco : uam in his omnibus quz asterisco 
notantur, magis verba quam sensum spectare vi- 
detur. 


terpretibus accipiendam, sed etiam usurpari ubi 
aut duo, aut etiam unus interpres eam, qua pro- 


ponitur, lectionem efferunt. 


V. 5. "AAA., οὐθεὶς χατὰ πρόσωπον ὑμῶν. Sic 


Basiliensis - 


TO EBPAIKON. 


D'UN 1 
Un c' 5x5 


"n 
rb n NwinDUmMm 2 


D'2zN3 $ 
qn wi-wN vU cuan 


no ywnmonym x4 
- T Ὢτῃη 5 
y» ΠΥΞ 6 


wu?! "NO UD TuD yum 7 
Dmm oum 


VERSIO BHEBRAICI TEXT. 


4. Viros. 

Explorantes silentio. 

Deest. 

Et cubuerunt. 

9. Ecce viri venerunt huc nocte. 


9. Viros. 
Venientes ad te, qui venerunt 
ad domum iuam. 


4. Et non cognovi unde ipsi. 
5. Sequimini cito. 


6. In linis ligni. 


1. Portamque clauserunt post- 


quam egressi sunt insequentes clausa est. 


post eos. 


Ibid. "AJ4., ποραύτ. Basiliensis. 

Ibid. Coislin. O', ἀνδρίζου, m., 8., ol Jo, 
σφόδρα. Ibid. in textu, dete ἀριστερά, m., 8., οὐδὲ. 

Ibid. 1d. Ο’, πορεύῃ. 8., πράσσῃς. 

V. 8. "AAJ4., ἵνα cuvfic ἓν πᾶσιν. Hse omnes le- 


CAPUT Ἡ JOSUE. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Υράµµασι. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


! 1. 
3 d. 
$ $. 
4. 4. 
5 5. 
6. 6. 
1. /, Καὶ τὴν πύλην ἔχλεισαν ὁπίσω 


αὐτῶν, ὡς ἐξήλθον οἱ χαταδιώχον- 
τες ὀπίσω αὐτῶν. 


VULGATA LATINA. AQUILA. 


1. Viros. 4. 
Explorantes in abscondito. 

Viri. 

Quieverunt. 

9. Ecce viri ingressi sunt hue 4, 


per nectem. 


$. Viros. 9. 
Qui venerunt ad te, et ingressi 


sunt domum tram. 


4. Sed nesciebam unde erant. 4. 
5. Persequimini cito. — ' 5. 
6. Stipula lini, 6. 


7 Et portam clauserunt posi 
se, ut egressi sunt insequentes 
post eos. 


1. Illisque egressis, statim porta 


95: JOSUE CAPUT Π. 958 


eijnes babeotur in Basiliensi et in annotationibus 
edit. Romanz. 
lbid. Basiliensis in margine addit, &v αὐτῷ ὅτι, in 
eo quia. Masius, ἐν αὐτῷ tantum sub asterisco ponit. 
lbid. Coislin. Ο’, τότε, m., οἱ .Ίοιπ., àv ἑαυτῷ 


τι, 
V. 9. "AAA. , μηδὲ πτοηθῆς. Ex Dasiliensi. — 0’, 
εἰς πάντα. Coisliu. m., οἱ O', τόπον, οἱ Aoux., 
pue 

. 10. Grzca non habemus. Supra, Deuter. xvi, 
18, 'A., ἀχριδαστάς. Σ., παιδευτάς, 

Procop. p. 480. H«c per scriptores nota fecit po- 
pulo, quos Aquylas, quidem exactores nominat, Sym- 
machus vero praefectos. 

AS, 1. "AAA. , διαδβ2εσθε. Basiliensis. Sic item 
ex. 

lbid. "AA4., δίδωσιν ὑμῖν χληρονομῆσαι. Basil. 

Masius cum asterisco babet χληρονομεῖν αὐτὴν. 


Ibid. Coislin. 0’, ἑτοιμάζεσθε, m., οἱ Aoiz., ἔαυ- 
τοῖς. lbid. in textu, διαθήσεσθε, m., οἱ Aoux., δια- 
θαίνετε. 

V. 12. Πἡ. O', Ἰησοῦς, m., ol Actx., λέγων. 

V. 14. Σ.. φορτίον. lta Drusius. 

lbid. Μωῦσης πέραν τοῦ Ἰορδάνον. Hoc addita- 
mentum habent Basiliensis et Masius cum asterisco. 

Ibid. Coislin. O', ἔδωχεν ὑμῖν, m., οἱ Ao.x., Mo» 
σης πέραν τοῦ Ἰορδάνου. 

V. 49. "AAA., καὶ κληρόνομήσετς αὐτῆν. Sic Ba- 
siliensis et Masius cum asterisco. 

lbid, "A.4À., 6 δοῦλος Κυρίου. Hzc versio est forte 
Symmachi , ut supra v. 1., Masius et Grab» cum 
asterisco habent, ὁ παῖς Kupíov. 

lbid. Coislin. O', Μωῦσῆς, m., οἱ Jorz. , δοῦλος 
Κυρίου. 

V. 47. 0’, Ἰκούσαμεν Μωῦσῃ. Coislin. m., οἱ 
1οιπ., οὕτως. 


PE 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


SYMMACHUS. 


Parnor. Ga. XV. 


CAPUT 11 JOSUE. 


0’. 


1. Νεανίσχους. ’Α.1.ὲος, ἄνδρας. 


Κατασχοπεῦσαι. "AAAoc , χατα- 
σχοπεῦσαι τὴν ΥΏν κρυθή. ὁ 

Νεανίσχοι. "AAoc, ἄνδρες. 

Κατέλυσαν. "AJJoc, χκατἐπὰᾶν- 
σαν. 

9. Ἐισπεπόρευνται ὧδε ἄνδρες. 
Οἱ Aouxol, ἰδουο ἄνδρες εἰσπεπό- 
ρευνται ὧδε τὴν νύχτα. 

9. "Ανδρας. 'AJ.loc, ἀνθρώπους. 

Εἱσπεπορευμένους εἰς τὴν οἰχίαν 
σου. "AJ.loc, εἰσπορευμένους πρὺς 
Gk, ol εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰχίαν σου. 

4. Vacat. 

5. Καταδιώξατε. Alius addit, τα- 
χέως. 

6. Ἐν τῇ λινοχαλάμη. ’Α.2Άος, 
ἐν τοῖς ξύλοις τῆς λινοχαλάµης. 

7. Καὶ ἡ πύλη ἐχλείσθη. 


LXX INTERPRETES. 


4, Juvenes. Alius, viros, 


Ad explorandum. Alius, ad ex- 
plorandum terram clanculum. 


Juvenes. Alius , viri, 


Diverterunt. Alius, quieverunt, : 


2. Ingressi sunt. huc viri. Reli- 
qui, ecce viri ingressi sunt huc 
nocte. 

9. Viros. Alius, homines. 

Qui ingressi sunt in. domum 
tuam. Alius, ingressos ad te, qui 
ingressi sunt in domum tuam. 

4. Vacat. 

5. Persequimini. Alius addit,cito. 

6. In lini stipula. Alius, in lignis 
culmorum lineoruim. 

1. Et porta clausa est. 


EOAOTIQN, 


1. 
Κατασχοπεῦσαι χρυφῇ. 


4. Καὶ οὐχ ἔγνων πόθεν εἰσίν. 
δ. 


6. 
1. 


THEODOTIO. 


4 * 
Ad explorandum clanculum. 


et 


4. Et non cognovi unde aint. 
b. 
0. 


1. 


969 
TO EBPAIKON. 
ysn 5 um 191 9 
Dru 
2” Ὅν 12 


DON n» Ὁ emm 
οι μμ 15 


m uM mun εὦ τν 14 


γην v5 my onm mm 
new ο το ον] 


bara 15 


MN TTE nmowx mpi nma» 
TOU 


"unyzun "ων d 
py ga mpnoms CUpm 2 


σοι mu 22 
n'a 25 


Tay" 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


p 9. Et quia liquefacti sunt omnes 
ssbitatores terre a faciebus ve- 
tris. 
49. Cum domo. 
Et dabitis mihi signum veritatis. 


413. Animas nostras. 


44. Si non indicaveritis verbum 
nostrum hoc. 

Et erit cum dahit Dominus no- 
bis terram, et faciemus tecum 
misericordiam et veritatem. 

15. In fune. 

Quia domus ejus in pariete 
muri, et in muro ipsa sedens. 

17. Quo jurare fecisti nos. 


21. EA ligavit lineam cocci in 
fenestra. Et abierunt. 


99. Donec reversi sunt insecu- 
lores. 
95. Viri. 


Et transierunt. 


IIEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


9. 


12. 


15. 
14. 


15. 


32. 
25. 


VULGATA LATINA. 


9 Et elanguerunt omnes habi- 
tatores terr:e. 


12. Cum domo. 
Detisque mihi verum signum. 
45. Animas nostras. 


14. Si tamen non prodideris 
nos. 


. Cumque tradiderit 'ominus no- 
bis terram, faciemus in te miseri- 
cordiam et veritatem. 


15. In fune. 
Domus enim ejus hzrebat muro. 


11. Quo adjurasti nos. 


21. Appendit funiculum cocci- 
neum in fenestra. llli vero a:nbu- 
lantes. 


22. Donec reverterentur qui 
fuerant persecuti. 


95. Exploratores. 


Transmisso Jordane. 


ER: 


ΑΚΥΛΑΣ. 


9. Ὅτι ἐχτετήχασι πάντες οἶχατ- 
οιχοῦντες τὴν γῆν ἀπὸ προσύπο 
ὑμῶν. 


12. 


15. 
44. 


15. 


17. 


25. 


AQUILA. 


9. Quia liquefscti suat omnes 
habitantes terram a facie vestra. 


15. 
44. 


15. 


Note et varia lectiones ad cap. 11 Josue 


V. 4 bis, "AA4oc, ἄνδρας, et post, ἄνδρες. Ex 


Basiliensi. 


Ibid. Lectionem Theodotionis et alterius anonym! 


affert Basiliensis. Masius legit χρυφῇ : utroque 


T JOSUE CAPUT Il. Ap] 


ZYMMAXOZ. 0’. * ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. Ὅτι Σχτετήχασι πάντεςοίχατ- 9. Vacat. 9. Καὶ ὅτι χατέπτηασον πάντες 
οιχοῦντες τὴν YTjv ἀπὸ προσώπου οἱ χατοιχοῦντες ἐν τῇ Υῇ ἀπὸ προσ- 
ὑμῶν. ώπου ὑμῶν. 

12. 49. "Ev τῷ obup. "Αλος, μεὰ — 18. 

τοῦ olxov. Καὶ δότε uet σημεῖον ἁλη- 
Vacat. θινόν, 
43, 45. Thy ψυχἠν μον. Αλλος, τὰς — 15. 
mE ψυχὰς ἡμῶν. 
111. . 14. Vacat. "A4Joc, ὲὰν μὴ ἁπ- 14. 
αγγείλῃς τὸ ῥῆμα τοῦτο. 

Mens "AAAoc, d pi^ ὡς νο. 
i) Κύριος ἡμῖν τὴν πόλιν, ποιῇσο» 

l p» μετᾶ σου [Έλεος xaX ἀλήθειαν]. . 

15, 45. Vacat. "AAAoc, &v σχοινίῳ. 15. Ἐν σχοινίσµατι. 

Vacat. "Oct οἴχος αὐτῆς iv τῷ τείχει 
xat ἐν τῷ τείχει αὐτὴ ἐχάθητο. 

41. | 47. Ταεαι. Οἱ «ἰοικοὶ, p ὥρχισας — 17. 

ἡμᾶς. 
aj. 91. Vacat, "Αλλοι, xa ἔδησαν — 91. 
τὸ σημεῖον τὸ κόχκινον kv τῇ Ov- 
ρίδι, xal ἑπορεύθησαν. 
23. 92. Vacat. "AA4oc, ἕως ἑπ- 29. 
έστρεφαν οἱ καταδιώχοντες. 
20. 93. Νεανίσκοι. Alius addit, τέλος «25. 
τριῶν ἡμερῶν. 
Καὶ δτέθησαν. Alius addu, τὸν 
Ἰορδάνην. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. Quia liquefacüi sunt omnes — 9. Vacat. 9. Et quia consternati sunt o- 
habitantes terram a facie vestra. mnes, qui habitant terram, a fa- 
cie vestra. 
12. 12. In domo. Alius, cum domo. 19. 
Vacat. Et date mihi signum verum. 
15. 13. Animam meam. Alius, ani- — 43. ) 
mas nostras. 
45. 44. Vacat. Alius, nisi renuntia- — 44. 
veris verbum hoc. 
Vacat. Alius, et erit, ut tradiderit 
Dominus nobis urbem, faciemus 
tecum misericordiam et veritatem. 
485. | 45. Vacat. Alius, in fune. 45. In funiculo. 
Vacat. Quia domus ejus in muro, ei in 
muro ipsa sedebat, 
17. 11. Vacat. Heliqui, quo adju-. 417. 
rasti nos 
21. : 91. Vacat. Alii, et ligaverunt — 91. 
signum coccineum in fenestra. Et 
profecti sunt. 
22. ' - 99. Vacat. Alius, donec reversi 33. 
essent insequentes. 
95. ] 93. Juvenes. Alius addit, termi- — 25. 
Dus ttium dierum. 
Et transierunt. Alius addit, Jor- 
danem. 
Nota et varie lectiones ad cap. Il Josuo. 
mrodo dicitur, χρυδῇ et χρυφῇ , clancu'um. V. 2. Οἱ .Ιοιποὶ, ἰδοὺ diese elanemóptuvta: ὧδο᾽ 
jbid. "AAJA., xaxéxaucav. Ha Basiliensis. τὴν νύκτα. Ex Basiliensi. Masius sie habet cuin 





«Φέ5 


Ἆ., θ., κρυδῇ. 


lbid. -ld. O', Ἱεριχώ, m., οἱ Aouxt., λέγοντες, quae 


vox deest iu textu. 
V. 5. "AAA. , ἀνθρώπους. Basiliensis. 


lbid. "AA4., εἰσπεπορευμένους πρὸς σὲ, o! εἰσηλ- 
θον εἰς τὴν οἰχίαν σου. lta Basiliensis, et sic item 
Grabe cum asterisco. Masius vero legit, εἰσπεπορευ- 
µένους πρὸς σὲ, τοὺς εἰσπεπορευμένους εἰς τὴν ol- 


χίαν σου. — Coislin. οἱ «ἴοιπ., πρὸς σὲ, ol εἰσηλθον. 
Ibid. 32. Coislin. O', γὰρ, 'A., 8., πᾶσαν. 
V. 41. ϐ8., xal οὖχ ἔγνων πόθεν εἰσίν. Ex eodem 


Basil. Masius cum asterisco leyit, xal οὐχ οἶδα πό- 


0v σαν. 

V. 5b. Aliws addit, ταχέως. Ita Basil. eodemque 
modo Masias cum asterisco. — Coislin. 0’, χατα- 
δ.ώξατε, m., οἱ .Ίοιπ., ταχέως. 

V. 6. "AAA, &y τοῖς ξύλοις τῆς λινοχαλάμης. Sic 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. Μι 
asteriseis. — lbid. Coislin. O' , χατασχοπεῦσαι, m., 


Basiliensis. 

lbid. Coislin. m., 8., τοῖς ξύλοις, tantum. 
V. 71. 'A., xai τὴν πύλην ἔχλεισαν, ete. Hac 
Drusius, que cum Hebr:zeo ad litteram quadrant. 

V. 9. Lectionem Aquilz et Symmachi mutuamor 
ex Basiliensi , Theodotionis ex Drusio, quam post- 
remam exhibet item Masius, cum asterisco. 

Ibid. yv. Coislin. 0’, Κύριος, m., 6 8c5; ὑμῶν. ld. 
ibid. οἱ Aoux., xa ὅτι τετήχασι, ut supra. 

V. 14. 14. O', ὁ θεὸς ὑμῶν, m., οἱ Aoux., abt. 

V. 49. "AJ44., μετὰ τοῦ οἴχου. Basiliensis. 

luid. Θ., xa δότε µοι σημεῖον ἀληθινόν. Sic Ba- 
siliensis. Μαρίας eliam cum asterisco ponit. Grape 
legit, xaX δώσετέ pot. 

bid. Coislin. O', ἐν τῷ οἴχῳ, m., 'A., 8, µε 
τοῦ οἴχου. Id. ibid. οἱ .Ίοιπ., δώσετέ µοι σημεῖον 
ἀληθινόν. : 


. 49. "AAA, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Basil. 


CAPUT 11 10508. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοις γράµµασι. 


own ο and 4. 
peo "ono 4 4. 
Όση 55 ram 6 6. 


Όνπ 25 v 
πχ 8 2. 
οσο Ow" 10 10. 
DN 


mw 41 11. 
ma pub y 


10. 


41. Κυριεύοντος. 


πο 12 13. 19. 
vau τη κ τικ ον Kem Lael ἄνδρα ἵνα τοῦ 
"ydo 15 15. 15. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA AQUILA. 
4. Ipse et omnes filii Israel. I. Ipse et omnes filii Israel. 1. 
&. Ab heri et nudius tertius. 4. Prius. 4. 
6. Et transite ad facies populi. 6. Przcedite populum. 6. 
Et ambulaverunt ad facies po- — Et ambulaverunt ante eos. 
un Usque ad finem. 8. Partem. 8. 
10. Et dixit Jehosua.' 10. Dixitque Josue. 10. 
In hoc. ,D noc. 


41. Dominatoris. 44. Domini. 


Transiens ad facies vestras in 
Jordane ' 

19. Et nunc. 

israel virum unum virum unum 
tribui, 

16. Desuper. 


49. Vacat. 


45. Desuper. 


Singulos per singulas tribus. 


11. Dominantis. 


Antecedit vos per Jordanem. 


19. 
Israel virum unum seeptri. 


45. 





945 JOSUE CAPUT ῃι. 


V. 44. "AAA. , ἐὰν p ἁπαγγείλης τὸ ῥῆμα τοῦτο. 
Basiliensis. Hujus ide γατα, im LXX a deratur. 
Sie autem Masius cum asteriseo supplevit, ἐὰν μὴ 
γνωρίσττε ὑμεῖς τὸ ῥῆμα ὑμῶν τοῦτο. Grabe au- 
lem, ἐὰν μὴ ἀπαγγείλητε τὸ ῥῆμα ὑμῶν τοῦνο. 

lbid. Καὶ ἔσται ὡς ἄν mapa Κυριος ἡμῖν, etc. 
Fx Basiliensi. Hec item in LXX desiderantur, eo- 
rumque loco ponitur : Καὶ αὐτὴ εἶπεν. Ὡς ἂν πα- 
pio Κύριος ὑμῖν τὴν πόλιν, ποιῄσατε μετ ἐμοῦ 
λεος xai ἀλήθειαν. I. e. « Et ipsa dixit, ut tra- 
diderit Dominus vobis urbem, facite mecum mi- 
sericordiam el veritatem. » 

lbid. Coislin. m., οἱ «ἔοιπ., ἐὰν μὴ ἀναγγείλης τὸ 


ῥῆμα τοῦτο, xai ἔσται ὡς ἂν παραδῷ Κύριος ἡμῖν - 


εν πόλιν ποιηέθε (sie) μετὰ σοῦ, qua tacito inter- 


946 ^ 


Nam in U' vacat.—Coislin. m.,ol .4orx., lv σχοινίῳ 
xai ὁ οἴχος αὐτῆς ἐν τῷ τείχει, χαὶ iv τῷ τείχει 
αὐτὴ ἐχάθητο. 

lbid. Θ., ὅτι οἶχος αὐτῆς ἐν τῷ τείχει, xal ἐν τῷ 
τείχει αὐτὴ ἐκάθητο. Basil. Masius, pro ἐχάθητ», 
ponit κατώχει. 

V. 17. Οἱ Aoizol , ᾧ ὤρχισας ἡμᾶς. Basiliensis. 

V. 21. "AAA. , xal ἔδησαν τὸ σημεῖον τὸ xóxxi- 
yov ἓν τῇ θυρίδι. Ex Basil. Masius et Grabe melius, 
xat ἔδησεν. 

V. 99. "A44. , ἕως ἐπέστρεψαν ol χαταδιώχοντες. 
Basil. Masius et Grabe, οἱ διώχοντες. 

V. 25. Τέλος τριῶν ἡμερῶν, et postea, τὸν Ἱορ- 
δάνην. Hiec qua in Basiliensi afferuntur in Hebrzo 
non exstant. — Coislin. m., οἱ «Ίοιπ., τὸν Ἱδρδάνην 


prete in Basiliensi. 


V. 45. 8. , ἓν σχοινίσµατι. "AAA, , ἓν σχοινίῳ. Tta 


xai f 0oaav. 


Basil. Masius item legit, σχοινίσµατι, cum asterisco. ἡμῶν. 


CAPUT IIl JOSUE. 


4. Vacat. "AJAAoc, αὐτὸς xa οἱ 
4. Απὺ ἐχθὲς xai τρίτης ἡμέ- 


6. Προπορεύεσθε τοῦ λαοῦ. "AA- 
Joc, προπορεύεσθε ἔμπροσθεν τοῦ 


Καὶ ἑπορεύοντο ἔμπροσθεν τοῦ 
λαοῦ. "A-Lloc, xal ἀπῆλθον πρὸ 


8. "Ext μέρους. ᾽Αάΐος, εἰς µά- 
10. Vacat. Οἱ .Ίοιποὶ, xaX εἶπεν 
Ἑν τούτῳ. ”Α.λνῖοι, Ey τῷ νῦν. 
Διαδαίνει τὸν Ἰορδάνην. ᾿Α.1.1ος, 
διαθαἰνει ἔμπροσθεν ὑμῶν τὸν "lop- 


Ἱσραὴλ, ἕνα ἀφ᾿ ἑκάστης φυλῆς. 


1. Vacat. Alius, ipse et fllii 


4. Ab heri et nudius tertius. 
6. Praecedite populum. A/líus, 


Et ibant ante populum. Alius, 


8. Super partem. Alius, in par- 
m. 


ΣΥΜΜΑΧύΣ. o. 
4. 
νἱοὶ πάντες Ἱσραίλ. 
4. 
pas 
6. 
λαοῦ. 
τοῦ λαοῦ. 
8 
pos. 
10. 
. Ἰησοῦς. 
41. Δεσπάκου. 41. Κνρίου. 
δάνην. 
49. 19. Vacat. "AAAoc, καὶ νῦν. 
15. 15. Vacat. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 
1. 
omnes Israel. 
4. 
6. 
precedite in conspectu populi. 
et abscedebant ante populum. 
8. 
AQ. 


11. Dominatoris. 


13. 


10. Vacat. Reliqui, et dixit Je- 
8US. 


In hoc. Alius, in hoc nunc. 
41. Domini. 


Transit Jordanem. Alius, trans- 
it ante vos Jordanem. 


19. Vacat. Alius, et nunc. 


Israel, unum ab unaquaque 
tribu. 


15. Vacat. 


V. 24, Ο, Κύριος, Coislin. m., οἱ Aoux., ὁ θεὺς 


ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 


4. 
4. "Amb ἐχθὲς χαὶ τρίτης ἡμέ- 


pas. 
6. 


10. 


13. 


45. "Ανωθεν. 
THEODOTIO. 
l. 


4. Ab heri et nudius tertius. 
6. 


12. 


15. Desuper. 





941 
TO EBPAIKON. 


TN Ὢ 
απ 16 
zn 


p^ 17 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Ácervo uno. 
16. Solitudinis. 
Salis. 
17. Preparando. 


HEXAPLORUM QUJEESUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


16. 


17. 
VULGATA LATINA. 


In una mole. 

16. Solitedinis. 

Quod nunc vocatur mortuum. 
47. Accincti. 


Wu 
AKYAAZ. 


Εἷς σωρός. 

16. "Αραδα. 

47. Ἔτοιμοι. 
AQUILA. 


Unus acervus. 
16. Araba. 


41. Parati. 


Note et varit lectiones ad cap. 11 Josue. 


V. 4. "AJA4., αὐτὸς xaX ol viol πάντες Ἱσραήλ. Ex 


Basil. qui habet αὐτοί, male. 


V. 4. O', 8., ἀπὸ ἐχθὲς χαὶ τρίτης ἡμέρας. Ma 
Drusius. Masius et Grabe, ἡμέρας, Cum obelo Donunt, 
. 6. "AAA, προπορεύεσθε ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. lbid. 


Basil. 


Ibid. *A44., xaX ἀπῆλθον πρὸ τοῦ λαοῦ. Ex Basil. 


V. 8. "AA4., εἰς µέρος. Basil. 


V. 9. Bxtriow. 0’, τοῦ Θεοῦ ὑμῶν. Coislin. m., xot 


εἶπεν Ἰησοῦς. 


V. 10. Οἱ Ίοιποὶ. καὶ εἶπεν Ἰησοῦς. Basil. 


Ibid. "A.44., &v τῷ νῦν. Basil. 


V. 41. 7A., χυριεύοντος. Σ., δεσπότου. Ita Drus. 


TO EBPAIKON. 
ni-uwe 3 


D'un 5m x€2a 
mm m m 
nom qm 10 


νο "wo mU 3 


Dy3 x25 mom 14 
ος 12 

"bw mya27wo 45 
Yin! ma-y 


[το 17 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


5. Tollite vobis. 
À statione pedum sacerdotum. 


1. Excis sunt aque Jordanis. 


40. In medio Jordanis. 


Juxta omnia quz precepit Mose 


Jehosua. 


11. Et sacerdotes ad facies po- 


puli. 
13. Quintati. 
15. Circiter quadraginta mille. 


Campestria Jericho. 
) :. Ex Jordane. 


σα πτων. 


ἄνωθεν. 


CAPUT IV JOSUE. 


TO EBPAIKON] 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


οι 


12. 


11. 


VULGATA LATINA. 


$. Ut tollant. 

Ubi steterunt pedes sacerdotum. 
7. Defecerunt aquas Jordanis. 
10. In Jordanis medio. 


Et dixerat ei Moyses. 


11. Sacerdotesque  pergebant 


ante populum. 


12. Armati. 
15. Quadraginta milia. 


Campestria urbis Jericlio. 
17. De Jordane. 


lbid. "AA4., διαδαίνει ἔμπροσθεν ὑμῶν τὸν "lop- 
δάνην. Basil. — Coislin. marg., οἱ «Ίοιπ., ἔμπροσθεν 
ων 


κα 19, "AAA., xat vov. Basil. 
'ÀA., Ἰσραὴῦλ ἄνδρα ἕνα τοῦ σχήπτρου. lta 


Basil., ubi legityr, σχήπτου , mendose, ut videlur. 
Nam idem Aquila, Gen. xrix, 10, Ὁσ vertit, 


. 15. 8., ἄνωθεν. Sic Drusius. — Coislin. m, 
Ibid. 'A., 0., εἷς σωρός. Basiliensis Aquilz tri- 


huit, Drusius Theodotioni. Z. , ἄσχωμα 
omnes mss. nostri et Drusius, qui hanc notam ad- 


fv. Sie 


ΑΚΥΛΑΣ. 


15. 
Αραδὼθ Ἱεριχώ. 
47. 


AQUILA. 


11. 


p. 
13. 


Araboth Jericho. 
4. 











919 JOSUE CAPUT IY. 950 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 8EOA0TIQN, 
"Aaxoypa. Év. | Vacat. EA σωρός. 
16. ᾿Αοιχήτου. 16. "Apa6a. 16, 
Ἁλός. ᾿Α.1.1ος, τῶν ἁλών. 
17. Ἔτοιμοι. 17. Vacat. 11. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. 
Uter unus. : Vacat. Unus acervus. 
16. Inbabitabilis. 16. Araba. 16. 
Salis. Alius, salium., 
17. Parati. 17. Vacat. 1". 


Note et varia lectiones ad cap. II Josue. 


αι. Quod Theodoretus explicans, ἐπεχομένη, in- 
quit, τῶν ὑδάτων 1j ῥύμη, olov ἡσκοῦτο xal ἔχορυ - 
φοῦτο. Psal. xxxn, 7, *35 idem Symmachus, ὡς àv 
ἀσκῷ : αἱ in utre. LXX , ὡσεὶ &oxóv , nisi legatur, 
ὡς εἰς ἀσχόν, quasi in utrem : confundunt "13 et 1N3, 
fuorum hoc utrem, illud potius acervum aut cumu- 
um denotat, Si divinare licet , ἄσχωμα est acervus 
uiris in morem assurgens. — Coislin. 'A., 8., σωρὸς 
εἷς. Σ., ἄσχωμα Ev. 

V. 44. *n1. Coislin. m. 'A., 8., ἐγένετο, 

Ibid. TràNn. ld. O', γιδωτόν, m., 'À., 8 , εἰς (sic). 

V. 15. Tn w2. Coislin. 0’, τῶν αἱρόντων τὴν 


χιθωτόν, m., πάντες χω. τῆς διαθήχης. Recte igitur 


conjecimus illud κπ qued in Basiliensi sepe occur- 
rit, significare πάντες. Vide notam ad Judieum 


1, 14. 

V. 16. 'A., 0’, "Apa6a. X., ἀοιχήτου. Sic Drusius. 
Aquila alibi vertit ὁμαλή. Σ., modo πεδιάς, moo 
ἀοίχητος, teste Eusebio et Hieronymo De locis He- 
braicts in voce "Apa6a. Vide cap. xxu Num. 

Ibid. "A44., τῶν ἁλῶν. Basiliensis. 

V. A7. "À., Σ., ἔτοιμοι. Ita Drusius. Inde Vulgatus 
interpres, accincii. Basil., ἑτοίμως, atque ita cum 
asterisco ponit Masius. 

lbid. in Coislin., post Ἰορδάνου, m., ol oia., 
ἑτοίμως. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


15. 
"Aolxnov Ἱεριχώ. 
17. 


SYMMACIHUS. 
5. . 


12. 
43. 


Inhabitabile Jericho. 
17. 


CAPUT IV JOSUE. 
0’. 


9. ᾿Ανέλεσθε. "AAJoc, ἀνέλεσθε 
ἑαυτοῖς. 


Vacat. 
7. Ἐξέλιπεν ὁ Ἰορδάνης. 


10. Ἐν τῷ Ἰορδάνῃ. 'AA.loc, 
ἐν µέσῳ τῷ Ἰορδάνῃ. 


Πάντα ἃ ἐνετείλατο Κύριος. "AA- 
Ίος. κατὰ πάντα ὅδα ἐνετείλατο 
Μωῦσῆς τῷ Ἰησοῦ. 

41. Καὶ οἱ λίθοι ἕμπροσθεν αὐ- 
τῶν. 

43. Διεσχευασμένοι.’Α.].ος, &v- 
ωπλισμένοι. 

15. Τετραχισμύριοι. "AAJoc, τε- 
τραχισχίλιο.. 

Πρὺς τὴν Ἱεριχώ πόλιν, 

47. "Ex τοῦ Ἰορδάνου. "A.t4oc, 
kx µέσου τοῦ Ἰορδάνο». 


LXX INTERPRETES. 


9. Tollite. Alius, tollite vobis. 
Vacat. 
1. Defecit Jordanis. 


10. In Jordane. Alius, in medio 
Jordane. 


Omnia que mandavit Dominus. 
Alius, juxta omnia quzecuinque 
precepit Moyses Jesu. 


14. Et lapides ante eos. 


42. Parati. Alius, armati. 


15. Quadraginta mille. Alius, 
quater mille. 
Ad Jericho civitatem. 


. 17. Ex Jordane. Alius, ex me- 
dio Jordane. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
$. 


"Amb ocáaetos ποδῶν τῶν lepéuv. 
7. Ἐξέλιπε τὸ ὕδωρ τοῦ Ἱορδάνον. 
Ι U. 


41. Καὶ οἱ ἱερεῖς πρότεροι.. 


12. 
as. 
Πρὸς πόλιν Ἱεριχω. 
11. 
THEODOTIO. 
9. 


A statione pedum sacerdotum. 
7. Defecit aqua Jordanis. 
10. 


'41. Et sacerdotes primi. 


12. 
13. 


Ad civitatem Jericho. 
41. 





TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


nan ὃν 18 
ου 1-5 Ἵῶνη 21 
nov. 25 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
18. Ad siccum. 


91. Et dixit ad filios [srael. 


95. Omnibus diebus. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
18. 


VULGATA LATINA. 
18. Siccam humum. 


91. Et dixit ad filios Israel. 


25. Omni tempore. 


Un 
ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 


Nota et vari: lectiones ad cap. IV Josue. 


V. 2. s. Coislin., post αύνταξον, m., οἱ «Ίοιπ., 


κανῦν, sic pro xat νῦν. 


Ibid. "AAA., ἀνέλεσθε ἑαυτοῖς. Basil., sed Masius 
et Grabe habent ἑαυτοῖς cum asterisco. — Coislin. 


m., Οἱ Aouz., ἑαυτοῖς. 
lbid. 8., 


ἱερέων. 


V. 4. mx. Coislin. O', ἕνα, m., ἄνδρας, Ἱ., ἄνδρα. 
nvv. 1d. 0’, Κυρίου, m., τοῦ θεοῦ ἡμῶν. 
p τοῦ Ἰορδάνου. ita Dru- 


V. 5. 
V. 7. 0., ἑξέλιπε τὸ ὕ 


TO EBPAIKON. 


mo 1 


JU?" ον "am m 4-6 
cron c-€seo xvm" oy» 
-S3723 Πο οσοι wox 053 
σα DOO cnwyi vu 
, ον Οκτ Om m 
CXwyi πα ca ca 
οσο amv 


Omw 75 15 προ 7 


Τη 
ma ow Ὢ 9 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Ad mare. 


4-6. Et hoc verbum, quo cir- 
cumcidit Jehosuah omnem popu- 
lum egressum ex JZEgyplo, ma- 
&culi omnes viri belli mortui erant 
in deserto, in via in egrediendo 
eos ex /Egypto : quia circumcisi 
fuerunt omnis populus egredien- 
tes, et omnis populus natus in 
deserto, in via in egrediendo eos 
ex /Eyypto, non circumcisi sunt. 


7 Quia preputiati erant, quia 
non circumciderant eos in via. 


9. Usque ad diem hunc. 


ἀπὸ στάσεως ποδῶν τῶν ἱερέων. Sic 
Drusius. Basil. itemque Masius et Grabe cum aste- 
Tisco. — Coislin. m., οἱ Aoux., ἀπὸ στάσεως ποδῶν 


CAPUT V JOSUE. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


4. 
4-6. 


VULGATA LATINA. 
1. Ad occidentalem plagam. 


4-6. liec autem causa est se- 
cundzx circumcisionis : omnis po- 
pulus, qui egressus est de /Egypto 
generis masculini, universi bella - 
tores viri, mortui sunt in deserto 
per longissimos vi: circuitus, qni 
omnes circumcisi erant. Populus 
autem qui nalus est in deserto per 
quadraginta annos itineris latis- 
simae soltudinis | incircumcisus 
uit. 


1. Quia sicut nati fuerant. in 
preputio erant: nec eos in vía 
aliquis circurmciderat. 


9. Usque in. przsentem dieni. 


sius, et sic etiam Masius et Grabe cum asterisco. 
lbid. ΤΝ. Coislin. O', χιθώτου , m., 0’, χω. τῖς, 
Vide notam Judic. cap. 1, v. 14. 

lbid. Id. Ἰσραήλ, m., οἱ .Ίοιπ., τοῦ. 

V. 8. 1d. Κύριος, m., πάντες χω. ὁ θεός. 

V. 10. "AAA. , Ev µέσῳ τῷ Ἰορδάνη. Sic Basil. 
et cum asterisco Masius et Grabe ad vocem µέσῳ 
—Colslin. m., 'A., 8., EMMEXo (sic. 

Ibid. "A44., χατὰ πάντα ὅσα ἑνετείλατο Meet; 
τῷ Ἰησοῦ. Sic Basil., et cum asterisco Masius d 
Grabe, — Pro &3Joc, Coislin. babet οἱ Auix. 


- 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4-6. 


AQUIZA, 


4-6. . 


9. 





9.5 JOSUE CAPUT V. 954 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΑΟΤΙΑΝ. 
18. 18. Ἐπὶ τῆς γῆς. "AJAoc , ἐπὶ 18. 
τῆς ξηρᾶς. 
21. 91. Vacat. "AAAoc, xal εἶπε — 94. 
πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἱσραῇλ. 
25. 95. 'Ev παντὶ ἔργῳ. "AAJ4oc, iv 25. 
παντὶ ypóvt. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
18. 18. Super terram. Alius, super 18. 
aridam. 
21, 91. Vacat. Alius, et dixit ad (i- 91. 
lios Israel. 
95. 25. In omni opere. Alius, in 95. 


omni tempore. 


Note et varie lectiones ad cap. IV Josue. 


V. 11. Θ., xai οἱ ἱερες mpóvspoi. Ex Basil. 
LXX Interpretes qui vertunt λίθοι, legisse videntur 
ft pro D'aro. —Coislin., οἱ Ao(z., καὶ οἱ ἱερεῖς 
πρὀτεροι. 

V. 19. "AJ44., ἑνωπλισμένοι. Sic Basiliensis, sine 
nomine interpretis quem sequitur Vulgata. Est au- 
tem, ut testatur Coislin., Aquile qui Exod. xiu, 18, 
D'Uc vertit. ἑνοπλισάμενοι, vel fortasse melius 
ἐνωπλισμένοι , ut hic. 


V. 15. 'A., 'Apa600 Ἱεριχώ, etc. Has lectiones 
profert Drusius. V. supra, cap. un, v. 16. 
V. 17. "AA4A., ἐχ µέσου τοῦ Ἰορδάνου. Basil. 


V. 18. "AJAJoc, ἐπὶ τῆς ξηρᾶς. Ex Basil. 

V. 21. "AJAA., xal εἶπε πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἱσραῇλ. 
Ex Basil. ltemque Masius et Grahe cum asteri- 
sco. — Coislin. in m. pro &JJoc ponit οἱ Aoux. 

V. 22. imi rrwi*nis. Coislin. τὸν Ἰορδάνην, m., 
οἱ «Ίοιπ., τοῦτον. 

V. 25. "AAA. , Ey παντὶ χρόνῳ. Basil. Sic etiam 
legunt Masius el Grahe. Edito Romana, Epyo. — 
Coislin. in textu , ἓν παντὶ χρόνῳ, εἰ ad marg., οἱ 
Aot. , πάντες, quo significat alios omnes interpre- 
les xpóv habere. 


4-6. 


7. 
9. 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS 


CAPUT V JOSUE. 
0’. 


4. Vacat. "Addo, παρὰ τὴν 
θάλασσαν. 

4 - 6. Πάντας τούτους περιέτεµεν 
ὁ Ἰτσοῦς. Reliqua omnia deside- 
rantur. "AAAoc, xai οὗτος 6 λαὺς 
ὃν περιέτεµεν Ἰησοῦς, πᾶς ὁ λαὸς 
οἱ ἑκπορευόμενοι ἐξ Αἱἰγύπτου, τὸ 
ἁρσενικὸν, πάντες ἄνδρες πολέμον, 
o! ἀπέθανον ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐν τῇ ὁδῷ, 
ἐξελθόντων αὐτῶν Ex γῆς Αἰγύπτου. 
ὅτι περιτετμηµένοι σαν πᾶς ὁ 
λαὺς à ἐξελθὼν, xat πᾶς ὁ Jab; ol 
γεννηθέντες ἐν τῇ ἑρήμῳ, ἐν τῇ 
jo. ἐξελθόντων : αὐ ον ix γῆς 
Αἱγύπτου, o) περιετµ{θησαν. 

7. Mà τὸ αὐτοὺς γεγεννῆσθαι 
χατὰ τὴν ὁδὸν ἀπεριτμάήτους. 


9. Vacat. "AAAoc, ἕως τῆς ἡμέ- 
pas ταύτης. 
LXX INTERPRETES. 
4, Vacat. Alii, ad mare. 


4-6. Hos omnes circumcidit 
Jesus. Alius, et hic populus, quem 
circumcidit Jesus, omnis populus 
qui egressi erant ex /Egypto ma- 
sculini generis, omnes viri belli 
qui mortui erant in deserto in via, 
cum egressi fuissent ipsi de terra 
JEgypti: quia circumcisi erant 
omnis populus qui egressus fuerat: 
et omnis populus qui geniti sunt in 
deserto, in via, egressis ipsis de ter- 
ra /Egypli, non fuerant circumcisi. 

7. Eo quod nati fuissent in iti- 
nere incircumcisi. 


9. Vacal. Alius, usque ad diem 
hunc. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4-6. 


7. "Oz: ἀγρόθυστοι f eav. 


η, 
THEODOTIO. 


1-6. 


1. Quia przeputiati erant. 


9. 


955 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. * 


02022 Dwrr-t32 vr 10 


rDz3 nmoo 4 
"I 
nac" 12 


[722 Y^N nwmno Yom 
iun 15 
του vyn 16 


VERSIO IIEBRAICI TEXT. 


10. Et castrametati sunt lilii 
Israel in Ghilgal. 


11. Crastino Phaseh. 


Et tostum. 
12. Et cessavit. 


Et comederunt de proventu ter- 
ri Chanaan. 


15. Et incurvavit se. 


16. Et fecit Jehosua sic. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµμµασι. 


10. 


13. 


15. 
16. 


VULGATA LATINA. 


10. Manseruntque filii Israel in 
Galgalis. 


11. Die altero. 


Polentam. 

12. Defecit. 

Sed comederunt de frugibus 
presentis anni terre Chanaan. 

15. Et adorans. 


16. Fecitque Josue ut sibi fue- 
rat imperatum. 


956 
ΑΚΥΛΑΣ, 


12. 

Καὶ ἔφαγον ἀπὸ γενήµατος τς 
γῆς Χαναάν. 

15. 

16. 


AQUILA. 
10. 


11. 


12. 


Et comederunt de fructu terre 
Chanaan. 


15. 


16. 


Note et varie lectiones ad cap. V Josue. 


V. 4. "AJA4., παρὰ τὴν θάλασσαν. Sic Basil. 
Itemque Masius et Grabe cum asterisco. — Coislin. 


οἱ .ἰοιποί pro &AAoc. 


V. 4-6. Totum hune locum, ubi LXX deficiunt 
ex Basiliensi codice mutuamur. Affert item Dru- 
sius, sed in quibusdam diversum et non semel mu- 
ut erat in. notis editionis Romanz. Masius 
Complutensem sequitur, appositis asteriscis , ut et 


tilum , 


Grabe. 


V. 9. Coislin. ad marg., xai οὗτος ὁ λόγος. 
Νἱά. Id. 0’, ἀνέστραπτας, m., ἑνδιέτριφψεν. 


TO EBPAIKON. 


ox? 3 19 1| 


ων 55 ^yn-nN eroe 5 et 4 
TT Zy5 ην Πρι ποστ 
D'p mum: murnvvmynm 
"5 o*awa nm» τὸ wes 
TCUHTTW δη "usa nvoi mx 
D'OyS yav 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. A faciebus filiorum Israel. 


$. et 4. Et circuibitis civitatem 
omnes viri belli gyrando civitatem 
vice una. Sic facies sex diebus. Et 
septem sacerdotes tollent septem 
t''bas arietum. ad. facies arce. Ft 
in die septima circuibitis civita- 
tcm septem vicibus. 


ταντα. 


CAPUT VI JOSUE. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς vpáp aot. 


1. 


o el 4. 


VULGATA LATINA. 
1. Timore filiorum Israel. 


9 et 4. Circuite urbem cuncti 
bellatores semel per diem. Sic 
facietis sex diebus. Septimo autem 
die sacerdotes tollant septem buc- 
cinas, quarum usus est in jubi- 
leo, et przcedant arcam foederis : 
septiesque circuibitis civitatem. 


V. 7T. 8., ὅτι à 
sius. Hzc autem 
tantum Hebraicis verbis *f3 cro-y *3. Haec cuu 
asterisco Masius et Grabe. 


V. 9 et 10. Hic deficiunt LXX in editione Re- 
mana. Monet autem Basiliensis h:xc jin editione 


V. 6. 0’, οἱ ἀπειθήσαντες τῶν, etc. lu hac verha 
notatur ad marg. Coislin., ἐν ἄλλοις &vitypá: 8: 
ὡς τῶν λοιπῶν ἑρμηνευτῶν ἐχδεδωχότων φέρετα! 


ρρουστοι σαν. Ita Basil. et Dro- 


heodotionis versio respondet his 


AKYAAX. 
1. 
$ et 4. Μιᾷ ὁδῷ. 


AQUILA. 
l. 


9 et 4. Urua via. 








35] JOSUE CAPUT VI. 938 
ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
10, 40. Vacat. "AAAoc, xai παρ- 10. 
ενέδαλον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν Γαλγά- 
λοις. 
1, 41. Vacat. Οἱ «λοιποὶ, τῇ ἑπαύ- — dl. 
ριον τοῦ Πάσχα. 
Νέα. "AJAoc , φρυχτόν. 
14. 19. Ἐξέλιπεν. "AAdoc, ἐπαύ- 12. 
σατο. 
«Καὶ ἔφαγον ἀπὸ γενήµατος τῆς Ἐχαρπίσαντο δὲ τὴν χώραν τῶν — Kal ἔφαγον ἀπὸ τῶν χαρπωµά- 
γῆς Χαναάν. Φοινίχων., των τῆς γῆς Χαναάν. 
15. . 45. Vacat. Οἱ Aotxol, καὶ προ- — 15. 
εχύνησεν αὐτῷ. 
19. 46. Vacat. 'AAA4oc, xai ἐπο- — 16. 
ησεν Ἰησοῦς οὕτως. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
10. 10. Vacat. Alius, et castrame 10. 
tati sunt filii Israel in Galgalis. 
1t. 14. Vacat. Reliqui, poswidie — 1t. 
Paschz. 
Nova. Alius , tostum. 
12. 12. Defecit. Alius, cessavit. 12. 
Et comederunt de fructu terre — Et perceperunt fructum terre Et comederunt de fructibus 
Chanaaa. Phoenicum. terre Chanaan. 
15. 45. Vacat. Reliqui, et adoravit — 15. 
euin. 
16. 46. Vacat. Alius, et fecit Jesus 16. 
sic. 


Not» et varie lectiones ad cap. V Josue. 


τῶν 0’ fuisse his verbis : ταῦτα φἑρεται Ev τοῖς 0’. 
In versione scilicet Hexaplari. Masius et Grabe cum 
asterisco afferunt. 

V. 441. Hc item desunt in LXX quz ex reliquo- 
rum interpretum versione supplentur in Basil. 
Habenturque cum asterisco in editionibus Masii et 
Grabe. . 

Ibid. "A44., φρυχτόν. Basil. Videtur esse Aqui- 
κ», qui vocem "hp ita vertit Il Reg. vii, 28. 

V. 49. "AAA, ἑπαύσατο. Sic Basiliensis. 


lbid. Hasce trium interpretum lectiones suppedi- 
tat idem Basiliensis. 

Ibid. Coislin. m. 8., ἀπὸ τὸν xapróv, sic, male. 
Vera lectio est supra. 

V. 43. Ὥ ηλ. Coisliu.. 0’, xat fj ῥομφαία, m., ol 
Λοιπ.. αὐτοῦ. 

V. 45. Οἱ Aoutol, καὶ προσεχύνησεν αὐτῷ. Sic 
Basiliensis. 

Ibid. *5y3. Coislin. Θ’, ὑπόδημα, m. 'A., σοῦ. 

X. 16. "AJAA., xal ἐποίησεν Ἰησοῦς οὕτως. Dasi- 
liensis, — Coislin. pro &4A4oc babet οἱ νου. 


CAPUT VI JOSUE. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


|. 4. Vacat."A.Aoc,&mb προσώπου —— 14. 


τῶν υἱῶν Ἱσραήλ. 
S et 4. Vacat."AAAoc, xaX κυκλώ- 


9 εἰ 4. Mid περιόδῳ. 


9 et 4. 


σατε τὴν πόλιν πάντες ἄνδρες πολέ- 
µου χύχλῳ τῆς πόλεως ἅπαξ. Οὕτως 
ποιῄσατε ἓξ ἡμέρας. Καὶ ἑπτὰ ἰε- 
ρεῖς λήφονται ἑπτὰ χερατίνας σάἀλ- 
πιγγας τῷ Ἰωθὴλ ἑνώπιον τῆς κχι- 


θωτοῦ, χαὶ τῇ 


ἡμέρᾳ τῇ ἑθδόμῃ 


χυχλώσατε τὴν πόλιν ἑπτάχις.᾽ 


SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 


THEODOTIO. 


41. 4. Vacat. Alius, a facie filiorum 1. 


Israel. 


5 et 4. Unocircuitu. 


5 et 4..Vacat. Et circuite civi- 


9 et 4. 


tatem omnes viri belli circum ci- 
vitatem semel. Sie facile sex die- 
bus. Et septem sacerdotes sument 
septem corneas tubas jobel, coran 
arca: et die septima circuite ur- 


bein septies. 


959 
TO EBPAIKON. 


m'a medo 
"E"Un Up-nW oiynmua oun 5 


TIYT 


TON-TN Cw ΕΟΝ Ον ϐ 
Πο "UP DUxD ΠΟ: nena 
mv pow 1150 Όλα nme 


D'un wn 9 


Y D2z5 xy 10 


pa xTM OU 
D'wU3 15 


319 mm ὉΡΟὨΩΣ wymM 45 
TW "3D NY DY23 pa oc'"y5 
C'OyS yay wya 


nr5 92a 16 
Όσον 


mb 17 


ουν Ὠσ στην ΠΠΝΟΠΙ 13 
φ 
σου 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Tubas arietum. 


9. Arietino, in audiendo vos 
vocem tube, 


Sub se. 


6. Et dixit ad eos : Tollite ar- 
cam icederis : et septem sacerdo- 
tes tollant septem tubas arietum, 
ad facies arce Domini. 


9. Clangentes tubis. 


10. Et non egredietur de ore 
vestro verbum. 


14. Civitatem gyrando. 
12. Tollentes. 


15. Civitatem secundum judi- 
cium hoc septem vicibus : tantum 
in die ipsa circuierunt civitatem 
septem vicibus. 


16. In tubis. 
Ád populum. 
17. Domino. 


, Quia abscondit legatos quos mi- 
s mus. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


δ. 


4f. 


VULGATA LATINA. 


Buceinas , quarum usus est in 
jubileo. 


5. Vox tubz longior atque con- 
cisior, et in auribus vestris incre- 
puerit. 


Fuuditus. 


6. Et dixit ad eos: Tollite ac- 
cam faderis : et septem alii sacer- 
dotes tollant septem jubileorum 
buccinas, et incedant ante arcam 
Domini. 


9. Buccinis omnia cuncrepabant. 


10. Neque wllus sermo ex ore 
vestro egredietur. 


41. Civitatem. 
45. Vacat. 


15. Circuierunt urbem, sicut 
dispositum erat, septies. 


16. Buccinis. 
Ad omaem ]srael. 
47. Domino. 


Abscondit enim nuntios, quos 
direximus. 


- AKTAAZ. 
Σάλπιγγας ἀφέσεως. 
& 


16. 


41. 


AQUILA, 
Tubas remissionis. 


9. 


17. 





961 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
Σάλπιγγας κερατίνας. 


5. 


16. 


41. 


SYMMACHUS. 


Tubas corneas. 


5. 


JOSUE CAPUT YI. 
0. 


Vacat. 

5. Vacat. "AAAoc , τοῦ Ἰωδὴλ, 
ἐν τῷ ἀχκοῦσαι ὑμᾶς τὴν φωνὴ» της 
χερατίνης. 

Αὐτόματα, "Addoc, ὑποχάτω 
αὐτῶν. 

6. Vacat. "Αάιος, xai sime 
πρὸς αὐτούς ' λάδετε τὴν χιδωτὸν 
τῆς διαθήχης Κυρίου ᾿ ἑπτὰ ἱερεῖς 
λήφονται ἑπτὰ χερατίνας τοῦ  lu- 
65A χατὰ πρόσωπον χιδωτοῦ Kv- 
ρίου. 

9. Vacat. "AJAAoc, σαλπίζοντες 
ταῖς χερατίναις. 

10. Vacat. Οἱ «Ἰοιποὶ, xax οὐ 
διελεύσεται Ex τοῦ στόματος ὑμῶν 
λόγος. 

14. Vacat. "Α.ος, τὴν πόλιν 
χύχλῳ. 

15. δέροντες, "AA.toc, αἴροντες. 
"A4 loc, ἔχοντες. 

45. Thy πόλιν εν τῇ ἡμέρα éxei- 
η brine. "AJ.4oc, «hy πόλιν κα: 

τὸ xp Cun τοῦτο, πλὴν ἐν τῇ 
ἡμέρᾳ Exstvr ἐχύχλωσαν τὶν πόλιν 
ἐπτάχις. 

46. Vacat. ᾿Α..ΐοι, ταῖς σἀλ- 
πιγξι ταῖς χερατίναις. 

Tele υἱοῖς Ἱσραήλ. "AJ4Joc, 
πρὸς τὸν λαόν. 

11. Κυρίῳ Σαδαώθ. "AJ4oc , Κν- 
php τῶν δυνάμεων. 

Vacat. "AAAoc, ὅτι Expos. τοὺς, 
χατασχόπους, οὓς ἀπεστείλαμεν 
"AAJoc, τοὺς ἀγγέλους τοὺς ἆἁπ- 
εσταλµένους. 

LXX INTERPRETES. 


Vacat. 


5. Vacat. Alius, jubilei, cum 
audieritis voceni cornea. 


Sponte. Alius, sub ipsis. 

6. Vacat. Alius, et dixit ad eos : 
sumite arcam federis Domini : 
septem sacerdotes sument septem 
corneas jobel in conspectu arce 
Domini. 

9. Vacat. Alius, clangentes cor- 
Deis. 

10. Vacat. Reliqui, et non per- 
transibit de ore vestro verbum. 

441. Vacat. Alius, civitatem in 
circuitu. 

45. Portantes. Alius, tollentes. 
Alius, habentes. 

15. Civitatem in die illa septies. 
Alius, civitatem secundum judi- 
cium hoc. CG:elterum in die illa 
circuierunt civitatem septies. 

16. Vacat. Alii, tubis corneis. 

Filiis Israel. Alius, ad populum. 

A7. Domino Sabaoth. Alius, 
Domino virtutum. 

Vacat. Alius, quia abscondit 
exploratores, quos misimus. Alius, 
nuntios missos. 


1". 


16. 


M. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


1 


9605 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. T 
TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


"pn 20 20. 20. 
re moNn 22 22. 32. 

"b nnyaus wo 
yau" 26 26. 26. 

cnp 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
20. Et clanxerunt. 20. Et clangentibus tubis. 20. 
22. Mulieris meretricis. 22. Mulieris meretricis. 32. 
Sicut jurastis ei. Sicut illi juramento firmastis. 

26. Et adjuravit. 96. Imprecatus est. 26. 


Surrexerit. Suscitaverit. 


Note et varic lectiones ad cap. VI Josue. 


V. 4. "AAA., ἀπὸ προσώπου, etc. Basil. Grabe 
item cum asterisco. Masius legit πρὸ προσώπου. — 
Coislin. ad marg., οἱ Aorz. pro &AAoc. 

V. 2. *T33. Coislin. 0’, δυνατούς, m., 8., ὄντας. 

V. 5. 'A., μᾷ D. Σ., μιᾷ περιόδψ. Ita. Drusius. 
Masius autem, ἅπαξ, ut est In sequenti lectione. 

lbid. "AA4., xat χυχλώσατε, etc. Ex Basil. Eadem 
affert Masius cum asteriscis ; sed cum aliquo discrimi- 
ne. In editione Ern. Grabe aliqua hic deesse videntur. 

Ibid. 'A., σάλπιγγας ἀφέσεως. Σ., σάλπιγγας κχε- 
ῥατίνας. Drusius Latine : Α., tubas remissionis. 
δ., tubas arietinas. 


Ibid. moron "wW. Coislin. in textu, µαχητάς, 
m., uaylpouc. 

V. 5. "AAA., τοῦ Ἰωδθήλ, etc. Ex Basiliensi. Sic 
item Masius et Grabe cum asterisco.— Coislin. m., 
τοῦ Ἰωδήλ, etc. 

Ibid. "AJAA., ὑποχάτω αὐτῶν. Basiliensis. Hanc 
lecüonen cum asterisco habent Masius et Grabe. 
Lectio autem αὑτόματα, que est LXX Interpretum 


videtur esse altera vocis Τη interpretatio : no 
raro enim contingit rei jam translate , alteram i 
terpretationem cum asterisco afferri. 

. 6. "AAA., xat εἶπε πρὸς αὐτούς, etc. Ex Basil. 
H»c cum asterisco habent Drusius et Grabe. — 


Coislin. m., οἱ Aoux., xal εἶπε πρὸς αὐτοὺς, Moe — 


τὴν χιθωτὸν τῆς διαθήκης, χαὶ ἑπτὰ ἱερεῖς λήγουν: 
ἑπτὰ χερατίνας τοῦ "lo 

Κυρίου, xal ἀναλώσατε τὴν πόλιν πάντες ἄνδρες 7» 
λέμου χύχλφ τῆς πόλεως ἅπαξ, Οὕτω ποιῄσετε ἔ 
μέρας, καὶ τῇ ἑθδόμῃ οἱ ἱερεῖς λήψονται ἑπτὰ xcpt- 
τἶνας τοῦ Ἰωθὴλ ἐνώπιον τῖς χιθωτοῦ, καὶ τῇ ἡμέρα 
τῇ ἑδδόμῃ κυχλώσετε τὴν πόλιν ἑπτάχις , xat οἱ E- 
ρεῖς σαλπιοῦσιν ἓν ταῖς χερατίναις. 


V. 8. QyT"oN yuyT ὪὌνο Πλ. Coislin. π..α — 


JAoux., καὶ ἐγένετο, ὡς εἶπεν Ἰησοῦς πρὸς τὸν λαύν. 


lbid. OrTnm Ta. ]d. O', ἐἑπαχολουθείτω, m., c 
Jorx., αὐτοῖς. 


V. 9. "AA4., σαλπίζοντες ταῖς χερατίναις. Basil. 
Masius et Grabe cum asterisco. — Coislin. O', cz 


CAPUT VII JOSUE. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 
Vy 4 4. | 4. 
ya mn" o023 9. 9. 
T" ra Βπθαυν. Οἶκον ἀνωφελοῦς, 
wn 5wna5 are 

mon 5 D. δ. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUIL A. 
4. Prevaricati sunt. 4. Pravaricati sunt. 1. 
2. De Jericho in Hai. 2. De Jericho viros contra Hai. 9. 


B:thaven. 
Ad orientem Bethel, dixitque. 


δ. Ei percusserunt eos. 


Bethaven. 
Ad orientalem plagam oppidi 


Bethel, dixit eis. 


5. Ceciderunt, 


Domum inutilis. 





tÀ χατὰ πρόσωπον χιθωτῦ | 





oro JOSUE CAPUT VII. nC6 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
90 90. Καὶ ἐσάλπισαν. "AAJoc,tÀà- «0. 
λαζαν. 
22, 92. Τής yovatx&,. "AJloc, τῆς — 22. 
γυναιχὸς τῆς πόρνης. 
Vacat. "AAAoc , ὡς ὠμώσατε 
aot. 
96. 96. Καὶ ὥρχισεν. "Aoc , χατ- 90. 
πράσατο. 
Vacat. ΑἈναστήσε' 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. . THEODOTIO. 
30. 90. Et clanxerunt. Alius, jubi-, 2320. 
larunt. 
23, 92. Mulieris. Alius, mulieris 93. 
meretricis. 
Vacat. Alius, sicut jurastis ei. 
96. 26. Et juravit. Alius, maledixit. «30. 
'"Vaeat. Excitahit. 


Note et varie lectiones ad cap. V1 Josue. 


πίζοντες, m., ταῖς χερατίναις. 

V. 40. Οἱ Aoixol , xaX οὐ διελεύσεται , elc. Basil. 
el iidem cum asterisco. 

V. 14. "AAA, τὴν πόλιν χύὐχλῳ. Basil. 

V. 15. "AAJ., αἴροντες. "AAA. (Coislin. οἱ Aoux.), 
έχοντες. Basil. Edit. Romana, φέροντες. Grabe, αἷ- 


povteq. 

Ibid. Coislin. 0’, τῆς κιδωτοῦ, m., πάντες χω. τῆς 
ὀναθήχης. 

V. 15. ασ Ova (rm. 14. 0’, καὶ τῇ ἡμέρα, 
m., ἐγένετο. ' 

Ibid. πο rroy2 Toc. 1d. 0’, ἀνέστησαν pO pov, 
m., ἓν τῇ ἀναθάσει τοῦ ὄρθρου. 

Ibid. Α.1.1., τὴν πόλιν χατὰ τὸ χρῖμα , etc. Basil. 
llemque Masius οἱ Grabe cum asteriscis. 
6. "AAA. , ταῖς σάλπιγξι ταῖς χερατίναις. Ba- 
siliensis. 

Poid. "A44. , πρὸς τὸν λαόν. Basiliensis. 

V. 17. 0’, Κυρίῳ Σαδαώθ. "AAA., Κυρίῳ τῶν δν- 
/άμεων. In Ἠέυταο est tantum mm», Domino. 


lbid. "AA44., ὅτι ἔχρυψε τοὺς χατασχ., etc. Ex 
Basiliensi. 
Ibid. Coislin. in textu, 3 ὅτι ἔχρυψεν τοὺς ἀγγέ- 
ἅ λους, οὓς ἀπεστείλαμεν. Qus desunt in edit. 
om. et respoudent Hebraicis verbis qua da- 
mus in textu. 
V. 48. Coislin. O', ἐνθυμηθέντες, m., ἓν ἐπιθυμίᾳ 
γενόµενοι. κ 
V. 20. "AAJ., ἠλάλαδαν. Ex Basil. Grabe , 9 xal 
Ἱλάλαξαν ὁ λαὸς ? χαὶ ἐσάλπισαν, que cum lHebraico 
consonant,—Coislin. m., xai ἠλάλαξεν ὁ λαός. 
V. 39. "Α.1.1., τῆς γυναιχὸς τῆς πόρνης. Basil. 
lbid. "Α.11., ὡς ὠμώσατε aoc]. Basil. Grabe, 
χαθὼς ὠμώσατε αὐτῇ, cum asterisco. 
ὧν 25. Coislin. O', Ἰσραήλ, m., οἱ O', χω. τῶν 
υ ων. 
V. 95. Id. 0’, «bv οἶκον, m., οἱ O', χω. πάντα. 
V. 96. "Α.1.1., χατηράσατο. Basil. 
lbid, 8., ἀναστήσει. Drusius. 
Ibid. Coislin. O', ἓν τῇ ἡμέρᾳ éxelvp, m., πάντες 
χω. &vavtloy Κνρίου. 


CAPUT VII JOSUE. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. Κατεφρόνησαν. 
2, 


εἰς Fat. 
Vacat. 


0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


1. Ἐπλημμέλησαν. 
2. El; l'at. "AAAoc, ἀπὸ Ἱεριχὼ 2. 


ϱἶχον τῆς ἁδιχίας. 


Κατὰ Βαιθὴλ λέγων. "AAJoc, 
χατὰ ἀνατολὰς Βαιθὴλ, xa εἶπε 


πρὸς αὐτούς. 


5. 5. Vacat. "AAJAoc, καὶ ἑπάταξαν 5, 


SY MMACHUS, 
1. Despexerunt. 
9 


αὐτούς. "AJ., xal ἔπληξαν αὐτούς. 
LXX INTERPRETES. 


4. Preevaricati sunt. 

9. In Gai. Alius, a Jericho in 
Gai. 

Vacat. 


Contra Bzthel, dicens. Alius, 
ad orientem Bathel, et dixit ad 
eos. 

5. Vacat. Alius, et percusserunt 
eos. Alius, et conciderunt eos. 


THEODOTIO. 


j. 
9. 


Domum injustitiz. 


951 
TO EBPATKON. 


TP ην 193 nu-w 129” 6 


"UN 
30 


CN "OD TNa8 
mvr12 npo oa {4 
155 19 


43 
"mpm a7 


p'an35 ΤΝ 230p" 18 


-930 nrw 21 
Ὀ ο 
* 
DM) UUWCDMD "poocwO 24 


am Πο) 


"y poy 


umwoy 25 
CM Upon Όνα cnW wm 
ca 

ma mm y 26 


""oy ΡΩΣ 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


6. Super facies suas in terram 
ad facies 11ο Domini. 


1. Ahah. 
Mansissemus. 


8. In me, Domine, quid dicam? . 


41. Et etiam ceperunt de ana- 
themate. 


12. Ad facies. 
45. Sanctifica. 
47. Et deprehensus est Zabdi. 


48. Et applicuit domum ejus ad 
viros. 


91. Pallium Senaar. 
Siclorum. 
Pondus ejus. 


94. Et argentum, et pallium, et 
linguam auri. 


Vallem perturbationis. 

95. Turbasti nos. 

Et combusserunt eos in igne, et 
lapidaverunt eos in lapidibus. 

96. Usque ad diem hanc. 


Vallem turbationis. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


24. 


20. 


VULGATA LATINA. 


6. in terram coram arca Do- 
mini. 


7. Heu. 
Mansissemus. 


8. Mi DomineDeus, quid dicam? 


11. Tuleruntque de anathemate, 
et furati sunt. 


19, Ante. 
45. Sanctlfica. 
47. Reperit Zab4i. 


18. Cujus domum in singulos 
dividens viros. 


91. Pallium coccineum. 
Siclorum. 
Vacat. 


21. Argentumque et pallium, et 
auream regulam. 


Vallem Achor. 


95. Turbasti nos. 

Lapidavitque eum omnis Israel : 
et cuncta, qua illius erant, igne 
consumpla sunt. 

26. Qui permanet usque iu pre- 
sentem diem. 


Vallis Achor. 


AKYAAZ. 


18. 


21. Στολὴν Βαθυλωνιχήν, 
Στατῆρας. 


24. 


25. Συνταράσσεις. 


20. 


AQUILA. 


18. 


21. Stolam Babylonicam. 


: Stateras. 


24. 


25. Conturbas. 





ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


18. 


91. Ἔνδυμα Xováp. 
Στατῆρας. 


«4. 


$95. Συνταράσσεις. 


SYMMACHUS. 
e. 


18. 


21. Indumentum Synar. 
Stateras. 


94. 


1$5. Gonturpbas. 


PATROL. Gn. XV 


JOSUE CAPUT VII. 
0’ 


,6. "Env τὴν p ἐπὶ α πον 
αὐτοῦ ἑναντίως Κωυρίον. "'AJAoc, 
ἐπὶ τὴν γην ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ 
ἔναντι τῆς χιδωτοῦ Κυρίου. 

1. Δέομαι. 

Καὶ χατῳκίσθηµεν. "AJ4oc, καὶ 
παρῳχήσαμεν. 

8. Καὶ τί ἑρῶ ; "A.Ltoc, Ev ἐμοὶ, 
Κύριε, τί ἐρῶ; 

41. Κλέναντες ἀπὸ τοῦ ἀναθέμα- 
τος. "AAJoc, xal γε ἔλαθον ἀπὸ τοῦ 
ἀναθέματος. 

12. Ἔναντ,. "Λ.11ος, ἑνώπιον. 

15. ᾽Αγίασον. "Α.1.Ίος, ἄγνισον. 

17. Χ Καὶ ἑνεδείχθη à οἶχος 
X Ζαμθρί. 

18. XX Καὶ προσήχθη ὁ οἶχος 
X αὐτοῦ xat' NL 

921. Y Ov ποικ[λην. 

Διδράχμων. 

Vacat. "Α.1Ίος, ὀλχὴλ αὑτῆς. 

24. Vacat. "AAJdoc, xai τὸ &p- 
γύριον, καὶ την στολὴν, xal zo 
γλὠσσαν thv χρυσῆν. 

Ἐμεχαχώρ. "Aldoc, «κοιλάδα 
᾽Αχώρ. 

25. Ὠλόθρευσας. 

Vacat. "AAJAoc, xaX χατέχαυσαν 
αὐτὰ ἐν πυρὶ, χαὶ ἑλιθοδόλησαν ab- 
x& ἐν λίθοις. 

26. Vacat. "'AAAoc, ἕως τῆς ἡμέ- 
ῥας ταύτης. 

"Eyexayop."AJ4., χοιλὰς ᾿᾽Αχώρ. 

LXX INTERPRETES. 

6. Super terram in faciem suam 

ante Dominum. Alius, super ter- 


ram in faciem suam ante arcam 
Domini. 


7. Precor. 


Et habitassemus. Alius, et man- 
sionem babuissemus. 


8. Et quid dicam? Alius, in me, 
Domine, quid dicam ? 

11. Furati de anathemate. Alius, 
et quidem ceperuut de anathemate. 
19. Ante. Alius, in conspectu. 

45. Sanctifica. Alius, purifca. 


17. X Et ostensa est domus 
* Zambri. 


48. X; Et adducta est domus - 


X ejus viritim. 

21. Vestem variam. 

Didrachmorum. 

Vacat. Alius, pondus ejus. 

94. Vacat. Alius, et argentum, 
et stolam, et linguam auream. 
Emecachor. Alius, vallem Α- 
chor. ) 

95. Perdidisti. 

- Vacat. Alius, et combusserunt 
eos in igne, et lapidavertint eos in 
lapidibus. 

96. Vacat. Alius, usque ad diem 
hanc. 

Emecachor. Alius, vallis Achor. 


6EOAOTION 


. Συνταβάσσαεις. 


"THEODOTIO., 


17. 


21. 


95. Conturbas. 


31 


$7) 


971 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. $3 


Note et varie lectiones ad cap. 11 Josue. 


V. 4. E., χατεφρὀνησαν. Basil. 
V. 9. "AA4., ἀπὸ Ἱεριχὸ εἰς T'at. Basil. 


Ibid. 'A., οἶχον ἀνωφελοῦς. Ex Martianzo. Et 
vere Aquila solet ΤΝ vertere, ἀνωφελές, 


lbid. "A.1., χατὰ ἀνατολὰς βαιθήλ οἱο. Dasil. 

Sic item liabent Masius οἱ Grabe cum asterisco. 
. 4. mau. Coislin. U', ἐχεῖ, in marg. additur, 

ἀπὸ τοῦ λαοῦ. 

V. 5. "AAJA., καὶ ἔπληξαν. Dasil. 

V. 6. "AAA. ἐπὶ τὴν γήν ἐπὶ etc. Ες Basil. 

V. 7. "À., à, ἃ, &. Drusius, 

lbid. ”Α.1.1., xai πα sica uev Basil. 

V. B. "Α.11., ἐν &po:, Κύρις etc. Basil. Masius 


tione τῶν Ο’ lTéxaplari sic legebatur, 
V. 12. "AAA., ἑνώπιον. Basil. 
V. 45. "A44. , ἄγνισον. Basil. ] 
lbid. 922p: arm. Coislin. 0", ἀνάθεμα ὃς ὑμῶν, 
fn., πάντες χω. αὑτῶν. 
ο Υ. 18. απ. Coislin. Θ’, ὡς ἂν ἑνδειχθή, m. 
«πάντες γω. διὰ Κυρίου ἐν τῷ ἀναθέματι aitov. 


V. 47 et 18. Καὶ ἐνεδείχθη etc. Iac asterisei 
notantur in Bosiliensi, Masius legit OX χαὶ àv 
X εδείχθη ὁ Ζαθδι, xaX προσ/χθη 6 οἶχος αὐτοῦ xxt 
X ἄνδρα. Grabe item, xat ἀνεδείχθη. Reliqua ut 
Basiliensis. 

V. 21. Coislin. O', ἐν τῇ προνομῆ, m., ἓν τοῖς 1. 


vero legit δέοµαι, Κύρι. 


V. 44. "AAA4., xat ἤε ἔλαθον. Ex Basil. In édi- 


43 


ΤΟ΄ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


Πιν "yon d 


Tea 2 
"onmi un 6 


eu ο ην cmn 7 
ΟΡ mon ow mm 


στην oro nm 8 
UNA WUYycnDA "um 
Tr ντ n» yum qim Hn 


parua un v5 rexo um H 


vn 


XERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Et populum ejus, et civita- 
1em ejus. 


2. Et regi cjus. 

6. Et fugiemus ad aspectus ipso- 
qvum. 

7T. Et expelletis civitatem : et 
dabit eam Dominus Deus vester 
jn manu vestra. 


8. Et erit cum ceperitis civita- 
tem. 

Succendetis civitatem in igne. 

9. Et pernoctavit Jehosua nocte 
iHa in medio populi. 

11. Et castrametati sunt ad a- 
quilonem ipsi Hai : et vallis inter 
€um et inter llai 


φύροις ἱμάτιον. 


CAPUT VIII 10508. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαοι. 
1. 4. 
9. 9. 
6. 6. 
T. 1. 
8. *. 
9, 9. 
A1. 41. 
VULGATA LATINA, AQUfLA, 
1. Et populum urbemque. 4. 
9. Et regi ejus. 9. 
6. Nobis ergo fugientibus. '$. 
7. Et vastabitis civitatem : tra- — 7. 
detque eam Dominus Deus vester 
in marnus vestras. 
8. Cümque ceperilis, 8. . 
Succendite cam, 
9. Josue autem nocte l!lla in — 9. 
medio mansit populi. 
41. Steterunt ad septentriona- — 1l. 


lem urhis plagam, inter quam et 
eos erat vallis media. 


bid. 'A., στολὴν Βαδυλωνιχήν. Drusius. Basilien- 





915 'JOSUÉ CAPUT vili. 


974 


Noteb et vari&e lectiones ad cav. VII Josue. 


εἰς vero. Βαξυλωνίαν habet. Σ., ἕνδυμα Συνάρ. Dru- 
sius, qui hane notam adjicit : 

Consentit cum. Int. Chaldeo , qui Jonathan voca- 
tur. Hieron. , pallium eoccineum. LXX, ctoXhv 
ποιχίλην. Sie Plutarchus, ἑπίθλημα τῶν ποικίλων Βα- 
θυλώνιον. — Babylonicam. Zachar. v, 10, ywa, 
lv yfj Βαθυλῶνος. Dan. 1, εἰς Υην Σενναάρ. Schol., 
Βαθυλῶνος. --- Xováp. Malim, Σεννὰρ, vel Σενναάρ. 
Quanquam in fonte Sinar. Gen. τιν, 4, Amraphel 
Tex Sennaar. Oncelos, rex Babylonis.—Stolam. Theo- 
doretus , τὴν δὲ ψιλὴν ὁ ᾽Αχύλας evoAq» ἠρμήνενσεν, 
ὁ δὲ Ἰώσηπος xAaví(óa. Cyrillus, φιλην ποιχίλην οἵ- 
ονται εἶναι στρατιωτιχὴν xal πλεονεξίας σύμδολον 
καραπέφυχε γάρ ἀεί πως τῷ στρατευσίμῳ γένει τὸ 
ὡς ἔδιστα πλεονεχτεῖν. Hactenus Drusius. 

ibid. 'A., Σ., στατῆρας. Drusius. 


Ibid. "A.44., ὀλχὴ αὐτῆς. Basil. Cum asteriscc 
ponunt Masius et Grabe. 
Ibid. cron. Coislin. O', ἐνθυμηθείς, m., ipa. 
ί 


αθείς. 

V. 94. "AAA., χαὶ τὸ ἀργύριον etc. Basil, Masius 
item habet cum asterisco. 

Ibid. *AJL4., κοιλάδα ᾿᾽Αχώρ. et 96, χοιλὰς "Ayàp. 
Basil. Euseb. De locis Hebraicis in 'Aycp, p. 3596 
Edit. Hieron. — Coislin. m., Σ., Θ., κοιλάδα. V. au 
tem 96. Σ.. χοιλὰς ᾽Αχώρ. . 

V. 95. Id. Post Ἰησοῦς, m., πάντες χω. τῷ ᾿Ἀχάρ. 

lbid. 'A., Σ., Θ., συνταράσσεις. Drusius, qui legii 
συνταράσσειν. 

lbid. “Α.1.1., χατέχαυσαν etc. Basil. Sic et Ma: 


sius et Grabe cum asterisco. 


V. 26. "AAA., ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. Basil. 


CAPUT VIII JOSUE. 


ZYMMAXOZL 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. 1. Χ Καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ xai τὸν — 1. 
λαὺν αὐτοῦ. "Α.1 Ίος, χαὶ τὸν 
αὐτοῦ xai τὴν πόλιν αὐτοῦ. 


9, 9. Vacat. "AAloc, χαὶ τῷβασι- — 9 


λεῖ αὐτῆς. 


6. .. 6. Vacat. "AAJoc, xaX φευξόμε- — e 
θα ἀπὸ προσώπου αὐτῶν. 


7. 7. Χ Καὶ ixt 


ίψεται (sic) τὴν 4. 


X πόλιν, xat δώσει αὐτὴν Κύριος 
X ὁ θεὸς ὑμῶν ἐν χειρὶ ὑμῶν. "AA- 
Aoc, xai ἑχτρίφατε "v πόλιν, χαὶ 


δώσει αὐτὴν Κύριος 
kv χερσὶν ὑμῶν. 
6. . 8. 3 Καὶ ἔσται ὡς ἂν συλλάδητε 


X τὴν πόὀχιν. 


θεὺς ὑμῶν 


X Καὶ ἐμπυρίσατε αὑτὴν ἐν 


X πυρί. 


LS 9. X Καὶ ηὐλίσθη Ἰησοῦς τὴν — $9, 
X νύχτα ἐχέίνην ἓν µέσω τοῦ λαοὺ. 

u. 14. X Καὶ παρενέθαλον ἀπὸ — 414 
* Βοῤῥᾶ τῆς lai, καὶ dj χοιλὰς ᾱ- 
X ναμέσον αὐτοῦ χαὶ τής Tal. 


SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 
1. 1. Κ Et terram 


THEODOTIO. 
ejus et populum |. 


JK ejus. Alius, αἳ populum ejus, et 


civitatem ejus. 


2. 9. Vacat. Alius, et regi ejus. 2. 
6. 6. Vacat. Alius, et fugiemus a. 6. 


facie ipsorum. 


7. 1. X Et atteretur (sic) civita- — 7. 
XXtem, et dabit eam Dominus Deus 
Xvester in manu vestra. Alius, et 
atlerite. civitatem : et dabit eam 
Dominus Deus vester in manibus 


vestris. 


8. 8. X Et erit eum ceomprehen- — 8. 
X deritis civitatem. 


x Et comburelis eam in igne. 
9. 9. x Et pernoctavit Jesus nocte — 9. 


X illa in medio populi. 
1t. 11. *X Et castrametati sunt ab 


M. 


X austro Gai: Et vallis inter 


X eum et Gal. 


915 
TO EBPAIKON. 


V'H DW nürro npn 12 
[αν στα qu cT« oma& num 
ο ΩΤΟ wa 


πισω Όση πο 43 

D"o npn νο peyo wow 

Tr xvn no ye nw 
vom 


πα σι xb που 14 
"T TU on 16 


"yi οκ Dyno» ym 16 
DAT f» 


ys ryan 47 


qma 18 

"bw unu Ὥτοα Όσα Dym 90 
DR 

cnw-p5 32 


ππο κο 

προ vin 24 
Φορ m5 ven 
ΑΥΤ 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


12. Et accepit circiter quinque 
Ynillia virorum, et posuit eos in- 
sidias inter Bethel et inter Hai a 
mari ipsi civitati. 

45. Et posuerunt populus omnem 
astrametationem, qus ab aqui- 
loue ipsi civitati et. calcem ejus a 


mari ipsi civitati. Et ivit. Jehosua. 


án nocte illa in medium vallis. 


14. Ad censtitutum ad facies 
'planitiei. 
45. Et fugerunt via deserti. 


16. Et vociferati sunt omnis po- 
pulus, qui in civitate persequendo 
post eos. 

17. Et Bethel. 

18. In hasta. 


20. Et populus fugiens in deser- 
^um conversus est ad persequen- 
tem. 


23. In occursum eorum, 


Remansit eis. 


24. Et fait cum complevisset. 
E 
Et cecidissent ipsi ad os gladii. 


jn orc gladii, 


ἨΕΧΛΡΙΟΡΒΟΝ οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
12 


15. 


14. 


VULGATA LATINA : 

129. Quinque autem millia viros 
elegerat, et posuerat in insidiis 
iuter Bethel et Hai : ex occidentali 
parte ejusdem civitatis. 

15. Omnis vero reliquus exer- 
citus ad aquilonem aciem dirige- 
bat, ita ut novissimi illius multi- 
tudinis occidentalem. plagam urbis 
attingerent. Abiit ergo Josue in 
die illa, et stetit in vallis medio. 


44. Contra desertum. 


45. Et fugientes per solitudinis 
viam. 

16. At illi vociferantes pariter, 
et se mutuo cohortantes, persecuti 
sunt eos, 

41. Ex Bethel. 

18. Clypeum. 

90. Cum ii qui simulaverant 
fugam, et tendebant ad solitudi- 
nem, contra persequentes fortis- 
sime restitissent. 


92. Contra suos. 


1a ut nullus de tanta multitu- 
dine salvaretur. 


24. lgitur omnibus interfectis. 


Et in eodem loco gladio cor- 
ruentibus 


Vacat. 


AKYAAZ, 
19. 


15. 


48. Σὺν τῷ γεσῷ. 


AQUILA 
14, 


15. 


14. 
15. 
16. 
17. 


48. Cum geso, 
20. 


22. 





y7 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


13, 


B. 


17. 


18. Σὺν τῇ ἀσπίδι. 
20. 


93. 


SYMMACHUS. 


13. 


15. 


14, 
15. 
16. 


17. 


18. Cum οἱγροο». 
30. 


T 


tí 
-- 
* 


JOSUE CAPUT VIII. 
0’. 


120 X Καὶ ἔλαθεν ὡς ε’ χιλιάδας 
JXX ἀνδοῶν, xat ἔθετο αὐτοὺς Év- 
X εδρον ἀναμέσον τῆς Βαιθαύη xat 
Y τῆς l'at, θάλασσαν τῆς Ταἰ. 

15. Χ Καὶ En £y ὁ Àaóe πᾶσαν 
AX τὴν παρεμθολὴν, f fv ἀπὸ 
3X Βοῤῥᾶ τῇ πόλει, xaX τὰ ἔσχατα 
X αὐτοῦ θάλασσα τῆς πόλεως. Καὶ 
X ἐπορεύθη Ἰησοῦς τὴν νύκτο 
X ἐχείνην Ev. µέσῳ τῆς χοιλάδος, 

14. Vacat. "AAoc , εἰς τὸν χαι- 
οὖν χατὰ πρόσωπον 'Pa6á. 

15. Vacat. "AAAoc, καὶ ἔφυγεν. 
ὁδὸν τῆς ἐρήμου. 

16. Vacat. "AAAoc, καὶ ἑνίσχυ- 
σεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τοῦ διῶξαι ὁπί- 
σω αὐτῶν. 


Αα. Vacat. "Α.11ος, καὶ ἓν Βαιθ- 


186. Ἐν τῷ γαισῷ. 

20. Vacat. "Α.ὶ λος, xaX 6 λαξς 
ὁ φεύγων εἰς τὴν ἔρημον, ἑστράφη- 
σαν ἐπὶ τοὺς διώχοντας. 

22. El; συνάντησιν. "Α.λ1ος, εἰς 

συνάντησιν αὐτῶν. | 

Καταλειφθῆναι αὐτῶν. ᾿Α.1τος, 

χαταλειφθηναι ἐξ αὐτῶν. 

24. Καὶ ὡς ἐπαύσαντο. "AAJoc, 

καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσαντο. 

Vacat. "Α.1.Ίος, καὶ ἔπεσον πάν- 

τες ἓν στόµατι ῥομφαίας. 

Ἐν στόµατι ῥομφαίας. ᾿Α.λ.1ος, 

Καχαίρας. 
LXX INTERPRETES. 

12. *X Et accepit quasi quinque 
millia virerum, et posuit eos 
insidias inter Bethave οἱ Gai, 
versus mare Gai. 

15. *X Et posuit populus omnem 


ab austro civitati, et extrema 
ejus mare civitatis. Et abiit 
Jesus noete illa in medio vallis. 


x 
X 
X 
x castrameiajionem , qua erat. 
X 
X 


" 44. Vacat. Alius, in tempus ad. 


faciem Raba. 

45. Vacat. Alius, et fugit viam 
deserti. 

16. Vacat. Alius,et corroboratus. 
est populus terrx ad persequen 
dum posl eos. 

11. Vacat. Alius, et in Bethel. 

48. In gzso. 

20. Vacat. Alius, et populus 
fugiens in desertum conversi sunt 
ad persequentes. 


22. [n occursum. Alius, in oc- 
cursum eorum. 

Remanere eorum. Alius, rema- 
pere ex eis. 

24. Et postquam cessaverunt. 
Alius, et factum est, cum cessa- 
verunt. 

Vacat, Alius, et ceciderunt o- 
mnes in ore gladii. 

lu ore gladii, Alius, macbara. 


12. 


15. . 


14. 
15. 
16. 
11. 
18. 


29. 


22. 


24. 


15. 


11. 
15. 
16. 


11. 
18. 
20. 


23. 


24. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


15 





ν19 
TO EBPAIKON. 
CMM TO Απο) ΟΤΙ 36 
Tw GE Cw Gy Τη om 
xn 1905 
qun ry-u 29 


να WU nno—w 
Troy nuno 51 
q79y) "ED3 δέ 


moo 53 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


26. Et Jehosua nuu convertit 
ΠΛ) suam, quam extenderat in 
hasta, donec interflceret. omnes 
habitatores Hai. 


$9. Usque ad tempus vespera. 


Àd ostium portz civitatis. 


HEXAPLORUM 065 SUPEHSUNT. 95) 


$1. Non elevare fecit super eos. 
54. In libro legis. 
$5. Moseh. 


TO EBPAIKON : AKYAAX. 
Ἑλληνικοίς γράμµασι. 
26. 36, 
29. 28, 
91. δὲ. 
σι, 94. 
95. 55. 
. VULGATA LATINA AQUILA, 
26. Josue vero non contraxit — 96 
manum, quam sublimem porrexe- 
rat tenens clypeum, donec inter- 
licerentur omnes inhabitatores Hai. 
29. Usque ad vesperam. 29. 
$1. In ipso introitu civitatis, 
91. Quos ferrum non tetigit, ole 
34. In legis volumine. δι. 
95. Moyses. 55, 


Nota et varie lectiones ad cap. VIII Josuo. 


V. 1. Καὶ τὴν γΏν. etc, Ex Coislin.. 


Ihid. "A44., xa τὸν λαόν, etc. Basil., sic Masius 
et Grabe cum asterisco. 


V. 9. "AAA., καὶ τῷ. βασιλεῖ αὐτῆς. Basil. et 
Grabe cum asterisco. 


V. 6, 7, 8, 9, 14, 12, 15- Hiec omnia apud 
Coislinianum et Basiliensem codices ex altero in- 
terprete, ac ut plurimum, ex Theodotione supplen- 
wur, ut et alibi per totum Josue librum, ubi LXX 
passim deficiunt. Masius, Grabe et Coislin. cum 
asteriscis. Ad versum 7 , Grabe legit ἐκτρίψετε. Et 
ad vers. 8, Masius et Grabe, ἐμπρήσατε. Basil., 
ἐμπυρίσατε. Ad vers. 13, Basil., Βηθαύη. Masius, 
Bnoauv. Grabe, Βαιθήλ. 

. 14. " A44., εἰς τὸν χαιρὸν κατὰ πρόσωπον Ῥαθά. 
Masius, χατὰ πρόσωπον τῆς 'Apa6á, legit, itemque 


Grabe. 
V. 45, 16 οἱ 17. Defectus LXX Interpretum sap 
plentur ex Dasiliensi. 


V. 18. 'A., σὺν τῷ γεσῷ. Σ., σὺν ἀστίδι. Sit 
tres Regii, qui hanc notam habent ex Didymo:'0 & 
λεξογράφος Διογενιανὸς , ἐμθόλιον εἶναι ὁλοσίδηρον' 
ἄλλοι δὲ ἀχόντιον ' οἱ δὲ ᾿Ῥωμαῖοι, ὑσσόν. ld est, 
Lezicographus autem  Diogenianus , ait esse. embo- 
lium tolum ferreum ; alii telum; Romani vero hys- 
sin. Hesychius item, ἐμθόλιον ὁλοσίδηρον. Pollux, 
δόρυ óXoclónpov. Et Appianus JJe Celtis, c. 1. τὰ ἃ 
δόρατα ἣν οὐκ ἑοιχότα ἀχοντίοις, & Ῥωμαῖοι καλουσιν 
ὑσσούς... Procopius in hunc Jocum : Symmackus 
cum sculo dicit, alius, cum baculo. Alii vero, cum 
amento ferreo. Lingua vero Iberica, acontium, qu 
Romani gesum vocant. Nec practermittenda sunt et 


CAPUT IX. JOSUE. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
yov" ὅ $. 5 
pum 4 Á, 4. 
Twborh 5 5. 5. 
VERSIO IIEBRAICI TEXT. ; VULGATA LATINA. AQUILA 
$. Jehosua. 5. Josue. δ. 
4 Asinis suis. 4. Asinis. 4. 
5. Et magulosa. 5. rittaciis copsuta. δ. 





981 . JOSUE CAPUT IX. 085 
ZYMMAXOE. 0’. ΘΕΟΔΟΤΩΝ. 
96. 26. Vacat. "AAJoc, xai Ἰησοῦς 96. 


oUx ἑπέστρεφεν χεῖρα αὐτοῦ, Άν 
ἑξέτεινεν ἓν τῷ γαίσῳ ἕως ἀἆνεθε- 
pinos πάντας τοὺς χατοιχοῦντας 
αι. 
19. 29. "Eu ἑσπέρας. "AA.loc , ἕως 
χαιροῦ τῆς ἑσπέρας. 
Εἰς τὸν βόθρον. "A.L4oc, X πρὸς 
3X τὴν πύλην τῆς πόλεως. 
Μ. 91. Οὐχ ἐπεθλίθη. "Α.1λος, οὐχ 
ἐθλήθη (x αὐτοὺς. 
δὲ 94. "Ev τῷ νόμῳ Μωῦση. "AJ- 
Joc, ἓν τῷ ῥιθλίῳ τοῦ νόµου Μωῦ- 
cf. 


55. Μωῦσῆς τῷ Ἰησοῖ. "Aoc, 
Μωῦσῆς τῷ Ἰησοῦ. "AA4oc, Κύριος - 
τῷ Ἰησοῦ. 

LXX INTERPRETES. 


96. Vacat. Alius, et Jesus non 
reduxit manum suam, quam ex- 
tenderat in gaso. donec anathe- 
matizaverit omnes habitatores Gai. 

29. Usque ad vesperam. Alius, 
usque ad tempus vesperz. 

In foveam. Alius adjicit, XX ad 
X portam civitatis. 

$1. Non injectum est. Alius, δι 
non jactum est super eos. 

1. 94. In lee Moysis. Alius, inli- — 34 
bro legis Moysis. 

$5. 99. Moyses Jesu. Alius, idem 

aliter. Alius, Dominus Jesu. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Josue. 


SYMMAGHUS.. THEODOTIO, 


26. 


^ 


95. 


qu» Drusius habet in hunc locum. 
Symm., ἁσπίδα. Similiter et Josephus. 4: Sgm. . 
xvit, 6, r2, LXX, ἁσπίς. Hieron., Clypeus. Glos- 


sarium nominum propriorum, Chidon, jaculum. Hic 
LXX reddunt, ἓν γαισῷ. Theodoretus, τὸν μὲν ὃ 
Υαισὸν, ἀσπίδα ἠρμήνευσεν Ἰώσηπος, ὡσαύτως ὃ 
xai ὁ Σύμμαχος. De γαισῷ alias. Interpres 
Chaldeus Nri convertit , id est hastam , sive lan- 
ceam. Latiiuus, quem Vulgatum: dicimus , clypeum. 
Jesus Sirach, ῥομφαίαν , frameam. Lez vetus, ῥομ- 
φαία, framea , gladius. Sunt qui ῥομφαίαν, gladium 
iMerpreteuiur : esique usus hoc. vocabulo Ennius. 
Hesychius, ῥομφαία, µάχαιρα, ξίφος, ἡ ἀχόντιον 
χρόν: « Maclizra, gladius, aut jaculum longum. » 
ivius lib. 1, Thracas quoque romphaez impedie- 
bant, Hinc firmantur qui scribugt esse telum Thra- 


cice nationis. Ut st sit , non dubito quin Jesus ille 
( Sirach.xx1, 4) gladium significare voluerit, sane 
ῥομφαία δίσταµος, eidem est gladius anceps. 


V. 90, usque ad 26, omuia ex Basiliensi. Ad ver- 
sum vero 26, notat Drusius, illa, ἕως ἀνεθεμάτισε, 
esse alterius interpretis, et suspicatur Aquile, qui 
ita vertit alibi. Verum potest esse etiam Theodotio- 
nis, qui hac interpretatione utitur, Exod. xxt, 19. 
Lectiones versus ex eodem Basiliensi prodeunt. 
A 29 autem ad finem usque hujus capitis LXX, varia 
in Basiliensi supplentur, etiamque in aliis manu- 
scriptis et in Polyglotto Anglicano, exque Theodo- 
tionis editione adjecta videntur. Sequentes autem 
vari& lectiones a v. 29 in Basiliensi habentur ia 
margine, sine interpretum nomine. 


Y. 31. Coislin. 0’, οὐκ ἐπεθλήθη, m., ἐπ᾽ αὐτούς 


- 


CAPUT IX JOSUE. 


ZYMMAXOZL. 6£0AOTIQN. 
5 4 δ. Κύριος, " AAAoc, Ἰησοῦς. 3. 
4. 4. Ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῶν. "Α.1λος, 4. 

ἐπὶ τῶν ὄνων σὐτῶν, 

$. "Em: paca, ἔχοντα, 5. Καταπεπελµματωμµένα, 5. 

SYMMACIIUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIQ, 
2. . 9. Dominus. Alius, Josue. 9. 
4. &. Super humeros suos. ÁAliws, — 4. 


super asinos suos. 
5. Piutaciis consta. δ. | 


5. Assumenta. habentia, 





985 
YO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


Di mu vo cvy ΟΠ) 5n 
won 8 
wrap 12 


*en oum o3 ον wa 4 


ντου σον mvva 48 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Et omnis panis viatici eorum 
siccus erat punctis. 


8. Yenistis. 
12. De domibus nostris. 


17. Et venerunt ad civitates eo- 
fun die tertio. 


18. In Domino Deo Israel. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


8. 
13. 


17. 


18. 


VULGATA LATINA. 


Panes quoque, 'quos portabant 
ob viaticum duri erant, et in Íru- 
sla comminuti. 

8. Venistis, 


49, De domibus nostris. 


47. Et venerunt in civitates eo- 
rum die tertio. 


18. 


ln nomine Domini ;Dei 
Israel. 


98 
AKYAAZ. 
Καὶ πᾶς ὁ ἄρτος ὁ ἐπισντιογὺς 
αὐτῶν ξηρὸς ἐγενήθη , xal ἐφαθν- 
pobre. 


13. 
1t. 


18. 
AQUILA. 
Et omnis panis viaticum eorum 
siccus factus dst et arefactus. 


8. 
12, 


41. 


48. - 


Note et varie lectiones ad cap. 1X Josue. 


V. &. "AAA. 


V. $5. "AAA., Ἰησοῦς, Ex Basil. 
,ím 
lectio. "Er τῶν i 


Bem agnoscit Augustinus. 
V. ο à 


,, ἐπιδλήματα ἔχοντα. Ex QCoisliniano. 


TO EBPAIKON. 
pau 4 


papi vo" ewm 


4215 
yn cto 5 


κ. 
ὃν 
Toyr7w5 8 


VERSIO HEBRAICE TEXT. 


4  Adonisedec. 
Cum israel, et essent in in- 


eeriore eorum. 
3. Debir. 


5, Et coacti sunt et ascenderunt. 


Amorrhzi. 
Heglon. 
8. Non stabit. 


τῶν ὄνων. Basil. Et heec est vera 
| ὤμων , videtur mendose invectum 
ob nominum similitudinem. Utramque vero lectio- 


Basiliensis autem tacito interprete. 


cxxxt, 15 (7). 


CAPUT X. JOSUE. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
1. 


VULGATA LATINA. 


4. Adonisedec. 


Ad Israel, et essent foderati 
eorum. 


9. Dabir. 


5. Congregati igitur ascende- 
runt. 


Amorrhaeorum. 
Eglon. 


8. Nullius ex eis resistere tibi 
poterit. 


lbid. Hasce trium interpretum lectiones mutux- 
mur ex Basil 'A., ἐπισιτισμός. Vocem τα sic 
vertere solet Aquila. Vide Gen. Σιν, 2, et Psal. 


lbid. &Y1p3 ὀψαθυῤωμένος. Eadem voce utitur 


ΑΚΥΛΑΣ., 


4. ᾽λδωνισεδέχ. 


$. 

5. 

Τῶν ᾽Αμοῤῥαίων. 
Ἐγλώμ. 

8. 


AQUILA, 
1. Adonisedec. 


δ. 
9. 


Amorrhzorum. 


Egiom. 
8. 


0 Edit, bexapl , Montf. exhibet Syramachi lectionem absque xol ante χαπυρός, nec ausi sumse 





ys 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Καὶ πᾶς ὁ ἄρτος τοῦ ἐπισιτισμοῦ 
αὐτῶν ξηρὸς ἐγένετο χαπυρός. 

δ. 

13, 

1]. 


18. 
SYMMACHUS. 
Et omnis panis viatici eorum 
siccus erat et adustus. 


8. 


18. * 


JOSUE CAPUT X. 
0’. 


Καὶ ὁ ἄρτος αυτῶν τοῦ ἔπισιετι- 
σμοῦ ξηρὸς χαὶ εὐρωτιῶν xai βε- 
6ρωμένος. 

8. Παραγεγόνατε. 

19. Vacat. "AAAoc , arb. οἴχου. 
ἡμῶν. 

17. Καὶ Ἴλθον εἰς τὰς πόλεις 
αὐτῶν. "AJAAoc, χαὶ ἐξῆλθον τῇ 
ἡμέρᾳ τῇ τρίτη εἰς τὰς πόλεις αὖ- 
^()V. 


18. Κύριον τὸν θεὸν Ἱσραίλ. 
"A4.Jloc, ἓν Κνυρίῳ θεῷ Ἱσραλλ. 
LXX INTERPRETES. 


Et panis eorum viatici aridus et 
cariem passus et corrosus. 


8. Advenisus. 

129. Vacat. Alius, 3 domo no- 
stra. 

47. Et venerunt ad civitates eo- 
rum. Alius, et egressi sunt die 
terlia in civitates eorum. 

48. Dominum Deum Israel. Α- 
lius, in Doinino Deo israel. . 


986 
8EOAOTIQN. 


Καὶ οἱ ἄρτοι τοῦ ἐπισιτισμοῦ ab- 
τῶν ξηροὶ xaX βεθρωμένοι. 


8 


19. 


11. 


18. 


THEODOTIO. 


Et panes viatici eorum aridi et 
corrosi. 


8. 
12. 


- 41. 


18. 


Note et varie lectiones ad cap. IX Josue. 


Áquila, Psal. ct, 4. 


. 8. Παραγεγόνατε. Ex Coisliniano, et m., fxavs. a 
V. 19. "AAJ., ἀπὸ οἴχου ἡμῶν. Masius οἱ Grabe 
habent, ἁ πὸ οἴχων ἡμῶν, cum asterisco. — Coisliu. 


Bi., ἀπὸ τῶν οἰχιῶν ἡμῶν. 


V. 17. "Α.141., 
ue ita Grabe cum asterisco. 

. 21. Ante ζήσανται, Coisliu. m., xal εἶπαν aó- 
τοῖς οἱ ἄρχοντες. 

V. 24. ld. Post λέχοντες, m., ὅτι ἀγγελίᾳ. 


V. 15. Coislin. O', ὠμώσαι αὑτοῖς, m., ὄρχον. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
e Ἀδωνισεδέχ. 


ὃ, 
$. 
Tov ᾽Αμοῤῥαίων. 


Ἐγλώμ. 
8. 


SYMMACHUS. 
1. Adonisedec. 


$. 
5. 


Amorrhaeorum. 
Egloim. 
8. 


Σα. addere partieulam, quain tamen exprumit launa versio. Drach. - 


CAPUT X JOSUE. 
0’. 


4. ᾽Αδωνισεδέχ. "Α.ὶῖως, Abv- 
νιθεσέκ. 

Πρὺς Ἰησουν καὶ πρὸς Ἱσραήλ. 
"AJAAoc, πρὸς Ἰησοὺν χαὶ πρὸς 
τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ, xai ἐγένοντο 
ἐν µέσῳ αὐτῶν. 

9. Δαθίν. "Α.1.1ος, Δαθείρ. "AÀ- 
Aoc, Δαιθάν. "AAAoc, Δαμίν. 

9. Καὶ ἀνέθησαν. "AAJoc , xo 
συνἠχθησαν καὶ ἀνέθησαν. 

Τῶν Ἰεθουσαίων. 

Ὡδολλάμ. 

S. θὐχ ὑπολειφθήσεται. ᾿Α..ος, 
οὗ στήσεται. 


LXX INTERPRETES. 


1. Adonisedec. Aliter, Adonibesec 


Ad Jesum et ad Israel. Alius, 
ad Jesum et ad filios Israel; et 
facti sunt in medio eorum. 

3. Dabin. Alius, Dabir. Αἰίκε, 
D:eban. Alius, Damin. ^ 


5. Et ascenderunt. Alius, et co- 


. aceti sunt et ascenderunt. 


Jebuszorum. 
Odollam. 


8. Non remanebit. Alius, non 
stab 


καὶ ἐξηλθον τῇ ἡμέρα etc. Basil. 


8bEOAOTION. 


4. Αδωνισεδἑχ. 


9. 
5. 
Τῶν ᾽Αμοῤῥαίων. 


Ἐγλώμ. 
8. 


THEODOTIO. 
1. Adonisedec. 


$. 
5. 


Amorrbeorum. 
Eglom. 
8 


ο 14 
TO EBPAIKON. 


mt D'uw 4! 
Gr 12 
Tx Όση” 


Ὅο- στο κνπ-νὸη {5 
«n 


U'N Uma mv you 44 


YCY κο ο] vuv um 15 
noun nnn ὃν 


ΓΣ Όσον 18 
ην. Έτη που ὃν DDWó 19 


"av^ Ίνα DOO Τὸ 90. 


σποτ 2 
ΟΠΗ anb" 96 


mnn bw 91 


rcop-nim zn 98 


- 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
10. Bethoron. 


1l. Lapides magnos. 
19. Sile. 
In valle Aialon. 


15. An non hoc scriptum in li- 


bro recti 


44. Ad audiendum Dominum in 
voce viri. 


15. Et reversus esi Josue, e 
onuis Israel cum eo ad castrame- 
tationem in Galgal. 


18. Lapides magnos. 


19. Et vos ne 
mini post. 

20. Superfuerunt ex eis, et in- 
gressi sunt ad civitates. 


stetis, persequi- 


21. Ad castrametationem. 


26. Et occidit eos, et suspendit 
eos. 


27. Lapides magnos. 
23. Gladii, et regem ejus. 


HEXAPLORUM QUA£ SUPERSUNT- 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι.. 


VULGATA LATINX, 
10. Bethoron. 


11. Lapides magnos. 
12. Ne movearis. 
In valle Aialon. 


15. Nonne seriptum est hoc ia 
libro justoruin ? 


14. Obediente Domino voci ho- 
minis. 


15. Reversusque est Josue cuin 
omni Israel in castra Galgalze. 


18. Saxa ingentia. 


19. Vos autem nolite stare, sed 
persequimini. 

20. Effugere potuerunt, ingressi 
sunt civitates. 


21. Ubi tunc erant castra. 

26. Kt interfecit eos atque sus- 
pendit. 

2]. Saxa ingentia. 


25. Gladii, regemque illius. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
10, . 


11. Λίθους μεγάλους, 
12. Σιώπα. 


l4, 


18. 

19. «αι ὑμεῖς μὶστήχετε, Cu»- 
δατε ὀπίαω. . 

90. 

21. 


QU. 


97. 


98. 


AQUILA. 
10. 


11. Lapides magnos. 
12. Sile. , 


13. 
44. 


18 


18. 

19. Et vos ne stetis, persequi 
mint post. 

20. 


21. 
26. 








989 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


10. 


i. 
12. Παῦσον, 


43. 
14, 


is. 


48. 


19. Ὕμεῖς δὲ μὴ ἀποστῆτε, bu» 
zT 


ζατε tV. 
20. 


SYMMACHUS, 


10. 


41. 
43. Quiesce. 


15. 


44. 
15. 


48. 
49. Vos autem ne ἀὐθοεόφίία, 


persequimini retro. 
20. 


21. 
26. 
$1. 
«3. 


JOSUE CAPUT X. 
Q'. 


30. Ὡρωνίν. "AAJoc, "Dpoveln. 
A&AAoc, Βαιθωρών. 

11. Λίθους χαλάζης. 

12. Στήτω. 

Κατὰ φάραγγα Λἰλών. "AA4Jec, 
χατὰ φάραγγα Λἱλὼν, ἕως ἔχπολε- 
µήσω τὸν λαὸν τοῦτον. 

13. Vacat, "Aoc, οὐχὶ τοῦτο 
εγραμμένον ἐπὶ βιθλίου του εὖ- 
οὓς ; 

44. Ἐπαχοῦσαι θεὸν ἀνθρώπου. 
“Α.1ΐ1ος, ἐπακοῦσαι θεὺὸς |]. θεὸν] 
φωνῆς ἀνθοώπου. 

45. Vacant, "Α..Ίος, xaX ἕπ- 
ἐστρεφεν Ἰησοῦς, xal πᾶς Ἱσραὴλ 
pet αὐτοῦ εἰς τὴν παρεμθολὴν εἰς 

αλγαλά. 

18. Λίθους. "AAJAoc, λίθους µε- 
γάλους. 

19. Ὑμεῖς δὲ μὴ ἑστήχατε χα- 
ταδιώχοντες ὁπίσω. 

90. Διεσώθησαν εἷς τὰς πόλεις. 
"AAAoc, διεσώθησαν ἀπ' αὐτῶν, 
χαὶ εἰσῃλθον εἰς τὰς πόλεις, 

91. Vacat. "AAJoc, εἰς τὴν παρ- 
εμθδολήν. 

26. Καὶ ἐχρέμασεν. "AJA4oc, καὶ 
μετὰ τὸ θανατώσαι αὐτοὺς ixpi- 
paosv. 

91. Λίθους. "AAAoc , λίθους µε- 
γάλους. 

98. Ἓίφους, "AJ4Joc , µαχαίρας, 


. καὶ τὸν βασιλέα αὐτῆς. 


LXX INTERPRETES. 


40. Oronin. Alius, Oronim. Α- 
lius, Bxthoron. 

41. Lapides grandinis. 

49. Stet. 

Ad vallem JElon. Alius, ad val- 
lem Aon, donec debellaverim 
populum hunc. 

45. Vacat. Alius , An non hoc 
scriptum in libro recti ? 

44. Ut obediret Deus homini. 
Alius, ut obediret Deus voci ho- 
minis. 

45. Vacat. Alius, et reversus 
est Jesus et omnis Israel cum eo 
in castra in Galgala. 

18. Lapides. Alius , lapides ma- 
gnos. 

19. Vos autem ne stelis perse- 
quentes post. 

20. Salvi evaserunt in civitates. 
Aíus, salvi evaserunt ab eis, et 
ingressi sunt in civitates. 

91. Vacat. Alius, ad castra. 

96. Et suspendit. Alius, et post- 
quam interfecisset eos, suspenJgit. 

91. Lapides. Alius, lapides ma- 
gnos. 

98. Gladii. Alius, macharz . et 
Maca ejus. 


900 
6ΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


13. 
144. 


15. 


18. 
49. Καὶ ὑμεῖς μὴ σ-ἡκετᾶ, δώ» 


ξατε ὀπίσω. 
90. 


21. 
26. 


21. 
28. 


THEODOTIO. 


19. 
14. 


15 


4 


18. 


19. Et vos ne εἰεύς, persequi 
mini post. 
20. 


99t 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. » 
TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνικοῖς γράμµµασι, 


πω m bns ο-π πν τν 25 33. 
v7 


nixy 54 54. 


Tuo νο xD 37 T. 
um 40 40. 
vU T oon 4L Àl. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$55. Tunc oscendit Horam rex 
Ghezer ad auxilianduin Lachis. 


94. In Heglon. 
91. Non reliquit superstitem. 

liquias. 
40. Et meridiei. 


M. Et percussit eos Josue. M. Vacat. 


VULGATA LATINA 


$5. Eo tempore ascendit Horam 
rex Gazer, ut auxiliaretur Lachis. 


54. In Eglon. 
97. Non reliquit in ea ullas re- — $7. 


40. EL meridianam. 


99. Τότε ἀνέδη 'Opáy., βασιλὲκ 
Γαζὲρ βπηθήσων τῇ Λαχείς, 


δέ. ΛΙγλώμ. 
91. 
40. 
At. 
AQUILa. 


99. Tunc ascendit Oram, rex Ga- 
zer auxilium laturus ipsi Lachis. 


91. Aglom. 


40. 
. 4M. 


Note et varie ,ectiones ad cap. X Josue. 


V. 4. "À., Σ., 0., Θ., 'Abuvtosbéx. Sic Basiliensis, 
qui notat sine dubio hanc lectionem in Hexaplis 
haberi , etiam apud LXX secus quam ἐν τῇ χοινῇ, 
ubi legebatur, οἱ bactenus legitur, ᾿Αδωνιθεσέχ. 

lbid. "AJ.1., πρὸς Ἰησοῦν xai πρὸς, τοὺς υἱοὺς 
Ἱαραὴλ, xai ἐγένοντο ἐν µέσῷ αὑτῶν. Sic Basil. 
δα habent Masius οἱ Grabe, cum obelo ad πρὸς 
Ἰησοῦν καὶ, et cum asterisco ad illud, xa &vévovzo 
ἐν µέσῳ αὐτῶν. 

. 9. Post µητροπόλεων, roo "y, Coislin. 
m., ὅτι αὐτὴ μεγαλὴ ὑπὲρ τῆς lal, que desunt 
in 0’, 

V. 5. "A44A., Δαθείρ etc. Ex Dasil 


V. 5. "AJL4., καὶ συνᾖχθησαν ete. Sic Basil, 

lbid. 'A., Z., Θ., τῶν ᾽Αμοῤῥαίων: Sic Drusius. 
Verisitile autem est hanc item lectionem in editione 
τῶν 0’ Hexaplari fuisse, uou vero Ἰεθουσαίων. Nam 
ibi manifesta illa errata expuucta fuerant. 

Ibid. 'A., Σ., Θ., Ἐγλώμ. Ex Basil. 

V. 8, "AAA., οὗ στῄσεται. Basil. 

V. 10. *AA4., Ὡρωνεὶμ. "AJL4., Βαιθωρών. Basil. 
Postrema lectio cum Hebraeo quadrat. — Ju cod. 
Coisliniano desunt folia multa, nempe a cap. x, 
v. 6, usque ad ultimum versum capitis xxn. 

V. 11. 'A., λίθους μεγάλους. Drusius. 


CAPUT XI JOSUE. 


TO EBPAIKON. TU EBPAIKON AKYAAE- 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
aam 4 |. 4. Ἰωδάδ. 
TD 
cmm 2 9. 9. Την ὁμαλήν. 
D'2 ^T" mom 
rDyon ya ὅ 3. 5. 
o5 6 0. 6. 
ONT? *:59 
YERSIO. HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Jobab. 1. Jobab. 1. Jobab. 
Simron. Semeron. 


2. Et in planitie. 
?t in tractibus Dor a mari, 


$. In terra Maspha. 


6. Occisos. 
Ad facies Israel. 


2. In campestribus. 
In regionibus Dor juxta mare. 


6. Yulnerandos. 
In conspectu lsrael. 


9, Planitiem. 


9. In terra Masphla. 2. 








D JOSUE CAPUT XI. ) ' 994 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο’. .ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


559. Τότε ἀνέδη Ὁράμ, βάτιεὺς — 35. Τότεἀνέδθη Ὁράμ μάς 35. 'Ayatelp βασιλεὺς Λαχείς. 


Ταζὲρ βοηθήσων τῇ Λαχείς. Ἔλλμ] βασιλεὺς Γαζὲρ βοηθήσων 
τῇ Λαχεἰς. 
04, vai Αἰγλώμ. "AAAoc, εἰς Ὅδολ- 91. 
p 
91. $1. Οὐκ ἣν διασεσωσµένος."Α.- — SI. 
Joc, οὗ κατέλειπεν σεσωσµένον. 
40. 40. Καὶ τὸν Ναγέδ. "Α.11ος, xat 40. . 
τὸν νότον. "AA.toc, Na6al. 
4M. . 41. Vacat. "Α.1.1ος, χαὶ ἀπέχτει-) «4. 


νεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς. 
 SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 
53. Tunc ascendit Oram, rex Ga- 39. Tunc ascendit Oram (Aliter 


zer auxilium laturus ipsi Lachis. Elam ) rex Gazer auxilium latu- 
rus ipsi Lachis. 


THEODOTIO. 
99. Agazir rex Lachis. 


91. 94. /Eslom. Aliler, in Odollam. 24. 

51. 57. Non fuit superstes. Alius, 31. 
non reliquit superstitem. 

40. 40. Et Nageb. Alius, et austrum. 40. 
Alius, Nabal, 

4M. 41. Vacat. Alius, et occidit eos AM. 
Jesus. 


Note el varia lectiones ad cap. X Josue. 


V. 19. 'À., σιῶπα. X., παῦσον. Drusius. ——— V. 21. "AA4A., εἰς τὴν παρεµθολήν. Basil. 
Ibid. 'A.L1oc, ἕως ἐχπολεμήσω τὸν Aabw τοῦτον. V. 26. “Α.1., xai μετὰ τὸ θανατῶσαι ete. fasil. 
Hec, que in Hebrzo non exstant, ex alio interprete V. 28. "A44. , µαχαίρας, xa τὸν βασιλέα αὐτῆς. 


afferuntur a Basiliensi. sil. 
V. 15. "AA.1., οὐχὶ τοῦτο γεγραμμ. Ex Basil. Ma- V. 55. 'A., Σ., 0’, τότε ἀνέδη Ὁράμ etc. In LXX 
sius item et Grabe cum asterisco habent. Romanz editionis legitur, Ἐλάμ. Lectio Thceodo- 
V. 4. Α.11.,ἐπαχοῦσαιθεὺς ovn; àvOporov.Basil. tionis vitiata fuit. 
V. 45.,7A.L4. , xal ἐπέστρεφεν Ἴησους etc. Ex V. 54. 'A., 0’, Αἰγλώμ. Sic Basil. 
Basil. V. 37. "AJA4., οὐ χατέλειπεν σεσωσµένον. Basil. 
V. 48 et 27. "A1. , λίθους μεγάλους. Basil. V. 40. "AAJ., χαὶ τὸν νότον. Basil. 
V. 19. Α., 8., καὶ ὑμεῖς μῆ στήχετε etc. Hasce V. M. "AAA. , xal ἀπέκτεινεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς 
wium lectiones affert Basil. Basil. 
V. 90. "A.L1.. δ.εσώθησαν ἀπ αὐτῶν etc. Basil. 


CAPUT XI JOSUE. 


ZYMMAXOX. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Ι. Ἰωδάδ. 1. "lo6á6. "Αλλος, Ἰωάδ 4. Ἰωδάδ. 
Συµοών. "AAAoc, 'Y μερῶν. "AA- 
Ίος, Συμερῶν. "AAAoc , Σοµερών. 
3. Πεδινήν. 2. 'Apa6á. 2. 
Ἐν τῇ παραλίᾳ Δωρά. Φεναεδδώρ. "AAAoc, Ναφεθδώρ. 
] me e "AAAoc, Ναφεναεδδώρ. d 
$. $. El; γῆν Μασσύμα. "A4doc, ὃν 
εἰς τὴν Μασσεμάθ. 
6....., 6. Τετροπωμµένους. Α. ος, τε — 6. 
τρωµένους. 
Ἐναντίον τοῦ Ἱσραήλ. "Aoc, 
ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἱσραῇλ. 
SYMMACHUS, ο LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
1. Jobab. 1. Jobab. Alisis, Joab. 1. Jobab. 
Symoon. Alius, Hymeron. Alius, 
Symeron. Alius, Someron. 
9, Campestrem. 9. Araba. 9. 
In maritima Dora., Phenaeddor. Alius, Naphethdor. 
. Al, Naphenaeddor. 
9. : 5. In terrain. Massyma. Alius, — 5. 
.in ipsam Massemath. 
6. Oceisos. 6. Fugatos. Alius, vulneratos. 6. 


Ante Israel. Alius, in conspeetu 
filiorum Israel. 








995 HEXAPLORUM οὐ SUPEASUNT. ή 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαςν. 


Do ΠΟ ώ 8 8. 
"UN 9 9. 
σον πο 10 40. 


curr5y nmmoyna 45 15. 
pum va m! 11. 


Ἑ. Μαστραιοωθ ὕδατος. 

. 

10. 

13. Ἑστηχυΐας ἐπὶ χώματα, 


47. ᾽Απὸ ὄρους μερ:ιξομένο, 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
8. Combustiones aquarum. 8. Aquas Maserepboth. Ῥ. Mastrzephoth aquse. 
9. Quemadmodum. 9. Sicut. | 9. 

10. Et reversus est Josue. H0. Reversusque statim. 10. 


4S. Stantes super tumulum ea- — 15. In collibus et in tumulis — 12. Stantes super aggerem 


tvm. sitze. 


17. À monte leni. 17. Et partem montis. 17. À monte diviso. 
Note et varis& lectiones ad cap. XI Josue. 


V. 3. "A., Σ., O', 8., Ἰωδάδ. Ex Dasil. 

lbid. "A44. , Ὑμερῶν. "AAA., Συμερῶν. Basil 
fertia lectio, Σοµέρων, habetur inter variantes Το- 
manz editionis. 

V. 2. 'A., thv ὁμαλήν. Σ., nsbwfv. Sic Drusius. 
Mallem, ἐν ὁμαλῇ, ἐν πεδινῇ. 

Ibid. Σ., àv τῇ παραλίᾳ Δωρά. Drusius Symmachi 
lectionem sic effert, τὴν ἀκτὴν τῆς θαλάσσης Δώρ, 


titius maris Dor, nescio unde expiscatus. Puto ve 
ram eam lectionem qux apud Eusebium εἰ Hliero- 
nymum e locis ljebraicis habetur. Prior babet, 
Ναφεθδὼρ, ἐν τῇ παραλίᾳ Δωρά, ubi illud, ἐν *j 
παραλία Δωρά, interpretationem Symmachi. esse 
docet Hieronymus in versione Latiua, Nepheddor, 
quod Symmachus inlerpreiatur maritimam. Nomen 
Symmachi excidisse videtur ex Easebio. 


TO EBPAIKON. 
mum 4 


ώς] ὁ 
πώ 4 


ri 5 
Tox 12 
T^y 14 


τοι στο ο mw τοῦ ρα 18 


που ο πι ση ο 24-19 
"UM σοι Ὅω τιν γκο 
τν Tu2 CDD τν ση 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Arnon. 


9. Collis. 
4. Habitants. 


5. Ghesuri, 
12. Heglon. 
44. Harad. 


18. Rex Lassaron unus, rex 
Madon unus. 


19-24, Rex Chasor unus ; rex 
Simron Meropnunus ; rex Achsaph, 
unus ; rex Talianach, unus ; rex 
Meghiddo, unus ; rex Kedes, unus ; 


CAPUT X11 10508. 


TO EBPAIKON 
Ἕλληνικοῖς γράμµαδι. 


4. 4. 
$. 9. AaScucfv. 
4. é 
5. 5. 
19. 49. 
14. 44. 
18. i8. 
19-24. 19-924. 
VULGATA £GATINA. AQUILA. 
4. Arnon. 4. 
5. Phasga. 9. Excisam. 
&. Qui habitavit. 4. 
5. Gessuri. 5. 
12. Eglon. 42. 
14. Hered. 14. 
48. Rex Saron unus, rex Madon — 18. 
unus. 
19-24. Rex Asor "nus, rex Se- 19-24. 


meron unus, rex Achsaph unus, 
rex Thenac unus, rex Mageddo 
unus, rex Cades unus, rex Jacha- 





991 
LYMMAXO. 
$8. Μαστραιφὼθ θαλάσσης. 
9. 
10. 


13. Ἱδρυμένας ἑχάστην ἐπὶ O- 
ους. 
VI. "Ano ὄρους λείου. 
SYMMACHUS. 
$. Mastrzpboth maris. 


9. 
40, 


43. Constitutas unamquamque 
supet cacumen. 


17. À monte levi. 


JOSUE CAPUT Xil. 
o. 


8. Μασσαιρεφὼθ Μαϊμ. "A.Lloc, 
ἩΜασερών. 


9. Ὃν τρόπον. "A4.loc, xaDóct. 

40. Καὶ ἑπεστράφη Ἰησοῦς. "AA- 
Joc, xaX ἐἑπέστρεφεν Ἰησοῦς, xai 
πᾶς 'Icpahà μετ) αὐτοῦ. 

45. Κεχωματισµένας. 


47. "Arb ὄρους Χελχά. 
LXX INTERPRETES, 


8. Musszrephoth Maim. Aliter, 
Maseron. 

9. Quemadmodum. Alíus, sicut. 

10. Et reversus est Jesus. Alius, 


οἱ reversus est Jesus, οἱ omnis 


Israel cum co. 
15. Aggeratas. 


17. À monte Chelcha.! 


ΟΚΟΔΟΤΙΩΝ., 


10. 


15. Ὀχυρᾶς. 


17. 
THEODOTIO. 
t. 


10. 


. 15. Muntas. 


4]. 


Note et varie lectiones ad cap. XI Josue. 


V. 5. "A44., εἰς την Μασσεμάθ. Basil. 
Y. 6. "AJAA., τετρωµένους, in notis lRtomanz edi- 
tionis. Kst forte Symmachi qui verlit occisos, teste 


Trusio. 


Ibid. "A14. , ἑνώπιον τῶν υἱῶν 'Iopaf. Basil. 
ιφὼθ ὕδατος elc. 
3De locis Hebraicis. Ὀτισίης habet, 'A., Μασρεφὼθ 
πῶν ὑδάτων. Σ., Μασρεφὼθ ἀπὸ θαλάσσης. Editio 


V. 8, 'A., Μαστρα 


«UN 


ΧΥΜΝΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


Romana, Μασερών. 
V. 9. 'AAA., χαθότι. Basil. 
V. 10. Καὶ ἑπέστρεφεν Ἰησοῦς etc. Basil. 


V, A3. Α., ἑστηχυίας Exi χώματος etc. Basil. 


ic Eusebius 


CAPUT XII JOSUE. 


0 
1. ἸΑρνῶν.”Α.ὰ1., Αροήρ. "AAA. 
"App. 
9. Φασγά. 


4. Κατοιχῶν. "AJ4oc , ἐξουσιά- 
ζων. 

δ. Γεργεσί. “Α.ὶΐος, Γεσουρί. 

19. ADáp. "A4Joc, Αἰγλώμ 

14. ᾿Αδέρ. "A4J0c, ᾿Αράδ. 

18. Οἱ Aorxol, βασιλέα Λεπαρῶν, 
βασιλέα Μαδῶν. "Α..λος, Μαῤῥῶν. 

19-24. *AA.1oc, βασιλέα ᾿Ασὼρ, 


ασιλἑαΣαμθρὼν,βασιλέα Μαῤῥὼμ 
zr 'Aysào, βασιλέα avày, 


ααιλέα Μαγεδδὡὼν, βασιλέα Κέδες, 
LXX INTERPRETES. 
4. Arnon. Alius, Aroer. Alius, 
Arier. 
9. Pbasga. 
4. Habitans. Alius, princioatum 
gerens. 
5. Gergesi. Alius, Gesuri. 
19. απ, Alius, JEglom. 
14. Ader. Alius, Arad. 
48. Reliqui, regem Leparon, 
regem Madon. Alius, Marron. 
19-94. Alius, regem Asor, regem 
Sambron, regem Marrhom, regem 
Achsapb, regem .Thanach, regem 
Mageddon, regem Kedes, regem Je- 


V. 47. ^À., ἀπὸ ὕ 
λείου. Drusius. At 
voeem Alan, p. 397, vitiatus est. 


que µεριξομένου. Σ., ἀπὸ ὄρους 
usebius apud Hieronymum ad 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 





90) HEXAPLORDM. QUAE SUPERSUNT. Wwe 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΛΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
τιν 5e nyspro mw στρ. | | Ἑθνῶν τῆς Γελγέλ. 
Ὅο τν πι re wm oa 
τν πι ο τιν 525 nw 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 


rex Jochneham Charmelo, unus; nam Carmeli unus, rex Dor et 
vex Dor ipsi tractui Dor, unus; rex provincie Dor unus, rexGentium  , Gentium Gelgel. 
Gentium ad Galgal, unus; rex CQGalgal unus, rex Thersa unüs. 


AQUILA, 


Thersa, unus. 


V. 4. Basil. legit, 'Apifjp. "AAA., 'Apofip. 

V. 4. "AAA. , ἑξουσιάζων. Basil. 

V. 5. "AAA., Γεσουρί. Basil. et sic legit Grabe. 
V. 42. "AAA., Αἰγλώμ. Ex eodem Basil. Grahe, 


Ἐγλών. 


V. 14. "A44., Αράδ. Ex Basil. 


Μαδῶν. Basil. Masius melius legit, Λεσαρῶν. 
V. 19. Hxc omnia nomina, qu: apud LXX In- 


Note et varic lectiones ad cap. XII Josue. 


terpretes mire perturbata et corrupta erant, ut 
eliam hodie habentur in editione Romana, in ὁ- 
dice Basiliensi ex aliis, 'ut. videtur, interpreübus 
secundum veritatem Hebraicam resttuuntur x 
marginem, ut nos referimus. Masius aliquantum 


variat, et lectionem Hebraicam e vestigio sequitur, 
ingulos aut djicit ἕνα, in H 
V. 18. Οἱ «ἰοιποὶ, βασιλέα Λεπαρῶν, βασιλέα 1d singu 06 autem reges adjicit ενα, ut estin fie- 


CAPUT XHI JOSUE. 


Ecce nunc nomina secundum edit. Rom. : Baz 
' Ma ᾿Ασὼμ, βασιλέα Συμοὼν, βασιλέα Ma 6pot, ῥε- 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
pr$ms. δ. 9. 
*uxn ὃ 5. 5. 
1 19 Βαεγγά. 
"wm 9 9. 9. Τὴν ὁμαλήν. 
N2T'D 
πα 11 1. 414. 
ΡΟ ο 12 13. 12. 
σοι 16 16. 16. Τὴν ὁμαλήν. 
prn 19 19. 19. 
naoen 20 90, 90. λαξευτήν. 
Trio 19102 Σ1ΥΤΙΝΙ 31 21. 21. 
Όχι ον 99 22. ο 99. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Et Ηεναὶ, 9. Hevizei. 9. 
$. Ghibli. 5. Confinia. 5 
A Bahalgad, Baalgad. Baenga. 
9. Planitiem. 9. Campestria. 9. Planitiem. 
Medeba. Medaba. 


41. Ghesuri. 
12. Ex residuo Rephaim. 


16. Planities. 


19. Vallis. . 


90. Pisgah. 
$91. Rehah praefectos Sichón. 


$929. Ad interfectos eorum. 


11. Gessuri. 
12. De reliquiis Raphaim. 


16. Planitiem. 


19. Convallis. 


, Q0. Phasga. 


91. Rebe duces Sehon. 


99. Cum ceteris interfectis, 


1. 
12. 


16. Planitiem. 


19. 


90. Excisam. 
94. 











1901 JOSUE CAPUT χι. 1002 
LYMMAXOZ. ϱ’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 
Δὼρ τῆς παραλίας. βασιλέα Ἰεχομνὰμ τοῦ Χερμὲρ, pa- 
Fi. τῆς ord. σιλέα ΒαιθΏλ, βασιλέα "Adag τοῦ 
, Ναφεναεδδὼρ, βασιλέα Γοῖν τῆς 
Γελγὲλ (αἰ.Γαλγὰλ), βασιλέαθερσά. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 


comnam ipsius Chermer, regem 
Bethel, regem Addor ipsius Naphe- 
naeddor, regem Goin ipsius Gelgel 
(al. Galgal), regem Thersa. 


Noto et varie lectiones ad cap. XII Josue. 


σιλέα Ἀδιφ, βασιλέα Κάδης, ῥατιλέα Ζαχὰκχ. βασιλέα — in notis ad v. 2 capitis przecedentis. 

Mapibo0, βασιλέα Ἰεχὺμ τοῦ Χερμὲλ, βασιλέα Ὀδολ- Ibid. 'A., Σ., ἐθνῶν τῆς Γελγέλ. Eusebius De !o- 
λάμ τού Φεννεαλδὼρ, βασιλέα l'eV τῆς Γαλιλαίας, ῥα- — cis Hebraicis, Γωεὶν τῆς Γελγέλ. 'A., εἰσὶν ἐθνῶν 
σι)λέα θερσά. Hegem Asom, regem Symoon, regem τῆς Γελγέλ. Quae. postrema verba corrupta sunt: 
Mamhroth, regem Aziph, regem Cades, regem Za- — sed [facile restituuntur ex interpretatione Hiero- 
chac, regem Maredoth, regem Jecom ipsius Cbermel, — nymi, qui sic habet : Goim in Gelgel : quod Aquila 
rezem Odollam ipsius Phennealdor, regem (οἱ — et Symma(hus interpreiantur, gentes in Gelgel.. V- 
(ο, regem Thersa. as igitur, "A., Σ., ἐθνῶν τῆς Γελγέἐλ. Mieron. De 
ocis Hebraicis, p. 447. 


Dor maritima. 
Gentium Gelgel. 


lbid. £., Δὼρ τῆς παραλίας. Vide que diximus 


ParnaoL. αμ. NV. 


CAPUT XIH JOSUE. 


ΣΥΝΜΜΑΧΟΣ. U. ΘΕυΔΟΤΙΩΝ. 
5. 3. Εὐαίῳ. "A.L4oc, [Εόεἰν. 9. 
5. 5, Γαλιάθ. "AAAcc, Γαλιλάθ. "A A- b. 
. 4cc, Γαθλί. 
Βααλγά. Βααλγά. 'AAAoc, Γαλγάλ. Βααλγά. 
9. Την ὁμαλῖν. 9. Ttv Μισώρ. 9. 
Maóz165. "AAAuc, Μαιδαθάἀν. 
14. 41. Γεσιρί. "AAA4oc, Γεσουρίτου. 1. 
19. 49. Απὸ τῶν γιγάντων. "A.41oc, 42. 
ἀπὸτοῦ Àciupatog τῶν γιγάντων. 
16. Thy 6naXfv. 16. Tt». Μισὠρ. "AAAoc , τῆν 10. 
ὃν Spo ην ὁμολὴν Μεισώρ. 
19. 19. "Eváx. "AA.4oc, Ἐνάθ. "AA- 19. 
ος, Alv&x. "'AAJ4oc, Λἱμάχ. "AA- 
Joc, 'Evé«. Οἱ Acizol, τῆς χοιλά- 
9oq. 
ZU. 90. Φασγά. 20, 
91. 21. Ῥοδὲ à pv ἔναρα Σιών. 31, 
᾽Αάιοςυ, "P ἄρχοντας παρὰ 
Σγών. "AAAoc, Ῥοθὲ ἄρχοντα Σιών. 
$3. 22. Ἐν τῇ ῥοπῇ. "AAAoc, ἓν τῇ 29. 
τροπῇ. "AAAoc, ἓν τῇ προνομῇ. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. TUEODOTIO. 
3. $5. Ἐνφο. Alius, Evin. 5. 
5. 9. Galiath. Alius, Galilath. Alius, 5. 
Gabli. 
Baalga. : Baalga. Aliter, Galgal. Baalga. 
'9. Planitiem. 9. Ipsam Misor. 9. 
Madzba. Aliter, Mxdaban. 
11. 41. Gesiri. Alius, Gesurit:e. 41. 
13. 12. Ex gigantibus. Alius, ex re- — 19. 
siduo gigantum, 
16. Planitiem. 46. Ipsam Misor. Alizs, terram — 16. 
planam Misor. 
19. ' 149. Εμάς. Alius, Eanab. Alius, 19. 
/Enac. Alius, Aimac. Alius, Enec. 
Reliqui, vallis. ο 
:0. 20. Phasga. 20. 
21. 21. Robe principem spolia Sion. 91. 
Alius, Robe principes a Seon. A- 
lius, Robe principem Sion. 
99. 22 in impetu. Alius, in fuga. $23. 
Alius, in vastolione. 
32 


1005 HEXAPLORUM QU/£ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
T "xm 25 35. 
wm 25 25. 


an 
nro 26 96. 
5 
peyam 27 21. 
pO T"à3 
TO Πα] 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 
95. Et ville earum. 95. Viculos. , 
25. Haroer. 25. Aroer. 
Rabba. Rabba. 

96. Et a castris. 96. Manaim. 

Debir. Dabir. 

97. Et in valle. 97. In valle. 
Betharam. Betharan. 

Et Bethnemra. Bethnemra. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


25. 
25. 


26. 


$7. Ἐν τῇ χοιλάδι. 


AQUILA. 
45, 
$5. 
90. 
97. In valle. 


Nous et varie lectiones ad cap. XIII Josue. 


V. 9. "AAA., Εὐείν. Basil. Spas, vertit, humilem. 
V. 5. "AAA, Γαλιλάθ. "AA4A., Γαθλί. Basil. Post- lbid. "Α.1Ίως, Μαιδαδάν. Basil. 
rema lectio cum Hebreo consonat. V. 44. "AA4., Γεσουρίτου. Idem. 


1004 


lbid. 'A., Βαεγγά. Σ., 0’, Θ., BaaXyá. Basil. qui — V. 19. "AJLA., ἀπὸ τοῦ λείμματος τῶν γιγάντων. 


de editione τῶν O' Hexaplari intelligendus est , ubi 


Basil. 
vetusta lectio secundum Symiachum , et Theodo- V. 16... Ἂ., Σ., τὴν Spa v. Vide supra, v. 9. 
tionem emendata fuerat. In Romana editione legi- — "AJA44. , τὴν γῆν ὁμαλὴν 


εισώρ. Basiliensis it 


tur, Γαλγάλ. Masius et Grabe posuerunt Βαλγάδ. textu. Hec autem interpretatio ex duabus faci 


V. 9. 'A., Σ., τὴν ὁμαλήν. Sic Eusebius De locis — videtur. 


Hebraicis, Μισώρ. 'A., Σ., τὴν ὁμαλήν. Ubi Hieron., V. 19. Οἱ Aoixol, τῆς χοιλάδος. Basil. U', Ἐνάχ, 


CAPUT XIV 10508. 


TO EBPAIKUN, TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 


οπλο] 4 4. 


Ὁ 0131 6 6. 
πα ν ών] 7 1. 
ao-Trw 8 Ἑ. 
ΥΠΝΟ 
1:35 9 9. 
yum 45 13. 
: VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 
4. Et suburbana earum. 4. Suburbana earum. 
6. In Galgal. 6. In Galgala. 
1. Et retuli ei verbum. 1. Nuntiavique ei. 
8. Cor. 8. Cor. 
Complevi. Secutus sum. 
9. Et (iliis tuis. 9. Filiorum tuorum. 


43. Jehosua. 15. Josue. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4. 
6. 


7. Απεκρίθην αὐτῷ λόγον. 


AQUILA. 


. Respondi ei verbum. 


Q0 -1 
e. 





(006 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
35. "Αγροι αὐτῶν. 
20. 
30. 


3]. Ἐν τῇ χοιλάδι. 


SYMMACHUS. 


25. Agri earum. 
25. 


26. 


97. In valle. 


Grabe legit Ἐμάκχ. 
μιά. 
Lambertum Bos. Daacn. 


V. 20. 'A., λαξεντήν. Vide quz diximus supra, 


Num. xxi, 90 


A4Joc etc. Qux omnes lectiones apud 


jOSUE CAFUT XIV. 
0’. 


935. ἘἜπανλεις αὐτῶν. 95. 

95. "Apa6a. "AAAoc, 'Apofip. 25. 

"Apáb. "AA4oc, Ῥαθδά. 

96. Μαάν. "Α.11ος, Maváv. "AA- 26. 
Joc, Μααναϊμ. 

Δαιθών. ᾿Α.1.1ος, Δαθείρ. 

91. Ἐναδόμ. 37. 
. MeiBapzáv.. "Αλ λως, "00aprat. 
."AAJAoc, Βηθαράν. 

Batv60ava6pàá." AAAoc, Βπθναθρά. 
"AA.lc;, 02va6apá. — c 


LXX INTERPRETES. 


25. Pagi eorum. 43. 
95. Araba. Alius, Aroer. - 35. 
Arad. Alius, Rhabba. 


96. Maan. Alius, Manan. Alius, — 206. 
Maanaim. 

Dabon. Alius, Dabir. 

9]. Enadom. 21. 


Mithartan. Aliter ,  Otbargai. 
Alius, Betharan. 


Bxnthanabra. Alius, Bethnabra. 
Alius, Thanabara. 


Νοῦ et varie lectiones adcap. XIII Josue. 


*906 
GEOAUTIBN. 


THEODOTIO. 


V. 25. "AJA4., "Apofjp. Basil. 


Ibid. "AAA., 'Pa66á. 


Basil. 


V. 96. "AAA., Μανάν. "AAA, Maaval;s. Dasil. 


lbid. "AAA., Δαθείρ. 


Basil. 


V. 91. "AAJ., 'Po6b ἄρχοντας παρὰ Στώὠν elc. 
lle vari: lectiones in notis edit. Romana bsbentur. 

V. 92. "AAA. , ἐν τῇ τροπῇ. "AAA. , Ev τῇ προ- 
νομῆ. Basil. 

V. 95. Σ., ἄγροι αὐτῶν. Drusius. 


V. 9*1. 'A., Σ., ἐν 7 χοιλάδι. Drusius.. Eusebius 
apud Hieron. De locis Hebraicis, p. 455, Ἐνεμέκχ. 
lbid. 0’, Μειθαρτάν. Sic habet in textu. Dasil. 
"Α.λλως, Ὀθαργαί, lectio editionis Romaue. 
"AAA., Βηθαράν, Basiliensis ex altero, interprete. 
lbid. "A4.4., Βηθναδρά. "A4.., 6ava62pà. Basil. 


ZYMMAXOZ. 


4. Ἡροάστεια αὐτῶν. 
6. 


7. ᾽Απεχρίθην αὐτῷ λόγον. 
9. 


15. 


SYMMACHUS. 


A. Suburbana earum. 
6. 


7. Respondi ei verbum. 
8. 


CAPUT XIV JOSUE. 


4. ᾽Αφωρισμένα αὐτῶν. 
λοις. "A.4oc, Γαλγάδ. 


1. Απεχρίθην αὑτῷ λόγον. 
8. Καρδίαν. "AAAoc, διάνοιαν. 


μην. 
σου. 
καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν. χαλῶς. 
LXX INTERPRETES. 
1. Segregata earum. 


Alius, Galgad. 
7. Respondi ei verbum. 
8. Cor. Alius, mentem. 


0’. ΘΕΟΔΟΕΣΙΩΝ. 
4. 
6. "Ev Γαλγάλ. "AAAoc, Γαλγά- 6. 
1. 
8. 
Ἡροσετέθην. "A.Aoc, προσεθέ- 
9. Τέχνοις σου. "AAAoc, υἱοῖς 9. 
49. Ἰησοῦς. "A.Lloc, Ἰησοῦς, 13. 
THEODOTIO, 
1. 
6. In Galgal. Aliws, Galgalis. — 6. 
1. 
8. 
Appositus fui. Alius, apposui. 
9. Proli tux. Alius, filiis tuis. 9. 
45. Jesus. Alius, Jesus, οἱ di- 13. 


xit ad eum, bene. 





1 


1007 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


100 


Not et varie lectiones ad cap. XIV Josue. 


V. 4. 
V.6 


TO EBPAIKON. 
"mx 4 


myppn aom mmm my ὅ 


οσον "m4 


3} 
imn nyp ow 5 


"a-yn nnb 6 


2». 

VDUTUY Ow 7 
ΕΣΤΊΣ 8 

στι σον wy" 9 


prm nnu« 10 


nam 
mno 11 


zw 15 
ποστ 14 
22233 19 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Ad meridiem. 


5. Et ascendet in Adar, et cir- 
'culbit in Carcaha. 


4. Et transibit in Asmon. 


Mervidiei. 
5. Usque ad extremum Jordanis. 


6. Betharaba. 

Bohan. 

7. Ad aquas Hensemes. 
8. Filii Hennom. 


9. Et egredietur ad urbes mon- 
tis Hephron. 


40. Ad hsmerum montis Jea- 
rim. ' 
Τη. 


| τι. Ad mare. 


43. Arba. 
44. Βου. 
49. Meridiei. 


E., προάστεια αὐτῶν. Ita Drusius. 
. "AAJoc, Γαλγάλοις. " AAAoc, Γαλγάδ. Basil. 


CAPUT XV JOSUE. 


TO EBPAIKON 
* Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
4. 


$. 


(o 9 ο 


10. 


1. 


15. 
11. 
19. 


VULGATA LATINA. 


4. Contra meridiem. 


9. Ascendebat ad Addam, et 
circuiens Carcaa. 


4. Atque inde pertransiens in 
Ásemona. 


Meridianz plage. 
5. Usque ad extrema Jordanis. 


6. In Beth Araba. 

DBoen. 

7. Aquas quz vocantur fons solis. 
8. Filii Ennom. 


9. Et pervenit usque ad vicos 
montis Ephron. 


10. Juxta latus montis Jarim. 


Thamna. 

11. Vacat. 
45. Arbe. 

14. Sesai. 

19. Ausiralem. 


V. Ἱ. 'A., 0’, ἀπεχρίθην αὐτῷ λόγον. Ita Drusius. 
v. 8. "Αλλος, διάνοιαν. Basil. 


AKYAAEL. 


4. 


. 
5 
. 


'6. 

Βοέν. 

T. Πηγὴ ἡλίου. 
8 


.. 9. Κα διεχδάλλει ἐπὶ χώµας 
bpouc Ἐφρών. 


30. 


11. 


AQUILA, 


9. 


6. 
'Boen. 

7. Fons solis. 
8 


9. Et transit ad vicos montis 
Ephron. 


10. 














1009 


JOSUE CAPUT XY. 


1U91U 


Note et varie lectiones ad cap. XIV Josue, 


Whid. "A.Lloc, περοσεθέµην. Ex eodem Basil. 


V, 9. "Α.11ος, υἱοῖς σου. Dasil., 


ZYMMAXOX. 
1. 
5, Τὸ ἔδαφος, 


5, 

6. ['Ev τόποις χατὰ «ἀοίχητον.]. 
1. ΠηΥὴ ἡλίου. 

& 


9. Καὶ ἐξῆλθεν εἰν. πόλεις 6pous. 
'Ezptvy. 


10. 


SYMMACIUS.. 
4. 


9. Pavimentum. 


$. 


6. In locis. juxia iubabitabüem. 


7. Fons solis. 
8. 


9. Et. exiit in urbes . montis E- 
phron. 


10. 


44. τε 


CAPUT XV 10508. 
ÜU. 


4. Πρὸς λίδα. "A.t.1oc ,. πρὸς νό- 
τον. 


5. Καὶ προδαναθαίνει εἰς Σάρα- 
δα, χαὶ ἐχπορεύεται τὴν χατὰ δυ- 
σμὰς Κάδης. "AAJAoc, προαναθα(- 
νει εἰς ᾿Αραδὰ, (Al. "Αθδηρα ) καὶ 
περιπορευξται την Γαλααδίτιν. 


4. Καὶ ἐχπορεύεται ἐπὶ Σελµω- 
νάν. "A-1oc , χαὶ πορεύεται ἐπὶ 
Ασελμῶνα. 

Λιδός. "Α. Ίος, νότου. 

3. Ἔως τοῦ Ἱορδάνου. 'Α.1.1ος, 
ἐπὶ μέρους τοῦ Ἰορδάνου. 

6. Βαιθάραθα. 

Βαιών. 

7. Τὸ ὕδωρ τῆς πηγῆς τοῦ ἡλίου. 

8. Ἐννόμ. "AAAoc, υἱοῦ Ἐννόμ. 
, 9. po» διεχθάλλει ἐπὶ λώμας 
ρους Ἐφρών. "AJAAcoc , xat διεχ- 
θάλλει εἰς τὸ ὄρος Ἐφρών. 

10. Ἐπὶ νώτου πόλιν Ἱαρίμ. 
“Ἀ.11ος, ἐπὶ Εἴσσαρες. 

Al6a. "AAAoc, νότον. 

41. Ἐπὶ θάλασσαν. "AAAoc, πα- 
pà θάλασσαν. 

15. ᾿Αρδόκ. ᾿Α..λος, Αρδέ. 

14. Σουσἰ, "AAJoc, τριχιῶτα.. 

49. Ναγέθ. "A4Joc, νότου. 


LXX. INTERPRETES. 


4. Ad africum. Alius, ad au- 
strum. 

5. Et ascendunt in Sarada, et 
obeunt eam qus ad occidentem 
Cades. Alius, ascendit in Araba, 

ΑΙ. Abdera) et circumit Galaa- 

itin. 

4. Et egrediuntur in Selmonan. 
Alius, et vadit in Aselimona, 

Africi. Aliter, austri. 

5. Usque ad Jordanem. Alius , 
super partem Jordanis. 

6. Bietharaba. 

Baon. 

1. Aqua fontis solis. 

8. Ennom. Alius, filii Ennom. 

9. Et iransit ad vicos montis 


Ephron. Aliter, et transit in 1µοη- Ephroa. 


tem Ephron. 


10. Supra dorsum civitatem Ja- 
rim. Alius, supra Issares. 


Africum. Alius, austrum. . 

11. Ad mare. Alius, juxta.mare. 
15. Arboc. Alius, Arbe. 

44. Susi. Alius, pilosum. 

19. Nageb. Alius, austri. 


V. 15. "Α.11ος, Ἰησοῦς, xaX εἶπε πρὸς αὐτὸν, καλῶς. 
7 Hzc afferuntur a Basiliensi nec exstant in Hebreo. 


ΘΕΟΔΟΤΠΙΩΝ. 


4. 


6. 

Βοέν. 

T. ΠηΥὴ ἡλίου. 
8 


E Καὶ ἰδιεκδάλλει- elg Fat ὄρος 


φρών. 


10. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙ4 


b. 


6. 

Boen., 

1. Fons solis. 
8. 


9; Et pertransit in Gai mors 





1011 
ο πο EBPAIKON. 


eo n5 5 mn 
n?boy τα nN 


"morb nypa pr 21 21. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Dabis mihi revolutioues aqua- 
rum. 


Revolutiones superiores. 


21. Urbes ab extremo tribui. 
tibus. 

scvovm Πρι 39 6*8 mn 5wynp mmi 21 
τοι "un 24 pn Sum vu 35 cmn 
-uUn "η TCR n*'p nmm 0 um 95 πὴ να] 
η αι Ποστ mm num 27 πώ vow cow 96 
πρι 99 mmo yam wur πο xm 98 το 
xxx! 51 mom "on ne 30 ny Dn 
7D vM Pas cUnes ΠΙΑ 32 moro mun 
ΣΩ 35 qr-m yum Ὁ ον cy 
Έτη men cui Py mum 34 cv wu] 
D'n'w out 56 npun ow ncown nw 35 
px 97 qyoxm msy-y2Ts DUy mue 07m 
«0 39 bwnpnycm pom 38 πε σοι mem 
rrr 4 υπο oon» puli 40 m5rn npy2i 
qpycxm πποΥ ου cn; mpm scum mem 
γρ 44 zum run nnen4ó voy any π. ο 42 
9 : ΠΟΝΤΟ 3)]2ΝΊ 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 


VULGATA LATINA. 
eunge et irriguam. 


91. Civitates ab extremis par- 


40 
ΙΑΚΥΛΑΣ. 


94. Al πόλεις ἀπὸ τελευταίω 35; 
φυλῆς. 
AQUILA. 


Irriguum superius. 


:91. Urbes ab ultimo tribus, 


Versio hebr. text. 21. 4 meridie Cabseel et Heler 
el Jagur, 22. et Cina et Dimona, et Adada, 25. et («- 
des, et Chasor, et Ithnan, 24. Ziph, et Telem, et Ba- 
loth, 25. et Chasor Chadatha, et Cerioth, Chesron, 
ipsa Chasor, 26. Amam, et Sema, et Molada, 27. et 
Cbasar Gadda, et Chesmon, et Beth-Phal:ih , 23. & 
Chasar Sual, et Beerseba, et Beziothia. 99. Baala et 
Hiim, et IHlasem, 50. et Eltholad, et Chesil, et Chorma, 
24. et Siclag, et Madmanna, et Sansanna, 32. et Le- 
baoth, et Silchim, et Hain , et Rimmon: omnes 
urbes viginti et novem, et ville earum. 53. In pl- 
nitie Esthaol et Soro, et Asna , 34. et 74103, 6ἱ 
Hengannim, Taphua, et Henam. 35. Jarmuth e 
Adullam, Socho, et Hazeca, 36. et Saarsim, e 
Hadithaim, et Ghedera, et Ghederothaim, urbes 
quatuordecim et ville earum. $7. Senan, et Cha 


dasa, εἰ Migdal-Gad, 38. et Dilan, et Misphe, et Jocteel. 59. Lachis et Basecath, et Heglon, 40. 
el Cbabbon, et Lachamas, et Chithlis, 44. et Ghederoth, Bethdagon, et Naama, οἱ Maceda, civitates 
sexdecim, οἱ ville earum. 42. Libna, et Hether, et Hasan, 43. et Jiphtha, et Asua, et Nesib, Μ. e 


Ceila, et Achzib, et Maresa. 
LXX. 21. ln. deserto, et Beseleel, et Ara, et 
Άκου, 22. et Jcam, et Regma, et Aruel, 25. et Ca- 
des, et Asorionain, et M»nam, 24. et Baalmsnan, et 
vici earum. 25. Et civitates Aseron, hxc Asor, 926. 
et Sen, et Salm»a, et Molada, 27. et Seri, et Bzepha- 
lath, 28. et Cholaseola, et Bersabee, et vici earum, 
et villa earum. 29. Bala, et Bacoc, et Asom, 30. 
et Elboydad, et Bethel, et Herma , 351. et Secelac, 
et Macharim, et Sethennac, 22. et Labos, et Sale, 
et Eromoth, urbes viginti novem, et vici earum. 35. 
In planitie Astaol, et Raa, et Ássa, 54. et Rhamen, 
et Tano, et lluthoth, et Maani, 35. et Jermuth, et 
Odollam, et Membra , et Saocho, et Jazeca , $6. 
et Sacarim, et Gadera, et villae ejus, civitates qua- 
tuordecim, et vici earum. $7. Senna, et Adasan, 
et Magadalgad, 58. et Dalad, et Maspha, et Iacha- 
reel, 9. et Basedoth, et Ideadalea, 40. οἱ Chabra, 
et Maches, et Maachos, 41. et Geddor, et Bagadiel, 
et Noman, et Machedan, urbes sexdecim, οἱ vici 
earum. 42. Lebna, et lthae, et Anoch, 45. et Jana, 
TO EBPAIKUN. 


TU EBPAIKON 


Q'. 21. "Eri τῆς ἐρήµου, xat Βαισελεὴλ, xai "Api 
xaX ᾿Ασὼρ, 29. xai Ἰχὰμ, xat Ῥεγμὰ, καὶ 'Apoit). 
95. xaX Kabtc, xal ᾽Ασοριωναὶν, xaX Μαινὰμ, 34. 
xai Βααλμαινὰν, καὶ al κῶμαι αὐτῶν. 25. Ka! αἱ 
πόλεις ᾿Ασερὼν, αὕτη Ασώρ, 96. xaX Zh, £21 Xa- 
μαὰ, xai Μωλαδὰ, 27. xai Σερὶ, χαὶ Βαιφαλάθ, 28. 
καὶ Χολασεωλὰ, χαὶ Βηρσαθεὲ, καὶ αἱ κῶμαι αὐτῶν, 
χαὶ αἱ ἐπαύλεις αὐτῶν. 39. Βαλὰ, xa Βαχὺχ, x1! 
Ασὼμ, 60. xal Ἐλθωῦδὰδ, xa Βαιθὴλ, καὶ Ἐρμὰ. 
5). xai Σεχελὰχ, χαὶ Μαχαρὶμ, xal Σεθεννὰς, 52. xa! 
Λαδὼς, xaX Σαλὴ, καὶ Ἐρωμὼθ, πόλεις εἴχοσι ἑννέα, 
xat αἱ κῶμαι αὐτῶν. 35. "Ev τῇ πεδινῇ ᾿Ασταὼλ , xs: 
"Pa&, καὶ "Acca, 94. καὶ Ῥάμεν, xai Τανῶ, xs 
Ἰλουθὼθ, xai Μαιανὶ, 35. xat ἸἹερμοὺθ, καὶ δολ 
λὰμ, xat Μεμθρὰ, καὶ Σαωχώ, καὶ Ἰαζηχὰ, 56. xx 
Yaxapiu, καὶ Γάδηρα, καὶ αἱ ἐπαύλε:ς αὑτῆς, mis 
δεχατέσσαρες, καὶ al χῶμαι αὐτῶν. 37. Σεννὰ, χαὶ 
ἸΑδασὰν, xai Μαγαδαλγὰδ, 58. xaX Δαλὰδ, xal Maszi 
xaX Ἰαχαρεὴλ, 29. xaX Βασηδὼθ, xai Ἰδεαδαλέα, 
40. xa Χαθρὰ, καὶ Μαχὲς, xa Μααχὼς, 4. χαὶ rz2- 
AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


"nei 325 55. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
99. In planitie. 


VULGATA LATINA. 
99. [n ^ampestribus, 93. 


53. 
AQUILA. 





1015 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Δός pot 


JOSUE CAPUT XV. 
0’. 


1014 
-- GEOAOTION, 


ν Βοτθανίς. ᾿Α.1.Ίος, 


δός pot Γωλαθμαῖμ. 
Τὴν Γοναιθλὰν τὴν ἄνω. "AA4Ao0c, 
τὴν Γωλάθ τὴν ἄνω. 


90, Al πόλεις ἀπ' ἄχρου τῆς qu- 
λῆς. 
SYMMACHUS. 


21. Πόλις πρὠτ 
πόλεις πρὸς τῇ Qu 
LXX INTERPRETES. 


? φυλή. "Ad.Loc, 
1 


- 21. Πόλεις αὐτῶν ἀπὸ τέλους φυ- 
λης. 
THEODOTIO. 


Da mihi Botthanis. Alius, da, 
mihi Golathmaim. 

Gonzthlan superiorem. Alius, 
Golath superiorem. 


21. Urbes a summo tribus. 


&»p, xaX Βαγαδι]λ, xaX Νωμὰν, xai Μαχηδὰν, πόλεις 
ἐχχαίδεχα, xai αἱ χῶμαι αὐτῶν. 42. Λεθνὰ, καὶ Ἰθὰκ, 
xai ᾽Ανὼχ, 43. xa Ἰανὰ, xai Νασὶθ, 44. καὶ Κεῖλὰμ, 

."AJAA4oc, 91. ἐπὶ τῆς ἑρήμου Καθσεξλ, καὶ 'Ebpat, 
χαὶ Ἰαγοὺρ, 22. χαὶ Κινὰ, καὶ Διμωνὰ, καὶ ᾿Αδαδὰ, 
95. xaX Κεδὲς, xal ᾿Ασὼρ, χαὶ Ἰεθνὰ, 24. Zip, xai 
Τελὲμ, xai Βαλὼθ, 25. καὶ αἱ χῶμαι αὐτῶν. Καὶ πό- 
Ag ᾽Αγερῶν, αὕτη ᾿᾿Ασὼρ, 26. χαὶ ᾽Αμάμ, xoi Σα- 
μαὰ, xai Μωλαδὰ, 27. xaX ᾿Ασεργαδδὰ, χαὶ Βαιθφα- 
140, 28. xal Χορλὰλ, χαὶ ᾿Ασαρσουλά, xaX Βηθσαθεξ, 
καὶ αἱ χῶμαι αὐτῶν, xal ἐπαύλεις αὐτῶν. 29. Baa- 
Àà, xai Αὐεὶμ, xai ᾿Ασὲμ, 50. χαὶ Ἐθωδὰμ, xaY 
Χεὴλ, xat Ἑρμὰ, 51. xoi Σιχελὲγ, xat Μελεμνά, χαὶ 
Σανσαννὰ, 32. xaX λαθὼθ, καὶ Σελεεὶμ, καὶ Ῥεμμὼν, 
πόλεις εἴχοσι ἑννέα xal al χῶμαι αὐτῶν. ὅδ. Ἐν τῇ 
πεδινῇ. Ἑσθαὺλ, xaX Σαρὰ, καὶ ᾿Ασνὰ, xaX 'Ῥαμεὺν, 
94. χαὶ Ζανὼ, χαὶ Αδιαθαὶμ, καὶ Ἠναὶμ, 35. xai 
Ἱερεμοὺθ, xa ᾿Οδολλὰμ, καὶ Νεμθρὰ, χαὶ Σωχὼ, 
καὶ ᾽Αζηχὰ, 56. χαὶ Σαργαρεὶμ. xat Γαδηρὰ, πόλεις 
VU, καὶ αἱ χῶμαι αὐτῶν. 51. Σευννὰν, xai ᾿Αδασὰ, 
xà Μαγδαλγὰλ, ὅδ. xaX Δαλαὰν, xat Μασφὰ, xaY 
Εἰκαρε]λ, 59: xat Λαχεὶς, xai Βασχὰθ, xai ᾽Αγλὼν, 
40. καὶ Χαθθὰ, xaX Χαμὰς, χαὶ Χαθλὼς, 441. καὶ 
Γαδηρὼθ, xal Βηθδαγὼθ, xav Νωσμά, xai Μακηδὰ, 
πόλεις ες’, καὶ αἱ χῶμαι αὐτῶν. 42. Λεθμνὰ, xal 
Ἀθὲρ, 45, χαὶ Ἰεφθὰ, καὶ ᾿Ασσεννὰ, xaX Νασεὶμ., 44. 


21. Urbs prima tribus. Aliter, 
civitates ad tribum. 


21. Civitates eorum a fine tri- 
bus. 


et Nasib, 44. et Ceilam, et Aciezi, et Cezib, et Ba- 
thesar, et /Elom. 


xaX Αχιεζὶ, καὶ Ke 6, καὶ Βαθησὰρ, xai Αἱλώμ. 


καὶ Κεῖλὰἀ, xai ᾽Αμεσαὶ, χαὶ Ζὲν [ ad marg. Αχσείθ] 


καὶ Μαρησὰ, xaX Ἐδώμ. 


21. Vulg. & meridie: Cabseel, et Eder, et Jagur, 
99. et Cina, et Dimona, et Adada, 95. et Cades, et 
Asor, et Jethnam, 24. Ziph et Telem, et Baloth, 
25. Asor nova et Carioth, Hesron, hasc est Asor, 


26. Amam, Sama et Mola:a, 27. et. Asergadda, et. 


llassemon, et Beihphelet, 28. et Hasersual, et Ber- 
sabee, et Bazjothia, 29. et Baala, et Jim, et Esem, 
99. et Eltholad, et Cesil, et Harma, 51. et Siceleg, 
et Medemena, et Sensenna, 252. Lebaoth, et Selim, 
et Aén, et Remon. Omnes civitates viginti novem, 
et ville earum. 33. In campestribus vero : Estaol, et 


Alius, 91. iu deserto Cabseel : et Edrai, et Jagur, 
92. et Cina, et Dimona, et Adada, 93. et Cedes, et 
Asor, et Jeihna. 94. Ziph, et Telem, et Baloth, 
Q5. et. vici earum. Et civitas Ageron, hxc Asor, 
26, οἱ Amam, et Samaa, et Molada, 27. et Aser- 
gadda, et Bethphaleth, 28. et Chorlal, et Asarsula, 
et Bethsabee, οἱ vici earum, et ville earum. 929. 
Baala, et Avim, et Asem, 20. et Ethodam, et Cheel, 
et Herma, 314. et Siceleg, et Melemna, et Sansanna, 
22, et Laboth, et Seleim, et Remmon : urbes vi- 
gintinovem, et villze darum. 33. In planitie Estlhao! 
et Sara, et Asna , et Rameun, 34. et Zano, et 
Adiathaim, et Enaim, 35. et Jeremuth, et Odollam, 
et Nembra, et Socho, et Ázeca, 36. et Sargarim, 
et Gadera, urbes quatuordecim, et vici earum. 37. 
Seunnan, et Adasa, et Magdalgal, 28. et Da!aan, 
et Maspha, et Icareel, 29. et Lachis, et Bascatb, et 
Aglon, 40. et Chabba, et Chamas, et Chathlos, 41. 
et Gaderoth, et Bethdagoth, ct Nosma, et Maceda, 
urbes sexdecim et vici earum. 42. Lebmmna, et 
Ather, 43. et. Jephtha, et Assenna, et Nasim, 44. 
et Ceila, et Amesai, et Zen, (ad marg. Achzib) et 
Maresa, et Edom. — ' 


Sarea, et. Asena, 54. εἰ Zanoe, οἱ /Engannim, el 
Taphua, et Enaim, 35. et Jerimoth, et Adullam, 
Socho, et Azeca. 36. et Saraim, οἱ Adithaim, et 
Gedera,et Gederothaim : urbes quatuordecim, et vill:e 
earum. 57. Sanan , et Hadassa, et Magdalgad, 58. 
Delean, et Masepha, et Jecthel, 59. Lachis, et Ba- 
scath, οἱ Eglon, 40. CGhebhon, et Leheman, et 
Cethlis, 41. et Gideroth, et. Bethdagon, et Naama, 
et Maceda, civitates sedecim, et ville earum. 42. 
Labana, et Ether, et. Asan, 49. Jephtha, et Esna, 
et Nesib, 44. et Ceila, et Achzib, et Maresa. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
20. 935. Ev n:ówf. ᾿Λ.1.1ες, iv ὑπερ — 95. 
top!a. 
SYMMACIIUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIQ. 
93. 99. In campestri. Alíus, in ex- — 33. 


tremo finc. 





1015 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. uU 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
TUN 46 46. 46. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
46. Asdod. 46. Ad Azotum. 46. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Josue. 


V, 1. *AAoc, πρὸς νότον. Ex Basil. 

V. 5. "AJoc , προαναθαίνει εἰς ᾿Αραθά etc. Ex 
Basil., siue iuterpretis nomine. 

Ibid. Z., τὸ ἔδαφος. Sic Eusebius De locis Hebrai- 
cis, "'ÀÁxapxá. Σ., τὸ ἔδαφος, ubi llieronymus ver- 
tit pavimentum. Drusius legerat, εἰς γην, perperam, 
ut ctiam ipse subodoratur. 

V. 4. "AAJoc, νότου. Ex Basil. 

V. b. "AAA0c, ἐπὶ µέρους τοῦ Ἱορδάνου, Basil. 

V. 6. Σ. (ἐν τόποις κατὰ ἀοίχητον ). llic deficiunt 
Groca Eusebii De locis Hebraicis. Hieronymus vero 
vertit, Beiharaba , pro qua Symmachus transtulit, in 
locis qu& juxta inhabitalem sunt. Drusius, Sym., ἓν 


τοῖς πεδινοῖς fj ἀοιχήτοις, estque duplex versio qui 
solet Symmachus vocem πα interpretari, ut ss- 
pra vidimus, modo unaim, modo alteram usurpando. 

lbid. 'A., Θ., Βοέν. Sic Basiliensis codex. 

V. 7. "A., Σ., 8., πηγἡ ἡλίου, ex Eusebio et Hie- 
ronymo De locis Hebraicis ad vocem Sames. 

Y. 8. "AJ4Aoc., υἱοῦ Ἐννόμ. Basil. m 

V. 9. Hasce trium interpretationes ex Bssiliepsi 
mutuamur. Α., 0’, xai διεχθάλλει ἐπὶ χώµας ὄρος 
Ἐφρών. Hec LXX luterpretum lectio in. Hexapls 
erat ex Aquila desumpta. Postrema vero est editio- 
nis Roman:e. Qua de re vide in Przliminaribus..— 

V. 10. "AA1oc , ἐπὶ Εἴσσαρες. Basil., quie letto 


CAPUT XVI JOSUE. 


(ΤΟ EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
vam ὅ 5. 5. 
muon 6 6. 6. 
' VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9. Japhleti. 9. Jephleti. δ. 
6. Michmethatl 6. Machmethath. 6. 


Νοίθ et varie lectiones ad cop. XVI Josue. 
V. 3. "AdJoc, Ἰεφαλθὶ, 4, Νεφθαλείμ. Basil. Prior lectio germana est : altera mendose irrepsit. 
CAPUT XVII JOSUE. 


TO EBPAIKON, TO EBPAIKON. ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
"nas 3 9, 9. 
ὄντον *225 pri 
yr 
Toa" 5 5. b. 
nnooo "wo 1. 1. 
ο ω 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 3 VULGATA LATINA. AQUILA. 
$9. Abiezer. 9. Abiezer. 9, : 
Chelec, et filiis Asriel. Helech et filiis Esriel. 
Semida. Semida, 
5. Et Basan. b. Et Basan. b. 
7. Ab Aser Micbmethath. 7. Ab Aser Machmethath. 7. 


Bechem. Sichem. 





4017 JOSUE CAPUT XVII. 1018 


ZYMMAXOL. U. ΘΕΟΔΟΘΟΤΙΩΝ, 
4ó. 46. Αστδώθ. "A.lcc, Αξώτου. 46. 
"AJAoc, ᾿Ασδών. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
46. 46. Asedoth. Alius, Azcti. Alius, 46. 
Asdon. 
Νοίθ et varie lectiones ad cap. XV Josue. 
videtur mendose posita. V. 91. He trium lectiones ex Basilhensi pro- 
Jhid. "A4Aec , νότον. Ex Basil. deunt. LXX sic habent in textu Basiliensis , πόλις 
V. 11. "AJAoc , παρὰ θάλασσαν. Basil. πρώτη quif. Δά marginem vero, πόλεις πρὸς τῇ 
V. 15. "Α.11ος, Ἆρθέ. Basil. À 


qu^m. . 

V. 14. "AJJ0c, τριχιῶτα. Sic Basiliensis. Vide- V. 2] et sequentibus usque ad. 44. Hzc nomina 
tur autem. esse Aquile, qui vocem fBlebraicam — propria in editione τῶν O0' Romana mire deformata 
"WU-TW sic legerit πώ ΤΝ. ls enim Levit. xvin, 7, — sunt. Basiliensis vero codex, unde eorumdem no- 


pru vertit τριχιοῦσι, pilosis. minum restitutionem ad litteram mutuamur, ea- 
:Y. 19. "AA44oc, νότου. Bssil. dem ipsa ex aliis interpretibus secundum Hebrai- 
lbid. "A.1oc, δός µοι Γωλαθμαῖμ. Sic Basil, —cam tidem refert. 

qui in textu legit Γωθλαμεχά. V. 55. "AJAAoc , tv ὑπερωρίᾳ, Basil. Melius le- 


lbid. "AAAoc , τὴν Γωλάὰθ τὴν ἄνω. Ita Basil. in gatur, ὑπερορίᾳ. 
textu. In margine autem , Γονεθλέμ. V. 46. "Αλλος, ᾿Αζώτου. "Aoc, 'Acbov, Basil 


CAPUT XVI JOSUE. 


ZYMMAXOEX. U. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
5. 9. Απταλίμ. ᾿Α.ἱ.1ος, Ἰεφαλθὶ, ὄ. 
9, Νεφθαλείμ. 
6. 6. Ἱχσσμών. "AAJAoc, Ὀκλομών. — 0. 
*AA.loc , Μαχθώθ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
5. 9. Aptalim. Alius, Jephalthi, aut, —— 53. 
Nephihalim. 
6. 6. Icasmon. Alius, Oclomon. 


Alius, Machthoth. 
Note et varie lectiones ad cap. XVI Josue. 
V. 6. "AAAoc, ᾿Ὀκλομών. "AAA4oc, Μαχθώθ. Basil. 


CAPUT XVII JOSUE. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΦΕΟΔΟΤΙΑΝ. 


2. 9. Ἰεζ[. "Aoc, Ἱεξζροῦ. "AAA., 9. 
Αχιεζέρ. 
Κελὲς, xaX τοῖς viole "Ier. 
"AAJAoc, Χαλὲχ χαὶ τοῖς viol; 'A- 
ριηλ. 
Συμαρίμ.’Α.1Ίος, Maapstv." AJ- 
Aoc, eut paá. 


b. 5. Vacat. "AJAoc, καὶ τῆς Ba- — 5. 
cáv. 
2, 7. Δηλανάθ.᾿Α.11ος, Δηλανωθέχ. — 7. 


*AJ.loc, ἀπὸ 'Àcho Μαχθώθ. 
'Av&0. "AAAoc, Nat£0. "AA4oc. 


Zuyéíp. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. "^ THEODOTIO. 
2. 9. Jezi. Alius, Jezru. Alius, A- — 2. 
chiezer. 


Celez ct filiis Jeziel. Alius, Cha- 
lech, et filiis Ariel. 


Symarim. Alius, Maarin. Alfus, 


Semiraé. 
M 5. Vacat. Alius, et ipsius Basan. — 5. 
1. ΄ 7. Delanath. Alius, Delanothec. — 7. 


Alius, ab Aser Machthoth. 


Anath. Alius, Naeth. Aliss, Sy- 
chem. 


1019 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. b 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON. ΑΚΥΛΑΣ 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. . 
aun Τοὺς χατοιχοῦντας. 
ra 
"7 1-729 9, 9. 
NyYr7N5 16. 16. 4p. 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Habitatores. Hahitatores. Habitautes. 
Tappua. Taphusz. 

9. In medio civitatum. 9. Qua in medio suyt urbium.. 9. 
160. Non. invenietur. 16. Non poterimus. 16. 


Noto et varic. lectiones, ad cap. XVII Josue. 


V. 2. "AAJoc, Ἱεξροῦ. "AAAoc, ᾿Αχιεζέρ. BasiJ. — Postrema lectio quadrat, si Resch , loco Daleth le 
Prior lectio. corrupta. Altera quadrabit legendo gatur, ut etiam Tegerunt LXX , nam he littera ob. 
"NESSM qua mutatio τοῦ 2 in 2 ob form: similitu- formo similitudinem non raro confundunur. 
dinem interdum accidit, teste Eusebio in Psal. V. 5. "AAJ4oc, xoX τῆς Bac&v. Basil. 

Ibid. "AJA.4oc , Χαλὲχ χαὶ τοῖς υἱοῖς 'Aptf. Basil. V. 1. "AAAoc, Δηλανωθέχ. Dasil., vor mire cor- 


lbid. "AA4oc , Μααρεῖν. "A-4Aoc, Σεµιραέ. Basil, — rupta, ut et illa qua apud LXX fertor. Mei 


CAPUT XVIII JOSUE 


TO EBPAIKON. E19 EBPAIKON. ΑΚΥΛΑΣ, 
Πνικοῖς γράμμµασι. 
Dru moa: 4 1. A. 
axo 5 9. b. 
arc 8 8. 8. 
TW Πα 13 12. 13. 
"x nmoy ui 15 15. 15. 
πω 15 15. 15. 
x? py 06 «6. 16. 
Όσο ο 11 17. U. (IInyhv ἡλίου. 
QN 
pa 
- VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Subacta est ad (acies eorum. 4. Et fuit eis terra subjecta. l. 
5. Α meridie. 5. Ab australi plaga. 5. 
8. Ad describendum. 8. Ad describendum. 8. 
12. Bethaven. 19. Bethaven. 19. 


45. Terminus Hateroth Adar. 45. Descenditque in Ataroth- 15. 
Addar. 


45. Ad mare. 45. Contra mare. 15. 

16. Henrogel. 16. Fontem Rogel. 16. 

17. Hensemes. 17. Ensemes, id est, fontem 41. Fontem solis. 
solis. 

Adummim. Adommim. 


Rohan. Boen. 











181 JOSUE CAPUT XVIII. 1022 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. o. 8GEO0AOTION. 
Τοὺς χατοιχοῦντας. Ἱαασίθ. "AA.loc , "Ioaf.o. "AA4., 
| 'as61,8. 
82900. "AJAA,, Σαφέθ. 
9. 9. ᾿Ανάμεσον πόλεως. ᾿ΑΛ.ἱλος, 9. 
ἀπὸ τῆς πόλεως. 
46. 16. Οὐχ ἀρέσχει, "AJAoc, οὐχ 10. 
ἀρχέσει, 
SYMMACHUS., LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
Habitantes. Jassib. Aliss, Jaseph. Alius, Ja- 
$bet. 
Thaphthoth. Alius, Sapheth. 
9. , 9. in medio civitatis. Aliws, a 9, . 
civitate. 
16. , 46. Non placet. Aliter, non suffi- 16. 
ciet. 


Note et varia lectiones ad cap. XVII Josue. 
quadrat altera Basiliensis lectio, ἀπὸ 'Actp Μαχθώθ. — 'Iac6f5, ex Basiliensi. 


lbid. "AA.40c , Σνχέµ. Basil. Hzc sola cum Hc- Ibid. "A.44J0c, Σαφέθ. Basil. 
breo convenit. Czeter:ze , ᾿Ανάθ et Ναέθ, admodum V. 9. "Α.1λος, ἀπὸ τῆς πόλεως. Dasil. 
corrupte sunt, aut aliunde huc translate. V. 16. "AJAAuc, οὐχ ἀογέτει. Sic Drusius et nota 


lbid. Eusebius De locis Hebraicis, Ἰασὴν, 'A., edit. Rom. 
4, τοὺς κατοικοῦντας. Caeteree lectiones, Ἰασήφ, et 
CAPUT XVII] JOSUE, 
ZYMMAXOZ, 0. ΘΕΟΛΟΤΙΩΝ. 
l. 4. Ἐχρατίθη ὑπ αὑτῶν. "AA- — 4. 


Joc, κατειργάσθη. "AAJAoc , ὑπ- 
ετάγη εἰς πρόσωπον αὑτῶν. 


δ. . 5. "Amb λιθός. ᾿Α.11ος, ἀπὸ vé- — D. 
του. 

δ. 8. Χωροδατῆσαι. "AJA4., χωρο — 8. 
γραφῆσαι. Οἱ Aousol, διαγράψαι. 

12. 19. Βαιθών. "Α.ΐος, Βαιθουήλ. — 12. 
"AAJAoc , Βαιθαῦν. 

15. 15. Τὰ ὅρια Μααταρὼθ 'Opiy. 5. 
"A.4Aoc, τὰ ὅρια ἀπὸ ᾿Αταρὼθ Ko- 
péx. 

15. Eig θάλασσαν. 45. Εἰς Γαζίν. "AA4oc, Ταἰν. 15. 

0, 16. Πηγὴν Ῥωγήλ. Α.11ος,γην 16. 
"Porta. À | 

17. (Πηγὴν ἡλίου.) 1]. Ἐπὶ πηγΏν Βαιθσαμύς."Αἰ- — 7T. May ἡλίου.) 


Aoc , ἐπὶ πηγην Σαμύς. 
Αἰθαμίν. "Α.1άἳος, Ναθαμεῖθ. Οἱ 
JAotzol, Ἐδωμεῖν. 
Βαιών. "A44ot , Βαάν. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
1. 4. Subacta est ab eis. Alius, — 1. 
elaborata est. Alius, subacta est 
in faciem eorum. 
5. 5. Ab africo. Alius, ab austro. 5. 
8. 8. Ad dimentiendam. Alius, ad 8. 
chorographiam paramlam. Reliqui, 
8d describenduin., 


13. ] 12, B:ethon. Alius, Brethuel. Α- — 49. 
lius, Bzethaun. 
15. 43. Fines Maatarob Orech. Alius, 15. 
fiues ab Ataroth Corec. 
45. In mare. 15. In Gazin. Alius, Gain. 15. 
16. 16. Fontem Rogel. Aíius, ter- — 16. 
ram Rogcl. 
47. Fontem solis, 47. Ad fontem Baetlisamys. Α- 17. Fontem solis. 


lius, ad fontem Samys. 
Athamin. Alius, Nathamith. 
Reliqui, £domin. 
Bon. Alii, Baan, 


4025 HEXAPLORCM QUJE SUPERSUNT. ion 


Nota et varizx lectiones ad cap. XVIII Josue. 
V. 1. "AAJdoc , χατειργάσθη. "AJAAoc, ὑπετάχη — mus De locis Hebraicis, p. &48 : Bethalon in tribu 


εἰς πδόσωπον αὐτῶν. Basil. Benjamin, pro qua Symmachus inserpretatur, in cam- 
V. 5. "AA4Joc, ἀπὸ νότου. Basil. pesiribus. 
V. 8. "AAJoc, χωρογραφῆσαι, Ol Aouxol, διαγρά- V. 45. "AJAJcc, τὰ ὅρια inb ᾿Αταρὼῦ Kopix. 
φαι. Ex eodem Basiliensi. Basil. 
. V. 12. Αλλος, Βαιθουἡλ. "Aoc, Βαιθαῦν. Du- V, 15. X., elc θάλασσαν. Ex Drusio. 
bium an huc referendum sit, quod habet Hierony- V. 16. "Αάλος, γῆν Ῥωγὴῆλ. Sie Basil. Videtu, 
CAPUT XIX JOSUE, 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμαςι.. 
υαο να 2 3. 3 
ΠΩ} ὃ 8. 8. 
j "umo 9 9. 
mov Ὅ- στ; 10 10. i0, 
175 12 19. 12. 


wawa mm mp: 


"ND T^ NY" 15. 15. - Am. 
gun 14 M. 14, 
Το Μπ] 95. 95.. 95. 
προῃ 9ῦ. 35. 35. Χελκάθ. 
p^ya ma 97 ?7. 21. 
πο ον wy 39 29, 20. Καὶ ἕως πόλεως ὀχυρώματος 
Τύρου. 
συν 34 51. 94. 
cob 47 17. AT. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA EATINA. AQUILA. 
9. Beerseba. 9. Bersabee. 2. 
8. Ramath. 8. Ramath. 8. 
9. A fune. 9. In possessione et funiculo. 9. 
10. Usque ad Sarid: et ascen- — 10. Usque Sarid : ascenditque. 10. 
cet. 
12. A Sarid. 19. Sared. 19. 
Αά orientem ortum 5olis. Contra Orientem. 


15. Et exibit Remmon figuraus. — 13. Et egreditur in Remmon — 15. 


Amthar. 
44. Hanathon. 14. Hanathon. 44. 
25. Et atria earum. 95. Viculi carum. . 23. 
25. Chelcath. 95. Halcath. 95. Chelcath. 
27. Bethemec. 27. Bethemec. 91. 
, 29. Et usque ad civitatem mu- — 29. Usque ad civitatem muni- — 99.Et usque ad urbem munilaa 
nitam Sor. tissimam Tyrum. Tyrum. 
91. Aznoth. 94. Azanoth. 94. 
47. Lesem. A7. Lesem. 4T. 
Note et varie lectiones ad cap. XIX Josue. 
V. 9. ;A4oc, Bhp Xa6á. Basil. V. 19. "AAAoc, Sebouá. "AJ4oc, Σαρῖδ. Basil. 
V. 8. "Α.1.Λος, Ἰαμεῦ. "AAAoc, Ἰεθθεῖν. Basil. Ibid. Οἱ Aocxol, ἀνατολῶν ἡλίου. Basil. 
V. 9. "AJJoc. ἀπὸ τοῦ δήμου. Basil. V. 10. Σ., M2 εἰς Ῥεμμών. Drusius Latine 
V. 10. O', Ἐσεδεχγωλά. Hic LXX Interpretes, — sic habet : S., Exibat in Remmon inclytam. 


jlud noy: (2 quo incipit v. 11, Hebrzi textus]) V. 44. "AAJ0c, ἐπὶ Μώθ. "A.Lloc, Ἐνναθών. Bo:il. 
cum precedenti voce conjungunt, et ex toto V. 95. "AAAoc, χαὶ ἐπαύλεις αὐτῶν. Basil. 

nomen proprium efficiunt. Sequentes vero lectiones V. 95. ἸΑ., Χελκάθ. Sic Martianzus ex mss. lue 
ex Dasiliensi prodeunt. referunt quidam illud, 'A., ὄρος ὁρίζον. X., tos; 








1038 ' JOSUE CAPUT XIX. 1925 
Note et varie lectiones ad cap. XVIII Josue. 


mendum. — 

"Y. 17. Α., E., Θ., t»rhv f lov. Sic Martianzus, 
Basiliensis ad marginem habet, ἐπὶ πηγὴν Σαμύς. 
Que forte videatur esse lectio Theodotionis. Euse- 
bius De locis Hebraicis : Exp, πηγὴ Σὰμ quite 
Βενιαμίν. 'À. , πηγἡ flou. Ubi llieronymus sic 
vertit : Sames , id est, fons Sames, in tribu Benja- 


min : pro quo Aquila interpretatur, (fontem solis. 


lbid. Οἱ Ao«xol, Ἐδωμεῖν. Sic Basil. qui in texiu 


habet, Ναθαμείθ. 


Ibid."AAJo:, Βαάν. Basil. Eamdem vocem ym A., 


Th. reddunt Boen, supra, cap. sv, 6, unde Vulgata 
Boen etiam hoc loco. 


CAPUT XIX JOSUE. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 
2. 9. Ῥηρσαθεέ."Α.ΊΊος, ΒηρΣαδά. 32. 
8. 8. Βαμέθ. "Alloc, Ἰαμέθ.”Α.- — 8. 
. Aoc, Ἰεθθεῖν. 7 
6. 9. Απὸ τοῦ χλήρου. "A λος, ἀπὸ 9, 
τοῦ δήµου. 
10. 40. Ἐσεδεχγωλά "Α.1-τος., εἰς 10. 
Ὀδογολλά. "AA4Aoc, ἕως Σαρδείθ. 
12. 19. Σεδδούχ. "AJAAdoc, Σεδουά. 142. 
"AAAoc, Σαρίδ. 
Ἀπὸ ἀνατολῶν Βαιθσαμύς. Οἱ 
Aotztol, ἀνατολῶν ἡλίου. . 
45. (Ἐσέρχετο εἰς Pstupov).. 13. Καὶ διελεύσεται ἐπὶ Ῥεμμω- 5. 
. vaX Μαθαραοζά. 
4. | 14. Ἐπὶ ᾽Αμώθ. "AJ44cc , ἐπὶ 44. 
Μώθ. "AAJAcc, Ἐνναθών. 
35. 93. Καὶ αἱ χῶμαι αὐτῶν. AJJoc, 95. 
xai ἐπαύλεις αὐτῶν. 
98. - 95. Ἐξελεχέθ. 95. 
J1. Ἰόπον χοιλάδος. 37. Βαιθμέ. "AJA., Βηθαμέχ. 9]. 
39. Καὶ ἕως πόλεως ὀχυρώματος —— 29. Καὶ ἕως πηγῆς Μασφασσᾶτ, 29. 
Τ.ρου. χαὶ τῶν Τυρίων. "AAAoc, χαὶ ἕως 
πηὺης Μασφὰν τῶν Τνρίων. 
51. 54. Vacat. "Λος, ᾿Αζανώθ. 94. 
41. 47. Λαχίς. "AAdoc, Ascíp. 41. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΓΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
3, 2. Bersabee. Alius, Ber Saba. 9. — 
8. 8. Bametb. Alius, Jameth. Α — 8. 
lius, Jeththin. 
93 9. De sorte. Alius, de populo. 9. 
10. 10. Esedecgola. Alitts, in. Odo- 10. 
golla. Alius, usque ad Sardith. 
T 12. Sedduc. Al., Sedua. Al.,Sarid. 12. 
Ab'oriente Bzthsamys. Reliqui, » 


ortus solis. 


15. Exibat in Remmon inclyta. 15. Et pertransibunt in Rem- — 15, 


monuaa Matharaoza. 


44. 44. Ad Amoth. Alius, ad Moth. 44. 


Alius, Ennathon. 


33. 25. Et pagi earum. Alius, et — 935. 
ville earum. 
95. 95. Exeleceth. 95. 
31, Locum vallis. 27. Bxthme Al. Bethamec. 9]. 
90. Et usque ad urhem muni- — 29.Etusqueadfontem Masphas- ῥ320. 
tam Tyrum. sat et Tyriorum. Aliter, et usque 
ad fontem Masphan Tyriorum. 
54. 94. Vacat. Alius, Azanoth. 34s 
A. 11. Lachis. Alius, Lesem. A. 


Aio), Verum hzc pertinent ad cap. xi, versu 17, 
ubi ex Drusio legitur, ἀπὸ ὅρους µεριζοµένου. Hic 
vero nihil de monte in Hebraico textu. 

V.97. E., τόπον χοιλάδο.. Àpud Eusebium De 
lecis Hebraicis, ubi Graecum deficit. Hieronymus sic 
vertit, Beihemec, quod interpretatur Symmachus lo- 
cum vallis. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX Josue. 


V. 29. 'A., Σ., xat ἕως πόλεως ὀχυρώματος Τύρου 


Sic Basiliensis, sine interpretum nomine. Sed 
Drusius interpretes indicat cum hac versione La- 
lina. Á., S., usque ad urbem munitam Tyrum. LXX, 
T3 P "y sine dubio legeru nt, qui vertunt πηγῆς. 
e [| . 
Y 


94. "AAAoc, ᾽Αζανώθ. Bas 
. 47. "AA Aoc, Λεσέμ. Basil. 





1927 


TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT, 


CAPUT XX JOSUE. 
TO EBPAIKON 


uns 


AKYAAZ, 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. -- 


noa Drm! nm 5 on 4 ny, "923 ΠΙΟ 5 
DN κ τση up ow Ὢῃ Oy wv me cn 
aum Όρο b-vuna nw mew ww uM J033 
πι γην ΤΑΟΥΝ von Ότι 3Ν1 qm 121 ὅ ocy 
' xv ox τω ην Πο nyjs533 19 83 
'55 mmm πι €ungac:sn6 cw» "wn 
ΟΥ me wx "a gun new vnun5 wn 
ον ΠΑΝΙ my καὶ nma miw?op i maa 
DUO Dx "35 


Yersio hebr. text. 3. In ignorantia, absque sciet- 
Lia. 4. Et fugiet ad unam ex civitatibus istis : sta- 
bitque ad ostium portz civitatis, εἰ loquetur in se 
ribus seniorum urbis ipsius verba sua : et recolli- 
gent eum in urbem ad 66: dabuntque ei locum & 
habitabit cum eis. 5. Et cum insecutus fuerit re 
demptor sanguinis post eum, et non concladent 
homicidam in manu ejus, quia in non scientia per- 
cussit proximum suum, et non odiebat ipse eum 


ab heri et nudiustertius. 6. Et babitabit in civitate ipsa, usque dum stabit ad facies ceetus ad judicium, 
usque ad morlem sacerdotis magni, qui erit in diebus illis : tunc revertetur homicida, et veniet ad civi- 
tatem suxm, et ad domum suam, ad civitatem a qua fugerat inde. 

LXX. 3. Inveluntarie 5X absque deliberatione. Β *O'. δ.; Αχούσίως X ἄνευ προνοίας. 4. Καὶ gc 


4. Et fugiet in unam civitatum istarum, et sta- 
bit ad portam civitatis ; et loquetur in auribus 
seniorum civitatis illius hos sermones. Et de- 
ducent eum synagoga ad se, et dabunt ei locum, 
et habitabit cum eis. 9. Et cum persequetur vin- 


"mz nr rm» um 8 8. 
να η "vnu 


TW 
"o9 9. 

YERS!O HEBRAICI TEXT. 
9, Σι de trans Jordanem Jeri- 


€ho ad Orientem dederunt Beser. 


tuerunt Bosor. 
Et Golan. Gaulon. 


9. Percutiens. 


VULGATA LATINA. 


8. EL trans Jordanem contra 8. 
orientalem plagam Jericho, sta- 


ται εἰς µίαν τῶν πόλεων τούτων, xai στήσεται ἐτὶ 
τὴν θύραν τῆς πόλεως, xai λαλήσει ἐν τοῖς doi τῶν 
πρεσθυτέρων τῆς «πόλεως ἐχείνης τοὺς λόγους πύ- 
τους, χαὶ ἐπιστρέφουσιν αὐὑτὺν dj ανναγωγὴ αρ 
αὐτοὺς, xaüV δώσουσιν αὐτῷ τόπον, xi χατοιχέτει 


8. 


AQUIL 4. 


9. Qui percussisset. 9. 


Note et varie lectiones ad cap. XX Josue. 


V. 5. X ἄνευ προνοίας : ita. eum asterisco Ma- 
sius et Grabe. LXX vero una voce ἀχουσέως, to- 
tum salis expresserunt, ut etiam Vulgala, voce 
Unica, Nescius. 

. V. 6. Τῆς συναγὼὠγῆς εἰς χρίσιν. Post hac verba, 


in Basil. notatur ad marginem : Ταὔτα ἐφέρεο i 
τοῖς O' ἀπόλυτα. [. e. : Hzc ferebantuc in LYX a 
soluta. Quid autem sibi velit Basiliensis cum ail, 
hzc ferri in LXX  Interpretibus absoluta , nui 
dillicile est augurari; nimirum in Hexaplari τῶν 


CAPUT XXI 00508, 


"TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 
9 Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


pru 3 9. 
Ova 4 4. &. 
qotTwaNM τω Ἰλο νἹ Τσ ην] 16 46. 16. 


po -y 99 20. 
Npnowcnw 35 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


VULGATA LATINA. 


20. Πόλεις κλήρου αὐτῶν. 
23. 


AQUILA. 


2. Et suburbana earum. 2. Et suburbana earum. 9. 
4. lu sorte. 4. Vacat. Á. 
16. Et Hain et suburbana ejus, — 16. Et Ain et Jetha. 16. 


et Jutta. 


: 90. Civitates sortis eorum. 


93. Eltheche. 95. Eltheco. 


90. Hzc data est possessio. 


90. Civitates sortis eorum. 
23. 











1029 


μετ) αὐτῶν. 8. Καὶ ὅτι (I. ὅτε) διώξει ὁ ἀγχιστεύων 
τὸ αἷμα ὀπίσω αὐτοῦ, xaX οὗ συγχλείσουσι τὸν φονεύ- 
σαντα ἓν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, ὅτι οὐχ εἰδὼς ἑπάταξε τὸν 
πλησίον αὐτοῦ, xai οὐ μισῶν αὐτὸν αὐτὸς ἀπ᾿ ἐχθὲς, 
xai τῆς τρίτης. 6. Καὶ χατοιχήσει ἐν τῇ πόλει ἐχείνῃ 
ἕως στῇ χατὰ πρόσωπον τῆς συναγωγῆς εἰς χρίσιν, 
ἕως ἀποθάνῃ ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας, ὃς ἔσται Ev ταῖς ἡμέ- 
pai, ἐχείναις. Τότε ἐπιστρέφει ὁ φονεύσας, χαὶ ἑλεύ- 
σεῖαι εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ, xal πρὸς τὸν οἶχον αὐτοῦ 
καὶ πρὸς πόλιν ὅθεν ἔφυγεν ἐχεῖθεν. 


Vulg. 5. Nescius, 4. Cum ad unam barum con- 
fugerit civitatum : stabit ante portam civitatis, οἱ 


JOSUE CAPUT XXI. 


p CAPUT XX JOSUE. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 


1650 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


dex sanguinem post eum : et non concludent homi- 
cidam in manu ejus, quia non sciens percussit 
proximum suum, et non odio habeus eum ipse ab 
heri et nudiustertius. 6. Et habitabit in civitate 
illa usque dum steterit ad faciem synagoge ad ja- 
dicium, donec moriatur sacerdos magnus, qui 
erit in. diebus illis. Tunc revertetur bomicida, et 
veniet in civitatem. suam, et ad domum suam, et 
ad urbem unde effugerat. 


ejus, nec ante biduum, triduumve, ejus probatur 
inimicus. 6. Et habitabit in civitate illa, donec 


stet ante judicium causam reddens facti sui, et 
moriatur sacerdos magnus, qui fuerit in illo tem- 
pore : tunc revertetur homicida, et ingredietur 
civitatem et domum suam de qua fugerai. 


loquetur senioribus urbis illius ea quz se compro- 
bent innocentem : sicque suscipient eum, et da. 
bunt ei locum ad habitandum. 5. Cumque ultor 
sanguinis eum fuerit persecutus, non tradent in 
mjpus ejus : quia ignorans percussit proximum 


8. Πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἔδωκε Bo- —— 8. 
oóp." AAA. , πέραν τοῦ Ἱορδάνου ' [ερ - 
χὼ ἀπὸ ἀνατολῶν ἔδωχαν τὴν Βοσόρ. 
Γαυλών. "Αλλος, Γωλάν. 


g 9. Πκίοντι. "A.L40oc, πατάξαντι. — 9. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, THEODOTIO. 
8 8. Trans Jordanem dedit Bosor. 8. 
Alius, trans Jordanem Jericho 


ab Oriente dederunt Bosor. 
Gaulon. Alius, Golan. 
9. Percutienti. Alius, qui per- — 9. 
cussisset. 
Note et varie lectiones ad cap. XX Josue. 
0 editione adjecta fuerant, nec obelis , asteriscis , Ibid. "AAJAoc, Γωλάν. Basil. 


aliisque notulis distincta fuerant; sed iis absoluta V. 9. "AAJl0oc, πατάξδαντι. Basil., voceun iO sic 
erant. vertit Aquila, Gen. xxxvi, 55. 


V. 8. 'AA.4oc, πἐραν τοῦ Ἱορδάνου Ἱεριχὼ etc. 


Sic quedam exemplaria. 
CAPUT XXI JOSUE. 
ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
1. 9. Περισπόρια αὐτῶν. "Αλλος, — 32. 
προάστεια αὐτῶν. 
4. 4. KX)npott." AJJ4oc, διὰ κλήρου. 4. 
16. ' 46. Καὶ Ασὰ, καὶ τὰ ἀφωρισμένα 16. 
) αὐτῇ, xat Tavo. AA Aoc , xal Alv, 
xai τὰ ἀφωρισμένα πρὸς τὰ αὐτῇ, 
καὶ τὴν Ἰέττα. 'Δ.1., ᾿Ατγάν. 
90. Ἡ πόλις τῶν ἱερέων αὐτῶν. 90. Ἡ πόλις τῶν ἱερέων αὐτῶν. 
25. Ἑλκωθαίμ. "Α ος, Ἓλθο- «95. 


30. Πόλεις χλήρου αὐτῶν. 
25. 
χάμ. "AA4oc, Ἑλθεχωθέμ. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
9. 9. Circumeitte ufbes earum. 3. 
. Alius, suburbana earum. 
4. 4. Sortito. Alius, per sortem. 4, , 
16. 16. Et Asa, et segregata ei, et — 16. 


Tany. Aliws, et Ain et segregata 
, ei, et Jetta. Alius. Atgan. 
20. Civitates sortis eorum. 90. Civitas sacerdotum eorum. . 90. Civitas sacerdotum eorusa. 
93. 25 JElcothaim. Α/. Elthocam. A/. 93. 
Elthecothem. 


4021 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUAT. 


TO EBPAIKON 
'"Exxqaxolg γράμµασι. 


E^ 
AKYAAZ, 





Tow 27 27 27. 
naT"^N 23 98. 93. 
πώ νι 29 29. 99. 
e je κε. 
Ὀκωσ-ῃκ 20 50. 50. 
ny-4n 322 $2. 52. 
DOy:p' DN 34 94. 91. 
nmp"n« . 
96 . 20. . $6. (Ὁμαλήν. ) 
.NERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LAT:NA. AQUILA. 
91. Golan. 9. Gaulon. 97. 
28. Dabrath. 28. Dabereth. 98. 
29. Jaruiuth. 99, Jaramoth. 99. 
Enganpim. Enganuim. 
50. Misal. 50. "Masal. $0. 
39. Homicid:. 39. Vacat. 39. 
| 
| 
94. Jocnaam. 54. Jecuam. 3i. 
Carta. Cartha. 
96. 90. Misor. $6. Planitiem. 


Nota οἱ varia lectiones ad cap. XXI Josue. 


V. 2. "AAJoc, προάστεια αὐτῶν. Basil. Hxc in- — Drusio. Qj et 8. videntur legisse 27D, qui vertit 
terpretatio videtur esse Symmachi, ut supra, c, xiv, — lepéov αὐτῶν. 
« 4. V 93. "A1, Ἐλθοχάμ etc. Ex Basil. 

V. 4. "AAJoc, διὰ κλήρου. Basil. 


V. 91. "Αλλος, Γωῦλάν. Basil. 
V. 16. "AAdoc, xai 'Atv etc. Sic Basil. in 


V. 28. "AAAoc, Δαθράθ. Basil. 
textu, qui bodiernam τῶν O' lectionem ad margi- V. 29. "A44oc, Γομυά. "A-440c, Εἰρμώθ. Basil. 
nem relert. 





lbid. Οἱ 4orzol, Πηγαννίμ., lapsu scilicet p- 
V. 90. 'A., Σ., πόλεις κλήρου αὐτῶν. Ex Basil.et— phico pro zr ytv Γαννίμ. Basil. 


CAPUT XXII JOSUE. 








(TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς Υράαμασι. 
wo 1 .. |. 
μυς του 4 5, 4. 
Ό..31 5 5. 5. 
. "aw 8 8. 8. 
vn 
tun) 9. 9. 
DAiTNDNI CUN 
Tio i-ow 10 10. 10 
. VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA.. 
4. Rubenitas. 1. Rubenitas. |. 
4. Servus Domini. 4. Servus Domini. 4. 
5. Corde vestro. 5. Corde 5. 
8. Revertimini. $8. Revertimini. 8, 
Partimin. Dividite. . 
9. Reversi sunt. 9. Reversi sunt. 9. 
Qua apprehensi sunt in ea. Quam obtinuerant. 
10. Ad continia. 10. Ad tumulos. .10. 


455 JOSUE CAPUT XXII. 1034 
ZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΠΙΩΝ. 
21. 91. Γαυλών. "AJAJ4oc , Γωῦλάν. 21. 
28. 98. As66á. Α.1Ίος, Δαθράθ. 28. 
2J. 99. Ῥεμμάθ. "AdAoc, loppá. — 329. 
"AAJ4oc, rado. o nes ) 
IInytv των. Οἱ Aouxol, 
Παν ripas Γαννίμ). 
90. 50. Βασελλάν. "Α.11ος, Μασαά.. 50. 
51. $2. Φονεύσαντι. “Α.4.1.,φονευτῃ. — $92. 
A. 54. Thy Μαάν. "AAA., "lexvaáp. — 34. 
Καδῄής. "AA4oc, Καρθά. 
$6. (Ὁμαλήν.) $6. Μισώ. "AAA., Μισώρ. 96. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9]. 9]. Gaulon. Al. Goylan. 21. 
98. 98. Debba. Alius, Dabrath. 28. 
29. 99. Remmath. Al. Gomma. Al. — 29. 
Irmoth. 


Fontem litterarum. Reliqui, Pe- 
gannim (lege fontem Gannim.) 


99. $0. Basellan. Alíus, Masaal. 90. 
52 52. Ei qui occidit. Alius, homi- — 92. 
εἰάς. 
94. 51. Maan. Alius, Jecnaam. 94. 
Cades. Alius, Cartha. 
36. Planitiem. 56. Miso. Al., Misor. 36. 


Note et varie lectiones ad cap. XXI Josue. 
ben desunt in Hebrzo : et jam tempore Hieronymi 


V. 30. "AA4oc, Μασαάλ. Basil. 

V. 32. "Α.11ος, φονευτῇ. Basil. 

V. 54. "AAJoc, Ἱεχναάμ. Basil. 

lbid. *AAAoc, Καρθά. Basil. 

Y. 36. Hzc nomina quz spectant ad tribum Ru- 


« 


deerant : nam is interpretationem 


XX hic ad lit- 


teram sequitur (*). Quareillud, Ἂ., Z., ὁμαλήν, quod 
quidem hoc loco posuit pertinere creditur ad c. Xii, 


v. 9 et 16. 


(*) Vide que de hoc loco bebraicorum Bibliorum docte disserit J. B. De Rossi in opere : Varie lectiones 


Veleris Testamenti, DRACHB. 


CAPUT XXI] 10508. 


ZYMMAXOX. 9. . ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 1. Υἱοὺς Ῥουδήν. "AAAoc, Ῥου- 4. 
θηνίτας. 
. 4. Vacat. "AAA., δοῦλος Κυρίου. 4. 
3. 5. Διανοίας. "AAAoc, καρδίας. b. 
$. δ. Απήλθοσαν. "AJJdoc, ἆνα- — 8. 
λύετε. 
Διείλαντο. "AAJoc, περιείλαντο. 
9. 9. Ἐπορεύθησαν. "Λάος, ἑπ- 9. 
ἐστρεφαν. 
"Hy ἐχληρονόμησαν αὐτὴν. "AA- 
«ος, ἓν f| ἐχληρονομήθησαν ἐν 
' αὐτῃ. 
10. Όρια. 10. Γαλαάδ. "AAAoc , Γαλιλώθ. 10. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 4. Filios Ruben Alius, Rubeni- l. 
tas. 
4. .. 4. Vacat. Alius, servus Domini. 4. 
5. . 5. Mente. Alius, corde. 5. 
8. 8. Abierunt. Alius, proficisci- — 8. 
mini. 
' Diviserunt. 4lius, circumtule- 
runt. 
9. 9. Abiernnt. Alius, reversi sunt. 9. 
Quam hzreditaverunt eam. ÀÁ- 
lius, in qua hzreditatem accepe- 
runt in ea. 
10. Terminos. 40. Galaad. Α/., Galiloth. 40, 
33 


Ρατκοι.. GB. XV. 


q55 HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


1035 
TO EBPAIKON TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
vr ram 
my? m"nwo ow 16 16. 46. 
nwoo 19 19. 19. ᾿Αχάθαρτος. 
m: 20 20. 20. 
p» 28 28. 28, 
mean 30 $0. 90 
VERSIÓ HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Altare magnum. Altare infinit» magnitudinis. 
16. Hodie de post Dominum. 16. Cur reliquistis Dominum ? 16. 
49. Immunda. 19. Inmundam. 49. Immunda. 
90. Zerah. 20. Zara. 90. 
98. Et inter vos. 28. In testimonium nostrum ac 98. 
vestrum, 
£0. Et przlati. 90. Principes. 50. 
Noto et vari lectiones ad cap. XXII Josue. 
V. 4. "AAJoc, Ῥουθηνίτας, Basil. : Ibid. "A44oc, ἓν f ἔχλ i 
V. 4: "Αλλος, δοῦλος Κυρίου. Basil. ος, ἓν ᾗ ἐκληρονομήθησαν ἓν αὐτῇ. Bui 
V. 5. “Αλλος. καρδίας. basil. V. 10. Σ., ὅρια. Sic Drusius, qui hanc notam 
V. 8. "AAAoc, ἀναλύετε. Basil. . addit : « Joel 11, 4, Ti53, ^A., Otvac, id est, arena- 
lbid. *A44oc, περιείλαντο. Basil. rum. tumulos. S., terminos. Sic el Hieronymus hi 
V. 9. "AA1oc, πέστρεψαν. Basil. vertit, tumulos , Santes, limites, Arias, confinia. 


CAPUT XXIII 10501. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ,. 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 
Ton 4 4. 4. 
vw YD 2 6 6. 6. 
cran wm 7 1. T. 
m2» mno» 10 10. 40. 
Dorm 13 43. 15. 
Davon 14 14. 44. 
YERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
4. Cadere feci. &. Sorte divisit, 4. 
6. Ad non recedendum ab eo. 6. Ut non declinetis ab eis. 6. 
7. Neque serviatis eis. 7. Et serviatis eis. 1. 
jv. pugnans vobis. 10. Pro vobis ipse pugnabit. 10. 
43. In lateribus vestris. 415. Ex latere vestro. 48. 
44. Bonis. 44. Vacat. 44. 
Note et varie lectiones 4ad cap. XXIII Josue. 
V. 4. Σ., ὑπέδαλον. 8., ἕδαλα. Basil. —— V. 1. "AA4oc, xaX οὐ p χομιεῖσθε. Basil. 
V. 6. "AAJoc, ἵνα μὴ ἐχκλίνητε ἀπ᾿ αὑτοῦ. Basil. V. 10. "Α.Α λος, ἐδεπολέμει μεθ) ὑμῶν. Basil. 














1257 JOSUE CAPUT XXIII. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. o. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Βωμὸν µέγαν. "Α.ῑνὶος, θνσιαστή- 

piov. 

16. 16. Σ v ἀπὺ Kuplov." A.L4oc, 46. 
σήμερον nb ὕπισθεν Κυρίου. 

19. Βεθήλη. 19. Μικρά. 19. 

90. 90. Zapá. "'AAJoc, Xapyl. 90. 

28. 98. Καὶ ἀναμέσον τῶν υἱῶν ἡμῶν — 88. 
(lege; ὑμῶν). 'AA4Aoc, τέχνων. 
'Α.11ος, γενεῶν. 

50. $0. Οἱ ἄρχοντες. “Α.1λος, ol χι — $0. 
λίαρχοι. 

SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
Aram magnam. Alius, altare. 

16. 16. Hodie a Domino. Alius, 16. 
hodie de post Dominuin. 

19. Profana. 49. Parva. 19. 

20. 90. Zara. Alius, Charmi. Q0. 

98. 28. Et inter filios nostros (lege — 98. 
vestros ). Alius, liberos. Alius, ge- 
nerationes. 

50, : 90. Principes. Alius, Millenarii, $0, 


sive, Duces millium. 
Notte et varie lectiones ad cap. XXII Josue. 

Jonathan (Joel m, 4), Gym, terminos, fines. » V. 98. "AAAoc , τέχνων. "AJAAoc , γενεῶν. Basil: 
lbid. "AJ1oc, ὁυσιαστήριον, Basil. LXX Interpretes hic legerunt D2*:3 , aine jod inter 
V. 16."A.4.4oc, σήμερον ἀπὸ ὄπισθενΚυρίου. Basil. 3 et 2, nam vertunt, τῶν υἱῶν ἡμῶν, mendose pro 
V. 19. 'A., ἀχάθαρτος. Σ., pe6f n. Drusius. ὑμῶν. 

V. 20. "AAJoc, Xappí. Basil. In. Hebrao le- V 50. "AdAoc, οἱ χιλίαρχοι. Basil, 
gitur, rr Zerah. 


CAPUT XXIII JOSUE. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. ΘΕΟΔΟΠΤΙΩΝ, 
À. Ὑπέδαλον. Á. Ἐπέρῥιφα, ἰ. 'Εόαλαι 
6. 6. "Iva μὴ ἐχχλίνητε. "Addoc, — 6. 
ἵνα μὴ ἐχχλίνητε ἀπ αὐτοῦ. 
1. 7. 0ὐδὲ μὴ λατρεύσητε. "A44oc, 7. 
καὶ οὗ μὴ χοµιεῖσθε. 
10. 40. Ἐξεπολέμει ὑμῖν. "A4Aoc, — 10. 
ἐξεπολέμει μεθ᾽ ὑμῶν. 
15. 15. Ἐν ταῖς πτέρναις ὑμῶν. 15, 
"AAdoc, εἰς τὰς πτέρνας ὑμῶν. 
Διά 1ος, £v ταῖς πλεύραις ὑμῶν. | 
M. 44. Vgcat."A4Aoc, τῶν ἀγαθῶν. — 1L. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. Subieci. 4. Injeci; 4. Jeci. 
6. 6. Ut non declinetis. Alius, vut 6. 
non declinetis ab eo. 
1. 7. Neque.serviatis. Alius, neque — 7. 
deferetis; 
10. 10. Debellabat vobis. Alius, de- 10. 
bellabat vobiscum. 
13. 43. In ealcaneis vestris. Alius", 13, 
in calcaneos vestros. Alius, in 
lateribus vestris. 
14, 44. Vacat. Alius, bonis. 14. 


Not& et varie lectiones ad cap. XXHI Josue. 
V. (5. "AAdoc, εἰς τὰς ἠτέρνας ὑμῶν. "AJAJAoc; V. 14. "AJL4oc, τῶν ἀγαθῶν. Μαρίας et Οταδό Ἡν» 
ἐν «al^ πλεύδαις ὑμῶν. Basil. gunt τῶν χαλῶν, 


1029 HEXAPLORUM QUJE SUPFRSUNT. 10 
CAPUT XXIV JOSUE. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON - ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
οδό ! 1. 1. 
7.2 yx 3 5. $ 
Tyz7a 9 9. 9. 
τα pan 10 10. 10. 
cnw vm 12 12. 12. 
Tia 15 13. 45. 
vUUy "Ux? Ό αν rans 11 17. 17. 
να nomas nnwocmw ve) | 
NY: xvp M 49 «49. 19. 
Dry wow 22 22. 42. 
Qz3-pi "WU 023 κ ΤΝ 23 95. 90. 
v 5x myTTDW 24 $4. 24. 
Duo 25 25. 95. 
e nmn 26 30. 26. Ὑποχάτω τῆς δρνυός. 
my5 27 97. 97. 
πω 28 *$. 98. 
vnu 50 50. 50. 
VERSIO IHEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA. 
4. In Sechem. 1. Sichem. 4. 
$. In omni terra Chenaan. 9. Iu terram Chanaan. $. 
9. Filium Beor. 9. Filium Beor. 9. 
10. Et benedixit benedicendo. 10. Per illum benedixi vobis. 10. 
12. Et expulit eos. 43. Et ejeci eos. 19. 
15. Eligite. 15. Eligite. 15. 
17. E domo servorum, et Qui 17. De domo servitutis, fecitque — 17, 
fecit in oculis nostris signa magna videntibus nobis signa ingentia. 
ista. 
19. Deus zemulator ipse. 19. Et fortis emulator est. 19. 
22. Et dixerunt, Testes. 22. Responderunique, Testes. 93. 
25. Deos alienigenz, qui in in- — 33. Deos alienos de medio ve- — 95, 
teriori vestro. stri. 
94. Domino Dco nostro. 24. Domino Deo nostro. 24. 
25. ln Sechem. 25. Sichem. 925. 
26. Subter quercum. 96. Subter quercum. 96. Sub quercu. 
97. In testimonium. " 91. In testimonium. 91. 
28. In hereditatem suam. 28. [n possessionem suam. 98. 
30. Hzreditatis ejua. 90. Possessionig suz. 50. 


Note et varie lecliones ad cap. XXIV Josue. 


V. 1 οἱ 25. "AAJ4oc, Συχἐμ. Basil.,et sic He- V. 9. "AAJoc, vibv Βαιώρ. Basil. . 
reus. V. 10. "AA4oc, εὐλογῶν εὐλόγησεν. Basil. 
V. 8. "AAJoc, ἓν πάσῃ τῇ vf) Χαναάν. Basil. V. 12. "AAAoc, καὶ ἐξέδαλεν αὐτούς. Sic quedam 


1041 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


11. 


19. Καὶ θεὺς ζηλωτής ἐστιν οὗ- 
τος. 

33. 

25. 


24. 


25. 
26. Ὑπὸ τὴν Sov. 
27. 


28. 


SYMMACHUS. 


15. 
17. 


19. Et Deus smulator est iste. 
93. 
25. 


24. 


25. 
26. 
21. 


Subter quercum. 


23. 


90. 


JOSUE CAPUT XXIV. 


CAPUT XXIV JOSUE 
0. 


1. Σηλώ. "AA4oc, Συχέμ. 

3. "Ev πάσῃ τῇ 11. "AAAoc , tv 
πάσῃ τῇ Υῇ Χαναάν. 

9. Vacat. "AAAoc, υἱὸν Βαιώρ. 

10. Εὐλογίαις εὐλόγησεν. "AA- 
Aoc, εὐλογῶν εὐλόγησεν. 

45. Κα ἑξαπέστειλεν αὐτούς, 
"AA Aoc, καὶ ἐξέθαλεν αὐτοὺς. 
2915 Ἐχλέξασθε, ᾿Α.λ τος, ἔλε- 

ε 


47. Vacat. 


19. Καὶ ζηλώσας οὗτος. 


923. Vacat. 

95. θεοὺς τους ἀλλοτρίους τοὺς 
ἐν ὑμῖν. "A.LAoc , θεοὺς τῶν ἆλλο- 
φύλων τῶν Ev ὑμῖν. 

$4. Κυρίφ. "A.440oc, Νυρίῳ τῷ 
θεῷ ἡμῶν. 

95. Xy. "AAdoc, Συχέμ. 

96. Ὑπὸ τὴν sépyav00y." AA, 
ὑπὸ τὴν τερέθινθον. 

97. El; μαρτύριον. "Aoc, µαρ- 
supiv. 

98. Elc τὸν τόπον αὐτοῦ." AJAoc, 
εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ. 

30. Tou χλήρου αὐτοῦ. "AJAoc, 
τῆς χληρονοµίας αὐτοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

4. Selo. Alius, Sychem. 

5. In omni terra. Alius, in onini 
terra Chanaan. 

9. Vacat. Alius , filium Bor. 

10. Benedictionibus benedisit. 
Alius, benedicens benedixit. 

19. Et emisit eos. Alius, et eje- 
cit eos. 

45. Elegite. Alius, sumite. 

17. Vacat, 


49. Et zelans hic. 

99. Vacat. 

95. Deos alienos, qui in vobia. 
Alius, deos alienigenarum qui in 
vobis. 

24. Domino. Alius, Domino Deo 
nostro. 

95. Selo. Alius, Sychem. 

96. Sub terebintho. 

917. In testimonium. Alíus, testi - 
*ficans. 

98. In locum suum. Alius, in 
civi atem suain. 


$0. Sortis sue. Alias, heredi- 
tatis ejus. 


^ ιο. 


47. "EZ οἴχοι δούλων, xal ὅσα 
ἐποίησεν ἡμῖν τὰ μα τὰ µεγά- 
λα ταῦτα. 


19. 


92. Καὶ εἶταν, µάρτνρες. 
25. 


2t. 


THEODOTIO. 


15. 

417. E domo servorum, et quic- 
cunque fecit nobis signa magia 
hzc. 


19. 
92. Et dixerunt, Testes. 
25. 


Note et varise lectiones ad cap. XXJV Jo-ue. 
V. 49. Σ., xai θεὸς ζηλωτές ἁστιν οὗτος. (x 


exemplaria. 
V. 15. "A.Lloc, ἕλεσθε. Basil. 


V. 17. θ.. ἐξ oixo δούλων, καὶ ἔσα etc. Basil. 


Drusio. 
2 


Θ., καὶ εἶπαν, µάρτνρες. Desu. et 


1045 | BEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. iu 


Drusius. LXX dellciunt. 

. V. 95. "AAJ4oc , θεοὺς τῶν ἀλλοφύλων, τῶν ἐν V. 26. 'À., ὑποχάτω τῆς ὄρυός. Σ., ὑπὸ τὴν ὁρῦν. 
ὑμῖν. Sic Basil. in textu, ad marginem vero, ut Ita Basil. Apud Drusium, ἴΔ., Σ., τῆς δρυός. 
edit. Rom. τῶν 0’. V. 21. "AAJoc, μαρτυρῶν. Basil. 

V. 24. "Α.1Ίος, Κνρίῳ τῷ θεῷ ἡμῶν. Sie Basil. V. 98, ᾿Α..Ίος, εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ. Basil. 





IN LIBRUM JUDICUM ADMONITIO. 


Magnam lectionum sylvam nobis. suppeditavit codex Basiliensis, qui desinit in caput. XIX Judicum, 
2c plerumque concordat cum ms. Alexandrino. Alii libri (um mas. (wn editi , auibus. sum. usi, 
i sunt. 
Varie lectiones codicis Alexandrini in Polyglotto Anglicano edita. 
Folium velustissimi codicis unciali charactere annorum plus quam 1100, sine accentibus et siriibts, 
cum obelis el asteriscis, qui dono olim mihi oblatus est a Dom. Desmareaio, 
Godez liegius 1825. 


CAPUT PRIMUM JUDICUM. 


TO ΕΚΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. " 
na 1 1. 1. 
Ὥ 
E: 2. 3. 
3y:a mam. à. 3. 
rra 4 4. . 4. 
B2" 
ο Ὁ)] 5. δι 5 
2 wn 
t" 
—-uam 7 Ἱ. 1. 
gms 8. 8. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. — — — VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. in Domino. 1. Dominum. 1. 
In eo. Vacat. 
2. Ascendet. 2. Ascendet. 9. 
3. Et propugnabimus in Cba-  δ. Pugna contra Chananzum. $. 
naneum. 
4. In mauu eorum. 4. In 1hanu eorum. 4. 
Et percusserunt eos. Et percusserunt eos. 
5. Et invenerunt. 5. Inveneruntque. . & 
Et pugnaverunt in eum, Et pugnaverunt contra eum, 
Et percusserunt. Et percusserunt. 
7. Et adduxernnt eum. 7. Adduxeruntque eum. 1. 


8. In Jerusalem. 8. Jerusalem. δ. 














1045 JUDICUM CAPUT |. 4046 


Y 90. "A.L4oc, της κληρονοµίας αὐτοῦ. Basil. Hxc nota codicis Basiliensis monet, ea quz in 
Fol; 95. Post tv τῷ ὄρει τῷ Ἔφραϊμ, in monte — LXX feruntur, nimirum , tv ἐχείνῃ τῇ μέρα λα- 
Ephraim. Dasil, ἕως ὧδε τὸ Ἑδραϊχόν, bucusque δόντες ol vici Ἱσραὴλ τὴν χιζωτόν eic., adjecta 

ebraicum. fuisse, nec in Hebrzo haberi. 


Cod. Reg. 1872. 

Cod. Reg. A888. 

Eusebius et Hieronymus De locis Hebraicis. 
T heodoreius editus anno 1043. 

Procopius in Hepiateuchum. 

Jo. Ernesti Grabe editio. 

Nota edit. Romana et Drusi. 


CAPUT PRIMUM JUDICUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. GEOAOTIGN, 
1. 1. Διὰ τοῦ Κυρίου. "AAAoc, ra- — 1. 
ρὰ τοῦ Κυρίου. "AJ4oc , ἓν Κυρίῳ. 
Πρὺς αὐτούς. "Α.ὶΐος, ἓν αὑτῷ. 
2. 9. ᾽Αναθήσεται. ᾿Α.λος, ἠγήσε — 2. 
74. 
5, δ. Παραταξώμεθα πρὸς τοὺς Xa- ῥδ. 
ναναίους. "A.Lloc, πολεμήσωμεν 
ἐν τῷ Χαναναίῳ. 
4. 4. Ἐν χειρὶ αὐτῶν. "AAAuc,clg 4. Ἐν χειρὶ αὐτῶν. 
τὰς χεῖρας αὐτῶν. 
Ἑπάταξαν αὑτούς. ᾿Α.λλως, ἔχο- Ἑπάταξαν αὐτούς. 
φαν αὐτούς. 
δο b. Καὶ κατελάθοσαν. "Α.λως,  δ. Καὶ εὗρον. 
xa εὗρον. 
Παρετάξαντο πρὸς αὐτόν. 'A.A- Ἐπολέμησαν ἓν οὐτῷ, 
ἕως, ἐπολέμησαν ἐν αὐτῷ. 
Ἔχοψαν. "A-A4oc, ἑπάταξαν. Ἑπάταξαν. 
". 7. Καὶ ἄγουφν αὐτόν. "AJAAoc, 7. 
καὶ ἤγαγον αὐτόν. 
δ. 8. Τὴν Ἱερουσαλήμ. "Αάλως, δ. Ἐν Ἱερουσαλὴμ. 
ἐν Ἱερουσαλήμ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
4. 4. Per Dominum. Alius, à Do- 1. 
mino. Alius, in Domino. 
Adversus eos. Alius, in eo. 
9. 4. Ascendet. Alius, ducet. 9. 
$5. 9. Instruamus exercitum contra — 5, 
Chananzos. Alius, pugnemus in 
Chananzum. 
4. 4. In manu eorum. Aliter, in 4. In manu eorum. 
manus eorum. 
Percusserunt eos. Aliter, eon- ^ Percusserunt eos. 
ceciderunt eos. 
B. 5. Et assecuti sunt. Aliter, et — 5. Et tt venerunt. 
invenerunt. 
Aciem struxeruntadversuseum. —— Pugnaverunt in eo. 
Aliter, pugnaverunt in eo. 
Conciderant. Aliter, percusse- ^ Percusserunt. 
runt. 
1. 7. Et adducunt eum. Alius, et 7. 
adduxerunt eum. 
8. 8. Jerusalem. Aliter, in Jerusa- — 8. In Jerusalem. 


lem. 


1617 
TO EBPAIKON. 


ex 10 
nu 
"EC-n"p 


"u-2 15 
mera 44 


2m 5yn 
nm" noi 15 
Τη τῷα men που τὸ} nw 


16 
un 
"TEM "277 


1n 
τν Tom 47 
0c 


— pouiTwn 18 
ura No 15 19 


Do "23 221713 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
40. Ante. 
11. Ft ivit. 


Cariath Sepher. 


15. Ab eo. 
14. Inintrando ipsam. 


Desuper asino. 


45. Scaturigines aquarum. 


Scaturigines superioris partis, 


εἰ scaturigines inferioris partis. 


16. 
Soceri. 
Cum filiis Juda. 


Et ivit. 
17. Et deleverunt eam. 
Horma. 


18. Et terminum ejus. 
19. Quia non ad expellendum. 


Quia currus ferrei ipsis. 


- HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
i Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


A. 


15. 
414. 


15. 


16. 


1] 


18. 
19. 


VULGATA LATINA. 
10. Antiquitus. 
11. Atque inde profectus abiit. 


Cariath Sepher. 


15. Vacat. 
14. Pergentem in. itinere. 


In asino. 


15. Irriguam aquis. 
lIrriguum superius, et irriguum 


inferius. 


16. 
Cognati. 
Cum filiis Juda. 


Vacat. 
47. Et interfecerunt eum. 


Ilorma, id cet, anatbema. 


18. Cum tinibus suis. 
19. Nec potuit delere. 


Quia falcatis curribus abunda- 


bant, 


LIS 
ΑΚΥΛΑΣ. 


10. 
414. 


45, 
14. 


45. 
Τὴν Γολγὼθ ἄνω, xat τὴν T9- 


(460 χάτω. 


10. 


17. Καὶ ἀνεθεμάτισαν αὑτῆν. 


18. 
19. 


AQUILA. 
10. 
4 4. 


13. 
14. 


15. 


Golgoth superiorem, et Golgoth 
iuferiorem. 


16 


17. Et deleverunt eam. 


18 
19. 


19 JUDICUM CAPUT |. 1050 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

10. . 10. "Έμπροσθεν. "AJdloc, τὸ — 1U. 

πρότερον. 
IH. 41. Καὶ ἀνέδησαν. "AJAJoc, xat — 14. 

ἑνεπορεύθησαν. 

Καριαθσεφἑρ. 'AJAoc, Καριασ- 

σοφάρ. "AAJoc, πόλις γραμμάτων. 
12. 45. Vacat. "AAAoc, ὑπὲρ αὐτόν. 13. 
i4. . 14. Ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτῆς. "AA- — 44. 


λος, Ev τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτὴν. 
Απὸ τοῦ ὑποζυγίου. ᾿Α.1λος, 
ἑπάνω τοῦ ὑποζυγίου. 
45. ᾽Αρδείαν ὕδατος. 15. λύτρωσιν ὅδατος. 10. 
»ἀρδείαν πεδινῶν. Συµ ἅλ ως,  ἍΔύτρωσιν μετεώρων xai λύτρω 
χτήσιν iv ὑψήλοτέροις, καὶ χτῆσιν σιν ναπεινῶν. 
ἐν χοιλοτέροις. 
16. 16. Ἰόθορ. "Α..ΐος, Ἰοδάδ. 16. 
Γαμθροῦ. ᾿Α.1.1ος, πενθεροῦ. 
Μετὰ τῶν υἱῶν Ἰούδα. 'AA.loc, 
πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰούδα. 
Vacat. "A4Aoc , xai ἑπορεύθη- 
σαν. c 
17. 47. Καὶ ἐξωλόθρευσαν αὐτούς. 17. 
"A.loc, xai ἀνεθεμάτισαν αὐτὴν, 
xai ἐξωλόθρευσαν. 
Ἀνάθεμα. "AA440c, ἐφολέὸβευσις. 
18. 18. Τὰ δρια αὐτῆς. "AAA. , ὅριον. 18. 
19. 49. Ὅτι οὐχ tbuvftmcav ἔξολου 19. 
θρεῦσαι. "AA.loc, xat οὐκ ἐκληρο- 


µησαν. "Αλλος, ὅτι οὐκ Ἱδυνή- 
θησαν χληρονομῆσαι. 


"Qt: Ῥηχὰάθ διεστείλατυ αὐτοῖς. 
᾽ΑΛ1.1ο:, xot ἅρματα σιδηρᾶ αὐτοῖς. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
10. 10. Ante. Alius, prius. 10. 
11. 41. Et ascenderunt. Alius, οἱ 1t. 
profecti sunt. 
Cariathsepher. Alius, Cariasso- 
phar. Alius, civitas litterarum. 
15. 45. Vacat. Alius, pra eo. 15. 
14. 14. In ingressu ejus. Alius, in 14. 
intrando ipsam. 
De subjugali. Alius, super sub- 
juga'i. 
15. Irrigationem aqua. 15. Redemptionem aquz. 15. 
[... irrigationem campestrium.] Redemptionem sublimium , et 
$ym. aliter, possessionem in su- redemptionem humilium. 
blimioribus, et possessienem in 


inferioribus. 
16. 46. Jothor. Alius, Jobad. 16. 
Alfinis. Alius, soceri. 
. Cum filiis Juda. Alius , ad filios 
Juda. 
Vacat. Alius, et profecti sunt. 

417. 47. Et extecminaverunt eos. Α- 4]. 
lius, οἱ deleverunt eam, et exter- 
minaverunt. 

Anathema. Alíus, exterminatio. 
18. 48. Termini ejus. A/., terminus. — 18. 
19. 19. Quoniam non potuerunt ex- — 19. 


terminare. Alius, et non possede- 
runt. Alius, quia non potuerunt 
possidere. 


Quia Recbab diviserat eis. Aldi, 
quia currus ferrei ipsis. 





4051 
ϱ0 EBPAIKON, 


vU 30 


pinu πόσον ovo vmm 


"mm x5 21 
ντα Πωλ novos vy 22 


bN-T'22 nov-ma- mns 95 


NY U'N 24 
η 96 
Ὁν Ην.) 27 


Trani" 


mon 38 


vn 30 
'*y $51 
am 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
20. Et expulit. 


' Et expulit inde tres filios Enac, 


21. Non expulerunt. 


$92. Et ascenderunt domus Jo- 


seph etiam ipsi Bethel. 


95. Etexplorari fecerunt domus 


Joseph in Bethel, 


24. Virum egredientem. 
40. Et ivit. 

97. Et non expulit. 
δι filios eius. 


98. Et posuit. 
90. Nahalol. 

$1. Acco. - 
Rehob.| 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


20. 


» 


21. 


25. 


28. 


50. 
91. 


VULGATA LATINA, 
Q0. Delevit. 


Qui delevit ex ea tres filios Enac. 


91. Non deleverunt, 


22. Domus quoque Joseph ascen- 


dit in Bzthel. 


95. Nam cum obsiderent urbem. 


24. Virum egredientem. 
26. Et abiit. 

21. Non delevit. 

Cum viculis suis. 


98. Fecit. 
20. Naalol. 
91. Accho. 
Rohob. 


δ4. 


26. 
21. 


98. 
$0. 


5l. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 


Ld 











1055 


20. 


20. 


126. 


ol. 


ZYMMAXOCZ. 


S1MMACHUS. 


JUDICUM CAPUT I, 
or. 


90. Ἐκληρονόμησε. "AJ4oc, ὁ 
χοδόµησε. | Ut 

Καὶ ἐχληρονόμησεν ἐχεῖθεν τὰς 
ερεῖς πόλεις τῶν vlov 'Eváx. "AJA- 
Aoc, καὶ ἐξῆρεν ἐχεῖθεν τοὺς τρεῖς 
νἱους Ἐνάκ. 

91. Οὐχ ἐχληρονόμησαν. " AAJoc, 
οὐχ ἐξῆραν. 

92. Καὶ ἀνέθησαν οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ 
καὶ ve αὐτοὶ εἰς Βαιθὴλ. "A-L1oc, 
χαὶ περιεσώθησαν οἴχος Ἰωσὴφ 
Βαιθήλ. ᾿Α.ί.Ίος, καὶ χατεσχέφαντο 
οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ τὴν Βαιθήλ. "A440c, 
xai χατεσχόπησαν οἱ υἱοὶ Ἰωσὴφ 
τὴν Βαιθήλ. 

95. Καὶ παρενέδαλον καὶ xat- 
εσχέφαντο Bai0f). "AJAoc, xol 
παρενέδαλον οἶχος Ἰωσὴφ κατὰ 
Βαιθήλ. ᾿Α..Ίος. κατέχοψαν οἱ viol 
Ἰωσὴφ τὴν Βαιθήλ. 

94. ᾽Ανῆρ ἐξεπορεύετο. "Aoc, 
ἄνδρα ἐχπορευόμενον. 

96. Καὶ ἐπορεύθη. ᾿Α. λος, xol 
ἀπῆλθεν. 

97. Οὐκ ἑξῆρε, "AdAoc, ox 
ἐχληρονόμηςε. , 

Καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῆς, xal 
τὰ περίοικα. " AAJ0c, καὶ τὰ περι- 
σπόρια. 

98. Καὶ ἔθετο. ᾽Α. ως, xo 
ἑποίησε. 


$0. Δωμανά. " Ad doc, Ἐναμμάν. | 


21. "Axyo. "A44oc, Πτολεμαῖδα. 
Ἑρεώ. ᾿Α.1Ίος, '"Epeop."AAAoc, 
*'Po390. 
LXX INTERPRETES. 


90. Hareditavit. Alius, zedifica- 
vit. 

Kt hzereditavit inde tres civitates 
tiliorum Enac. Alius , et extulit 
inde tres filios Enac. 

91. Non hzreditaverunt. Alius, 
non extulerunt. 

99. Et ascenderunt filii Joseph, 
et utique ipsi in Bethel. Alius, 
el se receperunt [domus Joseph 
Bx»itbel. Alius, et. inspexerunt (ilii 
Joseph Bzethel. Alius, et explora- 
verunt filii Joseph Bzthel. 

95. Et castrametati sunt, et ex- 
ploraverunt Bethel. Alius , et ca- 
strametati sunt domus Joseph con- 
tra Bzethel. Alius, conciderunt filii 
Joseph Bethel. 

94. Vir egrediebatur. Alius, vi- 
rum egredientem. 

36. Et profectus est. Alius, et 
abiit. 

27. Non abstulit. Alius, non hz- 
reditavit. 

Et filias ejus, et adjacentia ejus. 
Alius, et circumsitas urbes ejus. 

98. Et posuit. Aliter, et fecit. 

50. Domana. Aliter, Enamman. 

$1. Accho. Alius, Ptolemaidem. 


Ereo. Alius, Ereor, Alius, Ruth. 


ΡΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


98. Καὶ ἔθετο. 


30. ἵΝααλά. 
91. 


THEODOTIO. - 


90, 


25. 


24. 
96. 
21. 


98, Et posuit. 
50. Naala. 
91. 


1084 

















1056 
40 EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 


uu 
AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


' pOón 35 99. 


nmaoyvzi voa 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


95. Cheres. 
Abest hoc loco. 


235. Hares. 


In Ajalon, et in Sahalbim. 


VULGATA LATINA. 


Abest hoc loco. 


99. 


AQUILA. 


In Aialon et Salebim. 


Note et varia lectiones ad cap. I Judicum. 


V. 1. "AAJoc, παρὰ τοῦ Κυρίου. "AAJ4oc, ἓν 
Κυρίῳφ. lta Basiliensis codex. Monendum autem, 
illas Basiliensis lectiones frequentissime cum ms. 
Alexandrino concordare. , 

Ibid. Basiliensis in textu habet, ἓν αὐτῷ. Ad marg. 
vero, πρὸς αὐτούς, ut alterius interpretis lectionem. 

V. 5. "AAA. , πολεμήσωμεν ἓν τῷ Xavavalo. Sic 
Basil. Videtur autem esse lectio Theodotionis, qui 
litteram e vestigio sequitur hic, ut infra, v. 5. 

V. 4. 0’, 8., &v χειρὶ αὐτῶν. Hzc lectio, ut puta» 
mus, ad Hebraicam veritatem secundum Theodo- 
tionem correcta fuerat ab Origene in editione τῶν 
ϱ’ hexaplari. Vetus autem lectio LXX Interpretum 
erat, εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν. 

lbid. O', 8., ἑπάταξαν αὐτούς. O' duc, ἔχογαν 
αὑτούς. Sic Basil. Prior secundum Theo:lotionem in 
LXX emendata fuerat. 

.. 9. Ο’, xai χατελάθοσαν. 8., O' d. AAoc, xai 
eov, Basil. 

bid. Θ., 0’ KAloc , ἐπολέμησαν iy αὐτῷ. Vide 
supra, v. 2. 

Ibid. 6., 0' &AAuc, ἑπάταξαν. Basil. 

V. 1. "AAA., καὶ Ίγαγον αὐτόν. Basil. 

V. 8. 0 doc, 8., ἓν Ἱερουσαλήμ. Basil. 

V. 9. In hzec verba ,. xa την πεδινην, Basil. baec 
notat, οὐδεὶς τῶν τεσσάρων, τὰ παρατείνοντα, καὶ 
τὰ πρὸς ἁπηλιώτην, quo sighificatur ex quatuor 
interpretibus, 'A., Z., 0’, Θ., neminem habere, τὰ 
παρατείνοντα, καὶ τὰ πρὸς ἀπηλιώτην, qua videlicet 
lectio ferebatur in aliqua editione. 

V. 10. Basil. habet, τὸ πρότερον, in textu, ad 
marg. vero, ἔμπροσθεν. 

V. 44. "AJAJA., xaX ἐνεπορεύθησαν. Basil. 

lbid. "A44. , Καριασσοφάρ. "AAA. , πόλις Ypag- 
µάτων. Basil., tacitis interpretibus. 

V. 45. "AAA., ὑπὲρ αὑτόν. Basil. 

V. 44. "AAA., ἓν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτὴν. Basil. 

lIbid."AJ4Aoc, ἑπάνω τοῦ ὑποζυγίου. Ita Basiliensis, 
qui in hec verba hanc notam sepius infra repetitam 


τ 
adjicit hac forma , διωρθ’ ου παν χω διωρθ’ ου, 


qua quomodo legi et intelligi debeant nondum s2- 
tis compertum habemus. Nam hujusmodi noz 
nunquam explicantur in codice Basiliensi , ubi so- 
lum observata nobis fuerunt. Quod de illis con 
jectura assequi potuimus, hic breviter explarnali- 
mus : διωρθ, id est, διώρθωσα, correxi, emendat. 
Sic legitur apud Scholiasten ms. RR. PP. Jesuitz 
rum, Ezech. cap. xLv, v. 12. Ou , est, οὕτως , sic, 


τ 

παν, id est, πάντες, χω, χωρίς. Ita ut nota integra 
sic legatur, διώρθωσα οὕτως , πάντες χωρίς , id es, 
emendavi sic. Omnes seorsim.»lllud vero significst, 
Sceholiasten ipsum sic emendasse, omnesque edi- 
tiones sic habere separatim, id est, seorsim positas, 
non vero eas qu» in Hexaplis collecte erant, ubi 
alique mutationes invectze fuisse videntur, vt fu. 
sius diximus in Praliminaribus (a). 


V. 15. Σ., ἀρδείαν ὕδατος. V. notam sequentem. 

lbid. "'A., την Γολγὼθ ἄνω etc. Hic in utroque, 
Aquila videficet atque Symmacho lectionum varie- 
tas occurrit. Nam lectionem Aquilze sic tacilo no- 
mine profert Basiliensis, τὴν Γολγὼθ ἄνω, χαὶ s 
Γολγώθ χάτω. Apud Procopium vero, pag. 49i: 
Aquylas (sic) vero ait, Gollath superiorem, «t 
Gollath inferiorem. Legerit ergo Procopius, 163238, 
vel, Γωλλάθ, quz lectio magis quadrat cum de- 


braico r3 quam Γολγώθ. Lectionem vero Symma- 
chi sic effert Theodoretus, οἱ περὶ τὸν Σύμμαχον, 
ἀρδείαν ὕδατος. xal ἀντὶ τῶν ταπεινῶν, πεδινῶν 10- 


ἠνευσαν. Hinc Drusius illud, ΠΠ rna, secundum 
ymmacbum sic interpretaudum putat, ἀρδείαν 
πεδινῶν. Basiliensis autem codex , longe diversam 
et pleniorem Symmachi interpretationem exhibet, 
nempe, Σ., χτῆσιν iv ὑψφηλοτέροις, xai xtnstv ἐν 
κοιλοτέροις. Quz lectio a Procopio confirmatur, cu- 
jus interpres ita vertit : Symmachus exposuit, 
possessionem in superioribus, et possessionem in in- 
ferioribus. Hzc lectio magis arridet. 


Coislin. ad marg. Σ., χτῆσιν΄ τὸ δὲ Ἑδραϊνν 


(a) Cap. 10, num. 1, da. litt. ΠΠ, ubi nonnihil variat auctoris sententia. Eptr. 


CAPUT II JUDICUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµααι. 
c»rON5 1 |. 4. 
111 9 9. 2. 
YE£RSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA- 
4. Patribus vestris. 1. Patribus vestris. Jl. 
9. Diruetis. 2. Subverteretis. 9. 


1407 
ZYMMAXOZ. 


JUDICUM CAPUT η 
0. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1058 


$5. , $5. Τῷ ὀστραχώδει. "Α.ος,τοῦ — 35. 


μυρσινῶνος. 


Ἐν ᾧ αἱ ἄρκτοι, xai &v ᾧ αἱ à- 
λώπεχες. "Α.ἱ.Ίος, οὗ ol ἄρχοι xat 


αἱ ἁλώπεχες. 


Ἐν τῷ μυρσινῶνι xai £y θαλα- 
6iv. Ol .Ίοιποὶ, ἓν Αἱλὼν χαὶ ἐν 


Σαλαθείν. 
SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 


TIIEODOTIO. 


99. 99. Testaceo. Alius, myrteti. $5. 
In quo ursi et in quo vulpes. 
Alius, ubi ursi et vulpes. 
In myrteto etin Thalabin. Reli- 
qui, in ου, et in Salobin. 


Νοίε et varie lectiones ad cap. 1 Judicum.  . 


Γολὰθ ἔχει, ὃ ἑρμηνεύεται λύτρωσις. Hebraicum ha- 
bet Golath, quod significat, redemptio. 

lbid. Z., ἅννίως, xtow ἐν ὑψηλοτέροις, καὶ 
χτῆσιν ἓν χοιλοτέροις. Hisconfirmantur lectiones a 
Dobis asserta. 

V. 46. O', Ἰόθορ. "AAAoc, 'lo6á5. Basil. Neutrum 
in Hebrzo legitur. 

lbid. "AAJAoc, πενθεροῦ. Basil. Vocem Try ita 
vertit Symmachus, Exod. 11, 4 et xvii, 4 et 52 

lbid. "A.4.1oc, πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰούδα. Basil. 

lbid. "Αλ λος, xaX ἐπορεύθησαν. Basil. 

V. 41. "À., χαὶ ἀνεθεμάτισαν αὐτὴν. Sic Drusius, 
qui hanc notam habet : Hoc legitur in nonnullis edi- 
tionibus τῶν 0’. Nempe ex Aquila desumptum li- 
brarius textui Vulgaio inseruerat. Vide notas ud 
Frag. Deut. 11, 6. "AAAoc, xaX ἀνεθεμάτισαν αὖ- 
τὴν, καὶ ἐξωλόθρευσαν. Hac lectio est codicis 
Alexandrini, 

Ibid. "AA4Jo0c, ἐξολόθρευσις. Sic Basil. ad marg. 
et Alexandrinus coder. τ 

V. 18. Basil., τὸ ὅριον, cum hac nota, παν χω 
διωρθ’ ου, de qua supra ad vers. 14. 

V. 19. “Α.11ος, xoX οὐχ ἐχληρονόμησαν etc. Has 
lectiones habet Basiliensis. Postrema cum codice 
Alexandr. quadrat. 

lbid." A404, xat αἆρµατα σιδηρᾶ αὐτοῖς. Sic qui- 
dam inss. 

V. 90. "AAAoc , ᾠχοδόμ σε. Sic Basil. qui hanc 
notam adjicit, &to£9' ου, id est, ut videtur, διώρ- 
θωσα οὕτως. V. supra, v. 14. 

V. 21. "AAJoc , οὐχ ἑξῆραν. Sic Basil. cum hac 

τ 


nota, παν. 

V. 93. 'F rium lectiones tacitis interpretum nomi- 
nibus affert Basiliensis. 

V. 95. "AAJoc, xai παρενέθαλον etc. Basil. 

V. 24. "AAAoc, ἄνδρα ἑχπορευόμενον. Basil. 


T 
hac cum nota, διωρθ’ οὐ παν χω. Vide supra, v. 14. 

V. 96. "AAJoc, xaX ἀπηλθεν. Basil. cum eadem 
nóta, et Alexandrinus. 


V. 27. 'Α.11ος, οὐχ ἐχληρονόμησε. Alex. et Basil. 
τ 


cum hac nola, παν χω. Vide supra, v. 14. 
lbid. "A.L4oc, xat τὰ περισπόρια. Sic cum codice 
Alexand. Basiliensis, qui in eodem versu ter notat, 
χαί legi ab aliis pro οὐδέ, hac addita nota ad siu- 
T 


gulos, παν χω. V. supra, v. 14. 
V. 38. 0’ 8., xal ἔθετο. Sic Basil. cum hac nota 


t 
ad qparg., Q', 8., παν χω διωρθ’ ου. Vide supra, 
Á 


v. 14. 

V. 50. θ., Νααλά. 0’ ἅϊλως, Ἐναμμάν. Basil. 

lbid. 0’, Δωμανά. Coislin. in textu , Ἐναμμάμ, 
ad marg , οἱ 1" xai «b 'E6p. Νααλάλ. Bebraicum 
est b. 

V. 94. "AJJoc, Πτολεμαῖδα. Basil, 

lbid. "AAAoc , 'Epecp. Sic Basil. in textu, ad 
marg. vero, Ῥούθ. Cod. Alexandr., Ῥούθ6. Grabe, 
Ῥοώθ. ϐ et B, fiequenter confunduntur apud 


Graecos. 
Ibid. 0’, Δαλάφ. Coislin. ad marg., οἱ I" ᾿Ααλὰ6 
καὶ τὸ 'E6p. 'Aa1&6, απ. 
V. 35. Basil. ad marg. , οὐδὲ τούς, cum bac notz 
sic posita, 
T 
παν χω. 
o^ 


διωρ ου. 
Vide supra, v. 44. 
V. 38. "AAJAoc, τοῦ μυρσινῶνος. Basil. Hic du- 
plicem versionem exhibent LXX. 
Ibid. "Α.1.1ος, οὗ οἱ ἄρχοι xal αἱ ἀλώπεχες. Basil. 
lbid. Οἱ Aozol, ἓν Αἱλὼν, xat &y Σαλαθείν. Sic 


τ 
Basiliensis cum hac nota, παν χω διωρθ’ ου. Vide 
supra, v. 14 
lbid. Coislin. in textu, μυρσινῶνος, in marg., 
δρυμῶνος. Οἱ Γ’ τῷ ὁσταχώδει , sic pro ὀστρσχώδει. 
5 Ibid» inarg., οἱ I" xai τὸ 'E6p. ἓν Αἰλὼν xat ἐν 
αλαθείν. 


CAPUT 1I JUDICUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 1. Πατράσιν ὑμῶν. Aliqui ad- |. 
aunt, τοῦ δοῦναι ὑμῖν. 
$3. 2. Καθελεῖτε. "Α..ΐος, χατασχά- «9. 
yate. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 


4 1. Patribus vestris. Aliqui ad- 1. 
dunt, dare vohis. 


2. 2. Destruetis, Alius, suffodite. 2. 


1059 
TO EBPAIKON. 


Dmw vum 5 


mxpcn-cu wep" va" 45 
c3 svn 


ywvr mns 7 
οποια 9 
DON 10 


'ya 11 
pnaya 12 
δυο 13 
13 14 
TOY5 Ty 


xx? 15 

ovum 16 

D'3N Όσον "N47 
nuo 

151 18 

D'ns OW rw 19 
c3 232 


VERSIO HEBRAICE TEXT. 
δ. Non expellaim eos. 


& et 5. Et fleverunt, vocaverunt- 
que nomen loci ipsius, Bochim. 


7. Post Josue. 
9. In Tamnath Heres. 
40. Collecti &unt. 


11. In oculis. 
12. Populorum. 
43. Balial. 

44. In manu. 
Ultra stare. 


15 Egrediebantur. 


16. Et salvaverunt eos. 
47. Post deos alienos. 


Práécepta. 
18. Et cum. 


49. Post deos alienos. 


92. In eis. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλλην,χοῖς γράµµασι. 
9. 


4.5. 


VULGATA LATINA. 
9. Nolui delere eos. 


4 et ο. Et lleverunt. Et vocatum 
est nomen loci illius, locus flen- 
tium, sive lacrymarum. 


7. Post eum. 
9. In Thamnathsare. 
10. Generatio congregata est. 


11. In conspectu. 
12. Populorum. 
15. Baal. 

14. In manus. 
Ultra resistere. 


15. Quocumque pergere voluis- 
sent. 


16. Qui liberarent eos. 
17. Cum diis alienis. 


Mandata. 
48. Cumque. 


19, Sequentes deos alienos. 


23, In ipsis. 


105 
ΑΚΥΛΑΣ. 


4.5 


1. Μετὰ Ἰησοῦ. 
9. Ἐν θαμναθαρές. 
10. 


11. 
12. 
15. 
14. 


5. 


16. 
17. 


18. 


AQUILA, 


4.5. 


7. Post Jesum, vel, cum δολ. 
9. In Thamnatharea. 
10. 


11 
12 
15 
4. 
15. 


18. 
11. 
18. 
19. 


22. 





4,5. Καὶ ἔχλαυσαν , χαὶ ἐπ- 
ὠνόμασαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἑκεί- 
ου χλανθμῶνες. 


1. Μετὰ ἸἹησοῦ. 
9. Ἐν θαµναθαρές. 
10. 


15. 
14. Ἐν χειρί. 


13. 


16. 
11. 


18. 


SYMMACHUS. 


4,5. Et fleverunt, et vocave- 
runt nosen loci illius , planctus. 


7. Post Jesum, vel, cum Jesu. 
9. In Thamnatbares. 
10. 


11. 
13. Gentium. 
45. 
14. In manu. 


45 


16. 
11 


18. 
19. 


JUDICUM CAPUT π. 
0. 


$. Οὐ µη ἑξαρ αὐτούς. "AJ Joc, 
οὗ προσθῄσω μετοικῆσαι τὸν λαὸν 
ὃν «πα τοῦ ἐξώσαι. 


4, 5. Καὶ ἔχλαυσαν, xai ἐπ- 
ὠνόμασαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἑἐχε[- 
νου χλαυθμῶνες. "Α.ὶ.ΐος, διὰ τοῦ- 
το ἐχλήθη. 

7. Μετὰ Ἰησοῦ. 

9. Ἐν θαμναθαρές. 

10. Προσετέθησαν. "Α.11ος, συν- 
ἠχ[ησαν. 

41. Ἐνώπιον. “Α.1Λος, ἑναντίον. 

49. λαῶν. 

15. T3 Βαάλ. 

14. El, τὰς χεῖρας. 

Ἔτι ἀντιστῆναι. ᾿Α.1.1ος, ἔτι 
στῆναι. 

45. Ἐπορεύοντο. "Α..1ος, ἔξεπο- 

ὕοντο. "AJAloc, ἑξδεκόρνευσαν. 
Α.1.1ος, ἑπόρνευον. 

16. Καὶ ἔσωσεν αὐτούς. 

11. Ὀπίσω zov Exépov."AAJoc, 
ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων. 

Τῶν λόγων. Οἱ «1οιποὶ, τὰς iv- 
τολάς. 

18. Καὶ ὅτι. "AAJ0c, xal ὅτε. 
"A Aoc, εἴποτε. 

19. Ὀπίσω θεῶν ἑτέρων. "AA- 
Ίος, ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων. 

22. Ἐν αὐτοῖς. "AAAoc , δι αὖὐ- 
τῶν. 

LXX INTERPRETES. 


5. Non auferam eos. Aliter, non 
adjiciam tranferre populum, quem 
dixi me expulsurum. 


4, 5.Et fleverunt, et vocave- 
runt nomen loci illius, planctus. 
Alius, propter hoc vocatum est. 


1. Post Jesum, vel, cum Jesu. 
9. In Thamnathares. 


10. Appositi sunt. Alius, con- 
gregati sunt. 


11. Coram. Alius, in conspectu. 


13. Populorum. 


45. Baal, fem. 

44. In manus. 

Ultra resistere. Aliws, vltra 
slare. . 

45. Ibant. Alius, exibant. Alii 
duo, diverse, lornicabantur. 

46. Et salvavit eos. 

47. Post deos alios. Alius, post 
deos alienos. 

Verba. Reliqui, precepta. 

48. Et quis. Alius, et. cum. 
Alius, si quaudo. 

19. Post deos alios. Alius, post 
deos alienos. 

22. In eis. Aiius, per eas. 


4003 
GEOAOTION, 


4, 5. Διά τοῦτο ἐχάλεσαν. 


1. Μετὰ Ἰησοῦ. 
9. Ἐν θαμναθαρές. 
10. 


44. 

42. λαῶν. 
16. Τῷ Βαάλ. 
44. Ἑν χειρί. 


15. 


16. 
17. 


THEODOTIO. 
$. 


4, 5. Propter hoc vocaverunt. 


7. Post Jesum, vel, cum Jesu. 
9. In Thamnathares. 
10. 


81. 

19. Populorum. 
30. Baal, masc. 
44. In manu. 


15. 


16. 
47. 


18. 
19. 


23. 





1063 HEXAPLORUM QUJE£ SUPERSUNT. ion 


Note et varie lectiones ad cap. I1 Judicum. 


V. 4. Too δοῦναι ὑμῖν. Hxc in Hebraico non ex- t 
etant, sed habentur in cod. Alex. et in Basiliensi παν χω. Vide supra, cap. i, v. 14. 


t T 
um hac nota, παν χω. Vide cap. t, v. 14. V. 7. Basil., xav, id est, πάντες, μετὰ Ἰησοῦ. 
V. 2. "AAJoc, xaxacxádjace. Basil. ς 
V. 5. 04τΊως, οὐ προσθῄσω μετοιχῆσαι etc. V.9. Basil., παν ου, id est, ut putamus, τένις 
Sic Basil. et cod. Alex. qui legit µετοιχίσαι. οὕτως, ἐν θαµναθαρές. Sic item eod. Alex. 
V. 4. 5. Σ., O', χαὶ ἔχλαυσαν etc. Basil. 8., διὰ V. 10. Basil. in textu, συνήχθησαν, ad marg. 
τοῦτο ἐχάλεσαυ eic. Sic idem cum hac nota, προσετέθησαν. 


CAPUT IIl JUDICUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ni» 
mi» 
e 


πὈ 4 


Όση wo Ώ)2 οκ pa 8, a, 
pw» ὅ δ. $. 
ncn «m5 Εἴσοδος Ἐμάθ. 
T3 8 8. 8. — 
ο ο ON 
'»ya 12 19. 13. . 
von 15 15. 45. Ἐξαπέστειλαν. 
Πω Ν Τωα 16 16. 16. Γρόνθου παλαιστιαίου. 
οπου mmo 
ua" 417 11. 17. Πιμελής, 
"wi 18 18. 18. 
n'oo5ra 19 19 19. 
τν "ον 
-ἳῦ voy wn bn "mm 
voy Ormoyn 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA 
4. Ad tentaudum. 1. Ut erudiret. 1. 
$9. Tantum qui antea non co- — 2. Et haberent consuetudinem «9. 
gnoveraut ea. preeliandi. 
9. Pelistim. 9. Philistinorum. $. 
Ad ingrediendum Chamatn. Ad introitum Emath. Ingressus Emath. 
8. In manu. 8. [n manus. 8. 
Aram Naharaim. Mesopotamiz. 
* 
19. In oculis. 12. In conspectu. 12. 
45. Et miserunt. 45. Miserunt. 45. Miserunt. 
16. Cubitus longitudo ejus. 16. Longitudinis palms: manus. — 16. Pugni palmaris. 
De sub vestibus ejus. Subter sagim. 
41. Pinguis. 11. Crassus. 17. Pinguis. 
18. Ferenutes. 18. 'Vacat. 18. 
19. À sculptilibus. 19. Ubi erant idola. 19. 
Qus cum Galgal. De Galgalis. 


Et dixit, Sile. Et egressi sunt Etille imperavit silentium : e- 
desuper eo omnes stanles super gressisque omnibus, qui circa eum 
eum. erant, 


1005 


JUDICUM CAPUT Ili. 


1066 


Note et varic lectiones ad cap. II Judicum. 


V. 4. Basil, ἐνώπιον, in textu, ἑναντίον, ad 


marg. 
V. 19. Basil., ἐθνῶν. Σ., ov, id est, ut videtur, 


Σ,, οὕτως. Ο’, 8., λαῶν. 


V. 15. Basil. in textu, τῷ Βαάλ, ad marg. vero sic, 


., τῷ. O', τῇ 
, yo. 9., ου. 
Vide supra, €ap. 1, v. 14. 
V. 14. Σ., 8., iv χειρί. Basil. 


ZYMMAXOZ. 
4. "Aaxijsat. 
2. 
$. 
8. 
12. 


45. Ἐξαπέστειλαν. 
16. Γρόνθου παλαιστιαίου. 


11. Παχύς. 
48. 


19. 
'O δὲ εἶπεν, σίγα. "Anenspaja- 


µένου δὲ αὐτοῦ πάντας τοὺς παρ- 
Εστώτας αὐτῷ, 


SYMMACHUS. 
4. Ut exerceret. 
9, 
ET 
8. 
13. 


15. Miserunt. 
16. Pugni palmaris. 


17. Crassus. 
j48. 
19. 


Ille autem dixit, Tace. Cum di- 
misisset aulem omnes astahtes 
sibi, 


-- 


PaTROL. Gn. XV. 


Ibid. "A.Atoc, ἔτι στῆναι. Basil. 
V. 15. "AAJAoc, ἐξεπορεύοντο. Sic Basil. in textu. 
Reliquas vero lectiones ad marginem habet , et dua- 


bus lineis infra, O', 8., χω. V. supra, cap. 1t, v. 14. 


μόνοι, sic. 


V. 11 et 19. 
B . ιά 


CAPUT 1 JUDICUM. 
0’. 


4. Ὥστε πειρᾶσαι, 


Φ. Πλὴν οἱ ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐχ" 
ἔγνωσαν αὐτά. "Α..Ίος , παντελῶς 
γὰρ οἱ ἔμπροσθεν αὐτῶν ἀνεπιστή- 
µονες σαν τῶν τοιούτων. 


5. Φυλιστιείμ. "Α.1Ίως, ἀλλοφύ- 
λων. 


Λαθωεμάθ. 

8. Ἐν χειρί. "AAAoc , εἰς χεῖ- 
ρας. 

Ποταμῶν Συρίας. "AAAoc, Meao- 
ποταµίας. 

19. Ἐναντίου. "AAJ4oc , ἑνώπιον. 

45. Ἐξαπέστειλαν. 

10. Σπιθαμῆς τὸ μῆχος αὐτῆς. 
᾿Α.1.λος, δραχὸς τὸ µΏχος αὐτῆς. . 

Ὑπὸ τὸν μανδύαν. "AAAoc , Év- 
δυμα. 

47. ᾿Αατεῖος. 

18. Τοὺς φέροντας. "'AAoc, τοὺς 
αἴροντας. 

49. 'Anb τῶν ἀνδρῶν. 


Τῶν ἓν Γαλγάλ. 

Καὶ εἶπεν Ἐγλὼμ πρὸς αὐτὸν, 
σιώπα. Καὶ ἐξαπέστειλεν ἀφ᾽ ἔαυ- 
τοῦ πάντας τοὺς ἀφεστῶτας ET αὑ- 

LXX INTERPRETES. 

1. Ut tentaret. 


9. Verum qui ante illos nescie- 
runt illas. Alius, omnino enim qui 
ante illos crant, ignari erant ta- 
lium. 


9. Phylistiim. Aliter, alienige- 
narum. 


Laboemath. 
8. In manu. Alius, in manus. 


Syrix fluviorum. Alius, Meso- 
potamiz. 


12. Coram. Alius, in conspectu. 

15. Miserunt. 

16. Palmi longitudo ejus. Alius, 
pugni longitudo ejus. 

Sub sago. Alius, indumento. 

47. Urbanus. 

48. Ferentes. Alius, gestantes. 

19. A viris, 

Qus in Galgal. 


Etdixit Eglom ad eum, Tace. 
Et dimisit a se omnes qui astabant 
sibi. Aliter, et dixit Eglom omui- 


V. 16. Ad ἔσωσεν αὐτούς, Basiliensis notat : 0’, 


"AAdoc, ὁπίσω θεῶν ἀλλοτρίων. 


asil. 
V. 92. "A4Joc, δι αὐτῶν. Basil. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


δ. Φυλιστιείμ. 


13. 
45. Ἐξαπέστειλαν. 
16. Σπιθαμῆς τὸ ufjxoc αὐτῆς. 


17. 
48. 


49. "Arb τῶν γλυπτῶν. 


Τῶν μετὰ τῆς Γαλγάλ. 
...πᾶσιν, Ex μέσον. Καὶ ἐξήγαγεν 


ám αὑτοῦ..... οἱ παρεστηχότες 
αὐτῷ. 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
|. 
2 


δ. Phylisiiim. 


12. 
15. Miserunt. 
16. Palmi longitudo ejus. 


11. €* 

18. 

19. A sculptilibus. 
Qua cum Galgal. 


.. ..Omnibus , De medio, Et 
emisita se. . . qui astabant ipsi. 


34 





1001. HEXAPLORUM QUAS SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
'EXAnvixot; γράµµασι. 


3ο ση Us κα! πα 20 90, 


n'oyi 

"*9o23 91 91. 
wa 99 99, 

an 
Tn 25 25. 

aWDon 
niyi 24 94. 

. voc DN MT COD Ἵκ 


eua-y Um 25 95. 


ντι ria 29 29. 
ym 30 90. 
roy 51 δι. 
pan τοσα | 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 


90. Et Ebud ingressus est ad 320. ingressus est Aod ad eum : 
eum, et ipse sedebat in ceenaculo. sedebat autem in zestivo cenaculo. 


91. In ventrem ejus. 91. In ventre eius, 

92. Et ingressus est. 192. Vacat. 

Laminam. Ferrum. 

95. Ehud. 35. Aod. 

Per vestibulum. Per porticum. 

24. Obseratz. 94. Clausas. 

Certe tegens ipse pedes suos. Forsitan purgat alvum. 


95. Etexspectayeruntdonec pu- —— 25. Exspeetantesque diu douec 


defierent. erubescerent. 
99. In tempore illo. 29. In tempore illo. 
20. Et humiliatus est. 90. Et humiliatus est. 
91. Anath. 51. Anath. 
In documento bovis. Vomere. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Παραστάδα. 


"Ev διδαχτῆρι. 
AQUILA. 


21. 


25. 


Per porticum. 
94. 


25. 


In stimulo. 


Note et varie lectiones ad cap. 1Η Judicum. 














V. 1. Σ., ἀσνῆσαι. Drusius. Ibid. 'A., εἴσοδος Ἐμάθ. Sic Eusebius De loci 
, V. 2. "AJdAoc, παντελῶς γὰρ etc. Sic Basil, ^ Hebraicis apud Hieronymum, in Λαδωεμάῦ, p. 199. 
sine interpretis nomine. —Coislin. ad marg. Α., Σ., εἰσόδου. Sed Eusebius 
V. 2. O', 8., Φυλιστιείμ. Sic Basil. l. c., uni tribuit Aquila. 


1069 JUDICUM CAPUT ΠΠ. 1070 
'" ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 6EOAOTIQN, 
τὀν. "AAAnc, χαὶ 'εἴπεν Ἐγλὼμ 
πᾶσιν, ix µέσου. Καὶ ἐξήλθον ἀπ᾿ 
αὐτοῦ πάντες οἱ παρεστηχότες αὖ- 
τῷ. 

90. εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν ὁ ᾿Ααὠδ «90. Καὶ 'Ac6 εἰσηλθε πρὸς αὐ- «30. 

χαθηµένου κατὰ µόνας. τὸν, xa αὐτὺς ἐχάθητο ἐν τῷ 
ὑπερώφ. 

91. 21. Ἐν jj χοιλίᾳ αὐτοῦ. Α.1ος, 44. 
εἰς τὴν χοιλίαν Ἐγλώμ. 

92. 22. Καὶ ἐπεισήνεγχεν. "A4J4oc, — 22. 
xai ἐπεισήγαγεν. 

Φλογός. "AAA40c , αἰχμῆς. 

25. 935. ᾿Λώδ. "AAJoc, 'Aaub, 25 

Εἰς τὰ πρόθυρα. Th» προστάδα. 

24. 24. Ἑσφηνωμέναι. "AA40e,àno- — 24. 
χεχλεισµέναι. 

Μήπητε ἀποχενοῖ τοὺς πόδας αὖ- 
τοῦ. "Α.1.Ίος , μ.ῆποτε πρὸς δίφρους 
χάθηται. 

25. 25. Καὶ ὑπέμειναν ἕως ἡσχύνον- 95. 
το. "AAJAoc, xal προσέµειναν αἱ- 
σχυνόµενοι. 

29, 29. Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ. "AA- — 99. 
Joc, ἓν τῷ χαιρῷ ἑχείνῳ. 

90. 00, Καὶ ἐνετράπη. "AAAdoc, και — 20. 
ἑταπεινώθη. 

5. 7 91. 4 "Alloc, Λινάθ. "AA- — 51. 
Joc, 'Aváb, 

Ἐχέτλῃ τῶν βοῶν. Ἐν τῷ ἁροτρόποδι τῶν βοῶν.  ὢἘν ἀἁροτρόποδι τῶν βοῶν. 
"AAJAoc, ἑχτὸς µόσχων τῶν βοῶν. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
bus, De medio. Et egressi sunt ab 
eo omnes, qui astabant ipsi. 
20. ingressus est ad eum Aaod, — 20. Et Aod ingressus est ad ip- — 20. 
sedente seorsum. sum, et ipse sedebat in ceenaculo. 
21. 41. In ventre ejus. Alius, in 9t. 
ventrem Eglom. 
22, 22. Et superimmisit. Alius, οἱ — 99. 
induxit. 
Flammanm, vel mucronem. Alius, 
cuspidem. 
23. 95. Λοά. Alius, Aaod. 23. 
Per vestibula. Vestibulum. 
91. 94. Coarctate. Alius, clausz. 94. 
Nunquid forte evacuat pedes 
$uos. Álius , num forte ad sellas 
sedet. 
25. 95. Et sustinuerunt quoadusque — 95. 
erubuerunt. Alius , et exspectave- 
runt pudefacti. 
99. eS. ^n dieillo. Alius, in tempore 90. 
illo. ] 
30. 50. Et confusus est. Alius, et — 30. 
humiliatus est. 
31. 51. Dinach. Alius, Linath. Alius, δι. 


Stiva boum. 


Anath. 


In vomere boum. Alius, extra 
vitulos boum. 


]n vomere boum. 


Note et varia lectiones ad cap. HI Judicum. 


V. 8. "Α.11ος, sl; χεῖρας. Basil. ϐ., καὶ οἱ «Ἰοιποὶ, Ov, id est, οὕτως. 

lbid. “Α.1.3ος, Μεσοποταμίας, Idem. V. 16. "A., X., Ὑρόνθου παλαιστιαίου ete. Bas 
V. 49. "A.4.40c, ἑνώπιον. Basil. lectiones ex Basiliensi mutuamur. 

V. 45. Ἐξαπέστειλαν. Basiliensis sic habet : 0’, Ibid. "AAA4oc, ἔνδυμα. Basil. 


1071 


V. 1]. A. cune. X., παχύς. Bosil. 
v. 18. "AAJAoc, τοὺς αἴροντας.. Basil. 
V:139. 6., ἀπὸ τῶν γλυπτῶν. Basil. Hanc le- 


ctionem habet edit. Romana. 
'Ibid. 


ex Dasiliensi desumpsimus. 


id. 8., τῶν μετὰ τῆς Γαλγάλ. ldem codex. 
Ibid. ct V. 20. Omnes utriusque versus lectiones 


ibid. αἰχμῆς. 


vocem, ᾿Αώδ. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. "a 
V. 99. "AAJoc, xai ἐπεισήγαγεν. Basiliensis e. 
V. 92. "AAAoc, Ααώδ. Basil. et sie semper ad 
Ibid. 'A., παραστάδα. Σ., cic τὰ "peto. Basil. 


V. 94. "Α.1.ος, ἀποχεχλεισμέναι. Basil. 
lbid. "Α.1.1ος, µήποτε πρὸς δίφρους κάθηται, Sit 


V. 21. "Α.1.1ος, εἰς τὴν κοιλίαν Ἐγλώμ. Basil. Basil. et cod. Alex. 
CAPUT IV JUDICUM. 


TO EBPAIKUN 
Ἑλληνιχοῖς γράµμασι. 


ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. ΑΚΥΛΑΣ. 


*3y3 1 1 4 

num 2 9. 9 

uzvr 5 5. 5 

nj 26 6 6. 

T3 17 1. 1. 

4 wn 9 M. ' 9. Καύχημά σου. 
i 

py 10 ' 10. 10. 
Tuicppcumdd ΜΗ. : n. 


pyy3 pos 


14. Mítt οὐ Κύριος ἐξελούσετα 


T5 κ nvy ντ qma 14 44, 
£l; πρὀσωπὀν σον, 


run 16 . 16. ' 16. 
—-NU ΝΟ 
pa 11 11. 4]. 
TINTO 48 18. 48. . 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 


4. Tu oculis. 4. In conspectu. 4. 
$. In Haroseth. 2. Haroseth. 9. 
δ. Ad judicium. 5. In omne judicium. 5. 
6. De filiis Nephthah. 6. De filiis Nephtali. 6. 
7. 1n manu tua. 7. In manu tua. 1. 


9. Victoria. 9. Gloriatio tua. 
In Cedes. 


10. Qui accitis. 10. 


9. Decor tuus. 
In Cedes. 
10. Et conclamavit. 


44. Et Heber Cinsus separavit — 11. Haber autem Cinzusreces- — 11. 
se. serat 
Usque ad vallem quie vocatur 


Usque ad quercum in Sahanaim. 
ennim. 


44. Nonne Dominus egredieiur 
in faciem tuam ? 


14, In manus tuas ; en ipse du- 
etor est tuus. 


44. 1a manu iua, nonne Domi- 
nus egressus est ad facies tuas? 


46. Haroseth. 16. 
Usque ad internecionem. 


46. Haroseth. 
Non remansit. 


41. Fugit. 
18. in occursum. 


17. Fugiens. i. 
18. In occursum. 18. 











1070 


V. 95. "Α.11ος, xaX προσέµειναν αἰσχυνόμενοι. Sic 


Basil. cum hac notas 
t 


παν χω 
διωρθ’ ου. 
Vide supra, cap. 1, v. 14. 
iV. 29. "Α..Ίος, ἓν τῷ χαιρῷ 
V. 90. "AAJoc, ἱταπεινώθη, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


9. Αρίστειά aoo. 


10, 
M. 


14. Eig [ies σου, ὅρα Κύριος 
προέρχεταί σου, 


16. ] 


17. 
18. 


SYMMACHUS. 


9. Praemia tua. 


10. 
11; 


14. In manus tuas. Vide ,Domi- 
nus praeit tibi. 


16. 


47. 
18. 


ἐχείνψ. Basil. 
Basil. 


JUDICUM CAPUT τν. 


1074 


* N. 941. "AAAcc, Λινάθ. "AAJoc, Ανάθ. Basil. 
jam sspe diximus litteras, A, A. A, frequenter 


commutari , ob similitudinem quam in mis. vetu- 
stioribus prz ferebant. 
Ibid. 'A., ἐν διδαχτῆρι. Z., ἐχέτλη τῶν βοῶν etc. 


Ita Coislin. 


CAPUT lIV JUDICUM. 
0. 


1. Ἐνώπιον. "AJAJoc, ἐναντίον. 

2. Αρισώθ. "AAoc, Αθεσώθ. 

5. El; χρἰσιν. "AAJAoc, τοῦ χρί- 
νεσθαι, 

6. 'Ex τῶν οἱῶν Νεφθαλί. 

1. 'Ev τῇ χειρί σον. "AAAíc, 
εἰς χεῖράς σου. 

9. Προτέρημά σου. 

'Ex Καδής. "Α.1.Ίος, εἰς Κεδές. 

10. Καὶ ἐθόησεν. "Α.1Άος, παρ- 
ΊΥΤειλεν. 

41. Καὶ Χαδὲρ ὁ Κιναῖος ἐχωρί- 
σθη. "AJA.loc, καὶ ol πλησίον τοῦ 
Κιναίου ἑχωρίσθησαν. 

Ἔως δρυὸς πλεονεχτούντων."Α.ξ- 
Aoc, πρὸς δρῦν ἀναταυομένων. 

14. Ἐν χειρί σου. Οὐχ ἰδοὺ Κύ- 
ptos ἑλεύσετα, ἔμπροσθέν cov; 

Α.λ έως, ἐν τῇ χειρί σου, ὅτι Κύ- 
ριος ἐξελεύσεται ἔμπροσθέν σου. 

16. ᾿Αρισώθ. "AJ4Joc , δρυμοῦ. 

Οὐ χατελείφθη. "AJJoc, οὐχ 
ὑπελείφθη. 

11. Ἔφυχε. "AAJAoc , ἀνεχώρη- 
σεν, / 


18. El; ἀἁπάντησιν. ᾿Α..Ίως, ti; 
συνάντησιν. 


LXX INTERPRETES. 

1. In conspectu. Alius, ante. 

9. Arisoth. Alius, Abesoth. 

5.: In judicium. Alius, ut judi- 
carentur. 

6. Ex filiis Nephthali. 

7. In manu tua. Aliter, in ma- 
nus tuas. 

9. Primatus tuus. 

Ex Cades. Alius, in Cedes. 

10. Et clamavit. Alius, prece- 
pit. 

44, Et Chaher Cinzus separatus 
erat. Alius, et qui prope Cinzum 
separati sunt. 

Usque ad quercum rapacium. 
Alius, usque ad quereum quie- 
scentium. 

41. In manu tua. Nonne ecce 
Dominus ibit in conspectu tuo ? 
Aliter, in manu tua; quia Domi- 
nus egredietur in conspectu tuo. 

16. Arisoth. Alius, querceti. 

Non relictus est. Alius, non re 
siduus fuit. 

1. Fugit. Alius, recessit. 

48. In occursum. Aliter, obviam. 


[Διδαχτήρ, quasi dicas, instrumentum ad docendum 
boves. Quod respondet Hebraice voci Yom. Daacn.| 


ΘΕυύΔΟΤΙΩΝ. 

4. 

9. 

5. 

6. 

7. Έν τῇ χειρί σου. 
9. 

10. 

4. 


Ἔως δρυὺὸς πλεονεχτούντων. 


14. Οὐχὶ Κύριος ἐξελεύσεται ἔμ- 
προσθέν σου; 


10. 


11. 


18. Εἰς ànávtnsty, 


THEODOTIO. 


7. In manu tua. 


9. 


10. 


11. 


Usque ad quercum rapacium. 


14, Nonne Dominus egredietur 
in conspectu tuo? 


16. 


11. 
18. ln occursum. 


1015 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 108 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ' . AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 





σος "NT 
TTD 
y» 
Πο πώ» 
ΤΟ 19 10. 49. 
nm5290 . 90. 30. 
« ni 
vxo 91 94. $1. - 
yprym 
TP 
παν 
non ην orem 
panum 34 22. 22, 
po» 
5 | 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Dixit ad eum. Dixit ad eum. 
Declina. Intra. 
Et operuit eum. Et opertus ab ea. 
In tegumento crasso. Pallio. 
19. Et operuit eum. 19. Et operuit eum. 19. 
90. Ostium. 90. Ánte ostium. 90. 
Hic. Hic. 
91. In silentio. 21. Abscondite. 21. 
Et inflxit. Et posuit. 
In tempus ejus. Supra tempus. 
Et fixit se. . Defixit. 
: Et ipse soperatus erat, et lassa- «Οἱ soporem morti consocians 
| tus, et mortuus est. defecit et mortuus est. 
| 22. Et ecce Barac. 92. Et ecce Barac. 92, 
Cadens. Jacentem. 
95. Et humiliavit. 25. Huniliavit ergo. 25. 
Ad facies. Coram. . 
Note et varie lectiones ad cap. IV Judicum, 
V. 1. "A440c, ἑναντίον. Basil. ποιά. "Α.1.1ος, τοῦ χρἰνεσθαι. Basil. 
V. 9. "A4Aoc , ᾿Αθεσώθ. Basil. V. 6. "Ex τῶν υἱῶν Neq5. Basil. ad marg. , ἀπὸ. 


V. 8. Ad vocem, τῆς Βαιθήλ, iu Dasiliensi legitur V. 7. 0’, ἐπάξω πρὺς c£. Coislin. in textu, 
ad marginem, . ἀπάξω πρὸς σέ, ad marg., 'A., ἑλχύσω πρὸς a£. 2 
O0 O o» ἀθροῖσατε, dubium. Hebraicum est TDCC. 
0 8 χω bid. Ο’, Θ., ἐν τῇ χειρί σου. Basil. ldem — sutem 
id est, 0”, O'. Hic notare videtur duas ignotas no- versu sequenti in hzec verba τῶν 0’, μετ ἐμοῦ, hac 
bis τῶν O' editiones, qua οὕτως, sic, habebant. — notat, 0’, Pn 8., ου. 


Postea vero, 0’, Θ., χωρίς, editionem quamdam Et v. ad eorumdem vocem, πορενοµένη, 
0’, 8 notare videtur, sive LXX [Interpretum, et τ 
TFeodotionis, quam frequenter memorat infra. Sed παν χω 


hac admodum obscura sunt. διωρθ’ ou 








1071 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Ἐνκοιμήτρῳ.' 
19. Καὶ συνεχάλυψεν αὑτόν. 


21. 


Κεχαρωµένου αὑτοῦ * ὁ δὲ ἑλει- 


φοθύμησεν. ᾽Αποθανόντος δὲ αὐτοῦ, 


22. ἑφάνη Bapáx. 
23. 

SYMMACHUS. 
In lecto. ' 
49. Et cooperuit eum. 
90. 
21. 


Soporato illo: ipse animo defe- 


cit. Eo autem defuncto, 
22. apparuit Barac. 


25. 


JUDICUM CAPUT IV. 
ο’. 


Εἶπεν αὐτῷ. Οἱ Aouxol, εἶπε πρὸς 
αυτόν. 


"ExxAtvov." AJ.10c, ἔχνενυσον. 
! Περιέθαλεν. "AAAoc , συνεχἀλυ- 
wey. 

Ἐπ.θολαίῳ. "A.Llwc, £y τῷ(Αἰ. 
τῇ) δέῤῥει αὐτῆς. ντι 

19. Καὶ συνεχάλυφεν τὸ πρόσ- 


ωπον αὐτοῦ. "Al Awc, xat περιέδα- 
λεν αὐτόν. 


20. Ἐν τῇ θύρᾳ. "AJAAuc, ἐπὶ 
τὴν θύραν. 

δε. "Αλ ως, ἐνταῦθα. 

21. Ἐν χρυφῇ. "'AAAoc , ovy. 

Καὶ ἐνέχρουσεν. "AJddoc, xal 
ἔπηξεν. 

Ἐν τῇ γνάθῳ. "Α. έως , iv τῷ 
χροταφῷ. 

Καὶ διεξηλθεν. "Α.λ ως, xal ἢ- 
λασεν. 


Ἐσχοτώθη, xaX ἀπέθανε. "AA.luc, 
ἀπεσχάρισεν καὶ ἐξέφυξεν. 
33. Καὶ ἰδοὺ Bapáx. 
Πεπτωχώς. "AJ4oc, ἐῤῥιμμένος. 
935. Καὶ ἑταπείνωσεν. "Α.1λως, 
χαὶ ἑτρόπωσε. 
Ἐνώπιον. "AAAoc, ἔμπροσθεν. 


LXX INTERPRETES. 


: Dixit ei. Reliqui, dixit ad eum. 
Declina. Alíus, deflecte. 
Circumvolvit. Alius, cooperuit. 
Indumento. Aliter, in pelle sua. 


19. Et cooperuit vultum ejus. 
Aliter, et circumvolvit eum. 


20. In porta. Aliter, super 


porta. 
Hic. Aliter, id. alio verbo. 


21. In oceulto. Alius, quiete. 

Et impulit. Aliter, et (xit. 

In gena. Aliter, in tempore. 

Et pertransiit. Aliter , et pene- 
travit. 

Obtenebratus est, et mortuus 
est. Aliter, palpitavit et expiravit. 


93. Et ecce Barac. 

Prostratus. Aliter, projectus. 

95. Et humiliavit. Aliter, et pro 
fligavit. 

In conspectu. Aliter, ante. 


. GEOAOTIQN. 


Ἐν τῷ σάγῳ. 
19. 


90. Ἐν τῇ θύρᾳ. 


Ἐνταῦθα. 
31. 
Καὶ ἐνέχρυυσεν. 


Ἐν τῇ γνάθψ. 


92, 
Πεπτωχώς. 
25. Καὶ συνἑτριψεν. 


Ἐνώπιον. 


THEODOTIO. 


In sago. 
19. 


20. In porta. 


Hic. 

91. 

Et impulit. 
ln gena. 


33. 
Prostratus. 
95. Et contrivit. 


In conspectu. 


Note et vari& lectiones ad cap. IV Judicum. 


1078 


V. 16. "AJA0c , δρυμοῦ. Basil. 

Ibid. "AJAoc , οὐχ ὑπελείφθη. Basil. 

V. 41. "AAAo0c, ἀνεχώρησεν. Idem. 

V. 18. Ο’, 8., εἰς ἁπάντησιν. Idem. 

lbid. Οἱ ..Ίοιποὶ, εἶπε πρὸς αὐτόν. Basil. Itenique 
alie subsequentes hujusce versus lectione:. 

Ibid. ΠΟ. Coislin. in textu, ἐν δέρδει, ad 
marg., ἓν περιθολαίῳ. 

V. 19. Σ., καὶ συνεχάλυψεν etc. Ex Basil 

V. 90. 0’ dAtoc, 8., ἐνταῦθα. Ibid. 

V. 91. "AJAAoc, ἡσυχη. Basil. 

Ibid. O', Θ., καὶ év£xpouaev. Et 0’, 8., ἓ) τῇ γνά- 


Vide supra, cap. 1, v. 14. 

V. 9. 'A., καύχημά σου. Σ., ἀρίστειά σου. Basil. 

Jbid. "Α..Ίος, εἰς Κεδές. Basil. 

V. 10. "Α..1ος, παρήγγειλεν. Basil. 

V. 41. "AAJoc , χαὶ οἱ πλησίον τοῦ Κιναίου ἔχω- 
ρἰσθησαν. Basil. — Coislin. ad marg., οἱ I' χαὶ Χά- 
6ερ 6 Kelvatoc ἑχωρίσθη. In textu vero, καὶ οἱ πλη- 
σίον τοῦ Κιναίου etc. 

Ibid. Θ., ἕως etc. Ita Coislin. ad marg. 

Ibid. "AAJoc, πρὸς δρῦν ἀναπανομένων. Basil. 

V. 44. Has omnes versus decimi-quarti lectiones 
affert Basil. 








1079 


Basil. 


lbid. Σ., χεχαρωµένου etc. Ex Basil. Postrema 


TO EBPAIKON. 
-"urm 1 
ny» y" 2 
cy» πια 
ems 


porum E 


pmo 
rmx Ὅπῃ 6 
nuam 

ona ma 7 
Am 8 

Όσπο cn5« 
1 

"NY 

nom 


Ἁ πώ ην Ὀ δα 


"pp 9 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Et cecinit. 


9. In ulciscendo ultiones. 


In offerendo se spontaneum po- 


pulus. 
9. Principes. 
Á. Etiam coeli stillaverunt. 


b. Iste Sinai. 

6. Cessaverunt semitz. 
Semitas. 

1. Pagi in Israel. 


8. Elegit. 
Tunc bellum portis. 
Clypeus. 


Conspicietur. 
Et lancea. 


tael 


9. Ad scribas. 


In quadraginta millibus in [s- 
el. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
θῳ. Ex eodem Basil. lbid. O' &4A4uc, xa* fjiAaozv. 


CAPUT V JUDICUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Ypáp paa. 


vitm 
9 


9. 


VULGATA LATINA. 
1. Cecineruntque. 


. 9, Vacat. 


Qui sponte obtulistis. 


9. Principes. 
4. Coeli ac nubes. distillaverunt 


aquis. 


5. Et Sinai. 

6. Quieverunt semitz. 
Semitas. 

7. Fortes in Israel. 


8. Elegit. 


Nova bella elegit Dominus, et 


portas hostium ipse subvertit. 


Clypeus. 
Apparuerint. 
Hasta. 


In quadraginta millibus Israel. 


9. Priucipes, 


vero lectio, ἀπεσχάρισεν xai ἐξέφυξεν, habetur iu 
cod. Alex. ut et in 


V. 22. Q', Θ., πεπτωχώς. Basil. Editio Romani, 


asil. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἐν ἑχουσιασμῷ λαοῦ. 


3. 
4. 


'Opabf. 


9. Tot; ἀχριθαζομένας. 


AQUILA. 
4. 


2. 


In soontanea oblatione populi. 


9. 
4. 


Visus sit. 


9. Legislatoribus, 


108i 


ἑῤῥιμμένος. 
5 o Καὶ ἑταπείνωσεν. Sic 


et Basil. ad marg. 8., xa συνέτριφεν. Basil. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. 
3. Ἐν τῷ ἀποχαλύφεσθαι xeqa- 


ct 


5. Τουτέστι τὸ Σινά. 
6. Ἐπαύθησαν ὁδοί. 


' 1. 


8. 


9. Εἰς τὰ προστάγµατα. 


SYMMACHUS. 
4. 


2, In revelando capita. 
$. 
4 


5. Hoc est Sina. 
6. Cessaverunt via. 


1. 
8. 


9. In mandata, 


JUDICUM CAPUT VY. 


1082 


Ibid. 0’, 8., ἑνώπιον. Basil., atque ita babet cod. 


Alex. in textu, 
om. 


CAPUT V JUDICUM. 
0’. 


4. Καὶ ᾖσαν. ᾿Α.1.1ος, xaX ᾖσεν. 


9. Ἐν τῷ ἄρξασθαι ἀρχηγούς, 
"AAJuc, ἀπεχαλύφθη ἁἀποχάλυμ- 


Ἐν προαιρέσει λαοῦ. ᾿Αξίως , 
ἐν τῷ ἔχουσιασθηναι λαόν. 


9. Σατράπαι. ᾿Α.1άος, ὕπαρχοι. 


4. Καὶ ὁ οὐρανὸς ἕστηξε. 'AA- 
Joc, xai ὁ οὐρανὸς ἑταράχθη. 


5. Τοῦτο Σινά. 

6. Ἐξέλιπον ὁδούς. | 

Tol6ouc. "AAAnc, ἀτραπούς. 

1. Δυνατοὶ 'IopafA." AAAoc, χατ- 
οικοῦντες Ev Ἰσραήλ. 

8. Ἡρετίσαντο, "Α.]ῖως, ἑξελέ- 
ξαντο. 


Τότε ἐπολέμησαν πόλεις ἀρχόν- 
των. "A.doc, ὡς ἄρτον χρίθινον., 


θυρεός. "Α.1.Ίος, ἁσπίς. 

Ὀφθῇ. 

Λόγχη. 'AAJoc, σκέπη σανίδων 
σειρομαστῶν. 


Ἐν τεσσαράχοντα Χχιλιάσιν ἓν 
Ἰσραήλ. "AAA4oc, μετὰ τεσσαρά- 
χοντα χιλιάδων Ev Ἰσραήλ. 

9. Τοῖς ἀχριθαξομένοις.’Α.Ί.λως, 
εἰς τὰ διατεταγμένα. 

LXX INTERPRETES. 
. 1. Et cecinerunt. Alíus, et ceci- 
nit. 

2. In imperando duces. Aliter, 
revelata est revelatio. 

In proposito populi. Aliter, dum 
sponte se offerret populus. 

9. Satrapz. Alius, principes. 


4. Et colum stillavit. Alfus, 
εἰ coelum turbatum est. 


5. Hoc Sina. 

6. Reliquerunt vias. 

Semitas. Aliter, calles. 

1. Potentes lsrael. Alius, habi- 
tantes in Israel. 

8. Cooptarunt. Aliter, elege- 
runt. 

Tunc pugnaverunt civitates prin- 
cipum. Alius, quasi panem hordea- 
ceum. 

Clypeus. Alius, aspis. 

Apparuerit. — . 

Lancea. Alius, tegumentum as- 
serum hastarum. 

In quadraginta millibus in ας- 
rael. Alius, cum quadraginta mil- 
libus in Israel. 

9. Legislatoribus. Aliter, ad ea 
qus disposita sunt. 


Alex. Hujus versus lectiones posteriores sunt edit. 
R 


. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. Καὶ ᾖσαν. 
2. Ἐν τῷ ἄρξασθαι ἀρχηχούς. 


Ἐν προαιρέσει λαοῦ. 


4. 


5. 
6. 
Τρίδους. 
1. 


8. Ἡρετισαντο. 


9. Toi; ἀκρ:δαζομένοις. 


THEODOTIO. 
1. Et cecinerunt. 


2. 1n imperando duces. 
In proposito populi. 

δ. 

4. 


5. 
6. 
Semitas. 
7. 


8. Cooptarunt. 


9. Legislatoribus. 


1083 
ΤΟ EBPAIKON. 


Dy2 D'a"ToDn 


Dronw 10 
nmns 


πό 

o'aNvO 44 
"T5 

pvp 12 

T0 ws US 


σὺ 
nO Υτη 


pocya Dux nme un 14 


Ἔπουα pua qw 
D'ppm- 
| €p vxv2 cUm 


ry 15 
vor mov 
ΑΥΊΡΡΠ Du pn mio» 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Spontanei in populo. 


10. Asinas. 
Candidas. 


Meditemini. 
11. Loca ubi hauritur aqua. 


Ville ejus. 
49. Surge. 
15. Tune dominabitur superstes. 


lilustribus. 
Dominabitur mihi in fortibus. 


14. De Epliraim radix eorum in 
Amalec. 


Post te Benjamin in populis 
tuis. 

Legislatores. 

Trahentes jn virga scrib:. 


15. Et principes. 
Missus est in pedibus suis. 


In divisionibus Ruben magni 
preceptores cordis. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


10, 


1 


12. 
15 


44. 


VULGATA LATINA. 


Qui propria voluntate obtulistis 
vos. 


10. Asinos. 
Nitentes. 


Loquimini. 

11. Et. hostium suffocatus est 
exercitus. 

In fortes. 

12. Surge. 

15. Salvate sunt reliqui po- 
puli. 


Vacat. 
In fortibus dimicavit. 


14. Ex Ephraim delevit eos in 
Amalec. 


Et post eum ex Benjamin in po- 
pulos tuos. 


Principes. 


Qui exercitum ducerent ad bel- 
landum. 


15. Duces. 
Vestigia sunt secuti. 


Diviso contra se Ruben, magna- 
nimorum reperia est contentio. 


AKYAAZ, 


10. 





Ὁμιλεῖτε. 
14. Καταλεγόντων. 





14. 


Ἀχριδασταί. 
4 ὅ, 


Διαλογισμοί. 
AQUILA. 


10. 
Colloquamini. 


44. Connumerantium. 


Loquens. 
12. 
15. 


Salvatis, 


44. 


Legislatores. 


15. 


Cogitationes, 


1085 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


10. ᾿θνάδων. 
Στιλδουσῶν. 


Φθἐγξασθα. 

4t. Συμµπινόντων. 
Ατείχιστοι. 

12. 

I3. λείφανον. 


14. 


᾽Αχολουθήσω σοι Βενιαμὶν μετὰ . 
τῶν λαῶν τῶν περὶ σέ. 

Ἐπιτάσσοντες. 

Διδάσχοντες μετὰ ῥά6δου γράµ- 
μα. 


15. 
᾽Απέλνυσεν τοὺς “τόδας αὐτοῦ. 
Αχρίθδειαι. 

SYMMACHUS. 


10. Asinarum. 
Splendentium. 


Loquimini. 
41. Compotantium. 


Non muris cincti. 
49. 
15. Reliquum. 


44. 


uar te Benjamin cum popu- 
lis tuis circa te. 


Pracipientes. 
Docentes cum virga scripturam. 


15 
Dissolvit pedes suos. 


Accurationes. 


JUDICUM CAPUT Y. 
0’, 


)l ἐχουσιαζόμενοι ἐν λαῷ. "AA- 
Aoc , οἱ δυνατοὶ τοῦ λαοῦ. 

10. "Όνου θηλείας. 

Aayerfvov." AA Aoc, λαμπουσῶν. 
"Ac, µεσημόθρίας. 

Διηγεῖσθε. 

M. Ὑδρευομένων. 

Φράζων. "AA doc , αὔξησον. 

129. 'Avácsa. 

40. Tóxs χατέθη κατάλειµµα. 
"AJAoc, τότε ἐμεγαλύνθη 1) ἰσχὺς 
αὐτοῦ. 

Τοῖς ἰσχυροῖς. 

Κατέδη αὐτῷ ἐν τοῖς χραταιοῖς 
ἐξ ἐμοῦ. Α..Ίος, ἐπικατέθη αὖ- 
τοῖς * ταπείνωσόν µοι τοὺς ἰσχυρο- 
τέρους µου. 

44. Ὁ λαὸς Ἐφραῖμ ἐτιμωρί- 
cato αὐτοὺς ἐν κχοιλάδι. 'AAAoc, 
Ἐφραῖμ ἑξεῤῥίζωσεν αὐτοὺς Ev τῷ 
Αμαληχ. 


Ὀπίσω «σου Βενιαμὶν ἐν τοῖς 
λαοὶς σου. 

Ἐξερευνῶντες. 

Ἕλχοντες ἓν ῥάδδῳ διηγήσεως 
γραµµατέως. "AAAÀuc, ἐνισχύοντες 
ἐν σχηπτρῳφ. 

15. Καὶ ἀρχηγοί. "AAJoc , xol 
ἄρχοντᾶς. 


Ἐξέτεινεν. "Α.1.Ἄως, ἀπέστειλεν 
ἓν ποσὶν αὐτοῦ. 


Εἰς τὰ [ Ῥουθὴν, µεγά- 
λοι d μένος παρδίαν, "A aoc, 
LXX INTERPRETES. 

Qui sponte agitis in populo. 
Alius, potentes populi. 
10. Asinz femelle. 


Lampenarum. Aliter, fulgen- 
tium. Aliter, meridiei. 

Narrate. 

11. Haurientium aquam. 


Loqueus. Aliter, auge. 
12. Surge. 
43. Tunc descendit residuum. 


Alius, tunc magnificata est forti- 
tudo ejus. | 

Fortibus. 

Descendit ei in potentibus ex 
me. Alius, descendit in ipsis: hu- 
milia mihi fortiores me. 

14. Populus Ephraim ultus est 
eos in valle. Aliter, Ephraim era- 
dicavit eos in Ámalec. 

Post te Benjamin in populis 
tuis. 

Perscrutantes. 

Trahentes in virga narrationis 
scribz. Aliter, prvalentes in sce- 
ptro. | 

45. Et duces. Alius, et principes. 

Extendit. Aliter, misit in pedi- 
bus suis. 

In portionibus Ruben magni 
perveatigantes cor. Alius, in divi- 


1086 
8EO0AOTIQN. 


10. Ὑποξυγίων. 


1. 
"Ἐνίσχυσον. 

43. Ἐξανίστατο. 
15. 


44. Ὁ λαὺς Ἐφραίῖμ ἑτιμωρήσα- 
το αὐτοὺς ἐν χοιλάδι. 


Ἐπισπώμενοι ἐν ῥάδδῳ διηγή- 
σεως. 


15. 

Ἐξέτεινεν. 

Διαλογισμοί. 
THEODOTIO. 


10. Subjugalium.) 


1. 


Robora. 
19. Exsurrexit. 
43. 


14. Populus Ephraim ultus eit 
eos in valle. 


Autrahentes in virga narrationis. 


15. 
Extendit. 


Cogitaliones. 





1081 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1089 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµμασι. 
DEO T2 nzv i2» 16 16. τῶν d ri pot χάθησαι &vayloo 
mw προ vow 
an p T2 πι) i | v à ϱ διλογίας παρ τοῦ άι μεγάλαι 
cU. χριθολοχίαι χαρὸ 
au Ὢν 11 11. "n 1]. 
vien 
"n 18 18. | 18. 
πο "mU | Ὕψη χώρας. 
mpoyyi 19 «9. | 19. 
pmo 90 90. 90. 
σορο} | 
Ὀσαλ 21 9|. 91. 
pem m Καυσώνων. 
Yon Ww 22 22. | 22. 
VERSIO HEBRAICI TEXT.  YULGATA LATINA. | AQUILA. 


16. Ut quid sedisti inter ordines — 16. Quare habitas inter duos 16. Ut quid mihi sedes inter 
duos. terminos, sortes. 


Ad audiendum sibilos gregum. Ut audias sibilos gregum. 


In divisionibus Ruben, magne Divisocontra se Ruben, magno- — Divisiones Ruben magni accu- 
scrutationes cordis. rum reperta est contentio. rati sermones cordis. 
47. Aser sedit. 11. Aser habitabat. 1”. 
Et super fracturas suas. ]n portubus. 
18. Repudiavit.. 18. Obtulerunt. 18. 
Altitudines agri. In regione Merome. Excelsa regionis. 
19. Cupiditatem argenti. 19. Et tamen nihil tulere pre- — 19. 
dantes. 
(20. De exaltationibus suis. . 20. Manentes in ordine et cursu 20. 
suo. 
Pugnaverunt. | Pugnaverunt. 
21. -Devolvit eos. 91. Traxit cadavera eorum. 91. 
Torrens Cadumim. Torrens Cadumim. A&stuum. 


/22. Tunc contusi sunt. 22. Ceciderunt. 22. 











1089 
LYMMAXOX. 


16. Διὰ τί ἑγχάθισαι ἀναμέσον 
τῶν µετεχοµένων. (Al. µεται- 
χμίων.) 


Ἐξιχνιασμοὶ καρδίας. 


17. 


18. 


Ὑψηλῶν χωρῶν. 
19. 


20. 


91. 
Αἱγίων φάραγζ. 
99. 


SYMMACHUS. 


46. Quare sedes inter vicinias. 


(Pervestigationes cordis. 


47. 


18. 


Excelsas regiones. 
19. 


90. 


21 
Caprarum vallis. 


32. 


JUDICUM CAPUT Y. 
0’. 


Ey διαιρέσει Ῥουδὴν μεγάλοι ἀχρι- 
θασμοὶ καρδίας. 


16. Ei; τί ἐκάθισαν ἀναμέσον τῆς 
διγοµίας. 


Τοῦ εἰσαχούειν συρισμοῦ ἀγελῶν. 


"AJAJAoc, τοῦ εἰσαχούειν συρισμοῦ 
ἐξεγειρόνεων. "A4 Aoc , συρισμοὺς 
ποιµνίων. "Aloe, σύριγγος ποι- 
μένων. 

Τοῦ διελθεῖν (ic) εἰς τὰ Ῥου6 
"ÀAAuec, né ιαιρέσεις Ῥουθὴν 
μεγάλοι ἐξετασμοὶ καρδίας. 

17. 'Achp ἐχάθισεν. "AAJoc, 
παρῴκησεν. 

Ἐπὶ διεξόδοις. "AAJAoc, ἐπὶ τὰς 
διαχοπάς. ᾿Α.Ί.Ίος, ἐπὶ τὰς διαλύ- 
σεις. 

48. Ὠνείδισας. 
δισε. 

"Yd ἀγροῦ. 

49. Δῶρον ἀργυρίου, 
πλεονεξίαν. 

90. Ἐκ τρἰθων αὐτῶν. 
ἐχ τῆς τάξεως αὐτῶν. 

Παρετάξαντο. Οἱ «Ἰοιποὶ, ἐπολέ - 
μησαν. 

91. Ἐξέσνρεν. 
λον. 

Χειμάῤῥους ἀρχαίων. "AAAoc, 
Καδημείμ. 

99. "Ox Everzobla0 cav." AA4oc, 
τότε ἐνευροχοπήθησαν. 


"Αάνλως, ὠνε[- 


"AAAoc, 


"AAJoc, ἐξέθα- 


LXX INTERPRETES. 


sione Ruben magna statuta cordis. 


16. Ad quid sederunt inter me- 
dium digomiz. 

Ad audiendum sibilum gregum. 
Alius, ad audiendum sibilum ex- 
pergefacientium. Alius, sibilos o- 
vilium. Alius, fistulam pastorum. 


Ad pertranseundum ad ea quie 
sunt Ruben. Aliter, in divisionibus 
Ruben magna perscrutationes cor- 
dis. 

AT. Aser sedit. Aliter, habitavit. 

Super exitus. Alius, super di- 
scissiones. Alius, super 'diremptio- 
nes. 

18. Improperasti. 
properavit. 

Excelsa agri. 


19. Donum argenti. Alius, ava- 
ritiam. 


90. E semitis suis. 
ordine suo. 


Castrametati sunt. Reliqui, pu- 
gnaverunt. 


31. Devolvit. Alius, cjecerunt. 


Torrens antiquorum. Aliter, Ca- 
aemim. 


22. Quando impediti sunt. Alius, 
tunc nervi praecisi sunt. 


Aliter, im- 


Alius, ex 


"AJMMoc, . 


ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 


16. Εὶς τί ἐχάθισαν ἀναμέσον 
τῶν Μωσφεθαϊμ. 


Τοῦ διελθεῖν (sic) εἰς τὰ Ῥουέθήν. 


47. Κατῴχησεν. 


48. Ὠνείδισας. 


19 


- 9p. 


21. Ἐξέσνρον. 
Καδησίμ. 


92, Ανεχόπησαν. 
THEODOTIO. 
16. Ad quid sederunt inter Mo- 
sphethaim. 
Δά pertranseundum ad ea qu: 


sunt Ruben. 


17. Habhitavit. 


18. Improperasti. 


19. 


91. Devolverunt. 
Cadesim. 


99. Recisi sunt, 


^os 


1021 
TO EBPAIKUN. 


ToraN ΠΠ ΠΠ OUUC'py 


maus mM TU 25 
p" mv mmy 
pm 25 

m'y nma» 26 
ncm 

"p nem numo ww mpm 
op: y-5 mox ya 27 
y75 

ori uu 

TIO 

dew ya 28 

κο 

"2y2 ὪΠν ΤΟ 
nrw am 29 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Caleantes equi a calcitratibus , 


calcitratibus fortium ejus. 


95. Maledicite maledicendo ha- 


bitatores ejus. 


Ad auxilium Domini in fortibus. 


95. Illustrium. 


96. In malleum laborantium. 


Contudit. 


Amovit caput ejus, et trans(ixit 


et penetravit tempus ejus. 


$1. Inter pedes ejus incurvatus 


est, cecidit. 


Curvavit se. 
Ibi cecidit. 


Vastatus. 
98. Per cancellum. 


Ad veniendum. 
Cur tardaverunt incessus, 


29. Convertébat dicta sua. 


HEXAPLORUM QUA SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 


25. 


25. 
26. 


21. 


28. 


39. 


VULGATA LATINA. 


Ungula equorum ceciderunt fu- 
gientibus impetu. 


95. Maledicite habitatoribus 
ejus. 


.In adjutorium fortissimorum 
ejus. 


25. Principum. 

26. Ad fabrorum malleos. 
Percussitque. 

Qusrens iu capite vulneri lo- 


cum, et tempus valide perforans. 
21. Inter pedes ejus ruit. 


Volvebatur. 
Jacebat. 


Exanimis et miserabilis. 
98. De ccenaculo. 


Regredi. 
Quare tardaverunt pedes. 


29. Hzc verba respondit. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


26. 


29. 


AQUILA, 
...decus irruentium. 


26. 


21. . 


Curvavit se. 
Curvavit se. 





1095 
ZYMMAXOC. 


Διήλασε διὰ τοῦ χροτάφου αὐτοῦ 
τν πάσσαλον, xal ἔθλασε τὴν χε- 


φαλὴν αὐτοῦ. 
21. 


SYMMACHUS 


26. 


Trajecit per tempus ejus paxil- 
lum, et confregit caput ejus. 
91. 


28, 


29. 


JUDICUM CAPUT Y. 
0’. 


Πτέρναι ἵππου, σπουδῇ ἔσπουσαν 
ἰσχυροὶ αὐτοῦ. ᾽Αάάος, καὶ ὁμα- 
λιεῖ αὐτοὺς ἡ σπἑἐρνα µου, τὰς 
ὕθρεις ἑχστάσεως αὐτῶν. "AAduc, 
Αμμαδαρὼθ δυνατῶν αὐτοῦ. 

95. Καταρᾶσθε. ἐπικατάρατος 
πᾶς ὁ χατοικῶν αὐτὴν. 

Eis βοήθειαν ἐν δυνατοῖς.᾿Α.1.ΐος, 
βοηθὸς Κύριος ἐν μαχηταῖς. 

95. Ὑπερεχόντων. "AAAoc , Ἆὑ- 
περεχχεόντων. "Α. Ίος, δυναστῶν. 

᾿Α.] ος, ἑκχεόντων. 

96. El; σφύραν χοπιώντων. ᾿Α.Ί- 
Aoc, τοῦ εἰς τέλος ἀχρειῶσαι. 

Ἐσφυροχόπησεν. "AAAcc, συν- 
ετέλεσεν. 

Διήλωσε χεφαλὴν αὐτοῦ, xat ἑπά- 
ταξε, διηλωσε χρόταφον αὐτοῦ. 


97. ᾽Αναμέσον τῶν ποδῶν αὐτῆς 
χατεχυλίσθη, ἔπεσε. "AAAoc, βα- 
ρυνθεὶς ἔπεσε. 

Καταχλιθείς. 

Ἐν ᾧ ἔχαμφεν. "AJ4Aoe, ἐχεῖ 
ἔπεσεν. "AAJoc, ἀφύπνωσεν. 

Ταλαίπωρος. "AJJuc, ἔξοδευ- 
θείς. 


98. Aux τῆς διχτνωτῆς. " AAAoc, 
ἑχτὸς τοῦ col xo9. 

Παραγενέσθαι. "AA44oc, ἑλθεῖν. 

Διότι πόδες. "AAAoc , διότι ἐχρό- 
νισαν πόδες. "Α.1.Ίος, διότι Ἰσχά- 
τησεν. 

29. "Ansxplvato. "AdAAuc, ἁπ- 
éxpeiye λόγους αὐτῆς. 

LXX INTERPRETES. 

Calcanei equi, festinatione fe- 
stinaverunt fortes ejus. Alius, et 
complanabit eos calcaneus meus, 
contumelias excessus eorum. Ali- 
ter, &mmadaroth potentium ejus. 

95. Maledicite. Maledictus om- 
nis qui inhabitat eam. 

In auxi)ium in potentibus. Alius, 
adjutor Dominus in bellatoribus. 

95. Przstantium. Alius, super- 
effundentium. Alius , potentium. 
Alius, effundentium. 

96. In. malleum laborantium. 
Alius, ut in fine inutile reddat. 

Malleo terebravit. A/., confecit. 

Perforavit caput ejus et percus- 
sit : perforavit tempus ejus. 

97.Inter pedes ejus involutus est, 
cecidit. Alius, aggravatus cecidit. 

Procumbens. 

In quo curvavit se. Aliter, ibi 
cecidit. Alius , obdormivit. 

Miserahilis. Aliter, expirans. 

98. Per cancellum. Aliter, extra 
fenestellam. 

Accedere. Alius , venire. 

Cur pedes. Aliter, cur tardave- 
runt pedes. Alius, cur tardavit. 

29. Respondit. Aliter , avertit 
verba sua. 


1U94 
ΘΡΕΟΔύΤΙΩΝ. 


25. Καταράσει χαταρᾶσθε τοὺς 
ἐνοιχοῦντας αὐτὴν. 


Ἑν δυνάσταις. 
25. Ἰσχυρῶν, 


2. 


Απέτεμεν tbv χεφαλὴν αὐτοῦ, 
xaX ἔθλασε, χαὶ διήλασε τὴν γνάθον 


αὐτοῦ. 


21. 
Συγχάµψας. 
Ἐν ᾧ ἔχαμψεν. 


Ταλαίπωρος. 


98. Aux τῆς δικτυωτῆς. 


Παραγενέσθαι. 
Διότι πόδες, 


29. ᾿᾽Απεχρίνατο. 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


25. Maledictione maledicite eds 
qui inhabitant eam. 
In dynastis. 


95. Fortium. 


20. 


Abscidit caput ejus, et confregit, 
et perforavit maxillam ejus. 


27. 


Convolutus. 
In quo curvavit se. 


Miserabilis. 
98. Per cancellum. 


Accedere. 
Cur pedes. 


99. Respondit. 


1095 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON 


!"" 
ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


Ὀ ΠΤΙ am 530 90. 
ουσ my» 391 91. 
ΤΑ 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


90. Amasia, amasi:e duz. 
eligitur ei. 


$1. Secundum exitum solis. 


In fortitudine sua. Splendet. 


VULGATA LATINA. 
$90. Et pulcherrima feminarum $0. 


AQUILA, 


91. Sicut sol in ortu suo. 91. 


Note et varie lectiones ad cap. V Judicum. 


V. 4. Basiliensis ut et codex Alexandrinus in 
textu babet, καὶ ᾖσεν. Basil, ad marg., O', Θ., xai 
ᾖσαν, quam lectíonem in textu habet edit. Rom. 

V. 9. Lectionem Symmachi effert Basil. O', 8., £v 
τῷ ἄρξασθαι ἀρχηγούς. Basil., et ita quoque Alex. 
Alexandrinus itaque codex τῶν O', ubique fere 8. 
sequitur. Sisecus accidat admonebimus. 

Ibid. 'A., &v ἐχουσιασμῷ λαοῦ. 0’, Θ., ἓν προαι- 
ρέσει λαοῦ. Basil. 

V. 5. "AAAoc , ὕπαρχοι. Basil. Sequentis item 
versus lectiones ex Basil. 

. B. X., τουτέστι τὸ Σινά. Basil. 

V. 6. Σ., ἐπαύθησαν ὁδοί. Basil. Ibid. 0’, θ., 
τρίδους. Basil. 

V. Ἰ. "Α.1λος, κατοικοῦντες ἐν Ἱσραῇλ. ldem. 

V. 8. 0’, 8., ἠρετίσαντο. Sic Basil. Alex. vero, 

ῥρέτισαν. 

lbid. "Α.1.1ος, ὡς ἄρτον κρίθινον. Sic Basil. Mira 
interpretationum — varietas. Verum hic interpres 


Dmb pro pane, 2"-yw pro hordeo habuit. 

Ibid. 'A., ὁραθῇ. Basil. 

Ibid. "AAAoc, σχέπη σανίδων σειρομαστῶν, Sic 
Basil. Codex vero Alex., σκέπη νεανίδων σειρο- 

στων. 

Ibid. "Αά.Ίος, μετὰ τεσσαράχοντα etc. Basil. 

V. 9. 'A., Q^, 8., τοῖς ἀκριδαζομένοις. Σ., εἰς τὰ 
προστάγµατα. Vide qua diximus ad Gen. xix, 10. 

Ibid. "AAAoc, οἱ δυνατοὶ τοῦ λαοῦ. Sic Basil. et 
ita legitur in cod. Alex. 

V. 10. Σ., ὀνάδων. 8., ὑποζυγίων. Basil. Lectio- 
nem Theodotionis habet codex Alex. 

lbid. Σ., στιλβουσῶν. "AAAoc, λαμπουσῶν. Hac 
Basil. "Α..Ίως, µεσηµθρίας. Pro hac una He- 
braica voce IY 1 editio Romana habet, µεσημ- 


θρίας. Basil. in textu, et cod. Alex., λαμπηνῶν, 

Ibid. 'A., ὁμιλεῖτε. Σ., φθέγζασθε. Basil. Coder 
autem Alex., φθέγξασθαι, mendose, ut videtur, pro 
φθέγξασθε. 

V. 11. "A. , χαταλεγόντων. Σ.,, συμπινόντων. Bs- 
sil. 0’, ὑδρευομένων., Alex., εὐφραινομένων. — 

bid. 'A., O', φράζων. Σ., ἀτείχεστοι. 8., ἑνίσχν- 
cov. Basil. Cod. Alex. item habet, ἑνίσχυσον. Aqui 
vocem Hebraicam Ἡ 19 expressit Grzcis litteris, 
quare melius forte scribatur etiam Latine Párazen. 

M rt θ., ἑπανίστατο. Basil. " 

. 15. "AAJoc , τότε ἐμεγαλύν ἰσχὺς αὐτοῦ. 
Σ., λείφανον. Basil. Codex Xlex., πόνο ἐμεγόλυνον 
ἰσχύς. 

Ib. "A., τοῖς σωζομένοις. Basil. 

lbid. "AJ.1oc, ἐπικατέθη αὐτοῖς etc. Basil. 

V. 44. 0’, Θ., 6 λαὺς Ἐφραῖμ ἐτιμωρήῄσατο αὐτοὺς 
Ey χοιλάδι, Basil. Sic item Alex. Theodotio vertit 
ac si legisset 1212y. 

Ibid. X., ἀχολουθήσω cot etc. Basil. 

Ibid. 'A., ἀκριθασταί. Σ., ἐπιτάσσοντες. Basil. 

Ibid. Σ., διδἀσχοντες μετὰ ῥά6δου γράμμα etc. Basil. 
Postrema lectio, ἐνισχύοντες ἐν σχήπτρῳ, est for- 
lassis Aquilz,, qui 23 vertit sceptrum, Gen. xuix, 
10, et Jos. 1, 12. 

V. 15. "AAJ0c, xal ἄρχοντες. Basil. 

Ibid. Z., ἀπέλυσεν τοὺς πόδας αὐτοῦ. 0Ο’, 8., t£- 
έτεινεν. Basil. Hic Alex. non sequitur O', 8., si tides 
edito Waltoniano. 

Ibid. "Αϊ τος , &y διαιρέσει "Pov6hy μεγάλοι ἀχρι- 
6ασμοὶ χαρδίας. Basil. 

Ibid. Α., διαλογισµοί. Σ., ἀχρίδειαι, Sic Basil. 
qui eod. loco babet, 0’, ἀχριθασμοί. Verum exis- 
timo hic interpretum nomina commutata fuisse, el 
lectionem allatam, nempe àv διαιρέσει — "Pou6?» 


CAPUT VI JUDICUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


uya31 4. 
πώ  Ὢν 2 9 

Πο ην] 
m3 3 $. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. In oculis. 
9. Antra. 
Et munitiones. 


9. Antra. 


loca. 


5. Si. δ. Cumque. 


VULGATA LATINA. 


1. In conspectu. 


Et munitissima ad repugnandum 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. 
9. 
δ. 

AQUILA. 
1. 
2. 
δ. 


1997 JUDICUM CAPUT VI. 1508 
ZYMMAXOZ. ο’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
90. 90. Οἰκτίρμων οἰκτειρήσει. "AA- — 30. 
Joc , φιλ.άζοντα φίλοις. 
3. 91. Καθὼς ἡ ἀνατολὴ τοῦ flou. — 31. Καθὼς ἡ ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου, 
"Ad Auc, ὡς ἔξοδος ἡλίου. 
'Ev δυναστείᾳ αὐτοῦ. "Α.Ίλως, Ἐν δυναστεία αὐτοῦ. 
tv δυνάμει. . 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
30. ' 30. Misericors miserebitur. Α- 50. 
lius, amicitias habentem amicis. 
31. 91. Sicut ortus solis. Aliter , — 51. Sicut ortus solis. 


sicul exitus solis. 
In potentia sua. Aliter, in vir- 


tute. 


In potentia sua. 


Nola et varie lectiones ad cap. V Judicuin. 


μεγάλοι ἀχριθασμοὶ χαρδίας , esse Aquile, qui pn 
semper vertit, ἀχίόρασμα, vel, ἀχιθρασμός. 
V. 16. 'A., ἱνατί µοι etc. Has omnium inter- 
preium lectiones affert Basiliensis, cui patrocinatur 
;usebius De locis Hebraicis apud lieronymum, ubi 
sic legitur, Μοσφεθἀμ, ᾿᾽Αχύλας, τῶν χλήρων. Σύµ- 
µαχος, τῶν µετεχοµένων : ubi Basiliensis habet, 
τεχµίων pro μµεταιχμίων. — Coislin. ad marg., 
Α., χλήρων. Σ., uetey piov pro µεταιχµίων. 
lbid. "AJA.1oc, τοῦ εἰσαχούειν etc. Ha omnes 
lectiones ex Basiliensi, In edit. Rom. legitur , τοῦ 
αχουσαι. 
Ibid. ᾿Α., διαιρέσεις τοῦ Ῥουθήν etc. Has lectio- 
pes habet Basiliensis. 
V. 11. "AA.Ldc, παρφχησεν. Sic Basil. atque ita 
habet Alex. 8., χατῴχησεν. Basil. 
Ibid. "Α.1.1ος, ἐπὶ τὰς διαχοπάς. "AAJAoc , ἐπὶ τὰς 
διαλύσεις. Basil. 
N 18. e HORE Basil. 
id. 'A., χώρας. Σ., ὑψηλῶν χωρῶν. Basil. 
V. 19. "AAAoc , πλεονεξίαν. Alex. habet, πλέονε- 
ξίαν ἀργνρίου. 
V. 20. "AJAloc , ἐχ τῆς τάξεως αὐτῶν. Basil. Sic 
etiam Alex. 
Ibid. Οἱ «Ίοιποὶ, ἐπολέμησαν. Basil. Sic etiam ef- 
fert Alex. : 
V. 34. "AAJAoc , ἐξέδαλον. Θ., ἐξέσυρον. Basil. 
Alex. autem habet, ἐξέδαλεν. 
Ibid. 'A., χαυσώνων. lta Coislin. in marg., et in 
textu, Καδημείν. 
Ibid. Σ., αἰγίων qápay& etc. Basil., forte αἰγῶν, 
V. 22. "AAJoc, τότε ἐνευροχοπήθησαν. Θ., ἀνεχό- 
Ξησαν. Alex., τότε ἀπεχόπησαν. . 
id. Interpretationem Aquile Grace non habe- 
inus, sed interpres Procopii sic, Madoroth Aquylas 


(sic) exposuit , decus irruentium. Reliqua 1nterpre- 
tationes ex Basil. . 

V. 23. 8., χαταράσει etc. Sie Basil. lia legitur 
quoque in Alex. qui tamen habet αὐτῆς pro αὐτὴν. 

Ibid. "A.L40c, βοηθὸς Κύριος ἐν μαχηταῖς. 8., ἐν bv- 
νάσταις. Basil. Alexandr. liabet, £v μαχηταϊς δυνατοῖς. 

V. 95. Has omnes lectiones ex Basil. μυ). 
Alex. ut 86. habet loyupuv. . . 

V. 96. "A.l4oc, τοῦ εἰς τέλος ἀχρειῶσαι. Basil. 

Ibid. "Α..Ίος , συνετέλεσεν. Basil. Cod. Alex., 
συνέθλασεν. Forte melius. — . ] 

lbid. Θ., ἀπέτεμεν τὴν κεφαλήν etc. Hanc inter- 
pretationem Theodotioni adscribit Basiliensis co- 
dex : eaqueest vere Theodotionis. Sequeutem etiam 
eidem attribuit, lapsu grapbico ut videtur ; nam est, 
ni fallor, Symmachi. 

V. 27. "AAJAoc , βαρυνθεὶς ἔπεσε. Basil. — — 

Ibid. 'A., ἔχαμφε. 8., συγχάµψας. Basil. Codex 
Alex. habet, συγκάφας. . 

Ibid. 'A., ἔχαμφε. 0’, 8., ἐν d ἔχαμφεν. Basil. qui 


T D. 
addit, παν χω. Vide ad cap. 1, v. 14. Reliqua le- 
ctiones ex Basiliensi. 

Ibid, O', Θ., ταλαίπωρος Basil. ] 

V. 98. 0, Θ., & τῆς δικτυωτῆς. Basil, sic 
etiam cod. Alex. 

Ibid. 0’. 8., παραγενέσθαι etc. Basil. 

Ibid. 0’, Θ., διότι πόδες etc. Basil. Codex autem 
Alex., διατί ἐχρόνισαν ἴχνη. 

V. 29. 6, "n ἀπεκρ]νατο etc. Basil. 

V. 30. "Αλλος, φιλιάζοντα φίλοις. Sic Basil. Sed 
Alex., φιλιάζων φίλοις, 

V. 81. "AAAoc , ὡς ἔξοδος ἡλίου. Dasil. 

lbid. O', Θ., àv δυναστείᾳ αὐτοῦ. Basil. Alex. vero, 
kv δυναστείαις αὐτοῦ. 


CAPUT VI JUDICUM. 


ZYMMAXOE. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. Ἐνώπιον. "Α.λΊως, ἑναντίο. — 1. "Evavilov. 
9. : z Μάνδρας. "AAA«c, Ίτρυµα- 9, Μάνδρας. 
ue. 
Καὶ τὰ φρούρια. Καὶ τὰ κρεµαστά. "AAAoc, τοῖς 
ὀχυρώμασιν. 
5. 9. Εάν. "AAJoc, ὅτε. 9. 
SYMMACRUS. LXX INTERPRETES. TIIEODOTIO. 
4. 4. In conspectu. Aliter, ante. 1. Ante. 
2. 9. Speluncas. Aliter, foramina. 9. Speluncas. 
Et przesidia Et pensilia. Alius, munimentis 
$. 9. Si. Alius, cum. 9. 


PATROL. Ga XV 


1099 
TO ΕΒΡΛΙΚΟΝ. 


yw" 


νι ο ην πώ 4 


ΝΟΥ ΝΟ 
m nmm 


c» ΩΡΣΡΟΙ 3 
πο VONZ won 


Ypyio m 1 
em 8 
Ἑπώ 10 


1573 "UN rox rmn 11 


pon ean 
m wn 19, 
TU 5 


wann 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Serebat. 


4. Et corrumpebant productio- 


nem terree. 
Et non relinquebant. 


Ei agnum et bovem. 


5. Et greges eorum ascendebant. 


Veniebant in terram ad cor- 


rumpendum eam. 


7. Et fuit cum clamassent, 
8.lAscendere feci. 
10. Ilabitantes. 


41. Sub quercu, quz in Hophra. 


Excutiens frumenta. 
19. Potens virtute. 


15. Dereliquit nos. 
Ei dedit nos. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνιχοῖς Ypáppaat. 


gt 


"VULGATA LATINA. 
Sevisset. 


1. Sicut erant in herbis cuncta 
vastabant. 


Nihilque omnino. . . 
bant. 


Non oves non boves. 


. relinque- 


5. Et universi greges eorum ve- 
nicbant. 


Quidquid tetigerant devastantes. 


7. Et clamavit. ' 
8. Vos feci conscendere. 
10. Habitatis. 


Η Sub quercu que erat 1η 
Ephra. 


Excuteret atque purgaret (ru- 
menta. 


19. Virorum fortissime. 


15. Dereliquit nos. 
Tradidit. 


/ 


ΑΚΥΛΑΣ. 


19. Ἰσχυρὸς τῇ εὑτορίφ. 
15. 


AQUILA. 


49 Fortis abundantia. 
48. 


ΗΝ 


nci 
£ZYMMAXOZ. 


4. 


7. 
8. Ἀνήγαγον. 
10. 


11, 


12. Ανδρεῖος τῇ ἰσχύτ. 


15. 


SYMMACHUS. 


δ. 


7. 

8. Reduxi. 
10. 

41. 


49. Virilis fortitudine. 


19 


JUDICUM CAPUT τι. 
o. 


. Ἔσπειραν. "AJddoc, ἔσπειραν 
ἀνηρ. 

4. .Κατέφθειραν τοὺς χαρποὺς 
αὐτῶν. "AJJoc , διέφθειραν τὰ ἐχ- 
φόρια τῆς Υῆς. 

Καὶ οὗ χατελείποντο "AJJoc, 
οὐχ ὑπελείποντο. 

0ὐδὲ bv τοῖς ποιμνίοις ταῦρον. 
"AJAAoc, χαὶ ποίμνιον xai ταῦρον. 

5. Καὶ αἱ χτήσει αὐτῶν ἆν- 
εδαινον. ᾿Α. λος, xal τὰ χεῄήνη. 
"AAoc, xai τὰς κτῆσεις αὐτῶν 
παρέφερον. 

Καὶ Έρχοντο εἰς τὴν γην Ἱσραῇλ, 
χαὶ διέφθειρον αὐτὴν. "A Aoc, παρ- 
εγένοντο ἐν τῇ vf] τοῦ διαφθεῖραι 
αὐτὴν. 

7T. Καὶ ἐδόησαν. "AAJoc, καὶ 
ἐγένετο ὅτε ἐχέχραξαν. 

8. Ἀνήγαγον. "AAAoc , ἐξειλά- 
Μην. "AAAuc, ἀναθιδθάσας. 

10, Κάθησθε. "AJXAoc, χκαθῄήσε- 
σθε. "AAJoc, χατοιχεῖτε, 

41. Ὑπὸ τήν τερέµινθον τὴν ἓν 
Αορᾶ. "AAJoc, Εφραθά. "AdAoc, 
ὑπὸ τὴν δρῦν τὴν οὖσαν ἓν Ἐφραθά. 

Ῥαθδίζων αἴτον. "AJ4oc , kpá- 
6διξεν πυρούς. 

3. Ἰσχυρὸς τῶν δυνάµεων. Α.1- 
Joc, δυνατὸς τῇ ἰσχύτ. 

15. Ἐξέῥῥιψεν. "AAAoc, àm- 
ώσατο. 


Ἔδωχεν. "Aloe, παρέδωχεν. 
LXX INTERPRETES. 


Seminaverunt. Aliter, semina- 
verunt vir. 


4. Corrumpebant fructus eoruni. 
Alius, corruperunt proventus ter- 


Et non relinquebant. Alius, non 
residuum faciebant. 


Neque in ovilibus taurum. Alius, 
et ovile et taurum. 


5. Et possessiones eorum ascen- 
debant. Alius, et pecora. Alius, et 
possessiones eorum devastabant. 

Et veniebant in terram lsrael, 
et corrumpebant eam. Aliter, ac- 
cedebant ad terram ad corrum- 
pendum eam. 

7. Et clamaverunt. Alius, et fa- 
ctum est cum clamassent. 

8. Reduxi. Aliter, erui. Aliter, 
reducens. . 

40. Sedetis. Alius, sedebitis. 
Alius, habitatis. 

11. Sub terebintho, quas in ΑΛ. 
phra. Alius, Ephratha. Alius, sub 
quercu qua est in Éphratha. 


Excutiens frumenta. Alius, ex- 
cutiebat frumenta. 


42. Fortis virtutum. Alius, po- 
tens fortitudine. 


45. Ejecit. Aliter, repulit. 
Dedit. Aliter, tradidit. 


cs 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Ἔσπειραν ávfjp. 
4. 


Παρεγένοντο ἓν τῇ vf] τοῦ δια- 
φθεῖραι αὐτήν. 


1. 

δ. Ἐξειλάμην. 
10. 

44. 


12. 
15. ᾽Απώσατο. 


Παρέδωχεν. 
THEODOTIO. 
Seminaverunt vir. 


4. 


δ. 


Accedebant &d terram ad cor- 
rumpendum eam. 


7. 

8. Erui. 

10. 

11. . 


15. Repulit. 
Tradidit. 





3105 
TO »EBPAIKON. 


T2 14 
ση 15 


mM» mm 16 


Th ντο NYTN dT 


το nnwo 
ον 48 

Vea 19 

τα OU 

m3 nnn^w 
vi" 

πο τν] 20 
oyn 91 

1 

mt ην mns 22 
Y 25 


TRU πα 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
44. Vade in fortitudine tua. 


45. Tenuis. 

16. Dominus, quia ero. 
A1. Si nune inveni gratiam 
Quod tu loquens. 

48. Manebo. 

49. In canistro. 

Posuit in olla. 

Ad sub quercu. 


Et obtulit. 
90. Et infermentata. 
91. Et ascendit. 


Abiit. 
929. Heu Domine Deus. 
95. Et fuit. 


Javencum bovis. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
11. 
15. 


16. 


4]. 


18. 
19. 


YULGATA LATINA. 


14. Vade in liac fortitudine tua, 


15. Iufima. 


16. Dominus : Ego ero. 


17. Si inveni, inquit, gratiam, 


Quod tu sis qui loqueris. 
18. Przstolabor. 

19. In canistro. 

Mittens in ollam. 

Sub quercu. 


Et obtulit ei. 
20. Azymos panes. 
21. Ascenditque. 


'Evanuit. 
22. Heu mi Domine Deus. 


95. Vacat 


Taurum. 


18. 
19. 


'AKYAASX. 


AQUILA. 


i 


, 
4 


u 











ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


17. 


18. 
19. 


20. 
71. 


SYMMACHUS.. 


19. 


JUDIGUM CAPUT VI. 
0’. 


14. Πορεύου ἐν τῇ ἰσχύῖ σου. 
᾽Α.4.4., οὐχ ἰδοὺ ἐν τῇ ἰσχυῖ σου. 


45. ἩἨσθένησεν. "'AAduc, ταπει- 


. νωτέρα. 


16. Ὁ ἄγγελος Κυρίου, Κύριος 
ἔσται. "Α.11ος, 6 Κύοιος, ὃτι ἔσο- 
μαι. 

47. El δὴ εὗρον ἔλεος. "AAJoc, 
xai εἰ εὗρον χάριν. 

Πᾶν εἴτι (αἱ. ὅτι) ἑλάλησας. 
'Α4.ος, ὅτι a0 λαλεῖς. 

18. Καθιοῦμαι. "AJAoc, καθή- 
δοµαι. 

19. Ἐν τῷ xogiwp.. "AA4oc, 
ἐπὶ τὸν χανοῦν. 

Ἔδαλεν àv τῇ χώτρᾷ. "AAJoc, 
ἑνέχεεν εἰς χύτραν. 

Ὑπὸ τὴν τερέμινθον. "AA oc, 
ὑπὸ τὴν δρὺν.. 

Προσήγγισεν. "AAJAoc , πρσεχύ- 
νησεν. 

90. Τὰ ἄξυμα. ᾿Α.-λως ,. τοὺς 
ἀζύμους. 

91. Καὶ ἀνέδη. "AAA0c, καὶ àv- 
Ἠφθῃ. 

Ἐπορεύθη. "Αάιλως , ἀπῆλθεν, 

99. Κύριέ µου, Κύριε. "AJAAuc, 
ἃ, à, à, Κύριε. "AAAoc, Κύριε, 
Κύριε, οἵἶμοι. 


95. Καὶ ἐγένετο. "Α.].λως, χαὶ 


ἐγενήθη. 


Τὸν µόσχον τὸν ταῦρον. "A.t.toc, . 


τὸν µόσχον τὸν σιτευτόν. 


LXX INTERPRETES, 


44. Vade in fortitudine tua. Α- 
lius, nonne ecce in fortitudine tua. 


45. Infirmata est. Aliter, huimi- 
lior. 


16. Angelus Domini : Dominus 
erit. Álius, Dominus, quia ero. 


AT. Si utique inveni misericor- 
diam. Alius, et si inveni gratiam, 


Omne si quid (11. quodcumque) 


locutus es. Alius, quoniam tu .lo-- 


queris. 
18. Sedebo. Alius, id. 


19. In cophino. Alius, super ca- 
nistrum. 


Injecit in ollam. Alius, infudit. 


in ollam. 


Sub terebintho. Aliter, sub 
quercu. 


Appropinquavit. Alius, adoravit. 

20. Azyma. Aliter, azymos. 

91. Et ascendit. Alius, et accen- 
sus est. 

lvit. Aliter, abscessit. 

92. Domine mi, Domine. Aliter, 
3.2, a , Domine. Alius, Domine, 
Domiue, v2 mihi. 

25. Et accidit. Aliter, et factum 
est. 

Vitulum taurum. Alius, vitulum 
saginatum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
14. 
45. Ἰαπεινωτέρα. 


16. 


{7. 


18. 
19. 


Ὑπὸ τὴν δρῦν. 


90. Tous ἀζύμους. 
91. 
'AmfOEv. 


99. "A, à, à, Κύριε. 


25.. Καὶ ἐγενήθτ. 


THEODOTIO, 
414. 


15. Hamilior. 
16. 


11,. 


18. 
19. . 


Sub quercu. 


20. Azymos. 
21. 


Abscessit. 
99. A, a, a, Domine. 


95, Et factum est. 


Hnc 
TO EBPAIKON. 


TO 


run 
ma yen voi 26 


muon 


vo 97 
yn 98 


mm» 


nya uen a mw 


Ὥτι 39 
TUN" Ἱσραη vom 


τι 
yn 50 
v?9 που” ον ου δι 


T 
re 
ir E- wU 


l1. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Patri tuo. 
Succides. 
20. Super caput fortitudinis 
: hujus. 


Succides. 
27. 'Ad eunr. 
98. Destructum. 


Succisus. 


Juvencum seeundum ascendere 
factum, 


29. Verbum. 


Et quiesierunt, et investigave- 
runt, et'dixerunt. 


Verbum. 
50. Diruit. 
51. In omnibus qui stabant su- 


per se. 
Litigaverit. 


Moriatur. 
Litiget sibi. 


Diruit. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνιχοῖς γράµµµασι. 


3]. 
23. 


29. 


$0.. 


.91. 


VULGATA LATINA. 


;Patris tui. 
Succide. 
26. In summitate petrz hujus 


Succideris; 
91. Ei. 
98. Destructam aram. 


Succisum. 


Et taurum alterum impositum 
super altare. 


99. Hoc. 


Cumque perquirerent auctorem 
facti, dictum est. 


Hec omnia. 
$0. Destruxit. 
$1. Quibus ille respondit. 


Qui adversarius est ejus. 


Moriatur. 
Vindicet se. 


Suffodit. 


ΑΚΓΛΑΣ, 
96, Ἰσχύος. 
31. 
93. 
eg. 
50. 
δι. 
AQUILA. 


: 96. Fortitudinis. 


2. 
23. 








ΣΥΜΜΑΧΟΣ 


26. Ἰσχνροῦ.. 


SYMMACIUS., 


9l, 


*UDICUM CAPUT VI. 
0. 


Τῷ πατνρί vou... "AA.loc, τοῦ πα- 
τρός σου. 

ὨὈλοθρεύσεις. ^A toc, ἐχκόψεις. 
. 96. Ἐπὶ χορυφὴν Maui τούτου. 
"AAAuc, Μανὼξ τοῦ ὅρους. "AJ- 
Ίος, ἐπὶ τὴν χορυφἣν τοῦ Μανοῦ 
&x τούτου. 

Ἐξολοθρεύσεις. "AAJ4oc , ixxó- 
ψεις. 


91. Πρὸς αὐτόν. "AAJAoc , αὐτῷ. 
28. Καθῄρητο. "Αλλος, xat- 
εσκαμμένον. 
Ὠλόθρευτο. "AAoc , ἔχχεχομ- 
ν. 


τὸν µόσχον τὸν δεύτερον, ὃν 
ἀνήνεγχεν. "Α..λος, 6 µόσχος ὁ σι- 
τευτὸς ἀνηνεγμένος. 

29. Ῥῆημα,. "AAAoc , πρᾶγμα. 

Καὶ ἐπεξήτησαν, xat ἠρεύνησαν, 
xai ἔγνωσαν. 'AAAoc , xaX ἀνέτα- 
ζον xai εἶπαν. 

Τὸ ῥῆμα. "A4Aoc, τὸ πρᾶγμα. 

90. Καθεῖλεν. "AAAoc, χατέτχα- 
ψεν. 

31. Τοῖς ἀνδράσι πᾶσιν, o! in- 
ανέστησαν αὑτῷ.᾿Α.].λως, πρὸς τοὺς 
ἄνδρας τοὺς ἐπανισταμένους ἐπ 
αὐτόν. 

Διχάσηται. "AAAíc, ἀντιδιχάσῃ. 

θανατώθήτω. 

Ἀικχαζέσθω αὐτῷ. Αλ ἕως  ἔχδι- 
χῆσει ἑαυτόν. 


Καθεῖλεν. "Α..Ίως, χατέσχαψεν. 
LXX INTERPRETES. . 


Patri tuo. Alius, patris tui. 

Bxterminabis. Alius, excides. 

96. Super cacumen Maozi hu- 
jus. Aliter, Manoz montis. Alius, 
super cacumen Manu ex hoc. 

Bxterminabis. Aliter, excides, 

97. Ad eum. Al., ei. 

98. Destructum erat. A.itus, suf- 
fossum. 

Erat exterminatus. Aliter, ex- 
cisum. 

Vitulum secundum, quem ob- 
tulerat. Alius, vitulus saginatus 
oblatus. 

29. Verbum. Aliter, rem. 

Ει inquisieruct, et investigarunt, 
et cognoverunt. Alius, et examina- 
verunt et dixerunt. 

Verbum. Aliter, rem. 

20. Destruxit. Alius, suffudit. 

$1. Viris omnibus qui insurre- 
xerunt ei. Aliter, ad viros qui in 
surrexerant super eum. 


Judicium fecerit. Aliter, contra. 


litigaverit. 


Occidatur. 

Judicium faciat: sibi. Aliter, 
vindicabit semetipsum. 

Destruxit. Aliter , suffodit. 


141 
ΘΕύΔΟΤΙΩΝ. 


30: Μανὼξ τοῦ boue, 


Ἐλχκόψεις. 


21. 
98. 


Ἐχκεχομμένον. 


29. Ἡρᾶγμα. 


Τὸ πρᾶγμα. 


51. 


Αποθανεῖταιν 


THEODOT!O. 


96. Manoz montis. 


Exeides 
91. 
28. 


Excisum. 


99. Rem. 


31. 


Morietur. 


1111 


HEXAPLORUM οὗ δὲ SUPERSUNT, i 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 
T-y" 35 33. o5. 
TEN ον v2" 
now νοκ 35. 55. 
-UwN2 36 56. 50. 
FU TAE! $1. j $1. 
wm 93 38. 38. 
Y" Ἑστραγγισε 
να τολν 50 99. 39. 
m 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA 
$9. Et transierunt. 59. Et transeuntes. 33. 
94. Induit. 91. Induit. 9. 

Et accitus est Abihezer post — Convotavit domum Abiezer ut 
eum. sequeretur se. 

95. Et legatos misit. 99. Misitque nuntios. 33. 
50. Quemadmodum. 50. Sicut. 50. 
$7. Statuens. 51. Ponam.. 91. 
38. Et constrinxit. 98. Expresso vellere. 98. 


Exsüllare fecit. 
99. 


Expresso vellere. 
259. Si adhuc seinel tentavero. 


Et expressit. 
99. Tentabo nunc. 





Sit. Sit. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Judicum. 


V. 1. O' ἅλΊως , 0., ἑναντίον. Basil. Alex. vero, 
ἕναντι. Edit. Rom., ἐνώπιον. 

V. 2. 0’, 8., µάνδρας, Basil. Alex., ἄνδρας, men- 
dose. Edit, Rom., τρυµαλιάς. 

Ibid. Σ., καὶ τὰ φρούρια. "Α.1.1ος, τοῖς ὀχυρώ- 
ψασιν. Basil. llanc postremam lectionem habet co- 
dex Alex. 

V. 5. "AA4J4oc, ὅτε. Basil. Ibid. O' dAAc, 8., ἔσπει- 
ραν ἀνὴρ. ldem. 

V. 4. "AAJoc , διέφθειραν τὰ ἐχφόρια τῆς γῆς. 
Basil. et sic Alex. 

Ibid. "AA. , οὐχ ὑπελείποντο. Sic Basil. et Alex. 

Ibid. "AJ44., καὶ ποίµνιον xat ταῦρον. Basil. habet 
χαὶ ποίµνιον xat µόσχον. 

V. 9. "A440c, καὶ τὰ etc.. Has lectiones habet Basil. 

lbid, O', Θ., παρεγένοντο ἓν τῇ γῇ etc. Basil. 

V. 1. "Αγιος, χαὶ ἐγένετο ὅτε ἐχέχραξαν. Basil. 

.V. 8. Sic Basil. Hic vero tres τῶν Ο’ variz le- 
ciones feruntur, quarum prior est in edit. Rom. 
lllud vero qua ratione factum sit, fuse in Przlimin. 

V. 10. "AAJ4oc κατοιχκεῖτε. Item ex Basil. Cod. 
An qoouxeles, 

. M. "Α.11ος, ὑπὸ τὴν δρῦν τὴν οὖσαν Ev Ἐφραθά. 
Sic Basil. et. Álex. now δρῦν vertunt Α., S τι 


Gen. xxxv. 4, et Jos. xxiv, 26. Aid. et Compl., Ἑφρά. 

lbid. "Αλλος, ἑἐράθδιζεν πυρούς. Sic Basil. e 
Alex. 

V. 42. "A., ἰσχυρὸς etc. Has lectiones mutuamur- 
ex Basiliensi : postrema vero est etiam codicis Ale- 
xandrini. 

V. 15. O' &A4oc, 8., ἀπώσατο. Basil. et itid. O' 
ἅ,Ί.Ίως, 8., παρέδωχεν. Lectiones quz his premittun- 
tur sunt editionis Romana. 

V. 14. "AJtoc , οὐχ ἰδοὺ ἐν τῇ ἰσχύϊ σου. Basil. 

V. 15. O' d Aoc, Θ.. ταπεινωτέρα. Basil. 

V. 16. "AAJ4oc, ὁ Κύριος. ὅτι ἔσομαι. Basil. 

V. 47. "AAJoc , χαὶ εἰ εὗρον χάριν, — Basil. atque 
ita cod. Alex. 

lbid. "AJ40c, ὅτι σὺ λαλεῖς. Sic Basil. ct Alex. 

V.48. "AAJoc , χαθήσοµαι. Basil. et Alex. El. 
vero Rom., χαθίσοµαι. 

V. 19, "AJAAoc, ἐπὶ τὸν χανοῦν. Basil. et Ales. 

Ibid. "AJAJoc, ἐνέχεεν εἰς χύτραν. Basil. et Alex. 

lbid. O' ἅ.1.Ίως, 8., ὑπὸ τὴν δρῦν. Basil. εἰ Alex. 
V. supra ad versum 11. 

lbid. "A.L1oc , προσεχύνησεν. Basil. et Alex. 

V. 90. 0’ d.iAoc, Θ., τοὺς ἀζύμους. Dasil. 

V. 91. "AAAoc, xaX ἀν[φθη. Basil. et Alex. 


(*" Mendosa lectiosànepibogat, quam Montf. non.reddidit laune, nos supplevimus, habetur etiam inAlex. 
εωάΐσα, si (ides Waltono, cui tamen ea in re plerumque diffidendum, ut recte monet Ern. Grabe. Enim vero 
Ἀοδίγο in loco Alex. effert ἀπερείδομαι ; et 11a legendum. Notum est Graecos librarios haud raro ponere 6 








4114 


1115 JUDICUM CAPUT YI. 
LZYMMAXOZ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΟΩΝ. 
55. 99. Καὶ παρΏλθον. (Al. xapevé- — 35. 
δαλον.) "AAAoc, xat διέδησαν. 
9. 94. Ἐνέδυσε. "AAJAoc , ἑνεδύνά- — 54. 
μωσε. 
Καὶ ἐδόησεν ᾿Αθιέζερ ὀπίσω αὖ- 
τοῦ. "A.Aloc , ἓν παντὶ χαὶ ἐδόησεν 
χαὶ αὐτὸς ὁπίσω αὑτοῦ. 
35. 950. Kal ἀγγέλους ἐξαπέστειλεν. — 35. 
96. 96. Καθώς. "Α.Ί.Ίως, ὃν τρόπον, — 36. "Ov τοόπον. 
91. $1. Τίθηµι. "Αά λος. ἁπερίῖδο- — 37. 
μαι (sic). 
98. $8. Καὶ ἐξεπίασε. "AAJoc, àx- — 98. 
επίασεν. 
Ἐστράγγισε. Ἔσταξε. "AAJtoc, ἁπεῤῥύη, Ἑστράγγισε. 
99. 99. Πειράσω 65. ᾿Α.Ίλως, χα — 39. 
πειράσω. | 
Γενέσθω. "A.toc, γενηθήτω. Γενηθήτω. 
SYMMACHUS. . LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
$3. 95. Et pertransierunt. (Al. ca- o5. 
sirametati sunt.)Al., et transierunt. 
91. δὲ. Induit. Alius , roboravit. δὲ. 
Et clamavit Abiezer post se. A- 
lius, in omni et clamavit et ipse 
nost eum.  - 
55. $5. Et nuncios misit. 55. 
36. 35.Quemadmodum. Aliter,sicut. — 56. Quemadmodum. 
$7. $7. Pono. Alixs, depono. $1. 
98. 98. Et expressit. Aliws, com- — 98. 


Exsüllare fecit. 
90. 


pressit. 

Sullavit. AK., effluxit, 

99. Tentabo nunc. Aliter, et 
tentabo. 

Fiat. Aliter, factum sit. 


Exstillare fecit. 
59. 


Factum sit. 


Note et varie lectiones ad cap. VI Judicum. 


Ibid. O' d.Ltoc, 8., ἀπῃλθεν. Basil. | 

V. 22, 0’, Κύριέ µου etc. Hz lectiones sic haben- 
tir in Basil. Editio autem Bomana sic, ἆ, à, Ko- 
ριέ µου Κύριε. 

V. 25. 0’ d.AAuc, 8., χαὶ ἐγενήθη. Basil. 

Ibid. "Α.1Λος, τὸν µόσχον τὸν σιτευτόν. Basil. et 
sic legitur in Alex. 
ALD. "AAAoc, τοῦ πατρὀς σου. Basil. Sic item 


ex. 
lbid. "AAoc , ἐχχόψεις. Basil. 
V. 26. Lectiones À., S., et czteras ex Basiliensi. 
Alexandrinus vero habet, ἐπὶ τῆς χορυφῆς τοῦ 
ὄρους Max. Procop. in hunc locum : Illud vero 
Maoa Aquylas exposwit, fortitudinis, Symmachus 
vero, fortes, lege fortis. Theod. legit νι pro ;mm. 
lbid. O' d44oc, 8., ἐχχόψφεις, Basil. 
V. 97. "AAAoc , αὐτῷ. Basil. qui addit, O', χω, 
id est, €", χωρίς. Vide notam ad cap. 1, v. 14. 
V. 28. Basil. in textu habet χαθῄρητο, ad niarg., 
O^, χατεσχαμμένον. 
lbid. O' &44oc, 8., ἑχχεχομμένον. Basil. 
lbid. "Α.1.Ίος, ὁ µόσχος ὁ σιτευτός etc. Basil. 
V. 29. O' ἅλλως, 8., πρᾶγμα. Basil. Ut fusius 


diximus in Preliminaribus, lectionee quee notantue 
Q0, 8., ex Theodotione in EXX invectse fuerant. 

lbid. "AAAoc, xaX ἀνέταζον xat εἶπαν. Basil. 

Ibid. Ο’ &A44oc, 8., τὸ πρᾶγμα. Basil. 

V. 30. "AAA0c, χατέσχαφεν. Basil. 

V. 381. 0’ dAAoc, πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς ἐπ- 
ανισταµένους ἐπ᾽ αὐτόν. Dasil. Alex., ἑσταμένους. 

lbid. 0’ &A4oc, ἀντιδικάσῃ. Basil. Alex. habet 
ἀντεδίχησεν.--Ο0ἱδ[11. m., διχασάτω ἑαυτῷ ὁ Bad. 

lbid. 8., ἀποθανεῖται. Basil. et sic Alex. 

lbid. O ἅ-]Ίως , κατέσχαφεν. Basil. οἱ s'c Alex, 
A V. 85. "Α.11υς, καὶ διέθησαν. Basil. ifa quoque 

lex. 

V. 54. "AJAJoc, ἑνεδυνάμωσε, Sic Alex. 

Ibid, "AAA4oc, ἓν παντίἰ etc. Basil. 

V. $6. 0’ ἅλΛως, 8., ὃν τρόπον. Basil. 

V. $1. "AAAoc, ἀπερίδομαι. Lectio ut videtur, 
mendosa, qua tamen habetur etiam in Aler. ("). 

V. 38. "Α.11ος, ἀπεπίασεν. Basil. et Alex. 

lbid. 'À., Σ., 6., ἑστράγγισε. "AAJAoc , ἀπεῤῥύη: 
Basil. 

V. $9. "AAAcoc, xal πειράσω. Basil. et Alex. 

Vid. O' ἅλ.λως, 8., γενηθήτω, Basil. 


pro ει, eque contrario ει pro «. Est autem ἀπερείδομαι medii modus verbi ἀπερείδω, et idem valet ac &vo- 


τίθηµι. DRACH. 


145 
TO EBPAIKON. 


τσι 
nz22m 


cp 9 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


4. Harod. 

A colle. 

$9. In auribus. 
Et reversus est. 


4. Fac descendere. 
Probabo eum tibi. 


5. Et descendere fecit. 


Lambuerit. 
Incurvaverit se. 


6. Lambentium. 
Àd os suum, 
Et totum reliquum. 


Incurvaverunt se. 
7. Lambentibus. 


Ibunt. 
8. In tentoria sua. 


ü Et in trecentos viros appreben- 
dit. 


9. Surge. 


BEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT VII JUDICUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχκοῖς γράµµασι.. 


9. 


6, 


8. 


VULGATA LATINA. 


4. Harad. 
Collis excelsi. 
5. Audientibus. . 
Reversi sunt. 


4. Duc. 
Probabo illos. 


5. Cumque descendisset. 


Lambuerint. 
Curvatis genibus biberint 


6. Qui... lambuerant. 
Ad os.. 
Omnis reliqua. 


Flexo poplite. 
1. Qui lambuerunt. 


Revertatur. 
8. Ad tabernacula sua. 


Cum trecentis viris se certa- 


mini dedit. 


9. Surye. 


"i 


ΑΚΥΛΑΣ. 


1. Ἀρωέδ. 
Απὸ τοῦ ὑψηλοῦ. 


$. 
Ἀπεστράφησαν. 
4. 
Ἡνρωσω σοι αὐτόν. 
δ. 


Κάμφῃ. 


AQUILA. 


1. Aroed. 
Ab excelso. 
9. 

Aversi sunt. 


4. 
lgne examipabo tibi eum. 


9. 


IÍneurvaverit se. 











n^? 


i. 


$. 


9. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACBUS. 


JUDICUM CAPUT VII. 


CAPUT VII JUDICUM. 
0. 


4. Αρωέδ. "Α.ξλως, Αράδ. 

Ἰλπὺ Γαθαάθ. Οἱ «Ἰοιποὶ, ἀπὸ 
τοῦ βουνοῦ. 

5. "Ev ὠσίν. "AAdoc, tlg τὰ 
ὥτα. 


Ἑπέστρεψαν. 'Α.ἳλος, ἑπέσερε-΄ 


dev. Οἱ Aoizol, ἑξώρμησαν. 

4. Κατένεγχον. "AAAdoc, xat- 
*ya ve. 

Ἐχχαθαρῷ σοι αὐτόν. "AJ4Joc, 
δοχιμιῶ. 

5. Καὶ χατήνεγχεν. "AAJoc, xa- 
τεδίδασεν. 

Λείξδῃ. "AAJuc, An. 

Κάμψῃ. "AAAoc, χλίνη. 

6. Λειξάντων. ’Α.1Ίως, λαφάν 
των. 

Πρὸς τὸ στόµα αὐτῶν. "Aoc, 


“τῇ γλὠσσῃ- 


Καὶ πᾶν τὸ κατάλοιπον. "AJAoc, 
xaX πᾶς 6 ἑπίλοιπος. 


Ἔχκλιναν. "AA4Joc, ἔχαμφαν. 

1. Λάφασι. "AJoc, λελειχόσι. 

Πορεύσονται. "AAoc , ἆποτρε 
χέτω. 

8. El; σχηνἠν. "AAJoc , εἰς τὸ 
σχήνωμα. 

Καὶ τοὺς τριαχοσίους ἄνδρας 


γατίσχυσεν. "AJAoc, τῶν δὲ τριᾶ- 
κοσίων ἀνδρῶν ἐχράτησεν. 


9, Ἀνάστα. "Α.1 ως, ἀναστάς. 


LXX INTERPRETES. 


T. Kroed. Aliter, Arad. 
À Gabaath. Reliqui, a colle. 
9. In auribus. Aliter, in aures. 


Reversi sunt. Al. reversus est. 
Reliqui, recesserunt. 


4. Fac descendere. Alius, deduc. 


Eimundabo tibi eum. Alius, pro- 
babo. 


5. Et descendere fecit. Alius, de- 
duxit. 


Lambuerit. 

Incurvaverit 5ο. Aliter, inclina- 
verit. 

6. Qui lambuerunt. 

Ad os suum. Alius, lingua. 

Et omne residuum. Alius, ct 
emnis reliquus. 


Inclinaverunt. Alius, incurva- 
verunt se. 


7. Qui lambuerunt. Alius, id. 


Ibunt. Alius, recurrat. 


8. fn tabernaculum. Alius, in 
tentorium. . 


Et trecentos viros confortavit., 
Alius, trecentosautem viros tenuit. 


9. Surge. Aliter, surgens. 


43 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
I. Ἀρωέδ. 
δ. 
4. 


Ἡυρώσω σοι αὐτόν. 


THEODOTIO. 


4. Aroed 


9. 


4. 
lgne examinabo tibi eum 


b. 


Incurvaverit se. 











“0 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


nXv22 ον Όση παρ ν 14 


(55:3 19 


cn mun ου Ό Uu» 15 
Toon 


by 
n2 
pra pni 16 


nypa 17 
]T2"pn Ὁμπ Ἵν 19 


pb oxwcucn Ῥπ 90 
DU Do rM 


CUT 
που ma 33 
YERSIO HEBRAICI TEXT. 


14. Ad extremum quintanoru:n 
qui in castrametatione. 


12. Cadentes. 


15. Proximo suo somnium : et 


(xit, ecce somnium somniavi. 


Torta. 


Se volvens. 
16. [n medio hydriarum. 
17. Ín extremum. 


19. Tantum suscitando suscita- | 


verunt. 


. 20. Et apprehenderunt in manu 
sinistra sua tiliones, et in manu 
dextera sua corieas. 


91. Vir. 
Et vociferati sunt. 


92. Trecenti tubis. 


Gladium. 
23. Domum Sitta. 


HEXAPLORUM QUAE SUPEPSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


M. 


12. 
15. 


10. 


17. 
19. 


20. 


91. 


25. 
VULGATA LATINA. 
11. In. partem castrorum, ubi 


erant armatorum vigilize 


12. Fusi jacebant. 


15. Proximo suo, et in bunc πιο» 


dum referebat quod viderat : Vidi 
somnium. 


Subcinericius panis. 


Volvi. 
16. Iu medio lagenarum. 
17. Partem. 


19. Et custodibus suscitatis, 


90. tenuerunt sinistris manibus 


lampades, et dextris sonantes tu- 
5. 


21. Singuli. 
Vociferantes ululantesque. 


22. Trecenti vlri buccinis per- 


sonantes. 


Gladium. 
95. Beihsetta, 


nb 
AKYAAZ. 


41. 


14, 
15. 


Ἑγχρυφίας 
1t 


41. 
19. 


20. 


93. Οἴχου 'Actttk. 
AQUILA. 
41. 


12. 
15. 
Subcinericius panis. 
16. 
1]. 


19. 
20. 


23. 


95. Domum Asetta, 








ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS. 


12. 


15. 


21. 


JUDICUM CAPUT VII. 
ο’ 


11. Πρὸς ἀρχὴν τῶν πεντέχοντα, 
οἳ σαν ο 1| παρεμθολῇ. "Αλ Λως, 
εἰς µέρος πρὸς τὸ ἄχρον τῆς λαξευ- 
τῆς. "AJJoc, εἰς µέρος τῶν πεν- 
τήχοντα τῶν ἐν τῇ παρεµμθολῃ. —— 

12. Παραθεθλῆκεσαν. “Α.λέως, 
ῥεθλημένοι, — V 

16. To πλησίον αὐτοῦ ἐνύπνιον, 
καὶ εἶπεν, ἰδοὺυ ἐνυπνιασάμην ἐν- 
ὑπνιον. Ἀ.λ1ος, ἐνύπνιον, xa εἶπε 
τὸ ἐνύπνιον ὃ ἐνυπνιάσθη. 

Ἐγχρυφίας. "Αά.λως, µαγίς. 

Ἀτρεφομένη. "Λά.ος, χνλιομένη. 

16. Ἑν ταῖς ὑδρίαις. Οἱ .ἰοιποὶ, 
al; ὑδρίαις. 

11. Ἐν ἀρχῇ. ᾿Α.1.1ος, &v µέσῳ. 

19. Καὶ ἰχείροντες. ᾿Α.λ ος, 
πλὴν ἐγέρσει ἐγείροντες. 

20. Καὶ ἐχράτησαν iv χεραὶν á- 
βιστεραῖς αὐτῶν τὰς λαμπάδας, καὶ 
ν χεραὶ δεξιαῖς αὑτῶν τὰς χερατί- 
νας. "Α..λως, xat ἑλάδονιο ἐν τῇ 
χειρὶ αὐτῶν τῇ ἀριστερᾷ τῶν λαμ- 
πάβων, xai ἓν 4 χειρὶ τῇ δεξιᾷ 
αὐτῶν αἱ χκερατίναι. 

21. 'Avfjp. "Α..Ίως, ἕκαστος. 
aye ον Οἱ «Ίοιποὶ, ἠλάλα- 

y. 9 


42. Ἐν ταῖς τριαχοσίαις χερατί- 
ναις. Οἱ JAoczol, αἱ τριακόαιαι χε- 
ρατίναι. 


Ῥομφαίαν. Οἱ Ἀοιποὶ, μάχαιραν. 
25. Βηθσεέδ. 
LXX INTERPRETES. 

11. Ad principium ipsorum quin- 
quaginta, qui erant in castris. A- 
liter, in partem ad. summitatem 
excis. Alius, in partem ipsorum 
quinquaginta, qui erant in castris. 

12. Projecti erant. Aliter, ja- 
centes. 

15. Proximo suo somnium : et 
dixit, ecce somniavi somnium. Α- 
lius, somnium, et dixit somnium 
quod somniatum est. 

. Subeinericius panis. Aliter, ma- 
gis. 

Se volvens. Alius, se volutaus. 

16. In hydriis. Reliqui, bydriis. 

17. 1n principium. Alius, in me- 
dium, 

19. Et excitantes. Alius, cz- 
terum suscitatione suscitantes.. 

20. Et tenuerunt in manibus 
sinistris suis lampadas, et in ma- 
nibus dextris suis corneas. Aliter, 
el acceperunt in manu sua sini- 
stra Jampadas: et in manu dextera 
$ua COrnez, 

21. Vir. Aliter, unusquisque. 


Significaverunt. Reliqui, ulula- 
veruny. 


22. [n trecentis corneis. Re/i- 
qui, trecenta cornes. 

Frameam. Reliqui, machsezam. 

25. Bethseed. 


1122 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Al. El; µέρος πρὸς τὸ ἄχρον τὸ 
λαξευτῆς. 


12. Παραδεθλήχεσαν. 
15. 


10. 


17. 
19. 


20. 


91. Ἕκαστος. 


23. 
THEODOTIO. 


11. In. partem ad summitatem 
"XCiste. 


12. Projecti erant, 


45. 


10. 
17. 


19. 
20. 


21. Unusquisque. 


22. 


3173 HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT., ΗΒ 


ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ. ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ AKYAAX., 
"EXAnvixol; Ypápquact 


"€um 
"3 95 25. 95. "Ev πετρχ. 
ΝΤ 3Ρ3 

172 
VERSIO TIEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Et persecuti sunt. Persequebantur. 
95. In petra. 95. 1n petra. 25. In petra. 
In torculari Zeeb. In torculari Zeeb. 
À transitu. Trans fluenta. 


Note et varie lectiones.ad cap. ΤΗ Judicum. 
NX. 1. 'A., 0, 8,, ᾽Αρωέδ. Basil. In edit. Rom. Ibid. 'A., O*, 8., χάµφῃ. Basil. et sic etiam Ale. 


legitur, ᾿Ἀράδ. Edit. Rom., χλίνῃ. 
bid. 'A., ἀπὸ τοῦ ὑφψηλοῦ. Οἱ «Σοιποὶ, ἀπὸ τοῦ V. 6. "AAAoc , λαφάντων. Basil. Edit fou., 
βουνοῦ. Basil. * A4J4oc, λειξάντων. Alex., λαμφάντων. 


V. 8. "AAJAoc, εἰς τὰ Qa. Sic Basil. et Alex. lbid. "A-JJ4oc , τῇ γλὠέδσῃ. Basil. Alex. vere, b 


Edit. vero Romana, ἐν ὡσί. Sequentes autem le-— «fj γλώσση. 
cliones , 'A., ἀπεστράφησαν etc. ex Basiliensi. Ibid. "AAJoc, xa πᾶς 6 ἐπίλοιπος. Basil. et Ale. 


V. 4. "AAJoc, vax&ya'vs. Sic Basil. et Alex. Ibid. "A-44oc, ἔχαμφαν. Basil. et Alcx. 
lbid. 'A., 8., πυρώσω eic. Basil. "A44oc, ὅδχι- V. 1. "A4Joc, λελειχόσι. Basil. 

μιῶν Basil. et Alex. Grabe legit δοχιμῶ. lbid. "A.L1oc , ἀποτρεχέτω. Basil. et Aler. 
V. 5. "A440c, χατεδίδασεν. Basil. et Alex. V. 8. "Α.11ος, εἰς τὸ axíjvopa. Basil. et Alex. 


lbid. "AAJ«c, λάψῃ. Basil. ad marg. et sic edit. Ibid. "AAJoc, τῶν δὲ τριαχοσίων eic. Basil. d 
Rom. Basil. in texiu, λείξῃ. Alex. vero, λἠφῃ, et — Alex. 


mox, λήμψῃ. V. 9. "A4Aoc, ἀναστάς. Basil. ad marg. Eit 
' CAPUT VIII JUDICUM. 
TO EBPAIKON. . TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
Ton 1 1. 4. 
πα τν vam 
men ὅ 9. 5. 
DuyTM cU 4 4. 4. 
Vn mw 5 5 s 
D» Ό 
zy 230 
TNax5 6 0. ^ 6 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
4. Ad eum. 1. Ad eum. 4. υ 
Et jurgaverunt cum eo in forti Jurgantes fortiter. 
tudine. 
9. Se remisit. $9. Requievit 3. 
4. Lassi et persequentes 4. Pra lassitudine fugientes per- κ, 
sequi non poterant. 
5. Qui in pedibus meis b. Qui mecum est. 5. 
Lassi ipsi. Quia valde defecerunt. 
Κι ego persequens. Ut possimus persequi. 


6. Exercitui tuo. 6. Exercitui tuo. 6. 


4125 
ΣΥΜΜΑΧΩΣ. 


95. Ἐν πέτρχ. 


SYMMACHUS. 


95. In petra. 


vero Rom. et Basil. in textu, ἀνάστα. V. 17 
V. 153. "AJA4oc, εἰς µέ M τῶν etc. Sic Basil. et V. 19. ᾿Α 1ος, πλὴν 
Λες. 0’ ἅλλως, 9., εἰς πρὸς τὸ etc. Basil. V. 20. 


V. 12. 0’, 8. 


παν χω 
θ 


διω 


ωρ ον 
Yide notam ad cap. 1, v. 14. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SYMMACHUS, 


" παραδε σαν. Basil, Alex., παρ- 
«pel een Edit. Rom., βεθληµένοι. 
"AJA4oc, ἐνύπνιον, καὶ εἶπε etc Basil. 
Jbid. 'A., 0’, ἐγχρυφίας. Σ., κολλύρα. 
m in textu vero ut edit. Rom. .» paris. X. 95. 
d. Άλλος, χνλιοµένη. Sic Basil. cum bac nota, 


JUDICUM CAPUT VIII. 
0. 


Κατεδίωξεν. "AAAtcc., ἑδίωδαν. 

95. Ἐν Σούρ. 

Ἑν "laxà6 46. 

Ἀπὸ πέραν. "AAJoc, bx τοῦ πέ- 
pav. 

LXX INTERPRETES. 

Insecutus est. Aliter, persecati 
sunt. 

25. In Sur. 

4n Jaceb Zeb. 

"De trans. Alius, a trans. 


8EOAOTION. 


Κατεδίωςεν. 
25. 
Ἐν "lax&6 τῇ χριλάδι. 


THEODOTIO. 
Insecutus est. 
25. 
In Jaceb valle. 


Note et varie lectiones ad cap. VII Judicum. 


Basil. ad 


V. 2). 


σεπά, 1. ἩἙηθασεττά, m., 'A., 
Ibid. 0’, 8., κατεδίωξεν. Basil. 
"À., Σ., ἐν πέτρα. 


: "Αλλος, àv. p£ow. Basil. et Alex. 


ἐγέρσει etc. Basil. 


"AAAwc, xaX Ἱλάδοντο etc. Basil. 
V. 21. 0d Aoc, 8., 
Ibid. Ol Aou ol, ἠλάλαξαν. Basil. 
V. 23. Οἱ λοιποὶ, αἱ τριαχόσια: etc. Dasll. 
lbid. Oi Aocszol , ᾽μάχαιραν. Basil. 
"'À., οἴχου etc. Coislin. 


ἕχαστος. Basil. 


Basil. 


1126 


in textu , Βτθα- 
ofxou ᾿Ασεττά. 


Ibid. 8., iv laxió τῇ χοιλάδι. Basil. Edit. vere 


CAPUT τη JUDICUM. 
0’. 


1. Πρὸς Γεδεών. ᾽Α.δίως, πρὸς 
αυτόν. 

Καὶ διελέγξαντο πρὺς αὑτὺν 
lo yo pix. "AAAoc, xai ἐχρίνοντο 
μετ) αὐτοῦ κραταιῶς. 

$. ᾿Ανέθη. "AAJAoc, &vrxev. 

4. Πεινῶντες xal Ouoxovteq." AA- 
Joc, ὁλιγοψυχοῦντες xaX πεινῶντες. 

Καὶ διώχοντες. "A.L4oc, χαὶ δι- 
φῶντες. 

5. TQ ἐν ποσί µου. "Α.1ος, τοῦ 
μετ) ἐμοῦ. 

Πεινῶσιν. "AAAoc, ἐχλείπουσιν. 

Ἰδοὺ ἐγώ εἰμι διώχων. "AL4oc, 
i δὲ διώχω. 

Ti δυνάµει σου. "AJ44o0c, τῇ 
Bo σον. 
LXX INTERPRETES. 

4. Àd Gedeon. Aliter, ad eum. 

Et jurgabant adversus eum for- 
titer. Álius, et disceptabant cum 
eo vehementer. 

9. Remissus est. Alius, remisit, 

4. Esurientes et persequentes. 
Alius, animo deficientes et esu- 
rieutes. 

Et persequentes. Alius, et si- 
tientes. 

5, Qui in pedibus meis. Alius, 
qui mecum est. 

Esuriunt. Aliter, deficiunt. 

Ecce ego sum persequens. Alius, 
ego aytem persequor. 

6. Virtuti tua. Alius, exercitui 
tuo. 


Rom., iv Ἱαχεφζὴφ. 
lbid. "AA loc, &x τοῦ πέραν. Basil. et Ales. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. : 


4. 


5. 


Πεινῶσι. 
6- 


THEODOTIO. 
1. 


5. 


Esuriunt. 


6. 


4121 
TO EBPAIKON. 


ro mum 7 


TT 
pup^xTnDN 


DN 8 
ο νο 9 
uu» 


ΠΣΤΟ 5»o mmn 10 


m^ 


oun 11 
ΟΤΑ) ΠΠ) 
ποπωττω 15 


pna nen 


vx ano" 14 
TPXOY Tu DD "UTD 


may 15 

"vom 16 

ym 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Gedeon, idcirco. 


Triturabo. 
Et cum tribulis. 


8. Secundum hoc. 


9. Hominibus. 
In revertendo me. 


40. Residui ex omni castrame- 


tatione. 
Filiorum Orientis, 
41. Habitantium. 
Iosius Nohah, et Jogbaa. 


15. De bello. 
Desuper sole. 


14. Et scripsit ei. 
Principes Soccoth et seniores. 


15. Lassis. 


46. Et spinas. 
Et erudivit, 


HEXAPLORUM Οὔ 4: SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµααι. 
7. 


44. 


VULGATA LATINA. 


1. Quibus ille ait, cum ergo. 


Conteram. 
Tribulisque. 


8. Similia. 


9. Eis. 
Cum reversus fuero. 


* 10 Remanseront ex omnibus 
turmis. 


Orientalium populorum. 


11. Qui in tabernaculis mora-. 
bantur. 


Nobe et Jegbaa. 


15. De Όθιιο. 
Ante solis ortum, 


14. Et descripsit. 


Principum Soccoth et seniorum. - 


15. Qui lassi sunt'et defecerunt. 


16. Es spinas. 
Contrivit. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἐν ταῖς τραγαχάνθαςς. 
8. 
9. 


10. 


41. 


15. 
Ἀναθάσεως [ἀἁλσῶν]. 


44. 


16. 


AQUILA, 
1. 


In sentibus. 
8. 
9. 


10. 


11. 


15. 


Ascensus saltuum. 


44. 


15. 
46. 


tis 











ZYMMAXOZ. 


"Ev τοῖς τριδόλοις. 
8. 
9. 


10. 


u. 


15. 
Ἀναθάσεως ὁρῶν 


44. 
45. 


16. 


STMMACHUS, 


ln tribulis. 
8. 
9. 


10, 


4A. 


A3. 
Ascensus montium, 


14. 


Ῥλτκοι. Ga. XV. 


JUDICUM CAPUT VIII. 
0’. 


7. Γεδεὼν, διὰ τοῦτο. "AJAJoc, 
Γεδεὼν, οὐχ οὕτως, διὰ τοῦτο. 

Καταξανῶ. "AA ως, ἀλοῇῄσω. 

Ἑν ταῖς βαρχηνίμ. "A2A., βαρ- 
χοννείμ. 

8. ἩὩσαύτως. "'AAJoc, 
πάντα. 

9. Πρὸς ἄνδρας. ”Αλως , τοῖς 
ἀνδράσι. | 

Ἐν ἐπιστροφῇ μον. "A.Aoc, kv 
τῷ ἐπιστρέφειν µε. 

10. Καταλελειμμένοι ἀπὸ πάσης 
πχρεµμθολῆς.᾿Α.ῑ.ΐος, λειφθέντες &v 
πάσῃ παρεμθολῇ. 

Αλλοϕύλων. "AAAoc, vlov ἀνα- 
τολῶν. 

14. Σκηνούντων. "AAAoc, Χατοι- 
χούντων. 

Της Ναθαὶ xoi Ἰεγεβάλ. "AA- 
Aoc, ἐξ ἑναντίας ἨἩλθεέ. 

15. Ἐκ τοῦ πολέμου. Α.ὲάως, 
ἀπὸ τῆς παρατάξεως. 

Ἀναθάσεως Δρές. ᾿Α.λΊως, ἀπὸ 
ἑπάνωθεν τῆς παρατάξεως ἈΑρές. 

14. Καὶ ἔγραφε πρὸς αὑτόν. 

Τῶν ἀρχόντων Σοκχὼθ xai τῶν 
πρεσθυτέρων. 

45. Ἐχλείπουσιν. ᾿Α.ἰνίως, λε- 
λυµένοις. 

16. Καὶ τὰς ἀχάνθας. "AAAnc, 
ἐν ταῖς ἀχάνθαις, 

Ἠλόησεν. "AAJAoc , χατέζανεν. 


χατὰ 


LXX INTERPRETES. 


1. Gedeon, propterea. Alius, 
Gedeon, uon sic, ideo. 


Dilaniabo. Aliter, triturabo. 


In ipsis barcenim. Al. barcon- 
nim. 


'8. Similiter. Alius, secundum 
omnia. 


9. Ad viros. Aliter, viris. 


In reditu meo. Alius, in rever- . 


tendo me. - 


10. Qui residui fuerant de uni- 
versis castris. Alius, relicti in totis 
castris. 


Alienigenarum. Alius, filiorum 
Orientis. 


11. Tabernacula habentium. A- 
lius, habitantium. 


lpsius Nabz, et Jegebal. Alius, 
ex adverso Elbee. 


15. De bello. Aliter, a prelio. 


Ascensus Áres. Aliter, desuper 
acie Ares. 


14. Et scripsit apud se. 


Principum Soccoth et senio- 
rum. 


15. Deficientibus. Aliter, solu" 
tis. 


16. Et spinas. Aliter, in spinis. 
Trituravit. Alius, laceravit, 


4270 
GEOAOTIGQN. 


1. 


Καταζανῶ. 
Ἐν ταῖς βαρχηνίμ. 


8. 
9. 


10, 


41. 


43. "Ex τοῦ moAÉq.00. 

Αναδάσεως ᾿Αρές. 

14. Καὶἀντεγράφψατο τὰ ὀνόματά. 

Τυὺς ἄρχοντας Σοχχὼὠθ xai τοὺς 
πρεσθυτέρους. 

19. Λελυμένοις. 


16. Καὶ τὰς ἀχάνθας. - 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
7. 


Dil^niabo. 
In ipsis barcenim. 


8. 
9, 


10, 


41, 


45. De bello. 
Ascensus Ares. 


14. Et descripsit nomina. 
Principes Soccoth et seniores. 


45. Solutis. 


. 16. Ei spinas. 


8151 
΄ 10 ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


ΠΟ 
Το» 18 
ammo» 


123 "WT 
"n 20. 
yai 21 

inm 
D'Y Ώὰ 


i-i mn&-Di vi-ovn 22 
T2730 
€ 
v'un 25 
cu 
Trova mum Τα) 26 


"m 
Προ 72^ 


TEwb 97 
vp 
y:" 38 


aun 29 


n3pa 51 
VERSIO IIEBRAICI TEXT. 


Succhoth. 

48. Sicut tu. 

Sicut ipsi. 

Secundum formam filiorum. 


90. Gladium suum. 


91. Et irruito. 
Et interfecit. 
Lunulas. 


99, Dominare in nos etiam tu, 
etiam filius tuus, etiam filius filii Lui. 


95. Et projecerunt. 
Inaurem. 


96. Solum pre lunulis et colla- 
ribus. 


Et vestibus. 
Et solum pra torquibus. 


91. In epliod. 


In laqueum. 
28. Et humiliatus est, 


99. Et mansit. 
δὲ. In Sechem. 


HEXAPLORUM οὗ 4, SUPERSUNT. 


[TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


18. 


20. 


M. 


23. 


25. 


26. 


21. 


91. 
VULGATA LATINA. 


Socchoth. 

18. Similes tui. 
Vacat. 

Quasi fllius. 


90, Gladium suum. 


91. Et irrue. 
Et interfecit. 
Ornamenta ac bullas, 


22. Dominare nostri tu, et filius 


tuus, et filius filii tui. 
95. Projecerunt. 
]naures. 


26. Absque ornamentis et mo- 


nilibus. 
Veste. 
Prater torques. 


21. Ephod. 


Ruinam. 
28. Humiliatus est autem. 


99. Habitavit. 
81. Sichem. 


in 
ΑΚΥΛΑΣ, 


20. 


22. Ἐξουσίασον ἡμῖν xal yt e, 
xal γε οἱ viol σου, xal γε ὁ ui 
τοῦ υἱοῦ σου. 


25. 


26. Μηνίσχων. 


97. Ἐπένδυμα, 
28. 


29. 


51. 
AQUILA. 


18. 


20. 

91. 

22. Dominare nobis utique tu, 
utique (ilii tui, utique filius filii tiu. 

25. 


26. Lunulis. 


21. Superiudumentum 


28. 


29. 
91 ο 





[105 
LYMMAXOZ. 
i& 
20. 
21. 
Τὰ χόσµια. 


92. Ἐξουσίαξε ἡμῶν οὗ, xal ὁ 
ó; σου, χαὶ ὁ ἔγγονός σου. 


25. 


26. Κοσμµίων. 


SYMMACHUS., 


18. 


99. 
94, 
Ornamenta. 


92. Dominare nostri tu et fllius 
tuus, et nepos tuus. 


25. 


26. Ornamentis. 


e$ 
- 4 


JUDICUM CAPUT Vili. 
υ’ 


Τῆς πόλεως. "AAAuc, Σοκχώθ. 

48. Ὡς σύ. ”Α.λὰως, ὅμοιός σοι. 

Ὡς αὗταί. "Α.Ίος, ὅμοιος αὖ- 
τοῖς. 

Εἰς ὁμοίωμα υἱοῦ. "AJtoc, ὡς 
εἶδος vlov. 

20. Ῥομφαίαν αὐτοῦ. "AAJoc, 
μάχαιραν. 

21. Kal σννάντησον. "Α.14ος, 
ἀπάντησον. 

Καὶ ἀπέχτεινεν. "AJAJoc, ἀνεῖ- 


λεν. 

Τοὺς µηνίσχους. "Α..ὲος , τοὺς 
μηνιαχούς. 

22. "Αρξον ἡμῶν καὶ σὺ, xal ὁ 
νυἱός σου, χαὶ ὁ υἱὸς τοῦ υἱοῦ σου. 


25. Ἔδαλεν. "AAAoc, ἔῤῥιφεν, 

Ἐνώτιον. "AAJoc, ἐνώτια. 

26. Παρὲς τῶν µηνίσχων (Coisl. 
σιρώνων) xat τῶν στραγγαλίδων. 
"AAAcc, πλὴν τῶν σ.ρώνων χαὶ τῶν 
ὁρμίσχων. 

Ἱματίων. "AJAAo0c, περιθολαίων. 

Ἐχτὸς τῶν περιθεµάτων. "AA- 
Joc, πλὴν τῶν χλοιῶν. 

27. Ἑϊς ἐφώδ. "AJAJoc, εἰς ἐφούδ. 

Εἰς σχῶλον.’Α.4.ὲ., &lg σχάνδαλον 

98. Καὶ συνεστάλη. "Δ.νλως, 
καὶ ἐἑνετράτη. 

99. Ἐχάθισεν. 
ῴχησεν. 

31. Συχἐμ. Οἱ «οιποὶ, Σιχίμοις. 


"AAAdoc, χατ- 


LXX INTERPRETES. 


Civitatis. Aliter, Socchotb. 

48. Sicut tu. Aliter, similis tibi. 

Sicut ipsi. Alius, similis ipsis. 

In similitudinem (ilii. A/ius, sic- 
ut species filiorum. 

20. Gladium suum. Alius, ma- 
choram. 

91. Et occurre. Alius, invade. 

Et interfecit. Alius , occidit. 

Lunulas. Alius, meniacos. 


22. Principatum habe nostri et 
L1, et filius tuus, et filius filii tui. 


25. Misit. Aliter, jecit. 
Inaurem. Alius, inaures. 


26. Praeter lunulas et monilia. 
Alius, preter sirona et monilia. 


Vestimentis. Alius, palliis. 


Extra torques. Alius, preter 
torques. 


27. In ephod. Alius, in ephud. 


In offendiculum. Alius, in scan— 
dalum. 


98. Et compressus est. Aliter, 
et confusus est. 


990. Sedit. Alius, habitavit, 
1. Sychem. Reliqui, Siciuis. 


8EOAOTIQN. 


18. "Ouoió; σοι. 


21. 


232. 


25. "Epóejev. 
36. 


21. 


38. Καὶ ἐνετράκη. 
39. 


THEODOTIO. 


48. Similis timi, 


25. Jécit. 


26. 


91. 


28. Et confusus est. 
90. 


91. 


1130 


4135 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. AM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 
"Ta" ΤΑ ὅλ 52. 92. 
Ya 138 
inm 55 55. S. 
QU" 
T-2 5y3 O39 "Oum 
Ὀ πα) 3 54. 54. 
namn-22 55 $5. 55. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
52. In canitie bona. 59. In senectute bona. 53. 
Patris Hezri. De familia Ezri. 
50. Et fuit. 39. Postquam sutem. 9» 
Et reversi sunt. Áversi sunt. 
Et posuerunt sibi Baalberith. à Percusseruntque cum Baal fie- 
us. 
54. lunimicorum suorum. 51. Inimicorum suorum. 54. 
95. Juxta omne bonum. $5. Juxta omnia bona. 95. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Judicum. 


V. 4. O' &Adoc , πρὺς αὐτόν. Basil. ad marg. 
et Alex. Sed in edit. Roi. et Basil. in textu , πρὸς 
Γεδεών. 

lbid. "A.4Aoc, xa ἐχρίνοντο μετ αὐτοῦ κραταιῶς. 
Basil. et Alex. 

V. 5. Basil. in textu habet ἀνέδη, et ad marg., 

xcv, ut Alex, Ed. lom., ἀνέθη. 
. 4. "AAAoc , ὁλιγοψυχοῦντες καὶ πεινῶντες. Ba- 
sil. et Alex. 

Εν. "A.Ltoc. δυνῶντες. Basil. 

V. 3. "AAAcc, τοῦ μετ ἐμρῦ. Basil. Alex. vero, 
τῷ μετ ἐμοῦ. 

Ibid. O', Θ., πεινῶσιν. Basil. ad marg. In texut 
vero, ἐχλείπουσε, ut editio Rom. 

Pbid. "A.L1oc , ἐγὼ δὲ διώκω. Basil. et Alex. 

V. 6. "AAAoc , τῇ στρατιᾷ σου. Basil. ex Alex. 

V. 77. "AAJoc, Γεδεὼν, οὐχ οὕτως , διά τοῦτο. 
Basil. 

lbid. O', Θ., χαταξανῶ. Basil. ad marg. In textu 
autem, ἀλοήσω, ut. editio Row. 

lbid. 'À., ἓν ταῖς vpayaxáv/Üa:;. Σ., ἓν τοῖς τρι- 
δόλοις. 8., ἓν ταῖς Bav - Al., βαρχοννείμ.. Le- 
ctionem Aquile sic elfert Basiliensis codex. Euse- 
hius De locis Hebraicis apud Hieronymum sic hab-t : 
Ὡορχοννεὶμ , ᾽Αχύλας , τρέπει ἀχάνθας, Σύμμαχος. 
τριβόλους. Sic restituerunt editores. At existimo 


legendum, ᾽Αχύλας, τραγακάνθαις, ut Basil. melius 
quam, τετρακάνθας, ut. Regii coices duo, qui sic 
habent, Βαρχοννείμ εἰσιν αἱ τρίδολοι" οὕτως yàp ὁ 
Σύμμαχος ἡρ fjveuce , τετρακάνθης. Sic illi : forte, 
A.. τετ αχὰν αις. Sed τραγακάνθαις legendum. 
[ Βαρκηνίμ vel. Βαρχοννείμ vox Hebraica Γεν 
expressa literis; ut et infrs , v. 26, σιρώνων, 
Daaca. ] 

V. 8 "AAJoc, χατὰ πάντα. Sic Basil. Alex. vero, 
κατ αὐτά. Grabe, χατὰ ταῦτα. 

V. 9. O' dAA., τοῖς ἀνδράσι. Basil. et Alex. 

uid. "AAAoc, ἓν τῷ ἐπιστρέφειν µε. Basil. et s 
Alex. 

V. 10. "AJL1oc, λειρθέντες Ev πάσῃ παρ. Basil. 

Ibid. "AAAoc, νἱῶν ἀνατολῶν. Basil. 

. V. Al. "AJUtoc, χατοικούντων. Basil. et sic Alet. 

Ibid. "AAAocc , t£ ἑναντίας Ἠλθεέ. Basil. Qui «t 
vettit, 23 pro r123 legit. 

V. 15. 0', 8., ix τοῦ πολέμου. Basil. ad matr. 
In textu vero, ut edit. Rom., ἀπὸ τῆς παρατάξεω». 

lbid. 'A., ἀναθάσεως eic. Has lectioues partim 
ex Basiliensi partim ex Hieronymo De locis Hebrae 
cis decerpsimus. Edit. Roni., ἀπὸ ἑπάνωθεν της 92- 
ρατάξεως Αρές. . 

V. 44, 8., xal ἀντεγράψατο τὰ ὀνόματα. Basil. 


Ex capite 1X Judicum, ut est in folio nostro cum obelis et asteriscis. 


48... Ipse et omnis populus qui cum eo. Et suin- 
psit Abimelech 3X cum 7. securem in manu sua, et 
succidit fascem lignorum, ct accepit illum et im- 
posuit super humeros suos. Et dixit ad populum 
qui eum eo : Quod vidistis me facientem cito, facite 
ut et ego. 49. Et succiderunt etiam X omnes ο ipsi 
unusquisque fascem , et sumpserunt, et abierunt 
reto Abimelech. Et imposuerunt super presidium, 
et incenderunt super ipsos 3X cum $ presidium in 
igne. Et mortui sunt omnes viri turris Sicimorum, 


48. ... αὐτὸς xai πᾶς ὁ λαὸς ὁ µετ᾽ αὐτοῦ. Ks 
ἔλαδεν ᾿Αθιμέλεχ X σὺν ὁ τὴν ἀξίνην iv τῇ χεξ 
αὐτοῦ, καὶ ἔχοψεν φορτίον ξύλων, xat ἔλαδεν αὐτὸ 
καὶ ἐπέθηχεν ἐπὶ τοὺς ὤμους αὐτοῦ. Καὶ εἶπεν πρὸ 
τὸν λαὺν τὸν pet αὐτοῦ * Ὅ εἴδατέ µε ποιούῦντα τα- 
χέως ποιῄσατε ὡς καὶ ἐγώ. 49. Καὶ ἔχαγαν xai 
X πάντες ? αὐτοὶ ἕχαστος φορτίον, xai ᾖραν, xs! 
ἐπορεύθησαν ὀπίσω ᾿Αδιμέλεχ. Kal ἔθηχαν ἐπὶ ἃ 
ὀχύρωμα, καὶ ἐνέπρησαν ἐπ᾽ αὐτοὺς X σὺν » τὸ 9,7 
popa ἐν πυρὲ, Καὶ ἀπέθανον πάντες ἄνδρες πύρτω 








1131 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


΄ JUDICUM CAPUT IX. 





1138 
€EOAOTION. 


51. $3. Ἐν πόλει αὐτοῦ. Οἱ .«Ιοιποὶ, 19. 


iy πολιᾷ ἀγαθῇ. 


Α6ὶ Ἐσδρί. Αάιλως, πατρὸς τοῦ 


Ἐξρί. 


50. 93. Ἐγενήθη. "AAA., ἐγένετο. 


Πατρὸς τοῦ Ἔξρί. 
33. Ἐγενίθη. 


Ἐπέστρεφαν. "AAJoc, ἀπεστρά- 


φησαν. 


Ἔθηκαν ἑαυτοῖς τῷ Bai) δια- 
θήχην. "A.L4oc, ἔθεντω τὸν Βααλ- 


6ερεῖθ. 


34. 94. θλιδόντων. "AJJoc, Ey0pov.— 34. 


55. $9. Κατὰ πάντα τὰ ἀγαθά. "AA- — 35. 
Joc, κατὰ πᾶσαν τὴν ἀγαθοσύνην. 


SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 


THEODOTIO. 


31. $2. In civitate sua. Reliqui, in — 39. 


canitie bona. 


Abi Esdri. Aliter, Patris Ezri. 
5. 55. Factum est. ΑΙ., accidit. 


Patris Eze. 
$99. Factum est. 


Reversi sunt. Alius, aversi sunt. 


Posuerunt sibl ipsi Baal testa- 
wentum. Alius, posuerunt Baal- 


beritl.. 


94. Tribulantium. A/iws, inimi- 51. 


5. corum. 


$5. Secundum omnia bona.Alius, — 55. 
s. secundum omuem bonitatem. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII Judicum. 


lbid. Θ. τοὺς ἄρχοντας Σοχχὼθ xal τοὺς πρεσδυ- 
deos Basil. 
. 15. 0’ Aoc, θ., λελυμένοις. Basil. Alex. 
vero, ἐχλελυμένοις. 
V. 16. 0’, 8., καὶ τὰς ἀκάνθας. Basil. Edit. Rom., 
ἐν ταῖς ἀχάνθαις , et sic Basil. in textu. 
lbid. "A..10c, xaz£&avcv. Basil. et Alex 


lbid. Basil. ad marg., Zoxyó0 , διωρ ου, id est, 
διώρθωσα οὕτως, emendavi sic. Vide notam ad 
cap. 1, v. 14. 

V. 18. 0’ &.Lluc, 8., ὅμοιός σοι. Basil. 

Ibid. ᾿Α λος, ὅμοιος αὐτοῖς. Basil. 

loid. ᾿Α.1ος, ὡς εἶλος υἱῶν. Basil. 

V. 20. "Α.1 Ίος, µά] αιραν. Basil. et Alex. 

V. 21. "Α.1Ίος, ἀπάντησον. Basil et Alex. 

Ibid. "AAJoc, ἀνεῖλεν. Basil. et Alex. 

Ibid. Σ., τὰ χόσμια. "AAJoc, τοὺς μηνιαχούς. 
Basil. 

V. 22. 'A., ἐξουσίασον etc. Ha interpretationes 
ex Basil. prodeunt. 

V. 25. 0 ἅλως, 8., Ebbupev. Basil. 

Ihi. "AAAoc, ἑνώτια. Basil. 
. V. 28. "AAJAoc, πλην τῶν σιρώνων etc. Basil. 
Vox ex Hebrzo (acta. Alex., σιώνων, male. 

Ibid. "AAJoc, περιθολαίων. Basil. et Alex. 


Ibid. "A4A4oc, πλὴν τῶν xXouxv. Basil. et Alex.- 

V. 91. Α., ἐπένδυμα. Ex Theodorete quzst. ad 
hunc locum, ᾿Αχύλας, ἑπένδυμα χέἐχληχεν. "AAAoc, 
εἰς ἐφούδ. Basil. et Alex. — ;T^5y2. Coislin., Q', 
Ἐφραθά, οἱ I", &v 'Egpá. 

Ibid. "AJLtoc, εἰς σκάνδαλον. Sic Basil. et Alex. 

V. 28 "AAAuc, καὶ ἑνετράπη. Sic Basil. et Alex. 

V. 99. "Alec, χατῴχησεν. Basil. et Alex. 

V. $1. Basil. O', 8., οἱ -Ίοιποὶ, Σιχίµοις : atque 
ita legit Alex. 

V. 92. Οἱ Joixol, iv πολιᾷ ἀγαθῃ. Basil. lta 
quoque legit Alex. V. supra Gen. xv, 45, et xxv, 8 

[0]. O' &14oc, θΘ., πατρὸς τοῦ "Expl. Basil. Alex. 
babet, πατρὸς ᾿Αδιεζρεί. 

γ. 0’, 8., ἐγενήθη. "AAAoc , ἐγένετο. Ὀως]]. 
In edit. Rom. legitur, ἐγενήθη. 

Ibid. "Α.Ί.Ίος, ἀἁπεστράφησαν. Sic in textu Basil. 
et Alex. 

Ibid. "A-AA4oc, ἔθεντο τὸν Βααλδερείθ. Basil, No- 
tes autem ubicunque dicimus Basil., sine addito, 
intelligi lectiones, quas ad niarginem affert, diver- 
$as ab iis quie in textu ejusdem leguntur. 

V. $4. "AAJoc, ἐχθρῶν. ας]. et Alex. 

V. $5. "AAAoc, Χατὰ πᾶσαν τὴν ἀγαθοσύνην. 
Basil. ei Alex. 


Ez capite IX Judicum, ut est in folo nostro cum obelis et asteriscis. 


Σικέµων ὡσεὶ χΏιοι ἄνδρες καὶ γυναῖχες. 50. Καὶ 
ἑπορεύθη ᾿Αθιμέλεχ εἰς θίδης, xaX περιεκάθισεν ἐπ' 
αὐτὴν, καὶ προχατελάθετο αὐτὴν. 51. Καὶ πύργος ἣν 
ὀχυρὸς bv µέσῳ τῆς πόλεως, καὶ ἔφυγον ἐχεῖ πάντες 
οἱ ἄνδρες, xal ai γυναῖχες, xai πάντες οἱ ἠγούμενοι 
τῆς πόλεως ' χαὶ ἀπέχλεισαν ἐφ᾽ ἑαντούς. Καὶ ἀνέ 

6ησαν ἐπὶ tb Go pa τοῦ πύργου. 52. X Καὶ προσήγ- 
γισεν $ καὶ ᾖλθεν ᾿Αδιμέλεχ ἕως τοῦ πύργον, καὶ ἑξε- 
πολέμησαν αὐτόν. Καὶ Ἠγγιόεν ᾿Αθιμέλεχξως τῆς θύ- 
pec τοῦ πύργου ἐνπρῆσαι (sic) αὐτὸν ἐν πυρί. 55, Καὶ 


quasi mille viri et mulieres. 50. Et abiit Abimelech 
in Thebes, et circumsedit super eam, ei preeoccue 
pavit eam. 51. Et turris erat munita in medio ur- 
bis: etfagerant illuc omnes viri et mulieres et 
omnes duces civitatis, et clauserunt super se ipsus: 
et ascenderunt super tectum turris. 52. X Et ap- 
propinquavit ? et venit Abimelech usque ad turrim, 
et bellarunt contra eum. Et accessit Abimelech us- 
que ad portam turris incendere ipsam igne. 53. 
Et jecit mulier una fragmentum mole super cap st 


1159 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. ub 


Abimelech, et confregit cranium ejus. 54. Et cla- 
mavit cito ad puerum ferentem arma ipsius, et di- 
xit ei, stringe gladium tuum, et occide me : ne forte 
dicant X quod ? inulier occidit eum ; et confodit 
eum puer ejus, et mortuus est —— Abimelech ?* 55. 
Ἐκ vidit vir Israel quia mortuus est. Abimelech, et 
abierunt vir in locum suum, 56. Et retulit Deus 


ἔῤῥιψε vov µία κλάσμα μύλου ἐπὶ τὴν χεφαλῖν 
Αθιμέλεχ, xat συνέθλασεν τὸ χράνιον αὐτοῦ. δὲ. Kai 
ἐδοῇσεν τὸ τάχος πρὸς τὸ παιδάριον τὸν αἴροντα τὰ 
σχεύη αὐτοῦ, καὶ εἶπεν αὐτῷ, σπάσαι τὴν μάχαιράν 
σου, xal θανάτωσόν µε, µήποτε εἴπωσιν X ou, 
γυνὴ ἀπέχτεινεν αὐτόν. Καὶ ἐξεχέντησεν αὐτὸν « 
παιδάριον αὑτοῦ xal ἀπέθανεν -- Αθιμέλεχ , 9 


CAPUT IX JUDICUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON | ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 


moou 1 4. 
D:w 3 2. 
απο ΤΟ 
pu ὁ 9. 
ns 4 4. 
nma πα 
nm 
p"n np 


91 vowccy 6 ῥϐ, 


$9. 
4. 


6. Ἐπὶ πεοίου στηχώµατος, 


UN"a 1 T. 1. 
WU"ITDN noma 9 9. 9. 
ΠΟΠ 
Tm, 14 M. 11. 
ολων yu 
VERSIO HEBRAICI TEXT, VULGATA LATINA, AQUILA. 
V 4. In Sechem, 1. In Sichem, 1, 
9. Seclem, 9. Sichem. €. 
Quid bonum, Quid vohis est melius. 
$. Sechem, . 5. Sichem, δ. 
4. E domo. 4. De fano. 4. 
Baalberith, | Baalberitb, 
In eis.. | Ex eo. 
Vacuos et leves, ]nopes et vagos. 
6. Cum planitie sita, 6. Juxta quercum qus stabat. 6. In campo cippl. 
7, In capite. 7. In vertice. 7. 
9. Numquid cessare faciam pin- — 9. Numquid possum deserero — 9. 
guedinem meam ? pinguedinem meam ? 
Et vadam. Et venire. 
41. Numquid cessare faciam ? 41. Numquid possum deserere? — 4a. 
Promoveri super ligna. Ut inter cetera ligna promo- 
year. 
15, Num cessare faciam? 45. Numquid deserere possum ? — 1G. 





nd 
Καὶ ειδεν avhp "Iapatà ὅτι ἀπέθανεν ᾿Αθιμέλεχ, xai 
ἀπῆλθον àvhp εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. 56. Καὶ ἁπ- 
ἐστρεψεν ὁ θεὺς τὴν χαχίαν ᾿Αδιμέλεχ, ἣν ἐποίησεν 
τῷ πατρὶ, ἀποχτείνας τοὺς ο ἁδελφοὺς αὐτοῦ. 51. Καὶ 


JUDICUM CAPUT IX. 


1142 


malignitatem Apimerech, quam fecit patri, occidens 
LXX. fratres suos. 57. Et omnem malignitatem 
virorum Sicimorum retulit Deus in caput ipsorum. 
Et supervenit super eos maledictio Joatbam filii 


πᾶσαν xaxlav ἀνδρῶν Σιχίµων ἐπέστρεφεν 6 eb, εἰς 


Jerobaal. 


τὴν χεφαλὴν αὐτῶν. Καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡ xa- 


τάρα Ἰωαθὰμ τοῦ Ἱεροδαάλ 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


Ἀπράχους, καὶ ἀπονενοημένους. 
6. Παρὰ τὴν δρῦν τὴν ἑστῶσαν. 
7. 


9. "Apa παύσομαι τοῦ λίπους 
pov; 


i4. 


15, 


SYMMACHUS. 


Otiosos et desperatos. 
6. Ad quercum stantem. 
1. 


J3. Num cessabo a pinguedine 
mea? 


11. 


13. 


CAPUT IX. JUDICUM. 
0’. 


4. E Συχἐμ. "AAAoc, Σίχιµα. 

9. Συχέμ. "AAAot, Σικίµων. 

Τί τὸ ἀγαθόν. "AAAoc , ὁποῖον 
βέλτιον. 

9. Συχέμ. "AAdoc , Σικέµων. 

4. Ἐκ τοῦ ofxov. 

Βααλθερίθ. "AAAoc , Βαὰλ δια- 
θήχης. 

'Eavtip. "AAoc, ἓν αὐτοῖς. 

Κενοὺς xat δειλούς. "Α.1.1.,θαμ- 
ὀομένους. 

6. Πρὸς τῇ βαλάνῳ τῇ εὑρετῇ 
τῆς στάσεως. 

7. Ἐπὶ χορυφἠν. "AAAoc, ἓν τῇ 
κορυφῇῃ. 

9. Μὶ ἀπολείφασα τὴν πιότητά 
μου; "AAAoc, μὴ &gtetoa ; 

Ilogeócopat. "AJA4oc, πορευθῶ. 

44. ᾽Απολείφασα. "A-JAoc , ἀφ- 
ιεῖσα. 

λρχειν τῶν ξύλων. ᾿Α.ίως, 
ἡγεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων. "Α.λλως, 
χινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων. - 

45. Απολείφασα. 'Α.1 ως, &o- 
ιεῖσα. 

LXX INTERPRETES. 


1. In Sychem. Aliter, Sicima, 

2. Sychem. Alii, Sicimorum. 

Quid honum. Alius, quale me- 
lius. 

3. Sychem. Alius, Sicimorum. 

4. E domo. 

Baalberith. Alius, Baal testa- 
menti. 

Sibi. Alius, in eis. 

Inanes et miseros. Alius, attoni- 
tos. 

6. Juxta quercum inventam sta- 
tionis. 

1. Super cacumen. Alius, in ca- 
«umine. 

9. Num derelinquens pinguedi- 
nem meam? Aliter, num dimit- 
wns? 

Ibo. Aliter, eam. 

41. Derelinquens. Aliter, dimit- 
tens. 

Dominari lignis. Aliter, princi - 
patum habere super ligna. Aliter, 
moveri super ligua. 

15. Derelinquens. Aliter, dimit- 
tens. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. Σίχιµα. 
9, 
9. 


Λ. Ἐκ τοῦ olov, 


6. 
7. 
9. Mt ἀφιεῖσα ; 


Πορευθῶ. 
41. Αφιεῖσα. 


Ἡγείσθαι ἐπὶ τῶν ξυλων, 


15. Αϕιεῖσα. 


THEODOTIO. 
4. Sicima. 
9. 
v. 
4. E domo. 
6. 
7. 


9. Num dimittens ? 


Eam. 
11. Dimittens. 


Priucipatum habere super li;na. 


43. Dimittens. 


14145 
TO EBPAIKON, 


rone ον nevo3 


Dyno yu 
ον 14 
οδού qo» 15 - 


"n" 
τον τ]ω 


Όπου 16 
Ὠπος 17 


TACNA 20 

"ru" 25 
Du". 

αν) ον ορ DN 


vro" 926 
p 37 
vp 

Ἐκ mnm 20 
mz-na 31 


σι ην Dm Όρη move ow 


Toy 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
L:etificans Deum et homines. 


Promoveri super ligna, 
14. Ad rhamnum. 
15. In regem super vos. 


Confidite. 
De rhamno., 
16. Juxta retributionem. 


17. Pugnavit. 
90. Et si non. 


4o. Et posuerunt. 
Insidias. 
Omnem qui transibat, 


96. Et speraverunt. 


97. Lauaes. 
Et maledixerunt. 
50. Et iratus est nasus ejus. 


$1. In dolo. 
Venientes in Sechem, et ecce 


HEXAPLORUM QU4E SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Υράµµασι. 


11. 


15. 


YULGATA LATINA. 
Quod lztificat Deum et homines. 


lnter ligna c:tera promoveri. 
14. Ad rhamnum. 
15. Regem vobis. 


Requiescite. 
De Rhamno, 
16. Vicem. 


17. Pugnavit. 
20. Sin autem. 


25. Posueruntque. 
Insidias. 
Praetereuntibus. 


26. Erecti. 


91. Cantantium chlioris 
Maledicebant. 
50. [ratus est valde. 


91. Clam. 
Et oppugnat adversum te civi- 


ipsi angustiantes civitatem super tatem. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


45, 


Ἐλπίζετα. 


16. 
11. 


20. Καὶ εἰ µη. 
25. 


26. 
21. 
Ῥαρηράσαντα, 
50. 


81. 


AQUILA. 


14. Ad rhamnum. 
15. 


Sperate. 


16. 


90. Et si non. 


25. 


26. 


9l. 
Maledixerunt. 
o0. 


51. 


lid 











1155 
ZYMMAXOZ. 


Thy εὐφροσύνην τῶν ἀνθρωπων. 


Κλονεῖσθαι περὶ τὰ ξύλα. 
M. 
15. 


SYMMACHUS. 
Lztitiam hominum. 


Moveri circa ligna. 
44. 
15. 


JUDICUM CAPUT IX. 
0’. 


Την εὐφροσύνην τῶν ἀνθρώπων. 
᾽Αάνλως , τὸν εὐφραίνοντα θεὸν xal 
ἀνθρώπους. 

Κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων. "AA- 
Auc , ἄρχειν τῶν ξύλων. 

44. Πρὸς τὶν ῥάμνον. "AAAoc, 
τῇ ῥάμνῳ, 

15. Τοῦ βασιλευειν éo' ὑμᾶς. 
"Α.11ος, εἰς βασιλέα ἐφ ὑμῶν. 

Πεποίθατε. "Α.Ι.λως, ὑπόστητϐ. 

"Am ἐμοῦ. "AJ Aoc, ἐκ τῆς ῥά- 
μνου. 

16. Κατὰ τὸ ἀνταπόδομα. "AA- 
ως, ὡς ἀνταπόδοσις. 

11. Ἐπολέμησεν. "AAJAoc, παρ- 
ετάξατο. 

20. Καὶ εἰ if. "Α.ῑιλως, εἰ δὲ ob. 

25. Καὶ ἔθεντο. "AA Aoc, ἔθηχαν. 

Ἐνεδρεύοντας. "A.Ltoc, ἕνεδρα. 

Πάντα ὃς παρεπορεύετο.’Α.1.ΐος, 
πάντας τοὺς διαπορευοµένους. 

96. '"Ἠλπισαν. "AAJoc, ἐπεποί- 
θησαν. 

97. Ἐλλουλείμ. "AA. 4c, χόρους. 

Κατηρῶντο. . 

50. Ἡργίσθη θυμῷ. "AJ4oc , 
ἐθυμώθη δρχ]. 

51. Ἐν κρυφῇ. ᾿Α.1.1ος, μετὰ δύ- 
ρων. 

Ἔρχονται εἰς Σνχὲμ , xai ἰδοὺ 
αὐτοὶ περικάθηνται τῆν πόλιν ἐπὶ 


cé. "Α.λως . παραγεγόνασιν εἷς 
Lipa, χαὶ οἵδε πολιορχοῦσιν. 


LXX INTERPRETES. 


Letitiam hominum. Aí/iter, quod 
xetificat Deum et liomines. 


Moveri super ligna. Aliter, do- 
minari liguis. 


44. Ad rhamnum. Aliter, rha- 
mno. 


415. Regnare super vos. Alius, 
in reyem super vos. 


Confidite. Aliter, suhsistite. 
A me. Alius, derhamno. 


16. Secundum retributionem. 
Aliter, ut retributio. 


17. Puguavit. Aliter, praliatus 
est. 


90. Et si non. Aliter, si autem 
non. 3 


95. Et posuerunt. 
Insidianvwes. Alius, insidias. 


Omnem qui transibat. Alius, 
omnes pratereuntes. 


96. Speraverunt. Alius, confisi 
sunt. 


97. Ellulim. Aliter, choros. 
Maledicebant. 


50. Iratus est animo. Aliter, 
iratus est furore. 

51. Clam. Alius, cum donis. 

Veniunt in. Sychem : et ecce 
ipsi obsident civitatem super te. 

liter, advenerunt in Sicima : et 
ipsi quidem obsident. 


3146 
GEOAOTIQN. 


14. Πρὸς τὴν ῥάμνον. 
15. 


Πεποίθατε. 


16. Κατὰ τὸ ἀνταπόδομα. 
11. Ἐπολέμησεν. 


20. Καὶ &i μή. 
25. Καὶ ἔθεντο. 


9C. 

97. λὐλούς. 

90. Ὠργίσθη θυμῷ 
91. 


THEODOTIO. 


14. Ad rhamnum. 

18. 

Confidite. 

46. Secundum retributionem. 
41. Pugnavit. 

20. Et si non. 


95. r.t posuerunt. 


21. Tibias. 


50. Iratus est animo. 


πω ππασνν c9X 


4241 
TO EBPAIKON. 


Ὀοῦ 54 
Q'UN" νὰ 


3ΝΟΤΤ5 95 
ΤΟΝ" 1Ο 36 


ALS "TTD να τν Όν ἡ ST 


QUnyo 


wn 35 
1 onm 


D»vo νι m5 59 
aut 44 

Dv 

το 42 
υπ 4 


κ] 
1ου 


nno 45 
pv "un 
πα *w nu mw 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


δὲ. Sechem. 
Quatuor capita. 


55. De insidiis. 


50. De capitibus. 


97. Et caput unum veniens de via 


quercus Mehonenim. 
$8. Nonne. 
Et pugna in eum. 


$9. Ad facies dominornm Se- 


chem. 


Á41. Et massit. 
In Sechem. 
49. in agrum. 


45. Et capita. 
Vastaverunt. 
Vastaverunt. 
40. Pugnavit. 


46. Turris Sechem. 


Ad arcem Bethelberith. 


HEXAPLORUM QUAS SUPERSUNT, 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


39. 


M. 


43. 
44 


45. 
40. 


VULGATA LATINA. 


34. Sichem. 
In quatuor locis. 


35. De insidiarum loco. 


$0. De montibus. 


31. Et unus cuneus venit per 


viam qu: respicit quercum. 
. 98 Nonne. 
Et pugna contra eum. 


39. Spectante Siclimorum po- 


pulu. 


M. Sedit. 
In ea. 
42. In campum. 


44. Cum cuneo suo. 
Oppugnans. 0 
Palantes. 

45. Oppugiabat. 


46. In turre Sichimoruim. 


Fanum Dei sui Berith. 


LEG 
ΑΚΥΛΑΣ. 


$1. "Apyt µία παραγίνεται ἀπὸ 


ὁδοῦ δρυὸς ἀποθλεπόντων. 


98. 
39, 
4t. 


43. 


44. 


45. 
40. : 


AQUILA, 
54. 


35. 
906. 


57. Principium unum advenit ds 


via quercus respicientium. 


98: 


99. 


4t. 


442. 
44. 


20. 


.. 











(449 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS, 


JUDICUM CAPUT iX 
0’. 


94. Συχέμ. "AAJoc, Σίχιμα. 

Τάσσαρες &pyal. "AAJA«c, τέτρα- 
διν ἀρχαῖς. 

95. Ἐκ τῶν ἑνέδρων. "Α.ἒλως, 
&nb τοῦ ἑνέδρου. 

96. ᾿Απὸ τῶν χεφαλῶν. ᾿Α.ἒλως, 
ἀπὺ τῶν χορυφῶν. 

91. Καὶ ἀρχὴ ἑτέρα ἔρχεται 5c 
ὁδοῦ 'Πλὼν MX ev F 


98. ΜΗ οὐχί. "Α.1.Ίος, οὐχ ἰδού. 


Παρατάξαι αὐτῷ. "AAAoc, πολέ- 
µησον αὐτόν. 

99. Ἐνώπιον ἀνδρῶν Σνχέμ. 
᾿Α.1 ος, πρὸ προσώπου τῶν ἀνδρῶ" 
Σικἰίμων. 

M. Εἰσηλθεν. "AAAoc, ἐχάθισεν. 

Ἐν Σιχίµοις. "Α.ιλως, ἓν Σν- 
χέμ. 

42. El, τὸν ἀγρόν. "Α.1.1ος, elo 
τὸ πεδίον. 

H. Al ἀρχαί. "A.LÀuc, οἱ &pyn- 
Yo e 

Ἐξέτειναν. "AA44oc, ἐξετάθησαν. 

Ἐξέτειναν. "AJAdoc , ἐξεχύθη- 
σαν. 

45. Παρετάσσετο. "AAJAoc, ἔπο- 
λέμει. 

46. Πύργου Σιχίµων. "AAAwe, 
πύγρου Συχέμ. 

Εἰς συνέλευσιν Βαιθηλθερίθ. "AJ- 
f^ τὸ ὀχύρωμα οἴχου Βηθηλδε- 
ρε 


LXX INTERPRETES. 


$4. Sychem. Alius, Sicima. 

Quatuor principia. Aliter, qua- 
tuor principiis. 

65. De insidiis. Aliter, de insi- 
diarum loco. 

56. De capitibus. Alius, de ver- 
ticibus. 

5]. Et principium aliud venit 
per viam Helon Maonenim. 

38. Nonne. Alius, annon ecce. 

Congredere cum eo. Alius, op- 
pugna eum. 

$9. In conspectu virorum Sy- 
chem. Alius, ante faciem virorum 
Sicimorum. 

41. Intravit. Alius, sedit. 

In Sicimis. Aliter, in Sychem. 

42. ]n agrum. Alius, in cam- 

m. 

44. Principia. Aliter, duces. 

kxtendeyuut. Alius,extensi sunt. 

Tetenderunt. Aliter, effusi sunt. 

45, Preliabatur. Altus, pugna- 

t. 

46. Turris Sicimorum. Afiter, 
turris Sychem. 

In conventum Bethelberith. A- 
lius, munimentum domus Bethel- 
berith. 


1150 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


54. 
Τέσσαρες &pyal. 


55. "Ex τῶν ἑνέδρων. 
96. 
91, 
98. 


$9. 
4. 
Ἑν Σιχίµοις. 
42. 
44. Ai &pyal. 


Ἐξεχύθησαν. 
45. 


46. Πύργου Σιχίµων. 


THEODOTIO. 


54. 
Quatuor principia. 


55. De insidiis. 


96. 


4M. 
In Sicimis. 
42. 


M. Principia. 


Effusi sunt. 
45 


46. Turris Sicimorum. 





iti HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT, st 


TO EBPAIKON TO EBPAIKON ΛΕΥΛΑΣ.Ι 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΠΤΙ 4S 48. 48, 
πώ 
πορο-ον Du" nem 
Όντο 
von nzw vw Dyno 49 49. 1 
nx" 
mw 50 50. ρα, 
οι "up" 54 bt. 5L. 
"1 unn 52 53. bà. 
ax» 59 55. 53. 
ym 
mno 5 53. 5. 
vw 55 55. 55. 
ny" nw 56 56. - 56. 
npa 57 51. B1. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
48. Secures. 48. Arrepta securi. 48. 
Ramum. Ramum. 
Et portavit eum et posuit super Impositumque ferens humero, 
humerum suum. 
Ad populum. , Λά socios. 
49. Omnis populus vir ramum — 49. Ramos de arboribus preci- — 49. 
suun! ei iverunt. dentes, sequebantur. 
Árcem. Presidium. 
50. Et cepit eam. 50. Obsidebat. 50. 
51. Et clauserunt deforis se. 91. Clausa firmissime janua. 51. 
52. Et pugnavit in ea. 52. Pugnabat fortiter. 53, 
55, Molaris. 55. Mole. 53. 
Et quassavit. Et confregit. 
54. Cito. 54. Cito. 1. 
55. Et iverunt. 55. Reversi sunt. B5. 
56. Malum. 56. Malum. 56. 
57. Malum. 51. Vacat. 51. 


Note ev varie lectiones ad cap. IX Judicum. 


Hoc fragmentum prodit ex folio nostro, unciali — edita fuerunt. Hoc porro folium dono mihi oblato 
charactere sine accentibus et spiritibus, cum obelis — fuit a Domino Desmarezio. 
οἱ asteriscis, videlurque excerptum ex eodem co- V. 4. 0’ ἄλλως, 8., Σίχιµα. Basil. Et sic frequet- 
dice, cujus folia quzdam habentur in Bibliotheca — ter hoc capite. Aliquando cum nota 0’, Θ., interdum 
Colbertina, de quo in libris Exodi, Levitici, et Nu- — sine nota. 
merorum frequenter actum est : et omnia quz in V. 9. "AAJoc, ὁποῖον βέλτιον. D)ssil. 
' istis Colbertinis foliis habentur, supra locis suis V. &. "AA4oc, Βαὰλ διαθήκης. Básil. et Alex 











1135 


49. 


55. 


56. 


Ibid. "AJJoc, ἓν αὐτοῖς. Basil. et Alex. 

lbid. Z., ἀπράγους xal ἆπον. Sic Basil. Interpres 
Procopii p. 505 aliter legerat : vertit eniin, Sym- 
machus, rapaces et timidos, scilicet, ἄρπαγας. "AAA., 


ΣΥΝΜΑΧΟΣ, 


SYMMACHUS. 


JUDICUM CAPUT ΙΧ. 
0. 


48. Τὰς ἀξίνας. "AJdJdec, τὴν 
ἀξίνην. 

Κλάδον. "A.Lloc, φορτίου. 

Καὶ fpe xa ἔθηχεν ἐπὶ ὅ 
αὐτοῦ. ᾿Α.1.ἱος. ἔλαδεν αὐτὸ ἐπὶ 
τοὺς ὤμους. 

Τῷ λαῷ. "A.Ltoc, πρὸς τὸν λαόν. 

49. Κλάδον xd; ἀνὴρ , xaX ἐπο- 

ύθησαν. "Α.]ὲως, πάντες αὐτοὶ 

χαστος φορτίον, xai Ἆραν. 

Την συνέλευσιν. "AJ.loc, τὸ ὀχύ- 
popa. "AAAoc , ἄντρον. 

90. Κατέλαδεν. " AAAo0c, προχατ 


Στο. 


91. Καὶ ἀπέχλεισαν ἔξωθεν αὖ- 
τῶν. "AAAoc, xal ἀπέχλεισαν ἐφ᾽ 
ἑαυτούς. 

52. Ἐξεπολέμησαν αὐτόν. "AA- 
έως, παρετάξαντο αὐτῷ. 

; 55. Ἐπιμυλίου. Οἱ «Ίοιποὶ, μύ- 
ου. 


Καὶ ἔχλασε. "AAJoc, χαὶ συν- 
᾿έθλασε. 


94. Ταχύ. "Α.].Ίος, τὸ τάχος. 

55. Καὶ ἐπορεύθησαν. "AJAoc, 
ἀπῆλθον. 

56. Ttv πονηρίαν. "AAAoc, τὴν 
χαχίαν. 

91. Τὴν πονηρίαν. ᾿Α.ἒ λος, τὴν 
χαχίαν. 


LXX INTERPRETES. 


48. Secures. Aliter, securem. 
Ramum. Alius, fascem. 


Et assumpsit et posuit super 
humeros suos. Alius, accepit eum 
super humeros suos. 


Populo. Alius, ad populum. 


49. Ramum omnis vir: et ive- 
runt. Aliter, omnes ipsi unusquis- 
que fascem, et sumpserunt. 


Conventum. Alius, munimen- 
tum. Alius, antrum. 


60. Cepit. Alius, prz:occupavit. 


51. Et clauserunt deforis ae. A- 
lius, εἰ clauserunt super se. 


53. Impugnaverunt eur. Aliter, 
preliabantur cum eo. 


93. Supermolaris. Reliqui, mole. 

Et fregit. Alius, οἱ confregit. 

54. Cito. Alius, festinanter. 

55. Et iverunt. Aliter, abierunt. 

56. Malignitatem. Alive, mali- 
tiam. 

$7. Malignitatem. Aíius, mali- 
Lain. 


1154 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


48 


49. 


T*v συνελενσιν. 


51. 


52. Ἐξεπολέμτσαν αὐτόν, 
53. 


54. 
55. Απῆλθον. 


56. . 
57. 


THEODOTIO, 
48. 


49 
Conventum. 


50. 
$1. 


52. Impugnaverunt eum. 


55. Abierunst. 


51. 


Nous et varie lectiones ad cap. 1X Judicum. 


Has Α. et S. lectiones habet Basil. 


Sao Due Basil. et Alex. 
V. * 


.. 4. "AAAoc , ἓν τῇ χορυφῇ. Basil. Sed Alex., 


ἐπὶ τῆς χορυφῆς. 


Alex., ἀφεῖσα. 


Alex. 


V. 9. Ha lectiones, Σ., O', Θ., ex Basil. ᾿Αφιεῖσα. 


Ibid. O' ἅλ.Ίως, 6., πορευθῶ. Basil. 
V. 14 et 13. 0' ἆλλως, 9., ἀφιεῖσα, Basil. ᾽Αϕεῖσχ. 


Ibid. "Apyety τῶν ξύλὼν. Sic Dasil. et Alex. in 


4175 


textu. 0, 8, ἡγεῖσθαν ἐπὶ τῶν ξύλων. Basil. Editio 
Romana, χινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων, que lectio vide- 
tur esse Áquile, quas postea in editionem τῶν 0’ 
irrepserit hic et v. 15. 

V. 15. 0’ &AAoc, 8., Αφιεῖσα, Basil. ᾽Αφεῖσα. Alex. 

lbid. Την εὐφροσύνην etc. Ex Basil. Editio autem 
Rom. τὸν εὐφραίνοντα θὲὸν χαὶ ἀνθρώπους. 

lbid. Hzx lectiones ex Basil. V. notam versus 14. 

V. 14. 'A., 0', 8. , πρὸς τὴν ῥάμνον. Basil. et sic 
Alex. In edit. Rom. legitur, τὴ B vto. 

V. 15. Basil., εἰς βασιλέα ἐφ ὑμῶν, et sic Alex. 

Ibid. 'A., ἑἐλπίζετε etc. He lectiones ex Basil. 
Edit. vere Rom,, ὑπόστητε. 

lbid. "AAJ4oc , &x τῆς ῥάμνηωυ. Basil. et Alex. 
Edit. Rom., ἀπ᾿ ἐμόῦ. 

V. 16. 0’, Θ., κατὰ τὸ ἀνταπόδομα. Basil. Edit. 
autem Rom., ὡς ἀνταπόδοσις. 

V. 147. 0’, 8., ἐπολέμησεν. Basil. ad marginem, 
ei sic intelligendum, ubi non aliter notatur. in 
textu. vero ut LXX, ὡς παρετάξατο. 

V. 20. 'A., 0’, 8., καὶ ci µή. Basil. ad marg., et 
s'c Alex. Altera lectio quam in textu habet Basil. 
esL edit, Rom. 


HEXAPLORUM οὗ SUPEHSUNT. 4154 


V. 95. 0’, 8., καὶ ἔθεντο. Basil. Edit. vero Rom. 
ἔθηχαν. 

lbid. ”Α.1ΐος, Évebpa. Basil. et Alex. 

oid. "AJ A0c, πάντας τοὺς διαπορενοµένους. Basil. 
et Alex. 

V. 26. "AA.loc, ἐπεποίθησαν. Basil. et. Alex. 

V. 27. 6., αὑλούς. Basil. ldem ad mary., 0, χο- 
ρούς, et sic Alex. 

Ibid. Κατηρῶντο. Sic in textu habet Βος]., ut 
Alex., in margine vero, χατηράσαντο, quae est lectio 
edit. Rom. 

V. 50. Basil., O', 8., ὠργίσθη Oupup, ad marg., 
ut in edit. Rom. In textu vero, ἐθυμώθη Ape 

V. 51. "AAJoc, μετὰ δώρων. Basil. et. Alex. 

lbid. Basil. "AJ.ioc, παραγεγόνσσιν etc. Sic el 
Alex. ; 

V. 34. 0Ο’, 8., τέσσαρες ἀρχαί. Basil. Τέσσαρα: 
ἀρχάς. Alex, Edit. Rom. et Basil. in textu, téroz- 
σιν ἀρχαῖς. 

V. 59. 0’, Θ., Ex τῶν ἑνέδρων. Basil. Edit. vero 
Rom., ἀπὸ τοῦ ἑνέδρου. 

V. 56. "Α.1 ως, ἀπὸ τῶν κορυφῶν. Basil. et ΔΙετ. 


Ex capite X. 


Et surrexit post Ábimelech ad salvandum Israel 
Thola filius Phua, filius patrui ejus, vir Isachar ; 
et ipse habitibat in Samaria in monte Ephraim. 2. 
Et judicavit Israel tres et viginti annos, et mortuus 
est, et sepultus est in Samaria. 9. Et surrexit Jaic 
post eum, Galaadites, et judicavit Israel duos et vi- 
ginti annos, 4. Et erant ei duo et triginta filii, 
ascendentes super duos et triginta pullos, οἱ duse 


4. Καὶ ἀνέστη μετὰ Αθιμέλεχ τοῦ σῶσαι τὸν Ἰσ- 
pa] Θωλὰ υἱὸς Φουὰ, υἱὸς πατραδέλφου αὐτοῦ, ἀνηρ 
Ἰσαχάρ' καὶ αὐτὸς χατῴχει Ev Σαµαρίᾳ ἓν ὄρει 
Ἐφραὶμ. 2. Καὶ ἔχρινεν τὸν 'Iopatà Υ καὶ x' ἔτη, 
xat ἀπέθανεν, καὶ ἑτάφη ἐν Σαµαρίᾳ. 5. Καὶ ἀνέστη 
Ἰαεὶρ μετ) αὐτοῦ ὁ Γαλααδείτης, xa ἔχρινεν τὸν 
Ἱσραὴἡλ B' καὶ χ’ ἕτη. 4. Καὶ ἐγένοντο αὐτῷ β’ χα" 
À' υἱοὶ, ἐπιθεθηχότες ἐπὶ β’ καὶ λ’ πώλους, xal β' χαὶ 


CAPUT X JUDICUM. 








TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
οσα 1! 4. 1. 
wi 2. 2. 
! ym 4 4. 4, 
mn wp 1v 
Πορ” ὅ 5. b. 
'ayai 6 6. 6. 
Tr23 
pne 
mum nm 7 1. 1. 
VERSI ) HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
4. In Samir. 1. In Samir. 1. 
9. Iu Samir. 2. In Samir. 2. 
4. Et fuit illi. 4. Habens. 4. 
Ipsis vocabant Chavoth. Sunt appellate Havot Jair, id 
est, oppida Jair. 
δ. In Chamon. 5. Camon. 5. 
6. In oculis. 6. In conspeetu. 0. 
Et servierunt. Et servierunt. 
Pelistim. Philistiim. 
7. Contra quos Dominus iratus. 7, 


7. Etiratusque est nasus domini. 








1157 JUDICUM CAPUT X. 1158 


3. 51. "A., ἀρχῃ µία παραγ. Basil., et eic etiam 
A.ex. 

V. 58. "Α.11ος. οὐκ ibo). Basil. et Alex. 

V. 39. "AAAoc, πρὸ προσώπου εἰς, Basil. In 
Alex. vero legitur, ἀπὸ προσώπου etc. 

V. 4M. "AAA0c, ἐχάθισεν. Basil., et sic Alex. 

lbid. Ἐν Σιχίµοις. Ex Basil. Edit. Rom.,&v Zuyép. 
Et infra. 

V. 49. "AAAoc, εἰς τὸ πεδίον. Basil. et Alex. 

| V. A4. 0, θ., αἱ ἀρχαί. Basil. Edit, Rom. et Ba- 
sil. in textu, οἱ ἀρχηγοί, 

Ibid. "AAAoc, ἐξετάθησαν. Basil. οἱ Alex. 

lbid. Ο’ &AA«c. 8., Σξεχύθησαν. Basil. 

V. 45. "Α.1.1ος, ἐἑπολέμει. Basil. et Alex. 

V. 46. 0’, 8., πύργου Σιχίµων. Basil. ad marg. 

Ibid. "AAAoc , τὸ ὀχύρωμα ctc. Basil. In Alex. 
vero Sic, τὸ ὀχύρωμα οἴχου τοῦ Βαὰλ διαθήκης. 

V. 48. "AAJoc, τὴν ἀξίνην. Basil. ltemque Alex. 
et foljum nostrum, ubi ezdem fere lectiones baben- 
tur qua in Basil. et Alex., ui quisque videre pos- 
sit, et semel monuisse satis sit. Sequens lectio 
iwem ex Basil. 

lbid. "A.L4oc, ἔλαθεν αὐτὸ ἐπὶ τοὺς ὤμους. Basil. 


Ihid. "AAJ4oc, πρὸς τὸν λαόν. Basil. et Alex. 

V. 49. "AAÀuc , πάντες αὐτοὶ ἕχαστος etc. Basil. 
et Alex. 

lbid. Post ἐνέπρησσν ( Rom. edit. , ὀνεπύρισαν), 
O', 8.. τὴν συνέλευσιν. Basil., et sic in textu babet 
edit. Rom. 

lbid. "AAJoc, τὸ ὀχύρωμα. Sic Basil. ad marg. et 
Alex. in textu. "'AAAoc, ἄντρον. Basil. 

V. 50. "AAoc, προχατελάθετο. Basil. Ἡροκατ- 
ελάδοντο Alex. 

V. 51. "AAJoc, xaX ἀπέχλεισαν ἐφ᾽ ἑαυτούς. Basil. 
et Alex. 

V. 59. 0’, 8., ἐξεπολέμησαν αὐτόν. Basil. 

V. 95. Basil. Οἱ «Ίοιποὶ, µύλου. Et sic Alex. Edit. 
rtom. babet ἐπιμύλιον. 


Ibid. Basil. "AAA4oc, xaX συνέθλασε. Et Alex. 


V. 54. Basil. "AAJoc, τὸ τάχος. Et Alex. 4 
V. 55. "AAAwc, 8., ἀπιλθον, cum hac nota, παν, 
id est, πάντες, omnes. 


V. 88 et 57. "AAoc , την xaxlav. Basil. et Alex. 
1 


Basil. vero ad primum notat παν. 


Ex capite X. 


X πόλεις αὐτοῖς, καὶ αὐτὰς ἐχάλεσεν ἐπαύλεις Ἰαεὶρ 


lex τῆς ἡμέρας, ταύτης ' al εἰσιν ἐν τῇ fj Γαλαάδ. 
5. Καὶ ἀπέθανεν Ἰαεὶρ, xat ἑτάφη ἐν Καμώ. 


6. Καὶ προσέθεντο ol viol Ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πο- 
vnpóv ἕναντι Κυρίου, xal ἑλάτρευσαν XX σὺν ο ταῖς 
Βααλεὶμ, xai WX σὺν , ταῖς ᾽Ασταρὼθ X xai σὺν 


et triginta civitates ipsis, et ipsas vocavit villas 
Jair, usque ad diem hauc: qua sunt in terra Ga- 
laad. 5. Et mortuus est Jair, et sepultus est in 
Camo. 

6. Et addiderunt filii israel facere malum ante 
Dominum, et servierunt X( cum , Baalim, et X 
cum 5 Aslaroth ?X et cum..... 


CAPUT X JUDICUM. 


LYMMAXOZ. ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 
1. 4. Ἐν Zapgíp. "AAdoc, Σαµμαρίᾳα. — 1. 
y. 2. Ἐν Zayip."AAAoc, Xapapig. 2. 
4. 4. Καὶ εαν αὐτῷ. "AAJ4oc, ἐγέ- ᾖἆ. 
ντο. 
Καὶ αὐτὰς ἐχάλεσαν πόλεις.'Α.ἰ- Καὶ αὑτὰς ἐχάλεσαν πόλεις. 
Atc, χαὶ ixá)ouy αὐτὰς ἐπαύλεις. 
5. 5. Ἐν Ῥαμνών. "AJdoc, Ka- — 5. 
gv. 
6. 6. Ἐνώπιον. Ol Aoizol, ἑναντίον. 6. 
Καὶ ἐδούλευσαν. "Α.11ος , xa 
ἑλάτρευσαν, 
Τῶν ἁλλοτρίων. “Α.ῑλως, Φνλι- — Tov ἀἁλλοτρίων. 
στιείμ. 
1. 7. Ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριος. "AA- — 7. Ἐθυμώθη ὀργῃ αυριος. 
Auc, ὠργ]σθη θυμῷ Κύριος. i : 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. .THEODOTIO. 
4. 4. In Samir. Alius, Samaria. 4. 
9. 2. In Samir. Alius, Samaria. . 
4. 4. Et erant illi. Alius, facti 4. 
sunt. 
Et ipsas vocaverunt urbes. Α- — Et ipsas vocaverunt urbes. 
ter, et vocabant eas villas. 
t. 5. In Rhamnon. Alius, Camon. 5. 
6. 6. In conspectu. Reliqui, ante. 6. 
Et servierunt. Alius, et coiue- 
runt. I 
Alienorum. Alijer, Phyistim. Alienorum. 
4. 1. Animatus est ira Dominus.  — 7. Animatus est ira Dominus. 


Aliter, iratus est furore Dominus. 


1159 
TO EBPAIKON. 


ou» 
uyon 8 


Ty (i 


752 


ponam mac conu 9 
D'"EN n'a 


Tm 10 
τους] 


ΝΤΟ] ο ως won 11. 13 
E*TPY! D'UN το ον ura 


vsum con wm porco 
ox 


vy" v5 14 
Tya wr 15 


Tay" 16 
cpm. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


pelistim. 
8. Et detriveruut. 


Et perfregerunt. 
In Galaad. 


9. Ad pugnandum etiam in 
Juda, et in Beniamin, et in domo 
Ephraim. 


10. Et clamaverunt, 

Et servivimus. 

11. 12. Nonne ab /Egyptiis, et 
ab Amorrzo, a (iliis Ammon, et a 
Pelistim ; et Sidonii, et Amalec, 


et Mahon oppresserunt vos, et 
clamastis ad me? 


14. lte et clamate. 


15. Juxta omne bonum in ocu- 
lis tuis. 


460. Et servierunt. 


Et abbreviata est. 


HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


10. | 


11.12. 


44. 
15. 


46. 


VULGATA LATINA. 
Philistiim. 
8. Afflictique sunt. 


Vehementer oppressi. 
In Galaad. 


9. Vastarunt Judám, et Benja- 
min, et Ephraim. 


10. Clamaverunt. 

Servivimus. 

41. 12. Numquid non Agyptil, 
et Amorrbai, filiique Ammon, et 
Philistiim, Sidonii quoque et Α- 
malec et Chanaan oppresserunt 
vos, et clamastis ad ime? 


44. Ite et invocate. 


15. Quidquid tibi placet 


16. Servierupt. 


Doluit. 


un 
ΑΚΥΛΑΣ. 
8. 


10. 


41. 12. 


14. 
15. 


16, 


AQUILA. 


10. 


41. 14. 











«64 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 
8. 
Κατεδυνάστευσαν, 
9. 
10, 


11. 12. Mt οὐχὶ ἀπὸ Αἰγύπτου, 
καὶ ἀπὸ τῶν ᾽Αμοῤῥαίων, xal ἀπὸ 
τῶν vlov ᾽Αμμὼν, χαὶ ἀπὸ τῶν Φυ- 
λιστιαίων, χαὶ ἀπὸ Σιδωνίων, xal 
ἀπὸ τοῦ ᾽Αμαλὴς, xai Χανσὰν, xat 
τῶν ἀποθλιθόντων ὑμᾶς, ὁπότε 
ἐδοήσατε πρὸς ud; 


14. 
4b. 


10. 


SYMMACHLS, 
8. 


Oppresserunt. 


9 


10. 


41.19. Ànnon 40 7t.gypto, et ab 
Àmorrhzis, eta filiis Ammon, et a 
Phylisteis, et a Sidoniis, et ab 
Anmalec, et Chanaan, et opprimen- 
tibus vos, quando clamastis ad 
me 


14. 
45. 


16. 


PaTROL. Gn. XV. 


JUDICUM CAPUT X. 
0 


Δυλιστιείμ. "AAAoc, ἀλλοφύλων, 

8. Ἔθλιφαν, "AA4oc, ἑσάθρω- 
σαν. 

Ἔθλασαν. 


Ἑν Γαλαάδ. "Α.1.1ος , ἐν τῇ Γα- 
λααδίτιδι. cu 

9. Ἐκπολεμῆσαι ἓν τῷ Ἰούξα, καὶ 
Βενιαμὶν, καὶ £v. οὗ οἴχῳ Ἐφραϊμ. 
"AA Joc, παρατάξασθαι πρὸς Ἰού- 
δαν, xal Βενιαμὶν, xal πρὸς 'E- 
φραϊμ. 

10. Ἑκέχραξαν. "AAAoc , ἐδό- 
ησαν. 

Ἐδουλεύσαμεν.’Α.1.1ος, ἑλατρεύ- 
σαμεν. 

11. 19. Mh οὐχὶ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ 
ἀπὸ τοῦ Apoppatou, καὶ ἀπὸ υἱῶν 
Αμμὼν, xal ἀπὸ Φυλιστιεὶμ, xal 
Σιδωνίων, καὶ ᾽Αμαλὴχ, xai Μα- 
wy οἳ ἴθλιφαν ὑμᾶς; "AAAoc, 
οὐχὶ οἱ Αἰγύπτιοι, χαὶ οἱ ᾽Αμοῤ- 
ῥαῖοι, xaX οἱ υἱοὶ ᾽Αμμὼν. χα) Μωὰδ, 
καὶ οἱ ἀλλόφυλοι, καὶ Σιδώνιοι, xat 
Αμαλὴχ, xat Χαναὰν, καὶ ἐξέθλι- 
yay ὑμᾶς, χαὶ ἐχεχράξατε πρὸς µέ; 

44. Πορεύδσθε χαι βοῄσατε. "AA- 
Aoc, βαδίσατε xaX Bode. 

15. Πᾶν τὸ ἀγαθὸν ἓν ὀφθαλμοῖς 


σου. Αι τος, πάντα ὅσα ἀρέσχει 
ἑνώπιόν σον. 

16. Ἑλατρεύσαμεν,. "ΑΛίως, 
ἑδούλευσαν. 


Ὡλιχώθη. "AAdoc, ὦλιγοφύχη- 
δεν, 


LXX INTERPRETES. 


Phylistiim. A/., alienigenarum. 
8. Tribulaverunt, Alius, labe- 
factarunt. 


Fregerunt. 

In Galaad. Alius, in Galaadi- 
tide. 

9. Ad pugnandum in Juda, et 
Benjamin, et in. domo Ephraim. 
Aliter , ad preliandum contra 
Judam, et Benjamin, et contra 
Ephraim. 

10. Clamaverunt. Aliter, idem 
aliter. 


Servivimus. Alius, coluimus. 


11. 12. Nonne ab ZEgypto, οἱ ab 
Amorrhzo, et a filiis Awminon, et à 
Phylistiim, et Sidoniis, et Amalec, 
et Madiam, qui tribulaverunt vos? 
Aliter, nonne ZEgyptii, et Amor- 
rhai, et filii 3àummon, et Moab, et 
alienigenze, et Sidonii, et Amalec, 
et Chanaan, et tribulaverunt vos, 
et clamastis ad me ? 


14. lite et clamate. Alius, ince- 
dite, et clamate. 

45. Omne bonum in oculis tuis, 
Alius, quecunque placent in con- 
spectu tuo. 

160. Coluimus. Aliter, servie 
runt. 

Diminuta est. Aliter, defecit 


103 
OEOA0TIQN. 


9. Ἐχπολεμῆσαι àv τῷ Ἰούδα, 
xai Βενιαμὶγ, καὶ ἐν τῷ οἴκῳ "E- 
φραϊμ. 


10. Ἐχέκραξαν. 


1. 14. 


14. 
15. 


16. Ἐλατρεύσα,αν. 


THEODOTIO. 


9. Ad pugnandum in Juda, ος 
Benjamin, et in domo Ephiaim. 


10. Clamaverunt. 


TET 


15, 


16, So0.uimus 


01 





1165 HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. d 


TO EBPAIKON. -TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
TONTM d 1T. 11. 


"TA Ἐν τῇ Μασσηφά. 
13 unb om ww 18 18. 18. 
ουν 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
17. Et coacti sunt. 47. Congregati. 1T. 
"ln Maspab. In Maspha. In Massepha. 


48. Qui primus ex vobis contra — 18. 


18. Qui coeperit pugnare in filios. 
filios Ammon ceperit dimicare. 


In caput. Dux. 


Nota et varie lectiones ad cap. X Judicum. 


V. 1 et 2. "Α.Έλος, Σαµαρίφ. Sic Basil. et folium 
nostrum. Alex., Xapapsla. 

V. 4. "Aoc, ἐγένοντο, lta quoque Basil. et fo- 
lium nostrum. 

lbid. 0', 6., χα) αὐτὰς ἐχάλεσαν πόλεις. Basil. 
^ marg. Ín textu vero, xai Exá)ouy etc. , ut edit. 

om. 

V. 5. "AA4oc, Καμών. Basil. Folium nostrum, 
Καμώ. Alex., Ῥαμμώ. 

. 6. Basil. Οἱ «λοιποὶ, ἑναντίον. Folium nostrum 


folium nostrum et Alex. 

Ibid.' 0’, Θ., τῶν &XAotplev. Basil. Alex. vero, 
ἀλλογύλων. Edit. Rom., ΦΔνυλιστιείμ, ut Basil. in 
tex 8 rr rin i 

ο’ υ 
Alex. vero, ἐθυ, ῴθη Κύριος. kdit. 
in ferus ὠργίσ ην. 
lbid. "A.AAoc, ἀλλοφύλων. Basil. et Alex. 

V. 8. "Α.1.Ίος, ἑσάθρωσαν. Basil. et Alex. 

Ibid. Σ.. κατεδυνάστευσαν. Basil. 


Κύριος. Basil. ln 
om. et Bass. 


et Alerx., ἔναντι. 


lbid. "444oc, ἓν τῇ Γαλααδίτιδι. Basil. e1 Alex. 


lbid. "AA.4oc, xaX ἐλάτρευσαν. Basil. Ita quoque 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
yn 231 
Tm 
man 5 
px" 


Do" 
T" 


cn" ΕΟΟ ΤΗ 9 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 
4, Potens virtute. 


Genuetratque. 
$. Et fugit. 


Et collecti sunt. 


Vacui. 
Et egressi sunt. 


4, Et fuit a diebus et pugnave- 


runt, 


CAPUT XI JUDICUM. 





TO EBPAIKON AKYAAZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµμασι. 
1 |. 
3. * 
4. 4. 
YULGATA LATINA, AQUILA, 
1. Vir fortissimus. 4. 
Qui natus est. 
$9. Fugiens. 9. 
Congregatique sunt, 
Inopes. 
B quasi principem sequeban- 
tu 
A In illis diebus pugnabant. 4. 


εται πολε- 


M65 JUDICUM CAPUT Xi 
3 ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο 
11. s D Συνήχθησαν. *AA4oc , ἑξῆλ- 
v. 
'Ev Μασφά. Ἐν σχοπιᾷ. 
18. 18. "Av ἄρξεται παρατάξασθαι 
πρὸς υἱούς. 'AJ.loc, ἄρὲ 
poat ἐν τοῖς υἱοῖς. 
Κεφαλήν. "Auc, ἄρχοντα. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES, 
1T. 17. Congregati sunt. Alius, ex- 
ierunt, 
jn Maspha. In specula. 
18. 


18. incipiet preliari contra fi- 
lios. Alius, cceperit pugnare in fi- 
jos. 


Caput. Aliter, ducem. 


1166 
€EOAOTIQN, 


17. 
Ἐν τῇ Μασσηφά. 
18. , 


Κεφαλήν. 
THEODOTIO. 
17. 


In Massepha. 
18. 


Caput, 


Note et varie lectiones ad cap. X Judicum. 


V. 9. 0’, &., ἑχπολεμῆσαι etc. Basil. et Alex. 
Edit. Rom. et Basil. in textu, παρατάξασθαι etc. 

V. I0. O', 8., ἐχέχραξαν. Basil. Alex. vero habet 
ἐδόησαν, ut Basil. in textu, et edit. Rom. 


Ibid. "A.44oc, ἑλατρεύσαμεν. Sic Basil. et Alex. 


.. V. 11 et 12. Symrgachi lectio et sequentes ex 
Basil. Postremam sequitur Alex. 
V. 44. "AAJoc , βαδίσατε καὶ βοᾶτε. Basil. Alex. 
Yero, [btveve xai βοᾶται (sie). 
V. 48. "AAJ4oc , πάντα ὅσα ἀρέσχει ἀνώπιόν σου, 
Basil. et Alex. qui habet ὅσα ἄν. 


V. 16. O', 8., ἑλατρεύσαμέν, mendose, ut videtur 
Basil. Alex. véro, ἑλάτρευσαν, melius. Edit. Rom., 
ἐδούλενσαν. 

lbid. Basil., ὠλιγοψύχησεν. Et sic Alex. 

V. 17. "AAJoc, ἐξήλδον. Basil, et Alex. 

lbid. 'A., Θ., &v τῇ Μασσηφά. Basil. Et sic habet 
Alex. X., ἐν Μασφά. Basil. 

V. 48. "AAloc , ἄρξεται πολεμῆσαι etc. Basil. et 
sic Alex. 

Ibid. 0’, Θ., χεφαλήν. Basil. ad marg. In testu 
vero, ἄρχοντα, ut edit. Rom, 


CAPUT XI JUDICUM. 


1YMMAXOSZ, 0’, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. Ἐπηρμένος 6uv&pec."A Aloe, i 
$v uvae ἐν loy Ut. i 
"H ἐγέννησε. ᾿Α.1.1ος, χαὶ ἔτε- 
ΧΕΥ. : 
5. $. Καὶ ἀπέδρα. "Αλλως, καὶ — 5. Καὶ ἀπέδρα. 
ἔφυγεν. 
Καὶ συνεστράφησαν. "A.L4oc, καὶ 
συνελέγοντο. 
Kevol. "Αά.ος, λιξοἰ. 
Καὶ ἐξήλθον, "Αι ος, xai συν- 
επορεύοντο. 
4. 4 Καὶ ἐγένετο ἠνίχα παρετάξαν- — 
το. "AJAoc , xaX ἐγένετο μεθ) ἡμέ- 
pas Χαὶ πολέμησαν. 
SYMMACHDÜS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO 
4. 1. Elevatus potentia. Alius, erat 4, 
potens in fortitudine. 
Qu:e genuit. Alius, et peperit. 
$ 9. Et fugit. Aliter, et aufugie- — 2. Et fugit. 
t. 
Et conglobati sunt. Alius, et 
collecti sunt. 
Vacui. Alius, tenues. ; 
Et egressi sunt. Alius, et ibant 
cum eo. 
4. 4. Et factum est quando pre- 4, 


liabantur. Alius, et factum est - 


ost dies, et bellaveruut, 


[Gn 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


[που 0323 ΠΟΠ vp? 6 


ymo T. 
n» Ὢ 
T'oxm qM vac ry p5 8 


v5 n"m ος wx nena vcy 


253 1ου "oo ΝΤ) 


Vou 14 


prp uie noy 
Emo ὃν nsa 12 


va 45 
cba qw ma 


T» 15 
cn'bya 16 


"np 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 

6. In ducem, et pugnabimus in 
filios Ammon. 

7. Et cur. 

Angustia vobis. 

8. idcirco nunc reversi sumus 
ad te, et ibis nobiscum et pugna- 
bis in filios Ammon, et eris nobis 


in caput, omnibus habitantibus 
Galaad. 


41. Et posuerunt. 
Super se in caput et in ducem. 


19. Venisti ad me ad pugnan- 
duni. 


45. In ascendendo eum. 
Redde eas in pace. 


15. Sic dicit. 
46. [n ascendendo eos. 


Suph. 


HEXAPLORUM QU/£ SUPENRSUNT. 


lO EBPATKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμμασ.. 
ᾱ νο ον 


/ 


11. 


16. 


VULGATA LATINA. 

6. Esto princeps noster, et pu- 
gna contra filios Ammon. ) 

7. Et nunc. 

Necessitate compulsi. 

8. Ob hanc igitur causam nunc 
ad te venimus, ut proficiscaris 
nobiscum el pugnes contra filios 


Ammon, sisque dux omnium qui 
habitant in GalaaJ. 


41. Fecit. 
Principem sui. 


19. Venisti contra me ut vasta- 
res terram meam. 


15. Quando ascendit. 
Cum pace redde mihi eam. 


45. IH:ec dicit. 
16. Quando conscenderunt. 


Rubrum, 


ne 
'AKY AAT, . 


1t. 


13. 


45. 


15. 


16. 


AQUILA. 


11. 





12. 


43. 


13. 
16. 





12, 


15. 


15. 
16. 


14. 


12. 


15. 


15. 
16. 


SYMMACRUS. 


JUMCUM CAPUT XL ) 
0. . 


* 


6. Εἰς ἀρχηγὸν , xal παρατάφο- 
μεθα πρὸς νἱους ᾽Αμμών. "Αλλος, 
εἰς ἠγούμενον, xat πολεμήσομεν 
τοῖς υἱοῖς ᾽Αμμών. 

1. Καὶ διὰ τί. "Α.1.1ος, τί ὅτε. 

Χρῄζετε. "AAAoc, ἐθλίδητε. 

8. Διὰ τοῦτο νῦν ἐπεστρέναμεν 
πρὸς σὲ, xai πορεύσῃ μεθ ἡμῶν, 
xaX παρατάξῃ πρὸς νἱοὺς ᾽Αμμὼν, 
xat ἔση ἡμῖν eig ἄρχοντα πᾶσι τοῖς 
κατοιχοῦὺσι Γαλαάδ. "Aoc, οὐχ 


. οὕτως" νῦν Ἠλθομεν πρὸς ck, xai 


συμπορεύσῃ ἡμῖν, xat συµπολεµή- 
σοµεν Ev τοῖς υἱοῖς ᾽Αμμὼν, xal 
£s ἡμῖν εἰς χεφαλὴν, πᾶσι τοῖς ol- 
χουσι Γαλαάδ.᾽ 

441. Ἔθηχαν. "AdAoc, χατέστη- 
σαν. 

Ἐπ᾽ αὐτοὺς εἰς χεφαλὴν, xa εἰς 
ἀρχηγόν. "AAAoc, αὐτῶν Ἠἡγούμε- 
νου. 

19. Μλθες πρὸς ἐμὲ τοῦ παρα- 
τάδασθαι, "Άλλος, ἦχες πρὸς μὲ 
πολεμῆσαι. 

15. Ἐν τῷ ἀναθαῖΐνειν αὐτόν. 
᾿Α.1.1ος, ἐν τῇ ἀναθάσει. 

᾿Απόστρεφον αὐτὰς ἐν εἰρήνῃ. 
᾿Α.1.1ος, ἐπίστρεφον αὐτὴν ἐν εἰ- 
ρήνη. 

45. Οὕτως λέγει. "Α.11ος, τῄδε 
λέγει. 

16. Ἐν τῷ ἀναθαίνειν αὐτούς. 


« "AAJloc , àv τῇ ἀναθάσει αὐτῶν. 


Eig. 'AAAoc, ἐρυθρᾶς. SU 


LXX INTERPRETES. 

6. In principem, et pugnabiuius 
adversus (11096 Ammon. Afliwvs, in 
ducem, et bellabimus cum filiis 
Ammon. 

1. Et propter quid. Alius, quid 
quod. | 
- Egetis. Alius, afflicti estis. 


8. Propter hoc nunc revertimus- 


ad te : et ibis nobiscum, et pugna- 
his adversus filios Ammon, et 
eris nobis in principem, omnibtis 
inhabitantibus Galaad. Aliws, non 
sic : nunc venimus ad te, οἱ ibis 
nobiscum, et simul bellabimus in 
filios Ammon : et eris nobis in 
^aput, emnibus habitantibus Ga- 
laad. 

14. Posuerunt. Alius, consti- 
tuerunt. 

Super se in capul, et in princi- 
pem. Alius, sui ducem. 

19. Venisti ad me ad pugnan- 
dum. Alius, venisti ad me bel- 

re. 


45. In ascendendo eum. Alius, 
jn ascensu. 

Restitue eas in pace. Alius, re- 
stitue eam in pace. 

45. Sie dicit. Alius, hoc dicit. 

46. In ascendendo eos. Alius 
in ascensu eoruui. 


Siph Alíws, Rubri. 


4179 
"SEOAGTIDN. 


TBEODCTIO., 


8. 


12. 


10. 


18. 
46. 


{1 
TO EBPAIKON. 


T3 47 


Dax ΝΟ 


Ὅη 48 


moo xam 
τμ] 


"EA aemeayid9 


ποώντν vTTUD δη κα : 


OC-Dy mnn 
a yn 21 
ΥΤΟΝΙ ολ nw wn" 23 


crm Ον wen 24 
vm uc m 


"2 p7D rum 272 315 25 
Ὅο "cy 
ama 26 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 
47. In terra tua. 


Et noluit. 


48. Et ambulavit. 
Venitque ab ortu. 


ln terminum. 


19. Transeamus nunc in terra 
iu 3. 

90. Et non credidit Seon Israe 
l:m transire in terminuin suum. 


Et pugnavit cum Israel, 
21. Terre ipsius. 


93, Et possederunt omnem ter 
n inum Ámorrhei. 


94. Nonne quod possidere faciet 
té. 
Et omne quod possidere fecit. 


9". Num honus bonus es tu prz 
[alac filio Seppor rege ? 


96, EA in filiabus ejus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


. TO EBPAIKON 
T Ἑλληνικχοῖς γράµµασε, 


18. 


40. 


9]. 


93. 


25. 


26. 


VULGATA LATINA. 
47. Per terram tuam. 


Noluit. 


18. Circuivit. 

Venitque contra orientalem pla- 
gam. 

Terminos. 


49. Ut transeam per terram 


tuam. 

20. Qui et ipse Israel verba de- 
spiciens, non dimisit eum transire 
per terminos suos. 

Et fortiter resistebat. 


21. Regionis illius. 
23. Et universos fines ejus. 


24. Nonue ea quz possidet. 


Qua autem Dominus Deus no- 
ster victor obtinuit. 


$5, Nisi forte melior es Balac 
filio Sephor rege. 


26. In viculis ejus. 


un 
ΑΚΥΛΑΣ. 


{7. 


16. 


19. 


9U. 


33. 


$5. 


£6. 





AQUILA. 
H. 


18. 


19. 
90. ' 





26, 


[175 JUDICUM CAPUT χι. 11H 
ZYMMAXOX. 0. OEOAOTIQN. 


4. AT. Ἐν τῇ Υῇ σου. "AJ44oc, δι2 41. 
τῆς γῆς σου. 
Οὐχ ηὐδόκησε. Οἱ «Ἔοιποὶ, o2x 
ἠθέλησεν, 
14. 18. Ἐπορεύθη. "A.4oc, διήλθε. 18. 
Καὶ ἦλθεν ἀπὸ ἀνατολῶν. "A.l- 
Ίος , παρξγένετο χατ᾽ ἀνατρλάς. 
Ἑν ὁρίοις. "AAAoc, εἰς τὸ 6ptov. 


1. . 19. Παρελεύσομαι διὰ τῆς γῆς — 19. Παρελεύσομαι διὰ τῆς γῆς | 
σου. ᾿Α. έως, παρέλθωμεν 6n ἐν τῇ σου. 
11 oov. 

οἱ. 90. Καὶ οὑχ ἐνεπίστευσε Σηὼν 20. 


τῷ "Isgat) παρελθεῖν ἐν τῷ ὁρίῳ 
αὐτοῦ. "AA.loc, xal οὐχ ἠθέλησε 
Σηὼν τὸν Ἱσραὴλ διελθεῖν διὰ τῶν 
ὁρίων. 


Καὶ παρετάξατο πρὸς Ἰσραίλ. 
"4.11ος,χαλἐπολέμησε μετὰ Ἰσραήλ. 


61. 24. Ἑν τῇ Υῇ ἑχείνῃ. "A.Joc , — 21. "Ev «fj Υῇ ἑχείνῃ 
τὴν γῆν ἐχείνην. 

9 92. Vacat. 'A4AJAoc, χαὶ ἐχλη- 23. 
ῥονόµησε xdv «b ὅριον τοῦ 'Apop- 
ῥαίου. 

8. | 9A. Οὐχὶ ὅσα χατεκληρονόμησἑ «94. Οὐχὶ ὅσα χατεχλτρονόμτσέ 
σο:. "Α.1νῖως, οὐχὶ ἃ ἐὰν κληῤονο- σοι. ^ Mu 
pfjoet σε. 

Καὶ πάντα ὅσα χατεχληρονόµη- Καὶ πάντα ὅσα χατεχλτρονοµη- 
σεν. ᾿Α.1Άως, xaX τοὺς πάντας οὓς σεν. σημα 
ἐξήρεν. 

25. 25. Mh χρείσσων εἶ σὺ Balàx — 925. Mh χρείσσων εἶ σὺ Balàix 


υἱοῦ Σεπφὼρ βασιλέως; "Alloc, υἱοῦ Σεπφὼρ βασιλέως; 
μὴ ἐν ἀγαθῷ ἀγαθώτερος ct σὺ ὑπὲρ 
alix vloo Σεπφὼρ βασιλέως; 
96. 90. Ἑν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς. Οἱ 90. 
«οιποὲ, ἓν ταῖς θυγατράσιν αὐτῆς. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
47. 17. ]n terra tua. Alius, per tet- 4. 
ram tuam. 
Non bene sensit. Reliqui, noluit. 
48. 48. lvit. Alius, pertransivit. 18. 
VYenitque ab Ortu. Alius, acces- 
sit ad Ortum. 
In terminos. Alius, in termi- 


num. 

10. 19. Transibo per terram tuam. 9. Transibo per terram tuam, 
Aliter, transeamus in terra tua. 

20. 90. Et non credidit Seon Israeli — 20. 


transire in termino suo. Alius, et 
noluit Seon lsraeleni transire per 
terininos. 


Et pugnavit adversus Israel. A- 
lius, et pugnavit cum Israel. 


31. 91. In terra tla. Aliter, terrav 21. In terra illa. 
illam. 
92. 929. Vacat. Alius, et hzreditavit — 22 
omnem terminum AÁmorrbhzi. 
245. 24. Nonne quecumque possi- 324. Nonne quzcuuque possideie 


dere fecit te. Aliter, nonne qua- fecit te. 
cunque hareditare faciet te. 

Et omnia quzcumque possidere Et omnia quzcunque possidere 
fecit. Aliter , et omnes quos abs- fecit 


tulit. 
25. 95. Meliorne es tu Balac filio 25: Meliorne es tu Balac filio 
Sepphor rege! Aliter , numquid | Sepphor rege ? ; 
in bono melior es tu super Dalac 
filium Sepphor regem ? 7 


20. 26. In finibus ejus. Reliqui, in — 26. 
filiabus ejus. 


1175 


TO EBPAIKON. 
ono νο yn 
pnon 9] 


m 29 
nDYCnDN m 


pn nna 50 
πρτο 51 


"2y" 32 
enn 


Tm 35 
arm δὲ 


£f" ην CuinDyv νο 55 
11293 


περ qo Duy ον "nM 36 


ma xm ὸ ποὺ 57 


ypo 59 
Um 


no wy" 
pv 40 
YERSIO HEBRAICI TEXT. 


Et quare non eruistis ? 
27. Pugnando. 


99. Ει fuit, 
Et transivit Mispeh. 


99. Si dando dederis. 


91. E foribus. 

52. Et transivit. 

Ad pugnandum. 

53. Humiliatique sunt. 


94, Unica. 


95. Incurvando incurvare feci- 
sli me, et tu fuisti in turbantibus 


me, 


96. Postquam fecit tibi Domi- 


nus. 


97, Fiat mihi verbum hoc. 


$9. Α fine. 


Et reversa est, 
Et fecit ei. 
40. Diebus, 


HEXAPLOBUM. QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. ] 


$9. 


40. 
VULGATA LATINA, 


Quare tanto tempore nihil sUper 


hac. repetitione tentastis ? 


21. Indicens mihi bella. 


29. Factus est. 
Masplia quoque. 


50. Si tradideris, 


$1. De foribus. 

32. Transivitque. 

Ut pugnaret. 

50. Humiliatique sunt. 


94. Unigenita. 


55. Decepisti me, et ipsa dece 


pta es. 


36. Concessa tibi ultione. 


57. Hoc solum mihi przsta quod 


deprecor. 


39. Expletisque duobus mensi- 
bus. 


Reversa est. 
Et fecit ei. 
40. Diebus. 


ux 
ARYAAEL. 
99. Ἐγεν/θη. 
50. 
$1. 
52. 


50. Ἐνετράπησαν. 
94. 
$5. Kápjaca ἔχαμφάς µε. 


*6. 
$9 


$9. 


40. 
AQUILA. 


2]. 


90. Factus est. 


20. 


9l. 
32. 


99. Gonfusi sunt. 
31. 


55. Incurvando incurvare fecisti 
me. 


56. 
91. 


90. 


' 40. 








Thy 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


94. 
55. Ὠχλασᾶς µε, ἑμπεποδοστάτη- 
Xác µε, εἰς σχῶλον ἐγένου ὃν ὀφθαλ- 


μοῖς µου. 
36. 


91. 


39. 


40. 
SYMMACHUS, 


94. 

$5. Procumbere fecisti me, impe- 
dimento" mihi fuisti, 1n offendicu- 
lum facta es in oculis meis. 

30. 


$1. 


JUDICUM CAPUT XL 
0, 


Καὶ διατί οὐκ ἐῤῥῥύσω ; "AJAoc, 
«t ὅτι οὐχ robin ; 


97. Παρατάξασθαι. "Α.λλως, πο- 
᾿λεμῆσαι. 

99. Ἐγενήθη. "λ.1.Ίως, ἐγένετο. 

Καὶ παρῆλθα τὴν σχοπιάν. "AA- 
Atc , xai διέδη τὴν σχοπιάν. 


50. Ἐὰν διδοὺς δῷς μοι. "A4Joc, 


ἐὰν παραδόσει παραδῷς. 

51. "Ano τῆς θύρας. "AJ4Aoc, ix 
τῶν θυρῶν. 

32. Διέθη. Αλ λως, na prev. 

Παρατάξασθαι. 0i Ἰοιποὶ, πολε 
μῆσαι. 

99. Ἐνετράπησαν. Άλος συν» 
εστάλησαν. 


54. Μονογενής. Αα Λος, ἀγαπη- 


τή. "AAAoc , ποθητή. 
$9. Ταραχῇ ἑτάραξάς µε, xaX σὺ 
fc ἐν τῷ ταράχῳ μου. 


.. Ἐν τῷ mute cal σοι Κύριον. 
"duc, ài ποἰησέν σοι Ko-4 
ριος. 

$1. Καὶ ποἰησόν po τὸ ῥῆμα 


τοῦτο. "Α.ῑ.Ίως, ποιησάτω δὴ ὁ πα- 
τήρ µου τὸν λόγον τοῦτον. 

29. Μετὰ τέλος. "AAJAoc, ἓν τέ- 
λει. 

Ἐπέστρεφε. "A.Auc, ἀνέχαμ- 
ψεν. 

, Ka ἐποίησεν ἓν αὐτῇ. 

40. Ἡμέρας. "AJAoc, μῆνας. 


LXX INTERPRETES. 


Et cur non eruisti? Aliter, quid 
quod non eruit? 

97. Pugnando. Aliter, 
liando. 

99. Factus est. 

Et preterivit speculam. Aliter, 
et transivit speculam. 


pre- 


50. Si dans dederis mihi. Alius, 


si traditione tradideris. 
51. De'janva. Alius, de januis. 
$9. Transivit. Aliter, przterivit, 
Przliari. fieliqui, pugnare. 
55. Confusi suut. Aliter, coan- 
gustiati sunt. 
54. Unigenita. Alius, dilecta. 
Alius, desiderata. 


$5. Perturbatione perturbasti 
me, el tu fuisti in perturbatione 
mea. 


50. In. faciendo tibi Dominus. 
Aliter, quia fecit tibi Dominus. 


51. Et fac mihi verbum hoc." Á- 
liter, faciat nunc pater meus ver- 
bum hoc. 


59. Post finem. Aliter, in ine. 


Reversa est. Aliter, rediit. 
Et fecit in ea. 
40. Dies Alis, menses. 


4118 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 


. Ἐγενήθη, 


. Διέθη. | 


Ἐνετράπησαν. 


ὅδ..λάταγχουσα χατῆηγξάς uA. 


$6. B : 
91. Καὶ molrncóv µοι τὸ ῥόμο 
τοῦτο. 


59. Mexá χέλος, ^ 


Καὶ επετέλεσεν Ἰεφθαέ. 
40. , 


THEODOTIO., 


27. 


99. Facius est. 


' . * , * € 


90. 


51. 
82. Transivit. : 


o9. Confusi sunt. 
' $& 


. $5. Strangulans strangulasti me, 


$6. 


'51. Et fac mihi verbum hoc. : 


39. Post (inem, 


Ft complevit Jephthae.. | 
40. tot 


1179 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


"41189 


Note et varie lectiones ad cap. ΧΙ Judicum. 


V. 1. "A4Joc , fv δυνατὺς Ev ἰσχύτ. Basil. Alex. 
vero, δυνατὸς &v ἰσχύϊ καὶ αὐτὸς fv. 

lbid. "Α.1.1ος. καὶ ἔτεχεν. Basil. et Alex. 

V. $. 0’, Θ., xat ἀπέδρα. Basil. Edit. Rom., 
ἔφυχεν. 

ipi.l. "Α.1.Ίος, xaY συνελέγοντο. Basil. et Alex. 

lbid. "A.440c. λιτοί. Basil. et Alex. — Coislin. in 
textu, λιτοί, in marg., xsvot. 

lbid. Καὶ ἐξηλθον. Basil., xaX συνεπορεύοντο. 
Ales., xaX συνεζςεπορεύοντο 

V. 4. "AdAoc, καὶ ἐγένετο etc. Basil. et Alex. 

V. 6. "AAJAoc, εἰς ἡγούμενον ete. Basil. et Alex. 

V. T. "AAJoc, τί ὅτι. Basil. et Alex. 

lbid. "A4Aoc , ἑθλίδητε. Alex. Basil. vero, ἐθλί- 
67a. 

V. 8. "AAAoc, οὐχ οὕτως" νῦν ete; Basil, et ita 
quoque Alex. qui habet, xaX πολεμῆσωμεν. 

V. 41. "AA.toc, κατέστησαν. Basil. et Alex. 

Ibid. "A.Lloc , αὐτῶν ἠγούμενον. Basil. 

V. 19. "A.Lloc, ἦχες πρὸς μὲ πολεμῆσαι. Basil. 

V. 12. "A 1ος, £v τῇ ἀναδάσε,. Basil. et Alex. 

Ibid. "AAAcc, ἐπίστρεφον αὐτὴν etc. Basil. 

V. 15. "AA.loc, *àóz λέγει. Basil. et Alex. 


M 16. "A44oc , ἓν τῇ ἀναδάσει αὐτῶν. Basil. et 


ex. 

Ibid. "AJ41oc, ἐρυθρᾶς. Basil. 

V. 11. "Αλλος, διὰ τῆς γῆς aov. Basil. et Aler. 

Ibid. Οἱ «Ίοιποὶ, οὐχ Ἠθέλησεν. Basil. Sic quoque 
babet Basil. 

V. 18. "AA40c , 805302. Basil. et Alex. 

Ibid. "AAAoc , παρεγένετο xat' ἀνατολάς. Basil 
et Alex. 

Ibid. "AJA.loc, εἰς τὸ ὅριον. lidem. 

V. 19. 0’, θ., παρελεύσοµαι διὰ τῆς Ὑῆς σου. 
Basil. et Alex. Edit. Hom., παρέλθωµεν. 

V. 20. "AAAoc , xaX οὐχ θέλησε etc. Basil. [n 
Alex, omittitur Σηών. 
A Lid. 'AAAoc, ἐπολέμησε μετ "opafj. Basil.*t 


ex, 
V. 21. 0’, 8., ἐν τῇ γῇ Exelvr. Basil. Edit. Rom., 
τὴν γῆν elc. 

v. 22. "AAAoc, xai ἐχληρονόμησς πᾶν τὸ eic. 
Basil. et Alex. H:ec desiderautur in edit. Rom. 

V. 24. 0’, 8., οὐχὶ ὅσα χατεχληρονόμησέ σοι. Ba- 
sil. et Alex. 
lbid. O', Θ., xat πάντα ὅσα χοτεχληρονόµταιν, 


CAPUT XII JUDICUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχκοῖς γράμµασι. 


Ώπην U'N pyy" 1 
DE 
Enna» ymo 


νο "Dm ux omma 292 2. 
TN 


1: 31 


Γον] $ 


Uri»! 

eno 

ono 4 4. 

c'-rW 9ος vON OO omm 5 


"iwi Ὁ o mON" uw 
NO "ON" DDNM ΠΡ] 


Διχασίας. 


VERSIO IIEBRAICI TEXT. 
4. Et accitus est vir Epliraim. 


In Aquilonem. 
Quare transisti ad pugnandum? 


2. Rixa fui ego et populus meus 
el filii Ammon valde. P 


Rix:.- 
3. Et transivi. 
in manu mea. 


Ád pugnandum. 

4. Et pugnavit. 

5. Et fuit quando dicebant reli- 
quie Ephraim, Transibo. Et dice- 
bant ei viri Galaad : Num Ephra- 
ta:us tu ? οἱ dicebat, Non. 


VULGATA LATINA. 


1. Ecce autem in Ephraim orta 
est. seditio. 


Contra Aquilonem. 
Quare vadens ad pugnam ? 


2. Disceptatio erat mihi et populo 
meo contra filios Ammon velie- 
mens. 


9. Transivi. 
In inanus meas. 


In prelium. 

4. Pugnabat. 

5. Cumque venisset ad ea de 
Ephraim numero, fugiens, atque 
dixisset : Obsecro ut mc transire 
pe: mittatis * dicebant ei Galaaditze: 


AQUILA. 
1. 


Aquilonem. 


ie 


Litis. 











Isl 


JUDICUM CAPUT XII. 


11382 


Note et varie lectiones ad cap. XI Judicum. 
V. 52. Α., 0’, 8., ἐνετράπησαν. Basil., atque ia 


Basil. Sic item Alex. 
V. 25. 0’, 8., 


sil., atque ita Alex. 


lbid. ”Α.Ίως, τί ὅτι οὐχ ἑῤῥῥύσατο., Basil., et sic 


Alex. 


Y. 21. "Αλ λως, πολεμῆσαι. Sic Basil. et Alex. 
V. 29. 'A., O', 8., ἐγενήθη. Basil. et sic item 


ex. 
lbid. "AJJwc , xa διέδη τὴν σχοπιάν. Basil. et 


Àl 


Àlex. similiter. 


V. 50. "A.1oc , &kxv παραδόσει παραδῷς. Basil., 


atque Alex. similiter. 


V. 91. "A-Aoc , ix τῶν θυρῶν. Basil. ac etiam 


Àl x. 
V. 58, Ο’, Θ., διέδη. Basil. atque Alex. 
lbid. 0ἱ Aotzol, πολεμῆσαι. Basil. lta quoque le- A 


gitur in Alex. 


ἡ χρείσσων εἶ σὺ etc. Basil. et 
sic etiam Alex. Edit. Kom.. μὴ ἓν ἀγαθῷ etc. 
V. 296. Οἱ .1οιποὶ, ἓν ταῖς Bo pac pásiy αὑτῃς. Ba- 


legitur in. Alex. 


sil. et Alex. 
V. 


Basil. 


V. 54. Hic Basiliensis in textu habet µονογενής, 
ut edit. Rom. Ad marginem vero, ἀγαπητη, cum 


τ 

hac nota, παν. Codex item. Alex., ἀγαπητή. Scho- 

liastes vero, £v ἄλλῃ Exóóset, τὺ ποθητὴ 

συνηθείας, 3 ἰδιώματος, τὴν ποθητὴν οὕτως ὀνομάζει. 
V. 05. Has omnes lectiones niutuamur ex Ba-i- 

liensi. Alexandrinus vero Symmachum sequitur ('). 
V. 56. "Α.1λως, ἀνθ ὧν ἐποίήσέν σοι Κύριος. Pa- 


, ἀπὸ δὲ 


91. 0’, Θ., xaX ποίησόν pot τὸ (npa cic. 
V. $9. 0’, 8., μετὰ τέλος. Basil., et sic Alex. 
Ibid. "AJ4oc, ἀνέκαμφεν. Basil. et Alex. 
lbid. 6., χαὶ ἐπετέλεσεν Ἰεφθαέ. Basil. et sic 


lex. 
V. 40. "AA4oc, μῆνας. Basil. 


() Vitiose edidit Montf. ἐμπεδοστάτηκας, et mire hallucinatur in »exico suo gr:eco, frustra indagans s2n- 
sum verbi ἑμπεδοστατέω. Quod οἱ verbum hoc inquirere tentes apud omnes gracos scriptores, quotquot 


Want, Hylam vocas. Daacz, 


ZYMMAXOZ. 


Βοῤῥᾶν. 


3. Ἐν u Xyn μην ᾽Αμμὼν, ἐτα- 
πίνουν µε σφόδρα. 


Ἐταπείνουν, 


ó. 


4, 


5. OL σεσωσµένοι, ὥστε εἰπεῖν 
Pg λειρθέντας τοῦ Ἐφραϊμ' 
Ὑμεῖς ὁ Γαλαὰδ ἐν τοῖς τοῦ "E opa- 
'& χαὶ τοῦ Μανασσῆ. 

SYMMACIIUS, 

1. 


Aquilonem. 


2. [n pugna eram Ánimon , hu- 
awliabant me valde, 


Humiliabant, 
9. 


4. 


9. Superstites, itaut dicerent 
esidui Ephraim : Vos Galaad in 
qui sunt Ephraim et Manasse. 


CAPUT ΧΙ! JUDICUM. 
0. 


4. Καὶ ἐθόησεν ἀνῆρ Ἐρραίῖμ. 
"Α.1Ίος, χαὶ συνῄχθησαν οἱ viol 
Ἑςφραῖμ. 

Ei; Βοῤῥᾶν. "AAA., Σεφινά. 

Διατί παρῖλθες παρατάξασθαι; 
"A duc, sLott ἐπορεύθης πολεμεῖν, 

9. 'Avhp μαχητὴς ημην ἐγὼ, xat 
ὁ λαός µου, xai οἱ vio ᾽Αμμὼν 
σφόδρα. 

Μαχητής. "AJdJdoc , ἀντιδιχῶν. 
"AAA. , ἐπολέμουν. 

$. Παρῆλθον. "AJ4Aoc, διέθην. 

Ἑν χειρί µου. Αάλως, ἑνώπιόν 
μου. 

Παρατάξασθαι. Οἱ «οιποὶ, πολε- 
μεῖν. 

4. Καὶ παρετάξατο. "AAAoc, ἔπλ- 
λέμει. 

5. Καὶ εἶπαν αὐτοῖς οἱ διασωζό- 
μενοι Ἐφραϊμ, διαδῶμεν. Καὶ εἷ- 
παν αὐτοῖς οἱ ἄνδρες Γαλαὰδ, Mi 
Ἐφραθίτης ei; xat εἶπεν, οὔ. "AA- 

LXX INTERPRETES. 


|. Et clamavit vir Ephraim. Α- 
lius, eL congregati sunt. filii E- 
pliraim. 

In Aquilonem. Al. Sephina. 

Propter quid transisti pugnare? 
Aliter, quid quod ivisti bellare ? 


9. Vir pugnator eram ego, et po- 
pulus meus, et filii Ammon valde. 


Pugnator. Aliws, adversarius. 
Alius, oppugnabant. 


9. Transivi. Aliter, trajeci. 
]n manu mea. Aliter, in con- 
spectu inco. 
/ Preeliari. Reliqui, pugnare. 
&, Et pugnavit. Alius, pugnabat. 


5. Et dixerunt eis ii. qui evase- 
rant de Ephraim, Transeamus. Et 
dixerunt eis viri Galaad : Num- 
quid Epliratites es ? Et dixit : Non. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 


Βοῤῥᾶν. 
Τί ὅτι ἐπορεύθης πολεμεῖν. 


2. 


THEODOTIO. 


Aquilonem. 
Quid quod ivisti bellare. 


3. 


9. 





4183 
TO EBPAIKON. 


I0 κ πο Ὢ ἨΠΟΝ 6 


p xD ps ai» nup «xw 
| TUN ην” 


nov 


ο εναν 
AN 8 
don {4 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


. 6. Et dicebant ei:'Dic nunc 
Scibboleth :- et dicebat Sibbolet : 
et non dirigebat loqui sic, et ap- 
prehendebant eum. -- 


Scibboleth:; 


Ex jugulabant eum. 
8. Absan. | 
14. Et fuit ei. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


un 


TO EBPAIKON AKYAAL 
᾿Ἑλληνιχοῖς γράμμασι. 
ü ) 0, 
) 
8. 8. 
414 14, 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


Numquid Ephrateus es? 


quo di- 
cente : Non sum. am 


''6. Et. interrogabant eum, Die - 6. 
ergo Scibboleth, quod interpreta- 
lur spica, qui respondebat, Sib- 
boleth : eadem littera spicam ex- 
primere non valens. Statimque ap- 
prehensum MEN 
Scibboleth. 
; Jugulabent. - 
:8. Abesan. 8. 
44. Qui habuit. 144. 


Nola et varie. lectiones ad cap. XII Judicum. 


V. 4. "AA.loc, 
Alex. Sequens lectio ex 1 


ol I", βοῤῥᾶν. 


lbid. 6 ἅλλως, 8., τί ὅτι ἐπορεύθης πολεμεῖν. 


Basil. et sic Alex. 


V. 2. 'A., διχασίας, EX. etc. Basil. Lectio autem | 


TO EBPAIKON. 


"v3 1 

D nu5 

a 9 

5» nnovoo 


nu" nm 5 
row mmm 5 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. In oculis. 


Pelistinorum. 
9. Et fuit. 
De familia Danitarum.: 


9. Et concipies et paries. 


5. Et novacula non ascendet. 
9 


xat συνήχθησαν etc. Basil., et sic . . 
lieron., De locis Hebraicis. Ibid. "AA4., ἀντιδικῶν. Basil. et Alex, — Cosi. 


lbid. "Α.1.1., Σεφινά. Coislin., O', εἰς Σεφεινά, m., 


Symmachi vitiata videtur. 


in textu, ἀντιδιχῶν, m., μάχης. . 
Ibid. Σ. , ἑταπείνουν. "AAA. , ἑπολέμουν, Bass 

Sed neutrum est in Hebrzo. 

"oV: 5. "AAdoc, διέδην. Basil. et Alex. 


CAPUT XIII JUDICUM. uu 
AKYAAZ, 


TO ÉBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
4. i 
9, 9 
E $5 | 
1E 5. Καὶ φόδος οὐκ ἐκίδήαιαι. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


4. In conspectu. 1. 
Pliilisthinorüm. 
2. Etat. 2. 
De strpe Dan. — ., 

* '&. Concipies et paries. E^ 


5. Cujus non tanget caput no- 


5. Et tiinor non sopervenie 
 vacula, : 











146 '" — JUDICUM CAPUT Χιπ. — (136 
IYMMAXOZ, | ο. €EOAOTION, ᾿ 


Joc, μὴ Ex τοῦ Ἐφραϊμ ὑμεῖς ; xal 
εἶπαν, οὐχ ἑσμέν. 
6. 6. Καὶ εἶπαν αὐτῷ, εἶπον δὴ στά- — 0. 3 
χυς ᾿ χαὶ οὐ χατηύθυνε τοῦ λαλῆσαι 
οὕτως * xaX ἑπελάδοντο αὐτοῦ. AA- 
Joc, xai εἶπον αὐτοῖς, εἴπατε δὴ 
σύνθημα, xal εἶπαν, στάχυς, xal 
o0 κατηύθυναν τοῦ λαλῆσαι οὕτως, 
εἶτα xal ἐἑπελάδθοντο αὐτῶν. 
Στάχυς. "AAA., σύνθημα. "AA- 
Joc, σεθελὠ. i 
"E0vcav. "AJAoc. ἔσφαξαν. 
8. 'A6coaáv. "A.L4oc, Ἑσεδών. 8. Ἑόσών. 
lá. 14. Ἐγένηντοαὐτῷ. "AJAAuc, xav — 14. "Eyévovto αὐτῷ. 
"Ίσαν αὐτῷ. SE 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 7HEODOTIO, 


Álhus, num ex Ephraim vos ? Et » 
dixerunt : Non sumus. 


6. 6. Et dixerunt ei, Dic nunc: 0. 
spica: et non dirigebat loqui sic : 
et apprehendebant eum. Alius, 
et dicebant eis, dicite nune, con- 
stitutum : εἰ dicebant, spica, et 
non dirigebant loqui sic. Deinde 
apprehendebant eos. 


Spica. Al., constitutum. Alius , 


sebelo. 
Immolabant. Alius, jugulabart. 

8. 8. Abessan. Aliter, Esebonp. 8. Ebso9, 
44. 44. Facti sunt ei. Aliter, et erant — 44. Facti sunt ei. 

ei. E . | 

Note et vari lectiones ad cap. XII Judícum. 
Ibid. "A.L2oc, ἑνώπιόν µου. Basil. liensi, qua cum Drusio et cod. Alex. convenit. 
Ibid. Οἱ Aorxol, πολεμεῖν. Basil. et sic Alex, ^ — — lbid. 7A44., σεθελώ. Basil. 
» . lbid. "A44., ἔσφαξαν. Basil. . ) 

V. 4. "AA., broldgst. Basil; et Alex. -— V, 8. "Addec, ἸἩσεθών. Basil et Alex, 8., 


V. 5. Σ., ol σεσωαμµένοι etc, Hze lectiones ex Βὰ- 'E6sov. Basil. 
siliensi prodeunt. V, 14. 0’,.Θ., ἐγένοντο αὐτῷ. Basil. et sic Alex. 


V. 6. Hanc item lectionem mutuamur ex Basi-- 


CAPUT Xil] JUDICUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο). | ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1. 4. Ἐναντίον. "Α.ἱλως, ἑνώπιο. 3. "Evavsiov. 
Φυλιστιείμ. "AJJoc, ἀἁλλοφύλων. 
3. $. Καὶ fv. 9. Ἐγένετο. 
Απὺ 6f uou συγγενείας τοῦ Δαν!. 
"Α.1 ος, lx τῆς φυλής τοῦ Δάν. . . 
9. 9. Ἐν γαστρὶ ἕξεις, χαὶ τέξῃ. 9. Ἑν γαστρὶ ἕξεις, χα) τέτῃ. 
᾿Α.1.Ίως, xaX συλλέφῃ υἱόν. 


b. 5. Καὶ σίδηρος (Al. ξὐρον) ἐπὶ — 5. 
τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ οὐχ ἀναθήσεται. 


SYMMACRUS. LXX INTERPRETES 'THEODOTIO., 


i. l. Ante. Aliter, in. conspectu. 1. Ante. - 
Philistiim. Alius, alienigenarum., 
3 2. Et erat. 9. Factum est. 
De populo cognationis Dani. A- 
lius, ex tribu Dan. 
$. 5. In utero babebis, et paries. — 9$. ln utero babebis, ct pariete 
Aliter, et concipies filium. 


b. 5. Et. ferrum ( Ai?: novacula) 5. 
super caput ejus non ascendet. 


1181 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. TO EBPATKON 
Ἑλληνικόῖς γράμμασι. 


jov 
ΠΗ Τ0 ΤΙΝ ΤΟ] 6 Ü. 
wn Ἰ 1. 
νο 0ρ 
D'M nn 
πα ον nuo nm 8 $. 
umm 
N2" 9 9. 


mnuaravmT wn 


ποστς ye owc συ 12 15. 


vDuUD2 
Yu 
"vu" 14 44. 
cun 
M37 xy3 19 15. 


»"xyn 16 16. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 


Ab utero. Ex utero. 


6. EL aspectus ejus tanquam — 6. Habens vultum. 
aspectus. 


7. Et sechar. 1. Siceram 
Ünine immundum. Ne aliquo vescaris immundo 
Nazar:zeus Dei. Nazarzus Dei. 


8. Et oravit Manoah ad Do 8. Oravit itaque Manoe Domi- 


minum. no. 
Et doceat nos. Et doceat nos. 
9. Et venit. 9. Apparuit. 
Et ipsa sedens in agro. Sedenti in agro. 
19. Nunc veniant verba tua, 12. Quando, inquit, sermo tuus 
quod erit judicium? fuerit expletus, quid vis ut faciat? 
Et opus ejus. bic a quo se observare debe- 
i 
44. Et sechar. 44. Siceram.. 
Custodiat. Custodiat. 
15. Retineamus nunc. 15. Acquiescas precibus nostris 
16. Retineas me. 16. Si me cogis. 
11. Cum venerit. 47. Ut si sermo tuus fuerit ex- 
pleus. 


AKYAAZ 
'Ex «f; γαστρός 
6. 
1. 


Αφωρισμένον., 


AQUILA. 


Ex utero. 
6. 


T. 


Segregatum. 


13. 


d 











1189 
ZYMMAXOZ. 


Αφωρισμένον. 


SYMMACIHUS, 


d. 


Segregatum. 


8. 
. 


41. 


-UDICUM CAPUT XIII 
0’. 


Ἐκ τῆς γαστρός. "Α.λέως, ἆπο 
τῆς χοιλίας. 

ϐ. Ἡ ὅρασις αὐτοῦ ὡς ὄρασις. 
* AJ. luc, τὸ εἶδος αὐτοῦ ὡς εἶδος. 

7. Μέθυσμα. "AAAoc, σίχερα. 

Πᾶν ἀχάθαρτον. "AAAoc , πᾶσαν 
ἀχαθαρσίαν. 

θεοῦ ἅγιον. "AAAoc , Ναζιραῖον 
θεοῦ. 

8. Προσηύξατο Μανωὶὲ πρὸς Ko- 
piov. ᾿Α.ὶ.Ίος, ἐδεήθη Μανωὲ τοῦ 
Κυρίου, 

Φωτισάτω ἡμᾶς. "AA Aoc, συµ- 
θιδασάτω ἡμᾶς. : 

9. Ἡλθεν. "AJAJoc, παρεγένετο. 

Καὶ αὕτη ἐκάθητο ἐν ἀγρῷ. " AJA- 
Joc, αὐτῆς χαθηµένης ἐν τῷ ἀγρῷ. 

49. Νῦν ἑλεύσεται o λόγος σου, 
εἰς ἔσται χρίσις ; "AA duc, διελθόν- 
τος τοῦ ῥήματός σου, τί ἔσται τὸ 
χρίµα; 

Ποιήματα. "AA4oc. ἔργα. 

14. Μέθυσμα. "Alec, σίχερα. 

Φυλάξεται. "AAJ0c, φυλαξάσθω. 

15. Βιασώμεθα δή. "AAAwc, κα: 
φάσχωμεν ὧδε. 

46. Κατάσχᾗς. Αλλος, βιάσῃ 
με. 
47. "Occ ἔλθοι. ᾿Α. λος, ἵνα ὅταν 
ἔλθῃ. 


LXX INTERPRETES. 


Ex utero. Aliter, de ventre. 

6. Visio ejus sicut visio. Aliter, 
species ejus sicut species. 

7. lnebriamentum. Alius, si- 
cera. 

Omne immundum. Alíus,omnem 
ijimmunditiam. 

Sanctum Dei. Alius, Nazirzeum 
Dei. 

8. Deprecatus est Manoe ad Do- 
minum. Alius, supplicavit Manoe 
bomino. 

llluminet nos. Aliter , instruat 
nos. 

9. Venit. Alius, accessit. 

Et ipsa sedebat in agro. Alius, 
ipsa sedente in agro. 

49. Nunc veniet verbum tutum, 
quod erit. judicium Ἱ Aliter , per- 
transeunte verbo tuo, quod erit 
judicium ? 

Gesta. Alius, opera. 


44. Inebriamentum. Alius, si- 
cera. 

Custodiet, Alius, custodiat. 

45. Vim faciamus utique. Aliter, 
detineainus nunc. 

46. Detineas. Alius, vim facias 
mihi. 

17. Quonism veniat. Alius , ut 
cum venerit. 


1190 
GEOAUTIQN. 


6. Ἡ ὅρασις αὗτοῦ ὡς ὅρασις. 


1. 


Φωτισάτω ἡμᾶς. 


49. Διελθόντος τοῦ ῥήματός σου, 
τί ἔσται τὸ xplya ; 


14. 


15. Βιασώμεθα 51. 
16. 


4T. 


THEODOTIO. 


6. Visio ejus sicut visio. 


. 
4v 


[lluminet nos, 


9. 

49. Pertranseunte verbo $130, 
quo: erit judicium Ἱ 

44. 


15. Vim faciamus utique. 
16. 
47. 














1491 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 1192 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAEL. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
D'w^ 19 19. . 19. 
ποσόν 20 20. 90. 
vw ?2 22. 22. 
yen ὼ 35 25. 25. 
vro nw 
— 
2c Vy"Sun wo 
σα 24 24. 14. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. YULGATA LATINA. AQUILA 
19. Videntes. - 19. Intuebantur. 19. 
90. In celum. 2U. In coelum. 23. 
22. Vidimus. 92. Vidimus. 12. 
25. Si voluisset. 25. Si vellet. 25. 
Nou suscepisset de manu nostra. — De manibus nostris,..... non 
suscepisseL. 
Et non ostendisset nobis.] Non ostendisset nobis. 
Non audire fecisset nobis. xieque t3 qua sont ventura di- 


24. Et. grandis evasit. 24. Crevitque. 34. 


Note et varit lectiones ad cap. XIII Judicum. 


V. 4. 0’, Θ., ἑναντίον Basil., et sic Alex. V. 7. "AJAAoc, σίχερα. Basil. et Alex. 

lbid. "AAioc, ἀλλοφύλων. Basil. et Αἰοχ. Ibid. "AAAoc , πᾶσαν ἀχαθαρσίαν. Basil. et Alet. 

V. 4. Θ., ἐγένετο. Basil. Sic quoque legitur in Ibid. "A44oc, Ναζιραῖον θεοῦ. Basil. et Alex. — 
Al Coislin. in textu, Ναξιραῖον τῷ θεῷ, m., 'A., £Z, 


ex. 

lbid. "AJAAoc, Ex τῆς φυλῆς τοῦ Δάν. Sic Basil. e£ ἀφωρισμένον, 

Alet. V. 8. "Α.11ος, ἐδέηθη Μανωὲ τοῦ Kuplov. Basil. 
V. 5. 0Ο’, Θ., tv γαστρὶ ἒξεις χαὶ τἐξῃ. Basil. In. ei Alex. 

Alex. vero, ἐν γαστρὶ ἔδεις. lbid. O', Θ., φωτισάτω ἡμᾶς. Basil., et ita legit 
V. 5. Α., xat φόθος οὐκ ἐπιθήσεται. Basil. Legerit — Alex. 

ergo Aquila, κ Το]: ' . . V. 9. "AJAJAoc, παρεγέἑνετο. Basil. et Alex. 
lbid. 'A., O', £x τῆς Ὑαστρός. Sic item habet Alex, lbid. *AJAAoc , αὐτῆς καθηµένής &v τῷ ἀγρῷ - Ea- 
V. 6. 0', 8., ἡ ὅρασις αὐτοῦ ὡς ὅρασις. Basil. Ρίὸ sil. et Alex. 

etiam legitur in Alex. 


| CAPUT XIV JUDICUM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX. 


Ἑλληνιχοῖς γρᾶμμασι. 
Ὀισος 1 4. 4. 
Πα Qwa 3 $, . n] s. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Pelistinorum. 4. Philigtiim. 1. 


9. Annon de (iliabus. $. Nuntquid non est mulier in — 3, 





!193 


49. 
30. 
23. 


ZYMMAXOZ, 


SYMMACHUS. 


JUDICUM CAPUT XIV. 
0. 


49. Βλέποντες. "AJ4Aoc, ἐθεώ- 
ρουν, et infra. 

$90. "Ew; τοῦ οὐρανοῦ. "AJAAuc, 
εἰς τὸν οὐρανόν. 

92. Ἑωράχαμεν. "AA.luc, εἴδο- 


μεν. 
95. Ei ἤθελεν. "A.L1oc, εἰ ἐθού- 
λετο 


Οὐχ ἐδέξατο Ex τῆς χειρὸς ἡμῶν. 
*AA Auc, οὐκ ἂν ἔλαθδεν Ex χειρός. 

ὑύχ ἂν ἔδειζεν ἡμῖν. "AAAoc, 
οὐχ ἂν ἐφώτισεν ἡμᾶς. 

Q0x ἂν Σχούτισεν ἡμᾶς. AAJAoc, 
οὐχ ἂν ἀχουστὰ ἐποίησεν ἡμῖν. 

91. Καὶ ἠδρύνθη. “Α.λος, xal 
ηῦξησεν. 


LXX INTERPRETES. 


19. Videntes. Aliws, intueban 
&ur. 

20. Usque ad celum. Aliter, 
usque in celum. 

32. Vidimus. 

95. Si voluisset. Alius, si opta- 
vet. 

Non suscepisset de manu no- 
stra. Aliter, non accepisset ex 
manu. 

Non ostendisset nobis. Alius, 
non illuminasset nos. 

Non audire fecisset nobis. Alius, 
non audita fecisset nobis. 

94. Et adolevit. Alius, crevitque. 


1194 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


19. | 
90, 

22. Ἑωράχαμεν. 

25. 


Οὐχ ἐδέξατο kx τῆς χειρὸς ἡμῶν. 


24. 


THEODOTIOÓ 
19. 
20. 


99. Vidimus. 
95. 


Non suscepisset de manu no- 
stra. 


24. 


Note et varias lectiones ad cap. XliI Judicum. 


V. 12. 0’ ἅλλως, 8., διελθόντος τοῦ ῥήματός aov, 
τί ἔσται τὸ χρίµα. Basil , et sic item Alex. qui ha. 
bet, νῦν δὲ ἑλθόντὸς etc. 


lbid. ΄Α.1ΐος, ἔργα. Basil. et Alex. 


V. 90. "AA.1oc, εἰς τὸν οὐρανόν. lidem. 

V. 29. 0’, Θ., topáxapv. Basil. Alex. vero, ἑω- 
páxot uv. 

V. 25. "AAJoc , εἰ ἐδούλετο. Basil. In Alex. au- 


lbid. "AAJoc, σίχερα. Basil. et Alex. 


Ibid. "A.L4oc, φυλαξάσθω. Basil. et Alex. 
. 19. 0’, 6., βιασώμεθα 55. Basil., et sic etiam 


V 
legi ur in Alex. 


. 16. "A.Loc, βιάσῃ µε. Basil. et Alex. 
V. 17. "AAloc, ἵνα ὅταν EX0n. Basil., et sic Alex. 
ο V. 19. "Αλλος, ἐθεώρουν, Basil. et Alex., hic et 


infra. 


tem, εἰ οὖν 


Alex. 


βούλετε. 
Ibid. 0’, 8., οὖχ ἐδέξατο ἐχ ςῆς χεερὺς Ίμων 
lbid. "A.4oc , οὐκ ἂν ἐφώτισεν ἡμᾶς. Basil" et 


. Basi. 


Ibid. "AAJAoc, οὖν àv ἀχουστὰ ἑπηίησεν ἡμῖν. 


Basil. et Alex. 
καὶ ηὐξήθη. 


CAPUT XIV JUDICUM. 
0. 


4. ᾽Αλλοφύλων. "Αάάος, Φυλι- 


9. Mh oix εἰσὶν ἁπὸ τῶν θυγατέ» 
ρων; "AAAcc, μὴ οὐχ εἰσὶ θνγα- 


LXX INTERPRETES. 


4. Alienigenarum. Alius, Phyli- 


LYMMAXOE. 
4 * 
οτιείμ. 
ᾱ 
τέρες; 
SYMMACRUS, 
4. 
stilm 
δ. 


Parnmor. Gn. XV 


9. Annon sunt de (filiabus? Ali- 
ter, nonne sunt filie? - 


. 24. "AAJoc , xaX ηΌξησεν. Basil. Alez. sutem 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
1. 
ito Am οὐκ &loly ἀπὸ νῶν θυγα- 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
1. 


3. Annon sunt de filiabus? 


88 


4135 
TO EBPAIKON. 


1ου” ο] 


nm 
own 4 


Oew"a ΟΥ Ὢ 


1Ο "wa" 5 


ΠΠ] 6 


"x! σου» vuDUM 


u'ya wm: 
mmy 8 
YES7OM πο 9 


n'a 
201 mm 


v» 10 
Y" ον COD we o 44 
myan au 


mra men 12 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Et in omni populo meo. 


Recta. 
À. Occasionem. 
Dominantes in Israel. 


b. Et venerunt usque ad vineas. 


6. Et prospere egit. 
Et fidit eum ac si fidisset hae- 
dum. 


1. Et recta fuit in oculis. 


8. Conventus. 


9. Et accepit ipsum ad volas 
8035. 


'De eorpore. 
Accepisset mel. 


10, Facient. 


11. Et fuit cum viderent ipsi 
eum, et acceperunt triginta so- 
cius, 


12. Mutatorias vestes 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON . 
Ἑλληνικοῖς γράμµααι. 


δ. 
9. 


10 
1. 


VULGATA LATINA. 
Et in omni populo meo. 


Placuit. 
4. Occasionem. 
Dominabantur Israeli. 


9. Cumque venissent ad vineas. 


6. Irruit. 


Et dilaceravit leonem quasi hue- 
dum in frusta discerpens. 


1. Quas placuerat oculis ejus. 


8, Examen. 


9. Quem cum sumpsisset in 
manibus. 


De corpore. 
Mel... assuinpserat. 


10. Facere consueverant. 


141. Cum ergo cives loci illius 
vidisseut eum, dederunt ei sodales 
triginta. 


19. Tunicas. 


AKYAAX. 


4. Πρόφασιν., 


δ. 


10. 
14. 


49, 


AQUILA. 


&. Occasionem. 


19. ^ 
4. 


13. 


06 














4197 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
Ἠρεσεν. 
5 


6. Ἐφώρμησεν 


Ἐκ τοῦ στόματος. 


10. 
44. 


12. 


SYMMALHUS. 


Placuit. 
&. 


5. 


6. Irruit. 


14, 


JUDICUM CAPUT XIV. 
υ’. 


Ἐχ παντὸς τοῦ λαοῦ µου. "AJÀ- 
ως, xat £y παντὶ τῷ λαῷ μον. 

Ἠρεσεν. Α.ἳ.Ίως, εὐθεῖα. 

ἐ. Ἐχδίχησιν. ᾿Α.ῖος, ἀνταπό- 
δοµα. 

Κυριεύοντες ἓν τῷ Ἰσραήλ.᾿Α.1- 
"Aoc, &xupleuov τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. 

5. Καὶ ᾖλθεν ἕως τοῦ ἀμπελῶνος. 
"AAAcc , xaX ἐξέχλινεν εἰς ἆμπε- 
λῶνα. 

6. "Ηλατο. "Ανέως, χαττύθυ- 
νὲν. 

Καὶ ουνέτριφεν αὐτὸν ὡσεὶ συν- 
τρίφει ἔριφον αἰγῶν. "AA Acc, xat 
διέσπασεν αὐτὸν ὡς ἔριφον αἰγῶν. 

7. ρεσεν ἐνώπιον ὀφθαλμῶν. 
"AAAuc, ηὑθύνθη &v ὀρθαλμοῖς. 

8. Συναγωγή. "AAAcc, συστρο- 
ef. 
9. Καὶ ἐξεῖλεν αὐτὸ εἰς χεῖρας 
αὐτοῦ. ᾿Α..ος, xai ἐξεῖλεν αὑτὸ 
ix τοῦ στόματος τοῦ λέοντος εἰς 
τὰς χεῖρας αὐτοῦ. 

Απὸ τοῦ στόµατος. "AJdoc , Ex 
τῆς ἔδεως. 

Ἐξεῖλε τὸ μέλι. "A44. , ἀφεῖλεν 
αὐτό. 

410. Ἐπρίουν. "Α.1ως, ποιοῦσιν. 

44. "Οτε εἶδον αὐτὸν, καὶ ἔλαδον 
τριάχοντα χλητούς. "AAJoc, 5v τῷ 
φοθεῖσθαι αὐτὸν προκατέστησαν 
αὐτῷ ἑταίρους τριάχοντα. 

12. Στολὰς ἱματίων. ᾿Α.1ΐος, 
ἀλλαγὰς στολῶν. 


' LXX INTERPRETES. 


, Ex omni populo meo. Aliter, et 
in omni populo meo. 


Placuit. Aliter, recta. 
4.Ultionem. Alius,retributionem. 


Dominantes in Israel. Alius, do- 
ininabantur filiis Israel. 

5. Et venit usque ad vineam. 
Alius, et declinavit ad vineam. 

€. insiliit. Alius, direxit. 

Et contrivit eum sicut conteret 
hodum caprarum. Alius, et dis- 
cerpsit eum sicut hoduim capra- 
rum. 

7. Placuit in conspectu oculo- 
ruin. Aliter, recta fuit in oculis. 

8. Congregatio. Alius, examen. 

9. Ei abstulit illud in manus 
suas. Alius, et abstulit ipsum ex 
ore leonis in manus suas. 


Ab ore. Alius, ex habitu. 


Abstulit mel, Alius, abstulit | 


ipsum. 

40. Faciebant. Aliter, faciunt. 

41. Quando viderunt eum, et 
acceperunt triginta vocatos. Alius, 
cum timerent eum, preeconstitue- 
runt ei amicos triginta. 

13. Stolas vestimentorum. Alius, 
mutationes stolarum. 


4198 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ 
Ἠρεσεν. 
4. 
b. 
6. 


1. "Hpsaev ἑνώπιον ὀφθαλμῶν. 
8. 


9. 


10. Ἑτποίουν. 
41. 


TUOEODOTIO. 


Placuit. 
4. 
5. 


6. 


1. Placuit in conspectu. oculo- 
rum. 


8. 
9* 


40. Faciebant. 
11. 


12. 





41199 
TO EBPAIKON. 


mU 13 
O3 msn 


jn won wo xn owe 44 
pna 


- S2! 


TU mue: 15 
v5 nep vota 


'38 run 16 

voy 47 

"onn w» mea 18 
πρ οπου wo 
cnNYO 


noxm 19 
DT Y" 


ην στην 
"ON um 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


15. Sindones. 
Mutatorias vestes. 


14. De comedente exivit cibus, 
οἱ de forti egressa est dulcedo. 


Potuerunt. 
15. Comburamus te. 


Num ad possidendum nos voca- 


stis ad nos? 


46. Ecce patri meo. 


17. Super eum. | 
48. Antequam ingrediatur sol. 


Sj non arassetis in vitula mea. 


Invenissetis. 


19. Et prospere egit. 
Et percussit ex eis. 


Vestes novas eorum. 


Et iratus est nasus ejus. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
45. 


4. 


VULGATA LATINA. 


45. Sindones, 
Tunicas. 


14. De comeaente exivit cibus, 


et de forti egressa est dulcedo. 


Potuerunt. 
15. Incendemus te. 


An idcirco vocastis nos ad nu- 


ptias , ut spoliaretis ? 


16. Patri meo. 
4 


47. Ante eum. 
48. Ante solis occubitum. 


Si non arassets in vitula mea. 


Invenissetis, 


19. Irruit, — 
Percussit ibi. 


Vestes. 


[ratusque nimis, 


AKYAAE, 
13. 


14. 


15. 


16. 
41. 
186. 


49. Ἐνηνλίσθη, 


AQUILA. 


1$. — 


11. 
18. 


49. Inbabitavit. 


1200 





i901 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


49. 


Ὡσνίσθη θυμῷ. 


SYMMACHUS. 
18. 


44. 


17. 
18. 


19. 


Iratus est furore. 


JUDICUM CAPUT XIY. 
6. 


13. Ὀθόνια. "AAJAoc, σινἑόνας. 

ΑἈλλασσομένας στολάς. "AAAoc, 
ἱμάτια. 

44. "Ex τοῦ ἔσθοντος ἐξηλθε βρῶ- 
σις, ἐξήλθε γλυχὺ ἐξ ἰσχυροῦ. Α.ἲ- 
«ἕως, τὶ βρωτὸν ἐξῆλθεν ἐχ βιδρώ- 
σχοντος, xai ἀπὺ ἰσχυροῦ γλύχυ. 

Ἠδυνήθησαν. "Α.λλως, t50- 
ναντο. 

15. Καταχαύσωμέν σε. ᾿Α.2ὲος, 
ἐμπυρίσωμέν σε. 

"H πτωχεῦσαι ἐχαλέσατε ἡμᾶς; 
"Α..1ος, ἐκ βίας ἐκεχλήχατε (sic) 
ἡμᾶς: ᾿Α.1ᾷως, f ἐχθιᾶσαι ἡμᾶς 
χεχλήχατε; 

16. El τῷ πατρί gov. Οἱ Aocxol, 
ἰδοὺ τῷ tazpl µου. 

«47. Πρὸς αὐτόν. "A.Lloc, tx αὐ- 
τῷ. 

18. Πρὺ τοῦ ἀνατεῖλαι τὸν ἡλιον. 
"A-LAoc , πρὶν f| δῦναι τὸν Ἠλιον. 

Ei μὴ ἠροτριάσατε ἐν τῇ δαµά- 
et µου. "AJLtoc, εἰ μὴ χατεδαµά- 
cate τὴν δἀάμαλίν µου. 

Εὔρητε. "AJAAcc, ἔγνωτε. 

19. Κατεύθυνεν, "Α.λως, Πλατο. 

Ἑπάταξεν ἐξ αὐτῶν. "AAJuc, 
ἔπαισεν ὀχεῖθεν. 

Τὰ ἱμάτια αὐτῶν. "AJ duc, τὰς 
στολὰς αὐτῶν. | 

Ὡργίσθη θυμῷ. "Αν. λως, ἐθυ- 
μώθη prf. 


LXX INTERPRETES. 


13. Lintea. Alius, sindones. 

Mutatorias stolas. Alius, vesti- 
menta. 

14. Ex comedente exivit esca, 
exivit dulce ex forti. Aliter, mau- 
ducabile quid exiit de mandu- 
cante, et de forti dulce. 

Potuerunt. Aliter, poterant. 

15. Comburamus te, Alius, in- 
cendamus te. 

Numquid ad mendicandum vo- 
castis nos? Αίας, ex vl vocastis 
nos? Aliter, numquid ad extor- 
quendum nos vocastis ? 

16. Si patri meo. Reliqui, ecce 
patri meo. 
17. Ad eum. Alius, super eo. 

48. Antequam oriretur sol. Α- 
lius, antequam occideret sol. 

Si non arassetis in vitula mea. 
Alius , nisi domuissetis vitulam 
meam. 

Invepissetis. Aliter, intellexisse 
tis. 

19. Direxit. Aliter, insiliit. 

Percussit ex eis. Alier, percus- 
sit inde. 

Vestimenta eorum. Alius, stolas 
eorum. 

lratus est furore. Aliter, corre- 
ptus est ira. 


0 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ, 


15. 


44. Ἐχτοῦ ἔσθ Ae βρῶ. 
αις, ἐξῆλθε γλυχὺ ἐξ ο ο PR 


ἈἨδυνήθησαν. 


15. 


16. 
11. 
18. 


El μὴ ἠροτριάσατε ἐν τῇ bapá- 
λει µου. 


Εὔρητε. 


46. Κατεύθννεν. 
Ἔνπαισεν ἐκχεῖθεν, 


THEODOTIO 
15. 


14. Ex comedente exivit esca, 
exivit dulce ex forti. 


Potuerunt. 
45. 


16. 


17. 
18. 


Si non arassetis in vitula mea 


Invenissetis. 


19. Direxit. 
Percussit inde. 


1395 HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. £204 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAE. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
vi 20 20. 20. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
20. Et fuit. 90. Accepit. 20. 


Νοίερ et vari& lectiones ad cap. XIV Judicum. 


X. 4. "A440c, Φυλιστιείμ. Basil. Basil. et Alex. 
V. 5. 0', 6., μὴ οὐχ εἰσὶν ἀπὸ τῶν θυγατέρων. Ibid. "Α.1 1ος, xaX διέσπασεν αὐτὸν ὡς ἔριφον αἴνων. 
Basil. In Alex., οὐκ ἔστιν. Basil. At Alex., xai διέσπασεν αὐτὸν ὡσεὶ διασ-άται 
Ibid. "AAA4wc , xa £v παντὶ τῷ λαῷ µου. Basil. ἔριφον. 
et Alex. V. 7. O', 8., fipeaev ἐνώπιον ὀφθαλμῶν. Basil. In 
Ibid, Σ., 0", Θ., Ίρεσεν. Basil. Sic item habet — Alex. sie, Πρεσεν ἐνώπιον, sine ὀφθαλμῶν. 
Alex. V. 8. "AA.4oc, συστροφή. Basil. et Alex. 
V. 4. 'À., πρόφασιν. Basil. "AA4oc , ἀνταπόδομα, V. 9. "AAJdoc, xai E5eDey αὐτὸ Ex τοῦ στύ- 
sic Basil. et Alex. µατος etc. Basil. 
Ibid. "AA4oc , ἐχυρίευον τῶν vlov 'Iopafj. Basil. Ibid. Z., ἐκ τοῦ στόµατος. Coisliu. in textu, ix 


et Alex. τῆς ἔξεως , Πι., Σ., Ex τοῦ στόματος. Edit. Hom., 
κ 5. "AJloc, καὶ ἐξέχλινεν elg ἁμπελῶνα. Basil. ἀπὺ στόματος. 
et Alex. 


lbid. "A4Joc, &x τῆς ἔξεως. Basil. εἰ Alex. Hanc 
τηύθυνεν. — item lectionem affert 


CAPUT XV JUDICUM. 


V, 6. Σ., ἐφώρμησεν. Basil. "A.Lluc, rusius. 


TO EBPATKON. TO EBPAIKON AKYAAEZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµμµασι. 
Duy "723 1 4. 4. 
Χιλ 
vni 
T 2 2. 4. 
Noa 
Moon" 
"Pp 9 9. $. 
m 
πι 4 4 
yan 5 s b. 
ImP2 
παρ” vun 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


1, Er attulit ei hoedum de ca- 1. 
pris. 

Cubiculuni. 

Prohibuit eum. 


1. Cum hodo caprarum. 


jn cubiculum. 
Ei non dedit euin. 


9. Sodali tuo. 3. Amico tuo. 9. 
'" Annon. Sed. 

Bona prz illa. Pulchrior illa est. 

$. Innocens sum. 9. Non erit culpa in me. 9. 

Malum. Mala. 

4. Et vertit. 4. Junxit. 4. 

5. Et succendit. 5. Succendens. Se 














In segetes. 
ΑΡ acervo et, usque ad segetem. 


In segetes. 
Et comportate jam fruges, et 


adbuc stantes in stipula. 


1305 JUDICUM CAPUT XV. 4205 
ZYMMAXOZ. 0’. eEOAOTIQN. 
30. 90. Καὶ ἐγένετο. "A.bloc, 6υνὐ 20. 
ῴχησεν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
20. 20. E4£ facta est. Alius, cohabi- 90. 


tavit. 


Not et varie lectiones ad cap XIV Judicum. 


lbid. “Α.11., ἀφεῖλεν αὐτό. Basil. 

V. 10. Q', 8., ἐποίουν. Basil. Sic item legit Alex. 

V. 44. "AA.1oc , ἓν τῷ φοδεῖαθαι αὑτόν ete. Ba- 
sil. Sic etiam Alex. 

V. 412. "AAJ40c, ἀλλαγὰς στολῶν. Basil. 

V. 43. "AAAoc, αινδόνας. Basil. et Alex. 

lbid. "A.L4oc, ἱμάτια. Basil. 

V. 14. Q', 8., ix τοῦ ἔσθοντος etc. Basil. Sic 
iem Alex. 

lbid. O', 8., Ἰδυνήθησαν. Basil. 

V. 15. "AJ4J4oc , ἐμπυρίσωμέν σε. Basil. et Alex. 

lbid. Basil. in textu, ut et Alex., 4 «twyzo- 
σαι etc. Basil. ad marg., ἐχ βίας ἐχεχλήχατε ἡμᾶς, 


V. 46. Οἱ Aouxol , Ιδοὺ τῷ πατρί µου. Basil., et 
sic legit Alex. 

V.17." AAA ,£1' αὐτῷ. Basil. Alex. autem.'éx' αὐτόν. 

V. 48. Basil., πρὶν ἡ δῦναι τὸν fov. Alex., πρὶν 
δῦναι. 

Ibid. 0’, 8., εἰ μὴ ἠροτριάσατε etc. Basil. 

Ibid. 0’, Θ., εὕρητε. Basil. Alex. vero, εὕρετε. 

V. 19. 'A., ἐνηυλίσθη. Basil. 0’, 8 , χατευθυνεν. 
Basil., et ita legit Alcx. 

lbid. O' &A4A«cc, Θ., Erxatosy ἐχεῖθεν. οἱ Basil. 

lbid. Basil., τὰς στολάς, ad marg. In textu vero, 
τὰ ἱμάτια, ut edit. Rom. 

Ibid. Σ.. O', ὠργίσθη θυμῷ. Basil. 


Edit. Rom., f| ἐχδιάσαι ἡμᾶς χεχλήχατε. 


o. 


vb. 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS. 


CAPUT XV JUDICUM. 
0. 


1. Ἐν ἑἐρίφῳ αἰγῶν. "A.Ltoc, 
φέρων ἔριφον αἰγῶν. 

Eig ε) ταμεῖον. "AAAoc, εἰς τὸν. 
χοιτῶνα. 

Qux ἀφῖγεν αὐτόν. "AA Anc, οὐχ 
ἔδωχεν αὐτόν. 

9. Ἑνὶ τῶν £x τῶν φίλων σου. 
"AAAoc, ἑνὶ τῶν συνεταίρων σου. 

MÀ οὐχί. "Α.11ος, οὐκ ἰδού. 

᾿Αγαθωτέρα ὑπὲρ αὐτὴν. "AA- 
έως, χρείσσων αὑτῆς ἐστιν. 

9. ᾿Αθῶός εἰμι. "Α.]λως, Ἰθώω- 
μαι. 

Πονηρίαν. "Α.. Ίος, xaxá. 

4. Ἐπέστρεψε. "Α.ιος, συνέδτ- 
σεν. 

9. Ἐξέχαυσε. "A.l4oc, ἐξτψεν. 

Ἑν τοῖς στάχυσι. "AAAoc, cl; 
τὰ διδράχµατα (lege, δράγµατα). 

Απὸ ἅἄλωνος xai ἕως σταχύων 
ὀρθῶν. ᾿Αάνλως, ἀπὸ στοιθης καὶ 
ἕως ἑστῶτος. 

LXX INTERPRETES. 

1. In. Ιιωάο caprarum. Aíius, 
ferens heedum eaprarum. 

In cellam. Alius, in. cubiculum. 

Non dimisit eum. Aliter, non de- 
dit eum. 

9. Uni ex amicis tuis. Alius, 
uni sodalium tuorum. 

Nonne. Alius, annon ecce. 

Melior super eam. Aliter, melior 
illa est. 


5. Innocens sum. Aliter, inno- 
cens factus sum. 


Damnum. Alius, mala. 

5. Convertit. Alius, colligavit. 
5. Accendit. Alius, succendit. 
Jn spicas. Alius, in manipulos. 
Àb area et usque ad spicas re- 


clas. Aliter, a strue et usque ad 
&antem. 


V. 90. "AJAAoc, συνῴχησεν. Basil. et Alex. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


QÀx ἀφῆχεν αὐτόν. 


2. 


Κρείσσων αὐτῆς ἐστιν. 


$ ᾿λθῶός εἰμι. 


Ἀπὸ στοιδῆς xal ἕως ἑστῶτος. 


THEODOTIO. 


Non dimisit eum. 


2, 


Melior illa est. 


9. Innocens sum. 


À strue et usque ad stantem. 


1301 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


om ΠΠ 6 
την που 


bm ra p23. 'ηορῃ Ὅν” 12 7 


"no: amm 8 
ma 9 


ma» 10 
nyc-ox mm 44 


ους 
T2 πο 19 


pT23 15 


auUoy 


vro n 


roxm 14 
Ux2 T2 Ww 


vo" 
TY 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
6. Gener Thamni. 


Sodali ejus. 


7. Quinimo vindicavi me in vo- 


bis, et postea cessabo. 


8. Et mansit in cacumine. 


9. In Juda. 
Ín maxilla. 


40. Ut quid. 
41. De Juda ad summitatem. 


Dominantes. 
19, Ad dandum te in manu. 


45. In manu eorum. 


Funibus. 
Et ascendere fecerunt. 


14. Et prospere egit. 
Qua combusta sunt in igne. 


Et dissoluta sunt. 


Manuum ejus. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


6. 


1. 


VULGATA LATINA. 
6. Gener Thamnatzi. 


Alten. 


7. Tamen adhuc ex vobis ex- 


petam ultionem,et tunc quiescam. 


8. Habitavit in spelunca. 


9. In terram Juaa. 
Inloco qui postea vocatus ου] 


Lechi, id est, maxilla. 


10. Cur. - 
11. De Juda ad specum. 


Imperent. 
19. Ει tradere ín manus. 


15. Vacat. 


Funibus. 
Tulerunt. 


4. Irruit. 
Sicut solent ad odorem ignis 


ligna consumi. 


Dissipata sunt et soluta. 


Vacat. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


AQUILA. 


8, 


9. 
In maxilla, 


10. 
14. 


12. 
15. 


44. 


1108 








4:00 
LYMMAXOZ. 


8. 
9. 


Ἑν τῇ σιαγόνν 
ju. 
11. 


14. 


Βραχιόνων αὐτοῦ. 
SYMMACRUS. 


9. 
In mazxilla. 


4o. 
11. 


14. 


Brachiorum ejus. 


JUDICUM CàPUT XY 
0, 


6. Νυμφίος τοῦ apt. Οἱ Aoux., 
6 γαμθρὸς τοῦ θαμναθαίου. 


To ἐκ τῶν φίλων αὐτοῦ. "AA- 
«ως, συναταίρῳ αὐτοῦ. 

7. Οὐκ ἐχδιχύσω, ἀλλὰ τὴν ἐχδί- 
χησίν µου EE ἑνὸς ἑχάστου ὑμῶν 
ποιῄσοµαι. "AJ doc , ὅτι $ μὴν Ex- 
διχήσω ἐν ὑμῖν, καὶ ἔσχατον xo- 
πάσω. 

8. Κατῴχει παρὰ τῷ be 
"Aduc, ἐκάθισεν Ev τρυμαλιᾷ. 

9. Ἐν Ἱούδα. “Α.1.1ος, ἐπὶ τὸν 
Ἰούδαν. 

Ἐν Λεχί, 

10. Ei; «5; "A.Lloc, ἵνα 5i ; 

41. Απὺ Ἰούδα sig τρυµαλιάν. 
"AA.loc, ἐξ Ἰούδα ἐπὶ τὴν ὁπή». 

Κνριεύουσιν, "AAJoc, ἄρχουσιν 

13. Τοῦ δοῦναί σε ἓν χειρί. "A.1- 
Aoc, παραδοῦναί σε εἰς χεῖρας. 

15. "Ev χειρὶ αὐτῶν. "A.Lloc, 
εἰς χειρας. 

Καλωδίοις. "AAJAoc, βρὀχοις. 

Ανήνεγχαν αὐτόν. Α...1ος, ἀν]- 
γαγον. 

44. Κατηύθυνεν." AAJoc , Άλατο. 

Ἠνίχα ἂν ὁὀσφρανθῇῃ Ἠπνρός. 
"AAAoc, ὃ ἐξεχαύθη ἐν πυρἰ. e 

Ἑτάκησαν. "AAAoc, διελύθησαν. 

Βραχιόνων αὐτοῦ "AJ loc , χειρῶν 
αὑτοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

6. Gener ipsius Tbamni. Reli- 
qui, gener Thamnathzi. 

Ex amicis ejus. Aliter, sodali 
ejus. 

1. Non vindicabo, sed vindictam 
meam ex unoquoque vestrum fa- 
ciam. Aliter, quinimo ulciscar iu 
vobis, et tandem quiescam. 


8. Habitabat juxta torrentem. 
Aliter, sedit in spelunca. 


9. In Juda. Alius, super Judam. 
In. Lechi. 


10. Ad quid? Alius, ut quid * 

11. De Juda in speluncam. Alius 
ex Juda ad foveain. 

Dominantur. Alius, imperant. 

12. Ad dandum te in manu. Α- 
lius, ad tradendum te in manus. 

15. ln manu eorum. Alius, in 
manus. 

Funibus. Alíus, laqueis. 

Detulerunt eum. Alius, deduxe- 
runt. 

44. Direxit. Aliter, insiliit. 

Cum olfecerit ignem. Aliter, 
qua succensa est igni. 

Resoluta sunt. Alius , dissoluta 
sunt. 

Brachiorum ejus. Aliter , ma- 
nuum ejus. 


1210 
€ EO0AO0TIQN. 


6. 


Συνεταίρῳ αὐτοῦ. 


1. Οὐχ ἐχδιχήσω, ἀλλὰ τὴν ἐχδί- 
Χησίν µου ἐξ ἑνὸς ἑχάστου ὑμῶν 
τοιήσοµαι. 

8. Κατῴχει παρὰ τῷ χειμάῤῥῳ. 

9. 


Ἐν τῇ σιαγόνι. 
10. 
4. 


19 


ens n 


13. 


14. Κατηύθννεν. 
Ἠνίχα ἂν ὀσφρανθ]ῇ πυρός. 


Βραχιόνων αὐτοῦ. 


THEODOTIO. 
6. 


Sodali ejus. 

7. Non vindicabo, sed vindictam 
meam ex unoquoque vest uu fa- 
c.am. 


8. lHlabitabat juxta torrentem. 


9. 
Iu inaiilla. 


10. 
11. 


11. Direxit. 
Cum olfecerit iguein. 


Brachiorum ejus 


1211 
"0 EBPAIKON. 


11725 11 
wp" 18 
nn 


οτοΏπην ην  ypan 19 


ποιον 


ΥΠ 
o2 ων NER 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
17. Cum consummarelt, 


48. Et clamavit. 


D.disti. 


19. Et. rupit Deus mortarium 
quod in maxilla. 


Et vixit. 
Hlaccore aser Balleclii. 


Nota et 


V. 1."AAA., φέρων ἔριφον αἰγῶν. Sic Basil. et Alex. 
Ibid. "Α.].Ίος. εἰς τὸν κοιτῶνα. Basil. et Alex. 

Ibid.0',8., οὐχάφῆχεν αὑτόν. Basil., et ita legit Alex. 
V 9. "AAJAoc , ἑνὶ τῶν Guvetalpoy σου. Dasil. lu 


Alex. vero, τῷ συνεταίρῳ σου.’ 


[bid. "Α.1.Ίος, οὐκ ἰδού. Basil. et Alex. 
lbid. 0' &4Aoc . 8., χκρεΐσσων αὑτῃῆς ἔστιν,. Basil. 


Alex. vero, χρείσσων αὐτῇ ἐστιν. 


V. 5. 6’, 8.. ἀθῶός εἰμε. Basil. Stc item legilur 


in Alex. 


lbid. "A.440c, κακά. Basil. et Alex. 

V. 4. 'AAJoc, συνέδησεν. Basil. et Alex. 

Alex. 

lbid. Basil, ad marg., sig τὰ διδράχµατα. Sed 


V. b. "AAAoc, ἐξηψεν. Basil. οἱ 


Alex. melius, εἰς τὰ δράγµατα, — 
Ibid. O' &AAcc, Θ., ἀπὸ στοιθης 
autem , ἀπὸ στνθῖς , mendose. 


φ 


TO EBPAIKON. 


m2 
TU 
Όση 


YU ναι "UNT 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Illuc. 
In porta. 
Et siluerunt. 


Usque ad lucem matutiuam, et 
occidemus eui. 


HEXAPLORUM QU/£ SUPEBSUNT. pn 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
11. 1]. 
18. 18. 
19. 19. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
11. Cum complesset. 17. 
18. Clamavit. 18. 
Dedisti. 
19. Aperuit itaque Dominus mo- 19. 


larem dentem in maxilla. 


Refocillavit spiritum. 
lnvocantis de maxilla. 


vàri& lectiones ad cap. XV Judicum. 


V. 6. Οἱ «Ἰοιποὶ, ὁ γαμθρὸς τοῦ θαμναθαίου. Ba 
ε]]., et sic item Alex. | 

lbid. O' d.1Aoc , Θ., συνεταίρῳ αὑτοῦ. Basil. Sic 
jtem Alex. 

V. 7. 0’, 8., οὐχ ἐχδικήσω, ἀλλὰ etc. Basil., e 
ita legit Alex. 

V. 8. 0’, 8., xavoxst παρὰ τῷ χειμάῤῥῳ. Basi. 
Alex. vero, χατέθη παρὰ τῷ χειμάῤῥῳ. 

V. 9. "AAAoc, ἐπὶ τὸν Ἱούδαν. Basil. 

ibid, Α., Σ., Θ., ἓν τῇ σιαγόνι. Eusebius De loc: 
Hebraicis : Λέχει, &v Λέχει. "À., E., ἓν σαιαχόνι, uli 
Hieronymus : Lechi, pro quo Aquila εἰ Theodoto 
interpretantur, maxillam. Et paulo supra, in Lechi, 
pro quo Aquila interpretatur, in mazilla. Ex Euse- 
bio cum Aquila et Theodotione reponendus ex 
Symmacbus. Codex Basiliensis in textu habet, ἐν 
Λεχεί. ad marg. vero, Oi Aoixol, ἓν σιαγόν:. — 


CAPUT XVI JUDICUM. 


eic. Basil. Alex. 


TO EBPAIKON AKYAAX. 
Ἑλληνικοῖς Yp&puast. 
9. 
Παρεσιώπων. 
YULGATA LATINA. AQUILA. 
9, Vacat. 2. 
In porta. 
Cum silentio. Tacebant. 


Ut facto mane, exeuntem. occi- 
derent. 











1215 
ZYMMAXOZ. 


11. 


18. 


10. Τὴν μύλην. 


Ανέφυζεν. 


SYMMAUIIUS: 
17. 


19. Molain, 


Respiravit. 


JUDICUM CAPUT XVI. 
0’. 


7. Ως ἑπαύσατο. ᾿Α.Ίος. ἡνί- 
χα συνετέλεσεν. 

18. Καὶ ἔχλαυσεν. ΄Α.1.ῖος , καὶ 
ἐδόησεν. "Α.Ί.Ίος. καὶ ἐχάλεσεν. 

Εὐώδωσας. "AA Aoc, εὐδόχησας. 
"AAAoc, ἔδωκας. 

19. Καὶ ἕῤῥηξεν ὁ θεὸς τὸν λάχ- 
χον τὸν ἐν τῇ σιαγόνι. "Α..1ος, καὶ 
ἤνοιξεν ὁ θεὺς τὸ τραυµα τὸ ἐν 
σιαγόνι. Οἱ «Ίοιποὶ, τὸν ὀλμὸν τῆς 
σιαγόνος. 

ἸΑνέφνξεν. "A4 Auc, ἔζησεν. 

Too ἐπικαλουμένου, Ἡ ἐστιν Ev 
σιαγόνι. "Α.ὶ.ΐος, ἐπέχλητος σια- 
γόνος, 

LXX INTERPRETES. 


41. Ut cessavit. Alius, cum com- 
plesset. 

18. Et ploravit. Alius, et clama- 
vit. Alius, et vocavit. 

Prosperare fecisti. Aliter, bene- 
dixisti Alius dedisti. 

19. Et rupit Deus lacum qui in 
maxilla. Alius, et aperuit Deus 
vulnus quod in maxilla. Reliqui, 
mortarium maxillz. 

Respiravit. Aliter, vixit. 


Invocantis, qui est in maxiila. 
Alius, cognominatus maxillee. 


1214 
GEOAOTION 


1T. 
18. 


19. 


Ανέφνυξεν. 


THEODOTIO. 
1]. 


18. 


19. 


Respiravit. 


Note et varie lectiones ad cap. XV Judicum. 


Coislin. ad marg., οἱ I*, &v σιαγόνι. 

V. 10. "AA.loc, ἵνα «t. Basil. et Alex. 

v. 41. "AJAJoc, && Ἰούδα ἐπὶ cv ὁπήν. Basil. 

Ibid. "A.1Joc, ἄρχουσιν. Basil. et Alex. 

V. 42. "AAAoc, παραδοῦναί σε εἰς χεῖρας. Dasil. 
et Alex. 

V. 15. "A.Lloc, εἰς χεῖρας. Basil. et Alex. 

Ibid. "A.L1oc, βρόχοις. Basil. 

Ibid. "A.Lloc, ἀνήγαγον. Basil, et Alex. 

V. 14. 0’, 8., κατηύθννεν. Basil. 

lbid. 0’, 8., ἠνίχα ἂν ὀσφρανθῇ πυρός. Basil. Sic 
Lem Alex. Sequens item lectio ex Basil. 

Ibid. Σ., 0’, 8., βραχιόνων αὐτοῦ. Basil. Ita quo- 


() Editio Hom. item habet εὐδόχησας , quod Nobil 
Sed parum recie, ut facile patet omni lingua grzecz 


ue legit Alex. . 
1 v. 1. "Α.ΊΛος, ἠνίκα συνετἐλεσεν. Basil. el Alex. 


V. 48. "Ad44oc, xai ἐδόησεν. Basil. et Alex. 
"Λ.1ος, xa Σκάλεσεν. Basil. — 

Ibid. "Α.1Ίως, εὐδόκησας. Dasil. () 

lid. "A.L4oc, ἔδωκας. Basil. et Alex. . 

V. 49. "A.L4oc , xaX Ένοιξεν ὁ Θεὺς τὸ τραυµα eb 
£v σιαχόνι. Basil. et sic Alex. qui tamen habet, τὸ 
τραῦμα τῆς σιαγόνος. Lege notam versus 9 supra. 

Ibid. .. τὴν μύλην. Basil Sic vertit S mmachus 
vocem vTOD. Οἱ Aotzol, τὸν ὀλμόν etc. asil. 

Ibid. X., 0’. 8., ἀνέφυξεν. Basil., et sic habet Alex. 

lbid. "AJloc, ἐπίκλητος σιαχόνος. Basil. 


ius reddidit, benedixisti, eumque secutus est Montf. 
haud ignaro. Apposite Selilcusner : « σὺ εὐδόκησᾶς, 


δυο, Vatic , ubi supplenduin erit δοῦναι, hoc sensu : pro benevolentia tua concessisti. » DnAOM. 


CAPUT XVI JUDICUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 8EOAOTIQN. 
9, 9. Ἐνταῦθα. ᾽Α..λως, ὧδε. Φ Ἐνταῦθα. 
Ἐν τῇ πύλῃ. Ἐπὶ τῆς πύλης. 
Ἡσύχαζον. Ἑχώφευσαν. 
ἝἜως διαφαύσῃ ὁ ὄρθρος, χαὶ φο- 
νεύσωµεν αὐτόν. ᾿Αά.ος, ἕως φὼ- 
τὸς πρωῖ µείνωμεν, xa ἀποχτεί- 
νυμεν αὐτόν. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
2. 9. Muc. 2. Huc. 
In porta. Super porta. 
Quiescebant. Mutiverunt. 


Donec illuxerit mane, et inter- 


ficiamus eum, Alius, usque ad lu- 
cem inane »ancanus, ct interfi- 
ciamus eunt. 


4205 
10 EBPAIKON. 


r5 wma 5 
nmn mua 
Trr2-5y Du" 


pre ma 


Do 


"OnN5 ών 7 


1 8 


YN 9 
pnm 
πρ ^n5 pro 1992 


Inm 10 

row "DA 44 

moy 

"roa 30m 44 

tT 

ronn nmm 15 

Ey wx υπο yau-DW 


n2co" 


VERSIO HEBRAICI TEXT, 
». ln dimidio noctis. 


Et in duos postes. 


Posuitque super humeros suos. 


4. In torrente Sorec. 


|. S. Satrapz. 
7. Qua non aruerint. 


8. Satrape. 
9. Ad eum. 
Et rupit. 


Quemadmodum rumpitur filum 


stupps. 


10. Delusisti. 
41. Ligando ligaverint me. 


Non factuni est. 


12. Insidiatorque sedens in cu- 


biculo, 


Sicut filum, 
15. Usquequo delusisti. 


Septem. cincinno$ capitis mei 


cum licio. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµατι. 
$. 


10. 
11. 


192. 


13. 


YULGATA LATINA. 
5, Vacat. 
Cum postibus suis. 
Impositasque humeris suis. 
4. In valle Sorech. 


3. Principes. 
7. Necdum siccis. 


8. Satrapa. 

9. Ad eum. 

Rupit. 

Quomodo si rumpat quis filum 


de stupp:e tortum putamine. 


10. Illusisti. 
41. Ligatus fuero. 


Qui nunquam fuerunt in opere. 
19. In cubiculo insidiis prepa- 


ratis. 


Quasi fila. telarum. 
15. Usquequo decipis. 


Si septem crines capitis mei 


cum licio plexueris. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT nte 


ΑΚΥΛΑΣ. 


4. 
L1 
7. Ἁλιωτοῖς. 


8. 
9. Πρὸς αὐτόν. 
Διέῤῥηξεν. 


10. 
114. 


Οὐκ ἐγενήθη. 
19. 


413. 


Τοὺς ἑπτὰ βοστρύχους τῆς xta 
Xe µου μετὰ τοῦ διάσµατος. 


AQUILA. 


d... 


8. ! 
9. Ad eur. 
Dirupit. 


10. 
4. 


Non facium est. 
19. 


13. 


Septem cineinnos capitis mei 
cut licio. 














1211 
ΣΧΜΜΛΧΟΣ. 


4. 
b. 
7. ΜΗ ξτρανθείσαις. 


8. 
9. 


10. 


11. 


12. 
Ὡσεὶ χρόχην. 
10. 


Τοὺς ἑπτὰ βοστρύ ους τῆς χεφα- 
afe µου μετὰ τοῦ διάσµατος. 


SYMMACHUS. 


5. 


5. 
7. Non siccatis. 


4. 


12. 


Sicut subtegmen. 
18. 


Septem cincinnos capitis mei 
"um ]licio. 


JUDICUM CAPUT XVI. 
0’. 


. "Ev ἡμίσει τῆς νυκτός. "AA- 
Aoc, περὶ τὸ μεσονύχτιον. 

Σὺν τοῖς δυοὶ σταθμοϊῖς. "Acc, 
χαὶ τῶν δύο σταθμῶν. 

Ἔθηκεν ἐπ ὤμων αὐτοῦ. "AA- 
ως, τοὺς ὤμους. "Α.ὶ.1ος, ἐπέθη- 
χεν τῷ ὤμῳ. 

4. "Ev ᾽Αλσωρήχ. 'AAAoc , ἐπὶ 
τοῦ χειµάῤῥου Σκυρέχ 

$. Οἱ ἄρχοντες. "A.Lloc, οἱ σα- 
τράπαι. 

71. Mà. Ἱρημωμέναις. "AAAoc, 
μὴ i Mona 

δ.΄Αρχοντες. "A.loc, σατράπαι. 

9. Πρὸς αὐτόν. "AAAuc , αὐτῷ. 

Διέῤῥηξεν. "Auc, διέσπασεν. 

Ὃν τρόπον διασπᾶται χλῶσμα 
του ἀπωτινάγματος. "Α..λως, ὡς 
εἴ τις ἁποσπάσοι στρέμμα στυπ- 
πίου. 

10. Ἐπλάνησας. "AJAAoc, παρ- 
ελογίσω. 

41. Δεσμεύοντες δῄήσωσι. "A44. , 
δεσμῷ δῄσωσι. 

Οὐὑχ ἑγένετο. 

19. Καὶ τὸ ἕνεδρον Σχάθητο ἐν τῷ 
ταµείῳ. "Ad4Auc, xai τὰ ἕνεδρα 
ἐξηλθεν ix τοῦ ταμείου. 

Ὡσεὶ σπαρτίον. "A4Jo0c, ῥάμμα. 

15. Ἰδοὺ ἐπλάνησας. «Α..Ιος, 
ἕως νῦν παρελογίσω. 

Τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς χεφαλῆς 
μον σὺν τῷ διάσµατι. 


LXX INTERPRETES. 


$. In dimidio noctis. Alius, 
circa mediam noctem. 


Cum duobus postibus. Alius, et 
duorum postium. 


Posuitque super humeros suos. 
Alius, imposuit humero. 


À. In Alsorech. Alius , super 
forrentem Sorech. 


5. Principes. Alius, satrape. 

3. Non desertis. Aliter, non cor- 
ruptis. 

8. Principes. Alius, satrapa. 

9. Ad eum. Aliter, ei. 

Dirupit. Aliter, discerpsit. 

Quemadinodum discerpitur fi- 


lum stupp? excussz. Aliter, ac si 
quis rumperet globulum stuppz. 


40. Decepisti. Alius, fefellisti. 


141. Ligantes ligaverint. Alíus, 
vinculo ligaverint. 


Non factum est. 

19. Et insidiz sedebant in cubi- 
culo. Aliter, et insidi& exierunt 
de cubiculo. 

Sicut filum. Alius, suturam. 

15. Ecce decepisti. Alius, huc 
usque fefellisti. 

Septem cincinnos capitis mei 
cum licio. 


121g 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. 
5. 


1. ΜΗ Ἱρημωμέναις. 


δ. 
9. Πρὸς αὐτόν. 


Ὃν τρόπον διασπᾶται χλῶσμα 
τοῦ ἀποτινάγματος. 


ι0. 
11. 


12. Kat τὸ ἔνεδρον ἐκάθητο iv 
τῷ ταµείῳ. 


15. 


THEODOTIO. 


4. 


b. 
7. Non desertis. 


8. 
9. Ad eum. 


Quemadmodum discerpitur 8 
lum stuppz excussse. 


10. 
41. 


19. Et insidie sedebant Ig czoi 
culo. 


10. 





1319 
TO EBPAIKON, 


TY3 yonm 14 


3TND "TD ην ye" Ίου yp 


D2ODUMW 


wn 15 
nom 


ap" 16 
üu*um anam» 
wj "zm 


nu 
757 {1 


7 
DW “σὸ 


eN1-7522 
ο ο ὩἝν 18 


ΤΕΗΡΙΟ HEbRAICDI TEXT. 
44. Et ἠχοι]ς in clavo. 


Et experrectus est de somno 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TG EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµμµασι. 


14. 


15. 


16. 


17. 


VULGATA LATINA. 
ΜΗ. Quod cum fecisset Dalila. 


Qui consurgens de somno ex- 


δυο, et extraxit clavum texture et. traxit clavum cum crinibus et licio. 


licium. 


15. Dices. 
Delusisti. 
16. Coarctationem praebuit. 


Oinnibus diebus, et molestavit 


eum. 


Et abbreviata est anima ejus, 


Ad moriendum 
17. Totum cor suum. 


Novacula. 
Nazarzus Dei. 


Sicut omnis homo. 


18. Totum cor suum. 


15. Dicis. 

Mentitus es. 

16. Cumque molesta esset. 

Per multos dies jugiter adhz- 


Defecit anima ejus. 


Et ad mortem usque lassata est. 
17. Veritatem rei. 


Ferrum. 
Nazarzeus, id est, consecratus 


Deo. 


Sicut cxteri homines. 


18. Omnem animum suum. 


31) 
AKYAAZ. 


14. 


15. Ἐρεῖς, 


16. 


Ὅλην την νύχτα, xai mapu 


χλησεν. 


Ἐσμικρύνθη fj φυχΏ αὐτοῦ. 


A 


18. 


AQUILA 
14. 


15. Dices. 


. 18. 
Totam noctem, et molesuam 


reret, spatium ad quietem non tri- intulit. 
buens. 


Attenuata est anima ejus. 


17. 


18, 











na 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


14. 


Εἰς θάνατον. 
11. 


18. 


SYMMACHUS. 
14. 


45. 


10. 


In mortem. 


11. 


jUDICUM. CAPUT XVI. 
0’. 


44. Καὶ ἐγένετο ἓν τῷ χοιμᾶσθαι 
αὐτὸν, xaX ἔλαθε Δαλιδὰ τὰς ἑπτά 
σειρὰς τῆς κχεφαλῆς αὐτοῦ, xai 
ὕφανεν ἓν τῷ διάσµατι, καὶ ἔπηδε 
τῷ πασσάλῳ εἰς τὸν τοῖχον.᾿ AJAoc, 
xa ἐχοίμτησεν αὐτὸν Δαλιδὰ, xal 
ἔλαδε τοὺς ἑπτὰ βοστρύχους τῆς 
κεφαλῆς αὐτοῦ μετὰ (al. κατὰ) τῆς 
ἑχστάσεως, xaX χατέχρουσεν Ev τοῖς 
πασσάλοις εἰς τὸν τοῖχον. 

Καὶ ἐξυπνίσθη ἀπὸ τοῦ ὕπνου 
αὐτοῦ, xal ἐξήρε τὸν πάσσαλον του 
ὑφάσματος Ex τοῦ τοίχον. "Α.ῖος, 
xa ἐξηγέρθη τοῦ ὕπνου αὐτοῦ, καὶ 
ἑξέσπασε, τοὺς πασσάλους ἐν τῷ 
ὑφάσματι, χα) τὸ δίασµα. 

15. Ἐρεῖς. "AAAoc, λέγεις. 

Ἐπλάνησας. "Α..Ίος, παρελο- 
qoo. 

46. Ἐξέθλιψεν. "AAAoc, χατ- 
Ὡβάσατο. 

Πόσας τὰς ἡμέρας, xai ἑστενο- 
χώρησεν. 

Ὠλιγογύχησεν. "AAAoc , ἔχολο- 

tor. 

"Eu; τοῦ ἀποθανεῖν. 

47. Πᾶσαν τὴν καρδίαν αὐτοῦ. 
"AAAoc, τα τὰ ἀπὸ χαρδίας. 

Σίδηρος. "Α.ξλως, ξυρόν. 

"Άγιος θεοῦ. Α..ος, Nastpatoz 
τοῦ θεοῦ. 

Κατὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους. 
"AA Aue, ὡς πάντες οἱ ἄνθρωτο,. 

18. ΙΠᾶσαν τὴν χαρδίαν αὐτοῦ. 
"A-.loc, πάντα τὰ ἀπὸ καρδίας αὖ- 
τοῦ. 


LXX INTERPRETES. 


44. Et factum est, cum ille dor- 
miret, et sumpsi! Dalida septem 
cincinnos capitis ejus, et. intexuit 
in licio, et infixit paxillo in pariete. 
Alius, el dormire fecit eum Dalida, 
et accepit septem cincinnos capitis 
ejus in extasi, εἰ compulit pa- 
xillis in parietem. 


Et expergefactus est e somno . 


suo, οἱ abstulit paxilluim texture 
de pariete. Alius, et evigilavit de 
somuo suo, et extraxit paxillos in 
textura, et licium. 


15. Dices. Alter, dicis. 
Fefellisti. Altus , decepisti. 
16. Vexavit. Alius, maledixit. 
Omnes dies, et angustiavit. 


Defecit animo. Alius, decurtata 
est. 


Usque ad moriendum. 


47. Totum cor suum. Alius, 
omnia quie ex corde. 

Ferrum. Aliter, novacula. 

Sanctus Dei. Alius, Nazirzus 
Dei. 

Secundum omnes homines. Áli- 
ter, sicut omnes homines. 


48, Totum cor suum. Alius, 
omnia qux ex corde suo. 


6EO30TIQN. 


44. 


15. Ἐρεῖς, 


16. 


41. 


ΣίξΣηρος. 


Κατὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους. 


18. 
TIIEODOTIO. 
4. 
45. Dices. 
16 
11. 
Ferrum. 


Secundum 0:anes homines. 


18. 


115 HEXAPLORUM οὔα, SUPERSUNT. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
10» 
"TD 


m2-a-w 19 19. 


ὤνὸ Nopm 
momo yau-nw 
Όσα DyD2 wX« 30 20. 


Πακ] 
yr 21 ?1. 

Προ 

TA 

D'Y 
rij3 "Xw2 noy5 99 99, 
o 25 £3. 


Tra . 
Omen χι 24 34. 


Dou prm 25 5. 


ormai 

VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 

Satrapas. Principes. 

Sa.rapa. Vacat. 

19. Super genua sua. 49. Super genua sua. 

Vocavitque ad virum. Vocavitque tonsorein. 

Septem cincinnos. Septem crines. 

20. Egrediar sicut vice in vice. 20. Egrediar sicut ante feci. 

Et excutiam. Excutiam. 

91. Et apprehenderunt eum. 91. Quem cum appreheudis- 

sent. 

Et effoderunt, Eruerunt. 

Et descendere fecerunt. Duxerunt. 

Vinctorum. In carcere. 

92. Germinare quando rasus — 92. Jamque capilli ejus renasci 
est. ceperant. 

95. Et satrape. $5. Principes 

Dedit. Tradidit. 


94.Laudaveruntquedeum suum. — 24. Laudabat deum suum. 
95. Bt lusit ad facies eorum. 95. Ludebat ante eos.. 


Columnas, Duas columnas. 


19. 


94. 


49, 


21, 


33. 


90. 


AKYAAX, 


AQUILA. 








1235 


19. . 


20. 


21. 


19. 


21. 


ZYMMAXOZ. 


SYMMACHUS. 


PaTROL. Ga. XV. 


JUDICUM CAPUT XVI. 
0’. 


"Άρχοντας. "AAJAoc, σατράπας. 
"Αρχοντες. "AdAoc, πᾶσαι ai 


σατρατεῖαι, 


19. Αὐτὸν àvà μέσον τῶν γονά- 
των αὐτῆς. "AAAoc, Σαμφὼν ἐπὶ 
τὰ Υόνατα αὐτῆς. 

Καὶ ἐχάλεσεν ἄνδρα. "A.LAoc, xal 
ἐχάλεσε τὸν χουρέα. 

Ἱὰς ἑπτὰ σειράς. "AAJAoc , τοὺς 
ἑπτὰ βοστρύχους. 

20. Ἐξελεύσομαι ὡς ἅπαξ xal 
Anas. "AAAoc, καὶ ποιῄσω καθὼς 

st. 

Καὶ ἀποτινάξομαι. "AAAoC, xal 
ἐχτιναχθήσομαι. 

21. Καὶ ἐἑπελάθοντο αὐτόν. "AA- 
«ἕως, καὶ ἐχράτησαν αὐτόν. 

Καὶ ἐξέχοφαν. "AAAoc, καὶ ὥρυ- 
ξαν. 


Ἀνήγαγον. "AAAuc, χατήνεγ- 
xay. 
Τῆς φυλαχῆς. "Alloc, τοῦ δε- 
σµωτηρίου. 
92. Ἑλαστάνειν χαθὼς ἐξυρῄσατο. 
"AJoc, ἀνατεῖλαι ἠνίχα ἐξυρήθη. 
25. "Ἀρχοντες. "AAAoc , σατρά- 
Ἔδωχεν. "AAJAoc, παρέδωχεν. 
24. Ὕμνησαν τὸν θεὺν αὐτῶν. 
᾿Ανξος, Ίνεσαν τοὺς θεοὺς αὐτῶν, 


$5. "Ἔπαιζεν ὀἑνώπιον αὐτῶν. 
"AAAoc, ἑνέπαιζον αὐτῷ. 


Κιόνων. "AAJAoc, δύο στύλων. 


LXX INTERPRETES. 


Principes. Alius, satrapas. 

Principes. Alius, omnes satrapiaz. 

19. Eum in medio genuum suo- 
rum. Aliter, Sampson super genua 
sua. 

Et vocavit virum. Alfus, voca- 
vitque tonsorem. 

Septem cincinnos. Alius, se- 
ptem crines. 

20. Egrediar sicut semel et se- 
mel. Alius, et faciam sicut semper. 

Et excutiam. Aliter, et excutiam 
me. 

21. Et apprehendcrunt eum. A- 
liter, et tenuerunt eum. 

Et effoderunt. Aliter, et excide- 
runt. 
Deduxerunt. Aliter, depesuerunt. 
Custodia. Aliter, carceris. 
22. Germinare sicut rasus fue- 
rat. Alíus, oriri cum rasus est, 

25. Principes. Alius, satrape. 

Dedit. Alius, wadidit. 

24. Celebrarunt deum suum. 
Alius, laudaverunt deos suos. 

25. Ludebat coram eis. Aliter, 
illudebant ei. 


Columnas. Alius, duas colu- 
mnas. 


1228 
6EOAOTIQN. 


19. Αὐτὸν ἀνὰ μέσον τῶν γονά» 
των αὐτῆς. e 


20. 


Καὶ ἀποτινάξομαι. 
21. Καὶ ἐπελάδοντο αὐτόν, 


Ἀνήγαγον, 
Τῆς φυλακῆς. 
223. 
23. 
$4. 
25. 
THEODOTIO. 


19. Eum in medio genuum sue 
rum. 


20. 
Et excutiam. 


21. Et apprehenderunt eum. 


Deduxerunt. 
Custodi. 


-- ἃ 








1221 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 1223 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. | 
-wi1i-ów rvuDO cw" 326 960. | 36. 
"XU CTUM mus "wu phe 


Q'TOJO TR 


nrmoy yus man wow 


'Yp» 57 —w— 097. 9]. 


gun 
i" 38 28. 28. 
mE OIN 


Ώρα ΠΟΓΣΝΙ 
v που accuse 39 39. 


Doy "vx" 


voa 
un" 50 90. | 50. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. — — VULGATA LATINA. AQUILA. 


96 Et dizit Samson ad puerum — 26. Qui dixit puero regentigres- «260, 
apprehendentem in manum ejus: US 8UOS: Dimitte me, ut tàngam 
Dimitte me, et fac palpare me co- columnas, 
jumnas. 


Quas domus (ürmatur super Quibus omnis imminet domus. 


eas. ] 
91. Satrape. 9], Principes. - ο], 
Videntium. Spectantes. . | 
28. Clamavitque. 28. Invocato Domino. 28. 
Domine, Domine. Domine Deus. 
Et ulciscar ultionem. Ut ulciscar me de hostibus meis. 
99. Duas columnas medii. 29. Ambas columnas. | 29, - 
Et innixus est super eis. Quibus innitebatur domus. 
In dextera sua. Dextera. 
90. Et inclinavit. 50. Concussisque forüter colu- - 30. 
mnis. 
Notee et varie lectiones ad cap. XVI Judicum. 
V. 9. 0’, 8., ἐνταῦθα. Basil. et Alex. vero, ἐπὶ τῷ (yup. Basil. ibid., O', τοὺς ὤμους, 
Ibid. 8., ἐπὶ τῆς πύλης. Basil. Sic quoque Alex. V. 4. "AAJAoc , ἐπὶ τοῦ χειµάῤῥου Σὠρέχ. Basil 
lbid. 'A. , παρεσιώπων. Σ., ἡσύχαξον. Basil. et Alex. Iu LXX videtur legendum, ἓν Nana oup. 


lbid. "AAAoc, ἕως φωτὸς πρωϊῖ etc. Basil. et Alex. V. 5. "AAJoc, ol σατράπαι. Basil. et Alex., et sic 
V. 9. "Aoc, περὶ τὸ μεσονύχτιον. Basil.et Alex. — v. 8, infra. 

lbid. " A.40c, καὶ τῶν δύο σταθμῶν. Basil. et Alex. V. 7.'À., ἁλιωτοῖς, vox dubia. (*) Z., p ξηρανθεί- 
lbid. "A-44oc , ἐπέθηχεν τῷ ὤμῳ. Basil. Alex, σαις. 0’, 8., μὴ ἠρημωμέναις. Basil. Alex. vero ha- 


() ᾽Αλιωτοῖς, ita hic; sed in lexico suo Grzco scribit Montf. cum spiritu aspero : ἁλιωτοῖς. Vox Greca 
incognita, vel potius ἁμάρτημα γραφικόν, pro, ut suspicor, ἀχλώστοις, non tortis. DRACB. 














20. 


21. 


27. 


23. 


29. 


ZYMMAXOCLZ. 


SYMMACRUS. 


bet ut 8. (') 


v. nen 0’, Θ., πρὸς αὐτόν. Basil. lta quoque: 
ex. 
B bid. 'A., 0’, διἐῤῥηξεν, Basil. et Alex. 


habet 


JUDICUM CAPUT XVI. 
0’. 


26. Καὶ εἶπε Σαμψὼν πρὸς τὸν 
νεανίαν τὸν χρατουντα τὴν χεῖρα 
αὐτοῦ. "Αφες µε, xal ψηλαφήσω 
τοὺς xlovac. ᾿Α.1.Ίος, xa εἶπε Σαµ- 
vv πρὸς τὸ παιδάριον τὸν ystpa- 
γωγοῦντα (sic) αὐτὸν * Ἐπανάπανυ- 
δόν µε δὴ, καὶ πο[ησόν µε φηλαφῇη- 
σαι τοὺς στύλους. 

Ἐφ' οὓς à οἶχος εἰστήχει. "A.4- 
Auc, ἐφ᾽ οἷς 6 olxog ἐπ αὐτοὺς. 
"AJA.koc, ἐφ᾽ οὓς ὁ οἶχος ἐπεστήρι- 
χται, 

91." Apyovtec." AAJAoc, σατράπαι. 


Ἐμθλέποντες, "AAAoc, θεωώ- 
φοῦντες. 
35. Ἔχλαυσε. "Α.11ως, Σχάλεσεν. 
Κύρις, Κύριε τῶν δυνάμεων. 
Α.12ως, Αδωναῖ Κύριε. 
. Ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν. "Α.ὶ- 
Aoc, ἐχδιχήσω ἐχδίχησιν. 
99. Τοὺς δύο χίονας. Οἱ «Ίοιποὶ, 
δύο στύλους τοὺς µέσους. 
Ἡστήριμτο ἐπ᾽ αὑτούς, ᾿Α.1.Ίως, 
ἐπεστηρίχθη ἐπ᾽ αὑτούς. 
Δεξιᾷ αὐτοῦ. "AAAoc, δεξιᾷ αὐ- 
τοῦ χειρἰ. 
90. Ἐθάσταξεν. "AAAoc , καὶ 
Εχλινεν. 


LXX INTERPRETES 


26. Et dixit Sampson ad pue- 
rum qui tenebat manum ejus : Di- 
mitte me, et palpabo columnas. Α- 
lius, οἱ dixit Sampson ad puerum 
manu ducentem ipsum : Quiescere 
me fac jam, et fac me palpare co- 
lumnas. 


Super quas domus stabat. Aliter, 
super quas domus super eas. Ali- 
ler, super quas domus sustenta- 
batur. 


27. Principes. Alius , satrapz. 
Inspicientes. Alifer, spectantes. 
98. Ploravit. Aliter, vocavit. 


Domine, Domine virtutum. Ali- 
ter, Adonai Domine. 


Retribuam retributionem. Adíus | 
ulciscar ultionem. 


29. Duas columnas. Reliqui , 
duas columnas medias. 


Innixus fnerat super cas. Ali- 
er, innixus est super eas. 


Dextera sua. Afius, dextera sua 
manu. 


50, Sustuilt, Alius, et inclinavit. 


δεομῷ δῄσουσι, 


1250 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


20. 


Ἐφ' οὓς ὁ οἶχος ἑπεστήρικται. 


21. | 
Ἐμθλέποντες, 


98. Ἐθόησεν. 
Κύριε, Κύριε τῶν δυνάµεων. 


20. 


Ἑστήρικτο ἐπ᾽ αὐτοὺς. 


THEODOTIO. 


Super quas domus sustentabatur, 


21. 
Inspicientes. 
28. Clamavit. 


Domine, Domiine virtutum. 


29. 


Innixus fuerat super eas. 


90. 


Note et varie lectiones ad cap. XV1 Judicum. 


lbid. O', 6., ὃν τρόπον etc. Basil. Sic quoque Alex. 
V. 10. Basil., zapeXoytco. Alex., παρελογίσω. 
V. 41. "AAA0c, δεσμῷ δήσωσι. Basil. Alex. vero, 


(C) Mh ἠρημωμέναις (scil., νευραῖς, nervis, vel potius, funibus). Latine reddidit Montf., non desertis. 
Quid autem sunt funes deserti, aut non deserti? Ego Davus sum, non üEdipus, Attamen non ignoro ver- 


bum ἑρημόω significare hoc in loco, exsicco, et quidem, siccitate corrumpo. 


nisi locus desertus pre nimia siccitate ariditateque. Dnacmn., 


ou enim aliud est. ἔρημος 


1£51 


les. 


V. 19. U', &., xai τὸ ἔνεδρον ἐχάθητο etc. Basil., 
et sic Alex. 
lhid. Σ., ὡσεὶ χρόχην. Basil. 'AA4oc, ῥάμμα. 


Basil. οἱ Alex. 


) 


et sic fere Alex. 


Juda. 


V. 12. Basil., "AA.1oc, Eve vov πχρελογήσω. Alex., 
ὡς νῦν παρελογίσω. 


lbid. 'A., Σ., τοὺς ἑπτὰ βοστρύχους etc. Basil. 
V. 14. "AAAoc, xaX ἐχοίμησεν αὐτὸν Δαλἰδὰ etc. 
Sic Basil. Ab hac vero lectione parum deflectit Alex. 
Ibid. "A.440c, xai ἐξηγέρθη τοῦ ὕπνου elc. Dasil., 
arvo discrimine. 
V. 15. Ἂ., 0’, εἴς. Basil. ΕΙ ita quoque Alex. 
Ibid. "A.4Aoc , 


HEXAPLORUM οὗ αι SUPERSUNT. 
Ibid. 'A., οὐχ Evsvfj0s. Basil., atque siclegitur in 


a0 
παρελογήσω, Basil. Melius, παρε- 
λογίσω, ut liabet Alex. 

ο 10. "AAAoc , χατηράσατο. Sic Basil. qui huic 
lectioni przefert notam, U'. Alex. melius, χατειργά- 
Gato. 


125 


Ibid. 'A., ὅλην τὴν νύχτα xal παρενόχλησεν. Basil, 
Et ita legitur in Alex. | 

lbid. 'A., ἑσμιχρύνθη ἡ ψυχη αὐτοῦ. Basil.'AA., 
ἐχολοθώθη. Basil. 
Aíbid. Σ., εἰς θάνατον. Dasil. Atque ita legitur in 

ex. 

V. 17. "AA Aoc, πάντα τὰ ἀπὸ καρδίας αὑτοῦ. Ba-. 
sil. et Alex. 

oil. O', Θ., σίδηρος. Basil. Et sic edit. Rom. 

Ibid. "A440c, Ναξιραῖος τοῦ Θεοῦ. Basil. et Alex. 

lbid. Basil. in textu , ὥσπερ πάντες οἱ ἄνθρωποι, 
ad marg., χατὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους, et ita legi- 
tur in Alex. 

V. 18. "Ad Aoc, πάντα τὰ ἀπὸ χαρδίας αὐτοῦ. Ba- 
sil. et Alex. 

lbid. "AJL10c, σατράπας, et mox, πᾶσαι αἱ σα- 
τραπεῖαι. Basil. et Alex. ' 

V.*19. 0^, 8., αὐτὸν ἀνὰ μέσον τῶν γονάτων αὐτῆς. 
Basil., et ita Alex. 


CAPUT XVII JUDICUM. 


- 1. Et fuit puer. 
lescens. 


De Bethlehem Juda, de familia 
tione ejus. 


8. Ubicumque invenisset. | 
reperisset. 


Venitque montem. 


7. Fuit quoque. .. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
ΣΩ 1 1. 1. 
ην 2 2. 2. 
Tong Ὃν 
TT"DN O3 Dow "rwn 
Ten vpn 9 2. $. 
US'UN 
wvx54. | 4 
TON ὃ b. b Ἐπωμίδα. 
Qm Μορφώματα. 
170m 7 7. . 
eM nnaweo m omma 
NYQ'UoN2 8 8. 8. 
"n Να 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
1. Michaiu. 4. Michas. 1. 
2. Mille. 2. Mille. 9. 
Quod captum est tibi. Quos separaveras tibi. 
Et tu adjurasti, et etiam dixisti. — Et super quibus me audiente 
juraveras. 
9. Sanctificando sanctilicavi. 5. Consecravi et vovi. 9. 
Restituam illud. Trado. 
4. Argentario. 4. Argentario. 4. 
5. Superhumerale. 5. Ephod. 5. Superhumerale. 
Et theraphim. Et theraphim. l'iguras. 


. alter ado- T. 


. De Bethlehem Juda, ex cogna- 


8. Ubicumque sibi commodum . 8$. 


Cumque venisset in montem. 





1255, 


AH. "Alloc, καὶ ἐκάλεσε τὸν χουρέα. Basil. et 
ex. 
lbid." A.41oc , τοὺς ἑπτὰ Boovpoyouc.Basil.et Alex. 
N. 20. "Α.11ος, xaX ποιἠσω χαθὼς áct. Basil. 
lbid. O', Θ., xaX ἀἁποτινάξομαι, Basil. Et sic Alex. 
V. 291. 0', 8., xaX ἑπελάθοντο αὐτόν. Basil. Ita 
quoque Alex. qui legit αὐτοῦ. 
Ibid. "AJAoc, xai ὥρυξαν. Basil. Alex. vero, 
ἑξώρυξαν. 
Ibid. O', Θ., ἀνήγαγον. Basil. Alex., κατήγαγον. 
lbid. O', 8., τῆς φυλακῆς. Basil. Sic etiam Alex. 
V. 22. "AAJAoc, ἀνατεῖλαι ἠνίχα etc. Sic Basil. 
εἰ Alex. 
V. 25. "AAAoc, σατράπαι. Basil. et Alex. 
Ibid. "AJJoc, πα xcv. Basil. et Alex. 
e Al 24. "AA.loc, fjvecav τοὺς θεοὺς αὐτῶν. Basil. 
ex. 


V. 25. Basil., O', ἐνέπαιζον αὐτῷ. Sic item Alex. 


Ibid. "AJA4oc, δύο στύλων., Basil. et Al.x. 


JUDICUM CAPUT XVII. 


1254 


V. 20. "AAAoc, xai εἶπε Σαμψὼν πρὸς τὸ πα:δά- 
ριον είο. Basil. et Alex. qui postremus habet, ἐπὶ 
τοὺς στύλους. 

lbid. Prior lectio est Basil., secunda, edit. Rom., 
tertia, Theodotionis ex Basil. Alex. vero sic habet, 
ἐφ᾽ ὧν ὁ οἶχος ἐπεστήριχτο ἐπ᾿ αὐτῶν. 

V. 91. "AA.loc, σατράπαι. Basil. et Alex. 

lbid. O', Θ., ἐμθλέποντες. Sic item habet Alex. 

V. 98. Basil. ad marg., Ο’ &4Joc, ἐκάλεσεν. θ., 
ἐδόησεν. Alex. item liabet, ἐθόησεν. 

Ibid. 0’Θ., Κύριε, Κύριε, τῶν δυνάµεων. Basil. 

lbid. "A44oc , ἑχδικήσω ἐχδίχησιν. Basil. Alex. 
vero, ἐχδιχησίαν, male. 

V. 39. Οἱ Aouxol, δύο στύλους τοὺς µέσους. Basil., 
et ita Alex. 

lbid. Ο’, 8., ἑστήριχτο etc. Basil. 

Ibid. "Αλλος, δεξιᾷ αὐτοῦ ystpl. Basil. 

V. 30. Basil., xaX ἔχλινεν, in textu, ἐδάσταξεν, 
ad marg. 


ZYMMAXOT. 


1. 
9. . 
Οὓς ἐξαιρέτους εἶχες, 


5. 


4. 


9. Ἔνδυμα ispatixóv, 
Εἴδωλα. 
7. 


SYMMACHUS. 
J. 


Quos selectos habebas. 


te 


4. 


5. Indumentum sacerdotale. 


CAPUT XVII JUDICUM. 
0’. 


1. Μιχαίας. "A44oc , Μιχά. 

2. Οἱ χίλιοι. "A Aoc , χιλίους. 

Οὓς ἔλαθες. "AJAJoc , τοὺς λη- 
φθέντας σοι. 

Καΐ µε Ἱράσω, xaY προσεῖπας. 
"AAJoc, καὶ ἐἑξώρχισας καὶ εἶπας. 

δ. Ἁγιάζουσα ἡγίασα. "AA Auc, 
ἁγιασμῷ fjrlasa. 

Αποδώσω. 'Α.1Ίος, ἐπιστρέφω. 

4. TO ἀργυροχόπῳ. 'AAAoc, τῷ 
χωνευτῇ. 

δ. Ἐφώδ. Α.ΐος, ἔνδυμα. 

θεραφείν. 

7T. Καὶ ἐγένετο παιδάριον, "AA- 
Acc, xaX ἐγενήθη νεανίας. 

Ἐκ Βηθλεὲμ δήµου Ἰούδα. "AA- 
ως, Ex τῆς πόλεως Βηθλεὲμ Ἰού- 
δα, Ex. τῆς συγγενείας. 

8. Ἐν ᾧ ἐὰν εὕρῃ. "Α.ἱ λος, οὗ 
ἐὰν εὕρῃ. 

Καὶ Ἴλθεν ἕως ὄὅρους. "Α.λ λος, 
παρεγεν/ήθη εἰς ὄρος. 

LXX INTERPRETES. 

1. Michsas. Alius, Micha. 

9. Milleni. Alius, millenos. 

Quos accepisti. Alius, acceptos 
tibi. 

Et me maledictis adjurasti, et 
eliam dixisti. Alius, εἰ adjurasti 
et dixisti. 

$. Sanctilicans sanctificavi. Ali- 
ter, sanctificatione sanctlificavi. 

Reddam. Alius, reverti faciam. 

4. Argentario. Alius, conflatori. 

5. Ephod. Alius, indumentum. 


1. Et fuit puerulus. Aliter, et 


Dc Bethlcem de Ρορυιο Juda. 
Aliter, ex urbe Bethleem Juda, de 


Idula. Theraphin. 
4. 
fuit adolescens. 
cognatione. 
8. 


8. lu quocumque invenisset. A- 
lius, ubicumque invenisset. 

Et venit usque ad montem. Α- 
lius, accessit ad montein. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


4. 
9. 
1. Καὶ ἐγένετο παιδάριον. 


Ἐκ τῆς πόλεως Βηθλεὲμ Ἰούδα, 
ix τῆς συγγενείας. 


THEODOTIO. 


4. 
5. 


1. Et fuit puerulus. 


Ex urbe Bethleem Juda, de co- 
gnatione. 


1255 


TU EBPAIKON. 

MYON να "Uu 9 

1 10 
i314 | 

ro"o ΝΟ 19 

ro" Πα η] 

b yv anm 15 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Ad peregrinandum ubicuim- 


que invenero. 


10. Et ordinem. 
41. Puer. 


12. Et implevit Mielia. 
Ει fuit in domo Micha. 


19. Faciet bene Dominus mihi. 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSLENT. 


TO EBPAIKON 
'EXAnwxolg γράµµα:.. 


15. 


VULGATA LATINA. 
9. Ut habitem ubi potuero, et 


utile mihi esse perspexero. 


10. Vestem duplicem. 


«44, Vacat. 


12. Implevitque Michas. 
Apud se. 


45. Benefaciet mihi Deus. 


ΑΚΥΛΑΣ, 


10. Ζεῦγος. 
1. ) 
12. 


δι 


15. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII Judicum. 


V. 1. "AJ4Jpc, Μιχά. Basil. et Alex. 
V. 2. "AJ440c, χιλίους. Basil. et Alex. 
Ibid. Σ., οὓς ἐξαιρέτους εἶχες. Basil. "AAA., τοὺς 


ληφθέντας σοι. Basil. 


bid. "A.240c, καὶ ἐξώρχισας καὶ εἶπας. Basil. 
V. ὔ. "AAAoc, ἁγιασμῷ ἡγίασα. Basil. et Alex. 


TO EBPAIKON. 
onu 2. 
ΩΩ. 
npn 
"1 'N2"T 


per 5" mm nma 


να $ 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. De familia sua. 


De finibus suis. 
Explorate. 
Et venerunt in montem. 


Usque ad demum Micha: et 
pernoctaverunt ibi. 


$5. Pueri. 


Ibid. "Α.1.Ίος, ἐπιστρέφω. Basil. et Alex. 
V. 4. "AJJoc, τῷ χωνευτῇ. Basil. et Alex. 
V. 5. "A., ἐπωμίδα etc. Ex. Basil. 


. lbid. 'A., μορφώματα etc. Basil. 


CAPUT XVIII JUDICUM. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


2. 


2. 
VULGATA LATINA. 
2. Stirpis εἰ familie sua. 


Vacat. 
Considerate. 
Qui cum pergentes venissent in 


montem. 


Et intrassent domum Miche, 


requieverunt ibi. 


9. Adolescentis. 


V. 7. 0’, Θ., καὶ ἐγένετο παιδάοιον. Basil. — 
lbid. O' ἅλ ως, Θ., ἐκ τῆς πόλεως etc. Basil. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
2. 
$. 

AQUILA. 
9, 
$. 


yi 

















1231 JUDICUM CAPUT XVIIJ. — 1258 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. e. 8EOAOTION. 

9. | 9. Παροικεῖν οὗ ἐὰν εὕρω. "AA- 9. Παροικεῖν οὗ ἐὰν εὕρω. 
ως, παροιχῆσαι ἓν ᾧ ἐὰν εὕρω 
τόπῳ. 

49. Ζεῦγος. 40. Ζεῦγος. 'Α.Ίως, στολἠν 10. Ζεῦγος 

11. 44. Νεανίας. "AAAoc, παιδάριον. — 41. 

43. Ἐτελείωσε, 42. Ἐπλήρωσε Miyalac." A440c, 12. 
ἐνέπλησε Μιχά. 


Καὶ ἐγένετο Ey τῷ οἴχῳ Μιχαία. 
'Α.Ίος, xai fy ἐν τῷ οἴκῳ Μιχά. 
43. 45. Αγαθννεῖ uot Κύριος. "A.4-— 15. 
Ίος, Ἠγάθυνεν Κύριος ἐμός. "AA- 
Ίος, ἀγαθοποίησεν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 


9. 9. Ad incolendum ubicumque — 9. Ad incolendum ubicumque 
invenero. Aliter, ad habitandum in invenero. . 
quocumque loco invenero. 


10. Jugum. 10. Jugum. Aliter, stolam. 10. Jugum. 
At. | 41. Adolescens. Alius, pueru- — 14. 

uS. 
12. luitiavit. | 19. implevit Michzas. Alius, — 12. 


implevit Micha. 
Et fuit in domo Μορ. Alius, 
et erat in domo Micha. 


43. 45. Benefaciet mihi Dominus. 48, 
Alius, benefecit Dominus meus. 
Alius, bonum fecit. 


Note et varie lectiones ad cop. XVII Judicum. 


V. 8. "AA44oc, οὗ ἐὰν εΌρῃ. Basil. et Alex. V. 19. Σ., ἑτελείωσε. lta Coisliu. ad marg. 
Dbid. "AJ4oc, παρεγενήθη εἰς ὄρος. Basil. Jbid. "A44oc , ἐνέπλησε Μιχά. Basil., Alex. et 
V. 9. €, 8., παροιχεῖν οὗ ἐὰν εὕρω. Basil. Et sic — Coislin. in textu. 
Alex. Ibid. "AA4oc, καὶ o ἐν τῷ ob Μιχά. Basil. 
V. 10. Α., Σ., 0, Θ., ζεῦγος. Basil. Sicitemle- - V. 45. "AAAoc, Ἰγάθυνεν Κύριος ἐμός. "AA. doc, 


git Alex. ἀγαθοπο[ησεν. Basil. 
V. 44. "4.1106, παιδάριον. Basil. 


CAPUT XVIII JUDICUM. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
3. 9. "Amb δήμων αὐτῶν. "AA4oc, 9. 
kx τῶν συγγενειῶν. 
Vacat. "AAAoc, ἀπὺ μέρους αὖ -- 
τῶν. 
Ἐξιχνιάσατε. "AdJoc , ἑρευνή - 
σατξ. 
"Ἠλθον ἕως ὄρους. ᾿Α..Ίος, παρ- 
εγένοντο elc ὄρος. 
"Εως οἴχου Μιχαία xaX ηὐλίσθη- 
σαν αὐτοὶ ἐχεῖ ἐν οἴχῳ ἨΜιχαία. 
"Α.Ί1ος, χατέπαυσαν Excel αὐτῶν 
ὄντων ἐν τῷ οἴχῳ Μιχά. 
9. 5. Νεανίσχου. "AAJAoc, παιδα- $. 
plov. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO., 


2. 2. De populis suis. Alius, de 3. 
coguationibus. 


Vacat. Alius, ex parte sua. 
Investigate. Alius, examinate. 


Venerunt usque ad montem. Α- 
lius, accesserunt in montem. . 

Usque ad domum Michzze, et 
manserunt ipsi illic in domo Mi- 
chz:e. Alius, quieverunt illic, ipsis 
exsistentibus in domo Micha. 


t. 5. Adolescentis, Alius, pueruli, — 3. 


133) 
TO EBPAIKON. 


"5 

T» nnm 5 
pub 6 

Tan woN 
vn 7 

TU mi3pa-uw 
moa 


tnu» 
y^ow2 ca cy nem 


D'TYD nm D'pycM cy uev 
κ "um 


Όση Ὃν Uu 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Hic. 
5. An prosperabitur via nostra 


6. 1n pace. 
Qua ambulatis in ea. 


7. Et abierunt. 


Qui in interiori ejus, manen- 
Lem. 
Ad fiduciam. 


Juxta judicium. 


Et confidentem, et non calu- 
mnians verbuin in terra possidens 
retentionem : et longinqui ipsi a 
Sidoniis, et verbum non erat eis 
eum homine. 


8. Dixeruntque, 
9. Vidimus. 
Tacentes. 

10. Intrabitis, 
Confidentem. 
Lata. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


4. 


10.. 


VULGATA LATINA. 


Huc. 
5. An prospero itinere perge- 
rent. 


6. In pace. | 

Viam vestram, et iter quo per- 
gitis. 

7. Euntes igitur. 


Habitantem in ea. 


Absque ullo timore. 
Juxta consuetudinem. 


Securum et quietum, nulo οἱ 
penitus resistente, magnarumque 
opum : et procul a Sidone, atque 
à eunctis hominibus separatum. 


8. Responderunt. 
9. Vidim;. 
Nolite negligere. 
10. Intrabimus. 
Ad securos. 

V atissimats., 


AKYAAZ. 


9. 
£0. 


AQUILA, 


10. 


128) 














1241 


ZYMMAXOL. 
b. 

6. 

T. 

Αμερίμνως. 


Ἐν Ίρεμίᾳ χαὶ ἀφοδίᾳ, μηδενὺς 
ἐνοχλοῦντος ἐν μηδενὶ ἐν τῇ ΥΠ, ὅτι 

χράν «lav Σιδώνιοι, χαὶ λόγος οὐχ 
M αὐτοῖς σὺν ἀνθρώπῳ. 


SYMMACHUS. 


Sine cura. 


In quiete et eonfidentia, nemine 
perturbante in ulla re in terra , 
quia procul sunt Sidonii, el serio 
uon erat eis cum homine. 


8. 

9. 
Negligitis. 
20 


JUDICUM CAPUT XVIII. 
0’. 


Ἐν τῷ τόπῳφ τούτῳ. "AA4Jo0c , 
ἐνταῦθα. 

5. El εὐοδωθήσεται f) ὁδὸς ἡμῶν. 
᾿Α.11., εἰ χατευοδοῖ τὴν ὁδὸν ἡμῶν. 


6. Ἐν εἰΙρήνῃ. " AA4óc, εἰς εἱρή- 
γην. 
Ἐν fj πορεύεσθε ἓν abt]. "AA- 
Ίος, xa0* fv ««ορεύεσθε. | 
7T. Καὶ ἐπορεύθησαν. "Λος, 
χαὶ παρεγένοντο. 
Ἐν péso αὐτῆς καθήµενον. 
"Aoc, &v αὐτῇ κατοιχοῦντα. 
'Ev' ἐλπίδι, 


Ὡς χρίσις. "AAJ4oc , χατὰ τὴν 


σύὐγχρισιν. ᾿Α. λος, κατὰ τὸ ἔθος. 


Ἡσυχάζουσα, xai obx ἔστι δια- 
ερέπων } χαταισχύνων λόγον ἓν τῇ 
17, κληρονόμος ἑλπίζων θησαύ- 
ρους, xai μαχρἀν slav Σιδωνίων, 
xai λόγον οὐκ ἔχουδι πρὸς ἄνθρω- 
πον. "Α.Ί.Ίως, ἡσυχάζοντας ἐν ἑλ- 
πίδι, xal μὴ Δυναμένους λαλῆσαι 


ἥμα ἐν τῇ v], ὅτι µαχράν elatv 
Mer MUN λόγος, oUx fv αὐ- 
τοῖς μετὰ Συρίας. 


8. Καὶ εἶπον. "Aoc, ἔλεγον. 
9. Είδοµεν. "AA.loc, ἑωράχαμεν. 
Ἡσνυχάζετε. "AAAoc, σιωπᾶτε. 


10. Ἔξετε, "AAAoc, εἰσελεύσε- 
σθε. 


Πεποιθότα. "AAJ4oc, tr! ἐλπίδι. 
Εὐρύχωρος. 'AAAoc, πλατεῖα. 


LXX INTERPRETES. 


In hoc loco. Alius, hic. 
5. Si prosperabitur via nostra. 


. Alius, si prosperare faciat viam 


nostram. 
6. ln pace. Alius, in pacem. 


in qua pergitis in ea. Alius, ad | 


quam ambulatis. 


7. Et perrexerunt. Alius, et ad- 
venerunt. 


{η medio ejus sedentem. Alius, 


in ipsa habitantem. 

ln spe. 

Sicut est judicium. Alius, se- 
cundum judicium. Alius, juxta 
consuetudinem. 

Quiescens, et non est deterrens, 
vel confundens verbum in terra, 
heres expectans thesauros, et 
procul suut a Sidobiis, et verbum 
non babent ad hominem. Aliter, 
quiescentes in spe, el non valen- 
tes loqui verbum in terra, quia 
procul sunt a Sidone : et. verbum 
non erat eis cum Syria. 

8. Et dixerunt. Alius, dicebant. 

9. Vidimus. Alius, id. 

Quiescitis. Alius, tacetis. 

40. Venietis. Aliter, intrabitis. 

Confidentem. Aliter, in spe. 

Spatiosa. Aliter, lata. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


8. 
9, 


40. Ἡξετε. 


Πεποιθότα. 
Εὐρύχωρος. 
THEODOTIO. 

5, 

. 

1. 

8. 

9. 


10. Venietis. 
Confidentem. 
$ pat.osa. 


1212 


12:5 
TO EBPAIKON. 


Ππ ο 11 

'"mN 12 

D'-5-n mu ray" 13 
Όντο 14 

"own c3 


-y31 15 


oOncnmono 55 ΤΠ vw 16 


oQ'2y1 


οι nn» 
una mown 19 


n 
am 
Όν οσα ΠΠ ΟΡ] 


PCpcUCDMY menm ΠΟ ΟΥ 21 
ΠΤΙ ΠΝΊ 

Πο ο n'35 rmm? 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 

11. De familia. 

19. Post. 

13. Et transierunt inde montem 

Ephraim. 


41. Num nostis? 
In dumibus illis. 


15. Adolescentis. 
16. Viri accincti vasis belli sui. 


Stantes. 
Ad ostium portz. 


49. Et dixerunt ei, Tace. 
Γι ito. 
Numquid melius? 


Et familia: in Israel. 


21. Posueruntque pubem, οἱ 
jumenta, et pretiosum. 


22. Ipsi longe erant a domo 
Micha. 


HEXAPLORUM ουδ; SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ελληνιχοῖς γράμµασι, 
11. 
12. 


15. 


14. 


15. 
16. 


19. 


91. 


23. 


VULGATA LATINA. 
41. De coynatione. 


12. Post tergum. 


15. Inde transierunt in montem 
Ephraim. 


414. Nostis 
In domibus istis. 


15. Adolescentis. 
46. Viri ita ut erant armati. 


Stabant. 
Ante ostium. 


19. Cui responderunt, Tace. 


Et veni. 
Quid melius? 
Et familia in Israel. 


21. Et ante se ire fecissent par- 
vulos ac jumenta et omne quod 
crat pretiosum. 


22. Et jam a domo Miclize essent 
procul. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. 
12. 


14. 


15. 
46. 


19. 


Mh βέλτιον» 


91. 


AQUILA. 


15. 
16. 


19. 
Numquid melius? 


21. 


22. 


li 














1215 


41. 
12, 


10. 


14. 


45. 
16. 


19. 


21. 


19. 


21. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


SY MMACHUS. 


JUDICUM CAPUT XVIII. 
0’. 


44. "Amb δήμων. "AdJdoc, sk 
συγγενείας. 

19. Ὀπίσω. "AJdAoc, κατόπι- 
σθεν. 

45. Καὶ παρΏηλθον ἐχεῖθεν ὄρος 
Ἑφραϊμ. "AdAoc, ἀπηλθον ἐχεῖ- 
θεν ἕως τοῦ ὄρους Εφραίμ. 

14. Οἴδατε. "Α.Ί.Ίως, ἔγνωτε. 

Ἐν τῷ οἴχῳ τούτῳ. "Α. 11ος, ἓν 
τοῖς οἴχοις τούτοις. 

45. Too. παιδαρίου. "AJ Awc, τοῦ 
νεανίσχου. 

10. "Ανδρες ol ἀνεξωσμένοι τὰ 
σχεύη τῆς παρατάξεως αὐτῶν."Α.1- 
Auc, περιεζωσµένοι σχεύη πολε- 
μ.κά. 

Ἑστῶτες. ᾽Δ..Ίως, ἑστηλωμέ- 
vot. 

Παρὰ τὰς θύρας τῆς πύλης. 
"AAAuc, παρὰ τὴν θύραν τοῦ πν- 
λῶνος. 

49, Καὶ εἶπαν αὐτῷ, Κώφευσον. 
"Α.1.1ος, xai εἶπαν πρὸς αὐτὸν, 
Σία. 

Καὶ ἕλθε. "Α.λ1ως, δεῦρο. 

Μὴ βέλτιον; "Α.Ί ως, ἀγαθόν. 


Καὶ συγγενείας Ἰσραήλ."Α.Ί.ως, 
xai οἴχου εἰς δημον Ισραήλ. 

91. Ἔταξαν τὴν πανοικίαν xa 
τὴν χτῆσιν αὐτοῦ τὴν ἔνδοξον. "AA- 
Auc, ἔθηχαν τὰ τέχνα, καὶ τὴν 
κτῆσιν, xat τὸ βάρος. 

92. Αὐτοὶ ἐμάκρυναν ἀπὸ ofxou 
Μιχαία. "AAAoc, αὐτῶν δὲ µαχρν- 
νόντων ἀπὸ τοῦ οἴχου Μιχά. 


LXX INTERPRETES. 

41. A populis. Alius, in. cogna- 
tiones. ] 

19. Post. Alius, post tergum. 

15. Ft transierunt inde montem 
Ephraim. Aliter, abscesserunt inde 
usque ad montein Ephraim. 

414. Scitis. Aliter, nostis. 

]n ista domo. Alius, in domibus 
istis. 

45. Pueruli. Aliter, adolescentis. 

46. Viri accincti vasis aciei sua. 
Aliter, circumcincti vasa bellica. 

Stantes. Aliter, erecti. 

Apud januas porte. Aliter, ad 
januam ostii. 

. 45. Et dixerunt ei, Tace. Alius, 
et dixerunt ad eum, Sile. 

Et veni. Aliter, huc. 

Numquid melius? Aliter, bonuin. 

Et cognationis lsracl. Aliter, 
et domus in populum Israel. 

94. Constitueruut. totam supel- 
leetilem domus et possessionem 
ejus pretiosam. Aliter, posueruat 
filios, et possessionem, el sarci- 
nam. 

93. Ipsi elongaverant se a doo 
Michz. Alius, ipsis autem elon- 
gantibus se a domo Micba. 


12ὲν 


GEOAOTIQN. 
κ. 
13. 
43. 
16. Οἴδατε. 


45. Τοῦ παιδαρίου. 


16. 


Παρὰ τὴν θύραν τοῦ πυλῶνος. 
19. 


Καὶ ἕλθε, 
Mh βέλτιον ; 
Καὶ συγγενείας Ἰσραῇλ. 


21. Ἔταξαν τὴν πανοιχίαν καὶ 
τὴν κτῆσιν αὐτοῦ τὴν ἔνδοξον. 
22. 
THEODOTIO. 
11. 
12. 
15. - 


11. Scitis. 


15. Pueruli. 
16. 


Ad januam ostii. 
19. 
Et veni. 
Numquid melius ? 
' Et cognationis Israel, 
91. Constituerunt totam supel- 


lectilem domus et possessionem 
ejus pretiosam. 


90 ο 


4241 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1218 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
Ypym nom many ον oa 
Ίαν pum 
npyw 25 90. 25. 
ου ον ross 24 24, 91. 
om 
v2 25 93. 9» 
"5 nb 8)ρ]Π 26 26 96, 
pn 
Oy yu 28 23. 98. 
2mm 
ζυι90 29. 99. 
4o" Ux 
n'a 30 50. 50. 
Y: oua ol 91. 91. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
In domibus, qui cum domo Mi- Qui habitabant in zdibus Mi- 
cha acciti sunt, et insecuti sunt fi- cli», conelamantes secuti sunt. 
lios Dan. 
25. Accitus es. 25. Clamas. 25. 
24. Deos meos quos feci. 21. Deos meos quos mihi feci. 94. 
Et abiistis. Vacat. 
95. Amari. 95. Animo concitati. 95. 
26. Fortes ipsi pra se. 26. Fortiores se essent. 20. 


Et vertit se, 
98. Et non eruens. 


Reversus est. 
28. Nullo penitus fereute pre- X 98. 


sidiuni. 
Rehob. Rohob. 
29, In nomine. 99. Juxta vocabulum. 99. 


Qui natus est. 
90. Transinigra:ic.. 


9l. Et posuerunt. 


Quem genuerat. 


50. Captivitatis. 


50. 


$1. Mansitque apud cos. t. 


Notes et varie lectiones ad cap. XVIi1 Judicum. 


V. 2. "A4Aoc, ἐκ τῶν συγγενειῶν. Basil. et Alex. 
lbid. "Aoc, &r» μέρους αὐτῶν. Basil. et Alex. 


Jbid. Basil., &pzuvfjcavz. Alex., ἑξερευνήσατε. 


lbid." A.L40c, παρεγἐνοντο εἰς ὄρος. Basil. et Alex. 
lbid. "AAAo0c, κατέπαυσαν ἐχεῖ etc. Basil. et Alex. 


qui postremus habet, παρὰ τῷ οἴκῳ. 
V. 9. "AJ4Aoc, παιδαρίου. Basil. et Alex. 
lbid. "A.4Jloc, ἐνταῦθα. Basil. et Alex. 


V. 5. "AJA.loc, el xatevobot την ὁδὸν ἡμῶν. Basil. 


et Alex. Sed hic habet, ἡ ὁδὸς ἡμῶν. 


V. 6. "Α.1λος, εἰς εἰρήνην. Basil. et Alex. 

Ibid. Basil, et Alex., καθ) fjv πορεύεσθε. Postre- 
mus, xa" fjv ὑμεῖς πορεύεσθα. 

V. 1. "Α..1ος, καὶ παρεγένοντο. Basil. et Alex 

lbid." A.1A40c, ἓν αὐτῇ κατοικοῦντα. Basil. et Aler. 

lbid. Σ., ἁμερίμνως. Basil. ] 

lbid. "A-L40c, κατὰ "p σὐγχρισιν. Basil, et ΑΙΕΣ. 
"Λ.1.Ίος, κατὰ τὸ ἔθος. Basil. 

lbid. Σ., ἐν ἠρεμίᾳ etc. Has lectiones Symut 
cli et editionis τῶν O' a Romana diversss, mulus 





19í9 JUDICUM CAPUT XVIII. 1950 
ZYMMAXO:ZX. U. ΘΒΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


Οἱ ἐν ταῖς οἰχίαις ταῖς μετὰ οἵ- 
xou Μιχαία ἐθόησαν, xai χατελά- 
6οντο τοὺς υἱοὺς Δάν. "Α.ἱ.Ίος, σὺν 
τῷ o! xt μετὰ Μιχὰ ἐχέχραξαν χατ- 
οπίσω υἱῶν Δάν. 
93. 25. Ἐθόησας. "AAAoc, ἐλάλησας. 25 Ἐθδόησας. 
Αλλος, ἐχέχραξας. 
24. 91. Τοὺς θεούς µου, οὓς ἐποίησα 24. Τοὺς θεούς µου, οὓς ἑποίησα 
ἐμαυτῷ. "Α.ξλως, τὸ γλυπτόν µου ἐμαυτῷ. 
ὃ ἐποίησα. 
Ἐπορεύθητε, "AJAJAoc, ἀπήλθετε. 
25. 98, Κατώδυνοι. (Al. κατόδυνοι.) 35. Κατώδυνοι. (Al. κατόδυνοι.) 
"A.Lluc, πιχροἰ. 
26. 26. Ἰσχυρότεροι αὐτοῦ slow.  3θ. Ἰσχυρότεροι αὐτοῦ εἰἶσιν. 
"AAAoc,  υνατωτεροί εἰσιν ὑπὲρ Midi 
αὑτόν. 
Καὶ ἐπέστρεφεν. "AJJoc, it 
ένευσεν. 
98. 28. Καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐξαιρούμε- — 28. Καὶ οὐχ ἔστιν ὁ ἑξαιρούμενος. 
νος. ᾿Α.2Ίως, οὐχ ἣν ὁ ῥυόμενος, 
Μαάθ. Ο/.1οιποὶ, Ῥεώθδ, 
29. 29. Κατὰ τὸ ὄνομα. "Αλ λως, ἓν 29. Κατὰ «b ὄνομα 
ὀνόματι. 


"OG ἐτέχθη. "AAJAoc , ὃς ἐγεν-- 
νήθη. 


ου. 50. Αποικίας. "A4duc, µετοι- ῥὅθ0. 
χεσίας. 

3l. 91. Καὶ ἔταξαν. "Αάιλως, καὶ $1. Καὶ Éco£av. 
ἔθηχαν. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 


Qui in domibus qux cum domo 
Micha, clamayerunt., et assecuti 
sunt filios Dan. Alius, cum domo 
cum Micha clamaverunt a tergo 
filiorum Dan. 


92. 93. Clamasti. Alius, locutus es. 25. Clamasti. 
Alius, clamorem austulisti. 
2i. 24. Deos meos quos mihi feci. — 24. Deos meos quos nihi feci. 


Aliter, sculptile meum quod feci. 
lIvistis. Alius, abiistis. 


25. 30. Tristes. Aliter, amari. 95. Tristes. 

46. 96. Fortiores eo sunt. Aliter, 26. Fortiores eo sunt. 
potentiores suut super ipsum. 

$3. Et revertit. Alius, convertit se. 


28. Et non est qui eximat. Ali- — 98. Et non est qui eximat. 
ter, et non erat qui erueret. 
Raab. fieliqui, Reob. 
23. 29. Secundum nomen. Aliter, 29. Secundum nomen. 
in nomine. 
Qui natus est. Alius, qui geni- 
tus est. 
50. $0. Emigrationis. Aliter, Trans- — $0. 
migratiQnis. 
91. 91. Et constituerunt. Aliter, et — 31. Et constituerunt. 
posuerunt. 
Note et varie lectiones ad cap. XVII]. Judicum. — 
mur ex Basiliensi. Editio Romana, ἐχπιέζων pro εὐκύχω . Basil., et sic etiam legitur in Alex. 
ἑλπίζων. . M. "AAJoc, εἰς συγγενείας. Basil. Alex. vero, 
.Coislin. in textu, xai ph δυναµένους λαλῆσαι — ix αγίας. 
fpe , marg., Α., xai οὐκ ἑνην χαταισχύνων οὐδὰ V. 12. "Α1.ος, κατόπισθεν. Basil. et Alex. 


ιατρέπων, qua corrupta haud dubie sunt. V. 15. Α.Σ ως, ἀπΏλθον etc. Basil. 
V. 8. "Α.1.1ος, ἔλεγον. Basil. et Alex. V. 14. 0’, 8., οἴδατε. Basil. Et ita legit Alex. 
V. 9. "AJAJAoc, ἑωράχαμεν. Basil. et Alex. Ibid." AA.4oc, ἓν τοῖς οἴχοις τούτοις. Basil. et Alex. 
lbid. Σ., ἀμελεῖτε. Basil. "AAA., σιωπᾶτε. Basil. V. 15. O', 8., τοῦ παιδαρίου. Basil. et Alex. 

et Alex. V. 46. "AAJAoc , vspieQospuévot σχεύη molsptxá. 


V. 10, U', 8., Ίξετε, et mox, πεποιθότα, et ibid., — Dasil. ct Alex. 


δι HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
Ibid. "AJJAoc, ἑστηλωμένοι. Basil. et Alex. 


Ibid. O' ἅλίως, 8., παρὰ τὴν θὐραν τοῦ πν- rA 


λῶνος. Basil. Sic item Alex. 


V. 19. "AJ44oc, καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὸν, Σίγα. Basil. 
lbid. 0’, Θ., καὶ ἕλθε. Basil. Sic etiam Alex. 
Ibid. 'A., O', Θ., μὴ βέλτιον. Basil, atque ita 


legitur in Alex. 


bid. O', 8., xaX συγγενείας 'Iogati. Basil. In Alex. . 


TO EBPAIKON. 


TWD Tm 5 


um 
Q'u'm mTa3"N 


ην 5 
nun 


T2 
ΤΙ VN 


WP mae 
Um u-pm" 4 
Yom 

n355 5 

vnr 


n2 
ova 6 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Et abiit ab eo. 


Et fuit. 
(Quatuor mensium. 


9. Post eam. 
Ad reducendam eam 


Et puer ejus. 
Et introduxit eum in domum. 


Et letatus est in occursum ejus. 


. 4. Et apprehendit in eum socer 
tjus. 


Et pernoctarunt. 
9. Ad eundum. 


Generum suum. 


DBucela. 
6. Ipsi ambo. 


p 


sic Alex. 


et Alex. 


συγγενείας ἐν Ἴσρα 
V. 21. 0’, 8., É 


13:3 


λ. 
αν τὴν πανοιχίαν etc. Basil. Ft 


V. 92. Ἀ..ος, αὐτῶν bb µαχρυνόντων etc. Basil. 


Ibid. "AJ4oc, σὺν τῷ οἴκῳ etc... Basil. Et ita fere 


Alex. parvo discrimine. 


CAPUT XIX JUDICUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
2. 


e 


et 


VULGATA LATINA. 
2. Reversa est. 


Mansitque. 
Quatuor mensibus. 


5. Secutusque est eam. 
Ét secum reducere. 
Puerum. 


Et introduxit in domum. 


Occurrit ei lztus. 
e 


4. Et amplexatus est hominem. 


Vacat. 
b. Proficisci. 


Generum suum. 


Pauxillum. 
6. Simul. 


V. 25. 0’, Θ., ἑθόησας. Basil. Ita quoque legitur 


AKYAAZ, 


AQUILA. 


$, 


E ' ; 














1353 JUDICUM CAFUT XIX. 
in Alex. "AJAJ4oc, ἑλάλήδας. Basil. ld : . 
o. went ησας. Basil. ldem ad marg., 


V. 24. O', 8., τοὺς θεούς µου οὓς ἐποίησα ἐμαυτῳ. 


asil. 
Ibid. "AJAoc, ἀπήλθετε. Basil, et Alex. 
V. 95. 0’, é., χατώδυνοι. Basil. 

V. 96. O', 8., ἰσχυρότεροι αὐτοῦ claw. Basil. Tta 
quoque Álex. 


B 


CAPUT XIX JUDICUM. 


LYMMAXOX. 0’. 


2. ^. B. Καὶ ἀπῆλθε παρ᾽ αὐτοῦ. "AA- 
Aoc, xaX ὠρτίσθη αὐτῷ. 

Καὶ ὀγένετο. "A.L4oc, xal fv. 
Μηνῶν τεσσάρων. ᾽Αννίως, τε- 
τράµηνον. 

5. 5. Κατόπισθεν αὑτᾶς. ᾽Α.λως, 
ὀπίσω αὐτὴν. 

Ἐπιστρέφαι αὐτήν.Α..λως, διαλ- 
λάξαι αὐτὴν. 

Τὸ παιδάριον. "Α.λνλως, νεανίας. 

Ἡ δὲ εἰσήνεγχεν αὐτὸν εἰς οἴχον. 
"AA Auc , καὶ ἑπορεύθη ἕως οἴκον. 

Καὶ ηὐφράνθη εἰς συνάντησιν 
αὑτοῦ. "AAAoc, παρῆΏν εἰς ἀπάντη- 

σιν αὐτοῦ. 

4. 4. Καὶ κατέσχεν αὐτὸν ὁ Υαμ- 
θρὺς αὐτοῦ. "λ.1.Ίος, χαὶ εἰσῆγαγεν 
αὐτὸν ὁ γαμθρὺς αὐτοῦ. 

Ὕπνωσαν. "A4 έως, ηὐλίσθησαν. 

5. Απελθεῖν. 'Α..Ίως, πορευθῃ” 
ναι. 

Γαμθρόν. "'AAAoc, νυμφίον. 

Κλάσμµατι. "AAAoc , φωμῷ. 


v. 6. ᾽Αμϕότεροι. "Ado, οἱ δύο. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 
2. 9. Et abiit ab eo. Aliter, et i- 


rata est ei. 
Et facta est. Aliter, et erat. 
Quatuor mensium. Aliter, qua- 
drimensem. 
$. 5. Post tergum ejus. Aliter, post 
eam. . 
Ad reducendam eam. Aliter, ad 
reconciliandam eam. ' 
Puerulus. Aliter, puer. 
llla vero introduxit eum in do- 
mum. Aliter, et venit usque ad 
domum. 


Et hetatus est in occursum 
ejus. Alius, aderat in occursum 


ejus. 

ᾱ, 1. Et retinuit eum socer ejus. 
Alius, et introduxil eum socer 
ejus. 

Dormierunt. Aliter, manserunt. 

5. 5. Ad discedendum. Aliter, ad 
eundum. 


Generum. Aliter, alio verbo. 
Frusto. Aliter, buccella. 
6. 6. Ambo. Aliter, ipsi duo. 


Ibid. "Α.1.1ος, ἐξένευσεν. Basil. et Alex. 

V. 98. 0’, &., οὐκ ἔστιν ὁ ἐξαιρούμενος. Dasil. Ita 
legitur etiam in Alex. 

Ibid. Οἱ .Ίοιποὶ, 'Psc6. Basil. 

V. 29. Q', 8., χατὰ τὸ ὄνομα 

Ibid. "A4Aoc, ὃς ἐγεννήθη. Basil. et Alex. 

V. 50. "AAAoc, µετοιχεσίας. 

V. 531. 0', 8., xai ἕταξαν. Basil., et 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
3. 


Καὶ ἐγένετο. 


9. Κατόπισθεν αὐτῆς 


Τὸ παιδάριον. 


4. 


Ὕπνωσαν. 
5. Απελθεῖν. 


Γαμθρόν. 

Κλάσματι. 

6. ᾽Αμϕότεροι, 
ΤΗΕΟΡΟΤΙΑ 

2. 


Et facta est. 


5. Post tergum ejus. 


Puerulus. 


Dormierunt. 
5. Ad discedendum. 


Generum. 
Frusto. 
6. Ambo. 


. Basil. Sic item ΑΙ. 


Basil. et Alex. 
sic etiam Alex, 


1255 
TO EBPAIKON. 


NY 
noo 1 


Da mmu vemm 8 
pmo vow 

ro 9 

Ta 

"E" 

m 

rom 

TRY 10 

ua" 


aman 
Ὥ 4 


"1 
11319 12 


T9235 15 
wu 
vo" 44 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Velis. 
7. Ad eundum. 


8. Et tardaverunt usque dum 


declinaret dies. 


Et comederunt ipsi duo. 


9. Ad eundum. 


Et puer ejus. 
ltemisit se. 
Pernocta. 

Et ibis. 

10. Et noluit. 


tt venit. 


Asinorum. 
14. Descenderat. 


Puer. 

19. De filiis. 

45. Puero ejus. 
Et pernoctabimus. 
14. EA abierunt. 


HEXAPLORUM ου SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


18. 


14. 


12. 
13. 


(Me 


YULGATA LATINA. 
Qusso te. 


7. Coepit velle proficisci. 


8. Donec increscat dies. — * 
Comederunt ergo simul. 


9. Ut pergcret. 


Et puero. 

Ad occasum declivior sit. 
Mane. 

Proficisceris. 

10. Et noluit. 


Et venit. 


AÁsinos. 
11. Mutabatur in noctem. 


Puer. 

19. De filiis. 

45. Vacat. 

Manebimus. 

14. Et coeptum carpebant iter. 


AKYAAZ. 


έν 


6. Καὶ νωθρεύθητι. 


10. 


15. 


44. 


AQUILA 


8. Et tarda. 


9. 


10. 


44. 


12. 
15. 


LES 


1256 











ZYMMAXOX. 


8. Διάτριζον. 


16. 


11. 


15. 


11. 


^l. 


SYMMACIIUS. 


Φ. Morare. 


14, 


11. 


?2, 


15. 


14. 


PaATnaoL. αμ. XV. 


JUDICUM CAPUT XIX. 
ο. 


᾿Αρξάμενος. "Α.λέως, ἄγε. 

7. Απελθεῖν. "Α.ἱ ως, πορεύέ- 
σθαι. 

S. Καὶ στράτενυσον ἕως χλῖναι την 
ἡμέραν. "AAAoc , στρατεύθητι ἕως 
αλένῃ ἡ ἡμέρα. 

Καὶ ἔφαγον οἱ δύο. "Α..Ίος, xaX 
ἔφαγον χαὶ ἔπιον οἱ δύο. "A.440c, 
ἀμφότεροι. 

9. Ἡορευθῆναι. "AJA«oc , ἄπελ- 
Osty. 

Καὶ 6 νεανίας αὐτοῦ. "AJ40c, 
τὸ παιδάρων. 

Ἠσθένησεν. "Α..1ος, κἐχλιχεν. 

Αὐλίσθητι. "AAJAoc, κατάλνσον. 

Καὶ ἀπελεύσῃ. "AAAcc, xat πο- 
ιρεύσῃ. ' 

10. Καὶ οὐχ εὐδόχησεν. "A.44oc, 
xaX οὐκ Ἀθέλησεν. 

Καὶ παρεγένοντο. "Α..Ίως, Ἱλ- 
90v. "AAA., ἆλθεν. 

Ὑποζυγίων. "AAAuc, ὄνων. 

11. Ἡροθεθήχει. "AAAoc, χεχλί- 
χυῖα. 

Νεανίας. "ΛΑ. Ίος, παιδάριον. 

12. "Ex τῶν υἱῶν. "AAAoc , ἀπὸ 
vlov. 

15. Neavia. Οἱ JAoczol, ada. 
plu. 

Αὐλισθῶμεν. "AAAdoc, αὐλισθή- 
σόμεθα. 

14. Καὶ ἐπορεύθησαν. "Α.λ 1ος, 
καὶ ἀπῆλθον. 

LXX INTERPRETES. 


Incipiens. Aliter, age. 


7. Ad discedendum. liter, ad 
veundun:. 


8. Et instrite donec. declinet 
dies. Alius, instrue usqueqno de- 
elinet dies. 


Et comederunt ipsi duo. Alius, 
et comederunt et biberunt ipsi 
duo. Alius, ambo. 


9. Ad eundum. Aliter, ad disce- 
dendum. 


Et puer ejus. Alius, puerulus. 
lufirmata est. Alius, declinavit. 
Maneto. Alius, diversare. 

Et proficisceris. Aliter, et ibis. 


10. Et non. probavit. Alius, et 
noluit. 


Et advenerunt. Aliter, venerunt. 
Alius, venit. 


Subjugalium. Aliter, asinorum. 


14. Processerat. Alius , decli- 
frans. 


Puer. Alius , puerulus. 

12. De filiis. Aliter, a filiis. 
15. Puero. Reliqui, puerulo. 
Maneamus. Aliter, manebimus. 


44. Et iverunt, Alius, et ab- 
terunt. 


',8EOSOTIQN., 


Αρξάμενος. 
7. Απελθεῖν. 


8. 


9. 


Καὶ ἀπελεύσῃ.' 


10. 
Καὶ παρεγένοντο. 


Ὑποζυχίων. 
11. 


12. "Ex τῶν υἱῶν. 
15. 
Λὐλισθῶμεν. 
1i. 

THFODOTIO. 
Incipiens. 


7. Ad discedendum. 
8. 


Et proficisceris. 
10. 


Ft advenerunt. 


Subjugalium. | 
4. 


19. De filiis. 
43. 


Maneamus. 
14. 


4253 


,1259 
TO EBPAIKON. 
quo 45 
T mma 
a"yimurmTTO που σ”το Να 16 
ΝΤΕ «η Ty κών 47 
mw 
p'2y 18 


b» pun rw ἃ 
Ὃ "win Cpu» íÀ Tus 


pri 20 
men sonat 


ομο ο πω 21 


ήν 


ΌΕΤΠΟ 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
45. Ad pernoctandum. 


ln domum ad pernoctandum.! 


16. Venit'ab opera sua ex agro 
jn vespera. 


ΠΠ. Levavitque oculos suos. et 
vidit virum facientem iter. 


18. "Transeuntes. 


"Vadens, 


19 .Εδι mihi et ancllle tuz, et 
3puero cum servis tuis. 


90. Senex. 
Pernocetes. 
91. Et miscuit asinis. 


92. Ipsis bonum facientibus (cor 
SEU). 


Absque profectu, 
Pulsantes. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι, 
45. 


. 
41. 


YULGATA LATINA. . 
15. Ut manerent. 


Hospitio. 


16. Revertens de agro et de opere 
800 vesperi. na 


17. Elevatisque oculis vidit se- 
nex sedentem hominem. 


48. Profecti sumus. 


Vadimus. 


19. In meos ét ancilla tux usus, 
et pueri qui meeum est. 


290. Senex. 
Maneas. 
31. Asinis praebuit. 


22. llis epulantibus, et post la- 
borem itineris, cibo el potu refi- 
cientibus corpora 


Belial (id est, absque jugo ). 


P'ulsarce cceperunt. ^ 


ΑΚΥΛΑΣ. 


46. 


4], 


48. 


᾽Απηστασίας. 


AQUILA. 
15. 


16. 
11. 


19. 


19. 


Defectionis, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ 


15 


I. 


45. 


19. 


91. 


*Analleoco:. 


SYMMAGHUS. 
15. 


fmmorigerati. 


JUDICUM CAPUT XIX, 
vU. 


15. Καταλῦσαι. "AJAAoc, αὐλι- 
e0r vat. 

El; οἰχίαν αὐλισθῆναι. "Α.1.1ος, 
εἰς τὸν otxoy χαταλῦσαι. 

46. "Hoyexo t£ ἔργων αὐτοῦ ἐξ 
ἀγροῦ £v ἑσπέρᾳ. "Α.ξλως. εἰσηλ- 
θεν εἰς τὸν oixov αὐτοῦ ἐξ ἀγροῦ 
ἑσπέρας. 

41. Καὶ ἀναθλέψας τοῖς ὀφθαλ- 
μοῖς αὐτοῦ εἶδεν τὸν ἄνδρα τὸν ὁδοι- 
πάρον. "A.Lluc, καὶ fioe τοὺς ὀφ- 
θαλμοὺς αὐτοῦ, χαὶ εἶδε τὸν ὅδοι- 


πτόρον ἄνδρα. 


18. Παραπορενόμεθἁ. "ΑΛ.ος, 
διαθαίνομεν. 


Πορεύομαι. "AAJoc, ἁχοτρέχω. 

«19. Ἐστὶν ἐμοὶ xal τῇ παιδίσχῃ. 
«καὶ τῷ νεανίσχῳ μετὰ τῶν παίδων 
σου. "Α.λλως, ὑπάρχει uoc xal τῇ 
δούλη, xat τῷ παιδαρίῳ μετὰ τῶν 
παίδων σου. "AAAoc, Ταρὰ τῶν δού- 
λων σου. 

20. Πρεσθύτης. Α.1.Ίος, πρεσθύ- 
τερος. 

Λὐλισθήσῃ. "AJAAoc, καταλύσῃς. 

91. Ἐποίτσε τοῖς ὄνοις. "Aoc, 
παρέδαλε τοῖς ὑποζυγίοις. 

92. Λὐτοὶ δὲ ἀγαθύνοντες. "AA- 
4oc, αὐτῶν δὲ ἀγαθυνόντων. "AA- 
Aoc, ἀγαθυνθέντων. "AJAAoc, εὖο- 
δουµένων. 

Παρανόμων. | 

Κρούοντες. "AA.loc, xaY ἔκρου- 
σαν. 


LXX INTERPRETES. 


45. Ad diversandum. Aliter, ad 
manendum. 

In domum ad manendum. Alius, 
in domum ad diversandum. 

46. Veniebat ex operibus suis 
ex agro in vespera. Aliter, ingre- 
diebatur in domum suam ex agro 
vespere. * 

47. Et respiciens oculis suis vi- 
dit virum viatorem. Aliter, et leva- 
vit oculos suos, et vidit viatorem 
virum. 

- 48. Transimus. Alius, pertrans- 
imus. 

Vado. Alius, revertor. 

49. Est mihi et ancillze, et ado- 
lescenti cum pueris tuis. Aliter, 
suppetit mihi et famulze, et pue- 
rulo cum pueris tuis. Alius, apud 
servos tuos. 

90. Senex. Alius, senior. 

Maueas. Alius, diverseris. 

91. Fecit asinis. Aliter, projecit 

subjugalibus. 
. 99. Ipsi autem honum redden- 
tes. Alius, ipsis autem bonum fa- 
cientibus. Alius, bene habentibus. 
Alius, bene et le agentibus. 

Iniquorum. 

Pulsantes. Alius, et pulsave- 
runt. 


9EO0A0TIQN. 


15. Καταλῦσαι. 
16. 


17. Καὶ ἀναθλέφας τοῖς ὀφθαλ. 
μοῖς αὐτοῦ εἶδεν τὸν ἄνδρα bw 
ὁδοιπόρον. 


18. 


19. 


Βε) td. 


THEODOTIO. 
45. Ad diversandum. 


16. 


. T. Et respiciens oculis scis vi- 
dit virum viatoremn. . 


18. 


Beliol. 


1965 -HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1251 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAX., 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
NYYI 
ox 93 95. 95. 
n 
"cw7wos 25 $5. 45. 
ρα 
|! VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
£duc. -Educ. 
95. Ne. 95. Nolite. 93. 
Male faciatis. Facere matum hoc. 
95. Et noluerurc. 95. Nolebaut. 95. 


Μαπὸ, 


Manc. 


Note et varia lectiones ad cap. XIX Judicum. 


N. 9. "Α.1]ως, xai ὠργίσθη αὐτῷ. Basil. ad 
Toarg. et Alex. in textu. 

lbid. O', 0., xat ἐγένετο. Basil. Sic item Alex. 

lbid. "A.44uc, τετράμηνον. Basil. ad marg. et 
Alex. in textu. 

V. 3. 0’, Θ., χατόπισθεν αὐτῆς. Basil. Sie etiam 
Alex. 
^ Woid. Basil. ad marg., διαλλάξαι αὐτήν. Sic el 
Alex. in textu. 

lbid. O', 8., τὸ παιδάριον. Basil. Sic etiam Alex. 

Ibid. Basil. ad marg., xat ἑπορεύθη ἕως οἴχου. Et 
Alex. in textu. 
! [bid. "AAJA., *apüv εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ. Sic 
Basil. et Alex. 

V. 4. Ο, 8., Ὀπνωσαν. Basil. Sic etiam legitur 


» in Alex. 
V. 5. 0’. Θ., ἀπελθεῖν. Basil. Et sic Alex. habet 


in textu. 


lbid. 0’, Θ., γαμθρόν. Basil. Sic etiam Alex. Le 
ctio sequens hujus versus "AAAoc et 8., similiter- 
que sequentes versus 6 et 7, quz in Basil. haben- 
tur cunt bac nota O', 8., in Alexandrino etiam co- 
dice exstant, sed in textu, et sine nota interpres 
ulla, quod semper intelligendum. 

V. 8. Ἆ., xai νωθρεύθητι. Σ., διάτριφΦον. la 
Coislin. 

iid. "AJ4., στρατεύθητι etc. Sic Basil. et Ala. 
et Coislin. 

Ibid. *AJJ., χαὶ ἔφαγον xal ἔπιον οἱ δύο. "ALI, 
ἀμφύτεροι. Basil. 

V. 9. Basil. ad marg., O' ἄλλως, ἀπελθεῖν. Et 
sic Alex. in textu. 

Ibid. "AAA. , τὸ παιδάριον. Basil. et Alex. 

lbid. "AAA., χέχλιχεν. Basil. et Al x. 

lbid. "AAA., χατάλυσον. Basil. ei Alex. 

lbid. O', Θ., καὶ ἀπελεύσῃ. Basil. et sic item Alez. 


GAPUT XX JUDICUM. 
TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 


TO ΕΒΡΛΙΚΟΝ. 
σοι Dv wy 6 6. 
"uv moy 15 45. 


VULGATA LATINA. 


6. Numquam tantum nefas et 
tam grande piaculum factum est, 


15. Viginti quinque. 


NERSIO HEBRAICI 'TEXT. 


6. Fecerunt abominationem et 
faeditatem. 


45. Viginti et sox. 


AKYAAZ, 
π. 
15. 

AQUILA. 
6. 
15. 


Not& οἱ varia lectiones ad cap. XX Judicum. 


V. 6. Ἐποίησαν ζέμα. Jam supra vidimus Levit. 
xvut, 17, vocem BHébraicam noy a Symmacho 
literis. Graecis. redditam. Theodotio item ζέμμα 
vertit Ezech. xvi, 28. ΠΠ iucertus, Levit. xx, 14. 


Codex Alexandrinas ἀφροσύνην habet : qui eum 
Theodotionem sequi soleat, indicare videtur bauc 
lectionem esse Theudotionis. 

V, 45. Mira lectionum varietas. Codex Alexandr. 





TO EBPAIKON. 
TOUnun ny» 23 


VERSIO HEBRAICI TEXT. : 


23. Juxta tempus delinquetis. 


CAPUT XXI JUDICUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Υράµµασι. 


VULGATA LATINA. 
22. Et a vestra parte peccatum 


est. 


ΑΚΥΛΑΣ, 


AQUILA, 
22. 





JUDICUM CAPUT XXI. 1296 
XYMMAXOX.. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Ἐξάγαχε. "AAAoc, ἐξένεγχε. Ἐξάναχε. 
23. 25. Mt. 'AAJoc , μηδαμῶς. 25. 
Πονηρεύεσθε. "A.Aoc, χαχοποι- Πονηρεύεσθε, 
ήσητε. 
15. 95. Καὶ οὐκ Ωθέλτσαν. "Alloc, — 25. Καὶ οὐκ ἠθέλησαν. 
qox εὐδόχησαν. 
Τὸ «pot. "A.L1oc, τὸ rout πρωτ. 
$YMMACHUS. LXX INTERPRETES. "THEODOTIO. 
Educ. Aliter, effer. Educ. 
43. 25. Ne. Alius , nequaquam. 95. 
Malignemini. Aliter, male facia- —— Malignemini. 
tis. 
45. . 95. Et noluerunt. Aliter, non 


placuit eis. 


95. Et noluerunt... 


Mane. Alius, tnane, mane. 
Note et varie lectiones ad cap. XIX Judicum. 


V. 10. ”Α.11., οὐχ ἠθέλησεν. Basil. et Alex. 
Tuid. Q', Θ., xat παρεγένοντο. Basil., et sic Alex. 
lbid. 0’, 8., ὑποζυγίων. Basil. [ία quoque Alex. 
V. 41. "AAA,, χεκλιχυῖα. Basil. et Alex. 
Ibid. "A.L4., πα:δάριον. Basil. et Alex. 
V. 49. Q', 8., ἐκ «ov viov. Basil. Ita etiam Alex. 
V. 15. Οἱ «ἰοιποὶ, παιδαρίῳ. Basil. Sic etiam 
legitur in Alex. 
Ibid. O', 8., αὐλισθῶμεν. Basil. Sic etiam Alex. 
V. 14. "AJ4J., καὶ ἀπῃλθον. Basil. et Alex. 
MM 15. 0',8., χαταλῦσαι. Βα5 4. Sic etian in textu 
ex. 
lbid." Α.11., εἰς τὸν οἴχον καταλῦσαν. Dasil. et Alex. 
V. 10. ᾿Α11ως, εἰσηλθεν εἰς τὸν etc. Basil. 
V. 17. 0’ 8., xa ἀναθλέχας τοῖς ὀφθαλμοῖς etc. 
Rosil. Sic etiam Alex. 
V. 18. "AA4., διαθαίνοµεν. Basil. et Alex. 
lbid. "AAA., ἀποτρέχω. Basil. et Alex. 
V. 19. "Ανίως , ὑπάρχει uox etc. Basil. ap etiam 


Alex. parvo discrimine. 

V. 90. "A.4A., πρεσθύτερος. Basil." 

Ibid. "AJ.1., χαταλύσῃς. Basil. et Alex. 

V. 91. "AAJoic, παρέὔαλε τοῖς ὑποζυγίοις. Basil. 
Alex. vero, παρενέδαλε τοῖς ὑποξυγίοις. 

V. 93. "ΑΙ... αὑτῶν δὲ ἁἀγαθυνόντων. Basil. 
"AAA4., ἀναθυνθέντων. Basil., et sic item Alex. 
"AAA. , εὐοδουμένων. Basil. 

B Ibid, 'A., ἀποστασίας. Σ., ἀπαίδευτοι. Θ., Βελιάλ. 
asil. 

Ibid. "Α.1.1., xaY ἔχρουσαν. Basil. et Alex. 

Ibid. O', θ., ἐξάγαγε. Basil. Sic item in textu 
habet Alex. 

V. 95. "AAA. , μηδαμῶς. Basil, et Alex. 

lbid. 0’, Θ., πονηρεύεσθε. Basil. Nic etiam Alex. 

V. 25. O', 8., καὶ οὐχ ἠθέλησαν. BasiL, εἰ ita. le- 
gitur in Alex. 

lbid. "A44... τὸ pot, xpwt. Basil. 

Hic desinit Basiliensis. 


CAPUT XX JUDICUM, 


XYMMAXOC. 


0. ΘΕΟΛΟΤΙΩΝ. 
6. 6. Ἐποίησαν ζέμα xol ἁπόπτω- ῥϐ. 
μα. "AAoc, ἑποίησαν ἀφροσύνην. 
45. 15. Εἴχοσ, τρεῖς. "AJJoc , εἴχοσι 15. 
καὶ πέντε. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TIEODOTIQ. 
e. 6. Fecerunt zema et ruinam. A- 6. 
lius, fecerunt insipientiam. 
45. 15. Viginli tres. Alius, viginti et 15. 
quinque. 


Notoet varie lectiones ad cap. XX Judicum. 


habet εἴχοσι-καὶ πέντε, 
y. $55. ma32. Coislin. in textu, ἐπάλαιεν, m., 
& 7f, oyt10. 


φθάνει. | 
V. 41. ων voy Πα: 2. Edit, Rom., ὅτι συν- 
ντησεν ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡ ποντρία. Coislin. in textu, ὅτι 


— V. δὲ, nya» Coislin. in textu, ἀφῆπται, m., MN αὑτοῦ 1j χαχίᾳα, m., ἐπέστρεψεν, 


CAPUT XX1 JUDICUM, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
22. 93. Ὡς χλῆρος ἐπλημμελήσατε.  —— 92, 
"Auc, ὅτι οὐχ ἐπλημμελήσατε. 
"AAAoc , xarà τὸν xai Dy πλημμε- 
λ{σατε. 
SYMMACHUS., LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
23. 22. Sicut sors deliquistis. Ali- — 23; 


(er, quia. non.deliquistis. Alius, 
secundum tempus dclinquite. 


12$1 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. £X 


Nota ad cap. XXI Judicum. 
V. 23, Sie variant exemplaria. Incertum autem est lectionumne, an interpretationum sit varietas. 








IN LIBRUM RUTH MONITUM. 


Admodum. paucas. ín. hunc librum lectionum varietates excerpsimus ex duobus codicibus Regiis, quorum 


CAPUT I RUTH. 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
νο 05 nomen 10. 10. 10. 
N25 20 20. 40. | 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA" LATINA. AQUILA. 
40. Et dixerunt ei, quia tecum. 10. Et dicere : Tecum. 10. 
920. Mara (id est amaram ). 20. Mara (id est amaram ). 20. 


Nou» et varie lectiones ad cap. ] Ruth. 


V, 10. Ex uno Regio. codice, ubi illud, οὐχί, 
asterisco notatur. 


CAPUT III RUTH. 


V. 49. mpn. Post ὑπόστασις, Coislin., xzi tw 


τ0 ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAX. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
3m vrez T 1. 
Όνα 3 9 9. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


7. Pedes ejus, et occubuit. 


9. Quia redemptor. 9. Quia propinquus. 


7. A pedibus ejus, se projecit. 


1. 


9. 


Note et varie lectiones ad cap. 11 Ruth. 
X. 7. "Α.1., τὰ πρὸς ποδῶν αὐτοῦ, xat ἐχοιμήθη. Sic Reg. Illud vero, 3300], καὶ ἐχοιμήθη, non es- 


CAPUT IV RUTH. 





TO EBPAIKUN, 


'ryi To 5 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$. Vendidit Noemi. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. | 
3. $. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 


9. Vendet Noemi. s. 


Nota ad cap. IV Ruth. 
V. δ. "AAA., fj ἀπέδοτο Νοεμίν. Ex eodem codice Regio. 








IN LIBROS REGUM ET PARALIPOMENON ADMONITIO. 


In libros Regum et Paralipomenon varias interpretationes et lectiones suppeditarunt, 

Codex Regius 2453, bombycinus, XI circiter seculi : unde multa excerpsimus in libros 3. εί 9. Regum, 
qui in Hebraico Λ.. εί 2. Samuelis inscribuntur. Pauca vero in 5. et &. et in libros Paralipomenon. 

Alter cod. lieg. ubi.catena in. psalmos el in Cantica Scripture. 

Codex Coislinianus egregivs, VI] ut minimum seculi, unciali charactere. . 

Codez alter Coislinianus X seculi, egregie ποια, unde mulia excerpsimus. Ibi liber {. Regum mutilus e! 
waque ad finem pene capitis XIV. 


-— 





1269 RUTH CAPUT iV. 1210 


Nota ad cap. XXI Iudicum. 
Alex. habet, ὡς χλῆρος πλημμελήσατε. 


ως -υ--« «ο  -----ἧἥ 


unus est num. 1825, alter vero 2240. Alius bombycinus 1888. 


CAPUT I RUTH.. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ.. Ur. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
10. 40. Καὶ eUxav αὐτῇ ^ Μετὰ σοῦ. — 10. 
"AAAoc, xai εἶπον αὐτῇ * Οὐχὶ, 
μετά σοῦ. 
20. 90. Πιχράν. "AAAoc, πιχρίαν. ου. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. . 
10. 40. Et dixerunt οἱ: Tecum. A- 10. 
lius, Et dixerunt ei : Non, tecum. 
90. 90. Amaram. Al., amaritudinem. 90. 


Note et varie lectiones ad cap. I Ruth. 
vum λελαχκχωμένη ἀνδρί, m., Α., βεθήλῳ. Σ., σλ- — V. 20. "AJ4oc, πικρίαν, sic Reg. unus. 
αθεῖν. E 


CAPUT ,III. RUTH. 


ZYMMAXOZL. 0’. 8£0A0TIQX. 
1. 1. Τὰ πρὸς ποδῶν αὐτοῦ. 11ος, T. 
τὰ πρὸς ποδῶν αὐτοῦ, xat ἑχοιμήθη. 
9, 9. Ὅτι ἀγχιστεύς. "Α.λος, ὅτι 9. 
ἁγχιστευτής. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
7. 7. Que ad pedes.ejus. Alius, — 7. 
qui ad pedes ejus, et obdormivit. 
9, 9. Quia. propinquus. Alius, idem 9. 
aliter. . 


Note et varic lectiones ad cap. III. Ruth. 
primitur in LXX. Codex Alex, habet, καὶ ἐχάθενδεν... — V. 9. "A44. , ἀγχιστευτής. Sic idem Regius, 


CAPUT IV RUTH. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. U. ΘΕΟΔύΤΙΑΝ. 
ὅ. δ. Ἡ δέδοται Noegív."AAdog, fj — 5. 
ἀπέδοτο Νοεμίν. 
SYMMACHUS. LXX. INTERPRETES. THEODOTIO. 
$. - 5$. Quzedata est Noemin. Al.,que — 9$. 


wadita fuerat Noemin. . 


. v | 


Eusebius et: Hieronymus de locis Hebraicis. 

Eusebius de Demonstr. Evang. 

Jo. Chrysostomus Homil. de Anna. 

Theodoretus editus anno 1649. . . 

Procopius Gaxmus in libros Regum ei: Paralipomenon editus a Jo.Meursio Lugd. Batavorum anno 
1620. 

Nota edit, Romano et Drusii. | -- - . 

Schede Nic. Τοἰπαγάί. τοῦ µαχαρίτου, quarum mihi eopium [eeti illustrissimus vir D. Logé, in suprema, 
curia palronus.. 


1271 


HEXAPLOREM QU.E SUPERSUNT. 


CAPUT I LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράμμασι. 
mwzy 3 5. | δ. . 
mmu nc 4. 4. 4. 
TAX Ya mm mey36 — (6, ὃν 
mo 
T»yvS8 — & 8. 
ΠΩ 10 10. 10. 
193 11 1. 44. 
rIPD"nWN vou. 12 12. 19, 
mou 13 43, 45. 
qom unb 46 —— i46 16. 
ΙΓ ποτ Όσο] ΙΟ 235 Ἐκ πλήθαυς ἁδολεσχίας µου ἐχ- 
' | τέτηχα ἕως νῦν. 
(ολο Duca 94 94. 24. 
ui on Καὶ ἀμφορεῖ olvou. 
Τον} Ἡ NUM 73 96 96, 20. 


XERSIO HEBRAICI TEX 1. 


ΥΡΙΦΑΤΑ LA'WNA, 


AQUILA, 


9. Exercituum. $. Exercituum. s. 
4. Filiis ejus et filiabus ejus. 4. Filiis ejus et filiabus. 4. 
6. Et irritabat eam zmula ejus 6. Affligebat quoque eam zxmela 6. 
etiam ira, u$ fremere faceret ejus, et. vehementer angebat, in 
cam. tantum, ut exprobraret. 
8. Male habet cor tuum. 8. Aflligitur cor tuum, 8. 
10. Amara, 10. Amaro animo, 9». 
11. In afflictionem. H. Afflictionem. ü. 
12. Observans os ejus. 13. Übservaret os ejus, 12. 
13. In ebriam, 15. Temulentam. 45. 
16. Ad facies fli» sine jugo, 16. 


site, ut flliam sine jugo. 


Ex multitudine meditationis me» 
et indignationis mez locuta sum 
usque nunc. 


ial 


6. Quasi unam de filiabus Βο- 


Ex multitudine doloris εἰ mos- 


roris mei locuta sum usque in 
praesens. 


Ex multitudine meditationis mese 


exlabui usque nunc 


24. In juvencis tribus. 24. In vitulis tribus, 94. 
Et nebel vini. Amphora viní.: Et amphora vini. 
26. In me, domine, viyit anima 26. Obsecro, mi domine, vivit 96. 


ua. 


anima tua. 





Nota.et varie. lectiones ad cap. 1. lib. I Regum, 


V. 5. Ita cod. Reg. 9423, tacitis interpretibus. 
Aquila et Symmachus, modo στρατιῶν, modo ὃν- 
νάµεων vertunt τὸ Π]ΝΤΥ. 

«4. ᾿Α.1., τοῖς υἱοῖς xai ταῖς θυγατράσι. Reg. 
In LXX illud ΓΡΓΗΣΣ1 non exponitur. 

V. 6. Yizec habentur in Complutensi, desideran- 
bur vero in edit. Rom. Eadem ipsa habet et Chry- 
3051. homil. de Anaa, uhi legit, παροργισµῷ, &Eou- 
θενοῦσα αὐτήν. Videtur autem hxc leclio esse Aqui- 





15. qui cap. sequenti ^ vertit ἀντίζηλας. 

V. 8. "A44. , καχοῦται ete. Sic idem Rep 

V. 10. "AAA., πικρά. Reg., tacito interprete. 
Sed est forte Aquilz , qui sic vertit infra 1. Rey. 
xxi, 3. 

V. 14. "AA4., ἐπὶ κάχωσιν. Idem Reg. 

V. 12. Σ., παρατηρῶν etc. Reg. 

V. 45. "AAA0c, ὡς µεθύονσαν. Ex eodem. : 

V. 16. 8., ὡς µίαν τῶν ἀπαιδεύτων. Sic Drusius 





Ks ΜΒ. F REGUM- CAPUT PRIMUM, 1274, 
CAPUT 1I LIB. 1 REGUM. 
YYMMAXOX. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

5. $. Σαδαώθ. ᾿"Α.11ος, ατρατιῶν.  δ. 
Ἀ.1 1ος, δυνάμεων. 

4. 4. Tot; vio; αὐτῆς. "AA4oc, — 4. 
τοῖς υἱοῖς χαὶ ταῖς θυγατράσι. 

6. 6. Vacat. 'AAAoc, xai παρὠρ — 6. 
γισεν αὐτὴν dj ἀντίσηλος αὐτῆς, 
xalve παροργισαῷ διὰ τὸ ἔξουθε- 

κ νεῖν αὑτήν. | 

$. 8. Τύπτει σε ἡ΄χαρδία σου. "AA- —— 8. 
Joc, χαχουται 1j χαρδία σου. 

10. 10. Κατώδυνος. "AAA., πικρά. 10. 

4l. 11. Ἐπὶ ταπείνωσιν. "AAA., ἐπὶ 41. 
χάχωσιν. 

13. Παραττρῶν τὸ στόμα αὐτῆς. — 19. Ἐφύλαξε τὸ στόµα αὐτῆς. 19. 

43. 15 Εἰς µεθύουσαν, "AJAdoc, ὡς — 143. 
µεθύονσαν. 

16. 46. Εἰς θυγατέρα λοιµήν. 46. Ὡς µίαν τῶν ἀπαιδεύτων. 


Ἐκ πλήθους ἀἁδολεσχίας µου Ex- 


πέταχα ἕως vuv. 


24. Μετὰ ταύρων τριῶν. 24. Ἐν µόσχω τριετίζοντι. 24. 
ΙΝέδελ οἴνου. Νέθελ οἴνου. 
26. 90. Ἐν ἐμοὶ, χύριε, C9 ἡ φνχή — 96. 
gov. "Αάιλος, vh τὴν dvyhv τῆς 
ζφῆς σου. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES, TIIEODOTIO. 
(t. 3. Sabaoth. Aliws, exercituum. — 5. 
Alius, virtutum. 
& 4. Filiis ejus. Alius, filiis et fi- — 4. 
ljabus. 
€. 6. Vacat. Alius,et irritabat eam 6. 
samula ejus, etiam irritatione, eo - 
quod vilipenderet eam, 
8. 8. Verberat te cor tuum. Alius, 8. 
affligitur cor tuum. 
10. 10. Mossta. Alius, amara. 10. 
41. 41. Super humiliationem. Alius, 4. 


&uper afflictionem. 


52. Observaus os ejus, 12. Observabat os cjus. 19. 
15. 45. In ebriam. Alius, ut ebriam. 13. 
46. 16. In filiam pestilentem. 16. Ut unam ex immorigeratis., 


Ex multitudine meditatjonis mex. 
extendi usque nunc. 


24. Cum tauris tribus, 


Nebel vini. Nebel vini. 


24. In vitulo. triennj. 94, 


26. 26. In me, domine, vivit ani- 96. 
ma tua. Alius, per animam vite. 


Lue. 


Nola οἱ varia lectiones ad cap. 1 lib. ] Regum. 


ex editionis Romanz notis. Sad suspicor esse Sym- 


machi , qui supra, Judic. xix, 92, 5by*53, vertit, 
ἀπαίδευτοι. Tleodotion autem ibidem vocem He- 
braicam pro more suo Grace exprimit Βελιάλ. 
Ibid. "A... £x «Mj0oug ἁδολεσχίας µου ἐχτέτηχα 
ἕως vov. Sic codex uuvs Regius ubi catena in 
psalmos, Suspicor aliud legisse Aquilam; nam 
quomodo tante ἀχριδείας interpres T7237. vertisset 


ixvécr.xa,? [Deduxit, ut videtur a.radice "121 (deber), 
pestis, tabes. Ὀπλοπ.] 
- 24. Σ., μετὰ ταύρων τριῶν. Regius codex. 

lbid. 'A., xatápgopstolvov. Ita Reg. cum hac nota, 
τὸ οἱφὶ µέτρον τριὼν ξεστῶν. Τὸ δὲ νἐδελ ξέσται e 
ld est, «üEphi est mensura trium sextariorum. Ne 
bel autem sextaria centum quinquaginta. » 

V. 26. "A14. , vh τὴν φυχἣν τῆς ζωῆς σου. Jta Reg. 


1275 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
mu σολ mm mun 2. 


n5 unm wx 


;'3 n 9 
rom 14 

23 

ἵππερν 03103 45 


mp 16 

Ἡνο 47 

32 TEx 18 

vop oye 19 

ποκη-το vu o omy? non 20 
nen 


D'UITTN 10 πο TN 22 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT.. 


CAPUT HI. LIB. 1 REGUM. 
TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
$.. 


22.. 


12323 5nN nro ΠΑΣΠ. 


στι an 36 


ox "eu-o»2 98 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
. 9. Ne multiplicetis, ( ne) loqua- 
mini altum altum. 
Et ipsi directa sunt opera. 


5. Saturi. 

Se locaverunt. 

Desierunt. 

12. Filii absque jugo. 

14. Et percussit. 

In concha. 

45. Antequam suffire facerent. 


16. In fortitudine. 

47. Contemnebant. 

18. Ephod lini. 

19. Et pallium parvum. 


99, Ponat tibi Dominus semen 
de muliere hac. 


92. Et quod cubarent cum mu- 
lieribus militantibus ostium ta- 
bernaculi conventus. 


26. Ambulaus et grandescens. 


28. Ex omnibus, tribubus ls- 
yael. 


26. 
28. 


YULGATA LATINA, 


9. Nolite multiplicare loqui su- 
blimia gloriantes. 


Et ipsi preparantur cogitatio- 
es. 


5. Repleti. 

Se locaverunt. 

Salturati sunt. 

12. Filii Belial. 

14. Et mittebat. 

]n lebetem. 

15. Antequam adolerent. 


16. Vi. 

11. Retrahebant. 

18. Ephod lineo. 

49. Et tunicam parvam. 


90. Reddat tibi Dominus semen 
de inuliere hac. 


92. Et quomodo dormiebant cum 
mulieribus quz observabant ad 
ostium Labernaculi. 


96. Proficiebat atque crescebat. 


28. Ex omuibus tribubus Is- 
rael. ... 


ΑΚΥΛΑΣ, 
ὧν 
$. 
Συνετρίδησαν. 


19. Υἱοὶ ἁποστασίας. 
14. 'Ἔπλησσεν. 

Ἐν τῷ λουτῆρι. 

15. 


18. 


11. Διέσυρον. 

18. Ἐπένδυμα ἑξαίρετον. 
19, 

20. 


AQUILA. 


Contriti sunt. 

49. Filii defectionis. 
44. Percussit. 

In labro. 

15. 


16. 
41. Detrahebant. 


18. Superindumentum eximius. 


19. 
30. 


22. 


26. 
28. 








A9TT 


ΣΥΜΜΑΧύΣ. 
$. 


Καὶ οὐκ εἰσὶ παρ᾽ αὐτῷ προφά- 
σεις. 


$. Κεχορτασμένοι. 


Ανενδεεῖς ἐγένοντο. 
42. Υἱοὶ ἀνυπόταχτοι. 
11. 


Ἐφοῦδ λινοῦν, 
19. Καὶ ἐφεστρίδα μιχράν. 


3, 
26. 
28. 
SYMMACHUS. 
ὦ, , 
Et non sunt apud eum pre- 
textus. 


5. Saturati. 


Non egentes facti sunt. 
12. ΕΙ immorigeri. 
44. 


15. 


40. 
47. 


18, Ephud lineum. 


19. Et sagulum parvum. 
90. 


32. 


LIB. 1 REGUM CAPUT η. 


CAPUT II. LIB. I- REGUM. 
|. 9] 


9. ΜΗ λαλεῖτε Oyná. 'A4Joc, 
μη λαλεῖτε ὑψηλὰά εἰς ὑπεροχήν. 

Ὁ θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιττδεύματα 
αὐτοῦ. 

5. Πλήρεις. 


Ἠλαττώθησαν. "4.4. ,  ἐμισθάρνησαν. 


ΠαρῆΏχαν γῆν. 

49. Υἱοὶ λοιµοἰ. 

14. Ἐπάταξεν. "AA Aoc, xa0f xsv. 
El; τὸν λέθητα. 


15. Πριν θυµιαθῆναι. "Αλλος, 
πρὶν xaT vat. 


16. Bia. "A.4Aoc, κραταιῶς. 
11. Ἠθέτουν. 

48. Ἐφοὺδ βάδ. 

49. Καὶ διπλοῖδα µιχράν. 


90. ᾽Αποτίσαι σοι Κύριος σπέρµα 
ἐχ τῆς γυναικὸς ταύτης. "AA4Joc, 
ἀνταποδῷ dot Κύριος σπέρµα ἐπὶ 
τῆς γυναιχὸς ταύτης. 

99. Vacat. "AAAoc, xaY ὡς Exot- 
μῶντο μετὰ τῶν γυναιχὼν τῶν 
παρεστηχυιῶν παρὰ τὴν θύραν τῆς 
σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. "Aoc, 
καὶ ὡς ἐκοίμιζον τὰς γυναῖχας τὰς 
παρεστώσας παρὰ τὴν θύραν τῆς 
αχηνΏς τοῦ μαρτυρίου. ᾿Α.ΐος, ὅτι 
σωνεχοιμῶντο υἱοὶ αὐτοῦ μετὰ τῶν 
γυναιχκὼν τῶν παρεστηχνιῶν etc. , 

90. Ἐπορεύετο. 'AdJoc, ἕπο- 
βεύετο xat ἐμεγαλύνετο. 

98. Ἐχ πάντων τῶν σχΏπτρων 
coat. "Α..ΐος , ἓχ πασὼν τῶν 
φυλῶν Ἱσραῇλ. 

LXX INTERPRETES. 


3. Nolite loqui excelsa. Al., nd 
loquimini excelsa in excelleutiam: 


9 ϱ * 
Deus preboarans adinventiones 


suas, 
5. Pleni. 
Minorati sunt. «4/.. 56 locaverunt. 
Transierunt terram. 
12. Filii pestilentes.' 
44. Percussit. Alius , demisit. 
In lebete. 


15. Antequam adoleretur. Alius, 
antequam ureretur. 


46. Vi. Alius, violenter. 
41. Aspernabantur. 

18. Ephud bad. 

49. Et diploidem parvam. 


90. Reddat tibi Dominussemenex 
muliere hac. Alius,vetribuat tibi Do- 
minus semen super mulierem hanc. 


22. Vacat. Alius,et quomodo dor- 
roiebant cum mulieribus adstanti- 
hus ad januam tabernaculi testimo- 
nii. Alius, et quomodo vitiabant 
mulieres adstantes etc. Al., quia 
concumbebantitilii ejus cum 1mnulie- 
ribus adstantibus etc. 


96. lbat. Alius, ibatet crescebat. 


28. Ex omnibus sceptris Israel 
Alius, ex omnibus tribubus Israel 


€EUAOTION. 


5. Κεχορτασμένοι. 


12. 
44. 


15. 


16. 

17. 

18. Ἐφὼδ Báp. 

49. Καὶ ἐπενδύτην goxoóv. 
20. 


22. 


36. 
29. 


THEODOTIO. 


16. 

4T. 

18. Ephod bar. 

19.Et superindumentum parvum. 
20. 


127) 
TO EBPAIKON. 


'nz3 Tovyzn 29 


T3227. 
Ὁσλ ου. 


τς 523 ο oy nmozn 32 —— 32 
νο) ὩἝν 2" 


mw 25 —— 35 
Treiz7t55 onm 3$ 35. 


T3 $56 96. 


v-221 702 n? uo D nuno 
Dn» 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


99. Calcitrabitis in sacrillcium, 


mcum. meam. 


Et honoras:!i. 
Ad impinguandum vos. 


39. Et contemplaberis angustia- 
torem tabernaculi in cuncls qui- 
bus benefaciet Israel. 


95. Non excidam. 
55. Et ambulabit ad facies chri- 


Jsrael. 


HEX XPEORUM QU.E SUPERSUNT. 


TO EBPAIKUN 
29 Ἑλληνικοῖς γράµµασ.. 


VULGATA LATINA. 
99. Calce abjecistis victimam, — 99. 


92. Et videbis amulum tuum 
in templo, in universis prosperis culi.... 


1380 
&KYAAX. 
90. 


52. Καὶ ἐπιθλέφεις ἀντίζτλον 
τοικητηρίου. ... 


95, Καιἐμπεριπατίσει εἰς πρὀ-- 
ωπον Ἰλειμμένον αὐτοῦ. 


96. 
.... εἰς συλλογὴν &pyuplovu...., 
AQUILA. 


Magis honorasti, 
Ut comederetis.. 


32. Etaspicies zemulum babita. 


9o. Non auferam, 99. 
95. Et ambulabit coram christo 


25. Et inambulabit in faciem. 


sti mei. meo. uncti ejus. 
96. Residuus. 56. Quicunque remanserit. 96. 
Ad incurvandum se ei minuto. — Et offerat nummum argenteum, ... in collectionem argenti... 


argccti οἱ toria panis. 


et Lortam panis. 


Note et varie lectiones ad cap. Il lib. I Regum. 


V. 9. "AAA., ut, λαλεῖτε ὑψηλὰ εἰς ὑπεροχήν. Reg. 

lbid. Σ., xai οὖκ εἰσὶ «ap' αὐτῷ προφάσεις. lta 
Reg. et Drusius. 

. 9. Σ., Θ., χεχορτασµένο,. Drusus. 

lbid. 'A., συνετρίθησαν. Drusius. Legit haud du- 
lie Aquila T2173 cum 2. Ἑμισθάρνησαν est alia in- 
terpretatio quain affert Regius codex. Drusius au- 
te u. pro scholio illam habet : sed est forte Symma- 
cài, ut infra, v. 56. 

lbid. Σ., ἀνενδεεῖς ἐγένοντο. Ka Drusius. ftegius 
hahet, ἐνδεεῖς ἐγένοντο. Hanc porro lectionem Cois- 
linianus quidam codex Aquile tribuit, et Symmachi 
lectionem sic effert, παρῃηλθον ἀπολαύοντες.. Sed 
bec postrema lectio scholian esse videtur.— Cois- 
linianus alter ix vel x seculi, ubi Cantica Scriptur:e, 
Ἆ., ἀνενδεεῖς ἐγένοντο. Σ., παρΏλθον ἁπολανοντες, 
| v. 42. Ά., υἱοὶ ἁποστασίας. Reg. 1ta vocem o5 
solet interpretari Aquila. Σ., υἱοὶ ἀνυπόταχτοι. Reg. 
Supra vertit. idem , ἀπαίδευτοι. 'Pheodotion autem 
heet hie non. memoretur, vertisse videtur υἱοὶ Bs- 
λιάλ, ut supra, Judic. xix, 21. 

V. 14. 'À., ἔπλησσεν. "Α.1.1., χαθΏχεν. Ibid. 'A., ἓν 


τῷ λουτῆρι. Idem. ο 
V. 45. "Α.11., χαηναι. Idem Reg. o. 
V. 471. 'A., διέσυρον. Idem Reg. Sic solet Aquila 
verbum vm interpretari. 


V. 48. Omnes hujus et sequentis versus lectiones 
ex eodem Regio mutuamur. Drusius imperfectas 
attulerat. Α. et Th. *2 legerunt, id est, Resch pro 
Daleth. In hunc vero locum hujusmodi notam habet 
leg. Άλλος οὕτως foptvsuos τὸ ἐφαὺδ, ὅτι ἱερα- 
τικόν ἐστι σχεῦος. "Ην δὲ ἐλατὸν ὡς ovn, ftot περὶ 
«tv ζώνην ἀπηρτημένον τῶν ἱερέων, xaX γὰρ ἐν τοῖς 
Κριταῖς ὁ Μιχᾶς τοὺς τ’ ἀργυρίους χλάσας xa χω- 
νεύσας, ἐποίησεν ἐφούδ' εἰ μὴ ἄρα εἴπωμεν ὅτι τὸν 
χρυσὺν ἐποίησε viua, καὶ ἐξ αὐτοῦ στολἠν. Αἱ Υὰρ 
τῶν ἱερέων στολαὶ ἐς ὑαχίνθου xal χρυσίου xal τῶν 
λοιπῶν σαν. Βὰρ δὲ σηµαίνει «b ἐξαίρετον. Διπλοῖς 
δὲ ola νῦν ἔστι τὰ λεγόμενα ὠμοφόρια. ld est: 
« Alius ephud iia interpretatur, ut esse dicat vas 
seu ornamentum sacerdotale , quod ductile esset in 
formam zouz, et circa ipsam sacerdotum zonam 
penderet: siquidem in libro Judicum Michas ex 


CAPUT Η LIB. I REGUM. 


10 EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX, 
Ἑλληνικρῖς γράμμασι. 
δρ! |. 1. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
4. Pretiosus. 1. l'rtiosus, . 








1381 
ZYMMAXOX. 
29. 
Προετίµησας. 


32. Καὶ ὄψει θλίφιν κατοικῄσεως 
ἐν ravi ᾧ εὐεργεθήσεται τῷ Ἰσ- 
pat. 

29. 

35. Καὶ ἀναστραρῆσεται ἔμπρο- 
σθεν τοῦ χριστοῦ αὑτοῦ. 


96. 


Ἵνα µμισθαρνήσῃ ἀργνρίου 1 
Ἀρολλύρας ἄρτου. 


SYMMACHDUS. 
29. 


IPPrahonorasti. 


59. Et videbis tribulationem ha - 
bitaculi in quocumque benefiet [s- 
rael. 

99. 

55. Et versabitur ante christum 
ejus. 


36. 


Ut quistum faceret argenti, 
τί collyr:e panis. 


*IB. I REGUM CAPUT η]. 
0’. 


99. Ἐπέθλεψας ἐπὶ τὸ θυµίαμά 
μου. ᾿Α.1ος, ἀπολαχτίζετε την Üo- 
σίαν µου. 

Ἑδόξασας,. 

Ἐνευλογεῖσθαι. ᾿Α.ῑΙος. Tpe- 
απολαθεῖν. ᾿Ανὶ ος, τοῦ πιμελοῦ- 
σθαι ὑμᾶς. 

33. Vacat. 


53. Oox ἐξολοθρεύσω. 

35. Καὶ διελεύσεται Σνώπιον χρι- 
στοῦ µου. 

56. Περισσεύων. "AAAoc, ὑπολε- 
λειμμένος. 

Προσχυνεῖν αὐτῷ ὁδόλῳ ἁργν- 
ρίου. 

LXX INTERPRETES. 

49. Respexisti in sacrificium 
wmreum. Alius, calcitratis sacrif- 
cium meum. 

Glorificasti. 

Benedicere. Alius, prius acci- 
pere. Alius, ad impinguandum 
vOS. 

32. Vacat. 


55. Non exterminabo. 

55. Et transibit corzm christo 
Teo. 

56. Qui superfuerit. Ais, qui 
relictus fuerit, 

Adorare eum obolo argenti, 


1252 
VEOAOTIQN. 


23. Καὶ ἐπιῤλέψεις τὸ χραταίω» 
ua. Μαὼν ἓν πᾶσιν οἷς ἀγαθυνεῖ τὸν 
Ἰσραήλ. 

20. 

95. 


THEODOTIO. 


59. Et aspices firmamentuni 
Maon in omnibus quibus benefa- 
ciet Iarael. 


55. 


m a 
99. 


96. 


Note et varie lectiones ad cap. Η lib. I Regum. 


trecentis aureis contractis atque conflatis ephod fe- 
cit ; nisi fortasse dicamus ipsum ex auro in fila de- 


Reg., tacito interprete. 
lbid. X., προετίµησας. Ita Reg. 
Ibid. "A.44., προαπολαθεῖν. Sic Reg , tacito inter- 


ducio stolam fecisse. Nam sacerdotum stole ex 
hyacintho et auro atque ex aliis confectz erant. 
Bar vero significat, eximium. Diplois autem erat 
qualia nunc sunt ea qua vocantur omophoria, sive 
superhumeralia. » — Coislin., O', ἐφοὺδ βάρ (sic), 
m., 'A., ἐπένδυμα ἐξαίρετον ἤ povayóv. E. ἑέφε- 
στρίδα etc. 

V. 90. "AAA., ἀνταποδῷ etc. Reg. 

V. 93. Schol., καὶ ὡς ἐχοιμῶντο etc. Sic Dru- 
sius. Alie vero dus lectiones prodeunt ex codice 
Rey., sine interpretum nomine. 

v. 24. or-2yo. Coislin. in textu , δουλεύειν, m., 
λατρεύειν. 

. 96. "AJA., ἐπορεύετο xai ἐμεγαλύνετο. Drus. 

V. 98. "Ex πάντων τῶν αχήπτρων Ἰσραήλ. Ex 
codice Regie. Videtur autem esse omnino inter- 
pretatio Aquilz, qui vocem Hebraicam '$2W vertere 
solet, σχῆπτρον. Altera autem versio, ἐχ πασων 
τῶν φυλῶν, primitus τῶν O' fuisse existimalur. . 

V. 99. "AAA. , ἁπολαχτίζετε τὴν θυσίἰαν pov. Sic 


prete. Altera autem versio, τοῦ πιµελοῦσθαι ὑμᾶς, 
quam pro scholio affert Drusius, est fortassis 
Aqui, qui N22. vertit πιµελής, Judic. 11, 17. . 

V. 52. Aquile lectio prttermissa a Drusio, habe- 
tur in Schol. edit. Romanz, ut et Th. ubi mendose 
legitur κραταίωµα v, pro χραταίωµα Μαών, ob 
repetitionem syllabae pa. Symm;, xa ὄψει θλίφιν 
ete. Drusius, qui restitui vult, ὄψεις, uL sit secunda 
persona , inmemor sane grammatiexlium  przce- 
ptionum, quas tamen ille perpetuo sectatur. 

V. 25. Quidain particulam. negandi οὐχ non bha- 
bent. 

V. 35. Aquile et Symmachi lectiones plenas 
suppeditat Eusebius in Demonstr. etang., p. 101. 
Edit. Paris., Ἠλειμμένος. Sic vocem rw vertere 
solet Aquila. Symm. vero semper, χριστός. 

V. 26. "AAA. , ὑπολελειμμένος. Heg. 

Ibid. X., ἵνα µισθαρνήσηῃ etc. Hane lectionem ha- 
bet idem Regius. 'A., εἰς guÀÀ-. Coislin. 


CAPUT III, LIB. 1 REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 

1. Σπάνιον. 1, Τίμιον. 4. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 

4. Rarus. 4. Pretiosus. 4. 


1235 
TO EBPAIKON. 
n2 
qa 5 
Dy-7UN 
vox eve η ην zT Ωω 7 
f^ 8 
Ὅνσα- ΏΥΣΞ» 10 
ΏΥ 2Ο 13 
Ei mo Nw 
aan 18 
NXERSIO IIEBRAICI TEXT. 
2. Caligare. 
9. Exstingueretur. 
In quo. 


1. Nondum cognoverat Domi- 
num, et nondum revelatus fuerat. 


8. Et intellexit. 
10. Sicut vice in vice. 


45. Maledicentes. 


Et non vetuit in eos. 
18. Bonum. 


HEXAPLOREM οὗ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
9 Ἑλληνιχκοῖς γράµµασιν 


18. 
VULGATA' LATINA, 
2. Caligaverant. 
9. Exstingueretur. 
Ubi erat. 


7. Necdum sciebat Dominum, 
neque revelatus fuerat ei. | 


8. Intellexit ergo. 
10. Secundo. 


15. Indigne agere. 


Et non corripuerit eos. 
18. Bonum. 


t3 


AKYAAX. 


9. [Πρὶν ἡ σβεσθτναι. 
Οὗ κατέστη. 


1. 


8. 
10. Κάθοδον £v χαθόδῳ. 
15. 


Καὶ οὐχ ἡμαύρωσεν ἐν azol;. 
13. 

AQUILA. 
2. 
9. Priusquam ezxstingueretun 
Übi consistebat. 
7. 


8. 


10. Progressum in progresss 
(id est ordine ). 


13. 


Et non obscuravit in eis. 
18. 


Nota et variz lectiones ad cap. III lib. I Reguin. 


V. 4. Coislin. in textu, διαστέλλουσα, m., προερ- 


χοµένη. 


V. 2. "AJA., ἁμαυροῦσθαι. Reg. Est ut videtur 
" Aquilae et Theodotionis, ut infra, v. 15. 
V. 8. 'A., πρὶν f| σθεσθΏναι. Sic in edit. Rom. 


TO EBPAIKON. 


vu) ΠΙΟ 3 
pun zv? 4 


ποπ D'uUW κ 7 
D'cnwN cuu aw c3 8 
[92a7U'x vom 12 

TT 


Tn 15 


NERSIO ITEBRAICI TEXT. 
9. Ut quid percussit nos ? 
4. Residentis Cherubim. 


1. Venit Deus in castra. 


8. Hi dii qui percusserunt &- 
gypium. 


12. Et cucurrit vir Benjamin. 


Et vestes ejus. 
45. Pavens. 


ubi ex conjectura videtur afferri, 


quare unciis 


clauditur. Z., οὕπω ἐσέέσθη. Reg.—Coislin. in textu. 


ἐσθέσθη. 


CAPUT IV LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαπι. 


15. 


VULGATA LATINA. 
9. Quare percussit nos? 
4. Sedentis super Cherubim. 


1. Venit Deus in castra. 


8. Hi sunt dii, qui percusserunt 
ZEyyptum., 


12. Currens autem vir de Ben- 
jamin. 

Scissa veste. 

43. Pavens. 


πρὶν ἐπισκευασθῆναι, Α., πρὶν ἀθεσθῆναι, m., «ix 


Ibid. 'A., οὗ κατέστη. 0’, οὗ Ἶν. Ita Reg. 1n edit. 


AKYAAX. 


$. Διατί ἔθραυσεν ἄρα ἡμᾶς; 
4. 


1. 


12. 


Καὶ αἲ μανδύα: αὐτοῦ. 
45. Ἐχπεπληγμένη. 


AQUILA. 
3. Quare confregit ergo nost 
4. 


Et mandyz, sive, penulie ejus. 
45. Perculsum. 








1275 'fB 1 REGUM CAPLT IV: 1956 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0. | ΒΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
9. 3. Βαρύνεσθαι. "AAdoc, àpau- — 2, 
ροῦσθαι. 
$. 05zw ἐσδέσθη 9. Πρὶν f| ἐπισχευασθῆναι. $. 
οὗ ἣν. 
7. θὕπω ἐγνώχει, οὐδὲ ἄπεχαλυ- — 7. Πρὶν γνῶναι Gebv, xai àmo- — 7. 
φύη. καλυφθῆναι. 
8. Καὶ συνήκε. 8. Καὶ ἑσοφίσατο. δ. 
10. .— 40. Ὡς ἅπαξ xo ἅπαξ. 10. 
45. 45. Καχολογοῦντες. Ἄ. 11ος, κατ- 45. 
αρώμενοι. 
Καὶ οὐχ ἐνουθέτει αὐτούς. Καὶ οὐχ ἡμαύρωσεν ἐν αὐτοῖς. 
185. — 48. ᾽Αγαθόν. "AAJoc, ἀρεστόν. 18. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. τΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
9, 9. Grsvari. Alius, obscurari. 2. 
5. Nondum exstincta erat. 3. Priusquam esset instructa. 3. 
Ubi erat. 
""Nondum eognoverat, neque — 7. Antequam cognosceret De- — 7. 
:evelatum fuerat. um, et revelaretur. 
8. Et intellexit, 8. Et conjectavit. 8. 
10. 10. Sicut semel et semel. 10. 
15. 15. Obtreetantes. Alius , male- —— 13. 
dicentes. 
Et non monebat eos. Et non obecuravit in eis. 
18. 48. Bonum. Alius, placitum. 18. 
Note et vari& lectiones ad cap. 1 lib. 1 Regum. 
Rom. legitur tantnm οὗ. V. 45. "AAA., χαταρώµενοι. Sic vocem "5p vere 
Reg. qui pro Ημ πλ μμ. 
ο ο ο μα i Bebe αλλ 


'Exod. xxxiv, 94, ΏυΏ, 'A., χάθοδος. 
CAPUT IV LIB. I REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
$. $9. Κατὰ τί ἕπταισεν ἡμᾶς; $. 
4. &. Καθημένου Χερουδίμ.-Α 4ος, — 4 
οὗ ἐπεχάθητο τὰ Xepov6lp. 
T. 7. Οὗτοι ot. θεοὶ fixaat πρὸς aü- — T. 
. τούς. "AAAoc , οὗτος 6 θεὺς Ίχε 
πρὸς αὐτοὺς. 
8. 8. Οὗτοι οἱ θεοὶ οἱ πατάξαντες — 9 


thv Αἴγυπτον. "AdJdoc, οὗτος ὁ 
θεὺς ὁ πατάξας τὴν Αἴγυπτον. 


15. 49. Καὶ ἕδραμεν &vhp Ἰεμιναῖος. — 12. 
"A44oc , xal ἔφυχεν &vhp ἀπὸ Βεν- 
1ιαμίν. 
Τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. 
15. Ἔχθαμδος. 45. Ἐξεστηχυῖα. "AA4oc, &yvo- — 15. 
νιῶσα. 
SYMMACHUS . LXX INTERPRETES. THEODOTIO., 
$ 5. Ad quid ruere nos fecit ? $9. 
4. &, Insidentis Cherubim. Alius, — 4. 
ubi insidebant Cherubim. 

1. 7. Hi dii venerunt ad ipses. Á- — 7.. 
lius, hic Deus venit ad ipsos. | 

δ. 8. Hi dii qui percusserunt /E- ῥδ. 
gyptum. Alius, hic Deus qui per- 
cussit Egyptum. 

12. 49. Et cucurrit vir Jemineus. — 12. 


Alius, et fugit vir de Benjamin. 
Vestimenta ejus. 


45. Attenitum. AS. Consternatum. Alius, angu- — 19. 
stiatum. . 


2957 
TO EBPAIKON. 


πορ 15 


ὪὭμ Ῥὸ 13 
Q'y2"N 
T5 mn 19 
ym 
ο» 


E] tel Dy2! 20 
To5'w 24 


VERSIO HSBRAICL TEXT. 
45. Stetit. 


18. Os colli ejus. 

Quadraginta. 

49. Pragnans ad pariendüm. 
Et incurvavit se. 

Versa erant. 

20. Et circa teinpus nrortis ejus. 


91. Ichabod. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


15. 
18. 


Αρδαειμ. 
19. 


20. 
21. 


VULGATA, LATINA. 
35. Caligaverant. 


18. Cervicibus. 

Quadraginta. 

19. Vicina partui. 

Incütvavit se. 

Irruerant. 

20. In ipso autem momentó 


mortis ejus. 


91. Ichabod., 


AKYAAY. 
15. 


18. Τένων αὐτοῦ. 


19. 
Ἔχαμγεν. 
90. 
21. 
AQUILA. 
p. 


18.Tendon ejus. 


19. | 
Inclinavit se. 


20. 


21. 


Notae et varie lectiones &d cap. IV lib. 1 Regum. 


V. 4. 95 
a ^d τῆς βοηθείας. 


- 9. Ἆ., διατί ἔθρανυσεν ἄρα ἡμᾶς. Εκ Coislin. 
Reg. autem tacito interpretis nomine. Indubitate 
aulem est Aquilze, qui vocem Ὦλ) θραύειν perpetuo 


vertit. 


V. 4. "AAA., οὗ ἐπεχάθητο Χερουδίμ. Reg., et sic 


babet Complut. 


7. "AAA., οὗτος ὁ Θεός etc. Reg. 
V. 8. Οὗτος ὁ θεὺς ὁ πατάξας, etc. Reg. 


TO EBPAIKON. 
TW TN 4 
0 pxa 
mcn 4 
p'xys Όην qm 6 
Amm aco? 
my ob mren 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Arcain. 
À lapide adjutorii. 
&. Limen. 


6. Et percussit eos in altis lo- 
9. Contritioné magna. 


δι absconditi erant eis loci alti, 


n. Ο, ᾿Αθενέζερ. 


Coislin. m. , ot 


V. 49. "AJAJ., χα) ἔφυγεν &vhp ctc. Reg. 
Ibid. 'A., αἱ μανδύαι, plurale feminini , wink 
vel, µανδύα. Infra masculino genere, 'A., τ 
δύαν, I| Reg. xvii, 4... Et Procopius in hunc locua 
vult legi, τὸν μανδύαν. Vide notam infra ad cap. xvu, | 
v. 98. 


- V. 15. ^A., ἐχπεπληγμένη etc. Reg. 


V. 45. "AAA. ἐθαρύνθησαν. Reg., et sic Complut. 


CAPUT V LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµααι. 


9. 


VULGATA LATINA. 
4, Arcam. 
À lapide adjutorii. 
4. Limnen. | 


6. Et percussit in secretiori 
parte natium. 
9. [nterfectionis magnz. 


Et computrescebant prominen- 
tes extales corum. 


L7 


ξδραι. 


sedes. 


V. 18. 'À., τένων αὐτοῦ. Σ.. σπὀνδυλον. ldem. 
lbid. Procopius, τὸ Ἑθραϊχὸν ἔχει u', ἔχει γὰρ 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. Γλωσσόχομον. 
᾽Απὸ λίθου της βοτθείας. 
4. | 
6. Καὶ ἑπάταξεν αὐτοὺς ἐν ταῖς 
pats. 
9. 


Καὶ περιελύὐθήσαν αὐιῶν cl 


AQUILA. | 
4. Scrinium. 

Α lapide adjutorii. 

4. 


6. Et percussit eos in seilibus. 


9. 


Et circumsoluta^ suut eorgm 





1259 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 
15. 
48. Σπόνδυλον. 


19. Ἐπίτοχος fiv. 
Ὠχλασεν. 


90. 'Ev δὲ τῷ χαιρῷ τοῦ ἀπο- 
ἐνήσκειν αὐτὴν. 


91. 

SYMMACHUS. 
15. 
48. Yertebra. 


49. Vicina partui erat. 


Incurvavit se. 


90. In tempore autem moriendi 
ipsam. 
21. 


LIBER I RFGUM CAPUT Y. 
0. 


15. Ἑπανέστησαν. "AAAoc, L6a- 
ῥύνθησαν. 

48. Νῶτος, 

Εἴχοσι. Οἱ Aottol, τὲσδαράχὂντα. 

49. Συνειληφυῖα τοῦ τεχεῖν. 

*Exàaucs. ᾿Α.1.1ος, ἑστέναξε, 

Ἐπεστράφησαν. "AJ4Jdoc,. ἑττ 
έπεσον. | 

90. Καὶ Ev τῷ χαιρῷ αὑτῆς ἆπο- 
θνῄσχει. 

91. Οὐαιόαρχαθώθ. ᾿Α Ίος, Ba- 
ῥιοχαθ/δ. 

LXX INTERPRETES. 

45. Steterant.. Alius, aggravali 
erant. 
18. Dorsum. 
Viginti. Reliqui, quadraginta, 
19. Prxgnans ad pariendum. 
Flevit. Alius, gemuit. 
Vers:e erant. Alius, incideramt. 
90. Et in tempore suo moritur. 


91. V:ebarchaboth. Alius, Ba- 
riochabed, 


&REOAOTIQN. 
15. 
18. 


19. 


20. 
21. 


THEODOTIO., 
15. 


48. 


19. 


20. 
21. 


NoUe et varie lectiones ad eap. IV lib. I Regum. 


ἁρθαεὶμ. καὶ οἱ λοιποὶ δὲ πάντες οὕτως ἐξέδωκαν, 
ld est, Hebraicus textus habet, quadraginta; scili- 
cot, Arbaim. Reliqui autem omnes sic ediderunt. 


V. 19. Σ., ἐπίτοχος Tv. Reg 


eg. 
lbid. 'A., ἔχαμφε». X , ὤχλασεν. "AAA., ἑστέναςθ. 
Reg. Sic vocem y^ vertere solen 


machus. 
lbid. "AzA4., ἐπέπεσον. Reg. 


Desunt in Coislin, a versu 19, cap. 1v, ad ver- 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
4, 
4. 
6. Καὶ ἔπληξεν αὐτοὺς xax τῶν 
χρυπτῶν. 
9. 
Ei; τὰ χρυπτά. 


3YMMACHUS. 


6. Et percussit eos in occultis. 
9. 
ln abscondita. 


PATRO!, GR. XV. 


t Aquila et Sym- 


Reg. 


sum 19, cap. viu. 
V. 20. Σ, ἓν δὲ τῷ χαιρῷ τοῦ ἀποθνήσχειν αὐτήν, 


1390 


V. 21. "A44. , βαριοχαδ!δ. Idem, In utraque au- 
tem lectione, Bap, superabundat, mec habetur in 
Hebraico. [Est autem fap chaldaicum ^2, quod 


valet, filius ; quasi diceret , filius inglorius, vel, 
lius dedecoris. Των enim siyniflcat, non glorta. 


Drach.| 


CAPUT V LIB. | REGUM. 
e. 


4, Κιθωτόν 

ἘἙξ ᾿Αθενέζερ. 

4. ᾽λμαφέθ. "A.L4oc , Μαφεθὰμ 
"AAAoc, τῶν σταθμῶν, 

6. Καὶ ἐξέξεσεν (sic) αὐτοῖς εἰς 
τὰς ναῦς. "AAAoc, ἐξέθρασαν. 

9. Τάραχος μέγας, "AAAoc , ἐν 
αληγἡ µεγάλη. 

Καὶ ἑπάταξεν αὐτοὺς elg τὰς 
ἔδρας αὐτῶν. 

LXX INTERPRETES. 
4. Arcam. 
Ex Abenezer. 


4. Amapheth. Alius, Maphetham. 
Alius, stationum, 


6. Et efferbuit els in navibus. 
Alius, ebullierunt. 

9. Turbatio niagna. Alius, in 
plaga magna. 
, Et percussit eos in aedes corum. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


— THEODOTIO, 


Μ 


1291 
TO EBPAIKON. 


zum 11 


nom 
p"Ey3 vn 12 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
41. Et revertetur. 


Contritio. 
^ 49. Percussi sunt in altis locis. 


interpr. 


Jhid. *A., ἀπὸ λίθου τῆς βοηθείας. Reg. Eusebius 


De locis Hebraicis, p. 495. ᾿Αθενεζέρ. Coislinianus 
cod. cap. iv, ubi vox ᾿Αθενεξέρ occurrit, notat in 


marg. οἱ I", λίθον τῆς βοηθείας. 


V. À, "AAJAoc , Μαφεθάμ. "AAAo0c , τῶν σταθμῶν. 


TO EBPAIKON. 
1 


- Cu Ὅ nun x5 
"ND 


my 7 
TD wwe wn 8 


mpno? 
va 19 


vor 14 
^20 0'yn 18 
Tomas mn "een mw 
my? qw nW moy wein wwnW 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. 


9. Sed restituendo restituetis 
ei pro culpa, tune curabimini. 


" Loctantes. 


8. Ponetis in capsa a latere 
ejus. 


9. Accidens. . 
42. Mupgiendo. 


14. Josue. 
18. Ab urbe munitionis.' 
Et usque ad villam absque muro, 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT* 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Ypápquaot. 
1. 


12. 


YULGATA LATINA. 
11. Et revertatur, 


Pavor. 


42. Percutiebantur in secretiori 
parte natium. 


CAPUT VI LiB. I REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμµαοσι. 


1. 
9 


VULGATA LATINA. 
4. Vacat. 


9. Sed quod debetis reddite ei 
pro peccato, et tunc curabimini. 


1. Foetas. 


, 8. Ponetis in capsellam ad latus 
ejus. 


9. Casu accidit. 
12. Mugientes. 


14. Josue. 
15. Ab urbe murata. 
Usque ad villam quz erat abs- 


ei usque dd Abel magnuin, super que muro, et usque ad Abel tua- 


runt. 
Nota et varie lectiones ad cap. V lib. I Regum. 
V. 4. Α., γλωσσόχομον. eg. Sic vocem [ων ver- Reg. 0 | ἑπάταξ Has Aanil ς 
: : . 6. 'A., xaX ἑπάταξεν etc. Has Aquila et Sym- 
tunt nonnunquam Aquila solus, aliquando omnes machi lectiones affert Drusius. 1n editione τῶν 0 
h:ec confusa sunt. In codice Reg. hzec nota legitur: 
Αχύλας ἐξέδωχε, χαὶ περιελύθησαν αὑτῶν al Ebpat 
αἰνίττεται δ᾽ ὅτι δυσεντερίας ὑπέπεσον νοσήµατι 
λύοντι Υαστέρα ὥστε ἁχατασχέτως ἔχειν. ld est: | 
Aquila edidit, εἰ resolutm sunt eorum sedes. Sub- | 
indicat autem ipsos in dysenterie morbum ind- | 





120 
ΑΚΥΛΑΣ, 
11. 
Φαγέδαινα. 
12. Τὸ τῆς φαγεδαίνης ἐσχίχα- 
σιν ἕλχος. 
AQUILA. 
41. 





Morbus edacitatis. 
12. Edacitatis ulcus habue- 





AKYAAZ, 





7. Λοχευομένας. 
8. . . . ἓν ὄφει χουρᾶς. 


9. 
192. 


44. 
18. 'Ex πόλεως ἰσχυρᾶς. 


AQUILA. 


4. Fotas. 
8. ... in textura tonsura. 


9. 
12. 


44. 
18. £x urb: forti. 


ΣΥΜΜΑΧύΣ. 
M. 


19. Περιελύθησαν αὐτῶν αἱ 85021. 


SYMMACHUS. 
41. 


12. Circumsolute sunt eorum 
Bedes. 


Note et varie lectiones ad cap. V lib. I Regum. 


disse, alvum resolven(ein, ita ut continere non pos- 
: Xóppayog δὲ εἰς τὰ «ρυπτὰ 
ἠρμήνευσε, xaX αὐτὸς τὰ ἔγχατα σηµαίνων. Id est, 
Symmachus vero vertit, in αθεροιιάἑία, εἰ ipse quo- 


sent. Et paulo infra 


que intestina designans. 


V. 6. Καὶ ἐξέζεσεν etc. "AJAoc , ἐξέθρασαν. Neu- 


tra lectio consentit cum Hebraico. 


V. 9. "Α.14ος, &v πληγῇ µεγά)ῃ. Reg. 


ZYMMAXOZ. 


ini» 
. 


1. Γαλουχούσας. 


8. θέτε ἓν τῷ λαρναχίῳ ἀπὸ πλα- 
Ylou αὐτοῦ. 


9. Συγχυφιον. 
19, 


44. 
JB. Ἐκ πόλεως τετειχισµένης, 
Kt χώµης ἀτειχίστου, χαὶ ἕως 
λθὲλ τῆς μεγάλης, δι fc ἀφῆχαν 
SYMMACHUS. 
1. 


$. 


7. Lactantes. 


8. Ponite in capsula a latere 
ejus. 


9. Casus. 
19. 


14. 
48. Ex urbe murata. 


Usque ad vicum absque muro, 
εἰ usque ad Abel magnam, per 


LIB. 1 REGUM CAPUT YI. 
0’. 


11. Καὶ χαθισάτω. ᾿Αά.]ος, xa 
ἀποχαταστῇ. 


Σύ»χνσις. 
13. Ἐπλήγησαν εἰς τὰς ἕδρας. 


LXX INTERPRETES. 


41. Et resideat. Alius, et rest! . 
tuatur. 


Coufusio. 
12. Percussi sunt in sedibus. 


1. 


19. 


13. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΟΝ,, 


THEODOTIO. 


42794 


Ibid. "A., καὶ περιελύθησαν etc, Aquil:e et Symm. 
lectiones sic habet Reg. 

V. 41. "AA4Joc , xal ἀποχαταστῇῃ. Reg. 

n "'A., φαγέδαινα. Rog. 


. 12. 'A., τὸ τῆς φαγεδαίνης ete. In hunc locum 


CAPUT VI LIB. I REGUM. 
0’, 


4. Ἐξέζεσεν. "AJA.loc, ἐξέθρασεν. 

9. Αλλά ἀποδιδόντες ἁπόδοτε a2- 
3 τῆς βασάνου, xai τότε ἰχθῆσε- 

e, xa Ee oesat."AJ1oc, xa 
ἁπόδοτε αὐτῇ ὑπὲρ τῆς βασάνου 
δῶρα, xaX τότε ἐξιλασθήσεται. "AJA- 
Aoc, τῆς πλημμµελείας, 

1. Πρωτοτοκούσας. 

8. Καὶ θήσετε £v θέµατ, Βερσε- 
χθὰν ἐχ µέρους αὐτῆς. ᾿Α.1.1ος, xat 
θήσετε αὐτὰ ἐν θἐµατι Βαεργὰζ ἐκ 
πλαγίων µέρους αὐτῆς. 

9. Σύµπτωμα. 

12. Ἑχοπίων. ᾽Αά λος, μνκώμε- 
ναι. 

14. Ὡστέ. "AJAoc , Ἰησοῦ. 

18. Ἐκ πόλεως ἑστερεωμένης. 


Καὶ ἕως χώμης τοῦ Φερεξαίου, 
xat ἕως λίθου τοῦ μεγάλου, οὗ ἑπ- 
LXX INTERPRETES. 

4. Efferbuit. Alius, ebullivit. 


9. Sed reddendo reddetis ei pro 
cruciatu, et tunc curabimini, et de- 
propitiabitur. Alius, et reddite ei 
pro eruciatu dona, et tune depropi- 
uabitur. Alius, pro iniquitate. 


T. Primo enixas. 

8, Et ponetis in capsula Berse- 
chilian ex parte ejus. Alius, et 
ponetis ea in situ Baergaz, ex obli- 
quis lateris ejus. 

9. Accidens. 

12. Laborabant. Alius, mugien- 
tes. ) 

14. Osee. Alius, Jesu. 

18. Ex civitate confirmata. 

Et usque ad pagum Pherezzi, 
et usque ad lapideui magnum, ubi 


σοι 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ., 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


Theodoretus : ὁ δέ γε Ἰώσηπος, τὸ τῆς δυσεντερίας 
αὑτοῖς ἐγγένεσθαι πάθος ἐδίδαξεν. ld est, Josephus 
ait dysenterie morbum ipsis accidisse. 


1295 
TO EBPAIKON. 


yon 
atv 55 πο 52» *m 30 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


quem posuerunt arcam Domini. 


Josue. 


90. Quis poterit stare ad facies 


Domini ? 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT, 


TO EBPAIKON 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


20. 


VULGATA LATINA. 


gnum, super quem posuerunt ar- 
cam Domini. 


Josue. 


20. Quis poterit stare in con- 
spectu Domini ? 


1296 
AKYAAZ. 


AQUILA. 


20. 


Nola et varie lectiones ad cap. VI lib. 1 Regum. 


V. 4. Ἐξέκεσεν. "Α.11ος, t££6paoev. Reg. Neutra 
vox exprimitur in Hebreo : sed hiec aliunde huc 


translata videntur. 


Qe πλημμελείας. Reg. 
TR. on. j 


λοχευοµένας, i. e. fcetas , enixas. Σ., 


Ἱα ουχοῦσας » lactantes. Reg. 


. 8. Α., Ev ὕφει χουρᾶς. Drusius. leg. autem, 


TO EBPAIKON. 
ju" 2 


ΟΙ 5$ 
Tro" 4 
ΠΟΥ ΤΙΝΊ 
pmo 10 


ma ra 12 


1 14 
vou 15 
Town ΠΡΟ nw 16 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. kt lamentati sunt. 
9. Removete. 
4. Et removerunt. 
Et Astaroth. 
J0. Et contrivit eos. 
42. Et inter Sen. * 
414. Ab Accaron. 


45. Et judicavit. 
10. Cum omnibus locis illis. 


ἐν ὑφῇ χουρίας (sic). Prior lectio suspecta est Όπι- 
sio : utraque milii, Z., θέτε &v τῷ λαρναχίῳ etc. 


Reg. et Drusius. "AJ4Joc , καὶ θήσετε αὐτὰ etc. Sie 
V. 9. "AAAoc, xal ἁπόδοτε αὐτῇ eic. ᾿Α.ὶ Ίος, ^ Reg. Est forte Theodotionis, licet non nominetur. 


Procop.. Σύμμαχος, θέτε etc., ui supra. Pergt 
idem, ὁ δὲ Ἰώσηπος ᾽Αργοζέχ φησι τὸ γλωσσόχομο. 


Drusius hzc adjicit : « Vocabulum Ebraicum uw 


CAPUT VII LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς Υγράµµασι. 


10. 
VULGATA LATINA. 
9. Et requievit. 
9. Auferte. 
a. Abstulerunt. 
Astarotb. 
10. Exterruit eos. 
19. Et inter Sen. 
14. Ab Accaron. 


15. Et judicavit. 
46. In supradictis locis. 


quidam ab yaN deducunt, quod ex cedro commuui- 


ΑΚΥΛΑΣ. 
2. 


$. 
4 


Καὶ τὰ τῆς Αστάρτης ἀγάλματα. 
10. 


' AQUILA. 


Et Astartes statuas. 
10. 
19, 
41. 


15. 
16. 


i97 LIB.II REGUM CAPUT τη. i296 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. v. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


εὖν χιδωτὸν Κυρίου. έθηχαν ἐπ᾽ αὐτοῦ τὴν χιδωτὸν δια- 

θήχης Κυρ/ου. 
"Dens. ᾿Α.110ς, Ἰησοῦ. 
90, 90. Τίς δυνῄσεται διελθεῖν ἓν- «320. 
ώπιον Κυρίου ; "AJ Aoc, τίς δυνἠσε- 
και παρασττνα:»; Οἱ «Ίοιποὶ, τίς 
δυνίσεται ατῖναι xo ὑποστῆναι 
, ἔμπροσθεν Κυρίου; 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO., 


-quam remiserunt arcam Domini. — imposuerunt super eum arcam te- 
stameuti Domini, 


Osee. Alius, Jesu. 


20. 20. Quis poterit transire coram 20. 
Domino? Aliter, quis poterit ad- 
stare? lieliqui, quis poterit stare et 
subsistere ante Dominum ? 


Note et varie lectiones ad cap. VI lib. I Regum 


ter fleret. Nugs. Corruptum autem est in libris V. 14. "AA4oc, Ἰησοῦ. Reg. 
editis LXX , ubi βερσεχθάν, ex variante scriptura, V. 18. Α., &x πολ. lay. Xop., ix πολ. τετειχ. lta 
βοεργαζάξ legitur. Sunt qui scribant esse πλεχτὺν — Reg., Drus. et Procop. 
ὠσανεὶ χόφινον : alii, &x τριχῶν ofa τὰ λεγόμενα Ibid. Σ., ἕως χώµης etc. lidem. LXX legerunt T: 


caxxía. Sed vide sis editionem Romanam. » qui vertunt λίθου. tbid. "Α.1.1ος, Ἰησοῦ. Reg. 
V. 9. Σ., συγχύφιον. Reg. a συγχύπτω, inclino, V. 20. Οἱ JAouxol, τίς δυνῄσεται etc. Reg., atque 
declino, cado. -sjc Procopius. 


V. 12. "AJA4oc, μυχώμεναι. Reg. 


CAPUT VII LIB. I REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

3, 9. Καὶ ἐπέθλεφεν. "Addoc, ἕπ- κ. 
έστρεφεν. 

δ. 9. Περιέλετε. "Αά.Ίος, ἐξάρατε. 5. 

4. 4. Περιεῖλον. "AJLoc, ἐξῆραν. 4. 

Καὶ τὰ ἄλση ᾽Ασταρώθ. 

19. 10. Συνεχύθησαν. "AAJ4oc, iga- —— 10. 
χεδαίνυσαν. "A.lAoc, ἐξέστησαν. 

13. 19. Καὶ ἀναμέσον τῆς παλαιᾶς. 13. 
"AAAoc, καὶ ἀναμέσον ἀχρωτη: 
ρίου. 

41. 14. Ἀπὸ ᾿Ασχαλῶνος. "A4Joc, 44. 
Αχχαρῶν. 

16. 45. Καὶ ἑδίχανε. ᾿Α.λ ος, xal 15. 
ἔχρινε. 

16. 16. Ἐν πᾶσι τοῖς Ἡγιασμένις — 16 


τούτοις. "AJA.loc, εἰς πάντας τοὺς 
τόπους τούτους οἷς σαν οἱ ἅγιοι. 


SYMMACIIUS. (LXX INTERPRETES. TIIEODOTE). 
9. 2. Et respexit. Alius, conversus κ. 
est. 
8. 9. Circumauferte. Alius, au- 9. 
ferte. 
4. 4 (Cireumabstulerunt. A/ius, abs- 4. 
' tulerunt. 
Et lucos Astaroth. 
10 10. Confusi sunt. Alius, edaci- 10. 


tatis morbo laborarunt. Alius, con- 
eternati sunt. 


42 49, Et inter veterem. Alius, et — 12. 
inter summitatem. ., 

44. 14. Ab Ascalone. Alius, Acca- 44. 
ron. 

45. 15. Et judicabat. Alíus, id. t5. 

46. 46. In omuibus sanctificatis istis. 16. 


Alius, in omnibus locis istis, in 
quibus erant saneti. 


4399 


HEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 1390 


Note et varie lectiones ad cap. VII lib. 1 Regum. 


V. 9. "Α.ος, ἐπέστρεύεν. Reg. 

V. 5. "AAJoc, ἐξάρατε. Idem. 

V. 4. "AJLtoc, ἑξῆραν. Idem. 

lbid. 'A., καὶ τὰ τῆς ᾿Αστάρτης ἀγάλματα. Reg., 
Procop. et Drusius. Hic vero postremus hanc no- 
tam adjicit : « Hieron. quoque hahet, οἱ Astaroth. 
Simul leguntur hxc nomina in additamento quo- 
dam edit. LXX, quod ex Syra Masius deprompsit, 
τὴν ᾿Αστάρτην xal τὴν ᾿Λαταρώθ. Sunt qui Juno- 


nem, plures Venerem esse tradunt. Eucherius ia 
Genesim, Astlarte Juuo. Siz Poeni eam vocant. » Vide 
sis Augustinum, Quest. lib. vit, quaest. 16. Schol, 
Αχύλας, τὰ τῆς Ἀστάρτης drádpata, erst. 
Ἀστάρτην δὲ καλοὺσ. την ᾿Αφϕροδίτην, £x τοῦ ἁστέ- 
poc παρονοµάζοντες... αὐτῖς Υὰο εἶναι τὸ ἄστεα 
τὸν ἑωσφόρον μνθολογοῦσι. Scholion reprasentauus 
ut est in codice Regio emendatius Drusiano : lie 
autem sensus : « Aquila, Astartes statuas. dicil, 


CAPUT VIII LIB. I REGUM, 


IO EBPAIKON. TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ AKYAAZ, 
Ἑλληνιχοῖς Ypàpgact. 
yx2n "nM Tv" $. 9. Καὶ ἔχλιναν ὀπίσω τῆς T)so- 
νεξίας. 
Dx 15 15. 13. 
Dna 18 48. 18. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$. Et declinaverunt post. avari- 


tiam. 
16. Et in pistrices, 


18. Elegistis. 


VULGATA LATINA. 


5. Sed declinaverunt post avari- 
tiam. 


45. Panificas. 


48. Elegistis. 


AQUILA. 


9. Et .declinaverunt post ava- 
ritiam. 


15. 


48. 


Petistis. 
Note et varie lectiones ad cap. VIII lib I Regum. 

V. 5.A., 8., xa. ἔχλιναν ὀπίσω crc πλεονεξίας. Σ., τῆς εἰς τέλος ἀχρειούσης τὸν νοῦν. "Pia γὰρ scávow? 
ἀλλὰ μετέχλινον etc. Drus. In cod. Reg. in textu τῶν χαχῶν ἡ φιλαργυρία. Id est, pro illo, araritie , le 
0’ legitur τῆς πλεονεξίας. Verum hzc nota adjici- — gitur, consummationis, quz usque in finem mentem 
tur ;ávi τοῦ, τῆς zxAgoyeE(ac, κεῖται, cvvceAsiac — vacuam inutilemque reddit. Nam radix omnium 


CAPUT IX. LIB. |I REGUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΙΓ AKYAAZ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
TO2SUO 2 9. . 2. 
Ums5 5 9. Κοπώσας. 
Th mom 7 1. 7. 
ΕΞ) Wop! Con wmm 2 9 9. 9. 
"NT 
mana 12 12. 12. Ἐν ὑφώματι. 
maa 15 15. 15. Εἰς ὑφτλόν. 
Dp Ol κεχλημένοι. 
τιν Cw" 15 15. 15. 
van 18 18. 18. 


^ NERSIO HEBRAICI TEXT. 
9 Ab humero suo. 


VULGATA LATINA. 
9. Ab humero. 9. 


AQUILA. 


b. Cessaverit. 
7. Et munus non est. 


» 5. Dimiserit. 5. Laborans. 
1. Sportulam non napemus. 7. 


9. Quia propheta hodie, voca- 


9. Qui enim propheta dicitur 9. 
batur antea videns. 


liodie, vocabatur oliin, videns, 


129. In bama. 
43. 1n bamraa. 
Invitati. 

45. Die una. 
48. Et accessit, 


19. In excelso. 
15. Excelsum. 45. In excelsum. 
Qui vocati suut. Vocati. 

45. Ànte unam diem. 435. 

18. Accessit autem. 18. 


49. In excelso. 


1301 


LIB. 1 REGUM CAPUT IX. 


4309 


Note et varie lectiones ad cap. VII lib. I Regum. 


Astarten vero appellant Venerem, accepta a sidere 
denominalione. Fabulantur enim sidus Luciferum 
« Astartes. mentio 
,apud Eusebium in libro Προπαρασχ. Hanc Phoni- 
ces, inquit, Venerem esse dicunt. Syra Astartes 
! meminit et Tertull. in Apologetico. Appellata cre- 
ditur a victimarum multitudine. Nam  Astaroth, 


'ejus esse. » Pergit Drusius : 


reges, xai τὰ μΏλα. » 
PN. 10. "Ado: 


» ᾿Α.ΐος, ἑξέστησαν. Reg. Videtur esse 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


9. ᾽Αλλὰ μετέχλινον ἀχολουθοῦν- 
τες τῇ πχεονεξίᾳ. 


15. 
19. 


SYMMACHUS. 


&. Sed declinabont sequentes 
avaritiani. 


15. 
18. 


v. 41 et 19. 


Theodotionis , qui ita vertit Deut. vit, 23 ; antece- 
dens lectio ἐφαγεδαίνυσαν, quam habet idem Re- 
gius, videtur esse Aquilae. Vide supra, cap. v, 


V. 12. "AAJ4oc, xaX ἀναμέσον ἀχρωτηρίου. Reg. 
Sic infra, xiv, 4. 
V. 14. "AAJAoc, "'Axxapov. Reg. 


V. 15. "AJAJoc , xa ἔκρινε. ])dem. 


CAPUT VIII LIB. I REGUM. 


0’. 


9. Ka ἐξέχλιναν ὀπίσω τῆς συν- 
τελείας. 


45. Eig πεσσούσας. "Α.1ος, εἰς 
μαγχιπίσσας. 


48. Ἐξελέξασθε. "AAJAoc, Ίρε- 
τίσασθε. 


Ἐξελέξασθε, "AA1oc, ἠγήσασθε. 
LXX INTERPRETES. 


$. Et declinaverunt post con- 
summationem. 


13. In panificas. Alius, in pistri- 
ces. 


18. Elegistis. Alius, cooptastis. 
Elegistis. Alius, duxistis. 


V. 16. "Α.11ος, εἰς πάντας τοὺς τόπους etc. Reg. 


M 


ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 


9. Καὶ ἔχλιναν ὀπίσω τῆς πλεο” 
νεξίας. 


16. 
18. 


THEODOTIO. 


9. Et declinaverunt post avari- 
tiam. 


13. 
418. 


Note et varie lectiones ad cap. VIII lib. I Regum. 


malorum est avaritia. 


V. 13. "Α.1Ίος, εἰς μαγχιπἰσσας. Reg. 
ἠρετίσασθε. Reg. Videtur esse 


V. 48. "AAJoc , 


lbid. Ἐξελέξασθε. "Αά.ΐος, 
exstat in Hebraico. Sed Vulgatus Int. ex LXX de- 
sumpsit, vertitque, petiatis. 


Theodotionis, qui ita vertit Judic. v, 8. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


9. Τὸν γὰρ προφήτην τότε ἐχά- 
oov κατὰ d ανν, τὸν ὁρῶντα. 


13, 
15. 
15. Πρὺ μιᾶς ἡμέρας. 
18. 


SYMMACHUS. 


5 
7. 


9. Prophetam enim tune voca- 
bant antiquitus, videntem. 


12. 
15. 


15. Ante unam diem. 
18. 


CAPUT IX LIB. I REGUM. 
0’. 


9. Ὑπερωμίαν. "Αάλος, ἀπὸ 
ὤμου. 

5. Ανείς. 

1. Πλεῖον οὐκ ἔστι μεθ) ἡμῶν. 
"AJA44oc, ὑπόστασιν οὐχ ἔχωμεν. 


9. "Οτι τὸν προφήτην ἑἐχάλει ὁ 
λαὸὺς ἔμπροσθαν , τὸν βλέποντα. 
Α.].ος, τὸ πάλαι (pro ἔμπροσθεν). 


43. Ἐν βαμᾶ. 

15. Εἰς βαμᾶ. 

Οἱ ξένοι. 
! 15. Ἡμέρα jai. 

18. Προσήγαγε. "'AAAoc, προσ- 
Ώλθεν, 


LXX INTERPRETES. . 


9. Supra humerum. Alius, ab 
huinero. 


5. Omittens. 


7. Plus non est nobiscum. Alius, 
substantiam non habemus. 


9. Quia prophetam vocabat po- 
pulus entea, videntem, A/., an- 
tiquitus (pro antea). 


42. In bama. 

15. In bama. 

Hospites. 

45. Die una. 

18. Admovit se. Alius, accessit. 


ἠγήσασθε. Neutrum 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIQ,, 


4523 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 
'TO EBPAIKON 


4501 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι 


Den rne» 90 20. 
num 
"eU vg vvv 3ἱ 21, 
CN" 29 95, 
πι ον 
ΌπἹ 24 94. 
ρω το 


ο νο κ δι 
Τρ ου οι "59 Ἱ 


ΑΚΥΛΑΣ. 
$0. 
91. 
22. 
EK τὸ γαξοφυλάκχιον. 
94. 
Τὴν χνήµην. | 


Ἰδοὺ τὸ ὑπολελειμμένον, θὲς ἑνό- 
πιόν σον, φάγε’ ὅτι εἰς χαιρὸν τι- 
φυλαγμένον σοι, τῷ λέγειν, c 
λαὸν χέχλτχα. 


"NUT 

"nima 26 96. 96. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
9.). Tertio dierum. 20. Nudiustertius. 20. 
Desiderabile. Optima. 
9I]. De minoribus tribubus Is- 21. De minima tribu Isracl. 9^ 

(acl. 

93. Et introduxit eos, 95. Introduxit eos, 22. 


In cubiculum. 

94, Et levavit. 

Armum., 

Ecce residuum, pone ad facies 


AÁrmum. 


Iu triclinium. 
94. Levavit autem. ' 91. 


Ecce quod remansit, pone ante 


In gazopbylacium. 


Crus. 
Ecce quod reliquum est, pone 


qas, comede : quia in tempus sta- te, et comede : quia de industria ante te, comede : quia in tempus 
Uum servatum tibi, dicendo, po- servatum est tibi, quando popu- reservatum tibi, dicendo, populum 


pulum vocavi, lum vocavi. 


Residuum, Quod reaiansit, 
Vacat. 
96. Furas, 96. Vacat. 


vocavi. 


26. 


Nola et varie leetiones ad cap. IX lib. 1 Regum. 


V. 9. "AA.1oc, ἀπὸ (uou. Sic Regius, sine inter- 
pretis nomine, quem sequitur Vulg. 

V. 9. 'À., χοπώσας. Reg, 

V, 7. "AAAoc, ὑπόστασιν οὐκ ἔχομεν. Reg. 

V. 9, Σ., τὸν γὰρ προφήτην etc. Drus. Paulo ali- 
ter habet Reg., Σύὐμμ., ἔμπροσθεν, (supra adscribi- 
tur, τὸ πάλαι) ἐν 'Iapa*A ἐχαλεῖτο ὁ προφήτης, 
ἔμπροσθεν à β.έπων., (supra ascribitur ὁ ὁοῶν ). 
Καθ ὃ μὲν ἐπιθλέπαντες τοῦ μέλλοντος ἦσαν, ἔμπρο- 
σθεν ὁρώντες ἐχρημάτιζον ' καθ) ὃ δὲ θεωρητιχοὶ 
του θείου λήμματος σαν, β.όπονεες προσηγορεύ- 
οντο. 


V. 19. 'A., iv ὑψώματι. Eusebius et llieronymus 
De locis Hebraicis in voce Bama 

V. 15. Ἆ., elg ὑψηλόν. Drusius. Vide Theodoret, 
Quest. in libros Regum, p. 940, qui habet ὑφηλέν. 


Ibid. 'A., οἱ χεκληµένοι. Drusius. 

V. 15. Σ., πρὸ μιᾶς ἡμέρας. Reg. 

V. 18. "AAJAoc, προσῇλθεν. lteg. 

V. 90. Σ., τριηµέρων. Reg. 

Ibid. "A.L4oc, τὰ ἐπιδυμητά, Reg. 

V. 21. "AAAo0c, ἐκ τῆς &Aaylovnc φυλῆς Ἱσραίλ. 
Drusius. 

V. 93. "AAAoc, xaX ἕταξεν. Reg. 


CAPUT X LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ, 


Ἑλληνιχοῖς Ypáp. aot. 


ους wn ! t. 


VERS:O HEBRAICI TEXT. 
4. Nonne quia unxit te ? 


VULGATA LATINA. 
4. Ecce unxit te. 


AnUILA. 
4. 


1505 LIB. 1 REGUM CAPUT X. 1206 
LYMMAXOZ, 0’. ΘΕύΑΟΤΙΟΝ. 
90. Τριηµέρων. 90. Σήµερον τριταίων. 90. 


Tà ὡραῖα. "'AAAoc, τὰ ἐπιθυ- 


μητά, 
91. 


91. To) μιχροῦ σχήπτρου φυλῆς 91. 


“Παραήλ. "AAAoc, Ex τῆς ἑλαχίστης 


φυλῆς Ἰσραῇλ. 
23. 

ος, χαὶ ἔταξεν. 
Εἰς τὴν ἑξέδραν. 
24. 


Els τὸ χατάλυµα. 
24. Καὶ Ἠφησεν. "AJoc ,. Πρεν. 


32. Καὶ εἰσήγαγεν αὑτούς. "AA- — ?3. 


El, τὴν σχηνήν. 
21. 


Τὴν χωλέαν. Οἱ Aouxol, tf» xvf- 


μην. 
Τὸ ὑπολειφθέν . 


ο. ὅτι ἑπίτη- 
δες τετήρηταί σο.. 


Ἰδου ὑπόλειμμα, παράθες αὑτὸ 
ἑνώπιόν σου, xat φάχε, Ott el; µαρ- 


00S ὅτι ἐλέχθη ' Tóv λαὸν ἑκά- 


λεσα. 


τύριον τέθειταί σοι παρὰ τοὺς ἄλ- 


λους. 


Ὑπόλειμμα. "AAA. , τὸ ἄφωρι- 


σµένον µέρος. 


Παρὰ τοὺς ἄλλους. "AA.Aoc , πα- 


ρὰ τοῦ λαοῦ. 


30. Ἔως ἔξω. "AA.1oc, εἰς ἀγρόν. 
LXX INTERPRETES. 
20. Hodie tres dies. 


SYMMACHUS. 
90. Tridui. 


THEODOTIO. 


Speciosa. Alius, desiderabilia. 


21. 


91. Pusilli sceptri tribus Israel 21. 


Alius , de minima tribu Isracl. 
93 22. Et introduxit eos. Altus, οἱ 22, 


ordinavit. 


In exhedram. 
94. 


In diversorium, 
94. Et coxerat, Alius, tulit. 91. 


In tabernacuium. 


Armum. fleliqui, crus. 


Residuum... quia de industila 
Bervatuu est tibi, 


Ecce quod remansit, appone il- 
lud coram te, et comede, quoniain 


..quia dietum est : Populum 
vocavi. 


in testimonium est positum tibi 


preter alios. 


Quod remansit. Alius, segrega- 


lan partem. 


Prater alios. Alius, a popuio. 
90. 96. Usque loras. Alius, in a- — 95. 


grum. 


Noto et varie lectiones ad cap. IX lib. 1 Regum 


lbid. 'A , εἰς τὸ γανοφυλάχιον. Σ., εἰς τὴν ἐξέδραν. 
8., εἰς τὴν σχηνἠν. Heg. Vide Ezech. xx, 47, et 1x1, 10. 

V. 94. "A440c, Tipev. Rey. 

]bid. Has trium interpretum lectiones mutuamur 
partim ex Drusio, partim ex codice Reg. qui hanc 
notam adjicit : Οἱ λοιποὶ τὴν χωλέαν κνήμη εἶπον, 
6 ἐστιν ἀγκύλη. Ταύτην δὲ αὐτῷ παρατέθειχεν ὡς 
Ελλλοντι βασιλεύειν, xal τοῦ λαοῦ προχινδυνεύειν, 

ιὸ μαρτύριον ταύτην χαλεῖ. δὲ Σύμμ. ἀντὶ τοῦ 
μαρτύριο», τὸ ὑποαειφθὲν ἑξέδωχεν, χαὶ ἀντὶ τοῦ, 
ὅτι εἰς μαρτύριο» τέθειταί σοι. ὅτι ἑτίτηδες τε- 
τήρηταί σοι. Τὸ δὲ παρὰ τοῦ «1 ιοῦ Θεοδοτίων ἑξέ- 
δωχεν, ὅτι ἐλέχθη, εὐγ Aaóv ἐκά.εσα. "Ax. δὲ, τοῦ 
«έγειν, τὸν «1αὸν xéxAnxa. ld est : Armum. Reliqui, 


crus dixerunt, quod est, poples. Hanc autem ipsi par- 
tem. apposuit quod regnaturus, et ante populum 
pericula subiturus esset; quapropter illam vocat 
testimonium. Symmachus autem loco hujus vo- 
cis, testimonium, edidit, residuum. Et pro illo, 
quoniam in testimonium positum est tibi, sic ha- 
bet, quia de industria servatum est. tibi. Mlud au- 
tem, a populo, Theodotio edidit, Quia dictum est. 
Populum vocavi. Aquila vero, dicendo, Populum vo- 
civi. Ubi advertas apud. Procopium etiam, ubi tu 
LXX legitur, ἰδοὺ ὑπόλειμμα, παράθες, legi, ἰδοὺ 
μαρτύριον παράθες. 
. 0. "AJAAoc, εἰς ἀγρόν. Reg. 


CAPUT X LIB. I REGUM. 


ZYMMAXOZ. eEOAOTIQN. 
ι. 4. Οὐχὶ χἐχριχέ σε; "AAJdoc, 6og — 4. 
ὅτι xéypixé σε. 
SYMMACIIUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
4. 1. Nonne unxit te? Alius, Vide — 1. : 


quia unxit te. 





- 


157 HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
Ἑλλινιχοῖς γράµµασι. 
να "32 9. j 


Γκ TIT TIO ον ws rum 
19 muy mo ον m» am 


«mn v"»cw5 δ. 


o" 
n5 
| cro-rw 4 4. 
pow nya 5 5. 
ocn 


πορῦ Uv5o9 9. 


η 10 16. 
"NU oi 14 4. 
ouo 12 12. 
T1 44 44. 
Ώσπ τν ντου pyxw" 47 11. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 
3. Biniamin in Sclsah. 2. Beojamin in meridie. 


Et ecce dimisit pater tuus verba — Et intermissis pater tuus asinis, 
fsinarum, et sollicitus est vobis, sollicitus est pro vobis, οἱ dicit : 
dicendo : Quid faciam filio meo? — Quid faciam de filio meo ? 


9. Usque ad Elon Thabor. 9. Ad quercum Thabor. 

Hoedos. Ηωλὰος. 

Tortas. Tortas. 

Utrem. Lagenam. 

4. Duos panes. 4. Duos panes. 

5. Colleu Dei. 5. Collem Dei. 

Funiculo. Gregem. 

9. In vertendo humerum suum. 9. Cum avertisset bumerum 
suum. 

10. Ad collem. 10. Ad predictum collem. 

11. Num etiam Saul? 41. Num et Saul? 

12. In parabolam. 42. In proverbium. 

44. Patruus. 11. Patruus. 


11. Et accivit Samuel populum. Lr Et convocavit Samuel po- 
pulum. 


1308 
AKY AAT. 


10. 


44. 
12. 


14. Πατράδελφος 
17. 


AQUILA. 


Tortas. 
Amphoram. 
4. Duos panes. 


5. 


9. 


10. 


we. Patruus. 
4]. 








1509 
ZYMMAXOZ. 


δ. 


Νεθρούς, 
Κολλύρας. 
Ἀέδελ. 

4. 

b. Ίόπον ὑψηλόν. 
Σχοινίσµατι. 

9. 


10. 


11. Μὴ ἔτι καὶ Σαούλ ; 
12. 
44. 
11. 


SYMMACHUS. 
3. 


δ. 


Hinnulos. 
Collyras. 

Nebel. 

4. 

5. Locum altum. 
Funiculo. 

9. 


10. . 


11. An adhuc et Saul? 
12, 


41. 
11. 


LIB. 1 REGUM CAPUT K. 
0’. 


9. Βενιαμὶν, ἀλλομένους μεγάλα. 
*AA4oc , Βενιαμὶν ἐν Σηλὼ ἐν Ba- 
χαλὰθ ἀλλομένους μεγάλα. "AAAoc, 
ἐν σχιώδει τὸ σώμα. 


Ἰδοὺ ὁ πατἠρ σου ἀποτετίνακται 
τὸ ῥῆμα τῶν ὄνων, καὶ ἑδαφιλεύ- 
σατο δι ὑμᾶς, λέγων” TU ποιῄσω 
ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ µου; "AAJAoc, ἰδοὺ 
ὁ πατήρ σου τετίναχται φροντίδος 
τῶν ὄνων, καὶ μερ.μνᾷ περὶ σοῦ 
λέχων᾽ Ti ποιήσω περὶ τον υἱου 
μου, 

9. Ἔως τῆς δρυὸς θαθώρ. "AA- 
Joc, τῆς δρυὸς τῆς ἐκλεχτῆς. 

Αἰγίδια. "AAAoc, ἑρίφους. 

᾽Αγγεῖα. 

Λσχόν. 

4. ᾽Απαρχὰς ἅρτων. 

5. Τὸν βουνὸν τοῦ θεοῦ. 

Χορῷ. "AJAoc, συνόδῳ. 

9. Ὥστε ἐπιστραφῆΏναι τῷ ὤμῳ 
αὐτοῦ. "A4Aoc, ὡς ἔχλινε τὸν μον 
αὐτοῦ.! 

40, Ἑὶς τὸν βουνό». "Α.141ος, εἰς 
τὸν βαμᾶ βουνόν. 

141. "H καὶ Zao92) ; 

19. Ei; παραθολἠν. "AAJAoc, εἰς 
παροιμίαν. 

44, Οἰκεῖος. 

11. Καὶ παρῆγγειλε Σαμουὴλ 
παντὶ τῷ λαῷ. 'AAA0c, χαὶ συνἠγα- 
γε ΣαμουἩλ πάντα τὸν λαόν. 

LXX INTERPRETES. 


9. Benjamin salieutes granditer. 
Alius , Benjamin in Selo in Ba- 
calatli salientes granditer. Alius, in 
unmbroso corpus. 


Ecce pater tuus excussit verbum 
asinorum, et profundebat propter 
v0S, dicens : Quid faciam pro filio 
meo ? Alius, Ecce pater tuus ex- 
cussit curam asinarum, et sollici- 
tus est circa te dicens: Quid fa- 
ciam de filio meo ? 

9. Usque ad quercum Thabor. 
Αίμα, ad quercum electam. 


Hodos. Alius, id. 
Vasa. 

Utrem. 

4. Primitias panum. 
5. Collem Dei. 
Choro. Alius, coetui. 


9. Ut convertit se humero suo. 
Alius, ut declinavit humerum 
guum. 


10. Ad collem. Alius, in bama 
collem. 


41. Num et Saul? 


12. In parabolam. Alius, in pro- 


verbium. 
14. Propinquus. 


17. Et coudixit Samuel universo 
populo. Aíius, et congregavit Sa- 
inuel universum populum, 


1510 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ.. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙ0. 


1511 
TO EBPAIKON. 


p»ro2v i» 


Q7 vup-Iw omn 21 


"OU nnevo 15m wnzvrc5 


3» 
Ὀνο ον 23 


Tov 35 
125 25 


ΠΠ} 20 
om) 


vna" 21 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
49. Ad tribus vestras. 


.91, Et applicuit tribum Binja- 


min ad familias suas : 
est familia Matari. 


Et captus est. 
99. Ad vasa. 
93. Ab bumero suo. 


Q5. In domum suam. 


96. In Gabaa. 
Exercitus. 
37. Et despexerunt eum. 


HEXAPLORUM QUAE SUPEHSUNT. 


TO £BPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμµασι 
10. 


3]. 


YULGATA LATINA. 
19. Per tribus vestras. 


21. Et applicuit tribum Benja- 
οἱ capta min et cognationes ejus, et cecidit 


cognatio Metri. 


Et pervenit usque ad Saul. 
22. Domi. 
25. Ab humero et sursum. 


$5. lun domum suam. 


26. In Gabaa. 
Pars exercitus. 
27. Et despexerunt eum. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
19. 
21. 


Καὶ χατελἠφθη. 
29. 


25. 


96. Eig τὸν Ἀσυνόν. 
Ἡ εὐπορία. 


9]. Καὶ ἐξουθένησαν. 
AQUILA. 

19. 

21. 


Et deprehensus est. 
23. 
93. 


25. 


90, In coiem. 
Abundantia. 
91. Et vilipenderunt. 


Note et γα] lectiones ad cap. X lib. 1 Regum. 


V. 1. "Αλλος, ὃρα ὅτι χἐχριχέ σε. Reg. 
P Υ. 9. "Α.1.1ος, Βενιαμὶν ἓν Σηλὠ etc. Sic Regius. 
Ibidem Βακαλάθ, corruptum est pro Βασαλσά, quoil 
quidam interpres vertit, ἐν σχιώδει τὸ σῶμα, ut no- 
tatur in eodem cod. Et quidem byz àv σχιᾷ, in 
umbra, vel, in. umbroso significat. Cur autem  alte- 
ram syllabam ny τῷ σῶμα verterit, frustra, ni 


fallor, exquiratur, 
lbid. "AAA. , 


TO EBPAIKON. 


"1 ὔ 
nyai 4 
noxm 6 

TN UND 7 


VERSIO HEBRAICI TEXT 
5. Remitte. 

4. In Gabaa. 

6. Et prosperavit. 

1. Tanquam vir unus. 


ἰδοὺ Ó πατήρ σου τετίναχται etc. 
Hanc versionem affert Reg. cod., tacito interprete, 


lbid. '4., 


V. 10. "AA. 


CAPUT XI LiB. I REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


Mom p 


YULGATA LATINA. 
9. Concede. 
4. In Gabaa. 
6. Et insilivit. 
7. Quasi vir unus. 


qui videtur esse Symmachus. 
V. 5. 'AA4., τῆς δρυὺς τῆς ἐχλεντῆς. Ua Reg. 
Ibid. Σ., νεθρούς. "Α.3.1., ἐρίφους. Reg. 
περίχαρπα. Σ., Χολλύρας. Meg. 

mid: "Á., ἆμφο Jl. 
.CÀ. δύο. 
v. H Σ., τόπον ὑώτλόν. Reg. 
lbid. Z., σχοινίσµατι. 
V. 9. "A.L1., ὡς ἔχλινε τὸν ὤμον αὐτοῦ. Reg. 


έα. Σ., eo. eg. 
ρτους. R 


"A44., σννόδῳ. Reg. 
εἰς τὸν βαμᾶ Bouvóv. Idem 


AKYAAZ, 
9. 
4. Εἰς βουνόν. 
6. 
1. 
^ — AQUILA. 
$. 
4. In collem. 
6. 
1. 








131* LID. 1 REGUM CAPUT X, 41014 
ZYMMAXOL, 9. ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 
19. 19. Katà τα σχιπτρα. ᾿Αάάος,  — 39. 
χατὰ τὰς φυλάς. 
41. 21. Καὶ προσάγει σχΏπτρον Dev- — 21. 
ιαμὶν εἰς φυλὰς, xal καταχλτροῦ- 
ται quÀh Ματταρἰ. "AAJAoc, καὶ 
προσήγαγχε φυλὴν Βενιαμὶν χατὰ 
πατριὰς, xai προσῄγαγε πατριὰν 
ἉΑμοτταρὶ χατὰ ἄνδρα ἕνα. 
Καὶ χαταχλτροῦται. 
49. 92. 'Ev τοῖς σχεύεσι. "AJJoc, 35. 
ἑνθάδε ἐν τοῖς σχεύεσ'. 
25. 25. Ὑπερωμίαν xai ἐπάνω. "AA. 30. 
Joc, ἀπὸ ὤμου ἑαυτοῦ. 
95. 95. Ele τὸν τόπον αὑτοῦ. "AJ.loc, 95, 
εἰς τὸν oixoy αὐτοῦ. 
26. 96. Ei; Γαθαά. 206. 
Ἡ δύναμις. Yo δυνάµενοι. "Α.ἱ-ΐος, υἱοὶ δυ- 
νάµεων. 
3]. 97. Καὶ Ἱτίμασαν. D 
SYMMACIIUs. LXX INTERPRETES. THEODOTIO., 
19. ' 49. Secundum sceptra. Alius, — 19. 
secundum tribus. 
91. 91. Et applicat sceptrum Benja- — 91. 
miu in tribus: et sorte capitur 
tribus Mauari. Alius, et applicuit 
tribum Benjamin secundum fami- 
lias, et applicuit familiam Amot- 
tari per viros singulos. 
Et sorte capitur. 
92. 99. in vasis. Alius, hic in vasis. — 992. » 
25. 95. Ab humero et supra. Alius, — 23. 
ab humero suo. 
35. 35. ln locum suum. Alius, in $95. 
domum suam, 
26. 26. In Gabaa. 96. 
Virtus. Filii poteutes. A/., filii virtutum. 
97. 97. Et contempserunt. 71. 


Note et varis& lectiones ad cap. X lib. I Regum. 


V. 41. Σ., μὴ ἔτι καὶ Σαούλ. Reg. et Drusius. 

V. 19. "AAJ., εἰς παροιµίαν. Reg. 

V. 14. 'A., πατράδελφος. Drusius. [d est patruus, 
ut Hieronymus etiam vertit. Josephus, θεῖος, id est, 
vel patruus, vel avunculus. 

. 47. "AAA, καὶ συνῄγαγε Zapovrà etc. Reg. 

V. 19. "AAA. , xaxà τὰς φυλάς. Reg., sine inter- 
pretis nomine. 

V. 21. "AAA. , καὶ προσήγαγε φυλὴν etc. Sic Re- 
gius, interpretem non indicans. 

lbid. 'A., καὶ κατελήφθη. Reg. 


V. 92. "AAA, ἐνθάδε ἐν τοῖς oxseóec:, ldem. 

V. 25. "AAJ., ἀπὸ ὤμου ἑαυτοῦ. Idem. 

V. 95. "AJA., εἰς τὸν olxov αὐτοῦ. Idem. 

V. 26 'A., el; τὸν βουνόν. Sic vertere Aquilam 
monet Theodoretus, Quest. in libros Reg. 

lbid. 'A., ἡ εὐπορία. Σ.,.ἠ δύναµις. Reg. 0’, οἱ υἱοὶ 
δυνάµενοι. Sic in textu. habet Reg., ad marg. vero, 
υἱοὶ δυνάμεων, qua postrema leclio est editionis 
Komanzs., 

V. 27. Α.. καὶ ἐξουθένησαν. Reg. 


CAPUT XI LIB. 1 REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. . 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
S. 3. "Aves. "AAJoc, ἔνδος. 5. 
4. 4. Ei; Γαθαά. 4. 
'8. 6. 'EriX0ev."AJdoc, ἐπέπεσεν. — 6. 
1. 7. Ὡς &vhp εἷς. "Α..Ίος, ὀμοθυ- —— 7. 

μαδὀν. 

σελ LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
9. 5. Remitte. Alius, concede. 9. 
4. 4. In Gabaa. 4. 
6. 6. lasilivit. Alius, irruit, 6. 
T. 7. Tanquam vir unus. Aliws, — 7. 


unanimiter. 





$1315 JHEXAPLOURUM QUJE SUPERSUNT. 4216 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AAKYAAXZ, 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 
mun 14 11. 4. 
mi Κεφαλάς. 

vn 

πο 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA, AQUILA. 
41. Disposuit. 44. Constituit. 44. 
Capita. Partes. Capita. 


Et percusserunt. Et percussit. 


Pariter. Pariter. 


Νοιθ et varis lectiones ad cap. XI lib. I Regum. 


V. 6. "AAA. ἐπέπεσεν. Reg. Edit. Rom., EofJaxo, 


V. 3. "AAJ., ἔνδος. Reg. V. 1. "AAJ., ὁμοθυμαδόν. Reg 
» d. » ομο , . 


V. 4. Α., εἰς Bouvóv. Ex Theodoreto, et ita babet 
Complut. 


CAPUT XI LIB. I REGUM. 


TO EBPA,KON TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ, 
ἘἙλληνικοῖς γράµµασι. 
Tuv Tu 2 2, 9. [Γεγήραχα xat πεπολίώµαι. 
To rnm 
Ow me2UN yn mas? 1. 1. 
DM mao ny» ην num 1990 
Ay 
συ Ww 14 44. 44. 
Yi 21 91. 91. Κενων. 
Toy NS 
oer ma 95 Vs. 33. 
Tan y»2» 95. 95. 
τοι |— Συνσυρῄήσεσθε. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 


2. Senui et incanui 2. Senui οἱ incanui. 2. [Senui et incanui.] 


Ambulavi. Conversatus. 


7. Et nunc state, et dijudicer 7. Nunc ergo slate, ut judicio 1. 
vobiscum ad facies Domini cum  contendam adversum vos coram 
omnibus justitiis Domini, quas Domino, de omnibus misericor- 











fecit. diis Domini quas fecit. 
14. Post Dominum. 14. Sequentes Dominum Deum — 14. 
vestrum. 
91. Vana. 21. Vana. 9]. Vanorum., 


Non proderunt. 
93. À cessando orare. 


95. Malefaciendo malefeceritis. 


Peribitis. 


Non proderunt. 
93. Ut cessem orare. 


95. Perseveraveritis in malitia. 


Peribitis. 


25. 
25. 


Simul trahemini, 





1517 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 

4. 
SYMMACBUS. 

41. 


Note et varia lectiones ad cap. XI lib. I Regum. 


ηζεν. Reg. 


V. 41. "AAJ., διέθετο. "A4J., διέταξεν. Reg. 2 


Ibid. 'A., χεφαλάς. Reg. 


LYMMAXOZ. 


2. [Γεγήραχα xat msT0AXlopa:.] 


1. Καὶ νῦν παραστῆτε , ἵνα δια- 
χκριθῶ πρὸς ὑμᾶς ἔμπροσθεν Κυρίου 
περὶ πασῶν ἑλεημοσυνῶν τοῦ Ku- 
ρίου ὧν ἐποίησεν. 


4. 


21. 


25. 


95. ; 
Απολεΐῖσθε. 
SYMMACHUS. 


3, [Senui et incanui.] 


7. Et nunc adstate, ut. judicio 
contendam vobiscum coram Ώο- 
mino de omnibus misericordiis 
Domini quas fecit. 


14. 


21. 


25. 
25. 


Peribitis. 


LIB. I REGUM CAPUT Xil. 
o. 


11. Καὶ ἔθετο. "Α.1λος, bi£0cxo. 
"AA.loc , διέταξεν. 


Αρχάς. 

Καὶ ἔτυπτον.΄Α.1.1ος, χαὶ ἔπληξεν. 

Κατὰ τὸ αὐτό. "AAA. , ὁμοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

14. Et posuit. Alius, constituit. 
Alius, disposuit. 

Principia. 

Et percutiebant. Alius , et per- 
cussit. 


. Secundum idipsum. Alius, pa- 
riter. 


. 


CAPUT XH LIB. 1 REGUM. 


0’. 


9. Γεγήραχα καὶ χαθήσοµαι.᾽Α.ἲ- 
Aoc, πἐπολίωμαι xai χαθήσοµαι 
ἕως τοῦ νῦν. 

Διελῤλυθα. "AlJAoc , ἀνέστραμ- 
μαι. 

7. Καὶ νῦν κατάστητε, xal διχά- 
σω ὑμᾶς ἑνώπιον Κυρίου, καὶ ἁπαγ- 
γελῶ ὑμῖν τὴν πᾶσαν δ.χαιοσύνην 
Κυρίου, ἃ ἐποίησεν. 

13. Ὀπίσω Κυρίου πορευόµενοι. 
"AAAoc, πορευόµενοι ὀπίαω Κυρίου 
Θεοῦ ὑμῶν, χαὶ ἐξελεῖται ὑμᾶς. 

21. Μηθὲν ὄντων. 

Οὐ περανοῦσιν οὐθέν. "AJAJoc, 
οὐχ ὠφελήσουσιν. 

405. Ανέναι τοῦ προσεύχεσθαι. 
"AJ4Aoc, τοῦ διαλιπεῖν προσευχό- 
μενον. 

$25. Kaxía χαχοποιήσητε. "AA- 
Joc, χακοποιοῦντες χαχοποιῄσητε. 


Προστεθήσεσθε. 
LXX INTERPRETES. 


9. Senui et sedebo. Alius , 1n- 
canui et sedebo usque nunc. 

Pertransivi. Álius, conversatus 
sum. 

T. Et nunc state, et judicabo vos 
coram Domino, et annuntiabo vobis 
omnem justitiam Domini,quz fecit. 

44. Post Dominum ambulantes. 
Alius, ambulantes post Dominum 
Deum vestrum, et eruet vos. 

31. Qui nihil sunt. 


Non perficient quidquam. Alius, 
non proderunt. 


93. Omittendo orare. Alius, ut 
deficiam orans. 


95. Maleficio malefeceritis. Alius, 
malefacientes malefeceritis. 


Apponemini. 


Ibid. "A44., καὶ Ex 
lbid. “Α.11., ὁμοῦ. 


41. 


11. 


44. 


21 


23. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


THEODOTIO, 


4519 


BEXAPLORUM οὐ SUPEPSUNT. 


1523 


Note et varia lectiones ad cap. XII lib. I Regum. 


V. 9. "AAA., πεπολίωµαι χαὶ χαθήσοµαι etc. Sic 
Reg. Prorsus existimo πεπολίωµαι , esse versionem 
Aquilz et Symmachi , vocis ΠΟ ΦΊ. Nam ipsi sem- 


per τὸ (Τα 0) vertunt πολι. 


Coinplut. 


Yerprete, quem sequitur Vulgata. lta legit etiam 


V. 7. E., val νῦν παραστῆτε etc. Sic Reg.. Drus. 


et Procop. Sed duo posteriores lectionem pleniorem 


lbid. "A44., ἀνέστραμμαι. Sic Reg., tacito in- 


TO EBPAIKON. 


οσα "WU mo 4 


berry ο Uv Dua 


ο πο yn 
D'2:1 wruv! 
οπου n2 wu να Ὅ 


wan" cy vn 72586 


ona 7 


| T 
Ὃων ub cm noe 5nmn8 
ox OD 


pEknWn "wn ao muv cim 13 
noyn nyw 


nbi 13 
Ὀιπο ΤΠ Ὁ nmmceon wm 17 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


1. Filius anni Saul in regnando 
ipsum. 


Et duobus annis regnavit super 
Israel. 


5. Praesidem Philisthim. 
Audiant Hebrzi. 


4. Et etiam faetuit Israel in Phi- 
listhim. 


6. Quia angustia sibi, quia co- 
arctatus erat populus, et abscon- 
derunt se. 


7. Et Hebraei. 
Intremuerunt. 


8. Et expectavit septem dies ad 
tempus statutum quod Samuel. 


49. Et facies Domini non oravi, 
et vim feci mihi, et áscendere feci 
holocaustum. 

43. Stultus factus es. 

17. Et egressus est corrumpens 
e casirametatione Philistlim. 


CAPUT XIII LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
4. 


VULGATA LATINA 


1. Filius unius anni erat Saul 
cum regnare cepisset. 


Duobus autem annis regnavit 
super lsrael. 


9. Stationem Philistinorum. 
Audiant Hebrzi. 


4. Et erexitse Israel adversus 
Philisthiim. 


6. Se in arcto positos, ( affli- 
ctus enim erat populus, ) abscon- 
derunt se. 


7. Et llebrai. 
Perterritus est. 


8. Et expectavit septemdies jux- 
ta placitum Samuelis. 


19. Et faciem Domini non pla- 
cavi, necessitate compulsus, obtuli 
holocaustum. 

45. Stulie egisti. 


17. Et egressi sunt ad presdan- 
dum de castris Philistigorum, 


AKTAAZ, 


1. 


5, Τὸ ὑπόστημα τῶν ἀλλοφύλων, 
Αχουσαάτωσαν οἱ Ἑδραϊοι. 
4. 


1. 
Ἐξεπλάγη. 


8. Καὶ περιέµεινεν ἑπτὰ fud ode, 
εἰς συνταγὴν τοῦ Σαμουήλ. 


13. 


13. Ἠγνωμόνησας. 


AQUILA. 


8. Stationem alienigenarum, 
Audiant Hebraei. 


4. 


1. 
Exterritus est. 
8. Et expectavit septem dies, ad 


tempus statutum ipsius Samucl] 
19. 


15. Ingratus fuisti, 
". | 


1321 


LiB. 1 REGUM CAPUT XIII. 


13523 


Note et varie lectiones ad cap. XII lib. I Regum. 
Ibid. *A4., obx ὠφελῄσουσιν. Reg. 


iahent, quam vides supra. 
V. 14. " 


AJÀ., πορευόµενοι ὀπίσω Κυρίου θεοῦ 
ὑμῶν etc. Sic Reg. ex incerto qui paraphrasi uti- 
tur : nàm postrema verba non sunt in Hebrzo. 


V. 21. 'À., χενῶν. Reg. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


1. Yibc ὡς ἐνιαύσιος Σαθὺλ tv τῷ 
βασιλεύειν αὐτόν. 


5. 
᾿Αχουσάτωσαν ol ἓν τῷ πέραν. 


4. 


ο. Καὶ ol ix τοῦ πἑραν. 

Ἠκολούθησε. 

8. ἸΑνέμεινεν (ΑΙ. ὑπερέθετο. 
Coisl.) δὲ ἑπτὰ ἡμέρας εἰς σωντα- 
Tiv τοῦ Σαμον]λ. 

12. Καὶ πρὶν ἡ τὸ πρόσιπον Κν- 
p:ov λιτανεύσω , xal βιασθεὶς ἀνή- 
νεγχα τὴν ὁλοχαύτωσίν aov. 


15. Ἡφρόνησας. 

47. Καὶ ἐξηλθον οἱ διαφθείρον- 
τες ἐχ τῆς παρεμθολῆς τῶν Φυλι- 
στιαίων. 


SYMMACHUS. 


4. Filius quasi anniculus Saul 
jn regnando ipsum. 


9. 
Audiant qui in transitu sunt. 
& 


6. 


7. Et qui ex transitu. 
Secutus est. 


8. Expectavit autem. septem 
dies in tempus statutum ipsius 
Samuel. 

12. Et priusquam faciem Domi- 
ni deprecarer, et violenter actus 
obtuli holocaustum tuum. 


45. Insipienter egisti. 


17. Et egressi sunt vastatores e 
castris Philistheorum. 


PaTrROL. Gh. XV. 


CAPUT XIII LIB. I REGUM. 


Qo. 


1. Vacat. "AAAoc, vibz ἐνιαυτοῦ 
ἣν Σαοὺλ bv τῷ ῥασλεύειν αὑτόν. 
"A4.loc, υἱὸς τριάκοντα ἐτῶν Σαοὺλ 
àv τῷ βασιλεύειν αὑτόν. 

Deest. "AA.loc, χαὶ δύο ἔτη i6a- 
σίλενσεν ἐν "lopaf;A, 


9. Τὸν va216 τὸν ἀλλόφυλον, 

Ἠθετίχασιν οἱ δοῦλοι. 

2. Καὶ ἠσχύνθησαν Ἱσραὴλ iv 
τοῖς ἀλλοφυλοις. Α.11ος. xaY ἑξου- 
δένωσεν Ἱσραἡλ τοὺς ἀλλοφύλους, 

6. "Ότι στενῶς αὐτῷ μὴ προσά- 
γειν αὐτὸν, xal Expa6s ὁ λαός. 
"AAJoc, ὅτι ἐχθλίδονται, χαὶ áve- 
χώρησεν ὁ λαὸς, xal ἐκρύθη. 

7. Καὶ οἱ διαδαίνοντες. 

Ἐξέστη. 

8. Καὶ διέλιπεν ἑπτὰ ἡμέρας τῷ 
µαρτυρίῳ, ὡς εἶπε Σαμουήλ. 


42. Καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Κν- 
plou οὐχ ἐδείθην, xal ἐνεχρατευσά- 
µην, χαὶ ἀνῆνεγχα τὴν ὁλοχαύτω- 
ctv. Coislin, ἅ-.Ίως, ἀνέσχον. 

40. Μεματα/(ωταί σοι, 


17. Καὶ ἐξήλθε διαφθείρων ἐξ 
ἀγροῦ ἀλλοφύλων. 


LXX INTERPRETES. 


1. Vacat. Alius, filins anni erat 
Saulin regnandoipsum. Alius, (ilius 
triginta annorum Saul in regnando 
ipsum. 

Deest. Alius, et duos annos re- 
gnavit in Israel. 


9. Nasib alienigenam. 

Spreverunt servi, 

4. Et puduit Israel in alienige- 
nas. Alius, et despexit Israel alie- 
nigenas. 

6. Quia anguste sibi ne ipse ac- 
cedat, eL occultavit se populus. Α- 
lius, quia opprimuntur, et recessit 
populus, et abscondit se. 

7. Et transitores. 

Expavit. 

8. Et distulit septem dies testi- 
monio, sicut dixerat Samuel. 


12. Et faciem Domini non sum 
deprecatus, et vim feci, et. obtuli 
holocaustum. Coislin. aliter, animo 
repugnante feci. . 


45. Stulte actum est tibi. 


41. Et egressus est vastator ex 
agro alienigenarum. 


V. 25. "AAA. , τοῦ διαλιπεῖν προσευχόµενον. Reg 
V. 25. "AAA. , χαχοποιοῦντες axo ac sect. Reg 
Ibid. "A., cuvaupfiosa0e. Σ., ἀπολεῖαθε. Reg. 


ΘΕυΔΟΤΙΩΟΝ. 


$. 


8. Eig τὸν χαιρόν. 


12. 


- 


43. 


11. 


THEODGTIO. 


16. 
41. 


&3 








4525 
TO EBPAIKON. 


ma qm π.δ) mW Um 18 
mryaxn "uy πρυ:Β 


"DN! να TWO Ἱπυ-πἝ-ην 20 
nu-"a ma wp 


n*-nmo? c» mee mm 21 
c'ampun πρ wb ΟΠΝΑ 
mom Ium" 


"n: s'nv95 2o xx" 95 
vrc22 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


18. Et caput unum respiciebat 
viam termini perspicientem super 
vallem Seboium. 


20. Vomerem suum et ligonem 
suum, et securim suam, οἱ fosso- 
rium suum. 


21. Et erat lima ora habens, vo- 
meribus, οἱ ligouibus, et tridenti- 
bus, et securibus, et ad statuen- 


dum stimulum. 


95. Et efressus est prefectus 
Philisthim ad transitum Machmas. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUSNT. 1594 


TO EBPAIKO" 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
18. 


20. 


91. 


VULGATA LAT!NA. 


4S. Tertius autem verterat se 
ad iter termini imminentis valli 
Seboim contra desertum. 


90. Vomerem suum, et ligonem, 
et securim et sarculum. 


91. Retuse itaque erant acies 
vonierum et ligonum et 4ridentum., 
el securium usque ad stimulum 
corrigendum. 


95. Egressa est autem statio 
Philisthiim , ut transcenderet in 


AKYAAS. 


18. Καὶ χεφαλὴῃ ἡ µία ἕνενεν 
ὁδὸν τοῦ ἐχχύπτοντος ἐπὶ φάραγνα 
τῶν ὑαινῶν. (Al. δορχάδων.) 


40. Τὸ θέριστρον αὐτοῦ , xal -) 
σχεῦος αὐτοῦ, καὶ ἕχαστος τὴν ἀξι- 
νην αὐτοῦ xal τὸν τριόδοντα αὐτοῦ. 
. 91. 


AQUILA. 


18. Et caput unum. vergebat ad 
viam respicientis in vallem hyaz- 
narum. ( Af. caprearum. ) 

90. Messorium suum, et vas 
suum, et unusquisque securim 
suam, et tridentem suum. 


91. 


25. 








. Maclimas. 


Note et varis lectiones ad cap. XIII lib. 1 Regum. 


V. 1. Σ., υἱὸς ὡς ἐνιαύσιος Σαούλ etc. Ita habent 
Procopius et cod. Rer. Drusius minus recte, υἱὸς 
ὢν ἐνιαυσιαῖος. Altera lectio est Procopii et codicis 
leg. Tertia affertur a Drusio. lu LXX vacat. Nec 
pratermittendum scholion Regii codicis. Σύμμαχος, 
vlóc ὡς ἐγιαύσιος ZaoDA. Δηλοῖ δὲ τοῦτο τὴν ἁπλό- 
τητα τῆς ψυχῆς Σαοὺλ, ἣν εἶχε βασιλεὺς χειροτονού- 


«µενος. Ταύτη δὲ οὐχ ἐπὶ πλεῖστον ἐχρήσατο ’ ὅθεν 


πρόσχειται, xal δύο ἔτη ἐδασίάευσεν ἐπὶ τὸν 
Ἱσραὴ., μετὰ τῆς ἁπλότητος δηλαδή. Μεθ᾽ ἃ χλίνας 
σος πονηρίαν, τῆς θείας γεγύµνωται χάριτος. Ὅθεν 
ὁ λοιπὸς χρόνος, ὃν ἐθασίλευσε, τῇ τοῦ Σαμουἡλ δη- 
μαγωγίᾳ λελόγισται. Ἱ. e. « Symmachus, Filius 
quasi anniculus : quo simplicitas animi Saulis de- 
claratur, quam habuit cum in regem jnauguratus 


est, quam tamen non diu servavit. Quare additur :. 


Et duobus annis regnavit super Israel, nempe cum 
illa morum simplicitate. Postea quippe ad malitiam 
declinans, divina gralia destitutus est. Quaniobrem 
reliquum tempus quo regnavit , Samuelis admini- 
siralioni computatur. » Hunc locum habet Proco- 


pius, sed admodum vitiatum, ita ut aptam sentep- 
tiam non reperias. Qui autem sic posuit υἱὸς τριά- 
χοντα ἐἑτῶν, vitiatum esse textum putavit, suoque 
marte restituit. 

lbid. "AAAoc , καὶ δύο Écm ἑδασίλευσεν etc. Its 
cod. Reg. In LXX vacat. 

V. 5. Α., τὸ ὑπόστημα τῶν ἀλλοφύλων. lta Reg 
εἰ Procop., ὑπόστημα vero pro statione milituin 
exslat, ut monet Drusius, 1l Reg. xxi, et ὑπόστασις 
quoque eadem significauone capite sequenti, v. 1. 

Ibid. 'A., ἀχουσάτωσαν ol 'E6palot. Σ., ἀχουσά. 
τωσαν οἱ ἐν τῷ πέραν. Sic Drusius, Reg. et Proco- 
pius, qui loco τοῦ οἱ Ἑδραῖοι, ad Aquilam habet o 
δοῦλοι, lapsu graphico scilicel, quia librarius ver- 
sionem LXX Awquilz tribuit. Aquila eaindem voce:n 
infra vertit Ἑδραῖοι, cap. xiv, v. 21. 

V. 4. "Α.1.1ος, xaX ἑξουδένωσεν. Reg. 

V. 6. "AAJoc , ὅτι ἐχθλίθονται etc. Reg. 

V. 7. Σ., καὶ οἱ ἐχ τοῦ πἐρσν. Reg. 

Ibid. 'A., ἐξεπλάγη. Σ., ἠχολούθησε. lta Βοφ. 

V. 8. ἸΑ., xal περιέµδινεν elc. Has Aquilze οἱ 


CAPUT XiV LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνιχοῖς Ὑράµµασι. 


Ὀὐπωῦ9 νο ον ! 4. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Ad stationem Philisthim. 


VULGATA LATINA. 
1. Ad stationem Philisthinorum. 


1. Τὴν ὑπόστασιν. 


AQUILA, 
4. Stationem. 





4225 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


16. Κατὰ τὴν ὁδὸν τοῦ ὁρίου ὑπερ- 
xt OU χατὰ τὴν φάραγγα τὴν 
Σεθοῖμ. εἰς τὴν ἔρημον. 


90. Τὴν ὄννιν, καὶ τὸ σχαφεῖον 
αὐτοῦ, καὶ τὸ ἀξινάριον, xa τὴν 
δίχελλαν. 


31. 


SYMMACBUS- 


48. Juxta viam termini superja- 
centis secundum vallem Seboim 
jn desertum. 


90. Vomerem et ligonem suum, 
et securiculam, et bidentem. 


21. 


LiB. I REGUM CAPUT XIV. 
Q'. 


48. Καὶ fj ἀρχὴ ἡ µία ἐπιθλέκου 
σα ὁδὺν Mit τὴν εἰσκύπτουσαν 
ἐπὶ Tat τὴν Σαδίµ. 


20. Τὸ θἐριστρον αὐτοῦ, xai τὸ 
σχεῦος αὐτοῦ, xai ἕχαστος τὴν ἀξί- 
νην αὐτοῦ, χαὶ τὸ δρέπανον αὐτοῦ. 

91. Kai $v ὁ τρυγητὺς ἔτοιμος 
τοῦ θερίζειν. Τὰ δὲ σχεύη ἣν τρεῖς 
σίχλοι εἰς τὸν ὀδόντα, xaX τῇ ἀξίνη 
xai τῷ δρεπάνῳ ὑπόστασις ἣν Ἡ 
αὑτή. "AA-loc, καὶ ἐγενθθη tfj προσ- 
θόλωσις στόµατα τοῖς ἁρότροις, 
χαὶ τοῖς ῥιξὶν, χαὶ ταῖς τρισχελῆ- 
σιν, xai ταῖς ἀξίναις, καὶ τοῦ στε- 
ρεώσαντος βούχεντρον, 

95. Καὶ ἐξῆλθεν ἐξ ὑποστάσεως 
τῶν ἀλλοφύλων τὴν ἐν τῷ πέραν 
Μαχμάς. 

LXX INTERPRETES. 


18. Et principium unum spe- 
citans viam Gabáe vergentem ad 
Gai Sabim. ' 


. 90. Messorium suum, et vas 
suum , et unusquisque securim 
suam, et falcem suam. 


21. Et erat vindemia parata ad 
metendum. Vasa autem erant tres 
sicli in dentem, et securi et falci 
substantia erat eadem. Aliws, et 
erat applicatio, ora aratris, et li- 

onibus, et tridentibus, et securi- 
us, et tirmantis stimulum boum. 


95. Et exiit de statione alieni- 
genaruin trans Machmas. 


1526 
ΘΕΟΔΟΠΙΩΝ΄ 


48. Ὁδὸν τοῦ ὁρίου τοῦ ἐπιθλέ- 
ποντος Ev τῇ χοιλάδι τῶν δορχάδων. 
πα τὴν χοιλάδα τῶν δορχά- 

v. 

90. Τὸ βούχεντρον αὐτοῦ καὶ τὸ 
σχεῦος αὑτοῦ, χαὶ ἕχαστος τὴν ἁξί- 
νην αὐτοῦ, xal τὸ δρέπανον αὐτοῦ. 

21. 


25. Καὶ ἐξήλθεν fj στάσις τῶν ἀλ- 
λοφύλων εἰς την διάδασιν Μαχμάς. 


THEODOTIO. 


18. Viam termini respicientis in 
vallem caprearum. ( Coislin, val- 
lem caprearum. ) 

20. Stimulum boum suum, et 
v3S suum, et unusquisque securim 
suam, et falcem suame 

91. 


25. Et exiit statio alienigena- 
rüm in transitum Machmas. 


Nota et varie lectiones ad cap. XIlI lib. I Regum. 


Symmachi lectiones, pleniores habet Drusius quam 
Procop. et cod. Hegius, qui postremi eam quaà& 


"T heodotionis fertur adjiciupt. 


affert Drusius. 


V. 91. "AAoc , καὶ ἐγενήθη etc. Hanc lectionem 
Nota Regi codicis : 'À., τὰ ἄλλα μὲν ὡσαύτως, 


V. 19, Σ., καὶ πρὶν f| τὸ πρόσωπον Κυρίου λιτα- 
νεύσω etc. Hanc Symmachi interpretationem ple- 
niorem habet cod. Hegius, prie Procopius. 

V. 15. "A. όνησας. Σ., Ἰφρόνησας. Reg. 

V. 41. λος ἑξῆλθον οἱ διαφθ. Sic Procop. et 
cod. Heg. - 

V. 48. Hasce trium interpretum lectiones habet 
Drusius, qui primam sine interpretis nomine at- 
tulit : ea vero est Aquilze , ut videtur. Codex tamen 
Regius illud, £v τῇ κοιλάδι τῶν δορχάδων. quod 
Theodotionis esse dicitur apud Drusium, Aquila 
tribuit, quemadmodum et Theodoretus. 

V. 90. Σ., τὴν ὕννιν etc. Sic Regius codex has 
omnes versiones exhibet. Theodor. et Procopius 
legunt τὴν Óvtv, veramque lectionem exhibent , ut 
arbitramur. 


ἀντὶ δὲ τοῦ Ópézarov, Εριόδοντα. 8., τὸ θέριστρο», 
βούκεντρον ἑξέδωχε. 1. e. Aq. extera suniliter, sed 
pro falce vertit tridentem. Th., messorium, stimu- 
um boum edidit. 
lbid. Theodoretus in hunc locum , quantum re- 
fert scholiastes, nam apud ipsum, q. 30, aliqua de- 
sunt. Ὁδόντα,. 'O μὲν Σ., τὴν Ὀννιν. Ὁ δὲ A., τὸ 
ἄροτρον ἡρμήνευσεν. Τὸν δὲ σίχλον στατῆρα ἑχάλε- 
σαν. Ἱ. e. Dentem. Sym., vomerem. Α., aratrum, 
interpretatus est. Siclum vero staterem vocarunt. Ad 
notam illam τὸν δὲ σίχλον στατηρα ἐχάλεσαν, ad- 
jicit cod. Reg., ὁ δὲ σίχλος ἐπ) σταθμοῦ λαμθανό- 
μεγος ἡμιούγγιον εἶλχεν , ἐπὶ δὲ ἀργυρίου, x' à6o- 
οὐς, quod item habet Procopius (- 
V. 20. 8., xat ἐξῆλθεν etc. Sic Procop. 


(" Vox τρισχελῆσιν suspecta est Schleusnero, qui addit : «Απ΄ legendum est, τρισὶ χίλσοις} aut 
«εριχέλλαις) ut hoc dicatur sicut δίχελλα. Certe ex τρισκελῆς essel τρισχελέσι, » Dnaca. 


CAPUT XIV LiB. 1 REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 4. El; µεσσὰδ τῶν ἀλλοφύλων. 1. 
' A44oc , εἰς τὴν ὑπόστασιν τῶν ἆλ- 
λοφύλωγ. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
4. — 1. In messab alienigenarum. 1. 


Alius, in. stationem (vel substau- 
tam ) alienigenarum. 





41521 
TO EBPAIKON. 


TEM NU3 ὅ 


πο umeywrwvài 
mo αυπὸ υπ 


"^ 


y n:yc puo "mea qun 5 
yai 9" zum mwm vreo2 


4xvy26 
vu 5i 8 
D'neb5 ayocxw 11 


wn» muwn qms nuu 18 
tz Mix; Cv2 CONUNO ΤΝ 
oz 

ών 21 

opm 24 


"moo 21 
nim 
ru 28 
a 29 


ὤνρσο Ὁπο θα 3i 


νυν nya vy" 32 


noa 54 
'VERSIO HEBRAICI TEXT. 
$. Portans ephod. 


&. Dens petra a. transitu inde , 
et dens petra a transitu inde. 


5. Dens unus statio ab aqui.one 
contra Maclimas ; et unus a meri- 
die contra Gabaa. 


6. Restrictio. 
8. Et nos inanifestabimus. 
11. Ad stationem Philisthim. 


48. Admove arcam Dei : quia 
erat arca Dei in die illa, et populus 
lsrael. 


91. Et Hebraei. 

94. Et ulciscar. 

21. Virga. 

Et viderunt. 

98. Et defessus est. 

99. Turbavit. 

$1. In Philisthim a Machmas. 


$2, Et divertit populus ad 900- 
lium. 


$4. Noctu. 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


TOU EBPAIKON 
; Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


4. 


54. 
VULGATA LATINA. 
9. Portabat ephod. 


4. Eminentes petrze ex utraque 
parte, et quasi in modum dentium 
scopuli hinc et inde prxwrupti. 

5. Unus scopulus prominens ad 
aquilonem ex adverso Machmas, 
εἰ alter ad meridiem contra Gabaa 


6. Difficile. 
8. Cumque apparuerimus eis. 
41. Siationi Philisthinorum, 


48. Applica arcam Dei : erat e- 


1523 
AKYAAZ. 


δ. Φέρων ἐπενδύτην. 


6. Ἐπίσχεσις. 
8. ᾽Αποχαλυφθησόμεβα. 
41. 


48. Πρόσελθε «fj χιδωτῷ c) 
Θεοῦ, fjv γὰρ σὺν τοῖς υἱοῖς "lo- 
ῥραῇλ iv τῇ παρεμθολῇ. 


21. Καὶ ol. Ἑδραῖοι. 
24. 


27. Βαχτηρίας. 
Ἐφωτίσθησαν. 
38. 
29. 


$1. 


AQUILA. 
δ. Portans superindumentum. 
4. 


6. Retentio. 


8. Nos manifestabimus. 
41. 


18. Accede ad arcam Dei; erat 


nim arca Dei in die illa cum filiis enim cum filiis Israel in castris. 


Israel. 
91. Sed et Ηευτφὶ. 
94. Ulcisear. 
2]. Virgi. 
Illuminati sunt, 
98. Defecerat. 
99. Turbavit. 
91. Philisthees a Machmis. 


93. Et versus ad predam 


94. Usque ad noctem. 


21. Et Hebrzi. 
94. 

97. Baculi. 
llluminati sunt. 





1529 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


6. Ἐποχή. 
8, 
M. 


Í8. Ἡρόσελθε τῇ κιδωτῷ τοῦ 
θιοῦ, 4» γὰρ σὺν τοῖς viol; Ἰσ- 
. pa ἐν τῇ παρεμθολῇ. 


921. 
24. 


02. Καὶ ἱεράπη τοῦ ἀρπάξειν. 


$4. 

SYMMACHUS. 
b. 
4. 


5. 


6. Inhibitio, 
8. 
41. 
18. Accede ad aream Dei ; erat 
enim cum flliis Israel in castris. 


91. ' 


93. Et versus est ad rapiendum. 
δι. 


LIB. 1 REGUM CAPUT XIV. 
0. 


9. Αἵρων ἐφούδ. 

4. Ὁδοὺς πέτρας Ex τούτου, xaX 
ὁδοὺς πέτρας ix τούτον. "AJloc, 
ἀχρωτήριον πέτρας ἐντεῦθεν, xal 
ἀχρωτήριον πέτρας ἑντεῦθεν. 

δ. Ἡ ὁδὸς ἡ µία ἁπὺ βοῤόᾶ y: ο” 

£v Μαχμὰς, xaV tj ὁδὺς dj ἄλλη 
ἀπὸ νότου ἐρχομένω Ta6aé. ᾿Α.ὶ- 
λος, ἀκρωτήριον τὸ Ev ἀπὸ βοΡῥᾶ 
ἑχόμενον Μαχμὰς, χαὶ τὸ ἀχρωτῇ- 
piov τὸ ἄλλο ἀπὸ νότου ἐχόμενον 
τῆς Γαθαά. 

ϐ. Συνεχόµενον. 

8. Καταχυλιαθησόµεθα. 

11. El; μεσσὰδ τῶν ἀλλοφύλων. 
AJAJor, εἰς τὸ πλτθος τῶν ἆλλο- 
Φφόλων., 

18. Προσάγαγε τὸ ἐφούδ. "Οτι 
αὐτὸς Ἶρε τὸ ἑωοὺδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ 
ἑχείνῃ ἐνώπιον Ἰσραῇλ. 


91. Καὶ οἱ δοῦλοι. 

94. Ἐχδιχήσω. "AdJ4oc, τιµω- 
οήσομαι. 

91. Σχήἠπτρον. "AAAoc, ῥάδδου. 

Ἐπίέθλεφαν. . 

98. Ἐξελύθη. "AAAoc, ἑκχοπίασε. 

99. ᾽Απήλλαχεν. "AA Aoc, ἑτάρα- 
ξεν. 

941. ᾽Αλλοφύλων ἓν Μαχμάς.'Α.1- 
Aoc, Ex τῶν ἁλλοφύλων πλείους ἢ 
ἐν Μαχμάς. 

92.Ka ἐχλίθη 6 λαὸς εἰς τὰ σχῦλα. 
"AAAoc, ὥρμησεν εἰς τὰ σχῦλα, 


94. Vacat. "AAA., τὴν νύχτα. 
LXX INTERPRETES. 
$. Portans ephud. 


4. Dens petre hinc, et dens 
tre hinc. Alius, summitas petra 
inc, el summitas petrx hinc. 


5. Viaunaabaquilone venienti Mach- 
mas, el via altera ab austro venienti 
Gabae. Alius, summitas una ab 
aquilone juxta Machmas, et summí- 
tas altera ab austro juxta Gabaa, 


6. Restrictum. 
8. Devolvemur. 


11. In messab alienigenarum. 
Alius, in multitudinem alienige- 
narum. 


18. Adinove ephud; quia ipse 
tulit ephud in die illa coram 
Israel. 


21. Et servi. 

24. Ulciscar. Alius, puniam. 
21. Sceptri. Alius, virg:e. 
Respexerunt. 

98. Defecit. Alius, laboravit. 
20. Perturbavit. Alius, turbavit. 


91. Alienigenarum in Mach- 
mas. Alius, de alienigenis plures 
quam in Machmas. 

92. Et divertit populus ad spo- 
lia. Alius, irruit in spolia. 

$e. Vacaut. Aus, noctem. 


1530 


ΘΕΟΔΟΤΙΟΝ. 
o * 
4. 
b. 
6. 
8. ᾿Αποχαλυφθησόμεθα, 
11. 


48. "Ott ἣν dj χιθωτὸς τοῦ θεοῦ 
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐχείνῃ ἑνώπιον Ἰσ- 
pat. 


THEODOTIO. 


* 


6. 
8. Nos rmnanifestabimus. 
11. 


48. Quia erat arca Dei in die 
illa coram lsrael. 


1531 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1332 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAZ.| 

Ἑλληνικοῖς γφάμµασι. 

πω 56 56. 56. 

Dyn nu» 55 58 $8. | 58. Ele τὰς γωνίας τὸ χλῆτος. 
DNO πι mco ae wm 

OT" num 

Den mn 4l M. 4M. 

macer my muuwOcy-—2 45 15. 45. 

nav vb wes 47 1]. A. 


y'U- TUEUTMÁAUN 5221 


n 48 i8. 48. 
-1 90 50. 50. 
yn 52 52. ba. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
$6. Bonum. 36. Bonum. 56. 
38. Omnes anguli populi. 98. Angulos populi. 58. In angulos multitudo. 
Et scitote et videte in quo sit — Ei scitote et videte per quem 
peccatum hoc hodie. acciderit peccatum hoc hodie. 
41. Da perfectionem. 41. Da judicium. A1. 


45. Quia cum Deo fecit die hac. h A Quia cum Deo operatus est 45, 
ie. 


47. Et Saul cepit regnum. 41. Et Saul confirmato regno. 4M. 


Et iu omnibus quz respiciebat , Quocumque 86 verterat, supe- 
rabat 


condemnabat. 
48. Virtutem. 43. Congregato exercitus 48. 
50. Patrui. 50. Patruelis. 50. 
52. Virtutis. i 52. Fortem et aptum ad pre- — 52. 
ium. 


Nola et varia lectiones ad cap. XIV lib. I Regum. 
OV. 1. CAL. τὴν, ὑπόστασιν. Coislin. "AAJoc, εἰς V. 8. 'A., 8., ἀποχαλυφθησόμεθα. Reg. 


vy ὑπόστασιν τῶν ἀλλορύλων. Reg. V. 11. "Α.Ί.Ίος, εἰς τὸ πληθος τῶν ἀλλοφύλων. Keg. 
- 0. 'À, φέρων ἐπενδύτην. Reg. TON vertere V. 18. Hx lectiones A., S. et Theodotionis pro- 
solet Aquila, ἐπένδυμ.. deunt ex cod. Coislin., nec omnino consonant cum 


V. 4. "Αλλος, ἀκρωτήριον πέτρας ἐντεῦθεν etc. — Hebraeo. - 
Reg. Qui bis habet ὁδούς mendose pro ὁδούς, deus. — , V- 21. Ἂ., καὶ oi Ἑθραῖοι. Reg. LXX autem, xal 
| . - » ἓν ele. Rez. Hic. ^ δοῦλοι, Legerunt haud dubie vay. 


versio LXX in eodem codice omnino vitiata est, ut , A áf Sov. . 
et in editione Romana. Nam ex nominum simili- bid a erae, Meere ῥάδδου. Reg 


tudine imperiti librarii, ὁδός, tía, posueve pro ὁδούς, V. 98. "AJ.loc, ἑχοπίασε. lta Reg. 
dens, quie est propria τοῦ [ο significatio. V. 99. "A λος. ἑτάραξεν. Reg. " 
V. 6. 'A., ἐπίσχεσις. Σ., ἑποχή. Reg. 








1235 LIB. 1 REGUM CAPUT XIV. 4384. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. Q. GEOAOTION. 
56. 56. Τὸ ἀγαθόν. "AA.loc, τὸ üps- — 26. 


στόν. 
98. Τοὺς µεγᾶλους. 


$8. Τὰς γωνίας τοῦ 


Ἰσρα/λ. ῥὅθδ. 


Α.1.Ίος, τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ. 


Καὶ γνῶτε ἐν τίνι γέγονεν f 
ἁμαρτία σήμερον. 


Καὶ γνῶτε χαὶ ἴδετε ἐν τίνι γέ- 
γονεν ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον. 


41. 41. Abg δλλους. "AAAoc, δὸς δή- AM. 


λωσιν. 


45. 43. "Ott ὁ λαὸς τοῦ θεοῦ ἐποίησε A5. 


τοῦ 
ταύτῃ. 


A7. 4]. Καὶ Σαοὺλ ἔλαχε τοῦ βασι- 


τὴν ἡμέραν ταύτην. "AJAoc, ἔλεος 
Bec Σποίπσε ἓν τῇ ἡμέρᾳ 


AT. 


λεύειν, καταχληροῦται ἔργον. "A.1- 
Aoc, xaX Σαοὺλ καταχληροῦται τὸ 
ἔργον τοῦ βασιλεύειν. 
Οὗ ἂν ἑστράφη, ἐσώζετο.”Α.ξλος, 
οὗ ἂν ἐπέθλεψεν, ἔσωζεν. 
48. 48. Δύναμιν. "Α.Ίως, δύναμιν 48. 
ἀτναῖν. "Α.Ί.Ίος, δύναμιν μεγάλην. 
$0" 50. Οἰχείου. "AJ.1oc, πατραδέλ-  — 50. 


QU. 


52. 59. Δυνάμεως. ᾿Α.ιῖος, εὖὐπο- 52. 


ρίας. 
SYMMACHUS. 


LXX INTERPRETES. 


THEODOTIO. 


96 96. Bonum. Alius, placitum. 96. 


$8. Magnos. 

bus populi. 

Et cognoscite in quo factun. 
sit peccatum hodie. 


$8. Angulos Israel. Alius, tri- 


98. 


Et cognoscite et videte in quo . 
factum es, peccatum hoc hodie. 


M. 41. Da manifestationes. Alius, M. 
da manifestationem. 

45. 45. Quoniam populus Dei fec | 15. 
diem hanc. Alius, misericordia Dei 


fecit in die hac. 


4T. 4T. Et Saul sorte cepit regnare, — 4T. 
sorte cepit opus. Alius, el Saul 
sorte cepit opus regnandi. 
Quocumque se vertebat, salvaba- 
tur. Alius, quocumque respicie- 


bet, salvabat. 


ος. 48. Virtutem. Aliter, virtutem — 48. 
atnain. Alius, virtutem magnam. 


z 


50. Propinqui. Alius, patrui. 50 


53. 52. Virtutis. Alius, abundantiz. — 52 


Notte et varie lectiones ad cap. XIV lib. 1 Regum. 


V. 51. "AJdoc, &x τῶν ἀλλοφύλων etc. Reg. 

V. $9. X., ἑτράπη τοῦ ἁρπάξειν. "Alloc. ὥρ- 
μης y etc. Reg. 

. 94. "AAoc , τὴν νύχτα, Reg. In edit. Romana 
omittitur. 

V. $6. "A.JLloc, τὸ ἀρεστόν. Reg. 

X. 38. In Regio, 'A., εἰς τὰς γωνίας τὸ χλήῆτος ’ 
in angulos multitudo, Κλῆτος, multitudinem inter- 
dum, itemque gloriam sive decus significat. Σ., τοὺς 
μεγάλους, supple τοῦ λαοῦ, j. e. magnates populi. 

A.Lloc, τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ. Reg. 
lbid. Z., καὶ γνῶτε ἓν τίνι etc. Reg. 

V. 4M. "AA40c, 9e δἠλωσιν. Reg. 


V. 45. "AAAoc , ἔλεος τοῦ «Θεοῦ elc., erratum vi- 
detur pro ó Aabq τοῦ cov. LXX , Dy, populus, ver- 
teruut. Vulgata. melius Dy, cum, littere eedem in 
utroque, siguilicatio diversa. j 

V. 41. "AAA, καὶ Σαοὺλ χαταχληρουται ete. Rez. 

Ibid. "AA.toc , οὗ ἂν ἐπέθλεψεν, ἔσωζεν. Reg. 

V. 48. "Auc, δύναμιν ἀτναῖν. Mira depravatio. 
”Α.1ος, δύναμιν μεγάλην. Utraque lectio in Reg. 

V. 50. "AJAJoc, πατραδἐλφου. Reg. et Coislin. 
alter. Videtur omnino esse Áquibe qui ita verlit 
supra, x, 14, et passim in Canticis. 

V. X9 "Αλλος, εὐπασίας. Coislin. alter. 





| 


155 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1332 


TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ, TO EBPAIKON AKYAAZ.| 

Ἑλληνικοῖς γοάµµασι. 

2von 56 36. $6. 

Dy nus 5538 38. | $8. Εἰς τὰς γωνίας τὸ χλῆτος. 
DNO nn m ote vm 

ovn nem | | 

Όση παπι dl M. M. 

mam πουν nu wcyc2 45 15. 45. 

προ ο "wu 47 AT. 1]. 


y'U- οθυηον 522 


ym 48 i8. 48. 
-1 90 50. 50. 
n 52 52. 5. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
$6. Bonum. $6. Bonum. 26. 
28. Omnes anguli populi. $8. Angulos populi. 58. In angulos multitudo. 
Et scitote et videte in quo sit — Et scitote et videte per quem 
peccatum hoc hodie. acciderit peccatum hoc liodie, 
41. Da perfectionem. 41. Da judicium. 41. 


45. Quia cum Deo fecit die hac. à 45. Quia cum Deo operatus est 45. 
odie. 


47. Et Saul cepit regnum. AT. Et Saul confirmato regno. 4. 


Et in omnibus quz respiciebat, — Quocumque se verterat, supe- 


condemnabat. rabat. 
48. Virtutem. 48. Congregato exercitus 48. 
50. Patrui. 90. Patruelis. συ. 
52. Virtutis. : 52. Fortem et aptum ad pre- — 52. 
ium. 


Note et varia lectiones ad cap. XIV lib. I Regum. 
V. 4. Ἂ., τὴν, ὑπόστασιν. Coislin. "AJAoc, εἰς V. 8. 'A., θ., ἀποχαλυφθησόμεθα. Reg. 


viv ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων. Reg. V. 14. " AJ.l0c, εἰς τὸ πλήθος τῶν ἀλλοφύλων. Reg. 
V. 5. 'A., φέρων ἐπενδύτην. Reg. TON vertere V. 18. Hz lectiones A., S. et Theodotionis pro- 
solet Aquila, ἐπένδυμ.1. deunt ex cod. Coisliu., nec omnino consonant com 


V. 4. "AAloc , ἀχρωτῆριον πέτρας ἐντεῦθεν etc. Hebrzo. ; - 
Reg. Qui bis habet ὁδούς nendose pro ὁδούς, dens. V. 21. 'A., καὶ ot Ἑδραῖοι. Reg. LXX autem, xa 


: . ; - . οἱ δοῦλοι, Legerunt haud dubie ΥΣ. 
V. 9. “Αλλος, ἀχρωτήριον τὸ Ev elc. Reg. Hic V. 24. "A Loc τιµωρήσομαι. Reg. 
versio LXX in eodem codice omnino vitiata est, ut V. 97. "A βαχ (ac. "Αλλος, ῥδδου. Reg. 
et in editione Romana. Nam ex nominun: simili- Ibid ^A Ἔφωτία ησαν. Reg. , 
tudine imperiti librarii, ὁδός, via, posuere pro ὁδούς, V 98 "A Aoc, ἑκοπίασε. lia Reg. 
dens, qui& est propria τοῦ vU significatio. V. 99. "A44 ος, ἑτάραξεν. Reg. 
V. 6. Α., ἐπίσχεσις. Σ., ἑποχή. Reg. 














1555 LIB. 1 REGUM CAPUT XIV. 1354. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. ΘΕΟΔΟΤΠΙΩΑΝ. 
56. | 56. Τὸ ἀγαθόν. "AA.loc , τὸ àps- — 36. 
V. 
98. Τοὺς µεγαλους. 98. Τὰς γωνίας τοῦ Ἱσραῇλ. 538. 
"Α.1.1ος, τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ. 
Καὶ γνῶτε ἐν τίνι γέγονεν ἡ Καὶ γνῶτε xai ἴδετε ἓν τίνι γέ- 
ἁμαρτία σήμερον. γονεν ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον. 
41. 41. Abg ὅρλους. "A.L4oc, δὸς 0f- — 4M. 
λωσιν. 
45. A9. Ὅτι 6 λαὺς τοῦ θεοῦ ἐποίησε 15. 
τὴν ἡμέραν ταύττν. "AJloc, ἔλεος 
τοῦ Θεοῦ ἐποίπσε tv τῇ ἡμέρᾳ 
ταύτῃ. 
47. 41. Καὶ Σαοὺλ ἔλαχε τοῦ βασ- — 4T. 
λεύειν, χαταχληροῦται ἔργον. "Α.ϊ- 
Aoc, xal Σαοὺλ χαταχληροῦται τὸ 
ἔργον τοῦ βασιλεύειν. 
Οὗ ἂν ἑστράφη, ἐσώζετο.”Α.11ος, 
; οὗ ἂν ἐπέθλεφεν, Éatossv. 
48. À8. Δύναμιν. "AAJAcc, δύναμιν — 48. 
ἀτναῖν. "AAAoc , δύναμιν μεγάλην. 
50" 50. Οἰχείου. "AJA.1oc, xatpabé)- —— 50. 
QU. 
52. 59. Δυνάμεως. "AJJdoc, εὔπο- 52. 
plas. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
$0. 96. Bonum. Alius, placitum. 96. 
38. Magnos. $8. Angulos israel. Alius, tri- — $8. 
bus populi. 
Et cognoscite in quo factun. — Et cognoscite et videte in quo . 
sit peccatum hodie. factum est peccatum hoc hodie. 
AM. M. Da mauifestationes, Alius, — 4l. 
da manilestationem. 
45. 45. Quoniam populus Dei fec& ΄ 15. 


diem hanc. Alius, misericordia Dei 
fecit in die hac. 


4T. 41. Et Saul sorte cepif regnare, — AT. 


sorte cepit opus. Alius, et Saul 
sorte cepit opus regnandi. 


Quocumque se vertebat, salvaba- 
tur. Alius, quocumque respicie- 
bet, salvabat. 


ος. 48. Virtutem. Aliter, virtutem ᾖ4δ. 
atnain. Alius, virtutem magnam. 

59. 50. Propinqui. Alius, patrui. 50 

b3. 52. Virtutis. Alius, abundantize. 52 


Notee et varia lectiones ad cap. XIV lib. 1 Regum. 


V. $1. "AJloc, &x τῶν ἀλλοφύλων etc. Reg. 

V. $2. Σ., ἑτράπη τοῦ ἁρπάξειν. "ΛΑ. λος. üp- 
ψησεν etc. Reg. 

J. 54. "A.Lloc , τὴν νύχτα. Reg. In edit. Romana 
omittitur. 

V. 36. ᾿Α.1λος, τὸ ἀρεστόν. Reg. 

X. $8. In Regio, 'A., εἰς τὰς γωνίας τὸ χλήτος ᾿ 
in angulos multitudo, Κλῆτος, multitudinem inter- 
dum, itemque gloriam sive dectis significat. Σ., τοὺς 

Υάλους, supple τοῦ λαοῦ, i. e. magnates populi. 
"A-LAoc, τὰς φυλὰς τοῦ λαοῦ. Reg. 

lbid. Z., καὶ γνῶτε Ev τίνι etc. Reg. 

V. M. "Α.1.1ος, 9e δήλωσιν. Reg. 


V. 45. "A-AAoc , ἔλεος τοῦ «Θεοῦ elc., erratum vi- 
detur pro ὁ λαὺς τοῦ Θεοῦ. LXX , Dy, popalus, ver- 
terunt. Vulgata. melius Dy , cum, littere e:zdem in 
utroque, siguilicatio diversa. . 

V. 41. "AAA., καὶ Σαοὺλ χαταχληρουται ete. Reg. 

Ibid. "AAAoc , οὗ ἂν ἐπέθλεψεν, ἔσωζεν. Reg. 

V. 48. "AAAoc, δύναμιν ἀτναῖν. Mira depravatio. 
“Α.1Λος, δύναμιν μεγάλην. Utraque lectio in Reg. 

V. 50. "A4A4oc , πατραδέλφου. Reg. et Coislin. 
alter. Videtur omnino esse Áquibe qui ita vertit 
supra, x, 14, et passim in Canticis. 

V H9 "λ. λος, εὐπασίας. Coislin. alter. 





HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT, 
CAPUT XV LIB. 1] REGUM 


TO EBPATKON. TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράωµααι. 

nw2y 2 3 
1ΠΤΩΞ 
mo 

tow 4 4. 
ὈΠΝΩ 
χι 

η 5 5. 
oma 

WONI "Oy "qoNj7D cCpouy 6 6. 

e a-xrDy Tn nnmy 
po 
"D" 
oarT 8 8 

ποπ 9 9. 

ποια 141 it. 
'"^nN3 
mm 

noon 13 135. 

"ων 15 45, 

"m 16 16 


YERSIO HEBRAICI TEXT. 


. 2. Exercituum. 


' VULGATA LATINA. 


9. Exercituum, 


Recensui. . Recensui. 
Posuit. Restitit. 

4. In agnis. &. Quasi agnos. 
Ducenta. Ducenta. 
Peditum. Peditum. 


5. Et insidiatus est. 


In torrente. 


5. Tetendit insidias. 


In torrente. 


6. Amalecite ne forte eompre- — 6. Ab Amalec, ne forte ínvol- 
nendam te cum eo: et tu fecisti vam te cum eo: tu enim fecisti 
miserieordiam cum omnibus filiis misericordiam cum omnibus filiis 


Jsrael. rael. 
Comprehendam te. Involvam te. 
Et recessit. Et recessit. 


8. Interfecit. 
9. Perdere ea. 


Contemptum. 

11. Ponitet me. 
De post me. 

Et iratus est. 

45. Statui. 

45. Quia pepercit. 
46. Permitte, 


8. Interfecit. 
9. Disperdere ea. 


Yile. 

11. Poenitet me. 
Dereliquit me. 
Contristatus est. 
45. Implevi. 

15. Pepercit enim. 
46. Sine 


AKYAAZ, 
2. 
Ἐπεσχεφάμην. 
4. 
δ. 
6. 


Σννεύρω σε. 
Καὶ ἀπέστη. 
8. 


9. 


Τεταπεινωμένον. 
4. 
Amb ὄπισθέν µου. 


15. Ἐχύρωσα. 
15. "Qv ἐφείσατο, 
16. "Acsc. 


AQUILA, 


Simul inveniam te. 
E! recessit. 
8. 


Humiliatum, 
41. 
De post me. 


15. Ratum feci. 
15. Quibus pepereit. 
16. Permitte 


ατού 














13551 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
4. 


ἘἙπέθετο. 
4. 


8. Ἐξωλόθρευσεν. 
9. 


Εὐτελές. 

41. Μετεμελήθην. 
ὈΑχολουθεῖν pov. 
Ἐλυπήθη et ὄργιλον (sic). 
15. 

15. 

16. "Eaoov. 


SYMMACHUS. 


irruit. 


8. Exterminavit. 
9. 


Vile. 
41. Ponitet me. 
Sequi me. 


Doliuit, et, iratus est. 


LIB. 1 RECUM CAPUT XV. 


CAPUT XV LIB. I REGUM. 
0. 


3. Σαδαώθ. ᾿Α 1ος, στρατιὼν. 
Ἐκδιχήσω. 

Απήντησεν. 

4. Γαλγάλοις. "AA.loc, ἅρμασιν. 


Τετραχοσίας. Οἱ «ἲοιποὶ , διαχο- 
σίαις. 

Ταγμάτων. Οἱ ἁοιποὶ, πεζῶν. 

9. Ἐν/δρευσεν. "AJAAoc, ἑνίδρυ- 
σεν. 

Ἐν τῷ χειµάῤῥῳ. ᾿Α.1λος, ἐν τῇ 
φάραγγι. 

6. Too ᾽Αμαληχίτου, μὴ προσθῶ 
σε μετ αὐτοῦ, xal σὺ ἑποίησας 
ἔλεος μετὰ τῶν vlov Ἱσραίλ. "AA- 
Aoc, τοῦ ᾽Αμαλὴχ, xaX à προστε- 
θήσῃ μετ' αὐτοῦ, ἐπειδὰν οὐκ ἑποίη 
σεν ἔλεος μετὰ τῶν υἱῶν Ἱσραίλ. 
Προσθῶ σε. 

Καὶ ἐξέκλινεν. 


8. ᾽Απέχτεινεν. Οἱ .1οιποὶ, ἀνε- 
θεµάτισεν. 


9. Ἐξολοθρεῦσαι αὑτά. "A.4L4oc, 
ἀναθεματίσαι. 

Ἠτιμωμένον, 

11. Μεταµμεμέλημαι. 

"Amb ὕπισθέν µου. 

Ηθύμησε. 

15. Ἔστησα. 

15. *A περιεποιῄσατο. 

16. "Aves. 


LXX INTERPRETES. 


9. Sabaoth. Alius, exercituum. 
Ulciscar. 

Occurrit. 

4. Galgalis. Alius, curribus. 
Quadringenta. Reliqui, ducentis. 
Ordinum. Reliqui, peditum. 


i. Insidiatus est. Alíus, constl- 
tuit. 


In torrente. Alius, in convalle. 


6. Amalecitz,, ne addam te cum 
eo: et tu fecisti misericordiam 
cum filiis Israel. Alius, ipsius Α- 
malec, et non adjicieris cum eo, 
quia non fecit misericordiam cum 
filiis Israel. 


Addam te. 
Et declinavit. 


8. Interfecit. Reliqui, anathema- 
tizavit. 


9. Exterminare ea. Alius, ana- 
thematizare. 


Vile. 

11. Ponitet me. 

De post me. 
Contristatus est. 
45. Firmavi. 

15. Qua reservavit. 
46. Permitte. 


1553 


GEO430TIQXN. 
2. 


Ἑπάταξεν 
4. 


8. 
9. 


Ἐξουδενωμένον. 
41. Παραχέχλημαι. 


Ὄργιλον (sic). 
15. 

15. 
16. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
3. 


Percussit. 
4. 


8. 
9. 


Contemtum. 
41. Revocavi πο, 


Iratus est. 





1539 
TO EBPAIKON. 


n2 n-na mew 21 
ma mb vam 22 
3ο nao vov 


ορ 


πνὶ '"0 Ορ νο 5 35 


Ὕἡλι Dum 


κα 25 

ππονο 25 

κου 

"oua 27 

»wva 

1775 28 

W7 ον κὸ »ewn nyi ox 29 


On 


oni 
niyo aw 59 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


^À. Initium anathematis ad im- 


mosandum. 


22. Numquia vo:untas Domino 


in bolocaustis * 


Audire prz sacrificio bonum. 


Intendere. 


25. Quia peccatum divinationis 
rebellio, et mendacium et Thera- 


phim transgredi. 


25. Nunc. 

26. Reprohasti. 
Projecit te. 

21. [n alam. 
Pallii ejus. 

98. Socio tuo. 


29. Et etiam victoria Israel, non 
mentietur, et non poenitebit eum. 


Ad ponitendum. 
38. Agag delicate. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 


Ελληνιχοῖς γράµµασι. 
21. 


$2. 


VULGATA LATINA. 
91. Primitias eorum qua casa 


sunt, ut immolet 


92. Numquid vuit Dominus ho- 


locausta ? 


Melior est enim obedientia, quam 


victima.. 


Ausculiare. 
95. Quoniam quasi peccatum 


ariolandi est, repugnare : et quasi 
scelus idololatrie, nolle acquiesce- 
re. 


95. Quzso. 

90. Projecisti. 

Projecit te. 

$21. Summitatem. 

Pallii ejus. 

98, Socio tuu. 

29. Porro triumphator in Israel 


nou parcet, ef poenitudine non 
flectetur. 


Ut agat poenitentiam. 


94. Agag pinguissimus et tre- 
mens. 


AKYAAY. 


921. Κεφάλαιον. 


23, 


25. ᾽Ἁμαρτία pavti:a; zxoanw 


xpacpó; ... 


25. 
20. 


9. 
Ἐνδύματος αὗτοι. 


39. Ἑταίρῳ σου. 
29 


Μεταμεληθῆναι. 
92. ᾽ΑΥὰΥ ἀπὸ τρυφερίας. 


AQUILA. 
21. Capitulum. 


22, 


95. Peccatum vatieinationis, ire 


ritatio. [2] 


25. 
26. 


37. 

Indumenti ejus. 
$8. Socio tuo. 
29. 


Λά penitendum. 
$2, Agsg a voluptate. 


1941 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
31. 
40. Mh 00a; 


95. Ότι ἁμαρτία τῆς µαντείας 
«à προσερίζειν, tj δὲ ἀνομία τῶν 
εἰδώλων τὸ ἀπειθεῖν. 


95. ᾿Αξιῶ, 
26. 
Ἑβουδενώσει σε. 

$7. Too ἄχρου τοῦ χρασπέδου, 

Περιδολαίου αὐτοῦ. 

$8. Ἑταίρῳ σου. 

29. 


$2. 'Ayáy &6p. 
SYMMACHUS. 
21. 


93. Num vult ? 


95. Quia catum vaticinatio- 
nis contendere, iniquitas vero 
idolorum immorigerum esse. 


95. Queso. 

26. 

Spernet te. 

91. Summitatem fimbria. 
Pallii ejus. 

98. Socio tuo. 

99. 


92. Agag delicatus. 


LIB. F REGUM CAPUT XV. 
0. 


21. Τὰ πρῶτα τοῦ ἐξολοθρεύμα- 
τος θῦσαι. "AAJoc, τὰ πρώτα τοῦ 
ἀναθέματος τοῦ θῦσαι, Οἱ Aoruxol, 
&napyhv τοῦ ἀναθέματος. 

22. El θελητὸν τῷ Κυρίῳ ὅλο- 
χαυτώµατα; ᾿'Α.λΊος . οὐ θέλει ὁ 
Κύριος ὁλοχαντώσεις. 

"Axoh ὑπὲρ θυσίαν ἀγαθήν. "A.1- 
Joc, àxoh ἀγαθὴ ὑπὲρ Όνσίαν. 
"AAJdoc, βελτίων θυσίας. 

Ἡ ἑπαχρόασις. "AJA.loc, τὸ προσ- 
έχειν. 

25. Ὅτι ἁμαρτία οἰώνισμά ἑστιν, 
ὀδύνην χαὶ πόνους θεραφὶν ἐπάγου- 
σιν. "Α.ίος, οἰώνισμά ἐστι παρα- 
πικρασμὸς, ἁδιχία χαὶ θεραφεὶν 
ὀδύνην xal πόνους ἐπάγχουαιν. 

95. Af. 

96. Ἐξουδένωσας. 

Απεθάλετό σε. 

27. Too πτερυγίου. 

Διπλοῖΐδος αὐτοῦ. . 

98. Tip πλησίον σου. 


29. Καὶ διαιρεθήσεται Ἰσραλλ 
εἰς δύο, xal οὐχ ἀποστρέψει, οὗ 
µετανοῄήσει. "AJAoc , σαχ’ σθήσεταιν 
xaX οὐκ ἐπιστρέψει, οὐδὲ µετανοή- 
σει ὁ ἅγιος τοῦ Ἱσραήλ. "AAJoc, 
οὗ φεύσεται, xat o0 µεταμεληθήσε- 
ται. 

Μετανοῆσαι 

$2. ᾽Αγὰγ τρέµων. "AJ4Joc, 'A- 
ΥὰΥ ἐξ ᾽Αναθὼθ τρόµων. 

LXX INTERPRETES. 


91. Prima exterminationis ad 
sacrificandum. Alius, prima ana- 
thematis ad immolandum. Reliqui, 
primitias anathematis. 


99. Si voluntas Domino holo- 
causta? Alius , nou vult Dominus 
holocausta. 


Auditio super sacriflcium bo- 
vum. Alius, auditio bona super 
sacrificium. Alius,melior sacriílcio. 

Obedientia. Alius, attendere. 

$5.Quoniam peccatum augurium 
est, dolorem et labores Theraphin 
inducunt. Alius, augurium est 
irritatio : injustitia et Theraphin 
dolorem et labores inducunt. 

95. Utique. 

26. Sprevisti. 

Abjecit te. 

27. Pinnulam. 

Diploidis ejus. 

28. Proximo tuo. 

29. Et dividetur Israel in duo : 
et non avertet, neque penitebit. 
Alius , scindetur et non convertet 
se, neque poenitebit sanctus Israel. 
Alius, non mentietur neque poni- 
tebit eum. 

Ad penitendum. 

92. Agag tremens. Alius, Άρας 
ex Anathoth tremens. 


1513 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


25. 


95. 
96. Ἁπώσω, 


97. 
ματίου αὐτοῦ. 
28. 
29. 


Παρακληθήναι. 
22, 


ΤΗΕΟΟΟΤΙΟ, 
91. 


25. 
96. Abjecisti. 


91. 
Vestimenti ejus. 
23. 
39. 


Ut revocetur. 
52. 








TO EBPAIKON. 


"oz" VON 33 53. 


FIO" Ονισασειφ. 
Πσ2ὰ 94 94. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


$3. Mater tua. Et scindere fecit. 
cidit. 
Et scindere fecit. 


94. In Gabaa. 94. 1n Gabaa. 


HEXAPLORUM ου: SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι 


VULGATA LATINA. 
99. Mater tua, et in frusta con- 


Et in frusta concidit, 


5d 
ΑΚΥΛΑΣ. 


99. 


Διέσπασεν. 
94. Eig τὸν βουνόν. 


AQUILA. 
39. 


Diseerpsit. 
94. [n collem. 


Note et varia lectiones ad cap. XV lib. I Regum. 


V. 2. -AJ.toc, στρατιῶν, Coislin. alter. 

Ibid. 'A., ἐπεσχεφάμην. lta Reg. et Coislin. alter. 

lbid. Z , ἐπέθετο etc. Coislin. alter. 

V. 4. "AJ4oc, ἅρμασιν. Hic et sequentes versus 
quarti lectiones ex eodem Coislin. Pro ἅρμασιν le- 
gendum omnino videtur ἄρνασιν, agnis; Vulgata 


enim babet, quasi agnos. [Et vox Hebraica ὨΝΟΟ3 
1 agnis significat, ut vertit Chaldaice Jonathan. 
Nimirum singuli adducebant agnum, et ex agnorum 
numero noscebatur numerus militum : non enim 
licebat populum viritim numerare , consule Il Reg. 
Xxiv, 10 sq. Drach. ] 

v. 5. AJAdoc , ἐνίδρυσεν. Reg. 
aud. A4Aoc, tv «fj φάραγχι. Reg. et Coislin. 

V. 6. -A44oc, τοῦ ᾽Αμαλήκ etc. Reg. 

lbid... Α., συνεύρω σε. Reg. et Coislin. alter. 

lbid. 'A., xal ἀπέστη. Reg. Coislin. habet : οἱ .Ίοι- 
ποὶ, ἀπέστη. 

V. 8. Οἱ Jovzol, ἀνεθεμάτισεν, Ex eodem Coisl. 


V. 9. "Α..Ίος , ἀναθεματίσοι. Ita Reg. et Coisl. 
alter, sine interpretis nomine. Sic vocem Crm et 
D' 113 vertunt alibi Aquila et Theodotio. 


lbid. 'A., τεταπεινωμἐένον etc. Has interpretatio- 
nes ex Regio codice mutuamur. Coislin. alter ha- 
bet, "À., τἐταγµένον, minus recte, et 8., ἔξουδενω- 

ένον. 

e V. 0. Σ., µετεμελήθην etc. Idem Coislin. 
lbid. Θ., xapaxéxXngat. Sic legitur in edit. τῶν 
Ο’ Romana. 

Ibid. 'A., ἀπὸ ὄπισθέν µου. X., ἀχολουθεῖν uo. 
Idem Coislin. , hoc modo: Ἆ., τὸ ἔσω, quod ad 
marginem positum siguificat Aquilam ita habere, ut 
legitur in textu τῶν 0’. 

Ibid. Z., ἐλυπήθη, et Z., 8., ὄρχιλον. Idem Coisl. 
qui binas, ut vides, Symmachi interpretationes ex- 
libet, quod et iníra in Aquila non semel observa- 
tur. Qua de re, nimirum de duabus utriusque edi- 
tionibus, fuse in Praliminaribus. 


CAPUT XVI LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


᾽ΑΚΥΛΑΣ. 


. Ἑλληνικοῖς γράμµασι. 


TDDONO 1 1. 
ΤΑ 2 &. 
Tr Un d 4. 
ν πρ) 
στι DO "Cw x5 03 1 1. 
πα Ὥλ OW" πο Το) Say" A 9. 
ny rm wb 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Reprobavi eum 


9. Ad victimam. 
4. Et contremuerunt, 
In occursum ejus. 


7. Quia non quod videbit homo. 
ego judico. 


9. Kt transire fecit [sai Samma. 


VULGATA LATINA. 
1. Projecerim eum. 


9. Ad victimam. 
4. Admirati sunt. 
Occurrentes ei. 

7. Nec juxta intuitum hominis — ", 


4. ᾽Απεδοχίμασα αὐτόν. 


$. 
4. Ἐξεπλάγησαν. 


AQUILA. 
1. feprobavi eum. 


3$. 
4. Atton:ti sunt. 


9. Adduxit autem Isai Samma, 9. 


Et dixit : Etiam in. hoc non elegit de quo ait : Etiam hunc non elegit 


Dominus. Dominus. 





1515 LIB. | RECUM CAPUT XVI. 
ZYMMAXOZ, 0, 6ΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
$3. 93. 'H µήτηρ σου. Καὶ ἔσφαξεν. — 53. 
"AAAoc , dj μήτηρ σου υἱοῦ Σα- 
σείφ. 
Διέσπασεν. Ἔσφαξεν. Ἐδθασάνισεν. 
94. 94. Eig; Γαθαά. 94. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
95. $5. Mater tua. Et jugulavit. A-— 33. 
liws, mater tua filii Sasiph. 
Discerpsit. Jugulavit. Cruciavit. 
34. 94. In Gabaa. 64. 


Note et τας] lectiones ad cap. XV lib. ] Regum. 


V. 15. 'A., ἑχύρωσα. Heg. Coislin. aller habet, 
Σ.. ἐχύρωσα. 

V. 19. "A., ὧν ἐφείσατο. περ. et Coislin. alter. 

V. 16. 'A., ἄφες. Σ., ἕασον. Idem Coisliu. 

V. 91. 'A., κεφάλαιο. Οἱ «Ίοιποὶ, ἀπαρχὴν 
«oU etc. Coislin. idem. "Α.1.Ίος, τὰ πρῶτα τοῦ ἀνα- 
θέματος τοῦ θῦσαι. leg. 

v 32. X., μὴ θέλει. Coislin. 2. "AJL4oc, οὗ θέλει 
ὁ Κύριος etc. Reg. 

Ibid. "AJ4oc, ἀχοὴ ἀγαθὴ ὑπὲρ θυσἰαν. Reg. 

lbid. ”Α.].ῖος, τὸ προσέχειν. Reg. εἰ Coisl. alter. 

V. 35. Has lectiones mnutuamur ex codice Reg. 
pleniores et emendatiores, quam apud Drusium. 

Adjicitur hzc nota : Τὸ δὲ 8spazlp, ὁ 'À., 0cpa- 
πείαν καὶ ἀγθυφαίρεσιν t fumvedt. ”Αιὶνίος , Ent- 
tfpnatv. 1.6. « lllud autem, Theraphim, Aquila, altum 
el subtractionem interpretatus est : Alius, observa- 
tionem. » lllud autem, Α., θεραπείαν καὶ ἀνθυφα[- 
ρεσιν, suspectum mihi est. 

V. 25. Σ., ἀξιὼ. Coislin. 2. 


V. 96. 8., ároo. Idem. 

R lbid. Σ., ἑξουδενώσει σε. Idem. Et sic O' in edit. 
om. 

V. 297. Σ., τοῦ ἄχρου τοῦ χρασπέδου. Reg. et 
Coislin. a'ter. 

lbid. "A., ἐνδύματος etc. Idem Coislin. 

V. 98. Ἁ., Σ., ἑταίρῳ σου Coislin. 9. 

V. 29. "A.L1oc , σχισθῄσεται, xal οὐχ ἐπιστρέψει 
etc. Reg. "AA.loc, o ψεύσεται etc. Coislin. 2. 

V. 52. 'A., ᾽Αγὰγ ἀπὸ τρυφερίας etc. Ex cod. lteg. 
et Coislin. altero. lllud autem, ἐξ ἀναθώθ, mendose 
positum esse videtur pro ᾿Αδανώθ, ex voce Hebraica 
T3T9 [et Ὁ, formativa prxfixa. Dhacn.] 

V. 95. "AAloc , ἡ μήτηρ σου υἱοῦ Σασείφ. Reg. 
mendose pro οὐισασείφ. Est lectio vocis Hebraicae 
"22" Grzcis« litteris expressa. 

lbid. 'A., E., διέσπασεν. 8., ἐδασάνισεν. Coisl. 2. 

V. 94. Α., εἰς τὸν βοννόν. Rog Hieron. D? locis 
Hebraicis et supra, cap. x1, ex Theodoreto. 


CAPUT XVI LIB. I REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
1. 


5. 
4. Ἐξεπλάγησαν. 
Απαντήσαντες αὐτῷ. 


1. 


SYMMACIIUS. 


4-7 


3. 

4. Attoniti sun!. 
Cum occurrerent ei. 
4. 


9. 


0. 


4. Ἑςουοενωχα αὐτόν. "AAAoc , 
ἅπωσμαι αὐτόν. 

5. El; τὴν θυσίαν. 

4. Ἐξέστησαν. 

Tfj ἀπαντήσει αὐτοῦ. 

7. "Ότι οὐχ ὡς ἐμθλέφεται ἄν- 
θρωπος, ὄφεται ὁ θεός. ᾿Α. ος, 
ὅτι οὐχ ὡς ἂν ἵδῃ ἄνθρωπος, οὕτως 
ὕψεται ὁ θεό». 

9. Καὶ παρἠγαγεν ὁ εεσσαὶ τὸν 
Σαμά ' xa ἓν τούτῳ οὖκ ἐξελέξατοι 
"AAJoc, xa παρἠγάγεν Ἰεσσαὶ τὸν 
Σαμαά xai εἶπεν, οὐδὲ ἐν τούτῳ 
ἐξελέξατο Κύριος, 


LXX INTERPRETES. , 


4. Sprevi eum. Αίῑπε, rejeci 
eum. 

$. In sacrificium. 

4. Expaverunt, 

Occursu ejus. 

7. Quoniam non sicut inspiciet 
homo, videbit Deus. Alius, quia 
non sicut videbit homo, videbil 
Deus. 

9. Et produxil Jesssi Sama : et 
in hoc non elegit. Alius , et pro- 
duxit Jessai Sainaa : et dixit, ne- 
que in hoc elegit Dominus. 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ 
1. 


9. Εἰς τὴν Ouclav. 
4. 


1. 


TIIEODOTIQ, 
|. 


9. «Ώ sacrificium. 
4. 


T. 








i54] 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 


TO EBPAIKON. 


nn 11 11 
roxm 13 15. 
"noa {4 44. m 
vw 16 16. Ut 
ρα 
o1 17. 
tb» w3 21 91. 
cns mm 95 95. 
προ TN 
nm 
Ὦ 2m 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
41. Suntne consummati ? 
15. Et prosperavit. 
44. Et terruit eum. 
46. Dominus noster. 
In cinyra. 
41. Bene scientem. 
. 91. Ferens vasa. 
95. Spiritus Dei. 


VULGATA LATINA. 
41. Numquid jam completi sunt? 
13. Directus est. 
141. Exagitabat eum. 
19. Dominus noster. 
Cithara. 
47. Bene psallentem. 
91. Armiger. 
25. Spiritus Domini malus. 


Citharam. 
Refocillabatur. 
Levius habebat. 


Cinyram. 
Et erat respiratio. 
Et bene erat ei. 


Νοίθ et varieo lectiones ad cap. XVI lib. I Regum. 


V. 4. ^A., ἀπεδοχίμασα αὐτόν. Coislin. alter. 
"AA Aoc, ἅπωσμαι αὑτόν. Reg. 

V. 3. 0’, 8., εἰς τὴν θυσἰαν. Reg. 

V. 4. 'A., Σ., ἐξεπλάγησαν. Coislin. 2. 

Ibid. Z., ἁπαντῆσαντες αὐτῷ. Coislin. 2. 

V. 1. "AAJoc , ὅτι οὐχ ὡς ἂν ἴδῃ ἄνθρωπος etc. 
Reg. lilud autem, ὄψεται ὁ θεός , videbit Deus, ab 


paá etc. Reg. 


CAPUT XVII LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


TO EBPAIKON. 
D"21 02x23 1 l. 


cwn pays 3 9. 


Names 5. 
vo 4 4. 
O"vpUp o 5. 

ι -—'"v" 7 1. . 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. In fiue Danmim. 


VULGATA LATINA. 
1. In finibus Dommim. 


$. In valle Ela. 9. Ín vallem terebinthi. 


$. Et vallis. 9. Vallis. 
&. Sex. 4. Sex. 

1. 
5. Squamarum. δ. Squamata. - 
1. Sicut liciatorium. 1. Sicut liciatorjium, ^ 


HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
M. 
15: Ἐνηυλίσθη. 


44. Ἐθάμδει. 


AQUILA. : 
44. 
45. Inhabitavit. 
44. Attonitum faciebat. 
46. 
Psalterium, 
"jl. 
91. 
23. 


Citharam. 


omnibus adjicitur, quia licet non exprimatur ín 
Hebraeo, subintelligitur tamen. 
V.9. "Α..1ος, xaX παρῄγαγεν Ἰεσσαὶ τὸν Σα- 


V. 44. Αλλος, ἑτελειώθησαν. Coislin. 9. 
V. 435. 'A., ἐνηυλίσθη etc. Idem. 
V. 44. Ἆ., ἐθάμθει. Coislin. alter. Σ., συνεῖχεν 


ΙΑΚΥΛΑΣ. 
jJ. Ἕν πἑρατι Δομείμ. 
3, Ἑν τῇ κοιλάδι τῆς δρυός 
9. Ὁ µεσάζων. 
4. 


B. Φολιδωτόν. 

1. Ὡσεὶ ἀντίον. 
AQUILA, 

l. in fine Domim. 


2. In valle quercus. 


ó. stedians. 
4. 


b. Squamatam. 
7. Sicut malus. 





4549 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


41. 


13. "Doyunoev. 

44. Zuvetyev αὐτόν. 
16. Κύριε ἡμῶν. 
Κιθάρᾳ. 

47. Καλὼς. 

21. Ὁπλοφόρος. 
25. 


Καὶ εὔφορος ἑγίνετο. 
SYMMACIIUS. 


11. 


45. [rruit. 

44. Occupavit enm. 
46. Domine noster. 
Cithara. 

11. Pulcre. 

91. Armiger. 

93. 


Et levius habebat. 


LIB. | REGUM CAPUT XVII. 
0’. 

41. Ἐκλελοίπασιν: ᾿Α.λ-ΐος, ἔτε- 
λειώθησαν, 

45. Ἐφήλατο, 

44. Ἔπνιγεν αὐτὸν. 

16. X Κύριε ἡμῶν. 

Ἐν κινύρᾷ 

17. Ορθῶς. 

31. Αἴρων τὰ σχεύη. 

93. Πνεῦμα πονηρὀν. Οἱ «ἰοιποὶ, 
πνεῦμα θεοῦ. 

Κινύραν. 

Καὶ ἀνέφνχεν. 

Καὶ ἀγαθὸν ἣν αὐτῷ. 

LXX INTERPRETES. 


11. Defeceruntne ? Alius, suntne 
consummati ? 


15. Insiliit. 

44. Suffocavit eum. 

16. X Domine noster. 

In cinyra. 

41. Recte. 

91. Ferens vasa. 

95. Spiritus malus. Reliqui, spi- 


ritus Dei. 


Cinyram. 
Ft refrigerabat. 
Et bene erat ei. 


3350 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


11. 


15. Ἐπέφανεν. 


17. ᾿Αγαθῶς. 
91. 
95. 


ὙῬαλτήριον. 
Καὶ ἀνέπνεεν. 


ΤΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
1. 


43. Advenit. 
14. 

46. 

Cithara. 

17. Bene. 
21. 

95. 


Psalterium. 
Et vespirabat. 


Notae et varie lectiones ad cap. XVI lib. 1 Regum. 


Ibid. 'A., χιθάραν. Θ., φαλτήριον. Collin. alter, 


V. 16. Σ., κύριε ἡμῶν. Coislin. alter. sive 2. 
lbid. 6., xai &vénvssv. Coislin. 2 atque etiam 


«ὐτόν. Sic Reg. 


lbid. 'A., ψαλτήριον etc. Idem. 

V. 47. X., καλῶς. 8., ἀγαθῶς. Coislin. 2. 
V. 94. Σ., ὁπλοφόρος. ldem. 

V. 35. Οἱ Aoizol, πνεῦμα θεοῦ. Idem. 


CAPUT XVII] LIB. 1 REGUM. 


ZYMMAXOZ. 


9, "Ev τῇ χοιλάδι Ἡλά. 
9. 
4. Ἔξ. 


5. Ασπιδωτόν. 
1. Ὡσεὶ Ἱστός. 


SYMMACHUS. 
, 


9. |n valle Hela. 


9 

4. Sex. 

B. Scutatam. 

1. Sicut velum. 


o. 


4. Ἐφερμέν. "AAAoc , ἓν Ἂφες 
Δομμίν. 

Φ. Ἐν τῇ χοιλάδι τῆς τερεθίνθου. 
"AA Aoc, E τῇ χοιλάδι αὐτοί. 

5. Ὁ αὐλών. Οἱ «Ἰοιποὶ, 1j φά- 
ears. 
4. Πέντε (Coislin.). Τεσσάρων 
(ed. Rom.). Οἱ Aouxol, ἕξ. 

b. Αλυσιδωτόν. 

7. Ὡσεὶ μέσαχλον. "AJ4JAoc, μέ- 
σωυλον, "Α.].Ίος, µέσαχνον. 


LXX JNTERPRETES. 


4. Ephermen. Alius, in. Aphss 
Dommin. 

9. In vallem terebinthi. Alius, in 
valle ipsi. 

5. Vallis. Reliqui, id. 

4. Quinque (Coislin.). Quatuor 
( edit. Rom.). Reliqui, sex. 

5. Hamatann. 

7. Sicut liciatorium. Alius, me- 
dianum. Alius, id. alio verbo. 


Reg., sed sine interpretis nomine. - 
lbid. E., καὶ εὔφορος ἑγίνετο. Reg. ei Coislin. 
alter, qui habel ἐγένετο. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
4. 
9. "Ev τῇ χοιλάδι τῆς δρυός. 
$. 
4. 


5. ᾽Λλοπιδωτόν. 
1. Ὡσεὶ ἀντίον. 


THEODOTIO. 
4. 
9. ]n valle quercus. 


9. 
4. 


h. Sentatam. 
7. Sicut malus. 





-. Ha e e e M — M ——MÁ 





1581 
TO EBPAIKON. 


nun naa 

πα epo 

non" 8 

py 

Yw cmn 

TW Onono η Ὢν 9 


 nzn 10 


ma umm 

το 

πι CM Όν- Ὦ m 18 
Ὅ ο δω πο cO mua 
p UND wl Ὁ η DUI mv 
D'U:N3 Ν3 


D'*nu una Du v 15 
npn mna-z-mw 18 


row puya 19 
noxon 90 


ron 
ιν »rox 30 
"Nx" 53 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Et flamma lancez. 
Siclorum ferri. 
$. Bellum. 
Servi. 
Et descendat ad me. 
9. Si quiveril pugnare mecum. 
10. Exprobravi. 


Die hac. 
Pariter. 


12. Et David filius viri Ephra- 
thiei hujus de Bethlehem Juda, et 
nomen ejus Isai. EL illi octo (ilii. 
bt vir in diebus Saul senex, vc- 
4.ens inter homines, 


15. Abieruntque tres filii Isai 
Aajores. 

18. Et piguus eorum accipies. 

19. In vatle Ela. 


90. In vailum. 


Ad ordinem. 
50. Ad contra alterum. 


25. Et egrediebar. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμµασι. 


12. 


$5. 


. VULGATA LATINA. 
Ipsum autem ferrum hasta ejus. 
Siclos ferri. 

8. Pralium, 

Servi. 

Ad singulare certamen. 

9. Si quiverit pugnare mecum. 
10. Exprobravi, 


Hodie. 

Singulare certamen. 

12. David autem erat filius viri 
Ephrathei, de quo supra dictum 
est, de Bethlehem Juda, cui no- 
men erat lsai qui habebat octo 


filios, et erat vir in diebus Saul. 


senex, et grandzvus inter viros. 


16. Abierunt autem tres filii 
ejus majores. 


18. Et cum quibus ordinati sunt 
disce. 

19. In valle terebinth' 

20. Àd locum Magala. 


In pugnam. 
90. Ad alium 


$5. Egrediebar. 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Καὶ ἡ φλὸξ δόρατος. 
Σίχλων στατήρων. 
8. 


15. 


13. Καὶ τὸ ἐσουθδὰ (1. ἐρουδὰ) 
αὐτῶν Afin. "Α.Σ έως, καὶ την σύμ 
µιξιν αὐτῶν λήψΊ. 

49. Ἐν τῇ χοιλάδι τῆς δρυός. 


20. 


50. 
05 


AQUILA, 
Ex flamma hastze. 
Siclorum staterarum 
8. 


9. 
10. 


Pariter. 
19. 


15. 


1δ. Et eruba eorum accipies. 
Aliter, el commixtionem eorum 
accipies. 

19. In valle quercus. 


90. 








1355 
ΣΥΜΜΑΣΧΟΣ. 


Alypf. 
8. 


Εἰς τὸ μονομαχῆσαι. 
9. Περιγένηταί µου. 


10. 
 Züyspov. 
14, 


45. 


48. Καὶ «hv µισθοφορίαν αὐτῶν 
λήφῃ. / 


19. Ἐν τῇ κοιλάδι "IDA. 


29. - 
50. 
55. 
SYMMACHUS. 
Guspis. 
8. 


Λά singulare certamen, 
9. Vicerit me. 
10. 


Hodie. 


13. 


13. 


48. Et mercedem eorum acci- 
pies. 


19. In valle Hela. 
20. 3 


30. 


9b. 
PaThAOL. G& XV. 


LIB. 1] REGUM CAPUT ΣΤΗ. 
0. 


Καὶ ἡ λόγχη. 

ᾶίχλων σιδήρου. 

8. Πολέμῳ. Οἱ «οιποὶ, πόλεμον. 
Ἑδραῖοι. Οἱ Aocxol, δοῦλοι. 
Καὶ χαταδήτω. . 

9. Εὰν δυνηθῇ πολεμῆσαι πρός 


10. Ὠνείδισα. "Α.11ος, ἑξευτέ- 
λισα. "AAJoc, ὕθρισα. 

Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. 

Αμφότεροι. 

43. Vacat. "AA4oc, καὶ ἣν Δαυ]ῥ 
νἱὸς ἀνθρώπου Ἐφραθαίου. U 
ix Βηθλεὲμ Ἰούδα, xai ὄνομα αὖ- 
τῷ Ἰεσσαί. χαὶ αὑτῷ ὀχτὼ υἱοί. 
Καὶ ὁ &vhp ἐν ταῖς ἡμέραις Σαοὐλ 
πρεσθύτερος ἑληλυθὼς ἐν ἀνδράσι. 

43. Vacat. "AJAoc , καὶ ἑπορεύ- 
θησαν ol τρεῖς υἱοὶ Ἰεσσαὶ οἱ µεί- 
ζονες. 


19. Καὶ ὅσα ἂν χρῄζωσι γνώσῃ. 


μα Ἑν τῇ χοιλάδι τῆς τερεδίν- 


' 90. "El; τὴν στ λωσιν. "A.- 
Aoc, slc «hv παρεµθολήν. 


El; τἣν παράταξιν. "AJAJoc, εἰς 
«by πόλεµον. 


90. Εἰς ἑναντίον ἑτέρου. “Α. 11ος, 
εἰς µέρος ἕτερον. 

99. Καὶ ἐξεπορευόμην, "AA4oc , 
ἑξηρχόμην. 

LXX INTERPRETES. 

Et lancea. 

Siclorum ferri. 

8. Bello. Reliqui, bellum. 

llebrzi. Reliqui, servi. 

Et descendat. 

9. Si quiverit pugnare mecum. 

10. Exprobra ri. Alius, vilipendi. 
Alius, conuumelia affeci. 

In die hac. 

Ambo. 


19. Vacat. Alius, et erat David 
filius viri Ephrath:ei. Hic de Beth- 
lehem Juda, et nomen ipsi Jesse: 
εἰ ipsiocto filii. Et vir in diebus Saul 
senex, qui processerat in viris. 


15. Vacat. Alius, abieruntque 
tres filii Jess:& majores. 


48. Et quecumque ipsis opus 
(uerint cognosces. 


19. In valle terebinthi. - 
'20. In vallum. "Alius, in castra. 
In aciem. Alius, in bellum. 


50. In adversum aKerius. Alius, 
In partem alteram. 


95. Et egrediebar, Alius, exibam. 


ΘΚΟΔΟΤΙΩΝ. 
Καὶ ἡ φλὸξ δόρατος. 


15. 
48. Καὶ ὃ ἐὰν χρῄζουσι γνώαμ. 


46. Ἐν τῇ χοιλάδι τῆς δρυός. 
30. 


50. 
$5. 


ΓΗΕΟΡΟΤΙΟ. 
Κι flamma hesto. 


8. 


15. 


δ. Et quodcumque opus «οι 
eis cognosces. 


'19. In valle quercus. 


20. 


k3 





1355 . 
TO EBPAIKON. 


"pu 
"23931 
Ὦ το 38 

ean" 39 


ΠΟΥ ΝΟ 19 ΠΟ Ό ὑπὸ Όρο 


ΥΠ Ο1 N5 13 


n" 
UunxrTo 40 
d3 

σπα 42 
39» 45 


yon 

n vm 50 

2 ΚΟ T pmm 5 
A QU RUM ARR 
TIT TN 


prm 5 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
In barbam ejus. 


91. De manu. 
38. Vestibus suis. 
99. Et cinxit. 


Desuper vestes suas, et voluit 
ire, quia non expertus erat. 


Quia non periculum feci. 
,«É removit ea. - 


40. De torrente. 
In vase. 
49. Et despexit eum. 


49. Numquid canis ? 


Et maledixit. 

46. Cadaver. 

50. Et prevaluit David prz Phi- 
listhzeo in funda et in lapide. Et per- 
cussit Philistheum, οἱ interfecit 
eum : ei gladius non in manu 
David. 


535. Α persequendo. 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
.Ἑλληνιχκοῖς γράμµασει. 


91. 
38. 
$9. 


VULGATA LATINA. 
Mentum eorum. 


57. De manu. 
98. Vestimentis suis. 
59. Accinctus ergo. 


Super vestem suam, cepit ten- 
tare si armatus posset incedere: 
non. enim habebat eonsuetudiuem. 


Quia non usum habeo. 
Et deposuit e». 


40. De torrente. 
bu pera, 
42. Despexit. 


49. Numquid canis ? 


Maledixit. 

46. Cadavera. 

50. Pravaluitque David adver- 
sum Philisthbaeum in funda et lapide, 
percussumque Philisthzeum inter- 
fecit, cumque gladium non liaberet 
in manu David. 


95. Postquam persecuti fuerant. 


AKYAAE. 


57. 
98. Ἐνδύτην αὐτοῦ. 
59. 


40. 


Ἐν τῷ ἀναλεχτηρίῳ. 
42. 


AQUILA. 


91. 
98. Indumentam suum. 
29 


40, 
In collectorio, 
49, 


40. 


40. 


53. 











1551 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


39. 
Καὶ ἔσχαζεν ἄπειρος (v. 


40. Ἐκ τῆς φάραγγ:ς. 
Ἐν τῇ πἠρᾳ. 
42. - 


45. 


Ἐλοιδόρει. 
46. Σώματα. 
50. 


55. Απὺ τοῦ διωγμοῦ. 


ο 


SYMMACHUS. 


$1. 
98. 
$9. 


Et claudicabat, imperitus cum 
esset, 


40. De valle. 
In pera. 
49. 


4$. 


Convitiatus est. 
46. Corpora 


9U. 


53. Ab insecutione. 


LIB. 1 REGUM CAPUT XVII. 
0, 


Τοῦ φάρυγγος αὐτοῦ. Οἱ Aousol, 
τοῦ πώγωνος αὐτοῦ. 

97. Ἐκ χειρός. 

58. Μανδύαν. 

29. Καὶ ἔζωσε. Οἱ «ἰοιποὶ, καὶ 
ἐνέδνυσεν. 

Ἑπάνω τοῦ μανδύου αὑτοῦ ' xal 
ἔχοπίασε περιπατήσας ἅπαξ xa 
δίς. "AAAoc , ἑπάνω τοῦ θώρακος 
αὐτοῦ. Καὶ ἐχώλαινεν Δανὶδ ἓν τῷ 
βαδίζειν ἓν αὐτοῖς ἅπαξ καὶ δὶς, ὅτι 
ἄπειρος fv. 

"Ότι οὐ πεπείραµαι. ᾿Α. ος, à- 
γύμναστος Y&p εἰμι. - 

Καὶ ἀφαιροῦσιν αὐτά. "A.L1oc, 
xa περιείλατο αὐτά. 

40. Ἐκ τοῦ χειµάῤῥου. 

Καδίφ. Οἱ Aotxol, ἐν σχεύει. 
42. Ἐξητίμασεν, Οἱ «οιποὶ 
ἑξουδένωσεν., et 

A5. Ὡσεὶ χύων; "Alloc, μὴ 
XJUV; 

Κατηράσατο. 

46. Κῶλα. 

50. X Καὶ ἑχραταιώθη Δανὶδ 
X ὑπὲρ τὸν ἀλλόφυλον d σφεν- 
X δόνη xài τῷ λίθῳ ἐν τῇ ἡμέ- 
* £2 &xe[vp , καὶ ἑπάταξε τὸν 
3X ἀλλύφυλον, xat ἐθανάτωσεν αὖ- 
Ww τόν. Καὶ ῥομφαία οὐχ fy ἐν 
X χειρὶ Δαν[δ. 


55. Ἐκχλίνοντες. 
LXX INTERPRETES. 


 Guttur ejus. Reliqui, barbamt 
ejus. 
$7. De rianu. 
98. Vestimentum. 
99. Et cinxit. Reliqui, et induit. 


Super vestimentum suum ; et la- 
óravit cum ambulasset sem?l et 
bis. Alius, supra thoracem suum ; 
et claudicabat David in ambu- 
lando in ipsis semel οἱ bis, quid 
inexpertus erat. 


Quia non usum habeo. Alius, 
inexpertus enim sum. 


Et auferunt ea. Alius, et circum- 
abstulit ea. 


40, De torrente. 
]n pera. Reliqui, in vase. 
43. Contempsit. Fleliqui, despe- 


. Xit. 


43. Tanquam canis? Alius, nuüm- 
quid canis? 

Maledixit. 

46. Membra. . 

50. x Et corroboratus est Da- 
x vid super aliemigenam funda 

et lapide in die illa, et percus- 
X sit alienigenam, et occidit eum, 
XX et gladius non erat in manu 
X David. 

55. Declinantes. 


8EOAOTIQN. 


$1, Ἐκ στόματος. 
ὦδ. 
59, 


40. Ἐκ τῆς φάραγγος. 


85. 
THEODOTIO, 


51. De ore. 
58. 
59. 


AU. De valle. 


93. 


1358 


1559 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 43560 
TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. TO EBPAIJIKON AR YAAZ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
YU" 
ην 54 54. 5. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA, 
Et diripuerunt. luvaserunt. 
δὲ. Vasa ejus. 54. Arma ejus. 5. 


Note et varie lectiones ad cap. XVII lib. 1 Regum. 


V. 4. 'A., ἓν πέρατι Δομείμ. Sic Euseb. De locis 
Hebraicis. ᾿᾽Αφὲς Δομεὶμ, ἔνθα ἐπολέμει Σαοὺλ, ἐν 
πέρατι Δομείμ. Ubi Hieronymus : Aphes Dommim 
ubi dimicavit Saul : pro quo Aquila. interpretatus 
est, in finibus Dommim. Lectio ᾿Αφεσδομείμ, vide- 
tur esse Theodotionis. lllud vero τῶν 0’, ἐφερμέν, 
vitiatum est. | 

V. 2. Α., θΘ., ἓν τῇ χοιλάδι τῆς δρυός. Vide Eu- 
sebium De locis Hebraicis ad vocem 'HA&. Σ., ἐν τῇ 
κοιλάδι Ἠλά. Drusius. "Α.1.1., Ev τῇ κοιλάδι αὐτοί. 


Qui sie transtulit ow, habuit pro αὐτοί, qux est 
hujus vocis frequens significatio. Et sic edit. Rom. 

V. 9. ᾽Α., 6 µεσάξων etc. Coislin. 2. 

V. 4. Σ. et οἱ Aotzol, ἔς etc. Idem. 

V. 5. 'A., φὐλιδωτόν. Σ., Θ., ἁσπιδωτόν. Coislin. 
alter. Reg. vero postremam uni Symmacho tribuit. 

V. 7. 'À., 0., ὡσεὶ ἀντίον. Σ., ὡσεὶ ἱστός etc. 
Has lectiones exhibet Coislin. 2. 

Ibid. 'A., θ., καὶ 3j φλὸξ δόρατος etc. ldem. 

Ibid. 'A., σίχλων στατήρων. Coislin. 2. Suspicor 
esse mendum pro στατήρων σιδηρῶν. 

V. 8 et 9. Lectiones affert idem Coislin. 

V. 10. "AAA. , ἐξευτέλισα. Reg. "AAA. , 06pioa. 
Coislin. 2. 

lbid. Σ., σήμερον. Coislin. 3. 


lbid. 'A., ὁμοῦ. 8., ἅμα, Idem. 

V. 129. "A4J., xat ἣν Δανὶδ υἱός elc. Haec et ver- 
sus 15 verba ex cod. Reg. desumpta sunt. Hic au- 
tem deficiant LXX in Romana editione usque ad 
versum 32. qua in codice Alexandrino, et alia, ut 
videtur, editione supplentur, et à Chirysostozo af- 
feruntur in Hom. de David et Saul. In eodem 
Alexandrino codice habentur cetera versug 12 et 
15, qua afferimus. 

V. 18. 'A., xai τὺ ἐσουδά, sive melius, τὸ ἀρουδὰ 
αὐτῶν λήψη. Reg. ex Chrysostomo ; lectionem vero 
Symmachi affert Theodoretus. Coislinianus vero 
alter hanc ον Ἰωάννου A εἰς n Hsatav. 
Ἱασοὺθ6 τῇ ' ων γλώτττ ναστροφ γεται, 
xat 1) AU gm τοῦτο "ego πέµπων τὸν Δανὶὸ 
ἔλεγεν, καὶ τὸ Ἐσουδὰ αὐτῶν λήψῃ  τουτέστι τὴν 
ἀναότροφὴν αὐτῶν ἀπαγγελεῖς pot, xal τί διάγουσι 
πράττοντες. Οἱ O', χαὶ ὅσα ἂν χῤῄζωσι γνώση. ϐ., 
καὶ ὃ ἐὰν χρῄζουσι γνώσῃ. ᾽Δ., xaX τὴν σύμμιςν 
αὐτῶν λήψῃ. δ., καὶ την ιαθοφορἰαν αὐτῶν λήψη. 
Διόδωρος, xal τὸ Ἐσοὺ6 αὐτῶν λήψη. θεοδώρητος, 
καὶ τὸ Ἐσουδὰ αὐτῶν λήψῃ. Ἰωάννης, χαὶ τὸ Ἔσου- 
θὰ αὐτῶν λήψη ’ ὁ δὲ Σύμμµαχος, τὸ Ἐσουθά αὐτῶν 


λήφῃ, ἠρμήνευσεν, ὅσα χρῄζωσι γνώσῃ. 


CAPUT XVIII LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράμµατι. 


WDE ! t. 
. nbónnó6 — 6 


T3ya ya 1 "2 "wub 4m 8 8. 


Mw my Tm ny? mu» 12 12. 


τος 14 14. 
"un 15 45. 
η 90 90. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Sicut animam suam. 


6. Chori. 


8. Et iratus est Saul valde, et 
tmialum fuit in oculis suis. 


* 
43. Quia erat Dominus cum eo, 
et a Saul recesserat. 


44. Intelligens. 
45. Et ümuit. 


20. Rectum fuit. 90. Placuit. 


VULGATA LATINA. 
4. Qdasi animam suam. 


{. Κατὰ τὴν duyhv αὑτοῦ. 
6. 
8. 


32. 


41. Ἐπιστήμων. 
45. Ὑπεστέλλετο. 
90. 
AQUILA. 
4. Secundum animam suam. 


6. Choros ducentes. . 6. 


8. Iratus est autem Saul nimis, δ. 
et displicuit in oculis ejus sermo. 


19. Eo quod Dominus esset cum 13. 
eo, et a se recessisset. 


14. Prudenter agebat. 
15. Capit cavere. 


14. Sciens. 
15. Angebatur. 
20. : 











LIB. 1 REGUM CAPUT XVIII. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’. 


1363 
GEOAOTIQN 


Κατεπάτουν. "AJdJdoc, προενό- 
µευσαν. Οἱ JAouxol, διήρπασαν. 


34. Τὰ ὅπλα αὐτοῦ. 
SYMMACIUS. 


LXX INTERPRETES. 


54. Τὰ σχεύη αὐτοῦ. 54. 


(THEODOTIO. 


Conculcabant,. Alius, diripue- 


runt. Reliqui, id. 


54. Arma ejus. δ4. Vasa ejus. 


Note» et varie lectiones 


V. 1$. Vide ad versum 9. 

V. 90. Ei; τὴν στρογγύλωσιν. Hec deficiunt in 
LXX editionis Hom. Sed habentur in codice Reg. 
qui ad marginem aliam interpretationem affert , 
nempe εἰς τὴν παρεµόολήν. 

lbid. El; τὴν παράταξιν. Sic Reg. in textu, ad 
marg. vero, εἰς «bv πόλεμον. 

V. $0. "Α.41., εἰς μέρος M ldem. 

V. 95. "A4A., ἐξηρχόμην. Heg. 

Wbid. Ol Aoczxol, του πώγωνος αὐτοῦ. Coislin. 2. 


V. $1. 8., ix στόματος. Coislin. 2. 

V. $8. 'A., ἑνδύτην αὐτοῦ. Reg. et Coislin. 0’, 
μανδύαν. Hic vero Procopius ait, εἶδος ἐφεστρίδος” 
οἷμαι δὲ ἀρκαδιχὴν εἶναι, 7| τὸ παρὰ τῶν πολλῶν 
, ντιον λεγόμενον. Οἱ μὲν O' διεδόωγότα qao τὰ 
µάτια τοῦ τὴν ἀναίρεσιν τῶν Ἡλὶ παίδων μηνύσαν- 
εὺς * 6 δὲ ᾿Αχύλας, τὸν μανδύαν ἐξέδωχεν, xat ὁ τῶν 
᾽Αμανιτῶν βασιλεὺς τῶν Δαυὶδ πρεσθέων ἀνεῖλε τῶν 
μανδυῶν τὸ ἡμισν, ἕως τῆς ἀναθολῆς τῶν ἰσχίων 
αὐτῶν. l. e. « Genus est vestis. ΕχίδΙΙΠΙΟ autem vel 
arcadicam esse, vel quam vulgo mantiion appellant. 
Septuaginta vero dicunt, vestimenta illius, qui 
nuntiavit cedem filiorum Heli, discissa fuisse. Ubi 
Aquila, mandyan, reddidit. Rex item Ammonita- 
7 4m preescidit dimidium mandyorum, legatis Davi- 


54. 


ad cap. XVII lib. I Regum. 


dis usque ad tegumentum  natium [ipsorum.? » 
Theodoretus vero ait : Αχ., μανδύαν διεῤῥηγμένον, 
qua vitiata videntur. 

V. $9. Οἱ «οιποὶ, καὶ ἑνέδυσεν, Reg. 

Ibid. Σ., xa ἔσχαζεν etc. Coislin. 2. 'AJ4., 
ἑπάνω τοῦ θώραχος etc. Idem. 

Ibid. 'A44., ἀγύμναστος γάρ εἰμι. Coislin. 2. 

Ibid. "AJJ., xai περιείλατο αὐτά. Reg. 

V. 40. Σ., Θ., ix τῆς φάραγγος. Coislin. 2. 

Ibid. Ol «οιποὶ, ἓν σχεύει eic. Has omnes lectio- 
nes effert idem Coislin. 

V. 42. Οἱ Aoizol, ἑξουδένωσεν. Idem. 

V. 45. "AAA., uh χύων. Rej 

Ibid. Σ., ἑλοιδόρει. Coislin. 2. 

V, 46. Σ., σώματα. ldem. 

V. 50. Καὶ ἐχραταιώθη etc. Coislin. cum asteri- 
scis, pene similia habet cod. Alexandrinus. Ibi 
vero LXX deticiunt. Complut. habet ἑχραταίωσε, 
adjicitque post. ἐθανάτωσεν αὐτόν, haec verba , xai 
ῥομφαία οὐχ ἣν Ev yep Aavíó. 

V 58. Σ., ἀπὸ τον διωγμοῦ. Coislip. 2. 

lbid. Κατεπάτουν. Sic Reg. in textu : in margine 
vero, προενόµευσαν. 

V. 54. Σ., τὰ ὅπλα αὐτοῦ. lta Reg. 


CAPUT XVIII LIB. I REGUM. 


ZYMMAXOZ. 0’. "ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 

1. 4. Vacat."AJAoc, ψνχὴν &yaxOv 1. 
τοσοῦτον. 

6 6. X, Χορεύουσαι. “Α..Ίος, παἰ- — 6. 
ζουσαι. 

8. 8. Καὶ πον ἑφάνη tb (pa ῥ. 
ἐν ὀφθαλμοῖς 1. lloc £ xai 
ὠργίσθη Σαοὺλ σφόδρα. 

13. . 1429. X "Ox fy ΠΙΠΙ µετ αὐτοῦ, — 12. 
X καὶ ἀπὸ Σαοὺλ ἀἁπέστη. 

44. Συνετός. 44. Συνιῶν. 44. 

45. 'Ὑπεστέλλετο. 15. Εὐλαθεῖτο. 45. 

90. Ἡδὺ ἐγένετο. 20. Πὐθύνθη. 20. 

SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
. 4. 4. Vacat. Aliw, animam dili- — 1. 
gens tantum. 

6. 6. XX Choros ducentes.Alius, lu- ῥϐ, 
dentes. 

8. 8. Et malum visum est verbum — 8. 
jn oculis Saul. Alius, et iratus est 
Sau! valde. 

13. 19. X Quia erat ΡΙΡΙ cum eo, 19. 
* et a Saul recesserat. 

4. Prudens. 44. Intelligens. 14. 

35. Angebatur. 15. Verebatur. 15. 

90, Suave fuit. $0. Rectum fuit. 90. 


1:65 
TU ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 


c'nübp-" unum 2! 


cnn Cn mv Ον 
σα qman 


vzn 22 


315 
pam VEN 96 


cmo" 97 
ym 38 


N15 29 
pnax-bs την Ὢν owes 1η 
"T2 C" ΕΙΡ 'uo wm 30 
κο "uy δω Tm ve onm 

TND Του "p" 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
91. Et sit in eo manus Philisthi- 
norum. 


Dixitque Saul ad David : in dua- 
bus genér eris in me. 


23. Complacuit. 
Gener esto regi. 
25. Numquid leve? 
Pauper. 

Et despectus. 

25. Regi in dote. 


Ad ulciscendum. 
26. Et non completi erant dies. 


91. Kt impleverunt ea. 

98. Et cognovit. 

29. Timere. 

Et fuit Saul inimicus David om- 
nibus diebus. 

90. Et egressi sunt principes 
Philisthim : et fuit ab egrediendo 
eos intellexit David prz omnibus 
servis Saul: et honorificum fuit 
nomen ejus valde. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Υράµµασι. 
21. 


VULGATA LATINA. 
21. Et sit super eum manus 
Philisthinorum. 


Dixitque Saul ad David, in dua- 
bus rebus gener eris meus hodie. 


22. Places regi. 
Esto gener regis. 
90. Num parum ? 
Pauper. 

Et tenuis. 

25. Rex sponsalia. 


Ut fiat ultio. | 
26. Et post paucos dies. 


37. Et annumeravit ea. 
98. Et intellexit. 
99. Timere. 


Factusque est Saul inimicus 
David cunctis diebus. 


90. Et egressi sunt principes 
Philisthinorum : a pritcipio autem 
egressionis eorum prudentius se 
erebat David, quatu omnes servi 
Saul, et celebre factuini est nomen 
ejus nimis, 


bed 1564 
ΑΚΥΛΑΣ.᾽ 
21. 


Νυμφεύσεις £v Epol. 


23. 


23. 

"Άπορος. ΄ 
Καὶ εὐτελής. 
25. 


26. Καὶ οὖκ ἑπληρώθησαν αἱ 
ἡμέραι. 

27. Καὶ ἐπλήρωσεν αὐτάς. 

28. 

29. 


90. 


AQUILA. 
2t. 


Gener erís erga me. 


23. | 
25. 

' Inops. 
Et tenuis. 
25. | 
26. Et non impleti erant dies. 
21. Et implevit ea. 
98. 
29. 


50. 


Note et varie lectiones ad cap. XVIIM lib. I Regum. 


. V. 4. 
et Procopius. 


V. 6. "AJAJoc, πα[ζουσαι. Reg. Coislin. vero in 
margine habet .4orzol X χορεύουσαι, παίζουσαι. ' 


V. 8. "AJJoc, 


xai ὠργίσθ 
Coislin. 2. PYem 


V. 19. 9 "Oct ἣν ΠΙΠΙ ete. Coislin. 2. Hic ut in- 
fra, uon semel illud pipi notatur ad ry! non quoad 


Ἂ., xatà τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. Theodoretus 


sonum sed quoad formam litterarum Hebraicarum* 


mam, qua de re alibi. 


V. 15. Α., 
Σαοὺλ σφόδρα. 


V. 14. Α., ἐπιστήμων etc. Coislin. 2. 
Σ., ὑπεατέλλετο. Reg. 
V. 20. Σ., ἡδὺ Σγένετο. Reg. 


V. 21. "A.t4oc, χαὶ ἔσται bx αὐτόν elc. Ita Reg. ln 


LXX vacat. 


Ibid. 3 Καὶ εἶπε etc. Hac cum asteriscis exhibet 


1565 118. | REGUM CAPUT XVIII. 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0’, 
21. 91. Vacat. "AAAoc, xav ἕσται 
ἐπ᾽ αὐτὸν χεὶρ ἀλλοφύλων. 
XX Καὶ εἶπε Σαοὺλ πρὺς Δανὶδ, 
X ἐφ᾽ αἱρέσει Eon γαμθρός µου af- 
X µερον. 
23. 92. θέλει. 
Ἐπιγάμθρευσον τῷ βασιλεῖ. 
25. Mh Dagpóv; 95. El χοῦφον; 
Tamnetvó,. 
Καὶ ἄτιμος. Καὶ οὐχὶ ἔνδοβος. 
95. 95. 'O βασιλεὺς Ev 66past. AAA., 
ὁ βασιλεὺς ἕδνα. 
Ὥστε τίσασθαι. Ἐχδιχῆσαι. 
96. Καὶ μὴ διελθουσῶν ημερῶν. — 96. x Καὶ οὐχ ἐπληρώθησαν αἱ 
Coislin. al. ἡμέραι. 
3]. Φ]. *X Καὶ ἐπλήρωσεν αὐτάς. 
39. 98. Ὑασαι. Οἱ Aoixol , 3X xai 
ἔγνω. 
29, 22 Εὐλαθεῖσθαι. "AAJoc, qofst- 
- at. 


Χέ Καὶ ἐγένετο Σαοῦλ ἐχῥραίνων 
Ἀέτὸν Δαυὶδ πάσας τὰς κ. P d 
50, 50. Χ Καὶ ἐξῆλθον οἱ ἄρχοντες 
X τῶν ἀλλοφύλων, xal ἐγένετο ἀφ᾽ 
X ἱχανοῦ τῆς ἑξόδου αὐτῶν, xal 
3X Δαυὶὸ συνΏχε παρὰ πάντας τοὺς 
9 δούλους Σαοὺλ, καὶ ἐτιμήθη τὸ 
3 ὄνομα αὐτοῦ σφόδρα. 


SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. 


31. 94. Vacat. Alius , et erit super 
eum manus alienigenarum. 
* Et dixit Saul ad David, cum 
x eleclione eris gener meus 
x hodie. 
$23. 22, Vult. 
Gener esto regi. 


95. Numquid leve? 23. Si leve? 


Humilis. 
Et obscurus. Et non honoratus. 
95. 95. Rex in dono. Aliws, rex 
sponsalia. 


Ad ulciscendum. 
26. *X Et non impleti erant 


Ut vindicet se. 
96. Et non decursis diebus. 


dies. 
91. 27. * Et implevit ea. 
35. 98. Vacat. Reliqui, XX et novit. 
30. . 29. Cavere. Alius, timere. 


ΧΚ Et factus est Saul inimicus 
* David omnibus diebus, 
50. , 50. X Et egressi sunt principes 
X alieuigenarum, et factum est 
*X non multo post exitum eorum 
X et,David intellexit prx: omnibus 
* servis Saul, et honoratum est 
X nomen ejus valde. — 


. 1566 
GEOAOTIQN. 


21. 


Ἐπὶ ταῖς 6ucty ἐπιγαμδρεύσεις. 


—. 99. Εὐδοχεῖ. 


95. 
Πένης. 


25. 


96. Καὶ oóx ἑἐπληρώθησαν] αἱ 


ἡμέραι. 


97. Καὶ ἐπλήρωσεν αὐτάς. 
28, 


29. 


90, 


THEODOTIO. 
21. 


Super duabus desponsabis. 


93. Comp.acet. 


25. 
Pauper. 


25. 


96. Et non imoleti erant dies. 
21. Et implevit ea, 


28. 
39. 


$0. 


Note οἱ vari& lectiones ad cap. XVIII lib. 1 Regum. 


Coislin. qux in xow?) LXX desiderantur. 

V. 99. Θ., ebboxct. Coislin. Aquilze et Theodotio- 
nis lectiones ex eodem. Reg. mutuamur. 

V. 25. Σ., μὴ ἑλαφβόν. Περ. 

Ibid. 'A., ἆπορος. ., févr. Idem. 

Ibid. 'A., xat εὐτελής etc. Coislin. 2. 

V. 25. " AAAoc, ὁ βασιλεὺς ἕδνα. Reg. 

Ibid. Σ., ὥστε τἰσασθαι. Reg. et Coislin. 2. 


V. 26. X Καὶ οὐχ ete. Coislin. 2. 
V. 91. Α., θ., 0’, X xat ἐπλήρωσεν αὑτάς. Cois- 


lin. 2, 0’ eum asteriscis. 


V. 98. Οἱ Aoczol, xaX ἔγνω. Idem cum asteriscis. 

V. 29. "AA.4oc, φοθεῖσθαι. Reg. 

Ibid. et v. 50. Hasc cum asteriscis eflert Coisl. 9, 
qua conveniunt cum Alexandrino codice. 





1361 
TO EBPAIKON. 


πω ym 4 
vuyO 4 
pum 5 


"p3 

e 3 | 

cox "no 7 
rw mau wm 8 


c3 16 


xvi nn 14 


«223 ποσο cm £46 
ΠΟΝΤΟ Onyn 


oom 
"122 
n'ya nun 18 


ην 20 
Ῥ που 


ΤΟΥ wax 
Dua ww orn πω 94 


VERSIO HEDRAICI TEXT. 
4. Complacuit in David, 
4. Opera ejus. 


5. Et posuit. 

Innoeuum. 

Gratis. | 

1. Sicut heri et nudiustertius, 


8. Et addidit bellum esse. 


10. Fugit. 
14. JEgrotus ipse, 


16. Imagines super lectum et 
pellis caprarum capiti ejus. 


Imagines. 
Pellis. 
48. Et manseruut in Najoth. 


20. Cortum. 
Super eos. 
Ει prophetabant etiam ipsi. 


22. Usque ad cisternam ma« 
gnam, qux in Secho. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
CAPUT XIX LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
1. 


4. 


90. 


22. 


VULGATA LATINA. 
1. Diligebat David. 
4. Opera ejus. 


5. Posuit. 
Innoxio. 
Qui est absque culpa. 


7. Sicut fuerat heri et nudius- 
tertius. 


8. Motum est autem rursum υε]- 


um. 


10. Declinavit. 
14. Quod zgrotaret. 


16. Simulacrum super lectum 
et pellis caprarum ad caput ejus. 


Simulacrum. 
Pellis. 
18. Et morati sunt in Najotb. 


90. Cuneum. 

Super eos. 
, Kt prophetore cuoperunt etiam 
ipsi. 

42. Usque ad cisternam ma- 
gnam qua est in Soclio. 


1568 


AKYAAZ, 


40. 


14. ᾽Αβῥωστεῖν (αὐτόν). 

16. Μορφώματα, xai τὸ ὕπαο 
quy αἰχῶν [d πᾶν πλῆθος y xa 
σερογγύλωμα τριχῶν. 

Μορφώματα (al. προτοµα(). i 

Ἡπαρ. 'AAA., τὸ πᾶν πλῆθος., 

18. 


Φ0. Ὅμιλον. 


e3. 


AQUILA, 


40. 
44. JEgrotare ipsum. 


16. Figuras οἱ jecur caprarum 
[magna copia]et convolutio pilorum. 


Figurz (al. protom). 
Jecur. ΑΙ. magna copia. 
18. 


90. Cottum. 


33. 





ZYMMAXOL. 


44. 
16. 


Είδωλα, 
48. Διαιτώμενοι. . . « 


40. Σνστροφἠν. 


SYMMACRHUS. 
4. 
4. 


b. Tradidit. 
Inculpatum. 
Frustra. 

:3. 


8. 


10. 
A4. 
18. 


Idola. 
48. Mortantes... 


90. Conventum. 


LIB. | REGUM CAPUT XIX. 


CAPUT XIX LIB. I REGUM. 


Qr. 


4. Ἡρεῖτο τὸν Δαυίδ. "Addoc, 
ἠγάπα τὸν Δανίδ. 

4. Τὰ ποίήµατα αὐτοῦ. "AJAtoc , 
τὰ ἔργα αὐτου. 

b. Ἔθετο. 

᾿λἈθῶον. 

Δωρεάν. 

T. Ὡς εἰ ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέ- 
pav. "AAAoc, ὡς πρὸ μιᾶς χαὶ πρίν, 

8. Καὶ προσέθετο ὁ πόλεμος ve- 
νέσθαι πρὸς Σαούλ. "AAAoc, xa 
προσέθετο γενέσθαι πόλεμος πρὺς 
τοὺς ἀλλοφύλους. 

40. ᾽Ανεχώρησε. "AJdJoc, ἑἓξέ- 
κλινε. 

41. Ἐνοχλεῖσθαι αὐτόν. | 

16. Κενοτάφια ἐπὶ τῆς Χλίνης, 
xol Ίπαρ τῶν αἰγῶν πρὸς χεφαλῆς 
αὐτου. 

Κενοτάφια. 

Ἡπαρ. 

48. Καὶ ἐχάθισαν £v Navá0."AA- 
Joc, ἓν Νανιώθ. 

30. Ἐκχκλησίαν. 

Ἐπάνω αὐτῶν. "AAAoc, bx αὐ- 
τῶν. 

Καὶ προφητεύουσιν. Οἱ Aoigol, 
xa προφητεύουσι xal γε αὐτοί. 

92. Ἔως τοῦ φρέατος τοῦ Bu, 
τοῦ ἐν τῷ Σεφἰ. 'AAAoc , ἕως τοῦ 
φρέατος τοῦ μεγάλου, τοῦ ày Σωχώ. 
Ἁ ος, ἕως τοῦ φρέατος τῆς ἅλω 
τῆς ἐν Σεφἰ. "AA10c, .. . . τῷ àv 
τῷ Σεφιείµ. 

LXX INTERPRETES. 

1. Diligebat David. Alius, id. 

4. Facta ejus. Alius, opera 
ejus. 

5. Posuit. 

Innocuum. 

Gratis. 

7. Sicut heri ei nudiustertius. 
'Alius, ut. ante unam diem et 
prius. 

, 8. Et processit bellum fleri ad- 
versus Saul. Alius, et addidit bel- 
lum fleri adversus alienigenas. 

10. Recessit. Alius, declinavit. 

14. Morbo laborare eum. 

16. Cenotaphia super lectum, ot 
jecur caprarum ad caput ejus. 

Ceno!aphia. 

Jecur. 


18. Et sederunt in Navath. Alius, 


in Navioth. 

30. Ecclesiam. 

Supra eos. Alius, super eos. 

Et prophetant. Reliqui, et pro- 
phetant etiam ipsi. 

92. Usque ad puteum arez qua 
in Sephi. Alius, usque ad puteum 
magnum, qui in Socho. Αα, us- 
que ad puteum aree, que in Se- 
phi. Altus,... qui in Sephilm. 


i310 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


46. 


θεραφίν. 


18. 


20. Σύστημα. 
Ἑπάνω αὐτῶν. 


f 
THEODOTIO. 


10. 
44. 
16. 


Theraphin. 
Chober. 
18. 


20. Turmam. 
Supra cos. 


22, 


1511 HEXAPLORUM οὐ: SUPERSUNT. 452 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΛΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
n'a 
Dx 34 94. 24. Mf. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
In Najoth. In Najoth. 
24. Num etiam. 94. Num et. 94. Num. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX lib. Ι Regum. 


V. 4. "AJAoc, ἡγάπα τὸν Δαυίδ. Reg. 

V. 4. "A.Lloc, τὰ M5 αὐτοῦ. Sic unus, 

V. 5. Σ., ἐξέδωχεν. Coislin. 9. 

lbid. Σ., ἀναίτιον. Idem. 

lbid. Σ., µάτην. ldem. 

V. 7. "AAJoc , ὡς πρό etc. Idem. 

V. 8. "Α.ΐιος, χαὶ προσέθετο γενέσθαι πόλε- 
μος eic. Reg. 

V. 10. "AJJ4oc , ἐξέχλινε. Reg. 

V. 14. "A., ἀῤῥωστεϊν. Coislin. 9. 

V. 16. 'A., μορῥώῄατα xai τὸ ἵπαρ etc. lta Reg., 
Theodoret. et Procopius. ὨΥ9  μορφώματα ver- 


tit Aquila etiam Gen. xxxi, 19, Jud. xvn, 5. Hic 
autem Coislinianus binas separatim Aquilz versio- 
nes affert in voce t*2^n ex Theodoreto nempe, µορ- 
φώματας ad marginem vero textus, mporopal... 
Textum hujus loci ut in hoc codice habetur hic re 
feramus, uncinis includentes ea qua in margine 
habentur. Coislin. post χεφαλῆς αὐτοῦ, sic : καὶ £xá- 
λυφεν αὐτὰ ἱματίῳ. Καὶ ἀπέστειλεν Xaov ἀγγέους 
λαδεῖν τὸν Δαυίδ. Καὶ λέγουσιν ἐνοχλεῖσθαι (Α., ἀῤ- 
ῥωστεῖν) αὐτόν. Καὶ ἀποστέλλει (X τοῦ ἰδεῖν 7 ) ἐπὶ 
τὸν Δαυὶδ λέγων * Αγάγετε αὐτὸν ἐπὶ τῆς χλίνης πρός 


CAPUT XX LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON AKYAAX. . 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
Y255 1 i. | 4. 
sn 9 9. 9. Βέδηλον, 
mens 53 x6 
ΦΥ D yov nwecymoow 5 5. δ. 


rmn pasa 1093 


yo» oer uy auwcac 5 5. 


- *Ocev βῆμα ἀναμεταξὺ ἐμοῦ καὶ 
θανάτου. 
δ. 


ovt: o3 6 6. 6. Αἰτούµενος ἠτῄσατο. 
mn 7 7. 4. 
nno 
ny nnb 9 9. 9 
"pnx 12 12. 12. Ἐξερευνήσω, 
πολυ n 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Ad facies. 4. Coram. 
9. Absit. 9. Absit. 2. Profanum. 


Et non revelet aurem meam. 


9. Ne cognoscat hoc Jonathan, 


ue forte doleat. te contristetur. 


Tamquam passus inter me et 
mortem. 


5. Sedens sedebo cum rege ad 
comedendum. 


6. Postulando postulavit. 
1. Irascendo. 
Consummaata est. 

9. Consummata sit malitia 
43. Investigavero. 

Cras tertia. 


6. Rogavit. 
7. iratus. 
Completa est. 


3. Nesciat hoc Jonathas, ne for- — 8. 


Uno tantum (ut ita dicam) gra- 
du ego morsque dividimur. tem. 


b. Ex more sedere soleo juxta 5. 
regem ad vesceudum. 


9. Completam esse... malitiam. — 9 
12. Investigavero. 
Crastino vel perendie. 


Nisi prius indicaverit mibi. 


Quasi gradus inter me et mor- 


6. Petens petiit. 
T. 


12. Examinabo. 


1975 LIB. I REGUM CAPUT XX. 1514 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Ἑν ταῖς οἰχήσεσι. Ἐν ἸΝαυάθ. 
24. "Oc. 94. El xat. 24. 
SYMMACHUS., LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
In habitationibus. In Navath, 
94. Quia. 24. Si et. 24. 


Note et varie lectiones ad cap. XIX lib. I Regum. 


µε τοῦ θανατῶσαι αὐτόν. Καὶ ἔρχονται ol ἄγγελοι 
xa ἰδοὺ τὰ χενοτάφια ("A., αἱ προτοµα(. Σ., εἴδωλα. 
Θ., θεραφίν.) ἐπὶ τῆς Χλίνης, xax τὸ fina τῶν al- 
γων (xb πᾶν πλῆθος, τὸ τῆς δορᾶς τῆς αἰγείας) πρὸς 
κεφαλῆς αὐτοῦ. Binz autem Aquilz interpretatio- 
nes ex duabus ejus editionibus desumpta sunt , ut 
sepe diximus. Illud vero, τὸ πᾶν πλῆθος, quod 
Aquile tribuit Theodoretus , in margine quasi 
scholion affertur in codice Coisliniano, qui adjicit, 
Θ., χωδέἑρ. 

V. 18. Σ., διαιτώµενοι. Hanc et sequentem |6- 
ctionem exhibet idem Reg. Coislin. vero, Σ., ἑνδιαι- 


τώμενο. 

. 30. 'A., ὅμιλον. Σ., σύστημα. Reg. et Cois- 
lin. 2, qui postremus Symmachi etiam lectionem 
h . 


Ibid. "Α.11ος , tx' αὐτῶν. Reg. et sic edit, Rom. 

Ibid. Oi «οιποὶ, καὶ προφητεύουσί xal γε αὐτοί. 
Coislin. 2. 

V. 92. Has omnes lectiones mutuamur ex eodem 


Reg. 
ibia. Z., ὃν ταῖς ο κήσεσι. Coislin. 9. 
V. 294. 'A., uf. Σ., ὅτι. Idem. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
1. 
$9. "Ίλεώς Got. 
Ἐὰν μὴ δηλώσῃ εἰς ἀχοήν µου. 
$. 


"Όσον βῆμα ἀναμεταξὺ ἐμοῦ xal 
θανάτου. 


5. 


60. 
Ἴ 


Απήρτισται. 
9. Δέδοχται τὸ xaxóv. 


12. Ἐξιχνιάσω. 


SYMMACHUS. 
2. Propitius tibi. 


Nisi declaret in aurem meam. 


δ. 


Quasi gradus inter mo et mor- 
tem. 
5. 


6. 
1. 
Perfecta est. 

9. Decretum est malun. 
12. luvestigabo. 


CAPUT XX LIB. 1 REGUM. 


0’. 


1. Ἐγώπιον. "AJAAoc, εἰς πρὀσ- 
(ROV. 

2. Μηδαμῶς σοι. 

Καὶ οὐκ ἀποχαλύψφει τὸ ὠτίον 
μου. 

9$. Mà. γνῶναι τοῦτο Ἰωνάθαν, 
ph οὐ Rossa. "A4Aoc, μὴ γνώτω 
ταύτα Ἰωνάθαν, ὅπως μὴ ἀναγγεί- 
y τῷ Δανίδ. 

"Ἐμπέπλησται ἀναμέσον ἐμοῦ καὶ 
τοῦ θανάτου. 


9. Καθίσας οὗ χαθήσοµαι φαχεῖν. 
"AA4oc , χαθίσοµαι μετὰ τοῦ βα- 
σιλέως φαχγεῖν. 


6. Παραιτούμενος παρῃτήσατο. 
T. Σκληρῶς. 

Συντετέλεσται. 

ϱ. Συντετέλεσται ἡ καχία. 

49. 'Avaxptyo. 
'O καιρὸς τρισσῶς. "AA Aoc, ἔπι- 
ελῶς. 


LXX INTERPRETES, 
4. Coram. Alius, in faciem. 
3. Nequaquam tibi. 
Et non revelabit auriculam 
meam. 


[15. Non cognoscat hoc Jonathan, 
ne minime velit. Alius, ne cogno- 
scat hzc Jonatban, ut ne renun- 
tiet ipsi David. 

Impletum est inter me et mor- 
tem. 


5.Sedens non sedebo manducare. 
Alius, sedebo cum rege manducare. 


6. Deprecans deprecatus est. 
1. Dure. 

Consummata est. 

9. Consummata est malitia. 
13. Interrogavero. 

Tempus ter. Alius, accurate. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


à. 


6. Αἰτούμενος ἠτήσατο, 
7. Οργιξόμενος., 

9. 
49. Ἐξαχριδάσομαι. 


τΗΕΟΡΟΤΙΟ. 


9. 


6. Petens petiit. 
1. lratus. 


9. 
12. Diligenter perquiram, 








1575 
TO EBPAIKON. 
"CTI mo oc nox 


ΠΠ i15 
ΤΝ T5 16 


ymunb 17 
"PW W53 ΤΟΝ 


Tp» 18 
TE 19 


a2yca n3 


7 Ἅν 
tna new 90 
"mYOcb 


C'T ην NYD Ὅ 21 


m1 923 

Cy593 ! Dy» 95 
mp" 

" 

ipo 96, 

wn» 29 
T7302 nm 


nrmo ny 50 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


Misero ad te, et revelavero au- 


rem tuam. 
45. Abscindes. 
46. De manu inimicorum. 


47. Ad jurandum. 


Dileetio anims ejus diligebat 


eum. 
48. Deficiet. 
19, Et tertiabis. 
In die operis. 
Apud lapidem. 
20. Tres sagitlas. 
Ad scopum. 
91. Vade, inveni sagittas. 


92. Verbum. 

25. Sicut vice in vice. 
Et surrexit. 

Et defecit. 

96. Accideis. 

9. Pimitte me. 
Victima familis. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς Ypáp.k aov. 


15. - 
16. 


17. 


18. 
19. 


20. 


26. 


20. 


; VULGATA. 


Misero ad te, et notum tibi fe- 


cero. 


45. Auferes. . 
16. De manu inimicorum. 


17. Dejerare. 


Sicut enim animam suam, lta 
diligebat eum. 


18. Requiretur. 

19. Usque perendie. 

In die qua operari licet. 

Juxta lapidem. 

20. Tres sayittas mittam. 

Ad signum. 

?1. Vade et affer mihl sagittas. 


92, Nihil mali. 

43. Secundum consuetudinem. 
Surrez1it. 

Vacuusque apparuit. 

26. Quod forte evenisset. 

29. Dimitte me. 

Sacrificium solemne. 


1316 
AKYAAE. 


15. 
16. 


M. 
Κατὰ vhv qoytv αὐτοῦ. 


18. 
19. Τρεῖς Ἀμέρας ἀναμανεῖς. 
'Ev τῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἔργον. 


Παρὰ τὸν λίθον. 
90. ᾿Αφήσω τρία βέλη. 
Elg τὸν axonóv. "Α.1-λως, εἰς τὸν 


φυλακῆν. 


31. 


9 
32. 


25. 


96. Συνάντησις. 
29. 

θυσία συγγενείας 
$0. 


AQUILA. 


15. 
16. 


11. 
Secundum &nimam suam. 


48. 

19. Tres dies remanebis. 

In die operis. 

Apud lapidem. 

20. Emittam tria tela. 

In scopum. Aliter, in custodiam. 
αι. 


?2. 
25. 


$6. Occursus. 
29. 
Victiina cognationis. 


£50. Fili mulieris virum ultro — 59. 


90. Fili perverse rebellionis. 
rapientis. 





1511 
ZYMMAXOZ. 


Καὶ ἀχουστόν σοι ποιῄσω, zal 
ἀποχαλύψω τὸ οὓς σον. 


165. Ἐχχόνμεις. 
16. 


41. "Op. 


48. Σητηθήσεται. 
19. 


Παρὰ τὸν λίθον. 
20. 
Εἰς τὸν συντεταγµένον. 


43. Οὐδέν. 

95. Ὥσπερ εἰώθει. 

Παρέστη δέ. 

Ὑστέρησεν. 

26. Συγχύρημα. 

99. ᾽Απόλνσόν µε. 

θνσἰα πάνδηµος. 

50. ᾽Απαιδεύτιων ἁποστατούντων, 


SYMMACHUS. 


Et auditum tibi faciam, «t re- 
velabo aurem tuam. 


15. Exscindes. 
16. 


47. Juramento. 


48. Quaretur. 
19. 


Apud lapidem. 
90 


Ad condictum. 
94. 


92. Nihil. 

33. Ut solebat. 

Adstilit vero. 

Vacavit. 

90. Accidens. 

99. Solve me. 

Victima totius populi. 

50. Jndisciplinatarum deficien- 
tum. 


LIB. 1 REGUM CAPUT XX. 
0’. 


X Καὶ ἀχουστόν σοι ποιῄσω, καὶ 
ἁποχαλύψω τὸ οὓς σου. 
15. Ἐξαρεῖς. 
16. -'E je. 
x ολλ 
47. Ὁμόσαι. 
A Ἠγάπησε ψυχὴν ἀγαπῶντος αὐ- 
v. 


X Ἑκ χειρὸς 


τ 

18. Ἐπισχεπκήσεται. 

19. Καὶ τρισσεύσεις. 

'Ev τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑργασίμῃ. "A4- 
ως, τῇ Ἠμέρᾳ 5 ἐργασίας. 

Παρὰ τὸ Ἐργάδ. 

90. Τρισσεύσω ταῖς σχίζαις. 

Ele «hv ἁματταρί. "A44., λαματ- 
τάραν. 

91. Λοῦρο, εὗρέ uox τὴν σχίζαν. 
"A44oc , βαδίσας ἀνελοῦ pot τὰς 
ex ac. "AAA., βέλος. 

99. Λόγος. ᾿Αλως, δόλος. 

95. Ὡς ἅπαξ χαὶ ἅπαξ. 

Καὶ προέφθασεν. 

Ἐπεσχέλη. 

96. Σύµπτωμα. 

99. Ἑξαπόστειλόν ys. 

θυσία τῆς φυλῆς. 

$0, Υἱὰ πορασιῶν ἀὐτομόλούν- 
twv. "AAJAoc , vl& χορασιῶν αὐτο- 
ψμολουσῶν, γυναικοτροφή. "AJ1oc, 
γυναιχοτράφές. 


LXX INTERPRETES. 


yX Et auditum tibi faciam, e& 
revelabo aurem tuam. 


48. Auferes. 

16. Inimicos. X De manu ini- 
Xmiecorum. 

47. jurare. 

Bilexit animam diligentis se. 


18. Visitabitur. 

19. Et tertiabis. 

In die operaría. Aliter, die ope- 
raria. 

Apud Ergab. 

$0, Tetrtiabo sagittis. 

In amattari. Alius, lamaiiaran. 

91. Veni, reperi mihi sagittam. 
Alius, vadens, tolle mihi sagittas. 
Al., telum. 


99. Verbum. Aliter, dolut. 
95, Sicut aempel et semel. 
Et prevenit. 

Visitatus est. 

$6, Casus. 

99. Dimitte me. 
Sacrificium ipsius tribus. 


50. Fili puellarum ultro venien- 
tium. Alius, fili puellarum ultro 
venientium, mulierum  alumne. 
Alius, cffominate 


ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 


15, 
16. 


17. Τοῦ ὀρχίσαι. 


48. 
19. 


40. 
Eig τὴν φυλαχὴν. 


21. 


96. 

29. 

Gucla συγγενείας. 
$0. Μετακινουµένων. 


THEODOTIO. 


45. 
16. 


47. Adjurare. 


18. 
19. 


96.. 

99. 

Victima cognatienis. 
50, Transmotarum. 


1518. 


[579 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSÜNT. 


4580 


TO EBPAIKÜN. TO EBPAIKON AKYAAY; 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαοσι. 
T5 mw m 
Tm . 
vun 54 51. $9. 
1392 94 9k. 94. Διεπονήθη. 
Toca Ἐνέτρεψεν. 
ic 55 35. 55. Κατὰ τὴν αυνταγήν. 
Εύνπη 56 36. 56. Τὰ βέλη. 
maym um 
3111 Uuywo 4 A: A. Ἐχόμενα τοῦ νότου. 
την Ἑταίρῳ. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
Eligens tu filium. Diligis filium. 
Nuditatis. Ignominiose. 
$1. Stabilieris, 91. Stabilieris. 51. 
91. Doluit. 94. Contristatus est. 94. Perdóluii. 
Pudefecerat. . Quod confudisset. Pudefecerat. 


99. Ad lempus. 


99. Juxta placitum. 


$0. Justa condictum.. 


36. Sagittas. 


SagiMam , ut transire fáceret 
eam. 


50. Sagittas. 


41. De apud meridiem. 
strum. 


Socium suum. 


44. De loco qui vergebat ad au 


( Fleverunt ) pariter. 


56. Tela. - 


Sagittam trsns puerum: 


44. Juxta austrum. 


Amicum. 


Νοίθ et vari& lectiones ad cap. XX lib. I Regum. 


V. 4. "AAJoc, elg πρόσωπον. Reg. 

V. 9. 'A., βέδηλον etc. Coislin. 2. 

Ibid. Σ., £àv μὴ δηλώσῃ εἰς &xofjv µου. Ita Dru- 
sius, et Coislin. 2. . 

X. 5. "AAAo0c , μὴ bin ταῦτα Ἰωνάθαν, ὅπως 
μὴ ἀναγγείλῃ τῷ Δανίδ. Ita Reg. Postrema autem 
verba videntur potius esse glussenia , quam inter- 
pretatio. . 

Ibid. 'A., Σ., ὅσον ffjua ἀναμεταξὺυ ἐμοῦ xai θα- 
γάτον. Drusius et Coislin. 2 qui habet μεταξύ. 

V. 5. "AAJAoc , καθίσοµαι μετὰ τοῦ βασιλέως etc. 


Reg. 
Y. 6. 'A., 9., αἰτούμενος ἠτήσατο. Coislin. 2. 
V. 7. 8., ὀργιζόμενος. Coislin. 2. 
Ibid. Σ., ἁπήρτισται. Idem. ! 
V. 8. In hzc verba, &v τῷ δούλῳ σου, Coislin. ha- 
bet in m. Σ. yo. Vide lib. Jud. 1, 14, ia nota. 
V. 9. Σ., δέδοχται etc. Idem. 


V. 12. Α., ἐξερευνήσω etc. Idem. 


lbid. Post τρισσῶς Coislin. 2 addit 3X αὕριον xav 
εἰς τν τρίτην , τρισσῶς. T. e. 3X cras et in tertiam 7 
ter. Fertque ad imarg., ἐπιμελῶς, quod inserui in 
textum. 

Ibid. Σ., xai ἀχουστὸν etc. Idein. cum asterisco. 

V. 45. Σ., ἐχχόψεις. idem. 

V. 10. Ἐχθρούς. XX Ἐκ χειρὸς etc. ldem. 

V. 47. Σ., ὄρχῳ etc. ldem. 

lbid. 'A., κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. Sic Drusius. 

Y. 48. Σ., ζητηθήσεται. Drusius et Coislin. 3. 


bidem : « Pro 


3$ gvAaxüv * διττὴ và 


V. 19. '"A., τρεῖς ἡμέρας ἀναμὲνεῖς. Sic Ῥτουυ- 
pius melius quam Regius codex, qui hac confudit 
10€ pacto : 'Áx., εἰς τὸ, xal τρισσεύσεις, ἀντὶ τοῦ 
τρεῖς ἡμέρας ἀναμενεῖς. 

Ibid. 'A., ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἔργου. Reg. Alteram 
lectionem , τῇ ἡμέρᾳ τῆς ἐργασίας, habet Procop. 

Ibid. 'A., Σ., παρὰ τὸν λίθον. Reg. et Drusius. 
Q', παρὰ τὸ Ἐργάδ. Qus versio videtur huc trans- 
lata ex versu 41. Greca autem Kasehil De locis 
Hebraicis apud Hieronymum sic habent : "A., τοὺς 
λίθους. Σ., "bv λίθον. Verum Hieronymus habet 
uo Aquila et Symmachus inter- 
pretaü sunt lapidem , licet in alio loco pro hoc S., 
τὴν περίµετρον, dixerit. » Quam lectionem in sin- 
gulari confirmat Procopius , qui habet, οἱ JAocxol , 
(0ov ἐξέδωχαν. 

V. 20. "A., àgfiou τρία βέλη. Reg. Hanc lectio- 
nem Coislip. 2 Symmacho tribuit. 

Ibid. Procopius et t Ακύλας, εἰς τὺν' exoxóv, 

γραφή. Σύ ος, εἰς τὸν" 
συντεταγµέγον, by δὲ 3 ind Ἑδραίων ἑρμηνεία 
οὕτω κεῖται. Παρὰ μὲν Ἕλλησι, τάωρον' παρὰ 6i 
Ῥωμαίοις, φωσσάτον, παρὰ δὲ Σύροις, σχο-εόν" 
εἰς ὃν γυμναζόμενοι τὰ βέλη πέμτειν εἰώθασι. T. e. 
« Aquila, ad scopum, vel custodiam : duplex enim 
est lectio : Symmachus , ad condictum, et sic in 
Hebraeorum interpretatione legitur. Apud Graecos, 
τάφρον, apud Romanos, fossatum; apud Syros, 
scopum, ad quem, sese exercendo, sagittas mittere 
consuevérunt, » Eusebius De locis Hebraicis, Asp- 


1581 LIB. 1 REGUM CAPUT XX. 1583 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. υ, ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
Προαιρεῖ τὸν υἱόν. Μέτοχος sl σὺ τῷ υἱῷ. 
Ἀσχημοσύνης. Αποχαλύψεως. 
91. Ἑδρασθήσεται. 91. Ἑτοιμασθήσεται. 91. 
$4. Ὠδυνήθη. 94. Ἐθραύσθη. 94. Ἐλνπήθη. 
Συνετέλεσεν. Κατῄσχυνεν. 
95. 95. Καθὼς ἑτάξατο εἰς τὸ μαρτύ- — 55. 
«ov Δαυίδ. "A44., εἰς χαιρὸν Δαυίδ. 
$6. ᾽Αχόντια., 96. Τὰς σχίζας. 960. Τὰ βέλη. 
Tfj σχίζῃ, καὶ ὑτήν. ' . 
wc Tees Tut 
αὑτόν, 
41. ᾽Απὺ µεσηµθρίας, 44. ᾿Απὺ τοῦ ᾽Αργάδ. (ΑΙ. Ἂν- 4. 
νεγάθ.) "AJAAoc, ἀπὸ τοῦ ὕπνου. 
"A-440c, πληαίον τοῦ νότου. 
Τῷ πλησίον. Αδελφῷ, 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. TH&ODOTIO. 
Praeligit filium. Particeps es tu filio. 
Turpitudinis. Revelationis. 
$1. Firmabitur. 91. Parabitur. 51. 
54. Dolore affectus cst. 94. Fractus est. 94. Contristatus est. 
Consummaverat. Confuderat. 
99. 95. Sicut statuerat iu testimo- — 35. 
nium David. Alius, intempus David. 
$6, Jacula. 96. Sagittas. 96. Tela. 


Sagitta , et pretergredi feeit 


Praetergressus est. 


eam. Alius, tela, et prztergredi 


fecit eum. 
41, À meridie. 


41. Ab Argab. (Al. Annegab.)— 4f. 


Alius, a somno. Alius, proxime 


augtcum. 
Proximum. 


Fratrem. 


Note et varie lectiones ad cap. XX lib. I Regum. 


ττάρα, ἔνθα Ἰωνάθαν ἡχόντιζε τὰς σχίζας. 'À., εἰς 
Lye C uoxó. Σ., slc AN συντεταῃιένον. Hiero- 
nymus autem ita reddit : « Lammatiara, ad quem 
locum Jonathan jacula dirigebat : pro quo Aquila 
interpretatus est, ad signum. Symmachus, ad con- 
dictum. » Theodoretus vero, τὰς δὲ σχἰζας BéAn 6 
Αχύλας ἡρμήνευσε τὴν δὲ Αματτάραν ὃν τῇ τῶν 
Ἑδθραϊκῶν ὀνομάτων ἁρμηνείᾳ, οὕτως εὗρον χειµέ- 
νην, παρὰ μὲν τοῖς Ἕλλησι cágpoyr , παρὰ δὲ 'Po- 
palo, φοσσἀτον, παρὰ δὲ τῷ Σύρῳ σκοπὀγ, εἰς ὃν 
οἱ γυµναξόμενοι τὰ FM πέµπειν εἰώθασι. Ἱ. e. 
« Schisas autem jacula vertit Aquila. Amattaran 
vero in Hebraicorum nominum interpretatione sic 
inveni positam : apud Grecos quidem τάφρον, 
apud Romanos autem, fossatum, apud Syros vero, 
scopum, in quem qui exercentur, jacula mittere 
consueverunt. » Hine mutuatus videtur Procopius, 
qui vocem ὀνομάτων praetermisit. Nec. omitlendum 
est Coislinianum hic habere, 'A., τὸν σχοπὀν. Α., 
8., φυλαχήν. 


V. 91. ᾿Α.11ος, βαδίσας ἀνελοῦ etc. Reg. 

V. 99. Σ., οὐδέν. Coislin. 2. 

Ibid. "AAAoc , δόλος. Coislin. 

V. 95. Σ., ὥσπερ εἰώθει. Idem. 

Ibid. Σ., παρέστη δέ. ldem. 

Ibid. Z., ὑστέρησεν. Reg. et Coislin. 2. 

V. 26. 'A., συνάντησις. Σ., συγκύρηµα. Coisl. 2. 
Sed Drusius, 44 , συνάντησις. 

V. 99, Σ., ἀπόλυσόν µε. Coislin. 2. - 


Ibid. 'A., 8., θυσία συγγενείας. Σ., θυσία máw- 
ὅημος. Coislin. 2. Primam lectionem Reg. uni 
Aquilz tribuit. 

. 90. Σ., ἀπαιλεύτων ἁποστατούντων. 8., pata- 
χινουµένων. Coislin. 2. "AJJoc, νἱὰ χορασιῶν αὗτο- 
μολουσῶν, γυναιχοτροφή. Suspicor legendum γνναι- 
χότροφε. "Δ.1.1ος, γυναιχοτραφές. Reg. 

lbid. Σ., προαιρεῖ etc. Coislin. 2. 

Ibid. Σ., ἀσχημοσύνης. Idem. 

V. 54. X., ἑδρασθήσέται. Reg. et Coislin. 2. 
Vide etiam infra, l1 Reg. vu, 12. 

V. 54. "A., biemoyfi0n.. Reg. et Coialin. 2. Drusius 
legit, ἐπονήθη. Σ., ὠδυνήθη. 8., ἑλυπήθη. 

bid. 'A., ἐνέτρεψεν etc. Coislin. 2. 

V. 35. "A., χατὰ τὴν συνταγήν. Ηλ ex eod. ead. 

V. 96. 'À., Θ., τὰ βέλη etc. Idem. 

Ibid. "AAJoc, τὰ βέλη, καὶ παρήγαγεν αὑτόν. lta 
Reg. 8., ὑπερέθη. Drusius. 

v 41. "A., ἐχόμενα τοῦ νότου. Theodoretus (qui 
babet νοτίου). Heg. Drusius, Procop. Σ., ἀπὸ ps- 
σηµθρἰας. Sic Marüaneus ex locis Hebraicis de- 
cerpsit. Male Drusius, τὸ περίµετρον, deceptus 
loco supra allato ad v. 19, ubi dicitur Symmachum 
aliquaudo vertere , τὸ περίµετρον. Non quidem .vo- 
eem Hebraicam 331, sed eam quam LXX vertunt 
ἐργάδ, vel &pyó6, videlicet 33318, ut Deut. i, 14. 

jc autem legisse videntur iidem αν] pro 223. 

Ibid. 'A., ἑταίρῳ. Θ., ἀδελφῷ. Reg. et Coislin. 
qui addit, Σ., Δ4δ δὲ ὑπερέδαλλεν, ἐμεγάλυνεν. 





138$ HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


CAPUT XXI LIB. I REGUM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON 
(0 Ἑλληνωοῖς γράµμασι. 


Tom i L. 


τω 
ny 3 4. 
'3Oow 1139 puros Φελωνιαλμωνι, 
Un d 4. 
vTp cmo 
απών Ὢν 15 ὃ B. 
imTXy 
amy 
τρ) αλλη.) BN m T" NY 
1253 
v1 
v1p6 6. 
"393 1 7. 
ον 
ΠΕΙ "'"2N 
να poya 9 9. 
τοις 4 
uy* 141 44. 
wn 15 13. 
qm" ema onm 
un 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. 
4. Achimelech. 4. Achimelech. 
Et contremuit. Obstupuit, 
9. Scire feci. 9. Condixi. 
Ad locum obsetri gnott. {η illum et illum locum. 
4. Profanus. &. Laicos. 
Quinimmo panis sanctitatis. Sed tanuim panem sanctum. 
5. Quinimme mulier. 5. Equidem si de malieribus a- 
gitur. 
Prohibita est. Continuimus nos. 
Vasa puerorum. Vasa puerorum. 


dipsa via profanationis, et etiam — Porro via hzc polluta est, sed 
«uia hodie sanctiilcabilur in vase. et ipsa hodie sauctificabitur in 


vasis. 

Profanationis. Polluta. 

6. Sanctitatem. 6. Sonciificatum panem. 

4. Detentus. T. [ntus. 

idumzus. Idumzus. 

Potentissimum pastorum, Potentissimus pastorum. 

9. In valle quercus. 9. In valle terebintbi. 

Post ephod, Post ephod. 

11. Respondebant. 41. Cantabant. 

15. Et mutavit. 43. Immutavit. 

Et finxit se furere in manibus Et collabebatur inter manus eo- 
eoruni, et designabat. rum, ct impingebar. 


Designabat. Impingebat. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
4. ΑἉχιμέλεχ. 


3. 
Εἰς tbv δεῖνα τόπον. 


4. Λαϊχο[. 


δ. 


Συνεσχέθη. 
Τὰ σκεύη τῶν παιδαρἰίων. 


Λαϊκή. 
6. 
7. Ἐγχεχλεισμένος. 


9. "Ev τῇ κοιλάδι τῆς ὀρνές, 


Ἐπενδύματος, 

41. 

15. Ἐνήλλαξεν. 

Παρίετο xa π ν. 


AQUILA. 
4. Achimelech. 


EY 


In quempiam loeum. 


4. Laicl. 


5. 
Prohibita est. 
Vasa puerorum. 


Laica. 
6. 
7. Inclusus, 


9. In valle quercus. 
Superindumentum. 

41. 

15. Immutavit. 
Prateribat, et impingebat. 








. 3585 


e 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ, 


4. Ἁχιμέλεχ. 
Ἐξεπλάγη. 
9. Συνεταξάµην. 


Εἰς τὲν οὐχ οἶδα τίνα τόπον. 


4. Λαϊχοί, 


b. 


6. 
1. 


΄Αρχων τῶν νομέων. 
9. Ἑν τῇ χοιλάδι "Eod. 


' Ἐφούδ. 
11. Κατέλεγον.΄ 
45. Μετέθαλεν. 


Ἑψόφει. 
SYMMACHUS. 

4. Acbimelech, 

Obstupuit. 

29. Condixi. 

1η nescio quem loemtm, 


4. Laici. 


6. 
1. 


Princeps pastorum. 
9. In valle Ela. 
Ephud. 

11. Recensebant. 
43. Mutavit. 


Strepebat. 


PaTROL, GR. XV, 


LIB. 1 REGUM CAPUT XXI. 


CAPUT XXI LIB. I REGUM. 


ο. 


1. ᾿Αθιμέλεχ. 

Ἑξέστη. 

3, Διαμεμαρτύρημαι. — 

Ἐν τῷ τόπῳ τῷ λεγομένῳ θεοῦ 
πίστις, Φελλανὶ Μαεμων{. 

4. Βέθηλοι. 

Ἁλλ' ἢ ἄρτοί ἅγιοί εἰσιν. "AA- 
«ος, £l uf] ὁ ἄρτος ὁ ἅγιος. 

5. ᾽Αλλὰ ἀπὸ γυναικός. "Α.1.ος, 
εἰ μὲν (I. μῆ) περὶ γυναιχός. 

Απεσχήμεθα. | 

Τὰ παιδία. 

Καὶ αὐτὴ ἡ 665; βέδηλος , διότι 
ἁγιασθήσεται σήμερον. 'Α.ῑίος , 
Ἡ μέντοι ὁδὸς λαϊχὴ, ἀλλ ὅμως. 
"AAAoc, χαὶ ὅτι εἰ ἡ ὁδὺς 


αὐτῶν, σήμερον ἁγιασθήσεται διὰ 
tà σχεύη µου. 


Βέόηλος. 

6. ΄Αρτοόυς. Ol «Ίοιποὶι ἅγια. 

1. Συνεχόµενος. 

Ἰδουμαῖος. ’Λ.1λος, ὁ Σύρος. 
Νέμων. 

9. "Ev τῇ κοιλάδι "IDA. 'Α.1Λὠς, 


τερεδίνθον. 
Vecai. 

. A. Ἐξήρχυν. 
10. Βλλοίωσε. 


Καὶ προσεποιῄσατο ἓν τῇ Ἡμέραᾳ 
ἐχείνῃ, xai ἑτυμπάνιξεγ. 


Ἔπιπτεν. 
LXX INTERPRETES. 
4. Abimelech. 
Obstupuit. 
2. Significavi. 
In loco dicto Dei fides, Phel- 


lani Maemoni. 


4. Profani. 


Nonnisi panes sancti sunt. Alius, 
nonnisi panis sanctus. 


5. Sed a mulicre. Alius, nisi 
circa mulierem. 


Abstinuimus. 
Pueri. 


Et ipsa via profana, quia sancti- 
ficabitur hodie, Alius, via quidem 
laica est, attamen. Alius, et quia 
Bi profana via eorum , hodie san- 
cüificabitur propter vasa mea. 


Profana. 

6. Panes." lteliqui, sancta. 

7. Detentus. 

ldumaus. Alius, Syrus. 
Pastor. 

9. In valle Ela. Aliter, terehbinthi. 
Vaeat. 

44. Przcinebant. 

45. Mutavit. 


Et affeciabat in die illa, et tym- 
panizabat. 


Cadebat. 


1399 


ΘΕΟΑΛΟΤΙΩΝ. 
1. ΑἉχιμέλεχ. 


9. 
Eig τὸν δεῖνα τόπον. 


À. Aaixol. 
b. 


Τὰ cxsut των παιδαρίων. 


6. 
1. 


9. Ἐν τῇ κοιλὰδι ος δρυᾶς. 
Ὀπίσω τῆς ἐἑπωμίδος. 
4 

15. 


Ἑψόφει. 
THEODOTIO. 
4. Achimelech. 


2. 
In quempiam lecum. 
4. Laici. 


Vasa puerorum. 


9. In valle quercus. 


Post seperhwmersie. 
41. 

15. 

Strepeoof. 


"T 





1587 
TO EBPAIKON. 


HEXAPLORUM QUJE SUPERSDENT. 
TO EBPAIKON, 


ΑΚΥΛΑΣ. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


yxw!4  Ἅᾖ. 
pn 15 15. 


D'yiUD 
onu 


yin 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


44. Furentem. 
15. Indigus. 


Furiosi. 
Introduxistis. 
Ut fureret. 


Furentibus. 
Adduxistis. 
Ad insaniendum. 


VULGATA LATINA. 


44. Insanum. . 
45. Desunt nobis. 45. 


14. Παραπληχτευόμενον. 
15. 


Παραγληκτεύεσθαι. 
AQUILA. 
11. Mente perculsum. 


Insanirc. 


. Nolae et varia lectjones ad cap. XXI lib. I Regum. 


V. 4. In codd. ms., οἱ πάντες, ᾽Αχιμέλεχ. Scilicet 
omnes prxter LXX. Vide Eusebium in psal. xxxii. 

Ibid. Σ , ἐξεπλάγη. Coislin. 2. 

V. 2. Σ., συνεταξάµην. Reg. et Coislin. 2. 

lbid. 'A., 8., εἰς τὸν 6siva τόπον. Σ., εἰς τὸν οὖχ 
οἶδα xiva τόπον. Eusebius De locis Hebraicis ad vo- 
cem Elmoni et Felmoni , Almoni, mutilus est. Ver- 
sio autem Hieronymi sic habet : « Elmoni locus 
quispiam interpretatur : pro quo Aquila et Theo- 

otion transtulerunt τόνδε τινά. Quod nos dicere 
possumus, hunc vel illum eic. » Et infra, «Felmoni, 
Almoni, quod Aquila interpretatur, illum vel istum, 
Symmachus vero, nescio quem locum , Theodotion, 
illum locum Elmon. » Übi notes ad Aquilam εἰ 
Theodotionem legendum esse τὸν δεῖνα, ut prius 
legebatur in editis. Nam sic habet Regius codex, 


tacitis interpretibus, εἰς τὸν δεῖνα τόπον, cui lectioni 
consentit versio Hieronymi, i/[um vel istum. Lectio 
nes Coisliniani 2 qui habet, 'A., τὸν δεῖνα τοῦ δέ τι 
νος. Σ., τὸν δεῖνα τόπον, vel dubize sunt, vel ex se 
cunda Aquilae et Symmachi editione desumpta. 

V. 4. "A., λαϊχοί. Reg. Ex Origene, qui ait, βε- 
66Aovc οὐ τοὺς ἀχαθάρτους Aéyet* ἀλλὰ τοὺς οὐχ 
ἁγίους  χαὶ ὡς ᾿Αχύλας ἐξέδωχεν, «Ἰαϊκούς ᾽ οὐχ 
ὅτι βέἐθηλοι οἱ μὴ ἅχιοι, ἀλλ ὅτι πρὸς τὸ ἅγιον avy- 
χρινόµενοι. 1. e. « profanos non immundos, sed 
non sanctos vocat, et ut Aquila edidit laicos. Non 
quod profani essent qui non sancli erant, sed cum 
sancto comparati ita dicuntur. » Coislin. 2 qui ha- 
bet, Σ., 8., Aatxol, suspectus videtur. 

Ibid. "AJ4A4oc, εἰ μὴ ὁ ἄρτος ὁ ἅγιος. Reg. 


CAPUT XXII LIB. I REGUM. 


TOU EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZX. 


Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


Wip? {8 


pu 
wuU2 bos uw 


Uri") 
n:zxo ὃ 3. 
νὰ cn" 4 4. 


Tra 

ym6 6. 

NT TRY 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Et congregati sunt. 


Angustiatus. 
Et omnis vir cui ei creditor. 


AÀmarus animo. 


9. Maspha. 9. Maspha. 


4. Duxit eos ante faciem. 
ln munitione. In presidio. 
6. Notus est. 


Sub arbore. In nemore, 


VULGATA LArINA. 
9. Convenerunt. 


In angustia constituti. 
Et oppressi are alieno, 
ÁÀmaro animo. 


4. Et reliquit eos ante faciem. 


6. Apparuisset. 


Συνεχόμενος. 


Καὶ «dg περιερχόµενος, κᾶς 
ἐπαιτῶν. C 


Πιχρὸς quy. 
ó 


4. Ἔθετο αὐτοὺς πρὸ vpocwscou. 


Ἑν τῷ ὀχυρώματι. 
6. 


Τὸ δένδρωµα. 
AQUILA. 
2, 


Constrictus. 


Et omnis circumiens, omnis 
mendicans. 


Amarus animo. 
9. 


4. Posuit eos ante faciem. 


In munitione. 
0. 
Arboretum. 








^o 


mm" 


m 


im» 
1782 LIB. 1 REGUM CAPUT XXII. 1590 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. ο. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
14. Παράρρονα. 41. Ἐπίληπτον, 4. 
15. 15. Ἐλαττοῦμαι. "Α.1.1ος, προσ- —— 45. 
δέοµα,. (ΑΙ. δέοµαι.) 
Μαινομένων. Ἐπιλήπτων. 
Εἰσαγηόχατε. "Aloe, εἰδενέγ- 
κατε. 
Μαίνεσθα: Ἐπιληπτεύεσθαι. 
SYMMACHUS LXX INTERPRETES. 'THEODOTIO. 
11. losanum. 14. Arreptitium correptum. 14. 
45. 15. Indigens sum. Alius, indigeo. — 15. — 
Furentibus. Furentibus. | 
Introduxistis. Alius, induxistis. 
Furere. Furere. 


Note et varie lectiones ad cap. XXI lib. [ Regum. 


V. 5. "AAAoc , el μὲν περὶ γυναιχός. Coislin. 9. 
Ibid. 'A., συνεσχέθη. Idem. 

Ibid. 'A., 8., «à σχεύη etc. Idem. 

Ibid. Τὰ παιδία. Coislin., παιδάρια. 


lbid. "Α λος, xai ὅτι εἰ βέδηλος etc. Reg. 'A., 
λαϊκή. Reg. et Procop. Quz primo loco ponuntur 
ex Coisliniano cod." A.44oc, ἡ μέντοι ὁδὸς λαϊχὴ etc., 
videntur esse ex versione Αα]... 

V. 6. Οἱ Aorzol, ἅγια. Coislin. 9. 


V. 71. *AAAoc, ὁ Σύρος. Ex commutatione scilicet 
litterarum 'tet ^, nam alius legit, *zyTwA, quod est, 
"Iéoupaiog , alius, *Yy^N, quod est, Σύρος. LXX va- 
riant : nam in edit. Rom. legitur ὁ Σύρος, alibi vero, 
5 Ἰδουμαῖος, 

lbid. Z., ἄρχων τῶν νοµέων, Coislin. 3. 


V. 9. Α., 8., &y τῇ χοιλάδι ete. Vide supra notam 
ad cap. xvit, v. 2. . 

Ibid. 'A., ἐπενδύματος etc. las lectiones exhibet 
Coislin. 2. - 

V. 14. Σ., χατέλεγον. Reg. et Coislin. 2. 

V. 15. Α., ἐνήλλαξεν. Reg. et Coislin. 2. Z., µετ- 
ἐδαλεν. Coislin. 2. 

Ibid. 'A., παρίετο xai προσέκρουεν. Reg. Proco- 
pius vero legit παρε[ετο. 

Ibid. Z., ἑψόφει. Coislir.. 2. 

V. 14. "A., παραπληχτευόµενον. Reg. Σ., παρά- 


φρονα. Coislin. 9. 


V. 15. "AAJoc , προαδέοµαι. Reg. 

Ibid. Σ., µαινοµένων. Coislin. 9. 

Ibid. "AJA4Aoc, εἰσενέγχατε. Reg. 

lbid. 'A., παραπληχτεύεσθαι etc. Coislin. 2. 


CAPUT XXlI LIB | REGUM. 


2. 2. XZovfrrov:o. "AAAoc, συνηθρο- 3. 
οντο., : 
Xrtyoymopoupevoc. Ἐν ἀνάγχῃ. — ἀνυνεχόμενος. 
Καὶ πᾶς ὑπόχρεως. 
Κατώδυνος duy. 
3. $. Μασσηφάθ. "AAAoc , σχοπιἀν. $. 
4. 4. Παρεκάλεσε τὸ πρόσωπον. Οἱ 4. 
Jouxol, ἔθετο αὐτοὺς πρὸ προσώ- 
που. 
Ἐν τῇ ἐπιδουλῇ. Ἐν τῇ περιοχῇ. Καταφυγήν. 
6. Ἐφάνη. 6. Ἔγνωσται. 6. 
Ὑπὸ τὴν ἄρουραν. "AA4oc, τὸ 
φυτόν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIQ. 
9. 2. Convenerunt. Alius, congre- — 9. 
gali sunt. 
Angustiatus. In necessitate. Constrictus. 
Et omnis debitor. 
Tristis animo. 
9. 5. Massephath. Alius, specu- — 5. 
lam. 
^. 4. Deprecatus est faciem. Reli- 4. 
q«i, posuit eos ante faciem. 
In insidiis. In przsidio. Refugium. 
6. Apparuisset., 6. Notus est. 6. 


Sub arboreto. Alius, lignum. 





Ns 


4501 HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSÜNT. 1533 
TO ΒΡΡΛΙΚΟΝ. TO EBPAIKON AKYAAL. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
cnp $ 8. 8. Συνεδήσατε. 
T1753 
ocn 
non 
ΝΟ | 
"um 9 ϱ. . 9, 
"T1 
Yn 12 12. 19. 
ormvp 15 15. 15. Συνεδήσατε. 
*oN Eb 
ev Κατὰ τὴν ἡμέραν. 
pmi — au. 14. Καὶ νυµφίος. 
uev 
non 15 18. 45. Βέδηλον. 
Ew-ox 
py 41 11. 1T. 
(10 18 18. 48. Κύχλωσον 
yu 
Dum) 


up" 90 20. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 


VULGATA LATINA. 


20. 
AQUILA. 


8. Ligati estis. 

Foedus ineunte filio meo. 
Dolens. 

Et revelans. 

Ad insidiandum. 


8. Conjurastis. 8. Colligastis. 
Et filius meus fcedus inierit. 

Qui vicem meam doleat. 

Qui annuntiel 


Insidiantem. 


6. Idumazus. 9. Idum:zeus. 9. 

Servos. Servos. 

14. Ecce ego. 12. Przsto sum. 12, 

13. Conjurastis. 43. Conjurastis. 15. Coljieassis, 


Δά consurgendum in me. 
Secundum diem. 

44. Et gener. 

Ad auditum tuum. 


Ut consurgeret adversum me. 
Usque hodie, 

14. Et gener. 

Αά imperium tuum. 


Secundum diem. 
44. Et gener. 


45. Absit. 15. Absit. 45. Profanum. 
Ne imponat. Ne suspicetur. 

47. Stantibus. 47. Qui circumdabans. 17. 

18. Convertere. 18. Convertere. 18. Circumda. 
Et irrue. Et irrue. 

Octoginta. Octoginta. 

90. Et evasit. 90. Evadens autem. 90. 


Note et varie lectiones ad cap. XXII lib. 1 Regum. 


V. 9. "A44oc, συνηθροῖζοντο. Reg. 
lbid. 'A., 8., συνεχόµενος. Coislin. 9. 
Ibid. 'A., xai πᾶς περιερχόµενος εἰς. Coislin, 2. 


Hs» lectiones suspecte mihi. 
Ibid. 'A., πιχρὸς Ψυχῇ. Reg. 
V. 9. "AAA 


oc, σχοπιἀν. Coislin. 9. 

V. 4. Α., Οἱ .λοιποὶ, ἔθετο etc. Coislin. 3. 

lbid. 'A., ἓν τῷ ὀχυρώματι. Coislin. 2. Aquila sic 
. vertit cap. sequenti v. 14 et frequenter. Sequentes 


lectiones ex eodem Coislin. 3 
'N. 6. Z., ἐφάνη. Coislin. 2. 
lbid. 'A., τὸ δέ 


σοι Aquila infra, cap. xxxi, 13. 
Coislin. 9. Θ., σύνδεσμος. Coislin. 9. 
Jbid. Σ., συντιθεµένου etc. Idem. - 


νδρωµα. "AAJoc, τὸ φυτόν. Reg. 
Hlud τὸ φυτόν, Symmachi videtur eise, qui KA 
vertit infra, c. xxxi, 12. Μιά autem 5 , E 





Α., συνεδήσατε. Σ., συνέθεσθε. Reg. et 





4505 . LIB. ] REGUM CAPUT XXII, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 0, 
6. ΣύΥΧεισθε. 

Ἑν τῷ διαθέσθαι τὸν υἱόν µου. 

Πονῶ». 

Καὶ ἀποχαλύπτων. "AJoc, φα- 
νερὸν ποιεῖ. 


8. Συνέθεσθε. 
Συντιθεµένου τοῦ υἱοῦ µου. 
Συμπαθὼν, συµπάσχων. 


15. 15. Conspirasti. 
Ita ut insurgat in me. Ad ponendum eum contra me. 
Ut dies. 
14. Et gener. 
Omnis przcepti tui. Alius, obe- 
dire tibi. 
15. Nequaquam. 
Ne det. Alius, ne suspicetur. 
41. Qui assistebant, 
48. Convertere. 
Et irrue. 
Trecentos. Reliqui, ocloginta. 
90. Et salvatur. 


44. Et gener. 


15. Propitius. 


47. Adstantibus. 
18. Convertere. 


20. Et fugit. 


14,77 0 00pmpP 000 


eas 


1395 
GEOAOTION. 


8. Σύνδεσμος. , 


Εἰς ἑνεδρευτήν. Εἰς ἐχθρόν. 
9. 9. Σύρος. "AAAoc, Ἰδουμαῖο». 9. 
Τὰς ἡμιόνους. *AAAoc, τοὺς δού- 
λους. 
19. Πάρειμι. 13, Ἰδου ἐγώ. 12. 
13. 43. Συνέθου. 13. Συνεστράφητε. 
Ὥστε kaavaecfval ya. θέσθαι αὐτὸν ἐπ᾽ ἐμέ. 
Ὡς ἡ ἡμέρα. Κατὰ εν ἡμέραν. 
44. Καὶ νυµφἰος. 44. Καὶ γαµθρός. 44. 
Παντὺς παραγγέλµατός cov." A A- 
Aoc, τὸ ὑπακούςειν σου. 
15. "Dsox. 15. Μηδαμῶς. 45. "Dsox. 
Mt δότω. "ΑΔ. Ίος, pl] ὑπολαμ- 
δανέτω. 
41. Παρεστηχόσιγ. 47. Ἐφεστηχόσιν. 17. 
18, Μεταστράφητι. 48. Ἐπιστρέφου. 18. Κύχλωσον. 
Καὶ ἁπάντα. Καὶ ἅφαι. 
Τριαχοσίους. Οἱ Aoustol , ὀγδοῆ- 
χοντα. 
90. Καὶ ἔφυγεν, 90. Καὶ διασώζεται. 20. 
SYMMACHUS, LXX INTERPRETES. THEODOTIO, 
δ. Composnislis. 8. Compositi estis. $. Colligetio. 
Consentiente &lio meo. Cum disposuerit fllius meus. 
Condolens. Qui laboret. 
Et revelans. Alius, notum facit. 
In insidiatorem, In inimicum. 
9. 9. Syrus. Alius , Idumzus. 9. 
Mulas. Alius, servos. 
12. Adsum. 19. Ecce ego. 12. 


45. Conversi estis. 


Secundum diem. 
14. 


15. Propitius. 


1M. 
18. Circumda. 
Et tange. 


90. 


Note et varie lectiones ad cap. XXII lib. 1 Regum. 


lbid. Σ., συμπαθὼν etc. ldem. 

lbid. "Α.Ί.Ίος, φανερὸν ποιεῖ. ldem. 

Pid. Σ., εἰς ἑνεδρευτήν. Idem. 

V. 9. "AJ1oc, Ἰδουμαῖος. Sic quedam exempla- 
τια, et Complat. Estque varia interpretatio, quz ex. ' 
varia lectione procedit. Nam LXX qui vertunt Σύρος, 
legerint haud dubie n27N73 cum resch , cteri qui 
vertunt Ἰδουμαῖος, ΤΝΤ cum daleth. Sic item ine 
fra, v. 18. 


Ibid. “Α.1.1ος, τοὺς δούλους. Coislin. . 

V. 19, Σ., πάρειµι. Idem. 

V. 15. ^A , συνεδήσατε etc. Idem. 
Ibid. X., ὥστε ἐπαναστῆναί pot, Idem. 
fid. ^A., 8., κατὰ τὴν ἡμέραν. Idem. 

V. 14. ^À., Σ., καὶ νυμφίος ete. ldem. 
Versus 15, 17 et 18. Lectiones ex eedem. 
V. 20. X., xal Egovew Reg. et Cnislin. 


ο” 


1933 HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 4596 


CAPUT XXII] LIB. I REGUM. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
; Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


πο γην D'OU nom 4 1. Ἡρονομεύσουσι, 


πο οκ 3 δ. $. Εἰς τὰς παρατάξεις. 
ium 5 δ. δ. 
-23 1 7. 1. 
σὺ 8 8. 8. 
TOND mts 9 9. 9. Ἔγγισον τὸ ἔνδυμα. 
"wp "yitwom 14 it. 1. 
T 
"xmv να vnm 15 15. a 15. 
mn Ἐπαύσατο,. 
nr 14 44. 44. Ἐν ὀχυρώμασι. 
πο τω 15 15. 45. Ἐν τῇ Όλη. 
mon 16 16. 16. Thy ὕλην. 
pr | 
πο γα 18 18. 48. El, τὸν δρυμόν. 
rz nyc 19 49. MEE 19. Ἐν τοῖς ὀχυροῖς. 
"mona . Εἰς τὸν δρυµόν. ("'AJ-Acoe , 03g.) 
va . 'Ev τῷ βοννῷ. . 
noun ἨἩφανισμένης. 
3 mr σι quz: macoz» 20 90. 90. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Et ipsi diripientes areas. 1. Et diripiunt areas. 1. Diripient. 
9, Λά ordines. 9. Adversus agmina, 9. In acies. 
5. Et duxit. —- 5. Et abegit. 5. 
7. Alienavit. 1. Tradidit. 1. 
8. Ad angustiandum. 8. Et obsideret. , 8. 
9. Applíca ephod. 9. Applica ephod. ^. 8. Admove indumentum. 
C "n Num concludant me domini ^ 11. Si tradent me viri Ceilz? 4. 
eila 
Descendet. Descendet. 
15. EL ambulaverunt quo ambu- — 13. Huc atque illuc vagabantur — 13. 
laverunt. incerti. 
Et cessavit. Dissimulavit. Cessavit. 
14. In munitionibus. 44. In locis firmissimis. 44. In munitionibus. 
45. In sylva. 45. In aylva. 15. In sylva. 
16. In sylvam. 16. In sylvam. 16. Sylvam. 
Et confortavit. Et confortavit. 
18. In sylva. 18. In sylva. 18. In sylvam. 
19, In munitionibus in sylva. 19. In locis tutiesimis sylvz. 19. In munitis. 
Iu sylva. Sylva. In sylvam. Aliter, in sylva. 
In colle. In colle. In colle. 
Jessimun. Deserti. Dissipatam. 


90. Ad omne desiderium anima 90. Sicut desideravit anima tua 90. 
Qux, rex, descendendo descende. ut descenderes, descende, 








1597 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ 
4. 


δ. Eig τὰ στρατόπεδα. 
5. 


7. "Egiboxsv. 
8. 


9. 
11. 


45. Καὶ ἐρεμέοντο (sic) ὁπουδή- 
ποτε. 


14. Ἕν χαταφυγαῖς. 


415. Apuydp. 
16. 


Ἐθράσννε 
18. 


49. "Ev τοῖς ὀχυροῖς. 


Ἑρήμου. 
90. Κατὰ πᾶσαν ἐπιθυμίαν σοὺ, 
βασιλεῦ, χαταθῆναι κατάθηθι. 


SYMMACHUS. 
1. 


5. In exercitus. 


5. 
1. Tradidit. 
8. 


1t. 
15. Et quiescebant ubicumque. 


14, In perfugiis. 


45. In sylva. 
40. 

Audaces fecit. 
18. 

19. In munitis. 


Desertam. 


90. Secunduin omne desiderium 
tuum, rex, deacendendi descende. 


ων. η 
LS 
. 
. Su 


w 


LIB, 1 REGUM CAPUT XXIII. 


CAPUT XXII LIB. 1 REGUM. 


6. 


4. Καὶ αὐτοὶ διαρπάζουσι, χατα- 
πατοῦσι τοὺς ἅλω, "AJALAoc, διαρ- 
πάζουσι τὰς ἅλωνας, xal χαταπα- 
τοῦσι. 


5. Els τὰ σχῦλα. 'Α.1.1ος, εἰς τὰς 
κοιλάδας. "AAAoc , εἰς τὰς χοιλίας. 


b. Καὶ ἀπήγαγε. "AAAoc, xo 
ἀπήλασε. vivet d 


T. Πέπραχεν. 


8. Συνέχειν. Οἱ Aoixol, πολιορ- 
y. 


. 9. Προσάγαγε τὸ ἐφούδ. 
11. Vacat. 


Αποχλεισθήσεται. Οἱ Aoixol, 
καταδῄσεται. 


15. Καὶ ἑπορεύοντο οὗ ἐὰν ἐπο- 
ρεύοντο. 


Ἀνῆηχε. . 
44. Ἑν Μασερέθ. "AAAoc, Μασ- 
σ 


45. Ἐν τῇ χαινῃ. 

16. Τὴν χαινἠν. Οἱ «Ίοιποὶ, τὸν 
δρυµόν. 

Ἐχραταίωσε. 

18. Ἐν xaT. "AJAJoc , el; Χαι- 
viv. 

19. "Ev Mecca p ἓν τοῖς στενοῖς. 

Ἐν τῇ καινῃ. Οἱ «λοιποὶ, δρυμῷ 

'Ev τῷ βουνῷ. 

Ἰεσσ:ιμοῦν. 

90. Πᾶν τὸ πρὸς ψυχην τοῦ βα- 
σιλέως εἰς χατάθασιν χαταθαινέτω. 

LXX INTERPRETES. 


4. Et ipsi diripiunt, coneulcant 
areas. Alius, diripiunt areas, et 
conculcant. 


3. In spolia. Alius, in valles. 
Alius , in ventres. 


- B. Et abduxit. Alius , et abegit, 
1. Vendidit. 


8. Comprehendendum. Reliqui, 
obsidendum. 


9. Appliea ephud. 
44. Vacat. 


Concludetur. Reliqui, descendet. 
15. Et ibant quo ibant. | 


Onisit. 


44. In Masereth. Aliter, Massa- 
reth. 


15. In nova. 

46. Novam. Reliqui, sylvam. 
Confirmavit. 

18. [n nova. Alius, in nova. 
19. In Messara in angustis. 
In nova. Reliqui, sylva. 

In colle. 

Jessimun. 


90. Omne quod est ad animum 
regis, in descensum descendat. 


1598 


ΘΕΟΔύΤΙΩΝ. 


414. Mh παραδώσουσιν οἱ ἔχοντες 


Κειλά; 


15. 


14. Ἐν τοῖς σπηλαἰοις τοῖς ὀχυ- 


19. Ἐν τοῖς σπηλαίοιθι 


THEODOTIO. 


41. Num tradent habentes Ceila ? 


13. 


- 44. In. speluncis munitis. 


15. 
16. 


18. 


19. In speluncis. 


20. 











TO ΕΒΡΑΙΚΟΝ. 
nono 21 


Nan»! "UN c»wamen bon 35 
(οσον "conocen 


πο uma 34 
Όσα vet ow 32732 


mowoT:»5 36 


19 
oOrTOV 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


94. Compassi estis. 

90. Ex emnibus latibulis, «qui- 
bus abscoudet se ibi, et reveiti . 
mini ad me ad rectum. 


94. In deserto Maon. 


In solitudine ad dexteram ἀθεί- 
n.u. 
26. Α latere montis ab hinc. 


Festinua. 
Cingentes. 


'HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχαῖς γράµµασι. 


VULGATA LATIN4. 
94. Doluistis. 


90. Omnia latibula ejus, in qui- 
pus absconditur : et reverümini 
ad me ad rem certam. 


. 94. 1n deserto Maon. 


In campestribus ad desteram 
Jesimon. 


326. Ad latus montis ex parte 
una. 


Desperabat. 
In modum corona cingebant. 


1400 
AKYAAE. 


91. Ἐφείσασθε, ἑσπλαγχνίσθττε 
23. 
24. 
Ἐν τῇ ὁμαλῇ πρὸς δεξιὰν τῆς 


ἡφανισμένης. 
26. 


θαμθούμενος. 


AQUILA. 
91. Pepercistis, compassi estis. 
95. 
94. 


In plana ad dexteram dissipata, 


26. 


Attonitus. 


Note et varim lectiones ad cap. XXIII iib. I Regum. 


V. f. 
ic i-o d τὰς ἅλωνας etc. Πορ. 


"A. ," προνομεύσουσι. Coislin. "Α.1 λος , 


Qubie vitiata. 


lbid. Οἱ Jo(zol, χαταδήσεται. Idem. 
v. Σ., καὶ ἐρεμέοντο. Coislin. 2, vox haud 





. 'À., εἰς τὰς παρατάξεις. Σ., εἰς τὰ στρατό- 
πεδα. lieg. Drusius vero illud, εἰς τὰ στρατόπεδα, 
pro scholio habuit. 

Ibid. "Α.1.1ος, εἰς τὰς κοιλίας. Ita Coisl. in textu. 

V. 5. "AAJoc, xax ἁπήλασε. Reg. 

V. 71. Σ., ἐξέδωκεν. Reg. et Coislin. 9. 

V. 8. Οἱ Aoizol , παλιορχεῖν. Coislin. 9. 

V. 9. 'A., ἔγγισον etc. Idem. 

V. 414. G., ph παραδώσουσιν etc. Idem. Bc 
Cois!in. qui prolixius refert cum asterisco sic : 
3X χυι εἶπεν Δανὶδ, ei παραδώσουσι oi παρὰ τῆς 
X Χειλὰ ἐμὲ xat τοὺς ἄνδρας µου εἰς χεῖρας Σαούλ" 
* IS einev ΠΙΠΙ παραδώσουσιν. Hiec vero desunt 
A 9 . 


Ibid. 'A., ἑπαύσατο. Idem. 

V. 14. Ἐν ὀχυρώμασι. Σ., Ev χαταφυγαῖς. 8., tv 
τοῖς σπηλαίοις elc. Eusebius De locis Hebraicis sic 
habet : Μασερὲθ, ἔρημος Ev0a. ἐχαθέσθη Δαθίδ. 'A., 
ἐν ὀχυρώμασι. one bv χαταφυγαῖς. Θ., Ev τοῖς 
σπηλαίοις. Hier. « Masereth in qua sedit David : 
nunc deserta : pro quo Áquila interpretatur, muni- 
tiones : Symmachus, refugia : Theodotion, spelun- 
cas. » Edit. Rom., Μασερέμ. 

V. 15. Α., ἓν τῇ Όλῃ etc. Coislin. 2. 

Ibid. 'A., τὴν Όλην etc. Idem. 

V. 16. Σ., ἑθράσυνε. Reg. et Coislin. 9. 

V. 18. "A., εἰς τὸν δρυµόν. Reg. LXX. legerunt 


CAPUT XXIV LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 


AKYAAZ. 


Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


cy wu cun $. 


Tora "rb wur ani 4 — 4. 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Super facies petrarum hir- 
corum silvestrium. 


4. Et ingressus est Saul ad te- 
gendum pedes suos. 


VULGATA LATINA. 


9. Super abruptissimas petras, 
que solis ibicibus pervie sut. 


4. Ut purgaret ventrem. 


$. [ En πρόσωπον τῶν πετρὸν 
τῶν ἐλαφίνων.] 


4. Εἱἰσηλθε αποκενῶσαι. (Al. χε- 
νωσαι.) 


Τοῦ διευθύναι, ἁ ποκδνῶσαι τοὺς 
πόδας αὐτοῦ, ἀποπατῆσαι. 
AQUILA. 


trarum ce: vi- 
um. 


9, Super faciem 
narum, vel, bionu 


4. Ingressus est evacuare. 
Ad dirigendum, evacuapdars 
pedes 8uog, egerendum. 


.. 


1401 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


$t, 
23. Ἐπὶ βεδαίῳ. 


LIB. 1 REGUM CAPUT XXIY. 


91. Ἐπονέσατε. 
25. X 'Ex πάντων τῶν τόπων 23. 


Td 


1103 
. €E0A0TIQN. 


91. 'Egelcagte, ἑσπλαγχνίσθητει 


3X ὅπου κρυθήσεται ἐχεῖ, xol ἐπι- 
X τρένετε πρὸς μὲ εἰς ἔτοιμον. 

21. 24. Ἐν τῇ ἑρήμῳ τῇ Maov."AA- — 94. 
Aoc , ἓν τῇ ἐρήμῳ τῇ ἐπηχόῳ. 


Ev τῇ πεδιάδι κατὰ δεξιὰν τἌς 


ἀοιχήτου. σαιμοῦὺ. 


20. 26. Ἐκ µέρους τοῦ ὅρους Ex τού- 


Καθ) ἑσπέραν Ex δεξιῶν τοῦ Ίεσ 


26. 


του. "AJAoc, τοῦ ὄρους τοῦ ἑτέρου 
ix τοῦ ἑτέρου µέρους 


Περιστελλόμενος. 


Σχεπαξόμενος. 


Κρυπτόµενα»ς. 


." Παρενέδαλον. Οἱ «λοιποὶ, περι 


στεφανοῦντες. 
SYMMACHUS. 
291. - 
25. lu firmitate. 


LXX INTERPRETES. 
21. Laborastis 
25. X Ex omnibus locis quibus — 23. 


THEODOTIO. 
91. Pepercistis, compassl estis. 


X abscoudetur ibi, et revertimini 
X ad me in parato 


24. | $4. In deserto Maon. Alius, in 94. 
deserto obsequenti. 
1n campestri ad dexteram inha- — Ad occidentem ad dexteram 
bitabilis.  essemu. 
96. 90. Ex parte montis ex hoc. 4- 36. 


(με, montis alterius ex altcra 


parte. 


Contractus. Tegeus se. 


cumcingeutes. 


Castrametabantur. Reliqui, cir- 


Abscondeng $e. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIII lib. I Regum. 


rom, qui verterunt, ἓν χαινῇ, daleth pro resch, ut 
szpe contingit. V. supra, v. 15. 

V. 19. "A., Σ., ἓν τοῖς ὀχυροῖς. Θ., ἓν τοῖς σπη- 
λαΐοις. Coislin. 2. Regius codex et Procopius hzc 
confertim referunt, Οἱ Joczol, ἓν τοῖς σπηλαίοις 
τοῖς ὀχνροῖς. 

lbid. 'A., εἰς τὸν δρυμόν. Reg. Sed Coisl. melius, 
"À., ὕλῃ. Οἱ JAouxol, 600p. 

lbid. 'A., 0’, ἐν τῷ ῥουνῷ. Reg. 

lbid. 'A., ἠφανισμένῃς. Σ., ἑρῆμου. Reg. Euseb. 
De locis Hebraicis sic habet : Ἰσιμὼθ ἔνθα ἐχρύπτετο 
Δαθὶδ, χεῖται δὲ ἀνωτέρω Βηθσιμοὺθ, καθὰ δεδῄλω- 
«at ἓν δὲ τῇ πρὠτῃ τῶν Βασιλειῶν ἀντὶ τοῦ Ἱεσσι- 
μοὺθ, 6 μὲν 'À. τῆς ἠφανισμένης, ὁ δὲ X. τῆς ἑρή- 
pou ἑχδεὑώχασι, Hieronymus vero : « [simoth , ubi 
absconditus est David, de qua ei supra quid nobis vi- 


deretur diximus, ponentes Befhsimutb. Sed et in 
Reguourum primo libro pro lsimuth , Aquila inter- 
pretatur, dissipatam, Symmachus vero, desertam. » 

V. 90, Σ., xazà πᾶσαν etc. Coislin. 2. 

V. 21. Α., O., ἐφείσασθε, ἑσπλαγχνίσθητε. Idem. 
Prima videtur Aquile, secunda Theodotionis. 
LXX 95. X Ἐκ πάντων etc. ldem. Hxc desunt in 

V. 24. "AAJoc, ἓν τῇ ἑρήμῳ τῇ ἐπηχόψ. Theodor. 

lbid. 'A., ἐν τῇ ὁμαλῇ ete. Has lectiones mutua- 
mur ex Coisliniano , sinceriores quam ex Eusebio 
et Hieronymo De locis Hebraicis ad.voces Inaraba, 
Jamin et I1simuth, ut edidit Martianaeus. 

V. 26. "Α..Ίος, τοῦ ὄρους τοῦ ἑτέρου etc. Reg. 

Ibid. 'A., θαμθούμενος etc. Coislin. 3 

lbid. Οἱ .Ἰοιποὶ, περιστεφανοῦντες. Idem. 


CAPUT XXIV LIB ] REGUM. 


ZYMMAXOZ 


à. 9. Ἐπὶ πρὀσωπον Σαδδαείμ. 


0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. "ErÀ πρόσωπον τῶν πετρῶν 


"Αι λως, ᾿Αειαμείν. ”"Α. Ίος, ἐπὶ τῶν ἑλάφων. 
πρόσωπον τῆς θήρας τῶν ἑλάφων. 

4. 4. Εἰσῆλθε παρασχενάσασθαι,. — 4. 
"Ad orc , σεμνῶς ἅχειν. 


SYMMACHUS. 
$. . 


.. LXX INTERPRETES. 
9. Super faciem Saddaim. Ali- 


THEODOTIO 
9. Super faciem petrarum cer- 


ler, Aiamin. 4/ius, super faciem vorum. 
venationis cervorum. 


&. 4. Intravit ad provocanduin 
Aliter, honeste agere. 





1405 ' 


HIEXAPLORUM οὗ SUPERSUNT. 


1291 


TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι 
orem ὅ δ. b. 
Vi τα) qn 6 6. 6. Ἔπληξεν, 
/ypwn8 — & .. 8. Συνεκάλεσεν. 
Όσο wb 
qn9 & 9. 
ny 10 10. 10. 
s Ta tu2-ns Um023 o» 12 19. 192. Too ἑνδύματος. 
Tum . 
"1 
n : 
ovn 14 44, 11. 
1η) Ὢν 16 16. 16 
nav 19 19. 19. 
moo 95 25. 23. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
5. Alam pallii. δ. Oram chlamydis. 5. 


6. Et percussit cor David Ipsum. 


8. Et scidit. 
Et non dedit eos. 


6. Post hzc percussit cor suum 
David. 


8. Confregit. 
Non permisit. 


6. Percussit. 


8. Convocavit. 


9. Et inclinavit se. 9. [nclinans se. 9. 
10. Malum tuum. 10. Malum adversum te. 10. 
42, Quia in abscindendo me o- — 12. Quoniam cum prascinde- — 12. Indument. 
ram pallii tui, et non interfeci te. rem summitatem chlamydis tuz, 

nolui exiendere manum meam in 

te. 
in manu mea. In manu mea. 
Insidians. Iusidiaris. 
14. Proverbium. 14. In proverbio. 14. 
46. Causam.meam. 16. Causam meam. 46. 
49. Bonum. 19. Bona. 19. 
35. Super munitionem. 25. Ad tutiora loca. 25. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIV lib. 1 Regum. 


V. 5. Lectiones Aquile et Theodotionis mutua- 
mur ex Martianzo nostro; ille ex Eusebio De locis 
llebraicis, ubi sic legitur : ᾿Δαλίμ. "À., τῶν ἑλαφί- 
νων. 8., τῶν πετρῶν τῶν ἑλάφων. Ubi Hieronymus: 
Achialim : pro quo Aquila transtulit, cervorum : 
Theodotio, lapides cervorum. Alia lectio , ἐπὶ πρόσ- 
ωπον τῆς θήρας τῶν ἑλάφων, prodit ex Regio cod. 
Qui sic vertit, legerit riy vel ''Y venatio, loco τοῦ 
-"y petra. Coislinianus habet 2o- τῶν πετρῶν, λο- 
τῶν ἑλάφων. 


V. 4. Α., εἰσῆλθε ἀποχενῶσαι. Sic Theodoretus, 
Procopius et cod. Reg. χενῶσαι legerunt ; omnesque 
Josephi interpretationem adjiciunt. Ἰώσηπος, τὰς 
φυσικὰς ἐχχρίσεις ποιῄσασθαι. 1. c. ad naturales 
excretiones faciendas. ' 

Jbid. "AAJ4oc, σεμνῶς ἄγειν. Reg. At Coislin., 
'À., διευθύναι, ἀποχενῶσαι τοὺς πόδας αὐτοῦ, ἆπο- 
πατῆσαι. Sed hzc videntur ex pluribus interpretatio- 
nibus in unam coaluisse, ἁποπατῆσαι est, alvum 


CAPUT XXV LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON. 


vw 2 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Et opua ejus, 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
9, 
VULGATA LATINA. 
2. Possessio. 


AKYAAZ, 


AQUILA, 





LIB. ! REGUM CAPUT ΧΣΥΙ 


4405 1406 
ΣΥΜΜΑΤΟΣ. 0’. ΘΕΟΑΟΤΙΩΝ. 
5. Tou ἑνδύματος. 9. Τὸ πτερύγιον τῆς διπλοῖδος. — 5. 
"Α.Ίως, ἄχρον τῆς χλάμυδος, τὸ 
χράσπεδον τοῦ ἱματίου. 
e. 6. Καὶ ἑπάταξε χαρδία Δανὶδαύ- ϐ, 


8. Περιέσπασεν. 


τόν. ᾿Α.] Ίος, xal ἑττάταξε τὸν Aa- 
νὶδ ἡ χαρδία αὐτοῦ. 
8. Ἔπεισεν. 


8. Ἠπάτησεν, 


f)üx ἐπέτρεψεν. Qóx ἔδωκεν. Οὐκ ἀφΏχεν. 
9. "Ωχλασεν. 9. Ἔχυψεν. 9. 
10. 40. Τὴν φυχήν σου. Οἱ JAouxol, 10, 


12. Τῆς ἐφεστρίδος. 


τὴν xaxíay σου. 

12. Ἐγὼ ἀφῄρηχα τὸ πτερύγιον, 
χαὶ οὐχ ἀπέχταγχά σε. ᾿Α.1λος, 
πτερύγιον ὃ ἐγὼ ἀφεῖλον τῆς δι- 
πλοῖδος σου, xa οὐχ ἀπόχτεινά σε. 


12. ToU ἐπιδολαίου, 


IIag' ἐμοί. "Ev τῇ χειρί µου. 
Θηρᾷς. ᾽ Δεσμεύεις. 
44. Παροιμία. 14. Παραθολ{. 14. 
16. 46. Τὴν χρίσιν µου. "A.J44oc, 16. 
τὴν δίχην µου. 
$9. ᾽Αμοιθήν. 19. Αγαθά. 19. 
45. Ἐπὶ τὸ ὀχύρωμα. 25. El; Μεσσαρὰ τὴν στενἠν. 25. Τὴν χορυφἠν. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 
5 Indumenti. 9. Pinnam diploidis. Aliter, 5, 
summitatem chlamydis, finbriam 
vestimenti. 
6. 6. Et percussit eor David ipsum. — 6. 
Alius, et percussit David cor ejus. ' 
8. Extraxit., 8. Suasit. 8. Decepit. 
Non permisit. Non dedit. Non dimisit. 
9. Procubuit. 9. Inclinavit se. 9. 
40 10. Animam tuam. Reliqui, ma- —— 10. 
lum tuum. 
49. Vestis. 12. Ego abstuli pinnam, et non 49. Ρα]. 
occidi te. Alius, alam quam ego 
abstuli a diploide tua, eL non in- 
terfeci te. 
Apud me. In mapu mea. 
Venaris. Ligas. 
14. Proverbium. 14. Parabola. . 44. 
16. 16. Judicium meum. Aliss, cau- 16. 
sam meam. 
19. Retributionem. 19. Bona, 19 


93. Cacumen. 


25. Super munitionem. 25. In Messara angustam. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIV lib. 1 Regum. 


exonerare, slercus egerere. 'A., τοῦ ἑνδύματος etc. Has trium lectiones adfert 
V. 5. "AA Auc, ἄχρον τῆς χλάμυδος etc. Coislin. 9, — Coislin. 2. u 
adjuncta interpretatione Symmachi. lbid. Σ., παρ᾽ &pol. Coislin. 2. 
6. "A. , ἔπληξεν. Coislin. 2. "Α.1 Ίος, καὶ ἑπά- Ibid. Σ., θηρᾷς. Idem. MN 
ταξε τὸν Δαυὶδ etc. Reg. V. 44. Σ., παροιμία. Reg. et Coislin. 2. 
V. 8. ἸΑ., συνεχάλεσεν etc. Coislin. 3. V. 16. "AAAoc, τὴν δίκην µου. Reg. 
Ibid. Z., οὐκ ἐπέτρεψεν etc. Idem. V. 19. Σ., ἁμοιβήν. Coislin. 2. . 
V. 9. Σ., ὤχλασεν. ldem. V. 25. Σ., ἐπὶ τὸ ὀχύρωμα. 8., τὴν χορυφἠν.(αοἱρὶ. 2. 
V. 10. Οἱ Aoizol, τὴν καχίαν σου. Idem. Regius vero sine interpretum nomine adfert. 
V. 12, "AAJAoc, πτερύχιον ὃ ἐγὼ ἀφεῖλον etc. Reg. 


CAPUT XXV LIB. 1 REGUM. 


ZYMMAXOE. Ü. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 
2, 2. Τὰ molpwa. "Ad4oc, d — 2. 
ἐργασία. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIO. 


P 2, Greges. Alius, opus. 3, 





1197 
TO EBPAIKON. 


DC'PoNcTODD ἵνν 


υπο 5 
poo y 
Dnoxen 5 


conn 7 
πο 
Ω)Υ ΙΡ ΟΠ 10 
voy" 14 
urpb 15 


μονη 47 
ona - 
1911 48 
D'ND wom 
, 
ΩΡΩΝ no 


που 90 
2 
"rub 

ον, 


uU pow ΠΟΠ 98 


"p 
pu" uos 25 
voy nam ww Uu 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Oves tria millia. 
9. Bona intellectu. 
Et malus adinventionibus 
5. Et rogabitis. 


7. Affecimus eos verecundia. 
9, Et quieverunt. 


10. Dividentes se. 
14. Et invectus est. 
15. Visitavimus. 


11. Et super omnem domua ejus. 
Sine profectu. 

48. Utres.* 

Et quinque sata. 

Polentz. 

Et centum betrps avidos. 


20. In abscoudito. 
21. Certe. 

]n vanum. 

Et non visitatum est. 


22. Hec faciet Deus inimicis 
David. 


In parietem. 
25. Ne quaeso ponat. 


Nabal nomen ejus, et vilitas 
cum .o. 


- 


HEXAPLORUM οὐ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 


21. 


VULGATA LATINA. 
Oves tria millia. 
9. Prudentissima. 
Et pessimus et malitiosus. 
5. Et salutabitis. 


7. Eis molesti fuimus. 
9. Siluerunt. 


10. Qui fugiunt. 
14. Aversatus est. 
15. Pl'eriit. 


17. Adversum domum tuam. 
Belial. 
- 48. Όιτος, 
Quinque sata. 
Polentze. 
Centum ligaturas., 


20. Ad radices. 
91. Vere. 
Frustra. 

Non periit. 


93. Hzc faciat Deus inimicis 
David. 


Ad parietem. 
25. Ne ponat, oro. 


Quoniam secundum nomen suum 
stultus eet, οἱ stultitia est cum eo. 


1408 
AKYAAZ. 


$. 


5. 
τ Ἐνετρέφαμον αὐφούς. 


10. 
14. Ὠτρύνθη. 
15. 


17. 

Ἀποστασίας. 

18. ᾽Αμϕορεῖς. 

Καὶ πέντε σάτα. 

Φρυστῶν χεχομµένης χριθης, 


90. Ἐν ἀποχρυφῇ. 
21. Πλήν. 
Ψεῦδος. 


23. 


35. 


Νάθαλ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀπόῤῥεν» 
σις µετ᾽ αὑτοῦ. 


AQUILA. 
9. 
5, 
Ἱ. Confudimus eos. 
9. 
10. 
14. Excitatus est. 
15. 
41. 
Defectionis. 
48, Amphoros, 


Et quinque sata. 
Frixorum, coutusi hordei, 


90. In abscendito. 
91. Verumtamen. 
Mendaciun. 


22. 


25. 
Nabal nomen ipsi, et defluxut 
cum eo. 





11.9 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


5. Εὐδιανδητος. 
Καχογνώμων. 
b. 


τ Ἐνωχλῆσαμεν αύτους. 
40. 
44. ᾽Απεστράφη. 


15. 


47. Κατὰ τοῦ οἴχου αὑτοῦ. 


Ἄνομος. 
48. Ασχούς. 


20. 

91. Οὕτως. 
Ανόητον. 

Οὐ διεφώνησεν. 


22. 
$5. M*) προσχῆς ἀξιῶ. 
BYMMACHUS. 


$. Perspicax. 
Malignus. 
5 


7. Molesti fuimus eis. 
9. 

10. 

14. Aversus est. 

15. 


47. Contra domum ejus. 
Iniquus. 
48. Utres. 


90. 

91. Bic. 
Stultum. 
Non defui. 


22. 


45. Ne attendas, gbsecro. 


αν DÀ 


LIB. 1 HEGUM CAPUT XXV. 
6. 


Ποίμνια τρισχἰλια. ’Α.1Ίος, πρό- 
6ατα τρισχίλια. 


δ. Αγαθὴ συνέσει. 
Καὶ πονηρὸς ἓν ἐπιτηδεύμασιν. 


5. Καὶ ἑρωτῇσατε.’Α.1.1ος, ἁσπά- 
σασθε. "AJ.loc, προσείπατο. 

7. ᾽Απεχωλύσαμεν αὐτούς. 

9. ᾽Ανεπήδησε. Οἱ «Ἀοιποὶ, xa 
ἐἑπαύσαντο. 

40. ᾽Αναχωροῦντες. 

81. Ἐξέχλωεν. 


45. Ἐνετείλαντο. "AAJAoc, ἐπι- 
τετάχασιν. 


17. Εἰς τὸν οἴχον αὐτοῦ. 
Λοιμός. 

48. Αγγεῖα. 

Πέντε oll. 

Αλφίτον. 


καὶ Yópop ἓν σταφίδων. "AAJoc, 
καὶ ἑκατὸν ἐνδέσμους. 


90. Ἐν σκἐπῃ. , 
921. Ἴσως. 
Et; ἄδιχον. - 


Ox ἐνετειλάμεθα. ("AJ oc, ἕνε- 
τειλάμην.) 

99. Τάδε ποιἠσαι ὁ θεὸς 9X τοῖς 
ἐχθροῖς Δαυίδ. "AJXAoc , τῷ Δαυίδ. 

Πρὸς τοῖχον. "AJ.1oc, Ev τριγχῷ. 

95. Mt δὴ θἐσθω. 

Νάθδαλ ὄνομα αὐτῷ, καὶ ἀφροσύ- 
νη μετ) αὐτοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

Greges ter mille. A/ius, oves 
tria millia. 

5. Bona intellectu. 

Et malignus in studiis. 


5. Et interrogate. Alius, salu- 
tate. Alius, alloquimini. 


7. Prohibuinius eos. 

9. Resiliit. Reliqui, et quieverunt. 

10. Recedentes. 

44. Declinavit. 

45. Imperarünt. Altus, préce- 
perunt. 

47. In domum ejus. 

Pestilens. 

48. Vasa. 

Quinque ophi. 

Farina. 

Et gomor unum uvarum passa- 
rum. Alius, et centum ligaturas. 

90. In tegnime. 

91. Forte. 

Immerito. 

Non imperavimus. (Aliter, itn- 
peravi.) 

99. Hzc faciat Deus XX inimi- 
cis David. Aliter, ipsi David. 

Ad parietem. Alius, in pariete. 

Q5. Ne quaso ponat. 


Nabal nomen ipsi, et insipien- 
tia cum eo 


4510 

ΘΕΟΔυΤΙΩΝ. 
δ. 
b. 
D Κατῃσχύναμεν ἀὐτούς, 
10, Αποδιδράσχοντες. 
14. Ἱξουδένωσεν. 
15. 
1]. 
᾽Αϕροσύνης. 
18. Νέδελ. 
20. 
21. 
ού ἠτήσαμεν. 
993. . 
23. 

THEODOTIO. 
$. 
b. 
1. Pudefecimus eds. 
9 


10. Aufugientes. 
14. Despezxit. 
15. 


47. 
Stultitia. 
£8. Nebel. 


141 
TO EBPAIKON. 


prom wun 26 
NO 38 

mm 

σα 29 

Ta 

npe 51 


2n 


TA 32 


2v 35 
i'n 


yum 
Dow 54 

που Ὃν 

TD κὠνὴ 35 


1n 39 
Πο wx ΟΥ Τα 9) 44 


! VERSIO HEBRAICI TEXT. 


26. Α veniendo in sanguinibus. 


$8. Parce. 

Et malitia. 

99. In fascicu:o. 

In medio. 

91. In vacillationem. 
Gratis. 


$29. Benedictus. 


55. Discretio tua. 
À veniendo. 


Salvare. 

94. Et quidem. 

Si remansisset. 

65. Et tuli facies tuas. 


59. Retinuit. 


| liu. 


44. Palti filio Lais, qui' de Gal- G 


-* 


—. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 
20. 
2s. 


29. 


οι 


22. 


VULGATA LATINA. 
96. Ne venires in sanguinem. 


98. Aufer. 
Malitia. 

29. In fasciculo. 
Vacat. 

31. In singultum. 
Ínnoxium. 


Vacat. 
92. Benedictus. 


$5. Eloquium. 
ie irem. 


Et ulciscerer me. 

$4. Alioquin. 

Non remansisset. 

55. llonoravi faciem tuam. 


99. Custodivit. 


44. Phalti fllio Lais, qui erat de 
allim. 


41412 
ΑΚΥΛΑΣ. 


96. Too μὴ µυσάζειν. 


99. Ταρσῷ πλαχείῳ. 


21. Λυγμός. (Al. νυγι 


02. 


99. 'H γνώµη σου. 


$4. X Kal. 


55. "Hpa. 
Εἴληφα. 


99. 
14. 


AQUILA, 
96. Ad non scelus agendum. 


98. 
99. In fiscella obliqua. 


$1. Singultus. (ΑΙ. compunetio. 


92. 


39. Sententia tua. 


94. x Et. 


$5. Tuli. 
Accepi. 
99. 

A4. 





Note et varie lectiones ad cap. XXV lib. I Regum. 


V. 2. "AAJoc, 1j tpyasia. Reg. Sic item legit Ibid. 'A., ἁποστασίας etc. Has lectiones refert 
Prid. A. ρό6 Β κ t8. A. à Reg. Sic eti 24, 
jid. "AJ440c, πρόθατα τρ.σχ. Reg. . ἀμφορεῖς ic etiam supra, 1, 

γ. 6. Σ., εὐδιανόητος. Cuislin. 92. et xvi, 3. Σ., ἀσχούς. 8., voc. Coislin. 9 , 


Ibid. Z., χαχογνώµων. Idem. 

V. 5. Αλλος, ἀσπάσασθε. Reg. "AJJoc , προσε(- 
πατε. Coislin. 9. 

V. 7. 'À., ἐνετρέψαμεν etc. Idem. 

V. 9. Οἱ Aouxol, καὶ ἐπαύσαντο. Idem. 

V. 10, 8. » ἀποδιδράσχοντες. Idem. 

V. 44. A. ὠτρύνθη etc. Idem. 

V. 15. : Ἄλλος, ἐπιτετάχασιν. Reg. 

V.1 , xatà τοῦ olx. Coislin. 2. 


Ibid. AL πέντε σάτα. Sic Drusius. Procop. Reg. 
Vide Gen. Xvil, 6. In hunc locum hanc notam ha- 
hent cod. Reg. et Procop : Ακ. ἡρμήνευσε σάτα. 
Τὸ δὲ γόµορ ἴσον τῷ οἵφι, ὡς ἓν Ἰετεχιὴλ µ abf - 
χαµεν. |. e. « Aquila interpretatus est sata. omor 
autem est z:quale cephi, ut in Ezechiele didicimus. » 

Ibid. "A., φρυκτῶν χεχοµµένης χριθῆς. Idem. Non 
sine quadam suspicione hanc Aquila | interpretatio- 
nem admittimus. 


115 


φ 


*À., πλημμµάτην. Σ., οὕτως. Coislin. 2. 


LYMMAXOZ. 


20. 

98. ᾽Αφελοῦ. 
Καὶ πονηρἰα. 
29. 
Πεφυλαγμένη. 
51. 

Ἀναίτιον, 


02. 
$6. 


Εκδιχῆσαι. 

541. Ἐπείτοιγε, 

Οὐκ ἂν ὑπελείφθη. 

95. Ἐτίμησα. 

Ἐνετράπην τὸ πρόσωπόν σου, 
909. Ἐξείλατο. 

44. 


SYMMACHUS. 
26, 


28. Aufer. 
Et nequitia. 
29. 
Custodita. 
91. 
Inculpatum. 


Vindicare. 
54. Quandoquidem. 
Nequaquam residuum fuisset. 


95. Honoravi. 
Reveritus sum faciem tuam. 


59. Eripuit. 
44. 


LIB. 1 REGUM CAPUT XXV. 


0’. 
26. Τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰς αἵμα ἀθῶον. 
28. "Apoy. 
Καὶ χαχία. 
29. Ἐν δεσμῷ. 
Ἐν µέσῳφ. 
54. Βδελυγμός. 
Αθῶον. 


ΑἈγαθῶσαι αὐτῇ. "AJJoc, χα- 
λῶς ποιῆσαι aoc. 

59. Εὐλογητός. "Α.Ίος, εὐλογη- 
τὸς Βαρούκ. . ' n 

99. 'O τρόπος σου. 

Mt ἐλθεῖν. Οἱ .Ίοιποὶ, ut μνσῶ- 
σαι. 

Σῶσαι. 

94. Πλὴν ὅτι. 

Ei ὑπολειφθήσεται. 

99. Ἡρέτισα τὸ πρόσωπὀν σου. 


99. Περιεποιῄσατο. 

44. Τῷ Φαλτὶ υἱῷ ᾽Αμὶς, τῷ ἐκ 
Ῥομμᾶ. "Αλλος, τῷ Φελτὶ υἱῷ 
Ἰωᾶς τῷ ἐκ Γολιάθ. 


LXX INTERPRETES, 


. 96. Ne venires in sanguinem 
innoxium. 

98. Tolle. 

Et malitia. 

99. In vinculo. 

In medio. 

91. Abominatio. 

Innoxium, 

Ad bene faciendum ei. Alius, 
idem. 


29. Benedictus. Alius, benedi- 
ctus Baruc. 


99. Modus tuus. 

Ne venirem. Reliqui. à non pol- 
luendo. 

Salvare. 

94. Verumtamen. 

Si remanebit. 

95. Suscepi faciem tuam. 


99. Servavit. 

44. Phalti fllio Amis, qui ex 
Romma. Alius, Phehi filio Joas, 
qui ex Goliath. 


1114 
ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


20. 
28. 


29. 


941. Λυγµός, (Al. νυγμός.) 


92. 
99. 


94. X Και. 


99. "Ελαδον. 


29. 
44. 


THEODOTIO. 
20. 


: 81. Singultus. (Α/., compunctio.) 


δὲ. 


94. κ δι. 
95. Accepi. 


59. 
44. 


Note et varie lectiones ad cap. XXV lib. I Regum. 


Dd. Καὶ yópop ἓν σταφίδων. Edit. Rom., στα” 


Jbid. "AAJoc, xaX ἑχατὸν ἐνδέσμους. dem. 
V. 20. Α., £v ἀποχρυφῇ. Reg. et Coislin. 2. 


V. 91. "A , πλήν. Coislin. Reg. 


Jbid. 'A., ψεῦδος etc. ldem. 
Ibid. Σ., οὐ διεφώνησεν etc. Idem. 


Ibid. "A4A«c, ἐνετειλάμην. Coislin. 
V. 22. X Toi, ἐχθροίς etc. llic cum asterisco 


Coislin. 9. 


Ib.J. "AAAoc, tv τριγγῷ. Idem. 
Y Y, ph προσχ. ldem. 


autem habet, 


Ibid. 'A., Ναθὰλ ὄνομα αὐτῷ xat ἀπόῤῥευσις uet 
αὐτοῦ. Theodoretus et Heg. cod. qui postremus 
hanc notam habet , ἱστέον ὅτι ἐν τῷ vy! φαλμῷ, καὶ 
E v9 εἰς τὸ, selzev ἄφρων, va6àA χεῖταιιέν τῷ 
Ἑδραϊκῷ , παρὰ δὲ ᾿Αχύλαν, ἀποῤῥέων, ut habet 
etiam Coislinianus. 

V. 26. 'A., τοῦ μὴ μυσάζειν. Reg. et Theodoret. 
V. 28. Σ., ἀφελοῦ. C 
lbid. Z., xaX πονηρία. ldem. 
V. 99. 'A., τα 
lbid. Z., πεφυ 


oislin. 9. 


σῷ πλαγείῳ. Idem. 
αγμέ 


. ldem. 


V. 51. 'A., 8., λυγµός. Reg. Drus. Procop.Theodore- 
tus vero legit voy uc. Coisl. in textu habet BoeAuy i, , 


1415 


puucjis supra positis, ef ad marginem notat :'A., 8., 
τὸ ἔσω. Id. est Aquila et Theodotio habent ea qua 
intus, scilicet in. textu sunt non notata punctis, 


nempe λυγµός. 
lbid. Σ., ἀναίτιον. Coislin. 2. 


Ibid. O', ἁγαθῶσαι αὐτῇ. "Α..Ίος, καλῶς ποιῆσαι 
aot]. Ita Reg. Neutrura in Hebrzo. 


CAPUT XXVI 118. I REGUM. 


TO EBPAIKON. 
"m1 


c" 
η πτοον 3 


Down j 
ovra 5 


ox 7 
ποπ ον 9 


v5 10 
mma o5 non 14 


. nnoy-nwi 
non 12 
Dy oW m wp 14 


Tex nwáp 
mma 18 
ο 17 


nno 19 

ΠΟ ΤΟ 

ὈΙ ΤΝ 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
1. Latet. 


Jesimon. 
9. In deserto Ziph 


9. Jesimon. 
δ. In vallo. 


1, In vallo. 
9. Ne corrumpas eum. 


10, Percusserit cum. 
41. Absit mihi a Domino. 


Et scyphum. 
19. Sopor. 
44. EL clamavit David ad popu- 


lum. 


. Clamasti ad regem. 
16. Filii mortis. 
17. Vox mea. 

' 49. Munus. 


Ab ifherendo. 
Aliis. 


28— 


HEXAPLORUM οὐ SÜPERSUNT. 


V. 32. "Α.1.1ος, εὐλογητὸς Bapoóx. Reg. 

V. 33. 'A., fj γνώµη σου. Coislin. 3. 
Ibid. Οἱ «λοιποὶ, yh μυσῶσαι. In hxc verba Drus. 
c LXX, xai σῶσαι χεῖρά µου ἐμοί, Theodoretus ad 
hune locum, ἁμάρτημα γραφιχὸν ὑπολαμδάνω, (er- 
ras) οἱ γὰρ ἄλλοι ἑρμηνευταὶ μὴ μυσῶσαι clpfixa- 
. σιν, ἀντὶ τοῦ, μὴ μύσους μετα λαχεῖν.» Frustra 


ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟΝ 
Ἑλληνιχοῖς γράµµαβι, 


. YNULGATA LATINA. 
4. Absconditus est. 


Solitudinis. 
2. In desertum Ziph. 


' 6. Solitudinis. 
D, In tentorio. 


1. In tentorio. 
9. Ne interficias eum. 


10. Percusserit. 


14. Propitius mihi sit Dominus. 


Scyphum. 
12. Sopor Domini. 


14. Et clamavit David ad po- 
palum. 


Clamas et inquietas regem. 
16. Filii mortis, 
17. Vox mea. 


49. Sacrificium. 
Ut non habitem ( in hzereditate 
Domini. 


ΑΚΥΛΑΣ. 
1. 


Τῆς ἠφανιαμένης. 


3. Τῆς ἠφανισμένης. 

5. Ἐν τῇ στρογγυλώσει. 
Κάμπη. 

1. Tfj χάµπῃ. 

9. 


40. θραύσῃ. 
44. 


΄Άγγος. 


42. Καταφορά. 
44. 


46. 
11. 


19. Δῶρον.' 
"Απτεσθαι, 


AQUILA. 
4. 


Dissipate. 
2. 


9. Dissipatze, 

5. In vallo. 
Flexus. 

7. Flexu eel orbita. 
9. 


40. Fregerit, 
14. 


τας. 
19. Somnus alius, 
44. 


16. 
47. 


19. Donum. 
Àb attingendo. 


1411 LIB, 1 REGUM CAPUT XXVI. 1119 


certe. hic errorem in versione τῶν 0’ suspicstur — Z., ἐνετράπην. Reg. et Drusius. Reg. legit, ἄνετρα- 

Theodoretus : nam illi cum Hebrzo consentiunt. vv. Hic duplex Aquila et Symmachi versio sffer- 
Jbid. Σ., ἑχδιχῆσαι. Coislin. 3. tur ex duabus, ut puto, utriusque editionibus. 
V. 94. "A., 0., X xal. E., ἐπείτοιχε. Coislin. 9. — 8., ἔλαδον. Coislin. 9. 

Hic non tota 'A., 8. versio vocis C?iw1 affertur. V. 59. Σ., ἐδείλατο. Tbid . 
Ibid. Σ., οὐχ ἂν ὑπελείφθη. Coislin. 9. V. 44. "Alloc, τῷ Φελτὶ etc., utraque lectio 
V. 55. 'A., fpa. Σ., ἐτίμησα. 'A., εἴληφα. Coisl. 2. — Graeca mendosa. 


CAPUT XXV1 LIB. I REGUM 


ZYMMAXOSJ. υ’. GKOAOTION. 
1. Κρύπτεται. 1. Σχεπάζεται. "Αλλος, xixpo- 4. 
πται. 
Ἑρήμου. t Ἰεσσεμοῦν. 
4, 2. Elc τὴν ἔρημον Zlo. ᾽Αά λος, — 72. 
slc τὴν ἔρημον τῶν αὐχμῶν. 
ὅ. Ἑρήμου. 9. Ἱεσσεμοῦν. δ. 
δ. Σχην]. 5. Ἐν λαμπήνῃ. b. 
'Ev τῇ στρογγνλώσει. 
7. Exfl. 7. Ἐν λαμπήνῃ. T. Μαγάλ. 
9. 9. Μ]ταπεινώσῃς αὐτόν. "A4A., — 9. 
μὴ διαφθείρῃς αὐτόν. 
10. 10. Παίσῃ. 40, 
41. 41. Μηδαμῶς µοι παρὰ Κυρίου. — 114. 
/ C ἐμο δὲ: μὴ Yivoto xp 
Κυρίου. 
Νυχτοπότιον. $axóv. 
12. Κάρος. 13. θάµμόος Κυρἰου. 44. Ἔχστασις. 
44. 44. Καὶ προσεχαλέσατο Δαυ)δτὸν 14. 
λαόν. Οἱ .Ἰόιποὶ, xaX ἐδόησε Δανὶδ 
πρὸς τὸν λαόν. . 
Καταδοῶν τοῦ βασιλέως. 'O χαλῶν X πρὺς τὸν βασιλέα. 
46. "Αξιοι θανάτου. 16. Υἱοὶ θανατώσεως. 16. 
47. 41. Δοῦλός σου. Οἱ .Ίοιποὶ, φωνή 4]. 
y. 
19. Δῶρον, 49. θυσία. 19. . 
Συνδυάζεσθαι. Mh ἑστηρίχθαι. 
Ἀλλοχότοις. Ἑτέροις. 
SYMMACHUS. LXX INTERPRETES. THEODOTIÓ 
1. Absconditur. 4. Tegitur. Alius, absconditus — 14. 
est. 
Desert. Jessemun. 
3. 9. In desertum Ziph. Alius, in 92. 
desertum siccitatum. 
9. Deserti. 9. Jessemun. 9. 
5. Tabernaculum. 5. In lampene. δ. 
In vallo, : 
7. Tentorio. 7. In lampene. 7. Magal. 
9. 9. Ne hunmilies illum. Alius, ne . 
disperdas illum. 
40. 10. Percusserit. 40. 
41. 11. Nequaquam mihi a Domino. — 11. 
Alius , mihi vero absit a Domino. 
Nocturnum poculum. Lentem. 
12. Sopor gravis. 12. Stupor Domini. 13. Exstosis. 
14. 14. Et advocavit David Populum. 14 
Reliqui , et clamavit David ad po- 
pulum. 
Clamans ad regem. Vocans X ad regem. 
16. Digni morte. 16. Filii occisionis. 16. 
41. 47. Servus tuus. Reliqui, τος 17. 
mea. 
19. Donum, 19. Sacrificium. 49. 
À conjungemao. | Non confirmatum esse. 
Alienis. Aliis. 
PATROL. Gn. XV. A5 


1119 
[TO EBPAIKON. 


"Tw Uy-E-nN Vp 20 


Mp 
ox 21 
3" 923 
vun 24 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


920. λά quxrendum pulicem u- 
num. 


Perdicem. 

91. Stulte egi. 
95. Reddat. 

24. Magnificetur. 





HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1229 
TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 

Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 

90. 90. 

91. 21. Ἠγνόησα. 

93. . 

94. 24. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 

40. UL auzrat oulicem unum. 20. 

Perdix. 

91. Stulte egerim. 21. Ignoravi. 

95. Retribuet. 95. 

21. Magniücetur. 24. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI lib. I Regum. 


V. 4. Σ., χρύπτεται. Coislin. 2. "AA4oc, xá- 


χρυπται. Reg. 
Ibid. 'A., τῆς 
Eusebius De locis Hebraicis. 


ανισµένης. E. , ἑρήμονυ. Reg. et 
» A. supra. c. xxi, v. 24. 


τῆς κατασχευῆς, 


δὲ "Axa, τῇ στρογγυλώσει φησίν * f) διὰ τὸ ay, 

1| δηλοῖ τὸ χεχυχλῶσθαι τῷ os 
τοπέδῳ τὸν βασιλέα. 1. e. « Lampene, genus est ους 
rus, ut ctiam apene. Áquila dicit, τῇ στρογγυλώσει, 


lbid. Ἰεσσεμοῦν. Edit. Rom., Ἰεσσεμοῦ. Sic 
d o. Ailoc, εἰ τὴν E R 

'W. 2. "AAJo0c , εἰς τὴν ἔρημον τῶν αὐχμῶν. Reg. 

X. 3. 'À., τῆς tigav-. V lupra, v. 4. 

X. B. "A. , ἓν τῇ στρογγυλώσει. Reg. et Procop. 
In hunc locum Procopius et Reg., ἑἑαμπήγη εἶδος 


ἁμάξης (Procop., ἁρμαμάξης), ὡς καὶ ἡ ἀπήνη, ὁ 


vel propter figuram apparatus, vel declarat regem 
exercitu circumdatum fuisse. » Coislinianus de 
lampene sit, εἶδος ἁμάξης λαμποᾶς olov χαρούχα-. 
lbid. 'A., χάµπη. E., σχηνη. Σ., ἓν τῇ στρογγυ- 
λώσει. Sic Coislin. Binas ex Symmacho lectioues 
habemus, ut alibi. 
V. 7. Α., τῇ κάµπῃ etc. Idem. 


CAPUT XXVII LIB. I REGUM. 


TU EBPAIKON. 


a:Dx nny 4 
"50 vw 
c'e" üDy2we av» 7 


"rum οι woppa 8 
ων yw. πως ma 02 cponym 
Y^ το wn 


D» 
2333 10 
"ipn 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
4. Nunc consumar. 
Et desperet de me. 


7. Dies et quatuor menses. 


δ. Et effuderunt se ad Gessuri- 
tam, et Gerzitam, et Anialecitam, 
quia ipsi inbabitantes terram qua 
a szculo, ingrediendo te Sur, et 
usque ad terram Egypti. 


10. Meridiem. 
Ceni. 


TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνικοῖς γράµµασι. 
4. 4. 
Απογνώσεται. 
T. 1. 
8. 8. 
10. 10. Νότον. 
Κιναίου. 
VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. Aliquando incidam. 4. ) 
Cessetque me quzrcre. Desperahit, 
7. Quatuor mensium. . 
8. Et agebant predas de Ges- — 8. 
suri, et de Gerzi, et de Amalecitis: 
hi enim pagi habitabantur in terra 
antiquitus, euntibus Sur usque 
ad terram JEgypti. 
10. Meridiem. 10. Austrum, 


Ceni. 


Cina, 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
20. 


21. Ἠφρονησάμην. 

95. ᾽Αποδώσει. 

94. Λογισθεῖη. 
SYMMACHUS, 


20. 


94. Stulte egi. 
85. Retribuet. 
91. Reputetur. 


LIB. 1 REGUM CAPUT ΧΧΤΗ. 1433 
0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


90. Ζητεῖν Φυχἠν pov. "AAAJoc, ^ £0 
οητεῖν φύλλον ἕνα. 


Νυχτιχόραξ. Οἱ «οιποὲ, πἐρδιδ. 


91. Μεματαίωμαι. 21. 
95. Ἐπιστρέφει. 25. 
24. Μεγαλυνθείη. 24. 
LXX INTERPRETES. THEUDOTIO., 
20. Quzrere animam meam. Α- 20. 
liws, ad quaerendum pulicem 
unum. 
Nycticorax. Reliqui, perdix. 
31. Inaniter egi. 21. 
935. Restituet. 95. 
94. Magnificetur. 24. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVI lib. I Regum 


V. 9. "A..1oc , μὴ διαφθείρῃς αὐτόν. Reg. V. 19. 'A., Z , δῶρον. Idem.' 


V. 10. "A., θραύση. Coislin. 2. Ibid. 'A., ἅπτεσθαι etc. Idem. 
V. 14. "A4Aoc, ἐμοὶ δὲ μὴ Υένοιτο etc. Reg. et ]bid. Z., ἀλλοχότοις» ldem. 
Coislin. 9. V. 20. "A.Ltoc, ζητεῖν ψύλλον ἕνα. Reg. 
JUid. 'A., ἄγγος. Σ.. νυχτοπότιον. Reg. Ibid. Οἱ Aorzol, πἐρδιξ. Coislin. 2. 
V. 49. "A., χαταφορά. X, Χάρος. Θ., ἔχστασις V. 21. "A , ἡγνόηπα ete. Idem. 
Reg. Drusius et Coislin. Vide Gen. cap. n, v. 21. V. 935. Σ., ἀποδώσει, Idem. 
V 44. 6ἱ .Ἰοιποὶ, xaX ἐδόησε etc. Coislin. 2. V. 24. Post, σήμερον τῶν O', 9X, et ad marg, 
lbid. E , καταθοῶν etc. ldem. O', Θ., χω. Vide Jud. t, 14, in nota. 
V. 16. Σ., ἄξιοι θανάτου. Reg. Ibid. Σ., λογισθείη. Coislin. 2. 


V. 47. Οἱ Aocxol, φωνἠ yov. Co'slin. 2. 


CAPUT XXVII LIB. 1 REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 


4. Ι  αραπεσοῦυαί ποτε. 


Ἀπόσχηται. 
1. 


8. 


10. Μεσημόρἰαν. 


SYMMACIHUS. 
4. Incidam aliquando. 
Abstineat. 
7. 


8. 


£0. Meridiem. 


0’. ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


1. Nov προστεθήσοµαι. 4. 

'Avfj ἀπ᾿ ἐμοῦ. 

7. Οἱ «Ίοιποὶ, X μέρας χα». — 1 
τέσσαρας μήνας. 

8. Καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πάντα τὸν  ϐ. 
Γεσιρὶ, καὶ ἐπὶ τὸν ᾽Αμαληχίτην. ' 
Καὶ ἰδοὺ fj γή χατῳκεῖτο ἀπὸ ἀντ- 
χόντων, 1) ἀπὸ Γελαμφοὺς τετειχι- 
σµένων, xai ἕως γῆς Αἱγύπτου. 
"AAJoc, xaX ἐἑπετίθεντο ἐπὶ πἄντα 
τὸν ἐγγίζοντα, χαὶ ἐξέτεινον ἐπὶ τὸν 
Γεσουραῖον, καὶ τὸν Γεσραῖον, καὶ 
ἐπὶ τὸν ᾽Αμαληχίτην, ὅτι χατῳχκεῖ- 
το ἡ γή ἀπὸ Γεσοὺρ xat ἕως Αἰγύ- 
πτου. 

40. Νότον. 10. 

Κενεξί. "A4A4oc, Κηνεί. ) 

LXX INTERPRETES. THEODOTIQ. 

4. Nunc apponar. 1. 

Cesset a me. 


7. Reliqui, X, dies et ? quatuor 1. 
,nenses. 


8. Et incursiones faciebant ἱπ 8. 
omnem Gesiri, et in Amalecitem. 
Et ecce terra habitabatur ab ad- 
venientibus, qux a Gelampsur 
murata, et usque ad terram J£- 
gypti. Alius, et incursiones facie- 
bant in omnem vicinum, et exten- 
debant se super Gesurzum et Ges- 
reum, et super Ámalecitem, quia 
babitabatur terra a Gesur εἰ ue- 
que ad Egyptum. 


10. Austrum. 10. 
G&enezi. Al. Geni. ΄ 


1425 


HEXAPLORUM QUAS SUPERSUNT. 


442A 


Nolte ét varie lectiones ad cap. XXVII lib. I Regum. 


'"N. 4, Z., παραπεσοῦμαί[ ποτε. Drusius et Coislip. 


Ibid. 'A., ἀπογνώσεται. X., ἁπόσχηται. Drusius — Coislin. 3. 


et Coislin. 


CAPUT XXVII LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON. 
"eO "o ? 


ΓΙΑΝ 5$. 
ΕΥΠ 


Tm 5 
Da 6 
awcrbya 7 
ΟΠ] 8 


2UNA 


ΤΠ ΠΝΙ mar 
Es YN 


vina 
Dy 10 
Yann 13 
Tp* 14 


"yn 

xw 145 
|) 

xy 

Τσ 16 

A5 i 

^2" 20 

ms "mmn 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
9. Custodem capitis mel. 


9. Pythones. 

Et sciolos. 

5. Et expavit. 

-6. In illuminationibus. 
1. Dominam Pythonis. 
8. Et mutavit se. 


1n Pythone 
'9. Pythones et sciolos e terra. 


Offendiculum ponis. 
10. Perversitas. 

44, Decepisti me. 

A4. Senex. 

Pallio. 

45. Irritasti me. 
Angustia mihi. 

'Ad indicandum mihi. 
16. Emuli tui. 

47. Socio tuo. 

20. Et festinavit. 
Plenitudo statura ejus in terram. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράμμµασι. 


YULGATA LATINA. 
4, Custodem capitis mel. 


δ. Magos. 

Hariolos. 

'5. Et expavit. 

6. Per sacerdotes. 

7. Habentem Pythonem. 

8. Mutavit ergo habitum suum. 


lu Pythone. 
9. Magos et hariolos de terra. 


Insidiaris. 
10.0uidquam mali. 
42. Imposuisti mihi. 
44. Senex. 

Pallio. 

15. Inquietasti me, 
Coarctor. | 
Ut ostenderes. 

16. Ad :emulum tuum. 
41. Proximo tuo. 
20. Statimque. 
Porrectus in terram. 


V. 7. Οἱ Aouxol, ημέρας καὶ ete., cum asterisco. 


AKYAAZ. 
9. 
9. Μάγους. 
5, Ἐξεπλάχη. 
6. Ἐν φωτισμοῖς. 


7. Ἔχουσαν µάγον. 
δ. 


Ἑν τῷ μάγῳ. 
9. Μάγους, θελητὰς xal σηµε.ο- 


σχόπους, ἀπὺ τῆς γῆν. 


Ἐγχρούεις. 

10. 

19. Ἔπεθου pot, 
14. 


Ἔνδυμα. 
15. Ἐχλόνησάς µε. 
Στενά. 


16. Κατά σου. 
AT. Ἑτέρῳ (1. ἑταίρῳ) σον, 
90. 


AQUILA. 
2. 


9. Magos. 


. 6. Consternatus est. 


6. In illuminationibus. 
1. Habentem magum. 
8. 


In mago. 
9. Magos, voluntarios, et hario- 


los, de terra. 


Impellis. 

10. 

12. Imposuisti mihi 
14. | 
ludumentum. 

15. Commovisu me. 
Angusta. 


46. Contra te. 
17. Amico tuo, 
90. 











195 


LIB. I REGUM CAPUT XXVIII. 


1425 


Note el varie lectiones ad cap. XXVII lib. I Regum. 


V. 8. "Aloc , καὶ ἔπετίθεντο ἐπὶ πάντα τὸν Σγγί- 


ζοντα etc. 
Y 


CAPUT XXVIH LIB. I REGUM. 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
2. Φύλαχα τῆς χεφαλῆς µου, 
9. 
δ. Ἔπτηξεν. 


60. Διὰ τῶν δήλων. 
Ἴ P 


8. Μετεσχηµάτισεν ἑαυτόν. (Alí- 


U/r, μετεσχημµατ[σατο.) 


9. 


10. Κάχωσις. 


12. Ἐνήδρευσάς uot. 
11. 


15. Ἐτάραξάς µε. 
Στενά. 


Δηλῶσαι µοι. 
16. Αντίζηλός σου. 
17. 
, ,0. Καὶ ταχύ. 
Καθόλον τὸ μῆχος αὐτοῦ. 


SYMMACHUS. 
2. Custodem capitis mei. 


$. 


5. Exterritus est. 

6. Per manifestationes. 
1. 

8. Transformavit se. 


΄ 


10. Quidquam mali. 
19. Insidiatus es mibi. 
14. 


15. Perturbasti me. 

AÁngusta. 

Ad indieandum mihi. 

16. Amulus tuus. 

17. 

20. Siatiipque. 

Secundum totam staturam cjus. 


Reg. 
. 10, Α., 0’, νότον. Σ., µεσημθρίαν. Reg., atque. 


0’. 


ύλαχα τῆς χεφαλῆς µου. 
9. Ἐγγαστριμύθους. 
Καὶ τοὺς γνώστας. "AAAoc, ση 


µειοσχόπους. 


b. Καὶ ἐξέστη. 

6. Ἐν τοῖς δήλοις. 

1. Ἐγγαστρίμυθον. 

8. Συνἐχαλύφατο. "AA4Joc, tà- 


λοιώθη. 


Ἐν τῷ ἐγγάστριμύθφῳ. 
9. Τοὺς ἐγγαστριμύθους xal τοὺς 


γνώστας ἀπὸ τῆς γῆς. "AAJoc, xal 
obe ἀποφθεγγομένους ἀπὸ τῆς γῆς. 


Παγχιδεύεις. 

40. ᾽Αδιχία. 

43. Παρελογίσω µε. 

44. "Ορθιον. Οἱ Ίοιπ., πρεσθύ 


την. 


Διπλοῖδα. 

15. Παρηνώχλησάς us. 
θλίόοµαι. 

Γνωρίσαι pot. 

10. Μετὰ τοῦ πλησίον σου. 
41. Tà πλησίον σου. 

90. Καὶ ἔσπευσε. 

Ἑστηχὼς ἐπὶ τὴν γῆν. 


LXX. INTERPRETES. 
9. Principem custodix corporis. 


Reliqui, custodem capitis mei. 


9. , Ventriloquos. 

Et gnostas. Alius, hariolos. 

δ. Et expavit. 

6. In manifestationibus. 

7. Ventriloquam. | 

8. Cooperuit se. Alius, mutátus 


est. 


In ventriloquo. 
9. Ventriloquos et nostas dé 


terra. Alius, et loquentes de terra. 


]llaqueas. 

10. Injustitia. 

12. Decepisti me. 

44. Erectum. fieliqui, senem. - 
Diploidem. 

45. Perturbasti me. 
Tribulor. 

Àd notificandum mihi. 
16. Cum proximo tuo. 
17. Proximo tuo. 

90. Et festinavit. 
Porrectus ia terram. 


2. Ἄρχισωματοφύλοκα, Οἱ Aot- 
ποὶ, φὺ 


ita Eusebius De locis Πεὐταλείο. 
Ibid. 'À., Κιναίου. 


Reg. . 


OROAOTI(ÍN. 


40. Κάχωσις, 


45. Παρώργισάς µε. 


Αηλῶσαι pot. 
46. Κατά aov. 
17. 

99. 


THEODOTIO, 


ϱο -1 Q οι’ 


10. Quidquam mali. 
12. 
14. 


45. 1rritasti me. 


Ad indicandum mibí. 
16. Contra te. 

17. 

30. 


ἐν ΒΕΧΑΡΙΟΒύΝ QUJE SUPERSDUNT. το. 
TO EBPAIKON. TO EBPAIKON ΑΚΥΛΑΣ. 
Ἑλληνιχοίς γράµµασι. 
"nua 34 93. 99. x Καὶ σύ. 
moro 95 25. 95. 
μασ ον κ. 24. 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
92. Etiam tu, 32. Et tu. 22. X Ettu. 
90. Ad lectum. 95. Lectum. 25. 
24. Vitulus saginarii. 94. Vitulum pascualem. 94. 


Note et varie lectiones ad cap. XXVIII lib. I Regum. 


V. 9. Σ., φύλαχα τῆς χεφαλῆς µου. Reg. At 
Coislin. 9, Λοισπ. Σ. ^ WR "4 

V. 9. 'À., µάγους. Coislin. 2. 

Ibid. "AA4oc , σηµειοσχόπους. Reg. 

V. 5. 'A,, ἐξεπλάγη etc. Coislin. 

VW. 6. 'A,, ἐν φωτισμοῖς. Σ., διὰ τῶν δῄλων. 
Co'slin. 2 qui hac adjicit, δήλους δὲ χαλεῖ διὰ τοῦ 
ἐφοὺδ σηµαινόµενα. 

V. 7. 'À,, ἔχουσαν páyov. ldem. 


V. 8. Σ., μετεσχημάτισεν ἑαυτόν. Sie Drusius, 
pro quo Regius cod. et Coislin. 2 μετεσχηματίσατο 
ἑαυτόν habent. ldem Reg. aliam versionem sime 
nomine affert, nempe, 43ÀousQn. — — - 

Ibid, 'A., ἐν τῷ µάγῳ. Reg. et Coislin. 2. Sie item 
vertit Aquila, Isa. xxix, 4. 

V. 9. 'A., µάχους. θελητὰς, xaX σηµειοσχόπους. 
Coislin. 2 et eg. θελητάς , sic vertere solet Aquila. 
Vox σηµειοσχόπους superflua , videtur esse alterius 
interpretis, forte Symmachi, quem sequitur Vulg., 


CAPUT XXIX LIB. I REGUM. 


TO EBPAIKON. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


ΑΚΥΛΑΣ, 





1 . 4. Ἐν τῇ Yd. 
pQ"yn ὁ 9$. δ. 
TONO Ὀτιοῦντι. 
Y»: pv 
xp" 4 4. . 4. Παρωξύνθησαν. 
) ' 
mem Εὐδοχηθήσεται οὗτος. 
31 nina 5 5. 5 
| Ὥ 6 6. 6. 
nm« am 
ya πώΥη 7 7. T. 
qoc vyi mw am 59 9. 9. 
px 
VERSIO HEBRAICI TEXT. VULGATA LATINA. AQUILA. 
4. In fonte. 4. Super fontem. ο 1. In fonte. 
9$. HBebrai. 9. Hebrzi. $. 
Quidquam. Quidquam. Quidquam. 


À die cadere eum. 
4, Et irati sunt. 
In adversarium in prelio. 


Acceptabitar, 
5. In choris dicendo. 


6. Rectus. 
Non bonus tu. 
7. Et non facies malum. 


9. Quia bonus es tu in oculis 


meis sicut angelus Dei. 


Ex die qua transfugit ad me. 
4. Irati sunt autem. 
Adversarius cum preliari coe- 


perimus. 


Poterit placare. 
9. In choris dicentes. 


6. Rectus. 

Non places. 

7. Et non offendas. 

9. Quia bonus es tu in oculis 


mois sicut angelus Dei. 


4. Exasperati sunt. 
Beneplacitus erit bie. 


D. 
6. 


3. 
9. 





1429 
ZYMMAXOX. 
$3 
92. 
24. Πεφιλατροφημένη θρεπτή. 
SYMMACHUS. 
99. 
95. 


94. Amice educata, nutrita. 


LIB. 1| REGUM CAPUT XXIX. . 


ο 


33, Vacat. 
93. Δίφρον. Οἱ «οιποὶ, την κλί 
νηγ. 
$4. Δάμαλις νο 
σχάριον Υαλαθηνόν. — — 
LXX INTERPRETES. 


42. Vacat. 
93. Sellam. Reliqui, lectum. 


24, Vitula pascualis. Alius, vi- 
talus lactens. 


» " A.Lloc, yo- 


1430 
eEOAOTION.. | 


- THEODOTIO. - 


q2. 


25. 
24. 


. Note et varie lectiones ad cap. XXVIII lib. I Regum. 


ut supra, v. δ. "AA4oc, καὶ τοὺς ἀποφθ. ldem 


Ibid. 'A., ἐγχρούεις. Coislin. 9. 
V. 40. Σ., Θ., χάχωσις. Idem. 

V. 12. 'A., ἑπέθου µοι etc. Idem. 
V. 44. Οἱ Aoizol, πρεσδ-. ldem. 
Ibid. 'A., ἔνδυμα. Idem. 

V. 15. Α., txAXóy- etc. Idem. 
lbid. 'A., Σ., στενά. Idem. 

lbid. Z., 8., δηλῶσαι μοι. Idem. 


CAPUT XXIX LIB. I ,REGUM. 


SYMMAXOZ. 


1. Ἐν τῇ 11. 


'Ag' ἧς ἡμέρας προσέφυγε ot. 
4. Ὡργίσθησαν. 


6. Ἀρεστός. 

Οὐχ ἀρέσχεις. 

7. Ἵνα μὴ ποι]σῄς ἁηδές. 
9. "Oct ἀοέσχεις σύ pot. 


SYMMACHUS. 
J. In fonte. 
9. 


À quo die transfugit ad me. 


4. irati sunt. 


$. 


6. Placitus. 

Non places. 

7. Ut nun facias injucundum. 
9. Quia tu places mihi. 


V. 46. 'A., Θ., κατά σου. Σ., ἀντίζηλός σου. Idem. 
V. 47. ^À., ἑτέρῳ pro ἑταίρῳ. Idem. 


V. 90. Σ., καὶ ταχύ. ldem... 
Ibid. Z , καθόλον τὸ μῆχος αὗτου. Λεχ. et Coi:l. 9. 
0 


V. 39. 'A., καὶ σύ, cum asterisco. 

V. 95. 0i Aouxol , τὴν κλίνην. Ibid. 

V. 94. Σ., πε Dospogn pem 
Supplendum, ni fallor, 
γαλαθηνόν, Reg. 


o. 


4. "Ev "Asvbop. 


6ραῖοι. 
0ὐθέν. . 
Αφ’ fic ἡμέρας Σνέπεσε πρὸς μέ. 


4. Ἐλυπήθησαν. 

Ἐπίθουλος τῆς παρεμθολῆς. Οἱ 
Aouxol, σάταν ἐν πολέμ . 1 

Διαλλαγήσεται. 

δ. Ἐν χοροῖς λέγοντες. "A44oc, 
αἱ χορεύουσαι λέγουσαι. 

6. Εὐθής (sic). "Δ.λως, εὐθύς. 

Ox ἀγαθὸς σύ. 

[. Καὶ 05 μὴ ποιήσῃς χαχίαν. 

9. "Ott ἀγαθὸς σὺ ἑνώπιόν µου. 
"AAAuc, ἐν ὀφθαλμοῖς μου.’ Α.ὶ λος, 
ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐν ὀφθαλμοις µου 
ὡς ἄγγελος θεοῦ. 

LXX INTERPRETES. 

4. In Aendor. 

δ. Pertranseuntes. Alis, He- 
brzi. 

Nihil. 

Ex qua die iacidit ad me. 

&. Contristati sunt. 

Insidiator castrorum. Reliqui , 
satan in proelio. 

Gonciliabitur. 

δ. In choris dicentes. Alius, 
choress agentes dicentes. 

6. Rectus. | 

Non bonus tu. 

7. Et non facies malum. 


9. Quia bonus es tu in conspe- 
ctu meo. Aliter, in oculis meis. 
Alius, quia bonus es tu. iu oculis 
meis sicut angelus Dei. 


3. Διαπορενόμενοι. "Aoc, "E- 


islin. 9. 


θρεπτή. Coislin. 9. 
μαλις.  AJloc, µοσχάριου 


ΘΕΟΔΟΠΑΝ, 


4. Ἑν τῇ τηγῇ. 
δ. 


.. Ἐθυμωθησαν. 


THEODOTIO. 
4. In fonte. 
δ. 


4. Excanduerunt. 


1431 
TO EBPAIKON. 


πο 

Tw 10 

VERSIO HEBRAICI TEXT. 
Principes. 

10. Et illuceseet. 


OLT*, £y τῇ τη 
V. 5. μα Ἑδραῖοι. Idem. 
Ibid. 'A., ὁτιοῦντι. Idem. 


Ibid. Σ., àe' ἧς ἡμέρας προσέφυγέ µοι. Drusius. 


10 EBPAIKON. 


T N22 


"wx cwn nn 43 15 


n'n 

mou 
VERSIO HEBRAICI,TEXT. 
4. In veniendo David. 


Ad meridiem. 
9. Et duxerunt. 
6. Angustia fuit. 
Roboravit se. 


7. Fac accedere, queso, mihi 
ephod. 


8. Post agmen istud. 


10. Et substiterunt. 
Pigrescebant a transeundo. 
Torrentem. 

19. Et duos botros siccos. 
Reversus est. 

10. Quia egrotavi hodie tres. 


ZEgrotavi. 
Tres. 


HEXAPLORUM QUJ£ SUPERSUNT. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνικοῖς γράµµµασ:ι. 


10. 

VULGATA LATINA. 
Principes. 
40. E4 ceperit dilucescere. 


1432 
ΑΚΥΛΑΣ. 


10 
AQUILA. - 


'aU. 


Note et varie lectiones ad cap. XXIX lib. I Regum. 


V. 1. Coislinianus 2, cod. ad raarg. notat Natv. V. 4. 'A., παρωξύνθησαν. Σ., ὠργίσθησαν. 9., 


ἐθυμώθησαν. Reg. εἰ Coislin. 2. 
lhid. Οἱ «Ἰοιποὶ, σάταν etc. Coislin. 9. 
lbid. 'A., εὐδοχηθήσεται οὗτος. Coislin. 2 et Reg. 


CAPUT XXX LIB | REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


9 


1. 


14. 


ο VULGATA LATINA. 
4. Cumque venissen] David et 


viri. 


Ex parte australi. 

9. Sed secum duxerant. 
6. Contristatus est. 
Confortatus est. 

7. Applica ad me ephod. 


$. Latrunculos hos. 


40. Substiterant. 

Lassi transire non poterant. 
Torrentem. 

19. Ligaturas uvx passa. 
Reversus est. 

13. Quia vgrotare cepi nudius- 


tertius. 


Agrotare copi, 
Nudiustertius. 


V. 5. "AAJoc, αἱ χορεύουσαι λέγουσαι. Reg. 


AKYAAZ. 
1. 


Πρὸς vóvov. 

3, Αλλ' ἠλασαν. 

6. Ἐλυπήθη. 

Ἐνίσχυσε. 

1. " 

Στήσιν mole μὲ τὴν ἐπωμίδα 
Προσέγγίσον δή uot τὸ ἐπένδυμα. 
8. Μετὰ τὸν εὔξωνον τοῦτον. (Al., 


ὀπίσω τοῦ µονοξώνου συστρέμµμα- 
τος.) 


40. 
Ἠτόνησαν τοῦ διαθῆναι. 


19. «X Καὶ δύο σταφίδας. 


15. Ἠνωχλήθην σήμερον τρεῖς 
ημέρας. απ 


ἨἩῤῥώστηκα, 
Τρίς. 

AQUILA, 
4. 


Αά austrum. 

4. Sed moverunt. 
6. Contristatus est. 
Invaluit. 


7. Adinove mihi superhumerale. 
Applica ad me superhumeral.. 
Admove 'utiqué mihi indumen- 


tum. 


8. Post accinctum hunc. (A.., 


post expeditum agen.) 


10. 
Debiles fuerunt ad transeundum. 


12. * Et duos botros siccos. 


15. Moleste hodie habui tertium 
dicm. 


JEgrotavi. 
Ter. 





1435 
ZYMMAXOZ. 


10, "Όταν διαφαύσῃ. 
ΦΥΜΜΑ(Η 08. 


10. Cum illuxerit. 


LIB. I REGUM CAPUT XXX. . 
0. 


Σατράπαι. "AAAoc, στρατηγοί. 
10. Καὶ φωτισάτω ὑμῖν. 

LXX INTERPRETES. 
Satrapz. Álius, duces. 
10. Et illucescat vobis. 


1434 
GEOAOTIQN. . 


10. 
THEODOTIO. 


10. 


Note et varie lectienes ad cap. XXIX lib. I Regum. 


V. 6. Σ., ἁρεστός. Coislin. 2. "AAJAuoc, εὐθύς. ἀγαθὸς σὺ iv M αλμοῖς [e etc. Reg. "AA1oc, ἐν 
Fdit, Rom. ὀφθαλμοῖς ic edit. Rom. 

lbid. Σ., οὐχ ἀρέσχεις. Reg. et Coislin. 2. Ibid. "AAJoc , στρατηγοί, Sic quedam exemplaria 

V. 7. Σ., ἵνα Wi ποιἠσῃς etc. Coislin. 2. et Complutensis. 


Y. 9. Σ., ὅτι ἀρέσχεις σύ uot, Ibid. "AAJoc , ὅτι 


ΣΙΜΜΑΧΟΣ. 
4. 


Πρὸς µεσημθρίαν. 
2. 


6. 
Ἑθάρσησε. 
T. Στῆσον πρὸς μὲ τὴν ἐπωμίδα, 


δ. Ἐπὶ τὸν λόχον τοῦτον. 


10. Ἐπτωματίσθτσαν. 
Ἡδυνάτησαν. 

Φάραγγος. 

“4. Ἐνδέσμους σταφίδων. 
Ἀνεχτήσατο,ι — 

15. 


Ἐνόσησα. 


SYMMACHUS. 
4. , 


Ad meridiem. 
3. 

6. 

Confidit. 


7. Applica ad me superhume- 
rale. 


8. Ad agmen, sive cuneum 
istum. 


10. Conciderunt. 
Defecerunt. 

Vallem. 

19. Ligaturas uv26 passa. 
Recteavit ου. 

43. 


AEgrotavi, 


CAPUT XXX LIB. 1 REGUM. 


0’. 


4. Ἑἰσελθόντος Δαυίδ. "AJA.toc, 
ἐν τῷ παραγενέσθαι Δανῖδ. 


Ἐπὶ τὸν νότον. 

9, Αλλ' ἠχμαλώτευσαν. 
6. Ἐθλίδη. 
Ἐχραταιώθη. 

7. Προσάγαγε τὸ ἐφούδ. 


8. Ὀπίσω τοὺ Γεδδοὺρ τούτου. 
AA Joc , ὀπίσω τοῦ στρέμµατος 
(io. δυστρέµµατος). "AA-toc, στρα- 
τεύµατος. 

10. Ὑπέστησαν. 

Ἐχάθισαν πἐραν τοῦ χειµάῤῥου. 

Χειμάῤῥον. 

12. Vacat. 

Κατέστη. 

46. "Οτι | Ἀνωχλήθην ἐγὼ σήμε- 
pov τριταῖος. ᾿Α.1ος, ὅτι Ἠῤῥώ" 
ετησα ἐγὼ σήµερον τρίτην fju£pav. 

Ἠνωχλήθην. 

Τριταῖος. 

LXX INTERPRETES. 


1. Intrante David. Alius, cum 
accessissel David. 


Ad austrum. 

9. Sed captivarunt. 
6. Tribulatus est. 
Confortatus est. 

7. Applica ephud. 


8. Post Geddur istud. Alius, 


V. 10. Σ., ὅταν διαφαύσῃ. Coislin. 2. 


! 
ΘΕΟΔΑΟΤΙΩΝ. 


$. 
6. Ἡπορεῖτο, 


1, 


8. Συστρέµµατος. 

10. 

Απενάρχησαν παρελθεῖν. 
12. 


15. 


Ἐμαλαχίσθην. | 


THEODOTIO, 


9. 
6. Anxius erat. 


1. 


8. Agmen. 


post turmam. Alius , exercitum. 


. 10. Subatiterunt. 
Sederunt trans torrentem. 
Torrentem. 

49. Vacat. 
 Restitutus est. 


15. Quia moleste habui ego 
hodie tertianus. Alius, quia segro- 
tavi ego hodie tertium diem. 


Moleste habui. 
Tertianus. 


10, 
Obtorpuerunt ad (ranscundum, 


13. 


15. 


Infirmatus Sum. 


1435 
TO EBPAIKON. 


zivoy 14 
ΠΠ 15 
τα 
Duo 16 
mum 
onn 

y"o 17 
ov 18 
Tw57www 21 
vm 

po Owen 


o2 23 
yn 
uum 


N37 "Tran mm 35 


eowo» pn» 2^ 
viro mmm upy "oum 26 


VERSIO HEBRAICI TEXT. 


414. Et ad meridiem. 

45. Num descendere facies me ? 
Agmen. 

16. Relicti. 

Et tripudiantes. 


Magnis. 

47. A crepusculo. 

18, Et eruit. 

91. Qui pigri fuerant. 

Et accessit. 

Et optavit eis. 

92. Et Belial. 

Eruimus. 

Et ducant. | 
25. Et dedit agmen veniens. 


95. lu statutum, et in Judi- 
cium. 


96. De spolio senioribus Juda 


socio suo. 


HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
"TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράμµασι. 

14. 


45. 


16. 


25. 


45. 
. 
eg. 


VULGATA LATINA. 


14. Ad meridiem. 

15. Potes me ducere. 

Cuneum. 

16. Discumbebant. 

Et quasi festum celebrantes 
diem. 

Vacar. 

47. À vespere. 

18. Eruit. 

91. Qui lassi substiterant. 

Accedens autem. 

Salutavit eos. 

22. Et iniquus. 

Eruimus. 

Cum acceperint. 

25. Et dedit latrunculos qui e- 


ruperant. 
95. Constitutum et przlinitum. 


26. De preda senioribus Juda 
proximis suis dicens. 


1456 


16. Ἐχτεταιένοι. 


47. Απὸ σχοτοµήνης. 
18 


91. 0i ἑπτωματίσθησα» 


22. Καὶ ἀποστάτης, 
Ἐῤῥυσάμεθα. 
Καὶ ἑλασάτωσα», 


AQUILA, 
14. Ad austrum 
15. 
Accinctum. 
16. Extensi. 


. . A nocte illuni, 
18. 
21. Qui conciderant. 


92. Et apostata. 
Eruimus. 

Et deducant. 

92. 


25. 
20. 


Note et varie lectiones ad cap. XXX lib. I1 Regum. 


V. 1. "A4Joc, ἓν τῷ πα γενέσθαι λαυ[δ. Ita Reg. 
E. , πρὸς µεσημθρίαν. Ex 


Ibid. 'A., πρὸς νότον. 


desumptas, quod persspe in libris Regum oceurrit. 
V. $ Ad τὰ, τὸν  ζωνον τοῦτον. Lectionem 


Eusebio et Hieronymo De locis Hebraicis, ut supra. 

V, 9. 'A., ἀλλ) ἤλασαν. Coislin. 2. 

V. 6. "A. et 8. lectiones exhibet idem. 

Ibid. 'A., ἑνίσχυσε. Idem. 

V. 1. 'A., ἔγγισόν pov τὴν ἑπωμίδα. Reg. Duas 
alias. Aquilze interpretationes et Symmachi inter- 
pretationem exhibet Coislin. 9. Sed auguror pri- 
mam, στῃσον πρὸς μὲ θἱο., esse Symmachi tantum : 
duas vero alias Aquilz, ex duabus ejus editionibus 


. Δον 
Aquilz sic ctlert Eusebius De'locis Hebraicis, ut et 
Hieronymus ad vocem Γεδδούρ, ubi ad Symmachum 
legitur λόφον pro λόχον. Codex vero Regius et Pro- 
copius lectionem Aquilz sic habent, ὀπίσω τοῦ µο- 
νοξώνου συστρέµµατος. Complut. habet στρατεύµα- 
τος, qux lectio non spernenda. Coislin., 'A., εὐ- 
ζώνου. Σ., λόχου. 8., συστρέµµατος. Ibidem adjicit 
Coislinianus 2, µονόζωνοι δδ μᾶλλον καλοῦνται ol 
λγστα[.]. ο. « µονόζωώνοι, magis vocantur υγα ἀοπέε.ν 





1437 
ΣΥΜΜΑΧΟΣ 


14. Πρὸς µεσημδρίαν. 
45. "Apa εἰ χατάξεις µε. 
Λόχον. 

460. ᾽Αναπεπτωχότες. 

Ὡς ἓν πανηγύρει. 

Τοῖς πολλοῖς. 

41. Αφ οὗ συνεσχόταζεν. 
48. . 

21. ᾿Ατονῆσαντας. 


Ἡσπάσαντο αὐτούς. 
22. Καὶ παράνομος. 


25. 


25. Ἑὶς ὅρον xax χρίσιν. 
9€. 


SYMMACHUS. 


44. Ad meriJiem. 

45. Si forte deducas ime. 
Turmam. 

40. Prolapsi. 

Quai in celebritate. 


Multis. 

17. À crepusculo vespertino. 
18. 

421. Qui animo defeceraut. 


Salutaverunt eos. 
23. Et iniquus. 


25. 


45. In decretum et judicium. 


26. 


LIB. I REGUM CAPUT XXX. 
ο’. 


11. Ἐπὶ νότον. 

45. El χατάξεις µε. 

Γεδδούρ. "Α.14ος, σύστρεμμα. 

16. Διαχεχυμένοι. 

Καὶ ἑορτάζοντες. 

Τοῖς µεγάλοις. 

A. ᾽Απὸ ἑωσφόρου. 

18. 'AgeD axo. "A4A40c, Σχομίσατο 

91. Τοὺς ὑπολειφθέντας. 

Καὶ προσἠγαγε. "Αλλος, xa 
προσἢλθε. 

Ἡρώτησαν αὐτόν 

$2. Καὶ λοιµός. ' 

Ἐξειλόμεθα. 

᾽Απαγέτωσαν. "AJloc, ἁπαγέ- 
σθωσαν. "AAAoc, λαθέτωσαν. 

$95. Καὶ παρέδωχε Κύριος τὸν 
Γεδδοὺυρ τὸν ἑπερχόμενον. "AJAoC, 
καὶ παραδοῦνα, Κύριος τὸ σύστρεμ- 
pa τὸ ἐπελθόν. 

93. Εἰς πρόσταγμα χαὶ εἰς δικαί- 
ωμα. 

96. Τοῖς πρεσθυτέροις τῶν σκύ- 
λων Ἰούδα, καὶ τοῖς πλησίον αὐτοῦ 


- 


λέγων. Αλλος, τοῖς πλησίον αὐτου 


πῶν σχύλων αὐτοῦ λέγων. 
LXX INTERPRETES. 


14. Ad austrum. 

15. Si deduces me. 
Geddur. Alius, agmen. 
46. Profusi. 

Et festuni celebrantes. 


Magnis. 

47. Α lucifero. 

48. Eruit. Alius, abstulit. 
91. Qui relicti fuerant. 

Et accessit. Alius, id. 
Intecrogaverunt eum. 

923. Et pestilens. 

Eripuimus. 

Abducant. Alius, accipiant. 


95. Et tradidit Dominus Geddur 
qui irruerat. Alius, et. tradat Do- 
minus agmen irruens. 


95. In constitutum et in jus. 


96. Senioribus Juda de spoliis, 
el proximis suis dicens. Alius, 
sociis suis de spoliis suis dicens. 


1438 " 
GEOAOTION. 
16. Ἐσχορπισμένοι, 


417. 
18. 
91, 'Aroyapxliaavtus. 


322. 


35. 


THEODOTIO. 


16. Dispersi. 


41. 
TA | 
91. Qui obtorpuerant. 


22. 


Notee et varie lectiones ad cap. XXX lib. 1 Regum. | 
s6y.ldem. Ita ut duas Aquil:e interpretationes ex« 


Jbid. Σ., ἑπτωματίσθησαν, Idem. 
V. 40. "A., ἠτόνησαν. τοῦ διαδῆναι. 8., &áxeváp- 
χησαν παρελθεῖν. Reg. Adjicit vero Coislinianus 2, 


Σ., hbovátncav. 
Pbid- Σ., φάραγγος. Idem. 


42. 'A., X xai δύο αταφ-. E. etc. ldem. Hac 


vero desunt in ϱ’. 


Ibid. Σ., ἀνεχτήσατο. Coislin. 3. Reg. etiam ha- 
bet, sed sine interpretis nomine. 

V. 48. Α., ἠνωχλήθην etc. Coislin. 2. 

lbid. *À., ἡῥῥώστηκα, Σ., ἐνόσησα. 8., ἐμαλακί- 


Incertum. 


hibeat, an ex d 


uabus editionibus, an vitio librarii, 


V, 14. 'À., πρὸς νότον etc. V. supra, v. 4. 


α εἰ κατάξεις µε. Reg. At Coisl. 4 


habet, Σ., εἰ, tantum. 
Ibid. 'A., εὔζωνον etc. Vide supra ad vers. 8. 
lbid. "AAAoc, σύστρεμ 
V. 46. Has ^A., Σ., 8. lectiones ex cod. Reg. et 
Coislin. 2 mutuamur. u 
lbid. E., ὡς àv πανηγύρει. Keg. ct Coislin, 3 


. Et sic semper. 


1459 


V. 17. 'A., ἀπὸ σχοτοµήνης. Σ., &q' οὗ αυνεσκό- 


καζεν. Drusius et Coislin. 2. 


V. 18. "AJAJoc. ἑχομίσατο. Reg. 
V. 241. "A., οἳ ἑπτωμ-, et reliquas similiter ver- 


TO EBPAIKON. 


pum 


pm ὅ 


O"Q:72 T2 
Tw 4 


Toynm 

Y^2 ΝΟ] 

TT 6 

TÜNTTDN Ur" 9 


v5-na& Tov2" 


πώ na 10 


^n 12 
oon 15 
VERSIO HEBRAICI TEXT. 
2. Et adhzserunt. 
9. Jacientes. 
Valde a jacientibus. 
4. Gladium tuum. 


Et illudant. 

Ferens vasa ejus. 

6. Pariter. 

9. Et absciderunt caput ejus. 


Et spoliaverunt vasa ejus. 


10. Domo Astaroth. 


49. Virtutis. 
13. Arbore. 


BEXAPLORUM QUJE SUPERSUNT. 
Ib d. Σ,, τοῖς πολλοῖς. Coislin. 9. 


1440 


siones affert Coislin. 9. 


CAPUT XXXI LIB. 1 REGUM. 


TO EBPAIKON 
Ἑλληνιχοῖς γράµµασι. 


10. 


19. 
1$. 


VULGATA LATINA. 


9. Irrueruntque. 
9. Sagittarii. 

À sagittariis. 

4. Gladium tuum. 


Illudentes. 

Armiger. 

6. Pariter. 

9. Et przciderunt caput Saul. 


Et spoliaverunt eum armis. 


10. In templo Astaroth. 


12. Fortissimi. 
45. In nemore. 


lbid. "AJ4oc, xai rpocrA0e, Reg. 
Ibid. Z., ἠσπάσαντο αὐτούς. Coislin. 3. 
V. 99. 'À., xai ἁποστάτης εἰς. Coislin, 2 


AKYAAX. 


9. Ἐχολλήθησαν. 
9. Ῥοιζοῦντες. 
Ἑφόδρα ἀπὸ τῶν ῥοιζούντων 


Φ. 


Ἐναλαλάξωσι. 


6. ὉΟμοῦ. 
9. 


10. Ἐν οἴχῳ Ασταρώθ, 

42. Εὔπορος. 

16. Δενδρῶνα. 
AQUILA. 


2. Adhzserunt. 

9. Sagittarii. 

Valde a jacientibus. 
4. 


Jubilent. 


0. Simul. 
9. 


40. In domo Aitaroth., 


12. Abundans. 
43. Arboreto. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXI lib. I Regum. 


V. 2. Α., ἐχολλήθησαν. Coislin. 2 
V. 5. 'A., ῥοιζοῦντες. Reg. Vide Exod. xix, 15, 


et Psal. Lxui, 8. 


lbid. 'A., σφόδρα etc. Σ., ἆχοντ-. 8., τόξων. 


ἐναλλάξωσι. 


Ibid. 'A., ἐναλαλάξωσι. Coislin. 2, et Reg. forte 


Ibid. Σ., ὁπλοφόρος. Idem Coislin. 2. 
V. 6. Ἂ., ὁμοῦ. ld 


em. 


Coisl. 2, cum hac nota, µέρος τὸ ἐγγὺς τοῦ ἧπατος, V. 9. Σ., xà ἔχοψαν τὴν χεφαλὴν αὐτοῦ. Coisl. 3 


qui a Drusio affertur, quasi sit lectio Theodotio- 
nis: sed est scholion ad lectionem τῶν O', εἰς τὰ 


ὑπρχόνδρια. 


:4. "AAAoc, μάχαιραν. Sic quidam mss. et 


edit. Complut. 


et Reg. "A.440c, xal ἀποχεφαλίζουσιν αὐτόν. Reg. 
lbid. Z., ὅπλα. Coislin. 2. "AA.4oc, χαὶ ἑχδιδ»- 
σχοὺυσιν etc. Reg. 
V. 10, 'A., &v οἵχῳ ᾿Ασταρώθ. Coislin. 2. "A.tloc. 








4M 
Ibid. Α., ἑῤῥνο-. Idem. 


lbid. 'À., xaX ἑλασάτωσαν, et mox λαθέτωσαν, 
sine interpretis nomine. Coislin. 9; 


Symmachi. "A.44oc, ἀπαγέσθωσαν. Edit. Rom. Reg 
V. 25. "AJ Aoc , xal παραδοῦναι τὸ σύστρεμμα τὸ 


ΣΥΜΜΑΧΟΣ. 
9. 
9. 
Ἁχοντιστῶν. 
4. 


Ὅπλοφορος. 


9. Καὶ ἔχοψαν τὴν χεφαλὴν αὖὐ- 
τοῦ. 


"Ong. 


10. 


12. Ἰσχυρός. 
15. Φντόν, 


SYMMACHUS. 


3. 
Jaeulatoribus. 
4. 


Armiger. 
6. . 
9. Et absciderunt caput ejus. 


Árma. 


0. 


12. Fortis. 
43. Arbore. 


CAPUT XXXI LIB..] REGUM. 


0. 


9. Συνάπτουσι. 

9. Αχοντιστα[. 

El; τὰ ὑποχόνδρια. 

4. Ῥομφαίαν cov. "AJAoc , μά- 
χαιραν. 

Ἐμπαίξωσιν. 

Ὁ αἴρων τὰ σχεύη αὐτοῦ. 

6. Κατὰ τὸ αὐτό,. 


9. Καὶ ἁποστρέφουσιν αὐτόν." Α.ξ- 
3ος, καὶ ἀποχεφαλίζουσιν αὐτόν. 


Καὶ ἐξέδυσαν τὰ σκεύη αὐτοῦ. 
"AA.Aoc, xaX ἐχδιδύσχουσιν αὐτὸν τὰ 
σχεύη αὐτοῦ. 

10. Eig τὸ ᾽Ασταρτεῖον. "AAJAoc, 
εἰς τὸ ἱερὸν ᾿Αστάρτης. 

12. Δυνάμεως. 

15. "Apoupav. 

LXX INTERPRETES. 


2. Congrediuntur. 
9. Sagittarii. 
In hypochondria. 


4. Gladium tuum. Alius, ma- 
ehzram. 


Illudant. 
Ferens vasa ejus. 
6. In idipsum. | 


9. Et convertunt eum. Alius, et 
capite truncant eum. 


Et spoliaverunt vasa ejus. Alius, 
et exuunt. eum vasis (al. armis) 
suis. 


10. In Astartio. Alius, in templo 
Aslartes. 

19. Virtutis. 

45. Arboreto. 


LIB. | REGUM CAPUT XXXI. 143 
ἐπ-. Reg. 
V. 25. Σ., εἰς ὅρον καὶ xp-. Coislin. 9. 
sed videlur V. 96. "AJAAoc , τοῖς πλησίον αὐτοῦ τῶν σχύ- ete. 


ΘΕΟΔΟΤΙΩΝ. 


9. 

9. Τοξοτα[. 
Τόξων. 

4. 


6. 
9. 


10. 


12. : 

13. Τὰς δρῦς. 
τΠΕΟΡΟΤΙΟ. 

3. 

5. Sagittarii. 

Arcubus. 

4. 


10. 


49. 
15. Quercubus. 


Note et varie lectiones ad cap. XXXI lib. I Regum. 


. εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Αστά . Reg. 
v Em τή ene 


4 E 
- 14. Αι εὔπορος. Σ., ἰσχυρός. Coislin. 2. 
V. 19. Α., δενδρῶνα. X , φυτόν. 8. , τὰς δρῦς. 


ned. et Coislin. 3. 
ο 


Τέλος σὺν θεῷ τῆς πρώτης τῶν Βασιλειῶν.. 

Ὁ δὲ Αχύλας, Ἑθραίοις ἑπόμενος, οὐ διαῖλε, 
ἀλλά µίαν τὰς δύο πεποίηχε. 

'Ax., εἰς ἓν συνάπτει 


τὴν Α’ μετὰ τῆς Β', 


οί duz sequentes prodeunt, prior ex codice 
Hegio passim laudato, altera ex codice Regio, nu- 
mero 1571. Uterque vero testiicatur Aquilam ex 
primo et secundo Regum libro, sive ex duobus Sa- 
muelis, unum fecisse. Terüa nola adjicitur ex 
Coisliniano 2. 


Coislin., ἕως ὧδε τὸ 'E6patxbv, καὶ λοιποί. 

|. e. Finis cum Deo primi libri Regum. 

Aquila vero, Hebraos sequeus, non divisit; sc] 
ex duobus unum fecit. 

Aquila primum et secundum in unum copulat, 

Coislin, Hactenus Hebraicum et reliqui. 


UI M  θω ῇἳ  -- 
ORDO RERUM 
ου IN HOC TOMO CONTINENTUR. 


ORIGEN ES. 
HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 
Epistola nuncupatoria. 9 
Pr»efatio. 14 
PR/ELIMINARIA.. 19 


Οκρύτ PriuUM, — De Tetraplorum et Hexaplorum nomi- 
nibus et forma. 19 
1. — Tetraplorum et Hexaplorum varia nomina. 19 
I1. — Cur 'Tetrapla et Hexapla Origenes adornaverit. 22 
]il. — An Hexap!a prius quam Tetrap!a. Certum vide- 
tor Tetrapla prius quam Hexapla adorua!a fuisse. 
V. — Quo tempore Hexap!a concinnaverit. 21 
V. — 0.3 rauone Tetrapla, Hexap:a, Octapla digesse- 
rit. itemque Enneapla 
VI. — in quibusnam Scriptura libris, tres alias editio- 
nes Hexaplis addiderit. ο δι 
Vil. — De notis in marginibus Hexaplorum ab Origene 
esitis. 5 
PV. — An Samaritani et Syri lectiones in marginibus 
Hexaplorum locaverit. oo 
ΙΧ. — Utrum Origenis tempore Samarit»ni οἱ Syri 
Gr»em versiones fuerint. 56 
Ca». Il. — De texiu Hebraico. 59 
]. — Textus Hebraicus, ín Hexaplis descriptus, idem 
erat qui bodiernus, non autem priscusille Samaritanus. 39 
Hl. — Specimina quadam litterarum Hebraicarum ve- 
terum. $9 
ΠΗΙ. — Ex quaromdam litterarum similitudine quan!a 
interpretationum varietas orta sit. 42 
IV.:.— De prisco scripturam Hebraicam legendi more. 


V. — De veteri litterarum  Hebraicarum  pronuntia- 
tione. 41 
VI. — De vocalihus Hebraeorum. 90 
Car. III. — De Historia LXX vel LXXII Interpretum, 
οκ Arisleg nomine circumfertur. o9 


I. — Aristeans Historie compendium. o5 
1I. —Quid de hac Historia dixerint Aristobulus et Philo 


Judzus. t 
III. — Qoid Josephus. 91 
]V. — Quam longe ab Áristes narratione aberraverit 

' Justinus Martyr. 

V. — Epiphanius longe diversa ab Aristea et a cseteris 

refert. 58 
V]. — Tota controversia intres qusestiones dividitur. 60 
V]I. — Probatur Aristes exemplaria qua sopersunt 

genuina, cseterorum autem additamenta respuenda u^ 

0 


VIII. — Post Hieronymum asseritur LXX vel eos qui 
Pentateuchum transtalerunt, non reliqua Interpretatos 
à 


IX. — Utrum Απίκος primigenia Historía vera sit, an 
eonticta etsuppositilia, afferuntur argumenta utrinque. 62 
X. — Disputationis conclusio. . . 66 
Car. IV. — De LXI Interpretum versione, ul in Hexaplis 


erat. 
I. — De stata editionis τω ο) antequam Origenes Hexas- 
pla adornaret. 06 
Il. — Origenes editionem «v o' emendatam cum aste- 
ricis et obells in Hexaplis posuit. 68 
III. — De astericorum et obelorum usu in Hexaplís. 69 
JV. — De lemniscis et hypolemniscis. 12 
V. — ]n hodiernis editionibus et mss. LXX Interpre- 
tum, multa ox editione illa Hexaplari desumpta depre- 
henduntur. 15 
VI. — De mutationibus quie ab Origenis tempore in 
editiones LXX [uterpretum advecta surt. 
VII. — De iis etiam mutationibus, qua ex similitudine 
quarumdam litterarum admisse sunt. Tl 
VIII. — De distinctione capitum et versiculorum anüi- 
quitus usurpata. 18 


Ca». V. — De Aquile editionibus. ' 19 
]. — Aquilzs historia. 19 
II. — Aquila duas interpretationes edidit. 81 


IIT. — Utra ex duabus in Hexaplis posita fuerit. —— 83 

JV. — An de industria Aquila quidam Scripturas Ίος 
ip alium sensum detorserit. 83 

, V. — Expenduntur loca ubi. Aquila, quasi ob Chris.ia- 
nismi odium male interpretatus, reprehenditur. 

ΥΙ. — Quaeritur utrum Aquila idem sit qui Onkelus, ct 
utrum Thargum Onkeli aliquid affinitatis liabeat cuin jn- 
terpretatione Aquilze. .. 8^5 

ap, VI. — De Symmacli interpretatione. 8$ 

I.—Muttiplicitererrat Epiphaniuset pugnantia loquitur, 
dum narrat Symmachum Scripturam verusse ante Thec- 
dotionem. «1 

I[. — Auctor *ynopseos Epiphanii errorem sensisse vi- 
detur. . 81 

ΠΠ. — Ch-onicon Alexandrinum errorem Epiphauii 
emendavit, ut et Ado. 81 

ΙΥ. — An duas interpretationes ediderit Symmachus, 

b 


V. — Quo vertendi genere usus sit : et de annis chr - 
nologicis prima ac secuudae alatis ut a Symmacho nur.e- 
rabautur 90 

V[. — Eius editio a ve eribus admodum laudata. — 9l 


VII. — T'heodoru Heracleot e n^n ita probatur. at 
Cap. Vll. — Pe Theodotionis editione. 9t 
]. — Quis fuerit T heolotio. 9t 
II. — De ratione interpretaudi qua usus est. oj 
Ili. — Citeris interpretibus indoctiur habetur. οι 
(αρ. VIII. — De reliquis editionibus. 95 
]. — Quinta, sexta, septima ediijones quandonam fa- 
ctae sint. 95 
]I. — Quandonam reperts fuerint, 95 
ΠΠ. — De quinta editione. 96 
]V. — De sexta editione. 97 
V. — De septima. 91 


VI. — De Yu'gatse editionis Latins prsestantia. 98 
Ca». ΙΧ. — In singulos Scripture libros, w in Hexaplis 
erant, hic quedam adnotantur. 99 
Car. X. — De notis ad Hexapla vel Tetrapla spectant 


I. — De notis cognitis. 105 
JI. — De notis incoguitis. .. 110 
lij. — Probatur contra Brianum Waltonum notam οἱ τ’ 
iücare ires interpretes Aquilam, Symmachum et 
Theodotionem. 111 
Car. XI. 11$ 
I. — Hexaplorum apographa perpauca facta sunt, et 


uare. 
1 Il. — Varie Hexaplorum lectiones in. marginibus Bi- 
bliorum collecta. . 116 
Ill. — Quinam ex scriptoribus ecclesiasticis Hexapto- 
rum libris sint usi. 11 


IV. — Quandonam Hexapla perierint. 120 
Anecdota quadam, qus hic tantum memorantur. 121 
Monitum. 121 
Testimonia in veteres interpretes. 125 
HEXAPLORUM QUAE SUPERSUNT. 1u 
Monitum in Genesim. ti 
Genesis liber. 145 
Admonitio in Exodi librum. $51 
Exodi liber. $55 
In Leviticum admonitio. 519 


Levitici liber. 525 
Admonitio in librum Numerorum. 1701 
Liber Numerorum. 101 
Admonitio in Deuteronomium. T91 
Liber Deuteronomium. τον 
Admonitio in librum Josue. 921 
Liber Josue. 92; 
Admonitio in librum Judicum 1005. 
Liber Judicum. 1013 
Monitum in librum Ruth. 1261 
)iber Ruth. 1267 
Admonitio in libros Regum et Paralipomenon. — 1257 
Liber { Regum. 1771 


FINIS TOMI DECIMI QUINTI, 





Ex typis MIGNE, au Petit-Montrouge. 





rJ 





ο ο ο ο ο ο €À— À—ÀMM—! 


ORDO RERUM 
QUJE IN HOC TOMO CONTINENTUR. 


ORIGEN ES. 
HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 
Epistola nuncupatoria. 
Pr»efatio. 14 
PR/ELIMINARIA. 19 


Οαρῦτ ρλινοµ. — De Tetraplorum et Hexaplorum nomi- 
tibus el forma. 19 
]. — Tetraplornm et Hexaplorum varia nomina. 19 
[1. — Cur Tetrapia et Hexapla Origenes adornaverit. 22 
III. — An Rexap!a prius quam Tetrap!a. Certum vide- 
tur Tetrapla prius quam Hexapia adoruata fuisse. 
V. — Quo tempore Hexap!a concinnaverit. 21 
V. — 0.8 ratione Tetrapla, Hexap:a, Octapla digesse- 
rit. itemque Enneapla 29 
VI. — In quibusnam Scripturs» libris, tres alias editio- 
nes Hexaplis addiderit. . 8 
VII. — De notis in marginibus Hexaplorum ab Origene 


pesitis. . 54 
ΥΠ. — An Sanaritani et Syri lectiones ín marginibus 
Hexaplorum locaverit. 38 


IX. — Utrum Origenis tempore Samaritbni et Syri 
(060 versiones fuerint. 96 
Cap. Il. — De textu Hebraico. 99 
]. — Textus Hebraicus, in Hexaplis descriptus, idem 
erat qui bodiernus, non autem priscusille Samaritanus. $9 
|I. — Specimina quadam litterarum Hebraicarum ve- 
terum. $9 
ΠΗΙ. -- Ex quarumdam litterarum similitudine quanta 
interpretationum varietas orta sit. 42 
IV..— De prisco scripturam Hebraicam legendi more. 


V. — De veteri litterarum | Hebraicartum  pronuntia- 
tone. 41 
VI. — De vocalihus Hebrz»orum. 50 
Ca». III. — De Historia LXX vel LXXII Inlterpretum, 
qua Arisleg nomine circumfertur. j9 


I. — Aristeans Historizs compendium. 55 
1]. —Quid de hac Historia dixerint Aristobulus et Philo 
Judzus. $6 
ΠΠ]. — Quid Josepbus. οχι 


IV. — Quam longe ab Áristes narratione aberraverit 
* Justinus Martyr. ο] 
. — Epiphanius longe diversa ab Aristea et a cseteris 
refert. 98 
VI. — T3ta controversia intres quaestiones dividitur. 60 
Vll. — Probatur Aristes exemplaria quae supersunt 
genuina, ceterorum autem additamenta respuenda esse 
0 


VIII. — Post Hieronymum asseritur LXX vel eos qui 
Pentategchbum transtulerunt, non reliqua Interpretatos 
esse 


IX. — Utrum Aristes primigenia Historia vera sit, an 
contic(a et supposilitia, afferuntur argumenta utrinque. 62 

X. — Disputationis conclusio. . . 

Car. IV. — De LXX Interpretum versione, ut in Hexaplis 


erat. 
I. — De stata editionis των o' antequam Origenes Hexa- 
pla adornaret. 66 
Il. — Origenes editionem ««, ο emendatam cum aste- 
ricis et obelis in Hexaplis posvit. 
III. — De astericorum et obelorum usu in Hexaplís. 69 
JV. — De lemniscis et hypolemniscis. T2 
V. — 1n hodiernis editionibus et mss. LXX Interpre- 
tum, multa ox editione illa Hexaplari desumpta depre- 
henduntur. T$ 
VI. — De mutationibus que ab Origenis tempore {η 
editiones LXX Interpretum advecta sutnt. 
VII. — De iis etiam mutationibus, quae ex similitudine 
quarumdam litterarum admisse sunt. Tl 
VIIT. — De distinctione capitum et versiculorum anti- 
quitus usurpata. 18 


Ca». V. — De Aquile editionibus. 7 19 
Ἱ. — Aquils» historia. T9 
II. — Aquila duas interpretationes edidit. 81 


FINIS ΤΟΝΙ DECIMI QUINTI. 


IIT. — Utra ex duabus in Hexaplis posita faerit. — 83 
]V. — Λι de industria Aquila quadam Scrípturss 1cca 
in alium sensum delorserit. 83 
. V. — Expenduntur loca ubi. Aquila, quasi ob Chris:fa- 
nismi odium male interpretatus, reprehenuitur. 53 
VI. — Quaeritur utriim Aquila lem sit qui Onkelis, et 
utrum Thargum Onkeli aliquid affinitatis habeat cutn 1η- 
terpretatione Aquilze. . 85 
αρ. VI. — De Symmachi interpretatione. 


I.—Muttiplicitererrat Epiphaniuset pugnantia loquitur, 
dum narrat Symmaclium Sciipturam verusse ante Thec- 
dotionem. .ὸ 


à II. — Auctor Synopseos Epipbanii errorem sensisse " 
etur. " 
lll. — Ch-onicon Alexandrinum errorem Epiphanii 
emendavit, ut et Ado, 81 
IV. — An duas interpretationes ediderit Symmachus. 
b 


V. — Quo vertendi genere usus sit : et de annis chr .- 
nologicis prima ac secuudae «latis ut a Symmacho nume- 
rabautur 90 

V]. — Ejus editio a ve erihus admodum laudata. 9t 


VII. — Theodoro Heracleot e n»n ita probatur. 91 
Cap. ΤΗ. — Pe T heodotionis editione. 9t 
]. — Quis fuerit Theodotio. 9t 
II. — De ratione interpretaudi qua usus est. 93 


IIl. — Ceteris interpreiibus inducliur habetur. 91 
Car. VIII. — De reliquis editionibus. 95 
I. — Quinta, sexta, septima ediijones quandonam fa- 

ct: sint. . 95 
]I. — Quandonam reperta fuerint, 93 
]II. — De quinta editione. 96 
IV. — De sexta editione. 97 
V. — De septima. 91 
VI. — De Vu'gate editionis Latins preestantia. 98 
Cap. ΙΧ. — ln singulos Scripture libros, ut in Hexaplis 

erant, hic quedam adnotantur. 99 
Ca». X. — De notis ad Hexapla vel Tetrapla spectanti, 


I. — De notis cognitis. 105 
HI. — De notis incognitis. 110 
11]. — Probatur contra Brianum Waltonum notam ar 
nifieare tres interpretes Aquilam , Symmachum et 
Theodotionem. 111 
Car. XI. 115 
I. — Hexaplorum apographa perpauca facta sont, et 


uare. : 
1 [I. — Varie Hexaplorum lectiones in. marginibus Bi- 
bliorum collecta. . 116 

Ill. — Quinam ex scriptoribus ecclesiasticis Hexapio- 
rum libris sint usi. 11 


IV. — Quandonam Hexapla perierint. 12Η 
Anecdota qusedam, quse hic tantum memorantur. — 121 
Monitum. 451 
Testimonia {η veteres interpretes. 125 
HEXAPLORUM QU/E SUPERSUNT. 1u 


Monitum in Genesim. LET 


Genesis liber. 143 
Admonitio in Exodi libram. S31 
Exodi liber. S59 
In Leviticum admoníitio. σι 
Levitici liber. 595 
Admonitio in librum Numerorum. 101 
Liber Numerorum. 101 
Admonitio in Deuteronomium. σοι 
Liber Deuteronomium. 195 
Admonitio in librum Josue. 9321 
Liber Josue. 937 
Admonitio in liberum Judicum 1015 
Liber Judicum. . 10:5 
Monitum ín librum Ruth. 1961 
liber Kuth. 1267 
Admonitio in libros Regum et Paralipomenon. — 1267 
Liber I Regum. 1271 


ra — a À a qu pa susp aptent 


Ex typis MIGNE, au Petit-Montrouge. 





y 


ή 


n 


iM 
u 
Mel 
n- 
e 
e 
ου 
P. 
Ce 
"ur 
"T 
e 
ο) 
ο
Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Patrologiae cursus completus ; omnium SS patrum, doctorum scriptorumque ecclesiasticorum"

See other formats
