Skip to main content

Full text of "Plutarchi Chaeronensis Moralia"

See other formats


( οοσίς 


ΤῊΪ5 ἰδ ἃ αἰ 5 Ἰ[8] οορν οἵ ἃ ΒΟΟΚ [Πδ] ννὰβ ργοβογνοι [ὉΓ βο πογδι!οη5 οἡ ΠΌΓΑΓν 5ΠΟΙνο 5 ὈΘΙΌΓΟ Ἰξ νυ 5 ΘΔΓΟΓΠν βοαπηοα Ὀν ΟΟΟρ]ο ἃ5 ρᾶτί οἵ ἃ ργοΐθοι 
ἴοὸ πιᾶκο [ἢ νου! 5. ῬΟΟΚ5 (ἰἸβοονογαθ]ς οπ]Ϊπο. 

Τι Πὰ5 βιιγνῖνοα Ιοπρ ὁποιιρῇ [ῸΓ [πο ΘΟργγίρῃι το ΟΧρίγο 8Π6 (ΠῸ ΒΟΟΚ ἴο οπίογ {πὸ ρα ΠΟ ἀοπγαΐπ. Α ΡΌΡΙο ἀοπηαίη ΒΟΟΚ 15 ὁπὸ {Πδι ννὰβ πονογ βιδήθοι 
ἴο οορυτίρἢϊ οΓ νΠοβο ΙΘρᾺ] ΘΟρυγΙρῃϊ ἴογπὶ Πὰ5 οχρίγοα, ΔΝ ΠΟΙΠΟΓ ἃ ΒΟΟΚ 15 ἴῃ [ΠῸ ΡΌΡΠΟ ἀοπηαη πλὰν νΆΓΥ ΘΟΙΠΙΓΥ [0 ΘΟμπίγν. ΡῈ]1ο ἀοπηαίη ΒΟΟΚ5. 
ΓΟ ΟἿΓ βαίονναγϑ ἴ0 [Π0 ραβδί. γοργοβοηιίηρ ἃ ϑνθΆ ἢ Οἵ ΠΙβίογυ. οὐ]ίιτο ἀπ Κπον]οάρο {Πᾶ1᾿5 οἴϊοη (Ποῖ τὸ ἀἰβοονοτ. 


Μᾶγκβ, ποίδιϊοηβ ἃΠᾺ4 Οἴ ΠΟΥ Π]ΔΓΡῚ ΠΑΠ1ὰ ργοβοηΐ ἴῃ [ΠΟΥ ΒΊΠΔ] ΝΟ πιο νν}}} ἀρροὰγ ἴῃ (ἢ15 ΠΙΟ - ἃ το πη πο ΟΥ̓ (Π15 ΒΟΟΚ᾽ 5 ΙοηΡ Ἰοιγπον ἴτοπι (ῃς 
ῬΌΡΙΒΠΟΓ τὸ ἃ ΠΠΌΓαγν ἃΠ4 ΠΠΑΠ]Υ ἰὸ γοιι. 


ἴϑαρε βιυ  ο! πε5 
Οὔὐοριῖο 15 ργουα [0 ρδγίπογ νυ] ἢ ΠΡγα 5 τὸ ἀἸρῚΖο ρα Π1ο ἀοπιδῖη πιδίογ!ἃ]5 ἃΠα πηᾶΚο [ΠῸΠῈ νυ] ἀοἸν Δοοοββ 16. ῬΌΡΠ]Ο ἀοπγαὶη ΒΟΟΚ5 ὈΟΙΟηρ ἴὸ (ῃς. 


ῬΌδΙΪς ἃΠα νν ἃγο ΠΊΟΓΟΙΎ {ΠΟῚΓ ΟμβιοαἸᾶη5. ΝΟνΟΓ ΠΟΙ 55, [Π15 νΟγΚ 15 Οχροηβῖνο, 50 ἴῃ Ἵγάου 0 ΚΘῸρ ργον! πρὶ (Π15 γοβοιγοο, ννο Πᾶνο (Κη βίορβ ἴὸ 
Ῥτγονοηΐ ἄθιιδο ὈῪ ΘΟΠΙΠΊΟΓΟΙΔΙ ραγΪο 5, ἱπο! μα Ἰηρ ΡΙΔοΙηρ ΤΘΟΠΠΙΟΔ] γοβιγ οι ἢ5 Οἡ δι οπγαίοα αμογγίηρ. 





Δ 150 δβΚ {Πᾶΐ γοιι: 


Ἔ Μακε ποη- ομιηιθγοὶαὶ τι56 Οὗ 16 ἢ ]65 Νς ἀσβίρποα Οοόρ!ς ΒΟῸΚ ϑοάγοῃ [ῸΓ το Ὀ. ἱπα  ν] ἀι8] 
Ῥοβοηδὶ, ΠΟη-ΟΟΠΊΠΊΟΓΟΪΔΙ ριΓρΟΒ085. 





ἈΠ4 ννῈ τοαιοϑβί [Πα γοιι τβ6 (Ποβς Π]Ο5 [ὉΓ 


Ὁ Κεῤγαίη ΠΌπι απτοπταῖθα ψιθγγίηρ ΤῸ ποί 50Π6 διιοπιαίοα αιογίοβ οἵ ἂην βοτί ἰὸ ΘΟ Ρ Θ᾽ 5 βυβίοπη: ΠῚ γοῖι ἅγὸ οοπα ποι Γοβθάγοῃ ΟἹ πη Πίπο. 
ττηδηβ]ίοη, Ορεϊοα] ΟΠαγδοίογ ΓΟ οορ ΠΠΟῚ ΟΥ ΟΙ ΠΟΙ ἀγοὰβ νυ ΠΟ ἃροΟ 55 (0 ἃ Ιᾶγρο ἃπηοιηΐ Οἵ τοχὶ 15 ΠΟΙΡΓ], ΡΙοάβο οοπίδοι τι5. ΝΥίς ὁποοιγαρο (ΠῸ 
ἀιδο Οἵ ριδ] 1. ἀοπγαίῃ πηδίο γα }5 [ῸΓ [Πο56 ρι!ΠΡΟ565 ΔΠᾺ πηὰν δ 806 ἴὸ ΠΟΙρ. 


Ἢ Μαϊπιαϊΐη αἰγὶ ριΠοη Τῆς ΟΟΟρο “να ογπηαγκ᾽᾿ γοῖι 566 Οη ΘΔΟἢ ΠΙῸ 15 ΘβΒΟΠΕ18] [ὉΓ ΠΙΌΓΠΉΪ Πρ ρΘΟρΙΟ ἃθοιι {Π|5 ργο]θοῖ ἀπα ΠοΙρίπρ πο πὶ ἢπα 
ΔαΘΙΙΟΠΑ] πηδίογί]5 [πγοιιρῃ ΟΌΟρΡ]ο ΒΟΟΚ ϑράγοῃ. ΡΊοαβο 40 ποί γοπηονὸ Ἰ{. 


Ἔ ΚΘῸΡ ἱἰ ἰόραὶ ΜΝ ΠΝαΐονου γι τιβο, ΓΟΠΙΘΠΊΒΟΥ {Πα γοῖϊ ἃΓῸ ΤΟΒΡΟΠΒΙΒΙΟ [ῸΓ Θηβυγίηρ {Πὰὶ νυ δὶ γοιι ἄγο ἀοηρ ἰ5 ΙθρΆ]. [0 ποῖ ἀββιιπηο (Παΐ {5 
Ὀροδιιβο ννο ΒΟ ίονο ἃ ΒΟΟΚ [5 ἴῃ ἴΠ ρΌΡΙ1Ο ἀοπηαίη [ῸΓ πιβογβ ἴῃ ἴῃς ὈΠπΊιοα Βιαίο5, (παΐ [Π νου 15 150 ἴῃ (ῃς ρῈ]1ο ἀοπηαίη [ὉΓ ᾿βοΓβ ἴῃ Οἵ Ποῦ 
οοιηίῆοδ. Δ ΠΟΙΠΟΓ ἃ ΒΟΟΚ [5 5{ΠΠ] ἴῃ σορυγίρῃϊ νάγίο 5 ἔΓΟΠῚ ΟΟΙΠΙΓΥ [0 ΘΟμΠίΓγ, ἈΠ ννο ολη ἴ ΟἸΤΟΓ συϊάδπος οἡ νυ ΠΟΙ ΠΟΙ ἂηγ Βρθοῖῆο τ5 οἵ 
ὯΠΥ Βρθοῖς ὈΟΟΚ ἰ5 ΔΠΠοννοα. ΡΊθαβο 40 ποί ἀββιιπις {Πᾶϊ ἃ ὈΟΟΚ᾽ 5 ἀρροάγαπος ἴῃ ΟΌΌρΙς ΒΟΟΚ ΒΘΆγΟῃ ΠηρδΠ5 1ἴ ΟΠ Ὀ6 π50(] ἴῃ ΔΠῪ ΠΊΔΠΠΟΓ 
ΔηγννΠοτο ἴῃ {πὸ ννογ!. (οργγῖρηι ᾿π τι προπιοπί ΠΔΌΠΠν οὰπη Ὀο αυο βονοτο. 






ΑΡοιυΐ Οοορῖο ΒΟΟΚ Βθάγοῃ, 


Οὐορ θ᾿ 5 πηἰβδίοη 15 [0 ὀγρδηΐζο [Π6 ννου 45. ἱπΓογπηδιοη ἃπα 0 πηᾶκο ἰΐ πΠΙ νογβ  Πν ΔΟΟΘΒ5ΙΌ]6. ἃπα τ50 Ὁ]. Οὐορ!ς ΒΟΟΚ ϑθάγοῃ ΠΟΙΡΒ ποδάρια 
αἴβοονογ [πο νου! ᾽ 5 ΒΟΟΚ5 ννΠ]]ς ΠΟΙρΙ πρὶ Διί ΠοΓβ Πα ΡΠ 5ΠῸΓΒ γοδοῃ πονν δι Ἰοποῦβ. Ὕοιι οδπ βοάγοῃ (Πγοιρῇ [πο [ὉΠ] τοχὶ Οἵ (Π]5 θΟΟΚ οἡ (ἢ ννοῦ. 
αἰπεερ: 7 ΈΘΟΚΞ. σοοα16. σοπι] 














“Ἔα ζια 


ΡΌΠΤΑΒΟΗ ΟΗΑΒΒΟΝΈΕΝΒΙΝ 


ΜΟΒΑΙΙΑ 


ΒΕΟΟΘΝΟΥΙΤ; 


ΘΒΕΘΟΒΙΌΒ Ν. ΒΕΒΝΔΑΒΌΏΛΚΙΒ 


Υ01. Π. 


ΠΡΒΙΑῈ 
ΙΪΝ ΔΕΌΙΒΟΌΝ Β. α. ΤΕΥΒΝΕΒΙ. 


ΜΌΟΟΟΊΧΧΣΙΣ. 


ἰζ Κι 
Τα 
φπθυιθ 


ἂ 
[108 


-τοὸ- τ ψν - -- το -«- 





ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


“Ζεὺς γὰρ μεγάλης γλωσσῆς κομπους 
| ὑπερεχϑαἰρει. 

Ῥγδοίδῃαὶ οοοϑβι θα οὐ 8118, χητ] αι ΤΩ1}1 ἀοαθχτιαὺ 
οὐ ἰὰ ροὐββίγητιτα αποᾶ ῥγοΐθβθοσ οὐ πρθηβὶ8 Ὁ 4 81γ]- 
οὁ5 (ὁ ὙΥΣΙΔΙΟΥ12- ΜΟΘ]] ΘΠ ἀΟΥ Βαϊὰ8 θα: 0115 
ΟΘΩΒΌΓΤΆΙΣ ὙΘΕΘΙΩΘΗΙΒΒΙ τη οὐ 1Π|4 ]ΒΒίταδιη [πᾶϊο] 
ΒΟΒΟΙΔΙ ΤΩ ΡΘΓ Ββθηιθδίσθ δοβύϊνυτη 84. ΜΏΟΟΟΙΧΧΧΙΧ 
Βαρθοπάδγατῃ αοὐηρσδο Ρ. 21 ἱπύθχυϊύ. ΟὐἱαΒ ΟΥ̓μαΪπ8- 
ἀϊοιὶ θα5 Ὠ16 ΥΘΒΡΟΠθΘῸ πὸπ ΒΟ] τη τὖ ΤηΘ Ἰτητηθχῖΐο 80- 
ὀπβαύθτα ἀοἔοπαδηι, 504 οἰΐδιη αὖ 80 ΟὐοδβΊοπ0 ΟὈ]αΐδ, 
απδοβύϊι οι ]αβ απδϑάδιῃ 1π δ] ύθτΆ ῬΥΔΟἕδ 0η6 ποῖ 8818 
αὖ νιον 11] γαΐδβ τη 6118 ΘΧΡΙ]ΟΘ,Ά. 

Οὐσὰ δδηο οαϊθίοηθιῃ αὖ τα] ΟΥ̓ΌΤα ΠΟΙΌΣ Δ ΌΟΥΪΒ 
ἔτυοίσση 1π Ἰηθα]ατη ῬΤΟΪΘΙΎΘΙΩ, ἔογ0 αὖ ΤΠ] ὩΘαῸΘ 
δα μογύαϊο ἤθαὰθ 84 οὀρθϑύϑια ρου ἔβ 6 1]θτὴ Θοπ  π8 ἅ81) 
ΘΟΠΗστηδῖῖο ἀθοββοὺ γα] 40 βρϑυύδθϑιηα. Ἐλδθ γϑύϑ. 8068 Τὴ 
ῬΤΟΙΒῸΒ Π0Π [6{61110, β'οᾶα αὖ ταὶῃὶ ΒΕ ]08. ποπ ἀρ 1586 
σταῖο 8Π1γη0 Ῥγοδύθου, 1. 5110} 10 ῬΥΘΙΔΘΥΘ ΠΟΙ ῬΟΒΒΌΙΩ 
ᾳυοα ᾿παϊοϊαγα ᾿ῃἸαυ ββίχαθσα ὑα]10 ΘΘΏΒΟΥ Οοὐ Πρ ΘΗΒ185 
ΠῸ118 8118, οαῦδα, αυϑτη αποα γοχϊ αύθηι Θ᾽ οαὰὶ ΠΟ 46- 
ἰογτιϊαβ θα. β'6α ᾿ρβῦμῃ ροὐϊα8. δ ίϑιητιϑ: ᾿Ῥϑοοδπαβ 
οὐμηθβ᾽ ἱπασὶύ πθαὰθ οχαρίνδγθα μοὸ (1. Θ. ΘΥΤΟΤΘΙΩ ἴῃ 
Ιοοο ᾿ἰαυᾶαίο) 181] ἰδυᾶδιὶ υἱάϊββθιη τὰ ΘΚ Ο ΘΠ ἢ ΔΙ ΆΤΩ 
ΟΡ Ιϑχα, αὔϑιῃ 1116 ἰῃ ργουϊποῖδ, οΘΟ]]οοαγ!ὺ ΡΘῚ ΗΘΙΟΒΘΙΙ 


ΥΙ ΡΒΑΒΡΑΤΙΟ. 


τηογίθιῃ ἀθϑβοσίδ.᾽ [πὰ αὐἱθὰβ αὐἱᾶ Τὰ ΘΥ̓ΟΘΕ ἢ ΔΙ 8 Τὰ 
ΟΡΘΥϑια ἀἰοαῦ, οδηᾶϊαθ ῥχοδίθου 110 τΐπ8 858θαὰὶ 
Ῥοβ86θ. [Ι͂δαὰ09 884 οοπὶθούυσαμιη ἀοίπριοηαθχμη οϑί. 851 
1πὐθ]1ο σὺ τὴ9 αὐδοβίαβ οδῦδα Π8η0 ῥΧΟΥΙΠποΐϑιη ϑρσργθδ- 
ΒΌΙΩ Θ880, γΟὨΘΙλθηὐοῦ θτγαῦ. ΝΌΠ 860110] 5808 586ρ6 αὐ 
ΟΟΘἾΟ68, 41 84 Θοαϊδίοπθηη Οοπδύυϊψιιθ δ ΠΘΟΘΘΒΔΧ} 
Θϑϑθηὺ, ΘΟΠἴΘΥΤΘΙ, Υἱᾶθ 126 ΟΟχγἾ81. Αα αὑο8 θχου- 
{0 Π 08 οὗ ῬΘΥΘΩΘΠμαΟΒ ὑθὺ τὴ 1ῃ [8] 8γὴ οοπία], Ὁ5 
ῬΑΥΊΒΙ05, Β612681] Αὐμομΐβ τῃοπδβίθσια Υἱδὶ, του] 818 
ΕΟ ΘΙ ἹΠΡΎΘΒΒΙΒ Βὰπη δία ταὖ νἱάθίυγ, δηΐθ αὔπϑχη 
860 Θοαϊύο ὑθυτωϊπαία 510, Ἰῃργθᾶϊαυ. Οπυδπηύαση ΘῈ]Π) 
Υἱ5 δοουγαῖθ σοπέοσίο οὐ θχοαύο ΘΟΘΙΟΘμ,, ουὶῦ ΟἋΥ ΘΌΪῚ 
ἄθῃθο ᾿ΠΒΡΙΟΘΙΘ γ6118. Ῥχδϑίθσγθα, αὖ δᾶ 811 δοοϑάϑιῃ, 
ΟἸληη αοἱ δὰ Ῥ]αὐΔΓΟΙΙ ΜοΥΔ118 βρϑοίδην 1ἸΡΤΟΥΤΩ 
ΡῬΥθύϊαση ἡτπηθγαΐο 80] γοπαθτη ταὶ οδύ, βᾶθρθ ἄππι δᾶ 
ΤΏ8η118 Ὀθιυθηϊδηὺ ἰηὐθιηροϑίύδνο οχβδρϑοίδϊ. θῦσαι 
ὕδίωθῃ ααϑπὶ τη Ὁ}}18 11ΥἹΒ ΟΡῸΒ ΤΩ1ΠῚ βιὺ Μυ 16 }158 ροΥ- 
τηδηθηϊὶ οὗ αὐ) ρϑΌΘΟΒ ροβϑιάθσθ 11σϑαῦ (μὰ ποὰ 
ἄϊγοβ 8011} τηϑηϊοβίθιαῃ οϑὲύ. ΟΘαΡῸ5 81 δᾷα!ο Υ]8. Τὴ 
ΒΕ ]18 οὐ ᾿ποιδυηθηθβ απ80 1π Οθηηδηΐϊδ Δραπᾶδης 
ῬΙΟΥΒΌΒ ΟΔΥΘΥΘ, 80110 ΘΟΠΟΟΒΒΟΥΒ σα. ὟΥ. Μοθ]]οῃΔοΥῊΝ, 
81 8α νἱύδηη Μγύ:]0}18 ἀθρθοπᾶϑηῃ Θομἀθτηπδίμβ ἔα δβθύ, 
Ὧ6 1588 απο. Τ.1806118085 ΟὈΒΘΥΥΔΕΣ ΠΟΙ ]85 ἴῃ ἸΌΟΘΙ 
ῬΙΟΙαύαχυτα ἔα1588θ. Μ|πίτηθ ἸρΊ θα" Βᾶθ0 ΟχδσροΥΑΥ ἴῃ 
]ύθγα Ῥυδοίδϊίομθ ρ. ΧΙΥ͂ ἀϊοοπᾶο: “αυϑηῦο οπῃ ἸΔΡΟΙΘ, 
ἀϊβρϑηᾶϊο, μαὐοπίια᾽ οοᾶϊοθβ σοπἐα]ββθια, 50108 “ααὶ 
ΘΌΠαΘΙ ἸΔΌΟΥΘΙΣ ῬΘΥΡΘΒΒ1 βαπύ, ᾿παϊοϊαπι ΓΒ ΟΟΓΘ᾽ ῬΟΒΒ86. 
Νορούτχα ριον, απο τὰ]ὶ ὈΣΌ]1ΟΡοΪα ΒΟμ δ ΒΒ ΔῈ 
τηϑηδαντῦ, δΔηΪτηΟ σΎΔἐ Βϑῖτη 0 8οσθρὶ, Ῥυϑθβουύϊηι Θγα, Ὡ151 
Ιηϑηἀδβϑθῦ, 1018 ΠΏΡΘΗΒῚΒ Ρ] ἰδγῸ Μοτλ]16 οαἀθπᾶϑ, 
θβϑθηὺ. Αὖ σϑύθσᾶ ὀρϑσᾶθ ρχϑίϊατη, αυϑιηγ185 δόσιν ὀλίγην 
τε φίλην τὲ, ῬΥΔΘ αἰβροῃᾶϊο 1π 86 ορϑσϑ οοπδύϊαθηᾶδ 
ΟΟἸ]οοᾶῦο ΤΩΙ. 6880 αἱ ὨΘρδρι Θπδθ οχηπηὶᾶ 
ΒῚ 1080 ὕ. Ὑ. Μοθ]]οπουῆδ γοβροχουῦ, ἔοσθ ραΐο πὺ οὐ 
15. Τ78]6 Τ181 1ἃ αὐϊᾶθημη ΘΧΡΥΟΌΓΑΒ856 86 ἱπίθ!]θραί. 


ΡΒΑΒΡΑΤΙΟ. ΥΙΙ 


ϑοᾶ υπᾶθ ἰδηΐδθ ἰγᾶθὺ ΟἿ͵Ἷ 816 ᾿τχηροίαβ Ὑϑμθιθηϑ᾽ 
Ῥγοδίθοσυ. τὴθ. αὐυδιιαταγη οὐ ταύτη οὐ αἰ ἅἀθ [δ Χ9 
οορτδυθυσα, ΠΌ]]8τη 8]181τ0 οδῦβϑϑτη ἰἀοηθϑια ᾿ΠΥΘΗΪΤΘ 
Ῥούαϊβθβο ααᾶπὶ ΤὨπογαϊάθδιη ἤϑη0: μέχρι γὰρ τοῦδε 
ἀνεκτοὶ οἵ ἔπαινοί εἶσι περὶ ἑτέρων λεγόμενοι. ἐς ὅσον 
ἂν καὶ αὐτὸς ἕκαστος οἴηται ἱκανὸς εἶναι δρᾶσαί τι ὧν 
ἤκουσε᾽ τῷ δ᾽ ὑπερβάλλοντι αὐτῶν φϑονοῦντες ἤδη καὶ 
ἀπιστοῦσιν. Νϑαχθ χηΐϊπὰβ Π8θ6: 41 ἱπνιαθπὺ ορθαῦ: 
111 ααἴθδι8 ἱηνιἀϑίαν σϑῖὰ μαρϑηΐ.ἦ ΚῬ6ἃ ταϊπίτηθ ἅ016π- 
ἄστη δαγουβαυϊαμα ΠΔΌΘΙΘ δι ΠΥ ΙΟΒΌΙΩ. 
“Εταρταθηΐατα᾽ παῖ “οϑὺ 848 Ἰορίθυταιῦθ ἴῃ ΝΑΌΟΚΙΙ 
ΒγΠορα Ρ. 168. Ιδυι᾿ ἱπατὶῦὺ ᾿Ηθγοβοσο δοοϊαϊὺ αὖ 84 
ἩοΙλΘΥΣ Ὑϑυβαμα ΒΌ βου ρογοὺ ἽΝϑυοκ Ὁ. 348᾽, δὰ ϑορβο- 
οἴοαμα ΝΑΘΟΚ Ρ. 168᾽. πᾶθο ἐού θη γϑυθ 18. ΒΟΥ ΠδΥἄδοθβ 
τοροίθμαδ ουχαυ]ῦ, ἔγϑααβ ἴῃ Πθχϑιηθίγο ὑγᾶρίοο 8181] 
οἄογαῦαβ.ἢ 
ΕΥΥΟΥ 'ἴπ ΗΘΙΟΒΟΣΊ ΘΙ οηθ, αὔϑηλὰ ΟΠ) ΟΟΙΤΘΟΙΟΥ 
γι ἀογο, Τηθ8 6 ΒΌ06586 γο]αϊ, οδϑύ. ΟἼΔΙΩ 1π ΓΘτὰ ὩΘΑῸΘ 
ϊ σΥΔΥ ἸΒΒΙ 81 880 ὨΘΑῸΘ Ιηϑσ]τηϑῖω, οὐτὰ Παποίδηη Η67- 
ΟἾΘΙῸ ὨΔΌΘΥΘΙΩ, δοούχαυΒ ἸΠΑΌΥΘΤΘ ὩΘΡΊΘΧΙ, ῬΥΔΘΒΟυ 1 
ΘΌΙΩ ΠΘΙΛΪ ΘΠ ΟΥ̓ΘΙΊΒδοιη ἰαΤΌΤΩ, αὉἹ πὰ 1π 1060 
Ἰδυσᾶδίο ουγούθια ἰδηΐα οὕπὰ ἱπίααϊίαίθ οὐ ϑουϊπιοπίδ 
οαϑυϊσαθατιβ οβϑδοῦ δίαυσθ δαϊὰβ Ὁπηῖτι8 ΘΙΥΟΥΒ Οοδαϑ8 
(μδπι πΌ] στη δ] τα ῥγοΐοσ) δοπο]αδαστι Ῥαπαδηιθηζαχη 
ΤΘΟΘΙΒΙΟΏΪΒ ΠΟ 6886 ᾿ἰδοίαμαὗ, Οοπίγα θασπίάθχ οὐ ραΐδ- 
θᾶ οὐ ραΐο Ἰϑούοσθηη ὈΘαΘυΟΪω τθᾶ 118 Τοὶ ἴπ- 
Ρουθ αὐϑᾶδηη γοβροοίδ δίᾳυθθ 60 αυοᾶ ῥχοοὰ] 8 1000, 
ὯΔῚ οὐ Ὠϊο ΠΌΘΟΥ ἹΤΩΡΥ ΤΑΙ οὐ 11ὈΥῚ ΡΟ] ΤΊΤΩΙ Βαμΐ, Ρ6Γ- 
ΤΩ8 60, Θὗ Θ1τ18 1104] νυἱύϊα, οὗ 8118, ΟὙΘΥΣΟΤ ΘΟΠΟΘΒΒΌΓΌΤΙΩ. 
ϑ'οα π ᾿ρβῆμῃ αὐ] θυ ΟΘΒΟΥΘΙῺΩ 860 710 ΘΟΠ ΘΠ ΘΥΘ ΟΡΊΠΟΥ 
ἩΙΟΒΟΥΙ θυγόσθια (αὖ ταϊζίδιι 1ἃ αὐοἃ ποῖ Ὁπαῦϑηη 
" οχϑύσοῦ ααὶ θυχα 1π ΗΘΥΙΟΒΟΥΊ Θαϊύλοη6 οαϑυισαγοῦ; 1} Τη68 
Ῥυϊγδύϊα τοὐπὶ ΝΑπΟΙκαΒ ρῥυϊᾶθμι ἱπᾶϊοδνλ}) πὸὰ ἴρ80 
ϑιΟΥΟΥ αΘΌΘΥΙ, 504 τ] ααἱ ἰού!αθπη Ὑ 018 σορϑύθηαδ 
ΘΌΣΔυ σα ἔγα 8 ἴῃ μθχϑιηθέσο ἰγϑϑΐοο 81}1}} οἀογαῦαβ 


ΥΙΠ ῬΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


(ᾳυδϑὶ Ηθχομον οἀοταίαβ ἐπ:ββοῦ); αυἱπ οἰΐδηιλ Βπαης 
θστόσθια χϑρθύϊθαχα ΠΌΤΩ, 4ΌΘΙΩ ῬΌΘΥ ἀἀΟα 0 γϑᾶδυρτιθγθ 
Ροβϑιύ, 18. στᾶγθηι 9886, αὖ 106 Υ 1Βύθ, 410 ΘΥΤΟΥ γϑρθίϊναβ 
Ἰπδ10, οὐ χω8]0 0880 ΤΘΟΘΗΒΙ 8 οὐ ἔπηἀδιηθαΐο οὐἹ]60 ὁ8- 
γοχθ ἀϊοαύαγ. β'θἃ ἩθτομογῸ δοοιαϊύ (Βθιμθὶ οθχίο) αὐ δᾶ 
Ἡοχαοσϊ σϑγβαχα Βαρβουροχοὺ: ΝΑῦΟΚ ᾿. 8483᾽, Ῥοβύθα 
γογῸ, ὀὕχα οὗ Ὑθ βαμῃ οὐ δἀποίαἐ ΠΟ Ό]Δτλ ΒΆΘΡΊτΙΒ 1Θρ βού, 
ΟἿΣ 8οοϊαϊῦ, πὖ ΘΥΤΟΥΘΠΙ ΠῸΠΝ ΟοΥΙροχγοὺ 5816 ΠῈ]]8 
8116 οδιϑα αὐδτὰ απο ποι υἱαϊὺ 80 δὰ ἨΟΙΣΊΘΙΊ ὙΘΙΒΌΙΩ 
ΒΘ ὈΒου ρ81580: ἽΝΑΌΠΟΚ Ρ. 848᾽. Αὐ 1ᾶἃ τοδὶ αποαὰθ 80- 
οἰαϊδ, αὖ μβᾶπὸ δαποίδυϊαπου]διαι: ᾿Ναῦοῖκ ρ᾿. 848᾽ δὰ 
γουβϑτη ΗΟΙΩΘΙΟΌΙΩΙ Υϑίθυτὶ ΠῸΠ δηϊτηϑανθσχίθσοιῃ. ΗΥ] 8}1- 
Ἰηϑανου ββθιη, ΟΟΣΥΘΧΊΒΒΘΙΩ 88Π06. .βδ'οἃ ἨΘΧΟΠΘΙῸ ΠοῸ 
80ΟΙ 1589 διρυχαθπίδιυῦ ΟΘΉΒΟΣ οὺ Ἰρποβοθηάιχῃ 111 
αυϊᾶθημ 6586: ΤΠ] ποῃ 1άθηι 80011880, αποα ΘρῸ π1}}} 
ἔρϑθ 8 οἀογαῦμϑ ΘβΒθι: γ6] αὖ 8118 ὙΘΥΌῚΒ πὐϑυ ὙἹ 1886 
τὴ0 απἰᾶάθιῃ Βθἃ ποῃ 1ηἰθ0]]οχῖθθο Νδυοκὶ Εαρταθηὐ 8 
ΤΥΎΔΡΊΘΟΣΌΆΙΩ ἔγαρτηθηΐδ, ϑΡῖοϑ ΘΟΒΌΠΘΙΊ ΠΟΙ ΡΟΒΒ6. ΕἾΤΩῸ 
ἀγχόνης ἄξιον ταθ 6ὁ5880θ. Ὦ Ζεῦ βασιλεῦ, τῆς λεπτότητος 
τῶν φρενῶν! ἘϊαΘθπὶ ὙΘΙῸ ΟΘΗΒΟΥΊ ϑοοιαϊξ, αὖ Ππα1τ8 
οἰαβᾶοιη ἀἰββοχίαυϊοπβ δῷ. 26 ϑδαποὺ. 8 Βα βου οχθύ: 
“Νδυοκίαβ ᾿πύθυ ἔγαργαθηίδ δἀθβρούδ γϑοθρὶὺ ΒᾺ ΠΌΪΩΘΙΟ 
808. βοᾶ ἔγαρτηθηύαμη οϑὺ 8. πη. 818. Νϑαὰθ οϑὺ 
ΕΡΘΥ 4] Θ᾽ 8 πιο] ΘΥΤΟΥΙΡῸΒ ὈΓΤΟΥΒῸΒ Ὑδοῦτιβ 510. ὙΟΙΌΙ, 
ὕδθθῃ ὈΥΟΥΒῸΒ 8118 υἱἕεϊδ βιαηὺ 68, ατδὸ οὕ 51πὺ ΠΌΘΟΥ 
ξαπᾶαδιηθηΐο ὙΘΟΘΗΒΙΟΩΙΒ ΟΔΥΘΥΘ ἀϊοαίυσ. Οπδο 68 β1πὺ 
Ἰηΐγα, ᾿παϊοαριναγ. Οούθγαση ρϑιτὴ οὐτὸ οὐ Ἰϑδιθηη 1 
Βοχϑιηϑίσο ὑγαρὶθο ἱπυθηΐο Ῥοβιύδιη οὗ ρ]ουϊϑιη ἀἼδΙα 
5101 ὀοιηρδΊαγὶῦ 60 αὐοᾶὰ ΝΑΌΟΘΚΙ 5Βυ]1ορὰ ἱπγυοβυραίδ 
ΠΌ]] ΤΩ 1π6886 Ὠοχϑιηθύστα 5101 ρουβαδδὶύ. ῬΈΒ1111 8ΔΏΙΤΩΙ 
οϑὺ ἰδ]11ἃ8 Ῥγθιηθῦο οὐ οαϑύραγθ. 

Θυϊθὰβ δἀατϊα1ὺ οαχὰ ᾿παϊρηδύϊομθ οὐ οοπύθταρύα Π860: 
᾿αὖῦ ΠΘΙΟΙΘ δ]1πἃ οδῦ υθόθηβοσθ ΠἸργατα, 8111ἃ οχιθπᾶϑδίι- 
ὍΠΟΤ]88 8]1]}αὐοὺ Θχοορτῦαγθ αὐΘΙΏΥΒ ο]θραηύοβ οὐ Ὠϊδύμβ 
ῬΟΙΠΌΧΑΘΥΘΤΙΘ.ἢ 


ι 
᾿ 


Χ  ΡΒΑΒΡΑΤΙΟ. 


Τα αὔ118 ΤῸ] 18 ΟἸα 8518, Ρυδϑίδυουβ. [Ι͂ἢ αὐἱθὺβ απδ86- 
ΒΟ θ.Β οὐ αὐἱᾶ, οὕτὰ 1ἃ ἃ ΤΘΟΘΏΒΙΟΩΘ 110ΥἹ ΘΟ Βογτοχϑύ, 
Θ20 ΔαΙαΊΒβουῃ οβύθη θυ ΟΘΏΒΟΣ αἀθροραὺ οὐ αὐ]ἱᾶ, οὑπὶ 
ΔΥ ΙΒΒΙΤΩΟ ὙἹΠΟΊ]Ο οτπὶ ὮδῸ ΤΣΘΟΘΏΒΊΟΠΘ ΘΟΒΙΌΠΟΙΏΤΩ Θββϑί, 
Θῷο οἸηϊβϑίββοιη. ΞΞ'ϑα π1}}} θοστλ οὔτπὰ Ὡθαῦθ ἔθοθυῖ 
ὩΘΑῸΘ ἴδοοσθ ροβϑίὺ, ροβθύι]δὺ αὖ 5101 ογϑαδίαγ. 

Εχ 115 ΟἸΩΒΙΡῸΒ 06 01817108 οΟΥΠΟΙΌΥ ῥχοΐοββουι αοὐ- 
ὈησΘΠΒ: ΙΩὉΠῸ8 [1886 ΠοΟ, αὖ θα! ]οπθιὴ τηθϑῖὰ δρᾶ 
Ἰθούοσθβ ὀδὶ απ ἱδυθίαῦ, πδπὶ π6 θἃ αὐἱάθιη ατᾶθ 9 
ΘΙ ἀαύϊα πη 0.15 ἀϊοὶῦ σοῦὰ ϑαπύ. ἘΠΩΘπἀδ ΠΟ Ὲ]8 
ατοὶ γούοδὺ θὰ ᾳῦϑθ 1ῃ βου ρύοσθ βΒ61ὴ61] δὰ ΟΠ 58.606 
αὐϊᾶάθτα θα1ο Βα, σο]αὺ 'π Εχοθδϑηο, Ηϊμπηθσῖο, δῦ 1η- 
ΤΟΙ ΌΙΩ 1ἢ 10819 ΒΟΥ ΡΟ α8. Ἐπηθηδαι οι] 6 οὁχ- 
ΘΙΏΡΙΟ 810 ᾳυοᾷᾶ 1π γογθὶβ ΗΣπΙΘΥΙ (601. 1 4 Ρ. 22) χρυσὸς 
ῬΙῸ χρόνος ΟΟΥΤΟΣΙύ, οαπι χρυσόν θοᾶθιηη ΘΟΙΏΡΘΠΔΊΟ α00 
χρόνον ΒΟΥῚΡῚ ΟἸΔΩΙΟΒ πούαμη 510. ογατα ἰδιηθα ]οοὶ 
αὔθηα τοῦ] οὗ ορύϊτηὶ οΥἹδ101 ἔγυβίγα ὑθηὐδαυθυιηῦ 60Υ- 
γϑοῦλο 81 θιηθῃδαύπου]α ΔΡΡΘΙΪδπᾶβ, οϑῦ, ααδθ ἀθχλῦτη 
οσὺ ϑιηθηδαύιοῦ Εἰ τὸ σοῦ θιιθπαἀδὑϊαποι]δθ, ατ1ἃ8 ἀ]οΙύ, 
ΘΟΙΌΤα βϑαπὖὺ ἸΟΟΟΙΌΤΩ, αὍΟΒ ἃ τ 1018 οὗ Ὀγχϑθβύδη 188: 118 
ΟΥυ1οῖβ ἐγαβίσα ὑθηύαθοβ, ΘρῸ (γϑῃίδ βιὺ ἀϊοῦο) οοἄϊσιπι 
ΟΡ6 οἱ ἰοχία 1πηΐϑυ5 ΟΟΙΤΟΧΙ. 

Οοπὐπυδίαγ: ᾿Βοχμδγᾶβδοθϑ αὐἱᾷ 1086 Ῥοβϑὶὺ 1ῃ ὈΧΟΣΙ- 
ΤῺ18 ἀφ: ᾧΟΙῺ18 ΔΘΒΟΪΙΩΔΥΙ ὈοΟὐοΥ]: ὉΠῸΠΗ 1810 ΠῸΠΟ 
οοπβίαί ἐαπαδχηθηθαμη ὙΘΟΘΏΒΙΟΩΪ8Β ΠΟ 6580 ἰϑοίαχῃ,ἢ 
Ουδθ οχμπῖ Ἰαὐθηΐου οὐ ἐγαιυϊθηΐοσ ἀϊοία, βαπί. ὕὉἱ 
ΘΏΣΩ ΘΧ δηὐθοθαθη 5 ἔ80116 1π|61]ΘΣἹ Σ ὀθμβοόσθχα, αὐ 
ΒΟ ΠΙΥΟΥῚ ᾿παυ]σοχοῦ, Ῥυδοίδ 10 η18 οαρὶΐα ῬΟΥ ΙΟΌ 886, 
1 16 ῬδΊδτ ἸσΏΟΥΔΓΟ υἱἀοίαν αυ86 ἴῃ [πᾶϊο0 ΤΘΌΡΠΘΥΪΒΠΟ 
(4. Μι1υ61]. Νο. ὅ. 1881) ΡᾺΡ]106 ῥγοΐθββῃβ βτα. Θὺο 
ἴπ Τηα]ο6 αἰβουῦ!5 γϑυ 8 ῬΥΟΙΆ]Β1 τη 81888 8501858 ΘΟ! ΟΌχη 
Ἰθούοπθδ, αὰδὸ ἱἰπ ἰοχύα οοπίθούατα ΒΌρΡ]Θίδθ ϑβϑθῃηΐ, 
δαποὐαξαχθχη 80 δο]ϑοίδϑ απδβᾶδυ ρΥΟΡΔΡΙ]ΘβαῸθ 60Π160- 
ἔπχαβ δρροβίασπια. ΝΊΜ]Ο ταϊπΒ ϑἐΐδιη ἴῃ Ργδθίβ ϊομθ 
ΠΟ ΒΘΙῺ6] ᾿ΠΟΙΟΔΥΣ μ8πὸ ΘΙ ΠΟΠΘΙῚ ΙΑΪΠΟΥΘΙὰ 6880 (Οζ. 


ῬΒΑΒΡΕΑΤΙΟ. ΣΙ 


Ῥταϑίαί. ρ. ὙἼΠ: ἽΝαπο ἰρίθαν ποροίίο, αὐ θα! ίοπθπι 
ταϊποῦθι Θοηδὑϊξαθτθαι, τηδηᾶδῦο, πιδρτια, θέα, αῇ- 
ΟἿΟΥ τιθ --- ΡῬΌΡΙοὶ ἸΌΥΣΙΒ ἔβοθσθ βοβ8θ ρασύθιη 88] ύθιῃ. 
ἈΡρδιϑίῃβ τηθὶ, ΒΡΘυϑἢ8 τὴθ 8110 ὑθιῆροσθ, Βὶ τρΐ ποῦ 
ϑρργοθδία ἔαθσῖδ, 8 πιρ] οσθ πὶ ϑαϊ ίοπθηα ῥτοϊδίασυπιἢ). 
Ῥοπίψαθ ὁχ ρϑοίο ψυοαὰθ οὑχπα ὈΙΒ]Ίορ018 Βοποϑέϊββίταο. 
Θοπγθαΐο τὴθ ἐπ ταΐπουθιι θα ϊοπθπὰ δὰ θχθταρίαπι Ηθτ- 
ομοτίδθδθ δἀογπιδπᾶδμπι ΟὈδίχϊηχὶ. Ουδθ ΡῈΡ]66 ῥχῖ- 
γαὐἐ πα ὰθ Ῥχοτηἶββα πιθ Το] ρίο80 50] 1880 ἱπᾶϊοθβ ἰᾷοποὶ 
οὐ αθγιηδηὶ οὐ δ}}}, ααΐθτιβ οογᾶπι οπιηῖθαβ σταὺϊαβ ΔρῸ, 
ῬΆΒΙΪοΘ ῥτοΐοϑβὶ βαπί. β0 18 Ὁ. Ὗ. Μοθ]]θπδοτῆ᾽ δ μδὸ 
ταΐπουθ Θἀϊξΐομθ 4.80 ἀθαθτιβ ἰᾳμὰοχ 8Ὁ 8: ρ] οΥΦροβέμϊδυθ 
γί ἀϑίαν, ἰὰτϑ 8 ἱπίασῖδ ἴρ80 ναί. --- ΝῸΒ τϑίααδ υἱᾶθα- 
τῆσδ: ᾿δίαᾳῃθ υϑμθπιθηἐββίτηθ ορύδπαθτη ϑϑὺ, αὖ 18 αὶ 
ἱπᾶοἔοββο βύπαϊο, ῬγΌβρθτο Βαοοθβδα, Βαμημηϑ τηοᾶθβέϊθ. 
Υἱδῖι δᾶ οοᾶϊοθβθ Ῥ] αὐδυομθο8 θὲ θορποβοθπᾶοβ οὲ δϑβέϊ- 
Ἰαϑῃοβ ἀρογαϊν, 80 ΔΘΙΪΟ ρϑσαχτα 1 θΘγα!ἰΐου υἰγύπιιϊ 
οὖ ρίοτίαθ βιδθ ἀθίγβοίδηϊθ πθ 80 ρϑύϊδίῃν ἀθέθσγθυϊ: 
Μαχιτηπδηαπι Τυθαΐατα ἄϊοο.᾽ 

Θυϊὰ ἅθ ῬΙαίαγομὶ οοἀϊοῖθυβ ἅθ χαϊθαβ ᾳποπιοᾶο 
ἀἰββθυτιοσῖν Τυθαΐιβ ΘρῸ δἰααδπῦο πιθ]ἶτιβ ΒΟΙΓΘ ῬΟΒΒΌχΩ, 
δίαυθ Ῥγδϑίδἐϊοηἱβ τηϑρτιᾶπι ρᾶτύθμι ϑἱα8 ἀϊββογίαυϊοπῖθτιβ 
ϑοβέϊτηϑη ἷβ ἀοβέϊπαγί. 9.98 αιοπίδηη 81118 φαοαὰθ αἱ 
ἦπ 118 βύυαϊ18 νογβαπίυσ Τχϑαὶ βοσιρύα ποίϑ βαπὺ Ῥδυῖοῦ 
δίᾳιθ θὰ 8 ὁρῸ ἰπ Ῥυδοίδίϊοῃθ βοσίρεὶ, τηθᾶ ἃ Τσϑαϊ 
Βουὶρυϊβ βθηὐθπίϊα ἱτιβδίϑῃθ 8 ἰπίυβὲβ 510 ἔδο116 Ἰυίοασὶ 
Ῥοὐοβύ. Νϑαιθ τοϊπίτηθ ἄπθιδο ααΐπ ἰπᾶθχ μαΐτπβ αυδθ- 
βέϊοπῖβ δθαῦυβ οὐ ἰᾶοπθῃβ ὕ]. Ἧ΄. Μοθ]]θπαογέβυμη πθαὰθ 
βὑπᾶϊο πθαὰθ οδἰτθοίδίλομθ ἤθατιθ τη8] θυ Ἰθπίΐδ, 1 θγαχτα. 
Ταΐδβθ ἀροϊαγανοσῖς. Αὐᾳὰθ τορὸ αὐ ταϊμὶ ἄϊοαί ααἱᾶ 
τοὶ βὶὺ ᾳποᾶ οὰπὶ ἀϊχίββοπι Τγθαΐ ρ]οτγίδηαι οὐ υἱγίπίθια 
ἀοἐχϑοίδυθυῖμα. Ποὐγθοίαυν ρ]οτία δ σαΐτβ ουπὶ ἂἃθ 60 
6158, οὐ οϑ] απιπίοϑα ἀϊοαπέαγ; ΟυῸ5 τοὶ θχθιηρίατα ἔδο1]0 
ἱμυθμθτὶν Ὑἱνγ Βυπαμηαβ. Εχαϊᾶθπι ἴῃ Ῥυϑϑέδθϊοιθ οθσίϑβ 
αὐδβᾶδηα αιδθβέϊομθβ ἐγϑοίδυὶ; ΘΥρῸ αὖ 480 ἅθ Ττθαὶ 











ΧΗ ΡΗΕΑΒΕΑΤΙΟ. 


αἰββοχία ϊοῃ! 8 ΑἾΧῚ θᾶ Υἱ οχιύοβα, Ὀγϑθαϊίδ 81:πύ, ὁ8}- 
ΤᾺΠ188 οὺ τωϑπάδοιδι οοπ ϊπθδηΐ οροχύθὺ: θᾶ ΘΏΣΩ 80]8, 
Θαχη ἀθ 8] 1ουττα ΟΡ υλρτ5 ἀἸοππύίατ, οὐ ρ]οσίδια οὐ υἱγυαύθσα 
ἀοἰγθοίδηὐ. ΝΘΟΘΒΒΘ ἸρΊΤΟΥ οδὺ δ᾽ ΠΏ Π18Δ8 118 αὑ80 ΟἸΧῚ 
ἴη688θ.50Ό Αὐ αὔδθηδηη ὙΟΣῸ οὐ δὶ Ῥγδοίδιουβ βαπὺν 
ΝΌμπΘ ἀθθοραὺ ΥἹΥ ορὥπμαμαβ, ὈΣδαῦδιη ἴῃ ΒΟΙΏΪΏΘΠΙ 
ἱπποοθῃύθχη ἱτησταθυϊ τη πθ 806 ΟΥχηθη Θοπία]ὗ, δ᾽ αυοῦ 
ΘΧΘΙΆΡ]185 111 πϑύτγαγον 

ρα 1ῃ σϑῖὴ ῬΔῸ]Ο δοουχαϊαβ ἱπαπίγααθ. Μ]018 
10615 οὐ 88000 ΤΥΎΘΟΪθΤα ᾿ἰδυᾶδυὶ, αὖ υϑαπθαῦϑατιθ τ θ8 1 
ΟΡ μἱομπθηι τατ] 8 ΘΣΘΙΏῚΡ]18 ΘΟμβττηδυ! (υἹᾶ. Ρ. ΧΥ͂. ΧΥ͂Ι. 
ΧΧΥῚΙ. ΧΚΥΠΙ. ΧΧΧΙ. ΧΧΧΥ. ΧΧΧΥΠΙ. ΧΙ ΧΙΗ͂Χ. 
1). Θυδο 81 ὕ. Ὗ. Μοθ]]θηδογῆϊ ἰπῆττοδ οὐ [8188 ρμαΐαῦὺ 
γοάδγρτιδί. ογθασα ἔϑυλθῃ 81 αὐ]α ΠΟῚ ἀθιη ΠΒΙΓΑΥΣ, γ1}}] 
Ἱπαϊοοὺ οὖ οὐποῖὶο ποῖ ἄθϑσο, τροᾶο οβύθπᾶδί. Αἰαὰθ αὐ 
ῬΘΌΘΙΒ ὙΘΙΌῚΒ ΥΘΙῚ ΟΟΙΠΡΥΘΗΘημἄδτη, ἃ ΤΥθαΐϊο π1}1] 
αἰχὶ αποᾶ ἀθιμομδβύσγϑυθ ΠΟ ΡΟββίη. Αᾷ 68 αὰδθ 
ἸΡοσΘ οὐ δρϑυΐθ ο]οσυΐῃβ διτα, 81 ὕ. Ὗ. Μορ)]οπαονυῖ 
οὈὐλοπθοτχιῦ, πΌ]]8.λ γϑύϊομθσα θοσθτα αὐ ᾿ἰδοίαῦ Βδθθη- 
ἄδιηη 6580 15 Ὀχορϑίαϊο οϑὺ. Νϑαὰθ ὑδῦθῃ ἀθοοχτιμὶ οὲ 
ξαογῦ 58:1] τη ἰθηθῖθ, Ῥυϑοβούθψίτη ΟΌπὶ 1ηὼ6 οὐϊϑῃ 
για 11 οτδ ὐουἢ ρ]ογίδιι ΤΥΘῸΪ ἀοίγεοίαββθ ἔθοθυῦ. 
Αὐ ρμαΐο θαυϊᾶθη ρᾶχυσῃ 11 ογα αι ϊ8 ΠῸΠ ΙηΔΡῚΒ ἴῃ 
θα αυἱ γογιὑδύθιῃ γϑ]]ρΊοβο οϑὺ οδπᾶϊαθ αϊοαὺ αὔϑηη ἴῃ 
ΘΌΙΩ αἱ γογι δύθσω τυ θη 80118 Οὗ ΘΔ] ᾺΥΩΠ115 ΘΟΠὐδΔΙΪ Δ ΥΘ 
ΤΑΪΏΪΤΩΘ ὙΘΓΘΑΙῸΣ Τηδχῖτθ οϑᾶθγθ. ΕΠ ἰϑίθη απὶ 8110- 
ΥΤΌΠΩ ΟΡΘΙΆΒ Δ 871 ΠπΠ0Ὸ0 ρδίιδίυῦ Ἰᾶάσυθ δρογίθ ἀϊοδὺ 
αυἱϊὰ οοουβ οὐ αποτηοᾶο ἰδηΐαπι ΠἸσουθ ΔΡΡΘΙ]ΔΎΘΥΙΒ ὃ 
Ὶ ταθᾶ ΟΡΘΙ8 ᾿Ιδυάδίγ, αὑδ9 οϑὺ οα]ρᾷ ταθαὺ 51 ἴὰ- 
αἸϊοίθτα 191Ὼ8]Βῦτη οδὺ, τϑαδγυρυδὺ 5θ0α ὑθβιϊ ΟΠ118, ΠΟΤ Ὑ67- 
Ὀογῦχα ᾿πϑηΐθτῃ ἰδοίδίδζομθ. Ηοῦ ἀθοθὺ ὙἹΥΌ,Ω ὙΘΥῚ ὑθ6- 
πϑόθῃῃ οὖ δοῃθβϑίιστη. ὙθΥμὰ ἰδθη ὩΘαῸΘ οϑδὺ αὐϑδηΐαμῃ 
80 οοσιίδίϊομθ οἱηρὶ οὐ 80 ἴῃ το, αὰ ἀθ δρΊ Υ, ΤΩῚΠῸ8 
αυϑὰ 836 Ῥυΐαὺ ᾿ἀομΘῸ8Β οδὺ ἰπᾶθχ. [ἃ αὐυοὰ π5ἰαύπ 
οϑύθῃδχω, ἢ αὐἱᾶ 51η6 ὑθβί τ 1118 ὈΥΟΪΘΙΥΘ ΥἹᾶθδ.. 


ες μὲ 


ΧΙΥ ΡΕΒΑΕΕΑΤΊΟ. 


χλεύης τελωνοῦντες, ὡς ἐπετήδευσεν ᾿Ἱπποχράτης ἀσαφὴς 
φανῆναι καὶ διὰ τοῦτο ἀνακεχωρηκυίας εὐπορῆσαι λέξεως 
ἐσπούδασεν (16 ὕ΄. Ὑ7. Μ.: λέξεις σπουδάσαι), καὶ ταῦτα 
μακρὰν μὲν τὴν τέχνην βραχὺν δὲ τὸν βίον οἰόμενος διὰ 
τὸ σαφῆ ποιῆσαι τὴν ὁμιλίαν καὶ πᾶσι φανεράν᾽ δέδοται 35 
γὰρ ἡμῖν ὑπὸ τῆς φύσεως (ὃ δᾶ. ΚΊ]οΙπῖᾳ8)) λόγος πρὸς 
{τὸ δ. γαϊ]ρσαίαν τὰς κατὰ διάνοιαν γεννηϑείσας φαν- 
τασίας τοῖς πέλας ἐκτυποῦν. λελήϑασι δὲ οὗ ταῦτα περὶ 
τοῦ ἀνδρὸς ἐπὶ τῶν μειρακίων φλυαροῦντες ὡς οὐ μᾶλ- 
λον καϑ᾽ (ἴα βίθορμδπυβ: καὶ) Ἱπποκράτους ταῦτα ἀπο- 80 
φαίνονται, ὅσον τὴν αὑτῶν ἀμαϑίαν εἰς ὕπτανθρον ἄγουσιν. 
εἰ μὲν γὰρ μόνος ἢ πρῶτος ἐπεπλάκει τὰς φωνάς, ἴσως 
αὐτοῦ τὸ περίεργον ἐμέμψατο ἄν τις; ἐπεὶ δ᾽ αἱ παλαιαὶ 
συνήϑειαι (ἰΐὰ ὕ. Ὑ. Μ.: δὲ πάλαι αἱ συνήϑειαι) ταύτῃ 


κέχρηνται τῇ περὶ τὴν διάλεκτον φορᾷ (ἐξ ὧν οἵ τε περὶ 856 


τὴν ἀρχαίαν κωμῳδίαν καταγινόμενονι ὁμοφωνοῦσι (1ἰ8 
Ὅ. ὙΥ. Ν.: ἐμφαίνουσι) καὶ τῶν μὲν φιλοσόφων 4ημό- 
κρίτος τῶν δὲ ἱστορικῶν Θουκυδίδης καὶ ἩΗρόδοτος καὶ 
σχεδὸν ὁ σύμπας τῶν ἀρχαίων χορὸς συγγραφέων), τί δή- 
ποτὲ τὸ πᾶσε τοῖς ἀρχαίοις εἰρημένον συμβεβηκὸς τοῦτο 40 
καϑ᾽ Ἱπποκράτους κεκομίκασι μόνου; Ῥοβὺ αὐπδοᾶδῃι δΐο 
ΟἸαΐββα οοηἐἰππιαύασ ἰἰδ: 

ὅϑεν ἐπεί τινες τὰ (Ἰἴἰὰ ὕ. Ὗ. ΜΕ: τινας) τῶν ἀρ- 
χαίων οὐκ ἀποδοχῆς ἀλλὰ μέμψεως ἀξιοῦσι, δι᾽ αὐτὸ τοῦτο 
μετὰ τοὺς ἥρωας καὶ αὐτοί {τι δαἀᾶ. 1Ιἄθη τετολμήκαμεν 
περὶ τοῦ ἀνδρὸς συντάξαι" εὔλογον οὖν ἡγοῦμαι προ- 
εἰπεῖν τοῦτο, ὅτε πολλαὶ τῶν ἐπὶ τὰς γραφὰς ὁρμώντων 5 
γεγόνασιν ὑπολήψεις. εἰ γάρ τινες ὅσα εὗρον ἐσπούδα- 
σαν φιλανθρώπως ἀναγράψαι ἢ ὅσα (οἵ 888. Ιῖἄθτν 
εὑρόντες οὐκ ἔφϑασαν (Εἰ αβίδομῖαΒ: ἐφϑόνησαν) ἐμφανῆ 
ποιῆσαι, ταῦτά τινες ἕτεροι δείξαντες τῆς ἀμισοῦς μετα- 
δόσεως ἱκανὴν ἀπηνέγκαντο μαρτυρίαν" ἢ καὶ τὰ μὴ 10 
συμφερόντως ἰστορηϑέντα διορϑοῦν ἐσπούδασαν, κατη- 
γοριπὴν οὐκ ὀλίγοι πεποιημένοι τὴν τῆς συντάξεως ἀφορ- 
μήν" οἷς πάλιν ἀντειπόντες ἕτεροι σφόδρα που τὸ Ὁμη- 


-΄ῤ-Ῥγ ἅἐἔὋὦὋἜἘ.ο 


ἁ 


-«- Δ 





ΡΒΑΒΡΑΤΊΟ. ΧΥ 


ρικὸν ἐξεπλήρωσαν “ὁποῖον κ᾽ εἴπησϑα ἔπος τοῖόν κ᾽ 
15 ἐπακούσαις᾽" ὧν ἀντεκατηγόρησάν τινες, ἐμφρόνως εἰδότες 
“ἄνδρ᾽ ἀπαμύνασϑαι (Ἠοχβοτβ 2, 869: ἐπαμύνασϑαι) ὅτε 
τις πρότερον χαλεπήνῃ᾽΄. πολλοὶ (δὲ δὰἀᾶ. τ΄. 7. ΜΟΣ καὶ 
τὰ σποράδην τισὶν εἰρημένα ἐφ᾽ ἕν συναγαγόντες οὐκ 
ἀκάρπου γραφῆς ἐπινοίας ηὐπόρησαν" οἱ δὲ (πὸ ᾿Ἰᾶάθχῃ 
80 γουοοδγιὺ ἰγχδάϊθαμι ροβὺ παραϑέμενοι) καὶ τἀναποδείκτως 
ἱστορηϑέντα μετὰ λόγου παραϑέμενοι, καὶ τοῦ τἀσαφῶς 
(ἀα βουιρϑιὺ ἰᾶθπι: τὸ ἀσαφῶς Ομδατίοχίαβ: τὸ σαφῶς 
ὁο44.) λεγόμενον ἐξαπλῶσαι καὶ τοῦ τὸ ἄγαν (Ἰᾶθπι: τοῦτο 
ἂν) μακρῶς συντομώτερον ἀποστεῖλαι καὶ {τοῦ 884. ἰάθτην 
386 τὰ ἀμφιβόλως εἰρημένα ἑρμηνεῦσαι εὔλογον δόξαν ἀπε- 
νεγκάμενοι (ἰᾶθται: ἀπενεγκαμένους) τῶν δὲ εἰρημένων 
χαρακτήρων εἷς ἕκαστος εὐλόγου τετύχηκεν ἐπαίνου --- 
πῶς οὐ μειξόνων (Ἰΐῶ ΤΌΣΠΘΡαΒ: μεῖξον) δικαία τυγχάνει 
(6 Ομαγίθσαβ: δίκα τυγχάνειν) τῆς παρούσης γραφῆς 
80 ἡ ὑπόσχεσις, διὰ πάντων τῶν εἰρημένων ἰδιωμάτων κε- 
χωρηκυῖα. 

Ηἴὸ οϑὺ ἰθχίαβ 8ὺ Ὁ. Ὗ. Μ. γϑοθῃβιύαβ οὐ οοσγϑοίῃβ. 
γιάθδιηβ πὰπὸ αὐδίθμυβ Εἰγοιδηὶ α18011085 πυρΆΒ 1ἴῃ- 
[0110 σογθ δυὺ γϑϊαθσχιῦ δαὺ γο]πογιὺ οὐ 0816: ΤΘΟΘΏΒ10- 
πηι ΘοΟπδεϊαουῦ: πθαπ9 οαϊξογοια ἢ ἱπασὶϊὺ ᾿δᾶμπαο ἰῃ- 
γϑηϊὺ αὰἱ αΙΠ011058 Ὡπρδβ 1ηὐθ]]]θροσο δαὺ νϑ]]οὺ δαὺ 
γϑ]ογοί. αὐοᾶ αὔδηὶ γὙογθ ἀἸοδμλ 8 βθ μηδ γθ πῸὴ ροὐοχ!ῦ 
Π181 αἱ Ὀθχϊο 08 δῖο δάβουϊρίδβ οὔσῃ οαϊίομθ Κ] Θ᾽ ἰδ η8, 
σοπὐα]οχ.᾽ Ἐοχίαπαίῃβ Εἰγούϊθῃ 8 αα] 580 ῬΥϑοἕδ 018 
ἰδίθτη βοϑριίαύογθμι ᾿ηυθηθχλ! 

Μηθτητιβ απο Ἰθυίοτα αὐϑοᾶδιῃ, υὐ καὶ δή αὐποὰ 
αϊο γϑὶ ἱπϑρ λββιτα τη 6880 ΑΒ ΠΟ υἱᾶθὺ, ὑχῸ καὶ ἤδη 
αὐυοᾶ δρὑϊββισηθστη οδὺ; ἀθ1π46 χτηοηβέίσθση Ἰηϑυαιϊίαχη τε- 
λωνοῦντες, ἴῃ αὐὑὸ ᾿ηὐθγργοίαπαο ἔττιϑίγα ἀθβααδγιῦ, οΌΤα 
ἴ80110 οβϑϑὺ οὐ σΣῃοηϑ τ] ΟΥ̓ΡΊΠΘΙΩ ἱμγθθορατο οὗ ὙΘΙΌΙΑ 
ΘΧρ 508.1 1). Ταῦτα βίρπαπι ἰπἐουτορδί!οπβ (11π. 88) αποᾶ 

1) ὅοα πὸ σἱάθα ἐν ἀκινδύνῳ ἀνδραγαϑίξεσθαι, αὐὰ 
ἴῃ τελωγοῦντες ἀρ λίοΒθοοτθ ραΐθιαῃ ὈσΘΥΪΟΣ αἸοόδι. [μδύθτθ 


ΧΥΙ ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


βθηὐθηϊίϑιη ρογίαγραῦ; οοπΐτα ἰάθη βιρῃῦτη ἷἱῃ 816 
οταλϑιὺύ. Ὀοηΐααθ ἰᾷ αυοᾶ ροβίαπϑδιηι γϑοθριὺ τάἀναπο- 
δείκτως 1. 6. τὰ ἄναπ. οὐ δΒογῖρβιῦὺ τἀσαφῶς 1. 6. τὸ 
ἀσαφῶς, Ἰἰᾶθτη οδᾶθιῃ ἱπῃ 11πθ8 τὸ ἄγαν ἰο]ογαγὶῦ οὐ τὰ 
ἀμφιβόλως,. αὖ 8118 οτοϊζίδτη, 1πἰδούμμη το] ααϊῦ. [18 
ἸσΙ ΙὨ]Β518, ΑἼἹΡΡΘ αὐδθ, οὐδὶ 84 ΒΟΙΏΪΏ18Β ΡὈΔΙΓΌΙ, 
1πύθ]] ρθη 8 δία διγορσϑηῦ8 ᾿ῃρθηϊυτη ἀθβισ ΘΠ χη 
Ῥουἀοπθᾶ βαμῦ, Ῥ8]0 ἸΟΏρΡΊΟΥΘΙα ἀθιηοηϑίγ ]  θτα ΧΘ- 
αὐἱϊταπύ, 84 8118 ὙΘΠη10 αὐδ Π1Π11]0 Τηΐητι8 ΥἹΥῚ ΒΌΓΩΤΙΩΙ 
ΒΌΙΩΤΑΔΙΩ ΒΘΙΤΩΟΠΒ ΟὝΘΘΟΙ ΤΟΥ ΠΔΙΩ 88 018 οὐ βὑδύϊτη 
οδίθῃαππί. απὸ δαΐθιη μᾶθ6: Ὑϑ]Ὸ] λελήϑασι (]1η. 28) 
οΟμϑ που] θιη δὺ Εγούδηο δατη ϑϑϑτηῃ ΥἹΥ ΟΥ̓ αἰ ὑ]ΒΒΊ τ 8 
Ηἷθ γϑυρ15 οαδβυϊραγιὁ: ᾿Ῥοοοαν Εγοίίδηθϑ. ατᾶθοθ ἃ]- 
οθπάσηῃ ογαὺ λέληϑε --- τοὺς φλυαροῦντας δαΐ λελήϑασιν 
ἑαυτοὺς --- ἀποφαινόμενοι. ΝΟΙ] ογθᾶθσχο: ρούϊαϑ ὕ. ὟΥ. Ν. 
ταὶϊπὰβ Εἰγοίΐδπο οδϑίϊσαίο Οτϑθοθ βοὶγθ θχϑιηρ]α ὙΘ7Θ 
ατδθοα ἀοοθραπὺ 8806: Ρ]αὺ Ῥμᾶδθϑᾶ. ρ. θ4 8 κινδυνεύουσι 
γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρϑῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λε- 
ληϑέναι τοὺς ἄλλους, ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν 
ἢ ἀποθνήσκειν τε καὶ τεϑνάναι 1. 6. λελήϑασιν ὅτι ἐπι- 
τηδεύουσιν. Νϑια τοὺς ἄλλους οὗ 161 οὐ 1π 6116] ροὐθϑί, 
γϑ]αὺ Ἰβοοῦ. 4, 12 οὗτοι μὲν οὖν οὐ λελήϑασιν, ὅτι τού- 
τους ἐπαινοῦσιν, ὧν ἐγγὺς αὐτοὶ τυγχάνουσιν ὄντες. 9, δ1 
ὅτε δὲ πρὸς Εὐαγόραν οὕτως ἔσχεν, οὐδ᾽ αὐτὸς λαϑεῖν 
ΤΩ} υἱαθύυς σνϑυθὰπὶ γελῶντες, αὐοᾶ οὗ ἃ Ῥτϑθργθθβο σπου- 
δάξουσι αυοᾶδπηὶ τη0ο0 ΤΘαυΪΤΙαΣ οὐ ουτῃ χλεύης ορὑηθ ὁ01- 
Ἰᾳαηρτθαγ: χλεύη καὶ γέλως ὑγ]υ]Βδίτηα βΒαπῦ. Νοαὰθ 110 πορούϊο 
1 θ]θριῦαν αὐομηοᾶο γελῶντες ἴῃ τελωνοῦντες ΔΌϊΘΥΙῦ; ΟὕχΩ 
ΘΏΙΪΩ ῬΓΏΟ Βουιρύαπι Ταϊδεοῦ ΤΕΛΩ͂ΝΤΕΣ δἰΐου οοστοχὶῦ 57]- 
Ἰᾶῦα ΟΥ̓Ν βϑυρτα ροβιίδ (:. 6.ἁ ΤΈΛΩΝΤΕΣ υὐὖ τελοῦντες ο6[ἢ- 
οοτϑῦ) αἰΐου ἐκ τοῦ πλήρους τοϑοτρδὶῦ τελωνοῦντες. ΒΌΡΡΙδη- 
ἄστα Ἰρίυν 1 ἔθγθ (η81ὲ σουρα τϑ]ϊασϑ ποῃ ἀ6ῆΠ10): τινὲς 
δὲ ψέγουσιν οὐκ ἄνευ τινὸς χλεύης γελῶντες. Ὀθιπαθ γοτρ8 
διὰ τὸ σαφῆ ποιῆσαι --- φανεράν ΟὝΤΩ 1056 ΠΟῚ 1πὑ6]]Οχ] 5δοῦ, 


οὖ ογδύϊοποιῃ ἑὑοσύποθδιῃ οὐ βϑοηϑυμῃ αρδυγάστῃ οἴἴϑοϊζύ. ὅοσ]- 
Ὀομᾶδ νἱαθηύυν 18, ἴδγο: ἔδει τὲ σαφῇ ποιῆσαι οἷο. 


ΧΥῚΠ ΡΒΑΒΕΒΑΤΊΙΟ. 


οδὺύ. ΝΌΠΟ τ ἰρϑὰπι αὐἱάοιῃ ὕ. Ἧ. Μορ]]θηοσβυτη 
ΟὈ]οοαξϊασαμη 6886 οσιβύΣτηο. 

Ῥοβίθϑ ὁχ Ὑϑυὶ8 τί δήποτε τὸ πᾶσι τοῖς ἀρχαίοις 
εἰρημένον συμβεβηκὸς τοῦτο καϑ᾽ “Ἱπποκράτους κεκομί- 
κασι μόνου οὐπὶ ρῥχίογα (τὸ πᾶσι --- τοῦτο) ὈΔΥθδΥΘ ὁχ- 
Ῥτϊ θη οὐγαββοῦ, αὐἱὰ 50 κεκομέκασι 51]ρ)]Βοδγθίαυ 
ὨΘαῸΘ ὈΔΙΡδτα πθαὰθ 1118 8118 Ἰηστδ ΘΧργοδδιύ. [π- 
{911 οχὶῖΐ 501Π10ϑὺ 564 5101. 

Τηϊθυταθᾶϊα (1π40 ἃ ρΡ. 80, 18 πβαὰθ δᾶ γ". 82, 18 
94. Κ]ο61Π) οπιβιὺ 804 οοΥτῖρομαὶ ρυυχῖξα ἱποϊῥαϊτβ ἔβοθυθ 
Ὧοπ φούογαὺ αὐἱῃ ΟΟΟϑΒΙΟμθσα Ἀ]11τπ|8 ΘΙ ΘΠ ἀδ ΠΟ Ὲ]86 
Ῥ͵Τοξογοπᾶδο δυτὶροσοῦ, υϑὶαὺ ρ. 82, 6 00] οοχγοχιὺ 501- 
ἸΙοοὐ: “υσιμάχου ---- ἐκπονήσαντος πραγματείαν μετὰ τὸ . 
τρία (μετὰ τοῦ τρία ΑΒ. μετὰ τοῦ τὰ τρία ΟΥηπο8 οθἰθτ1) 
μὲν γράψαι. Θύδηλ ἰϑτηθα Οοττθοϊ ποαΪϊδιὰ 'ρ86 Εἶτο- 
ἰΐδπβ θδᾶθχηι ἴῃ Ῥγδθἔδ ϊοηθ ρ8Ὲ]0 ροϑὺ (ρ. 84, 6) τοξαϊαὺ 
Β18 ὙΘΓΡ15: τοῦ σαφοῦς --- πολὺν ἔχουσα λόγον μετὰ τοῦ 
τὰ σποράδην ---- εἰρημένα ---- συναγαγεῖν. Οὐδ γοῖῸ δὰ 
γθπὶ 818 ῬΟΙ πορδηὺ γοϊαὺ ἐπεὶ ὑγὸ ἐπὶ (ρ. 86, 1 ΚΙ.) 
Ῥγδοίθυιθσαηΐ. 

Βορα πὰπὸ δᾷ Ἰοπρδμῃ ρουϊοάμπμι, “ἴῃ απ ᾿π8 ρϑ1- 
[1ο]6 εἰ ρθγ ἀποάθοίμη Ὑϑυθὰβ γϑρτδὺ᾽ ἰσαηβουπᾶσχη οϑύ: 
Εἰ γάρ τινες ὕσα εὗρον ἐσπούδασαν φιλανθρώπως ἀνα- 
γράψαι" ἢ ὅσα --- οὐκ ἔφϑασαν ---, ταῦτα ---- δείξαντες 
- ἀπηνέγκαντο᾽ --- ἢ --- διορϑοῦν ἐσπούδασαν --- κξ. 
Ιῃ ααἰῦτιβ Π1}1] αὖ Βο]θὺ 1π 01] χ] βαρ δοιββίσητιβ ϑατίου; 
αὐϑιηααδηλ ΡΔΌΪ]σασὰ 51 Β. Ὀ50101586 0, 1 γοπ]ββοῦὺ Ὑϑυυτη. 
Θυοπίϑη ΕἸγοίΐδαητιβ δηΐθα αἰχιὺ πολλαὶ τῶν ἐπὶ τὰς 
γραφὰς δρμώντων γεγόνασιν ὑπολήψεις. οοτγίο ὈΘΥΪΟᾶΟ 
Ὠγροὐμοίίοαθ δα Ἰοπρα 8 βαϑηι βϑηὐθηθδηη ΘΧρ]]οδη- 
ἄδιι 88 πΠοῊ ἔαΐ, 504 5᾽οαῦ ΟἸΏΠΘ5 1 811 Υ6 ἐϑοὶ 8, 
τ] ογύτη, αἼΟ5 δηΐθ οΟΙμτηθιηογδγυογϑύ, αἰ σβ88 γδίϊ ΟΠ 65 
ΡΟ ῥϑδίδχ π οσροϑαϊῦύ. Ουδιτ δρτηθη ῥχίτηϑ ἀποιὺ 
μᾶθ0: 1) ἢ γάρ τινες ὅσα εὗρον ἐσπούδασαν φιλανϑρώ- 
πῶς ἀναγράψαι. Οοτγτίροπᾶσμη Ἰἰρίθαγῦ ἢ ῥγὸ εἰ, βϑ0}- 


Ἂς 


- ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΙΧ 


βοαπυπίαγ 2) ἢ ὅσα --- οὐκ ἔφϑασαν ---, ταῦτά τινες --- 
δείξαντες --- ἀπηνέγκαντο --- 8) ἢ ---- διορϑοῦν ἐσπού-- 
δασαν --- 4) οἷς πάλιν ἀντειπόντες ἕτεροι --- ἐξεπλήρω- 
σαν --- ὅ) ὧν ἀντικατηγόρησάν τινες --- 868 απατγία οἱ 
αὐἰηΐδι ρϑγθηἐμοβ105 5]ρη18 ἱποὶ αὶ ροβθαπύ. 6) πολλοὲ 
(1. ἢ πολλοὶ) --- ηὐπόρησαν --- 1) οὗ δὲ (π γοοθ οοτταρύδ 
γοσῦθυμα ]Ιαἰθὶ) καὶ τἀναποδείκτως --- ἀπενεγκαμένους. 
Ὁπαο οὐΐδια ᾿πὐθ]]Θρ  , ποι πολλοὶ δέ οαπὰ Τὶ'. Ὗ. ΜΝ. 
ΒΟΧΙΌΣ οροχίθυθ 868 ἢ πολλοὶ, Ὁἱ ἢ γσγορίθσ Ῥγδθρυθβ- 
ΒΌΠ) ἢ ὙΘΥΡΙ χαλεπήνῃ ἴ8.0110 θϑχοϊαθτιύ. Οθίθγαχα απ8θ 
γδῦλο που βᾶπο Βγρούμθϑιη Ρ6Ὶ ἀποάθοὶμλ ὙΘΥΒὰ8 γθ- 
σηδηΐθιμ οὐ δροάοβίπ βὶὺ ἱρβῦσα Ὁ. Ὑ. Μ. ἀΐοθυθ ροϑ8θ 
ΠΘρΟ. 

δ γοζαια ἰδίάθα ὑθχίστη οὐλδιι ᾿ηὐθυρο]αγηῦ, πὶ απο 
ἀοαϊξ πεποιημένοι δυοίογιίαίο οοατοῦμι οαχθὺ ὩΘαῸΘ 1086 
απαϊδαυδηα δαποίαν. ΟΟα 1668 ργδϑοροπὺ πεποίηνται, απο 
αὖ Ῥθ16 Βαρθαῦ, οουτιβθηάθτη οδϑὺ καὶ κατηγορικὴν δαΐ 
κατηγορικὴν δέ. 

Τῃ ἰγϑηβοῦγθα ἀθ]θ ματα οδὺ δουητηϑ ροβὺ ἐσπούδασαν 
οὐ οογτϊροπᾶυσμι ἀντ]κατηγόρησαν ὑτὸ ἀντΕκατηγόρησαν, 
αὐοὰ ΟΌΥ πο ἰο]ογαυθυϊῦ 804 ρῥγδθϑίμ]θυ!ῦ ΠΟΥΊΒΒΊΤΩΤΙΒ 
Θαϊύοῦ, στη ἢ8Θ0 ΟἸΏΠ18, ΡΘΙ]ΘΩΘΙΊΒ, ΠΟΠ ΤΩΪΓΘΌΘΙΊΒ. 

ῬΌ]οΟ ροβὺ ἰἄθμλ ϑαϊΐου ΟὙΔΘΟΙ ΒΘΙΤΩΟΠ8 58Π6 ὈΘΙ]- 
ΟΙΒΒΊΤΩΤΙΒ ΠΙΏ1] ἴγαυ 18 οἀογϑίαβ Ἰθριῦ πη οὕγὰ ΠΙΟΥΔΥῚ15 
Ἔφ᾽ ἕν συναγαγόντες. ϑοἃ ΟΥ̓́θ69 ποη αἰϊοϊ αν Ἐφ᾽ ἕν 
συνάγειν 804 Ὕφ᾽ ἕν συνάγειν. 51 Ἰίπριδθ υαβὰ8, απὶ 
οθγίο 61] αἀθοβϑῦ, ποῃ δαϊαγαγοῦ, 1050 Εγούδη8 Θϑά θα 
ἴῃ Ῥγδθίαίουθ ρϑ]ο ροβὺ (ρ. 84, 6) ἄοοοσθ ροἰογαῦ. 

Ῥοβὺ ρϑῦθδ ἰάθια βουϊροπᾶο ηὐπόρησαν᾽ οἱ δὲ καὶ 
τἀναποδείκτως ἰστορηϑέντα μετὰ λόγου παραϑέμενοι" καὶ 
τοῦ κέ. οαπὰ ἰγϑάϊθατη οββοὺ ηὐπόρησαν καὶ τἀναποδεί- 
κτῶς --- παραϑέμενοι" οὗ δὲ καὶ τοῦ ογδίϊοπθτη ῬΘΒΒΌΠ- 
ἀοαϊ. Θυϑὰ δαΐθηα οὐΐοβϑα δυριϊγαχτίδαθο οϑϑδοὺ ἢδθὸ 
ὑγϑηϑροβιθο οὐ ααδϑχη ρϑστιπὶ ποοθδϑᾶγία ρᾶγυϊο!} ἀπε- 
νεγκαμένους ἴῃ ἀπενεγκάμενοι ταὰὐδίϊο ΘαἸοῦ 80]118 ΠΟῚ 

ὈῈ 


ΚΑ 





ΧΧ ΡΕΔΕΒΑΤΊΟ. 


1η 6119 χιῦ. ΜΟΙΌΙ 804θ8. ἴῃ Ὑοοα]18 οὗ δὲ αὐ νἱάθίυχ ϑϑὺ. 
Βουϊροπᾶυσσα νἱᾶθίασ 1 ἔθσθ: ἴδοις δ᾽ ἂν γ6] εἶδον δέ 
αὖ ογᾶο νϑυθοστιπὶ 10 5810: ἔδοις δ᾽ ἄν (τένας) ἀπενεγκα- 
μένους δόξαν εὔλογον καὶ τοῦ ἐξαπλῶσαι τὸ ἀσαφῶς λε- 
γόμενον οθἰΐ. 

Βα δοαυϊαν τὸ ἄγαν μακρῶς συντομώτερον ἀποστεῖς 
λαι, ὍΌῚ αὐἱᾶ 510 ἀποστεῖλαι δ Ὁ.ὟΥ. Μ. ἔγυδίτα απδ6- 
ΒΙγΟΣ8. 51 ἀποτεῖναι οὕτα ἄθ Ἰομρὸ βθυτθομθ ἀϊοαῦαγ 
ΤΑΪῸΒ ὈΪδοϑί, σϑρομδβ ὑποστεῖλαι. Θυᾶ ἀθ τὸ οἐΐδυη 
συστεῖλαι οὐ περιστεῖλαι α1οἱ ροββαπὺ, Βο]υτι ἀποστεῖλαι 
αυοα ὈΟΠῸΒ ῬΓΟΙΘΘΒΟΥ ὨΘαῸΘ Ββαβριοδίαβ οϑὺ θα 500 
Μαγχίθ. οοσσοχιῦ ποὰ ΟΙΟΙ ΓΤ. 

Ῥοιΐαθθ ἱπ 115 αὔθ Ὁ] "18 ὙΘΥΒΙθΒ ΘΟΠ ΘΗ αΣ 
Θιηθη δαπάνῃ οδὺ δα εἰ εἷς ὑσὸ εἷς δυὺ πῶς οὖν οὐ Ῥγὸ 
πῶς οὐ. Ἐπυβίδομίυθβ αἀποαπθ γοϊπθγαὺ εἰ ῥγὸ εἷς. 

ΝΌΠΟ α018 οἱ οχϑαϊαουις 108. ρϑτουϑιΐ: “ἷο ἄββοίο. 
αυ} θηΐπα ΠΑ]1ὐπ8 ἰδηΐϑ ΡΘΥΟ0 ποι ἀοία  σαίαν, ἴῃ απ 
πᾶ Ρᾶγίϊοα]α εἰ Ρ6Γ ἀποάθοῖτα γ ΒΒ γθρπδῦ, πΘαὰΘ 
Ἰπου] ΘΒ ΊΟΥΘ ΘΧθιρ]Ὸ Εγοῦδη1 ἀγίθηι 1]}πιβίγαυθ ρΟβΒΌ τη. 
αὐοα 51 αὉ5 πορᾶῦ, ΟρθΥδθ ρυθύϊαση ἔϑοθσθ ααἱ 1ῃ 5 
ΠΌΡρΡ᾽8. ΘΧΡ]ΙΟΘΠ 18. ὑθαραβ ἰοτϑῦ, πὸπὰ ΟὈΪΙΟαΌΟΥ; ααδϑιη- 
αὔδια ἴῃ Υ0 ΟὙΎΔΥΙ ΟοΟυρδαίαβ δὰ ἀθυθῃϊ. ὙΘΥΘΟΙ͂ ΘΠΪΠ) 
αὖ 5:0 ([) ααἱ ργοβύοτϊ ροββὶ  ([) πούαγω 8101 9856 βου θϑηᾶὶ 
ϑθμαβ αποᾶ ΟΥ̓ΔΘΟΙΒ 5860. 1 ». ΟἾΓ. ῥ]δοιογιῦ. Ἰοπρα νἱᾶ 
ϑδὺ 80 Αρο]])οᾶουϑὶβ ---- οὗ ῬΙΊΌΒΥΒΙΟ δὰ Ρ]αἰάτοδυχα οὗ 
Ῥιομθια᾿ οϑέξ. οοὐξῦ Αὐ πῦπο αὐϊᾶάθια τη 6 ΤΟΩΠΟῸ 
οἰθοία βιὺ μαϑὸ ὕ. ῪΥ. Μορ]]θμουῆ ργαύα γ6] ρμοίϊαϑ 
᾿ηρου θα ογθαΐδ τορίηϑ οὐ ἀοτιηΐπδθ ᾿θρΊ 86 τη η 018 
ΔΥτορσϑη, ΟΘΒΒΟΥΪΌ, ΟΙΏΠΘΒ ἰη49 οΥδθ Ῥ͵γο θβϑουἹ 8 60}- 
ΟἸΒΙΌΠΟ]80 δία ἰηγϑηΐα οογχαδηῦ δαΐ ἱπυυη θη 
αὐϊάθηη Ὠθοθβθ6 οϑὺ. [Ι͂ἰδαὰθ [11{ὑθγᾶγασα ἰδέοσα βοχὶ- 
δἱζαν ὦ "Μοῦσαι φίλαι! 

Ηδθο βυπὺ αὑδ0 ἀϊοθσθ οοδοῦμβ β.πι ΔῸ 'ρ80 ῥτὸ- 
ἴθβϑουθ, ααθη πᾶπο ρυΐο ΘΥΤΟΥΘΒ 1 106018 ἰαπδῃα 18 
ΘΟΙΊΤΩΪΒΒΟΒ ΙΏ6]118 ἀἰδυ ποξαγιπι ἃ ΥἹῦ]β οΥΔΥΪΟΥΙΌῸΒ, 


Γ᾿ --- Ὁ .......Ἅἥ» -ς- - 


ΗΟΟ ὙΟΓΠΌΜΙΝΕ ΟΟΝΤΙΝΕΝΤΌΝ 


᾿ἀποῳφϑέγματα βασιλέων καὶ στρατηγῶν 

Βοσύμι οὗ ᾿τροταίοσυτῃ δρορῃύμοστηαίΐα. . . .. 
᾿ποφϑέγματα Μακωνικά 

Ἀρορβέδβορτηδία 1,δοοηῖοα.. . . . . .«τν νων 


Τὰ παλαιὰ τῶν Λακεδαιμονίων ἐπιτηδεύματα 
Ιηβἐϊϑαΐα Ἰιϑοοπῖοα . . . . . «τ ττντνν ον 


“ακαινῶν ἀποφϑέγματα 
Τιδοδθηδσυσα ΔΡΟΡὐμβοστααίΐα. . . . 9... .ς 


Γυναικῶν ἀρεταί 
Μυϊίοχυχῃ υὐσύαΐθθ. . ... ἘΠ ΞΕ 


Κεφαλαίων καταγραφή. ἹῬωμαΐκά 
Αοὐϊὰ Βοιιᾶπα. . . . . τ ττνννν ρων 


Κεφαλαίέων καταγραφή. Ἑλληνικά 
Αοῦδ αταθοα. . . . . ..Ὁνν νὸν κι νιν 
Συναγωγὴ ἱστοριῶν παραλλήλων ᾿Ἑλληνικῶν καὶ ἱῬω- 
μαϊκῶν 
ῬΆΥΆ1161α ατϑθοα οὗ οθδθθ . . . . . . ..- 
Περὶ τῆς Ῥωμαίων τύχης 
6 ἔογίππδ Ποιηδηοσῦσα. . . . . . .«.«τννὸ 
Περὶ τῆς ᾿Αλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς λόγος Α΄ 
- λόγος Β᾽ 
θ ΑἸΘΧδμαΥ τηϑροηϊὶ ἔογύαμα δοὐ νἱσίαϊθ οταῦϊο 1 
- οτγαῦϊο Π 
Πότερον ᾿Αϑηναῖοι κατὰ πόλεμον ἢ κατὰ σοφίαν ἐν- 
δοξότεροι ᾿ ; 
ΒΘ]]0η)6 8 Ῥ806 οΟἸδυίοσθβ ἔποεϊεὺ Αὐμθηΐθηβοθ.. 


Περὶ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος 
Βὸ Ιβ140 οὐ Οβἰσαθ. . . . Ὁ τν τ νὸν νων 


ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΥ 


ΤΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ 


Τὰ ἩΘΙΚΑ 





ἘΛΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ 119 


ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑῚ ΣΤΡΑΤΉΓΩΝ, 


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΤΡΑΙΑΝΩῚ ΑὙΤΟΚΡΑΤΟΡΙ. 
ΕἘΎ ΠΡΑΤΤΕΙ͂Ν. 


᾿Αρτοξέρξης ὃ Περσῶν βασιλεύς, ὦ μέγιστε αὐτό- Β 


κρατορ Καῖσαρ Τραϊανέ, οὐχ ἧττον οἰόμενος βασι- 
λικὸν καὶ φιλάνϑρωπον εἶναι τοῦ μεγάλα διδόναι 
τὸ μικρὰ λαμβάνειν εὐμενῶς καὶ προϑύμως, ἐπεί, 
6 παρελαύνοντος αὑτοῦ καϑ' δδόν, αὐτουργὸς ἄνϑρω- 
πος καὶ ἰδιώτης οὐδὲν ἔχων ἕτερον ἐκ τοῦ ποταμοῦ 
ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις ὕδωρ ὑπολαβὼν προδήνεγκεν, 
ἡδέως ἐδέξατο καὶ ἐμειδίασε, τῇ προθυμίᾳ τοῦ δι- 
δόντος οὐ τῇ χρείᾳ τοῦ διδομένου τὴν χάριν μετρή- 


10 ὅσας. ὃ δὲ “Δυκοῦργος εὐτελεστάτας ἐποίησεν ἐν 0 


Σπάρτῃ τὰς ϑυσίας, ἵνα ἀεὶ τοὺς ϑεοὺς τιμᾶν ἕτοί- 
μῶς δύνωνται καὶ ῥαδίως ἀπὸ τῶν παρόντων. τοι- 
αύτῃ δή τινι γνώμῃ κἀμοῦ λιτά σοι δῶρα καὶ ξένια 
καὶ κοινὰς ἀπαρχὰς προσφέροντος ἀπὸ φιλοσοφίας, 
1 ἅμα τῇ προϑυμίᾳ καὶ τὴν χρείαν ἀπόδεξαι τῶν ἀπο- 
μνημονευμάτων, εἰ ὅρον ἔχει τυνὰ πρὸς κατανόησιν 
ἠθῶν καὶ προαιρέσεωι ἡγεμονικῶν, ἐμφαινομένων 
τοῖς λόγοις μᾶλλον ἢ ταῖς πράξεσιν αὐτῶν. καίτοι 


1 ᾿Δρτοξέρξης Ῥ: ἀρταξέρξης αὐτόκρατορ Ἐ: αὐτοκράτορ 
ῬΙυΐατοδὶ Μοσαὶδ. Ὑοϊ. 11. 1 


᾿ 





») ΒΕΟΌΝ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


καὶ βίους ἔχει τὸ σύνταγμα τῶν ἐπιφανεστάτων παρά 
τε Ῥωμαίοις καὶ παρ᾽ Ἕλλησιν ἡγεμόνων καὶ νομο- 
Ὁ ϑετῶν καὶ αὐτοκρατόρων" ἀλλὰ τῶν μὲν πράξεων 
αἱ πολλαὶ τύχην ἀναμεμιγμένην ἔχουσιν, αἱ δὲ γινό- 
μεναι παρὰ τὰ ἔργα καὶ τὰ πάϑη καὶ τὰς τύχας δ 
ἀποφάδεις καὶ ἀναφωνήδεις, ὥσπερ ἐν κατόπτροις 
καϑαρῶς παρέχουσι τὴν ἑκάστου διάνοιαν ἀποϑεω- 
ρεῖν. ἧ καὶ Σειράμνης ὁ Πέρσης πρὸς τοὺς ϑαυ- 
μάξοντας, ὅτι τῶν λόγων αὐτοῦ νοῦν ἐχόντων, αἱ 
πράξεις οὐ κατορϑοῦνται, τῶν μὲν λόγων ἔφη κύριος 1ο 
αὐτὸς εἶναι, τῶν δὲ πράξεων τὴν τύχην μετὰ τοῦ 
βασιλέως. ἐκεῖ μὲν οὖν ἅμα αἵ ἀποφάσεις τῶν ἀν- 
Ἑ δρῶν τὰς πράξεις παρακειμένας ἔχουσαι, σχολάξου- 
σαν φιληκοΐαν περιμένουσιν᾽ ἐνταῦϑα δὲ καὶ τοὺς 
λόγους αὐτοὺς καϑ᾽ αὑτοὺς ὥσπερ δείγματα τῶν 15 
βίων καὶ σπέρματα συνειλεγμένους οὐδὲν οἴομαί δοι 
τὸν καιρὸν ἐνοχλήσειν, ἐν βραχέσι πολλῶν ἀναϑεώ- 
ρησιν ἀνδρῶν ἀξίων μνήμης γενομένων λαμβάνοντι. 


ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΥΡΟΥ. 

1. Πέρσαι τῶν γρυπῶν ἐρῶσι διὰ τὸ Κῦρον 
ἀγαπηϑέντα μάλιστα τῶν βασιλέων γεγονέναι γρυ- 30 
πὸν τὸ εἶδοο. 

2, Ἔλεγε δὲ Κῦρος ἑτέροις ἀναγκάξεσϑαι τἀγαϑὰ 
πορίξειν τοὺς αὑτοῖς μὴ ϑέλοντας" ἄρχειν δὲ μηδενὶ 
προσήκειν, ὃς οὐ κρείττων ἐστὶ τῶν ἀρχομένων. 

1 ἔχεις, τὸ σύνταγμα ΥΙΔΙΛον ὑ2] 08 18 ΑΠΟΦΘΕ- 


ΓΜΑ͂ΤΑ ΚΥΡΟΥ] ἀοῖμαο ΚΥΡΟΥ. ΣΕΜΙΡΑΜΙΖΟΣ.. οτανῖα-- 
αὐ Βὲτ 111 Ἰθχητηδίδ 816 οὐ ᾿ηἴτα οταϊβοσηὖ τηθὶ αὐϊάθχμ ΘΟ 1068 


νωαιαί “2 


ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ. ὃ 


8. Βουλομένους δὲ τοὺς Πέρσας ἀντὶ τῆς ἑαυ- 
τῶν οὔσης ὀρεινῆς καὶ τραχείας πεδιάδα καὶ μαλα- 
κὴν χώραν λαβεῖν οὐκ εἴασεν, εἰπὼν ὅτι καὶ τῶν 
φυτῶν τὰ σπέρματα καὶ τῶν ἀνθρώπων οἷ βίοι ταῖς 

δ χώραιφ δυνεξομοιοῦνται. 


ΔΑΡΕΊΟΥ. 

1, Δαρεῖος ὁ Ξέρξου πατὴρ ἑαυτὸν ἐγκωμιάξων 
ἔλεγεν ἐν ταῖς μάχαις καὶ παρὰ τὰ δεινὰ γέγνεσϑαι 
φρονιμώτερος. 

ῷ, Τοὺς δὲ φόρους τοῖς ὑπηκόοις τάξας μετε- 

10 πέμψατο τοὺς πρώτους τῶν ἐπαρχιῶν καὶ περὶ τῶν 
φόρων ἠρώτησε, μὴ βαρεῖς εἰσι φησάντων δὲ με- 
τρίως ἔχειν ἐκέλευσε τελεῖν τοὺς ἡμίσεις ἕκαστον. 178 

8. Ῥοιὰν δὲ μεγάλην ἀνοίξας, πυϑομένου τινὸς 

τέ ἂν ἔχειν βούλοιτο τοσοῦτον ὅσον ἐστὶ τῶν κόκ- 
ιό κῶν τὸ πλῆϑος, εἶπε Ζωπύρους" ἦν δὲ ἀνὴρ ἀγαϑὸς 
καὶ φίλος ὁ Ζώπυρος. ᾿ 

4. Ἐπεὶ δὲ αὐτὸς ξαυτὸν αἰκισάμενος ὁ Ζώπυ- 
ρος καὶ τὴν ῥῖνα καὶ τὰ ὦτα περικόψας ἐξηπάτησε 
Βαβυλωνίους καὶ πιστευϑεὶς ὑπ’ αὐτῶν παρέδωκε 

90 Δαρείῳ τὴν πόλιν, πολλάκις ὃ Ζαρεῖος εἶπεν οὐκ 
ἂν ἐθελῆσαι λαβεῖν ἑκατὸν Βαβυλῶνας ἐπὶ τῷ μὴ 
Ζώπυρον ἔχειν δλόχληρον. 


ΣΕΜΙΡΑΜΙΔΟΣ. 
Σεμέραμις δὲ ἑαυτῇ καταδκευάδσαδα τάφον ἐπέ- 
γραψεν ὅστις ἂν χρημάτων δεηϑῇ βασιλεύς, διελόντα Β 
85 τὸ μνημεῖον ὅσα βούλεται λαβεῖν. 4΄αρεῖος οὖν δι- 
1 


4 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ΓἵΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


ελὼν χρήματα μὲν οὐχ εὗρε, γράμμασι δὲ ἑτέροις 
ἐνέτυχε τάδε φράξουσιν᾽ “εἰ μὴ κακὸς ἦσϑ᾽ ἀνὴρ 
καὶ χρημάτων ἄπληστος, οὐκ ἂν νεκρῶν ϑήκας ἐκί- 
νειρ.᾽ἢ 

ΞΕΡΞΟΥ. 

1, Ξέρξῃ τῷ “΄αρείου περὶ τῆς βασιλείας ἀμφι- 
σβητῶν ὃ ἀδελφὸς ᾿Δριαμένης κατέβαινεν ἐκ τῆς 
Βακτριανῆς" ἔπεμψεν οὖν αὐτῷ δῶρα, φράσαι κελεύ- 
σας τοὺς διδόντας ἱτούτοις σε τιμᾷ νῦν έρξης ὃ 

Ο ἀδελφός" ἐὰν δὲ βασιλεὺς ἀναγορευϑῇ, πάντων ἔδῃ 
παρ᾽ αὐτῷ μέγιστος.᾽ ἀποδειχϑέντος δὲ τοῦ Ξέρξου 
βασιλέως, ὃ μὲν ᾿Αριαμένης εὐθὺς προσεκύνησε καὶ 
τὸ διάδημα περιέθηκεν, ὃ δὲ Ξέρξης ἐχείνῳ τὴν δευ- 
τέραν μεϑ᾽ ἑαυτὸν ἔδωκε τάξιν. 

2. Ὀργισϑεὶς δὲ Βαβυλωνίοις ἀποστᾶσι καὶ κρα- 
τήσας προσέταξεν ὅπλα μὴ φέρειν, ἀλλὰ ψάλλειν καὶ τ5 
αὐλεῖν καὶ πορνοβοσκεῖν καὶ καπηλεύειν καὶ φορεῖν 
κολπωτοὺς χιτῶνας. 

8. ᾿Ζττικὰς δὲ ἰσχάδας οὐκ ἂν ἔφη φαγεῖν ὠνί- 
ους κομισϑείδσας, ἀλλ᾽ ὅταν τὴν φέρουσαν κτήδηται 
χώραν. 30 

4, “Ἕλληνας δὲ κατασκόπους ἐν τῷ στρατοπέδῳ 
λαβὼν οὐδὲν ἠδίκησεν, ἀλλὰ τὴν στρατιὰν ἀδεῶς 

Ὁ ἐπιδεῖν κελεύσας ἀφῆκεν. 


μι 


0 


ΑΡΤΟΞΈΕΡΞΟΥ. 
1, ᾿Δρτσξέρξης ὃ Ξέρξου, ὃ μακρόχειρ προδαγορευ- 
ϑεὶς διὰ τὸ τὴν ἑτέραν χεῖρα μακροτέραν ἔχευν, ἔλε-- 5 
γεν ὅτι τὸ προσϑεῖναι τοῦ ἀφελεῖν βασιλικώτερόν ἐστι. 


θ6 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ΑΡΤΟΞΕΡΞΟΥ ΤΟΥ ΜΝΗΉΜΟΝΟΣ. 

1. ᾿Αρτοξέρξης ὁ τούτου μὲν ἀδελφὸς Μνήμων 
δὲ καλούμενος, οὐ μόνον τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἕαυ- 
τὸν ἀνέδην παρεῖχεν, ἀλλὰ καὶ τὴν γυναῖκα τὴν 
γνησίαν ἐκέλευσε τῆς ἁρμαμάξης τὰς αὐλαίας περι- 
ελεῖν, ὕπως οἵ δεόμενοι κατὰ τὴν δδὸν ἐντυγχάνωθι. ὃ 

1141 2. Πένητος δὲ ἀνθρώπου μῆλον ὑπερφυὲς με- 
γέϑει προσενέγκαντος αὐτῷ δεξάμενος ἡδέως “νὴ 
τὸν Μίϑραν᾽ εἷπεν “οὗτός μοι δοκεῖ καὶ πόλιν ἂν 
ἐκ μικρᾶς μεγάλην πιστευϑεὶς ἀπεργάσασϑαι.᾽ ἐν 
δὲ φυγῇ τινι τῆς ἀποσκευῆς αὐτοῦ διαρπαγείσης, 19 
ξηρὰ σῦκα φαγὼν καὶ κρίϑινον ἄρτον “ἡ οἵας᾽ εἶπεν 
“ἡδονῆς ἄπειρος ἥμην.᾽ 


ΠΑΡΥΣΑΤΊΔΟΣ. 
Παρύσατις ἡ Κύρου καὶ ᾿Αρτοξέρξου μήτηρ ἐκέ- 
λευὲ τὸν βασιλεῖ μέλλοντα μετὰ παρρησίας διαλέγε- 
ὅϑαι βυσσίνοις χρῆσϑαι ῥήμασι. 1δ 


Β ΟΡΟΝΤΟΥ͂. 

Ὀρόντης, ὁ βασιλέως ᾿Αρτοξέρξου γαμβρός, ἀτι- 
μἕίᾳ περιπεσὼν δι᾽ ὀργὴν καὶ καταγνωσϑεὶς ἔφη 
᾿καϑάπερ οὗ τῶν ἀριϑμητικῶν δάκτυλοι νῦν μὲν 
μυριάδας νῦν δὲ μονάδας τιϑέναι δύνανται; τὸ αὐτὸ 
αἱ τοὺς τῶν βασιλέων φίλους, νῦν μὲν τὸ πᾶν δύ- 30 
ναῦϑαι νῦν δὲ τοὐλάχιστον. 


18. 16 ᾿ἀρτοξέρξου ἘΞ: ἀρταξέρξου 19 μονάδας Τὰυτ- 
ἈΘΡα8: μονάδ., τιϑέναι ἀ6]. ΟοὈθύαβ 


8 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἵΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


τισι καὶ τορείαις, τῷ μὲν ξένῳ ἔδωκε δῶρα, τὰ δὲ 
Ε σκεύη πάντα συνέτριψεν, ᾿ὅπως᾽ εἶπε μὴ δι’ ὀργὴν 
πικρότερον κολάξω τοὺς συντρίβοντας.ἢ 


ΙΔΑΝΘΥΡΣΟΥ. 


᾿Ιδάνθυρσος ὁ Σκυθῶν βασιλεύς, ἐφ᾽ ὃν διέβη 
Ζαρεῖορ, ἔπειθε τοὺς ᾿Ιώνων τυράννους τὸ τοῦ Ἴστρου 5 
ξεῦγμα λύσαντας ἀπαλλάττεσθαι" μὴ βουληϑέντας δὲ 
διὰ τὴν πρὸρ τὸν Ζαρεῖον πίστιν, ἀνδράποδα χρηστὰ 
καὶ ἄδραστα ἐκάλει. 


ΑΤΈΟΥ. 


᾿Δτέαρ ἔγραφε πρὸς τὸν Φίλιππον ᾿σὺ μὲν ἄρ- 

χϑιρ Μακεδόνων ἀνθρώποις μεμαϑηκότων πολεμεῖν" 10 
Ῥ ἐγὼ δὲ Σκυθῶν, οἱ καὶ λιμῷ καὶ δίψει μάχεσθαι 
δύνανται.᾽ τοὺς δὲ πρέσβεις τοῦ Φιλίππου ψήχων 
τὸν ἵππον ἠρώτησεν " εἰ τοῦτο ποιεῖ Φίλιππος.᾽ ᾿Ισμη- 
νίαν δὲ τὸν ἄριστον αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον 

ἐκέλευσεν αὐλῆσαι' θϑαυμαξόντων δὲ τῶν ἄλλων, τὸ 
αὐτὸς ὥμοσεν ἥδιον ἀκούειν τοῦ ἵππου χρεμετίξοντος. 


ΣΚΙΛΟΥΡΟΥ͂. 


Σχίλονρος ὀγδοήχοντα παῖδας ἄρρενας ἀπολι- 
πών, ἐπεὶ τελδυτὰἂν ἔμελλε, δέσμην ἀχοντίων ἑκάστῳ 
προτείνων ἐχέλδυΣ καταϑραῦσαι' πάντων δὲ ἀπαγο- 
ρἑυσάντων, καϑ᾽ ἕν αὐτὸς ἐξελὼν ἀχόντιον ἅπαντα 530 
ῥᾳδίως συνέκλασε' διδάσχων ἐχείνους, ὅτι συνεστῶ- 


ἃ ᾿Ιδάνϑυρφος ἢ: ἰδάϑυρσος 





β ἈΡΟΡΗΤΗΒΌΜΑΤΑ. 9 


τες ἰσχυροὶ διαμενοῦσιν, ἀσϑενεῖς δ᾽ ἔσονται δια- 
λυϑέντες καὶ στασιάδαντεο. , 





ΓΕΛΩ͂ΝΟΣ. 


1, Γέλων ὃ τύραννος. ὅτε Καρχηδονίους πρὸς 17 
᾿μέρᾳ κατεπολέμησεν, εἰρήνην ποιούμενος πρὸς αὐὖ- 
δ τοὺς ἠνάγκασεν ἐγγράψαι ταῖς ὁμολογίαις ὅτι " καὶ 
τὰ τέκνα παύδονται τῷ Κρόνῳ καταϑύοντες.᾽ 
2, ᾿Ἐξῆγε δὲ τοὺς Συρακουσίους πολλάκις ὡς 
ἐπὶ στρατείαν εἰς φυτείαν, ὅπως ἦ τε χώρα βελτίων 
γένηται γεωργουμένη καὶ μὴ χείρονες αὐτοὶ σχολά- " 
10 ξοντεῦ. 
΄ 8. «ἰτῶν δὲ χρήματα τοὺς πολίτας, ἐπεὶ ἐθορύ- 
βησαν, αἰτεῖν εἶπεν ὧς ἀποδώσων, καὶ ἀπέδωκε μετὰ β 
τὸν πόλεμον. 
4, Ἔν δὲ συμποσίῳ λύρας περιφερομένης, ἄρμο- Β 
1 ξομένων τῶν ἄλλων ἐφεξῆς καὶ ἀδόντων, αὐτὸς 
τὸν ἵππον εἰσαγαγεῖν κελεύσας ἐλαφρῶς καὶ ῥαδίως 
ἀνεπήδησεν ἐπ᾽ αὐτόν. 


ΤΕΡΩΝΟΣ. 
1, Ἱέρων ὃ μετὰ Γέλωνα τύραννος ἔλεγε "μη- 
δένα τῶν παρρησιαξζομένων πρὸς αὐτὸν ἄκαιρον 
Φ 20 εἶναι. , ' 
2. Τοὺς δὲ ἀπόρρητον λόγον ἐκφέροντας ἀδὶ- 
κεῖν ᾧετο καὶ τοὺς πρὸς ος ἐκφέρουσι" μισοῦμεν 
γὰρ οὐ μόνον τοῦς ἐκφέροντας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀκού- 
ὅαντας ἃ μὴ βουλόμεϑα. 
8 εἰς ": καὶ 





10 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ΓΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ὃ. “Δοιδορηϑεὶς δὲ ὑπό τινος εἰς τὴν δυσωδίαν 
τοῦ στόματος, ἡἠτιᾶτο τὴν αὑτοῦ γυναῖκα μηδέποτε 
Ο περὺ τούτου φράσασαν" ἡ δὲ εἶπεν " μην γὰρ τοιοῦ- 
τον ἅπαντας τοὺς ἄνδρας ὄξειν.ἢ 
4. Πρὸς δὲ Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον εἰπόντα ὁ 
μόλις οἰκέτας δύο τρέφειν ᾿ ἀλλ᾽ Ὅμηρος᾽ εἶπεν, ὃν 
σὺ διασύρεις, πλείονας ἢ μυρίους τρέφει τεϑνηκώς.᾽ 
δ. Ἐπίχαρμον δὲ τὸν κωμῳδιοποιόν, ὅτι τῆς 
γυναικὸς αὐτοῦ παρούσης εἶπέ τι τῶν ἀπρεπῶν, 
ἐξημέωσε. 10 


ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΈΡΟΥ. 
1. Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος, κληρουμένων κατὰ 
Ὁ γράμμα τῶν δημηγορούντων, ὡς ἔλαχε τὸ Μ, πρὸς 
τὸν εἰπόντα ᾿ μωρολογεῖς Ζονύσιε᾽" ᾿μοναρχήσω μὲν 
οὖν᾽ εἶπε, καὶ δημηγορήσας εὐθὺς ἠρέϑη στρατηγὸς 
ὑπὸ τῶν Συρακουσίων. 16 
2. ᾿Επεὶ δ᾽ ἐν ἀρχῇ τῆς τυραννίδος ἐπολιορκεῖτο, 
συστάντων ἐπ᾽ αὐτὸν τῶν πολιτῶν, οἱ μὲν φίλοι 
συνεβούλευον ἀπαλλαγῆναι τῆς ἀρχῆς, εἰ μὴ βού- 
λεται κρατηϑεὶς ἀποθανεῖν" ὃ δὲ βοῦν ἰδὼν σφατ- 
τόμενον ὑπὸ μαγείρου καὶ πίπτοντα ταχέως "εἶτα 30 
οὐκ ἀηδές ἐστιν εἶπεν “οὕτω βραχὺν ὄντα τὸν 9ά- 
νατον φοβηϑέντας ἡμᾶς ἀρχὴν ἐγκαταλιπεῖν τηλι- 
καύτην 57 
8. Τὸν δὲ υἱὸν αἰσϑόμενος, ᾧ τὴν ἀρχὴν ἀπο- 
Ε λιπεῖν ἔμελλεν, ἀνδρὸς ἐλευϑέρου διαφϑείραντα γύ- 98 
ναιον, ἠρώτησε μετ᾽ ὀργῆς “τί τοιοῦτον αὐτῷ σύν- 


8 κωμῳδιοποιόν Ἐ: κωμῳδιποιόν 21 ἀηδές] ὄνειδος 


12 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΕΒΑΤΟΒΌῸΜ 


9, Πρὸς δὲ τὸν πυϑόμενον “εἰ δχολάξοι᾽ ᾿ μηδέ- 
ποτε᾽ εἶπεν “ἐμοὶ τοῦτο συμβαίη. 

10. 4ύο δὲ ἀκούσας νεανίδκους πολλὰ βλά- 
ὄφημα περὶ αὐτοῦ καὶ τῆς τυραννέδος εἰρηκέναι παρὰ 
πότον, ἀμφοτέρους ἐκάλεσεν ἐπὶ δεῖπνον" δρῶν δὲ δ 
τὸν μὲν παροινοῦντα καὶ ληροῦντα πολλά, τὸν δὲ 
δπανίως καὶ μετ᾽ εὐλαβείας ταῖς πόδσεσι χρώμενον, 

Β ἐκεῖνον μὲν ἀπέλυσεν ὡς φύσει παροινήσαντα καὶ 
διὰ μέθην κακολογήσαντα, τοῦτον δὲ ἀνεῖλεν ὡς 
δύσνουν καὶ πολέμιον ἐκ προαιρέσεως. 10 

11. Αἰτιωμένων δέ τινων, ὅτι τιμᾷ καὶ προάγε- 
ται πονηρὸν ἄνθρωπον καὶ δυσχεραινόμενον ὑπὸ 
τῶν πολιτῶν, "ἀλλὰ καὶ βούλομαι" εἶπεν "εἶναι τὸν 
ἐμοῦ μᾶλλον μισούμενον. 

12, Ἐπεὶ δὲ Κορινϑίων πρέσβεις δῶρα διδόν- 
τος αὐτοῦ παρῃτοῦντο διὰ τὸν νόμον, ὃς οὐκ εἴα 
δῶρα λαμβάνειν παρὰ δυνάστου πρεσβεύοντας, " δει- 
νόν᾽ ἔφη ᾿πρᾶγμα ποιεῖν αὐτούς, ὃ μόνον αἴ τυραν- 
νέδες ἀγαϑὸν ἔχουσιν ἀναιροῦντας καὶ διδάσκον- 
τας ὅτι καὶ τὸ εὖ παϑεῖν ὑπὸ τυράννου φοβερόν 530 
ἐστιν. 

18. ᾿Ακούσας δέ τινα τῶν πολιτῶν χρυσίον ἔχειν 

Ο οἴκοι κατορωρυγμένον ἐκέλευσεν ἐνεγκεῖν πρὸς αὖ- 
τόν' ἐπεὶ δὲ παρακλέψας ὀλίγον ὃ ἄνθρωπος καὶ 
μεταστὰς εἰς ἑτέραν πόλιν ἐωνήδσατο χωρίον, μετα- 3 
πεμψάμενος αὐτὸν ἐκέλευσε πᾶν ἀπολαβεῖν. ἠργμέ- 
νον χρῆσϑαι τῷ πλούτῳ καὶ μηκέτι ποιοῦντα τὸ 


χρήσιμον ἄχρηστον. 


“». 


ὅ 


14 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


2. Πολιορκοῦντος δὲ πόλιν αὐτοῦ, τῶν ἀπὸ τοῦ 
τείχους τινὲς ἐλοιδοροῦντο λέγοντες ὅτι “ ὦ κεραμεῦ, 
ΕΒ τὸν μισϑὸν πῶς ἀποδώσεις τοῖς στρατιώταις; ὃ δὲ 
πρᾶος καὶ μειδιῶν εἶπεν "αἴκα ταύταν ἕλω.᾽ λαβὼν 


ὃὲ χατὰ κράτος ἐπίπραδκε τοὺς αἰχμαλώτους καὶ ὁ 


ἔλεγεν "ἐάν μὲ πάλιν λοιδορῆτε, πρὸς τοὺς κυρίους 
ὑμῶν ἔσται μοι ὁ λόγος. 

8. ᾿Εγκαλούντων δὲ τοῖς ναύταις αὐτοῦ τῶν '19α- 
κησίων, ὅτι τῇ νήσῳ προσβαλόντες τῶν ϑρεμμάτων 


τινὰ ἀπέσπασαν, “δ δὲ ὑμέτερος᾽ ἔφη ᾿βασιλεὺς ἐλθὼν τὸ 


πρὸς ἡμᾶς, οὐ μόνον τὰ πρόβατα λαβὼν ἀλλὰ καὶ 
τὸν ποιμένα προδεχτυφλώσας ἀπῆλϑε.᾽ἢ 


ΔΙΩΝΟΣ. 


Ζίων ὃ Διονύσιον ἐκβαλὼν ἐκ τῆς τυραννίδος, 
ἀκούσας ἐπιβουλεύειν αὐτῷ Κάλλιππον, ᾧ μάλιστα 
τῶν φίλων καὶ ξένων ἐπίστευεν, οὐχ ὑπέμεινεν 

171 ἐλέγξαι " βέλτιον εἶναι᾽ φήσας “ ἀποϑανεῖν ἢ ξῆν μὴ 
μόνον τοὺς πολεμίους ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους φυλατ- 
τόμενον.ἢ 


ΑΡΧΕΛΑΟΥ͂. 


1. ᾿Αρχέλαος αἰτηϑεὶς παρὰ πότον ποτήριον χρυ- 
σοῦν ὑπό τινος τῶν συνήϑων οὐ μὴν ἐπιεικῶν, 
ἐκέλευσεν Εὐριπίδῃ τὸν παῖδα δοῦναι" ϑαυμάσαν- 
τος δὲ τοῦ ἀνθρώπου, ᾿σὺ μὲν γάρ᾽ εἶπεν “αἰτεῖν, 
οὗτος δὲ λαμβάνειν ἄξιός ἐστι καὶ μὴ αἰτῶν. 

2, ᾿Αδολέσχου δὲ κουρέως ἐρωτήσαντος αὐτὸν 
πῶς σε κείρω;:᾽ ᾿σιωπῶν᾽ ἔφη. 

8. Τοῦ δὲ Εὐριπίδου τὸν καλὸν ᾿4γάϑωνα περι- 


25 








᾿ ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 15 


λαμβάνοντος ἐν τῷ συμποσίῳ καὶ καταφιλοῦντος 


ἤδη γενειῶντα, πρὸς τοὺς φίλους εἶπε ἱμὴ ϑαυμά- Β 


δητε" τῶν γὰρ καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον καλόν ἐστιν. 

. 4, ἸΒπεὶ δὲ Τιμόϑεος ὃ κιϑαρῳδὸς ἐλπίσας πλεί- 

ὅονα, λαβὼν δὲ ἐλάττονα, δῆλος ἦν ἐγκαλῶν αὐτῷ, 

καί ποτε ὥδων τουτὶ τὸ κομμάτιον ᾿σὺ δὲ τὸν 

“ γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖο᾽ ἀπεσήμαινεν εἰς ἐκεῖνον" 
ὑπέκρουσεν ὃ ᾿ἀρχέλαος αὐτῷ “σὺ δέ γε αἰτεῖς. 

ὅ, Ὕδωρ δέ τινος αὐτοῦ κατασχεδάσαντος, ὑπὸ 

ι τῶν φίλων παροξυνόμενος ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον "ἀλλ᾽ 

οὐκ ἐμοῦ᾽ φησίν “ἀλλ᾽ ἐκείνου κατεδσκέδασεν ὃν 

ἔδοξεν ἐμὲ εἶναι. 


ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ͂ ΠΑΤΡΟΣ. 


1. Φίλιππον τὸν ᾿4λεξάνδρου πατέρα Θεόφραστος 

ἱστόρηκεν οὐ μόνον μεταξὺ τῶν βασιλέων, ἀλλὰ καὶ 

ι τῇ τύχῃ καὶ τῷ τρόπῳ μείξονα γενέσϑαι καὶ με- 
τριώτερον. 

2, ᾿Αϑηναίους μὲν οὖν μακαρίξειν ἔλεγεν, εἰ καϑ' 
ἕκαστον ἐνιαυτὸν αἰἱρεῖσϑαι δέκα στρατηγοὺς εὑρί- 
σχουσιν' αὐτὸς γὰρ ἐν πολλοῖς ἔτεσιν ἕνα μόνον 

40 στρατηγὸν εὑρηκέναι, Παρμενίωνα. 

8. Πολλῶν δὲ κατορθωμάτων αὐτῷ καὶ καλῶν 
ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ προσαγγελϑέντων, ᾽ ὦ τύχη᾽ εἶπε μικρόν 
τι μοι κακὸν ἀντὶ τῶν τοσούτων καὶ τηλικούτων ἀγα- 
ϑῶν ποίησον. 

5 4. ἘΒπεὶ δὲ νικήσαντι τοὺς “Ἕλληνας αὐτῷ συν- 


14 ἰστόρηκε τῶν μεταξὺ βασιλέων οὐ μόνον τῇ τύχῃ 
μξίζονα, ἀλλὰ καὶ τῷ τρόπῳ γενέσθαι μετριώτερον ἮὟ 





16 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


Ὁ εβούλευον ἔνιοι φρουραῖς τὰς πόλεις κατέχειν, ἔφη 
“μᾶλλον πολὺν χρόνον ἐθέλειν χρηστὸς ἢ δεσπότης 
ὀλίγον καλεῖσθαι. 

δ. Τὸν ὃὲ λοίδορον ἐξελάσαι τῶν φίλων κελευ- 
όντων, οὐκ ἔφη ποιήδειν, ἵνα μὴ περιιὼν ἐν πλείοσι ὃ 
κακῶς λέγῃ. 

6. Σμικύθου δὲ Νικάνορα διαβάλλοντος ὡς ἀεὶ ἡ 
κακῶρ λέγοντα τὸν Φίλιππον καὶ τῶν ἑταίρων οἰο- 
μένων δεῖν μεταπέμπεσθαι καὶ κολάξειν, “ἀλλὰ μήν᾽ 
ἔφη ᾿'Νικάνωρ οὐ φαυλότατός ἐστι Μακεδόνων" τὸ 
ἐπισκεπτέον οὖν, μή τι γίνεται παρ᾽ ἡμᾶς. ὡς οὖν 
ἔγνω τὸν Νικάνορα ϑλιβόμενον ἰσχυρῶς ὑπὸ πενίας 
ἠμελημένον δὲ ὑπ᾽ αὐτοῦ, προσέταξε δωρεάν τινὰ 
αὐτῷ δοθῆναι. πάλιν οὖν τοῦ Σμικύϑου λέγοντος, 
Ἑ ὅτι θαυμαστὰ περὶ αὐτοῦ πρὸς ἅπαντας ἐγκώμια ιὉ 
λέγων ὁ Νικάνωρ διατελεῖ, ᾿ὁρᾶτε οὖν᾽ εἶπεν “ὅτι 
παρ᾽ ἡμᾶς αὐτούρ ἐστι καὶ τὸ καλῶς καὶ τὸ κακῶς 
ἀκούειν. 

1. Τοῖς δὲ τῶν ᾿4ϑηναίων δημαγωγοῖς ἔφη χάριν 
ἔχειν, ὅτι λοιδοροῦντερ αὐτὸν βελτίονα ποιοῦσι καὶ 30 
τῷ λόγῳ καὶ τῷ ἤϑει' ᾿ πειρῶμαι γὰρ αὐτοὺς ἅμα 
καὶ τοῖς λόγοις καὶ τοῖς ἔργοις ψευδομένους ἐλέγχειν. 

8. Τῶν δὲ ᾿Αϑηναίων, ὅσοι περὶ Χαιρώνειαν 
ἑάλωσαν, ἀφεϑέντων ὑπ᾽ αὐτοῦ δίχα λύτρων, τὰ δὲ 
ἱμάτια καὶ στρώματα προσαπαιτούντων καὶ τοῖς Μα- 35 
Ἑ κεδόσιν ἐγκαλούντων, γελάσας ὃ Φίλιππος εἶπεν 
οὐ δοκοῦσιν ὑμῖν ᾿4ϑηναῖοι νομίζειν ἐν ἀστραγάλοις 
ὑφ᾽ ἡμῶν νενικῆσϑαι;" 

9. Τῆς δὲ κλειδὸς αὐτῷ κατεαγείσης ἐν πολέμῳ 


.-.-.,.; ».Ὅ...ὉὃϑΘϑὅὃ2ἁᾷΛὍἭΟ;Ο.., ,. Ὡς έ «απὔὌοιᾳῳ-. ὦ -“-“ὦἢΒρ..---ὠ-οτΡπττΨ᾽ἦ»ἠ νος... -.-.- 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΘΜΑΤΑ. 11 


καὶ τοῦ ϑεραπεύοντος ἰατροῦ πάντως τι καϑ᾽ ἡμέραν 
αἰτοῦντος, ᾿ λάμβανε᾽ ἔφη “ὅσα βούλει" τὴν γὰρ κλεῖν 
ἔχειρ᾽ 

10. Δυεῖν δὲ ἀδελφῶν ᾿Αμφοτεροῦ καὶ Ἑκατεροῦ, 

δ τὸν μὲν Ἑχατερὸν ἔμφρονα καὶ πρακτικὸν ὁρῶν, τὸν 
δὲ ᾿Αμφοτερὸν εὐήϑη καὶ ἀβέλτερον ἔφη 'τὸν μὲν 
Ἑχατερὸν ἀμφότερον εἶναι, τὸν δὲ ᾿Αμφοτερὸν οὐ- 
δέτερον᾽ 

11. Τοὺς δὲ συμβουλεύοντας αὐτῷ πικρῶς χρῆ- 118 

10 σϑαι τοῖς ᾿4ϑηναίοις ἀτόπους ἔλεγεν εἶναι, κελεύοντας 
ἄνϑρωπον ὑπὲρ δόξης πάντα ποιοῦντα καὶ πάσχοντα 
ἀποβαλεῖν τὸ τῆς δόξης ϑέατρον. 

12. Γενόμενος δὲ κριτὴς δυεῖν πονηρῶν ἐκέ- 
λευσε τὸν μὲν φεύγειν ἐκ Μακεδονίας τὸν δὲ ἕτερον 

16 διώκειν. 

18. Μέλλων δὲ καταστρατοπεδεύειν ἐν χωρίῳ 
καλῷ καὶ πυϑόμενος ὅτι χόρτος οὐκ ἔστι τοῖς ὑπο- 
ξυγίοις, ' οἷορ᾽ εἶπεν ᾿ ὁ βίος ἡμῶν ἔστιν, εἰ καὶ πρὸς 
τὸν τῶν ὄνων καιρὸν ὀφείλομεν ξῆν᾽᾽ 

322 14. Φρούριον δέ τι βουλόμενος λαβεῖν ὀχυρόν, 
ὡς ἀπήγγειλαν οἱ κατάσχοποι χαλεπὸν εἶναι παντά- Β 
πασι καὶ ἀνάλωτον, ἠρώτησεν “εἰ χαλεπὸν οὕτως 
ἐστίν, ὥστε μηδὲ ὄνον προσελθεῖν χρυσίον κομί- 
ξοντα.᾽ 

5. 16. Τῶν δὲ περὶ Δασϑένην τὸν Ὀλύνϑιον ἐγκα- 
λούντων καὶ ἀγαναχτούντων, ὅτι προδότας αὐτοὺς 
ἔνιοι τῶν περὶ τὸν Φίλιππον ἀποκαλοῦσι, ᾿ σκαιούςφ᾽ 
ἔφη 'φύσει καὶ ἀγροίκους εἶναι Μακεδόνας καὶ τὴν 
σκάφην σκάφην λέγοντας.᾽ 

Ῥιαίασοαι Μοσαμδ. Ὑο. ταν 3 








σ 


18 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


106. Τῷ δὲ υἱῷ παρήνει πρὸς χάριν ὁμιλεῖν τοῖς 
Μακεδόσι, κτώμενον ἑαυτῷ τὴν παρὰ τῶν πολλῶν 
δύναμιν, ἕως ἔξεστι βασιλεύοντος ἄλλου φιλάνϑρω- 
πον εἶναι. 


11. Σιυνεβούλευε δὲ τῶν ἐν ταῖς πόλεσι δυνατῶν δ 


καὶ τοὺς ἀγαϑοὺς φίλους κτᾶσϑαι καὶ τοὺς πονηρούς, 
εἶτα οἷς μὲν χρῆσϑαι οἷς δ᾽ ἀποχρῆσϑαι. 

18. Πρὸς δὲ Φίλωνα τὸν Θηβαῖον εὐεργέτην 
αὐτοῦ γενόμενον καὶ ξένον, ὁπηνίκα διῆγεν ἐν Θήβαις 
ὁμηρεύων, ὕστερον δὲ μηδεμίαν παρ᾽ αὐτοῦ δωρεὰν 
προσδεχόμενον ἱμή με᾽ εἶπεν ᾿ἀφαιροῦ τὸ ἀνίκητον 
εὐεργεσίας καὶ χάριτος ἡττώμενον. 

190. “ηφϑέντων δὲ πολλῶν αἰχμαλώτων, ἐπί- 
πραόκεν αὐτοὺς ἀνεσταλμένῳ τῷ χιτῶνι καϑήμενος 
οὐκ εὐπρεπῶς" εἷς οὖν τῶν πωλουμένων ἀνεβόησε 
ἱφεῖσαί μου, Φίλιππε, πατρικὸς γάρ εἰμί σου φίλος" 
ἐρωτήσαντος δὲ τοῦ Φιλίππου ᾿πόϑεν, ὦ ἄνϑρωπε, 


Ὁ γενόμενος καὶ πῶς: ᾿ἐγγύς᾽ ἔφη φράσαι δοι βού- 


λομαι προδσελϑών" ὡς οὖν προσήχϑη 'μικρόν᾽ ἔφη 
ἑκατωτέρω τὴν χλαμύδα ποίησον, ἀσχημονεῖς γὰρ 
οὕτω καϑήμενος᾽ καὶ ὁ Φίλιππος ᾿ἄφετε αὐτόν᾽ 
εἶπεν ᾿ἀληϑῶς γὰρ εὔνους ὧν καὶ φίλος ἐλάνϑανεν.ἢ 

20. Ἐπεὶ δὲ ὑπό τινος ξένου κληϑεὶς ἐπὶ δεῖ- 
πνον ἐν ὁδῷ πολλοὺς ἐπήγετο καὶ τὸν ξένον ξώρα 
ϑορυβούμενον, ἦν γὰρ οὐχ ἱκανὰ τὰ παρεσκευασμένα, 
προπέμπων τῶν φίλων ἑκάστῳ, πλακοῦντι χώραν 


Ἑ ἐκέλευεν ἀπολείπειν" οἵ δὲ πειϑόμενοι καὶ προσδο- 


κῶντες οὐκ ἤσϑιον πολλά, καὶ πᾶσιν οὕτως ἤρκεδεν. 


8 δύναμιν] εὐμένειαν Ὗ 


1ὅ 


- «ἰαὧὦ. απ, 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 19 


21. Ἱππάρχου τοῦ Εὐβοέως ἀποθανόντος, δῆλος 
ἦν βαρέως φέρων" εἰπόντος δέ τινος ᾿ἀλλὰ μὴν 
ὡραῖος ὧν ἐκεῖνος ἀποτέϑνηκεν᾽, ἑαυτῷ γε᾽ εἶπεν, 
“ἐμοὶ δὲ ταχέως" ἔφϑη γὰρ τελευτῆσαι πρὶν ἢ παρ᾽ 

5 ἐμοῦ χάριν ἀξίαν τῆς φιλίας ἀπολαβεῖν. 

22. Πυϑόμενος δ᾽ ἐγκαλεῖν αὐτῷ τὸν ᾿Δλέξαν- 
δρον, ὅτι παῖδας ἐκ πλειόνων ποιεῖται γυναικῶν, 
οὐκοῦν’ ἔφη πολλοὺς ἔχων περὶ τῆς βασιλείας 
ἀνταγωνιστὰς γενοῦ καλὸς κἀγαθός, ἵνα μὴ δι᾿ Ε 

10 ἐμὲ τῆς βασιλείας τύχῃς ἀλλὰ διὰ σεαυτόν. ἐκέλευδ 
δ᾽ αὐτὸν ᾿Αριστοτέλει προσέχειν καὶ φιλοσοφεῖν, 
Ὅπως᾽ ἔφη 'ἱμὴ πολλὰ τοιαῦτα πράξῃς, ἐφ᾽ οἷς ἐγὼ 
πεπραγμένοις μεταμέλομαι.᾽ 

28. Τῶν δὲ ᾿Αντιπάτρου φίλων τινὰ κατατάξας 

1 εἰς τοὺς δικαστάς, εἶτα τὸν πώγωνα βαπτόμενον 
αἰσθανόμενος καὶ τὴν κεφαλήν, ἀνέστησεν εἰπών 
“τὸν ἄπιστον ἐν ϑριξὶ μὴ νομίξειν ἀξιόπιστον ἐν 
πράγμασι. 

24. Μαχαίτᾳ δέ τινα κρίνων δίκην καὶ ὑπονυ- 

30 στάξων οὐ πάνυ προσεῖχε τοῖς δικαίοις ἀλλὰ κατέ- 
κρινεν" ἐκείνου δὲ ἀναβοήσαντος ἐκκαλεῖσϑαι τὴν 
κρίσιν, διοργισϑείς "ἐπὶ τίνα; εἶπε" καὶ ὃ Μαχαίτας 


"ἐπὶ σὲ βασιλεῦ αὐτόν, ἂν ἐγρηγορὼς καὶ προσέχων ι19 


ἀκούῃς. τότε μὲν οὖν ἀνέστη" γενόμενος δὲ μᾶλλον 
35 ἐφ᾽ ἑαυτῷ καὶ γνοὺς ἀδικούμενον τὸν Μαχαίταν 
τὴν μὲν κρίσιν οὐκ ἔλυσε, τὸ δὲ τίμημα τῆς δίκης 
αὐτὸς ἐξέτισεν. 
25. Ἐπεὶ δὲ ἄρπαλος ὑπὲρ συγγενοῦς καὶ οἰκείου 
'Κράτητος ἀδικημάτων δίκην ἔχοντος ἠξίου τὴν ξημίαν 
2᾽ 






ΠΝ ΟΘΟΝΝΝ τοαριττε ἐστ: ττετιτοι: 


90 ΒΕΟΌΜ ἘΤ ΓΜΡΕΒΑΤΟΕΒΌΜ 


εἰσενεγκεῖν ἀφεϑῆναι δὲ τῆς κρίσεως, ἵνα μὴ λοιδο- 
ρηϑῇ, βέλτιόν ἐστιν᾽ εἶπε 'τοῦτον αὐτὸν ἢ ἡμᾶς 
διὰ τοῦτον κακῶς ἀκούειν. 

20. ᾿Ζγανακτούντων δὲ τῶν φίλων, ὅτι συρίτ- 
τουσιν αὐτὸν ἐν Ὀλυμπίοις εὖ πεπονθότες οἵ Πελο- ὅ 
Β ποννήσιοι, “τί οὖν᾽ εἶπεν “ἐὰν κακῶς πάϑωσι;" 

21. Κοιμηϑεὶς δὲ πλείονα χρόνον ἐπὶ στρατείας 
εἶτα διαναστάς ᾿ἀσφαλῶς᾽ εἶπεν ᾿ἐκάϑευδον᾽ ᾿ἀντί- 
πατρος γὰρ ἐγρηγόρει.᾽ 

28. Πάλιν δὲ ἡμέρας καϑεύδοντος αὐτοῦ καὶ τῶν 10 
ἠθροισμένων ἐπὶ ϑύραις “Ελλήνων ἀγανακτούντων 
καὶ ἐγκαλούντων. ὁ Παρμενίων μὴ ϑαυμάσητε᾽ 
εἶπεν “εἰ καϑεύδει νῦν Φίλιππος" ὅτε γὰρ ἐκαϑεύδετε 
ὑμεῖς, οὗτος ἐγρηγόρει.᾽ 

29. 'Ῥάλτην δέ τινα βουλομένου παρὰ δεῖπνον 1ὅ 
ἐπανορϑοῦν αὐτοῦ καὶ λαλεῖν περὶ κρουμάτων, ὃ 
ψάλτης “μὴ γένοιτό σοι εἶπεν “ὦ βασιλεῦ κακῶς 
οὕτως, ἵνα ταῦτα ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς. 

80. ᾿Επεὶ δὲ διενεχϑέντος αὐτοῦ πρὸς Ὀλυμπιάδα 
τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν ἧκε Ζημάρατος ὁ Κορίν- 30 
ϑιος, ἐπυνθάνετο, πῶς πρὸς ἀλλήλους ἔχουσιν οἵ 
Ἕλληνες" καὶ ὃ Ζημάρατος 'πάνυ γοῦν᾽ ἔφη "σοὶ 
περὶ τῆς τῶν “Ελλήνων ὁμονοίας ὁ λόγος ἐστίν, 
οὕτω πρὸς δὲ τῶν οἰκειοτάτων ἐχόντων." ὃ δὲ συμ- 
φρονήσας ἐπαύσατο τῆς ὀργῆς καὶ διηλλάγη πρὸς 590 
αὐτούο. 

51. Πρεσβύτιδος δὲ πενιχρᾶς ἀξιούδης ἐπ᾽ αὐτοῦ 
κριϑῆναι καὶ πολλάκις ἐνοχλούδσης, ἔφη “μὴ δχολά- 
ξειν"᾽ ἡ δὲ πρεσβῦτις ἐκκραγοῦσα “καὶ μὴ βασίλευε᾽ 





ἈΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ. 21 


εἶπεν. ὁ δὲ ϑαυμάσας τὸ ῥηϑὲν οὐ μόνον ἐκείνης Ὁ 
ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων εὐϑὺς διήκουσεν. 


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. 

1. ᾿Δλέξανδρος ἔτι παῖς ὥν, πολλὰ τοῦ Φιλίππου 

κατορϑοῦντος, οὐκ ἔχαιρεν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς συντρεφο- 

5 μένους ἔλεγε παῖδας “ἐμοὶ δὲ ὃ πατὴρ οὐδὲν ἀπο- 
λείψει.᾽ τῶν δὲ παίδων λεγόντων ὅτι 'σοὶ ταῦτα 
κτᾶται᾽" ἱτί δὲ ὄφελος᾽ εἶπεν “ἐὰν ἔχω μὲν πολλὰ 
πράξω δὲ μηδέν᾽ 

3. Ἐλαφρὸς δὲ ὧν καὶ ποδώκης καὶ παρακαλού- 

τὸ μενος ὑπὸ τοῦ πατρὸς Ὀλύμπια δραμεῖν στάδιον, 
“εἴγε᾽ ἔφη “βασιλεῖς ἕξειν ἔμελλον ἀνταγωνιστάς.᾽ 

8. ᾿Αχϑείσης δὲ παιδίσκης πρὸς αὐτὸν ὡς συν- Β 
αναπαυσομένης περὶ ἑσπέραν βαϑεῖαν, ἠρώτησεν 
“ὅ τι τηνικαῦτα; τῆς δὲ εἰπούσης 'ἱπεριέμενον γὰρ 

15 τὸν ἄνδρα κατακλῖναι,᾽ πικρῶς ἐπετίμησε τοῖς παισὶν 
ὡς μικροῦ δι’ αὐτοὺς μοιχὸς γενόμενος. 

4. Ἐπιϑυμιῶντι δὲ τοῖς ϑεοῖς ἀφειδῶς αὐτῷ καὶ 
πολλάκις ἐπιδραττομένῳ τοῦ λιβανωτοῦ, παρὼν Λεω- 
νίδης ὁ παιδαγωγός “οὕτως᾽ εἶπεν “ὦ παῖ, δαψιλῶς 

30 ἐπιϑυμιάσεις, ὅταν τῆς λιβανωτοφόρου κρατήσῃς.᾽ 
ὡς οὖν ἐκράτησεν, ἔπεμψεν ἐπιστολὴν πρὸς αὐτόν" 
“ἀπέσταλκά σοι τάλαντα ἑκατὸν λιβανωτοῦ καὶ κασίας, Ἐ 
ἵνα μηκέτι μικρολογῇ περὶ τοὺς ϑεούς, εἰδὼς ὅτι καὶ 
τῆς ἀρωματοφόρου κρατοῦμεν.᾽ 

36 ὅ, Μέλλων δὲ τὴν ἐπὶ Γρανίκῳ μάχην μάχεσϑαι 


16 κατακλῖναι] κατακλινῆναι Ἠθττοτάθπυβ 33 ἑκατὸν 8 











»») ΒΕΟΌΜ ΕΤ' ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


παρεκάλει τοὺς Μακεδόνας ἀφϑόνως δειπνεῖν καὶ 
πάντα φέρειν εἰς μέσον, ὡς αὔριον δειπνήδοντας ἐκ 
τῶν πολεμίων. 

6. Περίλλου δέ τινος τῶν φίλων αἰτήσαντος 
προῖκα τοῖς ϑυγατρίοις, ἐκέλευσε πεντήκοντα τάλαντα ὁ 
λαβεῖν᾽ αὐτοῦ δὲ φήσαντος ἱκανὰ εἶναι δέκα, ᾿δοί 
γε᾽ ἔφη “λαβεῖν, ἐμοὶ δ᾽ οὐχ ἱκανὰ δοῦναι. 

1. ᾿Δναξάρχῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ δοῦναι τὸν διοι- 
κητὴν ἐκέλευσεν ὅσον ἂν αἰτήσῃ τοῦ δὲ διοικητοῦ 
φήσαντος ὡς ἑκατὸν αἰτεῖ τάλαντα, ἱκαλῶς᾽ ἔφη 'ποιεῖ 1 

180 γινώσκων ὅτι φίλον ἔχει καὶ δυνάμενον τηλικαῦτα 
δωρεῖσϑαι καὶ βουλόμενον. 

8. Ἐν δὲ τῇ Μιλήτῳ πολλοὺς ἀνδριάντας ἀϑ'λη- 
τῶν ϑεασάμενος Ὀλύμπια καὶ Πύϑια νενικηκότων 
“καὶ ποῦ τὰ τηλικαῦτα᾽ ἔφη “ἦν σώματα, ὅτε οἷ τὸ 
βάρβαροι ὑμῶν τὴν πόλιν ἐπολιόρκουν; 

9, Τῆς δὲ τῶν Καρῶν βασιλίσσης '4δας ὄψα 
καὶ πέμματα παρεσκευασμένα περιττῶς διὰ δημιουρ- 
γῶν καὶ μαγείρων φιλοτιμουμένης ἀεὶ πέμπειν πρὸς 
αὐτόν, ἔφη “κρείττονας ἔχειν αὐτὸς ὀψοποιούς, πρὸς 30 
μὲν ἄριστον τὴν νυκτοπορίαν πρὸς δὲ δεῖπνον τὴν 
ὀλιγαριστίαν. 

10. ᾿Επεὶ δὲ παρεσκευασμένων πάντων πρὸς 

Β μάχην, ἠρώτησαν οἵ στρατηγοί “μή τι πρὸς τούτοις 
ἕτερον; “οὐδέν᾽ εἶπεν “ἢ ξυρᾶν τὰ γένεια τῶν Μᾶακε- 36 
δόνων"᾽ ϑαυμάσαντος δὲ τοῦ Παρμενίωνος “οὐκ οἶδας 
εἶπεν ὅτι βελτίων οὐκ ἔστιν ἐν μάχαις λαβὴ πώγωνος; 

11. Δαρείου δὲ διδόντος αὐτῷ μύρια τάλαντα 

98 δὲ διδόντος ": διδόντος γ6] δὲ δόντος 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΌΜΑΤΑ. 28 


καὶ τὴν ᾿Ασίαν νείμασϑαι πρὸς αὐτὸν ἐπίσης, καὶ 
“Παρμενίωνος εἰπόντος ᾿ἔλαβον ἂν εἰ Αλέξανδρος 
ἤμην᾽, ἱκἀγὼ νὴ Δία᾽ εἶπεν “εἰ Παρμενίων ἤμην.᾽ 
ἀπεχρίνατο δὲ 4αρείῳ μήτε τὴν γῆν ἡλίους δύο 
δ μήτε τὴν ᾿Ασίαν δύο βασιλεῖς ὑπομένειν. 

12. Μέλλοντι δὲ αὐτῷ περὶ τῶν ὅλων ἐν ᾿4ρ- Ο 
βήλοις κινδυνεύειν πρὸς ἑκατὸν μυριάδας ἀντιτετα- 
γμένας προσήεσαν οἵ φίλοι, τῶν στρατιωτῶν κατη- 
γοροῦντες ὡς ἐν ταῖς σκηναῖς διαλαλούντων καὶ 

τὸ συντιθεμένων, ὅπως μηδὲν τῶν λαφύρων εἰς τὸ 
βασιλικὸν ἀνοίσουσιν ἀλλ᾽ αὐτοὶ κερδανοῦσιν. ὁ δὲ 
μειδιάσας ᾿“ἀγαϑά᾽ φησίν ᾿ἀγγέλλετε" νικᾶν γὰρ ἀν- 
δρῶν οὐ φεύγειν παρεσκευασμένων ἀκούω διαλογι- 
σμούς. καὶ προσιόντες αὐτῷ πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν 

16 ἔλεγον “ὦ βασιλεῦ, ϑάρρει καὶ μὴ φοβοῦ τὸ πλῆϑος 
τῶν πολεμίων, αὐτὸν γὰρ ἡμῶν τὸν γράσον οὐχ 
ὑπομενοῦσι.᾽ 

18. Παρατασσομένου δὲ τοῦ στρατεύματος ἰδών 
τινα τῶν στρατιωτῶν τὸ ἀκόντιον ἐναγκυλούμενον Ὁ 

30 ἐξέωσε τῆς φάλαγγος ὡς ἄχρηστον, ὃς 'παρασκευά- 
ξεται δὴ νῦν, ὅτε χρῆσϑαι δεῖ τοῖς ὅπλοις.᾽ 

14. ᾿Επιστολὴν δὲ παρὰ τῆς μητρὸς ἀναγινώσκων 
ἀπορρήτους κατ᾽ ᾿Αντιπάτρου διαβολὰς ἔχουσαν, ἅμα 
τοῦ Ἡφαιστίωνος ὥσπερ εἰώϑει συναναγινώσκοντος, 

36 οὐκ ἐκώλυσεν᾽ ὡς δὲ ἀνέγνω, τὸν δακτύλιον ἀφε- 
λόμενος τὸν ἑαυτοῦ τῷ στόματι τῷ ἐκείνου τὴν 
σφραγῖδα ἐπέϑηκεν. 

16. Ἐν δὲ "Ἄμμωνος ὑπὸ τοῦ προφήτου παῖς 
“Διὸς προσαγορευϑείς “οὐδέν γε᾿ ἔφη θαυμαστόν, 





94 ΒΕΟΌΜ ἘΠ᾿ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


πάντων μὲν γὰρ ὃ Ζεὺς φύσει πατήρ ἐστιν, ἑαυτοῦ 
ὃδ ποιεῖται τοὺς ἀρίστους. 

Ἑ 16. Τοξεύματι ὃὲ πληγεὶς εἰς τὸ σκέλος, ὡς 
πολλοὶ συνέδραμον τῶν πολλάκις εἰωϑότων αὐτὸν 
ϑεὸν προσαγορεύειν, διαχυϑεὶς τῷ προσώπῳ “τουτὶ ὕ 
μὲν αἷμα᾽ εἶπεν ᾿ὡς ὁρᾶτε καὶ οὐκ 

ἰχώρ, οἷόσπέρ τε δέει μακάρεσσι ϑεοῖσιν.; 

11. ᾿Επαινούντων δὲ ἐνίων τοῦ ᾿ἀντιπάτρου τὴν 
εὐτέλειαν ὡς ἀϑρύπτως διαιτωμένου καὶ αὐστηρῶς, 
ξξωϑεν᾽ εἶπεν “᾿Αντίπατρος λευκοπάρυφός ἐστι, τὰ 
δὲ ἔνδον δλοπόρφυρος.᾽ 10 

18. Ἐν δὲ χειμῶνι καὶ ψύχει τῶν φίλων τινὸς 
ἑστιῶντος αὐτόν, ἐσχάραν δὲ μικρὰν καὶ πῦρ ὀλίγον 
εἰσενέγκαντος, ἢ ξύλα ἢ λιβανωτὸν εἰδενεγκεῖν 
ἐκέλευσεν. 

ΒΟ 19. ᾿Αντιπατρίδον δὲ καλὴν ψάλτριαν ἐπὶ τὸ 16 
δεῖπνον ἀγαγόντος, κινηϑεὶς τῇ ὄψει πρὸς αὐτὴν ὃ 
᾿Δ4λέξανδρος ἠρώτησε τὸν ᾿Δντιπατρίδην, μή τι τυγ- 
χάνοι τῆς γυναικὸς ἐρῶν᾽ ἐκείνου δὲ ὁμολογήσαντος, 
ὦ μιαρέ᾽ εἶπεν “οὐκ ἀπάξεις εὐθὺς ἐκ τοῦ συμποσίου 
τὴν γυναῖκα; 30 

20. Πάλιν δὲ Πύϑωνα τὸν Εὐίου τοῦ αὐλητοῦ 
ἐρώμενον Κάσανδρος ἐβιάξετο φιλῆσαι" τὸν οὖν Εὔιον 
ὁρῶν ἀχϑόμενον ἀνεπήδησε μετ᾽ ὀργῆς ἐπὶ τὸν 
Κάσανδρον, κεκραγώς “ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐρασϑῆναί τινας 
ἔξεστι δι᾿ ὑμᾶς; ΜΝ 

ΟἹ. ᾿Ζποστέλλοντος δὲ αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων 

181 τοὺς νοσώδεις καὶ ἀναπήρους ἐπὶ ϑάλασδαν, ἐνεδείχϑη 

8 εἰς ἀρίθγοη Τ{ἠ ομ. Εἰ 840 


Υγ 


᾿ς 


ἈΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 2ὅ 


τις εἰς τοὺς νοσοῦντας ἀπογεγραμμένος ἑαυτὸν οὐ 
νοσῶν. ἐπεὶ οὖν εἰς ὄψιν ἀχϑεὶς καὶ ἀνακρινόμενος 
ὡμολόγησε προφασίξεσϑαι δι’ ἔρωτα Τελεσίππας 
ἀπιούσης ἐπὶ ϑάλασσαν, ἠρώτησεν ὁ ᾿Αλέξανδρος 
5 'πρὸς τίνα δεῖ περὶ τῆς Τελεσίππας διαλέγεσθαι" 
πυϑόμενος δὲ ἐλευϑέραν οὖσαν “οὐκοῦν᾽ ἔφη “ὦ 
᾿Δντιγένη, πείθωμεν τὴν Τελεσίππαν, ἵνα μείνῃ μεϑ᾽ 
ἡμῶν" βιάξεσϑαι γὰρ ἐλευϑέραν οὖσαν οὐχ ἡμέτερον.᾽ 
22. Τῶν δὲ μισϑοφορούντων Ἑλλήνων παρὰ τοῖς 
19 πολεμίοις ὑποχειρίων γενομένων, τοὺς μὲν᾿4ϑηναίους 
ἐκέλευσεν ἐν πέδαις φυλάττειν ὅτι τροφὴν ἔχοντες Β 
ἐκ δημοσίου μισϑοφοροῦσι καὶ τοὺς Θεσσαλοὺς ὅτι 
τὴν ἀρίστην κεκτημένοι οὐ γεωργοῦσι' τοὺς δὲ Θη- 
βαίους ἀφῆκεν εἰπὼν ὅτι ἱμόνοις τούτοις οὔτε πόλις 
τὸ οὔτε χώρα δι’ ἡμᾶς ἀπολέλειπται.᾽ 
238: Τῶν δὲ ᾿Ινδῶν τὸν ἄριστα τοξεύειν δοκοῦντα 
καὶ λεγόμενον διὰ δακτυλίου τὸν ὀιστὸν ἀφιέναι 
λαβὼν αἰχμάλωτον ἐκέλευσεν ἐπιδείξασθαι, καὶ μὴ 
βουλόμενον ὀργισϑεὶς ἀνελεῖν προσέταξε" ἐπεὶ δὲ 
30 ἀγόμενος ὁ ἄνθρωπος ἔλεγε πρὸς τοὺς ἄγοντας, ὅτι 
πολλῶν ἡμερῶν οὐ μεμελέτηκε καὶ ἐφοβήϑη διαπεσεῖν, 
ἀκούσας ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐθαύμασε καὶ ἀπέλυσε μετὰ 
δώρων αὐτόν, ὅτι μᾶλλον ἀποθανεῖν ὑπέμεινεν ἢ 
τῆς δόξης ἀνάξιος φανῆναι. 
3 94, Ἐπεὶ δὲ Ταξίλης, εἷς τῶν ᾿Ινδῶν βασιλεὺς Ο 
ὥν, ἀπαντήσας προυκαλεῖτο μὴ μάχεσθαι μηδὲ πολε- 
μεῖν ᾿Αλέξανδρον, ἀλλ᾽ εἰ μέν ἐστιν ἥττων, εὖ 


20 ἀγόμενος] ἀπαγόμενος ϑεπίοπίίδο, Μαχίτα. οὐ Απὲ. 
Ῥ. 569. 


98 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ΙΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


πάσχειν, εἰ δὲ βελτίων, εὖ ποιεῖν" ἀπεκρίνατο περὲ 
αὐτοῦ τούτου μαχετέον εἶναι, πότερος εὖ ποιῶν 
περιγένηται. 

2ῦ. Περὶ δὲ τῆς λεγομένης ᾿Δόρνου πέτρας ἐν 
᾿Ινδοῖς ἀκούσας, ὅτι τὸ μὲν χωρίον δυσάλωτόν ἐστιν, 
ὁ δὲ ἔχων αὐτὸ δειλός ἐστι, ᾿νῦν᾽ ἔφη 'τὸ χωρίον 
εὐάλωτόν ἐστιν.᾽ 

260. ᾿Επεὶ δὲ ἄλλος ἔχων πέτραν ἔληπτον δοκοῦσαν 
εἷναι ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν μετὰ τῆς πέτρας τῷ ᾿4λεξάν- 

Ὁ δρῳ, καὶ τῆς δυνάμξως ἐκέλευσεν ἄρχειν καὶ προσ- .0 
ἐθηχδ χώραν, εἰπὼν ὅτι ᾿φρονεῖν μοι δοχεῖ ὁ ἄν- 
ϑρωπος, ἀνδρὶ μᾶλλον ἀγαθῷ πιστεύσας ἑαυτὸν ἢ 
ὀχυρῷ τόπῳ." 

21. Μετὰ δὲ τὴν τῆς πέτρας ἅλωσιν τῶν φίλων 
λεγόντων ὑπερβεβληκέναι τὸν "Ηρακλέα ταῖς πρά- ,, 
ξεσιν, ἀλλ᾽ ἐγώ εἶπε 'τὰς ἐμὰς πράξεις μετὰ τῆς 
ἡγεμονίας δνὸς οὐ νομέξω ῥήματος ἀνταξίας εἶναι τοῦ 
Ἡρακλέους: 

8. Τῶν δὲ φίλων τινὰς αἰσθόμενος ἐν τῷ 
κυβεύδιν οὐ παίζοντας ἐξημέωσε. 20 
29. Τῶν δὲ πρώτων φίλων καὶ κρατίστων τιμᾶν 
μὲν ἐδόχει Κρατερὸν μάλιστα πάντων, φιλεῖν δὲ 
Ἡφαιστίωνα. “Κρατερὸς μὲν γάρ᾽ ἔφη ᾿'φιλοβασιλεύς 

ὃστιν, Ἡφαιστίων δὲ φιλαλέξανδρος.᾽ 

Ὲ 80. ᾿δνοχράτει δὲ τῷ φιλοσόφῳ πεντήκοντα τά- 5ς 
λαντὰ πέμψας, ὡς οὐχ ἐδέξατο μὴ δεῖσθαι φήσας, 
ἠρώτησεν εἰ μηδὲ φίλον ἔχει Ξενοχράτης" ἐμοὶ μὲν γάρ᾽ 
ἔφῃ ᾿μόλες ὁ “]αρεέου πλοῦτος εἰς τοὺς φέλους ἤρχεσεν.᾽ἢ 

81. Ἐπεὶ δὲ Πῶρος ἐρωτηϑεὶς ὑπ᾽ αὐτοῦ μετὰ 


ωι 








ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 21 


τὴν μάχην 'πῶς σοι χρήσωμαι;᾽ “βασιλικῶς εἶπε, 
καὶ προσερωτηϑείς “καὶ μή τι ἄλλο; 'πάντα᾽ εἶπεν 
“ἐν τῷ 'βασιλικῶς᾽ ἔνεστι" ϑαυμάσας καὶ τὴν σύνεσιν 
αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνδραγαϑίαν πλείονα χώραν ἧς πρό- 
δτερον εἶχε προσέϑηκε. 
82. Πυϑόμενος δὲ ὑπό τινος λοιδορεῖσϑαι 'βασι- Ἐ 
λικὸν᾽ ἔφη “ἐστὶν εὖ ποιοῦντα κακῶς ἀκούειν.᾽ 
88. ᾿ἡποϑνήσκων δὲ πρὸς τοὺς ἑταίρους ἀπιδὼν 
ἔφη ἱμέγαν ὁρῶ μου τὸν ἐπιτάφιον ἐσόμενον. 
10 84. Τελευτήσαντος δὲ αὐτοῦ Δημάδης ὁ δήτωρ 
“ὅμοιον ἔφη "διὰ τὴν ἀναρχίαν δρᾶσθαι τὸ στρατό- 
πεδὸν τῶν Μακεδόνων ἐκτετυφλωμένῳ τῷ Κύκλωπι. 


ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ͂. 
Πτολεμαῖος ὃ Μάγου τὰ πολλὰ παρὰ τοῖς φίλοις 
ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδεν" εἰ δέ ποτε δειπνίξοι, τοῖς 
15 ἐκείνων ἐχρῆτο μεταπεμπόμενος ἐκπώματα καὶ στρώ- 
ματα καὶ τραπέξας᾽ αὐτὸς δὲ οὐκ ἐχέκτητο πλείω 
τῶν ἀναγκαίων, ἀλλὰ τοῦ πλουτεῖν ἔλεγε τὸ πλου- 
τίξειν εἶναι βασιλικώτερον. 


ἈΝΤΙΓΟΝΟΥ͂. 
1. ᾿Δντίγονος εἰσέπραττε χρήματα συντόνως" εἰ- 185 
30 πόντος δέ τινος "ἀλλ᾽ οὐκ᾿ 4λέξανδρος ἦν τοιοῦτορ᾽ 
“εἰκότως᾽ εἶπεν, "ἐκεῖνος μὲν γὰρ ἐθέριξε τὴν ᾿4σίαν, 
ἐγὼ δὲ καλαμῶμαι. 
2. Τῶν δὲ στρατιωτῶν ἰδών τινας ἐν τοῖς ϑώ- 
φαξι καὶ τοῖς κράνεσι σφαιρίζοντας ἤσϑη, καὶ τοὺς 
36 ἡγεμόνας αὐτῶν μετεπέμπετο ἐπαινέσαι βουλόμενος" 





28 ΒΕΘΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΕΒΌΜ 


ὡς δὲ ἤκουσεν ὅτι πίνουσιν, τὰς ἐκείνων ἡγεμονίας 
τοῖς στρατιώταις ἔδωκε. 

8. Θαυμαξόντων δὲ πάντων, ὅτι γέρων γενόμενος 
Β ἠπίως ἐχρῆτο καὶ πράως τοῖς πράγμασι, 'πρότερον 
μὲν γάρ᾽ εἶπε δυνάμεως ἐδεόμην, νῦν δὲ δόξης καὶ δ 
εὐνοίας.ἢ 

4, Πρὸς δὲ τὸν υἱὸν Φίλιππον πυϑόμενον πλειό- 
νῶν παρόντων ᾿' πότε μέλλομεν ἀναξευγνύναι :᾽ “τί δέ- 
δοικας; εἶπε 'μὴ μόνος τῆς σάλπιγγος οὐκ ἀκούσῃς; 

ὅ. Σπουδάσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου λαβεῖν κατά- 10 
λυσιν παρὰ γυναικὶ χήρᾳ τρεῖς ἐχούσῃ ϑυγατέρας 
εὐπρεπεῖς, καλέσας τὸν ἐπὶ τῶν ξενίων εἶπεν “οὐκ 
ἐξάξεις μου τὸν υἱὸν ἀπὸ τῆς στενοχωρίας 

6. Νοσήσας ὃὲ μακρὰν νόσον ὡς ἀνέρρωδεν 
οὐδέν᾽ ἔφη ᾿χεῖρον᾽ ὑπέμνησε γὰρ ἡμᾶς ἡ νόδος μὴ 16 
μέγα φρονεῖν ὡς ὄντας ϑνητούς: 

1. Ἑ ρμοδότου δὲ αὐτὸν ἐν τοῖς ποιήμασιν ᾿Ηλίου 
παῖδα γράψαντος “οὐ ταῦτά μοι ἔφη ᾿σύνοιδεν ὁ 
λαδανοφόρος.ἢ 

8. Εἰπόντος δέ τινος ὅτι πάντα καλὰ καὶ δίκαια 90 
τοῖς βασιλεῦσι᾽, ναὶ μὰ Ζία᾽ εἶπε τοῖς τῶν βαρβά- 
ρων᾽ ἡμῖν δὲ μόνα καλὰ τὰ χαλὰ καὶ μόνα δίκαια 
τὰ δίκαια. 

9. Μαρσύου τοῦ ἀδελφοῦ δίκην ἔχοντος, ἀξιοῦν- 
τος δὲ τὴν κρίσιν αὐτῷ γενέσϑαι κατ᾽ οἰκίαν, “ἔσται 
μὲν οὖν᾽ εἶπεν “ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ πάντων ἀκουόντων, 
εἰ μηδὲν ἀδικοῦμεν.ἢ 

10. ᾿Επεὶ δέ ποτε χειμῶνος ἐν τόποις σπανίζουσι 

9 ἀκούσῃς Ῥ. δ00α: ἀκούσῃ. 


35 


80 ΒΕΟΌΝ ἘΤ ἹΜΡΕΒΒΑΤΟΒΌΝ 


Ε ἔλεγε 'τὴν δόξαν ὥσπερ ἀπὸ σκοπῆς τῆς ᾿Ελλάδος 

εἰς τὴν οἰκουμένην πυρδεύεσϑαι.ἢ 
11. ᾿ἀνταγόρου δὲ τοῦ ποιητοῦ γόγγρον ἕψοντος 

καὶ αὐτοῦ τὴν λοπάδα σείοντος, ἐπιστὰς ἐξόπισϑεν 
᾿οἴξι᾽ φησί 'τὸν Ὅμηρον, ὦ ᾿Ανταγόρα, γόγγρον ὅ 
ἕψειν τὰς τοῦ ᾿Δγαμέμνονος γράφοντα πράξεις; καὶ 
ὁ ᾿Αἀνταγόρας 'σὺ δέ᾽ εἶπεν “ὦ βασιλεῦ, τὸν ᾿᾽4γαμέ- 
ἱνονὰ νομίξεις πράττοντα τὰς πράξεις ἐκείνας πολυ- 
πραγμονεῖν, εἴ τις ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει;᾽ 

18 18. Ὄναρ δ᾽ ἰδὼν χρυσοῦν ϑέρος ἐξαμῶντα τὸ 
Μιϑριδάτην ἐβουλεύσατο κτεῖναι, καὶ Ζημητρίῳ τῷ 
υἱῷ φράσας ὥρκωσε σιωπῆσαι" ὁ δὲ παραλαβὼν τὸν 
Μιϑριδάτην καὶ συμπεριπατῶν παρὰ ϑάλασσαν ἐν 
τῷ αἰγιαλῷ κατέγραψε τῷ σαυρωτῆρι τοῦ δόρατος 
φεῦγε, ΓΜιϑριδᾶτα. ἐκεῖνος δὲ νοήσας ἔφυγεν εἰς τ 
Πόντον κἀκεῖ βασιλεύων διετέλεσε. 


ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ͂. 


1. Ῥοδίους δὲ πολιορκῶν ὃ Ζ]ημήτριος ἔλαβεν ἔν 
τινι προαστείῳ πίνακα Πρωτογένους τοῦ ξωγράφου 
Β τὸν ᾿Ιάλυσον γράφοντος᾽ ἐπικηρυκευσαμένων δὲ τῶν 
“Ῥοδίων καὶ φείσασϑαι τοῦ πίνακος παρακαλούντων, 30 
ἔφη “μᾶλλον ἂν τὰς τοῦ πατρὸς εἰκόνας ἢ τὴν 
γραφὴν ἐκείνην διαφϑεῖραι. σπεισάμενος δὲ τοῖς 
“Ῥοδίοις τὴν ἑἐλέπολιν ἀπέλιπε παρ᾽ αὐτοῖς, ὑπό- 
δειγμα τῆς αὐτοῦ μεγαλουργίας ἐκείνων δὲ ἀνδρείας 
ἐσομένην. 8 


10 ὄναρ δ᾽ Ἐ: ᾿Δἀντίγονος ὄναρ 18 Μυϑριδάτην ὃ: μυϑρι- 
δάτην ὁ δημήτριος 21 ἂν " 


-- πεύσανι.. “ππαν......»Ὁ..΄΄Ὁ.΄΄.... λλέ ου ᾽ 


ἈΡΟΡΗΤΗΕΘΟΜΑΤΑ. 81 


Ὡ. ᾿Δἀποστάντων δὲ τῶν ᾿Αϑηναίων, ἑλὼν τὴν 
πόλιν ἤδη κακῶς ὑπὸ σιτοδείας ἔχουσαν, εὐθὺς 
ἐκκλησίας αὐτῷ συναχϑείσης, ἐπέδωκε δωρεὰν σῖτον 
αὐτοῖς" δημηγορῶν δὲ περὶ τούτων ἐβαρβάρισε" τῶν 


5 δὲ καϑημένων τινὸς ὡς ἔδει τὸ δῆμα λεχϑῆναι παρα- Ο 


φωνήσαντος, “οὐκοῦν᾽ ἔφη “καὶ τῆς ἐπανορθώσεως 
ταύτης ἄλλους ὑμῖν πεντακισχιλίους ἐπιδίδωμι με- 
δίμνους.᾽ 


ἈΝΤΙΓΟΌΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΥΤΈΡΟΥ. 


1. ᾿Αντίγονος ὃ δεύτερος, Ζημητρίου τοῦ πατρὸς 

10 ἁλόντος καὶ πέμψαντός τινα τῶν φίλων καὶ κελεύ- 

οντος μὴ προσέχειν, ἄν τι γράφῃ βιασϑεὶς ὑπὸ 

Σελεύκου, μηδὲ παραχωρεῖν τῶν πόλεων, αὐτὸς 

ἔγραψε πρὸς Σέλευκον ἐξιστάμενος αὐτῷ τῆς ἀρχῆς 

ἁπάσης καὶ παραδιδοὺς ὅμηρον ἑαυτὸν ἐπὶ τῷ τὸν 
16 πατέρα Ζημήτριον ἀπολυϑῆναι. 

2. Μέλλων δὲ ναυμαχεῖν πρὸς τοὺς Πτολεμαίου 
στρατηγοὺς, εἰπόντος τοῦ κυβερνήτου πολὺ πλείονας Ὁ 
εἶναι τὰς τῶν πολεμίων ναῦς, “ἐμὲ δέ᾽ ἔφη αὐτὸν 
παρόντα πρὸς πόσας ἀντιτάττεις;᾽ 

32 8. Ὑποχωρῶν δέ ποτε τοῖς πολεμίοις ἐπερχο- 
μένοις οὐκ ἔφη φεύγειν, ἀλλὰ διώκειν τὸ συμφέρον 
ὀπίσω κείμενον. 

4. Ἐπεὶ δὲ νεανίσκος ἀνδρείου πατρός, αὐτὸς 
δὲ μὴ πάνυ δοχῶν ἀγαθὸς εἶναι στρατιώτης ἠξίου 

36 τὰς τοῦ πατρὸς λαμβάνειν ἀποφοράς, “ἀλλ᾽ ἐγώ᾽ 
εἶπεν “ὦ μειράκιον, ἀνδραγαϑίας οὐ πατραγαϑίας 
μισϑοὺς καὶ δωρεὰς δίδωμι.᾽ 











Ε 


Ε 


82 ΒΕΟΘΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜΝ 


ὅ. Ζήνωνος δὲ τοῦ Κιτιέως ἀποθανόντος, ὃν 
μάλιστα τῶν φιλοσόφων ἐθαύμασεν, ἔλεγε 'τὸ ϑέα- 
τρον αὐτοῦ τῶν πράξεων ἀνῃρῆσϑαι.᾽ 


ΛΥΣΙΜΑΧΟΥ. 

1. “υσίμαχος ἐν Θράκῃ κρατηϑεὶς ὑπὸ Ζίρομι- 
χαίτου καὶ διὰ δίψαν ξαυτὸν καὶ τὸ στράτευμα 5 
παραδούς, ὡς ἔπιεν αἰχμάλωτος γενόμενος, “ὦ ϑεοί; 
εἶπεν “ὡς μικρᾶς ἡδονῆς ἕνεκα δοῦλον ἐμαυτὸν ἐκ 
βασιλέως πεποίηκα.ἢ 

2. Πρὸς δὲ Φιλιππίδην τὸν κωμῳδιοποιὸν φίλον 
ὄντα καὶ συνήϑη “τίνος δοι᾽ εἶπε 'τῶν ἐμῶν μεταδῶ: 10 
κἀκεῖνος “οὗ βούλει πλὴν τῶν ἀπορρήτων.ἢ 


ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ͂. 

1. ᾿Δντίπατρος ἀκούσας τὴν Παρμενίωνος ὑπὸ 
᾿Δλεξάνδρου τελευτήν “εἰ μὲν ἐπεβούλευσεν ᾿4λεξάν- 
δρῳ Παρμενίων᾽ εἶπε “τίνι πιστευτέον; εἰ δὲ μή, τί 
πρακτέον; τό 

2, Δημάδου δὲ τοῦ ῥήτορος ἤδη πρεσβύτου 
γεγονότος, ἔφη ᾿καϑάπερ ἱερείου διαπεπραγμένου 
καταλείπεσϑαι μόνην τὴν γαστέρα καὶ τὴν γλῶτταν. 


ΑΝΤΙΟΧΟΥ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ. 
1. ᾿Αντίοχος ὁ τρίτος ἔγραψε ταῖς πόλεσιν “ἄν 
τι γράψῃ παρὰ τοὺς νόμους κελεύων γενέσϑαι, μὴ 90 
προσέχειν ὡς ἠγνοηκότι.᾽ 
2, Τὴν δὲ τῆς ᾿ἀρτέμιδος ἱέρειαν ἰδὼν ὑπερβολῇ 


9 κωμῳδιοποιὸν Ἐ: κωμῳδοποιὸν 


84 ΒΕΘΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ἀλλὰ τῷ Εὐμένους υἱῷ τὴν βασιλείαν ἔτι ξῶν ἐν- 
ηλίκῳ γενομένῳ παρέδωκε. 


ΠΎΥΡΡΟΥ ΤΟΥ ἨἩΠΕΤΡΩΤΟΥ. 


1, Πύρρον οἵ υἱοὶ παῖδες ὄντες ἠρώτων, τίνι 
καταλείψει τὴν βασιλείαν" καὶ ὃ Πύρρος εἶπεν “ὃς 
ἂν ὑμῶν ὀξυτέραν ἔχῃ τὴν μάχαιραν.ἢ δ 

2, ἸΕρωτηϑεὶς δὲ πότερον Πύϑων ἢ Καφισίας 
αὐλητὴς ἀμείνων ᾿'Πολυσπέρχων᾽ ἔφη ᾿ στρατηγός.᾽ 

8, ᾿Επεὶ δὲ συμβαλὼν Ῥωμαίοις δὶς ἐνίκησε πολλοὺς 
τῶν φίλων καὶ τῶν ἡγεμόνων ἀπολέσας, “ἂν ἔτι 
ἔφη ᾿ μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν, ἀπολώλαμεν. τὸ 

4, ᾿Επεὶ δὲ Σικελίας ἀποτυχὼν ἐξέπλει. μετα- 
στραφεὶς ὀπίσω πρὸς τοὺς φίλους “οἵαν᾽ ἔφη “Ῥω- 
Ὁ μαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀπολείπομεν παλαίστραν. 

ὅ. Τῶν δὲ στρατιωτῶν ᾿Δετὸν αὐτὸν προσαγο- 
ρευόντων τί γάρ᾽ εἶπεν “οὐ μέλλω, τοῖς ὑμετέροις τὸ 
ὅπλοις ὥσπερ ὠκυπτέροις αἰρόμενορ;᾽ 

6. ᾿Δκούσας δὲ ὅτι νεανίσκοι πολλὰ βλάσφημα 
περὶ αὐτοῦ πίνοντες εἰρήκασιν, ἐκέλευσεν ἀχϑῆναι 
μεϑ᾽ ἡμέραν πρὸς αὐτὸν ἅπαντας" ἀχϑέντων δὲ τὸν 
πρῶτον ἠρώτησεν, εἰ ταῦτα εἰρήκασι περὶ αὐτοῦ" 20 
καὶ ὃ νεανέσκος ᾿ταῦτα᾽ εἶπεν “ὦ βασιλεῦ" πλείονα 
δ᾽ ἂν τούτων εἰρήκειμεν, εἰ πλείονα οἶνον εἴχομεν. 


ΑΝΤΊΟΧΟΥ. 
1, ᾿Δντίοχος ὃ στρατεύσας δεύτερον ἐπὶ Πάρ- 
ϑους, ἔν τινι κυνηγεσίῳ καὶ διωγμῷ τῶν φίλων καὶ 
ὃ ΚΧαφισίας ": καφίσιος 71 Πολυσπέρχων Χ: πολυπέρχων 





ϑεραπόντων ἀποπλανηϑείς, εἰς ἔπαυλιν πενήτων ἀν- Ἐ 
ϑρώπων ἀγνοούμενος εἰσῆλθε" καὶ παρὰ τὸ δεῖπνον 
ἐμβαλὼν λόγον περὶ τοῦ βασιλέως ἤκουσεν, ὅτι τἄλλα 
χρηστός ἐστιν, φίλοις δὲ μοχϑηροῖς ἐπιτρέπων τὰ 
5 πλεῖστα παρορᾷ καὶ πολλάκις ἀμελεῖ τῶν ἀναγκαίων 
διὰ τὸ λίαν φιλόϑηρος εἶναι. τότε μὲν οὖν ἐσιώπη- 
σεν᾽ ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τῶν δορυφόρων παραγενομένων 
ἐπὶ τὴν ἔπαυλιν φανερὸς γενόμενος, προσφερομένης 
τῆς πορφύρας αὐτῷ καὶ τοῦ διαδήματος, "ἀλλὰ ἀφ᾽ 
1ὸ ἧρ᾽ εἶπεν ᾿ἡμέρας ὑμᾶς ἀνείληφα, πρῶτον ἐχϑὲς 
ἀληϑινῶν λόγων ἤκουσα περὶ ἐμαυτοῦ.᾽ 
ῶ. Τῶν δὲ Ιουδαίων, πολιορκοῦντος αὐτοῦ τὰ 
Ἱεροσόλυμα, πρὸς τὴν μεγίστην ἑορτὴν αἰτησαμένων 
ἑπτὰ ἡμερῶν ἀνοχάς, οὐ μόνον ἔδωκε ταύτας, ἀλλὰ 
16 καὶ ταύρους χρυσόχερως παρασκευασάμενος καὶ ϑυ- 
μιαμάτων καὶ ἀρωμάτων πλῆϑος ἄχρι τῶν πυλῶν 
ἐπόμπευσε" καὶ παραδοὺς τοῖς ἐκείνων ἱερεῦσι τὴν 
ϑυσίαν αὐτὸς ἐπανῆλθεν εἰς τὸ στρατόπεδον. οἵ δὲ 
Ἰουδαῖοι θαυμάσαντες εὐθὺς ἑαυτοὺς μετὰ τὴν ἕορ- 
30 τὴν ἐνεχείρισαν. 


ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΈΟΥΣ. 

1. Θεμιστοκλῆς ἔτι μειράκιον ὧν ἐν πότοις ἐκυ- 
λινδεῖτο καὶ γυναιξίν" ἐπεὶ δὲ Μιλτιάδης στρατηγῶν 
ἐνίκησεν ἐν Μαραϑῶνι τοὺς βαρβάρους, οὐκέτι ἦν 
ἐντυχεῖν ἀτακτοῦντι Θεμιστοκλεῖ" πρὸς δὲ τοὺς ϑαυ- 185 

25 μάξοντας τὴν μεταβολὴν ἔλεγεν ὡς “οὐκ ἐᾷ μὲ καϑεύ- 
δειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν τὸ Μιλτιάδου τρόπαιον.᾽ 

2. Ἐρωτηϑεὶς δὲ πότερον ᾿Αχιλλεὺς ἐβούλετ᾽ ἂν 

8 











“σήπ,»» “Ὦ 


-.- 


86 ΒΕΟΘΌΜ ἘΤ ΓΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


ἢ Ὅμηρος εἶναι, ᾿σὺ δ᾽ αὐτός᾽ ἔφη “πότερον ἤϑελες 
ὃ νικῶν Ὀλυμπίασιν ἢ ὁ κηρύσσων τοὺς νικῶντας 
εἶναι" 

8. Ξέρξον δὲ καταβαίνοντος ἐπὶ τὴν ᾿Ελλάδα 
τῷ μεγάλῳ στόλῳ, φοβηϑεὶς ᾿Επικύδην τὸν δημα- 
γωγὸν αἰσχροκερδῆ καὶ δειλὸν ὄντα μὴ στρατηγὸς 
γενόμενος ἀπολέσῃ τὴν πόλιν, ἔπεισεν ἀργυρίῳ τῆς 
στρατηγίας ἀποστῆναι. 

4. ᾿4δειμάντου δὲ ναυμαχεῖν μὴ τολμῶντος, εἰ- 


Β πόντος πρὸς τὸν Θεμιστοκλέα τοὺς “Ἕλληνας παρα- 


καλοῦντα καὶ προτρέποντα "ὦ Θεμιστόκλεις, τοὺς ἐν 
τοῖς ἀγῶσι προεξανισταμένους μαστιγοῦσιν᾽, “ναί 
εἶπεν ᾿ᾧ ᾿Αδείμαντε, τοὺς δὲ λειπομένουρ οὐ στε- 
φανοῦσιν.᾽ 

ὅ. Ἐπαραμένον δὲ τοῦ Εὐρυβιάδου τὴν βακτη- 
ρίαν ὡς πατάξοντος ᾿ πάταξον μὲν οὖν᾽ εἶπεν "ἄκου- 
ὅον δέ.ἢ 

6. Μὴ πείϑων δὲ τὸν Εὐρυβιάδην ἐν τοῖς στε- 
νοῖρς ναυμαχῆσαι, κρύφα πρὸς τὸν βάρβαρον ἔπεμψε 
παραινῶν μὴ δεδιέναι τοὺς Ἕλληνας ἀποδιδράσκον- 
τας᾽ ἐπεὶ δὲ πεισϑεὶς ἐκεῖνος ἡττήϑη ναυμαχήσας 
ὅπου συνέφερε τοῖς “Ελλησι, πάλιν ἔπεμψε πρὸς αὖ- 


Ο τὸν κελδύων φεύγειν ἐπὶ τὸν Ελλήσποντον τὴν ταχί- 


ὅτην ὡς τῶν ᾿Ελλήνων διανοουμένων λύειν τὴν γέ- 
φυραν, ἵνα σῴξων τοὺς “Ἑλληνας ἐκεῖνον δοκῇ σῴξειν. 

1. Τοῦ δὲ Σεριφίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος, ὡς 
οὐ δι’ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν ἔνδοξός ἐστιν, 


2 Ὀλυμπίασιν Ὁ: ἐν ὀλυμπιάσιν 19 ναί Ὕ: ἀεὶ ναί 
21 αὑτὸν Ἔ: αὐτὸν 


φι 


20 


9ὅ 





ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 81 


"ἀληϑῆ λέγεις᾽ εἶπεν ᾿ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ἂν ἐγὼ Σερίφιος ὧν 
"ἐπρόρην ἔνδοξος οὔτε σὺ ᾿4ϑηναῖος.᾽ 
8. ᾿Δἀντιφάτου δὲ τοῦ καλοῦ πρότερον μὲν ἐρῶντα, 
τὸν Θεμιστοκλέα φεύγοντος καὶ καταφρονοῦντος, ἐπεὶ 
5 δὲ δόξαν ἔσχε μεγάλην καὶ δύναμιν, προσερχομένου 
καὶ κολακεύοντος, “ὦ μειράκιον᾽ εἶπεν "ὀψὲ μὲν ἀμ- 
φότεροι ἀλλὰ νοῦν ἐσχήχαμεν.᾽ 


9. Πρὸς δὲ Σιμωνίδην ἐξαιτούμενόν τινα κρί- Ὁ 


σιν οὐ δικαίαν ἔφη “μήτ᾽ ἂν ἐκεῖνον γενέσθαι ποι- 
1ο ητὴν ἀγαθὸν ἄδοντα παρὰ μέλος μήτ᾽ αὐτὸν ἄρχοντα 
χρηστὸν δικάξοντα παρὰ τὸν νόμον. 

10. Τὸν δὲ υἱὸν ἐντρυφῶντα τῇ μητρὶ πλεῖστον 
᾿Ελλήνων ἔλεγε δύνασθαι" τῶν γὰρ Ἑλλήνων ἄρχειν 
᾿Αϑηναίους, ᾿4ϑηναίων δ᾽ ἑαυτόν, αὑτοῦ δὲ τὴν ἐκεί- 

δψου μητέρα, τῆς δὲ μητρὸς ἐκεῖνον.᾽ 

11. Τῶν δὲ τὴν ϑυγατέρα μνωμένων αὐτοῦ τὸν Ἑ 
ἐπιεικῆ τοῦ πλουσίου προτιμήσας "ἄνδρα ἔφη ξητεῖν 
χφημάτων δεόμεναν μᾶλλον ἢ χρήματα ἀνδρός.᾽ 

12. Χωρίον δὲ πωλῶν ἐκέλευσε κηρύττειν ὅτι 

30 καὶ γείτονα χρηστὸν ἔχει. 

18. Τῶν δὲ ᾿Αϑηναίων αὐτὸν προπηλακιξόντων 
“τί κοπιᾶτε᾽ εἶπεν “ὑπὸ τῶν αὐτῶν πολλάκις εὐχρη- 
στούμενοι;" καὶ ταῖς πλατάνοις ἀπείκαξεν αὑτόν, αἷς 
ὑποτρέχουσι χειμαξόμενοι, γενομένης δὲ εὐδίας τίλ- 

36 λουσι παρερχόμενοι καὶ κολούουσι. 

14. Τοὺς δὲ ᾿Ερετριεῖς ἐπισκώπτων ἔλεγεν ᾿ὥσ- 
περ τευϑέδας μάχαιραν μὲν ἔχειν καρδίαν δὲ μὴ 
ἔχειν. 

14 αὑτοῦ ": ἑαυτοῦ. οἔ, ΥΙξ, ὙΒοτα. 6. 18. 











38 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


16, Ἐπεὶ δὲ ἐξέπεσε τῶν ᾿“ϑηνῶν τὸ πρῶτον, 
εἶτα καὶ τῆς Ελλάδος, ἀναβὰς πρὸς βασιλέα καὶ κε-᾿ 
λευόμενος λέγειν ἔφη ἱτὸν λόγον ἐοικέναι τοῖς ποι- 

Ε χίλοις στρώμασιν" ὡς γὰρ ἐκεῖνα, καὶ τοῦτον ἐκχτει- 
νόμενον μὲν ἐπιδεικνύναι τὰ εἴδη συστελλόμενον ὅ 
ὃΣ χρύπτειν καὶ διαφϑείρειν.ἢ 

16. ᾿Ηιτήσατο δὲ καὶ χρόνον, ὅπως τὴν Περσικὴν 
διάλεκτον καταμαϑὼν δι’ ἑαυτοῦ καὶ μὴ δι’ ἑτέρου 
ποιήσαιτο τὴν πρὸς αὐτὸν ἔντευξιν. 

11. Πολλῶν δὲ δωρεῶν ἀξιωϑεὶς καὶ ταχὺ πλού- 10 
σιος γενόμενος πρὸς τοὺς παῖδας εἶπεν “ὦ παῖδες, 
ἀπωλόμεϑ᾽ ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν.ἢ 


ΜΥΡΩΝΊΙΔΟΥ͂. 

Μυρωνίδης παρήγγειλεν ἔξοδον ᾿4ϑηναίοις ἐπὶ 
Βοιωτοὺς στρατεύων" ἐνστάσης δὲ τῆς ὥρας καὶ τῶν 
186 λοχαγῶν λεγόντων μηδέπω πάντας παρεῖναι, " πάρει- ιὅ 
σιν᾽ εἶπεν “οἵ μέλλοντες μάχεσϑαι"᾽ καὶ χρησάμενος 

αὐτοῖς προϑύμοις ἐνίκησε τοὺς πολεμίους. 


ΑΡΙΣΤΈΠΙΔΟΥ. 

1. ᾿Δριστείδης δὲ ὃ δίκαιος ἀεὶ καϑ' αὑτὸν ἐπο- 
λιτεύετο καὶ τὰς ἑταιρδίας ἔφευγεν, ὡς τῆς ἀπὸ τῶν 
φίλων δυνάμεως ἀδικεῖν ἐπαιρούσης. 20 

ῶ. Ἐπεὶ δὲ τῶν ᾿ϑηναίων δρμωμένων ἐπὶ τὸν 
ἐξοστρακισμὸν ἄνϑρωπος ἀγράμματος καὶ ἄγροικος 
ὄστρακον ἔχων προσῆλϑεν αὐτῷ κελεύων ἐγγράψαι 
τὸ ὄνομα τοῦ ᾿“ριστείδον, ᾿ γινώσκεις γάρ᾽ ἔφη “τὸν 


1 ᾿Αϑηνῶν Οογροῖυβ: ἀϑηναέων 18 ἀπωλώλειμεν ὃ: 
ἀπολώλειμεν 





ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 89 


᾿Δριστείδην ;᾽ τοῦ δὲ ἀνθρώπου γινώσκειν μὲν οὐ φή- Β 


σαντος, ἄχϑεσϑαι δὲ τῇ τοῦ δικαίου προσηγορία, σιω- 
πήσας ἐνέγραψε τὸ ὄνομα τῷ ὀστράκῳ καὶ ἀπέδωκεν. 
ὃ. ᾿Εχϑρὸς δὲ ὧν τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ πρε- 
ὅ σβευτὴς ἐχπεμφϑεὶς σὺν αὐτῷ “βούλει᾽ φησίν “ὦ 
Θεμιστόκλεις ἐπὶ τῶν ὅρων τὴν ἔχϑραν ἀπολίπωμεν; 
ἂν γὰρ δοκῇ, πάλιν αὐτὴν ἐπανιόντες ληψόμεϑα.ἢ 
4, Τάξας δὲ τοὺς φόρους τοῖς “Ἕλλησι τοσούτῳ 
πτωχότερος ἐπανῆλθεν, ὅσον εἰς τὴν ἀποδημίαν 
10 ἀνήλωσεν. 
ὅ. Αἰσχύλου δὲ ποιήσαντος εἰς ᾿Αμφιάραον 


“οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος ἀλλ᾽ εἶναι ϑέλει, 
βαϑεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος. 
ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα" 
16 καὶ λεγομένων τούτων, πάντες εἰς ᾿Αριστείδην ἀπέ- 
βλεψαν. 
ΠΕΡΙΚΛΈΟΥΣ. 


1. Περικλῆς, ὁπότε μέλλοι στρατηγεῖν, ἀναλαμ- 
βάνων τὴν χλαμύδα πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγε “πρόσεχξ, 
Περίκλεις, ἐλευϑέρων μέλλεις ἄρχειν, καὶ “Ἑλλήνων 

20 καὺ ᾿ϑηναίων.ἢ 

2, ᾿Εκέλευσε δὲ τοὺς ᾿4ϑηναίους τὴν Αἴγιναν 
ὥσπερ λήμην ἀφαιρεῖν τοῦ Πειραιῶς. 

8. Πρὸς δὲ φίλον τινὰ μαρτυρίας ψευδοῦς δεό- 

| μδνον, ἧ προσῆν καὶ ὄρκος, ἔφησε μέχρι τοῦ βωμοῦ 
36 φίλος δἷναι. 


4. Μέλλων δὲ ἀποθνήσκειν αὐτὸς ἑαυτὸν ἐμακά- Ὁ 


11 Αἰσχύλου] ϑορὺ. δᾶν. ΤῊ. δ16 


εν» πΠΠρλρρπποππποσποοο που ππρπονμρυμησ μοι λάνανι, 





40 ΒΕΟΌΜ ἘΤ' ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΟΜ 


ριξεν, ὅτε μηδεὶς ᾿4ϑηναίων μέλαν ἱμάτιον δι’ αὐ- 
τὸν ἐνεδύσατο. 


ἈΛΚΙΒΙΑΔΟΥ͂, 


1. ᾿Αλκιβιάδης ἔτι παῖρ ὧν ἐλήφϑη λαβὴν ἐν 
παλαίστρᾳ" καὶ μὴ δυνάμενος διαφυγεῖν ἔδακε τὴν 
χεῖρα τοῦ καταπαλαίοντοο" εἰπόντος δὲ ἐχείγου "δά- δ 
χνξις ὡς αἵ γυναῖκες, "οὐ μὲν οὖν᾽ εἶπεν "ἀλλ᾽ ὡς 
οἱ λέοντες." 

2. Ἔχων δὲ κύνα πάγκαλον ἐωνημένον ἕπτακισ- 
χιλέων δραχμῶν, ἀπέκοψεν αὐτοῦ τὴν οὐράν 'ὕὅπως᾽ 
ἔφη “τοῦτο λέγωσιν ᾿4ϑηναῖοι περὶ ἐμοῦ καὶ μηδὲν τὸ 
ἄλλο σολυπραγμονῶσι." 


ΒΕ 8. Προσελϑὼν δὲ διδασκαλείῳ ῥαψῳδίαν Ἰλιά- 


φήσαντος, ἐντρίψας αὐτῷ χόνδυλον παρῆλϑεν. 
4. ᾿᾿Ελθὼν δὲ ἐπ 


. ὺ χρίέσιν ϑανατικὴν ὑπὸ 
τῶν “ϑηναίων ἀπὸ Σικελίας ἔκρυψεν ἑαυτόν 9 δέ- 90 


ν ἔχοντα ξητεῖν ἀποφυ- 
τινος “οὐ πιστεύεις τῇ πατρίδι 


Ἑτὴν περὶ σεαυτοῦ κρίσιν; “ἐγὼ μέν" ἔφη “οὐδὲ τῇ 


μητρί, μή πως ἀγνοήσασα τὴν μέλαιναν βάλῃ τ΄» 
ἀντὶ τῆς λευχῆς." βέλη ψῆφον 


18 οὐκ Οογοίυ: μὴ οὐκ 


πασπασὶ “περ κσ πο δ σπσυ δα πισσυ σαθπσίσυν" “ἰὐπϑπαδυααυσοιθσασαη» ΒΕ α ὦ καὺρσον 
ΞΔ ἷν οπαπαοισν πε οιήκενονποιν απο ταρῖμ α «8.65. πα (π καθας εἶδα ναι» Καὶ δὲ 


ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 41 


Ἴ. ᾿Αχούσας δὲ ὅτι θάνατος αὐτοῦ κατέγνωσται 
καὶ τῶν σὺν αὐτῷ “δείξωμεν οὖν αὐτοῖς᾽ εἶπεν “ὅτι 
ξῶμεν "᾽ καὶ πρὸς “ακεδαιμονίους τρεψάμενος τὸν 41ε- 
κελειχκὸν ἥγειρεν ἐπὶ τοὺς ᾿4“ϑηναίους πόλεμον. 


ΔΑΜΑΧΟΥ͂. 
δ Ἅάμαχος ἐπετίμα τινὶ τῶν λοχαγῶν ἁμαρτόντι" 
τοῦ δὲ φήσαντος μηκέτι τοῦτο ποιήσειν “οὐχ ἔστιν᾽ἢ 
εἶπεν “ἐν πολέμῳ δὶς ἁμαρτεῖν.ἢ 


ἸΦΙΚΡΑΤΟΥ͂Σ. 


1. ᾿Ιφικράτης, δοκῶν υἱὸς εἶναι σκυτοτόμου, κατε- 
φρονεῖτο᾽ δόξαν δὲ τότε πρῶτον ἔσχε, ὅτε τραυμα- 187 
10 τίας πολέμιον ἄνδρα μετὰ τῶν ὅπλων ξῶντα συναρ- : 
πάσας εἰς τὴν ἑαυτοῦ τριήρη μετήνεγκεν. 
2, Ἔν δὲ φιλίᾳ καὶ συμμάχῳ χώρᾳ στρατοπε- 
δεύων καὶ χάρακα βαλλόμενος καὶ τάφρον ὀρύττων 
ἐπιμελῶς πρὸς τὸν εἰπόντα “τί γὰρ φοβούμεϑα;᾽ 
15 “χειρίστην᾽ ἔφησε ᾿ στρατηγοῦ φωνὴν εἶναι τὴν “οὐκ 
ἂν προσεδόκησα᾽.ἢ 
8. Παραταττόμενος δὲ τοῖς βαρβάροις ἔφη δε- 
διέναι, μὴ τὸν ᾿Ιφικράτην οὐκ ἴσασιν, ᾧ καταπλήτ- 
τεται τοὺς ἄλλους πολεμίους. 
4, Κρινόμενος δὲ ϑανάτου, πρὸς τὸν συκοφάν- 
την “οἷα ποιεῖς, ὦ ἄνϑρωπε᾽ εἶπε ᾿ πολέμου περιεστῶ- Β 
τος. τὴν πόλιν περὶ ἐμοῦ πείθων βουλεύεσϑαι καὶ 


μὴ μετ᾽ ἐμοῦ.ἢ 


9 ὅτε τραυματέαςο] ἴοτῦ. ὅτε ναυμαχίας οὔσης γὁ6] ὅτ᾽ 
ἐν ναυμαχίᾳ 





42 ΒΕΘΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ὅ. Πρὸς δὲ “Αρμόδιον, τὸν τοῦ παλαιοῦ “4ρμο- 
δίου ἀπόγονον, εἰς δυσγένειαν αὐτῷ λοιδορούμενον 
ἔφη τὸ μὲν ἐμὸν ἀπ’ ἐμοῦ γένος ἄρχεται, τὸ δὲ 
σὸν ἐν σοὶ παύεται." 

6. ἹῬήτορος δέ τινος ἐπερωτῶντος αὐτὸν ἐν ἐκ- δ 
κλησίᾳ τίς ὧν μέγα φρονεῖς; πότερον ἱππεὺς ἢ ὅὃπλί- 
της ἢ τοξότης ἢ πελταστής; “οὐδείς᾽ ἔφη “τούτων, 
ἀλλ᾽ ὃ πᾶσι τούτοις ἐπιστάμενος ἐπιτάττειν. 


ΤΙΜΟΘΕΟΥ͂. 


1, Τιμόϑεος εὐτυχὴς ἐνομίξετο στρατηγὸς εἶναι" 

καὶ φϑονοῦντες αὐτῷ τινες ἐξωγράφουν τὰς πόλεις εἰς τὸ 
Ο κύρτον αὐτομάτως ἐκείνου καθεύδοντος ἐνδυομένας" 

ἔλεγεν οὖν ὃ Τιμόϑεος “εἰ τηλικαύτας πόλεις λαμ- 
βάνω καϑεύδων, τί μὲ οἴεσϑε ποιήσειν ἐγρηγορότα: 

2, Τῶν δὲ τολμηρῶν στρατηγῶν τινος τραῦμα 
τοῖς ᾿4ϑηναίοις δεικνύντος, ᾿ ἐγὼ δέ᾽ εἶπεν "ἠσχύνϑθην 156 
ὅτι μου στρατηγοῦντος ὑμῶν ἐν Σάμῳ καταπελτικὸν 
βέλος ἐγγὺς ἔπεσε.᾽ἢ 

8. Τῶν δὲ ῥητόρων τὸν Χάρητα προαγόντων 
καὶ τοιοῦτον ἀξιούντων εἶναι τὸν ᾿4ϑηναίων στρα- 
τηγόν, “οὐ τὸν στρατηγόν᾽ εἶπεν ὃ Τιμόϑεος “ἀλλὰ 30 
τὸν τῷ στρατηγῷ τὰ στρώματα κομίξοντα.᾽ 


ΧΑΒΡΙΟΥ. 


ἢ 41. Χαβρίαρ ἔλεγε κάλλιστα στρατηγεῖν τοὺς μά- 
λιστὰ γινώσκοντας τὰ τῶν πολεμίων. 


ὃ ἱππεὺς ἢ ὁπλίτης ϑίου. ΕἾΟΥ. δ4, ὅδ: ἱππεὺς. οἵ, 
Ῥ. 440Ὁ 1 ἢ πελταστής Ἐ: ἢ πελταστὴς ἢ πεζός το] ἢ πε- 
ξὸς ἢ πελταστής 





ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 48 


2, Δίκην δὲ φεύγων προδοσίας μετὰ ᾿Ιφικράτους, 
ἐπιτιμῶντος αὐτῷ τοῦ ᾿Ιφικράτους ὅτι κινδυνεύων 
εἷς τὸ γυμνάσιον βαδίέξει καὶ τὴν εἰωθυῖαν ὥραν 
ἀριστᾷ, “τοιγαροῦν᾽ εἶπεν “ἂν ἄλλο τι γνῶσι περὶ 

δ ἡμῶν ᾿4ϑηναῖοι, σὲ μὲν αὐχμῶντα καὶ ἄσιτον, ἐμὲ 
δὲ ἠριστηκότα καὶ ἀληλιμμένον ἀποχτενοῦσιν.᾽ 

ὃ. Εἰώϑει δὲ λέγειν ὅτι ᾿φοβερώτερόν ἐστιν 
ἐλάφων στρατόπεδον ἡγουμένου λέοντος ἢ λεόντων 
ἐλάφου. 

ἩΓΗΣΙΠΠΟΥ͂. 


1. ὙἩΗγησίππου τοῦ Κρωβύλου προσαγορευομένου Ἐ; 


παροξύνοντος τοὺς ᾿4ϑηναίους ἐπὶ Φίλιππον, ὑπεφώ- 
νησέ τιρ ἐκ τῆς ἐχκλησίας “πόλεμον εἰσηγῇ;᾽ “ναὶ μὰ 
ΖΔία᾽ εἶπε “καὶ μέλανα ἱμάτια καὶ δημοσίας ἐκφορὰς 
καὶ λόγους ἐπιταφίους. δἰ μέλλομεν ἐλεύϑεροι βιώ- 
156 ὅεσϑαι καὶ μὴ ποιήσειν τὸ προσταττόμενον Μακεδόσι. 


ΠΥΘΕΟΥ. 


Πυϑέας ἔτι μειράκιον ὧν παρῆλθεν ἀντερῶν τοῖς 
περὶ ᾿Αλεξάνδρου γραφομένοις ψηφίσμασιν" εἰπόν- 
τος δέ τινος "σὺ νέος ὧν τολμᾷς λέγειν περὶ τηλι- 
κούτων;᾽ “καὶ μὴν ᾿4λέξανδρος᾽ εἶπεν “ὃν ψηφίζξεσϑε 

40 ϑεόν, ἐμοῦ νεώτερός ἐστι. 


ΦΟΚΊΩΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ͂. 


1. Φωκίων ὃ ᾿4ϑηναῖος ὑπ᾽ οὐδενὸς οὔτε γε- 
λῶν ὥφϑη οὔτε δακρύων. 
2, ᾿Εκκλησίας δὲ γενομένης πρὸς τὸν εἰπόντα 





44 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


᾿σκεπτομένῳ, Φωκίων, ἔοικας᾽, ᾿ὀρϑῶς᾽ ἔφη “τοπά- 
ξεις᾽ σκέπτομαι γάρ, εἴ τι δύναμαι περιελεῖν ὧν 
μέλλω λέγειν πρὸς ᾿4ϑηναίους.᾽ἢ 

8. Μαντείας δὲ γενομένης ᾿4ϑηναίοις, ὡς εἷς 
ἀνὴρ ἔστιν ἐν τῇ πόλει ταῖς πάντων ἐναντιούμενος ὕ 
γνώμαις, καὶ τῶν ᾿Α4ϑηναίων ζητεῖν κελευόντων 
ὅστις ἐστὶ καὶ βοώντων, Φωκίων ἑαυτὸν ἔφησε τοῦ- 
τον εἶναι" μόνῳ γὰρ αὐτῷ μηδὲν ἀρέσκειν ὧν οἵ 
πολλοὶ πράττουσι καὶ λέγουσιν. 

183. 4. Ἐπεὶ δὲ λέγων ποτὲ γνώμην πρὸς τὸν δῆμον 10 
εὐδοχίμεν καὶ πάντας ὁμαλῶς ἑώρα τὸν λόγον ἀπο- 
δεχομένους, ἐπιστραφεὶς πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν “οὐ 
δήπου κακόν τι λέγων ἐμαυτὸν λέληϑα:;᾽ 

ὅ. Πρὸς δὲ ϑυσίαν τινὰ τῶν ᾿Αϑηναίων αἰτούν- 
τῶν ἐπιδόσεις καὶ τῶν ἄλλων ἐπιδιδόντων, κληϑεὶς ιτὉ 
πολλάκις “αἰσχυνοίμην ἄν᾽ εἶπεν "ὑμῖν ἐπιδιδούς, 
τούτῳ δὲ μὴ ἀποδιδούς᾽, ἅμα δεικνύων τὸν δα- 
νειστήν. 

6. 4ημοσϑένους δὲ τοῦ ῥήτορος εἰπόντος " ἀπο- 
κτδνοῦσί σε ᾿Αϑηναῖοι, ἐὰν μανῶσι᾽", ᾿ναί᾽ εἶπεν "ἐμὲ 30 
μὲν ἂν μανῶσι, σὲ δὲ ἂν σωφρονῶσι." 

Β 7. ᾿Αφιστογείτονος δὲ. τοῦ συκοφάντου μέλλον- 
τος ἀποθνήσκειν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ κατακρίτου γε- 
γονότος καὶ δεομένου τὸν Φωκίωνα πρὸς αὐτὸν 
ἐλθεῖν, τῶν δὲ φίλων οὐκ ἐώντων πρὸς ἄνθρωπον 35 
πονηρὸν βαδίζειν, “καὶ ποῦ τις ἄν᾽ εἶπεν “ἥδιον 
᾿Αριστογείτονι λαλήσειεν;᾽ 

8, Ὀργιξομένων δὲ τοῖς Βυξαντίοις τῶν ᾿48ϑη- 


1 Φωκίων ὃ: ὦ φωκίων 





ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 45 


ναίων, μὴ δεξαμένων τῇ πόλει Χάρητα πεμφϑέντα 
μετὰ δυνάμεως βοηϑὸν αὐτοῖς πρὸς Φίλιππον, εἰ- 
πὼν ὁ Φωχίων ὅτι “ δεῖ μὴ τοῖς ἀπιστοῦσι τῶν συμ- 
μάχων, ἀλλὰ τοῖς ἀπιστουμένοις ὀργέζεσϑαι τῶν 
δ στρατηγῶν᾽ αὐτὸς ἡρέθϑη στρατηγός" καὶ πιστευϑεὶς 
ὑπὺ τῶν Βυξαντίων ἐποίησε τὸν Φίλιππον ἀπελϑεῖν Ο 
ἄπρακτον. 
9. ᾿4λεξάνδρου δὲ τοῦ βασιλέως ἑκατὸν τάλαντα 
δωρεὰν αὐτῷ πέμψαντος, ἠρώτησε τοὺς κομίξοντας 
10 τί δήποτε, πολλῶν ὄντων ᾿Αθηναίων, αὐτῷ μόνῳ 
ταῦτα δίδωσιν ᾿4λέξανδρος" εἰπόντων δὲ ἐκείνων 
ὡς μόνον αὐτὸν ἡγεῖται καλὸν κἀγαϑὸν εἶναι, "οὐκ- 
οὔν᾽ ἔφη ᾿ἐασάτω με καὶ δοκεῖν καὶ εἶναε τοιοῦτον. 
10. “ἰτοῦντος δὲ ᾿Αλεξάνδρου τριήρεις καὶ τοῦ 
16 δήμου κελεύοντος ὀνομαστὶ παριέμαι τὸν Φωκίωνα 
καὶ συμβουλεύειν, ἀναστὰς ἔφη “συμβουλεύω τοένυν 
ὑμῖν ἢ κρατεῖν τοῖς ὕπλοις αὐτοὺς ἢ φίλουρ . εὗναι 
τῶν κρατούντων.ἢ 
11. “όγου δὲ περὶ τῆς ᾿Αλεξάνδρου τελευτῆς Ὁ 
30 ἐμπεσόντος ἀδεσπότον καὶ τῶν ῥητόρων ἀναπηδών- 
τῶν εὐθὺς ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ μὴ μέλλειν ἀλλὰ πολε- 
μεῖν ἤδη κελευόντων, ὃ Φωκίων ἠξίου περιμεῖναι 
καὶ γνῶναι βεβαίως. “εἰ γὰρ τήμερον᾽ ἔφη ᾿“τέϑνηκε, 
καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰς τρίτην τεϑνηκώς.ἢ 
456 192, Τοῦ δὲ Δεωσϑένους εἰς τὸν πόλεμον ἐμβα- 
λόντος τὴν πόλιν, ἐλπίσι λαμπραῖς πρὸς τὸ τῆς 
ἐλευϑερίας ὄνομα καὶ τῆς ἡγεμονίας ἐπαιρομένην, 
τοὺς λόγουρ αὐτοῦ ταῖς κυπαρίττοις ἀπείκαξε" “κα- 
24 εἰς τρίτην Ὗ : εἰσέτι 


46 ἘΕΘΟΌΜ ΕἼ' ΜΡΕΒΒΑΤΟΒΌΝ 


λοὶ γὰρ ὄντες᾽ ἔφη “καὶ ὑψηλοὶ καρπὸν οὐκ ἔχουσι.᾽ 
κατωρϑωμένων δὲ τῶν πρώτων καὶ τῆς πόλεως 
εὐαγγέλια ϑυούσης, ἐρωτηϑεὶς εἰ ταῦτα ἤϑελεν αὐτῷ 
Ἕ πεπρᾶχϑαι ᾿πεπρᾶχϑαν μὲν οὖν᾽ ἔφη “ταῦτα, βεβου- 
λεῦσϑαι δὲ ἐκεῖνα.ἢ 
18. Τῇ δὲ ᾿Α4ττικῇ τῶν Μακεδόνων προσβαλόν- 
τῶν καὶ πορϑούντων τὴν παραλίαν, ἐξήγαγε τοὺς 
ἐν ἡλικίᾳ" πολλῶν δὲ συντρεχόντων πρὸς αὐτὸν καὶ 
παρεγκχελευομένων ἐκεῖνον τὸν λόφον καταλαβεῖν 
ἐνταῦϑα τάξαι τὴν δύναμιν, “ὦ Ἡράκλεις᾽ εἶπεν τὸ 
“ὡς πολλοὺς ὁρῶ στρατηγούς, στρατιώτας δὲ ὀλί- 
γους.᾽ οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαλὼν ἐκράτησε καὶ διέ- 
φϑειρε Νικίωνα τὸν ἄρχοντα τῶν Μακεδόνων. 
14. Μετ’ ὀλίγον δὲ χρόνον οἵ μὲν ᾿4ϑηναῖοι 
Ῥ τῷ πολέμῳ κρατηϑέντες ἐδέξαντο φρουρὰν ὑπ᾽ ᾽άν- ιτὖ 
τιπάτρου" Μενύλλου δὲ τοῦ τῆς φρουρᾶς ἄρχοντος 
χρήματα τῷ Φωκίωνι διδόντος, ἀγανακτήσας εἶπε 
“μήτε ἐκεῖνον ᾿Δ4λεξάνδρου βελτέονα εἶναι, καὶ χεί- 
ρονα τὴν αἰτίαν, ἐφ’ ἧ λήψεται νῦν τότε μὴ δεξά- 
μενος.ἢ 
16. ᾿Αντίπατρος δὲ ἔφη, ὡς δυεῖν αὐτῷ φίλων 
᾿ϑήνησιν ὄντων οὔτε Φωκίωνα λαβεῖν πέπεικεν οὔτε 
Ζημάδην διδοὺς ἐμπέπληκεν. 
16. ᾿Φξιοῦντος δὲ ᾿ἀντιπάτρου ποιῆσαί τι τῶν 
μὴ δικαίων αὐτόν “οὐ δύνασαι᾽ εἶπεν “᾿Αντίπατρε 535 
καὶ φίλῳ Φωκίωνι χρῆσϑαν καὶ κόλακι.ἢ 
189 11. Μετὰ δὲ τὴν ᾿Αντιπάτρου τελευτὴν δημο- 


8 αὐτῷ Ὗ: οὐτω 18 Νικίωνα)] ΜΜὝικίωνα ιν. ῬΏοΟΟ. 
6. 28. 





ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 41 


κρατίας ᾿4ϑηναίοίς γενομένης κατεγνώσϑη ϑάνατος 
τοῦ Φωκίωνος ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ τῶν φίλων" οἵ μὲν 
οὖν ἄλλοι κλαίοντες ἤγοντο" τῷ δὲ Φωκίωνι σιωπῇ 
βαδίζοντι τῶν ἐχϑρῶν τις ἐνέπτυσεν ἀπαντήσας εἰς 

δ τὸ πρόσωπον. ὃ δὲ πρὸς τοὺς ἄρχοντας ἀποβλέψας 
“οὐ παύσει κις᾽ εἶπε “τοῦτον ἀσχημονοῦντα;" 

18.Ἠ Τῶν δὲ μελλόντων συναποϑνήσκειν ἑνὸς 
ὀδυρομένου καὶ ἀγανακτοῦντος “οὐκ ἀγαπᾷς εἶπεν 
“ὦ Θούδιππε μετὰ Φωκίωνος ἀποθϑανούμενος;᾽ 

1. 19. Ἤδη δὲ τῆς κύλικος αὐτῷ προσφερομένης, 
ἐρωτηϑεὶς εἴ τι λέγει πρὸς τὸν υἱόν “ἡ ἐγώ δε᾽ εἶπεν 


“ἐντέλλομαι καὶ παρακαλῶ μηδὲν ᾿4ϑηναίοις μνησι- Β 


κακεῖν.ἢ 


ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΥ͂. 


1. Πεισίστρατος ὃ ᾿4ϑηναίων τύραννος, ἐπεὶ 
ιὸ τῶν φίλων τινὲς ἀποστάντες αὐτοῦ Φυλὴν κατέλα- 
βον, ἦλϑε πρὸς αὐτοὺς στρωματόδεσμον αὐτὸς κομί- 
ξων. πυνθανομένων δὲ ἐκείνων τί βούλεται, “πεί- 
σας ὑμᾶς" εἶπεν ᾿ἀπαγαγεῖν ἢ μὴ πείσας μένειν 
μεϑ'’ ὑμῶν, διὰ τοῦτο ἀφῖγμαι συνεσκευασμένος.᾽ 
80. 2, 4Διαβληϑείσης δὲ τῆς μητρὸς πρὸς αὐτόν, ὡς 
ἐρᾷ τινορ νεανίδκου καὶ κρύφα σύνεστι φοβουμένῳ 
καὶ παραιτουμένῳ τὰ πολλά, καλέσας ἐπὶ δεῖπνον 
τὸν νεανίσκον ἠρώτησε δειπνήσαντα ᾿πῶς γέγονεν" 


᾿ἡδέως᾽ δὲ φήσαντος, “ταῦτά δοι᾿ ἔφη ᾿καϑ᾽ ἡμέραν Ο 


356 ἔσται, ἐὰν τῇ μητρί μου ἀρέσκῃς." 
8. Ἐπεὶ δὲ Θρασύβουλος ἐρῶν αὐτοῦ τῆς ϑυγα- 
τρὸς ἐφίλησεν ἀπαντήσας, παροξυνόμενος ἐπ᾽ αὐτὸν 


1 
Η 








48 ΒΕΘΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ὑπὸ τῆς γυναικὸς ᾿ἂν τοὺς φιλοῦντας᾽ εἶπε “μισῶ- 
μὲν. τί ποιήσομεν τοὺς μισοῦντας;᾽ καὶ ἔδωκε γυ- 
ναῖχα τῷ Θρασυβούλῳ τὴν παρϑένον. 

4, Κωμαστῶν δέ τινων περιτυχόντων αὐτοῦ τῇ 
γυναικὶ καὶ πολλὰ πραξάντων ἀσελγῆ καὶ εἰπόντων, 
ιιεϑ᾽ ἡμέραν δὲ τοῦ Πεισιστράτου δεομένων καὶ 
δακρυόντων, “ὑμεῖς μέν᾽ ἔφη ᾿πειρᾶσϑε σωφρονεῖν 
τὸ λοιπόν ἡ δ᾽ ἐμὴ γυνὴ τὸ παράπαν ἐχϑὲς οὐ- 
δαμῇ προῆλϑε.᾽ 

θ᾽ δ. Τῶν δὲ παίδων, αὐτοῦ γαμεῖν ἑτέραν γυναῖκα 19 
μέλλοντος, διαπυνθανομένων μή τι μεμφόμενος αὖ- 
τοὺς εἴη, ᾿ἥκιστα᾽ εἶπεν "ἀλλ᾽ ἐπαινῶν καὶ βουλό- 
μδνος ἑτέρους μοι παῖδας τοιούτους γενέσϑαι.ἢ 


σι 


ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΕΩΣ. 


Ζημήτριος ὁ Φαληρεὺς Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ 
παρήνει τὰ περὶ βασιλείας καὶ ἡγεμονίας βιβλία ιὉ 
κτᾶσθαι καὶ ἀναγινώσκειν" “ὃ γὰρ οἵ φίλοι τοῖς 
βασιλεῦσιν οὐ ϑαρροῦσι παραινεῖν, ταῦτα ἐν τοῖς 
βιβλίοις γέγραπται. 


Ε ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ͂. 


1. “υκοῦργος ὃ Δακεδαιμόνιος εἴϑισε τοὺς πο- 
λίτας κομᾶν λέγων “ὅτι τοὺς μὲν καλοὺς ἡ κόμη 30 
εὐπρεπεστέρους ποιεῖ, τοὺς δὲ αἰσχροὺς φοβερω- 
τέρους. ἢ 

2, Πρὸς δὲ τὸν κελεύοντα ποιεῖν ἐν τῇ πόλει 
δημοχρατίαν “σὺ πρῶτος᾽ εἶπεν “ἐν τῇ οἰκίᾳ σου 
ποίησον δημοκρατίαν. 96 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 49 


8. ᾿Εκέλευε δὲ τὰς οἰκίας ποιεῖν ἀπὸ πρίονος 
καὶ πελέκεως μόνον' αἰσχύνεσθαι γὰρ εἰς οἰκίας 
λιτὰς ἐκπώματα καὶ στρώματα καὶ τραπέξας πολυ- 
τελεῖς εἰσφέροντας. 

86. 4, Πυγμὴν δὲ καὶ παγκράτιον ἀγωνίξεσθϑαι ἐκώ- 
λυσεν, ἵνα μηδὲ παίξοντες ἀπαυδᾶν ἐϑίξωνται. 

ὅ. Στρατεύειν δὲ πολλάκις ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐκώ- Β' 
λυσεν, ὅπως μὴ ποιῶσι μαχιμωτέρους. ὕστερον γοῦν 
τοῦ ᾿4γησιλάου τρωϑέντος, ὃ ᾿Ανταλκίδας εἶπεν "καλὰ 

10 διδασκάλια παρὰ Θηβαίων λαμβάνειν αὐτὸν ἐϑίσαντα 
καὶ διδάξαντα πολεμεῖν ἄκοντας.ἢ 


ΧΑΡΙΛΛΟΥ͂. 


1, Χάριλλος ὃ βασιλεὺς ἐρωτηϑεὶς διὰ τί νό- 
μους ὀλίγους οὕτω “υκοῦργορ ἔθηκεν, ἀπεκρίνατο 
“τοὺς χρωμένους ὀλίγοις λόγοις μὴ δεῖσϑαι νόμων 

16 πολλῶν. 

2. Τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς ϑρασύτερον αὐτῷ προσ- 
φερομένου, “ναὶ τὼ σιώ᾽ εἶπε “κατέκτανον ἄν τυ, αἱ 
μὴ ὠργιξόμαν.᾽ 

8. Πρὸς δὲ τὸν πυϑόμενον διὰ τί κομῶσιν εἶπεν 

.0 ὅτι τῶν κόσμων ἀδαπανώτατος οὗτός ἐστι. 


ΤΗΛΕΈΚΛΟΥ. 

Τήλεκλος ὃ βασιλεὺς πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἐγκα- 190 
λοῦντα τοῖς πολίταις ὡς ἀγνωμονέστερον αὐτῷ προσ- 
φερομένοις ἢ ἐκείνῳ, 'σὺ γάρ᾽ εἶπεν “οὐκ οἶδας ἀδὲ- 
κεῖσθαι." 


11 ναὶ ΟοὈοίυϑ: νὴ ἄν τυ, αἱ άοτα: τεῦ εἰ 
Ῥιπίδσοιἱ Μοσδιίδα. Ὑοϊ. 11. 4 


δο ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΕΌΜ 


ΘΕΟΠΟΜΠΟΥ͂. 
Θεόπομπος ἔν τινι πόλει πρὸς τὸν ἐπιδεικνύμε- 
νον τὸ τεῖχος αὐτῷ καὶ πυνθανόμενον, εἰ δοκεῖ κα- 
λὸν καὶ ὑψηλὸν εἶναι "οὐδ᾽ εἰ γυναικῶν᾽ εἶπεν “ἦν.᾽ 


ἈΡΧΙΔΑΜΟΥ͂. 
᾿Αρχίδαμος, ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῶν 
συμμάχων ἀξιούντων ὁρίσαι τοὺς φόρους αὐτοῖς, εἶπεν 
“ὁ πόλεμος οὐ τεταγμένα σιτεῖται.᾽ 


Β ΒΡΑΣΙΔΟΥ͂. 

1. Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δη- 
χϑεὶς ἀφῆκεν" εἶτα πρὸς τοὺς παρόντας οὐδὲν οὕτωρ᾽ 
ἔφη “μικρόν ἐστιν, ὃ μὴ σῴξεται τολμῶν ἀμύνεσθαι 
τοὺς ἐπιχειροῦντας." 1. 

3. Ἐν δὲ μάχῃ διὰ τῆς ἀσπίδος ἀκοντισϑεὶς καὶ 
τὸ δόρυ τοῦ τραύματος ἐξελκύσας αὐτῷ τούτῳ τὸν 
πολέμιον ἀπέκτεινεν" ἐπερωτηϑεὶς δὲ πῶς ἐτρώϑη, 
Ἱπροδούσης μὲ τῆς ἀσπίδος εἶπεν. 

8. Ἐπειδὴ συνέβη πεσεῖν αὐτὸν ἐλευϑεροῦντα τὸ 
τοὺς ἐπὶ Θράκης Ἕλληνας, οἵ δὲ πεμφϑέντες εἰς 
“ακεδαίμονα πρέσβεις τῇ μητρὶ προσῆλθον αὐτοῦ, 

Οπρῶτον μὲν ἠρώτησεν εἰ καλῶς ὁ Βρασίδας ἀπέϑα- 
νεν" ἐγκωμιαξόντων δὲ τῶν Θρᾳκῶν αὐτὸν καὶ λε- 
γόντων ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἔσται τοιοῦτος, ᾿ἀγνοεῖτε᾽ 30 

7 'ῷᾧ ξένοι" Βρασίδας μὲν γὰρ ἦν ἀνὴρ ἀγαθός, 
Δακεδαίμων πολλὼς ἔχει τήνω κάρρονας.᾽ 


ἦν αἀάϊὰϊ οχ Ρ. 391}. Αὐάϊξαν οὕτως ἂν ἦν ὁψηλόν 
κύσας Ῥ. 3190: ἑλκύσας 


σ᾿ 





ἈΡΟΡΗΤΒΕΟΜΑΤΊΑ. 81 


ΑΤΊΔΟΣ. 
1. ἅγις ὃ βασιλεὺς οὐκ ἔφη τοὺς “Μακεδαιμο- 
νίους ἐρωτᾶν πόσοι εἰσίν, ἀλλὰ ποῦ εἰσὶν οἵ πολέμιοι. 
2, Ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσϑαι 
τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, εἶπεν "ἀνάγκη πολ- 
δ λοῖς μάχεσϑαι τὸν ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον. ἢ 
85. ᾿Επαινουμένων δὲ τῶν ᾿Ηλείων ἐπὶ τῷ τὰ 
Ὀλύμπια καλῶς ἄγειν, “τί δέ᾽ εἶπε ποιοῦσι ϑαυ- 
μαστόν, εἶ δι ἐτῶν τεσσάρων μιᾷ ἡμέρᾳ χρῶνται 
τῇ δικαιοσύνῃ: ἐπιμενόντων δὲ τοῖς ἐπαίνοις, ἔφη Ὁ 
10. “τί ϑαυμαστὸν εἰ πράγματι καλῷ καλῶς χρῶνται, 
τῇ δικαιοσύνῃ ;᾽ 
4, Πρὸς δὲ ἄνϑρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα πολ- 
λάκις τίς ἄριστος εἴη Σπαρτιατῶν, εἶπεν “ὃ τὶν ἀνο- 
μοιότατος.᾽ 
ιι ὅ. Ἑτέρου δὲ πυνθανομένου πόδοι εἰσὶν οἵ 
“ακεδαιμόνιοι ἣἧὅσοι᾽ εἶπεν “ἱκανοὶ τοὺς καχοὺς 
ἀπείργειν.ἢ 
6. Καὶ τὸ αὐτὸ ἑτέρου πυνθανομένου, ᾿πολλοί 
σοι᾽ ἔφη “δόξουσιν εἶναι, ἐὰν αὐτοὺς ἴδῃς μαχο- 
40 μένους. 
ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ. 


1. Μύσανδρος, “ιονυσίου τοῦ τυράννου πέμ- Εὶ 
ψαντος ἱμάτια ταῖς ϑυγατράσιν αὐτοῦ τῶν πολυτε- 
ἷ λῶν, οὐκ ἔλαβεν εἰπών “δεδιέναι, μὴ διὰ ταῦτα μᾶλ- 

λον αἰσχραὶ φανῶσιν. 
5. 2. Πρὸς δὲ τοὺς ψέγοντας αὐτὸν ἐπὶ τῷ δι’ 


18 τὶν ΟονοίυΒ: τύνη 1 οἵ] οι. τιθὶ οοὐᾷ. 
4 


τ---ιν τῷ ὦἜ -“-- - - --- τ- 


--Ὁ--“- 


5 υβδῃσα θυσ -ὐ ἄϑσππσιασαπερ σαριαμα σὐρπερι κασι αι ἡ οὐδὲ, [2 





δῶ ΒΕΟΌΜ ΕΤ ΓἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ἀπάτης τὰ πολλὰ πράσσειν ὡς ἀνάξιον τοῦ Ἥρα- 
κλέους, ἔλεγεν ὅπου μὴ ἐφικνεῖται ἡ λεοντῆ, προσ- 
ραπτέον εἶναι τὴν ἀλωπεκῆν.ἢ 

8. Πρὸς δὲ ᾿Αργείους δικαιότερα τῶν Μακεδαι- 
μονίων λέγειν περὶ τῆς ἀμφισβητουμένης χώρας ὅ 
δοκοῦντας, σπασάμενος τὴν μάχαιραν “ὁ ταύτης᾽ 
ἔφη κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς ὅρων διαλέγεται." 

4. Τοὺς δὲ “ακεδαιμονίους ὁρῶν ὀκνοῦντας 
προσμάχεσϑαι τοῖς τείχεσι τῶν Κορινθίων, ὡς εἶδε 
λαγὼν ἐξαλλόμενον ἐκ τῆς τάφρου, ᾿ τοιούτους᾽ ἔφη 19 
Ε 'φοβεῖσϑε πολεμίους, ὧν οἵ λαγοὶ δι’ ἀργίαν ἐν 
τοῖς τείχεσιν ἐγκαϑεύδουσιν ;᾽ 

ὅ. Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν κοινῷ συλλόγῳ παρ- 
ρησίᾳ χρησαμένου πρὸς αὐτόν, “οἵ λόγοι σου᾽ εἶπε 
“πόλεως δέονται." 1ό 


ΑΓΗΣΙΛΑΟΥ͂. 


1. ᾿4γησίλαος ἔλεγε τοὺς τὴν ᾿4σίαν κατοικοῦντας 
ἐλευθέρους μὲν κακοὺς εἶναι, δούλους δὲ ἀγαϑούς. 

2, Εἰθισμένων δὲ αὐτῶν τὸν Περσῶν βασιλέα 
μέγαν προσαγορεύειν, “τί δὲ ἐκεῖνος᾽ εἶπεν "ἐμοῦ 
μείξων, εἰ μὴ δικαιότερος καὶ σωφρονέστερος:;᾽ 80 

ὃ. Περὶ ἀνδρείας καὶ δικαιοσύνης -ἐρωτηϑεὶς 
ποτέρα βελτίων “οὐδὲν ἀνδρείας ἔφη ᾿χρήξομεν, ἐὰν 
πάντες ᾧμεν δίκαιοι." 
190᾽. 4. Νυχτὸς δὲ μέλλων κατὰ τάχος ἀναξευγνύειν 
ἐκ τῆς πολεμίας καὶ τὸν ἐρώμενον δρῶν ἀπολειπόμε- 56 
νον δι᾽ ἀσθένειαν καὶ δακρύοντα, ᾿χαλεπόν᾽ εἶπεν 
ἅμα ἐλεεῖν καὶ φρονεῖν." 





ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΈΊΑ. δ8 


ὅ. Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ “ιὸς προδαγο- 
ρευομένου, γράψαντος ἐπιστολὴν πρὸς αὐτόν ἱΜενε- 
κράτης Ζεὺς βασιλεῖ ᾿4γησιλάῳ χαίρειν᾽ ἀντέγραψεν 
" βασιλεὺς ᾿4γησίλαος Μενεκράτει ὑγιαίνειν.ἢ 

δ᾽ θ, «“ακεδαιμονέίων δὲ νικησάντων ᾿4ϑηναίους καὶ 
τοὺς συμμάχους ἐν Κορίνϑῳ, πυϑόμενος τὸ πλῆϑος 


τῶν πολεμίων νεχρῶν “φεῦ τᾶς Ἑλλάδος" εἶπεν “ἃ Β 


τοσούτους ὑφ᾽ αὑτᾶς ἀπολώλεχεν,. ὅσοις ἀρκεῖ τοὺς 
βαρβάρους νικῆν ἅπαντας. 

1. 1}. Χρησμὸν δὲ λαβὼν ἐν Ὀλυμπίᾳ παρὰ τοῦ 
Διὸς ὃν ἤϑελενι,, εἶτα τῶν ἐφόρων κελευόντων καὶ 
τὸν Πύϑιον ἐρωτῆσαι περὶ τῶν αὐτῶν, εἰς Ζελφοὺς 
παραγενόμενος ἠρώτησε τὸν ϑεόν “εἰ ἅπερ τῷ πατρὶ 
δοκεῖ καὶ αὐτῷ. 

ιό6 88, Παραιτούμενος δέ τινα τῶν φίλων παρὰ τοῦ 
Καρὸς ᾿Ιδριέως, ἔγραψε πρὸς αὐτόν " Νικίας εἰ μὲν 
οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες" εἰ δὲ ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφες, πάντως 
ὃξ ἄφες. 

9, Τοῦ δὲ μιμουμένου τὴν τῆς ἀηδόνος φωνὴν 

30 ἀκοῦσαι παρακαλούμενος ᾿αὐτᾶςρ᾽ εἶπεν ᾿ἄκουκα πολ- 
λάκιρ.᾽ἢ 


10. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Δεύκτροις μάχην, πάντας Ο 


τοὺς τρέδαντας ἀτίμους εἶναι τοῦ νόμου κελεύοντος, 
ὁρῶντες οἵ ἔφοροι τὴν πόλιν ἀνδρῶν ἔρημον οὖσαν 
36 ἐβούλοντο τὴν ἀτιμίαν λῦσαι, καὶ νομοϑέτην ἀπέ- 
δειξαν τὸν ᾿Δ4γησίλαον᾽ ὁ δὲ προελϑὼν εἰς τὸ μέσον 
ἐκέλευσε τοὺς νόμους ἀπὸ τῆς αὔριον κυρίους εἶναι. 
11. Ἐπεὶ δὲ πεμφϑεὶς τῷ βασιλεῖ τῶν “Δἐγυ- 

16 Ἱδριέως Χ: ἰκρίέως 








δά ΒΕΟΌΜ ΕἸ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


πτίων σύμμαχος ἐπολιορκεῖτο μετ᾽ αὐτοῦ, πολλαπλα- 
διόνων ὄντων τῶν πολεμίων καὶ περιταφρευόντων 

Ὁ τὸ στρατόπεδον, κελεύσαντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχε- 
σϑαι τοῦ βασιλέως, ᾿οὐχ᾽ ἔφη ᾿διακωλύσειν τοὺς πολε- 
μίους ἴσους αὐτοῖς γενέσϑαι βουλομένους.᾽ ἔτι δὲ ὑ 
μικρὸν ἀπολιπούσης τῆς τάφρου συνάψαι, κατὰ τοῦτο 
παρατάξας τὸ διαλεῖπον καὶ πρὸς ἴσους ἴσοι ἀγωνι- 
σάμενοι ἐνίκησαν. 

12. ᾿“ποθνήσκων δὲ τοὺς φίλους ἐχέλευσε 'μηδε- 
μίαν πλαϑὰν μηδὲ μιμηλὼὰν ποιήσασϑαι᾽ τὰς εἰκό- τὸ 
νας οὕτω προσαγορεύων “εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον 
πεποίηκα, τοῦτό μου μνημεῖόν ἐστιν εἰ δὲ μηδέν, 
οὐδ᾽ οἵ πάντες ἀνδριάντες. 


ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΗΣΊΙΛΑΟΥ͂. 


ΒΕ Ἀρχίδαμος ὃ ᾿᾽4γησιλάου καταπελτικὸν ἰδὼν βέ- 
λος τότε πρῶτον ἐκ Σικελίας κομισϑὲν ἀνεβόησεν τι6 
“ὦ Ἡράκλεις, ἀπόλωλεν ἀνδρὸς ἀρετά.᾽ 


ΑΓΙΔΟΣ ΤΟΥ ΝΕΩΤΈΡΟΥ. 


1. Ὁ δὲ νεώτερος ἅγις, Ζημάδου λέγοντος ὅτι 
τὰ “ακωνικὰ ξίφη διὰ μικρότητα καταπίνουσιν οἵ 
ϑαυματοποιοί, καὶ μήν᾽ ἔφη “μάλιστα οἵ ΔΜαχεδαι- 
μόνιοε τῶν πολεμέων τοῖς ξίφεσιν ἐφικνοῦνται 530 

ὦ. Τῷ δὲ προδότῃ παραδοῦναι στρατιώτας τῶν 
ἐφόρων κελευόντων, “οὐκ ἔφη πιστεύειν τοὺς ἀλλο- 
τρίους τῷ προδόντι τοὺς ἰδίους. 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. δὅ 


ΚΛΕΟΜΈΝΟΥΣ. 

Κλεομόνης πρὸς τὸν ὑπισχνούμενον αὐτῷ δώ- 
σειν ἀλεκτρυόνας ἀποθνήσκοντας ἐν τῷ μάχεσθαι 
“μὴ σύ γε᾽ εἶπεν "ἀλλὰ δός μοι τοὺς κατακτέννον- 
τας ἐν τῷ μάχεσϑαι.᾽ 


πὸ πρημῖδ α ὥστ να τὸν πραπιναυ συ σου δήμ σαι. πὰ απ ασσ. 5υ 
τπδυμώνα 


ΠΑΙΔΑΡΗΤΟΥ͂. 


δ Παιδάρητος οὐκ ἐγκρυϑεὶς εἰς τοὺς τριακοσίους, ' 
ἥτις ἦν ἐν τῇ πόλει πρωτεύουσα τιμὴ τῇ τάξει, ἴλα- 
ρὺὸς καὶ μειδιῶν ἀπήει, χαίρειν λέγων εἰ τριακοσίους 
ἡ πόλις ἔχει πολίτας ἑαυτοῦ βελτέοναςρ. 


ΔΑΜΩΝΙΔΟΥ͂. 


Ζαμωνίδας δὲ ταχϑεὶς εἰρ τὴν τελευταίαν τοῦ 

10 χοροῦ τάξιν ὑπὸ τοῦ τὸν χορὸν στάντος “εὖγε 
εἶπεν ᾿ἐξεῦρες, πῶς καὶ αὐτὸς ὁ τόπος ἔντιμος γέ- : 

νηται.ἢ 


ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΥ͂. 


Νικόστρατος ὃ τῶν ᾿4ργείων στρατηγὸς ὑπὸ ᾽4ρ- 198 
χιδάμου χωρίον τι προδοῦναι παρακαλούμδνος ἐπὶ 
χρήμασι πολλοῖς καὶ γάμῳ “Δακαίνης, ἣν βούλεται, 

16 δίχα τῶν βασιλικῶν, ἀπεκρίνατο “μὴ εἶναι τὸν 
᾿Αρχίδαμον ἀφ᾽ Ἡρακλέουρ᾽ τὸν μὲν γὰρ Ἡρακλέα 
περιιόντα τοὺς κακοὺς κολάξειν, ᾿Αρχίδαμον δὲ τοὺς 
ἀγαθοὺς κακοὺς ποιεῖν.ἢ 


ὅ Παιδάρφητος Ἐ: παιδάρετος 11 ὁ τόπος ἢ 





δ6 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ΕΥ̓ΔΑΜΙΔΟΥ. 

1, Εὐδαμίδας ἰδὼν ἐν ᾿Δἀκαδημείᾳ ενοκράτην 
πρεσβύτερον ἤδη μετὰ τῶν μωθητῶν φιλοσοφοῦντα 
καὶ πυϑόμενος ὅτι τὴν ἀρετὴν ζητεῖ, ᾿πότε οὖν᾽ 
εἶπεν “αὐτῇ χρήσεται 3 

Β 2. Πάλιν ἀκούδας φιλοσόφου διαλεχθέντος, ὅτι ὅ 
μόνος ἀγαϑὸς στρατηγὸς ὃ σοφός ἐστιν, “ὁ μὲν λόγος 
ἔφη ᾿θαυμαστός, ὁ δὲ λέγων οὐ περισεσάλπισται.᾽ 


ΑΝΤΙΟΧΟΥ. 
᾿Αντίοχος ἐφορεύων, ὡς ἤχουσεν ὅτι Μεσσηνίοις 
Φίλιππος τὴν χώραν ἔδωκεν, ἠρώτησεν εἰ καὶ τὸ 
κρατεῖν αὐτοῖς μαχομένοις περὶ τῆς χώρας ἔδωκεν. τὸ 


ΑΝΤΑΛΚΊΔΟΥ. 

1, ᾿ἀνταλκίδας πρὸς τὸν ᾿4ϑηναῖον ἀμαϑεῖς ἀπο- 
καλοῦντα τοὺς “ακεδαιμονίους ᾿μόνοι γοῦν᾽ εἶπεν 
“ἡμεῖς οὐδὲν μεμαϑήκαμεν κακὸν παρ᾽ ὑμῶν. 

Ο 2. Ῥτέρου δὲ ᾿Αϑηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος 
"ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ πολλάκις ὑμᾶς 1: 
ἐδιώξαμεν᾽, ᾿ἡμεῖς δὲ οὐδέποτε᾽ εἶπεν ὑμᾶς ἀπὸ 
τοῦ Εὐρώτα. 

8. Σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώ- 
μιον ἩΗρακλέους, ἔφη “τίς γὰρ αὐτὸν ψέγει; 


ἘΠΑΜΕΙΝΩΟΝΔΟΥ. 
1. ᾿Επαμεινώνδου τοῦ Θηβαίου στρατηγοῦντος, 30 


1 Ἐὐδαμίδας ΣΧ: εὐδαιμονίδας ᾿καδημείᾳ -: ἀκαδημίᾳ 
7 περισεσάλπιγκται βίου. δ4, 6 20 ᾿Επαμεινώνδου δὶς οὖ 
ἰοῦ δ: ἐπκαμινώνδου 





ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. δ1 


οὐδέποτε πανικὸς ϑόρυβος ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατό- 
πεδον. 

2. Ἔλεγε δὲ τὸν ἐν πολέμῳ ϑάνατον εἶναι κάλ- 
λιστον. 

δ 38. Τῶν δὲ ὁπλιτῶν δεῖν ἀπέφαινεν εἶναι τὸ 

, δῶμα γεγυμνασμένον οὐκ ἀϑλητικῶς μόνον ἀλλὰ 
καὶ στρατιωτικῶς᾽ διὸ καὶ τοῖς πολυσάρκοις ἐπολέ- Ὁ 
ἰδι.) καί τινα τοιοῦτον ἀπήλαδε τῆς στρατιᾶς εἰπὼν 
ὅτι μόλις αὐτοῦ σκέπουσι τὴν γαστέρα ἀσπίδες τρεῖς 

10 ἢ τέσσαρες. δι’ ἣν οὐχ ἑώρακεν αὑτοῦ τὸ αἰδοῖον. 

4. Οὕτω δὲ ἦν εὐτελὴς περὶ τὴν δίαιταν, ὥστε 
κληϑεὶς ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ γείτονος εὑρὼν πεμμάτων 
καὶ ὄψων καὶ μύρων παρασκευὴν ἀπῆζϑεν εὐθύς, 
εἰπών “ἐγώ δὲ ϑύειν ὀόμην οὐχ ὑβροίξειν.᾽ 

ιὃ᾽ ὅὄὅ. Τοῦ δὲ μαγείρου τοῖς συνάρχουσιν ἡμερῶν 
τινῶν δαπάνην ἀπολογιξομένου, πρὸς μόνον ἡγανά- 
κτηόὲ τὸ πλῆϑος τοῦ ἐλαίου" ϑαυμασάντων δὲ τῶν Εὶ 
συναρχόντων, “οὐ τὸ τῆς δαπάνης᾽ ἔφη “λυπεῖν αὐ- 
τόν, ἀλλ᾽ εἰ τοδοῦτον ἔλαιον ἐντὸς παραδέδεκται 
30 τοῦ σώματος. 

6. 'Εορτὴν δὲ τῆς πόλεως ἀγούδης καὶ πάντων 
ἐν πότοις καὶ συνουσίαις ὄντων, ἀπήντησέ τινι τῶν 
συνήϑων αὐχμηρὸς καὶ σύννους βαδίζων" ϑαυμά- 
ξοντος δὲ καὶ πυνθανομένου τί δὴ μόνος οὕτως 

85 ἔχων περίεισιν, ὅπως" εἶπεν “ἐξῇ πᾶσιν ὑμῖν μεϑύ- 
διν καὶ ῥωθυμεῖν.᾽ 

1. ἐάνϑρωπον δὲ φαῦλον ἐξημαρτηκότα τι τῶν 
μετρίων, τοῦ μὲν Πελοπίδα παρακαλοῦντος οὐκ 
ἀφῆκε, τῆς δ᾽ ἐρωμένης δεηθείσης ἀφῆκεν, εἰπὼν 








δ8 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ΡΒ ὅτι 'τοιαῦτα πρέκει λαμβάνειν ἑταιριδίοις, ἀλλὰ μὴ 
στρατηγοῖς. 

8. Ἐπεὶ δὲ “Μακεδαιμονίων ἐπιστρατευομένων 
ἀνεφέροντο χρησμοὶ τοῖς Θηβαίοις, οἵ μὲν ἧτταν οἵ 
ὃὲ νέκην φράξοντες, ἐκέλευε τοὺς μὲν ἐπὶ δεξιᾷ τοῦ ὁ 
βήματος ϑεῖναι, τοὺς δὲ ἐπ᾽ ἀριστερᾷ. τεϑέντων 
ὃὲ πάντων. ἀναστὰς εἶπεν ᾿ ἐὰν μὲν ἐθελήσητε τοῖς 
ἄρχουσι πείϑεσϑαι καὶ τοῖς πολεμίοις ὁμόδε χωρεῖν, 
οὗτοι ὑμῖν εἰσὶν οὗ χρησμοί᾽ δείξας τοὺς βελτίοναρ᾽ 
“ἐὰν δὲ ἀποδειλιάσητε πρὸς τὸν κίνδυνον, ἐκεῖνοι, 1ὸ 
«“ὺς τοὺς χείρονας ἰδών. 

9, Πάλιν δὲ προσάγων τοῖς πολεμίοις, βροντῆς 
γενομένης καὶ τῶν περὶ αὐτὸν πυνϑανομένων τί 

198 σημαίνειν οἴεται τὸν ϑεόν, "᾿ἐμβεβροντῆσϑαι τοὺς 
πολεμίους᾽ εἶπεν “ὅτι τοιούτων χωρίων ἐγγὺς ὄντων, τ 
ἐν τοιούτοις στρατοπεδεύουσιν.ἢ 

10. “Βδιστον δὲ πάντων αὑτῷ τῶν γεγονότων 
καλῶν καὶ ἀγαϑῶν ἔλεγε τὸ τοῦ πατρὸς ἔτι ξῶντος 
καὶ τῆς μητρὸς ἐν Δεύχτροις νικῆδαι ““ακεδαιμονίους. 

11. Εἰωϑὼς δὲ φαίνεσθαι τὸν ἄλλον χρόνον 30 
ἀληλιμμένος τὸ σῶμα καὶ φαιδρὸς τῷ προσώπῳ, 
μετὰ τὴν μάχην ἐχείνην τῇ ὑστεραίᾳ προῆλϑεν αὐχ- 
μηρὸς καὶ ταπεινόρ᾽ τῶν δὲ φίλων ἐρωτώντων μή 
ει λυπηρὸν αὐτῷ συμπέπτωκεν, “οὐδέν᾽ εἶπεν "ἀλλ᾽ 
ἐχϑὲς ἠσθόμην ἐμαυτοῦ μεῖξον ἢ καλῶς ἔχει φρονή- 55. 

Β δαντος᾽ διὸ σήμερον κολάξω τὴν ἀμετρίαν τῆς χαρᾶς. 

12. Εἰδὼς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας ἐπιχρυπτομένους 

τὰ τοιαῦτα συμπτώματα, καὶ βουλόμενος ἐξελέγξαι 
18 τὸ τοῦ ἔ: τὸ τῶν γειναμένων αὐτὸν τοῦ 


ἈΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ. ὅ9 


τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς αὐτῶν, οὐχ ὁμοῦ πᾶσι 
νεκρῶν ἀναίρεσιν ἀλλ᾽ ἑκάστοις κατὰ πόλιν ἔδωκεν, 
ὥστε πλείονας ἢ χιλίους ὄντας ὀφθῆναι τοὺς Δακε- 


μάχου μὲν εἰς Θήβας παραγενομένου, δισχιλίους δὲ 
χρυσοῦς τῷ ᾿Επαμεινώνδᾳ πέμψαντος ἰσχυρῶς πενο- 
μένῳ, τὸ μὲν χρυσίον οὐκ ἔλαβε, τὸν δὲ ᾿Ιάσονα 
ϑεασάμενος ᾿ἀδίκων᾽ ἔφη ᾿ἱχειρῶν ἄρχεις᾽᾽ αὐτὸς 
1ὸ δὲ πεντήχοντα δραχμὰς δανεισάμενος παρά τινος Ο 
τῶν πολιτῶν, ἐφόδιον τῆς στρατιᾶς, ἐνέβαλεν εἰς 
“Πελοπόννησον. 
14, Αὖϑις δὲ τοῦ Περσῶν βασιλέως τρισμυρίους 
δαρεικοὺς ἀποστείλαντος αὐτῷ, καθήψατο πικρῶρ 
τό Διομέδοντος, δἰ τοσοῦτον πλοῦν πέπλευκε διαφϑε- 
ρῶν ᾿Επαμεινώνδαν" πρὸς δὲ τὸν βασιλέα λέγειν 
ἐκέλευσεν ὅτι 'τὰ συμφέροντα Θηβαίοις φρονῶν ἕξει 
προῖκα φίλον ᾿Επαμεινώνδαν" τὰ δὲ μὴ συμφέροντα 
πολέμιον.᾽ ᾿ 
Ὁ 16. Ἐπεὶ δὲ ᾿Δργεῖοι μὲν ἐγένοντο σύμμαχοι Ϊ 
Θηβαίων, ᾿Αθηναίων δὲ πρέσβεις εἰς ᾿Αρκαδίαν πα- ἱ 
φαγενόμενοι κατηγόρουν ἀμφοτέρων, καὶ Καλλίστρα- 
τος ὃ ῥήτωρ ὠνείδισε τὸν Ὀρέστην καὶ τὸν Οἰδί- Ὁ 
ποδα ταῖς πόλεσιν, ἐπαναστὰς ὁ ᾿Επαμεινώνδας 
36 ὁμολογοῦμεν ἔφη “καὶ παρ᾽ ἡμῖν πατροχτόνον γε- 
νέσϑαι καὶ παρ᾽ ᾿Δργείοις μητροκτόνον" ἀλλὰ τοὺς 
ταῦτα δράσαντας ἡμεῖς μὲν ἐξεβάλομεν, ᾿4ϑηναῖοι 
δὲ ὑπεδέξαντο." 
16. Πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας πολλὰ καὶ με- 


δαιμονίων. ἱ 
δ 18. Ἰάσονος δὲ τοῦ Θεσσαλῶν μονάρχου συμ- 
ΐ 








60 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


γάλα τῶν Θηβαίων κατηγορήσαντας “οὗτοι μέντοι 
εἶπεν “ὑμᾶς βραχυλογοῦντας ἔπαυσαν.ἢ 
11. Ἐπεὶ δὲ ᾿4λέξανδρον τὸν Φεραίων τύραν- 

Ἑ νον πολέμιον ὄντα Θηβαίων ᾿Αϑηναῖοι φίλον ἐποι- 
ἤσαντο καὶ σύμμαχον ὑποσχόμενον αὐτοῖς ἡμιωβο- ὅ 
λίου τὴν μνᾶν κρεῶν ὥνιον παρέξειν, “ἡμεῖς δέ᾽ 
ἔφη ὁ ᾿Επαμεινώνδας “ξύλα προῖκα παρέξομεν ᾿4ϑη- 
ναίοις ἐπὶ τὰ χρέα ταῦτα" τὴν γὰρ χώραν αὐτῶν 
τεμοῦμεν, ἂν πολυπραγμονῶσι.᾽ 

18. Τοὺς δὲ Βοιωτοὺς ὑπὸ σχολῆς ἐκλυομένους 10 
ἀεὶ βουλόμενος ἐν τοῖς ὅπλοις συνέχειν, ὁπότε Βοιω- 
τάρχης αἰρεϑείη, παραινῶν ἔλεγεν “ἔτι βουλεύσαδϑε, 
ἄνδρες" ἐὰν γὰρ ἐγὼ στρατηγῶ, στρατευτέον ἐστὶν 
ὑμῖν"᾽ καὶ τὴν χώραν ὑπτίαν οὖσαν καὶ ἀναπεπτα- 
μένην πολέμου ὀρχήστραν᾽ προδηγόρευεν, ὡς μὴ τ 
δυναμένους κρατεῖν αὐτῆς, ἂν μὴ τὴν χεῖρα διὰ 
πόρπακος ἔχωσι. 

ΒΕ 19. Τοῦ δὲ Χαβρίου περὶ Κόρινϑον ὀλίγους 
τινὰς τῶν Θηβαίων ὑπὸ τὰ τείχη φιλομαχοῦντας 
καταβαλόντος καὶ στήσαντος τρόπαιον, ὃ ᾿Επαμει- 30 
νώνδας καταγελῶν ἔφη “ἐνταῦϑα δεῖ οὐ τρόπαιον 
ἀλλὰ ᾿Ἑκατήσιον ἑστάναι"᾽ τὴν γὰρ ᾿Ἑχάτην ἐπιεικῶς 
ἐν ταῖς πρὸ τῶν πυλῶν ἰδρύοντο τριόδοις. 

20. ᾿“παγγείλαντος δέ τινος ὡς ᾿4ϑηναῖοι στρά- 
τευμα καινοῖς κεκοσμημένον ὕπλοις εἰς Πελοπόννη.- 30 
σον ἀπεστάλκασι, “τί οὖν᾽ εἶπεν “᾿Δντιγενίδας στένει 
καινοὺς Τέλληνος αὐλοὺς ἔχοντος;᾽ ἦν δὲ αὐλητὴς ὃ 
: Τέλλης κάκιστος, ὁ δὲ ᾿Αντιγενίδας κάλλιστος. 

Τὸν δὲ ὑπασπιστὴν αἰσϑόμενος εἰληφότα 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 61 


χρήματα πολλὰ παρ᾽ ἀνδρὸς αἰχμαλώτου γεγονότος 
“ἐμοὶ μέν᾽ εἶπεν “ἀπόδος τὴν ἀσπίδα, σεαυτῷ δὲ 
πρίω καπηλεῖον, ἐν ᾧ καταξήσεις᾽ οὐκέτι γὰρ ἐθελή- 
σεις κινδυνεύειν ὁμοίως εἷς τῶν πλουσίων γεγονὼς 
δ καὶ μακαρίων. ἢ 
22, ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ πότερον ἑαυτὸν ἡγεῖται βελ- 
τίονα στρατηγὸν ἢ Χαβρίαν ἢ ᾿Ιφικράτην ᾿δύσκρι- 
τον᾽ εἶπεν “ἕως ξῶμεν.᾽ 
28. ᾿Επεὶ δὲ ἐκ τῆς Μ“ακωνικῆς ὑποστρέψας ἔφευγε 
10 ϑανάτον δίκην μετὰ τῶν συστρατήγων, ὡς ἐπιβα- 
λὼν τῇ Βοιωταρχίᾳ παρὰ τὸν νόμον τέσσαρας μῆνας, 


τοὺς μὲν συνάρχοντας ἐκέλευεν εἰς ἑαυτὸν ἀναφέρειν Β 


τὴν αἰτίαν ὡς ἐκβιασϑέντας, αὐτὸς δὲ οὐκ ἔφη βελ- 
τίονας ἔχειν τῶν ἔργων λόγους" εἰ δὲ δεῖ τι πάν- 
ιό τως εἰπεῖν πρὸς τοὺς δικαστάς, ἀξιοῦν, ἂν ἀποκτεί- 
νωδιν αὐτόν, ἐπιγράψαι τῇ στήλῃ τὴν καταδίκην, 
ὅπως οἵ Ἕλληνες εἰδῶσιν ὅτι μὴ βουλομένους Θη- 
βαίους ᾿Επαμεινώνδας ἠνάγκασε τὴν Δακωνικὴν πυρ- 
πολῆσαι, πεντακοσίοις ἐνιαυτοῖς ἀδήωτον οὖσαν" 
40 οἰκίσαι δὲ Μεσσήνην δι’ ἐτῶν τριάκοντα καὶ δια- 
κοδίων᾽ συντάξαι δὲ καὶ συναγαγεῖν εἰς ταὐτὸν ᾽4ρ- 
κάδας᾽ ἀποδοῦναι δὲ τοῖς “Ἕλλησι τὴν αὐτονομίαν. 
ταῦτα γὰρ ἐπράχϑη κατ᾽ ἐκείνην τὴν στρατείαν. 


ἐξῆλθον οὖν οἵ δικασταὶ σὺν πολλῷ γέλωτι μηδὲ τὰς Ο 


386 ψήφους ἐπ᾽ αὐτὸν ἀναλαβόντες. 

24, Ἐν δὲ τῇ τελευταίᾳ μάχῃ τρωϑεὶς καὶ κομι- 
σϑεὶς ἐπὶ σκηνὴν ἐκάλει Ζαΐφαντον, εἶτα μετ᾽ ἐκεῖ- 
νον ἸἸολαΐδαν' τεϑνάναι δὲ τοὺς ἄνδρας πυϑόμενος 

98 Ἰολαΐδαν ΑΘ]. Υ. Η. 12, 8: ἐολλέδαν 


-----ὦὦ «--Ο--Ο͵- 





β 





62 ΒΕΟΌΜ ἘΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


ἐκέλευς διαλύεσθαι πρὸς τοὺς πολεμίους. ὡς οὐκ 
ὄντος αὐτοῖς στρατηγοῦ. καὶ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον 
ἐμαρτύρησεν, ὡς εἰδότος ἄριστα τοὺς πολίτας. 


ΠΕΛΟΠΊΔΟΥ. 


1, Πελοπίδας ὁ συστράτηγος ᾿Επαμεινώνδα, τῶν 
φίλων αὐτὸν ἀμελεῖν λεγόντων πράγματος ἀναγκαίον, δ 
Ὦ χρημάτων συναγωγῆς, ᾿ ἀναγκαῖα τὰ χρήματα νὴ Ζ] ἐκχ᾽ 
εἶπε 'τούτῳ Νικοδήμῳ᾽ δείξας χωλὸν καὶ ἀνάπηρον 
ἄνθρωπον. 

2. Τῆς δὲ γυναικός, ἐπὶ μάχην ἐξιόντος αὐτοῦ, 
δεομένης σῴώξειν ἑαυτόν, " ἄλλοις ἔφη ᾿δεῦν τοῦτο 10 
παραινεῖν, ἄρχοντε δὲ χαὶ στρατηγῷ σῴξειν τοὺς 
πολίταρ.᾽ἢ 

ὃ. Εἰπόντος δέ τινος τῶν στρατιωτῶν “ἐμπε- 
πτώκχαμεν εἰς τοὺς πολεμίους, “τί μᾶλλον᾽ εἶπεν "ἢ 
εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνοι:ἢ τό 

4. ᾿Επεὶ δὲ παρασπονδηϑεὶς ὑπὸ ᾿4λεξάνδρου τοῦ 
Φεραίων τυράννου καὶ δεϑεὶς κακῶς αὐτὸν ἔλεγεν, 
εἰπόντος ἐκείνου “σπεύδεις ἀποθανεῖν; ᾿πάνυ μὲν 
οὖν᾽ εἶπεν ἵνα μᾶλλον παροξυνϑῶσι Θηβαῖοι, καὶ 
σὺ δίχην δῶς τάχιον.ἢ τ 90 

ὅ. Θήβης δὲ τῆς τοῦ τυράννου γυναικὸς ἐλϑού- 
όης πρὸς Πελοπίδαν καὶ λεγούσης ϑαυμάξειν, ὅτι 
οὕτως ἱλαρός ἐστι δεδεμένος, αὐτὸς ἔφη μᾶλλον ϑαυμά- 
ξειν ἐκείνην, ὅτι μὴ δεδεμένη ὑπομένει ᾿4λέξανδρον.ἢ 

ὁ. Κομισαμένου δ᾽ αὐτὸν τοῦ ᾿Επαμεινώνδου, 56 


4 ᾿Επαμεινώνδᾳ ": ἐπαμινώνδα 1 Νικοδήμῳ ΥΊὺ. Ῥ6]. 
ὁ. 8: νικομήδει 








-.---- -ο-.ῸὉ -«ο,.2- 


καααΙΙΙΝΙΝΒΝΒΝΝΕΝΕΝΕΝΕΝΕΝΕΝΒΕΝΟΒΟΝΕΝΟΝΟΝΟΒΟΒΟΝΒΒΒΟΘΟΝΝ 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 68 


᾿χάριν᾽ εἶπεν "ἔχειν ᾿Δλεξάνδρῳ᾽ πεπείραται γὰρ ἕαυ- 
τοῦ νῦν μάλιστα οὐ μόνον πρὸς πόλεμον, ἀλλὰ καὶ 
πρὸς ϑάνατον εὐθαρσῶς ἔχοντος.ἢ 


εἴν τ υστα πὸ τ ἷν ἀπὸ γε 5 - 


ΡῬΩΜΑΙΩΟΝ ΑΠΟΦΘΕΡΜΑΤΑ. 
ΜΑΝΊΟΥ ΚΟΥΡΙΟΥ. . 
1, Μάνιος Κούριος, ἐγκαλούντων αὐτῷ τινων 
δ ὅτι τῆς αἰχμαλώτου χώρας ὀλίγον ἑκάστῳ μέρος 
διένειμε τὴν δὲ πολλὴν ἐποίησε δημοσίαν, ἐπηύξατο 
“μηδένα γενέσϑαι Ρωμαίων, ὃς ὀλίγην ἡγήσεται γῆν 
τὴν τρέφουσαν.ἢ 
2. Σαυνιτῶν δὲ μετὰ τὴν ἧτταν ἀφικομένων πρὸς 
0 αὐτὸν καὶ χρυσίον διδόντων, ἔτυχεν ἐν χύτραις ἔἕψων 
γογγυλέδας᾽ ἀπεκρένατο δὲ τοῖς Σαυνίταις μηδὲν 
χρυσίου δεῖσθαι τοιοῦτον δεῖπνον δειπνῶν᾽" αὐτῷ 
ὃὲ βέλτιον εἶναι τοῦ χρυσίον ἔχειν τὸ κρατεῖν τῶν 
ἐχόντων. 


β 


ΤΑΙΟΥ ΦΑΒΡΙΚΊΟΥ. 

ι 11. [ἊἘάιος Φαβρίκιος τὴν ὑπὸ Πύρρου Ῥωμαίων 
ἧτταν πυϑόμενος “Δαιβῖνον᾽ εἶπε ᾿ Πύρρος, οὐκ 
᾿Επειρῶται Ῥωμαίους νενικήκασιν. 

2. ᾿Ελϑὼν δὲ πρὸς Πύρρον περὶ λύδεως αἰχμαλώ- 
τῶν χρυσίον μὲν πολὺ διδόντος οὐκ ἔλαβε' τῇ δ᾽ γ98 

40 ὑστεραίᾳ τὸν μέγιστον ἐλέφαντα τοῦ Πύρρου παρα- 
σχευάσαντος ἐξόπισϑεν ἀγνοοῦντι τῷ Φαβρικίῳ ῥή- 


4 ῬΡΩΜΑΙΩΝ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ. ΜΑΝΙΟΥ ΚΟΥΡΙΟΥῚΙ 
γνἱὰ. δαποὺ. δὰ Ρ.1726 10 χύτραις] χύτραῦ 16 Μαιβἕ 
γον ἢ: λαβιήνῳ 





θά ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΕΌΝ 


ξαντα φωνὴν ἐπιφανῆναι" καὶ τούτου γενομένου, ἐπι- 
στραφεὶς ὃ Φαβρίκιος καὶ μειδιάσας ᾿ἐμέ᾽ εἶπεν “οὔτε 
τὸ χρυσίον ἐχϑὲς οὔτε σήμερον τὸ ϑηρίον ἐξέπληξε." 

8. Τοῦ δὲ Πύρρου παρακαλοῦντος αὐτὸν εἶναι 
σὺν αὐτῷ καὶ τὴν μετ᾽ αὐτὸν ἔχειν ἡγεμονίαν “οὐδὲ 
σοί᾽ ἔφη ἱτοῦτο λυσιτελές ἐστιν" ᾿Ηπειρῶται γὰρ ἐὰν 
ἀμφοτέρους γνῶσιν ἡμᾶς, ὑπ᾽ ἐμοῦ βασιλεύεσθαι 
μᾶλλον ἢ σοῦ ἐθελήσουσιν.ἢ 

4, Ὑπατεύοντι δὲ τῷ Φαβρικέῳ προσέπεμψεν 
Β ἐπιστολὴν ὁ τοῦ Πύρρου ἰατρός, ἐπαγγελόμενος, ἐὰν 
κελεύῃ, φαρμάκοις τὸν Πύρρον ἀποκτενεῖν᾽ ὃ δὲ 
Φαβρίκιος τὴν ἐπιστολὴν πρὸς Πύρρον ἔπεμψεν, 
αἰσϑέσϑαι κελεύσας διότι καὶ φίλων κάκιστός ἐστι 
κριτὴς καὶ πολεμίων. 

ὅ. ᾿Επεὶ δὲ φωράσας τὴν ἐπιβουλὴν ὁ Πύρρος 
τὸν μὲν ἱατρὸν ἐκρέμασε, τῷ δὲ Φαβρικίῳ τοὺς 
αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων ἀπέδωκεν, οὐκ ἐδέξατο 
δωρεὰν ἀλλ’ ἴσους ἀντέδωκε, μὴ δόξῃ λαμβάνειν 
μισϑόν" “οὐδὲ γὰρ χάριτι Πύρρου μεμηνυκέναι τὴν 
ἐπιβουλήν, ἀλλ’ ὅπως μὴ δοκῶσι Ῥωμαῖοι δόλῳ 
κτείνειν, ὧς φανερῶς νικᾶν οὐ δυνάμενοι. 


ΦΑΒΙΟΥ ΜΑΞΊΜΟΥ. 

1. Φάβιος Μάξιμος ᾿Αννίβᾳ μάχεσϑαι μὴ βουλό- 
μενος ἀλλὰ τρίβειν χρόνῳ τὴν δύναμιν αὐτοῦ, καὶ 
χρημάτων ἐνδεᾶ καὶ σιτίων οὖσαν, ἐπηκολούϑει διὰ 
τῶν τραχέων καὶ ὀρεινῶν ἀντιπαρεξιών" καταγελών- 
των δὲ τῶν πολλῶν καὶ παιδαγωγὸν ᾿ἀννίβα καλούν- 
τῶν, μικρὰ φροντίξων ἐχρῆτο τοῖς αὑτοῦ λογισμοῖς" 


με 
Φ 


30 


ὅ 


τπὐϑασῦνα» - ΡΝ. 


ἈΡΟΡΗΤΗΕΌΜΑΤΑ. θὅ 


καὶ πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν ὅτε 'τὸν σκώμματα 
φοβούμενον καὶ λοιδορίας δειλότερον ἡγεῖσαι τοῦ 
φεύγοντος τοὺς πολεμίους.ἢ 

2, ᾿Επεὶ δὲ τοῦ συνάρχοντος “Μινουκίου κατα- 

ὅ βαλόννος τινὰρ τῶν πολεμίων πολὺς ἦν λόγος ὡς 
ἀνδρὸς ἀξίου τῆς Ῥώμης, ᾿μᾶλλον ἔφη τὴν εὐτυχίαν ἢ 
ἢ τὴν ἀτυχίαν τοῦ Μινουκίονυ φοβεῖσθαι. καὶ μετὰ 
μιρρὸν ἐνέδρα περιπεσόντος καὶ κινδυνϑεύοντος ἀπο- 
λόσθϑαι μετὰ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως, ἐπιβοηϑήσας τῶν 

10 τὲ πολεμίων πολλοὺς διέφϑειρε κἀκεῖνον ἔσῳσεν. 
ὁ μὲν οὖν ᾿ἀννίβας εἶπε πρὸς τοὺς φίλους “οὐ πολ- 
λάκις ὑμῖν προύλεγον ἐγὼ τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν νεφέλην 
ὅτι χειμάσει ποτὲ ἐφ᾽ ἡμᾶς; 

8. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Κάνναις ἀτυχίαν τῆς πόλεως 

10 ἄρχων κατασταϑεὶς μετὰ Κλαυδίου Μαρκέλλου, τόλ- 
μῶν ἔχοντος ἀνδρὸς καὶ φιλομαχοῦντος ἀεὶ πρὸς 
τὸν ᾿ἀννίβαν, αὐτὸς ἤλπιξεν, εἰ μηδεὶς μάχοιτο, 
ταχὺ τὴν δύναμιν τοῦ ᾿ἀννίβα παρατεινομένην ἀπα- 
γορεύσευν" ἔλεγεν οὖν δ᾽ ἀννύβας ὕσι 'μᾶλλον φοβεῖται Ε 

0 Μαρκέλλον μαχομένου Φάβιον μὴ μαχόμενον. 

4. Στρατιώτου δέ τύνος μΜουκαμοῦ κατηγορη- 
ϑέντος πρὸς αὐτόν, ὡς νύκτωρ ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου 
πλανῷτο πολλάχες ἐρῶν γυναικόρ, τὰ δὲ ἄλλα ϑου- 
μαστὸν ἐν τοῖς ὕπλοις πυνθανόμενος εἶναι τὰν ἄνδρα, 

36 συλλαβεῖν ἐκέλευσε τὴν ἐρωμένην αὐτοῦ κρύφα καὶ 
πρὸς αὐτὸν ἀγαγεῖν" ὡς δὲ ἤχθη, μεταπεμψάμενος 
τὸν ἄνθρωπον “οὐ λέγηϑας᾽ ἔφη 'παρὰ τὸν νόμον Εὶ 
ἀπονυκτερεύων" ἀλλ᾽ οὐδὲ χρηστὸς ὧν πρότερον 


12 ἀπὸ] ἐπὶ Ὑιὺ. Ε'. ΜΆΣ. ο. 12 
ῬΙιυϊδσοδὶ Μοσαα. Ὑ0]. ἹΙ. ὄ 





66 ΒΕΟΘΌΜ ἘΤ ΓἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


ἐλελήϑεις" τὰ μὲν οὖν ἡμαρτημένα λελύσϑω τοῖς 
ἠνδραγαθημένοις, τὸ δὲ λοιπὸν ἔσῃ μεϑ᾽ ἡμῶν" ἔχω 
γὰρ ἐγγυητήν' καὶ προαγαγὼν συνέστησεν αὐτῷ τὸ 
γύναιον. 

ὅ. Ταραντίνους δὲ κατέχοντα φρουρᾷ τὸν ᾽4ν- 
νίβαν πλὴν τῆς ἀκροπόλεως ἀπαγαγὼν πορρωτάτω δι’ 
ἀπάτης καὶ τὴν πόλιν ἑλὼν καὶ διαρπάσας, τοῦ γραμ- 
ματέως ἐπερωτήσαντος τί περὶ τῶν ἱερῶν ἔγνωκεν 
ἀγαλμάτων. “ἀπολίπωμεν᾽ ἔφη ᾿ὩΤαραντίνοις τοὺς 
ϑεοὺς κεχολωμένους.ἢ 10 

6. Μάρκου δὲ Διβίου τοῦ τὴν ἀκρόπολιν φρου- 
ροῦντος δι’ ἑαυτὸν ἑαλωκέναι τὴν πόλιν λέγοντος, 

1960οἱ μὲν ἄλλοι κατεγέλων, ὃ ὃὲ Φάβιος εἶπεν ᾿ἀληϑῆ 
λέγειρ᾽ εἰ γὰρ μὴ σὺ τὴν πόλιν ἀπέβαλες, οὐκ ἂν 
ἐγὼ ἀνέλαβον. Τ' 

1. Ἤδη δὲ πρεσβύτερος ὥν, ὑπατεύοντος τοῦ 
υἱοῦ καὶ χρηματίξζοντος ἐν δημοσίῳ πολλῶν παρόν- 
των, ἀναβὰς ἐφ᾽ ἵππον προσήει" πέμψαντος δὲ τοῦ 
νεανίσκου ῥαβδοῦχον καὶ καταβῆναι κελεύσαντος, οἵ 
μὲν ἄλλοι διετράπησαν, αὐτὸς δὲ ὃ Φάβιος ἀποπη- 30 
δήσας τοῦ ἵππου προσέδραμε παρ᾽ ἡλικίαν καὶ περι- 
βαλὼν τὸν υἱόν “εὖγε᾽ εἶπεν “ὦ παῖ᾽ φρονεῖς, αἷ- 
σϑόμενος τίνων ἄρχεις καὶ πηλίκης ἀρχῆς μέγεϑος 
παρείληφας.ἢ 


Θι 


Β ΣΚΙΠΠΙΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΈΡΟΥ. 
1, Σκιπίων δὲ ὃ πρεσβύτερος τὴν σχολὴν τὴν 36 


18 ἵππον ἢ: ἵππου προσήει Ὑ : προΐει ῶὅ τὴν 
σχολὴν τὴν ὃ: τὴν 


ἀπὸ τῶν στρατειῶν καὶ τῆς πολιτείας ἐν γράμμασι 
διατριβὴν ποιούμενος, ἔλεγεν “ὁπότε σχολάζοι, πλεί- 
ονα πράττεινν 

3, Ἐπεὶ δὲ Καρχηδόνα κατὰ κράτος εἷλε καὶ τῶν 

δ στρατιωτῶν τινες αἰχμάλωτον λαβόντες εὐπρεπῆ παρ- 
ϑένον ἧκον κομίζοντες, αὐτῷ δὲ ἐδίδοσαν, ᾿ἡδέως ἄν᾽ 
ἔφη λαβον, εἴπερ ἦν ἰδιώτης καὶ μὴ ἄρχων.᾽ 

8. Πολιορχῶν δὲ πόλιν Βαϑεῖαν, ἧς ὑπερεφαίνετο 
ναὸς ᾿Δφροδίτης, ἐκέλευσεν “ἐκεῖ τὰς ἐγγύας ὁμολο- 
το γεῖν, ὡς εἰς τρίτην ἐν τῷ ἱερῷ τῆς ᾿Αφροδίτης 
ἀχουσόμενος τῶν διαδικούντων᾽"᾽ καὶ τοῦτ᾽ ἐποίησεν, Ο 
ὡς προεῖπε, τῆς πόλεως ἁλούσης. 
4. Πυνϑανομένου δέ τινος ἐν Σικελίᾳ τίνι πε- 
ποιθὼς ἐπὶ Καρχηδόνα μέλλει τὸν στόλον περαιοῦν, 

16 δείξας αὐτῷ ἐνόπλους ἄνδρας τριακοσίουρ γυμνα- 
ξομένους καὶ πύργον ὑψηλὸν ὑπὲρ ϑαλάττης “οὐδείς᾽ 
ἔφη ἱτούτων ἐστίν, ὅστις ἐπὶ τὸν πύργον ἀναβὰς 
τοῦτον οὐκ ἂν ἑαυτὸν ῥίψειεν ἐπὶ κεφαλήν, ἐμοῦ 
κελεύσαντος." 

2). ὅ. Ἐπεὶ δὲ διαβὰς τῆς τε γῆς ἐκράτει καὶ τὰ 
στρατόπεδα τῶν πολεμίων κατέκαυσεν, οἵ Καρχη- 
δόνιοι πέμψαντες ἐποιοῦντο συνθήκας, τά τε ϑηρία 
καὶ τὰς ναῦς καὶ τὰ χρήματα δώσειν ὁμολογήσαντες" Ὁ 
᾿Δννίβου δὲ καταπλεύσαντος ἐξ ᾿Ιταλίας, μετεμέλοντο 

36 ταῖς ὁμολογίαις διὰ τὸ θαρρεῖν" πυϑόμενος δὲ ὃ 
Σκιπίων ἔφη 'ἱμηδὲ βουλομένοις αὐτοῖς ἔτι τὰς σπον- 
δὰς φυλάξειν, ἂν μὴ τάλαντα πεντακισχίλια προσεκ- 
τίσωσιν, ὅτι μετεπέμψαντο τὸν ᾿ἀννίβαν.᾽ 

6. Ἐπεὶ δὲ νικηϑέντες οἵ Καρχηδόνιοι κατὰ κρά- 
δ᾽ 





68 ΒΕΟΘΌΜ ἘΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


τος περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης πρέσβεις ἀπέστειλαν 
πρὸς αὐτόν, ἐκέλδυσεν εὐθὺς ἀπιέναι τοὺς ἥκοντας, 
ὡς οὐκ ἀκουσόμενος πρότερον αὐτῶν ἢ Αἀεύκιον 
Τερέντιον ἀγάγωσιν" ἦν δὲ Ῥωμαῖος ὁ Τερέντιος, 
ἐπιεικὴς ἀνήρ, γεγονὼς αἰχμάλωτος ὑπὸ Καρχηδο- ὕ 

Ἑ νίων᾽ ἐπεὶ δὲ ἧκον ἄγοντες τὸν ἄνδρα, καϑίσας ἔν 
τῷ συμβουλίῳ παρ᾽ αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βήματος, οὕτως 
ἐχρημάτισε τοῖς Καρχηδονίοις καὶ κατέλυσε τὸν 
πόλεμον. 

1. Ὁ δὲ Τερέντιος ἐπηκολούϑησεν αὐτῷ ϑριαμ- τὸ 
βεύοντι πιλέον ἔχων ὥσπερ ἀπελεύϑεφρος᾽ ἀποϑανόν- 
τος δὲ τοῖς ἐπὶ τὴν ἐκφορὰν παραγινομένοις ἐνέχει 
πίνειν οἰνόμελι καὶ τὰ ἄλλα περὶ τὴν ταφὴν ἐφιλο- 
τιμήϑη. ταῦτα μὲν οὖν ὕστερον. 

8. ᾿Δἀντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ τὸ διαβῆναι τιὖ 
Ῥωμαίους ἐπ᾽ αὐτὸν εἰς ᾿Ασίαν πέμψαντος πρὸς τὸν 

Ε Σκιπίωνα περὶ διαλύσεως, "ἔδει πρότερον᾽ εἶπεν 
ἀλλὰ μὴ νῦν, ὁπότε καὶ τὸν χαλινὸν καὶ τὸν ἀνα- 
βάτην προσδέδεξαι.ἢ 

9. Χρήματα δὲ τῆς συγκλήτου λαβεῦν αὐτὸν ἐκ 30 
τοῦ ταμιείου ψηφισαμένης, τῶν δὲ ταμιῶν οὐ βου- 
λομένων ἀνοῖξαι νῆς ἡμέρας ἐκείνης, “αὐτὸς ἀνοίξδιν᾽ 
ἔφη" “καὶ γὰρ κλεέδσϑαι δι’ αὐτὸν πλήσαντα χρημά- 
τῶν τοσούτων τὸ ταμιεῖον.ἢ 

10. Πετιλλίου δὲ καὶ Κοΐντου πολλὰ πρὸς τὸν 530 
δῆμον αὐτοῦ κατηγορησάντων, εἰπὼν ὅτι ἱτῇ σήμερον 
ἡμέρᾳ Καρχηδονίους καὶ ᾿Αννίβαν ἐνίκησεν, αὐτὸς 
μέν᾽ ἔφη ᾿στεφανωσάμενος ἀναβαίνειν εἰρ τὸ Καπε- 

21 ταμιείου: ταμεξίν 420 Πετιλλίου : “παιτιλίου 





τώλιον ϑύσων, τὸν δὲ βουλόμενον τὴν ψῆφον. ἐκέ- 
λευσε φέρειν περὶ αὐτοῦ" καὶ ταῦτα εἰπὼν ἀνέβαινεν, 191 
ὁ δὲ δῆμος ἐπηκολούϑησε τοὺς κατηγόρους ἀπο- 
λιπὼν λέγοντας. 


ΤΙΤΟΥ ΚΟΙΝΤΙΟΥ. 

δ 1. Τίτος Κοΐντιος οὕτως ἦν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς 
ἐπιφανής, ὥστε πρὸ δημαρχίαρ καὶ στρατηγίας καὶ 
ἀγορανομέως ὕπατος αἰρεϑῆναι. πεμφϑεὶς δὲ στρα- 
τηγὸς ἐπὶ Φίλιππον εἰς λόγους ἐπείσϑη συνελϑεῖν 
αὐτῷ" τοῦ δὲ Φιλίππου λαβεῖν ὁμήρους ἀξιοῦντος, 

10 ἐκεῖνον μὲν γὰρ εἶναι μετὰ πολλῶν Ρωμαίων, ἑαυτὸν 
δὲ μόνον Μακεδόσι" 'σὺ γὰρ μόνον᾽ ὁ Κοΐντιος ἔφη 
“ἑαυτὸν ἐποίησας ἀποκτείνας τοὺς φίλους καὶ συγ- 
γενεῖς.᾽ 

2. Νικήσας δὲ μάχῃ τὸν Φίλιππον ἐκήρυξεν ἐν Β 

16 ᾿Ισϑμίοις, ὅτι τοὺς Ἕλληνας ἐλευϑέρους καὶ αὐτονό- 
μουρ ἀφίησιν. ὅσοι δὲ Ρωμαίων αἰχμάλωτοι γενό- 
μενοι ἐν τοῖς κατ᾽ ᾿άννίβαν χρόνοις ἐδούλευον παρὰ 
τοῖς Ἕλλησι, τούτων ἕκαστον οἱ Ἕλληνες ἐξωνησά- 
μενοι δραχμῶν πεντακοσίων δωρεὰν ἔδωκαν αὐτῷ, 

30 κἀκεῖνοι ϑριαμβεύοντι συνηκολούϑησαν ἐν Ῥώμῃ 
πιλία περὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντεβ, ὥσπερ ἔϑος ἐστὶ 
τοῖς ἐλευϑερωϑεῖσι. 

8. Τοὺς δ᾽ ᾿Δχαιοὺς ἐπὶ τὴν Ζακυνϑίων νῆσον 
διανοουμένους στρατεύειν ἐκέλευε φυλάττεσϑαι, μὴ 

36 καϑάπερ αἵ χελῶναι τὴν κεφαλὴν προτείναντες ἔξω Ο΄ 
τῆς Πελοποννήσου κινδυνεύσωσιν. 

δ Κοΐντιος Ὑ᾽ : κουΐντιος 11 Κοΐντιος ἰάθτα: κόϊντος. 





10 ἩΡΕΟΌΜ ἘΤ ΓΜΡΕΒΑΤΟΒΓΙΜ 


4, ᾿Αντιόχου δὲ τοῦ βασιλέως μετὰ πολλῆς δυνά- 
μέώρ ἤκοντορ εἰρ τὴν Ελλάδα καὶ πάντων ἐχπεπληγ- 
μένων τὰ πλήθη καὶ τοὺς ὁπλισμούς, λόγον εἶπε 
τοιοῦτον πρὸρ τοὺρ ᾿4χαιούφ᾽ ἔφη γὰρ ἐν Χαλκίδι 
παρὰ τῷ ξένῳ δειπνῶν ϑαυμάξειν τὸ τῶν χρεῶν 5 
πλῆθορφ' εἰπεῖν δὲ τὸν ξένον ὅτι ταῦτα πάντα χοίρειά 
ἐστιν ἡδύσμασι καὶ σκευασίαις διαφέροντα. “μὴ τοίνυν 
μηδὲ ὑμεῖφ᾽ ἔφη ᾿θαυμάξετε τὴν βασιλικὴν δύναμιν, 
λογχοφόφουφ καὶ καταφράκτους καὶ πεξεταίρους καὶ 
1) ἀμφιπποτοξόταρ ἀκούοντερ᾽ πάντες γάρ εἰσιν οὗτοι τὸ 
Σύροι ὁπλαρίοιρ ἀλλήλων διαφέροντες. 

δ, Φιλοποίμενι δὲ τῷ στρατηγῷ τῶν ᾿Αχαιῶν ἴπ- 
πεοῖρ μὴν πολλοὺρ καὶ ὁπλίτας ἔχοντι, χρημάτων δὲ 
οὐκ δὐποροῦντι, προσπαίξων ἔλεγεν ὅτι χεῖρας ἔχει 
Φιλοποίμην καὶ σκόλη, γαστέρα δὲ οὐκ ἔχει. καὶ 16 
γὰρ τῇ φύσει τοῦ σώματος ἦν καὶ ὃ Φιλοποίμην 
τοιοῦτορ. 


ΓΝΑΙΟΥ ΔΟΜΙΤΊΟΥ. 


Γνάιορ “ΠΙομίτιος, ὃν Σκιπίων ὁ μέγας ἀνϑ᾽ ἑαυτοῦ 
τῷ ἀδελφῷ «“ευκίῳ παρακατέστησεν ἐν τῷ πρὸς ᾽4ν- 
τίοχον πολέμῳ, κατασχεψάμενος τὴν τῶν πολεμίων 30 
Ἑ φάλαγγα, καὶ τῶν περὶ αὐτὸν ἡγεμονικῶν εὐθὺς ἐπι- 
χειρεῖν κελευόντων, ἔφη τὴν ὥραν οὐχ ἐπαρκεῖν, 
ἵνα τοσαύτας μυριάδας κατακόψαντες καὶ διαρπά- 
σαντὸς τὴν ἀποσκευὴν ἐπανελθόντες εἰς τὸ στρατό- 
πδδον δαντῶν ἐπιμεληθῶσι, τὸ δὲ αὐτὸ ποιήσειν 5 


9 καὶ) γυὶὰϑ οἵα. τοϑὶ οοὐἂὰ. 18 Γνάιος Ν: γάϊος 


οι 


10 





ἈΡΟΡΒΕΤΒΕΟΘΜΑΤΑ, "1 


αὔριον καϑ’ ὥραν. καὶ συμβαλὼν τῇ ὑστεραίᾳ 
πεντακισμυρίους τῶν πολεμίων ἀνεῖλεν. 


ΠΟΠΛΊΟΥ ΛΙΚΙΝΙΟΥ͂. 


Πόπλιος Δικένιος ὕπατος στρατηγός, ἡττηϑεὶς ὑπὸ 
Περσέως τοῦ Μακεδόνων βασιλέως ἱππομαχίᾳ, δισχι- 
λίους ὀκτακοσίους ἀπέβαλε, τοὺς μὲν πεσόντας τοὺς Ε 
ὃὲ ἁλόντας" ἐπεὶ δὲ μετὰ τὴν μάχην ἔπεμψεν ὃ Περ- 
σεὺς πρέσβεις περὶ σπονδῶν καὶ εἰρήνης, ἐκέλευεν 
ὁ νενικημένος τὸν νενικηκότα Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν 
τὰ καϑ᾽ αὑτόν. 


ΠΑΥΛΟΥ͂ ΑἸΜΙΛΙΟΥ. 


1. Παῦλος Αἰμίλιος δευτέραν ὑπατείαν μετελθὼν 
ἀπέτυχεν" ἐπεὶ δὲ τοῦ πρὸς Περσέα καὶ Μακεδόνας 
πολέμου μῆκος λαμβάνοντος ἀπειρίᾳ καὶ μαλακίᾳ 
τῶν στρατηγῶν, ἐκεῖνον ὕπατον ἀπέδειξαν, “οὐκ ἔφη 
χάριν ἔχειν αὐτοῖς᾽ οὐ γὰρ αὐτὸς ἀρχῆς δεόμενος, 


16 ὧς ἐκείνων ἄρχοντος, ἤρῆσϑαι στρατηγός.᾽ 


2, ᾿Ελϑὼν δὲ εἰς οἶκον ἐξ ἀγορᾶς καὶ τὴν Τερτίαν 
τὸ ϑυγάτριον εὑρὼν δεδακρυμένον ἐπυνθάνετο τὴν 
αἰτίαν: εἰπούσης δὲ ὅτι Περσεὺς τέθνηκεν ἡμῖν 198 
(αυνέδιον δ᾽ ἦν οὕτως ὀνομαξόμενον), ᾿ἀγαϑῇ τύχῃ 


380 εἶπεν “ὦ ϑύγατερ καὶ δέχομαι τὸν οἰωνόν. 


8. Εὑρὼν δὲ ἐπὶ στρατοπέδου πολλὴν ϑρασύτητα 
καὶ λαλιὰν παραστρατηγούντων καὶ πολυπραγμονούν- 
τῶν ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἔχειν καὶ ποιεῖν ὀξείας τὰς 
μαχαίρας μόνον, αὐτῷ δὲ τῶν ἄλλων μελήσειν. 

4. Τὰς δὲ νυκτερινὰς φυλακὰς ἐκέλευσεν φυλάσ- 


γ ΒΕΟΌΜ ἘΤ ΓἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


σειν ἄνευ λόγχης καὶ ξίφους, ὅπωρ ἀμύνασϑαι τοὺς 
πολεμίους ἀπεγνωκότες μᾶλλον καὶ διαμαχοῦνται πρὸς 
τὸν ὕπνον. 

ὅ. ᾿Εμβαλὼν δὲ διὰ τῶν ἄκρων εἰς Μακεδονίαν 
καὶ συντεταγμένους ἰδὼν τοὺς πολεμίους, τοῦ Νασικᾶ 
Β παρακαλοῦντος αὐτὸν εὐθὺς ἐποχειρεῦῖν “εὖγε τὴν σήν᾽ 
εἶπεν “ἡλικίαν εἶχον, αἱ δὲ πολλαί μὲ πεῖραι κω- 
λύουσιν ἐκ πορείας πρὸς φάλαγγα δνντεταγμδνην 
μάχεσϑαι.᾽ 

6. Νικήσας δὲ τὸν Περσέα καὶ τὰς ἐπινυκίους 10 
ποιούμενος ἑστιάσεις ἔλεγε 'τῆς αὐτῆς ἐμπειρίας δἶναι 
στράτευμα φοβερώτατον πολεμίοις καὶ συμπόσιον 
ἥδιστον φίλοις παρασχεῖν. 

1. Τοῦ ὃὲ Περσέως αἰχμαλώτου γενομένου καὶ 
παρακρονομένου τὸν ϑρίαμβον ᾿ἐπὶ σοί᾽ εἶπε 'τοῦτ᾽ ιὖ 
ἐστίν, ἐξουσίαν διδοὺς αὐτῷ ἑαυτὸν ἀνελεῖν. 

8. Χρημάτων δὲ ἀπείρων δὑρεϑέντων, αὐτὸς μὲν 
σοὐύκ ἔλαβε, τῷ δὲ γαμβρῷ Τουβέρωνι φιάλην ἀργυ- 
ρᾶν δλκῆς πέντε λετρῶν ἀριστεῖον ἔδωκε. καὶ τοῦτό 
φασι πρῶτον δ8ἰς τὸν Αἰλίων οἶκον εἰσελθεῖν κειμή- 30 
λιον ἀργυροῦν». 

9. Τεσσάρων δὲ παίδων ἀρρένων αὐτῷ γεγονό- 
τῶν, δύο μὲν πρότερον ἐτύγχανεν ἐκδεδωκὼς ἑτέροις 
ϑέσθαι" δυεῖν δὲ ὄντων ἐπὶ τῆς οἰκίας ὃ μὲν ἡμέ- 
ραια πέντε πρὸ τοῦ ϑριάμβου, τεσσαρεσκαίδεκα 96 
γεγονὼς ἔτη, ἀπέθανεν, ὃ δὲ ὕστερον πέντε τοῦ 
ϑριάμβου, δωδεκαέτης. προελϑὼν δέ, τοῦ δήμου 
συναλγοῦντος αὐτῷ καὶ συμπενθϑοῦντος, “νῦν ἔφη 

20 Αἰλίων Ἐ: αἰμιλίων 86 τολῆτα τεσσαρακαίδϑκα 


οι 


πω)... 


ΑΡΟΡΗΤΗΕΕΒΟΜΑΤΑ. 13 


“περὶ τῆς πατρίδος ἀδεὴς γεγονέναι καὶ ἀκίνδυνος, Ὁ 


ὁπότϑ τῶν εὐτυχημάτων τὴν νέμεσιν εἰς τὸν οἶκον 
ἀπερειδσαμένης τῆς τύχης ὑπὲρ πάντων αὐτὸς ἀνα- 
δέδεκται. 


ΚΑΤΩ͂ΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΈΡΟΥ. 

δ 1. Κάτων ὁ πρεσβύτερος ἐν τῷ δήμῳ τῆς ἀσωτίας 
καὶ πολυτελείας καϑαπτόμενος εἶπεν “ὡς χαλεπόν 
ἐστι λέγειν πρὸς γαστέρα ὦτα μνὴ ἔχουσαν. 

2. ᾿Θαυμάξειν δὲ πῶς σῴξεται πόλις, ἐν ἧ πω- 
λεῖται πλείονος ἰχϑὺς ἢ βοῦς. 

1... 8. Μοιδορῶν δέ ποτὲ τὴν ἐπιπολάξουσαν γυναι- 
κοχρατίαν ᾿πάντες᾽ εἶπεν ᾿ἄνθϑρωποι τῶν γυναικῶν 
ἄρχουσιν, ἡμεῖς δὲ πάντων ἀνθρώπων, ἡμῶν δὲ α 
γυναῖκες. . 


4. Ἔφη δὲ ᾿βούλεσϑαι μᾶλλον εὐεργετήσας μὴ Ἡ 


168 κομίσασθαι χάριν ἢ μὴ ὑποσχεῖν κόλασιν ἀδικήσας, 
καὶ πᾶσιν ἀεὶ τοῖς ἁμαρτάνουσι χωρὶς ἑαυτοῦ δοῦναι 
συγγνώμην.᾽ 

ὅ. Παρορμῶν ὃὲ τοὺς ἄρχοντας ἐπιτιμᾶν τοῖς 
ἁμαρτάνουσιν ἔλεγε 'τοὺς δυναμένους κωλύειν τοὺς 

20 χακῶς ποιοῦντας, ἐὰν μὴ κωλύωσι, κελεύειν. 

6. “Τῶν δὲ νέων᾽ ἔφη "χαίρειν τοῖς ἐρυϑριῶσι 
μᾶλλον ἢ τοῖς ὠχριῶσι.᾽ 

. ἢ, 'Στρατιώτην» δὲ μισεῖν, ὃς ἐν τῷ περιπατεῖν 

τὰς χεῖρας, ἐν δὲ τῷ μάχεσθαι τοὺς πόδας κινεῖ, 

86 ῥέγχει ὃὲ μεῖξον ἢ ἀλαλάζξει.᾽ 

8. ᾿Κάκχιστον δέ᾽ ἔλεγεν “ἄρχοντα εἶναι τὸν ἄρχειν 
ἑαυτοῦ μὴ δυνάμονον. 


14 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


9. Μάλιστα δὲ ἐνόμιξε δεῖν ἕκαστον ἑαυτὸν 
αἰδεῖσθαι" ᾿μηδένα γὰρ ἑἕξαυτοῦ μηδέποτε χωρὶς 
δἶναι." 

10, Πολλῶν δὲ ὁρῶν ἀνισταμένους ἀνδριάντας 
“ἐμοῦ δέ᾽ ἔφη ἐρωτᾶν βούλομαι μᾶλλον τοὺς ἀνθρώ- δ 
πους), διὰ τί ἀνδριὰς οὐ κεῖται Κάτωνος ἢ διὰ τί 
κδῖται.᾽ 

11, Φείδεσϑαι δὲ τῆς ἐξουσίας παρεκάλει τοὺς 
δυναμένους, ὕπως ἀεὶ παραμένοι τὸ ἐξεῖναι. 

12. “Τοὺς δὲ τῆς ἀρετῆς τὴν τιμὴν ἀφαιροῦντας᾽ἢ 10 
ἔλεγε 'τὴν ἀρετὴν ἀφαιρεῖν. τῆς νεότητος. 

18. “Τὸν δὲ ἄρχοντα ἢ κριτήν᾽ ἔλεγε ᾿δεῖν μήτε 
ὑπὲρ τῶν δικαίων λιπαρεῖσϑαι μήτε ὑπὲρ τῶν ἀδί- 
κων ἐκλιπαρεῖσϑαι.᾽ 

199 14. “Τὴν δὲ ἀδικίαν ἔλεγε 'τοῖς ἀδικοῦσι κἂν μὴ 15 
φέρῃ κίνδυνον, ἅπασι φέρειν. 

16. Τῷ δὲ γήρᾳ πολλῶν αἰσχρῶν παρόντων ἠξίου 
μὴ προστιϑέναι τὴν ἀπὸ τῆς κακίας αἰσχύνην. 

16. Τὸν δὲ ὀργιξόμενον ἐνόμιξε τοῦ μαινομένου 
χρόνῳ διαφέρειν. 20 
11. “Ἥκιστα δὲ φϑονεῖσϑαι τοὺς τῇ τύχῃ χρω- 
μένους ἐπιεικῶς καὶ μετρίωρ᾽ οὐ γὰρ ἡμῖν ἀλλὰ τοῖς 

περὶ ἡμᾶς φϑονοῦσι. 

18. Τοὺς δὲ σπουδάξοντας ἐν τοῖς γελοίοιρ᾽ ἔλεγεν 
“ἐν τοῖς σπουδαίοις ἔσεσθαι καταγελάστους.ἢ ΜΝ 

19, “Τὰς καλὰς πράξεις ἔλεγε “δεῖν καταλαμβάνειν 
πράξεσι καλαῖς, ἵνα μὴ τῆς δόξης ἀπορρέωσιν.᾽ 

20. Ἐπετίμα δὲ τοῖς πολίταις ἀεὶ τοὺς αὐτοὺς 

Β αἱρουμένοις ἄρχοντας" ᾿δόξετε γάρ᾽ εἰπεῖν “μὴ πολ- 


ἈΡΟΡΗΤΗΚΟΜΑΤΑ. 16 


λοῦ τὸ ἄρχειν ἄξιον ἢ μὴ πολλοὺς τοῦ ἄρχειν ἀξίους 
ἡγεῖσθαι. 

21. Τὸν δὲ τοὺς παραλίους ἀγροὺς πεπρακότα 
προσεποιεῖτο ϑαυμάξειν ὡς ἰσχυρότερον τῆς θαλάσ- 
σης ἃ γὰρ ἐκείνη μόλις ἐπικλύξει, οὗτος ῥαᾳδέως 
καταπέπωκε.᾽ 

22. Τιμητείαν δὲ μετιὼν καὶ τοὺς ἄλλους ὁρῶν 
δεομένους τῶν πολλῶν καὶ κολακεύοντας, αὐτὸς ἐβόα 
᾿τὸν δῆμον ἀποτόμου χρείαν ἔχειν ἰατροῦ καὶ μεγά- 
1ολου χαϑαρμοῦ᾽ δεῖν οὖν μὴ τὸν ἥδιστον, ἀλλὰ τὸν 

ἀπαραίτητον αἰφεῖσϑαι.᾽ καὶ ταῦτα λέγων ἠφέϑη πρὸ 
πάντων. 
28. Διδάσκων δὲ τοὺς νέους εὐθαρσῶς μάχεσθαι 
πολλάκις ἔλεγε “τοῦ ξίφους τὸν λόγον μᾶλλον καὶ Ο 
16 σὴν φωνὴν τῆς χειρὸς τρέπειν καὶ καταπλήττειν τοὺς 
πολεμίους.ἢ 
24. Ἐπεὶ δὲ πολεμῶν τοῖς περὶ τὸν Βαῖτιν ποτα- 
μὸν οἰκοῦσιν εἰρ κίνδυνον ὑπὸ πλήϑους τῶν πολε- 
μίων κατέστη, τῶν μὲν Κελτιβήρων ἐπὶ διακοσίοις 
0. ταλάντοις βουλομένων βοηϑεῖν, τῶν δὲ Ῥωμαίων 
οὐκ ἐώντων ὁμολογεῖν μισϑὸν ἀνθρώποις βαρβάροις, 
'ἁμαρτάνειν᾽ ἔφησεν “αὐτούς" νικῶντας μὲν γὰρ ἀπο- 
δώσειν οὐ παρ᾽ αὑτῶν ἀλλὰ παρὰ τῶν πολεμίων" 
ἡττωμένων δέ, μήτε τοὺς ἀπῃτημένους μήτε τοὺς 
36 ἁἀπαιτοῦντας ἔσεσϑαι.ἢ 
25. Πλείονας δὲ πόλεις ἑλών, ὥς φησι, τῶν Ὁ 
ἡμερῶν ἃς διέτριψεν ἐν τοῖς πολεμίοις, οὐδὲν 


οι 


28 αὑτῶν ἢ: αὐτῶν 94. τηϑ] τὴ ἀπαιτουμένους, αὐυοὰ 
οδὺ ἴῃ Ὑν. Οαὐ. ο. 10 


τὸ ΒΕΟΌΜ ΕΤ ΙἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


αὐτὸς πλέον λαβεῖν ὧν ἔφαγε καὶ ἔπιεν ἐκ τῆς 
πολεμίας. 

26. Τῶν δὲ στρατιωτῶν ἑκάστῳ λίτραν ἀργύρου 
διανείμας φησί ᾿ βέλτιον εἶναι πολλοὺς ἔχοντας ἀρ- 
γύριον ἢ ὀλίγους χρυσίον ἀπὸ τῆς στρατείας ἐπα- 
νελϑεῖν" τῶν γὰρ ἀρχόντων οὐδὲν ἄλλο δεῖν ἐν 
ταῖς ἐπαρχίαις ἢ τὴν δόξαν αὐξάνεσθαι» 

21. Πέντε δὲ οἰκέτας εἶχεν ἐπὶ τῆς στρατείας, 
ὧν εἷς αἰχμάλωτα σώματα τρία πριάμενοβ, ὡς οὐκ 
ἔλαϑε τὸν Κάτωνα, πρὶν εἰς ὄψιν ἐλθεῖν, ἀπήγξατο. τὸ 

Ἑ 428. Παρακληϑεὶς δὲ ὑπὸ Σκιπίωνος ᾿ἀφρικανοῦ 
τοῖς ᾿Αχαιῶν συλλαβέσθαι φυγάσιν, ὅπως εἰς τὰς 
πατρίδας κατέλϑωσιν, προσεποιεῖτο μηδὲν αὐτῷ μέ- 
Ἅειν τοῦ πράγματορ᾽ ἐν δὲ τῇ συγκλήτῳ πολλῶν 
γινομένων λόγων ἀναστάς ὥσπερ οὐκ ἔχοντες᾽ εἶπεν τὸ 
“ὃ πράττωμεν, καϑήμεϑα περὶ Γραικῶν γεροντίων 
ξητοῦντες πότερον ὑπὸ τῶν παρ᾽ ἡμῖν ἢ ὑπὸ τῶν 
ἐκεῖ νεχροφόρων ἐξενεχϑῶσι.᾽ ᾿ 

29. Ποστουμίου δὲ ᾿Αλβίνου γράψαντος ἱστορίας 
Ἑλληνιστὶ καὶ συγγνώμην παρὰ τῶν ἀκροωμένων τ. 

Ε αἰτοῦντος, εἰρωνευόμενος ὃ Κάτων ἔφη δοτέον εἶναι 
συγγνώμην, εἰ τῶν ᾿Δἀμφικτυόνων ψηφισαμένων ἀναγ- 
κασϑεὶς ἔγραψε.᾽ 


ἽΠΩ͂ΝΟΣ ΤΟΥ ΝΕΩΤΈΡΟΥ. 

ίωνα τὸν νεώτερον λέγουσιν ἔτεσι πεντή- 
τέτταρσιν, οἷς ἐβίωσε, μηδὲν πρίασθαι 15 
ϑόσϑαι μηδὲν οἰκοδομῆσαι, λίτρας δὲ 
Ι ἔλαβεν 19 ᾿Αιβίνου Χ: λαβιήνου 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΑΟΜΑΤΑ. ΧΑ! 


ἀργύρον τρεῖς καὶ τριάκοντα μόνας ἐν οὐσίᾳ μεγάλῃ 
δύο δὲ χρυσίου καταλιπεῖν" καὶ ταῦτα Καρχηδόνος 
κύριον ὄντα καὶ μάλιστα τῶν στρατηγῶν πλοντίσαντα 
τοὺς στρατιώτας. 

δ 2. Τὸ δὲ Πολυβίον παράγγελμα διαφυλάττων 
ἐπειρᾶτο μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς ἀπελθεῖν ἢ ποιή- 
σασϑαί τινα συνήϑη καὶ φίλον ἁμωσγέπως τῶν ἐν- 
τυγχανόντων. 

8. Ἔτι δὲ νέος ὧν τοσαύτην εἶχε δόξαν ἀνδρείας 900 

0 καὶ συνέσεως, ὥστε Κάτωνα μὲν τὸν πρεσβύτερον 
εἰπεῖν ἐρωνηϑέντα περὶ τῶν ἐν Καρχηδόνι στρατευ- 
ομένων, ἐν οἷς καὶ Σκιπίων ἦν, 

“οἷος πέπνυται, τοὶ δὲ σκιαὶ ἀίσσουσιν.ἢ 


4, Εἰς δὲ τὴν Ρώμην ἐλθόντος ἀπὸ στρατείαρ, 
ι. ἐκάλουν αὐτὸν οὐκ ἐκείνῳ χαριξόμενοι, ἀλλ᾽ ὡς 
Καρχηδόνα δι’ ἐκείνου ταχὺ καὶ ῥαδίως ληψόμενοι" 
ὅ. ᾿Επεὶ ὃὲ παρελθὼν εἰς τὸ τεῖχος, τῶν Καρχη- 
δονίων ἐκ τῆς ἄκρας ἀμυνομένων, μὴ σὺ τὴν διὰ 
μέσου ϑάλασσαν οὐ πάνυ βαϑεῖαν οὖσαν τοῦ Πολυ- 
30 βίου συμβουλεύοντος αὐτῷ κατασπεῖραι τριβόλους 
σιδηροῦς ἢ σανίδας ἐμβαλεῖν κεντρωτάς, ὕπως μὴ Β 
διαβαίνοντες οἵ πολέμιον προόμάχωνται τοῖς χώμασιν" 
ἔφη “γελοῖον δἶνανι κατειληφότας τὰ τείχη καὶ τῆρ 
πόλεως ἐντὸς ὄντας εἶτα πράττειν ὕπως οὐ μαχοῦν- 
λ6 ται τοῖς πολεμίοις.᾽ 
13 Ποτῃ. κ 49ὅ 14 ἀπὸ στρατείας] ἐπὶ ὑπατείαν 


18 μὴ σὺ] εἰς θαΘΌποχαΒ. ΑἸυὰ Ἰοὺ 21 ἐμβαλεῖν ἢ: ἐμ- 
βαλλεῖν 


18 ΒΕΟΌΝ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


06. Εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν ἀνδριάντων “Ἑλληνικῶν 
καὶ ἀναθημάτων ἀπὸ Σικελίας μεστὴν οὖσαν, ἐκή- 
ουξε τοὺς ἀπὸ τῶν πόλεων παρόντας ἐπιγινώσκειν 
καὶ κομέξεσϑαι. 

1. Τῶν δὲ χρημάτων οὔτε δοῦλον οὔτε ἀπελεύ- ὁ 
ϑερον εἴα λαβεῖν οὐδένα, ἀλλ᾽’ οὐδὲ πρίασϑαι πάν- 
τῶν ἀγόντων καὶ φερόντων. 

8. Γαΐῳ δὲ “Μαιλέω τῷ φιλτάτῳ τῶν ἑταίρων 
ὑπατείαν μετιόντε συμπράττων ἐπηρώτησε Πομπήιον 
εἰ καὶ αὐτὸς ὑπατείαν μέτεισιν" ἐδόκει δὲ ὃ Πομ- τὸ 
πήιος υἱὸς αὐλητοῦ γεγονέμαι" τοῦ δὲ φήσαντος μὴ 
μετιέναι. ἀλλὰ καὶ τὸν Δαίλιον ἐπαγγελλόμενος 
συμπεριάξειν καὶ συναρχαιρεσιάδσειν, πιστεύσαντες 
καὶ περιμένοντες ἐχείνῳ ἐξηπατήϑησαν" ἀπηγγέλ- 
λετὸ γὰρ αὐτὸς ἐν ἀγορᾷ περιιὼν καὶ δεξιούμενορ 15 
τοὺς πολέτας. ἀγανακτούντων δὲ τῶν ἄλλων, ὃ 
Σκιπίων γελάσας ᾿ἀβελτερίᾳ γε᾽ εἶπεν “ἡμῶν, καϑάπερ 
οὐκ ἀνθρώπους μέλλοντες ἀλλὰ ϑεοὺς παρακαλεῖν, 
πάλαι διατρέβομεν αὐλητὴν ἀναμένοντες." . 

9. ᾿Ζππίου δὲ Κλαυδίου περὶ τῆς τιμητικῆς ἀρχῆς 30 
Ὁ ἁμιλλωμένου πρὸς αὐτὸν καὶ λέγοντος, ὅτι πάντας 
ὀνομαστὶ Ῥωμαίους αὐτὸς ἀσπάξεται, Σκιπίωνος ὀλί- 
γου δεῖν ἀγνοοῦντος ἅπαντας, ᾿ἀληϑῆ λέγεις᾽ εἶπεν 
“ἐμοὶ γὰρ οὐκ εἰδέναι πολλοὺς ἀλλ᾽ ὑπὸ μηδενὸς 
ἀγνοεῖσθαι μεμέληκεν. 3δ 

10. ᾿Εκέλευε δὲ τοὺς πολίτας, ἐπειδὴ ἐτύγχανον 

14 ἐκείνῳ] ἐκεῖνον ἅτ ἰσαπβρομπθηάσσω ροβϑὺ πιστεύσαν-- 


τες ἀπηγγέλλετο] παρήγγελλε Οοροίῃϑ 11 ἀβελτερίᾳ 
γε Ὕ : ἀβελτηρίᾳ δὲ 








- 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 19 


πολεμοῦντες Κελτίβηρσιν, ἀμφοτέρους ἐπὶ τὴν στρα- 
τείαν ἐχπέμψαντας ἢ πρεσβευτὰς ἢ χιλιάρχους μάρ- 
τυρας λαμβάνειν καὶ κριτὰς τῆς ἑκάστου ἀρετῆς τοὺς 
πολεμοῦντας. . 

δ 11. ᾿4ποδειχϑεὶς δὲ τιμητὴς νεανίσκου μὲν ἀφεί. 
λετο τὸν ἵππον, ὅτι δειπνῶν πολυτελῶς, ἐν ᾧ χρόνῳ 
Καρχηδὼν ἐπολεμεῖτο, μελίπηκτον εἰς ὄχῆμα τῆς 
πόλεως διαπλάσας καὶ τοῦτο Καρχηδόνα προσειπὼν Ε 
προύϑηκε διαρπάσαι τοῖς παροῦσι" καὶ πυνθανομένου 

10 τοῦ νεανίσκου τὴν αἰτίαν δι’ ἣν ἀφήρηται τὸν ἵππον, 
“ἐμοῦ γάρ᾽ ἔφη ᾿πρότερος Καρχηδόνα διήρπασας.᾽ 

12, Γάιον δὲ Δικίνιον ἰδὼν παρερχόμενον “οἶδα᾽ 
ἔφη 'τοῦτον ἐπιωρκηκότα τὸν ἄνδρα μηδενὸς δὲ 
κατηγοροῦντος, οὐ δύναμαι κατήγορος αὐτὸς εἶναι 

16 καὶ δικαστής. ὁ ὁ 

18. ᾿Εχπεμφϑέντα δ᾽ αὐτὸν ὑπὸ τῆς βουλῆς τρί- 
τον, ὥς φησι Κλειτόμαχος, 
ἀνθρώπων ὕβριν τὲ καὶ εὐνομέην ἐφορῶντα, 


πόλεων ἐθνῶν βασιλέων ἐπίσκοπον, ὡς εἰς ᾿4λεξάν- 

90 δρδίαν ἧκε καὶ τῆς νεὼς ἀποβὰς ἐβάδιξε κατὰ τῆς Ἐ 
κεφαλῆς ἔχων τὸ ἱμάτιον, ἠξίουν ἀποκαλύψασϑαι 
περιϑέοντες οἵ ᾿4λεξανδρεῖς καὶ δεῖξαι ποϑοῦσιν 
αὐτοῖς τὸ πρόσωπον. τοῦ δὲ ἀποκαλυψαμένου, κραυ- 
γὴν καὶ κρότον ἐποίησαν. τοῦ δὲ βασιλέως μόλις 

45" ἁμιλλωμένου βαδίξουσιν αὐτοῖς δι’ ἀργίαν καὶ τρυ- 
φὴν τοῦ σώματος, ὃ Σκιπίων ἀτρέμα πρὸς τὸν Πα- 
ναίτιον ψυϑυρίσας εἶπεν “ἤδη τι τῆς ἐπιδημίας ἡμῶν 301 


18 Ηομι. π 481 ὕβριν ν»-.- 1878: πόλεων 


80 ΒΕΟΌΜ ἘΠ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


᾿4λεξανδρεῖς ἀπολελαύκασι" δι’ ἡμᾶς γὰρ ἑωράκασι 
τὸν βασιλέα πδριπατοῦντα.ἢ 

14, Συναπεδήμει δὲ αὐτῷ φίλος μὲν εἷς φιλό- 
σοφος Παναίτιος. οἰκέται δὲ πέντε' καὶ τοῦ ἑνὸς 
ἀποθανόντος ἐπὶ τῆς ξένης, ἄλλον μὴ βουλόμενος δ 
πρίόασϑαι ἀπὸ τῆς Ῥώμης μετεπέμψατο. 

16. Τῶν δὲ ΝΝομωντένων ἀμάχων εἶναι δοκούν- 
τῶν καὶ πολλοὺς νενικηκότων στρατηγούς, ὕπατον 
ἀπέδειξε Σκιπίωνα τὸ δεύτερον ὃ δῆμος ἐπὶ τὸν 
πόλεμον" ὡρμημένων δὲ πολλῶν ἐπὶ τὴν στρατείαν, τ0 
καὶ τοῦτο διεκώλυσεν ἡ σύγαλητος, ὡς ἐρήμον τῆς 
᾿Ιταλίας ἐσομένης. καὶ χρήματα λαβεῖν τῶν ἑτοίμων 

Β οὐκ εἴασαν, ἀλλὰ τὰς τελωνικὰς προσόδους ἀπέταξαν 
οὔπω χρόνον ἐχούσας. ὁ δὲ Σκιπίων “χρημάτων 
μὲν οὐκ ἔφη δεῖσθαι, τὰ γὰρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν φίλων 158 
ἐξαρκέσειν" περὶ δὲ τῶν στρατιωτῶν ἐμέμψατο, ᾿χα- 
λεπὸν γὰρ εἶναι τὸν πόλεμον, δἰ μὲν δι᾿ ἀνδρείαν 
τῶν πολεμίων ἥττηνται τοσαυτάκις, ὅτι πρὸς τοιού- 
τους, δἰ δὲ δι’ ἀνανδρίαν τῶν πολιτῶν, ὅτι μετὰ 
τοιούτων.ἢ 30 

10. ᾿Επεὶ δὲ ἐλϑὼν εἰς τὸ στρατόπεδον πολλὴν 
ἀταξίαν καὶ ἀκολασίαν καὶ δεισιδαιμονίαν καὶ τρυ- 
φὴν κατέλαβε, μάντεις μὲν εὐθὺς ἐξήλασε καὶ ϑύτας 
καὶ πορνοβοσκούς, σκεύη δὲ προσέταξεν ἀποπέμπειν 

Ο ἅπαντα πλὴν χύτρας ὀβελίδόκου καὶ ποτηρίου κερα- 65 
μεοῦ" τῶν δὲ ἀργυρέων ἔκπωμα οὐ μεῖξον δύο 
λιτρῶν συνεχώρησε τοῖς βουλομένοις ἔχειν" λούεσϑαι 
δὲ ἀπεῖπε, τῶν δὲ ἀλειφομένων τρίβειν ἕκαστον 


4 τοῦ ἑνὸς] τούτων ἑνὸς Ὗ 





ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 81 


ἑαυτόν" τὰ γὰρ ὑποξύγια χεῖρας μὴ ἔχοντα ἑτέρου 
τρίψοντος δεῖσϑαι᾽ προσέταξε δὲ ἀριστᾶν μὲν ἑστῶ- 
τας ἄπυρον ὄψον, δειπνεῖν δὲ κατακειμένους ἄρτον 
ἢ πολτὸν ἁπλῶς καὶ κρέας ὀπτὸν ἢ ἑἕφϑόν᾽ αὐτὸς 

5 ὃδ σάγον ἐμπεπορπημένος μέλανα περιῇει, πενϑεῖν 
τὴν τοῦ στρατεύματος αἰσχύνην λέγων. 

11. Μεμμίου δέ τινος χιλιάρχου λαβὼν ὑποξύ- 
για, ψυχτῆρας διαλίϑους παρακομίξοντα καὶ Θηρι- ἢ 
κλείους, "ἐμοὶ μέν᾽ εἶπεν “ἡμέρας τριάκοντα καὶ τῇ 

το πατρίδι, σαυτῷ δὲ τὸν βίον ἅπαντα τοιοῦτος ὧν 
ἄχρηστον πεποίηκας σεαυτόν. 

18. ἙἙτέρου δὲ ϑυρεὸν ἐπιδείξαντος εὖ κεκοσμη- 
μένον “ὃ μὲν ϑυρεός᾽ εἶπεν “ὦ νεανία καλός, πρέ- 
πει δὲ Ῥωμαῖον ἄνδρα μᾶλλον ἐν τῇ δεξιᾷ τὰς ἐλπί- 

16 δὰς ἔχειν ἢ τῇ ἀριστερᾷ. 

19. Τοῦ δὲ τὸν χάρακα ἄραντος σφόδρα πιέξε- 
όϑαι φάσκοντος " εἰκότως᾽ ἔφη" “τῷ γὰρ ξύλῳ τούτῳ 
μᾶλλον ἢ τῇ μαχαίρᾳ πιστεύεις. 

20. Ὁρῶν δὲ τὴν ἀπόνοιαν τῶν πολεμίων ἔλεγεν 

40 ᾿ ὠνεῖσϑαι τοῦ χρόνου τὴν ἀσφάλειαν " τὸν γὰρ ἀγαϑὸν 
στρατηγὸν ὥσπερ ἰατρὸν ἐσχάτης δεῖσϑαι τῆς διὰ 
τοῦ σιδήρου ϑεραπείας.᾽ οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἐπιϑέμενος Εὶ 
ἐν καιρῷ τοὺς Νομαντίνους ἐτρέψατο. 

21. Τῶν δὲ πρεσβυτέρων τοὺς ἡττημένους κακι- 

45 ξόντων, τί πεφεύγασιν οὗς τοσαυτάκις ἐδίωξαν, εἰπεῖν 
τινα λέγεται τῶν Νομαντίνων "ὧς τὰ πρόβατα ταὐτὰ 
καὶ νῦν ἐστιν, ὁ δὲ ποιμὴν ἄλλος. 


4 πολτὸν! ΤΩ] τὴ πόλτον 9 τριάκοντα] δὶς τριάκοντα 
γ0] ἑξήκοντα Οοροίυθβὀ 86 τί] ὅ τι 


ῬΙυϊαχοβὲ ΜοΣϑὶα. Υοϊ. 1|ι. 6 


82 ΒΕΟΌΝ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


22. Ἐπεὶ δὲ τὴν Νομαντίαν ἑλὼν καὶ ϑριαμ- 
βεύσας τὸ δεύτερον πρὸς Γάιον Γράκχον ὑπέρ τε 
τῆς βουλῆς καὶ τῶν συμμάχων κατέστη διαφορά, καὶ 
λυπούμενος ὃ δῆμος ἐθορύβησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ βή- 

Β' ματος, “ἐμέ εἶπεν “οὐδέποτε στρατοπέδων ἀλαλαγ- 
μὸς ἐθορύβησεν, οὔτι γε συγκλύδων ἀνθρώπων, ὧν 
οὐ μητέρα τὴν Ἰταλίαν ἀλλὰ μητρυιὰν οὖσαν ἐπί- 
σταμαι.ἢ 

28. Τῶν δὲ περὶ τὸν Γάιον βοώντων κτεῖναι 
τὸν τύραννον “εἰκότως᾽ εἶπεν “οἵ τῇ πατρίδι πολε- 
μοῦντες ἐμὲ βούλονται προανελεῖν᾽ οὐ γὰρ οἷόν τὲ 
τὴν Ῥώμην πεσεῖν Σκιπίωνος ἑστῶτος οὐδὲ ξῆν Σκι- 
πίωνα τῆς Ῥώμης πεσούσης.᾽ 


ΚΑΙΚΙΛΙΟΥ ΜΕΤΈΛΛΟΥ. 


1. Καικίλιος Μέτελλος ὀχυρῷ χωρίῳ βουλευό- 
μενος προσαγαγεῖν, εἰπόντος ἑκατοντάρχου πρὸς αὐ- 
902 τὸν ὡς, ἐὰν δέκα μόνους ἀποβάλῃ, λήψεται τὸ χω- 
ρίον, ἠρώτησεν αὐτόν “εἰ βούλοιτα εἷς τῶν δέκα 
γενέσϑαι.ἢ 
2. Τῶν δὲ νεωτέρων τινὸς χιλιάρχον πυνϑανο- 
μένου τί μέλλει ποιεῖν, “εἰ τοῦτο᾽ ἔφη “συνειδέναι 
μοι τὸν χιτωνίδκον ἐνόμιξον, ἀποδυσάμενος ἂν αὐ- 
τὸν ἐπὶ τὸ πῦρ ἐπέϑηκα.ἢ 
8. Σκιπίωνι δὲ ξῶντι πολεμῶν, ἀποϑανόντος 
ἠχϑέσϑη, καὶ τοὺς μὲν υἱοὺς ἐκέλευσεν ὑποδύντας 
ἄρασϑαι τὸ λέχος, ' τοῖς δὲ ϑεοῖς᾽ ἔφη “χάριν ἔχειν 


8 διαφορά] ἐν διαφορᾷ 20 τοῦτο ὟΝ: τοῦτον 


ὄ 


μὲ 


0 


20 


9ὅ 


ἈΡΟΡΗΤΗΕΒΌΜΑΤΑ. 83 


ὑπὲρ τῆς Ῥώμης, ὅτι παρ᾽ ἄλλοις οὐκ ἐγένετο 
Σκιπίων. 


ΓΑΙΟΥ ΜΑΡΙΟΥ. 
1. Γάιος Μάριος ἐκ γένους ἀδόξου προϊὼν εἰρ 
πολιτείαν διὰ τῶν στρατειῶν, ἀγορανομίαν τὴν μεί- Β 
δ ξονα παρήγγειλεν" αἰσθόμενος δὲ ὅτι λείπεται τῆς 
αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τὴν ἐλάττονα μετῇῆλϑε᾽ κἀκεί- 
νης ἀποτυχών, ὅμως οὐκ ἀπέγνω τοῦ πρωτεύδειν 
Ῥωμαίων. 
ὃ), Ἰξίας δὲ ἔχων ἐν ἀμφοτέροις τοῖς σκέλεσι 
ιὸ παρέσχεν ἄδετος ἐκτεμεῖν τῷ ἰατρῷ, καὶ μὴ στενά- 
ξας μηδὲ τὰς ὀφρῦς συναγαγὼν ἐνεκαρτέρηδε τῇ 
χειρουργίᾳ᾽ τοῦ δὲ ἑἰατροῦ μεταβαίνοντος ἐπὶ ϑθάτε- 
ρον, οὐκ ἠθέλησεν εἰπών “οὐκ εἶναι τὸ ϑεράπευμα 
τῆς ἀλγηδόνος ἄξιον.᾽ἢ 
ιΌ 8. Ἐπεὶ δὲ Μούσιος ὁ ἀδελφιδοῦς, αὐτοῦ τὸ 
δεύτερον ὑπατεύοντος, ἐβιάξετο τῶν ἐν ὥρᾳ στρα- 
τευομένων τινὰ ὀνόματι Τρεβώνιον, ὁ δὲ ἀπέκτεινεν 
αὐτόν, καὶ πολλῶν κατηγορούντων οὐκ ἠρνήσατο 
κτεῖναι τὸν ἄρχοντα, τὴν δὲ αἰτίαν εἶπε καὶ ἀπέ- 
0 δειξε κελεύσας ὁ Μάριος τὸν ἐπὶ ταῖς ἀριστείαις 
διδόμενον στέφανον κομισθῆναι τῷ Τρεβωνίῳ περι- 
ἔϑηκε. 
ο 4, Τοῖς δὲ Τεύτοσι παραστρατοπεδεύδσας ἐν χω- 
ρίῳ ὀλίγον ὕδωρ ἔχοντι, τῶν στρατιωτῶν διψῆν 
36 λεγόντων, δείξας αὐτοῖς ποταμὸν ἐγγὺς ῥέοντα τῷ 
χάρακι τῶν πολεμίων ᾿ἐκεῖθεν ὑμῖν ἔστιν᾽ εἶπε 


90 ὁ “5: οὖν ὁ 
6 


84 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


ἱποτὸν ὥνιον αἵματος.᾽ οἵ ὃὲ ἄγειν παρεκάλουν, 
ξως ὑγρὸν ἔχωσι τὸ αἷμα καὶ μήπω πᾶν ὑπὸ τοῦ 
διψῆν ἐκπεπηγός. 

ὅ. Ἐν δὲ τοῖς Κιμβρικοῖς πολέμοις Καμαρίνων 

Ὁ χιλίους ἄνδρας ἀγαθοὺς γενομένους ὁμοῦ Ρωμαίους 5 
ἐποίησε, κατ᾽ οὐδένα νόμον πρὸς δὲ τοὺς ἐγκαλοῦν- 
τας ἔλεγε τῶν νόμων οὐκ ἑἐξακοῦσδαι διὰ τὸν τῶν 
ὕπλων ψόφον. 

6. Ἐν δὲ τῷ ἐμφυλίῳ πολέμῳ περιταφρευόμενος 
καὶ πολιορκούμενος ἐκαρτέρει, τὸν οἰκεῖον ἀναμέ- τὸ 
νῶν καιρόν. εἰπόντος δὲ Πομπαιδίου Σίλωνος πρὸς 
αὐτόν “εἰ μέγας εἶ στρατηγός, ὦ Μάριε, καταβὰς 
διαγώνισαι᾽, “σὺ μὲν οὖν᾽ εἶπεν “εἰ μέγας εἶ στρα- 
τηγός, ἀνάγκασόν μὲ διαγωνίδασϑαι καὶ μὴ βουλό- 
μενον. 16 

ΚΑΥΛΟΥ ΛΟΥΤΑΤΙΊΙΟΥ. 

Κάτλος ΛΔουτάτιος ἐν τῷ Κιμβρικῷ πολέμῳ παρὰ 
τὸν ᾿Ατίσωνα ποταμὸν στρατοπεδεύων, ἐπεὶ τοὺς 

Ε βαρβάρους δρῶντες οἵ Ῥωμαῖοι διαβαένειν ἐπιχει- 
φοῦντας ἀνεχώρουν, μὴ δυνάμενος αὐτοὺς κατασχεῖν 
ὥρμησεν εἰς τοὺς πρώτους τῶν ἀποτρεχόντων, ὕπως 90 
δοχῶσι μὴ φεύγειν τοὺς πολεμίους, ἀλλὰ τῷ στρα- 
τηγῷ κατακολουϑεῖν. 


ΣΥΛΛΑ. 
Σύλλας ὁ εὐτυχὴς ἀναγορευϑεὶς τῶν μεγίστων 
εὐτυχιῶν ἐποιεῖτο δύο, τὴν Πίου Μετέλλου φιλίαν, 


4 Καμερίνων Υἱϊ. Μᾶγ. ο. 38 11 Πομπαιδίου : 
πομπίου ῶ8 ΣΥΛΔΛΑ ὃ: ΣΥΛΛΟΥ͂ 


 Αᾳ 


ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. δῦ 


καὶ τὸ μὴ κατασκάψαι τὰς ᾿ϑήνας ἀλλὰ φείδσασϑαι 
τῆς πόλεως. 
ΤΑΙΟΥ ΠΟΠΙΛΛΙΟΥ͂. Η' 
Γάιος Ποπίλλιος ἐπέμφϑη πρὸς ᾿ἀντίοχον ἐπιστο- 
λὴν παρὰ τῆς συγκλήτου κομίξων, κελεύουσαν ἀπά- 
ὅδ γεῦν ἐξ Αἰγύπτου τὸ στράτευμα καὶ μὴ σφετερίξεσϑαι 
τῶν Πτολεμαίου τέκνων ὀρφανῶν ὄντων τὴν βασι- 
λείαν' προσιόντα δ᾽ αὐτὸν διὰ τοῦ στρατοπέδου 
πόρρωθεν ἀσπασαμένου τοῦ ᾿Δντιόχου φιλοφρόνως, 
οὐκ ἀντασπασάμενος τὸ γραμματεῖον ἐπέδωκεν" ἐπεὶ 
10 δὲ ἀναγνοὺς ἔφη βουλεύσεσϑαι καὶ δώσειν τὴν ἀπό- 
κρισίν, τῷ κλήματι γῦρον περὶ αὐτὸν ὃ Ποπίλλιος 
περιέγραψεν εἰπών “ἐνταῦϑα τοίνυν ἑστὼς βούλευ- 
σαι καὶ ἀπόκριναι.᾽ πάντων δὲ τὸ φρόνημα τοῦ 
ἀνδρὸς καταπλαγέντων τοῦ τε ᾿Δντιόχου ποιήσειν 
16 ὁμολογοῦντος τὰ δοκοῦντα Ῥωμαίοις, οὕτως ἠσπά- 208 
σατο καὶ περιέπτυξεν αὐτὸν ὁ Ποπίλλιος. 


ΛΕΥΚΟΥΛΛΟΥ͂. 

1. Δεύκουλλος ἐν ᾿Ζ“ρμενίᾳ μετὰ μυρίων ὅπλι- 
τῶν καὶ χιλίων ἱππέων ἐπὶ Τιγράνην ἐχώρει πεν- 
τεκαίδεκα μυριάδας στρατιᾶς ἔχοντα τῇ πρὸ μιᾶς 

80 νοννῶν ὀχτωβρίων, ἐν ἧ πρότερον ὑπὸ Κίμβρων ἡ 
μετὰ Καιπίωνος διεφϑάρη δύναμις. εἰπόντος δέ 
τίνος ὅτι Ῥωμαῖοι τὴν ἡμέραν ἀφοσιοῦνται καὶ δε- 
δοίκασιν, “οὐκοῦν᾽ ἔφη ᾿ σήμερον ἀγωνισώμεϑα προ- 
ϑύμως. ἵνα καὶ ταύτην ἐξ ἀποφράδος καὶ δκυϑρω- 

36 πῆς ποιήσωμεν ἱλαρὰν καὶ προσφιλῆ Ρωμαίοις. 


20 νοννῶν ὅ: νόννων 91 Καιπίωνος Χ : σκιπίωνος 


86 ΒΕΟΤΜ ΕΤ ἵἹΜΡΕΒΑΤΟΒΓΜ 


2, Τοὺς δὲ καταφράκτους μάλιστα φοβουμένων 
Β τῶν στρατιωτῶν ἐκέλευσε ϑαρρεῖν" πλεῖον γὰρ ἔργον 
εἶναι τοῦ νικῆσαι τὸ τούτους σκυλεῦσαι.᾽ προσβὰς 
ὃὲ τῷ λόφῳ πρῶτος καὶ τὸ κίνημα τῶν βαρβάρων 
ϑεασάμενος ἀνεβόησε “νενικήχαμεν, ὦ συστρατιῶται" 
καὶ μηδενὸς ὑποστάντος διώχων πέντε Ῥωμαίων 
ἀπέβαλε πεσόντας, τῶν δὲ πολεμίων ὑπὲρ δέχα μυ- 
ριάδας ἀπέχτεινε. 


ΓΝΑΙΟΥ ΠΟΜΠΗΙΟΥ. 

1, Γναῖος Πομπήιος ὑπὸ Ῥωμαίων ἠγαπήϑη 
τοσοῦτον ὅσον ὃ πατὴρ ἐμισήϑη. νέος δὲ ὧν παν- 
τάπασι τῇ Σύλλα μερίδι προσέϑηκεν αὑτόν" καὶ 
μήτε ἄρχων μήτε βουλεύων πολλοὺς ἐκ τῆς ᾿Ιταλίας 

( ἐστρατολόγησε. καὶ Σύλλα καλοῦντος οὐκ ἔφη δίχα 
λαφύρων οὐδὲ ἀναίμακτον ἐπιδεῖξαι τῷ αὐτοκράτορι 
τὴν δύναμιν" οὐδ᾽ ἦλθε πρότερον πρὶν ἢ πολλαῖς 
μάχαις νικῆσαι τοὺς στρατηγοὺς τῶν πολεμίων. 

2, ᾿Επεὶ δὲ πεμφϑεὶς εἰς Σικελίαν ὑπὸ Σύλλα 
στρατηγὺς ἐπυνθάνετο τοὺς στρατιώτας ἐν ταῖς ὃδοι- 
πορίαις ἐκτρεπομένους βιάξεσϑαι καὶ ἁρπάξειν, τοὺς 
μὲν ἄλλως πλανωμένους καὶ περιϑέοντας ἐκόλασε, 
τῶν δὲ πεμπομένων ὑπ᾽ αὐτοῦ σφραγῖδας ἐπέβαλε 
ταῖς μαχαίραις. 

ὉὮ 8. ΔΜΜαμερτίνους δὲ τῆς ἐναντίας γενομένους με- 
ρίδος οἷός τε ἦν ἀποσφάττειν ἅπαντας" Σϑεννίου 
ὃὲ τοῦ δημαγωγοῦ φήσαντος οὐ δίκαια ποιεῖν αὐ- 
τὸν ἀνθ᾽ ἑνὸς αἰτίου πολλοὺς ἀναιτίους κολάξοντα, 

14 ἐπιδείξειν ἀῃ ἂν ἐπιδεῖξαι 21 ἐπέβαλε : ἐπέβαλλε 


Θι 


20 


ΑΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤΑ. 81 


τοῦτον δὲ αὐτὸν εἶναι τοὺς μὲν φίλους πείσαντα, 

τοὺς δὲ ἐχϑροὺς βιασάμενον ἐλέσϑαι τὰ Μαρίου" 

ϑαυμάδας ὃ Πομπήιος ἔφη ᾿ συγγνώμην ἔχειν Μαμερ- 

τίνοις ὑπὸ τοιούτου πεισϑεῖσιν ἀνδρός, ὃς τὴν πα- 

- δ τρίδα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς προτιμᾷ.᾽ καὶ τήν τε πόλιν 
καὶ τὸν Σϑέννιον ἀπέλυσεν. 

4, Εἰς δὲ Λιβύην διαβὰς ἐπὶ Ζομίτιον καὶ μάχῃ 
μεγάλῃ κρατήσας, ἀσπασαμένων αὐτὸν αὐτοκράτορα 
τῶν στρατιωτῶν ἔφη ᾿μὴ δέχεσθαι τὴν τιμήν, ἕως 

10ὼ ὀρθὸς ἕστηκεν ὁ χάραξ τῶν πολεμίων. οἱ δέ, καί- Ἐ 
πὲρ ὄμβρου πολλοῦ κατέχοντος, δρμήσαντες διεπόρ- 
ϑησαν τὸ στρατόπεδον. 

ὕ. ᾿πανελϑθόντα δὲ αὐτὸν ὁ Σύλλας ταῖς μὲν 
ἄλλαις τιμαῖς ἐδέξατο φιλοφρόνως καὶ Μάγνον προσ- 

ιὸ ηγόρευσε πρῶτος αὐτόν' ϑριαμβεῦσαι δὲ βουλόμε- 
νον οὐκ εἴα μηδέπω μετέχοντα βουλῆς. εἰπόντος 
δὲ τοῦ Πομπηίου πρὸς τοὺς παρόντας "ἀγνοεῖν τὸν 
Σύλλαν ὅτι καὶ τὸν ἥλιον ἀνατόλλοντα πλείονες ἢ 
δύνοντα προσκυνοῦσιν,᾽ ὃ μὲν Σύλλας ἀνεβόησε 

20 ᾿ϑριαμβευέτω.᾽ Σερουίλιος δὲ ἀνὴρ ἀριστοκρατικὸς Ἐ' 
ἠγανάκτει, καὶ τῶν στρατιωτῶν ἐνίσταντο πολλοὶ 
τῷ ϑριάμβῳ δωρεάς τινας ἀπαιτοῦντες. ἐπεὶ δὲ ὃ 
Πομπήιος ἔφη μᾶλλον ἀφήδειν τὸν θρίαμβον ἢ 
κολακεύσειν ἐκείνους ὖ. ᾿νῦν᾽ ἔφη ᾿καὶ μέγαν ἀληϑῶς 

85 ὁρᾶν καὶ ἄξιον τοῦ ϑριάμβου τὸν Πομπήιον.ἢ 

6. Ἔϑους δὲ ὄντος ἐν Ρώμῃ τοῖς ἱππεῦσιν, ὅταν 
στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν τὸν ἵππον 
εἰς ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς δύο ἄνδρας, οἣς τιμητὰς κα- 
λοῦσι, καὶ καταριϑμησαμένους τὰς στρατείας καὶ 


88 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


τοὺς στρατηγοὺς ὑφ᾽ οἷς ἐστρατεύσαντο τυγχάνειν 


904 ἐπαίνων ἢ ψόγων τῶν προσηκόντων ὑπατεύων ὃ 


Β 


8 


Πομπήιος κατήγαγεν αὐτὸς τὸν ἵππον ἐπὶ τοὺς τιμη- 
τὰς Γέλλιον καὶ Δέντλον᾽ ἐκείνων δὲ ὥσπερ ἔϑος 
ἐστὶ πυϑομένων, εἰ πάσας ἐστράτευται τὰς στρατείας, 
᾿πάσας᾽ εἶπεν “ὑπ᾿ ἐμαυτῷ αὐτοκράτορι.᾽ 

1. Τῶν δὲ Σερτωρίου γραμμάτων κρατήσας ἔν 
Ἰβηρίᾳ, ἐν οἷς ἧσαν ἐπιστολαὶ πολλῶν ἡγεμόνων 
ἐπὶ νεωτερισμῷ καὶ μεταβολῇ τῆς πολιτείας τὸν 
Σερτώριον εἰς Ρώμην καλούντων, κατέκαυσε πάσας 
διδοὺς μετανοῆσαι καὶ βελτίονας γενέσθαι τοὺς πο- 
νηρούς. 

8. ᾿Επεὶ δὲ Φραάτης ὃ Πάρϑων βασιλεὺς ἔπεμψε 
πρὸς αὐτὸν ἀξιῶν ὅρῳ χρῆσϑαι τῷ Εὐφράτῃ, "μᾶλ- 
λον᾽ ἔφη ᾿χρῆσϑαι Ῥωμαίους ὅρῳ πρὸς Πάρϑους 
τῷ δικαίῳ.ἢ 

9. “Μευκίου ὃὲ “ευκούλλου μετὰ τὰς στρατείας 
ἀφεικότος αὑτὸν εἰς ἡδονὰς καὶ πολυτελῶς ζῶντος, 
τὸν δὲ Πομπήιον ὡς παρ᾽ ἡλικίαν τοῦ πολλὰ πράδσ- 
σειν ὀρεγόμενον ψέγοντος, “μᾶλλον᾽ ἔφη “γέροντι 
τὸ τρυφᾶν ἢ τὸ ἄρχειν εἶναι παρ᾽ ἡλικίαν. 

10. Νοσοῦντι δὲ αὐτῷ κίχλην ὁ ἰατρὸς λαβεῖν 
προσέταξεν οἵ δὲ ξητοῦντες οὐχ εὗρον (ἦν γὰρ 
παρ᾽ ὥραν), ἔφη δέ τις εὑρεϑήσεσθαι παρὰ Δευ- 


20 


κούλλῳ δι’ ἔτους τρεφομένας. “εἶτα᾽ ἔφη “εἰ μὴ ες 


Δεύκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν ἔξησε;᾽ καὶ 

χαίρειν ἐάσας τὸν ἰατρὸν ἔλαβέ τι τῶν εὐπορίστων. 
11. ᾿Ισχυρᾶς δὲ σιτοδείας ἐν Ῥώμῃ γενομένης, 
1 οἷς : ο᾽ὃδοἫ 4. Γέλλιον Χ: τέλλιον 271 τι " 


ἈΡΟΡΗΤΒΗΒΟΜΑΤΑ. 80 


ἀποδειχϑεὶς λόγῳ μὲν ἀγορᾶς ἐπιμελητής, ἔργῳ δὲ 
γῆς καὶ ϑαλάδσης κύριος, ἔπλευσεν εἰς Διβύην καὶ 
Σαρδόνα καὶ Σικελίαν" καὶ πολὺν ἀϑροίσας σῖτον 
ἔσπευδεν εἰς τὴν Ῥώμην. μεγάλου δὲ χειμῶνος γε- 

δνομένου καὶ τῶν κυβερνητῶν ὀκνούντων, πρῶτος 
ἐμβὰς καὶ τὴν ἄγκυραν ἄραι κελεύσας ἀνεβόησε 
“πλεῖν ἀνάγκη, ξῆν οὐκ ἀνάγκη. 

12, Τῆς δὲ πρὸς τὸν Καίσαρα διαφορᾶς ἀποκα- 

λυπτομένης καὶ Μαρκελλίνου τινὸς τῶν ὑπὸ Πομ- 

10 πηέου προῆχϑαι δοκούντων μεταβεβλημένου δὲ πρὸς 
Καίσαρα πολλὰ πρὸς αὐτὸν ἐν συγκλήτῳ λέγοντος, 
“οὐκ αἰσχύνῃ Μαρκελλῖνε᾽ εἶπεν “ἐμοὶ λοιδορούμε- Ὁ 
νος, δι’ ὃν ἐξ ἀφώνου λόγιος ἐκ δὲ πεινατικοῦ ἐμε- 
τικὸς γέγονας ἢ 

ιῖὃ}Θ 18. Πρὸς δὲ Κάτωνα πικρῶς καϑαψάμενον, ὅτι 
πολλάκις αὐτοῦ προαγορεύοντος τὴν Καίσαρος δύνα- 
μὲν καὶ αὔξησιν οὐκ ἐπ᾽’ ἀγαθῷ τῆς δημοκρατίας 
γινομένην αὐτὸς ἀντέπραττεν, ἀπεκρίνατο ἱτὰ μὲν 
σὰ μαντικώτερα, τὰ δ᾽ ἐμὰ φιλικώτερα.᾽ἢ 

8. 14, Περὶ δὲ αὑτοῦ παρρησιαξόμενος εἶπεν, ὡς 
πᾶσαν ἀρχὴν καὶ ἔλαβε ϑᾶσσον ἢ προσεδόκησε, καὶ 
καταϑοῖτο ϑᾶσσον ἢ προσεδοκήϑη. 

156. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην φεύγων 

εἰς Αἴγυπτον, ὡς ἔμελλε διαβαίνειν ἐκ τῆς τριήρους 

36 εἰς ἁλιευτικὸν πλοῖον ἀποστείλαντος τοῦ βασιλέως, Ἐ 
ἐπιστραφεὶς πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ τὸν υἱὸν οὐδὲν 
ἕτερον ἢ τὸ τοῦ Σοφοκλέους εἶπεν 


1 ἀνάγκη -- ἀνάγκη Ἰυπῖαθ: ἀναγκάξῃ --- ἀναγκάξῃ 
18 ταϑ)ῖτη πεινητικοῦ 21 ἔλαβε] λάβοι 


00 ΒΕΟΌΜΝ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝ 


“ὅστις δὲ πρὸς τύραννον ἐμπορεύεται, 

κείνου ᾽στὶ δοῦλος, κἂν ἐλεύϑερος μόλῃ. 
μεταβὰς δὲ καὶ πληγεὶς ξίφει καὶ στενάξας ἅπαξ, 
εἰπὼν δὲ μηδὲν ἀλλ᾽ ἐγκαλυψάμενος παρέδωκεν ἕαυ- 
τόν. ὅ 

ΚΙΚΈΡΩΝΟΣ. 

1. Κικέρων ὃ ῥήτωρ εἰς τοὔνομα σκωπτόμενος 
καὶ τῶν φίλων μεταϑέσϑαι κελευόντων, ἔφη "τὸν 
Κικέρωνα ποιήσειν τῶν Κατώνων καὶ τῶν Κάτλων 
καὶ τῶν Σκαύρων ἐνδοξότερον. 

2. Ἔκπωμα δὲ ἀργυροῦν τοῖς ϑεοῖς ἀνατιϑεὶς 1 

Ε τὰ μὲν πρῶτα τῶν ὀνομάτων γράμμασιν ἐσήμανεν, 
ἀντὶ δὲ τοῦ Κικέρωνος ἐρέβινϑον ἐτόρευσε. 

8. Τῶν δὲ ῥητόρων τοὺς μέγα βοῶντας ἔλεγε 
δι’ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὡς χωλοὺς ἀναβαί- 
νεῖν ἐφ᾽ ἵππον. 16 

4, Οὐέρρου δὲ υἱὸν ἔχοντος οὐκ εὖ κεχρημένον 
ἐφ᾽ ὥρᾳ τῷ σώματι, τὸν δὲ Κικέρωνα λοιδοροῦντος 
εἰς μαλακίαν καὶ κίναιδον ἀποκαλοῦντος. "᾿ἀγνοεῖρ᾽ 
εἶπεν “ὅτι προσήκει τοῖς τέκνοις ἐντὸς ϑυρῶν λοι- 
δορεῖσϑαι:;᾽ 30 

ὅ. Μετέλλου δὲ Νέπωτος εἰπόντος πρὸς αὐτὸν 
ὅτι ᾿πλείονας μαρτυρῶν ἀπέκτονας ἢ συνηγορῶν 

906 σέσῳκαςο᾽, καὶ γὰρ ἔστιν᾽ ἔφη ᾿πλεῖον ἐμοὶ πίστεως 
ἢ λογιότητος.᾽ 

6. ᾿Ερωτῶντος δὲ τοῦ Μετέλλου τίς αὐτοῦ πατήρ 535 
ἐστι, “ταύτην᾽ ἔφη 'τὴν ἀπόκρισιν χαλεπωτέραν ἡ 
σὴ μήτηρ πεποίηκεν.᾽ ἦν γὰρ ἡ τοῦ Μετέλλου ἀκό- 

1 Νβυοκ Ρ. 9ὅ8 





ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ. 91 


λαῦτος, ὃ δὲ Μέτελλος αὐτὸς ὑπόκουφος καὶ ἀβέ- 
βαιος καὶ φερόμενος ταῖς ὁρμαῖς. 

1. Διοδότῳ δὲ τῷ διδασκάλῳ τῶν ῥητορικῶν 
ἀποϑανόντι κόρακα λίθινον ἐπιστήσαντος αὐτοῦ, "ἧδιὲ- 

ὅ καίαν᾽ ἔφη ἱτὴν ἀμοιβὴν γεγονέναι" πέτεσθαι γὰρ 
τοῦτον οὐ λέγειν ἐδίδαξεν. 

8. Οὐατίνιον δὲ ἄνϑρωπον ἑαυτῷ διάφορον καὶ 
μοχϑηρὸν ἄλλως ἀκούσας ὅτι τέθνηκεν, εἶτα γνοὺς 
ὕστερον ὅτι ξῇ, “κακός᾽ εἶπεν ᾿ἀπόλοιτο κακῶς ὃ 

10 ψευσάμενος. ἢ 

9. Πρὸς δὲ τὸν δοκοῦντα Μίβυν ἀπὸ γένουρ 
εἶναι, φήδαντα δὲ αὐτοῦ μὴ ἀκούειν λέγοντος, “καὶ 
μὴν οὐκ ἀτρύπητον ἔχεις τὸ οὖρ᾽ εἶπε. 

10. Κάστον δὲ Ποπίλλιον νομικὸν εἶναι βουλό- 

16 μενον, ὄντα δὲ ἀμαϑῆ καὶ ἀφνυῆ, προσεκαλεῖτο μάρ- 
τυρα πρός τινα δίκην" εἰπόντος δὲ ἐκείνου μηδὲν 
γινώσκειν, "οἴει γὰρ ἴσως" εἶπε 'περὶ τῶν νομίμων 
ἐπερωτᾶσϑαι.᾽ 

11. Ὁρτησίου δὲ τοῦ ῥήτορος λαβόντος μισϑὸν 

80 ἀργυρᾶν σφίγγα παρὰ τοῦ Βέρρου καὶ πρὸς τὸν 
Κικέρωνα πλαγέως τι εἰπόντα φήσαντος "Ὡ αἰνιγμά- 
τῶν λύσεως ἀπείρως ἔχειν᾽, ᾿καὶ μὴν ἡ σφίγξ᾽ ἔφη 
“παρὰ σοὶ ἔστιν. 

12. Οὐοκωνέῳ δὲ ἀπαντήσας μετὰ τριῶν ϑυγα- 

8 τέρων ἀμορφοτάτων τὴν ὄψιν ἀτρέμα πρὸς τοὺς 
φίλους εἶπεν 

“Φοίβου ποτ᾽ οὐκ ἐῶντος ἔσπειρεν τέχνα. 


9 κακῶς ὁ] ὁ κακῶε: Χ 14 Κάστον δὲ Ποπίλλιον] οἔ, 
γν. Οἷο. ὁ. 36 17 νομικῶν ἸΌϊἀΘΙΩ 21 Νδῦοῖκ Ρ. 699 


902 ΒΕΟΌΜ ΕἸ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


18. Φαύστου δὲ τοῦ Σύλλα παιδὸς διὰ πλῆ- 
ϑος δανείων ἀπάρτιον προγράψαντος, ᾿ ταύτην᾽ ἔφη 
“μᾶλλον ἀσπάξομαι τὴν προγραφὴν ἢ τὴν πατρῴαν 
αὐτοῦ.᾽ 

14, Πομπηίου δὲ καὶ Καίδαρος διαστάντων, ἔφη 
“γινώσχω ὃν φύγω, μὴ γινώσκων πρὸς ὃν φύγω. 

16. Καὶ Πομπήιον ἐμέμψατο τὴν πόλιν ἐκλι- 
πόντα καὶ Θεμιστοκλέα μᾶλλον ἢ Περικλέα μιμησά- 

Ὁ μενον, οὐκ ἐκείνοις τῶν πραγμάτων ἀλλὰ τούτοις 
ὁμοίων ὄντων. 10 

1606. Γενόμενος δ᾽ οὖν παρὰ Πομπηίῳ καὶ πάλιν 
μετανοῶν, ἐρωτηϑεὶς ὑπὸ Πομπηίου ποῦ Πείσωνα 
τὸν γαμβρὸν ἀπολέλοιπεν ἔφη παρὰ τῷ σῷ πεν- 
ϑερῷ.ἢ 

11. Μεταβαλομένου δέ τινος ἀπὸ Καίδαρος πρὸς 16 
τὸν Πομπήιον, λέγοντος ὑπὸ σπουδῆς καὶ προϑυ- 
μίας ἀπολελοιπέναι τὸν ἵππον. ᾿βέλτιον᾽ ἔφη "αὐ- 
τὸν περὶ τοῦ ἵππου βεβουλεῦσϑαι.᾽ 

18. Πρὸς δὲ τὸν ἀπαγγέλλοντα τοὺς Καίσαρος 
φίλους σκυϑρωποὺς εἶναι “λέγεις᾽ ἔφη ᾿δυσνοεῖν 30 
αὐτοὺς Καίσαρι. 

Ε 19. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Φαρσάλῳ μάχην Πομπηίου 
μὲν φυγόντος, Νωνίου δέ τινος ἔτι παρ᾽ αὑτοῖς 
ἀετοὺς ἑπτὰ φήσαντος εἶναι καὶ διὰ τοῦτο ϑαρρεῖν 
παρακαλοῦντος, “καλῶς ἂν παρήνεις᾽ εἶπεν "εἰ κο- 3 
λοιοῖς ἐπολεμοῦμεν.ἢ 

20. Ἐπεὶ δὲ Καῖσαρ κρατήσας τὰς Πομπηίου 
καταβεβλημένας εἰκόνας ἀνέστησε μετὰ τιμῆς, ἔφη 


28 αὑτοῖς ὃ: αὐτοῖς 


οἱ 


ἈΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 98 


περὶ αὐτοῦ λέγων ὁ Κικέρων ὅτι τοὺς Πομπηίου 
Καῖσαρ ἀνδριάντας ἱστὰς τοὺς ἑαυτοῦ πήγνυσιν." 
21. Οὕτω δὲ πολλοῦ τὸ καλῶς λέγειν ἐτίμα τε 
καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἠγωνία, ὥστε προκειμένης 
5 δίκης ἐπὶ τῶν ἑκατὸν ἀνδρῶν καὶ ἐπικειμένης τῆς 
ἡμέρας, Ἔρωτα ἀπαγγείλαντα αὐτῷ τὸν οἰκέτην εἰς Εὶ 
τὴν ἐπιοῦσαν ὑπερτεϑῆναι τὴν δίκην ἠλευϑέρωσε. 


ΓΑΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ. 


1. Γάιος Καῖσαρ, ὅτε Σ)ύλλαν ἔφευγεν ἔτι μει- 
ράκιον ὥν, περιέπεδε πειραταῖς᾽ καὶ πρῶτον μὲν 
10 αἰτηϑεὶς ἀργυρίου πλῆϑος κατεγέλασε τῶν λῃστῶν 
ὡς ἀγνοούντων ὃν ἔχουσι, καὶ διπλάσιον ὡμολόγηδε 
δώσειν" ἔπειτα φρουρούμενος, ἕως συνῆγε τὰ χρή- 
ματα, προσέταττεν ἡσυχίαν αὐτῷ παρέχειν κοιμω- 
μένῳ καὶ σιωπᾶν. λόγους δὲ καὶ πονήματα γράφων 
16 ἀνεγίνωδκεν αὐτοῖς, καὶ τοὺς μὴ λίαν ἐπαινοῦντας 
ἀναισϑήτους καὶ βαρβάρους ἀπεκάλει καὶ μετὰ γέ- 
λώῶτος ἠπείλει κρεμᾶν αὐτούς ὃ καὶ μετ᾽ ὀλίγον 
ἐποίησεν. τῶν γὰρ λύτρων κομισϑέντων ἀπολυϑεὶς Φ06 
καὶ συναγαγὼν ἄνδρας ἐξ ᾿Δδίας καὶ πλοῖα συνήρ- 
80 παδσε τοὺς λῃστὰς καὶ προσήλωδεν. 

2. Ἐν δὲ Ῥώμῃ πρὸς Κάτλον πρωτεύοντα Ῥω- 
μαίων εἰς ἅμιλλαν ὑπὲρ τῆς ἀρχιερωσύνης καταστὰς 
καὶ προπεμπόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἐπὶ τὰς ϑύρας, 
᾿σήμερον᾽ εἶπεν “ὦ μῆτερ, ἀρχιερέα τὸν υἱὸν ἢ 

85 φυγάδα ἕξεις. 
8. Πομπηίαν δὲ τὴν γυναῖκα κακῶς ἀκούδσασαν 


1 τοὺς Ἐ: τοῦ 


94 ΒΕΟΌΜ ΕΤ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


ἐπὶ Κλωδίῳ παραιτησάμενος, εἶτα τοῦ Κλωδίου φεύ- 
γοντος ἐπὶ τούτῳ δίκην μάρτυς εἰσαχϑεὶς οὐδὲν εἶπε 
φαῦλον περὶ τῆς γυναικόρ᾽ ἐρομένου δὲ τοῦ κατηγό- 
ρου “διὰ τί τοίνυν ἐξέβαλες αὐτήν᾽, 'ὅτι τὴν Καίσα- 
Β ρορφ᾽ ἔφη γυναῖκα καὶ διαβολῆς δεῖ καθαρὰν εἶναι. 

4. Τὰς δ᾽ ᾿Αλεξάνδρου πράξεις ἀναγινώσκων 
ἐδάκρυσε καὶ πρὸς τοὺς φίλους εἶπεν ὅτι 'ταύτην 
τὴν ἡλικίαν ἔχων ἐνίκησε Δαρεῖον, ἐμοὶ δὲ μέχρι 
νῦν οὐδὲν πέπρακται.᾽ 

ὅ. Πολίχνιον δὲ αὐτοῦ λυπρὸν ἐν ταῖς "άλπεσι τὸ 
παρερχομένου, καὶ τῶν φίλων διαπορούντων εἰ καὶ 
ἐνταῦϑά τινες στάσεις εἰσὶ καὶ ἅμιλλαι περὶ πρω- 
τείων, ἐπιστὰς καὶ σύννους γενόμενος “μᾶλλον ἄν᾽ 
ἔφη “ἐβουλόμην πρῶτος ἐνταῦϑα εἶναι ἢ δεύτερος 
ἐν ῬῬώμῃ.᾽ 15 

6. Τῶν δὲ τολμημάτων τὰ παράβολα καὶ μεγάλα 

Οπράττειν ἔφη δεῖν, ἀλλὰ μὴ βουλεύεσϑαι. 

1. Καὶ διέβη τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆς 
Γαλατικῆς ἐπαρχίας ἐπὶ Πομπήιον, εἰπών ' πᾶς ἀνέρ- 
ρίφϑω κύβος.᾽ 3 

8. ᾿Επεὶ δὲ Πομπηίου φεύγοντος ἐπὶ ϑάλασσαν 
ἐκ τῆς Ῥώμης, καὶ Μέτελλος ἔπαρχος ὧν τοῦ ταμι- 
είου βουλόμενον αὐτὸν χρήματα λαβεῖν ἐκώλυε καὶ 
τὸ ταμιεῖον ἀπέκλεισεν, ἠπείλησεν ἀποκτενεῖν αὐτόν" 
““πςὐπλαγέντος δὲ τοῦ Μετέλλου, 'τοῦτο᾽ εἶπεν “ὦ 1:5 

ίσκε, φῆσαί μοι χαλεπώτερον ἦν ἢ ποιῆσαι.᾽ 
. Τῶν δὲ στρατιωτῶν αὐτῷ βραδέως εἰς 4Δυρ- 


9. πᾶς ἀεϊοὺ Οοθούυβ 225 ἐκ] οἵη. πιϑὶ οοὰᾶ, τα- 
, δῖ οὐ ἐπῆγα ": ταμείου 


ὅδ 


30 


1ὅ 


20 


35 


ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 908 


ράχιον ἐκ Βρεντεσίου κομιξομένων, λαϑὼν ἅπαντας 
εἰς πλοῖον ἐμβὰς μικρὸν ἐπεχείρησε διαπλεῖν τὸ 
πέλαγος" συγκλυξομένου δὲ τοῦ πλοίου, ποιήσας τῷ Ὁ 
κυβερνήτῃ φανερὸν ἑαυτὸν ἀνεβόησε “πίστευε τῇ 
τύχῃ γνοὺς ὅτι Καίσαρα κομίζεις.᾽ 

10. Τότε μὲν οὖν ἐκωλύϑη, τοῦ χειμῶνος ἰσχυ- 
ροῦ γενομένου καὶ τῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων 
καὶ περιπαϑούντων, εἰ περιμένει δύναμιν ἄλλην ὡς 
ἀπιστῶν αὐτοῖς" ἐπεὶ δὲ μάχης γενομένης νικῶν ὃ 
Πομπήιος οὐχ ἐπεξῆλθεν, ἀλλὰ ἀνεχώρησεν εἰς τὸ 
στρατόπεδον, ᾿τήμερον᾽ εἶπεν “ἦν ἡ νίκη παρὰ τοῖς 
πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν εἰδότα νικᾶν οὐκ ἔχουσιν.ἢ 

11. Ἐν δὲ Φαρσάλῳ Πομπηίου παρατεταγμένην Ἑ 
τὴν φάλαγγα κατὰ χώραν ἑστάναι καὶ προσδέχεσθαι 
τοὺς πολεμίους παρεγγνυήσαντος, ἁμαρτεῖν αὐτὸν 
ἔλεγε τὸν ἐξ ἐπιδρομῆς μετ᾽ ἐνθουσιασμοῦ τόνον 
καὶ ῥοῖξον ἐκλύσαντα τῶν στρατιωτῶν. 

12. Φαρνάκην δὲ νικήσας τὸν Ποντικὸν ἐξ ἐφό- 
δου πρὸς τοὺς φίλους ἔγραψε “ἦλθον εἶδον ἐνί- 
κησα.᾽ἢ 

18. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Διβύῃ τῶν περὶ τὸν Σκι- 
πίωνα φυγὴν καὶ ἧτταν Κάτωνος ἑαυτὸν ἀνελόντορ, 
᾿φϑονῶ σοι Κάτων᾽ εἶπε 'τοῦ ϑανάτου᾽ καὶ γὰρ σὺ 
ἐμοὶ τῆς σῆς σωτηρίας ἐφθόνησας.᾽ 

14. ᾿ἀντώνιον δὲ καὶ “Ζολοβέλλαν ὑφορωμένων Κ 
ἐνίων καὶ φυλάττεσϑαι κελευόντων, “οὐ τούτους᾽ ἔφη 
“δεδιέναι τοὺς βαναύσους καὶ λιπῶντας, ἀλλὰ τοὺς 
ἰσχνοὺς καὶ ὠχροὺς ἐκείνους᾽ δείξας Βροῦτον καὶ 
Κάσσιον. 


606 ΒΡΟΌΜ ΕἸ ΓἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΜ 


16. “όγου δὲ παρὰ δεῖπνον ἐμπεσόντος περὶ 
ϑανάτου ποῖος ἄριστος, ᾿ὁ ἀπροσδόκητος᾽ εἶπε. 


ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΟΥ͂. 

1. Καῖσαρ ὃ πρῶτος ἐπικληϑεὶς Σεβαστός, ἔτι 
μειράκιον ὼν ᾿Αντώνιον ἀπήτει δισχιλίας πεντακο- 
σίας μυριάδας τοῦ πρώτου Καίσαρος ἀναιρεϑέντος, 
ἐκ τῆς οἰκίας ἃς πρὸς αὑτὸν ὁ ᾿ἀντώνιος μετήνεγκεν" 
ἀποδοῦναι βουλόμενος Ρωμαίοις τὸ καταλειφϑὲν ὑπὸ 
Καίσαρος, ἑκάστῳ δραχμὰς ἑβδομήκοντα πέντε" τοῦ 
δὲ ᾿ἀντωνίου τὰ μὲν χρήματα κατέχοντος, ἐκεῖνον 

907 δὲ τῆς ἀπαιτήσεως ἀμελεῖν, εἰ σωφρονεῖ, κελεύοντος, 10 
ἐκήρυττε τὰ πατρῷα καὶ ἐπίπρασκε" καὶ τὴν δωρεὰν 
ἀποδοὺς εὔνοιαν μὲν αὑτῷ, μῖσος δὲ ἐκείνῳ παρὰ 
τῶν πολιτῶν περιεποίησεν. 

2, ᾿Επεὶ δὲ 'Ῥοιμητάλκης ὃ τῶν Θρακῶν βασι- 
λεὺς ἀπ᾽’ ᾿Αντωνίου μεταβαλόμενος πρὸς αὐτὸν οὐκ 16 
ἐμετρίαξεν παρὰ τοὺς πότους, ἀλλ᾽ ἦν ἐπαχϑὴς ὀνει- 
δέξων τὴν συμμαχίαν, προπιών τινι τῶν ἄλλων βασι- 
λέων ὃ Καῖσαρ εἶπεν “ἐγὼ προδοσίαν φιλῶ, προδό- 
τας δ᾽ οὐκ ἐπαινῶ. 

8. Τῶν δὲ ᾿4λεξανδρέων μετὰ τὴν ἅλωσιν τὰ 30 
δεινότατα πείσεσθαι προσδοκώντων, ἀναβὰς ἐπὶ τὸ 

Β βῆμα καὶ παραστησάμενος "ἄρειον τὸν ᾿4λεξανδρέα 
᾿φείδεσϑαι μὲν τῆς πόλεως᾽ ἔφη 'πρῶτον διὰ τὸ 
μέγεϑος καὶ τὸ κάλλος, ἔπειτα διὰ τὸν κτίστην .41λέ- 
ἕξανδρον, τρίτον δὲ δι’ ἄρειον τὸν φίλον.᾽ἢ 86 


σι 


ὁ ἐκ τῆς οἰκίας ἃς] ἃς ἐκ τῆς οἰκίας οὗ, Ὑ10. Οἷο. ὁ. 48 
14 ἹῬοιμητάλκης Ἐ: ῥυμετάλκης 


ΑΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤΑ. 91 


4. ᾿Ακούσας δὲ ὅτι Ἔρως ὁ τὰ ἐν Αἰγύπτῳ διοι- 
κῶν ὕὄρτυγα τὸν κρατοῦντα πάντων ἐν τῷ μάχεσϑαι 
καὶ ἀήττητον ὄντα πριάμενος ὀπτήσας κατέφαγε, μετε- 
πέμψατο αὐτὸν καὶ ἀνέκρινεν' ὁμολογήσαντα δὲ ἐκέ- 

δλευσεν ἱστῷ νηὸς προσηλωϑῆναι. 

ὅ. Ἐν δὲ Σικελίᾳ “ἄρειον ἀντὶ Θεοδώρου κατέ- 
στησὲ διοικητήν᾽ ἐπιδόντος δέ τινος αὐτῷ βιβλίον, 
ἐν ᾧ γεγραμμένον ἦν ᾿φαλακρὸς ἢ κλέπτης Θεό- 
δωρος ὁ Ταρσεύς" τί σοι δοκεῖ;᾽ ἀναγνοὺς Καῖσαρ Ο 

10. ὑπέγραψε "᾿ἧ δοκεῖ. 

6. Παρὰ δὲ Μαικήνα τοῦ συμβιωτοῦ καϑ' ἕκα- 
στον ἐνιαυτὸν ἐν τοῖς γενεϑλίοις δῶρον ἐλάμβανε 
φιάλην. 

1. ᾿Αϑηνοδώρῳ δὲ τῷ φιλοσόφῳ διὰ γῆρας εἰς 

16 οἶκον ἀφεϑῆναι δεηϑέντι συνεχώρησεν. ἐπεὶ δὲ 
ἀσπασάμενος αὐτὸν ὃ ᾿Αϑηνόδωρος εἶπεν “ὅταν 
ὀργισϑῇς, Καῖσαρ, μηδὲν εἴπῃς μηδὲ ποιήσῃς πρό- 
τερον ἢ τὰ εἴκοσι καὶ τέτταρα γράμματα διελϑεῖν 
πρὸς ἑαυτόν᾽., ἐπιλαβόμενος αὐτοῦ τῆς χειρός “ἔτι 

50 σοῦ παρόντος᾽ ἔφη ᾿ χρείαν ἔχω" καὶ κατέσχεν αὖ- 
τὸν ἐνιαυτὸν ὅλον. εἰπὼν ὅτι "ἔστι καὶ σιγῆς ἀκίν- Ὁ 
δυνον γέρας." 

8, ᾿Δκούσας δέ, ὅτι ᾿4λέξανδρος δύο καὶ τριά- 
κοντὰ γεγονὼς ἔτη κατεστραμμένος τὰ πλεῖστα 

86 διηπόρει τί ποιήσει τὸν λοιπὸν χρόνον, ἐθαύ- 
μαξεν, εἰ μὴ μεῖξον ᾿Αλέξανδρος ἔργον ἡγεῖτο τοῦ 


8 ἢ] καὶ Οονοίαθ. Μαῖα καὶ φαλακρὸς καὶ κλέπτης, 
Ὥϑὴ ὙοΥῦὰ φαλακρὸς ἢ ΟἸμϊδὶῦ ΑἸΔΌΤΟΒΙΔΠῸΒ 21 ἔστι] 
ΒοΙρκ. 8 ν. 4171 


ῬΙαΐατομὶ Μοσαϊὶα. Ψψοϊ, 11. γ 


98 ΒΕΘΟΌΜ ΕἸ ἹΜΡΕΒΑΤΟΒΌΝΜ 


κτήσασϑαι τὴν ἡγεμονίαν τὸ διατάξαι τὴν ὑπάρ- 
χουδαν. 

9, Γράψας δὲ τὸν περὶ τῶν μοιχῶν νόμον, ἐν 
ὦ διώρισται πῶς δεῖ κρίνεσϑαι τοὺς ἐν αἰτίαις γε- 
νομένους καὶ πῶς δεῖ κολάξεσϑαι τοὺς ἁλόντας, εἶτα ὅ 
προσπεσὼν ὑπ᾽ ὀργῆς τὸν ἐπὶ ᾿Ιουλίᾳ τῇ ϑυγατρὶ 
διαβεβλημένον νεανίσκον ἔτυπτε ταῖς χερσίν᾽ ἐκεί- 
νου δὲ ἀναβοῶντος 'νόμον ἔϑηκας, ὦ Καῖσαρ." οὕτω 

Ἑ μετενόησεν, ὥστε τὴν ἡμέραν ἐκείνην παραιτήσασϑαι 
τὸ δεῖπνον. 10 

10. Γάιον δὲ τὸν ϑυγατριδοῦν εἰς ᾿Αρμενίαν 
ἀποστέλλων ἠτεῖτο παρὰ τῶν ϑεῶν εὔνοιαν αὐτῷ 
τὴν Πομπηίου, τόλμαν δὲ τὴν ᾿Αλεξάνδρου, τύχην 
δὲ τὴν ἑαυτοῦ παρακολουϑῆσαι. 

11. Ῥωμαίοις δὲ τῆς ἀρχῆς ἔλεγεν ἀπολείψειν 13 
διάδοχον, ὃς οὐδέποτε περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος 
δὶς ἐβουλεύσατο, Τιβέριον λέγων. 

12, Θορυβοῦντας δὲ τοὺς ἐν ἀξιώματι νέους κατα- 
στεῖλαι βουλόμενος, ὡς οὐ προσεῖχον ἀλλ᾽ ἐϑορύ- 
βουν, "ἀκούσατε᾽ εἶπε “νέοι γέροντος, οὗ νέου γέ- 39 
ροντες ἤἥκονον.᾽ἢ 

ΒΒ 418. Τοῦ δὲ ᾿Αϑηναίων δήμου ἐξημαρτηκέναι τι 
δόξαντος. ἔγφαψεν ἀπ’ Αἰγίνης “οἴεσθαι μὴ λαν- 
ϑάνειν αὐτοὺς ὀργιξόμενος, οὐ γὰρ ἂν ἐν Αἰγένῃ 
διαχειμάσειεν.᾽ ἄλλο δὲ οὐδὲν οὔτε εἶπεν αὐτοὺς 3 
οὔτε ἐποίησε. 

14, Τῶν δὲ Εὐρυκλέους κατηγόρων ἑνὸς ἀφει- 


ἃ ἐν αἰτίᾳ ον Τογάθμιϑ 2ὅ διαχειμάσειεν Ἐ: δια- 
χειμάσειν 


ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 909 


δῶς καὶ κατακόρως παρρησιαξομένου καὶ προαχϑέν- 
τος εἰπεῖν τι τοιοῦτον “εἰ ταῦτά σοι, Καῖσαρ, οὐ 
φαίνεται μεγάλα, κέλευσον αὐτὸν ἀποδοῦναί μοι 
Θουκυδίδου τὴν ἑβδόμην" διὸ ὀργισϑεὶς ἀπάγειν 
6 ἐχέλευσε᾽ πυϑόμενος δέ, ὅτι τῶν ἀπὸ Βρασίδου γε- 
γονότων ὑπόλοιπος οὗτός ἔστι, μετεπέμψατο, καὶ 
μέτρια νουϑετήσας ἀπέλυσε. 
156. Πείσωνος δὲ τὴν οἰκίαν ἐκ ϑεμελίων ἄχρι 908 
πάσης στέγης ἐπιμελῶς οἰχοδομοῦντος, “εὔϑυμον᾽ 
10 ἔρη με ποιεῖς οὕτως οἰκοδομῶν, ὡς ἀιδίου τῆς 
“Ῥώμης ἐσομένης. 


γὉ 


" ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤᾺ ΛΑΚΩΝΙΚΑ. 


ἈΑΓΑΣΙΚΛΕΟΥ͂Σ. ᾿ 

Β 1. ᾿Δγασικλῆς ὁ Δακεδαιμονίων βασιλεύς, ϑαυ- 
μάξοντός τινος ὅτι φιλήκοος ὧν οὐ προσδέχεται 
Φιλοφάνη τὸν σοφιστήν, ἔφη τούτων χρήξω μαϑη- 
τὴς εἶναι, ὧν εἰμι καὶ υἱός." 

2. Πρὸς δὲ τὸν εἰπόντα, πῶς ἄν τις ἀδορυφόρη- 5 

τος ὧν ἄρχειν ἀσφαλῶς δύναιτο, “ἐὰν οὕτως᾽ ἔφη 
"αὐτῶν ἄρχῃ, ὥσπερ οἵ πατέρες τῶν υἱῶν. 


ἈΑΓΗΣΙΛΑΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ. 

1. ᾿Δγησίλαος ὁ μέγας παρὰ πότον ποτὲ λαχὼν 

συμποσίαρχος, ἐρωτηϑεὶς ὑπὸ τοῦ οἰνοχόου πόσον 
Ὁ ἑκάστῳ προσφέρῃ, “εἰ μὲν πολὺς οἶνος᾽ ἔφη "ἐστὶ τὸ 

παρεσκευασμένος, ὅσον ἕκαστος αἰτεῖ" εἰ δὲ ὀλίγος, 
ἐξ ἴσου δίδου πᾶσι." 

2. .Κακούργου δέ τινος ἐμμόνως ὑπομείναντος 
βασάνους, “ὡς σφόδρα πονηρός᾽ εἶπεν ᾿ἄνθρωπος, 
᾿ι μοχϑηρὰ καὶ αἰσχρὰ πράγματα τὴν ὑπομονὴν καὶ 16 

ρτερίαν κατατιθέμενος." 

8. ᾿Επαινοῦντος δέ τινος ῥήτορα ἐπὶ τῷ δυνα- 

8 αὔξειν τὰ μικρὰ πράγματα, “οὐδὲ σκυτοτόμον᾽ 

10 ἔφη " 


ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ ΤΑΟΟΝΙΟΘΑ. 101 


ἔφησεν “εἶναι σπουδαῖον, ὃς μικρῷ ποδὶ ὑποδήματα 
μεγάλα περιτύϑησι.᾽ 

4. Φαμένου δέ τινός ποτε πρὸς αὐτόν “ ὧμολό-. 
γηκαρ΄ὔ, καὶ πολλάκις τὸ αὐτὸ λέγοντος. “ναὶ δῆτα, 

5 εἴ γ᾽ ἐστὶ δίκαιον ἔφη “εἰ δὲ μή, ἔλεξα μέν, ὧμο- Ὁ 
λόγησα δὲ οὔ.᾽ ἐπειπόντος δέ "ἀλλὰ μὴν δεῖ τοὺς 
βασιλεῖς ἐπιτελεῖν ὅ τι χὲν χεφαλῇ κατανεύσωσιν᾽, 
“οὐ μᾶλλον᾽ ἔφη ᾿ἢ τοὺς προσιόντας τοῖς βασιλεῦ- 
σιν αἰτεῖσθαι δεῖ τὰ δίκαια καὶ λέγειν, στοχαξομέ- 

τόνους τὸ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ ἁρμόξοντος τοῖς βασι- 
λεῦσιν.ἢ 

ὅ. Ὁπότε δὲ ψεγόντων ἢ ἐπαινούντων τινῶν 
ἀκούοι, οὐχ ἧττον ὦετο δεῖν καταμανϑάνειν τοὺς 
τῶν λεγόντων τρόπους ἢ. περὶ ὧν λέγοιεν. 

ι 6. Ἔπι δὲ παῖδα αὐτὸν ὄντα, γυμνοπαιδίας ἀγο- 
μένης, ὃ χοροποιὸς ἔστησεν εἰς ἄσημον τόπον" ὁ δὲ 
ἐπείσϑη καίπερ ἤδη βασιλεὺς ἀποδεδειγμένος καὶ 
εἶπεν “εὖγε' δείξω γὰρ ὅτι οὐχ οἵ τόποι τοὺς ἄν- Ἡ 
δρας ἐντίμους, ἀλλ᾽ οἱ ἄνδρες τοὺς τόπους ἐπι- 

90 δεικνύουσι. 

1. Προστάττοντος δέ τινος αὐτῷ ἰατροῦ περιερ- 
γοτέραν ϑεραπείαν καὶ οὐχ ἁπλῆν, νὴ τὼ ϑεώ᾽ 
φησίν “οὐ πάντωρ μοι πρόκειται ξῆν οὐδὲ πάντα 
ἀναδέχομαι." 

88. 8. Ἐφεστὼς δέ ποτε τῷ βωμῷ τῆς Χαλκιοίκου 
βουϑυτῶν, ἐπειδὴ φϑεὶρ αὐτὸν ἔδακεν, οὐ διετράπη᾽ 


8 ὡμολόγηκας --- ὡμολόγησα] ὥμοσας (ταλ] τα ὁμώμοκαρ) 
ὥμοσα Οονοίϊαβ 7 κεφαλῇ! οὗ. ΒΠοχῃ. 4 ὅ34 14 ὧν] ὧν 
ἂν) [22 νὴ τὼ ϑεώ] ναὶ τὼ σιώ Οοθοίυβ 


102 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΆΤΑ 


λαβὼν δὲ περιφανῶς ἐναντίον πάντων ἀπέκτεινε, 
προσειπών “νὴ τοὺς ϑεοὺς ἡδέως τὸν ἐπίβουλον καὶ 
ἐπὶ τῷ βωμῷ. 

ΕΒ 48. "ἄλλοτε ἰδὼν μῦν ἑλκόμενον ἐκ ϑυρίδος ὑπὸ 
παιδαρίου κρατοῦντος, ἐπεὶ ὁ μῦς ἐπιστραφεὶς ἔδακε 
τὴν χεῖρα τοῦ κρατοῦντος καὶ ἔφυγεν, ἐπιδείξας τοῖς 
παροῦσιν εἶπεν 'ὅταν τὸ ἐλάχιστον ξῷον οὕτως ἀμύ- 
νηταῖι τοὺς ἀδικοῦντας, τί τοὺς ἄνδρας προσήκει 
ποιεῖν λογίξεσϑε.᾽ 

10. Βουλόμενος δὲ τὸν πρὸς τὸν Πέρσην συστή- 
σασϑαι πόλεμον ἕνεκα τοῦ ἐλευϑερῶσαι τοὺς ἐν τῇ 
᾿Δσίᾳ κατοικοῦντας Ἕλληνας, τῷ κατὰ “Ιωδώνην “Διὸς 
ἐχφήσατο μαντείῳ" κελεύσαντος δέ, τὸ χρησϑὲν ἀνήγ- 

309 γειλε τοῖς ἐφόροιρ᾽ οἵ δὲ ἐκέλευσαν αὐτὸν καὶ εἰς 
“Δελφοὺς ἀφικόμενον περὶ τῶν αὐτῶν πυνϑάνεσθαι. 
πορευϑεὶς οὖν εἰς τὸ μαντεῖον ἐπηρώτησεν οὕτως 
“Ἄπολλον, ἣ δοκεῖ σοι ὃ καὶ τῷ πατρί;᾽ συναινέσαν- 
τος δὲ αἱρεθεὶς οὕτως ἐστρατεύσατο. 

11. Ἐπεὶ δὲ Τισσαφέρνης ἐν ἀρχῇ μὲν φοβηϑεὶς 
τὸν ᾿4γησίλαον ἐποιήσατο σπονδάς, τὰς πόλεις αὐτῷ 
τὰς Ἑλληνικὰς ἀφήσειν αὐτονόμους βασιλέα, μετα- 
πεμψάμενος δὲ παρὰ τοῦ βασιλέως πολὺ στράτευμα 
πόλεμον κατήγγειλεν αὐτῷ, εἰ μὴ ἀπίοι τῆς ᾿Ασίας" 
ἄσμενος τὴν παράβασιν δεξάμενος ὥρμησε μὲν ὡς 

Ὁ ἐπὶ Καρίαν προάξων᾽ ἐκεῖ δὲ τὴν δύναμιν τοῦ Τισ- 

φέρνους ἀϑροίσαντος, ἄρας εἰς Φρυγίαν ἐνέβαλε" 
Ἰ λαβὼν πόλεις πλείστας καὶ χρημάτων πλῆϑος 


18 κελεύσαντος δέ Ὑ: κελεύσαντος δὲ ὅπερ ἐστὶν ὡς 
τεῖ στρατεύεσθαι 


0, 


ΤΑΟΟΧΙΟΑ. 1083 


ἔφη τοῖς φίλοις ᾿ἐπισπεισάμενον μὲν ἀδικεῖν ἀσεβές, 
τοὺς δὲ πολεμίους παραλογέξεσϑαι οὐ μόνον δίκαιον 
καὶ ἐπίδοξον, ἀλλὰ καὶ ἡδὺ καὶ κερδαλέον. 
12, Τοῖς δ᾽ ἱππεῦσιν ἐλαττωϑεὶς ἀνεχώρησεν 
ὅδ εἰς "Ἔφεσον, καὶ τοῖς εὐπόροις προεῖπε παρέχειν 
ἵππον ἀἄνϑ᾽ ἑαυτοῦ καὶ ἄνδρα ἀπολυομένους τῆς 
στρατείας ὥστε ταχὺ συνήχϑησαν καὶ ἵπποι καὶ 
ἄνδρες ἐπιτήδειοι ἀντὶ δειλῶν καὶ πλουσίων. καὶ Ὁ 
τὸν ᾿Δγαμέμνονα ἔφη ξηλοῦν' καὶ γὰρ ἐκεῖνον ϑή- 
10 λειαν ἵππον ἀγαϑὴν λαβόντα κακὸν ἄνδρα καὶ πλού- 
σιον τῆς στρατείας ἀπολῦσαι. 
18. ᾿Επεὶ δὲ κελεύσαντος αὐτοῦ τοὺς αἰχμα- 
λώτους γυμνοὺς πωλεῖν ἐπίπρασκον οἵ λαφυρο- 
πῶλαι, καὶ τῆς μὲν ἐσθῆτος ἦσαν ὠνηταὶ πολλοί, 
16 τῶν δὲ σωμάτων λευχῶν καὶ ἁπαλῶν παντάπασι 
διὰ τὰς δκιατραφίας κατεγέλων ὡς ἀχρήστων καὶ 
μηδενὸς ἀξίων᾽ ἐπιστὰς ὃ ᾿4γησίλαος 'ταῦτα μέν᾽ 
εἶπεν ὑπὲρ ὧν μάχεσϑε, οὗτοι δὲ οἷς μάχεσϑε.᾽ 
14. Τρεψάμενος δὲ, περὶ “υδίαν Τισσαφέρνην 
30 καὶ πλείστους ἀνελών, κατέτρεχε τῆς βασιλέως χώρας. Ὁ 
τούτου δὲ χρήματα αὐτῷ προσπέμψαντος καὶ ἀξιοῦν- 
τος διαλύσασϑαι τὸν πόλεμον, ὃ ᾿4γησίλαος τῆς 
μὲν εἰρήνης᾽ ἔφη 'τὴν πόλιν εἶναι κυρίαν, τοὺς δὲ 
στρατιώτας πλουτίξων ἥδεσθαι μᾶλλον ἢ αὐτὸς πλου- 
86 τῶν" καλὸν δὲ νομίξειν Ἕλληνας οὐ δῶρα λαμβάνειν 
ἀπὸ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ λάφυρα κτᾶσϑαι.᾽ 
16. Μεγαβάτου δὲ τοῦ Σπιϑριδάτου παιδός, ὃς 
ἦν κάλλιστος τὴν μορφήν, προσελθόντος αὐτῷ ὡς 


1 ἀδικεῖν Ἐ: ἀδίκως 6 ἵππον] ἵππον ἕκαστονῦὺ 19 παρὰ 


104 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


ἀσπασομένου καὶ φιλήσοντος διὰ τὸ σφόδρα δοκεῖν 
ἀγαπᾶσϑαι, ἐξέκλινεν" ὡς δ᾽ ἐπαῦσατο ἐκεῖνος προσ- 
ιών, ἐπεξήτησεν αὐτὸν δ᾽ 4γησίλαος᾽ τῶν δὲ φίλων φα. 
μένων ὡς αὐτὸς εἴη αἴτιος, τρέδας τὸ τοῦ καλοῦ φίλημα; 

Ε τοῦ μὴ ἐντὸς φιλήματος ἐλθεῖν, καὶ εἰ μὴ ἀποδειλιάσει, δ 
ἥξειν ἐκεῖνον" χρόνον οὐκ ὀλίγον πρὸς αὑτῷ γενόμενος 
ὁ ᾽'4γησίλαος καὶ διασιωπήσας “οὐδέν᾽ ἔφη ᾿δεῖν πεί- 
ϑειν ἐκεῖνον ἡμᾶς᾽ ἐγὼ γάρ μοι δοκῶ τῶν τοιούτων 
βούλεσϑαι ἐπάνω εἶναι ἣ τὴν εὐανδροτάτην τῶν ἀντι- 
τεταγμένων πόλιν κατὰ κράτος ἑλεῖν" ἄμεινον γὰρ ἕαυ- 19 
τῷ φυλάττειν τὴν ἐλευϑερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσϑαι.ἢ 

16. Τὰ δὲ ἄλλα ἀκριβὴς ὧν καὶ νόμιμος, ἐν τοῖς 
φιλικοῖς πράγμασιν ἐνόμιξε πρόφασιν εἶναι τὸ λίαν 
δίκαιον πρὸς αὐτούς. φέρεται γοῦν ἐπιστόλιον αὐτοῦ 

Ἐ παραιτουμένου τινὰ τῶν φίλων πρὸς ᾿Ιδριέα τὸν τι 
Κᾶρα, οὕτω" “Νικίας εἰ μὲν οὐκ ἀδικεῖ, ἄφες" εἰ δὲ 
ἀδικεῖ, ἐμοὶ ἄφες" πάντως δὲ ἄφες. 

11. Ἐν μὲν οὖν τοῖς πλείστοις ὑπὲρ τῶν φίλων 
τοιοῦτος ὁ ᾿᾽4γησίλαος᾽ ἔστι δὲ ὕπου πρὸς τὸ συμ- 
φέρον ἐχρῆτο τῷ καιρῷ μᾶλλον. ἀναξυγῆς γοῦν 30 
ποτὲ γενομένης ϑορυβωδεστέρας, ἀσϑενοῦντα κατα- 
λιπὼν τὸν ἐρώμενον, ἐκείνου δεομένου καὶ ἀνακα- 
λοῦντος μετὰ δακρύων αὐτόν, ἐπιστραφεὶς εἶπεν 
“ὡς χαλεπόν ἐστιν ἐλεεῖν ἅμα καὶ φρονεῖν. 

18. Δίαιταν δὲ τὴν περὶ τὸ σῶμα οὐδὲν ἀμεί- 536 
νονα τῶν συνόντων εἶχε, κόρον μὲν καὶ μέϑης 
τὸ παράπαν ἀπεχόμενος, ὕπνῳ δὲ οὐ δεσπότῃ ἀλλ᾽ 


ὅ φίλημα, τοῦ μὴ ἐντὸς φιλήματος ὁ: φιλήματος εἰ 
14 πρὸς αὐτούς ἀοϊονῦ Ἠύυῤίθμι8 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 10ὅ 


ἀρχομένῳ ὑπὸ τῶν πράξεων χρώμενος᾽ πρὸς δὲ 210 
ϑάλπος οὕτω καὶ ψῦχος εἶχεν, ὥστε μόνος ἀεὶ χρῆ- 
ὅϑαι ταῖς ὥραις. ἐν μέσοις δὲ τοῖς στρατιώταις 
σκηνῶν οὐδενὸς ἀμείνονα κοίτην εἶχε. 

19. Διετέλει δὲ λέγων τὸν ἄρχοντα οὐ μαλακίᾳ 
καρτερίᾳ δὲ καὶ ἀνδρείᾳ δεῖν τῶν ἰδιωτῶν περιεῖναι. 

20. Πυϑομένου γοῦν τινος τί περιεποίησαν οἵ 
“υχούργου νόμοι τῇ Σπάρτῃ, “καταφρονεῖν᾽ ἔφη 
“τῶν ἡδονῶν. 

21. Πρὸς δὲ τὸν ἐπιϑαυμάξοντα τὴν μετριότητα 
τῆς ἐσθῆτος καὶ τῆς τροφῆς αὐτοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων 
“ακεδαιμονίων "ἀντὶ ταὐτης᾽ ἔφη τῆς διαίτης, ὦ 
ξένε, τὴν ἐλευϑερίαν ἀμώμεϑα.᾽ἢ 

22. "Ἄλλου δὲ προτρεπομένου ἀνέεσϑαι καὶ λέγον- Β 
τό τος διὰ τὸ τῆς τύχης ἄδηλον μήποτε καιρὸς τούτου 
. γένηται, “ἀλλ᾽ ἐγώ᾽ εἶπεν “ἐμαυτὸν ἐθίξω λέγων ὥστ᾽ 
ἐν μηδεμιᾷ μεταβολῇ μεταβολὴν ξητεῖν.ἢ 

98. Καὶ πρεσβυτηξ δὲ γενόμενος τῇ αὐτῇ ἀγωγῇ 
ἐχρῆτο᾽ πρὸς οὖν τὸν πυϑόμενον διότι σφοδροῦ χει- 
0 μῶνος ὄντος ἀχίτων περιέρχεται εἰς τοῦτο ἡλικίας 
ἥκων, “ἵνα᾽ φησίν “οἵ νέοι μιμῶνται, παράδειγμα 
ἔχοντες τοὺς πρεσβυτάτους καὶ ἄρχοντας. 

24, Θάσιοι δὲ τὴν χώραν αὑτῶν διαπορευομένῳ 
μετὰ τοῦ στρατεύματος ἄλφιτα καὶ χῆνας καὶ τραγή- 
95 ματα καὶ μελίπηκτα καὶ ἄλλα παντοδαπὰ βρώματά Ὁ 
τε καὶ πόματα πολυτελῆ ἔπεμψαν" μόνα δὲ τὰ ἄλφιτα 


ὅ οὐ Ῥ: προσήκειν οὐ 18 ἀμώμεϑθα)] μώμεϑα ψΆ10Κ6- 
ΠΔΥΒ ἘἊ,1ὅ τούτου] τούτου οὐ" 16 λέγων ἀο]ον! 
26 πόματα] πέμματα (καὶ μύρα)" 


106 ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ 


δεξάμενος τὰ λοιπὰ ἀπάγειν ἐκέλευσεν ὀπίσω τοὺς 
κομίξονταρ, ὡς οὐδὲν αὐτοῖς ὄντα χρήσιμα. λιπα- 
ρούντων δὲ καὶ δεομένων πάντως λαβεῖν, ἐκέλευσεν 
αὐτὰ τοῖς εἴλωσι διαδίδοσϑαι. πυϑομένων δὲ τὴν 
αἰτίαν, ἔφη ἱτοὺς ἀνδραγαθίαν ἀσκοῦντας τὰς τοιαύ- 
τας λιχνείας οὐχ ἁρμόξει προσίεσθαι" τὰ γὰρ δελεά- 
ξοντα τοὺς ἀνδραποδώδεις τῶν ἐλευϑέρων ἀλλότρια. 
25. Πάλιν δὲ τῶν Θασίων διὰ τὸ δοκεῖν μεγά- 

Ὁ λῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ εὐεργετῆσϑαι ναοῖς αὐτὸν καὶ ἀπο- 
ϑεώσεσι τιμησάντων καὶ περὶ τούτου πρεσβείαν 
ἀποστειλάντων, ἀναγνοὺς τὰς τιμάς, ἃς αὐτῷ προσ- 
ἤνεγκαν οἱ πρέσβεις, ἠρώτησεν εἰ ἡ πατρὶς αὐτῶν 


6» 


ἀποϑεοῦν ἀνθρώπους δύναται" φαμένων δέ, ᾿ἄγετ᾽ ᾽ 
ἔφη ᾿ποιήσατε πρώτους ἑαυτοὺς ϑεούς᾽ καὶ τοῦτ᾽ ἂν 
πράξητε, τότε πιστεύσω ὑμῖν ὅτι κἀμὲ δυνήσεσϑε 
ϑεὸν ποιῆσαι.ἢ 
ῶ26. Τῶν δὲ ἐπὶ τῆς ᾿4σίας ᾿Ελληνικῶν ἐθνῶν 
ψηφισαμένων ἐν ταῖς ἐπιφανεστάταις πόλεσιν εἰκόνας 
ἀνιστᾶν αὐτοῦ, προσέγραψεν “ἐμοῦ μηδεμία εἰκὼν 
ἔστω μηδὲ γραπτὴ μηδὲ πλαστὴ μηδὲ κατασκευαστή.ἢ 
Ἑ 21. Θεασάμενος δὲ ἐπὶ τῆς ᾿4σίας οἰκέαν τετρα- 
γώνοις ὠροφωμένην δοκοῖς ἠρώτησε τὸν κεκτημένον 
εἰ τετράγωνα παρ᾽ αὐτοῖς φύεται ξύλα" φαμένου δὲ 
οὔ, ἀλλὰ στρογγύλα, “τί οὖν;᾽ εἶπεν “εἰ τετράγωνα 
ἦν, στρογγύλα ἐτελεῖτε; 
28. ᾿Ερωτηϑεὶς δέ ποτε ἄχρι τίνος εἰσὶν οἵ τῆς 
4 διαδίδοσθαι Ἔ: διαδιδοῦσθαι 9 ἀποϑεώσει Ἠορτ- 


ΨΟΣάΘΙῸΒ 10 περὶ τούτου ἀΘΙΘΥΘΥΤΩ 14 θεούς 920 
ΤΑΔ γα μήτε Ὁ 2 στρογγύλ᾽ ἂν 


ὄ 


μὰ 


90 


3ὅ 


ΓΤΑΟΘΟΝΙΟΑ, 101 


ΘΟ» 


“Μακωνικῆς ὅροι, τὸ δόρυ κραδάνας εἶπεν “ἄχρις οὗ 
τοῦτο φϑάνῃ. 

290. “Ἄλλου δὲ ἐπιξητοῦντος διὰ τέ ἀτείχιστος ἡ 
Σπάρτη, ἐπιδείξας τοὺς πολίτας ἐξωπλισμένους ᾿ταῦτά 

5 ἐστιν᾽ εἶπε ᾿τὰ Δακεδαιμονίων τείχη. 

80. “ἄλλου δὲ τὸ αὐτὸ ἐπιξητοῦντος, “οὐ λέϑοις 
δεῖ καὶ ξύλοις τετειχέσϑαι τὰς πόλεις᾽ ἔφη ταῖς δὲ 
τῶν ἐνοικούντων ἀρεταῖς.ἢ 

81. Τοῖς δὲ φίλοις παρήγγειλε ᾿μὴ χρήμασιν, 

10 ἀνδρείᾳ δὲ καὶ ἀρετῇ σπουδάξειν πλουτεῖν.᾽ 

82, Ὁπότε δὲ βούλοιτο ἔργον τι ταχέως ὑπὸ 
τῶν στρατιωτῶν γενέσϑαι, αὐτὸς πρῶτος ἐφήπτετο 
ἐν ὄψει ἁπάντων. 

88. ᾿Εμεγαλύνετο δὲ ἐπὶ τῷ μηδενὸς ἧττον πο- 
τό νεῖν, καὶ ἐπὶ τῷ ἄρχειν ἑαυτοῦ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τῷ 
βασιλεύειν. ; 

84. Θεωρήσας δέ τινα Μ“άκωνα χωλὸν ἐπὶ πόλεμον 
ἐξιόντα καὶ ἵππον ξητοῦντα, “οὐκ αἰσϑάνῃ᾽ ἔφη “ὅτι 
οὐ φευγόντων ἀλλὰ μενόντων ὁ πόλεμος χρείαν ἔχει; 

806. ᾿Ερωτώμενος δὲ πῶς μεγάλην δόξαν περιε- 
ποιήσατο, ᾿ϑανάτου καταφρονήσας ἔφη. 

86. ᾿ἘἘπιξητοῦντος δέ τινος διὰ τί Σπαρτιᾶται 
μδτ᾽ αὐλῶν ἀγωνίξονται, ἔφη “ἵν᾽, ὅταν πρὸς ῥυϑμὸν 911 
βαίνωσιν, οἵ τε δειλοὶ καὶ οἵ ἀνδρεῖοι φανεροὶ ὦσι. 

8.46 81. Μακαρίζοντος δέ τινος τὸν Περσῶν βασιλέα 
νέον ὄντα κομιδῇ, εἶπεν “ἀλλ᾽ οὐδὲ Πρίαμος ταύτην 
ἔχων τὴν ἡλικίαν ἠτύχησε. 

88. Πολλὴν δὲ τῆς ᾿4σίας ὑφ᾽ ἑαυτῷ ποιησά- 
ἱξνος διέγνω χωρεῖν ἐπ᾽ αὐτὸν βασιλέα, ὅπως παύσῃ 


108 ἈΡΟΡΗΤΗΕΒΌΜΑΤΑ 


σχολὴν αὐτὸν ἄγοντα καὶ διαφϑείροντα τοὺς τῶν 
Ἑλλήνων δημαγωγούς. 

89, ΜΜεταπεμφϑεὶς δὲ ὑπὸ τῶν ἐφόρων ἕνεκα 
τῆς τοῦ περιεστηκότος τὴν Σπάρτην Ἑλληνικοῦ πο- 
λέμου αἰτίας διὰ τὰ ὑπὸ τοῦ Πέρσου διαπεμφϑέντα ὅ 
χρήματα, εἰπών 'τὸν ἀγαϑὸν ἄρχοντα δεῖν ὑπὸ τῶν 

Β νόμων ἄρχεσθϑαι᾽ ἀπέπλευσε τῆς ᾿Ασίας πολὺν ἑαυτοῦ 
πόϑον τοῖς ἐνταῦϑα “Ἕλλησι καταλιπών. 

40. Τοῦ δὲ Περσικοῦ νομίσματος χάραγμα τοξό- 
τὴν ἔχοντος, ἀναξευγνύων ἔφη τρισμυρίοις τοξόταις 10 
ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐξελαύνεσϑαι τῆς ᾿4σίας"᾽ τοσού- 
τῶν γὰρ εἰς ᾿4ϑήνας καὶ Θήβας κομισϑέντων διὰ 
Τιμοκράτους χρυσῶν δαρεικῶν καὶ διαδοϑέντων τοῖς 
δημαγωγοῖς, ἐξεπολεμώϑησαν οἱ δῆμοι πρὸς τοὺς 
Σπαρτιάτας. 16 

41. Καὶ ἀντέγραψε τοῖς ἐφόροις ἐπιστολὴν τήνδε 
“᾿4γησίλαος τοῖς ἐφόροις χαίρειν τὰν πολλὰν τᾶς 
᾿4σίας κατεστρεψάμεϑα καὶ τὼς βαρβάρως ἐλάσαμες 
καὶ ἐν τῷᾷ ᾿Ιωνίᾳ ὕπλα ἐποιήσαμες πολλά" ἐπεὶ δὲ 

Ο κέλεσϑέ μὲ κατὰ τὸν προϑεσμίαν παραγίνεσθαι, 30 
ἔπομαι τᾷ ἐπιστολᾷ, σχεδὸν δ᾽ αὐτὰν καὶ φϑάδω᾽ 
ἄρχω γὰρ οὐκ ἐμαυτῷ ἀρχάν, ἀλλὰ τᾷ πόλει καὶ τοῖς 
συμμάχοις καὶ τότε ἄρχων ἄρχει ἀλαϑέως κατὰ 
δίκαν, ὅταν καὶ ἄρχηται ὑπό τε νόμων καὶ ἐφόρων 
ἢ οἷοι ἂν ἄλλοι ἐν πόλει ἄρχοντες ὦσιν. 8 

42, Ὡς δὲ διαβὰς τὸν “Ελλήσποντον ἐβάδιξε διὰ 
τῆς Θράκης, ἐδεήϑη μὲν οὐδενὸς τῶν βαρβάρων, 
πέμπων δὲ πρὸς ἑκάστους ἐπυνθάνετο πότερον ὡς 

16 Σπαρτιάτας ϑομούίϊαβ: στρατιώτας 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 109 


φιλίαν ἢ ὡς πολεμίαν διαπορεύηται τὴν χώραν. οἷ Ὁ 
μὲν οὖν ἄλλοι φιλικῶς ἐδέχοντο καὶ παρέπεμπον᾽ 
οἵ δὲ καλούμενοι Τρωαδεῖς, οἷς καὶ Ξέρξης ὡς λέ- 
γεται δέδωκε δῶρα. τῆς διόδου μισϑὸν ἤτουν τὸν 

5᾽4γησίλαον ἑκατὸν ἀργυρίου τάλαντα καὶ γυναῖκας 
τοσαύτας" ὁ δὲ κατειρωνευσάμενος αὐτοὺς καὶ φήσας 
“τί οὖν οὐκ εὐθὺς ἦλθον ληψόμενοι; προῆγε καὶ 
συμβαλὼν αὐτοῖς παρατεταγμένοις τρεψάμενος καὶ 
διαφϑεέίρας πολλοὺς διῆλϑε. 

1... 48. Τῷ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεῖ τὸ αὐτὸ 
ἐρώτημα προσέπεμψε' φήσαντος δ᾽ ἐκείνου βουλεύ- 
εὄϑαι, ᾿βουλευέσϑω τοίνυν᾽ εἶπεν “ἡμεῖς δὲ πορευσό- 
μεϑα. ϑαυμάσας οὖν τὴν τόλμαν καὶ δείσας ἐκέ- 
λευδεν ὡς φίλον προάγειν. 

10} 44, Τῶν δὲ Θετταλῶν τοῖς πολεμίοις δσυμμαχούν- Ε 
τῶν, ἐπόρϑει τὴν χώραν᾽ εἰς δὲ Λάρισσαν ἔπεμψε 
ενοκλέα καὶ Σκύϑην περὶ φιλίας. συλληφϑέντων 
ὃΣ τούτων καὶ παραφυλαττομένων, οἵ μὲν ἄλλοι 
βαρέως φέροντες ᾧοντο δεῖν τὸν ᾿4γησίλαον περι- 

30 στρατοπεδεύσαντα πολιορκεῖν τὴν Λάρισσαν" ὃ δὲ 
φήσας οὐκ ἂν ἐθελῆσαι Θεσσαλίαν ὅλην λαβεῖν 
ἀπολέσας τῶν ἀνδρῶν τὸν ἕτερον, ὑποσπόνδους αὖὐ- 
τοὺς ἀπέλαβε. 

4ὅ. Πυϑόμενος δὲ μάχην γεγονέναι περὶ Κόριν- 

80 ϑον, καὶ Σπαρτιατῶν μὲν παντάπασιν ὀλίγους τεϑνά- Ε 
ναι, Κορινϑίων δὲ καὶ ᾿ϑηναίων καὶ τῶν ἄλλων 
συμμάχων αὐτοῖς παμπόλλους, οὐκ ὥφϑη περιχαρὴς 


8 Τρωαδεῖς) Τράλλεις Υἱῦ. Αρο8. ο. 16 14 προάγειν 
Οονοίαβ οχ Ὑὶῦ. Αρθϑ. ο. 16: προαέρειν 


110 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑᾺ 


οὐδ᾽ ἐπηρμένος τῇ νίκῃ, ἀλλὰ καὶ πάνυ βαρὺ στενά- 
ξας ᾿φεῦ τᾶς ᾿Ελλάδος᾽ ἔφη ᾿ἣ τοσούτους ὑφ᾽ αὗ- 
τᾶς ἀπολώλεκεν, ὕσοις ἀρκεῖ τὼς βαρβάρως νικᾶν 
ἅπαντας.ἢ 

46. Φαρσαλίων δὲ προσκειμένων καὶ κακουργούν- ὅ 
τῶν αὐτοῦ τὸ στράτευμα, πεντακοσίοις ἱππεῦσι τρε- 
ψάμενος αὐτοὺς τρόπαιον ἔστησεν ὑπὸ τῷ Ναρϑα- 
κίῳ᾽ καὶ τὴν νίκην ἐκείνην πάντων ὑπερηγάπησεν, 
ὅτι συστησάμενος τὸ ἱππικὸν αὐτὸς δι’ ἑαυτοῦ, 
τούτῳ μόνῳ τοὺς μέγιστον ἐφ᾽ ἱππικῇ φρονοῦντας τὸ 
ἐκράτησε. 

9:19 41. Διφρίδα δὲ οἴκοθεν ἀπαγγείλαντος αὐτῷ 
εὐθὺς ἐκ παρόδου ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Βοιωτίαν, καίτοι 
ἐκ μείξονος παραδχευῆς ὕστερον τοῦτο ποιῆσαι δια- 
νοούμενος, οὐκ ἀπειϑήσας τοῖς ἄρχουσι, μεταπεμ- ιὖ 
ψάμενος δύο μόρας τῶν περὶ Κόρινθον στρατευο- 
μένων ἐπέβη τῆς Βοιωτίας. καὶ συμβαλὼν ἐν Κορωνείᾳ 
Θηβαίοις ᾿4ϑηναίοις ᾿Δργείοις Κορινϑίοις “οκροῖς 
ἀμφοτέροις ἐνίκησε, καίτοι ὑπὸ πολλῶν τραυμάτων 
κακῶς τὸ σῶμα διακείμενος, τὴν μεγίστην μάχην ὥς 30 
φησι Ξενοφῶν τῶν καϑ' ἑαυτὸν γενομένων. 

48. Οὐδὲν δὲ τῶν περὶ τὸν βίον καὶ τὴν δίαιταν 
διὰ τὰς τοσαύτας εὐτυχίας καὶ νίκας ἤλλαξεν οἴκαδ᾽ 
ἐπανελθών. 

Β 49. Ὁρῶν ὁδ᾽ ἐνίους τῶν πολιτῶν ἀπὸ ἱπποτρο- 9 
φίας δοκοῦντας εἶναί τινας καὶ μεγαλοφρονοῦντας, 
ἔπεισε τὴν ἀδελφὴν Κυνίσκαν ἅρμα καϑεῖσαν Ὀλυμ- 


16 μόρας Τυτπθραβ: μοέρας γ6] μυριάδ,ις 21 Ξενοφῶν») 
Ἡϊδβὺ. ατ. 4, 8,16. Αροβ8. 3,9 21 καϑεῖσαν ΟοὈοί!Β: καϑίσασαν 


ΤΠΑΟΘΟΝΙΟΑ. 111 


πίασιν ἀγωνίσασϑαι, βουλόμενος ἐνδείξασθαι τοῖς 
“Ἔλλησιν ὡς οὐδεμιᾶς ἐστιν ἀρετῆς πλούτου δὲ καὶ 
δαπάνης τὰ τοιαῦτα. 
ὅ0. Ξενοφῶντα δὲ τὸν σοφὸν ἔχων μεϑ' ἑαυτοῦ 
δ σπουδαξόμενον, ἐκέλευε τοὺς παῖδας ἐν Λακεδαίμονι 
τρέφειν μεταπεμψάμενον, τὸ κάλλιστον τῶν μαϑη- 
μάτων παιδευϑησομένους, ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσϑαι. 
01. "Ἄλλοτε δ᾽ ἐρωτώμενος διὰ τί μάλιστα παρὰ 
τοὺς ἄλλους εὐδοκιμοῦσιν οἵ Σπαρτιᾶται. “διότι; 
10 εἶπε παρὰ τοὺς ἄλλους ἀσκοῦσιν ἄρχειν τε καὶ 
ἄρχεσϑαι.᾽ 
ὅῶ2. “Μυσάνδρου δὲ τελευτήσαντος, εὑρὼν ἕται- 
ρείαν πολλὴν συνεστῶσαν, ἣν ἐκεῖνος εὐθὺς ἐπανελ- 
ϑὼν ἀπὸ τῆς ᾿4σίας συνέστησεν ἐπὶ τὸν ᾿᾽4γησίλαον, 
16 ὥρμησεν αὐτὸν ἐξελέγχειν οἷος ἦν ξῶν πολίτης. καὶ 
λόγον ἀναγνοὺς ἐν βιβλίῳ ἀπολελειμμένον, ὃν ἔγραψε 
μὲν Κλέων ὃ “Δλικαρνασσεύς, ἔμελλε δὲ λέγειν ἀνα- 
λαβὼν ὁ Αύσανδρος ἐν τῷ δήμῳ περὶ πραγμάτων 
καινῶν καὶ μεταστάσεως τοῦ πολιτεύματος, ἠϑέλησεν 
30 εἰς μέσον ἐξενεγκεῖν ἐπεὶ δέ τις τῶν γερόντων τὸν Ὁ 
λόγον ἐπελϑὼν καὶ φοβηϑεὶς τὴν δεινότητα συνεβού- 
λευόσε μὴ τὸν “ύσανδρον ἀνορύττειν, ἀλλὰ τὸν 
λόγον μᾶλλον αὐτῷ συγκατορύττειν, ἐπείσθη καὶ 
ἡσύχασε. 
6 δϑ. Τοὺς δὲ ὑπεναντιουμένους αὐτῷ φανερῶς μὲν 
οὐκ ἐτάραττε' διαπραττόμενος δὲ πέμπεσϑαί τινας ἀεὶ 
στρατηγοὺς καὶ ἄρχοντας ἐξ αὐτῶν ἐπεδείκνυε γενο- 


φ: 


96 δὲ πέμπεσθαι Ἔ:. δ᾽ ἕπεσθαι 241 ἐπεδείκνυε Ἔ: ἐπι- 
δείκνυε ᾿ 


1152 ΔΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


μένους ἐν ταῖς ἐξουσίαις πονηροὺς καὶ πλεονέκταφ᾽ 
εἶτα κρινομένοις πάλιν αὖ βοηϑῶν καὶ συναγωνι- 
ξόμενος οἰκείους ἐποιεῖτο καὶ μεϑίστη πρὸς ἑαυτόν, 
ὥστε οὐδένα ἀντίπαλον εἶναι. 

ῦ4. ᾿Εδεήϑη τις αὐτοῦ γράψαι πρὸς τοὺς ἐπ᾽ 
᾿4σίας ξένους, ὅπως τύχῃ τοῦ δικαίου" “ἀλλ᾽ οἵ ἐμοὶ 
ξένοι᾽ εἶπε 'τὰ δίκαια δι’ ἑαυτῶν, κἂν ἐγὼ μὴ γράψω, 
ποιοῦσιν.ἢ 

δῦ. ᾿Επεδείκνυέ τις αὐτῷ τῆς πόλεως τὸ τεῖχος 


ὀχυρὸν καὶ καρτερῶς ἄγαν ἑἐξῳκοδομημένον, καὶ 10 


ἠρώτα εἰ καλὸν αὐτῷ φαίνεται" “νὴ 4 ία᾽ ἔφη καλὸν 
οὐχ ὡς ἀνδράσι δὲ ἀλλ᾽ ὡς γυναιξὶν ἐνοικεῖν.ἢ 

ὅ6. Μεγαρέως δέ τινος περὶ τῆς πόλεως πρὸς 
αὐτὸν μεγαλαυχουμένου,, ᾿μειράκιον᾽ ἔφη "οἱ λόγοι 
σου πολλῆς δυνάμεως δέονται.ἢ 

δ1. Ἢ δὲ τοὺς ἄλλους ἑώρα ϑαυμάξοντας ἐδόκει 
μηδὲ γινώσκειν. καί ποτε Καλλιππίδης ὃ τῶν τραγῳ- 
διῶν ὑποκριτής, ὄνομα καὶ δόξαν ἔχων ἐν τοῖς Ἔλ- 
λησι καὶ σπουδαξόμενος ὑπὸ πάντων, πρῶτον μὲν 
ἀπήντησεν αὐτῷ καὶ προσεῖπεν, ἔπειτα σοβαρῶς εἰς 
τοὺς συμπεριπατοῦντας ἐμβαλὼν ἑαυτὸν ἐπεδείκνυτο, 
νομίξων ἐκεῖνον ἄρξειν τινὸς φιλοφρονήσεως" τέλος 
δὲ εἶπεν “οὐκ ἐπιγινώσκεις με, ὦ βασιλεῦ, οὐδ᾽ 
ἤκουσας ὅστις εἰμί; ὁ δ᾽ ᾿4γησίλαος ἀποβλέψας εἰς 
αὐτὸν εἶπεν ἀλλ᾽ οὐ τύ ἐσσι Καλλιππίδας ὃ δεικηλί- 
κτας; οὕτω δὲ Δ“ακεδαιμόνιοι τοὺς μίμους καλοῦσι. 

ὅ8. Τοῦ δὲ μιμουμένου τὴν τῆς ἀηδόνος φωνὴν 


16 πολλῆς δυνάμεως] πόλεως Οοροίυϑ 22 ἄρξειν Ἔ: 
ἄρξαι 38 εἶπεν Ὦ 


1ὅ 





ως παακαντιιι ..»---ὦοῳ}νςΚΛρᾳὁαᾳὉὃὃὃ.οὦ. -- - 


ΤΑΟΟΧΙΟΑ. 118 


ἀκοῦσαι παρακαλούμενος, παρῃτήσατο φήσας “αὐτᾶς 
ἄκουχα πολλάκις. 

ὅ9. Μενεκράτους δὲ τοῦ ἰατροῦ, ἐπεὶ κατατυχὼν 918 
ἔν τισιν ἀπεγνωσμέναις ϑεραπείαις Ζεὺς ἐπεκλήϑη. 

ὅ φορτικῶς ταύτῃ χρωμένου τῇ προσωνυμίᾳ, καὶ δὴ 
πρὸς τὸν ᾿4γησίλαον ἐπιστεῖλαι τολμήσαντος οὕτω 
᾿Μενεχκράτης Ζεὺς βασιλεῖ ᾿Δ4γησιλάῳ χαίρειν", οὐκ 
ἀναγνοὺς τὰ λοιπὰ ἀντέγραψε “βασιλεὺς ᾿4γησίλαος 
Μενεκράτει ὑγιαίνειν. 

1... 60. ᾿Επεὶ δὲ Κόνων καὶ Φαρνάβαξος τῷ βασι- 
λέως ναυτικῷ ϑαλαττοκρατοῦντες ἐπολιόρχουν τὰ 
παράλια τῆς Δακωνικῆς, ἐτειχίσϑη δὲ τὸ ἄστυ τῶν 
᾿4ϑηναίων Φαρναβάξου χρήματα δόντος, εἰρήνην 
ἐποιήσαντο ΔΜακεδαιμόνιον πρὸς βασιλέα καὶ πέμ- Β 

1 πουσι πολίτην ᾿Αἀνταλκίδαν πρὸς Τιρίβαξον, τοὺς ἐν 
τῇ ᾿4σίᾳ Ἕλληνας, ὑπὲρ ὧν ἐπολέμησεν ᾿4γησίλαος, 
βασιλεῖ παραδιδόντες. ὅϑεν δὴ ἥκιστα συνέβη τῆς 
κακοδοξίας ταύτης ᾿Δγησιλάῳ μετασχεῖν" ὃ γὰρ ᾽άν- 
ταλκίδας ἐχϑρὸς ἦν αὐτῷ, καὶ τὴν εἰρήνην ἐξ ἅπαν- 

80 τος ἔπραττεν, ὡς τοῦ πολέμου τὸν ᾿4γησίλαον αὔξον- 
τος καὶ ποιοῦντος ἐνδοξότατον καὶ μέγιστον. 

61. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸν εἰπόντα μηδίξειν 
τοὺς “Μακεδαιμονίους ἀπεκρίθη ᾿μᾶλλον τοὺς Μήδους 
λακωνίζξειν.ἢ 

8.4. 62. ᾿Ερωτηϑεὶς δέ ποτε ὁποτέρα βελτίων τῶν Ο 
ἀρετῶν, ἀνδρεία ἢ δικαιοσύνη, “οὐδὲν ὄφελος ἀν- 
δρείας᾽ ἔφασκεν “εἶναι μὴ παρούσης δικαιοσύνης" εἰ 


14 καὶ! οἴ. τ261 ὁ0αά. 16 Τιρίβαξον ὃ: τηρέβαξον 
11 ἥκιστα Ἰαπηοίίαϑ: κάκιστα 


ῬΙαίϊασομὶ Μοχαὶδ. Ὑγόο]. 11.Ψ 8 


114 ΑΡΟΡΗΤΒΕΟΜΑΤΑ 


δὲ δίκαιοι πάντες γένοιντο, μηδὲν ἀνδρείας δεηϑή- 
σεσϑαι.᾽ 

θ8. Εὐἰϑισμένων δὲ τῶν τὴν ᾿Ασίαν κατοικούν- 
τῶν τὸν Περσῶν βασιλέα μέγαν προσαγορεύειν, "τί 
δαὶ ἐκεῖνος ἐμοῦ μείξων᾽ ἔφη, “εἰ μὴ δικαιότερος καὶ 
σωφρονέστερος;᾽ 

64. Ἔλεγε δὲ τοὺς τὴν ᾿4σίαν κατοικοῦντας ἐλευ- 
ϑέρους μὲν κακούς, δούλους δὲ ἀγαϑοὺρ εἶναι. 

6ὅ. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ πῶς ἄν τις μάλιστα εὐδοκι- 
μοίη παρ᾽ ἀνθρώποις “εἰ λέγοι᾽ εἶπε “τὰ ἄριστα, 
πράττοι δὲ τὰ κάλλιστα.ἢ 

66. Τὸν δὲ στρατηγὸν δεῖν ἔφασκε πρὸς μὲν 
τοὺς ἐναντίους τόλμαν, πρὸς δὲ τοὺς ὑποτεταγ- 
μένους εὔνοιαν ἔχειν. 

617. ᾿Επιξητοῦντος δέ τινος τίνα δεῖ μανϑάνειν 
τοὺς παῖδας, 'ταῦτ᾽᾽ εἶπεν "οἷς καὶ ἄνδρες γενόμενοι 
χρήσονται." ᾿ 

08. Δικάξοντος δέ τινα δίκην αὐτοῦ, καὶ τοῦ 
μὲν κατηγόρου εὖ εἰρηκότος τοῦ δὲ ἀπολογουμένου 
φαύλως, λέγοντος δὲ πρὸς ἕκαστα “"᾿Δ4γησίλαε, δεῖ 
τὸν βασιλέα τοῖς νόμοις βοηϑεῖν,᾽ ᾿καὶ τὴν οἰκίαν" 
ἔφη “εἴ τίς σοι διέσκαπτε καὶ τὸ ἱμάτιον εἰ ἀφῃ- 
ρεῖτο, προσεδέχου ἂν τὸν οἰχοδόμον ἢ τὸν τὸ ἱμάτιον 
ὑφάναντα ἐπικουρήσειν σοι; 

69. ᾿Επιστολῆς δὲ αὐτῷ παρὰ τοῦ Περσῶν βασι- 
λέως κομισϑείσης, τῆς εἰρήνης γενομένης ἣν ὃ μετὰ 
Καλλίου τοῦ “ακεδαιμονίου Πέρσης ἤνεγκε, περὶ 


1 μηδὲν] μηδένα ΟοὈοίαΒ δεηϑήσεσθαι) δεήσεσθαι 
ΘΙᾺ 


- ἀν παν. -...μ-- - 


ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 11 


ξενίας καὶ φιλίας. οὐκ ἔλαβεν εἰπὼν ἀπαγγεῖλαι Ἐ 
βασιλεῖ ὡς “ἰδίᾳ μὲν πρὸς αὐτὸν οὐδὲν δέοι ἐπιστο- 
λὰς πέμπειν᾽ ἣν δὲ φίλος τῇ ““ακεδαίμονι καὶ τῇ 
Ἑλλάδι εὔνους ὧν φαίνηται, ὅτι καὶ αὐτὸς φίλος 
5 αὐτῷ κατὰ κράτος ἔσοιτο" ἐὰν μέντοι ἐπιβουλεύων 
ἁλίσκηται, μηδ᾽ ἂν πάνυ πολλὰς δέχωμαι ἐπιστολάς, 
πιστευέτω φίλον μὲ ἕξειν. 
10. Φιλοτεχνότατος δ᾽ ὧν διαφερόντως, λέγεται 
ὅτι μικροῖς τοῖς παιδίοις κάλαμον περιβεβηκὼς 
10 ὥσπερ ἵππον οἴκοι συνέπαιξεν" ὀφϑεὶς δὲ ὑπό τινος 
τῶν φίλων παρεκάλει μηδενὶ φράξειν, πρὶν καὶ αὐτὸς 
πατὴρ παίδων γένηται. 
. 1. Συνεχῶς δὲ αὐτοῦ τοῖς Θηβαίοις πολεμοῦν- Ε 
τος καὶ τρωϑέντος ἐν τῇ μάχῃ, φασὶ τὸν ᾿Ανταλκίδαν 
16 εἰπεῖν “καλὰ τὰ διδασχάλια παρὰ Θηβαίων ἀπολαμ- 
βάνεις, μὴ βουλομένους αὐτοὺς μηδ᾽ ἐπισταμένους 
μάχεσθαι διδάξας. τῷ γὰρ ὄντι Θηβαίους αὐτοὺς 
ἑαυτῶν πολεμικωτάτους τότε φασὶ γενέσϑαι ταῖς 
πολλαῖς στρατείαις τῶν “ακεδαιμονίων ἐπ᾽ αὐτούς. 
40) διὸ καὶ Ζ“υκοῦργος ὁ παλαιὸς ἐν ταῖς καλουμέναις 
“Ῥήτραις ἀπεῖπε πολλάκις ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς στρατξδύειν, 
ὕπως πολεμεῖν μὴ μανϑάνωσιν. 
12. Ἐπεὶ δὲ ἤκουσέ ποτε δυσχερᾶναι τοὺς συμ- 
μάχους διὰ τὰς συνεχεῖς στρατείας, ὀλίγοις οὖσι 914 
46 τοῖς Μακεδαιμοίοις πολλοὺς ἀκολουθοῦντας, ἐλέγξαι 
βουλόμενος αὐτῶν τὸ πλῆϑος ἐκέλευσεν ἅπαντας 


8 φιλοτεκνότατος δ᾽ ὧν διαφερόντως] δυὺῦ οοττιροπάυχι 
φιλότεκνοι δαῦ Οὑτὰ ὑπὸ οοαϊοθ ἀοοπάυστμα διαφερόντως 
δῦ πολλοὺς ἀκολουθοῦντας Μ: πολλοὶ ἀκολουθοῦντες 


8 


116 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


τοὺς συμμάχους καϑίσαι μετ᾽ ἀλλήλων ἀναμεμιγ- 
μένους, ἰδίᾳ δὲ τοὺς “ακεδαιμονίους ἐφ᾽ ἑαυτῶν" 
εἶτα ἐκήρυττε τοὺς κεραμεῖς ἀνίστασϑαι πρώτους, 
ὡς δὲ ἀνέστησαν οὗτοι, δευτέρους ἐκήρυττε τοὺς 
χαλκεῖς, εἶτα τέκτονας ἐφεξῆς καὶ οἰκοδόμους, καὶ 
τῶν ἄλλων τεχνῶν ἑκάστην. πάντες οὖν ὀλίγου 
δεῖν ἀνέστησαν οἵ σύμμαχοι, τῶν δὲ “ακεδαιμονίων 
οὐδείς" ἀπείρητο γὰρ αὐτοῖς τέχνην ἐργάξεσϑαι καὶ 
μανϑάνειν βάναυσον. οὕτω δὴ γελάσας ὁ ᾿4γησίλαος 


δρᾶτε᾽ εἶπεν “ὦ ἄνδρες, ὅσῳ πλείονας ὑμῶν στρα- 


Β τιώτας ἐκπέμπομεν ἡμεῖς ;᾽ 


18. Ἐν δὲ τῇ περὶ Δεῦκτρα μάχῃ, πολλῶν 4α- 
κεδαιμονίων φυγόντων καὶ τούτων ταῖς ἐκ τοῦ νόμου 
αἰτίαις ὑπευϑύνων ὄντων, οἵ ἔφοροι ἔρημον ἀνδρῶν 
τὴν πόλιν ὁρῶντες δεομένην ἀτρατιωτῶν ἐβούλοντο 
τὴν ἀτιμίαν λῦσαι καὶ τοὺς νόμους τηρεῖν. αἱροῦν- 
ται οὖν νομοϑέτην τὸν ᾿4γησίλαον" ὃ δὲ προσελϑὼν 
εἰς τὸ δημόσιον νομοθέτης μὲν οὐκ ἂν γενοίμην 
ἑτέρων νόμων᾽ εἶπε, ἱτοῖς γὰρ οὖσιν οὔτ᾽ ἂν προσ- 


Ο ϑείην τι οὔτ᾽ ἂν ἀφέλοιμι οὔτε μεταποιήδσαιμι᾽ τοὺς 
ἢ φέλοιμ μ μ 


ὃὲ ὄντας ἡμῖν νόμους κυρίους εἶναι καλῶς ἔχον ἐστὶν 
ἀπὸ τῆς αὔριον.ἢ 

14. Τὸν δ᾽ ᾿Επαμεινώνδαν ἐπελθόντα μετὰ τοσού- 
του ῥεύματος καὶ κλύδωνος, τῶν Θηβαίων καὶ συμ- 
μάχων μεγαλαυχουμένων ἐπὶ τῇ νίκῃ, ὅμως εἶρξε 
τῆς πόλεως καὶ ἀναστρέψαι ἐποίησεν, ὀλίγων ὄντων 
τῶν ἐν τῇ πόλει. 

18. Ἐν δὲ τῇ περὶ Μαντίνειαν μάχῃ παρεκε- 


8 καὶ Ἐ 


“- 


[.. 


Ό 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 111 


λεύσατο τοῖς “ακεδαιμονίοις τοὺς ἄλλους ἐάσαντας 
πάντας ᾿Επαμεινώνδᾳ μάχεσϑαι, μόνους λέγων τοὺς 
ἔμφρονας ἀνδρείους εἶναι καὶ μόνους νίκης αἰτίους 
ὑπάρχειν' ᾿εἰ οὖν τοῦτον ἀνέλοιμεν, ῥᾷστα τοὺς 
ὅ ἄλλους ὑποχειρίους ποιήσειν" ἄφρονας γὰρ εἶναι καὶ 
οὐδενὸς ἀξίους. ὃ καὶ συνέβη" τῆς γὰρ νίκης σὺν Ὁ 
᾿Επαμεινώνδᾳ οὔσης καὶ φυγῆς γενομένης, ἐπιστρα- 
φέντα αὐτὸν καὶ ἀνακαλούμενον τοὺς ἐδίους τῶν 
“ακεδαιμονίων τις καιρίως ἐπάταξε, καὶ πεσόντος 
1 ἀναστρέψαντες ἀπὸ τῆς φυγῆς οἵ σὺν ᾿4γησιλάῳ 
ἐφάμιλλον τὴν νίκην ἐποίησαν, παρὰ πολὺ μὲν τῶν 
Θηβαίων χειρόνων παρὰ πολὺ δὲ τῶν “ακεδαιμο- 
νίων ἀμεινόνων φανέντων. 
16. Χρημάτων δὲ δεομένης τῆς Σπάρτης πρὸς 
16 πόλεμον καὶ ξενοτροφούσης, ἐπορεύϑη ὃ ᾿4γησίλαος 
εἰς Αἴγυπτον μεταπεμφϑεὶς ὑπὸ τοῦ βασιλέως Αἰγυ- 
πτίων ἐπὶ μισϑῷ᾽ διὰ δὲ τὸ λιτὸν τῆς ἐσθῆτος εἰς 
καταφρόνησιν ἦλϑε τοῖς ἐγχωρίοις᾽ προδεδόκων γὰρ 
τὸν Σπάρτης. βασιλέχ καθάπερ τὸν Περαῶν κεκο- Ἐ 
40 ὁμημένον ὄψεσϑαι διαπρεπῶς τὸ σῶμα, φαύλην ἔχον- 
τες περὶ βασιλέων δόξαν. ἔδειξε γοῦν αὐτοῖς μεταξύ» 
ὡς τὸ μεγαλεῖον καὶ ἀξιόλογον νοήσει καὶ ἀνδρείᾳ 
κτᾶσϑαι προσήκει. 
11. Ἐπεὶ δὲ τοὺς παρ᾽ αὐτῷ παραστήσεσϑαι 
85 μέλλοντας ἑώρα δεδιότας τὸν ἐπιόντα κίνδυνον διὰ 
τὸ τῶν πολεμίων πλῆϑος (εἴκοσι γὰρ ἦσαν μυριάδερ) 
καὶ τὴν τῶν περὶ αὑτὸν ὀλιγότητα, πρὸ τῆς παρα- 


9 καιρέως] καιρίαν Οονοΐα!Β  οὀΑ12 χειρόνων ἀδ]ονῦ 
Μδαγνιρίυβ 


118 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤᾺ 


Ε τάξεως ἔγνω προϑύσαϑαι ἀσυνειδήτως τοῖς ἄλλοις" 
καὶ ἐπὶ τὴν ἀριστερὰν ὑπεστρωμένῃ τῇ χειρὶ νίκην 
προσέγραψε. καὶ λαβὼν παρὰ τοῦ μάντεως τὸ ἧπαρ 
ἐπέϑηκε μὲν ἐπὶ τὴν ὑπογεγραμμένην χεῖρα" κρατῶν 
δὲ ἐφ’ ἱκανὸν 'χρόνον ὑπέφαινε δισταγμὸν καὶ προό- ὅ 
ποίησιν ἔχειν ἀποροῦντος. μέχρι τῷ ἥπατι συνανα- 
ληφϑέντες ἐτυπώϑησαν οἵ τῶν γραμμάτων χαρα- 
κτῆρες. καὶ τότε τοῖς συναγωνίξεσϑαι μέλλουσιν 
ἐπεδείκνυε, φάμενος τοὺς ϑεοὺς διὰ τῶν γεγραμμέ- 
νων ἐκφῆναι νίκην. ἀσφαλὲς οὖν τεκμήριον δόξαντες 
ἔχειν τοῦ κρατῆσαι ἐθάρρησαν πρὸς τὴν μάχην. 

18. Περιταφρευόντων δὲ τῶν πολεμίων τὸ στρα- 
τόπεδον αὐτοῦ διὰ τὸ πλῆϑος, καὶ Νεκτανάβιος, ᾧ 
συνεμάχει, ἀξιοῦντος ἐπεξιέναι καὶ διαμάχεσϑαι, οὐκ 
ἔφη διακωλύειν τοὺς πολεμίους ἴσους αὐτοῖς γενέ- τ 

φῦ σϑαι βουλομένους. ἔτι δὲ μικρὸν ἀπολιπούσης τῆς 

. τάφρου συνάψαι, κατὰ τοῦτο παρατάξας τὸ διαλεῖπον 
καὶ πρὸς ἴσους ἴσοις ἀγωνισάμενος τροπὴν ἐποιήσατο 
καὶ πολὺν φόνον τῶν πολεμίων ὀλίγοις τοῖς περὶ 
αὐτὸν στρατιώταις καὶ χρήματα πολλὰ τῇ πόλει διε- 30 
πέμψατο. 

19. Κατὰ δὲ τὸν Αἰγύπτου ἀπόπλουν ἀποϑνή- 
ὅκων ἕνετείλατο τοῖς περὶ αὐτὸν μήτε πλαστὰν μήτε 
γραπτὰν μήτε μιμηλὰν τοῦ σώματος εἰκόνα ποιή- 
σαϑαι, “εἰ γάρ τι καλὸν ἔργον πεποίηκα, τοῦτό 536 
μου μνημεῖον ἔσται" εἰ δὲ μή, οὐδ᾽ οἱ πάντες ἀν- 
δριάντες, βαναύσων καὶ οὐδενὸς ἀξίων ἔργα ὄντες.᾽ 


μὰ 


0 


2 ὑπεστρωμένῃ] ὑπεστραμμένη Μ 18 Νεκτανάβιος Ὑ: 
νεκτάβιος 2422 Αἰγύπτου] ταλ]ῖτη ἀπ᾿ Αἰγύπτου 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 119 


ΑἈΓΗΣΙΠΟΛΙΔῸΟΣ ΤΟΥ ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΥ. Β 


1. ᾿4γησίπολις ὃ Κλεομβρότου. εἰπόντος τινὸς 
ὅτε Φίλιππος ἐν ὀλίγαις ἡμέραις Ὄλυνϑον κατέσκαψε, 
ἱ'μὰ τοὺς ϑεούςρ᾽ εἶπεν “ἄλλην τοιαύτην ἐν πολλα- 
πλασίονι χρόνῳ οὐκ οἰκοδομήσει.᾽ 

δ 2, Ἄλλου δὲ εἰπόντος ὅτι μετὰ τῶν ἀκμαξόντων 
βασιλεύων ὡμήρευσε καὶ οὐχ οἵ παῖδες οὐδ᾽ αἵ 
γυναῖχες αὐτῶν, ᾿δικαίως᾽ εἶπεν" “αὐτοὺς γὰρ ἡμᾶς 
καλῶς ἔχον ἐστὶ τὰς αὑτῶν ἁμαρτίας φέρειν. 

8. Βουλομένου δ᾽ αὐτοῦ σκύλακας οἴκοϑεν μετα- 

10 πέμψασθαι, ὥς τις εἶπεν “οὐκ ἔστιν ἐξαγωγὴ παρ᾽ 
αὐτῶν", ᾿οὐδὲ γὰρ ἀνδρῶν᾽ ἔφη ᾿πρόσϑεν, ἀλλὰ νῦν Ο 
ἐγένετο. 


ΑΓΉΣΙΠΟΛΙΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ͂. 


᾿4γησίπολις ὃ Παυσανίου, ᾿4ϑηναίων πρὸς αὐτὸν 

περὶ ὧν εἶχον πρὸς ἀλλήλους ἐγκλημάτων τὴν τῶν 

16 Μεγαρέων πόλυν ἔκκλητον λαμβανόντων, “αἰσχρόν᾽ 

ἔφη “ὦ ᾿4ϑηναῖοι, τοὺς ἀφηγησαμένους τῶν ᾿Ελλή- 
νῶν ἧσσον εἰδέναι Μεγαρέων τὸ δίκαιον. 


ΑΤΓΊΔΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ͂. 

1. ἅγις ὁ ᾿Αρχιδάμον, τῶν ἐφόρων ποτὲ εἰπόν- 
των ᾿βάδιξε τοὺς ἡβῶντας ἔχων ἐπὶ τὴν τούτου 
20 πατρίδα᾽ ἡγήδεται δέ σοι αὐτὸς οὗτος ἐπὶ τὴν ἀκρό- Ὁ 
πολιν᾽, 'καὶ πῶς᾽ εἶπε “καλῶς ἔχον ἐστίν, ὦ ἔφοροι, 
τοσούτους νέους πιστεύειν τῷ τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα 

προδιδόντι;᾽ 


120 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


2. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ τί μάλιστα μάϑημα ἐν Σπάρτῃ 
ἀσκεῖται 'τὸ γινώσκειν᾽ εἶπεν “ἄρχειν τὲ καὶ ἄρχε- 
σϑαι.᾽ 

ὃ. Οὐκ ἔφη δὲ τοὺς “ακεδαιμονίους ἐρωτᾶν 
πόδοι εἰσὶν οἱ πολέμιοι, ἀλλὰ ποῦ εἰδίν. : 

4. Ἐν δὲ Μαντινείᾳ κωλυόμενος διαμάχεσϑαι 
τοῖς πολεμίοις πλείοσιν οὖσιν, εἶπεν ᾿ἀνάγκη πολλοῖς 
μάχεσϑαι τὸν ἄρχειν πολλῶν βουλόμενον. ΄ 

ὅ. Πυνϑανομένου δέ τινος πόσοι εἰσὶν οἵ Λα- 
κεδαιμόνιοι, “ὅσοι ἱχκανοί᾽ εἶπε 'τοὺς κακοὺς ἀπε- τὸ 
ούκειν.ἢ 

6. Διερχόμενος δὲ τὰ τῶν Κορινϑίων τεέχη καὶ 
ϑεασάμενος ὑψηλά τε καὶ ὀχυρὰ ἐπὶ πολύ τε παρα- 

Ἑ τείνοντα, “τίνες᾽ εἶπεν “αἵ τὸν τόπον κατοικοῦσι 
γυναῖκες ;ἢ 1δ 

1. Σοφιστοῦ δέ τινος εἰπόντος 'πάντων λόγος 
ἐστὶ κράτιστον᾽, “οὐκοῦν᾽ ἔφη “σὺ ἐὰν σιωπᾷς οὐδε- 
νὸς ἄξιος εἶ. 

8. Ὡς δὲ ᾿4ργεῖοι μετὰ τὴν ἧτταν ἀπήντων αὐτῷ 
πάλιν ϑρασύτερον, ταρασδομένους δρῶν τοὺς συμ- 20 
μάχους ᾿ϑαρρεῖτε᾽ εἶπεν “ὦ ἄνδρες" ὅπου γὰρ ἡμεῖς 
οἱ νικῶντες ὀρρωδοῦμεν, τί δοκεῖτε ποιεῖν τοὺς ὑφ᾽ 
ἡμῶν νενικημένους; 

9. Πρὸς δὲ τὸν ἐκ τῶν ᾿Αβδήρων πρεσβευτήν, 

Ἑ ὅτε κατεπαύσατο πολλὰ εἰπών, ἐρωτῶντα τί τοῖς 25 
πολίταις ἀπαγγεέλῃ, ᾿ὅτι᾽ ἔφη ὅσον σὺ χρόνον λέγειν 
ἔχρῃξες, τοσοῦτον ἐγὼ διωπῶν ἤκουον. 

10. ᾿Επαινούντων δέ τινων ᾿Ηλείους, ὅτι δικαιό- 
τατοί εἰσι περὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Ὀλυμπίων, “καὶ τί 





ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 191 


μέγα᾽ εἶπεν “ἣ ϑαυμαστὸν ποιοῦσιν, εἰ ἐν ἔτεσι πέντε 
μιᾷ μόνον ἡμέρᾳ δικαιοσύνῃ χρῶνται; 

11. Πρὸς δὲ τοὺς φάσκοντας ὅτι φϑονοῦσί τινες 
αὐτῷ τῶν ἐκ τῆς ἑτέρας οἰκίας. ᾿οὐκοῦν᾽ ἔφη “τὰ 

5 ἴδια αὐτοὺς κακὰ λυπήσει, καὶ πρὸς τούτοις τά τὸ 
ἐμὰ καὶ τὰ τῶν ἐμῶν φίλων ἀγαϑά.ἢ 

12. Συμβουλεύοντος δέ τινος ὅτι δεῖ τοῖς φεύ- 
γουσι τῶν πολεμέων διδόναι δίοδον, ᾿καὶ πῶς ἔφη 
ἱτόῖς διὰ δειλίαν φεύγουσι μὴ μαχόμενοι τοῖς δι᾽ 

10 ἀνδρείαν μένουσι μαχεδόμεϑα;" 

18. Προφερομένον δέ τινος περὶ τῆς τῶν ᾿Ελλή- 916 
νῶν ἐλευθερίας οὐκ ἀγεννῆ μέν, δυσχερῆ δὲ ἐπιτε- 
λεσϑῆναι, 'προσδέονταί σου ὦ ξένε᾽ ἔφη “οἵ λόγοι 
δυνάμεως καὶ χρημάτων. 

1 14. Μ“έγοντος δέ τινος ὅτι Φίλιππος αὐτοῖς 
ἀνεπίβατον τὴν Ελλάδα ποιήδει, “ἱκανὴ ἡμῖν᾽ ἔφη 
“ὦ ξένε ἡ ἐν τῇ ἰδίᾳ ἀναστροφή.᾽ 

16. Πρεσβευτὴς ἐκ Περίνϑου παραγενόμενος εἰρ 
“ακεδαίμονα ἐμακρηγόρει" ὡς δὲ ἐπαύσατο λέγων 

0 χαὶ ἠρώτα τὸν ἅγιν τί δεῖ τοῖς Περινϑίοις ἀπαγ- 
γεῖλαι, “τί δ᾽ ἄλλο᾽ ἔφη ᾿ἣ ὅτι σὺ μὲν μόλις ἐπαύσω 
λέγων, ἐγὼ δὲ σιωπῶν; 

16. Πρεσβεύων δὲ μόνος ἧἦκε͵ πρὸς Φίλιππον" Β 
εἰπόντος δ᾽ ἐκείνου “τί τοῦτο; μόνος ἥκεις; ἔφη 

6 ἱχαὶ γὰρ πρὸς ἕνα. 

11. Φήσαντος δέ τινος τῶν πρεσβυτέρων πρὸς 
αὐτὸν γηραιὸν ὄντα, ἐπειδὴ τὰ ἀρχαῖα νόμιμα ἐκλυό- 


11 προφερομένου Ὕ): προσφερομένου 22 δὲ σιωπῶν 
Υ: δ᾽ ἐσιώπων 


129 ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤᾺ 


μενα ἑώρα ἄλλα δὲ παρεισδυόμενα μοχϑηρά, διότι 
τὰ ἄνω κάτω ἤδη γίνεται ἐν τῇ Σπάρτῃ, παίξων εἶπε 
ἱκατὰ λόγον οὕτω προβαίνει τὰ πράγματα, εἰ τοῦτο 
γίνεται" καὶ γὰρ ἐγὼ παῖς ὧν ἤκουον παρὰ τοῦ 
πατρός, ὅτι τὰ ἄνω κάτω γέγονε παρ᾽ αὐτοῖς" ἔφη δ 
δὲ καὶ τὸν πατέρα αὐτῷ παιδὶ ὄντι τοῦτο εἰρηκέναι" 
ὥστε οὐ χρὴ ϑαυμάξειν, εἰ χείρω τὰ μετὰ ταῦτα 
Ο τῶν προτέρων, ἀλλ᾽ εἴ που βελτίω καὶ παραπλήσια 
γένοιτο. 
18. ᾽Ερωτηϑεὶς δὲ πῶς ἄν τις ἐλεύϑερος δια- 10 
μένοι, ϑανάτου καταφρονῶν᾽ ἔφη. 


ΑΤΊΔΟΣ ΤΟΥ ΝΕΩΤΈΡΟΥ. 


1. ἅγις ὃ νεώτερορ. Ζημάδου λέγοντος ὅτι τὰ 
“Δακωνικὰ ξίφη διὰ μικρότητα καταπίνουδιν οἱ ϑαυ- 
ματοποιοί, καὶ μήν᾽ ἔφη “οἱ “ακεδαιμόνιονι τῶν 
πολεμίων τοῖς ξίφεσιν ἐφικνοῦνται.᾽ἢ 1 

2. Πρὸς δὲ ἄνϑρωπον πονηρὸν ἐρωτῶντα ποᾶλ- 
λάκις τίς ἄριστος εἴη Σπαρτιάτης “ὃ σοὶ ἀνο- 
μοιότατος.᾽ 


ΑΓΙΔΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ. 
Ὁ ὅἅγις ὃ τελευταῖος τῶν Δακεδαιμονίων βασιλέων 
ἐξ ἐνέδρας συλληφϑεὶς καὶ καταδιχασϑεὶς ὑπὸ τῶν 90 


ἐφόρων χωρὶς δίκης. ἀπαγόμενος ἐπὶ τὸν βρόχον 
ἐδών τινα τῶν ὑπηρετῶν κλαίοντα, ᾿παῦσαι᾽ εἶπεν 
ὧ ἄνϑρωπε ἐπ᾽ ἐμοὶ κλαίειν" καὶ γὰρ οὕτω παρα- 


11 σοὶ) σοὺ ἔφη 83 κλαίειν] κλαίων Υἱὲ. ἀρὶὰ. ο. 90 


ΓΤΑΟΟΝΙΟΑ, 198 


νόμως καὶ ἀδίκως ἀπολλύμενος, κρείσσων εἰμὶ τῶν 
ἀναιρούντων. καὶ ταῦτα εἰπὼν παρέδωκε τῷ βρόχῳ 
τὸν τράχηλον ἑκουσίως. 


ἈΚΡΟΤΑΤΟΥ.. 


᾿Αχρότατος, ἐπεὶ οἱ γονεῖς αὐτὸν ἄδικόν τι συμ- 

ὅ πρᾶξαι αὐτοῖς ἠξίουν, μέχρι τινὸς ἀντέλεγεν" ὡς 
ὃδ ἐνέκειντο, εἶπεν 'ξως μὲν παρ᾽ ὑμῖν ἦν, οὐκ 
ἠπιστάμην δικαιοσύνης οὐδεμίαν ἔννοιαν᾽ ἐπεὶ δέῃ 
μδ τῇ πατρίδι παρέδοτε καὶ τοῖς ταύτης νόμοις, 
ἔτει δὲ δικαιοσύνῃ καὶ καλοκαγαϑίέᾳ ἐπαιδεύσατε ὡς 

10 ἠδύνασϑε, τούτοις πειράσομαι ἢ ὑμῖν ἔπεσϑαι" καὶ 
ἐπεὶ θέλετε ἄριστα πράττειν, ἄριστα δὲ τὰ δίκαιά 
ἐστι καὶ ἰδιώτῃ καὶ πολὺ μᾶλλον ἄρχοντι, πράξω 
ἃ ϑέλετε' ἃ δὲ λέγετε παραιτήσδομαι.᾽ 


ΑΛΚΑΜΈΝΟΥΣ ΤΟΥ ΤΗΛΕΚΛΟΥ͂. 


1. ᾿Δλκαμένης ὃ Τηλέκλου, πυϑομένου τινὸς 

ὸ πῶς ἄν τις ἄριστα βασιλείαν διατηροίη. “εἶ περὶ 
πλείονος᾽ ἔφη 'τὸ κέρδος μὴ ποιοῖτο.ἢ 

2, Ἑτέρου δὲ ἐπιξητοῦντος διὰ τί παρὰ Μεσ- 
σηνίων δῶρα οὐκ ἐδέξατο, “ὅτι λαβόντος μου᾽ ἔφη Ἑ 
ἱπρὸς τοὺς νόμους εἰρήνην ἄγειν ἀδύνατον. 

20 8. “έγοντος δέ τινος ὅτι συνεσταλμένως ζῇ 
ἱκανὴν οὐσίαν κεκτημένος, “καλὸν γάρ᾽ ἔφη ᾿πολλὰ 
κεχτημένον ζῆν κατὰ λογισμὸν καὶ μὴ κατὰ τὴν 
ἐπιϑυμίαν. 


φ’ 


9 δὲ] ΒοΙΌ. νἱᾶ, δ᾽ ἐν 10 ἢ] μᾶλλον ἢ 14 Τη- 
λέκλου Χ: τηλέκρου 


194 ΑΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤΑ 


ΑΝΑΒΞΑΝΔΡΙΔΟΥ͂. 

1, ᾿Δναξανδρίδας δ “έοντος πρὸς τὸν δυσφο- 
ροῦντα διὰ τὴν ἐκ τῆς πόλεως αὐτῷ γενομένην φυ- 
γήν ὦ λῷῴῷστε᾽ ἔφη ᾿μὴ τὴν πόλιν φεύγων ὀρρόδει, 
ἀλλὰ τὴν δικαιοσύνην.ἢ 

2, Τῷ δὲ τοῖς ἐφόροις τὰ δέοντα μὲν λέγοντι δ 
πλείω δὲ τῶν ἱχανῶν “ἡ ὦ ξένε᾽ ἔφη “οὐκ ἐν δέοντι 
τῷ δέοντι χρῇ.᾽ 

ὃ. Πυνϑανομένου δέ τινος διὰ τί τοῖς εἵλωσι 

217 τοὺς ἀγροὺς ἐγχειρίξουσι καὶ οὐκ αὐτοὶ ἐπιμελοῦν- 
ται, “ὅτι᾽ ἔφη “οὐ τούτων ἐπιμελούμενοι ἀλλ᾽ αὑτῶν ιο 
αὐτοὺς ἐχτησάμεϑα.ἢ 

4, Ἑτέρου δέ τινος λέγοντος, ὅτι βλάπτουσιν 
αἴ δόξαι καὶ ὅτι τούτων ὃ ἀπαλλαγεὶς εὐδαιμονήσει, 
“οὐχοῦν οἱ τὰ ἄδικα ποιοῦντες᾽ ἔφη “κατὰ τὸν σὸν 
λόγον εὐδαίμονες ἂν εἶεν᾽ πῶς γὰρ ἄν τις ἱεροσυ- ὦ 
λῶν ἢ ἀδικῶν δόξης ἐπιμελοῖτο;᾽ 

ὅ. "άλλου δὲ ἐρωτῶντος διὰ τί ἐν τοῖς πολέμοις 
Σπαρτιᾶται ϑαρσαλέως κινδυνεύουσιν, ᾿ὅτι᾽ ἔφη “αἱἰ- 
δεῖσϑαι περὶ βίου μελετῶμεν, οὐχ ὥσπερ οἱ ἄλλοι 
φοβεῖσϑαι.᾽ 20 

6. ᾿Ερωτῶντος δέ τινος αὐτὸν διὰ τί τὰς περὶ 

Β ϑανάτου δίκας πλείοσιν ἡμέραις οἵ γέροντες κρίνου- 
σιν, κἂν ἀποφύγῃ τις, ἔτι οὐδὲν ἧσσόν ἐστιν ὑπό- 
δικος. πολλαῖς μέν᾽ ἔφη “ἡμέραις κρίνουσι. ὅτι 
περὶ ϑανάτου τοῖς διαμαρτάνουσιν οὐκ ἔστι μετα- 536 
βουλεύφασϑαι" νόμῳ δὲ ὑπόδικον δεήσει εἶναι, ὅτι 
κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἂν εἴη καὶ τὸ κρείττονα 
βουλεύσασϑαι.ἢ - 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 128 


ΑΝΑΞΑΝΔΡΟΥ͂ ΤΟΥ ἘΥΡΥΚΡΑΤΈΟΣ. 
᾿Δἀνάξανδρος ὁ Εὐρυκράτεος, πυνθανομένου τινὸς 
διὰ τί χρήματα οὐ συνάγουσιν εἰς τὸ δημόσιον, “ὅπως; 
ἔφη ᾿ μὴ οἵ φύλακες αὐτῶν γινόμενοι διαφϑείρωνται.᾽ἢ 


ΑΝΑΒΞΙΛΑ. 
᾿Αναξίλας πρὸς τὸν ϑαυμάξοντα διὰ τί οἵ ἔφο- Ο 
ὅροι τοῖς βασιλεῦσιν οὐχ ὑπεξανίστανται, καὶ ταῦτα 
ὑπὸ τῶν βασιλέων καϑιστάμενοι, “διὰ τὴν αὐτὴν 
αἰτίαν᾽ ἔφη "δι᾿ ἣν καὶ ἐφορεύουσιν.᾽ 


ΑΝΔΡΟΚΛΒΙΔΟΥ. 


᾿ἀνδροκλείδας ὃ Μάκων πηρωϑεὶς τὸ σκέλος κατέ- 
ταξεν αὑτὸν εἰς τοὺς πολεμιστάς" ὡς δ᾽ ἐνίσταντό 
τὸ τίνες διακωλύοντες ὅτι ἐπεπήρωτο, “ἀλλ᾽ οὐ φεύ- 
γοντα᾽ εἶπε “μένοντα δὲ δεῖ τοῖς ἀντιτεταγμένοις 
μάχεσϑαι.᾽ 
ΑΝΤΑΛΚΊΔΟΥ. 
1. ᾿Ανταλκίδας ἐν Σαμοϑράκῃ μυούμενος, ἐρω- 
τηϑεὶς ὑπὸ τοῦ ἱερέως τί δεινότερον δέδρακεν ἐν Ὁ 
ιὸ τῷ βίῳ, “εἴ τί μοι πέπρακται τοιοῦτον, εἴσονται 
εἶπεν “αὐτοὶ οἵ ϑεοί.᾽ἢ 
2, Πρὸς δὲ τὸν ἀμαϑεῖς καλοῦντα τοὺς “ακε- 
δαιμονίους ᾿4ϑηναῖον ᾿μόνοι γοῦν᾽ εἶπεν “ἡμεῖο οὐ- 
δὲν μεμαϑήκαμεν παρ᾽ ὑμῶν κακόν. 
2 8. Ἑτέρου δ᾽ ᾿Αϑηναίου πρὸς αὐτὸν εἰπόντος 
"ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς ἀπὸ τοῦ Κηφισοῦ πολλάκις ὑμᾶς 


4 ἈΜΝΑΞΙΛΑ Ἢ : ἈΝΑΞΙΛΟΎ 9. δ᾽ ἐνίσταντο ὙΥ: δὲ 
ἔσταντο 


196 ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑᾺ 


ἐδιώξαμεν᾽", “ἡμεῖς δέ᾽ ἔφη ᾿οὐδέποτε ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ 
Εὐρώτα.᾽ 

4, ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ πῶς ἄν τις μάλιστα ἀρέσκοι 
τοῖς ἀνθρώποις, “εἰ ἥδιστα μέν᾽ ἔφη “αὐτοῖς δια- 
λέγοιτο, ὠφελιμώτατα δὲ προσφέροιτο.᾽ δ 

ὅ. Σοφιστοῦ δὲ μέλλοντος ἀναγινώσκειν ἐγκώ- 

Ε μιον Ηρακλέους. “τίς γὰρ αὐτόν᾽ ἔφη ᾿ψέγει;᾽ 

6. Πρὸς ᾿4γησίλαον πληγέντα ἐν μάχῃ ὑπὸ Θη- 
βαέων “ἀπέχεις εἶπε ᾿τὰ διδασκάλια, μὴ βουλομέ- 
νους αὐτοὺς μηδ᾽ ἐπισταμένους μάχεσϑαι διδάξας.ὔἢ τὸ 
ἐδόκουν γὰρ ταῖς συνεχέσιν ἐπ’ αὐτοὺς τοῦ ᾽4γησι- 
λάου στρατείαις μάχιμοι γεγονέναι. 

1. Τείχη δὲ ἔλεγεν εἶναι τῆς Σπάρτης τοὺς νέους, 
ὅρια δὲ τὰς ἐπιδορατίδας. 

8. Πρὸς ὃὲ τὸν ἐπιξητοῦντα ὅ τι ἐγχειριδίοις 16 
βραχέσι κατὰ πόλεμον χρῶνται Δακεδαιμόνιοι, " διότι; 
εἶπε πλησίον τοῖς πολεμίοις μαχόμεϑα.᾽ 


ΑΝΤΙΟΧΟΥ. 


Ε Αντίοχος ἐφορεύων ὡς ἤκουσεν ὅτι Μεσσῃνίοις 
Φίλιππος τὴν χώραν ἔδωκεν, ἠρώτησεν "εἰ καὶ δύνα- 


μὲν αὐτοῖς παρέσχετο ὥστε μαχομένους περὶ τῆς 50 


χώρας κρατεῖν. 


ΑΡΕΈΩΣ. 
1. “Ἄρευς. ἐπαινούντων τινῶν οὐκ ἰδίας ἀλλά 
τινας τῶν ἀλλοτρίων γυναικῶν, “μὰ τοὺς ϑεούς᾽ 


16 ὅ τι Ἔ: ὅτε 22 ΑΡΕΩΣ. άρευς Οοροίυβ: ΑΡΗΓΈΩΣ. 
ἀρηγεύς 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 121 


. δἶπε 'περὶ τῶν καλῶν κἀγαϑῶν γυναικῶν οὐδένα 
δεῖ λόγον εἰκῆ λέγεσθαι, ἀγνοεῖσθαι δ᾽ αὐτὰς τὸ 
παράπαν, ὁποῖαι τυγχάνουσι, πλὴν μόνοις τοῖς συμ- 
βιοῦσι.᾽ 

ὅδ 2, Διὰ Σελινοῦντος δέ ποτε τῆς Σικελίας πορευό- 
μενος ἰδὼν ἐπὶ μνήματος ἐλεγεῖον ἐπιγεγραμμένον 


᾿σβεννύντας ποτὲ τούσδε τυραννίδα χάλκεος Ἄρης 
εἷλε᾽ Σελινοῦντος δ᾽ ἀμφὶ πύλαις ἔϑανον᾽, 


᾿ δικαίως ἔφη ᾿ἀπεϑάνετε τυραννίδα καιομένην ἀπο- 
10 σβεννύναι ἐπιχειρήσαντες" τοὐναντίον γὰρ ἔδει ὅλην 
αὐτὴν ἀφεῖναι κατακαῆναι.᾽ἢ 


ΑΡΙΣΤΩ͂ΝΟΣ. 


1, ᾿Δρίστων, ἐπαινοῦντός τινος τὴν τοῦ Κλεο- 218 
μένους χρείαν, ὅτι ἐρωτηϑεὶς τί δεῖ τὸν ἀγαϑὸν 
βασιλέα ποιεῖν εἶπε τοὺς μὲν φίλους εὐεργετεῖν τοὺς 

16 δὲ ἐχϑροὺς κακῶς ποιεῖν" "καὶ πόσῳ κρεῖσσον᾽ ἔφη 
ὦ λῷστε, τοὺς μὲν φίλους εὐεργετεῖν τοὺς δὲ 
ἐχϑροὺς φίλους ποιεῖν; αὕτη Σωκράτους ὅμολο- 
γουμένη πρὸς πάντων χρεία οὖσα καὶ εἰς αὐτὸν 
ἀναφέρεται. 

2, Πυνϑανομένου δέ τινος πόσοι Σπαρτιᾶται 
τὸ πλῆϑος, “ὅσοι ἱκανοί᾽ εἶπε 'τοὺς ἐχϑροὺς ἀπε- 
ούκειν.ἢ 

ὃ. Τῶν ᾿4ϑηναίων δέ τινος ἔπαινον ἐπιτάφιον 
ἀναγινώσκοντος τῶν πεσόντων ὑπὸ Δακεδαιμονίων, Β 

38 “ποδαποὺς οὖν᾽ ἔφη 'τοὺς ἡμετέρους νομίξεις εἶναι 
νικήσαντας τούτους ;᾽ 





128 ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤᾺ 


ΑΡΧΙΔΑΜΊΔΟΥ. 

1, ᾿Δρχιδαμίδας πρὸς τὸν ἐπαινοῦντα Χαρίλαν, 
ὅτι πρὸς ἅπαντας ὁμοίως πρᾶος ἦν, “καὶ πῶς τις 
ἔφη " δικαίως ἂν ἐπαινοῖτο, εἶ καὶ πρὸς τοὺς πονη- 
ροὺς πρᾶος εἴη; 

2, Μεμφομένου δέ τινος Ἑκαταῖον τὸν σοφιστήν, 
ὅτι παραληφϑεὶς εἰς τὸ συσσίτιον αὐτῶν οὐδὲν ἔλε- 
γεν, “ἀγνοεῖν μοι δοκεῖς εἶπεν “ὅτι ὁ εἰδὼς λόγον 
καὶ τὸν τοῦ λέγειν καιρὸν οἶδεν. 


Θι 


0 ΑΡΧΊΔΑΜΟΥ ΤΟΥ ΖΕΥΞΙΔΑΜΟΥ͂. 

1. ᾿φροχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου, πυϑομένου τινὸς 
αὐτοῦ τίνες προεστήκασι τῆς Σπάρτης, " οἷ νόμοι καὶ 10 
τὰ ἀρχεῖα᾽ ἔφη “κατὰ τοὺς νόμους. 

2, Πρὸς δὲ τὸν ἐπαινοῦντα κιϑαρῳδὸν καὶ ϑαυ- 
μάξοντα τὴν δύναμιν αὐτοῦ “ὦ λῷστε᾽ ἔφη ' ποῖον 
γέρας παρὰ σοῦ τοῖς ἀγαϑοῖς ἀνδράσιν ἔσται, ὅταν 
᾿κιϑαρῳδὸν οὕτως ἐπαινῇς;᾽ 1 

8. ᾿Επεὶ δέ τις αὐτῷ συνιστὰς ψάλτην εἶπεν 
“οὗτος ἀγαϑὸς ψάλτης ἐστίν", 'παρ᾽ ἡμῖν δέ γε οὖ- 
τος᾽ ἔφη ᾿ἀγαϑὸς ξωμοποιός᾽, ὡς οὐδὲν διαφέρον 
δι’ ὀργάνων φωνῆς ἡδονὴν ἐμποιεῖν τῆς δι’ ὄψων 

Ὁ καὶ ξωμοῦ σκευασίας. 30 

4, Ὑπισχνουμένου δέ τινος αὐτῷ τὸν οἷνον ἡδὺν 
ποιήσειν, 'πρὸς τί; ἔφη “καὶ γὰρ δαπανηϑήσεται 
πλείων καὶ ποιήσει τὰ ἀνδρεῖα ἀχρηστότερα.ἢ 

ὅ. ᾿Επιὼν δὲ τὴν Κορινθίων πόλιν μετὰ στρα- 


1 λόγον] λέγειν 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 129 


τεύματος εἶδεν ἐκ τοῦ περὶ τὸ τεῖχος τόπου λαγωοὺς 
ἀναστάντας" εἶπεν οὖν πρὸς τοὺς συστρατιώτας, 
“εὐάλωτοι ἡμῖν οἵ πολέμιοί εἰσι.ἢ 
6. Δύο δέ τινων διαιτητὴν αὐτὸν λαβόντων, 
ὅ ἀγαγὼν εἰς τὸ τῆς Χαλκιοίκου τέμενος ἐξώρκισεν 
ἐμμεῖναι τοῖς κριϑεῖσιν αὐτούς᾽ ὁὀμοσάντων δὲ ἐκεί- 
νῶν “κρίνω τοίνυν᾽ ἔφη “μὴ πρότερον ἀπελϑεῖν 
ὑμᾶς ἐκ τοῦ τεμένους, πρὶν ἂν τὰ πρὸς ἀλλήλους 
διαλύσησϑε.ἢ 
1... 17. Ταῖς δὲ ϑυγατράσιν αὐτοῦ ἱματισμὸν πολυ- 
τελῆ Διονυσίου τοῦ Σικελίας τυράννου πέμψαντος, 
οὐκ ἐδέξατο εἰπών ᾿φοβοῦμαι μὴ περιϑέμεναι αἵ 
κόραν φανῶσί μοι αἰσχραί.᾽ἢ 
8. Θεασάμενος δὲ τὸν υἱὸν προπετῶς μαχόμε- 
τὸ γον ᾿4ϑηναίοις “ἢ τῇ δυνάμει πρόσϑες᾽ ἔφη “ἢ τοῦ 
φρονήματος ὕφες.᾽ἢ 


ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΗΣΙΛΑΟΥ͂. 

1. ᾿ἀρχίδαμος ὁ ᾿Δγησιλάου, Φιλίππου μετὰ τὴν 
ἐν Χαιρωνείᾳ μάχην σκληροτέραν αὐτῷ ἐπιστολὴν 
γράψαντος, ἀντέγραψεν “εἰ μετρήσαις τὴν σαυτοῦ 

380 σκιάν, οὐκ ἂν εὕροις αὐτὴν μείζονα γεγενημένην ἢ 
πρὶν νικᾶν. 

2, ἸΕρωτηϑεὶς δὲ πόσης χώρας κρατοῦσιν οἵ Σπαρ- 
τιᾶται ὅσης ἄν᾽ ἔφη ᾿τῷ δόρατι ἐφίκωνται.᾽ 

8. Περιάνδρου δὲ τοῦ ἰατροῦ ἀξιολόγου κατὰ 

36 τέχνην ὄντος καὶ ἐπαινουμένου ἐς τὰ μάλιστα, φαῦλα 
ὃὲδ ποιήματα γράφοντος, τί δήποτε, ὦ Περίανδρε᾽ 


8 ἡμῖν Ἔ: ἡμῶν 
ῬΙυϊδγοὶ Μοσα]ία. ὙΜό]. 1. 9 


180 ΑΡΟΡΗΤΗΕΟΜΆΤΑ 


εἶπεν ᾿ἀντὶ χαρίεντος ἰατροῦ κακὸς ποιητὴς καλεῖ- 
σϑαι ἐπιϑυμεῖς;᾽ 

4. Ἐν δὲ τῷ πρὸς Φίλιππον πολέμῳ συμβου- 
λευόντων τινῶν ὅτι πόρρω τῆς οἰκείας τὴν μάχην 
συνάπτειν δεῖ, "ἀλλ᾽ οὐ τοῦτο᾽ ἔφη “ὁρᾶν δεῖ, ἀλλ᾽ 
οἷ μαχούμενοι κρείσσονες τῶν πολεμίων ἐσόμεϑα.᾽ 

δ. Πρὸς δὲ τοὺς ἐπαινοῦντας αὐτόν, ὅτε τὴν 
πρὸς ᾿Αρκάδας μάχην ἐνίκησε, “βέλτιον ἂν ἦν, εἰ 
τῇ φρονήσει᾽ ἔφη ᾿αὐτοὺς ἐνικῶμεν μᾶλλον ἢ τῇ 
ἐσχύι.᾽ 

319 6. Ὅτε δὲ εἰς ᾿Αρκαδίαν ἐνέβαλε, πυϑόμενος βοη- 
ϑεῖν αὐτοῖς ᾿Ηλείους ἐπέστειλεν αὐτοῖς “᾿Αρχίδαμος 
᾿Ηλείοις" καλὸν ἡσυχία." 

1. Τῶν δὲ συμμάχων ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ 
πολέμῳ ἐπιξητούντων, πόσα χρήματα ἀρκέσει, καὶ 
ἀξιούντων ὁρίσαι τοὺς φόρους, ὁ πόλεμος᾽ ἔφη “οὐ 
τεταγμένα σιτεῖται.᾽ 

8. Καταπελτικὸν δὲ ἰδὼν βέλος τότε πρῶτον ἐκ 
Σικελίας κομισϑὲν ἀνεβόησεν “᾿Ηράκλεις, ἀπόλωλεν 
ἀνδρὸς ἀρετά.᾽ 

9. ᾿Επεὶ δὲ οὐκ ἐβούλοντο “Ἕλληνες πείθεσθαι 
αὐτῷ καὶ λῦσαι τὰς πρὸς ᾿Αντίγονον καὶ Κρατερὸν 

Β τοὺς Μακεδόνας ὁμολογίας καὶ ἐλεύθεροι εἶναι, ὡς 
χαλεπωτέρων ἐσομένων Λακεδαιμονίων ἢ Μακεδό- 


“ 


νῶν, εἶπε ἱπρόβατον μὲν ἀεὶ τὴν αὐτὴν φϑέγγεται 2. 


πος δὲ πολλὰς καὶ ποικίλας, ἕως ἂν 
λέσῃ.᾽ 


18 ἡσυχία] ἀσυχία Ὑαϊοκοπατίαθ 17 σι- 
82 ᾿Αντίγονον) ᾿ἀντίπατρον ὙΓ 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 151 


ΑΣΤΥΚΡΑΤΙΔΟΥ. 
᾿Αστυκρατίδας, εἰπόντος τινὸς αὐτῷ μετὰ τὸ ἣἧτ- 
τηϑῆναι άγιν τὸν βασιλέα ἐν τῇ πρὸς ᾿Δντίπατρον 
μάχῃ περὶ Μεγάλην πόλιν “τί ποιήσετε. ᾧ 4ακε- 
δαιμόνιοι; ἦ δουλεύσετε Μακεδόσιν; εἶπε “τί δέ; 
6 κωλῦσαι ἂν δύναιτο ᾿Αντίπατρος μαχομένους ἡμᾶς 
ἀποθανεῖν ὑπὲρ τῆς Σπάρτης; 


ΒΙΑΝΤΟΣ. σ 
Βίας ἐνεδρευϑεὶς ὑπὸ ᾿Ιφικράτους τοῦ ᾿4ϑηναίων 
στρατηγοῦ καὶ ἐρωτώμενος ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν τί 
δεῖ ποιεῖν, “τί γὰρ ἄλλο᾽ ἔφη “ἢ ὑμᾶς μὲν σώξεσϑαι, 
10 ἐμὲ δὲ μαχόμενον ἀποϑανεῖν :᾽ 


ΒΡΑΣΙΔΟΥ. 


1, Βρασίδας ἐν ἰσχάσι συλλαβὼν μῦν καὶ δηχϑεὶς 
ἀφῆκεν" εἶτα πρὸς τοὺς παρόντας “οὐδὲν οὕτως᾽ 
ἔφη ἱμικρόν ἐστιν, ὃ οὐ σῴξεται τολμῶν ἀμύνεσϑαι 
τοὺς ἐπιχειροῦντας. 

ι ΟΖ, Ἐν δέτινι μάχῃ διὰ τῆς ἀσπίδος ἀκοντισϑεὶς 
καὶ τὸ δόρυ τοῦ τραύματος ἐξελκύσας αὐτῷ τούτῳ 
τὸν πολέμιον ἀπέκτεινε" ᾿καὶ πῶς ἐτρώϑη᾽ ἐρωτηϑείς Ὁ 
᾿προδούσης με᾽ ἔφη ᾿τῆς ἀσπίδος. 

8. ᾿Εξελϑὼν δὲ ἐπὶ πόλεμον ἔγραψε τοῖς ἐφό- 

30 ρος ὅσσα δηλῶμαι πράξω κατὰ πόλεμον ἢ τεϑνα- 
ξοῦμαι.᾽ 

4. ᾿Επεὶ δὲ συνέβη πεσεῖν αὐτὸν ἐλευϑεροῦντα 


2 ᾿Αἀντίπατρον Ὗ : ἀντίγονον ἾΒΙΑΝΤΟΣ. Βίας] 4Ν4- . 
ΞΙΒΙΟΥ͂. ᾿Αναξίβιος Ὗ 
93 


182 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


τοὺς ἐπὶ Θράκης Ἕλληνας, οἵ δὲ πεμφῳϑέντες εἰς 
“ακεδαίμονα πρέσβεις τῇ μητρὶ αὐτοῦ ᾿Αργιλεωνίδι 
προσῆλθον" πρῶτον μὲν ἠρώτησεν εἰ καλῶς ὃ Βρα- 
σίδας ἐτελεύτησεν" ἐγκωμιαξόντων δὲ τῶν Θρακῶν 
καὶ λεγόντων ὡς οὐδεὶς ἄλλος ἐστὶ τοιοῦτος, ᾿ἀγνο- 5 
εἴτε᾽ εἶπεν "ὦ ξένοι Βρασίδας γὰρ ἦν μὲν ἀνὴρ ἀγα- 
Ε ϑός, πολλοὺς δ᾽ ἐκείνου κρείσσονας ἔχει ἡ Σπάρτη.’ 


ΔΑΜΩΝΊΔΟΥ. 

ΖΔίαμωνίδας ταχϑεὶς ἔσχατος τοῦ χοροῦ ὑπὸ τοῦ 
τὸν χορὸν ἱστῶντος “εὖγε᾽ εἶπεν “ὦ χοραγέ, ἐξεῦ- 
ρες πῶς καὶ αὕτη ἡ χώρα ἄτιμος οὖσα ἔντιμος γέ- τὸ 
νηται.ἢ 

ΔΑΜΙΔΟΣ. 

Ζᾶμις πρὸς τὰ ἐπισταλέντα παρὰ τοῦ ᾿4λεξάν- 
δρου ϑεὸν εἶναι ψηφίσασϑαι, “συγχωροῦμεν᾽ ἔφη 
᾿Αλεξάνδρῳ, ἐὰν ϑέλῃ. ϑεὸς καλεῖσϑαι.᾽ἢ 


ΔΑΜΙΝΔΟΥ͂. 


ἙῈ 4Δ4αμίνδας, Φιλίππου ἐμβαλόντος εἰς Πελοπόννη- 1: 
σον καὶ εἰπόντος τινός ᾿ κινδυνεύουσι δεινὰ παϑεῖν 
“ακεδαιμόνιοι. εἰ μὴ τὰς πρὸς αὐτὸν διαλλαγὰς 
ποιήσονται,᾽ ᾿ἀνδρόγυνε᾽ εἶπε “τί δ᾽ ἂν πάϑοιμεν 
δεινὸν ϑανάτου καταφρονήσαντες; 


ΔΕΡΚΥΛΛΙΔΟΥ. 
“ερκυλλίδας, Πύρρου τὴν στρατιὰν ἐπὶ τῆς Σπαρ- 20 


τιάτιδος ἔχοντος, πεμφϑεὶς πρὸς αὐτὸν πρεσβευτής, 
1ὅ Δαμίνδας] Ζαμιάδας 


ΤΑΟΟΧΝΙΟΑ. 198 


τοῦ Πύρρου προστάττοντος καταδέχεσϑαι τὸν βασι- 
λέα αὐτῶν Κλεώνυμον ἢ γνώσεσθαι ὡς οὐδενὸς 
τῶν ἄλλων ἀνδρειότεροι τυγχάνουσιν, ὑποτυχὼν εἶπεν 
“εἰ μὲν ϑεός ἐστιν, οὐ φοβούμεϑα τοῦτον" οὐδὲν γὰρ 
6 ἀδικοῦμεν" εἰ δὲ ἄνϑρωπος, οὐχ ἡμῶν γε κρείσσων. 


ΔΗΜΑΡΑΤΟΥ͂. 

1. Ζημάρατος, Ὀρόντου πρὸς αὐτὸν σκληρότερον 
ὁμιλήσαντος καὶ εἰπόντος τινός ᾿ σκληρῶς ὅοι κέχρη- 990 
ται Ὀρόντης, ᾧ “ημάρατε᾽", “οὐδὲν ἥμαρτεν εἰς ἐμέ’ 
εἶπεν" “οἱ γὰρ πρὸς χάριν ὁμιλοῦντες βλάπτουσιν 

ιο οὐχ οἵ μετὰ ἀπεχϑείας.ἢ 

2, ᾿Ερωτήσαντος δέ τινος διὰ τί τοὺς μὲν τὰς 
ἀσπίδας παρ᾽ αὐτοῖς ἀποβαλόντας ἀτιμοῦσι, τοὺς δὲ 
τὰ κράνη καὶ τοὺς θώρακας οὐκέτι, “ὅτι᾽ ἔφη ᾿ ταῦτα 
μὲν ἑαυτῶν χάριν περιτίϑενται᾽ τὴν δὲ ἀσπίδα τῆς 

ιό κοινῆς τάξεως ἕνεκα. 

8. Ψάλτου δὲ ἀκροώμενος “ οὐ κακῶς᾽ εἶπε ᾿ φαίνε- 
ταί μοι φλυαρεῖν.ἢ 

4. Ἐν δέ τινι συνεδρίῳ ἐρωτώμενος πότερον διὰ 
μωρίαν ἢ δι’ ἀπορίαν λόγων σιωπᾷ, "ἀλλ᾽ ὅ γε μω- Β 

90) ρὸς οὐκ ἂν δύναιτο σιγᾶν᾽ ἔφη. ΠΠβᾷ[ 

ὕὅ. Πυϑομένου δέ τινος διὰ τί φεύγει τὴν Σπάρ- 

την βασιλεὺς ὥν, “ὅτι᾽ ἔφη “κρείσδονες αὐτῆς οἵ 
νόμοι εἰσί.᾽ 

6. Τῶν δὲ Περσῶν τινος διὰ τὸ συνεχὲς τῆς 

9865 δωροδοκίας τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ ἀπαγαγόντος καὶ 
λέγοντος “ὦ Λάκων, τεϑήρευκά σου τὸν ἐρώμενον᾽, 
“μὰ τοὺς ϑεούς᾽ ἔφη “οὐχὶ σύ γε, ἀλλ᾽ ἠγόρακας.᾽ 


184 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤᾺ 


1. ᾿Δποστάντος δέ τινος τῶν Περσῶν τοῦ βασι- 
λέως καὶ μεταπεισϑέντος ὑπὸ ΖΊημαράτου ἐπανελθεῖν 
καὶ μέλλοντος τοῦ βασιλέως τὸν Πέρσην διαχειρίξε- 
σϑαι, “᾿αἰσχρόν᾽ ἔφη ᾿ὦ βασιλεῦ, ὅτε μὲν ἐχϑρὸς 
ἦν σοι, μὴ δύνασϑαι δίκην τῆς ἀποστάσεως παρ᾽ ὁ 

Ο αὐτοῦ λαβεῖν, ὅτε δὲ φίλος γέγονεν, ἀποκτείνειν. 

8. Πρὸς δὲ τὸν παρασιτοῦντα τῷ βασιλεῖ καὶ 
περὶ τῆς φυγῆς πολλάκις ἐπισκώπτοντα αὐτόν "οὐ 
μαχοῦμαί σοι᾿ ἔφη, “ὦ ξένε" κατανάλωκα γὰρ τὴν 
τοῦ βίου τάξιν. 10 


ἘΚΠΡΈΠΟΥΣ. 
᾿Εχπρέπης ἔφορος Φρύνιδος τοῦ μουσικοῦ δκε- 
πάρνῳ τὰς δύο τῶν ἐννέα ἐξέτεμεν, εἰπών ᾿ μὴ κα- 
κούργει τὴν μουσικήν.ἢ 


ἘΠΑΙΝΈΤΟΥ. 
Ἐπαίνετος πάντων ἔφη τοὺς ψεύστας τῶν ἁμαρ- 
τημάτων καὶ τῶν ἀδικημάτων αἰτίους εἶναι. 1ῦ 


Ὁ ΕΒΥ̓ΒΟΙΔΟΥ. 
Εὐβοίδας ἀκούων τινῶν ἐπαινούντων γυναῖκα 
ἀλλοτρίαν οὐκ ἀπεδέχετο, φήσας “ὅλως περὶ γυναι- 
κείας φύσεως παρὰ τοῖς ἔξω λόγον εἷναι οὐδένα δεῖ." 


ΕΥ̓ΔΑΜΙΊΔΟΥ ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ͂. 
1. Εὐδαμίδας ὃ ᾿Αρχιδάμου, ἀδελφὸς δὲ "Ἄγιδος, 
ἰδὼν ΞΞενοκράτην ἐν ᾿Ακαδημείᾳ πρεσβύτερον ἤδη 30 


11 ἘΚΠΡΕΠΟΥΣ. ᾿Εκπρέπης Ῥ: ἘΜΠΡΕΠΟΥΣ. ἐμ- 
πρεπὴξῤἠ 20 ᾿Δκαδημείᾳ Ἐ: ἀκαδημίᾳ ᾿ 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ. . 18ὅ 


μετὰ τῶν γνωρίμων φιλοσοφοῦντα, ἐπύϑετο τίς ὃ 
πρεσβύτης' φαμένου δέ τινος ὅτι σοφὸς ἀνὴρ καὶ 
τῶν ξητούντων τὴν ἀρετήν, “καὶ πότε᾽ ἔφη ᾿ χρήδε- 
ται αὐτῇ, ἐὰν ἄρτι ξητῇ:;᾽ 

ὅ 2. ᾿Δκούσας δὲ φιλοσόφου διαλεχϑέντος ὅτι μό- Ε 
νος ἀγαϑὸς στρατηγὸς ὁ σοφός ἐστιν, “ὁ μὲν λόγος᾽ 
ἔφη ᾿ϑαυμαστός" ὃ δὲ λέγων ἄπιστος οὐ γὰρ περι- 
σεσάλπιγχται.ἢ 

ὃ. Τὴν ϑέσιν δὲ ΞΞενοκράτους εἰρηκότος καὶ 

10 καταπαυομένου, παρῆν ὃ Εὐδαμίδας" ὡς δ᾽ εἶπέ τιρ 
τῶν μετ᾽ αὐτοῦ “ὅτε πάρεσμεν ἡμεῖς, τότε πέπαυ- 
ται ᾽ καλῶς γε᾽ ἔφη “εἴπερ ἤδη ἔλεξε ταῦτα ὃ 
ἔχρῃξε᾽᾽ τοῦ δ᾽ εἰπόντος “καλὸν ἦν ἀκοῦσαι" “ἦ καὶ 
πρὸς δεδειπνηκότα μολόντες εἶπεν "ἠξιοῦμεν πάλιν 

1 αὐτὸν δειπνεῖν; 

4, Πυνϑανομένου δέ τινος διὰ τί, τῶν πολιτῶν 
αἱρουμένων τὸν πρὸς Μακεδόνας πόλεμον, αὐτὸς Ἐ 
ἡσυχίαν ἄγειν δοκιμάξει, ᾿ὅτι᾽ ἔφη “οὐ χρήξω ψευ- 
δομένους αὐτοὺς ἐλέγξαι. 

8 ὅ. 'ὩἙτέρουν δὲ προφερομένου τὰ ᾿ κατὰ Περ- 
σῶν ἀριστεῖα καὶ προτρέποντος ἐπὶ τὸν πόλεμον, 
᾿ἀγνοεῖν᾽ ἔφη μοι δοκεῖς γε. ὅτι ταὐτόν ἐστι χι- 
λίων προβάτων κρατήσαντα πεντήκοντα λύκοις μά- 
χεσϑαι.᾽ 

8 ὅὃΟΘ6ΟΘΞ. ψάλτου δέ τινος εὐημερήσαντος, ἠρώτησαν 
αὐτὸν ποδαπός τις αὐτῷ δοκεῖ εἶναι, ᾿ μέγας᾽ ἔφη 
᾿χηληχτὰς ἐν μικρῷ πράγματι. 

1. ᾿Ἐπαινοῦντος δέ τινος τὰς ᾿4ϑήνας, ἔφη “καὶ 

4 ἄρτι] ἔτι 1 οὗ, ». 192 12 γε Ὕ: δὲ 


136 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤᾺ 


τίς ἂν ταύτην τὴν πόλιν δεόντως ἐπαινοίη, ἣν οὐ- 
δεὶς ἔστερξε γενόμενος βελτίων ;᾽ 
8. ᾿Δργείου δέ τινος λέγοντος, ὡς φαυλότεροι 
γίνονται κατὰ τὰς ἀποδημίας οἱ Μάκωνες ἐξιστάμε- 
921 νοι τῶν πατρίων νόμων, “ἀλλ᾽ οὐχ ὑμεῖς γε᾽ ἔφη Ὁ 
“εἰς τὴν Σπάρτην ἐλθόντες χείρονες ἀλλὰ βελτίονες 
γένεσϑε.᾽ 
9. ᾿4λεξάνδρου δὲ κηρύξαντος ἐν Ὀλυμπίᾳ κατι- 
ἕναι τοὺς φυγάδας ἅπαντας εἰς τὴν «(ἰδίαν πλὴν Θη- 
βαίων, ᾿ἀτυχὲς μέν᾽ ἔφη “ὦ Θηβαῖοι τὸ κήρυγμα ἀλλ᾽ τὸ 
ἔνδοξον' μόνους γὰρ ὑμᾶς φοβεῖται ᾿4λέξανδρος.᾽ 
10. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ τίνος ἕνεκα πρὸ τῶν κινδύ- 
᾿ νῶν ταῖς Μούδαις σφαγιάξουσιν, “ὕπως᾽ ἔφη "αἴ 
πράξεις λόγων ἀγαϑῶν τυγχάνωσιν. 


ΕΥΡΥΚΡΑΤΊΔΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔΟΥ. 


Β ΕΕὐρυκρατίδας ὁ ᾿Αναξανδρίδου, πυϑομένου τινὸς τ 
διὰ τί τὰ περὶ τῶν συμβολαίων δίκαια ἑκάστης ἡμέ- 
ρας κρίνουσιν οἱ ἔφοροι, ᾿ὕπως᾽ ἔφη “καὶ ἐν τοῖς 
πολεμίοις πιστεύωμεν ἀλλήλοις.᾽ἢ 


ΖΕΥΞΙΔΑΜΝΟΥ͂. 

1, Ζευξίδαμος, πυνθανομένου τινὸς διὰ τί τοὺς 
περὶ τῆς ἀνδρείας νόμους ἀγράφους τηροῦσι καὶ τοῖς 90 
νέοις ἀπογραψάμενοι οὐ διδόασιν ἀναγινώσκειν, “ὅτι; 
ἔφη ᾿συνεϑίξεσϑαι δεῖ ταῖς ἀνδραγαϑίαις κρεῖττον ἢ 
ταῖς γραφαῖς προσέχειν." 


16 τὰν 18 πολεμίοις] τη] τὰ πολέμοις 92 δαὺ 
δεῖ δαὰὺ κρεῖττον ἀθ]οπάυτῃ οαπβοὺ Ὗ 


ΤΑΟΘΌΝΙΟΑ. 1581 


2, Αἰτωλοῦ δέ τινος λέγοντος ὅτι τοῖς ἀνδρα- Ο 
γαϑεῖν δυναμένοις κρείσσων τῆς εἰρήνης ὁ πόλεμος, 
“οὐ μὰ τοὺς ϑεούς᾽ ἔφη ᾿ἀλλὰ τούτοις κρείσσων ὃ 
ϑάνατος τῆς ξωῆς.ἢ 


ἩΡΩΝΔΟΥ͂. 
8ξ ἫῬἩρώνδας, ᾿Αϑήνησιν ἁλόντος τινὸς γραφὴν ἀρ- 
γίας, παρὼν καὶ πυϑόμενος ἐκέλευσεν ἐπιδεῖξαι αὐτῷ 
τὸν τὴν ἐλευϑερίαν δίκην ἡττηϑέντα. 


ΘΕΑΡΙΔΟΥ͂. 
Θεαρίδας ξίφος ἀκονῶν καὶ ἐρωτώμενος, εἰ ὀξύ 
ἐστιν, εἶπεν “ὀξύτερον διαβολῆς. 


ΘΕΜΙΣΤΈΟΥ. 


1. θθμιστέας προεῖπε μὲν Μεωνίδᾳ τῷ βασιλεῖ τὴν 
γενησομένην ἀπώλειαν περὶ Θερμοπύλας αὐτοῦ τε Ὁ 
καὶ τῶν συστρατευομένων αὐτῷ, μάντις ὥν" ἀπο- 
πεμπόμενος δὲ ὑπὸ τοῦ “εωνίδα εἰς τὴν “ακεδαί- 
μονα προφάσει τοῦ ἀπαγγεῖλαι τὰ συμβησόμενα, ταῖς 

ι. δ᾽ ἀληϑείαις ἵνα μὴ παραπόληται, οὐκ ἠνέσχετο 
ἀλλ᾽ εἶπε ᾿μαχητὴς ἐπέμῳφϑην οὐκ ἀγγελιαφόρος.᾽ἢ 


ΘΕΟΠΟΜΠΟΥ͂. 


1, Θεόπομπος πρὸς τὸν ἐρωτήσαντα πῶς ἄν τις 
ἀσφαλέστατα τηροίη τὴν βασιλείαν, "δἰ τοῖς μὲν φί- 
λοις᾽ ἔφη ᾿μεταδιδοίη παρρησίας δικαίας, τοὺς δὲ ἀρ- 

20 χομένους κατὰ δύναμιν μὴ περιορῴη ἀδικουμένους." 

2, Πρὸς δὲ τὸν ξένον τὸν λέγοντα ὅτι παρὰ τοῖς 

10 Θεμιστέας] ᾿Μεγιστέην νοοοὺ Ἡρτοᾶ, 1, 221 


1238 ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


Ἑ αὑτοῦ πολίταις καλεῖται φιλολάκων, ᾿ κρεῖσσον᾽ ἔφη 
“ἦν σὲ φιλοπολίτην ἢ φιλολάκωνα καλεῖσϑαι.ἢ 

ὃ. Τοῦ δ᾽ ἐκ τῆς Ἤλιδος πρεσβευτοῦ εἰπόντος 
ὅτι διὰ τοῦτ᾽ αὐτὸν ἐξαπέστειλαν οἷ πολῖται, ὅτι 
μόνος τὸν Μακωνικὸν ἐξήλωσε βίον, “καὶ πότερον᾽ 
ἔφη “δ σὸς ἢ ὁ τῶν ἄλλων πολιτῶν βίος βελτίων 
ἐστί;᾽ τοῦ δὲ εἰπόντος τὸν αὑτοῦ, ᾿πῶς οὖν ἄν᾽ 
ἔφη ᾿αὕτη ἡ πόλις σῴξοιτο, ἐν ἧ πολλῶν ὄντων εἷς 
μόνος ἀγαϑός ἐστι; 

4, “έγοντος δέ τινος ὅτι ἡ Σπάρτη σῴξεται διὰ 
τοὺς βασιλεῖς ἀρχικοὺς ὄντας, ᾿“οὔκ᾽ ἔφη ᾿ἀλλὰ διὰ 
τοὺς πολίτας πειϑαρχικοὺς ὄντας.ἢ 

ΒΕ . Πυλίων δὲ αὐτῷ μείξονας τιμὰς ψηφισαμέ- 
νῶν, ἀντέγραψεν ὅτι ἱτὰς μὲν μετρίας ὃ χρόνος αὔξει, 
τὰς δ᾽ ὑπεραιρούδσας ἀφανίξει." 16 

6. ᾿Επιδεικνυμένου δέ τινος αὐτῷ τεῖχος καὶ 
πυνθανομένου εἰ καρτερὸν καὶ ὑψηλόν, “οὐδ᾽ εἰ 
γυναικῶν᾽ εἶπεν ᾿ἦν.᾽ 

ΘΩΡΥΚΊΩΝΟΣ. 

Θωρνυκίων ἐκ ΖΙελφρῶν παραγενόμενος, ἰδὼν τὸ 
Φιλίππου στρατόπεδον ἐν ᾿Ισϑμῷ τὰ στενὰ κατει- 30 
ληφότος, “κακούς᾽ ἔφη ᾿πυλωροὺς ὑμᾶς, ὦ Κορίνϑιοι, 

᾿ἡ Πελοπόννησος ἔχει. 
ΘΕΚΤΑΜΈΝΟΥΣ. 

Θεχκταμένης, καταγνόντων αὐτοῦ ϑάνατον τῶν 

ἐφόρων, ἀπῇει μειδιῶν" καί τινος τῶν παρόντων 


14 ἀντέγραψεν Ὗ᾽: ἐνέγραψεν 19 Θωρνκέων] Θηρι- 
κίων δῦ Θηρικύων Υἱῦ. ΟἸΘοχΙ,. ο. 8. ὁ. 81 


φι 


μι 


0 


ΓΠΑΟΟΝΙΟΑ. 189 


ἐρωτήσαντος εἰ καὶ καταφρονεῖ τῶν τῆς Σπάρτης 
νομίμων, “οὐχί᾽ εἶπεν ᾿ ἀλλὰ γέγηϑα, ὅτι δεῖ μὲ τὴν 
ξημίαν ἐκτῖσαι ταύτην, παρ᾽ οὐδενὸς οὔτε τι αἰτή- 
σαντα οὔτε δανεισάμενον.ἢ 


ΠΠΟΔΑΜΟΥ. 


δ ἹἹππόδαμος, ὅτε Ἶἅγις ᾿Αρχιδάμῳ παρετάσσετο, 999 


συμπεμφϑεὶς τῷ Ἄγιδι εἰς Σπάρτην ἐκεῖ τὰς χρείας 
παρέχεσθαι, "ἀλλ᾽ οὗτος" ἔφη "οὔτοι κάλλιον ϑάνα- 
τον ἀποθανοῦμαι ὑπὲρ Σπάρτας ἀνδραγαϑῶν;᾽ ἦν 
δὲ βεβιωκὼς ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα ἔτη καὶ μετὰ ταῦτα 

10 λαβὼν τὰ ὅπλα καὶ στὰς ἐν δεξιᾷ τοῦ βασιλέως, 
μαχόμενος ἀποϑνήσκει. 


ΠΠΟΚΡΑΤΙΊΔΟΥ. 

1, ᾿Ἰπποκρατίδας πρὸς τὸν τῆς Καρίας σατράπην 
ἐπιστείλαντα, διότι “Μακεδαιμόνιος ἀνὴρ ἐπιβου- 
λευόντων τινῶν συνειδὼς τὴν ἐπιβουλὴν κατεσιώ- Β 

16 πηόε, καὶ προσθέντος πῶς χρήσηται αὐτῷ, ἀντέγρα- 
ψὲν “εἰ μὲν μέγα τι ἀγαϑὸν αὐτὸν πεποίηκας, 
κατάχτανε᾽ εἰ δὲ μή, ἐκ τῆς χώρας ἔκβαλε δειλὸν 
πρὸς ἀρετὴν ὄντα.᾽ 

2, ᾿Απαντήσαντος δέ ποτὲ αὐτῷ μειρακίου, ᾧ 

30 ἠκολούϑει ἐραστής τις, καὶ διατραπέντος, " μετὰ τοιού- 
των᾽ ἔφη ᾿βαδίξειν δεῖ, μεϑ’ ὧν ὀφϑεὶς τὴν αὐτὴν 
χρόαν τηρήσεις.᾽ἢ 


8 τι αἰτήσαντα Μδάνϊριαβ: διαιτήσαντά μὲ ὅ 'ά4ρχι- 
δάμῳ] ᾿ἀντιπάτρῳ Ὗ Οὄὅ. συμπεμφϑεὶρ] πεμφϑεὶς Ιᾶθιη 1 
οὗτος͵ 1. 6. ὦ οὗτος ϑάνατον) ἀθ]ογοῖη 16 προσϑέν- 
τος] προθέντα χρήσηται Ἔ: χρήσεται 


140 ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ 


ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΊΔΟΥ. 
1. Καλλικρατίδας ναύαρχος, τῶν “υσάνδρου φί- 
λων ἀξιούντων ἐπιτρέψαι αὐτοῖς ἕνα τινὰ τῶν ἐχϑρῶν 
Ο ἀνελεῖν καὶ λαβεῖν πεντήκοντα τάλαντα, καέτοι σφό- 
δρα δεόμενος χρημάτων εἰς ὀψώνια τοῖς ναύταις͵ 
οὐ συνεχώρησε. Κλέανδρος δὲ σύμβουλος ὧν "ἀλλ᾽ 
ἔγωγ᾽ ἂν ἔλαβον" εἶπεν “εἰ σὺ ἥμην"᾽ “καὶ γὰρ αὐ- 
τός᾽ εἶπεν “εἰ σὺ ἦν.᾽ 
2, Παραγενόμενος δὲ πρὸς Κῦρον τὸν νεώτερον 
εἰς Σάρδεις, σύμμαχον ὄντα Μακεδαιμονίοις, ἐπὶ 
χρήματα τῷ ναυτικῷ, τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ ἐκέλευ- τὸ 
σεν εἰσαγγεῖλαι ὅτι βούλεται Κύρῳ ἐντυχεῖν᾽ ὡς δ᾽ 
ἤκουσε πίνειν, ᾿προσμενῶ᾽ εἶπεν “ἕως ἂν πίῃ." καὶ 
Ὁ τότε μὲν ἀπηλλάγη, ὡς ἔγνω οὐχ οἷόν τε εἶναι συμ- 
βαλεῖν αὐτῷ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, δόξας ἀγροικότερος 
εἶναι. τῇ δ᾽ ἐχομένῃ, ὡς πάλιν αὐτὸν πένειν ἤκουδε τὸ 
καὶ οὐ προϊόντα, φήσας “οὐχ οὕτω σπουδαστέον χρή- 
ματα λαβεῖν ὡς μηδὲν ἀνάξιον τῆς Σπάρτης ποιεῖν". 
ἀπηλλάγη εἰς Ἔφεσον, πολλὰ μὲν ἑπταρώμενος κακὰ 
τοῖς πρώτοις ἐντρυφηϑεῖσιν ὑπὸ βαρβάρων καὶ δὲ- 
δάξασιν αὐτοὺς ὑβρίξειν διὰ πλοῦτον" ὥμνυε δὲ πρὸς 0 
τοὺς παρόντας ὧς, ὅταν πρῶτον εἰς Σπάρτην παρα- 
γένηται, πάντα ποιήσει ὑπὲρ τοῦ διαλλάξαι τοὺς 
Ἕλληνας, ὡς φοβερώτεροι τοῖς βαρβάροις εἶεν καὶ παύ- 
Ε' δαιντο τῆς ἐκείνων ἐπ’ ἀλλήλους δεόμενοι δυνάμεως. 
8. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ ὁποῖοι ἄνδρες εἰσὶν οἱ Ἴωνες, 25 
ἐλεύϑεροι μέν᾽ ἔφη “κακοί, δοῦλοι δὲ ἀγαϑοί. 


16 οὐχ 46] 20 ὀμνὺρῦ δὲ ἔθ: τε 22 ποιήσει) 
ποιήσειν ταθὶ οοαᾷᾶ, 


οι 





ΓΤΑΟΟΝΙΟΑ. 141 


4, Τοῦ δὲ Κύρου τὸν μισϑὸν προπέμψαντος τοῖς 
στρατιώταις καὶ ξένια αὐτῷ, μόνον ἔλαβε τὸν μισϑὸν 
τὰ δὲ ξένια ἀντέπεμψε, φήσας 'μὴ δεῖν φιλίαν αὐτῷ 
ἰδίαν πρὸς αὐτὸν εἶναι, ἀλλὰ τὴν κοινὴν πρὸς ἅπαν- 

ὅ τας “ακεδαιμονίους γεγονυῖαν καὶ αὐτῷ ὑπάρχειν.᾽ἢ 

ὅ. Μέλλων δὲ περὶ τὰς ᾿Αργινούσας ναυμαχεῖν, 
Ἕρμωνος τοῦ κυβερνήτου εἰπόντος ὅτι καλῶς ἔχει 
ἀποπλεῦσαι, αἷ γὰρ τριήρεις τῶν ᾿4ϑηναίων πολλῷ Ε 
πλείους εἰσίν, εἶπε “καὶ τί τοῦτο; ἀλλὰ φεύγειν αἰσ- 

10 χρὸν καὶ βλαβερὸν τῇ Σπάρτῃ" μένοντα δὲ ἢ ἀπο- 
ϑανεῖν ἢ νικᾶν ἄριστον.ἢ 

6. Προϑυσάμενος δέ, ὡς ἤκουσε τοῦ μάντεως 
σημαίνεσϑαι διὰ τῶν ἐμπύρων τῷ μὲν στρατῷ νίκην 
τῷ δὲ στρατηγοῦντι ϑάνατον, οὐδὲν καταπλαγεὶς 

15 εἶπεν “οὐ παρ᾽ ἕνα τὰ Σπάρτας᾽ ἀποθανόντος γάρ 
μου οὐδὲν ἡ πατρὶς ἐλαττωϑήσεται᾽ εἴξαντος δὲ τοῖς 
πολεμίοις, ἐλαττωϑήσεται.᾽ ἀποδείξας οὖν ἀνϑ᾽ ἕαυ- 
τοῦ Κλέανδρον ἡγεμόνα ὥρμησεν ἐπὶ τὴν ναυμαχίαν, 
καὶ μαχόμενος ἐτελεύτα. 


ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ͂. 

8. Κλεόμβροτος ὃ Παυδανίου, ξένου τινὸς διαφε- 998 
ρομένου πρὸς τὸν πατέρα περὶ ἀρετῆς. “μέχρι τού- 
του᾽ εἶπεν “κρείσσων σού ἐστιν ὃ πατήρ, μέχρι ἂν 
καὶ σὺ γεννήσῃς.᾽ 


ΚΛΕΟΜΈΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΔΟΥ. 
1. Κλεομένης ὁ ᾿Δἀναξανδρίδεω τὸν μὲν Ὅμηρον 
385 Μακεδαιμονέων εἶναι ποιητὴν ἔφη, τὸν δὲ ᾿Ησίοδον 


16 τὰ Σπάρτας Ἔ: τᾷ Σπάρτᾳ 


142 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑᾺΑ 


τῶν εἰλώτων" ἱτὸν μὲν γὰρ ὡς χρὴ πολεμεῖν. τὸν 
δὲ ὡς χρὴ γεωργεῖν παρηγγελκέναι.᾽ 

2. ᾿Δνοχὰς δὲ ἑφϑημέρους πρὸς ᾿4ργείους ποιη- 
σάμενος. φυλάξας αὐτοὺς τῇ τρίτῃ νυκτὶ κοιμωμέ- 


νους διὰ τὸ πεποιϑέναι ταῖς σπονδαῖς, ἐπέϑετο᾽ καὶ δ 


Β τοὺς μὲν ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ αἰχμαλώτους ἔλαβεν. 

8. Ὀνειδιξόμενος δὲ ἐπὶ τῇ παραβάσει τῶν ὅρκων, 
οὐκ ἔφη προσομωμοκέναι ταῖς ἡμέραις τὰς νύκτας" 
“ἄλλως τε καὶ ὅ τι ἂν κακόν τις ποιῇ τοὺς πολεμίους, 
τοῦτο καὶ παρὰ ϑεοῖς καὶ παρὰ ἀνθρώποις δίκης 
ὑπέρτερον νομίξεσϑαι.᾽ 

4, Συνέβη δ᾽ αὐτῷ τοῦ μὲν άργους, δι᾿ ὃ παρε- 
δπόνδησεν, ἀποπεσεῖν διὰ τὸ τὰς γυναῖκας τὰ ἀπὸ 
τῶν ἱερῶν καϑελούδσας ὅπλα τούτοις αὐτὸν ἀμύνε- 
σϑαι" καὶ ὕστερον δὲ τῶν φρενῶν ἔξω γενόμενον 

Ο δράξασϑαί τινος μαχαιρίου καὶ αὑτὸν ἀνατεμεῖν ἀπὸ 
τῶν σφυρῶν ἕως ἐπὶ τοὺς καιρίους τόπους, καὶ οὔ- 
τως ἐκλιπεῖν τὸν βίον γελῶντα καὶ δεσηρότα. 

ὅ. Τοῦ δὲ μάντεως ἀποτρέποντος μὴ ἄγειν ἐπὶ 
τὴν ᾿Δργείων πόλιν τὸ στράτευμα' τὴν γὰρ ἐπάνο- 
δον αἰσχρὰν γενήσεσθαι" προσελθὼν τῇ πόλει ὡς 
τὰς μὲν πύλας κεκλεισμένας εἶδε, τὰς δὲ γυναῖκας 
ἐπὶ τῶν τειχῶν, “αὕτη δοι᾽ ἔφη “ἡ ἐπάνοδος αἰσχρὰ 
φαίνεται εἶναι, ἐν ἧ τῶν ἀνδρῶν τεϑνηκότων αἵ 
γυναῖκες τὰς πύλας κεκλείκασι.;᾽ 

6. Πρὸς δὲ τοὺς λοιδοροῦντας αὐτὸν τῶν ᾿᾽4ρ- 
γείων ὡς ἐπίορκον καὶ ἀσεβῆ “τοῦ μὲν κακῶς λέγειν 
ἔφη “ὑμεῖς κύριοι, τοῦ δὲ κακῶς ὑμᾶς ποιεῖν ἐγώ." 

Ὁ 7. Τοῖς δὲ ἀπὸ τῆς Σάμου πρέσβεσι παρακαλοῦ- 


20 


35 


ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 148 


σιν αὐτὸν Πολυκράτει τῷ τυράννῳ πολεμεῖν καὶ διὰ 
τοῦτο μακρολογοῦσιν, ᾿ὧν εἰρήκατε᾽ ἔφη “τὰ μὲν ἐξ 
ἀρχῆς οὐ μέμνημαι, διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὰ μέσα οὐ 
συνίημι" τὰ δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν οὐ δοκιμάξω.᾽ἢ 

ὅδ 8. Πειρατοῦ δὲ καταδραμόντος τὴν χώραν καί, 
ὡς ἑάλω, λέγοντος ὅτι τροφὴν οὐκ εἶχον τοῖς στρα- 
τιώταις παρέχειν, πρὸς τοὺς ἔχοντας οὖν ἑκοντὶ δ᾽ 
οὐ διδόντας βίᾳ ληψόμενος ἦλϑον"" ἔφη “σύντομος 
ἡ πονηρία. 

1... 9. Φαύλου δέ τινος αὐτὸν κακῶς λέγοντος “ἄρα 
διὰ τοῦτο᾽ ἔφη ᾿πάντας σὺ κακῶς λέγεις, ἵνα ἀπολο- 
γούμενοι μὴ εὐκαιρῶμεν περὶ τῆς σῆς κακίας λέγειν; 

10. Τῶν δὲ πολιτῶν τινος λέγοντος, ὅτι τὸν 
ἀγαϑὸν βασιλέα πάντῃ πάντως πρᾶον εἶναι δεῖ, "οὐκ- 

16 οὔν᾽ ἔφη ᾿ἔἄχρι τοῦ μὴ εὐκαταφρόνητον εἶναι." 

11. “Ἑλκυσϑεὶς δὲ νόσῳ μακρᾷ, ἐπεὶ καϑαρταῖς 
καὶ μάντεσι προσεῖχε τὸ πρὶν οὐ προσέχων, ϑαυμά- 
ξοντός τινος, “τί ϑαυμάξεις:᾽ ἔφη “οὐ γάρ εἰμι ὁ 
αὐτὸς νῦν καὶ τότε οὐκ ὧν δὲ ὃ αὐτὸς οὐδὲ τὰ 

30 αὐτὰ δοκιμάξω.ἢ 

12. Σοφιστοῦ δέ τινος περὶ ἀνδρείας λέγοντος, 
πλείω ἐγέλασε᾽ τοῦ δὲ εἰπόντος “τί γελᾷς, Κλεόμε- 
νες, περὶ ἀνδρείας λέγοντος ἀκούων, καὶ ταῦτα βασι- 
λεὺς ὥν;᾽ ᾿ὅτι᾽ ἔφη “ξένε καὶ ἡ χελιδὼν εἰ περὶ 

6 αὐτῆς ἔλεγε, τὸ αὐτὸ τοῦτο ἂν ἐποίουν᾽ εἰ δὲ ἀετός, 
πολλὴν ἂν εἶχον ἠρεμίαν. 

18. Τῶν δὲ ᾿Δ“ργείων τὴν προτέραν ἧτταν φα- 
δκόντων ἀναμαχεῖσϑαι, ᾿ϑαυμάξω᾽ ἔφη “εἰ δύο συλ- 

10 ἄρα Ἐ: ἄδα 12 λέγειν; Ἐ: λέγειν. 


144 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


λαβῶν προσϑήκῃῇ νῦν κρείσσονες ἐγένεσϑε ἢ πρό- 
σϑεν ἧτε.᾽ 

14. Δοιδοροῦντος δέ τινος αὐτὸν καὶ φήσαντος 
“ϑρυπτικὸς εἶ, ὦ Κλεόμενες,᾽ "ἀλλὰ κρεῖσσον᾽ ἔφη 
“ἢ ἄδικον εἶναι" σὺ δὲ φιλοχρήματος καίπερ ἱκανὰ 
κεχτημένος." 

16. Ψάλτην δέ τις αὐτῷ βουλόμενος συστῆσαι 

φϑάτά τε ἄλλα τὸν ἄνδρα ἐπήνει καὶ ψάλτην αὐτὸν 

ἔφη κράτιστον εἶναι τῶν Ἑλλήνων" ὃ δὲ δείξας τινὰ 
τῶν πλησίον νὴ τοὺς ϑεούς᾽ ἔφη “οὗτος παρ᾽ ἐμοὶ 
ξωμοποιός.᾽ 

16. Μαιάνδρου δὲ τοῦ τῆς Σάμου τυράννου διὰ 
τὴν Περσῶν ἔφοδον εἰς Σπάρτην φυγόντος καὶ 
ἐπιδείξαντος ὅσα κεκομίκει χρύσεά τὸ καὶ ἀργύρεα 
ἐκπώματα χαριξομένου τε ὅσα βούλεται, ἔλαβε μὲν 
οὐδέν, εὐλαβούμενος δὲ μὴ ἑτέροις τισὶ τῶν ἀστῶν 
διαδῷ, πορευϑεὶς ἐπὶ τοὺς ἐφόρους “ἄμεινον᾽ ἔφη 
“εἶναι τῇ Σπάρτῃ τὸν ξένον ἑαυτοῦ Σάμιον ἀπαλ- 
λάττεσϑαι τῆς Πελοποννήσου, ἵνα μὴ πείσῃ τινὰ 

Β τῶν Σπαρτιατῶν κακὸν γενέσϑαι. οἱ δὲ ὑπακού- 

σαντες ἐξεκήρυξαν τὸν Μαίανδρον αὐτῆς ἡμέρας. 

11. Εἰπόντος δέ τινος “διὰ τί πολεμοῦντας ὑμῖν 
᾿Αργείους πολλάκις κρατήσαντες οὐκ ἀνῃρήκατε;᾽ “οὐδ᾽ 
ἂν ἀνέλοιμεν᾽ ἔφη ᾿ὡς ἂν γυμναστὰς τοῖς νέοισιν 
ἔχοιμεν." 

8. Πυνϑανομένου δέ τινος αὐτοῦ διὰ τί Σπαρ- 

ἴ τοῖς ϑεοῖς οὐκ ἀνατιϑέασι τὰ ἀπὸ τῶν πολε- 

σκῦλα, ὅτι’ ἔφη "ἀπὸ δειλῶν ἐστι.᾽ 
Ὁ πλησίον Ἐ: πλησίων 15 Μαιανδρίου Ἠοτοᾶ. 8, 148 


“ 


δ 


35 


ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 145 


ΚΛΕΟΜΈΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΛΕΟΜΝΜΒΡΟΤΟΥ. 


Κλεομένης ὁ Κλεομβρότου, διδόντος αὐτῷ τινος Ο 
μαχίμους ἀλεκτρυόνας καὶ λέγοντος ὅτι μαχόμενοι 
ἀποϑνήσκουσι περὶ νίκης, ᾿τῶν κατακτεινόντων τοί- 
νυν αὐτούς᾽ ἔφη “τινὰς δός μοι, ἐκεῖνοι γὰρ τού- 

ὅτων ἀμείνους. . 
ΛΑΒΩΤΟΥ͂. 

“Μάβωτος, μακρολογοῦντός τινος, εἶπε “τί μοι 
μικρῶν πέρι μεγάλα φροιμιάξῃ;: ὅσον γὰρ εἴη πρᾶγμα, 
τοσοῦτον καὶ ὃ λόγος ᾧ χρῆσαι. 


ΔΕΩΤΎΧΙΔΟΥ. 


1. Δεωτυχίδας ὃ πρῶτος. λέγοντός τινος ὡς 
10 ἔστιν εὐμετάβολος, “διὰ τοὺς καιρούς᾽ ἔφη “οὐχ ὡς Ὁ 
ὑμεῖς διὰ τὴν αὑτῶν κακίαν.ἢ 
2, Πρὸς δὲ τὸν ἐρωτῶντα πῶς ἄν τις μάλιστα 
διαφυλάσσοι τὰ παρόντα τῶν ἀγαϑῶν, εἶπεν “εἰ μὴ 
πάντα τῇ τύχῃ πιστεύοι.᾽ἢ 
ιΌ ὃ, ἾἘρωτηϑεὶς δὲ τί δεῖ μάλιστα μανϑάνειν τοὺς 
ἐλευϑέρους παῖδας, “ταῦτ᾽ ἔφη “ὅσαπερ ἂν αὐτοὺς 
ὠφελήσειαν ἄνδρας γενομένους.ἢ 
4. Πυνϑανομένου δέ τινος διὰ τίνα αἰτίαν ὀλι- 
γοποτοῦσιν οἱ Σπαρτιᾶται, ἔφη ἵνα μὴ ἄλλοι ὑπὲρ 
80 ἡμῶν βουλεύωνται, ἀλλ᾽’ ἡμεῖς ὑπὲρ ἄλλων. 


ΛΕΘΤΎΥΎΧΙΔΟΥ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΩ͂ΝΟΣ. 


1. Δεωτυχίδας ὁ ᾿Αρίστωνος πρὸς τὸν εἰπόντα 
ὅτι κακῶς αὐτὸν οἵ τοῦ Ζημαράτου λέγουσι “μὰ Εὶ 
Ῥ]Ιαίΐδχοιὶ Μοσα]δ. Υὴ]. ΤΙ. 10 


146 ΑἈΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑ 


τοὺς ϑεούς᾽ ἔφη “οὐ ϑαυμάξω, καλῶς γὰρ λέγειν 
οὐδεὶς ἂν αὐτῶν δυνηϑείη.ἢ 

2. Τῇ δ᾽ ἐγγυτέρω πύλῃ δράκοντος περὶ τὴν 
κλεῖν ἐλιχϑέντος καὶ τῶν μάντεων τέρας ἀποφαινο- 
μένων εἶναι, “οὔτι ἔμοιγ᾽ ἔφη “δοκεῖ, ἀλλ᾽ εἰ ἡ ὁ 
κλεὶς τῷ δράκοντι περιειλίχϑη, τέρας ἂν ν.ἢ 

ὃ. Πρὸς Φίλιππον τὸν ὀρφεοτελεστὴν παντελῶς 
πτωχὸν ὄντα, λέγοντα δ᾽ ὅτι οἵ παρ᾽ αὐτῷ μνη- 
ϑέντες μετὰ τὴν τοῦ βίου τελευτὴν εὐδαιμονοῦσι, 
τί οὖν, ὦ ἀνόητε᾽ εἶπεν “οὐ τὴν ταχίστην ἀπο- 

Ε ϑνήσκεις, ἵν᾽ ἅμα παύσῃ κακοδαιμονίαν καὶ πενίαν 

κλαίων ἢ 

4, Πυϑομένου δέ τινος διὰ τί τὰ ἀπὸ τῶν πο- 
λεμίων ὅπλα τοῖς ϑεοῖς οὐκ ἀνατιϑέασιν, ἔφη ὅτι 
“τὰ διὰ τὴν δειλίαν τῶν κεκτημένων ϑηραϑέντα 15 
οὔτε τοὺς νέους ὁρᾶν καλὸν οὔτε τοῖς ϑεοῖς ἄἀνα- 
τιϑέναι.᾽ 


μα 


0 


ΛΈΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ἘΥΡΥΚΡΑΤΙΔΑ. 


1. “έων ὃ Εὐρυκρατίδα ἐρωτηϑείς, ποίαν τις 
ἂν πόλιν οἰκήσας ἀσφαλῶς οἰκοίη, ᾿ὅὕπου᾽ ἔφη “μήτε 
πλείω μήτε ἐλάσσονα κεκτήδονται οἵ ἐνοικοῦντες" 30 
καὶ ὅπου τὸ μὲν δίκαιον ἰσχύσει, τὸ δὲ ἄδικον 
ἀσϑενὲς ἔσται. 

2, Ὁρῶν δὲ τοὺς ἐν Ὀλυμπίᾳ δρομεῖς σπουδά- 
ξοντας περὶ τὴν ἄφεσιν ἵνα πλεονεχτήσωσιν, “ὅσῳ 
μᾶλλον᾽ ἔφη “οἱ δρομεῖρ σπουδάζουσι περὶ τῆς τα- 95 
χυτῆτος ἢ περὶ τῆς δικαιοσύνης. 

11 ἕν᾽ ἅμα παύσῃ Ἔ: ἵνα ἀναπαύσῃ 


ΤΔΟΟΝΙΟΑ. 141 


ὃ. ᾿Ακαίρως δέ τινος περὶ πραγμάτων οὐκ ἀχρή- 
στων διαλεχϑέντος, “ὦ ξένε᾽ εἶπεν “οὐχ ἐν δέοντι 
χοῇ τῷ δέοντι.᾽ 


ΛΕΘΝΙΔΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΞΑΝΔΡΙΊΔΑ. 

1. “εωνίδας ὃ ᾿Δναξανδρίδα, ἀδελφὸς δὲ Κλεο- 

ὁ μένους, πρός τινα εἰπόντα “πλὴν τοῦ βασιλεύειν 99 
ἡμῶν οὐδὲν διαφέρειρ, “ἀλλ᾽ οὐκ ἄν᾽ ἔφη “εἰ μὴ 
βελτέων ὑμῶν ἥμην, ἐβασίλευον. 

2, Τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ Γοργοῦς πυνϑανο- 
μένης, ὅτε εἰς Θερμοπύλας ἐξήει τῷ Πέρσῃ μαχού- 

τὸ μδνος, εἴ τι αὐτῇ ἐντέλλεται, ἔφη ᾿ἀγαϑοῖς γαμεῖσϑαι 
καὶ ἀγαϑὰ τίκτειν. 

8. “εγόντων δὲ τῶν ἐφόρων ὀλίγους ἄγειν αὐ- 
τὸν εἰς Θερμοπύλας, “οὐκ ἄλλας᾽ ἔφη ᾿ πρὸς ἣν βαδί- 
ἕξομεν πρᾶξιν.ἢ 

Ὁ 4. Πάλιν δὲ αὐτῶν εἰπόντων “μή τι ἕτερόν διέ- 
γνῶκας ποιεῖν ἢ τὰς παρόδους τῶν βαρβάρων κω- 
λύειν; 'τῷ λόγῳ᾽ ἔφη 'τῷ δ᾽ ἔργῳ ἀποϑανούμενος 
ὑπὲρ τῶν ᾿Ἑλλήνων. 

ὅ, Γενόμενος δὲ ἐν Θερμοπύλαις πρὸς τοὺς Β 

.ὺ συστρατιώτας εἶπε “λέγοντι τὸν βάρβαρον ἐγγύϑι 
γενόμενον Ἐ ἕ, ἄμμε δὲ χρονοτριβέειν" ἤδη γὰρ ἢ 
κτάμεν τὼς βαρβάρως ἢ αὐτοὶ τεϑνάμεν ϑέλομες.ἢ 

6. “έγοντος δέ τινος ᾿ἀπὸ τῶν ὀιστευμάτων 


18 οὐκ ἄλλας] οὐκ ὀλίγους τὰ. 85. 3. οὔκ, ἀλλ᾽ ἅλις δᾺ 
οὔκ, ἀλλὰ πολλοὺρῦῇ 16 τῶν βαρβάρων] ἀο]ονῦ Μεαν!ρτυβ 
κωλύειν] ἱέναι κωλύσων ἸάδὴῆῃῪ 17 ἀποθανούμενος]) ἄπειμι 
ἀποθανούμενοο {1 Ἰδουπᾶ 9 1. 'ῃ 52 ἢἣ κτάμεν : 
ηκαμὲν γ60] ἥκαμες 

103 


“-ρ--. 


με Αὐο ΡΟΣ τωχῦς 


γψήνν βνυόψονν ψύδὰ τῶν ἡεων ἰδεῖν ἐσειν. ᾿αὐποξπ, 
ἤήνη ᾿γόφιέν,; εἴ ῥήν ἤχων «ὑτοῖς μαχεσόφεῦα.ἢ 
1: “2 δὰ εἰπόντος “πόφεισεν ἐγγὺς ταῶν." 
᾿νδποῖ ἤηι καὶ ἡμείᾳς ὐτῶν ἐγγύς. 
γόνξως δέ τόνος “ὦ Δεωνίδα, πρὸς πολλοὺς - 
μετ΄ λέγων ϑιρενδιυννεύσων οὕτω πάρει; “εἰ μὲν 
μΗ με ἔμ “τῷ πλήθει, οὐδὲ ἡ πᾶσα “Ἑλλὰς 


' ἤρκει! βρμχεία γὰρ μοΐφω τοῦ ἐκείνων πλήϑους ἐστίν" 


ἐ δὲ ἐμῖᾳ ἀρεταῖα, καὶ οὗτος ὁ ἀριθμὸς ἱκανός. 

ῃ, "ἤλλυου δὲ τὰ αὐτὼ λέγοντορ, καὶ μήν᾽ εἶπεν 0 
φιλλυῦμ ἐπέγομαι ὧρ ἀποθανουμένουρ.᾽ 

0, Φέρξυν δὲ γράψαντορ αὐτῷ "ἔξεστί σοι μὴ 
Περμχηπντι, μετ᾽ ἐμοῦ δὲ τασσομένῳ τῆς “Ελλάδος 
βυμνυχεῦμ' ἀντέγραψεν "δἰ τὰ καλὰ τοῦ βίου γινώ- 
θα ὑπέσηα ἂν τῆρ τῶν ἀλλοτρίων ἐπιϑυμίαρ᾽ κε 
ἐμοὶ ὀὲ κρείσσων ὁ ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος ϑάνατος τοῦ 
μομαθχεῖρ ὧν ὁμοφύλων, 

ει λιν. δὲ τοῦ βέρξου γράψαντος ᾿πέμψον 


“μὰ ἄχλαλς ἀνε ραφε 'μολὼν λάβεν 


9 βορμλομέρου δ᾽ αὐτοῦ ἤδη τοῖς πολεμίοις 20 
θαι ὐβεσϑιοι οὗ πολέμαρχοι παρὺς αὐτὸν ἔφασαν ὅτι 
ἀοὺ ἀφρυσβένον ἀδεὺὸν τοὺς ἄλλους δυμμείχους, “οὐ 
ἔφ ἕῳκ ᾿πώφοισιν οὗ πὔχεσθαι πέλλοντξςς καὶ οὐκ 
ἀρνᾷς ἄγη αλγρι πρὸς τοῦς σαλείώους μώχονπφι οἷ 
πόδ ἤλψα ἔμρῷ φλλδυχρέγοι κααὴ φυνδούμφηρα τ᾽ γῇ, 

ἰδ. Τὰ δὲ φηροπαρηκα σπκρνγνγφιλξαν ἀῳνιδηῳν- 
πονρίοϑια ἕὰς ὅν ἢ ωδμρ λμυπη ψυχρνυγιξιριμεθη φύγῳ, 


᾿ ἧδαῶνε ν᾿ Ἴπεθηρ διδομμισ.,͵. ἘΜ γερμαγομας, 
ΔΉΉῚ οὐ ὀνανόδοας 


ΓΠΑΟΟΝΙΟΑ. 149 


14. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ διὰ τί οἵ ἄριστοι τὸν ἔνδοξον 
᾿ϑάνατον τῆς ἀδόξου προκρίνουσι ξωῆς, ᾿ὅτι᾽ ἔφη “τὸ 
μὲν τῆς φύσεως ἴδιον, τὸ δὲ αὑτῶν εἶναι νομίξουσιν.᾽ 

16. Τοὺς δὲ ἠιϑέους βουλόμενος σῷσαι καὶ Ἐ 

5 ἐπιστάμενος ἄντικρυς οὐκ ἀνεξομένους, σκυτάλας 
δοὺς καϑ'’ ἕνα αὐτῶν πρὸς τοὺς ἐφόρους ἔπεμψε. 
καὶ τῶν τελείων δὲ τρεῖς ἐβουλήϑη διασῷσαι" οἵ δὲ 
συννοήσαντες οὐκ ἠνέσχοντο λαβεῖν τὰς σκυτάλας" 
ὧν ὃ μὲν εἶπεν “οὐ κῆρυξ ἀλλὰ μαχητὰς ἀκολού- 

10. ϑησα᾽" ὃ δὲ δεύτερος ᾿αὐτοῦ μένων κρέσσων ἂν εἴην᾽" 
ὁ δὲ τρίτος “οὐχ ὕστερος τούτων, πρῶτος δὲ μαχή- 
σομαι.ἢ 


ΔΛΟΧΑΓΟΥ͂. 


“οχαγὸς ὃ Πολυαινίδου καὶ Σείρωνος πατήρ. 
ἀπαγγείλαντός τινος αὐτῷ ὅτι τῶν υἱῶν τεϑνήκοι 
φ ῳ 


18 ὃ ἕτερος, πάλαι ἤδειν᾽ ἔφη “ὅτι ἀποθανεῖν αὐτὸν Ἐ 
ἔδει. 


ΛΔΛΥΎΚΟΥΡΓΟΥ. 


1. υκοῦργος ὁ νομοϑέτης βουλόμενος ἐκ τῆς 
προὐπαρχούσης διαίτης τοὺς πολίτας εἰς σωφρονε- 
στέραν βίου τάξιν μετάγειν καὶ καλοκαγαϑικοὺς 

οἡ ἀπεργάξεσϑαι (ἁβροδίαιτον γὰρ ἦσαν) δύο σκύλακας 
ἀνέϑρεψε ταὐτοῦ πατρὸς καὶ μητρὸς γενομένους" 
καὶ τὸν μὲν εἴϑισε περὶ λιχνείας οἴκοι ἐάσας" τὸν 
δὲ ἐπαγόμενος ἤσκησε περὶ κυνηγέσια. ἔπειτα ἀγαγὼν 
εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἔϑηκεν ἀκάνθας καὶ λιχνείας 


94 ἀκάνϑθαρ] τενϑείαρ᾽ οὗ, λιχνείας - λιχνεύματα 


180 ἈΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤΑᾺ 


τινάς, ἀφῆκε δὲ καὶ λαγών᾽ ἑκατέρου δ᾽ ἐπὶ τὰ 
συνήϑη δρμήσαντος καὶ ϑατέρου τὸν λαγὼν χειρω- 
σαμένου, εἶπεν ᾿'δρᾶτε, ὦ πολῖται, ὅτι ταὐτοῦ γένους 
296 ὑπάρχοντες ἐν τῇ τοῦ βίου ἀγωγῇ παρὰ πολὺ ἀλλή- 
λων διάφοροι ἀπέβησαν, καὶ ποιητικωτέρα τῆς φύσεως 
ἡ ἄσκησις πρὸς τὰ καλὰ τυγχάνει; τινὲς δέ φασιν, 
ὡς οὐ παρῆγε σκύλακας, οἵ ἐκ τῶν αὐτῶν γεγονότες 
ἐτύγχανον, ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἐξ οἰκουρῶν, ἕτερος δ᾽ ἐκ 
κυνηγετικῶν᾽ κἄπειτα τὸν μὲν ἐκ τοῦ χείρονος γένους 
πρὸς τὰ κυνηγέσια ἤσπκησε, τὸν δὲ ἐκ τοῦ ἀμείνονος 10 
περὶ λιχνείας μόνον εἴϑισεν" εἶθ᾽ ἑκατέρου ἐφ᾽ ἃ 
εἴϑιστο δρμήσαντος, φανερὸν ποιήδας ὅδον ἡ ἀγωγὴ 
πρὸς τὰ ἀμείνω καὶ χείρω συλλαμβάνεται, εἶπεν 
“οὐχοῦν καὶ ἡμᾶς, ὦ πολῖται, οὐδὲν ἡ παρὰ τοῖς 
πολλοῖς ϑαυμαξομένη εὐγένεια καὶ τὸ ἀφ᾽ Ηρακλέους 15 
Β εἶναι ὀνίνησιν, εἰ μὴ πράττομεν δι’ ἃ ἐκεῖνος ἁπάν- 
τῶν ἀνθρώπων ἐπιδοξότερος καὶ εὐγενέστερος ἐφάνη, 
ἀσκούμενοι καὶ μανθάνοντες καλὰ δι’ ὅλου τοῦ βίου. 
2, ᾿Δναδασμὸν δὲ τῆς γῆς ποιήσας καὶ ὅπασιν ἴσον 
κλῆρον τοῖς πολέταις νείμας, λέγεται ὕστερόν ποτξ 20 
χρόνῳ τὴν χώραν διερχόμενος ἐξ ἀποδημίας ἄρτι 
τεϑερισμένην, ἰδὼν τοὺς σωροὺς κειμένους παρ᾽ 
ἀλλήλους καὶ ὁμαλοὺς ἡσθῆναι, καὶ μειδιάσαντα 
εἰπεῖν πρὸς τοὺς παρόντας ὡς “ἣ “ακωνικὴ φαίνεται 
πᾶσα πολλῶν ἀδελφῶν εἶναι νεωστὶ νενεμημένων.ἢ 45 
8. Καὶ τῶν χρεῶν δὲ ἀποκοπὰς εἰσηγησάμενος 
ἐπεχείρησε καὶ τὰ κατ᾽ οἶκον ὄντα πάντα ἐξ ἴσου 


ὅ ποιητικωτέρα] πρακτικωτέρα ΟοὈοίαβ Ἵ ὡς] οτι. 
τα οὶ οοαά. 


ΓΑΟΟΝΙΟΑ. 161 


διαιρεῖν, ὅπως παντάπασιν ἐξέλοι τὸ ἄνισον καὶ 
ἀνώμαλον. ἐπεὶ δὲ χαλεπῶς ἑώρα προσδεξομένους 
τὴν ἄντικρυς ἀφαίρεσιν, τό τε χρυσοῦν καὶ ἀργυ- 
ροῦν νόμισμα ἠκύρωσε, μόνῳ δὲ τῷ σιδηρῷ προσέ- 
δ ταῖξεὲ χρῆσϑαι' καὶ μέχρις οὗ δεῖ ἔχειν τὴν ὅλην 
ὕπαρξιν πρὸς ἀμοιβὴν τούτου, περιώρισε. τούτου δὲ Ὁ 
γενομένου, ἐξέπεσε τῆς “ακεδαίμονος ἀδικία πᾶσα" 
οὔτε γὰρ κλέπτειν οὔτε δωροδοκεῖν οὔτε ἀποστερεῖν 
ἢ ἁρπάξειν ἔτι ἐδύνατό τις, ὃ μήτε καταχρύψαι δυ- 
10 νατὸν ἦν μήτε κτήσασϑαι ξηλωτὸν μήτε χρήσασϑαι 
ἀκίνδυνον, μήτε ἐξάγειν ἢ ἐπάγειν ἀσφαλές. πρὸς 
ὃὲ τούτοις καὶ ἁπάντων τῶν περισσῶν ξενηλασίαν 
ἐποιήσατο διὸ οὔτε ἔμπορος οὔτε σοφιστὴς οὔτε 
μάντις ἢ ἀγύρτης οὔτε τῶν κατασκευασμάτων δημι- 
1 ουργὸς δἰσήδι εἰς τὴν Σπάρτην. οὐδὲ γὰρ νόμισμα 
παρ᾽ αὐτοῖς εὔχρηστον εἴασε, μόνον δὲ τὸ σιδηροῦν 
εἰσηγήσατο, ὅ ἐστι μνᾶ δλκῇ «ἀἰγιναία, δυνάμει δὲ 
χαλκοῖ τέσσαρεο. 
4. ᾿Επιϑέσϑαι δὲ τῇ τρυφῇ καὶ τὸν ξῆλον ἀφε- 
420 λέσϑαι τοῦ πλούτου διανοηϑεὶς τὰ συσσίτια εἰσηγή- 
ὅατο. πρὸς γοῦν τοὺς ἐπιξητοῦντας, διὰ τί ταῦτα Καὶ 
συνεστήσατο καὶ μεϑ᾽ ὅπλων κατ᾽ ὀλίγους τοὺς 
πολίτας διήρηκεν. ὅπως" εἶπεν “ἐξ ἑτοίμου τὰ παραγ- 
γελλόμενα δέχωνται, καὶ ἐάν τι νεωτερίξωσιν, ἐν 
45 ὀλέγοις ἧ τὸ ἀμπλάκημα᾽ ἰδομοιρία τε τῆς τροφῆς 
καὶ πόσεως ἧ, καὶ μήτε πόσει τινὶ ἢ βρώσει ἀλλὰ 
μηδὲ στρωμνῇ ἢ σκεύεσιν ἢ ἄλλῳ τινὶ τὸ σύνολον 
πλέον ἔχῃ ὃ πλούσιος τοῦ πένητος.᾽ 
ὅ. ΄Ἄξηλον δὲ ποιήσας τὸν πλοῦτον, οὐδενὸς 


152 ΑΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤΑ 


οὐδὲ χρῆσϑαι οὐδὲ ἐπιδεῖξαι δυναμένου, ἔλεγε πρὸς 
τοὺς συνήϑεις “ὥς καλόν ἐστιν, ὦ ἑταῖροι, διὰ τῶν 
Ἑ ἔργων ἐπιδεῖξαι τὸν πλοῦτον ὁποῖός ἐστι τῇ ἀληϑείᾳ, 
ὅτι τυφλός.ἢ 

6. Παρεφύλαξε δὲ ὥστε μηδὲ οἴκοι προδειπνή- ὅ 
όαντας ἐξεῖναι βαδίξειν ἐπὶ τὰ συσσίτια, πεπληρο- 
μένους ἑτέρων ἐδεσμάτων ἢ πωμάτων" ἐκάκιξον δὲ 
οἱ λοιποὶ τὸν μὴ πιόντα ἢ φαγόντα μετ᾽ αὐτῶν, ὅς 
ἀκρατῆ καὶ πρὸς τὴν κοινὴν ἀπομαλακιξόμενον δίαι- 
ταν" ἐξημιοῦτο δὲ καὶ ὃ φανερὸς γενόμενος. ἴἌγιδορ 10 
γοῦν μετὰ πολὺν χρόνον τοῦ βασιλέως ἐπανελθόντος 
ἀπὸ στρατείας (καταπεπολεμήκει δὲ᾿ 4ϑηναίους), βουλο- 


997 μένου παρὰ τῇ γυναικὶ μιᾷ ἡμέρᾳ δειπνῆσαι καὶ 


μεταπεμπομένου τὰς μερίδας, οὐκ ἔπεμψαν οἵ πολέ- 
μαρχοι᾿ μεϑ᾽ ἡμέραν δὲ φανεροῦ γενομένου τοῖς 15 
ἐφόροις, ἐξημιώϑη ὑπ᾽ αὐτῶν. 

1. Πρὸς οὖν τὰ τοιαῦτα τῶν νομοϑετημάτων 
χαλεπήναντες οἵ εὔποροι ἐπισυνέστησαν καὶ ἐβλασφή- 
μουν αὐτὸν καὶ ἔβαλλον, καταλεῦδαι βουλόμενοι" 
διωκόμενος δὲ διέπεσε διὰ τῆς ἀγορᾶς" καὶ τοὺς μὲν 90 
ἄλλους ἔφϑασεν εἰς τὸ ἱερὸν τῆς χαλκιοίκου ᾿4ϑηνᾶρ 
καταφυγών" “ἄλκανδρος δὲ ἐπιστραφέντος αὐτοῦ διώ- 
κῶν τῇ βαχτηρίᾳ τὸν ὀφθαλμὸν ἐξέκοψεν αὐτοῦ. 
τοῦτον δὲ κοινῷ δόγματι παραλαβὼν ἐπὶ τιμωρίᾳ 
Β οὔτε κακῶς διέϑηκεν οὔτε ἐμέμψατο, συνδιαιτώμενον 5 
δὲ ἔχων ἀπέδειξεν ἐπαινέτην αὐτοῦ τε καὶ τῆς διαί- 
τῆς ἣν εἶχε σὺν αὐτῷ, καὶ καϑόλου τῆς ἀγωγῆς 
ἐραστήν. τοῦ δὲ πάϑους ὑπόμνημα ἰδρύδατο ἐν τῷ 


1 πωμάτων ἕ: πομάτων 





ΓΠΑΟΟΝΙΟΑ. 168 


τῆς Χαλκιοίκου τεμένει ἱερὸν ᾿4ϑηνᾶς, Ὀπτιλλέτιν 
προδαγορεύσας᾽ τοὺς γὰρ ὀφθαλμοὺς ὀπτίλλους οἵ 
τῇδε “Ζωριεῖς λέγουσιν. 
8. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ διὰ τί οὐκ ἐχρήσατο νόμοις 
δ ἐγγράφοις, ᾿ὅτι᾽ ἔφη “οἵ πεπαιδευμένοι καὶ ἀχϑέντες 
τῇ προσηκούσῃ ἀγωγῇ τὸ τοῦ καιροῦ χρήσιμον δοκι- 
μάξουσι.᾽ 
9. Πάλιν δ᾽ ἐπιξητούντων τινῶν, διὰ τί ὀροφὴν 
ἀπὸ πελέκεως ταῖς οἰκίαις ἐπιτιϑένανι προσέταξε, Ο 
10 ϑύραν δὲ ἀπὸ πρίονος μόνου καὶ μηδενὸς τῶν ἄλλων 
ἐργαλείων, ὅπως ἄν᾽ ἔφη "μετριάξοιεν οἱ πολῖται 
περὶ πάντα, ὅσα εἰς τὴν οἰκίαν εἰσάγουσι, καὶ μηδὲν 
τῶν παρ᾽ ἄλλοις ξηλουμένων ἔχωσιν. 
10. Ἐκ δὲ ταύτης τῆς συνηϑείας φασὶ καὶ Δεω- 
16 τυχίδην τὸν πρῶτον βασιλέα δειπνοῦντα παρά τινι 
καὶ ϑεασάμενον τῆς στέγης τοῦ οἴκου τὴν παρα- 
σκευὴν πολυτελῆ καὶ φατνωματικήν, ἐρωτῆσαι τὸν 
ξένον “εἶ τετράγωνα παρ᾽ αὐτοῖς ξύλα φύεται.ἢ 
11. ἸΕρωτηϑεὶς δὲ διὰ τί ἐκώλυσεν ἐπὶ τοὺς 
30 αὐτοὺς πολεμίους πολλάκις στρατεύεσϑαι, ἔφη “ἵνα 
μὴ πολλάκις ἀμύνεσϑαι συνεϑιξόμενοι ἔμπειροι πολέ- 
μου γένωνται. διὸ καὶ ᾿4γησιλάῳ ἔγκλημα οὐ βραχὺ 
ἔδοξεν εἶναι, ταῖς εἰς τὴν Βοιωτίαν συνεχέσιν εἰσβο- Ὁ 
λαῖς καὶ στρατείαις τοὺς Θηβαίους ἀντιπάλους Δακε- 
45 δαιμονίοις κατασκευάδαντος. τετρωμένον γοῦν ἰδὼν 
αὐτὸν ᾿ἀνταλκίδας ᾿καλά᾽ εἶπε 'τροφεῖα ἀπέχεις, μὴ 
βουλομένους αὐτοὺς μηδὲ εἰδότας μάχεσϑαι διδάξας." 
12, "άλλου δὲ ἐπιξητοῦντος, διὰ τί τὰ σώματα 
21 μηδὲ Ἐ: μήτε 


1. ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤᾺΑ 


τῶν παρϑένων δρόμοις καὶ πάλαις καὶ βολαῖς δίδσκων 
καὶ ἀκοντίων διεπόνησεν, “ἵν᾽ ᾽ ἔφη “ἡ τῶν γεννωμέ- 
νῶν ῥίξωσις ἰσχυρὰν ἐν ἰσχυροῖς σώμασιν ἀρχὴν 
λαβοῦσα καλῶς βλαστάνῃ᾽ αὐταί τε μετὰ ῥώμης τοὺς 
τόκους ὑπομένουσαι ῥᾳδίως τε ἅμα καὶ καλῶς ἀγω- ὁ 
νίξωνται πρὸς τὰς ὠδῖνας" καὶ εἴ τις ἀνάγκη γένοιτο, 
δύνωνται ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τέκνων καὶ τῆς πατρίδος 
μάχεσϑαι.ἢ 

Ε 18. Μεμφομένων δέ τινῶν τὴν γύμνωσιν τῶν 
παρϑένων ἐν ταῖς πομπαῖς καὶ τὴν αἰτίαν ξητούν- 10 
των, “ἵν᾽ ᾽ ἔφη 'τὰ αὐτὰ τοῖς ἀνδράσιν ἐπιτηδεύ- 
ουσαι μηδὲν μεῖον ἔχωσι μήτε κατὰ σώματος ἰσχὺν 
καὶ ὑγέειαν μήτε κατὰ ψυχῆς φιλοτιμίαν καὶ ἀρετήν" 
δόξης δὲ τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς ὑπερφρονῶσιν. ὅϑεν 
καὶ περὶ Γοργοῦς ἱστορεῖται τῆς “δωνίδου γυναικὸς 16 
τοιοῦτον᾽ εἰπούσης γάρ τινος, ὡς ἔοικε, ξένης πρὸς 
αὐτὴν ὡς ᾿μόναι τῶν ἀνδρῶν ἄρχετε ὑμεῖς αἱ 4ά- 

ΒΕ καιναι᾿᾽ ἀπεκρίνατο 'μόναι γὰρ ἡμεῖς ἄνδρας τί- 
κτομεν.ἢ 

14. Εἴρξας δὲ τοὺς ἀγάμους τῆς ἐν ταῖς γυμνο- 30 
παιδίαις ϑέας καὶ ἀτιμίαν προσϑείς, πολλὴν πρό- 
νοιαν ἐποιήσατο τῆς παιδοποιίας" τιμῆς δὲ καὶ 
ϑεραπείας, ἣν νέοι πρεσβυτέροις παρεῖχον, ἐστέρησε. 
καὶ τὸ πρὸς ΖΙερχκυλλίδαν ῥηϑὲν οὐδεὶς ἐμέμψατο, 
καίπερ εὐδόκιμον ὄντα στρατηγόν᾽ ἐπιόντι γὰρ αὐτῷ :0 
τῶν νεωτέρων τις ἔδρας οὐχ ὑπεῖξεν εἰπών “οὐδὲ γὰρ 
ἐμοὶ σὺ τὸν ὑπείξοντα ἐγέννησας. 
1ῦ0. Πυνϑανομένου δέ τινος, διὰ τί τὰς κόρας 

ἐνομοϑέτησεν ἀπροίκους ἐκδίδοσθαι, “ἡ ὅπως’ ἔφη 


ΠΑΟΟΝΙΟΘΑ. 1585 


ἱμήτε δι’ ἔνδειαν ἄγαμοί τινες ἐαϑῶσι μήτε διὰ 
περιουσίαν σπουδάξωνται, ἕκαστος δὲ εἰς τὸν τρό- 
πον τῆς παιδὸς ἀφορῶν ἀρετῇ τὴν αἵρεσιν ποιῆται., 
διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὸν καλλωπισμὸν τῆς πόλεως 328 

6 ἀπήλασεν. 

16. Ὁρίσαντος δὲ αὐτοῦ καὶ τὸν χρόνον τῶν τε 
γαμουμένων καὶ τῶν γαμούντων, πρὸς τὸν ξητοῦντα, 
ἵν᾽ ἔφη 'τὰ γεννώμενα ἰσχυρὰ ἦ ἐκ τελείων γεν- 
νώμενα.ἢ 

ι΄. 1171. Πρὸς δὲ τὸν ϑαυμάξοντα, διότι τὸν γεγαμη- 
κότα ἀπεῖρξε μὴ συγκοιμᾶσϑαι τῇ γεγαμημένῃ, προσ- 
ἔταξε δὲ τὸ πλεῖστον τῆς ἡμέρας συνεῖναι τοῖς 
ἡλικιώταις καὶ τὰς νύκτας ὅλας συναναπαύεσϑαι, τῇ 
δὲ νύμφῃ κρύφα καὶ μετ᾽ εὐλαβείας συνεῖναι, ὅπως" 

18 ἔφη “καὶ τοῖς σώμασιν ἰσχυροὶ ὦσι διακορεῖς μὴ 
γινόμενοι, καὶ τῷ φιλεῖν ἀεὶ καινοὶ ὑπάρχωσι καὶ Β 
τὰ ἔκγονα ἐρρωμενέστερα παρέχωσι.ἢ 

18. Καὶ τὸ μὲν μύρον ἐξήλασεν ὡς τοῦ ἐλαίου 
φϑορὰν καὶ ὄλεϑρον, τὴν δὲ βαφικὴν ὡς κολακείαν 

50 αἰσϑήσεωξ. 

19. Πᾶσι δὲ τοῖς περὶ τὸν τοῦ σώματος καλ- 
λωπισμὸν δημιουργοῖς ἀνεπίβατον ἐποίησε τὴν Σπάρ- 
την, ὡς διὰ τῆς κακοτεχνίας τὰς τέχνας λυμαινο- 
μένοις. 

4. 20. Τοσαύτη δ᾽ ἦν κατ᾽ ἐχείνους τοὺς χρόνους 
σωφροσύνη τῶν γυναικῶν καὶ τοσοῦτον ἀπεῖχε τῆς 
ὕστερον περὶ αὐτὰς εὐχερείας, ὡς πρότερον ἄπιστον 
εἶναι τὸ τῆς μοιχείας παρ᾽ αὐταῖς. καὶ λόγος ἀπομνη- 


8 ποιῆται Ἐ: ποιεῖται Ἶξητοῦντα] δα. τὴν αἰτίαν Χ 


186 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


Ο μονεύεται Γεραδάτα τινὸς Σπαρτιάτου τῶν σφόδρα 
παλαιῶν, ὃς ἐρωτηϑεὶς ὑπὸ ξένου, τί πάσχουσιν οἵ 
μοιχοὶ παρ᾽ αὐτοῖς, οὐδὲν γὰρ ὁρᾶν περὶ τούτου ᾿ 
νενομοϑετημένον ὑπὸ “υκούργου" εἶπεν “οὐδείς, ὦ 
ξένε, γίνεται μοιχὸς παρ’ ἡμῖν. ἐκδίνου δὲ ὑπολα- ὃ 
βόντος “ἂν οὖν γένηται᾽. ᾿'ταῦρον᾽ ἔφη ὃ Γεραδάτας 
“ἐκτίνει μέγαν, ὃς ὑπερκύψας τὸ Ταὔγετον ἀπὸ τοῦ 
Εὐρώτα πίώεται.᾽ ϑαυμάσαντος δ᾽ ἐκείνου καὶ φήσαν- 
τος 'πῶς δὲ ἂν γένοιτο βοῦς τηλικοῦτος;᾽ γελάσας 
ὁ Γεραδάτας 'πῶς γὰρ ἄν᾽ ἔφη “μοιχὸς ἐν Σπάρτῃ τὸ 
γένοιτο, ἐν ἧ πλοῦτος μὲν καὶ τρυφὴ καὶ καλλωπι- 
σμὸς ἀτιμάξονται, αἰδὼς δὲ καὶ εὐκοσμία καὶ τῶν 
ἡγουμένων πειϑὼ πρεσβεύονται; 

21. Πρὸς δὲ τὸν ἀξιοῦντα δημοκρατίαν ἐν τῇ 

Ὁ πόλει καταστήδασϑαι ὁ “υκοῦργος εἶπε ᾿σὺ πρῶτος 15 
ἐν τῇ οἰκίᾳ σου ποίησον δημοκρατίαν.ἢ 

22, Πυνϑανομένου δέ τινος διὰ τί μικρὰς οὕτω 
καὶ εὐτελεῖς ἔταξε τῶν ϑεῶν τὰς ϑυσίας, “ὅπως ι 
ἔφη ᾿μηδέποτε τιμῶντες τὸ ϑεῖον διαλείπωμεν.ἢ 

28. Μόνα δὲ ταῦτα τῶν ἀϑλημάτων ἐφέντος 30 
αὐτοῦ τοῖς πολίταις ἀγωνίξεσϑαι, ὅπου ἡ χεὶρ οὐκ 
ἀνατείνεται, ἐπύϑετό τις τὴν αἰτίαν ὁ δέ ᾿ὕπως" 
εἶπε ᾿μηδεὶς αὐτῶν ἐν τῷ πονεῖν ἀπαυδᾶν ἐϑίξηται.᾽ 

24, ᾿Ερωτῶντος δέ τινος, διὰ τί πυκνὰ μετα- 

ΜΝ 


στρατοπεδεύειν κελεύει, ᾿ὅπως᾽ εἶπε “πλείω τοὺς 25 
πἐχϑροὺς βλάπτοιμεν. 


1 Γεραδάτα] Γεράδα Υἱῦ. 1,γχὸ. ο. 1ὅ 6 ταῦρον Ἧ: 
ταὐτὸν 1 ἐκτίνει μέγαν --- -- --- γελάσας ὁ Γεραδάτας 
Δα 141 οχ 1. 1. 181 αὐυοα ῥχοὸ Γεράδας ΒοΙρ8ὶ Γεραδάτας 





ΠΑΟΟΝΙΟΑ. 151 


20. ἄλλου δ᾽ ἐπιξητοῦντος διὰ τί πυργομαχεῖν 
ἀπεῖπε, “ἵνα ἔφη “μὴ ὑπὸ γυναικὸς ἢ παιδὸς ἤ 
τινος παραπλησίου ἀνθρώπου οἵ ἀμείνονες ἀποϑνή- 
σκωσιν.᾽ἢ 

ὅ 4226. Τοῖς δὲ συμβουλευομένοις τῶν Θηβαίων 
περὶ τῆς ἱερουργίας καὶ τοῦ πένϑους, ἣν ποιοῦνται 
τῇ Δευκοϑέᾳ, συνεβούλευσεν “εἰ μὲν ϑεὸν ἡγοῦν- 
ται, μὴ ϑρηνεῖν" εἰ δὲ ἄνθρωπον, μὴ ἱερουργεῖν 
ὡς ϑεῷ.᾽ 

1... 21. Πρὸς δὲ τοὺς ἐπιξητοῦντας τῶν πολιτῶν 
'πῶς ὃν πολεμίων ἔφοδον ἀλεξοίμεϑα; “ἐὰν πτωχοί; 
ἔφη “ἦτε καὶ μὴ μείξων ἅτερος ϑατέρου ἐρέῃ εἶναι. 

28. Καὶ πάλιν ἐπιξητούντων περὶ τειχῶν, “οὐκ 
ἔφη πόλιν εἶναι ἀτείχιστον, ἥτις ἀνδράσι καὶ οὐ 

16 πλίνϑοις ἐστεφάνωται. 

29, ᾿Επεμέλοντο δὲ οἵ Σπαρτιᾶται καὶ τῆς κό- 
ἕης, ἀπομνημονεύοντές τινα “υκούργου λόγον περὶ 
τούτου, ὅτι τοὺς μὲν καλοὺς εὐπρεπεστέρους ποιεῖ, 
τοὺς δὲ αἰσχροὺς φοβερωτέρους. 

8 80. Παρήγγειλε δὲ ἐν τοῖς πολέμοις τρεψαμένους 
καὶ νικήσαντας μέχρι τοῦ βεβαιώδασϑαι τὸ νίκημα 
ἐπιδιώκειν, εἶτα εὐθὺς ἀναχωρεῖν" οὔτε γενναῖον 
οὔτε ᾿Ελληνικὸν φονεύειν τοὺς παρακεχωρηκχότας 
φάσκων, ἀλλὰ φείδεσθαι. ἦν δ᾽ οὐ μόνον καλὸν 

86 τοῦτο καὶ μεγαλόψυχον ἀλλὰ καὶ χρήσιμον εἰδότας 
γὰρ τοὺς μαχομένους πρὸς αὑτοὺς ὅτι φείδονται μὲν 


12 μείζων ἕ: μεῖζον ἐρέῃ εἶναι ϑἰπίοπϊδιαθ: ἐρεείνῃ 
22 οὔτε γενναῖον ΒΆΡΡΌΙΘΥΙ οχ Υηὖ. ἴ,Κγο, ο. 22 94 ἀλλὰ φεί- 
δεσϑαι --- --- μεγαλόψυχον οχΣ Θοἄθρτα ἴοπία δαα!]α] 


188 ΑΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑᾺ 


τῶν ἐνδιδόντων, ἀναιροῦσι δὲ τοὺς ὑφισταμένους, 
τοῦ μένειν τὸ φεύγειν ὠφελιμώτερον ἡγήσεσϑαι. 

31. Πυνϑανομένου δέ τινος, διὰ τί τοὺς τῶν 
πολεμίων νεκροὺς ἀπηγόρευσε σκυλεύειν, “ἡ ὕπως᾽ 
φορέφη μὴ κυπτάξοντες περὶ τὰ σκῦλα τῆς μάχης αὶ 
ἀμελῶσιν, ἀλλὰ καὶ τὴν πενίαν ἅμα τῇ τάξει δια- 

σῴξωσι.᾽ 


ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ͂. 


1. “ύσανδρος, Ζιονυσίου τοῦ τῆς Σικελίας τυ- 
ράννου πέμψαντος αὐτοῦ ταῖς ϑυγατράσιν ἱμάτια 
πολυτελῆ, οὐκ ἔλαβεν εἰπών “δεδιέναι, μὴ διὰ ταῦτα 
μᾶλλον αἰσχραὶ φανῶσιν. ἀλλ᾽ ὀλίγον ὕστερον πρὸς 
τὸν αὐτὸν τύραννον ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως ἀποστα- 
λεὶς πρεσβευτής, προσπέμψαντος αὐτῷ τοῦ δΔιο- 
νυσίου δύο στολὰς καὶ κελεύσαντος ἣν βούλεται 
ταύτην ἑλόμενον τῇ ϑυγατρὶ κομίζειν, “αὐτὴν ἐκεί- 
νην᾽ ἔφη βέλτιον αἱρήσεσϑαι"᾽ καὶ λαβὼν ἀμφοτέ- 
ρας ἀπῆλϑεν. 

2, Ὁ δὲ “ύσανδρος, δεινὸς σοφιστὴς γενόμενος 
καὶ ἀπάταις τὰ πολλὰ ποικίλλων, τὸ δέκαιον ἐν 
μόνῳ τῷ λυσιτελεῖ τυϑέμενος καὶ τὸ καλὸν ν τῷ 
συμφέροντι, 'τὸ ἀληϑές᾽ ἔλεγε 'τοῦ ψεύδους κρεῖτ- 
τον εἶναι, ἑκατέρου δὲ τῇ χρείᾳ τὴν ἀξίαν καὶ τὴν 

Β τιμὴν δρίξεσϑαι. 

8. Πρὸς δὲ τοὺς ψέγοντας αὐτὸν ἐπὶ τῷ δι’ 

ἀπάτης τὰ πλεῖστα πράττειν ὡς ἀνάξιον τοῦ Ἣρα- ,, 


10 


20 


11 ἀλλ᾽ ὀλίγον ὕστερον --- --- πρεσβευτής] νἱὰ. Ῥγαρίαῦ. 
Ρ. ΧΧΧΙΠΙ 


ΠΑΘΟΧΙΟΑ. 159 


κλέους καὶ δόλῳ, οὐκ ἄντικρυς κατορϑοῦντα, γελῶν 
ἔλεγεν ὅπου μὴ ἐφικνεῖται τῇ λεοντῇ, προσραπτέον 
εἶναι τὴν ἀλωπεκῆὴν.; 

4. ᾿Επιμεμφομένων δ᾽ ἑτέρων αὐτὸν ἐπὶ ταῖς 

δ παραβάσεσι τῶν ὅρκων, οὃἣς ἐν Μιλήτῳ ἐποιήσατο, 
ἔλεγε 'τοὺς μὲν παῖδας ἀστραγάλοις δεῖ ἐξαπατᾶν, 
τοὺς ὃὲ ἄνδρας ὅρκοις.ἢ 

ὅ, Νικήσας δὲ τοὺς ᾿4“ϑηναίους ἐξ ἐνέδρας περὶ 
«Αἰγὸς ποταμοὺς καὶ λιμῷ πιέσας αὐτοὺς παρεστή- 

10 σατο τὴν πόλιν, καὶ ἔγραψε τοῖς ἐφόροις ᾿ἑαλώκασιν 
αἱ ᾿4ϑῆναι. 

6. Πρὸς ᾿Αργείους δὲ περὶ γῆς ὕρων ἀμφισβη- Ο 
τοῦντας πρὸς “ακεδαιμονίους καὶ δικαιότερα λέγειν 
αὐτῶν φάσκοντας σπασάμενος τὴν μάχαιραν “ὃ 

ι ταύτης᾽ ἔφη ᾿κρατῶν βέλτιστα περὶ γῆς ὅρων δια- 
λέγεται.ἢ 

1. Τοὺς δὲ Βοιωτοὺς ἐπαμφοτερίξοντας, ὅτε 
διήει τὴν χώραν, ὁρῶν, προσέπεμψε πυνϑανόμενος 
πότερον ὀρϑοῖς τοῖς δόρασιν ἢ κεκλιμένοις διαπο- 

30 ρεύηται τὴν χώραν αὐτῶν. 

8. Μεγαρέως δὲ ἀνδρὸς ἐν τῷ κοινῷ συλλόγῳ 
παρρησίᾳ χρησαμένου πρὸς αὐτόν, “οἱ λόγοι σου᾽ 
εἶπεν “ὦ ξένε, πόλεως δέονται. 

9. ᾿Επεὶ δὲ Κορινϑίων ἀφεστώτων διερχόμενος Ὁ 

3 παρὰ τὰ τείχη τοὺς “ακεδαιμονίους ἑώρα προσβάλ- 
λειν ὀκνοῦντας, καὶ λαγώς τις ὥφϑη διαπηδῶν τὴν 
τάφρον, “οὐκ αἰσχύνεσϑε᾽ εἶπεν "ὦ Σπαρτιᾶται, 


2 τῇ λεοντῇ] ἡ λεοντῇ αν. βομιηϊα 8 4 ἐπιμεμφο- 
μένων  : ἀπομεμφομένων 


160 ἈΡΟΡΗΤΗΕΟΜΑΤᾺ 


τοιούτους φοβούμενοι πολεμίους, ὧν οἵ λαγωοὶ δι᾽ 
ἀργίαν τοῖς τείχεσιν ἐγκαϑεύδουσιν;᾽ 

10. Ἐν δὲ Σαμοϑράκῃ χρηστηριαξομένῳ αὐτῷ 
ὁ ἱερεὺς ἐκέλευσεν εἰπεῖν, ὅ τι ἀνομώτατον ἔργον 
αὐτῷ ἐν τῷ βίῳ πέπρακται. ἐπηρώτησεν οὖν ᾿πό- ὅ 
τερον δοῦ τοῦτο κελεύοντος ἢ τῶν ϑεῶν τοῦτο δεῖ 
ποιεῖν; φαμένου δέ 'τῶν ϑεῶν,᾽ ᾿σὺ τοίνυν ἔφη 
“ἐχποδών μοι κατάστηϑι, κἀκείνοις ἐρῶ, ἐὰν πυνϑά- 
νωνται.ἢ 

Ε 11. Πέρσου δ᾽ ἐρωτήσαντος ποίαν μάλιστα ἐπαι- τὸ 

νεῖ πολιτείαν, ἥτις᾽ ἔφη 'τοῖς ἀνδρείοις καὶ δειλοῖς 
τὰ προσήκοντα ἀποδίδωσι.᾽ἢ 

12, Πρὸς δὲ τὸν εἰπόντα, ὅτι ἐπαινοίη αὐτὸν 
καὶ ὑπερασπάξοιτο, δύο βοῦς ἔχω᾽ ἔφη “ἐν ἀγρῷ" 
σιγώντων δ᾽ ἀμφοτέρων, ἀκριβῶς ἐπίσταμαι τόν τε ιὖ 
ἀργὸν καὶ τὸν ἐργαξόμενον.ἢ 

18. Δοιδορουμένου δέ τινος αὐτῷ, εἶπε “λέγε 
πυκνῶς, ὦ ξενύλλιον, λέγε μηδὲν ἐλλείπων, ἄν σου 
δύνῃ τὰν ψυχὰν κενῶσαι κακῶν, ὧν ἔοικας πλήρης 
εἶναι. 30 

Ε 14, Χρόνῳ δ᾽ ὕστερον μετὰ τὴν τελευτὴν ἀντι- 

λογέας δυμμαχικῆς γενομένης, ᾿Δ4γησίλαος ἦλϑεν ἐπὶ 
τὴν τοῦ Μυσάνδρου οἰκίαν, ὅπως τὰ περὶ αὐτῆς 
γράμματα διασκέψηται" ταῦτα γὰρ παρ᾽ αὑτῷ κατέ- 
ὄχεν ὃ Μύσανδρος. εὗρε δὲ καὶ βιβλίον γεγφαμμένον 530 
τῷ “υσάνδρῳ περὶ τῆς πολιτείας, ὧς χρὴ τῶν Εὐρυ- 
πωντιδῶν καὶ ᾿Δγιαδῶν τὴν βασιλείαν ἀφελομένους 
εἰς μέσον ϑεῖναι καὶ ποιεῖσϑαι τὴν αἵρεσιν ἐκ τῶν 

20 Εὐρυπωντιδῶν Ἧ : εὐρυπροωοτιδῶν 


ΤΑΟΟΝΙΟΑ, 161 


ἀρίστων, ἵνα μὴ τῶν ἀφ’ Ἡρακλέους, ἀλλ᾽ οἷος 
Ἡρακλῆς τῇ ἀρετῇ κρινομένων, τὸ γέρας ἧ, ἧ κἀ- 
κεῖνος εἰς ϑεῶν τιμὰς ἀνήχϑη. καὶ τοῦτον τὸν λόγον 
ὥρμησε μὲν εἰς τοὺς πολίτας ἐξενεγκεῖν καὶ παρα- 
5 δεικνύναι τὸν Δύσανδρον οἷος ὧν πολίτης διαλαν- 
ϑάνοι, καὶ ἐπὶ διαβολῇ τῶν “υσάνδρου φίλων. 
Κρατίδην δέ φαῦι τότε προεστῶτα τῶν ἐφόρων, 
εὐλαβηϑέντα μὴ πείσῃ ἀναγνωσϑεὶς ὁ λόγος, ἐπι- 
λαβέσϑαι τοῦ ᾿4γησιλάονυ καὶ εἰπεῖν ὡς “οὐ δεῖ 
ιὸ ἀνορύττειν τὸν “ύσανδρον, ἀλλὰ καὶ τὸν λόγον 980 
αὐτῷ συγκατορύττειν, πανούργως καὶ πιϑανῶς συν- 
τεταγμένον. 
16. Τοὺς δὲ μνηστεύσαντας αὐτοῦ τὰς ϑυγατέ- 
ρας. εἶτα μετὰ τὴν τελευτὴν πένητος εὑρεϑέντος 
ι ἀπειπαμένους. ἐξημίωσαν οἵ ἔφοροι, ὅτι πλούσιον 
μὲν νομίξοντες ἐθεράπευον, δίκαιον δὲ καὶ χρηστὸν 
ἐκ τῆς πενίας ἐπιγνόντες ὑπερεῖδον. 


ΝΑΜΈΡΤΟΥ. 

Ναμέρτης πρεσβευτὴς ἀποσταλείς, μακαρίξοντός 
τινος αὐτὸν τῶν ἐκεῖθι διότι πολύφιλος εἴη. ἠρώ- 
90 τηόεν εἰ δοκίμιον ἔχει τίνι τρόπῳ πειράξεται ὃ πολύ- Β 
φιλος" ἐπιξητοῦντος δὲ ϑατέρου μαϑεῖν, ᾿ἀτυχίᾳ᾽ εἶπεν. 


ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ͂. 
1, Νίκανδρος, εἰπόντος τινὸς ὅτι κακῶς αὐτὸν 
λέγουσιν ᾽4ργεῖοι, “οὐκοῦν᾽ ἔφη ᾿δώκην τίνουσι τοὺς 
ἀγαϑοὺς κακῶς λέγοντες. 


1 οἷος] τῶν οἷος Υἱῦ. ὕχΧ8. 6.34 1 Κρατίδην] Δακρα. 
τίδαν γι. ἴ,γχ. ὁ. 80 


ῬΙαίάτοιἑ Μοσα] δ. ὙΟ]. ΤΙ, 11 





1602 ΑἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


2, Πυϑομένου δέ τινος διὰ τί κομῶσι καὶ πωγω- 
νοτροφοῦσιν, ὅτι᾽ ἔφη πάντων κάλλιστος καὶ ἀδα- 
πανώτατος ἀνδρὶ ὃ ἴδιος κόσμος. 

ὃ. Τῶν ᾿4“ϑηναίων δὲ εἰπόντος τινός “λίαν ἀν- 
τέχεσϑε, ὦ Νίκανδρε, τοῦ σχολάξειν᾽, ᾿ἀληϑίξῃ ἔφη 
ἀλλ᾽ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς ὅπως τύχοι σπουδάξομεν.᾽ 


ΠΑΝΘΟΙΔΟΥ. 


1, Πανϑοίδας πρεσβεύων εἰς τὴν ᾿Ασίαν, ἐπι- 
δεικνύντων αὐτῷ τεῖχος ἐχυρόν, εἶπε “νὴ τοὺς ϑεούς, 
ὦ ξένοι, καλὴ γυναικωνῖτις.᾽ 

2. Ἐν ᾿Ακαδημείᾳ δὲ τῶν φιλοσόφων διαλεγο- 
μένων πολλὰ καὶ σπουδαῖα, ἐπερωτώντων δὲ τὸν 
Πανϑοίδαν μετὰ ταῦτα τί δοχοῦσιν αὐτῷ οἵ λόγοι 
οὗτοι εἶναι, “τί δ᾽ ἄλλο᾽ ἔφη “ἢ σπουδαῖοι; ὄφελος 
δ᾽ οὐδέν, μὴ χρωμένων ὑμῶν αὐτοῖς. 


ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΛΕΟΜΒΡΟΤΟΥ͂. 


1. Παυσανίας ὁ Κλεομβρότου, 4ηλίων δικαιο- 
λογουμένων περὶ τῆς νήσου πρὸς ᾿4ϑηναίους καὶ 
λεγόντων, ὅτι κατὰ τὸν νόμον τὸν παρ᾽ αὐτοῖς οὔϑ᾽ 
Ὁ αἱ γυναῖκες ἐν τῇ νήσῳ τίκτουσιν οὔϑ᾽ οἱ τελευτή- 
σαντες ϑάπτονται, 'πῶς ἂν οὖν᾽ ἔφη “αὕτη πατρὶς 
ὑμῶν εἴη, ἐν ἧ οὔτε γέγονέ τις ὑμῶν οὔτ᾽ ἔσται: 

2, Τῶν δὲ φυγάδων αὐτὸν προτρεπομένων ἐπὶ 
τοὺς ᾿Αϑηναίους ἄγειν τὴν στρατιὰν λεγόντων τε 
ὅτι τοῖς Ὀλυμπίοις ἀνακηρυττομένου αὐτοῦ, ἐσύριτ- 


6 τύχῃ" 10 ᾿δκαδημείᾳ ἔ: ἀκαδημίς 11 οὔϑ᾽ ἕ: οὐδ᾽ 
γ6] οὔτε: 19 ἂν ΟὐὈοΐυΒ 20 ἔσται] κείσεται ἩΘΥ ΤΟΥ 8 





ΓΤΑΟΘΟΝΙΟΘΑ. 168 


τον αὐτὸν μόνοι, “τί οὖν οἴεσϑε᾽ ἔφη ᾿τοὺς ὅτε εὖ 
ἔπασχον συρίττοντας παϑόντας κακῶς ποιήσειν ἢ 
ὃ. Πυνθανομένου δέ τινος διὰ τί Τυρταῖον τὸν 
ποιητὴν ἐποιήσαντο πολίτην, ᾿ὅπως᾽ ἔφη "μηδέποτε 
δ ξένος φαίνηται ἡμῶν ἡγεμών.᾽ ἡ 
4, Πρὸς δὲ τὸν ἀσϑενῆ μὲν τῷ σώματι, συμ- Ἑ 
βουλεύοντα δὲ πρὸς τοὺς πολεμίους κατὰ γῆν καὶ 
κατὰ ϑάλατταν διακινδυνεύειν, ᾿ϑέλεις οὖν᾽ ἔφη 
. “δεῖξαι σεαυτὸν ἐκδύς, οἷος ὧν ἡμῖν μάχεσϑαι συμ- 
10 βουλεύειρ:᾽ 
ὅ, Θαυμαξόντων δέ τινῶν ἐν τοῖς λαφύροις τῶν 
βαρβάρων τὴν πολυτέλειαν τῆς ἐσθῆτος, ᾿ κρεῖσσον" 
ἔφη ᾿αὐτοὺς εἶναι πολλοῦ ἀξίους ἢ κεκτῆσϑαι πολ- 
λοῦ ἄξια. 
ιό 6θ. Μετὰ δὲ τὴν ἐν Πλαταιαῖς κατὰ Μήδων γε- 
νομένην νίκην τοῖς ἀμφ᾽ αὑτὸν ἐκέλευσε τὸ προητοι- 
μασμένον Περσικὸν δεῖπνον παραθεῖναι" τούτου δὲ 
ϑαυμαστὴν πολυτέλειαν ἔχοντος, “νὴ τοὺς ϑεούς᾽ Εὶ 
ἔφη “λίχνος ἦν ὃ Πέρσης, ὅτι τοσαῦτα ἔχων ἐπὶ 
80 τὴν ἡμετέραν ἦλθε μᾶξαν.ἢ 


ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ ΤΟΥ ΠΛΕΙΣΤΩΝΑΚΤΟΣ. 


1. Παυσανίας ὁ Πλειστώνακτος πρὸς τὸν ἐρω- 
τήσαντα, διὰ τί τῶν ἀρχαίων νόμων οὐδένα κινεῖν 
ἔξεστι παρ᾽ αὐτοῖς, “ὅτι τοὺς νόμους᾽ ἔφη “τῶν ἀν- 
δρῶν, οὐ τοὺς ἄνδρας τῶν νόμων κυρίους εἶναι δεῖ. 

86 2, Ἐπαινοῦντος δὲ αὐτοῦ ἐν Τεγέᾳ μετὰ τὴν 
φυγὴν τοὺς Λακεδαιμονίους, εἶπέ τις "διὰ τί οὖν 
οὐκ ἔμενες ἐν Σπάρτῃ ἀλλ᾽ ἔφυγες; “ὅτι οὐδ᾽ οἵ 

11} 


164 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤᾺ 


ἑατροί᾽ ἔφη “παρὰ τοῖς ὑγιαίνουσιν, ὅπου δὲ οἵ νο- 
σοῦντες, διατρίβειν εἰώϑασιν.ἢ 

8. Πυνϑανομένου δέ τινος αὐτοῦ, πῶς ἂν δυνη- 
ϑεῖεν τοὺς Θρᾷκας νικῆσαι, “εἰ τὸν ἄριστον᾽ εἶπε 
“στρατηγὸν καταστήσαιμεν.᾽ δ 

981 4. ᾿Ιατροῦ δ᾽ ἐπιδκεπτομένου αὐτὸν καὶ εἰπόν- 
τος “οὐδὲν κακὸν ἔχεις᾽, “οὐ γάρ σοι᾽ ἔφη "ἰατρῷ 
χρῶμαι. ᾿ 

ὅ. Μεμφομένον δέ τινος αὐτὸν τῶν φίλων, διότι 
ἰατρόν τινα κακῶς λέγει, πεῖραν οὐκ ἔχων αὐτοῦ 10 
οὐδὲ ἀδικηϑείς τι, “ὅτι᾽ εἶπεν “εἰ ἔλαβον αὐτοῦ πεῖ- 
ραν, οὐκ ἂν ἔξων.᾽ἢ 

6. Τοῦ δὲ ἰατροῦ εἰπόντος αὐτῷ “γέρων γέγο- 
νας΄, ᾿διότι᾽ εἶπεν “οὐκ ἐχρησάμην σοὶ ἰατρῷ. 

1. ᾿Κράτιστον δέ᾽ ἔλεγε ἱτοῦτον ἰατρὸν εἶναι, τὸν ιὅ 
μὴ καταδσήποντα τοὺς ἀρρωστοῦντας ἀλλὰ τάχιστα 
ϑάπτοντα.᾽ 

ΠΑΙΔΑΡΗΤΟΥ͂. 

.Β 1. Παιδάρητος, λέγοντός τινος ὅτι πολλοὶ εἴη- 
ὅαν οἱ πολέμιοι, “οὐκοῦν᾽ ἔφη “ἡμεῖς εὐκλεέστεροι 
ἐσόμεϑα᾽ πλείους γὰρ ἀποκτενοῦμεν.ἢ 80 

2. ᾿Ιδὼν δέ τινα τῇ μὲν φύσει μαλακὸν δι᾽ ἐπι- 
είκειαν δὲ ἐπαινούμενον ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἔφη "οὔτε 
ἄνδρας γυναιξὶν ὁμοίους ὄντας ἐπαινεῖν δεῖ οὔτε 
γυναῖκας ἀνδράσιν, ἐὰν μὴ τὴν γυναῖκα χρεία τις 
καταλάβῃ." 96 

ὃ. Οὐκ ἐγκριϑεὶς δ᾽ εἰς τοὺς τριακοσίους, ἥτις 
ἐν τῇ πόλει πρωτεύουσα τιμὴ τῇ τάξει ἦν, ἱλαρὸς 
καὶ μειδιῶν ἀπῇει' ἀνακαλεσαμένων δ᾽ αὐτὸν τῶν 





ΤΑΟΟΧΝΙΟΑ. 1θῦ 


ἐφόρων καὶ πυνθανομένων διότι γελᾷ, εἶπε " διότι 
συγχαίρω τῇ πόλει τριακοσίους κρείττονάς μου πο- 
λίτας ἐχούσῃ. σ 


ΠΛΕΙΣΤΑΡΧΟΥ. 


1. Πλείσταρχος ὁ “εωνέδον πρὸς τὸν ἐπερωτή- 

ὅ σαντα, διὰ τίνα αἰτίαν οὐκ ἀπὸ τῶν πρώτων βασι- 
λέων προσαγορεύονται, “ὅτι᾽ ἔφη “ἐκεῖνοι μὲν ἄγειν 
ἢ βασιλεύειν ἔχρῃξον, οἱ δ᾽ ἐκείνων ὕστεροι οὐ- 
δαμῶς.ἢ 

2. Συνηγόρου δέ τινος γελοῖα λέγοντος, “οὐ φυ- 

το λάξῃ ὦ ἕξένε᾽ ἔφη ᾿συνεχῶς γελοιάξων, ὅπως μὴ 

γελοῖος γένῃ, ὥσπερ καὶ οἵ συνεχῶς παλαίοντες 
παλαισταί;᾽ 

8. Πρὸς δὲ τὸν ἀηδόνα μιμούμενον “ἡ ἥδιον ἔφη 

ὦ ξένε αὐτῆς ἄκουσα τῆς ἀηδόνος. 

1 4, Ζέγοντος δέ τινος. ὅτι κακολόγος τις αὐτὸν Ὁ 
ἐπήνει ᾿ϑαυμάξω᾽ ἔφη “εἰ μή τις αὐτῷ εἶπεν ὅτι 
ἀπέϑανον ξῶντα γὰρ ἐκεῖνος οὐδένα καλῶς λέξαι δύ- 
ναται.ἢ 


ε 


ΠΛΕΙΣΤΟΝΑΚΤΟΣ. 


Πλειστῶναξ ὃ Παυσανίου, ᾿Αττικοῦ τινος ῥήτο- 

0 ρος τοὺς “ακεδαιμονίους ἀμαϑεῖς ἀποκαλοῦντος, "ὁρ- 

ϑῶς"᾽ ἔφη ᾿“ λέγεις" μόνοι γὰρ Ελλήνων ἡμεῖς οὐδὲν 
κακὸν μεμωαϑήκαμεν παρ᾽ ὑμῶν. 


ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ͂. 
1, Πολύδωρος ὃ ᾿4λκαμένους, ἀπειλοῦντός τινος 
4 ὁ Λεωνίδου Ἐ: Λεωνίδου 6θ μὲν] μὲν μᾶλλον ὃ 


166 ΑἈΡΟΡΗΤΗΕΒΟΜΑΤΑᾺ 


τοῖς ἐχϑροῖς συχνά, “οὐ συνίης᾽ ἔφη “τῆς τιμωρίας 
τὸ πλεῖστον καταναλίδκων μέρος; 

2, ᾿Εξάγοντος δ᾽ αὐτοῦ τὸ στράτευμα ἐπὶ Μεσ- 
σήνην, ἥρετό τις εἰ τοῖς ἀδελφοῖς μάχεσϑαι μέλ- 
λει, ᾿οὔκ᾽ ἔφη ἀλλ᾽ ἐπὶ τὴν ἀκλήρωτον τῆς χώραρ 
βαδίζξει.᾽ἢ 

8. ᾿Φργείων δὲ πάλιν μετὰ τὴν τῶν τριακοσίων 
μάχην ἐκ παρατάξεως πανδημεὶ κρατηϑέντων. τὸν 
Πολύδωρον οἱ σύμμαχοι παρεκελεύοντο μὴ παρεῖναι 
τὸν καιρόν, ἀλλ᾽ ἐπελθόντα τῷ τείχει τῶν πολεμίων 
τὴν πόλιν ἑλεῖν᾽ ῥᾷστον γὰρ ἔσεσθαι, τῶν μὲν ἀν- 
δρῶν ἀπολωλότων, τῶν γυναικῶν δὲ ἀπολελειμμέ- 
νῶν ἔφη οὖν πρὸς αὐτούς 'τὸ μὲν ἐκ τοῦ ἴσου 
μαχόμενον νικᾶν τοὺς ἐναντιουμένους ἐστί μοι κα- 
λόν, τὸ δ᾽ ὑπὲρ τῶν ὅρων τῶν τῆς χώρας μεμαχη- 
μένον τὴν πόλιν ἐπιθυμεῖν λαβεῖν οὐ δίκαιον τίϑε- 
ΒΕ μαι εἶναι" ἦλθον γὰρ χώραν ἀπολαβεῖν οὐ κατα- 
λαβέσϑαι πόλιν. 

4. ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ διὰ τί Σπαρτιᾶται κατὰ πόλε- 
μον κινδυνεύουσιν ἀνδρείως, “ὅτι᾽ ἔφη “αἰδεῖσθαι 
τοὺς ἡγεμόνας ἔμαϑον οὐ φοβεῖσϑαι.᾽ἢ 


ΠΟΛΥΚΡΑΤΊΔΟΥ. 

Πολυκρατέδας πρεσβεύων πρὸς τοὺς βασιλέως 
στρατηγοὺς μεϑ᾽ ἑτέρων. ἐρομένων αὐτῶν πότερον 
ἰδίᾳ πάρεισιν ἢ δημοσίᾳ ἐπέμφϑησαν, “αἴκε τύχω- 
μεν, δημοσίᾳχ᾽ εἶπεν “εἰ δὲ μή. ἰδίᾳ.ἢ 


4 μέλλει --- βαδίζει] ταϑλῖτα μέλλοι --- τβαϑδίζοι 16 ὅρων 
τῶν Ἔξ: ὁρώντων 82 Πολυκρατίδας)] Πεισιστρατίδας Υἱΐ. 
1,γο. ὁ. 8ὅ 294 αἵκε τύχωμεν --- εἰ δὲ] αἴκα τύχωμες --- 


ὅ 


Ὁ 


3ὅ 


ΓΠΑΟΟΝΙΟΑ, 1601 


ΦΟΙΒΙΔΟΥ. 


Φοιβίδας, πρὸ τοῦ κινδύνου τοῦ “ευκτρικοῦ λε- 
γόντων τινῶν δείξειν τὴν ἡμέραν ταύτην τὸν ἀγα- 
ϑόν, ᾿πολλοῦ τὴν ἡμέραν᾽ ἔφησεν "ἀξίαν εἶναι, δυ- 
ναμένην τὸν ἀγαϑὸν δεῖξαι. 


ΣΟΟΥ. 

δ Φόον λέγεται ἐν χωρίῳ χαλεπῷ καὶ ἀνύδρῳ πο- 388 
λιορχούμενον ὑπὸ Κλειτορίων ὁμολογῆσαι τὴν δορί- 
κτητον αὐτοῖς ἂν ἀφεῖναι γῆν, εἰ πίοιεν οἵ μετ᾽ αὖ- 
τοῦ πάντες ἀπὸ τῆς πλησίον πηγῆς" ἐφρούρουν δ᾽ 
αὐτὴν οἱ πολέμιοι. γενομένων δὲ τῶν ὅρκων, συν- 

10 ἀγαγόντα τοὺς μεϑ᾽ ἑαυτοῦ διδόναι τῷ μὴ πιόντι 
τὴν βασιλείαν" οὐδενὸς δὲ καρτερήσαντος ἀλλὰ πάν- 
τῶν πιόντων, αὐτὸν ἐπὶ πᾶσι καταβάντα καὶ περιρ- 
ρανάμενον, ἔτι τῶν πολεμίων παρόντων, ἀπελϑεῖν 
καὶ τὴν χώραν κατασχεῖν ὡς μὴ πιόντα. 


ΤΗΛΈΚΛΟΥ. 


ι6. 1, Τήλεκλος πρὸς τὸν εἰπόντα, ὅτι ὃ πατὴρ λέ- Β 
γεν κακῶς αὐτόν, “εἰ μὴ αὐτῷ᾽ ἔφη “λεκτέον ἦν, οὐκ 
ἂν ἔλεγεν." ; 

2, Εἰπόντος δὲ τοῦ ἀδελφοῦ, ὅτι οὐχ ὁμοίως 
αὐτῷ προσφέρονται οἵ πολῖται ὡς ἐκείνῳ ὄντι ἐκ 

80 τῶν αὐτῶν, ἀγνωμονέστερον δέ, εἶπε “σὺ γὰρ οὐκ 
οἶδας ἀδικεῖσθαι, ἐγὼ δέ. 
αἱ δὲ ΟονοῖθΒ δὅ Σόον Χ: σῶον ἂν "οἱ Τυγηθθυβ 


18 ἀπελϑεῖν Ἰᾶθχιαῃ : ἐπελϑεῖν 16 ΤἸήλεκλος Χ: τήλεκρος 
16 λεκτέον Ἐ: λεκτὸν 


168 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑᾺ 


8, ᾿Ερωτηϑεὶς δὲ διὰ τί ἔϑος παρ᾽ αὐτοῖς ἐστι 
τοὺς νεωτέρους τοῖς πρεσβυτέροις ἐξανίστασϑαι, 
“ὅπως ἔφη 'περὶ τοὺς μὴ προσήκοντας οὕτως ἔχον- 
τὲς τιμῆς μᾶλλον τιμῶσι τοὺς γονέας.᾽ 

4. Πυϑομένου δέ τινος πόσην κέκτηται οὐσίαν, 
ἔφη ᾿οὐ πλείω τῆς ἱκανῆς: 


ΧΑΡΙΛΛΟΥ͂. 

1. Χάριλλος ἐρωτηϑεὶς διὰ τί τοὺς νόμους ὃ 

“Μυκοῦργος οὕτως ὀλίγους ἔϑηκεν, “ὅτι᾽ ἔφη τοῖς 
Ο ὀλίγα λέγουσιν ὀλίγων καὶ νόμων ἐστὶ χρεία. 

2, Πυνϑανομένου δέ τινος διὰ τί τὰς μὲν κόρας 19 
ἀκαλύπτους, τὰς δὲ γυναῖκας ἐγκεκαλυμμένας εἰς 
τοὐμφανὲς ἄγουσιν, “ὅτι᾽ ἔφη 'τὰς μὲν κόρας ἄνδρας 
εὑρεῖν δεῖ, τὰς δὲ γυναῖκας σῴξειν τοὺς ἔχοντας." 

8. Τῶν δὲ εἱλώτων τινὸς ϑρασύτερον αὐτῷ 
προσφερομένου, “εἰ μὴ ὠργιξόμην᾽ εἶπε ᾿κατέκταγον 15 
ἄν σε. 

4, ᾿Ερωτήσαντος δέ τινος αὐτὸν τίνα νομίζει 
πολιτείαν ἀρίστην, ἔφη “ἐν ἧ ἂν περὶ ἀρετῆς πλεῖστοι 
πολιτευόμενοι πρὸς ἀλλήλους ἄνευ στάσεως ἀγωνί- 
ξεσϑαι ϑέλωσι.ἢ 20 

9 . Πυνϑανομένου δέ τινὸς διὰ τί πάντα τὰ τῶν 
ϑεῶν ξόανα μεϑ' ὅπλων ἵδρυται παρ᾽ αὐτοῖς, “ὅπως 
ἔφη 'μήτε τὰ κατὰ τῶν ἀνθρώπων ὀνείδη λεγόμενα 
διὰ τὴν δειλίαν ἐπὶ τοὺς ϑεοὺς ἀναφέρωμεν, μήτε 
οὗ νέοι ἄοπλοι τοῖς ϑεοῖς εὔχωνται.᾽ Ἂ» 

6. Πρὸς δὲ τὸν πυϑόμενον διὰ τί κομῶσιν εἶπεν 
ὅτι 'τῶν κόσμων ὁ φυσικὸς καὶ ἀδάπανος οὗτός ἐστι.᾽ 


σι 





ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 169 


ἜΔΙΑΦΟΡΑ ΤῸΝ ἘΝ ΤΟΙ͂Σ ΛΔΑΚΩΣΙΝ ΔΟΞΩ͂Ν 
ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ. 


1. Σαμέων πρεσβευταῖς μαχρολογοῦσιν ἔφασαν 
οἱ Σπαρτιᾶται 'τὰ μὲν πρῶτα ἐπιλελάϑαμες, τὰ δὲ 
ὕστερα οὐ συνείκαμες διὰ τὸ τὰ πρῶτα ἐπιλελᾶσϑαι.ἢ 

2. Ῥήτορος μακρὸν κατατείναντος λόγον καὶ τὰς Εὶ 
ἀποκρίσεις αἰτοῦντος, ἵνα τοῖς πολίταις ἀπαγγείλῃ. 
ἀπάγγελλε τοίνυν᾽ ἔφασαν “ὅτι μόλις μὲν σὺ ἐπαύσω 
λέγων, μόλις δὲ ἡμεῖς ἀκούοντες. 

ὃ. Πρὺς Θηβαίους περί τινῶν ἀντιλέγοντας “ἢ 
φρονεῖν εἶπον δεῖ ἔλασσον ἢ δύνασθαι μεῖξο 

4, Δάκων ἐρωτηϑεὶς δι᾿ ἣν αἰτίαν τὰς τοῦ πώ. 
γωῶνος τρίχας ἐπὶ πολὺ κομᾷς; εἶπεν ἵνα βλέπων 
τὰς πολιὰς μηδὲν ἀνάξιον αὐτῶν πράττω." 

ὅ. άλλος πυϑομένου τινός “διὰ τί ἐγχειριδίοις 
βραχέσι χρῆσϑε:᾽ “ἵνα πλησίον᾽ εἶπε ἱτοῖς πολεμίοις 
15 εἰς χεῖρας ἵκωμες.᾽ 

6. ᾿Επαινοῦντός τινος τοὺς ἀρέστους μαχητᾶς, 
“Μάκων εἶπεν “ἐν Τροίᾳ." 

1. Ἕτερος ἀκούδας δειπνήσαντάς τινας βιάξεσϑαι 
πίνειν 'μὴ καὶ ἐσϑίειν᾽ εἶπε ᾿βιάξονταιΐ 

8. Πινδάρου γράψαντος “Ελλάδος ἔρεισμα ᾿48ῆ- 
ναι, Δάκων ἔφη καταπεσεῖν ἂν τὴν ᾿Ελλάδα ὀχου- 
μένην ἐρείσματι τοιούτῳ.ἢ 

9, ᾿Επεὶ δὲ ἰδών τις ἐν πίνακι γραπτῷ “άκωναςρ Ἐ 

ΖΙΑΦΟΡΑ -- ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ αἀάϊαϊ 8 3. 8 πρῶτα] 


πρᾶτα Οοροίαβ 3 ἐπιλελάϑαμες) ἐπιλελάσμεϑα ἰάθρῃ 8 
συνείκαμες Ἰᾶάθιῃ: συνήκαμες 


11ὸ ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ 


ὑπὸ ᾿Αϑηναίων σφαττομένους ἔλεγεν “ἀνδρεῖοί γ᾽ 
᾿4ϑηναῖοι᾽, “άκων ὑποτυχών "ἐν τῷ πίνακι᾽ εἶπε. 
10. Πρὸς δέ τινα προσιέμενον τὰς ἐκ διαβολῆς 
βλασφημίας Μάκων εἶπε ᾿παῦσαι κατ᾽ ἐμοῦ τὰ ὦτα 
χορηγῶν. 
11, Πρὸς δὲ τὸν κολαξόμενον καὶ λέγοντα “ἄκων 
ἥμαρτον᾽ εἶπε τις “ἄκων τοίνυν καὶ κολάξου. 

12, ᾿Ιδών τις ἐν ἀποχωρήσει ϑακέοντας ἐπὶ δί. 
φρῶν ἀνθρώπους 'μὴ γένοιτο εἶπεν ᾿ἐνταῦϑα κα. 
ϑίσαι, ὅϑεν οὐκ ἔστιν ἐξαναστῆναι πρεσβυτέρῳ. 

18, Χίων ποτὲ κατ᾽ ἐπιδημίαν ἀπὸ δείπνον 
ἐμεσάντων ἐν τῷ ἐφορείῳ καὶ χεσάντων ἐπὶ τῶν 

288 δίφρων, ἔνϑα οἵ ἔφοροι ἐχάϑηντο, τὸ μὲν πρῶτον 
ἰσχυρῶς ἀνεξήτουν τοὺς ποιήσαντας μὴ πολῖται τυγ- 
χάνωσιν" ὡς δ᾽ ἤσϑοντο ὅτι Χῖοι ἦσαν, ἐκήρυξαν 
'τοῖς Χίοις ἐφιᾶσιν ἀσελγαίνειν. 

14, ᾿Επεὶ δέ τις τὰς ἀμυγδαλᾶο τῶν σκληρῶν ἑώρα 
διπλασίου πωλουμένας, μὴ σπάνιοι ἔφη "οἵ λίϑοι;᾽ 

16. Τίλας τις ἀηδόνα καὶ βραχεῖαν πάνυ σάρκα 
εὑρὼν εἶπε 'φωνὰ τύ τίς ἐσσι καὶ οὐδὲν ἄλλο. 

1θ. Ἰδών τιβ τῶν “ακώνων Διογένη τὸν κύνα 
περιλαμβάνοντα ἀνδριάντα χάλκεον, ψύχους ὄντος 
σφοδροῦ, ἐπύϑετο εἰ ῥδιγοῖ" ἀρνησαμένου δέ, τί οὖν’ 
ἔφη ἱμέγα ποιεῖς: 

11. Ὀνειδισϑείς τις τῶν Μεταποντίων εἰς δειλίων 

Β ὑπὸ Μάκωνος, "ἀλλὰ μήν᾽ ἔφη “οὐκ ὀλίγα τῆς ἀλ- 
λοτρίας ἔχομεν"" ὁ δέ "οὐ μόνον ἄρα᾽ ἔφη “δειλοὶ 
ἀλλὰ καὶ ἄδικοί ἐστε. 

8 ϑακέοντας] ϑακεύοντας Υ]. Πγο. ὁ. 90 





ΤΑΟΟΝΙΟΑ. 111 


18. Κατ ἐπιδημίαν τις ἐν Σπάρτῃ κρηπιδού- 
μενος ὀρϑὸς ἐπὶ ϑατέρου σκέλους εἶπε πρὸς “άκωνα 
“οὐκ ἂν οἷμαί σε, ὦ Μάκων,. τοσοῦτον χρόνον ἐπὶ 
τοῦ ποδὸς ὅσον ἐγὼ στῆναι. καὶ ὃς ὑπολαβὼν “οὐ 

5 γάρ᾽ ἔφη" 'τῶν μέντοι χηνῶν οὐκ ἔστιν ὅστις οὔ.ἢ 

19. Μεγαλυνομένου τινὸς ἐπὶ τῇ ῥητορικῇ τέ- 
χνῃ») εἶπέ τις Μάκων “ἀλλὰ νὴ τὼ σιὼ τέχνη ἄνευ 
τοῦ ἀληϑείας ἦφϑαι οὔτε ἐστὶν οὔτε μήποτε γέ- 
νηται.ἢ 

1. 20. ᾿“ργείου ποτὲ εἰπόντος πολλοὶ τάφοι παρ᾽ 
ἡμῖν εἰσὶ Σπαρτιατῶν᾽, Δάκων εἶπεν “ἀλλὰ μὴν 
παρ᾽ ἡμῖν ᾿Αργείων οὐδὲ εἷς, ὡς αὐτῶν μὲν πολ- 
λάκις “Ἄργους ἐπιβεβηκότων ᾿Δ4ργείων δὲ τῆς Σ;πάρ- 
της οὐδέποτε. 

ιό 21. “Μάκων αἰχμαλωτισϑεὶς καὶ πιπρασκόμενος, 
τοῦ κήρυκος λέγοντος ᾿Δάκωνα πωλῶ᾽, ἐπεστόμισεν 
εἰπών “αἰχμάλωτον κήρυσσε. 

22, Τῶν παρὰ “υσιμάχῳ στρατευομένων ἐρω- 
τηϑείς τις ὑπ᾿ αὐτοῦ, μή τις τῶν εἴλώτων ἐστί, 

30 σὺ δ᾽ οἴξι᾽ ἔφη ᾿ἐπὶ τὸ παρὰ σοῦ τετρώβολον 4ά- 
κωνα ἥξειν; 

28. Ὅτε Θηβαῖοι νικήσαντες τοὺς “άκωνας ἐν 
“Δεύκτροις πρὸς αὐτὸν παρῆσαν τὸν Εὐρώταν, καί τις 
μεγαλαυχῶν εἶπε 'ποῦ νῦν εἰσὶν οἱ Δάκωνες:᾽ Σπαρ- 

46 τιάτης ληφϑεὶς ὑπ’ αὐτῶν “οὐ πάρεισιν᾽ ἔφη" “οὐ 
γὰρ ἂν ὑμεῖς δεῦρο ἤλϑετε.᾽ 

24, ᾿4ϑηναίων ἀξιούντων, ὅτε παρέδωκαν τὸ 
ἄστυ, Σάμον αὐτοῖς μόνον ἐᾶσαι, εἷπον “ὅταν αὑτῶν 

1 νὴ] ναὶ Οονοῦύπβ 


" 


112 ΑΡΟΡΗΤΗΡΒΟΜΑΤᾺ 


οὐκ ἦτε, τότε καὶ ἄλλους ἔχειν ξητεῖτε;᾽ ἀφ᾽ οὗ καὶ 
ἡ παροιμία 
“ὃς αὐτὸς αὑτὸν οὐκ ἔχει Σάμον ϑέλει.᾽ 

25. Πόλιν τινὰ κατὰ κράτος ἑλόντων “ακεδαιμο- 
νίων, οἵ ἔφοροι εἷπον “οἴχεται τὸ πάλαισμα τῶν ὃ 
νέων" οὐκέτι ξξουσιν ἀνταγωνιστὰς οἵ νέοι.ἢ 

26. λλην πόλιν ὑπισχνουμένου τοῦ βασιλέως αὖ- 

Ἐ τῶν τέλεον ἀφανίσειν ἧ συμβεβήκει πράγματα πολλάκις 
παρεσχῆσϑαι τοῖς “άκωσιν, οὐκ ἐπέτρεψαν, φάμενοι 
μηδαμῶς ἀφανίσῃς μηδ᾽ ἀνέλῃς τὴν ἀκόνην τῶν νέων.ἦἾ τὸ 

21. Τοῖς παλαίουσι παιδοτρίβας οὐκ ἐφίστανον. 
ἵνα μὴ τέχνης ἀλλ᾽ ἀρετῆς ἡ φιλοτιμία γένηται. διὸ 
καὶ “ύδανδρος ἐρωτώμενος, ὅπως ὃ Χάρων ἐνίκησεν 
αὐτόν, τᾷ πολυμηχανίαᾳ᾽ εἶπε. 

28. Φιλίππου γράφοντος. ὅτε εἰς τὴν χώραν 15 
αὐτῶν παρεγένετο, πότερον βούλεται φίλιον ἐλϑεῖν 
ἢ πολέμιον αὐτόν, ἀντεφώνησαν “οὐδέτερον: 

29. Πρεσβευτήν τινα διαπεμψάμενοι πρὸς ᾿Αντί- 
γονον τὸν Ζ]ημητρίου, πυϑόμενοι ὅτι ἐκάλεσεν αὐτὸν 

ΕΒ βασιλέα, ἐξημίωσαν, καίτοι μέδιμνον πυρῶν ἑκάστῳ 90 
παρ᾽ αὐτοῦ σιτοδείας οὔσης κομίξοντα. 

90. Ζημητρίου ἐγκαλοῦντος ὅτι ἕνα πρεσβευτὴν 
ἔπεμψαν πρὸς αὐτόν, “οὐχ ἱκανὸς οὖν᾽ εἶπον “εἰ πρὸς 
ἕνα εἷς; 

81. ᾿Ενέγκαντός τινος ἀρίστην γνώμην μοχϑηροῦ, ςς 
ταύτην μὲν ἀπεδέξαντο, περιελόμενοι δὲ τούτου περι- 
ἔϑηκαν ἑτέρῳ καλῶς βεβιωκότι. 


8 Τιουΐθοῃ. Ῥδχοόθμι. 2 Ὁ. ὕὅ71 8 ἡ ᾿: ἣ 16 παρε- 
. γένετο Ἐ: παρεγίνετο 


ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 118 


82. ᾿“δελφῶν πρὸς ἀλλήλους διαφερομένων τὸν 
πατέρα ἐξημίωσαν, ὅτι τοὺς υἱεῖς στασιάξοντας πε- 
φιορᾷ. 

898. Ψάλτην ἐπιδημήσαντα ἐξημίωσαν, ὅτι δα- 

5 κτύλοις κιϑαρίζξει. 

84. Δύο παῖδες ἐμάχοντο, ἅτερος δὲ αὐτῶν τὸν 
ἕτερον ἔτρωσε δρεπάνῳ πληγῇ ϑανασίμῳ" τῶν δὲ 
συνήϑων παίδων. ἐπεὶ διαλύεσϑαι ἔμελλον, ἐπαγ- 
γελλομένων ἀμυνεῖσϑαι καὶ ἀναιρήσειν τὸν πλήξαντα, 


10 μηδαμῶς᾽ εἶπε 'πρὸς ϑεῶν, οὐ γὰρ δίκαιον" καὶ γὰρ 984 


ἂν ἐγὼ ἐποίησα τοῦτο, εἰ ἔφϑασα καὶ ἀγαϑὺὸς ἐγε- 
νόμην.ἢ 
85. Ἕτερον παιδάριον, ἐπεὶ παρῆν ὃ καιρός, ἐν 
ᾧ κλέπτειν νενόμιστο τοὺς ἐλευϑέρους παῖδας ὅ τι 
ιὅ τις δύναιτο καὶ μὴ λαϑεῖν αἰσχρὸν ἦν, ὡς οἱ σὺν 
αὐτῷ παῖδες ξῶν ἔκλεψαν ἀλωπέκιον καὶ ἔδοσαν 
αὐτῷ φυλάττειν, παραγενομένων τῶν ἀπολωλεκότων 
ἐπὶ ξήτησιν, ἔτυχε μὲν ὑποβαλὼν τὸ ἀλωπέκιον ὑπὸ 
τὸ αὑτοῦ ἱμάτιον, ἀγριαίνοντος δὲ τοῦ ϑηρίου καὶ τὴν 
40 αὐτοῦ πλευρὰν κατεσϑίοντος μέχρι τῶν σπλάγχνων, 
ἠρέμει, ἵνα μὴ γένηται καταφανής. ὡς δὲ ὕστερον 
ἐκείνων ἀπελθόντων ἐθεάσαντο τὸ γεγονὸς οἱ παῖδες 
καὶ ἐμέμφοντο, λέγοντες ἄμεινον εἶναι φανερὸν Β 
ποιῆσαι τὸ ἀλωπέκιον ἢ μέχρι ϑανάτου κρύπτειν, 
45 οὐ μὲν οὖν᾽ εἶπεν “ἀλλὰ κρεῖττον ταῖς ἀλγηδόσι 
μὴ ἐνδόντα τελευτᾶν ἢ περίφωρον γενόμενον διὰ 
μαλακίαν τὸ ξῆν αἰσχρῶς περιποιήσασϑαι.ἢ 
86. Περιτυχόντερ τινὲς Δάκωσι καϑ᾽ ὁδὸν εἶπον 
φῦ ἀλγηδόσι μὴ ἐνδόντα Ἐ: ἀλγηδόσιν ἢ εὔδοντα 


114 ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑᾺ 


᾿εὐτυχήκατε, ἀρτίως ἐντεῦϑεν λῃστῶν ἀπιόντων.) οἱ 
δέ οὐ μὰ τὸν ᾿Ενυάλιον, ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι μὴ περιτυ- 
χόντες ἡμῖν. 

81. Μάκων ἐρωτηϑεὶς τί ἐπίσταται, εἶπεν “ἐλεύ- 
ϑερος εἶναι. ὄ 
88. Παῖς Σπαρτιάτης αἰχμαλωτισϑεὶς ὑπ᾽ 'άντι- 

Ο γόνου τοῦ βασιλέως καὶ πραϑεὶς τὰ μὲν ἄλλα πάντα 
ὑπήχοος ἦν τῷ πριαμένῳ, ὅσα ᾧετο προσήκειν ἐλευ- 
ϑέρῳ ποιεῖν" ὡς δὲ προσέταξεν ἀμίδα κομίξειν, οὐκ 
ἠνέσχετο εἰπὼν “οὐ δουλεύδσω.᾽ ἐνισταμένου δὲ ἐκεί- 10 
νου, ἀναβὰς ἐπὶ τὸν κέραμον καὶ εἰπών “εἴσῃ τῆς 
ὠνῆς", ἔβαλεν ἑαυτὸν κάτω καὶ ἐτελεύτα. 

89. “Ἕτερος πωλούμενος. εἰπόντος τινός “ἐὰν ἀγο- 
ράσω σε, χρήσιμος ἔσῃ; κἂν μὴ ἀγοράσῃς᾽ἢ᾽ εἷπεν. 

40. '4λλος αἰχμάλωτος πιπρασκόμενος, τοῦ κή- ιτὅ 
ρυκχος ἐπιλέγοντος ἀνδράποδον πωλεῖν, “κατάρατε 
εἶπεν “οὐκ ἐρεῖς αἰχμάλωτον; 

41. Μάκων ἐπὶ τῆς ἀσπίδος μυῖαν ἔχων ἐπίση- 
μον. καὶ ταύτην οὐ μείξω τῆς ἀληϑινῆς, ὡς κατα- 
Ὁ γελῶντές τινες ἔλεγον “ὑπὲρ τοῦ λανϑάνειν τοῦτο 30 
πεποιήκει᾽, ἵνα μὲν οὖν᾽ εἶπε ᾿φανερὸς ὦ οὕτω 
γὰρ τοῖς πολεμίοις πλησίον προσέρχομαι, ὥστε τὸ 

ἐπίσημον ἡλίκον ἐστὶν ὑπ᾽ αὐτῶν δρᾶσϑαι.; 

42. “Ἕτερος, ἐν συμποσίῳ προσενεχϑείσης λύρας, 
οὐ Μακωνικόν᾽ εἶπε τὸ φλυαρεῖν. 95 
48. Σπαρτιάτης ἐρωτηϑεὶς εἰ ἀσφαλὴς ἡ εἰς 

Σπάρτην ὃδὸς εἶπεν “ὁποῖος καϑίσῃς᾽ οἵ μὲν γὰρ 


11 εἴσῃ] οἰμώξῃ Μ. οὐκ ὀνήσῃ Οοθοίμθ. οἵ σοι νϑ6ἢ 
{1019 


ΠΑΟΘΟΧΙΟΑ. 115 


λέοντες βαδίζοντι ὅπα κα λέωντι, τὼς δὲ λαγὼς ἐπὶ 
τᾷ σκηνᾷ ϑηρεύομες.᾽ 
44. Ἐν χειραψίᾳ περικρούοντος τοῦ προστραχηλί- 
ξοντος κενοσπούδως καὶ κατασπῶντος ἐπὶ τὴν γῆν, Ἐ 
ὅ ἐπειδὴ τῷ σώματι ἐλείπετο ὁ προσπεσών, ἔδακε τὸν 
βραχίονα᾽ καὶ ὃδ᾽ ἕτερος εἶπε ᾿δάκνεις, ὦ Λάκων, 
ὥσπερ αἱ γυναῖκες" “οὐ μὲν οὖν᾽ εἶπεν ἅτερος ᾿ἀλλ᾽ 
ὥσπερ οἵ λέοντες. 
45. Χωλὸς ἐπὶ πόλεμον ἐξιών, ἐπακολουϑούντων 
10 αὐτῷ τινῶν καὶ γελώντων, ἐπιστραφεὶς εἶπε “κακαὶ 
κεφαλαί, οὐ φεύγοντα δεῖ τοῖς πολεμίοις μάχεσθαι, 
ἀλλὰ μένοντα καὶ τὴν τάξιν φυλάττοντα.ἢ 
46. “Ἕτερος τοξευϑεὶς καὶ ἐκλείπων τὸν βίον 
“οὐχὶ τοῦτο᾽ ἔφησεν “αὐτῷ μέλειν, ὅτι ἀποθανεῖται, 
16 ἀλλ᾽ ὅτι ὑπὸ γύννιδος τοξότου καὶ μηδὲν πράξας.᾽ 
41, Εἰς πανδοκεῖόν τιο καταλύσας καὶ δοὺς ὄψον 
τῷ πανδοκεῖ σκευάσαι. ὡς ἅτερος τυρὸν ἤτει καὶ 
ἔλαιον, "εἶτ᾽ ᾽ ἔφη “εἰ τυρὸν εἶχον, ἔτι ἂν ἐδεόμην Ἐ 
ὄψου ;ἢ 
2. 48, Πρὸὺς δὲ τὸν μακαρίξοντα Μάμπιν τὸν «Δὐἰγι- 
νήτην, διότι ἐδόχει πλουσιώτατος εἶναι ναυκλήρια 
πολλὰ ἔχων, Μάκων εἶπεν “οὐ προσέχω εὐδαιμονίᾳ 
ἐκ σχοινίων ἀπηρτημένῃ.᾽ 
490. Εἰπόντος δέ τινος Μάκωνι ὅτι ψεύδεται, 
20 ἀπεκρίνατο “ἐλεύϑεροι γὰρ εἰμές" οἱ δ᾽ ἄλλοι, αἴκα 
μὴ τἀληϑῆ λέγωντι, οἰμώξονται.᾽ 
ὅ0. Προϑέμενός τις νεκρὸν στῆσαι ὀρθόν, ὡς 


1 ὅπα κα λέωντι Ἔ: ἄπο καλέοντι 242, τᾷ σκηνᾷ) τᾷ 
εὐνρᾷὰ 14 μέλειν Ἐ: μένειν 18 εἶτ᾽ “: εἴτ᾽ 


1160 ἈΡΟΡΗΤΕΕΟΜΑΤΑᾺ 


πάντα ποιῶν οὐχ ἐδύνατο, “νὴ τὼ σιώ᾽ εἶπεν “ἔνδον 
τι εἶναι δεῖ. 

ὅ1. Τύννιχος, Θρασυβούλου τοῦ παιδὸς ἀπο- 
ϑανόντος, εὐρώστως ἤνεγκε᾽ καὶ ἐπίγραμμα εἰς τοῦ- 


τον ἐγένετο δ 
φ8ῦ τὰν Πιτάναν Θρασύβουλος ἐπ᾽ ἀσπίδος ἥλυϑεν 
ἄπνους 


ἑπτὰ πρὸς ᾿Αργείων τραύματα δεξάμενος, 
δεικνὺς ἀντία πάντα" τὸν αἱματόεντα δ᾽ ὃ πρέσβυς 
ϑεὶς ἐπὶ πυρκαϊὴν Τύννιχος εἷπε τάδε, 10 
Ζειλοὶ κλαιέσϑωσαν" ἐγὼ δέ σε τέκνον ἄδακρυς 
ϑάψω, τὸν καὶ ἐμὸν καὶ “ακεδαιμόνιον.ἢ 
ὅ2. ᾿4λκιβιάδῃ τῷ ᾿4ϑηναίῳ βαλανέως ἐπὶ πλεῖ- 
στον παραχέοντος ὕδωρ. “άκων εἶπε “τί τοῦτο ὡς 
καϑαρῷ; σφόδρα δὲ ῥυπαρῷ πλεῖον παράχει.᾽ 16 
8. Φιλίϊιπου τοῦ Μακεδόνος προστάσσοντός 
Β τινα δι’ ἐπιστολῆς, ἀντέγραψαν οἵ “ακεδαιμόνιοι 
ἱπερὶ ὧν ἄμμιν ἔγραψας οὔ. ὅτε δὲ ἐνέβαλεν εἰς 
τὴν Μακωνικὴν καὶ ἐδόκουν ἅπαντες ἀπολεῖσϑαι, 
εἶπε δὲ πρός τινα τῶν Σπαρτιατῶν “τί νῦν ποιήσετε, 50 
ὦ “άκωνες;᾽ “τί γάρ᾽ ἔφη “ἄλλο ἢ ἀνδρείως ἀποϑα- 
νούμεϑα; μόνοι γὰρ ἡμεῖς Ελλήνων ἐλεύϑεροι εἶναι 
καὶ μὴ ὑπακούειν ἄλλοις ἐμάϑομεν.᾽ 
ὕ4., Μετὰ δὲ τὴν ἅγιδος ἧτταν, ὁμήρους αἰτοῦν- 
τος ᾿Δντιπάτρου πεντήκοντα παῖδας, ᾿Ετεοκλῆς ἐφο- 35 
ρεύων εἶπε ἱπαῖδας μὲν οὐ δώσειν, ἵνα μὴ ἀπαίδευτοι 


10 ϑεὶς -- τάδε] παῖδ᾽ --- ευϑείς Απίμο]. ῬΑ]. Ὑ1Π 9929 
18 ἐπὶ πλεῖστον] ὅτι πλεῖστον ὃ 16 σφόδρα] ὡς σφόδρα 





ΤΑΟΟΧΊΟΑ. 171 


γένωνται, τῆς πατρίου ἀγωγῆς ἀτευκτήσαντες" οὐδὲ 
πολῖται γὰρ ἂν εἴησαν' πρεσβύτας δ᾽ ἢ γυναῖκας, 
δἰ βούλοιτο, διπλασίους δώσειν. ἀπειλοῦντος δ᾽ 
αὐτοῦ δεινά, εἰ μὴ λάβοι, ἀπεκρίναντο κοινῇ “ἐὰν Ο 
6 χαλεπώτερα ϑανάτου ἐπιτάττῃς, εὐχολώτερον ἀπο- 
ϑανούμεϑα.; 
ὅδ. Πρεσβύτης ἐν Ὀλυμπίᾳ συντελουμένου τοῦ 
ἀγῶνος προϑυμούμενος ϑεάδσασϑαι, καϑέδρας ἠπόρει" 
πολλοὺς δ᾽ ἐπιπορευόμενος τόπους ὑβρίξετο καὶ 
10 ἐσκώπτετο, μηδενὸς αὐτὸν παραδεχομένουν᾽ ὡς δὲ κατὰ 
τοὺς “ΔΜακεδαιμονίους ἧκεν. ἀνέστησαν πάντες οἵ 
παῖδες καὶ πολλοὶ τῶν ἀνδρῶν τοῦ τόπου ἐκχω- 
φοῦντες᾽ τῶν δὲ Πανελλήνων ἐπισημηναμένων κρότῳ 
τὸ ἔϑος καὶ ὑπερεπαινούντων, ὁ πρεσβύτης κινήσας 
16 “πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον᾽ 
καὶ δακρύσας “οἴμοι τῶν κακῶν᾽ φησίν ᾿ὡς ἅπαντες Ὁ 
μὲν οἵ Ἔλληνες ἐπίστανται τὰ καλά, χρῶνται δ᾽ αὐ- 
τοῖς μόνοι “ακεδαιμόνιοι.᾽ φασὶ δέ τινες, ὅτι καὶ 
᾿ϑήνησι τὸ αὐτὸ ἐγένετο᾽ Παναϑηναίων γὰρ ὄντων 
30 οὗ ᾿4ττικοὶ γέροντα προεπηλάκιξον, προσκαλούμενοι 
μὲν ὡς παραδεξόμενοι, εἰ δὲ παραγένοιτο, οὐ προσδε- 
χόμενοι" ὡς δὲ διεξιὼν σχεδὸν ἅπαντας ἐγένετο κατὰ 
τοὺς Δακεδαιμονίέων ϑεωρούς, ἅπαντες τῶν βάϑρων 
ἀναστάντες τοῦ τόπου παρεχώρουν- ἀγασϑεὶς δὲ ὃ 
45 ὄχλος ἐπὶ τῷ γεγονότι ἐκρότηδσε μετὰ πολλῆς ἐπιδη- 
μασίας, καί τις εἶπε τῶν Σπαρτιατῶν “νὴ τὼ σιώ, 
ἴσασι μὲν οἵ ᾿4ϑηναῖοι τὰ καλά, οὐ πράσσουσι δέ. 


18 ἐπισημηναμένων Οοθοίαυβ: ἐπισημειωσαμένων 1ὅ 
Ηομὰ. Χ 14. ῷ ὅ16 26 νὴ] ναὶ Οοροίᾳῃθ 


Ῥιαϊασομὲ Μοσζαϊα. Ὑοϊ. 11. 12 


178 ἈΡΟΡΗΤΒΕΟΜΑΤΑ 


9 


56. ᾿Επαίτης ἤτησε Δάκωνα" ᾿ἀλλὰ εἰ δοίην σοι 
ἔφη ᾿μᾶλλον πτωχεύσεις, τῆς δὲ ἀσχημοσύνης σου 
ταύτης ὃ πρῶτος μεταδοὺς αἴτιος, ἀργόν δε ποιήσαρ.᾽ἢ 

ὅδ᾽. ΜΔάκων ἰδὼν ἀγείροντά τινα ϑεοῖς “οὐδέν᾽ 
εἶπε 'φροντίξειν ϑεῶν πτωχοτέρων ἑαυτοῦ." δ 

ὅ8. Δαβών τις μοιχὸν ἐπ᾽ αἰσχρᾷ γυναικί ᾿ἄϑλιε᾽ 
εἶπε “τίς τοι ἀνάγκα; 

59, "4λλος ἀκούων ῥήτορος μεγάλας στρέφοντος 
περιόδους, ᾿ἀλλὰ νὴ τὼ σιώ᾽ εἶπεν ᾿ἀνδρεῖός γε ὃ 
ἄνϑρωπος, πρὸς οὐδὲν ὑποκείμενον εὖ στροβιλοῖ τὴν 
γλῶσσαν." 10 

ΡΒ 6θ0. Εἰρ Μακεδαίμονα παραγενόμενός τις καὶ τὴν 
πρὸς τοὺς πρεσβύτας τῶν νέων τιμὴν ϑεασάμενος, 
“ἐν Σπάρτῃ μόνῃ εἶπε “λυσιτελεῖ γηράσκειν. 

61. ᾿Ερωτηϑεὶς Δάκων ὁποῖός ἐστι Τυρταῖος ὃ 
ποιητής, ᾿ἀγαϑός᾽ εἶπε ᾿κακκονῆν νέων ψυχάς. 15 
62. Ἕτερος ἀλγῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐξήει ἐπὶ 
πόλεμον" λεγόντων δὲ αὐτῷ τινων 'ποῖ ἄπει οὕτως 
ἔχων ἢ τί ποιήσων:,᾽ κἂν μηδὲν ἕτερον πράξω᾽ ἔφη 

᾿πολεμίου γε μάχαιραν ἀμβλυνῶ.ἢ 

θ8. Βοῦλιρ καὶ Σπέρχις “ακεδαιμόνιοι πορευ- 30 
ϑέντες ἐθελονταὶ πρὸς Ξέρξην τὸν Περσῶν βασιλέα 
ἐπὶ τιμωρίᾳ (ἣν ὦφλεν ἡ Δακεδαίμων κατὰ χρη- 

286 σμόν, διότι κήρυκας πεμφϑέντας ὑπὸ τοῦ Πέρσου 
ὡς αὐτοὺς ἀπέχτειναν) ἐλθόντες πρὸς τὸν Ξέρξην 
ἐκέλευον ᾧ βούλεται τρόπῳ διαχρήσασϑαι αὐτοὺς :ε 
ὑπὲρ ““ακεδαιμονίων. ὡς δὲ ἐκεῖνος ἀγασϑεὶς ἀπέ- 


1ὅ κακκονῇν Ἐ: κακάνειν 11 ποῖ Ἐ: ποῦ 20 Βοῦλις 
καὶ Σπέρχις Ἐ: βοῦρις καὶ σπέρτις 


ΤΑΘΟΝΊΙΟΑ. 119 


λυσε τοὺς ἄνδρας καὶ ἠξίου μένειν παρ᾽ αὐτῷ, "καὶ 
πῶς ἄν᾽ ἔφασαν “δυναίμεϑα ζῆν ἐνταῦϑα, πατρίδα 
καταλιπόντες καὶ νόμους καὶ τούτους τοὺς ἄνδρας, 
ὑπὲρ ὧν τοσαύτην ἤλθομεν ὁδὸν ἀποθανούμενοι:; 

ὅ ἸΙνδάρνου δὲ τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ πλέον δεομένου 
καὶ λέγοντος τεύξεσϑαι αὐτοὺς τῆς ἴδης τιμῆς τοῖς 
μάλιστα ἔν προαγωγῇ φίλοις τοῦ βασιλέως, ἔφησαν 
“ἀγνοεῖν ἡμῖν δοκεῖς, ἡλίκον ἐστὶ τὸ τῆς ἐλευϑερίας, Β 
ἧς οὐκ ἂν ἀλλάξαιτό τις νοῦν ἔχων τὴν Περσῶν 

10 βασιλείαν.ἢ 

θά. Δάκων, ἐπεὶ τῇ μὲν προτέρᾳ ἡμέρᾳ ὁ ξένος 
αὐτὸν ἐξέκλινε. τῇ δ᾽ ἑξῆς στρώματα χρησάμενος 
δαψιλῶς ὑπεδέχετο, ἐπιβὰς τοῖς στρώμασι κατεπάτει, 
ἐπιλέγων “διὰ ταῦτα ἐχϑὲς οὐδ᾽ ἐπὶ ψιάϑου ὑπνοω- 

16 κέναι. - 

66. Ἕτερος ἐλϑὼν εἰς ᾿4ϑήνας καὶ δρῶν τοὺς 
᾿4ϑηναίους τὸ τάριχος ἀποκηρύττοντας καὶ τὸ ὄψον 
καὶ τελωνοῦντας καὶ πορνοβοσχοῦνταρ, καὶ ἕτερα 
ἔργα ἀσχήμονα πράττοντας καὶ μηδὲν αἰσχρὸν ἡγου- 

80 μένουρ᾽ ὅτε ἐπανῆλθεν εἰς τὴν πατρίδα, τῶν πολι- 
τῶν πυνϑανομένων αὐτοῦ ποῖά τινά ἐστι τὰ ἐν 
᾿ϑήναις, ᾿πάντα᾽ εἶπε “καλά, εἰρωνευόμενος καὶ Ο 
παριστὰς ὅτι πάντα παρὰ τοῖς ᾿4ϑηναίοις καλὰ νομί- 
ξεται, αἰσχρὸν δὲ οὐδέν. 

38: 66. "4λλος ἐρωτώμενος περί τινος ἀπεκρίνατο 
“οὔ ὡς δὲ ὃ ἐρωτήσας ἀπεχρίνατο ὅτι ᾿ψεύδῃ᾽, 
ὁρᾷς οὖν᾽ ἔφη “ὅτι μάταιος εἶ περὶ ὧν ἐπίστασαι 
ἐρωτῶν. ' 

61. ἯΜκόν ποτε κατὰ πρεσβείαν Αἀκῶνεῤ πρὸς 


180 ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ ΠΑΟΘΟΝΙΟΑ 


“ύγδαμιν τὸν τύραννον᾽ ὡς δ᾽ ἐκεῖνος ὑπερτιϑέμενος 
πολλάκις συντυχεῖν ἀνεβάλλετο, τὸ δ᾽ ἐπὶ πᾶσι μαλα- 
κῶς ἔχειν αὐτὸν ἔφη τις, οἱ πρέσβεις “λέγε αὐτῷ; 
εἶπον “ὅτι μὰ τοὺς ϑεοὺς οὐ παλαιδσόμενοι πρὸς 
αὐτὸν ἐληλύϑαμεν, ἀλλὰ διαλεχϑησόμενοι.ἢ 5 
68. “Μάκωνά τινά τις μυσταγωγῶν ἠρώτα τί 
πράξας ἑαυτῷ σύνοιδεν ἀσεβέστατον, ὁ δέ “ἡ γινώ- 
σχουσιν οἵ ϑεοί᾽ ἔφη ἐπικειμένου δὲ μᾶλλον καὶ 
λέγοντος ἱπάντως ὅδε δεῖ εἰπεῖν᾽, ὃ Μάκων ἀντηρώ- 
τηόε ἱτίνι μὲ δεῖ εἰπεῖν, σοὶ ἢ τῷ ϑεῷ; τοῦ δὲ ιο 
εἰπόντος τῷ ϑεῷ᾽, ᾿σὺ τοίνυν᾽ ἔφη ᾿ἀποχώρησον.ἢ 
69. “Ἕτερος νυχτὸς μνῆμα παριὼν καὶ φαντα- 
σιωϑεὶς δαιμόνιόν τι ἐπέδραμε τῇ λόγχῃ διαράμενος, 
καὶ ἐναπερείδων εἶπε ᾿πῆ μὲ φεύγεις, δὶς ἀποϑανου- 
μένη ψυχή; 16 
10. 'άλλος εὐξάμενος ἀπὸ τοῦ Δευκάτα ῥίπτειν 
ἑαυτὸν ἀνέβη καὶ ὑπέστρεψεν ἰδὼν τὸ ὕψος" ὀνει- 
Ἑ διξόμενος δὲ εἶπεν “οὐκ ὦμαν τὰν εὐχὰν ἄλλας 
μείξονος εὐχᾶς δεῖσϑαι.᾽ἢ 
11. 'ά4λλος ἐπὶ παρατάξεως τῷ πολεμίῳ τὸ ξίφος 90 
καταφέρειν μέλλων, ἐπεὶ τὸ ἀνακλητικὸν ἐσήμηνεν. 
οὐκέτι κατήνεγκδ᾽ πυϑομένου δέ τινος, διὰ τί τὸν 
ἐχϑρὸν ἔχων ὑποχείριον οὐκ ἀπέκτεινεν; ᾿ὅτι᾽ ἔφη 
βέλτιόν ἐστι τοῦ φονεύειν τὸ πείθεσθαι τῷ ἄρχοντι." 
12. Μάκωνί τινι ἡττωμένῳ ἐν Ὀλυμπία εἶπέ τιρ 35 
“ὁ ἀνταγωνιστής, ὦ Μάκων, ἐγένετό σου κρείσσων" 
οὐ μὲν οὗν᾽ ἔφη ᾿ἀλλὰ καββαλικώτερος.᾽ 











ἘΠᾺ ΠΑΛΑΙᾺ ΤῸΝ ΛΑΚΡΔΑΙΜΟΝΙΩ͂Ν 
ἘΠΙΤΗΔΕΎΜΑΤΑ. 


1. Τῶν εἰσιόντων εἰς τὰ συσσίτια ἑκάστῳ δει- 
κνύων ὃ πρεσβύτατος τὰς ϑύρας, “διὰ τούτων᾽ φησίν 
οὐδεὶς ἐξέρχεται λόγος.ἢ 

2. Δοκιμαξομένου μάλιστα παρ᾽ αὐτοῖς τοῦ μέ- 

δ λανος λεγομένου ξωμοῦ, ὥστε μὴ κρεαδίου δεῖσϑαι 
τοὺς πρεσβυτέρους, παραχωρεῖν δὲ τοὺς νεανίσκους, 
λέγεται Διονύσιος ὃ τῆς Σικελίας τύραννος τούτου 
χάριν Δακωνικὸν μάγειρον πρίασϑαι καὶ προστάξαι 
σκευάσδαι αὐτῷ μηδενὸς φειδόμενον ἀναλώματος" 

10 ἔπειτα γευσάμενον καὶ δυδσχεράναντα ἀποπτύσαι" καὶ 
τὸν μάγειρον εἰπεῖν “ὦ βασιλεῦ, τοῦτον δεῖ τὸν 987 
ξωμὸν γυμνασάμενον Δακωνικῶς, τῷ ΗΕὐρώτᾳ δὲ 
λελουμένον ἐποψᾶσϑαι.; 

ὃ. Πιόντες οἵ Δάκωνες ἐν τοῖς συσσιτίοις μετρίως 

10 ἀπίασι δίχα λαμπάδος" οὐ γὰρ ἔξεστι πρὸς φῶς βαδί- 
ξειν οὔτε ταύτην οὔτε ἄλλην ὃδόν, ὅπως ἐϑίξωνται 
σκότους καὶ νυχτὸς εὐθαρσῶς καὶ ἀδεῶς ὁδεύειν. 

4. Γράμματα ἕνεκα τῆς χρείας ἐμάνθανον" τῶν 
ὃὲ ἄλλων παιδευμάτων ξενηλασίαν ἐποιοῦντο. οὐ 


ΤΆ ΠΑΛΑΙΑ --- ἘΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΑΊ οτὰ. ταϑὶ οοαα, νἱά. 
δαποῦ. Δα ν᾿. 1726 6 τοὺς νεανίσκους] τοῖς νεανίσκοις ΤῸτ- 
ὩΘΌῸΒ 12 δὲ Ἐ 


182 ἸΝΒΤΙΤΌΤΑ 


μᾶλλον ἀνθρώπων ἢ λόγων. ἡ δὲ παιδεία ἦν αὐτοῖς 


. πρὸς τὸ ἄρχεσθαι καλῶς καὶ καρτερεῖν πονοῦντα καὶ 


Β 


μαχόμενον νικᾶν ἢ ἀποθνήσκειν. 

ὅ, Διετέλουν δὲ καὶ ἄνευ χιτῶνος. ὃν ἱμάτιον 
εἰς τὸν ἐνιαυτὸν λαμβάνοντες, αὐχμηροὶ τὰ σώματα ὅ 
καὶ λουτρῶν καὶ ἀλειμμάτων κατὰ τὸ πλεῖστον 
ἀπεχόμενοι. 

6. ᾿Εκάϑευδον δὲ οἵ νέοι ὁμοῦ κατ᾽ ἴλην καὶ 
κατὰ ἀγέλην ἐπὶ στιβάδων, ἃς αὐτοὶ συνεφόρουν, 
τοῦ παρὰ τῷ Εὐρώτᾳ πεφυκότος καλάμου τὰ ἄκρα 10 
ταῖς χερσὶν ἄνευ σιδήρου κατακλάσαντες᾽ ἐν δὲ τῷ 
χειμῶνι τοὺς λεγομένους λυκοφάνους ὑπεβάλλοντο 
καὶ κατεμίγνυσαν ταῖς στιβάσι, ϑερμαντικὸν ἔχειν 
τι τῆς ὕλης δοκούσης. 

1. Ἐρᾶν τῶν τὴν ψυχὴν σπουδαίων παίδων 15 


Ο ἐφεῖτο τὸ δὲ πλησιάξειν αἰσχρὸν νενόμιστο, ὡς τοῦ 


σώματος ἐρῶντας ἀλλ᾽ οὐ τῆς ψυχῆς" ὁ δὲ ἐγκληϑεὶς 
ὡς ἐπ᾽ αἰσχύνῃ πλησιάξων ἄτιμος διὰ βίου ἦν. 

8. Ἔϑος ἦν καὶ τοὺς νεωτέρους ὑπὸ τῶν πρε- 
σβυτέρων ἐρωτᾶσϑαι, ποῖ πορεύονται καὶ ἐπὶ τί" καὶ 30 
τὸν μὴ ἀποκρινόμενον ἢ προφάσεις πλέκοντα ἐπι- 
πλήττειν" ὃ δὲ μὴ ἐπιπλήττων παρόντος αὐτοῦ ἁμαρ- 
τάνοντα ἔνοχος ἦν τῷ ἴσῳ ἐπιτιμίῳ ᾧπερ καὶ ὃ 
ἁμαρτών" καὶ ὃ δυσχεραίνων δέ, δἰ ἐπιτιμῷτο, ἐν 
μεγάλῳ ὀνείδει ἦν. 96 

9. Εἴ τις φωραϑείη ἁμαρτάνων, ἔδει τοῦτον 
βωμόν τινα τῶν ἐν τῇ πόλει κύκλῳ περιιέναι, ψόγον 


9 αὐτοὶ] αὑτοῖς Υῦ. Πγο. 6.16 12 λυκοφάνους ἕ: λυκο- 
φάνας 20 ποῖ : πυ 2428 ᾧπερ Ἠουσπογάθηυβ: ὥσπερ 





ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 188 


ἄδοντα πεποιημένον εἰς ἑαυτόν" ὕπερ ἦν οὐδὲν ἕτερον Ὁ 
ἢ ἐπιπλήττειν αὐτὸν αὑτῷ. 

10. Καὶ τοὺς νέους δὲ οὐ μόνον τοὺς ἰδίους 

αἰδεῖσϑαι πατέρας καὶ ὑπηκόους τούτοις εἶναι, ἀλλὰ 

δ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους ἐντρέπεσϑαι., καὶ δδῶν 
ὑποχωροῦντας καὶ καϑέδρας ὑπεξισταμένους καὶ πα- 
ρόντων ἡσυχάζοντας. διὸ καὶ ἦρχεν ἕκαστος οὐχ 
ὥσπερ ἐν ταῖς ἄλλαις πόλεσι τῶν αὑτοῦ τέκνων καὶ 
δούλων καὶ κτημάτων, ἀλλ᾽ ὅπως τῶν αὑτοῦ καὶ 

1ὸ τῶν τοῦ πλησίον, ὕπως ὅτι μάλιστα κοινωνῶσι καὶ 
φροντίξωσιν ὡς οἰκείων. 

11. Παῖς δὲ ὑπό τινος κολασϑείς, εἰ τῷ πατρὶ 
ἐξήγγειλεν, αἰσχρὸν ἦν τῷ πατρὶ μὴ προσεντεῖναι 
ἀκούσαντα πάλιν ἑτέρας᾽ ἐπίστευον γὰρ αὐτοῖς ἐκ Ἐ 

16 τῆς πατρίου ἀγωγῆς μηδὲν ἂν αἰσχρὸν προστάξαι 
τοῖς τέκνοιο. 

12. Κλέπτουσι δὲ οἵ νέοι καὶ τῶν σιτίων ὅ τι 
ἂν δύνωνται, μανϑάνοντες εὐφυῶς ἐπιτίϑεσϑαι τοῖς 
καϑεύδουσιν ἢ ῥδαϑύμως φυλάσσουσι' τῷ δὲ ἁλόντι 

30 ξημία πληγαὶ καὶ τὸ πεινῆν. γλίσχρον γὰρ αὐτοῖς 
ἐστι δεῖπνον, ὅπως δι᾽ αὑτῶν ἀμυνόμενοι τὴν ἔν- 
δειαν ἀναγκάξωνται τολμᾶν καὶ πανουργεῖν. 

18. Τὸ δὲ ἔργον τῆς συσσιτίας διά τε ταῦτα γλίδσ- 
χρον ἦν καὶ ἵν’ ἐθίξωνται μηδέποτε γίνεσϑαι πλήρεις, 
3 δύνασϑαι δὲ πεινῆν᾽ οὕτω γὰρ ᾧοντο καὶ εἰς τὸν 
πόλεμον χρησιμωτέρους ἔσεσθαι. εἰ δύναιντο καὶ 
ἀσιτήσαντες ἐπιπονῆσαι' καὶ ἐγκρατεστέρους δὲ καὶ 
εὐτελεστέρους, εἰ πλείω χρόνον διάγοιεν ἀπὸ μικρᾶς 

6 παρόντων Χ: παριόντων 16 ἂν Οοβοίαϑ 


184 ΙΝΒΤΙΤΌΤΑ 


δαπάνης" τὴν δ᾽ ἀνοψίαν ὑποφέρειν, ὡς βρῶμα τὸ 
τυχὸν προσφέρεσϑαι, ᾧοντο ὑγιεινότερα τὰ σώματα 
καὶ εὐαυξῇ ἀπὸ τῆς ἐλλειπούδσης ποιεῖν τροφῆς, 
νομίζοντες δἰς βάϑος τε καὶ πλάτος μὴ πιεξόμενον 
ἐπαίρειν εἰς ὕψος τὰ σώματα" καὶ καλὰ δὲ ποιεῖν" 5 
τὰς γὰρ ἰσχνὰς καὶ διακένους ἕξεις ὑπακούειν πρὸς 
τὴν διάρθρωσιν, τὰς δὲ πολυτρόφους διὰ βάρος ἀντι- 
βαίνειν. 

488 14. ᾿Εσπούδαξζον δὲ καὶ περὶ τὰ μέλη καὶ τὰς 
ὠδὰς οὐδὲν ἧττον" κέντρον δ᾽ εἶχε ταῦτα ἐγερτικὸν 10 
ϑυμοῦ καὶ παραστατικχὸν ὁρμῆς ἐνθουσιώδους καὶ 
πρακτικῆς. καὶ ἡ λέξις ἦν ἀφελὴς καὶ ἄϑρυπτος" 
οὐδὲν δ᾽ ἕτερον εἶχεν ἢ ἐπαίνους τῶν γεννικῶς 
ξησάντων καὶ ὑπὲρ τῆς Σπάρτης ἀποθανόντων καὶ 
εὐδαιμονιξομένων, καὶ ψόγους τῶν τρεσάντων ὡς ιτ6 
ἀλγεινὸν καὶ καχοδαίμονα βιούντων βίον" ἐπαγγελία 
τε καὶ μεγαλαυχία πρὸς ἀρετὴν πρέπουσα ταῖς ἡἣλι- 
κίαιο. 

- 15. Τριῶν οὖν χορῶν ὄντων κατὰ τὰς τρεῖς 
ἡλικέας καὶ συνισταμένων ἐν ταῖς ἑορταῖς, ὃ μὲν τῶν 30 
γερόντων ἀρχόμενος ἦδεν 

ἄμμες ποτ᾽ ἧμες ἄλκεμοε νεανίαι" 
Β εἶτα ὁ τῶν ἀκμαξόντων ἀνδρῶν ἔλεγεν ἀμειβόμενος 
“ἄμμες δὲ γ᾽ ἐσμέν" αἱ δὲ λῇς, αὐγάξεο"᾽ 
ὁ δὲ τρίτος ὁ τῶν παίδων 
“ἄμμες δέ γ᾽ ἐσσόμεσθα πολλῷ κάρρονες.ἢ 
1 ὑποφέρειν Μ: ἀποφέρειν 8 εὐαυξῆ Ἔ: εὐεξῆ 4 


πιεξόμενον) πιεξύμενον τὸ πνεῦμα Ἴ πολυτρόφους Χ: 
πολυτρόπους 822 ἄμμες ὃ: ἄμες. οὗ Βογρῖ. 8 ν». 661 


ΤΑΟΟΧΙΟΑ. 18 


16. Καὶ οἵ ἐμβατήριοι δὲ ῥυϑμοὶ παρορμητικοὶ 
πρὸς ἀνδρείαν καὶ ϑαρραλεότητα καὶ ὑπερφρόνησιν 
ϑανάτου, οἷς ἐχρῶντο ἔν τε χοροῖς καὶ πρὸς αὐλὸν 
ἐπάγοντες τοῖς πολεμίοις. ὁ γὰρ “υκοῦργος παρέ- 

δ ξευξε τῇ κατὰ πόλεμον ἀσκήσεε τὴν φιλομουσίαν, 
ὅπως τὸ ἄγαν πολεμικὸν τῷ ἐμμελεῖ κερασϑὲν συμ- 
φωνίέαν καὶ ἁρμονίαν ἔχῃ" διὸ καὶ ἐν ταῖς μάχαις 
προεϑύετο ταῖς Μούσαις ὃ βασιλεύς, ἵνα λόγου 
ἀξίας παρέχωσι τὰς πράξεις οἵ μαχόμενοι καὶ μνή- Ὁ 

1ὸ μης εὐκλεοῦς. 

11. Εἰ δέ τις παραβαίνοι τι τῆς ἀρχαίας μουσι- 
κῆς, οὐκ ἐπέτρεπον᾽ ἀλλὰ καὶ τὸν Τέρπανδρον ἀρχαΐ- 
κώτατον ὄντα καὶ ἄριστον τῶν καϑ᾽ ἑαυτὸν ᾿κιϑα- 
ρῳδῶν καὶ τῶν ἡρωικῶν πράξεων ἐπαινέτην, ὅμως 

16 οὗ ἔφοροι ἐξημίωσαν καὶ τὴν κιϑάραν αὐτοῦ προσ- 
επαττάλεξυσαν φέροντες, ὅτι μίαν μόνην χορδὴν 
ἐνέτεινε περισσοτέραν τοῦ ποικίλου τῆς φωνῆς χάριν᾽ 
μόνα γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν μελῶν ἐδοκίμαξον. 
Τιμοϑέου δὲ ἀγωνιξομένου τὰ Κάρνεια, εἷς τῶν 

30 ἐφόρων μάχαιραν λαβὼν ἠρώτησεν αὐτόν, ἐκ ποτέρου 
τῶν μερῶν ἀποτέμῃ τὰς πλείους τῶν ἑπτὰ χορδῶν. 

18. Τῶν δὲ ταφῶν ἀνεῖλε τὴν δεισιδαιμονίαν 
ἅπασαν ὃ “υκοῦργος, ἐν τῇ πόλει ϑάπτειν τοὺς 
νεκροὺς καὶ πλησίον ἔχειν τὰ μνημεῖα τῶν ἱερῶν 

25 συγχωρήσας. περιεῖλε δὲ καὶ τοὺς μιασμούς, συν- 
ϑάπτειν δὲ οὐδὲν ἐπέτρεψεν, ἀλλ᾽ ἐν φοινικίδι καὶ 
φύλλοις ἐλαίας ϑέντας τὸ σῶμα περιστέλλειν κατ᾽ 
ἴσον ἅπαντας. ἀνεῖλε δὲ καὶ τὰς ἐπιγραφὰς τὰς ἐπὶ 

2 ἀνδρείαν] ἀνδρείαν ἦσανῪ’’᾽ 22 ταφῶν ὃ: τάφων 


186 ΙΝΒΤΙΤΌΤΑ 


τῶν μνημείων, πλὴν τῶν ἐν πολέμῳ τελευτησάντων, 
καὶ τὰ πένϑη καὶ τοὺς ὀδυρμούς. 

19. ᾿“ποδημεῖν δὲ οὐκ ἐξῆν αὐτοῖς, ἵνα μὴ ξενι- 

Ε κῶν ἐθῶν καὶ βίων ἀπαιδεύτων μετέχωσι. 

20. Καὶ ξενηλασίας δὲ εἰσηγήσατο, ὕπως οἱ πα- ὅ 
ρεισρέοντες μὴ διδάσκαλοι κακοῦ τινος τοῖς πολίταις 
ὑπάρχοωσι. 

21. Τῶν πολιτῶν ὃς ἂν μὴ ὑπομείνῃ τὴν τῶν 
παίδων ἀγωγὴν οὐ μετεῖχε τῶν τῆς πόλεως δικαίων. 

22, Ἔνιοι δ᾽ ἔφασαν, ὅτι καὶ τῶν ξένων ὃς ἂν ι0 
ὑπομείνῃ τὴν τοιαύτην ἄσκησιν τῆς πολιτείας κατὰ 
τὸ βούλημα τοῦ “υχούργου μετεῖχε τῆς ἀρχῆϑεν 
διατεϊαγμένης μοίρας" πωλεῖν δ᾽ οὐκ ἐξῆν. 

28. Τοῖς τῶν πλησίον οἰκέταις ὡς ἰδίοις χρῆσθαι 
ἔϑος ἦν, εἴ που δέοιντο, καὶ κυσὶ καὶ ἵπποις, εἰ μὴ 1ι60 

Ε' οἱ δεσπόται χρήξοιεν᾽ καὶ ἐν ἀγρῷ δὲ εἴ τίᾳς τινος 
ἐλλιπὴς γενόμενος δεηϑείη, ἀνοίξας καὶ βαστάσας τὰ 
ἐπιτήδεια τοῦ ἔχοντος, τὰ δημεῖα σημηνάμενος κατέ- 
λειπεν. 

24, Ἐν τοῖς πολέμοις φοινικίσιν ἐχρῶντο" ἅμα 30 
μὲν γὰρ ἡ χρόα ἐδόκει αὐτοῖς ἀνδρικὴ εἶναι, ἅμα 
δὲ τὸ αἱματῶδες τοῦ χρώματος πλείονα τοῖς ἀπείροις 
φόβον παρεῖχεν᾽ καὶ τὸ μὴ εὐπερίφωρον δὲ τοῖς 
πολεμίοις εἷναι, ἐάν τις αὐτῶν πληγῇ, ἀλλὰ διαλαν- 
ϑάνειν διὰ τὸ ὁμόχρουν χρήσιμον. 3ὅ 

2ὅ. Ὅταν στρατηγήματι τοὺς πολεμίους νικήσωσι, 
βοῦν τῷ ΄Ὧρεν ϑύουσιν᾽ ὅταν δ᾽ ἐκ τοῦ φανεροῦ, 


18 τὰ σημεῖκχ)]ὔ ΟΟἸ]οοΔγο τα ροϑὺ ἀνοίξας. οἷ, Χοπ, Βοΐρ. 
Ι͂806. 1 4 248 παρεῖχεν Ἐ: παρέχειν 





ΤΔΟΟΧΝΙΟΑ. 181 


ἀλεκτρυόνα ἐθίξοντες τοὺς ἡγουμένους οὐ μόνον 
πολεμικοὺς ἀλλὰ καὶ στρατηγικοὺς εἶναι. 

20. Ταῖς εὐχαῖς προστιϑέασι τὸ ἀδικεῖσθαι δύ- 389 
νασϑαι. 

21. Εὐχὴ δ᾽ αὐτῶν διδόναι τὰ καλὰ ἐπὶ τοῖς 
ἀγαϑοῖς, καὶ πλέον οὐδέν. 

28. ᾿“φροδίτην σέβουσι τὴν ἐνόπλιον" καὶ πάν- 
τας δὲ τοὺς ϑεοὺς ϑήλεις καὶ ἄρρενας λόγχας 
ἔχοντας ποιοῦνται, ὡς ἁπάντων τὴν πολεμικὴν ἀρε- 
10 τὴν ἐχόντων. 

29, ᾿Επιλέγουσι δὲ καὶ οἷ παροιμιαξόμενοι 


“τὰν χεῖρα ποτιφέροντα τὰν τύχαν καλεῖν,᾽ 


ὡς δέον ἐπικαλεῖσϑαι τοὺς ϑεοὺς μετὰ τοῦ ἐγχειρεῖν 
τι καὶ πράττειν, ἄλλως δὲ μή. 

80. Τοῖς παισὶν ἐπεδείκνυον τοὺς εἵλωτας μεϑύ- 
σαντες εἰς ἀποτροπὴν πολυοινίας. 

81. Ἔϑος ἦν αὐτοῖς μηδὲ κόπτειν τὰς αὐλείους 
ἀλλ᾽ ἔξωϑεν βοᾶν. 

82. Στλεγγίσιν οὐ σιδηραῖς ἀλλὰ καλαμίναις Β 
50 ἐχρῶντο. 

88. Κωμῳδίας καὶ τραγῳδίας οὐκ ἠκροῶντο, ὕπως 
μήτε ἐν σπουδῇ μήτε ἐν παιδιᾷ ἀκούωσι τῶν ἀντιλε- 
γόντων τοῖς νόμοις. 

84. ᾿ἀρχίλοχον τὸν ποιητὴν ἐν Μακεδαίμονι γενό- 
30 μενον αὐτῆς ὥρας ἐδίωξαν, διότι ἐπέγνωσαν αὐτὸν 
πεποιηκότα ὡς κρεῖττόν ἐστιν ἀποβαλεῖν τὰ ὅπλα 
ἢ ἀποϑανεῖν" 


12 Τιϑαΐβοι, ἃ νΡ. Θὅ8 16 μεϑύσαντες Ὗ : μεθύσαντας 


188 ΙΧΒΤΙΤΤΤΑ 


"ἀσπίδι μὲν Σαΐωῶν τις ἀγάλλεται, ἣν περὶ ϑάμνῳ 
ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐχ ἐθέλων" 
αὐτὸς δ᾽ ἐξέφυγον ϑανάτου τέλο: ἀσπὶς ἐχείνη 
ν ἐρρέτω" ἐξαῦϑι: κτήσομαι οὐ κακίω.᾽ 

85. Κόραις καὶ κόροι: κοινὰ τὰ ἕερά. δ 

56. Σκιραφίδαν ἐξημίωσαν οὗ ἔφοροι. ὅτι ὑπὸ 
πολλῶν ἠδιχεῖτο. 

81. Σαχχοφόρον ἀνεῖλον, διότι παρυφὴν εἰς τὸν 
σάχχον ἐνέβαλε. 

85. Τὸν ἐχ τοῦ γυμνασίου νεανίσχον ἐπετίμων, τὸ 
ὅτι τὴν εἰ: Πυλαίαν ὁδὸν ἠπίστατο. 

399. Κηφισοφῶντα, εἰχόντα περὶ τοῦ τυχόντος 
δύνασθαι ὅλην τὴν ἡμέραν λέγειν, ἐξέβαλον, φάμενοι 
τὸν ἀγαϑὸν μυϑητὰν δεῖν τοῖ;: πράγμασιν ἴσον τὸν 
λόγον ἔχειν. 15 

40. Οἱ παῖδες παρ᾽ αὐτοῖς: ξαινόμενοε μάστιξι 

Ὦ δι᾽ ὅλης τῆς ἡμέρα: ἐπὶ τοῦ ῥωιμοῦ τῆς Ὀρϑίας 
ἥρτέμιδος μέχρι ϑανάτου πολλάκι: διακαρτεροῦσιν 
ἱλαροὶ καὶ γαῦροι. ἁπελλώπενοι περὶ νέχῃς πρὸς ἀλ- 
λιξου-:. ὅστις αὐτῶν ἐπὶ πλξον τε καὶ μᾶλλον χαρτε- 10 
φύδειξ τιπτόμενος" χαὶ ὁ περιγενύπενος ἐν τοῖς 
μάλιστα ἐχίδοξός ἐστι. καλεῖται δὲ καὶ ἔμιλλα δια- 
μαστι)ῶσδι:" γίνεταε δὲ καϑ' ἔχαστον ἔτος. 

11. Ἔν δὲ τε τῶν καλὼν καὶ μαπαρίων ἐδόχει 
περεσχευεκέναι τοὺς πολίταις ὁ διποῦργος ἀφϑονίαν 15 
σχολᾷς" τέχνες κὲν γὰρ ἄφασϑιι βαναύσου τὸ παρά- 
πᾶν οὐκ ἔξξν" χοχματιδμοῦ δὲ δυνεγῶ,ὴν ἔχοντος 


ΒΟ, Ὲ 9 Ὁ. 9 ἔγτῳ; Ἐχουονίας: ἐντὸς 8 
εἰὐτὸὼς --- τέξος ὩἷΝἔῆ ξόστος ἔγογ. ἤτγοσ. ἃ Ἀν. 189 





ΓΤΑΟΟΝΙΟΑ. 189 


ἐργώδη καὶ πραγματείας οὐδ᾽ ὁτιοῦν ἔδει διὰ τὸ 
κομιδῇ τὸν πλοῦτον ἄξηλον πεποιηκέναι καὶ ἄτιμον. Εὶ 
οἵ δὲ εἵλωτες αὐτοῖς εἰργάξοντο τὴν γῆν ἀποφέροντες 
ἀποφορὰν τὴν ἄνωϑεν ἱσταμένην. ἐπάρατον δ᾽ ἦν 
5 πλείονός τινα μισϑῶδαι, ἵνα ἐκεῖνοι μὲν κερδαί- 
γοντες ἡδέως ὑπηρετῶσιν, οὗτοι δὲ μὴ πλέον ἐπι- 
ξητῶσιν. . 
42. ᾿“πείρητο δ᾽ αὐτοῖς ναύταις εἶναι καὶ ναυ- 
μαχεῖν᾽ ὕστερον μέντοι ἐναυμάχησαν, καὶ τῆς ϑα- 
10 λάδδης κρατήδαντες πάλιν ἀπέστησαν, διαφϑειρόμενα 
τὰ ἤϑη τῶν πολιτῶν θεωροῦντες. ἀλλὰ πάλιν μετε- 
βάλοντο καϑάπερ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι" καὶ γὰρ χρη- 
μάτων συναχϑέντων τοῖς Δακεδαιμονίοις, οἱ συναγα- Ἐ 
γόντες ϑανάτῳ κατεδικάσϑησαν. ᾿Αλκαμένει γὰρ καὶ 
10 Θεοπόμπῳ τοῖς βασιλεῦσι χρησμὸς ἐδόϑη 


“ὦ φιλοχρηματία Σπάρταν ὀλεῖ.᾽ 


ἀλλ ὅμως “ύσανδρος ἑλὼν ““ϑηναίους πολὺν χρυσὸν 
καὶ ἄργυρον εἰσήγαγε, καὶ παρεδέξαντο καὶ ἐτέμηδαν 
τὸν ἄνδρα. τοῖς μὲν οὖν Δυκούργου χρωμένη νόμοις 

40 ἡ. πόλις καὶ τοῖς ὅρκοις ἐμμείνασδα ἐπρώτευε τῆς 
᾿Ελλάδος εὐνομίᾳ καὶ δόξῃ χρόνον ἐτῶν πεντακοσίων" 
κατ᾽ ὀλίγον δὲ παραβαινομένων καὶ πλεονεξίας καὶ 
φιλοπλουτίας παρεισδυομένης, καὶ τὰ τῆς δυνάμεως 940 
ἠλαττοῦτο᾽ καὶ οἱ σύμμαχοι διὰ ταῦτα δυσμενῶς 

45 εἶχον πρὸς αὐτούς. ἀλλ᾽ ὅμως οὕτως ἔχοντες μετὰ 
τὴν Φιλίππου τοῦ Μακεδόνος ἐν Χαιρωνείᾳ νίκην, 


1 πραγματείας] πραγματείαν Ὑιῦ. Ὦγο. ὁ. 24 8 
ἀποφέρς ντὲρ ΤΌΤΩΘΡαΒ 4 ἐπάρατον] ἀπόρρητον Ὗ 16 
1μοϑαύβο;, 2 Ρ. 160 


1900 ΙΝΒΤΊΙΤΌΤΑ ΤΑΟΘΟΝΙΟΑ. 


πάντων αὐτὸν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμόνα κατά τε γῆν 
καὶ κατὰ ϑάλατταν ἀναγορευσάντων, καὶ μεταξὺ δ᾽ 
᾿4λέξανδρον τὸν υἱὸν μετὰ τὴν Θηβαίων καταστροφήν, 
μόνοι Μακεδαιμόνιοι, καίπερ ἀτείχιστον πόλιν ἔχοντες 
καὶ ὀλίγοι πάνυ ὄντες διὰ τοὺς συνεχεῖς πολέμους ὁ 
καὶ πολὺ ἀσϑενέστεροι καὶ εὐχείρωτοι γενόμενοι, 
πάνυ βραχέα τινὰ ξώπυρα διασῴξοντες τῆς Μυχούργου 

Β νομοϑεσίας, οὔτε συνεστράτευσαν οὔτε τούτοις οὔτε 
τοῖς μεταξὺ Μακεδονικοῖς βασιλεῦσιν, οὔτ᾽ εἰς συνέ- 
δριον κοινὸν εἰσῆλθον οὔτε φόρον ἤνεγκαν" ἕως οὗ το 
παντάπασιν ὑπεριδόντες τὴν “υχούργου νομοϑεσίαν 
ὑπὸ τῶν ἰδίων πολιτῶν ἐτυραννεύϑησαν μηδὲν ἔτι 
σῴζοντες τῆς πατρίου ἀγωγῆς. καὶ παραπλήσιοι τοῖς 
ἄλλοις γενόμενοι τὴν πρόσϑεν εὔχλειαν καὶ παρ- 
ρησίαν ἀπέθεντο καὶ εἰς δουλείαν μετέστησαν, καὶ νῦν τὸ 
ὑπὸ Ῥωμαίοις καϑάπερ οὗ ἄλλοι Ἕλληνες ἐγένοντο. 


10 οὔτε ὅ: οὐδὲ 





ἘΛΑΚΑΙΝΟΩΝ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ. 


ΑΡΓΙΛΕΦΩΝΙΔΟΣ. 

᾿Αργιλεωνὶς ἡ Βρασίδου μήτηρ, τελευτήσαντος 
αὐτῇ τοῦ υἱοῦ, ὡς παραγενόμενοί τινες τῶν ᾿άμφι- 
πολιτῶν εἰς Σπάρτην ἧκον πρὸς αὐτήν, ἠρώτησεν 
εἰ καλῶς καὶ ἀξίως τῆς Σπάρτης ὁ υἱὸς ἐτελεύτα" 

5 μεγαλυνόντων δ᾽ ἐκείνων καὶ λεγόντων ἄριστον ἐν 
τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἁπάντων “ακεδαιμονίων εἶναι, 
εἶπεν “ὦ ξένοι, καλὸς μὲν ἦν κἀγαϑὸς ὃ παῖς μου, 


2» 


πολλοὺς δ᾽ ἄνδρας “ακεδαίμων ἔχει τήνου κάρρονας.ἢ 


ΓΟΡΓΟΥ͂Σ. 

1. Γοργὼ βασιλέως Κλεομένους ϑυγάτηρ, ᾿4ρι- 

10 σταγόρου τοῦ Μιλησίου παρακαλοῦντος αὐτὸν ἐπὶ 
τὸν πρὸς βασιλέα πόλεμον ὑπὲρ ᾿Ιώνων καὶ ὑπι- 
ὀχνουμένου χρημάτων πλῆϑος καὶ ὅσῳ ἀντέλεγε 
πλείονα προστιϑέντος, ᾿καταφϑερεῖ σε᾽ ἔφη “ὦ πάτερ 
τὸ ξενύλλιον, ἐὰν μὴ τάχιον αὐτὸν τῆς οἰκίας ἐκβάλῃς.ἢ 
ιὖ 2, Προστάξαντος δέ ποτε αὐτῇ τοῦ πατρὸς δοῦναί 
τινι σῖτον εἰς μισϑοῦ λόγον, καὶ προστιϑέντος 


ΛΑΚΑΙΝΩ͂Ν ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑῚΊ ἀοίπαρ ΑΡΓΙΛΕΩΝΕ. 
ΖΟΣ 51τα.γἹὰ. δἀποῦ. δὰ Ρ».172 6. Τωϑτηταδ δαΐθχα τ. 3418 ΔΑΚΑ͂Ι- 
ΝΩ͂Ν ΑΖ ΗΛΩΝ κα. ὃ ἐκείνων Ἔ: ἐκεῖνον. οὗ, ». 2198 


199 ΠΑΟΛΕΝΑΒΌΝ 


ἐδίδαξε γάρ μὲ τὸν οἶνον χρηστὸν ποιεῖν᾽, “οὐχοῦν, 
Ἑ ὦ πάτερ᾽ ἔφη “ὅ τ᾽ οἶνος πλείων ἐκποϑήσεται καὶ 
οἱ πίνοντες ϑρυπτικώτεροι καὶ χείρονες ἔσονται.᾽ 

8. Τὸν δ᾽ ᾿Δρισταγόραν ὑπό τινος τῶν οἰκετῶν 
ὑποδούμενον ϑεασαμένη ᾿πάτερ᾽ ἔφη “δ ξένος χεῖρας ὅ 
οὐκ ἔχει.᾽ ; 

4, Ἐένου δέ τινος μαλακῶς καὶ σχολῇ προσάγον- 
τος, παρωσαμένη αὐτόν “οὐκ ἄπει ἐντεῦϑεν᾽ εἶπεν 
“οὐδὲ τὰ τῆς γυναικὸς δυνάμενος: 

ὅ. ᾿Ερωτηϑεῖσα δὲ ὑπό τινος ᾿Αττικῆς "διὰ τέο 
ὑμεῖς ἄρχετε μόναι τῶν ἀνδρῶν αἵ “άκαιναι;᾽ ᾿δτι᾽ 
ἔφη “καὶ τίκτομεν μόναι ἄνδρας. 

6. Προτρεπομένη δὲ τὸν ἄνδρα Δεωνίδαν ἐξι- 
όντα εἰς Θερμοπύλας ἄξιον τῆς Σπάρτης φανῆναι, 
ἠρώτα τί χρὴ πράττειν' ὁ δὲ ἔφη ᾿ἀγαϑὸν γαμεῖν ιὖ 
καὶ ἀγαϑὰ τίκτειν. 


ΓΥΡΤΊΑΔΟΣ. 


1, Γυρτιάς, ᾿Ακροτάτου ποτὲ τοῦ ϑυγατριδοῦ 
αὐτῆς ἔκ τινος τῶν παίδων μάχης πολλὰς πληγὰς 
λαβόντος καὶ ἀπενεχϑέντος οἴκαδε ὡς τεϑνηκότος, 
κλαιόντων τῶν οἰκείων τε καὶ γνωρίμων, “οὐ σιω- 90 

Ε πήσετε;᾽ ἔφη" ᾿ἔδειξε γὰρ οἵου αἵματος ἦν, καὶ οὐκ 
ἔφη δεῖν τοὺς ἀγαϑοὺς βοᾶν ἀλλ᾽ ἰατρεύεσθαι. 

2, Ὅτε ἄγγελος ἦλϑεν ἐκ Κρήτης τὸν ᾿ἀκροτάτου 
ϑάνατον ἀπαγγέλλων, “οὐκ ἔμελλεν᾽ ἔφη “πρὸς τοὺς 
πολεμίους ἥκων ἢ αὐτὸς ὑπ᾽ ἐκείνων ἀποθανεῖσθαι 2 


. Π καὶ Χ. ΜΙῈῚ μαλακῶς δἰοβδβθίηδ νὰ, προσάγοντος ": 
προσαγαγόντος 95. οὐδὲ Ῥ: οὔτε 11 μΛάκαιναι Ἐ: λάκωναι 





ἈΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ, 198 


ἢ κατακανεῖν ἐκείνους; ἥδιον δ᾽ ἀκούειν ὅτι ἀπέϑανε 
καὶ ἑαυτῆς καὶ τῆς πόλεως ἀξίως καὶ τῶν προγόνων, 


μλ] ἍΨ 9 


ἢ εἰ ἔξη τὸν ἅπαντα χρόνον κακὸς ὦν. 


ΔΑΜΑΤΡΙΑΣ. 
Ζαματρία τὸν υἱὸν δειλὸν καὶ ἀνάξιον ἑαυτῆς 
5 ἀκούδασα, παραγενόμενον ἀνεῖλε' τὸ δ᾽ ἐπίγραμμα 
ἐπ᾽ αὐτῆς τόδε 
“τὸν παραβάντα νόμους ΖΙαμάτριον ἔκτανε μάτηρ, 
ἁ “ακεδαιμονία τὸν Μακεδαιμόνιον.ἢ 


ἘΛΑΚΑΙΝΩΝ ΑΔΉΛΩΝ. 


1. Ἑτέρα “άκαινα τὸν υἱὸν λιποτακτήσαντα ὡς 941 

10 ἀνάξιον τῆς πατρίδος ἀνεῖλεν, εἰποῦσα “οὐκ ἐμὸν 
τὸ φίτυμα.᾽ ἐφ᾽ ἧς τὸ ἐπίγραμμα τόδε 

“ἔρρε κακὸν φίτυμα διὰ σκότος, οὗ διὰ μῖδος 
Εὐρώτας δειλαῖς μηδ᾽ ἐλάφοισι ῥέοι. 
ἀχρεῖον σχυλάκευμα, κακὰ μερίς. ἔρρε ποϑ' “ἄιδαν, 

"Ἢ ἔρρε" τὸ μὴ Σπάρτας ἄξιον οὐδ᾽ ἔτεκον. 

2. "Ἄλλη ἀκούσασα τὸν υἱὸν ἐν παρατάξει πεσόντα 
ἔφη δειλοὶ κλαιέσϑωσαν᾽ ἐγὼ δέ δε. τέκνον, ἄδα- 
κρυς καὶ ἱλαρὰ ϑάπτω τὸν καὶ ἐμὸν καὶ 4ακε- 
δαιμόνιον. 

90 ὃ. ᾿Δκούδασά τις τὸν υἱὸν σεσῳσμένον καὶ πεφευ- 
γότα ἐκ τῶν πολεμίων, γράφει αὐτῷ “κακὰ φάμα 
τευ κακκέχυται' ἢ ταύταν νῦν ἔκνιψαι ἢ μὴ ἔσο.᾽ 

1 κατακανεῖν] Οοβοῦᾳ!: κατακάνειν»  Ἶ. 18 Απίβοὶ. 


ῬΑ]. ΠῚ 488 9 λιποτακτήσαντα Ἐ: λειποτακτήσαντα 
ῬΙ]υΐΔσοΙ Μοσα δ. Ὑόοϊ. 11. 18 


194 ΓΤΑΟΛΕΝΑΒΌΜ 


Β 4. Ἄλλη, τῶν υἱῶν φυγόντων ἐκ μάχης καὶ 
παραγενομένων ὡς αὐτήν, ποῖ᾽ φησίν ἥκετε δραπε- 
τεύσαντες, κακὰ ἀνδράποδα; ἢ δεῦρο ὅϑεν ἐξέδυτε 
καταδυσόμενοι;᾽ ἀνασυραμένη καὶ ἐπιδείξασα αὐτοῖς 
τὴν κοιλίαν. δ 

ὅ, Προσάγοντά τις τὸν υἱὸν ϑεασαμένη ἐπύϑετο 
τί πράδσει ἡ πατρίς' εἰπόντος δέ πάντες ἀπολώ- 
λασι᾽, κεραμίδα ἄρασα ἐπαφῆκεν αὐτῷ καὶ ἀνεῖλεν, 
εἰποῦσα σὲ οὖν κακάγγελον ἔπεμψαν ἡμῖν; 

6. Διηγουμένου τινὸς τῇ μητρὶ γενναῖον ϑάνατον τὸ 
τοῦ ἀδελφοῦ. εἶτ᾽ οὐκ αἰσχρόν᾽ εἶπε τῆς τοιαύτης 
συνοδίας ἀποτυχεῖν ;᾽ 

6 1. ᾿Εκπέμψασά τις τοὺς υἱοὺς αὑτῆς πέντε ὄντας 
ἐπὶ πόλεμον, ἐν τοῖς προαστείοις εἷστήκει καραδοκοῦσα 
τί ἐκ τῆς μάχης ἀποβήσδοιτο' ὡς δὲ παραγενόμενός ι5 
τις πυϑομένῃ ἀπήγγειλε τοὺς παῖδας ἅπαντας τε- 
τελευτηκέναι, “ἀλλ οὐ τοῦτο ἐπυϑόμην᾽ εἶπε ᾿κακὸν 
ἀνδράποδον, ἀλλὰ τί πράδδει ἡ πατρίς. φήσαντος 
δὲ ὅτι νικᾷ, ᾿ἀσμέιῳῃ τοίνυν εἶπε “δέχομαι καὶ τὸν 
τῶν παίδων ϑάνατον.᾽ἢ 30 

8. Θάπτουσά τις τὸν υἱόν, ὡς γραΐδιον εὐτελὲς 
προσελθὸν αὐτῇ “ὦ γύναι τᾶς τύχας᾽ εἶπε, “νὴ τὼ 
σιὼ ἀλλὰ τᾶς καλᾶς γ᾽ ἔφη" “καὶ γὰρ αὐτὸν οὗ 
ἕνεκεν ἔτεκον, ἵν᾽ ὑπὲρ τᾶς Σπάρτας ἀποϑάνῃ, τοῦτό 

Ὁ μοι συνέβη. 95 

9. Σεμνυνομένης γυναικός τινος ᾿Ιωνικῆς ἐπί τινι 
τῶν ἑαυτῆς ὑφασμάτων ὄντι πολυτελεῖ, Λάκαινα 
ἐπιδείξασα τοὺς τέσσαρας υἱοὺς ὄντας κοσμιωτάτους, 

ῶ ποῖ δ: ποῦ τὴν κοιλίαν] οτα. τηθὶ οοὐδᾷ. 28 οὗ Ἐ: ὧν 





ΑΡΟΡΗΤΗΒΟΜΑΤΑ. 195 


τοιαῦτα ἔφη “δεῖ εἶναι τὰ τῆς καλῆς καὶ ἀγαϑῆς 
γυναικὸς ἔργα καὶ ἐπὶ τούτοις ἐπαίρεσθαι καὶ μεγα- 
λαυχεῖν.᾽ 

10, λλη ἀκούσασα περὶ τοῦ υἱοῦ, ὡς κακῶς 

5 ἐπὶ τῆς ξένης ἀναστρέφοιτο, ἔγραψε κακά τευ φάμα 
κακκέχυται" ἢ ταύταν ἀπόϑευ ἢ μὴ ἔσο. 

11. Παραπλησίως δὲ καὶ Χίων φυγάδες ἐλθόντες 
εἰς Σπάρτην. πολλὰ Παιδαρήτου κατηγόρουν᾽ μετα- 
πεμψαμένη δὲ αὐτὸν ἡ μήτηρ αὐτοῦ Τελευτία καὶ Ἐ 

10. ἀκούσασα ὧν ἐνεκάλουν, ἐπεὶ ἐδόκει αὐτῇ ἁμαρτάνειν 
ὃ υἱός, ἐπέστειλεν ᾿ἃ μάτηρ Παιδαρήτῳ. ἢ βελτίονα 
πρᾶσσε ἢ αὖϑι μένε, ἀπογνοὺς τὰν ἐς Σπάρταν 
σωτηρίαν. 

12. Ἑτέρα ἐπ’ ἀδικήματι τῷ παιδὶ κρινομένῳ 

ι6 τέκνον᾽ εἶπεν “ἢ τὰς αἰτίας ἢ σεαυτὸν τοῦ ξῆν 
ἀπόλυδον.ἢ 

18. λλη χωλὸν υἱὸν ἐπὶ παράταξιν προπέμ- 
πουδα, ᾿'τέκνον᾽ εἶπε ᾿'κατὰ βῆμα τῆς ἀρετῆς μέ- 
μνησο.ἢ 

14. Ἄλλη, τοῦ παιδὸς αὐτῇ ἀφικομένου ἀπὸ 
παρατάξεως τετρωμένου τὸν πόδα καὶ σφόδρα ἀλ- 
γοῦντος, “ἐὰν τῆς ἀρετῆς εἶπ 'μέμνῃ, ὦ τέκνον, καὶ Ἐ' 
ἄπονος ἔσῃ καὶ ϑαρρήδεις.᾽ἢ 

16. Μάκων τρωϑεὶς ἐν πολέμῳ καὶ βαδίξειν μὴ 

"5 δυνάμενος, τετραποδιστὶ ὥδευεν. αἰδχυνομένῳ δ᾽ 
αὐτῷ ἐπὶ τῷ γελοίῳ ἡ μήτηρ καὶ πόσῳ βέλτιον, ὦ 


2 καὶ μεγαλαυχεῖν] ἀθ]γΟΥτη ὅ τευ Οορούμϑ: τοι 
8 ἢ ταύταν " ταύταν 1 ἢ τὰς αἰτίας --- ζῆν] ταϑ]τα ἢ τᾶς 
αἰτίας σεαυτὸν ἢ τοῦ ζῆν 26 ἐπὶ τῷ Ὗ: ἐν 
185 


196 ΓΠΑΟΛΑΕΝΑΒΌΜ 


τέχνον᾽ εἷπε “μᾶλλον ἐπὶ τῇ ἀνδρείᾳ γεγηϑέναι ἢ 
αἰσχύνεσθαι ἐπὶ γέλωτι ἀνοήτῳ; 

16. Ἄλλη προσαναδιδοῦσα τῷ παιδὶ τὴν ἀσπίδα καὶ 
παρακελευομόνη 'τέχνον᾽ ἔφη “ἢ ταύταν ἢ ἐπὶ ταύτας. 

11. "4λλη προϊόντι τῷ υἱῷ ἐπὶ πόλεμον ἀναδι- δ 
δοῦσα τὴν ἀσπίδα ἱταύτην᾽ ἔφη ᾿δὃ πατήρ σοι ἀεὶ 
ἔσῳξε" καὶ σὺ οὖν ἢ ταύτην σῷξε ἢ μὴ ἔσο. 

18, ἄλλη πρὸς τὸν υἱὸν λέγοντα μικρὸν ἔχειν 
τὸ ξίφος εἶπε ᾿καὶ βῆμα πρόσϑες: 

8438 10. Ἄλλη ἀχούσασα, ὅτι ὁ υἱὸς αὐτῆς ἐν παρα- ιτ0 
τάξει ἀνδραγαϑήσας ἀπέϑανεν, “ἐμὸς γὰρ ἦν᾽ εἶπε. 
περὶ δὲ τοῦ ἑτέρου πυϑομένη ὅτε ἀποδεελιάσας 
σῴξβεται, “οὐ γὰρ ἦν ἐμός᾽ ἔφη. 

Ὁ. ἱΕτέρα ἀκούσασα ὅτε ὁ υἱὸς αὐτῆς τέϑνηχεν ἐν 
μάχῃ καϑάπερ ἐτέταχτο ᾿κάτϑετε αὐτόν᾽ ἔφη, ᾿ἄνα- Ὁ 
πληρωσάτῳ δὲ τὴν ἐχείνου τάξιν ὁ ἀδελφός. 

91. Ἴλλη πομπὴν τελοῦσα πάνδημον ἤχουσεν ἐπὶ 
τῆς παρατάξεως νιχὰἂν τὸν νίύν, ἐχ δὲ τῶν τραυμάτων 
πολλῶν γενομένων ϑνήσχειν. οὐ περιελομένη οὖν 
τὸν στέφανον, ἀλλὰ δεμνυνθεῖσα πρὺς τὰ: πλησίον 30 
δὗπδν “ὡς πολλῷ κάλλιον, ὦ φίλαε, ἐστὶν ἐν παρα- 

Β τάξες γιχῶντα τελευτῶν καὶ τὰ Ὀλίαπια περεγενύ- 
πδνον ξὴνο 

 υδηγονώξγον τινὸς τῇ ἀϑεζφὴ γενναῖον 9έ- 
νᾷτον τοῦ παιδὸς αὐτῆς, ἐκείνη εἶπεν ὅτι ᾿ὕσυν ἐχ᾽ 15 
ξχξίνῳ» γέγηϑᾳ. τουδοῦτον ἐπὶ δυὲ ἄχϑυμαι. ἐναρέτον 
φυνοδίας ἀπολειφϑέντι.ἢ 

ἃ «Ζακαίνῃ τις προδέπειψεν, εἰ φϑυρᾷ δυτν- 


18 τοῦ ἔσεαι; ποὰ ἔτέρης Ὗ᾽ 


ΑἈΡΟΡΗΤΗΕΘΜΑΤΑ. 101 


δπινεύει. ἡ δ᾽ ἔφη ᾿ παῖς μὲν οὖσα ἔμαϑον τῷ πατρὶ 
πείϑεσθαι, καὶ τοῦτο ἔπραξα" γυνὴ δὲ γενομένη τῷ 
ἀνδρί" εἰ οὖν δίκαιά μὲ παρακαλεῖ, τούτῳ φανερὸν 
ποιησάτω πρῶτον. 

δ 24, Παρϑένος πενιχρὰ ἐρωτηϑεῖσα τίνα δίδωσι 
τῷ γαμοῦντι προῖκα, τὴν πάτριον᾽ ἔφη ᾿σωφροσύνην.ἢ 

20. Μάκαινα ἐρωτηϑεῖσα εἰ ἀνδρὶ προσελήλυϑεν, Ο 
οὐκ ἐγώ᾽ εἶπεν “ἀλλ᾽ ὁ ἀνὴρ ἐμοί. 

20. Κρύφα τις διαπαρϑενευϑεῖσα καὶ διαφϑείρασα 

10. τὸ βρέφος οὕτως ἐνεκαρτέρησε μηδεμίαν προενεγκα- 
μένη φωνήν, ὥστε καὶ τὸν πατέρα καὶ ἄλλους πλησίον 
ὄντας λαϑεῖν ἀποκυήδασα᾽ τὸ γὰρ μέγεϑος τῶν ἀλ- 
γηδόνων τῇ ἀσχημοσύνῃ τὸ εὔσχημον προσπεσὸν 
ἐνίκησε. 

ι 21. Μάκαινα πιπραδκομένη καὶ ἐρωτωμένη τί 
ἐπίσταται, ἔφη ᾿'πιστὰ ἧμεν᾽. 

28. “4λλη αἰχμαλωτευϑεῖσα καὶ ἐρωτωμένη παρα- 
πλησίως “εὖ οἰκεῖν οἴκον᾽ ἔφη. 

29. Ἐρωτηϑεῖσά τις ὑπό τινος, εἰ ἔσται ἀγαϑή, 

80 ἂν αὐτὴν ἀγοράσῃ, εἶπε ᾿κἂν μὴ ἀγοράσῃς. 

80. “4λλη πιπρασκομένη, τοῦ κήρυκος πυνϑανο- Ὁ 
μένου τί ἐπίσταται, “ἐλευϑέρα᾽ εἶπεν “ἧμεν.᾽ ὡς δὲ ὃ 
ὠνησάμενος προσέτασσέ τινα αὐτῇ οὐχ ἁρμόξοντα 
ἐλευϑέρα, εἰποῦσα “οἰμώξῃ φϑονήσας σεαυτῷ τοιού- 

8 του κτήματος᾽ ἐξήγαγεν ἑαυτήν. 


18 εὔσχημον Ἔ: ἄσχημον. Οτὰο γΘΥΡΟΧΌΤΩ υἱὰ. 6886: τὸ 
εὔσχημον προσπεσὸν τῇ ἄσχημ. ἐνίκ. τὸ μέγ. τ. ἀλγ. 


ΓΥΝΑΙΚῸΝ ΑΡΕΤΑΙ. 


Περὶ ἀρετῆς, ὦ Κλέα, γυναικῶν οὐ τὴν αὐτὴν 
τῷ Θουκυδίδῃ γνώμην ἔχομεν. ὃ μὲν γάρ, ἧς ἂν 
ἐλάχιστος ἦ παρὰ τοῖς ἐχτὸς ψόγου πέρι ἢ ἐκαίνου 
λόγος, ἀρίστην ἀποφαίνεται, καϑάπερ τὸ σῶμα καὶ 
τοὔνομα τῆς ἀγαϑῆς γυναικὸς οἰόμενος δεῖν χατά- 5 
κλειστον εἶναι καὶ ἀνέξοδον. ἡμῖν δὲ κομψότερος 

Ρ μὲν ὁ Γοργίας φαένεται, κελεύων μὴ τὸ εἶδος ἀλλὰ 
τὴν δόξαν εἶναι πολλοῖς γνώριμον τῆς γυναικός" 
ἄριστα δ᾽ ὁ Ῥωμαίων δοχεῖ νόμος ἔχειν, ὥσπερ ἀν- 
δράσι καὶ γυναιξὶ δημοσίᾳ μετὰ τὴν τελευτὴν τοὺς 10 
προσήχοντας ἀποδιδοὺς ἐπαίνους. διὸ καὶ Δεοντίδος 
τῆς ἀρέστη: ἀποθανούσης, εὐθύς τὲ μετὰ σοῦ τότε 
πολὺν λόγον εἴχομεν οὐχ ἀμοιροῦντα παραμυϑίας 
φιλοσόφου, καὶ νῦν, ὡς ἐβουλήϑης, τὰ ὑπόλοιπα τῶν 
λεγομένων εἷς τὸ μέαν εἶναι καὶ τὴν αὐτὴν ἀνδρὸς 1: 

448 καὶ γυναικὺς ἀρετὴν προσανέγραψά δοι, τὸ ἱστοριχὸν 
ἀποδειχτικχὺν ἔχοντα καὶ πρὸς ἡδονὴν μὲν ἀχοῆς οὐ 
συντεταγμένα" εἰ δὲ τῷ πείϑοντι καὶ τὸ τέρπον 
ἔνεστι φύσει τοῦ παραδείγματος, οὐ φεύγει χάριν 
ἀποδείξεως συνεργὺν ὃ λόγος οὐδ᾽ αἰσχύνεται 'ταῖς 20 
Μούδαις τὰς Χάριτας συγκαταμιγνὺς καλλίστην συξυ- 


ἃ Θουκνυδίδη] 3, 45 11 ἐβουλήϑης ὅ: ἠβονλήϑεης 
18 φυντεταγμένα ΒεΞΙΪοονβὶβ: φυντεταγμένην 





ΜΌΠΜΠΕΒΌΜ ὙἹΕΤΌΤΕΝ. 199 


γίαν᾽ ὡς Εὐριπίδης φησίν, ἐκ τοῦ φιλοκάλου μάλιστα 
τῆς ψυχῆς ἀναδούμενος τὴν πίστιν. φέρε γάρ, εἰ 
λέγοντες τὴν αὐτὴν εἶναι ξωγραφίαν ἀνδρῶν καὶ 
γυναικῶν παρειχόμεϑα τοιαύτας γραφὰς γυναικῶν, 
ὅ οἵας ᾿“πελλῆς ἀπολέλοιπεν ἢ Ζεῦξις ἢ Νικόμαχος, 
ἄρ᾽ ἄν τις ἐπετίμησεν ἡμῖν, ὡς τοῦ χαρίξεσϑαι καὶ 
ψυχαγωγεῖν μᾶλλον ἢ τοῦ πείθειν στοχαξομένοις:; 
ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι. τί δέ; ἐὰν ποιητικὴν πάλιν ἣ 
μαντικὴν ἀποφαίνοντες οὐχ ἑτέραν μὲν ἀνδρῶν 
10 ἑτέραν δὲ γυναικῶν οὖσαν, ἀλλὰ τὴν αὐτήν, τὰ 
Σαπφοῦς μέλη τοῖς ᾿ἀνακρέοντος ἢ τὰ Σιβύλλης λόγια 
τοῖς Βάκιδος ἀντιπαραβάλλωμεν, ἕξει τις αἰτιάσασϑαι 
δικαίως τὴν ἀπόδειξιν, ὅτι χαίροντα καὶ τερπόμενον 
ἐπάγει τῇ πίστει τὸν ἀκροατήν; οὐδὲ τοῦτ᾽ ἂν εἴποις. 
1 καὶ μὴν οὐκ ἔστιν ἀρετῆς γυναικείας καὶ ἀνδρείας 
ὁμοιότητα καὶ διαφορὰν ἄλλοϑεν καταμαϑεῖν μᾶλλον, 
ἢ βίους βίοις καὶ πράξεσι πράξεις ὥσπερ ἔργα με- 
γάλης τέχνης παρατιϑέντας ἅμα καὶ δκοποῦντας, εἰ 
τὸν αὐτὸν ἔχει χαρακτῆρα καὶ τύπον ἡ Σεμιράμξως 
40 μεγαλοπραγμοσύνη τῇ Σεσώστριος ἢ ἡ Τανακυλλίδος 
σύνεσις τῇ Σερουίου τοῦ βασιλέως, ἢ τὸ Πορκίας 
φρόνημα τῷ Βρούτου καὶ τὸ Πελοπίδου τῷ Τιμο- 
κλείας, κατὰ τὴν κυριωτάτην κοινότητα καὶ δύναμιν' 
ἐπειδὴ διαφοράς γέ τινας ἑτέρας, ὥσπερ χρόας ἐδίας, 
46 αἱ ἀρεταὶ διὰ τὰς φύσεις λαμβάνουσι καὶ συνεξομοι- 
οὔνται τοῖς ὑποκειμένοις ἔϑεσι καὶ κράσεσι σωμάτων 


1 Εὐριπέδης] Ηρτο. ἔν. 678 9 μαντικὴν Οοροίυβ: 
μιμητικὴν 12 ἀντιπαραβάλλωμεν ὨΙηΒῖα8Β: ἀντιπαραβάλ- 
λοιμὲν 48 κοινότητα Μ: καινότητα 94 χρόας ": χροιὰῤς 


Β 





200 1.1}. δ 60} 98. 


καὶ τροφαῖς καὶ διαίταις ἄλλως γὰρ ἀνδρεῖος ὃ 
Ὁ ᾿“χιλλεὺς ἄλλως ὃ 4ἴας᾽ καὶ φρόνησις Ὀδυσσέως 
οὐχ ὁμοία τῇ Νέστορος οὐδὲ δίκαιος ὡσαύτως Κά- 
τῶν καὶ ᾿Αγησίλαος, οὐδ᾽ Εἰρήνη φίλανδρος ὡς 
"Ἄλκηστις οὐδὲ Κορνηλία μεγαλόφρων ὡς Ὀλυμπιάς. δ 
ἀλλὰ μὴ παρὰ τοῦτο πολλὰς καὶ διαφόρους ποιῶμεν 
ἀνδρείας καὶ φρονήσεις καὶ δικαιοσύνας. ἂν μόνον 
τοῦ λόγου τοῦ οἰκείου μηδεμίαν αἴ καϑ᾽ ἕκαστον 
ἀνομοιότητες ἐχβιβάξωσι. τὰ μὲν οὖν ἄγαν περιβόητα 
καὶ ὅσων οἷμαί δὲ βιβλίοις ἐντυχοῦσαν ἱστορίαν 10 
ἔχειν καὶ γνῶσιν ἤδη παρήσω" πλὴν εἰ μή τινας 
τοὺς τὰ κοινὰ καὶ δεδημευμένα πρὸ ἡμῶν ἱστορή- 
δαντας ἀχοῆς ἄξια διαπέφευγεν. ἐπεὶ δὲ πολλὰ καὶ ᾿ 
κοινῇ καὶ ἐδέᾳ γυναιξὶν ἄξια λόγου πέπρακται, βραχέα β 
Ὲ τῶν κοινῶν οὐ χεῖρόν ἐστι προϊστορῆσαι. 158 


ΤΡΟΙΑΔΕΣ ᾿ 
Τῶν ἀπ᾿ Ἰλίου περὶ τὴν ὅλωσιν ἐχφυγόντων οἵ 
«λεῖστοι χειμῶνι χρησάμενοι, καὶ δι᾽ ἀπειρίαν τοῦ 
κ«λοῦ καὶ ἄγνοιαν τῆς ϑαλάττης ἀκπενεχϑέντες εἰς 
τὴν ᾿Ιταλίαν καὶ περὶ τὸν Θύμβριν ποταμὸν ὅρμοις 
καὶ ναυλόχοις ἀναγκαίοις μόλις ὑποδραμόντες, αὐτοὶ 29 
μὲν ἐπλανῶντο περὶ τὴν χώραν φραστήρων δεό- 
Ἑ μενοι, ταῖς δὲ γυναιξὶν ἐμαύπτει λογισαός. ὡς ἡτισ- 
οὖν ἵἴδρυσις ἐν γῇ πάσης πλάνης καὶ ναυτιλίας εὖ 
τε καὶ καλῶς πράττουσιν ἀνϑρώχοις ἀπείνων ἐστί, 
ιὸ ΠΟ ΧῊ ἃ; ἀνδρίας 9 ἐκβιβάξωδι Δ’ : ἐκβεάξωσι 


βεβαίοις διδλίοις 833 πώδης δ: πῶ 9594 


ὙΙΒΤΌΤΕΒ. 901 


καὶ πατρίδα δεῖ ποιεῖν αὐτούς. ἀπολαβεῖν ἣν ἀπο- 
λωλέκαδι μὴ δυναμένους. ἐκ δὲ τούτου συμφρονή- 
ὄαδαι κατέφλεξαν τὰ πλοῖα, μιᾶς καταρξαμένης ὥς 
φασι Ῥώμης. πράξασαι δὲ ταῦτα τοῖς ἀνδράσιν ἀπήν- 
ὅ τῶν βοηϑοῦσι πρὸς τὴν ϑάλασδαν., καὶ φοβούμεναι 
τὴν ὀργὴν αἱ μὲν ἀνδρῶν αἵ δ᾽ οἰκείων ἀντιλαμ- 944 
βανόμεναι καὶ καταφιλοῦσαι λιπαρῶς, ἑἐξεπράυναν 
τῷ τρόπῳ τῆς φιλοφροσύνης. διὸ. καὶ γέγονε καὶ 
παραμένει ταῖς Ῥωμαίων γυναιξὺὴν ἔτει νῦν ἔϑος 
10 ἀσπάξεσϑαι μετὰ τοῦ καταφιλεῖν τοὺς κατὰ γένος 
προσήκοντας αὐταῖς. συνιδόντες γὰρ ὡς ἔοικε τὴν 
ἀνάγκην οἱ Τρῶες καὶ ἅμα πειρώμενοι τῶν ἐγχωρίων, 
εὐμενῶς καὶ φιλανθρώπως προσδεχομένων, ἠγά- 
πηόαν τὸ πραχϑὲν ὑπὸ τῶν γυναικῶν καὶ συγκα- 
1 τῴκησαν αὐτόϑι τοῖς Δατίνοις. 


ΦΟΩΚΊΔΕΣ: 


Τὸ δὲ τῶν Φωκίδων ἐνδόξου μὲν οὐ τετύχηκε 
συγγραφέως. οὐδενὸς δὲ τῶν γυναικείων ἔλαττον Β 
εἰς ἀρετήν ἐστι, μαρτυρούμενον ἱεροῖς τε μεγάλοις, 
ἃ δρῶσι Φωκεῖς ἔτι νῦν περὶ “Ὑάμπολιν, καὶ δό- 

40 Κγμασι παλαιοῖς, ὧν τὸ μὲν καϑ᾽ ἕκαστον τῆς πράξεως 
ἐν τῷ 4).αϊφάντου βίῳ γέγφαπται, τὸ δὲ τῶν γυναι- 
κῶν τοιοῦτόν ἐστιν. ἄσπονδος ἦν Θετταλοῖς πρὸς 

. Φωκέας πόλεμος᾽ οἵ μὲν γὰρ ἄρχοντας αὐτῶν καὶ 
τυράννους ἐν ταῖς Φωκικαῖς πόλεσιν ἡμέρᾳ μιᾷ 

«5 πάντας ἀπέκτειναν, οἵ δὲ πεντήκοντα καὶ διακοσίους 
ἐκείνων ὁμήρους κατηλόησαν" εἶτα πανστρατιᾷ διὰ 

1 δεῖ Χ: δὲ 


909 ΜΌΠΜΕΒΟΜ 


“οκχρῶν ἐνέβαλον, δόγμα ϑέμενοι μηδενὸς φείδεσϑαι 
τῶν ἐν ἡλικίᾳ, παῖδας δὲ καὶ γυναῖχας ἀνδραποδί- 

Ο σασϑαι. ΖΔαΐφαντος οὖν ὁ Βαϑυλλίου, τρίτος αὐτὸς 
ἄρχων, ἔπεισε τοὺς Φωκεῖς μὲν αὐτοὺς ἀπαντήσαντας 
τοῖς Θετταλοῖς μάχεσϑαι, τὰς δὲ γυναῖκας ἅμα τοῖς 5 
τέχνοις εἰς ἕνα ποι τόπον συναγαγόντας ἐξ ἁπάσης 
τῆς Φωκίδος, ὕλην τε περινῆδσαι ξύλων καὶ φυλακὰς 
καταλιπεῖν, πρόσταγμα δόντας, ἂν αἴσϑωνται νικω- 
μένους αὐτούς, κατὰ τάχος τὴν ὕλην ἀνάψαι καὶ 
καταπρῆσαι τὰ σώματα. ψηφισαμένων δὲ ταῦτα τῶν τὸ 
ἄλλων, εἷς ἐξαναστὰς ἔφη δίκαιον εἶναι ταῦτα συν- 

Ὦ δοκεῖν καὶ ταῖρ γυναιξίν" εἰ δὲ μή, χαίρειν ἐᾶν 
καὶ μὴ προσβιάξεσϑαι. τούτου τοῦ λόγον διελϑόν- 
τος εἰς τὰς γυναῖκας, αὐταὶ καϑ᾿ ἑαυτὰς συνελϑοῦσαι 
ταὐτὰ ἐψηφίσαντο καὶ τὸν Ζαΐφαντον ἀνέδησαν, 
ὡς τὰ ἄριστα τῇ Φωκίδι βεβουλευμένον" τὰ δ᾽ 
αὐτὰ καὶ τοὺς παῖδας ἰδίᾳ φασὶν ἐκκλησιάδαντας 
ἐπιψηφίσασϑαι. πραχϑέντων δὲ τούτων, συμβαλόν- 
τες οἵ Φωκεῖς περὶ Κλεωνὰς τῆς ᾿ Ὑαμπόλιδος ἐνί- 
κηδαν. τὸ μὲν οὖν ψήφισμα Φωκέων ᾿Απόνοιαν οἵ 30 
Ἕλληνες ὠνόμαδαν᾽ ἑορτὴν δ᾽ ἐκ πασῶν μεγίστην 

Ε τὰ ᾿Ελαφηβόλια μέχρι νῦν τῇ ᾿Αρτέμιδι τῆς νίκης 
ἐκείνης ἐν ᾿ Ὑαμπόλιδι τελοῦσιν. 


μὲ 


ὅ 


ΧΙΑΙ. 
Χῖοι “ευκωνίαν ἐπῴκιδαν ἐκ τοιαύτης αἰτίας. 


ἐγάμει τις ἐν Χίῳ τῶν δοκούντων γνωρίμων εἶναι" 36 


4 μὲν αὐτοὺς] αὐτοὺς μὲν Ὀ]ΏΒ108 ὃ ποι Ἐ: που 
16 ταὐτὰ ὈυθΌηογαδ: ταῦτα 24 ἐπῴκισαν Χ: ἐπῴκησαν 


ΥΠΑΙΌΤΕΝ. 208 


ἀγομένης δὲ τῆς νύμφης ἐπὶ ξεύγους, ὃ βασιλεὺς 
Ἵπποκλος, ἐπιτήδειος ὧν τῷ γαμοῦντι καὶ παρὼν 
ὥσπερ οἵ λοιποί, μέϑης οὔσης καὶ γέλωτος, ἀνεπή- 
δηδεν ἐπὶ τὸ ξεῦγος, οὐδὲν ὑβριστικὸν πράξων, ἀλλ᾽ 
ὅ ἔϑει κοινῷ καὶ παιδιᾷ χρώμενος" οἱ δὲ φίλοι τοῦ 
γαμοῦντος ἀπέκτειναν αὐτόν. μηνιμάτων δὲ τοῖς 
Χίοις προφαινομένων καὶ τοῦ ϑεοῦ κελεύσαντος τοὺς 
“ἽἽπποκλον ἀνελόντας ἀνελεῖν, ἅπαντες ἔφασαν Ἵπ- 
ποχλον ἀνῃρηκέναι. πάντας οὖν αὖϑις ὃ ϑεὸς ἐκέ- 
10 λευδὲ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν, εἰ πᾶσι τοῦ ἄγους μέτεστιν. 
οὕτω δὴ τοὺς αἰτίους καὶ μετασχόντας τοῦ φόνου 
καὶ συνεπαινέδαντας ἁμωδγέπως, οὐκ ὀλίγους γενο- 
μένους οὐδ᾽ ἀδυνάτους ὄντας, ἀπῴκιδαν εἰς Δευκω- 
νίαν, ἣν Κορωνεῖς ἀφελόμενοι πρότερον ἐκτήσαντο 
τ μετ᾽ ᾿Ερυϑραίων. ὕστερον δὲ πολέμου πρὸς τοὺς 
᾿Ερυϑραίους αὐτοῖς γενομένου, μέγιστον Ιώνων δυνα- 
μένους τότε, κἀκείνων ἐπὶ τὴν “ευκωνίαν στρατευ- 
σάντων ἀντέχειν μὴ δυνάμενοι, συνεχώρησαν ἐξελϑεῖν 84 
ὑπόσπονδοι, χλαῖναν μίαν ἑκάστου καὶ ἱμάτιον ἄλλο 
0 ὃὲ μηδὲν ἔχοντος. αἵ δὲ γυναῖκες ἐκάκιξον αὐτούς, 
εἰ προέμενοι τὰ ὅπλα γυμνοὶ διὰ τῶν πολεμίων 
ἐξίασιν᾽ ὁμωμοκέναι δὲ φασκόντων, ἐκέλευον αὐτοὺς 
τὰ μὲν ὅπλα μὴ καταλιπεῖν, λέγειν δὲ πρὸς τοὺς 
πολεμίους ὅτι γλαῖνα μέν ἐστι τὸ ξυστόν, χιτὼν 
45 δ᾽ ἡ ἀσπὶς ἀνδρὶ ϑυμὸν ἔχοντι. πεισϑέντων δὲ 
ταῦτα τῶν Χίων καὶ πρὸς τοὺς ᾿Ερυϑραίους παρρη- 
σιαξομένων καὶ τὰ ὅπλα δεικνυόντων, ἐφοβήϑησαν 
οἱ ᾿Ερυϑραῖοι τὴν τόλμαν αὐτῶν καὶ οὐδεὶς προσ- 
ἥλϑεν οὐδ᾽ ἐκώλυσεν, ἀλλ᾽ ἠγάπησαν ἀπαλλαγέντων. Β 


204 ΜΤΠΙΒΕΌΜ 


οὗτοι μὲν οὖν ϑαρρεῖν διδαχϑέντες ὑπὸ τῶν γυναι- 
κῶν οὕτως ἐσώθησαν. 

Τούτου δ᾽ οὐδέν τι λειπόμενον ἔργον ἀρετῇ καὶ 
χρόνοις ὕστερον πολλοῖς ἐπράχϑη ταῖς Χίων γυναιξίν, 
ὁπηνίκα Φίλιππος ὃ Ζ4“ημητρίου πολιορκῶν τὴν πόλιν 
ἐκήρυξε. κήρυγμα βάρβαρον καὶ ὑπερήφανον, ἀφίστα- 
σϑαι τοὺς οἰκέτας πρὸς ἑαυτὸν ἐπ᾽ ἐλευϑερίᾳ καὶ 
γάμῳ τῆς κεκτημένης, ὡς συνοικιῶν αὐτοὺς ταῖς τῶν 
δεσποτῶν γυναιξί. δεινὸν δ᾽ αἱ γυναῖκες καὶ ἄγριον 
ϑυμὸν λαβοῦσαι, μετὰ τῶν οἰκετῶν καὶ αὐτῶν συνα- 
γανακτούντων καὶ συμπαρόντων ὥρμησαν ἀναβαίνειν 

Ο ἐπὶ τὰ τείχη, καὶ λίϑους καὶ βέλη προσφέρουσαι καὶ 
παρακελευόμεναι καὶ προδλιπαροῦσδαι τοῖς μαχομένοις, 
τέλος δ᾽ ἀμυνόμεναι καὶ βάλλουσαι τοὺς πολεμίους, 
ἀπώσαντο τὸν Φίλιππον, οὐδενὸς δούλον τὸ παράπαν 
ἀποστάντος πρὸς αὐτόν. 


ΑΡΓΕΙΑΙ. 

Οὐδενὸς δ᾽ ἧττον ἔνδοξόν ἐστι τῶν κοινῇ δια- 
πεπραγμένων γυναιξὶν ἔργων ὃ πρὸς Κλεομένη περὶ 
“Ἄργους ἀγών, ὃν ἠγωνίδαντο, Τελεσίλλης τῆς ποιη- 
τρίας προτρεψαμένης. ταύτην δέ φασιν οἰκίας οὖ- 
σαν ἐνδόξον τῷ δὲ σώματι νοσηματικὴν εἰς ϑεοῦ 

Ὁ πέμψαι περὶ ὑγιείας" καὶ χρησϑὲν αὐτῇ Μούσας ϑερα- 
πεύειν, πειϑομένην τῷ ϑεῷ καὶ ἐπιϑεμένην ὠδῇ καὶ 
ἁρμονίᾳ τοῦ τε πάϑους ἀπαλλαγῆναι ταχὺ καὶ ϑαυ- 
μάξεσϑαι διὰ ποιητικὴν ὑπὸ τῶν γυναικῶν. ἐπεὶ δὲ 
Κλεομένης ὃ βασιλεὺς τῶν Σπαρτιατῶν πολλοὺς 


11 συμπαρόντων] συμπαροξυνόντων 18 προσλιπαροῦσαι 
προσταλαιπωροῦσαι Ὗ 4241 ϑεοῦ Μ: ϑεοὺς 438 τῷ ᾿Ἰἄθγη: τῇ 


ὅ 


20 


ΥΙΕΙΌΤΕΚΝ. 90Ρ 


ἀποχτείνας (οὐ μήν. ὡς ἔνιοι μυϑολογοῦσιν, ἑπτὰ καὶ 
ἑβδομήκοντα καὶ ἑπτακοσίους πρὸς ἑπτακισχιλίοις) 
ἐβάδιξε πρὸς τὴν πόλιν, ὁρμὴ καὶ τόλμα δαιμόνιος 
παρέστη ταῖρ ἀκμαξούσαις τῶν γυναικῶν ἀμύνεσϑαι 
5 τοὺς πολεμίους ὑπὲρ τῆς πατρίδος. ἡγουμένης δὲ 
τῆς Τελεσίλλης, ὅπλα λαμβάνουσι καὶ παρ᾽ ἔπαλξιν 
ἱστάμεναι κύκλῳ τὰ τείχη περιέστεψαν, ὥστε ϑαυ- Ἑ 
μάξειν τοὺς πολεμίους. τὸν μὲν οὖν Κλεομένη πολ- 
λῶν πεσόντων ἀπεκρούσαντο" τὸν δ᾽ ἕτερον βασιλέα 
10 Δημάρατον, ὡς Σωκράτης φησίν, ἐντὸς γενόμενον 
καὶ κατασχόντα τὸ Παμφυλιακὸν ἐξέωσαν. οὕτω δὲ 
τῆς πόλεως περιγενομένης, τὰς μὲν πεδούδας ἐν τῇ 
μάχῃ τῶν γυναικῶν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ τῆς ᾿Δργείας ἔϑα- 
ψαν, ταῖς δὲ σωϑείδαις ὑπόμνημα τῆς ἀριστείας 
16 ἔδοσαν ἴδρύσασϑαι τὸν ᾿Ενυάλιον. τὴν δὲ μάχην οἵ 
μὲν ἑβδόμῃ λέγουσιν ἰσταμένου μηνός, οἵ δὲ νου- 
μηνίᾳ γενέσϑαι τοῦ νῦν μὲν τετάρτου, πάλαι δ᾽ 
“Ἑρμαίου παρ᾽ ᾿4ργείοις, καϑ᾽ ἣν μέχρι νῦν τὰ Ὕβρι- 
στικὰ τελοῦσι, γυναῖκας μὲν ἀνδρείοις χιτῶσι καὶ 
80 χλαμύσιν, ἄνδρας δὲ πέπλοις γυναικῶν καὶ καλύ- Ἐ 
πτραις ἀμφιεννύντες. ἐπανορϑούμενοι δὲ τὴν ὀλιγαν- 
δρίαν, οὐχ ὡς ἩΗρόδοτος ἱστορεῖ τοῖς δούλοις, ἀλλὰ 
τῶν περιοίκων ποιηδάμενοι πολίτας τοὺς ἀρίστους, 
συνῴκισαν τὰς γυναῖκας" ἐδόκουν δὲ καὶ τούτους ἀτι- 
35 μάξειν καὶ περιορᾶν ἐν τῷ συγκαϑεύδειν ὡς χείρονας. 
ὅϑεν ἔθεντο νόμον τὸν κελεύοντα πώγωνα δεῖν ἐχού- 
σας συναναπαύεσϑαι τοῖς ἀνδράσι τὰς γεγαμημένας. 


10 Σωκράτης] Μυθ6)16γ. Ετδρτη. Η. ὅτ. 4 Ρ. 4917 11 δὲ] 
ΤΩ] τὴ δὴ 22) ἩΗρόδοτος] 6, 88 


206 τς ΜΌΠΒΕΌΜ 


ΠΕΡΣΙΔΕΣ. 

9456 Πέρσας ᾿Αστυάγου βασιλέως καὶ Μήδων ἀπο- 
στήσας Κῦρος ἡττήϑη μάχῃ φεύγουσι δὲ τοῖς Πέρ- 
δαις εἰς τὴν πόλιν, ὀλίγον ἀπεχόντων συνεισπεσεῖν 
τῶν πολεμίων, ἀπήντησαν αἱ γυναῖκες πρὸ τῆς πό- 
λεως καὶ τοὺς πέπλους ἐκ τῶν κάτω μερῶν ἐπάραδαι δ 
ἱποῖ φέρεσϑε᾽ εἶπον “ὦ κάκιστοι πάντων ἀνθρώπων; 
οὐ γὰρ ἐνταῦϑά γε δύνασϑε καταδῦναι φεύγοντες, 
ὅϑεν ἐξεγένεσϑε.᾽ ταύτην τὴν ὄψιν ἅμα καὶ τὴν φωνὴν 
αἰδεσϑέντες οἵ Πέρσαι καὶ κακίσαντες ἑαυτοὺς ἀνέ- 
δτρεψάν τε καὶ συμβαλόντες ἐξ ἀρχῆς ἐτρέψαντο τοὺς 10 

Β πολεμίους. ἐκ τούτου κατέστη νόμος. εἰσελάδσαντος 

βασιλέως εἰς τὴν πόλιν ἑχάστην γυναῖχα χρυσοῦν 

λαμβάνειν, Κύρου νομοϑετήσαντος. Ὦχον δέ φασι, 
τά τ᾽ ἄλλα μοχϑηρὸν καὶ φιλοχερδέστατον βασιλέων 
ὄντα, περικάμψαι τὴν πόλιν ἀεὶ καὶ μὴ παρελϑεῖν ι5 
ἀλλ᾽ ἀχοστερῆσαι τῆς δωρεᾶς τὰς γυναῖκας. ᾿᾽4λέ- 
ξανδρος δὲ χαὶ δὶς εἰσῆλθε καὶ ταῖς κυούσαις δι- 
«λοὺῦν ἔδωχε. 
ΚΕΛΤΑΙ. 

Κελτοῖς, ποὶν ὑπερβαλεῖν ᾿ἥλκπεις χαὶ κατοικῆσαι 
τὴς Ἰταλίας ἣν νῦν νέμονταε χώραν. στάσις ἐμπε- 20 
δοῦσα δεινὴ χαὶ δυσχαταάπαυστο: εἰς πόλεμον ἐμ- 
φύλιον προΐάϑεν. αἱ ὃὲ γνιναῖχες ἐν μέσῳ τῶν 
ἁπλῶν γενόμεναι καὶ παραλαβοῦσαι τὰ νεύκῃ δεήτη- 
δὰν οὐτῶς ἐμεέαπτὼς καὶ διέχρινεαν. ὥσεξ φιλίαν 
πᾶδε ϑαιπασεὸὴὸν καὶ κατὰ πόλέὶς καὶ κατ᾿ οἴχους ἃς 
γενέσθαι ποὺς πάντας. ἐκ τούτου διετέλουν περί τε 
ποάξαοο γκοεὶ εἰρενκς ῥουλεύροπενο μετὰ τῶν γιναι- 


Ω 








ὙΠΕΤΌΤΕΞΒ. 901 


κῶν καὶ τὰ πρὸς τοὺς συμμάχους ἀμφίβολα δι᾽ 
ἐκείνων βραβεύοντες. ἐν γοῦν ταῖς πρὸς ᾿Αννίβαν 
συνθήκαις ἐγράψαντο, Κελτῶν μὲν ἐγκαλούντων Καρ- 
χηδονίοις, τοὺς ἐν ᾿Ιβηρίς Καρχηδονίων ἐπάρχους 
ὅ καὶ στρατηγοὺς εἶναι δικαστάς" ἂν δὲ Καρχηδόνιοι 
Κελτοῖς ἐγκαλῶδσι, τὰς Κελτῶν γυναῖκας. 1) 


ΜΗΛΤΙ͂ΑΙ. 


Μήλιοι γῆς χρήξοντες ἀμφιλαφοῦς Νυμφαῖον 
ἡγεμόνα τῆς ἀποικίας ἐποιήσαντο, νέον ἄνδρα καὶ 
κάλλει διαφέροντα' τοῦ δὲ ϑεοῦ πλεῖν κελεύσαντος 

1 αὐτούς, ὕπου δ᾽ ἂν ἀποβάλωσι τοὺς κομιστῆρας, ἐκεῖ 
κατοικεῖν, συνέπεσε τῇ Καρίᾳ προσβαλοῦσιν αὐτοῖς 
καὶ ἀποβᾶσι τὰς ναῦς ὑπὸ χειμῶνος διαφϑαρῆναι. 
τῶν δὲ Καρῶν οἱ Κρύαδσσον οἰκοῦντες, εἴτε τὴν ἀπο- 
ρίαν οἰκτίραντες εἴτε δείσαντες αὐτῶν τὴν τόλμαν, 

1 ἐκέλευον οἰκεῖν παρ᾽ αὐτοῖς καὶ τῆς χώρας μετέδω- Ἐ 
καν" εἶτα πολλὴν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ λαμβάνοντας 
αὔξησιν ὁρῶντες, ἐπεβούλευον ἀνελεῖν εὐωχίαν τινὰ 
καὶ ϑοίνην παρασκευάσαντες. ἔτυχε δὲ Καρίνη παρ- 
ϑένος ἐρῶσα τοῦ Νυμφαίου καὶ λανθάνουδα τοὺς 

20 ἄλλους" ἐκαλεῖτο δὲ Καφένη᾽" πραττομένων δὲ τούτων 
οὐ δυναμένη τὸν Νυμφαῖον περιορᾶν ἀπολλύμενον, 
ἐξήγγειλε τὴν διάνοιαν αὐτῷ τῶν πολιτῶν. ὡς οὖν 
ἧκον οἱ Κρυασσεῖς καλοῦντες αὐτούς, οὐκ ἔφη νόμον 
ὁ Νυμφαῖος Ἕλλησιν εἶναι βαδίξειν ἐπὶ δεῖπνον 

945 ἄνευ γυναικῶν" ἀκούσαντες δὲ οἱ Κᾶρες ἐχέλευον Ἐ 


4 ἐπάρχους] ἱππάρχους ῬΟΙΪγΑΘΩὰΒ ἴ, ὅ0 9 δὲ Ν 
18 Κρύασσον Χ: κρύασσαν 


908 ΜΌΊΙΒΒΕΟΜ 


ἄγειν καὶ τὰς γυναῖκας. οὕτω δὴ φράσας τὰ πεπρα- 
γμένα Μηλίοις ἐχέλευσεν αὐτοὺς μὲν ἀόπλους ἐν 
ἱματίοις βαδίξειν, τῶν δὲ γυναικῶν ἑκάστην ξίφος 
ἐν τῷ κόλπῳ κομίξειν καὶ καϑέξεσϑαι παρὰ τὸν αὑτῆρ. 
ἐπεὶ δὲ τοῦ δείπνου μεσοῦντος ἐδόϑη τὸ σύνϑημα 5 
τοῖς Καρσὶ καὶ συνήσϑοντο τὸν καιρὸν οἱ Ἕλληνες, 
αἴ μὲν γυναῖχες ἅμα πᾶσαι τοὺς κόλπους διέσχον, 
οὗ δὲ τὰ ξίφη λαβόντες ἐπέϑεντο τοῖς βαρβάροις καὶ 
διέφϑειραν αὐτοὺς ἅμα πάντας" κτησάμενοι δὲ τὴν 
χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐχείνην καταβαλόντες, ὥκισαν ιτ0 

347 ἑτέραν, ἣν νέαν Κρύασσον ὠνόμασαν. ἡ δὲ Καφένη 
τῷ Νυμφαίῳ γαμηϑεῖδα τιμὴν καὶ χάριν ἔσχε ταῖς 
εὐεργεσίαις πρέπουσαν. ἄξιον οὖν ἄγασϑαι τῶν 
γυναικῶν καὶ τὴν σιωπὴν καὶ τὸ ϑάρσος, καὶ τὸ 
μηδεμίαν ἐν πολλαῖς μηδ᾽ ἄχουσαν ὑπὸ δειλίας 15 
καχὴν γενέσϑαι. 


ΤΥΤΡΡΗΝΊΔΕΣ, 


Τυρρηνῶν τοίνυν τῶν “ἔκαμνον καὶ Ἴμβρον κα- 
τασχόντων, ἁρπασάντων δὲ Βραυρωνόϑεν τὰς ᾽4ϑη- 
ναίων γυναῖχας., ἐγένοντο παῖδες, οὕς ἐξήλασαν 
᾿ϑηναῖοε μειξοβαοβάρους ὄντας ἐκ τῶν νήσων. οἷ 30 
δ᾽ εἰς Ταίναρον κατάραντες ἐγένοντο χρήσιμοι Σπαρ- 
τιόταις περὶ τὸν εἰλωτιχὸν πύλεμον. καὶ διὰ τοῦτο 

Β πολιτείας καὶ γάμων τυχόντες. οὐχ ἀξιούμενοι ὃὲ 
ἀρχείων καὶ βουλῆς. ὑπόνοιαν ἔσχον ὡς ἐπὶ νεω- 
τεριδσμῷ συνερχόπενοι καὶ διενουύίδκενοι τὰ καϑὲε- 55 
στῶτεαε κινεῖν. συλλαβόντες οὖν αὐτοὺς οὗ “αχε- 

8 ἀόχλους ἢ: ἐγόπλοος 1ὺ ὥπιφαν δ: ὥκησαν 





ΨΙΒΤΆΌΤΕΞ. 909 


δαιμόνιοι καὶ καθείρξαντες ἐφύλαττον ἰσχυρῶς, ξη- 
τοῦντες ἑλεῖν σαφέσι καὶ βεβαίοις ἐλέγχοις" αἱ δὲ 
τῶν καϑειργμένων γυναῖκες ἐπὶ τὴν εἰρκτὴν παρα- 
γενόμεναι, πολλαῖς ἱκεσίαις καὶ δεήσεσι παρείϑησαν 
ὅδ ὑπὸ τῶν φυλάκων ὅδον ἀσπάσδασϑαι καὶ προσειπεῖν 
τοὺς ἄνδρας. ἐπεὶ δ᾽ εἰσῆλϑον, ἐκέλευον αὐτοὺς 
μεταμφιέννυσϑαι ταχὺ τὰ ἱμάτια καὶ τὰ μὲν αὐτῶν 
ἐκείναις ἀπολιπεῖν, τὰ δ᾽ ἐκείνων ἐνδύντας αὐτοὺς Ο 
ἀπιέναι περικαλυψαμένους. γενομένων δὲ τούτων, 
τὸ αἷ μὲν ὑπέμειναν αὐτοῦ παραταξάμεναι πρὸς πάντα 
τὰ δεινά, τοὺς δ᾽ ἄνδρας ἐξαπατηϑέντες οἱ φύλακες 
παρῆκαν ὡς δὴ γυναῖκας. ἐκ δὴ τούτου καταλα- 
βομένων αὐτῶν τὰ Ταύγετα, καὶ τὸ εἰλωτικὸν ἀφι- 
στάντων καὶ προδδεχομένων, οἷ Σπαρτιᾶται εἰς πολὺν 
10 φόβον καταστάντες ἐπεκηρυκεύδαντο καὶ διηλλάγησαν 
ἐπὶ τῷ κομίσασθαι μὲν αὐτοὺς τὰς γυναῖκας, χρή- 
ματα δὲ καὶ ναῦς λαβόντας ἐκπλεῦσαι καὶ γῆς τυχόν- 
τας ἀλλαχόδε καὶ πόλεως ἀποίκους “ακεδαιμονίων Ὁ 
καὶ συγγενεῖς νομίξεσϑαι. ταῦτ᾽ ἔπραττον οἵ Πελασγοὶ 
40 Πόλλιν ἡγεμόνα καὶ 4Δελφὸν καὶ Κραταῖδαν Δακε- 
δαιμονίους λαβόντες" καὶ μέρος μὲν αὐτῶν ἐν Μήλῳ 
κατῴκησαν᾽ τοὺς δὲ πλείστους οἷ περὶ Πόλλιν ἔχοντες 
εἰς Κρήτην ἔπλευσαν, ἀποπειρώμενοι τῶν λογίων. 
ἐχρήσϑη γὰρ αὐτοῖς, ὅταν τὴν ϑεὸν καὶ τὴν ἄγκυραν 
28 ἀπολέσωσι, παύσασϑαι πλάνης καὶ πόλιν ἐκεῖ συνοι- 
κίξειν. δρμισϑεῖσιν οὖν πρὸς τῇ λεγομένῃ Χερρονήσῳ 


18 ἀλλαχόσε] ἀλλαχόϑι ὨΊπΒὰΒ 20 Δελφὸν καὶ Κρα- 
ταΐδαν Μουγβῖυδ: ἀδελφὸν κραταΐδα. οἵ. ῬΒού. ΒΙΌ]. 187} 21. 
1418 7. Μύθ]16ν. ΒΎαρτω. 1 Ρ. 886 


Ῥ]υΐδχοῖὶ Μοναα. Ὅο]. ΤΙ. 14 


210 ΜΌΠΈΒΌΜ 


ϑόρυβοι πανικοὶ προσέπεσον νύκτωρ, ὑφ᾽ ὧν δια- 
Ἑ πτοηϑέντες ἐνεπήδησαν εἰς τὰς ναῦς ἀκόσμως, ἀπολι- 
πόντες ἐν τῇ γῇ ξόανον τῆς ᾿Αρτέμιδος, ὃ πατρῷον 
ἦν αὐτοῖς εἰς ἡῆμνον ἐκ Βραύρωνος κομισϑέν, ἐκ 
ὃὲ πήμνου πανταχοῦ συμπεριαγόμενον. ἐπεὶ δὲ τοῦ 
ϑορύβου λήξαντος ἐπόϑηδαν αὐτὸ κατὰ πλοῦν, ἅμα 
δ᾽ ὃ Πόλλις κατέμαϑε τῇ ἀγκύρᾳ τὸν ὄνυχα μὴ 
προδόντα (βίᾳ γὰρ ἑλκομένης ὡς ἔοικεν ἐν τόποις 
ὑποπέτροις ἀποσπασϑεὶς ἔλαϑε), περαίνεσϑαι τὰ πυ- 
ϑόχρηστα φήσας ἐσήμαινεν ἀναστρέφειν" καὶ κατέσχε 
Ε τὴν χώραν, καὶ μάχαις πολλαῖς τῶν ἀντιταξαμένων ἐπι- 
κρατήσας “ύκτον ὥκηδε καὶ πόλεις ἄλλας ὑποχειρίους 
ἔλαβε. διὸ καὶ νομίξουσιν αὐτοὺς ᾿4“ϑηναίοις τε διὰ τὰς 
μητέρας κατὰ γένος προθδήκειν καὶ Σπαρτιατῶν ἀποί- 
κους εἶναι. 
ΛΥΎΚΙΑΙ. 

Τὸ δ᾽ ἐν Δυκίᾳ γενέσϑαι λεγόμενον μυϑῶδες 
μέν ἐστιν, ἔχει δέ τινὰ φήμην ὁμοῦ μαρτυροῦσαν. 
᾿Δμισώδαρος γάρ, ὥς φασιν, ὃν ᾿Ισάραν Μύκιοι κα- 
λοῦσιν, ἧκεν ἐκ τῆς περὶ Ζέλειαν ἀποικίας Δυκίων, 
λῃστρίδας ἄγων ναῦς, ὧν Χίμαρρος ἡγεῖτο, πολεμι- 
στὴς μὲν ἀνὴρ ὠμὸς δὲ καὶ ϑηριώδης. ἔπλει δὲ 

948 πλοίῳ λέοντα μὲν ἔχοντι πρῴραϑεν ἐπίσημον, ἐκ δὲ 
πρύμνης δράκοντα, καὶ πολλὰ κακὰ τοὺς Δυκίους 
ἐποίει, καὶ πλεῦσαι τὴν ϑάλατταν οὐκ ἦν οὐδὲ τὰς 


ϑι 


18 


20 


. ἐγγὺς ϑαλάττης πόλεις οἰκεῖν. τοῦτον οὖν ἀποκτεί- 95 


νας ὁ Βελλεροφόντης φεύγοντα τῷ Πηγάδῳ διώξας, 
ἐκβαλὼν δὲ καὶ τὰς ᾿Δμαξόνας, οὐδενὸς ἐτύγχανε τῶν 
18 αὑτοὺρῦ 117 ὁμοῦ) ὅμως ΜΝ 





ΥΙΕΤΌΤΕΞΝ. 211 


δικαίων, ἀλλ᾽ ἦν ἀδικώτατος περὶ αὐτὸν ᾿Ιοβάτης" 
ὅϑεν εἰς τὴν ϑάλατταν ἐμβὰς εὔξατο κατ᾽ αὐτοῦ 
τῷ Ποσειδῶνι τὴν χώραν ἄκαρπον γενέσθαι καὶ 
ἀνόνητον. εἶθ᾽ ὃ μὲν ἀπῇήει κατευξάμενος, κῦμα δὲ 
ὅ διαρϑὲν ἐπέκλυξε τὴν γῆν᾽ καὶ ϑέαμα δεινὸν ἦν, 
ἑπομένης μετεώρου τῆς ϑαλάττης καὶ ἀποκρυπτούσης 
τὸ πεδίον. ἐπεὶ δέ, τῶν ἀνδρῶν δεομένων τὸν Βελ- Β 
λεροφόντην ἐπισχεῖν, οὐδὲν ἔπειϑον, αἱ γυναῖκες 
ἀνασυράμεναι τοὺς χιτωνίσκους ἀπήντησαν αὐτῷ" 
10. πάλιν οὖν ὑπ᾽ αἰσχύνης ἀναχωροῦντος ὀπίσω καὶ 
τὸ κῦμα λέγεται συνυποχωρῆσαι. τινὲς δὲ τοῦ λόγου 
τούτου παραμυϑούμενοι τὸ μυϑῶδες οὔ φαόι κατά- 
ραις ὑπαγαγέσϑαι τὴν ϑάλασσαν αὐτόν, ἀλλὰ τοῦ 
πεδίου τὸ πιότατον ὑποκεῖσθαι τῇ ϑαλάσσῃ ταπεινό- 
ιό τερον ὀφρῦν δὲ παρατείνουσαν ἀκτῆς, ἣ διεῖργδε 
τὴν θάλασσαν, ἐχρῆξαι τὸν Βελλεροφόντην, καὶ βίᾳ 6. 
τοῦ πελάγους ἐπιφερομένου καὶ κατακλύξοντος τὸ 
πεδίον, τοὺς μὲν ἄνδρας οὐδὲν περαίνειν δεομένους. 
αὐτοῦ, τὰς δὲ γυναῖκας ἀϑρόας περιχυϑείδας αἰδοῦς 
40 τυχεῖν καὶ ἀποπαῦδαι τὴν ὀργήν. οἱ δ᾽ ὅλως τὴν 
λεγομένην Χίμαιραν ὄρος ἀντήλιον γεγονέναι φασὶ 
καὶ ποιεῖν ἀνακλάδεις ἐν τῷ ϑέρει χαλεπὰς καὶ 
πυρώδειρ, ὑφ’ ὧν ἀνὰ τὸ πεδίον δκεδαννυμένων 
μαραίνεσϑαι τοὺς καρπούς. τὸν δὲ Βελλεροφόντην 
96 συμῳφρονήδαντα διακόψαι τοῦ κρημνοῦ τὸ λειότατον 
καὶ μάλιστα τὰς ἀνακλάσεις ἀνταποστέλλον᾽ ἐπεὶ δ᾽ 
οὐκ ἐτύγχανε χάριτος, ὀργῇ πρὸς ἄμυναν τραπέσϑαι 
εὔξατο Ἐ: ηὔξατο 22 ἀνακλάσεις ΟοὈθίυΒ: ἀνακλά- 


σεις καὶ ἀνακαύσεις 
14" 


212 ΜΌΏΕΕΌΝ 


τῶν Δυκίων, πεισϑῆναι δ᾽ ὑπὸ τῶν γυναικῶν. ἣν 

Ὁ δὲ Νύμφις ἐν τῷ τετάρτῳ περὶ Ἡρακλείας αἰτίαν 
εἴρηκεν, ἥκιστα μυϑώδης ἐστί" λέγει γάρ, ὅτι σῦν 
ἄγριον ἐν τῇ ανϑίων χώρᾳ καὶ ξῷα καὶ καρποὺς 
λυμαινόμενον ἀνελὼν ὁ Βελλεροφόντης οὐδεμιᾶς ὅ 
ἐτύγχανεν ἀμοιβῆς" καταρασαμένου δὲ τῶν Ξανϑίων 
αὐτοῦ πρὸς τὸν Ποδειδῶνα, πᾶν τὸ πεδίον ἐξήνϑησεν 
ἁλμυρίδα καὶ διέφϑαρτο παντάπασι, τῆς γῆς πικρᾶς 
γενομένης μέχρι οὗ τὰς γυναῖκας αἰδεσϑεὶς δεομένας 
εὔξατο τῷ Ποσειδῶνι τὴν ὀργὴν ἀφεῖναι. διὸ καὶ νό- 10 
μος ἦν τοῖς Ξανϑίοις μὴ πατρόϑεν ἀλλ᾽ ἀπὸ μητέρων 
χρηματίξειν. 


ΣΑΛΜΑΤΊΔΕΣ. 

Ε ἤΑ«ννίβα δὲ τοῦ Βάρκα, πρὶν ἐπὶ Ρωμαίους στρα- 
τεύειν, ἐν ᾿Ιβηρία πόλει μεγάλῃ Σαλματικῇ προσμα- 
χομένου, πρῶτον μὲν ἔδεισαν οἵ πολιορκούμενοι καὶ 10 
συνέϑεντο ποιήσειν τὸ προσταττόμενον, ᾿Αννίβᾳ 
τριακόσια δόντες ἀργυρίου τάλαντα καὶ τριακοσίους 
ὁμήρους. ἀνέντος δὲ τὴν πολιορκίαν ἐκείνου, μετα- 
γνόντες οὐδὲν ἔπραττον ὧν ὡμολόγησαν. αὖϑις οὖν 

Ἐ ἐπιστρέψαντος αὐτοῦ καὶ τοὺς στρατιώτας ἐπὶ δι- 30 
αρπαγῇ χρημάτων κελεύσαντος ἐπιχειρεῖν τῇ πόλει, 
παντάπαδι καταπλαγέντες οἵ βάρβαροι συνεχώρησαν 
ἐξελθεῖν ἐν ἱματίῳ τοὺς ἐλευϑέρους, ὅπλα καὶ χρή- 
ματα καὶ ἀνδράποδα καὶ τὴν πόλιν καταλιπόντας. 

᾿αἱ δὲ γυναῖκες οἰόμεναι τῶν μὲν ἀνδρῶν φωράδειν 535 
ἕκαστον ἐξιόντα τοὺς πολεμίους, αὐτῶν δ᾽ οὐκ ἂν 


3 Νύμφις] Μύθ]1ὁγ. 8 Ρ.14 28 ἐν] ἑνὶ Ῥο]γδθη. 7, 48. 
ἐν ἑνὶ Ἠογποζάθαυβ. οὗ, Ρ. 9168 


οι 


ὙΠΕΙΤΕΞ. 218 


ἄψασϑαι, ξίφη λαβοῦσαι καὶ ἀποκρύψαδαι συνεξέπι- 
πτον τοῖς ἀνδράσιν. ἐξελϑόντων δὲ πάντων ὃ ᾿᾽4ν- 
νίβας φρουρὰν Μασαισυλίων ἐπιστήσας ἐν τῷ προ- 
αστείῳ συνεῖχεν αὐτούς, οἱ δ᾽ ἄλλοι τὴν πόλιν 
ἀτάκτως ἐμπεσόντες διήρπαξον. πολλῶν δ᾽ ἀγομένων, 
οὗ Μαδαισύλιοι καρτερεῖν οὐκ ἐδύναντο βλέποντες 
οὐδὲ τῇ φυλακῇ τὸν νοῦν προσεῖχον, ἀλλ᾽ ἠγανά- 349 
κτουν καὶ ἀπεχώρουν ὡς μεϑέξοντες τῆς ὠφελείας. 
ἐν τούτῳ δ᾽ αἵ γυναῖκες ἐμβοήσασαι τοῖς ἀνδράσι 


ιο τὰ ξίφη παρέδοδαν, ἔνιαι δὲ καὶ δι’ ἑαυτῶν ἐπετί- 


ϑέντο τοῖς φρουροῦσι" μία δὲ καὶ λόγχην ἐξαρπά- 
όασα Βάνωνος τοῦ ἑρμηνέως αὐτὸν ἐκεῖνον ἔπαιδεν᾽ 
ἔτυχε δὲ τεϑωρακιδσμένος᾽ τῶν δ᾽ ἄλλων τοὺς μὲν 
καταβαλόντες, τοὺς δὲ τρεψάμενοι, διεξέπεσον ἀϑρόοι 


ι6 μετὰ τῶν γυναικῶν. πυϑόμενος δ᾽ ὁ ᾿Αννίβας καὶ 


20 


διώξας τοὺς μὲν καταλειφϑέντας ἀνεῖλεν" οἵ δὲ τῶν 
ὀρῶν ἐπιλαβόμενοι παραχρῆμα μὲν διέφυγον, ὕστερον Β 
δὲ πέμψαντες ἱκετηρίαν εἰς τὴν πόλιν ὑπ᾽ αὐτοῦ 
κατήχϑησαν, ἀδείας καὶ φιλανθρωπίας τυχόντες. 


ΜΙΛΉΣΊΤΙΑΙ. 


Τὰς Μιλησίων ποτὲ παρϑένους δεινὸν πάϑος καὶ 
ἀλλόκοτον κατέδχεν, ἐκ δή τινος αἰτίας ἀδήλου" 
μάλιστα δ᾽ εἰκάξετο κρᾶσιν ἐκστατικὴν καὶ φαρμα- 
κώδη λαβὼν ὃ ἀὴρ τροπὴν αὐταῖς καὶ παραφορὰν 
τῆς διανοίας ἐνεργάσασϑαι. πάδαις μὲν γὰρ ἐξαίφνης 


ε6 ἐπυιϑυμία ϑανάτου καὶ πρὸς ἀγχόνην δρμὴ περιμανὴς 


ἐνέπιπτε, πολλαὶ δ᾽ ἀπήγχοντο λανϑάνουσαι᾽ λόγοι Ο 
ὃ ἐδύναντο Ἔ: ἠδύναντο 16 ἀνεῖλεν ἨογογάθμΒ: εἶλδν 


214 ΜΌΕΒΌΜΝ 


δὲ καὶ δάκρυα γονέων καὶ παρηγορίαι φίλων οὐδὲν 
ἐπέραινον, ἀλλὰ περιῆσαν ἐπινοίας καὶ πανουργίας 
ἁπάσης τῶν φυλαττόντων, ἑαυτὰς διαχρώμεναι. καὶ 
τὸ κακὸν ἐδόκει δαιμόνιον εἶναι καὶ κρεῖττον ἀν- 
ϑρωπίνης βοηϑείας, ἄχρι οὗ γνώμῃ νοῦν ἔχοντος 
ἀνδρὸς ἐγράφη προβούλευμα, τὰς ἀπαγχομένας γυ- 
μνὰς ἐχκομέξεσϑαι διὰ τῆς ἀγορᾶς" καὶ τοῦτο κυρωϑὲν 
οὐ μόνον ἐπέδχεν, ἀλλὰ καὶ παντελῶρ ἔπαυσε ϑανα- 
τώσας τὰς παρϑένους. μέγα δὴ τεκμήριον εὐφυΐας 
καὶ ἀρετῆς ἡ τῆς ἀδοξίας εὐλάβεια καὶ τὸ πρὸς τὰ τὸ 

Ὁ δεινότατα τῶν ὄντων, ϑάνατον καὶ πόνον, ἀδεῶς 
ἐχούσας αἰσχροῦ φαντασίαν μὴ ὑπομεῖναι μηδ᾽ ἐνεγ- 
κεῖν αἰσχύνης μετὰ ϑάνατον ἐσομένηρ. 





σι 


ΚΙΕΙΑΙ. 


Ταῖς Κείων παρϑένοις ἔϑος ἦν εἰς ἱερὰ δημόσια 
συμπορεύεσϑαι καὶ διημερεύειν μετ’ ἀλλήλων, οἵ 
δὲ μνηστῆρες ἐθεῶντο παιξούδσας καὶ χορευούσαρ᾽" 
ἑσπέρας δὲ πρὸς ἑκάστην ἀνὰ μέρος βαδίξουσαι διηκο- 
νοῦντο τοῖς ἀλλήλων γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖς ἄχρι 
τοῦ καὶ τοὺς πόδας ἀπονίξειν. ἥρων πὸόλλάκις μιᾶς 
πλείονες οὕτω κόσμιον ἔρωτα καὶ νόμιμον, ὥστε 0 
τῆς κόρης ἐγγυηθείσης ἑνὶ τοὺς ἄλλους εὐθὺς πε- 
παῦσϑαι. κεφάλαιον δὲ τῆς εὐταξίας τῶν γυναικῶν, 

Ε τὸ μήτε μοιχείαν μήτε φϑορὰν ἀνέγγυον ἐτῶν ἕπτα- 
κοσίων μνημονεύεσϑαι παρ᾽ αὐτοῖς γενομένην. 


μα 


5 


14 ΚΕΙΑ͂Ι. Κείων Οοθοίαβ: ΚἼΙΑ]. κίων 11 βαδίξον- 
τες Χ 18 ἀλλήλων] αὐτῶν Χ 


ΥΠΤΕΝ. 21 


ΦΩΟΚΊΔΕΣ. 


Τῶν ἐν Φωκεῦσι τυράννων κατειληφότων 21ελ- 
φοὺς καὶ τὸν ἱερὸν κληϑέντα πόλεμον Θηβαίων 
πολεμούντων πρὸς αὐτούς, αἵ περὶ τὸν Ζιόνυδον 
γυναῖκες, ἃς Θυιάδας ὀνομάξουσιν, ἐκμανεῖσαι καὶ 

ὅ περιπλανηϑεῖσαι νυκτὸς ἔλαϑον ἐν ᾿Αμφίσσῃ γενό- 
μεναι" κατάχοποι δ᾽ οὖσαι καὶ μηδέπω τοῦ φρονεῖν 
παρόντος αὐταῖς, ἐν τῇ ἀγορᾷ προέμεναι τὰ σώματα 
σποράδην ἔκειντο καϑεύδουσαι. τῶν δ᾽ ᾿Αμφισσέων Ἐ 
αἱ γυναῖκες, φοβηϑεῖσαι μὴ διὰ τὸ σύμμαχον τὴν 

10 πόλιν Φωκέων γεγονέναι καὶ συχνοὺς στρατιώτας 
παρεῖναι τῶν τυράννων ἀγνωμονηϑῶσιν αἷ Θυιάδες, 
ἐξέδραμον εἰς τὴν ἀγορὰν ἅπασαι καὶ κύκλῳ περι- 
στᾶσαι σιωπῇ κοιμωμέναις μὲν οὐ προσήεσαν, ἐπεὶ 
δ᾽ ἐξανέστησαν, ἄλλαι περὶ ἄλλας ἐγίγνοντο ϑερα- 

15 πεύουσαι καὶ τροφὴν προσφέρουσαι᾽" τέλος δὲ πείσασαι 
τοὺς ἄνδρας ἐπηκολούϑησαν αὐταῖς ἄχρι τῶν ὅρων 
ἀσφαλῶς προπεμπομέναις. 


ΟΥ̓ΑΛΈΡΙΑ ΚΑΙ ΚΛΟΙΛΙΑ. φῦ0 


Ταρκύνιον Σιούπερβον, ἕβδομον ἀπὸ “Ῥωμύλου 
βασιλεύοντα Ῥωμαίων, ἐξήλασεν ὕβρις καὶ ἀρετὴ 
30 Δουχρητίας, γυναικὸς ἀνδρὶ γεγαμημένης λαμπρῷ 
καὶ κατὰ γένος προσήκοντι τοῖς βασιλεῦσιν. ἐβιάσϑη 
μὲν γὰρ ὑφ᾽ ἑνὸς τῶν Ταρκυνίου παίδων, ἐπιξενω- 
ϑέντος αὐτῇ φράσασα δὲ τοῖς φίλοις καὶ οἰκείοις 
τὸ πάϑος εὐθὺς ἀπέσφαξεν ἑαυτήν. ἐχπεσὼν δὲ τῆς 
45 ἀρχῆς ὃ Ταρκύνιος ἄλλους τε πολλοὺς ἐπολέμησε 


216 ΜΓΙΓΕΒΓΥ 


Β πολέμους, πειρώμενος ἀναλαβεῖν τὴν ἡγεμονίαν" καὶ 
τέλος ἄρχοντα Τυρρηνῶν Πορσίναν ἔπεισεν ἐπὶ τὴν 
Ῥώμην στρατεῦσαι μετὰ πολλῆ: δυνάμεως. ἄμα δὲ 
τῷ πολέμῳ καὶ λιμοῦ συνεπιτιϑεμένου τοῖς Ρωμαίοις, 
πυνθανόμενοι τὸν Πορσίναν οὐ πολεμιχὸν εἶναι 
μόνον, ἀλλὰ καὶ δίχαιον ἄνδρα καὶ χρηστόν, ἐβού- 
ἄοντο χρῆσϑαι δικαστῇ πρὸς τὸν Ταρχύνιον. ἀπαυ- 
ϑαδισαμένου δὲ τοῦ Ταρκυνίου καὶ τὸν Πορσίναν. 
εἰ μὴ μενεῖ σύμμαχος βέβαιος, οὐδὲ χριτὴν δίκαιον 
ἔσεσϑαι φάσχοντος, ἀφεὶς ἐχεῖνον ὃ Πορσίνας ἔπρατ- 10 
τεν, ὅπως φίλος ἄπεισι Ῥωμαίων, τῆς τὲ χώρας 
ὅσην ἀπετέτμηντο Τυρρηνῶν καὶ τοὺς αἰχμαλώτους 

( χομισάμενος. ἐπὶ τούτοις ὁμήρων αὐτῷ δοθέντων 
δέκα μὲν ἀρρένων παίδων δέκα δὲ ϑηλειῶν (ἐν αἷς 
ἦν ἡ Ποπλικόλα τοῦ ὑπάτου ϑυγάτηρ Οὐαλερία), 15 
πᾶσαν εὐθὺς ἀνῆχε τὴν πρὸς τὸν πόλεμον παρα- 
σκευήν, καίπερ οὕπω τέλος ἐχούσης τῆς ὁμολογίας. 
αἴ δὲ παρϑένοι κατέβησαν μὲν ἐπὶ τὸν ποταμὸν ὡς 
λουσόμεναι μικρὸν ἀπωτέρω τοῦ στρατοπέδου᾽ μιᾶς δ᾽ 
αὐτῶν ὄνομα Κλοιλίας προτρεψαμένης, ἀναδησάμεναιε 30 
περὶ τὰς κεφαλὰς τοὺς χιτωνίσχους παρεβάλοντο πρὸς 
ῥεῦμα πολὺ καὶ δένας βαϑείας νέουσαι διεπέρασαν 

Ὁ ἀλλήλων ἐχόμεναι πολυπόνως καὶ μόλις. εἰσὶ δ᾽ οἵ 
λέγοντες ἵχπου τὴν Κλοιλίαν εὐπορήδασαν αὐτὴν 
μὲν ἐπιβῆναι καὶ διεξελαύνειν ἠρέμα, ταῖς δ᾽ ἄλλαις 35 
ὑφηγεῖσθαι παραϑαρσύνουσαν νηχομένας καὶ παρα- 
βοηϑοῦσαν. ᾧ δὲ τεχμηρίῳ χρῶνται, μετ᾽ ὀλίγον 


οι 


9 μενεῖ ΘΟ. ῬΑΡΔΥΆΒΕ111α: μένει 41 παρεβάλοντο ἕ: 
παρεβάλλοντο 


ΥΙΕΤΌΤΕΞ. 211 


ἐροῦμεν. ἐπεὶ δὲ σωϑείσας εἶδον οἱ Ῥωμαῖοι, τὴν ΝΣ 
μὲν ἀρετὴν καὶ τὴν τόλμαν ἐθαύμασαν, τὴν δὲ 
κομιδὴν οὐκ ἠγάπησαν οὐδ᾽ ὑπέμειναν ἐν πίστει 
χείρονες ἑνὸς ἀνδρὸς γενέσϑαι. πάλιν οὖν τὰς κόρας 
5 ἐκέλευσαν ἀπιέναι καὶ συνέπεμψαν αὐταῖς ἀγωγούς, Ε 
οἷς διαβᾶσι τὸν ποταμὸν ἐνέδραν ὑφεὶς ὁ Ταρκύνιος 
ὀλίγον ἐδέησεν ἐγκρατὴς γενέσϑαι τῶν παρϑένων. 
ἡ μὲν οὖν τοῦ ὑπάτου Ποπλικόλα ϑυγάτηρ Οὐαλερία 
μετὰ τριῶν προεξέφυγεν οἰκετῶν εἰς τὸ τοῦ Πορσίνα 
10 στρατόπεδον, τὰς δ᾽ ἄλλας ὃ τοῦ Πορδσίνα υἱὸς “4ρ- 
ρους ταχὺ προσβοηϑήσας ἐξείλετο τῶν πολεμίων. 
ἐπεὶ δ᾽ ἤχϑησαν, ἰδὼν αὐτὰς ὃ Πορσίνας ἐκέλευσεν 
εἰπεῖν, ἥτις ἐστὴν ἡ προτρεψαμένη καὶ κατάρξασα 
τοῦ βουλεύματος. αἴ μὲν οὖν ἄλλαι φοβηϑεῖσαι περὶ 
15 νῆς Κλοιλίας ἐσιώπησαν' αὐτῆς δὲ τῆς Κᾶλοιλίας 
εἰπούσης ἑαυτήν, ἀγασϑεὶς ὁ Πορσίνας ἐκέλευσεν ἵππον 
ἀχϑῆναι κεκοσμημένον εὐπρεπῶς, καὶ τῇ Κλοιλίᾳ Ἐ 
δωρησάμενος ἀπέπεμψεν εὐμενῶς καὶ φιλανθρώπως 
πάσας. τοῦτο ποιοῦνται σημεῖον οἱ πολλοὶ τοῦ τὴν 
380 Κλοιλίαν ἵππῳ διεξελάσαι τὸν ποταμόν" οἱ δ᾽ οὔ φα- 
σιν, ἀλλὰ τὴν ῥώμην θαυμάσαντα καὶ τὴν τόλμαν 
αὐτῆς ὡς κρείττονα γυναικὸς ἀξιῶσαι δωρεᾶς ἀνδρὶ 
πολεμιστῇ πρεπούσης. ἀνέχειτο γοῦν ἔφιππος εἰκὼν 
γυναικὸς ἐπὶ τῆς ὁδοῦ τῆς ἱερᾶς λεγομένης, ἣν οἵ μὲν 
8 τῆς Κλοιλίας οἱ δὲ τῆς Οὐαλερίας λέγουσιν εἶναι. 


ΜΙΚΚΑ ΚΑΙ ΜΕΓΙΣΤΩ. 


᾿Δριστότιμος ᾿Ηλείοις ἐπαναστὰς τύραννος ἴδχυε 
μὲν δι’ ᾿ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως, ἐχρῆτο δὲ τῇ δυνάμει 


218 ΜΌΠΕΕΌΜ 


951 πρὸς οὐδὲν ἐπιεικὲς οὐδὲ μέτριον" καὶ γὰρ αὐτὸς 
ἦν φύσει ϑηριώδης, καὶ τοῖς φυλάττουσι τὴν ἀρχὴν 
καὶ τὸ σῶμα βαρβάροις μιγάσι δουλεύων ὑπὸ φόβου, 
πολλὰ μὲν ὑβριστικὰ πολλὰ δ᾽ ὠμὰ τοὺς πολίτας 
ὑπ’ αὐτῶν περιεώρα πάσχοντας᾽ οἷον ἦν καὶ τὸ ὃ 
Φιλοδήμου πάϑοφρ. ἔχοντορ γὰρ αὐτοῦ ϑυγατέρα καλὴν 
ὄνομα Μέώκκαν ἐπεχείρησέ τις τῶν περὶ τὸν τύραν- 
νον ξεναγῶν ὄνομα “εύκιος ὕβρει μᾶλλον ἢ ἔρωτι 
συγγενέσθαι" καὶ πέμψας ἐκάλει τὴν παρϑένον. οἵ 
μὲν οὖν γονεῖς τὴν ἀνάγκην ὁρῶντες ἐκέλευον βα- τὸ 

Β δίξειν' ἡ δὲ παῖς οὖσα γενναία καὶ μεγαλόφρων 
ἐδεῖτο τοῦ πατρὸς περιπλεκομένη καὶ καϑικξετεύουσα 
μᾶλλον αὐτὴν περιιδεῖν ἀποθανοῦσαν ἢ τὴν παρ- 
ϑενίαν αἰσχρῶς καὶ παρανόμως ἀφαιρεϑεῖσαν. καὶ 
διατριβῆς γενομένης, σπαργῶν καὶ μεϑύων ὁ Δεύ- 1τ6 
κιος αὐτὸς ἐξανέστη μεταξὺ πίνων πρὸς ὀργήν᾽ καὶ 
τὴν Μώίκκαν εὑρὼν ἐν τοῖς γόνασι τοῦ πατρὸς τὴν 
κεφαλὴν ἔχουσαν ἐκέλευσεν αὐτῷ συνακολουϑεῖν᾽ οὐ 
βουλομένης δὲ τὸ χιτώνιον περιρρήξας ἐμαστίγου 
γυμνήν, αὐτὴν μὲν ἐγκαρτεροῦσαν σιωπῇ ταῖς ἀλγη- 30 
δόσιν ὁ δὲ πατὴρ καὶ ἣ μήτηρ, ὡς οὐδὲν ἀντιβο- 

Ο λοῦντες καὶ δακρύοντες ἐπέραινον, ἐτράποντο πρὸς 
ϑεῶν καὶ ἀνθρώπων ἀνάκλησιν ὡς δεινὰ καὶ 
παράνομα πάδχοντες. ὃ δὲ βάρβαρος ἐκμανεὶς 
παντάπασιν ὑπὸ τοῦ ϑυμοῦ καὶ μέϑης ἀποσφάττει 56 
τὴν παρϑένον, ὡς ἔτυχεν ἐν τοῖς κόλποις τοῦ 
πατρὸς ἔχουσα τὸ πρόσωπον. ἀλλ᾽ οὐδὲ τούτοις ὁ 
τύραννος ἐκάμπτετο, πολλοὺς δ᾽ ἀνήρει καὶ πλεί- 
ονας ἐφυγάδευδν" ὀκτακόσιοι γοῦν λέγονται κατα- 


ΕΠ ΤΕΝ. 219 


φυγεῖν εἰς Αἰτωλοὺς δεόμενοι τὰς γυναῖκας αὑτοῖς 
καὶ τὰ νήπια τῶν τέχνων κομίδσασϑαι παρὰ τοῦ 
τυράννου. ὀλίγῳ δ᾽ ὕστερον αὐτὸς ἐκήρυξε τὰς 
βουλομένας γυναῖκας ἀπιέναι πρὸς τοὺς ἄνδρας, ὅσον 
6. βούλονται τῶν γυναικείων χρημάτων ἐπιφερομένας. 
ἐπεὶ δὲ πάσας ἤσϑετο μεϑ' ἡδονῆς τὸ κήρυγμα δεδε- Ὁ 
γμένας (ἐγένοντο γὰρ ὑπερεξακόσιαν τὸ πλῆϑοο), 
ἐκέλευσεν ἀϑρόας ἡμέρᾳ ῥητῇ βαδίξειν, ὡς τὴν ἀσφά- 
λειαν αὐτὸς παρέξων. ἐνστάσης δὲ τῆς ἡμέρας, αἱ 
1ὸ μὲν ἐπὶ τὰς πύλας ἠθροίξοντο τὰ χρήματα συόδκευα- 
σάμεναι, καὶ τῶν τέκνων τὰ μὲν ἐν ταῖς ἀγκάλαις 
φέρουσαι τὰ δ᾽ ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν ἔχουσαι, καὶ περιέ- 
μενον ἀλλήλας" ἄφνω δὲ πολλοὶ τῶν τοῦ τυράννου 
ἐπεφέροντο, μένειν βοῶντες ἔτι πόρρωθεν. ὡς δ᾽ 
1 ἐγγὺς ἐγένοντο, τὰς μὲν γυναῖκας ἐκέλευον ἀναχῶω- 
ρεῖν ὀπίσω, τὰ δὲ ξεύγη καὶ τὰς ἁμάξας ὑποστρέ- 
ψαντες ἔωσαν εἰς αὐτὰς καὶ διὰ μέσων ἀφειδῶς 
διήλαυνον, οὔτ᾽ ἀκολουϑεῖν οὔτε μένειν ἐῶντες οὔτε Ἐ 
τοῖς νηπίοις βοηϑεῖν ἀπολλυμένοις (τὰ μὲν γὰρ ἐκ- 
40 πίπτοντα τῶν ἁμαξῶν τὰ δ᾽ ὑποπίπτοντα διεφϑεί- 
ροντο), βοῇ καὶ μάστιξιν ὥσπερ πρόβατα τῶν μισϑο- 
φόρων ἐπειγόντων ἀνατρεπομένας ὑπ᾽ ἀλλήλων, ἕως 
εἰς τὸ δεσμωτήριον ἐνέβαλον ἁπάσας, τὰ δὲ χρήματα 
πρὸς τὸν ᾿Αριστότιμον ἀπεκομίσϑη. χαλεπῶς δὲ τῶν 
5 ᾿Ηλείων ἐπὶ τούτοις ἐχόντων, αἷ περὶ τὸν Διόνυσον 
ἱεραὶ γυναῖκες, ἃς ἑκκαίδεκα καλοῦσιν, ἱκετηρίας καὶ 


1 εἰς Ἠογπογάθηυβ: ἐπ᾽ 7 τα] τα ὑπὲρ ἑξακοσίας 
14 ἐπεφέροντο] ἐπεφαίνοντο ΟοὈοίυΒ. συνεπεφέροντο 20 
διεφϑείροντο] διεφϑείρετο ὨΙπΒὶὰβ 


990 ΜΌΠΕΕΌΜ 


στέμματα τῶν ἀπὸ τοῦ ϑεοῦ λαβοῦσαι περὶ τὴν 
Ἑ ἀγορὰν ἀπήντησαν τῷ ᾿Αριστοτίμῳ, καὶ τῶν δορυ- 
φόρων ὑπ᾽ αἰδοῦς διαστάντων, ἔστησαν τὸ πρῶτον 
σιωπῇ ὁσίως προϊσχόμεναι τὰς ἱκετηρίας. ἐπεὶ δ᾽ 
ἐγένοντο φανεραὶ δεόμεναι καὶ παραιτούμεναι τὴν ὕ 
ὀργὴν ὑπὲρ τῶν γυναικῶν, παροξυνϑεὶς πρὸς τοὺς 
δορυφόρους καὶ κεκραγὼς ὅτι προσελϑεῖν εἴασαν 
αὐτὰς ἐποίησε τὰς μὲν ὠϑοῦντας τὰς δὲ τύπτοντας 
ἐξελάσαι τῆς ἀγορᾶς, ἑκάστην δὲ δυσὶ ταλάντοις 
ἐξημίωσε. γενομένων δὲ τούτων, ἐν μὲν τῇ πόλει 
συνέστησε πρᾶξιν ἐπὶ τὸν τύραννον ᾿Ελλάνικος, ἀνὴρ 
διὰ γῆρας ἤδη καὶ δύο τέκνων ϑάνατον ὡς οὐδὲν 
Φῦ9 ἂν πράξας ὑπὸ τοῦ τυράννου περιορώμενος. ἐκ δ᾽ 
“Αἰτωλίας διαπεράσαντες οἱ φυγάδες καταλαμβάνουσι 
τῆς χώρας ἐπιτήδειον ἐμπολεμεῖν ἔρυμα τὴν ᾿άμυ- ι 
μώνην, καὶ συχνοὺς προσεδέχοντο τῶν πολιτῶν ἐκ 
τῆς Ἤλιδος ἀποδιδράσκοντας. ταῦτα δὲ δείσας ὃ 
᾿Δριστότιμος εἰσῆλϑε πρὸς τὰς γυναῖκας, καὶ νομίζων 
φόβῳ μᾶλλον ἢ χάριτι διαπράξεσϑαι προσέταττε 
πέμπειν καὶ γράφειν αὐτὰς τοῖς ἀνδράσιν ὅπως 30 
Β ἀπίωσιν ἐκ τῆς χώρας" εἰ δὲ μή, κατασφάξειν ἠπείλει 
πάσας αἰκισάμενος καὶ προανελὼν τοὺς παῖδας. αἵ 
μὲν οὖν ἄλλαι, πολὺν χρόνον ἐφεστῶτος καὶ κελεύ- 
οντος εἰπεῖν εἴ τι πράξουσι τούτων, οὐδὲν ἀπεκρί- 
ψναντο πρὸς ἐκεῖνον, ἀλλὰ προσέβλεψαν ἀλλήλαις 36 
σιωπῇ καὶ διένευσαν, ἀνθομολογούμεναι τὸ μὴ δε- 
διέναι μηδ᾽ ἐχπεπλῆχϑαι τὴν ἀπειλήν. Μεγιστὼ δ᾽ 


μι 


0 


4 ὁσίως] καὶ ὁσέως ϑοβμο)]οηβὶυ 8 9 τῆς ΒΘΏΒΘΙ]ΘΙΌΒ: 
ἐκ τῆς 12 δυεῖν 26 διένευσαν Ὗ: δι᾽ εὔνοιαν 





ΥἹΒΙΤΈΝ. 221 


ἡ Τιμολέοντος γυνὴ καὶ διὰ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν 
ἀρετὴν ἡγεμονικὴν ἔχουσα τάξιν, διαναστῆναι μὲν 
οὐκ ἠξίωσεν οὐδ᾽ εἴασε τὰς ἄλλας" καϑεξζομένη δ᾽ 
ἀπεκρίνατο πρὸς αὐτόν “εἰ μὲν ἧς ἀνὴρ φρόνιμος, 
δούκ ἂν διελέγου γυναιξὶ περὶ ἀνδρῶν, ἀλλὰ πρὸς 
ἐκείνους ἂν ὡς κυρίους ἡμῶν ἔπεμπες, ἀμείνονας 
λόγους εὑρὼν ἢ δι’ ὧν ἡμᾶς ἐξηπάτησας" εἰ δ᾽ αὐτὸς Ο 
ἐκείνους πεῖσαι ἀπεγνωκὼς δι᾿ ἡμῶν ἐπιχειρεῖς παρα- 
λογέξεσϑαι, μήϑ᾽ ἡμᾶς ἔλπιξε πάλιν ἐξαπατήσειν μήτ᾽ 
10 ἐκεῖνοι κακῶς οὕτω φρονήδειαν, ὥστε φειδόμενοι 
παιδαρίων καὶ γυναικῶν ἐγκαταλιπεῖν τὴν τῆς πα- 
τρίδος ἐλευϑερίαν᾽ οὐ γὰρ τοσοῦτο κακὸν αὐτοῖς 
ἡμᾶς ἀπολέσαι μηδὲ νῦν ἔχοντας, ὅσον ἀγαϑὸν ἐξε- 
λέσϑαι τῆς σῆς ὠμότητος καὶ ὕβρεως τοὺς πολίτας.᾽ 
16 ταῦτα τῆς Μεγιστοῦς λεγούσης, οὐκ ἀνασχόμενος ὁ 
᾿Δριστότιμος ἐκέλευσε τὸ παιδίον αὐτῆς ὡς ἀποκτε- 
νῶν ἐν ὄψει κομισϑῆναι. ξητούντων δὲ τῶν ὑπηρε- 
τῶν ἀναμεμιγμένον ἐν τοῖς ἄλλοις παίξουσι καὶ 
διαπαλαίουσιν, ἡ μήτηρ ὀνομαστὶ προσκαλεδαμένη Ὁ 
0 ᾿δεῦρο᾽ ἔφη 'τέκνον, πρὶν αἰσϑέσϑαι καὶ φρονεῖν 
ἀπαλλάγηϑι τῆς πικρᾶς τυραννέδος᾽ ὡς ἐμοὶ βαρύ- 
τερόν ἐστι δουλεύοντά δὲ παρ᾽ ἀξίαν ἐφορᾶν ἢ 
ἀποϑνήσκοντα.᾽ τοῦ δ᾽ ᾿Δριστοτίμου σπασαμένου τὴν 
μάχαιραν ἐπ’ αὐτὴν ἐκείνην καὶ μετ᾽ ὀργῆς ἐπιφε- 
δ ρομένου, τῶν συνήϑων τις αὐτῷ Κύλων ὄνομα 
πιστὸς δοκῶν εἶναι, μισῶν δὲ καὶ μετέχων τῆς συνω- 
μοσίας τοῖς περὶ τὸν ᾿Ελλάνικον, ἀντέστη καὶ ἀπέ- 
στρεψε δεόμενος καὶ λέγων ἀγεννὲς εἶναι καὶ γυναι- 
8 πεῖσαι] ΒΟΥ]. νἱὰ. πείσειν 


222 ΜΌΠΕΕΌΜ 


Ε κῶδες οὐκ ἀνδρὸς ἡγεμονικοῦ καὶ πράγμασι χρῆσϑαι 
μεμαϑηκότος τὸ ἔργον᾽ ὥστε μόλις ἔννουν γενόμενον 
τὸν ᾿Δριστότιμον ἀπελϑεῖν. γίγνεται δὲ σημεῖον αὐτῷ 
μέγα" μεσημβρία μὲν γὰρ ἦν καὶ μετὰ τῆς γυναικὸς 
ἀνεπαύετο" παρασκευαξομένων δὲ τῶν περὶ τὸ δεῖ- ὅ 
πνον, ἀετὸς μετέωρος ὥφϑη δινούμενος ὑπὲρ τῆς 
οἰκίας, εἶθ᾽ ὥσπερ ἐκ προνοίας καὶ στοχασμοῦ λίϑον 
ἀφῆκεν εὐμεγέϑη κατ᾽ ἐκεῖνο τῆς στέγης τὸ μέρος, 
οὗ τὸ δωμάτιον ἦν, ἐν ᾧ κατακείμενος ἐτύγχανεν ὃ 
᾿Φριστότιμος. ἅμα δ᾽ ἄνωθεν ψόφου μεγάλου καὶ 10 
κραυγῆς ἔξωϑεν ὑπὸ τῶν ἰδόντων τὸν ὄρνιν γενο- 

Β μένης, ἐκπλαγεὶς καὶ πυϑόμενος τὸ γεγονὸς μετε- 
πέμψατο μάντιν, ᾧ χρώμενος διετέλει κατ᾽ ἀγοράν, 
καὶ διηρώτα περὶ τοῦ δημείου συντεταραγμένος. ὃ 
δ᾽ ἐκεῖνον μὲν παρεκάλει ὡς τοῦ ΖΔιὼὸς αὐτὸν ἐξεγεί- 16 

,ροντος καὶ βοηϑοῦντος, οἷς δ᾽ ἐπίστευε τῶν πολιτῶν 
ἔφρασεν ὅσον οὕπω τὴν δίκην αἰωρουμένην ὑπὲρ 
κεφαλῆς ἐμπεσεῖσθϑαι τῷ τυράννῳ. διὸ καὶ τοῖς περὶ 
τὸν Ελλάνικον ἔδοξε μὴ μέλλειν, ἀλλ᾽ ἐπιτίϑεσϑαι 
τῇ ὑστεραίᾳ. τῆς δὲ νυκτὸς Ἑλλάνικος ἐδόκει κατὰ 30 
τοὺς ὕπνους τῶν τεϑνηκότων υἱῶν τὸν ἕτερον λέγειν 
αὐτῷ παραστάντα “τί πέπονθας, ὦ πάτερ. καϑεύδων; 

908 αὔριον δέ σὲ δεῖ τῆς πόλεως στρατηγεῖν. οὗτός τε 
δὴ διὰ τὴν ὄψιν εὐθαρσὴς γεγενημένος παρεκάλει 
τοὺς ἑταίρους, ὅ τ᾿ ᾿Δριστότιμος πυϑόμενος Κρατερὸν 36 
αὐτῷ βοηϑοῦντα μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐν Ὀλυμπίᾳ 
καταστρατοπεδεύειν, οὕτως ἐξεθάρσησεν, ὥστ᾽ ἄνευ 


, 32 πέπονθας --- καϑεύδων:] πεπονθὼς --- καϑεύδεις; 
ΙΒ 9ὅ ἑταίρους Ὗ : ἑτέρους 


ΥΙΕΊΤΤΕΞ. 229 


δορυφόρων εἰς τὴν ἀγορὰν προελθεῖν μετὰ τοῦ 
Κύλωνος. ὡς οὖν συνεῖδε τὸν καιρὸν ᾿Ελλάνικος, ὃ 
μὲν ἦν σημεῖον αὐτῷ πρὸς τοὺς μέλλοντας ἐπιχειρεῖν 
συγκείμενον οὐκ ἔδωκε, λαμπρᾷ δὲ τῇ φωνῇ καὶ 
5 ἅμα τὰς χεῖρας προτείνων ἀμφοτέρας “τί μέλλετε, 
ἄνδρες ἀγαϑοί; καλὸν τὸ ϑέατρον ἐν μέσῳ τῆς πα- 
τρίδος ἐναγωνίσασϑαι.᾽ πρῶτος μὲν οὖν ὁ Κύλων 
δπασάμενος τὸ ξίφος παίει τινὰ τῶν ἑπομένων τῷ 
᾿Δριστοτίμῳ᾽ Θρασυβούλου δὲ καὶ “άμπιδος ἐξ ἔναν- 
ιὸ τίας ἐπιφερομένων, ἔφϑη μὲν ὁ ᾿Αριστότιμος εἰς τὸ 
τοῦ Ζιὸς ἱερὸν καταφυγών" ἐκεῖ δ᾽ ἀποκτείναντες 
αὐτὸν καὶ τὸ σῶμα προβαλόντες εἰς τὴν ἀγορὰν 
ἐκάλουν τοὺς πολίτας ἐπὶ τὴν ἐλευϑερίαν. οὐ μὴν 
᾿ ἔφϑησάν γε πολὺ τὰς γυναῖκας" εὐθὺς γὰρ ἐξέδρα- 
ιὸ μον μετὰ χαρᾶς καὶ ὀλολυγμοῦ, καὶ περιστᾶσαι τοὺς 
ἄνδρας ἀνέδουν καὶ κατέστεφον. εἶτα τοῦ πλήϑους 
ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου ῥυέντος, ἡ μὲν γυνὴ 
συγκλείδασα τὸν ϑάλαμον αὑτὴν ἀνήρτησε. δύο δ᾽ 
ἦσαν αὐτῷ ϑυγατέρες, παρϑένοι μὲν ἔτι, κάλλισται 
40 δὲ τὴν ὄψιν, ἤδη γάμων ὥραν ἔχουσαι" ταύτας 
συλλαβόντες εἷλκον ἔξω πάντως μὲν ἀνελεῖν, αἰχκί- 
όασϑαι δὲ καὶ καϑυβροίδαι πρότερον ἐγνωκότες. ἀπαν- 
τήσασα δ᾽ ἡ Μεγιστὼ μετὰ τῶν ἄλλων ἐβόα δεινὰ 
ποιεῖν αὐτούς, εἰ δῆμος ἀξιοῦντες εἶναι ταῦτα τολ- 
945 μῶσι καὶ ἀσελγαίνουσι τοῖς τυράννοις ὅμοια. ἐντρε- 
πομένων δὲ πολλῶν τὸ ἀξίωμα τῆς γυναικὸς παρ- 


ὅ μέλλετε] δἀὰᾷ, ἔφη γ60] ἐβόησεν Ὀἰπδῖυθ. ἀνεβόησεν 
14 πολὺ Οοὐθίυθ: πολλοὶ 19 αὐτῷ) αὐτῇ Ὀϊμθὶυθ 2424 
ταῦτα] ταὐτὰ (οροίαβ ἀρ]οΐο ὅμοια 


994 ΜΙΠΙΒΒΌΜΝ 


ρησιαξομένης καὶ δακρυούσης, ἔδοξεν ἀφελεῖν τὴν 
ὕβριν, αὐτὰς δ᾽ ἐᾶσαι δι’ αὑτῶν ἀποϑανεῖν. ὡς 
δ᾽ οὖν ἀναστρέψαντες ἔνδον ἐκέλευον εὐθὺς ἀπο- 
ϑνήσκειν τὰς παρϑένους, ἡ πρεσβυτέρα Μυρὼ λύδαδα 
τὴν ξώνην καὶ βρόχον ἐνάψασα τὴν ἀδελφὴν κατη- 
σπάξετο καὶ παρεκάλει προσέχειν καὶ ποιεῖν. ἅπερ 
ἂν αὐτὴν ϑεάσηται ποιοῦσαν, “ὅπως ἄν᾽ ἔφη “μὴ 
ταπεινῶς μηδ᾽ ἀναξίως ἑαυτῶν καταστρέψωμεν.᾽ τῆς 
δὲ νεωτέρας δεομένης αὐτῇ παρεῖναι προτέρᾳ ἀπο- 
ϑανεῖν καὶ τῆς ξώνης ἀντιλαμβανομένης, “οὐδὲν ἄλλο 
πώποτ᾽ ᾽ εἶπεν “οὐδὲν ἤρνημαί ὅσοι δεομένῃ" καὶ ταύ- 
την οὖν λάβε τὴν χάριν, ἐγὼ δ᾽ ὑπομενῶ καὶ τλή- 
δσομαι΄ τοῦ ϑανάτου βαρύτερον, τὸ δέ, φιλτάτη, 
προτέραν ἰδεῖν ἀποϑνήσκουσαν.᾽ ἐκ τούτου τὴν μὲν 
ἀδελφὴν αὐτὴ διδάξασα τῷ τραχήλῳ περιβαλέσϑαι 
τὸν βρόχον, ὡς ἤσϑετο τεϑνηκυῖαν, καϑεῖλε καὶ 
κατεκάλυψεν᾽ αὐτὴν δὲ τὴν Μεγιστὼ παρεκάλεσεν 
ἐπιμεληθῆναι, καὶ μὴ περιιδεῖν αἰσχρῶς, ἐπειδὰν 
ἀποϑάνῃ, τεϑεῖσαν' ὥστε μηδένα πικρὸν μηδὲ μισο- 
τύραννον οὕτω γενέσϑαι τῶν παρόντων, ὃς οὐκ 
ἔκλαυσεν οὐδὲ κατηλέῃσε τὴν τῶν παρϑένων εὐγέ- 
νειαν. τῶν μὲν οὖν κοινῇ πεπραγμένων γυναιξὶ 
μυρίων ὄντων ἱκανὰ ταῦτα παραδείγματα τὰς δὲ 
καϑ' ἑκάστην ἀρετάς, ὅπως ἂν ἐπίῃ, σποράδην ἀνα- 
γράψομεν, οὐδὲν οἰόμενοι τῆς κατὰ χρόνον τάξεως 
δεῖσϑαι τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν. 


4 ΜΜυρὼ] Μοιρὼ Οοροίαθ 7 ἄν] οὖν ἸᾶθθἨ}Β 8 .καωτα- 
στρέψωμεν) καταστρέψομεν ἰάθτα 9 προτέραν 11 οὐ- 
δὲν] οὔτ᾽ ὈϊπθῖΒ 18 τοῦ] τλϑ]ῖη τὸ 17 αὐτῆς 


Θι 


μι 


0 


μ 


ὄὅ 


ΨΙΑΤΌΤΕΝ. 22Ὁ 


ΠΙΕΡΙΑ. 


Τῶν εἰς Μίλητον ἀφικομένων ᾿Ιώνων στασιά- 
ὅαντες ἔνιοι πρὸς τοὺς Νείλεω παῖδας, ἀπεχώρησαν 
εἰς Μυοῦντα κἀκεῖ κατῴκουν, πολλὰ κακὰ πάδχον- - 
τὲς ὑπὸ τῶν Μιλησίων" ἐπολέμουν γὰρ αὐτοῖς διὰ 

ὅ τὴν ἀποστασίαν. οὐ μὴν ἀκήρυκτος ἦν οὐδ᾽ ἀνεπί- 
μίκτος ὃ πόλεμος, ἀλλ᾽ ἔν τισιν ἑορταῖς ἐφοίτων εἰς 
Μίλητον ἐκ τοῦ Μνοῦντος αἴ γυναῖκες. ἦν δὲ Πύϑης 
ἀνὴρ ἐν αὐτοῖς ἐμφανής, γυναῖκα μὲν ἔχων ἸΙαπυ- 
γίαν, ϑυγατέρα δὲ Πιερίαν. οὔσης οὖν ἑορτῆς ᾿4ρτέ- 

10 μιδὲ καὶ ϑυσίας παρὰ Μιλησίοις, ἣν Νηληέδα προσ- 3ῦ4 
αγορεύουσιν, ἔπεμψε τὴν γυναῖκα καὶ τὴν ϑυγατέρα, 
δεηϑείσας ὅπως τῆς ἑορτῆς μετάσχωσι" τῶν δὲ 
᾿Νείλεω παίδων ὁ δυνατώτατος ὄνομα Φρύγιος τῆς 
Πιερίας ἐρασϑεὶς ἐνενόει, τί ἂν αὐτῇ μάλιστα γένοιτο 

16 παρ᾽ αὐτοῦ κεχαρισμένον. εἰπούσης δ᾽ ἐκείνης “εἶ 
διαπράξαιό μοι τὸ πολλάκις ἐνταῦϑα καὶ μετὰ πολλῶν 
βαδίξειν᾽, συνεὶς δ Φρύγιος δεομένην φιλίας καὶ 
εἰρήνης τοῖς πολίταις κατέπαυσε τὸν πόλεμον. ἦν Β 
οὖν ἐν ἀμφοτέραις ταῖς πόλεσι δόξα καὶ τιμὴ τῆς 

20 Πιερίας, ὥστε καὶ τὰς Μιλησίων εὔχεσϑαι γυναῖκας 
ἄχρι νῦν οὕτως ἐρᾶν τοὺς ἄνδρας αὐτῶν, ὡς ὥρύ- 
γιος ἠράσϑη Πιερίας. 

ὅδ ἀποστασίαν) ἀπόστασιν Οονοίαθ ἦν] γ᾽’ ἦν Ἰάοτα 
10 Νηληίδα] Νειλήια Ἰᾶάθτα 14 ἐνενόει] ἤρετο Ἰᾶάθτη οΧΣ 


Ῥοϊγδϑῃ. 8, 86. ϑοᾷ οὗ. Ἐτοῦϊοὶ δου. θα, ἩΘΡΟΒΘΥ, 1 Ρ. 879, 
4. 891, ἃ 11 συνεὶς ἢ: συνεὶς οὖν 


ῬΙαϊδτοιὶ Μοσαῖϊία. Ὑοϊ. ΤΙ. 18 


998 ΜΌΠΕΒΟΜ 


ΠΟΛΥΚΡΙΤΗ. 
Ναξίοις καὶ Μιλησίοις συνέστη πόλεμος διὰ τὴν 


“γψικρέοντος τοῦ Μιλησίου γυναῖκα Νέαιραν. αὕτη 
γὰρ ἠράσϑη Προμέδοντος Ναξίου καὶ συνέπλευσεν, 
ὃς ἦν μὲν ξένος τοῦ ᾿ Ὑψικρέοντος, ἐρασϑείσῃ δὲ 
τῇ Νεαίρᾳ συνῆλϑε, καὶ τὸν ἄνδρα φοβουμένην ὁ 
ἀπαγαγὼν εἰς Νάξον ἱκέτιν τῆς Ἑστίας ἐκάϑισεν. 
τῶν δὲ Ναξίων οὐκ ἐκδιδόντων χάριν τοῦ Προμέ- 
Ο δοντος, ἄλλως δὲ ποιουμένων πρόφασιν τὴν ἱκετείαν, 
ὃ πόλεμος συνέστη. τοῖς δὲ Μιλησίοις ἄλλοι τε πολ- 
λοὶ καὶ προϑυμότατα τῶν ᾿Ιώνων ᾿Ερυϑραῖοι συνε- τὸ 
μάχουν, καὶ μῆκος ἔσχε καὶ δυμφορὰς ἤνεγκε μεγάλας 
ὁ πόλεμος εἶτ᾽ ἐπαύσατο δι’ ἀρετὴν γυναικός, ὡς 
συνέστη διὰ μοχϑηρίαν. Ζιόγνητος γὰρ ὁ τῶν Ἐρυ- 
ϑραίων στρατηγὸς ἔχων καὶ πεπιστευμένος ἔρυμα 
κατὰ τῆς Ναξίων πόλεως εὖ πεφυκὸς καὶ κατεσκευα- ιτ6 
σμένον, ἠλάσατο λείαν τῶν Ναξίων πολλὴν καὶ 
γυναῖκας ἐλευϑέρας καὶ παρϑένους ἔλαβεν. ὧν μιᾶς 
Πολυκρίτης ἐρασϑεὶς εἶχεν αὐτὴν οὐχ ὡς αἰχμά- 
λωτὸν ἀλλ᾽ ἐν τάξει γαμετῆς γυναικός. ἑορτῆς δὲ 
τοῖς Μιλησίοις καϑηκούσης ἐν τῇ στρατιᾷ καὶ πρὸς 50 
Ὁ πόσιν ἁπάντων καὶ συνουσίας τραπομένων, ἠρώτηδε 
τὸν Διόγνητον ἡ Πολυκρίτη, μή τι κωλύοι πεμμά- 
τῶν μερίδας ἀποπέμψαι τοῖς ἀδελφοῖς αὑτῆς. ἐπι- 
τρέψαντος δ᾽ ἐχείνου καὶ κελεύσαντος, ἐνέβαλε μο- 
λίβδινον γραμματίδιον εἰς πλακοῦντα, κελεύσαδα 536 
φοάσαι τὸν κομίξοντα τοῖς ἀδελφοῖς, ὕπως αὐτοὶ 


14 ἔχων καὶ] ἀ61]. Οοροῖίυβο 17 ἐλευθέρας ": ἐλευθέρους 


ΨΙΕΤΟΤΕΞΒ. 991 


μόνοι καταναλώσωσιν ἃ ἔπεμψε. οἱ δ᾽ ἐντυχόντες 
τῷ μολίβδῳ καὶ τὰ γράμματα τῆς Πολυκρίτης ἀνα- 
γνόντες, κελευούσης νυκτὸς ἐπιϑέσϑαι τοῖς πολεμίοις, 
ὡς ὑπὸ μέϑης διὰ τὴν ἑορτὴν ἐξημελημένων πάν- 
δ΄ τῶν, προσήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς καὶ παρώρμησαν 
ἐξελθεῖν μετ᾽ αὐτῶν. ἁλόντος δὲ τοῦ χωρίου καὶ Ε 
πολλῶν διαφϑαρέντων, ἐξῃτήσατο τὸν Διόγνητον ἡ 
Πολυκρίτη παρὰ τῶν πολιτῶν καὶ διέσῳσεν. αὐτὴ 
ὃὲ πρὸς ταῖς πύλαις γενομένη τοὺς πολίτας ἀπαν- 
10 τῶντας αὐτῇ, μετὰ χαρᾶς καὶ στεφάνων ὑποδεχομέ- 
γους καὶ ϑαυμάξοντας, οὐκ ἤνεγκε τὸ μέγεϑος τῆς 
χαρᾶς, ἀλλ᾽ ἀπέϑανεν αὐτοῦ πεσοῦσα παρὰ τὴν 
πύλην᾽ ὅπου τέϑαπται, καὶ καλεῖται βασκάνου τάφος, 
ὡς βασκάνῳ τινὶ τύχῃ τὴν Πολυχρίτην φϑονηϑεῖσαν 
16 ἀπολαῦσαι τῶν τιμῶν. οὕτω μὲν οἱ Ναξίων συγ- 
γραφεῖς ἱστοροῦσιν" ὁ δ᾽ ᾿Δριστοτέλης φησὶν οὐδ᾽ Τ 
ἁλούσης τῆς Πολυκρίτης, ἄλλως δέ πως ἰδόντα τὸν 
Δηιόγνητον ἐρασϑῆναι καὶ πάντα διδόναι καὶ ποιεῖν 
ἕτοιμον εἶναι' τὴν δ᾽ ὁμολογεῖν ἀφίξεσθαι πρὸς 
40 αὐτόν, ἑνὸς μόνου τυχοῦσαν, περὶ οὗ τὸν Ζιόγνητον, 
ὥς φησιν ὁ φιλόσοφος, ὅρκον ἤτησεν᾽ ἐπεὶ δ᾽ ὥμοδσεν, 
ἠξίου τὸ 4ήλιον αὐτῇ δοϑῆναι (4 ήλιον γὰρ ἐκαλεῖτο 
τὸ χωρίον), ἄλλως δ᾽ οὐκ ἂν ἔφη συνελϑεῖν. ὁ δὲ 
καὶ διὰ τὴν ἐπιϑυμίαν καὶ διὰ τὸν ὅρκον ἐξέστη 
36 καὶ παρέδωκε τῇ Πολυκρίτῃ τὸν τόπον, ἐκείνη δὲ τοῖς 
πολίταις. ἐκ δὲ τούτου πάλιν εἰς ἴσον καταστάντες, 
ἐφ᾽ οἷς ἐβούλοντο πρὸς τοὺς “Μιλησίους διελύϑησαν. 
9 γενομένη] ογίαββθ Βαρροπάυμ καὶ ϑεασαμένη 16 


᾿Δριστοτέλης) Ετδρτη. 618 21 ἐβούλοντο ": ἠβούλοντο 
168 


οΘΒ ΜΌΠΕΒΌΜ 


Φὅδ ΛΑΜΦΑΚΗ. 


Ἐκχ Φωκαίας τοῦ Κοδριδῶν γένους ἦσαν ἀδελ- 
φοὶ δίδυμοι Φόβος καὶ Βλέψος' ὧν ὁ Φόβος ἀπὸ 
τῶν Δευκάδων πετρῶν πρῶτος ἀφῆκεν ἑαυτὸν εἰς 
ϑάλασσαν, ὡς Χάρων ὁ Δαμψακηνὸς ἱστόρηκεν. ἔχων 
δὲ δύναμιν καὶ βασιλικὸν ἀξίωμα παρέπλευσεν εἰς ὅ 
Πάριον ἰδίων ἕνεκα πραγμάτων᾽ καὶ γενόμενος φίλος 
καὶ ξένος Μάνδρωνι. βασιλεύοντι Βεβρύκων τῶν 
Πιτυοεσσηνῶν προδαγορενομένων, ἐβοήϑησε καὶ συν- 
ἐπολέμησεν αὐτοῖς ὑπὸ τῶν προσοίκων ἐνοχλουμέ- 

Β νοις. ὁ δὲ Μάνδρων ἄλλην τὲ πολλὴν ἐνεδείξατο 10 
τῷ Φόβῳ φιλοφροσύνην ἀποπλέοντι καὶ μέρος τῆς 
τε χώρας καὶ τῆς πόλεως ὑπισχνεῖτο δώσειν, εἰ βού- 
λοιτο Φωκαεῖς ἔχων ἐποίκους εἰς τὴν Πιτυόεσσαν 
ἀφικέσϑαι. πείσαρ οὖν τοὺς πολίτας ὁ Φόβος ἐξέ- 
πέεμψε τὸν ἀδελφὸν ἄγοντα τοὺς ἐποίκους. καὶ τὰ 15 
μὲν παρὰ τοῦ Μάνδρωνος ὑπῆρχεν αὐτοῖς, ὥσπερ 
προσεδόκησαν ὠφελείας δὲ μεγάλας καὶ λάφυρα καὶ 
λείας ἀπὸ τῶν προσοίκων βαρβάρων λαμβάνοντες, 
ἐπίφϑονοι τὸ πρῶτον εἶτα καὶ φοβεροὶ τοῖς Βέβρυξιν 
ἦσαν. ἐπιϑυμοῦντες οὖν αὐτῶν ἀπαλλαγῆναι, τὸν 30 
μὲν Μάνδρωνα, χρηστὸν ὄντα καὶ δίκαιον ἄνδρα 

Ο περὶ τοὺς “Ἕλληνας, οὐκ ἔπεισαν, ἀποδημήσαντος δ᾽ 
ἐκείνου, παρεσκευάζοντο τοὺς Φωκαεῖς δόλῳ δια- 
φϑεῖραι. τοῦ δὲ Μάνδρωνος ἧ ϑυγάτηρ “αμψάκη 
παρϑένος οὖσα τὴν ἐπιβουλὴν προέγνω, καὶ πρῶτον 56 
μὲν ἐπεχείρει τοὺς φίλους καὶ οἰκείους ἀποτρέπειν 


2 Φόβος) Φόξος ΡΟ]. 8, 81 4 Χάρων] Νθ]16ΓΥ. 1 Ρ. 88 


ΥΙΤΈῈΝ. 229 


καὶ διδάσκειν, ὡς ἔργον δεινὸν καὶ ἀσεβὲς ἐγχει- ὦ 
ροῦσι πράττειν, εὐεργέτας καὶ συμμάχους ἄνδρας 
νῦν δὲ καὶ πολίτας ἀποχτιννύντες. ὡς δ᾽ οὐκ ἔπευϑε, 
τοῖς Ἕλλησιν ἔφρασε κρύφα τὰ πραττόμενα καὶ 
δ παρεκελεύσατο φυλάττεσθαι. οἵ δὲ ϑυσίαν τινὰ 
παρασκευασάμενοι καὶ ϑοίνην ἐξεχαλέδαντο τοὺς 
Πιτυοεσσηνοὺς εἰς τὸ προάστειον' αὑτοὺς δὲ διε- ἢ 
λόντες δίχα, τοῖς μὲν τὰ τείχη κατελάβοντο τοῖς δὲ 
τοὺς ἀνθρώπους ἀνεῖλον. οὕτω δὴ τὴν πόλιν κατα- 
10 ὄχόντες τόν τε Μάνδρωνα. μετεπέμποντο, συμβασι- 
λεύειν τοῖς παρ᾽ αὐτῶν κελεύοντες" καὶ τὴν Δαμ- 
ψάκην ἐξ ἀρρωστίας ἀποθανοῦσαν ἔϑαψαν ἐν τῇ πό- 
λει μεγαλοπρεπῶς, καὶ τὴν πόλιν ἀπ᾽ αὐτῆς άμψακον 
προσηγόρευσαν. ἐπεὶ δ᾽ ὁ ἱΜάνδρων προδοσίας ὑπο- 
16. ψίαν φεύγων τὸ μὲν οἰκεῖν μετ᾽ αὐτῶν παρῃτήσατο, 
παῖδας δὲ τῶν τεϑνηχότων καὶ γυναῖκας ἠξίωσε 
κομίσασϑαι" καὶ ταῦτα προϑύμως οὐδὲν ἀδικήσαντες Ἐ 
ἐξέπεμψαν, καὶ τῇ Μαμψάκῃ πρότερον ἡρωικὰς τιμὰς 
ἀποδιδόντες ὕστερον ὡς ϑεῷ ϑύειν ἐψηφίσαντο καὶ 
80 διατελοῦσιν οὕτω ϑύοντες. 


ΑΡΕΤΑΦΙΛΑ. 
᾿Δρεταφίλα δ᾽ ἡ Κυρηναία παλαιὰ μὲν οὐ γέ- 
γονεν ἀλλ᾽ ἐν τοῖς Μιϑριδατικοῖς καιροῖς, ἀρετὴν 
δὲ καὶ πρᾶξιν ἐνάμιλλον τῇ βουλῇ τῶν ἡρωίδων 
παρέσχεν. ἦν δὲ ϑυγάτηρ μὲν Αἰγλάτορος Φαιδίμου 
6 δὲ γυνή, γνωρίμων ἀνδρῶν" καλὴ δὲ τὴν ὄψιν οὖσα, 


6 ἐξεκαλέσαντο] ἐξεκάλεσαν ΟομοίυΒὀ 8 κατελάβοντο) 
κατέλαβον ὃ 


930 ΜΌΠΕΕΌΜ 


᾿ καὶ τὸ φρονεῖν ἐδόκει περιττή τις εἶναι καὶ πολιτι- 
κῆς δεινότητος οὐκ ἅμοιρος᾽ ἐπιφανῆ δ᾽ αὐτὴν αἵ 
κοιναὶ τύχαι τῆς πατρίδος ἐποίησαν. Νικοκράτης 
ΒΕ γὰρ ἐπαναστὰς Κυρηναίοις τύραννος ἄλλους τε πολ- 
λοὺς ἐφόνευε τῶν πολιτῶν καὶ τὸν ἱερέα τοῦ ᾽4πόλ- δ 
λωνος αὐτόχειρ ἀνελὼν Μελάνιππον, εἶχε τὴν 
ἱερωσύνην" ἀνεῖλε δὲ καὶ Φαίδιμον τὸν τῆς ᾿ἄρετα- 
φίλας ἄνδρα καὶ τὴν ᾿ἀρεταφίλαν ἔγημεν ἄκουσαν. 
πρὸς δὲ μυρίοις ἄλλοις παρανομήμασι φύλακας ἐπὶ 
τῶν πυλῶν κατέστησεν, οἵ τοὺς ἐκφερομένους νεχροὺς 10 
ἐλυμαίνοντο νύττοντες ξιφιδίοις καὶ καυτήρια προσ- 
βάλλοντες ὑπὲρ τοῦ μηδένα τῶν πολιτῶν ὡς νεκρὸν 
λαϑεῖν ἐκκομιξόμενον. δύσφορα μὲν οὖν καὶ τῇ 
᾿Αρεταφίλᾳ τὰ οἰκεῖα κακά, καίπερ ἐνδιδόντος αὐτῇ 
200 δι’ ἔρωτα τοῦ τυράννου πλεῖστον ἀπολαύειν τῆς ι6 
δυνάμεως (ἥττητο γὰρ ἐκείνης καὶ μόνῃ χειροήϑη 
παρεῖχεν αὑτὸν ἄτεγκτος ὧν τἄλλα καὶ ϑηριώδης)" 
ἠνία δὲ μᾶλλον αὐτὴν ἡ πατρὶς οἰκτρὰ πάσχουσα 
παρ᾽ ἀξίαν. ἄλλος γὰρ ἐπ᾽ ἄλλῳ τῶν πολιτῶν ἐσφάτ- 
τετο, τιμωρία δ᾽ ἀπ᾽ οὐδενὸς ἠλπίξετο" καὶ γὰρ οἵ 30 
φυγάδες, ἀσϑενεῖς παντάπασιν ὄντες καὶ περίφοβοι, 
διεσπάρησαν. αὑτὴν οὖν ἡ ᾿Αρεταφίλα ὑποϑεῖσα 
μόνην τοῖς κοινοῖς ἐλπίδα, καὶ τὰ Θήβης ξηλώσασα 
τῆς Φεραίας καλὰ καὶ περιβόητα τολμήματα, συμ- 
μάχων δὲ πιστῶν καὶ οἰκείων, οἵους ἐκείνῃ τὰ πρά- 20 
γματα παρέσχεν, ἔρημος οὖσα, φαρμάκοις ἐπεχείρησε 
Β διεργάσασϑαν τὸν ἄνδρα. παρασκευαξομένη δὲ καὶ 
πορίξουσα καὶ διαπειρωμένη πολλῶν δυνάμεων οὐκ 
ἔλαϑεν ἀλλ᾽ ἐμηνύϑη" καὶ γενομένων ἐλέγχων, 


ΥΙΌΤΕΝ. 281 


Καλβία μὲν ἡ τοῦ Νικοκράτους μήτηρ, φύσει φονικὴ 
γυνὴ καὶ ἀπαραίτητος, εὐθὺς ᾧετο δεῖν ἀναιρεῖν 
αἰκισαμένην τὴν ᾿Αρεταφίλαν" τοῦ δὲ Νικοκράτους 
μέλλησιν ἐνεποίει τῇ ὀργῇ καὶ ἀσϑένειαν ὁ ἔρως, 
δ καὶ τὸ τὴν ᾿“ρεταφίλαν ἐρρωμένως ὁμόσε χωρεῖν 
ταῖς κατηγορίαις ἀμύνουσαν ἑαυτῇ πρόφασίν τινα 
τῷ πάϑει παρεῖχεν. ἐπεὶ δὲ κατελαμβάνετο τοῖς 
ἐλέγχοις καὶ τὴν παρασκευὴν τῆς φαρμακείας ἑώρα 
μὴ δεχομένην ἄρνησιν, ὡμολόγει, παρεσκευάσϑαι δ᾽ Ὁ 
10 οὐκ ὀλέϑριον φαρμακείαν" “ἀλλ᾽ ὑπὲρ μεγάλων᾽ εἶπεν 
“ὦ ἄνερ ἀγωνίξομαι, τῆς σῆς εὐνοίας πρὸς ἐμὲ καὶ 
δόξης καὶ δυνάμεως, ἣν διὰ σὲ καρποῦμαι πολλαῖς 
ἐπίφϑονος οὖσα κακαῖς γυναιξίν" ὧν φάρμακα δε- 
δοικυῖα καὶ μηχανὰς ἐπείσϑην ἀντιμηχανήσασθϑαι, 
ἢ μωρὰ μὲν ἴσως καὶ γυναικεῖα, θανάτου δ᾽ οὐκ ἄξια" 
πλὴν εἰ κριτῇ σοι δόξειε φίλτρων ἕνεκα καὶ γοητείας 
κτεῖναι γυναῖκα, πλεῖον ἢ σὺ βούλει φιλεῖσθαι δεο- 
μένην. τοιαῦτα τὴν ᾿“ρεταφίλαν ἀπολογουμένην ἔδοξε Ὁ 
τῷ Νικοκράτει βασανίσαι" καὶ τῆς Καλβίας ἐφεστώ- 
40 ὅης ἀτέγκτου καὶ ἀπαραιτήτου, ταῖς βασάνοις ἀνέ- 
κρινδ᾽ καὶ διεφύλαττεν αὑτὴν ἀήττητον ἐν ταῖς 
ἀνάγκαις ἄχρι καὶ τὴν Καλβίαν ἀποκαμεῖν ἄκουσαν. 
ὃ δὲ Νικοκράτης ἀφῆκε πεισϑεὶς καὶ μετενόει βασα- 
νίσαρ' καὶ χρόνον οὐ πολὺν διαλιπὼν αὖϑις ἧκεν 
85 ὑπὸ τοῦ πάϑους εἰς αὐτὴν φερόμενος, καὶ συνῆν 
αὖϑις ἀναλαμβάνων τιμαῖς καὶ φιλοφροσύναις τὴν 
εὔνοιαν. ἡ δ᾽ οὐκ ἔμελλε χάριτος ἡττᾶσϑαι κρατή- 
σασα βασάνων καὶ πόνων, ἀλλὰ τῷ φιλοκάλῳ φιλο- 
8 αἰκισαμένην] αἰκισάμενον Μ 


292 ΜΌΒΕΌΜ . 


Ἑ νεικίας προσγενομένης ἑτέρας ἥπτετο μηχανῆς. ἦν 
γὰρ αὐτῇ ϑυγάτηρ ἀνδρὸς ὥραν ἔχουσα καὶ τὴν 
ὄψιν ἱκανή" ταύτην ὑφῆκε τἀδελφῷ τοῦ τυράννου 
δέλεαρ, ὄντι μειρακίῳ πρὸς ἡδονὰς εὐαλώτῳ. πολὺς 
δὲ λόγος ἐστὶ χρησαμένην γοητείᾳ καὶ φαρμάκοις 5 
ἐπὶ τῇ κόρῃ τὴν ᾿Αρεταφίλαν, χειρώσασϑαι καὶ δια- 
φϑεῖραι τοῦ νεανίσκου τὸν λογισμόν ἐκαλεῖτο δὲ 
“έανδρος. ἐπεὶ δ᾽ ἡλώκει καὶ λιπαρήσας τὸν ἀδελ- 
φὸν ἔτυχε τοῦ γάμου, τὰ μὲν ἡ κόρη παρῆγεν αὐτὸν 
ὑπὸ τῆς μητρὸς διδασχομένη καὶ ἀνέπειϑεν ἐλευ- τὸ 
ϑεροῦν τὴν πόλιν, ὡς μηδ᾽ αὐτὸν ἐλεύϑερον ἐν 

Ἐ τυραννίδι ξῶντα μηδὲ τοῦ λαβεῖν γάμον ἢ φυλάξαι 
κύριον ὄντα, τὰ δ᾽ οἵ φίλοι τῇ ᾿Δἀρεταφίλα χαριξό- 
μενοι διαβολάς τινας ἀεὶ καὶ ὑπονοίας κατεσκεύαζον 
αὐτῷ πρὸς τὸν ἀδελφόν. ὡς δ᾽ ἤσϑετο καὶ τὴν 16 
᾿Δφρεταφίλαν ταὐτὰ βουλευομένην καὶ σπουδάξουσαν, 
ἐπεχείρει τὸ ἔργον, καὶ Ζάφνιν οἰκέτην παρορμήσας 
ἀπέχτεινε δι’ ἐκείνου τὸν Νικοκράτην. τὰ λοιπὰ δ᾽ 
οὐκέτι τῇ ᾿Αρεταφίλᾳ προσεῖχεν, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἔδειξε 
τοῖς ἔργοις ἀδελφοκτόνος οὐ τυραννοκτόνος γεγονώς" 90 

Φῦ7 ἦρχε γὰρ ἐμπλήκτως καὶ ἀνοήτως. τιμὴ δέ τις ὅμως 
ἦν τῆς ᾿Αρεταφίλας παρ᾽ αὐτῷ καὶ δύναμις, οὐκ 
ἀπεχϑανομένης οὐδὲ πολεμούσης ἄντικρυς ἀλλ᾽ ἀδή- 
λως διαταττούσης τὰ πράγματα. πρῶτον μὲν γὰρ 
αὐτῷ Διβυκὸν ὑπεκίνησε πόλεμον, ᾿Ανάβουν τινὰ 95 
πείσασα δυνάστην τὴν χώραν ἐπιδραμεῖν καὶ τῇ 
πόλει προσαγαγεῖν, ἔπειτα διέβαλε τοὺς φίλους καὶ 


16 ταὐτὰ ὍΣηρίυΒ: τὰ αὐτὰ 171 τὸ ἔργον] τῷ ἔργῳ 
ΤΟΣ θυ 8 24 διαταττούσης]) διαταραττούσηςῦ. 


ΥΙΒΤΌΤΕΞ. 259 


τοὺς στρατηγοὺς πρὸς τὸν “έανδρον, ὡς πολεμεῖν 
οὐκ ὄντας προϑύμους, εἰρήνης δὲ μᾶλλον δεομένους 
καὶ ἡσυχίας" ἣν καὶ τὰ πράγματα ποϑεῖν αὐτοῦ καὶ 
τὴν τυραννίδα, βουλομένον βεβαίως κρατεῖν τῶν 
ὅ πολιτῶν' αὐτὴ δὲ πράξειν ἔφη τὰς διαλύσεις καὶ Β 
τὸν ᾿ἀνάβουν εἰς λόγους αὐτῷ συνάξειν, ἐὰν κελεύῃ, 
πρὶν ἀνήκεστόν τι τὸν πόλεμον ἐξεργάσασθαι. κελεύ- 
όαντος δὲ τοῦ Δεάνδρου, πρότερον αὐτὴ τῷ Μέβυι 
διελέχϑη, συλλαβεῖν δεομένη τὸν τύραννον ἐπὶ δω- 
10 ρεαῖς μεγάλαις καὶ χρήμασιν, ὅταν εἰς λόγους αὐτῷ 
παραγένηται. πεισϑέντος δὲ τοῦ Λίβυος, ὥκνει μὲν 
ὁ Δέανδρος, αἰδεσϑεὶς δὲ τὴν ᾿Αρεταφίλαν αὐτὴν 
παρέδεσθαι φάσκουσαν, ἐξῆλθεν ἄοπλος καὶ ἀφύ- 
λακτος. ὡς δ᾽ ἐγγὺς ἦλθε καὶ τὸν ᾿άνάβουν εἶδεν, 
15 αὖϑις ἐδυσχέραινε καὶ περιμένειν ἐβούλετο τοὺς 
δορυφόρους" ἡ δ᾽ ᾿Δρεταφίλα παροῦσα τὰ μὲν ἐθάρ- Ο 
ρυνεν αὐτὸν τὰ δ᾽ ἐκάκιξε' τέλος δὲ γενομένης 
. διατριβῆς, ἐφελκυσαμένη τῆς χειρὸς ἰταμῶς πάνυ 
καὶ τεϑαρρηκότως προσήγαγε τῷ βαρβάρῳ καὶ παρέ- 
80 δωκεν. εὐθὺς οὖν ἀνήρπαστο καὶ συνείληπτο καὶ 
δεϑεὶς ὑπὸ τῶν Διβύων ἐτηρεῖτο, ἄχρι οὗ τὰ χρή- 
ματα τῇ ᾿Δρεταφίλᾳ κομίέξοντες οἵ φίλοι παρεγένοντο 
μετὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν. πυϑόμενοι γὰρ οἵ πλεῖ- 
στοι ἐξέδραμον ἐπὶ τὴν παράκλησιν. ὡς δ᾽ εἶδον 
386 τὴν ᾿Αρεταφίλαν, ὀλίγον ἐδέησαν ἐκλαϑέσϑαν τῆς 
πρὸς τὸν τύραννον ὀργῆς, καὶ πάρεργον τὴν ἐκείνου 
τιμωρίαν ἐνόμιξον" ἔργον δὲ πρῶτον ἦν αὐτοῖς καὶ Ὁ 


--΄ 


18 ἄοπλος ἢ: ἄνοπλος 94 ἐξέδραμον] συνεξέδραμον ὃ 
2ὅ ὀλίγον Ἠυϊίθηθθ: ὀλίγου 


254 ΜΌΜΕΒΌΜ 


ἀπόλαυσμα τῆς ἐλευϑερίας ἐκείνην ἀσπάσασϑαι μετὰ 
χαρᾶς καὶ δακρύων, ὥσπερ ἀγάλματι ϑεοῦ προσπί- 
πτοντας. ἄλλων δ᾽ ἐπ’ ἄλλοις ἐπιρρεόντων. μόλις 
ἑσπέρας τὸν “έανδρον παραλαβόντες ἐπανῆλϑον εἰς 
τὴν πόλιν. ἐπεὶ δὲ τῶν τιμῶν τῆς ᾿Αρεταφίλας καὶ δ 
τῶν ἐπαίνων ἐνεπλήσθησαν, οὕτω τραπόμενοι πρὸς 
τοὺς τυράννους τὴν μὲν Καλβίαν ξῶσαν κατέκαυσαν, 
τὸν δὲ Δέανδρον ἐνράψαντες εἰς βύρσαν κατεπόν- 
τισαν. ἠξίουν δὲ τὴν ᾿Δρεταφίλαν συνάρχειν καὶ 
συνδιοικεῖν τοῖς ἀρίστοις ἀνδράσι τὴν πολιτείαν. ἡ 10 

Ἐ δ᾽ ὡς ποικίλον τι δρᾶμα καὶ πολυμερὲς ἀγωνισαμένη 
μέχρι στεφάνου διαδόσεως, ὡς ἐπεῖδε τὴν πόλιν 
ἐλευϑέραν, εὐθὺς εἰς τὴν γυναικωνῖτιν ἐνεδύετο, 
καὶ τοῦ πολυπραγμονεῖν ὁτιοῦν προβαλλομένη;: τὸν 
λοιπὸν χρόνον ἐν ἰστοῖς ἡσυχίαν ἄγουσα μετὰ τῶν 15 
φίλων καὶ οἰχείων διετέλεσεν. 


ΚΑΜΜΑ. 


Ἦσαν ἐν Γαλατίᾳ δυνατώτατοι τῶν τετραρχῶν 
καί τι καὶ κατὰ γένος προσήκοντες ἀλλήλοις Σινᾶτός 
τε καὶ Σινόριξ. ὧν ὃ Σινᾶτος γυναῖκα παρϑένον 
ἔσχε Κάμμαν ὄνομα, περίβλεπτον μὲν ἰδέᾳ σώματος 30 

Ὁ καὶ ὥρᾳ, ϑαυμαξομένην δὲ μᾶλλον δι’ ἀρετήν" οὐ 
γὰρ μόνον σώφρων καὶ φίλανδρος, ἀλλὰ καὶ συνετὴ 
καὶ μεγαλόφρων καὶ ποϑεινὴ τοῖς ὑπηκόοις ἦν δια- 
φερόντως ὑπ’ εὐμενείας καὶ χρηστότητος" ἐπιφανε- 
στέραν δ᾽ αὐτὴν ἐποίει καὶ τὸ τῆς ᾿Αρτέμιδος ἱέρειαν 6 


14 προβαλλομένη Ὗ : παραβαλλομένη 19 Σινόριξ Ὠΐο 
οὐ ᾿αἶτῷ Ρ. 781} οὐ Ρο]. 8, 89: συνόριξ 


ΥἹΕΤΌΤΕΚΒ, 250 


εἶναι, ἣν μάλιστα Γαλάται σέβουσι, περί τε πομπὰς 
ἀεὶ καὶ ϑυσίας κεκοσμημένην ὁρᾶσϑαι μεγαλοπρεπῶς. 
ἐρασϑεὶς οὖν αὐτῆς ὃ Σινόριξ, καὶ μήτε πεῖσαι 
μήτε βιάσασϑαν ξῶντος τοῦ ἀνδρὸς δυνατὸς ὧν, 
δ ἔργον εἰργάσατο δεινόν" ἀπέκτεινε γὰρ δόλῳ τὸν 
Σινᾶτον, καὶ χρόνον οὐ πολὺν διαλιπὼν ἐμνᾶτο τὴν 
Κάμμαν ἐν τῷ ἱερῷ ποιουμένην διατριβὰς καὶ φέ- 908 
ρουσαν οὐκ οἰκτρῶς καὶ ταπεινῶς ἀλλὰ ϑυμῷ νοῦν 
ἔχοντι καὶ καιρὸν περιμένοντι τὴν τοῦ Σινόριγος 
1 παρανομίαν. ὃ δὲ λιπαρὴς ἦν περὶ τὰς δεήσεις, καὶ 
λόγων ἐδόκει μὴ παντάπασιν ἀπορεῖν εὐπρέπειαν 
ἐχόντων, ὡς τὰ μὲν ἄλλα Σινάτου βελτίονα παρε- 
σχηκὼς ἑαυτὸν ἀνελὼν δ᾽ ἐκεῖνον ἔρωτι τῆς Κάμ- 
μας μὴ δι’ ἑτέραν τινὰ πονηρίαν. ἦσαν οὖν τὸ 
1 πρῶτον ἀρνήσεις οὐκ ἄγαν ἀπηνεῖς τῆς γυναικός, 
εἶτα κατὰ μικρὸν ἐδόκει μαλάσσεσϑαι" καὶ γὰρ οἰκεῖοι 
᾿ καὶ φίλοι προσέκειντο ϑεραπείᾳ καὶ χάριτι τοῦ Σινό- Β 
ρίγος μέγιστον δυναμένου, πείϑοντες αὐτὴν καὶ 
καταβιαξόμενοι᾽ τέλος δὲ συνεχώρει καὶ μετεπέμπετο 
0 πρὸς ἑαυτὴν ἐκεῖνον, ὡς παρὰ τῇ ϑεῷ τῆς συναι- 
νέσεως καὶ καταπιστώσεως γενησομένης. ἐλθόντα 
δὲ δεξαμένη φιλοφρόνως καὶ προσαγαγοῦσα τῷ βωμῷ 
κατέσπεισεν ἐκ φιάλης, καὶ τὸ μὲν ἐξέπιεν αὐτὴ τὸ 
δ᾽ ἐκεῖνον ἐκέλευσεν" ἦν δὲ πεφαρμαγμένον μελί- 
36 κρατον. ὡς δ᾽ εἶδε πεπωκότα, λαμπρὸν ἀνωλόλυξε 
καὶ τὴν ϑεὸν προσχυνήσασα “μαρτύρομαί σε᾽ εἶπεν 
“ὦ πολυτίμητε δαῖμον, ὅτι ταύτης ἕνεκα τῆς ἡμέρας 
ἐπέξησα τῷ Σινάτου φόνῳ, χρόνον τοσοῦτον οὐδὲν 
1 διατριβὰς) τὰς διατριβὰρὺ 240 τῇ Χ: τῷ 


256 μΜύῦμῦΜ 


Ο ἀπολαύουσα τοῦ βίου χρηστὸν ἀλλ᾽ ἢ τὴν ἐλπίδα 
τῆς δίκης, ἣν ἔχουσα καταβαίνω πρὸς τὸν ἐμὸν ἄνδρα. 
σοὶ δ᾽, ὦ πάντων ἀνοσιώτατε ἀνθρώπων, τάφον 
ἀντὶ ϑαλάμου καὶ γάμου παρασκευαξέτωδσαν οἷ προσ- 
ήχοντες.᾽ ταῦτα δ᾽ ἀκούδας ὃ Γαλάτης καὶ τοῦ 
φαρμάχου δρῶντος ἤδη καὶ διακινοῦντος τὸ σῶμα 
συναισϑόμενος ἐπέβη μὲν ὀχήματος ὡς σάλῳ καὶ 
τιναγμῷ χρησόμενος, ἐξέστη δὲ παραχρῆμα καὶ με- 
ταβὰς εἰς φορεῖον ἑσπέρας ἀπέϑανεν. ἡ δὲ Κάμμα 
διενεγκοῦσα τὴν νύκτα καὶ πυϑομένη τέλος ἔχειν 
ἐχεῖνον, εὐθύμως καὶ ἱλαρῶς κατέστρεψεν. 


ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ. 


Παρέσχε δ᾽ ἡ Γαλατία καὶ Στρατονίκην τὴν 
Ὁ Δηιοτάρου καὶ Χιομάραν τὴν Ὀρτιάγοντος, ἀξίας 
μνήμης γυναῖκαρ᾽ ἡ μὲν οὖν Στρατονέκη δεόμενον 
γνησίων παίδων ἐπὶ διαδοχῇ τῆς βασιλείας ἐπιστα- 
μένη τὸν ἄνδρα, μὴ τίκτουσα δ᾽ αὐτὴ συνέπειδεν 
ἐξ ἑτέρας γυναικὸς παιδοποιησάμενον αὐτῇ τὸ παι- 
δίον περιιδεῖν ὑποβαλλόμενον. τοῦ δὲ 4]ηιοτάρου 
τήν τὲ γνώμην ϑαυμάσαντος καὶ πᾶν ἐπ’ αὐτῇ 
ποιησαμένου, παρϑένον εὐπρεπῆ παρασκευάσασα 
τῶν αἰχμαλώτων ὄνομα ᾿Ηλέκτραν συνεῖρξε τῷ 
Δηιοτάρῳ, καὶ τοὺς γενομένους παῖδας ὥσπερ 
γνησίους αὐτῆς ἔϑρεψε φιλοστόργως καὶ μεγαλο- 
πρεπῶς. ᾿ 


1 ἀπολαύουσα Ὗ : ἀπολαβοῦσα. οἷ. ». 296. 212 ἀλλ᾽ 
ἢ Ἔ: ἀλλὰ 


.} 


ΨΙΒΤΌΤΕΞΝ. 251 


ΧΙΟΜΑΡΑ. 

Χιομάραν δὲ συνέβη τὴν Ὀρτιάγοντος αἰχμάλω- 
τον γενέσϑαι μετὰ τῶν ἄλλων γυναικῶν, ὅτε Ῥω- 
μαῖοι καὶ Γναῖος ἐνίκησαν μάχῃ τοὺς ἐν ᾿4σίᾳ 
Γαλάτας. ὁ δὲ λαβὼν αὐτὴν ταξίαρχος ἐχρήσατο τῇ 

5 τύχῃ στρατιωτικῶς καὶ κατήσχυνεν" ἦν δ᾽ ἄρα καὶ 
πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀργύριον ἀμαϑὴς καὶ ἀκχρατὴς 
ἄνθρωπος" ἡττήθη δ᾽ ὅμως ὑπὸ τῆς φιλαργυρίας, 
καὶ χρυσίου συχνοῦ διομολογηϑέντος ὑπὲρ τῆς γυναι- 
κός, ἦγεν αὐτὴν ἀπολυτρώσων, ποταμοῦ τινος ἐν 

10 μέσῳ διείργοντος. ὡς δὲ διαβάντες οἵ Γαλάται τὸ Ἐ 
χρυσίον ἔδωκαν αὐτῷ καὶ παρελάμβανον τὴν Χιο- 
μάραν, ἡ μὲν ἀπὸ νεύματος προσέταξεν ἑνὶ παῖσαι 
τὸν Ῥωμαῖον ἀσπαξόμενον αὐτὴν καὶ φιλοφρονού- 
μενον᾽ ἐχείνου δὲ πεισϑέντος καὶ τὴν κεφαλὴν ἀπο- 

ιὸ κόψαντος, ἀραμένη καὶ περιστείλασα τοῖς κόλποις 
ἀπήλαυνεν. ὡς δ᾽ ἦλθε πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ τὴν 
κεφαλὴν αὐτῷ προύβαλεν, ἐκείνου ϑαυμάσαντος καὶ 
εἰπόντος “ὦ γύναι, καλὸν ἡ πίστις", “ναί εἶπεν 
ἀλλὰ κάλλιον ἕνα μόνον ξῆν ἐμοὶ συγγεγενημένον.᾽ 

20. ταύτῃ μὲν ὃ Πολύβιός φησι διὰ λόγων ἐν Σάρδεσι 

γενόμενος ϑαυμάσαι τό τε φρόνημα καὶ τὴν σύνεσιν. 


ΓΎΝΑΙΟΝ ΠΕΡΓΑΜΗΝΟΝ. 99 


Ἐπεὶ δὲ Μιϑριδάτης ἕξξήκοντα Γαλατῶν τοὺς 
ἀρίστους μεταπεμψάμενος εἰς Πέργαμον ὡς φίλους, 
ὑβριστικῶς ἐδόκει καὶ δεσποτικῶς προσφέρεσϑαι, καὶ 


6 ἀμαϑὴς καὶ) ἀ6]. Οονοίαβ 


298 ΜΌΠΕΒΌΜ 


πάντες ἠγανάκτουν, Πορηδόριξ, ἀνὴρ τό τε σῶμα 
ῥωμαλέος καὶ τὴν ψυχὴν διαφέρων (ἦν δὲ Τοσιωπῶν 
τετράρχης), ἀνεδέξατο τὸν Μιϑριδάτην, ὅταν ἐν τῷ 
βήματι χρηματίξῃ συναρπάσας ὥσειν ἅμα σὺν αὐτῷ 
κατὰ τῆς φάραγγος. τύχῃ δὲ τινι τῆς ἡμέρας ἐκείνης δ 
οὐκ ἀναβάντος εἰς τὸ γυμνάσιον αὐτοῦ, μεταπεμ- 
Β πομένου δὲ τοὺς Γαλάτας οἴκαδε, ϑαρρεῖν παρεκάλει, 
καὶ ὅταν ἐν ταὐτῷ γένωνται, διασπάσαι τὸ σῶμα 
καὶ διαφϑεῖραι πανταχόϑεν προσπεδόντας. τοῦτ᾽ οὐκ 
ἔλαϑε τὸν Μιϑριδάτην, ἀλλὰ μηνύδεως γενομένης, 10 
καϑ᾿ ἕνα τῶν Γαλατῶν παρεδίδου σφαγησόμενον 
εἶτά πως ἀναμνησϑεὶς νεανίσκου πολὺ προέχοντος 
ὥρᾳ καὶ κάλλει τῶν καϑ᾿ αὑτὸν ᾧκτιρε καὶ μετε- 
νόει" καὶ δῆλος ἦν ἀχϑόμενος ὡς ἐν πρώτοις ἀπολω- 
λότος, ὅμως δ᾽ ἔπεμψεν, εἰ ξῶν εὑρεϑείη, μεϑεῖναι τὸ 
κελεύων" ἦν δ᾽ ὄνομα τῷ νεανίσκῳ Βηπολιτανός. 
καί τις αὐτῷ τύχη θαυμαστὴ συνέπεσε' καλὴν γὰρ 
Ο ἐσθῆτα καὶ πολυτελῆ συνελήφϑη φορῶν᾽ ἣν ὁ δήμιος 
ἀναίμακτον αὑτῷ καὶ καϑαρὰν διαφυλάξαι βουλό- 
μενος, καὶ ἀποδύων ἀτρέμα τὸν νεανίσκον, εἶδε τοὺς 30 
παρὰ τοῦ βασιλέως προσϑέοντας ἅμα καὶ τοὔνομα 
τοῦ μειρακίου βοῶντας. τὸν μὲν οὖν Βηπολιτανὸν 
ἡ πολλοὺς ἀπολέσασα φιλαργυρία διέσῳσεν ἀπροσδο- 
κήτως. ὃ δὲ Πορηδόριξ κατακοπεὶς ἄταφος ἐξεβέ- 
βλητο, καὶ τῶν φίλων οὐδεὶς ἐτόλμησε προσελϑεῖν᾽ 35 
γύναιον δὲ Περγαμηνόν, ἐγνωσμένον ἀφ᾽ ὥρας ξῶντι 


1 Πορηδόριξ Ταμπὶυβ 816 οὐ ἱπἶγα: πορηδόραξ 23. Τοσιω- 
πῶν] Τολιστοβώγων ἽΝ. Τεκτοσάγωνν᾽ 4 βήματι ἕ: βήματι 
γυμνασίῳ 12 προέχοντος ὟΝ : προέχοντος πρωτεύσαντος 
20 ἀτρέμα] ἠρέμα Οοθοίαβ 


ΥΙΒΙ ΤΕΞ. 229 


τῷ Γαλάτῃ, παρεκινδύνευσε ϑάψαι καὶ περιστεῖλαι 
τὸν νεχρόν' ἤσϑοντο δ᾽ οἵ φύλακες καὶ συλλαβόν- ἢ 
τες ἀνήγαγον πρὸς τὸν βασιλέα. λέγεται μὲν οὖν 
τι καὶ πρὸς τὴν ὄψιν αὐτῆς παϑεῖν ὃ Μιϑοιδάτης, 

ὅ νέας παντάπασι καὶ ἀκάκου τῆς παιδίσκης φανείσης" 
ἔτι δὲ μᾶλλον ὡς ἔοικε τὴν αἰτίαν γνοὺς ἐρωτικὴν 
οὖσαν ἐπεκλάσϑη καὶ συνεχώρησεν ἀνελέσθαι καὶ 
ϑάψαι τὸν νεκρὸν ἐσθῆτα καὶ κόσμον ἐκ τῶν ἐκεί- 
ψου λαβοῦσαν.᾽ 


ΤΙΜΟΚΛΈΕΙΑ. 


1 Θεαγένης ὁ Θηβαῖος, ᾿Επαμεινώνδᾳ καὶ Πελο- 
πίδᾳ καὶ τοῖς ἀρίστοις ἀνδράσι τὴν αὐτὴν ὑπὲρ τῆς 
πόλεως λαβὼν διάνοιαν, ἔπταισε περὶ τὴν κοινὴν 
τύχην τῆς Ἑλλάδος ἐν Χαιρωνείᾳ, κρατῶν ἤδη καὶ 
διώκων τοὺς κατ᾽ αὐτὸν ἀντιτεταγμένους. ἐκεῖνος 

1 γὰρ ἦν ὃ πρὸς τὸν ἐμβοήσαντα ᾿μέχρι ποῦ διώκεις: Εὶ 
ἀποκρινάμενος “μέχρι ΜΜακεδονίας. ἀποϑανόντι δ᾽ 
αὐτῷ περιῆν ἀδελφὴ μαρτυροῦσα κἀκεῖνον ἀρετῇ 
γένους καὶ φύσει μέγαν ἄνδρα καὶ λαμπρὸν γενέ- 
σϑαι' πλὴν ταύτῃ γε καὶ χρηστὸν ἀπολαῦσαί τι τῆς 

20 ἀρετῆς ὑπῆρξεν, ὥστε κουφότερον, ὅσον τῶν κοινῶν 
ἀτυχημάτων εἰς αὐτὴν ἦλϑεν, ἐνεγκεῖν. ἐπεὶ γὰρ ἐκρά- 
τησὲ Θηβαίων ᾿4λέξανδρος, ἄλλοι δ᾽ ἄλλα τῆς πόλεως 
ἐπόρϑουν ἐπιόντες, ἔτυχε τὴν Τιμοκλείας οἰκίαν 
καταλαβὼν ἄνθρωπος οὐκ ἐπιεικὴς οὐδ᾽ ἥμερος 

45 ἀλλ ὑβριστὴς καὶ ἀνόητος" ἦρχε δὲ Θραᾳκίου τινὸς 
ἵλης καὶ ὁμώνυμος ἦν τοῦ βασιλέως οὐδὲν δ᾽ ὅμοιος. Ρ' 

96 ἴλης Χ: εἴλης 


940 ΜΟΠΈΕΒΌΜ 


οὔτε γὰρ τὸ γένος οὔτε τὸν βίον αἰδεσϑεὶς τῆς 
γυναικός, ὡς ἐνέπλησεν ἑαυτὸν οἴνου, μετὰ δεῖπνον 
ἐκάλει συναναπαυσομένην. καὶ τοῦτο πέρας οὐκ ἦν" 
ἀλλὰ καὶ χρυσὸν ἐξήτει καὶ ἄργυρον, εἴ τις εἴη 
κεκρυμμένος ὑπ᾽ αὐτῆς, τὰ μὲν ὡς ἀπολῶν τὰ δ᾽ ὡς, 
ἕξων διὰ παντὸς ἐν τάξει γυναικός. ἡ δὲ δεξαμένη 
λαβὴν αὐτοῦ διδόντος ᾿ὥφελον μέν᾽ εἶπε ᾿τεϑνάναι 
πρὸ ταύτης ἐγὼ τῆς νυκτὸς ἢ ξῆν᾽ τὸ γοῦν σῶμα 
9600 πάντων ἀπολλυμένων ἀπείρατον ὕβρεως διαφυλάξαι" 
πεπραγμένων δ᾽ οὕτως, εἴ σε κηδεμόνα καὶ δεσπότην 10 
καὶ ἄνδρα δεῖ νομίξειν, τοῦ δαίμονος διδόντος, οὐκ 
ἀποστερήσω σε τῶν σῶν" ἐμαυτὴν γάρ, ὅ τι βούλει 
σύ, ὁρῶ γεγενημένην. ἐμοὶ περὶ σῶμα κόσμος ἦν 
καὶ ἄργυρος ἐν ἐκπώμασιν, ἦν τι καὶ χρυσοῦ καὶ 
γομίσματος. ὡς δ᾽ ἡ πόλις ἡλίσκετο, πάντα συλλα- τς 
βεῖν κελεύσασα τὰς ϑεραπαινίέδας ἔρριψα, μᾶλλον δὲ 
κατεϑέμην εἰς φρέαρ ὕδωρ οὐκ ἔχον" οὐδ᾽ ἴσασιν 
Β αὐτὸ πολλοί" πῶμα γὰρ ἔπεστι καὶ κύκλῳ περιπέφυ- 
κεν ὕλη σύσκιος. ταῦτα σὺ μὲν εὐτυχοίης λαβών, 
ἐμοὶ δ᾽ ἔσται πρός σε μαρτύρια καὶ γνωρίσματα 90 
τῆς περὶ τὸν οἷκον εὐτυχίας καὶ λαμπρότητος. 
ἀκούσας οὖν δ Μακεδὼν οὐ περιέμεινε τὴν ἡμέραν, 
ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐβάδιξεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἡγουμένης τῆς 
Τιμοκλείας" καὶ τὸν κῆπον ἀποκλεῖσαι κελεύσας, ὅπως 
αἴσϑοιτο μηδείς, κατέβαινεν ἐν τῷ χιτῶνι. στυγερὰ 45 


8 τοῦτο ΝΜ: τούτου 8 ἢ ξῆν] ἴοχῦ, Βαρρ]θηάαχα: ἢ 
ξῆν' καὶ γὰρ ἂν ἐξῆν τὸ γοῦν σῶμα κὲ 9 ἀπολλυμένων) 
ἀπολομένων Οοθδίαβ ἀπείρατον] δα, ἂν Ἰάρη δια- 
φυλάξαι) διεφύλαξα Τυσηθρυθ 12 βούλει σύ: βουλήσῃ 





ΥΠΕΤΌΤΕΞΚ. 241 


δ᾽ ἡγεῖτο Κλωθὼ τιμωρὸς ὑπὸ τῆς Τιμοκλείας ἐφε- 
στώσης ἄνωϑεν. ὡς δ᾽ ἤσϑετο τῇ φωνῇ κάτω γεγο- 
νότος, πολλοὺς μὲν αὐτὴ τῶν λίϑων ἐπέφερε πολλοὺς Ο 
ὃὲ χαὶ μεγάλους αἷ ϑεραπαινίδες ἐπεκυλίνδουν, ἄχρι 
5. οὗ κατέχοψαν αὐτὸν καὶ κατέχωσαν. ὡς δ᾽ ἔγνωσαν 
οἵ Μακεδόνες καὶ τὸν νεκρὸν ἀνείλοντο κηρύγματος 
ἤδη γεγονότος μηδένα κτείνειν Θηβαίων, ἦγον αὐτὴν 
συλλαβόντες ἐπὶ τὸν βασιλέα καὶ προσήγγειλαν τὸ 
τετολμημένον. ὁ δὲ χκαὶ τῇ καταστάσει τοῦ προσ- 
1ὸ ὦπου καὶ τῷ σχολαίῳ τοῦ βαδίσματος ἀξιωματικόν 
τι καὶ γενναῖον ἐνιδὼν πρῶτον ἀνέκρινεν αὐτὴν 
τίς εἴη γυναικῶν. ἡ δ᾽ ἀνεκπλήχτως πάνυ καὶ 
“τεϑαρρηχότως εἶπεν “ἐμοὶ Θεαγένης ἦν ἀδελφός, 
ὃς ἐν Χαιρωνείᾳ στρατηγῶν καὶ μαχόμενος πρὸς 
τ ὑμᾶς ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευϑερίας ἔπεσεν, 
ὅπως ἡμεῖς μηδὲν τοιοῦτον πάϑωμεν᾽ ἐπεὶ δὲ πεπόν- 
ϑᾶμεν ἀνάξια τοῦ γένους, ἀποθανεῖν οὐ φεύγομεν" Ὁ 
οὐδὲ γὰρ ἄμεινον ἴσως ξῶσαν ἑτέρας πειρᾶσϑαι 
νυκτός. εἰ σὺ τοῦτο μὴ κωλύσεις. οἵ μὲν οὖν 
90 ἐπιεικέστατοι τῶν παρόντων ἐδάκρυσαν, ᾿4λεξάνδρῳ 
δ᾽ οἰκτίρειν μὲν οὐκ ἐπήει τὴν ἄνθρωπον ὡς μεί- 
ξονα, ϑαυμάσας δὲ τὴν ἀρετὴν καὶ τὸν λόγον εὖ 
μάλα καϑαψάμενον αὐτοῦ, τοῖς μὲν ἡγεμόσι παρήγ- 
γειλὲ προσέχειν καὶ φυλάττειν, μὴ πάλιν ὕβρισμα 
45 τοιοῦτον εἰς οἰκίαν ἔνδοξον γένηται" τὴν δὲ Τιμό- 
κλειαν ἀφῆκεν αὐτήν τε καὶ πάντας, ὅσοι κατὰ γένος 
αὐτῇ προσήκοντες εὑρέϑησαν. 


1 Κλωθὼ] οὗ. Η68. βδουΐ. 2568 
ῬΙαϊαγοπὶ Μοχα]α, Υο]. Π ᾿ 16 


940 ᾿ ΜΌΜΕΕΟΜ 


ἘΡΥΞΩ. 
Βάττου τοῦ ἐπικληϑέντος Εὐδαίμονος υἱὸς ᾽4ρ- 
Ἑ κεσίλαος ἦν οὐδὲν ὅμοιος τῷ πατρὶ τοὺς τρόπους" 
καὶ γὰρ ξῶντος ἔτι περὶ τὴν οἰκίαν περιϑεὶς ἐπάλ- 


ξεις ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἐξημιώϑη ταλάντῳ᾽ καὶ τελευ-. 


τήσαντος ἐκείνου, τοῦτο μὲν φύσει χαλεπὸς ὥν (ὅπερ 
καὶ ἐπεκλήθη), τοῦτο δὲ φίλῳ πονηρῷ, “αάρχῳ, 
χρώμενος ἀντὶ βασιλέως ἐγεγόνει τύραννος. ὃ δὲ 
“Δάαρχος ἐπιβουλεύων τῇ τυραννίδι καὶ τοὺς ἀρί- 
στους τῶν Κυρηναίων ἐξελαύνων ἢ φονεύων, ἐπὶ 
τὸν ᾿ἡρκεσίλαον τὰς αἰτίας ἔτρεπε᾽ καὶ τέλος ἐκεῖνον 
μὲν εἰς νόσον ἐμβαλὼν φϑινάδα καὶ χαλεπὴν λαγὼν 


πιόντα ϑαλάσσιον διέφϑειρεν, αὐτὸς δὲ τὴν ἀρχὴν 


εἶχεν ὡς τῷ παιδὶ τῷ ἐκείνου Βάττῳ διαφυλάττων. 
ὁ μὲν οὖν παῖς καὶ διὰ τὴν χωλότητα καὶ διὰ τὴν 
ἡλικίαν κατεφρονεῖτο, τῇ δὲ μητρὶ πολλοὶ προσεῖχον 
αὐτοῦ: σώφρων τε γὰρ ἦν καὶ φιλάνθρωπος οἰκεί- 
ους τε πολλοὺς καὶ δυνατοὺς εἶχε. διὸ καὶ ϑερα- 
πεύων αὐτὴν ὃ Μάαρχος ἐμνηστεύετο, καὶ τὸν Βάττον 
ἠξίου παῖδα ϑέσθϑαι γήμας ἐχείνην, καὶ κοινωνὸν 
ἀποδεῖξαι τῆς ἀρχῆς ἡ δ᾽ ᾿Ερυξὼ (τοῦτο γὰρ ἦν 
ὄνομα τῇ γυναικὶ) βουλευσαμένη μετὰ τῶν ἀδελφῶν, 


901 ἐκέλευε τὸν Δάαρχον ἐντυγχάνειν ἐκείνοις, ὡς αὐτῆς 


προσιεμένης τὸν γάμον. ἐπεὶ δ᾽ ὃ Μάαρχος ἐνετύγ- 
χανε τοῖς ἀδελφοῖς, ἐκεῖνοι δ᾽ ἐπίτηδες παρῆγον καὶ 
ἀνεβάλλοντο, πέμπει πρὸς αὐτὸν ἡ ᾿Ερυξὼ ϑερα- 
παινίδα παρ᾽ αὑτῆς παραγγέλλουσαν, ὅτι νῦν μὲν 


ὅ μὲν Ἠογποτάοπαβ: μὲν οὖν 8.4λέαργος Υ6] Δέαρχος 
Ηοτχοά, 4, 160 20 ἀποδεῖξαι ᾿; ἀποδείξας 


το 


με 


ὅ 


ΥἹΒΤΌΤΈΕΝ. 9248 


ἀντιλέγουσιν οἵ ἀδελφοί, γενομένης δὲ τῆς συνόδου 
παύσονται διαφερόμενοι καὶ συγχωρήσουσι" δεῖν οὖν 
αὐτόν, εἰ βούλεται, νύκτωρ ἀφικέσθαι πρὸς αὐτήν" 
καλῶς γὰρ ἕξειν καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ἀρχῆς γενομένης. 
δἦὖν οὖν ταῦτα καϑ’ ἡδονὴν τῷ “αάρχῳ, καὶ παν- 
τάπασιν ἀναπτοηϑεὶς πρὸς τὴν φιλοφροσύνην τῆς 
γυναικὸς ὡμολόγησεν ἥξειν, ὅταν ἐκείνη κελεύῃ. Β 
ταῦτα δ᾽ ἔπραττεν ἡ ᾿Ἐρυξὼ μετὰ Πολυάρχου τοῦ 
πρεσβυτάτου τῶν ἀδελφῶν. δρισϑέντος δὲ καιροῦ 
10 πρὸς τὴν σύνοδον, ὃ Πολύαρχος εἰς τὸ δωμάτιον 
τῆς ἀδελφῆς παρεισήχθϑη κρύφα, νεανίσκους ἔχων 
δύο σὺν αὑτῷ ξιφήρεις, φόνῳ πατρὸς ἐπεξιόντας, 
ν ὃ Δάαρχος ἐτύγχανεν ἀπεκτονὼς νξωστί. μετα- 
πεμψαμένης δὲ τῆς ᾿Ερυξοῦς αὐτόν, ἄνευ δορυφόρων 
ι6 ἐἰσῆλϑε, καὶ τῶν νεανίσκων αὐτῷ προσπεσόντων. 
τυπτόμενος τοῖς ξίφεσιν ἀπέϑανε. τὸν μὲν οὖν 
νεκρὸν ἔρριψαν ὑπὲρ τὸ τεῖχος, τὸν δὲ Βάττον προ- 
ἀγαγόντες ἀνέδειξαν ἐπὶ τοῖς πατρίοις βασιλέα, καὶ 
τὴν ἀπ’ ἀρχῆς πολιτείαν ὃ Πολύαρχος ἀπέδωκε 
30 τοῖς Κυρηναίοις. ἐτύγχανον δ᾽ ᾿Δμάσιδος τοῦ Αἰγυ- ὁ 
πτίων βασιλέως στρατιῶται συχνοὶ παρόντες, οἷς ὃ 
“άαρχος ἐχρῆτο πιστοῖς, καὶ φοβερὸς ἦν οὐχ ἥκιστα 
δι᾽ ἐκείνων τοῖς πολίταις. οὗτοι πρὸς “μασιν ἔπεμ-. 
ψαν τοὺς κατηγορήδοντας τοῦ τε Πολυάρχου καὶ τῆς 
45 Ἐρυξοῦς. χαλεπαίνοντος δ᾽ ἐκείνου καὶ διανοουμένου 
πολεμεῖν τοῖς Κυρηναίοις, συνέβη τὴν μητέρα τελευ- 


2. δεῖν ΒΘμβθ]θταθβ: δεὶὲ Φ6δὅ ἀναπτοηϑεὶς] ἀναπτερωϑεὶς 
ΟοὈαοίαβ 12 αὑτῷ ἧ: αὐτῷ 17 προαγαγόντες ΗθΥΘΙαΘ6- 
ἢυ8: προσαγαγόντες 


165 


944 ΜΌΜΕΒΌΜ 


τῆσαι, καὶ ταφὰς αὐτῆς ἐπιτελοῦντος, ἀναγγέλλοντας 
ἐλϑεῖν παρὰ τοῦ ᾿“μάσιδος. ἔδοξεν οὖν τῷ Πολυ- 


ἄρχῳ βαδίξειν ἀπολογησομένῳ᾽ τῆς δ᾽ ᾿Ερυξοῦς μὴ 


ἀπολειπομένης. ἀλλ ἔπεσϑαι καὶ συγκινδυνεύειν ἡ 


βουλομένης, οὐδ᾽ ἡ μήτηρ Κριτόλα, καίπερ οὖσα 
πρεσβῦτις, ἀπελείπετο. μέγιστον δ᾽ αὐτῆς ἦν ἀξί- 
ὦμα, Βάττου γεγενημένης ἀδελφῆς τοῦ Εὐδαίμονος. 
ὡς οὖν ἦλθον εἰς Αἴγυπτον, οἵ τ᾿ ἄλλοι ϑαυμαστῶβ 
ἀπεδέξαντο τὴν πρᾶξιν αὐτῶν, καὶ ὃ “Ἄμασις οὐ 
μετρίως ἀπεδέξατο τήν τε σωφροσύνην καὶ τὴν ἀν- 
δρείαν τῆς γυναικός" δώροις δὲ τιμήσας καὶ ϑερα- 
πείᾳ βασιλικῇ τόν τε Πολύαρχον καὶ τὰς γυναῖκας 
εἰς Κυρήνην ἀπέστειλεν. 


ΞΕΝΟΚΡΙΤΗ. 

Οὐχ ἧττον δ᾽ ἄν τις ἀγάσαιτο τὴν Κυμαίαν 
Ξενοκρίτην ἐπὶ τοῖς πραχϑεῖσι περὶ ᾿Δριστόδημον 
τὸν τύραννον, ᾧ τινες Μαλακὸν ἐπίκλησιν οἴονται 
γεγονέναι, τἀληϑὲς ἀγνοοῦντες. ἐπεκλήϑη γὰρ ὑπὸ 
τῶν βαρβάρων Μαλακός, ὕπερ ἐστὶν ἀντίπαις., ὅτι 
μειράκιον ὧν παντάπασι, μετὰ τῶν ἡλίκων ἔτι κο- 
μώντων (οὺς κορωνιστὰς ὡς ἔοικεν ἀπὸ τῆς κόμης 
ὠνόμαξον) ἐν τοῖς πρὸς τοὺς βαρβάρους πολέμοις 
ἐπιφανὴς ἦν καὶ λαμπρὸς οὐ τόλμῃ μόνον οὐδὲ 
χειρὸς ἔργοις, ἀλλὰ καὶ συνέσει καὶ προνοίᾳ φανεὶς 
περιττός. ὅϑεν εἰς τὰς μεγίστας προῆλϑεν ἀρχὰς 


ϑι 


ϑαυμαξόμενος ὑπὸ τῶν πολιτῶν, καὶ Ρωμαίοις ἐπι- 965 


Ε' χουρίαν ἄγων ἐπέμῳφϑη πολεμουμένοις ὑπὸ τῶν 
2 παρὰ] τὰ παρὰ 11 τἀληϑὲς Ἐ: τὸ ἀληϑὲς 








ΥΠΕΙΌΤΕΝ. 245 


Τυρρηνῶν, Ταρκύνιον Σούπερβον ἐπὶ τὴν βασιλείαν 
καταγόντων. ἐν ταύτῃ δὲ τῇ στρατείᾳ μακρᾷ γενο- 
μένῃ πάντῃ πρὸς χάριν ἐνδιδοὺς τοῖς στρατευομένοις 
τῶν πολιτῶν καὶ δημαγωγῶν μᾶλλον ἢ στρατηγῶν 
ὅ ἔπεισεν αὐτοὺς συνεπιϑέσϑαι τῇ βουλῇ καὶ συνεκ- 
βαλεῖν τοὺς ἀρίστους καὶ δυνατωτάτους. ἐκ δὲ 
τούτου γενόμενος τύραννος ἦν μὲν ἐν ταῖς περὶ 
γυναῖκας καὶ παῖδας ἐλευϑέρους ἀδικίαις αὐτὸς ξαυ- 
τοῦ μοχϑηρότερος. ἱστόρηται γάρ, ὅτι τοὺς μὲν 
10 ἄρρενας παῖδας ἤσκει κόμαις καὶ χρυσοφορεῖν, τὰς 
ὃὲ ϑηλείας ἠνάγκαξε περιτρόχαλα κείρεσϑαι καὶ 
φορεῖν ἐφηβικὰς χλαμύδας καὶ τῶν ἀνακώλων χιτω- 362 
νίσκων. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἐξαιρέτως ἐρασϑεὶς τῆς Ξξενο- 
κρίτης εἶχεν αὐτὴν φυγάδος οὖσαν πατρός, οὐ 
16 καταγαγὼν οὐδὲ πείδας ἐκεῖνον, ἀλλ᾽ ὁπωσοῦν ἡγού- 
μενος ἀγαπᾶν συνοῦσαν αὐτῷ τὴν κόρην, ἅτε δὴ 
ξηλουμένην καὶ μακαριξομένην ὑπὸ τῶν πολιτῶν. 
τὴν δὲ ταῦτα μὲν οὐκ ἐξέπληττεν" ἀχϑομένη δ᾽ ἐπὶ 
τῷ συνοικεῖν ἀνέκδοτος καὶ ἀνέγγυος οὐδὲν ἧττον 
50 ἐπόϑει τῶν μισουμένων ὑπὸ τοῦ τυράννου τὴν τῆς 
πατρίδος ἐλευθερίαν. ἔτυχε δὲ κατ᾽ ἐκεῖνο καιροῦ 
τάφρον ἄγων κύκλῳ περὶ τὴν χώραν ὁ ᾿Δριστόδημος, Β 
οὔτ᾽ ἀναγκαῖον ἔργον οὔτε χρήσιμον, ἄλλως δὲ 
τρίβειν καὶ ἀποκναίειν πόνοις καὶ ἀσχολίαις τοὺς 
85 πολίτας βουλόμενος" ἦν γὰρ προστεταγμένον ἕκάστῳ 
μέτρων τινῶν ἀρυιϑμὸν ἐκφέρειν τῆς γῆς. ἘΞ ὡς εἶδεν 


2 στρατείᾳ : στρατιᾷ 9 μοχϑηρότερος Ηουοσάθηαβ: 
μοχϑηρότατος 10 κόμαις] κομᾶν Μ 12 καὶ τῶν] κατὰ. 
τῶν ΘδΙγλδδῖΒ 26 Ἰδοῦπδχα δαα. Ὗ, αὐτὰ ΒΌΡΡ]θὺ ὙΘΙΌΙΒ: 
ἐν τούτοις δὲ καὶ γυνή τις 


946 ᾿ ΜΟΌΙΜΒΕΌΜ 


ἐπιόντα τὸν ᾿Δριστόδημον, ἐξέκλινε καὶ παρεκαλύ- 
ψατο τῷ χιτωνίσκῳ τὸ πρόσωπον. ἀπελθόντος οὖν 
τοῦ ᾿ἀριστοδήμου, σκώπτοντες οἵ νεανίσκοι καὶ παί- 
ξοντες. ἠρώτων, ὅ τι δὴ μόνον ὑπ᾽ αἰδοῦς φύγοι τὸν 
᾿Δριστόδημον, πρὸς δὲ τοὺς ἄλλους οὐδὲν πάϑοι ὃ 
τοιοῦτον ἡ δὲ καὶ μάλα μετὰ ὀπουδῆς ἀπεκρίνατο 
ἑμόνος γάρ᾽ ἔφη ᾿Κυμαίων ᾿Αριστόδημος ἀνήρ ἐστι. 
τοῦτο γὰρ λεχϑὲν τὸ ῥῆμα πάντων μὲν ἥψατο, τοὺς 

Ὁ δὲ γενναίους καὶ παρώξυνεν αἰσχύνῃ τῆς ἐλευϑερίας 
ἀντέχεσϑαι. λέγεται δὲ καὶ Ἐενοκρίτην ἀκούσασαν, 10 
εἰπεῖν, ὡς ἐβούλετ᾽ ἂν καὶ αὐτὴ γῆν ὑπὲρ τοῦ 
πατρὸς φέρειν παρόντος ἢ τρυφῆς συμμετέχειν ᾿4ρι- 
στοδήμῳ καὶ δυνάμεως τοσαύτης. ἐπέρρωσεν οὖν 
ταῦτα τοὺς συνισταμένους ἐπὶ τὸν ᾿Δριστόδημον, ὧν 
ἡγεῖτο Θυμοτέλης" καὶ τῆς Ξενοκρίτης εἰσόδου παρε- 15 
χούδης αὐτοῖς ἄδειαν καὶ τὸν ᾿“ριστόδημον ἄοπλον 
καὶ ἀφύλακτον, οὐ χαλεπῶς παρεισπεσόντες δια- 
φϑείρουσιν αὐτόν. οὕτω μὲν ἡ Κυμαίων πόλις ἠλευ- 
ϑερώϑη δυεῖν ἀρετῇ γυναικῶν, τῆς μὲν ἐπίνοιαν 
αὐτοῖς καὶ ὁρμὴν ἐμβαλούσης τοῦ ἔργου, τῆς δὲ 530 
πρὸς τὸ τέλος συλλαβομένης. τιμῶν δὲ καὶ δωρεῶν 
μεγάλων τῇ ξενοχρίέτῃ προτεινομένων ἐάσασα πάσας 

Ὁ ἕν ἠτήσατο, ϑάψαι τὸ σῶμα τοῦ ᾿Δριστοδήμου" καὶ 
τοῦτ᾽ οὖν ἔδοσαν αὐτῇ καὶ Δήμητρος ἱέρειαν αὐτὴν 
εἵλοντο, οὐχ ἧττον οἰόμενοι τῇ ϑεῷ κεχαρισμένην 535 
ἢ πρέπουσαν ἐκείνῃ τιμὴν ἔσεσϑαι. 


1 ἐπιόντα Χ: ἀπιόντα 4 ὅ τι Ἐ: ὅτι 8 γὰρ] 
γοῦν Μ 99 αἰσχύνῃ] αἰσχύνη Ὀὶπδὶυ8 14 τοὺς Ῥαϊεϊρὶυθ 


ΥἹΕΤΌΤΕΚ, 241 


ΠΎΘΕΩ ΓΥΝΗ. 


Μέγεται δὲ καὶ τὴν Πύϑεω τοῦ κατὰ Ξέρξην 
γυναῖκα σοφὴν γενέσθαι καὶ χρηστήν. αὐτὸς μὲν 
᾿ γὰρ ὃ Πύϑης ὡς ἔοικε χρυσείοις ἐντυχὼν μετάλλοις 
καὶ ἀγαπήσας τὸν ἐξ αὐτῶν πλοῦτον οὐ μετρίως 
5 ἀλλ᾽ ἀπλήστως καὶ περιττῶς, αὐτός τε περὶ ταῦτα 
διέτριβε χαὶ τοὺς πολίτας καταβιβάξων ἅπαντας 
ὁμαλῶς ὀρύττειν ἢ φορεῖν ἢ καϑαίρειν ἠνάγκαξε 
τὸ χρυσίον, ἄλλο μηδὲν ἐργαξομένους τὸ παράπαν Ἐ 
μηδὲ πράττοντας. ἀπολλυμένων δὲ πολλῶν πάντων 
10 δ᾽ ἀπαγορευόντων, αἱ γυναῖχες ἱχετηρέαν ἔϑεσαν 
᾿ ἐπὶ τὰς ϑύρας ἐλθοῦσαι τῆς τοῦ Πύϑεω γυναικός. 
ἡ δ᾽ ἐκείνας μὲν ἀπιέναι καὶ ϑαρρεῖν ἐκέλευσεν, 
αὐτὴ δὲ τῶν περὶ τὸ χρυσίον τεχνιτῶν οἷς ἐπίστευε 
μάλιστα καλέσασα καὶ καϑείρξασα, ποιεῖν ἐκέλευεν 
16 ἄρτους τὸ χρυσοῦς καὶ πέμματα παντοδαπὰ καὶ 
ὀπώρας, καὶ ὅσοις δὴ μάλιστα τὸν Πύϑην ἐγίνωσκεν Κὶ 
ἡδόμενον ὄψοις καὶ βρώμασι. ποιηϑέντων δὲ πάν-- 
τῶν, ὃ μὲν Πύϑης ἧκεν ἀπὸ τῆς ξένης" ἐτύγχανε 
γὰρ ἀποδημῶν" ἡ δὲ γυνὴ δεῖπνον αἰτοῦντι παρέϑηκε 
30 χρυσῆν τράπεξαν οὐδὲν ἐδώδιμον ἔχουσαν ἀλλὰ πάντα 
χρυσᾶ. τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἔχαιρε Πύϑης τοῖς μιμή- 
μασιν, ἐμπλησϑεὶς δὲ τῆς ὄψεως ἤτει φαγεῖν ἡ δὲ 
χρυσοῦν ὅ τι τύχοι ποϑήσας προσέφερε. δυσχεραί- 
νοντος δ᾽ αὐτοῦ καὶ πεινῆν βοῶντος, “ἀλλὰ σύ γε 
35 τούτων᾽ εἶπεν “ἄλλου δ᾽ οὐδενὸς εὐπορίαν πεποίη- 


ΠΥΘΕΩ ΓΎΝΗ Χ 


248 ΜΌΜΕΒΌΝΜ 


φρᾷ κας᾿ ἡμῖν" καὶ γὰρ ἐμπειρία καὶ τέχνη πᾶσα φροῦδος, 
γεωργεῖ δ᾽ οὐδείς, ἀλλὰ τὰ σπειρόμενα καὶ φυτευό- 
μενα καὶ τρέφοντα τῆς γῆς ὀπίσω καταλιπόντες 
ὀρύσσομεν ἄχρηστα καὶ ζητοῦμεν, ἀποκναίοντες 
αὑτοὺς καὶ τοὺς πολίτας. ἐκίνησε ταῦτα τὸν Πύϑην, 5. 
καὶ πᾶσαν μὲν οὐ κατέλυσε τὴν περὶ τὰ μέταλλα 
πραγματείαν, ἀνὰ μέρος δὲ τὸ πέμπτον ἐργάξεσϑαι 
κελεύσας τῶν πολιτῶν, τοὺς λοιποὺς ἐπὶ γεωργίαν 
καὶ τὰς τέχνας ἔτρεψε. Ξέρξου δὲ καταβαίνοντος 
ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, λαμπρότατος ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς 10 
καὶ ταῖς δωρεαῖς γενόμενος χάριν ἠτήσατο παρὰ 
τοῦ βασιλέως, πλειόνων αὐτῷ παίδων ὄντων, ἕνα 

Β παρεῖναι τῆς στρατείας καὶ καταλιπεῖν αὐτῷ γηρο- 
βοσκεῖν. ὁ δὲ Ξέρξης ὑπ᾽ ὀργῆς τοῦτον μόνον, ὃν 
ἐξῃτήσατο, σφάξας καὶ διατεμὼν ἐκέλευσε τὸν στρα- ι5 
τὸν διελθεῖν, τοὺς δ᾽ ἄλλους ἐπηγάγετο, καὶ πάντες 
ἀπώλοντο κατὰ τὰς μάχας. ἐφ᾽ οἷς ὃ Πύϑης ἀϑυ- 
μήσας ἔπαϑεν ὅμοια πολλοῖς τῶν κακῶν καὶ ἀνοή- 
των τὸν μὲν γὰρ ϑάνατον ἐφοβεῖτο, τῷ βίῳ δ᾽ 
ἤχϑετο. βουλόμενος δὲ μὴ ξῆν, προέσϑαι δὲ τὸ 30 
ξῆν μὴ δυνάμενος, χώματος ὄντος ἐν τῇ πόλει με- 
γάλου καὶ ποταμοῦ διαρρέοντος, ὃν Πυϑοπολίτην 

Ο ὠνόμαξον, ἐν μὲν τῷ χώματι κατεσχεύαδε μνημεῖον, 
ἐκτρέψας δὲ τὸ ῥεῖϑρον, ὥστε διὰ τοῦ χώματος 
φέρεσθαι ψαύοντα τοῦ τάφου τὸν ποταμόν" ἐπὶ 535 
τούτοις συντελεσϑεῖσιν αὐτὸς μὲν εἰς τὸ μνημεῖον 
κατῆλθε, τῇ δὲ γυναικὶ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πόλιν 


18 γηροβοσκεῖν] γηροβοσκόν ΟοὈΘίαΒ 





ὙΠΤΌΤΕΒΟΌ) 949 


ἀναϑεὶς ἅπασαν ἐκέλευσε μὴ προσιέναι, πέμπειν 
δὲ τὸ δεῖπνον αὐτῷ καϑ᾽ ἑκάστην ἡμέραν εἰς βᾶριν 
᾿ ἐντιϑεῖσαν, ἄχρι οὗ τὸν τάφον ἡ βᾶρις παρέλϑῃ 
τὸ δεῖπνον ἀκέραιον ἔχουσα, τότε δὲ παύδασϑαι 
ὃ πέμπουσαν, ὡς αὐτοῦ τεϑνηκότος. ἐκεῖνος μὲν οὕτω 
τὸν λοιπὸν βίον διῆγεν, ἡ δὲ γυνὴ τῆς ἀρχῆς 
καλῶς ἐπεμελήϑη καὶ μεταβολὴν κακῶν τοῖς ἀν- 
ϑρὥώποις παρέσχε. 


ἥ- 


ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΚΑΤΑΤΡΑΦΗ. 


-...--....-. 


ΡῬΡΩΜΑΙΚΑ. 


1, "Διὰ τί τὴν γαμουμένην ἅπτεσθαι πυρὸς καὶ 
Ἑ ὕδατος κελεύουσι;᾽ πότερον τούτων ὡς ἐν στοιχείοις 
καὶ ἀρχαῖς τὸ μὲν ἄρρεν ἐστὶ τὸ δὲ ϑῆλυ, καὶ τὸ 
μὲν ἀρχὰς κινήσεως ἐνίησι τὸ δ᾽ ὑποκειμένου καὶ 
ὕλης δύναμιν. ἢ διότι τὸ πῦρ καϑαίρει καὶ τὸ 
ὕδωρ ἁγνίξει, δεῖ δὲ καϑαρὰν καὶ ἁγνὴν διαμένειν 
τὴν γαμηϑεῖσαν;: ἢ ὅτι, καϑάπερ τὸ πῦρ χωρὶς ὑγρό- 
τητος ἄτροφόν ἐστι καὶ ξηρὸν τὸ δὲ ὕδωρ ἄνευ 
ϑερμότητος ἄγονον καὶ ἀργόν, οὕτω καὶ -τὸ ἄρρεν 
ἀδρανὲς καὶ τὸ ϑῆλυ χωρὶς ἀλλήλων, ἡ δὲ σύνοδος 
ἀμφοῖν ἐπιτελεῖ τοῖς γήμαδσι τὴν συμβίωσιν; ἢ οὐκ 
ἀπολειπτέον καὶ κοινωνητέον ἁπάσης τύχης, κἂν 
ἄλλου μηδενὸς ἣ πυρὸς καὶ ὕδατος μέλλωσι κοινω- 
νεῖν ἀλλήλοις: 

2. ᾿Διὰ τί οὐ πλείονας οὐδ᾽ ἐλάττονας ἀλλὰ 
πέντε: λαμπάδας ἅπτουσιν ἐν τοῖς γάμοις, ἃς κηρί- 


ὥνας ὀνομάξουσιν;" πότερον, ὡς Βάρρων ἔλεγεν, ὅτι͵ 


τῶν στρατηγῶν τρισὶ ἰθομρένων, σὺν τοῖς ἐγοθας 


4 καὶ ὕλης] ἔχει καὶ ὕλης Ὗ ἣ ὃ ἣν ἰάθχα 
ἄλλον Τουρίυβ: καλοῦ 117 ΒάρρωνἹ 6 Ιλπρ. Τιαΐ. Ὗ 
8 61 18 τρισὶ χρωμένων κὲἕ] Ἰδουηοβδ. οὗ, ΚΥΤΩ. Τλ688 


ὅ 


μι 


0 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 251 


νόμοις πλείονας, παρὰ δὲ τῶν ἀγορανόμων ἅπτουδσι 
τὸ πῦρ οἵ γαμοῦντες, ἢ διότι πλείοσι χρωμένων 9364 
ἀριϑμοῖς, πρός τε τὰ ἄλλα βελτέων. καὶ τελειότερος 
ὁ περιττὸς ἐνομέξετο καὶ πρὸς γάμον ἁρμοδιώτερος; 

5 ὃ γὰρ ἄρτιος διάστασίν τε δέχεται καὶ τὸ ἴσον αὐτοῦ 
μάχιμόν ἐστι καὶ ἀντίπαλον, ὁ δὲ περιττὸς οὐ δύ- 
ναται διασχισϑῆναι παντάπασιν, ἀλλ᾽ ὑπολείπει τι 
κοινὸν ἀεὶ μεριξόμενος. τοῦ δὲ περιττοῦ μάλιστα 
γαμήλιος ἡ πεντάς ἐστι τὰ γὰρ τρία πρῶτος περιτ- 

10 τὸς καὶ τὰ δύο πρῶτος ἄρτιος" ἐκ δὲ τούτων ὥσπερ 
ἄρρενος καὶ ϑήλεος ἡ πεντὰς μέμικται. ἢ μᾶλλον, 
ἐπεὶ τὸ φῶς γενέσεώς ἐστι σημεῖον, γυνὴ δ᾽ ἄχρι Β 
πέντε τίκτειν ὁμοῦ τὰ πλεῖατα. πέφυκε. ) τοσαύταις 
χρῶνται λαμπάσιν; ἢ ὅτι πέντε δεῖσθαι. ϑεὼν τοὺς 

18 γαμοῦντας οἴονται, Ζ]ιὸς τελείου καὶ Ἥρας “τελείας, 
καὶ ᾿Δφροδίτης καὶ Πειϑοῦς, ἐπὶ πᾶσι δ᾽ ᾿Αρτέμι- 
δος, ἣν ταῖς λοχείαις καὶ ταῖς ὠδῖσιν αἱ γυναῖκες 
ἐπικαλοῦνται; 
᾿ς 8. “Διὰ τί, πολλῶν ὄντων ἐν Ρώμῃ ναῶν ᾿Αρτέ- Ο 

30 μιδος, εἰς μόνον τὸν ἔν τῷ καλουμένῳ Πατρικίῳ 
στενωπῷ ἄνδρες οὐκ εἰσίασιν; ἦ διὰ τὸν λεγόμενον 
μὖϑον; γυναῖκα γὰρ αὐτόϑι τὴν ϑεὸν σεβομένην 
βιαξόμενός τις ὑπὸ τῶν κυνῶν διεσπάσϑη, καὶ ἀπὸ 
τούτου δεισιδαιμονίας γενομένης ἄνδρες οὐκ εἰσίασι. 

383. 4, “Διὰ τί τοῖς ἄλλοις ᾿ἀρτεμισίοις ἐπιεικῶς ἐλά- 
φῶν κέρατα προσπατταλεύουσι, τῷ δ᾽ ἐν ᾿4βεντίνῳ 
βοῶν; ἦ τοῦ παλαιοῦ συμπτώματος ἀπομνημονεύ- 
οντες; λέγεται γὰρ ἐν Σαβίνοις "άντρωνι Κορατίῳ 

11 ταῖς] ἐν ταῖ 21. 21 ἦ Θυθθποτυθ: ἢ 


202 ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


βοῦς ἐκπρεπὴς ὄψει καὶ μεγέϑει διαφέρουσα τῶν 
ἄλλων γενέσϑαι" μάντεως δέ τινος αὐτῷ φράσαντος, 
ὅτι τοῦ καϑιερεύσαντος ᾿Δρτέμιδι τὴν βοῦν ἐκείνην 
ἐν ᾿Αβεντίνῳ πέπρωται μεγίστην γενέσϑαι καὶ βασι- 
λεῦσαι τῆς ᾿Ιταλίας ἁπάσης τὴν πόλιν, ἐλϑεῖν μὲν ὁ 
Ὁ εἰς Ῥώμην τὸν ἄνθρωπον ὡς ϑύσοντα τὴν βοῦν" 
οἰκέτου δὲ κρύφα τῷ βασιλεῖ Σερουίῳ τὸ μάντευμα 
φράσαντος, ἐκείνου δὲ Κορνηλίῳ τῷ ἱερεῖ, προστάξαι 
τὸν Κορνήλιον τῷ ᾿ἄντρωνι λούσασϑαι᾽ πρὸ τῆς 
ϑυσίας ἀπὸ τοῦ Θύμβρεως" νενομίσϑαι γὰρ οὕτω 10 
τοὺς καλλιεροῦντας. ἐκεῖνον μὲν οὖν ἀπελθόντα 
λούσασϑαι,. τὸν δὲ Σερούιον φϑάσαντα ϑῦσαι τῇ 
ϑεῷ τὴν βοῦν καὶ τῷ ἱερῷ τὰ κέρατα προόσπαττα- 
λεῦσαι. ταῦτα καὶ ὃ ᾿Ιόβας ἱστόρηκε καὶ Βάρρων, 
πλὴν ὅτι τοὔνομα τοῦ ᾿ἄντρωνος Βάρρων οὐ γέ- τὸ 
γραφεν, οὐδ᾽ ὑπὸ Κορνηλίου φησὶ τοῦ ἱερέως ἀλλ᾽ 
ὑπὸ τοῦ νεωκόρον παρακρουσθῆναι τὸν Σαβῖνον. 

ὅ. “Διὰ τέ τοὺς τεϑνάναι φημισϑέντας ἐπὶ ξένης 
ψευδῶς, κἂν ἐπανέλθωσιν, οὐ δέχονται κατὰ ϑύρας, 
ἀλλὰ τῷ κεράμῳ προσβαίνοντες εἴσω καϑιᾶσιν αὗ- 30 
τούς; ὃ μὲν γὰρ Βάρρων αἰτίαι μυϑικὴν ὅλως 
ἀποδίδωσι. φησὶ γάρ, ἐν τῷ περὶ Σικελίαν πολέμῳ 
ναυμαχίας μεγάλης γενομένης καὶ κατὰ πολλῶν φήμης 
οὐχ ἀληϑοῦς ὡς ἀπολωλότων ῥυείσης, ἐπανελϑόντας 
αὐτοὺς ὀλέγῳ χρόνῳ πάντας τελευτῆσαι, ἑνὶ δ᾽ εἰσ- 35 
ἰόντι τὰς ϑύρας ἀπαντῆσαι κλειομένας ἀπ᾽ αὐτο- 
μάτου καὶ μὴ χαλᾶν ἐπιχειρούντων ἀνοίγειν. τὸν δ᾽ 
ἄνθρωπον αὐτοῦ χαταδαρϑόντα πρὸ τῶν ϑυρῶν 

14 Ἰόβας] ΜΌΕ]]οΥ. 8 Ρ. 410 50 αὑτούς Χ: αὐτούς 


.Ἅ.Ὁὦὦ. 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. . 958 


ἰδεῖν κατὰ τοὺς ὕπνους ὄψιν ὑφηγουμένην αὐτῷ 

τὴν ὑπὲρ τὸ τέγος εἰς τὴν οἰκίαν καϑίμησιν᾽ ποιή- 

ὅαντα δ᾽ οὕτως εὐτυχῆ γενέσϑαι καὶ γηραιόν" ἐκ 

, δὲ τούτου τὸ ἔϑος καταστῆναι τοῖς ὕστερον. ὅρα 
5 δὲ μὴ καὶ ταῦτα τρόπον τινὰ τοῖς “ΕὋΕλληνικοῖς ἔοικεν" 
οὐ γὰρ ἐνόμιξον ἁγνοὺς οὐδὲ κατεμίγνυσαν ἑαυτοῖς 
οὐδ᾽ εἴων ἱεροῖς πλησιάξειν, οἷς ἐκφορὰ γεγόνει καὶ 
τάφος ὡς τεϑνηκόσι. λέγεται δέ τινα τῶν ἐνόχων 
ταύτῃ τῇ δεισιδαιμονίᾳ γεγονότων ᾿Αριστῖνον εἰς 

10 Δελφοὺς ἀποστείλαντα δεῖσθαι τοῦ ϑεοῦ καὶ παραι- 
τεῖσϑαι τὰς παρούδας αὐτῷ διὰ τὸν νόμον ἀπορίας" 
τὴν δὲ Πυϑίαν εἰπεῖν 


᾿ὅσσαπερ ἔν λεχέεσσι γυνὴ τίκτουσα τελεῖται, 26 


ταῦτα πάλιν τελέσαντα ϑύειν μακάρεσσι ϑεοῖσι.ἢ 


ι5 τὸν οὖν 4ριστῖνον συμφρονήδαντα παρασχεῖν ἑαυτὸν 
ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς τικτόμενον ταῖς γυναιξὶν ἀπολοῦσαι 
καὶ σπαργανῶσαι καὶ ϑῆλὴν ἐπισχεῖν, οὕτω τὸ δρᾶν 
καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας, ὑστεροπότμους προδαγο- 
ρευομένους. ἔνιοι δὲ καὶ πρὸ τοῦ ᾿Αριστίνου ταῦτα 

20 γενέσϑαι περὶ τοὺς ὑστεροπότμους καὶ τὸ ἔϑος εἶναι 
παλαιόν. οὐδὲν οὖν ϑαυμαστόν, εἰ καὶ Ῥωμαῖοι 
τοῖς δοκοῦσιν ἅπαξ τεϑάφϑαι καὶ γεγονέναι τῆς 
τῶν φϑιτῶμ μερίδος οὐκ ὥοντο δεῖν παριέναι τὴν 
αὔλειον, ἧ ϑύσοντες ἐξίασι καὶ ϑύσαντες εἰσίασιν, 

ῳ; ἀλλ᾽ ἄνωϑεν ἐκέλευον εἰς τὰ ὕπαιϑρα καταβαίνειν 

. ἐκ τοῦ περιέχοντος᾽ καὶ γὰρ τοὺς καϑαρμοὺς ἐπιει- 
κῶς πάντας ἐν ὑπαίϑρῳ τελοῦσι. 


12 εἰπεῖν] ἀνειπεῖν Οο ούιϑ 14 τελέσαντα] τελέσας 
1ά θη 16 συμφρονήσαντα ὟὟ : εὖ φρονήσαντα 


Ε 


Β 


204 ο ἈΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


6. “Διὰ τέ τοὺς συγγενεῖς τῷ στόματι φιλοῦσιν 
αἱ γυναῖκες: πότερον ὡς οἱ πλεῖστοι νομίξουδσιν - 
ἀπειρημένον ἦν πίνειν οἶνον ταῖς γυναιξίν, ὅπως 
οὖν πιοῦσαι μὴ λανθάνωσιν ἀλλ᾽ ἐλέγχωνται περι- 
τυγχάνουσαι τοῖς οἰκείοις, ἐνομέσϑη καταφιλεῖν" ἢ 
δι᾽ ἣν ᾿Δριστοτέλης ὃ. φιλόσοφος αἰτίαν ἱστόρηκε; 

Ο τὸ γὰρ πολυϑρούλητον ἐκεῖνο καὶ πολλαχοῦ γενέσϑαι 
λεγόμενον ὧς ἔοικεν ἐτολμήϑη καὶ ταῖς Τρῳάσι περὶ 
τὴν ᾿Ιταλίαν. τῶν γὰρ ἀνδρῶν, ὡς προσέπλευσαν, 
ἀποβάντων ἐνέπρησαν τὰ πλοῖα, πάντως ἀπαλλα- 10 
γῆναι τῆς πλάνης δεόμεναι καὶ τῆς ϑαλάττης" φοβη- 
ϑεῖσαι δὲ τοὺς ἄνδρας ἠσπάξοντο τῶν συγγενῶν καὶ 
οἰκείων μετὰ τοῦ καταφιλεῖν καὶ περιπλέκεσϑαι τοὺς. 

. προστυγχάνοντας. παυσαμένων δὲ τῆς ὀργῆς καὶ 
διαλλαγέντων, ἐχρῶντο καὶ τοῦ λοιποῦ ταύτῃ τῇ 1ι 

Ὁ φιλοφφοσύνῃ πρὸς αὐτούς. ἢ μᾶλλον ἐδόϑη τοῦτο 
ταῖς γυναιξὶν ὡς τιμὴν ὅμα καὶ δύναμιν αὐταῖς 
φέρον; εἰ φαίνοιντο πολλοὺς καὶ ἀγαϑοὺς ἔχουσαι 
συγγενεῖς καὶ" οἰκείους; ἥ, μὴ νενομιόμένου συγγενί- 
δας γαμεῖν, ἄχρι φιλήματος ἡ φιλοφροσύνη προῆλϑεν 30 
καὶ τοῦτο μόνον ἀπελείφρϑη σύμβολον καὶ κοινώνημα 
τῆς συγγενείας; πρότερον γὰρ οὐκ ἐγάμουν τὰς ἀφ᾽ 
αἵματος, ὥσπερ οὐδὲ νῦν τηϑίδας οὐδ᾽ ἀδελφὰς 
γαμοῦσιν, ἀλλ᾽ ὀψὲ συνεχώρησαν ἀνεψιαῖς δυνοικεῖν 
ἐκ τοιαύτης αἰτίας. ἀνὴρ χρημάτων ἐνδεὴς τὰ δ᾽ 35 
ἄλλα χρηστὸς καὶ παρ᾽ ὁντινοῦν τῷ δήμῳ τῶν πολι- 


οι 


6 ᾿Δριστοτέλης] Ετάρτη. ὅ67 Ἴ πολλαχοῦ Ὗ : πολλοῦ 
8 καὶ ταῖς Τρῳάσι Ἰᾶσιι: ταῖς τρωάσι καὶ 2338 τηϑίδας 
Οοροΐυβ: τιτϑίδας ᾿ 


ΑΕΤΙΑ ΕΟΜΑΝᾺ. 200 


τευομένων ἀρέσκων, ἐπίκληρον ἀνεψιὰν ἔχεον ἔδοξε Ἡ 

καὶ πλουτεῖν ἀπ᾽’ αὐτῆς" ἐπὶ τούτῳ δὲ γενομένης 

αὐτοῦ κατηγορίας, ὃ δῆμος ἀφεὶς τὴν αἰτίαν ἐλέγ- 

χεῖν ἔλυσε τὸ ἔγκλημα, ψηφισάμενος πᾶσιν ἐξεῖναι 
5 γαμεῖν ἄχρι ἀνεψιῶν, τὰ δ᾽ ἀνωτέρω κεκωξζῦσϑαι. 

1. “Διὰ τέ δὲ δῶρον λαβεῖν ἀνδρὶ παρὰ γυναι: ᾿ 
κὸς χαὶ γυναικὶ παρ᾽ ἀνδρὸς ἀπείρηται; πότερον, 
ὡς Σόλων γράψας τὰς δόσεις κυρίας εἷναι τῶν 

᾿ φελευτώντων, πλὴν εἰ μή τις ἀνάγκῃ συνεχόμενος 

10 ἢ γυναικὶ πειϑόμενος τὴν μὲν ἀνάγχην ὡς βιαξο-. 
μένην ὑπεξείλετο, τὴν δ᾽ ἡδονὴν ὡς παραλογιξομέ- 

᾿ς ψην, οὕτως ὑπενοήϑησαν αἵ γυναικῶν καὶ ἀνδρῶν 
δόσεις" ἢ φαυλότατον ἡγούμενοι σημεῖον εὐνοίας τὸ 
διδόναι (διδόασι γὰρ καὶ ἀλλότριοι καὶ μὴ φιλοῦντες) 

16 ἐκ τοῦ γάμου τὴν τοιαύτην ἀρέδκειαν ἀνεῖλον, ὅπως 
ἄμισϑον ἦ καὶ προῖκα καὶ δι’ αὑτὸ μὴ δι’ ἄλλο τὸ 
φιλεῖσϑαι καὶ φιλεῖν; ἢ ὅτι τῷ λαμβάνειν διαφϑει- 
οόμεναι μάλιστα προσίενται τοὺς ἀλλοτρίους, σεμνὸν 
ἐφάνη τὸ μὴ διδόντας ἀγαπᾶν τοὺς ἰδίους; ἢ μᾶλ- 

50 λον ὅτι δεῖ καὶ γυναιξὶ κοινὰ τὰ ἀνδρῶν εἶναι καὶ 966 
ἀνδράσι τὰ γυναικῶν; μανθάνει γὰρ ὁ λαβὼν τὸ 
δοϑὲν ἀλλότριον ἡγεῖσϑαι τὸ μὴ δοϑέν, ὥστ᾽ ὀλίγον 
διδόντες ἀλλήλοις τὸ πᾶν ἀφαιροῦνται. 

8, Διὰ τί δὲ παρὰ γαμβροῦ καὶ παρὰ πενϑεροῦ 

95 λαβεῖν ἐχείνοις κεκώλυται δῶρον; ἦ παρὰ γαμβροῦ 
μέν, ἵνα μὴ δόξῃ διὰ τοῦ πατρὸς εἰς τὴν γυναῖκα 
περιχωρεῖν τὸ δῶρον" παρὰ πενθεροῦ δέ, ὅτι τὸν 
μὴ διδόντα δίκαιον ἐφάνη μηδὲ λαμβάνειν; 
ο΄ 9 ἦ Ῥαρθπογαβ Ἀἷο οὐ ἱπῦτα: ἢ 


206 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


9, “Διὰ τί, κἂν ἐξ ἀγροῦ κἂν ἀπὸ ξένης ἐπανίωσιν, 
ἔχοντες οἴκοι γυναῖκας προπέμπουσι δηλοῦντες αὐταῖς 
ὅτι παραγίγνονται; πότερον ὅτι τοῦτο πιστεύοντός 
ἐστι τὴν γυναῖχα μηδὲν ῥαδιουργεῖν τὸ δ᾽ ἐξαίφνης 
καὶ ἀπροσδοκήτως οἷον ἐνέδρα καὶ παρατήρησις, ἢ ὅ 
᾿ δπεύδουσιν ὡς ποϑούσαις καὶ προσδεχομέναις εὐαγ- 
γελίξεσϑαι περὶ αὑτῶν; ἢ μᾶλλον αὐτοὶ περὶ ἐκείνων 
πυϑέσϑαι ποθοῦσιν, εἰ σῳξομένας καὶ ποϑούσας ἐπὶ 
τῆς οἰκίας καταλαμβάνουσιν; ἢ πλείονες ταῖς γυναι- 

ξὶν οἰκονομίαι καὶ ἀσχολίαι, τῶν ἀνδρῶν ἀπόντων, τυγ- 10 
᾿ χάνουδι καὶ διαφοραὶ καὶ δρμαὶ πρὸς τοὺς ἔνδον" ἵν᾽ 
οὖν ἀπαλλαγεῖσα τούτων ἀϑόρυβον τῷ ἀνδρὶ παρέχῃ 
τὴν ὑποδοχὴν καὶ ἡδεῖαν, ἡ προδήλωσις γίγνεται; 

10. “Διὰ τί τοὺς ϑεοὺς προσκυνοῦντες ἐπικαλύ- 
πτονται τὴν κεφαλήν, τῶν δ᾽ ἀνθρώπων τοῖς ἀξίοις τ 
τιμῆς ἀπαντῶντες, κἂν τύχωσιν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς 
ἔχοντες τὸ ἱμάτιον, ἀποκαλύπτονται;᾽ τοῦτο γὰρ 
ἔοικε κἀκείνην ἐπιτείνειν τὴν ἀπορίαν. εἰ μὲν οὖν 
ὁ περὶ Αἰνείου λεγόμενος λόγος ἀληϑής ἐστιν, ὅτι 
τοῦ Ζιομήδους παρεξιόντος ἐπιχαλυψάμενος τὴν ϑὺυ- 30 
σίαν ἐπετέλεσε, λόγον ἔχει καὶ ἀκολουϑεῖ τῷ συγκα- 
λύπτεσϑαν πρὸς τοὺς πολεμίους τὸ τοῖς φίλοις καὶ 
ἀγαϑοῖς ἐντυγχάνοντας ἀποκαλύπτεσϑαι" τὸ γὰρ πρὸς 
τοὺς ϑεοὺς οὐκ ἴδιόν ἐστιν ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός, 
καὶ ἀπ’ ἐκείνου μεμένηκε τηρούμενον. εἰ δ᾽ ἄλλο 536 
τι λέγειν χρή, σκόπει μὴ μόνον ἐκεῖνο δεῖ ξητεῖν, 
δι ὃ τοὺς ϑεοὺς προσκυνοῦντες ἐπικαλύπτονται, 


ὅ παρατήρησις Χ: παρατηρήσει ἮΝ 7 αὑτῶν ἕ: 
αὐτῶν 11 ὁρμαὶ] ὀργαὶ Ὗ 





ΑἙΤΊΑ ΒΟΜΑΝΆΑ. 57 


ϑάτερον δ᾽ ἀκόλουθόν ἐστι. τῶν γὰρ ἀνθρώπων 
ἀποκχαλύπτονται τοῖς δυνατωτέροις, οὐ τιμὴν αὐτοῖς Ὁ 
προστυϑέντες, ἀλλὰ τὸν φϑόνον αὐτῶν μᾶλλον ἀφαι- 
φοῦντερ, ἵνα μὴ δόξωσι τὰς αὐτὰς τοῖς ϑεοῖς τιμὰς 
ὅ ἀπαιτεῖν μηδ᾽ ὑπομένειν μηδὲ χαίρειν ϑεραπευό- 
μενοι παραπλησίως ἐκείνοις. τοὺς δὲ ϑεοὺς οὕτω 
προσεκύνουν ἢ ταπεινοῦντες ἑαυτοὺς τῇ ἐπικρύψει 
τῆς κεφαλῆς, ἢ μᾶλλον εὐλαβούμενοί τινα φωνὴν 
προσπεσεῖν αὐτοῖς ἔξωϑεν εὐχομένοις ἀπαίσιον καὶ 
10 δύσφημον ἄχρι τῶν ὥτων ἀνελάμβανον τὸ ἱμάτιον" 
ὅτι γὰρ ἰσχυρῶς ἐφυλάττοντο ταῦτα, δῆλόν ἐστι τῷ 
προσιόντας ἐπὶ μαντείαν χαλκωμάτων πατάγῳ περι- 
ψοφεῖσϑαι. ἢ ὡς Κάστωρ λέγει τὰ Ῥωμαϊκὰ τοῖς Εὶ 
Πυϑαγορικοῖς συνοικειῶν, τὸν ἐν. ἡμῖν δαίμονα 
ι δεῖσϑαι τῶν ἐκτὸς ϑεῶν καὶ ἱχετεύειν, τῇ τῆς κεφα- 
λῆς ἐπικαλύψει τὴν τῆς ψυχῆς αἰνιττόμενον ὑπὸ τοῦ 
σώματος ἐγκάλυψιν καὶ ἀπόκρυψιν. 
11. ᾿Διὰ τί δὲ τῷ Κρόνῳ ϑύουσιν ἀπαρακα- 
λύπτῳ τῇ κεφαλῇ; πότερον ὅτι τὴν ἐγκάλυψιν 
30 Αἰνείας παρέδωκεν, ἡ δὲ τοῦ Κρόνου ϑυσία παμπά- 
λαιός ἐστιν" ἢ ὅτι τοῖς οὐρανίοις ἐπικαλύπτονται. τὸν 
δὲ Κρόνον ἡγοῦνται ϑεὸν ὑπουδαῖον καὶ χϑόνιον; 
ἢ ὅτι τῆς ἀληϑείας οὐδὲν ἀπόκρυφον ἢ ἐπίσκιον, ἀλη- 
ϑείας δὲ νομίξουσι' Ῥωμαῖοι πατέρα τὸν Κρόνον εἶναι; 
8. 12, 'Διὰ τί δὲ τὸν Κρόνον πατέρα τῆς ἀλη- 
ϑείας νομίέξουσι:᾽ πότερον, ὥσπερ ἔνιοι τῶν φιλοσό- 
᾿ φῶν, χρόνον οἴονται τὸν Κρόνον εἶναι, τὸ δ᾽ ἀληϑὲς Ε 
εὑρίσκει χρόνος" ἢ τὸν μυθολογούμενον ἐπὶ Κρόνου 


18 Κάστωρ] Υἱᾶ. Εταρτη. 11]. ἃ Ο. ΜΏ6]1]ογο ῬασΊβ. 1844 ἢ. 181 
ῬΙαϊασοδὶ Μοσα]α. Ὑό]. 11. 17 


258 ἈΒΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


βίον, εἰ δικαιότατος ἦν, εἰκός ἔστι μάλιστα μετέχειν 
ἀληϑείας: 

18, “Διὰ τέ καὶ τῷ λεγομένῳ Ὁνώρει ϑύουσιν 
ἀπαρακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ (τὸν δὲ Ὁνῶρεμ δόξαν ἄν 
τις ἢ τιμὴν μεϑερμηνεύσειε):ἢ πότερον διότι λαμπρὸν δὅ 
ἡ δόξα καὶ περιφανὲς καὶ ἀναπεπταμένον, δι’ ἣν 

967 αἰτίαν τοῖς ἀγαϑοῖς καὶ τιμωμένοις ἀνδράσιν ἀπο- 
καλύπτονται, διὰ ταύτην καὶ τὸν ἐπώνυμον τῆς τιμῆς 
θεὸν οὕτω προσκυνοῦσι; 

14, “Διὰ τί τοὺς γονεῖς ἐχκομίζουσιν οἵ μὲν υἱοὶ τὸ 
συγκεκαλυμμένοι, αἵ δὲ ϑυγατέρες γυμναῖς ταῖς 
κεφαλαῖς καὶ ταῖς κόμαις λελυμέναις;᾽ πότερον ὅτι 
τιμᾶσϑαι μὲν ὑπὸ τῶν ἀρρένων δεῖ τοὺς πατέρας 
ὡς ϑεοὺς πενϑεῖσϑαι δ᾽ ὑπὸ τῶν ϑυγατέρων ὡς 
τεϑνηκότας, ἑκατέρῳ τὸ οἰκεῖον ὃ νόμος ἀποδοὺς ἐξ τό 
ἀμφοτέρων ἐποίησε τὸ ἁρμόττον᾽ ἢ πένϑους μὲν 
οἰκεῖον τὸ μὴ σύνηϑες, συνηϑέστερον δὲ ταῖς μὲν 
γυναιξὶν ἐγκεκαλυμμέναις, τοῖς δ᾽ ἀνδράσιν ἀκαλύ- 

Β πτοις εἰς τὸ δημόσιον προϊέναι: καὶ γὰρ παρ᾽ Ἕλλησιν 
ὅταν δυστυχία τις γένηται, κείρονται μὲν αἷ γυναῖκες 50 
κομῶσι δ᾽ οἱ ἄνδρες, ὅτι τοῖς μὲν τὸ κείρεσθαι ταῖς 
δὲ τὸ κομᾶν σύνηϑές ἐστιν. ἢ τοὺς μὲν υἱοὺς ἐπι- 
καλύπτεσθαι δι’ ἣν εἰρήκαμεν αἰτίαν ἐνομίσϑη (καὶ 
γὰρ ἐπὶ τῶν τάφων ὥς φησι Βάρρων περιστρέφονται, 
καθάπερ ϑεῶν ἱερὰ τιμῶντες τὰ τῶν πατέρων μνή- 35 
ματα, καὶ καύσαντες τοὺς γονεῖς, ὅταν ὀστέῳ πρῶτον 


ὅ διότι  : δὲ ὅτι 6 δι᾽ ἣν] πιδῖῖτι ἢ δι’ ἣν 18 
μὲν ὑπὸ τῶν ἀρρένων) 46]. ΜαανισΒ 14 ὑπὸ τῶν ϑθυγα- 
τέρων] 46]. ἰάδμθιᾳῃᾳι 24 Βάρρω»] οὗ. 6 Τΐηρ. Παῖ. Υ 8. 28 
περιστρέφονται] περιστέφονται τη8]9 ὟΥ, οἷ. γι. Ναμι. ο. 14 








»“" 


ΑἙΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 959 


ἐντύχωσι, ϑεὸν γεγονέναι τὸν τεϑνηκότα λέγουσι)" 
ταῖς δὲ γυναιξὶν οὐδ᾽ ὅλως ἐξῆν ἐπικαλύπτεσϑαι 
τὴν κεφαλήν; ἱστορεῖται γοῦν ὅτι πρῶτος μὲν ἐξέ- 
βαλε γυναῖχα Σπόριος Καρβίλιος ἐπ᾽ ἀτεκνίᾳ, δεύ- Ο 
ὅτερος δὲ Σουλπέκιος Γάλλος ἐφελκυσαμένην ἰδὼν 
κατὰ κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον, τρίτος δὲ Πόπλιος Σεμ- 
πρώνιος ἀγῶνα ϑεωρήσασαν ἐπιτάφιον. 
16, ᾿Διὰ τί τὸν Τέρμινον, ᾧ τὰ Τερμινάλια 
ποιοῦσι, θεὸν νομίξοντες οὐδὲν ἔϑυον αὐτῷ ξῷον; 
10 ἦῇ Ῥωμύλος μὲν ὅρους οὐκ ἔϑηκε τῆς χώρας, ὅπως 
ἐξῇ προϊέναι καὶ ἀποτέμνεσθαι καὶ νομίξειν πᾶσαν 
ἰδίαν, ὥσπερ ὁ Μάκων εἶπεν, ἧς ἂν τὸ δόρυ ἐφι- 
κνῆται' Νομᾶς δὲ Πομπίλιος, ἀνὴρ δίκαιος καὶ πο- 
λιτικὸς ὧν καὶ φιλόσοφος γενόμενος, τήν τὸ χώραν 
ι ὡρίσατο πρὸς τοὺς γειτνιῶντας καὶ τοῖς ὅροις ἐπι- 
φημίσας τὸν Τέρμινον ὡς ἐπίσκοπον καὶ φύλακα 
φιλίας καὶ εἰρήνης ᾧετο δεῖν αἵματος καὶ φόνου 
καϑαρὸν καὶ ἀμίαντον διαφυλάττειν; 
16. ᾿Διὰ τέ δούλαις τὸ τῆς Δευκοϑέας ἱερὸν Ὁ 
80 ἄβατόν ἐστι, μίαν δὲ μόνην αἱ γυναῖκες εἰσάγουδαι 
παίουσιν ἐπὶ κόρρης καὶ ῥαπίξουσιν; ἦ τὸ μὲν ταύ- 
την ῥαπέξεσϑαι σύμβολόν ἐστι τοῦ μὴ ἐξεῖναι: κω- 
λύουσι δὲ τὰς ἄλλας διὰ τὸν μῦϑον. ἡ γὰρ Ἰνὼ 
ξηλοτυπήσασα δούλην ἐπὶ τῷ ἀνδρὶ λέγεται περὶ 
26 τὸν υἱὸν ἐχμανῆναι" τὴν δὲ δούλην Ἕλληνες Αἰτω- 
λέδα γένει φασὶν εἶναι, καλεῖσθαι δ᾽ ᾿Αντιφέραν. 
διὸ καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐν Χαιρωνείᾳ πρὸ τοῦ σηκοῦ τῆς 
“Δευκοϑέας ὃ νεωκόρος λαβὼν μάστιγα κηρύσσει 
10 ἦ Ῥυθομοταβ πὸ οὗ ἰηΐτα: ἢ 
171 


260 ΑΕΤΙᾺ ΒΟΜΑΝΑ. 


“μὴ δοῦλον εἰσιέναι μὴ δούλαν, μὴ Αἰτωλὸν μὴ 
«Αἰτωλάν.ἢ 
ΒΕ 11]. “Διὰ τί παρὰ τῇ ϑεῷ ταύτῃ τοῖς μὲν ἰδίοις 
τέκνοις οὐκ εὔχονται τἀγαϑὰ τοῖς δὲ τῶν ἀδελφῶν; 
πότερον ὅτι φιλάδελφος μέν τις ἡ νὼ καὶ τὸν ἐκ ὅ 
τῆς ἀδελφῆς ἐτιϑηνήσατο, ἡ δὲ περὶ τοὺς ἑαυτῆς 
παῖδας ἐδυστύχησεν᾽ ἢ καὶ ἄλλως ἠθικὸν καὶ καλὸν τὸ 
ἔϑος καὶ πολλὴν παρασκευάξον εὔνοιαν ταῖς οἰκειότησι; 
18. “Διὰ τί τῷ ἩΗρακλεῖ πολλοὶ τῶν πλουσίων 
ἐδεκάτευον τὰς οὐσίας; πότερον ὅτι κἀκεῖνος ἐν τὸ 
Ῥώμῃ τῶν Γηρυόνου βοῶν ἀπέϑυσε τὴν δεκάτην, 
Ε ἢ ὅτι Ρωμαίους ὑπὸ Τυρρηνῶν δεκατευομένους ἀπήλ- 
λαξεν; ἢ ταῦτα μὲν οὐκ εἶχε τὴν ἱστορίαν ἀξιόπιστον͵ 
ὡς δ᾽ ἀδηφάγῳ τινὶ τῷ Ηρακλεῖ καὶ εὐθοίνῳ δαψιλῶς 
καδλάφϑόνως ἀπέϑυον; ἢ μᾶλλον ὡς ἐπαχϑῆ τοῖς πολί- 
ταις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον κολούοντες καὶ καϑά- 
περ εὐεξίας ἐπ᾿ ἄκρον εὐσωματούσης ἀφαιροῦντες, 
ᾧοντο μάλιστα τιμᾶσϑαι τὸν Ηρακλέα καὶ χαίρειν ταῖς 
τοιαύταις ἀποχρήσεσι καὶ συστολαῖς τῶν περιττῶν, 
εὐτελῆ καὶ αὐτάρκη καὶ ἀπέριττον τῷ βίῳ γενόμενον; 30 
19. “Διὰ τί τὸν ᾿Ιανουάριον μῆνα νέου ἔτους 
968 ἀρχὴν λαμβάνουσι; τὸ γὰρ παλαιὸν ὃ Μάρτιος ἠρι- 
ϑμεῖτο πρότερος. ὡς ἄλλοις τὲ πολλοῖς δῆλόν ἐστι 
τεχμηρίοις καὶ μάλιστα τῷ τὸν πέμπτον ἀπὸ τοῦ 
Μαρτίου Πέμπτον καὶ τὸν ἕκτον “ἔκτον ὀνομάξεσϑαι, 
καὶ τοὺς ἄλλους ἐφεξῆς ἄχρι τοῦ τελευταίου, ὃν 
Ζεκέμβριον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ Μαρτίου δέκατον 
ἀρυϑμούμενον. ἐξ οὗ δὴ καὶ παρέστη τισὺν οἴεσϑαι 
18 ἔχει - 19 ἀποχρήσεσι] ἀποκρίσεσι ν6] ἀποχωρίσεσι ὟΥ 


μὰ 


ὅ 


δ 





ΑΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 26] 


καὶ λέγειν, ὡς οὐ δώδεκα μησὶν ἀλλὰ δέκα συνεπλή- 
ρουν οἱ τότε Ῥωμαῖοι τὸν ἐνιαυτὸν ἐνίοις τῶν 
μηνῶν ἡμέρας πλείονας τῶν τριάκοντα προφτιϑέντες. 
ἄλλοι δ᾽ ἱστοροῦσι τὸν μὲν “εκέμβριον ἀπὸ τοῦ Β 
ὅ Μαρτίου δέκατον εἶναι, τὸν δ᾽ ᾿Ιανουάριον ἑνδέκατον, 
τὸν δὲ Φεβρουάριον δωδέχατον, ἐν ᾧ καϑαρμοῖς τε 
χρῶνται καὶ τοῖς φϑιμένοις ἐναγίξουσι τοῦ ἐνιαυτοῦ 
τελευτῶντος. μετατεϑῆναι δὲ τούτους καὶ γενέσϑαι 
τὸν ᾿Ιχνουάριον πρῶτον, ὅτι τῇ νουμηνίᾳ τούτου τοῦ 
10 μηνός, ἣν ἡμέραν καλάνδας ᾿Ιανουαρίας καλοῦσιν, 
οὗ πρῶτοι κατεστάϑησαν ὕπατοι, τῶν βασιλέων ἐκ- 
πεσόντων. πιϑανώτεροι δ᾽ εἰσὶν οἵ λέγοντες, ὅτι 
τὸν μὲν Μάρτιον ὃ Ῥωμύλος πολεμικὸς καὶ ἄρει- 
μάνιος ὧν καὶ δοκῶν ἐξ “ἄρεος γεγονέναι προέταξξε 
ιὸ τῶν μηνῶν, ἐπώνυμον ὄντα τοῦ "ἄρεος" Νομᾶς δ᾽ 
αὖϑις εἰρηνικὸς γενόμενος καὶ πρὸς ἔργα τῆς γῆς 0 
φιλοτιμούμενος τρέψαι τὴν πόλιν ἀποστῆσαι δὲ τῶν. 
πολεμικῶν, τῷ ᾿Ιανοναρίῳ τὴν ἡγεμονίαν ἔδωκε καὶ 
τὸν ᾿Ιανὸν εἰς τιμὰς προήγαγε μεγάλας, ὡς πολι- 
0 τικὸν καὶ γεωργικὸν μᾶλλον ἢ πολεμικὸν γενόμενον. 
ὅρα δὲ μὴ μᾶλλον ὁ Νομᾶς τῇ φύσει προσήκουσαν 
ἀρχὴν ἔλαβε τοῦ ἔτους ὡς πρὸς ἡμᾶς. καϑόλου μὲν 
γὰρ οὐδέν ἐστι φύσει τῶν ἐν κύκλῳ περιφερομένων 
οὔτ᾽ ἔσχατον οὔτε πρῶτον, νόμῳ δ᾽ ἄλλην ἄλλοι 
ο" τοῦ χρόνου λαμβάνουσιν ἀρχήν᾽ ἄριστα δ᾽ οἵ τὴν Ὁ 
μετὰ τροπὰς χειμερινὰς λαμβάνοντες, ὁπηνίκα τοῦ 
πρόσω βαδίξειν πεπαυμένος ὃ ἥλιος ἐπιστρέφει 
καὶ ἀνακάμπτει πάλιν πρὸς ἡμᾶς" γίψνεται γὰρ 
2 ἐνίοις  : ἐνίάίς 1. 21 Νομᾶς Ἐ: νουμᾶς 


« 


μ᾿“ 


2602 ΑἙΤΙᾺ ΒΟΜΑΝΑ. 


αὐτοῖς τρόπον τινὰ καὶ φύσει, τὸν μὲν τοῦ φωτὸς 
αὔξουσα χρόνον ἡμῖν, μειοῦσα δὲ τὸν τοῦ σκότους, 
ἐγγυτέρω δὲ ποιοῦσα τὸν κύριον καὶ ἡγεμόνα τῆς 
ῥευστῆς οὐσίας ἁπάσης. 

20. “Διὰ τί τῇ γυναικείᾳ ϑεῷ, ἣν ᾿4γαϑὴν κα- ὅ 
λοῦσιν, κοσμοῦσαι σηκὸν αἵ γυναῖκες οἴκοι μυρσίνας 
οὐκ εἰσφέρουσι, καίτοι πᾶσι φιλοτιμούμεναι χρῆσϑαι 
τοῖς βλαστάνουσι καὶ ἀνϑοῦσι;᾽ πότερον ὡς οἵ 
υϑολογοῦντες ἱστοροῦσι Φαύνου μὲν ἦν γυνὴ τοῦ 
μάντεως, οἴνῳ δὲ χρησαμένη κρύφα καὶ μὴ λαϑοῦσα 10 

Ἑ ῥάβδοις ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἐκολάσϑη μυρσίνης (ὅϑεν 
μυρσίνην μὲν οὐκ εἰσφέρουσιν, οἶνον δ᾽ αὐτῇ σπέν- 
δουσι, γάλα προσαγορεύουσαι)" ἢ πολλῶν μὲν ἁγναὶ 
μάλιστα δ᾽ ἀφροδισίων τὴν ἱερουργίαν ἐκείνην ἐπι- 
τελοῦσιν; οὐ γὰρ μόνον ἐξοικέξουσι τοὺς ἄνδραςρ, 16 
ἀλλὰ καὶ πᾶν ἄρρεν ἐξελαύνουσι τῆς οἰκίας, ὅταν 
τὰ νενομισμένα τῇ ϑεῷ ποιῶσι. τὴν οὖν μυρσίνην 
ὡς ἱερὰν ᾿ἀφροδίτης ἀφοσιοῦνται" καὶ γὰρ ἣν νῦν 
'ΜΜουρκίαν ᾿Αφροδίτην καλοῦσι, Μυρτίαν τὸ παλαιὸν 
ὡς ἔοικεν ὠνόμαζξον. 30 

21. “Διὰ τέ τὸν δρυοκολάπτην οἵ “ατῖνοι σέβον- 

Β ται, καὶ ἀπέχονται πάντες, ἰσχυρῶς τοῦ ὄρνιϑος; 
πότερον ὅτι τὸν Πῖκον λέγουσιν ὑπὸ φαρμάκων τῆς 
γυναικὸς μεταβαλεῖν τὴν φύσιν καὶ γενόμενον δρνο- 
κολάπτην ἀποφϑέγγεσθαι λόγια καὶ χρησμωδεῖν 35 
τοῖς ἐρωτῶσιν. ἢ τοῦτο μὲν ἄπιστόν ἐστιν ὅλως 
καὶ τερατῶδες. ἅτερος δὲ τῶν μύϑων πιϑανώ- 


1 αὐτοῖς] αὖϑις καὶ φύσει] καινὴ φύσις Ἠαϊίθηυϑ 
9 Φαύνου ΝΜ: φαυλίου 18 ᾿ἀφροδίέτης ϑοΒθ͵]] θη β108: ἀφροδίτῃ 


10 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 2608 


τερος. ὡς ἄρα τοῖς περὶ Ρωμύλον καὶ ἹΡῶμον ἐκτε- 
ϑεῖσιν οὐ μόνον λύκαινα ϑηλὴν ἐπεῖχεν, ἀλλὰ καὶ 
δρυοκολάπτης τις ἐπιφοιτῶν ἐψώμιξεν; ἐπιεικῶς γὰρ 
ἔτι καὶ νῦν τοῖς ὑπορείοις καὶ δρυμώδεσι τόποις 
ὅπου φαίνεται δρυοχολάπτης, ἐκεῖ καὶ λύχος, ὡς 
Νιγίδιος ἱστορεῖ. ἢ μᾶλλον, ὡς ἄλλον ἄλλου ϑεοῦ, 
καὶ τοῦτον ᾿ἄρεος ἱερὸν νομίξουσι τὸν ὄρνιν; καὶ 
γὰρ εὐθαραὴς καὶ γαῦρός ἐστι καὶ τὸ ῥύγχος οὕτως 269 
ἔχει κραταιόν, ὥστε δρῦς ἀνατρέπειν, ὅταν κόπτων 
πρὸς τὴν ἐντεριώνην ἐξίκηται. 

22. “Διὰ τί τὸν Ιανὸν διπρόσωπον οἴονται γεγονέ- 
ναι καὶ γράφουσιν οὕτω καὶ πλάττουσιν ; πότερον 
ὅτι τῷ μὲν γένει “Ἕλλην ἐκ Περραιβίας ἦν, ὡς ἴστο- 
ροῦσιν, διαβὰς δ᾽ εἰς ᾿Ιταλίαν καὶ συνοικήσας τοῖς 


16 αὐτόϑι βαρβάροις μετέβαλε καὶ γλῶτταν καὶ δίαιταν" 


40 


ἢ μᾶλλον ὅτι τοὺς περὶ τὴν ᾿Ιταλίαν αὐτὸς ἀγρίοις 


καὶ ἀνόμοις χρωμένους ἔϑεσιν εἰς ἕτερον βίου 


σχῆμα, πείσας γεωργεῖν καὶ πολιτεύεσθαι, μετέβαλε 
καὶ μετεκόσμησε:; 

238. ᾿Διὰ τέ τὰ πρὸς τὰς ταφὰς πιπράσκουσιν 
ἐν τῷ τεμένει τῷ “ιβιτένης, -νομίξοντες ᾿ἀφρσδίτην Β 
εἶναι τὴν Διβιτίνην;᾽ πότερον καὶ τοῦτο τῶν Νομᾶ 


τοῦ βασιλέως φιλοδοφημάτων ἕν ἐστιν, ὅπως μαν- 


35 


ϑάνωσι μὴ δυσχεραίνειν τὰ τοιαῦτα μηδὲ φεύγειν 
ὡς μιασμόν᾽ ἢ μᾶλλον ὑπόμνησίς ἐστι τοῦ φϑαρτὸν 
εἶναι τὸ γεννητόν, ὡς μιᾶς ϑεοῦ τὰς γενέσεις καὶ 
τὰς τελευτὰς ἐπισκοπούδης; καὶ γὰρ ἐν Δελφοῖς 


4 τοῖς] ἐν τοῖῦ 16 αὐτὸς] ἀνθρώπους ΔΌΓΣΘΒΟΒΙῸΒ 
20 πρὸς} περὶ Ὑιι. Νυχι. ο. 12 26 γενητόν ὃ 


64 ΑἙΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


᾿Δφροδίτης ἐπιτυμβίας ἀγαλμάτιόν ἐστι πρὸς ὃ τοὺς 
κατοιχομένους ἐπὶ τὰς χοὰς ἀνακαλοῦνται. 

24, “Διὰ τί τρεῖς τοῦ μηνὸς ἀρχὰς καὶ προϑε- 
σμίας ἔχουσιν, οὐ ταὐτὸ διάστημα τῶν ἡμερῶν με- 
ταξὺ λαμβάνοντες; πότερον ὡς οἵ περὶ τὸν ᾿Ιόβαν ὕ 
Ο ἱστοροῦσιν ὅτι ταῖς καλάνδαις ἐχάλουν τὸν δῆμον 
οἵ ἄρχοντες καὶ κατήγγελλον εἰς πέμπτην τὰς νόν- 
νας, εἰδοὺς δ᾽ ἡμέραν ἱερὰν ἐνόμιξον" ἢ μᾶλλον ὅτι 
ταῖς τῆς σελήνης διαφοραῖς δρίξοντες τὸν χρόνον, 
ἑώρων ἐν τρισὶ γιγνομένην διαφοραῖς τὴν σελήνην 1ὸ 
κατὰ μῆνα ταῖς μεγίσταις, πρώτῃ μὲν ὅτε κρύ- 
πτεται σύνοδον ποιησαμένη πρὸς ἥλιον, δευτέρᾳ δ᾽ 
ὅταν ἐκφυγοῦσα τὰς αὐγὰς τοῦ ἡλίου καταφανὴς 
πρῶτον ἐπὶ δυσμῶν γένηται, τρίτῃ δὲ τῇ περὶ τὴν 
πλήρωσιν αὐτῆς πανδελήνου γενομένης; ὀνομάξουσι 15 
Ὁ ὃὲ τὸν μὲν ἀφανισμὸν αὐτῆς καὶ τὴν κρύψιν ᾿κα- 
λάνδας᾽, ὅτι πᾶν τὸ κρύφα καὶ λάϑρα “κλάμ᾽ καὶ 
“κηλᾶρε᾽ τὸ λανϑάνειν" τὴν δὲ πρώτην φάσιν “νόν- 
ναρ᾽ τῷ δικαιοτάτῳ τῶν ὀνομάτων, νουμηνίαν οὖσαν" 
καὶ γὰρ αὐτοὶ τὸ νέον καὶ καινὸν ὥσπερ ἡμεῖς 50 
προσαγορεύουδι᾽ τὰς δ᾽ ᾿εἰδούςρ᾽ ἢ διὰ τὸ κάλλος καὶ 
τὸ εἶδος ὁλοχλήρου καϑισταμένης τῆς σελήνης ἣ τῷ 
Ζιὶ τὴν ἐπωνυμίαν ἀποδιδόντες. οὐ δεῖ δὲ τῶν , 
ἡμερῶν τὸν ἀκριβέστατον ἀριϑμὸν διώκειν οὐδὲ τῷ 
παρ᾽ ὀλίγον συκοφαντεῖν, ὅπου καὶ νῦν ἐπίδοσιν 935 
τοσαύτην ἀστρολογίας ἐχούσης, περιγίγνεται τῆς ἐμ- 


ὅ Ἰόβαν] Μυθ]]οΣ. 8 ν. 410 11 πρότῃ --- δευτέρᾳ ὃ: 
σἰρώτη --- δευτέρα 16 γενομένης Μδαάνιρίαβ: γιβομένης 
18 φάσιν ῬοϊυΒ: φασὶ 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 968 


πειρίας τῶν μαϑηματικῶν. ἡ τῆς κινήσεως ἀνωμαλία 

διαφεύγουσα τὸν λόγον. 
20. “Διὰ τί τὴν μετὰ καλάνδας ἡμέραν καὶ νόν- Ἐὶ 

νας καὶ εἰδοὺς ἀνέξοδον καὶ ἀνεκδήμητον τίϑενται; 

ὅ πότερον, ὡς οἱ πλεῖστοι νομίξουσι καὶ “έβιος ἵστορεῖ, 
ὅτι μετὰ τὰς Κυιντιλίας εἰδούς, ὃς νῦν ᾿Ιουλίας κα- 
λοῦσιν, ἐξάγοντες οἱ χιλίαρχοι τὸ στράτευμα περὶ 
τὸν ᾿4λλίαν ποταμὸν ἐκρατήϑησαν ὑπὸ Κελτῶν μάχῃ 
καὶ τὴν πόλιν ἀπώλεσαν' νομισϑείσης δὲ τῆς μετὰ 

10 τὰς εἰδοὺς ἀποφράδος προήγαγεν ὥσπερ φιλεῖ πορ- 
ρωτέρω τὸ ἔϑος ἡ δεισιδαιμονία καὶ κατέστησεν εἰς 
τὴν αὐτὴν εὐλάβειαν τήν τε μετὰ νόννας καὶ τὴν 
μετὰ καλάνδαρ᾽ ἢ τοῦτο μὲν ἔχει πολλὰς ἀλογίας; Κ 
ἄλλῃ τε γὰρ ἡμέρᾳ τὴν μάχην ἡττήϑησαν, ἣν .4λ- 

18 λιάδα διὰ τὸν ποταμὸν καλοῦντες ἀφοσιοῦνται,. καὶ 
πολλῶν ἀποφράδων οὐσῶν οὐκ ἐν παντὶ μηνὶ τὰς 
ὁμωνύμους παραφυλάττουσιν, ἀλλ᾽ ἑχάστην ἐν ᾧ 
συνέτυχε᾽ τό τὲ ταῖς μετὰ νόννας καὶ καλάνδας 
ἁπλῶς ἁπάσαις προστρίψασϑαι τὴν δεισιδαιμονίαν 

50 ἀπιϑανώτατον. ὕρα δὴ μή, καϑάπερ τῶν μηνῶν τὸν 
μὲν πρῶτον ὀλυμπίοις ϑεοῖς ἱέρωσαν, τὸν δὲ δεύτερον 
χϑονίοις ἐν ᾧ καὶ καϑαρμούς τινας τελοῦσι καὶ 
τοῖς κατοιχομένοις ἐναγίξουσιν, οὕτω καὶ τῶν ἡμε- 910 
ρῶν τὰς μὲν οἷον ἀρχὰς καὶ κυρίας ὥσπερ εἴρηται 

45 τρεῖς οὔσας ἑορτασίμους καὶ ἱερὰς ἔϑεντο, τὰς δ᾽ 
ἐφεξῆς δαίμοσι καὶ φϑιτοῖς ἐπιφημίσαντες ἀποφρά- 
δας καὶ ἀπράκτους ἐνόμισαν. καὶ γὰρ Ἕλληνες ἐν 


ὅ Λίβιος Υ 818αᾳ. οὗ ὙἹ 1 8. 14 τηϑ]ἴτὰ ᾿Δλίαν οὐ 
Δλιάδᾶέα 9. τῆς Μ 10 προήγαγεν Ὗ : προσταγέν 


266 ΑΒΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


τῇ νουμηνίᾳ τοὺς ϑεοὺς σεβόμενοι, τὴν δευτέραν 
ἥρωσι καὶ δαίμοσιν ἀποδεδώκασι καὶ τῶν κρατή- 
οῶν ὃ δεύτερος ἥρωσιν ἐπικίρναται καὶ ἡρωίσι. καὶ 
ὕλως ἀριυϑμός τις ὁ χρόνος, ἀριϑμοῦ δὲ ϑεῖον ἡ 
ἀρχή" μονὰς γάρ ἐστιν. ἡ δὲ μετ᾽ αὐτὴν δυὰς ἀντί- ὁ 
παλὸς τῇ ἀρχῇ καὶ ἀρτίων πρώτη. τὸ δ᾽ ἄρτιον 
Β ἐνδεὲς καὶ ἀτελὲς καὶ ἀόριστον, ὥσπερ αὖ τὸ περιτ- 
τὸν ὥρισται καὶ περαίνει καὶ τέλειόν ἐστι. διὸ καὶ 
νόνναι μὲν ἐπιβάλλουσι διὰ πέμπτης καλάνδαις, νόν- 
ναις δ᾽ εἰδοὶ δι’ ἐνάτης. ὁρίξουσι γὰρ οἱ περισσοὶ 10 
τὰς ἀρχάς᾽ οἵ δὲ μετὰ τὰς ἀρχὰς ἄρτιοι ὄντες οὐκ 
ἔχουσι τάξιν οὐδὲ δύναμιν, ὅϑεν οὐκ ἄρχονται πρά- 
ξεως οὐδ᾽ ἀποδημίας ἐν ταύταις. ἢ καὶ τὸ τοῦ 
Θεμιστοκλέους ἔχει λόγον, ἐρίσαι ποτὲ τὴν ὑστεραίαν 


πρὸς τὴν ἑορτήν, ἐκείνης μὲν ἀσχολίαν καὶ κόπον 15 


ἐχούσης πολύν, αὐτὴ δὲ παρέχουσα μετὰ σχολῆς καὶ 
ἡσυχίας ἀπολαῦσαι τῶν παρεσκευασμένων πρὸς τὴν 
ἑορτήν ἀποχρίνασϑαι δὲ πρὸς ταῦτα τὴν ἑορτήν 
Ὁ “ἀληϑῆ λέγεις, ἀλλ᾽ ἐμοῦ μὴ γενομένης οὐδ᾽ ἂν σὺ 
ἧς; ταῦτα δ᾽ ὃ Θεμιστοκλῆς πρὸς τοὺς αὖϑις ἔλεγε 30 
στρατηγοὺς τῶν ᾿4“ϑηναίων ὡς οὐκ ἂν οὐδαμοῦ 
φανέντας, εἶ μὴ τὴν πόλιν αὐτὸς ἔσῳσεν. ἐπεὶ τοί- 
γυν πᾶσα μὲν ἀξία σπουδῆς ἀποδημία καὶ πρᾶξις 
᾿ οἰκονομίας δεῖται καὶ παρασκευῆς, Ῥωμαῖοι δὲ τὸ 
παλαιὸν ἐν ταῖς ἕορταῖς οὐδὲν φὠκονόμουν οὐδ᾽ 25 
ἐφρόντιξον ἀλλ᾽ ἢ περὶ τοὺς ϑεοὺς ἠσχολοῦντο καὶ 
τοῦτ᾽ ἔπραττον, ὥσπερ ἔτι νῦν προκχηρύττουσιν οἵ 


16 ἐκείνης) ὡς ἐκείνη᾽ [1Ὶὄὅ αὐτὴ δὲ παρέχουσα] αὖ- 
τὴν δὲ παρέχουσανἍ͵ 17 πρὸς τὴν ἑορτὴν] ἀθ᾽ Θγογῖτα 


κς 





ΑΕΤΙΔ ΒΟΜΑΝΑ. 201 


ἱερεῖς ἐπὶ τὰς ϑυσίας βαδίζοντες, εἰκότως εὐϑὺς 
οὐκ ἐξεδήμουν μετὰ τὰς ἑορτὰς οὐδ᾽ ἔπραττον 
(ἀπαράσκευοι γὰρ ἦσαν), ἀλλ᾽ ἐχφροντίξοντες οἴκοι 
καὶ παρασκευαξόμενοι τὴν ἡμέραν ἐκείνην διδξτέλουν. Ὁ 

δ ἢ καϑάπερ ἔτι νῦν προσευξάμενοι καὶ προσκυνήσαντες 
ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐπιμένειν καὶ καϑίξειν εἰώϑασιν, οὕτως 
οὐκ εὐθὺς ἐπέβαλλον ταῖς ἱεραῖς ἡμέραις τὰς ἔνερ- 
γούς, ἀλλ᾽ ἐποίουν τι διάλειμμα καὶ διάστημα, πολλὰ 
τῶν πραγμάτων δυσχερῆ καὶ ἀβούλητα φερόντων; 

1... 26. “Διὰ τί λευκὰ φοροῦσιν ἐν τοῖς πένϑεσιν αἵ 
γυναῖκες ἱμάτια καὶ λευκοὺς κεκρυφάλους;᾽ πότερον 
ὡς τοὺς μάγους φασὶν πρὸς τὸν “Δ4᾽ιδην καὶ τὸ σκότος 
ἀντιταττομένους, τῷ δὲ φωτεινῷ καὶ λαμπρῷ συν- 
ἑξομοιοῦντας ἑαυτοὺς τοῦτο ποιδῖν᾽ ἥ, καθάπερ τὸ 

16 σῶμα τοῦ τεϑνηκότος ἀμφιεννύουσι λευκοῖς, καὶ τοὺς Ε' 
προσήκοντας ἀξιοῦσι; τὸ δὲ σῶμα κοσμοῦσιν οὕτως, 
ἐπεὶ μὴ δύνανται τὴν ψυχήν᾽ βούλονται δ᾽ ἐκείνην 
λαμπρὰν καὶ καϑαρὰν προπέμπειν, ὡς ἀφειμένην 
ἤδη καὶ διηγωνισμένην μέγαν ἀγῶνα καὶ ποικίλον. 

40 ἢ τὸ μὲν λιτὸν ἐν τούτοις μάλιστα καὶ τὸ ἁπλοῦν 
πρέπει; τῶν δὲ βαπτῶν τὰ μὲν καὶ πολυτέλειαν 
ἐμφαίνει τὰ δὲ περιεργίαν" οὐ γὰρ ἧττον ἔστι πρὸς 
τὸ μέλαν ἢ τὸ ἁλουργὸν εἰπεῖν “δολερὰ μὲν τὰ 
εἵματα, δολερὰ δὲ τὰ χρώματα. τὸ δ᾽ αὐτόχρουν 

35 μέλαν οὐχ ὑπὸ τέχνης ἀλλὰ φύσει βαπτόν ἐστι, καὶ 
μεμιγμένον τῷ σκιώδει κεκράτηται. μόνον οὖν τὸ 
λευκὸν εἰλικρινὲς καὶ ἀμιγὲς καὶ ἀμίαντόν ἐστι βαφῇ 
καὶ ἀμίμητον' οἰκειότατον οὖν τοῖς ϑαπτομένοις. 

28 δολερὰ] Ηοτοά, 1Π| 28 21 βαφῇ καὶ] καὶ βαφῇ Χ 


208 ἈΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ, 


καὶ γὰρ ὁ τεϑνηκὼς ἁπλοῦν τι γέγονε καὶ ἀμιγὲς καὶ 
κωϑαρὸν ἀτεχνῶς οὐδὲν ἀλλ ἢ φαρμάκου δευσοποιοῦ 
τοῦ σώματος ἀπηλλαγμένος. ἐν δ᾽ "άργει λευκὰ φοροῦ- 
σιν ἐν τοῖς πένϑεσιν, ὧς Σωκράτης φησίν, ὑδατόκλυστα. 
21. “Διὰ τί πᾶν τεῖχος ἀβέβηλον καὶ ἱερὸν νομί- 6ὁ 
971 ξουσι, τὰς δὲ πύλας οὐ νομίξουσιν;᾽ ἦ καϑάπερ 
ἔγραψε Βάρρων τὸ μὲν τεῖχος ἱερὸν δεῖ νομίζξειν, 
ὅπως ὑπὲρ αὐτοῦ μάχωνται προϑύμως καὶ ἀποϑνή- 
σκωσιν; οὕτω γὰρ δοκεῖ καὶ Ῥωμύλος ἀποκτεῖναι 
τὸν ἀδελφὸν ὡς ἄβατον καὶ ἱερὸν τόπον ἐπιχει- τὸ 
ροῦντα διαπηδᾶν καὶ ποιεῖν ὑπερβατὸν καὶ βέβηλον. 
τὰς δὲ πύλας οὐχ οἷόν τ’ ἦν ἀφιερῶσαι, δι᾽ ὧν 
ἄλλα τε πολλὰ τῶν ἀναγκαίων καὶ τοὺς νεκροὺς ἐχ- 
κομέξουσιν. ὅϑεν οἱ πόλιν ἀπ᾽ ἀρχῆς κτίξοντες, ὅσον 
ἂν μέλλωσι τόπον ἀνοικοδομεῖν ἐπίασιν ἀρότρῳ, βοῦν ιὉ 
ἄρρενα καὶ θήλειαν ὑποξεύξαντες" ὅταν δὲ τὰ τείχη 
περιορίξωσι, τὰς τῶν πυλῶν χώρας διαμετροῦντες τὴν 
Β ὕννιν ὑφαιροῦσι, καὶ μεταφέρουσιν οὕτω τὸ ἄροτρον, 
ὡς τὴν ἀρουμένην πᾶσαν ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἐσομένην. 
28, ᾿Διὰ τί τοὺς παῖδας, ὅταν ὀμνύωδσι τὸν 50 
Ἡρακλέα, κωλύουσιν ὑπὸ στέγῃ τοῦτο ποιεῖν καὶ 
κελεύουσιν εἰς ὕπαιϑρον προϊέναι; πότερον ὡς 
ἔνιοι λέγουσιν οὐκ οἰχουρίᾳ τὸν ἩΗρακλέα χαίρειν 
ἀλλ᾽ ὑπαίϑρῳ βίῳ καὶ ϑυραυλίαις νομίξοντες" ἢ 
μᾶλλον, ὅτι τῶν ϑεῶν οὐκ ἐπιχώριος οὗτος ἀλλὰ 56 
πόρρωϑεν καὶ ξένος; οὐδὲ γὰρ τὸν ΖΙιόνυσον ὀμνύ- 
ουσιν ὑπὸ στέγῃ, ξένον ὄντα χαὶ αὐτόν, εἴπερ 


4 Σωκράτης] Μ6]16Υ. 4 Ρ. 498. 21 εἴπερ --- Διόνυσος] 
Ββυθροοία ὟΥ. Βοτί. εἴπερ --- Διόνυσος ὁ Βαάκχχὸς 


ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 969 


ἐστὶ Διόνυσος. ἢ ταῦτα μὲν λέγεται καὶ παίξεται 
πρὸς τοὺς παῖδας, ἄλλως δ᾽ ἐπίσχεσίς ἐστι τῆς πρὸς Ο 
τὸν ὕρκον εὐχερείας καὶ ταχύτητος τὸ γιγνόμενον, 
ὡς Φαβωρῖνος ἔλεγε; τὸ γὰρ ὥσπερ ἐκ παραδκευῆς 

5 μέλλησιν ἐμποιεῖ καὶ βουλεύσασϑαι δίδωσι. συμβά- 
λοιτο δ᾽ ἄν τις τῷ Φαβωρίνῳ πρὸς τὸ μὴ κοινὸν 
ἀλλ᾽ ἴδιον εἶναι τοῦ ϑεοῦ τούτου τὸ γιγνόμενον ἐκ 
τῶν περὶ ᾿Ηρακλέους λεγομένων. ἱστορεῖται γὰρ 
οὕτως εὐλαβὴς γεγονέναι πρὸς ὅρκον, ὥσϑ᾽ ἅπαξ 

10 ὀμόσαι καὶ μόνῳ Φυλεῖ τῷ «ὐγέου" διὸ καὶ τὴν 
Πυϑίαν προφέρειν τὰ ὅρκια ταῦτα “ακεδαιμονίοις 
ὡς ᾿ἐμπεδοῦσι λῷον εἴη καὶ ἄμεινον.ἢ 

29, ᾿Διὰ τί τὴν γαμουμένην οὐκ ἐῶσιν αὐτὴν Ὁ 
ὑπερβῆναι τὸν οὐδὸν τῆς οἰκίας, ἀλλ᾽ ὑπεραίρουσιν 

16 οἵ προπέμποντες; πότερον ὅτι καὶ τὰς πρώτας γυ- 
ναῖχκας ἁρπάσαντες. οὕτως εἰσήνεγκαν, αὐταὶ δ᾽ οὐκ 
εἰσῆλθον" ἢ βούλονται δοκεῖν εἰσιέναι βιαξομένας 
οὐχ ἑκούσας, ὅπου μέλλουσι διαλύειν τὴν παρϑε- 
νίαν; ἢ συμβολόν ἐστι τοῦ μηδ᾽ ἐξιέναι δι᾿ αὐτῆς 

40 μηδὲ καταλιπεῖν τὴν οἰκίαν, εἰ μὴ βιασϑείη, καϑάπερ 
καὶ εἰσῆλϑε βιασϑεῖσα; καὶ γὰρ παρ᾽ ἡμῖν ἐν Βοιω- 
τίᾳ κάουσι πρὸ τῆς ϑύρας τὸν ἄξονα τῆς ἁμάξης, 
ἐμφαίνοντες δεῖν τὴν νύμφην ἐμμένειν ὡς ἀνῃρη- 
μένου τοῦ ἀπάξοντος. 

85. 80. “Διὰ τί τὴν νύμφην εἰσάγοντες λέγειν κελεύ- 
ουδιν ὅπου σὺ Γάιος, ἐγὼ Γαϊαχ᾽; πότερον ὥσπερ Ἐὶ 
ἐπὶ ῥητοῖς εὐθὺς εἴσεισι τῷ κοινωνεῖν ἁπάντων καὶ 
συνάρχειν (καὶ τὸ μὲν δηλούμενόν ἐστιν ὅπου σὺ 

ῷ ἄλλως δ᾽] ἄλλως, ἀληϑῶς δ᾽ ' 20 καταλείπειν ὃ 


210 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


κύριος καὶ οἰκοδεσπότης, καὶ ἐγὼ κυρία καὶ οἶκο- 
δέσποινα" τοῖς δ᾽ ὀνόμασι τούτοις ἄλλως κέχρηνται 
κοινοῖς οὖσιν, ὥσπερ οἵ νομικοὶ Γάιον Σήιον καὶ 
“Δούκιον Τίτιον, καὶ οἵ φιλόσοφοι 4ίωνα καὶ Θέωνα 
παραλαμβάνουσιν)" ἢ διὰ Γαΐαν Καικιλίαν καλὴν 5 
καὶ ἀγαθὴν γυναῖκα, τῶν Ταρκυνίου παίδων ἑνὶ 
συνοικήσασαν, ἧς ἐν τῷ τοῦ Σάγχτου ἱερῷ χαλκοῦς 
ἀνδριὰς ἕστηκεν; ἔκειτο δὲ πάλαι καὶ σανδάλια καὶ" 
ἄτρακτοι, τὸ μὲν οἰκουρίας αὐτῆς, τὸ δ᾽ ἐνεργείας 
σύμβολον. 10 
ΡΒ 8ι1. Διὰ τί ὃ πολυϑρύλητος ἔδεται Ταλάσιος 
ἐν τοῖς γάμοις ᾿ πότερον ἀπὸ τῆς ταλασίας (καὶ γὰρ 
τὸν τάλαρον τάλασον ὀνομάξουσι" καὶ τὴν νύμφην 
εἰσάγοντες νάκος ὑποστρωννύουσιν" αὐτὴ δ᾽ εἰσφέρει. 
μὲν ἠλακάτην καὶ τὴν ἄτρακτον, ἐρίῳ δὲ τὴν ϑύραν τὸ 
περιστέφει τοῦ ἀνδρός)" ἢ τὸ λεγόμενον ὑπὸ τῶν 
ἱστορικῶν ἀληϑές, ὅτι νεανίας ἦν τις λαμπρὸς ἐν 
τοῖς πολεμικοῖς καὶ τἄλλα χρηστὸς ὄνομα Ταλάσιος" 
ἐπεὶ δ᾽ ἥρπαζον οἱ Ῥωμαῖοι τὰς τῶν Σαβίνων 
818 ϑυγατέρας ἐλθούσας ἐπὶ ϑέαν, ἐχομίξετο τῷ Ταλα- 30 
σίῳ παρϑένος ἐκπρεπὴς τὴν ὄψιν ὑπὸ δημοτικῶν 
τινων καὶ πελατῶν τοῦ Ταλασίου, βοώντων ὑπὲρ 
ἀσφαλείας καὶ τοῦ μηδένα πελάξειν μηδ᾽ ἀντιλαμ- 
βάνεσϑαι τῆς παιδός, ὡς Ταλασίῳ γυνὴ φέροιτο. 
τιμῶντες οὖν οἵ λοιποὶ τὸν Ταλάσιον καὶ συνευχό- 55 
“εῆοι καὶ συνευφημοῦντες εἵποντο καὶ παρέπεμπον" 
ν, εὐτυχοῦς γάμου γενομένου, καὶ τοῖς ἄλλοις 


Ἱ Σάγκτου] Σάγκου 18 τάλασον Χ: τάλαντον 352 
ττῶν Υ᾽: πελαστῶν 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 971 


εἰθίσϑησαν ἐπιφωνεῖν τὸν Ταλάσιον, ὥσπερ Ἕλληνες Β 
τὸν Ὑμέναιον. Σ᾽ 
82. “Διὰ τί τοῦ Μαΐου περὶ τὴν πανσέληνον 
ἀπὸ τῆς ξυλίνης γεφύρας εἴδωλα ῥιπτοῦντες ἀν- 
δ ϑρώπων εἰς τὸν ποταμὸν ᾿“ργείους τὰ ῥιπτούμενα 
καλοῦσιν; ἦ τὸ παλαιὸν οἵ περὶ τὸν τόπον οἰκοῦντες 
βάρβαροι τοὺς ἁλισκομένους "Ἑλληνας οὕτως ἀπώλ- 
λυσαν' ἩΗρακλῆς δὲ θαυμασϑεὶς ὑπ’ αὐτῶν ἔπαυσε 
μὲν τὴν ξενοκτονίαν, ἐδίδαξε δὲ τὸ ἔϑος καὶ τὴν δει-- 
10 σιδαιμονίαν ἀπομεμουμένους εἴδωλα ῥιπτεῖν; ᾿4ργεί- 
ους δὲ τοὺς Ἕλληνας οἵ παλαιοὶ πάνταρ ὁμαλῶς προσ- 
ηγόρενον. εἰ μὴ νὴ 4ία τῶν ρκάδων πολεμίους καὶ 
τοὺς ᾿4ργείους διὰ τὴν γειτνίασιν ἡγουμένων, οἵ περὶ 
Εὔανδρον ἐκ τῆς Ελλάδος φυγόντες καὶ κατοικήσαντες Ο 
16 αὐτόθι τὴν μνησικακίαν καὶ τὴν ἔχϑραν διεφύλαττον. 
89. “Διὰ τί τὸ παλαιὸν οὐκ ἐδείπνουν ἔξω χωρὶς 
τῶν υἱῶν, ἔτε τὴν παιδικὴν ἡλικίαν ἐχόντων; ἦ 
τοῦτο μὲν καὶ Μυκοῦργος εἴϑισε, τοὺς παῖδας ἐπεισ- 
ἄγων τοῖς φιδιτίοις,. ὅπως ἐθίξωνται μὴ ϑηριωδῶς 
:0 μηδ᾽ ἀτάκτως ἀλλὰ μετ᾽ εὐλαβείας ταῖς ἡδοναῖς 
προσφέρεσθαι, τοὺς πρεσβυτέρους οἷον ἐπισκόπους 
καὶ ϑεατὰς ἔχοντερ: οὐκ ἔλαττον δὴ τοῦτο καὶ τοὺς 
πατέρας αὐτοὺς μᾶλλον αἰδεῖσθαι καὶ σωφρονεῖν 
τῶν υἱῶν παρόντων" ὅπου γὰρ ἀναισχυντοῦσι γέρον- 
“5 τ85, ὥς φησιν ὁ Πλάτων, ἐνταῦϑ᾽ ἀνάγκη καὶ νέους 
ἀναισχυντοτάτους εἶναι. 
84. “Διὰ τί, τῶν ἄλλων Ρωμαίων ἐν τῷ Φεβρουα- 


οίῳ μηνὶ ποιουμένων χοὰς καὶ ἐναγισμοὺς τοῖς Ὁ. 


ὅδ Πλάτων] Τιορᾷ. ». 7290 


212 ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


τεϑνηκόσι, Ζέκιμος Βροῦτος, ὡς Κικέρων ἱστόρηκεν, 
ἐν τῷ “Πεκεμβρίῳ τοῦτ᾽ ἔπραττεν (ἦν δ᾽ οὗτος ὁ 
“υσιτάνειαν ἐπελθὼν καὶ πρῶτος ἐπέκεινα στρατῷ 
διαβὰς τὸν τῆς 4ήϑης ποταμόν); πότερον, ὥσπερ 
ἡμέρας ληγούσης καὶ μηνὸς φϑίνοντος εἰώϑασιν ὑ 
ἐναγέξειν οἵ πολλοί, λόγον ἔχει καὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ 
καταστρέφοντος ἐν τῷ τελευταίῳ μηνὶ τιμᾶν τοὺς 
τεϑνηκότας (ἔστι δὲ τῶν μηνῶν τελευταῖος ὁ Ζ,εκέμ- 
βριος)" ἢ χϑονίων μὲν αἴ τιμαὶ ϑεῶν, τιμᾶν δὲ τοὺς 
χϑονίους ὡραϊῖόν ἐστι, τῶν καρπῶν ἁπάντων εἰλη- 10 
Ἑ φότων συντέλειαν; ἢ ὅτε κινοῦσι τὴν γῆν ἀρχόμενοι 
σπόρου, μεμνῆσϑαι μάλιστα τῶν κάτω προσήκει; ἢ 
Κρόνῳ μὲν οὗτος ὁ μὴν ὑπὸ Ρωμαίων καϑιέρωται, 
Κρόνον δὲ τῶν κάτω ϑεῶν οὐ τῶν ἄνω νομίζουσιν; 
ἢ μεγέστης αὐτοῖς ἑορτῆς τῶν Κρονίων καϑεστώσης ι5 
καὶ συνουσίας τε πλείστας καὶ ἀπολαύδεις ἔχειν 
δοκούσης. ἔδοξε καὶ ταύτης ἀπονέμειν τινὰς ἀπαρ- 
χὰς τοῖς τεϑνηκόσιν; ἢ τοῦτο, μόνον Βροῦτον ἐνα- 
γίξειν ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ, καϑόλου ψεῦδός ἐστι; καὶ 
γὰρ τῇ “αρεντίᾳ ποιοῦσι τὸν ἐναγισμὸν καὶ χοὰρ 30 
ἐπιφέρουσιν ἐπὶ τὸν τάφον τοῦ ““εκεμβρίου μηνός. 
85. “Διὰ τί δὲ τὴν “αρεντίαν, ἑταίραν γεγενη- 
Ἑ μένην, οὕτω τιμῶσιν: ἄλλην γὰρ εἶναι Δαρεντίαν 
"άχκαν ἱστοροῦσι τὴν Ῥωμύλου τροφόν, ἣν τῷ ᾿4πριλ- 
λίῳ μηνὶ τιμῶσι. τῇ δ᾽ ἑταίρᾳ “αρεντία Φαβόλαν 56 
ἐπίκλησιν εἶναι λέγουσιν, ἐγνωρίσϑη δὲ διὰ τοιαύτην 
αἰτίαν. ξάχορός τις Ηρακλέους ὡς ἔοικεν ἀπολαύων 


1 Κικέρων) 88 Ια. ΠῚ 91 18 τοῦτο] τὸ ἯὟ. Μδ)1τὰ 
τοῦτο τὸ 5985 ἑταίρᾳ ἕ: ἑτέρᾳ 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 218 


. σχολῆς, ἔϑος εἶχεν ἐν πεττοῖς καὶ κύβοις τὰ πολλὰ 
διημερεύειν" καί ποτε, τῶν εἰωθότων παίξειν σὺν 
αὐτῷ καὶ μετέχειν τῆς: τοιαύτης διατριβῆς κατὰ 
τύχην μηδενὸς παρόντος, ἀδημονῶν τὸν ϑεὸν πρου- 

5 καλεῖτο διαβαλέσϑαι τοῖς κύβοις πρὸς αὐτὸν ὥσπερ 
ἐπὶ ῥητοῖς" καὶ νικήσας μὲν εὑρέσϑαι τι παρὰ τοῦ 318 
ϑεοῦ χρηστόν᾽ ἂν δὲ λειῳφϑῇ, δεῖπνον αὐτὸς τῷ 
ϑεῷ παρασχεῖν καὶ μείρακα καλὴν συναναπαυσομέ- 
νην. ἐκ τούτου δὲ τοὺς κύβους προϑέμενος, τὸν 

1ὸ μὲν ὑπὲρ ἑἕξαυτοῦ, τὸν δ᾽ ὑπὲρ τοῦ ϑεοῦ βαλὼν 
ἐλείρϑη. ταῖς οὖν προκλήσεσιν ἐμμένων τράπεξάν 

δ λαμπροτέραν παρεσχεύασε τῷ ϑεῷ, καὶ τὴν 4α- 
ρεντίαν παραλαβὼν ἐμφανῶς ἑταιροῦσαν᾽ εἵστίασε 
καὶ κατέκλινεν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ τὰς ϑύρας ἀπιὼν 

15 ἔχλεισε. λέγεται δὲ νύκτωρ ἐντυχεῖν αὐτῇ τὸν ϑεὸν 
οὐκ ἀνθρωπίνως καὶ κελεῦσαι βαδίξειν ἕωϑεν εἰς 
ἀγοράν, ᾧ δ᾽ ἂν ἐντύχῃ πρώτῳ, προσέχειν μάλιστα Β 
καὶ ποιεῖσθαι φίλον. ἀναστᾶσαν οὖν τὴν “αρεντίαν 
βαδίξειν, καὶ συντυχεῖν τινι τῶν πλουσίων, ἀγάμων 

30 δὲ καὶ παρηκμακότων, ὄνομα Ταρρουτίῳ᾽ γνωρι- 
σϑεῖσαν δὲ τούτῳ καὶ ξῶντος ἄρχειν τοῦ οἴκου καὶ 
κληρονομῆσαι τελευτήσαντος ὕστερον δὲ χρόνοις 
αὐτὴν τελευτῶσαν τῇ πόλει τὴν οὐσίαν ἀπολιπεῖν" 
διὸ τὰς τιμὰς ἔχειν ταύτας. 

96ὉῸ 86. “Διὰ τί πύλην μίαν ϑυρίδα καλοῦσι (τὴν 

γὰρ ᾿φαινέστραν᾽ τοῦτο σημαίνειν), καὶ παρ᾽ αὐτὴν 

ὁ χαλούμενος Τύχης ϑάλαμός ἐστι; πότερον ὅτι 

Σέρβιος ὃ βασιλεὺς εὐτυχέστατος γενόμενος δόξαν" 

ἔσχε τῇ Τύχῃ συνεῖναι φοιτώσῃ διὰ ϑυρίδος πρὸς 
ΡΙαίδτοδὶ Μοσαδ. ΥοἹ, 11. 


914 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


Ο αὐτόν" ἢ τοῦτο μὲν μῦϑός ἐστιν, ἐπεὶ δὲ Ταρκυνίου 
Πρίσκου τοῦ βασιλέως ἀποθανόντος ἡ γυνὴ Τανα- 
κυλλὶς ἔμφρων οὖσα καὶ βασιλικὴ διὰ ϑυρίδος 
προκύψασα τοῖς πολίταις ἐνέτυχε καὶ συνέπεισεν 
ἀποδεῖξαι βασιλέα τὸν Σέρβιον, ἔσχε ταύτην ὁ τόπος Ἵ 
τὴν ἐπωνυμίαν; 

81. ᾿Διὰ τί τῶν τοῖς ϑεοῖς ἀνατιϑεμένων μόνα 
τὰ σκῦλα νενόμισται περιορᾶν ἀφανιξόμενα τῷ χρόνῳ, 
καὶ μήτε προσκυνεῖν μήτ᾽ ἐπισκευάξειν;᾽ πότερον 
ἵνα τὴν δόξαν οἰόμενοι τοῖς πρώτοις συνεκλιπεῖν τὸ 
ἀεί τι πρόσφατον ὑπόμνημα τῆς ἀρετῆς ξητῶσι κο- 

Ὁ μίξειν, ἢ μᾶλλον ὅτι τοῦ χρόνου τὰ σημεῖα τῆς πρὸς 
τοὺς πολεμίους διαφορᾶς ἀμαυροῦντος, αὐτοὺς ἀνα- 
λαμβάνειν καὶ καινοποιεῖν ἐπίφϑονόν ἐστι καὶ φιλα- 
πέχϑημον; οὐδὲ γὰρ παρ᾽ “Ἕλλησιν οἵ πρῶτοι λίϑενον 15 
καὶ χαλκοῦν στήσαντες τρόπαιον εὐδοκιμοῦσι. 

88. Διὰ τί Κόιντος Μέτελλος ἀρχιερεὺς γενό- 
μενος καὶ τἄλλα δοκῶν φρόνιμος εἶναι καὶ πολιτικὸς 
ἀνὴρ ἐκώλυεν οἰωνίξεσθϑαι μετὰ τὸν Σεξτίλιον μῆνα 
τὸν νῦν “ὔγουστον προσαγορευόμενον;᾽ πότερον ὅτι 50. 
“καϑάπερ ἡμέρας ἀκμαξούσης ἢ ἀρχομένης πράττομεν 
τὰ τοιαῦτα καὶ μηνὸς ἱσταμένου καὶ αὐξομένου, τὰς 

Ἑ δ᾽ ἀποκλίτους ὡς ἀχρηματίστους φυλαττόμεϑα᾽ παρα- 
πλησίως τὸν μετὰ μῆνας ὀκτὼ χρόνον ὥσπερ ἑσπέραν 
τινὰ τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ δείλην ἀποκλίνοντος ἤδη καὶ 55 
φϑίνοντος νομίξειν' ἢ καὶ τοῖς ὄρνισι χρηστέον 


“9 προσκυνεῖν] προσκαινοῦν γ6] προσχονιᾶν Ἦ. βαπτη 


υἱὰ. 14 φιλαπέχϑημον Ἔ: φιλαπεχϑῆμον 86 νομίζει» 
δαὰ. δεῖ Μ 





ΠΠΑΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ, ΟἹ δ 


ἀχμαίοις καὶ τελείοις; εἰσὶ δὲ πρὸ τοῦ ϑέρους τοι- 
οὕτοι᾽ περὶ δὲ τὸ φϑινόπωρον οἱ μὲν ἀσϑενεῖς καὶ 
νοσώδεις, οἱ δὲ νεοσσοὶ καὶ ἀτελεῖς. οἱ δὲ παντά- 
πασι φροῦδοι διὰ τὴν ὥραν ἐκτοπίξοντες. 
ὅδ 89. “Διὰ τί τοῖς μὴ στρατευομένοις μὲν ἐν 
στρατοπέδῳ δ᾽ ἄλλως ᾿ἀναστρεφομένοις οὐκ ἐξῆν 
ἄνδρα βαλεῖν πολέμιον οὐδὲ τρῶσαι :᾽ καὶ τοῦτο Κάτων 
ὃ πρεσβύτης ἐν ἐπιστολῇ τινι δεδήλωκε, γράφων 
πρὸς τὸν υἱὸν καὶ κελεύων, εἰ παρεϑείη τῆς στρα- 
10 τείας ἀποπληρώσας τὸν χρόνον, ὑποστρέφειν" ἢ προσ- 
μένοντα λαβεῖν παρὰ τοῦ στρατηγοῦ τὸ ἐξεῖναι τρῶ- 
σαι καὶ ἀνελεῖν πολέμιον. πότερον ὅτι τὴν ἀνάγκην. 
μόνην ἐξουσίαν εἶναι δεῖ τοῦ ἀνελεῖν ἄνϑρωπον, ὃ 
δ᾽, ἄνευ νόμου καὶ προστάγματος τοῦτο ποιῶν ἀν- 
15 δροφόνος ἐστί (διὸ καὶ Χρυσάνταν ἐπήνεσεν ὃ Κῦρος, 
ὅτι μέλλων ἀναιρεῖν πολέμιον καὶ τὴν κοπίδα διηρ- 
μένος. ἀκούσας τὸ ἀνακλητικὸν ἀφῆκε τὸν ἄνδρα 
καὶ οὐκ ἔπαισεν ὡς κεκωλυμένοςρ) ἢ δεῖ τὸν συνι- 914 
στάμενον πολεμίοις καὶ μαχόμενον, ἂν ἀποδειλιάσῃ, 
80 μὴ ἀνυπεύϑυνον εἶναι μηδ᾽ ἀθῷον; οὐ γὰρ οὕτω 
βαλών τινα καὶ τρώδας ὠφέλησεν, ὡς φυγὼν καὶ 
ἀναχωρήσας ἔβλαψεν. ὃ μὲν οὖν ἀφειμένος στρα- 
τείας ἀπήλλακται τῶν στρατιωτικῶν νόμων ὁ δ᾽ 
αἰτησάμενος τὸ πράττειν τὰ τῶν στρατευομένων 
326 πάλιν ἑαυτὸν ὑπεύϑυνον τῷ νόμῳ καὶ τῷ στρατηγῷ 
δέδωκεν. 
40. Διὰ τί τῷ ἱερεῖ τοῦ “]Ιὸς οὐκ ἔξεστιν ἐν 


7 Κάτω» οὗ, Οἷο. ἀ6 ΟΥ̓ 111 16 Χρυσάνταν] ΧΘὴῆ. 
ὕγντορ. 1Υ̓͂ 1, 8 
΄ 185 


910... ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


ὑπαίϑρῳ ἀλείφεσθαι: πότερον ὅτι καὶ παῖδας γυ- 
μὑνοῦσϑαι πατρὸς δρῶντος καὶ πενθεροῦ γαμβρὸν οὐχ 
ὅσιον ἦν οὐδὲ καλόν, οὐδὲ συνελούοντο τὸ παλαιὸν 
ἀλλήλοις" πατὴρ δ᾽ ὁ Ζεὺς καὶ τὸ ἐν ὑπαίϑρῳ μά- 


λιστά πως εἶναι δοκεῖ τοῦ Ζιὸς ἐνώπιον" ἤ, καϑάπερ ὅ 


ἐν ναῷ καὶ ἱερῷ γυμνοῦν ἑαυτὸν ἀϑέμιτόν ἐστιν, 
οὕτω τὸν ὕπαιϑρον ἀέρα καὶ τὸν ὑπουράνιον, ὄντα 
χκχαὶ ϑεῶν καὶ δαιμόνων μεστόν, ἐξευλαβοῦντο; διὸ 
καὶ τὰ πολλὰ τῶν ἀναγκαίων ὑπὸ στέγῃ δρῶμεν 
ἐπικρυπτόμενοι καὶ ἐπικαλυπτόμενοι ταῖς . οἰκίαις 
πρὸς τὸ ϑεῖον. ἢ τὰ μὲν μόνῳ τῷ ἱερεῖ, τὰ δὲ 
πᾶσιν ὑπὸ τοῦ νόμου προστέτακται διὰ τοῦ ἱερέως; 
διὸ καὶ παρ᾽ ἡμῖν τὸ μὲν στεφανηφορεῖν καὶ κομᾶν 


καὶ μὴ σιδηροφορεῖν μηδὲ τοῖς Φωκέων ὅροις ἐμ- ᾿ 


Ο βαίνειν ἴδια λειτουργήματα. τοῦ ἄρχοντός ἐστι" τὸ 


δ᾽ ὀπώρας μὴ γεύεσϑαι πρὸ ἰσημερίας μετοπωρινῆς. 


μηδ᾽ ἄμπελον τέμνειν" πρὸ ἰσημερίας ἐαρινῆς ὁμοῦ 
τι πᾶσι δηλοῦται διὰ τοῦ ἄρχοντος᾽ ἑκατέρου γὰρ ὃ 
καιρὸς ἐχεῖνός ἐστι. τὸν αὐτὸν οὖν τρόπον ὡς ἔοικε 
καὶ τοῦ παρὰ Ρωμαίοις ἱερέως ἴδιόν ἐστι τὸ μήϑ᾽ 
ἵππῳ χρῆσϑαι μήτε πλείονας νύκτας ἀποδημεῖν τριῶν 
μήτ᾽ ἀποτίϑεσϑαι τὸν πῖλον, ἀφ᾽ οὗ καί ᾿'φλᾶμεν᾽ 
κέκληται: πολλὰ δ᾽ ἄλλα δηλοῦται πᾶσι διὰ τοῦ 
Ὁ ἱερέως" ὧν ἕν ἐστι καὶ τὸ ἐν ὑπαίϑρῳ μὴ ἀλείφεσϑαι. 
τὸ γὰρ ξηραλοιφεῖν ὑφεωρῶντο Ῥωμαῖοι ὀφόδρα, 
καὶ τοῖς Ἕλλησιν οἴονται μηδὲν οὕτως αἴτιον δου- 
λείας γεγονέναι καὶ μαλακίας, ὡς τὰ γυμνάσια καὶ 
τὰς “παλαίστρας, πολὺν ἄλυν καὶ σχολὴν ἐντικτούδσας 
1: ἢ Μ 14 μὴ ἰάθη ᾿ 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. ᾿ς 21| 


ταῖς πόλεσι καὶ κακοσχολίαν καὶ τὸ παιδεραστεῖν 
καὶ τὸ διαφϑείρειν τὰ σώματα τῶν νέων ὕπνοις καὶ 
περιπάτοις καὶ κινήσεσιν εὐρύϑμοις καὶ διαίταις 
ἀκριβέσιν, ὑφ᾽ ὧν ἔλαϑον ἐκρυέντες τῶν ὅπλων καὶ 

6 ἀγαπήδαντες ἀνϑ᾽ ὁπλιτῶν καὶ ἱππέων ἀγαϑῶν εὐτρά- 
πελοι καὶ παλαιστρῖταιν καλοὶ λέγεσϑαι. ταῦτα γοῦν 
ἔργον ἐστὺν ἀποφυγεῖν εἰς ὕπαιϑρον ἀποδυομένους᾽" 
οἵ δὲ κατ᾿ οἰκίαν ἀλειφόμενον καὶ ϑεραπεύοντες 
ἑαυτοὺς οὐδὲν ἁμαρτάνουσι. 

1... ΑἹ, “Διὰ τί τὸ παλαιὸν νόμισμα πῆ μὲν εἶχεν 
Ἰανοῦ διπρόσωπον εἰκόνα, πῆ δὲ πλοίου πρύμναν 
ἢ πρῷραν ἐγκεχαραγμένην; πότερον ὡς οἷ πολλοὶ 
λέγουσιν ἐπὶ τιμῇ τοῦ Κρόνου πλοίῳ διαπεράδσαντος 
εἰς ᾿Ιταλίαν, ἢ τοῦτο μὲν ἔστιν ἐπὶ πολλῶν λέγειν 

ιῖ8 (καὶ γὰρ Ἰανὸς καὶ Εὔανδρος καὶ Αἰνείας ἐκ ϑα- 
λάττης προσεκομίσϑησαν), ἐκεῖνο δ᾽ ἄν τις μᾶλλον 
εἰχάσειεν, ὅτι τὰ μὲν καλὰ ταῖς πόλεσίν ἐστι τὰ 
δ᾽ ἀναγκαῖα καὶ μέγιστον τῶν μὲν καλῶν ἡ εὖνο- 
μία, τῶν δ᾽ ἀναγκαίων ἡ εὐπορία: ἐπεὶ τοίνυν 

20 εὐκοσμίαν μὲν ᾿Ιανὸς κατέστησεν αὐτοῖς ἐξημερώδας 
τὸν βίον, ἀφϑονίαν δὲ παρέχει τῶν ἀναγκαίων ὃ 
ποταμὸς πλόιμος ὧν καὶ τὰ μὲν ἔκ ϑαλάττης τὰ 
δ᾽ ἀπὸ τῆς χώρας κατακομίξων, σύμβολον ἔσχε τὸ. 
νόμισμα τοῦ μὲν νομοϑέτου τὸ δίμορφον ὡς εἴρηται 

85 διὰ τὴν μεταβολήν, τοῦ δὲ ποταμοῦ τὸ πορϑμεῖον. 
ἑτέρῳ δ᾽ ἐχρήσαντο νομίσματι βοῦν ἔχοντι καὶ 
πρόβατον καὶ ὗν παράσημον, εὐποροῦντες ἀπὸ τῶν 
ϑοεμμάτων μάλιστα καὶ τὴν περιουσίαν ἀπὸ τούτων 
ἔχοντες᾽ διὸ καὶ τῶν ὀνομάτων πολλὰ τοῖς παλαιοῖς, 


218 ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ, 


φγῦ Σιυέλλιοι καὶ Βουβολκοὶ καὶ Πόρκιοι ἦσαν, ὡς Φε- 
νεστέλλας εἴρηκεν. 

42. “Διὰ τέ τῷ τοῦ Κρόνου ναῷ χρῶνται ταμιξίῳ 
τῶν δημοσίων χρημάτων, ἅμα δὲ καὶ φυλακτηρίῳ 
τῶν συμβολαίων; πότερον ὅτι δόξα κατεῖχε καὶ ὕ 
λόγος οὐκ εἶναι πλεονεξίαν ἐν ἀνθρώποις οὐδ᾽ ἀδὲ- 
κίαν Κρόνου βασιλεύοντος, ἀλλὰ πίστιν καὶ δικαιο- 
σύνην᾽ ἢ ὅτι καρπῶν ἀρετῆς ἢ γεωργίας ἡγεμὼν ὃ 
ϑεός; ἡ γὰρ ἅρπη τοῦτο σημαίνει καὶ οὐχ ὡς γέγρα- 
φὲν ᾿Αντίμαχος Ησιόδῳ πειϑόμενος 10 


“λέχρις δὲ δρεπάνῳ τέμνων ἀπὸ μήδεα πατρὸς 
Οὐρανοῦ ᾿κμονίδεω λάδιος Κρόνος ἀντιτέτυκτο.᾽ἢ 


καρπῶν δ᾽ ἀφϑονία καὶ διάϑεσις γένεσίς ἐστι νο- 

Β μίσματος" διὸ τὸν αἴτιον καὶ φύλακα ποιοῦνται τῇς 
εὐδαιμονίας. μαρτυρεῖ δὲ τούτῳ τὸ τὰς ἀγομένας 15 
δι᾿ ἐννέα ἡμερῶν ἐπ᾽ ἀγορὰν συνόδους, νουνδίνας 
ὃὲ καλουμένας, ἱερὰς τοῦ Κρόνου νομίξεσϑαι" πρά- 
σεως γὰρ καὶ ὠνῆς περιουσία καρπῶν ἀρχὴν παρέ- 
ὄχεν. ἢ ταῦτα μέν ἐστι παλαιά, πρῶτος δὲ ταμιεῖον 
ἀπέδειξε τὸ Κρόνιον, τῶν βασιλέων καταλυϑέντων, 30 
Οὐαλέριος Ποπλικόλας πευιϑόμενος εὐερκῆ καὶ κατα- 
φανῆ καὶ δυσεπιβούλευτον εἶναι τὸν τόπον; 

48, “Διὰ τί δ᾽ οἵ πρεσβεύοντες εἰς Ρώμην ὅπο- 
ϑενοῦν ἐπὶ τὸν τοῦ Κρόνου ναὸν βαδίξοντες ἀπο- 
Ο γράφονται πρὸς τοὺς ἐπάρχους τοῦ ταμιείου; πότερον 35 

1 Συέλλιοι] Σιυίλλιοιῦ οἵ, τὺ. ῬΟΡ]. Ὁ. 11 Φενεστέλ--: 
λας Ἐ: φαινεστέλλλας 8 ταμιείῳ Ἐ Ϊο οὗ ἰπῆτα: ταμείῳ 


8 ἀρετῆς) ἀγέτης ΑὈΥΘΒΟΒ ΙΒ 10 ἩΗσιόδῳ)] ΤΏΘοΟΣ. 160 
11 λέχρις ΣΧ: λέχριε. οὗ, ΚΙπκΚοΙ. Εγαρτα. Ὁ. 2381] 14 τὸν] τοῦτον 


ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 219 


ὡς ξένου τοῦ Κρόνου γενομένου καὶ διὰ τοῦτο τοῖς 
ξένοις χαίροντος, ἢ καὶ τοῦτο λύεται τῇ ἱστορία; τὸ 
γὰρ παλαιὸν ὡς ἔοικεν οἵ ταμίαι ξένια τοῖς πρεσβεύ- 
ουσιν ἔπεμπον (ἐκαλεῖτο δὲ ᾿λαύτια᾽ τὰ πεμπόμενα), 

6 καὶ νοσούντων ἐπεμέλοντο καὶ τελευτήσαντας ἔϑα- 
πτὸον ἐκ δημοσίου" νῦν δ᾽ ὑπὸ πλήϑους τῶν ἀφι- 
κνουμένων πρέσβεων ἐκλέλειπται τὸ τῆς δαπάνης, 
μένει δ᾽ ἔτι τὸ τοῖς ἐπάρχοις τοῦ ταμιείου προεν- 
τυγχάνειν διὰ τῆς ἀπογραφῆς. 

1... 44, “Διὰ τί τῷ ἱερεῖ τοῦ Ζιὸς οὐκ ἔξεστιν ὀμό- 
σαι; πότερον ὅτι βάσανός τις ἐλευϑέρων ὃ ὅρκος 
ἐστί, δεῖ δ᾽ ἀβασάνιστον εἶναι καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν 
ψυχὴν τοῦ ἱερέως" ἢ ὅτι περὶ μικρῶν ἀπιστεῖσθαι 
τὸν τὰ ϑεῖα καὶ μέγιστα πεπιστευμένον οὐκ εἰκός Ὁ 

1:16 ἐστιν; ἢ ὅτι πᾶς ὅρκος εἰς κατάραν τελευτᾷ τῆς 
ἐπιορκίας, κατάρα δὲ δύσφημον καὶ σκυϑρωπόν; 
ὅϑεν οὐδ᾽ ἄλλοις ἐπαρᾶσϑαι νομίξεται τοὺς ἱερεῖρ. 
ἐπῃνέϑη γοῦν ᾿4ϑήνησιν ἡ ἱέρεια μὴ ϑελήσασα καταρά- 
σασϑαι τῷ ᾿Αλκιβιάδῃ τοῦ δήμου κελεύοντος" ἔφη γὰρ 

50 εὐχῆς οὐ κατάρας ἱέρεια γεγονέναι. ἢ κοινὸς ὃ τῆς 
ἐπιορκίας κίνδυνος, ἂν ἀνὴρ ἀσεβὴς καὶ ἐπίορκος 
εὐχῶν κατάρχηται καὶ ἱερῶν ὑπὲρ τῆς πόλεως; 

4. “Διὰ τί τῶν Οὐενεραλέων τῇ ξἕξορτῇ πολὺν 
οἶνον ἐκχέουσιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ τῆς ᾿ἀφροδίτης;᾽ πό- Ἑ 
2δτερον, ὡς οἱ πλεῖστοι λέγουσι, Μεξέντιος ὃ Τυρ- 
ρηνῶν στρατηγὸς ἔπεμψε πρὸς Αἰνείαν σπενδόμενος 
ἐπὶ τῷ λαβεῖν τὸν ἐπέτειον οἶνον" ἀρνησαμένου δ᾽ 


4 λαύτια ΑὈτοβοΒίαδ: λαύτεια 248 Οὐενεραλίω») Οὐν- 
ναλίων ὈΥΒΙ ΙΒ ᾿ 


280 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΧΑ. 


ἐχείνου, τοῖς Τυρρηνοῖς ὑπέσχετο κρατήσας μάχῃ 
δώσειν τὸν οἶνον" Αἰνείας δὲ τὴν ὑπόσχεσιν αὐτοῦ 
πυϑόμενος τοῖς ϑεοῖς τὸν οἶνον καϑιέρωσε, καὶ μετὰ 
τὸ νικῆσαι συναγαγὼν τὸ καρπευϑὲν ἐξέχεε πρὸ τοῦ 
ἱεροῦ τῆς ᾿Αφροδέτης᾽ ἢ καὶ τοῦτο σύμβολόν ἐστι 5 
τοῦ χρῆναι νήφονταρ ἑορτάξειν ἀλλὰ μὴ μεϑύοντας, 
ὡς τῶν ϑεῶν μᾶλλον τοῖς ἐχχέουσι. χαιρόντων τὸν 
πολὺν ἄκρατον ἢ τοῖς πίνουσι; 

46. “Διὰ τί τὸν τῆς Ὅρτας ναὸν ἀνεῳγμένον 
εἶχον οἵ παλαιοὶ διὰ παντός; πότερον, ὡς ᾿Αντίστιος τὸ 
“αβεὼν ἱστόρηκε, τοῦ παρορμᾶν ᾿ὀρτάρι᾽ λεγομένου, 
τὴν. οἷον ἐγκελευομένην πρὸς τὰ καλὰ καὶ παρορ- 
μῶσαν ϑεὸν Ὅρταν λεγομένην ᾧοντο δεῖν ὡς ἐνεργὸν 
ἀεὶ μηδέποτε μέλλειν μηδ᾽ ἀποκεκλεῖσϑαι μηδ᾽ ἐλι- 
νύειν' ἢ μᾶλλον ὡς νῦν ὀνομάξουσιν αὐτὴν ραν τό 

Φ76 μηκυνομένης τῆς προτέρας συλλαβῆς, ἐπιστρεφῆ τινὰ 
καὶ πολυωρητικὴν ϑεόν, ἣν διαφυλακτικὴν καὶ φρον- 
τιστικὴν οὖσαν οὐδέποτε ῥάϑυμον οὐδ᾽ ὀλίγωρον 
εἶναι τῶν ἀνθρωπένων ἐνόμιξον; ἤ, καϑάπερ ἄλλα ᾿ 
πολλά, καὶ τοῦτο τῶν Ἑλληνικῶν ὀνομάτων ἐστὶ 40 
καὶ δηλοῖ ϑεὸν ἐπισκοποῦσαν καὶ ἐφορῶσαν; ὅϑεν 
ὡς ἀκοιμήτου καὶ ἀύπνου διὰ παντὸς ἀνεῳγμένον 
ἦν τὸ ἱερὸν αὐτῆς. εἰ μέντοι τὴν ὥραν ὀρϑῶς ὁ 
“Μαβεὼν ἀπὸ τοῦ παρορμᾶν ὠνομάσϑαι δέδεκται, 
σκόπει μὴ τὸν “ὡράτορα᾽ προτρεπτικόν τινα ᾿καὶ 95 
παρορμητικὸν ὄντα σύμβουλον ἢ δημαγωγὸν οὕτως 

1. Τυρρηνοῖς] δα. Τύρνος ὈΥ]]ομεῖαΒ 14 ἐλιννύειν 


Ηαυϊίθηυθ: κλειννύιν 17 ἣν] Ἃ6]. Μαάγίρὶυβ: 24 δέδε- 
ἀται ": δέδεικξαι 


ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 981 


ὠνομάσϑαι φατέον, οὐκ ἀπὸ τῆς ἀρᾶς καὶ εὐχῆς 
᾿ ὡς ἔνιοι λέγουσι. 

41. “Διὰ τί τὸ τοῦ “Ἡφαίστου ἱερὸν ἔξω πόλεως Β 

ὃ ἹΡωμύλος ἱἰδρύσατο;᾽ πότερον διὰ τὴν μυϑολογου-΄ 

5 μένην πρὸς "Ἄρη ζηλοτυπίαν τοῦ ᾿Ηφαίστου δι’ ᾽άφρο- 
δίτην υἱὸς εἶναι δοχῶν ᾿ἄρεος οὐκ ἐποιήσατο 
σύνοικον οὐδ᾽ ὁμόπολιν αὐτόν ἢ τοῦτο μὲν ἀβέλ- 
τερον, ὠκοδομήϑη δ᾽ ὁ ναὸς ἐξ ἀρχῆς συνέδριον 
καὶ βουλευτήριον ἀπόρρητον αὐτῷ μετὰ Τατίου τοῦ 

1ὸ συμβασιλεύσαντος, ὅπως συνιόντες ἐνταῦϑα μετὰ 
τῶν γερόντων ἄνευ τοῦ παρενοχλεῖσθϑαι καϑ' ἡσυ- 
χίαν βουλεύοιντο περὶ τῶν πραγμάτων; ἢ πρὸς 
ἐμπρησμὸν ἄνωϑεν ἐπισφαλῶς τῆς Ρώμης ἐχούσης, 

, ἔδοξε τιμᾶν μὲν ἐξοικίσαι δὲ τῆς πόλεως τὸν ϑεόν; 

ιό 48. “Διὰ τί τῇ τῶν Κωνσυαλίων ἕορτῇ καὶ τοὺς Ο 
ἵππους καὶ τοὺς ὄνους στεφανοῦσι καὶ δχολάξειν ᾿ 
ἐῶσι; πότερον ὅτι Ποσειδῶνι μὲν ἄγουσιν ᾿Ιππείῳ 
τὴν ἑορτήν, ὃ δ᾽ ὄνος τῷ ἵππῳ συναπολαύει καὶ 
συμμετέχει τῆς ἀδείας" ἢ ὅτι, ναυτιλίας φανείδης 

20 καὶ κομιδῆς κατὰ ϑάλατταν, ὑπῆρξέ τις ἁμωσγέπως 
ῥαστώνη καὶ ἀνάπαυσις τοῖς ὑποξυγίοις; 

49.. “Διὰ τί τοὺς παραγγέλλονταρ ἀρχὴν ἔϑος 
ἦν ἐν ἱματίῳ τοῦτο ποιεῖν ἀχίτωναβ, ὡς Κάτων 
ἱστόρηκε; πότερον ἵνα μὴ δεκάξωσιν ἀργύριον ἐν 

40 τῷ κόλπῳ κομέξοντες, ἢ μᾶλλον ὅτι τοὺς ἀξίους 
ἄρχειν οὐ γένεσιν οὐδὲ χρήμασιν οὐδὲ. δόξαις ἀλλὰ Ὁ 
τραύμασι καὶ ὠτειλαῖς ἔκρινον; ὅπως οὖν ταῦτα 
᾿καϑορῷτο τοῖς ἐντυγχάνουσιν, ἀχίτωνες ἐπὶ τὰς 

22 ἀρχὴν Μ: ἄρχειν 


282 : ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


παραγγελίας κατήεσαν; ἢ καϑάπερ τῷ δεξιοῦσθαι 
καὶ παρακαλεῖν καὶ ὑποπίπτειν, οὕτω τῇ γυμνότητι 
ταπεινοῦντες ἑαυτοὺς ἐδημαγώγουν; 
ὅ0. Διὰ τί ὃ ἱερεὺς τοῦ “Ιός, ἀποθανούσης 
αὐτῷ τῆς γυναικός, ἀπετίϑετο τὴν ἀρχήν, ὡς ᾿4τήιος ὅ 
ἱστόρηκε; πότερον ὅτι τοῦ μὴ λαβόντος ὃ λαβὼν 
εἶτ᾽ ἀποβαλὼν γυναῖκα γαμετὴν ἀτυχέστερος" ὃ μὲν 
γὰρ τοῦ γεγαμηκότος οἶκος τέλειος, ὁ δὲ τοῦ γή- 
'μᾶντοὸς εἶτ᾽ ἀποβαλόντος οὐκ ἀτελὴς μόνον ἀλλὰ 
καὶ πεπηρωμένος" ἢ συνιερᾶται μὲν ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί το 
ΟῈ (ᾧς καὶ πολλὰ τῶν ἱερῶν οὐκ, ἔστι δρᾶσαι μὴ γα- 
μετῆς συμπαρούσης), τὸ δὲ γαμεῖν εὐθὺς ἑτέραν 
ἀποβαλόντα τὴν προτέραν οὔτ᾽ ἴσως δυνατὸν οὔτ᾽ 
ἄλλως ἐπιεικές; ὅϑεν οὐδ᾽ ἀποπέμψασθαι πρότερον 
ἐξῆν, οὐδὲ νῦν ὡς ἔοικεν ἔξεστιν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἡμῶν 
ἐπέτρεψεν ἐντευχϑεὶς Δομετιανός. οἵ δ᾽ ἱερεῖς παρε- 
γένοντο τῇ τοῦ γάμου διαλύσει, πολλὰ φρικώδη καὶ 
ἀλλόκοτα καὶ σκυϑρωπὰ δρῶντες. ἧττον δ᾽ ἄν τις 
τοῦτο ϑαυμάσειε προσιστορήδας, ὅτι καὶ τῶν τιμη- 
τῶν ϑατέρου τελευτήσαντος ἔδει καὶ τὸν ἕτερον 30 
Ε πεπαῦσϑαι τῆς ἀρχῆς ἀποθανόντος δὲ τιμητοῦ 
Διβίου Ζρούδου, Σκαῦρος Αἰμέλιος συνάρχων οὐκ 
ἐβούλετο τὴν ἀρχὴν ἀπείπασϑαι, μέχρι οὗ τῶν δη- 
μάρχων τινὲς αὐτὸν ἐκέλευον εἰς τὸ δεσμωτήριον 
ἀπάγεσϑαι. 2 
1. “Διὰ τί τῶν “αρητῶν, οὺς ἐδίως 'πραιστί- 
τεις᾽ καλοῦσι, τούτοις κύων παρέστηκεν; αὐτοὶ δὲ 
κυνῶν διφϑέραις ἀμπέχονται; ἦ πραιστίτεις μὲν οἵ 
1 παραγγελίας Μ: ἐπαγγελίας ὅ 'ἀτήιος Μ: τήιος 


μ᾽ 


ὅδ 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 988 


προεστῶτές εἰσι, τοὺς δὲ προεστῶτας οἴκου φυλα- 
κτικοὺς δἶναι προσήκει, καὶ φοβεροὺς μὲν τὸϊς ἀλ- 
λοτρίοις, ὥσπερ ὃ κύων ἐστίν, ἠπίους δὲ καὶ πράους 
τοῖς συνοικοῦσιν; ἢ μᾶλλον, ὃ λέγουσιν ἔνιοι ἱῬω- 

6 μαίων, ἀληϑές ἐστι καί, καϑάπερ οἱ περὶ Χρύσιπ- 514 
πον οἴονται φιλόσοφοι φαῦλα δαιμόνια περινοστεῖν, 
οἷς οἱ ϑεοὶ δημίοις χρῶνται καὶ κολασταῖς ἐπὶ τοὺς 
ἀνοσίους καὶ ἀδίκους ἀνθρώπους, οὕτως οἵ “άρητες 
ἐρινυώδεις τινές εἶσι καὶ ποίνιμοι δαίμονες, ἐπίσχοποι 
10 βίων καὶ οἴκων" διὸ καὶ κυνῶν δέρμασιν ἀμπέχον- 
ται, καὶ κύων πάρεδρός ἐστιν, ὡς δεινοῖς οὖσιν 
ἐξιχνεῦσαι καὶ μετελθεῖν τοὺς πονηρούς: 
2. “Διὰ τί τῇ καλουμένῃ Γενείτῃ Μάνῃ κύνα 
ϑυούῦσι καὶ κατεύχονται μηδένα χρηστὸν ἀποβῆναι 
τι τῶν οἰκογενῶν;᾽ ἦ ὅτι δαίμων ἐστὶν ἡ Γενείτα περὶ 
τὰς γενέσεις καὶ τὰς λοχείας τῶν φϑαρτῶν; ῥύσιν 
γάρ τινα σημαίνει τοὔνομα καὶ γένεσιν ἢ ῥέουσαν 

γένεσιν. ὥσπερ οὖν οἱ “Ἕλληνες τῇ Ἑκάτῃ, καὶ τῇ Β 
Γενείτῃ κύνα Ρωμαῖοι θύουσιν ὑπὲρ τῶν οἰκογενῶν. 
30 ᾽Δργείους δὲ Σωκράτης φησὶ τῇ Εἰλιονείᾳ κύνα ϑύειν 
διὰ τὴν ῥαστώνην τῆς λοχείας. τὸ δὲ τῆς εὐχῆς 
πότερον οὐκ ἐπ᾿ ἀνθρώπων ἐστὶν οἰκογενῶν, μηδένα 
χρηστὸν γενέσϑαι, ἀλλὰ κυνῶν" χαλεποὺς γὰρ εἶναι δεῖ 
καὶ φοβεροὺς τοὺς κύνας" ἢ διὰ τὸ χρηστοὺς κομψῶς 
85 λέγεσϑαι τοὺς τελευτῶντας αἰνιττόμενοι, διὰ τῆς 
εὐχῆς αἰτοῦνται μηδένα τῶν συνοίκων ἀποϑανεῖν; 


7 χρῶνται καὶ Ἐ: χρῶνται 9 ἐρινυώδεις Ἐ: ἐριννυώ- 
δες 530 Σωκράτης] Μυθ]]6Υ. 4 ρ. 4938 ΒἘἰλιονείᾳ] Εἴλευ- 
ϑυίᾳ Αταϊοῦαβ 24 διὰ] νὴ Δίαῦ χρηστοὺς ῬοΙὰΒ: 
ἀχρήστους κομψῶς Χ: καὶ κομψοὺς 


984: ΑΕΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


οὐ δεῖ δὲ τοῦτο ϑαυμάξειν" καὶ γὰρ ᾿Δριστοτέλης 
ἐν ταῖς ᾿ἀρκάδων πρὸς “ακεδαιμονίους συνϑήκαις 
Ὁ γεγράφϑαι φησὶ μηδένα χρηστὸν ποιεῖν βοηϑείας 
χάριν τοῖς λακωνίξζουδι τῶν Τεγεατῶν, ὅπερ εἶναι 
μηδένα ἀποκτιννύναι. δ 
ὅ8. “Διὰ τί τοῖς Καπετωλίοις ϑέας ἄγοντες ἔτι 
νῦν κηρύττουσι Σαρδιανοὺς ὠνίους, καὶ γέρων τις 
ἐπὶ χλευασμῷ προάγεται παιδικὸν ἐναψάμενος περι- 
δέραιον, ὃ καλοῦσι βοῦλλαν;᾽ ἦ ὅτι Ρωμύλῳ πολὺν 
χρόνον ἐπολέμησαν οἱ λεγόμενοι Οὐήιον Τυρρηνῶν, τὸ 
καὶ ταύτην πόλιν ἐσχάτην εἷλε, καὶ πολλοὺς αἰχμα- 
λώτους ἀπεκήρυξε μετὰ τοῦ βασιλέως ἐπισκώπτων 
Ὁ αὐτοῦ τὴν ἠλιϑιότητα καὶ τὴν ἀβελτερίαν; ἐπεὶ δὲ 
“υδοὶ μὲν ἦσαν οἵ Τυρρηνοὶ ἐξ ἀρχῆς, “υδῶν δὲ 
μητρόπολις αἵ “Σάρδεις, οὕτω τοὺς Οὐηίους ἀπεκή- 
ρυττον" καὶ μέχρι νῦν ἐν παιδιᾷ τὸ ἔϑος διαφυ- 
λάττουσι. 
ὕ4. “Διὰ τί τὰ κρεοπώλια ᾿μάκελλα᾽ καί μαμέλλαφος 
καλοῦσι; πότερον ἀπὸ τῶν μαγείρων τοὔνομα δια- 
φϑαρέν, ὥσπερ ἄ ἄλλα πολλά, τῇ συνηϑείᾳ κεκράτηκε 30 
(καὶ γὰρ τὸ κάππα πρὸς τὸ γάμμα συγγένειαν ἔχει 
παρ᾽ αὐτοῖς' ὀψὲ γὰρ ἐχρήσαντο τῷ γάμμα Καρ- 
βιλίου Σπορίου προσεξευρόντορ᾽ καὶ τὸ λάμβδα 
πάλιν τοῖς ἀπολισϑάνουσι τοῦ ρ δι’ ἀμβλύτητα 
τῆς γλώττης ὑπόκειται τραυλιξόμενον)" ἢ καὶ τοῦτο 35 
Ἑ λυτέον τῇ ἱστορίᾳ; λέγεται γὰρ ἐν Ῥώμῃ βίαιον 


1 ᾿Αριστοτέλης] Ἐταρτα. 0 8 χρηστὸν ῬοΪυ8: ἄχρηστον 
ὁ Καπετωλίοιᾳ ἢ: καπιτωλίοις 18 ἀβελτερίαν Ἐς; ἀβελτη- 
ρίαν 18 κρεοπώλια ἘΞ Ή1ο0 οὐ ἰηἴἶγα: κρεωπώλια 20 τῇ 
συνηϑείᾳ] τῆς συνηϑείαρῦ ᾿ 


»4 


ὅ 


-- - ςὌὀἜὠ Ἐὠὠ - 


ἌΕΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 28 


ἄνδρα καὶ λῃστρικὸν γενόμενον καὶ περικόψαντα 
πολλούρ, ΜΜάκελλον τοὔνομα, μόγις ἁλῶναι καὶ κο- 
λασϑῆναι" ἐκ δὲ τῶν χρημάτων αὐτοῦ δημόσιον 
οἰκοδομηϑῆναι κρεοπώλιον ἀπ᾽ ἐκείνου κτησάμενον 
δ τὴν προσηγορίαν. 
δῦ. “Διὰ τί ταῖς ᾿Ιανουαρίαις εἰδοῖς περιιέναι 
δέδοται τοῖς αὐληταῖς τὴν πόλιν ἐσθῆτας γυναικείας 
φοροῦντας;᾽ ἦ διὰ τὴν λεγομένην αἰτίαν; μεγάλας 
γὰρ ὡς ἔοικε τιμὰς ἐκαρποῦντο, τοῦ βασιλέως Νομᾶ Εὶ 
10 δόντος αὐτοῖς διὰ τὴν πρὸς τὸ ϑεῖον ὁσιότητα" 
ταύτας δ᾽ ὕστερον ἀφαιρεϑέντες ὑπὸ τῆς ἀνϑυπατι- 
κῇς δεκαδαρχίας ἀπεχώρησαν ἐκ τῆς πόλεως. ἦν 
οὖν ἐπιξήτησις αὐτῶν καί τις ἥπτετο δεισιδαιμονία 
τῶν ἱερέων ἄναυλα ϑυόντων. ἐπεὶ δ᾽ οὐκ ἐπείϑοντο 
15 μεταπεμπομένοις ἀλλ᾽ ἐν Τιβοῦρι διέτριβον, ἀνὴρ 
ἀπελεύϑερος κρύφα τοῖς ἄρχουσιν ἐπηγγείλατο κα- 
τάξειν αὐτούς. καὶ παρασκευάσας ϑοίνην ἄφϑονον 
ὡς τεϑυχὼς ϑεοῖς ἐκάλεσε τοὺς αὐλητάς" καὶ γύναια 
παρῆν ἅμα τῷ πότῳ καὶ παννυχὶς συνεκροτεῖτο παι- 
20 ξόντων καὶ χορευόντων. εἶτ᾽ ἐξαίφνης ὃ ἄνϑρωπος 
ἐμβαλὼν λόγον ὡς τοῦ πάτρωνος ἐπιόντος αὐτῷ 918 
καὶ ταραττόμενος συνέπειόσε τοὺς αὐλητὰς ἀναβάν- 
τας ἐφ’ ἁμάξας δέρρεσι κύκλῳ περικαλυπτομένας 
εἰς τὸ Τιβοῦρι κομίζεσθαι. τοῦτο δ᾽ ἦν ἀπάτη" 
3 περιαγαγὼν γὰρ τὰς ἁμάξας οὐ συνορῶντας αὐτοὺς 
διὰ τὸν ᾿οἶνον καὶ τὸ σκότος ἔλαϑεν εἰς Ῥώμην 
καταγαγὼν ἅπαντας ξωϑεν᾽ ἐτύγχανον δ᾽ οἱ πολλοὶ 
διὰ τὴν παννυχίδα καὶ τὸν πότον ἐν ἐσθῆσιν ἀν- 
9 Νομᾶ Ἔ: νουμᾶ 16 Τιβοῦρι Ἐ: τῇ βούριδι 


286 ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


ϑιναῖς καὶ γυναικείαις ὄντες. ὡς οὖν ἐπείσθησαν 
ὑπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ διηλλάγησαν, ἐνομίσϑη τὴν 

Β ἡμέραν ἐκείνην οὕτως ἀμπεχομένους σοβεῖν διὰ τῆς 
᾿ πόλεως. 

56. “Διὰ τί τὸ τῆς Καρμέντης ἱερὸν ἐξ ἀρχῆς ὅ 
δοκοῦσιν αἱ μητέρες ἱδρύσασϑαι καὶ νῦν μάλιστα 
σέβονται; λέγεται γάρ τις λόγος, ὡς ἐκωλύϑησαν 
ὑπὸ τῆς βουλῆς αἵ γυναῖκες ὀχήμασι χρῆσϑαι ξευ- 
κτοῖς᾽ συνέϑεντο οὖν ἀλλήλαις μὴ κυΐσκεσϑαι μηδὲ 
τίκτειν, ἀμυνόμεναι τοὺς ἄνδρας, ἄχρι οὗ μετέγνω- ι10 

αν καὶ συνεχώρησαν αὐταῖς" γενομένων δὲ παίδων, 
εὐτεκνοῦσαν καὶ πολυτεκνοῦσαι τὸ τῆς Καρμέντης 
ἱερὸν ἱδρύσαντο. τὴν δὲ Καρμένταν οἱ μὲν Εὐάν- 
δρου μητέρα λέγουσιν οὖσαν ἐλθεῖν εἰς ᾿Ιταλίαν 
Ο ὀνομαξομένην Θέμιν, ὡς δ᾽ ἔνιοι, Νικοστράτην" ιὖ 
ἐμμέτρους δὲ χρησμοὺς ἄδουσαν ὑπὸ τῶν Ματένων 
Καρμένταν ὀνομάξεσϑαι᾽" τὰ γὰρ ἔπη 'κάρμινα᾽ καλοῦ- 
σιν. οἱ δὲ Μοῖραν ἡγοῦνται τὴν Καρμένταν εἶναι 
᾿ καὶ διὰ τοῦτο ϑύειν αὐτῇ τὰς μητέρας. ἔστι δὲ τοῦ 
ὀνόματος τὸ ἔτυμον “ἐστερημένη νοῦ᾽ διὰ τὰς ϑεο- 20 
φορήσεις. ὅϑεν οὐ τὰ κάρμινα τῇ Καρμέντῃ τοὔνομα 
παρέσχεν, ἀλλὰ μᾶλλον ἀπ’ ἐκείνης ἐκλήϑη διὰ τὸ 
τοὺς χρησμοὺς ἐν ἔπεσι καὶ μέτροις ἐνθουσιῶσαν ἔδειν. 
δ1. “Διὰ τί τῇ 'Ῥουμίνᾳ. ϑύουσαι γάλα κατα- 
 σπένδουσι τῶν ἱερῶν, οἶνον δ᾽ οὐ προσφέρουσιν; 35 
ἦ ῥοῦμαν Λατῖνοι τὴν ϑηλὴν καλοῦσι, καὶ Ρουμινᾶλιν 
ὀνομασϑῆναι λέγουσιν, παρ᾽ ὅσον ἡ λύκαινα τῷ 
Ῥωμύλῳ τὴν ϑηλὴν παρέσχεν: ὥσπερ οὖν ἡμεῖς 


96 ἹῬουμινᾶλιν Ῥ: ῥουμάναλιν 





ΑἙΤῚΑ ΒΟΜΑΝΑ. 281 


τὰς τρεφούδας τὰ παιδία γάλακτι ϑηλονὰς ἀπὸ τῆς Ὁ 
ϑηλῆς καλοῦμεν, οὕτως ἡ Ῥουμῖνα ϑηλώ τις οὖσα 
καὶ τυϑήνη καὶ κουροτρόφος οὐ προσέεται τὸν ἄκρα- 
τον ὧς βλαβερὸν ὄντα τοῖς νηπίοιρ; 

δ 8. “Διὰ τέ τῶν συγκλητικῶν τοὺς μὲν πατέρας 
συγγεγραμμένους, τοὺς δ᾽ ἁπλῶς πατέρας προσηγό- 
ρδυον; ἦ τοὺς μὲν ἐξ ἀρχῆς κατανεμηϑέντας ὑπὸ 
τοῦ Ῥωμύλου πατέρας ἐκάλουν καὶ πατρικίους, οἷον 
δὐπατρίδας ὄντας, πατέρας αὑτῶν ἔχοντας ἀποδεῖξαι" 

10 τοὺς δ᾽ ὕστερον ἐπεγγραφέντας ἐκ τῶν δημοτικῶν 
συγγεγραμμένους πατέρας ὠνόμασαν: 

ὅ9. “Διὰ τί κοινὸς ἦν βωμὸς ᾿Ηρακλέους καὶ 
"Μουσῶν: ἦ ὅτι γράμματα τοὺς περὶ Εὔανδρον ἐδί- Ἐ 
δαξεν ἩΗρακλῆς, ὡς ᾿Ιόβας ἱστόρηκε; καὶ τὸ πρᾶγμα 

16 σεμνὸν ἐνομίξετο, φίλους καὶ συγγενεῖς διδασκόντων" 
ὀψὲ δ᾽ ἤρξαντο μισϑοῦ διδάσκειν, καὶ πρῶτος ἀνέῳξε 
γραμματοδιδασκαλεῖον Σπόριος Καρβίλιος, ἀπελεύ- 
ϑερος Καρβιλίου τοῦ πρώτου γαμετὴν ἐκβαλόντος. 

600. “Διὰ τί, δυεῖν βωμῶν ἩΗρακλέους ὄντων, οὐ 

20 μεταλαμβάνουσι γυναῖκες οὐδὲ γεύονται τῶν ἐπὶ τοῦ 
μείζονος ϑυομένων;" πότερον ὅτι τῶν ἱερῶν αἱ περὶ 
τὴν Καρμένταν ὑστέρησαν, ὑστέρησε δὲ καὶ τὸ Πι- 
ναρίων γένος" ὅϑεν εἰργόμενοι τῆς ϑοίνης, ἑστιωμένων Ἐ 
τῶν ἄλλων, Πινάριοι προδηγορεύϑησαν" ἢ διὰ τὰ 

45 μυϑολογούμενα περὶ τοῦ χιτῶνος καὶ τῆς Ζ]ηιανείρας; 

61. ᾿Διὰ τέ τὸν ϑεὸν ἐκεῖνον, ᾧ μάλιστα τὴν 


4“ 


1 ϑηλονὰς] ϑηλοὺς ὙΔΙΟΚΘΟΠΔΥΙῸΒ 2 ϑηλώ τις Ἰάθιη: 
ϑηλοτίς. Ἐοτὺ. βου θοπάυση ϑηλών τις οὐ Βυργα ϑηλόνας 
14 ᾿Ιόβας] ΜΌΘ]16Υ. 8 Ρ». 470 


φ88.. ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΧΑ. 


Ῥώμην σώξειν προσήκει καὶ φυλάττειν, εἴτ᾽ ἐστὶν 
ἄρρην εἴτε ϑήλεια, καὶ λέγειν ἀπείρηται καὶ ξητεῖν 
καὶ ὀνομάξειν" ταύτην δὲ τὴν ἀπόρρησιν ἐξάπτουᾶδι 
δεισιδαιμονίας, ἱστοροῦντες Οὐαλέριον Σωρανὸν ἀπο- 
λέσθαι κακῶς διὰ τὸ ἐξειπεῖν; πότερον, ὡς τῶν ὃ 
“Ῥωμαϊκῶν τινες ἱστορήκασιν, ἐκκλήσεις εἰσὶ καὶ 
γοητεῖαι ϑεῶν, αἷς νομίξοντες καὶ αὐτοὶ ϑεούς τινας 

. ἐκκεκλῆσϑαι παρὰ τῶν πολεμίων καὶ μετῳκηκέναι 

219 πρὸς αὐτοὺς ἐφοβοῦντο ταὐτὸ παϑεῖν ὑφ᾽ ἑτέρων" 
ὥσπερ οὖν Τύριοι δεσμοὺς ἀγάλμασι λέγονται περι- τὸ 
βαλεῖν, ἕτεροι δ᾽ αἰτεῖν ἐγγυητὰς ἐπὶ λουτρὸν ἢ 
καϑαρμόν τινα προπέμποντες, οὕτως ὥοντο Ρωμαῖοι 
τὸ ἄρρητον καὶ τὸ ἄγνωστον ἀσφαλεστάτην εἶναι 
ϑεοῦ καὶ βεβαιοτάτην φρουράν" ἢ καϑάπερ Ὁμήρῳ 
πεποίηται τὸ “γαῖα δ᾽ ἔτι ξυνὴ πάντων᾽ ὅπως οἷ ιὉ 
ἄνθρωποι τοὺς ϑεοὺς πάντας σέβωνται καὶ τιμῶσι 
τὴν γῆν κοινῶς ἔχοντας, οὕτοος ἀπεκρύψαντο τὸν 
κύριον τῆς σωτηρίας οἵ παλαιοὶ Ῥωμαῖοι, βουλό- 
μενοι μὴ μόνον τοῦτον ἀλλὰ πάντας ὑπὸ τῶν πολι- 
,»τῶν τοὺς ϑεοὺς τιμᾶσϑαι;: 90 

Β 62. “Διὰ τί τῶν λεγομένων Φιτιαλέων, ᾿Ελλη- 
νιστὶ δ᾽ οἷον εἰρηνοποιῶν σπονδοφόρων, ὃ καλού- 
μενος “πάτερ πατρᾶτορ᾽ ἐνομίξετο μέγιστος (ἔστι δ᾽ 
οὗτος, ᾧ πατὴρ ξῇ καὶ παῖδες εἰσίν" ἔχει δὲ καὶ νῦν 
προνομίαν τινὰ καὶ πίστιν" οἵ γὰρ στρατηγοὶ τὰ 535 
δι’ εὐμορφίαν καὶ ὥραν ἐπιμελοῦς δεόμενα καὶ σώ- 
φρονος φυλακῆς σώματα τούτοις παρακατατίϑενται)"; 


9 ταὐτὸ ἘΞ ΗΪο οὗ Σηἶγᾶ: τὸ αὐτὸ 14 Ὁμήρῳ] Ο 198 
᾿ 16 ἔτι Ἠοϊηθγαβ: ἐστὶ 21 Φιτιαλέων Ἐ: φιδιαλίων 





ΑΕΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 989 


πότερον ὅτι τὸ αἰδεῖσϑαι τοὺς παῖδας αὐτοῖς καὶ τὸ 
φοβεῖσϑαι τοὺς πατέρας πρόσεστιν" ἢ τοὔνομα τὴν 
αἰτίαν ὑπαγορεύει; βούλεται γὰρ εἶναι τὸ 'πατρᾶτον᾽ 
οἱονεὶ συμπεπερασμένον καὶ πεπερατωμένον, ὡς τε- 

δ λειοτέρου τῶν ἄλλων ὄντος ᾧ συμβέβηκε πατέρα 
κεχτημένῳ πατρὶ γενέσϑαι. ἢ δεῖ τὸν ὕρκων καὶ Ὁ 
εἰρήνης προϊστάμενον ᾿ἅμα πρόσω καὶ ὀπίσω᾽ καϑ' 
Ὅμηρον ὁρᾶν; εἴη δ᾽ ἂν μάλιστα τοιοῦτος, ᾧ παῖς 
ἔστιν ὑπὲρ οὗ βουλεύεται, καὶ πατὴρ μεϑ᾽ οὗ 

10 βουλεύεται. 

68. “Διὰ τί τῷ καλουμένῳ “ῥῆγι σακρώρουμ᾽ 
(οὗτος δ᾽ ἐστὶ βασιλεὺς ἱερῶν) ἀπείρηται καὶ ἄρχειν 
καὶ δημηγορεῖν; ἦ τὸ παλαιὸν οἱ βασιλεῖς τὰ πλεῖστα 
καὶ μέγιστα τῶν ἱερῶν ἔδρων καὶ τὰς ϑυσίας ἔϑυον 

16 αὐτοὶ μετὰ τῶν ἱερέων; ἐπεὶ δ᾽ οὐκ ἐμετρίαξον ἀλλ᾽ 
ἧσαν ὑπερήφανοι καὶ βαρεῖς, τῶν μὲν “Ελλήνων οἵ Ὁ 
πλεῖστοι τὴν ἐξουσίαν αὐτῶν περιελόμενοι μόνον τὸ 
ϑύειν τοῖς ϑεοῖς ἀπέλιπον, Ῥωμαῖοι δὲ παντάπαδι 
τοὺς 'βασιλεῖς ἐκβαλόντες ἄλλον ἐπὶ τὰς θυσίας ἔτα- 

20 ξαν, οὔτ᾽ ἄρχειν ἐάσαντες οὔτε δημαγωγεῖν, ὅπως 
μόνον ἐν τοῖς ἱεροῖς βασιλεύεσϑαι δοκῶσι καὶ βασι- 
λείαν διὰ τοὺς ϑεοὺς ὑπομένειν. ἔστι γοῦν τις ἐν 
ἀγορᾷ ϑυσία πρὸς τῷ λεγομένῳ Κομιτίῳ πάτριος, 
ἣν ϑύσας ὃ βασιλεὺς κατὰ τάχος ἄπεισι φεύγων ἐξ 

386 ἀγορᾶο. 

64. “Διὰ τί τὴν τράπεξαν οὐκ εἴων ἀναιρεῖσθαι 
κενήν, ἀλλὰ πάντως τινὸς ἐπόντος;᾽ πότερον αἰνιτ- 

1 πρόσσω καὶ ὀπίσσω Ἠοτηθυβ 4 8348. ὦ 461 421 βασι- 


λεύεσϑαι Ὗ : βουλεύεσθαι 2428 Κομιτέῳ Ἐ: κομητίῳ 
Ῥιυΐατοξὶ Μοσα]α, ὍΟ]. 11. 19 


200 ΑΒΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ, 


Ἑ τόμενοι τὸ δεῖν ἀξί τι τοῦ παρόντος εἰς τὸ μέλλον 
ὑπολιπεῖν καὶ τῆς αὔριον ἐν τῇ σήμερον μνημο- 
νεύειν, ἢ νομίξοντες ἀστεῖον εἷναι τὸ συστέλλειν καὶ 
ἀνέχειν τὴν ὄρεξιν ἔτι παρούσης τῆς ἀπολαύσεως; 
ἧττον γὰρ ἐπιϑυμοῦσι τῶν ἀπόντων ἐϑισϑέντες ὅ 
ἀπέχεσϑαι τῶν παρόντων. ἢ καὶ πρὸς οἰκέτας φιλάν- 
ϑρωπον τὸ ἔϑος; οὐ γὰρ οὕτω λαμβάνοντες ὡς 
μεταλαμβάνοντες ἀγαπῶσι, κοινωνεῖν τρόπον τινὰ 
τραπέξης ἡγούμενοι τοῖς δεσπόταις. ἢ τῶν ἱερῶν 
οὐδέποτε δεῖν κενὸν οὐδὲν περιορᾶν, ἱερὸν δ᾽ ἡ 10 
τράπεξα: 

6ὅ. “Διὰ τί τῇ νύμφῃ τὸ πρῶτον δύκ ἐντυγχάνει 

Ἐ μετὰ φωτὸς ὃ ἀνὴρ ἀλλὰ διὰ σκότους: πότερον ὅτι 
αἰδεῖται πρὶν ἢ συνελϑεῖν ἀλλοτρίαν νομίξων, ἢ καὶ 
πρὸς ἰδίαν προσιέναι μετ᾽ αἰδοῦς ἐϑιξόμενος: ἥ, κα- 
ϑάπερ ὃ Σόλων ἔγραψε μήλου κυδωνίου τὴν νύμ- 
φην ἐντραγοῦσαν εἰς τὸν ϑάλαμον βαδίξειν, ὅπως 
τὸ πρῶτον ἄσπασμα μὴ δυσχερὲς γένηται μηδ᾽ 
ἀχάριστον. οὕτως ὁ Ῥωμαῖος νομοϑέτης, εἰ δή τι 
προσῆν ἄτοπον τῷ σώματι καὶ δυσχερές, ἔκρυψεν; ἣ 50 
διαβολή τίς ἐστιν ἀφροδισέων παρανόμων τὸ γιγνό- 
μδνον. ὡς καὶ τοῖς νομέμοις αἰσχύνης τινὸς προσ- 
οὔσης: β 

66, Διὰ τί τῶν ἱπποδρόμων εἷς Φλαμίνιος 

οϑ0 καλεῖται: ἦ ὅτι, Φλαμινίου τινὸς τῶν παλαιῶν τῇ 56 
πόλει χώραν ἐπιδόντος, ἐχρῶντο ταῖς προσόδοις εἰς 
τοὺς ἱππικοὺς ἀγῶνας" ἔτι δὲ περιόντων χρημάτων, 


μὲ 


ὄ 


ῷ ὑπολείπειν ὃ 10 δεῖν 22 νομίμοις ΣΧ: νόμοις 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 991 


« 


κατεσκεύασαν ὁδόν, ἣν καὶ αὐτὴν Φλαμινίαν προση- 
γόρευδαν;: 
61. Διὰ τί “λικτώρεις᾽ τοὺς ῥαβδούχους ὀνο- 
μάξουσι;᾽ πότερον ὅτι καὶ συνέδεον τοὺς ἀκολασταί- 
ὅ νοντας οὗτοι καὶ τῷ Ῥωμύλῳ παρηκολούϑουν ἵἧμάν- 
τας ἔν τοῖς κόλποις κομίξοντεςρ (τὸ δὲ δεσμεύειν 
᾿ἀλλιγᾶρε᾽ λέγουσιν οἵ πολλοὶ Ρωμαίων, οἵ δὲ καϑα- 
ρδύοντες ἐν τῷ διαλέγεσθαι “λιγᾶρε᾽) ἢ νῦν μὲν 
παρέγκειται τὸ κ, πρότερον δέ “λιτώρεις᾽ ἐκαλοῦντο, 
10 λειτουργοί τινες ὄντες περὶ τὸ δημόσιον; ὅτι γὰρ 
λῇτον ἄχρι νῦν τὸ δημόσιον ἐν πολλοῖς τῶν ᾿Ελλή- Β 
νῶν νόμων γέγραπται, οὐδένα ὡς ἔπος εἰπεῖν λέληϑε. 
68. Διὰ τί κύνα ϑύουσιν οἵ Δούπερκοι (Δού- 
περκοι δ᾽ εἰσὶν οἵ τοῖς “ουπερκαλίοις γυμνοὶ δια- 
1 ϑέοντες ἐν περιξώμασι καὶ καϑικνούμενοι σκύτει τῶν 
ἀπαντώντων): πότερον ὅτι καϑαρμός ἐστι τῆς πόλξως 
τὰ δρώμενα (καὶ γὰρ τὸν μῆνα “ Φεβρουάριον᾽ κα- 
λοῦσι καὶ νὴ Δία τὴν ἡμέραν ἐκείνην “φεβράτην᾽, 
καὶ ᾿φεβράριν᾽ τὸ τῶν δκυτῶν ἥἤϑει καϑικνεῖσθαι, 
80 τοῦ ῥήματος τὸ καϑαίρειν σημαίνοντος" τῷ δὲ κυνὶ 
πάντες ὡς ἔπος εἰπεῖν “Ἑλληνες ἐχρῶντο καὶ χρῶν- 
ταί γε μέχρι νῦν ἔνιοι σφαγίῳ πρὸς τοὺς καϑαρμούς" Ο 
καὶ τῇ ᾿Εχάτῃ σκυλάκια μετὰ τῶν ἄλλων καϑαρσίων 
ἐκφέρουσι καὶ περιμάττουσι δκυλακίοις τοὺς ἁγνι- 
38 μοῦ δεομένους, περιδσκυλακισμὸν τὸ τοιοῦτο γένος 
τοῦ καϑαρμοῦ καλοῦντερ) ἢ λύκος μὲν ὁ λοῦπός 
ἐστι καὶ Δύκαια τὰ “Μουπερκάλια' λύκῳ δὲ κύων 
18 φεβράτυν τηθὶ οοἀά. 19 φεβράρινΨ] φεβρουάρε 
Ῥαμίδσι θ8 τῶν σκυτῶν ἤθει] τῶν συνήθων σπύτει 
193 


992 ΑΕΤΙᾺ ΒΟΜΑΧΑ. 


πολέμιος καὶ διὰ τοῦτο ϑύεται τοῖς Δυχαίοις;: ἢ 
ὅτε τοὺς Δουπκέρχους ὑλαχτοῦσι καὶ παραλυπκοῦσεν 
οὗ χύνες ἐν τῇ πόλει διαϑέοντας; ἢ Πανὶ μὲν ἡ 
ϑυσία γέγνεται,. Πανὶ δὲ κύων προσφιλὲς διὰ τὰ 
αἰπόλια: 5 

609. “Διὰ τί τῷ καλουμένῳ Σεπτομουντέῳ παρε- 
φύλαττον ὀχήμασι ξευχτοῖς μὴ χρῆσθαι. καὶ μέχρε 
νῦν οἵ τῶν παλαιῶν μὴ καταφρονοῦντες παραφυλάτ- 

Ὁ τουσιε (τὸ ὃὲ σεπτομούντιον ἄγουσιν ἐπὶ τῷ τὸν 
ἕβδομον λόφον τῇ πόλει προσχατανεμηϑῆναι καὶ τὸ 
τὴν Ῥώμην ἐπτάλοφον γενέσϑαι): πότερον, ᾧ: ἔνιοε 
τῶν ἹΡωμαϊχῶν ἐπινοοῦσι, διὰ τὸ μήπω συνεξεῦχϑαε 
τοῖς μέρεσι παντελῶς τὴν πόλιν ἢ τοῦτο μὲν ἄλλως 
οὐ πρὸς Διόνυσόν ἐστιν᾽ ἔργου δὲ μεγάλου τοῦ 
πρὺς τὸν συνοικισμὸν ἐχτελεσθϑέντος, οἰόμενοι τὴν 15 
πόλιν ἤδη πεπαῦσθαι προϊοῦσαν εἰξ τὸ πρόσϑεν, 
ἔκαυσαν μὲν αὐτοὺς ἀνέκαυσαν δὲ τῶν ὑποξυγίων 
τὰ συμπονήσαντα χαὶ παρέσχον ἀπολαῦσαι τῇ σχολῇ 
τῆς κοινῆς ἑορτῆς; ἢ πᾶσαν μὲν ἐβούλοντο κοσμεῖν 

Ε ἀεὶ καὶ τιμᾶν ἑορτὴν τοὺς πολίτας παρόντας, μέ- 
λιστα δὲ τὴν ἐπὶ τῷ συνοιχισμῷ τῆς πόλεως ἀγο- 
μένην" ἵν’ οὖν τὴν πόλιν, ἧς ἐστιν ἡ ἑορτή, μὴ 
ἀπολείπωσιν, οὐκ ἐφεῖτο χρῆσϑαι ξεύγεσιν ἐχείνην 
τὴν ἡμέραν; 

10. “Διὰ τί τοὺς ἀπεγνωσμένους ἐπὶ κλοπαῖς ἢ 
δουλεκοῖς τισιν ἄλλοις ἁμαρτήμασι ᾿φουρχίφερας 
καλοῦσιν; ἦ καὶ τοῦτο τῆς τῶν παλαιῶν ἐπιμελεέας 
τεχμήριόν ἐστιν; ὁ γὰρ οἰχότριβος ἰδίου καταγνούς 

356 ἀπεγνωσμέγους κατεγνωσμένους ὟΥ 





ΑΒΤΙᾺΑ ΒΟΜΑΝΑ,. 299 


τινα μοχϑηρίαν ἐκέλευε διπλοῦν ξύλον, ὃ ταῖς ἁμά- 
ξαις ὑφιστᾶσιν, ἀράμενον διὰ τῆς συνοικίας ἢ τῆς 
γειτνιάδεως διεξελθεῖν ὑπὸ πάντων δρώμενον, ὅπως 
ἀπιστοῖεν αὐτῷ καὶ φυλάττοιντο πρὸς τὸ λοιπόν" Ἐ 
5 τὸ δὲ ξύλον ἡμεῖς μὲν στήριγγα, Ρωμαῖοι δέ 'φοῦρ- 
καν᾽ ὀνομάξουσι' διὸ καί ᾿φουρκίφερ᾽ ὁ τοῦτο περι- 
ἐνεγκὼν καλεῖται. 
11. Διὰ τί τῶν κυριττόντων βοῶν ὑπὲρ τοῦ 
φυλάττεσϑαι τὸν ἐντυγχάνοντα χόρτον τῷ κέρατι 
10. προσδέουσιν:᾽ ἦ διὰ κόρον καὶ πλησμονὴν ἐξυβρέ- 
ξουσι καὶ βόες καὶ ἵπποι καὶ ὄνοι καὶ ἄνθρωποι; 
ὥς που καὶ Σοφοκλῆς πεποίηκε 
σὺ δὲ σφαδάξεις πῶλος ὃς εὐφορβίᾳ, 
γαστήρ τὸ γάρ σου καὶ γνάϑος πλήρης. 
16 διὸ καὶ Μάρκον Κράσσον οἱ Ῥωμαῖοι χόρτον ἔχειν 
ἔφασαν" ἐφυλάττοντο γὰρ αὐτὸν οἵ τοὺς ἄλλους ἐν 


τῇ πολιτείᾳ σπαράττοντες ὡς ἀμυντικὸν καὶ δυδεπι- 981 


2 [κ4 


χείρητον. οὐ μὴν ἀλλ’ ὕστερον ἐλέχϑη πάλιν, ὅτι 
Κράσσου Καῖσαρ ἀφῃρήκει τὸν χόρτον" ἀντέστη γὰρ 
9 αὐτῷ πρῶτος ἐν τῇ πολιτείᾳ καὶ κατεφρόνησε. 
᾿ς 2, “Διὰ τί τῶν ἐπ᾽ οἰωνοῖς ἱερέων, ος Αὔσπι- 
κας πρότερον Αὔγουρας δὲ νῦν καλοῦσιν, ᾧοντο 
δεῖν ἀεὶ τοὺς λαμπτῆρας ἀνεῳγμένους εἶναι καὶ τὸ 
πῶμα μὴ ἐπικεῖσθαι: ἦ καϑάπερ οἱ Πυϑαγορικοὶ 
«5 μυκρὰ μεγάλων ἐποιοῦντο σύμβολα κωλύοντες "ἐπὶ 
χοίνικος καϑῆσϑαι᾽ καί 'πῦρ μαχαίρᾳ μὴ σκαλεύειν᾽, 
οὕτως οἱ παλαιοὶ πολλοῖς αἰνίγμασιν ἐχρῶντο καὶ 


12 Σοφοκλῆς] Νδυοκ Ρ. 349 14 πλήρης} 884, ἀεέ 
ΟοθοίαΒ 


294 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


Β μάλιστα πρὸς τοὺς ἱερεῖς, οἷόν ἐστι καὶ τὸ τοῦ 
λαμπτῆρος; ἔοικε γὰρ ὃ λαμπτὴρ τῷ περιέχοντι τὴν 
ψυχὴν σώματι. φῶς γάρ ἐστιν ἡ ἐντὸς ψυχὴ καὶ 
δεῖ τὸ συνετὸν καὶ φρόνιμον ἀεὶ ἀναπεπταμένον αὐτῆς 
εἶναι καὶ δεδορκὸς καὶ μηδέποτε συγκεκλεῖσθαι μηδ᾽ 5 
ἀποπνεόμενον. πνευμάτων δ᾽ ὄντων, οὐκ εὐστα- 
ϑοῦσιν οἱ ὄρνιϑες οὐδὲ βέβαια δημεῖα παρέχουσι 
διὰ τὴν πλάνην καὶ τὴν ἀνωμαλίαν. διδάσκουσιν 
οὖν τῷ ἔϑει μὴ πνευμάτων ὄντων, ἀλλὰ νηνεμίας 
καὶ καταστάσεως, ἐπὶ ταῦτα προϊέναι τοὺς οἰωνοπό-- 10 
λους, ὅτε δύνανται τοῖς λαμπτῆρσιν ἀνεῳγμένοις 
χρῆσϑαι. 

σ 18. Διὰ τί δ᾽ ἀπείρητο τοῖς ἕλκος ἔχουσιν 
ἱερεῦσιν ἐπ᾿ οἰωνῶν καϑέξεσϑαι;:᾽ πότερον καὶ 
τοῦτο σύμβολόν ἐστι τοῦ μηδὲν δακνομένους μηδ᾽ 1 
οἷον ἕλκος ἴδιον καὶ πάϑος ἔχοντας ἐν τῇ ψυχῇ 
τὰ ϑεῖα χρηματίζειν, ἀλλ᾽ ἀλύπους καὶ ἀκεραίους 
καὶ ἀπερισπάστους ὄντας" ἢ κατὰ λόγον ἐστίν. εἰ 
μήϑ᾽ ἱερείῳ χρήσαιτ᾽ ἄν τις ἕλκος ἔχοντι πρὸς ϑυσίαν 
ινήτ᾽ ὄρνισι πρὸς οἰωνιόμόν, ἔτι μᾶλλον ἐφ᾽ ἑαυτῶν 50 
φυλάττεσϑαι τὰ τοιαῦτα, καὶ καϑαροὺς γενομένους 
καὶ ἀσινεῖς καὶ δλοκλήρους ἐπὶ τὰ παρὰ τῶν ϑεῶν 
σημαινόμενα βαδίξειν; τὸ γὰρ ἕλκος ἔοικε πήρωσίς 

Ὁ τις εἶναι καὶ μιασμὸς τοῦ σώματος. 

14, “Διὰ τί μικρᾶς Τύχης ἱερὸν ἱδρύσατο Σ'Ὲ- 36 
ρούιος Τούλλιος ὃ βασιλεὺς ἥν ᾿βρέβεμ᾽ καλοῦσι;" 
πότερον ὅτι μικρὸς ὧν ἐν ἀρχῇ καὶ ταπεινὰ πράτ- 


ὃ ἀποπνεόμενον] ἐπιπνεόμενον Μοάγνίρτυβ 14 καϑέ- 
ξεσϑαι Ὑ : καϑίζξεσϑαι 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 995 


τῶν καὶ γεγονὼς ἐκ μητρὸς αἰχμαλώτου διὰ τὴν 
τύχην ἐβασίλευσε τῆς Ῥώμης" ἢ αὕτη μὲν ἡ μετα- 
βολὴ μέγεϑος ἐμφαίνει τύχης μᾶλλον ἢ μικρότητα, 
πάντων δὲ μάλιστα Σερούιος ἔοικε τὴν τῆς τύχης 
ὅ ἐκϑειάσας δύναμιν ἐπιφημίσαι πράξεσιν ἁπάσαις; 
οὐ γὰρ μόνον Τύχης εὐέλπιδος καὶ ἀποτροπαίου καὶ 
μειλιχίας καὶ πρωτογενείας καὶ ἄρρενος ἱδρὰ κατε- 
σχεύασεν, ἀλλ᾽ ἔστιν ἰδίας Τύχης ἱερόν, ἕτερον δ᾽ 
ἐπιστρεφομένης, ἄλλο παρϑένου" καὶ τί ἄν τις 
10 ἐπεξίοι τὰς ἄλλας ἐπωνυμίας, ὅπου Τύχης ἰξευτηρίας 
ἕερόν ἐστιν, ἣν βιδκᾶταν ὀνομάξουσιν, ὡς πόρρωϑεν 
ἡμῶν ἁλισκομένων ὑπ’ αὐτῆς καὶ προσισχομένων 
τοῖς πράγμασιν; ὅρα δὴ μὴ καταμαϑὼν τὸ παρὰ μικρὸν 
ἀεὶ τῆς τύχης μέγα δυνάμενον, καὶ ὅτι τῷ γενέσϑαι τι Ἐ 
16 μικρὸν ἢ μὴ γενέσθαι τι πολλάκις ὑπῆρξεν ἐνίοις 
τυχεῖν ἢ διαμαρτεῖν τῶν μεγίστων, μικρᾶς Τύχης 
ἱερὸν ἱἰδρύδατο, προσέχειν διδάσκων τοῖς πράγμασι καὶ 
μὴ καταφρονεῖν διὰ μικρότητα τῶν ἐντυγχανόντων. 
Ὁ. “Διὰ τί λύχνον οὐκ ἐσβέννυσαν, ἀλλ᾽ αὐτὸν 
40 ὑφ᾽ ἑαυτοῦ περιεώρων μαραινόμενον;᾽ πότερον ὡς 
συγγενὲς καὶ ἀδελφικὸν σεβόμενοι τοῦ ἀσβέστου καὶ 
ἀϑανάτου πυρός, ἢ καὶ τοῦτο σύμβολόν ἐστι τοῦ μὴ 
δεῖν τὸ ἔμψυχον, ἂν μὴ βλάπτῃ, διαφϑείρειν μηδ᾽ 
ἀναιρεῖν, ὡς ξῴῳ τοῦ πυρὸς ἐοικότος;: καὶ γὰρ 
36 τροφῆς δεῖται καὶ αὐτοκένητόν ἐστιν καὶ σβεννύμενον 
φωνὴν ἀφίησιν ὥσπερ φονευόμενον. ἢ διδάσκει τὸ 


9 ἄλλο Ὀυθῦποσυϑ: ἄλλο δ᾽ εὐέλπιδος ἄλλο 10 Ἰξευ- 
τηρίας] ἱξευτρίας ὃ 11 βισκᾶταν] βισκατρίκεμ Μ 20 
ὑφ᾽] ἐφ᾽ ΑΡγθβομῖυβ 


906 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 





ἔϑος ἡμᾶς, ὅτι δεῖ μήτε πῦρ μήϑ᾽ ὕδωρ μήτ᾽ ἄλλο 
τι τῶν ἀναγκαίων αὐτοὺς ἄδην ἔχοντας διαφϑεέρειν, 
ἀλλ᾽ ἐᾶν χρῆσϑαι τοὺς δεομένους καὶ ἀπολείπειν 
ἑτέροις, ὅταν αὐτοὶ μηκέτι χρείαν ἔχωμεν: 

989 1716. ᾿Διὰ τί τὰς ἐν τοῖς ὑποδήμασι δεληνίδας ὅ 
οὗ διαφέρειν δοκοῦντες εὐγενείᾳ φοροῦσιν; πότερον, 
ὡς Κάστωρ φησί, σύμβολόν ἐστι τοῦτο τῆς λεγο- 
μένης οἰχήσεως ἐπὶ τῆς σελήνης καὶ ὅτι μετὰ τὴν 
τελευτὴν αὖϑις αἵ ψυχαὶ τὴν σελήνην ὑπὸ πόδας 
ἕξουσιν, ἢ τοῖς παλαιοτάτοις τοῦϑ᾽ ὑπῆρχεν ἐξαί- 
ρετον; οὗτοι δ᾽ ἦσαν ᾿Αρκάδες τῶν ἀπ’ Εὐάνδρου 
Προδελήνων λεγομένων. ἤ, καϑάπερ ἄλλα πολλά, καὶ 
τοῦτο τοὺς ἐπαιρομένους καὶ μέγα φρονοῦντας ὑπο- 
μιμνήσκει τῆς ἐπ᾿ ἀμφότερον τῶν ἀνθρωπίνων μετα- 
βολῆς παράδειγμα ποιουμένους τὴν σελήνην, ὡς 1 

Β ἐξ ἀδήλου πρῶτον ἔρχεται νέα 

πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη, 
χῶταν περ αὑτῆς εὐπρεπεστάτη φανῇ, 
πάλιν διαρρεῖ κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται; 
ἢ πειϑαρχίας ἦν μάϑημα βασιλευομένους μὴ δυσχε- 20 


ραίνειν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἡ σελήνη προσέχειν ἐθέλει τῷ 
κρείττονι καὶ δευτερεύειν 

“ἀεὶ παπταίνουσα πρὸς αὐγὰς ἠελίοιο 
κατὰ τὸν Παρμενίδην' οὕτω τὴν δευτέραν τάξιν 
ἀγαπᾶν χρωμένους τῷ ἡγεμόνι καὶ τῆς ἀπ᾽ ἐκείνου 55 
δυνάμεως καὶ τιμῆς ἀπολαύοντας: 


μὰ 


0 


1 Καστωρ] νἱά. ». 3666 18 ὑπομιμνήσκει ἢ: ὑπομι- 
μνήσκειν 16 ἐξ ἀδήλου] Νάυοκ. Ρ. 3ὅ8ὀ 18 εὐπρεπεστάτη 
Ῥ. δ11ἃ: εὐγενεστάτη 28 Μαυ]Ἰδοΐ. 1 Ρ᾿. 1329 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 9091 


“11. ᾿Διὰ τί τὸν μὲν ἐνιαυτὸν τοῦ Ζιὸς νομέ- 
ξουσι, τοὺς ὃὲ μῆνας τῆς "ρας; ἦ ὅτι τῶν μὲν 
ἀοράτων ϑεῶν καὶ νοητῶν βασιλεύουσι Ζεὺς καὶ Ο 
Ἥρα, τῶν δ᾽ ὁρατῶν ἥλιος καὶ σελήνη; ποιεῖ δ᾽ ὃ 

δ μὲν ἥλιος τὸν ἐνιαυτόν, ἡ δὲ σελήνη τοὺς μῆνας. 
δεῖ δὲ μὴ νομίξειν ἁπλῶς εἰκόνας ἐκείνων τούτους, 
ἀλλ᾽ αὐτὸν ἐν ὕλῃ Ζία τὸν ἥλιον, καὶ αὐτὴν τὴν 
Ἥραν ἐν ὕλῃ τὴν σελήνην. διὸ καὶ ᾿Ιουνῶνεμ ὀνο- 
μάξουσι τὴν Ἥραν, τὸ νέον ἢ τὸ νεώτερον ἐμφαί- 

10 νοντὸς τοῦ ὀνόματος, ἀπὸ τῆς σελήνης" καὶ Μουκῖναν 
“Ἥραν καλοῦσιν οἷον φωτεινὴν ἢ φωτίξουσαν" καὶ 
νομίζουσιν ἐπὶ ταῖς λοχείαις καὶ ὠδῖσι βοηϑεῖν, 
ὥσπερ καὶ τὴν σελήνην, ᾿διὰ κυάνεον πόλον ἄστρων 
διά τ᾽ ὠκυτόχοιο δελάνας""᾽ εὐτοκεῖν γὰρ ἐν ταῖς Ὁ 

16 πανσελήνοις μάλιστα δοκοῦσι. 

18. “Διὰ τί τῶν οἰωνῶν ὃ καλούμενος ἀριστερὸς 
αἴσιος; πότερον οὐκ ἔστι τοῦτ᾽ ἀληϑές, ἀλλὰ παρα- 
κρούεται πολλοὺς ἡ διάλεκτος (τὸ γὰρ ἀριστερόν 
“σίνιστρον᾽ ὀνομάξουσι, τὸ δ᾽ ἀφεῖναι “ σίνερε᾽ καὶ 

20 'σίνε᾽ λέγουσιν, ὅταν ἀφεῖναι παρακαλῶσι. τὸν οὖν 
ἐφιέντα τὴν πρᾶξιν οἰωνὸν σινιστέριον ὄντα σένι- 
στρον οὐκ ὀρϑῶς ὑπολαμβάνουσιν οἵ πολλοὶ καὶ 
ὀνομάξουσιν)" ἢ καϑάπερ Ζ!ιονύσιός φησιν, Δδκανίῳ 
τῷ Αἰνείου παραταττομένῳ πρὸς Μεξέντιον ἀστρα- 

.5 πῆς ἐν ἀριστερᾷ νικηφόρου γενομένης οἰωνισάμενοι, Ἐ 
καὶ πρὸς τὸ λοιπὸν οὕτω παραφυλάττουσιν; ἥ, ὡς 


8 ὀνομάξουσι ὈΟΘΌΠΘταΒ: ἐπονομάξουσι 18 διὰ κυά- 
νεον] Βουρῖ.. 8 Ρ. 620 19 ἀφεῖναι --- ἀφεῖναι! ἐφεῖναι --- 
ἐφεῖναι ΣΧ 88 Ζνονύσιος)] Ηδ)10. Απὸ. Βοχα. 1 ὅ 


998 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


ἄλλοι τινές, Αἰνείᾳ τούτου συμπεσόντος; καὶ γὰρ 
Θηβαῖοι τῷ ἀριστερῷ κέρατι τρεψάμενοι τοὺς πολε- 
μέους καὶ κρατήσαντες ἐν Λεύκτροις, διετέλεσαν ἐν 
πάσαις ταῖς μάχαις τῷ ἀριστερῷ τὴν ἡγεμονέαν ἀπο- 
διδόντες. ἢ μᾶλλον, ὡς ᾿Ιόβας φησί, τοῖς πρὸς τὰς 
ἀνατολὰς ἀποβλέπουσιν ἐν ἀριστερᾷ γίγνεται τὸ 
βόρειον, ὃ δὴ τοῦ κόσμου δεξιὸν ἔνιοι τέϑενται καὶ 
καϑυπέρτερον. ὅρα δὲ μὴ φύδει τοῖς εὐωνύμοις ἀσϑε- 
νεστέροις οὖσιν οἱ προϊστάμδνοι τῶν οἰωνῶν οἷον 
ἀναρρωννύουσι καὶ ὑπερείδουσι τὸ ἐλλιπὲς τῆς δυνά- 10 
ΕΒ μεως ἐπανισοῦντες. ἢ τὰ ἐπίγεια καὶ ϑνητὰ τοῖς οὐρα- 
νίοις καὶ ϑείοις ἀντικεῖσθαι νομίξοντες ὥοντο τὰ πρὸς 
ἡμᾶς ἀριστερὰ τοὺς ϑεοὺς ἀπὸ τῶν δεξιῶν προπέμπειν; 
19. ᾿Διὰ τί τοῦ ϑριαμβεύσαντος εἶτ᾽ ἀποϑα- 
νόντος καὶ καέντος ἐξῆν ὀστέον λαβόντας εἰς τὴν ιτὉ 
πόλιν εἰσφέρειν καὶ κατατέίϑεσϑαι, ὡς Πύρρων ὃ 
“ιπαραῖος ἱστόρηκεν:᾽ ἦ τιμῆς ἕνεκα τοῦ τεϑνη- 
κότος: καὶ γὰρ ἄλλοιρ ἀριστεῦσι καὶ στρατηγοῖς 
ἔδωκαν οὐκ αὐτοὺς μόνον ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπ᾿ αὐτῶν 
288 ἐνθάπτεσϑαι τῇ ἀγορᾷ, καϑάπερ Οὐαλερίῳ καὶ Φα- 30 
βρικίῳ" καί φασι τούτων ἀπογόνοις ἀποθανοῦσι καὶ 
κομισϑεῖσιν εἰς ἀγορὰν ὑφίεσϑαι δᾷδα καομένην, 
εἶτ᾽ εὐθὺς αἴρεσθαι, χρωμένων ἀνεπιφϑόνως τῇ 
τιμῇ καὶ τὸ ἐξεῖναι μόνον ἐχβεβαιουμένων. 
80. Διὰ τί τοὺς ϑριαμβεύσαντας ἑστιῶντες ἐν 35 
δημοσίῳ παρῃτοῦντο τοὺς ὑπάτους, καὶ πέμποντες 


Ψ 


παρεκάλουν μὴ ἐλϑεῖν ἐπὶ τὸ δεῖπνον ;᾽ ἦ καὶ 


ϑι 


ὅ ᾿Ιόβας] ΜΏ6]16᾽. 8 Ρ. 411 9. προϊστάμενοι ΑΒ ΥΘΒΟΒῖαΒ: 
παριστάμενοι [16 Πύρρων] ΜΌΒΘ]1ΟΥ. 4 Ρ. 419 


ΑἙΤΊΑ ΒΟΜΑΝΑ. 209 


τόπον ἔδει τῷ ϑριαμβεύσαντι κλισίας τὸν ἐντιμό- 
τατον ἀποδίδοσθαι καὶ προπομπὴν μετὰ τὸ δεῖπνον; 
ταῦτα δ᾽ οὐκ ἔξεστιν ἑτέρῳ γίγνεσθαι τῶν ὑπάτων 
παρόντων, ἀλλ᾽ ἐκείναις. 

ὄ 81. “Διὰ τί περιπόρφυρον ὁ δήμαρχος οὐ φορεῖ, 
τῶν ἄλλων ἀρχόντων φορούντων;᾽ ἦ τὸ παράπαν 
οὐδ᾽ ἐστὶν ἄρχων; οὐδὲ γὰρ ῥαβδούχους ἔχουσι 
οὐδ᾽ ἐπὶ δίφρου καϑήμενοι χρηματίξουσιν, οὐδ᾽ ἔτους 
ἀρχῇ καϑάπερ οἷ λοιποὶ πάντες ἄρχοντες εἰσίασιν, 

10 οὐδὲ παύονται δικτάτωρος αἰρεθϑέντος ἀλλὰ πᾶσαν 
ἀρχὴν ἐκείνου μετατιϑέντος εἰς ἑαυτὸν αὐτοὶ μόνοι 
διαμένουσιν, ὥσπερ οὐκ ὄντες ἄρχοντες ἀλλ᾽ ἑτέραν 
τινὰ τάξιν ἔχοντες. ὡς δὲ τῶν ῥητόρων ἔνιοι τὴν 
παραγραφὴν οὐ βούλονται δίκην εἶναι, τοὐναντίον 

16 τῇ δίκῃ δρῶσαν" ἡ μὲν γὰρ εἰσάγει καὶ ποιεῖ κρίσιν, 
ἡ δ᾽ ἀναιρεῖ καὶ λύει" τὸν αὐτὸν τρόπον οἴονται 
τὴν δημαρχίαν κώλυσιν ἀρχῆς μᾶλλον εἶναι καὶ πρὸς 
ἀρχὴν ἀντίταξιν ἢ ἀρχήν. τὸ γὰρ ἐνστῆναι πρὸς 
δύναμιν ἄρχοντος καὶ τὴν ἄγαν ἐξουσίαν ἀφελεῖν 

40 ἐξουσία καὶ δυναμίς ἐστιν αὐτῆς. ἢ ταῦτα μὲν ἄν 
τις εἴποι καὶ τὰ τοιαῦτα χρώμενος εὑρησιλογίᾳ᾽ τῆς 
δὲ δημαρχίας τὴν γένεσιν ἐκ τοῦ δήμου λαμβανούσης 
τὸ δημοτικὸν ἰσχυρόν ἐστι, καὶ μέγα τὸ μὴ μεῖξον 
φρονεῖν τῶν λοιπῶν ἀλλ᾽ ὁμοιοῦσϑαι καὶ δχήματι 

46 καὶ στολῇ καὶ διαίτῃ τοῖς ἐπιτυγχάνουσι τῶν πολι- 
τῶν. ὃ γὰρ ὄγχος ὑπάτῳ προσήκει καὶ στρατηγῷ, 
τὸν δὲ δήμαρχον, ὡς Γάιος Κουρίων ἔλεγε, κατα- 


1 κλισίας τὸν ΟοὈνοίυθ: καὶ σίαστον 4 ἀλλ᾽] ἀλλ᾽ ἢ 
9 εἰσίασιν Μ: εἰσιν 21 εὑρησιλογίᾳ ἢ: εὑρεσιλογέᾳ 


155, 


σ 


800 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


πατεῖσϑαι δεῖ, καὶ μὴ σεμνὸν εἶναι τῇ ὄψει μηδὲ 

Ὁ δυσπρόσοδον μηδὲ τοῖς πολλοῖς χαλεπόν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ 
τῶν ἄλλων ἘΞ τοῖς δὲ πολλοῖς εὐμεταχείριστον. ὅϑεν 
οὐδ᾽ οἰκίας αὐτοῦ κλείεσϑαι νενόμισται ϑύραν, ἀλλὰ 
καὶ νύκτωρ ἀνέῳγε καὶ μεϑ᾽ ἡμέραν ὥσπερ λιμὴν ὃ 
καὶ καταφυγὴ τοῖς δεομένοις. ὅσῳ δὲ μᾶλλον ἐκτα- 
πεινοῦται τῷ σχήματι, τοσούτω μᾶλλον αὔξεται τῇ 
δυνάμει. κοινὸν γὰρ αὐτὸν ἀξιοῦσι τῇ χρείᾳ καὶ 
πᾶσιν ἐφικτὸν ὥσπερ βωμὸν εἶναι, τῇ δὲ τιμῇ ποι- 
οὔσιν ἱερὸν καὶ ἅγιον καὶ ἄσνλον᾽ ὅπου κἂν βαδίξων 19 
ἐν δημοσίῳ ἘΦ“, πᾶσι νόμος ἐστὶ καϑαίρεσϑαι καὶ 
ἁγνίξεσϑαι τὸ σῶμα καϑάπερ μεμιασμένον. 

Ἑ 482. Διὰ τί τῶν στρατηγῶν αἱ ῥάβδοι συνδε- 
δεμέναι προδσηρτημένων τῶν πελέκεων φέρονται; 
πότερον ὅτι σύμβολόν ἐστι τοῦ μὴ δεῖν πρόχειρον 16 
εἶναι καὶ λελυμένην τὴν ὀργὴν τοῦ ἄρχοντος, ἢ 
διατριβὴν καὶ μέλλησιν ἐμποιοῦν τῇ ὀργῇ τὸ λύειν 
ἀτρέμα τὰς ῥάβδους πολλάλις ἐποίησε μεταγνῶναι. 
περὶ τῆς κολάσεως; ἐπεὶ δὲ τῆς κακίας τὸ μὲν ἰάσι- 
μόν ἐστι τὸ δ᾽ ἀνήκεστον, αἱ μὲν ῥάβδοι νουϑετοῦσι 30 
τὸ μεταϑέσϑαι δυνάμενον, οἵ δὲ πελέκεις ἀποκό- 

Ε πτουσι τὸ ἀνουϑέτητον. 

88. ᾿ΖΔιὰ τέ τοὺς καλουμένους Βλετονησίους βαρ- 
βάρους ὄντας ἄνϑρωπον τεϑυκέναι ϑεοῖς πυϑόμενοι, 
μετεπέμψαντο τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν ὡς κολάσοντερ᾽ 9 
ἐπεὶ δὲ νόμῳ τινὶ τοῦτ᾽ ἐφαίνοντο πεποιηκότες, 


8 Ἰαουηδ 18 Ἰ1ὑ. ἴῃ Ἐ!. Ἐοσῦ. Βρρ] πάσχῃ ἀπεχϑανόμενον 
7 σχήματι  : σώματι 11 Ἰδουηδηι δά, Χ. Ξϑυρρ] θη ἄδηθ 
ἐν δημοσίῳ πάϑῃ τι, πᾶσι νόμος κε οἵ, ἅν. ΠῚ δδ. Ὀίοη. 
ΗΔ]. Α. ΒΕ. 7189 421 οἵ δὲ ἢ: αἵ δὲ 


ΑἙΒΔΑ ΒΟΜΑΝΑ. 901 


ἐκείνους μὲν ἀπέλυσαν, ἐκώλυσαν δὲ πρὸς τὸ λοιπόν" 
αὐτοὶ δ᾽ οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ἔμπροσϑεν δύο μὲν ἄν- 
δρας δύο δὲ γυναῖκας ἐν τῇ βοῶν ἀγορᾷ λεγομένῃ, 
τοὺς μὲν “Ἕλληνας, τοὺς δὲ Γαλάτας, ξῶντας κατώ- 
5 ρυξαν; φαίνεται γὰρ ἄτοπον ταῦτα μὲν ποιεῖν αὐτούς, 
ἐπιτιμᾶν δὲ βαρβάροις ὡς οὐχ ὅσια ποιοῦσι. πότερον 
τὸ μὲν ϑεοῖς ϑύειν ἀνθρώπους ἀνόσιον ἡγοῦντο, τὸ 
δὲ δαίμοσιν ἀναγκαῖον" ἢ τοὺς μὲν ἔθει καὶ νόμῳ 984 
τοῦτο πράττοντας ἁμαρτάνειν ἐνόμιξον, αὐτοὶ δὲ 
0 προσταχϑέντες ἐκ τῶν Σιβυλλείων ἔπραξαν; λέγεται 
γὰρ ᾿Ελβίαν τινὰ παρϑένον ὀχουμένην ἐφ᾽ ἵππου 
βληϑῆναι κεραυνῷ, καὶ γυμνὸν μὲν εὑρεϑῆναι κεί- 
μενον τὸν ἵππον, γυμνὴν δ᾽ αὐτὴν ὡς ἐπίτηδες 
ἀνηγμένου τοῦ χιτῶνος ἀπὸ τῶν ἀπορρήτων, ὑποδη- 
. μάτων δὲ καὶ δακτυλίων καὶ κεκρυφάλον διερριμ- 
μένων χωρὶς ἄλλων ἀλλαχόϑι, τοῦ δὲ στόματος ἔξω 
προβεβληκότος τὴν γλῶσσαν. ἀποφηναμένων δὲ τῶν 
μάντεων δεινὴν μὲν αἰσχύνην ταῖς ἱεραῖς παρϑένοις Β 
εἶναι καὶ γενήσεσϑαι περιβόητον, ἅψεσϑαι δέ τινα 
20 καὶ ἱππέων ὕβριν, ἐμήνυσε βαρβάρου τινὸς ἱππικοῦ 
ϑεράπων τρεῖς παρϑένους τῶν ἑστιάδων, Αἰμιλίαν 
καὶ “ικινίαν καὶ Μαρκίαν, ὑπὸ ταὐτὸ διεφϑαρμένας 
καὶ δσυνούδαρ πολὺν χρόνον ἀνδράσιν, ὧν εἷς ἦν 
Βουτέτιος βάρβαρος τοῦ μηνυτοῦ δεσπότης. ἐκεῖναι 
45 μὲν οὖν ἐκολάσθησαν ἐξελεγχϑεῖσαι, τῆς δὲ πράξεως 
δεινῆς φανείσης, ἔδοξεν ἀνερέσθαι τὰ Σιβύλλεια 


16 ἀλλαχόϑι] ἀλλαχόσε 20 βαρβάρου] βάρβαρος Μαάα- 
ψίρσὶαβ 92 Μαρκίαν Ὗ : μαρτίαν 24 Βουτέτιος]) Βετού-- 
τιοςοῦ βάρβαρος] Βάρρος 26 ἀνερέσϑαι ΣΧ: ἀναιρεῖσθαι 


802 ἈΕΤΙᾺ ΒΟΜΑΧΑ. 


τοῦΞ ἱερεῖς. εἰρεθῆται δέ φασι χρησμοὺ: ταῦτά τε 
( προδηλοῦντας ὡς ἐπὶ κακῷ γενησόμενα, καὶ προσ- 
τάέττοντας ἀλλοχότοις τισὶ δαίμοσι καὶ ξένοις ἄπο- 
τροπῆς ἕνεκα τοῦ ἐπιόντος προέσϑαι δύο μὲν ἜΔ- 
ληνας, δύο ὃὲ Γαλάτα: ξῶντας αὐτόϑε κατορυγέντας. 5 
Ά4. “Διὰ τέ τὴν τῆς ἡμέρας ἀρχὴν ἐκ μέσης 
νυχτὸς λαμβάνουσι: πότερον ὅτε ἡ πολιτεία στρατιω- 
τιχὴν ἐν ἀρχῇ σύνταξιν εἶχε, τὰ ὃὲ πολλὰ νύχτωρ 
ἐν ταῖς στρατείαις προλαμβάνεται τῶν χρησίμων" ἢ 
πράξεως μὲν ἀρχὴν ἑκοιοῦντο τὴν ἀνατολήν, παρα- 10 
σχευῆς ὃὲ τὴν νύχτα; δεῖ γὰρ παρασχευασαμένους 
πράττειν, ἀλλὰ μὴ παρασχευάξεσθαι πράττοντας, ὡς 
Μύσων πρὸς Χίλωνα τὸν σοφὸν εἰπεῖν λέγεται ἐν 
Ὁ χειμῶνι ϑρίνακα τεχταινόμενος. ἢ καϑάπερ ἡ μεσημ- 
βρίέα πέρας ἐστὶ τοῖς πολλοῖ: τοῦ τὰ δημόσια καὶ ι5 
σκουϑαῖα πράττειν, οὕτως ἀρχὴν ἔδοξε ποιεῖσϑαε τὸ 
μεσονύχτιον; τεχμήριον δὲ τούτου μέγα τὸ μὴ ποι- 
εἴσϑαι Ῥωμαῖον ἄρχοντα συνθήκας μηδ᾽ ὁμολογίας 
μετὰ μέσον ἡμέρας. ἢ δύσει μὲν καὶ ἀνατολῇ λαμ- 
βάνειν ἀρχὴν ἡμέρας καὶ τελευτὴν οὐ δυνατόν ἐστιν: 30 
ὡς μὲν γὰρ οἵ πολλοὶ τῇ αἰσθήσει διορίζουσιν ἡμέ- 
ρας μὲν ἀρχὴν τὴν πρώτην ἀνάσχεσιν τοῦ ἡλίου, 
νυχτὸς ὃ τὴν τελευταίαν ἀπόχρυψιν λαμβάνοντες, 
Ἑ οὐχ ἔξομεν ἰσημερίαν, ἀλλ᾽ ἣν μάλιστα τῇ ἡμέρα 
νύχτα παρισοῦσϑαι δοχοῦμεν, αὕτη τῆς ἡμέρας ἐλάτ- 55 
τῶν φανεῖται τῷ τοῦ ἡλίου μεγέϑει. ὃ δ᾽ αὖ πάλιν 
οἱ μαϑηματικοὶ ταύτην ἰώμενοι τὴν ἀτοπίαν τίϑενται, 


18 ἐν χειμῶνι] χειμῶνος 423 τὴν τελευταίαν ἢ: τε- 
λευταέαν ͵ 





ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 803 


τὸ τοῦ ἡλίου κέντρον, ὅταν ἅψηται τοῦ ὁρίξοντος, 
ἡμέρας διορισμὸν εἶναι καὶ νυκτός, ἀναίρεσίς ἐστι 
τῆς ἐναργείας. συμβήσεται γάρ, ἔτι πολλοῦ φωτὸς 
ὑπὲρ γῆν ὄντος καὶ τοῦ ἡλίου καταλάμποντος ἡμᾶς, 
δ μηδέπω ἡμέραν ὁμολογεῖν ἀλλ᾽ ἔτι νύκτα εἶναι. ἐπεὶ 
τοίνυν ἐν ταῖς ἀνατολαῖς καὶ δύσεσι τοῦ ἡλίου 
δύσληπτός ἐστιν ἡ ἀρχὴ διὰ τὰς εἰρημένας ἀλογέαβ, 
ἀπολείπεται τὸ μεδσουρανοῦν ἢ τὸ ἀντιμεσουρανοῦν 
αὐτοῦ λαμβάνειν ἀρχήν. βέλτιον δὲ τὸ δεύτερον Κὶ 
10 φέρεται γὰρ ἐκ μεσημβρίας ἐπὶ τὰς δύσεις ἀφ᾽ ἡμῶν, 
ἐκ δὲ μεσονυκτίου πρὸς ἡμᾶς ἐπὶ τὰς ἀνατολάς. 
806. ᾿Διὰ τί τὰς γυναῖκας οὔτ᾽ ἀλεῖν εἴων οὔτ᾽ 
ὀψοποιεῖν τὸ παλαιόν; ἦ τὰς συνϑήκας διαμνημο- 
νεύοντες, ἃς ἐποιήσαντο πρὸς τοὺς Σαβίνους; ἐπεὶ 
ιό γὰρ ἥρπασαν τὰς ϑυγατέρας αὐτῶν εἶτα πολεμή- 
ὅαντες διηλλάγησαν, ἐν ταῖς ἄλλαις ὁμολογέαις καὶ 
τοῦτ᾽ ἐγράφη, μήτ᾽ ἀλεῖν ἀνδρὶ Ῥωμαίῳ γυναῖκα 
μήτε μαγειρεύειν. 
86. “Διὰ τί τοῦ Μαΐου μηνὸς οὐκ ἄγονται γυναῖ- 
80 καρ: πότερον ὅτι μέσος ἐστὶ τοῦ ᾿“πριλλίου καὶ τοῦ 
ἸΙουνίου μηνός, ὧν τὸν μὲν ᾿ἀφροδίτης τὸν δ᾽ “Ἥρας, 58 
γαμηλίων ϑεῶν. ἱερὸν νομίξοντες προλαμβάνουσδι 
μικρὸν ἢ περιμένουσιν" ἢ ὅτι τῷ μηνὶ τούτῳ τὸν 
μέγιστον ποιοῦνται τῶν καϑαρμῶν, νῦν μὲν εἴδωλα 
ε5 διπτοῦντες ἀπὸ τῆς γεφύρας εἰς τὸν ποταμὸν πάλαι 
δ᾽ ἀνθρώπους; διὸ καὶ τὴν Φλαμινίκαν, ἱερὰν τῆς 
Ἥρας εἶναι δοκοῦσαν. νενόμισται σκυϑρωπάζξειν, 
ἦτε λουομένην τηνικαῦτα μήτε κοσμουμένην. ἢ 
ὅτι πολλοὶ Δατίνων ἐν τῷ μηνὶ τούτῳ τοῖς κατοιχο- 


804 ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


Β μένοις ἐναγίζουσι; καὶ διὰ τοῦτ᾽ ἴσως “Ἑρμῆν ἐν 
αὐτῷ σέβονται καὶ Μαίας ἐπώνυμός ἐστιν. ἤ, κα- 
ϑάπερ ἔνιοι λέγουσιν, ὁ μὲν Μάιος ἀπὸ τῆς πρεσβυ- 
τέρας, ὁ δ᾽ ᾿Ιούνιος ἀπὸ τῆς νεωτέρας ἡλικίας ὠνό- 
μασται; γάμῳ δὲ ἁρμοδιώτερον τὸ νέον, ὡς καὶ 
Εὐριπίδης φησίν 

“ἀλλ᾽ ἢ τὸ γῆρας τὴν Κύπριν χαίρειν ἐᾷ, 

ἥ τ’ ᾿ἀφροδίτη τοῖς γέρουσιν ἄχϑεται.᾽ἢ 
οὐ γαμοῦσιν οὖν ἐν τῷ Μαΐῳ, περιμένοντες τὸν 
ἸΙούνιον, ὃς εὐθύς ἐστι μετὰ τὸν Μάιον. 

87. ᾿Διὰ τί τῶν γαμουμένων αἰχμῇ δορατίου 
τὴν κόμην διακρίνουσιν; ἄρα σύμβολόν ἐστι τοῦτο 
τοῦ βίᾳ καὶ μετὰ πολέμου γαμηϑῆναι τὰς πρώτας, 
ἢ μανθάνουσιν ἀνδράσι συνοικοῦσαι μαχίμοις καὶ 
πολεμικοῖς ἄθρυπτον καὶ ἄϑηλυν καὶ ἀφελῆ προσ- 
ίεσϑαι καλλωπισμόν; ὥσπερ ὃ “Μυκοῦργος ἀπὸ πρί- 
ονος καὶ πελέκεως κελεύσας τὰ ϑυρώματα ταῖς οἰκίαις 
ποιεῖν καὶ τὰς ὀροφάς,. ἄλλῳ δὲ μὴ χρῆσϑαι τὸ 
παράπαν ἐργαλείῳ, πᾶσαν ἐξέβαλε περιεργίαν καὶ 
πολυτέλειαν. ἢ τὴν διάστασιν αἰνίττεται τὸ γιγνό- 
μενον, ὡς μόνῳ σιδήρῳ τοῦ γάμου διαχριϑησομένου; 
ἢ τὰ μὲν πλεῖστα τῶν γαμικῶν εἰς τὴν Ἥραν 
ἀνῆπτο; Ἥρας δ᾽ ἱερὸν τὸ δόρυ νενόμισται, καὶ τῶν 
ἀγαλμάτων αὐτῆς δόρατι στηρίξεται τὰ πλεῖστα καὶ 
Κυρῖτις ἡ ϑεὸς ἐπωνόμασται, τὸ γὰρ δόρυ “κύριν᾽ 
Ὁ ἐκάλουν οἵ παλαιοί" διὸ καί φασι Κυρῖνον ὀνομα- 
σϑῆναι τὸν Ἐνυάλιον... 


2 Μαίας ἢ: μαΐας. οἵ, ΕϑϑίαΒ γν. Μαϊὰθ 1 ἀλλ᾽ ἢ] 
ΝδῦΟΚ, Ρ. 3984 20 κύριν Χ: κοῦριν 26 κύριν τηθὶ οοἀά, 


10 








ΔΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 8900 


88. ᾿ὶΔιὰ τί τὸ τελούμενον εἰς ϑέας “Μοῦκαρ 
καλοῦσιν; ἦ ὅτι πολλὰ ἔστιν ἄλση περὶ τὴν πόλιν 
ἀνειμένα ϑεοῖς, ἃ καλοῦσι “λούκους᾽, καὶ τὴν ἀπὸ 
τούτων πρόσοδον εἰς τὰς ϑέας ἀνήλισκον: 

ὅδ 89. “Διὰ τί τὰ Κυρινάλια μωρῶν ἑορτὴν ὀνο- 
μάξουσιν; ἦ ὅτι τὴν ἡμέραν ταύτην ἀποδεδώκεσαν, 
ὡς ᾿Ιόβας φησί, τοῖς τὰς αὑτῶν φατρίας ἀγνοοῦσιν; 
ἢ τοῖς μὴ ϑύσασιν, ὥσπερ οἱ λοιποί, κατὰ φυλὰς 
ἐν τοῖς Φουρνικαλίοις δι’ ἀσχολίαν ἢ ἀποδημίαν ἢ 

10 ἄγνοιαν ἐδόϑη τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τὴν ἑορτὴν ἐκείνην 
ἀπολαβεῖν: 

90. “Διὰ τί τῷ Ηρακλεῖ γιγνομένης ϑυσίας, ἄλλον Ἐ 
οὐδένα ϑεῶν ὀνομάξουσιν οὐδὲ φαίνεται κύων ἐντὸς 
τῶν περιβόλων, ὡς Βάρρων ἱστόρηκεν; ἦ ϑεὸν μὲν 

16 ἄλλον οὐκ ὀνομάξουσι διὰ τὸ τοῦτον ἡμέϑεον νο- 
μίξειν; ὡς δέ φασιν ἔνιοι, καὶ μετὰ τῶν ἀνθρώπων 
ὄντος ἔτι βωμὸν ἱἰδρύσασϑαι τὸν Εὔανδρον αὐτοῦ 
καὶ ϑυσίαν προσαγαγεῖν. κυνὶ δὲ πάντων μάλιστα 
τῶν ξῴων ἐπολέμησε" καὶ γὰρ οὗτος αὐτῷ ἀεὶ πολλὰ 

0 πράγματα παρέδχε καὶ ὃ Κέρβερος᾽ καὶ ἐπὶ πᾶσι, Κ 
τοῦ Δικυμνίου παιδὸς Οἰωνοῦ διὰ κύνα φονευϑέντος 
ὑπὸ τῶν ᾿Ιπποκοωντιδῶν, ἀναγκασϑεὶς μάχην συνά- 
ψαι τῶν τ᾽ ἄλλων φίλων πολλοὺς ἀπέβαλε καὶ τὸν 
ἀδελφὸν ᾿Ιφικλέα. 

2ὅ 91. “Διὰ τί τοῖς πατρικίοις οὐκ ἐξῆν περὶ τὸ 
Καπετώλιον κατοικεῖν ;᾽ πότερον ὅτι Μάρκος Μάλλιος 


1.4 ϑέας Χ: ϑεὰξςᾷ 2. ἄλση Χ: ἄλλα 1 Ἰόβας] Μυ6116Γ.8 

Ῥ.- 410 119 οὗτος] ὁ Ὄρϑος ΥΘὨ] ΒΒ ἀεὶ] φασιν 26 

Καπετώλιον ἕ Ὠϊοὸ οὗ Ιἰηἴρα: καπιτώλιον Μάλλιος Ἐ: μάλιος 
ῬΙαΐδχοδὶ Μοτϑ δα, ΥΪ. ΤΙ. 20 


806 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


αὐτόϑι κατοικῶν ἐπεχείρησε τυραννίδι, δι’ ὃν ἀπώ- 
μοτόν φασιν εἶναι τῷ οἴκῳ μηδενὶ Μαλλέων ὄνομα 
Μάρκου γενέσϑαι" ἢ παλαιὸς ἦν φόβος οὗτος; Ποπλι- 
κόλαν γοῦν ἄνδρα δημοτικώτατον οὐκ ἐπαύσαντο 
διαβάλλοντες μὲν οἵ δυνατοὶ δεδιότες δ᾽ οἵ πολλοί, 
μέχρι οὗ τὴν οἰκίαν αὐτὸς κατέσκαψεν ἐπικεῖσθαι 
τῇ ἀγορᾷ δοκοῦσαν. 
92. “Διὰ τί τῷ σώσαντι πολίτην ἐν πολέμῳ δρύι- 
δϑθνον διδόασι στέφανον; πότερον ὅτι πανταχοῦ καὶ 
ῥαδίως ἔστιν εὐπορῆσαι δρυὸς ἐπὶ στρατείας, ἢ ὅτι 
Διὸς καὶ Ἥρας ἱερὸς ὁ στέφανός ἐστιν, οὗς πολιούχους 
νομίξουσιν; ἢ παλαιὸν ἀπ᾽ ᾿Δἀρκάδων τὸ ἔϑος, οἷς ἔστι 
τις συγγένεια πρὸς τὴν δρῦν; πρῶτοι γὰρ ἀνθρώπων 
γεγονέναι δοκοῦσιν ἐκ γῆς, ὥσπερ ἡ δρῦς τῶν φυτῶν. 
98. “Διὰ τί γυψὶ χρῶνται μάλιστα πρὸς τοὺς 1Ὁ 
οἰωνισμούς:;᾽ πότερον ὅτι καὶ Ρωμύλῳ δώδεκα γῦπες 
ἐφάνησαν ἐπὶ τῇ κτίσει τῆς Ῥώμης, ἢ ὅτι τῶν ὀρνί- 
ϑὼων ἥκιστα συνεχὴς καὶ συνήϑης οὗτος; οὐδὲ γὰρ 
νεοττιᾷ γυπὸς ἐντυχεῖν ῥᾳδίως ἔστιν, ἀλλὰ πόρρω- 
Β ϑέν ποϑὲν ἐξαπίνης καταίρουσι" διὸ καὶ σημειώδης 30 
ἡ ὄψις αὐτῶν ἐστιν. ἢ καὶ τοῦτο παρ᾽ ᾿Ηρακλέους 
ἔμαϑον: εἰ λέγει ἀληϑῶς Ηρόδωρος, ὅτι πάντων 
μάλιστα γυψὶν ἐπὶ πράξεως ἀρχῇ φανεῖσιν ἔχαιρεν 
ἩΗρακλῆς, ἡγούμενος δικαιότατον εἶναν τὸν γῦπα 
τῶν σαρκοφάγων ἁπάντων" πρῶτον μὲν γὰρ οὐδε- 6 
νὸς ἅπτεται ξῶντος οὐδ᾽ ἀποχτίννυσιν ἔμψυχον 
οὐδὲν ὡς ἀετοὶ καὶ ἱέρακες καὶ τὰ νυκτίνομα᾽ χρῆται 


νι 


0 


μαὶ 


1 δι᾿ Μ ῷ Μαλλίων Ἐ: μαλίων 22 Ἡρόδωρος] 
ΜΌ6]16Σ. 2 ῃ. 81 





μὸ ὅ 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 801 


ὃὲ τοῖς ἄλλως ἀποθανοῦσιν. ἔπειτα καὶ τούτων τὰ 
ὁμόφυλα παρίησι" πετεινοῦ γὰρ οὐδεὶς ἑώρακε γῦπα 
γευόμενον, ὡς ἀετοὶ καὶ ἱέρακες μάλιστα τὰ συγγενῆ 
διώχουσι καὶ κόπτουσι. καίτοι κατ᾽ Αἰσχύλον 


ὅ “ὄρνιϑος ὄρνις πῶς ἂν ἁγνεύοι φαγών;" 


ἀνθρώποις 8’ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀβλαβέστατός ἐστιν, 
οὔτε καρπὸν ἀφανίξων οὔτε φυτὸν οὐδὲ ξῷον ἥμερον 
κακουργῶν. εἰ δ᾽ ὡς Αἰγύπτιοι μυϑολογοῦσι ϑῆλυ 
πᾶν τὸ γένος ἐστὶ καὶ κυΐσκονται δεχόμενοι κατα- 
10 πνέοντα τὸν ἀπηλιώτην ὥσπερ τὰ δένδρα τὸν ξέφυ- 
ρον, καὶ παντάπασιν ἀπλανῆ τὰ σημεῖα καὶ βέβαια 
γίγνεσθαι πιϑανόν ἐστιν ἀπ᾿ αὐτῶν. ἐν δὲ τοῖς 
ἄλλοις αἵ περὶ τὰς ὀχείας σοβήδεις ἔτι δ᾽ ἁρπαγαὶ 
καὶ φυγαὶ καὶ διώξεις πολὺ τὸ ϑορυβῶδες καὶ ἀκα- 
16 τάστατον ἔχουσι. 

94. ᾿Διὰ τί τοῦ ᾿ἡσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔξω τῆς 
πόλεώς ἐστι: πότερον ὅτι τὰς ἔξω διατριβὰς ὑγιει- 
νοτέρας ἐνόμιξον εἶναι τῶν ἐν ἄστει" καὶ γὰρ Ἔλ- 
ληνες ἐν τόποις καὶ καϑαροῖς καὶ ὑψηλοῖς ἐπιεικῶς 

90 ἱδρυμένα τὰ ᾿Ασκληπιεῖα ἔχουσιν᾽ ἢ ὅτι τὸν ϑεὸν 
ἐξ ᾿Επιδαύρου μετάπεμπτον ἥκειν νομίξουσιν; Ἔπι- 
δαυρίοις δ᾽ οὐ κατὰ πόλιν ἀλλὰ πόρρω τὸ ᾿4σκλη- 
πιεῖον ἔστιν. ἢ ὅτι τοῦ δράκοντος ἐκ τῆς τριήρους 
κατὰ τὴν νῆσον ἀποβάντος καὶ ἀφανισϑέντος αὐτὸν 

56 ὥοντο τὴν ἵδρυσιν ὑφηγεῖσθαι τὸν ϑεόν; 

96. “Διὰ τέ νενόμισται τοὺς ἁγνεύοντας ὀσπρέων 


1 ἄλλως Ὗ : ἄλλοις 4 Αἰσχύλον] ΞΌΡΡΙ. 2828 7 οὐδὲ 
ξῷον Ἐ: οὔτε ξῶον 20 ᾿Δσκληπιεῖα --- ᾿Ασκληπιεῖον Ἔ: ἀσπλη- 
πίεια --- ἀσκληπίειον 

20 


σ 


Ὠ 


808 ΑἈΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


ἀπέχεσϑαι;᾽ πότερον, ὡς οἵ Πυϑαγορικοὶ τοὺς μὲν 
κυάμους ἀφωσιοῦντο διὰ τὰς λεγομένας αἰτίας, τὸν 
Ε δὲ λάϑυρον καὶ τὸν ἐρέβινϑον ὡς παρωνύμους τοῦ 
ἐρέβους καὶ τῆς λήθης" ἢ ὅτι πρὸς τὰ περίδειπενα 
καὶ τὰς προκλήσεις τῶν νεχρῶν μάλιστα χρῶνται 
τοῖς ὀσπρίοις; ἢ μᾶλλον ὅτι δεῖ πρὸς τὰς ἁγνεέας 
καὶ ἁγιστείας καϑαρὰ καὶ λιτὰ τὰ σώματα ἔχειν; ἔστι 
δὃὲ τὰ ὄσπρια πνευματώδη καὶ περίσσευμα ποιεῖ πολ- 
λῆς καϑάρσεως δεόμενον. ἢ ὅτε καὶ πρὸς συνουσίαν 
παρορμᾷ διὰ τὸ φυσῶδες καὶ πνευματικόν; 

, 96. “Ζιὰ τί τῶν παναγῶν παρϑένων τὰς διαφϑα- 
Ἑ ρείσας ἄλλως οὐ κολάξουσιν, ἀλλὰ ξώδας κατορύτ- 
τουσι;:᾽ πότερον ὅτι κάουσι τοὺς ἀποθανόντας, ϑά- 
πτειν δὲ πυρὶ τὴν τὸ πῦρ τὸ ϑεῖον ὁσίως μὴ φυλάξασαν 
οὐκ ἦν δίκαιον" ἢ σῶμα ταῖς μεγίσταις καϑωσιω- 
μένον ἁγιστείαις ἀναιρεῖν καὶ προσφέρειν ἱερᾷ γυ- 
ναικὶ χεῖρας οὐ ϑεμιτὸν ἐνόμιξον; αὐτὴν οὖν ἀπο- 
ϑανεῖν μηχανώμενοι δι’ αὑτῆς, κατεβίβαξον ὑπὸ γῆν 
εἰς οἴκημα πεποιημένον, ὅπου καὶ λύχνος ἔκειτο 
καόμενος καὶ ἄρτος καὶ γάλακτός τι καὶ ὕδατος" 
2817 εἶτα γῇ τὸ οἴκημα κατέκρυπτον ἄνωθεν. καὶ οὐδὲ 
τοῦτον τὸν τρόπον ἀφοσιωσάμενοι τὴν δεισιδαιμονίαν 
ἐχπεφεύγασιν, ἀλλὰ μέχρι νῦν ἐναγίξουσιν οἷ ἱερεῖς 
ἐκεῖ βαδίξοντες ἐπὶ τὸν τόπον. 

91. “Διὰ τί ταῖς Ζεκεμβρίαις εἰδοῖς ἱπποδρομίας 
γενομένης ὃ νικήσας δεξιόσειρος "ἅρει ϑύεται, καὶ 


8 περίσσευμα] περίσσωμαῦ 19 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἢἢ Κ95δὅ 
“ Δεκεμβρίαις Ῥτο Ὁκτωβρίαις διαὺ ἸρϑῖὰθΒ δὰῦ ΠΙΡΓΑΣ ΘΥτοσῖ 
ἀορθοαίατ᾽ Ὗ 26 δεξιόσειρος ΑὈγΘΒΟΒίαΒ: δεξιὸς ἱερὸς 


10 


20 


25 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 309 


τὴν μὲν οὐρὰν ἀποκόψας τις ἐπὶ τὴν ῬΡηγίαν καλου- 

μένην κομίξει καὶ τὸν βωμὸν αἰἱμάσσει, περὶ δὲ τῆς 

κεφαλῆς οἱ μὲν ἀπὸ τῆς ἱερᾶς ὁδοῦ λεγομένης οἵ 

δ᾽ ἀπὸ τῆς Συβούρης καταβάντες διαμάχονται; πό- 
ὅτερον, ὡς ἔνιοι λέγουσιν, ἵππῳ τὴν Τροίαν ἡλω- 

κέναν νομέξοντες ἵππον κολάξουσιν, ἅτε δὴ καὶ 

γεγονότες 

“Τρώων ἀγλαὰ τέκνα μεμιγμένα παισὶ “ατίνων"᾽ Β 


ἢ ὅτι ϑυμοειδὲς καὶ πολεμικὸν καὶ ἀρήιον ὁ ἵππος 
10 ἐστὶ τὰ δὲ προσφιλῆ μάλιστα καὶ πρόσφορα ϑύουδι 
τοῖς θεοῖς, ὃ δὲ νικήσας ϑύεται διὰ τὸ νίκης καὶ 
κράτους οἰκεῖον εἶναι τὸν ϑεόν; ἢ μᾶλλον ὅτι τοῦ 
ϑεοῦ στάσιμον τὸ ἔργον ἐστὶ καὶ νικῶσιν οἵ μένον- 
τες ἐν τάξει τοὺς μὴ μένοντας ἀλλὰ φεύγοντας, καὶ 
ι1 κολάξεται τὸ τάχος ὡς δειλίας ἐφόδιον, καὶ μαν- 
ϑάνουσι συμβολικῶς ὅτι σωτήριον οὐκ ἔστι τοῖς 
φεύγουσι: 
98. ᾿Διὰ τί οἱ τιμηταὶ τὴν ἀρχὴν παραλαβόντες 
οὐδὲν ἄλλο πράττουσι πρότερον ἢ τὴν τροφὴν ἀπο- 
90 μισϑοῦσι τῶν ἱερῶν χηνῶν καὶ τὴν γάνωσιν τοῦ Ο 
ἀγάλματος; πότερον ἀπὸ τῶν’ εὐτελεστάτων ἀρχό- 
μενοι καὶ μὴ πολλῆς δεομένων δαπάνης μηδὲ πρα- 
γματείας, ἢ παλαιά τις αὕτη χάρις ἀπομνημονεύεται 
τοῖς ζώοις ἀπὸ τῶν Κελτικῶν, ὅτι τοὺς βαρβάρους 
45 ὑπερβαίνοντας ἤδη τὸ περιτείχισμα τοῦ Καπετωλίου 
νύκτωρ οἱ χῆνες ἤσϑοντο τῶν κυνῶν καϑευδόντων 
1 Ῥηγίαν ιν. Νυτα. ο. 14: ῥήγειναν 4 Συβούρης ": 


σιβούρηῃς 8. Τρώων] οἵ, ἤοχι. Σ᾿ 887 οὐ ραβθῖυ 19 πρό- 
τερον Μϑδάνριυθ: πρῶτον 


310 ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΧΑ. 


καὶ βοῇ τοὺς φύλακας ἐπήγειραν; ἢ φύλακες ὄντες 
οἵ τιμηταὶ τῶν μεγίστων, καὶ προσῆκον ἐπισκοπεῖν 
καὶ πολυπραγμονεῖν αὐτοῖς ἱερὰ καὶ δημόσια καὶ 
βίους καὶ ἤϑη καὶ διαίτας, τὸ φυλαχτικώτατον ξῷον 
εὐθὺς ἐν λόγῳ τίϑενται, καὶ ἅμα τῇ τούτων ἐπι- ὅ 
μελείᾳ προτρέπονται τοὺς πολίτας μὴ ἀμελεῖν μηδὲ 

Ὁ ῥαϑυμεῖν τῶν ἱερῶν; ἡ δὲ γάνωσις τοῦ ἀγάλματος 
ἀναγκαία" ταχὺ γὰρ ἐξανϑεῖ τὸ μίλτινον, ᾧ τὰ παλαιὰ 
τῶν ἀγαλμάτων ἔχρωξον. 

99, “Διὰ τί τῶν ἄλλων ἱερέων τὸν καταδικα- 
σϑέντα καὶ φυγόντα παύοντες ἕτερον αἱροῦνται, τοῦ 
δ᾽ ᾿αὔγουρος", ἕως ζῇ. κἂν ἐπὶ τοῖς μεγίστοις ἀδική- 
μασι καταγνῶσιν, οὐκ ἀφαιροῦνται τὴν ἱερωσύνην 
(ἰαὔγουρας᾽ δὲ τοὺς ἐπὶ τῶν οἰωνῶν καλοῦσι); πό- 
τερον, ὡς ἔνιοι λέγουσι, βούλονται μηδένα τὰ τῶν 15 
ἱερῶν ἀπόρρητα γιγνώσκειν, ὃς οὐκ ἔστιν ἱερεύς" 
ἢ κατειλημμένον ὅρκοις τὸν αὔγουρα μηδενὶ φράσειν 
τὰ τῶν ἱερῶν ἀπολῦσαι τῶν ὅρκων οὐ ϑέλουσιν 

Ἑ ἰδιώτην γενόμενον; ἢ τιμῆς οὐκ ἔστιν οὐδ᾽ ἀρχῆς 
ἀλλ’ ἐπιστήμης ὄνομα καὶ τέχνης ὃ αὔγουρ; ὅμοιον 36 
οὖν τῷ τὸν μουσικὸν ἀποψηφίσασθαι μουσικὸν μὴ 
εἶναι καὶ τὸν ἰατρὸν ἑἱατρὸν τὸ κωλύειν μάντιν εἶναι 
τὸν μάντιν, ἀφελέσϑαι μὴ δυναμένους τὴν δύναμιν 
αὐτοῦ, κἂν ἀφέλωνται τὴν προσηγορίαν. ἄλλον δ᾽ 
οὐ καϑιστᾶσιν, εἰκότως τὸν ἐξ ἀρχῆς ἀριϑμὸν τῶν 536 
αὐγούρων φυλάττοντες. 

100. “Διὰ τί ταῖς Αὐγούσταις εἰδοῖς, Σεξτιλίαις 
δὲ πρότερον λεγομέναις, ἑορτάξουσιν αἵ τε δοῦλαι 

18 ἱερῶν Ἔ: ἱερέων 19 γενόμενον Ἐ: γινόμενον 


μι 


0 


ΔΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 3511 


καὶ οἱ δοῦλοι πάντες, αἵ δὲ γυναῖκες μάλιστα ῥύ- ΕΚ 
πτεσϑαι τὰς κεφαλὰς καὶ καϑαίρειν ἐπιτηδεύουσιν ;"ἢ 
ἦ διὰ τὸ Σερούιον τὸν βασιλέα κατὰ ταύτην τὴν 
ἡμέραν ἐξ αἰχμαλώτου γενέσϑαι ϑεραπαινίδος ἄδειαν 
6 ἔργων ἔχουσιν οἱ ϑεράποντερ, τὸ δὲ πλύνειν τὰς 
κεφαλὰς ἀρξάμενον ἀπὸ τῶν ϑεραπαινέδων διὰ τὴν 
ἑορτὴν ἄχρι τῶν ἐλευϑέρων προῆλϑεν; 
101. “Διὰ τί κοσμοῦσι τοὺς παῖδας τοῖς περιδε- 
ραίοις, ἃ βούλλας καλοῦσι: πότερον ἐπὶ τιμῇ τῶν 
10 ἡρπασμένων γυναικῶν, ὥσπερ ἄλλα πολλά, καὶ τοῦτ᾽ 
ἐψηφίσαντο τοῖς ἐξ αὐτῶν γεννωμένοις ὑπάρχειν; 
ἢ τὴν Ταρκυνίου τιμῶντες ἀνδραγαϑίαν; λέγεται 
γὰρ ἔτι παῖς ὧν ἐν τῇ μάχῃ τῇ πρὸς Δατένους ἅμα 988 
καὶ Τυρρηνοὺς ἐμβαλεῖν εἰς τοὺς πολεμίους, ἀπορ- 
16 ρυξὶς δὲ τοῦ ἵππου καὶ τοὺς ἐπιφερομένους ἱταμῶς 
ὑποστὰς ἐπιρρῶσαι τοὺς Ῥωμαίους" γενομένης δὲ 
λαμπρᾶς τροπῆς τῶν πολεμίων καὶ μυρίων ἕξακισ- 
χιλίων ἀναιρεϑέντων, τοῦτο λαβεῖν ἀριστεῖον παρὰ 
τοῦ πατρὸς καὶ βασιλέως. ἢ τοῖς παλαιοῖς οἰκετῶν 
"0. μὲν ἐρᾶν ὥραν ἐχόντων οὐκ ἦν ἄδοξον οὐδ᾽ αἰσχρόν, 
ὡς ἔτι νῦν αἱ κωμῳδίαν μαρτυροῦσιν" ἐλευϑέρων 
δὲ παίδων ἰσχυρῶς ἀπείχοντο, καὶ ὅπως μηδὲ γυ- 
μνοῖς ἐντυχόντες ἀμφιγνοήσειαν, ἐφόρουν οἵ παῖδες 
τὸ παράσημον; ἢ καὶ πρὸς ἀταξίαν ἐστὶ φυλαχτήριον Β 
86 τοῦτο, καὶ τρόπον τινὰ τοῦ ἀκολάστου χαλινός, αἰδχυ- 
νομένων ἀνδροῦσϑαι πρὶν ἢ τὸ παιδικὸν ἀποθϑέσϑαι 
παράσημον; ὃ μὲν γὰρ οἵ περὶ Βάρρωνα λέγουσιν 


8 τὸ Ἐ: τὸν 24 ἀταξίαν ΑὈΥΘΒΟΒΙαΒ: εὐταξίαν 


Ω 


319 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


οὐ πιθανόν ἐστι, τῆς βούλλης ὑπὸ Αἰολέων βόλλας 
προσαγορευομένης, τοῦτο σύμβολον εὐβουλίας περι- 
τίθεσϑαι τοὺς παῖδας. ἀλλ᾽ ὅρα μὴ καὶ τοῦτο διὼ 
τὴν σελήνην φοροῦσι. τὸ γὰρ φαινόμενον ὄ 

τῇς σελήνης, ὅταν ἡ διχόμηνος, οὐ σφαιροειδὲς ἐ λὰ 5 
φακχοειδές ἐδ ἐστι καὶ δισκοειδές, ὡς δ᾽ ᾿Εμπεδοκλῆς 
οἴεται, καὶ τὸ ὑποκείμενον. 

102, “Διὰ τί τῶν παίδων τοῖς μὲν ἄρρεσιν ἐνα- 
ταίοις, τοῖς δὲ ϑήλεσιν ὀγδοαίοις τὰ ὀνόματα τέϑεν-- 
ται; ἦ τὸ μὲν προτέροις τοῖς ϑήλεσιν αἰτίαν ἔχει 1τὸ 
τὴν φύσιν; καὶ γὰρ αὔξεται τὸ ϑῆλυ καὶ ἀκμάζει 
καὶ τελειοῦται πρότερον τοῦ ἄρρενος. τῶν δ᾽ ἡμε- 
ρῶν τὰς μετὰ τὴν ἑβδόμην λαμβάνουσιν" ἡ γὰρ 
ἑβδόμη σφαλερὰ τοῖς νεογνοῖς πρός τε τἄλλα καὶ 
τὸν ὀμφαλόν᾽ ἑβδομαῖος γὰρ ἀπολύεται τοῖς πλείστοις" 15 
ἕως δ᾽ ἀπολυϑῇ, φυτῷ μᾶλλον ἢ ξῴῳ προσέοικε τὸ 
νήπιον. ἢ καϑάπερ οἱ ὕ ἀριϑ' 


τὸν μὲν ἄρτιον ϑῆλυν ἄρρενα δὲ τὸν περιττὸν ἐνό- 
Ὁ μιξον; γόνιμος γάρ ἐστι καὶ κρατεῖ τοῦ ἀρτίου συντι- 


ϑέμενος. καὶ διαιρουμένων εἰς τὰς μονάδας ὃ μὲν 50 
ἄρτιος καϑάπερ τὸ ϑῆλυ χώραν μεταξὺ κενὴν ἐνδί- 
δωσι, τοῦ δὲ περιττοῦ μόριον ἀεί τι πλῆρες ὑπολεί- 
πεται" διὸ τὸν μὲν ἄρρενι τὸν δὲ ϑήλει πρόσφορον 
νομίξουσιν. ἧ ὅτι τῶν ὧν ἀριϑμῶν. ἁπάντων τὰ μὲν 
ἐννέα πρῶτός ἐστι τετράγωνος ἀπὸ περιττοῦ καὶ 536 
τελείου τῆς τριάδος, τὰ δ᾽ ὀκτὼ πρῶτος κύβος ἀπὸ 
ἀρτίου τῆς δυάδος; δεῖ δὲ τὸν μὲν ἄνδρα τετράγω- 
νον εἶναι καὶ περιττὸν καὶ τέλειον, τὴν δὲ γυναῖκα 
14 τἄλλα ἢ: τὰ ἄλλλα 16 δ᾽ δ᾽ ἂνῦϑ 421 ἄνδρα Ῥο]ὰβ 








ΑἙΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 518 


καϑάπερ τὸν κύβον ἑδραῖον καὶ οἰκουρὸν καὶ δυσμε- 
τακένητον. τούτῳ δὲ προσληπτέον, ὅτι τὰ μὲν ὀκτὼ Ἐ 
κύβος ἐστὶν ἀπὸ δυάδος, τὰ δ᾽ ἐννέα τετράγωνος 
ἀπὸ τριάδος" χρῶνται δὲ δυσὶ μὲν ὀνόμασιν αἷ ϑή- 

ὅ λδιαι τρισὶ δ᾽ οἱ ἄρρενες. 

108. ᾿Διὰ τί τοὺς ἀπάτορας “σπορίους᾽ υἱοὺς 
καλοῦσιν; οὐ γάρ, ὡς Ἕλληνες νομίξουσι καὶ λέγουσιν 
οἱ ῥήτορες ἐν ταῖς δίκαις. συμφορητοῦ τινος καὶ 
κοινοῦ σπέρματος γεγόνασιν, ἀλλ᾽ ἔστιν ὃ Σπόριος 

10 τῶν πρώτων ὀνομάτων, ὡς ὁ Σέξτος καὶ ὃ 4έκιμος 
καὶ ὃ Γάιος. τὰ δὲ πρῶτα τῶν ὀνομάτων οὐχ ὁλογρα- 
φοῦσιν ἀλλ᾽’ ἢ δι’ ἑνὸς γράμματος, ὡς τὸν Τίτον 
καὶ τὸν Δούκιον καὶ τὸν Μάρκον᾽ ἢ διὰ δυεῖν, ὡς 
τὸν Τιβέριον καὶ τὸν Γναῖον" ἢ διὰ τριῶν, ὡς τὸν 

τό Σέξτον καὶ τὸν Σερούιον. ἔστιν οὖν καὶ ὁ Σπόριος 
τῶν διὰ δυεῖν γραφομένων, τοῦ 6 καὶ τοῦ π. γρά- Κὶ 
φουσι δὲ διὰ τούτων καὶ τοὺς ἀπάτορας 'σίνε πάτρις᾽ 
οἷον ἄνευ πατρός, τῷ μὲν ὅσ τό ᾿σίνε᾽ τῷ δὲ π τό 
“πάτρις᾽ σημαίνοντες. τοῦτ᾽ οὖν τὴν πλάνην ἐποίησε, 

80 τὸ διὰ τῶν αὐτῶν γραμμάτων τό ᾿σίνε πάτρις᾽ καὶ 
τὸν Σπόριον γράφεσϑαι. λεκτέον δὲ καὶ τὸν ἕτερον 
λόγον, ἔστι δ᾽ ἀτοπώτερος᾽" τοὺς γὰρ Σαβίνους φασὶ 
τὸ τῆς γυναικὸς αἰδοῖον ὀνομάξειν σπόριον, εἶϑ᾽ 
οἷον ἐφυβῥίξοντας οὕτω προσαγορεύειν τὸν ἐκ γυναι- 

20 κὸς ἀγάμου καὶ ἀνεγγύου γεγεννημένον. 

104. ᾿᾽Διὰ τί τὸν Διόνυδον “λίβερουμ πάτρεμ᾽ 
καλοῦσι; πότερον ὡς ἐλευϑερίας πατέρα τοῖς πιοῦσι 
γιγνόμενον" γίγνονται γὰρ οἱ πολλοὶ ϑρασεῖς καὶ 389 

9 τούτῳ Ν: τοῦτο 14 Τιβέριον Χ: βέρριον 3ὅ γεγενημένον 


314 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΧΑ. 


παρρησίας ὑποπιμπλῶνται περὶ τὰς μέθας" ἢ ὅτι 
τὴν λοιβὴν παρέσχεν; ἤ, ὡς ᾿Δ4λέξανδρός φησιν, ἀπὸ 
τοῦ παρ᾽ ᾿Ελευθερὰς τῆς Βοιωτίας ᾿Ελευϑερέως 4:ο- 
νύσου προσαγορευομένου; 

105. “Διὰ τίνα αἰτίαν ἐν ταῖς δημοσίαις ἑορταῖς δ 
ἔθος οὐχ ἔστι γαμεῖσθαι παρϑένους, αἱ δὲ χῆραι 
γαμοῦνται:᾽ πότερον, ὡς ὁ Βάρρων εἴρηκεν, ὅτι λυ- 
πούμεναι μὲν αἴ παρϑένοι γαμοῦνται, χαίρουσαι δ᾽ 
αἱ γυναῖκες, ἑορτῇ δέον μηδὲν λυπουμένους ποιεῖν 
μηδὲ πρὸς ἀνάγκην ἢ μᾶλλον ὅτι ταῖς μὲν παρϑέ- τ0 

Β νοιρ καλὸν μὴ ὀλίγων, ταῖς δὲ χήραις αἰσχρὸν πολ- 
λῶν ὄντων γαμεῖσθαι; ξηλωτὸς γὰρ ὃ πρῶτος γάμος 
ὁ ὃὲ δεύτερος ἀπευκταῖος" αἰσχύνονται γάρ, ἂν 
ζώντων τῶν προτέρων ἑτέρους λαμβάνωσιν, ὀδύ- 
φονται δέ, ἂν ἀποθανόντων. ὅθεν ἡσυχία χαίρουσε 15 
μᾶλλον ἢ ϑορύβοις καὶ προπομπαῖς. αἵ δ᾽ ἑορταὶ 
περισπῶσι τοὺς πολλούς, ὥστε τοῖς τοιούτοις μὴ 
σχολάζειν. ἢ ὅτι καὶ τὰς Σαβίνων ϑυγατέρας ἁρπά- 
σαντες ἐν ἑορτῇ παρϑένους οὔσας εἰς πόλεμον κατέ- 
στησαν, ἐξοιωνίσαντο τὸ γαμεῖν παρθένους ἐν ἱεραῖς 30 
ἡμέραιρ; 

100. “Διὰ τί ἹΡωμαῖοι τύχην σέβονται Πριμι- 
γένειαν, ἣν ἄν τιρ εἴποι πρωτογένειαν;" ἄρ᾽ ὅτι 

Ο Σερουέῳ κατὰ τύχην, ὥς φασιν, ἐκ ϑεραπαινίδος 
γενομένῳ βασιλεῦσαι τῆς Ρώμης ἐπιφανῶς ὑπῆρξεν 35 
(οὕτω γὰρ οἱ πολλοὶ Ρωμαίων ὑπειλήφασιν) ἢ μᾶλ- 
λον, ὅτι τῆς Ῥώμης ἡ τύχη παρέσχε τὴν ἀρχὴν 


2 ᾿Δλέξανδρος] Μυ6]]οΥ, 8 Ρ. 344 8 ᾿Ελευϑερὰς θ06}- 
ποτῦδ: ἐλευθέρας 9 δέον Ἐ: δ᾽. 12 ὄντων] παρόντων Μ 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 81 


καὶ τὴν γένεσιν; ἢ φυσικώτερον ἔχει λόγον τὸ 
πρᾶγμα καὶ φιλοσοφώτερον, ὡς τὴν τύχην πάντων 
οὖσαν ἀρχὴν καὶ τὴν φύσιν ἐκ τοῦ κατὰ τύχην 
συνισταμένην, ὅταν τισὶν ὡς ἔτυχεν ἀποκειμένοις 
6 τάξις ἐγγένηται; 

101. ᾿Διὰ τί τοὺς περὶ τὸν Ζιόνυσον τεχνίτας 
᾿ἰστρίωνας᾽ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν;᾽ ἦ δι’ ἣν αἰτίαν 
Κλούβιος 'Ῥοῦφος ἱστόρηκε; φησὶ γὰρ ἐν τοῖς πάνυ 
παλαιοῖς χρόνοις Γαΐου τε Σουλπικίου καὶ Δικινίου Ὁ 

1. Στόλωνος ὑπατευόντων, λοιμώδη νόσον ἐν Ῥώμῃ 
γενομένην πάντας ὁδμαλῶς διαφϑεῖραι τοὺς ἐπὶ 
δκηνὴν προερχομένους᾽ δεηϑεῖσιν οὖν αὐτοῖς ἐκ 
Τυρρηνίας ἐλθεῖν πολλοὺς καὶ ἀγαϑοὺς τεχνίτας, 
ὧν τὸν πρωτεύοντα δόξῃ καὶ χρόνον πλεῖστον ἐνευη- 

16 μεροῦντα τοῖς θεάτροις Ἴστρον ὀνομάξεσθϑαι" καὶ 
διὰ τοῦτο πάντας "“ἰστρίωνας᾽ ἀπ᾽ ἐκείνου προδαγο- 
ρεύεσϑαι. 

108. ᾿ΖΔιὰ τέ δὲ τὰς ἐγγὺς γένους οὐ γαμοῦσι ἢ 
πότερον αὔξειν τοῖς γάμοις βουλόμενοι τὰς οἰχειό- 

30 τητὰς καὶ συγγενεῖς πολλοὺς ἐπικτᾶσϑαι, διδόντες 
ἑτέροις καὶ λαμβάνοντες παρ᾽ ἑτέρων γυναῖκας" ἢ 
φοβούμενοι τὰς ἐν τοῖς γάμοις τῶν συγγενῶν δια- 
φορὰς ὡς καὶ τὰ φύσει δίκαια προσαπολλυούσας; 
ἢ πολλῶν βοηϑῶν τὰς γυναῖκας δρῶντες δι’ ἀσϑέ- 

3 γνείαν δεομένας, οὐκ ἐβούλοντο τὰς ἐγγὺς γένους 
συνοικίξειν, ὅπως, ἂν οἱ ἄνδρες ἀδικῶσιν αὐτάς, οἵ 
συγγενεῖς βοηϑῶσιν; 

109. ᾿Διὰ τί τῷ ἱερεῖ τοῦ 4Ζιός, ὃν Φλάμινα 
Διᾶλιν καλοῦσιν, οὐκ ἐξῆν ἀλεύρου ϑιγεῖν, οὐδὲ 


816 ΑΕΤΙΔ ΒΟΜΑΝΑ. 


ξύμης;᾽ ἦ τὸ μὲν ἄλευρον ἀτελὴς τροφὴ καὶ ἄπε- 
πτός ἐστιν; οὔτε γὰρ ὃ ἦν μεμένηκεν ὃ πυρὸς οὔϑ᾽ 
ὃ δεῖ γενέσϑαι γέγονεν ὁ ἄρτος, ἀλλὰ καὶ τὴν σπέρ- 
ματος δύναμιν ἀπολώλεκεν ἅμα καὶ τὴν σιτίου 
Ῥ χρείαν οὐκ ἔσχηκε. διὸ καὶ ᾿ωυλήφατον᾽ ὃ ποιητής 5 
“ἄλφιτον᾽ ἐκ μεταφορᾶς ὠνόμασεν ὥσπερ φονευό- 
μενον ἐν τῷ ἀλέτῳ καὶ φϑειρόμενον᾽ ἡ δὲ ξύμη 
καὶ γέγονεν ἐκ φϑορᾶς αὐτὴ καὶ φϑείρει τὸ φύραμα 
μιγνυμένη" γίγνεται γὰρ ἄτονον καὶ ἀδρανὲς καὶ 
ὅλως ἔοικε σῆψις ἡ ξύμωσις εἶναι" πλεονάσασα γοῦν 19 
ἀποξύνει παντάπασι καὶ φϑείρει τὸ ἄλευρον. 

110. ᾿ΖΔιὰ τέ καὶ σαρκὸς ὠμῆς ἀπείρηται τῷ 
ἱερεῖ ψαύειν; πότερον ὠμοφαγέας πάνυ πόρρωϑεν 
ἀποτρέπει τὸ ἔϑοςο, ἢ δι’ ἣν τὸ ἄλευρον αἰτίαν 

990 ἀφοσιοῦνται καὶ τὸ κρέας; οὔτε γάρ ἐστι ξῷον οὔτ᾽ 15 
ὄψον ἤδη γέγονεν. ἡ γὰρ ἕψησις καὶ ὄπτησις ἀλ- 
λοέωσις οὖσα καὶ μετακόσμησις ἐξίστησι τὴν μορφήν. 
τὸ δὲ πρόσφατον καὶ ὠμὸν οὐδὲ τὴν ὄψιν ἔχει κα- 
ϑαρὰν καὶ ἀμίαντον, ἀλλ᾽ εἰδεχϑῇ καὶ ἑλκώδη. 

111. Διὰ τί δὲ κυνὸς καὶ αἰγὸς ἐκέλευον ἀπέ- 20 
χεσϑαι τὸν ἱερέα, μήϑ᾽ ἁπτόμενον μήτ᾽ ὀνομάξοντα: 
πότερον τῆς μὲν αἰγὸς βδελυττόμενοε τὸ ἀκόλαστον 
καὶ δυσῶδες, ἢ φοβούμενοι τὸ νοσηματικόν; δοκεῖ 
γὰρ ἐπιληψίᾳ καταλαμβάνεσθαι μάλιστα τῶν ξῴων 
καὶ προδσαναχρώννυσϑαι τοῖς φαγοῦσιν ἢ ϑιγοῦσιν 95 
ὑπὸ τοῦ πάϑους ἐχομένης. αἰτίαν δὲ λέγουσι τὴν 

Β στενότητα τῶν πνευματικῶν πόρων πολλάκις ἐπιλαμ- 


ὅ μυλήφατον] Ηοῃμ. β 88 


ΑἙΤῚᾺ ΒΟΜΑΝΑ. 911 


βανομένην, τεκμαιρόμενοι τῇ λεπτότητι τῆς φωνῆς. 
καὶ γὰρ ἀνθρώπων ὅσοις ἐπιληπτίξουσι συμβαίνει 
φϑέγγεσϑαι, μηκασμῷ παραπλησίαν φωνὴν ἀφιᾶσι. 
τῷ δὲ κυνὶ τοῦ μὲν ἀκολάστου καὶ δυσώδους ἧττον 
δ ἴσως μέτεστι' καίτοι φασὶν ἔνιοι μήτε τῆς ᾿49η- 
ναίων ἀκροπόλεως ἐπιβαίνειν κύνα μήτε τῆς Ζηλίων 
νήσου διὰ τὴν ἐμφανῆ μῖξιν, ὥσπερ βοῶν καὶ 
συῶν καὶ ἵππων ἐν ϑαλάμοις ἀλλ᾽ οὐκ ἐμφανῶς 
καὶ ἀνέδην ὀχευόντων. τὴν γὰρ ἀληϑινὴν αἰτίαν 
1ὸ ἀγνοοῦσιν, ὅτι μάχιμον ὄντα τὸν κύνα τῶν ἀσύλων 
καὶ ἁγίων ἐξείργουσιν ἱερῶν, ἀσφαλῆ καταφυγὴν Ο 
τοῖς ἱκέταις διδόντες. εἰκὸς μὲν οὖν ἐστι καὶ τὸν 
ἱερέα τοῦ ΖΙιὸς ὥσπερ ἔμψυχον καὶ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα 
καταφύξιμον ἀνεῖσθαι τοῖς δεομένοις καὶ ἱκετεύ- 
τὸ ουσι, μηδενὸς ἀπείργοντος μηδ᾽ ἐχφοβοῦντος. διὸ 
κλινίδιον μὲν ἦν αὐτοῦ κείμενον ἐν τῷ ϑυρῶνι τῆς 
οἰκίας" ὃ δὲ προσπεσὼν τοῖς γόνασι τὴν ἡμέραν 
ἐκείνην ἄδειαν εἶχε πληγῶν καὶ κολάσεως" εἰ δὲ 
δεσμώτης φϑαίη προσελϑών, ἑἐλύετο᾽ τοὺς δὲ δε- 
40 σμοὺς ἐκτὸς οὐ κατὰ ϑύρας ἀλλ᾽ ὑπὲρ τοῦ στέγους 
ἀπερρίπτουν. οὐδὲν οὖν ὄφελος ἦν οὕτως αὐτὸν 
ἥμερον παρέχειν καὶ φιλάνθρωπον, εἰ κύων προει- 
στήκει δεδιττόμενος καὶ ἀπερύκων τοὺς προσφυγεῖν 
δεομένους. οὐ μὴν οὐδὲ καϑαρεύειν ᾧοντο παντά- Ὁ 
6 πασιν οἱ παλαιοὶ τὸ ξῷον' ὀλυμπίων μὲν γὰρ 
οὐδενὶ ϑεῶν καϑιέρωται, χϑονίᾳ δὲ δεῖπνον ᾿Ἑκάτῃ 
πεμπόμενος εἰς τριόδους ἀποτροπαίων καὶ καϑαρ- 


18 καὶ ἄγαλμα] ἄγαλμα ὈυθΌΏΘΙτιΒ 


518 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΧΑ. 


σίων ἐπέχει μοῖραν. ἐν δὲ “ακεδαίμονι τῷ φονικω- 
τάτῳ ϑεῶν ᾿Ενυαλίῳ σκύλακας ἐντέμνουσι" Βοιωτοῖς 
ὃὲ δημοσίᾳ καϑαρμός ἐστι κυνὸς διχοτομηϑέντος 
τῶν μερῶν διεξελθεῖν. αὐτοὶ δὲ Ρωμαῖοι τοῖς 
“υκαίοιρ, ὃ ΔΜουπερχάλια καλοῦσιν, ἐν τῷ καϑαρ- 5 
σίῳ μηνὶ κύνα ϑύουσιν. ὅϑεν οὐχ ἀπὸ τρόπου τοῖς 
τὸν ὑπέρτατον καὶ καθαρώτατον εἰληφόσι ϑερα- 
πεύειν ϑεὸν ἀπειρῆσθαι κύνα ποιεῖσθαι συνήϑη 
καὶ σύνοικον. 

ΕΒ 4112, ᾿Διὰ τίνα δ᾽ αἰτίαν οὐδὲ κιττοῦ ϑιγεῖν 10 
ἐφεῖτο τῷ ἱερεῖ τοῦ 4]ιός, οὐδ᾽ ὁδὸν διελθεῖν ἀνα- 
δενδράδος ἄνωϑεν διατεταμένης;᾽ ἦ τοῦτο μὲν ὅμοιόν 
ἐστι τῷ μὴ ἐσθέειν ἐπὶ δίφρου᾽ “μηδ᾽ ἐπὶ χοίνικος 
καϑῆσθαι᾽ ᾿μηδὲ δάρον ὑπερβαίνειν᾽, οὐ ταῦτα τῶν 
Πυϑαγορικῶν δεδιότων καὶ φυλαττομένων. ἀλλ᾽ 15 
ἕτερα τούτοις ἀπαγορευόντων; καὶ γὰρ τὸ ὑπ’ ἄμ- 
πελον ὑποπορεύεσϑαι τὴν ἀναφορὰν ἐπὶ τὸν οἶνον 
εἶχεν, ὡς οὐ ϑεμιτὸν τῷ ἱερεῖ μεθύσκεσθαι. τῶν 
γὰρ μεϑυσχομένων ὑπὲρ κεφαλῆς ὃ οἷνός ἐστι καὶ 
πιέξονται καὶ ταπεινοῦνται, δέον ὑπερτέρους εἶναι 90 

Ἐ καὶ κρατεῖν ἀεὶ τῆς ἡδονῆς ταύτης ἀλλὰ μὴ κρα- 
τεῖσϑαι. τὸν δὲ κιττὸν πότερον ὡς ἄκαρπον καὶ 
ἄχρηστον ἀνθρώποις, ἀδρανῆ δὲ καὶ δι’ ἀσϑένειαν 
ἑτέρων ὀχούντων δεόμενον, σκιᾷ δὲ καὶ χλωρότητος 
ὕψει γοητεύοντα τοὺς πολλούς, οὐκ ὥοντο δεῖν 35 
ἀσύμβολον ἐν ταῖς οἰκέαις μάτην ἐντρέφεσϑαι καὶ 
περιπλέκεσθαι, βλαβερὸν ὄντα τοῖς προσδεχομένοις 


4 διὰ τῶν μερῶν ΑΡγΘΒομίαΒ. τῶν μερῶν διὰ μέσου 
11 ἐφεῖτο ἢ: ἐφίετο 18 ἐπὶ δίφρου ». 864: ἀπὸ δίφρον 


ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 819 


φυτοῖς τῆς γῆς ἐχόμενον (διὸ τῶν μὲν ὀλυμπίων 991 


ἱερῶν εἴργεται, καὶ οὔτ᾽ ἐν Ἥρας ᾿Α4ϑήνησιν οὔτε 
Θήβησιν ἐν ᾿ἀφροδίτης ἴδοι τις ἂν κιττόν" ᾿Αγριω- 
νίοις δὲ καὶ Νυκτελίοις, ὧν τὰ πολλὰ διὰ σκότους 
ὅ δρᾶται, πάρεστιν)" ἢ καὶ τοῦτο συμβολικὴ ϑιάσων 
καὶ βακχευμάτων ἀπαγόρευσις ἦν; αἱ γὰρ ἔνοχοι 
τοῖς βακχικοῖς πάϑεσι γυναῖκες εὐθὺς ἐπὶ τὸν κιτ- 
τὸν φέρονται, καὶ σπαράττουσι δραττόμεναι ταῖς 
χερσὶ καὶ διεσϑίουσαι τοῖς στόμασιν' ὥστε μὴ παν- 
10 τελῶς ἀπιϑάνους εἶναι τοὺς λέγοντας, ὅτι καὶ 
πνεῦμα μανίας ἔχων ἐγερτικὸν καὶ παρακινητικὸν 


ἐξίστησι καὶ ταράττει, καὶ ὅλως ἄοινον ἐπάγει μέϑην Β 


καὶ χάριν τοῖς ἐπισφαλῶς πρὸς ἐνθουσιασμὸν ἔχουσι. 
118. “Διὰ τί τοῖς ἱερεῦσι τούτοις ἀρχὴν οὐκ 

18 ἐφεῖτο λαβεῖν οὐδὲ μετελθεῖν, ἀλλὰ ῥαβδούχῳ τε 
χρῶνται καὶ δίφρον ἡγεμονικὸν ἐπὶ τιμῇ καὶ παρα- 
μυϑίᾳ τοῦ μὴ ἄρχειν ἔχουσι; πότερον, ὡς ἐνιαχοῦ 
τῆς Ἑλλάδος ἀντίρροπον ἦν τὸ τῆς ἱερωσύνης ἀξί- 
ὦμα πρὸς τὸ τῆς βασιλείας, καὶ μὴ τυχόντας ἱερεῖς 
80 ἀπεδείκνυδαν᾽ ἢ μᾶλλον ὅτι, τῶν μὲν ἱερέων ὧρι- 
σμένας πράξεις ἐχόντων τῶν δ᾽ ἀρχόντων ἀτάκταυς 
καὶ ἀορίστους, οὐκ ἦν δυνατὸν εἰς ἕν ἅμα τῶν 
καιρῶν συμπεσόντων ἑκατέρῳ παρεῖναι τὸν αὐτόν, 
ἀλλ᾽ ἔδει ϑάτερα πολλάκις ἀμφοτέρων ἐπειγόντων 
85 ἀπολείποντα νῦν μὲν ἀσεβεῖν τοὺς ϑεούς. νῦν δὲ 
βλάπτειν τοὺς πολίτας; ἢ ταῖς ἀνθρωπίναις ἕνο- 


8 ᾿“γριωνίοις Μ: ἄγριον ἴοις 12 ταράττει ὟΝ : σπαράτ- 
τει. οἷ, Ῥ. 1866 18 καὶ χάριν] καὶ ἄχαριν (π16]108 κἄχα- 
ριΨ) Χ. Ῥοβϑὶβ οἰΐλδιη καὶ χάριν ἄχαριν 19 χαὶ μὴ] ἧς 
τοὺς μὴ Ὗ. ἧς καὶ μὴ ῬαθΌποτυΒ 


σ 


820 ΑΕΤΙΑ ΒΟΜΑΝΑ. 


ρῶντες ἀρχαῖς οὐκ ἐλάττονα τῆς ἐξουσίας τὴν ἀνάγκην 
προσοῦσαν, καὶ τὸν ἄρχοντα δήμου, καϑάπερ 'ππο- 
κράτης ἔφη τὸν ἱατρόν, δεινὰ μὲν ὁρῶντα δεινῶν 
δ᾽ ἁπτόμενον, ἐπ᾽ ἀλλοτρίοις δὲ κακοῖς ἰδίας λύπας 
καρπούμενον, οὐχ ὅσιον ἡγοῦντο ϑύειν ϑεοῖς καὶ 
ἱερῶν κατάρχεσϑαι γενόμενον ἐν καταδίκαις καὶ 
ϑανατώδσεσι πολιτῶν, πολλάκις δὲ καὶ συγγενῶν καὶ 
οἰκείων, οἷα καὶ Βρούτῳ συνέτυχε; 


2 Ἱπποκράτης] 0]. ΥἹ ». 218 ΟμΒαυύ. 8 δεινῶν] ἀηδῶν ὃ 





᾿ς ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ. 


--..,. το. 


ἘΛΛΗΝΙΚΑ. 


1. “Τίνες οἷ" ἐν ᾿Επιδαύρῳ κονίποδες καὶ ἄρτυ- 
νου; οἵ μὲν τὸ πολίτευμα ἘΞ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν Ἐ 
ἄνδρες ἦσαν᾽ ἐκ δὲ τούτων ἡροῦντο βουλευτάς, οὕς 
᾿ἀρτύνους᾽ ἐκάλουν. τοῦ δὲ δήμου τὸ πλεῖστον ἐν 
δ ἀγρῷ διέτριβεν" ἐκαλοῦντο δέ “χονίποδες᾽, ὡς συμ- 
βαλεῖν ἔστιν ἀπὸ τῶν ποδῶν γνωριξόμενοι κεκονι- 
μένων, ὁπότε κατέλθοιεν εἰς τὴν πόλιν. 
2, "Τίς ἡ παρὰ Κυμαίοις ὀνοβάτιρ:᾽ τῶν γυναι- 
κῶν τὴν ἐπὶ μοιχείᾳ ληφϑεῖσαν ἀγαγόντες εἰς ἀγορὰν 
1 ἐπὶ λίϑου τινὸξ ἐμφανῆ πᾶσι καϑίστασαν' εἶθ᾽ 
οὕτως ἀνεβίβαξον ἐπ’ ὄνον, καὶ τὴν πόλιν κύκλῳ 
περιαχϑεῖσαν ἔδει πάλιν ἐπὶ τὸν αὐτὸν λέϑον κατα- 
στῆναι καὶ τὸ λοιπὸν ἄτιμον διατελεῖν, "“ὀνοβάτιν᾽ 
προσαγορευομένην. τὸν δὲ λίϑον ἀπὸ τούτου χαϑα- 
16 ρὸν οὐ νομίζοντες ἀφωσιοῦντο. ἦν δὲ καὶ φυλάκτου 
τις ἀρχὴ παρ᾽ αὐτοῖφ᾽ ὃ δὲ ταύτην ἔχων τὸν μὲν 
ἄλλον χρόνον ἐτήρει τὸ δεσμωτήριον, εἰς δὲ τὴν 


2 ἴδο. 8 Ηὐύ. ἴῃ Εἰ, αὐτὰ βαρρϊοῦ γῦρο ἔχοντες Ὗ. 
Μα]α διέποντες 14 καθαρὸν οὐ Ἔ: οὐ καϑαρὸν 


ῬΙαίδσοιὶ Μοσαὶα. Ὑο]. 11, 921 


922 ἌΕΤΙΑ σΒ ΔΕΓΑ. 


42Φ2 βουλὴν ἐν τῷ νυκτερινῶ συλλόγω παριὼν ἐξῆγε 
τοὺ: βασιλεῖς τῆς χειρὸς καὶ κατεῖχε, μέχρι περὲ 
«αὐτῶν ἢ βουὴ διαγνοίη. πότερον ἀδιχοῦσιν ἣ οὔ, 
χρύβδην φέρουσα τὴν ψῆφον. 

8. Τίς παρὰ Σόλοις ἡ ὑπεχκαύστρια:᾽ τὴν τῆ 5 
᾿4ϑηνᾶς ἱέρειαν οὕτω καλοῦσιν, ὅτι ποιεῖταί τινας 
ϑυσίαξ καὶ ἱερουργίας ἀποτροπαίους. 

4. “Τίνες ἐν Κνίδῳ οἵ ἀμνήμονες καὶ τίξῷ ὃ 
ἀφεστήρ.᾽ ἑἕξήχοντα προχρίτοις ἀνδράσιν ἐκ τῶν 
ἀρίστων οἷον ἐκισχόποις ἐχρῶντο διὰ βίου καὶ προ- τὸ 
βούλοις τῶν μεγίστων ἐχαλοῦντο δ᾽ “ἀμνήμονες᾽ 
ὡς ἄν τις εἰχάσειε ϑιὰ τὸ ἀνυπεύϑυνον, εἰ μὴ νὴ 

Β Δία πολυμνήμονές τινες ὄντες. ὃ ὃὲ τὰς γνώμας 
ἐρωτῶν “ἀφεστήρ᾽. 

ὅ. “Τίνες οὗ παρ᾽ ᾿Αρχάσι καὶ 4Δακεδαιμονίοις 15 
χρηστοί,᾽ «“αχεδαιμόνιοε Τεγεάταις διαλλαγέντες 
ἐποιήσαντο συνθήχας καὶ στήλην ἐκ᾽ ᾿Δλφειῷ κοινὴν 
ἀνέστησαν, ἐν ἦἧ μετὰ τῶν ἄλλων γέγρακται “Μεσση- 
νέους ἐχβαλεῖν ἐκ τῆς χώρας καὶ μὴ ἐξεῖναι ἣ χρη- 
στούςἢ ποιεῖν. ἐξηγούμενος οὖν δ΄ Δριστοτέλης τοῦτό 530 
φησι δύνασθαι τὸ μὴ ἀποχτιννύναι βοηϑείας χάριν 
τοῖς λαχωνίζουσι τῶν Τεγεατῶν. 

6. “Τίς ὃ παρ᾽ Ὀπουντίοις χριϑολόγος;᾽ οἵ πλεῖ- 
στοι τῶν “Ἑλλήνων πρὺς τὰς πάνυ παλαιὰς ϑυσίας 

Ο ἐχρῶντο ταῖς χριϑαῖς, ἀπαρχομένων τῶν πολιτῶν. 25 
τὸν μὲν οὖν ἐπὶ τῶν ϑυσιῶν ἄρχοντα καὶ ταύτας 
κομιζόμενον τὰς ἀπαρχάς ᾿κριϑολόγον᾽ ὠνόμαξον. ϑύο 


9 προχρέτοις ἀνδράσιν Μ: προκρέτους ἄνδρας 20 
᾿Αριστοτέλη9}] Ἑταρτα. δ50 


ΑΕΤΙΑ ΘΒΔΛΕΟΑ. 393 


δ᾽ ἦσαν ἱερεῖς παρ’ αὐτοῖς, ὃ μὲν περὶ τὰ ϑεῖα 
τεταγμένος, ὃ δὲ περὶ τὰ δαιμόνια. 
1. “Τίνες αἵ πλωιάδες νεφέλαι; τὰς ὑπόμβρους 

μάλιστα καὶ περιφερομένας ἐκάλουν 'πλωιάδας᾽, ὡς 

δ Θεόφραστος ἐν τετάρτῃ περὶ μεταρσίων εἴρηκε κατὰ 
λέξιν "ἐπεὶ καὶ αἱ πλωιάδες αὗται νεφέλαι καὶ αἵ 
συνεστῶσαι, ἀκίνητοι δὲ καὶ τοῖς χρώμασιν ἔκλευκοι, 
δηλοῦσι διαφοράν τινα τῆς ὕλης, ὡς οὔτ᾽ ἐξυδατου- Ὁ 
μένης οὔτ᾽ ἐχπνευματουμένης.ἢ 

10 8. Τίς ὃ παρὰ Βοιωτοῖς πλατυχαίτας;᾽ τοὺς 
οἰκίᾳ γειτνιῶντας ἢ χωρίοις ὁμοροῦντας αἰολίξοντες 
οὕτω καλοῦσιν ὧς τὸ πλεῖστον ἔχοντας. παραϑή- 
σομαι δὲ λέξιν μίαν ἐκ τοῦ ϑεσμοφυλακίου νόμου, 
πλειόνων οὐσῶν. 

ιδ Ο9, “Τίς ὁ παρὰ Ζ,ελφοῖς ὁσιωτὴρ καὶ διὰ τί 
βύσιον ἕνα τῶν μηνῶν καλοῦσιν; “ὁσιωτῆρα᾽ μὲν 
καλοῦσι τὸ ϑυόμενον ἱερεῖον, ὅταν ᾿ὅσιος᾽ ἀποδειχϑῇ. 
πέντε δ᾽ εἰσὶν ὅσιοι διὰ βίου, καὶ τὰ πολλὰ μετὰ τῶν 
προφητῶν δρῶσιν οὗτοι καὶ συνιερουργοῦσιν, ἅτε 

340 γεγονέναι δοκοῦντες ἀπὸ Ζευκαλίωνος. ὁ δέ ᾿βύσιος᾽ 
μήν, ὡς μὲν οἵ πολλοὶ νομίξουσι, φύσιός ἐστιν" ἘἙ 
ἔαρος γὰρ ἄρχει καὶ τὰ πολλὰ φύεται τηνικαῦτα καὶ 
διαβλαστάνει. τὸ δ᾽ ἀληϑὲς οὐκ ἔχει οὕτως" οὐ γὰρ 
ἀντὶ τοῦ φ τῷ β χρῶνται Ζ,ελφοί, καϑάπερ Μακε- 

50 δόνες " Βίλιππον᾽ καί ᾿βαλακρόν᾽ καί ᾿Βερονίκην᾽ 
λέγοντες, ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ π᾿ καὶ γὰρ τὸ πατεῖν “βατεῖν᾽ 


10 πλατυχαίτας! πλατυχέτας ϑοΒηΟΊ ἀοΥῸΒ 12 πλεῖ- 
στον] πλησίον 19 ἅτε Χ: ἄγε 3 Βίλιππον ΒΑΒΙ]ΘΘΙΒΙΒ: 
βίλιππον γὰρ 

ἴω 


824 ΑΕΤΊΑ ΘΒΑΕΟΑ. 


καὶ τὸ πικρόν ᾿βικρόν᾽ ἐπιεικῶς καλοῦσιν. ἔστεν 
οὖν πύσιος ὁ ᾿ἱβύσιος᾽, ἐν ᾧ πυστιῶνται καὶ πυνϑά- 
νονται τοῦ ϑεοῦ" τὸ γὰρ ἐννοεῖν καὶ πάτριον. ἕν 
τῷ μηνὶ γὰρ τούτῳ χρηστήριον ἐγίγνετο καὶ ἐβδό- 
μην ταύτην νομίζουσι τοῦ θεοῦ γενέθλιον, καὶ 5 
Ἐ πολύφϑοον ὀνομάξουσιν οὐ διὰ τὸ πέττεσϑαι φϑοῖς, 
ἀλλὰ πολυπευϑῆ καὶ πολυμάντευτον οὖσαν. ὀψὲ 
γὰρ ἀνείϑησαν αἱ κατὰ μῆνα μαντεῖαι τοῖς δεομένοις, 
πρότερον δ᾽ ἅπαξ ἐϑεμίστευεν ἡ Πυϑία τοῦ ἐνιαυ- 
τοῦ κατὰ ταύτην τὴν ἡμέραν, ὧς Καλλισθένης καὶ ιτ0 
᾿Δναξανδρίδης ἰστορήκασι. 
φ98ῖ 10. “Τί τὸ φυξίμηλον;᾽ τῶν μικρῶν ἐστι καὶ 
χαμαιξήλων φυτῶν, ὧν ἐπιόντα τοὺς βλαστοὺς τὰ 
βοσκήματα κολούειν καὶ ἀδικεῖ καὶ λυμαίνεται τὴν 
αὔξησιν" ὅταν γοῦν ἀναδραμόντα μέγεϑος λάβῃ καὶ 
διαφύγῃ τὸ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν ἐπινεμομένων, 
᾿φυξίμηλα᾽ καλεῖται. τὸ δὲ μαρτύριον “Αἰσχύλος. 
11. “Τίνες οἵ ἀποσφενδόνητοι;᾽ Κέρχυραν τὴν 
νῆσον ᾿Ερετριεῖς κατῴκουν᾽ Χαρικράτους δὲ πλεύ- 
ὄαντος ἐκ Κορίνϑου μετὰ δυνάμεως καὶ τῷ πολέμῳ 530 
κρατοῦντος, ἐμβάντες εἰς τὰς ναῦς οἵ ᾽᾿Ερετριεῖς 
Β ἀπέπλευσαν οἴκαδε. προαισϑόμενοι δ᾽ οἱ πολῖται, 
τῆς χώρας εἶργον αὐτοὺς καὶ ἀποβαίνειν ἐχώλυον 
σφενδονῶντες. μὴ δυνάμενοι δὲ μήτε πεῖσαι μήτε 
βιάσασθαι πολλοὺς καὶ ἀπαραιτήτους ὄντας, ἐπὶ 535 
Θράκης ἔπλευσαν καὶ κατασχόντες χωρίον, ἐν ᾧ 


4 


μὰ 


8 


ὃ τὸ γὰρ] τοῦτο γὰρ᾽ 6 φϑοὶς ἢ: φϑόϊς 11 'άναξαν- 
δρίδης] ᾿λεξανδρέδης ἨδηιδίογΒ᾽υ8. νἱα. Μα6}16Υ. 8 Ρ. 107 
11 Αἰσχύλος] Νδῦοῖὶ Ρ. 91 








ΑΕΤΙΑ ΘΟΕΑΒΟΑ. 920 


πρότερον οἰκῆσαι Μέϑωνα τὸν Ὀρφέως πρόγονον 
ἱστοροῦσι, τὴν μὲν πόλιν ὠνόμασαν ΜΜεϑώνην, ὑπὸ 
ὃὲ τῶν προσοίκων "“ἀποσφενδόνητοι᾽ προσωνομά- 
σϑησαν. 

ὅ 12, “Τίς ἡ παρὰ ““ελφοῖς Χάριλα;᾽ τρεῖς ἄγουσι 
Ζελφοὶ ἐνναετηρίδας κατὰ τὸ ἑξῆς, ὧν τὴν μὲν 
Σ τεπτήριον καλοῦσι, τὴν δ᾽ Ηρωίδα, τὴν δὲ Χάριλαν. 
τὸ μὲν οὖν Στεπτήριον ἔοικε μίμημα τῆς πρὸς τὸν 
Πύϑωνα τοῦ ϑεοῦ μάχης εἶναι καὶ τῆς μετὰ τὴν 

10 μάχην ἐπὶ τὰ Τέμπη φυγῆς καὶ ἐκδιώξεως. οἱ μὲν 
γὰρ φυγεῖν ἐπὶ τῷ φόνῳ φασὶ χρήξοντα καϑαρσίων, 
οἱ δὲ τῷ Πύϑωνι τετρωμένῳ καὶ φεύγοντι κατὰ τὴν 
ὁδόν, ἣν νῦν ἱερὸν καλοῦμεν, ἐπακολουϑεῖν καὶ 
μικρὸν ἀπολειφϑῆναι τῆς τελευτῆς᾽ κατέλαβε γὰρ 

ι6 αὐτὸν ἐκ τοῦ τραύματος ἄρτι τεϑνηκότα καὶ κεκη- 
δευμένον ὑπὸ τοῦ παιδός, ᾧ ὄνομα ἦν Αἴξ, ὡς 
λέγουσι. τὸ μὲν οὖν Στεπτήριον τούτων ἣ τοιούτων 
τινῶν ἀπομίμησίς ἐστιν ἑτέρων. τῆς δ᾽ ἩἩρωίδος 
τὰ πλεῖστα μυστικὸν ἔχει λόγον, ὃν ἴσασιν αἴ Θυι- 

40 ἄδες, ἐκ δὲ τῶν δρωμένων φανερῶς Σεμέλης ἄν τις Ὁ 
ἀναγωγὴν εἰκάσειε. περὶ δὲ τῆς Χαρίλας τοιαῦτά 
τινα μυϑολογοῦσι. λιμὸς ἐξ αὐχμοῦ τοὺς “]λφοὺς 
κατέσχε, καὶ πρὸς τὰς θύρας τοῦ βασιλέως ἐλθόντες 
μδτὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ἱκέτευον. ὁ δὲ τῶν ἀλφί- 

45 τῶν καὶ τῶν χεδρόπων μετεδίδου τοῖς γνωριμωτέροις 
αὐτῶν οὐ γὰρ ἦν ἱκανὰ πᾶσιν. ἐλϑούσης δὲ παιδὸς 
ἔτι μικρᾶς ὀρφανῆς γονέων καὶ προδσλιπαρούσδης, 


Ω͂ 


1 πρόγονον] ἀπόγονον Ν 16 τοῦ παιδόρ] τῆς παιδός 
2ὅ γεδρόπων Ἐ: γεδροπῶν 


596 ΑΕΤΙΑ ΘΒΔΕΟΑ. 


ἐρράπισεν αὐτὴν ὑποδήματι καὶ τῷ προσώπῳ τὸ 
ὑπόδημα προσέρριψεν" ἡ δέ, πενιχρά τις οὖσα καὶ 
ἔρημος οὐκ ἀγεννὴς δὲ τὸ ἦϑος, ἐχποδὼν γενομένη 
καὶ λύσασα τὴν ξώνην ἀνήρτησεν ἑαυτήν. ἐπιτεί- 
Ἑ νοντος δὲ τοῦ λιμοῦ καὶ νοσημάτων προσγενομένων, 
ἀνεῖλεν ἡ Πυϑία τῷ βασιλεῖ Χάριλαν ἰλάσκεσθϑαι 
παρϑένον αὐτοϑάνατον. μόλις οὖν ἀνευρόντες, ὅτι 
τοὔνομα τοῦτ᾽ ἦν τῇ ῥαπισϑείσῃ παιδί, μεμιγμένην 
τινὰ καϑαρμῷ ϑυσίαν ἀπετέλεσαν, ἣν ἐπιτελοῦσιν 
ἔτι καὶ νῦν δι’ ἐννέα ἐτῶν. προκάϑηται μὲν γὰρ 
ὃ βασιλεὺς τῶν ἀλφίτων καὶ τῶν χεδρόπων ἐπιδι- 
δοὺς πᾶσι καὶ ξένοις καὶ πολίταις, κομίξεται δὲ τῆς 
Ε' Χαρίλας παιδικὸν εἴδωλον" ὅταν οὖν πάντες λάβωσιν, 
ὃ μὲν βασιλεὺς ῥαπίζει τῷ ὑποδήματι τὸ εἴδωλον, 
ἡ δὲ τῶν Θυιάδων ἀρχηγὸς ἀραμένη κομίζει πρός 
τινα τόπον φαραγγώδη, κἀκεῖ σχοινίον περιάψαντες 
τῷ τραχήλῳ τοῦ εἰδώλου κατορύττουσιν, ὅπου τὴν 
Χάριλαν ἀπαγξαμένην ἔϑαψαν. 

18. “Τί τὸ πτωχικὸν κρέας παρ᾽ Αἰνιᾶσι;᾽ πλείο- 
νες γεγόνασιν Αἰνιάνων μεταναστάσεις. πρῶτον μὲν 
γὰῤ οἰκοῦντες περὶ τὸ “ΖΙώτιον πεδίον ἐξέπεσον ὑπὸ 
“απιϑῶν εἰς Αἴϑικας. ἐκεῖϑεν τῆς Μολοσσίας τὴν 
περὶ τὸν ᾿Δραούαν χώραν κατέσχον, ὅϑεν ὠνομάσϑη- 
θέσαν ΠΙᾳαραοῦαι. μετὰ ταῦτα Κίρραν κατέσχον' ἐν 
δὲ Κίρρῃ καταλεύσαντερ Οἴνοκλον τὸν βασιλέα, τοῦ 
ϑεοῦ προστάξαντος, εἰς τὴν περὶ τὸν Ἴναχον χώραν 


8 δὲ ἨυϊίθηυμΒ: τ 19 Αἰνιᾶσι Ἐ 16 οὐ ᾿ηἴτα: αἶνει- 
ἄσι 22 ἐκεῖθεν] ἔπειτ᾽ ἐκεῖϑεννῊΤ͵ 28 ᾿Αραούαν)] Αὖον Χ 
24 Παραοῦαι)] Παραύαιοι Χ. Μο]ῖαΒ Παραναῖοι 40 κατα- 
λεύσαντες Χ: καταπλεύσαντες 





ΑΕΤΊΑ ΘΒΑΕΟΑ. 891 


κατέβησαν οἰκουμένην ὑπ᾽ ᾿Ιναχιέων καὶ ᾿4χαιῶν. 
γενομένου δὲ χρησμοῦ τοῖρ μὲν ἂν μεταδῶσι τῆς 
χώρας ἀποβαλεῖν ἅπασαν, τοῖς δ᾽ ἂν λάβωσι παρ᾽ 
ἑχόντων καϑέξειν, Τέμων, ἀνὴρ ἐλλόγιμος τῶν 
δ Αἰνιάνων, ἀναλαβὼν ῥάκια καὶ πήραν ὡς προδαι-᾿ 
τήσων ἀφίκετο πρὸς τοὺς ᾿Ιναχιεῖρ᾽ ὕβρει δὲ καὶ 
πρὸς γέλωτα τοῦ βασιλέως βῶλον ᾿ἐπιδόντος αὐτῷ, 
δεξάμενος εἰς τὴν πήραν ἐνέβαλε καὶ ἀφανὴς ἦν Β 
ἠγαπηκὼς τὸ δῶρον᾽ ἀπεχώρησε γὰρ εὐθὺς οὐδὲν 
10 προσαιτήσας. οἵ δὲ πρεσβύτεροι ϑαυμάσαντες ἀνε- 
μιμνήσκχοντο τοῦ χρησμοῦ, καὶ τῷ βασιλεῖ προσιόντες 
ἔλεγον μὴ καταφρονῆσαι μηδὲ προέσϑαι τὸν ἄνϑρω- 
πον. αἰσθόμενος οὖν ὃ Τέμων τὴν διάνοιαν αὐτῶν 
ὥρμησε φεύγειν, καὶ διέφυγεν εὐξάμενος τῷ .4πόλ- 
1 λῶνι καϑ’ ἑκατόμβης. ἐκ δὲ τούτον μονομαχοῦσιν 
οἱ βασιλεῖς, καὶ τὸν τῶν ᾿Ιναχιέων “Ὑπέροχον ὃ τῶν 
«Αἰνιάνων Φήμιος δρῶν μετὰ κυνὸς αὐτῷ προσφερό- 
μενον οὐκ ἔφη δίκαια ποιεῖν, δεύτερον ἐπάγοντα 
μαχόμενον" ἀπελαύνοντος δὲ τοῦ “ὕπερόχου τὸν κύνα 
40 χαὶ μεταστρεφομέφου, λίϑῳ βαλὼν ὁ Φήμιος αὐτὸν Ο 
ἀναιρεῖ. κτησάμενοι δὲ τὴν χώραν, τοὺς ᾿Ιναχιεῖς 
μετὰ τῶν ᾿“χαιῶν ἐκβαλόντες, τὸν μὲν λίϑον ἐκεῖνον 
ὡς ἱερὸν σέβονται καὶ ϑύουσιίν αὐτῷ καὶ τοῦ ἱερείου 
τῷ δημῷ περικαλύπτουσιν. ὅταν δὲ τῷ ᾿Απόλλωνι 
45 τὴν δκατόμβην ἀποδιδῶσι, τῷ 4]ὶ βοῦν καϑιερεύ- 
ὅαντες, μερίδα τοῖς Τέμωνος ἀπογόνοις ἐξαίρετον 
νέμουσι, καί ἱπτωχικὸν κρέας᾽ ἐπονομάξουσι. 


ὅ ὡς προσαιτήσων Ἔ: καὶ προσαίτης ὧν 8. ἐμφανὴς Μ 


5928 ΑΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ. 


14, “Τίνες οἱ παρ᾽ ᾿Ιθακησίοις Κολιάδαι καὶ τίς 
ὁ φάγιλος;᾽ τῷ Ὀδυσσεῖ μετὰ τὴν μνηστηροφονίαν 
οὗ ἐπιτήδειοι τῶν τεθνηκότων ἐπανέστησαν, μετα- 
πεμφϑεὶς δ᾽ ὑπ᾽ ἀμφοτέρων διαιτητὴς Νεοπτόλεμος 
ἐδικαίωσε τὸν μὲν Ὀδυσσέα μεταναστῆναι καὶ φεύγειν δ 
Ὦ ἐκ τῆς Κεφαλληνίας καὶ Ζακύνθου καὶ ᾿Ιθάκης ἐφ᾽ 
αἵματι, τοὺς δὲ τῶν μνηστήρων ἑταίρους καὶ οἰκείους 
ἀποφέρειν ποινὴν Ὀδυσσεῖ τῶν εἰς τὸν οἶκον ἀδικη- 
μάτων καϑ' ἕκαστον ἐνιαυτόν. αὐτὸς μὲν οὖν εἰς 
Ἰταλίαν μετέστη" τὴν δὲ ποινὴν τῷ υἱεῖ καϑιερώσας 10 
ἀποφέρειν ἐκέλευσε τοὺς ᾿Ιθακησίους. ἦν δ᾽ ἄλφιτα 
οἶνος κηρία ἔλαιον ἅλες ἱερεῖα πρεσβύτερα ᾿φαγί- 
λων" ᾿φάγιλον᾽ δέ φησιν ᾿Αριστοτέλης τὸν ἀμνὸν 
εἶναι. τοὺς δὲ περὶ Εὔμαιον ἐλευϑερώσας ὁ Τηλέ- 
μαχος κατέμιξεν εἰς τοὺς πολίτας, καὶ τὸ γένος ἐστὶ Κο- 15 
λιαδῶν ἀπ᾽ Εὐμαίου καὶ Βουκολιδῶν ἀπὸ Φιλοιτίου. 
16. “Τίς ἡ ξυλίνη κύων παρὰ Δοκροῖς.᾽ Φυσκίου 
Ἑ τοῦ ᾿“μφικτύονος υἱὸς ἦν Δοκρός" ἐκ δὲ τούτου καὶ 
Καβύης Ὀποῦς. πρὸς ὃν ὃ πατὴρ διενεχϑεὶς καὶ 
συχνοὺς τῶν πολιτῶν ἀναλαβὼν περὶ ἀποικίας ἐμαν- 30 
τεύετο. τοῦ δὲ ϑεοῦ φήσαντος κτίζειν πόλιν ὅπου- 
περ ἂν τύχῃ δηχϑεὶς ὑπὸ κυνὸς ξυλίνης, ὑπερβαίνων 
εἰς τὴν ἑτέραν θάλασσαν ἐπάτησε κυνόσβατον. ἐνο- 
χληϑεὶς δὲ τῇ πληγῇ διέτριψεν ἡμέρας αὐτόϑι 
πλείονας, ἐν αἷς καταμαϑὼν τὸ χωρίον ἔκτισε πόλεις 56 
Φυσκεῖς καὶ 'γάντειαν, καὶ τὰς ἄλλας, ὅσαρ οἱ κλη- 


18 ᾿ἀριστὸτέλης] Εγαρτα. 464 1 Χολιαδῶν Χ: κολιδῶν. 
5οα οἔ ἬΘΒγΟΙ. ν. Κολλίδαι 16 Βουκολιδῶν ΒΟΒ108 (00]]. Εἰ αϑ80. 
δα 1]. Ο 888 Ρ. 1018): βουκολιιῶν 19 ὉὈποῦς ἰάθη ὁχ Εἰ δύ. 
δα 1]. Βὶ ὅ81 Ρ». 2771: λοκρός 26 Ὑαντειαν Ἰάδσῃυ: ὁάνϑειαν 


ΔΈΤΙΑ ΘΒΑΕΟΘΑ. 899 


ϑεντες Ὀξόλαι “οκροὶ κατῴκησαν. Ὀξόλας δὲ Μοχροὺς Ε 
οἱ μὲν διὰ τὸν Νέσσον, οἱ δὲ τὸν Πύϑωνα δρά- 
κοντὰ κληθῆναι λέγουσιν, ἐκβρασϑένταρ ὑπὸ τῆς 
ϑαλάττης καὶ σαπέντας ἐν τῇ τῶν “οχρῶν χώρᾳ, 

ὅ τινὲς δὲ κώδια καὶ τραγέας τοὺς ἀνθρώπους φοροῦν- 
τας καὶ τὰ πλεῖστα συνόντας αἰπολίοις γενέσθαι 
δυσώδεις. ἔνιοι δὲ τοὐναντίον πολυάνϑεμον τὴν 
χώραν οὖσαν ὑπ᾽ εὐωδίας τοὔνομα λαβεῖν" ὧν ἐστι 
. καὶ ᾿ἀρχύτας ὁ ᾿Αμφισσεύς" γέγραφε γὰρ οὕτω" 

10 τὴν βοτρυοστέφανον μυρίπνουν Μάκυναν ἐραννήν.᾽ 99 


16. “Τί τὸ καλούμενον ὑπὸ Μεγαρέων ἀφάβρωμα; 
Νῖδος, ἀφ’ οὗ προσηγορεύϑη Νίσαια, βασιλεύων ἐκ 
Βοιωτίας ἔγημεν ᾿Αβρώτην, Ὀγχήστου ϑυγατέρα, 
Μεγαρέως δ᾽ ἀδελφήν, γυναῖκα καὶ τῷ φρονεῖν ὡς 

16 ἔοικε περιττὴν καὶ σώφρονα διαφερόντως. ἀποϑα- 
νούσης δ᾽ αὐτῆς, οἵ τε Μεγαρεῖς ἐπένϑησαν ἕκου- 
σίως καὶ ὁ Νῖσος ᾿ἀιδίαν τινὰ μνήμην καὶ δόξαν 
αὐτῆς καταστῆναι βουλόμενος ἐκέλευε τὰς ἀστὰς 
φορεῖν ἣν ἐκείνη στολὴν ἐφόρει, καὶ τὴν στολὴν Β 

90 'ἀφάβρωμα᾽ δι᾽ ἐκείνην ὠνόμασε. δοκεῖ δὲ τῇ δόξῃ 
τῆς γυναικὸς καὶ ὃ ϑεὸς βοηϑῆσδαι' πολλάκις γὰρ 
τὰς ἐσθῆτας ἀλλάξαι βουλομένας τὰς Μεγαρίδας 
χρησμῷ διεκώλυσε. 

11. “Τίς ὁ δορίξενος;᾽ τὸ παλαιὸν ἡ Μεγαρὶς 

5 ὠκεῖτο κατὰ κώμας, εἰς πέντε μέρη νενεμημένων 
τῶν πολιτῶν. ἐκαλοῦντο δ᾽ "Ηραεῖς καὶ Πιραεῖς καὶ 


ὦ δὲ] τηδ] τὰ δὲ δὰ 18 ἐκέλευε] ἐκέλευσε τὰς ἀστὰς 
ΒυγϑηυβΒ: τὰ ὀστᾶ 


3590 ΑΕΤΙᾺ ΟΕΔΕΟ(Α, 


Μεγαρεῖς καὶ Κυνοσουρεῖς καὶ Τριποδίσχιοι. τῶν 
ὁξ Κορινθίων πόλεμον αὐτοῖς ἐξεργασαμένων πρὸς 
ἀλλήλους (ἀεὶ γὰρ ἐπεβούλευον ὑφ᾽ αὑτοῖς ποιή- 
ὄασϑαι τὴν Μεγαρικήν), ὕὅμω: δι᾽ ἐπιείκειαν ἡμέρως 
Ο ἐπολέμουν καὶ συγγενικῶς. τοὺς: μὲν γὰρ γεωργοῦν- 5 
τας οὐδεὶς ἠδίκει τὸ παράπαν, τοὺς δ᾽ ἁλισχομένους 
λύτρον τε τεταγμένον ἔδει καταβαλεῖν, καὶ τοῦτ᾽ 
ἐλάμβανον ἀφέντες. πρότερον δ᾽ οὐχ εἰσέπραττον, 
ἀλλ᾽ ὃ λαβὼν αἰχμάλωτον ἀπῆγεν οἴκαδε, καὶ μετα- 
δοὺς ἁλῶν καὶ τραπέξης ἀπέπεμπεν οἴχαδε. ὃ μὲν τὸ 
οὖν τὰ λύτρα κομίσας ἐπῃνεῖτο καὶ φίλος ἀεὶ διετέλει 
τοῦ λαβόντος ἐκ δοριαλώτου “δορίξενος᾽ προσαγο- 
φευόμενος᾽ ὃ δ᾽ ἀποστερήσας οὐ μόνον παρὰ τοῖς 
πολεμίοις ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς πολίταις ὡς ἄδικος 
καὶ ἄπιστος ἠδόξει. 15 
18. “Τίς ἡ παλιντοκία; Μεγαρεῖς Θεαγένη τὸν 
τύραννον ἐχβαλόντες, ὀλίγον χρόνον ἐσωφρόνησαν 
Ὁ χατὰ τὴν πολιτείαν" εἶτα πολλὴν κατὰ Πλάτωνα καὶ 
ἄκρατον αὐτοῖς ἐλευθερίαν τῶν δημαγωγῶν οἶνοχο- 
ούντων, διαφϑαρέντες παντάπασι τά τ᾽ ἄλλα τοῖς 30 
πλουσίοις ἀσελγῶς προσεφέροντο, καὶ παριόντες εἰς 
τὰς οἰκίας αὐτῶν οἱ πένητες ἠξίουν ἐστιᾶσϑαι καὶ 
δειπνεῖν πολυτελῶς εἰ δὲ μὴ τυγχάνοιεν, πρὺς βίαν 
καὶ μεϑ’ ὕβρεως ἐχρῶντο πᾶσι. τέλος δὲ δόγμα 
ϑέμενοι, τοὺς τόκους ἀνεπράττοντο παρὰ τῶν δανει- 35 
στῶν οὗς δεδωκότες ἐτύγχανον, “παλιντοκίαν᾽ τὸ 
γιγνόμενον προσαγορεύσαντες. 


1 Τριποδίσκιοι Ἠοσποτάθπμθ: τριποδισκαῖοι 18 Πλά- 
τωνα] Βορ. γ". 5624 


ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΞΟΑ. 331 


19. “Τίς ἡ ᾿ἀνϑηδών, περὶ ἧς ἡ Πυϑιὰς εἶπε 

ἱπῖν᾽ οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ ᾿ἀνϑηδόνα ναΐεις᾽ Ἐ 
(ἡ γὰρ ἐν Βοιωτοῖς οὐκ ἔστι πολύοινος) :᾽ τὴν Καλαύ- 
ρειαν Εἰρήνην τὸ παλαιὸν ὠνόμαξον ἀπὸ γυναικὸς 

5 Εἰρήνης, ἣν ἐκ Ποσειδῶνος καὶ ΜΜελανϑείας τῆς 
᾿Δλφειοῦ γενέσϑαι μυϑολογοῦσιν. ὕστερον δὲ τῶν 
περὶ ἌἌνϑην καὶ πέρην αὐτόϑι κατοικούντων, ᾽4ν- 
ϑηδονίαν καὶ Ὑπέρειαν ἐκάλουν τὴν νῆσον. εἶχε δ᾽ 
ὁ χρησμὸς οὕτως, ὡς ᾿Δριστοτέλης φησί, 

1. ᾿πῖν᾽ οἶνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ ᾿ἀνϑηδόνα ναίεις 

οὐδ᾽ ἱερὰν “Ὑπέραν, ὅϑι γ᾽ ἄτρυγον οἶνον ἔπινες.ἢ 
ταῦτα μὲν ὃ ᾿Δριστοτέλης. ὃ δὲ Μνασιγείτων φησὶν Εὶ 
Ὑπέρης ἀδελφὸν ὄντα τὸν άνϑον ἔτι νήπιον ἀπο- 
λέσϑαι, καὶ τὴν “Ὑπέρην κατὰ ξήτησιν αὐτοῦ πλανω- 

16 μένην εἰς Φερὰς πρὸς 'ἄκαστον ἐλθεῖν, ὅπου κατὰ 
τύχην δ᾽ ἄνϑος ἐδούλευεν οἰνοχοεῖν τεταγμένος. ὡς 
οὖν εἴστιῶντο, τὸν παῖδα προσφέροντα τῇ ἀδελφῇ 
τὸ ποτήριον ἐπιγνῶναι καὶ εἰπεῖν πρὸς αὐτὴν ἡσυχῆ 

᾿πῖν᾽ οἷνον τρυγίαν, ἐπεὶ οὐκ ᾿ἀνϑηδόνα ναίεις. 

Ὁ 20. Τίς ὃ λεγόμενος ἐν Πριήνῃ παρὰ δρυΐ 
σκότος; Σάμιοι καὶ Πριηνεῖς πολεμοῦντες ἀλλήλοις, 996 
τὰ μὲν ἄλλα μετρίως ἐβλάπτοντο καὶ ἔβλαπτον, μάχης 
ὃὲ μεγάλης γενομένης, χιλίους Σαμίων οἱ Πριηνεῖς 
ἀπέκτειναν" ἑβδόμῳ δ᾽ ὕστερον ἔτει Μιλησίοις συμ- 

36 βαλόντες παρὰ τὴν καλουμένην δρῦν τοὺς ἀρίστους 
ὁμοῦ τι καὶ πρώτους ἀπέβαλον τῶν πολιτῶν" ὅτε 


8 Καλαύρειαν Ἐ: Καλαυρίαν Τ᾿ άνϑην] ἄνϑονῦ 192. ᾿Αριστο- 
τέλης] Εταρτα. δδδ 16 ἼἌἄκαστον Βτγϑῆῦθ: ἄκαστον ἢ ἄδραστον 


889 ΔΈΤΙΑ ΘΒΔΕΟΑ. 


καὶ Βίας ὃ σοφὸς εἰς Σάμον ἐκ Πριήνης πρεσβεύσας 
εὐδοκίμησε. ταῖς ὃὲ Πριηνέων γυναιξὶν ὠμοῦ τοῦ 
πάϑου: τούτου καὶ τῇ: συμφορᾶς ἐλεεινῆής γενομένης, 
ἀρὰ κατέστη καὶ ὄρχος περὶ τῶν μεγίστων “ὃ παρὰ 
Β τῇ δρυὶ σχότος:᾽ διὰ τὸ παῖδα: αὐτῶν καὶ πατέρας 5 
καὶ ἄνδρας ἐχεῖ φονευθῆναι. 

21. “Τίνες οὗ καρὰ Κρησὶ λεγόμενοι κατακαῦται:᾽ 
Τυρρηνούς φασι τοὺς τὰς ᾿4ϑηναίων θυγατέρα: καὶ 
γυναῖχας ἐχ Βραύρωνος ἁρπάσαντας, ὁπηνέχα Δῆμνον 
καὶ Ἴμβρον κατῴώχουν, εἶτ᾽ ἐχπκεσόντας, εἰς τὴν 4α- το 
κωνιχὴν ἀφιχέσθαι καὶ γενέσθαι ἐπιμιξίαν αὐτοῖς 
μέχρι παίδων γενέσεως πρὸς τὰς ἐγχωρίους γυναῖχας" 
ἐχ δ᾽ ὑποψία: καὶ διαβολῆς πάλιν ἀναγχασϑέντας 
ἐχλιπεῖν τὴν Δαχωνικήν, μετὰ παίδων χαὶ γυναιχῶν 
( εἰς Κρήτην κατᾶραι. Πόλλιν ἡγεμόνα καὶ ““Πελφὸν 15 
ἔχοντας. ἐκεῖ δὲ πολεμοῦντας τοῖς χατέχουσι τὴν 
Κρήτην, πολλοὺς περιορᾶν τῶν ἐν ταῖ: μάχαις ἀπο- 
ϑνησχόντων ἀτάφους, τὸ μὲν πρῶτον ἀσχόλους διὰ 
τὸν πόλεμον ὄντα: καὶ τὸν κίνδυνον, ὕστερον ὃ 
φεύγοντας ἄπτεσϑαι νεχρῶν ἐφθαρμένων ὑπὸ χρόνου 30 
καὶ διερρνηχότων. τὸν οὖν Πόλλιν ἐξευρόντα τιμάς 
τινας καὶ προνομίας καὶ ἀτελεέας ἀποδοῦναι τὰς μὲν 
τοῖς ἱερεῦσι τῶν ϑεῶν, τὰς δὲ τοῖς ταφεῦσιε τῶν 
τετελευτηχότων, ἐπιφημίσαντα καὶ ταύτας ϑαίμοσι 
χϑονίοις, ὅπως ἀναφαίρετοι διαμένοιεν" εἶτα κλήρω 5 
διαλαχεῖν πρὸς τὸν Ζ4ελφόν. ὀνομασθῆναι ὃΣ τοὺς 


8 ὠμοῦ Μλάτιρτα5: ὁδοῦ 8 τοὺς} οἵη. πιοὶ οοὐὰ. 15 
καὶ Δελφὸν ἢ: τὸν ἀδεξφὸνν 13 τῶν] τῶν χϑονέων Ἠετπεῖ- 
ἀσοπῶκ 86 Δεῖφόν Ὗ : ἀδεξφόν 


ΔΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ. 388 


μὲν ἱερεῖς, τοὺς δέ ᾿ κατακαύτας᾽" καὶ πολιτεύεσθαι 
μὲν αὐτοὺς καϑ᾽ αὑτούς, ἔχειν δὲ μετὰ τῶν ἄλλων Ὁ 
φιλανθρώπων καὶ ἄδειαν ἀδικημάτων, οἷς οἱ ἄλλοι 
Κρῆτες εἰώϑασι χρῆσϑαι πρὸς ἀλλήλους ἄγοντες 

6 λαϑραίως καὶ ἀποφέροντες" ἐκείνους γὰρ οὐδὲν ἀδι- 
κεῖν οὐδὲ κλέπτειν οὐδὲν οὐδ᾽ ἀφαιρεῖσϑαι. 

22. “Τίς ὃ παίδων τάφος παρὰ Χαλκιδεῦσι; 
Κόϑος καὶ Αἴκλος οἱ Ξούϑου παῖδες εἰς Εὔβοιαν 
ἧκον οἰκήσοντες, Αἰολέων τότε τὰ πλεῖστα τῆς νήσου 

10. κατεχόντων. ἦν δὲ τῷ Κόϑῳ λόγιον εὖ πράξειν 
καὶ περιέσεσθαι τῶν πολεμίων, ἐὰν πρίηται τὴν 
χώραν. ἀποβὰς οὖν μετ᾽ ὀλίγων ἐνέτυχε παίξουσι 
παιδαρίοις παρὰ τὴν ϑάλασσαν᾽ συμπαίξων οὖν αὐτοῖς 
καὶ φιλοφρονούμενος ἔδειξε παίγνια πολλὰ τῶν ἕξενι- Ἐ 

ι χῶν. ὡς δ᾽ ἑδώρα τοὺς παῖδας ἐπιϑυμοῦντας λαβεῖν, 
οὐκ ἔφησεν αὐτοῖς δώσειν ἄλλως, εἰ μὴ τῆς γῆς 
λάβοι παρ᾽ αὐτῶν᾽ οἵ δὲ παῖδες οὕτως ἀναιρούμενοι 
χαμᾶϑεν ἐδίδοσαν καὶ τὰ παίγνια λαβόντες ἀπηλ- 
λάγησαν. οἵ δ᾽ Αἰολεῖς αἰσϑόμενοι τὸ γεγονός, καὶ 

20 τῶν πολεμίων αὐτοῖς ἐπιπλεόντων, ὑπ᾽ ὀργῆς καὶ 
λύπης διεχρήσαντο τοὺς παῖδας. ἐτάφησαν δὲ παρὰ 
τὴν ὁδόν, ἧ βαδίξουσιν ἐκ πόλεως ἐπὶ τὸν Εὔριπον, 
καὶ ὃ τόπος 'τάφος παίδων᾽ καλεῖται. 

28. “Τίς, δ μιξαρχαγέτας ἐν ἼἌργει καὶ τίνες οἵ 

46 ἐλάσιοι;᾽ ᾿μιξαρχαγέταν᾽ τὸν Κάστορα καλοῦσι καὶ 1' 
νομίξουσι παρ᾽ αὐτοῖς τεϑάφϑαι" τὸν δὲ Πολυδεύκην 


8 Αἷκλος Χ: ἄρκλος 11 οὕτως) αὐτῆῇορῦ 18 χαμᾶϑεν 
ῬΙΘΙΒΟΠῸΒ: χαμαῦϑεν 24. 2ὅ μιξαρχαγέτας(") Χ: μιξαρχα- 
γεύτας (») 


8894 ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΘΑ. 


ὡς ἕνα τῶν Ὀλυμπίων σέβονται. τοὺς δὲ τὰς ἐπι- 
ληψίέας ἀποτρέπειν δοκοῦντας “ἐλασίους᾽ μὲν ὀνομά- 
ξουσι. δοχοῦσι δὲ τῶν ᾿4λεξίδας τῆς ᾿Δμφιαράου 
ϑυγατρὸς ἀπογόνων εἶναι. 

24, “Τί τὸ παρ᾽ ᾽4ργεΐοις λεγόμενον ἔγχνισμα; 5 
τοῖς ἀποβαλοῦσί τινα συγγενῶν ἢ συνήϑων ἔϑος 
ἐστὲ μετὰ τὸ πένϑος εὐθὺς τῷ ᾿4πόλλωνι ϑύειν, 
ἡμέραις δ᾽ ὕστερον τριάχοντα τῷ Ἑρμῇ. νομίζουσι 
γάρ, ὥσπερ τὰ σώματα τῶν ἀποθανόντων δέχεσϑαι 


497 τὴν γῆν, οὕτω τὰς ψυχὰς τὸν Ἑρμῆν᾽ τοῦ δ᾽ ᾿4πόλ- ιο 


Β 


λῶνος τῷ ἀμφιπόλῳ κχριϑὰς διϑόντες λαμβάνουσι 
χρέας τοῦ ἱερείου, καὶ τὸ πῦρ ἀποσβέσαντες ὡς μεμε- 
ασμένον παρ᾽ ἑτέρων δ᾽ ἐναυσάμενοι, τοῦτο τὸ κρέας 
ὀπτῶσιν ᾿ἔγχνισμα᾽ προσαγορεύοντες. 

35. “Τίς ἀλάστωρ ἀλιτήριος παλαμναῖο::᾽ οὐ ι5 
γὰρ πειστέον τοῖς λέγουσιν "ἀλιτηρίους᾽ κεχλῆσϑαε 
τοὺς ἐπιτηροῦντα: ἐν τῷ λιμῷ τὸν ἀλοῦντα καὶ 
διαρπάξοντας" ἀλλ᾽ “ἀλάστωρ᾽ μὲν κέχληται ὃ ἄληστα 
καὶ πολὺν χρόνον μνημονευϑησόμενα δεδραχώς, "ἀλε- 
τήριος᾽ δ᾽ ὃν ἀλεύίασϑαι καὶ φυλέξασϑοε διὰ μο- τὸ 
χϑηρίαν καλῶς εἶχε. ταῦτα, φησὶν ὃ ἔτη. ἐν 
διφϑέραις χαλκαῖς γεγράφασι. 

20. “Τίνος ἔχεται διανοία; τὸ τοὺς ἐκέγοντας 
εἰξ Κασσιοπαίαν τὸν βοῦν ἐξ Αἴνου τὰ: παρϑένους 
προπεμπούσα: ἐπίδειν ἄχρε τῶν ὕρων 35 

“μήποτε νοστήσαιτε φίλην ἐξ πατρίδα γεϊανἾ; 
“ἤϊνιᾶνε: ὑπὸ Δαπιϑῶν ἐἔξαναστέντεξ τὸ πρῶτον 


31 Σαιπράτης ἩΠΟΠΟΥ Ὧν»..4195 51 “27ν90] “ἰνιέσων γῇ. 
δέαϊπνι “νέας 56 κπήποτε] οἴ Ησπι. 6 112. τ 398 


ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΞΟΑ. 38 


ὥκησαν περὶ τὴν Αὐἰϑακίαν, εἶτα περὶ τὴν Μολοσ- 
σίδα καὶ Κασσιοπαίαν᾽ οὐδὲν δὲ χρηστὸν ἀπὸ τῆς 
χώρας ἔχοντες, ἀλλὰ καὶ χαλεποῖς χρώμενοι προσοί- 
κοίς εἰς τὸ Κιρραῖον πεδίον ἧκον, Οἰνόκλου τοῦ 

δ βασιλέως ἄγοντος αὐτούς. ἐκεῖ δὲ μεγάλων αὐχμῶν 
γενομένων, κατὰ χρησμὸν ὡς λέγεται τὸν Οἴνοκλον 
καταλεύσαντες καὶ πάλιν πλανηϑέντες, εἰς ταύτην 
ἀφίκοντο τὴν χώραν, ἣν νῦν ἔχουσιν, ἀγαϑὴν καὶ 
πάμφορον οὖσαν. ὅϑεν εἰκότως εὔχονται τοῖς ϑεοῖς 

1 δίς τὴν παλαιὰν πατρίδα μὴ ἐπανελθεῖν, ἀλλ᾽ αὐτοῦ 
καταμένειν εὐδαιμονοῦντας. 

21. “Τί δήποτε παρὰ “Ροδίοις εἰς τὸ τοῦ Ὀχρι- 
δίωνος ἡρῷον οὐκ εἰσέρχεται κῆρυξ"; ἦ ὅτι Ὄχιμος 
τὴν ϑυγατέρα Κυδίππην ἐνεγύησεν Ὀχριδίωνι; Κέρ- 

τό καφος δ᾽ ἀδελφὸς ὧν Ὀχίμου τῆς δὲ παιδὸς ἐρῶν, 
ἔπεισε τὸν κήρυκα (διὰ κηρύκων γὰρ ἔϑος ἦν τὸ 
μετέρχεσϑαι τὰς νύμφας), ὅταν παραλάβῃ τὴν Κυδίπ- Ὁ 
πην, πρὸς ἑαυτὸν ἀγαγεῖν. τούτου δὲ πραχϑέντος, 

ὃ μὲν Κέρκαφος ἔχων τὴν κόρην ἔφυγεν, ὕστερον δὲ 

ς0 τοῦ Ὀχίμου γηράσαντος ἐπανῆλϑε. τοῖς δὲ “Ῥοδίοις 
ἔϑος κατέστη κήρυκα μὴ προσιέναι τῷ τοῦ ᾿Ὀκριδίωνος 
ἡρώῳ διὰ τὴν γενομένην ἀδικίαν. 

28. “Τί δήποτε παρὰ Τενεδίοις εἰς τὸ τοῦ Τένου 
ἱερὸν οὐκ ἔξεστιν αὐλητὴν εἰσελθεῖν οὐδ᾽ ᾿Αχιλλέως 

ς ἕν τῷ ἱερῷ μνησϑῆναι;᾽ ἢ ὅτι τῆς μητρυιᾶς τὸν 
- Τένην διαβαλούδσης ὧς βουλόμενον αὐτῇ συγγενέσϑαι 
Μόλπος ὃ αὐλητὴς τὰ ψευδῆ κατεμαρτύρησεν αὐτοῦ, 


18 ἦ ὈυθΌποτιυβ δἷο οὐ ᾿πῖτα: ἢ 


3360 ἌΕΒΤΙΑ ΘΕ ΔΕΓΑ. 


Β διὰ τοῦτο τῷ Τένῃ συνέκεσε φεύγειν εἰς Τένεδον 
μετὰ τῆς ἀδελφῆς; ᾿4χειλλεῖ δὲ λέγεται τὴν μητέρα 
Θέτιν ἰσχυρῶς ἀπαγορεῦσαι μὴ ἀνελεῖν τὸν Τένην 
ὡς τιμώμενον ὑπ᾿ ᾿Δἀπόλλωνος, καὶ παρεγγυῆσαι ἑνὶ 
τῶν οἰχετῶν, ὕπως προσέχῃ καὶ ἀναμιμνήσχῃ, μὴ 
λάϑη κτεένας ὃ ᾽Δ4χιλλεὺς τὸν Τένην. ἐκεὶ ὃὲ τὴν 
Τένεδον κατατρέχων ἐδίέωχε τὴν ἀδελφὴν τοῦ Τένου 

Ε χαλὴν οὖσαν ἀπαντήσας ϑ8᾽ ὁ Τένης ἠμύνετο πρὸ 
τῆς ἀδελφῆς, καὶ ἡ μὲν ἐξέφυγεν ὁ δὲ Τένης ἀνῃ- 
φέθη᾽ δ᾽ 4χιλλεὺς πεσόντα γνωρίσας, τὸν μὲν οἰκέτην 
ἀπέκτεινεν, ὅτι παρὼν οὐκ ἀνέμνησε᾽ τὸν ὃὲ Τένην 
ἔϑαψεν, οὗ νῦν τὸ ἱερόν ἐστι, καὶ οὔτ᾽ αὐλητὴς 
εἴσεισιν οὔτ᾽ ᾿Δχιλλεὺς ὀνομάξεται. 

29, “Τίς ὃ παρ᾽ ᾿Επιδαμνίοις πωλήτης; Ἐκπιδά- 
μνιοι γειτνιῶντες ᾿Ιλλυριοῖς ἠσθάνοντο τοὺς ἔκιμι- 
γνυμένουφ αὐτοῖς πολέτας γιγνομένους πονηροὺς καὶ 
φοβούμενοι νεωτερισμὸν ἡροῦντο πρὸς τὰ τοιαῦτα 
συμβόλαια καὶ τὰς ἀμείψεις καϑ᾽ ἕκαστον ἐνιαυτὸν 
ἕνα τῶν δεδοκιμασμένων παρ᾽ αὐτοῖς, ὃς ἐπιφοιτῶν 

Φ98 τοῖς βαρβάροις παρεῖχεν ἀγορὰν καὶ διάϑεσιν πᾶσι 40 
τοῖς πολέταις 'πωλήτης᾽ προσαγορευόμενος. 

80, “Τίς ἡ περὺ Θρῴκην ᾿Αραίνον ἀκτή; "άνδριοι 
καὶ Χαλκιδεῖς πλεύσαντες εἰς Θράκην οἰχήσεως ἕνεκα 
Σάνην μὲν πόλιν ἐκ προδοσίας κοινῇ παρέλαβον, 
τὴν δ᾽ Ἄκανθον ἐκλελοιπέναι τοὺς βαρβάρους πυν- ος 
ϑανόμενοι, δύο κατασκόπους ἔπεμψαν. ὡς δὲ τῇ 
πόλει προσιόντες παντάπασι πεφευγότας ἠσϑάνοντο 


6 λάθῃ Ἐ: λάθοι 10 ὁ ᾿Δχιλλεὺς ὅ: ὁ δ᾽ Αχιλλεὺς 
22 ᾿Δραίνου] ᾿ἀραίου 


ΑΕΤῚΑ ΟΑΒΑΚΕΟΑ. 591 


τοὺς πολεμίους, ὃ μὲν Χαλκιδικὸς προεξέδραμεν ὡς 
καταληψόμενος τοῖς Χαλκιδεῦσι τὴν πόλιν, ὁ δ᾽ 
"άνδριος οὐ συνεξανύτων ἠκόντισε τὸ δόρυ, καὶ ταῖς 
πύλαις ἐμπαρέντος μέγα βοήσας ᾿“᾿Ανδρίων᾽ ἔφη 'παισὶν 
δ αἰχμῇ προκατειλῆφϑαι τὴν πόλιν.᾽ ἐκ τούτου διαφορᾶς Β 
γενομένης, ἄνευ πολέμου συνέβησαν ᾿Ερυϑραίοις καὶ 
Σαμίοις καὶ Παρίοις χρήδσασϑαι περὶ πάντων δικα- 
σταῖς. ἐπεὶ δ᾽ οἱ μὲν ᾿Ερυϑραῖοι καὶ οἵ Σάμιοι τὴν 
ψῆφον ᾿ἀνδρίοις ἤνεγκαν, οἱ δὲ Πάριοι Χαλκιδεῦσιν, 
10 ἀρὰς ἔϑεντο περὶ τὸν τόπον τοῦτον οἵ ἴάνδριοι κατ᾽ 
αὐτῶν μήτε δοῦναι γυναῖκα Παρίοις μήτε λαβεῖν 
παρ’ αὐτῶν" καὶ διὰ τοῦτο προσηγόρευσαν “ἀκτὴν 
᾿Δραίνου᾽, πρότερον ὀνομαξομένην ΖΙράκοντος. 
81. “Διὰ τί τοῖς ϑεσμοφορίοις αἷ τῶν ᾿Ερετριέων 
16 γυναῖχες οὐ πρὸς πῦρ ἀλλὰ πρὸς ἥλιον ὀπτῶσι τὰ 
κρέα, καὶ Καλλιγένειαν οὐ καλοῦσιν; ἦ ὅτι ταῖς 
αἰχμαλώτοις, ἃς ἦγεν ἐκ Τροίας ᾿γαμέμνων, ἐνταῦϑα Ο 
συνέβη ϑεσμοφόρια ϑύειν, πλοῦ δὲ φανέντος, ἐξαί- 
φνης ἀνήχϑησαν ἀτελῆ τὴν ϑυσίαν καταλιποῦσαι; 
2 982. “Τίνες οἱ ἀειναῦται παρὰ Μιλησίοις; τῶν 
περὶ Θόαντα καὶ Ζἰαμασήνορα τυράννων καταλυϑέν- 
τῶν, ἑταιρεῖαε δύο τὴν πόλιν κατέσχον, ὧν ἡ μὲν 
ἐκαλεῖτο Πλουτὶς ἡ δὲ Χειρομάχα. κρατήσαντες οὖν 
οἱ δυνατοὶ καὶ τὰ πράγματα περιστήσαντες εἰς τὴν 
35 ἑταιρείαν, ἐβουλεύοντο περὶ τῶν μεγίστων ἐμβαί- 
γνοντες δἰς τὰ πλοῖα καὶ πόρρω τῆς γῆς ἐπανάγοντες" 
κυρώσαντες δὲ τὴν γνώμην κατέπλεον, καὶ διὰ τοῦτ᾽ Ὁ 
“ἀειναῦται᾽ προσηγορδύϑησαν. 
4 μέγα βοήσας ῬαϊζιρὶυΒ: μετὰ βοῆς 18 ᾿ἀραίνου] ᾿Δραίουῦ 
ΡΙπίδσου! Μοσδ!δ. Υόιϊ. ἵ1. 22 





2523 ἈΕΤΙᾺΑ σΕ ΔΕΡΆ. 


32, “Τί ϑήποτε Χαξκιδεῖξ τὸν περὶ τὸ Πυρσόφιον 
τόπον ᾿ἀχμαίων λέσχην᾽ καξοῦσι;᾽ τὸν Ναύχλιόν 
φάσιν ὕπο τῶν ᾿Δχωιῶν διωχόμενον Χαλχιδεῖς χε- 
τεῦσαει, καὶ τὰ μὲν περὶ τῆς αἰτίας ἀπολογεῖσθαι, τὰ 
δ᾽ αὑτὸν ἀντεγχαλεῖν τοῖς ᾿4χαιοῖξΞ. ἐχδιδόναι μὲν 5 
οὖν αὐτὸν οἵ Χαλκιδεῖς οὐχ ἐμέλλησαν᾽ δεδιότες ὃὲ 
μὴ δόλῳ φονευθῇ, φυλακὴν ἔδοσαν αὐτῷ τοὺς ἀκμά- 
ξοντα; νεανίσχους καὶ κχατέστησαν εἰς τὸν τύπον 
τοῦτον, ὕπου συνῆσαν ἀλλήλοις ἄμα καὶ τὸν Ναύπλιον 
πωερεφύλαττον. 10 

Ἐ 84. “Τίξ ὃ βοῦν εὐεργέτῃ ϑύσαςς᾽ πλοῖον ὥρμεε 
περὶ τὴν ᾿Ιϑαχησίαν ληστριχόν, ἐν ᾧ πρεσβύτης 
ἐτύγχανε μετὰ χεραμέων ἐχόντων πέτταν. τούτῳ τὸν 
νοῦν κατὰ τύχην προσέσχε πορϑμεὺς ᾿Ιθαχήσιος 
ὀνόματι Πυρρίας, καὶ τὸν πρεσβύτην ἐρρύσατο μη- 15 
δενὸς δεόμενορ, ἀλλὰ πεισϑεὶς ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ οἰκτέρας" 
προσέλαβε δὃὲ καὶ τῶν κεραμέων, τοῦ πρεσβύτου 
κελεύσαντος. ἀπαλλαγέντων δὲ τῶν ληστῶν καὶ γενο- 
μένης ἀδείας, ὃ πρεσβύτης τοῖς κεραμέοις τὸν Πυρ- 
φίωαν προσαγαγὼν χρυσίον ἐδείκνυεν ἐν αὐτοῖς πολὺ 530 

Ε καὶ ἀργύριον τῇ πίττῃ καταμεμιγμένον. ἐξαίφνης 
οὖν ὃ Πυρρίας πλούσιος γενόμενος τά τ᾽ ἄλλ᾽ εὖ 
περιεῖπδ τὸν γέροντα καὶ βοῦν ἔϑυσεν αὐτῷ. ὃ καὶ 
παροιμιαξόμενον λέγουσιν ᾿οὐδεὶς εὐεργέτῃ βοῦν 
ἔθυσεν ἀλλ᾽ ἢ Πυρρίας.; 25 

8ὅ. “Τί δήποτε ταῖς κόραις τῶν Βοττιαίων ἔϑος 
ἦν λέγειν χορευούσαις “ἴωμεν εἰς ᾿4ϑήναρ᾽;" Κρῆτάς 


6 οὖν Ὁ 18 τὸν νοῦν ἧ: οὖν 24 οὐδεὶς] οὐδὲ 
εἷς Μ 





ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΑ. 3839 


φασιν ξεὐξαμένους ἀνθρώπων ἀπαρχὴν εἰς Ζελφοὺς 
ἀποστεῖλαι, τοὺς δὲ πεμῳφϑέντας; ὡς ἑώρων οὐδεμίαν 
οὖσαν εὐπορίαν, αὐτόϑεν εἰς ἀποικίαν δρμῆσαι" καὶ 999 
πρῶτον μὲν ἐν ᾿Ιαπυγίᾳ κατοικῆσαι, ἔπειτα τῆς Θρά- 
ὅκῃς τοῦτον τὸν τόπον κατασχεῖν, ἀναμεμιγμένων 
αὐτοῖς ᾿4ϑηναίων. ἔοικε γὰρ μὴ διαφϑείρειν ὃ Μίνως 
, οὗς ἔπεμπον ᾿Αϑηναῖοι κατὰ τὸν δασμὸν ἠνθέους, 
ἀλλὰ κατέχειν παρ᾽ ἑαυτῷ λατρεύοντας. ἐξ ἐκείνων 
οὖν τινες γεγονότες καὶ νομιξόμενοι Κρῆτες εἰς 
10 Δελφοὺς συναπεστάλησαν. ὅϑεν αἵ ϑυγατέρες τῶν 
Βοττιαίων ἀπομνημονεύουσαι τοῦ γένους ἦἧδον ἐν 
ταῖς ἑορταῖς “ἴωμεν εἰς ᾿4ϑήνας. 
86. “Ζιὰ τί τὸν Διόνυσον αἵ τῶν Ηλείων γυναῖκες 
ὑμνοῦσαι παρακαλοῦσι βοέῳ ποδὶ παραγίγνεσϑαι πρὸς 
ιὅ αὐτάς (ἔχει δ᾽ οὕτως ὃ ὕμνος “ἐλθεῖν, ἥρω 4ιό- Β 
νυσε, ᾿Αλείων ἐς ναὸν ᾿ἀγνὸν σὺν Χαρέτεσσιν Ἔς 
ναὸν Τῷ βοέῳ ποδὶ ϑύων.᾽ εἶτα δὶς ἐπάδουσιν 
“ἄξιε ταῦρε᾽); πότερον ὅτι καὶ βουγενῆ προσαγορεύουσι 
καὶ ταῦρον ἔνιοι τὸν ϑεόν, ἢ τῷ μεγάλῳ ποδί 'βοέφ᾽ 
40 λέγουσιν, ὡς ᾿βοῶπιν᾽ ὃ ποιητὴς τὴν μεγαλόφϑαλμον 
καί ᾿βουγάιον᾽ τὸν μεγάλαυχον; ἢ μᾶλλον, ὅτι τοῦ 
βοὸς ὃ ποὺς ἀβλαβής ἐστι τὸ δὲ κερασφόρον ἐπιβλαβές, 
οὕτω τὸν ϑεὸν παρακαλοῦσι πρᾶον ἐλϑεῖν καὶ ἄλυ- 
πον; ἢ ὅτι καὶ ἀρότου καὶ σπόρου πολλοὶ τὸν ϑεὸν 
86 ἀρχηγὸν γεγονέναι νομίξουσι; 
81. ᾿Διὰ τί Ταναγραίοις πρὸ τῆς πόλεως ἔστιν Ο 


16 ἐλθεῖν] ΒοΙρκ 8 Ῥ. 6δ6 16 ᾿Δλείων Ἰάθτα: ἅλιον 
40. 21 οὗ. Ηουι. 4 δδ1 ρβββιτα. Ν᾽ 834 92 κερασφόρον] 
κέρας σφοδρὸν καὶ ῬαΐζιρίαΒ. ΑὉ κέρας φοβερὸν καὶ 24 
ἀρότου Ὗ : ἀρότρου 
22 


940 ΑἈΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ 


᾿Αχίλλειον, τόπος οὕτω προσαγορευόμενος; ἔχϑρα 
γὰρ αὐτῷ μᾶλλον ἢ φιλία λέγεται γεγονέναι πρὸς 
τὴν πόλιν, ἁρπάσαντι μὲν τὴν μητέρα τοῦ Ποιμάν- 
ὅρου Στρατονίκην, ἀποκτείναντι δ᾽ υἱὸν ᾿Εφίππου 
᾿Αχέστορα" ἘΠοίμανδρος τοίνυν ὁ ᾿Εφίππου πατήρ, 5 
ἔτι τῆς Ταναγρικῆς κατὰ κώμας οἰχουμένης, ἐν τῷ 
καλουμένῳ Στέφοντι πολιορχούμενος ὑπὸ τῶν᾿ 4χαιῶν 
διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι συστρατεύειν, ἐξέλιπε τὸ χω- 
φίον ἐκεῖνο νύχτωρ καὶ τὴν Ποιμανδρίαν ἐτείχισε. 
παρὼν δὲ Πολύκριϑος ὃ ἀρχιτέχτων διαφαυλίξων τὰ 10 
ἔργα καὶ καταγελῶν ὑπερήλατο τὴν τάφρον. ὀργι- 
Ὁ σϑεὶς ὃ Ποίμανδρος ὥρμησε λίϑον ἐμβαλεῖν αὐτῷ 
μέγαν, ὃς ἦν αὐτόθι κεκρυμμένος ἐκ παλαιοῦ, νυ- 
κτελίοις ἱεροῖς ἐπικείμενος" τοῦτον ἀνασπάσας ὑπ᾽ 
ἀγνοίας ὃ Ποίμανδρος ἔβαλε, καὶ τοῦ μὲν Πολυκρέ- 16 
ϑου διήμαρτε, Δεύκιππον δὲ τὸν υἱὸν ἀπέκτεινεν. 
ἔδει μὲν οὖν κατὰ τὸν νόμον ἐκ τῆς Βοιωτίας μετα- 
στῆναι, ἐφέστιον καὶ ἱκέτην ξένον γενόμενον" οὐκ 
ἦν δὲ ῥάδιον, ἐμβεβληκότων εἰς τὴν Ταναγρικὴν 
τῶν 4χαιῶν. ἔπεμψεν οὖν Ἔφιππον τὸν υἱὸν 4χιλλέως 10 
δεησόμενον. ὃ δὲ καὶ τοῦτον εἰσάγει πείσας καὶ Τλη- 
πόλεμον τὸν Ἡρακλέους καὶ Πηνέλεων τὸν Ἱππάλχμου, 
συγγενεῖς ἅπαντας αὐτῶν ὄντας. ὑφ᾽ ὧν ὃ Ποίμανδρος 
Ε εἰς Χαλκίδα συνεκπεμφϑεὶς καὶ καϑαρϑεὶς παρ᾽ ᾿Ελεφή- 
νορι τὸν φόνον. ἐτίμησε τοὺς ἄνδρας καὶ τεμένη πᾶσιν 535 
ἐξεῖλεν, ὧν τὸ ᾿4χιλλέως καὶ τοὔνομα διατετήρηκεν. 
88. Τίνες οἵ παρὰ Βοιωτοῖς ἸΡολόεις καὶ τίνες 


1 τόπος οὕτω προσαγορευόμενος 46]. Ηογτογάθηῦ8 4. ὅ 
᾿Εφίππου] 61. 12 ὁ] οὖν δὺ 19 Ταναγρικὴν Ἐ: ταναγραϊκὴν 


ΑΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ. 541 


αἴ Ὀλεῖαι;᾽ τὰς Μινύου ϑυγατέρας φασὶ Μευκίππην 
καὶ ᾿Αρσινόην καὶ ᾿4λκαϑόην μανείσας ἀνθρωπίνων 
ἐπιϑυμῆσαι κρεῶν καὶ διαλαχεῖν περὶ τῶν τέκνων" 
“Δευκίππης λαχούδης, παρασχεῖν Ἵππασον τὸν υἱὸν 
ὅ διασπάσασϑαι" καὶ κληϑῆναι τοὺς μὲν ἄνδρας αὐτῶν 
δυσειματοῦντας ὑπὸ λύπης καὶ πένϑους “ἸΡολόεις᾽, Ε 
αὐτὰς δέ ᾿ Ὀλείας᾽ οἷον ὀλοάς. καὶ μέχρι νῦν Ὀρχο- 
μένιοι τὰς ἀπὸ τοῦ γένους οὕτω καλοῦσι. καὶ 
γίγνεται παρ᾽ ἐνιαυτὸν ἐν τοῖς ᾿Δγριωνίοις φυγὴ 
10 καὶ δίωξις αὐτῶν ὑπὸ τοῦ ἱερέως τοῦ Διονύσου ξίφος 
. ἔχοντος. ἔξεστι δὲ τὴν καταληφϑεῖσαν ἀνελεῖν, καὶ 
ἀνεῖλεν ἐφ’ ἡμῶν Ζωίλος ὃ ἱερεύς. ἀπέβη δ᾽ εἰς 
οὐδὲν χρηστὸν αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ὅ τὸ Ζωίλος ἐκ τοῦ 800 
τυχόντος ἑλκειδίου νοσήσας καὶ διασαπεὶς πολὺν 
16 χρόνον ἐτελεύτησεν, οἵ τ᾿ Ὀρχομένιοι δημοσίαις βλά- 
βαις καὶ καταδίκαις περιπεσόντες ἐκ τοῦ γένους τὴν 
ἱερωσύνην μετέστησαν, ἐκ πάντων αἱρούμενοι τὸν 
ἄριστον. 
89. Διὰ τί τοὺς εἰς τὸ “ύκχαιον εἰσελϑόν- 
80 τὰς ἑκουσίως καταλεύουσιν οἱ ᾿Αρκάδες" ἂν δ᾽ ὑπ’ 
ἀγνοίας, εἰς ᾿Ελευϑερὰς ἀποστέλλουσι; πότερον ὡς 
ἐλευϑερουμένων αὐτῶν διὰ τὴν ἀπόλυσιν ἔσχεν ὁ 
λόγος πίστιν, καὶ τοιοῦτόν ἐστι τό "εἰς Ελευϑεράς᾽, οἷον 
τό " εἰς ᾿Δμελοῦς χώραν᾽ καὶ τό “ἥξεις εἰς ᾿Αρέσαντος 
80 ἔδος᾽" ἢ κατὰ τὸν μῦϑον ἐπεὶ μόνοι τῶν Δυκάωνος 
παίδων ᾿Ελευϑὴρ καὶ “εβεάδος οὐ μετέσχον τοῦ περὶ Β 


1 αἵ Ὀλεῖαι Μ: αἰολεῖχλιλ 4 Δευκίππης λαχούσης) Λευ- 
κίππην λαχοῦσαν ὅ καὶ κληϑῆναι Ἔ: κληϑῆναι Ἵ 
αὐτὰς --- ὁλοάς ΝΜ: τὰς αἰολείας οἰωνολόδς 21 ᾿Ελευϑερὰς ἢ 
ἷος οὐ ᾿ηῖτω: ἐλευϑέρας 26 “έβαδος ὃ 


842 ΔΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΑ. 


τὸν Δία μιάσματος ἀλλ᾽ εἰς Βοιωτίαν ἔφυγον, καὶ 
“εβαδεῦσιν ἔστιν ἰδσοπολιτεία πρὸς ᾿Αρκάδας; εἰς 
᾿Ελευϑερὰς οὖν ἀποπέμπουσι τοὺς ἐν τῷ ἀβάτῳ τοῦ 
Διὸς ἀκουσίως γενομένους. ἢ ὡς ᾿Αρχίτιμος ἐν τοῖς 
᾿Αρκαδικοῖς ἐμβάντας τινὰς κατ᾽ ἄγνοιάν φησιν ὑπ᾽ 
᾿Δρκάδων παραδοϑῆναι Φλιασίοιρ, ὑπὸ δὲ Φλιασίων 
Μεγαρεῦσιν, ἐκ δὲ Μεγαρέων εἰς Θήβας κομιξομέ- 
νους περὶ τὰς ᾿Ελευϑερὰς ὕδατι καὶ βρονταῖς καὶ 
διοσημίαις ἄλλαις κατασχεϑῆναι" ἀφ᾽ οὗ δὴ καὶ τὸν 
τόπον ᾿Ελευϑερὰς ἔνιοί φασι προσαγορεύεσϑαι. τὸ 10 
Ο μέντοι σκιὰν μὴ πίπτειν ἀπὸ τοῦ ἐμβάντος εἰς τὸ 
᾿ύκαιον λέγεται μὲν οὐκ ἀληϑῶς, ἔσχηκε δὲ πίστιν 
ἐσχυράν. πότερον τοῦ ἀέρος εἰς νέφη τρεπομένου 
καὶ σκυϑρωπάξοντος ἐπὶ τοῖς εἰσιοῦσιν, ἢ ὅτι ϑανα- 
τοῦται μὲν ὃ ἐμβάς, τῶν δ᾽ ἀποθανόντων οἵ Πυϑα- ι5 
γορικοὶ λέγουσι τὰς ψυχὰς μὴ ποιεῖν σκιὰν μηδὲ 
σκαρδαμύττειν; ἢ σκιὰν μὲν ὃ ἥλιος ποιεῖ, τὸν δ᾽ 
ἥλιον ἀφαιρεῖται τοῦ ἐμβάντος ὃ νόμος; καὶ τοῦτ᾽ 
αἰνιττόμενοι λέγουσι" καὶ γὰρ ἔλαφος ὃ ἐμβὰς 
καλεῖται. διὸ καὶ Κανθαρίωνα τὸν ᾿ἡρκάδα πρὸς 50 
᾿Ηλείους αὐτομολήδσαντα πολεμοῦντας ᾿άρχάσι καὶ 
διαβάντα μετὰ λείας τὸ ἄβατον, καταλυϑέντος δὲ 
Ὁ τοῦ πολέμου καὶ φυγόντα εἰς Σπάρτην, ἐξέδοσαν οἵ 
“ακεδαιμόνιοι τοῖς ᾿ἀρκάσι, τοῦ θεοῦ κελεύσαντος 
ἀποδιδόναι τὸν ἔλαφον. 838 
40. “Τίς Εὔνοστος ἥρως ἐν Τανάγρᾳ καὶ διὰ 


σι 


᾿ς 4 ᾿Αρχίσιμορ] ΜΌΘ]]ογ. 4 Ρ. 817 9 διοσημέαις ὈΌΘΌΠΘΙΌΒ 
ἢἷο οὗ ἱπῖτϑ: διοσημείαις 12 ἔσχηκε Ὗ: ἐσχηκέναι 28 καὶ] 
ἅ9]. Ἠαΐίθηιυϑ 


ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΑ. 343 


τίνα αἰτίαν τὸ ἄλσος αὐτοῦ γυναιξὶν ἀνέμβατόν ἐστιν; 
᾿Ελιέως τοῦ Κηφισοῦ καὶ Σκιάδος Εὔνοστος ἦν υἱός, 
ὦ φασιν ὑπὸ νύμφης Εὐνόστας ἐχτραφέντι τοῦτο 
γενέσϑαι τοὔνομα. καλὸς δ᾽ ὧν καὶ δίκαιος οὐχ 
6 ἧττον ἦν σώφρων καὶ αὐστηρός" ἐρασϑῆναι δ᾽ αὐτοῦ 
λέγουσιν Ὄχναν, μίαν τῶν Κολωνοῦ ϑυγατέρων,͵ 
ἀνεψιὰν οὖσαν. ἐπεὶ δὲ πειρῶσαν ὃ Εὔνοστος ἀπε- Τὶ 
τρίψατο, καὶ λοιδορήσας ἀπῆλϑεν εἰς τοὺς ἀδελφοὺς 
κατηγορήσων, ἔφϑασεν ἡ παρϑένος τοῦτο πράξασα κατ᾽ 
1ὸ ἐκείνου καὶ παρώξυνε τοὺς ἀδελφοὺς Ἔχεμον καὶ 
“έοντα καὶ Βουκόλον ἀποκτεῖναι τὸν Εὔνοστον, ὡς 
πρὸς βίαν αὐτῇ συγγεγενημένον. ἐχεῖνον μὲν οὖν 
ἐνεδρεύσαντες ἀπέκτειναν τὸν νεανίσκον. ὃ δ᾽ ᾿Ελιεὺς 
ἐκείνους ἔδησεν᾽ ἡ δ᾽ Ὄχνη μεταμελομένη καὶ γέμουσα 
1 ταραχῆς, ἅμα μὲν αὑτὴν ἀπαλλάξαι ϑέλουσα τῆς διὰ 
τὸν ἔρωτα λύπης, ἅμα δ᾽ οἰκτίρουσα τοὺς ἀδελφοὺς 
ἐξήγγειλε πρὸς τὸν ᾿Ελιέα πᾶσαν τὴν ἀλήϑειαν, 
ἐκεῖνος δὲ Κολωνῷ. Κολωνοῦ ὃὲ δικάσαντος, οἱ μὲν 
ἀδελφοὶ τῆς Ὄχνης ἔφυγον, αὐτὴ δὲ κατεκρήμνισεν 
40 ἑαυτήν, ὡς Μυρτὶς ἡ ᾿Ανϑηδονία ποιήτρια μελῶν 
ἱστόρηκε. τοῦ δ᾽ Εὐνόστου τὸ ἡρῷον καὶ τὸ ἄλσος 
οὕτως ἀνέμβατον ἐτηρεῖτο καὶ ἀπροσπέλαστον γυναι- 
ξίν, ὥστε πολλάκις σεισμῶν ἢ αὐχμῶν ἢ διοσημιῶν 
ἄλλων γενομένων ἀναξητεῖν καὶ πολυπραγμονεῖν 
ς5 ἐπιμελῶς τοὺς Ταναγραίους. μὴ λέληϑε γυνὴ τῷ 801 
τόπῳ πλησιάσασα, καὶ λέγειν ἐνίους, ὧν ὁ Κλείδαμος 
ἦν, ἀνὴρ ἐπιφανής, ἀπηντηκέναι αὐτοῖς τὸν Εὔνοστον 
ἐπὶ ϑάλατταν βαδίξοντα λουσόμενον, ὡς γυναικὸς 
7 ἀπετρίψατο Οοθοίυθ: ἀπετρέψατο 22 ἐτηρεϊτοΎΝ : ἐτήρει 


Ν 


544 ΔΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΘΑ. 


ἐμβεβηκυίας εἰς τὸ τέμενος. ἀναφέρει δὲ καὶ Διοκλῆς 
ἐν τῷ περὶ ἡρῴων συντάγματι δόγμα Ταναγραίων, 
περὶ ὧν ὃ Κλείδαμος ἀπήγγειλεν. 

41. ᾿Πόϑεν ἐν τῇ Βοιωτίᾳ περὶ τὸν ᾿Ελεῶνα 
ποταμὸς Σκάμανδρος ὠνομάσϑη; Δηίμαχος ὃ ᾿Ελε- 
ὥνος υἱός, ἑταῖρος ὧν ἩΗρακλέους, μετέσχε τῆς ἐπὶ 
Τροίαν στρατείας" τοῦ δὲ πολέμου μῆκος ὡς ἔοικε 
λαμβάνοντος, ἐρασϑεῖσαν αὐτοῦ Γλαυκίαν τὴν Σκχα- 
μάνδρου ϑυγατέρα προσδεξάμενος ἔγκυον ἐποίησεν, 

Β εἶτ᾽ αὐτὸς μὲν ἔπεσε μαχόμενος τοῖς Τρωσίν" ἡ δὲ τὸ 
Γλαυκία φοβουμένη κατάφωρος γενέσϑαι τῷ Ἡρακλεῖ 
κατέφυγε, καὶ κατεῖπεν αὑτῆς τὸν ἔρωτα καὶ τὴν 
γενομένην πρὸς τὸν Ζηίμαχον ὁμιλίαν. ὁ δ᾽ ἅμα 
μὲν οἴκτῳ τῆς γυναικὸς ἅμα δὲ χαίρων τῷ ὑπολεί- 
πεσϑαι γένος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ συνήθους, ἀνέλαβε (4: 
τὴν Γλαυκίαν εἰς τὰς ναῦς, καὶ τεκοῦσαν υἱὸν ἀγα- 
γὼν ἐν τῇ Βοιωτίᾳ ἀπέδωκε τῷ ᾿Ελεῶνι καὶ τὸ 
παιδίον καὶ αὐτήν. ὠνομάσϑη δ᾽ ὃ παῖς Σκχάμαν- 
δρος καὶ τῆς χώρας ἐβασίλευσε. καὶ τὸν μὲν Ἴναχον 
ποταμὸν ἀπ’ αὐτοῦ Σκάμανδρον, τὸ δὲ πλησίον 90 
ῥεῦμα Γλαυκίαν ἀπὸ τῆς μητρὸς ὠνόμασεν" ᾿Ακέίδου- 

ασαν ὃὲ τὴν κρήνην ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ γυναικόρ, ἐξ ἧς 
ἔσχε τρεῖς ϑυγατέρας, ὃς τιμῶσιν ἄχρι νῦν 'παρϑέ- 
νους᾽ προσαγορεύοντες. 

42, “᾿4πὸ τίνος ἐρρήϑη τὸ παροϊμιῶδες «Αὕτα ς: 
κυρία: 4Δίνων ὁ Ταραντῖνος στρατηγῶν, ἀνὴρ δ᾽ ὧν 
ἀγαϑὸὺς ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἀποχειροτονησάντων αὐτοῦ 


οι 


1 Διοκλῆς] Μυθ]]6Υ. 8 Ρ.18 11 ΒΟΙΊΡ. νἱ ἃ, δυὺ πρὸς τὸν 
Ἡρακλῆ οὐτὰ δου. δυὺ προσέφυγε ΔΝ 26 ἐρρήϑη Ἐ: ἐρρέϑη 


ΔΑΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ. 945 


τινα γνώμην τῶν πολιτῶν, ὡς ὃ κῆρυξ ἀνεῖπε τὴν 
νικῶσαν, αὐτὸς ἀνατείνας τὴν δεξιόν " ὥδε᾽ εἶπε 
“κρείσσων οὕτω γὰρ ὃ Θεόφραστος ἱστόρηκε. προῦ- 
ιστόρηκε δὲ καὶ ὃ ᾿Δπολλόδωρος ἐν Ῥυτίνῳ, τοῦ 
δ κήρυκος ᾿αὗται πλείους᾽ εἰπόντος, “ἀλλ᾽ αὗται᾽ φάναι 
βελτίους᾽ καὶ ἐπικυρῶσαι τὴν τῶν ἐλαττόνων χειρο- 
τονίαν. 
48. “Πόϑεν ἡ τῶν ᾿Ιϑθακησίων πόλις ᾿4λαλκομεναὶ ἢ 
προδηγορεύϑη;᾽ διὰ τὸ τὴν ᾿Αντίκλειαν ὑπὸ ΣΙ- 
ιο σύφου βιασϑεῖσαν ἐν τῇ παρϑενίᾳ τὸν Ὀδυσδέα 
συλλαβεῖν" ὑπὸ πλειόνων δ᾽ ἐστὶν εἰρημένον. Ἴστρος 
δ᾽ ὁ ᾿4λεξανδρεὺς ἐν ὑπομνήμασι προσιστόρηκεν, 
ὅτι τῷ “αέρτῃ δοθεῖσα πρὸς γάμον καὶ ἀναγομένη, 
περὶ τὸ ᾿4λαλκομένιον ἐν τῇ Βοιωτίᾳ τὸν Ὀδυσσέα 
18 τέκοι, καὶ διὰ τοῦτ᾽ ἐκεῖνος ὥσπερ - μητροπόλεως 
ἀναφέρων τοὔνομα τὴν ἐν ᾿Ιθάκῃ πόλιν οὕτω φησὶ 
προσαγορεύεσϑαι. 
44. "Τίνες ἐν Αἰγίνῃ οἵ μονοφάγοι;᾽ τῶν ἐπὶ 
τὴν Τροίαν στρατευσάντων Αἰγινητῶν πολλοὶ μὲν Ἑ 
840 ἐν ταῖς μάχαις ἀπώλοντο, πλείονες δὲ κατὰ πλοῦν 
ὑπὸ τοῦ χειμῶνος. ὀλίγους οὖν τοὺς περιλειπομένους 
οἵ προσήκοντες ὑποδεξάμενοι, τοὺς δ᾽ ἄλλους πολί- 
τας δρῶντες ἐν πένθεσι καὶ λύπαις ὄντας, οὔτε 
χαίρειν ᾧοντο δεῖν φανερῶς οὔτε ϑύειν τοῖς ϑεοῖς" 
45 ἀλλὰ κρύφα καὶ "κατ᾽ οἰκίαν ἕκαστοι τοὺς σεσῳσμέ- 
νους ἀνελάμβανον ἑστιάσεσι καὶ φιλοφροσύναις, αὐτοὶ 


4 Ῥυτίνῳ)] ΜΌΘ]]ΟΣ. 4 Ρ. 060 11 Ἴστρος] Ἰάθχμ 1 Ρ. 426 
14 ᾿Δλαλκομένιον Ἔ: ἀλαλκομένειον 16 μητροπόλεως ὃ: μεσο- 
πόλεως 16 φησὶ προσαγορεύεσθαι] προσαγορεύσειε Ἠυϊίοπυβ 
21 ὑπὸ Ὑ : ἀπὸ 





846 ΑἙΤΙΑ ΟἜΔΕΟΑ. 


διακονούμενοι πατράσι καὶ συγγενέσι καὶ ἀδελφοῖς 
καὶ οἰκείοις, ἀλλοτρίου μηδενὸς παρειδσιόντος: ταῦτ᾽ 
οὖν ἀπομιμούμενοι τῷ Ποσειδῶνι ϑυσίαν ἄγουσι 
Ε τοὺς καλουμένους “ϑιάσους᾽, ἐν ἧ καϑ' αὑτοὺς ἐφ᾽ 
ἡμέρας ἑκκαίδεκα μετὰ σιωπῆς ἑστιῶνται, δοῦλος δ᾽ ὁ 
οὐ πάρεστιν' εἶτα ποιήσαντες ᾿ἀφροδίσια διαλύουδσι 
τὴν ἑορτήν" ἐκ δὲ τούτου 'ἱμονοφάγοι᾽ καλοῦνται. 
45. “Διὰ τί τοῦ Μαβρανδέως ΖΙιὸς ἐν Καρίᾳ τὸ 
ἄγαλμα πέλεκυν ἠρμένον οὐχὶ δὲ σκῆπτρον ἢ κεραυ- 
νὸν πεποίηται; ὅτι ᾿Ηρακλῆς ᾿ἹΙππολύτην ἀποκτεί- τὸ 
νας καὶ μετὰ τῶν ἄλλων ὅπλων αὐτῆς λαβὼν τὸν 
πέλεκυν Ὀμφάλῃ δῶρον δέδωκεν. οἱ δὲ μετ᾽ Ὀμφά- 
λην “υδῶν βασιλεῖς ἐφόρουν αὐτὸν ὥς τι τῶν ἄλλων 
809 ἱερῶν ἐκ διαδοχῆς παραλαμβάνοντες, ἄχρι Κανδαύ- 
λης ἀπαξιώσας ἑνὶ τῶν ἑταίρων φορεῖν ἔδωκεν. 1τὅ 
ἐπεὶ δὲ Γύγης ἀποστὰς ἐπολέμει πρὸς αὐτόν, ἦλϑεν 
᾿Αρδηλις ἐκ Μυλασέων ἐπίκουρος τῷ Γύγῃ μετὰ 
δυνάμεως, καὶ τόν τε Κανδαύλην καὶ τὸν ἑταῖρον 
αὐτοῦ διαφϑείρει, καὶ τὸν πέλεκυν εἰς Καρίαν ἐκό- 
μιόε μετὰ τῶν ἄλλων λαφύρων. καὶ Διὸς ἄγαλμα 30 
κατασκευάσας τὸν πέλεκυν ἐνεχείρισε, καὶ Δαβρανδέα 
τὸν ϑεὸν προδηγόρευσε' Δυδοὶ γάρ “λάβρυν᾽ τὸν 
πέλεκυν ὀνομάξουσι. 
40. “Διὰ τί Τραλλιανοὶ καϑαρτῆρα καλοῦσι τὸν 
ἴερλ 8 ὕροβον καὶ χρῶνται μάλιστα πρὸς τὰς ἀφοσιώσεις 3; 
καὶ τοὺς καϑαρμούς;:᾽ ἦ ὅτι Μ“έλεγες καὶ Μινύαι τὸ 
παλαιὸν ἐξελάσαντες αὐτοὺς τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν 


8 Μαβρανδέως Ἐ Ὠἷο οὐ ἱπέτα: λαβραδέως 11 Μυλα- 
σέων Ἐ: μυλέων 


ΔΕΤΙΑ ΘΒΑΕΟΑ. 541 


κατεῖχον, ὕστερον δ᾽ οἱ Τραλλιανοὶ κατελθόντες καὶ 
κρατήσαντες, ὅσοι τῶν “ελέγων οὐ διεφρϑάρησαν οὐδ᾽ 
ἔφυγον ἀλλὰ δι᾽ ἀμηχανίαν βίου καὶ ἀσϑένειαν 
ὑπελείφϑησαν αὐτόϑι, τούτων οὐδένα λόγον ἔχοντες 

δ οὔτε ξώντων οὔτ᾽ ἀπολλυμένων, νόμον ἔϑεντο τὸν 
κτείναντα Μινύην ἢ Δελέγην Τραλλιανῶν καϑαρὸν 
εἶναι, μέδιμνον ὀρόβων ἀπομετρήσαντα τοῖς οἰκείοις 
τοῦ φονευϑέντος; 

41. “Διὰ τί παρὰ τοῖς ᾿Ηλείοις παροιμιῶδές ἐστι 

10. τό 'δεινότερα Σαμβίκου παϑεῖν᾽;᾽ λέγεταί τινα Σάμ- 
βικον ᾿Ηλεῖον ἔχοντα πολλοὺς ὑφ᾽ ἑαυτῷ συνεργοὺς 
πολλὰ περικόψαι τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ χαλκῶν ἀναϑη- 
μάτων καὶ ἀποδόσϑαι, τέλος δὲ συλῆσαι τὸ τῆς 

, ἐπισκόπου ᾿Αρτέμιδος ἱερόν" τοῦτο δ᾽ ἐστὶ μὲν ἐν 

ι5 Ἤλιδι, καλεῖται δ᾽ ᾿Δριστάρχειον. εὐθὺς οὖν μετὰ 
ταύτην τὴν ἱεροσυλίαν ἁλόντα βασανίξεσϑαι δι᾽ ἐνι- 
αὐτοῦ περὶ ἑκάστου τῶν κεκοινωνηκόζων ἀνακρινό- 
μενον, καὶ οὕτως ἀποθανεῖν καὶ τὴν παροιμίαν ἐπὶ 
τοῖς ἐκείνου πάϑεσι γενέσϑαι. 

8 48. “Διὰ τί ἐν “ακεδαίμονι παρὰ τὸ τῶν Δευ- 
κιππίδων ἱερὸν ἵδρυται τοῦ Ὀδυσσέως ἡρῷον; 
Ἐργίαιος, εἷς τῶν ΖΙιομήδους ἀπογόνων, ὑπὸ Τημένου 
πεισϑεὶς ἐξέκλεψε τὸ παλλάδιον ἐξ ᾿ἄργους, δυνει- 
δότος Δεάγρου καὶ συνεκκλέπτοντος᾽. ἦν δ᾽ οὗτος 

“5 εἷς τῶν Τημένου συνήϑων. ὕστερον δὲ τῷ Τημένῳ 
γενόμενος δι’ ὀργῆς ὃ “έαγρος εἰς “ακεδαίμονα 
μετέστη τὸ παλλάδιον κομίξων. οἷ δὲ βασιλεῖς δεξά- 


6 “ελέγην] Μέλεγαῦ 22 ᾿Εργίαιος] ᾿Εργῖνορῦ Τη- 
μένου Ἐ ἷο οὐ ᾿ηΐγα: τημενοῦ 


. 


ῃ 


348 ἈΕΤΙΑ ΟΒΑΚΟΑ. 


μενοι προθύμως ἱδρύσαντο πλησίον τοῦ τῶν Δευ- 
χιππίδων ἱεροῦ, καὶ πέμψαντες εἰ: Δελφοὺς διεμαν- 
τεύοντο περὶ σωτηρίας αὐτοῦ καὶ φυλαχῆ:ς. ἀνελόντος 
ὃ τοῦ ϑεοῦ ἕνα τῶν ὑφελομένων τὸ παλλάδιον 
φύλακα ποιεῖσθαι, χκατεσχεύασαν αὐτόϑι τοῦ Ὀδυσ- 5 
σέω: τὸ ἡρῷον, ἄλλως τε καὶ προσήχειν τ, πόλει τὸν 
ἥρωα διὰ τὸν τῆς Πηνελόπη: γάμον ὑπολαβόντες. 

Ἑ 49, “Διὰ τί ταῖς Χαλκηδονέαις ἔθος ἐστίν, ὅταν 
ἀνδράσιν ἀλλοτρίοις ἐντύχωσι, μάλιστα δ᾽ ἄρχουσι, 
τὴν ἑτέραν περικαλύπκτεσθαι παρειάν;᾽ πόλεμος ἦν τὸ 
αὐτοῖς πρὸ: Βιϑυνοὺ: ἐχ πάσης παροξυνομένοις 
προφάσεως" Ζειποίτου δὲ βασιλεύσαντος αὐτῶν, 
πανστρατιᾷ, καὶ Θραχῶν ἐπικουρία προσγενομένης, 
ἐπυρκόλουν καὶ κατέτρεχον τὴν χώραν. ἐκπιϑεμένου ς 
ὁξ τοῦ Ζειποίτου περὶ τὸ καλούμενον Φάλιον αὐτοῖς, ιτ5 
κακῶς ἀγωνισάμενοι διὰ θράσος καὶ ἀταξίαν ὑπὲρ 
ὀκτακισχιλίους ἀπέβαλον στρατιώτας" καὶ παντελῶς 

Ἐμὲν οὐχ ἀνῃρέθησαν τότε, Ζειποίτου Βυξαντίοις 
χαρισαμένου τὰς διαλύσεις" πολλῆς δὃὲ τὴν πόλιν 
ἐρημίας ἀνδρῶν κατεχούσης, αἱ μὲν πλεῖσται γυναῖχες 50 
ὑπ᾽ ἀνάγκης ἀπελευϑέροις καὶ μετοίκοις συνώχησαν" 
αἱ δ᾽ ἀνανδρίαν ἀντὶ τοιούτων ἑλόμεναι γάμων, 
αὐταὶ δι’ αὑτῶν ἔπραττον ὅτου δεηϑεῖεν παρὰ δικα- 

808 σταῖς καὶ ἄρχουσιν, ἀπάγουσαι ϑάτερον μέρος τοῦ 
προσώπου τῆς καλύπτρας. αἵ δὲ γεγαμημέναι δι᾿ 25 
αἰσχύνην ἀναμιμούμεναι ταύτας ὡς ἑαυτῶν βελτίονας 
εἰς ἔθος ὅμοιον κατέστησαν. 


, 18 πανστρατιᾷ] ἴοτί. ἰχαπεροποπάυτη ροδὺ τοῦ Ζειποίτου 
(11π. 18) γϑ] δηίθ 


ΑΕΤΙΑ ΟΒΑΕΟΑ. 849 


0. “Διὰ τί πρὸς τὸ τοῦ ᾿4γήνορος τέμενος τὰς 
οἷς προσελαύνοντες οἵ ᾿Αργεῖοι βιβάξουσιν;" ἦ ὅτι 
κάλλιστα προβάτων δ᾽ “ἀγήνωρ ἐπεμελήϑη καὶ πλεῖστα 
ποίμνια τῶν βασιλέων ἐκτήσατο: 

δ ὅ1. “Διὰ τί Βαλλαχράδας ἑαυτοὺς ᾿4“ργείων παῖδες 
ἐν ἑορτῇ τινι παίξοντες ἀποκαλοῦσιν;᾽ ἦ ὅτι τοὺς 
πρώτους ὑπ᾽ ᾿Ινάχου καταχϑέντας ἐκ τῶν ἄχρων εἰς 
τὰ πεδία ἀχράσι διατραφῆναι λέγουσιν; ἀχράδας δὲ 
πρῶτον ἐν Πελοποννήσῳ φανῆναι τοῖς Ἕλλησιν, ἔτι 

1 τῆς χώρας ἐκείνης ᾿Δπίας προσαγορευομένης" ὅϑεν Β 
ἄπιοι αἱ ἀχράδες ἐπωνομάσϑησαν. 

δ2. Τίς ἡ αἰτία, δι’ ἣν ᾿Ηλεῖοι τὰς ἐνόδας ἵἴπ- 
πους ἐκτὸς ὕρων ἀπάγοντες βιβάξουσιν;᾽ ἦ ὅτι πάν- 
τῶν τῶν βασιλέων φιλιππότατος ὧν ὃ Οἰνόμαος καὶ 

ιὸ μάλιστα τὸ ξῷον ἀγαπήσας τοῦτ᾽ ἐπηράσατο πολλὰ 
καὶ δεινὰ κατὰ τῶν ἵππους ὀχευόντων ἐν Ἤλιδι, 
καὶ φοβούμενοι τὴν κατάραν ἐκείνην ἀφοσιοῦνται; 

8. ᾿Διὰ τί παρὰ Κνωσσίοις ἔϑος ἦν ἁρπάξειν 
τοῖς δανειξομένοις τὸ ἀργύριον; ἦ ὅπως ἀποστεροῦν- 

40 τες ἔνοχοι τοῖς βιαίοις ὧσι καὶ μᾶλλον κολάξωνται; 

ὅ4. “Τίς ἡ αἰτία, δι’ ἣν ἐν Σάμῳ τὴν 4εξικρέ- Ο 
οντος ᾿ἀφροδίτην καλοῦσι; πότερον ὅτι τὰς γυναῖκας 
αὐτῶν ὑπὸ τρυφῆς καὶ ὕβρεως ἀκόλαστα ποιούσας 
ΖΔεξικρέων ἀνὴρ ἀγύρτης καϑαρμῷ χρησάμενος ἀπήλ- 

86 λαξεν᾽ ἢ ὅτι ναύκληρος ὧν ὁ 4Ζ]εξικρέων ἔπλευσεν 
εἰς Κύπρον ἐπ᾽ ἐμπορίᾳ, καὶ μέλλοντα γεμίξειν τὴν 


4 οἷς Ῥ: ὅρ 1 ἄκρων Μδαγ)ρτυθ: ἀγρῶν 11 αἵ Ἔ: 
οἱ 12 ἐνόδας] οοττυρίστα. οἷ. ΚγΤΩὈ 0188 ταθδ8 10 ἤπ-- 
πους : ἵππὐθν 26 τὴν ναῦν Ἐ 


880 ΑΕΤΙΑ ΘΒΑΚΟΑ. 


ναῦν τὴν ᾿Αφροδίτην κελεύειν ὕδωρ ἐμβαλόμενον καὶ 
μηδὲν ἄλλο πλεῖν τὴν ταχίστην πεισϑεὶς δὲ καὶ πολὺ 
ὕδωρ ἐνθέμενος ἐξέπλευσεν, εἶτα νηνεμίας καὶ γαλή- 
νης ἐν τῷ πελάγει κατασχούσης, διψῶσι τοῖς ἄλλοις 
ἐμπόροις καὶ ναυκλήροις ὕδωρ πιπράσκων ἀργύριον 
πολὺ συνήϑροισεν; ἐκ δὲ τούτου κατασκευάσας τὴν 
Ὁ ϑεὸν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ προσηγόρευσεν. εἰ δὴ τοῦτ᾽ ἀληϑές 
ἐότι, φαίνεται οὐχ ἕνα πλουτίσαι, πολλοὺς δὲ σῷσαι 
δι᾿ ἑνὸς ἡ ϑεὸς ϑελήσασα. 

ὅδ. “Διὰ τί τοῖς Σαμίοις, ὅταν τῷ “Ἑρμῇ τῷ χαρι- 
δότῃ ϑύωσι, κλέπτειν ἐφεῖται τῷ βουλομένῳ καὶ λω- 
ποδυτεῖν;᾽ ὅτι κατὰ χρησμὸν ἐκ τῆς νήσου μετα- 
στάντες εἰς Μυκάλην ἀπὸ λῃστείας δέκα ἔτη διεγέ- 
νοντο καὶ μετὰ ταῦτα πλεύσαντες αὖϑις εἰς τὴν 
νῆσον, ἐκράτησαν τῶν πολεμίων οἱ Σάμιοι. 

0. “᾿“πὸ τίνος Πάναιμα τόπος ἐν τῇ Σαμίων 
νήσῳ καλεῖται; ἦ ὅτι φεύγουσαι Ζιόνυσον αἷ ᾿ἅμα- 
ξόνες ἐκ τῆς ᾿Εφεσίων χώρας εἰς Σάμον διέπλευσαν" 
Ἐ ὁ δὲ ποιησάμενος πλοῖα καὶ διαβὰς μάχην συνῆψε 
καὶ πολλὰς αὐτῶν ἀπέκτεινε περὶ τὸν τόπον τοῦτον, 
ὃν διὰ τὸ πλῆϑος τοῦ ῥυέντος αἵματος οἱ ϑεώμενοι 
Πάναιμα ϑαυμάξοντες ἐκάλουν; τῶν δὲ φ ἀπο- 
ϑανεῖν τινες λέγονται περὶ τὸ Φλοιὸν καὶ τὰ ὀστᾶ 
δείκνυται αὐτῶν᾽ τινὲς δὲ λέγουσι καὶ τὸ Φλοιὸν ἐπ᾽ 
ἐκείνων ῥαγῆναι, φϑεγγομένων μέγα τι καὶ διάτορον. 

51. “᾿4πὸ ποίας αἰτίας ὃ ἀνδρὼν ἐν Σάμῳ πεδήτης 
καλεῖται: τῶν γεωμόρων ἐχόντων τὴν πολιτείαν 


8 φαίνεται) ἴογῦ. οοἸ]οοδηάστα Ῥοϑὺ πλουτίσαι 17 4Διό- 
ψυσον ὟΝ: διονύσιον 22. τίϑ Εἰ οὔτὰ 86. ὅ 11{{.: φάώντων 


5 


15 


20 


95 


ΑΕΤΊΑ ΘΒΔΕΟΑ. 551 


μετὰ τὴν Ζημοτέλους σφαγὴν καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς 
ἐκείνου μοναρχίας, οἱ Μεγαρεῖς Περινϑίοις ἐπεστρά- 
τευσαν ἀποίκοις οὖσι Σαμίων, πέδας κομίξοντες ὡς Ἐ 
λέγεται ἐπὶ τοὺς αἰχμαλώτους. ταῦτα δ᾽ οἵ γεωμό- 
δ ρον πυνϑανόμενοι βοήϑειαν ἔπεμπον κατὰ τάχος, 
στρατηγοὺς μὲν ἀποδείξαντες ἐννέα, ναῦς δὲ πληρώ- 
σοντες τριάκοντα. τούτων ἐκπλέουσαι δύο πρὸ τοῦ 804 
λιμένος ὑπὸ κεραυνοῦ διεφϑάρησαν᾽ οἵ δὲ στρατηγοὶ 
ταῖς ἄλλαις πλεύσαντες ἐνίκων τοὺς Μεγαρέας καὶ 
10 ζῶντας αὐτῶν ἔλαβον ἑξακοσίους. ἐπαρϑέντες δὲ τῇ 
νίκῃ διενοοῦντο καταλύειν τὴν οἴκοι γεωμόρων ὁλι- 
γαρχίαν. ἀφορμὴν δὲ παρέσχον οἵ προεστῶτες τῆς 
πολιτείας, γράψαντες αὐτοῖς ὅπως τοὺς αἰχμαλώτους 
τῶν Μεγαρέων κομίδσωσι ταῖς αὐτῶν ἐκείνων πέδαις 
ιὸ δεδεμένους. λαβόντες οὖν τὰ γράμματα ταῦτα καὶ 
δείξαντες κρύφα τισὶ τῶν Μεγαρέων, ἔπεισαν αὐτοὺς 
συστῆναι μεϑ’ αὑτῶν καὶ τὴν πόλιν ἐλευϑερῶσαι" Β 
βουλευομένοις δὲ κοινῇ περὶ τῆς πράξεως ἔδοξε τῶν 
πεδῶν τοὺς κχρίκους διακροτῆσαι, καὶ περυϑέντας 
40 οὕτω τοῖς σκέλεσι τῶν Μεγαρέων ἀναλαβεῖν πρὸς 
τὰς ξώνας ἱμᾶσιν, ὕπως μὴ περιρρέωσι μηδ᾽ ἐκβαί- 
νωσιν αὐτῶν ἐν τῷ βαδίξειν χαλαρῶν γενομένων. 
οὕτω δὲ τοὺς ἄνδρας ἐνσχευάσαντες καὶ ξίφος ἑκάστῳ 
δόντες, ἐπεὶ κατέπλευσαν εἰς Σάμον καὶ ἀπέβησαν, 
5 ἦγον αὐτοὺς δι’ ἀγορᾶς εἰς τὸ βουλευτήριον, ὁμοῦ 
τι πάντων τῶν γεωμόρων συγκαϑεξομένων. εἶτα 
σημείου δοϑέντος, οἵ Μεγαρεῖς προσπεσόντες ἔκτεινον 
τοὺς ἄνδρας. οὕτω δὲ τῆς πόλεως ἐλευϑερωϑείσης, 
16 τισὶ Ὗ : τοῖς 


859 ΑΕΤΙΑ ΘΒΔΕΟΘΑ. 


Ο τούς τε βουλομένους τῶν Μεγαρέων πολίτας ἐποιή- 
όαντο καὶ κατασκευάσαντες οἶκον εὐμεγέϑη τὰς πέδας 
ἀνέϑηκαν, καὶ ἀπὸ τούτου ᾿πεδήτης᾽ ὁ οἶκος ὠνομάσϑη. 

ὅ8. “Διὰ τέ παρὰ Κῴοις ὃ τοῦ Ηρακλέους ἱερεὺς 
ἐν ᾿Δἀντιμαχείᾳ γυναικείαν ἐνδεδυμένος ἐσθῆτα καὶ ὅ 
τὴν κεφαλὴν ἀναδούμενος μίτρᾳ κατάρχεται τῆς 
ϑυσίας; Ἡρακλῆς ταῖς ἕξ ναυσὶν ἀπὸ Τροίας ἀνα- 
χϑεὶς ἐχειμάσϑη, καὶ τῶν νεῶν διαφϑαρεισῶν μιᾷ 
μόγῃ πρὸς τὴν Κῶν ὑπὸ τοῦ πνεύματος ἐλαυνόμενος 
ἐξέπεσε κατὰ τὸν Δακητῆρα καλούμενον, οὐδὲν ἄλλο 

Ὁ περισῴσας ἢ τὰ ὅπλα καὶ τοὺς ἄνδρας. ἐντυχὼν δὲ 
προβάτοις ἤτει κριὸν ἕνα παρὰ τοῦ νέμοντος" ὃ δ᾽ 
ἄνθρωπος ἐκαλεῖτο μὲν ᾿Ανταγόρας, ἀκμάξων δὲ τῇ 
ῥώμῃ τοῦ σώματος ἐκέλευσεν αὑτῷ διαπαλαῖσαι τὸν 
Ἡρακλέα, κἂν καταβάλῃ, τὸν κριὸν φέρεσϑαι. καὶ τὸ 
συμπεσόντος αὐτῷ τοῦ Ηρακλέους ἐς χεῖρας, οἱ Μέ- 
ροπες τῷ ᾿Ανταγόρᾳ παραβοηϑοῦντες, οἱ δ᾽ Ἕλληνες 
τῷ ᾿Ηρακλεῖ, μάχην καρτερὰν συνῆψαν. ἐν ἧ λέγεται 
τῷ πλήϑει καταπονούμενος ὁ ᾿Ηρακλῆς καταφυγεῖν 
πρὸς γυναῖκα Θρᾷτταν καὶ διαλαϑεῖν ἐσϑῆτι γυναι- 30 
κείς κατακρύψας ἑαυτόν. ἐπεὶ δὲ τῶν Μερόπων 

Ε αὖϑις κρατήσας καὶ καϑαρϑεὶς ἐγάμει τὴν ᾿Αλκιόπου, 
ἀνέλαβε στολὴν ἀνϑινήν. διὸ ϑύει μὲν ὃ ἱερεὺς ὅπου 
τὴν μάχην συνέβη γενέσϑαι, τὰς δὲ νύμφας οἵ γα- 
μοῦντες δεξιοῦνται γυναικείαν στολὴν περιϑέμενοι. 35 

ὅ9. ᾿“Πόϑεν ἐν Μεγάροις γένος ἁμαξοκυλιστῶν ;" 
ἐπὶ τῆς ἀκολάστου δημοχρατίας, ἣ καὶ τὴν παλιν- 
τοκίαν ἐποίησε καὶ τὴν ἱεροσυλίαν, ἐπορεύετο ϑεωρία 
28 ἀνϑινήν : ἀνθίνην 


μ»} 


0 





α΄ κα Δ1.»-- ὦ πκοαὦὦ΄ὦοὸὖὸὃὖἌᾺΨϑν΄ςὦ .....». - - 


ΑΕΤΊΑ ΘΕΔΕΟΘΑ. 558 


Πελοποννησίων εἰς Ζελφοὺς διὰ τῆς Μεγαρικῆς καὶ 
κατηυλίσϑησαν ἐν Αἰγείροις παρὰ τὴν λίμνην μετὰ Ἐ 
παίδων καὶ γυναικῶν ὡς ἔτυχεν ἐν ταῖς ἁμάξαις. 
τῶν δὲ Μεγαρέων οἷ ϑρασύτατοι μεϑυσϑέντες, ὕβρει 
ὅ χαὶ ὠμότητι τὰς ἁμάξας ἀνακυλίσαντες εἰς τὴν λί- 
μνην ἐνεώσαντο, ὥστε πολλοὺς ἀποπνιγῆναι τῶν 
.« ϑεωρῶν. οἵ μὲν οὖν Μεγαρεῖς δι᾽ ἀταξίαν τῆς πολι- 
τείας ἠμέλησαν τοῦ ἀδικήματος, οἵ δ᾽ ᾿Αἀμφικτύονες, 
ἱερᾶς τῆς ϑεωρίας οὔσης, ἐπιστραφέντες τοὺς μὲν 
10 φυγῇ τοὺς δὲ ϑανάτῳ τῶν ἐναγῶν ἐξημίωσαν. οἵ δ᾽ 
ἀπὸ τοῦ γένους “ἡ ἁμαξοκυλισταί᾽ προσηγορεύϑησαν. 
2 κατηυλίσϑησαν  : κατεκυλίσϑησαν 


ῬΙυϊάτοπὶὲ ΜοΣα]δ, Ὑό]. ΤΙ. 98 


ἘΣΥΝΑΓΟΓῊ ΙἸΣΤΟΡΙΩ͂Ν 
ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΟΝ 


ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΚΟΩΝ. 


8δ0ῦ Τὰς ἀρχαίας ἰστορίαρ διὰ τὰ παράδοξα τῆς πρά- 
ἕξεως οἱ πλεῖστοι νομίξουσι πλάσματα καὶ μύϑους 

Β τυγχάνειν' εὑρὼν δ᾽ ἐγὼ καὶ ἐν τοῖς νῦν χρόνοις 
γεγονότα ὅμοια τὰ ἐν τοῖς Ῥωμαϊκοῖς καιροῖς συμ- 
βεβηκότα ἐξελεξάμην, καὶ ἑκάστῳ πράγματι ἀρχαίῳ 
νεωτέραν ὁμοίαν διήγησιν ὑπέταξα, ἀναγράψας καὶ 
τοὺς ἱστορήσαντας ἄνδρας. 

1, ΔΑΤῚΣ ὁ Περσῶν σατράπης μετὰ τριάκοντα΄ 
μυριάδων εἰς Μαραϑῶνα παραγενόμενος, πεδίον τῆς 
᾿Αττικῆς, καὶ στρατοπεδευσάμενος πόλεμον τοῖς ἐγ- 
χωρίοις κατήγγειλεν" ᾿4ϑηναῖοι δὲ τοῦ βαρβαρικοῦ 
πλήϑους καταφρονήσαντες ἐννακισχιλίους ἔπεμψαν, 
στρατηγοὺς πονήδαντες Κυνέγειρον Πολύξηλον Καλ- 

Ο λέίμαχον Μιλτιάδην. συμβληϑεέσης δὲ τῆς παρατάξεως, 
Πολύξηλος μὲν ὑπεράνϑρωπον φαντασίαν ϑεασά- 
μενος τὴν ὅρασιν ἀπέβαλε καὶ τυφλὸς ἐγένετο᾽ Καλ- 
λίμαχος δὲ πολλοῖς περιπεπαρμένος δόρασι καὶ νεκρὸς 
ἐστάϑη" Κυνέγειρος δὲ Περσικὴν ἀναγομένην ναῦν 
κατασχὼν ἐχειροκοπήϑη. 


16 ὑπεράνθϑρωπον Ἐ: ὑπὲρ ἄνϑρωπον 19 αὐοβ ὙΘΥΒῸΒ 
ϑϑαἐθη θυάτη ΘΟ] θοὐΐομθΒ βαθιαρυπὺ νἱἹᾶ, 1π ΒίοΌ. ΕἸοΥ. 7, 62 


ΡΑΒΑΙΏΜΕΙΙΑ. 858 


ΑΣΔΡΟΥ͂ΒΑΣ βασιλεὺς Σικελίαν καταλαβόμε-. 
νος πόλεμον 'Ῥωμαίοις κατήγγειλε᾽ Μέτελλος δὲ ὑπὸ 
τῆς συγχλήτου στρατηγὸς χειροτονηθεὶς ἐγκρατὴς 
ἐγένετο τῆς νίκης ταύτης, ἐν ἧ Δεύκιος Γλαύκων 

δ εὐγενὴς ἀνήρ, τὴν ᾿Ασδρούβα κατέχων ναῦν, ἀμφο- 
τέρας ἀπέβαλε τὰς χεῖρας" καϑάπερ ἱστορεῖ ᾿Αριστεί- Ὁ 
δης Μιλήσιος ἐν πρώτῃ Σικελικῶν, παρ᾽ οὗ τὴν 
ὑπόϑεσιν ἔμαθε Διονύσιος ὃ Σικελιώτης. 

2. ΞΕΡΞΗΣ μετὰ πεντακοσίων μυριάδων ᾿Αρτε- 

10. μισίῳ προσορμίσας πόλεμον τοῖς ἐγχωρίοις κατήγ- 
γειλεν" ᾿Δϑηναῖοι δὲ συγκεχυμένοι κατάσκοπον ἔπεμ- 
ψαν ᾿4γησίλαον, τὸν Θεμιστοκλέους ἀδελφόν, καίπερ 
Νεοκλέους τοῦ πατρὸς αὐτοῦ κατ᾽ ὄναρ ἑωρακότος 
ἀμφοτέρας ἀποβεβληκότα τὰς χεῖρας. παραγενόμενος 

1ιδ ὃὲ εἰς τοὺς βαρβάρους ἐν σχήματι Περσικῷ Μαρδό- 
νιον ἕνα τῶν σωματοφυλάκων ἀνεῖλεν, ὑπολαμβάνων 
Ἐέρξην εἶναι. συλληφϑεὶς δὲ πρὸς τῶν πέριξ δέσμιος 
ἤχϑη πρὸς τὸν βασιλέα. βουϑυτεῖν δὲ τοῦ προειρη- Εὶ 
μένου μέλλοντος ἐπὶ τῷ τοῦ ἡλίου βωμῷ, τὴν δεξιὰν 

40 ἐπέϑηκε χεῖρα, καὶ ἀστενάκτως ὑπομείνας τὴν ἀνάγκην 
τῶν βασάνων ἠλευϑερώϑη τῶν δεσμῶν εἰπών πάντες 
ἐσμὲν τοιοῦτοι ᾿4ϑηναῖοι" εἰ δ᾽ ἀπιστεῖς, καὶ τὴν 
ἀριστερὰν ἐπιϑήσω. φοβηϑεὶς δὲ ὁ Ξέρξης φρου- 
ρεῖσϑαι αὐτὸν προσέταξε" καϑάπερ ἱστορεῖ ᾿4γαϑαρ- 

9.5 χίδης Σάμιος ἐν δευτέρᾳ τῶν Περσικῶν. 

ΠΟΡΣΙΝΑΣ Τούσκων βασιλεὺς πέραν ποταμοῦ 
Θύμβρεως στρατεύσας ἐπολέμησε Ῥωμαίοις, καὶ τὴν 

ὁ ᾿Δριστείδης)] ΜΏΘ]]θγ. 4 Ρ. 3833ϑ 21 πάντες ἐσμὲν ἢ: 


πάντες μν 34 ᾿4γαϑαρχίδης)] Μυθ]]6Χ. 8 Ρ. 197 
28} 


ϑῦ6 ΡΑΒΑΙΤΈΙΙΑ. 


ΒΕ ἀπὸ σιτέων φερομένην εὐθηνίαν “Ῥωμαίοις μέσην 
λαβὼν λιμῷ τοὺς προειρημένους ἔτρυχε. τῆς δὲ 
συγκλήτου συγχεχυμένης, Μούκιος τῶν ἐπισήμων 
ἀνὴρ λαβὼν τετρακοσίους ἀπὸ τῶν ὑπάτων ὁμήλικας 
ἐν ἰδιωτικῷ σχήματι τὸν ποταμὸν διῆλϑεν. ἰδὼν ὅ 
ὃὲ τὸν σωματοφύλακα τοῦ τυράννου τὰ ἐπιτήδεια 
διαδιδόντα τοῖς στρατηγοῖς, ὑπολαβὼν αὐτὸν τὸν 
Πορσίναν εἶναι ἀνεῖλεν. ἀχϑεὶς δ᾽ ἐπὶ τὸν βασιλέα 

806 τοῖς ἐμπύροις ἐπέϑηκε τὴν δεξιὰν χεῖρα καὶ στέξας τὰς 
ἀλγηδόνας εὐψύχως ἐμειδίασεν εἰπών ᾿βάρβαρε, λέλυ- 
μαι, κἂν μὴ ϑέλῃς" καὶ ἴσϑι ἡμᾶς κατὰ σοῦ τετρα- 
κοσίους ὄντας ἐν τῷ στρατοπέδῳ, οἵ σε ἀνελεῖν 
ξητοῦμεν. ὁὃ δὲ φοβηϑεὶς σπονδὰς πρὸς Ρωμαίους 
ἐποιήσατο" καϑάπερ ἱστορεῖ ᾿Αριστείδης ὁ Μιλήσιος 
ἐν τρέτῃ ἱστοριῶν. 1 

5. ΑΡΓΕΙΩΝ καὶ “ακεδαιμονίων ὑπὲρ Θυρεά- 
τιδος χώρας πολεμούντων, οἵ ᾿Αμφικτύονες ἔκριναν 
πολεμῆσαι ἑκατέρους καὶ τῶν νικησάντων εἶναι τὴν 
χώραν. Δακεδαιμόνιοι μὲν οὖν Ὀϑρυάδην ἐποίησαν 
στρατηγὸν ᾿Αργεῖοι δὲ Θέρσανδρον. πολεμούντων 30 
δέ, δύο ἐκ τῶν ᾿Αργείων περιελείφϑησαν, ᾿Δ4γήνωρ 

Β καὶ Χρόμιος, οἵτινες εἰς τὴν πόλιν ἥγγειλαν τὴν 
νίκην. ἠρεμίας δ᾽ ὑπαρχούσης, ὃ Ὀϑρυάδης ἐπιξήσας 
καὶ ἡμικλάστοις δόρασιν ἐπερειδόμενος τὰς τῶν νε- 
κρῶν ἁπάντων ἀσπίδας περιείλετο᾽ καὶ τρόπαιον 30 
στήσας ἔκ τοῦ ἰδίου αἵματος ἐπέγραψε “Ζιὶ τροπαι- 


μ} 


0 


14 ᾿Δριστείδης] ΜΌΘΙ]ΟΣ. 4 ». 8320 16 ἱστοριῶν Ἰταλι- 
κῶν Ἰάθχη 21 ᾿4γήνωρ] ᾿Αλκήνωρ Ἠοτοᾶ, 1 82. ϑΒ0Ὀ. 
Ἴοζ. 7, 61 





ΡΑΒΑΙΤΕΙΑ. 901 


ούχῳ.᾽ καὶ τῶν δύο στάσιν ἐχόντων, οἵ ᾿ἀμφικτύονες 
αὐτόπται γενόμενοι. “ακεδαιμονίους προκρίνουσδσι" 
καϑάπερ Χρύσερμος ἐν τρίτῳ Πελοποννησιακῶν. 
ῬΩΜΑΙ͂ΟΙ πρὸς Σαμνίτας πόλεμον ἔχοντες στρα- 
ὅ τηγὸν ἐχειροτόνησαν Μισϑύνιον ᾿ἀμβλιρηνόν. οὗτος 
κατὰ τὰς καλουμένας φορκούλας Καυδίνας (ἔστι δὲ 
τόπος στενώτατος) ἐνεδρδευϑεὶς τρεῖς ἀπέβαλε λεγε-Ο 
ὥνας καὶ αὐτὸς καιρίως τρωϑεὶς ἔπεσε. βαϑείας δὲ 
νυχτὸς ὀλίγον ἐπιξήσας, περιείλετο τῶν ἀνῃρημένων 
10. πολεμίων τὰς ἀσπίδας. καὶ εἰς τὸ αἷμα τὴν χεῖρα 
βαπτίδας ἔστησε τρόπαιον ἐπιγράψας “Ῥωμαῖοι κατὰ 
Σαμνιτῶν 4]ιὶ τροπαιούχῳ. Μαάιος δὲ ὁ ἐπικληϑεὶς 
“αίμαργος, στρατηγὸς πεμφϑεὶς καὶ παραγενόμενος 
ἐπὶ τὸν τόπον, ἰδὼν τὸ τρόπαιον, τὸν οἰωνὸν ἀσμέ- 
τό νως ἐδέξατο᾽ καὶ συμβαλὼν ἐνίκησε καὶ αἰχμάλωτον 
λαβὼν τὸν βασιλέα εἰς Ῥώμην ἔπεμψεν" ὡς᾿Αριστείδης 
ὁ Μιλήσιος ἐν τρέτῃ ᾿Ιταλικῶν. 
4. ΠΕΡΣΩΝ μετὰ πεντακοσίων μυριάδων ἐπὶ 
τὴν Ελλάδα ἐρχομένων, “εωνέδας ἅμα τριακοσίοις 
80 ἐπέμφϑη εἰς Θερμοπύλας ὑπὸ “ακεδαιμονίων. εὐω- Ὁ 
χουμένοις δ᾽ ἐκεῖ ἐπέχειτο τὸ τῶν βαρβάρων πλῆϑος" 
καὶ ὃ Δεωνέδας εἶπεν ἰδὼν τοὺς βαρβάρους “οὕτως 
ἀριστᾶτε ὡς ἐν “Αιδου δειπνήσοντες.᾽ καὶ δρμήσας 
κατὰ τῶν βαρβάρων καὶ πολλοῖς περιπαρεὶς δόρασιν 


8 παϑάπερ] δα. ἱστορεῖ Η «Χρύσερμος] ΜΌΘ]]οΣ. 4 
Ῥ. 861 ὅ Μισϑύνιον ᾿Αμβλιρηνόν] Ποστούμιον ᾿Αλβῖνον Μ 
ὃ φορκούλας Καυδένας Ἠοϊβίοῃϊαθβ: φορκοῦντας κλαυδίνας 
12 Μάιος] Φάβιος Μ 16 ὡς] ᾿καϑάπερ ἱστορεῖ οὐ 5810 Ρ6Γ 
ϑ'ηρσοΐα οδρὶΐα᾽ Η ᾿Δριστείδης] ΜύΘ]]οΣ. 4 Ῥ. 821. 19 
ἐρχομένων] φερομένων ϑον. 7, 64 


ὅδ ΡΑΒΑΙΡΈΤΙΑ. 


ἀνέβη ἐπὶ τὸν Ξέρξην καὶ τὸ διάδημα ἀφείλετο. οὗ 
ἀποθανόντος ὃ βάρβαρος τέμνει τὴν καρδίαν καὶ 
εὗρε δασεῖαν" ὡς ᾿Αριστείδης ἐν πρώτῃ Περσικῶν. 

ΡΩΜΑΙ͂ΟΙ πρὸς Ποινοὺς πόλεμον ἔχοντες ἔπεμ- 
ψαν τριακοσίους καὶ στρατηγὸν Φάβιον Μάξιμον. 
Ἐ συμβαλὼν δ᾽ ἀπέβαλε πάντας, αὐτὸς δὲ καιρίως 
τρωϑεὶς μεϑ’ δρμῆς ἐπὶ τὸν ᾿Αἀννίβαν ἠνέχϑη, καὶ 
καϑελὼν τὸ διάδημα συναπέϑανεν αὐτῷ, καϑάπερ 
ἱστορεῖ ᾿Αριστείδης ὃ Μιλήσιος. 

ὅ. ΚΑΤΑ Κελαινὰς πόλιν τῆς Φρυγίας χάσμα μεϑ' 
ὕδατος γενόμενον πολλὰς οἰκίας αὐτάνδρους εἰς τὸν 
βυϑὸν εἵλκυσε. Μίδας δὲ ὃ βασιλεὺς χρησμὸν ἔλαβεν, 
ἐὰν τὸ τιμιώτατον ἐμβάλῃ, συνελεύσεσϑαι" ὃ δὲ 
χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐμβαλὼν οὐδὲν ἐβοήϑησεν. 
Ἐάγχουρος δὲ υἱὸς τοῦ Μίδα λογισάμενος μηδὲν 
εἶναι τιμιώτερον ἐν βίῳ ψυχῆς ἀνθρωπίνης, δοὺς 
περιπλοκὰς τῷ γεννήσαντι καὶ τῇ γυναικὶ Τιμοϑέᾳ, 
ἔφιππος εἰς τὸν τόπον τοῦ χάσματος ἠνέχϑη. συνελ- 
ϑούσης δὲ τῆς γῆς, χρύσεον βωμὸν ἐποίησεν ᾿Ιδαίου 
Διὸς ἁψάμενος τῇ χειρί. οὗτος ὃ βῶμὸς περὶ ἐκεῖνον 
τὸν καιρόν, ἐν ᾧ τὸ χάσμα συνέβη γενέσϑαι, λίθος 
γίνεται" τῆς δὲ ὡρισμένης προϑεσμίας παρελϑούσης, 

χρύσεος ὁρᾶται" ὡς Καλλισϑένης ἐν δευτέρῳ Μετα- 
μορφώσεων. 

ΔΙΑ μέσης τῆς ἀγορᾶς δέων ὁ Τίβερις διὰ μῆνιν 

1. ἀνέβη] ἠνέχϑη ϑιίοῦ. 1. 1. 2 τέμνει] ἐκτέμνει ΗἨστ- 
ὙΘΙΟΘΏῸΒ 8. 9 ᾿ἡριστεέδης] ΜΆΘΙ]ΟΥ. 4 Ρ. 824. 822 10 
Κελαινὰς ἴον. 7, 69: κελαινὸν 12 εζλκυσε] καϑείλκυσε 


ΒΟὈ. 21 λίθος] λέϑινος ἴᾶοτα 28 Καλλισϑένης] οἵ. 
110611. ἀθ ΕἼ 8 4, 2. 6, 8 


»: 


ετϑ 


ὅ 


ὅ 





ΡΑΒΑΠΙΕΙ͂ΙΑ. 889 


Ταρσίου ΖΙιὼὸς μέγιστον ἀπέρρηξε χῶμα καὶ πολλὰς 
οἰκίας ἐβύϑισε᾽ χρησμὸς δ᾽ ἐδόϑη λήξεσϑαι, ἐὰν τὸ 
τίμιον ἐμβάλωσι. τῶν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐμβα- 


λόντων, Κούρτιος τῶν ἐπισήμων νέος τὸν χρησμὸν 807 


δ νοήσας καὶ λογισάμενος τὴν ψυχὴν τιμιωτέραν, 
ἔφιππον ἑαυτὸν ἔρριψεν εἰς τὸ χάσμα καὶ τοὺς 
οἰκείους ἐξέσῳσε τῶν κακῶν ὡς ᾿Αριστείδης ἐν τεσ- 
σαρακοστῷ ᾿Ιταλικῶν. 

6. ΤΩΝ ἅμα Πολυνείκει εὐωχουμένων λοχαγῶν 

10 ἀετὸς καταπτὰς τὸ ᾿ἀμφιάρεω ἐβάσταδε δόρυ εἰς ὕψος 
καὶ εἴχσε" τὸ δὲ παγὲν ἐν γῇ δάφνη ἐγένετο. τῇ 
δ᾽ ὑστεραίᾳ πολεμούντων, κατ᾽ ἐκεῖνο κατεπόϑη ὃ 
᾿ἀμφιάρεως τῷ ἅρματι, ἔνϑα νῦν πόλις “ἅρμα καλεῖται" 
ὡς Τρισίμαχος ἐν τρίτῳ κτίδεων. 

ι ΡΩΜΑΙ͂ΩΝ πρὸς Πύρρον ᾿Ηπειρώτην πολεμούν- Β 
τῶν, Αἰμίλιος Παῦλος χρησμὸν ἔλαβε νικῆσαι, βω- 
μὸν ἐὰν ποιήσῃ, ἔνϑα ἂν ἴδῃ χάσματι κρυπτόμενον 
ἄνδρα τῶν ἐπισήμων μετὰ ἅρματος. μετὰ τρεῖς ἡμέ- 
ρας Οὐαλέριος Κονᾶτος κατ᾽ ὄναρ ἰδὼν ἀναλαβεῖν 

20 ἱερέως κόσμον (καὶ γὰρ ἦν μαντικῆς ἔμπειρος), στρα- 
τηγήσας καὶ πολλοὺς φονεύσας ὑπὸ γῆς κατεπόϑη. 
ὁ Αἰμίλιος δὲ βωμὸν ἰδρύσας ἐνέκησε καὶ ἕκχατὸν 
ἑξήκοντα πυργοφόρους ἐλέφαντας εἰς Ῥώμην κατέ- 
πεμψεν. ὃ δὲ βωμὸς μαντεύεται κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν 

36 χαιρόν, καϑ' ὃν ἐνικήϑη Πύρρος᾽ ὡς ἰστορεῖ Κριτόλας 
ἐν τρίτῃ ᾿Ηπειρωτικῶν. 


8 τίμιον] τιμιώτατον ἐμβαλόντων Ἔ: ἐμβαλλόντων 
1 ᾿Δριστείδης͵ Μυθ]16Σ. 4 Ρ.3281 14 Τὶ ισίμαχος Παυσίμα- 
χος νοὶ Τλησίμαχος Η. Μυσίμαγχος Ὁ. ΜΘ οταθ. ἸΜγνησίμαχος ὃ 
οὗ. Μύυθ)]ον 4 ". 418 ῶὅ Κριτόλας] ΜΘ]]6ν, 4 Ῥ. 872 


860 ῬΑΒΑΊΖΕΙΙΑ. 


Οσ 1. ΠΥΡΑΙΧΜΝΗΣ βασιλεὺς Εὐβοέων ἐπολέμει 
Βοιωτοῖς. ὃν Ἡρακλῆς ἔτι νέος ὧν ἐνίκηδσε᾽ πώλοις 
ὃὲ προσδήσας καὶ εἰς δύο μέρη διελὼν τὸν Πυραί- 
χμην, ἄταφον ἔρριψεν. ὃ δὲ τόπος προσαγορεύεται 
πῶλοι Πυραίχμου᾽, κεῖται δὲ παρὰ ποταμὸν ρά- 
κλειον, χρεμετιόσμὸν δ᾽ ἀναδίδωσι πινόντων ἵππων" 
ὡς ἐν τρίτῳ περὶ ποταμῶν. 

ΤΟΥΛΛΟΣ Ὁστίλιος βασιλεὺς Ρωμαίων ἐπο- 
λέμησεν ᾿Δ4λβανοῖς, βασιλέως ὄντος Μετίου Φουφε- 
τίου, καὶ τὴν μάχην πολλάκις. ὑπερέϑετο. οἵ δέ, 
ἡττωμένου, εἰς εὐωχίαν ἐτράπησαν" οἰνωμένοις δ᾽ 
ἐπέϑετο, καὶ τὸν βασιλέα δύο πώλοις συξεύξας διεσπά- 

Ὁ ραξεν᾽ ὡς ᾿4λέξαρχος ἐν τετάρτῃ ᾿Ιταλικῶν. 

8. ΦΙΛΙΠΠΟΣ Μεϑώνην καὶ Ὄλυνϑον βουλό- 


δ 


μενος πορϑῆσαι καὶ βιαξόμενος ἐπὶ τῷ Σανδάνῳ τι 


ποταμῷ διαβῆναι πέραν, ὑπό τινος τῶν Ὀλυνϑίων͵ 

᾿Αστέρος ὀνόματι ἐτοξεύϑη τὸν ὀφθαλμόν, εἰπόντος 
“᾿Αστὴρ Φιλίππῳ ϑανάσιμον πέμπει βέλος" 

ὁ δ᾽ ὀπίσω διανηξάμενος πρὸς τοὺς οἰκείους σῴξεται 


ἀπολέσας τὸν ὀφθαλμόν' ὡς Καλλισϑένης ἐν τρίτῳ 30 


"Μακεδονικῶν. 

ΠΟΡΣΙΝΑΣ Τούσκων βασιλεὺς πέραν Θύμβρεος 
ποταμοῦ στρατεύσας ἐπολέμησε Ῥωμαίοις, καὶ τὴν 
ἀπὸ σιτίων φερομένην εὐθηνίαν μέσην λαβὼν λιμῷ 


Ἑ τοὺς προειρημένους ἔτρυχεν. Ὁράτιος δὲ Κάτλος 536 


στρατηγὸς χειροτονηϑεὶς τὴν ξυλίνην κατελάβετο 


8 Ὁστίλιος ἧ: ὁστίλλιος 11 ἡττωμένου) ὡς ἡττωμένου 
ΘυΘΌΠΘΥΤΙΒ 18 ᾿4λέξαργχος] ΜΌΘ]]6Χ. 4 Ρ. 2398 22 Θύμ- 
βρεως Ἐ: θύμβριος 24 Κατλος] Κόκληρῦ 


ῬΑΒΑΙΖΕΙΙΑ. 861 


γέφυραν καὶ τὸ πλῆϑος τῶν βαρβάρων διαβῆναι 
βουλόμενον ἐπεῖχε. πλεονεκτούμενος δὲ ὑπὸ τῶν 
πολεμίων προσέταξε τοῖς ὑποτεταγμένοις κόπτειν 
τὴν γέφυραν, καὶ τὸ πλῆϑος τῶν βαρβάρων 
διαβῆναι βουλόμενον ἐκώλυσε. βέλει δὲ τὸν ὀφ- 
ϑαλμὸν πληγεὶς ῥίψας ἑαυτὸν εἰς τὸν ποταμόν, 
διενήξατο εἰς τοὺς οἰχείους᾽ ὡς Θεότιμος δευτέρῳ 
᾿Ιταλικῶν. 

9. Ὁ περὶ τοῦ Ἰκαρίου μῦϑος, ᾧ ΖΠηόνυσος ἐπεξε- 
1᾽ο νώϑη" ὡς ᾿Ερατοσϑένης ἐν τῇ ᾿Ηριγόνῃ. 

ΚΡΟΝΟΣ ἐπιξενωθϑεὶς γεωργῷ, ᾧ ἦν ϑυγάτηρ Κ 
καλὴ ᾿Εντωρία, ταύτην ἐβιάσατο καὶ ἐτέκνωσεν υἱοὺς 
ἸΙανὸν Ὕμνον Φαῦστον Φήλικα. διδάξας οὖν τὸν 
τρόπον τῆς τοῦ οἴνου πόσεως καὶ τῆς ἀμπέλου 

16 ἠξίωσε καὶ τοῖς γείτοσι μεταδοῦναι. ποιήσαντες δ᾽ 
αὐτὸ καὶ πιόντες παρὰ τὸ σύνηϑες εἰς ὕπνον κατη- 
νέχϑησαν βαρύτερον τοῦ δέοντος" οἱ δὲ πεφαρμα- 
κῶσϑαι δόξαντες, λίθοις βάλλοντες τὸν ᾿Ικάριον 
ἀπέχτειναν" οἵ δὲ ϑυγατριδαὶ ἀϑυμήσαντες βρόχῳ 

80 τὸν βίον κατέστρεψαν. 

ΛΟΙΜΟΥ͂ δὲ κατασχόντος Ῥωμαίους, ἔχρησεν ὃ 808 
Πύϑιος λωφήσειν, ἐὰν ἐξιλάσωνται τοῦ Κρόνον τὴν 
μῆνιν καὶ τοὺς δαίμονας τῶν ἀνόμως ἀπολομένων. 
“ουτάτιος δὲ Κάτλος, ἀνὴρ τῶν ἐπισήμων, κατε- 

"5" σχεύασε τῷ ϑεῶ τέμενος τὸ κείμενον σύνεγγυς τοῦ 
Ταρπηίου ὄρους, καὶ τὸν ἄνω βωμὸν ἱδρύσατο τετρα- 


Θι 


͵ Θεότιμορ] ΜύΕ]]οΣ. 4 Ρ. 617 10 ὡς ἢ 12 Ἐν- 
τωρία] Κεντουρίαῦϑ ταύτην υθΡηοσυθ: ἣν 18 ᾿Ιανόν Ἐ Ὠ1ο 
οὐ 1Ἰηἴγα: ἰάνον 19 ϑυγατριδαὶ γ0] ϑυγατρέδες) ϑυγατριδοῖν 


862 ῬΑΒΑΙΖΕΙΙΑ. 


πρόσωπον ἢ διὰ τοὺς ϑυγατριδὰς ἢ ὅτι τετραμερὴς 

ὁ ἐνιαυτός ἐστι, καὶ μῆνα κατέδειξεν ᾿Ιανονάριον. 
ὁ δὲ Κρόνος πάντας κατηστέρισεν. καὶ οἵ μὲν 
καλοῦνται προτρυγητῆρες, ὁ δ᾽ ᾿Ιανὸς προανατέλλων᾽ 
δείκνυται δὲ ὁ ἀστὴρ πρὸ τῶν ποδῶν τῆς παρϑένου" ὁ 
ὡς Κριτόλαος ἐν τετάρτῃ φαινομένων. 

Β 1[0. ΠΕΡΣΩ͂Ν τὴν ᾿Ελλάδα λεηλατούντων, Παυ- 
δανίας ὃ τῶν Δακεδαιμονίων στρατηγὸς πεντακόσια 
χρυσοῦ τάλαντα παρὰ Ξέρξου λαβὼν ἔμελλε προδι- 
δόναι τὴν Σπάρτην. φωραϑέντος δὲ τούτου, ᾿4γη- τὸ 
σίλαος ὁ πατὴρ μέχρι τοῦ ναοῦ τῆς Χαλκιοίκου 
συνεδίωξεν ᾿Αϑηνᾶς, καὶ τὰς ϑύρας τοῦ τεμένους 
πλίνϑῳ φράξας λιμῷ ἀπέκτεινεν. ἡ δὲ μήτηρ καὶ 
ἄταφον ἔρριψεν" ὡς Χρύδερμος ἐν δευτέρῳ ᾿Ιστορικῶν. 

ΡΩΜΑΙ͂ΟΙ πρὸς «“ατίνους πολεμοῦντες ἐχειροτό- 16 
νησαν στρατηγὸν Πόπλιον 4] έκιον" νεανίσκος δέ τις 

Ο τῶν ἐπισήμων πένης τοὔνομα Κάσσιος Βροῦτος ἐπὶ 
ῥητῷ μισϑῷ νυκτὸς τὰς πύλας ἀνοῖξαι ἐβουλήϑη. 
φωραϑεὶς δὲ ες ναὸν ἔφυγεν ᾿ϑηνᾶςρ Αὐξιληρίας. 
Κάσσιος δὲ Σιγνέφερ ὃ πατὴρ αὐτοῦ κατέχλεισε καὶ 30 
λιμῷ διέφϑειρε καὶ ἄταφον ἔρριψεν" ὡς Κλειτώνυμος 
ἐν ᾿Ιταλικῶν. 

11. ΔΑΡΕΙ͂ΟΣ ὁ Πέρσης ἐπὶ Γρανικῷ πολεμήσας 
᾿4λεξάνδρῳ καὶ ἑπτὰ σατράπας ἀποβαλὼν καὶ ἕρ- 
ματα δρεπανηφόρα δύο καὶ πεντακόσια, συμβαλεῖν 56 

1 ϑυγατριδὰς 061 ϑυγατρίδας] ϑυγατριδοῦς 6 Κρι-΄᾿ 
Ἰῤίαοοὶ ΜΝυ6]]6υ. 4 Ρ. 872 18 πλίνϑω φράξας] πλίνϑοις 
ἐμφράξας ϑ΄οὉ. 89, 81 14 ΧρύσερμοςἿ ΜΏΘ]]ογ. 4 Ρ. 8361 


Ἱστορικῶν) Περσικῶν ϑίοὈ. ΕἾΟΣ, 89, 31 19 “ὐξιληρίας 
Αὐξιλιαρίας 21 ἈΚλειτώνυμος] οἷ, ΤΑΌ. ἃ6 ΕἼ Υ118 δ, 4 


ὄ 


ΡΑΒΑΙΜΈΙΙΑ. 863 


ἔμελλε τῇ ἑξῆς. ᾿Αριοβαρξάνης δὲ ὃ υἱὸς συμπαϑῶς 
διακείμενορ πρὸς ᾿4λέξανδρον ὑπισχνεῖτο τὸν πατέρα 
προδώσειν. ἀγανακτήσας δὲ ὃ πατὴρ ἐτραχηλοκό- 
πησεν᾽ ὡς ᾿Δρητάδης Κνέδιος ἐν τρίτῳ Μακεδονικῶν. 
ΒΡΟΥΤῸΣ ὑπὸ πάντων ὕπατος χειροτονηθεὶς Ὁ 
ἐφυγάδευσε τὸν “ὕπερήφανον Ταρκύνιον τυραννικῶς 
ἀναστρεφόμενον. ὃ δ᾽ ἐλθὼν εἰς Τούσκους ἐπολέμει 
“Ῥωμαίοις. οἱ δὲ υἱοὶ τὸν πατέρα προδοῦναι ἐβου- 
λήϑησαν. ἐμπεσόντων δὲ Ἔ τραχηλοκοπῆδαι' ὡς 


10 ᾿Δριστείδης Μιλήσιος ἐν τοῖς ᾿Ιταλυκοῖς. 


12. ἘΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ὁ τῶν Θηβαίων στρα- 
τηγὸς ἔχων πρὸς Δακεδαιμονίους πόλεμον καὶ ἀρχαι- 
ρεσιῶν ἀγομένων ἧκεν ἐς πατρίδα, παραγγείλας τῷ 
παιδὶ Στησιμβρότῳ μὴ συμβάλλειν. Δακεδαιμόνιοι 


16 μαϑόντες τὴν ἀπουσίαν ἐβλασφήμουν τὸν νεανίαν 


80 


ὡς ἄνανδρον' ὁ δ᾽ ἀγαναχτήδσας καὶ ἐπιλαϑόμενος 
τοῦ πατρὸς συνέβαλε καὶ ἐνίκησεν" ὃ δὲ πατὴρ βαρέως ἢ 
ἐνέγκας στεφανώδας ἐτραχηλοχόπησεν, ὧς Κτησιφῶν 
ἱστορεῖ ἐν τρίτῳ Βοιωτιακῶν. 

ῬΩΜΑΙ͂ΟΙ πρὸς Σαμνίτας πόλεμον ἔχοντες ἐχει- 
ροτόνησδαν Μάλλιον τὸν ᾿Επιτάκτην ἐπικληϑέντα. 
οὗτος διὰ χειροτονίαν ὑπατικὴν εἰς Ρώμην πορευό- 
μενος τῷ υἱῷ προσέταξε μὴ συμβαλεῖν. οἱ δὲ 
Σαμνῖται μαϑόντες βλασφημίαις ἐξουδένιξον τὸν 


46 νεανίαν᾽ ὃ δὲ ταραχϑεὶς ἐνίκησεν: Μάλλιος δ᾽ 


4 ᾿Δρητάδης] Μυθ]16ὁγ. 4 Ρ. 816 8 υἱοὶ ΤυγσπθΡυΒβ: 
τοῦσκοι ἐβουλήϑησαν ἕ: ἠβουλήϑησ.ιν 9 Ἰ᾿δουπδτῃ δα, 
ΘυθΌμθτυβ 10 ᾿Δριστείδης] ΜΌΘΙ]Ογ. 4 Ρ.3238 18 Ατησι- 
φῶν] ἰάθιι 4 ν.8165 21 Μάλλιον Ἐ Ηἷο οὗ Ιηἴτὰ: μάλιον 


8564 ΡΑΒΑΙΓΈΑ. 


αὐτὸν ἐτραχηλοκόπησεν᾽ καϑάπερ ἱστορεῖ ᾿Αριστείδης 
Μιλήσιος. 

ΒἘ 18. ἩΡΑΚΛΗῊΣ τοῦ ἸἸόλης γάμου ἀποτυχὼν τὴν 
Οἰχαλίαν ἐπόρϑησεν. ἡ δ᾽ ᾿Ιόλη ἀπὸ τοῦ τείχους 
ἔρριψεν ἑαυτήν. συνέβη δέ, κολπωϑείσης ὑπὸ ἀνέ- .5 
μου τῆς ἐσθῆτος, μηδὲν παϑεῖν᾽ καθάπερ ἱστορεῖ 
Νικίας ΜΜαλλώτης. 

ῬΩΜΑΙ͂ΟΙ πολεμοῦντες πρὸς Τοῦσκον ἐχειροτό- 
νῆσαν Βαλέριον Τορκουᾶτον. οὗτος ϑεασάμενος τοῦ 
βασιλέως τὴν ϑυγατέρα τοὔνομα Κλουσίαν ἠτεῖτο τὸ 
παρὰ τοῦ Τούσχου τὴν ϑυγατέρα, μὴ τυχὼν δ᾽ 

809 ἐπόρϑει τὴν πόλιν. ἡ δὲ Κλουσία ἀπὸ τῶν πύργων 
ἔρριψεν ἑαυτήν" προνοίᾳ δ᾽ ᾿ἀφροδίτης κολπωϑείσης 
τῆς ἐσθῆτος, διεσώϑη ἐπὶ τὴν γῆν ἣν ὃ στρατηγὸς 
ἔφϑειρε, καὶ τούτων πάντων ἕνεκα ἐξωρίσϑη κοινῷ ιτὖ 
δόγματι ὑπὸ Ῥωμαίων εἰς Κόρσικαν νῆδον πρὸ τῆς 
᾿Ιταλίας" ὡς Θεόφιλος ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

14, ΠΟΙΝΩΝ καὶ Σικελιωτῶν τὴν κατὰ Ρωμαίων 

Β συμμαχίαν ἑτοιμαξόντων, [Μέτελλος στρατηγὸς μόνῃ 
τῇ ἙἙστίᾳ οὐκ ἔϑυσεν᾽ ἡ δὲ πνεῦμα ἀντέπνευσε ταῖς 20 
ναυσί. Γάιος δὲ ᾿ἸΙούλιος μάντις εἶπε λωφῆσαι, 
ἐὰν προϑύσῃ τὴν ϑυγατέρα. ὃ δ᾽ ἀναγκασϑεὶς 
Μεταλίαν τὴν ϑυγατέρα προσῆγεν. ἡ δὲ Ἑστία 
ἐλεήσασα δάμαλιν ὑπέβαλε καὶ αὐτὴν ἐκόμισεν 
εἰς “αμούσιον, καὶ ἱέρειαν τοῦ σεβομένου παρ᾽ 5ς 


1 ἤν ΜΌΘ]]οΣ. 4 Ρ. 828 γ Νικίας] 1Ιάθχ 4 
Ῥ. 468 ἹΜαλλώτης Ἔ: μαλεώτης 16 τούτων Ἠυΐίαομῃμβ: 

διὰ τούτων 11 Θεόφιλορ] ΜΌΘΙΙΟΣ. 4 Ῥ. δ1ὔ 28 Μετα- 

λίαν] Μετέλλαν προσῆγεν] τοῖς βωμοῖς προσῆγεν Η 





ΡΑΒΑΙΙΕΙΙΑ. 865 


αὐτοῖς δράκοντος ἀπέδειξεν. ὡς Πυϑοκλῆς ἐν τρίτῃ 
᾿Ιταλικῶν. 
ἘΝ ΑΥ̓ΛΙΔΙῚ τῆς Βοιωτίας τὰ περὶ ᾿Ιφιγένειαν 
ὁμοίως ἱστορεῖ ΜΜένυλλος ἐν πρώτῳ Βοιωτιακῶν. 
δ 1. ΒΡΈΝΝΟΣ Γαλατῶν βασιλεὺς λεηλατῶν τὴν 
᾿Ἡσίαν ἐπὶ Ἔφεσον ἦλϑε, καὶ ἠράσϑη παρϑένου 
ΖΔημονίκης" ἡ δὲ συνελθεῖν ὑπέσχετο, ἐὰν τὰ ψέλλια 
καὶ τὸν κόσμον τῶν γυναικῶν δῷ αὐτῇ, καὶ τὴν 
Ἔφεσον προδοῦναι᾽ ὁ δ᾽ ἠξίωσε τοὺς στρατιώτας Ο 
10 ἐμβαλεῖν εἰς τὸν κόλπον ὃν εἶχον χρυσὸν τῆς φιλαρ- 
γύρου. ποιησάντων δέ, ὑπὸ τῆς δαψιλείας τοῦ χρυσοῦ 
ξῶσα κατεχώσϑη καϑάπερ ἱστορεῖ Κλειτοφῶν ἐν 
πρώτῳ Γαλατικῶν. 
ΤΑΡΠΗΤΙΑ τῶν εὐσχημόνων παρϑένων τοῦ Καπι- 
: τωλίου φύλαξ, Ρωμαίων πρὸς Σαβίνους πολεμούν- 
τῶν, ὑπέσχετο τῷ Τατίῳ δώσειν εἴσοδον εἰς τὸ 
Ταρπήιον ὄρος, ἐὰν μισϑὸν λάβῃ τοὺς ὅρμους, οὗς 
ἐφόρουν κόσμου χάριν. Σαβῖνοι δὲ νοήσαντες ξῶσαν 
κατέχωσαν᾽ ὡς ᾿Αριστείδης Μιλήσιος ἐν ᾿Ιταλικοῖς. 
2 16. ΤΕΓΕΒΑΤΑΙ͂Σ καὶ Φενεάταις χρονίου πολέ- 
μου γενομένου, ἔδοξε τριδύμους ἀδελφοὺς πέμψαι Ὁ 
τοὺς μαχησομένους περὶ τῆς νίκης. καὶ Τεγεᾶται 
μὲν οὖν τοὺς 'Ῥηξιμάχου παῖδας, Φενεᾶται δὲ τοὺς 
Ζημοστράτου προυβάλοντο. συμβληϑείσης δὲ τῆς 
46 μάχης, ἐφονεύϑησαν τῶν 'Ρηξιμάχου δύο᾽ ὁ δὲ τρέτος 


1 Πυϑοκλῆς) Μυθ)]ογ. 4 Ρ. 488 4 Μένυλλος Ἰάθιη 4 
Ῥ. 462: μέρυλλος Ἷ Ζίημονίκης βίον. 10, 71: δημοτικῆς 
12 Κλειτοφῶν] οἷ. [Δ1Ὁ. ἀθ ΕἾαν 18 6, 4 19 ᾿Δριστείδης] 
ΜΌΘΙ]οΣ. 4 Ρ. 828 234 προυβάλοντο ": προυβάλλοντο 


866. ΡΑΒΑΙΈΤΙ,Α. 


τοὔνομα Κριτόλαος στρατηγήματι περιδγένετο τῶν 
δύο προσποιητὴν γὰρ φυγὴν σκηψάμενος κατὰ ἕνα 
τῶν διωκόντων ἀνεῖλε. καὶ ἐλϑόντος, οἵ μὲν ἄλλοι 
συνεχάρησαν, μόνη δ᾽ οὐκ ἐχάρη ἡ ἀδελφὴ Ζημοδίκη" 
πεφονεύκει γὰρ αὐτῆς τὸν κατηγγυημένον ἄνδρα ὅ 
Ζημόδικον. ἀναξιοπαϑήσας δὲ ὃ Κριτόλαος ἀνεῖλεν 

Ἑ αὐτήν. φόνου δ᾽ ἀγόμενος ὑπὸ τῆς μητρὸς ἀπε- 
λύϑη τῶν ἐγκλημάτων' ὡς Ζημάρατος ἐν δευτέρῳ 
᾿Αἀρκαδικῶν. 

ΡΩΜΑΙ͂ΟΙ καὶ ᾿Αλβανοὶ πολεμοῦντες τριδύμουςρ 10 
προμάχους εἵλοντο, καὶ ᾿4λβανοὶ μὲν Κουριατίους, 
“Ῥωμαῖοι δὲ Ὡρατίους. συμβληϑείδσης δὲ τῆς μάχης, 
οἵ Κουριάτιοι δύο τῶν ἐναντίων ἀνεῖλον" ὃ δὲ περί- 
λοιπος φυγῇ προσποιητῇ συμμάχῳ χρώμενος ἐφό- 
νευσε καϑ' ἕνα τῶν ἐπιδιωκόντων. χαρέντων δὲ 15 
πάντων, μόνη ἡ ἀδελφὴ οὐ συνεχάρη Φρατία τὸν 
κατηγγυημένον ἄνδρα Κουριάτιον ἀνῃρηκότι" ὃ δ᾽ 

Β ἐφόνευσε τὴν ἀδελφήν" ὥς φησιν ᾿Αριστείδης ὃ ΜΜιλή- 
διος ἐν ᾿Ιταλικοῖρ. 

11. ἘΝ ΙΛΙΩῚ τοῦ ναοῦ τῆς ᾿4ϑηνᾶς ἐμπρη- 30 
σϑέντος, προσδραμὼν Ἶλος τὸ διοπετὲς ἥρπασε παλ- 
λάδιον καὶ ἐτυφλώϑη" οὐ γὰρ ἐξῆν ὑπ’ ἀνδρὸς 
βλέπεσϑαι' ὕστερον δ᾽ ἐξιλασάμενος ἀνέβλεψεν" ὡς 
Ζέρκυλλος ἐν πρώτῳ κτίσεων. 

ΑΝΤΎΔΟΣ ἀνὴρ τῶν ἐπισήμων πορευόμενορ 535 
εἰς τὸ προάστειον ὑπὸ κοράκων ἐπεσχέϑη παιόντων 


8 τῶν ἐγκλημάτων] τοῦ ἐγκλήματος βίο». 89,83 4η- 
μάρατος] Μυθ]16}. 4 Ρ. 879 18 ᾿Δριστείδης) 1ᾶθτλ 4 Ῥ. 828 
92 ἐξῆν : ἐξν 24 Ζέρκπυλλος] ΔΜΈΘΙΙΟΣ. 4 ν. 883 84ὅ 
᾿Δντύλος] Μέτελλος ΒΘΒΙ]ΘΘΙΗΒῚΒ 


Θι 


ΡΑΒΑΙΈΕΙΑ. 861 


ταῖς πτέρυξι. φοβηϑεὶς δὲ τὸν οἰωνὸν εἰς. Ῥώμην 
ὑπέστρεψεν. ἰδὼν δὲ τὸ τέμενος τῆς “Ἑστίας καιόμε- 810 
νον καὶ τὸ παλλάδιον ἁρπάσας ἐτυφλώϑη᾽ ὕστερον 
δ᾽ ἀνέβλεψεν ἐξιλασάμενος" ὡς ᾿Δριστείδης Μιλήσιος 
ἐν ᾿Ιταλικοῖρ. 

18. ΘΡΑΙΚῈΣ ᾿Αϑηναίοις πολεμοῦντες χρησμὸν 
ἔλαβον, ὧς, ἐὰν Κόδρου φείσωνται, νικῆσαι" ὃ δὲ 
δρέπανον λαβὼν ἧκεν εἰς τοὺς ἐναντίους ἐν εὐτελοῦς 
σχήματι, καὶ ἕνα φονεύσας ὑπὸ ϑατέρου ἀνῃρέϑη. 


ιὸ οὕτω τ᾽ ἐνίκησαν οἱ ᾿Αϑηναῖοι" ὡς Σωκράτης ἐν 


δευτέρῳ Θρακικῶν. 

ΠΟΥΠΛΙῸΣ 4Δέκιος Ρωμαῖος πρὸς ᾿Αλβανοὺς 
πολεμῶν ὄναρ εἶδεν, ἐὰν ἀποϑάνῃ, Ῥώμην προσποι- 
ἥἤσειν Ῥωμαίοις. ἐλθὼν εἰς μέσους καὶ πολλοὺς Β 


16 φονεύσας ἀνῃρέϑη. ὁμοίως δὲ καὶ ὃ υἱὸς αὐτοῦ 


Ζέκιος ἐν τῷ πρὸς Γάλλους πολέμῳ τοὺς Ρωμαίους 
διέσῳσεν᾽ ὡς ᾿Αριστείδης Μιλήσιος. 

19. ΚΥΑΝΙΠΠΟΣ γένει Συρακούσιος μόνῳ 
Διονύσῳ οὐκ ἔϑυεν" ὁ δὲ ϑεὸς ὀργισϑεὶς μέϑην 


20 ἐνέσκηψε, καὶ ἐν τόπῳ σκοτεινῷ τὴν ϑυγατέρα ἐβιά- 


σατο Κυάνην᾽ ἡ δὲ τὸν δακτύλιον περιελομένη ἔδωκε 
τῇ τροφῷ, ἐσόμενον ἀναγνώρισμα. λοιμωξάντων δὲ 
καὶ τοῦ Πυϑίου εἰπόντος μὲν δεῖν τὸν ἀσεβῇ τρο- 
παίοις ϑεοῖς σφαγιάσαι, τῶν δ᾽ ἄλλων ἀγνοούντων 


36 τὸν χρησμόν, γνοῦσα ἡ Κυάνη καὶ ἐπιλαβομένη τῶν Ὁ 


τριχῶν εἷλκε, καὶ αὐτὴ κατασφάξασα τὸν πατέρα 


17 ᾿Αφιστείδηρ ΜΌΘ]]οΣ, 4 Ρ. 823 10 Σωκράτης] 
Σώσεφατος 1Ιάϑιῃ 4 Ὁ. ὅθ04 


868 ΡΑΒΑΙΤΕΙΙΑ. 


ἑαυτὴν ἐπέσφαξε' καθάπερ “Φοσίϑεος ἐν τῷ τρίτῳ 
Σικελικῶν. 

ΤῸΝ Διονυσίων ἐν τῇ Ῥώμῃ ἀγομένων, ᾿Αρούν- 
τιος ἐκ γενετῆς ὑδροπότης ἐξουδένιξε τὴν τοῦ ϑεοῦ 
δύναμιν. ὁ δὲ μέϑην ἐνέβαλε, καὶ ἐβιάσατο τὴν 
ϑυγατέρα Μεδουλλίναν. ἡ δὲ ἐκ δακτυλίου γνοῦσα 
τὸ γένος καὶ πρεσβύτερα τῆς ἡλικίας φρονήσασα, 
μεϑύσασα τὸν πατέρα καὶ στεφανώσασα ἤγαγεν ἐπὶ 
τὸν βωμὸν τῆς ᾿Αστραπῆς καὶ δακρύσασα ἀνεῖλε τὸν 
ἐπίβουλον τῆς παρϑενίας᾽ ὡς ᾿Αριστείδης ἐν τρίτῃ 10 
᾿Ιταλικῶν. 

ἢ 20. ἘΡΕΧΘΕΥΣ πρὸς Εὔμολπον πολεμῶν ἔμαϑε 
νικῆσαι, ἐὰν τὴν ϑυγατέρα προϑύσῃ, καὶ συγκοι- 
νωνήσας τῇ γυναικὶ Πραξιϑέᾳ προέϑυσε τὴν παῖδα. 
μέμνηται Εὐριπίδης ἐν ᾿Ερεχϑεῖ. 16 

ΜΑΡΙΟΣ πρὸς Κίμβρους πόλεμον ἔχων καὶ ἡτ- 
τώμενοςρ ὄναρ εἶδεν, ὅτι νικήσει, ἐὰν τὴν ϑυγατέρα 
προϑύσῃ" ἦν δ᾽ αὐτῷ Καλπουρνία' προκρίνας δὲ 
τῆς φύσεως τοὺς πολίτας ἔδρασε καὶ ἐνίκησε. καὶ 
ἔτι καὶ νῦν βωμοὶ εἰσὶ δύο ἐν Γερμανίᾳ, οἵ κατ᾽ 50 

Ε ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦχον σαλπίγγων ἀποπέμπουσιν" 
ὡς Ζωρόϑεος ἐν τετάρτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

21. ΚΥΑΝΙΠΠΟΣ τῷ γένει Θετταλὸς ἐπὶ ϑήραν 
συνεχῶς ἐξήει" ἡ δὲ νεόνυμφος αὐτοῦ ὑπολαβοῦσα 
διὰ τὸ πολλάκις ἐν ὕλαις μένειν συνήϑειαν ἔχειν 35 
μεϑ' ἑτέρας, κατ᾽ ἴχνος ἠκολούϑησε τῷ Κυανίππῳ" 


1 4Δοσύϑεος) ΜυΒ]]οΥ. 4 Ρ. 401 8 ᾿ἀρούντιος Ἐ: ἀρνού- 
τιος 10 ᾿ἀριστεέδης] ΜΌΘ]]ΟΥ. 4 Ὁ. 821 18 νικήσειν 
ΝδΌΟΙΚ. 16 'Ερεχϑεῖ]ὔ οὗ, ΒίοὈ. 89, 88. Νδῦοκ. ὑ. 369 22 
Δωφόϑεος] οὗ ΙΔ. ἀθ ΕἸυν118 38, 8 


φι 


ΡΑΒΑΤΙΈΕΙΑ. 9609 


καὶ ἔν τινι χατακρυβεῖσα συνδένδρῳ, τὸ μέλλον 
ἀπεκαραδόκει. τῶν δὲ κλάδων δεισϑέντων, οἱ κύνες 
ϑηρίον εἶναι δόξαντες ὥρμησαν καὶ τὴν φίλανδρον 
ἀλόγου δίκην ξῴου διεσπάραξαν. ὁ δὲ Κυάνιππος 

δ τῆς ἀνελπίστου πράξεως αὐτόπτης γενόμενος ἑαυτὸν 
ἀπέσφαξεν᾽ ὡς 1ΠΠαρϑένιος ὃ ποιητής. 

ἘΝ Συβάρει πόλει τῆς ᾿Ιταλίας νέος περίβλεπτος Ἐ 
τὸ κάλλος Αἰμίλιος φιλοκύνηγος ἦν" ἡ δὲ νεόνυμφος 
δόξασα ἑτέρᾳ συνεῖναι εἰσήει εἰς τὴν νάπην. τῶν 

10 δὲ δένδρων σεισϑέντων, οἱ κύνες ἐπιδραμόντες δὲιέ- 
ὅπασαν᾽ ὃ δὲ ἐπέσφαξεν ἑαυτόν᾽ ὡς Κλειτώνυμος ἐν 
δευτέρῳ Σ)υβαριτικῶν. 

22. ΣΜΥ͂ΡΝΑ Κινύρου ϑυγάτηρ διὰ μῆνιν᾽ φρο- 
δίτης ἠράσϑη τοῦ γεννήσαντος, καὶ τῇ τροφῷ τὴν 511 

16 ἀνάγκην τοῦ ἔρωτος ἐδήλωσεν" ἡ δὲ δόλῳ ὑπῆγε 
τὸν δεσπότην᾽ ἔφη γὰρ γείτονα παρϑένον ἐρᾶν αὐτοῦ 
καὶ αἰσχύνεσθαι ἐν φανερῷ προσιέναι. ὁ δὲ συνῇει. 
ποτὲ δὲ ϑελήσας τὴν ἐρῶσαν μαϑεῖν φῶς ἤτησεν, 
ἰδὼν δὲ ξιφήρης τὴν ἀσελγεστάτην ἐδίωκεν. ἡ δὲ 

30 κατὰ πρόνοιαν ᾿Αφροδίτης εἰς ὁμώνυμον δένδρον 
μετεμορφώϑη" καϑὰ Θεόδωρος ἐν ταῖς Μεταμορ- 
φώδεσιν. 

ΟΥ̓ΑΛΕΡΙΑ Τουσκλαναρία κατὰ μῆνιν ᾿ἄφρο- 
δίτης ἐρασϑεῖσα Οὐαλερίου τοῦ πατρὸς τῇ τροφῷ 

36 ἀνεκοίνωσεν᾽ ἡ δὲ τὸν δεσπότην δόλῳ ὑπῆλθεν, 
εἰποῦσα ὡς αἰδεῖται κατ᾽ ὄψιν μίσγεσϑαι, τῶν τε Β 


ὅ τῆεΕε Η Φὄδ ΚΖ Παρϑένιορ] οἵ. τού. Βογιρὺ. 64. Ἡθχοθου. 1 
Ῥ. 14 11 ἈΚλειτώνυμος] οἷ. 110. ἀθ ΕἸυνΙ8 8, 4 21 
Θεόδωρος] ΜυΘ6116γ. 4 Ρ. ὅ18 


ῬΙαϊασομβὶ Μοχαϊία. Ὑο]. 11, 24 


510 ΡΑΒΑΙΠΈΕΙ,Α. 


γειτόνων εἷναι τὴν παρϑένον. καὶ οἰνωϑθεὶς ὃ πατὴρ 
ἤτει φῶς, ἡ δὲ τροφὸς φϑάσασα διήγειρεν, ἥτις ἐπὶ 
ταῖς ἀγροικίαις ἦν ἐγκύμων τυγχάνουσα" ποτὲ δὲ 
κατὰ κρημνῶν ἐνεχϑείσης, τὸ βρέφος ἔξη" κατιοῦσα δ᾽ 
ἐγκύμων κατέστη καὶ εἰς τὸν ὡρισμένον χρόνον ἐγέν- δ 
νησεν Αἰγίπανα, κατὰ τὴν Ῥωμαίων φωνὴν Σιλονᾶνον. 
ὁ δὲ Οὐαλέριος ἀϑυμήδας κατὰ τῶν αὐτῶν ἔρριψε κρη- 
μνῶν" ὡς ᾿Αριστείδης Μιλήσιος ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 
28. ΜΕΤΑ τὴν Ἰλίου πόρϑησιν ἐξεβράσϑη 4,|ιο- 
μήδης εἰς Διβύην,. ἔνϑα “ύκος ἦν βασιλεὺς ἔϑος 
ἔχων τοὺς ξένους Ἄρει τῷ πατρὶ ϑύειν. Καλλιρρόη δὲ 
Ο ἡ ϑυγάτηρ ἐρασϑεῖσα Διομήδους τὸν πατέρα πρού- 
δωκε, καὶ τὸν Διομήδην ἔσῳσε λύσασα τῶν δεσμῶν᾽ 
ὁ δὲ ἀμελήσας τῆς εὐεργέτιδος ἀπέπλευσεν" ἡ δὲ 
βρόχῳ ἐτελεύτησεν" ὡς ᾿Ιόβας ἐν τρίτῃ “ιβυκῶν. 15 
ΚΑΛΠΟΥΡΝΙΟΣ Κράσσος ἀνὴρ τῶν ἐπισήμων, 
“Ῥηγούλῳ συστρατευόμενος, ἐπέμφϑη εἰς Μασσύλους 
πορϑήσων φρούριόν τι δυσάλωτον τοὔνομα Γαραί- 
ες φίον. αἰχμάλωτος δὲ ληφϑεὶς ἔμελλε ϑύεσϑαι τῷ 
Ὁ Κρόνῳ. Βισαλτία δέ, τοῦ βασιλέως ϑυγάτηρ, ἐρα- 30 
σϑεῖσα προύδωκε τὸν πατέρα καὶ νικηφόρον ἐκεῖνον 
ἐποίησεν. ἀναστρέψαντος δ᾽ αὐτοῦ, ἡ κόρη κατέσφαξεν 
ἑαυτήν ὡς ᾿Ησιάναξ ἐν τρίτῳ Λιβυκῶν. 
24. ΠΡΙΑΜΟΣ Πολύδωρον ἐξέϑετο εἰς Θράκην 
μετὰ χρυσίον πρὸς Πολυμήστορα τὸν γαμβρόν" ὡς 38 
δ᾽ ἐγγὺς ἦν τοῦ πορϑεῖσϑαι ἡ πόλις, μετὰ τὴν ἅλωσιν 


1 καὶ οἰνωϑεὶς κέ] οογταρία 7 ἔρριψε] ἑαυτὸν ἔρριψεν 
8 ᾿Αριστείδης.}] ΜΌΘΙΙΟΣ. 4 ν᾿. 821 16 ᾿Ιόβας Μυθ]]ογ. 8 
Ῥ. 4712 17 ἸΜασσύλους Χ: μεσσύλους 21 προύδωκε ἕ: 
προέδωιεξ 28 Ἡσιάναξ])] ἩΗγησιάναξ ΜῈ6]]16γ. 8 Ῥ. 10 


0 


μ᾿ 





ΡΑΒΑΙΠΕΊΙΙΑ. 511 


ἀπέχτεινε τὸν παῖδα, ὡς ἂν κερδήσῃ τὸν χρυσόν. 
᾿Εχάβη δ᾽ ἐπὶ τοὺς τόπους παραγενομένη καὶ δοφι- 
σαμένη ὡς χρυσὸν δώσουσα ἅμα ταῖς αἰχμαλωτίσι 
ταῖς χερσὶν ἐξετύφλωσεν' ὡς Εὐριπίδης ὃ τραγῳ- 
ὅ δοποιόρ. 

ΑΝΝΙΒΑ Καμπανοὺς λεηλατοῦντος,. “ούχκιος Ε 
Θύμβρις τὸν υἱὸν ἹῬούστιον μετὰ χρημάτων ἔϑετο 
πρὸς Οὐαλέριον Γέστιον ὄντα γαμβρόν. ὃ δὲ νενί- 
κηκεν. ἀκούσας δὲ ὁ Καμπανὸς φιλαργυρίᾳ παρέβη 

10. τὰ δίκαια τῆς φύσεως, τὸν παῖδα φονεύσας. ὁ δὲ 
Θύμβρις διὰ τῆς ἀγροικίας πορευόμενος καὶ τῷ 
σώματι τοῦ παιδὸς ἐντυχὼν ἔπεμψεν ἐπὶ τὸν γαμ- 
βρὸν ὡς δείξων ϑησαυρούςρ᾽ ἐλϑόντα δ᾽ ἐτύφλωσε 
καὶ ἐσταύρωσεν. ὡς ᾿Αριστείδης ἐν τρίτῳ Ἰ᾽τα- 

16 λικῶν. 

2ὅ. ΦΩΟΚΟΥ͂ ὄντος ἐκ Ψαμάθης «Αἰακῷ καὶ στερ- 
γομένον, Τελαμὼν ἦγεν ἐπὶ ϑήραν" καὶ συὸς ἐπιφα- 
γνέντος κατὰ τοῦ μισουμένου ἐπαφῆκε τὸ δόρυ καὶ 
ἐφόνευσεν. ὃ δὲ πατὴρ ἐφυγάδευσεν" ὡς “Ιωρόϑεος 

80 ἐν πρώτῳ ΜΜεταμορφώδεων. 

ΓΑΙΟΣ ΜΜἊἝᾳαάξιμος ἔχων υἱοὺς Σιμίλιον καὶ Ῥῆδον' 
τοῦτον ἐγέννησεν ἐξ ᾿Αμερίας Κόνων ὃ 'Ῥῇσος" οὗτος 
ἐν κυνηγεσίῳ ἀπέκτεινε τὸν ἀδελφὸν καὶ ὑποστρέψας 
τὸ σύμπτωμα τύχης εἶπεν οὐ κρίσεως γεγονέναι. ὃ 

5 ὃὲ γνοὺς τἀληϑὲς ἐφυγάδευσεν ὡς ᾿Αριστοκλῆς ἐν 
τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 


8 αἰχμαλοωτίσι ": αἰχμαλώτισι. ἀ χερσὶν] κερκίσιν Μυ8- 
σΥαΥϊαΒ Εὐριπίδης] τὰ δοῦρα φ«ραγῳδοποιός) τραγῳ- 
διοποιός ὃ 14 ᾿Δριστείδης] ΜΆΘΙ]οΥ, 4 ν᾿. 821 22 Κόνων 
ὁ ἹῬῆσος] “οογτυρία᾽ 36 ᾿Δριστοκλῆς] Μυ6]]6Υ. 4 Ρ. 880 

. 9 43 


θ12 ΡΑΒΑΙΧΕΙΙ. 


8190 96. ΑΡΗΣ ᾿4λϑαίᾳ συνῆχϑε καὶ Μελέαγρον ποιή- 
σας ἘΞΕ ὡς Εὐριπίδης ἐν Μελεάγρῳ. 

ΣΕΠΤΙΜΙΟΣ (Μάρκελλος γήμας Σιλουίαν τὰ 
πολλὰ κυνηγίῳ προσέκειτο᾽ τὴν δὲ νεόνυμφον ἐν 
σχήματι ποιμένος ἄρης βιασάμενος ἐγκύμονα ἐποίηδε, 
καὶ ὡμολόγησεν ὅστις ἦν καὶ δόρυ ἔδωκε, τὴν γένε- 
σιν τοῦ μέλλοντος τίκτεσϑαι φάσκων ἐν αὐτῷ ἀποκεῖ- 
ὅϑαι. ἀπέχτεινε γοῦν Σεπτίμιος Τουδσκῖνον. Μά- 
μερχος δὲ ὑπὲρ εὐκαρπίας ϑύων ϑεοῖς μόνης ἠμέλησε 
Δήμητρος. ἡ δὲ κάπρον ἔπεμψε. συναϑροίσας δὲ 
πολλοὺς ἐκεῖνος κυνηγέτας ἀνεῖλε, καὶ τὴν κεφαλὴν 

Β καὶ τὸ δέφρος τῇ κατηγγνημένῃ γυναικὶ κατεχώρφηδε. 
Σκυμβράτης δὲ καὶ Μουϑίας οἱ μητράδελφοι περιεί- 
λοντο τῆς κόρης. ἀγαναχτήσας δ᾽ ἀνεῖλε τοὺς συγ- 
γενεῖρ᾽ ἡ δὲ μήτηρ τὸ δόρυ κατέκαυσεν" ὡς Μένυλλος 
ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

21. ΤΈΛΑΜΩΝ ὁ “ἰακοῦ καὶ ᾿Ενδηίδος ἐλϑὼν 
εἰς Εὔβοιαν καὶ ἜΞΈ νυχτὸς ἔφυγεν. ὃ δὲ πατὴρ 
αἰσϑόμενος καὶ τῶν πολιτῶν τινα ὑποπτεύσας ἔδωκε 


οι 


1ὅ 


τὴν κόρην καταποντωϑῆναί τινι τῶν δορυφόρων. ὃ 590 


δ᾽ ἐλεήσας ἀπημπόλησε' προσσχούσης δὲ τῆς νεὼς 
Σαλαμῖνι, Τελαμὼν ὠνήσατο" ἡ δ᾽ ἔτεκεν Αἴαντα ὡς 
- σ΄ 4ρητάδης Κνίδιος ἐν δευτέρῳ Νησιωτικῶν. 

ΛΟΥΚΙΟΣ Τρώσκιος ϑυγατέρα εἶχε Φλωρεντίαν 


ἀπὸ τῆς Πατρίδος᾽ ταύτην ἔφϑειρε Καλπούρνιος 55 


2 ἰὰ0. 34 ἔοσθ 1100. ἱπ Ὲ Μελεάγρῳ] οὗ, ΝάὍῦοκ. ὑ. 414 
4 προσέκειτο] προσανέκειτοῦ 16 ένυλλος] Μυθ] ον. 4 
Ῥ. 462 18 Ἰαουθᾶμι 7ὅ ἴδϑγα 10. ἀαὺ ΕἸ 21 οὗ ν. 878, 
8 προσσχούσης Ὦ: προσχούσης 28 ᾿Δἀρητάδης] Μυ6)]6Υ. 4 
Ῥ. 816 











ΡΑΒΑΙΜΕΊΙΑ. 513 


Ῥωμαῖος. ὃ δὲ παρέδωκε τὴν κόρην καταποντίδσαι" 
ἐλεηϑεῖσα δὲ ὑπὸ τοῦ δορυφόρου πιπράσκεται" κατὰ 
τύχην τῆς νεὼς προσσχούσης εἰς ᾿Ιταλίαν, Καλπούρ- 
νιος ὠνήσατο καὶ ἐποιήσατο ἐξ αὐτῆς Κόντρουσχον" 
ὅ ὡς ἽΒΕ 
28. ΑΙΌΛΟΣ τῶν κατὰ Τυρρηνίαν βασιλεὺς 
ἔσχεν ἐξ ᾿ἀμφιϑέας ϑυγατέρας ἕξ καὶ ἴσους ἄρρενας" 
Μακαρεὺς δὲ ὁ νεώτατος ἔρωτι ἔφϑειρε μίαν, ἡ δὲ ἢ 
παιδίον ἐκύησεν. ἐμπεσοῦσα δὲ καὶ ξίφους πεμφϑέν- 
10 τὸς ὑπὸ τοῦ πατρός, ἄνομον κρίνασα ἑαυτὴν διξεχρή- 
σατο" ὁμοίως δὲ καὶ ὃ Μακαρεύς" ὡς Σώστρατος ἐν 
δευτέρᾳ Τυρρηνικῶν. 
ΠΑΠΙΡΙ͂ΟΣ Τόλουκερ γήμας Ἰουλίαν Ποῦλχραν 
ἔσχεν ἕξ ϑυγατέρας καὶ τοὺς ἴσους ἄρρενας. τούτων 
16 ὃ πρεσβύτατος Παπίριος Ρωμᾶνος τῆς ἀδελφῆς ἐρα- 
σϑεὶς Κανουλίας ἔγκυον ἐποίησε. μαϑὼν δὲ ὃ πατὴρ 
τῇ ϑυγατρὶ ξίφος ἔπεμψεν᾽" ἡ δὲ ἑαυτὴν ἀνεῖλε" τὸ 
αὐτὸ δὲ χαὶ ὃ Ρωμᾶνος ἔπραξεν" ὡς Χρύσιππος ἐν Ἐ 
τῷ πρώτῳ ᾿Ιταλικῶν. 
29. ΑΡΙΣΤΟΝΥ͂ΜΟΣ Ἐφέσιος υἱὸς Ζημοστρά- 
τοῦ ἐμίσει γυναῖκας, ὄνῳ δ᾽ ἐμίσγετο᾽ ἡ δὲ κατὰ 
χρόνον ἔτεκε κόρην εὐειδεστάτην Ὀνόσκελιν τοὔνομα" 
ὡς ᾿Δριστοτέλης ἐν δευτέρᾳ παραδόξων. 
ΦΟΥΛΟΥΙΟΣ Σκχτέλλος μισῶν γυναῖκας ἵππῳ 
36 συνεμίσγετο᾽ ἡ δὲ κατὰ χρόνον ἔτεκε κόρην εὕμορ- 
ὅ 80. 26 ἔοχο 11ὑὐ. 1 Ἐ 10 ἄνομον) ὃ νόμον Μα6]16Γ. 
11 Σώστρατος] Μυθ])]6ΓΣ. 4 Ῥ. δ04 14 τοὺς ἴσους) ἴσους δὰ 
ἴσους τοὺῦ 18 Χρύσιππος] ΜΌΘ]1οΓ. 4 Ρρ. 8. 20 'Ἄρι- 


στώνυμος Χ: ἀρίστων ἀριστώνυμος 28 ᾿Δριστοτέληρ] ᾿ἄριστο- 
κλέους δον. 64, 87. νἱά. Μυθ]οΣ. 4 Ῥ. 8380 


914 ΡΑΒΑΙΙΕΙ,Α. 


φον καὶ ὠνόμασεν "᾿Ἔποναν᾽ ἔστι δὲ ϑεὸς πρόνοιαν 
ποιουμένη ἵππων" ὡς ᾿4γησίλαος ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 
80. ΣΑΡΔΙΑΝΟῚ πρὸς Σμυρναίους πόλεμον 
ἔχοντες περὶ τὰ τείχη ἐστρατοπεδεύσαντο, καὶ διὰ 
πρέσβεων ἔπεμψαν μὴ πρότερον ἀναχωρῆσαι, ἐὰν μὴ 
Ε τὰς γυναῖκας συνελθεῖν αὐτοῖς συγχωρήσωσι. τῶν 
δὲ Σμυρναίων διὰ τὴν ἀνάγκην μελλόντων πάσχειν 
κακῶς, ϑεραπαινὶς ἦν μία τῶν εὐσχημόνων, ἣ προῦσ- 
δραμοῦσα ἔφη τῷ δεσπότῃ Φιλάρχῳ “δεῖ τὰς ϑερα- 
παίναρ κοσμήσαντας ἀντ᾽ ἐλευϑέρων πέμπειν. ὃ δὴ 10 
καὶ ἔδρασαν. οἵ δὲ κοπωϑέντες ὑπὸ τῶν ϑεραπαι- 
818 νῶν ἑάλωσαν. ὅϑεν καὶ νῦν παρὰ Σμυρναίοις ἑορτὴ 
λέγεται ᾿Ελευϑέρια, ἐν ἧ αἱ δοῦλαι τὸν κόσμον τῶν 
ἐλευϑέρων φοροῦσιν" ὡς 4οσίϑεος ἐν τρίτῳ “υδιακῶν. 
ΑΤΕΈΠΟΜΑΡΟΣ Γάλλων βασιλεὺς “Ρωμαίοις 1τ6 
πολεμῶν ἔφη μὴ πρότερον ἀναχωρῆσαι. ἐὰν μὴ τὰς 
γυναῖχας εἰς συνουσίαν ἐκδῶσι. τῶν δὲ διὰ συμ- 
βουλὴν ϑεραπαινίδων πεμψάντων τὰς δούλας, κοπω- 
ϑέντες οἵ βάρβαροι τῇ ἀλήκτῳ συνουσίᾳ ὑπνώ- 
ϑησαν. ἡ δὲ Ῥητᾶνα (αὕτη γὰρ ἦν ἡ τοῦτο συμβου- 30 
λεύσασα) ἀγρίας ἐπιλαβομένη συκῆς ἀναβαίνει εἰς 
τὸ τεῖχος καὶ μηνύει τοῖς ὑπάτοις" οἱ δ᾽ ἐπελθόντες 
ἐνίκησαν. ἀφ᾽ οὗ καὶ ἑορτὴ ϑεραπαινῶν καλεῖται" 
Β ὡς ᾿Αριστείδης Μιλήσιος ἐν πρώτῃ ᾿Ιταλικῶν. 
81. ΑΘΗΝΑΙΩΝ πόλεμον ἐχόντων πρὸς Εὔμολ-- 3 
πον καὶ τῆς εὐθηνίας μὴ ἐπαρκούσης, Πύρανδρος 


2 ᾿4γησίλαος] ΜΌΘθ]]6Υ. 4 Ῥ. 392 9 δεῖν 18 ᾿Ελευ- 
ϑέρια Ὗ : ἐλευϑερίά 14 4οσέϑεος] Μυ6]]6ΓΥ. 4 ν. 401 18 
κοπωϑέντες ": καὶ κοπωϑέντες 94 οὗ Ῥ. 876, 8 ᾿Δριστεί- 
δης) ΜΌΘ]]ΟΓ. 4 Ὁ. 820. 822 


σι 


ΡΑΒΑΤΈΤΑ. δ1Ὁ 


ταμίας τῶν δημοσίων ὑπεσπάδατο τὸ μέτρον, φει- 
δωλῶς χρώμενος" οἵ δ᾽ ἐγχώριοι ὡς προδότην ὑπο- 
πτεύσαντες λυϑόλευστον ἐποίησαν. ὡς Καλλισϑένης 
ἐν τρίτῳ Θρακικῶν. 

δ ῬΡΩΜΑΙΩΝ πρὸς Γάλλους πολεμούντων καὶ τῆς 
εὐθηνίας μὴ ἀρκούδης, Κίννας τοῦ δήμου τὸ σιτό- 
μξτρον ὑπέσπαδσε' Ῥωμαῖοι δὲ ὡς ἀντιποιούμενον 
αὐτὸν τῆς βασιλείας λυϑόλευστον ἐποίησαν" ὡς ᾽4ρι- 
στείδης ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

1... 82. ἘΝ τῷ ΜΠελοποννησιακῷ πολέμῳ Πεισί- 
ὄστρατος Ὀρχομένιορ τοὺς μὲν εὐγενεῖς ἐμίσει, τοὺς Ο 
δ᾽ εὐτελεῖς ἐφίλει. ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἐν τῇ βουλῇ 
φονεῦσαι, καὶ διακόψαντες αὐτὸν εἰς τοὺς κόλπους 
ἔβαλον, καὶ τὴν γῆν ἔξυσαν. ὁ δὲ δημότης ὄχλος 

16 ὑπόνοιαν λαβὼν ἔδραμεν εἰς τὴν βουλήν. ὁ δὲ 
νεώτερος υἱὸς τοῦ βασιλέως Ἰλησίμαχος εἰδὼς τὴν 
συνωμοσίαν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀπέσπασε τὸν ὄχλον, 
εἰτὼν ἑἕωρακέναι τὸν πατέρα μεϑ᾽ ὁρμῆς εἰς τὸ 
Πισαῖον ὄρος φέρεσϑαι, μείξονα μορφὴν ἀνθρώπου 

30 χεχτημένον. καὶ οὕτως ἠπατήϑη ὁ Ὄχλος" ὡς Θεό- 
φιλος ἐν δευτέρῳ Πελοποννησιακῶν. 

ΔΙΑ τοὺς ἀστυγείτονας πολέμους ἡ σύγκλητος Ὁ 
τῶν Ῥωμαίων τοῦ δήμου τὸ σιτόμετρον ἦρε" Ῥω- 
μύλος δὲ ὁ βασιλεὺς βαρέως ἐνεγκὼν τῷ δήμῳ ἀπέ- 

45 δωκε πολλοὺς δὲ τῶν μειξόνων ἐκόλαξεν. οἵ δὲ φονεύ- 
όαντες αὐτὸν ἐν τῇ συγκλήτῳ βουλῇ καὶ διακόψαντες 
εἰς τοὺς κόλπους ἔβαλον. “Ῥωμαῖοι δὲ μετὰ πυρὸς 


20 Θεόφιλος] Μυθ]1]6γ. 4 ὑ. δ1ὅ 26 διακόψαντες Ἔ: 
κόψαντες 





ὅ16 ΡΑΒΑΙΠΈΕΜΑ. 


εἰς τὴν σύγκλητον ἔδραμον. Αἴτιος δὲ Πρόκλος τῶν 
ἐπισήμων ἀνὴρ εἶπε τὸν Ρωμύλον ἐν ὄρει ἑωρακέναι 
μείξονα παντὸς ἀνθρώπου ϑεὸν γεγενῆσϑαι. Ῥωμαῖοι 
δὲ πιστεύσαντες ἀνεχώρησαν" ὡς ᾿Αριστόβουλος ἐν 
τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

Ε 88. ΠΕΛΟΨ Ταντάλου καὶ Εὐρνανάσσης γήμας 
“Ἱπποδάμειαν ἔσχεν ᾿άτρέα καὶ Θυέστην" ἐκ δὲ 4α- 
ναΐδος -νύμφης Χρύσιππον, ὃν πλέον τῶν γνησίων 
ἔστερξε. Λάιος δὲ ὃ Θηβαῖος ἐπιϑυμήδσας ἥρπασεν 
αὐτόν. καὶ συλληφϑεὶς ὑπὸ Θυέστου καὶ ᾿Ατρέως 
ἐλέους ἔτυχε παρὰ Πέλοπος διὰ τὸν ἔρωτα. Ἵππο- 
δάμεια δ᾽ ἀνέπειϑεν ᾿Αἀτρέα καὶ Θυέστην ἀναιρεῖν 
αὐτόν, εἰδυῖα ἔσεσϑαι ἔφεδρον βασιλείας. τῶν δ᾽ 
ἀρνησαμένων,. αὐτὴ τῷ μύσει τὰς χεῖρας ἔχρισε. 
νυχτὸς γὰρ βαϑείας κοιμωμένου Μαΐου, τὸ ξίφος 
ἑλκύσασα καὶ τρώσαδσα τὸν Χρύσιππον ἐγκαταπήγνυσι 
τὸ ξίφος. ὑπονοηϑεὶς δὲ ὁ Μάιος διὰ τὸ ξίφος ῥύεται 

Ε ὑπὸ ἡμιϑνῆτος τοῦ Χρυσίππου τὴν ἀλήϑειαν ὅὃμο- 
λογήσαντος" ὁ δὲ ϑάψας τὴν ᾿Ιπποδάμειαν ἐξώρισεν" 
ὡς Ζ΄οσίϑεος ἐν Πελοπίδαις. 

ΒΙῸΣ Τολίειξ γήμας Νουκερίαν ἔσχε δύο παῖδας 
ἐκ ταύτης. ἔσχε δὲ καὶ ἐξ ἀπελευϑέρας κάλλει περί- 
βλεπτον Φίρμον, ὃν τῶν γνησίων μᾶλλον ἔστεργε. 
ἡ ὃδὲ Νουκερία πρὸς τὸν πρόγονον μιδοπονήρως 


20 


διακειμένη τοὺς παῖδας ἀνέπειϑεν αὐτὸν ἀναιρεῖν. 425 


τῶν δ᾽ εὐσεβῶς ἀνανευσάντων, αὐτὴ τὸν φόνον ἐνήρ- 
814 γησε, καὶ νυχτὸς τοῦ σωματοφύλακος τὸ ξίφος 


1 Αἴτιος] Ἰούλιος Μ. Αἴλιος. 4 ᾿Αριστόβουλος] ΜΏ6]16Γ. 8 
Ῥ. 829 20 “οσίϑεος)] Ἰάθιῃ 4 ». 402 27 καὶ Ἠυϊῤίοηαβ 





ΡΑΒΑΙΠΕΤΙΙΑ. 511 


ἑλκύσασα καιρίως ἔτρωσε τὸν κοιμώμενον, ἐγκατα- 

λιποῦσα τὸ ξίφος. τοῦ δὲ σωματοφύλακος ὑποπτευ- 

ϑέντος, ὁ παῖς τὴν ἀλήϑειαν λέγει. ὃ δὲ τοῦτον 

ϑάψας τὴν γυναῖκα ἐφυγάδευσεν᾽ ὡς ΖΙοσίϑεος ἐν 
ὅ τρίτῳ Ἰταλικῶν. 

84. ΘΗΣΕῪΣ ταῖς ἀληϑείαις παῖς Ποσειδῶνος, 
χων δ᾽ ἐξ ᾿Ιππολύτης ᾿“ἵΜμαξόνος ᾿Ιππόλυτον, ἐπέγημε 
μητρυιὰν Φαίδραν τὴν Μίνωος, ἥτις τοῦ προγόνου 
εἰς ἐπιϑυμίαν ἐμπεσοῦσα τὴν τροφὸν ἔπεμψεν" ὁ δὲ 

10 καταλείψας ᾿ϑήνας καὶ εἰς Τροιξῆνα παραγενόμε- 
νος κυνηγεσίαις προσανέκειτο. τῆς δὲ προαιρέσεως Β 
ἡ ἀσελγὴς ἀποτυχοῦδσα ψευδεῖς κατὰ τοῦ σώφρονος 
ἐπιστολὰς ἐχάραξε καὶ βρόχῳ τὸ ξῆν ἀνήρτησε. Θη- 
σεὺς δὲ πιστεύσας ἠτήσατο παρὰ Ποσειδῶνος ἀπο- 

18 λέσϑαι τὸν ᾿Ιππόλυτον, ἐκ τῶν τριῶν εὐχῶν ἃς εἶχε 
παρ᾽ αὐτοῦ. ὁ δὲ παρ᾽ αἰγιαλὸν ἐπὶ ἅρματος τυχόντι 
ταῦρον ἔπεμψε καὶ ἐπτόησε τοὺς ἵππους, οἵ συνέ- 
τριψαν τὸν “Ἱππόλυτον. 

ΚΟΜΜΙΝΙΟΣ Σοῦπερ “αυρεντῖνος ἔχων υἱὸν 

.9 ἐξ ᾿Εγερίας νύμφης Κομμένιον ἐπήγαγε μητρυιὰν 
Γιδίκαν" ἥτις ἐρασθεῖσα τοῦ προγόνου καὶ ἀποτυ- 
χοῦσα βρόχῳ κατέστρεψε τὸν βίον, ἐπιστολὰς κατα- 
λείψασα ψευδεῖς. ὃ ὃδὲ Κομμίνιος ἀναγνοὺς τὰ ρ 

᾿ ἐγκλήματα καὶ τῷ ξήλῳ πιστεύσας ἐπεκαλέσατο τὸν 

ο5" Ποσειδῶνα. ὃ δὲ τῷ παιδὶ ἐπὶ ἕρματος ὀχουμένῳ 
ταῦρον ἔδειξε, καὶ οἵ ἵπποι τὸν νέον σύραντες ἀπώ- 
λεσαν᾽ ὡς 4΄οσίϑεος ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 


4. 21 ΖΔΙοσίϑεος] Μυ6]16Γ. 4 Ῥ. 400. 401 18 ἀνήρτησε) 
περιέγραψε ϑίον. 64, 88. ἀνήρπασε 


818 ΡΑΒΑΙΤΈΕΤΙΑ. 


85. ΛΟΙΜΟΥ͂ κατασχόντος “ακεδαίμονα, ἔχρησεν 
ὁ ϑεὸς παύσασϑαι, ἐὰν παρϑένον εὐγενῆ κατὰ ἔτος 
ϑύωσιν. Ἑλένης δέ ποτε κληρωϑείδης καὶ προ- 
αχϑείσης κεκοσμημένης, ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασε τὸ 
ξίφος καὶ ἐς τὰ βουκόλια κομίσας ἐπὶ δάμαλιν κατέ- δ 
ϑηκεν' ὅϑεν ἀπέσχοντο τῆς παρϑενοχτονέαφ᾽ ὡς 
᾿Δριστόδημος ἐν τρίτῃ μυϑικῇ συναγωγῇ. 

ΛΟΙΜΟΥ͂ κατασχόντος Φαλερίους καὶ φϑορᾶς 

Ὁ γενομένης, χρησμὸς ἐδόϑη λωφῆσαι τὸ δεινόν, ἐὰν 
παρϑένον τῇ Ἥρᾳ ϑύωσιν κατ᾽ ἐνιαυτόν. ἀεὶ δὲ 
τῆς δεισιδαιμονίας μενούσης, κατὰ κλῆρον καλουμένη 
Οὐαλερία Μουπέρκα ἤγετο εἰς ϑυσίαν' σπασαμένη 
δὲ τὸ ξίφος, ἀετὸς καταπτὰς ἥρπασε καὶ ἐπὶ τῶν 
ἐμπύρων ἔϑηκε ῥάβδον μικρὰν ἔχουσαν σφῦραν, τὸ 
δὲ ξίφος ἐπέβαλε δαμάλει τινὶ παρὰ τὸν ναὸν βοόσκο- 1 
μένῃ. νοήσασα δὲ ἡ παρϑένος καὶ τὴν βοῦν ϑύσασα 
καὶ τὴν σφῦραν ἄρασα, κατ᾽ οἰκίαν περιῆλθε, καὶ 
τοὺς ἀσϑενοῦντας ἠρέμα πλήττουσα διήγειρεν, ἐρ- 
ρῶσϑαι ἑἕνὺ ἑκάστῳ λέγουσα. ὅϑεν καὶ νῦν τὸ 
μυστήριον τελεῖται" ὡς ᾿Αριστείδης ἐν ἐννεακαιδε- 30 
κάτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

Ὲ 86. ΦΎΥΎΛΟΝΟΜΗ Νυχτίμου καὶ ᾿ἀρκαδίας ϑυγά- 
τὴρ ἐκυνήγει σὺν τῇ ᾿Αρτέμιδι" ἔάρης δ᾽ ἐν σχήματι 
ποιμένος ἔγκυον ἐποίησεν. ἡ δὲ τεκοῦσα διδύμους 
παῖδας καὶ φοβουμένη τὸν πατέρα ἔρριψεν εἰς τὸν 36 
᾿Ερύμανϑον. οἱ δὲ κατὰ πρόνοιαν ἀκινδύνως περι- 


8 ϑύωσιν ἢ: ϑύσωσιν 71᾿ Δριστόδημος) ΝΘ]16:. 8 Ῥ. 811 
8 Φαλερίους ": Χαλερέους 12 Μουπέρκα Ἐ: τουπέρκα 
σπασαμένη) σπασαμένων᾽ 16 καὶ] ἀο]οπάστῃ νἱάθίυτ 
40 ᾿Δριστείδης] ΜΌΘΙ]]ΟΥ. 4 Ρ. 822 


0 


μὰ 


ΡΑΒΑΙΙΈΙΙΑ. 819 


φερόμενοι προδσηνέχϑησαν ἐν κοίλῃ δρυΐ" λύκαινα 
δ᾽ ἐμφωλεύουσα τοὺς μὲν ἰδίους σκύμνους εἰς τὸν 
ῥοῦν ἔρριψε, τοῖς δὲ βρέφεσι ϑηλὴν παρέσχε. Τύλι- 
φος δὲ ποιμὴν αὐτόπτης γενόμενος καὶ ἀναλαβὼν 

δτοὺρ παῖδας ὡς ἰδίους ἔϑρεψε, τὸν μὲν καλέσαρ 
Λύκαστον τὸν δὲ Παρράσιον, τοὺς διαδεξαμένους ΒΕ 
τὴν βασιλείαν τῶν ᾿ἀρκάδων᾽ ὡς Ζώπυρος Βυξάντιος 
ἐν τῷ τρίτῳ “ἸΙστορικῶν. 

ΑΜΟΥΛΔΙΟΣ πρὸς Νομίτορα τὸν ἀδελφὸν τυραν- 

1. νικῶς διακείμενος, τὸν μὲν υἱὸν Δἵνιτον ἐπὶ κυνηγίᾳ 
ἀνεῖλε, τὴν δὲ ϑυγατέρα Σιλουίαν ἐν ᾿ἸΙουλίᾳ τῆς 
Ἥρας ἱέρειαν ἐποιήσατο. ταύτην "άρης ἐγκύμονα 
ποιεῖ" ἡ δ᾽ ἔτεκε διδύμους, ὡμολόγησέ τε τῷ τυράννῳ 
τὴν ἀλήϑειαν. ὃ δὲ φοβηϑεὶς ἀμφοτέρους κατεπόν- 

18 τισε, βαλὼν παρὰ τὰς ὄχϑας τοῦ Θύμβρεως. οἷ δὲ 810 
προσηνέχϑησαν ἐν τόπῳ, ἔνϑα λύκαινα ἦν φωλεύ- 
ουσα νεοτόκος᾽ καὶ τοὺς μὲν σκύμνους ἔρριψε, τὰ 
ὃΣ βρέφη ἔτρεφε. Φαῦστος ὃὲ ποιμὴν αὐτόπτης 
γενόμενος τοὺς παῖδας ἀνέϑρεψε, καὶ τὸν μὲν Ῥῶμον 

30 τὸν δὲ Ρωμύλον προσηγόρευσε, τοὺς κτίστας Ῥώμης" 
ὡς ᾿Δριστείδης Μιλήσιος ἐν τοῖς ᾿Ιταλικοῖς. 

81. ΜΕΤΑ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν ᾿Δγαμέμνων μετὰ 
Κασάνδρας ἀνῃρέϑη. Ὀρέστης δὲ παρὰ Στροφίῳ 
ἀνατραφεὶς τοὺς φονεῖς τοῦ πατρὸς ἐτιμωρήσατο ὡς 

346 Πύρανδρος ἐν τετάρτῳ Πελοποννησιακῶν. 


Ἴ Ζώπυρορ] Μυ6]16Γ. 4 Ρ. ὅδ᾽ [0 ἐπὶ] ἐν 11 ἐν 
ἸΙουλίᾳ τῆς] τῆς Ἰουλέας ὈαΘΌ ΠΟΥ Γιαὐϊπδ ᾿πὐογργοία ο 18 
Φαῦστος] Φαυστύλος Βτγδηῦθ 21 ᾿Δριστεέδης)] ΜΈΘ]1ΘΓ. 4 
Ῥ. 8328 2ὅ Πύρανδρορ)] 1άθη 4 Ὁ. 486 


880 ΡΑΒΑΙΕΊΤΙΑ. 


ΦΑΒΙῸΣ ΦΑΒΡΙΚΊΑΝΟΣ τοῦ μεγάλου συγ- 
γενὴς Φαβίου, πορϑήσας Τούξιον μητρόπολιν Σαυνι- 

Β τῶν, τὴν παρ᾽ αὐτοῖς τιμωμένην νικηφόρον ᾿“φροδίτην 
ἔπεμψεν εἰς Ρώμην. τούτου γυνὴ Φαβία μοιχευϑεῖσα 
ὑπό τινος εὐπρεποῦς νεανίου τοὔνομα Πετρωνίου ὅ 
Οὐαλεντίνου, τὸν ἄνδρα ἐδολοφόνησε. Φαβία δὲ τὸν 
ἀδελφὸν ἔτι νήπιον Φαβρικιανὸν τῶν κινδύνων ἐρ- 
ούσατο καὶ ἔπεμψε κρύφα τραφησόμενον. ἀκμάδας 
ὃὲ ὁ νεανίας τήν τε μητέρα καὶ τὸν μοιχὸν ἀπέ- 
κτεῖνε, καὶ ἀπελύϑη ὑπὸ τῆς συγκλήτου" ὡς ἱστορεῖ 10 
Ζοσίϑεος ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

88. ΒΟΥΣΙΡΙΣ, παῖς Ποσειδῶνος καὶ ᾿Ανίππης 
τῆς Νείλου, τοὺς παριόντας ὑπούλῳ φιλοξενίᾳ κατέ- 

Οϑυε᾽ μετῆλϑε δ᾽ αὐτὸν ἡ τῶν τετελευτηκότων νέμεσις" 
ἩΗρακλῆς γὰρ ἐπιτεϑεὶς τῷ ῥοπάλῳ διεχρήσατο" ὡς 
᾿4γάϑων Σάμιος. 

ἩΡΑΚΛΗΣ τὰς Γηρυόνου βοῦς ἐλαύνων δι᾽ ᾿'τα- 
λίας ἐπεξενώϑη Φαύνῳ βασιλεῖ, ὃς ἦν “Ἑρμοῦ παῖς 
καὶ τούς γε ξένους τῷ γεννήσαντι ἔϑυεν᾽ ἐπιχειρήσας 
δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἀνῃρέϑη" ὡς 4 έρκυλλος ἐν τρίτῳ 30 
᾿Ιταλικῶν. 

89. ΦΑΛΑΡῚΣ ᾿φχραγαντίνων τύραννος ἀποτό- 
μως τοὺς παριόντας ξένους ἐστρέβλου καὶ ἐκόλαξε. 
Πέριλλος δὲ τῇ τέχνῃ χαλκουργὸς δάμαλιν κατα- 
σχευάσας χαλκῆν ἔδωκε τῷ βασιλεῖ, ὡς ἂν τοὺς 545 
ξένους κατακαίῃ ξῶντας ἐν αὐτῇ" ὃ δὲ μόνον τότε 


δ 


""ὰ 


2 Τούξιο5] οοτταρίυπι 11 Δοσίϑεος] Μύθ6116Σ. 4 Ρ. 401 
16 ᾿άγάϑων] ἄρτια 4 Ῥ. 291 20 ΖΦ ρκυλλος] ἄστη 4 ὑ. 887 
24 Πέριλλος (Τέρυξος οοα. ἘΠ] Περίλαος 





ῬΑΒΑΙΠΈΕΙΙΑ. 581 


γενόμενος δίκαιος αὐτὸν ἐνέβαλεν. ἐδόκει δὲ μυχηϑ- Ὁ 
μὸν ἀναδιδόναι ἡ δάμαλιρ' ὡς ἔν δευτέρῳ Αἰτιῶν. 

ἘΝ ΑἸΤΈΣΤΗΙ τῇ πόλει τῆς Σικελίας ἐγένετό 
τις ὠμὸς τύραννος Αἰμίλιος Κενσωρῖνος. οὗτος τοὺς 

6 καινότερα βασανιστήρια καταδκεύασαντας ἐδωροδόκει. 
εἷς δέ τις ᾿Δρούντιος Πατέρχουλος δημιουργήσας 
ἵππον χαλκοῦν τῷ προειρημένῳ δῶρον ἔδωκεν, ἵνα 
βάλλῃ αὐτούς. ὁ δὲ τότε πρῶτον νομίμως ἀναστρα- 
φεὶς τὸν χαριδάμενον πρότερον ἔβαλεν ὡς ἄν, ἣν 

10 ἐπενόησε βάδανον ἄλλοις, αὐτὸς πάϑῃ πρῶτος. τοῦτον 
συλλαβὼν ἀπὸ τοῦ Ταρπηίου ὄρους ἔρριψε. καὶ 
δοκοῦσιν οἵ ἀποτόμως βασιλεύσαντες ἀπ᾿ ἐχείνου 
“ἰμίλιοι προσαγορεύεσθαι" ὡς “Αριστείδηρ ἐν τετάρτῳ Ἐ 
Ἰταλικῶν. 

10. 40. ΕΥΗΝΟΣ [ἼἌφεος καὶ Συερόπης τὴν Οἰνομάου 
γήμας ᾿Δλκίππην ἐγέννησε ϑυγατέρα ΜΜάρπησσαν, ἣν 
παρϑένον ἐφρούρει. ἰδὼν δ᾽ Ἴδας ὁ ᾿ἀφάρητος καὶ 
ἁρπάσας ἐκ χοροῦ ἔφυγεν. ὃ δὲ πατὴρ διώξας καὶ 
μὴ συλλαβὼν εἰς τὸν Δυκόρμαν ἔρριψεν ἑξαυτὸν 

40 ποταμὸν καὶ ἀθάνατος ἐγένετο ὡς 4 οσίϑεος ἐν 
πρώτῳ ᾿Ιταλικῶν. 

ΑΝΝΙΟΣ δὲ Τούσκων βασιλεὺς ἔχων ϑυγατέρα 
εὔμορφον τοὔνομα Σαλίαν, παρϑένον ἐτήρει. Κά- 
ϑητος δ᾽ ἐκ τῶν ἐπισήμων ἰδὼν τὴν παρϑένον παί- 

35 ξουσαν ἠράσϑη, καὶ μὴ στέγων τὸν ἔρωτα ἥρπασε 
καὶ ἦγεν εἰς Ῥώμην. ὃ δὲ πατὴρ ἐπιδιώξας καὶ μὴ 


2 Αἰτιῶν) Αἰτίων θ Πατέρκουλος ἢ: πατέρκουλλος 
11 Ταρπηίου : ταρπίου 18 ᾿ἀριστείδης ΜΌΘΙΠΟΣ. 4 Ρ. 822 
11 ἰδὼν δ᾽ Θ᾽ 24[ 0 4Δοσέϑεος] Μυθ]1]6ν. 4 Ῥ. 401 41 Ἰτα- 
λικῶν] Αἰτωλικῶν Ἰάδλ 834 δ᾽ ἐκ] δὲ Η 


882 ΡΑΒΑΙΠΈΕΙΑ. 


συλλαβὼν ἥλατο εἰς τὸν Παρεούδσιον ποταμόν. ὃς 
᾿ννέων μετωνομάσϑη" τῇ δὲ Σαλίᾳ συγγενόμενος 
᾿ Κάϑητος ἐποιήσατο “ατῖνον καὶ Σάλιον, ἀφ᾽ ὧν οἵ 
εὐγενέστατοι κατῆγον τὸ γένος᾽ ὡς ᾿“ριστείδης Μιλή- 
σιος καὶ ᾿4λέξανδρος ὃ Πολυΐστωρ ἐν τρίτῳ ᾿Ιταλικῶν. κ 

41. ἩΓΗΣΙΣΤΡΑΤῸΟΣ ἀνὴρ ᾿Εφέσιος ἐμφύλιον 
φόνον δράσας ἔφυγεν εἰς ΖΔελφοὺς καὶ ἠρώτα τὸν 
ϑεὸν ποῦ οἰκήδειεν. ὁ δ᾽ ᾿ἡπόλλων ἀνεῖλεν, ἔνϑα ἂν 

816 ἴδῃ χορεύοντας ἀγροίκους ϑαλλοῖς ἐλαίας ἐστεφανω- 
μένους. γενόμενος δὲ κατὰ τὸν τόπον τῆς ᾿Ασίας 1το 
καὶ ϑεασάμενος φύλλοις ἐλαίας ἐστεφανωμένους γεωρ- 
γοὺς καὶ χορεύοντας, ἔκτισεν αὐτοῦ πόλιν καὶ ἐχκά- 
λεσεν Ἐλαιοῦντα ὡς Πυϑοκλῆς ὁ Σάμιος ἐν τρίτῳ 
Γεωργικῶν. 

ΤΗΛΕΈΓΟΝΟΣ Ὀδυσσέως καὶ Κίρκης ἐπ’ ἀνα- τι 
ξήτησιν τοῦ πατρὸς πεμφϑεὶς ἔμαϑε πόλιν κτίσαι, 
ἔνϑα ἂν ἴδῃ γεωργοὺς ἐστεφανωμένους καὶ χορεύοντας. 
γενόμενος δὲ κατά τινα τόπον τῆς ᾿Ιταλίας καὶ ϑεα- 
σάμενος ἀγροίκους πρινίνοις κλάδοις ἐστεφανωμένους 
καὶ ὀρχήσει προσευκαιροῦντας, ἔκτισε πόλιν, ἀπὸ 90 
τοῦ συγκυρήματος Πρίνιστον ὀνομάσας, ἣν Ῥωμαῖοι 
παραγώγως Πραίνεστον καλοῦσιν" ὡς ἱστορεῖ ᾿Δριστο- 

Β λλῆς ἐν τρίτῳ Ἰταλικῶν. 

ὅ ᾿4λέξανδρος] Μαθ]16Υ, 8 Ρ.380 8. ἀνεῖλεν Ἔ: ἀνεῖπεν 


: 18 Πυϑοκλῆς) ΜΌΘ]16Υ. 8 Ρ. 488 22 ᾿Δριστοκλῆς] ἰάθτα 4 
Ρ. 880 





ΠΕΡῚ ΤῊΣ ΡΩΜΑΙῸΝ ΤΎΧΗΣ. 


1, Αἱ πολλοὺς πολλάκις ἠγωνισμέναι καὶ μεγά- 

λους ἀγῶνας ᾿Αρετὴ καὶ Τύχη πρὸς ἀλλήλας μέγιστον Ὁ 

ἀγωνίξονται τὸν παρόντα, περὶ τῆς Ῥωμαίων ἡγε- . 
μονίας διαδικαξόμενανι ποτέρας γέγονεν ἔργον καὶ 
δ ποτέρα τὴν τηλικαύτην δύναμιν γεγέννηχεν. οὐ 
γὰρ μικρὸν ἔσται τῇ περιγενομένῃ τοῦτο μαρτύριον, 
μᾶλλον δ᾽ ἀπολόγημα πρὸς κατηγορίαν. κατηγορεῖται 
δ᾽ “ἀρετὴ μὲν ὡς καλὸν μὲν ἀνωφελὲς δέ, Τύχη δ᾽ ὡς 
ἀβέβαιον μὲν ἀγαϑὸν δέ" καὶ τὴν μὲν ἄκαρπα πονεῖν 
10 λέγουσι, τὴν δ᾽ ἄπιστα δωρεῖσϑαι. τίς οὖν οὐχὶ 

λέξει, τῇ ἑτέρα τῆς Ῥώμης προστεϑείσης, ἢ λυσιτε- Ὁ 
λέστατον᾿ Δρετήν, εἰ τηλικαῦτα τοὺς ἀγαϑοὺς δέδρακεν 
ἀγαϑά" ἢ βεβαιότατον εὐτυχίαν, χρόνον ἤδη τοσοῦτον 
ἃ δέδωκε τηροῦσαν; Ἴων μὲν οὖν ὁ ποιητὴς ἐν τοῖς 
1ιὸ δίχα μέτρου καὶ καταλογάδην αὐτῷ γεγραμμένοις 
φησὺν ἀνομοιότατον πρᾶγμα τῇ σοφίᾳ τὴν τύχην 
οὖσαν ὁμοιοτάτων πραγμάτων γίγνεσϑαι δημιουργόν" 
αὔξουσιν ἀμφότεραι πόλεις, κοσμοῦσιν ἄνδρας, εἰς, 
δόξαν ἀνάγουσιν εἰς δύναμιν εἰς ἡγεμονίαν. τί 

8 ᾿ἀρετὴ] ἀρετῆς ΟοροῖυΒὀ καλὸν μὲν Ἐ: καλὸν 


Τύχη] τύχης δὲ Οοθοίυβ 16 οὐ 17 πρᾶγμα οὗ πραγμάτων» 
46]. ΑὈΥΘΒΟΒΙᾺΒ 18 πόλεις, κοσμοῦσιν ΒΒ: προσκοσμοῦσιν 


984 ΡῈ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΧΝ. 


δεῖ τὰ πολλὰ μηκύνειν ἐξαριϑμούμενον; αὐτὴν τὴν 
τὰ πάντα γεννῶσαν ἡμῖν καὶ φέρουσαν φύσιν οἵ μὲν 
τύχην εἶναι νομίξουσιν, οἵ δὲ σοφίαν. διὸ καλόν τι 

Ἑ τῇ Ῥώμῃ καὶ ξηλωτὸν ὁ ἐνεστὼς λόγος ἀξίωμα περι- 
τίϑησιν, εἰ διαποροῦμεν περὶ αὐτῆς, ὡς ὑπὲρ γῆς 5 
καὶ θαλάττης καὶ οὐρανοῦ καὶ ἄστρων, πότερον κατὰ 
τύχην συνέστηκεν ἢ κατὰ πρόνοιαν. 

2. Ἐγὼ δέ, ὅτι μέν, εἰ καὶ πάνυ πρὸς ἀλλήλας 
ἀεὶ πολεμοῦσι καὶ διαφέρονται Τύχη καὶ ᾿Αρετή, πρός 
γε τηλικαύτην σύμπηξιν ἀρχῆς καὶ δυνάμεως εἰκός τὸ 
ἐστιν αὐτὰς δπεισαμένας συνελθεῖν καὶ συνελ- 
ϑούσας ἐπιτελειῶσαι καὶ συναπεργάσασϑαι τῶν ἀν- 
ϑρωπίνων ἔργων τὸ κάλλιστον, ὀρϑῶς ὑπονοεῖν 
οἴομαι. καὶ νομίξω, καϑάπερ Πλάτων φησὶν ἐκ πυρὸς 

Ῥ καὶ γῆς ὡς ἀναγκαίων τε καὶ πρώτων γεγονέναι τὸν τιὉ 
σύμπαντα κόσμον, ἵν᾽ ὁρατός τε γένηται καὶ ἅἁπτός, 
γῆς μὲν τὸ ἐμβριϑὲς καὶ στάσιμον αὐτῷ συμβαλο- 
μένης, πυρὸς δὲ χρῶμα καὶ μορφὴν καὶ κίνησιν" αἵ 
δ᾽ ἐν μέσῳ φύσεις, ὕδωρ καὶ ἀήρ, μαλάξασαι καὶ σβέ- 
όαδαι τὴν ἑκατέρου τῶν ἄκρων ἀνομοιότητα συνή- 30 
γαγον καὶ ἀνεμίξαντο τὴν ὕλην δι᾽ αὐτῶν" οὕτως 
ἄρα καὶ ὁ τὴν Ῥώμην ὑποβαλόμενος χρόνος μετὰ 

817 ϑεοῦ τύχην καὶ ἀρετὴν ἐκέρασε καὶ συνέξευξεν, ἵν᾽ 
ἑκατέρας λαβὼν τὸ οἰκεῖον ἀπεργάσηται πᾶσιν ἀν- 
ϑρώποις ἑστίαν ἱερὰν ὡς ἀληϑῶς καὶ ἀνησιδώραν 536 
καί 'πεῖσμα᾽ μόνιμον καὶ στοιχεῖον ἀΐδιον, ὑποφερο- 
μένοις τοῖς πράγμασιν “ἀγκυρηβόλιον σάλον καὶ 


14 Πλάτων] Τίτη. Ρ. 380. 832} 24 ἀνησιδώραν ΤΙ πῖυβ: 
δνησιδώραν 


Ὲ: ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 985 


πλάνης᾽ ὥς φησι Ζ]ημόκριτος. ὡς γὰρ οἱ φυσικοὶ 
τὸν κόσμον λέγουσιν οὐκ εἶναι κόσμον οὐδ᾽ ἐϑέλειν 
τὰ σώματα συνελθόντα καὶ συμμιγέντα κοινὸν ἐκ 
πάντων εἶδος τῇ φύσει παρασχεῖν, ἀλλὰ τῶν μὲν ἔτι 
δ μικρῶν καὶ σποράδην φερομένων διολισϑανόντων 
καὶ ὑποφευγόντων τὰς ἐναπολήψεις καὶ περιπλοκάς, 
τῶν δ᾽ ἁδροτέρων καὶ συνεστηκότων ἤδη δεινοὺς Β 
ἀγῶνας πρὸς ἄλληλα καὶ διαταραχὰς λαμβανόντων, 
κλύδωνα καὶ βρασμὸν εἶναι καὶ φϑόρου καὶ πλάνης 
10 καὺ ναυαγίων μεστὰ πάντα, πρίν γε τὴν γῆν μέγε- 
ϑος λαβοῦσαν ἐκ τῶν συνισταμένων καὶ φερομένων 
ἰδουϑῆναί πῶς αὐτὴν καὶ τοῖς ἄλλοις ἵδρυσιν ἐν 
αὑτῇ καὶ περὶ αὑτὴν παρασχεῖν" οὕτω τῶν μεγίστων 
ἐν ἀνθρώποις δυνάμεων καὶ ἡγεμονιῶν κατὰ τύχας 
16 ἐλαυνομένων καὶ συμφερομένων ὑπὸ τοῦ μηδένα 
κρατεῖν βούλεσϑαι δὲ πάντας, ἀμήχανος ἦν ἡ φορὰ 
καὶ πλάνη καὶ μεταβολὴ πᾶσα πάντων, μέχρι οὗ 
τῆς Ῥώμης ἰσχὺν καὶ αὔξησιν λαβούσης καὶ ἀναδη- 
σαμένης τοῦτο μὲν ἔϑνη καὶ δήμους ἐν αὑτῇ, τοῦτο 
40 δ᾽ ἀλλοφύλους καὶ διαποντίους βασιλέων ἡγεμονίας, 
ἕδραν ἔσχε τὰ μέγιστα καὶ ἀσφάλειαν, εἰς κόσμον 
εἰρήνης καὶ ἕνα κύκλον τῆς ἡγεμονίας ἄπταιστον 
περιφερομένης, πάσης μὲν ἀρετῆς ἐγγενομένης τοῖς 
ταῦτα μηχανησαμένοις, πολλῆς δὲ καὶ τύχης συνελ- 
36 ϑούσης, ὡς ἐνέσται τοῦ λόγου προϊόντος ἐνδεί- 
ξασϑαι. 


1 Δημόκριτος] Μυ]]Δ0}. 1 ». 8ῦ9 2. οὐδ᾽ ἐθέλειν Ἐ: οὐδὲ 
ϑέλειν ὅδ φερομένων Μδανιρίυθβ: φερομένων καὶ 18 
αὑτῇ οὗ αὑτὴν Ῥ: αὐτῇ οὗ αὐτὴν 16 ἦν ἡ Μεαν!ρίυβ: ἡ 

ῬΙυαϊςαχοδἑ Μοχζαῖία. Ὑοϊ. ΤΙ. Ὁ}: 


86 ΕῈ ΕΌΒΤΟΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


8. Νυνὶ δέ μοι δοχῶ τοῦ προβλήματος ὥσπερ ἀπὸ 
σκοπῆς καϑορᾶν ἐπὶ τὴν σύγκρισιν καὶ τὸν ἀγῶνα 
τήν τε Τύχην καὶ τὴν ᾿Δρετὴν βαδιξούσας. ἀλλὰ τῆς 
μὲν ᾿Δρετῆς πρᾶόν τε τὸ βάδισμα καὶ τὸ βλέμμα 
καϑεστηκός, ἐπανϑεῖ δέ τι καὶ τῷ προσώπῳ πρὸς 
Ὁ τὴν ἅμιλλαν ἐρύϑημα τῆς φιλοτιμίας. καὶ πολὺ μὲν 
ὑστερεῖ δπευδούδης τῆς Τύχης, ἄγουσι δ᾽ αὐτὴν καὶ 
δορυφοροῦσι κατὰ πλῆϑος 

“ἄνδρες ἀρηίφατοι βεβροτωμένα τεύχε᾽ ἔχοντες, 
ἐναντίων τραυμάτων ἀνάπλεῳ, αἷμα συμμεμιγμένον 
ἱδρῶτι σταλάξοντες, ἡμικλάστοις ἐπιβεβηκότες λαφύ- 
ροιρ. βούλεσϑε δὲ πυϑώμεϑα, τίνες ποτ᾽ εἰσὶν οὗτοι; 
Φαβρίκιοί φασιν εἶναι καὶ Κάμιλλοι καὶ Μούχιοι 
καὶ Κικιννᾶτοι καὶ Μάξιμοι Φάβιοι καὶ Κλαύδιοι 
Μάρκελλοι καὶ Σκιπίωνες. δρῶ δὲ καὶ Γάιον Μάριον 
ὀργιξόμενον τῇ Τύχῃ, καὶ Μούκιος ἐκεῖ Σκευόλας 
τὴν φλεγομένην χεῖρα δείκνυσι βοῶν μὴ καὶ ταύτην 
Ἑ τῇ Τύχῃ χαρίξῃ;᾽ καὶ Μάρκος Φράτιος ἀριστεὺς 
παραποτάμιος Τυρρηνικοῖς βέλεσι βαρυνόμενος καὶ 
σκάξοντα μηρὸν παρέχων, ἐκ βαϑείας ὑποφϑέγγεται 
δίνης “οὐκοῦν κἀγὼ κατὰ τύχην πεπήρωμαι:᾽ τοιοῦτος 
ὁ τῆς ᾿Δρετῆς χορὸς πρόδεισιν ἐπὶ τὴν σύγκρισιν, 

᾿βριϑὺς ὁπλιτοπάλας δάιος ἀντιπάλοις. 

4, Τῆς δὲ Τύχης ὀξὺ μὲν τὸ κίνημα καὶ ϑρασὺ 


1 τοῦ προβλήματος] ἴοτί. πρὸ τοῦ (Δυὐ πρό του) βήματος, υἱ 
οὐτὰ βαδιξούσας Ἰυαπραΐυτν 2. σκοπιῆς θυθΡμοσαθ ΗΟΣΘΙ, 
ΔΙ 21ὅ. ὃ 34 τηρτηοΥ; βοᾷ οἵ Ὑ1ὑ. ΤΊ. α. ὅ δ ἐπανϑεῖ Οο- 
Ὀοίυθ: παρέχι 9 Ηομμ.1 41 18 Μούκιοι (Δυὖ Μούκιοι) 
καὶ) Κούριοι καὶ Ὗ 18 Μάρκος ᾿Ὡράτιος ΒΑΒΙ]ΘΘΩΒῚΒ : 
πάκιος καὶ μάρκος 238 βρυϑὺρ) ΒεΙρκ. 2 Ρ. 242 


οι 








θΕῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜΝ. 981 


τὸ φρόνημα καὶ μεγάλαυχον ἡ ἐλπίς, φϑάνουσα δὲ 
τὴν ᾿Δρετὴν ἐγγύς ἐστιν, οὐ πτεροῖς ἐλαφρίξουσα 
κούφοις δαυτὴν οὐδ᾽ ἀκρώνυχον ὑπὲρ σφαίρας τινὸς 
ἴχνος καϑεῖσα περισφαλὴς καὶ ἀμφίβολος πρόσεισιν, 
δ εἶτ᾽ ἄπεισιν ἀηδής" ἀλλ᾽’ ὥσπερ οἱ Σπαρτιᾶται τὴν 
᾿Δφροδίτην λέγουσι διαβαίνουσαν τὸν Εὐρώταν τὰ 
μὲν ἔσοπτρα καὶ τοὺς χλιδῶνας καὶ τὸν κεστὸν 
ἀποϑέσϑαι, δόρυ δὲ καὶ ἀσπίδα λαβεῖν κοσμουμένην 
τῷ Δυκούργῳ᾽ οὕτως ἡ Τύχη καταλιποῦσα Πέρσας 
10. καὶ ᾿“σσυρίους Μακεδονίαν μὲν ἐλαφρὰ διέπτη καὶ 
ἀπεσείσατο ταχέως ᾿4λέξανδρον, καὶ δι’ Αἰγύπτου 
καὶ Συρίας περιφέρουδα βασιλείας διώδευσε., καὶ 818 
Καρχηδονίους στρεφομένη πολλάκις ἐβάστασε" τῷ δὲ 
Παλατίῳ προδερχομένη καὶ διαβαίνουδα τὸν Θύμβριν 
16 ὡς ἔοικεν ἔϑηκε τὰς πτέρυγας, ἐξέβη τῶν πεδίλων, 
ἀπέλιπε τὴν ἄπιστον καὶ παλίμβολον σφαῖραν. οὕτως 
εἰσῆλθεν εἰς Ρώμην ὡς μενοῦσα καὶ τοιαύτη πάρε- 
στιν ὡς ἐπὶ τὴν δίκην. οὐ μὲν γὰρ ἀπειϑής᾽ κατὰ 
Πίνδαρον “οὐδὲ δίδυμον στρέφουσα πηδάλιον᾽, ἀλλὰ 
80 μᾶλλον ᾿ Εὐνομίας καὶ Πειϑοῦς ἀδελφὰ καὶ Προμα- 
ϑείας ϑυγάτηρ᾽ ὡς γενεαλογεῖ ᾿Αλκμάν. τὸ δ᾽ 
ὑμνούμενον ἐκεῖνο τοῦ πλούτου κέρας ἔχει διὰ χειρός, 
οὐκ ὀπώρας ἀεὶ ϑαλλούσης μεστόν, ἀλλ᾽ ὅσα φέρει 
πᾶσα γῇ πᾶσα δὲ ϑάλαττα καὶ ποταμοὶ καὶ μέταλλα Β 
85 καὶ λιμένες, ἄφϑονα καὶ ῥύδην ἐπιχεαμένη. λαμπροὶ 


4 καϑεῖσα)] καταϑθεῖσα ΔΌΥΘΒΟΒΙΌΒ 18 μὲν γὰρ ἀπει- 
ϑὴς Ἐν: μεγαπένϑης. οἵ. ΒοψΚ. 1 ν. 882 20 Εὐνομίας τε 
καὶ ΒοΙΡΕ. ἀδελφὰ καὶ Προμαϑείας ϑομποίαθνηβ: 
ἀδελφὴ καὶ προμηϑείαᾷς 21 ᾿Δλκμάν) ΒοΙρΚ. 8 ν. ὅ8 

Φ 5 Ὲ 


988 Ὲ ΕΟΕΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


δὲ καὶ διαπρεπεῖς ἄνδρες οὐκ ὀλίγοι μετ᾽ αὐτῆς 
ὁρῶνται, Πομπίλιος Νομᾶς ἐκ Σαβίνων καὶ Πρίσκος 
ἐκ Ταρκυνίων, οὃς ἐπήλυδας βασιλεῖς καὶ ξένους 
ἐνιδρύσατο τοῖς Ῥωμύλου ϑρόνοις᾽ καὶ Παῦλος 
Αἰμίλιος ἀπὸ Περσέως καὶ Μακεδόνων ἄτρωτον 
στρατὸν ἄγων καὶ νίκην ἄδακρυν ϑοιαμβεύων μεγα- 
λύνει τὴν Τύχην᾽ μεγαλύνει δὲ καὶ Καικίλιος Μέ- 
τελλος ὃ Μακεδονικὸς γέρων, ὑπὸ τεσσάρων παίδων 
ὑπατικῶν ἐκχομιξόμενος, Κοΐντου Βαλεαρικοῦ καὶ 
“Δευκίου Ζιαδημάτα καὶ Μάρκου Μετέλλου καὶ Γαΐου 
Καπραρίου, καὶ δυεῖν γαμβρῶν ὑπατικῶν καὶ ϑυγα- 
τριδῶν κοσμουμένων ἐπιφανέσιν ἀριστείαις καὶ πολι- 
τείαις. «Αἰμίλιος δὲ Σκαῦρος ἔκ ταπεινοῦ βίου καὶ 
ταπεινοτέρου γένους καινὸς ἄνθρωπος ἀρϑεὶς ὑπ᾽ 
αὐτῆς, προγράφεται τοῦ μεγάλον συνεδρίου. Κορ- 
νήλιον δὲ Σύλλαν ἐκ τῶν Νικοπόλεως τῆς ἑταίρας 
ἀναλαβοῦσα καὶ βαστάδασα κόλπων, ὑψηλότερον τῶν 
Κιμβρικῶν Μαρίου ϑριάμβων καὶ τῶν ἑπτὰ ὑπατειῶν 
ἐπιτίϑησι μοναρχίαις καὶ δικτατωρίαις. ἄντικρυς 
οὗτος τῇ Τύχῃ μετὰ τῶν πράξεων ἑαυτὸν εἰσεποίδι, 
βοῶν κατὰ τὸν Οἰδίποδα τὸν Σοφοκλέους 
“ἐγὼ δ᾽ ἐμαυτὸν παῖδα τῆς Τύχης νέμω." 

καὶ Ῥωμαϊστὶ μὲν Φήλιξ ὠνομάξετο, τοῖς δ᾽ “Ἔλλη- 
σιν οὕτως ἔγφαφε “Μούκιος Κορνήλιος Σύλλας ᾿Ἔπα- 
φρόδιτος.᾽ καὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν ἐν Χαιρωνείᾳ τρό- 
παιὰα κατὰ τῶν Μιϑριδατικῶν οὕτως ἐπιγέγραπται, 

2 Νομᾶς Ῥ Ὅϊο οὐ ᾿ηΐτα: νουμᾶς 8 Ταρκυνίων Ἧ: 


Ταρκυϊνίων 9 Βαλεαρικοῦ ΒαΒ᾽]6οπ88: βαναρέκου 21 
Σοφοκλέους] ΟΚἈ; 1090 ο6 κατὰ Ἐ: καὶ τὰ 


20 





θῈ ΕἘΟΕΤΌΝΑ ἘΟΜΑΝΟΒΌΜ. 889 


καὶ εἰκότως" ᾿πλεῖστον γὰρ ᾿ἀφροδίέτης᾽ οὐ “νύξ᾽ κατὰ 
Μένανδρον, ἀλλὰ τύχη μετέσχηκεν. 
ὅ. Ἶ4ρ᾽ οὖν ταύτην τις ἀρχὴν ποιησάμενος οἰχείαν 
ὑπὲρ τῆς Τύχης ἐπάγοιτο μάρτυρας αὐτοὺς Ρωμαίους, 
δ ὡς τῇ Τύχῃ πλέον ἢ τῇ ᾿“ρετῇ νέμοντας: ᾿Δρετῆς 
μέν γε παρ᾽ αὐτοῖς ὀψὲ καὶ μετὰ πολλοὺς χρόνους 
ἱερὸν ἰδρύσατο Σκιπίων ὃ Νομαντῖνος, εἶτα Μάρ- 
κελλοὸς τὸ Οὐιρτοῦτίς τε καὶ Ὀνῶρις προσαγορευό- Ἐ 
μενον" καὶ τὸ τῆς Μέντις καλουμένης (Γνώμης ἂν 
10 νομέίξοιτο) Σκαῦρος Αἰμέλιος, περὶ τὰ Κιμβρικὰ τοῖς 
χρόνοις γεγονώς" ἤδη τότε λόγων καὶ σοφισμάτων 
καὶ στωμυλίας παρειδρυείδης εἰς τὴν πόλιν, ἤρχοντο 
σεμνύνειν τὰ τοιαῦτα. σοφίας δὲ μέχρι καὶ νῦν 
ἱερὸν οὐκ ἔστιν οὐδὲ σωφροσύνης ἢ καρτερίας ἢ 
16 μεγαλοψυχίας ἢ ἐγκρατείας" ἀλλὰ τά γε τῆς Τύχης 
ἱερὰ λαμπρὰ καὶ παλαιά, καὶ ὁμοῦ τι τοῖς πρώτοις 
καταμεμιγμένα τῆς πόλεως ϑεμελίοις γέγονε. πρῶτος 
μὲν γὰρ ἰδρύσατο Τύχης ἱερὸν Μάρκιος άγκος, ὃ 
Νομᾶ ϑυγατριδοῦς καὶ τέταρτος ἀπὸ Ῥωμύλου βασι- Ἐ 
30 λεὺς γενόμενος" καὶ τάχα που τῇ τύχῃ τὴν ἀνδρείαν 
παρωνόμασεν, ἧ πλεῖστον εἰς τὸ νικᾶν τύχης μέτεστι. 
τὸ δὲ τῆς γυναικείας Τύχης κατεσκευάσαντο, ὅτε 
Μάρκιον Κοριολᾶνον ἐπάγοντα τῇ πόλει Οὐολούσκους 
ἀπετρέψαντο διὰ τῶν γυναικῶν. πρεσβευσάμεναι γὰρ 


1 καὶ εἰκότως] εἰκότως Οοροίαβ 2 Μένανδρον) Μοϊ- 
ΠΟΙ. 4 ». 218 8 οὖν] οὐκ ἂν (οὖν) ἔὅ γε] γάρῦ᾽ 10 νομί- 
ξοιτο] ὀνομάζοιτο 11 ἢ δὴ] ἤδη γὰρ σοφισμάτων] ἢ 6Χ 
Ρ.8224: σοφιστῶν 18 ὁ Νομᾶ ΒΒ: ὄνομα 21 παρωνόμασεν] 
παρωνόμασαν 222 ὕτε Υ)): πρὸ Καμίλλου ὅτε 24 ἀπε- 
τρέψαντο)] ἀπέστρεψαν Ῥ. 8226. ἀπετρέψαντο Β. ἀπεστρέ- 
ψαντο ΒυυΠη18 





90 θῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


αὗται πρὸς τὸν ἄνδρα μετὰ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ 
τῆς γυναικός, ἐξελιπάρησαν καὶ κατειργάσαντο φεί- 
όασϑαι τῆς πόλεως καὶ τὴν στρατιὰν τῶν βαρβάφων 


819 ἀπαγαγεῖν. τότε λέγεται τὸ ἄγαλμα τῆς Τύχης ἅμα 


τῷ καϑιερωϑῆναι φωνὴν ἀφεῖναι καὶ εἰπεῖν "ὁσίως 
με πόλεως νόμῳ, γυναῖκες ἀσταί, καϑιδρύσασϑε᾽. καὶ 
μὴν καὶ Φούριος Κάμιλλος, ὅτε τὸ Κελτικὸν ἔσβεδε 
πῦρ, καὶ τὴν Ῥώμην ἀντίρροπον χρυσῷ κεκλιμένην ἀπὸ 
τοῦ ξυγοῦ καὶ τῆς πλάστιγγος καϑεῖλεν, οὔτ᾽ εὐβουλίας 
οὔτ᾽ ἀνδρείας, ἀλλὰ Φήμης ἱδρύσατο καὶ Κληδόνος ἕδη 
παρὰ τὴν Καινὴν ὁδόν, ὅπου φασὶ πρὸ τοῦ πολέμου 
Μάρκῳ Καιδικίῳ βαδίξοντι νύκτωρ φωνὴν γενέσθαι 
κελεύουσαν ὀλίγῳ χρόνῳ Γαλατικὸν πόλεμον προῦσ- 
δέχεσϑαι. τὴν δὲ πρὸς τῷ ποταμῷ Τύχην ᾿'φόρτιν᾽ 
Β χαλοῦσιν (ὅπερ ἐστὶν ἰσχυρὰν ἢ ἀριστευτικὴν ἢ 
ἀνδρείαν), ὡς τὸ νικητικὸν ἁπάντων κράτος ἔχουδαν. 
καὶ τόν γε ναὸν αὐτῆς ἐν τοῖς ὑπὸ Καίσαρος τῷ 
δήμῳ καταλειφϑεῖσι κήποις ὠκοδόμησαν, ἡγούμενοι 
κἀκεῖνον εὐτυχίᾳ. γενέσϑαι μέγιστον, ὡς αὐτὸς 
ἐμαρτύρησε. 

6. Περὶ δὲ Γαΐου. Καίσαρος ἠδέσϑην ἂν εἰπεῖν, 
ὡς ὑπ᾽ εὐτυχίας ἤρϑη μέγιστος, εἰ μὴ τοῦτ᾽ αὐτὸς 
ἐμαρτύρησεν. ἐπεὶ γὰρ ἀπὸ Βρεντεσίου Πομπήιον 
διώκων ἀνήρϑη πρὸ μιᾶς ἡμέρας νοννῶν Ἰανοναρίων, 


ὄὅ ὁσίως] ὁσίῳ οἷ, 1. ΟοΥ. ο. 87 ὁ καὶ μὴν καὶ 
Φούριος Κάμιλλος -“--- --- --- προσδέχεσθαι) ὑγϑηθρουτῦ δηΐθ 
τὸ δὲ τῆς γυναικείας Τύχης (Ὁ. 389 11π, 32) ΒγαΒπῖαΒ 10 ἔδη ΗΒ: 
ἐκεῖ [15 Καιδικίῳ Ἐ: καιδεκέῳ 14 φόρτιν ἢ: ἣν φόρ- 
τικαν 21 περὶ δὲ Γαΐου Καίσαρος --- ἐμαρτύρησεν] ἀσ]οὺ 
ΒΥΆΒΏΙ.8 24 νοννῶν Ἔ: νόννων 


ὟΣ 


μι 








δ 
Ὲ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 591 


χειμῶνος ἐν τροπαῖς ὄντος, τὸ μὲν πέλαγος ἀσφαλῶς 
διεπέρασε, τῆς Τύχης τὸν καιρὸν ὑπερϑεμένης" εὑρὼν 
δὲ τὸν Πομπήιον ἄϑρουν καὶ πολὺν μὲν ἐν γῇ πολὺν 
δ᾽ ἐν ϑαλάσσῃ μετὰ πασῶν ἅμα τῶν δυνάμεων καϑε- 
ὅ ξόμενον αὐτὸς ὀλιγοστὸς ὥν, τῆς μετ᾽ ᾿Αἀντωνίου καὶ 
Σαβίνου στρατιᾶς αὐτῷ βραδυνούσης, ἐτόλμησεν εἰς 
ἀκάτιον μικρὸν ἐμβὰς καὶ λαϑὼν τόν τὸ ναύκληρον 
καὶ τὸν κυβερνήτην ὥς τινος ϑεράπων ἀναχϑῆναι. 
σκληρᾶς δὲ πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῦ ποταμοῦ γενομένης 
10 ἀντιμεταβάδσεως καὶ κλύδωνος ἰσχυροῦ, μεταβαλλό- 
μενον δρῶν τὸν κυβερνήτην ἀφεῖλεν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς 
τὸ ἱμάτιον, καὶ ἀναδείξας ἑαυτόν "ἴϑι᾽ ἔφη “γενναῖε, 
τόλμα καὶ δέδιϑι μηδέν, ἀλλ᾽ ἐπιδίδου τῇ Τύχῃ τὰ 
ἱστία καὶ δέχου τὸ πνεῦμα, πιστεύων ὅτι Καίσαρα 
16 φέρεις καὶ τὴν Καίσαρος Τύχην. οὕτως ἐπέπειστο 
τὴν Τύχην αὐτῷ συμπλεῖν, συναποδημεῖν, συστρα- 
τεύεσϑαι, συστρατηγεῖν᾽ ἧ ἔργον ἦν γαλήνην μὲν 
ἐπιτάξαι ϑαλάσδῃ, ϑέρος δὲ χειμῶνι, τάχος δὲ τοῖς 
βοαδυτάτοις, ἀλκὴν δὲ τοῖς ἀϑυμοτάτοις" τὸ δὲ 
30 τούτων ἀπιστότερον, φυγὴν Πομπηίῳ καὶ Πτολεμαίῳ 
ξενοχτονίαν, ἵνα καὶ Πομπήιος πέσῃ καὶ Καῖσαρ μὴ 
μιανϑῇ. ᾿ 
1. Τί δέ; ὃ τούτου μὲν υἱός, πρῶτος δ᾽ ἀναγο- 
ρευϑεὶς Σεβαστός, ἄρξας δὲ τέσσαρα καὶ πεντήκοντα 
816 ἔτη, οὐκ αὐτὸς ἐκπέμπων τὸν ϑυγατριδοῦν ἐπὶ 
στρατείαν εὔξατο τοῖς ϑεοῖς ἀνδρείαν μὲν αὐτῷ δοῦναι 
τὴν Σκιπίωνορ, εὔνοιαν δὲ τὴν Πομπηίου, Τύχην δὲ 


9 τοῦ ποταμοῦ] Β6ο]υδ1:ὺ Ὠυθρποταβ, 86α οὗ Αρρίδι. 2, 
ὅ0. 57 . 


σ 


᾽ 


Ε 


992 ΒΕ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


τὴν αὑτοῦ; καϑάπερ ἔργῳ μεγάλῳ δημιουργὸν ἐπι- 
γράψας ἑαυτῷ τὴν Τύχην, ἥτις αὐτὸν ἐπιϑεῖσα Κικέ- 
ρῶνι καὶ Δεπίδῳ καὶ Πάσσᾳ καὶ ᾿Ιρτίῳ καὶ Μάρχῳ 
᾿Αντωνίῳ, ταῖς ἐκείνων ἀριστείαις καὶ χερσὶ καὶ νίκαις 
καὶ στόλοις καὶ πολέμοις καὶ στρατοπέδοις γενόμενον 
πρῶτον εἰς ὕψος ἄρασα καὶ καταβαλοῦσα τούτους, 
δι’ ὧν ἀνέβη, μόνον κατέλιπεν. ἐκείνῳ γὰρ ἐπολι- 
τεύετο Κικέρων καὶ Δέπιδος ἐστρατήγει καὶ Πάδσας 
Ε ἐνίκα καὶ Ἵρτιος ἔπιπτε καὶ ᾿Αἀντώνιος ὕβριξεν. ἐγὼ 
γὰρ καὶ Κλεοπάτραν αὐτὴν τύχην Καίσαρος τίϑημι, 
περὶ ἣν ὡς ἕρμα κατέδυ καὶ συνετρίβη τηλικοῦτος 
αὐτοκράτωρ, ἵν᾽ ἢ μόνος Καῖσαρ. λέγεται δέ, πολλῆς 
οἰκειότητος αὐτοῖς καὶ συνηϑείας ὑπαρχούσης, πολ- 
λάκις ὄχολαξόντων εἰς παιδιὰν σφαίρας ἢ κύβων ἢ 


νὴ Ζία ϑρεμμάτων ἁμίλλης, οἷον ὀρτύγων, ἀλεκτρυ- 15 


όνων, ἀεὶ- νικώμενον ᾿ἀντώνιον ἀπαλλάττεσϑαι" καί 
τινα τῶν περὶ αὐτὸν ἐπὶ μαντείᾳ δεμνυνόμενον 
890 πολλάκις παρρησιάξεσϑαι καὶ νουϑετεῖν, “ὦ ἔνϑρωπε, 
τί σοι πρᾶγμα πρὸς τοῦτον ἔστι τὸν νεανίδκον; 


φεῦγ᾽ αὐτόν᾽ ἐνδοξότερος εἶ, πρεσβύτερος εἶ, ἄρχεις 30 


πλειόνων, ἐνήϑληκας πολέμοις, ἐμπειρίᾳ διαφέρειρ᾽ 
ἀλλ᾽ ὃ δὸς δαίμων τὸν τούτου φοβεῖται" καὶ ἡ τύχη 
σου καϑ᾽ ἑαυτήν ἐστι μεγάλη κολακεύει δὲ τὴν τούτου" 
ἐὰν μὴ μακρὰν ἧς, οἰχήσεται μεταβᾶσα πρὸς αὐτόν." 


8. ᾿4λλὰ γὰρ αἱ μὲν ἀπὸ τῶν μαρτύρων πίστεις 35 


τοσαῦται τῇ Τύχῃ πάρεισι. δεῖ δὲ καὶ τὰς ἀπὸ τῶν 


8 Ἱρτίῳ ἢ Ὠῖο οὗ 1ηἶτῶ: ἱρτίῳ Μάρκῳ ᾿Αντωνέῳ 
ΒΔΒ:ΙΘθηβῖ8: ἀντωνίῳ καὶ μάρκῳ. γΙὰ. Ῥταθέαλεϊο Ρ. ΧΧΧῚ 
ὅ καὶ πολέμοις] οτὰ. τη61 οοαᾷᾶ. 10 αὐτὴν Ἐ: τὴν 


θῈ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 8ὃ98 


πραγμάτων αὐτῶν εἰσάγειν, ἀρχὴν τοῦ λόγου τὴν 
ἀρχὴν τῆς πόλεως λαβόντας. εὐθὺς γοῦν τίς οὐκ 
ἂν εἴποι πρὸς τὴν Ῥωμύλου γένεσιν καὶ σωτηρίαν Β 
καὶ τροφὴν καὶ αὔξησιν τὴν μὲν Τύχην ὑποβολὰς 
6 κατατεϑεῖσϑαι τὴν δ᾽ ᾿Δρετὴν ἐξῳκοδομηκέναι; πρῶτον 
μὲν οὖν τὸ περὶ τὴν γένεσιν καὶ τὴν τέχνωσιν αὐτῶν 
τῶν ἴδρυσαμένων καὶ κτισάντων τὴν πόλιν εὐτυχίας 
ἔοικε ϑαυμαστῆς γενέσϑαι. ϑεῷ γὰρ ἡ τεκοῦσα μι- 
χϑῆναι λέγεται, καὶ καϑάπερ τὸν Ηρακλέα σπαρῆναί 
τοφασιν ἐν μακρᾷ νυχτί, τῆς ἡμέρας ἐπισχεϑείδης 
παρὰ φύσιν καὶ τοῦ ἡλίου βραδύναντος" οὕτω περὶ 
τὴν Ῥωμύλου σπορὰν καὶ καταβολὴν τὸν ἥλιον 
ἐκλιπεῖν ἱστοροῦσι, ποιησάμενον ἀτρεκῆ σύνοδον πρὸς Ὁ 
σελήνην, ὥσπερ ὃ Ἴάρης ϑεὸς ὧν τῇ Σιλβίᾳ ϑνητῇ 
ι6 συνῆλϑε. τοῦτο δὲ συντυχεῖν τῷ Ῥωμύλῳ καὶ περὶ 
τὴν μετάστασιν αὐτὴν τοῦ βίου" λέγουσι γὰρ ἐκλεί- 
ποντὸς τοῦ ἡλίου ἠφανίσϑαι, νόνναις καπρατίναις, 
ἣν ἄχρι νῦν ἡμέραν ἐπιφανῶς ἑορτάζουσιν. ἔπειτα 
γεννηϑέντας αὐτούς, τοῦ τυράννου ξητοῦντορ ἀνελεῖν, 
20 παρέλαβε κατὰ τύχην οὐ βάρβαρος οὐδ᾽ ἄγριος 
ὑπηρέτης, ἐλεήμων δέ τις καὶ φιλάνθρωπος, ὥστε 
μὴ κτεῖναι" ἀλλὰ τοῦ ποταμοῦ τις ἦν ὄχϑη χλοερῷ 
λειμῶνι προσβλύξουσα καὶ περιδκιαξομένη χϑαμαλοῖς 
δένδρεσιν᾽ ἐνταῦϑα κατέϑηχε τὰ βρέφη πλησίον Ὁ 
86 ἐρινεοῦ τινος, ὃν ῥουμινᾶλιν ὠνόμαξον. εἶτα λύκαινα 
μὲν νεοτόχος σπαργῶδα καὶ πλημμυροῦσα τοὺς 


4 τὴν μὲν Τύχην --- τὴν δ᾽ ᾿ἀρετὴν Βαϊέθπυθ: ἀρετῆς 
μὲν --- τὴν δὲ τύχην ὑποβολὰς Μ: ὑπερβολὰς 1 ἴδρυσα- 
μένων Ἐταροτῖαδ: ἐνιδρυσαμένων 19 ζητοῦντος Ἐ;: αἰτοῦντος 
928 προσχλίνουσα ΑὈΓΘΒΟΒΙᾺΒ 


894 θΕῈ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΧ. 


μαστοὺς γάλακτι, τῶν δκύμνων ἀπολωλότων, αὐτὴ 
χρήξουσα κουφισμοῦ, περιέστειξε τὰ βρέφη καὶ ϑηλὴν 
ἐπέσχεν, ὥσπερ ὠδῖνα δευτέραν ἀποτιϑεμένη τὴν 
τοῦ γάλακτορ. ἱερὸς δ᾽ ὄρνις ' Ζρεος, ὃν δρνυοκολά- 
πτὴν καλοῦσιν, ἐπιφοιτῶν καὶ προσκαϑίξων ἀκρώνυ- 
χος, ἐν μέρει τῶν νηπίων ἑχατέρου στόμα τῇ χηλῇ 
διοίγων, ἐνετέϑει ψώμισμα, τῆς αὑτοῦ τροφῆς ἀπομε- 
ρίξων. τὸν μὲν οὖν ἐρινεὸν ῥουμινᾶλιν ὠνόμασαν 
ἀπὸ τῆς ϑηλῆς, ἣν ἡ λύκαινα παρ᾽ αὐτὸν ὀκλάδαδα 
Ἑ τοῖς βρέφεσι παρέσχε᾽ μέχρι δὲ πολλοῦ διεφύλαττον 10 
οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον κατοικοῦντες μηδὲν ἐκτι- 
ϑέναι τῶν γεννωμένων, ἀλλ᾽ ἀναιρεῖσϑαι πάντα καὶ 
τρέφειν, τὸ Ῥωμύλου πάϑος καὶ τὴν δμοιότητα 
τιμῶντες. καὶ μὴν τό τε λαϑεῖν αὐτοὺς τρεφομένους 
καὶ παιδευομένους ἐν Γαβίοις καὶ ἀγνοηθῆναι Σιλ- ιὖ 
Ἐ βίας ὄντας υἱοὺς καὶ ϑυγατριδοῦς Νομίτορος τοῦ 
βασιλέως παντάπασι Τύχης κλέμμα καὶ σόφισμα 
φαίνεται γεγενημένον, ὅπως μὴ ἀπόλωνται πρὸ τῶν 
ἔργων διὰ τὸ γένος, ἀλλ᾽ ἐν αὐτοῖς φανῶσι τοῖς 
κατορϑώμασι, γνώρισμα τῆς εὐγενείας τὴν ἀρετὴν 30 
παρέχοντες. ἐνταῦϑά μοι μεγάλου καὶ φρονίμου 
στρατηγοῦ λόγος ἔπεισι Θεμιστοκλέους, ῥηϑεὶς πρός 
τίνας τῶν ὕστερον εὐημερούντων ᾿4ϑήνησι στρατη- 
γῶν καὶ προτιμᾶσϑαι τοῦ Θεμιστοκλέους ἀξιούντων. 
ἔφη γὰρ τὴν ὑστεραίαν ἐρίδσαι πρὸς τὴν ξορτὴν 36 
λέγουσαν ὡς ἐκείνη μέν ἐστι κοπώδης καὶ ἄσχολος, 


᾿ι 


1 αὐτὴ] αὐτῇ ΝΥἠ αὖ οὔτὰ ἀπολωλότων Ἰψησαῖ 22 περι- 
ἐστειξε Ἔ: περιέστηξε 6 στόμα] τὸ στόμαῦϑ 20 γνώρισμα 
ΑἸάϊπδ: γνωρίσματα 


σι 


ΕῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. ὅ90 


ἐν αὐτῇ δὲ τῶν παρεσκευασμένων ἀπολαύουσι μεϑ' 
ἡσυχίας. τὴν οὖν ἑορτὴν εἰπεῖν ᾿ἀληϑῆ λέγεις, ἀλλ᾽ 
ἐμοῦ μὴ γενομένης, ποῦ ἂν σὺ ἦσϑα;᾽ κἀμοῦ τοίνυν 
ἔφη “μὴ γενομένου περὶ τὰ Μηδικά, τίς ἂν ὑμῶν 
ἦν νῦν ὄνησις ;᾽ τοῦτό μοι δοκεῖ πρὸς τὴν Ῥωμύλου 
᾿Δρετὴν ἡ Τύχη λέγειν “λαμπρὰ μὲν τὰ σὰ ἔργα καὶ 
μεγάλα καὶ ϑεῖον ὡς ἀληϑῶς ἐξέφηνας αἷμα καὶ 
γένος οὖσαν σεαυτήν᾽ ἀλλ᾽ δρᾷς πόσον ὑστερεῖς μου; ὃ31 
εἰ γὰρ ἐγὼ τότε μὴ παρηκολούϑησα χρηστὴ καὶ 


1. φιλάνϑρωπος, ἀλλ᾽ ἀπέλιπον καὶ προηκάμην τὰ νήπια, 


σὺ πῶς ἂν ἐγένου καὶ πόϑεν ἐξέλαμψας: εἰ τότε μὴ 
ϑῆλυ ϑηρίον ἐπῆλθε φλεγμαῖνον" ὑπὸ πλήϑους καὶ 
φορᾶς γάλακτος καὶ τραφησομένου δεόμενον μᾶλλον 
ἢ ϑρέψοντος, ἀλλ᾽ ἀνήμερόν τι τελέως καὶ λιμῶττον, 


ιοοὐκ ἂν ἔτι νῦν τὰ καλὰ ταῦτα βασίλεια καὶ ναοὶ 


καὶ ϑέατρα καὶ περίπατοι καὶ ἀγορὰ καὶ ἀρχεῖα 
βοτηρικαὶ καλύβαι καὶ σταϑμοὶ νομέων ἦσαν, ᾿᾽4λ- 
βανὸν ἢ Τυρρηνὸν ἢ Δατῖνον ἄνδρα δεσπότην προό- Β 
κυνούντων; ἀρχὴ μὲν δὴ μέγιστον ἐν παντί, μάλιστα 


40 δ᾽ ἐν ἰδρύσει καὶ κτίδει πόλεως" ταύτην δ᾽ ἡ Τύχη 


παρέσχε, σῴσασα καὶ φυλάξασα τὸν κτίστην ἡ μὲν 
γὰρ ᾿Δρετὴ μέγαν ἐποίησε Ῥωμύλον, ἡ Τύχη δ᾽ 
ἄχρι τοῦ γενέσϑαι μέγαν ἐτήρηδε. 

9, Καὶ μὴν τήν γε Νομᾶ βασιλείαν πολυχρονιω- 


46 τάτην γενομένην ὁμολογουμένως εὐτυχία διεκυβέρ- 


νηδε ϑαυμαστή. τὸ μὲν γὰρ ᾿Εγερίαν τινά, νυμφῶν 
μέαν δρυάδων, δαίμονα σοφὴν ἔρωτι τἀνδρὸς ἐν 
συνουσίᾳ γενομένην, παραπαιδαγωγεῖν καὶ συσχη- 

11 βοτηρικαὶ Ἐ: βοτῆραι καὶ [2 ἢ τἀνδρὸρ Ἐ: τ᾽ ἀνδρὸς 


896 ΕῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


ματίξειν τὴν πολιτείαν, ἴσως μυϑωδέστερόν ἐστι. 

Ο χαὶ γὰρ ἄλλοι λεχϑέντες ἅψασθαι γάμων ϑείων καὶ 
ϑεοῖς ἐράσμιοι γενέσϑαι, Πηλεῖς καὶ ᾿Αγχίσαι καὶ 
Ἰϑρίωνες καὶ ᾿Ημαϑίωνες, οὐ πάντως ἀγαπητῶς οὐδ᾽ 
ἀλύπως διεβίωδαν. ἀλλὰ Νομᾶς ἔοικε τὴν ἀγαϑὴν ὅ 
Τύχην ἔχειν ὡς ἀληϑῶς σύνοικον καὶ σύνεδρον καὶ 
συνάρχουσαν" ἣ καθάπερ ἐν κλύδωνι ϑολερῷ καὶ 
τεταραγμένῳ πελάγει τῇ τῶν προσοίκων καὶ γειτό- 
νῶν ἔχϑρα καὶ χαλεπότητι, τὴν πόλιν φερομένην 
καὶ φλεγμαίνουσαν ὑπὸ μυρίων πόνων καὶ διχοστα-. 10 
σιῶν παραλαβοῦσα τοὺς μὲν ἀντιτεταγμένους ϑυμοὺς 

Ὁ καὶ φϑόνους ὥσπερ πνεύματα κατέσβεσεν᾽ οἷα δέ φασι 
τὰς ἀλκυόνων λοχείας παραδεξαμένην τὴν ϑάλατταν ἐν 
χειμῶνι σῴξειν καὶ συνεκτιϑηνεῖσϑαι, τοιαύτην ἀνα- 
χεαμένη καὶ περιστήσασα γαλήνην πραγμάτων ἀπόλε- 16 
μον καὶ ἄνοσον καὶ ἀκίνδυνον καὶ ἄφοβον, νεοσταϑεῖ 
δήμῳ καὶ κραδαινομένῳ παρέσχε ῥιξῶσαι καὶ καταστῆ- 
ὅαι τὴν πόλιν, αὐξανομένην ἐν ἡσυχίᾳ βεβαίως καὶ 
ἀνεμποδίστως. ὥσπερ γὰρ δλκὰς ἢ τριήρης ναυπηγεῖται 
μὲν ὑπὸ πληγῶν καὶ βίας πολλῆς, σφύραις καὶ ἥλοις 30 
ἀρασδομένη καὶ γομφώμασι καὶ πρίοσι καὶ πελέκεσι, 
γενομένην δὲ στῆναι δεῖ καὶ παγῆναι σύμμετρον 
χρόνον, ἕως οἵ τὲ δεσμοὶ κάτοχοι γένωνται καὶ 

Ἑ συνήϑειαν οἵ γόμφοι λάβωσιν' ἐὰν δὲ ὑγροῖς ἔτι 
καὶ περιολισϑάνουσι τοῖς ἁρμοῖς κατασπασϑῇ, πάντα 535 
χαλάσει διατιναχϑέντα καὶ δέξεται τὴν θάλατταν" 
οὕτω τὴν Ρώμην ὃ μὲν πρῶτος ἄρχων καὶ δημιουργὸς 


16 ἀπόλεμον Ἐ!: καὶ ἀπόλεμον 34 συνήϑειαν] συνά- 
φειαν ὃ 


θῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 991 


ἐξ ἀγρίων καὶ βοτήρων ὥσπερ ἐκ δρυόχων κραταιῶν 
συνιστάμενος, οὐκ ὀλίγους πόνους ἔδχεν οὐδὲ μικροῖς 
ἀντήρεισε πολέμοις καὶ κινδύνοις ἐξ ἀνάγκης ἀμυνό- 
μενος τοὺς ἀνϑισταμένους πρὸς τὴν γένεσιν καὶ 
εἴδρυσιν αὐτῆς ὁ δὲ δεύτερος παραλαβὼν χρόνον 
παρέσχε πῆξαι καὶ βεβαιῶσαι τὴν αὔξησιν τῇ εὐτυχίᾳ, 
ἐπιλαβόμενος πολλῆς μὲν εἰρήνης πολλῆς δ᾽ ἡσυχίας. 
εἰ δὲ τότε Πορσίνας τις ἐπέβρισε Τυρρηνικὸν χάρακα 
καὶ στρατόπεδον παραστήσας τείχεσιν ὑγροῖς ἔτι 
10 καὶ κραδαινομένοις ἤἥ τις ἐκ Μαρσῶν ἀποστὰς ἀρει- 
μάνιος δυνάστης ἢ Δευκανὸς ὑπὸ φϑόνου καὶ φιλο- 
νεικίας, ἀνὴρ δύσερις καὶ πολεμοποιός, οἷος ὕστερον 
Μουτίλος ἢ Σίλων ὃ ϑρασὺς ἢ τὸ ἔσχατον Σύλλα 
πάλαισμα Τελεσῖνος, ὡς ἀφ᾽ ἑνὸς συνθήματος ὅλην 
16 ἐξοπλίξων τὴν ᾿Ιταλίαν, τὸν φιλόσοφον Νομᾶν περιε- 
σάλπιξε ϑύοντα καὶ προσευχόμενον, οὐκ ἂν ἀντέσχον 
αἱ πρῶται τῆς πόλεως ἀρχαὶ πρὸς σάλον καὶ κλύ- 
δωνα τοσοῦτον οὐδ᾽ εἰς εὐανδρίαν καὶ πλῆϑος ἐπέ- 899 
δωκαν᾿ νῦν δ᾽ ἔοικε τῆς πρὸς τοὺς ὕστερον πολέμους 
40 παραδκευῆς ἐφόδιον Ῥωμαίοις ἡ τότ᾽ εἰρήνη γενέσϑαι, 
καὶ καϑάπερ ἀϑλητὴς ὁ δῆμος ἐκ τῶν κατὰ Ῥωμύλον 
ἀγώνων ἐν ἡσυχίᾳ χρόνον ἐτῶν τριῶν καὶ τετταρά- 
κοντα σωμασκήσας τὴν δύναμιν ἀξιόμαχον καταστῆσαι 
τοῖς ὕστερον ἀντιταττομένοις. οὐδὲ γὰρ λιμὸν οὐδὲ 
45 λοιμὸν οὐδ᾽ ἀφορίαν γῆς οὐδ᾽ ἀωρίαν τινὸς ϑέρους 
ἢ χειμῶνος ἐν τῷ τότε χρόνῳ παραλυπῆσαι τὴν 
“Ῥώμην λέγουσιν, ὡς οὐκ ἀνθρωπίνης εὐβουλίας ἀλλὰ 


18 ἸΜουτίλος Χ: μούϊλος 14 Τελεσῖνος ΒΆ51]6Θη 5: ἢ 
τελεσῖνος ὡς οδάρηι: ὃς 


98 ΕῈ; ΕΟΕΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


ϑείας Τύχης ἐπιτροπευούσης τῶν καιρῶν ἐκείνων. 
ἐκλείσθη δ᾽ οὖν τότε καὶ τὸ τοῦ ᾿Ιανοῦ δίπυλον, ὃ 
πολέμου πύλην καλοῦσιν: ἀνέῳγε μὲν γάρ, ὅταν ἦἢ 
πόλεμος, κλείεται δ᾽ εἰρήνης γενομένης. Νομᾶ δ᾽ 
ἀποϑανόντος ἀνεῴχϑη, τοῦ πρὸς ᾿4λβανοὺς πολέμου 
συρραγέντος. εἶτα μυρίων ἄλλων συνεχῶς ὑπολαμ- 
βανόντων, πάλιν δι’ ἐτῶν ὀγδοήχοντα καὶ τετρα- 
κοσίων ἐκλείσϑη μετὰ τὸν πρὸς Καρχηδονίους πόλεμον 
εἰρήνης γενομένης, Γαΐου ᾿Ατιλίου καὶ Τίτου Μαλ- 
λίου ὑπάτων. μετὰ δὲ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν αὖϑις 
ἀνεῴχϑη καὶ διέμειναν οἱ πόλεμοι μέχρι τῆς ἐν 
᾿Ακτίῳ νίκης Καίσαρος" τότε δ᾽ ἤργησε τὰ Ρωμαίων 
ὅπλα χρόνον οὐ πολύν᾽ αἱ γὰρ ἀπὸ Καντάβρων 
ταραχαὶ καὶ Γαλατίαι συρραγεῖδσαι Γερμανοῖς, συνε- 
τάραξαν τὴν εἰρήνην. ἀλλὰ ταῦτα μὲν εὐτυχίας τῆς 
Νομᾶ προσιστόρηται μαρτύρια. 

10. Τὴν δὲ Τύχην καὶ οἵ μετ᾽ ἐκεῖνον ἐθϑαύ- 
μασαν βασιλεῖς ὧς πρωτόπολιν καὶ τιϑηνὸν καί 'φερέ- 
πολιν᾽ τῆς Ρώμης ἀληϑῶς κατὰ Πίνδαρον. Σέρβιος 

9 Μαλλίου " 11 μέχρι ΒΘΗΒΘΙ]ΟχαΒ: ἄχε 14 Γαλα- 
τίαι Ἐ: γὰλατίέας 18 φερέπολιν] οἷ. Ῥαιβ. ΤΥ 80, 6 
19 κατὰ Πίνδαρον. ΖΣέρβιος δὲ Τύλλιος : κατὰ Πίν- 
δαρον" ἔξεστι δ΄ οὕτω ϑεωρεῖν. ἵερόν ἐστιν ᾿Δρετῆς ἐν 
Ρώμῃ τιμώμενον, ὃ Οὐιρτοῦτις αὐτοὶ καλοῦσιν, ἀλλ᾽ ὀψὲ 
καὶ μετὰ πολλοὺς χρόνους ἴδρυϑὲν ὑπὸ Μαρκέλλου τοῦ 
Συρακούσας ἑλόντος. ἔστι δὲ καὶ Γνώμης, ἢ νὴ 4ἁία ἘΠ- 
βουλίας νεώς, ἣν Μέντεμ καλοῦσιν, ἀλλὰ καὶ τοῦτο Σκαῦρος 
Αἰμίλιος περὶ τὰ Κιμβρικὰ τοῖς χρόνοις γεγονὼς καϑιέρωσεν, 
ἤδη τότε λόγων καὶ σοφισμάτων καὶ στωμυλίας Ἑλληνικῆς 
εἰς τὴν πόλιν παρεισρυείσης. σοφέαρ δὲ ἔτι καὶ νῦν ἱερὸν 
οὐκ ἔχουσιν οὐδὲ σωφροσύνης οὐδὲ καρτερίας οὐδὲ μεγαλο- 
ψυχίαφ᾽ ἀλλὰ τά γε τῆς Τύχης ἱερὰ πάμπολλα καὶ παλαιὰ 
καὶ λαμπρὰ τιμχῖς πᾶσιν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐνέδρυται καὶ κατα- 


οι 





θῈ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 899 


δὲ Τύλλιος, ἀνὴρ τῶν βασιλέων μάλιστα καὶ τὴν 
δύναμιν αὐξήσας τοῦ δήμου καὶ τὸ πολίτευμα κο- 
σμήσας καὶ τάξιν μὲν ἐπιϑεὶς ταῖς ψηφοφορίαις, τάξιν 
δὲ ταῖς στρατείαις, τιμητὴς δὲ πρῶτος καὶ βίων ἐπίσκο- 
ὅδ πος καὶ σωφροσύνης γενόμενος καὶ δοκῶν ἀνδρειότατος 
εἶναι καὶ φρονιμώτατος, αὐτὸς ἑαυτὸν εἰς τὴν Τύχην 
ἀνῆπτε καὶ ἀνεδεῖτο τὴν ἡγεμονίαν ἐξ ἐκείνης" 
ὥστε καὶ συνεῖναι δοκεῖν αὐτῷ τὴν Τύχην διά τινος Εὶ 
ϑυρίδος καταβαίνουσαν εἰς τὸ δωμάτιον, ὃ νῦν 
10 Φενεστέλλαν πύλην καλοῦσιν. ἰδρύσατο δ᾽ οὖν Τύχης 
ἱερὸν ἐν μὲν Καπετωλίῳ τὸ τῆς Πριμιγενείας λεγο- 
μένης, ὃ πρωτογόνου τις ἂν ἑρμηνεύσειε" καὶ τὸ τῆς 
Ὀψεκουέντις, ἣν οἵ μὲν πειϑήνιον οἵ δὲ μειλίχιον 
εἶναι νομίξουσι. μᾶλλον δὲ τὰς Ῥωμαϊκὰς ἐάσας 
ι6 ὀνομασίας ᾿Ελληνιστὶ τὰς δυνάμεις τῶν ἱδρυμάτων 
πειράσομαι καταριϑμήσασϑαι. καὶ γὰρ ἰδίας Τύχης 
ἱερόν ἐστιν ἐν Παλατίῳ, καὶ τὸ τῆς ἰξευτρίας, εἰ 
καὶ γελοῖον, ἀλλ᾽ ἔχον ἐκ μεταφορᾶς ἀναϑεώρησιν.. 
οἷον ἑλκούσης τὰ πόρρω καὶ κρατούσης συμπροῦ- 
οοἰδσχόμενα. παρὰ δὲ τὴν Μουσκῶσαν καλουμένην 
κρήνην ἔτι παρϑένου Τύχης ἱερόν ἐστι καὶ ἐν 4ἰ- 898 
σκυλίαις ἐπιστρεφομένης᾽ ἐν δὲ τῷ μακρῷ στενωπῷ 


μέμικται τοῖρ ἐπιφανεστάτοις μέρεσις καὶ τόποις τῆς πόλεως. 

καὶ τὸ μὲν τῆς ἀνδρείας Τύχης ἱερὸν ὑπὸ (ἀπὸ οοαά.) αρ- - 
κίου Ἴἄγκου τοῦ τετάρτου βασιλέως ἴδρυϑὲν καὶ ὀνομασϑὲν 

οὕτως, ὅτι πλεῖστον ἡ ἀνδρεία τύχης (ἴΐῶ ὟΥ : πλεῖστον ἀν- 

δρείας ἢ τύχης) εἰς τὸ νικᾶν μετέσχηκε' τὸ δὲ τῆς γυναικείας 

αὖϑις ὑπὸ (ἀπὸ οοἀ 4.) τῶν γυναικῶν, αἷ Πάρκιον Κοριολᾶνον 

ἀπέστρεψαν ἐπάγοντα τῇ Ῥώμῃ πολεμίους, καϑοσιωϑὲν οὐδεὶς 

ἀγνοεῖ. Σέρβιος δὲ Τύλλιοςρ 11 Καπετωλίῳ Ἐ ἰὸ οὐ ἰηΐγϑ: 

καπιτωλίῳ 20 ΜϑῬσουσκώσαν ΒΒΒ1]6ΘΗΒ18: μουσικώσαν 21 

Αἰσκυλίαις Μ: αβισκύμαις 


400 ΡῈ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΝ. 


Τύχης βωμὸς εὐέλπιδος" ἔστι δὲ καὶ παρὰ τὸν τῆς 
᾿Δφροδίτης ἐπιταλαρίου βωμὸν ἄρρενος Τύχης ἕδος. 
ἄλλαι τε μυρίαι Τύχης τιμαὶ καὶ ἐπικλήσες, ὧν τὰς 
πλείστας Σερούιος κατέστησεν, εἰδὼς ὅτι μεγάλη 
ῥοπὴ μᾶλλον δ᾽ ὅλον ἡ Τύχη παρὰ πάντ᾽ ἐστὶ τὰ 
τῶν ἀνθρώπων πράγματα, καὶ μάλιστά γ᾽ αὐτοῦ δι᾽ 
εὐτυχίαν ἐξ αἰχμαλώτου καὶ πολεμίου γένους εἰς 
Β βασιλείαν προαχϑέντος. τοῦ γὰρ Κορνικλάνων ἄστεος 
ἁλόντος ὑπὸ Ρωμαίων, Ὀκρησία παρϑένος αἰχμάλω- 
τος, ἧς οὐδὲ τὴν ὄψιν οὐδὲ τὸν τρόπον ἠμαύρωσεν 
ἡ Τύχη, δοϑεῖσα Τανακυλλίδι τῇ Ταρκυνίου γυναικὶ 
τοῦ βασιλέως ἐδούλευσε" καὶ πελάτης τις εἶχεν αὐτήν, 
οὺς κλιέντης Ρωμαῖοι καλοῦσιν' ἐκ τούτων ἐγεγόνει 
Σερούιος. οἱ δ᾽ οὔ φασιν, ἀλλὰ παρϑένον τὴν 
Ὀκρησίαν ἀπάργματα καὶ λοιβὴν ἑκάστοτε λαμβά- 
νουδαν ἀπὸ τῆς βασιλικῆς τραπέξης ἐπὶ τὴν ἑστίαν 
κομέξειν" καί ποτε τυχεῖν μὲν αὐτήν, ὥσπερ εἰώϑει, 
τῷ πυρὶ τὰς ἀπαρχὰς ἐπιβάλλουδαν, αἰφνίδιον δὲ 
τῆς φλογὸς μαρανϑείδης μόριον ἀνδρὸς ἀνατεῖναι 
Ογόνιμον ἐκ τῆς ἑστίας, καὶ τοῦτο τὴν κόρην τῇ 
Τανακυλλίδι φράσαι μόνῃ περίφοβον γενομένην. τὴν 
δὲ συνετὴν οὖσαν καὶ φρενήρη κοσμῆσαί τὲ τὴν 
κόρην ὅσα νύμφαιρ» πρέπει καὶ συγκαϑεῖρξαι τῷ 
φάσματι, ϑεῖον ἡγουμένην. οἵ μὲν ἥρωος οἰκουροῦ 
λέγουσιν, οἱ δ᾽ Ηφαίστου τὸν ἔρωτα τοῦτον γενέ. 
σϑαι. τίκτεται δ᾽ οὖν Σερούιος, καὶ βρέφους ὄντος 


1 εὐέλπιδος Χ: εὐέλπιδος ἢ ὡς ἐλπίδος 2 ἐπιτα- 
λαρίου] ἴοτῦ. ἐπιταλασίν 11. 21 Τανακυλλίδι ΒΕ51]6 6518: 
Ταρκυλλίδι. ὅ6α Ῥ. 401, 10 τοοΐθ ἀδὺ Τανακυλλίδος οοᾶοχ Υ 4 
19 ἀνατεῖλαι ἢ 


Ὲ ΒΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 401 


ἡ κεφαλὴ σέλας ἀστραπῇ παραπλήσιον ἀπήστραψεν. 
οἱ δὲ περὶ ᾿Αντίαν οὐχ οὕτω λέγουσιν, ἀλλὰ τυχεῖν 
μὲν τῷ Σερουίῳ τὴν γυναῖκα Γεγανίαν ϑνήσκουσαν, 
αὐτὸν δὲ τῆς μητρὸς παρούσης εἰς ὕπνον ἐκ δυσϑυ- 

δ μίας καὶ λύπης ἀποκλιϑῆναι' καὶ καϑεύδοντος αὐτοῦ Ὁ 
ταῖς γυναιξὶν ὀφθῆναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πυρὶ 
περιλαμπόμενον' ὅπερ ἦν μαρτύριον αὐτῷ τῆς ἐκ 
πυρὸς γενέσεως, σημεῖον δὲ χρηστὸν ἐπὶ τὴν ἀπροσ- 
δόκητον ἡγεμονίαν, ἧς ἔτυχε μετὰ τὴν Ταρκυνίου 

10. τελευτήν, Τανακυλλίδος σπουδαδσάσης. ἐπεὶ πάντων 
γε τῶν βασιλέων πρὸς μοναρχίαν οὗτος ἀφυέστατος 
δοκεῖ γενέσϑαι καὶ ἀπροϑυμότατος, ὅς γε τὴν βασι- 
λείαν ἀποθέσθαι διανοηθεὶς ἐκωλύϑη" τελευτῶσα 
γὰρ ὡς ἔοικεν ἐξώρκωσε τοῦτον ἐμμεῖναι τῇ ἀρχῇ καὶ 

16 μὴ προέσϑαι τὴν πάτριον Ρωμαίων πολιτείαν. οὕτως 
ἡ Σερονίου βασιλεία παντάπασι τῆς Τύχης, ἣν ἔλαβέ 
τε μὴ προσδοκήσας καὶ μὴ βουλόμενος διεφύλαξεν. 

11. ᾽4λλ᾽ ἵνα μὴ δοχῶμεν ὥσπερ εἰς τόπον Ε 
ἀμαυρὸν τὸν παλαιὸν χρόνον ἐκ τῶν λαμπρῶν καὶ 

30 ἐναργῶν τεκμηρίων φεύγειν καὶ ὑποχωρεῖν, φέρε 
τοὺς βασιλεῖς ἐάσαντες ἐπὶ τὰς γνωριμωτάτας πρά- 
ἕξεις καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους πολέμους τὸν λόγον 
μεταγάγωμεν. οἷς πολλὴν τόλμαν καὶ ἀνδρείαν “αἰδώ 
τε συνεργὸν ἀρετᾶς δοριμάχον᾽ ὥς φησι Τιμόϑεορ, 

45 τίς οὐκ ἂν ὁμολογήσειεν; ἡ δ᾽ εὔροια τῶν πραγμά- Ἑ 
τῶν καὶ τὸ ῥόϑιον τῆς εἰς τοδαύτην δύναμιν καὶ 
αὔξησιν δρμῆς, οὐ χερσὶν ἀνθρώπων οὐδ᾽ ὁρμαῖς 

8 Γεγανέαν ΒΒΒ1]6ΘΗ8Β18: γετανίαν 1ὅ μὴ Χ 24 


Τιμόϑεος] ΒοΙρκ. 8 Ρ. 622 21 ὁρμαῖς] γνώμαις ὟὟ 
ΡΙυΐατομὶ Μοταϊα. ΥΟἹ. 11. 20 


402 Ὲ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜΧΝ. 


προχωροῦσαν ἡγεμονίαν, ϑείᾳ δὲ πομπῇ καὶ πνεύ- 
ματι Τύχης ἐπιταχυνομένην, ἐπιδείκνυται τοῖς ὀρθῶς 
λογιξομένοις. τρόπαια τροπαίοις ἐπανίσταται καὶ 
ϑριάμβοι ϑριάμβοις ἀπαντῶσι, καὶ τὸ πρῶτον αἷμα 
τῶν ὅπλων ἔτι ϑερμὸν ἀποκλύξεται τῷ δευτέρῳ δ 
καταλαμβανόμενον. τὰς δὲ νίκας ἀριϑμοῦσιν οὐ 
νεκρῶν πλήϑει καὶ λαφύρων, ἀλλὰ βασιλείαις αἷ- 
χμαλώτοις καὶ δεδουλωμένοις ἔϑνεσι καὶ νήσοις καὶ 
ἠπείροις προσδοριξομέναις τῷ μεγέϑει τῆς ἡγεμονίας. 
μιᾷ μάχῃ Φίλιππος ἀπέβαλε Μακεδονίαν, μιᾷ πληγῇ 10 
παρεχώρηδσεν ᾿Αντίοχος ᾿Ασίας, ἅπαξ Καρχηδόνιοι 
824 σφαλέντες ἀπώλεσαν Διβύην. εἷς ἀνὴρ μιᾶς δρμῇ 
στρατιᾶς ᾿Αρμενίαν προσεκτήσατο Πόντον Εὔξεινον 
Συρίαν ᾿Δραβίαν ᾿Αλβανοὺς Ἴβηρας τὰ μέχρι Καυ- 
κάσου καὶ Ὑρκανῶν" καὶ τρὶς αὐτὸν ὃ περιρρέων τὴν 15 
οἰκουμένην Ὠκεανὸς εἶδε νικῶντα. Νομάδας μὲν 
ἐν Διβύῃ μέχρι τῶν μεσηβρινῶν ἀνέκοψεν ἠιόνων, 
᾿Ιβηρίαν δὲ Σερτωρίῳ συννοσήσασαν ἄχρι τῆς ᾽άτλαν- 
τικῆς κατεστρέψατο ϑαλάσσης᾽ τοὺς δ᾽ ᾿Αλβανῶν 
βασιλεῖς διωκομένους περὶ τὸ Κάσπιον πέλαγος 30 
ἔστησε. ταῦτα πάντα κατώρϑωδσε δημοσίᾳ τύχῃ 
χρώμενος, εἶϑ᾽ ὑπὸ τῆς ἰδίας ἀνετράπη μοίρας. ὃ 
Β δὲ Ρωμαίων μέγας δαίμων οὐκ ἐφήμερος πνεύσας 
οὐδὲ καιρὸν ἀκμάσας βραχὺν ὡς ὁ Μακεδόνων, οὐδὲ 
χερσαῖος μόνον ὡς ὃ Δακώνων οὐδ᾽ ἐνάλιος ὡς ὃ 535 
1 προχωροῦσαν ἢ: προσγωροῦδιν ἃ ἐπιταχυνομένην 
ἰάθῃι: ἐπιταχυνομένης 9 προσοριξζομέναις ἘΤΩΡΘΥΒ: 
στροσορμιζομέναις 10 Φίώιππος --- Πακεδονίαν ΒΒ Β1]ΘΘΗΒΙΒ: 


φέλιππον --- μακεδονία 11 ἀνέκοψεν Ἀ: ἀπέκοψεν 20 
περὶ Β: ἐπὶ 34 Μακεδόνων Ἐ: μακεδών 





Ὲ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 408 


᾿4ϑηναίων, οὐδ᾽ ὀψὲ κινηϑεὶς ὧς ὁ Περσῶν, οὐδὲ 
ταχὺ παυσάμενος ὡς ὃ Κολοφωνίων" ἀλλ᾽ ἄνωϑεν ἐκ 
πρώτων γενέσεων τῇ πόλει συνηβήσας καὶ συναυ- 
ξηϑεὶς καὶ συμπολιτευσάμενος, καὶ παραμείνας βέβαιος 
5 ἐν γῇ καὶ ϑαλάττῃ καὶ πολέμοις καὶ εἰρήνῃ καὶ πρὸς 
βαρβάρους καὶ πρὸς “Ἕλληνας. οὗτος ᾿Αννίβαν τὸν 
Καρχηδόνιον, φϑόνῳ καὶ ταῖρ πολιτικαῖς ἔχϑραις 
μηδενὸς οἴκοϑεν ἐπιρρέοντος, ὥσπερ χείμαρρον ἐξέχεε 
καὶ κατανάλωσε περὶ τὴν ᾿Ιταλίαν. οὗτος τὸ Κίμ- 
10 βρὼν καὶ τὸ Τευτόνων στράτευμα μεγάλοις διαστή- 
μασι τόπων καὶ χρόνων ἐχώρισε καὶ διέσπασεν, ἵν᾽ 
ἀρκέσῃ Μάριος ἑκατέροις ἀνὰ μέρος μαχόμενος, καὶ 
μὴ συμπεδοῦσαι τριάκοντα μυριάδες ἀνδρῶν ἀηττή- 
των καὶ ἀμάχων ὅπλων ὁμοῦ κατακλύσωσι τὴν 'τα- 
ιὸ λίαν. διὰ τοῦτον ᾿Αντίοχος μὲν ἠσχολεῖτο, πολε- 
μουμένου Φιλίππου, Φίέλιππος δέ, κινδυνεύοντος 
᾿Δντιόχου, προηττημένος ἔπιπτε᾽ Μυϑριδάτην δέ, τοῦ 
Μαρσικοῦ πολέμου τὴν Ρώμην ἐπιφλέγοντος., οἷ 
Σαρματικοὶ καὶ Βασταρνικοὶ πόλεμοι κατεῖχον" Τι- 
30 γράνην δὲ Μιϑριδάτου λαμπροῦ μὲν ὄντος ὑπόνοια 
καὶ φϑόνος ἐχώριξεν, ἡττωμένῳ δ᾽ ἀνέμιξεν ἑαυτὸν 
συναπολέσϑαι. 
12. Τί δ᾽ οὐχὶ καὶ περὶ τὰς μεγίστας συμφορὰς 
ὥρϑου τὴν πόλιν ἡ Τύχη; Κελτῶν μὲν περὶ τὸ 
ε85 Καπετώλιον στρατοπεδευόντων καὶ πολιορκούντων 
τὴν ἀκρόπολιν, 


“νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὧρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί 
9 


2 Κολοφωνίων] ΚαρχηδονίωνὉὉ 14 ὕπλων) βαυυχα δϑύ. 
οὗ, ν. 408, 18 1ὅ τοῦτον Ἐν: τοῦτο 21 Βοι. Α“ 10 


δ 
ῷ 20 


νφάφης 


404 ΡῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


τὴν δὲ νυκτερινὴν ἔφοδον αὐτῶν, λεληϑότων πάντας 
ἀνθρώπους, ἡ Τύχη καὶ ταὐτόματον ἔκπυστον ἐποί- 
ησε γενέσϑαι. περὶ ἧς κἀν βραχεῖ πλείω διελϑεῖν 
ἴσως οὐκ ἄκαιρόν ἐστι. -μετὰ τὴν ἐπ᾽ ᾿4λλίᾳ ποταμῷ 


ἙΕ Ῥωμαίων μεγάλην ἧτταν οἱ μὲν εἰς Ῥώμην κατά- 


ραντες ἀπὸ τῆς φυγῆς ταραχῆς συναναπλήσαντες τὸν 
δῆμον ἐξεπτόησαν καὶ διεσκέδασαν, ὀλίγων εἰς τὸ 
Καπετώλιον ἀνασκευασαμένων καὶ διακαρτερούντων. 
οἱ δ᾽ εὐθὺς ἀπὸ τῆς τροπῆς. εἰς Βηίους συναϑροι- 
σϑέντες ἡροῦντο δικτάτωρα Φούριον Κάμιλλον, ὃν 
εὐτυχῶν μὲν καὶ ὑψαυχενῶν ὃ δῆμος ἀπεσείσατο καὶ 
κατέβαλε, δίκῃ περιπεσόντα δημοσίων κλοπῶν᾽" πτή- 


Ἐ ξἕας δὲ καὶ ταπεινωθεὶς ἀνεκαλεῖτο μετὰ τὴν ἧτταν, 


ἐγχειρίξων καὶ παραδιδοὺς ἀνυπεύϑυνον ἡγεμονίαν. 
ἵν᾽ οὖν μὴ καιρῷ δοκῇ νόμῳ δὲ λαμβάνειν ὃ ἀνήρ, 
μηδ᾽ ὡς ἀπεγνωχὼς τὴν πόλιν ὕπλοις ἀρχαιρεσιάξῃ 
τὰ τοῦ στρατοῦ σποράδος καὶ πλάνητος. ἔδει τοὺς 
ὃν Καπετωλίῳ βουλευτὰς ἐπιψηφίσασϑαι τὴν τῶν 
στρατιωτῶν γνώμην μαϑόνταςρ. ἦν οὖν Γάιος Πόντιος 
ἀνὴρ ἀγαϑός, καὶ τῶν δεδογμένων αὐτάγγελος ὑπο- 
στὰς ἔσεσθαι τοῖς ἐν Καπετωλίῳ μέγαν ἀνεδέξατο 
κίνδυνον" ἡ γὰρ ὁδὸς ἦν διὰ τῶν πολεμίων κύκλῳ 
φυλακαῖς καὶ χάςαξι τὴν ἄκραν περιεχόντων. ὡς 


“οὖν ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἦλϑε νύχτωρ, φελλοὺς πλατεῖρ 
890 ὑποστερνισάμενος καὶ τὸ σῶμα τῇ κουφότητι τοῦ 55 


2 ταὐτόματον ἕ: τὸ αὐτόματον 8 κἀν Ἐ χὰἂν 4 
ἐπ᾽ ᾿Δλλίᾳ Βαβ᾿]ΊΘΘμβῖθ: ἐν παλλίᾳ 6 ἀπὸ Β;: ὑπὸ 8 
Καπετώλιον ὑπὺβ οΟὐθΧ: καφιτώλιον 1ὅ λαμβάνειν] λαγ- 
γάνειν Ῥαϊαϊσιυβ 16 ἀρχαιρεσιάξῃ τὰ] ἀργαιρεσιάξηται 
Μϑδανιρίυβ 


σι 


20 


» 


θῈ ΕΌΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 405 


ὀχήματος παραϑέμενος ἀφῆχε τῷ ῥόῳ' τυχὼν δὲ 
πράου καὶ δχολαίως ὑποφέροντος ἥψατο τῆς ἀντι- 
πέρας ὄχϑης ἀσφαλῶς, καὶ ἀποβὰς ἐχώρει πρὸς τὸ 
τῶν φώτων διάκχενον, τῷ τὸ σκότει καὶ τῇ σιωπῇ 
ὅ τὴν ἐρημίαν τεκμαιρόμενος" ἐμφὺς δὲ τῷ κρημνῷ, 
καὶ ταῖς δεχομέναις τὴν ἐπίβασιν καὶ παρεχούδαις 
ἀντίληψιν ἐγκλίδεσι καὶ περιαγωγαῖς καὶ τραχύτησι 
τῆς πέτρας παραδιδοὺς ἑαυτὸν καὶ ἐπερεισάμενος 
ἐξίκετο πρὸς τὸ ἀντιπέρας καὶ ἀναληφϑεὶς ὑπὸ τῶν 
10 προφυλάκων ἐδήλωδε τοῖς ἔσω τὰ δεδογμένα" καὶ Β 
λαβὼν τὸ ψήφισμα πάλιν ὥχετο πρὸς τὸν Κάμιλλον. 
ἡμέρας δὲ τῶν βαρβάρων τις ἄλλως τὸν τόπον 
περιιὼν ὡς εἶδε τοῦτο μὲν ἴχνη ποδῶν ἀκρώνυχα 
καὶ περιολισϑήσεις, τοῦτο δ᾽ ἀποτριβὰς καὶ περι- 
16 χλάδσεις τῆς ἐπιβλαστανούσης τοῖς γεώδεσι πόας 
δλκούς τε σώματος πλαγίους καὶ ἀπερείσεις, ἔφραξε 
τοῖς ἄλλοις. οἵ δὲ δείκνυσθαι τὴν ὁδὸν αὐτοῖς ὑπὸ 
τῶν πολεμίων νομίξοντες ἐπεχείρουν ἁμιλλᾶσϑαι, καὶ 
τῆς νυκτὸς τὸ ἐρημότατον διαφυλάξαντες ἀνέβησαν 
80 λαϑόντες οὐ μόνον τοὺς φύλακας, ἀλλὰ καὶ τοὺς 
συνεργοὺς καὶ τοὺς προκοίτους τῆς φρουρᾶς κύνας Ο 
ὕπνῳ κρατηϑέντας. οὐ μὴν ἠπόρησεν ἡ τῆς Ῥώμης 
Τύχη φωνῆς κακὸν τοσοῦτο μηνῦσαι καὶ φράσαι 
δυναμένης. χῆνες ἱεροὶ περὶ τὸν νεὼν τῆς Ἥρας 
16 ἐτρέφοντο ϑεραπεύοντες τὴν ϑεόν. φύσει μὲν οὖν 
τὸ ξῷον εὐθορύβητόν ἐστι καὶ ψοφοδεές" τότε δέ, 
συντόνου περὶ τοὺς ἔνδον οὔσης ἀπορίας ἀμελου- 


9 ἀντιπέρας) ἄνω τῆς πέτρας ΕἸΩΡΟΥΪῸΒ 16 ἐπερεί- 
σεις ΗΒ 19 ἠρεμώτατον 21 καὶ τοὺς] καὶ 


406 θῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


μένων αὐτῶν, λεπτὸς ἦν καὶ λιμώδης ὁ ὕπνος, ὥστ᾽ 
εὐθὺς ἤσϑοντο τῶν πολεμίων ὑπερφανέντων τῆς 
στεφάνης καὶ καταβοῶντες ἰταμῶς προσεφέροντο, καὶ 
τῇ τῶν ὅπλων ὄψει μᾶλλον ἐκταραττόμενοι κλαγγῆς 
Ὁ διατόρου καὶ τραχείας ἐνεπεπλήκεσαν τὸν τόπον ὑφ᾽ ὅ 
ἧς ἀναστάντες οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συμφρονήσαντες τὸ 
γενόμενον ἐώσαντο καὶ κατεκρήμνισαν τοὺς πολε- 
μίους. πομπεύει δὲ μέχρι νῦν ἐπὶ μνήμῃ τῶν τότε 
συμπτωμάτων κύων μὲν ἀνεσταυρωμένος, χὴν δὲ 
μάλα σεμνῶς ἐπὶ στρωμνῆς πολυτελοῦς καὶ φορείου 19 
καϑήμενος. ἡ δ᾽ ὄψις ἐπιδείκνυται Τύχης ἰσχὺν καὶ 
πρὸς ἅπαν εὐπορίαν ἐκ τῶν παραλόγων. ὅταν τι 
πραγματεύηται καὶ στρατηγῇ, νοῦν μὲν ἀλόγοις καὶ 
ἄφροσιν ἀλκὴν δὲ καὶ ϑράδος δειλοῖς ἐντυϑείσης. 
τίς γὰρ οὐκ ἂν ὡς ἀληϑῶς ἐχπλαγείη καὶ ϑαυμάδειεν, 15 
Ἑ ἐμπαϑὴς γενόμενος καὶ λογισμῷ τινι τὴν τότε κατή- 
φειαν καὶ τὴν νῦν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν τῆς 
πόλεως περιλαβὼν καὶ ἀποβλέψας ἄνω λαμπρότητα 
καὶ πλοῦτον ἀναϑημάτων καὶ τεχνῶν ἁμίλλας καὶ 
φιλοτιμίας πόλεων καὶ στεφάνους βασιλέων, καὶ ὅσα 30 
γῆ φέρει καὶ ϑάλαττα καὶ νῆσοι καὶ ἤπειροι καὶ 
ποταμοὶ καὶ δένδρα καὶ ξῷα καὶ πεδία καὶ ὄρη καὶ 
μέταλλα, πάντων ἀπαρχὰς ἐριξούσας εἰς κάλλος ὄψει 
καὶ χάριτι κοσμούσῃ τὸν τόπον, ὡς ταῦτα παρὰ 
μικρὸν ἦλθε μὴ γενέσθαι μηδ᾽ εἶναι; πυρὶ δὲ καὶ 35 
σχότει φοβερῷ καὶ ὄρφνῃ καὶ ξίφεσι βαρβάροις καὶ 
ἱιαιφόνοις ϑυμοῖς κρατουμένων πάντων, εὐτελῆ καὶ 


17 νῦν ἢ 9260 ὄρφνῃ Ἐς; ὀρφνῇ 


ΕῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 401 


ἄλογα καὶ ἄτολμα ϑρέμματα σωτηρίας ἀρχὴν παρέδχε, Ἐ 
καὶ τοὺς μεγάλους ἐκείνους ἀριστεῖς καὶ ἡγεμόνας 
Μαλλίους καὶ Σερουίους καὶ Ποστουμίους καὶ Πα- 
πιρίους τῶν αὖϑις οἴκων γενάρχας, παρ᾽ οὐδὲν ἥκον- 

ὅ τας ἀπολέσϑαι., χῆνες ἀνέστησαν ὑπὲρ τοῦ πατρίου 
'ϑεοῦ καὶ τῆς πατρίδος ἀμύνεσθαι; εἰ δέ, ὥσπερ 
Πολύβιος ἐν τῇ δευτέρᾳ βίβλῳ περὶ τῶν τότε τὴν 
Ῥωμαίων πόλιν καταλαβόντων ἱστόρηκε Κελτῶν, 
ἀληϑές ἐστιν ὅτι προσπεσούσης αὐτοῖς ἀγγελίας 

10 φϑείρεσϑαι τὰ οἴκοι, τῶν προσοίκων βαρβάρων 
ἐμβεβληκότων εἰς τὴν χώραν καὶ κρατούντων, ἀνε- 
χώρησαν εἰρήνην ϑέμενοι πρὸς τὸν Κάμιλλον, οὐδ᾽ 896 
ἀμφισβήτησις ἔστι πρὸς τὴν Τύχην, ὡς οὐχὶ τῆς σω- 
τηρίας αἰτία κατέστη περισπάσασα τοὺς πολεμίους, 

16 μᾶλλον δ᾽ ἀποσπάσδασα τῆς Ῥώμης ἀπροσδοχήτως. 

18. ᾿4λλὰ τί δεῖ περὶ ταῦτα διατρίβειν, ἃ σαφὲς 
οὐδὲν οὐδ᾽ ὡρισμένον ἔχει τῷ καὶ τὰ πράγματα 
διαφϑαρῆναι τῶν Ρωμαίων καὶ συγχυϑῆναι τοὺς ὑπ᾽ 
αὐτῶν ὑπομνηματισμούς, ὡς 4 ίβιος ἱστόρηκε; τὰ γὰρ 

20 ὕστερον μᾶλλον ὄντα δῆλα καὶ καταφανῆ δεικνύει 
τὴν τῆς Τύχης εὐμένειαν. ἐγὼ δὲ τίϑεμαι καὶ τὴν 
᾿4λεξάνδρου τελευτήν, ἀνδρὸς εὐτυχήμασι μεγάλοις 
καὶ κατορϑώμασι λαμπροῖς ὑπὸ ϑάρδους ἀμάχου καὶ Β 
φρονήματος ὥσπερ ἄστρου φερομένου καὶ διάττοντος 

45 ἐπὶ δυσμὰς ἐξ ἀνατολῶν καὶ βάλλοντος ἤδη τὰς τῶν 


8 Σερουίους) Σερουιλίους Ὗ ὅ τοῦ πατρίου ϑεοῦ] 
τῶν πατρίων ϑεῶν Ἐ 11 πράγματα] γράμματα Ἐ. οὗ Ι᾿ν. 
6,1 18 διαφϑαρῆναι --- συγχυθῆναι] συγχυϑῆναι --- δια- 
φϑαρῆναι ΑὈΓΘΒΟΒΙ 8 21 τίθεμαι] τύχην τίϑεμαιῦ 


408 ὍῈ ΕΟΒΤΌΝΑ ΒΟΜΑΝΟΒΌΜ. 


ὅπλων αὐγὰς εἰς τὴν ᾿Ιταλίαν, ὧς πρόφασις μὲν ἦν 
αὐτῷ τῆς στρατείας ὃ Μολοττὸς ᾿4λέξανδρος ὑπὸ 
Βρεττίων καὶ Δευκανῶν περὶ Πανδοσίαν κατακεκομ- 
μένος" ὃ δ᾽ ἄγων αὐτὸν ὡς ἀληϑῶς ἐπὶ πάντας ἀν- 
ϑρώπους δόξης ἔρως καὶ ἡγεμονίας ξῆλον ἔσχε καὶ ὅ 
ἅμιλλαν ὑπερβαλέσϑαι τὰ Διονύσου καὶ Ηρακλέους 
πέρατα τῆς στρατηλασίας. τῆς δ᾽ ᾿Ιταλίας ἐπυνθά- 
νετοὸ τὴν ἐν Ῥώμῃ δύναμιν καὶ ἀλκὴν ὥσπερ στό- 

Ο μωμα προτεταγμένην᾽ ὄνομα γὰρ καὶ δόξα τούτων 
ἐπιφανεστάτη διεπέμπετο πρὸς αὐτὸν ὥσπερ ἀϑλητῶν ι0 
μυρίοις ἐγγεγυμνασμένων πολέμοις. 

“οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινθϑήμεναι οἴω. 
συμπεσόντων ὅπλοις ἀνικήτοις φρονημάτων ἀδουλώ- 
των. πλῆϑος μὲν γὰρ ἦσαν οὗτοι τρισκαίδεκα μυριά- 
δὼν οὐκ ἐλάττους, πολεμικοὶ δὲ καὶ ἀνδρώδεις 1τὉ 
ἅπαντες, 

"ἐπιστάμενοι μὲν ἀφ᾽ ἵππων 
ἀνδράσι μάρνασϑαι καὶ ὅϑι χρὴ πεξὸν ἐόντα.ἢ 

1 ὡς πρόφασις] ἔοτί. ὡς οὐτὴ 75 ἀο]οο οθἴοχα οουτσοηᾶδ, 


βαηὺ 1: πρόφασις μὲν γὰρ ἦν αὐτῷ κξὲ Α4 ἐπὶ Μεαάνὶρίαθ: ὁ 
ἐπὶ 12 διακρινέεσθαι ὀίω οι. σ 18 17 Ηοῃμ. ἐ 49 


ΠΡΗΡῚ 
ΤῊΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΥΧΗΣ Ἡ ΑΡΕΤΗΣ. 





ΛΔΟΓῸΣ “΄. 


Οὗτος ὁ τῆς Τύχης λόγος ἐστίν, ἴδιον καὶ μόνης 
αὑτῆς ἔργον ἀποφαινομένης ᾿Αλέξανδρον. δεῖ δ᾽ 
ἀντειπεῖν ὑπὲρ φιλοσοφίας. μᾶλλον δ᾽ ὑπὲρ ᾽4λε- 
ξάνδρου δυσχεραίνοντος καὶ ἀγανακτοῦντος, εἰ προῖκα Ἡὶ 

5 δόξει καὶ παρὰ τῆς Τύχης λαβεῖν τὴν ἡγεμονίαν, 
ἣν ὥνιον αἵματος πολλοῦ καὶ τραυμάτων ἐπαλλήλων 
κτώμενος 

“πολλὰς μὲν ἀύπνους νύχτας ἴαυεν, 
ἤματα δ᾽ αἱματόεντα διέπρηδσεν πολεμίξων᾽ 


10 πρὸς ἀμάχους δυνάμεις καὶ ἄπειρα φῦλα καὶ ποτα- 
μοὺς ἀπεράτους καὶ πέτρας ἀτοξεύτους, εὐβουλίᾳ 
καὶ καρτερίᾳ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ σωφροσύνῃ παρατατ- 
τόμενοο. 

Ο,, Οἶμαι δ᾽ ἂν αὐτὸν εἰπεῖν πρὸς τὴν Τύχην Β 
ι6 τοῖς κατορθώμασιν αὑτὴν ἐπιγράφουσαν ἱμή μου 
διάβαλλε τὴν ἀρετὴν μηδ᾽ ἀφαιροῦ περισπῶσα τὴν 


2 αὑτῆς ΑὈγοβοδῖαθ: αὐτῆς 8 Ποχμι. 1 820 12 παρα- 
ταττόμενος ΒἈ : παραπεμπόμενος 


εἰἐ 


410 ΕῈ ΑΙΕΧΑΝΘΌΒΙ ΜΑΟΝῚΙ 


δόξαν. 4Ζαρεῖος ἦν σὸν ἔργον, ὃν ἐκ δούλου καὶ 
ἀστάνδου βασιλέως κύριον Περσῶν ἐποίησας" καὶ 


,. Σαρδανάπαλος, ᾧ τὸ διάδημα τῆς βασιλείας πορ- 


φύραν ἕξαίνοντι περιέϑηκας. ἐγὼ δ᾽ εἰς Σοῦσα 
νικῶν δι᾽ ᾿Δρβήλων ἀναβέβηκα, καὶ Κιλικία μοι 
πλατεῖαν ἀνέῳξεν Αἴγυπτον, Κιλικίαν δὲ Γράνι- 
κος, ὃν Μιϑριδάτῃ καὶ Σπιϑριδάτῃ νεκροῖς ἐπιβὰς 
διεπέρασα. κόσμει σεαυτὴν καὶ σεμνύνου βασιλεῦσιν 
ἀτρώτοις καὶ ἀναιμάκτοις" ἐκεῖνοι γὰρ εὐτυχεῖς ἦσαν, 


891 Ὧχοι καὶ ᾿Δρτοξέρξαι, οὃς εὐθὺς ἐκ γενετῆς τῷ 


Κύρου ϑρόνῳ ἐνίδρυσας. τοὐμὸν δὲ σῶμα πολλὰ 
σύμβολα φέρει Τύχης ἀνταγωνιξομένης οὐ συμμα- 
χούσης. πρῶτον ἐν ᾿Ιλλυριοῖς λίϑῳ τὴν κεφαλὴν 
ὑπέρῳ δὲ τὸν τράχηλον ἠλοήϑην᾽ ἔπειτα περὶ Γρά- 
νίκον τὴν κεφαλὴν βαρβαρικῇ μαχαίρᾳ διεκόπην, ἐν 
δ᾽ ᾿Ισσῷ ξίφει τὸν μηρόν᾽ πρὸς δὲ Γάξῃ τὸ μὲν 
σφυρὸν ἐτοξεύϑην, τὸν δ᾽ ὦμον ἐχπεσὼν βαρὺς 
ἐξ ἔδρας περιεδίνησα' πρὸς δὲ ΜΜαρακανδάνοις 


Β τοξεύμασι τὸ τῆς κνήμης ὀστέον διεσχίσϑην᾽ τὰ 


λοιπὰ δ᾽ ᾿Ινδῶν πληγαὶ καὶ βίαι ϑυμῶν" ἐν ᾿4σπα- 
σίοις ἐτοξεύϑην τὸν ὦμον, ἐν ὃὲ Γανδρίδαις τὸ 
σκέλος ἐν δὲ Μαλλοῖς βέλει μὲν ἀπὸ τόξου τὸ 
στέρνον ἐνερεισϑέντι καὶ καταδύσαντι τὸν σίδηρον, 
ὑπέρου δὲ πληγῇ παρὰ τὸν τράχηλον, ὅτε προστε- 
ϑεῖσαι τοῖς τείχεσιν αἴ κλίμακες ἐκλάσθϑησαν" ἐμὲ 
δ᾽ ἡ Τύχη μόνον συνεῖρξεν οὐδὲ λαμπροῖς ἀντα- 


10 ᾿ἀρτοξέρξαι Ῥ: ἀρταξέρξαι τοῖς Κύρου θρόνοις οἴ. 
Ρ.8180 17 ἐκπεσὼν --- περιεδίνησα)] οοτταρίαῳ 18 ἴαρα- 
κανδάνοις Ἀ!: μαρκάνδαν τοῖς 20 ϑυμῶν)] ϑηρίων ἨοῪ- 
δ  ΟΥΔΥΤΙ ᾿ἀσπασίοις ΟδγΥ. ϑομχαϊαξίαβ: ἅπασιν οἷς 





ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΥἽ' ΥΙΕΤΌΤΕ ΟΒ. 1. 411 


γωνισταῖς, ἀλλὰ βαρβάροις ἀσήμοις χαριξομένη τηλι- 
κοῦτον ἔργον᾽ εἰ δὲ μὴ Πτολεμαῖος ὑπερέσχε. τὴν 
πέλτην, Διμναῖος δὲ πρὸ ἐμοῦ μυρίοις ἀπαντήσας 
βέλεσιν ἔπεσεν, ἤρειψαν δὲ ϑυμῷ καὶ βίᾳ Μακεδόνες 
ὅ τὸ τεῖχος, ἔδει τάφον ᾿Αλεξάνδρου τὴν βάρβαρον Ο 
ἐκείνην καὶ ἀνώνυμον κώμην γενέσϑαι.ἢ 
8.) Καὶ μὴν τὰ μὲν αὐτῆς τῆς στρατείας χειμῶνες, 
αὐχμοί, βάϑη ποταμῶν, ἄορνα ὕψη, ϑηρίων ὑπερφυεῖς 
ὄψεις, ἄγριοι δίαιται, μεταβολαὶ δυναστῶν, παλιμ- 
10 προδοσίαι" τὰ δὲ πρὸ τῆς στρατείας, ἔτι τοῖς Φιλιπ- 
πικοῖς πολέμοις ἐπέσπαιρεν ἡ “Ελλάς, ἀπεσείοντο δ᾽ 
αἱ Θῆβαι τῶν ὅπλων τὴν Χαιρωνικὴν κόνιν ἐκ τοῦ 
πτώματος ἀνιστάμεναι, καὶ συνῆπτον αἴ ᾿4ϑῆναι τὰς 
χεῖρας ὀρέγουδαι" πᾶσα δ᾽ ὕπουλος ἡ Μακεδονία 
18 πρὸς Αμύνταν ἀποβλέπουσα καὶ τοὺς Δερόπου παῖδας" 
ἀνερρήγνυντο δ᾽ ᾿Ιλλυριοί, καὶ τὰ Σκυϑῶν ἐπῃωρεῖτο Ὁ 
τοῖς προδοίκοις νεωτερίξουσι" τὸ δὲ Περσικὸν χρυσίον 
διὰ τῶν ἑκασταχοῦ δημαγωγῶν ῥέον ἐκίνει τὴν Πε- 
λοπόννηδον᾽ κενοὶ δ᾽ οἱ Φιλίππου ϑησαυροὶ χρημά- 
40 τῶν, καὶ προσῆν ἔτι δάνειον, ὧς Ὀνησίκριτος ἵστορεῖ, 
διακοσίων ταλάντων. ἐν τοσαύτῃ πενίᾳ καὶ πράγμασι 
ταραχὰς ἔχουσι μειράκιον ἄρτι τὴν παιδικὴν παραλ- 
λάττον ἡλικίαν ἐθάρρησεν ἐλπίσαι Βαβυλῶνα καὶ 
Σοῦσα, μᾶλλον δὲ τὴν πάντων ἀνθρώπων ἀρχὴν εἰς 
«ονοῦν ἐμβαλέσϑαι, τοῖς τρισμυρίοις, οἴεσθαι, πεξοῖς 
καὶ τετρακισχιλίοις ἱππεῦσι πιστεύσας" τοσοῦτοι γὰρ 


9 παλιμπροδοσίαι Βγγϑηιδ: πάλιν προδοσίχικι 10 ἔτι Β: 
ἐπὶ 16 ἀνερρήγνυντο)] ἀπερρήγνυντο 17 νεωτερίξουσι 
ΒΕ: νεωτεροῦσι 92 ταραχὰς ταραγὰς τοσαύτας φῦ 
οἴεσθαι) πῶς οἴεσϑε Β.. ΜΙᾺ: ἀδΙοπᾶάσπμι νἱά. 


412 ΡῈ ΑΠΕΧΑΝΌΒΙ ΜΔΛΟΝῚ 


ἦσαν, ὡς ᾿Δριστόβουλός φησιν᾽ ὡς δὲ Πτολεμαῖος 

Ἐ ὃ βασιλεύς, τρισμύριοι πεξοὶ πεντακισχίλιοι δ᾽ ἱππεῖς" 
ὡς δ᾽ ᾿Δἀναξιμένης, τετρακισμύριοι πεξοὶ καὶ τρισχίλιοι, 
πεντακισχίλιοι δὲ καὶ πεντακόσιοι ἱππεῖς. τὸ δὲ λαμ- 
πρὸν αὐτῷ καὶ μέγα παρασκευασϑὲν ὑπὸ τῆς Τύχης ἐφό- ὅ 
διον ἑβδομήκοντα τάλαντ᾽ ἦν, ὥς φησιν᾿ ριστόβουλορ᾽ 
ὡς δὲ Δοῦρις, τριάχοντα μόνον ἡμερῶν ἐπισιτισμός. 

4, Αβουλος οὖν καὶ προπετὴς ᾿Αλέξανδρος ἐξ 
εὐτελῶν οὕτως ἐπὶ τὴν τηλικαύτην δύναμιν δρμώ- 
μενος; οὐ μὲν οὖν. τίς γὰρ ἀπὸ μειξόνων ἢ καλ- τὸ 
λιόνων ἀφορμῶν ἀνήγετο, μεγαλοψυχίας, συνέσεως, 
σωφροσύνης, ἀνδραγαϑίας, οἷς αὐτὸν ἐφωδίαξε φιλο- 

Ἐ σοφία πρὸς τὴν στρατείαν, καὶ πλείονας παρ᾽ ᾿Αριστο- 
τέλους τοῦ καϑηγητοῦ ἢ παρὰ Φιλίππου τοῦ πατρὸς 
ἀφορμὰς ἔχων διέβαινεν ἐπὶ Πέρσας; ἀλλὰ τοῖς μὲν 16 
γράφουσιν, ὡς ᾿4λέξανδρος ἔφη ποτὲ τὴν ᾿Ιλιάδα 
καὶ τὴν Ὀδύσσειαν ἀκολουϑεῖν αὐτῷ τῆς στρατείας 
ἐφόδιον, πιστεύομεν, Ὅμηρον σεμνύνοντες" ἂν δέ 
τις φῇ τὴν ᾿Ιλιάδα καὶ τὴν Ὀδύσσειαν παραμύϑια 
πόνου καὶ διατριβὰς ἔπεσϑαι σχολῆς γλυκείας, ἐφό- 20 

898 διον δ᾽ ἀληϑῶς γεγονέναι τὸν ἐκ φιλοσοφίας λόγον 
καὶ τοὺς περὶ ἀφοβίας καὶ ἀνδρείας ἔτι δὲ σωφρο- 
σύνης καὶ μεγαλοψυχίας ὑπομνηματισμούς, καταφρο- 
νοῦμεν᾽ ὅτι δηλαδὴ περὶ συλλογισμῶν οὐδὲν οὐδὲ 
περὶ ἀξιωμάτων ἔγραψεν, οὐδ᾽ ἐν Μυκείῳ περίπατον 95 
συνέσχεν οὐδ᾽ ἐν ᾿Αἀκαδημείᾳ ϑέσεις εἶπεν τούτοις 

γ Ἔν μα ΜυΘ]]ΟΥ. ἃ Ρ. 412 20 διατριβὰς Ἔ: διατριβῆς 


σχολῆς ΒΗ: καὶ σχολῆς 95 ἔγραψεν ἔ: ἔγραφεν 
᾿Δκαδημείᾳ Ἐ: ἀκαδημίᾳ 





ΒΟΒΤΌΝΑ ΑΟἹΊ ὙΥἹΒΤΌΤΕ ΟΒ. 1. 418 


γὰρ ὁρίξουσι φιλοσοφίαν οἵ λόγον αὐτὴν οὐκ ἔργον 
 ψνομέξοντες. καίτοι γ᾽ οὐδὲ Πυϑαγόρας ἔγραψεν 
οὐδὲν οὐδὲ Σωκράτης οὐδ᾽ ᾿Δρκεσίλαος οὐδὲ Καρ- 
νεάδης, οἵ δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων᾽ καὶ οὐκ 
δ ἠσχολοῦντο περὶ πολέμους ἐκεῖνοι τηλικούτους, οὐδὲ 
βασιλεῖς βαρβάρους ἡμεροῦντες οὐδὲ πόλεις ᾿Ελλη- Β 
νέδας ἐγκτίξζοντες ἀγρίοις ἔϑνεσιν οὐδ᾽ ἄϑεσμα καὶ 
ἀνήκοα φῦλα νόμους διδάσκοντες καὶ εἰρήνην ἐπῇ- 
εόσαν, ἀλλὰ καὶ σχολάξοντες τὸ γράφειν παρίξσαν 
10 τοῖς σοφισταῖς. πόϑεν οὖν ἐπιστεύϑησαν ἐκεῖνοι 
φιλοσοφεῖν; ἀφ’ ὧν εἶπον ἢ ἀφ᾽’ ὧν ἐβίωσαν ἢ ἀφ’ 
ὧν ἐδίδαξαν. ἀπὸ τούτων κρινέσϑω καὶ ᾿4λέξαν- 
δρος᾽ ὀφϑήσεται γὰρ οἷς εἶπεν οἷς ἔπραξεν οἷς 
ἐπαίδευσε φιλόσοφος. 
ι1ὉὉ  ὥ. Καὶ πρῶτον τὸ παραδοξότατον, εἰ βούλει, 
σχόπει, τοὺς ᾿4λεξάνδρου μαϑητὰς τοῖς Πλάτωνος, 
τοῖς Σωκράτους ἀντιπαραβάλλων. εὐφυεῖς οὗτοι 
καὶ ὁμογλώσσους ἐπαίδευον, εἰ μηδὲν ἄλλο φωνῆς 
Ἑλληνίδος συνιέντας᾽ καὶ πολλοὺς οὐκ ἔπεισαν᾽ ἀλλὰ αὶ 
80 Κριτίαν καὶ ᾿Αλκιβιάδαι καὶ Κλειτοφῶντες, ὥσπερ 
χαλινὸν τὸν λόγον ἐκπτύσαντες, ἄλλῃ πη παρετρά- 
πησαν. τὴν δ᾽ ᾿4λεξάνδρου παιδείαν ἂν ἐπιβλέπῃς, 
“γρχκανοὺς γαμεῖν ἐπαίδευσε καὶ γεωργεῖν ἐδίδαξεν 
᾿Δραχωσίους, καὶ Σογδιανοὺς ἔπεισε πατέρας τρέφειν 
35 καὺ μὴ φονεύειν, καὶ Πέρσας σέβεσθαι μητέρας ἀλλὰ μὴ 
γαμεῖν. ὦ ϑαυμαστῆς φιλοδοφίας, δι’ ἣν ᾿Ινδοὶ ϑεοὺς 
᾿Ελληνικοὺς προσκυνοῦσι, Σκύϑαι ϑάπτουσι τοὺς 








Ἱ ἐγκτίξοντες ἢ: ἐπικτίξοντες 11 ἣ οὐ ἢ] ἀ6,. 21 
πη ΔΌΧΘΒΟΒΙ.Β: που 





414 ῬῈ ΔΙΙΕΧΑΝΘΕΙ ΜΑΘΝῚ 


ἀποθανόντας οὐ κατεσϑίουσι. ϑαυμάξομεν τὴν Καρ- 

Ὁ νεάδου δύναμιν, εἰ Κλειτόμαχον, ᾿“σδρούβαν καλού- 
μενον πρότερον καὶ Καρχηδόνιον τὸ γένος, ἐλλη- 
νίξειν ἐποίησε᾽ ϑαυμάξομεν τὴν διάϑεσιν Ζήνωνος, 
εἶ Διογένη τὸν Βαβυλώνιον ἔπεισε φιλοσοφεῖν. ἀλλ᾽ ὁ 
᾿Αλεξάνδρου τὴν ᾿Ασίαν ἐξημεροῦντος Ὅμηρος ἦν 
ἀνάγνωσμα, καὶ Περσῶν καὶ Σουσιανῶν καὶ Γεδρω- 
σίων παῖδες τὰς Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους τραγῳδίας 
ἦδον. καὶ ΣΙωκράτης μὲν ξένα παρεισάγων δαιμόνια 
δίκην τοῖς ᾿ϑήνησιν ὠφλίσκανε συκοφάνταις διὰ το 

Ε δ᾽ ᾿4λέξανδρον τοὺς Ἑλλήνων ϑεοὺς Βάκτρα καὶ 
Καύκασος προσεκύνησε. Πλάτων μὲν γὰρ μίαν 
γράψας πολιτείαν οὐδένα πέπεικεν αὐτῇ χρῆσϑαι 
διὰ τὸ αὐστηρόν᾽ ᾿4λέξανδρος δ᾽ ὑπὲρ ἑβδομήκοντα 
πόλεις βαρβάροις ἔθνεσιν ἐγκτίσας καὶ κατασπείρας 16 
τὴν ᾿Δσίαν ᾿Ελληνικοῖς τέλεσι, τῆς ἀνημέρου καὶ ϑη- 
ριώδους ἐκράτησε διαίτης. καὶ τοὺς μὲν Πλάτωνος 
ὀλίγοι νόμους ἀναγιγνώσκομεν, τοῖς δ᾽ ᾿4λεξάνδρου 
μυριάδες ἀνθρώπων ἐχρήσαντο καὶ χρῶνται" μακα- 
ριώτεροι τῶν διαφυγόντων ᾿4λέξανδρον οἵ κρατη- 530 
ϑέντες γενόμενοι" τοὺς μὲν γὰρ οὐδεὶς ἔπαυσεν 
ἀϑλίως ξῶντας, τοὺς δ᾽ ἠνάγκασεν εὐδαιμονεῖν ὃ 

ΒΕ νικήσας. ὥσϑ᾽ ὅπερ εἶπε Θεμιστοκλῆς, ὁπηνίκα 
φυγὼν ἔτυχε δωρεῶν μεγάλων παρὰ βασιλέως καὶ 
τρεῖς πόλεις ὑποφόρους ἔλαβε, τὴν μὲν εἰς σῖτον 35 
τὴν δ᾽ εἰς οἶνον τὴν δ᾽ εἰς ὄψον, “ὦ παῖδες ἀπω- 
λόμεϑ᾽ ἂν εἰ μὴ ἀπωλόμεϑα"᾽ τοῦτο περὶ τῶν ἁλόν- 
τῶν ὑπ᾽ ᾿4λεξάνδρου δικαιότερόν ἐστιν εἰπεῖν. οὐκ 

10 Ἑλληνικοῖς τέλεσι] ᾿Ελληνικαῖς πόλεσι 


ἜΟΕΒΤΌΝΑ ΑΥἹ ΥἹΕΤΌΤΕ ΟΒ. [. 410 


ἂν ἡμερώϑησαν, εἰ μὴ ἐκρατήϑησαν' οὐκ ἂν εἶχεν 
᾿4λεξάνδρειαν Αἴγυπτος, οὐδὲ Μεσοποταμία Σελεύ- 
κειαν οὐδὲ Προφϑασίαν Σογδιανὴ οὐδ᾽’ Ἰνδία 
Βουκεφαλίαν, οὐδὲ πόλιν “Ελλάδα Καύκασος παροι- 

δ κοῦσαν αἷς ἐμπολισϑεὶς ἀπεσβέσϑη τὸ ἄγριον καὶ 829 
μετέβαλε τὸ χεῖρον ὑπὸ τοῦ κρείττονος ἐθιξόμενον. 
εἰ τοίνυν μέγιστον μὲν οἵ φιλόσοφοι φρονοῦσιν ἐπὶ 
τῷ τὰ σκληρὰ καὶ ἀπαίδευτα τῶν ἠθῶν ἐξημεροῦν 
καὶ μεϑαρμόξειν, μυρία δὲ φαίνεται γένη καὶ φύσεις 

1. ϑηριώδεις μεταβαλὼν ᾿4λέξανδρος, εἰκότως ἂν φιλο- 
σοφώτατος νομίξοιτο. 

6. Καὶ μὴν ἡ πολὺ ϑαυμαξομένη πολιτεία τοῦ 
τὴν Στωικῶν αἵρεσιν καταβαλομένου Ζήνωνος εἰς 
ὃν τοῦτο συντείνει κεφάλαιον, ἵνα μὴ κατὰ πόλεις 

16 μηδὲ κατὰ δήμους οἰκῶμεν ἰδίοις ἕκαστοι διωρισμένοι 
δικαίοις, ἀλλὰ πάντας ἀνθρώπους ἡγώμεϑα δημότας Β 
καὶ πολίτας, εἷς δὲ βίος ἦ καὶ κόσμος, ὥσπερ ἀγέλης 
συννόμου νόμῳ κοινῷ συντρεφομένης. τοῦτο Ζήνων 
μὲν ἔγραψεν ὥσπερ ὄναρ ἢ εἴδωλον εὐνομίας φιλο- 

80 σόφου καὶ πολιτείας ἀνατυπωσάμενος, ᾿4λέξανδρος 
ὃὲ τῷ λόγῳ τὸ ἔργον παρέσχεν. οὐ γάρ, ὡς '4ρι- 
στοτέλης συνεβούλευεν αὐτῷ, τοῖς μὲν Ἕλλησιν 
ἡγεμονικῶς τοῖς δὲ βαρβάροις δεσποτικῶς χρώμενος, 
καὶ τῶν μὲν ὡς φίλων καὶ οἰκείων ἐπιμελόμενος 

8ὅ τοῖς δ᾽ ὡς ξῴοις ἢ φυτοῖς προσφερόμενος, πολέμων Ὁ 


4 παροικοῦσαν Ἐ;: περιοικοῦσαν ὄὅ ἐμπολισϑεὶς Ἐ: ἐμπο- 
δισϑεῖσαν ἀπεσβέσθη Β: ἐσβέϑϑη 28 γρώμενος --- ἐπιμε- 
λούμενος --- προσφερόμενος θ᾽: χρώμενον --- ἐπιμελούμενον --- 
προσφερόμενον 40 πολέμων πολλῶν καὶ ἢ: πολέμω πολλῶν 


416 ΡῈ ΑΤἸΕΧΑΝΘΌΗΒΙ ΜΑΟΘΝῚ 


πολλῶν καὶ φυγῶν ἐνέπλησε καὶ στάσεων ὑπούλων 
τὴν ἡγεμονίαν" ἀλλὰ κοινὸς ἥκειν ϑεόϑεν ἁρμοστὴς 
καὶ διαλλακτὴς τῶν ὅλων νομίξων, οὗς τῷ λόγῳ μὴ 
συνῆγε τοῖς ὅπλοις βιαξόμενος, εἰς ταὐτὸ συνενεγ- 
κὼν τὰ πανταχόϑεν, ὥσπερ ἐν κρατῆρι φιλοτησίῳ ὅ 
μίξας τοὺς βίους καὶ τὰ ἤϑη καὶ τοὺς γάμους καὶ 
τὰς διαίτας, πατρίδα μὲν τὴν οἰκουμένην προσέταξεν 
ἡγεῖσϑαι πάντας, ἀκρόπολιν δὲ καὶ φρουρὰν τὸ 
στρατόπεδον, συγγενεῖς δὲ τοὺς ἀγαϑούς, ἀλλοφύλους 
δὲ τοὺς πονηρούς" τὸ δ᾽ ᾿Ελληνικὸν καὶ βαρβαρικὸν 10 
Ὁ μὴ χλαμύδι μηδὲ πέλτῃ μηδ᾽ ἀκινάκῃ μηδὲ κάνδυι 
διορίξειν, ἀλλὰ τὸ μὲν ᾿Ελληνικὸν ἀρετῇ τὸ δὲ 
βαρβαρικὸν κακίᾳ τεκμαίρεσϑαι" κοινὰς δ᾽ ἐσθῆτας 
ἡγεῖσϑαι καὶ τραπέξας καὶ γάμους καὶ διαίτας, δι᾽ 
αἵματος καὶ τέκνων ἀνακεραννυμένους. 16 
1. Δημάρατος μὲν οὖν ὃ Κορίνϑιος εἷς ὧν τῶν 
Φιλίππου ξένων καὶ φίλων, ὅτ᾽ ᾿Δλέξανδρον εἶδεν 
ἐν Σούσοις, περιχαρὴς γενόμενος καὶ δακρύσας 
“μεγάλης᾽ ἔφη ᾿χαρᾶς ἐστερῆσϑαι τοὺς ἔμπροσϑεν 
τεϑνηκότας Ἕλληνας, ὅτι ᾿4λέξανδρον οὐκ εἶδον ἐν 530 
τῷ Ζαρείου ϑρόνῳ καϑεξόμενον.᾽ ἐγὼ δ᾽ οὐδὲ τούτου 
Ἑ μὰ Δία τοῦ ϑεάματος ξηλῶ τοὺς ἰδόντας, ὃ καὶ 
τύχης ἦν καὶ κοινὸν ἑτέρων βασιλέων" ἀλλ᾽ ἐκείνης 
ἡδέως ἄν μοι δοκῶ γενέσϑαι τῆς καλῆς καὶ ἱερᾶς 
νυμφαγωγίας ϑεατής, ὅτε μιᾷ σχηνῇ χρυσωρόφῳ 535 
περιλαβών, ἐφ᾽ ἑστίας κοινῆς καὶ τραπέξης, ἑκατὸν 
Περσίδας νύμφας καὶ ἑκατὸν νυμφίους Μακεδόνας 


4 ταὐτὸ ": τὸ αὐτὸ ὄὅ τὰ] τὰ πάνταΞρΡ 7Ἷ τὰς Β. 
28 κοινὸν ἑτέρων  : κοινοτέρφων 21 καὶ Ηὶ 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΌΊ ΥἹΡΤΌΤΕ ΟΕ. 1. 411 


καὶ “Ἕλληνας, αὐτὸς ἐστεφανωμένος πρῶτος ἀναμέλ- 
πῶν τὸν ὑμέναιον, ὥσπερ φιλοτήσιον ἐπάδων μέλος, 
εἰς κοινωνίαν συνιοῦσι τοῖς μεγίστοις καὶ δυνατω- 
τάτοις γένεσι, μιᾶς νυμφίος, πασῶν δὲ νυμφαγωγὸς Κ 
δ ἅμα καὶ πατὴρ καὶ ἁρμοστὴς κατὰ ξυγὰ συνῆπτεν. 
ἡδέως γὰρ ἂν εἶπον “ὦ βάρβαρε Ξέρξη καὶ ἀνόητε 
καὶ μάτην πολλὰ περὶ τὴν ᾿Ελλησποντίαν πονηϑεὶς 
γέφυραν, οὕτως ἔμφρονες βασιλεῖς ᾿Ασίαν Εὐρώπῃ 
συνάπτουσιν, οὐ ξύλοις οὐδὲ δχεδίαις οὐδ᾽ ἀψύχοις καὶ 
10. ἀσυμπαϑέσι δεσμοῖς, ἀλλ᾽ ἔρωτι νομίμῳ καὶ γάμοις 
σώφροσι καὶ κοινωνίαις παίδων τὰ γένη συνάπτοντες. 
8. Πρὸς τοῦτον ἀποβλέπων τὸν κόσμον ᾿4λέξαν- 
δρος οὐ τὴν ἐσθῆτα προσήχατο τὴν Μηδικήν, ἀλλὰ 
τὴν Περσικὴν πολλῷ τῆς "Μηδικῆς εὐτελεστέραν 
16 οὖσαν. τὰ γὰρ ἔξαλλα καὶ τραγικὰ τοῦ βαρβαρι- 880 
᾿ κρῦ κόσμου παραιτησάμενος, οἷον τιάραν καὶ κάν- 
δυν καὶ ἀναξυρίδας. ἐκ τοῦ Περσικοῦ καὶ Μακε- 
δονικοῦ τρόπου μεμιγμένην τινὰ στολὴν ἐφόρει, 
καϑάπερ ᾿Ερατοσϑένης ἱστόρηκεν, ὡς μὲν φιλόσοφος 
30 τοῖς ἀδιαφόροις χρώμενος, ὡς δ᾽ ἡγεμὼν κοινὸς καὶ 
βασιλεὺς φιλάνϑρωπος τῇ περὶ τὴν ἐσϑῆτα τιμῇ τὴν 
τῶν κεκρατημένων ἀνακτώμενος δὔνοιαν, ἵνα βεβαίως 
παραμένωσιν ἀγαπῶντες ὡς ἄρχοντας Μακεδόνας, 
μὴ μισοῦντες ὡς πολεμίους. τοὐναντίον γὰρ ἦν 
55. ἀσόφου καὶ τετυφωμένης ψυχῆς τὴν μὲν αὐτόχρουν 
χλαμύδα ϑαυμάξειν, τὸν δὲ περιπόρφυρον χιτῶνα 
δυσχεραίνειν" ἢ πάλιν ἐκεῖνα μὲν ἀτιμάξειν, τούτοις 
δ᾽ ἐκπεπλῆχϑαι, δίκην νηπίου παιδὸς φυλάττοντα Β 


6 εἶπον ΒΔ85116 Ομ Β18: εἶπεν 
ῬΙαΐδσοιῖ Μοσζαϊα. ὙΟ]. 11. 97 


418 Ὲ, ΑἸΤΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ 


τὴν περιβολήν, ἣν ἡ πάτριος αὐτῷ συνήϑεια καϑάπερ 
τίτϑη περιέϑηκε. ξῷα ϑηρεύοντες ἄνϑρωποι δορὰς 
ἐλάφων περιτίϑενται, καὶ πτερωτοῖς ἀμπέχονται 
χιτωνίσκοις ἄγραις ἐπιχειροῦντες ὀρνίϑων, καὶ φυλάτ- 
τονται ταύροις ὀφϑῆναι φοινικέδας ἔχοντες, ἐλέφασι δ 
ὃὲ λευχοὺς χιτῶναςρ' ἐρεϑίζεται γὰρ ὑπὸ τῶν χρω- 
μάτων τὰ ξῷα τούτων καὶ διαϑηριοῦται. εἰ δὲ βασι- 
λεὺς μέγας ἔϑνη δυσκάϑεκτα καὶ μαχόμενα καϑάπερ 
ξῷα τιϑασεύων καὶ μειλισσόμενος ἐσϑῆσιν οἰκείαις 
Ο καὶ συνήϑεσιν ἐξεπράυνε διαίταις καὶ κατέστελλεν, 
οἰκειούμενος αὐτῶν τὸ δύσϑυμον καὶ παρηγορῶν τὸ 
σκυϑρωπόν, ἐγκαλοῦσιν, οὐχὶ ϑαυμόξουσι τὴν σοφίαν, 
ὅτι τῷ τυχόντι μετασχηματισμῷ τὴν ᾿4σίαν ἐδημα- 
γώγηδε, τοῖς μὲν ὅπλοις τῶν σωμάτων ἐπικρατήσας, 
τῇ δ᾽ ἐσθῆτι τὰς ψυχὰς προσαγαγόμενος; καίτοι γ᾽ τὸ 
᾿Δρίέστιππον ϑαυμάξουσι τὸν Σωκρατικόν, ὅτι καὶ 
τρίβωνι λιτῷ καὶ Μιλησίᾳ χλανίδι χρώμενος δι᾽ 
ἀμφοτέρων ἐτήρει τὸ εὔσχημον ᾿4λεξάνδρῳ δ᾽ ἐγκα- 
λοῦσιν, ὅτι τὴν πάτριον ἐσθῆτα κοσμῶν οὐδὲ τὴν 
Ὦ δορώιτητον ὑπερεῖδε, μεγάλων πραγμάτων καταβαλ- 40 
λόμενος ἀρχάς. οὐ γὰρ λῃστρικῶς τὴν ᾿4σίαν κατα- 
δραμὼν οὐδ᾽ ὥσπερ ἅρπαγμα καὶ λάφυρον εὐτυχίας 
ἀνελπίστου σπαράξαι καὶ ἀνασύρασϑαι διανοηϑείς, 
καϑάπερ ὕστερον μὲν ᾿ἀννίβας ᾿Ιταλίαν, πρότερον δὲ 
Τρῆρες Ἰωνίαν καὶ Σκύϑαι Μηδίαν ἐπῇλϑον" ἀλλ᾽ 35 
ἑνὸς ὑπήκοα λόγου τὰ ἐπὶ γῆς καὶ μιᾶς πολιτείας, 
ἕνα δῆμον ἀνθρώπους ἅπαντας ἀποφῆναι βουλόμενος, 
οὕτως ἑαυτὸν ἐσχημάτιξεν᾽ εἰ δὲ μὴ ταχέως ὃ δεῦρο κατα- 
11 χλανίδι Οοθούυβε: χλαμύδι 


μά 


0 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΟἹἹ ΙΕΤΌΤΕ ΟΕ, 1. 419 


πέμψας τὴν ᾿4λεξάνδρου ψυχὴν ἀνεκαλέσατο δαίμων, Ἐ 
εἷς ἂν νόμος ἅπαντας ἀνθρώπους ἐπέβλεπε καὶ πρὸς ἕν 
δίκαιον ὡς πρὸς κοινὸν διῳκοῦντο φῶς. νῦν δὲ τῆς γῆς 
ἀνήλιον μέρος ἔμεινεν, ὅσον ᾿4λέξανδρον οὐκ εἶδεν. 
ὅ 9. Οὐκοῦν πρώτη μὲν ἡ τῆς στρατείας ὑπόϑεσις 
φιλόδοφον τὸν ἄνδρα συνίστησιν, οὐχ ἑαυτῷ τρυφὴν 
καὶ πολυτέλειαν ἀλλὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁμόνοιαν 
καὶ εἰρήνην καὶ κοινωνίαν πρὸς ἀλλήλους παρα- 
σχευάσαι διανοηϑέντα. δεύτερον δ᾽ αὐτοῦ καὶ τὰς 
10 φωνὰς ἴδωμεν, ἐπεὶ καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἤϑη βασιλέων 
καὶ δυναστῶν μάλιστα ταῖς φωναῖς αἴ ψυχαὶ προ- 
βάλλουσιν. ᾿Δντέγονος ὁ γέρων, σοφιστοῦ τινος αὐτῷ 
σύγγφαμμα προσδόντος περὶ δικαιοσύνης, ᾿ἀβδόλτερος 
εἰ᾽ εἶπεν “ὃς ὁρῶν με τὰς ἀλλοτρίας πόλεις τύπτοντα Ἐὶ 
16 λέγεις περὶ δικαιοσύμης.᾽ “!ιονύδιος δ᾽ ὁ τύραννος 
ἐκέλευς τοὺς μὲν παῖδας ἀστραγάλοις τοὺς δ᾽ ἄνδρας 
ὅρκοις ἐξαπατᾶν. τοῖς δὲ Σαρδαναπάλου μνημείοις 
ἐπιγέγραπται 
“ταῦτ᾽ ἔχω ὅσσ᾽ ἔφαγον καὶ ἐφύβρισα.᾽ 
0 τίς οὐκ ἂν εἴποι τῶν ἀποφϑεγμάτων τούτων τῷ μὲν 
ἀποφαίνεσθαι φιληδονίαν, τῷ δ᾽ ἀϑεότητα, τῷ δ᾽ 
ἀδικίαν καὶ πλεονεξίαν; τῶν δ᾽ ᾿4λεξάνδρου φωνῶν 
ἂν ἀφέλῃς τὸ διάδημα καὶ τὸν ᾿μμωνα καὶ τὴν 881 
εὐγένειαν, Σωκράτους ἢ Πλάτωνος ἢ Πυϑαγόρου δοι 
40 φανοῦνται. μὴ γὰρ ἃς οἵ ποιηταὶ ταῖς εἰκόσιν αὐτοῦ 
καὶ τοῖς ἀνδριᾶσι μεγαληγορίας ἐπεχάραττον, οὐ τῆς 
μετριότητος ἀλλὰ τῆς δυνάμεως τῆς ᾿4λεξάνδρου 
στοχαξόμενοι, σκοπῶμεν" 
8 διῳκοῦντο ἘτΩροΙαΒ: διῳκεῖτο 19 οὗ Απύμ 0}. Ῥα ὙΠ 82ὅ 
27 


ι 420 . ΒῈ ΑΙΕΧΑΝΡΕΒΙ ΜΔΟΝΙ 


᾿αὐδασοῦντι δ᾽ ἔοικεν ὃ χάλκεος εἰς Ζία λεύσσων, 
Γᾶν ὑπ᾽ ἐμοὶ τέϑεμαι" Ζεῦ, σὺ δ᾽ Ὄλυμπον ἔχε. 
καὶ ᾿Δ4λέξανδρος “ἐγὼ “Ζιὸς μὲν υἱός Ῥδἢ. ταῦτα μὲν 
οὖν, ὡς ἔφην. οἵ ποιηταὶ κολακεύοντες αὐτοῦ τὴν 
τύχην προσεῖπον" τῶν δ᾽ ἀληϑινῶν ἀποφϑεγμάτων ὅ 
᾿Αλεξάνδρου πρῶτον ἄν τις τὰ παιδικὰ διέλθοι: 
Β ποδωκέστατος γὰρ τῶν ἐφ᾽ ἡλικίας νέων γενόμενος 
καὶ τῶν ἑταίρων αὐτὸν ἐπ’ Ὀλύμπια παρορμώντων, 
ἠρώτησεν, εἰ βασιλεῖς ἀγωνίξονται" τῶν δ᾽ οὐ φαμένων, 
ἄδικον εἶπεν εἶναι τὴν ἅμιλλαν, ἐν ἧ νικήσει μὲν 10 
ἰδιώτας νικηϑήσεται δὲ βασιλεύς. τοῦ δὲ πατρὸς 
Φιλίππου λόγχῃ τὸν μηρὸν ἐν Τριβαλλοῖς διαπαρέν- 
τος, καὶ τὸν μὲν κίνδυνον διαφυγόντος ἀχϑομένου 
ὃὲ τῇ χωλότητι, ᾿ϑάρρει πάτερ᾽ ἔφη “καὶ πρόυϑι 
φαιδρῶς, ἵνα τῆς ἀρετῆς κατὰ βῆμα μνημονεύῃς.ἢ 16 
ταῦτ᾽ οὐκ ἔστι διανοίας φιλοσόφου καὶ διὰ τὸν ἐπὶ 
Ο τοῖρ καλοῖς ἐνθουσιασμὸν ἤδη τῶν τοῦ σώματος 
ἐλαττωμάτων κατεξανισταμένης; πῶς γὰρ αὐτὸν οἴξε 
τοῖς ἰδίοις ἀγάλλεσϑαι τραύμασι, καϑ' ἕκαστον μέρος 
ἔϑνους μνημονεύοντα καὶ νίκης καὶ πόλεων ἁλισκομέ- 0 
νῶν καὶ βασιλέων παραδιδόντων, οὐκ ἐγκαλυπτόμενον 
οὐδὲ κατακρύπτοντα τὰς οὐλάς, ἀλλ’ ὥσπερ εἰκόνας 
ἐγκεχαραγμένας ἀρετῆς καὶ ἀνδραγαϑίας περιφέροντα; 
10. Καὶ μὴν εἴ ποτε γένοιτο τῶν Ὁμήρου σύγ- 
κρίσις ἐπῶν ἔν ταῖς διατριβαῖς ἢ παρὰ τὰ συμπόσια, 535 
ἄλλον ἄλλου στίχον προκρίνοντος, αὐτὸς ὡς διαφέ- 
ροντα πάντων ἐνέχρινε τοῦτον, 


1 ΑὩΡ80Ο]. Ρα]. ΧΥ͂Τ120 8. Ἰδουπδ δα. Ὗ 1 φαιδρῶς 
Ἐ: φανερῶς 18 οἴει Χ: ἐπὶ 21 βασιλέων] δἂὰᾶ. ἑαυτοὺς Κὶ 














ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΥἹΤ' ΥἹΕΤΌΤΕ ΟΠ. 1. 421 


“ἀμφότερον βασιλεύς τ᾽ ἀγαϑὸς κρατερός τ᾽ αἰχμητής᾽ 
ὃν ἄλλος ἔπαινον τῷ χρόνῳ προέλαβε. τοῦτον αὑτῷ 
νόμον κεῖσϑαι λογιξόμενορ, ὥστ᾽ εἰπεῖν Ὅμηρον, ὅτι ἢ 
τῷ αὐτῷ μέτρῳ τὴν μὲν ᾿Δγαμέμνονος ἀνδραγαϑίαν 
κεκόσμηκε, τὴν ὃ ᾿4λεξάνδρου μεμάντευται. διαβὰς 
τοίνυν τὸν ᾿Ελλήσποντον ἐθεᾶτο τὴν Τροίαν, ἀνα- 
τυπόύμενος τὰς ἡρωικὰς πράξειρ' καί τινος αὐτῷ 
τῶν ἐγχωρίων ὑποσχομένου τὴν Πάριδος λύραν εἰ 
βούλοιτο δώσειν, “οὐδέν᾽ ἔφη “τῆς ἐκείνου δέομαι" 
1 τὴν γὰρ ᾿Δχιλλέως κέχτημαι., πρὸς ἣν ἐκεῖνος ἄνε- 
παύετο ᾿ἄξιδε δ᾽ ἄρα κλέα ἀνδρῶν"᾽ ἡ δὲ Πάριδος 
πάντως μαλαχήν τινὰ καὶ ϑήλειαν ἁρμονίαν ἐρωτι- 
κοῖς ἔψαλλε μέλεσι. φιλοσόφου τοίνυν ἐστὶ ψυχῆς 
σοφίας ἐρᾶν καὶ σοφοὺς ἄνδρας ϑαυμάξειν μάλιστα" Ἐ 
ιὸ τοῦτο δ᾽ ᾿4λεξάνδρῳ προσῆν ὡς οὐδενὶ τῶν βασιλέων. 
καὶ πῶς μὲν εἶχε πρὸς ᾿Δριστοτέλην εἴρηται καὶ ὅτι 
τὸν μὲν ἁρμονικὸν 'ἀνάξαρχον ἐντιμότατον τῶν φίλων 
ἐνόμιξε, Πύρρωνι ὃὲ τῷ ᾿Ἠλεέῳ πρῶτον ἐντυχόντι 
μυρίους χρυσοῦς ἔδωκε, Ξενοκράτει δὲ τῷ Πλάτωνος 
90 συνήϑει πεντήκοντα τάλαντα δωρεὰν ἔπεμψεν" Ὀνη- 
σίκριτον δὲ τὸν Διογένους τοῦ Κυνὸς μαϑητήν, ὅτι 
ἄρχοντα τῶν κυβερνητῶν κατέστησεν, ὑπὸ πλειόνων Ἐ' 
ἱστόρηται. Διογένει δ᾽ αὐτῷ περὶ Κόρινϑον εἰς 
λόγους ἐλϑὼν οὕτως ἔφριξε καὶ κατεπλάγη τὸν βίον 
45 καὶ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀνδρός, ὥστε πολλάκις αὐτοῦ 
μνημονεύων λέγειν “εἰ μὴ ᾿4λέξανδρος ἤμην, Διογένης 
ἂν ἤμην, τουτέστιν “ἠσχολούμην ἂν περὶ λόγους, 
εἰ μὴ δι᾽ ἔργων ἐφιλοσόφουν.᾽ οὐκ εἶπεν “εἰ μὴ 
1 Ἤοτα. Γ 179 2. προὐλαβεῦ 


Θι 


422 9Ὲ ΔΙΕΧΑΝΘΌΒΙ ΜΑΟ6ΝΙ 


βασιλεὺς ἤμην. “Πηογένης ἂν ἤμην, οὐδ᾽ “εἰ μὴ 
πλούσιος καὶ ᾿Αργεάδης᾽ (οὐ γὰρ προέχρινε τὴν 

880 τύχην τῆς σοφίας οὐδὲ τὴν πορφύραν καὶ τὸ διά- 
δημα τῆς πήραρ καὶ τοῦ τρίβωνος)" ἀλλ᾽ εἶπεν "εἰ 
μὴ ᾿4λέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἥμην᾽, τουτέστιν ὅ 
“εἰ μὴ τὰ βαρβαρικὰ τοῖς ᾿Ελληνικοῖς κεράσαι διενοού- 
μην καὶ πᾶσαν ἤπειρον ἐπιὼν ἐξημερῶσαι, καὶ πέ- 
θατα γῆς ἀνευρὼν καὶ θαλάττης ὠκεανῷ προσερεῖδαι 
Μακεδονίαν, καὶ τὴν “Ελλάδα σπεῖραι καὶ καταχέα- 
όϑαι γένουρ παντὸς εὐδικίαν καὶ εἰρήνην, οὐκ ἂν ἐν 10 
ἀπράκτῳ τρυφῶν ἐξουσίᾳ καϑήμην, ἀλλ᾽ ἐξήλουν ἂν 
τὴν Διογένους εὐτέλειαν. νῦν δὲ σύγγνωϑι, Διόγενες, 

Β Ἡρακλέα μιμοῦμαι καὶ Περσέα ξηλῶ, καὶ τὰ Διιονύ- 
ὅου μετιὼν ἴχνη, ϑεοῦ γενάρχου καὶ προπάτορος, 
βούλομαι πάλιν ἐν ἸΙνδίᾳ νικῶντας "Ἑλληνας ἐγχο- 1τ8 
ρεῦσαι καὶ τοὺς ὑπὲρ Καύκασον ὀρείους καὶ ἀγρίους 
τῶν βακχικῶν ἀναμνῆσαι κώμων. κἀκεῖ τινες εἶναι 
λέγονται στερρᾶς καὶ γυμνήτιδος σοφίας ἐθάδες ἄν- 
δρες ἱεροὶ καὶ αὐτόνομοι, ϑεῷ σχολάξοντες, εὐτελέ- 
ότεροι Ζιογένους, οὐδὲν πήρας δεόμενοι" τροφὴν γὰρ 30 
οὐκ ἀποτίϑενται, πρόσφατον ἀεὶ καὶ νέαν ἀπὸ γῆς 
ἔχοντες᾽ ποτὸν δὲ ποταμοὶ δέουσι" φύλλα δ᾽ αὐτοῖρ 

Ο δένδρων ἀποχυϑέντα καὶ πόα γῆς ἐγκατακλιϑῆναι. 
δι’ ἐμὲ κἀκεῖνον Ζηιογένη γνώσονται καὶ Διογένης 
ἐκείνους. δεῖ κἀμὲ νόμισμα παρακόψαι καὶ παραχα- ς 
ράξαιν τὸ βαρβαρικὸν “Ἑλληνικῇ πολιτείᾳ. 


2 προύκρινεν δ. προσερεῖσαι] προσορίσαι ἨΘΥΘΥάΘηυΒ 
9 σπεῖραι] ἀοοβὺ Δ] αυἹὰ, Ἐν. τῇ Δσίᾳᾳ 2428 ἀποχυϑέντα Ἡ: 
ἀποχυϑέντων 


ΕΟΒΤΌΝΔΑ ΑἹ ΥἹΕΤΌΤΕ ΟΕ. 1. 428 


11. Εἶεν" αἵ δὴ πράξεις αὐτοῦ πότερον αὐτομα- 
τισμὸν ἐπιφαίνουσι τύχης καὶ βίαν πολεμικὴν καὶ 
χειροχρασίαν, ἢ πολλὴν μὲν ἀνδρείαν καὶ δικαιο- 
σύνην πολλὴν δὲ σωφροσύνην καὶ πραότητα μετὰ 

ὅ κόσμου καὶ συνέσεως, νήφοντι καὶ πεπνυμένῳ τῷ 
λογισμῷ πάντα πράττοντοορ: οὐ γὰρ ἔστιν εἰπεῖν 
διακρίναντά με μὰ τοὺς ϑεούς, ὅτι τοῦτο μὲν ἀνδρείας, 
τοῦτο δὲ φιλανθρωπίας, τοῦτο δ᾽ ἐγκρατείας" ἀλλὰ 
πᾶν ἔργον ἐκ πασῶν ἔοικε τῶν ἀρετῶν μεμῖχϑαι" 

10 βεβαιοῦντος αὐτοῦ τὸν Στωικὸν ἐκεῖνον λόγον, ὅτι Ὁ 
πᾶν, ὃ ἂν δρᾷ ὃ σοφός, κατὰ πᾶσαν ἀρετὴν ἐνεργεῖ, 
καὶ μία μέν, ὡς ἔοικεν, ἀρετὴ πρωταγωνιστεῖ πρά- 
ξεως ἑκάστης, παρακαλεῖ δὲ τὰς ἄλλας καὶ συντείνει 
πρὸς τὸ τέλορ. ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν ᾿Δ4λεξάνδρῳ τὸ 

16 μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδες͵ 
τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ ϑυμικχὸν εὐδιάλ- 
λακτον, τὸ δ᾽ ἐρωτικὸν σῶφρον. τὸ δ᾽ ἀνειμένον 
οὐκ ἀργόν, τὸ δ᾽ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύϑητον. τίς 
ἔμιξε πολέμοις ἑορτάς; τίς δὲ κώμοις στρατείας: τίς 

80 ὁὲ πολιορκίαις καὶ παρατάξεσι βακχείας καὶ γάμους 
καὶ ὑμεναίους; τίς ἀδικοῦσιν ἐχϑρότερος ἢ δυστυ- 
χοῦσιν ἡμερώτερος; τίς μαχομένοις βαρύτερος ἢ Εὶ 
δεομένοις εὐγνωμονέστερος; ἔπεισί μοι τὸ τοῦ Πώρου 
δεῦρο μετενεγκεῖν. ἐκεῖνος γὰρ ὡς ἤχϑη πρὸς ᾿4λέ- 

36 ἕανδρον αἰχμάλωτος, πυϑομένου πῶς αὐτῷ χρήσηται, 
“βασιλικῶς᾽ εἶπεν “ὦ ᾿ 4λέξανδρε.᾽ πάλιν δ᾽ ἐπερομένου 
“μή τι ἄλλο; οὐδέν᾽ εἶπε 'πάντα γὰρ ἔνεστιν ἐν τῷ 


8 χειροκρασίαν] γειροκρατίαν ἢ 420 παρατάξεσι Ἐ: 
πράξεσιν. 21 ἔνεστιν Ρ. 468}: ἐστιν 


424 ΡΕ ΑΓΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝΙ 


βασιλικῶς. κἀμοὶ δὴ ταῖς ᾿Αλεξάνδρου πράξεσιν 
ἔπεισιν ἐπιφωνεῖν ἀεί ᾿φιλοδόφως"᾽ ἐν τούτῳ γὰρ 
πάντ᾽ ἔνεστι. Ῥωξάνης ἐρασϑεὶς τῆς Ὀξυάϑρου 
ϑυγατρὸς ἐν ταῖς αἰχμαλωτίσι χορευούσης οὐχ ὕβρε- 

Ε σεν ἀλλ᾽ ἔγημε" φιλοσόφως. Ζ]αρεῖον ἰδὼν κατηκον- δ 
τισμένον οὐκ ἔϑυδσεν οὐδ᾽ ἑπαιάνισεν ὡς τοῦ μαχροῦ 
πολέμου τέλος ἔχοντος, ἀλλὰ τὴν χλαμύδα τὴν ἑαυτοῦ 
περιελὼν ἐπέρριψε τῷ νεκρῷ καϑάπερ τινὰ τύχης 
βασιλικῆς νέμεσιν συγκαλύπτων᾽ φιλοσόφως. ἐπιστο- 
λὴν δέ ποῖε τῆς μητρὸς ἀπόρρητον διερχόμενος. 10 
ἩΗφαιστίωνος ὡς ἔτυχε παρακαϑημένου καὶ ἁπλῶς 

888 συναναγιγνώσκοντος, οὐκ ἐκώλυσεν, ἀλλὰ τὸν δακτύ- 
λιον αὑτοῦ τῷ στόματι προσέϑηκεν αὐτοῦ, κατα- 
σφραγισάμενος φιλικῇ πίστει τὴν διωπήν᾽ φιλοσόφως. 
εἰ γὰρ ταῦτ᾽ οὐκ ἔστι φιλοσόφως, τίν᾽ ἐστὶν ἄλλα: 15 

12. Παραϑῶμεν τὰ τῶν ὁμολογουμένων φιλοσό- 
φων. Σωκράτης ἠνέσχετο συγκοιμηϑέντος ᾿Αλκιβιά- 
δου ᾿4λέξανδρος δέ, Φιλοξένου τοῦ τῆς παραλίας 
ὑπάρχου γράψαντος, ὅτι παῖς ἐν ᾿Ιωνίᾳ γέγονεν οἷος 
οὐκ ἄλλος ὥραν καὶ εἶδος. καὶ πυνθανομένου διὰ 20 
τῶν γραμμάτων εἰ ἀναπέμψῃ, πικρῶς ἀντέγραψεν “ὦ 
κάκιστ᾽ ἀνθρώπων, τί μοι πώποτε τοιοῦτο συνέγνως, 

Β ἵνα τοιαύταιρ μὲ κολακεύσῃς ἡδοναῖρ; ΞΞενοκράτην, 
πεντήκοντα τάλαντα δωρεὰν ᾿4λεξάνδρου πέμψαντος, 
ὅτε οὐκ ἔλαβε ϑαυμάξομεν᾽ τὸ δὲ δοῦναι, οὔ; ἢ οὐχ ς5 
ὁμοίως καταφρονεῖν χρημάτων δοκοῦμεν τὸν μὴ 
προσιέμενον καὶ τὸν χαριξόμδενον; οὐκ ἐδεῖτο πλού- 


Α αἰχμαλωτίσι ὃ: αἰγμαλώτισι 9 νέμεσιν Ἐν: γένεσιν 
21 ἀναπέμψῃ Οονθύυθ: ἀναπέμψει 


ΒΟΒΤΌΝΑ ΑΟἹΤ ὙΙΒΤΌΤΕ ΟΚ 1. 425 


του Ξενοκράτης διὰ φιλοσοφίαν, ᾿4λέξανδρος δ᾽ ἐδεῖτο 
διὰ φιλοσοφίαν, ἵνα τοιούτοις χαρίζηται. ἘΞ τοῦτο 
ποσάκις ᾿Αλέξανδρος εἶπε βαλλόμενος, ἐχβιαξόμενος; 
καίτοι κρίσεις μὲν ὀρϑὰς πᾶσιν ἐνυπάρχειν ἀνϑρώ- 

ὅ ποις νομίξομεν' ἡ γὰρ φύσις ἀγωγός ἐστιν ἀφ᾽ 
ἑαυτῆς πρὸς τὸ καλόν᾽ οἵ δὲ φιλόσοφοι τῶν πολλῶν Ὁ 
διαφέρουσι τῷ τὰς κρίδεις ἔχειν ἐρρωμένας παρὰ τὰ 
δεινὰ καὶ πεπηγυίας᾽ ἐπεὶ οὐ μετὰ τῶν τοιούτων 
προλήψεων “εἷς οἰωνὸς ἄριστος᾽ καί ἱπέρας μέν ἐστιν 

10 ἅπασιν ἀνθρώποις ὃ θάνατος. ἀλλὰ ϑραύουσιν οἵ 
καιροὶ παρὰ τὰ δεινὰ τοὺς λογισμούς, καὶ τὰς κρίδεις 
ἐχκκρούουσιν αἴ φαντασίαι τῶν κινδύνων ἐγγὺς γενο- 
μένων. 'φόβος γάρ᾽ οὐ μόνον ἱμνήμην ἐχπλήττει᾽ κατὰ 
τὸν Θουκυδίδην, ἀλλὰ καὶ προαίρεσιν πᾶσαν καὶ 

16 φιλοτιμίαν καὶ ὁρμήν, εἰ μὴ μηρίνϑους φιλοσοφία 
περιτέϑεικεν ἘΣ 


2 Ἰδοῦηϑια δ. ΠθΘηοσυΒ 9 εἷς οἰωνὸς] Ηοτῃ. ΠΙ͂ 2348 
18 ἐκπλήσσει Τπυογάϊάοθ Π8] 16 εἰ μὴ Ἐπαροτθ [16 
Ἰδουηδο βίσιηια ἀραϊὺ τά θ χὰ 


Ν ΠΕΡΙ 
ΤῊΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΎΧΗΣ Ἢ ΑΡΕΤΗΣ. 


ΛΔΟΓῸΣ Β΄. 


Διέφυγεν ἡμᾶς, ὡς ἔοικε, χϑὲς εἰπεῖν, ὅτι καὶ 
Ε τέχνας πολλὰς καὶ φύσεις μεγάλας ὁ κατ᾽ ᾿4λέξαν- 
δρον χρόνος ἐνεγκεῖν εὐτύχησεν᾽ ἢ τοῦτο μὲν οὐ 
τῆς ᾿Αλεξάνδρου τύχης γέγονεν ἀλλὰ τῆς ἐκείνων, 
μάρτυρα λαβεῖν καὶ ϑεατὴν τὸν ἄριστα κρῖναι τὸ. 
κατορϑούμενον καὶ μάλιστ᾽ ἀμείψασθαι δυνάμενον. 
λέγεται γοῦν, ὅτι χρόνοις ὕστερον, ᾿Αρχεστράτου 
γενομένου ποιητοῦ χαρίεντος ἐν δὲ πενίᾳ καὶ ἀδοξίᾳ 
διάγοντος, εἶπέ τις πρὸς αὐτόν “ἀλλ᾽ εἰ κατ᾽ ᾽4λέ- 
ξανδρον ἐγένου, κατὰ στίχον ἄν δοι Κύπρον ἢ Φοι- 10 
νίκην ἔδωκεν. οἶμαι δὲ καὶ τῶν τότε τεχνιτῶν οὐ 
Β κατ᾽ ᾿4λέξανδρον ἀλλὰ δι’ ᾿4λέξανδρον τοὺς πρώτους 
γενέσϑαι. καρπῶν μὲν γὰρ εὐφορίαν εὐκρασία ποιεῖ 
καὶ λεπτότης τοῦ περιέχοντος ἀέρος, τεχνῶν δὲ καὶ 
φύσεων ἀγαϑῶν αὔξησιν εὐμένεια καὶ τιμὴ καὶ 15 
φιλανθρωπία βασιλέως ἐκκαλεῖται" καὶ τοὐναντίον 


δι 


14 ἀέρος 46]. ΑὈγοΒΟὶυΒ 


ΡῈ ΑΙΕΧ Μ. ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΌΤ ΥΙΒΤΌΤΕ ΟΒ. Π. 4921 


ὑπὸ φϑόνου καὶ σμικρολογίας ἢ φιλονεικίας τῶν 
κρατούντων σβέννυται καὶ φϑένει «'ὥν τὸ τοιοῦτο. 
Διονύσιος γοῦν ὃ τύραννος, ὥς φασι, κιϑαρῳδοῦ 
τινος εὐδοκιμοῦντος ἀκούων ἐπηγγείλατο δωρεὰν 
δ αὐτῷ τάλαντον᾽ τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τοῦ ἀνθρώπου τὴν 
ὑπόσχεσιν ἀπαιτοῦντος, ᾿χϑές᾽ εἶπον “εὐφραινόμενος 
ὑπὸ σοῦ παρ᾽ ὃν ἦδες χρόνον δὕφρανα κἀγώ δε ταῖς 884 
ἐλπίσιν" ὥστε τὸν μισϑὸν ὧν ἔτερπες ἀπελάμβανες 
εὐθὺς ἀντιτερπόμενος.᾽ ᾿4λέξανδρος δ᾽ ὁ Φεραίων 
10. τύραννος (ἔδει δὲ τοῦτο μόνον αὐτὸν καλεῖσθαι καὶ 
μὴ καταισχύνειν τὴν ἐπωνυμίαν), ϑεώμενος τραγῳδὸν 
ἐμπαϑέστερον ὑφ᾽ ἡδονῆς διετέϑη πρὸς τὸν οἶκτον. 
ἀναπηδήσας οὖν ἐκ τοῦ ϑεάτρου ϑᾶττον ἣ βάδην 
ἀπήει, δεινὸν εἶναι λέγων, εἰ τοσούτους ἀποσφάττων 
10 πολίτας ὀφθήσεται τοῖς ᾿Εχάβης καὶ Πολυξένης 
πάϑεσιν ἐπιδακρύων. οὗτος μὲν οὖν μικροῦ καὶ 
δίκην ἐπράξατο τὸν τραγῳδόν, ὅτι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ Β 
καθάπερ σίδηρον ἐμάλαξεν. ᾿Αρχελάῳ δὲ δοκοῦντι 
γλισχροτέρῳ περὶ τὰς δωρεὰς εἶναι Τιμόϑεος ἄδων 
40 ἐνεσήμαινε πολλάκις τουτὶ τὸ κομμάτιον 
“σὺ δὲ τὸν γηγενέταν ἄργυρον αἰνεῖς.ἢ 
ὁ δ᾽ ᾿Αρχέλαος οὐκ ἀμούσως ἀντεφώνησε “σὺ δέ γ᾽ 
αἰτεῖρ᾽ ὁ δὲ τῶν Σκυϑῶν βασιλεὺς ᾿ΑἉτέας ᾿Ισμηνίαν 
τὸν αὐλητὴν λαβὼν αἰχμάλωτον, ἐκέλευσε παρὰ πότον 
46 χὐλῆσαι. ϑαυμαξόντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ κροτούν- 
τῶν, αὐτὸς ὥμοσεν ἀκροᾶσϑαι τοῦ ἵππου χρεμετί- 
ξοντος ἥδιον. οὕτω μακρὰν ἀπεσκηνώκει τὰ ὦτα τῶν 


40 κομμάτιον Μ: σκωμμάτιν 21 ΒοΙΡΚῈ 8 Ρν.624 δὲ 
Ῥ. 177: δὴ 23 ᾿ἡἀτέας ΒαΒ᾿]ΘΘὨΒῚ8: ἀντέας 





428 Ὲ ΑΤΕΧΑΝΡΕΙ ΜΑΟΝΙ 


Ο Μουσῶν, καὶ τὴν ψυχὴν ἐν ταῖς φάτναις εἶχεν, οὐχ 
ἵππων ἀλλ’ ὄνων ἐπιτηδειοτέραν ἀκούειν. τίς ἂν 
οὖν παρὰ τοιούτοις βασιλεῦσιν αὔξησις ἢ τιμὴ τέχνης 
γένοιτο καὶ Μούσης τοιαύτης; ἀλλ’ οὐδὲ παρὰ τοῖς 
ἀντιτέχνοις ἐθέλουσιν εἶναι, καὶ διὰ τοῦτο βασκανία ὅ 
καὶ δυσμενείᾳ τοὺς ἀληϑῶς τεχνίτας καϑαιροῦσιν. 
οἷος ἦν πάλιν αὖ Διονύσιος ὃ τὸν ποιητὴν Φιλό- 
ἕενον εἰς τὰς λατομίας ἐμβαλών, ὅτι τραγῳδίαν 
αὐτοῦ διορθῶσαι κελευσϑείς., εὐθὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς 
ὅλην μέχρι τῆς κορωνίδος περιέγραψεν. ἦν δὲ καὶ 10 
Φίλιππος ἐν τούτοις ὑπ’ ὀψιμαϑίας ἑαυτοῦ μικρό- 
τερος καὶ νεοπρεπέστερος᾽ ὅϑεν καί φασι πρός τινὰ 
ψάλτην περὶ κρουμάτων αὐτοῦ διαφερομένον καὶ 
Ὁ δοκοῦντος ἐξελέγχειν, ἀτρέμα μειδιάσαντα τὸν ἄν- 
ϑρωπον εἰπεῖν “μὴ γένοιτό δοι. βασιλεῦ, ἀϑλίως 15 
οὕτως, ἵνα ταῦτ᾽ ἐμοῦ βέλτιον εἰδῇς. 

2, ᾿4λλ᾽ ᾿Αλέξανδρος εἰδὼς τίνων δεῖ ϑεατὴν 
εἶναι καὶ ἀκροατὴν καὶ τίνων ἀγωνιστὴν καὶ αὐτουρ- 
γόν, ἥσκει μὲν ἀεὶ διὰ τῶν ὅπλων δεινὸς εἶναι καὶ 
κατὰ τὸν Αἰσχύλον 30 

᾿βρυϑὺς ὁπλιτοπάλας, δάιος ἀντιπάλοις. 
ταύτην ἔχων τέχνην προγονικὴν ἀπ᾽’ Αἰακιδῶν, ἀφ᾽ 
Ἡρακλέους, ταῖς δ᾽ ἄλλαιρς τέχναις τὸ τιμᾶν ἄνευ 
τοῦ ξηλοῦν ἀπεδίδου κατὰ τὸ ἔνδοξον αὐτῶν καὶ 
χάριεν, τῷ τέρπειν δ᾽ οὐκ ἦν εὐάλωτος εἰς τὸ μιμεῖ- 35 
σϑαι. γεγόνασι δὲ κατ᾽ αὐτὸν τραγῳδοὶ μὲν οἵ περὶ 
Ἐ Θετταλὸν καὶ ὁ ᾿4ϑηνόδωρος, ὧν ἀνταγωνιξομένων 


4 ἀλλ᾽ οὐδὲ --- ἀντιτέχνοις] Βαμα Βυπί 21 ΒΟΙΡΈ. ῶ Ρ: 342 








ΒΟΒΤΌΝΑ ΑΟΊ ΥΙΠΕΤΌΤΕ ΟΕ. Π. 429 


ἀλλήλοις, ἐχορήγουν μὲν οἵ Κύπριοι βασιλεῖς ἔκρινον 
δ᾽ οἵ δοκιμώτατοι τῶν στρατηγῶν. ἐπεὶ δ᾽ ἐνίκησεν 
᾿Αϑηνόδωρος, ἐβουλόμην ἄν᾽ ἔφη ᾿μᾶλλον ἀπολω- 
λέναι μέρος τῆς βασιλείας ἢ Θετταλὸν ἐπιδεῖν ἡττη- 

ὅ μένον. ἀλλ᾽’ οὔτ᾽ ἐνέτυχε τοῖς κριταῖς οὔτε τὴν 
κρίσιν ἐμέμψατο, πάντων οἰόμενος δεῖν περιδῖναι, 
τοῦ δικαίου δ᾽ ἡττᾶσθαι. κωμῳδοὶ δ᾽ ἧσαν οἵ περὶ ἔ 
“Μύκωνα τὸν Σκαρφέα᾽ τούτῳ δ᾽ εἴς τινα κωμῳδίαν 
ἐμβαλόντει στίχον αἰτητικὸν γελάσας ἔδωκε δέχα 

10 τάλαντα. κυϑαρῳδοὶ δ᾽ ἄλλοι τε καὶ ᾿Αριστόνικος, 
ὃς ἐν μάχῃ τινὶ προσβοηϑήσας ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνι- 
σάμενος. ἐκέλευσεν οὖν αὐτοῦ γενέσθαι καὶ σταθῆναι 
χαλκοῦν ἀνδριάντα Πυϑοῖ, κιϑάραν ἔχοντα καὶ δόρυ 
προβεβλημένον, οὐ τὸν ἄνδρα τιμῶν μόνον, ἀλλὰ 

16 καὶ μουσικὴν κοσμῶν ὡς ἀνδροποιὸν καὶ μάλιστα δὴ 
πληροῦσαν ἐνθουσιασμοῦ καὶ δρμῆς τοὺς γνησίως 88 
ἐντρεφομένους. καὶ γὰρ αὐτός, ᾿Αντιγενίδου ποτὲ 
τὸν ἁρμάτειον αὐλοῦντος νόμον, οὕτω παρέστη καὶ 
διεφλέχϑη τὸν ϑυμὸν ὑπὸ τῶν μελῶν, ὥστε τοῖς 

30 ὅπλοις ἄξας ἐπιβαλεῖν τὰς χεῖρας ἐγγὺς παρακειμέ- 
νοιρ καὶ μαρτυρῆσαι τοῖς Σπαρτιάταις ἔδουσιν 

ἑξρπει γὰρ ἄντα τῶ σιδάρω τὸ καλῶς κιϑαρίσδειν.᾽ 
ἦν δὲ καὶ ᾿Απελλῆς ὃ ξωγράφος καὶ “ύσιππος ὃ 
πλάστης κατ᾽ ᾿Αλέξανδρον ὧν ὃ μὲν ἔγραψε τὸν 

36 χεραυνοφόρον οὕτως ἐναργῶς καὶ κεκραμένως, ὥστε 
λέγειν, ὅτι δυεῖν ᾿4λεξάνδρων ὁ μὲν Φιλίππου γέγονεν 
ἀνέκητος, ὃ δ᾽ ᾿Δπελλοῦ ἀμίμητος. Δ“υσίππου δὲ τὸν Β 


20 ἄξας ἢ: ἀΐξας 22 Βουρκ. 8 ν". δὅ1 τῶ σιδάρω 
ὙγΘΙοΚοσυθ: τῷ σιδάρῳ 


480 ΤῈ ΑΙΕΧΑΝΘΕΙ ΜΑΘΧΝῚ 


πρῶτον ᾿Αλέξανδρον πλάσαντος, ἄνω βλέποντα τῷ 
προσώπῳ πρὸς τὸν οὐρανὸν (ὥσπερ αὐτὸς εἰώϑει 
βλέπειν ᾿4λέξανδρος ἡσυχῆ παρεγκλίνων τὸν τράχηλον) 
ἐπέγραψέ τι οὐκ ἀπυιθάνως 
᾿αὐδασοῦντι δ᾽ ἔοικεν ὃ χάλκεος εἰς Δία λεύσσων, 5 
Γᾶν ὑπ᾽ ἐμοὶ τέθεμαι" Ζεῦ, σὺ δ᾽ Ὄλυμπον ἔχε.ἢ 
διὸ καὶ μόνον ᾿4λέξανδρος ἐκέλευε “ύσιππον εἰκόνας 
αὐτοῦ δημιουργεῖν. μόνος γὰρ οὗτος, ὡς ἔοικε, κατε- 
μήνυε. τῷ χαλκῷ τὸ ἦϑος αὐτοῦ καὶ συνεξέφαινε τῇ 
μορφῇ τὴν ἀρετήν" οἱ δ᾽ ἄλλοι τὴν ἀποστροφὴν τοῦ 19 
Ο τραχήλου καὶ τῶν ὀμμάτων τὴν διάχυσιν καὶ ὑγρό- 
τητα μιμεῖσϑαι θέλοντες οὐ διεφύλαττον αὐτοῦ τὸ 
ἀρρενωπὸν καὶ λεοντῶδες. ἐν δ᾽ οὖν τοῖς ἄλλοις 
τεχνίταις καὶ Στασικράτης ἦν ἀρχιτέκτων, οὐδὲν 
ἀνθηρὸν οὐδ᾽ ἡδὺ καὶ πιϑανὸν τῇ ὄψει διώκων, 15 
ἀλλὰ καὶ χειρὶ μεγαλουργῷ καὶ διωθέσει χορηγίας 
βασιλικῆς οὐκ ἀποδεούσῃ χρώμενος. οὗτος ἀναβὰς 
πρὸς ᾿4λέξανδρον ἐμέμφετο τὰς γραφομένας εἰκόνας 
αὐτοῦ καὶ γλυφομέναρ καὶ πλαττομένας, ὡς ἔργα 
δειλῶν τεχνιτῶν καὶ ἀγεννῶν" "ἐγὼ δ᾽ εἶπεν “εἰς 30 
ἄφϑαρτον, ὦ βασιλεῦ, καὶ ξῶσαν ὕλην καὶ ῥίζας 
Ὁ ἔχουσαν ἀιδίους καὶ βάρος ἀκίνητον καὶ ἀσάλευτον 
ἔγνωκά σου τὴν ὁμοιότητα καταϑέσϑαι τοῦ σώματος. 
ὁ γὰρ Θράκιος 'ἄϑως, ἧἣ μέγιστος αὐτὸς αὑτοῦ καὶ περε- 
φανέστατος ἐξανέστηκεν, ἔχων ἑαυτῷ σύμμετρα πλάτη 535 
καὶ ὕψη καὶ μέλη καὶ ἄρϑρα καὶ διαστήματα μορ- 


1 πρῶτον" 461. ΑὈ ΘΒ α8 ἢ. ὃ τῷ προσώπῳ πρὸς 
τὸν οὐρανὸν οὗ ᾿4λέξανδρος] 46]. ἰᾶθπι͵ ὅ ντΥἱᾶ, Ρ. 838: 8 
ἐγκατεμήνυε ἢ 9. συνεξέφαινξ ΑὈΥΘΒΟΒΙὰΒ: συνεξέφερε 

24 αὐτὸς αὑτοῦ ἨροΙΝοΙάθρμαΒ: αὐτοῦ 


ἜΟΕΒΤΟΌΝΑ ΑΟἹΊ ΥἹΕΤΌΤΕ ΟΒ. Π. 481 


φοειδῆ, δύναται κατεργασϑεὶς καὶ σχηματισϑεὶς εἰκὼν 
᾿Αλεξάνδρου καλεῖσϑαι καὶ εἶναι, ταῖς μὲν βάσεσιν 
ἁπτομένου τῆς θαλάσσης, τῶν δὲ χειρῶν τῇ μὲν 
ἐναγκαλιξομένου καὶ φέροντος πόλιν ἐνοικουμένην 
δ μυρίανδρον, τῇ δὲ δεξιᾷ ποταμὸν ἀέναον ἐκ φιάλης 
σπένδοντος εἰς τὴν ϑάλασσαν ἐχχεόμενον. χρυσὸν 
ὃὲ καὶ χαλκὸν καὶ ἐλέφαντα καὶ ξύλα καὶ βαφάς, 
ἐκμαγεῖα μικρὰ καὶ ὠνητὰ καὶ κλεπτόμενα καὶ συγχεό- 
μενα, καταβάλωμεν.᾽ ταῦτ᾽ ἀκούσας ᾿Δ4λέξανδρος τὸ 
10. μὲν φρόνημα τοῦ τεχνίτου καὶ τὸ ϑάρσος ἀγασϑεὶς 
ἐπήνεσεν, “ἔα δὲ κατὰ χώραν᾽ ἔφη 'τὸν Ἄάϑω μένειν" 
ἀρκεῖ γὰρ ἑνὸς βασιλέως ἐνυβρίσαντος εἶναι μνη- 
μεῖον" ἐμὲ δ᾽ ὁ Καύκασος δείξει καὶ τὰ ᾿ΗἩμωδὰ καὶ 
Τάναϊς καὶ τὸ Κάσπιον πέλαγος, αὗται τῶν ἐμῶν 
18 ἔργων εἰκόνες.ἢ 
8. ᾿4λλὰ φέρε πρὸς ϑεῶν ἐκτελεσϑῆναι καὶ φανῆναι 
τοιοῦτον ἔργον" ἔσϑ᾽ ὅστις ἂν ἰδὼν ὑπέλαβε κατὰ 
τύχην γεγονέναι καὶ αὐτομάτως τὸ σχῆμα καὶ τὴν 
διάϑεσιν καὶ τὸ εἶδος; οὐδεὶς ἂν οἶμαι. τί δὲ τὸν Ε 
40 κεραυνοφόρον; τί δὲ τὸν ἐπὶ τῆς αἰχμῆς προσαγο- 
ρευόμενον; εἶτ᾽ ἀνδριάντος μὲν μέγεϑος οὐκ ἂν ἄνευ 
τέχνης ὑπὸ τύχης γένοιτο χρυσὸν καὶ χαλκὸν καὶ 
ἐλέφαντα καὶ πολλὴν καὶ πλουσίαν ὕλην καταχεα- 
μένης καὶ παραβαλούσης" ἄνδρα δὲ μέγαν, μᾶλλον 
.(5 δὲ τῶν γεγονότων ἁπάντων μέγιστον, ἐνδέχεται 
χωρὶς ἀρετῆς ἀποτελεσϑῆναι διὰ τύχην, ὅπλα καὶ 888 
χρήματα καὶ πόλεις καὶ ἵππους παραδκευάσασαν; ἃ 


-: 


ὅ ἀέναον Ἐ: ἀένναον 8 ἐκμαγεῖα Ἐν: καὶ ἐκμαγεῖα 
11 μένειν] 46]. ΑΌΥΘΒΟΒ1τ8 


482 ΡῈ ΑἸΕΧΑΝΘΌΒΙ ΜΑΟΝΙ 


τῷ μὴ μαϑόντι χρῆσϑαι κίνδυνός ἐστιν, οὐ δύναμις 
οὐδὲ κόσμος, ἀλλ᾽ ἔλεγχος τῆς ἀσϑενείας καὶ μικρό- 
τητος. ὀρϑῶς γὰρ ᾿Αντισϑένης ἔλεγεν ὅτι πάντα δεῖ 
τοῖς πολεμίοις εὔχεσϑαι τἀγαθὰ πλὴν ἀνδρείας" 
γίγνεται γὰρ οὕτως οὐ τῶν ἐχόντων, ἀλλὰ τῶν ὅδ 
κρατούντων. διὰ τοῦτό φασι καὶ τὴν φύσιν ἀγεν- 
νεστάτῳ ξῴώῳ τῷ ἐλάφῳ κέρατα θαυμαστὰ τῷ μεγέϑει 
καὶ τραχύτητι πρὸς ἄμυναν ἐμφῦσαι, διδάσκουδαν 
ἡμᾶς ὡς οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ ἰσχύειν καὶ ὡπλίσϑαι τοὺς 
Β μένειν καὶ ϑαρρεῖν μὴ δυναμένους. οὕτω καὶ ἡ τύχη το 
πολλάκις ἀτόλμοις καὶ ἀνοήτοις προσάπτουσα δυνά- 
μεὶς καὶ ἀρχάς, αἷς ἐνασχημονοῦσι, κοσμεῖ καὶ συνί- 
στησι τὴν ἀρετὴν ὡς μόνην μέγεθος ἀνδρὸς καὶ 
κάλλος οὖσαν. “εἰ μὲν γάρ᾽ ὥς φησιν ᾿Επίχαρμος 
“νοῦς δρῇ καὶ νοῦς ἀκούει, τἄλλα δὲ τυφλὰ καὶ κωφὰ 
τυγχάνει λόγον δεόμενα. αἱ γὰρ αἰσϑήσειρ ἰδίας 
ἔχειν ἀφορμὰς δοκοῦσιν" ὅτι δὲ νοῦς ὠφελεῖ καὶ 
νοῦς κοσμεῖ καὶ νοῦς τὸ νικῶν καὶ κρατοῦν καὶ βασι- 
λεῦον, τὰ δ᾽ ἄλλα τυφλὰ καὶ κωφὰ καὶ ἄψυχα παρέλκει 
καὶ βαρύνει καὶ καταισχύνει χωρὶς ἀρετῆς τοὺς 30 
Ὁ ἔχοντας, ἀπὸ τῶν πραγμάτων λαβεῖν ἔστι. τῆς γὰρ 
αὐτῆς δυνάμεως ὑποκειμένης καὶ ἡγεμονίας, Σεμίρα- 
μὲς μὲν οὖσα γυνὴ στόλους ἐπλήρου καὶ φάλαγγας 
ὥπλιξε καὶ Βαβυλῶνας ἔκτιξε, καὶ περιέπλει τὴν 
᾿Ερυϑρὰν ϑάλασσαν Αἰθίοπας καταστρεφομένη καὶ 536 
᾿Αραβαφρ' Σαρδανάπαλος δ᾽ ἀνὴρ πεφυκὼς ἔξαινεν 
οἴκοι πορφύραν, ἀναβάδην ἐν ταῖς παλλακαῖς καϑή- 


»-ἃ 
οι 


4 τἀγαθὰ Ἐ: τὰ ἀγαθὰ 14 εἰ μὲν] εὖ μὲν Ὑ΄. ἡμῖν" 
γάρ᾽ ὥς] γάρ πώς ΝΚ'ὸ Ἐπίχαρμος) ΜΌΠΔΟᾺ. 1 Ρ. 144 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΌἹ ὙΙΕΤΌΤΕ. ΟΝ. Π. 488 


μενος᾽ ἀποθανόντος δ᾽ αὐτοῦ, λιϑίνην εἰκόνα κατα- 
σκευάσαντες ἐποχουμένην ἑαυτῇ βαρβαριστὶ καὶ τοῖς 
δακτύλοις ὑπὲρ κεφαλῆς οἷον ὑποψοφοῦσαν, ἐπέγρα- 
ψαν ᾿ἔσϑιε, πῖνε, ἀφροδισίαξε' τἄλλα δ᾽ οὐδέν. ὃ 


δ μὲν οὖν Κράτης ἰδὼν χρυσῆν εἰκόνα Φρύνης τῆς Ὁ 


ἑταίρας ἑστῶσαν ἐν Δελφοῖς ἀνέκραγεν, ὅτι τοῦτο 
τῆς τῶν “Ελλήνων ἀκρασίας τρόπαιον ἕστηκε' τὸν δὲ 
Σαρδαναπάλου βίον ἄν τις ἢ τάφον (οὐδὲν γάρ, 
οἶμαι, διαφέρει) ϑεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς 
10 Τύχης ἀγαϑῶν τρόπαιον εἶναι. τί οὖν; ἐάσωμεν τὴν 
Τύχην ᾿4λεξάνδρου μετὰ Σαρδανάπαλον ἅψασϑαι καὶ 
τοῦ μεγέϑους ἐκείνου καὶ τῆς δυνάμεως ἀντιποιεῖσϑαι! 
τί γὰρ αὐτῷ πλέον ἔδωκεν ὧν οἵ λοιποὶ βασιλεῖς 
ἔλαβον παρ᾽ αὐτῆς; ὅπλων, ἵππων, βελῶν, χρημάτων, 
16 δορυφόρων; ποιησάτω τούτοις ἡ Τύχη μέγαν ᾿4ρι- 
δαῖον, εἰ δύναται" ποιησάτω τούτοις μέγαν "Ἄμασιν 
ἢ Ὦχον ἢ Ὀάρσην ἢ Τιγράνην τὸν ᾿Αρμένιον ἢ τὸν 
Βιϑυνὸν Νικομήδην" ὧν ὃ μὲν τὸ διάδημα τοῖς Πομ- 
πηίου ποσὶν ὑπορρίψας αἰσχρῶς τὴν βασιλείαν ἀπέ- 
30 βαλε, λάφυρον γενομένην" Νικομήδης δὲ τὴν κεφαλὴν 
ξυράμενος καὶ πιλίον ἐπιϑέμενος ἀπελεύϑερον ἑαυτὸν 
“Ῥωμαίων ἀνηγόρευδεν. 
4. Εἴπωμεν οὖν, ὅτι μικροὺς ἡ Τύχη καὶ περι- 
δεεῖς ποιεῖ καὶ ταπεινόφροναρ᾽ ἀλλ᾽ οὐ δίκαιον οὔτε 
45 κακίαν εἰς ἀτυχίαν οὔτ᾽ ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν εἰς 
εὐτυχίαν τινὰ τίθεσϑαι. μέγα δὲ τῷ ἄρχειν ᾿4λέ- 
ξανδρον ἡ Τύχη" καὶ γὰρ ἔνδοξος ἐν ἐκείνῳ καὶ 
ἀήττητος καὶ μεγαλόφρων καὶ ἀνύβριστος καὶ φιλάν- 
2 ἐποχουμένην ΟΟΥδ68: ἐπορχουμένην 8.ἀποψοφοῦσαν Ἡ, 
ῬΙαΐΔτοΩ Μοτσδα, γ0]. 11, 28 


Ε 


Ε 


484 ΒΕ ΑΙΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝΙ 


ϑρωπορ. εἶτ᾽ ἐκλιπόντος εὐϑύς, ὁ “εωσϑένης ἔλεγε 
τὴν δύναμιν ἐμπλανωμένην ἑαυτῇ καὶ περιπίπτουσαν 
ἐοικέναι τῷ Κύκλωπι μετὰ τὴν τύφλωσιν ἐκτείνοντι 
πανταχοῖ τὰς χεῖρας ἐπ’ οὐδένα σκοπὸν φερομένας" 
οὕτως ἐρρέμβετο κενεμβατοῦν καὶ σφαλλόμενον ὑπ᾽ 
ἀναρχίας τὸ μέγεθος αὐτῆς. μᾶλλον δ᾽ ὥσπερ τὰ 
νεκρὰ σώματα, ὡς ψυχῆς ἐκλιπούδης, οὐκέτι συνέ- 
στηκεν οὐδὲ συμπέφυκεν, ἀλλ᾽ ἐξίσταται καὶ διαλύεται 
ἀπ’ ἀλλήλων καὶ ἄπεισι καὶ. φεύγει" οὕτως ἀφεῖσα 
τὸν ᾿4λέξανδρον ἡ δύναμις ἥσπαιρεν, ἐπάλλετο» 10 

887 ἐφλέγμαινε, Περδέκκαις καὶ ΜΜελεάγροις καὶ Σελεύ- 
κοιρ καὶ ᾿Δντιγόνοιςρ, ὥσπερ πνεύμασι ϑερμοῖς ἔτι καὶ 
σφυγμοῖς διάττουσι καὶ διαφερομένοιρ᾽ τέλος δ᾽ 
ἀπομαραινομένη καὶ φϑένουσα περὶ αὑτὴν οἷον εὐλάρ 
τινας ἀνέξεσεν ἀγεννῶν βασιλέων καὶ ἡγεμόνων 15 
ψυχορραγούντων. αὐτὸς μὲν οὖν ταῦϑ᾽ ὡς ἔοικεν 
᾿Ηφαιστίωνι διενεχϑέντι πρὸς Κρατερὸν ἐπιτιμῶν 
τίς δ᾽ εἶπεν “ἡ σὴ δύναμις ἢ πρᾶξις, ἄν σού τιρ 
ἀφέλῃ τὸν ᾿4λέξανδρον;᾽ ἐγὼ δὲ τοῦτ᾽ εἰπεῖν πρὸς 
τὴν τότε Τύχην οὐκ ὀκνήσω “τί σου τὸ μέγεϑος. 30 
τίς δ᾽ ἡ δόξα, ποῦ δ᾽ ἡ δύναμις, ποῦ δὲ τὸ ἀνίκητον, 

Β ἄν σού τις ἀφέλῃ τὸν ᾿4λέξανδρον;᾽ τουτέστιν “ἄν 
σού τις ἀφέλῃ τῶν ὅπλων τὴν ἐμπειρίαν, τοῦ πλού- 
του τὴν φιλοτιμίαν, τῆς πολυτελείας τὴν ἐγκράτειαν, 
ὧν ἀγωνίξῃ τὸ ϑάρσος, ἐν οἷς κρατεῖς τὴν πραότητα; 55 
ποίησον ἄλλον εἰ δύνασαι μέγαν, τοῖς χρήμασι μὴ 


υι 


1 ἐκλιπόντος Ἐ: ἐκλείποντος 4 πανταχοῖ ΑὈΥΘΒΟΒΙΌΒ: 
πανταχοῦ 8. ἀλλ᾽ ἐξίσταται) ἀλλὰ διίσταται Ἰάδτιηῃ 9. ἀπ᾽ 
ἀλλήλων --- φεύγει] 46], 1άθτα 14 αὑτὴν ΟΘΌΠΟοΤυΒ: αὐτὴν 





'ΕΟΒΤΌΝΑ ΑἹ ΥἹΕΤΌΤΕ. ΟΒ. ΤΠ. 480 


χαριξόμενον, τοῖς στρατεύμασι μὴ προκινδυνεύοντα, 
τοὺς φίλους μὴ τιμῶντα, τοὺς αἰχμαλώτους μὴ 
ἐλεοῦντα, ταῖς ἡδοναῖς μὴ σωφρονοῦντα, τοῖς καιροῖς 
μὴ ἀγρυπνοῦντα, ταῖς νίκαις μὴ εὐδιάλλακτον, τοῖς 

6 χατορϑώμασι μὴ φιλάνθρωπον. τίς μέγας ἐν ἐξου- 
σίαις μετ’ ἀβελτερίας καὶ μοχϑηρίας; ἄφελε τὴν 
ἀρετὴν τοῦ εὐτυχοῦντος, καὶ πανταχοῦ μικρός ἐστιν, Ο 
ἐν χάρισι διὰ σμικρολογίαν, ἐν πόνοις διὰ μαλα- 
κίαν, παρὰ ϑεοῖς διὰ δεισιδαιμονίαν, πρὸς ἀγαϑοὺς 

1ὸ διὰ φϑόνον, ἐν ἀνδράσι διὰ φόβον, ἐν γυναιξὶ διὰ 
φιληδονίαν. ὥσπερ γὰρ οἱ φαῦλοι τεχνῖται βάδεις 
μεγάλας μικροῖς ὑφιστάντες ἀναϑήμασιν ἐλέγχουσιν 
αὐτῶν καὶ τὰς μικρότητας᾽ οὕτως ἡ Τύχη ὅταν μικρὸν 
ἦϑος ἐξάρῃ πράγμασιν ἔχουσιν ὄγκον τινὰ καὶ περι- 

ι6 φάνειαν, ἐπιδείκνυσι μᾶλλον καὶ καταισχύνει σφαλ- 
λόμενον καὶ σαλευόμενον ὑπὸ κουφότητος. 

ὅ. Ὅϑεν οὐκ ἐν τῇ κτήσει τῶν ἀγαθῶν ἀλλ᾽’ ἐν Ὁ 
τῇ χρήσει τὸ μέγ᾽’ ἐστίν, ἐπεὶ καὶ νήπια βρέφη 
κληρονομεῖ βασιλείας πατρῴας καὶ ἀρχάς, ὡς Χάριλ- 

0 105), ὃν “υκοῦργος ἅμα τῷ σπαργάνῳ κομίσας εἰς 
τὸ φιδίτιον ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ βασιλέα τῆς Σπάρτης ἀνη- 
γόρευσε" καὶ οὐκ ἦν μέγας ὁ νήπιος, ἀλλ᾽ ὁ τῷ νηπίῳ 
τὸ πατρῷον ἀποδοὺς γέρας καὶ μὴ σφετερισάμενος 
μηδ᾽ ἀποστερήσας. ᾿Δριδαῖον δὲ τίς ἂν ἐποίησε μέγαν, 

46 ὃν οὐδὲν νηπίου διαφέροντα μονονοὺ σπαργανώσας τῇ 
πορφύρᾳ Μελέαγρος εἰς τὸν ᾿Αλεξάνδρου ϑρόνον 
ἔϑηκεν, εὖ γε ποιῶν, ἵν᾽ ὀφϑῇ παρ᾽ ἡμέρας ὀλίγας, Ἐ 

“ς ; . ; 
18 αὐτάν Ἐ Γ Ὧδ μόνον υὐ Ῥαουπότανι μόνον δὲ τον 
28 


4536 ὈῈ ΑΙΕΧΑΝΘΌΒΙ ΜΑΘΝῚ 


πῶς ἀρετῇ βασιλεύουσιν ἄνθρωποι καὶ πῶς τύχῃ. 
ἀγωνιστῇ γὰρ ἡγεμονίας ὑποκριτὴν ἐπεισήγαγε, μᾶλ- 
λον δ᾽ ὡς ἐπὶ σκηνῆς τὸ διάδημα κωφὸν διεξῆλϑε 
τῆς οἰκουμένης. - 

“καί κε γυνὴ φέροι ἄχϑορ, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναϑείη.ἢ ς 
τοὐναντίον μὲν οὖν εἴποι τις ἂν, ὅτι λαβεῖν καὶ 
ἀναϑέσϑαι δύναμιν καὶ πλοῦτον καὶ ἀρχὴν καὶ 
γυναικός ἐστι καὶ παιδός" Ὀάρσῃ καὶ Ζαρείῳ Βαγώας 
ὃ εὐνοῦχος ἀράμενος ἐπέϑηκε τὴν Περσῶν βασιλείαν" 
τὸ δὲ λαβόντα μεγάλην ἐξουσίαν ἐνεγκεῖν καὶ μετα- τὸ 
χειρίσασϑαι καὶ μὴ συντριβῆναι μηδὲ διαστραφῆναι 

Ε τῷ βάρει καὶ μεγέϑει τῶν πραγμάτων, ἀνδρός ἐστιν 
ἀρετὴν καὶ νοῦν καὶ φρόνημ᾽ ἔχοντος" ἣν ᾿4λέξαν- 
δρος ἔσχεν, ᾧ μέθην τινὲρ ἐγκαλοῦσι καὶ οἴνωσιν. 

ὁ δ᾽ ἦν μέγας, ἐν τοῖς πράγμασι νήφων καὶ μὴ τὸ 
μεϑυσϑεὶς μηδὲ βακχευϑεὶς ὑπ’ ἐξουσίας καὶ δυνά- 
μεως, ἧς μικρὸν ἕτεροι μεταλαβόντες καὶ ἀπογευσά- 
μενοι κρατεῖν ἑαυτῶν οὐ δύνανται" 

“καχοὶ γὰρ ἐμπλησϑέντες ἢ νομίσματος, 

ἢ πόλεος ἐμπεσόντες εἰς τιμάς τινας, 30 

σκιρτῶσιν, ἀδόκητ᾽ εὐτυχησάντων δόμων.ἢ 

888 Κλεῖτος ἐν ᾿Δ“μοργῷ τρεῖς ἢ τέτταρας “Ἑλληνικὰς 
ἀνατρέψας τριήρεις Ποσειδῶν ἀνηγορεύϑη καὶ τρίαι- 
ναν ἐφόρει. Δημήτριος δέ, ᾧ τῆς 4λεξάνδρου δυνά- 
μεῶς ἡ Τύχη σμικρὸν ἀποσπάδασα προσέϑηκε, Καται-- 36 
βάτης καλούμενος ὑπήκουε, καὶ πρέσβεις πρὸς αὐτὸν 
οὐκ ἔπεμπον ἀλλὰ ϑεωροὺς αἱ πόλεις, καὶ τὰς ἀπο- 


ὅ Ατιβίορῃ. Εαπυ. 1066 19 Νδῦοκ. Ρ. 874 28 
σμικρὸν] ἔογύ. δα. μόριον οὔτὰ ΒΚ 








ΕΟΒΤΌΝΔ ΑΥὙΔΤ ΥΙΒΤΌΤΕ. ΟΝ. ΤΠ. 481 


κρίσεις χρησμοὺς προσηγόρευον. “Μυσίμαχος τὰ περὶ 
Θράκην ὥσπερ ἐσχατιάς τινὰς τῆς βασιλείας κατα- 
σχὼν εἰς τοσοῦτον ὑπεροψίας ἔφϑασε καὶ ϑρασύτητος, 
ὥστ᾽ εἰπεῖν νῦν Βυξάντιοι πρὸς ἐμὲ ἥκουσιν, ὅτε Β 
, δ τῇ λόγχῃ τοῦ οὐρανοῦ ἅπτομαι.᾽ παρὼν δὲ Πασιάδης 
ὁ Βυξάντιος ᾿“ὑπάγωμεν᾽ ἔφη “μὴ τῇ ἐπιδορατίδι τὸν 
οὐρανὸν τρυπήσῃ. καίτοι τί ἂν περὶ τούτων λέγοι 
τιρ, οἷς ἐξῆν δι’ ᾿Αλέξανδρον μέγα φρονεῖν, ὕπου 
καὶ Κλέαρχος ᾿Ηρακλείας τύραννος γενόμενος σκηπτὸν 
10 ἐφόρει, καὶ τῶν υἱῶν ἕνα Κεραυνὸν ὠνόμασε; Ζιονύ- 
σιος δ᾽ ᾿ἡπόλλωνος υἱὸν ἑαυτὸν ὠνόμασεν, ἐπιγράψας 
“Δωρίδος ἐκ μητρὸς Φοίβου κοινώμασι βλαστών.᾽ἢ 
ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ τῶν μὲν πολιτῶν μυρίους ἢ καὶ 
πλείους ἀνελών, προδοὺς δὲ τὸν ἀδελφὸν ὑπὸ φϑόνου 
16 τοῖς πολεμίοις, οὐκ ἀναμείνας δὲ τὴν μητέρα γραῦν 
οὖσαν ὀλίγαις ἡμέραις ἀποθανεῖν ὕστερον ἀλλ᾽ ἀπο- Ο 
πνίξας, ἐν δὲ τραγῳδίᾳ γράψας αὐτός 
“ἡ γὰρ τυραννὶς ἀδικίας μήτηρ ἔφυ"ἢ 
ὅμως τῶν ϑυγατέρων τὴν μὲν ᾿ἀρετὴν τὴν δὲ Σω- 
ς0. φροσύνην ὠνόμασε τὴν δὲ Δικαιοσύνην. οἱ δ᾽ Εὐερ- 
γέτας οἵ δὲ Καλλινίκους οἱ δὲ Σωτῆρας οἵ δὲ 
Μεγάλους ἀνηγόρευσαν ἑαυτούς. γάμους δ᾽ αὐτῶν 
ἐπαλλήλους ὥσπερ ἵππων ἐν ἀγέλαις γυναικῶν ἀνέ- 
δην διημερευόντων, καὶ φϑορὰς παίδων καὶ τυμπα- 
ο5ᾳ νισμοὺς ἐν ἀνδρογύνοις καὶ κυβείας μεϑημερινὰς 
καὶ αὐλήσεις ἐν ϑεάτροις, καὶ νύκτα μὲν ἐν δείπνοις 
ἡμέραν δ᾽ ἐν ἀρίστοις ἐπιλείπουσαν, οὐδεὶς ἂν ἐφί- 
κοιτοὸ τῷ λόγῳ διελϑεῖν. 
1 καίτοι Β: καὶ 12 ΒοΙρκ. 3». 82 18 Νδθοκ. Ρ. 6177 


438 ΠῈ ΑΙΕΧΑΝΘΌΗΙ ΜΑΘΝῚ 


6. ᾿4λλ᾽ ᾿4λέξανδρος ἠρίστα μὲν ὄρϑρου καϑε- 
Ὁ ζόμενος, ἐδείτνει δὲ πρὸς ἑσπέραν βαϑεῖαν, ἔπινε 
ὃ ϑύδσας τοῖς ϑεοῖς, ἐκύβευε δὲ πρὸς Μήδιον πυρέτ- 
τῶν, ἔπαιξε δ᾽ ὁδοιπορῶν ἅμα καὶ μανθάνων τοξεύειν 
καὶ ἀποβαίνειν ἄρματος. ἔγημε δὲ “Ῥωξάνην ἑαυτῷ ὅ 
μόνης ἐρασϑείς᾽ τὴν δὲ ΖΙαρείου Στάτειραν τῇ βασι- 
λείᾳ καὶ τοῖς πράγμασι (συνέφερε γὰρ ἡ τῶν γενῶν 
ἀνάμιξις)" τῶν δ᾽ ἄλλων Περσίδων ἐκράτησε τοσοῦτο 
σωφροσύνῃ, ὅσον ἀνδρείᾳ Περσῶν" ἄκουσαν μὲν 
γὰρ οὐκ εἶδεν, ἃς δ᾽ εἶδε μᾶλλον ἢ ἃς οὐχ εἶδε 10 
παρῆλθε. καὶ πᾶσιν ὧν τοῖς ἄλλοις φιλάνθρωπος, 
μόνοις ὑπερηφάνως τοῖς καλοῖς ἐχρῆτο. περὶ δὲ τῆς 
Ἑ Δαρείου γυναικός, εὐπρεπεστάτης γενομένης, οὐδὲ 
φωνὴν ἐπαινοῦσαν τὸ κάλλος ἤκουσεν" ἀποθανοῦσαν 
δ᾽ οὕτω βασιλικῶς ἐκόσμησε καὶ συμπαϑῶς ἐδάκρυσεν, ιὉ 
ὥστ᾽ ἄπιστον αὐτοῦ τὸ σῶφρον ἐν τῷ φιλανθρώπῳ 
γενέσϑαι καὶ λαβεῖν ἀδικίας ἔγκλημα τὴν χρηστό- 
τητα. Ζ]αρεῖος γὰρ οὕτως ἐκινήϑη πρὸς τὴν ἐξουσίαν 
αὐτοῦ καὶ τὴν ἡλικίαν" εἷς γὰρ ἦν καὶ αὐτὸς ἔτι 
τῶν νομιξόντων διὰ Τύχην κρατεῖν ᾿4λέξανδρον᾽ 530 
ἐπεὶ δὲ τἀληϑὲς ἔγνω βασανέδαρς πανταχόϑεν, “οὐ 
Ε πάντωρ᾽ εἶπεν “ἄρα φαύλως ἔχει τὰ Περσῶν, οὐδέ 
τις ἐρεῖ παντάπασι κακοὺς ἡμᾶς οὐδ᾽ ἀνάνδρους 
ὑπὸ τοιούτου κρατηϑένταρ. ἐγὼ δ᾽ εὐτυχίαν μὲν 
εὔχομαι καὶ κράτος πολέμου παρὰ ϑεῶν, ἵν᾽ εὖ 56 
ποιῶν ᾿4λέξανδρον ὑπερβάλωμαι᾽ καί μέ τις ἔχει 
φιλοτιμία καὶ ξῆλος ἡμερώτερον αὐτοῦ φανῆναι" εἰ 


18 οὐδὲ] οὐδεὶς οὐδὲ 18 οὕτως] ὑπόπτως ἢ 21 
τἀληϑὲς Ἐς; τὸ ἀληϑὲς 


ΒΟΒΤΌΝΑ ΑἹ ὙΙΕΤΌΤΕ,. ΟΒ. Π. 439 


δ᾽ οἴχεται τὰ ἐμά, Ζεῦ πατρῷε Περσῶν καὶ βασί- 
λειοι ϑεοί, μηδεὶς εἰς τὸν Κύρου ϑρόνον ἄλλος ἢ 
᾿4λέξανδρος καϑίσειε.᾽ τοῦτ᾽ εἰσποίησις ἦν ᾿4λεξάν- 
ὅρου διὰ ϑεῶν μαρτύρων. 
ὅδ 7ἾἿ. Οὕτω νικῶσιν ἀρετῇ. πρόσγραψον, εἰ βούλει, 889 
τῇ Τύχῃ τὰ “4ρβηλα καὶ τὴν Κιλικίαν, καὶ τἄλλα, 
ἃ γέγονε βίας ἔργα καὶ πολέμου" Τύχη τὴν Τύρον 
ἔσεισεν αὐτῷ, καὶ Τύχη τὴν Αἴγυπτον ἀνέφξε᾽ διὰ 
Τύχην “Δλικαρνασσὸς ἔπεσε καὶ Μίλητος ἑάλω καὶ 
ιὸ Μαξαῖος Εὐφράτην ἔρημον ἀπέλιπε καὶ νεκρῶν τὸ 
Βαβυλώνιον ἐπλήσθη πεδίον. ἀλλ᾽’ οὔτι γε σώ- 
φρων ἀπὸ Τύχης οὔτ᾽ ἐγχρατὴς διὰ Τύχην, οὔτ᾽ 
ἀνάλωτον ὑφ᾽ ἡδονῆς ἡ Τύχη καὶ ἄτρωτον ἐπιϑυ- 
μίαις κατακλείσδασα τὴν ψυχὴν ἐφρούρει. καὶ μὴν 
1 ταῦτ᾽ ἦν, οἷς αὐτὸν ἐτρέψατο ΖΙαρεῖον᾽ τἄλλα δ᾽ 
ὅπλων ἦσαν ἧτται καὶ ἵππων καὶ. μάχαι καὶ φόνοι Β 
καὶ φυγαὶ ἀνδρῶν. τὴν δὲ μεγάλην καὶ ἀναντίρρητον 
ἧτταν ἡττήϑη 4΄αρεῖος καὶ ἐνέκλινεν ἀρετῇ καὶ 
μεγαλοφροσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ, ϑαυ- 
90 μάσας τὸ ἐν ἡδονῇ καὶ πόνοις καὶ χάρισιν ἀνίκητον. 
ἐπεὶ ἔν γε πέλταις καὶ σαρίσσαις καὶ ἀλαλαγμοῖς 
καὶ συρράξεσιν ὕπλων ἀνίκητος ἦν καὶ Ταρρίας ὃ 
Δεινομένους καὶ ᾿Αντιγένης ὁ Πελληναῖος καὶ Φιλώ- 
τας ὁ Παρμενίωνος, ἀλλὰ πρὸς ἡδονὰς καὶ γύναια 
46 καὶ χρυσίον καὶ ἀργύριον οὐδέν τι βελτίους τῶν 
αἰχμαλώτων: ἀλλὰ Ταρρίας μὲν ὅτε τῶν χρεῶν Ο 
ἠλευϑέρου Μακεδόνας ᾿4λέξανδρος καὶ διελύετο τοῖς 


11 οὔτι] οὔτοι τ. Μα]ῖτα οὔτε 19 ἀνδρείᾳ ἢ: ἀνδρίᾳ 
21 ἔν γε] γ᾽ ἐν Ἠοϊησίυβ 


440 ὉΒ ΑΓΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ 


δανείσασιν ὑπὲρ πάντων, ψευσάμενος ὀφείλειν καὶ 
δανειστήν τινα φάσκοντα εἶναι τῇ τραπέξῃ προσ- 
αγαγών, εἶτα φωραϑείς, ὀλίγου διέφϑειρεν αὐτὸς 
ἑαυτόν εἰ μὴ γνοὺς ᾿4λέξανδρος ἀφῆκε τῆς αἰτέας 
αὐτὸν καὶ συνεχώρησεν ἔχειν τἀργύριον, ἀναμνη- 5 
σϑεὶς ὅτε Φιλίππου προσμαχομένου Περέίνϑῳ βέλει 
πληγεὶς τὸν ὀφθαλμόν, οὐ παρέσχεν οὐδ᾽ ὑπέμεινεν 
ἐξαιρεθῆναι τὸ βέλος αὐτοῦ πρὶν ἢ τρέψασϑαι τοὺς 
πολεμίους. ᾿Δντιγένης δὲ τοῖς ἀποπεμφϑεῖσιν εἰς Μακε- 
δονίαν διὰ νόσον καὶ πήρωσιν ἀναμίξας ἑαυτὸν καὶ ιτ0 
ἀπογραψάμενος, ὡς ἐλήφϑη μηδὲν κακὸν ἔχων, ἀλλὰ 
προσποιούμενος ἀρρωστίαν τινά, ἀνὴρ πολεμικὺς καὶ 
Ὁ τραυμάτων τὸ σῶμα μεστὸς ὀφϑεὶς ἠνίασε τὸν ᾽41λέ- 
ξανδρον᾽ πυνθανομένου δὲ τὴν αἰτίαν, ὡμολόγησε 
Τελεσίππης ἐρᾶν καὶ συνακολουθεῖν ἐπὶ ϑάλασσαν 15 
ἀπιούσῃ μὴ δυνάμενος ἀπολειφϑῆναι. "καὶ τίνος ἢ 
ἔφη ᾿τὸ γύναιόν ἐστιν δ᾽ 4λέξανδρος “καὶ πρὸς τένα 
δεῖ διαλέγεσϑαι;᾽, τοῦ δ᾽ ᾿Αντιγένους εἰπόντος ὡς 
ἐλευϑέρα ἐστίν, “οὐκοῦν᾽ εἶπε ᾿πείϑωμεν αὐτὴν 
καταμένειν, ἐπαγγελλόμενοι καὶ διδόντες. οὕτω 30 
παντὶ μᾶλλον ἐρῶντι συγγνώμην εἶχεν ἢ αὑτῷ. καὶ 
μὴν καὶ Φιλώτας ὃ Παρμενίωνος τροφόν τινα τῶν 
Ε χακῶν ἔσχε τὴν ἀκρασίαν. ᾿Δντιγόνα γὰρ ἦν Πελ- 
λαῖον γύναιον ἐν τοῖς περὶ ΖΙαμασκὸν αἰχμαλώτοις, 
ἡλώκει δ᾽ ὑπ᾽ Αὐτοφραδάτου πρότερον εἰς Σαμο- 15 
ϑράκην διαπλεύσασα, τὴν δ᾽ ὄψιν ἦν ἱκανή, καὶ τὸν 
ὅ τἀργύριον ἢ: τὸ ἀργύριον 7 τὸν ΑΡΥΘΒΟΒΙαΒ: εἰς 


τὸν 8 αὑτοῦ 16 Τελεσέππης) Τελεσίππας Ῥ. 181 ἃ. 
γ. ΑἸοχ. 6. 41 22 τροφόν τινα ἧ: τρόπον τινὰ 


, 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΥὙὩΤ' ΥΙΒΤΌΤΕ. ΟΚΒ. Π. 441 


Φιλώταν ἁψάμενον αὐτῆς εἶχε μάλα. καὶ δὴ ὁ σιδά- 
ρέος ἐκεῖνος πεπαινόμενος οὐκ ἐκράτει τῶν λογισμῶν 
ἐν ταῖς ἡδοναῖς, ἀλλ᾽ ἀνοιγόμενος ἐξέφερε πολλὰ 
τῶν ἀπορρήτων πρὸς αὐτήν. “τί γὰρ ἦν ἐκεῖνος ὃ 


6 Φίλιππος, εἰ μὴ Παρμενίων; τί δ᾽ ᾿4λέξανδρος οὗτος, Ε 


εἶ μὴ Φιλώτας; ποῦ δ᾽ ὁ “μμων, ποῦ δ᾽ οἱ δρά- 
κονζτες, ἂν ἡμεῖς μὴ ϑέλωμεν:᾽ τούτους τοὺς λόγους 
ἡ ᾿Δντιγόνα ἐξήνεγκε πρός τινα τῶν συνήϑων γυναι- 
κῶν, ἐκείνη δὲ πρὸς Κρατερόν" Κρατερὸς δὲ πρὸς 
1. .4λέξανδρον αὐτὴν εἰσήγαγε τὴν ᾿Αντιγόναν κρύφα, 
καὶ τοῦ μὲν σώματος οὐκ ἔθιγεν ἀλλ’ ἀπέσχετο" 
τὸν δὲ Φιλώταν ὑποικουρῶν δι’ αὐτῆς ὅλον ἐφώ- 
ρᾶσε, καὶ πλέον ἢ ἑπτὰ ἐτῶν διαγενομένων, οὐκ ἐν 
οἴνῳ ποτὲ τὴν ὑπόνοιαν ταύτην ἐξέφηνεν ὃ μεϑύων, 
ιὸ οὐ δι’ ὀργὴν ὃ ϑυμοειδής, οὐ πρὸς φίλον ὃ πάντα 
πιστεύων Ηφαιστίωνι καὶ πάντων μεταδιδούς. λέγεται 840 
γὰρ ὅτι καὶ τῆς μητρὸς ἀπόρρητον ἐπιστολὴν λύσαν- 
τος αὐτοῦ καὶ σιωπῇ πρὸς ἑαυτὸν ἀναγιγνώσκοντος, 
᾿Ηφαιστίων ἀτρέμα παραβάλλων τὴν κεφαλὴν συνα- 
40 νεγίγνωσκεν᾽ ὃ δὲ κωλῦσαι μὲν οὐχ ὑπέμεινεν, ἐξελὼν 
δὲ τὸν δακτύλιον προσέθηκε τὴν σφραγῖδα τῷ στό- 
ματι τοῦ ᾿Ηφαιστίωνος. 
8. ᾽Δλλὰ ταῦτα μὲν ἄν τις ἀπείποι λέγων, οἷς 
ἀποδείκνυται κάλλιστα καὶ βασιλικώτατα τὴν ἐξου- 
85 σίαν διατιϑέμεδος. καὶ γὰρ εἰ διὰ Τύχην μέγας 
γέγονε, μείξων ἐστίν, ὅτι τῇ Τύχῃ καλῶς κέχρηται" 
καὶ ὅσῳ τις ἂν μᾶλλον αὐτοῦ τὴν Τύχην ἐπαινῇ, 


1 εἶχε --- ἐκεῖνος] εἶχε. Μαλακίᾳ δὲ ὁ σιδάρεος ἐχῖνος Μαά- 
γἱσὰβ 19 παραβαλλω»] παραβαλὼν 


442 ΌΕ ΑΙΕΧΑΝΌΒΙ ΜΔΛΔΟ6ΝΙ 


Β τοσούτῳ μᾶλλον αὔξει τὴν ἀρετήν, δι’ ἣν ἄξιος τῆς 
Τύχης ἐγένετο. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἤδη πρὸς τὰ πρῶτα 
τῆς αὐξήσεως αὐτοῦ καὶ τὰς ἀρχὰς τῆς δυνάμεως 
βαδίξω, καὶ σκοπῶ τί τὸ τῆς Τύχης, ἔργον ἐν ἐκεί- 
νοις γέγονε, δι᾿ ὅ φασιν ᾿“λέξανδρον ὑπὸ τῆς Τύχης ὃ 
μέγαν γεγονέναι. πῶς γὰρ οὐχὶ τὸν ἄτρωτον, ὦ 
Ζεῦ. τὸν ἀναίμακτον, τὸν ἀστράτευτον, ὃν χρεμετίδσας 
ἵππος εἰς τὸν Κύρου ϑρόνον ἐκάϑισεν, ὡς “Ζ]αρεῖον 
τὸν ᾿ Ὑστάσπου πρότερον; ἢ κολακευϑεὶς ἀνὴρ ὑπὸ 
τῆς γυναικός, ὡς Ξέρξην ΖΙαρεῖος ὑπ᾽ ᾿Ατόσσης; ἐπὶ τὸ 
ϑύρας αὐτῷ τὸ διάδημα τῆς βασιλείας ἦλϑεν, ὥσ- 

σπὲρ Ὀάρσῃ διὰ Βαγώαν, καὶ στολὴν ἐκδυσάμενος 
ἀστάνδου περιέϑετο τὴν βασιλικὴν καὶ ὀρϑοπαγῆ 
κέταριν; ἐξαίφνης καὶ ἀπροσδοκήτως κλήρῳ λαχὼν 
τῆς οἰκουμένης ἐβασίλευσεν, ὡς ᾿4ϑήνησι κλήρῳ 18 
ϑεσμοϑετοῦσι καὶ ἄρχουσι; βούλει μωθεῖν, πῶς βασι- 
λεύουσιν ἄνϑρωποι διὰ Τύχην; ἐξέλιπέ ποτ᾽ ᾿4ργείοις 
τὸ Ηρακλειδῶν γένος, ἐξ οὗ βασιλεύεσθαι πάτριον 
ἦν αὐτοῖρ' ξητοῦσι δὲ καὶ διαπυνθανομένοις ὁ ϑεὸς 
ἔχρησεν ἀετὸν δείξειν" καὶ μεϑ᾽ ἡμέρας ὀλίγας ἀετὸς 30 
ὑπερφανεὶς καὶ κατάρας ἐπὶ τὴν “ἴγωνος οἰκίαν 

Ὁ ἐκάϑισε, καὶ βασιλεὺς ἡρέϑη Αἴγων. πάλιν ἐν Πάφῳ, 
τοῦ βασιλεύοντος ἀδίκου καὶ πονηροῦ φανέντος, ἐκ- 
βαλὼν τοῦτον ᾿4λέξανδρος ἕτερον ἐξήτει, τοῦ Κινυ- 
ραδῶν γένους ἤδη φϑίνειν καὶ ἀπολϑίπειν δοκοῦντος. 36 
ἕνα δ᾽ οὖν ἔφασαν περιεῖναι πένητα καὶ ἄδοξον 
ἄνθρωπον ἐν κήπῳ τινὶ παρημελημένως διατρεφό- 


1 ὃν] ἀ6]. Μεαάνϊρσίυβ 11 ὥσπερ Ὀάρσῃ (ὥσπερ ἄρσῃ 
Ἡ 001]. Ὠ)1οα, ΧΥ͂ΙΙ δ) ": ὡς Παρύσατις 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΌὙὧἹΤ ὙΙΒΕΤΌΤΕ. ΟΝ. 11. 448 


μενον. ἐπὶ τοῦτον οἵ πεμφϑέντες ἧκον, εὑρέϑη δὲ 
πρασιαῖς ὕδωρ ἐπαντλῶν" καὶ διεταράχϑη τῶν στρα- 
τιωτῶν ἐπιλαμβανομένων αὐτοῦ καὶ βαδίξειν κελευ- 
όντων. ἀχϑεὶς δὲ πρὸς ᾿4λέξανδρον ἐν εὐτελεῖ σιν- 

5 δόνι βασιλεὺς ἀνηγορεύϑη καὶ πορφύραν ἔλαβε, καὶ 
εἷς ἦν τῶν ἑταίρων προσαγορευομένων" ἐκαλεῖτο δ᾽ Ἐ 
᾿Αβδαλώνυμος. οὕτως αἵ τύχαι ποιοῦσι βασιλεῖς, 
μεταμφιέξουσι, μεταγράφουσι ταχύ, ῥαδίως, μὴ προῦσ- 
δεχομένους μηδ᾽ ἐλπίξοντας. 

10. 9. ᾿Ζ4λεξάνδρῳ δὲ τί παρ᾽ ἀξίαν, τί ἀνιδρωτί, τί 
ἀναιμωτί, τί προῖκα, τέ μὴ πονήσαντι τῶν μεγάλων: 
αἵματι κεκραμένους ποταμοὺς ἔπι καὶ νεκροῖς γεγε- 
φυρωμένους διέβη, καὶ πόαν ἔφαγε διὰ λιμὸν ἣν 
πρώτην εἶδε, καὶ βάϑεσι χιόνων κατακεχωσμένα ἔϑνη 

15 καὶ πόλεις ὑπὸ γῆν ἐνδεδυχυίας διώρυξε, καὶ ϑάλατ- 
ταν μαχομένην ἔπλευσε, καὶ ϑῖνας ἀνύδρους τὰς Ἐ 
Γεδρωσίων καὶ ᾿ἀραχωσίων ὁδεύων ἐν ϑαλάσσῃ πρό- 
τερον ἢ ἐν γῇ φυτὺν εἶδεν. εἰ γὰρ ἦν ὡς πρὸς ἄνϑρω- 
πον ἀγαγεῖν Παρρησίαν ὑπὲρ ᾿4λεξάνδρου πρὸς τὴν 

40 Τύχην, οὐκ ἂν εἶπε ποῦ σὺ καὶ πότε ταῖς ᾿4λεξάν- 
δρου πράξεσιν ὁδὸν ἔδωκας; ποίαν πέτραν ἀναιμωτὶ 
διὰ σὲ εἷλε; ποίαν πόλιν ἀφρούρητον αὐτῷ παρέ- 
δώωκας ἢ ποίαν ἄοπλον φάλαγγα; τίς εὑρέϑη βασι- 
λεὺς ῥάϑυμος ἢ στρατηγὸς ἀμελὴς ἢ κοιμώμενος 

35 πυλωρός; ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εὔβατος ποταμὸς οὐδὲ χειμὼν 
μέτριος οὐδὲ ϑέρος ἄλυπον. ἄπιϑε πρὸς ᾿Αντίοχον 841 


1 ᾿Αβδαλώνυμος Οοθοΐυβ οχΣ Ὠ1]1οα. ΧΥ͂Ι 46: ἄρα ἀλύνομος 
8 ταχὺ καὶ ῥᾳδίως Ἀὶ 14 πρώτην ΑὈΥΘΒΟΒΙυΒ: πρῶτον 
16 ἐνδεδυκυίας διώρυξε: δεδυκυίας ἐξώρυξε 11 Γεδρω- 
σίων ἕ: γεδροσίων 28 ἄοπλον ἕ: ἄνοπλον 


444 ὮΒ ΑΙΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝΙ 


τὸν Σελεύχου, πρὸς ᾿Αρτοξέρξην τὸν Κύρου ἀδελφόν" 
ἄπελϑε πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Φιλάδελφον. ἐκείνους 
ξῶντες οἵ πατέρες βασιλεῖς ἀνηγόρευσαν, ἐκχεῖνοι 
μάχας ἀδαχρύτους ἐνίκων, ἐκεῖνοι πανηγυρίζοντες 
ἐν πομπαῖς καὶ θεάτροις διετέλεσαν, ἐκείνων ἕκαστος 5 
δι᾿’ εὐτυχίαν βασιλεύων ἐγήρασεν. ᾿4λεξάνδρου δ᾽ 
εἰ μηδὲν ἄλλο, τὸ σῶμ᾽ ἰδοὺ κατατετρωμένον ἐξ 
ἄκρας κεφαλῆς ἄχρι ποδῶν διακέχοπται καὶ περι- 
τέϑλασται τυπτόμενον ὑπὸ τῶν πολεμίων 
“ἔγχεϊ τ᾽ ἄορί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν"᾽ 10 
Β ἐπὶ Γρανίκου ξίφει διακοπεὶς τὸ κράνος ἄχρι τῶν 
τριχῶν, ἐν Γάξῃ βέλει πληγεὶς τὸν ὦμον, ἐν Μαρα- 
χκάνδοις τοξεύματι τὴν κνήμην ὥστε τῆς κερκίδος 
τὸ ὀστέον ἀποκλασϑὲν ὑπὸ τῆς πληγῆς ἐξαλέσϑαι" 
περὶ τὴν “Ὑρκανίαν λίϑῳ τὸν τράχηλον, ἐξ οὗ καὶ ιτς 
τὰς ὄψεις ἀμαυρωϑεὶς ἐφ᾽ ἡμέρας πολλὰς ἐν φόβῳ 
πηρώσεως ἐγένετο" πρὸς ᾿4σσακάνοις ᾿Ινδικῷ βέλει 
τὸ σφυρόν, ὅτε καὶ πρὸς τοὺς κόλακας εἶπεν ἐπιμει- 
διάσας 'τουτὶ μὲν αἷμα, οὐκ 
“ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι ϑεοῖσιν᾽ "᾽ 29 
αἐν ᾿Ισσῷ ξίφει τὸν μηρόν, ὡς Χάρης φησίν, ὑπὸ 
Ζαρείου τοῦ βασιλέως εἰς χεῖρας αὐτῷ συνδραμόν- 
τος᾽ αὐτὸς δ᾽ ᾿4λέξανδρος ἁπλῶς γράφων καὶ μετὰ 
πάσης ἀληϑείας πρὸς ᾿Δντίπατρον “συνέβη δέ μοι 
φησί “καὶ αὐτῷ ἐγχειριδίῳ πληγῆναι τὸν μηρόν" ὡς 
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἄτοπον οὔτε παραχρῆμα οὔϑ᾽ ὕστερον 


1 ᾿Δρτοξέρξην ὅ: ἀρταξέρξην 10 οχῃ. Μ 36. δὅ41 
12 αρακάνδοις Ἐ: μαραγάνδοις 20 Ηομι. Εὶ 840 2ὅ 
τὸν ΑὈΌΓΥΘΒΟΒΙ.Β: εἰς τὸν 


ΒΟΒΤΌΝΑ ΑἹ ὙΠΤΌΤΕ. ΟΚΒ. Π. 445 


ἐκ τῆς πληγῆς ἀπήντησεν. ἐν Μαλλοῖς τοξεύματι 
διπήχει διὰ τοῦ ϑώρακος εἰς τὸ στῆϑος᾽ ὑπελάδας 
ἔλαβε κατὰ τοῦ αὐχένος, ὡς ᾿Αριστόβουλος ἴἔστό- 
θηκε. διαβὰς δὲ τὸν Τάναϊν ἐπὶ τοὺς Σκύϑας 
5 καὶ τρεψάμενος, ἐδίωξεν ἵππῳ πεντήκοντα καὶ ἕκα- 
τὸν σταδίους, ὑπὸ διαρροίας ἐνοχλούμενος. (10) 
Εὐγ᾽, ὦ Τύχη, τὸν ᾿4λέξανδρον αὔξεις καὶ μέγαν Ὁ 
ποιεῖς, διορύττουδα πανταχόϑεν, ὑπερείπουσα, πᾶν 
μέρος ἀνοίγουδ, τοῦ σώματος" οὐχ ὥσπερ ἡ 
10 Ζϑηνᾶ πρὸ τοῦ Μενελάου τὸ βέλος εἰς τὰ καρτερώ- 
τατα τῶν ὕπλων ὑπάγουσα, ϑώρακι καὶ μίτρᾳ καὶ 
ξωστῆρι τῆς πληγῆς τὸν τόνον ἀφεῖλε ϑιγούσης τοῦ 
σώματος, ὅσον αἵματι πρόφασιν ῥυῆναι, ἀλλὰ γυμνὰ 
παρέχουσα τοῖς βέλεσι τὰ καίρια, καὶ δι’ ὀστέων 
10 ἐλαύνουσα τὰς πληγάς, καὶ περιτρέχουσα κύκλῳ τὸ 
σῶμα, καὶ πολιορκοῦδα τὰς ὄψεις, τὰς βάσεις, ἐμπο- Ἐ 
δίξουσα τὰς διώξεις, περιόσπῶσδα τὰς νίκας, ἀνατρέ- 
πουσα τὰς ἐλπίδας. ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς βαρυτέρᾳ δοκεῖ 
κεχρῆσϑαι Τύχῃ τῶν βασιλέων, καίτοι πολλοῖς ἐνέ- 
30 πεόε σκληρὰ καὶ βάσκανος" ἀλλ᾽ ὡς σκηπτὸς ἀπέκοψε 
τοὺς ἄλλους καὶ διέφϑειρε, πρὸς δ᾽ ᾿4λέξανδρον 
αὐτῆς τὸ δυσμενὲς γέγονε φιλόνεικον καὶ δύσερι 
καὶ δυσεκβίαστον, ὥσπερ πρὸς τὸν Ηρακλέα. ποίους 
γὰρ Τυφῶνας ἢ πελωρίους γίγαντας οὐκ ἀνέστησεν 
26 ἀνταγωνιστὰς ἐπ᾽ αὐτόν; ἢ τίνας οὐκ ὠχύρωδε τῶν 
πολεμίων πλήϑεσιν ὅπλων ἢ βάϑεσι ποταμῶν ἢ 


2 ὑπελάσας ἔλαβε] νοῦθα Ἰδοῦποβα οοιτίροπᾶδ οὐ βὺρ- 
ῬΙοθμᾶδ νἱἀθαίυν 18: ὑπέρῳ δέ τις] πελάσας ἔβαλε κατὰ τοῦ 
αὐχένος 8 ὑπερείπουσα Ἐ;: ὑπερείδουσα 10 ᾿4ϑηνᾶ] 
Ηομ. 4 129 106 καὶ τὰς βάσεις Χ 18 μὲν] μὲν οὖν 


446 ΡΕ ΑΓΕΧΑΝΘΕΙ ΜΑΟΝῚ 


Ε τραχύτησι χρηινῶν ἢ ϑηρίων ἀλκαὶς ἀλλοφύλων; 
εἰ δὲ μὴ μέγ᾽ ἦν τὸ ᾿Δλεξάνδρου φρόνημα μηδ᾽ 
ἀπ’ ἀρετῆς ὁρμώμενον μεγάλης ἐξανέφερε καὶ διηρεί- 
δετο πρὸς τὴν Τύχην, οὐχ ἂν ἔχαμε καὶ ἀπηγόρευσε 
παραταττόμενος ἐξοπλιζόμενος πολιορκῶν διώχων, ἐν 5 
ἀποστάσεσι μυρίαις, ἀποτροπαῖς σκιρτήσεσιν ἐθνῶν, 
βασιλέων ἀφηνιασμοῖς, Βάκτρα Μαράχανδα Σογδια- 
ψνούς, ἐν ἔϑνεσιν ἀπίστοις καὶ ἐπκιβούλοις ὕδραν τέ- 
μνῶν ἀεί τισι πολέμοις ἐπιβλαστάνουσαν: 

11. "άτοπόν τι δόξω λέγειν, ἐρῶ δ᾽ ἀληϑές" παρὰ 1τ0 
μικρὸν διὰ τὴν Τύχην ᾿4λέξανδρος ἀπώλεσε τὸ δοχεῖν 
Ἄμμωνος εἶναι. τίς γὰρ ἂν ἐχ ϑεῶν γεγονὼς ἐπι- 
σφαλεῖς οὕτω καὶ πολυπόνους καὶ τλήμονας ἐξεμό- 

845 χϑησεν ἄθλους πλὴν ὁ Διὸς Ηρακλῆς; ἀλλ᾽ ἐχείνῳ 
μὲν εἷς ἀνὴρ ὑβριστὴς ἐπέταττε λέοντας αἱρεῖν καὶ 15 
χάπρους διώκειν καὶ σοβεῖν ὄρνιϑας" ἵνα μὴ σχολάξῃ 
τοῖς μείζοσι περιειών, ᾿'Δνταίους κολάξειν καὶ Βουσί- 
ριδας παύειν μιαιφονοῦνταρ᾽ ᾿Δλεξάνδρω δ᾽ ἐπέταττε 
μὲν ἡ ἀρετὴ τὸν βασιλικὸν καὶ ϑεῖον ἄϑλον, οὗ 

- τέλος ἦν οὐ χρυσὸς ὑπὸ μυρίων καμήλων περιχομε- 39 
ξόμενος οὐδὲ τρυφαὶ Μηδιχαὶ καὶ τράπεζαι καὶ 
γυναῖκες οὐδὲ Χαλυβώνιος οἶνος οὐδ᾽ “Ὑρχανικχοὲ 
ἐχϑύες, ἀλλ᾽ ἑνὶ χύσμῳ χοσμήσαντα πάντας ἀνθρώ- 

Βαους μιᾶς ὑπηχόους ἡγεμονίας καὶ μιᾶς ἐθάδας 
διαίτης καταστῆσαι. τοῦτον ἐχ παιδὺς ἔμφυτον ἔχων 15 
ἔρωτα συντρεφόμενον καὶ συναυξανόμενον, ὡς ἀφί- 


8 ἐξανέφερε) ἐξανέφαινε ΑὈτοβομῖΒ ὅ ἐσ [10 


παρὰ μικρὸν Χ: παρομικροῦ 13 ἂν] εὖ, ν. 43δ, 24 23 
Χαλυβώνιος Ἧ : χαλυδώνιος 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑἹ ὙΙΒΊΌΤΕ. ΟΕ. Π. 447 


κοντο πρέσβεις παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέως πρὸς 
Φίλιππον, ὁ δ᾽ οὐκ ἔνδημος ἦν, φιλοφρονούμενος 
καὶ ξενίξων αὐτοὺς ᾿4λέξανδρος οὐδὲν ἠρώτα παι- 
δικόν, οἷον ἄλλοι, περὶ τῆς χρυσῆς ἀναδενδράδος ἢ 

δ τῶν χρεμαστῶν κήπων ἢ πῶς ὁ βασιλεὺς κεκό- 
ὄμηται, ἀλλ᾽ ὅλος ἐν τοῖς κυριωτάτοις ἦν τῆς ἦγε- 
μονίας. διαπυνϑανόμενος πόδη δύναμις ἡ Περσῶν, 
ποῦ τεταγμένος βασιλεὺς ἐν ταῖς μάχαις διαγωνίζξεται, 
καϑάπερ Ὀδυσσεὺς ἐκεῖνος 

᾽. ποῦ δέ οἵ ἔντεα κεῖται ἀρήια, ποῦ δέ οἵ ἵπποι" 


τίνες δδοὶ βραχύταται τοῖς ἄνω πορευομένοις ἀπὸ 
ϑαλάττης" ὥστε τοὺς ξένους ἐκπεπλῆχϑαι καὶ λέγειν 
ὡς “ὃ παῖς οὗτος βασιλεὺς μέγας, ὃ δ᾽ ἡμέτερος 
πλούσιος. ἐπεὶ δὲ Φιλίππου τελευτήσαντας ὥρμητο 
16 διαβαλεῖν καὶ ταῖς ἐλπίσιν ἤδη καὶ ταῖς παρασκευαῖς 
ἐμπεφυκὼς ἔσπευδεν ἄψασϑαι τῆς ᾿“σίας, ἐνίστατο 
δ᾽ ἡ Τύχη καὶ ἀπέστρεφε καὶ ἀνϑεῖλκεν ὀπίσω καὶ 
μυρίας περιέβαλλεν ἀσχολίας καὶ διατριβὰς ἐπιλαμ- 
βανομένη" πρῶτον αὐτῷ τὰ βαρβαρικὰ τῶν προδοίκων 
40 διετάραξεν, ᾿Ιλλυρικοὺς καὶ Τριβαλλικοὺς μηχανω- 
μένη πολέμους. οἷς μέχρι Σκυϑίας τῆς παρ᾽ Ἴστρον 
ἀποσπασϑεὶς ἀπὸ τῶν ἄνω πράξεων καὶ περιδραμὼν 
καὶ κατεργασάμενος πάντα κινδύνοις καὶ ἀγῶσι μεγά- Ὁ 
λοις, αὖϑις ὥρμητο καὶ ἔσπευδε πρὸς τὴν διάβασιν 
386 πάλιν" ἡ δὲ πάλιν αὐτῷ τὰς Θήβας ἐνέσεισε καὶ πόλε- 
μον ᾿Ελληνικὸν ἐμποδὼν κατέβαλε, καὶ δεινὴν πρὸς 
ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς διὰ φόνου καὶ σιδή- 


ὅ ὁ] ἀθίϑυθοσαλ. 10 Ηοῃ. Κα 407 26 πάλιν] ῥΥἱὰβ 
Ὧ61]. ἘχΩροσῖαΒ 


448 ΒΕ ΑἸΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ 


ρου καὶ πυρὸς ἀνάγκην ἀμύνης, ἀτερπέστατον τέλος 
ἔχουσαν. ἐκ τούτου διέβαινεν, ὡς μὲν Φύλαρχός φησιν, 
ἡμερῶν τριάκοντ᾽ ἔχων ἐφόδιον, ὡς δ᾽ ᾿Δριστόβουλος, 
ἑβδομήκοντα τάλαντα' τῶν δ᾽ οἴκοι κτημάτων καὶ 
προσόδων βασιλικῶν διένειμε τὰς πλείστας τοῖς 
Ἐ ἑταίροις, μόνος δὲ Περδώικας οὐδὲν ἔλαβε διδόντος, 
ἀλλ’ ἠρώτησε “σαυτῷ δὲ τί καταλείπεις, ᾿4λέξανδρε;᾽ 
τοῦ δ᾽ εἰπόντος ὅτι τὰς ἐλπίδας, ᾿οὐκοῦν᾽ ἔφη “καὶ 
ἡμεῖς τούτων μεϑέξομεν' οὐ γὰρ δίκαιον τὰ σὰ 
λαμβάνειν ἀλλὰ τὰ “Ιαρείου περιμένειν.᾽ 

12. Τίνες οὖν ἦσαν αἱ ἐλπίδες, ἐφ᾽ αἷς διέβαινεν 
εἰς ᾿4σίαν ᾿4λέξανδρος; οὐ τείχεσι πόλεων μυριάν- 
δρῶν ἐκμετρουμένη δύναμις οὐδὲ στόλοι δι’ ὀρῶν 
πλέοντες, οὐδὲ μάστιγες οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ 
Ε' βάρβαρα κολαστήρια ϑαλάσσης, ἀλλὰ τὰ μὲν ἐκτὸς 
ἐν ὀλίγοις ὅπλοις φιλοτιμία πολλὴ καὶ ξῆλος ἡλικίας 
παραλλήλου καὶ ἅμιλλα περὶ δόξης καὶ ἀρετῆς ἑταί- 
ρων" αὐτὸς δ᾽ εἶχεν ἐν ἑαυτῷ τὰς μεγάλας ἐλπίδας, 
εὐσέβειαν περὶ θεοὺς πίστιν πρὸς φίλους, εὐτέλειαν 


10 


15 


ἐγκράτειαν εὐποιίαν, ἀφοβίαν πρὸς ϑάνατον εὐψυ- 30 


χίαν, φιλανθρωπίαν ὁμιλίαν εὐάρμοστον, ἀψευδὲς 
ἦϑος εὐστάϑειαν ἐν βουλαῖς τάχος ἐν πράξεσιν, 
ἔρωτα δόξης προαίρεσιν ἐν τῷ καλῷ τελεσιουργόν. 
Ὅμηρος μὲν γὰρ οὐ πρεπόντως οὐδὲ πιϑανῶς τὸ 


᾿Δγαμέμνονος κάλλος ἐκ τριῶν συνήρμοσεν εἰκόνων 536 


ὁμοιώδας, 
8418 ᾿ὔμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος ΖΊιὶ τερπικεραύνῳ, 
'Αρεϊὶ δὲ ξώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι. 

11 α " 28 ἔρωτα Β: πρῶωωα 2471 ἤορμῃ. Β 4718 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΟΤ ΥἹΕΤΌΤΕ. 449 


τὴν δ᾽ ᾿Δ4λεξάνδρου φύσιν, εἴπερ ἐκ πολλῶν συνήρ- 
μοσε καὶ συνέϑηκεν ἀρετῶν ὃ γεννήσας θεός, ἄρ᾽ 
οὐκ ἂν εἴποιμεν ἔχειν φρόνημα μὲν τὸ Κύρου, 
σωφροσύνην δὲ τὴν ᾿4γησιλάου, σύνεσιν δὲ τὴν 
ὅδ Θεμιστοχλέους, ἐμπειρίαν δὲ τὴν Φιλίππου, τόλμαν 
ὃὲ τὴν Βρασίδου, δεινότητα δὲ καὶ πολιτείαν τὴν 
Περικλέους; τῶν δ᾽ ἔτι παλαιοτέρων σωφρονέστερος 
μὲν ᾿Δγαμέμνονος" ὃ μὲν γὰρ προέχρινε τῆς γαμετῆς 
τὴν αἰχμάλωτον, ὃ δὲ καὶ πρὶν ἢ γῆμαι τῶν ἁλισκο- Β 
10 μένων ἀπείχετο. μεγαλοψυχότερος δ᾽ ᾿Αχιλλέως" ὃ 
μὲν γὰρ χρημάτων ὀλίγων τὸν “ἔκτορος νεκρὸν 
ἀπελύτρωσεν, ὃ δὲ πολλοῖς χρήμασι ΖΙαρεῖον ἔϑαψε" 
καὶ ὁ μὲν παρὰ τῶν φίλων δῶρα καὶ μισϑὸν ἀντὶ 
τῆς ὀργῆς διαλλαγεὶς ἔλαβεν, ὃ δὲ τοὺς πολεμίους 
1 κρατῶν ἐπλούτιξεν. εὐσεβέστερος δὲ “ἸΙιομήδους" ὃ 
μὲν γὰρ ϑεοῖς μάχεσϑαι ἦν ἕτοιμος, ὃ δὲ πάντα διὰ 
τοὺς ϑεοὺς ἐνόμιξε κατορϑοῦν. ποϑεινότερος δὲ τοῖς 
προσήκουσιν Ὀδυσσέως" ἐκείνου μὲν γὰρ ἡ τεκοῦσα 
διὰ λύπην ἀπέϑανε, τούτῳ δ᾽ ἡ τοῦ πολεμίου μήτηρ 
40 ὑπ᾽ εὐνοίας συναπέϑανε. 

18. Τὸ δ᾽ ὅλον, εἰ μὲν καὶ Σόλων διὰ Τύχην Ὁ 
ἐπολιτεύσατο καὶ Μιλτιάδης διὰ Τύχην ἐστρατήγησε 
καὶ ᾿Αριστείδης ἀπὸ Τύχης ἦν δίκαιος, οὐδὲν ἄρα 
τῆς ᾿'Δρετῆς ἔργον ἐστίν, ἀλλ᾽ ὄνομα τοῦτο καὶ λόγος 

.ὁ6 ἔχων δόξαν ἄλλως διέξεισι τοῦ βίου. πλαττόμενος 
ὑπὸ τῶν σοφιστῶν καὶ τῶν νομοϑετῶν. εἰ δὲ τού- 
τῶν καὶ τῶν ὁμοίων ἀνδρῶν ἕκαστος πένης μὲν ἢ 

᾿ πλούσιος ἢ ἀσϑενὴς ἢ ἰσχυρὸς ἢ ἄμορφος ἢ καλὸς 

8 προύκρινεῦ 16 διὰ Οοροῦῃβ 

Ῥιαίϊατοδίὶ Μοσδ]ίβ. ΨΌ]. 11. 29 





450 9Ὲ ΑΓΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ 


ἢ εὔγηρως ἢ ὠκύμορος διὰ τύχην γέγονε, μέγαν δὲ 
στρατηγὸν καὶ μέγαν νομοθέτην καὶ μέγαν ἐν ἀρ- 
χαῖς καὶ πολιτείαιβ ἕκαστος ἑαυτὸν ἀρετῇ καὶ λόγῳ 
Ὁ παρέσχηκε, φέρε ϑεῶ τὸν ᾿Δ4λέξανδρον ἅπασι παρα- 
βάλλων. Σόλων χρεῶν ἀποκοπὴν ἐν᾿4ϑήναις ἐποίησε, 5 
σεισάχϑειαν προσαγορεύσας" ᾿Αλέξανδρος δὲ τὰ χρέα 
τοῖς δανείσασιν ὑπὲρ τῶν ὀφειλόντων αὐτὸς ἐξέτισε. 
Περικλῆς φορολογήσας τοὺς “Ἕλληνας ἐκ τῶν χρη- 
μάτων ἐχόσμησεν ἱεροῖς τὴν ἀκρόπολιν" ᾿4λέξανδρος 
ὃὲ τὰ τῶν βαρβάρων χρήματα λαβὼν ἔπεμψεν εἰς τὸ 
τὴν Ἑλλάδα, ναοὺς τοῖς θεοῖς ἀπὸ μυρίων ταλάν- 
τῶν οἰκοδομῆσαι κελεύσας. Βρασίδαν ἐν τῇ “Ελλάδι 
περιβόητον ἐποίησε τὸ πρὸς Μεθώνην διαδραμεῖν 
τὸ στρατόπεδον τῶν πολεμίων βαλλόμενον παρὰ 
Ετὴν ϑάλατταν᾽ ᾿4λεξάνδρου δ᾽ ἐν Ὀξυδράκαις τὸ 15 
δεινὸν ἐκεῖνο πήδημα καὶ ἄπιστον ἀκούουσι καὶ 
ϑεωμένοις φοβερόν, ἐκ τειχῶν ἀφέντος ἑαυτὸν εἰς 
τοὺς πολεμέους δόρασι καὶ βέλεσι καὶ ξίφεσι γυμνοῖς 
ἐχδεχομένους, τίνι ἄν τις εἰκάσειεν ἢ πυρὶ κεραυνίῳ 
ῥαγέντι καὶ φερομένῳ μετὰ πνεύματος, οἷον ἐπὶ γῆν :ο 
κατέσκηψε φάσμα Φοίβου φλογοειδέσιν ὕπλοις περι- 
λαμπόμενον; οἷ δὲ τὸ πρῶτον ἐκπλαγέντες ἅμα φρέκῃ 
διέτρεσαν καὶ ἀνεχώρησαν εἶθ᾽ ὡς ἑώρων ἄνϑρω- 
πον ἕνα πολλοῖς ἐπιφερόμενον, ἀντέστησαν. ἐνταῦϑ᾽ 
ἄρ᾽ ἡ Τύχη μεγάλα καὶ λαμπρὰ διέφηνεν ἔργα τῆς 565 
Ἐ πρὸς ᾿'4λέξανδρον εὐμενείας, ὅτ᾽ αὐτὸν μὲν εἰς χωρίον 
ἄσημον καὶ βάρβαρον ἐμβαλοῦσα κατέκλειόε καὶ 


18 Μεϑώνην)] Μεθϑώνῃ!ν οἷ, Ἰμυογὰ. ΠΕ 2ὅ 





ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΟΤ ΥἹΒΕΤΌΤΕ. 451 


περιετείχισε, τοὺς δ᾽ ὑπὸ σπουδῆς ἐπιβοηϑοῦντας 
ἔξωϑεν καὶ τῶν τειχῶν ἐφιεμένους, κλάσασα καὶ 
συντρίψασα τὰς κλίμακας, ὑπεσκέλισε καὶ κατεκρή- 
μνιόσε. τριῶν δ᾽ οἴπερ ἔφϑησαν μόνοι τοῦ τείχους 
ὅ λαβέσϑαι καὶ καθϑέντες ἑαυτοὺς περιστῆναι τῷ βα- 
σιλεῖ, τὸν μὲν εὐθὺς ἀνήρπασε καὶ προανεῖλεν, ὁ 
ὃξ τοξεύμασι πολλοῖς διαπεπαρμένος, ὅσον ὁρᾶν 
καὶ συναισθάνεσθαι μόνον ἀπεῖχε τοῦ τεϑνάναι" 
κεναὶ δ᾽ ἔξωϑεν προσδρομαὶ καὶ ἀλαλαγμοὶ Μακε- 844 
10 δόνων, οὐ μηχανῆς τινος οὐκ ὀργάνων παρόντων, 
ἀλλ᾽ ὑπὸ σπουδῆς ξίφεσι τυπτόντων τὰ τείχη καὶ 
χερσὶ γυμναῖς περιρρῆξαι καὶ μονονοὺ διαφαγεῖν 
βιαξομένων. ὃ δ᾽ εὐτυχὴς βασιλεὺς καὶ ὑπὸ τῆς 
Τύχης φυλαττόμενος ἀεὶ καὶ δορυφορούμενορ, ὥσπερ 
16 ϑηρίον ἄρκυσιν ἐνσχεϑείς, ἔρημος καὶ ἀβοήϑητος, 
οὐχ ὑπὲρ Σούσων οὐδὲ Βαβυλῶνος οὐδὲ τοῦ Βάκτρα 
λαβεῖν οὐδὲ τοῦ μεγάλου Πώρου κρατῆσαι" τοῖς γὰρ 
ἐνδόξοις καὶ μεγάλοις ἀγῶσι, κἂν δυστυχῶνται, τὸ 
γοῦν αἰσχρὸν οὐ πρόσεστιν. ἀλλ᾽ οὕτω δύσερις ἦν Β 
0 καὶ βάσκανος ἣ Τύχη καὶ φιλοβάρβαρος καὶ μιδα- 
λέξανδρος, ὥστε μὴ τὸ σῶμα μόνον αὐτοῦ μηδὲ 
τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ τὴν δόξαν ἀνελεῖν ὅσον ἐφ᾽ 
ἑαυτῇ καὶ διαφθεῖραι τὴν εὔκλειαν. οὐ γὰρ παρ᾽ 
Εὐφράτην ᾿4λέξανδρον ἢ “Ὑδάσπην πεσόντα κεῖσϑαι 
6 δεινὸν ἦν, οὐδ᾽ ἀγεννὲς ἐν χερσὶ Ζ΄αρείῳ γενό- 
μενον καὶ ἵπποις καὶ ξίφεσι καὶ κοπίσι Περσῶν 


Α τριῶν] δυεῖν οὗ. Υηῦ. ΑἸοχ. ο. 68 9 προσδρομαὶ] 
περιδρομαὶ 12 περιρρῆξαι ΑΡτοΒομυ8: παραρρῆξαι 1ὅ 
καὶ] ἦν καὶ 10 τοῦ ἢ 11 τοῦ μεγάλον Ἠαυϊίοπυθβ : 
τὸ μέγα τοῦ 2ὅ Δαρείῳ ΑΡΥΘΒΟΒΙῸΒ : δαρείου 


2098 


452 ΡῈ ΑἸΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ 


ἀμυνομένων ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ἀποθανεῖν" οὐδὲ 
τῶν Βαβυλῶνος ἐπιβαίνοντα τειχῶν σφαλῆναι καὶ 
Ο πεσεῖν ἀπ᾽’ ἐλπίδος μεγάλης. οὕτω Πελοπίδας καὶ 
᾿Επαμεινώνδας' ἀρετῆς ὃ τούτων ϑάνατος ἦν, οὐ 
δυστυχίαρ ἐπὶ τηλικούτοις. τῆς δὲ νῦν ἐξεταξομένης 
Τύχης οἷον τὸ ἔργον; ἐν ἐσχατιᾷ βαρβάρου παρα- 
ποταμίας καὶ τείχεσιν ἀδόξου πολίχνης περιβαλού- 
σης καὶ ἀποχρυψάσης τὸν τῆς οἰκουμένης βασιλέα 
καὶ κύριον, ὅπλοις ἀτίμοις καὶ σκεύεσι τοῖς παρα- 
τυχοῦσι τυπτόμενον καὶ βαλλόμενον ἀπολέσϑαι. καὶ 
γὰρ κοπίδι τὴν κεφαλὴν διὰ τοῦ κράνους ἐπλήγη, 
καὶ βέλει τιρ ἀπὸ τόξου τὸν ϑώρακα διέκοψεν, οὗ 
τοῖς περὶ τὸν μαστὸν ἐνερεισϑέντος ὀστέοις καὶ 
καταπαγέντος ὃ μὲν καυλὸς ἐξεῖχε βαρύνων, τῆς δ᾽ 
ἀκίδος ὃ σίδηρος τεσσάρων δαχτύλων εὗρος ἔσχε 
καὶ πέντε μῆκος. ἔσχατον δὲ τῶν δεινῶν, ὁ μὲν 
ἠμύνετο τοὺς κατὰ στόμα καὶ τὸν βαλόντα καὶ 
Ὁ πελάσαι τολμήσαντα μετὰ ξίφους αὐτὸς τῷ ἐγχειρι- 
δίῳ φϑάσας κατέβαλε καὶ ἀπέκτεινεν. ἐν τούτῳ δέ 
τις δραμὼν ἐκ μυλῶνος ὑπέρῳ κατὰ τοῦ αὐχένος 
ὄπισϑεν πληγὴν κατήνεγκεν, ἣ συνέχεε τὴν αἴσϑησιν 
αὐτοῦ σκοτωϑθϑέντος" ἡ δ᾽ ᾿Δρετὴ παρῆν, ϑάρσος μὲν 
αὐτῷ ῥώμην δὲ καὶ σπουδὴν τοῖς περὶ αὐτὸν 
ἐμποιοῦσα. Διμναῖοι γὰρ καὶ Πτολεμαῖοι καὶ Δεον- 
νᾶτοι, καὶ ὅδοι τὸ τεῖχος ὑπερβάντες ἢ ῥήξαντες 
ἔστησαν πρὸ αὐτοῦ, τεῖχος ἀρετῆς ἦσαν, εὐνοίᾳ καὶ 
φιλίᾳ τοῦ βασιλέως τὰ σώματα καὶ τὰ πρόσωπα 


6 ἐν ἐσχατιᾷ Υ΄ ΑΙ ἐσχατιὰ 18 μαστὸν ἢ: μασϑὸν 
21 καὶ τὰ πρόσωπα] 46]. ἘΠΑΡΘΙ.Β 


30 


δ 


ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΥἹΤ' ΥΙΒΤΌΤΕ. ἀ4ἀδ8 


καὶ τὰς ψυχὰς προβαλλόμενοι. οὐ γὰρ διὰ Τύχην 
ἀγαϑῶν βασιλέων ἑταῖροι προαποϑνήσκουσιν ἕχου- Ε 
σίως καὶ προκινδυνεύουσιν, ἀλλ᾽ ἔρωτι τῆς ᾿Αρετῆς 
ὥσπερ ὑπὸ φίλτρων μέλιτται τῷ ἄρχοντι προσέρ- 
ὅδ χονται καὶ προσπεφύκασι. τίς οὖν οὐκ ἂν εἴποι τότε 
παρὼν ἀκίνδυνος ϑεατής, ὅτι Τύχης μέγαν ἀγῶνα 
καὶ ᾿4ρετῆς ϑεᾶται, καὶ τὸ μὲν βάρβαρον παρ᾽ ἀξίαν 
ἐπικρατεῖ διὰ Τύχην, τὸ δ᾽ ᾿Ελληνικὸν ἀντέχει παρὰ 
δύναμιν δι’ ᾽'Δρετήν; κἂν μὲν ἐκεῖνοι περιγένωνται, 
1. Τύχης καὶ δαίμονος φϑονεροῦ καὶ νεμέσεως ἔσται 
τὸ ἔργον" ἂν δ᾽ οὗτοι κρατήσωσιν, ᾿Δρετὴ καὶ τόλμα 
καὶ φιλία καὶ πίστις ἐξοίδεται τὸ νικητήριον; ταῦτα 
γὰρ μόνα παρῆν ᾿Δλεξάνδρῳ, τῆς δ᾽ ἄλλης δυνάμεως 
καὶ παρασκευῆς καὶ στόλων καὶ ἵππων καὶ στρατο- 
ιὸ πέδων μέσον ἔϑηκεν ἡ Τύχη τὸ τεῖχος. ἐτρέψαντο 
μὲν οὖν τοὺς βαρβάρους οἵ Μακεδόνες, καὶ πεσοῦσιν 
αὐτοῖς ἐπικατέδκαψαν τὴν πόλιν. ᾿4λεξάνδρῳ δ᾽ οὐδὲν 
ἦν ὄφελος" ἥρπαστο γὰρ μετὰ τοῦ βέλους, καὶ τὸν 
κάλαμον ἐν τοῖς σπλάγχνοις εἶχε, καὶ δεσμὸς ἦν αὐτῷ 
80 καὶ ἧλος τὸ τόξευμα τοῦ ϑώρακος πρὸς τὸ σῶμα. 


καὶ σπάσαι μὲν ὥσπερ ἐκ ῥίζης τοῦ τραύματος βια- 84 


ξομένοις οὐχ ὑπήκουεν ὁ σίδηρος, ἔδραν ἔχων τὰ 
πρὸ τῆς καρδίας στερεὰ τοῦ στήϑους᾽ ἐκπρῖσαι δὲ 
τοῦ δόνακος οὐκ ἐθάρρουν τὸ προῦχον, ἀλλ᾽ ἐφο- 
36 βοῦντο, μήπως δπαραγμῷ σχιξόμενον τὸ ὀστέον 
ὑπερβολὰς ἀλγηδόνων παράσχῃ καὶ ῥῆξις αἵματος ἐκ 


3 3 


βάϑους γένηται. πολλὴν δ᾽ ἀπορίαν καὶ διατριβὴν 


9 ἑταῖροι ΑὈΧΘΒΟΒΙυΒ: ἕτεροι. 19 κάλαμον (ἱ. 6. κάλα-- 
μον βελίτην, δόνακα) ὅ: πόλεμον 


4ἀδ4ά θΕῈ ΑΙΕΧΑΝΌΒΙ ΜΑΟΝῚ ΕΟΒΤΌΝΑ ΑΥΤ' ΥἹΕΤΌΤΕ. 


ὁρῶν αὐτὸς ἐπεχείρησεν ἐν χρῷ τοῦ ϑώρακος ἀπο- 
τέμνειν τῷ ξιφιδίῳ τὸν οἰστόν' ἠτόνει δ᾽ ἡ χεὶρ καὶ 
Β βάρος εἶχε ναρχῶδες ὑπὸ φλεγμονῆς τοῦ τραύματος. 
ἐκέλευεν οὖν ἅπτεσϑαι καὶ μὴ δεδιέναι τοὺς ἀτρώ- 
τους ϑαρρύνων᾽ καὶ τοῖς μὲν ἐλοιδορεῖτο κλαίουσι 
καὶ περιπαϑοῦσι, τοὺς δὲ λιποτάκτας ἀπεκάλει, μὴ 
τολμῶντας αὐτῷ βοηϑεῖν" ἐβόα δὲ πρὸς τοὺς ἑἕταί- 
ρους ᾿μηδεὶς ἔστω μηδ᾽ ὑπὲρ ἐμοῦ δειλός " ἀπιστοῦ- 
μαι μὴ φοβεῖσθαι ϑάνατον, εἰ τὸν ἐμὸν φοβεῖσϑ᾽ 
ὑμεῖς. 10 


οι 


6 λιποτάκτας ὈυΘΌΠΘΣΟυΒ: λειποτάκτας 


ΠΟΤΈΕΈΡΟΝ ΑΘΗΝΑΙΟῚ ΚΑΤΑ ΠΌΛΕΜΟΝ ὁ 
Η ΚΑΤΑ ΣΟΦΙΑΝ ΒἘΝΔΟΞΟΤΕΈΡΟΙ. 


ἘΞ Ταῦτ᾽ ὀρθῶς μὲν ἐκεῖνος εἶπε πρὸς τοὺς μεϑ᾽ 
ἑαυτὸν στρατηγούς, οἷς πάροδον ἐπὶ τὰς ὕστερον 
πράξεις ἔδωκεν ἐξελάσας τὸν βάρβαρον καὶ τὴν ᾿Ελ- 
λάδ᾽ ἐλευϑερώσας" ὀρϑῶς δ᾽ εἰρήσεται καὶ πρὸς τοὺς 
ἐπὶ τοῖς λόγοις μέγα φρονοῦντας᾽ ἂν γὰρ ἀνέλῃς 
τοὺς πράττοντας, οὐχ ἕξεις τοὺς γράφοντας. ἄνελε Ὁ 
τὴν Περικλέους πολιτείαν καὶ τὰ ναύμαχα πρὸς 
Ῥίῳ Φορμίωνος τρόπαια καὶ τὰς περὶ Κύϑηρα καὶ 
Μέγαρα καὶ Κόρινϑον ἀνδραγαϑίας Νικίου καὶ τὴν 
10 2“ ημοσϑένους Πύλον καὶ τοὺς Κλέωνος τετρακοσίους 

αἰχμαλώτους καὶ Τολμίδαν Πελοπόννησον περιπλέ- 
οντα καὶ Μυρωνίδην νικῶντα Βοιωτοὺς ἐν Οἰὐνο- 
φύτοις, καὶ Θουκυδίδης σοι διαγέγραπται. ἄνελε τὰ 
περὶ Ἑλλήσποντον ᾿Αλκιβιάδου νεανιεύματα καὶ τὰ 
ιὅ πρὸς Μέσβον Θρασύλλου καὶ τὴν ὑπὸ Θηραμένους 
τῆς ὀλιγαρχίας κατάλυσιν καὶ Θρασύβουλον καὶ Ἑ . 
᾿ρχῖνον καὶ τοὺς ἀπὸ Φυλῆς ἑβδομήκοντα κατὰ τῆς 


δι 


1. 180. Δα ἀϊα1ῦ ΌΘΌΠΘΙΌΒ, ΧΥΪΔμ το τοηθΐθ 1 ΙΔ] 
πρὸ Δέσβου 11 ᾿άρχῖνον ἘΝ: ἄρχιππον 


456 9ΕῈ ΟΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 


Σπαρτιατῶν ἡγεμονίας ἀνισταμένους καὶ Κόνωναπάλιν 
ἐμβιβάξοντα τὰς ᾿ϑήνας εἰς τὴν ϑάλατταν, καὶ Κρά- 
τιππος ἀνήρηται. Ξενοφῶν μὲν γὰρ αὐτὸς ἑαυτοῦ γέγο- 
νεν ἱστορία, γράψας ἃ ἐστρατήγησε καὶ κατώρϑωσε καὶ 
Θεμιστογένει περὶ τούτων συντετάχϑαι τῷ δΣύυρα- 
κοσίῳ, ἵνα πιστότερος ἦἢ διηγούμενος ἑαυτὸν ὡς ἄλλον, 
ἑτέρῳ τὴν τῶν λόγων δόξαν χαριζόμενος. οἵ δ᾽ ἄλλοι 
πάντες ἱστορικοί, Κλειτόδημοι Ζίυλοι Φιλόχορος 
Φύλαρχος, ἀλλοτρίων γεγόνασιν ἔργων ὥσπερ δρα- 
μάτων ὑποκριταί, τὰς τῶν στρατηγῶν καὶ βασιλέων 
πράξεις διατιϑέμενοι καὶ ταῖς ἐκείνων ὑποδυόμενοι 
μνήμαις ἵν’ ὡς αὐγῆς τινος καὶ φωτὸς μετάσχωσιν. 
ἀνακλᾶται γὰρ ἀπὸ τῶν πραττόντων ἐπὶ τοὺς γρά- 
φοντας καὶ ἀναλάμπει δόξης εἴδωλον ἀλλοτρίας, ἐμφαι- 
νομένης διὰ τῶν λόγων τῆς πράξεως ὡς ἐν ἐσόπτρῳ. 

2. Πολλῶν μὲν δὴ καὶ ἄλλων ἡ πόλις ἦδε μήτηρ 
καὶ τροφὸς εὐμενὴς τεχνῶν γέγονε, τὰς μὲν εὗὑρα- 
μένη καὶ ἀναφήνασα πρώτη, ταῖς δὲ δύναμιν προσ- 
ϑεῖσα καὶ τιμὴν καὶ αὔξησιν' οὐχ ἥκιστα δ᾽ ὑπ᾽ 


8460 αὐτῆς ξωγραφία προῆκται καὶ κεκόσμηται. καὶ γὰρ 


᾿4πολλόδωρος ὃ ξωγράφος, ἀνθρώπων πρῶτος ἐξευρὼν 
φϑορὰν καὶ ἀπόχρωσιν σκιᾶς, ᾿4ϑηναῖος ἦν" οὗ τοῖς 
ἔργοις ἐπιγέγραπται ἱμωμήσεταξ τις μᾶλλον ἢ μιμή- 
σεται. καὶ Εὐφράνωρ καὶ Νικίας καὶ ᾿Δσκληπιό- 
δωρος καὶ Πλεισταίνετος ὁ Φειδίου ἀδελφός, οἵ μὲν 
2 Κράτιπποςρ)] ΜΌ6]16Υ. 2 Ῥ. 7ὅ ὅ Θεμιστογένει --- τῷ 
Συρακουσίῳ Τυτπορυθϑ: ϑεμιστογένη --- τὸν συρακούσιον 
8 ἈΑλειτόδημοι ' ᾿: κλεινόδημοι. οὗ, ΜΌ6]16Υ. 2 ». 860 9 


Φύλαρχος ᾿: φίλαρχγος ἔργων ῬοϊυΒ: ἐρώτων 26ὅ Πλει- 
σταίνετος] Πάναινος Ο. Μυθ]]ογὰθ 


μι 


0 


0 


3ὅ 


Ὲ ΟἸΟΒΙ͂Α ΑΤΗΕΝΙΕΝΒΙΌΜ. 4δ1 


στρατηγοὺς ἔγραψαν νικῶντας, οἱ δὲ μάχας, οἱ δ᾽ 
ἥρωας" ὥσπερ Εὐφράνωρ τὸν Θησέα τὸν ἑαυτοῦ τῷ 
Παρρασίου παρέβαλε, λέγων ὺν μὲν ἐκείνου ῥόδα 
βεβρωκέναι, τὸν δ᾽ ἑαυτοῦ κρέα βόεια. τῷ γὰρ ὄντι 
5 γλαφυρῶς ὃ Παρρασίου γέγραπται καὶ πεποίηται καί 
τι προσέοικε᾽ τὸν δ᾽ Εὐφράνορος ἰδών τις εἶπεν Β 
οὐχ ἀφυῶς 
δῆμον ᾿Ερεχϑῆος μεγαλήτορος, ὅν ποτ᾽ ᾿4“ϑήνη 
ϑρέψε Διὸς ϑυγάτηρ.ἢ 
10 γέγραφε δὲ καὶ τὴν ἐν Μαντινείᾳ πρὸς ᾿Επαμει- 
νώνδαν ἱππομαχίαν οὐκ ἀνενθουσιάστως Εὐφράνωρ. 
τὸ δ᾽ ἔργον ἔσχεν οὕτως" ᾿Επαμεινώνδας Θηβαῖος 
ἀπὸ τῆς ἐν Δεύκτροις μάχης ἀρϑεὶς μέγας, ἐπεμβῆναι 
τῇ Σπάρτῃ πεσούσῃ καὶ πατῆσαι τὸ φρόνημα καὶ τὸ 
τ ἀξίωμα τῆς πόλεως ἠθέλησε. καὶ πρῶτα μὲν ἐμβα- 
λὼν ἑπτὰ μυριάσι στρατοῦ διεπόρϑησε τὴν χώραν 
καὶ τοὺς περιοίκους ἀπέστησεν αὐτῶν" ἔπειτα περὶ 
Μαντίνειαν ἀντιτεταγμένους εἰς μάχην προυκαλεῖτο. Ο 
μὴ βουλομένων δὲ μηδὲ τολμώντων, ἀλλὰ τὴν ᾿4ϑή- 
0 νηϑὲν ἐπικουρίαν ἐκδεχομένων, νυχτὸς ἄρας καὶ 
λαϑὼν ἅπαντας εἰς τὴν Μακωνικὴν κατέβη, καὶ 
μικρὸν ἔφϑη τὴν πόλιν ἔρημον ἐξ ἐφόδου λαβεῖν 
καὶ κατασχεῖν. αἰσϑομένων δὲ τῶν συμμάχων καὶ 
βοηϑείας κατὰ τάχος πρὸς τὴν πόλιν γενομένης, 
το ὑπέδειξε μὲν ὡς αὖϑις ἐπὶ λεηλασίαν καὶ φϑορὰν 
τῆς χώρας τρεψόμενος" ἐξαπατήσας δὲ καὶ κατα- 
ὅ πεποίηται καί τι] πεποηφαγηκότι 1 ἀφνῶς ἢ: 


ἀφυῶς τε 8Ηορμ. Β ὅ41 18 ἀπὸ] ὑπὸ ΑὈΥΘΒΟΒῚῸΒ 
22 μικρὸν ΒΘΗΒΟΙΘΙΌΒ: μικροῦ 24 κατὰ " 


4δ8 ΕῈ ΟΙΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΒΙΌΜ 


κοιμίσας οὕτω τοὺς πολεμίους ἀνέξευξε νυκτὸς ἐκ 
τῆς Μακωνικῆς᾽ καὶ διαδραμὼν τὴν μεταξὺ χώραν 
Ὁ ἐπεφαίνετο τοῖς Μαντινεῦσιν ἀπροσδόκητος, καὶ δια- 
βουλευομένοις αὐτοῖς ἀκμὴν τοῦ πέμπειν τὴν εἰς 
“ακεδαίμονα βοήϑειαν, εὐθέως ὁπλίξεσϑαι προσέ- 
ταξε τοῖς Θηβαίοις. οἵ μὲν οὖν Θηβαῖοι μέγα φρο- 
νοῦντες ἐν τοῖς ὅπλοις ἐπεφέροντο καὶ περιελάμβανον 
κύκλῳ τὰ τείχη. τῶν δὲ Μαντινέων ἔκπληξις ἦν 
καὶ ἀλαλαγμὸς καὶ διαδρομή, ὡς ῥεῦμα τὴν δύναμιν 
ἀϑρόαν ἐμπίπτουσαν ὥσασϑαι μὴ δυναμένων μηδ᾽ 
ἐπινοούντων βοήϑειαν. ἐν τούτῳ δὲ καιροῦ καὶ 
τύχης ᾿4ϑηναῖοι κατέβαινον ἀπὸ τῶν ἄκρων εἰς τὴν 
Ε «Μαντινικήν, οὐκ εἰδότες τὴν ῥοπὴν οὐδὲ τὴν ὀξύ- 
τητα τοῦ ἀγῶνος, ἀλλ᾽ ὁδῷ πορευόμενοι καϑ' ἧσυ- 
χίαν. ὡς δέ τις αὐτῶν ἐκδραμὼν ἀπήγγειλε τὸν 
κίνδυνον, ὀλίγοι μὲν ὄντες ὡς πρὸς τὸ πλῆϑος τῶν 
πολεμίων, ἐξ ὁδοῦ δὲ κεκμηκότες, οὐδενὸς δὲ τῶν 
ἄλλων συμμάχων παρόντος, ὅμως εὐϑὺς εἰς τάξιν 
καϑίσταντο τοῖς πλείστοις. οἵ δ᾽ ἱππεῖο διασκευσά- 
μενοι καὶ προεξελάδαντες, ὑπὸ τὰς πύλας αὐτὰς 
καὶ τὸ τεῖχος ἔϑεντο καρτερὰν ἱππομαχίαν" καὶ 
κρατήσαντες ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ ᾿Επαμεινώνδα ἀφεί- 
λοντο τὴν Μαντίνειαν. τοῦτο τὸ ἔργον Εὐφράνωρ 
ἔγραψε, καὶ πάρεστιν ὁρᾶν ἐν εἰκόνι τῆς μάχης τὸ 
ΒΕ σύρρηγμα καὶ τὴν ἀντέρεισιν ἀλκῆς καὶ ϑυμοῦ καὶ 
πνεύματος γέμουσαν. ἀλλ᾽ οὐκ ἂν οἶμαι τῷ ξωγράφῳ 


2 τὴν Ἐ: εἰς τὴν 4 τοῦ] περὶ τοῦ 19 πλείστοις 
ὁπλέταις Ὗ 22 ἀφείλοντο τὴν Μί. τοῦ ᾿Επαμεινώνδου δᾺ 
τοῦ Ἐ. τὴν Μαντίνειαν ἀφείλοντοδ 26 σύρρηγμα Μ: σύγ- 
γραμμα 2606 τῷ ξωγράφῳ Ὗ: τὴν ξωγράφου 


μὰ 


ὅ 


20 








ΒΕ ΟΠΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΗΙΌΜ. 489 


κρίσιν προϑείητε πρὸς τὸν στρατηγὸν οὐδ᾽ ἀνά- 
σχοισϑὲε τῶν προτιμώντων τὸν πίνακα τοῦ τροπαίου 
καὶ τὸ μίμημα τῆς ἀληϑείας. - 
ὃ. Πλὴν ὁ Σιμωνίδης τὴν μὲν ξωγραφίαν ποίησιν 
6 σιωπῶσαν προσαγορεύει, τὴν δὲ ποίησιν ξωγραφίαν 
λαλοῦσαν. ἃς γὰρ οἵ ξωγφράφοι πράξεις ὡς γιγνο- 
μένας δεικνύουσι, ταύτας οἵ λόγοι γεγενημένας 
διηγοῦνται καὶ συγγράφουσιν. εἰ δ᾽ οἱ μὲν χρώ- 841 
μασι καὶ σχήμασιν οἵ δ᾽ ὀνόμασι καὶ λέξεσι ταὐτὰ 
10 δηλοῦσιν, ὕλῃ καὶ τρόποις μιμήσεως διαφέρουσι, 
τέλος δ᾽ ἀμφοτέροις ἕν ὑπόκειται, καὶ τῶν ἱστορικῶν 
κράτιστος ὃ τὴν διήγησιν ὥσπερ γραφὴν πάϑεσι καὶ 
προσώποις εἰδωλοποιήσας. ὃ γοῦν Θουκυδίδης ἀεὶ 
τῷ λόγῳ πρὸς Ἰαύτην ἁμιλλᾶται τὴν ἐνάργειαν, οἷον 
15. ϑεατὴν ποιῆσαι τὸν ἀκροατὴν καὶ τὰ γιγνόμενα περὶ 
τοὺς ὁρῶντας ἐχπληκτικὰ καὶ ταρακτικὰ πάϑη τοῖς 
ἀναγιγνώσκουσιν ἐνεργάσασϑαι λιχνευόμενος. ὁ γὰρ 
παρὰ τὴν Ῥαχίαν αὐτὴν τῆς Πύλου παρατάττων τοὺς 
᾿4ϑηναίους Ζ]ημοσϑένης, καὶ ὃ τὸν κυβερνήτην ἐπι- Β 
20 σπέρχων Βρασίδας ἐξοκέλλειν καὶ χωρῶν ἐπὶ τὴν 
βάϑραν καὶ τραυματιξόμενος καὶ λιποψυχῶν καὶ 
ἀποκλίνων εἰς τὴν παρεξειρεσίαν, καὶ οἵ πεξομαχοῦν- 
τες μὲν ἐκ ϑαλάττης “ακεδαιμόνιοι ναυμαχοῦντες 
δ᾽ ἀπὸ γῆς ᾿4ϑηναῖοι" καὶ πάλυν “δ᾽ ἐν τοῖς Σικελικοῖς 
36 “ἐκ τῆς γῆς πεζὸς ἀμφοτέρων, ἰσορρόπου τῆς ναυ- 
μαχίας καϑεστηκυίας, ἄλαστον ἀγῶνα καὶ σύντασιν 


1 προϑεέητε ὟΝ : προσϑείέητε 9 ταὐτὰ : ταῦτα 
18 Θουκυδίδης] οὗ. Υ Π1 18 αὐτὴν Β: αὐτῆξε 2421 ἀπο- 
βάϑρανὸ λιποψυχῶν ὈΆΘΌΠΘΟΙΙΒ: λειποψυχῶν 2326 ἄλαστον] 
πολύν τὸν ἜΒΠυογαϊάθ8. πλεῖστον ὃ σύντασιν Ἐ!: σύνταξιν 


4600 θῈ ΟΙΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΒΙΌΜΝ. 


τῆς γνώμης ἔχων᾽ διὰ τὰς συντάξεις, ὡς “ Ῥἢ συνεχὲς 
τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ 
περιδεῶς συναπονεύειν᾽ τῇ διαϑέσει καὶ τῇ διατυ- 
πώσει τῶν γιγνομένων γραφικῆς ἐναργείας Ἐξ. ὥστ᾽ 
εἰ τοὺς ξωγραφοῦντας οὐκ ἄξιον παραβάλλειν τοῖς 
στρατηγοῖς, μηδὲ τοὺς ἱστοροῦντας παραβάλλωμεν. 
τὴν τοίνυν ἐν Μαραϑῶνι μάχην ἀπήγγειλεν, ὡς μὲν 
᾿Ηφακλείδης ὁ Ποντικὸς ἱστορεῖ, Θέρσιππος δ᾽ Ερωεύς" 
οἱ δὲ πλεῖστοι λέγουσιν Εὐκλέα, δραμόντα σὺν τοῖς 
ὅπλοις ϑερμὸν ἀπὸ τῆς μάχης καὶ ταῖς ϑύραις ἐμπε- 
σόντα τῶν πρώτων, τοσοῦτο μόνον εἰπεῖν ἣ χαίρετε 
Ὁ χαὶ χαίρομεν. εἶτ᾽ εὐθὺς ἐκπνεῦσαι. πλὴν οὗτος 
μὲν αὐτάγγελος ἧκε τῆς μάχης ἀγωνιστὴς γενόμενορ. 
φέρε δ᾽ εἴ τις ὑπὲρ λόφου τινὸς ἢ σκοπῆς αἰπόλων 
ἢ βοτήρων τοῦ ἀγῶνος ἄπωϑεν γενόμενος ϑεατής, 
καὶ κατιδὼν τὸ μέγα καὶ παντὸς λόγου μεῖξον ἐκεῖνο 
ἔργον ἧκεν εἰς τὴν πόλιν ἄτρωτος ἄγγελος καὶ ἀναΐ- 
μακτος, εἶτ᾽ ἠξίου τιμὰς ἔχειν ὃς Κυνέγειρος ἔσχεν, 
ἃς Καλλίμαχος, ἃς Πολύξηλος, ὅτι τὰς τούτων ἀρι- 
στείας καὶ τραύματα καὶ ϑανάτους ἀπήγγειλεν" ἄρ᾽ 
οὐκ ἂν ἐδόκει πᾶσαν ὑπερβάλλειν ἀναίδειαν, ὅπου 
γε Δακεδαιμονίους φασὶ τῷ τὴν ἐν Μαντινείᾳ φρά- 
σαντι νίκην, ἣν Θουκυδέδης ἱστόρηκεν, εὐαγγέλιον 


1 Ἰδοῦ: ΒΙΘΉΏΒΥΙ αὔϑ1ὰ ΒΌΡΡΙΘΟ: ὥστε διὰ τὸ ἀκρέτως 
συνεχὲς κέ 8 συναπονεύειν ἢ: συμπνέων τῇ τε δια-- 
ϑέσειϑ 4 Ἰδουμδηὶ πα ]οανΣ ἔογίαϑββθ ΒΌΡ] ἄβια ὙΘΥΌῚΒ 
οὐδὲν ἀπολείπουσι Ὑ6] Β᾽ταῖ θυ8Β 6 παραβάλλωμεν Ἐ: παρα- 
βάλωμεν 8 Ἐρωεύς] ᾿Εροιεύς Χ 11 πρώτων] πρυτά- 
νεὼν ΟονοίαΒ 12 καὶ χαίρομεν] νικῶμεν Ἰᾶρ᾽ιῃηἩ 18 Κυνέ- 
γειρος ἣ: κυγναίγειρος 28 Θουκυδίέδης] Υ θὅ 8αᾳ. 





δῈ ΟΙἸΟΒΙΑ ΑΤΒΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 461 


ἐκ φιδιτίου κρέας ἀποστεῖλαι; καὶ μὴν οἱ συγγρά- 
φοντες ἐξάγγελοί τινές εἰσι τῶν πράξεων εὔφωνοι Ἐ 
καὶ τῷ λόγῳ διὰ τὸ κάλλος καὶ τὴν δύναμιν ἐξικνού- 
μενοι, οἷς εὐαγγέλιον ὀφείλουσιν οἵ πρώτως ἐντυγ- 
δ χάνοντες καὶ ἱστοροῦντες. ἀμέλει δὲ καὶ ἐγκωμιάξον- 
ται μνημονευόμενοι καὶ ἀναγιγνωσκόμενοι διὰ τοὺς 
κατορϑώσαντας" οὐ γὰρ οἱ λόγοι ποιοῦσι τὰς πράξεις 
ἀλλὰ διὰ τὰς πράξεις καὶ ἀκοῆς ἀξιοῦνται. 
4. Καὶ γὰρ ἡ ποιητικὴ χάριν ἔσχε καὶ τιμὴν τῷ 
10 τοῖς πεπραγμένοις ἐοικότα λέγειν, ὧς Ὅμηρος ἔφη 
“ἴσκε ψεύδεα πολλὰ λέγων ἐτύμοισιν ὁμοῖα.ἢ 


λέγεται δὲ καὶ Μενάνδρῳ τῶν συνήϑων τις εἰπεῖν 
“ἐγγὺς οὖν Μένανδρε τὰ Διονύσια, καὶ σὺ τὴν 
κωμῳδίαν οὐ πεποίηκας:᾽ τὸν δ᾽ ἀποκρίνασθαι “νὴ 
1. τοὺς ϑεοὺς ἔγωγε πεποίηκα τὴν κωμῳδίαν" φὠκονό- 
μηται γὰρ ἡ διάϑεσις᾽" δεῖ δ᾽ αὐτῇ τὰ στιχίδια 
ἐπᾷσαι᾽, ὅτι καὶ αὐτοὶ τὰ πράγματα τῶν λόγων 
ἀναγκαιότερα καὶ κυριώτερα νομίξουσιν. ἡ δὲ Κόριννα 
τὸν Πίνδαρον, ὄντα νέον ἔτι καὶ τῇ λογιότητι σο- 
30 βαρῶς χρώμενον, ἐνουθέτησεν ὡς ἄμουσον ὄντα 
μὴ ποιοῦντα μύϑους, ὃ τῆς ποιητικῆς ἔργον εἶναι 
συμβέβηκε' γλώσσας δὲ καὶ καταχρήσεις καὶ μετα- 
φράσεις καὶ μέλη καὶ ῥυϑμοὺς ἡδύσματα τοῖς πρά- 
γμασιν ὑποτίϑεται. σφόδρ᾽ οὖν ὃ Πίνδαρος ἐπιστήσας 848 
36 τοῖς λεγομένοις ἐποίησεν ἐκεῖνο τὸ μέλος 


1 ἀποστεῖλαι Χ: ἀποστέλλειν γ6] ἀπέστειλλν 8. ἀλλὰ 
διὰ τὰς πράξεις Μεαάνιρ 9 τῷ Ν 11 ἴσκε Ἠογμθῖτβ 
τ 308: ἔσχε 11 δηΐο ὅτι Ἰδουηδη βὶρυϊβοανὺ ΚΕ 21 
μὴ Ἐ: καὶ μὴ 22 γλώσσας Μ: γλῶσσαι ν0] γλῶσσα 


4602 ΡῈ ΟἸΟΒΙΑ ΑἸΒΕΝΙΕΝΕΗΙΌΜ. 


“Ισμηνὸν ἢ χρυδσαλάκατον Μελίαν, 

ἢ Κάδμον ἢ Σπαρτῶν ἱερὸν γένος ἀνδρῶν, 
ἢ τὸ πάνυ σϑένος ᾿Ηρακλέους 

ἢ τὰν ΔΙιωνύσου πολυγαϑέα τιμάν.ἢ 


δειξαμένου δὲ τῇ Κορίννῃ, γελάσασα ἐκείνη 'τῇ ς 
χειρὶ δεῖν᾽ ἔφη “σπείρειν, ἀλλὰ μὴ ὅλῳ τῷ ϑυλάκῳ. 
τῷ γὰρ ὄντι συγκεράσας καὶ συμφορήσας πανόπερ- 
μίαν τινὰ μύϑων ὁ Πίνδαρος εἰς τὸ μέλος ἐξέχξεν. 
ἀλλ᾽ ὅτι μὲν ἡ ποιητικὴ περὶ μυϑοποιίαν ἐστί, καὶ 
Πλάτων εἴρηκεν. ὃ δὲ μῦϑος εἶναι βούλεται λόγος 19 
Β ψευδὴς ἐοικὼς ἀληϑινῷ᾽ διὸ καὶ πολὺ τῶν ἔργων 
ἀφέστηκεν, εἰ λόγος μὲν ἔργου, καὶ λόγου δὲ μῦϑος 
εἰκὼν καὶ εἴδωλόν ἐστι. καὶ τοσοῦτον τῶν ἴστο- 
ρούντων οἵ πλάττοντες τὰς πράξεις ὑστεροῦσιν, ὅσον 
ἀπολείπονται τῶν πραττόντων οἷ λέγοντερ. 15 
ὅ. ᾿Ἐπικῆς μὲν οὖν ποιήσεως ἡ πόλις οὐκ ἔσχη- 
κεν ἔνδοξον δημιουργὸν οὐδὲ μελικῆς᾽ ὁ γὰρ 
Κινησίας ἀργαλέος ἔοικε ποιητὴς γεγονέναι διϑυ- 
ράμβων" καὶ αὐτὸς μὲν ἄγονος καὶ ἀκλεὴς γέγονε, 
σκωπτόμενος δὲ καὶ χλευαξόμενος ὑπὸ τῶν κωμῷ- 99 
διοποιῶν οὐκ εὐτυχοῦς δόξης μετέσχηκε. τῶν δὲ 
δραματοποιῶν τὴν μὲν κωμῳδιοποιίαν οὕτως ἄσεμνον 
Ο ἡγοῦντο καὶ φορτικόν, ὥστε νόμος ἦν μηδένα ποιεῖν 
κωμῳδίας ᾿Αρεοπαγίτην. ἤνϑησε δ᾽ ἡ τραγῳδία καὶ 
διεβοήϑη, θαυμαστὸν ἀκρόαμα καὶ ϑέαμα τῶν τότ᾽ ςς 


1 ΒΕΩΡ. 1 Ρ. 810) 8 πάνυ] πάντολμον Ἰλλοϊδηυβ (Π6- 
τηοϑίῃ, Εἰμοοῃ. 6. 10) 4 ἢ τὰν Διωνύσου πολυγαϑέα τιμᾶν 
ἰάθη: ἡττᾶν 10 Πλάτων) Ῥμβοάομ, Ρ. 610 16 ἐπικῆς: 
τῆς 20 κωμῳδιοποιῶν Ἐ: κωμῳδοποιῶν 22 κωμῳδιο- 
ποιίαν : κωμῳδοποιίαν 


ΕῈ ΟἸΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΒΙΌΜ. 4068 


ἀνθρώπων γενομένη καὶ παρασχοῦσα τοῖς μύϑοις 
καὶ τοῖς πάϑεσιν ἀπάτην, ὡς Γοργίας φησίν, ἣν ὅ 
τ᾽ ἀπατήσας δικαιότερος τοῦ μὴ ἀπατήσαντος, καὶ ὁ 
ἀπατηϑεὶς σοφώτερος τοῦ μὴ ἀπατηϑέντος. ὁ μὲν γὰρ 
δ ἀπατήσας δικαιότερος, ὅτι τοῦϑ᾽ ὑποσχόμενος πεποί- 
ηκεν" ὁ δ᾽ ἀπατηϑεὶς σοφώτερος" εὐάλωτον γὰρ ὑφ᾽ ἢ 
ἡδονῆς λόγων τὸ μὴ ἀναίσϑητον. τίν᾽ οὖν αἱ καλαὶ 
τραγῳδίαι ταῖς ᾿ϑήναις ὄνησιν ἤνεγκαν ὡς ἡ Θεμι- 
στοχλέους δεινότης ἐτείχισε τὴν πόλιν, ὡς ἡ Περι- 
10 κλέους ἐπιμέλεια τὴν ἄκραν ἐκόσμησεν, ὡς Μιλτιάδης 
ἠλευϑέρωσεν, ὡς Κίμων προῆγεν εἰς τὴν ἡγεμονίαν; 
εἰ οὕτως ἡ Εὐριπίδου σοφία καὶ ἡ Σοφοκλέους 
λογιότης καὶ τὸ Αἰσχύλου στόμα τι τῶν δυσχερῶν 
ἀπήλλαξεν ἥ τι τῶν λαμπρῶν περιεποίησεν, ἄξιόν γε 
᾿ τό τὰ δράματα τοῖς τροπαίοις ἀντιπαραϑεῖναι καὶ τῷ 
στρατηγίέῳ τὸ ϑέατρον ἀνταναστῆσαι καὶ ταῖς ἀρι- 
στείαις τὰς διδασκαλίας ἀντιπαραβαλεῖν. 
6. Βούλεσϑε τοὺς ἄνδρας εἰσάγωμεν αὐτοὺς τὰ 
σύμβολα καὶ τὰ παράσημα τῶν ἔργων κομίξοντας, ἰδίαν Ἐ 
30 ἑκατέρῳ πάροδον ἀποδόντες; ἔνϑεν μὲν δὴ προσίτωσαν 
ὑπ᾽’ αὐλοῖς καὶ λύραις ποιηταὶ λέγοντες καὶ ἄδοντες 
“εὐφημεῖν χρὴ κἀξέστασϑαι τοῖς ἡμετέροισι χοροῖσιν 
ὅστις ἄπειρος τοιῶνδε λόγων ἢ γνώμῃ μὴ καϑαρεύει, 
ἢ γενναίων ὄργια Μουσῶν μήτ᾽ ὖἦσεν μήτ᾽ ἐχόρευσε, 
586. μηδὲ Κρατίνου τοῦ ταυροφάγου γλώσσης βακχεῖ᾽ 
ἐτελέσϑη᾽᾽ 


2 ἣν ποβοίο αὔθ: ἦν 10 ἄκραν] ἀκρόπολιν Οοθοίαϑ 
9292 Αγιϑύ. ἴδῃ. 86 χοροῖσιν Ιμϊὰ8 ΟΣ ΑΥὐἰδίορῃηδϑῃηθο 38 
γνώμῃ Μ 6Χ Ῥ. 849: γλώσσῃ 


4θ4 ΕΚ ΟἸΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΒΙΌΜ. 


καὶ σκευὰς καὶ προσωπεῖα καὶ βωμοὺς καὶ μηχανὰς 
ἀπὸ σκηνῆς περιάκτους καὶ τρίποδας ἐπινικίους κομί- 

Ῥ ξοντερ᾽ τραγικοὶ δ᾽ αὐτοῖς ὑποχριταὶ καὶ Νικόστρατοι 
καὶ Καλλιππίδαι καὶ Μηνίσχοι καὶ Θεόδωροι καὶ 
Πῶλοι συνίτωσαν, ὥσπερ γυναικὸς πολυτελοῦς τῆρ ὅ 
τραγῳδίας κομμωταὶ καὶ διφροφόροι, μᾶλλον δ᾽ ὡς 
ἀγαλμάτων ἐγκαυσταὶ καὶ χρυσωταὶ καὶ βαφεῖς πα- 
ρακολουϑοῦντες" σκευῶν δὲ καὶ προσώπων καὶ ξυστί- 
δων ἁλουργῶν καὶ μηχανῶν ἀπὸ σκηνῆς καὶ χορο- 
ποιῶν καὶ δορυφόρων δυσπραγμάτευτος λαὸς καὶ 10 
χορηγία πολυτελὴς παρασκευαξέσϑω. πρὸς ἃ “άκων 
ἀνὴρ ἀποβλέψας οὐ κακῶς εἶπεν, ὡς ἁμαρτάνουσιν 
᾿4ϑηναῖοι μεγάλα τὴν σπουδὴν εἰς τὴν παιδιὰν κατα- 
ναλίσκοντες, τουτέστι μεγάλων ἀποστόλων δαπάνας 
καὶ στρατευμάτων ἐφόδια καταχορηγοῦντες εἰς τὸ ιτὉ 

849 ϑέατρον. ἂν γὰρ ἐκλογισϑῇ τῶν δραμάτων ἕκαστον 
ὅσου κατέστη, πλέον ἀνηλωκὼς φανεῖται ὃ δῆμος εἰς 
Βάκχας καὶ Φοινίσσας καὶ Οἰδίποδας καὶ ᾿Δντιγόνην 
καὶ τὰ Μηδείας κακὰ καὶ ᾿Ηλέκτρας, ὧν ὑπὲρ τῆς 
ἡγεμονέας καὶ τῆς ἐλευϑερίας πολεμῶν τοὺς βαρ- 30 
βάρους ἀνάλωσεν. οἱ μὲν γὰρ στρατηγοὶ πολλάκις 
παραγγείλαντες ἄπυρα σιτία κομίζειν ἐξῆγον ἐπὶ τὰς 
μάχας τοὺς ἄνδρας" καὶ νὴ “Ζ᾽ οἱ τριήραρχοι τοῖς 
ἐλαύνουσιν ἄλφιτα παρασκευάσαντες, ὄψον δὲ κρόμ- 
μυα καὶ τυρόν, ἐνεβίβαξον εἰς τὰς τριήρεις" οἷ δὲ 55 
χορηγοὶ τοῖς χορευταῖρ ἐγχέλεια καὶ ϑριδάκια καὶ 

2 κομίξοντες Β!: κομίζοντας 8 τραγικοὶ Μ: τράγοι 


ὅ Πῶλοι ἌΘΒΟΙΟ αυ18: πολλὲ 3834 κρόμμυα Ἐ: κρόμυαλ 8 
καὶ ΤΌΣΘΡυΒ 26 ἐγχέλεια Ἐ: ἐγχέλια 


5Ὲ ΟΙΟΒΙΑ ΑΤΗΒΝΙΕΝΗΙΌΜ. 405 


σκελίδας καὶ μυελὸν παρατυϑέντες, εὐώχουν ἐπὶ πολὺν Β 
χρόνον φωνασκουμένους καὶ τρυφῶντας. καὶ τούτων 
τοῖς μὲν ἡττηϑεῖσι περιῆν προσυβρίσϑαι καὶ γεγονέναι 
καταγελάστους" τοῖς δὲ νικήσασιν ὃ τρίπους ὑπῆρχεν, 
δ οὐκ ἀνάϑημα τῆς νίκης», ὡς Ζ4ημήτριός φησιν, ἀλλ᾽ 
ἐπίσπεισμα τῶν ἐκκεχυμένων βίων καὶ τῶν ἐκλελοι- 
πότων κενοτάφιον οἴκων. τοιαῦτα γὰρ τὰ ποιητικῆς 
τέλη καὶ λαμπρότερον οὐδὲν ἐξ αὐτῶν. 
1. Τοὺς δὲ στρατηγοὺς αὖ πάλιν ἐνθένδε παρι- 
10 όντας σκοπῶμεν, ὧν παρερχομένων ὡς ἀληϑῶς ᾿εὐφη- 
μεῖν χρὴ κἀξίστασθϑαι᾽ τοὺς ἀπράκτους καὶ ἀπολι- 
τεύτους καὶ ἀστρατεύτους, “ὅστις ἄτολμος πρὸς ἔργα 
τοιαῦτα καὶ γνώμῃ μὴ καϑαρεύει, μηδὲ Μιλτιάδου Ο 
τοῦ μηδοφόνου μηδὲ τοῦ περσοκτόνου Θεμιστοκλέους 
16 χειρὸς βακχεῖ ἐτελέσϑη.᾽ ᾿Δρήιος ὁ κῶμος οὗτος ἐκ 
γῆς ἅμα φάλαγξι καὶ στόλοις ἐκ ϑαλάττης καὶ μεμι- 
γμένοις σκύλοις καὶ τροπαίοις βεβριϑώς. ᾿ἧκλῦϑ᾽ 
᾿4λαλά, Πολέμου ϑύγατερ. ἐγχέων προοίμιον, ἃ ϑύεται 
ἄνδρες τὸν ἰρόϑυτον ϑάνατον,᾽ ὡς ὃ Θηβαῖος ᾿Επα- 
0 μεινώνδας εἶπεν, ὑπὲρ πατρίδος καὶ τάφων καὶ ἱερῶν 
ἐπιδιδόντες ἑαυτοὺς τοῖς καλλίστοις καὶ λαμπροτάτοις 
ἀγῶσιν. ὧν τὰς νίκας δρᾶν μοι δοκῶ προσερχομέναρ, 


1 σκελέδας ΕΗ: σκελλίδιςξ 4 ὁ Ἐπηρογυθ: οὐἱἋ 6 ἐπίσπει- 
σμα τῶν ἐκκεχυμένων βίων Ἐ;: ἐπὶ πεισμάτων ἐκκεχυμένον βίον 
Ἴ οἴκων Ἰάοτα: οἶκον 12. ἄτολμος ΤΌΣΠΟΡαΒ: εὐτόλμως 16 

ἐμιγμένοις ἡμαγμένοις Ἐὶ 11 κλῦϑ᾽ ν». 4884: κλῦϑι. οὗ 
ὌΜΜΗ 10.897 18 ᾿ἡλαλὰ Πολέμου Χ οχ ». ].: ἄννα ἘΞ γὼ 
140. ὅ---6 1100. (ἀπ ΕΣ) ἱπίογροβιίδ 18 ᾧ ϑύεται Ἡδυρίτυβ 
ΟΣ ϑοο]. δ Αθβοῖ. Ροσβ. 49: ἀμφύετε 19 ἰρόϑυτον Ἰάθχη: 
ἱερόϑυτον 420 εἶπεν] ἀοϊοηάυχα τὰϊῃ1 τνἱᾶ, αὖ δυάϊαῦαν 
ἐθύσατο τὸν ἰρόϑυτον ϑάνατον 


ῬΙυϊδσο δὶ Μοτσαϊία. Ὑό]. ΤΙ. 80 


466 Ὲ ΟΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΗΙΟΜ. 


οὐ βοῦν ἔπαϑλον ἑλκούσας ἢ τράγον, οὐδ᾽ ἀνεστεμ- 
Ὦ μένας κιττῷ καὶ Ζονυσιακῆς τρυγὸς ὀδωδυίας" ἀλλ᾽ 
ὅλαι μὲν πόλεις αὐτῶν εἰσι καὶ νῆσοι καὶ ἤπειροι, καὶ 
ναοὶ χιλιοτάλαντοι καὶ δήμων ἀποικισμοὶ μυρίανδροι, 
τροπαίοις δὲ παντοδαποῖς ἀναστέφονται καὶ λαφύροιφρ᾽ ὅ 
ὧν ἀγάλματα καὶ σύμβολα παρϑενῶνες ἑκατόμπεδοι, 
νότια τείχη. νεῶν οἶκοι, προπύλαια, Χερρόνησος, 
᾿Μμφίπολις. Μαραϑὼν τὴν Μιλτιάδου νίκην προ- 
πέμπει, καὶ Σαλαμὶς τὴν Θεμιστοκλέους, χιλίων 
σκαφῶν ναυαγίοις ἐπιβεβηκυῖαν. φέρει δ᾽ ἡ μὲν τὸ 
Κίμωνος τριήρεις ἑκατὸν Φοινίσσας ἀπ᾿’ Εὐρυμέ- 
δοντος, ἡ δὲ Ζημοσϑένους καὶ Κλέωνος ἀπὸ Σφα- 
κτηρίας τὴν Βρασίδου ἀσπίδ᾽ αἰχμάλωτον καὶ δεδε- 
Ἑ μένους Σπαρτιάτας. τειχίξει δὲ τὴν πόλιν ἡ Κόνωνος, 
ἡ δὲ Θρασυβούλου κατάγει τὸν δῆμον ἀπὸ Φυλῆς 15 
ἐλεύθερον, ἰιἷ δ᾽ ᾿Αλκιβιάδου περὶ Σικελίαν ὁλι- 
σϑοῦσαν τὴν πόλιν ἐγείρουσιν' ἐκ δὲ τῶν Νειλέου 
καὶ ᾿Αἀνδρόκλου περὶ “Μυδίαν καὶ Καρίαν ἀγώνων 
᾿Ιωνίαν ἀνισταμένην ἐπεῖδεν ἡ ᾿Ελλάς. τῶν δ᾽ ἄλλων 
ἑκάστης ἂν πύϑῃ τί τῇ πόλει γέγονεν ἐξ αὐτῆς 90 
ἀγαϑόν, ἡ μὲν ἐρεῖ “έσβον, ἡ δὲ Σάμον, ἡ δὲ Κύ- 
προν, ἡ δὲ Πόντον Εὔξεινον, ἡ δὲ πεντακοσίας τριή- 
ρεις, ἡ δὲ μυρία τάλαντα, προῖκα τῆς δόξης καὶ τῶν 
τροπαίων. ταῦϑ᾽ ἡ πόλις ἑορτάξει καὶ ὑπὲρ τούτων 
Ἑ ϑύει τοῖς ϑεοῖρ. οὐκ ἐπὶ ταῖς Αἰσχύλου νίκαις ἢ 55 
4 γαοὶ χιλιοτάλαντοι Βτγαπθδ: νηχοτάλαντοι. οἵ. Ὑ1.. 
ῬοΣΊΟΙ]. 6.ὄ 12. δ ἀναστέφονται 1,Θομπϊουθ: ἀναστρέφονται 
1 νεῶν οἶκοι] νεώσοικι Μ 14 Σπαρτιάτας : στρατιώ- 


τας 10 αἱ Μ: ἡ 19 ἀνισταμένην») συνισταμένην Μϑᾶ- 
γιὰ 





ΕῈ ΟἸΟΒΙΑ ΑἸΒΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 461 


Σοφοκλέους" οὐδ᾽ ὅτε Καρκίνος ᾿Δερόπῃ συνῆν ἢ 
Ἕκτορι ᾿Αστυδάμας, ἀλλ᾽ ἔκτῃ μὲν ἱσταμένου Βοηδρο- 
μιῶνος ἐσέτι νῦν τὴν ἐν Μαραϑῶνι νίκην ἡ πόλις 
ἑορτάξει" ἔκτῃ δ᾽ ἐπὶ δέκα μηνὸς οἰνοχοεῖται τῆς 
ὅ Χαβρίου περὶ Νάξον ἐπινίκια ναυμαχίας" τῇ δὲ 
δωδεκάτῃ χαριστήρια ἔϑυον ἐλευϑερίας᾽ ἐν ἐκείνῃ 
γὰρ οὗ ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθον. τρίτῃ δ᾽ ἱσταμένου 
τὴν ἐν Πλαταιαῖς μάχην ἐνίκων. τὴν δ᾽ ἔχτην ἐπὶ 
δέκα τοῦ Μουνιχιῶνος ᾿Αρτέμιδι καϑιέρωσαν, ἐν ἢ 
1. τοῖς Ἕλλησι περὶ Σαλαμῖνα νικῶσιν ἐπέλαμψεν ἡ 
ϑεὸς πανσέληνος. τὴν δὲ δωδεκάτην τοῦ Σκιρρο- 880 
φοριῶνος ἱερωτέραν ἐποίησεν ὃ Μαντινειακὸς ἀγών, 
ἐν ᾧ τῶν ἄλλων συμμάχων ἐκβιασϑέντων καὶ τρα- 
πέντων, μόνοι τὸ καθ᾽ ἑαυτοὺς νικήσαντες ἔστησαν τρό- 
16 παιον ἀπὸ τῶν νικώντων πολεμίων. ταῦτα τὴν πόλιν 
ἥγειρεν εἰς δόξαν, ταῦτ᾽. εἰς μέγεϑος" ἐπὶ τούτοις 
Πίνδαρος “ἔρεισμα τῆς Ελλάδος᾽ προσεῖπε τὰς 4ϑήνας, 
οὐχ ὅτι ταῖς Φρυνίχου τραγῳδίαις καὶ Θέσπιδος ὥρ- 
ϑουν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλ᾽ ὅτι πρῶτον, ὥς φησιν αὐτός, 
90 ἐπ᾿ ᾿Αρτεμισίῳ “παῖδες ᾿4ϑαναίων ἐβάλοντο φαεννὰν Β 
κρηπῖδ᾽ ἐλευϑερίας"᾽ ἐπί τε Σαλαμῖνι καὶ Μυκάλῃ καὶ 
Πλαταιαῖς ὥσπερ ἀδαμάντινοι στηρίξαντες τὴν ἐλευ- 
ϑερίαν τῆς Ελλάδος παρέδοσαν τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις. 
1 Καρκένος] Νᾶυοκ. ».619 συνῆν] περιῆν ἘταροτῖυΒ. ΑἸαα 
Ιαϊοῦ 2 “4στυδάμας} Νϑῦοκ. Ρ.608 ἰσταμένου ὙΝ ΘΒΒΘΙΣΩΡΊΩΟΒ: 
ἴσταμένη 4 ἐπὶ δέκα μηνὸς ὃ: μηνὸς. οἵ Ν᾽. ῬΒοΟ. 6. 6 9 
Μουνιχιῶνος ": μουνυχιῶνος 16 ἐπὶ Επηροχῖαδ: ἐν 17 Πίν- 
δαρος] ΒοΙρκ.1».896 18 ὥρϑουν ΒΕ: ὥρϑου 20 παῖδες κε] 
ΒοΙκ. 'Ρ. ᾿ἀϑαναίων ΒοΘοΚΒίυΒ: ἀϑηναίων φαεννὰν Υἱῦ. 


ΤΏΘΙ. ὁ. 8: φαεινὴν 22 ἀδαμάντινοι) ἴοτί. ἀδαμαντίνοις αὖ 
Δα ἀδύϊγοθ τϑίθσα  Υ 


805 


4608 ΠῈ σΙΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 


8. ᾿4λλὰ νὴ Ζ“ία παιδιὰ τὰ τῶν ποιητῶν" οἱ δὲ 
ῥήτορες ἔχουσί τι παραβαλλόμενοι πρὸς τοὺς στρα- 
τηγούς, ἐξ ὧν εἰκότως Αἰσχίνης σκώπτων τὸν Ζ1η- 
μοσϑένην λέγειν φησίν, ὅτι γράφεται τῷ βήματι 
διαδικασίαν πρὸς τὸ στρατήγιον. ἄρ᾽ οὖν ἄξιον δ 
προκρῖναι τὸν “Ὑπερείδου Πλαταϊκὸν τῆς ᾿Αριστείδου 
Πλαταιᾶσι νίκης; ἢ τὸν “υσίου κατὰ τῶν τριάκοντα 

Ο τῆς Θρασυβούλου καὶ ᾿Αρχίνον τυραννοχτονίας; ἢ 
τὸν Αἰσχίνου κατὰ Τιμάρχου ἑταιρήσεως τῆς Φωκί- 
ὦνος εἰς Βυξάντιον βοηϑείας, δι᾿ ἧς ἐκώλυδε τοὺς 10 
τῶν συμμάχων υἱοὺς ἐνύβρισμά τε καὶ παροίνημα 
γενέσϑαι Μακεδόνων; ἢ τοῖς κοινοῖς στεφάνοις, οὃς 
τὴν Ελλάδα ἐλευϑερώσας ἔλαβε, τὸν Ζημοσϑένους 
περὶ τοῦ στεφάνου παραβάλωμεν, ἐν ᾧ τοῦτο λαμ- 
πρότατον καὶ λογιώτατον ὁ ῥήτωρ πεποίηκεν, ὀμόδας 16 
τοὺς ἐν Μαραϑῶνι προκινδυνεύσαντας τῶν προγό- 
νων, οὐ τοὺς ἐν ταῖς σχολαῖς τὰ μειράκια προδιδά- 
σκοντας᾽ ἐφ᾽ οἷς οὐ τοὺς ᾿Ισοχράτεις καὶ ᾿Αἀντιφῶντας 
καὶ ᾿Ισαίους, ἀλλὰ τούτους ἡ πόλις δημοσίαις ταφαῖς 
ἔϑαψεν, ὑποδεξαμένη τὰ λείψανα τῶν σωμάτων, καὶ 30 

Ὁ τούτους ἀπεϑέωσε τοῖς ὅρκοις ὁ ῥήτωρ ὀμνύων οὕς 
οὐκ ἐμιμεῖτο. ᾿Ιδοκράτης δὲ τοὺς ἐν Μαραϑῶνι 
προκινδυνεύσαντας ὥσπερ ἀλλοτρίαις ψυχαῖς φήσας 
ἐναγωνίσασϑαι καὶ καϑυμνήσας τὴν τόλμαν αὐτῶν 


8 εἰκότως Μαάνὶρίαθ: εἰκὸς ὡς (ὡς εἰκὸς ἐξ ὧν ἘτηρΘΥ] 8) 
Αἰσχίνης] δᾶν. Οἰθβῖρ 146 ὅὅ τὸ στρατήγιον ΒΗ: τὴν στρατη- 
γίων ἾἿ Πλαταιᾶσι ΟοὈοῦαθ: παραγγελίς 8. ᾿Δρχένου Ἐ: 
ἀρχίου 12 κοινοῖς] Κόνωνος ΜεαγνὶριυβΒ. Μά] τὰ Κονο- 
νείοις 171 οὐ ιϑοῃῖουϑ: ἢ 18 οὐδ 21 τοῖς ὅρκοις Μ: 
τοὺς ὕρκους 


Ὲ ΟἸΟΒΙΑ ΑΤΉΗΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 409 


καὶ τὴν ὑπεροψίαν τοῦ ξῆν, αὐτός. ὥς φασιν, ἤδη 
γέρων γεγονὼς πρὸς τὸν πυϑόμενον πῶς διάγει, 
“οὕτως᾽ εἶπεν ᾿ὡς ἄνθρωπος ὑπὲρ ἐνενήκοντα ἔτη 
γεγονὼς καὶ μέγιστον ἡγούμενος τῶν κακῶν τὸν 
ὅ ϑάνατον.᾽ οὐ γὰρ ἀκονῶν ξίφος οὐδὲ λόγχην χαράτ- 
τῶν οὐδὲ λαμπρύνων κράνος οὐδὲ στρατευόμενος 
οὐδ᾽ ἐρέσσων, ἀλλ᾽ ἀντίϑετα καὶ πάρισα καὶ ὁμοιό- 
πτωτὰ κολλῶν καὶ συντιϑείς. μονονοὺ κολαπτῆρσι 
καὶ ξυστῆρσι τὰς περιόδους ἀπολεαίνων καὶ ῥυϑμίξων Ἐ 
10 ἐγήρασε. πῶς οὖν οὐκ ἔμελλεν ἄνϑρωπος ψόφον 
ὅπλων φοβεῖσϑαι καὶ σύρρηγμα φάλαγγος ὃ φοβού- 
μενος φωνῆεν φωνήεντι συγκχροῦσαι καὶ συλλαβῇ τὸ 
ἐσόχωλον ἐνδεὲς ἐξενεγκεῖν; Μιλτιάδης μὲν γὰρ ἄρας 
ἐς Μαραϑῶνα τῇ ὑστεραίᾳ τὴν μάχην συνάψας ἧκεν 
ι εἰς ἄστυ μετὰ τῆς στρατιᾶς νενικηκώς, καὶ Περικλῆς 
ἐννέα μησὶ Σαμίους καταστρεψάμενος ἐφρόνει τοῦ 
᾿Δγαμέμνονος μεῖξον ἔτει δεκάτῳ τὴν Τροίαν ἑλόντος" Κ 
᾿Ισοκράτης δὲ μιχροῦ τρεῖς ὀλυμπιάδας ἀνήλωδεν, 
ἵνα γράψῃ τὸν πανηγυρικὸν λόγον, οὐ στρατευσά- 
30 μενος ἐν τούτοις τοῖς χρόνοις οὐδὲ πρεσβεύσας οὐδὲ 
πόλιν κτίσας οὐδὲ ναύαρχος ἐκπεμφϑείς, καίτοι μυρί- 
ους τοῦ τότε χρόνου πολέμους ἐνέγχαντος" ἀλλ᾽ ἐν 
ᾧ Τιμόϑεος Εὔβοιαν ἠλευϑέρου καὶ Χαβρίας περὶ 
Νάξον ἐναυμάχει καὶ περὶ “έχαιον ᾿Ιφικράτης κατέ- 
86 κοπτε τὴν Μακεδαιμονίων μόραν, καὶ πᾶσαν ἐλευ- 
ϑερώσας πόλιν ὃ δῆμος ἰσόψηφον αὐτοῖς τὴν “Ελλάδα 851 
κατέστησεν, οἴκοι καϑῆστο βιβλίον ἀναπλάττων τοῖς 


11 φάλαγγος] φαλάγγων ΑὈΥΘΒΟΒΙᾺΒ 18 ἄρας Ετμρο- 
ταθ: αὐτὸς 2 μόραν Μ: μοῖραν 





410 ΕΚ ΟἸΟΒΙΑ ΑΤΗΕΝΙΕΝΕΙΌΜ. 


ὀνόμασιν, ὅσῳ χρόνῳ τὰ προπύλαια Περικλῆς ἀνέ- 
στησε καὶ τοὺς ἑκατομπέδους. καίτοι καὶ τοῦτον ὡς 
βραδέως ἀνύοντα τοῖς ἔργοις ἐπισκώπτων Κρατῖνος 
οὕτω πως λέγει περὶ τοῦ διὰ μέσου τείχους, “λόγοισι 
γὰρ αὐτὸ προάγει Περικλέης, ἔργοισι δ᾽ οὐδὲ κινεῖ. ὕ 
σκόπει δὲ σοφιστικὴν μικροφροσύνην, τὸ ἔνατον 
μέρος τοῦ βίου εἰς ἕνα λόγον καταναλίσκουσαν. ἀλλὰ 
νὴ Δία τοὺς 4“ημοσϑένους τοῦ ῥήτορος λόγους ἄξιόν 
ἐστι τοῖς τοῦ στρατηγοῦ ἔργοις παραβάλλειν; τὸν 

Β κατὰ Κόνωνος αἰκίας τοῖς περὶ Πύλον τροπαίοις 19 
ἐκείνου; τὸν πρὸς ᾿ἀφρεϑούσιον περὶ ἀνδραπόδων τοῖς 
ἐξανδραποδισϑεῖσιν ὑπ’ ἐκείνου Σπαρτιάταις; ἢ ὅτι 
τοὺς ἐποίκους ἔγραψε, ταύτην ᾿Δ4λκιβιάδης ἔχων 
Μαντινεῖς καὶ ᾿Ηλείους ἐπὶ τὴν “ακεδαίμονα συνέ- 
στησε. καὶ μὴν οἵ γε δημόσιοι λόγοι τοῦτ᾽ ἔχουσι 15 
ϑαυμαστόν, ὅτι τοῖς Φιλιππικοῖς ἐπὶ πράξεις προτρέ- 
πεται καὶ τὴν “επτίνου πρᾶξιν ἐπαινεῖ. 


4 μέσου ὟὟ : μέσον λόγοισι γὰρ αὐτὸ] πάλαι γὰρ αὐτὸ . 
λόγοισι 1. ῬοΥ. ο. 18. οὗ, ΜοΙμΘΚ. 11. Ρ. 318 ὅ αὐτὸ Ἐ: 
αὐτὸν 8 νὴ Δία Μαεαανὶριυβ: δὴ μετὰ 9 τοῖς τοῦ στρα- 
τηγοῦ ἔργοις ὟΝ : τοῖς στρατηγοῖς 11 ἐκείνου Ἰ,ΘΟὨΙΟᾺΒ: 
ἔχειν τὸν ῬΑρδὈδ811ὰλ ᾿Αρεϑούσιον Οοροίυβ: ἀμαϑούσιον 
12 ἢ ὅτι --- ταύτην] ἴοτί. ἢ ὅτι ὅτε τοὺς ἐπιτροπικοὺς ἔγραψε, 
τὴν ἡλικίαν τούτοθην 1 γε Ἠογπγογάθηυβ: τὲ 17 ἐπαινεῖ) 
"λείπει τὸ τέλος᾽ δάποίανι Μ 


ΠΕΡῚ ΙΣΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΣΙΡΙΔΟΣ. 


Πάντα μέν, ὦ Κλέα, δεῖ τἀγαϑὰ τοὺς νοῦν ἔχον- 
τας αἰτεῖσθαι παρὰ τῶν ϑεῶν, μάλιστα δὲ τῆς περὶ 
αὐτῶν ἐπιστήμης ὅσον ἐφικτόν ἐστιν ἀνθρώποις 
μετιόντες εὐχώμεϑα τυγχάνειν παρ᾽ αὐτῶν ἐκείνων" 

δ ὡς οὐδὲν ἀνθρώπῳ λαβεῖν μεῖξον οὐδὲ χαρίσασϑαι 
ϑεῷ σεμνότερον ἀληϑείας. τἄλλα μὲν γὰρ ἀνθρώ- 
ποις ὃ ϑεὸς ὧν δέονται δίδωσιν, νοῦ δὲ καὶ φρονή- 
σεως μεταδίδωσιν, οἰκεῖα κεκτημένος ταῦτα καὶ χρώ- 
μενος. οὐ γὰρ ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ μακάριον τὸ 

10 ϑεῖον, οὐδὲ βρονταῖς καὶ κεραυνοῖς ἰσχυρόν, ἀλλ᾽ 
ἐπιστήμῃ καὶ φρονήσει. καὶ τοῦτο κάλλιστα πάντων 
Ὅμηρος ὧν εἴρηκε περὶ ϑεῶν ἀναφϑεγξάμενος 

“ἦ μὰν ἀμφοτέροισιν ὁμὸν γένος ἠδ᾽ ἴχ πάτρη, 
ἀλλὰ Ζεὺς πρότερος γεγόνει καὶ πλείονα δει, 

1 σεμνοτέραν ἀπέφηνε τὴν τοῦ Διὸς ἡγεμονίαν, ἐπι- 
στήμῃ καὶ σοφίᾳ πρεσβυτέραν οὖσαν. οἶμαι δὲ καὶ 
τῆς αἰωνίου ξωῆς, ἣν ὁ ϑεὸς, εἴληχεν, εὔδαιμον εἶναι 
τὸ τῇ γνώσει μὴ προαπολείπειν τὰ γιγνόμενα" τοῦ 

4 εὐχώμεϑα ἨδΙτϊυδ: εὐχόμεϑα ὅ οὐδὲ ἕ: οὐ θ 
τἄλλα Ἐ: τὰ ἄλλα 1 νοῦ --- μεταδίδωσιν ὟΥ οχ ἘΕδίν. 
Οοχτηχηθηῦ. δὰ Ασιβὑοὺ, ΕἰΒ1ο. 6 ἡ. 98 18 Ποιὰ. Ν 8δ4 
16 ἐπιστήμῃ καὶ σοφίᾳ ΜεατκΙαπᾶσΒ: ἐπιστήμης καὶ σοφίας 


11 εὔδαιμον] ἕν εὔδαιμον ἘτηροῦΒ [8 προαπολείπειν ἢ: 
προαπολιπεῖν 


412 ΡῈ, ἸΕΙΘΕῈ ἘΤ ΟΣΙΕΙΡΕ. 


ὁδ γιγνώσκειν τὰ ὄντα καὶ φρονεῖν ἀφαιρεϑέντος, 
οὐ βίον ἀλλὰ χρόνον εἶναι τὴν ἀθανασίαν. 

2, Ζιὸ ϑειότητος ὕρεξίς ἐστιν ἡ τῆς ἀληϑείας 
μάλιστα δὲ τῆς περὶ ϑεῶν ἔφεσις, ὥσπερ ἀνάληψιν 
ἱερῶν τὴν μάθησιν ἔχουσα καὶ τὴν ξήτησιν, ἁγνείας 5 
τε πάσης καὶ νεωκορίας ἔργον ὁσιώτερον, οὐχ ἥκιστα 
ὁὲ τῇ θεῷ ταύτῃ κεχαρισμένον, ἣν σὺ ϑεραπεύεις 

Ε ἐξαιρέτως σοφὴν καὶ φιλόσοφον οὖσαν, ὡς τοὔνομά 
γε φράξειν ἔοικε, παντὸς μᾶλλον αὐτῇ τὸ εἰδέναι καὶ 
τὴν ἐπιστήμην προσήκουσαν. ᾿Ελληνικὸν γὰρ ἡ ἾΘσίς τὸ 
ἐστι καὶ ὃ Τυφών, ὧν πολέμιος τῇ ϑεῷ καὶ δι᾽ ἄγνοιαν 
καὶ ἀπάτην τετυφωμένος καὶ διασπῶν καὶ ἀφανίξων 
τὸν ἱερὸν λόγον, ὃν ἡ ϑεὸς συνάγει καὶ συντίϑησι 
καὶ παραδίδωσι τοῖς τελουμένοις θειώσεως, σώφρονι 

8δ μὲν ἐνδελεχῶς διαίτῃ καὶ βρωμάτων πολλῶν καὶ ιτ5 
ἀφροδισίων ἀποχαῖς κολουούσης τὸ ἀκόλαστον καὶ 
φιλήδονον, ἀθρύπτους δὲ καὶ στερρὰς ἐν ἱεροῖς 
λατρείας ἐθιξούσης ὑπομένειν, ὧν τέλος ἐστὶν ἡ 
τοῦ πρώτου καὶ κυρίου καὶ νοητοῦ γνῶσις, ὃν ἡ 
ϑεὸρ παρακαλεῖ ζητεῖν παρ᾽ αὐτῇ καὶ μετ᾽’ αὐτῆς 30 
ὄντα καὶ συνόντα. τοῦ δ᾽ ἱεροῦ τοὔνομα καὶ σαφῶς 
ἐπαγγέλλεται καὶ γνῶσιν καὶ εἴδησιν τοῦ ὄντος. 
ὀνομάξεται γὰρ ᾿Ισεῖον ὡς εἰσομένων τὸ ὄν, ἂν μετὰ 
λόγου καὶ ὁσίως εἰς τὰ ἱερὰ παρέλθωμεν τῆς θεοῦ. 


9 γε ΒΗ: τε 11 ὧν Ἐ 14 θειώσεως) ϑεῖ ὁσίοις (οἴ, 

Ῥ. 4718, 7) Δ ὁσιώσεως (εἴ, Ἠο]οἄ, Αὐοἰμίορ.1 17 μειράκιον ---- 

τῶν ᾿Αφροδίτης μυούμενον οὐ ΤΏΘΒΔΌΣ, 8. γ.)}ῦἠἠ 16 κολου- 

ούσης ἘγαΑΡοτιιΒ: κολουούσαις 18 ἐϑιζούσας 22 καὶ 

γρῶσιν} γνῶσινλρ 28 ᾿Ισεῖον Ῥατίμοίϊαβ: ἴσειον εἰσομένων 
ἈΧίΘΙΕΙΒ : εἰσόμενον 


ἔανλοι 


ὈῈ ΙΒῚΘῈ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 418ὃ 


8. Ἔτι πολλοὶ μὲν Ἑ, μοῦ, πολλοὶ δὲ Προμη- 
ϑέως ἱστορήκασιν αὐτὴν ϑυγατέρα᾽ ὧν τὸν μὲν ἕτερον 
σοφίας καὶ προνοίας. “Ἑρμῆν δὲ γραμματικῆς καὶ 
μουσικῆς εὑρετὴν νομέξοντες. διὸ καὶ τῶν ἐν “Ἔρ- 

6 μοῦ πόλει Μουσῶν τὴν προτέραν Ἶσιν ἅμα καὶ ΖΔικαιο- 
σύνην καλοῦσι, δοφὴν οὖσαν, ὥσπερ εἴρηται, καὶ 
δεικνύουσαν τὰ ϑεῖα τοῖς ἀληϑῶς καὶ δικαίως ἱεραφό- 
οἱρ καὶ ἱεροστόλοις προσαγορευομένοις. οὗτοι δ᾽ εἰσὶν 

οἱ τὸν ἱερὸν λόγον περὶ ϑεῶν πάσης καϑαρεύοντα δεισι- 

10 δαιμονίας καὶ περιεργίας ἐν τῇ ψυχῇ φέροντες ὥσπερ 
ἐν κίστῃ καὶ περιστέλλοντες, τὰ μὲν μέλανα καὶ 
σκιώδη τὰ δὲ φανερὰ καὶ λαμπρὰ τῆς περὶ ϑεῶν 
ὑποδηλοῦντα οἰήσεως, οἷα καὶ περὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν 
ἱερὰν ἀποφαίνεται. διὸ καὶ τὸ κοσμεῖσϑαι τούτοις 


1 τοὺς ἀποθανόντας ᾿Ισιακοὺς σύμβολόν ἐστι τοῦτον 


οι 


Β 


ἔξξ, 


τὸν λόγον εἶναι μετ᾽ αὐτῶν, καὶ τοῦτον ἔχοντας Ο 


ἄλλο δὲ μηδὲν ἐκεῖ βαδίξειν. οὔτε γὰρ φιλοσόφους 
πωγωνοτροφίαι., ὦ Κλέα, καὶ τριβωνοφορίαι ποιοῦσιν, 
οὔτ᾽ ᾿Ισιακοὺς αἵ λινοστολίαι καὶ ξυρήσεις᾽ ἀλλ᾽ Ἰσι- 
0 ακός ἐστιν ὡς ἀληϑῶς ὃ τὰ δεικνύμενα καὶ δρώμενα 
περὶ τοὺς ϑεοὺς τούτους, ὅταν νόμῳ παραλάβῃ, λόγῳ 
ξητῶν καὶ φιλοσοφῶν περὶ τῆς ἐν αὐτοῖς ἀληϑείας. 
4, Ἐπεὶ τούς γε πολλοὺς καὶ τὸ κοινότατον τοῦτο 

καὶ σμικρότατον λέληθεν, ἐφ᾽ ὅτῳ τὰς τρίχας οἵ 
9 ἱερεῖς ἀποτίθενται καὶ λινᾶς ἐσθῆτας φοροῦσιν" οἵ 
2 ὧν] 46]. Μ. ὡς Β. τὸν ΒΑΒΙ]ΘΘμθ15: τὸ 4 νομίξοντερ] 
νομίξομεν Ἀν. νομίξοντες διατελοῦσι ἐν Βαχίοταθβὀ 6 σο- 
φὴν οὖσαν Ἐ: σοφίαν. οἷ. ν. 412,9 09. λόγον] λόγον τὸν 18 


ὑποδηλοῦντα] ὑποδηλοῦντες Μ οἶήσεως) νοήσεως Ὗ 10 αἴ] 
αὖ ΜεαικΚΙαπἂθΒ ξυρήσεις Εν: ξύρησις 21 ὅταν] ἅττ᾽ ἂν ΒοπΙ]. 


414 ΕΚ ΙΒΙΘῈ ΕἼ ΟΠΙΒΕΙΘΕ, 


μὲν γὰρ οὐδ᾽ ὅλως φροντίξουσιν εἰδέναι περὶ τούτων, 

Ὁ οὗ δὲ τῶν μὲν ἐρίων ὥσπερ τῶν κρεῶν,. σεβομένους 
τὸ πρόβατον, ἀπέχεσϑαι λέγουσι, ξυρεῖσϑαι δὲ τὰς 
κεφαλὰς διὰ τὸ πένϑος, φορεῖν δὲ τὰ λινᾶ διὰ τὴν 
χρόαν, ἣν τὸ λίνον ἀνθοῦν ἀνίησι τῇ περιεχούδσῃ 
τὸν κόσμον αἰϑερίῳ χαροπότητι προσεοικυῖαν. ἡ δ᾽ 
ἀληϑὴς αἰτία μία πάντων ἐστί' ᾿καϑαροῦ γάρ᾽ ἧ 
φησιν ὃ Πλάτων “οὐ ϑεμιτὸν ἅἄπτεσϑαν μὴ καθαρῷ" 
περίσσωμα δὲ τροφῆς καὶ σκύβαλον οὐδὲν ἁγνὸν 
οὐδὲ καϑαρόν ἐστιν" ἐκ δὲ περιττωμάτων ἔρια καὶ 
λάχναι καὶ τρίχες καὶ ὄνυχες ἀναφύονται καὶ βλα- 
στάνουσι. γελοῖον οὖν ἦν τὰς μὲν αὑτῶν τρίχας ἐν 

Ἑ ταῖς ἁγνείαις ἀποτίϑεσϑαι ξυρουμένους καὶ λειαινο- 
μένους πᾶν ὁμαλῶς τὸ σῶμα, τὰς δὲ τῶν ϑρεμμά- 
τῶν ἀμπέχεσϑαι καὶ φορεῖν᾽ καὶ γὰρ τὸν ᾿Ησίοδον 
οἴεσθαι δεῖ λέγοντα 


“. ὅ.ω.οἱ (...) μηδ᾽ ἀπὸ πενκήξοιο ϑεῶν ἐν δαιτὶ ϑαλείῃ 


ἔσνεῳ 


αὖον ἀπὸ χλωροῦ τάμνειν αἴϑωνι σιδήρῳ, 


διδάσκειν ὅτι δεῖ καϑαροὺς τῶν τοιούτων γενομές- 
νους ἕορτάξειν, οὐκ ἐν αὐταῖς ταῖς ἱερουργίαιρ 
χρῆσϑαι καϑάρσει καὶ ἀφαιρέδει τῶν περιττωμάτων. 
τὸ δὲ λίνον φύεται μὲν ἐξ ἀϑανάτου τῆς γῆς καὶ 
Ἑ καρπὸν ἐδώδιμον ἀναδίδωσι, λιτὴν δὲ παρέχει καὶ 
καϑαρὰν ἐσθῆτα καὶ τῷ σκέποντε μὴ βαρύνουσαν, 
ἐὐάρμοστον δὲ πρὸς πᾶσαν ὥραν, ἥκιστα δὲ φϑει- 

ροποιόν, ὡς λέγουσι" περὶ ὧν ἕτερος λόγος. 
1 γὰο Μ περ} τι περὶ δαυϊσυβ 8 .ξυρεῖσθαι Ἐ: ξύρε- 


σϑαν 8. Πλάτων] ῬὨεαθάοῃ. Ρ. ΟΡ 12 αὑτῶν ἢ: αὐτῶν 
18 ξυρουμένους ὃ: ξυρωμένους 1 Ἡσίοδον] ΟὮ 141 


40 


ΒΕ ΙΒ510Ε ΕἼ ΟΕΙΕΙΘΕ. 415 


ὅ, Οἱ δ᾽ ἱερεῖς οὕτω δυσχεραίνουσι τὴν τῶν περιτ- 
τωμάτων φύσιν, ὥστε μὴ μόνον παραιτεῖσϑαι τῶν 
ὀσπρίων τὰ πολλὰ καὶ τῶν κρεῶν τὰ μήλεια καὶ 
ὕεια, πολλὴν ποιοῦντα περίττωσιν, ἀλλὰ καὶ τοὺς 

ὅ ἅλας τῶν σιτίων ἐν ταῖς ἁγνείαιβς ἀφαιρεῖν, ἄλλας 
τε πλείονας αἰτίας ἔχοντας καὶ τὸ ποτικωτέρους καὶ 
βρωτικωτέρους ποιεῖν ἐπιϑήγοντας τὴν ὄρεξιν. τὸ 
γάρ, ὡς ᾿Δρισταγόρας ἔλεγε, διὰ τὸ πηγνυμένοις 
πολλὰ τῶν μικρῶν. ξώων ἐναποϑνήσκειν ἁλισκόμενα 

10 μὴ καϑαροὺς λογίξεσϑαι τοὺρ ἅλας εὔηϑές ἐστι. 


ψάρί- 


λέγονται δὲ καὶ τὸν πιν ἐκ φρέατος ἰδίου ποτίξειν, δδβ 


τοῦ δὲ Νείλου παντάπασιν ἀπείργειν, οὐ μιαρὸν 
ἡγούμενοι τὸ ὕδωρ διὰ τὸν κροκόδειλον, ὡς ἔνιοι 
νομίξουσιν᾽ οὐδὲν γὰρ οὕτω τίμιον “Αἰγυπτίοις, ὡς 
16 ὃ Νεῖλος᾽ ἀλλὰ πιαίνειν δοκεῖ καὶ μάλιστα πολυ- 
σαρκίαν ποιεῖν τὸ Νειλῷον ὕδωρ πινόμενον. οὐ βού- 
λονται δὲ τὸν πιν οὕτως ἔχειν οὐδ᾽ ἑαυτούς, ἀλλ᾽ 
εὐσταλῆ καὶ κοῦφα ταῖς ψυχαῖς περικεῖσϑαι τὰ σώ- 
ματα καὶ μὴ πιέξειν μηδὲ καταϑλίβειν ἰσχύοντι τῷ 
40 θνητῶ καὶ βαρύνοντι τὸ ϑεῖον. 
Α΄ 6. Οἶνον δ᾽ οἵ μὲν ἐν Ἡλίου πόλει ϑεραπεύ- 
Ἴ οντὲς τὸν ϑεὸν οὐκ εἰσφέρουσι τὸ παράπαν εἰς τὸ 


ἱερόν, ὡς οὐ προσῆκον ἡμέρας πίνειν, τοῦ κυρίου Β 


καὶ βασιλέως ἐφορῶντος᾽- οἱ δ᾽ ἄλλοι χρῶνται μὲν 
85 ὀλίγῳ δέ. πολλὰς δ᾽ ἀοίνους ἁγνείας ἔχουσιν, ἐν αἷς 
φιλοσοφοῦντες καὶ μανϑάνοντες καὶ διδάσκοντες τὰ 

60 τὸ ἈΑ8β8Β ᾿Δρισταγόραρ] Μυ6]16γ. 3 Ρ.99 18 ἡγού- 


μενοι Μαγκδηᾶμβ: ἡγουμένους, 14 τίμιον Β: τιμὴ 28 
ἡμέρας] ἱερέας ΜοΒοΙΒ 


410 Ὲ ΙΒ0Ὲ ἘΤ ΟΥ̓ΙΕΙΘΕ. 


ϑεῖα διατελοῦσιν. οἱ δὲ βασιλεῖς καὶ μετρητὸν 
ἔπινον ἐκ τῶν ἱερῶν γραμμάτων, ὡς “Ἑκαταῖος ἕστό- 
ρηκεν, ἱερεῖς ὄντες" ἤρξαντο δὲ πίνειν ἀπὸ Ψαμ- 
μητίχου, πρότερον δ᾽ οὐκ ἔπινον οἶνον οὐδ᾽ ἔσπενδον 
ὡς φίλιον ϑεοῖρ, ἀλλ᾽ ὡς αἷμα τῶν πολεμησάντων ὁ 
ποτὲ τοῖς ϑεοῖς, ἐξ ὧν οἴονται πεσόντων καὶ τῇ γῇ 
συμμιγέντων ἀμπέλους γενέσϑαι" διὸ καὶ τὸ μεϑύειν 
»ναΑ͂΄ Ο ἔχφρονας ποιεῖν καὶ παραπλῆγας, ἅτε δὴ τῶν προ- 
γόνων τοῦ αἵματος ἐμπιπλαμένους. ταῦτα μὲν οὖν 

Εὔδοξος ἐν τῇ δευτέρα τῆς περιόδου λέγεσϑαί φησιν 10 
οὕτως ὑπὸ τῶν ἱερέων. 

1. ᾿Ιχϑύων δὲ ϑαλαττίων πάντες μὲν οὐ πάντων 
ἀλλ’ ἐνίων ἀπέχονται, καϑάπερ Ὀξυρυγχῖται τῶν 
ἀπ᾽ ἀγκίστρου' σεβόμενοι γὰρ τὸν ὀξύρυγχον ἰχϑὺν με 
δεδίασι μή ποτε τὸ ἄγκιστρον οὐ καϑαρόν ἐστιν τ 
ὀξυρύγχου περιπεσόντος αὐτῷ. Σνηνῖται δὲ φάγρου" 
δοχεῖ γὰρ ἐπιόντι τῷ Νείλῳ συνεπιφαίνεσϑαι, καὶ 

Ὁ τὴν αὔξησιν ἀσμένοις φράξειν αὐτάγγελος ὁρώμενος. 
οὗ δ᾽ ἱερεῖς ἀπέχονται πάντων" πρώτου δὲ μηνὸς 
ἐνάτῃ τῶν ἄλλων “ἰγυπτίων ἑκάστου πρὸ τῆς αὐλείου 30 
ϑύρας ὀπτὸν ἰχϑὺν κατεσϑίοντορ, οἵ ἱερεῖς οὐ γεύονται 
μὲν κατακάουσι δὲ πρὸ τῶν ϑυρῶν τοὺς ἰχϑῦς, δύο 
λόγους ἔχοντες, ὧν τὸν μὲν ἱερὸν καὶ περιττὸν αὖϑις 
ἀναλήψομαι, συνάδοντα τοῖς περὶ Ὀσίριδος καὶ Τυ- 
φῶνος ὁσίως φιλοσοφουμένοις᾽ ὃ δ᾽ ἐμφανὴς καὶ 26 
πρόχειρος οὐκ ἀναγκαῖον οὐδ᾽ ἀπερίξργον ὄψον ἀπο- 

ῷ Ἑκαταῖος) Μύθ]]6ν. 2. Ρ. 389 8 ποιεῖν ΜΑΙΚΙΔΠαΕΒ: 


ποιεῖ [ἠ6 οὐδ᾽ ἀπερίεργον Βοπί]οῖα8: οὐδὲ περέεργον 
ἀποφαίνων Βαχίογαβ: ἀποφαίνειν 


9Ὲ ΙΒ10Κ ΕΤ' ΟΒΙΕΙΌΕ. 4177 


φαίνων τὸν ἰχϑύν, Ὁμήρῳ μαρτυρεῖ μήτε Φαίακας 
τοὺς ἁβροβίους μήτε τοὺς ᾿Ιϑακησίους ἀνθρώπους 
νησιώτας ἰχϑύσι χρωμένους ποιοῦντι μήτε τοὺς Εὶ 
Ὀδυσσέως ἑταίρους ἐν πλῷ τοσούτῳ καὶ ἐν ϑαλάττῃ 
δ πρὶν εἰς ἐσχάτην ἐλϑεῖν ἀπορίαν. ὅλως δὲ καὶ τὴν 
ϑάλατταν ἐκ πυρὸς ἡγοῦνται καὶ παρωριδμένην, οὐδὲ δινιίν 
μέρος οὐδὲ στοιχεῖον ἀλλ᾽ ἀλλοῖον περίττωμα διε- 
φϑορὸς καὶ νοσῶδεο. 
8. Οὐδὲν γὰρ ἄλογον οὐδὲ μυϑῶδες οὐδ᾽ ὑπὸ 
10 δεισιδαιμονίας, ὥσπερ ἔνιοι νομίξουσιν, ἐγκατεστοι- 
χειοῦτο ταῖς ἱερουργίαις, ἀλλὰ τὰ μὲν ἠϑικὰς ἔχοντα 
καὶ χρειώδεις αἰτίας, τὰ δ᾽ οὐκ ἄμοιρα κομψότητος 
ἱστορικῆς ἢ φυσικῆς ἐστιν, οἷον τὸ περὶ κρομμύον. 
τὸ γὰρ ἐμπεσεῖν εἰς τὸν ποταμὸν καὶ ἀπολέσϑαι 
ι0 τὸν τῆς Ἴσιδος τρόφιμον Ζέκτυν τῶν κρομμύων ἐπι- 
δρασσόμενον ἐσχάτως ἀπίϑανον᾽ οἱ δ᾽ ἱερεῖς ἀφο- 
σιοῦνται καὶ δυσχεραίνουσι τὸ κρόμμυον παραφυλάτ- 
τοντες, ὅτι τῆς σελήνης φϑινούδης μόνον εὐτροφεῖν 
τοῦτο καὶ τεϑηλέναι πέφυκεν. ἔστι δὲ πρόσφορον 
0 οὔϑ᾽ ἁγνεύουσιν οὔϑ᾽ ἑορτάξουσι, τοῖς μὲν ὅτι διψῆν, 
τοῖς δ᾽ ὅτι δακρύειν ποιεῖ τοὺς προσφερομένους. 
ὁμοίως δὲ καὶ τὴν ὗν ἀνίερον ξῷον ἡγοῦνται" ὡς 
εν«.- μάλιστα γὰρ ὀχεύεσϑαι δοκεῖ τῆς σελήνης φϑινούσης" 
καὶ τῶν τὸ γάλα πινόντων ἐξανϑεῖ τὰ σώματα λέπραν 
36 καὶ ψωρικὰς τραχύτητας. τὸν δὲ λόγον, ὃν ϑύοντες 864 
ἅπαξ ὗν ἐν πανσελήνῳ καὶ ἐσθίοντες ἐπιλέγουσιν, ὡς 


6 καὶ] καὶ ὕδατος Ἐ. Ὠ6]. ϑααϊγῖαθβ 11 ταῦ Ὑ' 1 
τῶν Τιθοπῖουθβ: οὐ 11 τὸ ϑαυϊγῖαθ: καὶ τὸ 26 ἅπαξ] 
ἅπαξ τοῦ ἔτους ϑαυϊγίυβ ὁχ Α6]. Η. Α. 10, 16 καὶ ἐσϑί- 
οντες Βοιῃί]οῖυβ: κατεσθίοντες 


418 ῬῈΕ ΙΕ10ῸΕ ΕΤ ΟΠΙΒΙΘΕ. 


ὁ Τυφὼν ὧν διώκων πρὸς τὴν πανσέληνον εὗρε τὴν 
ξυλίνην σορόν, ἐν ἧ τὸ σῶμα τοῦ Ὀσίριδος ἔκειτο, 
καὶ διέρριψεν, οὐ πάντες ἀποδέχονται, παρακουσμά- 
τιον ὥσπερ ἄλλα πολλὰ νομίξοντες᾽ ἀλλὰ τρυφήν τε 
καὶ πολυτέλειαν καὶ ἡδυπάϑειαν οὕτω προβάλλεσϑαι 5 
τοὺς παλαιοὺς λέγουσιν, ὥστε καὶ στήλην ἔφασαν 
ἐν Θήβαις ἐν τῷ ἱερῷ κεῖσϑαι κατάρας ἐγγεγραμ- 
μένας ἔχουσαν κατὰ Μείνιος τοῦ βασιλέως, ὃς πρῶτος 
Αἰγυπτίους τῆς ἀπλούτον καὶ ἀχρημάτον καὶ λιτῆς 
ἀπήλλαξε διαίτης. λέγεται δὲ καὶ Τέχνακτις ὃ Βοκ- τὸ 
χόρεως πατὴρ στρατεύων ἐπ’ “Ἄραβας, τῆς ἀποσκευῆς 
βραδυνούσης, ἡδέως τῷ προστυχόντι σιτίῳ χρησά- 
μενος, εἶτα κοιμηϑεὶς βαϑὺν ὕπνον ἐπὶ στιβάδος, 
ἀσπάσασθαι τὴν εὐτέλειαν" ἐκ δὲ τούτου καταρά- 
σασϑαι τῷ Μεινίῳ, καὶ τῶν ἱερέων ἐπαινεσάντων 15 
στηλιτεῦσαι τὴν κατάραν. 

9. Οἱ δὲ βασιλεῖς ἀπεδείκνυντο μὲν ἐκ τῶν ἱερέων 
ἢ τῶν μαχίμων, τοῦ μὲν δι’ ἀνδρείαν τοῦ δὲ διὰ 
σοφίαν γένους ἀξίωμα καὶ τιμὴν ἔχοντος. ὁ δ᾽ ἐκ 
μαχίμων ἀποδεδειγμένος εὐθὺς ἐγίγνετο τῶν ἱερέων 30 
καὶ μετεῖχε τῆς φιλοσοφίας, ἐπικεκρυμμένης τὰ πολλὰ 
ὐύϑοις καὶ λόγοις ἀμυδρὰς ἐμφάδεις τῆς ἀληϑείας 
καὶ διαφάσεις ἔχουσιν, ὥσπερ ἀμέλει καὶ παραδη- 
λοῦσιν αὐτοὶ πρὸ τῶν ἱερῶν τὰς σφίγγας ἐπιεικῶς 
ἱστάντες, ὡς αἰνιγματώδη σοφίαν τῆς ϑεολογίας 35 
αὐτῶν ἐχούσης. τὸ δ᾽ ἐν Σάι τῆς ᾿4ϑηνᾶς, ἣν καὶ 

8 παρακουσμάτιον Χ: παρακουσμάτων 16 Ἰεινίῳ 


Μείνι Βαχίθσυβ ἐπαινεσάντων)] ἐπινευσάντων Ὁὰ 26 Σαᾶϊι 
Ῥ. 868 ἢ. Βίοῦν. 44, 42: σάει 


9Ὲ ΙΒΙΡΕ ἘΤ ΟΠΕΙΘΕ. 419 


Ἶσιν νομίξουσιν, ἔδος ἐπιγραφὴν εἶχε τοιαύτην “ἐγώ 
εἰμι πᾶν τὸ γεγονὸς καὶ ὃν καὶ ἐσόμενον καὶ τὸν 
ἐμὸν πέπλον οὐδείς πω ϑνητὸς ἀπεκάλυψεν. ἔτι δὲ 


τῶν πολλῶν νομιξόντων ἴδιον παρ᾽ “Αἰγυπτίοις ὄνομα 

δτοῦ “ιὸς εἶναι τὸν ᾿Δμοῦν (ὃ παράγοντες ἡμεῖς 
“Ἄμμωνα λέγομεν), Μανεϑὼς μὲν ὃ Σεβεννύτης τὸ Ὁ 
κεκρυμμένον οἴεται καὶ τὴν κρύψιν ὑπὸ ταύτης 
δηλοῦσϑαι τῆς φωνῆς" Ἑκαταῖος δ᾽ ὁ ᾿Αβδηρίτης 
φησὶ τούτῳ καὶ πρὸς ἀλλήλους τῷ ῥήματι χρῆσϑαι 

10 τοὺς Αἰγυπτίους, ὅταν τινὰ προσκαλῶνται" προδσκλη- 
τικὴν γὰρ εἶναι τὴν φωνήν. διὸ τὸν πρῶτον ϑεόν, 
ὃν τῷ παντὶ τὸν αὐτὸν νομίξουσιν, ὡς ἀφανῆ καὶ 
κεκρυμμένον ὄντα προσκαλούμενοι καὶ παρὰάκαλοῦντες 
ἐμφανῆ γενέσϑαι καὶ δῆλον αὐτοῖς, ᾿Δμοῦν λέγουσιν. 

ιὸ ἡ μὲν οὖν εὐλάβεια τῆς περὶ τὰ ϑεῖα σοφίας «Αἰγυ- 
πτίων τοσαύτη ἦν. 

10. Μαρτυροῦσι δὲ καὶ τῶν Ελλήνων οἱ σοφώ- 
τατοι, Σόλων Θαλῆς Πλάτων Εὔδοξος Πυϑαγόρας, Ἐ 
ὡς δ᾽ ἔνιοί φασι, καὶ Δυκοῦργος, εἰς Αἴγυπτον ἀφι- 

0 χόμενονι καὶ συγγενόμενοι τοῖς ἱερεῦσιν. Εὔδοξον 
μὲν οὖν Χονούφεώς φασι Μεμφίτου διακοῦσαι, 
Σόλωνα δὲ Σόγχιτος Σαΐτου, Πυϑαγόραν δ᾽ Οἰνού- 
φεως Ἡλιοπολίτουι μάλιστα δ᾽ οὗτος, ὡς ἔοικε, 
ϑαυμασϑεὶς καὶ ϑαυμάσας τοὺς ἄνδρας ἀπεμιμήσατο Ἐ' 

85 τὸ συμβολικὸν αὐτῶν καὶ μυστηριῶδες, ἀναμίξας 
αἰνίγμασι τὰ δόγματα" τῶν γὰρ καλουμένων ἕερο- 


6 Σεβεννύτης ϑίθρΒ. Βγζαπύϊαβ 160 οὖ Ἰπῖτα: σεβεννίτης 
8 Ἑκαταῖος] νἱᾶ. Ρ. 868 Ὁ 12 ὃν Βομί]ΘΣ8 16 ἦν] 46]. 
ΒΟΗΒΟΙΌΓΣΕΒ 23 Ἡλιοπολίτου Ἔ: ἡλιουπολίτου 


480 ὍΕ ἸΒΙῈ ἘΠ ΟΠΙΕΙΘΕ. 


γλυφικῶν γραμμάτων οὐδὲν ἀπολείπει τὰ πολλὰ τῶν 
Πυϑαγορικῶν παραγγελμάτων, οἷόν ἐστι τό “μὴ 
ἐσϑίειν ἐπὶ δίφρου “μηδ᾽ ἐπὶ χοίνικος καϑῆσϑαι᾽ ἱμηδὲ 
φοίνικα φυτεύειν᾽ ᾿μηδὲ πῦρ μαχαίρᾳ σκαλεύειν ἐν 
οἰκίᾳ. δοκῶ δ᾽ ἔγωγε καὶ τὸ τὴν μονάδα τοὺς ἄν- 
δρας ὀνομάξειν ᾿“πόλλωνα καὶ τὴν δυάδα Ἄρτεμιν, 
᾿ϑηνᾶν δὲ τὴν ἑβδομάδα, Ποσειδῶνα δὲ τὸν πρῶτον 
κύβον, ἐοικέναι τοῖς ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἱδρυμένοις καὶ 
δρωμένοις νὴ Ζία καὶ γραφομένοις. τὸν γὰρ βασιλέα 


σι 


καὶ κύριον Ὄσιριν ὀφθαλμῷ καὶ σκήπτρῳ γράφουσιν" το 
δῦῦ ἔνιοι δὲ καὶ τοὔνομα διερμηνεύουσι πολυόφϑαλμον, 


Β 


μρευπύος 


ὡς τοῦ μὲν ος, τὸ πολύ, τοῦ δ᾽ ἐρι τὸν ὀφθαλμὸν “ἐἰγυ- 
πτίᾳ γλώττῃ φράξοντορ᾽ τὸν δ᾽ οὐρανὸν ὡς ἀγήρων δι᾽ 
ἀιδιότητα καρδίᾳ ϑυμὸν ἐσχάρας ὑποκειμένης. ἐν δὲ 
Θήβαις εἰκόνες ἦσαν ἀνακείμεναι δικαστῶν ἄχειρες, ἣ 16 
δὲ τοῦ ἀρχιδικαστοῦ καταμύουσα τοῖς ὄμμασιν, ὡς 
ἄδωρον ἅμα τὴν δικαιοσύνην καὶ ἀνέντευκτον οὖσαν. 
τοῖς δὲ μαχίμοις κάνϑαρος ἦν γλυφὴ σφραγῖδος" οὐ γὰρ 
ἔστι κάνϑαρος θῆλυς. ἀλλὰ πάντες ἄρσενες. τίκτουσι 
ὃὲ τὸν γόνον εἰς ὕλην, ἣν σφαιροποιοῦσιν, οὐ τροφῆς 30 
μᾶλλον ἢ γενέσεως χώραν παραδκευάξοντες. 

11. Ὅταν οὖν ἃ μυϑολογοῦσιν Αἰγύπτιοι περὶ 
τῶν ϑεῶν ἀκούσῃς, πλάνας καὶ διαμελισμοὺς καὶ 
πολλὰ τοιαῦτα παϑήματα, δεῖ τῶν προειρημένων 
μνημονεύειν καὶ μηδὲν οἴεσϑαι τούτων λέγεσϑαι 5 

4 φυτεύειν] φονεύειν ὃ μαχαίρᾳ ἕ: μαχαίρῃ 6 τὴν 
δυάδα ϑαυχγ8β: δυάδα τὴν 18 φράξοντος Βακχίογυβ: 
φράξοντες ἀγήρων ἕ: ἀγήρω 14 ϑυμὸν ἐσχάρας ὑποκει- 


μένης) βωμέου ἐσχάρας ὑποκαομένης οἵ. Ἐπχ. ῬΏΟΘΙ. 281. 
ΞΟΡὮ. Απίρ. 1016. 81} 20 εἰς ὕλην, ἣν Υ : ὡς 


ΌΟῸΌ ΘᾺ... 


ὈῈ ΙΒΙΘΕ ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 481 


γεγονὸς οὕτω καὶ πεπραγμένον. οὐ γὰρ τὸν κύνα 
κυρίως "Ἑρμῆν λέγουσιν, ἀλλὰ τοῦ ξώου τὸ φυλα- 
κτικὸν καὶ τὸ ἄγρυπνον καὶ τὸ φιλόσοφον, γνώδει 
καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἐχϑρὸν δρίξοντος, ἧ 
ὄφησιν ὁ Πλάτων, τῷ λογιωτάτῳ τῶν ϑεῶν συνοι- 
κειοῦσιν. οὐδὲ τὸν ἥλιον ἐκ λωτοῦ νομίξουσι βρέφος 
ἀνίσχειν νεογνόν, ἀλλ᾽ οὕτως ἀνατολὴν ἡλίου γρά- Ο 
φουόσι, τὴν ἐξ ὑγρῶν ἡλίου γιγνομένην ἄναψιν αἰνιτ- 
τόμενοι. καὶ γὰρ τὸν ὠμότατον Περσῶν βασιλέα 
10 καὶ φοβερώτατον Ὦχον ἀποκτείναντα πολλούς, τέλος 
δὲ καὶ τὸν ἅπιν ἀποσφάξαντα καὶ καταδειπνήσαντα 
μετὰ τῶν φίλων, ἐκάλεσαν ᾿ἱμάχαιραν᾽, καὶ καλοῦσι 
μέχρι νῦν οὕτως ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν βασιλέων, οὐ 
κυρίως δήπου τὴν οὐσίαν αὐτοῦ σημαίνοντες, ἀλλὰ 
ιό τοῦ τρόπου τὴν σχληρότητα καὶ κακίαν ὀργάνῳ 
φονικῷ παρεικάξζοντες. οὕτω δὴ τὰ περὶ ϑεῶν ἀκού- 
σασα καὶ δεχομένη παρὰ τῶν ἐξηγουμένων τὸν μῦϑον 
ὁσίως καὶ φιλοσόφως, καὶ δρῶσα μὲν ἀεὶ καὶ δια- 
φυλάττουσα τῶν ἱερῶν τὰ νενομισμένα, τοῦ͵ δ᾽ Ὁ 
30 ἀληϑῆ δόξαν ἔχειν περὶ ϑεῶν μηδὲν οἰομένη μᾶλλον 
αὐτοῖς μήτε ϑύσειν μήτε ποιήσειν κεχαρισμένον, 
οὐδὲν ἔλαττον ἀποφεύξῃ κακὸν ἀϑεότητος δεισιδαι- 
μονίαν. 
12. Μέγεται δ᾽ ὃ μῦϑος οὗτος ἐν βραχυτάτοις 
46 ὡς ἔνεστι μάλιστα, τῶν ἀχρήστων σφόδρα καὶ περιτ- 
τῶν ἀφαιρεϑέντων. τῆς Ῥέας φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ 


ὅ Πλάτων) ἘΘΡ. νΡ. 8786 συνοικειοῦσιν ΒεΕΧίρΙαΒ: 
κυνικειοῦσιν 1 νεογνόν ΠΟΥ ΧοΤάθηυ8: νεογιλόν 16 ἀκού- 
σασα] ἀκούουσα 21 ποιήσειν ΘΌΠΘΣαΒ: ποιήσειν αὐτοῖς 
22 ἀποφεύξῃ : ἀποφεύξοο 234 οὕτως Βαχίογιβ 

ῬΙαίατοι! Μοσαα, ὙΟ]. 11. 81 


482 Ε ΠΡ ἘΤ ΟΒΙΕΙΌΒΕ. 


συγγενομένης, αἰσϑόμενον ἐπαράσασϑαι τὸν “Ἥλιον 
αὐτῇ μήτε μηνὶ μήτ᾽ ἐνιαυτῷ τεκεῖν" ἐρῶντα δὲ τὸν 
Ἑρμῆν τῆς ϑεοῦ συνελθεῖν, εἶτα παίξαντα πέττια 
πρὸς τὴν σελήνην καὶ ἀφελόντα τῶν φώτων ἑκάστου 
τὸ ἑβδομηκοστόν, ἐκ πάντων ἡμέρας πέντε συνελεῖν 
καὶ ταῖς ἑξήκοντα καὶ τριακοσίαις ἐπαγαγεῖν, ἃς νῦν 
ἐπαγομένας Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ τῶν ϑεῶν γενε- 
ϑλίους ἄγουσι. τῇ μὲν πρώτῃ τὸν Ὄσιριν γενέσϑαι, 
καὶ φωνὴν αὐτῷ τεχϑέντι συνεκπεσεῖν, ὡς ὁ πάντων 
κύριος εἰς φῶς πρόεισιν. ἔνιοι δὲ Παμύλην τινὰ 
λέγουσιν ἐν Θήβαις ὑδρευόμενον ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ 
Διὸς φωνὴν ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ 
βοῆς, ὅτι μέγας βασιλεὺς εὐεργέτης Ὄσιρις γέγονε" 
καὶ διὰ τοῦτο ϑρέψαι τὸν Ὄσιριν, ἐγχειρίδαντος 


αὐτῷ τοῦ Κρόνου, καὶ τὴν τῶν Παμυλίων ἕορτὴν ιὅ 


αὐτῷ τελεῖσϑαι, Φαλληφορίοις ἐοικυῖαν. τῇ δὲ δευ- 
τέρᾳ τὸν ᾿Δρούηριν, ὃν ᾿“πόλλωνα, ὃν καὶ πρεσβύ- 
τερον Ὧωρον ἔνιοι καλοῦσι" τῇ τρίτῃ δὲ Τυφῶνα μὴ 
καιρῷ μηδὲ κατὰ χώραν, ἀλλ᾽ ἀναρρήξαντα πληγῇ 


διὰ τῆς πλευρᾶς ἐξαλέσϑαι" τετάρτῃ δὲ τὴν Ἶσιν ἐν 30 


πανύγροις γενέσθαι" τῇ δὲ πέμπτῃ Ννέφϑυν, ἣν καὶ 
Τελευτὴν καὶ ᾿ἀφροδίτην, ἔνιοι δὲ καὶ Νίώκην ὀνο- 
μάξουσιν. εἶναι δὲ τὸν μὲν Ὄσιριν ἐξ Ἡλίου καὶ 


ὅ ἑβδομηκοστόν] δα. δεύτερον βοδ!ίροταθ συνελεῖν Χ: 
συνελθεῖν 6 ἐπαγαγεῖν Β: ἐπάγειν 9 ὁ πάντων Ἐ: 
ἁπάντων 10 Ἡαμύλην --- Παμυλίων] Παμμύλην --- Παμ- 
μυλίων 1,. Ὁϊπἀογῆπδ 11 ὑδρευόμενον Βαχίοτυθ: ὑδρευο- 
μένην 14 ἐγχειρίσαντος ϑ'δι]ταδδῖαΒ: ἐγχειρήσαντος 1Ὶ 
ὃν καὶ] ὄντα καὶ οἵ, ». 488,90 240 ἐξαλέσϑαι Ἐ: ἐξάλλεσϑαι 
21 πανύγροις)] πανηγύρεσι ΒΠΒΘΩΙΪΙ5 











θῈ ΙΒ1ΡΕ ἘΤ ΟΠΙΒΕΙΡΕ. 488 


τὸν ᾿Δρούηριν, ἐκ δ᾽ ἙἭ. μοῦ τὴν Ἶσιν, ἐκ δὲ τοῦ 
Κρόνου τὸν Τυφῶνα καὶ τὴν Νέφϑυν, διὸ καὶ τὴν 


τρίτην τῶν ἐπαγομένων ἀποφράδα νομίξοντες οἵ 8 


βασιλεῖς οὐκ ἐχρημάτιξον οὐδ᾽ ἐθεράπευον αὑτοὺς 
δ μέχρι νυκτός. γήμασϑαι δὲ τῷ Τυφῶνι τὴν Νέφϑυν. 

Ἶσιν δὲ καὶ Ὄσιριν ἐρῶντας ἀλλήλων καὶ πρὶν ἢ 

γενέσθαι κατὰ γαστρὸς ὑπὸ σκότῳ συνεῖναι. ἔνιοι 

δέ φασι καὶ τὸν ᾿Δούηριν οὕτω γεγονέναι καὶ καλεῖ- 

σϑαι πρεσβύτερον Ὧχγρον ὑπ’ Δἰγυπτίων, ᾿Απόλλωνα 
10 δ᾽ ὑφ᾽ ᾿Ελλήνων. 

18. Βασιλεύοντα δ᾽ Ὄσιριν Αἰγυπτίους μὲν εὐθὺς 
ἀπόρου βίου καὶ ϑηριώδους ἀπαλλάξαι, καρπούς τε 
δείξαντα καὶ νόμους ϑέμενον αὐτοῖς καὶ ϑεοὺς διδά- 
ἕαντα τιμᾶν" ὕστερον δὲ γῆν πᾶσαν ἡμερούμενον 

1 ἐπελθεῖν, ἐλάχιστα μὲν ὕπλων δεηϑέντα, πευϑοῖ δὲ 
τοὺς πλείστους καὶ λόγῳ μετ᾽ ὠδῆς καὶ πάσης μουσι- 
κῆς ϑελγομένους προσαγόμενον᾽ ὅϑεν Ἕλλησι δόξαι 
Διονύσῳ τὸν αὐτὸν εἶναι. Τυφῶνα δ᾽ ἀπόντος μὲν 
οὐδὲν νεωτερίζειν, διὰ τὸ τὴν Ἶσιν εὖ μάλα φυλάτ- 

20 τεσϑαι καὶ προσέχειν ἐγκρατῶς ἔχουσαν, ἐπανελθόντι 
δὲ δόλον μηχανᾶσϑαι, συνωμότας ἄνδρας ἑβδομή- 
κοντὰ καὶ δύο πεποιημένον καὶ συνεργὸν ἔχοντα 
βασίλισσαν ἐξ Αἰὐἰϑιοπίας παροῦσαν, ἣν ὀνομάξουσιν 


πβ, 


Β 


᾿Ασώ᾽ τοῦ δ᾽ Ὀσίριδος ἐκμετρησάμενον λάϑρα τὸ Ο 


ο5 σῶμα καὶ κατασκευάσαντα πρὸς τὸ μέγεϑος λάρνακα 


8 τρίτην] δᾶ. καὶ τὴν πέμπτην Ἀὶ ὅ γήμασϑαι Χ: 
τιμᾶσϑαι 1 ἕνιοι δέ φασι --- Ἑλλήνων) φ]οΒδᾶχῃη 6886 
Ραϊαὶ 'ὸ 138 διδάξαντα Μεγκϊαπάυθ: δείξαντα 20 ἔχου- 
σαν] ἄρχουσαν 1άθτῃ. οὗ, 1οα. 1 17 


81" 


δοίξ. 


484 Ε ΙΒ10Ὲ ἘΤ ΟΡΙΒΙΘΕ. 


καλὴν καὶ κεκοσμημένην περιττῶς εἰδενεγκεῖν εἰς τὸ 
συμπόσιον. ἡσϑέντων δὲ τῇ ὄψει καὶ ϑαυμασάντων., 
ὑποσχέσϑαι τὸν Τυφῶνα μετὰ παιδιᾶς, ὃς ἂν ἐγκα- 
τακλιϑεὶς ἐξισωϑῇ, διδόναι δῶρον αὐτῷ τὴν λάρνακα. 
πειρωμένων δὲ πάντων καϑ'΄ ἕχαστον, ὡς οὐδεὶς ὅ 
ἐνήρμοττεν, ἐμβάντα τὸν Ὄσιριν κατακλιϑῆναι. τοὺς 
δὲ συνόντας ἐπιδραμόντας ἐπιρράξαι τὸ πῶμα καί, 
τῶν μὲν γόμφοις καταλαβόντων ἔξωϑεν, τῶν δὲ 
ϑερμοῦ μολίβδου καταχεαμένων., ἐπὶ τὸν ποταμὸν 
ἐξενεγκεῖν καὶ μεϑεῖναι διὰ τοῦ Τανιτικοῦ στόματος 19 
εἰς τὴν θάλασσαν, ὃ διὰ τοῦτο μισητὸν ἔτι νῦν καὶ 
κατάπτυστον ὀνομάξειν Αἰγυπτίους. ταῦτα δὲ πρα- 
χϑῆναι λέγουσιν ἑβδόμῃ ἐπὶ δέκα μηνὸς ᾿Αϑύρ, ἐν 
ᾧ τὸν σκορπίον ὃ ἥλιος διέξεισιν, ὄγδοον ἔτος καὶ 

Ὁ εἰκοστὸν ἐκεῖνο βασιλεύοντος Ὀσίριδος. ἔνιοι δὲ 1ὅ 
βεβιωκέναι φασὶν αὐτόν, οὐ βεβασιλευκέναι χρόνον 
τοσοῦτον. 

14. Πρώτων δὲ τῶν τὸν περὶ Χέμμιν οἰκούντων 
τόπον Πανῶν καὶ Σατύρων τὸ πάϑος αἰσϑομένων 
καὶ λόγον ἐμβαλόντων περὶ τοῦ γεγονότος, τὰς μὲν 30 
αἰφνιδίους τῶν ὄχλων ταραχὰς καὶ πτοήσεις ἔτι νῦν 
διὰ τοῦτο πανικὰς προσαγορεύεσθαι" τὴν δ᾽ Ἶσιν 
αἰσϑομένην κείρασϑαι μὲν ἐνταῦϑα τῶν πλοκάμων 
ἕνα καὶ πένϑιμον στολὴν ἀναλαβεῖν, ὅπου τῇ πόλει 


ὃ ἐγκατακλιϑεὶς ΜατκΚΙαπᾶμΒ: ἐγκατακλεισϑεὶς 4 ἐξι- 
σωϑῇ Ἔ: ἐξισωϑείη 1 συνόντας] συνωμότας Μ ἐπιρράξαι 
Υ: ἐπιρρῆξαι ὃ τῶν μὲν --- καταλαβόντων ϑ6]ΤΛΔ 5108: τὰ 
μὲν --- καταλαβόντας 10 Τανιτικοῦ Χ: ταναϊτικοῦ 1ὅ 
ἐκεῖνο Χ: ἐκείνου 18 Χέμμιν Χ: χέννν 8ῶἃ8 κείρασθαι 
Ηουογάθμυβ: κεέρεσϑαι 34 τῇ πόλει] πόλις ἡ ΚΗ 





ΝΕ ἘΕΕΕΕΕΌΌΌΌΌΌ αακαυυσ πὰ το ὦ πε πασσσασαασνιι--  --΄.--«πιππρ͵ τ΄ο---““αἰ -- σαι ἡ 





Ὲ 1Ξ10Ὲ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 48 


μέχρι νῦν ὄνομα Κοπτώ. ἕτεροι δὲ τοὔνομα σημαί- 
νεῖν οἴονται στέρησιν" τὸ γὰρ ἀποστερεῖν ᾿κόπτειν᾽ 
λέγουσι. πλανωμένην δὲ πάντῃ καὶ ἀποροῦσαν οὐδένα 
προδελϑεῖν ἀπροσαύδητον, ἀλλὰ καὶ παιδαρίοις συν- 
ὅ τυχοῦσαν ἐρωτᾶν περὶ τῆς λάρνακος" τὰ δὲ τυχεῖν 
ἑωρακότα καὶ φράδαι τὸ στόμα, δι’ οὗ τὸ ἀγγεῖον 
οἱ φίλοι τοῦ Τυφῶνος εἰς τὴν ϑάλασσαν ξωδαν. ἐκ 
τούτου τὰ παιδάρια μαντικὴν δύναμιν ἔχειν οἴεσϑαι ς 
τοὺς “ἰγυπτίους, καὶ μάλιστα ταῖς τούτων ὀττεύεσϑαι ὕγώκον, 
«ἐλ. 19 κληδόσι παιξόντων ἐν ἱεροῖς καὶ φϑεγγομένων ὅ τι 
ἂν τύχωσι. αἰσϑομένην δὲ τῇ ἀδελφῇ ἐρῶντα συγ- 
᾿γεγονέναν δι’ ἄγνοιαν ὡς ξαυτῇ τὸν Ὄσιριν, καὶ Ἐ 
τεχμήριον ἰδοῦσαν τὸν μελιλώτινον στέφανον, ὃν 
ἐκεῖνος παρὰ τῇ Νέφϑυι κατέλιπε, τὸ παιδίον ξητεῖν 
1 (ἐκθεῖναι γὰρ εὐθὺς τεκοῦσαν διὰ φόβον τοῦ Τυ- 
φῶνος)" εὑρεϑὲν δὲ χαλεπῶς καὶ μόγις, κυνῶν ἐπα- 
γόντων τὴν Ἶσιν, ἐκτραφῆναι καὶ γενέσϑαι φύλακα 
καὶ ὀπαδὸν αὐτῆς, ᾿άνουβιν προσαγορευϑέντα, καὶ 
λεγόμενον τοὺς ϑεοὺς φρουρεῖν, ὥσπερ οἱ κύνες 
20 τοὺς ἀνθρώπους. 

16. ᾿Εκ δὲ τούτου πυϑέσϑαι περὶ τῆς λάρνακος, 851 
ὡς πρὸς τὴν Βύβλον χώραν ὑπὸ τῆς ϑαλάττης ἐκ- 
κυμανϑεῖσαν αὐτὴν ἐρείκῃ τινὶ μαλϑακῶς ὁ κλύδων Φικν, 
προσέμιξεν᾽ ἡ δ᾽ ἐρείκη κάλλιστον ἔρνος ὀλίγῳ χρόνῳ 

36 καὶ μέγιστον ἀναδραμοῦσα περιέπτυξε καὶ περιέφυ 

1 ἕτεροι --- λέγουσι] ΟΣ ΤηδΙρΡῚ 6 ἸΥΤΘΡΒΙ886 υἹἀ θην 
4 προσελϑεῖν] παρελϑεῖν Μ ὅ δὲ τυχεῖν Βαχίοταβ: δ᾽ 
ἔτυχεν 18 ἰδοῦσαν τὸν μελιλώτινον Χ: ἰδοῦσα τὸν μὲν 


λάτινον 14 τῇ Νέφϑυι ἢ: τὴν νέφϑυν 16 ἐκϑεῖναι Χ: 
ἐκεῖνο 16 δὲ Βαυϊβ 82 Βύβλον] Βύβλου Βοιπί]ο1υ8 


486 θῈ [Ξ10Ὲ ἘΤ ΟΥΙΒΙΘΕ. 


καὶ ἀπέκρυψεν ἐντὸς ἑαυτῆς" ϑαυμάσας δ᾽ ὁ βασιλεὺς 
τοῦ φυτοῦ τὸ μέγεϑος καὶ περιτεμὼν τὸν περιέχοντα 
τὴν σορὸν οὐχ ὁρωμένην κορμὸν ἔρεισμα τῆς στέγης 
ὑπέστηδσε. ταῦτά τε πνεύματί φασι δαιμονίῳ φήμης 
πυϑομένην τὴν Ἶσιν εἰς Βύβλον ἀφικέσϑαι., καὶ 
καϑίσασαν ἐπὶ κρήνης ταπεινὴν καὶ δεδακρυμένην 
ἄλλῳ μὲν μηδενὶ προσδιαλέγεσϑαι, τῆς δὲ βασιλίδος 
τὰς ϑεραπαινίδας ἀσπάξεσϑαι καὶ φιλοφρονεῖσϑαι 
τήν τε κόμην παραπλέκουσαν αὐτῶν καὶ τῷ χρωτὶ 
Β ϑαυμαστὴν εὐωδίαν ἐπιπνέουσαν ἀφ᾽ ἑαυτῆς. ἰδού- 
ὅης δὲ τῆς βασιλίδος τὰς ϑεραπαινίδας, ἵμερον ἐμ-- 
πεσεῖν τῆς ξένης τῶν τὲ τριχῶν τοῦ τὰ χρωτὸς 
ἀμβροσίαν πνέοντος᾽ οὕτω δὲ μεταπεμφϑεῖσαν καὶ 
γενομένην συνήϑη ποιήσασϑαι τοῦ παιδίου τίτϑην. 
ὄνομα δὲ τῷ μὲν βασιλεῖ ΜΜάλκανδρον εἶναί φασιν" 
αὐτῇ δ᾽ οἱ ἀὲν ᾿ἀστάρτην οἱ δὲ Σάωσιν οἱ δὲ Νεμα- 
νοῦν, ὅπερ ἂν Ἕλληνες ᾿4ϑηναΐδα προδείποιεν. 

16. Τρέφειν δὲ τὴν Ἶσιν ἀντὶ μαστοῦ τὸν δά- 
α τυλον εἰς τὸ στόμα τοῦ παιδίου διδοῦσαν, νύχτωρ 
ὃ περικάειν τὰ ϑνητὰ τοῦ σώματος" αὐτὴν δὲ γενο- 
μένην χελιδόνα τῇ κίονι περιπέτεσϑαι καὶ ϑρηνεῖν, 
ἄχρι οὗ τὴν βασίλισσαν παραφυλάξασαν καὶ ἐκκρα- 
γοῦσαν, ὡς εἶδε περικαόμενον τὸ βρέφος, ἀφελέσϑαι 
τὴν ἀθανασίαν αὐτοῦ. τὴν δὲ ϑεὰν φανερὰν γενο- 
μένην αἰτήσασϑαι τὴν κίονα τῆς στέγης᾽ ὑφελοῦσαν 
δὲ ῥᾷστα περικόψαι τὴν ἐρείκην, εἶτα ταύτην μὲν 


8 κορμόν ϑ'Α]τηδβῖαβ: κόλπον 16 αὐτῇ Ματκδη 8: 
αὐτὴν ᾿Αστάρτην ΒΑΒΘΘΙΒ18: ἀσπάρτην 11 προσείποιεν 
Μαγκὶδπάυβ: προσειπεῖν 19 ἵγ6}] τῷ παιδίῳ γ8] τιυϑεῖσαν᾽ ὟΝ 
22 ἐκκραγοῦσαν Βοπί]οῖα8: κεκραγοῦσαν 


ϑι 


20 


Ὲ. ΙΒ1Ὶ0Ε ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 487 


22 ..... ὀϑόνῃ περικαλύψασαν καὶ μύρον καταχεαμένην ἐγχει- 
οίσαι τοῖς βασιλεῦσι, καὶ νῦν ἔτι σέβεσθαι Βυβλίους 
τὸ ξύλον ἐν ἱερῷ κείμενον Ἴσιδος. τῇ δὲ σορῷ 
περιπεσεῖν καὶ κωκῦσαι τηλικοῦτον, ὥστε τῶν παίδων Ὁ 

"τοῦ βασιλέως τὸν νεώτερον ἐκϑανεῖν, τὸν δὲ πρε- 
σβύτερον μεϑ᾽ ἑαυτῆς ἔχουσαν καὶ τὴν σορὸν εἰς 
πλοῖον ἐνθεμένην ἀναχϑῆναι. τοῦ δὲ Φαίδρου πο- 
ταμοῦ πνεῦμα τραχύτερον ἐκϑρέψαντος ὑπὸ τὴν ἕω, 
ϑυμωϑθεῖσαν ἀναξηρᾶναι τὸ ῥεῖϑρον. 

1... 11. Ὅπου δὲ πρῶτον ἐρημίας ἔτυχεν, αὐτὴν καϑ' 
ἑαυτὴν γενομένην ἀνοῖξαι τὴν λάρνακα, καὶ τῷ 
προσώπῳ τὸ πρόσωπον ἐπιϑεῖσαν ἀσπάδασϑαι καὶ 
δακρύειν τοῦ δὲ παιδίου σιωπῇ προσελθόντος ἐκ 
τῶν ὄπισϑεν καὶ καταμανϑάνοντος. αἰσϑομένην μετα- 

18 στραφῆναι καὶ δεινὸν ὑπ᾽ ὀργῆς ἐμβλέψαι. τὸ δὲ Εὶ 
παιδίον οὐκ ἀνασχέσϑαι τὸ τάρβος, ἀλλ᾽ ἀποϑανεῖν. 
οἱ δέ φασιν οὐχ οὕτως, ἀλλ᾽ ὡς εἴρηται πρότερον 
ἐχπεσεῖν εἰς τὴν ϑάλασσαν. ἔχει δὲ τιμὰς διὰ τὴν 
ϑεόν' ὃν γὰρ ἄδουσιν Αἰγύπτιοι παρὰ τὰ συμπόσια 

40 Μανέρωτα, τοῦτον εἶναι. τινὲς δὲ τὸν μὲν παῖδα 
καλεῖσϑαι Παλαιστινὸν ἢ Πηλούσιον, καὶ τὴν πόλιν 
ἐπώνυμον ἀπ᾿ αὐτοῦ γενέσθαι κτισϑεῖσαν ὑπὸ τῆς 
ϑεοῦ" τὸν δ᾽ ἀδόμενον Μανέρωτα πρῶτον εὑρεῖν 
μουσικὴν ἱστοροῦσιν. ἔνιοι. δέ φασιν ὄνομα μὲν 

46 οὐδενὸς εἶναι, διάλεκτον δὲ πίνουσιν ἀνθρώποις καὶ 
ϑαλειάξουσι πρέπουσαν “αἴσιμα τὰ τοιαῦτα παρείη" 
τοῦτο γὰρ τῷ ΜΜανέρωτι φραξόμενον ἀναφωνεῖν Ἀ' 


ὅ ἐκϑανεῖν Ἀ;: ἐνθανεῖν 11 πρότερον Χ: τρόπον 
26 τὰ τοιαῦτα] ταῦτα Ὗ 


488 Ὲ ΒΡῈ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


ἑκάστοτε τοὺς Αἰγυπτίους. ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸ 
δεικνύμενον αὐτοῖς εἴδωλον ἀνθρώπου τεϑνηκότος 
ἐν κιβωτίῳ περιφερόμενον οὐκ ἔστιν ὑπόμνημα τοῦ 
περὶ Ὀσίριδος πάϑους, ἧ τινες ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ᾽ 
οἰνωμένους παρακαλεῖν αὐτοὺς χρῆσϑαι τοῖς παροῦσι 
καὶ ἀπολαύειν, ὡς πάντας αὐτίκα μάλα τοιούτους ἐσο- 
μένους, ἄχαριν ἐπίκωμον ἐπειδάγουσι. 

18, Τῆς δ᾽ Ἴσιδος πρὸς τὸν υἱὸν δῶρον ἐν Βούτῳ 
τρεφόμενον πορευϑείσης, τὸ δ᾽ ἀγγεῖον ἐκποδὼν 


808 ἀποϑεμένης, Τυφῶνα κυνηγετοῦντα νύκτωρ πρὸς τὴν 


βρέ 


σελήνην ἐντυχεῖν αὐτῷ, καὶ τὸ σῶμα γνωρίσαντα 
διελεῖν εἰς τεσσαρεσκαίδεκα μέρη καὶ διαρρῖψαι" τὴν 
δ᾽ Ἶσιν πυϑομένην ἀναζητεῖν ἐν βάρμδι παπυρίνῃ 
τὰ ἕλη διεκπλέουδαν᾽ ὅϑεν οὐκ ἀδικεῖσϑαι τοὺς ἐν 
παπυρίνοις σκάφεσι πλέοντας ὑπὸ τῶν κροκοδείλων, 
ἢ φοβουμένων ἢ δεβομένων νὴ Ζα τὴν ϑεόν. ἐκ 
τούτου δὲ καὶ πολλοὺς τάφους Ὀσίριδος ἐν Αἰγύπτῳ 
λέγεσϑαι διὰ τὸ προστυγχάνουσδαν ἑκάστῳ μέρει 
ταφὰς ποιεῖν. οἱ δ᾽ οὔ φασιν, ἀλλ᾽ εἴδωλα ποιου- 
μένην διδόναι καϑ' ἑκάστην πόλιν ὡς τὸ σῶμα 


Β διδοῦσαν ὅπως παρὰ πλείοσιν ἔχῃ τιμάς, κῶν ὃ 


4 


Τυφὼν ἐπικρατήσῃ τοῦ ρου, τὸν ἀληϑινὸν τάφον 
ξητῶν, πολλῶν λεγομένων καὶ δεικνυμένων ἀπαγο- 
ρεύσῃ. μόνον δὲ τῶν μερῶν τοῦ Ὀσίριδος τὴν Ἶσιν 
οὐχ εὑρεῖν τὸ αἰδοῖον᾽ εὐθὺς γὰρ εἰς τὸν ποταμὸν 


ῥά" Ὡγ' ῥιφῆναι καὶ γεύσασϑαι τόν τε λεπιδωτὸν αὐτοῦ καὶ 


ὅ οἰνωμένους ΜαχκΚΙαηάυΒ: οἰομένους 7 ἄχαριν ἐπί- 
κῶμον ἘΕΧΩΡΟΥαΒ: οὗ χάριν ἐπὶ κῶμον 12 τεσσαρεσκαίδεκα) 
τεσσαρακαΐέδεκα ὃ 14 τὰ ΒΕΒΙ]66.818: τὰ δὲ 16 νὴ Δία 
ΒΘ, ΒΙὰΒ: διὰ 20 διδόναι] διαδοῦναι ΜατκΚΙδμαὰΒ 


Ὲ 5108 ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 489 


τὸν φάγρον καὶ τὸν ὀξύρυγχον, οὗς μάλιστα τῶν 
ἰχϑύων ἀφοσιοῦσϑαι" τὴν δ᾽ Ἶσιν ἀντ᾽ ἐκείνου 
μίμημα ποιησαμένην καϑιερῶσαι τὸν φαλλόν, ᾧ καὶ 
νῦν ἑἕξορτάξειν τοὺς “ἰγυπτίους. 
ὄ 19. Ἔπειτα τῷ ρῳ τὸν Ὄσιριν ἐξ “άιδου παρα- 
γενόμενον διαπονεῖν ἐπὶ τὴν μάχην καὶ ἀσκεῖν. εἶτα 
διερωτῆσαι τί κάλλιστον ἡγεῖται᾽ " τοῦ δὲ φήσαντος 
τῷ πατρὶ καὶ μητρὶ τιμωρεῖν κακῶς παϑοῦσιν᾽, 
δεύτερον ἐρέσϑαι τί χρησιμώτατον οἴδται ξῷον εἰς Ο 
μάχην ἐξιοῦσι"᾽ τοῦ δ᾽ ρου “ἵππον᾽ εἰπόντος, ἐπι- 
ϑαυμάσαι καὶ διαπορῆσαι, “πῶς οὐ λέοντα μᾶλλον 
ἀλλ᾿ ἵππον᾽ εἶπεν. εἰπεῖν οὖν τὸν Ὧρον ὡς “λέων 
μὲν ὠφέλιμον ἐπιδεομένῳ βοηϑείας, ἵππος δὲ φεύ- 
γοντα διασπάσαι καὶ καταναλῶσαι τὸν πολέμιον. 
ὅ ἀκούσαντ᾽ οὖν ἡσθῆναι τὸν Ὄσιριν, ὡς ἱκανῶς 
παρασκευασαμένου τοῦ ρου. λέγεται δ᾽ ὅτι, πολλῶν 
μετατιϑεμένων ἀεὶ πρὸς τὸν Ὧρον, καὶ ἡ παλλακὴ 
τοῦ Τυφῶνος ἀφίκετο Θούηρις. ὄφις δέ τις ἐπιδι- 
ὦκων αὐτὴν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν ἴῶρον κατεκόπη, καὶ ἩὉ 
οο νῦν διὰ τοῦτο σχοινίον τι προβάλλοντες εἰς μέδον 
κατακόπτουσι. τὴν μὲν οὖν μάχην ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας 
γενέσϑαι καὶ κρατῆσαι τὸν Ὧρον᾽" τὸν Τυφῶνα δὲ 
τὴν Ἶσιν δεδεμένον παραλαβοῦσαν οὐκ ἀνελεῖν, ἀλλὰ 
καὶ λῦσαι καὶ μεϑεῖναι" τὸν δ᾽ Ὧωρον οὐ μετρίως 
45 ἐνεγκεῖν, ἀλλ᾽ ἐπιβαλόντα τῇ μητρὶ τὰς χεῖρας ἀπο- 
σπάσαι τῆς κεφαλῆς τὸ βασίλειον" “Ἑρμῆν δὲ περι- 


1 


Φ 


». 
[ 


1 οὃς ΒΑΒΙ]ΘΘΏΒ18: ὡς οὺς 2 ἀφοσιοῦσϑαι] ἀφοσιοῦν- 
ται ἢ 9 γρησιμώτατον ἘπΩΡΟΙαΒ: γρησιμώτερον 10 
ἵππον] λύκον ΒΘΗΒΘΙΘΙΒ 12 εἶπεν Ὗ 


“-- 


»,»»»» Ὁ. 


490 ΚΕ ΙΞῚΘῈ ἘΤ ΟΞΙΒΙΘΕ. 


ϑεῖναι βούκρανον αὐτῇ κράνος. τοῦ δὲ Τυφῶνος 
δίκην τῷ Ὥρῳ νοϑείας λαχόντος, βοηϑήσαντος δὲ 
τοῦ Ἑρμοῦ, καὶ τὸν Ὧρον ὑπὸ τῶν ϑεῶν γνήσιον 
κρυϑῆναι, τὸν δὲ Τυφῶνα δυσὶν ἄλλαις μάχαις κατα- 


Ἑ πολεμηϑῆναι. τὴν δ᾽ Ἶσιν ἐξ Ὀσιριδος μετὰ τὴν ὅ 
{ τελευτὴν συγγενομένου τεκεῖν ἠλιτόμηνον καὶ ἀσϑενῆ 


τοῖς κάτωϑεν γυίοις τὸν “Φρποκράτην. 

20. Ταῦτα σχεδόν ἐστι τοῦ μύϑου τὰ κεφάλαια 
τῶν δυσφημοτάτων ἐξαιρεϑέντων, οἷόν ἐστι τὸ περὶ 
τὸν ιὭρου διαμελιόμὸν καὶ τὸν Ἴσιδος ἀποκχκεφαλι- τὸ 
σμόν. ὅτι-μὲν οὖν, εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ 
ἀφϑάρτου φύσεως, καϑ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ ϑεῖον, 
ὡς ἀληϑῶς πραχϑέντα καὶ συμπεσόντα δοξάξουσι 
καὶ λέγουσιν, “ἀποπτύσαι δεῖ καὶ καϑήρασϑαι στόμα᾽ 
κατ᾽ Αἰσχύλον, οὐδὲν δεῖ λέγειν πρὸς σέ. καὶ γὰρ ιτ6 
αὐτὴ δυσκολαίνεις τοῖς οὕτω παρανόμους καὶ βαρ- 
βάρους δόξας περὶ ϑεῶν ἔχουσιν. ὅτι δ᾽ οὐκ ἔοικε 
ταῦτα κομιδῇ μυϑεύμασιν ἀραιοῖς καὶ διακένοις 
πλάσμασιν, οἷα ποιηταὶ καὶ λογογράφοι καϑάπερ οἵ 
ἀράχναι γεννῶντες ἀφ᾽ ξαυτῶν ἀπ’ ἀρχῆς ἀνυπο- 20 
ϑέτου ὑφαίνουσι καὶ ἀποτείνουσιν, ἀλλ᾽ ἔχει τινὰς 
ἱστορίας καὶ παϑῶν διηγήσεις, οἶσϑ᾽ αὐτή. καὶ 
καϑάπερ οἵ μαϑηματικοὶ τὴν ἶριν ἔμφασιν εἶναι τοῦ 
ἡλίου λέγουσι ποικιλλομένην τῇ πρὸς τὸ νέφος ἀνᾳ- 


89 χωρήσει τῆς ὄψεως, οὕτως ὁ μῦϑος ἐνταῦϑα λόγου 530 
ὥφησεν τῆ Ὀφὶ 


2. 8 δὲ οὐ καὶ] 46]. Ὁ 10 τὸν τοῦ “Ὡρουῦ .14 στόμα Ἐ: 
τὸ στόμα 1 Αἰσχύλον] Νϑυοκ. Ρ. 84 ΄ 30 ἀπ’ ἀρχῆς ἀνυ- 
ποϑέτου ΜδΥκΚΊΔηαυΒ: ἀπαρχὰς ἀνυποϑέτουρ 21 ὑφαίνουσι] 
συνυφαίγνουσιὃ 22 οἷσϑ᾽ ἢ 234 ἀναχωρήσει) ἀνακλάσει 
Β. ἀναχρώσει Ὗ 








ΒΕ ΙΒΙΘΕ ΕΤ ΟΗΙΒΙ͂ΘΕ. 49] 


τινὸς ἔμφασίς ἐστιν ἀνακλῶντος ἐπ᾽ ἄλλα τὴν διά- 
νοιαν, ὡς ὑποδηλοῦσιν αἵ τε ϑυσίαι τὸ πένϑιμον 
ἔχουσαι καὶ σκυϑρωπὸν ἐμφαινόμενον, αἵ τὲ τῶν 
ναῶν διαϑέσεις πῆ μὲν ἀνειμένων εἰς πτερὰ καὶ 
5. δρόμους ὑπαιϑρίους καὶ καϑαρούς, πῆ δὲ κρυπτὰ 
καὶ σκότια κατὰ γῆς ἐχόντων στολιστήρια Θηβαίοις 
ἐοικότα καὶ σηκοῖς᾽ οὐχ ἥκιστα δ᾽ ἡ τῶν Ὀσιρείων 
δόξα, πολλαχοῦ κεῖσϑαι λεγομένου τοῦ σώματος" τήν 


τε γὰρ “]ιοχίτην ὀνομάξεσϑαι πολίχνην λέγουσιν, ὡς Β 


1 μόνην τὸν ἀληϑινὸν ἔχουσαν, ἔν τ᾽ ᾿Αβύδῳ τοὺς 
εὐδαίμονας τῶν «Αἰγυπτίων καὶ δυνατοὺς μάλιστα 
ϑάπτεσθαι, φιλοτιμουμένους ὁμοτάφους εἶναι τοῦ 
σώματος Ὀσίριδος. ἐν δὲ Μέμφει τρέφεσϑαι τὸν 
᾿Ἄπιν, εἴδωλον ὄντα τῆς ἐκείνου ψυχῆς, ὕπου καὶ 

ι τὸ σῶμα κεῖσθαι" καὶ τὴν μὲν πόλιν οἵ μὲν ὅρμον 
ἀγαϑῶν ἑρμηνεύουσιν, οἱ δ᾽ ἰδίως τάφον Ὀσίριδος. 
τὴν δὲ πρὸς Φίλαις νιστιτάνην ἄλλως μὲν ἄβατον ἅπασι 
καὶ ἀπροσπέλαστον εἶναι καὶ μηδ᾽ ὄρνιϑας ἐπ᾽ αὐτὴν 
καταίρειν μηδ᾽ ἰχϑῦς προσπελάξειν, ἑνὶ δὲ καιρῷ 

30 τοὺς ἱερεῖς διαβαίνοντας ἐναγίξειν καὶ καταστέφειν 
τὸ σῆμα μηϑίδης φυτῷ περιόσκιαξόμενον, ὑπεραίροντι 
πάσης ἐλαίας μέγεϑοο. 

21, Εὔδοξος δέ, πολλῶν τάφων ἐν Αἰγύπτῳ 
λεγομένων, ἐν Βουσίριδι τὸ σῶμα κεῖσϑαι" καὶ γὰρ 


6 Θηβαίοις] ϑηκαίοις ΒοΥΒΙΘΓᾺΒ 1 καὶ σηκοῖς] ἴοτί. 
σηκοῖς, αὖ 80 ϑηκαίοις ἐοικότα σηκοῖς 9 Διοχέτην Ηο]- 
ψογᾶδ: ἐχειτῖνον. οἷ, 5. ΒγΖαιύαβ 16 ἰδίῴώς : ὧς: 17 
Φίλαις ϑαυϊτίυβ: πύλας νιστιτάνην] νησίδα τὴν ΑἸα]ηδ. 
ψνησίδα ὈΟΘΌΠΘΥΒ. δου οημάσῃη τυἱᾶ. νησῖδα ἜΣ, αὖ ΠΟΙΏΘΩ 
1Ώ8]86 ΒΌΡΡΙΘαίαΣ 19 καταίρειν Χ: καρτερεῖν 21 μη- 
ϑίδης] μένϑης 


ς 


ὰ ΟΣ 


492 θῈ ΙΒῚ0Ὲ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


πατρίδα ταύτην γεγονέναι τοῦ Ὀσίριδος" οὐκέτι μέντοι 
λόγου δεῖσθαι τὴν Ταφόσιρυν᾽ αὐτὸ γὰρ φράξειν 
τοὔνομα ταφὴν Ὀσίριδος. αἰνῶ δὲ τομὴν ξύλου καὶ 
σχίσιν λίνον καὶ χοὰς χεομένας διὰ τὸ πολλὰ τῶν 
μυστικῶν ἀναμεμῖχϑαι τούτοις. οὐ μόνον δὲ τούτων ὅ 
οἵ ἱερεῖς λέγουσιν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ϑεῶν, ὅσοι 
μὴ ἀγέννητοι μηδ᾽ ἄφϑαρτοι, τὰ μὲν σώματα παρ᾽ 
αὐτοῖς κεῖσθαι καμόντα καὶ ϑεραπεύεσϑαι. τὰς δὲ 

Ὁ ψυχὰς ἐν οὐρανῷ λάμπειν ἄστρα, καὶ καλεῖσϑαι κύνα 
μὲν τὴν Ἴσιδος ὑφ᾽ Ἑλλήνων, ὑπ᾽’ Αἰγυπτίων δὲ τὸ 
Σῶϑιν, Φρέωνα δὲ τὴν Ὥρου, τὴν δὲ Τυφῶνος ἄρκτον. 
εἰς δὲ τὰς ταφὰς τῶν τιμωμένων ξῴων τοὺς μὲν 
ἄλλους συντεταγμένα τελεῖν, μόνους δὲ μὴ διδόναι 

τοὺς Θηβαΐδα κατοικοῦντας, ὡς ϑνητὸν ϑεὸν οὐδένα 

νομίξοντας, ἀλλ᾽ ὃν καλοῦσιν αὐτοὶ Κνήφ, ἀγέννητον ι 
ὄντα καὶ ἀϑάνατον. 

22, Πολλῶν δὲ τοιούτων λεγομένων καὶ δει- 
κνυμένων, οἵ μὲν οἰόμενοι βασιλέων ταῦτα καὶ τυράν- 
νῶν, δι’ ἀρετὴν ὑπερφέρουσαν ἢ δύναμιν ἀξίωμα τῇ 
δόξῃ ϑεότητος ἐπιγραψαμένων εἶτα χρησαμένων 30 

Ε τύχαις, ἔργα καὶ πάϑη δεινὰ καὶ μεγάλα διαμνημο- 
νεύεσϑαι, ῥάστῃ μὲν ἀποδράσει τοῦ λόγου χρῶνται 
καὶ τὸ δύσφημον οὐ φαύλως ἀπὸ τῶν ϑεῶν ἐπ᾽ 
ἀνθρώπους μεταφέρουσι, καὶ ταύτας ἔχουσιν ἀπὸ 
τῶν ἱστορουμένων βοηϑείας. ἱστοροῦσι γὰρ “4 ἰγύ- ὅ 
πτιοι τὸν μὲν “Ερμῆν τῷ σώματι γενέσϑαι γαλιάγκωνα, 


8 αἰνῶ] ἐῶ Ὗ ὅ τούτων] τούτου Βαχίοτυβὀ ἠ ὠΤ. 1ὔ 
ἀγένητοι (- ον) 11 τὴν Ὥρου Χ: τὸν ὧρον 12 ταφὰς 
δ τηδβῖαβ: γραφὰς 16 ἀλλ᾽ ἢ ὃν 19 τῇ δόξῃ) ἢ δόξαν 
ὈΌΘΌΠΘΙΤΙΒ 


. -.- - 


Ὲ ΙΒῚ0Ὲ ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 498 


τὸν δὲ Τυφῶνα τῇ χρόᾳ πυρρόν, λευκὸν δὲ τὸν 
Ὧρον καὶ μέλάγχρουν τὸν Ὄσιριν, ὡς τῇ φύσει 
γεγονότας ἀνθρώπους. ἔτι δὲ καὶ στρατηγὸν ὀνο- 
μάξουσιν Ὄσιριν, καὶ κυβερνήτην Κάνωβον, οὗ φασιν 

6 ἐπώνυμον γεγονέναι τὸν ἀστέρα᾽ καὶ τὸ πλοῖον, ὃ 
καλοῦσιν Ἕλληνες ᾿4ργώ, τῆς Ὀσίριδος νεὼς εἴδωλον " 
ἐπὶ τιμῇ κατηστερισμένον, οὐ μακρὰν φέρεσθαι τοῦ 
Ἰφρίωνος καὶ τοῦ Κυνός, ὧν τὸ μὲν ρου τὸ δ᾽ 
Ἴσιδος ἱερὸν Αἰγύπτιοι νομίξουσιν. 

:. 28. Ὀκνῶ δέ, μὴ τοῦτ᾽ ἦἢ τὰ ἀκίνητα κινεῖν καὶ 
“πολεμεῖν οὐ τῷ πολλῷ χρόνῳ᾽ (κατὰ Σιμωνίδην) 
μόνον, πολλοῖς δ᾽’ ἀνθρώπων ἔϑνεσι᾽ καὶ γένεσι 
κατόχοις ὑπὸ τῆς πρὸς τοὺς ϑεοὺς τούτους ὁσιότη- 
τος, οὐδὲν ἀπολιπόντας ἐξ οὐρανοῦ μεταφέρειν ἐπὶ 

16 γῆν ὀνόματα τηλικαῦτα, καὶ τιμὴν καὶ πίστιν ὀλίγον 
δεῖν ἅπασιν ἐκ πρώτης γενέσεως ἐνδεδυκυῖαν ἐξι- 860 
στάναι καὶ ἀναλύειν, μεγάλας μὲν τῷ ἀϑέῳ λεὼ 
κλισιάδας ἀνοίγοντας καὶ ἐξανϑρωπίξοντας τὰ ϑεῖα, 
λαμπρὰν δὲ τοῖς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου φενα- 

80 χισμοῖς παρρησίαν διδόντας, ὃς αὐτὸς ἀντίγραφα 
συνϑεὶς ἀπίστου καὶ ἀνυπάρκτου μυϑολογίας πᾶσαν 
ἀϑεότητα κατασκεδάννυσι τῆς οἰκουμένης, τοὺς νομι- 
ξομένους ϑεοὺς πάντας ὁμαλῶς διαγράφων εἰς ὀνό- 
ματα στρατηγῶν καὶ ναυάρχων καὶ βασιλέων ὡς δὴ 

5 πάλαι γεγονότων, ἐν δὲ Πάγχοντι γράμμασι χρυδοῖς 
ἀναγεγραμμένων, οἷς οὔτε βάρβαρος οὐδεὶς οὔϑ᾽ Β 


8 τὸ --- τὸ] τὸν --- τὸν Βὶ 11 Σιμωνίδην] ΒΟΙΡΈ. 8 
.«ὄῷῶ 14 ἐξ] τοῦ ἐξ Βαχίογισ 18 ἐξανϑοωπίξοντας Ματῖς- 
πᾶσδ: ἐξανϑρωπέξοντι 48 ὀνόματα Βαχίοτυβ: ὄνομα 26 

ἀναγεγραμμένων Ῥϑα]γαδΒῖαΒ: ἀναγεγραμμένοις 


494 ὈῈ ΙΒῚΡῈ ἘΤ ΟΡΙΕΙΘΒΕ. 


Ἕλλην, ἀλλὰ μόνος Εὐήμερος, ὡς ἔοικε, πλεύσας εἰς 
τοὺς μηδαμόϑι γῆς γεγονότας μηδ᾽ ὄντας Παγχώους 
καὶ Τριφύλλους ἐντετυχήκει. 

24, Καίτοι μεγάλαι μὲν ὑμνοῦνται πράξεις ἐν 
᾿“σσυρίοις Σεμιράμιος, μεγάλαι δ᾽ αἱ Σεσώστριος ἐν ὅ 
Αἰγύπτῳ" Φρύγες δὲ μέχρι νῦν τὰ λαμπρὰ καὶ ϑαυ- 
μαστὰ τῶν ἔργων Μανικὰ καλοῦσι διὰ τὸ Μάνην 
τινὰ τῶν πάλαι βασιλέων ἀγαϑὸν ἄνδρα καὶ δυνατὸν 
γενέσϑαι παρ᾽ αὐτοῖς, ὃν ἔνιοι. Μάσδην καλοῦσι" 
Κῦρος δὲ Πέρσας Μακεδόνας δ᾽ ᾿4λέξανδρος ὀλίγου 10 
δεῖν ἐπὶ πέρας τῆς γῆς κρατοῦντας προήγαγον" ἀλλ᾽ 

Ο ὄνομα καὶ μνήμην βασιλέων ἀγαϑῶν ἔχουσιν. “εἰ 
δέ τινες ἐξαρϑέντες ὑπὸ μεγαλαυχίας᾽ ὥς φησιν ὁ 
Πλάτων ἅμα νεότητι καὶ ἀνοίᾳ φλεγόμενοι τὴν 
ψυχὴν μεϑ’ ὕβρεως᾽ ἐδέξαντο ϑεῶν ἐπωνυμίας καὶ ιὅ 
ναῶν ἱδρύσεις, βραχὺν ἤνϑησεν ἡ δόξα χρόνον, εἶτα 
κενότητα καὶ ἀλαξονείαν μετ᾽ ἀσεβείας καὶ παρανο- 
μίας προδοφλόντες 

“ὠκύμοροι καπνοῖο δίκην ἀρϑέντες ἀπέπταν, 
καὶ νῦν ὥσπερ ἀγώγιμον δραπέται τῶν ἱερῶν καὶ 30 
τῶν βωμῶν ἀποσπασϑέντες οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ τὰ μνήματα 
καὶ τοὺς τάφους ἔχουσιν. ὅϑεν ᾿Αντίγονος ὃ γέρων, 

Ὁ Ἑρμοδότον τινὸς ἐν ποιήμασιν αὐτὸν “ἡλίου παῖδα 
καὶ ϑεόν᾽ ἀναγοῤεύοντος, “οὐ τοιαῦτά μοι εἶπεν 
ὁ λαδανοφόρος σύνοιδεν. εὖ δὲ καὶ “ύσιππος ὃ 536 


ῷ Παγχώους) Παγχαίουςοῦ δ8 .ἐντετύχγηκε ἢ 1) ΜἝάνην 
ϑαϊταδβῖαβ: μάνιν 18 ἐξαρϑέντες Χ: ἐξαιρεϑέντες 14 
Πλάτων] Τιϑρσᾳ. Ῥ. 7168 ἀνοίᾳ ῬΙαῖο: ἀγνοίᾳ 19 Μὺυ]- 
Ἰδοῦ. ἀρ. 2 38 ἡλδυ] Βειρῖ. 8 Ρ. 687 








Ὲ ΙΒῚΡῈ ἘΤ ΟΒΙΒΕΙΌΕ. 49 


πλάστης ᾿4πελλῆν ἐμέμψατο τὸν ξωγράφον, ὅτι τὴν 
᾿“λεξάνδρου γράφων εἰκόνα κεραυνὸν ἐνεχείρισεν" 
αὐτὸς δὲ λόγχην, ἧς τὴν δόξαν οὐδὲ εἷς ἀφαιρήσεται 
χρόνος ἀληϑινὴν καὶ ἰδίαν οὖσαν. 

δ 20. Βέλτιον οὖν οἵ τὰ περὶ τὸν Τυφῶνα καὶ 
Ὄσιριν καὶ Ἶσιν ἱστορούμενα μήτε ϑεῶν παϑήματα 
μήτ᾽ ἀνθρώπων, ἀλλὰ δαιμόνων μεγάλων εἶναι νομίέ- 
ἕξοντες, οὺς καὶ Πλάτων καὶ Πυϑαγόρας καὶ Ξενο- Ε 
κράτης καὶ Χρύσιππος, ἑπόμενοι τοῖς πάλαι ϑεολόγοις, 

10 ἐρρωμενεστέρους μὲν ἀνθρώπων γεγονέναι λέγουσι 
“καὶ πολὺ τῇ δυνάμει τὴν φύσιν ὑπερφέροντας ἡμῶν, 
τὸ δὲ ϑεῖον οὐκ ἀμιγὲς οὐδ᾽ ἄκρατον ἔχοντας, ἀλλὰ 
καὶ ψυχῆς φύσει καὶ σώματος αἰσϑήσει συνειληχός, 
ἡδονὴν δεχόμενον καὶ πόνον, καὶ ὅσα ταύταις ἐγ- 

1. γενόμενα ταῖς μεταβολαῖς πάϑη τοὺς μὲν μᾶλλον 
τοὺς δ᾽ ἧττον ἐπιταράττει. γίγνονται γὰρ ὡς ἐν 
ἀνθρώποις, καὶ δαίμοσιν, ἀρετῆς διαφοραὶ καὶ κακίας. 
τὰ γὰρ Γιγαντικὰ καὶ Τιτανικὰ παρ᾽ Ἔλλησιν ἀδό- 
μενα καὶ Κρόνου τινὲς ἄϑεσμοι πράξεις καὶ Πύ- 

.ο ϑῶνος ἀντιτάξεις πρὸς ᾿Απόλλωνα, φυγαί τε ΖΊιο- 
νύσου καὶ πλάναι Ζήμητρος οὐδὲν ἀπολείπουσι τῶν 
Ὀσιριαχῶν καὶ Τυφωνικῶν, ἄλλων 8’ ὧν πᾶσιν 
ἔξεστιν ἀνέδην μυϑολογουμένων ἀκούειν" ὅσα τε 
μυστικοῖς ἱεροῖς περικαλυπτόμενα καὶ τελεταᾶς ἄρρητα 


8 οἣς Χ οχ Επ5θ00. Ῥγδθρ. Εν. ὅ, ὅ: ὡς 11 πολὺ 
ΕἸ ΒΟΌΪαΒ: πολλῇ 18 φύσει --- αἰσθήσει] φύσεως “--- αἷ- 
σϑήσεως Βεαχίοτιθ αἰσθήσει Χ: αἰσϑήσει ἐν 14 δεχό- 
μενον ΕΒΘΌΣυΒ: δεχομένην 19 Κρόνου) πολλαὶ Ἰάθγη 
τινὲς Χ οχ ΕΒΘΌΪΟ: τινὸς 20 φυγαί Χ οχ δοάρχῃ: φϑόγ- 
γοι 22 πᾶσιν] παρὰ πᾶσιν ἘϊΒΘΌΙᾺΒ 24 περικαλυπτό- 
μενα] παρακαλυπτόμενα ἸάθΙὰ 


496 Ὲ; ΙΒΙ0Ὲ ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 


διασῴξεται καὶ ἀϑέατα πρὸς τοὺς πολλούς, ὅμοιον 
ἔχει λόγον. 

260. ᾿Δκούομεν δὲ καὶ Ὁμήρου τοὺς μὲν ἀγαϑοὺς 
διαφόρως ᾿ϑεοειδέας᾽ ἑκάστοτε καλοῦντος καὶ “ἀντι- 
861 ϑέους᾽ καί ᾿ϑεῶν ἄπο μήδε᾽ ἔχοντας᾽" τῷ δ᾽ ἀπὸ δ 
τῶν δαιμόνων προσρήματι χρωμένου κοινῶς ἐπί τε 

χρηστῶν καὶ φαύλων, 


᾿δαιμόνιδ σχεδὸν ἐλϑέ" τίη δειδίσσεαι οὕτως 
᾿Φ4ργείους; 
καὶ πάλιν 10 


“ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος 
καί 

“ δαιμονέη, τί νύ σε Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες 

τόσσα κακὰ ῥέξουσιν, ὅ τ᾿ ἀσπερχὲς μενεαίένεις 

᾿Ιλίον ἐξαλαπάξαι ἐυκτίμενον πτολίεϑρον ;᾿ τὸ 
ὡς τῶν δαιμόνων μικτὴν καὶ ἀνώμαλον φύσιν ἐχόν- 
τῶν καὶ προαίρεσιν. ὅϑεν ὁ μὲν Πλάτων Ὀλυμπίοις 
ϑεοῖς τὰ δεξιὰ καὶ περιττὰ τὰ δ᾽ ἀντίφωνα τούτων 

Β δαίμοσιν ἀποδίδωσιν. ὁ δὲ Ξενοκράτης καὶ τῶν 

ἡμερῶν τὰς ἀποφράδας καὶ τῶν ἑορτῶν, ὅσαι πλη- 90 
γάς τινας ἢ κοπετοὺς ἢ νηστείας ἢ δυσφημίας ἢ 
αἰσχρολογίαν ἔχουσιν, οὔτε ϑεῶν τιμαῖς οὔτε δαι- 
μόνων οἴεται προσήκειν χρηστῶν, ἀλλ᾽ εἶναι φύδεις 
ἐν τῷ περιέχοντι μεγάλας μὲν καὶ ἰσχυράς, δυστρό- 
πους δὲ καὶ σκυϑρωπάς, αἵ χαίρουσι τοῖς τοιούτοιξ. 95 
καὶ τυγχάνουσαι πρὸς οὐδὲν ἄλλο χεῖρον τρέπονται" 


4 καλοῦντος ἢ 8 οι. Ν 810 11 1ᾶ. Ε' 488 
18 1ᾶ. Ζ 81 11 Πλάτων] Ἰιϑρρ. Ῥ. 1178 


ΒΕ ΙΒ10Κ ΕΥ̓ ΟΠΙΕΙΘΕ. 491 


τοὺς δὲ χρηστοὺς πάλιν καὶ ἀγαθοὺς ὅ 8’ ᾿Ησίοδος 
᾿ἁγνοὺς δαίμονας᾽ καὶ φύλακας ἀνθρώπων᾽ προσαγο- 
ρεύει, ᾿πλουτοδότας καὶ τοῦτο γέρας βασιλήιον ἔχον- 
τας. ὅ τε Πλάτων ἑρμηνευτικὸν τὸ τοιοῦτον ὀνομάξει Ὁ 
ὅδ γένος καὶ διακονικὸν ἐν μέσῳ ϑεῶν καὶ ἀνθρώπων, 
εὐχὰς μὲν ἐκεῖ καὶ δεήσεις ἀνθρώπων ἀναπέμπον- 
τας. ἐκεῖϑεν δὲ μαντεῖα δεῦρο καὶ δόσεις ἀγαϑῶν 
φέροντας. ᾿Εμπεδοκλῆς δὲ καὶ δίκας φησὶ διδόναι 
τοὺς δαίμονας ὧν ἂν ἐξαμάρτωσι καὶ πλημμελήσωσιν, 
1 ᾿αἰϑέριον μὲν γάρ ὅὄφε μένος πόντονδε διώκει, 
πόντος δ᾽ ἐς χϑονὸς οὖδας ἀπέπτυσε, γαῖα δ᾽ ἐς αὐγὰς 
ἠελίου ἀκάμαντος, ὁ δ᾽ αἰϑέρος ἔμβαλε δίναις" 
ἄλλος δ᾽ ἐξ ἄλλου δέχεται, στυγέουσι δὲ πάντες" 


ἄχρι οὗ κολασϑέντες οὕτω καὶ καϑαρϑέντες αὖϑις 
τι τὴν κατὰ φύσιν χώραν καὶ τάξιν ἀπολάβωσι. 

21. Τούτων δὲ καὶ τῶν τοιούτων ἀδελφὰ λέγε- Ὁ 
σϑαί φασι περὶ Τυφῶνος, ὡς δεινὰ μὲν ὑπὸ φϑόνου 
καὶ δυσμενείας εἰργάσατο, καὶ πάντα πράγματα τα- 
ράξας ἐνέπλησε κακῶν γῆν ὁμοῦ τι πᾶσαν καὶ ϑάλασ- 

.οδαν, εἶτα δίκην ἔδωκεν. ἡ δὲ τιμωρὸς Ὀσίριδος 
ἀδελφὴ καὶ γυνὴ τὴν Τυφῶνος σβέδασα καὶ κατα- 
παύσασα μανίαν καὶ λύσσαν οὐ περιεῖδε τοὺς ἄϑλους 
καὶ τοὺς ἀγῶνας, οἣς ἀνέτλη, καὶ πλάνας αὑτῆς καὶ 
πολλὰ μὲν ἔργα δοφίας πολλὰ δ᾽ ἀνδρείας, ἀμνη- 

4" στίαν ὑπολαβοῦσαν καὶ σιωπήν, ἀλλὰ ταῖς ἁγιωτά- 


1 ᾿Ησίοδος] ΟἿ 1926 4 Πλάτων] ϑγταρ. Ρ. 3026 
8 ᾿Εμπεδοκλῆς] ΜΔ 0 1 ῥ᾽ ῷ 9 ἂν δΑἀὰ. ὈυΘΌΠΟΙαΒ 
ΟΧχ ΕΠ αΒΘΌΙΟ 11 αὐγὰς αὖϑις 19 τι ΕΗ: τε 9ὅ 
ὑπολαβοῦσαν Μ: ὑπολαβοῦσα 


ῬΙυΐΑχοΒὲ Μοσδδ. Ὑ0]. 11. 82 


498 Ὲ; ΙΞ10Ὲ ΕΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


ταῖς ἀναμίξασα τελεταῖς εἰκόνας καὶ ὑπονοίας καὶ 
μιμήματα τῶν τότε παϑημάτων, εὐδεβείας ὁμοῦ 

Ἐ δίδαγμα καὶ παραμύϑιον ἀνδράσι καὶ γυναιξὶν ὑπὸ 
συμφορῶν ἐχομένοις ὁμοίων καϑωσίωδεν. αὐτὴ δὲ 
καὶ Ὄσιρις ἐκ δαιμόνων ἀγαθῶν δι’ ἀρετὴν εἰς ϑεοὺς 5 
μεταβαλόντες, ὡς ὕστερον ἩΗρακλῆς καὶ Διόνυσος, 
ἅμα καὶ ϑεῶν καὶ δαιμόνων οὐκ ἀπὸ τρόπου μεμι- 
γμένας τιμὰς ἔχουσι, πανταχοῦ μέν. ἐν δὲ τοῖς ὑπὲρ 
γῆν καὶ ὑπὸ γῆν δυνάμενοι μέγιστον. οὐ γὰρ ἄλλον 

Ῥ εἶναι Σάραπιν ἢ τὸν Πλούτωνά φασι, καὶ Ἶσιν τὴν τὸ 
Περσέφασσαν, ὡς ᾿ἀρχέμαχος εἴρηκεν ὃ Εὐβοεύς, καὶ 
ὁ Ποντικὸς “Ηρακλείδης τὸ χρηστήριον ἐν Κανώβῳ 
Πλούτωνος ἡγούμενος εἶναι. 

28. Πτολεμαῖος δ᾽ ὃ Σωτὴρ ὄναρ εἶδε τὸν ἐν 
Σινώπῃ τοῦ Πλούτωνος κολοσσόν, οὐχ ἐπιστάμενος 15 
οὐδ᾽ ἑωρακὼς πρότερον οἷος τὴν μορφὴν ἦν, κελεύ- 
ονταὰ κομίσαι τὴν ταχίστην αὐτὸν εἰς ᾿4λεξάνδρειαν. 
ἀγνοοῦντι δ᾽ αὐτῷ καὶ ἀποροῦντι, ποῦ καϑίδρυται, 
καὶ διηγουμένῳ τοῖς φίλοις τὴν ὄψιν, εὑρέϑη πολυ- 
πλανὴς ἄνθρωπος ὄνομα Σωσίβιος, ἐν Σινώπῃ 30 
φάμενος ἑωρακέναι τοιοῦτον κολοσσόν, οἷον ὁ βασι- 
λεὺς ἰδεῖν ἔδοξεν. ἔπεμψεν οὖν Σωτέλη καὶ Διονύ- 
σιον, οὗ χρόνῳ πολλῷ καὶ μόλις, οὐκ ἄνευ μέντοι 

862 ϑείας προνοίας, ἥγαγον ἐκκλέψαντες. ἐπεὶ δὲ 


2 μιμήματα Βαχίοτιθ: μέμημα ὅ ἀρετὴν Β : ἀρετῆς 
8 τοῖς Χ: τούτοις ὑπὲρ γῆν κα] Ἃ61.Χ 10 τὴ»] ἢ τὴν 
11 ᾿Δἀρχέμαχος] ΜΌΘΙ1οΣ. 4 ν. 8ιὶιδ 18 Ἡρακλείδης Χ: ἡρά- 
κλειτος 14 ὄναρ εἶδε Βαχίογυθ: ἀνεῖλε 16 ἦν ἢ 19 
πολυπλανὴς ΒΌΆΘΌΠΘΤΣΙΒ: πολυπλάνης 32 Διονύσιον Ρ. 9818: 
διόνυσον 





ΒΕ ΙΞΙΘΕ ΒΤ ΟΒΙΕΙΠΕ. 499 


κομισϑεὶς ὥφϑη, συμβαλόντες οἱ περὶ Τιμόϑεον τὸν 
ἐξηγητὴν καὶ Μανέϑωνα τὸν Σεβεννύτην Πλούτωνος 
ὃν ἄγαλμα, τῷ Κερβέφρῳ τεκμαιρόμενοι καὶ τῷ δρά- 
κοντι, πείθουσι τὸν Πτολεμαῖον, ὡς ἑτέρου ϑεῶν 
δ οὐδενὸξ ἀλλὰ Σαράπιδός ἐστιν. οὐ γὰρ ἐκεῖθεν 
οὕτως ὀνομαξόμενος ἧκεν, ἀλλ᾽ εἰς ᾿4λεξάνδρειαν 
κομισϑεὶς τὸ παρ᾽ «Αἰγυπτίοις ὄνομα τοῦ Πλούτωνος 
ἐκτήσατο τὸν Σάραπιν. καὶ μέντοι Ηρακλείτον τοῦ 
φυσικοῦ λέγοντος “ “4Ἵ᾽ιδὴης καὶ Ζιόνυδος οὑτὸς ὅτεῳ 
10 μαένονται καὶ ληναΐξουσιν.,᾽ εἰς ταύτην ὑπάγουδσι τὴν 
δόξαν. οἱ γὰρ ἀξιοῦντες “Ἧιδην λέγεσϑαι τὸ σῶμα 
τῆς ψυχῆς οἷον παραφρονούδης καὶ μεϑυούσης ἐν Β 
αὐτῷ, γλίσχρως ἀλληγοροῦσι. βέλτιον δὲ τὸν Ὄσιριν 
εἰς ταὐτὸ συνάγειν τῷ “]Πονύσῳ, τῷ τ᾽ Ὀσίριδι τὸν 
16 Σάραπιν, ὅτε τὴν φύσιν μετέβαλε, ταύτης τυχόντι 
τῆς προσηγορίας. διὸ πᾶσι κοινὸς ὁ Σάραπίς ἐστι, 
ὡς δὴ τὸν Ὄσιριν οἱ τῶν ἱερῶν μεταλαβόντες ἴσασιν. 
29, Οὐ γὰρ ἄξιον προσέχειν τοῖς Φρυγίοις γράμ- 
μασιν, ἐν οἷς λέγεται Χάροπος μὲν τοῦ Ηρακλέους 
90 γενέσϑανι ϑυγάτηρ Ἶσις, Αἰακοῦ δὲ τοῦ "Ηρακλέους 
ὁ Τυφών' οὐδὲ Φυλάρχου μὴ καταφρονεῖν γράφον- 
τος. ὅτι πρῶτος εἰς Αἴγυπτον ἐξ ᾿Ινδῶν Διόνυδος 
ἤγαγε δύο βοῦς, ὧν ἦν τῷ μὲν ᾿άπις ὄνομα τῷ δ᾽ Ὁ 
Ὄσιρις' Σάραπις δ᾽ ὄνομα τοῦ τὸ πᾶν κοσμοῦντός 


ὅ ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἣν 6 οὕτως Μεγκϊαηᾶυβ: οὗτος 8 
μέντοι] δα. τὰ βομ6]]θπδὶῦΒ 9.ωὗτός  : οὗτος ὅτεῳ --- 
ληναΐξουσιν ΒΟΥΙΡΒῚ ΟΣ ΟἼθη. ΑἸοχ. Ῥχοίῦ. Ρ. 80 Ῥοίί.: ὅτε 
οὖν --- ληραένουσιν 16 τυχόντι ϑαυϊγῖαθ: τυχόντα 17 
δὴ Ἐ: δὲ 19 Χάροπος Ἐπηρογίαβ: γαροπῶς τοὺς 20 Ἶσις 
Αἰακοῦ Ἰάθτα: ἰσαιακοῦ 21 Φυλαάρχου Χ: φιλάρχυ 34 
Ὄσιρις] Ὄνουφις Ῥαγίμθιυβ 

82 





500 ὈῈ ΙΒΙΘῈ ΕἼ ΟΥΙΒΙΘΕ. 


ἐστι παρὰ τό 'σαίρειν᾽, ὃ καλλύνειν τινὲς καὶ κο- 
σμεῖν λέγουσιν. ἄτοπα γὰρ ταῦτα τοῦ Φυλάρχου, 
πολλῷ δ᾽ ἀτοπώτερα τὰ τῶν λεγόντων οὐκ εἶναι 
ϑεὸν τὸν Σάραπιν, ἀλλὰ τὴν ΄ἄπιδος σορὸν οὕτως 
ὀνομάξεσϑαι, καὶ χαλκᾶς τινας ἐν Μέμφει πύλας 6 
λήϑης καὶ κωκυτοῦ προσαγορευομέναρ, ὅταν ϑά- 
πτωσι τὸν ᾿άπιν, ἀνοίγεσθαι, βαρὺ καὶ σκληρὸν 
ψοφούσας. διὸ παντὸς ἠχοῦντος ἡμᾶς χαλκώματος 
ἐπιλαμβάνεσθαι. μετριώτεροι δ᾽ οἷ παρὰ τό ᾽σεύεσϑαι᾽ 
καὶ τό ᾿“σοῦσϑαι᾽ τὴν τοῦ παντὸς ἅμα κίνησιν 10 
εἰρῆσϑαι φάσκοντες. οἱ δὲ πλεῖστοι τῶν ἱερέων εἰς 
Ὁ ταὐτό φασι τὸν Ὄσιριν συμπεπλέχϑαι καὶ τὸν ἴάπιν, 
ἐξηγούμενοι καὶ διδάσκοντες ἡμᾶς, ὡς ἔμμορφον 
εἰχόνα χρὴ νομίξειν τῆς Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν ἴάπιν. 
ἐγὼ δέ, εἰ μὲν Αἰγύπτιόν ἐστι τοὔνομα τοῦ Σαράς- ιὖ 
πίδος, εὐφροσύνην αὐτὸ δηλοῦν οἴομαι καὶ χαρμο- 
σύνην, τεκμαιρόμενος ὅτι τὴν ἑορτὴν Αἰγύπτιοι τὰ 
χαρμόσυνα ᾿σαίρει᾽ καλοῦσιν. καὶ γὰρ Πλάτων τὸν 
“Διδην ὡς ἁδούσιον τοῖς παρ᾽ αὐτῷ γενομένοις καὶ 
προσηνῆ ϑεὸν ὠνομάσϑαι φησί" καὶ παρ᾽ Αἰγυπτίοις 30 
ἄλλα τὸ πολλὰ τῶν ὀνομάτων λόγοι εἰσὶ καὶ τὸν 
ὑποχϑόνιον τόπον, εἰς ὃν οἴονται τὰς ψυχὰς ἀπέρ- 
χεσϑαι μετὰ τὴν τελευτήν, ᾿ἀμένϑην καλοῦσι, σημαί- 
γοντος τοῦ ὀνόματος τὸν λαμβάνοντα καὶ διδόντα. 
Ἑ εἰ δὲ καὶ τοῦτο τῶν ἐκ τῆς Ελλάδος ἀπελθόντων :0 
8 τὰ ϑαυϊγίαθτ 8. παντὸς --- ἐπιλαμβάνεσθαι] πάντων 
-- ἐπιλανθάνεσθαι 9 μετριώτεροι Βαχίοταβ: μετριώ- 
τερον οἵ Χ 10 καὶ τὸ σοῦσϑαι]ὔ 46]. ϑαυϊγυβ 18 


ἔμμορφον Ὗ : εὔμορφον 19 ἁδούσιον Ἐ: αἰδοῦς υἱὸν 
αὐτῷ ὟὟ7 : αὐτοῦ 21 λόγοι εἰσὶ] οἷ. Ῥ. 166 





9ᾺῈ ΙΒΙΡῈ ΕΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. δ01 


πάλαι καὶ μετακομισϑέντων ὀνομάτων ἕν ἐστιν, 
ὕστερον ἐπισκεψόμεθα" νῦν δὲ τὰ λοιπὰ τῆς ἐν 
χερσὶ δόξης προσδιέλϑωμεν. 
80. Ὁ μὲν γὰρ Ὄσιρις καὶ ἡ Ἶσις ἐκ δαιμόνων 
ὅ ἀγαϑῶν εἰς ϑεοὺς μετήλλαξαν" τὴν δὲ τοῦ Τυφῶνος 
ἠμαυρωμένην καὶ συντετριμμένην δύναμιν, ἔτι δὲ 
καὶ ψυχορραγοῦσαν καὶ σφαδάξουσαν, ἔστιν αἷς 
παρηγοροῦσι ϑυσίαις καὶ πραὔνουσιν' ἔστι δ᾽ ὅτε 
πάλιν ἐκταπεινοῦσι καὶ καϑυβρίξουσιν ἔν τισιν ἕορ- Ἐ 
10 ταῖς, τῶν μὲν ἀνθρώπων τοὺς πυρροὺς καὶ προπη- 
λακίξοντες, ὄνον δὲ καὶ κατακρημνίξοντεο, ὡς Κο- 
πτῖται, διὰ τὸ πυρρὸν γεγονέναι τὸν Τυφῶνα καὶ 
ὀνώδη τὴν χρόαν᾽ Βουσιρῖται δὲ καὶ “υκοπολῖται 
σάλπιγξιν οὐ χρῶνται τὸ παράπαν ὡς ὄνῳ φϑεγγο- 
16 μέναις ἐμφερές. καὶ ὅλως τὸν ὄνον οὐ καϑαρὸν 
ἀλλὰ δαιμονικὸν ἡγοῦνται ξῶον εἶναι διὰ τὴν πρὸς 
ἐκεῖνον ὁμοιότητα, καὶ πόπανα ποιοῦντες ἐν ϑυσίαις 
τοῦ τε Παῦνὶ καὶ τοῦ Φαωφὶ μηνὸς ἐπιπλάττουσι 
παράσημον ὄνον δεδεμένον. ἐν δὲ τῇ τοῦ ἡλίου 868 
80 ϑυσίᾳ τοῖς σεβομένοις τὸν ϑεὸν παρεγγνυῶσι μὴ 
φορεῖν ἐπὶ τῷ σώματι χρυσία μηδ᾽ ὄνῳ τροφὴν δι- 
δόναι. φαίνονται δὲ καὶ οἵ Πυϑαγορικοὶ τὸν Τυφῶνα 
δαιμονικὴν ἡγούμενοι δύναμιν. λέγουσι γὰρ ἐν ἀρτέῳ 
μέτρῳ ἕκτῳ καὶ πεντηκοστῷ γεγονέναι Τυφῶνα καὶ 
ὁ πάλιν τὴν μὲν τοῦ τριγώνου “Ἥιϊιδου καὶ Ζιονύσου 
καὶ "ἄρεος εἶναι" τὴν δὲ τοῦ τετραγώνου Ρέας καὶ 
᾿Δφροδίτης καὶ 4“ήμητρος καὶ Ἑστίας καὶ “Ηρας" τὴν 


420 σεβομένοις Χ: ἐσομένοις 26 τριγώνου] 88ἅ. φύσιν 
76] δύναμιν Βαχίογι!ὀ Δ27 καὶ Ἥρας] 46]. Ετηροτῖυβ 


802 ὈῈ ΙΒΙΘῈ ΕἼΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 


δὲ τοῦ δωδεκαγώνου “΄ιός᾽ τὴν δ᾽ ἑκκαιπεντηκοντα- 
γωνίου Τυφῶνος, ὡς Εὔδοξος ἱστόρηκεν. 

Β 81. «Δἰγύπτιοι δὲ πυρρόχρουν γεγονέναι τὸν 
Τυφῶνα νομίξοντες καὶ τῶν βοῶν τοὺς πυρροὺς 
καϑιερεύουσιν, οὕτως ἀκριβῆ ποιούμενοι τὴν παρα- 5 
τήρησιν, ὥστε, κἂν μίαν ἔχῃ τρίχα μέλαιναν ἢ λευκήν, 
ἔἄϑυτον ἡγεῖσθαι. ϑύσιμον γὰρ οὐ φίλον εἶναι ϑεοῖς, 
ἀλλὰ τοὐναντίον, ὅσα ψυχὰς ἀνοσίων ἀνθρώπων καὶ 
ἀδίκων εἰς ἕτερα μεταμορφουμένων σώματα συνεί- 
ληφε. διὸ τῇ μὲν κεφαλῇ τοῦ ἱερείου καταρασάμενοι 10 
καὶ ἀποκόψαντες εἰς τὸν ποταμὸν ἐρρίπτουν πάλαι, 
νῦν δὲ τοῖς ξένοις ἀποδίδονται. τὸν δὲ μέλλοντα 
ϑύεσθαι βοῦν οἱ σφραγισταὶ λεγόμενοι τῶν ἱερέων 

Ο κατεσημαέίνοντο, τῆς σφραγῖδος, ὡς ἱστορεῖ Κάστωρ. 
γλυφὴν μὲν ἐχούσης ἄνθρωπον εἰς γόνυ καϑεικότα 15 
ταῖς χερσὶν ὀπίσω περιηγμέναις, ἔχοντα κατὰ τῆς 
σφαγῆς ξίφος ἐγκείμενον" ἀπολαύειν δὲ καὶ τὸν ὄνον, 
ὥσπερ εἴρηται, τῆς ὁμοιότητος διὰ τὴν ἀμαθίαν καὶ 
τὴν ὕβριν οὐχ ἧττον ἢ διὰ τὴν χρόαν οἴονται. διὸ 
καὶ τῶν Περσικῶν βασιλέων ἐχϑραίνοντες μάλιστα 30 
τὸν Ὧχον ὡς ἐναγῆ καὶ μιαρόν, ὄνον ἐπωνόμασαν. 
κἀκεῖνος εἰπών “δ μέντοι ὄνος οὗτος ὑμῶν κατευοω- 
χήσεται τὸν βοῦν᾽, ἔϑυσε τὸν πιν, ὡς 4είνων 
ἱστόρηκεν. οἵ δὲ λέγοντες ἐκ τῆς μάχης ἐπ᾽ ὄνου 

Ὁ τῷ Τυφῶνι τὴν φυγὴν ἑπτὰ ἡμέρας γενέσθαι, καὶ 55 
σωϑέντα γεννῆσαι παῖδας ᾿Ιεροσόλυμον καὶ ᾿Ιουδαῖον, 

1 τὴν δ᾽ τὴν δὲ τοῦ ἑκκαιπεντηκονταγωνίου Χ: 


ὀκτωκαιπεντηκονταγωνίου 14 Κάστωρ) γἱά,. ». 2606 28 
Ζεένων)] Μυθ]]ογ. ἃ ἡ. 9ὅ 9ὅ ἡμέρας Μανκαπᾶπθ: ἡμέραις 


Ὲ ΙΒῚ0Ὲ ἘΤῚ ΟΒΙΕΒΙΘΕ. δ08 


αὐτόϑεν εἰσὶ κατάδηλοι τὰ ᾿Ιουδαϊκὰ παρέλκοντες εἰς 
τὸν μῦϑον. 
82. Ταῦτα μὲν οὖν τοιαύτας ὑπονοίας δίδωσιν" 
ἀπ’ ἄλλης δ᾽ ἀρχῆς τῶν φιλοσοφώτερόν τι λέγειν 
ὅ δοκούντων τοὺς ἁπλουστάτους δκεψώμεϑα πρῶτον. 
οὗτοι. δ᾽ εἰσὶν οἵ λέγοντες, ὥσπερ "Ἕλληνες Κρόνον 
ἀλληγοροῦσι τὸν χρόνον, Ἥραν δὲ τὸν ἀέρα, γένεσιν 
δὲ Ηφαίστου τὴν εἰς πῦρ ἀέρος μεταβολήν, οὕτω 
παρ᾿ «Αἰγυπτίοις Νεῖλον εἶναι τὸν Ὄσιριν Ἴσιδι 
ἴὸ συνόντα τῇ γῇ, Τυφῶνα δὲ τὴν ϑάλασσαν, εἰς ἣν 
ὁ Νεῖλος ἐμπίπτων ἀφανίξεται καὶ διασπᾶται, πλὴν 
ὅσον ἡ γῆ μέρος ἀναλαμβάνουσα καὶ δεχομένη γίγνεται Ἐ 
γόνιμος ὑπ’ αὐτοῦ. καὶ ϑρῆνός ἐστιν ἱερὸς ἐπὶ τοῦ 
Κρόνου γενόμενος, ϑρηνεῖ δὲ τὸν ἐν τοῖς ἀριστεροῖς 
1 γιγνόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς φϑειρόμενον" 
“Αἰγύπτιοι γὰρ οἴονται τὰ μὲν ἑῷα τοῦ κόσμου πρόσ- 
πον εἶναι, τὰ δὲ πρὸς βορρᾶν δεξιά, τὰ δὲ πρὸς 
νότον ἀριστερά. φερόμενος οὖν ἐκ τῶν νοτίων ὃ 
Νεῖλος, ἐν δὲ τοῖς βορείοις ὑπὸ τῆς ϑαλάσσης κατα- 
30 ναλιδσκόμενος, εἰκότως λέγεται τὴν μὲν γένεσιν ἐν τοῖς 
ἀριστεροῖς ἔχειν, τὴν δὲ φϑορὰν ἐν τοῖς δεξιοῖς. διὸ 
τήν τὸ ϑάλασσαν οἱ ἱερεῖς ἀφοσιοῦνται καὶ τὸν ἅλα 
Τυφῶνος ἀφρὸν καλοῦσι" καὶ τῶν ἀπαγορευομένων 
ἕν ἐστιν φὐτοῖς ἐπὶ τραπέξης ἅλα μὴ προτίϑεσϑαι. Ἐ 
56 καὶ κυβερνήτας οὐ προσαγορεύουδιν, ὅτι χρῶνται 
ϑαλάττῃ καὶ τὸν βίον ἀπὸ τῆς ϑαλάττης ἔχουσιν. 
οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ τὸν ἰχϑὺν ἀπὸ ταύτης προβάλ- 


ὅ δοκούντων Ἐπδορίθβ Ῥγδᾶθρ. Εν. 8, 8: δυναμένως 14 
Κρόνου] Νείλου Μ 


δ0ρ4 Ὲ ΙΒΙΡῈ ἘΤ ΟΡΙΕΙΘΕ. 


λονται τῆς αἰτίας, καὶ τὸ μισεῖν ἰχϑύι γράφουσιν. 
ἐν Σάν γοῦν ἐν τῷ προπύλῳ τοῦ ἱεροῦ τῆς ᾿4ϑηνᾶς 


ἦν γεγλυμμένον βρέφος, γέρων, καὶ μετὰ τοῦτον 
ἱέραξ, ἐφεξῆς δ᾽ ἰχϑύς, ἐπὶ πᾶσι δ᾽ ἵππος ποτάμιος. 
ἐδήλου δὲ συμβολικῶς “ὦ γιγνόμενοι καὶ ἀπογιγνό- ὅ 
ἱξνοι, ϑεὸς ἀναίδειαν μισεῖ. τὸ μὲν γὰρ βρέφος 
γενέσεως σύμβολον, φϑορᾶς δ᾽ ὃ γέρων.᾽ ἱέρακι δὲ 
τὸν ϑεὸν φράξουσιν, ἰχϑύι δὲ μῖσος, ὥσπερ εἴρηται, 
διὰ τὴν θάλατταν" ἵππῳ ποταμίῳ δ᾽ ἀναίδειαν" λέ- 
804 γεται γὰρ ἀποκτείνας τὸν πατέρα τῇ μητρὶ βίᾳ 10 
μίγνυσϑαι. δόξει δὲ καὶ τὸ ὑπὸ τῶν Πυϑαγορικῶν 
λεγόμενον, ὡς ἡ ϑάλαττα Κρόνου δάκρυόν ἐστιν, 
αἰνίττεσϑαι τὸ μὴ καϑαρὸν μηδὲ σύμφυλον αὐτῆς. 
ταῦτα μὲν οὖν ἔξωϑεν εἰρήσθω κοινὴν ἔχοντα τὴν 
ἱστορίαν. 1δ 
88. Οἱ δὲ σοφώτεροι τῶν ἱερέων οὐ μόνον τὸν 
Νεῖλον Ὅσιριν καλοῦσιν οὐδὲ Τυφῶνα τὴν ϑάλασ- 
σαν, ἀλλ᾽ Ὄσιριν μὲν ἁπλῶς ἅπασαν τὴν ὑγροποιὸν 
ἀρχὴν καὶ δύναμιν, αἰτίαν γενέσεως καὶ σπέρματος 
οὐσίαν νομίξοντες" Τυφῶνα δὲ πᾶν τὸ αὐχμηρὸν 30 
καὶ πυρῶδες καὶ ξηραντικὸν ὅλως καὶ πολέμιον τῇ 
Β ὑγρότητι. διὸ καὶ πυρρόχρουν γεγονέναι τῷ σώματι 
καὶ πάρωχρον νομίξοντες οὐ πάνυ προϑύμως ἐντυγ- 
χάνουσιν οὐδ᾽ ἡδέως ὁμιλοῦσι τοῖς τοιούτοις τὴν 
ὄψιν ἀνθρώποις. τὸν δ᾽ Ὄσιριν αὖ πάλιν μελάγ- 35 
χρουν γεγονέναι μυϑολογοῦσιν, ὅτι πᾶν ὕδωρ καὶ 


2. προπύλῳ] προπυλαίῳ ΒΈ 8 τοῦτον Ἔ: τοῦτο 6 
ϑεὸς ἀναίδειαν --- δ᾽ ὁ γέρων Βυρρ]ονί οὕχμα Οοροίο: δεὸ ἘΡ 
γέρων. 1,80. 10 ἔοτο 100. τὰ Εἰ 22 πυρρόχρουν (-Ξ τῇ χρόᾳ 
πυρρὸν Ῥ. 889 6) ὃ: πυρρόχρων καὶ πάρωχρον] 46]. Οὐ δία 


ὈῈ ΙΚΕΙ0Ὲ ΕΤ ΟΡΙΒΙΌΕ. δ0ῦ 


γῆν καὶ ἱμάτια καὶ νέφη μελαίνει μιγνύμενον, καὶ 
τῶν νέων ὑγρότης ἐνοῦσα παρέχει τὰς τρίχας μελαί- 
νας ἡ δὲ πολίωσις οἷον ὠχρίασις ὑπὸ ξηρότητος 
ἐπιγίγνεται τοῖς παραχμάξουσι. καὶ τὸ μὲν ἔαρ 
δ ϑαλερὸν καὶ γόνιμον καὶ προσηνέφ' τὸ δὲ φϑινό- 
πώρον ὑγρότητος ἐνδείᾳ καὶ φυτοῖς πολέμιον καὶ 
ξῴοις νοσῶδες. ὁ δ᾽ ἐν ᾿Ηλίου πόλει τρεφόμενος βοῦς, 
ὃν Μνεῦιν καλοῦσιν (Ὀσίριδος δ᾽ ἱερόν, ἔνιοι δὲ καὶ 
τοῦ "Ἄπιδος πατέρα νομίξουσι), μέλας ἐστὶ καὶ δευ- 
10 τέρας ἔχει τιμὰς μετὰ τὸν πιν. ἔτι τὴν Αἴγυπτον 
ἐν τοῖς μάλιστα μελάγγειον οὖσαν, ὥσπερ τὸ μέλαν 
τοῦ ὀφϑαλμοῦ, Χημίαν καλοῦσι καὶ καρδίᾳ παρει- 
κάξουσι" ϑερμὴ γάρ ἐστι καὶ ὑγρὰ καὶ τοῖς νοτίοις 
μέρεσι τῆς οἰκουμένης, ὥσπερ ἡ καρδία τοῖς εὐω- 
ι νύμοις τοῦ- ἀνθρώπου, μάλιστα ἐγκέκλεισται καὶ 
προδσκχεχώρηκεν. 
84, “Ἥλιον δὲ καὶ σελήνην οὐχ ἅρμασιν ἀλλὰ 
πλοίοις ὀχήμασι χρωμένους περιπλεῖν φασιν, αἶνιτ- 


σ 


τόμενοι τὴν ἀφ᾽ ὑγροῦ τροφὴν αὐτῶν καὶ γένεσιν. Ὁ 


οο οἴονται δὲ καὶ Ὅμηρον ὥσπερ Θαλῆν μαϑόντα παρ᾽ 
“ἰγυπτίων ὕδωρ ἀρχὴν ἁπάντων καὶ γένεσιν τίϑε- 
σϑαι. τὸν γὰρ Ἰφκεανὸν Ὄσιριν εἶναι, τὴν δὲ Τηϑὺν 
Ἶσιν, ὡς τυϑηνουμένην πάντα καὶ συνεχτρέφουσαν. 
καὶ γὰρ Ἕλληνες τὴν τοῦ σπέρματος πρόεσιν ἀπου- 
ς5 σίαν καλοῦσι καὶ συνουσίαν τὴν μῖξιν, καὶ τὸν υἱὸν 
ἀπὸ τοῦ ὕδατος καὶ τοῦ ὗσαι" καὶ τὸν Ζ]όνυσον 


7 


ὕην᾽ ὡς κύριον τῆς ὑγρᾶς φύσεως, οὐχ ἕτερον ὄντα 


8 Μνεῦιν ΒΕΒ.]ΘΘΏΒ18: μνύειν 18 φασιν ΒΔαΒΔΙΩαΒ: 
ἀεί 20 Ὅμηρον] Ια’, 2301 24 πρόεσιν ϑ'6] ΧΆ 85108: πρόϑεσιν 


με 


506 ὈῈ ΙΞῚΡῈ ΕΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


τοῦ Ὀσίριδος" καὶ γὰρ τὸν Ὄσιριν ᾿Ελλάνικος “Ἴσιριν 
ἔοικεν ἀκηκοέναι ὑπὸ τῶν ἱερέων λεγόμενον" οὕτω 
γὰρ ὀνομάξων διατελεῖ τὸν ϑεόν, εἰκότως ἀπὸ τῆς 
φύσεως καὶ τῆς εὑρέσεως. 


85. Ὅτι μὲν οὖν ὃ αὐτός ἐστι Διονύσῳ, τίνα 5 


μᾶλλον ἢ σὲ γιγνώσκειν, ὦ Κλέα, δὴ προσῆκόν ἐστιν, 
ἀρχικλὰ μὲν οὖσαν ἐν Δελφοῖς τῶν Θυιάδων, τοῖς 
δ᾽ Ὀσιριακοῖς καϑωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ πατρὸς καὶ 
μητρός; εἰ δὲ τῶν ἄλλων ἕνεκα δεῖ μαρτύρια παρα- 
ϑέσϑαι, τὰ μὲν ἀπόρρητα κατὰ χώραν ἐῶμεν, ἃ δ᾽ 
ἐμφανῶς δρῶσι ϑάπτοντες τὸν ᾿άπιν οἵ ἱερεῖς, ὅταν 
παρακομίξωσιν ἐπὶ σχεδίας τὸ σῶμα; βακχείας οὐδὲν 
ἀποδεῖ. καὶ γὰρ νεβρίδας περικαϑάπτονται καὶ ϑύρ- 
σους φοροῦσι, καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ κινήσεσιν ὥσπερ 


Β οἵ κάτοχοι τοῖς περὶ τὸν Ζιόνυσον ὀργιασμοῖς. διὸ 


καὶ ταυρόμορφον Ζ]΄ιόνυσον ποιοῦσιν ἀγάλματα πολλοὶ 
τῶν ᾿Ελλήνων" αἱ δ᾽ ᾿Ηλείων γυναῖκες καὶ παρακα- 
λοῦσιν εὐχόμεναι “ποδὶ βοείῳ τὸν ϑεὸν ἐλϑεῖν᾽ πρὸς 
αὐτάς. ᾿Δργείοις δὲ βουγενὴς “Ἰιόνυσος ἐπίκλην 
ἐστίν. ἀνακαλοῦνται δ᾽ αὐτὸν ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ 
ὕδατος, ἐμβάλλοντες εἰς τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ Πυ- 


250 


λαόχῳ᾽ τὰς δὲ σάλπιγγας ἐν ϑύρσοις ἀποχρύπτουσιν, 


ὡς Σωκράτης ἐν τοῖς περὶ Ὁσίων εἴρηκεν. δμολογεῖ 
ὃὲ καὶ τὰ Τιτανικὰ καὶ Νυκτέλια τοῖς λεγομένοις 
2 ἔοικεν ὙἈΙΟΚΟΠδΣΙαΒ: ἔϑηκεν 4 φύσεως] ὕσεως 88]- 


ΤΑϑΒΙ8. εὖ ὕσεως εὑρέσεως) ὑγρεύσεως Β. εὖ ῥύσεως 
6 δὴ] δήπου οἷ. ». 7ὅ90. 1108 . ἢ ἀρχικλὰ] ἀρχηγὸν 
ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒ18Β ΟΧ Ὁ. 2987. ἀρχίλλανῦ 16 ταυρόμορφα Ζιο- 


νύσου ΜεαχκΙανάσθβ οἵ ἀγαλματοποιοὶ ΗδΙταῖυΒ οὐτὰ Χ. ΜΊΗΙ 
ἀγάλματα φ)]οβδοιηδ υἱοί, 18. βοείῳ] βοέῳ Ρ. 2399 28 
Σωκράτης] Μυ6]16Υ. 4 ».498 24 Νυκτέλια δααϊτίαβ: νὺξ τελεία 





ΡῈ 510 ἘΤ ΟΒΙΕΙΡΕ. δ01 


Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ παλιγ- 
γενεσίαις᾽ ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ τὰς ταφάς. Αἰγύ- 8θῦ 
πτιοί τὲ γὰρ Ὀσίριδος πολλαχοῦ ϑήκας, ὥσπερ 
εἴρηται, δεικνύουσι, καὶ “Ιελφοὶ τὰ τοῦ “]ιονύδου 
6 λείψανα παρ᾽ αὐτοῖς παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι 
νομίξουσι" καὶ ϑύουσιν οἵ Ὅσιοι ϑυσίαν ἀπόρρητον 
ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ ᾿Απόλλωνος, ὅταν αἱ Θυιάδες ἐγεί- 
ρωσι τὸν “Δικνίτην. ὅτι δ᾽ οὐ μόνον τοῦ οἴνου 
Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς φύσεως "Ἕλληνες 
10 ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν, ἀρκεῖ Πίνδαρος μάρ- 
τυς εἶναι λέγων 

“δενδρέων δὲ νομὸν Ζιόνυδσος πολυγαϑὴς 

αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας.ἢ 
διὸ καὶ τοῖς τὸν Ὄσιριν σεβομένοις ἀπαγορεύεται Β 
1. δένδρον ἥμερον ἀπολλύναι καὶ πηγὴν ὕδατος ἐμ- 
φράττειν. 

86. Οὐ μόνον δὲ τὸν Νεῖλον, ἀλλὰ πᾶν ὑγρὸν 
ἁπλῶς Ὀσίριδος ἀπορροὴν καλοῦσι" καὶ τῶν ἱερῶν 
ἀεὶ προπομπεύει τὸ ὑδρεῖον. ἐπὶ τιμῇ τοῦ ϑεοῦ. 
90 καὶ ϑρύῳ βασιλέα καὶ τὸ νότιον κλίμα τοῦ κόσμου 
γράφουσι, καὶ μεϑερμηνεύεται τὸ ϑρύον ποτιδμὸς 
καὶ κύησις πάντων, καὶ δοκεῖ γεννητικῷ μορίῳ τὴν 
φύσιν ἐοικέναι. τὴν δὲ τῶν Παμυλίων ἑορτὴν 
ἄγοντες, ὥσπερ εἴρηται, φαλλικὴν οὖσαν, ἄγαλμα 
20 προτίϑενται καὶ περιφέρουσιν, οὗ τὸ αἰδοῖον τρι- 
πλάσιόν ἐστιν ἀρχὴ γὰρ ὃ ϑεός, ἀρχὴ δὲ πᾶσα τῷ 


10 Πίνδαρος] ΒοΙρῖκ. 1 ν». 438 40 ϑρύῳ Ὗ᾽: ϑρύων 
92 κύησις Χ: κένησις 


5808 ΒΕ ΙΒΙΡΕ ΕΤ ΟΕΙΒΕΙΘΕ. 


γονίμῳ πολλαπλασιάξει τὸ ἐξ αὑτῆς. τὸ δὲ πολλάκις 

Ο εἰώϑαμεν καὶ τρὶς λέγειν, ὡς τό “τρισμάκαρες᾽ καὶ 
“δεσμοὶ μὲν τρὶς τόσσοι ἀπείρονες.ἢ 

εἰ μὴ νὴ 4ία κυρίως ἐμφαίνεται τὸ τριπλάσιον ὑπὸ 


τῶν παλαιῶν" ἡ γὰρ ὑγρὰ φύσις ἀρχὴ καὶ γένεσις δ 


οὖσα πάντων ἐξ ἀρχῆς τὰ πρῶτα τρία σώματα, γῆν 
ἀέρα καὶ πῦρ, ἐποίησε. καὶ γὰρ ὁ προστιϑέμενος 
τῷ μύϑῳ λόγος, ὡς τοῦ Ὀσίριδος ὁ Τυφὼν τὸ 
αἰδοῖον ἔρριψεν εἰς τὸν ποταμόν, ἡ δ᾽ Ἶσις οὐχ 
εὗρεν, ἀλλ’ ἐμφερὲς ἄγαλμα ϑεμένη καὶ κατασκευά- 
δσασα τιμᾶν καὶ φαλληφορεῖν ἔταξεν, ἐνταῦϑα δὴ 
περιχωρεῖ, διδάσκων, ὅτι τὸ γόνιμον καὶ τὸ δπερ- 
ματικὸν τοῦ ϑεοῦ πρώτην ἔσχεν ὕλην τὴν ὑγρό- 
τητὰ καὶ δι’ ὑγρότητος ἐνεκράϑη τοῖρ πεφυκόσι 
Ὁ μετέχειν γενέσεως. ἄλλος δὲ λόγος ἐστὶν 4ἐγυπτίων, 
ὡς "άποπις Ηλίου ὧν ἀδελφὸς ἐπολέμει τῷ 4]ιέ, τὸν 
δ᾽ Ὄσιριν ὃ Ζεὺς συμμαχήδσαντα καὶ συγκαταστρε- 
ψάμενον αὐτῷ τὸν πολέμιον παῖδα ϑέμενος, 41ιό- 
νυσον προσηγόρευσεν, καὶ τούτου δὲ τοῦ λόγου τὸ 


μιὰ 


δ 


υϑῶδες ἔστιν ἀποδεῖξαι τῆς περὶ φύσιν ἀληϑείας 30 


ἁπτόμενον. Δία μὲν γὰρ Αἰγύπτιοι τὸ πνεῦμα καλοῦ- 
σιν, ᾧ πολέμιον τὸ αὐχμηρὸν καὶ πυρῶδες" τοῦτο 


δ᾽ ἥλιος μὲν οὐκ ἔστι, πρὸς δ᾽ ἥλιον ἔχει τινὰ συγ- 
γένειαν' ἡ δ᾽ ὑγρότης σβεννύουσα τὴν ὑπερβολὴν 


Ἑ τῆς ξηρότητος αὔξει καὶ δώννυσι τὰς ἀναϑυμιάσεις, 55 


᾿ 


ὑφ᾽ ὧν τὸ πνεῦμα τρέφεται καὶ τέϑηλεν. 


1 αὑτῆς Ἐ: αὐτῆς 2 τρισμάκαρες) Ηοτ. ξ᾽ 164 
8 1α, 9 840 11 δὴ περιχωρεῖ Μαάγνὶσίαβ: δὲ παραχωρεῖ 
18 πρώτην Ἐ: πρῶτον 20 περὶ Χ: παρὰ 


Ὲ ΙΒ10Β ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. δ09 


81. Ἔτι τε τὸν κιττὸν “Ἑλληνές τε καϑιεροῦδι 
τῷ Διονύσῳ καὶ παρ᾽ Αἰγυπτίοις λέγεται ᾿χενόσιρις᾽ 
ὀνομάξεσϑαι, σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος, ὥς φασι, 
φυτὸν Ὀσίριδος. ᾿Αρίστων τοίνυν ὃ γεγραφὼς ᾿4ϑη- 

δ ναίων ἀποικίας ἐπιστολῇ τινι ᾿4λεξάρχου περιέπεσεν, 
ἐν ἧ Διὸς ἱστορεῖται καὶ Ἴσιδος υἱὸς ὧν ὃ Διόνυσος 
ὑπ᾽ Αἰγυπτίων οὐκ Ὄσιρις ἀλλ᾽ ᾿Αρσαφὴς (ἐν τῷ 
ἄλφα γράμματι) λέγεσθαι, δηλοῦντος τὸ ἀνδρεῖον Ε 
τοῦ ὀνόματος. ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καὶ δ' Ερμαῖος ἐν 

1ὸ τῇ πρώτῃ περὶ τῶν Αἰγυπτίων" ὄμβριμον γάρ φησι 
μεϑερμηνευόμενον εἶναι τὸν Ὄσιριν. ἐῶ δὲ Μνασέαν 
τῷ ᾿Επάφῳ προστιϑέντα τὸν Διόνυσον καὶ τὸν Ὄσι- 
ρίν καὶ τὸν Σάραπιν" ἐῶ καὶ ᾿Αντικλείδην λέγοντα 
τὴν Ἶσιν Προμηϑέως οὖσαν ϑυγατέρα Διονύσῳ 

1 συνοικεῖν᾽ αἱ γὰρ εἰρημέναι περὶ τὰς ἑορτὰς καὶ 
τὰς ϑυσίας οἰκειότητες ἐναργεστέραν τῶν μαρτύρων 
τὴν πίστιν ἔχουσι. 

88. Τῶν τ᾽ ἄστρων τὸν σείριον Ἴσιδος νομί- 
ξουσιν, ὑδραγωγὸν ὄντα. καὶ τὸν λέοντα τιμῶσι 8686 

40 χαὶ χάσμασι λεοντείοις τὰ τῶν ἱερῶν ϑυρώματα κχκο- 
σμοῦσιν, ὅτι πλημμυρεῖ Νεῖλος 


“ἠελίου τὰ πρῶτα συνερχομένοιο λέοντι. 
ὡς δὲ Νεῖλον Ὀσίριδος ἀπορροήν, οὕτως Ἴσιδος 


1 κιττὸν βαυϊτῖαβ: κιττὸν ὃν ὅ ἀποικίας ΜατεϊαπᾶσΒ: 
ἀποικίάν περιέπεσεν, ἐν ἦ “Διὸς ὙΔΙΟΚΘΠΔΙΙυΒ: περισέσειδ 
νηΐίδοε 6 καὶ ἰάοχμῃ: δὲ καὶ 1 ἐν τῷ ἄλφα γράμματι] 
46]. Κὶ 9 Ἑ ρμαϊῖος] Ἑρμέας τὴ 10 ὄμβριμον] ὄμβριον 
ΙΔὈ]οΒΚῖυΒ 11 Μνασέαν Χ: μνάσαν 18 Ἴσιδος] Ἶ Ὀσί- 
ριδος δαῦγ!υβ Ἴσιδος νομίξουσιν) ΒΥ}18 089 δὸς ψομι ἴῃ 
γταϑυτα Ὠδροὺ Εἰ, ουΐὰ8 ὉΓ. τηϑηὺβ ἀράϊθβο νυἱὰ, Ἶσιν ὀνομά- 
ἕξουσι 92 Αὐϑέϊ ῬὨδθποσα, 881 


δ10 ΒΕ ΙΒῚ0Ε ἘΕΤ' ΟΠΙΕΙΘΕ. 


σῶμα γῆν ἔχουσι καὶ νομίξουσιν οὐ πᾶσαν, ἀλλ᾽ ἧς 
ὁ Νεῖλος ἐπιβαίνει σπερμαίνων καὶ μιγνύμενος" ἐκ 
ὃὲ τῆς συνουσίας ταύτης γεννῶσι τὸν Ὧρον. ἔστι 
δ᾽ Ὧρος ἡ πάντα σῴξουσα καὶ τρέφουσα τοῦ περι- 
ἔχοντος ὥρα καὶ κρᾶσις ἀέρος, ὃν ἔν τοῖς ἕλεσι τοῖς ὁ 
Β περὶ Βοῦτον ὑπὸ 4ητοῦς τραφῆναι λέγουσιν" ἡ γὰρ 
ὑδατώδης καὶ διάβροχος γῆ μάλιστα τὰς σβεννυούδας 
καὶ χαλώσας τὴν ξηρότητα καὶ τὸν αὐχμὸν ἀναϑυ- 
μιάσεις τυϑηνεῖται. Νέφϑυν δὲ καλοῦσι τῆς γῆς τὰ 
ἔσχατα καὶ παρόρια καὶ ψαύοντα τῆς ϑαλάττης᾽ διὸ τὸ 
καὶ Τελευτὴν ἐπονομάξουσι τὴν Νέφϑυν καὶ Τυφῶνι 
δὲ συνοικεῖν λέγουσιν. ὅταν δ᾽ ὑπερβαλὼν καὶ 
πλεονάσας ὁ Νεῖλος ἐπέκεινα πλησιάσῃ τοῖς ἐσχα- 
τεύουσι, τοῦτο μῖξιν Ὀσίριδος πρὸς Νέφϑυν καλοῦσιν, 
ὑπὸ τῶν ἀναβλαστανόντων φυτῶν ἐλεγχομένην᾽ ὧν 15 
καὶ τὸ μελίλωτόν ἐστιν, οὗ φησι μῦϑος ἀπορρυέντος 
Ο καὶ ἀπολειφϑέντος αἴσϑησιν γενέσθαι Τυφῶνι τῆς 
περὶ τὸν γάμον ἀδικίας. ὅϑεν ἡ μὲν ἾἾσις ἔτεκε 
γνησίως τὸν Ὧρον, ἡ δὲ Νέφϑυς σκότιον τὸν ἄνουβιν. 
ἐν μέντοι ταῖς διαδοχαῖς τῶν βασιλέων ἀναγράφουσι 30 
τὴν Νέφϑυν Τυφῶνι γημαμένην πρώτην γενέσϑαι 
στεῖραν' εἰ δὲ τοῦτο μὴ περὶ γυναικὸς ἀλλὰ περὶ 
τῆς ϑεοῦ λέγουσιν, αἰνίττονται τὸ παντελὲς τῆς γῆς 
ἄγονον καὶ ἄκαρπον ὑπὸ στειρότητος. 
89. Ἢ δὲ Τυφῶνος ἐπιβουλὴ καὶ τυραννὶς αὐχ- 25 
μοῦ δύναμις ἦν ἐπικρατήσαντος καὶ διαφορήσαντος 


1 ἔχουσι) λέγουσι νομίξουσι] ὀνομάξουσι ΜαΚ- 
Ἰαπάσα 11 Τελευτὴν Βα Υυ8: τελευταίγνν 28 παντελὲς] 
ἁλιτενὲς Ὗ. ΝΙΒ1] οραβ, ουτὰ τὸ παντελὲς ἄγονον ἰάθτω γα]θδὺ 
86 τὴν παντελῇ ἀγονίαν 24 στειρότητος Ὗ : στερρότητος 


ΒΕ ΙΒ ΕΤ' ΟΞΙΒΙΟΕ. δ11 


τήν τε γεννῶσαν ὑγρότητα τὸν Νεῖλον καὶ αὔξουδαν. 
ἡ δὲ συνεργὸς αὐτοῦ βασιλὶς Αἰϑιόπων αἰνίττεται 
πνοὰς νοτίους ἐξ Αἰϑιοπίας᾽ ὅταν γὰρ αὗται τῶν 
ἐτησίων ἐπικρατήσωσι τὰ νέφη πρὸς τὴν Αἰθιοπίαν Ὁ 
δ ἐλαυνόντων, καὶ κωλύσωσι τοὺς τὸν Νεῖλον αὔξον- 
τας ὄμβρους καταρραγῆναι, κατέχων ὃ Τυφὼν ἐπι- 
φλέγει. καὶ τότε κρατήσας παντάπασι τὸν Νεῖλον 
εἰς ἑαυτὸν ὑπ᾽ ἀσϑενείας συσταλέντα καὶ ῥυέντα 
κοῖλον καὶ ταπεινὸν ἐξέωσεν εἰς τὴν ϑάλασσαν. ἡ 
1ὸ γὰρ λεγομένη κάϑειρξις εἰς τὴν σορὸν Ὀσίριδος 
οὐδὲν ἔοικεν ἀλλ᾽ ἢ κρύψιν ὕδατος καὶ ἀφανισμὸν 
αἰνίττεσϑαι' διὸ μηνὸς ᾿4ϑὺρ ἀφανισθῆναι τὸν 
Ὄσιριν λέγουσιν, ὅτε τῶν ἐτησίων ἀπολειπόντων Ἐ 
παντάπασιν ὁ μὲν Νεῖλος ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ᾽ 
ιὸ ἡ χώρα' μηκυνομένης δὲ τῆς νυχτός, αὔξεται τὸ 
σκότος, ἡ δὲ τοῦ φωτὸς μαραίνεται καὶ κρατεῖται 
δύναμις, οἵ ἱερεῖς ἄλλα τε δρῶσι σκυϑρωπὰ καὶ 
᾿ βοῦν διάχρυσον ἱματίῳ μέλανι βυσσίνῳ περιβάλλον- 
τες ἐπὶ πένϑει τῆς ϑεοῦ δεικνύουσι (βοῦν γὰρ Ἴσιδος 
90 εἰκόνα καὶ γῆν νομίξουσιν) ἐπὶ τέδδαρας ἡμέρας 
ἀπὸ τῆς ἑβδόμης ἐπὶ δέκα ἑξῆς. καὶ γὰρ τὰ πενϑού- 
μενα τέσσαρα, πρῶτον μὲν ὁ Νεῖλος ἀπολείπων καὶ 
ὑπονοστῶν, δεύτερον δὲ τὰ βόρεια πνεύματα κατα- 
σβεννύμενα κομιδῇ τῶν νοτίων ἐπικρατούντων, τρίτον 
26 δὲ τὸ τὴν ἡμέραν ἐλάττονα γίγνεσθαι τῆς νυκτός, 
ἐπὶ πᾶσι δ᾽ ἡ τῆς γῆς ἀπογύμνωσις ἅμα τῇ τῶν ΕΚ 


8 ἑαυτὸν Βοοί]οῖυθ: ἐναντίον 1δ αὔξεται] ὅτε αὔξεται 
βαυϊαβ 17 οἵ] οἵ δὲ ὙΥ. ῬοΒθ18 οὔζϑιη καὶ οἴ 20 καὶ 
γῆν] αἰσϑητὴν ΜΑΙΚ]Δπαυ8 26 πᾶσι δ᾽ Ἔ: πᾶσιν 


512 ΡῈ ΒΡ ΕΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 


φυτῶν ψιλότητι τηνικαῦτα φυλλορροούντων. τῇ δ᾽ 
ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα νυχτὸς ἐπὶ θάλασσαν κατίασι᾽ καὶ 
τὴν ἱερὰν κίστην οἱ στολισταὶ καὶ οἵ ἱερεῖς ἐκφέ- 
ρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ὃ ποτί- 
μου λαβόντες ὕδατος ἐγχέουσι, καὶ γίγνεται κραυγὴ ὅ 
τῶν παρόντων ὡς εὑρημένου τοῦ Ὀσίριδος εἶτα 
γῆν κάρπιμον φυρῶσι τῷ ὕδατι, καὶ συμμίξαντες 
ἀρώματα καὶ ϑυμιάματα τῶν πολυτελῶν ἀναπλάτ- 
τουόι μηνοειδὲς ἀγαλμάτιον" καὶ τοῦτο στολίξουσι 
καὶ κοσμοῦσιν, ἐμφαίνοντες ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος 10 
τοὺς ϑεοὺς τούτους νομίξουσι. 
40. Τῆς δ᾽ Ἴσιδος πάλιν ἀναλαμβανούσης τὸν 
867 Ὄσιριν καὶ αὐξανούσης τὸν Ὧρον, ἀναϑυμιάσεσι 
καὶ ὁμίχλαις καὶ νέφεσι ῥωννύμενον, ἐκρατήϑη μέν, 
οὐκ ἀνῃρέϑη δ᾽ ὃ Τυφών. οὐ γὰρ εἴασεν ἡ κυρία τι 
τῆς γῆς ϑεὸς ἀναιρεθῆναι παντάπασι τὴν ἀντικει- 
μένην τῇ ὑγρότητι φύσιν, ἀλλ᾽ ἐχάλασε καὶ ἀνῆκε 
βουλομένη διαμένειν τὴν κρᾶσιν" οὐ γὰρ ἦν κόσμον 
εἶναι τέλειον, ἐκλιπόντος καὶ ἀφανισϑέντος τοῦ πυρώ- 
δους. εἰ δὲ ταῦτα μὴ λέγεται παρὰ τὸ εἰκός, εἰκότως 30 
οὐδ᾽ ἐκεῖνον ἄν τις ἀπορρίψειξ τὸν λόγον, ὧς Τυφὼν 
μὲν ἐκράτει πάλαι τῆς Ὀσίριδος μοίρας" ϑάλασσα γὰρ 
ἦν ἡ Αἴγυπτος. διὸ πολλὰ μὲν ἐν τοῖς μετάλλοις 


Β καὶ τοῖς ὄρεσιν εὑρίσκεται μέχρι νῦν κογχύλια ἔχειν᾽ 


2 κατίασι Βαχίοζυθ: κάτεισι 1 γῆν Χ: τὴν 18 
κρᾶσιν Χ: κρίσιν κόσμον) τὸν κόσμον ΜΑγκ]απαυΒ 19 
ἐκλιπόντος ἰάθη: ἐκλείποντος 40 μὴ] δὴ Ὗ παρὰ 
τὸ εἰκός Ἐ: παρ᾽ αὐτοῖς εἰκότως! ἀπεικότως Βοπἐ]ο᾽.8 

24 ἔχειν») ἐκεῖ Μαχκὶαπᾶυσβ. βοὰ οἷ. Ρ]αὐ. ἀθ Τιϑωρ. Ρ. 699}. 
Ηοτοά. 1 19ὅ 


Ὲ ΙΒ ἘΠ᾽ ΟΒΙΒΙΘΕ. δ1ὃ 


πᾶσαι δὲ πηγαὶ καὶ φρέατα πάντα, πολλῶν ὑπαρ- 
χόντων, ἁλμυρὸν ὕδωρ καὶ πικρὸν ἔχουσιν, ὡς ἂν 
ὑπόλειμμα τῆς πάλαι ϑαλάσσης ἕωλον ἐνταυϑοῖ »κά. 
συνερρνηκός. ὃ δ᾽ Ὧρος χρόνῳ τοῦ Τυφῶνος ἐπε- 
ὅ χράτησε, τουτέστιν εὐκαιρίας ὄμβρων γενομένης, ὁ 
Νεῖλος ἐξεώσας τὴν ϑάλασσαν ἀνέφηνε τὸ πεδίον 
καὶ ἀνεπλήρωσε ταῖς προσχώσεσιν. ὃ δὴ μαρτυ- 
ροῦσαν ἔχει τὴν αἴσϑησιν" δρῶμεν γὰρ ἔτι νῦν ἐπι- 
φέροντι τῷ ποταμῷ νέαν ἰλὺν καὶ προάγοντι τὴν 
10. γῆν κατὰ μικρὸν ὑποχωροῦν ὀπίσω τὸ πέλαγος, καὶ Ο 
τὴν ϑάλασσαν, ὕψος τῶν ἐν βάϑει λαμβανόντων διὰ 
τὰς προσχώσεις, ἀπορρέουσαν" τὴν ὃὲ Φάρον, ἣν 
Ὅμηρος ἤδει δρόμον ἡμέρας ἀπέχουσαν Αἰγύπτου, 
νῦν μέρος οὖσαν αὐτῆς, οὐκ αὐτὴν ἀναδραμοῦσαν 
18 οὐδὲ προσαναβᾶσαν, ἀλλὰ τῆς μεταξὺ θαλάττης ἀνα- 
πλάττοντι τῷ ποταμῷ καὶ τρέφοντι τὴν ἥπειρον 
ἀνασταλείδης. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὅμοια τοῖς ὑπὸ τῶν 
Στωικῶν ϑεολογουμένοις ἐστί" καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τὸ 
μὲν γόνιμον πνεῦμα καὶ τρόφιμον Διόνυσον εἶναι 
30 λέγουσι, τὸ πληχτικὸν δὲ καὶ διαιρετικὸν Ηρακλέα, 
τὸ δὲ δεκτικὸν ἄμμωνα, “4ήμητρα δὲ καὶ Κόρην 
τὸ διὰ τῆς γῆς καὶ τῶν καρπῶν διῆκον, Ποσειδῶνα 
δὲ τὸ διὰ τῆς ϑαλάττης. 
41. Οἱ δὲ τοῖσδε τοῖς φυσικοῖς καὶ τῶν ἀπ᾽ 
35 ἀστρολογίας μαϑηματικῶν ἔνια μιγνύντες Τυφῶνα 


4 συνερῤνηκός ΒΘΗ ]οΙυ8: συνερρυηκότος ὅ ὄμβρων 
ΒΗ: ὀμβρίων ὁ ἐξεώσας} ἐξώσας Ὗ 9 προάγοντι Ἴ: 
προαγαγόντι 18 Ὅμηρος] δϑδδ 21 “ήμητρα "ἢ: δήμητραν 
ὅ μαϑηματικῶν] μαϑημάτων ΜατΙκΙδπαιΒ 

ῬΙαίασομί Μοσϑιδ. Ὑ]. 11. 88 


Ὁ 


Ε 


514 Ὲ ΙΒΞΙΘῈ ἘΤ ΟΠΙΆΙΟΕ. 


μὲν οἴονται τὸν ἡλιακὸν κόσμον, Ὄσιριν δὲ τὸν 
σεληνιακὸν λέγεσϑαι. τὴν μὲν γὰρ σελήνην γόνιμον 
τὸ φῶς καὶ ὑγροποιὸν ἔχουσαν εὐμενῆ καὶ γοναῖς 
ξῴων καὶ φυτῶν εἶναι βλαστήσεσι" τὸν δ᾽ ἥλιον ἀκρά- 
τῷ πυρὶ καὶ σκληρῷ καταϑάλπειν τε καὶ καταυαίνειν δ 
τὰ φυόμενα καὶ τεϑηλότα, καὶ τὸ πολὺ μέρος τῆς 
γῆς παντάπασιν ὑπὸ φλογμοῦ ποιεῖν ἀοίκητον καὶ 
κατακρατεῖν πολλαχοῦ καὶ τῆς σελήνης. διὸ τὸν Τυ- 
φῶνα Σὴϑ' ἀεὶ Αἰγύπτιοι καλοῦσιν, ὅπερ ἐστὶ κατα- 
δυναστεῦον ἢ καταβιαξόμενον. καὶ τῷ μὲν ἡλίῳ 
τὸν Ηρακλέα μυϑολογοῦσιν ἐνιδρυμένον συμπεριπο- 
λεῖν, τῇ δὲ δελήνῃ τὸν “Βρμῆν. λόγου γὰρ ἔργοις 
ἔοικε καὶ περισσῆς σοφίας τὰ τῆς σελήνης, τὰ δ᾽ 
ἡλίου πληγαῖς ὑπὸ βίας καὶ ῥώμης περαινομένοις. 
οἱ δὲ Στωικοὶ τὸν μὲν ἥλιον ἐκ ϑαλάττης ἀνάπτε- 16 
σϑαι καὶ τρέφεσϑαί φασι. τῇ δὲ σελήνῃ τὰ κρηναῖα 
καὶ λιμναῖα νάματα γλυκεῖαν ἀναπέμπειν καὶ μαλα- 
κὴν ἀναϑυμίασιν. 

42. Ἑβδόμῃ ἐπὶ δέκα τὴν Ὀσίριδος γενέσϑαι 


"ἡ 


0 


τελευτὴν Αἰγύπτιοι μυϑολογοῦσιν, ἐν ἧ μάλιστα 30 


γίγνεται πληρουμένη κατάδηλος ἡ πανσέληνος. διὸ 
καὶ τὴν ἡμέραν ταύτην ἀντίφροαξιν οἵ Πυϑαγόρειοι 
καλοῦσι, καὶ ὅλως τὸν ἀρυϑμὸν τοῦτον ἀφοσιοῦνται. 
τοῦ γὰρ ἑξκαίδεκα τετραγώνου καὶ τοῦ ὀχτωκαίδεκα 
6 4 - ἢ ππ-- Ω5, 
ἑτερομήκους, οἷς μόνοις ἀριυϑμῶν ἐπιπέδων συμβέ 8 
βηκε τὰς περιμέτρους ἴσας ἔχειν τοῖς περιεχομένοις, 
ὅ καὶ σκληρῷ καταϑάλπειν ΜοανϊρίυΒ: κεκληρωκότα 


ϑάλπειν 9 ἀεὶ) 6]. ϑαυϊτίθβο 18 περισσῆς Ἐ: περὶ 14 
περαινομένοις 80. ἔργοις ἨδΙτγηυΒ: περαινομένης 19 δ᾽ ἐπὶ 


ὈῈ ΒΡῈ ἘΤ' ΟΒΙΕΙΘΕ. 681 


ὑπ᾽ αὐτῶν χωρίοις, μέσος ὁ τῶν ἑπτακαίδεκα παρεμ- 
πίπτων ἀντιφράττει καὶ διαξεύγνυσιν ἀπ᾿ ἀλλήλων, 
καὶ διαιρεῖ τὸν ἐπόγδοον λόγον εἰς ἄνισα διαστή- 
ματα τεμνόμενος. ἐτῶν δ᾽ ἀριϑμὸν οἱ μὲν βιῶσαι 
ὅ τὸν Ὄσιριν οἵ δὲ βασιλεῦσαι λέγουσιν ὀκτὼ καὶ 


.“. 
3 


εἴκοσι᾽ τοσαῦτα γὰρ ἔστι φῶτα τῆς σελήνης καὶ 868 


τοσαύταις ἡμέραις τὸν αὑτῆς κύχλον ἐξελίσσει. τὸ 
ὃὲ ξύλον ἐν ταῖς λεγομέναις Ὀσίριδος ταφαῖς τέ- 
ἕνοντες καταδκχευάξουσι λάρνακα μηνοειδῆ διὰ τὸ τὴν 
το σελήνην, ὅταν τῷ ἡλίῳ πλησιάξῃ, μηνοειδῆ γιγνο- 
μένην ἀποκρύπτεσϑαι. τὸν δ᾽ εἰς δεκατέσσαρα μέρη 
τοῦ Ὀσίριδος διασπασμὸν αἰνίττονται πρὸς τὰς ἡμέ- 
ρας, ἐν αἷς φϑένει μετὰ πανσέληνον ἄχρι νουμηνίας 
τὸ ἄστρον. ἡμέραν δέ, ἐν ἦ φαίνεται πρῶτον ἐκφυ- 


ι6 γοῦσα τὰς αὐγὰς καὶ παρελθοῦσα τὸν ἥλιον, ᾿ἀτελὲς Β 


ἀγαϑόν᾽ προσαγορεύουσιν. ὁ γὰρ Ὄσιρις ἀγαϑοποιός, 

καὶ τοὔνομα πολλὰ φράξει, οὐχ ἥκιστα δὲ κράτος 

ἐνεργοῦν καὶ ἀγαϑοποιὸν ὃ λέγουσι. τὸ δ᾽ ἕτερον 

ὄνομα τοῦ ϑεοῦ τὸν Ὄμφιν “εὐεργέτην ὁ ᾿Ἑρμαῖός 
80 φηόι δηλοῦν ἑρμηνευόμενον. 

48. Οἴονται δὲ πρὸς τὰ φῶτα τῆς σελήνης ἔχειν 
τινὰ λόγον τοῦ Νείλου τὰς ἀναβάσεις. ἡ μὲν γὰρ 
μεγίστη περὶ τὴν ᾿Ελεφαντίνην ὀκτὼ γίγνεται καὶ 
εἴκοσι πήχεων, ὅσα φῶτα καὶ μέτρα τῶν ἐμμήνων 

δ περιόδων ἑκάστης ἔστιν" ἡ δὲ περὶ Μένδητα καὶ Ξόιν 
βραχυτάτη πήχεων ὃξ πρὸς τὴν διχότομον᾽ ἡ δὲ 


8 διαιρεϊ] διατηρεῖ Χ τὸν] κατὰ τὸν ' 06 κάἀνὲ 18 
ἐνεργοῦν] εὐεργὸν)ὺ ὃ δὲ λέγουσιν ἕτερον κὲϑ 19 Ὄμφι»ν)] 
Ὄνουφιν Ῥαγίμβοῦβ ἙἙρμέας Β 26 ἕξ] ἑπτὰ Βαυϊτιυβ 

. 888 


΄-΄ 


816 ὈῈ ΙΒΙΡΕ ἘΤ ΟΒΙΒΕΙΌΕ. 


Ο μέση περὶ Μέμφιν, ὅταν ἧἦ δικαία, δεκατεσσάρων 
πήχεων πρὸς τὴν πανσέληνον. τὸν δ᾽ ἅπιν εἰκόνα 
μὲν Ὀσίριδος ἔμψυχον εἶναι, γίγνεσϑαι δέ, ὅταν φῶς 
ἐρείσῃ γόνιμον ἀπὸ τῆς σελήνης καὶ καϑάψηται βοὸς 
ὀργώσης. διὸ καὶ τοῖς τῆς σελήνης σχήμασιν ἔοικε ὅ 
πολλὰ τοῦ Ἄπιδος, περιμελαινομένου τὰ λαμπρὰ τοῖς 
σκιεροῖς. ἔτι δὲ τῇ νουμηνίᾳ τοῦ Φαμενὼϑ' μηνὸς 
ἑορτὴν ἄγουσιν, ἔμβασιν Ὀσίριδος εἰς τὴν σελήνην 
ὀνομάξοντες, ἔαρος ἀρχὴν οὖσαν. οὕτω τὴν Ὀσίρι- 
δος δύναμιν ἐν τῇ δελήνῃ τιϑέντες τὴν Ἶσιν αὐτῷ ιο 
γένεσιν οὖσαν συνεῖναι λέγουσι. διὸ καὶ μητέρα 
τὴν σελήνην τοῦ κόσμου καλοῦσι καὶ φύσιν ἔχειν 
ἀρσενόϑηλυν οἴονται, πληρουμένην ὑφ᾽ ᾿Ηλίου καὶ 
κυισκομένην, αὐτὴν δὲ πάλιν εἰς τὸν ἀέρα προῖε- 

Ὁ μένην γεννητικὰς ἀρχὰς καὶ κατασπείρουσαν᾽ οὐ γὰρ ι5 
ἀεὶ τὴν φϑορὰν ἐπικρατεῖν τὴν τυφώνειον, πολ- 
λάκις δὲ χρατουμένην ὑπὸ τῆς γενέσεως καὶ συν- 
δεομένην αὖϑις ἀναλύεσϑαι καὶ διαμάχεσϑαι πρὸς 
τὸν Ὧρον. ἔστι δ᾽ οὗτος ὁ περίγειος κόσμος οὔτε 
φϑορᾶς ἀπαλλαττόμενος παντάπασιν οὔτε γενέσεως. 30 

44. Ἔνιοι δὲ καὶ τῶν ἐκλειπτικῶν αἴνιγμα ποι- 
οὔνται τὸν μῦϑον. ἐκλείπει μὲν γὰρ ἡ σελήνη παν- 
δέληνος, ἐναντίαν τοῦ ἡλίου στάσιν ἔχοντος πρὸς 
αὐτήν, εἰς τὴν σκιὰν ἐμπίπτουσα τῆς γῆς. ὥσπερ 
φασὶ τὸν Ὄσιριν εἰς τὴν δορόν. αὐτὴ δὲ πάλιν 36 

Ἑ ἀποκρύπτει καὶ ἀφανίζει ταῖς τριακάσιν, οὐ μὴν ἀναι- 





ῷ πήχεων Ῥ: πηχῶν ἔἾ4πιν] δα. φασιν Βαχίοταβ 
8 γίγνεσθαι ": γενέσθαι 1 ἔτι δὲ Βαχύίθογαβ: ὅτι 18 
ἀναλύεσθαι  : ἀναδύεσϑαι 26 δ0γ. γἱὰ. ἀναιρεῖ καὶ 








θΕ ΙΒ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. δ11 


ρεῖται παντάπασι τὸν ἥλιον, ὥσπερ οὐδὲ τὸν Τυ- 
φῶνα ἡ Ἶσις. γεννώσης τῆς Νέφϑυος τὸν άνουβιν, 
Ἶσις ὑποβάλλεται. Νέφϑυς γάρ ἐστι τὸ ὑπὸ γῆν 
καὶ ἀφανές, Ἶσις δὲ τὸ ὑπὲρ τὴν γῆν καὶ φανερόν. 
ὁ δὲ τούτων ὑποψαύων καὶ καλούμενος δρίξων κύκλος, 
ἐπίκοινος ὧν ἀμφοῖν, 'ἄνουβις κέκληται καὶ κυνὶ τὸ 
εἶδος ἀπεικάξεται" καὶ γὰρ ὃ κύων χρῆται τῇ ὄψει 
νυχτός τὲ καὶ ἡμέρας ὁμοίως. καὶ ταύτην ἔχειν 
δοκεῖ παρ᾽ Αἰγυπτίοις τὴν δύναμιν δ΄ ἄνουβις, οἵαν Ἐ 
10 ἡ “Ἑκάτη παρ᾽ Ἕλλησι, χϑόνιος ὧν ὁμοῦ καὶ ὀλύμ- 
πίος. ἐνίοις δὲ δοχεῖ Κρόνος ὁ ΄ἄνουβις εἷναι" διὸ 
πάντα τίκτων ἐξ ἑαυτοῦ καὶ κύων ἐν ξαυτῷ τὴν 
τοῦ κυνὸς ἐπίκλησιν ἔσχεν. ἔστι δ᾽ οὖν τοῖς σεβο- 
μένοις τὸν νουβιν ἀπόρρητόν τι καὶ πάλαι μὲν 
ι τὰς μεγίστας ἕν Αἰγύπτῳ τιμὰς ὃ κύων ἔσχεν" ἐπεὶ 
δὲ Καμβύσου τὸν άπιν ἀνελόντος καὶ ῥέίψαντος οὐδὲν 
προσῆλϑεν οὐδ᾽ ἐγεύσατο τοῦ σώματος ἀλλ᾽ ἢ μόνος 
ὁ κύων, ἀπώλεσε τὸ πρῶτος εἶναι καὶ μάλιστα τι- 
μᾶσϑαι τῶν ἑτέρων ξῴώων. εἰσὶ δέ τινες οἵ τὸ σκί- 
οὐ αῦμα τῆς γῆς, εἰς ὃ τὴν σελήνην ὀλισϑάνουσαν 
ἐκλείπειν νομίξουσι, Τυφῶνα καλοῦντεο. 

45. Ὅϑεν οὐκ ἀπέοικεν εἰπεῖν, ὡς ἰδίᾳ μὲν οὐκ 869 
ὀρϑῶς ἕκαστος, ὁμοῦ δὲ πάντες ὀρϑῶς λέγουσιν. οὐ 
γὰρ αὐχμὸν οὐδ᾽ ἄνεμον οὐδὲ ϑάλατταν οὐδὲ σδκό- 

.ἡ τος, ἀλλὰ πᾶν ὅσον ἡ φύσις βλαβερὸν καὶ φϑαρτι- 
κὸν ἔχει, μόριον τοῦ Τυφῶνός ἐστιν. οὔτε γὰρ ἐν 


οι 


4 τὴν γῆν] γῆν ὅ τούτων ΒΘοῃ]θῖυΒ: τούτῳ 18 
ἔστι Ἐ: ἔτι δ᾽ οὖν] γοῦν 14 πάλαι] γὰρ πάλαιϑ 26 
ἐστιν εἶναι Βαχίοχυθ. ἔστιν εἰπεῖν 





Ἀεΐμ- 


618 Ὲ ΙΒ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


ἀψύχοις σώμασι τὰς τοῦ παντὸς ἀρχὰς ϑετέον, ὡς 
Ζημόκριτος καὶ ᾿Ἐπέκουρος, οὔτ᾽ ἀποίου δημιουργὸν 
ὕλη9 ἕνα λόγον καὶ μίαν πρόνοιαν, ὡς οἱ Στωικοί, 
περιγιγνομένην ἁπάντων καὶ κρατοῦσαν. ἀδύνατον 
γὰρ ἢ φλαῦρον ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ χρηστόν, ὅ 


Β ὅπου μηδενὸς ὃ ϑεὺὸς αἴτιος, ἐγγενέσϑαι. “παλίντονος᾽ 


γάρ ᾿ὡρμονίη, κόσμου, ὅκωσπερ λύρης καὶ τόξου 
καϑ’ Ἡράκλειτον' καὶ κατ᾽ Εὐριπίδην 

“οὐκ ἂν γένοιτο χωρὶς ἐσϑλὰ καὶ κακά, 

ἀλλ᾽ ἔστι τις σύγκρασις ὥστ᾽ ἔχειν καλῶς. ῸὋ 10 
διὸ καὶ παμπάλαιος αὕτη κάτεισιν. ἐκ ϑεολόγων καὶ 
νομοϑετῶν εἴς τὲ ποιητὰς καὶ φιλοσόφους δόξα, τὴν 
ἀρχὴν ἀδέσποτον ἔχουσα, τὴν δὲ πίστιν ἰσχυρὰν καὶ 
δυσεξάλειπτον, οὐκ ἐν λόγοις μόνον οὐδ᾽ ἐν φήμαις, 
ἀλλ᾽ ἔν τε τελεταῖς ἔν τε ϑυσίαις καὶ βαρβάροις 16 
καὶ “Ἕλλησι πολλαχοῦ περιφερομένη, ὡς οὔτ᾽ ἄνουν 


Ο καὶ ἄλογον καὶ ἀκυβέρνητον αἰωρεῖται τῷ αὐτομάτῳ 


τὸ πᾶν, οὔϑ᾽ εἷς ἐστιν ὃ κρατῶν καὶ κατευϑύνων 
ὥσπερ οἴαξιν ἥ τισι πειϑηνίοις χαλινοῖς λόγος, ἀλλὰ 
πολλὰ καὶ μεμιγμένα κακοῖς καὶ ἀγαθοῖς" μᾶλλον δὲ 30 
μηδὲν ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν ἄκρατον ἐνταῦϑα τῆς φύσεως 
φερούσης, οὐ δυεῖν πίθων εἷς ταμίας ὥσπερ νάματα 
τὰ πράγματα καπηλικῶς διανέμων ἀνακεράννυδσιν 
ἡμῖν" ἀλλ᾽ ἀπὸ δυεῖν ἐναντίων ἀρχῶν καὶ δυεῖν ἀντι- 
πάλων δυνάμεων τῆς μὲν ἐπὶ τὰ δεξιὰ καὶ κατ᾽ 535 


Ὁ εὐϑεῖαν ὑφηγουμένης, τῆς δ᾽ ἔμπαλιν ἀναστρεφούσης 


2 ἀποίου Μ: ἄποιον 1 ὕκωσπερ Ὗ : ὕπωσπερ 8 
Ἡράκλειτον] Μυ]ΊΔΟΙ. 1 Ρ. 819 Εὐριπίδην] Ναυοϊ., Ρ. 394 
16 περιφερομένη Ἠοϊπτοταδ: περιφερομένην 





ῈΕῚ 5108 ἘΤ ΟΠΙΒΙΘΕ. 619 


καὶ ἀνακλώσης, ὅ τε βίος μικτὸς ὅ τε κόσμος, εἰ καὶ 
μὴ πᾶς, ἀλλ᾽ ὃ περίγειος οὗτος καὶ μετὰ σελήνην 
ἀνώμαλος καὶ ποικίλος γέγονε καὶ μεταβολὰς πάδας 
δεχόμενος. εἰ γὰρ οὐδὲν ἀναιτίως πέφυκε γίγνεσϑαι, 
ὅ αἰτίαν δὲ κακοῦ τἀγαϑὸν οὐκ ἂν παράσχοι, δεῖ γέ- 
νεσιν ἰδίαν καὶ ἀρχὴν ὥσπερ ἀγαϑοῦ καὶ κακοῦ τὴν 
φύσιν ἔχειν. 
40. Καὶ δοκεῖ τοῦτο τοῖς πλείστοις καὶ σοφω- 
τάτοις. νομίξουσι γὰρ οἵ μὲν ϑεοὺς εἶναι δύο κα- 
10. ϑάπερ ἀντιτέχνους, τὸν μὲν ἀγαϑῶν, τὸν δὲ φαύλων 
δημιουργόν. οἵ δὲ τὸν μὲν ἀμείνονα ϑεόν, τὸν δ᾽ 
ἕτερον δαίμονα καλοῦσιν" ὥσπερ Ζωροάστρης ὃ μάγος, 
ὃν πεντακισχιλίοις ἔτεσι τῶν Τρωικῶν γεγονέναι 
πρεσβύτερον ἱστοροῦσιν. οὗτος οὖν ἐκάλει τὸν μὲν 
16 ρομάξην, τὸν δ᾽ ᾿Αρειμάνιον" καὶ προσαπεφαίνετο 
τὸν μὲν ἐοικέναι φωτὶ μάλιστα τῶν αἰσϑητῶν, τὸν 
δ᾽ ἔμπαλιν σκότῳ καὶ ἀγνοίᾳ, μέσον δ᾽ ἀμφοῖν τὸν 
Μίϑρην εἶναι" διὸ καὶ Μίϑρην Πέρσαι τὸν Μεσί- 
την ὀνομάζουσιν. ἐδίδαξε δὲ τῷ μὲν εὐκταῖα ϑύειν 
90 καὺ χαριστήρια, τῷ δ᾽ ἀποτρόπαια καὶ σκυϑρωπά. 
πόαν γάρ τινα κόπτοντες Μῶλυ καλουμένην ἐν 
αρξεοι ὅλμῳ, τὸν “4ιδην ἀνακαλοῦνται καὶ τὸν σκότον᾽ εἶτα 
μίξαντες αἵματι λύκου σφαγέντος εἰς τόπον ἀνήλιον 
ἐκφέρουσι καὶ ῥδέπτουσι. καὶ γὰρ τῶν φυτῶν νομέ- 
9.5 ζουσι τὰ μὲν τοῦ ἀγαϑοῦ ϑεοῦ, τὰ δὲ τοῦ κακοῦ 
δαίμονος εἷναι" καὶ τῶν ξῴων ὥσπερ κύνας καὶ 


4 γίγνεσθαι Ἐ: γενέσϑαι 11 μὲν Μεαυκ]απᾶυδ: μὲν 
γὰρ 12 Ζωροάστρης νι. Νύχτα. ὁ 4: ξωρόαστρις 19 
Μ 


520 Ὲ ΒΚ ΕἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 


ὄρνιϑας καὶ χερσαίους ἐχίνους τοῦ ἀγαϑοῦ, τοῦ ὃὲ 
φαύλον τοὺς ἐνύδρους μῦς εἶναι" διὸ καὶ τὸν κτεί- 
ναντὰα πλείστους εὐδαιμονίξουσιν. 

41. Οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκεῖνοι πολλὰ μυϑώδη περὶ 
τῶν ϑεῶν λέγουσιν, οἷα καὶ ταῦτ᾽ ἐστίν. ὁ μὲν ὅὕ 
ἸΦρομάξης ἐκ τοῦ καϑαρωτάτου φάους, ὁ δ᾽ ᾿᾽4ρει- 

870 μάνιος ἐκ τοῦ ξόφου γεγονώς, πολεμοῦσιν ἀλλήλοις" 
καὶ ὁ μὲν ἕξ ϑεοὺς ἐποίησε (τὸν μὲν πρῶτον εὐνοίας, 
τὸν δὲ δεύτερον ἀληϑείας, τὸν δὲ τρίτον εὐνομίαςρ᾽ 
τῶν δὲ λοιπῶν τὸν μὲν σοφίας, τὸν δὲ πλούτου, 10 
τὸν δὲ τῶν ἐπὶ τοῖς καλοῖς ἡδέων δημιουργόν)" ὃ 
δὲ τούτοις ὥσπερ ἀντιτέχνους ἴσους τὸν ἀρυϑμόν. 
εἶδ’ ὃ μὲν ἸὩρομάξης τρὶς ἑαυτὸν αὐξήσας ἀπέστησε 
τοῦ ἡλίου τοσοῦτον, ὅσον ὁ ἥλιος τῆς γῆς ἀφέστηκε, 
καὶ τὸν οὐρανὸν ἄστροις ἐκόσμησεν" ἕνα δ᾽ ἀστέρα 15 
πρὸ πάντων οἷον φύλακα καὶ προόπτην ἐγκατέστησε, 
τὸν σείριον. ἄλλους δὲ ποιήσας τέσσαρας καὶ εἴκοσι 

Β ϑεοὺς εἰς ὠὸν ἔϑηκεν. οἵ δ᾽ ἀπὸ τοῦ ᾿Δρειμανίου, 
γενόμενοι καὶ αὐτοὶ τοσοῦτοι, διατρήσαντες τὸ ὠὸν 
γαν Ἐἢ ὅϑεν ἀναμέμικται τὰ κακὰ τοῖς ἀγαϑοῖς. ἔπεισι, 30 
δὲ χρόνος εἰμαρμένος, ἐν ᾧ τὸν ᾿Δρειμάνιον λοιμὸν 
ἐπάγοντα καὶ λιμὸν ὑπὸ τούτων ἀνάγκη φϑαρῆναι 
παντάπασι καὶ ἀφανισθῆναι, τῆς δὲ γῆς ἐπιπέδου 
καὶ δὁμαλῆς γενομένης, ἕνα βίον καὶ μίαν πολιτείαν 
ἀνθρώπων μακαρίων καὶ ὁμογλώσσων ἁπάντων γεν ἕ- 35 
σϑαι. Θεόπομπος δέ φησι κατὰ τοὺς μάγους ἀνὰ 


2 μῦς Ὗ οχ ν. 610ἃ 4 ἀλλὰ 20 γαν ἘΡ ὅϑεν 
Ῥυθθμθσυβ: γανωϑὲν. Βοχῦ. ΒαρρΙοπάσιῃ τὸ ὠὸν ἄνωϑεν (γ6] 
ἐπάνωϑεν) ἐξήγαγον ἐκείνους" ὅϑεν κέ 








ΒΕ ΒΡῈ ἘΠ᾿ ΟΕΙΕΙΘΕ. δ2] 


μέρος τρισχίλια ἔτη τὸν μὲν κρατεῖν τὸν δὲ κρατεῖ- 
σϑαι τῶν θεῶν, ἄλλα δὲ τρισχίλια μάχεσϑαι καὶ 
πολεμεῖν καὶ ἀναλύειν τὰ τοῦ ἑτέρου τὸν ἕτερον" 
τέλος δ᾽ ἀπολείπεσϑαι τὸν “Διδην, καὶ τοὺς μὲν ἀν- 
ὅ ϑρώπους εὐδαίμονας ἔδσεσϑαι, μήτε τροφῆς δεομένους 
μήτε σκιὰν ποιοῦντας" τὸν δὲ ταῦτα μηχανησάμενον 
ϑεὸν ἠρεμεῖν καὶ ἀναπαύεσϑαι χρόνον, ἄλλως μὲν οὐ 
πολὺν ὡς ϑεῷ, ὥσπερ δ᾽ ἀνθρώπῳ κοιμωμένῳ μέτριον. 
ἡ μὲν οὖν μάγων μυϑολογία τοιοῦτον ἔχει τρόπον. 
1. 48. Χαλδαῖοι δὲ τῶν πλανήτων ος ϑεοὺς γενε- 
ϑλίους καλοῦσι, δύο μὲν ἀγαϑουργούς, δύο δὲ κακο- 
ποιούς, μέσους δὲ τοὺς τρεῖς ἀποφαίνουσι καὶ κοινούς. 
χὰ δ᾽ Ἑλλήνων πᾶσί που δῆλα, τὴν μὲν ἀγαϑὴν 
Διὸς Ὀλυμπίου μερίδα, τὴν δ᾽ ἀποτρόπαιον “Διδου 
16 ποιουμένων. ἐκ δ᾽ ᾿Αφροδίτης καὶ "Ἄρεος “Δ ρμονίαν 
γεγονέναι μυϑολογοῦνται" ὧν ὃ μὲν ἀπηνὴς καὶ φιλό- 
νείκος, ἡ δὲ μειλίχιος καὶ γενέϑλιος. σκόπει δὲ τοὺς 
φιλοσόφους τούτοις δυμφερομένους. ᾿Ηράκλειτος μὲν 
γὰρ ἄντικρυς ᾿πόλεμον᾽ ὀνομάξει πατέρα καὶ βασιλέα 
30 καὶ κύριον πάντων᾽, καὶ τὸν μὲν Ὅμηρον εὐχόμενον 
“ἔκ τε ϑεῶν ἔριν ἔκ τ᾽ ἀνθρώπων ἀπολέσϑαι᾽ “λαν- 
ϑάνειν᾽ φησί “τῇ πάντων γενέσει καταρώμενον, ἐκ 
μάχης καὶ ἀντιπαϑείας τὴν γένεσιν ἐχόντων, ἥλιον 
δὲ μὴ ὑπερβήδεσθαι τοὺς προσήκοντας ὅρους᾽ εἰ δὲ 


4 ἀπολεῖσθαι ΜαχκΙδπᾶμβ Ἅιδην] Ὡρομάξηνῦ 71 ἄλ- 


λως Ἐ: καλῶς 8 ὡς Β: τῷ δ᾽ 10 πλανήτων Ἔ, 
πλανητῶν οὺς Ὗ: τοὺς ἢ ἀονεϑλέους 1άσχῃ: γενέσθαι οὃς 
14 ἀποτρόπαιον ΜαΥΚΙδπᾶυβ: ἀποτροπαίου 16 Ἴάρεος ἢ: 


ἄρεως 10 μυϑολογούντων! 18 ᾿Ηράκλειτος] ΜΌΠΔΟΒ. 1 
Ῥ. 319 20 Ὅμηρον] Σ 101 





522 Ὲ ΙΒ Ὲ ἘΤ ΟΠΙΕΙΌΕ. 


12ὲ μή, Αὐττας μιν “]ίκης ἐπικούρους ἐξευρήσειν. ἜἘμ- 
Ἑ πεδοκλῆς δὲ τὴν μὲν ἀγαϑουργὸν ἀρχήν “φιλότητα 
καὶ φιλίαν᾽ πολλάκιρ δ᾽ 'ἱἁρμονίαν᾽ καλεῖ ϑεμερῶπιν᾽, 25 
τὴν δὲ χείρονα “νεῖκος οὐλόμενον᾽ καὶ “δῆριν αἴμα- 
τόεσσαν᾽. οἱ μὲν Πυϑαγορικχοὶ διὰ πλειόνων ὀνο- ὅ 
μάτων κατηγοροῦσι τοῦ μὲν ἀγαϑοῦ τὸ ἕν τὸ πεπε- 
ρασμένον τὸ μένον τὸ εὐθὺ τὸ περισσὸν τὸ τετρά- 
γωνον τὸ ἴδον τὸ δεξιὸν τὸ λαμπρόν τοῦ δὲ κακοῦ 
τὴν δυάδα τὸ ἄπειρον τὸ φερόμενον τὸ καμπύλον 
τὸ ἄρτιον τὸ ἑτερόμηκες τὸ ἄνισον τὸ ἀριστερὸν τὸ 
σκοτεινόν, ὡς τοιαύτας ἀρχὰς γενέδεως ὑποκειμένας. 
᾿Δναξαγόρας δὲ νοῦν καὶ ἄπειρον. ᾿Δριστοτέλης δὲ 
Ε τὸ μὲν εἶδος τὸ δὲ στέρησιν. Πλάτων δὲ πολλαχοῦ 
νειγάααυν μὲν οἷον ἐπηλυγαξόμενος καὶ παρακαλυπτόμενος, τῶν 
ἐναντίων ἀρχῶν τὴν μὲν ταυτὸν ὀνομάξει, τὴν δὲ τὸ 
ϑάτερον. ἐν δὲ τοῖς Νόμοις ἤδη πρεσβύτερος ὧν 
οὐ δι’ αἰνιγμῶν οὐδὲ συμβολικῶς. ἀλλὰ κυρίοις 
ὀνόμασιν οὐ μιᾷ ψυχῇ φησι κινεῖσθαι τὸν κόσμον, 
ἀλλὰ πλείοσιν ἴσως, δυεῖν δὲ πάντως οὐκ ἐλάττοσιν" 
ὧν τὴν μὲν ἀγαθουργὸν εἶναι, τὴν δ᾽ ἐναντίαν 90 
ταύτῃ καὶ τῶν ἐναντίων δημιουργόν ἀπολείπει δὲ 
καὶ τρίτην τινὰ μεταξὺ φύσιν οὐκ ἄψυχον οὐδ᾽ 
ἄλογον οὐδ᾽ ἀκίνητον ἐξ αὑτῆς, ὥσπερ ἔνιοι νομί- 


μὰ 


0 


1 “ύττας Ὁ (Λύσσας Βυϊϊἠταδην8): γλώττας Ἐμπε- 
δοκλῆς] Μυ]]ΔοΏ. 1 Ρ.1. νῬρἥ.8 8 καλεῖ ϑεμερῶπιν) ΒΘῃί]θ18: 
καλεῖσθαι μέροπι ὅ μὲν] δὲῇ᾽ Μ  Πυϑαγορικοὶ] οἴ. Ατὶ- 
βύοὺ. Μοίδρμγε. 1, ὅ 8 τὸ ἴσον Βαχίθσιιβ 11 ὡς τοι- 
αὕτας ἢ: ὥστε ταύτας 12 ᾿Δριστοτέλης) Μοίδρῃγε. 1, 7,8 
18 Πλάτων] ΤΊπι. ϑῦαϑι 14 ἐπηλυγαξόμενος Βεχίογαβ: ἐπι- 
λυγιξόμενος 16 ἐν δὲ τοῖς Νόμοις) Ρ». 8964 Βαα. 20 
ὧν ϑαυΐϊγίαθ: ὅϑεν 


ὈῈ ΙΒΞΙΘΕ ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. δ25 


ξουσιν, ἀλλ᾽ ἀνακειμένην ἀμφοῖν ἐχείναις, ἐφιεμέ- 811 


νὴν δὲ τῆς ἀμείνονος ἀεὶ καὶ ποθοῦσαν καὶ διώ- 

κουόαν, ὡς τὰ ἐπιόντα δηλώσει τοῦ λόγου, τὴν 

Αἰγυπτίων ϑεολογίαν μάλιστα ταύτῃ τῇ φιλοσοφίᾳ 
ὃ συνοικχειοῦντοο. 

49, Μεμιγμένη γὰρ ἡ τοῦδε τοῦ κόσμου γένεσις 
καὶ σύστασις ἐξ ἐναντίων, οὐ μὴν ἰσοσϑενῶν, δυνά- 
μεων, ἀλλὰ τῆς βελτίονος τὸ κράτος ἐστίν" ἀπολέ- 
εσϑαι δὲ τὴν φαύλην παντάπασιν ἀδύνατον, πολλὴν 

ἴὸ μὲν ἐμπεφυκυῖαν τῷ σώματι, πολλὴν δὲ τῇ ψυχῇ 
τοῦ παντὸς καὶ πρὸς τὴν βελτίονα ἀεὶ δυσμαχοῦσαν. 
ἐν μὲν οὖν τῇ ψυχῇ νοῦς καὶ λόγος ὁ τῶν ἀρίστων 
πάντων ἡγεμὼν καὶ κύριος Ὄσιρίς ἐστιν" ἐν δὲ γῇ 
καὶ πνεύματι καὶ ὕδατι καὶ οὐρανῷ καὶ ἄστροις τὸ 
16 τεταγμένον καὶ καϑεστηκὸς καὶ ὑγιαῖνον, ὥραις καὶ 
κράσεσι καὶ περιόδοις Ὀσίριδος ἀπορροὴ καὶ εἰκὼν 
ἐμφαινομένη" Τυφὼν δὲ τῆς ψυχῆς τὸ παϑητικὸν 
καὶ τιτανικὸν καὶ ἄλογον καὶ ἔμπληκτον τοῦ δὲ 
σωματικοῦ τὸ ἐπίκηρον καὶ νοσῶδες καὶ ταρακτικὸν 
50 ἀωρίαις καὶ δυσχρασίαις, καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ 
ἀφανισμοῖς σελήνης, οἷον ἐκδρομαὶ καὶ ἀφανισμοὶ 
Τυφῶνος᾽ καὶ τοὔνομα κατηγορεῖ τὸ Σήϑ', ᾧ τὸν 
Τυφῶνα καλοῦσι" φράξει μὲν γὰρ τὸ καταδυναστεῦον 
καὶ καταβιαξόμενον, φράξει δὲ τὴν πολλάκις ἀνα- 
826 στροφὴν καὶ πάλιν ὑπερπήδησιν. Βέβωνα δὲ τινὲς 

11 καὶ -- ἀεὶ Ὑ: ἀεὶ --- καὶ 19 ἐπίκηρον Χ: ἐπί- 
κλητον 20 ἀωρέαις Βαχίοευβ: ἀϑρίέαις 21 ἀφανισμοὶ 
ἀφηνιασμοὶ ΜατκαηᾶπΒ, Μία] τα ἐμφανισμοὺὸ 242 ᾧ Χ: αὖ 


28 μὲν γὰρ Μαγκ]απᾶυθ: μὲν 8834 τὴν ἰάθη: τὸ 28 Βἔ- 
βωνα : βεβῶνα ΄ 





584 ΠῈ; 15108Ὲ ἘΤ ΟΞΙΈΙΘΕ. 


αμὲν ἕνα τῶν τοῦ Τυφῶνος ἑταίρων γεγονέναι λέ- 
γουδσιν, Μανεϑὼς δ᾽ αὐτὸν τὸν Τυφῶνα καὶ Βέβωνα 
καλεῖσθαι" σημαίνει δὲ τοὔνομα κάϑεξιν ἢ κώλυσιν, 
ὡς τοῖς πράγμασιν ὁδῷ βαδίξουσι καὶ πρὸς ὃ χρὴ 
φερομένοις ἐνισταμένης τῆς τοῦ Τυφῶνος δυνάμεως. ὅ 
ὅ0. “ιὸ καὶ τῶν μὲν ἡμέρων ξῴων ἀπονέμουσιν 
αὐτῷ τὸ ἀμαϑέστατον, ὄνον" τῶν δ᾽ ἀγρίων τὰ ϑηριω- 
δέστατα, κροκόδειλον καὶ τὸν ποτάμιον ἵππον. περὶ 
μὲν οὖν τοῦ ὄνου προδεδηλώκαμεν. ἐν “Ἑρμοῦ πόλει 
ὃὲ Τυφῶνος ἄγαλμα δεικνύουσιν ἵππον ποτάμιον" 10 
ἐφ᾽ οὗ βέβηκεν ἱέραξ ὄφει μαχόμενος, τῷ μὲν ἵππῳ 
Ὁ τὸν Τυφῶνα δεικνύντες, τῷ δ᾽ ἱέρακι δύναμιν καὶ 
ἀρχήν, ἣν βίᾳ κτώμενος ὃ Τυφὼν πολλάκις οὐκ 
ἀνίεται ταραττόμενος ὑπὸ τῆς κακίας καὶ ταράττων. 
διὸ καὶ ϑύοντες ἑβδόμῃ τοῦ Τυβὶ μηνός, ἣν καλοῦσιν 16 
ἄφιξιν Ἴσιδος ἐκ Φοινίκης, ἐπιπλάττουσι τοῖς ποπά- 
νοις ἵππον ποτάμιον δεδεμένον. ἐν δ᾽ ᾿ἀπόλλωνος 
πόλει νενομισμένον ἐστὶ κροκοδείλου φαγεῖν πάντως 
ξκαστον᾽ ἡμέρᾳ δὲ μιᾷ ϑηρεύσαντες ὅσους ἂν δύ- 
νῶνται καὶ κτείναντες ἀπαντιχρὺ τοῦ ἱεροῦ προ- 30 
βάλλουσι, καὶ λέγουσιν ὡς ὃ Τυφὼν τὸν Ὧρον 
ἀπέδρα κροκόδειλος γενόμενος, πάντα καὶ ξῷα καὶ 
Ε φυτὰ καὶ πάϑη τὰ φαῦλα καὶ βλαβερὰ Τυφῶνος 
ἔργα καὶ μέρη καὶ κινήματα ποιούμδνοι. 
61, Τὸν δ᾽ Ὄσιριν αὖ πάλιν ὀφθαλμῷ καὶ σκή- τ0 
πτρῷ γράφουσιν, ὧν τὸ μὲν τὴν πρόνοιαν ἐμφαίνειν, 


2 Μανεϑὼς ΜατκΙδπᾶυδε μάνεϑος δ᾽ οὐτὸν τὸν Ἰάθ1η: 
αὖ τὸν 9 μὲν οὖν Ἰάθχι: μὲν Ἑρμοῦ πόλει Ἔ: ἕρμου- 
πόλει 14 ἀνίεται ΜεΑΙΚΙαπαυβ: ἀνιᾶται 


ὨΕῚ Ι510Ὲ ἘΤῚ ΟΥΙΕΙΘΕ. δ20 


τὸ δὲ τὴν δύναμιν, ὧς Ὅμηρος τὸν ἄρχοντα καὶ 
βασιλεύοντα πάντων “Ζῆν᾽ ὕπατον καὶ μήστωρα᾽ 
καλῶν. ἔοικε τῷ μὲν ὑπάτῳ τὸ κράτος αὐτοῦ, τῷ 
δὲ μήστωρι τὴν εὐβουλίαν καὶ τὴν φρόνησιν σημαί- 
δεν. γράφουσι δὲ καὶ ἱέρακι τὸν ϑεὸν τοῦτον πολ- 
λάκις" εὐτονίᾳ γὰρ ὕψεως ὑπερβάλλει καὶ πτήσεως 
ὀξύτητι, καὶ διοικεῖν αὑτὸν ἐλαχέστῃ τροφῇ πέφυκε. 
λέγεται δὲ καὶ νεκρῶν ἀτάφων σώμασι γῆν ὑπερ- Ἐ 
πετόμενος ἐπιβάλλειν. ὅταν δὲ πιόμενος ἐπὶ τὸν 
10 ποταμὸν καταίρῃ. τὸ πτερὸν ἵστησιν ὀρϑόν" πιὼν δὲ 
κλίνει τοῦτο πάλιν ᾧ δῆλός ἐστι σεσῳσμένος καὶ 
διαπεφευγὼς τὸν κροκόδειλον᾽ ἂν γὰρ ἁρπασϑῇ, 
μένει τὸ πτερὸν ὥσπερ ἔστη πεπηγός. πανταχοῦ δὲ 
καὶ ἀνθρωπόμορφον Ὀσίριδος ἄγαλμα δεικνύουσιν, 
15 ἐξορϑιάξον τῷ αἰδοίῳ διὰ τὸ γόνιμον καὶ τὸ τρό- 
φιμον. ἀμπεχόνῃ δὲ φλογοειδεῖ στέλλουσιν αὐτοῦ 
τὰς εἰχόνας,. ἥλιον σῶμα τῆς τἀγαϑοῦ δυνάμεως 8179 
ὡς δρατὸν οὐσίας νοητῆς ἡγούμενοι. διὸ καὶ κατα- 
φρονεῖν ἄξιόν ἐστι τῶν τὴν ἡλίου σφαῖραν Τυφῶνι 
0 προσνεμόντων, ᾧ λαμπρὸν οὐδὲν οὐδὲ σωτήριον 
οὐδὲ τάξις οὐδὲ γένεσις οὐδὲ κίνησις μέτρον ἔχουσα 
καὶ λόγον, ἀλλὰ τἀναντία προσήκει" καὶ αὐχμόν, ὃς 
φϑείρει πολλὰ τῶν ξῴων καὶ βλαστανόντων, οὐχ 
ἡλίου ϑετέον ἔργον, ἀλλὰ τῶν ἐν γῇ καὶ ἀέρι μὴ 
85 καϑ' ὥραν κεραννυμένων πνευμάτων καὶ ὑδάτων, 
1 Ὅμηρος] Θ 232 4 δὲ ἢ 1 ἐλαχίστῃ ὃ: ἐλάχιστα 
τῇ 8 σώμασι Χ: ὄμμασι 9 πιόμενος ἕ: πιούμενος 
16 ἀμπεχόνῃ --- στέλλουσιν Βαχίοτυϑ: ἀμπεχόνη δὲ φλογοει- 


δὴς στέλλουσα 17 σῶμα] ὄμμα ΜαΥκΚΙδηαυ8 18 ὡς] 
φῶς Ἰάθτα. Μα]ΐτη καὶ φῶς. οἷ, ». 8120 32 ὃς Βαχίογῃθ: οἷς 





ΣΕ 


620 ΒΕ ΙΞΙΡΕῈ ἘΤ ΟΒΙΒΙΌΕ. 


ὅταν ἡ τῆς ἀτάκτου καὶ ἀορίστου δυνάμεως ἀρχὴ 
πλημμελήσασα κατασβέσῃ τὰς ἀναϑυμιάσεις. 

Β 2. Ἐν δὲ τοῖς ἱεροῖς ὕμνοις τοῦ Ὀσίριδος ἀνακα- 
λοῦνται τὸν ἐν ταῖς ἀγκάλαις κρυπτόμενον τοῦ ἡλίου, 
καὶ τῇ τριακάδι τοῦ ᾿Επιφὶ μηνὸς ἑορτάξουσιν ὀφϑαλ- ὅ 
μῶν Ὥρου γενέϑλιον, ὅτε σελήνη καὶ ἥλιος ἐπὶ 
μιᾶς εὐθείας γεγόνασιν, ὡς οὐ μόνον τὴν σελήνην 
ἀλλὰ καὶ τὸν ἥλιον ὄμμα τοῦ ἴὭρον καὶ φῶς ἡγού- 
μενοι. τῇ δὲ ὀγδόῃ φϑένοντος τοῦ Φαωφὶ βακτηρίας 
ἡλίου γενέϑλιον ἄγουσι μετὰ φϑινοπωρινὴν ἰδημε- τὸ 
ρέαν, ἐμφαίνοντες οἷον ὑπερείσματος δεῖσθαι καὶ 
ῥώσεως, τῷ τε ϑερμῷ γιγνόμενον καὶ τῷ. φωτὶ ἐν- 

Ο δεᾶ, κλινόμενον καὶ πλάγιον ἀφ᾽ ἡμῶν φερόμενον. 
ἔτι δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰς χειμερινὰς περὶ τὸν 
ναὸν περιφέρουσι" καὶ καλεῖται ξήτησις Ὀσίριδος ἡ ι6 
περιδρομή, τοῦ ἡλίου τὸ ὕδωρ χειμῶνος τῆς ϑεοῦ 
ποϑούσης" τοσαυτάκις δὲ περίεισιν, ὅτε τὴν ἀπὸ 
τροπῶν χειμερινῶν ἐπὶ τροπὰς ϑερινὰς πάροδον ἐβ- 
δόμῳ μηνὶ συμπεραίνει. λέγεται δὲ καὶ ϑῦσαι τῷ 
ἡλίῳ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου πάντων πρῶτος Ὧῶρος 30 
ὁ Ἴσιδος, ὡς ἐν τοῖς ἐπιγραφομένοις Γενεϑλίοιρ 

ρου γέγραπται. καὶ μὴν ἡμέρας ἑκάστης τριχῶς 
ἐπιϑυμιῶσι τῷ ἡλίῳ, ῥητίνην μὲν ὑπὸ τὰς ἀνατολάς, 
σμύρναν δὲ μεσουρανοῦντι, τὸ δὲ καλούμενον κῦφι 
περὶ δυσμάς" ὧν ἕκαστον ὃν ἔχει λόγον, ὕστερον 530 
ἀφηγήσομαι. τὸν δ᾽ ἥλιον πᾶσι τούτοις προστρέ- 
πεσϑαι καὶ ϑεραπεύειν οἴονται. καὶ τί δεῖ πολλὰ 


10 γενέϑλιον Βοη ]οῖαΒ: γενέσϑαι ὃν 18 πάροδον] περί- 
οδον ΜαΥκ]απᾶυΒ 236 προστρέπεσθαι Ἠδ]ταΐα8: προτρέπεσθαι 








ΕῈ ΙΒῚΘῈΕ ἘΤ ΟΞΙΒΙΡΕ. 021 


τοιαῦτα συνάγειν; εἰσὶ γὰρ οἵ τὸν Ὄσιριν ἄντικρυς 
ἥλιον εἶναι καὶ ὀνομάξεσϑαι σείριον ὑφ᾽ ᾿Ἑλλήνων 
λέγοντες, εἰ καὶ παρ᾽ Αἰγυπτίοις ἡ πρόϑεσις τοῦ 
ἄρϑρου τοὔνομα πεποίηκεν ἀμφιγνοεῖσϑαι, τὴν δ᾽ 
ὅ Ἶσιν οὐχ ἑτέραν τῆς σελήνης ἀποφαίνοντες" ὅϑεν καὶ 
τῶν ἀγαλμάτων αὐτῆς τὰ μὲν κερασφόρα τοῦ μηνο- 
ειδοῦς γεγονέναι μιμήματα. τοῖς δὲ μελανοστόλοις Ἐ 
ἐμφαίνεσϑαι τὰς κρύψεις καὶ τοὺς περισκιασμοὺς ἐν 
οἷς διώκει ποθοῦσα τὸν ἥλιον. διὸ καὶ πρὸς τὰ 
το ἐρωτικὰ τὴν σελήνην ἐπικαλοῦνται, καὶ τὴν Ἶσιν 
Εὔδοξός φησι βραβεύειν τὰ ἐρωτικά. καὶ τούτοις 
μὲν ἁμωσγέπως τοῦ πιϑανοῦ μέτεστι, τῶν δὲ Τυφῶνα 
ποιούντων τὸν ἥλιον οὐδ᾽ ἀκούειν ἄξιον. ἀλλ᾽ 
ἡμεῖς αὖϑις τὸν οἰκεῖον ἀναλάβωμεν λόγον. 
ι6 8. Ἢ γὰρ Ἶσίς ἐστι μὲν τὸ τῆς φύσεως θῆλυ, 
καὶ δεκτικὸν ἁπάσης γενέσεως, καϑὸ τυϑήνη καὶ 
πανδεχὴς ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος, ὑπὸ δὲ τῶν πολλῶν 
. μυριώνυμος κέκληται, διὰ τὸ πάσας ὑπὸ τοῦ λόγου 
τρεπομένη μορφὰς δέχεσθαι καὶ ἰδέας. ἔχει δὲ σύμ- 
“οφυτον ἔρωτα τοῦ πρώτου καὶ κυριωτάτου πάντων, 
ὃ τἀγαθϑῷ ταὐτόν ἐστι κἀκεῖνο ποϑεῖ καὶ διώκει" 
τὴν δ᾽ ἐκ τοῦ κακοῦ φεύγει καὶ διωϑεῖται μοῖραν, 
ἀμφοῖν μὲν οὖσα χώρα καὶ ὕλη, ῥέπουσα δ᾽ ἀεὶ 
πρὸς τὸ βέλτιον ἐξ ἑαυτῆς καὶ παρέχουσα γεννᾶν 
46 ἐκείνῳ καὶ κατασπείρειν εἰς ἑαυτὴν ἀπορροὰς καὶ 


ὅ ὅϑεν : ἣν 8. ἐμφαΐένεσθαι Μεατκ]δπᾶυβ: ἐμφαίνουσι 
12 ἁμωσγέπως ἰάοτα: ἄλλως γέ πως 22 μοῖραν) πεῖραν 
ΜδαγρὶαΒ 9 ἐκείνῳ Βαχίοτυβ: ἐκεῖνο ἀπορροὰς : 
ἀπορροίας . 





528 ὈῈ [5108 ΕἘΤ ΟΘΙΒΕΙΘΕ. 


ὁμοιότητας. αἷς χαίρει καὶ γέγηϑε κυισκομένη καὶ 
ὑποπιμπλαμένη τῶν γενέδεων. εἰκὼν γάρ ἔστιν 
οὐσίας ἐν ὕλῃ ἡ γένεσις καὶ μίμημα τοῦ ὄντος τὸ 
γιγνόμενον. 


81 ὅά4. Ὅϑεν οὐκ ἀπὸ τρόπου μυϑολογοῦσι τὴν ὁ 


Ὀσίριδος ψυχὴν ἀίδιον εἶναι καὶ ἄφϑαρτον, τὸ δὲ 
σῶμα πολλάκις διασπᾶν καὶ ἀφανίξειν τὸν Τυφῶνα" 
τὴν δ᾽ Ἶσιν πλανωμένην καὶ ξητεῖν καὶ συναρμότ- 
τειν πάλιν. τὸ γὰρ ὃν καὶ νοητὸν καὶ ἀγαϑὸν φϑορᾶς 
καὶ μεταβολῆς κρεῖττόν ἐστιν ἃς δ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ τὸ τὸ 
αἰσϑητὸν καὶ σωματικὸν εἰκόνας ἐκμάττεται, καὶ 
λόγους καὶ εἴδη καὶ δμοιότητας ἀναλαμβάνει, καϑά- 
περ ἐν κηρῷ σφραγῖδες οὐκ ἀεὶ διαμένουσιν, ἀλλὰ 
καταλαμβάνει τὸ ἄτακτον αὐτὰς καὶ ταραχῶδες ἐν- 
Β ταῦϑα τῆς ἄνω χώρας ἀπεληλαμένον καὶ μαχόμενον 16 
πρὸς τὸν Ὧρον, ὃν ἡ Ἶσις εἰκόνα τοῦ νοητοῦ κόσμου 
αἰσϑητὸν ὄντα γεννᾷ. διὸ καὶ δίκην φεύγειν λέγεται 


νοϑείας ὑπὸ Τυφῶνος, ὡς οὐκ ὧν καϑαρὸς οὐδ᾽. 


εἰλικρινὴς οἷος ὃ πατήρ, λόγος αὐτὸς καϑ᾽ ξαυτὸν 
ἀμιγὴς καὶ ἀπαϑής, ἀλλὰ νενοϑευμένος τῇ ὕλῃ 50 
διὰ τὸ σωματικόν. περιγίγνεται δὲ καὶ νικᾷ, τοῦ 
Ἑρμοῦ, τουτέστι τοῦ λόγου, μαρτυροῦντος καὶ δει- 
κνύοντος, ὅτι πρὸς τὸ νοητὸν ἡ φύσις μετασχηματι- 
ξομένη τὸν κόσμον ἀποδίδωσιν. ἡ μὲν γάρ, ἔτι τῶν 
ϑεῶν ἐν γαστρὶ τῆς Ῥέας ὄντων, ἐξ Ἴσιδος καὶ Ὀσί- 95 
ριδος γενομένη γένεσις ᾿Ἵπόλλωνος αἰνίττεται τὸ 
8 ἡ ἢ 8 καὶ ξητεῖν] ἀναξητεῖν ΜΑΥΚΙΔυαὰΒ 10 ἃς 


Ὑ: τινὰς 11 αἰσϑιητὸν] σωματικὸν καὶ αἰσθητόνλὲ [2 1 
περιγίνεται δὲ καὶ νικᾷ Χ: περιγένονται δὲ καὶ νῖκαι 


Ὲ ΠῚ ἘΤ ΟΒΙΒΙΘΕ. 029 


πρὶν ἐκφανῆ γενέσθαι τόνδε τὸν κόσμον καὶ συν- Ο 


τελεσϑῆναι τῷ λόγῳ τὴν ὕλην, τὴν φύσιν ἐλεγχο- 
μένην ἐφ᾽ αὑτῆς ἀτελῆ τὴν πρώτην γένεσιν ἐξενεγ- 
κεῖν. διὸ καί φαόι τὸν ϑεὸν ἐκεῖνον ἀνάπηρον ὑπὸ 
6 σκότῳ γενέσϑαι, καὶ πρεσβύτερον Ὧωρον καλοῦσιν" 
οὐ γὰρ ἦν κόσμος, ἀλλ’ εἴδωλόν τι καὶ κόσμου 
φάντασμα μέλλοντος. 
δῦ. Ὁ δ᾽ Ὧρος οὗτος αὐτός ἐστιν ὡρισμένος 
καὶ τέλειος, οὐκ ἀνῃρηκὼς τὸν Τυφῶνα παντάπασιν, 
10 ἀλλὰ τὸ δραστήριον καὶ ἰσχυρὸν αὐτοῦ παρῃρημένος. 
ὅϑεν ἐν Κοπτῷ τὸ ἄγαλμα τοῦ ρου λέγουσιν ἐν 
τῇ ἑτέρᾳ χειρὶ Τυφῶνος αἰδοῖα κατέχειν" καὶ τὸν 
Ἑρμῆν μυϑολογοῦσιν ἐξελόντα τοῦ Τυφῶνος τὰ 


ΎΡΟΡΌ, 


νεῦρα χορδαῖς χρήσασϑαι, διδάσκοντες ὡς τὸ πᾶν Ὁ 


16 ὃ λόγος διαρμοδάμενος σύμφωνον ἐξ ἀσυμφώνων 
μερῶν ἐποίησε, καὶ τὴν φϑαρτικὴν οὐκ ἀπώλεσεν 
ἀλλ’ ἀνεπήρωσε δύναμιν. ὅϑεν ἐκεῖ μὲν ἀσϑενὴς 
καὶ ἀδρανής, ἐνταῦϑα δὲ φυρομένη καὶ προσπλεκο- 
μένη τοῖς παϑητικοῖς καὶ μεταβολικοῖρ μέρεσι, δει- 

80. σμῶν μὲν ἐν γῇ καὶ τρόμων, αὐχμῶν δ᾽ ἐν ἀέρι 
καὶ πνευμάτων ἀτόπων, αὖϑις δὲ πρηστήρων καὶ 
κεραυνῶν δημιουργός ἐστι. φαρμάττει δὲ καὶ λοιμοῖς 
ὕδατα καὶ πνεύματα, καὶ μέχρι σελήνης ἀνατρέχει 
καὶ ἀναχαιτίξει συγχέουσα καὶ μελαίνουσα πολλάκις 

Ὁ τὸ λαμπρόν, ὡς “Αἰγύπτιοι νομίξουσι καὶ λέγουσιν, 

2 τῷ λόγῳ Μαγπ]απᾶυδ: τοῦ λόγου τὴν φύσιν ἐ; 
φύσει 8 ἐφ᾽ αὑτῆς Μαικϊαπᾶυθ: ἐπ᾽ αὐτὴν 8 οὗτος] 
ὁ υἱὸς 117 ἀνεπήρωσε Βαχίοταβ: ἀνεπλήρωσε ἐκεῖ Μϑά- 


σἱρῖαθ: ἐκείνη 18 δὲ Ἰάδιλι 19 μέρεσι βαυϊταΒ: μέλεσι 
40 δὲ ἐν Χ: καὶ ἐν 34 συγχέουσα Βαχίθογιβ: συνέχουσα 


ῬΙπίασοαὶ Μοσαῖα. ΥὙὸ]. 11. 84 


δ80 Ὲ ΙΒΙΘῸῈ ἘΤ ΟΠΙΒΙΘΕ. 


Ε ὅτι τοῦ Ὥρον νῦν μὲν ἐπάταξε, νῦν δ᾽ ἐξελὼν κατέ- 
πιὲν ὃ Τυφὼν τὸν ὀφθαλμόν, εἶτα τῷ ἡλίῳ πάλιν 
ἀπέδωκε' πληγὴν μὲν αἰνιττόμενοι τὴν κατὰ μῆνα 
μείωσιν τῆς σελήνης, πήρωσιν δὲ τὴν ἔκλειψιν, ἣν 
ὁ ἥλιος ἰᾶται διαφυγούσῃ τὴν σκιὰν τῆς γῆς εὐθὺς ὅ 
ἀντιλάμπων. 

ὅ6. Ἧ δὲ κρείττων καὶ ϑειοτέρα φύσις ἐκ τριῶν 
ἐστι, τοῦ νοητοῦ καὶ τῆς ὕλης καὶ τοῦ ἐκ τούτων, 

ΒΕ ὃν κόσμον Ἔλληνες ὀνομάξουσιν. ὁ μὲν οὖν Πλάτων 
τὸ μὲν νοητὸν καὶ ἰδέαν καὶ παράδειγμα καὶ πατέρα, το 
τὴν δ᾽ ὕλην καὶ μητέρα καὶ τιϑήνην ἕδραν τε καὶ 
χώραν γενέσεως. τὸ δ᾽ ἐξ ἀμφοῖν ἔκγονον καὶ γέ- 
νεῦσιν ὀνομάξειν εἴωϑεν. «ἰγυπτίους δ᾽ ἄν τις 
εἰκάσεις τῶν τριγώνων τὸ κάλλιστον ἘΞ μάλιστα 
τούτῳ τὴν τοῦ παντὸς φύσιν ὁμοιοῦντας. ὡς καὶ ιτ6 
Πλάτων ἐν τῇ Πολιτείᾳ δοκεῖ τούτῳ προσκεχρῆσϑαι 

{-ς τὸ γαμήλιον διάγραμμα συντάττων. ἔχει δ᾽ ἐκεῖνο 
τὸ τρίγωνον τριῶν τὴν πρὸς ὀρϑίαν καὶ τεττάρων 

διάτὴν βάσιν καὶ πέντε τὴν ὑποτείνουσαν ἴσον ταῖς 
περιεχούσαις δυναμένην. εἰκαστέον οὖν τὴν μὲν 30 
πρὸς ὀρϑὰς ἄρρενι, τὴν δὲ βάσιν ϑηλείᾳ, τὴν δ᾽ 
ὑποτείνουσαν ἀμφοῖν ἐκγόνῳ᾽ καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν 
ὡς ἀρχήν, τὴν δ᾽ Ἶσιν ὡς ὑποδοχήν, τὸν δ᾽ Ὧρον 
ὡς ἀποτέλεσμα. τὰ μὲν γὰρ τρία πρῶτος περισσός 
ἐστι καὶ τέλειος" τὰ δὲ τέτταρα τετράγωνος ἀπὸ 36 


γ] 


ὅ διαφυγούσῃ Βρομίου: διαφυγούσης 9 Πλάτων] 
Τη. Ρ. ὅδο 12 ἔκγονον ἘπαροσυΒ: ἔγγονον 14 ἸΒΟ.ΉΒΙη 
δαάϊαι. Εοτῦ. Βαρρ]οπᾶδ: τὸ κάλλιστον ξηλῶσαι πλεῖστον μά- 
λιστα κὸἯ 1ὅ ὡς ΜαγκίαπάυΒβ: ᾧ 16 Πολιτείᾳ] ρ. 646 591 
ὀρϑὰς}] ὀρθϑίαν ΒΜ 22 ἐκγόνῳ Ἐπαροτῖαβ: ἐγγόνῳ 








Ὲ ΙΒΙΘΕῈ ἘΠ ΟΒΙΒΕΙΘΕ. 581 


πλευρᾶς ἀρτίου τῆς δυάδος᾽ τὰ δὲ πέντε πῆ μὲν τῷ 
πατρὶ πῆ δὲ τῇ μητρὶ προσέοικεν, ἐκ τριάδος συγκεί- 
μενα καὶ δυάδος. καὶ τὰ πάντα τῶν πέντε γέγονε 
παρώνυμα, καὶ τὸ ἀρυϑμήσασϑαι πεμπάσασϑαι λέ- 
δ γουσιν. ποιεῖ δὲ τετράγωνον ἡ πεντὰς ἀφ᾽ ἑαυτῆς, 
ὅσον τῶν γραμμάτων παρ’ Αἰγυπτίοις τὸ πλῆϑός 
ἐστι, καὶ ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη χρόνον δἶάπις. τὸν μὲν οὖν Β 
Ὧχρον εἰώϑασι καὶ Μὶν προσαγορεύειν, ὅπερ ἐστὶν 
δρώμενον αἰσϑητὸν γὰρ καὶ δρατὸν ὃ κόσμος. ἡ δ᾽ 
10 Ἶσις ἔστιν ὅτε καὶ ΜΜοὺϑ' καὶ πάλιν "άϑυρι καὶ Με- 
ϑύερ προσαγορεύεται" σημαίνουσι δὲ τῷ μὲν πρώτῳ 
τῶν ὀνομάτων μητέρα" τῷ δὲ δευτέρῳ οἶκον ρου 
κόσμιον, ὡς καὶ Πλάτων χώραν γενέσεως καὶ δεξα- 
μενήν" τὸ δὲ τρίτον σύνϑετόν ἐστιν ἔκ τε τοῦ πλή- 
16 ρους καὶ τοῦ αἰτέου᾽ πλήρης γάρ ἐστιν ἡ ὕλη τοῦ 
κόσμου καὶ τῷ ἀγαθῷ καὶ καϑαρῷ καὶ κεκοσμημένῳ 
σύνεστιν. 
δή. 4Δόξειε δ᾽ ἂν ἴσως καὶ ᾿Ησίοδος τὰ πρῶτα Ὁ 
πάντα χάος καὶ γῆν καὶ τάρταρον καὶ ἔρωτα ποιῶν 
20 οὐχ ἑτέρας λαμβάνειν ἀρχάς, ἀλλὰ ταύτας" εἴγε δὴ 
τῶν ὀνομάτων τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ τῆς γῆς, τῷ δ᾽ 
Ὀσίριδι τὸ τοῦ ἔρωτος, τῷ δὲ Τυφῶνε τὸ τοῦ ταρ- 
τάρου μεταλαμβάνοντές πως ἀποδίδομεν" τὸ γὰρ χάος 
δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸς ὑποτέϑεσϑαι. 
«5 προσκαλεῖται δὲ καὶ τὸν Πλάτωνος ἁμωσγέπως τὰ 
7 ὁ Ἄπις. τὸν Χ: ὃ ἄπιστον 8 καὶ Μὶν Ῥιπάογυβ: 
Καίμιν 11 προσαγορεύεται ΒΒΒΙ]ΘΘΏΒΙΒ: προσαγορεύουσι 
16 αἰτίου] ἀγαθοῦ Ματκαπᾶσθ. ἀρτέον ἢ 18 Ἡσίοδος] 
οὗ, ΤΏΘορ. 116---199 19 πάντα] πάντων Βαχύθτιβ 420 
ταύτας] τὰς αὐτὰς ΗδΊτΩΪυΒ εἶγε Χ: γ8 ῶῷ8 πὼς ΒΕ: ὡς 
845 


082 Ε ἸΒΙΡΕῈ ἘΤ' ΟΒΙΕΙΘΌΕ. 


πράγματα μῦϑον, ὃν Σωκράτης ἐν Συμποσίῳ περὶ 
τῆς τοῦ Ἔρωτος γενέσεως διῆλϑε, τὴν Πενίαν λέγων 
τέκνων δεομένην τῷ Πόρῳ καϑεύδοντι παρακλυιϑῆναι, 
καὶ κυήσασαν ἐξ αὐτοῦ τεκεῖν τὸν Ἔρωτα, φύσει 
Ὁ μικτὸν ὄντα καὶ παντοδαπόν, ἅτε δὴ πατρὸς μὲν ὅ 
ἀγαθοῦ καὶ σοφοῦ καὶ πᾶσιν αὐτάρχους, μητρὸς 
δ᾽ ἀμηχάνου καὶ ἀπόρου καὶ δι’ ἔνδειαν ἀεὶ γλιχο- 
μένης ἑτέρου καὶ περὶ ἕτερον λιπαρούσης γεγενη- 
μένον. ὃ γὰρ Πόρος οὐχ ἕτερός ἐστι τοῦ πρώ- 
του ἐρατοῦ καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου καὶ αὐτάρκους" 10 
Πενίαν δὲ τὴν ὕλην προσεῖπεν, ἐνδεᾶ μὲν οὖσαν 
αὐτὴν καϑ' ἑαυτὴν τοῦ ἀγαϑοῦ, πληρουμένην δ᾽ ὑπ᾽ 
αὐτοῦ καὶ ποϑοῦσαν ἀεὶ καὶ μεταλαμβάνουδαν. ὃ 
δὲ γενόμενος ἐκ τούτων κόσμος καὶ Ὧρος οὐκ ἀίδιος 
οὐδ᾽ ἀπαϑὴς οὐδ᾽ ἄφϑαρτος, ἀλλ᾽ ἀειγενὴς ὧν μη- 16 
Ἑ χανᾶται ταῖς τῶν παϑῶν μεταβολαῖς καὶ περιόδοιρ 
ἀεὶ νέος καὶ μηδέποτε φϑαρησόμενος διαμένειν. 
ῦ8. Χρηστέον δὲ τοῖς μύϑοις οὐχ ὡς λόγοις 
πάμπαν οὖσιν, ἀλλὰ τὸ πρόσφορον ἑκάστου τὸ κατὰ 
τὴν ὁμοιότητα λαμβάνοντας. ὅταν οὖν ὕλην λέγωμεν, 30 
οὐ δεῖ πρὸς ἐνίων φιλοσόφων δόξας ἀποφερομένους 
ἄψυχόν τι σῶμα καὶ ἄποιον ἀργόν τε καὶ ἄπρακτον 
ἐξ ἑαυτοῦ διανοεῖσθαι" καὶ γὰρ ἔλαιον ὅλην μύρου 
καλοῦμεν, χρυσὸν ἀγάλματος, οὐκ ὄντα πάσης ἔρημα 
ποιότητορ᾽ αὐτήν τὲ τὴν ψυχὴν καὶ τὴν διάνοιαν 35 
1 Συμποσίῳ] Ῥ. 208 ὅ μικτὸν Χ: μακρὸν 10 
ἐρατοῦ ΜαγΚΊαπάυβ: ἐραστοῦ 18 μεταλαμβάνουσαν]) μετα- 
λαγχάνουσαν Ἰάθτη. οὗ, Ρ. 8714 19 τὸ κατὰ] κατὰ 


21 ἀποφερομένους] ταλ]τη ὑποφερομένους 9 ποιότητος 
ΣΧ: ὁμοιότητος 





Ὲ ΙΒΙῚ0Ὲ ΕἼΤ ΟΠΙΒΙΌΕ. δ88 


τοῦ ἀνθρώπου ὡς ὕλην ἐπιστήμης καὶ ἀρετῆς τῷ Ἐ 
λόγῳ κοσμεῖν καὶ ῥυϑμίξειν παρέχομεν" τόν τε νοῦν 
ἔνιοι τόπον εἰδῶν ἀπεφήναντο καὶ τῶν νοητῶν οἷον 
ἐχμαγεῖον" ἔνιοι δὲ καὶ τὸ σπέρμα τῆς γυναικὸς οὐ 
δ δύναμιν οὐδ’ ἀρχήν, ὕλην δὲ καὶ τροφὴν γενέσεως 
εἶναι δοξάξουσιν. ὧν ἐχομένους χρὴ καὶ τὴν ϑεὸν 
ταύτην οὕτω διανοεῖσθαι τοῦ πρώτου ϑεοῦ μεταλαγ- 
χάνουσαν ἀεὶ καὶ συνοῦσαν ἔρωτι τῶν περὶ ἐκεῖνον 
ἀγαθῶν καὶ καλῶν, οὐχ ὑπεναντίαν ἀλλ᾽ ὥσπερ 81 
10 ἄνδρα νόμιμον καὶ δίκαιον ἐρᾶν ἐν δικαιοσύνῃ καὶ 
γυναῖκα χρηστὴν ἔχουσαν ἄνδρα καὶ συνοῦσαν ὅμως 
ποϑεῖν λέγομεν, οὕτως ἀεὶ γλιχομένην ἐχείνου καὶ 
περὶ ἐκεῖνον λιπαροῦσαν καὶ ἀναπιμπλαμένην τοῖς 
κυριωτάτοις μέρεσιν καὶ καϑαρωτάτοις" (09) ὅπου 
ι6 δ᾽ ὁ Τυφὼν παρεμπίπτει τῶν ἐσχάτων ἁπτόμενος, 
ἐνταῦϑα δοκοῦσαν ἐπιδσκυϑοωπάξειν καὶ πενϑεῖν 
λεγομένην καὶ λείψαν᾽ ἄττα καὶ σπαράγματα τοῦ 
Ὀσίριδος ἀναξητεῖν καὶ στολίξειν, ὑποδεχομένην τὰ 
φϑειρόμενα καὶ ἀποκρύπτουσαν, ὥσπερ ἀναφαΐίνει 
90 πάλιν τὰ γιγνόμενα καὶ ἀνίησιν ἐξ ἑαυτῆς. οἵ μὲν Β 
γὰρ ἔν οὐρανῷ καὶ ἄστροις λόγοι καὶ εἴδη καὶ ἀπορ- 
ροαὶ τοῦ ϑεοῦ μένουσι, τὰ δὲ τοῖς παϑητικοῖρ διε- 
σπαρμένα, γῇ καὶ ϑαλάττῃ καὶ φυτοῖς καὶ ξῴοις, 
διαλυόμενα καὶ φϑειρόμενα καὶ ϑαπτόμενα, πολ- 
85 λάκις αὖϑις ἐκλάμπειν καὶ ἀναφαίνεται ταῖς γενέσεσι. 


8 εἰδῶν] ἰδεῶν ϑαυϊγιιβ 10 ἐν δικαιοσύνῃ) ἂν δι- 
καίως συνῇ. οἷ, Ῥ». 4486 12 οὕτως] δυάϊαν γρὴ τὴν ϑεὸν 
διανοεῖσθαι 18 λιπαροῦσαν] ΜαγκΚ]δπαὰβ: παροῦσαν 


20 δὲ] δ᾽ ἐνὴ ἐνδιεσπαρμένα 24 διαλυόμενα Βαεχίθχῃβ: 
διαλεγόμενα πολλάκις ΜαΥυκδηααβ: καὶ πολλάκις 


884 Ὲ ΙΒῚΡΕ ΕΤ ΟΞΙΒΙΘΕ. 


διὸ τὸν Τυφῶνα τῇ Νέφϑυι συνοικεῖν φησιν ὁ μῦϑος, 
τὸν δ᾽ Ὄσιριν κρύφα συγγενέσϑαι. τὰ γὰρ ἔσχατα 
μέρη τῆς ὕλης, ἃ Νέφϑυν καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν, 
ἡ φϑαρτικὴ μάλιστα κατέχει δύναμιρ' ἡ δὲ γόνιμος 
καὶ σωτήριος ἀσϑενὲς σπέρμα καὶ ἀμαυρὸν εἰς ταῦτα ὁ 

Ο διαδίδωσιν, ἀπολλύμενον ὑπὸ τοῦ Τυφῶνος, πλὴν 
ὅσον ἡ Ἶσις ὑπολαμβάνουσα σῴξει καὶ τρέφει καὶ 
συνίστησι. 

60. Καϑόλου δ᾽ ἀμείνων οὗτός ἐστιν, ὥσπερ καὶ 
Πλάτων ὑπονοεῖ καὶ ᾿Δἀριστοτέλης. κινεῖται δὲ τῆς ιτ0 
φύσεως τὸ μὲν γόνιμον καὶ σωτήριον ἐπ᾽ αὐτὸν καὶ 
πρὸς τὸ εἶναι, τὸ δ᾽ ἀναιρετικὸν καὶ φϑαρτικὸν ἀπ᾽ 
αὐτοῦ καὶ πρὸς τὸ μὴ εἶναι. διὸ τὸ μὲν Ἶσιν κα- 
λοῦσι παρὰ τὸ ἴεσϑαι μετ᾽ ἐπιστήμης καὶ φέρεσϑαι, 
κίνησιν οὖσαν ἔμψυχον καὶ φρόνιμον. οὐ γάρ ἐστι τ 
τοὔνομα βαρβαρικόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ τοῖς ϑεοῖς πᾶσιν 

Ὁ ἀπὸ δυεῖν γραμμάτων τοῦ ϑεατοῦ καὶ τοῦ. ϑέοντος 
ἔστιν ὄνομα κοινόν, οὕτω τὴν ϑεὸν ταύτην ἀπὸ τῆς 
ἐπιστήμης ἅμα καὶ τῆς κινήσεως Ἶσιν μὲν ἡμεῖς, 
Ἶσιν δ᾽ Δἰγύπτιοι καλοῦσιν. οὕτω δὲ καὶ Πλάτων 50 
φησὶ τὴν ὁσίαν δηλοῦν τοὺς παλαιούς "ἰσίαν᾽ κα- 
λοῦντας᾽ οὕτω καὶ τὴν νόησιν καὶ τὴν φρόνησιν, 
ὡς νοῦ φορὰν καὶ κίνησιν οὖσαν ἱεμένου καὶ φερο- 
μένου, καὶ τὸ συνιέναι καὶ τἀγαϑὸν ὅλως καὶ ἀρετὴν 
ἐπὶ τοῖς ῥέουσι καὶ ϑέουσι ϑέσθϑαι' καϑάπερ αὖ 535 

ὁ ἀπολλύμενον ΒουϊοῖυΒ: ἀπολλυμένη 9 οὗτορ] ὁ υἱὸς 
129 ἀπ᾽ ϑαυϊγίαθ: ὑπ:͵ 117 ῥημάτων ΜΑΥΚ]. 20 Πλάτων] 
Οταίυ]. Ῥ. 4016 21 ὁσίαν] οὐσέαν Βαχίοτυβ ὁχ Ρ]ϑύ. 1. 1. 


ἰσίαν] ἐσσίανΨα 94 τὸ Βαᾶχίοιτι: τοῦ 20 ῥέουσι) Βοηΐ- 
᾿Ἰθῖμβ: εὑροῦσι. Μα]πι ἀεὶ ῥφέουσι 00]], Ρ]αὺ. τεῦ. ». 4164 





ΕΚ ΙΒΙΘΕ ΕἸ ΟΠΙΕΙΘΌΕ. δ8ὅ 


πάλιν τοῖς ἀντιφωνοῦσιν ὀνόμασι λοιδορεῖσθαι τὸ 
κακόν, τὸ τὴν φύσιν ἐμποδίξον καὶ συνδέον καὶ 
ἴσχον καὶ κωλῦον ἴεσϑαι καὶ ἰέναι κακίαν ἀπορίαν 

᾿ δειλέαν ἀνίαν προσαγορενυόντων. 

6 06]. Ὁ δ᾽ Ὄσιρις ἐκ τοῦ ὁσίου καὶ ἱεροῦ τοὔ- Ἐ 
νομα μεμιγμένον ἔσχηκε᾽ κοινὸς γάρ ἐστι τῶν ἐν 
οὐρανῷ καὶ τῶν ἐν “Ἧιδου λόγος᾽ ὧν τὰ μὲν ἱερὰ 
τὰ δ᾽ ὅσια τοῖς παλαιοῖς ἔϑος ἦν προσαγορεύειν. 
ὁ δ᾽ ἀναφαίνων τὰ οὐράνια καὶ τῶν ἄνω φερομένων 

10 λόγος ἔάνουβις, ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ 'Ερμάνουβις ὀνομά- 
ξεται, τὸ μὲν ὡς τοῖρ ἄνω τὸ “δ᾽ ὧς τοῖρ κάτω 
προσήκων. διὸ καὶ ϑύουσιν αὐτῷ τὸ μὲν λευκὸν “." 
ἀλεκτρυόνα, τὸ δὲ κροκίαν, τὰ μὲν εἰλικρινῆ καὶ “ .-. 
φανά, τὰ δὲ μικτὰ καὶ ποικίλα νομέξοντες. οὐ δεῖ 

10 δὲ ϑαυμάξειν τῶν ὀνομάτων τὴν εἰς τὸ ᾿Ελληνικὸν Ἐ 
ἀνάπλασιν" καὶ γὰρ ἄλλα μυρία τοῖς μεϑισταμένοις 
ἐκ τῆς “Ελλάδος συνεκπεσόντα μέχρι νῦν παραμένει 
καὶ ξενιτεύει παρ᾽ ἑτέροις, ὧν ἔνια τὴν ποιητικὴν 
ἀνακαλουμένην διαβάλλουσιν ὡς βαρβαρίξουσαν οἵ 

40 γλώττας τὰ τοιαῦτα προσαγορεύοντες. ἐν δὲ ταῖς 
“Ἑρμοῦ λεγομέναις βέβλοις ἱστοροῦσι γεγράφϑαι περὶ 
τῶν ἱερῶν ὀνομάτων, ὅτι τὴν μὲν ἐπὶ τῆς τοῦ ἡλίου 
περιφορᾶς τεταγμένης δύναμιν Ὧρον, Ἕλληνες δ᾽ 
᾿“πόλλωνα καλοῦσι" τὴν δ᾽ ἐπὶ τοῦ πνεύματος οἵ 

46 μὲν Ὄσιριν, οἵ δὲ Σάραπιν, οἵ δὲ Σῶϑιν “Αἰγυπτιστί: 





1 τὸ κακὸν ὟὟ : τῶν κατὰ 00]]. Ῥ]αὐῦ. ταί. ». 4186ὁ. 8 
ἔϑος Μαγκὶαπᾶυκ 10 λόγος (πλα] γα ὧν λόγος) Ἴάνουβις Ἐ: 
ἄνουβις λόγος 12 τὸ μὲν --- τὸ δὲ Ἀ;: τὸν μὲν --- τὸν δὲ 
90 τὰ τοιαῦτα Χ: τὰς τοιαύτας 248 Ὧρον] ρον ἐκεῖνοι 
δ Σῶϑιν ": σωϑὶ 


δ86 Ε ΒΚ ΕΤ ΟΠΙΕΙΘΕ. 


816 σημαίνει δὲ κύησιν ἢ τὸ κύειν. διὸ καὶ παρατροπῆς 
γενομένης τοῦ ὀνόματος, ᾿Ελληνιστὶ κύων κέκληται 
τὸ ἄστρον, ὕπερ ἴδιον τῆς Ἴσιδος νομίξουσιν. ἥκιστα 
μὲν οὖν δεῖ φιλοτιμεῖσϑαι περὶ τῶν ὀνομάτων, οὐ μὴν 
ἀλλὰ μᾶλλον ἂν ὑφείμην τοῦ Σαράπιδος «Αἰγυπτίοις 5 
ἢ τοῦ Ὀσίριδος, ἐκεῖνο μὲν ξενικόν, τοῦτο δ᾽ ᾿Ελληνε- 
κόν, ἄμφω δ᾽ ἑνὸς ϑεοῦ καὶ μιᾶς δυνάμεως ἡγούμενος. 

62. Ἔοικε δὲ τούτοις καὶ τὰ Αἰγύπτια. τὴν μὲν 
γὰρ Ἶσιν πολλάκις τῷ τῆς ᾿4ϑηνᾶς ὀνόματι καλοῦσι 
φράξοντι τοιοῦτον λόγον ἦλθον ἀπ’ ἐμαυτῆς, ὅπερ τὸ 

Β ἐστὴν αὐτοκινήτου φορᾶς δηλωτικόν" ὃ δὲ Τυφών, 
ὥσπερ εἴρηται, Σὴϑ' καὶ Βέβων καὶ Σμὺ ὀνομάξεται, 
βίαιόν τινα καὶ κωλυτικὴν ἐπίσχεσιν, ὑπεναντίωσιν 
ἢ ἀναστροφὴν ἐμφαίνειν βουλομένων τῶν ὀνομάτων. 
ἔτι τὴν σιδηρῖτιν λίϑον ὀστέον “Ὥρου, Τυφῶνος δὲ ιτ5 
τὸν σίδηρον, ὡς ἱστορεῖ Μανεϑώς, καλοῦσιν" ὥσπερ 
γὰρ ὃ σίδηρος πολλάκις μὲν ἑλκομένῳ καὶ ἑπομένῳ 
πρὸς τὴν λίϑον ὅμοιός ἐστι, πολλάκις δ᾽ ἀποστρέ- 
φεται καὶ ἀποκρούεται πρὸς τοὐναντίον, οὕτως ἡ 
σωτήριος καὶ ἀγαϑὴ καὶ λόγον ἔχουσα τοῦ κόσμον 530 
κίνησις ἐπιστρέφεταί τε καὶ προσάγεται καὶ μαλακω- 

Ο τέραν ποιεῖ, πείθουσα τὴν σκληρὰν ἐκείνην καὶ τυφώ- 
γνείον, εἶτ᾽ αὖϑις ἀνασχεϑεῖσα εἰς ἑαυτὴν ἀνέστρεψε 
καὶ κατέδυσεν εἰς τὴν ἀπειρίαν. ἔτι φησὶ περὶ τοῦ 


ὅ ἂν Ἐχηροῖαδ ὁΛφείμην Βοπέ]οῖαΒ: ὑφιεμένην τοῦ 
--- τοῦ] τὸ --- τὸ ΠοΙΪποτᾶα 6 μὲν Μανκίδηᾶσθ: μὲν οὖν 
160 Μανεθώς ϑααυϊγτίαβ: μάνεϑος 21 μαλακωτέραν ἘΠ: μαλα- 
κώτερον 22 σκληρὰν --- τυφώνειον ΜδτΚΙαπάμΒ: σκληρέαν --- 
τυφώνιον 328 ἀνέστρεψε) ἀπέστρεψε Ἠοϊποτὰὰ 8324 ἀπει- 
ρίαν Χ: ἀπορίαν 





ῈΕῚ ΙΒΙΌΕ ἘΤ ΟΡΙΒΙΌΕ. 551 


Διὸς ὃ Εὔδοξος μυϑολογεῖν «“ἰγυπτίους, ὡς τῶν 
σκελῶν συμπεφυχότων αὐτῷ μὴ δυνάμενος βαδίξειν, 
ὑπ᾽ αἰσχύνης ἐν ἐρημίᾳ διέτριβεν" ἡ δ᾽ Ἶσις διατε- 
μοῦσα καὶ διαστήσασα τὰ μέρη ταῦτα τοῦ σώματος 
δ ἀρτίποδα τὴν πορείαν παρέσχεν. αἰνίττεται δὲ καὶ 
διὰ τούτων ὃ μῦϑος, ὅτι καϑ'᾿ ἑαυτὸν ὃ τοῦ ϑεοῦ 
νοῦς καὶ λόγος ἐν τῷ ἀοράτῳ καὶ ἀφανεῖ βεβηκὼς 
δἰς γένεσιν ὑπὸ κινήσεως προῆλϑεν. 
68. ᾿Εμφαίνει καὶ τὸ σεῖστρον, ὅτι σείεσϑαι δεῖ πῶ 
ιοτὰ ὄντα καὶ μηδέποτε παύεσθαι φορᾶς, ἀλλ᾽ οἷον 
ἐξεγείρεσϑαι καὶ κλονεῖσθαι καταδαρϑάνοντα καὶ 
μαραινόμενα. τὸν γὰρ Τυφῶνά φασι τοῖς σείστροις Ὦ 
ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσϑαι, δηλοῦντες, ὅτι τῆς 
φϑορᾶς συνδεούσης καὶ ἰστάσης, αὖϑις ἀναλύει τὴν 
ιὸ φύσιν καὶ ἀνίστησι διὰ τῆς κινήσεως ἡ γένεσις. 
τοῦ δὲ σείστρου περιφεροῦς ἄνωϑεν ὄντος, ἧ ἁψὶς 
περιέχει τὰ δειόμενα τέτταρα. καὶ γὰρ ἡ γεννωμένη 
καὶ φϑειρομένη μοῖρα τοῦ κόσμου περιέχεται μὲν 
ὑπὸ τῆς σεληνιακῆς σφαίρας, κινεῖται δ᾽ ἐν αὐτῇ 
ο πάντα καὶ μεταβάλλεται διὰ τῶν τεττάρων στοιχείων. 
πυρὸς καὶ γῆς καὶ ὕδατος καὶ ἀέρος. τῇ δ᾽ ἁψῖδι 
τοῦ σείστρου κατὰ κορυφὴν ἐντορεύουσιν αἵἴλουρον 
ἀνθρώπου πρόσωπον ἔχοντα, κάτω δ᾽ ὑπὸ τὰ σειό- 
μενα πῆ μὲν Ἴσιδος πῆ δὲ Νέφϑυος πρόσωπον, αἰνιτ- 
5 τόμενοι τοῖς μὲν προσώποις γένεσιν καὶ τελευτήν 
(αὗται γάρ εἰσι τῶν στοιχείων μεταβολαὶ καὶ κινή- 
σει6). τῷ δ᾽ αἰλούρῳ τὴν σελήνην διὰ τὸ ποικίλον 


8 ἐν 9 καὶ] δὲ καὶ Βα ῥἤὀ 16 ἁψὶς Τιϑοπίουβ: ὄψις 


898 Ὲ ΙΒΙΘΕ ἘΤ ΟΠΙΒΙΌΕ. 


- 


καὶ νυχτουργὸν καὶ γόνιμον τοῦ ϑηρίου. λέγεται 
“ γὰρ ἕν τίκτειν, εἶτα δύο καὶ τρία καὶ τέσσαρα καὶ 
πέντε καὶ καθ᾽ ἕν οὕτως ἄχρι τῶν ἑπτὰ προστί- 

....} " , , 

“24 ΕΒ ϑησιν, ὥστ᾽ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τὰ πάντα τίκτειν, ὅσα 
οἰϑασῳ 4 καὶ τῆς σελήνης φῶτ᾽ ἔστιν. τοῦτο μὲν οὖν ἴσως ὅ 
κ΄ μυϑωδέστερον᾽ αἱ δ᾽ ἐν τοῖς ὄμμασιν αὐτοῦ κόραι 

πληροῦσϑαι μὲν καὶ πλατύνεσϑαι δοκοῦσιν ἐν παν- 

μης ,“͵γ4 σελήνῳ, λεπτύνεσϑαι δὲ καὶ μαραυγεῖν ἐν ταῖς μειώ- 
σεσι τοῦ ἄστρου. τῷ δ᾽ ἀνθρωπομόρφῳ τοῦ αἰλούρου 
τὸ νοερὸν καὶ λογικὸν ἐμφαίνεται τῶν περὶ τὴν 10 
σελήνην μεταβολῶν. 

64. Συνελόντι δ᾽ εἰπεῖν οὔϑ᾽ ὕδωρ οὔϑ᾽ ἥλιον 
οὔτε γῆν οὔτ᾽ οὐρανὸν Ὄσιριν ἢ Ἶσιν ὀρϑῶς ἔχει 
νομίξειν, οὐδὲ πῦρ Τυφῶνα πάλιν οὐδ᾽ αὐχμὸν οὐδὲ 
ϑάλατταν, ἀλλ᾽ ἁπλῶς ὅσον ἐστὶν ἐν τούτοις ἄμε- τ 

δηήτρον καὶ ἄτακτον ὑπερβολαῖς ἢ ἐνδείαις Τυφῶνι 
προσνέμοντες, τὸ δὲ κεκοσμημένον καὶ ἀγαϑὸν καὶ 
ὠφέλιμον ὡς Ἴσιδος μὲν ἔργον εἰκόνα δὲ καὶ μί- 
μημα καὶ λόγον Ὀσίριδος σεβόμενοι καὶ τιμῶντες, 
οὐκ ἂν ἁμαρτάνοιμεν. ἀλλὰ καὶ τὸν Εὔδοξον ἀπι- 30 
στοῦντα παύσομεν καὶ διαποροῦντα, πῶς οὔτε 4]7ή- 
μητρι τῆς τῶν ἐρωτικῶν ἐπιμελείας μέτεστιν ἀλλ᾽ 
Ἴσιδι' τόν τε ΖΙιιόνυδον οὔτε τὸν Νεῖλον αὔξειν 
οὔτε τῶν τεϑνηκότων ἄρχειν δυνάμενον. ἕνὶ γὰρ 
λόγῳ κοινῷ τοὺς ϑεοὺς τούτους περὶ πᾶσαν ἀγαϑοῦ 530 
μοῖραν ἡγούμεϑα τετάχϑαι" καὶ πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ 


42: 


14 οὐδὲ -- οὐδ᾽ Ἠαϊτοΐαθ: οὔτε --- οὔτ᾽ 28 οὔτε 
τὸν Ἐ: οὐ τὸν 94 δυνάμενον] διανοούμενον 80. Εὔδοξον 
ΜΑτκδᾶυΒ 46 περὶ] ἐπὶ Βὶ 








ὈῈ ΙΒῚΡῈ ΕΤ ΟΒΙΒΙΌΕ. δ89 


φύσει καλὸν καὶ ἀγαϑὸν διὰ τούτους ὑπάρχειν, τὸν 

μὲν διδόντα τὰς ἀρχάς, τὴν δ᾽ ὑποδεχομένην καὶ 

διανέμουσαν. Β 
θῦ. Οὕτω δὲ καὶ τοῖς πολλοῖς καὶ φορτικοῖς ἐπι- 

56 χειρήδομεν, εἴτε ταῖς καϑ᾿ ὥραν μεταβολαῖς τοῦ 
περιέχοντος εἴτε ταῖς καρπῶν γενέσεσι καὶ σποραῖς 
καὶ ἀρότοις χαέρουσι τὰ περὶ τοὺς ϑεοὺς τούτους 
συνοιχειοῦντες. καὶ λέγοντες θάπτεσθαι μὲν τὸν 
Ὄσιριν, ὅτε κρύπτεται τῇ γῇ σπειρόμενος ὃ καρπός, 

1 αὖϑις δ᾽ ἀναβιοῦσϑαι καὶ ἀναφαίνεσϑαι, ὅτε βλα- 
στήσεως ἀρχή. διὸ καὶ λέγεσθαι τὴν Ἶσιν αἰσϑο- 
μένην ὅτι κύει περιάψασϑαι φυλακτήριον ἕκτῃ μηνὸς 
ἱσταμένου Φαωφέ' τίκτεσϑαι δὲ τὸν ᾿Φρποκράτην 
περὶ τροπὰς χειμερινὰς ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖς Ο 

16 προανϑοῦσι καὶ προβλαστάνουσι. διὸ καὶ φακῶν 
αὐτῷ φυομένων ἀπαρχὰς ἐπιφέρουσι, τὰς δὲ λοχεί- 
ους ἡμέρας ξορτάξειν μετὰ τὴν ἐαρινὴν ἰσημερίαν. 
ταῦτα γὰρ ἀκούοντες ἀγαπῶσι καὶ πιστεύουσιν, αὐὖ- 
τόϑεν ἐκ τῶν προχείρων καὶ συνήϑων τὸ πιϑανὸν 

90 ξάκοντεο. 

66. Καὶ δεινὸν οὐδέν, ἂν πρῶτον μὲν ἡμῖν τοὺς 
ϑεοὺς φυλάττωσι κοινοὺς καὶ μὴ ποιῶσιν Δἰγυ- 
πτίων ἰδίους, μηδὲ Νεῖλον ἥν τε Νεῖλος ἄρδει 
μόνην χώραν τοῖς ὀνόμασι τούτοις καταλαμβάνον- 

46 τες, μηδ᾽ ἕλη μηδὲ λωτοὺς μὴ ϑεοποιίαν λέγοντες 


γ τούτοις Μιρἀνιρίαε: τούτους 9 τῇ γῇ Βοη]οῖαθβ: τῆς 
γῆς 11 “ξορτάξειν] ἑορτάξει 80. ἁρποκράτης Μδάαν]ρΊυβ 
9ὅ μὴ ϑεοποιίαν} οουτυρίδ. μηδὲ χέδροπα Ἐταρογῖαδ. Ἐοτί. 
μηδ᾽ ὁποιοῦν γοὶ ροξίυ8 μηδ᾽ ὁτιοῦν 


540 ὈΕ ΙΒ ἘΤ ΟΒΙΕΙΡΕ. 


ἀποστερῶσι μεγάλων ϑεῶν τοὺς ἄλλους ἀνθρώ- 
πους, οἷς Νεῖλος μὲν οὐκ ἔστιν οὐδὲ Βοῦτος οὐδὲ 
Ὁ Μέμφις" Ἶσιν δὲ καὶ τοὺς περὶ αὐτὴν ϑεοὺς ἔχουσι 
καὶ γιγνώσκουσιν ἅπαντες, ἐνίους μὲν οὐ πάλαι τοῖς 
παρ᾽ «Αἰγυπτίων ὀνόμασι καλεῖν μεμαϑηκότες, ἑκά- ὅ 
ὅτου δὲ τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆς ἐπιστάμενοι καὶ 
τιμῶντες. δεύτερον, ὃ μεῖξόν ἐστιν, ὕπως σφόδρα 
προσέξουσι καὶ φοβήσονται. μὴ λάϑωσιν εἰς πνεύ- 
ματα καὶ ῥεύματα καὶ σπόρους καὶ ἀρότους καὶ 
πάϑη γῆς καὶ μεταβολὰς ὡρῶν διαγράφοντες τὰ ϑεῖα 10 
καὶ διαλύοντερ᾽ ὥσπερ οἵ Διόνυσον τὸν οἶνον, 
Ἥφαιστον δὲ τὴν φλόγα" Φερσεφόνην δέ φησί που 
Κλεάνϑης τὸ διὰ τῶν καρπῶν φερόμενον καὶ φονευό- 
μενον πνεῦμα. ποιητὴς δέ τις ἐπὶ τῶν ϑεριξόντων 
“τῆμος ὅτ᾽ αἰξηοὶ 4ημήτερα κωλοτομεῦσιν." 15 
Ἑ οὐδὲν γὰρ οὗτοι διαφέρουσι τῶν ἴστία καὶ κάλως 
καὶ ἄγκυραν ἡγουμένων κυβερνήτην, καὶ νήματα καὶ 
κρόχας ὑφάντην, καὶ σπονδεῖον ἢ μελίκρατον ἢ 
πτισάνην ἰατρόν" ἀλλὰ δεινὰς καὶ ἀθέους ἐμποιοῦσι 
δόξας, ἀναισϑήτοις καὶ ἀψύχοις καὶ φϑειρομέναις 30 
ἀναγκαίως ὑπ’ ἀνθρώπων δεομένων καὶ χρωμένων 
φύσεσι καὶ πράγμασιν ὀνόματα ϑεῶν ἐπιφέροντες. 
ταῦτα μὲν γὰρ αὐτὰ νοῆσαι ϑεοὺς οὐκ ἔστιν. 
6671. Οὐ γὰρ ἄνουν οὐδ᾽ ἄψυχον οὐδ᾽ ἀνθρώποις 
ὁ ϑεὸς ὑποχείριον ἀπὸ τούτων δὲ τοὺς χρωμένοις 36 


4 ἅπαντας ΝὟ 16 οἵ, ῬΒ5. Ῥ]αὐ. ἀθ6 νἱέϑ ΠΟΙΗΘΥῚ 8 38 
10 κάλως Χ: κάλους 18 σπονδεῖον: σπογγίον αὶ 19 ἀλλὰ] 
ἅμα δὲ Βοιἑ]οῖΒ 2324 ἄνουν Β: οὖν οὐδ᾽ γῬοδίογιυβ δᾶ, 
Βοιί]οὲυβ 26 γρωμένοις (1. 6. ἡμῖν) αὐτοῖς (80. τοῖς καρ- 
ποῖρ) Ἐ: χρωμένους αὐτοὺς καὶ 


θΕ Ι5108) ΕἸ ΟΠΙΕΙΟΕ. 841] 


αὐτοῖς δωρουμένους ἡμῖν καὶ παρέχοντας ἀέναα καὶ 
διαρκῆ ϑεοὺς ἐνομίσαμεν, οὐχ ἑτέρους παρ᾽ ἑτέροις 
οὐδὲ βαρβάρους καὶ “Ἑλληνας οὐδὲ νοτίους καὶ βο- 
φείους᾽ ἀλλ᾽ ὥσπερ ἥλιος καὶ σελήνη καὶ οὐρανὸς 
ὅ καὶ γῆ καὶ ϑάλασσα κοινὰ πᾶσιν, ὀνομάξεται δ᾽ 
ἄλλως ὑπ’ ἄλλων. οὕτως ἑνὸς λόγου τοῦ ταῦτα 
κοσμοῦντος καὶ μιᾶς προνοίας ἐπιτροπευούσης καὶ 878 
δυνάμεων ὑπουργῶν ἐπὶ πάντα τεταγμένων, ἕτεραι 
παρ᾽ ἑτέροις κατὰ νόμους γεγόνασι τιμαὶ καὶ προό- 
10 ηγορίαι᾽ καὶ συμβόλοις χρῶνται καϑιερωμένοις οἵ 
μὲν ἀμυδροῖς οἵ δὲ τρανοτέροις, ἐπὶ τὰ ϑεῖα τὴν 
νόησιν ὁδηγοῦντες οὐκ ἀκινδύνως. ἔνιοι γὰρ ἀπο- 
σφαλέντες παντάπασιν εἰς δεισιδαιμονίαν ὥλισϑον, οἵ 
δὲ φεύγοντες ὥσπερ ἕλος τὴν δεισιδαιμονίαν ἔλαϑον 
ιὸ αὖϑις ὥσπερ εἰς κρημνὸν ἐμπεσόντες τὴν ἀϑεότητα. 
68. Διὸ δεῖ μάλιστα πρὸς ταῦτα λόγον ἐκ φι- 
λοσοφίας μυσταγωγὸν ἀναλαβόντας ὁσίως διανοεῖς- 
σϑαι τῶν λεγομένων καὶ δρωμένων ἕκαστον" ἵνα Β 
μή, καϑάπερ Θεόδωρος εἶπε, τοὺς λόγους αὐτοῦ τῇ 
30 δεξιᾷ προτείνοντος, ἐνίους τῇ ἀριστερᾷ δέχεσθαι τῶν 
ἀκροωμένων, οὕτως ἡμεῖς ἃ καλῶς οἵ νόμοι περὶ 
τὰς υσίας καὶ τὰς ἑορτὰς ἔταξαν ἑτέρως ὑπολαμ- 
βάνοντες ἐξαμάρτωμεν. ὅτι γὰρ ἐπὶ τὸν λόγον ἀνοι- 
στέον ἅπαντα, καὶ παρ᾽ αὐτῶν ἐκείνων ἔστι λαβεῖν. 
386 τῇ μὲν γὰρ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα τοῦ πρώτου μηνὸς ἔἕορ- 
τάξοντες τῷ Ἑρμῇ μέλι καὶ σῦκον ἐσϑίουσιν, ἐπι- 
λέγοντες ᾿γλυκὺ ἡ ἀλήϑεια.᾽ τὸ δὲ τῆς Ἴσιδος φυ- 


1 ἀέναα ὃ: ἀένναα 8 πάντα Ματκὶαπᾶσβ: πάντας 
10 καϑιερωμένοις οἵ μὲν ϑΙτηδθῖυ8: καϑεερωμένοι μὲν 


542 ὍΕ 510 ΕΤ ΟΠΙΕΙΌΕ. 


λακτήριον, ὃ περιάπτεσϑαι μυϑολογοῦσιν αὐτήν, 
ἐξερμηνεύεται φωνὴ ἀληϑής.᾽ τὸν δ᾽ “Δρποχράτην 
Ο οὔτε ϑεὸν ἀτελῆ καὶ νήπιον οὔτε χεδρόπων τινὰ 
νομιστέον, ἀλλὰ τοῦ περὶ ϑεῶν ἐν ἀνθρώποις λόγου 
νεαροῦ καὶ ἀτελοῦς καὶ ἀδιαρϑρώτου προστάτην καὶ ὅδ 
σωφρονιστήν᾽ διὸ τῷ στόματι τὸν δάκτυλον ἔχει 
προσκείμενον ἐχεμυϑίας καὶ σιωπῆς σύμβολον ἐν δὲ 
τῷ Μεσορὴ μηνὶ τῶν χεδρόπων ἐπιφέροντες λέγου- 
σιν ᾿'ἱγλῶσσα τύχη, γλῶσσα δαίμων. τῶν δ᾽ ἐν 
Αἰγύπτῳ φυτῶν μάλιστα τῇ ϑεῷ καϑιερῶσϑαι λέγουσι 10 
τὴν περάέξαν, ὅτι καρδίᾳ μὲν ὁ καρπὸς αὐτῆς, γλώττῃ 
δὲ τὸ φύλλον ἔοικεν. οὐδὲν γὰρ ὧν ἄνθρωπος ἔχειν 
πέφυκε ϑειότερον λόγου καὶ μάλιστα τοῦ περὶ ϑεῶν, 
Ὁ οὐδὲ μεέξονα ῥοπὴν ἔχει πρὸς εὐδαιμονίαν. διὸ τῷ 
μὲν εἰς τὸ χρηστήριον ἐνταῦϑα κατιόντι παρεγγνυῶμεν τὸ 
ὅσια φρονεῖν, εὔφημα λέγειν. οἱ δὲ πολλοὶ γελοῖα 
δρῶσιν ἐν ταῖς πομπαῖς καὶ ταῖς ἑορταῖς εὐφημίαν 
προκηρύττοντες, εἶτα περὶ τῶν ϑεῶν αὐτῶν τὰ δυ- 
σφημότατα καὶ λέγοντες καὶ διανοούμενοι. 

69. Πῶς οὖν χρηστέον ἐστὶ ταῖς σκυϑρωπαῖς 30 
καὶ ἀγελάστοις καὶ πενϑίμοις ϑυσίαις, εἰ μήτε παρα- 
λείπειν τὰ νενομισμένα καλῶς ἔχει μήτε φύρειν τὰς. 
περὶ ϑεῶν δόξας καὶ συνταράττειν ὑποψίαις ἀτόποιρ; 
καὶ παρ᾽ Ἕλλησιν ὅμοια πολλὰ γίγνεται περὶ τὸν 
αὐτὸν ὁμοῦ τι χρόνον, οἷς Δἰγύπτιοι δρῶσιν ἐν τοῖς 36 
Ἑ ὁσέοις. καὶ γὰρ ᾿4ϑήνησι νηστεύουσιν αἱ γυναῖκχες 
ἐν Θεσμοφορίοις χαμαὶ καϑήμεναι. καὶ Βοιωτοὶ τὰ 


8 χεδρόπων Ἐταροτῖθθ: χεδροπσῶν [16 εὔφημα ΜΝ: εὕ- 
ὄχημα 21 παραλείπειν Ἔ: παραλιπεῖν 26 ὁσίοις] ὀσιρείοις ἢ 


ΒΕ ΙΒΙ0Ε ἘΠ ΟΕΙΒΕΙΘΕ. δ48 


τῆς ᾿Αχαίας μέγαρα κινοῦσιν, ἐπαχϑῆ τὴν ἑορτὴν ἔσο 


ἐκείνην ὀνομάξοντες, ὡς διὰ τὴν τῆς κόρης κάϑοδον 
ἐν ἄχει τῆς Δήμητρος οὔσης. ἔστι δ᾽ ὃ μὴν οὗτος 
περὶ Πλειάδας σπόριμος, ὃν ᾿ϑὺρ Αἰγύπτιοι, Πνα- 
δ νεψιῶνα δ᾽ ᾿4ϑηναῖοι, Βοιωτοὶ δὲ Ζαμάτριον καλοῦσι. 
τοὺς δὲ πρὸς ἑσπέραν οἰκοῦντας ἱστορεῖ Θεόπομπος 
ἡγεῖσθαι καὶ καλεῖν τὸν μὲν χειμῶνα Κρόνον, τὸ δὲ 
ϑέρος ᾿Δφροδίτην, τὸ δ᾽ ἔαρ Περσεφόνην" ἐκ δὲ 
Κρόνου καὶ ᾿ἀφροδίτης γεννᾶσϑαι πάντα. Φρύγες 
10 ὃὲ τὸν ϑεὸν οἰόμενον χειμῶνος καθεύδειν, ϑέρους 
δ᾽ ἐγρηγορέναι. τοτὲ μὲν κατευνασμούς, τοτὲ δ᾽ 
ἀνεγέρσεις βακχεύοντες αὐτῷ τελοῦσι. Παφλαγόνες 
δὲ καταδεῖσϑαι καὶ καϑείργνυσϑαι χειμῶνος, ἦρος δὲ 
κινεῖσθαι καὶ ἀναλύεσϑαι φάσκουσι. 
τῷ 10. Καὶ δίδωσιν ὃ καιρὸς ὑπόνοιαν ἐπὶ τῶν 
καρπῶν τῇ ἀποκρύψει γενέσϑαι τὸν σκυϑρωπασμόν, 
οὺς οἱ παλαιοὶ ϑεοὺς μὲν οὐκ ἐνόμιξον, ἀλλὰ δῶρα 
ϑεῶν ἀναγκαῖα καὶ μεγάλα πρὸς τὸ μὴ ξῆν ἀγρίως 
καὶ ϑηριωδῶς. καθ᾽ ἣν δὴ ὥραν τοὺς μὲν ἀπὸ 819 
20 δένδρων ἑώρων ἀφανιξομένους παντάπασιν καὶ ἀπο- 
λείποντας, οὗς δὲ καὶ αὐτοὶ κατέσπειραν ὄντας ἔτι 
γλίσχρους καὶ ἀπόρους, διαμώμενοι ταῖς χερσὶ τὴν 
γῆν καὶ περιστέλλοντες αὖϑις, ἐπ’ ἀδήλῳ τῷ πάλιν 
ἐκτελεῖσϑαι καὶ συντέλειαν ἕξειν ἀποϑέμενοι, πολλὰ 
40 ϑάπτουσιν ὅμοια καὶ πενθϑοῦσιν ἔπραττον. εἶθ᾽ 
ὥσπερ ἡμεῖς τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνος ὠνεῖς- 


1 ᾿ἀχαίας ἕ: ἀχαιᾶς 4 Πλειάδας ἨδΙταΪαΒ: πλειάδα 
6 Θεόπομπος] Μυθ)16Υ. 1 ». 828 19 δὴ βαυγίυβ: δὲ ἀπὸ] 
ἀπὸ τῶν αῷὰἨἠ Ἑ 21 κατέσπειραν ὄντας ἢ: κατασπεέραντες 22 
γλίσχρους καὶ ἀπόρους Βαχίοτυθ: γλέσχρως καὶ ἀπόρως 


δ44 ὍῈ ΙΒ19Ὲ ἘΊ' ΟΒΙΒΙΌΕ. 


σϑαί φαμεν Πλάτωνα, καὶ Μένανδρον ὑποκρίνεσθαι 
τὸν τὰ Μενάνδρου ποιήμαϑ᾽ ὑποτιϑέμενον, οὕτως 
ἐκεῖνοι τοῖς τῶν θεῶν ὀνόμασι τὰ τῶν ϑεῶν δῶρα 
Β καὶ ποιήματα καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντες ὑπὸ 
χρείας καὶ σεμνύνοντες. οἱ δ᾽ ὕστερον ἀπαιδεύτως ὁ 
δεχόμενοι καὶ ἀμαϑῶς ἀναστρέφοντες ἐπὶ τοὺς ϑεοὺς 
τὰ πάϑη τῶν καρπῶν, καὶ τὰς παρουσίας τῶν ἀναγ- 
καίων καὶ ἀποχρύψεις ϑεῶν γενέσεις καὶ φϑορὰς 
οὐ προσαγορεύοντες μόνον ἀλλὰ καὶ νομέξοντες, ἀτό- 
πῶν καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων δοξῶν αὑτοὺς 10 
ἐνέπλησαν, καίτοι τοῦ παραλόγου τὴν ἀτοπίαν ἐν 
ὀφθαλμοῖς ἔχοντες. εὖ μὲν οὖν Ξενοφάνης ὁ Κολο- 
φώνιος ἠξέωσε τοὺς “ἰγυπτίους, εἰ ϑεοὺς νομίξουσι, 
σμὴ ϑρηνεῖν, εἰ δὲ ϑρηνοῦσι, ϑεοὺς μὴ νομίζξειν" 
ἀλλ᾽ ὅτι γελοῖον ἅμα ϑρηνοῦντας εὔχεσθαι τοὺς ιὉ 
καρποὺς πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν ἑαυτοῖς, 
ὅπως πάλιν ἀναλίσκωνται καὶ ϑρηνῶνται" (11) τὸ 
δ᾽ οὐκ ἔστι τοιοῦτον, ἀλλὰ ϑρηνοῦσι μὲν τοὺς καρ- 
πούς, εὔχονται δὲ τοῖς αἰτίοις καὶ δοτῆρσι ϑεοῖς 
ἑτέρους πάλιν νέους ποιεῖν καὶ ἀναφύειν ἀντὶ τῶν 30 
ἀπολλυμένων. ὅϑεν ἄριστα λέγεται παρὰ τοῖς φιλο- 
σόφοις τὸ τοὺς μὴ μανθάνοντας ὀρϑῶς ἀκούειν ὀνο- 
μάτων κακῶς χρῆσϑαι καὶ τοῖς πράγμασιν ὥσπερ 
“Ἑλλήνων οἱ τὰ χαλκᾶ καὶ τὰ γραπτὰ καὶ λίθινα μὴ 
μαϑόντες μηδ᾽ ἐϑισϑέντες ἀγάλματα καὶ τιμὰς ϑεῶν, 50 


1 ὑποκρίνεσθαι τὸν ΒΔΒῚ]ΘΘΠΒ18: τὸν ὑποκρίνεσθαι 12 
εὖ μὲν οὖν Ἐ: οὐ μόνον 18 ἠξίωσε  : ἢ ἑξῆς οἱ 1ὅ - 
γελοῖον] 86. ἐστι 11 τὸ δ᾽ οἵ. Ὑι0. Οἷο. ὁ. 18, ΤΣ ΟοΥΣ. 
οἵ δ᾽ (ρτὸ οὔδ᾽) ἀπελϑόντες 


Ὲ ΙΒΙΘΕ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. δ4 


ἀλλὰ ϑεοὺς καλεῖν, εἶτα τολμῶντες λέγειν, ὅτι τὴν Ὁ 
᾿ϑηνᾶν “αχάρης ἐξέδυσε, τὸν δ᾽ “πόλλωνα χρυσοῦς 
βοστρύχους ἔχοντα Ζιονύσιος ἀπέκειρεν, ὃ δὲ Ζεὺς 
ὁ Καπετώλιος περὶ τὸν ἐμφύλιον πόλεμον ἐνεπρήσϑη 
5 καὶ διεφϑάρη, λανθάνουσι συνεφελκόμενοι καὶ παρα- 
δεχόμενοι δόξας πονηρὰς ἑπομένας τοῖς ὀνόμασιν. 
τοῦτο δ᾽ οὐχ ἥκιστα πεπόνϑασιν Αἰγύπτιοι περὶ τὰ 
τιμώμενα τῶν ξώων. “Ἕλληνες μὲν γὰρ ἔν γε τούτοις 
λέγουσιν ὀρϑῶς καὶ νομίξουσιν ἱερὸν ᾿“φροδέτης 
10 ξῷον εἶναι τὴν περιστευὰν καὶ τὸν δράκοντα τῆς 
᾿4ϑηνᾶς καὶ τὸν κόρακα τοῦ ᾿“πόλλωνος καὶ τὸν 
κύνα τῆς ᾿“ρτέμιδος, ὡς Εὐριπίδης 
“Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου κύων ἔσῃ.ἢ Ε 
“ἰγυπτίων δ᾽ οἱ πολλοὶ ϑεραπεύοντες αὐτὰ τὰ ξῷα 
ιὸ καὶ περιέποντες ὡς ϑεοὺς οὐ γέλωτος μόνον οὐδὲ 
χλευασμοῦ καταπεπλήκασι τὰς ἱερουργίας (ἀλλὰ τοῦτο 
τῆς ἀβελτερίας ἐλάχιστόν ἐστι κακόν) δόξα δ᾽ ἐμ- 
φύεται δεινή, τοὺς μὲν ἀσϑενεῖς καὶ ἀκάκους εἰς 
ἄχρατον ὑπερείπουσα τὴν δεισιδαιμονίαν, τοῖς δὲ 
90 δριμυτέροις καὶ ϑρασυτέροις εἰς ἀθέους ἐκπίπτουσα 
καὶ ϑηριώδεις λογισμούς. ἧ καὶ περὶ τούτων τὰ 
εἰκότα διελθεῖν οὐκ ἀνάρμοστόν ἐστι. 
12. Τὸ μὲν γὰρ εἰς ταῦτα τὰ ξῷα τοὺς ϑεοὺς 
τὸν Τυφῶνα δείδαντας μεταβαλεῖν, οἷον ἀποκρύ- 


ὅ λανθάνουσι Βαχίοτυβ: μανϑάνουσι συνεφελκό- 
μενοι Ἐ: οὖν ἐφελκόμενοι 18 Νάυοκ. Ρ. ὅδ ἔσῃ Χ: ἐσσίν 

16 τοῦτο] τοῦτο μὲν ΚΒ 17 ἀβελτερίας Ἔ: ἀβελτηρίας 

19 ὑπερείπουσα Ἐ : ὑπερείδουσα 40 ἐκπίπτουσα ἈἘ: 
ἐμπίπτουσα 21 ἧ Χ: ἣ 


ῬΙιυίϊδτοδὶ Μοσδῖῖα. Υοὶ. ΕΓ 8ὅ 


5406 ΒΕ ΞΘ ἘΤ ΟΒΙΕΙΘΕ. 


πτοντας ἑαυτοὺς σώμασιν ἴβεων καὶ κυνῶν καὶ 
ἱεράκων, πᾶσαν ὑπερπέπαικε τερατείαν καὶ μυϑο- 
λογέαν᾽ καὶ τὸ ταῖς ψυχαῖς τῶν θανόντων ὅσαι δια- 
μένουσιν εἰς ταῦτα μόνα γίγνεσϑαι τὴν παλιγγενεσίαν 
ὁμοίως ἄπιστον. τῶν δὲ βουλομένων πολιτικήν τινὰ ὁ 
λέγειν αἰτίαν οἷ μὲν Ὄσιριν ἐν τῇ μεγάλῃ στρατιᾷ φα- 
σιν εἰς μέρη πολλὰ διανείμαντα τὴν δύναμιν (λόχους 
καὶ τάξεις “Ελληνικῶς καλοῦσιν), ἐπίσημα δοῦναι 
ξῳόμορφα πᾶσιν, ὧν ἕκαστον τῷ γένει τῶν συννεμη- 
880 ϑέντων ἱερὸν γενέσθαι καὶ τίμιον" οἱ δὲ τοὺς τὸ 
ὕστερον βασιλεῖς ἐχπλήξεως ἕνεκα τῶν πολεμίων 
ἐπιφαίνεσθαι ϑηρίων χρυσᾶς προτομὰς καὶ ἀργυρᾶς 
περιτιϑεμένους᾽ ἄλλοι δὲ τῶν δεινῶν τινα καὶ πα- 
νούργων βασιλέων ἱστοροῦσι τοὺς 4ἰγυπτίους κατα- 
μαϑόντα τῇ μὲν φύσει κούφους καὶ πρὸς μεταβολὴν 16 
καὶ νεωτερισμὸν ὀξυρρόπους ὄντας, ἄμαχον δὲ καὶ 
δυσκάϑεκτον ὑπὸ πλήϑους δύναμιν ἐν τῷ συμφρο- 
νεῖν καὶ κοινοπραγεῖν ἔχοντας, ἀίδιον αὐτοῖς ἐγκατα- 

Β σπεῖραι δείξαντα δεισιδαιμονίαν, διαφορᾶς ἀπαύστου 
πρόφασιν. τῶν γὰρ ϑηρίων, ἃ προσέταξεν ἄλλοις ἄλλα 30 
τιμᾶν καὶ σέβεσϑαι., δυσμενῶς καὶ πολεμικῶς ἀλλήλοις 
προσφερομένων, καὶ τροφὴν ἑτέραν ἑτέρου προσέεσϑαι 
πεφυκότος, ἀμύνοντες ἀεὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστοι καὶ 
χαλεπῶς ἀδικουμένων φέροντες ἐλάνθανον ταῖς τῶν 


8 ᾿Ελληνικῶς Χ: ἑλληνικὰς δοῦναι ΜατκΙαπάυδβ: δοῦ-- 
ναὶ καὶ 9. ἕκαστον τῷ ϑα]ταδεῖυΒ: ἑκάστῳ 18 δεινῶν 
Μ: δὲ τῶνων 11 συμφρονεῖν Ματκ]απᾶσΒ: σωφρονεῖν 18 
ἐγκατασπεῖραι Μ: ἐν κατασπορᾷᾳ 22 ἑτέρου Ἐ: ἑτέρους 
28 πεφυκότος Ἐ-: πεφυκότας ἀμύνοντες Χ: ἀμύνοντας 














ὍῈ 510 ΕΚ ἘΠ ΟΕΙΕΙΌΕ. δ41 


ϑηρίων ἔχϑραις συνεφελκόμενον καὶ συνεχπολεμού- 
μενοι πρὸς ἀλλήλους. μόνοι γὰρ ἔτι νῦν Αἰγυπτίων 
. Μυκοπολῖται πρόβατον ἐσϑίουσιν, ἐπεὶ καὶ λύκος, 
ὃν ϑεὸν νομίξουσιν' οἱ δ᾽ Ὀξυρυγχῖται καϑ᾽ ἡμᾶς, 

ὅ τῶν Κυνοπολιτῶν τὸν ὀξύρυγχον ἰχϑὺν ἐσθιόντων, 
κύνα συλλαβόντες καὶ θύσαντες ὡς ἱερεῖον κατέφαγον᾽ 
ἐκ δὲ τούτου καταστάντες εἰς πόλεμον ἀλλήλους τε 
διέϑηκαν κακῶς καὶ ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων κολα- 
ξόμενοι διετέϑησαν. 

1... 18. Πολλῶν δὲ λεγόντων εἰς ταῦτα τὰ ξῷα τὴν 
τοῦ Τυφῶνος αὐτοῦ διάρασϑαι ψυχήν, αἰνέττεσϑαι 
δόξειεν ἂν ὃ μῦϑος, ὅτι πᾶσα φύσις ἄλογος καὶ ϑηριώ- 
δης τῆς τοῦ κακοῦ δαίμονος γέγονε μοέρας, κἀκεῖνον 
ἐκμειλισσόμενοι καὶ παρηγοροῦντες περιέπουσι ταῦτα 

15 καὶ ϑεραπεύουσιν" ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ καὶ χαλεπὸς 
αὐχμοὺς ἐπάγων ὑπερβάλλοντας ἢ νόσους ὀλεϑρίους 
ἢ συμφορὰς ἄλλας παραλόγους καὶ ἀλλοκότους, ἔνια 
τῶν τιμωμένων οἵ ἱερεῖς ἀπάγοντες ὑπὸ σκότῳ μετὰ 
σιωπῆς καὶ ἡσυχίας ἀπειλοῦσι καὶ δεδίττονται τὸ 

80 πρῶτον, ἂν δ᾽ ἐπιμένῃ, καϑιερεύουσι καὶ σφάττουσιν, 
ὡς δή τινα κολασμὸν ὄντα τοῦ δαίμονος τοῦτον ἢ 
καϑαρμὸν ἄλλως μέγαν ἐπὶ μεγίστοις" καὶ γὰρ ἐν 
Εἰλευϑυίας πόλει ζῶντας ἀνθρώπους κατεπίμπρασαν 
ὡς Μανεϑὼς ἰστόρηκε, Τυφωνείους καλοῦντες, καὶ 

86 τὴν τέφραν αὐτῶν λικμῶντες ἠφάνιξον καὶ διέσπει- 
ρον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐδρᾶτο φανερῶς καὶ καϑ᾽ ἕνα 


1 συνεφελκόμενοι Ὗ : συνελκόμενοι 6 κύνα ἘΒ-: κύνας 
16 αὐχμοὺς Ὗ : αὐχμὸς ὑπερβάλλοντας ἰάθη: ὑπερβαῖ- 
λόντως 420 καϑιερεύουσι ἢ: καθιεροῦσι 28 Εἰλειθυίας 
Ῥαγίμοίυβ: ἐδιϑύας 24 Τυφωνείους ϑαυϊγῖθα: τυφωνέους 


86 


σ 





«να 


5848 Ὲ ΙΒῚΘΕ ΕἼΤ ΟΠΙΒΙΘΕ. 


καιρὸν ἐν ταῖς κυνάσιν ἡμέραις" αἱ δὲ τῶν τιμω- 
μένων ξῴων καϑιερεύδσεις ἀπόρρητοι καὶ χρόνοις 

Ἑ ἀτάκτοις πρὸς τὰ συμπίπτοντα γιγνόμεναι τοὺς πολ- 
λοὺς λανθάνουσι, πλὴν ὅταν ταφὰς ἔχωσι, καὶ τῶν 
ἄλλων ἀναδεικνύντες ἔνια πάντων παρόντων συνεμ- ὕ 
βάλλωσιν, οἰόμενοι τοῦ Τυφῶνος ἀντιλυπεῖν καὶ 
κολούειν τὸ ἡδόμενον. ὃ γὰρ άπις δοκεῖ μετ᾽ ὀλίγων 
ἄλλων ἱερὸς εἶναι τοῦ Ὀσίριδος᾽ ἐκείνῳ δὲ τὰ πλεῖστα 
προσνέμουσι. κἂν ἀληϑὴς ὁ λόγος οὗτος ἧ, συμβαίνειν 
ἡγοῦμαι τὸ ξητούμενον ἐπὶ τῶν ὁμολογουμένων καὶ 
κοινὰς ἐχόντων τὰς τιμάς, οἷόν ἐστιν ἶβις καὶ ἱέραξ 
καὶ κυνοκέφαλος, αὐτὸς ὁ ζπις Ἐξ οὕτω δὴ γὰρ τὸν 
ἐν Μένδητι τράγον καλοῦσι. 

Ἐ 714. Μείπεται δὲ δὴ τὸ χρειῶδες καὶ τὸ συμβο- 
λικόν, ὧν ἔνια ϑατέρου, πολλὰ δ᾽ ἀμφοῖν μετέσχηκε. 15 
βοῦν μὲν οὖν καὶ πρόβατον καὶ ἰχνεύμονα δῆλον 
ὅτι χρείας ἕνεκα καὶ ὠφελείας ἐτίμησαν (ὡς “ήμνιοι 
κορύδους, τὰ τῶν ἀττελάβων εὑρίσκοντας ὠὰ καὶ 
κόπτοντας" Θεσσαλοὶ δὲ πελαργούς, ὅτι πολλοὺς ὄφεις 
τῆς γῆς ἀναδιδούδσης ἐπιφανέντες ἐξώλεσαν ἅπαντας" 30 
διὸ χαὶ νόμον ἔϑεντο φεύγειν ὅστις ἂν ἀποκτείνῃ 
πελαργόν),. ἀσπίδα δὲ καὶ γαλῆν καὶ κάνϑαρον, 

881 εἰκόνας τινὰς ἐν αὐτοῖς ἀμαυρὰς ὥσπερ ἐν σταγόσιν 
ἡλίου τῆς τῶν ϑεῶν δυνάμεως κατιδόντες" τὴν μὲν 
γὰρ γαλῆν ἔτι πολλοὶ νομίξουσι καὶ λέγουσι κατὰ 55 
τὸ οὖς ὀχευομένην, τῷ δὲ στόματι τίκτουσαν, εἴκασμα 


4 ταφὰς] “Ἄπιδος ταφὰς Χ. τὰς ἄπιδος ταφὰς ὄ 
συνεμβάλλωσιν Ἐ: συνεμβάλωσιν 9. ῃ, συμβαίνειν Ῥ: σημαί- 
ψεὶν 12. πις] δᾶα. καὶ ὁ Μένδης ϑοιιϊοσαβ. ΑἸ11 8]18. 
ΛΔααΙαῚὶ Ἰδουμδϑιη. 


μι 


0 











Ὲ ΙΒ0Κ ΕΤ' ΟΞΙΒΙΘΕ. 049 


τῆς τοῦ λόγου γενέσεως εἷναι" τὸ δὲ κανϑάρων γένος 
οὐκ ἔχειν ϑήλειαν, ἄρρενας δὲ πάντας ἀφιέναι τὸν 
γόνον εἰς τὴν σφαιροποιουμένην ὕλην, ἣν κυλινδοῦσιν 
ἀντιβάδην ὠϑοῦντες, ὥσπερ δοχεῖ τὸν οὐρανὸν ὃ 
6 ἥλιος ἐς τοὐναντίον περιστρέφειν, αὐτὸς ἀπὸ δυσμῶν 


ἐπὶ τὰς ἀνατολὰς φερόμενοξ. ἀσπίδα δ᾽ ὡς ἀγήρων Β 


καὶ χρωμένην κινήσεσιν ἀνοργάνοις μετ᾽ εὐπετείας 
καὶ ὑγρότητος ἄστρῳ προσείκασαν. 
"ῦ. Οὐ μὴν οὐδ᾽ ὁ κροκόδειλος αἰτίας πιϑανῆς 
10 ἀμοιροῦσαν ἔσχηχε τιμήν, ἀλλὰ μίμημα ϑεοῦ λέγεται 
γεγονέναι, μόνος μὲν ἄγλωσδσος ὥν. φωνῆς γὰρ ὃ 
ϑεῖος λόγος ἀπροσδεής ἐστι, καί ᾿ δι’ ἀψόφου βαίνων 
κελεύϑου κατὰ δίκην τὰ ϑνήτ᾽ ἄγει᾽. μόνου δέ 
φασιν ἐν ὑγρῷ διαιτωμένου τὰς ὄψεις ὑμένα λεῖον 
1 καὶ διαφανῆ παρακαλύπτειν ἐκ τοῦ μετώπου κατερ- 


χόμενον, ὥστε βλέπειν μὴ βλεπόμενον, ὃ τῷ πρώτῳ. 


ϑεῷ συμβέβηκεν. ὅπου δ᾽ ἂν ἡ ϑήλεια τῆς χώρας 
ἀποτέκῃ, τοῦτο Νείλου πέρας ἐπίσταται τῆς αὐξή- 
σεὼῶς γενόμενον. ἐν ὑγρῷ γὰρ οὐ δυνάμεναι, πόρρω 
40 δὲ φοβούμεναι τίκτειν, οὕτως ἀκριβῶς προαισϑά- 
οψόνται τὸ μέλλον, ὥστε τῷ ποταμῷ προσελϑόντι 
χρῆσϑαι λοχευόμεναι καὶ ϑάλπουσαι, τὰ δ᾽ ὠὰ ξηρὰ 
καὶ ἄβφρεκτα φυλάσσειν. ἑξήκοντα δὲ τίκτουσιν, καὶ 
τοσαύταις ἡμέραις ἐκλέπουσι, καὶ τοσούτους ξῶσιν 


8 ἄστρῳ Χ: ἄστρῳ ἢ ίμημα ΒαΒ1]Θ6Π8Β18: οὐ μέ- 

μημα 12 δι᾽ ἀψόφου] Βατίρ. ᾿ ἴὰι 887 18 κατὰ δίκην 
Ὀὐδδέυϑ: καὶ δίκης «ϑνήτ᾽ εἰάοχα: ϑνητὰ ἄγει ἰάθτα: 
ἄγει κατὰ δίκην ὃ Μ: ᾧ 19 γινόμενον γ96] γενησό- 
μενον ἨδΊτηΪ.8 δυνάμεναι - φοβούμενχι Μ: δυνάμενοι --- 
φοβούμενοι 28 κἀν τοσαύταις 


Ω͂ 





᾿᾿αδῃμς, ω.- 


δδ0 ὈΕ ΙΒΙῸΚ ἘΤ ΟΞΙΒΙΌΕ. 


ἐνιαυτοὺς οἱ μακρότατον ξῶντες, ὃ τῶν μέτρων πρῶ- 
τόν ἐστι τοῖς περὶ τὰ οὐράν ατευομένοιᾳ. 
τοῦ κυνὸς εἴρηται πρόσϑεν᾽" ἡ δ᾽ ἶβις ἀποκτείνουσα 

ἢ μὲν τὰ ϑανατηφόρα τῶν ἑρπετῶν ἐδίδαξε πρώτη ὅ 
κενώματος ἰατρικοῦ χρείαν κατιδόντας οὕτω κλυξο- 
μένην καὶ καϑαιρομένην ὑφ᾽ ἑαυτῆς" οἵ δὲ νομι- 
μώτατοι τῶν ἱερέων καϑάρσιον ὕδωρ ἁγνιξόμενοι 
λαμβάνουσιν ὅϑεν ἶβις πέπωκεν" οὐ πίνει γὰρ ἢ 
νοσῶδες ἢ πεφαρμαγμένον οὐδὲ πρόσεισι. τῇ δὲ 10 
τῶν ποδῶν διαστάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ τὸ ῥύγχος 
ἰσόπλευρον ποιεῖ τρίγωνον" ἔτι δ᾽ ἡ τῶν μελάνων 
πτερῶν πρὸς τὰ λευκὰ ποικιλία καὶ μῖξις ἐμφαίνει 
σελήνην ἀμφίκυρτον. οὐ δεῖ δὲ ϑαυμάξειν, εἰ γλίσχρας 
ὁμοιότητας οὕτως ἠγάπησαν 4ἰγύπτιοι. καὶ γὰρ καὶ τ6 
Ἕλληνες ἔν τε γραπτοῖς ἔν τε πλαστοῖς εἰκάσμασι ϑεῶν 

Ἑ ἐχρήσαντο πολλοῖς τοιούτοις" οἷον ἐν Κρήτῃ Διὸς ἦν 
ἄγαλμα μὴ ἔχον ὦτα" τῷ γὰρ ἄρχοντι καὶ κυρίῳ 
πάντων οὐδενὸς ἀκούειν προσήκει. τῷ δὲ τῆς ᾿ϑηνᾶς 
τὸν δράκοντα Φειδίας παρέϑηκε, τῷ δὲ τῆς ᾿ἤφρο- 30 
δίτης ἐν Ἤλιδι τὴν χελώνην, ὡς τὰς μὲν παρϑένους 
φυλακῆς δεομένας, ταῖς δὲ γαμεταῖς οἰκουρίαν καὶ 

Ε σιωπὴν πρέπουσαν. ἡ δὲ τοῦ Ποσειδῶνος τρίαινα 
σύμβολόν ἐόστι τῆς τρίτης χώρας, ἣν ϑάλαττα κατέ- 
χει μετὰ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸν ἀέρα τεταγμένη. διὸ 36 
καὶ τὴν ᾿ἀμφιτρίτην καὶ τοὺς Τρίτωνας οὕτως ὠνό- 


ὃ οὕτω κλυξομένην] ὑποκλυξομένην Βα 9. ἢ] 49]. θυθὉ- 
ΠΟΥῸΒ 111 διαστάσει Βδίίζομοτυθ: διαβάσει καὶ τ Ἶ, 9. 
καὶ πρὸς τὸ 18 πρὸς Β-: περὶ 16 καὶ γὰρ καὶ Χ: καὶ 





δῷ 
»ὶ 


ὈῈ ΙΒΙΡΕ ΕΤ ΟΒΙΒΙΌΕ. 651 


μαόσαν. οἵ δὲ Πυϑαγόρειοι καὶ ἀρυϑμοὺς καὶ σχήματα 
ϑεῶν ἐκόσμησαν προσηγορίαις.. τὸ μὲν γὰρ ἐσό- 
πλευρὸν τρίγωνον ἐκάλουν ᾿ϑηνᾶν κορυφαγεννῆ καὶ 
τριτογένειαν, “ὅτι τρισὶ καϑέτοις ἀπὸ τῶν τριῶν 

6 γωνιῶν ἀγομέναις διαιρεῖται" τὸ δ᾽ ὃν ᾿Απόλλωνα 
πλήϑους ἀποφάσει καὶ δι᾽ ἁπλότητα τῆς μονάδος" 
ἔριν δὲ τὴν δυάδα καὶ τόλμαν" δίκην δὲ τὴν τριάδα, 
τοῦ γὰρ ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι κατ᾽ ἔλλειψιν καὶ 
ὑπερβολὴν ὄντος, ἰσότητι δίκαιον ἐν μέσῳ γέγονεν" 
οἡ δὲ καλουμένη τετρακτύς, τὰ ἕξ καὶ τριάκοντα, 
μέγιστος ἦν ὅρκος, ὡς τεϑρύληται, καὶ" κόσμος ὠνό- 889 
μασται, τεσσάρων μὲν ἀρτίων τῶν πρώτων, τεσσά- 
ρῶν. δὲ τῶν περισσῶν εἰς ταὐτὸ συντιϑεμένων, 
ἀποτελούμενος. 

ι 16. Εἴπερ οὖν οἵ δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων 
οὐδ᾽ ἐν ἀψύχοις καὶ ἀσωμάτοις πράγμασιν αἴνιγμα 
τοῦ ϑείου κατιδόντες ἠξίουν ἀμελεῖν οὐδὲν οὐδ᾽ 
ἀτιμάξειν, ἔτι μᾶλλον οἴομαν τὰς ἐν αἰσϑανομέναις 
καὶ ψυχὴν ἐχούσαις καὶ πάϑος καὶ ἦϑος φύσεσιν 

20 ἐδιότητας ἀγαπητέον οὖν, οὐ ταῦτα τιμῶντας, ἀλλὰ 
διὰ τούτων τὸ ϑεῖον, ὧς ἐναργεστέρων ἐδσόπτρων καὶ 
φύδει γεγονότων, ὡς ὄργανον ἢ τέχνην ἀεὶ τοῦ πάντα Β 
κοσμοῦντος ϑεοῦ νομίξειν" καὶ ὅλως ἀξιοῦν γε μηδὲν 
ἄψυχον ἐμψύχου μηδ᾽ ἀναίσϑητον αἰσθανομένου 


6 πλήϑους ἀποφάσει καὶ δι᾽ ἁπλότητα τῆς Βδιίομογυθ: 
σεείθουσα προφάσει καὶ διπλοτάτης 7 τόλμαν] πόλεμον τῇ 
9 ἰσότητι) ἰσότης καὶ ἘΧΩΡΘΙΪᾺΒ 18 ταὐτὸ ἕ: τὸ αὐτὸ 
14 ἀποτελουμένη ΒοΙσθτάϑ 16 αἴνιγμα] μίμημα Μ 20 
ἀγαπητέον ἣ: κατὰ τὸ ἦθος ἀγαπητέον οὖν] εἶναι 22 
ὡς) καὶ τέχνην ἀεὶ) τέχνημα δεῖν 38 καὶ ὅλως Βουύ- 

Ἰο1υ8: καλῶς ψε Ἀ: τὲ 





δδ2 ὈῈ ΙΒΙῸῈ ἘΤ ΟΠΙΒΕΙΘΕ. 


κρεῖττον εἶναι, μηδ᾽ ἂν τὸν σύμπαντά τις χρυσὸν 
ὁμοῦ καὶ σμάραγδον εἰς ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν 
χρόαις γὰρ οὐδ᾽ ἐν σχήμασιν οὐδ᾽ ἐν λειότησιν 
ἐγγίγνεται τὸ ϑεῖον, ἀλλ᾽ ἀτιμοτέραν ἔχει νεκρῶν 
μοῖραν, ὅσα μὴ μετέσχε, μηδὲ μετέχειν τοῦ ζῆν ὅ 
πέφυκεν. ἡ δὲ ξῶσα καὶ βλέπουσα καὶ κινήσεως 
ἀρχὴν ἐξ αὑτῆς ἔχουσα καὶ γνῶσιν οἰχείων καὶ ἀλ- 
Ο λοτρίων φύσις κάλλους τ᾽ ἔσπακεν ἀπορροὴν καὶ 
μοῖραν ἐκ τοῦ φρονοῦντος, ὅτῳ κυβερνᾶται τὸ σύμ- 
παν" καϑ᾽ Ἡράκλειτον. ὅϑεν οὐ χεῖρον ἐν τούτοις 10 
εἰκάξεται τὸ ϑεῖον ἢ χαλκοῖς καὶ λιϑένοις δημιουργή- 
μασιν, ἃ φϑορὰς μὲν ὁμοίως δέχεται καὶ ἐπιχρώδειρ, 
αἰσϑήσεως δὲ πάδης φύσει καὶ συνέσεως ἐστέρηται. 
περὶ μὲν οὖν τῶν τιμωμένων ξῴων ταῦτα δοκιμάξω 
μάλιστα τῶν λεγομένων. 1 
11. Στολαὶ δ᾽ αἱ μὲν Ἴσιδος ποικίλαι ταῖς βα- 
φαῖς (περὶ γὰρ ὕλην ἡ δύναμις αὐτῆς πάντα γιγνο- 
μένην καὶ δεχομένην, φῶς σκότος, ἡμέραν νύχτα, 
πῦρ ὕδωρ, ξωὴν θάνατον, ἀρχὴν τελευτήν)" ἡ δ᾽ 
Ὀσίριδος οὐκ ἔχει σκιὰν οὐδὲ ποικιλμόν, ἀλλ᾽ ὃν 90 
Ὁ ἁπλοῦν τὸ φωτοειδές" ἄκρατον γὰρ ἡ ἀρχὴ καὶ ἀμιγὲς 
τὸ πρῶτον καὶ νοητόν. ὅϑεν ἅπαξ ταύτην ἀναλα- 
βόντες ἀποτίϑενται καὶ φυλάττουσιν ἀόρατον καὶ 
ἄψαυστον. ταῖς δ᾽ ᾿Ισιακαῖς χρῶνται πολλάκις" ἐν 


8 γρόαις ἔ: γροιαῖς 8 κάλλους τ᾽ ῬΑρΔΌΔΒΙ]1ὰ 00]]. 
Ρ]αὐ. Ῥῃδθᾶγ. Ρ. 2510: ἄλλως τὲ 9. ὅτῳ Μαγκ]απᾶυβ: ὅπως 
τὸ Βοιί]οῖαδ: τό τὲ 10 Ἡράκλειτον] ΜΌἸ]ΔΟΒ. 1 Ρ. 828 
11 χαλκοῖς ϑα)]τηδβῖυδ: χαλκείοις 12 πηρώσεις ἘΤΑΡΟΙΙῸΒ 
22 ταύτην ΝΜαΥκΚ]δυάμσΒ: ταῦταάα 34 ταῖς δ᾽ ἸΙσιακαῖς ιάθστχη: 
τοῖς δ᾽ ἰσιαχκοῖς . 











θῈ ΒΡῈ ΕΤ ΟΒΙΒΙΘΌΕ. δδ8 


χρήσει γὰρ τὰ αἰσθητὰ καὶ πρόχειρα ὄντα πολλὰς 
ἀναπτύξεις καὶ ϑέας αὑτῶν ἄλλοτ᾽ ἄλλως ἀμειβο- 
μένων δίδωσιν. ἡ δὲ τοῦ νοητοῦ καὶ εἰλικρινοῦς καὶ 
ἁπλοῦ νόησις ὥσπερ ἀστραπὴ διαλάμψασα τῆς ψυχῆς 
δ ἅπαξ ποτὲ ϑιγεῖν καὶ προσιδεῖν παρέσχε. διὸ καὶ 
Πλάτων καὶ ᾿Αριστοτέλης ἐποπτικὸν τοῦτο τὸ μέρος 
τῆς φιλοσοφίαρ καλοῦσιν. ὡς οἱ τὰ δοξαστὰ καὶ μικτὰ 
καὶ παντοδαπὰ ταῦτα παραμειψάμενοι τῷ λόγῳ, πρὸς Ἐ 
τὸ πρῶτον ἐκεῖνο χαὶ ἁπλοῦν καὶ ἄυλον ἐξάλλον- 
10 ται, καὶ θϑιγόντες ἁπλῶς τῆς περὶ αὐτὸ καϑαρᾶς ἀλη- 
ϑείας οἷον ἐντελῆ τέλος ἔχειν φιλοσοφίαν νομίξουσι. 
18. Καὶ τοῦϑ᾽ ὅπερ οἱ νῦν ἱερεῖς ἀφοσιούμενοι 
καὶ παρακαλυπτόμενοι μετ᾽ εὐλαβείας ὑποδηλοῦσιν, 
ὡς ὁ ϑεὸς οὗτος ἄρχει καὶ βασιλεύει τῶν τεϑνη- 
16 κότων οὐχ ἕτερος ὧν τοῦ καλουμένου παρ᾽ Ἕλλησιν 
“Ἧιδου καὶ Πλούτωνος, ἀγνοούμενον ὅπως ἀληϑές 
. ἐστι, διαταράττει τοὺς πολλοὺς ὑπονοοῦντας ἐν γῇ 
καὶ ὑπὸ γῆν τὸν ἱερὸν καὶ ὅσιον ὡς ἀληϑῶς Ὄσιριν 
οἰκεῖν, ὅπου τὰ σώματα κρύπτεται τῶν τέλος ἔχειν Ἐ 
80 δοχούντων. ὁ δ᾽ ἔστι μὲν αὐτὸς ἀπωτάτω τῆς γῆς 
ἄχραντος καὶ ἀμέαντος καὶ καϑαρὸς οὐσίας ἁπάσης 
φϑορὰν δεχομένης καὶ ϑάνατον. ἀνθρώπων δὲ ψυχαῖς 
ἐνταυϑοῖ μὲν ὑπὸ σωμάτων καὶ παϑῶν περιεχομέναις 
οὐκ ἔστι μετουσία τοῦ ϑεοῦ, πλὴν ὅσον ὀνείρατος 


9 αὑτῶν Ἠοϊπνοτάδ: αὐτῶν 4 ἁπλοῦ ΕπΩΡΟΙυΒ: ἁγέου 
τῇ ψυχῇ ΜαγκΊδτυάι8Β ὅ παρέσχε Βομί]οῖυ8: προσέσχε 
6 Πλάτων} ὅγταν. Ρ. 3108 1 ὡς οἷ) καὶ ὅσοι ἨδΙΤαλὰΒ 
10 ἁπλῶς δὰ: ἄλλως 11 ἐντελῆ) ἐν τελετῇ Βα φιλοσοφίας ἘἈὶ 
117 διαταράττει Χ: διαταράττειν 28 ἐνταυϑοῖ]) ἐνταυϑὶ 
Ἠοϊτνογάδ . , 


΄ 
.--“ 








δ84 ὍΕ Ι510Ὲ ΕΤ' ΟΕΙΒΙΘΕ. 


ἀμαυροῦ ϑιγεῖν νοήσει διὰ φιλοσοφίας" ὅταν δ᾽ 
ἀπολυϑεῖσαι μεταστῶσιν εἰρ τὸ ἀειδὲς καὶ ἀόρατον 


888 καὶ ἀπαϑὲς καὶ ἁγνόν, οὗτος αὐταῖς ἡγεμών ἐστι 


καὶ βασιλεὺς ὃ ϑεός, ὡς ἂν ἐξηρτημέναις ἀπ᾿ αὐτοῦ 
καὶ ϑεωμέναις ἀπλήστως καὶ ποϑούσαις τὸ μὴ φατὸν 
μηδὲ ῥητὸν ἀνθρώποις κάλλος᾽ οὗ τὴν Ἶσιν ὃ πα- 
λαιὸς ἀποφαίνει λόγος ἐρῶσαν ἀεὶ καὶ διώκουσαν 
καὶ συνοῦσαν ἀναπιμπλάναι τὰ ἐνταῦϑα πάντων 
καλῶν καὶ ἀγαϑῶν, ὅσα γενέσεως μετέσχηκε. ταῦτα 
μὲν οὖν οὕτως ἔχει τὸν μάλιστα ϑεοῖς πρέποντα 
λόγον. 

19. Εἰ δὲ καὶ περὶ τῶν ϑυμιωμένων ἡμέρας 
ἑκάστης εἰπεῖν, ὥσπερ ὑπεσχόμην, ἐκεῖνο ἂν δια- 
νοηϑείη τις πρότερον, ὡς ἀεὶ μὲν οἱ ἄνδρες ἐν 
σπουδῇ μεγίστῃ τίϑενται τὰ πρὸς ὑγίειαν ἐπιτη- 
δεύματα, μάλιστα δ᾽ ἐν ταῖς ἱερουργίαις καὶ ταῖς 
ἁγνείαις καὶ διαίταις οὐχ ἧττόν ἐστι τοῦ ὁσίου 
τὸ ὑγιεινόν. οὐ γὰρ ᾧοντο καλῶς ἔχειν οὔτε σώ- 
μασιν οὔτε ψυχαῖς ὑπούλοις καὶ νοσώδεσι ϑερα- 
πεύειν τὸ καϑαρὸν καὶ ἀβλαβὲς πάντῃ καὶ ἀμίαντον. 
ἐπεὶ τοίνυν ὁ ἀήρ, ᾧ πλεῖστα χρώμεϑα καὶ σύν- 
ἑόμεν, οὐκ ἀεὶ τὴν αὐτὴν ἔχει διάϑεσιν καὶ κρᾶσιν, 
ἀλλὰ νύκτωρ πυκνοῦται καὶ πιέξει τὸ σῶμα καὶ 
συνάγει τὴν ψυχὴν εἰς τὸ δύσϑυμον καὶ πεφροντι- 
Ο κὸς οἷον ἀχλυώδη γιγνομένην καὶ βαρεῖαν, ἀναστάντες 
εὐθὺς ἐπιϑυμιῶσι ῥητίνην, θεραπεύοντες καὶ καϑαί- 


4 ὡς ἂν ἐξηρτημέναις : ἐξηρτημέναις ὡς ἂν 6 
ῥητὸν] ὁρατὸν 8. πάντων] πάντα Ὗ 18 ἂν ἢ 
16 ὁγέειαν δ: ὁγείαν 16 δ᾽ ἐν Ματκίαηᾶυθ: δὲ᾽ ἑ 17 
ἐστι Ἐ: ἐστι τουτὶ - 


20 


ΡῈ ΙΒῚ0Ὲ ἘΤ ΟΒΙΕΙΌΕ. δῦ 


θοντες τὸν ἀέρα τῇ διακρίδει καὶ τὸ σύμφυτον τῷ 
σώματι πνεῦμα μεμαρασμένον ἀναρριπέξοντες. ἐχού- 
δης τι τῆς ὀσμῆς σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν. αὖϑις 
ὃὲ μεσημβρίας αἰσϑανόμενοι σφόδρα πολλὴν καὶ 
βαρεῖαν ἀναϑυμίασιν ἀπὸ γῆς ἕλκοντα βίᾳ τὸν ἥλιον 
καὶ καταμιγνύοντα τῷ ἀέρι, τὴν σμύρναν ἐπυϑυμιῶσι. 
διαλύει γὰρ ἡ θερμότης καὶ σκίδνησι τὸ συνιστά- 
μενον ἐν τῷ περιέχοντι ϑολερὸν καὶ ἐλυῶδεο. καὶ 
γὰρ οἵ ἰατροὶ πρὸς τὰ λοιμικὰ πάϑη βοηϑεῖν δοχοῦσι 
10 φλόγα πολλὴν ποιοῦντες ὡς λεπτύνουσαν τὸν ἀέρα" 
λεπτύνει δὲ βέλτιον, ἐὰν εὐώδη ξύλα κάωσιν, οἷα Ὁ 
κυπαρίττου καὶ ἀρκεύϑου καὶ πεύκης. "άκρωνα γοῦν ,φΨφ.»-- 
τὸν ἰατρὸν ἐν ᾿Αἀϑήναις ὑπὸ τὸν μέγαν λοιμὸν εὐδοκι- 
μῆδσαι λέγουσι, πῦρ κελεύοντα παρακάειν τοῖς νο- 
16 σοῦσιν' ὥνησε γὰρ οὐκ ὀλίγους. ᾿Αριστοτέλης δέ 
φησι καὶ μύρων καὶ ἀνθέων καὶ λειμώνων εὐώδεις 
᾿ἀποπνοίας οὐκ ἔλαττον ἔχειν τοῦ πρὸς ἡδονὴν τὸ 
πρὸς ὑγίειαν, ψυχρὸν ὄντα φύσει καὶ παγετώδη τὸν {] 
.ο ἐγκέφαλον ἠρέμα τῇ ϑερμότητι καὶ λειότητι δια- 
80 χεούδσας. εἰ δὲ καὶ τὴν σμύρναν παρ᾽ “ἰγυπτίοις 
βὰλ καλοῦσιν, ἐξερμηνευϑὲν δὲ τοῦτο μάλιστα φράξει 
τῆς ληρήσεως ἐκθόχορπισμόν, ἔστιν ἣν καὶ τοῦτο μαρ- “οὔ: 
τυρίαν τῷ λόγῳ τῆς αἰτίας δίδωσιν. 
80. Τὸ δὲ κῦφι μῖγμα μὲν ἑκκαίδεκα μερῶν ἘἙ 
36 συντιϑεμένων ἐστί, μέλιτος. καὶ οἴνου καὶ σταφίδος .Ἰρεξο, 
καὶ κυπείρου, δητίνης τε καὶ σμύρνης καὶ ἀσπαλάϑου 


ϑι 


6 καταμιγνύοντα Χ: καταμιγνύοντες 21 βὰλ] σὰλ 
ἸΔὈ]ΟμΒ ΒΒ 2324 μερῶν Ἐπηροτῖυδ: μνῶἢΡρ 26 κυπείρου Ἐ: 
κυπέρου 


δδ0 Ὲ ΙΒ10Ὲ ΕΤ ΟΒΙΒΕΙΌΕ. 
»«αφό ί- ὥ..«.. 
καὶ σεσέλεως, ἔτι δὲ σχίνου τε καὶ ἀσφάλτου καὶ 


ϑρύου καὶ λαπάϑου, πρὸς δὲ τούτοις ἀρκευϑίδων 
ἀμφοῖν (ὧν τὴν μὲν μείξονα τὴν δ᾽ ἐλάττονα καλοῦσι) 
καὶ καρδαμώμου καὶ καλάμου. συντίθενται δ᾽ οὐχ 
ὅπως ἔτυχεν, ἀλλὰ γραμμάτων ἱερῶν τοῖς μυρεψοῖς, 
ὅταν ταῦτα μιγνύωσιν, ἀναγιγνωσκομένων. τὸν δ᾽ 

ἀριϑμόν, εἰ καὶ πάνυ δοκεῖ τετράγωνος ἀπὸ τετρα- 
Ε γώνου καὶ μόνος ἔχων τῶν ἴσων ἰσάκις ἀριϑμῶν 
τῷ χωρίῳ τὴν περίμετρον ἴσην ἀγαγέσθαι προση- 
κόντως ἐλάχιστα ῥητέον εἴς γε τοῦτο συνεργεῖν, ἀλλὰ 
τὰ πλεῖστα τῶν συλλαμβανομένων ἀρωματικὰς ἔχοντα 
δυνάμεις γλυκὺ πνεῦμα καὶ χρηστὴν μεϑίησιν ἀνα- 
ϑυμίασιν, ὑφ᾽ ἧς ὅ τ᾽ ἀὴρ τρεπόμενος καὶ τὸ σῶμα 
διὰ τῆς πνοῆς κινούμενον λείως καὶ προδηνῶς ὑπνοῖ 
τὲ καὶ κρᾶσιν ἐπαγωγὸν ἴσχει καὶ τὰ λυπηρὰ καὶ 
σύντονα τῶν μεϑημερινῶν φροντίδων ἄνευ μέϑης 
οἷον ἅἄμματα χαλᾷ καὶ διαλύει" καὶ τὰ φαντα- 


884 στικὸν καὶ δεκτικὸν ὀνείρων μόριον ὥσπερ κά- 


τοπτρον ἀπολεαίνει καὶ ποιεῖ καθαρώτερον οὐδὲν 
ἧττον ἢ τὰ κρούματα τῆς λύρας, οἷς ἐχρῶντο πρὸ 
τῶν ὕπνων οἵ Πυϑαγόρειοι, τὸ ἐμπαϑὲς καὶ ἄλογον 
τῆς ψυχῆς ἐξεπάδοντες οὕτω καὶ ϑεραπεύοντες. τὰ 
γὰρ ὀσφραντὰ πολλάκις μὲν τὴν αἴσϑησιν ἀπολεί- 
πουσαν ἀνακαλεῖται, πολλάκις δὲ πάλιν ἀμβλύνει 
καὶ κατηρεμίξει διαχεομένων ἐν τῷ σώματι τῶν 


8 τῶν ἴσων --- ἀρυθμῶν ὟὟ7 : τὸν ἴσον --- ἀρυϑμὸν 9 
ἀγαγέσθαι] ἀγαπᾶσθαι 10 ἀλλὰ τὰ Μαγκ]απάυβ: ἅμα 
14 λείως ΒΗ: δεῖ ὡς προσηνῶς Μ: πρὸς ἡμᾶς ὑπνοὶῖ τε 
καὶ Ἐ: ὑπινοῦται καὶ. οὗ Ῥ». 888 


2ὅ 


ὈΕ Ι5ΘΕ ἘΤ ΟΡΙΕΙΘΕ. Ζ ῦδ1 
ἀναδομάτων ὑπὸ λειότητος᾽ ὥσπερ ἔνιοι τῶν ἰατρῶν 
τὸν ὕπνον ἐγγίγνεσθαι λέγουσιν, ὅταν ἡ τῆς τρο- 
φῆς ἀναϑυμίασις οἷον ἕρπουσα λείως περὶ τὰ σπλάγ- 
χνα καὶ ψηλαφῶσα ποιῇ τινα γαργαλισμόν. τῷ δὲ Β 
κῦφι -χρῶνται καὶ πώματι καὶ κράματι" πινόμενον 
γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς καϑαίρειν, ἘἜΞΕ χρὴ μαλακτικόν. 
ἄνευ δὲ τούτων ῥητίνη μέν ἐστιν ἔργον ἡλίου καὶ 
σμύρνα πρὸς τὴν εἴλην τῶν φυτῶν ἐκδοκρυόντων. 
τῶν δὲ τὸ κῦφι συντιϑέντων ἔστιν ἃ νυκτὶ χαίρει 
10 μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι ψυχροῖς καὶ σκιαῖς καὶ 
δρόσοις καὶ ὑγρότησι τρέφεσϑαι πέφυκεν. ἐπεὶ τὸ 
τῆς ἡμέρας φῶς ἕν μέν ἐστι καὶ ἁπλοῦν καὶ τὸν 
ἥλιον ὁ Πίνδαρος δρᾶσϑαί φησιν “ἐρήμας δι᾽ αἰϑέρος᾽" 
ὁ δὲ νυκτερινὺς ἀὴρ κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν 
16 γέγονε φώτων καὶ δυνάμεων, οἷον σπερμάτων εἰς σ᾽ 

ν ἀπὸ παντὸς ἄστρου καταρρεόντων. εἰκότως οὖν 
ἐκεῖνα μὲν ὡς ἁπλᾶ καὶ ἀφ᾽ ἡλίου τὴν γένεσιν ἔχοντα 
δι ἡμέρας, ταῦτα δ᾽ ὡς μικτὰ καὶ παντοδαπὰ ταῖς 
ποιότησιν ἀρχομένης νυκτὸς ἐπιϑυμιῶσι. 

1 ἀναδομάτων : ἀναλωμάτων 4 ποιῇ Μαγκδπάαβ: 
ποιεῖ 6. Ἰδοῦπδ 8 ---9 Ἰ1χῦῦ. 1ῃ Εἰ χρὴ] χρῆμα ἘἈ 8 


σμύρνα ϑαυϊταθ: σμύρναν εἴλην Β-: σελήνην 18 Πώ- 
δαρος] Οἴσταρ, 16 ἐρήμας Ῥίπάδτυβ: ἐρήμης 


Χ 


2 ΙΖ 72ὦ 








ΟΟΒΒΙΘΑΈΝΘΑ 


[ὴ ἰοχία ὑ. 88, 16 στρατευόμενον (ΚαυτίΖ, ΜΊΒο66]]6:. [ΘΣΡΖ. 
1888. αἀὐϑπ ἀἰδβοχίδ οπθιη ὈΣΌΠΟΡΟΪΘ ταθτβ ΕΔΗ ΘΘΗΒΙῚΒ 
ΔΌΒΟΙαὐΟ ἔθγθ ΟΡΘσΘ τη181ὺ ρ. 98, ὁ προπεσὼν οὔπὶ Ι 
(ἀθ) ρ. 118, 6 εἶχεν (ἰἄάθτα: ἔχει») 143, 21 λέγοντος 
πλείω, ἐγέλασε (161) 160, 26 βλάπτωμεν 110, 7 εἶπέ 

112,16 βούλονται 195,9 αὐτοὺὶ 288,12 προύχοντος 
(: προέχοντο), 346, 10 κομᾶν καὶ χγρυαοφορεῖν (ΜοΖιτῖδοΣ 
σοπΙιθοΐαγατα οοπῆττηδί Ασιϑὺ. Εσᾶρτα. 611,18 οα Βοδβο. Του πο 1). 

941, 16 ἐγίγνωσκεν 288, 21 Φητιαλέων 402, 4 
ϑροίαμβοι 

ἴη Αἀποίδίομο δὰ "Ὁ. 36, 20 βοσ. υἱὰ, συμπαέξζοντας Ῥὕτο 
οὐ παίζοντας, Θοάθχηη Βθῆδὰ αὑὸ αἱοῖίαΣ συμπαιγμός οἱ συμ- 
παιγνία ». 118, 16 διακωλύσειν Κυτί,χ 220, 31 ἀπίασιν 
Οονοῖαβ 281, 28 φιλονικίας 3386, 28 ΤηΔ]1}τὰ αὑτῆς 
289, 22 Θηβῶν 2862, 26 ἀπὸ ταὐτομάτου 26ῦ, ὅ Μέβιος] 

288, 21 Φητιαλέων 842, 9 διοσημέας οὐ 848, 28 διο- 
σημιῶν ἀδὺ οοὐᾶοχ ἢ 4410, 18 μαρακάνδαν τοῖῖ 428, 24 
κατὰ τὸ Ετηροτῖαβ: καὶ τὸ 448, 1δὅ δεδυκυίας ἐξώρυξε Ἰάδτα, 

48, 4 προσέχονται ΒτύΠη 

Μοπμομηάσιῃ ἀθηΐαπθ οϑὺ οοπϊθοΐαγαβ αὐδβᾶδπι, τνϑὶυῦ ᾿. 
160, ὁ ταῦρον ἔφη Βαᾳ. Ρ. 896} παῖξαι γτοὸ πέμψαι οοἰῦ. τὴθ 
Ταῦ]ζο δηΐθ Οδν. βομτηχανιατα οὐ Εἶν. Βυα ηΐθση 18πΔ Ῥγοΐα 886 

ῬΥΙΩΙ γΟ]ΌΤΏ1}18 ΘΙΎΤΟΥΘΒ 1 10018 ἸαυαὐΒ ΟἸΩΠ6Β ἃ ΗροΥ- 
ὉΒΘΙῸ οσίϊ οογτιρδηίυν τὰ: Χ 210 (Ρ. 89,3) Νϑυοϊ Ρ. 499 
Φ. 82, 1 ἰἅ. ν. 697 (. 140,20) 4,6ὅ8 Ο. 161, 50) 

ὍΣ, ΡΏοΘα. 1682 (φ. 174, 22) Ῥ. 2166 Φ. 208, 24) 
Νδυοκ Ρ. δ34 (ρ. 205, 8). Ξίον. ΧΧΧΙΠ, 9 (Ρ. 318, 10) 
Βίον. ΧΙΧ, 7 (Ὁ. 318, 231) Νδῦοκ γ". 3581 (ᾧ. 328, 22) 14. 
Ῥ. 6097 (Ὁ. 289, »)9Ὁὺ Βυτ. ῬΒοθη. δὅ24 (Ῥ. 807, 9)ὺ -Νϑυοκ 
Ῥ. ὅ08 (Ρ. 809, 11) 

Οοὔοσυσα 1ἴπ δευτέραις φροντίσι αὑδ δυὺ ἃ τη6 Οὐβογνυδίβ 
δῦ Ὁ 811186 δὰ Ῥγϊγησσα γοϊασταθη Ῥοσγίϊποηὺ δἀἀθηάδ οὗ οοτ- 
τ ρομᾶδ δὸ στυ]ΐδ 4118, αὰδὸ 5'π0ὸ 1} ἀπὈιϊαύϊοπθ δα το]ῖ- 
418 νο]υτηῖπᾶ ῬΟΣ ΠΟ υμ, 08 οἸμηΐα ΒᾺ ὑπῦτὰ σΟηβροοίασα 
Το οὗ σοιωτηοῦϊυβ οὗ βοουχαιυβ ἴῃ υ] ϊτηα Ῥγδοίδ 0} 6 
Ἰπαϊοαία οσπηΐ. 








Β. Ο. ΤΘΌΌΠΘΙΕ . 
ΒΟΒΠ]ΔΠΒ ΔΌΘΩ κε ΘΟ ΒΟΟΣ ππὰ Ἰδίοϊ ίβομον ΒΟΙΓΙ ΓΒΊΌΘΙΙΟΓ 


πῖΐ ἀρηίβοιθι 


“Καὶ ἃ 
ἈΘΘΟΒΥ]ΟΟ ΑΚΔΙΘΝ.Υ. ΞΉρ6γ. ΑῸΒ. 2.3 
--- ΡΟΙΒΟΥ το 7γ7εῖ. 8. Αὐϑ.. 1. 
--- Ῥεοινοίμοπεν. Ἡγδοϊϊείν. 3. Απῆ. 1. 
-- ἀο. ---- γι ϑοληαξ. 1. 
Αὐϊοϊορηδηθε. ἀΐθ ἼΟΙΚΟΗ ν.Ψ Τειζοεὶ. 
, Αιῇ. τοῦ Καολίδν. .. ἃ. 
ΑΥΥΪδπ᾽ 5 Αβαραδῖεν. Αὐζοῖε. 1. Ἐ- Δ 1 


-π- τ ΌΠΗΒοΟΝΣ........ 3 


ΒΠΟΙΒΟΙΣ, και μοϊοξίο. Ι. 4 Αυϑ. 1. 
--- ἀο. ---... Αὐϑ. 1 
(ὐΟΝΔΥ 0 ὙΤΝ ΠΥ Ν του 

Ῥοδεγδνε. 8.4. 


ςο:οο 9 9 ὁ κ. 5" ὁ ὁ » 


3. 

ΟἿοΟΤΟ ἀο οζαῖοσζο νυ. Ῥίδεγίξ. 
δ. Αὐυϑίι,. .. . .-.«.νν.ως 
Ἑϊηκοῖπ: ΒΌΟΘΝΙ ἃ 1.80. πόνον 

ἹΠῸ11..... ...- 

-- -- μδυίϊθηθ6 ογδίου. νυ. Εἱαννὰὶ 

---- Βευΐπδ υοὰ διωογίέ. 3. Απῇ. 

- --- Ογαΐοσ συόὰ δίωφγίί. ὃ. Αυϑ, 

βοάθῃ: 

--ἕ [τ ΡΙδποῖπα νυν. Χῦρχε. 8. Αυῇ. 

-ἕ Πἶν Νοκιίπα τοὰ Χοοῆ. 3. Ατϑ. 

----.. ἴα Βοποῖπθ ν. Κίέολέον. 8. Αυϑῇ. 
ΕἸδοζχείδεη. . . . . .....- 

---- τὰ ἘΠΙῸ νυ. Ἀὐολίογ. 8. Αὐ. 
γ. Εὐεγλαγᾶα . . . ... .... 

-- [τ Ἰπυτοδδ του Χοολ. ἃ. Ατιᾶ. 
Υγ0 Ζαπαρτα. 

---- [ἂν 88]118 νοῦ Ειολίαν. 3. ᾿Αὐδ, 
γοΣ Ζαπάργταγ. . . . .... 

-- κοκοὰ ὕοσγοδ. ΤΥ. ΒΌΘΝ γου 
ἈΕἰολδενγ. 8. Αυῇ, ν. Κεγλαγᾶ. 

---ς ἀο. “---- Ὑ. ΒαοΒ. γοῖ Κιολμον. 
3. Αυῇἢ. ψοὰ! Σδεγλαγι ... 

---- Ὁ δε Ππδε. Βοάθα τοὶ Ἑιολίον. 
δ. Αὐυῇ. ν. Ερεγδαγά .. ... 

--ἕ ν ΜδυΌΘΙθΕ οἷο. γ᾿ Πίολδεν. 
8. Αὐῇ. τοῦ δδεγλαγά. ... 

--- ἀϊνιπδὲῖο ἰπ δοςῖ]. νυ. ἰοῦ» 


ἃ, Αυῇ. ν. Σογλαγά . :- . -,4ὅ 
--- 1. απ. ἴΠ᾿ ῬΒΠΙΡΡίβομθ Βοᾶθ 

Υ. Κοολ. ἃ. Ατῇ. ν. Κοῳγλαγὰά. ---.90 
--- [ὅτ Αὐομἶδα ν. πέολῥεν. 8. Αυϑ. 

Υ. Ἐδεογλαγά οἝοιοιον ὁ δο ὃ 6 ---«4δ 
--- ἄν. ἃ. [περοχΐπ ἃ. ΡομιροῖπΒ 

νυν. Κιοεγ. 8. Αὐῇ. γν. Σοεγλαγὰα ---. 60 
-- Βυϊοῖο σοῦ ἔγον. ἃ ΑΒ. 3.838 
------. Του ΔῈ υ. ᾿δίησ. 8. Αὐῇ, 

1. Ἠοῖι. ἰῦ. 1. ΤΙ... . ... 1.90 

ἮΙ. Ἠοῆ. Ὁ. 1|-ἁ. .... 1.60 
.--.---. δ οὔδοῖϊα τοὶ .σ. ΔΙ. . 8.85 
.-- -. δο πδίυσα ἀδοσί γν. Οοσίλδα. 3.40 
-----. ΟὕΔἴο πιδῖοσ ν΄ Φοίβη. 8. ΑΒ, -- 60 


ΑΠΠΘΥΠΗΖΘΙ. 


Οἴοογο ἄο δπῖ πα ΒΟΒΟΣ. ν΄. Ἡοϊέεῖη 
--- δ πα μ αχα Βοῖρίοπ!α ν Ἀεὶ (8Ή6᾽. 
-- [Δο! πὸ ν. Ζαλπιονον. 4. Αὐῇ. 
----τ- τ ν. οί ηοῦ.. 
---« ἂο Ἰοκῖθης γτοὰ δώ Μωηΐ. 
ΟΟΥΒοΙ πο ΝΟΡΘΕ ν. ϑιεδοϊίδ. 11. ΑαΒ. 
ΥοΣ οἿ,ἀΜοοσέξϑ. . . . . .. .... 
Οπτί πὸ Βαῖπε ν. ΡῬορεὶ. 1. Βὰ.8. Ατῇ. 
--- ἕ ῷἀἅο. -------ὄἕ 11. Βαπᾶ,. 3. Αυδ.. 
Βοιβοδίημθη08 γν. πελάαηπέε. 1. Ησῖϊ. 
1. Αυδ. ν. δία .. .. ... 
-..--- ἀο. --τ0Ἰ. ΗοΙ͂ΣΌ. 1. ΑΌΙΏ. δ. Αὐϑ. 
----- ἀο.-------Τᾳ ΘΙ ΙΓ ΑΛ, 4. Ααῇ. 
ἙπεΙρΙἄθ5 ν. Χὐἰπλεῖ. 1. ῬΒοθεΐσθδθ 
--.-.-.- τοῦ Ἡεοξιεῖη. 1. Μοᾶθα, 3. Ατϑ. 
-- ---- τί ΓΙρΡΒἱμβοιΐα ἐπ Ταῦτα. 
4 Αὐῦθδ....... . 
---  [1Π| Βδοοδθυ.. .. ..- 
---- ---ΙΥὩὌΌ ΗΣΡροϊγίαΒ.. ... 
ἩἨετγοαοέ γν. Αδέολέ. 1. Βαπᾶ, Ι. Ἠοζε. 


ΒΟΟΣ 1. 4 Ααδ...... .. 
-- ἃο. ----Ι ΒΒεαυᾶ. Π. Ἡοῖς 
Βυοῦ Π. 8. Α08.... . .. 
----- ἃο. ----Ἴ1, Βαμα, Ι, ἩΘοΙ͂ 
Βυοῖ 1. 8. Ααῇ........ 
.---- δο. ----Τ. Βαμα, 11. Ἡοΐῖξἥ 
Βυσὴ ΤΥ. 8. Αὐῦθδ....... 
----- ἀο. -------ἕ 1171. Βαυὰ, Βυονῷῦ 


--.-.ἕ ἍἍἜο.-- ΟἼΨ. Βά. ΒΟΒ ΥΙΙ. 8. Αυῇ. 
----ἀο. --- Υ Βά. Βοδ. ΥἹΠ υὴττςχ. 

8. ΑυῇΊ,. . ...-....ιὉ 
ΠΟπΙΘΓ Ὲ Θάγβεθθ νου Απιείευ,, Πορίεα. 

1. 1. (θθ4. 1---1.) 8. Αυ8.. 
- -ἀο.----- Ι, 3. (Υ1|---Χ 11.) 8.4.8. 
--- -δο.- -Τ11 (Χ1Π---ΧΥΙΠ.}1.Α.8. 


------ἀο.----ΠΠ 2 (ΣΙΧΣ--Χ ΧΙ 0.48, 
----ἀο.----- ΑἸΒΔΩΩ. 1. Ηοΐξ, 8. ΑἙΩ͂, 
--ὄ.ὥ ῷ1ἀΔ2ο.---- ἁο. 9, ἩΟΙ͂Σ. 8. ΛΑἙΑ͂, 
---ἀο.----Ξ- ἄο.ἁ 8. , 23. ΑΔ. 
------ο.------. ἀο. 4. 3. ΑΔ. 
----.-.ὄ "ἴδεν. Απιε 9 Ὁ. ἰοπέεα.1.1.4. ΑΒ 
---«- ἃο. ----- 1 3. 8.Αυ8..... 
---..-. Δο. ----- 1. 8.1. 8 Απαῇ.. .. 
---...ἕ Δο. ------͵, 4, 8, Αυϑ. ο 6 
-.--- ἃο. ----- Π. 1. 2.Αυ.... 
.---. ἃο. -----ΤΠ. 23. ῷῶῷ, Αὐυῇ.,. 
------. Δο. --- 11. 38. 9. Αυβδθ... 
-.--.-. ξο ----ΙἸ 4. ῷ4 Αυῇ,. .. 

(09496 ΗδΙ ἃ 38 ἀδθκδηβ6.) 
----- 40. ---τττ ΑἸ Βδεΐ. 1. Ηοΐξ 3. Ατιῇ. 


--.-- ἀο. ---- ΑΔΒ ΔΙ. 3. ΠΟΥ͂ .3. ΑἸῇ. 


------ ο. ----το ΑΔΒΔΏΩ. 3. ΗοΥ͂;. 3, Ατ8. 
---- 4ο.------ ΑΒΗ ΔΗ. 4. ΗΟΙ͂Σ. 2. Αὐϑ, 
--.--- ἀο. ------- ΑἸ ΒΠΔΗ(Ω͂. δ. Ηοῖε.. . .. 
--- ἀο. --“-ΑἸθδηρ. 6. Ηοζίι.. . .. 


εθ "Ομ 


1.80 


Ἐπ ὃς ὃς ὃ ὃ δ δ ἐῷ ὃ δ δ φὰὶ ξὴ ἐο ἐο ξο 


μὲμ μὰ μιὰ μὸ ῥκὰ “Ἄθμμμμμ Ιμμμμμμμμ 
- . . Φ Φ . Φ Φ ΓῚ ΓῚ Φ 


ΓΕΤΤ.