Skip to main content

Full text of "Poetæ bucolici et didactici : Theocritus, Bion, Moschus"

See other formats 


Google 


This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 


public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual 
personal, non-commercial purposes. 


and we request that you use these files for 


Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 
a[nttp: //books . google. con/] 


ὅ50.5 
E» T 33 
| 2. 
fd. 


POET/E BUCOLICI ET DIDACTICI. 


7-4 


- 
. 
. 
. * 
) 
' 
. 
΄ 
* 
* 
- 
* 
* 
. 
. 
» 
. . 
LI .- 
΄ 
. 
s, 
* 
. 
[1 
. - 
* 
[] 
* 
. 
. 
. 
. 
« 
. 
- 


POET/E BUCOLICI ET DIDACTICI. 


—— —— — a0 ue 


PARISIIS. — EXCUDEBANT FIRMIN DIDOT FRATRES, YIA JACOB, 56. 


— — — iii — ———— — 


POETJE BUCOLICI ET DIDACTICI. 


THEOCRITUS, BION, MOSCHUS, 


RECOGNOVIT ET PRJEFATUS EST C. FR. AMEIS; 


NICANDER, OPPIANUS, 


MARCELLUS DE PISCIBUS, POETA DE HERBIS, 
EDIDIT F. S. LEHRS; 


, PHILE DE ANIMALIBUS, ELEPHANTE, PLANTIS, ETC. 
EDIDIT FR. DÜBNER; 


POETARUM DE RE PHYSICA ET MEDICA RELIQUIAS 
COLLEGIT U. CATS BUSSEMAKER; 


ARATUS, 


MANETHONIS, MAXIMI ET ALIORUM ASTROLOGICA 
RECENSUIT ET DISSERTATIONE INSTRUXIT 
ARMINIUS KOECHLY. 


GRJECE ET LATINE. 


PARISIIS, 
EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT, 


INSTITUTI IMPERIALIS FRANCLE TYPOGRAPHO. 


M DCCC LXII 
T 


PIUEFATIO. 


In his poetis edendis quam sim ranonem secutus, etsi latere non potest qui 
hujus bibliothecz consilium spectant, breviter tamen exponendum videtur. Ante 
omnia id pro exigua virium mearum facultate curavi, ut verba poetarum buco- 
licorum quantum fieri posset emendatissima exhiberentur. Quapropter quum 
novam recensionem constituere, nec animus neque facultas esset, fundum 
hujus editionis feci Aucusrr ΜΕΙΝΈΚΙΙ recognitionem, qua Berolini a. 1836 in 
lucem emissa ceteris editoribus palmam prazripuit. Sed quamquam Meinekium 
in plurimis locis sequendum putavi, tamen me non ita ei quasi in servitutem 
addixi, ut omnem scripturam, quam vir acutissimusa in quovis loco recepit, 
intactam relinquerem. Meum potius judicium secutus sepissime ab illo discessi, 
sive quod codices bonz note aliam scripturam commendabant, sive quod alii 
homines docti, qui in his poetis emendandis enarrandisque suum studium 
posuerunt, de selectis quibusdam locis vel rectius statuisse vel viam certe 
monstrasse videbantur, quz ad veram lectionem perduceret. In locis autem 
ita corruptis, ut nihil auxilii ex libris manu scriptis suppeteret, etiam con- 
jecturas, quz maxime probabiles esse viderentur, in ordinem verborum recepi. 
De dialecto, qua usi sunt poet bucolici, uberius disputare non est hujus 
loci, presertim quum lizc disputatio etiamnum permultis dubitationibus ob- 
noxia sit ideoque non queat paucis absolvi. Interim hanc mihi legem scripsi, 
ut, si a minutiis quibusdam ubi constans esse volui discesseris, nihil invitis 
codicibus loco moverem. Majora praestabit H. Δ. Ahrens, qui eximia doctrina 
et sagacitate de dialectologi« jam egregie meritus est. 

Hanc igitur rationem inivi in arte critica factitanda. Jam sequitur ut dicam de 
subsidiis meis. Praeter editiones Heinsii, Sheldonii, Reiskii, Wartoni, Brunckii, 
Valckenarii , Harlesii , Pileneji , Strothii, Dahlii, Scheferi, Kiesslingii , Geelii , 
Briggsii, utriusque Jacobsii, Wüstemanni, Didoti, Boissonadi, Weisii, quas 


omnes accurale inspexi non sine aliquo. fructii, etiamsi interdum non alios 
TBEOCBRITUS. e 


1*7942 


Jj PRJEFATIO. 

esset nisi ut suum cuique in collectaneis meis tribuerem, ubique diligenter 
consului criticas copias Gaisfordianas. lis autem adjunxi editionem , quam Zu- 
tetie Parisiorum a. 1828 duobus voluminibus emissam curavit J. B. Gail, et 
quam nullus huc usque ex editoribus , quorum opera emendatus Theocritus 
postea prodiit, in usum vocavit. Gailius novam et integram omnium quos 
servat Regia Bibliotheca Parisina codicum collationem suppeditavit, sed non 
addidit quid significent littere A. B. C. D. usque ad litteram Z., quibus sin- 
gulos codices distinxit. Nam quo minus tertium volumen, in quo codicum 
Theocriteorum notitiam et etatem expositurus erat, absolveret morte im- 
peditus est. Jam vero aliquot codices qui sint et quales, facile est repe- 
rire, ubi farraginem lectionum variantium Gailianam contuleris cum appa- 
ratu Gaisfordiano. Sed de iis, quae non aliunde cognita et ex MSS. nondum 
collatis deprompta continet editio Gailii, certo judicare non potui. Huc acces- 
sit quod Gailii fides et religio apud alios scriptores Grecorum in suspicionem 
vocata est, et quod apud Theocritum quoque nonnumquam eum lapsum esse 
animadverti. Ita, ut unum tantummodo specimen adddm, in idyll. I. 143. af- 
fert « Δίδοι d. » quasi ex codice enotata esset scriptura. At illa littera orta ex 
homine Danielis Heinsii apud Gaisfordium , quod Gailius perperam intellexit. 
Sic alios errores possem adjicere. Itaque precibus adii Fridericum Dübnerum 

ut aliquot codices Parisinos a me ineicatos denuo in meum usum conferret, 
quo certius judicare possem de Gailii fide et religione. Atque vir ille soller- 
tissimus statim meis precibus annuit et postea ad me misit collationem horum 


codicum : 


1. Apud Gaisfordium 335 [error operarum pro 3335], hodie nr. 2835 sive P. apud Gailium. 
sec. XIV. 

2. Apud Gaisf. 1513, hodie nr. 2831 sive L. apud Gail., bombyc. sec. XIV. [Non recte Adertus 
codicem adscripsit seculo XIII. 

4. Apud Gaisf. 2794, hodie nr. 2736 sive D. apud Gail. 

6. Apud Gaisf. Colbert. 1193, hodie nr. 3721 sive B. apud Gail. sec, XV auctore Dübnero 
[Adert. sec. XIV]. 

9. Apud Gaisf. Colbert. 6443, hodie nr. 388/ sive Q. apud Gail., bombyc. optims notz sec. 
XIII. 

19. Apud Gaisf. Regius 3378, hodie 2832 sive M. apud Gail. (Ex hoc codice descriptus est nr. 
2812 sive K. apud Gail.) bombyc. optimz notz sec. XIII. 


Optimi inter codices Parisinos sunt 9 sive Q. et τὸ sive M.(*) Ex scripture 


. (ἢ Vetam esse descriptionem, quam de his duobus codicibus dedit Sanctamandus apud Gaisfor- 
dium, mihi diserte indicavit Dübnerus. 


PRAEFATIO. " iij 
discrepantia, quam ex his codicibus cum summa benevolentia in meum usum 
enotavit Dübnerus, partim intellexi , Sanctamandi collationem in aliis carmi- 
nibus accuratissime institutam esse, in aliis satis festinanter, partim persuasum 
mihi est, quam Gailius ex codd. Parisinis collegerit lectionum farraginem non 
esse spernendam, etsi nonnulla scitu dignissima silentio transmissa sunt. Ego 
quum criticum commentarium scribere pro hujus editionis ratione non po- 
tuerim , pauca tantummodo attuli quz aliquid facerent ad lectionem verborum 
receptam vindicandam. Postea mihi innotuit S$cAholorum Theocriteorum pars 
inedita quam ad codicis Genevensts fidem edidit F. Adert, Turici. 13843. Ibi p. VI 
Adertus omnes codices a Gailio collatos designavit, neque tamen addidit unde 
hauserit suam notitiam, num forte ipsi licuerit inspicere qui Gailius manu 
scripta (Gailius enim przf. p. VIII admonuit se omnia pene Jam confecta ha- 
bere) reliquit. Nullam setatis notitiam dedit Adertus de sex codicibus A. B. N. 
R. S. Y. Itaque interrogavi Dübnerum, qui meo rogatu hos codices inspexit 
mihique respondit, eos omnes esse recentiores, nimirum Α et B sec. XV., 
quattuor reliquos sec. XVI. 

, Porro quum evolverem scriptores, qui locos longiores brevioresque poeta- 
rum bucolicorum laudarunt, sepe recurrendum mihi fuit potissimum apud 
Bionem et Moschum ad Stobzi Florilegium Gaisfordianum. Qua re permotus 
litteras dedi Vindobonam, num accuratam collationem egregii codicis Vindobo- 
nensis nanciscerer. Habemus de codicis etate et scriptura Kollarii et Lambecii 
sententias in Lambecii ed. Koll. VII. 306. Scriptus est sec. X litteris inclinatis, 
manu grecá currente. àtque Kopitar. eximia qua semper excellebat liberali- 
late statiin auditis meis precibus omnes locos Theocriti, Bionis Moschique, 
qui apud Stobzum leguntur, ex codice Vindobonensi diligenter cum editione 
Gaisfordii contulit et eam collationem ad me transmisit. Quam utilis ea fuertt 
haud raro apud Bionem et Moschum, ex hac editjone, ut arbitror, ita pate- 
' bit, ut lectores illi:viro egregie cordato magnam sint gratiam mecum habituri. 

Lubentius transeo ad aliam rem, ad jucundum officium gratiarum agen- 
darum viro, qui magno beneficio me sibi devinxit. A. E. Poeschl enim, eru- 
ditus Thusnelde Vindobonensis editor, suasu Kopitari in meum usum accu- 
ratissime, ne minimis quidem rebus omissis, contulit quattuor codices 
Vindobonenses, quorum collationes jam Brunckius habuisse se affirmat ig 
Theocr. 1. 703. II. 1. Codices sunt hi : 


Vindob. 389. (Vindob. a.! continet , prater alios scriptores, undecim priora idyllia Theocriti, 
a. 


ἵν τ PRAEFATIO - 


« Est chartaceus bonzeque nota in quarto, sed aquá mariná passim fede corruptus, constatque ex 
foliis centum sexaginta sex. » IVessel. 

Vindob. 200 , olim 216. ( Vindob. b.) continet , prater alios scriptores , tredecim priora idylha 
Theocriti cum permultis scholiis marginalibus et interlinearibus; idyll. octavum bis adest. « Est 
chartaceus, antiquus bonzque nota in quarto, sed in fine mutilus constatque nunc ex foliis septua- 
ginta. » JVessel. 

Vindob. 256. (Vindob. c.) continet, prater alios scriptores, quinque priora idyllia Theocriti cum 
multis scholiis marginalibus et interlinearibus. « Est chartaceus bonseque nota in quarto, constat- 
que nunc ex foliis sexaginta octo. » JVessel. 

Vindob. 258. (Vindob. d.) continet, prater alium scriptorem, vitam Theocriti , εὕρεσιν τῶν Bouxo- 
λικῶν, περὶ διαφορᾶς τῶν βουχολιχῶν, quadam de dialecto Dorica. et septem priora idyllia Theocriti 
cum innumeris scholiis marginalibus et interlinearibus. « Est chartaceus bongque nota in quarto 
constatque nunc ex foliis sexaginta septem. » JVesse/. 


Ex his codicibus pauca speciminis caussa ad primum carmen protuli. Simul 
Poeschlius me certiorem fecit de alio codice, qui in bibliotlieca Vindobonensi 
nr. 127 et 138 asservatur et qui preter alios scriptores complectitur tredecim 
Theocriti carmina hoc ordine : VI—XIV. XVI—XVIII. XV.: Qui ampliorem 
paraturus est editionem, qualis exspectatur a Meinekio, ei collationem horum 
codicum sicut duorum triumve Parisinorum , quos supra indicavi, haud in 
utilem fore existimo. 

Denique jure auctionis tnserta est meg bibliothecz Theocritez editio Heinsii 
a. 1604, cujus margini appicta est elegantissimis litteris ad octo priora 
Theocriti carmina collatio codicis senatus Lips., cod. Academiz Lips., edi- 
uonis Florent. et edit. Rom. Hzc collatio ubique amicissime conspirat cum iis, 
qua ex Reiskii editione jam cognita sunt, et continet praeterea quie apud alios 
nondum allata inveni. Praeterea diligenter in meum usum consului veteres 
editiones Cratandri (a. 1530), Brubach. (a. 1553), Stephan. minorem, alias. Ad 
hzc subsidia, qua modo descripsi, accesserunt permulti libelli, in quibus 
selectorum Theocriti Bionis Moschique locorum emendationes explicationesque 
proposite sunt. Quos omnes hic enumerare et longum est nec opus videtur, 
quum in omnibus locis, ubicumque mihi usui fuerunt, eorum auctores ut 
decebat cum grato animo laudaverim. 

His igitur subsidiis adjutus meum opus aggressus sum, et quum jam ad finem 
pervenissem , in meas manus venit Z7»eocrrtus.. Codicum. Manuscriptorum ope 
recensutt eL emendaytt Christophorus Wordsworth. S. T. P. scholke Harroviensis 
magister. Cantabrigie MDCCCXLIF.Hic editor textum exhibuit Meinekianum (*) 


( Sed prioris editionis, qua Lipsie a. 182^ prodii/ ; nam altera recognitio Meinekii Berolini a. 
1556 einissa non cognita fuit Wordswo:tlio. 


PRJEFATIO. v 
modeste correctum ex opibus Gaisfordianis. Quod ut eo certius efficeret , 
denuo inspexit copias Sanctamandanas et Dorvillianas, qua in Bibliothec^ 
Bodlejana asservantur. Preterea aliquot codices Anglicanos primus con- 
tulit ac descripsit. Sed ex omnibus codicibus attulit (id quod dolendum est ; 
paucas tantummodo scripture diversitates, quemadmodum ipse in praef. 
p. XIV. profitetur « annotationes suas non tam in lectionibus ex Manuscripto- 
rum penu depromendis, quam in novis emendationibus vel proponendis ve. 
corroborandis maximopere versari ». Ac profecto permultas in medium pro- 
tulit suspiciones, quz insignem editoris doctrinam et sagacitatem common- 
strant. De iis autem conjecturis sicuti communiter quomodo in toto opere 
tractando versatus sit, alio loco accuratius dicam. Preter Wordsworthii studia 
uti mihi licuit editione qua prodiit ita inscripta : 7/»eocriti Carmina. Recensui! 
Christophorus Ziegler. Tubingae, 1844. Zieglerus egregiam Theocrito operam 
prestitit, quod et Italicos codices denuo excussit et integram scripture 
discrepantiam ex iis collectam cum lectoribus communicavit. Hac autem su- 
pellectile instructus nec aspernatus que alii sobrie disputarunt, quum ipse 
perinulta subtiliter restituit, tum aliis materiam suppeditavit, qua deprava- 
tissima hzc carmina paullatim ad saniorem formam revocarent. De quibus 
rebus quum alio loco sententiam meam sim fusius expositurus, sufficiet hic 
addidisse, me recensionibus duumvirorum Wordsworthii atque Ziegleri per- 
motum quz scripserim denuo examinasse , et quidquid ex utraque recensione 
didicerim fideliter indicavisse, ut hominem decet veritatis amantem. Et in iis 
quoque locis, in quibus me vel cum utroque vel cum alterutro consentienten 
inveni, nomina eorum fere sémper honoris caussa apposui. Porro ne super- 
flua proderem aut ab aliis jam satis explanata inutili modo repeterem , resecui 
aliquot adnotationes a me antea scriptas (1), quia eedem res nunc ab alterutro 
recte explicatee sunt, et in earum locum paucas alias observationes substitui , 
quarum addendarum iidem editores mihi occasionem obtulerunt. Nam brevi- 
tatis studiosus constitui nihil monere, nisi de meo haberem quse observatu 
haud prorsus indigna viderentur. Quod ut eo melius perspiciatur et cum 


(1) Etiam multas lectiones, quas ex edd. Cratandri et Brub. enotaveram, rursus delevi, quia 
Zieglerus jam collationem edd. Camer. a. 1530 et Brub. 1545 cum lectoribus communicavit, etsi 
nonnulla scitu haud indigna praetermisit. Nam editio Crat. maximam partem consentit cum cdi- 
tione Camerarii, et ed. Brub. a. 1553 ab ca quz prodiit a. 1545, descripta ab 44. Jacobsio p. XXXVII 
sqq. , nihil diversa est. Ego in hac re ut alibi plerumque eas tantummodo observationes reliqui, 
in quibus tacite vel supplere vel corrigere volui ab aliis adnotata. 


jj PRAEFATIO. 

zquitate judicetur, num emendationem et interpretationem horum carminum 
certe paullulum juvare potuerim, relictis rationibus, quas jam secutus sum 
priusquam Wordsworthii et Ziegleri recensiones in meam notitiam venerunt, 
hic enumerabo sub unum conspectum singulos locos, in quibus hec editio 
discrepet ab recognitione Meinekiana. Tacite correxi que apud Meinekium 
operarum errore vitiata sunt, veluti Theocr. V. 118. VI. 58. X. 5. XI. 62. XV. 2. 
XXII. 89. XXVI. 8. Bio V. 4. Mosch. II. 22. 86. 114. HII. 47. 119. VI. 6. VIIL 2. 
vel alias minutias quales relicte sunt Th. X. 23 (coll. V. 79). XI. 59. XXIV. 99. 
XXVI. 3a. Bio III. 5. Mosch. III. 93. vel puncta dizresis (in quibus ponendis 
secutus ego sum rationem Bekkeri) prater servatam alioquin consuetudinem 
relicta, veluti Th. VII. 129. XII. rr. XIII. 37. XV. 142. XXIV. 72. 73. XXV. 185. 
193. XXVI. 3a. XXIX. 11. Ep. XIII. 4. Bio II. 9. XII. 2. Hujus igitur generis 
minutissimas res non attinet commemorare. Sed ut ad locos aliquanto gra- 
viores transeamus (in quibus ubi nihil adnotatum est, ea omnia novata sunt 


ex libris manu scriptis), legitur 


In Meinekii editione : In hac editione : 


I. 

V. 6. χιμάρῳ..... eee Rp 
12. 58506. ........ eee Le ee. «τεῖδε (1) 
13. αὖ τε.......0ὐ ον νον ει νον εν τε (2) 
17. ἐντί. .......... CO Eym (3) 


In Meinekii editione : In hac editione : 
V. 19. δή... ἄλγεα εἶδες... ποτε... ἄλγε᾽ ἄειδες (4) 
36. ἀλλ᾽ ὁχὰ et γελεῦσα.. ἄλλοχα et γελᾶσα (5) 


48. μιν... .νν νον νιν νννννον γιν e conj. 
49. ἐπὶ πήραν........ er ἐπὶ πήρα (6) 
52. ἀχριδοθήχαν..........{.Ὁν ἀχριδοθήραν 


 ———————— πτ!ολ τ ο ῦ το ο οοτττρααττ τορι τ π....Θὕ.ϑὃχϑὕζ5.-..ὕ.ὕὅὕ«“--- ant, 


(1) Sic cod. 9 sive Q. et Colb. Cf. Abrens De dial. 
Dor. p. 362.—V. 3, συρίσδες servatur etiam in Cramer. 
Anecd. IV. p.412. 4. « τυρίσδες debetursine dubio gram- 
maticis, qui sibi ne constiterunt quidem : alioquin etiam 
τυριγξ scripsissent. » Ziegicr., quod et ipsum observavit 
Pilenejus in h. l. At V. :9 τύριγγα ex duobus Vatt. 
apud Gaisfordium enotatur. 

(4) ἅτε voluit Meinekius quoque, ut ex ejus adnota- 
tione apparet. Ex codd. C. Wordsworth. aífert ᾧτε, &ce, 
ἅτε. Formam ἄτε dant Vindob, a. c. ἅτε Viudob. b. d. 
edd. Crat. Brub. 

(3) Uti II. 154. V. 65. τοί et iu aliis locis jam exstat. 
Pariter scribendum fuit V. o9. ΧΙ. 45 sqq. et XIV. 24. Ce- 
terum in cod. Vindob. Stob. Floril. T. XX. 33legitur£ o vt 
δὲ et ποτὶ ῥινα (sic). De usu formarum ἐστί et ἐντί Theo- 
eriteo recle judicare videtur Ch. Ziegler. fBerbanblungen 
beut(der pbilelegen unb Gáulmánner in Mim 1842. p. 4o 
et in /ddendis ad editionem p. 179. — χεχμαώς etiam 
Vindob. à. et Harlejan. apud Wordsworthium. 

(4) ἄλγε᾽ ἄειδε habent. τ sive P. ro sive M. et qui ex 
posteriore descriptus est cod. nr. 28:2 sive K. (apud 
Gailium), porro tres codd. Anglicani apud Wordswor- 
thium et Vindob. a. c. Quam ego ex pluribus bone note 
codicibus (etiam Vindob. d.) reposui, eam confirmare 


videtur v. a4. et Virgil. V. rr. habes laudes. Particulam 
δή omittunt sex codd., ποτε récepi ex codice optime notae 
S. apud Gaisfordium. Parenthesis signa, quibus inclusa te- 
nebantur verba τὺ γάρ... μώσας inde a Stephano primus 
delevit Groddek Commentatio in primum idyllium Theocr. 
Gedani 1782. p. ra. 

(5) Vulg. ἄλλοχα (etiam in omnibus codd. Parisinis, 
quos Geilius in h.l. jam enumeravit, et quattuor Vindob.) 
reduxi cum Harlesio, A. Jacobsio, Boissonado, Zieglero. 
Kiesslingius quoque in admotatione ἄλλοκα μὲν bene tue- 
tur. — γελᾶσα ex cod. Mediceo P. apud Gaisfordium et 
duobus Pariss. Cf. Ahrens De dial. Dor. p. 197. 

(6) Ita codd. Parisini tantum non omnes, Vindob. d. 
(ἐπὶ πῆρα Vindob. a. c.), Lips., Heins. Brunck. Ziegler., 
qui ἐπὶ πήρᾳ nunc in optimis codd. Italis invenit. Ac 
nescio an idem legerit Scholiastes qui adnotavit : ἡ δὲ 
ἀλώπηξ πάντα δόλον χινοῦσα, ὅπως τὰ ἐν τῇ mfi pq φα- 
γοῦσα αὐτὸν ξηρὸν ἐάσῃ καθίξαι. --- V. 52. ἀχριδοθήραν 
(etiam in quattuor Vindob. et plurimis Pariss. et tribus 
Anjlicanis apud Wordsworthium qui addidit : « in eo 
lepor est quod ὁ θηρῶν ἀχρίδας 1pse a vulpe θηρεύεται. ») 
ego jám defendi coll. Lobeck. Parall. p. 375. — V. 5r. 
Pro ἐπὶ ξηροῖσι Siebelis. in Pausan. IX. 3. 4. p. ra con- 
jecit ἐπὶ Er poio. 


PRAEFATIO. 


In Meinekii editione : In hac editione : 
V. 60. xév tu... cce eee xal «vu (1) 
66. $0' et n& —T8. ...... ἦσθ᾽ et πῇ---πῇ (2) 
71. ὠρύσαντο. .. c eee enne ὠδύραντο 
78. ἔρασσαι. «. .....ὖὐὐὐνν κεν ον ἐρᾶσαι (3) 
81. ἀνηρώτευν.. .....Ὁτο ον ει ον ἀνηρώταν 
85. ζατοῖσ᾽. ἃ et ἀμά-... .ζατεῦσ᾽. á (4) et ἀμή- 
y avos χανος 
90. velsüvtt. .. eee ον τον . «γελᾶντι (5) 
92. xiu... ss. LLL. μῖπε 
102. gpicbu- δεδύχειν. . . φράσδῃ--- δεδύχειν ; 
105. ob — βωχόλος. ....... «οὐ — βωχόλος; (6) 
IIO. GUT. - ee eese nn αὖθις (7) 
123. ᾿Ελίχα-λίπ᾽ ἠρίον.. .Ἑλίκας-λίπε ῥίον (δ) 
124. ἀγαστόν......... σον νον «ἀγατόν (9) 
128. .ἴδος. ......... eee nn TA Ἄδαν 


vi] 


In Meinekii editione : In bac editione . 
V.136. ἀπεπαύσατο. .... «.« . . . . dverraóoaco (10) 
142. Μοίσαις et Μοῖσαι. Μώσαιςει Μῶσαι Bergk. 
148. πεπλύνθαι... . πεπλύσθαι 


II. 
2. qotuxép. ccce eee «Φοινιχίῳ (1) 
ἡ. οὐδέποχ᾽. «....... ὁ. «6 σον 69... «οοὐδέποθ᾽ 
TENE eecsssossossos ' ἀλλ 
Ih. Óndóm.....- ceo coe o e, ἐὁὀπάδει 
15. ταῦθ᾽ ἕρδοισα. .. ..... .. «ταῦτ᾽ ἔρδοισα 
20. τέτυγμαι......... ecce eee «τέτυγμαι; (2) 
21. ὀστέα..... lecce eee eee. οὀστία 
24. αὐτὰ. Lecce eee eee eoo c GUT 
Jo. ydXxt0 5... .. 2. ον ον σεν ον οχάλχκιος 
31. &áuaxépnat θύρῃσιν. . .. ἁμετέραισι θύραισιν 
33. iv "Aja. ...... ero eroe "ἐν Ἄδᾳ 


(1) τῷ καί... ἀρεσαίμαν restitui ex optimis codicibus 
(etiam quattuor Vindob.), Schol., edd. Ald. Junt. Call. Crat. 
Brub. Nam sola optatio huic loco quam maxime convenit. 
Particulam xaí 4. T'h. 4. Fritzsche, in dissertatione ac- 
curatissime scripta de poetis Grecorum bucolicis, Gissee 
1844. p. 54 verissime ita explicavit, ut pariter atque Ger- 
manicum and levius nec ita forti accentu pronuntiatum 
concludende quodammodo orationi in sermone quoti- 
diano inserviat. Cf. II. 142. XXI. 61.—V. 65. ἀδέα opti- 
mi codices et Ald. (ed. Lavaniensis a. 1520, uti Dahlius 
refert. Brubach. habet in variis lectionibus). Stephan. 
Heins. Sheldon. (a. 1676). Warton, alii. 

(2) ἦσθ᾽, quod mutaverat Reiskius cui alii obsecuti 
sunt, recte servarunt Warton. Pilenej. Brunck. Briggs. 
πῇ ἦσθε librorum scriptura, quam Ahrens in «st mutari 
vult, satis defenditur genere dicendi notissimo. Vid. Sie- 
belis. in Pausan. τοὶ. III. p. 233. Behr. in Herodot. I. 
21.—V. 71. ὠδύραντο sex. codices, in iisque optimus K., 
unus ex Schol. lian. H« A. XI. 13 Daphnidis canes 
ὀδύρασθαι dicit. Bio I, 18. 

(3) £p&cat (sic) 10 sive M. ἐρᾶσαι, quod Brunckius 
dedit e conjectura probata Ahrenti in Mus. Rhen. VI. ἃ. 
p. 228, quamquam idem in libello bone frugis plenissimo 
Emendationes Thheocritee, Gottinge 1841. p. 5. ἐράσσα 
mavult, nunc invenit Zieglerus in cod. Palat. 

(4) Hermanni (Ephem. stud. antiq. a. 1837 p. 226) 
coujecturam codice Palat. 190 confirmatam distinctione 
interposita ζατεῦσαι δύζςερως xtX. recepit Zieglerus. 
Ego in Daphnidis fabula explicanda maximam partem 
assentior Daderlinio in. Lectt. Theocrit. Erlanga 1843, 
quamquam de versibus transponendis, id quod idem De- 
derlinius suasit, non ausus sum libris invitis quidquam 
mutare. F. G. Welcker. etiamnum tueri videtur senten- 
tiam suam in Opusc. Bonne 1844. vol. L. p. 199. ζατεῦσα 
δύζερως quattuor Vindob. Iidem ἀμήχανος ut duodecim 
Parisienses. 

(5) Sic etiam g sive Q.—V. 97. xelxe etiam Vindob. 
h. — Versus 100. et101 desunt in cod. Vindob. Stobai. 

(6) Ita scripsi cum Grzfio et Briggsio, quum οὗ abhor- 
reat a ratione dialecti. Tum versum 107 : ὧδε καλὸν Boy. 
δεῦντι ποτὶ σμάνεσσι μέλισσαι, quem utpote ex Idyll. V. 
46. temere intrusum jam alii uncis incluserunt, ego cum 
Zieglero plane induxi una cum sequente versu interca. 


lari, qui et ipse in plurimis et optimis codicibus omitti- 
tur. Neque legisse videtur posteriorem horum versuum 
Scholiastes, cujus apud Gailium et Adertum hsec est adnota- 
tio : Τὸ παρὸν εἰδύλλιον σύγκειται dx στίχων δακτνλικῶν 
ἐξαμέτρων ἀχαταλήχτων ova'. De senau totius loci expo» 
sui in Fuhrii et Zimmerm. Ephem. in usum gymnasiorum 
editis a. 1842. p. 202. Mecum facit 7. B/eissgerber. in 
Germanica hujus carminis interpretalione Offenburgi a. 
1842 edita p. 8. — V. 108. In vulgata scriptura θηρία 
τἄλλα διώχει tecte indicatur, opinor, ipsa Venus cum 
summa acerbitate. 

(7) αὖθις etiam Vindob. b. c. d. cod. Acad. Lips. ed. 
Brub. Cf. Müblmann. Leg. dial. p. 72. etZiegler. inh. 1. 

(8) Hanc librorum scripturam bene tuetur Fritzschius 
Ρ. 47 sq. 

(9) Ex plurimis optimisque codicibus (etiam Víndob. 
a. b. d. ἀγειτόν Vindob. c.) Reisk. in adnot. Brunck. 
Kiessling. Briggs. Gail.—V. 128. ἐς ἄδαν quattuor Vir- 
dob. Iidem v. 130 ἄχανθοι οἱ v. 132a γένοιτο. 

(10) Sic legitur in bonis codicibus. Schol. : εὐφήμως τὸ 
ἀποθανεῖν ἀναπαύσασθαι ἔφη. « Quam veram esse lectio- 
nem iudicat sequens ἀνορθῶσαι. Est enim teste Suida [p. 
353 ed. Bernh. ] Ἀναπαύσασθαι τὸ χατακλίνεσθαι ὡς πρὸς 
ὕπνον. Deinde multo παθητικώτερον est Daphnidem in 
articulo mortis reclinatum describere, quam simpliciter 
finem dicendi facientem. » Taylor. apud Briggsium. Nam 
verbum θνάσχει v. 133. sensu perfecto dictum esse, recte 
observavit Dederlinius in Lectt. Theocr. p. 9. Aliaratio 
est loci Theocr. VII. 9o. 

InyrL. II, v. 1. qQ ga explicat Schol. Eurip. Hec. 815. 

(1) Id suppeditant septem codd. atque Athensus XI. 
p. 475, E. Vide Bergkium (Mus. Rhen. a. 1839 p. 31.) 
ingeniosissime, ut solet, operta aperta reddentem. Porro 
in verbis ὡς.... χαταθύσομαι explicandis secutus sum Sie- 
belisium in Paus. vol. II. p. 106. atque βαρυνεῦντα pro 
presente defendi posse vix puto, 

(2) Signum interrogationis immutatum reliqui secutus 
Hermannum Zetract. adnot. in Soph. Philoct. p. τα. Nam 
tales quoque locos, qualis hic est, respicere potuit Na- 
gelsbach. excurs. II. in Hom. Iliad. p. 178 sq et p. 202. 
Gravius quodammodo repetitur eadem notio per xal τίν. 
Jam in Adnot. in Theocr. contuli III. 8. Pariter judicat 
Fritzschius p. 48. 


viij 
1. Meinekii editione : In hac editione : 
V. 34. χινήσαις ἀδι..... 9... . «χινήσαις χ᾽ dà. 
38 et 39. σιγᾷ. ........6Ὁ 66 ον ο Οσιγῇ (1) 
η1ι. ἦμες...... eere ἦμεν 
45. Θασέα... .«....οοοννονονο Θησέα 
48. τῷ 9 £m... clle. ον εν «τῷ δ᾽ ἐπί (2) 
58. ποτὸν xaxov. ........- . «καχὸν ποτὸν (3) 
62. àexén. .......... eee. .. «ὀστία 
64. uova et δαχρυσῶ..... . μούνη εἰ δαχρύσω 
65. ἀρξεῦμαι...........Ὁὐν νον νιν ἄρξωμαι 
66. χκαναφόρος. .. «. .«. «ον νον καγηφόρος 
74. τὰν Κλεαρίστας............ «τᾶς Κλεαρ. 
76. μέσαν...... 0066 ον ee eee. μέσον (4). 
81. ὥς μευ...... 6 6ὐν νννννν «ὥς μοι (5) 
go. ὀστέ᾽ ..... . «0 νον νυ οοσννον οὐστί᾽ 
95. μᾶχος. .....« «ον ον νον ον ον μῆχος 
101, χἤφ᾽ et ὑφάγεο.... .. .. «κεΐφ᾽ εἰ ἀφάγεο 


118. χηγών. .......0 ον ον νιν ees. χηγώ 
122. πάντοσε πορφυρέῃσι.. πάντοσε πορφυρέαισι 


- 99 98 σδο 96 


- (1) Sic eum F. Didot. in editione quee Parisiis a. 1833 
prodiit ac multa eleganter observata continet. Codd. Pa- 
riss. σιγῇ.-Υ͂. 45. Θησέα etiam ed. Crat. 

(2) Prepositionis accentum, qui in editionibus retra- 
clus est, mutavi ex antiquitatis prescepto. Idem feci I. 
3g. VI. 20. Cf. Lehrs. Qusest. Ep. p. 75. De ἱππομανὲς 
φυτόν bene. disseruit 4. L. Α΄. Fée : Flore de Théocrite, 
Paris, 1832. p. 41 sq. 
᾿ (3) Non iutelligo cur spreverint nonnulli hunc. posi- 
tum verborum, ab omnibus fere codicibus datum. Iuíra 
v. 161. xaxà φάρμακα. Similiter II. 136. IV. 47. XIV. 
31. XV. 5o. XVI. 85. XXV. 168. al. — V. 64. 65. De 
conjunctivo, quem jam Zieglerus ex optimis codd. resti- 
tuit, cf. XV. 135, XVI. 11. ἄρξωμαι etiam. edd. Crat. 
Brub. Steph. Esdem v. 64 μούνη. Ad v. 66. xavngópoc, 
quod ex optimis codd. recte recepit Zieglerus, cf. XV. 6 
χλαμνδηφόροι. XVI. 47 στεφανηφόροι. Mosch. VII. 4 
κοτινηφόρον.---Ψ. 67. τόχα, ut Casaubonus, Brunck., alii, 
8chol. Genev. apud Adertum. 

(4) Ita omnes codd. Parisienses.— Versu 77. posterius 
|omen ex Hermanni conjectura Εὐδάμνιππον scribendum 
*sse, demonstrare conatur €. Keil, Anal. Epigr. et Onom. 
p. 182 sq. Eidem in Spec. Onomat. Gr. p. 62. versu 70 
preplecet forma Θευχαρίδα ἃ Meiuekio olim recepta. At 
in nullo ex codicibus adhuc collatis hz formee leguntur. 

(5) Dativum jam ἃ Brunckio receptum dant plurimi et 
optimi codd. Eamque esse veram lectionem exposui in 
Lphem. in usum gymnasiorum editis a. 1842. p. 204. Pari- 
ler VII. 25 ex optimis codd. scribendum fuit ὥς τοι. Eam- 
dem dicendi rationem restituit ex codd. Meinekius XX V, 
97. Sagaciter illustravit bunc usum Grtecorum Romauo- 
rumque F. G. Hoffmann. : Observata et monita quedam 
de casibus absolutis. Budisse, 1836. ubi auctor hujus dis- 
putationis doctissimus mihique summo opere colendus 
nunc summum regimen habet gymnasii in Lusatia Saxo- 
nica florentis, — V. 101. ἀφάγεο optimi codd. et Schol. 
apud Adertum. 

(60) Ex conj  Brunckii. cum Kiesslingio. Cf. Bergk. 
Mus. Rh. a. 183g p. 33. Ahrens De dial. Dor. p. 33. 


PRJEFATIO. 


In Meinekii editione : Tn hac editione : 
^ περιζώστρῃσιν. . . . περιζώστραισιν 
V.126. αἵ xs....... ecce «εἴ χε 
122. Qa... leere rre LEXME 
128. πάντως. . ceo eere eee παντῶς (6) 
130. ὀφεῖλεν. c.c eee encre ὀφείλειν 
133. Λιπαραίου. ....... . . Atrapato Brunck. 
142. χὥς χά τοι. «. eee eee e. 0G xat vot (7) 
149. κἧπέ uot... eee eee ee XEUIÉ μοι 
150. xfjcé μιν. «.«.ὖ.0 ον ον e «Χεῖτε νιν 
151. οὔνεχ᾽ ἔρωτος. « « «1... ...60 αἰὲν ἔρωτος 
153. πυχάσδεν.. ..«.....οοὐ σον ee «πυχάσδειν 
156. ἐτίθη.... «0.0. 6 leeren ἐτίθει 


159g. δ᾽ ἔτι. .....0.00 6 τὐν ον ον κι ονεν δέ τι (δ) 
161. φάρμαχα φαμὶ. .. ..... φάρμαχά φαμι (9) 
166. εὐχήλοιο. « « « « «οὐ νον .«.εὐχάλοιςο 
III. 
8. dus. ..... eese ἦμεν (1) 


Nihil in h. l. adnotavit Zieglerus, qui tamen videndus est 
ad v. 130 ὀφείλειν p. 179. 

(7) Illud xal ex tribus codd. cum Zieglero recepi sua- 
dente Hermanno. Verbum θρυλέοιμι per unam liquidam 
scriptum exstat in codd. Pariss. 1. sive P. et 10. sive M. 
Posterior codex v. 147 habet ἔτραχον. — V. 146 probas- 
sem Aderti (Théocrite, Genàve, 1843, appendice p. 9) 
distinctionem post ἁμᾶς, ut. αὐλητρίδος jungeretur cum 
Μελιξοῦς, nisi obstaret in hac ratione collocatio vocula 
& τε. Sed lectio vulgata eandem sententiam prabet, dum- 
modo τᾶς ἁμᾶς similiter intelligatur atque XI. 7. dictum 
est ὁ Κύχλωψ ὁ παρ᾽ ἁ μὲν, i. e. tibicina que nobiscum 
in eodem loco habitat. — V. 149. ἐρᾶται, ut. Brunckius, 
cod. Lips., Vatican. 7 apud Wordsworthiuin, margo Palat. 
apud Zieglerum.—V. 131. Humc versum distiuxi ex cod. 
Lips. cum Boisson., Gail. et F. Didot., quem vide de 
Sensu disputantem p. 429. 

(8) Sic etiam cod. 10. sive M. atque Scholiastes, qui 
apud Adertum explicavit : ἐὰν δέ τι λυπῇ, χρούσει τὴν 
Ἀΐδου πύλην, τούτεστι, χαταχειριοῦμαι αὐτόν (i. e. in- 
terficiam eum. Non recte intellexit δος verba Adert.). 

(9) In inclinatione Meinekius eam sibi legem preescri- 
psit, ut antiquitatis precepta (de quibus videndus est 
Lehrsius iu Quest. Ep. p. 104 sqq.) accurate servaret. 
Sed suo proposito non ubique coustans fuit. Cf. I1. 34. 
144. 149. 158. III. xr. V. 18, 7a. 111. VI. 28. X. 32. 
XI. 38. XIV. 5o. XIX. 5. XX. 18. XXII. 93. XXIV, 
38. 40. 111. XXV. 260. 370. 256. Mosch. I. 38. II. 4t. 
127. IV. 5a. Porro accentus sine caussa idonea relictus 
est in formis verbi ov μί Theocr. VI. 26. VII. 121. VIII. 
2. XV, 137. XVII. 38. XX. 3o, verbi εἰμί IV. 3o. V. 
106. XVIII. ro. 37. XX. g. 1g. XXII. 170. Epigr. 
XXII. ἃ. BioI. 53. 71. IV. 13. Mosch. II. 143. 155. IV. 
5o. 70. in formis pronominum "Theocr. XVI. 12. XXV. 
133. XX VII. 28. BioI. 95. Mosch. IV. 97. Similem incon- 
stantiie, notam impressam habet editio Ziegleri. Equidem 
iu omnibus hujus generis minutiis studui certe constan- 
Liam servare. 

(€ Ita etiam in edd. Crat. Brub. Steph. — V. τὸ 


PRJEFATIO. ix 


In Meinekii editione : In hac editione: 
V. 16. ἐθήλασδε et μιν... .. .... .«ἐθήλαζε et νιν (1) 
43. ἐμπλέξας...... eere ἀμπλέξας (2) 
25. 179a... ... ee ecco ic e TIVO 
27. τεῷ. «0 νον enne eese Ely (3) 
τ. ἐν. ....0νονὖν VEND eta ἐνὶ (4) 
42. ἄλλετ᾽. ....0.ὐνὐὐν νον οενν σον ἅλατ᾽ (5) 
Al. ἀγχοίνησιν....... ἀγχοίναισιν Winterton. 
47. οὕτως... ..«{νν ον ΝΠ Ή. Ή᾿.Ξ ᾿Ξ. οὗτῶς (6) 
IV. 
3. ἀμέλγες. .....0ὐὐν νον ἀμέλγεις Scheffer, 
7. ὀπώπη... e ee eene “νον Amit (7) 
8. dpícósv...... Leere eee. ἐρίσδειν 
9. εἶμεν. esee ne TOPPED ἦμεν 
10. exacti... «00 6.νς secos. «εἴχοτι 
16. τὠστέα..........6.ὖ0 2. esee τὠστία 
17. ἀλλ᾽ óxk.... cler ἄλλοχα 


τηνῶθε etiam edd. Crat. Brub. Steph. Theognostum 
apud Cram. Anecd. II. p. 155, 11 jam attulit Ahrens De 
dial. Dor. p. 375. Meinek. Del. Anth. p. 96. 

(1) ἐθήλασδε cod. Par. 10 sive M. ἐθήλαξεν cod. Vin- 
dob. apud Stob. Flor. T. LXIV. 23 ἐθήλαζε 1 sive P. 
et 9 sive Q. Schol. Gail. — ἔτραφε 10. Vindob. Est au- 
tem ἔτραφε imperfectum (Ahreus De dial. Dor. p. 117), 
quod moneo propter Fritzschii adnotationem p. 59. 
μασδόν Schol. Eurip. Hec. 1 39.—vtv Viudob. 

(2) Sic etiam Paris. 9 sive Q. — Ziegler adscripsit : 
« ἀμπλέξας pretuli propter librorum auctorilalem. Sen- 
tentia eadem manet. » Non credo. Nam si ἐμπλέξας scri- 
psisset poeta, non dativum καλύχεσσι xt£., sed accusati- 
vm. addidisset, quouiam amator se aliis a/ios flores 
intexisse diceret. Ergo sententia quoque flagitat ἀμπλέξας. 

(3) Ita cum Griefio, Grevero, Bergkio (Ephem. stud. 
antiq. a. 1837. p. 444). 

(4) Id preetuli ob numeros mobiliores rei narratm ac- 
commodatos. 

(5) Ex conj. Hemsterhusii. Ceterum ἄλετο, quse forma 
sufficere videtur Meinekio, ex duobus codicibus enotatur 
apud Gailium. De ἅλατο adde Friizschium p. 5o. 

(6) Cum Brunckio. Ziegler. qui idem recepit, in h. l. 
tacet. —V. 45. In nomine Ἀλφεσιδοίας accentus fortasse 
mutandus fuit secundum Lobeck. Paral. p. 465. 

(7?) Vide Mühlmann. Leg. dial. p. 142. Ahrens De dial. 
Dor. p. 329 sqq. — De ratione et consilio totius idyllii 
F. ὦ. Welcker. in Mus. Rhen. a. 1832. p. 69 sqq. multa 
utiliter et. eleganter observavit, que& maximam partem 
jam probavit Dederlinius iu Opusc. p. 351 sqq. Dader- 
linium secutos sum in interpretando versu undecimo. 

(8) Eam scripturam ex quattuor codicibus recipere au- 
sus sum ita distinctam atque intellectam ut interpretatione 
indicavi. Nominativum esse Κρότωνα monstravit Alrens; 
αἰνέω prieguanter esse dictum existimo, & τε Ko. χαλὰ 
πόλις & τε ZáxuvBoc. Simile initium habes Epigr. XVII. 

(9) lia etiam coJ. Vindob. Stob. Flor. et vett. editio- 
ues, — V. 46. σίττ᾽ ὦ Κυμαίθα optimi codices suppedi- 
tant. Recte opinor. Nain ὁ Λέπαργος proprie est nomen 
appellativum et sustinet tantummodo proprii vices, tu qui 
es sive vocaris Albus, sed Κυμαίθα jam per se est nomen 
proprium. 


In Meinekii editione : In hac editione : 

V. 20. al05........ lecce e. «εἴθε 
32. αἰνέω τάν 18. ... ..... . .. alvéo- ἅ τε (8) 
4o. Àoygn. err e «λελόγχει 
41. θαρσῆν. « « “566 eee «θαρσεῖν (9) 
46. σίτθ᾽ ....... eee. .«...«σίττ᾽ ὦ 
49. αἴθ᾽ ἧς μοι ῥοιχὸν τὸ. εἴθ᾽ ἦν μοι ῥοιχόν τι (10) 
5a. τἀτραχτυλλίδες. ....... ταὶ ἀτραχτυλλίδες 
δή. τέ νιν. ...... 6 νον νόσον ον ον 36 νιν 


θο. ἀχμάν γ᾽. ....... ον ο ce ἀχμάν 


᾿θ, ixvásw..... Leere esee ee “ἔχτάσα (1) 
10. éveógy..... lee .«ο.«ἐνεύδειν 
δι. οὖν. eese «νυν ον νον 0) Brunck, 
22. ποχ᾽...... 6 eerte . «ποτ᾽ (1) 


47. ἀμέλγεν....... οὐ νον . «ἀμέλγειν 
38. πεποίθη. ........... νιν. «πεποίθεις (3) 


(10) ῥοικόν τι ex emendatione Hermannt, Unus cod. 
Par. habet tot. — V. 54 γέ νιν Steph. et margo Palat. 
Recte revocavit, ut puto, Zieglerus. 

(1) Ita cum Casaubono, Brunckio, Wüstemanno ex tri- 
bus codicibus, probante Ahrente Emend. Theocr. p. 5. 
Eamdem formam recepit Wordsworth. — V. 9. Optimi 
libri ἀγχλέψας. Num forte ἀναχλέπτειν ita aliquando di- 
ctum esi, ut significaret per furtum tollere? 

(2) Retinuissem xox' 'Aüavatav ἔριν ἤρισεν, si comper- 
tum haberem, 'Aüavaíav dictum fuisse adjective de Mi- 
nerva. 

(3) Hsec lectio, quie in omnibus codicibus et veti. edd. 
exslat, verissima est. Nam ubi sententis primarie et secun- 
daris idem est verbum, Greci id. verbum ssepenuinero ad 
sententiam secundariam accommodarunt, et in sententia 
primaria formam necessariam verbi ejusdem mente ad- 
dendam reliquerunt. Cf. Theogn. 541: Δειμαίνω μὴ τήνδε 
πόλιν Πολυπαΐδη ὕδρις, ἧπερ Κενταύρους ὠμοφάγους 
ὄλεσεν, ad quem locum Schisferus iu Gnom. poet. p. 42 
laudavit Eurip. fragm. Inus [7 Dindorf. sive XIII. 412. 
p. 21a ed. P/agner. quem vide] et Porson. in Eurip. 
Orest, 1035. Adde Piudar. Olymp. I. iuit., porro plures 
locos Apollonii Rhodii, de quibus diligenter disputavit 
R. Merkel. in Bergkii et Csesaris Museo stud. antiq. a 
1843. p. 559. Neque soluts& orationis scriptores ab hoc 
dicendi genere abhorruisse satis docent Poppo in Thucyd. 
I, 33 et 8a : ἀνεπίφθονον δὲ ὅσοι ὥςπερ xal ἡμεῖς ὑπ’ 
Ἀθηναίων ἐπιδουλευνόμεθα xc. i. e. ὅσοι sc. ἐπιδου- 
λεύονξαι, atque Bornemann. in Xenoph. Cyr. IV. 1. 3: 
τὰ μὲν γὰρ ἄλλα, ὅσαπερ οἶμαι xal πάντες ὑμεῖς ἐποι- 
εἶτε. Similiter locuti sunt. Latini, veluti Livius IV, 2; 
« reminiscerentur quam majestatem senatus ipsi a patribus 
accepissent , quam liberis tradituri essent, ut quemadmo- 
dum plebs gloriari posset auctiorem amplioremque esse.» 
Ubi Aischefski preter necessitatem in ordinem verborum 
recepit possent ex conjectura Dukeri. Ceterum eamdem 
dicendi rationem Meinekius jam restituit Moscho II. 69. 
atque ego adjeci Mosch. IV. 45. Ordine inverso preivi: 
Homerus Il. θ΄, 307 (Lehrs. De Arist. p. 383) et Od. ?', 
415; unde ad usum, quem nos hic tractamus, quodam- 
modo trausitum facit Hesiod. Opp. 357 Gottling. — Ita 
jam pridem correxeram in meo exemplo Theocriti addi- 


χ PRAEFATIO: 


In Meinekii editione . In hac editione : 
V. 33. τηνεῖ et πεφύχη . . . «.«τουτεῖ (1) et πεφύχει 
37. ποθέρπει..... ecce eec. «ποθ᾽ ἕρπει 


39. ἐγὼν... 7. leen T 
47. 96899... ... esee... δένδρει (2) 
5o. 1808... .... eese VEDDEN τεῖδε 


51. τραγῇαι. .....0 6 6 ο ον eee τραγεῖαι 
67. τᾶδ᾽.. PEPPER 7171 
68. 23. 25. ἐντί. ...... ellus. ἐστί 


77. τὸ δ᾽ dyav. e. Le eee eee τύ γε μὰν 


86. εἴκατι. ........0 6 6 κέν κε κεννν με εἴχοτι 

89. παρελεῦντα.. .. «ον νον mdr 

93. πεφύχη- e. cs eee eee eee eee πεφύχει 
τοῦ. πον ον νον ἐστι 
107. διῶκεν. .... «ον νον κεν οο ὁδιώχειν (3) 
109. λωδάσησθε. .... .«. «τὸν. «λωθασεῖσθε (4) 
IIU. ἐρεθίσδω. ectootosctts . «ἐρεθίζω 
III. χὔμμες et ἐρεθίσδετε. buds et ἐρεθίζετε (5) 
116. é0y..... Lee eee. DE ἐγώ 


117. ποτεχιγχλίσδευ.. « ... «ὁ. .«« -ποτεχιγχλίζευ 


In Meinekij editione : In hac editione : 
V.118. μέμναυ᾽ ὅκα μὰν * τεῖνδέ τυ δάσας (6) 
119. ἐχάθηρε, καλῶς μάλα... ἐχάθαρε καλῶς μάλα, 
122. μὲν χνίσδω.. «... «ον νον μὰν χνίζω (7) 
129. σχῖνον et χέχυνται.... σχοῖνον et χέονται 
131. ὡς ῥοδόχισσος. .... ..... ὡς ῥόδα χισσὸς 
136. χίσσαν ἐρίσδεν.. .. ..... . xccac ἐρίσδειν 
142. χηγὼν.....00 οὐ σον σον XII 
148. αἰγᾶν et φλαξῶ. ..... .. αἰγῶν et φλασσῶ 
150. φλάξαιμι. ....... «ον νόσον φλάσσαιμι 
VI. 
I. xal Ádgvg. .... eee. 6 Δάφνις (8) 
13. φράσδεο εἰχνάμησιν. «φφράζεοει χνάμαισιν (9) 


16. φρύγη..... eee eere φρύγει. 

20. ἀεῖδεν. Lecce ecce eee eee «ἀείδειν 

25. χνίσδων. 7... eee χνίζων 
VII. 


I. ἐγών τ eene oC) 
13. pv... le... . tv Ziegler. 
25. ὥς 1t... ... Leu. TOPPED NM τοι 


Φ 9 9 98 982ὲηοοθο 


deramque hanc adnotationem, quum postea eamdem per- 
sonam secundam defensam esse vidi a viris duobus gra- 
vissimis, ab Ahrente De dial. Dor. p. 319 coll. Bernhardy. 
Synt. p. 455 atque ab O. Schneidero in Nov. Mus. Rhen. 
a. 1844. III. p. 630. Itaque eo confidenüius puto me ve- 
ram scripturam revocasse. 

(1) Ex pluribus bone note codicibus cum Zieglero re- 
cepi monente Ahrente De dial. Dor. p. 368 et 362. Idem 
legisse videtur Scholiastes, cujus hec exstat adnotatio: 
τὸ THNEI ἐν ἄλλοις γράφεται l'inserendum cum  Geelio 
p. 273 ex v. 102 : τοντεῖ  ἐπιῤῥηματιχῶς ἀντὶ τοῦ év- 
ταῦθα. — V. 38. Duo codd. Paris. et Stob. Floril. T. IV. 
P. 398 Gaisf. ed. Lips. dant ὥς τε, quod esse videtur ὡς 
τὲ. Vid. Meinek. in I. 5.— V. 38 xaí omittitur etiam in 
Stob. Flor. ]. 1. 

(2) Sic optimi codices, etiam 9 sive Q. ro sive M. 
Scholiastes : xal δένδρεος ἡ δοτιχὴ δένδρεϊ. Ac nescio an 
ex hoc loco Theocriti sumpserit Suidas I. p. 1205 ed. 
Bernh. : Δένδρει" τῷ δένδρῳ. Eamdem formam tuiltus est 
etiam Fritzschius p. 60 sq., restituerunt Wordsworth, et 
Ziegler. Itaque dativum δένδρει plurimorum et optimorum 
codicum anctoritate firmatum ex hoc loco laudare potue- 
runt in. Grammatis Grecis Krüger. vol. Il. p. 50 et 
Mehlhorn. p. 322. — V. 5o τεῖδε, quam formam jam 
Ahreus in Zimm. Ephem. stud. antiq. a. 1840. p. 899 
commendavit, babet cod. 9 sive Q. 

(3) Ex codd. et vett. edd. διῶχειν (sic) ed. Crat. διώ- 
xetv edd. Ald. Juut. Brub. 

(4) Ita Fritzschius p. 6r et Ziegler. ex optimo codice 
Κ΄, preeuntibus Koenio in Greg. Cor. Dial. Dor. $ 97 
atque Brunckio. Cod. 9 sive Q. habet λωδασῇσθε. For- 
mam &6aí, quam ex conjectura reposuit Meinekius pro- 
bante G. Dindorfio in Steph. Thes. IV. p. 86, diserte ex 
codicibus enotarunt Gail. et Wordsworth. 

(5) ἐρεθίζω et ἐρεθίζετε etiam τ: sive P. 9 sive Q. 10 
sive M. Wüstemann. In cod, Senat. Lips. exstat ἐρεθίζω 
et ἐρίζετε (sic) , syllaba haud dubie per librarium negli- 
genter omiesa. οὕτως χύμες 9 sive Q. Zieglerus codicum 


vestigiis insistens coll. Apollon. De pron. p. 379 [sive 
P. 119, B] atque Gregor. $ 52 scripsit χὑμές, eumque se- 
cutus sum. Locus addendus erit Ahrenti De dial. Dor. 
P. 258. 

(6) Quod ego in hoc loco dubitanter recepi, quum 
melius nihil suppeteret, id jam a Zieglero ex codicum 
scripturis compositum et in verba poete receptum est. 
Lobeck. Pathol. p. ara conjecit ὅχα μὰν xotívotó «v 
δάσας. Versum sequentem scripsi ex sententia Bergkii 
Mus. Rhen. a. 1839. p. 33, nisi quod accentum in χαλῶς 
intactum reliqui. Vitiose hic locus affertur in Cram. 
Anecd, IV. p. 390.— In cod. 1o sive M. exstat : ὅχα μὰν 
πόκα τᾶδε τὺ δάσας, in cod. 9 sive Q. : Üxxa omisso ποχα. 
In posteriore etiam ἐκάθαρε. 

(7) Sic etiam z sive P. — V. 126 πότορθρον una voce 
Salmas. Reisk. Brunck. alii. — V. 129 χέονται 1 sive P. 
9 sive Q. et ro sive M. Schol.— V. 131 ῥόδα χισσὸς Ο. 
M. ῥόδα χισθὸς P. 

(8) Id adscivi ex sex codicibus, in quibus est optimus 
K. De repetito articulo cf. Meinek. ad XIII. 5, ubi addi 
potuerunt haec exempla: II. 74 : τὰν ξνστίδα τὰν Κλεα- 
ρίστας. III. 35: ἃ Μέρμνωνος ἐριθαχὶς ἃ μελανόχρως. 
IV. 20: y ταῦρος ὁ πύῤῥιχος. V. 1. 108. V. θα: ὁ βω- 
χόλος ὧδ᾽ ὁ Λυχώπας. VII. 11: τὸ σᾶμα τὸ Βρασίλα. 
98 : “-Ὥρατος ὁ φιλαίτατος. 151. VIII. 59 : ὦ πάτερ ὦ 
Ζεῦ. XI. 7: ὁ Κύχλωψ ὁ παρ᾽ ἁμῖν. XIII. 7 : τῶ Ὕλα τῶ 
φορεῦντος. XV. 122 : τῷ Ἀδώνιδι τῷ καλῷ. XVI. 104: 
θεαὶ ὦ φιλέοισαι. Epigr. XVII, x : χὡνὴρ ὁ εὑρών. Bio I. 
9t : τὸν νἱέα τὸν Κινύραο. Mosch. I. τ: τὸν Ἔρωτα τὸν 
νίέα. 111. 35: τῷ μέλιτος τῶ σῶ. V. 1: τὰν ἅλα τὰν γλαυ"» 
x&v. 2: τὰν φρένα τὰν δειλάν. 

(9) φράζεο et χνάμαισιν etiam rz sive P. 9 sive Q. 10 
sive M. 

(1) Etiam in Cram. Anecd. IV. p. 421. 13. Jam ubi- 
que secutus sum judicium Mühlmanni Leg. dial. p. 124. 
Adde Zieglerum p. 129. — V. ἃ σὺν καί codices fere 
omnes Parisienses. Cf. M. Hauptii. Observationes. crit. 
Lips. 1841. p. 59 sq. Tum á&yiv et ἁμῖν Gailius affert ex 


PRAEFATIO. x] 


[n Melnekii editione : In hac editione : 
V. 3o. icogaptaósv. ............ εἰσοφαρίσδειν 
39. οὐ 00v... ... Lll eee. . o0 Δᾶν (2) 
63. dvífwov. ........ TOPPED ἀνήτινον (3) 
69. uspyagévos. .. leere. « «μεμνημένος 
73. ξενέας. «... «0. eee eee ee. ενέας (4) 


ἀμφεπολεῖτο, xat ὡς. . . . ἀμφεπόλει, χὼς αἵ 
75. ὄχθησιν. .......... ere εὄχθαισιν 
79. καχῇσιν ἀτασθαλίη-. . . . . xaxaicty ἀτασθα- 
σιν λίαισιν (5) 
83. merovÓnc...... leer een. πεπόνθεις 
86. ἐπ᾽ ἐμεῦ. ..... 60οὐ νον εν ἐπ᾽ ἐμοὶ (6) 
89. χαταχέχλισο. ............ .Χατεχέχλισο 


90. ἀνεπαύσατο... ....... . . ἀπεπαύσατο (7) 
91. χηγών. .. .... ODE TOP χηγώ 

94. γεραῖρεν. ..«««ὐὐὐὐ νον νον . «γεραίρειν 
97. Épavvat- Lese εν κῶν ἐρᾶντι (δ) 
100. ἀεῖδεν. .... er hes "E ἀείδειν 
103. Ὁμόλας........ TEM .. Ὅμόλω 


«u ^ ^ as 
105. εἴτ᾽ ἔστ᾽ ἀρα Φιλῖνος. εἴτε Φιλῖνος ἄρ᾽ ἐστὶν (9) 


In Meinekii editione : In hac editione : 


V.106. ταῦθ᾽ £pónc. .....-.......ta0t. ἔρδης 
112. ἄρκτου. ... . .. enero pxtto (10) 
12/4. χοχχύσδων vdox7,tv. . «χοχχύζων νάρχαισιν 

ávtatpnot ἀνιαραῖσι 
125. ém...... TTE ἀπὸ (11) 
127. ἐπιφθύσδοισα. ...... «Ὁ .. «ἐπιφθύζοισα 
129. TRE ern TENE due 
131. ov... .. LL. enn nne «ἐγώ 
133. eyívoto...... eese . G4 0tvoto 
138. extegaig. c... σχιαραῖς 
τήο. TuxiT|dt. . coe e eee ee «πυχιναῖσι 
144. πὰρ ποσσί et πλευ--. . παρὰ ποσσί et πλευ-- 
giat ραῖσι (12) 
155. &Awed60q.... «ον νον P. .ςἀλωίδος 
156. αὖτις. cese rots αὖθις 
1587. ἀμφοτέρῃσιν. ..... ese. s ἀμφοτέραισιν 
VIII. 
Á. ἀεῖδεν. ccce eco eoo LOELOEL 
15. χαλεπός θ᾽  6........ ees. χαλεπὸς ὃ (1) 


duobus codd. « μιν vulgatam lectionem fuisse in Apol- 
loni verbis inest. » Le/irs. Quast. Ep. p. 110. — V. 15 
λασίοιο Cram. Anecd. IV, p. 409. 

(2) Hic et IV. 17 majusculam literam posui cum Gailio 
el Boissonado. Schol. recentior: Aày: Δημητέρα. Cf. 
Ahrens De dial. Dor. p. 8o. 

(3) Hanc scribendi rationem ex bonis codd. et edd. 
Med. Call. cum Brunekio, Kiesslingio, aliis recepi. Nul- 
lam hujus vocis rationem habuit Ahrens De dial. Dor. 
p. 83. Idem p. 38 ex hoc carmine addere potuit nomen 
Ἀγεάνακτος. Porro v. 69 cum Kiessling. et aliis intactum 
reliqui quod omnes omnino libri prebent μεμνημένος. 

(4) Meinekius proposuit in adnotatione ξενίας, quod 
recepit Zieglerus. Ego cum  Doederíinio Lect. Theocr. 
p. 4 scripsi Zevéac, quod jam voluit Scholiastes in hi. 1.: 
"Ovoya χύριον, ὡς τὸ Κινέας. Cf. C. Keil. Anal. p. 72. 
— Versum sequentem probabiliter emendavit Ziegler., 
quem secutus sum, Sepe in codicibus Theocriti coufun- 
duntur ὡς χὡς xó ὃ. Cf. Ziegler. in h. ]. et VIII. 5r. et 
adde X V. 92. 128. Omnes hujus generis confusiones, que 
exstant in codicibus horum poetarum, accurate indicabo 
in Lexico Theocriteo Bioneo Moscheo. 

(5) Has terminationes h. 1. habet etiam ro sive M. et 
fere ubique in hoc carmine. 

(6) Hanc librorum seripturam, quam Reiskius, A. Ja- 
cobs., Boisson. Jure retinuerunt, defendere conatus sum in 
"fdnot. in Theocr. p. 48. 

(7) Quod ex solo cod. K. enotatum est ἀνεπαύσχτο, 
menorig errore irrepsisse videtur ex I. 136. 

(8) Sic etiam 9 sive Q. —V. 103 ὋὉμόλον etiam 9 sive 
Q. et ro siveM. Ὃμόλω Brunck. etPilenej. in adnolatione. 
. (9) Id recepi ex optimo cod. S, Hermanni disputatio- 
nem in pref. Soph. OEd. Col. p. XV sqq. respiciens. 
Olim proposui : εἴτ᾽ ἄρ᾽ δγ᾽ ἐστὶ Φιλ. Zieglerus de conje- 
ctura scripsit εἴτ᾽ ὧν ἐστὶ Φιλῖνος, particulam ἄρα nihil 
esse nisi glossema suspicatus. Nullam hujus loci rationem 
habuerunt neque Hartungus nec Klotzius iu libris de 
partic. Gr. lingusm conscriptis. Neque memor fuit loci 


Theocritei H. L. Ahrens De crasi et aphamresi p. 8, ubi 
locos commemorat, in quibus illud ἄρα extra Atticam dia- 
lectum reperitur. Ceterum non opus est mutatione, si 
credas Apollonio, quem Ahrens defendit, ἄρα non esse di- 
versum ab ἦ ἄρα, quod cum potestate affirmativa post- 
positum est apud Bionem VII. 14. 

(10) Id ex tribus codd. enotatum est ideoque cum Kiess- 
ling. et Boisson. adscivi. Sed reliquos locos quos Mühl- 
mann. p. 104 mutari vult (II. 163. πώλους. V. 49. πώ- 
νους. VII. 1o7. ὥρους. Bio VI. 1. φθινοπώρον. Mosch. 
I. 16. ἄλλους) propterea intactos reliqui, quod hzc voca- 
bula in ov sive ους exeuntia suavius cadunt in aures. 
Suaviori autem pronuntiationi quin aliquid certe tribuerint 
poet bucolici dubitari non potest. Cf. V. 72. Θονρίω. 
Ex eadem caussa XXVI. 5 cum Harles. et A. Jacobs, re- 
tinui librorum scripturam βωμούς. --- δρον etiam 1o 
sive M. ab antiqua m. sec. et 6. Colb. margo. 

(rr) Ita ex tribus codd., in quibus est optimus K., et 
schol. quodam recentiore scribendum putavi, quia inde 
confusio przpositionum facilius €kplicari posse videtur. 
De usu preepositionis ἀπό notissimücf. Hermann. in Soph. 
El. 65. R. Klotz,in Jahuii Annall. vol. XXXIII. fasc. 3. 
p. 268. Poppo in Thucyd. I. 17. Stallbaum. in Plat. Eu- 
tliyd. cap. IX, p. 109 ed. Goth. 

(12) πλευροΐσι etiam τ sive P. 9 siveQ. ro sive M.—V. 
139. Daderlinii (Opusc. p. 371 sqq.) ingeniosam interpre- 
tationem vocis ὁλολυγὼν quin veram liabuerim, me adhuc 
retinuit verbum «póteaxev. — V. 138 σχιαραῖς quinque 
codd. Cf. Ahreus De dial. Dor. p. 117. 

(1) Delevi particulam, qua in plurimis et optimis codi- 
cibus deest, et quam neque metrum nec sententia flagi- 
tat. Cf. Meinek. in VII, 84. ubi addere quis possit I. 123. 
XI. το. 45. XV. 128. XVIII. 5 (si scribitur ex codd. 
Τυνδαρίδα). 20. XXI. 118. XXV. το. 49. 5o. 69. XXVII. 
47. Fpigr. I. r. Iu Idyll. XVI. 62 ἢ ὕδατι νίζειν non 
opus est ut excusetur Homerico ὕδατι λιαρῷ. Sufficit enim 
illud ipsum ex Homero afferre quod jam legitur apud 
Spitznerum De versu Gr. her. p. 52. 


τῇ 


Iu Meinekii editione : In hac editione : 
V. 31. ἀμοιβαίην 2. eee ον «ἀμοιδαίαν 
34. πάποχ᾽. c eene erre πήποχ᾽ (2) 
A1. νομοί.. ... νον eee VOpal 
45. olg Lecce eene te (3) 
49. αἰγᾶν...........2ν eere eL Gl 
52. 6X... . s X6 
62. οὕτως... «0. οὐ νον ον εννενο οὗτῶς 
63. τῶν τοχάδων.. ........6 6... τᾶν τοχάδων 
71. deity... leere. . . «ἀείδειν. 
73. παρελεῦντα et ἦμες. . παρελᾶντα et ἦμεν (4) 
77. αἰθριοχοιτῆν.. .......... «αἰθριοχοιτεῖν 
82. λεῖχεν.. .. «ον να εν οεν «λείχειν 
91. Δάφνις --α πρᾶτος. ...... πρᾶτος --- Δάφνις 


3. ἐπὶ. .......0ὁ6 ον ον ον κε εενεν .6nó (5) 
6. αὖτις... «ον ν νον ΝΠ ΞΕ 


13. ἐρῶντι. .....0ὐ νον ον ννινον ἐρῶν τὸ (6) 


PRJEFATIO. 


In Meinekii editione : In hac editione : 
V. 14 οὕτω — οὕτω. «.« « - «. οοὗτῶς — οὑτῶς (7) 
18. πὰρ 00h... ....... 6... «πρὸς ποσὶ 

19. χορία ζέει... . .........««...««χόρια ζεῖ (8) 
24. αὐτοφυᾶ.. .......ὁ. ecce «αὐτοφυῇ 
46. Ὑκχαριχαῖσι. .......... ὙΧαρίαισι (9) 
a9. ποχ᾽..... ον νον eoe Tox Meinek. 
32. ἴρηχες δ᾽ ἴρηξιν, ἐμὶν. οἴραχες δ᾽ ἴραξιν, ἐμὶν 
δ᾽, ἁ δέ τε 
35. δρεῦντι. ...... cce ecce eee «δρῆτε 
X. 
I. πεπόνθης - « ee eee ee eee e πεπόνθεις 
2. οὔτε τὸν et ευπρὶν. . o00* ἐὸν et τὸ πρὶν (10) 
3. λαιοτομεῖς. 2e. e ese «λαᾳοτομεῖς 
TEL I PIPPPPIPPPPPPPPPPPEPIEIPEDENM 74 
ἀμώντεσσι... 2... ce cce «ἀμάντεσσι 
, 20. μηδὲν. ccce cce eee eee «μὴ δὴ 


λαῖον. ...... ce eee coo eec ολδον 


(2) Cf. Abrens De dial. Dor. p. 363. — V. 4a reci- 
piendum videtur ex plurimis optimisque codicibus πηδῶ- 
σιν, scaturiunt. Nam auctor hujus carminis alia quoque 
sibi licere putavit. 

(3) Audacissime versatur in hoc carmine mutando 
C. H. Weise, in nova editione stereotypa, Lips. 1843. 
Ego jam in /fdnot. in Theocr. p. 57 exposui, de hemisti- 
chiis v. 43 et 47 transponendis propterea non cogitandum 
esse, quod alter de alterius amore loquatur, ita ut sensus 
sit Menalce : ego doleo tecum qui amas pulcram puellam, 
atque Daphnidis: ego doleo tecum qui amas Milonem. 
Id autem probatur ctiam verbis παντᾷ δὲ γάλαχτος oU. 
θατα πλήθουσιν (v. 41) atque ἔνθ᾽ ὅις, ἔνθ᾽ αἶγες (v. 45), 
quum Menalcas opilio, Daphnis bubulcus sit. Pariter ju- 
dicat Ziegler., quamquam meum nomen non addidit, 
Porro v. 45 numerus singularis preferendus fuit etiam 
propter rationem aniistrophicam; nam παντᾷ ἔαρ singu- 
larem similiter sequitur pluralis παντᾷ δὲ νομαί. De hac 
utriusque numeri junctura vide V. 136. XI. 10: οὐ μάλοις 
οὐδὲ ῥόδῳ οὐδὲ xix(vvotc. XII. 6. Mosch. III. 5. N. Bach. 
in Nicaudri fragm. 3. 1i. Ceterum de legibus carminis 
amobsei optime exposuit J. $. Zetzsche, in libello scbo- 
lastico Altenburgi a. 1835 edito, quamquam rationem, qua 
leges expositas transtulit in carmeu loc Theocriteum, 
probare non possum. — "V. 5a χὡ scriptum est e 
Weisii conjectura, quam et ipsam dubitanter proposuit 
Ziegler. Schol. : xal ὁ Πρωτεὺς θεὸς ὧν φώχας ἔνεμεν. 
Fritzsche p. 64 non male conjecit : λέγε. Μίλων ὡς 
Πρωτεὺς κτλ. In codd. 9 sive Q. et o sive M. est μίλω. 
— V, 62 οὕτῶς 9 sive Q. — V. 64 μηδὲ ἀδίχης et ὁμαρ- 
τέω cod. Vindob. Stob. Flor. T. 78. 3.— V. 60 γνναιχο- 
φίλας. Similiter v. 9a ἄχρηδος et ἀχρήθης, φιλοθρηνής 
(Mosch. IV. 66) et φιλόθρηνος. Alia exempla dat Horn. : 
Originationes Epice, Rastenburgi 1839. p. 14 sqq. 

(4) Utrumque ex bonis codd. -- - Versum 74 fortasse 
recte explicavit F. Didot. p. 449 sq.— Qui vulgo est ver- 
sus 77, ἀδὺ δὲ χὡ μόσχος γαρύεται, ἁδὺ δὲ χά Boc, eum 
jam alii uncis incluserunt, quum ex Id. IX. 7. in huuc 
locum temere illatus perturbet stropharum concinuita- 
tem. Ego prieeuntibus Dahlio, Boissonado, Zieglero pror- 
sus ejeci. 


(5) Ita etiam g sive Q. ro sive M. Prepositio ἐπὶ ex 
ed. Calliergi primum recepta est in ed. Brub. a. 1545. 
Sed in carmine, quod Theocritum auctorem habere vix 
potest, satius duxi vulgatam scripturam, quam omnium 
fere librorum consensus confirmat, cum Stephano, Valcke- 
nario, Brunckio, Pilenejo, Dahlio, Geelio, aliis intactam 
servare, presertim quuin prepositione ἐπὶ recepta pro 
cerlo sumatur, quod non est exploratum, nimirum apud 
Grecos usitatam fuisse hujus generis constructionem. Sola 
prepositio quidem compositi verbi quod precedit cum 
sensu compositi iterari solet, ut VIII. 56. XI. 33, sed 
Greci quin ad aliam preepositionem ex pregresso com- 
posito verbo nudum verbum seposita prsepositione adjicere 
potuerint cogitatione, valde dubitandum est. Verbum 
ὑφίημι mea quidem sententia bene exposuit Greverus 
S'lcine Septráge 1830. p. 78 sq. 

(6) Hzc scriptura nititur auctoritate optimi codicis K., 
quocun conspirant duo Parisienses ; atque vestigia aliquot 
aliorum codicum ducunt eodem. Illud τὸ referendum est 
ad infinitivum ἀκούειν ac verba τὸ πατρὸς μύθων ἢ ua- 
τρὸς ἀκούειν quasi in unam coalescunt nolionem, quie re- 
dolet communem sermonem. Cf. X. 53. Mecum facit 
Wordswortb. Secus statuit Pilenejus, qui ad vulgatam 
ἐρῶντι addi vult cum scholiasta vocabulum παῖδες et 
usum loquendi firmavit exemplis. Sed quomodo in hoc 
nexu adjici possit vox παῖδες sola cogitatione, ego non vi- 
deo. Etiam Ziegler. secutus est Scholiasten. Vulgatum 
ἐρῶντι retinuerunt etiam Harles. et Gail. 

(7) Etiam οὑτῶς δὲ 9 sive Q. (prius οὕτῶς jam apud 
Gaisfordium et Gailium recte indicatum est). 

(8) Hanc librorum scripturam jure servarunt Harles. 
Pilenej. Gail. Nam iu hoc quidem carmine non est cu- 
randa cesura bucolica. 

(9) Quod olim in editionibus scriptum exstabat ?Ixa- 
ρίαισι, id Bergkius in Zimmermanni Ephem. stud. antiq. 
a. 1835. p. 916. correxerat in Ὑχκχαρικαῖσι, unde nunc 
Meinekius Philol. Exercit. in Athen. p. 17. Ὑχαρίαισι 
effiuxit. Idque recepi. In idem fere incidit Ziegler. — V. 
35 δρῆτε inulti codd. et Scho;. Idem probat Fritzschius 
p. 55. 

(30) O90 ἐόν ex optimis codd. et cum Casaubon. Heiris. 


PRAEFATIO. xij 


Jn Meinekii editione : In hac editione : 
V. 22. obxuq.. cce ee oer οδτῶς 
38. ἐντὶ. ce 0. νον νον eerta . «ἐστὶ 


29. στεφάνοις οἵ λέγονται. στεφάνω et λέγοντι (1) 
34. τὼς αὐλὼς plv... . . «τὼς τὺ μὲν αὐλὸς (2) 


38. ἔλελήθη.........0. eee ἐλελήθει 
42. λαῖον..... TM λᾷον 
46. βορέην... «....ν ον νον νον ον βορέαν 
47. οὕτως.......- eta eO οοὗτῶς (3) 
ἠδ. φεῦγεν — Ünvov. ........ φεύγοι -- ὕπνος 
49. τημόςδε...........«-- οὐ ον ταμόςδε Brunck. 
56. deiev..... celere eere ἀείδειν 
᾿ ΧΙ. 

ι. πεφύχη.........{Ὁ ern ee πεφύχει 

4. $0p759....... leere εὑρεῖν 

5. γινῶσχεν. .... «6 νον νον .« οὙγινώσχειν (4) 
10. οὐδ᾽ αὖ $659. ........... «οὐδὲ ῥόδῳ 
τὴ. ROT. Lee cere TOREM αὐτὸς (5) 
22. οὕτως. 2... esses. e. e οοὗτῶς (6) 


35. ἔγωγε... .... «ον νον σον .««ἔγωγα 


18, tw νῦν... cce leere e. πᾷ νῦν (7) 


á2, ποτ᾽ ἄμμε........ TOPPED ποθ᾽ ἁμέ 
43. ὀρεχθῆν. Lees ὀρεχθεῖν 
47. πολυδένδρεος. . ........ . «πολυδένδριος 


5o. D REPRE 7^7 
60. αὐτόθι. Leer cech «αὐτόγα 
62. xatotx79 .... ecce ere χατοιχεῖν 


In Meinekii editione : In hac editione : 
V. 64. ἐγὼν ..... eese s c ἐγὼ 
68. πάποχ᾽........- eret . «πηποχ᾽ 
29. δηλονότ᾽ ---χἠγών — . . . δῆλον ὅτ᾽ ---χἠγώ — 
ἦμες ἦμν 
81. 1] χρυσὸν... ... «.. TP .«ἣ el χρυσὸν 
XII. 
I. $00... ..... TOPPED ἀοι (8) 
3. nov... leen nn ον. ὐμᾶλον 
ἦς ἢ. ἥδιον ---σφετέρης Àa-. ἄδιον --- σφετέρας λα- 
σιωτέρη σιωτέρα 
6. μόσχου. .... Les. ere μόσχων (9) 
8. εὔφρηνας σὺ----σχιε-... . εὔφρανες τὺ --- σχιε- 
ρὴν---φηγόν ρὰν--- φαγόν 
II. ἀοιδή..... «ον οον νυ εοοονο ἀοιδά 
13. ὡμυχλαΐζων. .......« ὁ. .ὠμυχλαΐσδων 
17. Κρονίδη. .... Lee eee Κρονίδα 


18. γενεῆς δὲ διηχοσίησιν.. γενεαῖς δὲ διηχοσίαισιν 
43. ἐθέλουσιν .. «. «., “ον οονν. ἐθέλοντι 
24. ipae eee eee eee. ἀραιᾶς 

46. ὥνησας et ἀπῆλθον... .. ὥνασας et ἀπῆνθον 


Jo. np... eller . «πράτῳ 
31. ἐριδμαίνουσι. ... ... ον σον ἐριδμαίνοντ' 
33. δὴν et ἀπῆλθον... . .. . s... ἐὰν et ἀπῆνθον 
XIII. 
3. duse... eee osse ἦμεν 
5. χαλκεοχάρδιος.. «... «ον χαλχιοχάρδιος 


Warton. Brunck. Gail. — V. 3 λᾳοτομεῖς Hermann., 
Bergk. Mus. Rhen. a. 1839. p. 3o. et Ahrens De dial. 
Dor. p. 142. not. 11.— ὑπολείπῃ etiam ro sive M. 

(1) Multi libri ἐν τῷ στεφάνῳ, undeév τοῖς στεφάνω 
τὰ πρῶτα corrigendum putavit G. Hermann. Opusc. V. p. 
89, quod recipere ausus sum. Vide eundem ip Vig. p. 
586 ed. IV. et Stallbaum. in Plat. Symp. 178,B. Aliter 
exposuit formule originem Bernhardy, Synt. p. 311. — 
V. 3a al δέ Meinek. suasu Hermanui, qui scripsit εἰ δέ. 
Optandi particula αἴθε si recte se haberet, apodosin a vo- 
cula τῷ inchoatam fuisse credideris. Sed αἴθε tueri viden- 
tur loci, qualis est Odyss. δ΄, 341sqq. 

(2) Sic ex emendatione Hermanni. Eidem debetur v. 48 
φεύγοι... ὕπνος. — V. 54. 55 ἐψήν et διαπρίων etiam 
cod. Vindob. Stob. Flor. XVI. 9. 

(3) Vide etiam Eustathium apud Anrentem De dial. 
Dor. p. 33. not. 16, ubi adde duos codices apud Gailium. 
Zieglerus, qui pariter recepit, in h. 1. tacet. ᾿ 

(4) Id etiam 10 sive M. dat. In gsive Q. : γινώσκει. 

(5) Id ex bonis codd. recepi cum Boissonado, probante 
Fr. Jacobsio. Nam αὐτῶ adverbium loci, motum signifi- 
cans qui fit iade αὖ aliquo loco, defendi non potest, nisi 
cum Ahrente scripseris ἀπ᾽ alóvoc. — V. 16. Comparari 
possunt Longi I. 21: ἀπένιψαν τὰ δήγματα, et Latinorum 
ictus infirit apud Cic. Tuscul. II. 8. v. 14, ibique Χίοις. 
De interpunctione cf. II. 3o. VII. 55. 

(5) Ceterum αὖθ᾽ in hoc versu mihi quidem cum Pile- 
mejo esse videtur αὖθι (Il. λ’, 48. μ΄, 85) et dictum ex 
genere dicendi notissimo. Et. M. et Gud. s. v... : τὴν εἰς 
«όπον σχέσιν, ἀντὶ τοῦ ἐκεῖσε. In 1l. α΄, 202 εἱ δ΄, 13a 


olim αὖθ᾽ legebatur eadem notione. Etiamnum exstat apud 
Apoll. Rhod. II. 439 : ἡμέας αὖθι πέλασσεν. 

(6) πὰ νῦν quattuor codd., ex quibus 9 sive Q, et 10, 
sive M. πανῦν conjunctim. Etiam τανῦν, quod alii libri 
suppeditant, idem confirmat.— V. 4. ἀμέ etiam 10 sive 
M. — V. 60 αὐτόγα etiam 10 sive M. Κόριον ex hoc 
versu citatur apud Bekk. Anecd. p. 856. 43. — V. 58. 
Athenigeus I. p. 5.—V. 66. Schol. Nicandri ad VII. 16. 

(8) Meinekius distinxit hunc locum quemadmodum 
dubitanter proposuit Warton. p. 130. Reiskius post ἤλυ- 
θες addidit notam interrogationis. Aliter distinxerunt 
Schsefer. et Boissonadus. -—V. ἃ respicit Julian. Epist. III. 

(9) Id ex septem codicibus adscivi. Alii optims nola 
libri preebent μόσχω, ubi sequens littera v eandem litteram 
prioris vocabuli absorpsisse videri potest. De utroque nu- 
mero similiter juncto cf. V. 136, et que adscripsimus in 
VIII. 45.—V. 9 nescio an ex loquendi ratione in idyll. 
'V. 38. illustrata scribendum sit ἔδραμεν, quod certe a 
Gaisfordio ex optimo codice K. enotatum est. Idem le- 
gisse videtur Schol. ad v. 8. Inde porro explicandum vi- 
detur, cur δὲ post σχιερὰν in multis codicibus omissum 
sit. Librarii nimirum quum ἔδραμεν scriptum invenissent 
neque illud dicendi genus perspectum haberent, particu- 
lam δὲ removendam opinati sunt. Sed quum Ziegler. in h. 
l. de codice K. plane taceat, ego non ausus sum quidquam 
novare.—V. 12 μετὰ προτέροισι est conjectura Tayíori 
Briggsio prohata, in quam postea suopte ingenio incide- 
runt Greverus et Meinekius. — V. 13 ὡμνχλαίσδων, quod 
Valckenarius mutaverat, recte servarunt Harles., Pileue- 
jus Dahlius.—V. 16 πάλιν optimi codd. Schol. in v. 13. 


xiv 


is Meinehkil editione : In hac editione : 


V. 10. οὐδ᾽ d...... lll. oec ELM 
11, 6x... .. eere ὁπό 
19. ἐς ἀφνειλ, ἴχω»-... ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν Ἰωλ- 

χύν x»: ΄2) 
40. πες PPP e. URESQUKEL 
48. ἀμτεζένησεν......... e « «ἀμφεχάλυψεν 
58. βχδὺς....... “ον ον νκον 2. βαρὺς 3 
69. ἐξεχάθαιρον. «..........«-Ὁ.. ἔξεπαάειρον 4) 
75. 91508. ...... 2 ec eee τος TUA 
XIV. 
2. Tw αὐτόν........ «66... τοὶ αὐτὰ (5) 
6, ἦμες...««.ὐὐν νόον eoe εἶμεν 
10. ἄσυχος. eee sene «ον ἀτυμᾷ (6) 


12. χἠγὼν........{0{νὐ νον νενο ον. «χἠγὼ 
19. εἰπῆν........060. 6 ον rre «εἰπεῖν 
21. ἔχεν. ... 22e ον eee ον. ἔψειν 


PRAEFATIO. 


In Mexpclai editione . In hac editione . 
V. a7. ἅτυγον οὕτως. ..«.«{«Ὁὖ. ácvjà oir, (7) 
33. xos2wm. ..- eee το e LXOATUDY 
34. ἐγὼν et oy... .. e... ET et ἴσας 8) 
39. 2 «a..... TOPPED «δοῖσα Wakker. 
AO. αγεῖρεν.- - - 2 leere EE IGUL 
43. xai z3209X«. ..-- MONDE . «χένταυρος 
ἤ9. μοίρα. eeu ect μοίρῃ, 
5o. εἰς... ...- πα . «ἐς 
55. xivov......... ΝΠ  Ά.ΆΨᾳΨ0.0Ε.Ε κἠγὼ 
g. γωρῆν. .. rrr χωρεῖν 
58. οὕτως... .«...{..0. esocso s, οοὑτῶς 
60. φιλόμουγσος. ..... eI φιλόμουσος 
69. ποιῆν.....Ὁ eres . «ποιεῖν 
XV. 
7. ἐχαστέρω ἔμ᾽ " ἀποι-. . ἑχαστοτέρω ἔμ᾽ ἀποι- 
χεῖς χεῖς (1) 


(1) Bic scripsi ex sententía H. Sauppii Epist. crit. p. 
109. — V. 11 6nóy', quod Grazfius et Meinekius jam ma- 
luerunt, confirmatur uno codice Vat., ex quo apud Cai- 
lium enotatum est οὐθ᾽ ὁπόχ᾽. Ceterum verisimile est, tri- 
plicem partitionem lectam esse etiam a Scholiasta, quum 
adnotaverit in v. 12 ; οὔτε πρωΐ, οὔτε μεσούσης τῆς 
ἡμέρας, οὔ τε τὸν καιρὸν κτλ. atque in v. 13: μήτε τῷ 
μέσῳ τοῦ ἤματος.... μήτε ὁπότε ἀνατέλλει ὁ ἥλιος. .... 
μήτε ὁπότε ὄρνις x1).—V. 15. Ex multis conjecturis, 
quibus locum tentarunt, simplicissima videtur ea, quam 
protulit et suo more doctissime illustravit A. Unger 
(Electa crit. p. 27) : αὔλακα δ᾽ εὖ ἕλχων. Sed lectio vul- 
gata sana videtur, dummodo sequaris explicationem T'oupii 
(p. 458 ed. Berol.), quam tueri conatus sum in Ephem. 
stud. antiq. a. 1841. p. 235. 

(1) Ita Boissonadus jam in priore editione. Cf. C. Gras- 
hof. in Ephem. schol. a. 1831. p. 535. et qui fere eam- 
dem affert Bergk. Mus. Rhen. ἃ. 1836. p. 21g atque 
Act. soc. Gr. I. p. 195. Quod Meinekius aurium judicio 
consulto conjecit, id praoccupavit Grashof. 1. 1.—V. 24 
post λαΐτμα jam in ed. Crat. a. 153o positum est coli 
signum, quod jure tenuerunt edd. Heins. Sheldon. Reisk. 
Warton. Boisson. In ed. Brub. a. 1553 omnisinterpunctio 
deest. —V. 34. Ad scripturam μέγα et distinctionem post 
ἕχειτο positam cf. similem orationis colorem XVII. 35. 
XVIII. 4. 

(3) Id recepi ex optimo cod. K., cui alius accedit apud 
Gailium. Cf. preter tritissimum βαρὺ στενάχοντος et 
βαρέα στενάχοντα apiid Homerum et Mosch. IV. 6o, Od. 
v, 252 : φθόγγον βαρύν. JEsch. Pers. 552: βαρὺ ἀμδό- 
acov. Soph. Phil. 208 : οὐδέ με λάθει βαρεῖα τηλόθεν 
αὐδὰ τρνσάνωρ. Similis confusio est Mosch. II. 120. 
Theocr. X V. 138. 

(4) Etsi quin vere ita scripserit poeta dubitari potest, 
tamen hanc Gree(ii Hermanuique conjecturam admisi, ut 
locus omnino intelligi possit. — V. 72. Mirum est quod 
fuerunt qui μακάρων construerent cum verbo ἀριθμεῖται, 
immo arcte cohmret. geuitivus cum. nomine Ὕλας. Jam 
Heinsius Lectt. Theocr. cap. XIX (p. 361 ed. 1604) recte 
comparavit Horatianum : Fies nobilium tu quoque fontium. 
Pariter explicandum est XXIX. 19. Vid. dehoc genere di- 
cendi Siebelis. in Pausan, I. 34. 3, et in Indice grammat. 


Ρ- 292. qui posterior locus fugisse videtur Popponem in 
Thuc. VI. 3.—V. 425 πεζᾶ etiam 10, sive M. 

(5) Ob hiatum intolerabilem restitui quod optimi libri 
suppedilant ἀλλὰ τοὶ αὐτά, qua soriptura defendi potest. 
Αὐτά i.q. τὰ αὐτά, ut sspe apud Epicos. Cf. XXII. 
178. et quem Zieglerus ibi laudavit Wellauer. in Apoll. 
Rhod. I. 910. Similiter apud Latiuos alia, ut sepiusapud 
Livium (XXI. 12 ibique Fari) dicuntur cetera. Prono- 
men τεί, quod pro τύ in hunc locum inferre vult Ahrens, 
ab hoc carmine alienum esse judicat etiam Mehlhorn. in 
egregia Gr. Gr. p. 232. — Ceterum de tempore, quo 
scriptum sit hoc carmen, accurate disseruit Pasch&e, 
« Carmen Theocriteum XIV, in vernaculum sermonem 
conversum et annotatione illustratum. » Progr. gymn. 
RBrandenb. 1836. Velim hic vir doctissimus de aliis Theo- 
criti carminibus in posterum pariter sententiam suam 
exponat. 

(6) Non aptum esse quod vulgo editur ἄσυχος ὀξύς, 
Paschkius sensit ideoque typis exscribendum curavit 
ἅσυχα ὀξύς, quod tamen rectius mutavit in &cux& ὀξύς 
Ahrens Emend. Theocr. p. 13. — V. zx xac ἄχαιρον, 
quod ex conjectura Ahrentis commemorat Schneidewinus 
in Pind. Pyth. X. 4, ego quoque protuli in Zimmerm. 
Ephem. stud. antiq. a. 1841. p. a39. Sed non opus videri 
ut quidquam mutetur, ibidem simul explicavi. 

(7) ποθ᾽ ἅσυχα οὑτῶς etiam ro sive M. et 6 Colb. sive 
B. — V. 33 κόλπων, ex septem codicibus petitum, ex- 
quisitius est, Vid. Villoi-on. in Long. Past. I. c. 26. 

(8) ἴσᾳς Ahrens De dial. Dor. p. 312 et 345. — V. 60 
vulgo legitur : A. τἄλλα δ᾽ ἀνὴρ ποῖός τις; Θ. ἐλευθέρῳ 
ὅςτις ἄριστος. Sed hunc. versum, quo parum eleganter 
dispescitur orationis tenor et nimis jejuna est illa repetitio 
ἐλευθέρῳ ὅςτις ἄριστος, sex codices plane ignorant. Neque 
pulo sufficere Hermanni Fritzschiique (de poet. Gr. bucol. 
p. 19) excusationem. Itaque monente Meinekio et pre- 
eunte Zicglero eum delevi, Spurium antem esse hunc ver- 
sum Dahlius, Gaisfordius alijque jam judicarunt. — V. 6o 
φιλόμουσος eliam Stob. Flor, T. 48. 11. quod et ipsum 
dat cod. Vindob. , qui v. 63 habet βασιλέα. 

(1) Non ausim hanc omnium librorum scripturam mu- 
tare. Formam ἑχαστέρω, quam dat cod. K., facilius pu- 
taveris fluxisse ex errore scribendi, Videtur poeta cousulto 


PIUEFATIO. 


In Meinekii editione : 1n hac editione : 
V. 18. ταῦτά γ᾽ £j... llus. «ταυτᾷ ἔχει 
24. eoo. .Χοσμεῖν 
35. gag... eee eere νον εἶπες 
28. xaós90:v....... eene xaÜeóóstv 
32. παῦσαι. ónota et τοι-. . παῦε. ὁχοῖα et ταυτᾷ 
auta γε 
ναὶ καλὸν simae. ... . τοῦτο xdÀ εἶπας (2) 
ὅσσ᾽ ἐθέλεις. ........{...00.Ὁ «ὅσσα θέλεις 
χαὶ TOXR. eee tnn xat ποχα 
51. πτολεμισταί. 02.2... ον. πολεμισταί 
58. ταμάλιστα. .«. «0.06. . «τὰ μάλιστα 
59. ὅσος δ᾽ ὄχλος. .. «......-. «ὄχλος πολὺς 
60. ἐγών, ὦ τέκνα... «ἐγώ, τέχνα. εἶτα (3) 


38 
At. 
44- 


XV 


In Meinekii editione : In hac editione : 
V. 65. πλανηθῆς.. «Ὁ... «ον «πλαναθῇς Hermaun. 
70. Git... leere T TENET τι 
72. φυλάξομαι. ἀθρόος ὄ».. φυλαξοῦμαι. ὄχλος d- 
χλος θρως (4) 
τιν ον νυ κε κκεεν ἐκεν εν nns 0t (5) 
dpyup£m. .... ecce eee e «ἀργυρέας (6) 
91. ὡς δ᾽ εἰδῇς... «νον νον νον «ὡς εἰδῇς (7) 
. πλὰν ἑνός οὐχ... «« «.« «-πλὰν ἑνὸς οὐχ (8) 
σίγα εἰ ἀεῖδεν.. .. ...««ο «σίγη et ἀείδειν 
. Ἔρυχα et παίσδοισ᾽.. Ἐξρύκαν (9) et παίζοισ᾽ 
. dev. « «ον ον ον οσ νον νον ον «ἀενάου 
. Qype... eee «ἀνθρώπων (10) 
II2. οἷ... e. eee eec eene n SO (11) 


posuisse ἑχαστοτέρω, ut mulierculas fingeret affectasse 
tantummodo cultiorem sermonem. Preterea verisimile est 
Theocritum sumpsisse hanc formam ex Sophrone, qui (ut 
Etym. M. p. 774. 43 dicit, cf. Valcken. iu. Adoniaz. 
p. 200 seu 17 sq. ed. Heind.) ἑκοντὶ ἥμαρτε, τὸ ἄχαχον 
τῆς γυναιχείας ἑρμηνείας μιμησάμενος. Verbum ἀποιχεῖς 
autem addito accusativo positum videtur przgnanter, ἢ. e. 
me reliquisti et remotius habitas. Cf. Soph. O. R. 997 : ἡ 
Κόρινθος ἐξ ἐμοῦ πάλαι μαχρὰν ἀπῳκχεῖτο. Sed si quid mu- 
tandum , mihi quidem placeret quod protulit Wordsworth. 
ἄμ᾽ ἀποιχεῖς, insuper. — V. 18 ταῦτα γ᾽ etiam 10 sive M. 
Quod ego recepi proposuit Reiskius probante Ahrente. 
Pariter scripsi v. 3a codicum vestigia secutus, ταύτα γε 
jam voluit Χαλίεν. Not. et Emend, p. 58. — V. 3o. 
πουλύ, ἄπληστε. Hiatus excusandus videtur interpun- 
ctione, praesertim quum sequatur vocativus, qui ad ipsam 
orationem non pertinet, — V. 25. Diligentissime refutavit 
aliorum sententias J. G. Zetssche, disputatio de Theocr. 
idyll. XV. 24 sqq. Altenburgi 1843, sed quam Zetzschius 
proposuit rationem, eam probare ego quidem non pos- 
sum (ut alio loco exponam) , nec ipse fortasse probasset , 
si cognita habuisset que de hoc loco ab Hermanno, a me 
Fuhrioque disputata sunt (in Zimmerm. Ephem. stud. 
antiq. Δ. 1841. p. 757 sqq.). Preterea qui in particula 
xaí postposita offendunt, iis haud dubie placebit conje- 
ctura Wordsworthii χατιδοῖσα. 

(2) Id ex codicibus restituendum esse pluribus osten- 
disse mihi visus sum in Zimmerm. Ephem. stud. antiq. a. 
1841. p. 245 sq. Nunc idem recepit Ziegler. et ex parte 
Wordsworth. — V. 44 xa( ποκα cum Wordsworthio , 
quem vide in h. ]. — V. 53 πύῤῥος Valcken, Gaisford. 
Meinek. Ziegler. Wordsworth., quamquam infra v. 130 et 
VI. 3 accentum non mutarunt. 

(3) Id ex pluribus optime ποῖ codicibus admittendum 
putavi cum Brunck, J. H. Voss. Kiessling. Gail. Her- 
mann. Boissonad, Nam eam scripturam esse a graminaticis 
interpolatam parum credibile est, Schol. : « ἄρα, ὦ 
μῆτερ, ἔστιν ἡμῖν εὐκόλως εἰςελθεῖν dv τῇ αὐλῇ; Illud 
ἐγώ, τέκνα tres codd., in iisque 1o sive M. — V. 66. 
Quum frigeat oratio, si θεσπέσιος ut vulgo fit tribuitur 
Praxinos , ego hanc vocem , ut locus vividior et alacrior 
Bat, versui precedenti adjunxi. De verbis ὅσσος ὅμιλος 
θεσπέσιος conjunctis vide Hermann. in Soph. O. C. 1400. 
— Porro v. 72 verba ὄχλος ἄθρω. — εἰμές conjuncta magis 
convenire videntur hospiti; nam aliquid faciunt ad eum 
excusandum. 


(4) Ex codicibus recepi cum Boissonado et Ahrente.— 
V. 79. In conjecturis, qui prolats et ab aliis probate 
sunt, non intelligo quid velit particula περ. Nam posse 
hanc voculam reddi per certe sive ipsorum vellem probas- 
sent, 

(5) τοι, quod ἃ Meinekio in Addendis probatum de 
conjectura proposuit Gerhard. Lectt. Apoll, p. 151, habet 
unus cod. apud Gailium et Schol. in Soph. Antig. 34g. 

(6) Si quid valet optimorum librorum auctoritas, scri- 
psit poeta ἀργνρέας, ut significantius iudicaret genitivum, 
structura conformata ad sensum vocabuli χλισμῶ i. e. 
(quod infra v. 127 posuit) xAfvac. — V. 89. Hunc et se- 
quentes versus usque ad v. 75 Praxinoe tribuit etiam ro 
sive M. Ex tribus igitur libris id admittendum putavi cum 
Brunckio, probantibus Spohn. (Specim. II. p. 3) atque 
Bergk. (in Zimmerm. Ephem. stud. antiq. a. 1837. p. 445). 
Etiam in alio cod. Paris. ante v. 94. omissum esse nomen 
persone testis est Gailius. 

(7) Illud δὲ, quod suasu Valckenarii ex uno codice in- 
seruit Gaisford. , recte ejecerunt Briggs. A. Jacobs. Gail. 
Wüstemann. Boisson. Nam omissa particula orato Praxi- 
noe fit multo concitatior et imperiosior. 

(8) Ex sententia Scaligeri, Palmerii, Sanctamandi, Tou- 
pii , Briggsii verba πλὰν ἑνὸς οὐχ ἀλέγω a prioribus sepa- 
ravi et arcte conjunxi, quod et ipsum sed rectius expli- 
catum (similiter ac Palmer.) proposuit Abrens. Post εἴη 
punctum in nonnullis Vatt, positum esse commemorat 
Gail. In ed. Crat. post εἴη commate distinguitur, sed v. 95 
omnis interpunctio deest, — V. ro4. Quid significent 
ὯΩραι βάρδισται μακάρων, diligenter exposuit Fr. Lübker. 
in Fuhrii et Zimm. Diariis antiq. ἃ. 1842. p. 3o5. 

(9) Ex optimo cod. K., cui alius inferioris note adsti- 
pulatur, cum Ahrente. 

(10) Cf. Pind. Ol. I. 38 (43) : xal βροτῶν φάτιν... ἐξα- 
πατῶντι μῦθοι. Soph. Ant, 819 : ὡς φάτις ἀνδρῶν. Eur. 
Iph. Aul. 72 : ὡς ὁ μῦθος ἀνθρώπων ἔχει. Batrach. 8 : 
ὡς λόγος ἐν θνητοῖσιν ἔην, Ast in Plat, Leg. VIII. 7. Sed 
Graecos etiam dixisse ὁ ἀνθρώπων ὡς μῦθος, ignoro qui 
idoneis exemplis illustraverit. | 

(11) Dubitanter recepi quod scribendum suspicatus est 
Sauppe, Ep. crit. p. 109, ut dactylus certe, qui ferri non 
potest, removeatur, Eadem litera 0 ante éol in omnibus 
libris temere intrusa exstat X VII. 45. δρνὸς ἄκρα Eustath. 
in fliad, C, p. 481. 7. — V. 118 τεῖδε πάρεστιν (litera v 
adjecta) ro sive M. Eamdem literam jparagogicam in iis 
quoque locis, ubi a Kiesslingio et Meinekio ex conjectura 


xvj 
In Meinekii editione : 
V. 118. 5880s... ......... ον . «τεῖδε 
119. βρίθοισαι. « ««. «0.6 6 ον νον νι βρίθοντες (1) 
124. αἰετῶ---φέροντος.. . . . αἰετοὶ----φέροντες (a) 
131. piv... .lleeeecee eee eee HÀV 
BREITE T REPE 777. 
137. ἁμιθέων..........6 6 6ο σονον ἡμιθέων 
130. γεραίτατος εἴχατι.... «γεραίτερος εἴκοτι (3) 
141. πρότεροι. eecsotostoohts «πρότερον 
145. σοφώτερον. θήλεια. σοφώτερον ἁ θήλεια.(4) 
147. χἧῆς. ecce eee eere Χεῖς 
148. μηδὲ MV μηδέποτ᾽ ἔνθης (5) 
149. ἀφιχνεῦ. ........ 66 ον ν νον ee «ἀφίχευ (6) 
XVI. 
3. ῶσαι.......{0.0οο ον τονε Μοῦσαι 
ἡ. ἀείδοντι.. . ««ἀείδωμες (1) 
7. ἀποπεμψεῖ. ... «0.006 ὁ νον ἀποπέμψει 


In liac editione : 


PRAE ATH)... 


In Meinehii edilione : In hac edit; 


V. 9. tw0ac6oi t — 1)4- . .. τωθάζοισαι [2] --ταλι. 


tav θίην 
10, χηλῶν... 06οὐ νον σεν εν nnne «γηλοῦ 
12. ἕδρα, ἐπὰν. ....... TED ἕδρη, ἐπὴν 
13. gUacti........... eere iios 
17. ἄργυρος. eee nnne . ἄργυρον 
21. ἐμεῦ........ ον σον e νον «ἐμοῦ 
24. doy... Lee eene do ov 
28. ἐπὰν ἐθέλῃσι... ..... «ἐπὴν ἐθέλωντι (3) 


36. σηχούς...«.... Ὁ. όσον ον ον .σαχούς (4) 

42. STR. eee eee eon χεῖνα 

45. δεινὸς. .. ccce eee eee ee χεῖνος (5) 

56. Λαέρτας..... «οὐ ον ον νον «Λαέρτης 

63. φιλοχερδείῃ---“παρελ-- ««φιλοχερδείᾳ---παρεν - 
θεῖν θεῖν 


68. δὲ τίνι........... νον ον εν ον δτινι (6) 


adjecta est [quos locos apud Theocritum diligenter indi- 
cavit Zieglerus] ubique ex uno alterove antigrapho mihi 
enotatam afferre potuissem, 

(1) Id ex plurimis et optimis codd. restituendum esse 
jim monuit Ahrens coll. Matthie Gr. $ 436. Δ. Adde 
Hermann. in Vig. p. 715 ed. IV. 

(2) Non video idoneam caussam , cur despiciatur opti- 
morum librorum scriptura αἰετοὶ... φέροντες. quam 
concinnitas quoque eleganter instituta cum precedentibus 
ὦ ἔδενος ὦ χρνσός postulare videlur, etsi non iguoro 
quid dixerit Lobeck. in Soph. Aj. p. 418. Atque triplex, 
nisi fallor, via pluralis explicandi aperta est, vel ut cogi- 
temus illi aquile , que Ganymedem portaverit, alias duas 
tamquam comites additas esse ornatus caussa (tale quid 
fortasse cogitavit Scholiastes) , vel ut judicemus Theocri- 
tum secutum esse aliam narrationem (nam talia mutare 
solent poeta»), vel ut poetam communiter locutum esse 
statuamus. Aliquid huc facit Long. Past. IV. 17 extr. : ἀλλ᾽ 
εἰ xal ἔτι μένειν ἐπὶ γῆς ἐπιτρέπουσι τοιοῦτον χάλλος, 
χάριν ἔχωμεν τοῖς Διὸς ἀετοῖς. Ubi videndus est Bois. 
sonadus p. 310 ed. Seiler. Adde Spohn. Specim. III. 
p. 19. — V. 127 ἄλλα, ab alia parte. De hac notione vo- 
cabuli ἄλλος cf. Mehlhoru, : De adjectiv. pro adverb. 
posit. Glog. 18238. p. τὸ sq. 

(3) γεραίτερος etiam 1o sive M. — V. 141 πρότερον, 
quod vix a librariis profectum est, edidi ex octo codd. 
cum Boissonado. 

(4) Hunc versum distinxi ex seutentia Heinsii Lect, Th. 
cap. XXI cum Reiskio, Toupio (p. 466 ed. Berol.), 
Wüstemanno, Weisio, Verissime enim Briggs. : « Dixe- 
rat supra Praxinoa σοφόν τοι χρῆμ᾽ ὥνθρωπος, sapiens 
res est homo, Jam audito poetrite carmine dicit Gorgo, τὸ 
χρῆμα σοφώτερον & θήλεια, id est ἡ θήλεια ἀνθρωπός 
ἐστι χρῆμα σοφώτερον τοῦ ἄῤῥενος. » Pariter judicarunt 
Adert. Téocrite, append. p. ar, Ziegler., Wordsworth. 

(5) Pro Casauboni conjectura μηδὲ ποτένθῃς, quam 
Reiskius, Valckenarius aliique receperunt, servavi quod 
in libris fere omnibus et vett. edd, exstat μηδέποτ᾽ ἔνθῃς 
cum Warton. Pilenej. Brunck. Spohn. A. Jacobs. 

(6) Hic versus, ut vulgo legitur, et eo sensu, quem 
inesse voluerunt interpretes, non convenit mulierculis illis, 
qui tautum speétandi caussa ad sollemnem prioris diei 


pompam accesserant; potius conveniret vel poetrim vel 
matronis , qui? sequente. demum die simulacrum Adonidis 
ad mare deportature sunt. Itaque cum Zieglero recepi , 
quod jam ab Ahrente ex conjectura commendatum sup- 
peditant octo codices optime notte (in quibus ro sive M. 


8 
sic : ἀφίχεν) ; quinque alii libri habeut &ptxsü. Verbum 
χαῖρε dictum est ut XVIII. 58 χαρείης. XXIII. 6a χαί- 
θέτε. — Tbidem scripsi Ἄδων, ut jam Graefius (Ep. crit. 
p. 70) et Meinekius voluerunt. Idem fecit Ziegler. 

(1) ἀείδωμες, quod primus ex conjectura proposuit 
Scaliger. , dat optimus cod. K., quocum alii quinque con- 
senliunt. Vereor nt hac forma debeatur librario , immo 
ἀείδοντι mihi ortum videtur ex versus praecedentis termi- 
natione. Itaque secutus sum Gaisfordium , qui primus 
ἀείδωμες ex codicibus restituit. Idem fecit Wordswortli. 

(3) τωθάζοισαι etiam xo sive M. Idem v. 1o χηλοῦ. — 
V. 12 ἐπὴν, quod jam Meinek. maluit, de conjectura 
recepi, sed v. 38 lianc formam sex codd. dant. — V. 1; 
ἄργνρον oclo codd. et edd. Callierg. Junt. Crat. Brub. 
Steph. Kiessling. Gail. Inest attractio. — V. atr. ἐμοῦ edd. 
Crat. Brub. tres codd. Pariss. — V. 24 adscivi Hermanni 
conjecturam, quum ἀοιδῶν ferri omnino non possit. Poeta 
XVH. 1tr. fere simili sententia dixit ἑταίροις. — V. 27 
τραπέζῃ etiam 10 sive M. 

(3) Meinekius recepit Koppiersii conjecturam ἐθέλῃσι. 
Sed quum numerus pluralis ἀόζων, πολλοὺς παῶν, πολλοὺς 
ἄλλων ἀνθρώπων praecedat, hoc quoque loco prestare vi- 
detur pluralis, quem et codices prebent (quamquam men- 
dose ἐθέλοντι et ἐθέλουσι) et Eustathius confirmat, quem 
(p. 566, το : ὅθεν λαθὼν Ἡρόδοτος ἔγραψε τὸ τραπέζῃ 
μειλίξαντα ἀποπέμψαι ἐπὰν ἐθέλωσι νέεσθαι) memoriz 
errore Herodoti nomen substituisse Theocrito recte obser- 
vavit Koppiers, Veram formam ἐθέλωντι priinus ex Juntina 
edidit Stephanus in ed. maj., eumque secuti sunt Win- 
terton. Pilencj. Brunck. Harles. Ziegler. 

(4) Sic multi codices optims notice, Prunus eam for- 
mam recepit Dahl. 

(5) Ita ex plurimis et optimis libris cum Gaisford. 
Briggs. Boisson. Ziegler. Idem legit Joannes Siceliota , 
quem laudat Ruhnken. apud Gaisford. p. 306 ed. Lips. 

(6) “Ὄτινι, quod ex. conjectura protulit Ahrens, quum 
libri meliores preebeant ὥτινι, jam cx Junt, edidit Gail., 


PRJEFATIO. xvij 
In Meinekii editione : In nac editione : In Meinekii editione : In hac editione : 
73. ἐμεῦ χεχάρησετ᾽ ἀοιδῇ . ἐμοῦ χεχρήσετ᾽ ἀοιδοῦ 76. uiv... Lll. eere TEE: 
ya. αγελαδὸν. . Le. TUI ἀγεληδὸν 78. ὀφελλόμενον. .. «. «-ὐ σον ον ὀφελλόμεναι (8) 
102. μέλοι Xixe)àv. ....... μέλει (3) Σικελὴν 82. πτολίων. Lee enne πολίων 
103. 2aoict. ....... e. eso ce ναοῖσι (4) 85. ἀγάνωρ. ... «ον εκ νν κοι κον ἀγήνωρ 
107. íxoluav......... eret . εἰοίμαν (5) 88. IIauguiotet. .......... Παμφυλίοισι (9! 
XVII. 112. (epouq. ...... VENE ἱερεὺς (10) 
9. ὁλητόμος ἐλθών. ....... ὑλατόμος ἐνθών 133. "Heg... lle II "Hen 
14. Λαγιάδας --- óxa. ..... Λαγείδας (6) — ὅτε 137. dpszdy..... Lee eene ἀρετήν 
19. αἰολοιίτραις. eee eee αἰολομίτρας. XVIII 
38. ἴοι... .««Ὁὐὐννννν σον οὐ νον νεννον ἴῃ I. Tox ἄρα... «ον ον ΕΝ ποχα τὰ (1) 
33. ἄγοντι........- PED . « «ἄγουσι (7) 5. ᾿Γυνδάρεω xavexA- . . . . .Γυνδαριδᾶν χάσιν 
36. xàp2. .... TTPPPPPEPE χούρα ξατο ἄγετο (a) 
38. ywaixa... leeren γυναικῶν 6. υἷός.........-ο- TP" υἱῶν 
39. ἐφίλασεν. ... .. elle ἐφίλησεν 8. περὶ. ««.«..Ὁ enne νον νον Dno (3) 
A. futt... «0. Ὑνν κσ νειν ον δηίδιοι 9. πρώιζα.... lecce eee TENE 4 
45. dpweibowa /......lLeee. ἀριστεύαυσα 12. χρήζοντα..........- οὐ οον σπεύδοντα 
57. ἀρίζαλος.. «.....ὐν νόον ον ἀρίζηλος 15. xc... ccce een nns ec. XElG 
64. ἀγαπατὸς. ..... ce eene ἀγαπητὸς 17. ὅποι..... ἈΝ TEQUE ἅπερ 
66. x&pr....... TOPPED χοῦρε IQ. Get... eee eene eene «ἵκετο 
67. éxipaatv..... leeren ἐτίμησεν 20. γαῖαν ἈΑἈχαιιάδων. .... .. Ἀχαιιάδα γαῖαν 
70. ἐφίλασεν. ........6 τον κε σον ἐφίλησεν 22. ἄμμες γὰρ... «ον σον ονἄμμες δ᾽ αἵ 
73. δπαὶ........0οννννννννν .. «ἀπὸ 26. διέφαινε. ..« «00οὐ νον ee eee. διέφανε 
7h. QUdq. cele φιλήσῃ 27. πότνια νὺξ ὅτε........ πότνι᾽ ἄνυξέ τε (4) 
75. ταπρῶτα. .. «οὐ σον σον .««τὰ πρῶτα 48. διεφαίνετ᾽. .. ......«..., «ὁ. «διαφαίνετ᾽ (5) 


eique assensus sum. δὲ τίνι primus reposuit Briggs. , lau- 


dans Burgessium in Misc. crit. p. 394. — V. 73 ἀοιδοῦ 
(sic) nr. 3812 (sive K. apud Gail.) cum gl. ποιητοῦ. ἀοι- 
δοῦ 10 sive M. Uterque cod. v. 83 habet ionicas formas 
preter ματρί. 

(3) Id ex quattuor codd. petitum praeferendum putavi 
cum Kiessling. et Bergk. 

(4) Hsc elegans conjectura est Bergkii in Zimmer- 
manni Ephem. stud. antiq. a. 1841. n, 11. p. go. Simile 
vitium sustulit Heinsius VII. 152. 

(5) ἰοίμαν ex plurimis et optimis libris Brunck. Ah- 
rens, Ziegler. 

(6) Hanc formam certatim commendarunt Geier., Keil. 
(Anal. p. 166), Bergk., Unger. (Theb. Parad. I. p. 297), 
L. Dindorf. (in Steph. Thes. Paris. s. v. Λᾶγος). Quod 
Meinekius de sua conjectura recepit Λαγιάδας, id voluit 
etiam Briggs. ὅτε ex conj. Ziegleri. — V. 19. αἰολομίτρας 
fere omnes libri, marg. ed. Crat. edd. Ald. Junt. Wintert. 
Boisson. in priore editione, F. Didot. , qui αἰολομίτρας 
p. 466 sq. bene defendit. 

(5) Sic etiam ro sive M. Idem cod. et nr. δι ionicas 
formas habent v. 39. 42. 45. 48. 57. 62. 65 (φίλῃσιν). 
66. 20 .24. 255. — V. 72 &ralsupra scr. ἀπὸ 10 sive M. 

(8) Inter se opponuntur cetere terrae (μυρίαι ἄπειροι) 
atque JEgyptus (χϑαμαλὰ Αἴγυπτος), tum ὀφελλόμ. Διὸς 
ὅμδρῳ atque Ναλος ἀναδλύζων. Illi quidem terre lau- 
dantur propter fertilitatem pluvia auctam, sed JEgyptus 
magis fecundata esse dicitur Nilo exundante. Inde appa- 
rere opinor, praeferendam esse scripturam ὀφελλόμεναι, 
quam preebent et plurimi et optimi codices. 

(9) Servavi librorum scripturam. Nam , quod olim jarft 
monui , non video caussam, cur non statuatur synizesis, 


ut v. 101 Αἰγυπτίῃσιν, v. 98 δηίων, quamquam de po- 
steriore vocerectius judicare videtur Mehlhorn. in Gramm. 
Gr. S 16. adn. 4. not. 11r. Mecum facit Ziegler. 

(10) Hanc vocem ex quattuor codd.. in quibus est opti- 
mus K., recipere non dubitavi. Nam sacerdotes certis 
quibusdam temporibus Alexandriam migrare coacti erant, 
atque sacerdotum quoque fuisse videtur in certaminibus 
prodire, id quod probatur exemplo PAilisti Bacchi sacer- 
dotis. Cf. Warton, in ἢ. l. et Bernhardy. histor. litt. Gr. 
I. p. 366. Huc accedit quod Theocritus poetas , quos hoc 
quoque loco intelligi volunt, communiter commemorat 
demum inde a versu 115. 

(1) Sic scripsi cum Weisio ex conj. Briggsii. Quam 
enim vim particule ἄρα hoc loco tribuerit Meinek. Del. 
Anth. p. 235, mihi non patet. Ceterum interpretes et 
Keil. (Anal. p. 97. not. 2) observant, ξανθότριχα Theo- 
erito. vocari ξανθὸν Μενέλαον Homeri. Sed tamen jam 
hic Od. ο΄, 133. χάρη ξανθὸς Μενέλαος prieivit. 

(2) Admisi conjecturam , iu quam et ego incideram (in 
Zimm. Ephem. antiq. stud, a. 1841. p. 253), et Ahrens, 
quum quod vulgo hic editur ferri non possit, Eundem 
Ahrentem de recipiendis quibusdam codicum scripturis 
secutus sum, 

(3) Idem legisse videtur Schol. recentior, qui explicat: 
ὑπὸ τῷ ἄσματι. — V. 9. De hoc genere attractionis vide 
Wüstemaun. in XVII. 66, et quos affert interpretes Jahn. 
in Virg. JEn. II. 83. 

(4) Recepi quidem Ahrentis conjecturam , quippe quae 
reliquis prestare videatur, sed nescio au scribendum sit 
πότνια νῦν ὅτε λευχὸν ἔαρ sc. ἐστί. Particulam νῦν preebet 
cod S. Quodsi recte est conjectum, puelle primo verecan- 
tavisse putanda sunt, id quod reliquum carmen confirmat. 

(5) Ex tribus codd. Scholiastes : διαλάμπει. --- V. ag 

ᾧ 


x vii 
In Meinekii editione : In hac editione : 
29. μεγάλα ἅτ᾽... .....{{νὐν νον μέγα λᾶον 


35. οὐκχιθάραν ---χροτῆσαι. οὐδὲ λύραν----χροτᾶσαι 
48. δωριστί, Σέσου.... « . - .« Δωριστὶ a£6ov (3) 
ΧΧ. 
4. davuxk. Lee eee ee νον... «ἀστιχὰ 
ἡ. àaMsw......... secs o .Χαλέεις 
26. τὸ στόμα δ᾽ a0... ... xal στόμα δ᾽ αὖ (4) 
31. φιλεῦνθ᾽- ἁ δ᾽ ἀστυχά. φιλεῦντι' τὰ δ᾽ ἀστιχα(5) 


34. χοὔποτ᾽ ἀχούει.... . . - - «χοῦ ποταχούει (6) 


37. ὅν 1t. ...... τον νον σεν TEN. ES 
39. εἰς ἕν — χάθευδεν. .. εἰς ὅμα----καθεῦδεν (7) 
Á2. μόνα. eee eee otn μόνον (8) 


43. Éx8.... ecce eere X δὲ 


PRJ/EFATIO. 


In Meinekii editione : In hac editione : 
44. σὺ — á0én...... .. ες. «τὺ — Ἄρεα 
45. ubvx. e eee . μούνη 

XXI. 

ἡ. ἐπιψαύσησι, τὸν ὕπνον..ἐπιψαύσησι τὸν O. (1) 
IO. τε jx... cernes δέλητα (2) 
12. χῶας τε e... enne χώπα τε (3) 
13. εἵματα πῖλοι. ........- εἶμα τάπης ἦν (4) 
16. πενία σφιν ἑταίρα. ... πενία σφας ἐτήρει (5) 
17. Tuy... elles πενίᾳ (6) 
33. φέρει Ζεύς.......«Ὁὐὐν ον φέρουσιν 
25. μὴ λαθόμην; τί..... μὴ λάθε μ΄; ἢ τί (7) 
31. νηῦς... eee mI «γαός 
32. " νιχαξῇ. ...ιὉ..0.0 lees γυσταξῇ (8) 


μέγα λᾷον conjecit Eichstadius probante Ahrente.—V. 40 
δρεψούμεναι sex codices habent. Recte opinor, quia pree- 
cedit ἐρψοῦμες. “--- V. 47 γράμματα Cramer, Anecd. IV. 
| Op. 3:0. 14. 

(3) Ineptum esse Δωριστί cum precedentibus junctum 
intellexit Wartonus, carmen ob eam caussam Theocrito 
abjudicans, Sed mutata interpunctione offensio removetur. 
Δωριστί enim pariter intelligendum est ac in idyll. XIV. 
46 Θρᾳχιστί, et XV. 48 Αἰγνυπτιστί, ergo Doriensium 
more i. 6. sancte, pie. Eamdem sententiam desideravit 
Bergkius in Zimmerm, Ephem. a. 1837. p. 512 conjiciens 
Ἰρωστὶ σέδον. — V. 50. Aa tà μὲν δοίη, Aat xov- 
eo*pópoc. Hanc vocis iterationem non solum in votis nun- 
eupandis sollemnem esse, quie opinio est interpretum in 
b. 1. , sed latius patere egregie demonstravit J. Ch. Jahn: 
in Virg. JEn. XII. 958. I. 55a. X. 55r. et alias. 

(4) Sic ex quattuor codicibus cum Boissonado.—V. 47. 
Mirum est quod R. Klotz., vir elegantis ingenii , in 44d- 
Bot. in Devar. non statim posuit veram scripturam ἢ μέλι 
1nob , quam fuerunt qui H. Stephani tempore jam repo- 
mendam putarent. Eamque jure probarunt Reisk. Toup. 
(Warton. qui imitatorem hujus loci Moschum III. 33. 
laudat) Brunck. Graf. p. 86. Briggs. Meinek. Boisson. 

(5) Librorum scripturam merito retinuerunt Reisk. 
" Warton. Pilenej. Harles. A. Jacobs. Boisson, Cf. 2. Da- 
derl. Lectt. Variarum hebdomas. Erlangm, 1836. p. 6. 
Müblmann. Leg. digl. p. 14o. 

(6) In hoc versu nunc secutus sum Reiskii rationem , 
quam tuetur Schneidewin. in Zimmermanni Ephem. stud. 
antiq. ἃ. 1837. p. 1108 prseterquam quod illud ὁ χαλὸς 
Διόννσος aptius referendum mihi videtur ad v. 3o, ut de 
pulchritudine quoque teete se comparet bubulcus cum 
Baccho. Ceterum cum hoc loco conferre licet , ut mihi 
videtur, VIII. 52. 

(7) Heinsii conjecturam, quam Valckenarius quoque il- 
lustratam probavit, preeeuntibus Dahlio et Briggsio recepi; 
nam que compararunt ad vulgatam defendendam omuia 
disparis generis sunt. ἐμὰ habet etiam ed. Crat. ἀμὰ unus 
cod, Paris. Verbi χάθευδεν accentum mutavit Schmfer. , 
cui jam Kiessling. obsecutus est. 

(8) Id ex codicibus bons notm adscivi cum Reiskio, 
probante Warlono, Nam poeti sententia hec est : Dii et 
dee in deliciis habent bubulcos, sed Eunica sodum bubul- 
cum aspernatur, ἀστιχὰ χείλεα θλίδει. Duplice igitur ge- 
nere Eunica pregressis exemplis opposita est. Pergit bu- 
bulcus : propterea tibi, o altera Venus, nullus unquam 


amplius amasius neque urbanus neque rusticanus cóntin- 
gat ! Κύπρι ad Eunicam ipsam spectare primus intellesi! 
Casaubonus (Lect. Theocr. c. XIX. p. 132 ed. Reisk.) 
cui Warton, Palmer. alii assensi sunt. Idem probans Hcr- 
mannus pr&eterea pro ἀδέα eleganter conjecit ( iu Zinn. 
Diariis antiq. a. 1837. p. 331) Ἄρεα, quod admittendum 
putavi, przzsertim quum Wordsworth. invenerit plane eam- 
dem conjecturam atque tam docte illustraverit, ut equi- 
dem supersedere potuerim adnotatione, quam antea buic 
loco adscripseram. — τὺ Brunck. Ziegler. 

(1) Sustuli incisionem propterea, quod nescio au scri- 
ptura vulgata ita defendi possit, ut ex vocabulo τὸν ὕπνον 
mente ἀπὸ xowou repetendum cogitelur τοῦ ὕπνου ad 
verbum ἐπιψαύσῃσι. Similiter XXII. 82 ita explicandum 
videtur, ut vocabulum φόνον bis positum esse cogitelur. 
σύναγον φόνον i. 4. φόνον τεῦχον ἐπ᾽ ἀλλήλοισι V. 191. 
Cf. Siebelis in Pausan. vol. IT. p. 99. 

(2) Preeuntibus Boissonado atque Zieglero et proban- 
tibus Kieslingio atque Meinekio recepi Briggsii conjectu- 
ram δελῆτα,, sed mutavi accentum. 

(3) Ex Kiessliugii [Brünck. et Stroth. voluerunt κῶπαί 
t£] conjectura, quam suadente Abrente jam admisit Zie- 
glerus. xo(at, lapides quibus retia gravabantur , voluit 
Bergk. Mus. Rhen. a. 1836. p. aat1. 

(4) Sic et mihi in mentem venerat et Ahrenti. 

(5) Id mihi latere in scripture discrepantia visum est 
(cf. Zimmerm. a. 1841. p. 357). Eandem emendationem 
invenit Ahrens, preterquam quod me rectius scripsit im- 
perfectum ἐτήρει, ubi ego volueram ἐτήρη. 

(6) Id jam Portus in Dict, Dor. proposuit, postea 
Warton. Brunck, ex libris, qui habent πενία. --- V. 18. 
In τρυφερὸν fortasse latet τροφερόν, novatum ex. τρόφι 
χῦμα. — V. το κοὔπω, quod duo codd. suppedilaut, 
fluxisse videtur ex VII. 10. — V. 23 malim ὅτε τ᾽ ἄματα 
ex Hom. Od. σ΄, 367. Cf. XXII. 55. 

(7) 1ta Herinanuus probaute Meinekio. — V. 3o οὗ 
σε θέλω libri, a quibus discedere non opus est. Cf. Meinek. 
in Moscb. II. 156. ubi jam Wakefieldius recepit ὅττι θέ- 
λοιμι. Ziegler in Th. XV. 41. Ahrens De crasi et aphze- 
resi p. 22 sq. 

. (8) Ita scribere ausus sum ex conjectura , quam olim 
proposui. Cf. Ahrens De dial. Dor. p. 89 uot., ubi in 
Etym. M. et Ànn. Oxx, exemplum γνυστάξω fortasse ex 
hoc ipso Theocriti loco sumptum est, Nunc in idem vu- 
σταξῇ incidisse Fritzschium quoque p. 67 cum magua lae- 
titia animadverti, 


PRAEFATIO. 


In Meinekii editione : 


In hac editione : 
34. ἐντι- ποιῆν........«.«ἰ στι---- ποιεῖν 


36. ἄλλονος " ἐν ῥαμω;... ἀλλ᾽ ὄνος ἐν ῥάμνῳ (4) 


37. " &ypav. .... esee eee ἀγρυπνίαν (5) 
48. «9... ecce eee rre τῷ Briggs. 
49. uiv. .... enter rne pity Brunck. 
58. dmepótav.........uuus. ἀπηρώταν (6) 
63. μὴ τρέσσης.....-. eH) τρέσσεις; (7) 
65. εἰ δ᾽ ὕπαρ οὐ — pa-. . . «εἰ μὲν γὰρ — μα- 
τεύσεις τεύεις (δ) 
62. xai... Lesern xoX τοῖς (9) 


xix 


In Meinekii editione : In hac editione : 
XXII. 

2. dosOltev.......... ese «ἐρεθίζειν (1) 
1I. πρώραθεν.....0ὐὐ νον nee πρῴραθεν (2) 
16. xomtouéva......... e. .χοπτομένα 
36. ὕλην... «νον νυν νι ren ὕλαν 
55. πῶς. .«.Ὁὐν νον THPES eO Tu (3) 
58. ἠδ᾽ ὑπερόπτης... ..««ὐν νον ἢ ὑπερόπτης; 
69. " ἐὼν....«.ὐὐ ον νειν ννννον ἕός (4) 

98. mÀnyoig..... lee ees.s. .««πλαγαῖς 


. χροιῇ δέ τ᾽ ἀμείνω... .χροιὰ δέ τ᾽ ἀμείνων 


(4) Conjectura est Boissonadi, quam veram putavit 
Hermannus. Adertus in/Theocr. append. p. 37 mavult 
6 € ὄνος ἐν ῥάμνῳ verbis junetis cum precedente καθεύδων. 
Sed multo vividior est oratio adscita particula ἀλλά. Pre- 
terea in talibus locis particula comparandi non ponitur. 
Vid. XIV. 39. ὅτ. XV. 45. 88. XVII. 9. XVIII. 26 
sqq. Cf. Stallbaum. in Plat. Symp. p. 2ar, E (p. 246 ed. 
II. Goth.). 

(5) Sic Reiskius, cujus sententiam secuti sunt J. H. 
Voss, atque Hermann. — V. 38. Retinui quidem vulga- 
tam, ut locus certe intelligi possit, sed corruptelam sub- 
esse apparet. Zieglerus, cujus conjecture viam muniverat 
Eldikius, proponit : ὄψιν, τὰν ἔςιδες, καὶ ἑῷ μάνυσον 
ἑταίρῳ. Wordsworth : ὄψιν, ἅπας, ὅσσ᾽ ἐΐδε, λέγει μάνυσιν 
ἑταίρῳ νεῖ. λέγων μάνυσεν ἑταίρῳ, quecumque quis vidit, 
cum &ocio communicat, coll. X V. 25. Mihi olim in men- 
tem venit ὄψιν, χἅτινα σοὶ δὲ μέλει μάνυσον ἑταίρῳ, et 
quecumque tibi cure. sint indica socio. Sed nunc malim 
priore parte conjecture Wordsworthiang adscita : ὄψιν * 
ἅπας (vel ἔτης) ὅσσ᾽ εἶδε, λέγει μανῦεν ἑταίρῳ, dicit ut 
iudicet sodali. — V. 4a. De notione participii βεδαῶτα 
vide Wunderum iu Soph. OEd. Col. 52. — V. 44. In 
verbis τῶν τραφερῶν ὠρέξατο interpretandis sequendum 
putavi Taylorum (in Briggsii editione) , cui similem sen- 
tentiam protulit Fritzschius p. 67. — "V. 4g. lis, qus 
Meinekius in h. l. et in Addendis admonuit, accedit 
κλιτύς et χλιτύν, quod vocabulum ultima correpta indica- 
vit Naekius in Opusc. II. p. 182. 

(6) Videndus est Ahrens De dial. Dor. p. 159. 

(7) Quum codices priebeant τρέσεις vel τρέσσεις, recepi 
conjecturam Frilzschii , quem vide p. 6: de hoc genere 
dicendi disputantem. 

(8) Voculas εἰ μὲν yàp ex codicuu vestigiis eruit Reis- 
kius, quem secutus est 1, H. Vossius 9tanbgloffen p. 190. 
Quomodo intellexerim verba apparebit ex interpretatione 
Latina, uace0si edidi ex codicibus et scholio Gail. ἐλπὶς 
τῶν ὕπνων sc. ἐστίν, i. e. splendida hujus generis somnia 
(τῶν ὕπνων) piscium aureorum te fallunt. 

(9) Ex conjectura Scaligeri, quam ipsam admisit Words- 
wortb. 

(1) Ex conjectura scripsi. In versu sequente ed. Ald. I 
habet βαρέοισιν, reliquie veteres editiones et libri manu 
scripti praebent βοέεσσιν, quod Stephanus mutavit in 
βοέοισιν. Sed non minus verisimile est, scripsisse poetam 
βαρέεσσιν. Nam Graecos in legendis vocabulis βοέοισιν 
ἱμᾶσιν facilius credas cogitaturos fuisse de Homerico 
βοέοισιν ἱμᾶσιν (Iliad. q/, 324), qui sensus ab hoc loco 
ahenus est. Porro pro librorum scriptura μέσοις Reiskius 
scripeit μέσας, idque recentiores editores inde a Brunckio 


omues receperunt. Nescio tamen an huic quoque loco 
conveniat quod a me scriptum est in idyll, XXV. 216, 

(2) Cf. Lobeck. Parall. p. 215. Hermaun. in Soph. 
Phil. 482. Schneidewin. in Pind. Pyth. IV. 23. — V. 33. 
In interpretanda voce ὑπήνεμον sequendum putavi Siebe- 
lisium in Pausan. vol. I. p. 255. Similiter jam statuit 
Pilenejus in h. 1. 

(3) Sic Zieglero auctore optimus Vat. A. Recte opinor. 
Molesta enim est particula πῶς hoc loco postposita. Itaque 
signum interrogandi cum Briggsio delevi, id quod conciu- 
nitas totius loci commendat. Nam Amycus non alio loco 
hujus colloquii respondet per interrogationem. Hic pari 
orationis conformatione juncta sunt θάρσει atque θαρσέω 
et χαῖρε atque χαίρω. Verbis χαίρω πως x16. dicit Amycus 
se gaudere spe novse victoris, quandocunque in conspe- 
ctum suum veniant peregrini. Porro v.59 verba τοιόςδ᾽ olov 
ὁρᾶς postulare videntur, ut interrogatio praecedat ; qua- 
propter servata librorum scriptura ἢ post ὑπερόπτης 
signum interrogandi adjeci preeunte Briggsio. 

(4) Multi probarunt Reiskii conjecturam, qua violat 
metrum. Codices et velt. edd. habent ἀμός, quod cor- 
ruptum videtur ex ἐμός, atque inde effinxi ἑός. Cf. v. 71, 
unde forsitan pronomen ἐμὸς in hunc locum temere im- 
migravit. Iufra v. 173 librorum scriptura ἐμὸς ab Is. Vc»- 
sio similiter mutata est in óc, ad quam vocem simul per- 
tinere non immerito visa est Briggsio scripture discre- 
pantia ἐών, quie a Gaisfordio ad v. 170 ex Ald. allata 
est. Ceterum de hoc usu pronominis éóo cf. V. 4. XXIV. 
36. XX VII. 43. Vult dicere hoc loco Amycus : a te ego 
pugil non vincar. Et in bac quoque locutione rusticitas 
morum conspicua est.—V. 109. Verba ἔξω χεῖρας ἐνώμα 
αὐχένος non intelligere me fateor, neque qui apte expli- 
caverit inveni. — V. 112. Meinekius in adnotatione du- 
bitanter proposuit σάρκες τῷ μέν vel σάρχες ol μέν, 
quorum posterius admisit Zieglerus. Mihi quidem omnium 
librorum scriptura defendi posse ita videtur, ut σάρκες 
δὲ de utroque esse dictum statuamus, i. e. de Amyco et 
Polluce, atque ut postea poeta oratione translata a re sta- 
tim ad ipsam personam utrumque distinxisse cogitetur per 
al μέν et ὁ δέ ex illo dicendi genere, de quo quum Dissen. 
in Demosth. de Coron. p. 337. Nitzsch. in Odyss. μ΄, 73. 
alii exposuerunt , tum accuratissime disseruit AeAilhorn, 
De appositione in Greca lingua. Glog. 1838. Eadem hu- 
jus loci explicatio, quam modo indicavi, jam latet, ut opi- 
nor, in glossa Laurent, « αἷ μέν, γράφεται τοῦ μέν, Ἀμύ- 
χου», in qua glossa invenisse sibi visus est. Fritzschius 
De poet. Gr. bucol. p. 56 genuinam poete scripturam. 
Sed mihi illud γράφεται boc loco, ut alibi nonnunquam 
(cf. Bernbardy in locis a Lobeckio in Soph. Ajac. v. 616 


ΧΧ 
In Meinekii editione : In hac editione : 
121. QTtOl. .« «οὖν νον ee ἀπὸ (2) 
120. λαιῆ...«..ὐὐν νον eee ἄλλη (3) 
150. ἀλλοτρίοις. .. lesse. «ἄλλοισιν 
153. τάδ᾽ ἔειπα... . ....... . «στὰς εἶπα 
166. νῶι. ......Ὁοὖὐν νον εν εν νον ἄμμι 
178. ὥλλοι....... TEDUDUN TEDED ἄλλοι 
183. 6g... lees . « «ἐς ex conj. 
184. πράταν.........{..ὖν es πρώταν 
187. npávuta2.... lee πρώτιστα 
190. ἐν ixelvotot. . ...... ἔνι δεινοῖσι (4) 
(91. ἄορ᾽ ix χολεοῖιν....... ἄορ &x χολεοῖο (5) 
193. si;........... ΝΠ  Ψ{ΨὌ.Ε ἐς 
203. εἷς... . llle eee TOUT ἐς 
208, τύμδω. ....... TENE τύμθου (6) 
212. obw)... cere VEMM 7. 
220. ἀϊτῆς....... νον νον VERE 7. 
XXIII 
6. xà»... eee nnn χὴν Wiuterton. 


PRAEFATIO. 


In Meinekii editione : In hac editione : 


10. ὑποπτεύησι........«ο . « οὁποπτεύησι (1) 
12. xoi— βλέπον, εἶχεν... got — βλέπος εἶχον 
ἀνάγχαν ἀνάγχας (a) 
22. )umTw.. ecce εν νον λυπεῖν Ziegler. 
23. drapmóv....... eese ἀταρπέων (3) 3) 
40. τὸ δ᾽ a9. ...... ΠΝ. .ΨᾳΨ.. τόδ᾽ αὖ 
42. εἴγε διαλλάξας με gu. «ἦν σε διαλλάξῃης με φι- 
λάσεις λάσας (4) 
50. αὐτῶν. Lecce οὐ σον νον . αὐτῶ (5) 
59. ἵστατ᾽..- "E ὕρως ὑδά--. recae —k ὕδατα" τῷ 
των δ᾽ (6) 
XXIV. 
18. αἰμοθόρως. ........ «αἱμοθόρους ex conj. 
20. ἦλύον. ΝΆ ΆΓἜᾳὌΟΝΥ ZEE 
30. emstgnow.... «τον ον σον .σπείραισιν 
36. τεοῖς. ....... BAM 
38. ἀωρί που o0. ....... ἀωρί που. οἷ δέ (7) 
39. ἠριγενείης. ... Lees . «ἠριγενείας 


laudatis) interpretantis esse videtur nec plus valere quam 
ἀντὶ τοῦ vel ἤγονν. 

(2) Ἀπό Vatt. A. C. (apud Zieglerum), Ald. Brunck. 
Kiessling. Gail. — V. 122. Hic versus deest in omnibus 
fere codicibus et veteribus editionibus, ideoque a Reiskio, 
Wartono, Fr. Jacobsio, Wüstemanno in suspicionem vo- 
catus atque a Brunckio jam ejectus est. Ego eum uncis 
inclusi. Brunckium secutus est Ziegler, 

(3) Sic correxit ex conjectura J. H. Voss. Stanbglofien 
p. 190, ex codd, ediderunt Boissonadus atque Zieglerus. 
λαιῇ nihil aliud esse videtur nisi glossema, quod in verba 
poeta irrepsit. 

(4) H&c est omnium librorum scriptura. Epitheton 
sumptum est ex Hom. Il. η΄, 245. 466. ν΄, 359. ε΄, 739. 
x', 254. 272. et optime quadrat in praecedens χαρτερὸν 
ἔγχος. Tum prepositionis accentum retraxi ex gravissimo 
Arislarchi precepto. Eandem secutus sum normam XVII. 
100. XVIII. 58. XXII. 94. 159. Mosch. II. 131. 

(5) Quum dualis κολεοῖιν in hoc quidem carmine etiain 
ob formam suspectus sit, scripsi ex optimis codicibus cuin 
Brunckio et Boissonado xoAcoio. Eadem est lectio Schol, 
apud Gailium : « Of δὲ ξίφος ix κολεοῦ, ἐκ τῆς θήχης 
ἑλκύσαντες » κτλ. Hiatus, quem in χολεοῖο ἐρυσσαμένον 
reformidasse videntur, justam habet excusationem et ol 
digamma solicum et ob genitivum in oto exeuntem. Cf 
C. A. J. Ho n. Quest. Hom. vol. I. p. 85. Omise- 
runt hujus generis genitivos in doctrina, que est de biatu, 
recentissimi quoque grammatici, C. S. Krüger. vol. II 
S 11. 2. adn, 2, atque Mehlhorn. $ 107. 

(6) Ex conjectura cum Mühlmann. Leg. dial. p. 1o4. 

(1) Cum Grefio. Non vincet opinor Negelsbach. Ad- 
not. in Il. p. 246 sqq. Cf. Grashof in Ephem. scholiast. 
a. 183a. sect. II. p. 969 sqq. Conjunctivum jam ubique 
restituit apud Homerum I, Bekker., id quod apertius mo- 
nere potuit C. G. Krüger. Gramm. vol. II. $ 3o. adu. 5. 

(23) Id proposui! in adnot, Meinek. et in idem incidit 
Hermann. Neque displicet quod Fritzschius p. 68 conje- 
Cit : xal χῶραι δεινὸν βλέπον εἴ mox! ἀπάντη. 

(3) Id eruit Meinek. in adnot. ex librorum scriptura 
ἀταρπῶν. --- V. 36. Hunc locum vellem respexisset R. 


Klotz Adnot. in Devar. I. p. 118 sqq. xe omittunt tres 
codd., duo habent οὐδ᾽ οὕτω σδέσσω. — V. 3o sqq. No- 
vum periculum hos versus emendandi fecit Hermannus in 
Jahnii Annall. phil. et prdag. a. 1841. vol. XX XIII. 
fasc. 3. p. 260 sqq. boc modo: 


Asuxóv τὸ κρίνον ἐστί" μαραίνεται ἁνίκα, πίπτει. 
ἁ δὲ χιὼν λενχά " κατατάχεται &v(x', ἀπωρῇ. 
χαὶ τὸ θάλος χαλὸν ἔστι τὸ παιδιχόν, ἀλλ᾽ ὀλίγον ζῇ. 


In quibus displicet ἁνίχα postpositum, quod jam voluit 
Briggsius. Tum que Hermannus de verbis xoi κάλλος xa- 
λόν ἐστι τὸ παιδικόν dixit, videtur ingenii sagacitate ab- 
ductus argutius quam verius monuisse, Talia enim exem- 
plis similibus defendi possunt. Mihi probatur ἁνίκα πίπτει 
et &v(x' ἐπάχθη sive ἀνίχα πάχθη, in reliquis autem is 
ipse, qui hoc carmen composuit, reprehendendus videtur, 
neque librarii, 

(4) Dubitanter recepi quod ex codicum lectione effinxit 
Boissonadus. Difficilem esse in hoc loco optionem jam 
observavit Lobeck. Act. soc. Gr. II. p. 295. not, 8. De 
verbo ζῆν, si hoc loco sanuni est, vid. Nitzsch. Adnot. in 
Hom. Od. vol. III. p. 174 not. 

(5) Ita cum Bindemanno ( Adnot. in interpretationem 
germanicam pag. 383) et Boissonado. Idem admisit Zie- 
gler. 

(6) Jure offendit in collatione particule καὶ M. Haupt. 
Observ. crit. p. 65 sq. neque temen putat hunc locum 
corruptum esse, Sed scripture discrepantiam consideranti 
dubium esse vix potest, quin Higtius ἴστατο recte corre- 
xerit in ἵπτατο atque Reiskius exitum versus vere resti- 
tuerit, Utrumque igitur conjunctum recepi probante Her- 
manpo in Jahnii Anuall, l. 1, 

(7) Quod Schefer. conjectura assecutus est atque Gais- 
fordius recepit, legitur in edd, Crat. et Brub. a. 1553. 
Nunc Ziegler. idem invenit in cod. Mediol. C. — V. 5o. 
Adscripsi versum, qui in tribus codicibus exstat, atque 
cum Briggsio et Meinekio puto, inter vers. 49 et 5o ali- 
quot versus excidisse. Nam recte Valckenarius : « illud 
αὐτὸς famule Pheonisse potius convenit, quam ips. 
hero. » 


PRJEFATIO. ? 


In Melnettii editione : In hac editione : 


42. ὥρμησε. leere s. ὥρμασε 
43. χεδρίνω. ...... 2.2... «« Χεδρίνου 


46. ὄρφνης. -. «ὁ. ον eee εν ὄρῳνας 


59. àÀd6e.. c eee enne βάλε 
65. 49605... eee τέρας (a) 
70. μάντι Εὐηρείδα,... «μάντιν, Εὐηρείδα, (3) 
75. viua..... ees nnns Vua 
81. ox... luu... TOP οἰκεῖν (4) 
82. £i. . «0.000 τον νοι ... «ἕξει ex conj. 
88. ἀσπαλάθω--- παλιούρω. ---θου---ρου ex conj. 
89. Báo... llle eee βάτου ex conj. 


go. 


ἀγρίησιν---σγίζῃσι. . . ἀγρίαισιν.---- σχίζαισι 


gt. xavv eee ees Χανεῖν. eX con]. 
94. νέεσθαι... .«.......0τὐννεενον νεέσθω (5) 
112. εἷς γαῖαν. ......0.0{.{Ὸ ον «ἔς γαῖαν conj. 
119. τροχῶ...... ΝΠ ον ον τροχῷ 
120. &Sacxev........ eee. . . «ἐδίδαξεν 
128. 205v. .........l llus lee. ἐνθών 
139. χνήμας.. ....{{0 ertt nn χνάμας. 
XXV. 

8. o00' ἕνα...... TOP TEE οὐδ᾽ ἕνα 
12. δὴ ewxot. ........ TOPIPEE δὲ σηχοί (6) 
15. H»wo9............Lsu. Μηνίου (7) 
27. φυτοσχάφοι, 0. ..... LL. φυτοσχάφοι of (8) 
3r. μέχρι πρὸς. ... le. eese μέχρις ἐπ᾽ 
33. $ -- ἀγροῖς. ....... es (9) — ἀγροῦ 


xx) 


In Meinekli editione : [ἢ hac editione : 


36. ἠέ τοι Αὐγείαν.. ...... ἠὲ σύ γ᾽ (1) Αὐγείην 

38. πάντα μαλ᾽ ἐξείποιμι. . ἀτρεκέως εἴποιμι (2) 

43. Αἰγείαν. ..... Lis. ern n Αὐγείην 

46. διά τε χρίνησι. ......... διὰ δὲ χρίνουσι 

48. ἀγρωστῶν γεραρώ-. ... ἀγρῶν τῶνδε γεραί- 

τατος τερος 

49. μέν τ᾽ εἴποιμι... . «νον νος μὲν εἴποιμι 

54. Abyelac. ... see. VENIPIDD Αὐγείης 

56. χθιζὸς ὅδ᾽... ....Ὁννννννον χθιζὸς δγ᾽ (3) 

62. δέ τε πόλλ᾽ ἐμενοίνα.. δ᾽ ὅγε πολλὰ μενοίνα 

63. ὁρῶν. .....- een εν εἶδών (A) 
64. μέμονεν......Ὁ.«τὐ eee ψεμόνει (5) 
65. ὄχνῳ........ὄ. TUM ὄχνος 

7A. tnb cene πολλὰ 

δι. ἤδει.. ....«.ὐν νον νον ἤδεε Hermann. 

83. 0... ..... ett e he ert τε 

84. τωὔλιον....... «οὐ νον νι νον ταῦὔλιον 

go. ὅσσα. ... eee ἅσσα 

94. αὖθις... οὐ νον νιον κεν ννον αὔτις (6) 
108. Αὐγείας.......Ὁννννν νον Αὐγείης 
11ή. TOY... clle c eee eren nne τόδε (7) 
118. 308... νον νυν νιν ννννννν TOY 
122. xavagÜsipouct. ...... Ls. χαταφθίνουσι 
124. γείνοντο....... etn γίνοντο 
137. )siccovte. ...... esses. λεῦσσόν τε (8) 
150. θαύμαζον᾽. ....... 0.0. δου νν νοι θαύμαζεν 


(2) χρέος fluxisse videtur ex Id. XXV. 53. 

(3) Hiatum enim tolerabilem esse haud scio qui proba- 
verit, Preterea vatis potissimum nomen urget Alcmene. 
Nam lw est sententia : Homines. fatum. effugere. non 
posse, Tibi vati, o "Tiresia, eique doctissimo dico, itaque 
noli dubitare mihi verum patefacere. Inde apparet non 
opus esse, post διδάσχω cum J. H. Vossio, Scheefero, 
Boissonado simul addere signum interrogandi. 

(4) Callierg. et vett, edd. ante Stephanum. — V. 82 
ἕξει etiam Ziegler. ex conj. Idem v. 9x χανεῖν. 

(5) Hermann. in Vig. p. 744 ed. IV. et Meinek. in 
h. |, — V. 128 Ἱππαλίδας Meinek. in adnot., Boiss., 
Dindorf. Addenda in Steph. Thes. IV. fasc. 7. 

(δ) Littere & ante c productee veniam paratam esse puto 
locis Homericis, veluti Il. ο΄, 463. ψ', 198. Od. v', 293. 
φ', 21g. XY, 219. Similibus exemplis Homericis defendi 
posse videtur quod Brunckius apud Theocr. I. 75 ex plu- 
rimis et optimis codicibus dedit : πολλαὶ ὃ ἐ δαμάλαι. 

(7) Cf. R. Unger. Theb. Parad. vol. I. p. 126 sq. 

(8) Ut Meinek. ipse in adnotatione proposuit, 

(9) Id restituit Briggsius suadente Tayloro, sed non 
recte interpretatus est, Cf. Lehrs. Quisst. Ep. p. 44 sqq. 
C. F. BRanke in Hesiodi Scut. Herc. 85. p. 154. Nunc 
Taylori conjecturam confirmat optimus cod. Vat. apud 
Zieglerum. 

(1i) Sic emendavit Hermann. in Zimmermanni Ephe- 
mer. stud. antiq. a. 1840. nr. r19. p. 973. De forma 
Αὐγείην cf. Mühlmann. Leg. dial. p. 95, 

(a! Verba πάντα μάλα fluxisse videntur ex Hom. Il. 


β΄, το. Od. ew, 123. 303. Codicum scripturam ἀτρεχέως 
εἴποιμι legit etiam Schol. recentior apud Gail. 

(3) Vulgo χθιζός γ᾽, libri χθιζὸς δδ᾽, unde Brunckius 
effinxit quod recepi. Hermannus l. l. plena post ἀγανοῦ 
interpunctione posita χθιζὸς δ᾽ εἴλήλουθεν proposuit, idque 
probavit Ziegler. 

(4) Id scribere ex conjectura voluisse videtur Meine- 
kius, quum dicat : « pro θηρὸς ἰδὼν libri habent χειρὸς 
ἑλών. » ᾿ 

(5) Sic primus correxit Buttmanu. Gr. ampl. vol. II. 
p- 240. not. ed. sec. Pariter Hermann. l. 1. Ceterum, id 
quod adscribam in transcursu, mensuram μεμᾶότος non 
Theocritus demum novavit (ut etiamnuuc apud Buttman- 
num l. l. allato hujus carminis versu 105 statuitur), sed 
preivit Homerus Il. β΄, 817. v, 197. $, 754. 

(6) Ex conj. Bergkii et Mühlmanni Leg. dial. p. 72. 
— V. 100. Theocritus si verbis ἀπειρεσίων περ ἐόντων 
significaturus fuisset innumeram pecudum multitudinem, 
scripsisset opinor ἀπειρεσίοις περ ἐοῦσιν, ut omnis sublata 
esset ambiguitas. Nunc autem et grammatica structura et 
verborum collocatio demonstrat, unice veram esse eorum 
sententiam, qui verba ad hominum multitudinem referant, 
ut jam Schol, recentior : πολλῶν ἀνθρώπων ὄντων. Idem 
recte explicat v. go ἅτινα et v. 103 ὥςτε ἀμέλγειν. 

(7) Cum Brunckio, Libri τότε. 

(8) Id primus restituit Geel, (cf. ejus edit. que Amste- 
lodami a. 1820 emissa est p. 226), quem secuti sunt Bois. 
son. Hermann. Ziegler. Eamdem scripturam prebet ed, 
Crat. 


xxij * 


In Meinekii editione : Ta ceditione: 
159. τὸν piv... ..... TOPPED «τῇ μιν 
163. ὡςεί περ... ..... Deere ὡς εἴ περ (1) 
166. ὃς δ᾽ ἦτοι........... Os ῥ᾽ ἦτοι (a) 
172. ὡς χεῖνος ἀγόρευε... ... ὡς χεῖνός γ᾽ ἀγόρευε 
179. ἄμμιν... ....... TOPPED ἡμίν (3) 
200. Φορωνήεσσιν. .. «... ««-«Φορωνείδησιν (4) 
202. ἄμοτον... ... enn nnn. ἄμοτος (5) 
203, ot ἔθεν..... «0.06 ὐν νόνιον «οἵ ἔθεν (6) 
213. περὶ δ᾽ 00v. ........ “ον εἰπαρὰ δ᾽ ἰὸν (7) 
215. τί με. .... Lesen. et y ἐμὲ 
216. οὐδ᾽ ὅπη ἴχνια τοῖο... οὐδενὸς ἴχνια τοῖα (8) 
238. ἐν δίῳ... «......0 ee Ev τρίδῳ 
229. εἰς. ... Leere eoe. «ἐς EX conj. 


(1) Emendavit Hermannus coll. Hom. Il. a^, 311, ὡς 
ἔσεταί περ. 

(2) Sic Hermann., conferri jubens observ. ad Hom. h. 
Ven. 226. ldem v. 172, ὡς κεῖνός γ᾽ ἀγόρενε. 

(3) Libri ἡμῖν, cujus accentum mutavit Ziegler. — V. 
185 ἔρνος bene defendisse mihi videntur Dahl. et Kiess- 
ling. 

(4) Ex conjectura Meinekii, qui voluit Φορωνείδαισιν, 
cum Zieglero. 

(5) Ex tribus codd., in quibus est 1o sive M. cum gl. 
ἀχόρεστος. Adjectivum propterea prsetuli quod ἐπιχλύ- 
ζων ποταμός et λὶς ἄμοτος sibi quodammodo ex chia- 
smo respondent. 

(6) Accentum in Zimmermanni Ephem. a. 3841. p. 268. 
mutavi coll. Spitzner..in Hom. Il. o^, 114. Me secutus 
est Ziegler. In exitu versus edd. Crat. Brub. a. 1553 et 
relique ante Stephanum edd. habent παθόντες ἄτλητα, 
unde probabiliter suspicatus est Taylorus poetam scri- 
psisse πάσχοντες ἄτλητα, quod et sententia flagitare vide- 
tur. Idque admisi. — V. rro. Codices bong note dant 
πυχινοῖσιν — ῥίζαις, unde conjicias adjectivum commuuis 
generis positum esse, ut v. 228, ἐν τρίδῳ ὑλήεντι, quem 
usum exemplis firmarunt Boeckh. in Pindar. Explic. p. 
155. Grashof. Ephem. schol. a. 1831. sect. II. p. 53: 

.sqq. Lobeck. in Soph. Aj. v. 224. C. G. Krüger. Gr. 
vol. II. $ 22. adnot. 1. 

(7) Quum non viderim qui apte explicaverit περί, scripsi 
quod codices dedere παρὰ δὲ, quod adverbialiter dictum 
videtur fere eadem notione, qua apud Homerum in hac re 
legitur ἐπὶ νευρῇ et Od. o', 138, βέλος καλῇ προ ςέκχλινε 
χορώνῃ. 

(8) Hanc codicum scripturam defendi in Zimmerm, 
Ephem. a. 1841. p. 368. coll. XXII. 200, μάχην ἐμφύλιον 
ἀνδρῶν. Vid. Lobeck in Aj. p. 73 sq. De Latinis Haasius 
in Reisigii scholl. de ling. Lat. Not. 522. Multa hujus rei 
exempla in iisque audacissima quoque congesserunt M. 
Axt. in Vestr. Spur. reliq p. 17 et 144. atque J. A. Voigt. 
Nugarum grammat. part [. Halis 1844. p. 29 ΠΟΙ. sqq. 
Ex hoc dicendi genere fortasse defeudere licet quod in 
idyll. XXII. 3 omnes libri babent μέσοις. Similiter expli- 
cari posse mihi videtur Theocr. XXI. 48 , περιχλώμενον 
εὗρον ἀγῶνα, ut dictum sit pro περιχλωμένον ἀγῶνα (cu- 
jus rei exempla dat Wunder. in Soph. Aj. 49), /nveni cer- 
tamen hominis incurvati i. e. tergo incurvato. 

(9) Debetur Hermanno. — V. 237 ἔδρη etiam ro 
sive M 


PRJEFATIO. 


In Meinekii editione : In liac editione : 
336. ὅτι μοι... .« «ὦν συ νεσνον ὅ μοι ὃ (9) 
242. παρ᾽ ἰγνύῃσιν. - « «οὐ. «περ᾽ ἰγνύησιν (107 
249. ἐπαξονίῳ. ..... lesse «ἐναξονίῳ (11? 
252. d6póo;. ....... TOPEEDE ἅλμενος (12) 
254. προσχεθόμην ........... προεσχεθόμην 
459. ἐν ya$n. ............ e.c. Ex γαίης (13) 
267. ἀποδρύψη... ....... LL. . ἀποδρύψει᾽ (14) 
271. πελώριον. cle eee Lee πελώριος (15) 
225. ὕλη. .......... eccesso e ἄλλῃ 
XXVI. 
1. μαλοπάργρος ---Ἀ---. .. «μαλοπάρᾳος — À- 
γαύα . γαυά(ι) - 


(10) Sic Meinekius in adnotatione. Vellem hunc locum 
respexisset Ahrens De dial. Dor. p. 357. — V. 248. ὄρ- 
πηχας h.l. et VII. 146 jam scripsit Ziegler. coll. Spitz- 
ner. in Il. φ', 35. 

(11) Ex codd. cum Brunckio. ὑπαξονίῳ conj. L. Din- 
dorf. Steph. Thes. III. 5. p. 1427 coll. Callim. Lav. Min. 
14. Atloci Callim. ( συρίγγων ἀίω φθόγγον ὑπαξονίων ) 
alia ratio est ; nam sonus ibi oriri solet ex ns modiolis, qui 
per axem desuper gravantur. 

(12) Sic omnes omnino libri. De forma monent Hesych. 
et Etym. M. 69. a4. de copulatione ἅλμενος ἄλτο cf. 
Porson. in Eurip. Phoen. 1231. R. Klotz v. 1223. A. Mat- 
thize Gr. $ 559.— V. 254. προεσχεθόμην. In hujus gene- 
ris verborum interpretatione ubique secutus sum E. 
W'entzelium, cujus dissertatio Vratislavise a. 1837 edita 
fugit quum alios tum C. G. Krügerum in Gramm. Gr. il. 
P. 12:1. 

(13) Vulgata πέσεν δ᾽ ὅγε ἐν γαίῃ xal — ἔστη habet 
aliquid quo displiceat. Itaque recepi quod codices sup- 
peditant ὑψόθεν ἐκ γαίης, que verba cum πρίν γ᾽ ἔμ᾽ ixé 
σθαι arcte conjuncta aptissimam prsebent sententiam : ab 
alto ez terra i, e. pedibus alte sublatis ex terra. Ut poeta 
fere ubique imitando expressit potissimum Odysseam, sie 
hoc loco factum est. Nam in Odyssea ὑψόθεν semper ak 
versusinitio legitur idqueconjunctum cum ix praepositione. 

(r4) Ex emendatione Hermanni ; quamquam Thiersch. 
Gr. ὃ 164. 4. et Lange Observ. crit. in Iliad, β΄, 4, ter- 
imninationem διε apostropho decurtari negaverunt. 

(15) Ex codd. Brunck. Hermann. Ziegler. πελώριον 
«non esse epitheton Orci» adnotarunt interpretes. At 
πελώριος "Aónc sumptus est a poeta ex Hom. Il. ε΄, 395. 
— V. 269. Malim ex Briggs conj. uxpoicí τε πλεύρ᾽ 
ἐφύλασσον. --- V. 274 sq. Non displicet vel ἐπεί ῥ᾽ οὐχ 
ἔσχε μοι ὕλῃ τμητή ... οὐδὲ σιδήρῳ, quod dubitanter 
protulit Ziegler. (sed ejecta vocula ῥα quum ἐπεὶ οὐχ 
dixerit poeta exemplum secutus Homeri Od. ε΄, 364. et θ΄, 
585) vel ἐπεὶ οὐκ ἔσχε μὲν ὕλῃ τμητή ... οὐδὲ σιδήρῳ, in 
quod incidit H. ΤΑ. Fabricius : f&eitráge jur. Crtlárung inb 
Stvitit bes Z.beotritos. Dresdse 1844. p. 20. Sed simplicior et 
minus audax videtur conjectura Jordsworthii 43033, quam 
admisi. Idem fortasse legit Schol. apud Gail. qui adscri- 
psit ἑτέρᾳ. 

(1) Utrumque jam Meinek. in adnot. De μαλοπάρᾳος 
cf. Ahrens De dial. Dor. p. 143. qui hoc exemplum respi- 
cere potuisset, De Ἀγανά vid. Lehrs de Arist. stud, 
Hom. p. 293. Gottling. Doctr. de accent. p. 148. 


PRJEFATIO. xxilj 
In Meinekii editione : In hac editione : In Meinekii editione : In hac editione : 
10. ἀλιθάτου.. ......{«0. ἀλιθάτω Wintert. 42a. οὐδ᾽ — σοί. ...« «0.0 οἶδ᾽ .... τοι 
13. Báxyov. ...... «τον σον Báxyo Wintert. 43. ἐμοὶ σέθεν. . . . . ον 5 ἐμοί ὅθεν 
17. ἐπ᾽ ἰγνύ᾽ ἀνειρύσσα-. -. «ἐπ᾽ ἰγνύαν ἐρύσα- 45. βόσκεσθε" τὰ . « - « « « - βόσκεσθ᾽ ἕνα (6) 
σαι σαι (2) 48. πρώτιστα. .........0.. «, πράτιστα 
21. λεαίνης... ... TEM . ««λεαίνας Wintert. Ag. τεὰν. ......Ὁ eren n τεὰν 
35. Διονύσου. .. eee Διονύσω Wintert. 56. ἀλλάλαις λαλέοντι. . . ἀλλήλαις λαλέουσι 
XXVII 52. às... e. ἐμοὶ (7) 
a. £j 48... llle eee . . «ἕλοῖσ᾽ (3) 58. ἄλλαν χτέ---δωσῶ., ἄλλην χτέ---δώσω (8) 
EE T MEE ΠΤ  Κῃ{Ἐῃ0. ἡδέι 62. ῥεξῶ lee eee e ῥέξω (9) 
13. σαυτῶ....-- VENE . σαυτοῦ 63. ἀφερψῶ. . . . . . . ἀφέρψω ex conj. 
16. ἄλλυτον £M. .... νον ων «ἄχλιτον ἔνθῃης 
18. da. NW ΧΧΥΠΙ. 
19. ἀείρεις. .- enn .ἄειρες (4) 3. ὑμάρτει. . ........ ee e. ὑμάρτει 
21. ἔαδεν........... secos ee ἀείδει A. δπαπάλω.. «. .-. . - Oral "nao (1) 
24. ὀδύναν ---- χορείαν... «. «. ὀδύνην — χορείην 9. Νιχιίας. .. «Ὁ... Νιχιάας (1) 
27. Εἰλειθυίας... . . .. eeces ss. Εϊλειθυέης 13. εἵνεχ᾽ oorr er e nS δννεχ᾽ 
38. ck... eee VIDET τεὴ 15. ἀέργοις . . .«......0.... ἀέργω 
32. Gg... enn . «ἕξεις 16. ἁμετέρας εὖσαν . . . ἀμμετέρας ἔσσαν (3) 
33. ἀπενθὴν . .. «τ... ἀπενθεῖν 17. TO . eee een n n n n n S ποτ᾽ 


35,36. θαλάμως . . ee θαλάμους 
4o. μάτηρ---Νομαία. . . . μήτηρ --- Νομαίη 
A1. σέθεν o. θεν (5) 


24. τῷ ποτιδών σ᾽ " ἢ... «τὦπος ἰδών σ᾽ - 3 (4) 
25. ξὺν — τιμᾶντα — φί-... σὺν -ἰ τιματὰ — ol- 
λων λω (5) 


E ττ).-Ρ'.---Ὸ-ρ-ς-ς-ς-.--ς-ς-ς-ς----Θ-ς-..-α-ς-.ς--..-. 


(a) Codicum vestigiis insistens emendavit et in ordi- 
nem verborum recepit Briggsius probante Meinekio.— Y. 
27 sqq. Ex corruptela hujus loci non video idoneum exi- 
tum. Bergh. in Zimmerm. Ephem. a. 1838. p. 3a conje- 
cit : ἀπεχθομένου ᾿Διονύσῳ φροντίζοι * μηδ᾽, el... εἴη ὅδ᾽ 
ἐνναέτης κοινᾶς τ᾽ ἀκάτω ἐπιδαίνοι, de qua conjectura 
valde dubitat Scbneidewin. Conj. critt. p. 95. Alia tenta- 
runt Briggs. et Ziegler. in h. 1. Si vulgata sententiam ali- 
quam omnino preberet, scribendum fuisset Διόννσον, ut 
ἀπεχθέμεναι certe dictum esse posset pro ἔχθειν simili 
fere notione, qua ih carmine extremo legitur : μηδεὶς τὰ 
θεῶν ὀνόσαιτο. --- δεκάτω sine lota subsc, edd, Crat. 
Brub. Stepb. 

(3) Magnopere lietatus sum quod hanc conjecturam , in 
quam et ipse incideram, proposuit Zieglerus ideoque re- 
cepi. Lndit enim poeta in nomine Heleus jocose sicut: 
« serio /Eschylus Helenam divinitus denominatam ceuset 
ὡς ἐλέναυν » Lobeck. in Aj. p. 257. Olim in mentem 
mihi venit : μᾶλλον &poic: Ἑλένα κτλ. sed non est. mihi 
locus in promptu, quo formam ἐροῖς tueri possim, V. 
17 ἐθέλῃς codd. Cf. Hom, Il. o, 554. Od. α΄, 349. ζ΄, 
ι89. Apoll. Rhod. I. 89o. 

(&) Sic cod. Par. 4 sive D. αειρες δρυά Gaisfordum 
error videtur esse operarum, quuui cod, D. in reliquis 
locis hujus carminis plane conspiret cum Mediol. C. Ita- 
que dubito etiam de μεῦ, quod v. 21 ex C. enotatum est, 


(5) Imitatus est poeta hemistichium Homericum Il, a, 
114. — V. 4a. οἶδ᾽ - ἄκρα x12. Hanc conjecturgm primus 
proposuit Briggs., et postea verbis poete interposuit; de- 
iude in eamdem inciderunt Fr. Jacobs et Gerhard. Lectt, 
Apoll. p. 14.— V. 43 ἐμοὶ ἔθεν edd. Crat. Brub. 

(6) Hemsterhusii emendatio est, quam "Valckenar. et 
Meinek. assensu suo probarunt. — V. 48. Hunc versum 
recte explicatum esse. puto in Not. et emendat. in qua- 


dam Theocriti Idyllia ἃ Chr. 4. Mobio, Susati 1801. 
p. 13. eui par est explicatio Fritzschii p. 49 sq. 

(7) Cum Kiesslingio, Wüstemanno, Weisio ex conj. 
Scheeferi, cui Meinekius quoque assensus est. 

(8) Ut alias in hoc carmine, ita h. l. formas vulgares 
habet 4 sive D. δώσω etiam edd. Crat. Brub. 

(9) Sie 4 sive D. edd. Crat. Brub. Steph. Reisk. Har- 
les, Kiessling. alii. 

(i) Id primus proposuit Pilenejus , quem secuti sunt 
Boisson, Ziegler. — V. 3. Ex codicum scriptura θαρσοῖσ᾽ 
eruendum videtur θαρσέοισ᾽.--- Ibidem ed. Crat, ὑμάρτει, 
sicuti XXIX. 20 ὕμοιον. 

(2) Hanc formam ex libris restituit Ahrens. Vid. De 
dial. Dor. p. 547 sq. Eumdem Ahrentem in aliis locis hu- 
jus et proximi carminis secutus sum. Cf. de Diall. JEoll. 
p. 274 sqq. 

(3) Hec participii forma, que nititur omnium codicum : 
auctoritate, videtur ab ipso Theocrito formata esse hyper- 
teolice. 

(4) Sic Ahrens emendavit. τὦπος (cujus erasin idem 
De diall. oll. $ 17, 2 illustravit) dictum est. pari signifi- 
catione in idyll. XVII. 136. XXV. 66. 77. Soph. OEd. 
Col. 302, τίς δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ κείνῳ τοῦτο τοὗῦπος ἀγγελῶν ; Ita- 
que non video cur τὦπος in h. I. Zieglero displiceat. Adde 
Wordsworthium, qui suopte inyenio incidit in eamdem 
conjecturam. 

(5) Libri τίμητα vel «gata, cujus accentum correxit 
Ahrens in Zimmerm. Diariis antiq. a. 1839. p. 198. de 
forma τιμᾶντα adjiciens, formas hujus generis apud JEoles 
vel omni contractione carere vel certe more Dorico in ἢ 
coalescere, Jam Wartono τιματά hic non. incommodum 
visum est, Ceterum me nondum pornituit sententise, quam 
in Zimmerm. Diar. antiq, a. 1841. p. 271 detoto hoc loco 
exposui. Ibidem admonui ex codicibus restituendum esae 
φίλω, ut nunc fecit Zieglerus. Nam haud raro singularis 


xxiv PRAEFATIO. 
In Meinekii editione : In hac editione : | m Meinekii editione : In hac editione : 
XXIX. IV. 
ἡ. τὸ. .... . νον. σὺ (1) 1I. ἀντιαχεῦσαι. .. . . .. ἀντιαχεῦσιν (4) 
9. ἄρμενα τὸν---διδῶν. “ἔρμα; τὸν----ὀίδοις; (2) I2. μέλπουσι . Lee e en Μέλπουσαι 
εἶ τῷ χαὶ . .....0τνννν εν τῷ χε 14. εὔχου ἀποστρέψαι. . . . εὔχε᾽ ἀποστέρξαι 
12. δενδρέῳ eee e n nn nn. δενδρίῳ 15. ἀπορρέξαι... 2... e ἐπιῤῥέξειν 
13. (pg ........ es. ὅποι 18. dot... .. eee e. νεύοι 
20. Ügoto. .... 4... e. . Üpotov V. 
24. σιδαρέω ... 2.4. σιδάριον (3) ἃ. χἠγὼν . 4.22.4 e s χἠγώ (5) 
25. ἀλλ᾽ ἀπρὶξ ἁπαλῶ. . ἀλλὰ πεῤῥαπαλῶ (4) 3. 00856 .. eee . θέλξει 
In carmine quod vulgo est tricesimum aliquot 5. λασιαύχενος . «. - «τ λασίας δρυός 
Doricas formas, qus invitis codicibus illatze VI. 
sunt, rursus cum Α. Jacobs. expuli, porro v 6. ὀστέον. . . . vil ZELLE . ὀστίον (6) 


adjeci v. 41 in "Epost ex conj. et v. 44 in ἔδαινε 
ex uno cod. Par. et vett. edd. ante Steph: Reli- 
qua intacta reliqui. 

Fragm. Beren. v. 5. θαλάσσας . . . . . θαλάσσης. 


—- 


EPIGRAMMATA. 


I. 
Á. τοῦτό τοι. . .. .«........ τοῦτό οἵ (1) 
5. μαλός. .. eere (a) 


6. ἀχρέμονα . . . . . . . . . . ἀχρεμόνα(3) 
II. 


[LEPIDE -.." 


Μῶλατον — τῷ * 9 à c3. 9 


I. . Μίλητον — τοῦ 

8.dpqp ........ e... ἥμαρ (7) 
VIII. 

1. Συρηχόσιος. . . 4... . Συραχόσιος 

2. χειμερίης. .. .. . .o. χειμερίας 

3. δὲ πολλῆς .... e φίλης δέ (δ) 

4. ὀθνείην . . ........ . . ὀθνείαν 
ΙΧ. 

1. Ὥνθρωπε. .. .......... Ἄνθρωπε 


4. ἴσθ᾽" ὃς ἐστ. . . . .. 


3. εἷς λιπαρήν . .-..«.-- 
xi. 


1. Δαμοτέλης . . . ....- -.- Δαμομένης 


. ἴσθι χαὶ ὡς (9) 
. « ἐς λιπαρήν 


apud poetas bucolicos generaliter seu collective positus 
est. Cf. Th. II. 160 τὰν Ἀΐδαο πύλαν (ibique Words- 
worth.). VIII. 45 6w (et que ibi diximus). X. 52a. fa- 
τράχω. XIII. 26 ἄρνα νέον. XIV. 17 fo366c τις χοχλίας 
(vel ex eleganti Wordsworthii conjectura BoA66c, χτείς, 
κοχλίας, quam nunc velim a me receptam esse). XV. 11a 
δρυός (ibique Kiessling.). XVI. 7a τροχὸν ἅρματος. 
XVII. 78 λήιον. 80 βώλαχα. XIX. τ μέλισσα. XX. 33 
πόρτιν (ibique Wüstemann.). XXI. 6 ἰχθύος. X XIII. 8 
χείλεος. XXX. 4 παρειάν. Bio I. zr χείλεος. 64 δά- 
χρνον. III. 13 νόσον. XVII ἀνέρι. Mosch. II. 36 χύμα- 
τος. τᾶσ κῦμα. III. 5 ἀνεμώνα. 83 πόρτιν. 107 τὸν Bá- 
τρᾶχον. V. το ἰχθύς. 

(1) Sic codd. et apud Cramerum Anecd. Gr. ΠῚ. 
p. 315.— V. 3 habent libri ἀκόλας et χόλας, unde conjici 
licet οὐκ ὄὅλας.--- V. 8 ὅχα edd. Crat. Brub. Eidem v. 17 
τῷ 5 disjunctim. 

(2) Id olim proposui et jam recepit Ziegler. δίδως 
etiam 6 sive B. Idem cod. v. 13 habet ὅπη μηδὲν ( non 
μὲν), v. 16 κέν σευ (encl), v. 19 πνείειν, v. 22 δέ τοι 
(uon τοί). 

(3) Quum σιδαρίω pro genitivo materie sumi non pos- 
sit, structura tam insolens est, ut non dubitem quin Ah- 
rens ex quinque codicibus, in quibus est optimus K., 
yecte receperit accusativum. Ambiguitas enim , quam ut 
vitarent librarii posuisse videntur genitivum , sublata est 
ipsa sententia. 

(4) Vid. Ahrens De dial. Dor. p. 513. --- στύματος 


ed. Crat. ἀλλὰ περὶ ἀπαλῶ στέματός (sic) σε τεδερχομαι 


δμνάσθην Par. 6 sive B. et sine lacuna et sine interpun- 
ctione , quod secutus sum, ut infinitivus ὀμνάσθην pen- 
deat ex verbo πεδέρχομαι. Idem cod. v. 28. $uco( νεώ- 
Tata δ᾽ ἔχειν, v. ag ἔστι---φόρει, v. 33. ὅπως, v. 24 ἀλ- 
λήλοισι--- Ἀχιλήϊοι, v. 35 γε φέρειν, v. 36 ἐπιτρ ἔ ποις ὃ 
m. sec. Relique lectiones, ut in aliis carminibus, jam 
recte iudicata? sunt apud Gailium. — V. 28 πέδα immu- 
tatum reliqui. Cf. Hermann. Meber. $yerrn prof. 23ódb's $c- 
banbitng ber Or. Snfár. p. 148. not. 171. Secus judicat 
Ahrens De diall. JEoll. p. τὸ et 18. 

(1) Ita etiam 6 sive B. 

(2) Id ausus sum recipere ex conj. Bachi; : Quiest. 
Eleg. spec. I. Fulds 1839. p. 25. Quod Meinek. Del. 
Poet. Anth. p. 152 scribendum existimat μάχλος, id jam 
proposuit Reiskius. 

(3) Ex cod. scripsit Meinekius l. 1.— IIT. x κεχμαχώς 
6 sive B. — III. 6, κατανόμενον ex emendatione Her- 
manni in Annall. Vindob. a. 1843. vol. CIV. p. 247. 
Schneidewin. et Wordsworth. conjiciunt χατειδόμενον. 

(4) ἀντιαχεῦσιν μέλπουσαι etiam 6 sive B. 

(5) χἀγώ 6 sive R. 

(6) Sic etiam cod. 6 sive B. — V. 4 codd. χαλᾶς. 
quod in χαλὰς mutatum recipiendum videtur. 

(7) Cod, 6 sive B. Idem v. 5 Ἠετίωνι. v. 6 τέχνην. 

(8) φίλης pro πολλῆς apogr. Hemsterhus. Pariler judi- 
cat Wordsworth. 

(9) De sensu cf. Geel. in edit. p. 2238. De auctore car- 
minis Meinek. Anal. Alex. P. 237. — XI. 4 ἦν cod. 6 
sive B. et δαιμονίως in margine. 


PRJEFATIO. 


In-Meinekil editione : In bac editione : 
3. vxnv .. . . .. TEE νίχαν 
XIII. 
ἃ. οὐρανίαν. eoe en nee οὐρανίην (2) 
XVII. 
3. ἀλαθινοῦ . ....... . - ἀλαθινῶ (3) 
5. πεδωριστᾷ. 224. πεδωρισταὶ (4) 
7. μεμναμένοι. . . ..........» μεμναμένους 
ΧΙΧ. 
4. Μοῖσαι. .. ....... . . Νοῦσαι 
XX. 
5. χὥσους . . . .«..... e. . χὅσσους 


XXV 
In Meinekii editione : In hac editione : 
XXI. 
ἃ. ποτέρχευ. 4 4 e e e e προςέρχου 
3. χρηστῶν ΝΕ ΕΕ χρηστῶ 
ἡ. χκαθίζευ. . . . .« e. χαθίζου (5) 
. XXII. 
Δ. Συρηχοσίων .. . . . . . «o. Συραχοσίων 
4. ὀθνείην oto . ..... .. ὀθνείαν οὔτιν᾽ 


Tria epigrammata qua sequuntur huc trans- 
scripta sunt ex Anth. Pal. IX, 435; VII, 202; 
VII , 662. Diserte Theocrito tribuuntur auctori 
in cod. 6 sive B; unde etiam aliquot scripturz 
petite sunt. Alienissimam vero a poeta nostro 
Syringem reliquimus Anthologiz. 


(2) Cod. 6 sive B. et vett. edd. anie Steph. — X VI. 2 
σπουδαὶῖς et v. 5 νέοις 6 sive B. 

(3) Cum Wüstemanno. 

(4) Ita correxit Hermannus, qui in Annall. Vindob. 
vol. CIV. p. 249 adjecit : « πεδωρισταὶ positum est pro 
μετουρισταὶ qui civitatis participes sunt, Hesychius : 
μεθορίζει, μετέχει. Coi, qui Syracusis in civium numero 
recepti sunt, populari suo hoc mouumentum posuerunt. » 
Eamdem sententiam requisivit Wordsworth. legendum 
suspicatus κεδοιχισταί, coloni, inquilini. — V. 7. Ex sex 


codicibus , in quibus sunt optimi Palat. et Mediol. K., 
admittendum putavi accusativum μεμναμένους, quippe 
quem tueri posse mibi videar ex usu notissimo apud 
Rost. Gr. Gr. $ z31, 4. Nunc simul magis apparet quid 
velit parenthesis : σωρὸν γὰρ εἶχε ῥημάτων, i. e. Epi- 
charmus comediis populares quum ad alias virtutes co- 
lendas tum ad gratum animum habendum excitaverat, — 
Epigr. XVIII, descriptum est ex Meinekii Delectu An- 
thol. p. 5r. 
(5) Has formas dat etiam 6 sive B. 


BIO ET MOSCHUS. 


Ad Bionem et Moschum Dübnerus in meum 


dices Parisienses : 


Nr. 3511. 
Nr. 2562. 
Nr. 2763. 
Nr. 2765. 
Nr. 3833. 


usum accurate inspexit hos co- 


sec. XIV. 
sec. XIV. 
sec, XVI. 
sec, XV. 

sec. XVI. 


Hi quinque codices, quos ubi inter se consentiunt simpliciter per quinque 


Panis. significavi , spectant tantummodo ad Mosch. I. ἔρως δραπέτης. Porro 


Nr. 2831. sive ἃ apud Gaisford. bombyc. sec. XIV (ut jam supra indicatum est). Inest ἐπιτάφιος 
Βίωνος. 

Nr. “83. sive 10 apud Gaisford. (vide supra). Huc pertinent Μέγαρα, ἐπιτάφιος Βίωνος, ᾿Ὰ δώνιζος 
ἐπίταφιος, ἐπιθαλάμιος Ἀχιλλέως xat A. His omnibus carminibus inscriptum est nomen Θεοχρίτου. 


xxvj PRAEFATIO. 
Deinde beneficio Poeschii, quem supra laudavi, accepi accuratissimam 
collationem codicis, quo jam usus est Brunckius, 


Vindob. 311 (Cesar F'indob. sive Cees.). Continetur, preter alios scriptores, inde a fol. 62 incerti 
auctoris observatio περὶ Δωρίδος διαλέκτου. Ἢ Δωρὶς διάλεχτος ἣ ἀπὸ Δώρου τοῦ “Ἕλληνος οὕτω χληθεῖσα 
χτλ. Inde a fol. 63 Νόσχου [3j ἃ sec. m. suprascr.] Θεοχρίτου Σιχελιώτου ἐπιτάφιος Βίωνος, inde a 
fol. 66 τοῦ αὐτοῦ Μόσχου σιχελιώτο (sic) Εὐρώπη ἡ παρὰ Διὸς ἁρπαγεῖσα, inde a fol. 71 Ἔρως δρα- 
πέτης, inde a fol. 72 Μέγαρα, in cujus carminis v. 31 desinit codex relicto exiguo spatio in 
eadem pagina, quam tum sequuntur duo folia integra , in quibus nihil scriptum est. Ceterum hic 
codex « est membranaceus elegantissimus in quarto constatque ex foliis septuaginta septem , et ad 
Joannem Sambucum olim pertinuit. » Nessel. ' 


Ego apud hos quoque poetas sicut apud Theocritum retinui sigla Gaisfordii. 
Nam talia mutare facile efficit confusionem. Cum his subsidiis, que ex anti- 
graphis suppetebant, conjunxi veteres recentioresque editiones, in quibus poetze 
bucolici vel conjunctim vel separatim emissi sunt. Ex iis in quibus Bio et 
Moschus seorsim prodierunt , consulere potui editiones Longopetrai, Schwe- 
belii, Heskini, Schierii, Harlesii, Teucheri, Fr. Jacobsii, Wakefieldii, Man- 
sonis. 

Porro quum Casellis in conventu philologorum aliquando cum AergAio lo- 
querer de Bione et Moscho, eumque humanissime interrogarem , num prater 
emendationes ab ipso jam in medium prolatas aliquid in scriniis adhuc reti- 
neret : ille vir alacer ut est et promptus ad studia aliorum juvanda mihi sua 
sponte promisit, se aliquot observationes esse mecum communicaturum. Et 
paullo post ad me misit per epistolam egregias quasdam emendationes, quarum 
alias in ordinem verborum recepi (Bio 1. 21. 26. 57. Mosch. I. 10), alias in 
adnotatione indicavi; nonnumquam vero etiam Bergkius, qua est ejus admi- 
randa sagacitas, in eamdem cum aliis incidit sententiam. Itaque facere non 
| possum, quin viro excellenti pro hoc insigni benevolenti& documento, qua 
meam editionem ornavit , quam maximas agam gratias. | 

Denique ingrati essem animi, si praetermittere possem silentio, mihi de se- 
lectis Bionis Moschique locis suavissimum epistolarum commercium fuisse 
cum O. Schneidero. Hic vir candidissimo animo et exquisita doctrina me par- 
tim a mutandi audacia revocavit, partim advertit meum animum ad ea, quz 
facile me fugere poluissent, partim mecum communicavit quibus magnum 
editioni mez decus paravit. Jam nihil restat nisi ut pergam eamdem rationem 


servare, qua apud Theocritum usus sum. Legitur igitur 


PR/EFATIO 


m M einekii editione : In hac editione : 
l. 

5. στάθεα. .. .. «νος . στήθεα (1) 

ἡ. ἐπ᾽ àptat ..... 2... Ls. £v ὥρεσι 

8. di ....... 2... νος avi, (2) 


48050 ........ -. . χεῦλευς (3) 


τή. AN 224r. e. . Vy CX COnj. 
421. vjTEXTOQ 4... lee νήπεπλος (4) 
a5. Uv... .. e... e. Vy ex conj. 


26. στάθεα---ὑπομαζοί... στήθεα---ὑπὸ μαζοί (5) 
31. Κύπριδος αἰαῖ... ... Κύπριδος. αἰαῖ (6) 
33. χλαίουσι. .. . .... «ως χλαίοντι 
36, 37. ἀείδει. Αἰαῖ. .. . ἀείδει" αἰαῖ (7) 
39. dv; alid ....... . . . . ἂν αἰαῖ; 
45. τὸ δ᾽ 20... ........ . τόδ᾽ αὖ 


xx vij 


In Meinekii editione : In hac editione : 


47. loy7Z« — xl ee Ψυγᾶς — xti; ' 
55. χρείσσων . .....τὐν . Χχρέσσων 
56. dvi... nes ἀνίαν 

57. σὲ φοδεῦμαι. .. . ..«.ο σεσόδημαι (8) 
61. ἐμήναο θηρσὶ. .. .. . ἔμεινας θῆρα (9) 
65. γίγνεται. ... ... νος Ὑίνεται (10) 
gh. πόθει . .. . 4... ποθεῖ 


76. x31... ...... . « . xat ex conj. 
77,80. uw... ..... . . . Vw ex conj. 
83.àp8 ....... . ως ἄξε (11) 
83. ὃς δὲ M6q1 . .. ... ... ol δὲ M6nt 
84. χρυσείῳ φορέησιν. «χρυσείοις φορέουσιν (1a) 
86. Avàv ...... Lees aiat Lennep. 
90. ἢ Ὑμέναιος. .. ... al Ὑμέναιον (13) 


(1) Cod. το edd. Callierg. Crat. Brub. — V. 4 ἐν 
ὥρεσι scripsi ex conjectura. Prepositio ἐπί orta est ex 
versu praecedente, 

(2) Cod. ro diserte habet ἀνιῇ, quod jam voluit Mühl- 
mann. Leg. dial. p. 77. 

(3) Cod. ro et edd. Ald. Call. Ursin. Crat. Brub. 

(4) Conjectura est Bergkii. Quum πέπλος esse possit 
et ἐπίόλημα et χιτών (cf. Becker. Charid. 11. p. 330), 
atque ἐπίόλημα etiam dormi ssepissime deponi soleret, de- 
corum non puto violari. Vult enim dicere poeta : ruerat 
er domo sua sicuti erat, indutum habens solum χιτῶνα 
neque ἐπίδλημα i. e. πέπλον. “--- Θ΄. 24. Quod Schneide- 
win. Conjj. critt. p. 168 suopte ingenio invenit γοόωσα, 
id jam edidit de conjectura Wakefieldius. Sed non opus 
videtur hac mutatione, dummodo παῖδα interpreteris de- 
licias, quamquam hsec vocis significatio non invenitur in 
Steph. Thes. ed. Paris. 

(5) στήθεα cod. 10. — Vocem ὑπομαζοί omni analo- 
gie repugnantem deinceps emendarunt Briggs., Hermann. 
(in Zimmerm. Ephem. a. 1837. p. 232), O. Schneider., 
Bergk. Cf. Lobeck. Parall. p. 384. 

(6) Hanc interpunctionem primus proposuit Wakefield., 
quem secutus est Boissonadus. — V. 32. Pro αἱ δρύες 
scribendum esse al δρύες et ego conjeceram et idem mc- 
cum communicavit Bergkius, sed id recipere dubitavi ob 
legem apud Lobeckium in Soph. Aj. v. 370 allatam. At- 
que Bergkius ipse nnnc improbat. De articulo δὰ δρύες 
apposito et ad ὥρεα πάντα omisso dicam accuratius alio 
loco. 

(7) Immerito Stephanum secuti sunt, qui plena inter- 
punctione post ἀείδει posita inde a versu 37 novam dis- 
tinctionem faciendam putarent, Nam verba Ayo δ᾽ &v- 
τεδόασεν x1). luculenter demonstrant, cer/am personam 
diserte verba prsire. Id qui intellexit Heskinus commate 
distinxit post ἀείδει, et versus 37 et 38 arcte copulavit , 
ut versus 34 dictus esset ex persona Veneris doleniis. 
Heskini rationem jure probarunt Schier. Brunck. Wake- 
field. Gaisford. Briggs. Boisson, — V. 52. Ego conjeci 
πὰρ στυγνὸν βασιλῆα, Bergk. scribi vult ὡς, O. Schnei- 
der. τὸν στυγνόν coll. de confusione particule xal et ar- 
ticuli Unger. iu Zimmerm, Ephemer. a. 1842. p. 1143. 
Adde Schubart. in. Pausan. vol. II. p. xxr. In hoc ipso 
Rionis carmine v. 74 pro καὶ habent codd, C. 10. τὸν. Sed 
scriptura vulgata fortasse defendi potest. Cfr. Mosch. I. 


τή : κεὶς Ἀχέροντα καὶ ᾿Ἀιδέω βασιλῆα, sicut ex codd. 
edidi. Soph. El. 188 : Ὃ παρὰ τὸν Ἀχέροντα θεὸς ἀνάσ- 
aov. Nam duplex preepositio Acheronta et Plutonem dis- 
tinguere videtur justo gravius. 

(8) Corruptam esse scripturam vulgatam fere omnes 
cousenliunt. Nam displicet et notio verbi et usus secunde 
persone σέ, quum in proximis verbis θνάσχεις ὦ τριπό- * 
θατε statim ad Adonidem oratio conversa sit. Alii alia 
tentarunt, ego recepi quod Bergkius mihi liberaliter sup- 
peditavit, — V. 59 xevol Ἔρωτες, quam vocem sensu 
carere dicit Wordsworth. in Theocrit. p. 102 , ideoque 
mulavit in μόνοι, recte explicatam esse puto a Lobeckio 
in Soph. Aj. v. 987. 

(9) ἔμεινας edd. Call. Crat. Brub. Ursin. Xyland. 


ει α 

Brunck. Teucher. Briggs. ἔμηνας θηρι το. θῆρα C. apud 
Gaisf. 1taque admittendum putavi quod dubitanter jam 
proposuit Meinekius. Praterea Af. Kocch/y Coujj. in Apol- 
lon. et Opp. Lips. 1838. p. 9 pro τοσσοῦτον conjecit τί 
τοσοῦτον. In idem incidit Bergk. 

(10) Ex cod. 10.—V. 74 ποθεῖ ex conj. Greefii et Her- 
manni. — V. 75 βάλλε ἐνὶ στεφάνοισι defendi existimo 
iis quee attuli in Jahnii Annall. phil. et peedag. a. 1844. 
vol. XL. p. 149. 

(11) Correxit Meinek, in adnot., probante Lobeckio in 
Buttmanni ainpl. Gr. 11]. p. 98. Pro εὔπτερον Bergk. su- 
spicatur ἄπτερον, quod pharetra sagittis sit vacua. 

(12) λέθησι χρνυσείοις dant omnes, ut videtur , codices 
et veteres editiones excepta ed. Flor., in qua exstare dici- 
tur singularis. φορέοισιν codd. C. το. Inde probabilis fit 
Greefii et Briggsii conjectura quam adscivi. Eamdem pro- 
bavit Hermannus , ut refert Mühlmann. Leg. dial. p. 136. 
— V. 88 et 89 οὐκέτι conjunctim cod. ro. edd. Crat. 
Brub. ἀειδόμενον sc. ἐστί i. e. ἀείδεται. Cf. W'annowski 
Synt. anomal. Graec. pars, cap. V. ὑμάν est cantus nuptia- 
lis, utapud Ovid. Heroid, XII. 137 : Ut subito nostras hy- 
men cantatus ad aures Fenit, cujus loci me adinonuit O. 
Schneider. ἃ mutandi libidine me avocaturus, Nam scri- 
bere volui vel quod olim mihi in mentem venit ἄειδε " 
μόνον μέλος ἄδεται alot vel quod Keechly 1. 1. proposuit 
ἄειδεν ἑὸν μέλος, ἄδεται aai. 

(13) Retinui codicum et veterum edilionum lectionem, 
quum nou appareat, qua re lamentatio et dolor Charitum 
acerbior fuerit quam Hymenzi, Aliud e« infra ὀξὺ λέ- 


xxvtij 


In Meinekili editione : In hac editione : 


92. ἀλλήλησι. 2. ἀλλήλαισι (1) 
95. xa gt... eres al μὲν 
97. τοσήμερον. 2e e e. τὸ σήμερον (2) 


Incarmine Bionis B' (IE"] quum optio mihi data 
esset, utrum vitiosas librorum scripturas relin- 
querem intactas, id quod cautissime fecit Meine- 
kius, an plures conjecturas easque audaciores in 
ordinem verborum reciperem, ego ratione hujus 
bibliothecz habita posterius pretuli, non quo 
certas ubique haberem conjecturas receptas, sed 
ut legi certe posset hoc carmen elegantissimum. 
Itaque nil superest nisi ut indicem , a quo sint 
singulz suspiciones profectze, quamquam non 
ignoro, me jure insimulatum iri audaciz. V. 3 
ἀόνι cum Brunckio et Mühlmann. p. 66.— V. 
5 cum aliis ex correctione Lennepii , nisi forte 
pro ζαλῶ malis ζατῶ. ---- Versum septimum exhi- 
bui ex sententia O. Schneideri in Nov. Mus. Rh. 
a. 1844. III. p. 63o, reliqua sic ut dubitanter 
constituit Hermann, — V. 11 Oivova ex conje- 
Ctura, — V. 14 φέρων δύστανον Ἄρηα Lennep. 
Bentlejus, Graf. Hermann. Participium φέρων 
vel sic explicandum est, ut synesis statuatur 
quasi precederet ἕχαστος sive πᾶς νηυσὶν ἐν 
ὠχυπόροισιν ἔθαινεν, vel sic ut praecedens negatio 
huc quoque pertineat ex usu, quem Poppo 
Observ. crit. in Thucyd. p. 61. Goller. in Thuc, 
I, 12. Haase Lucubr. p. 11 sq. Dissen. in Pindar. 
II. p. 379 , "alii illustrarunt. Posterius suasu O. 
Schneideri prafero. — V. 14 παρθενιχὰν χρόχ᾽ 
ἀνεῖχεν emendatio est Hermanni. — V. 20 παρ-- 
θενιχᾶς et χκαλύπτρᾳ cum Mühlmann. p. 103. — 
V. 24 σῶμ᾽ ἀνὰ καλὸν der ex conj. Ursini 
Heskin. Brunck. Harles. Teucher. Briggs. alii. 
De confusione vocum στόμα et σῶμα vid. Fr. 
Jacobs. in Achill. Tat. p. 489 sq. Ibid. δάχτυλ᾽ 


PR/EFATIO. 


ἐπήνει suspicatus est Briggs., quem secutus est 
Boissonadus. Sed magis jam placet quod con- 
jecit C. Wordsworth. in Theocr. i, 136 : τὸ 
στόμα" χαλὸν ἄειδεν, 6 δ᾽ ἀδέα γᾶρυν ἐπήνει, coll. 
Theocr. 9, 7; 11, 55; et Stat. Achill. I, 576. 
Itaque eam conjecturam admisi. — V. 35. Recepi 
quod protulit Meinekius in adnotatione, — V. 
38 cum Lennepio. — V. 29 ex suspicione Her- 
manni, nisi forte scriptura vulgata ita defendi 
potest, ut sumatur σχῆμα χαθ᾽ ὅλον καὶ μέρος 
idque ita comparatum , ut ὅλον postpositum sit. 
Hac est O. Schneideri sententia. — V.31 Brig- 
gsius conjecit vaca γραῦς δολία, unde γραῦς adsci vi 
et νύσσα ut nomen sit nutricis ego ipse tentavi. 
O. Schneider. suspicatus est l. l. νὺξ ἄφαρ & δολία 
x. 1. À. addita hac explicatione : « Ἄφαρ significat 
continuo ut Iliad. 33, 375, et δολία νύξ est etiam 
apud Tryphiodor. 29, sed paulo ibi aptius po- 
situm quam nostro in loco, ubi prestare videtur 
& δολιχά, ut Odyss. 23, 243. » 
In Meinekii editione : In hac editione : 
III. 
3. ἅσσα... . . . . . . 
6. depyeu . . . 


. s . ὅσσα (3) 

eer nn nS s. ἀεργείαᾳ 

ἡ. χαίρων---αὐτῷ . . . . [χαίρων.---- αὐτῷ (4) 

14. sloóxa—ptv . . . . εἰς ὅχα----νιν ex conj. 
V. 

6. Ἔρωτα δίδασχον. . . . "Epwc ἐδίδασχον 

9. MM ee ee re or Sn eS VW EX Conj. 


1. πονεεσθαι, 
2. μοῦνα. 
3. «4 — Μοῖσα... : .. 
ἡ. μοχθῆν. . . . e e. 
9- 


. πονέεσθαι. (5) 
erm m nom n ns S μῶνα 

τὸ — Μοῖρα (6) 
es. . μοχθεῖν 
ἐλθεῖν 


γοντι πολὺ πλέον ἢ τὺ Διώνα, ubi et Venerem et Adoni- 
dem et Hymeneeum et semet ipsas deplorant. Porro verba 
τὸν νυἱέα τὸν Κινύραο languida sunt, si ipsum Adonidis 
nomen preéecedit, 

(1) Ita cod. το. — V. 95 scripsi ut voluit Wyngaar- 
den. , cum Jacobsio et Boissonado, quem ex parte h. l. 
praivit Greefius. Eamdem sententiam jam propositam in- 
veni in parva editione, cujus titulus est : $byflen aus bem 
Girictifdben bes 92ion unb SOtofdjus, Getlin, 1767. p. 68, pre- 
terquam quod pro αἱ μὲν proponitur χαλόν. 

(2) Sic ro. Wakefield. Briggs. — V. 96 οὐ μὰν οὐχ 
ἐθέλει jam. verissime exposuit Schaferus in adnotatione 
editioni Mansonis adjecta p. 332 sq. et Wyttenbach. in 
Plat. Phedon. p. 365 ed. Lips. οὐκ ἐθέλω recuso etiam 
legitur apud Thucyd. III. 55. De colore orationis cf. 
Sappho 94 in Poet. Lyr. ed. Bergk. p. 621 : λελάθοντο 
δὲ μαλοδρόπηες, οὐ μὰν ἐχκλελάθοντ᾽, ἀ)λ᾽ οὐχ ἐδύ- 
vavt ἐφιχέσθαι. 

(3) Nou video idoueam caussam cur librorum scriptura 


necessario mutanda sit. Cf. infra V. 13. Theocr. XV. 
115-118. XXIV. 110-114. — V. 4 λιμὸς ἐλαφρά fugit 
Ahrentem De dial. Dor. p. 386. — V. τᾷ. Nescio an 
pro οὖλον scribendum sit οὐ λῶ. 

(4) Non tam ob hiatum in quarto pede extremo tole- 
rabilem (infra apud Mosch. II, 120 ex cod. X. ἅλα re- 
cepi), quem nullo jure Wakefieldius conjectura ab Brig- 
gsio recepta φαίνεται removit, sed ob cssuras tantopere 
molestus est hic versus, ut non dubitem quin a gramma- 
tico quodam in margine appictus et inde in verba iutrusus 
sit. Eum igitur uncis includere ausus sum. Berghius me- 
cum humaniter communicavit conj. μέγ᾽ ἐφαίνετο τῶρ- 
vEOV. 

(5) Gravem interpuuctionem flagitat, ut mihi videtur, 
sententiarum cohsrentia, Ceterum pro οὐκ οἶδ᾽ malim οὐχ 
ἔστ᾽. ex Hom. Iliad. ξ΄, 212. Odyss. 0', 358. — μὴ μάθω. 
μεν Vindob. 

(6) τὸ ex conjectura ; Μοῖρα omnes libri tuentur. 
Μοῖσα primus proposuit Longopetreeus, Vid. Schwebel. p. 


PR/EFATIO. xxix 


In Meinekii editione : In hac editione : 

VIII. 

5.*dgowo .... ss. συνάροιτο(ι) 
ΙΧ. 

I. Ἀφρογενήας. .. ... .. ᾿Αφρογενείας 

ι. 3080... ... lees ἠέ (2) 

3. τί vu— xí νιν αὐτά... τί τὺ — τεῖν αὐτᾷ (3) 
ΧΙ. 

2. ἐπεμώετο. 2... 42... ἐμεμαίετο (4) 

3. ἀμόροσίῃ . . εν. ἀμδροσίᾳ ex conj. 
XII. 

1. ἐγὼν. .. «ων . . ἐγώ ex conj. 
XV. 

1, aliv ἰοίσας. . . . . . αἰεναοίσας ex conj. 
XVI. 

2. " τιμὰ ---ποιεῖ . . . .. ποιεῖ — τιμά (5) 

MOSCHUS. 

I. 

7. αὐτῷ e... eee eee . αὐτῷ (6) 


384 sq. — Bergkius conjicit v. 4 τί μοι πλήον πολὺ μο- 
χθῆν; et v. 11 χκαμάτω. 

(1) Sic scripsi ex conjectura. Nam « sepius hoc modo 
antecedens σ praepositionem σὺν absorpsit. » J/yttenbach. 
in Ep. crit. p. 260 ed. Lips. — V. 7. De notione verbi 
ἄμυνεν vid. Pierson. in Mer. p. 74 ed. Koch. , quam- 
quam notione ulciscendi alias medium et alia verbi stru- 
ctura invenitur. Sed activo videtur usus esse Bio, quod 
ultio non tam in gratiam ipsius ultoris i. e. Achillis, sed 
in gratiam θνάσχοντος i. e. Patrocli facta est. In cod. 
Viudob. Stob. deest hoc carmen sicuti X. 

(2) Codices A. B. apud Stobseum Gaisf. habent δέ, 
quod jam voluit J. H. Voss. 

(3) Codices Stobei dant «(vavta, in quo apparet latere 
τὶν αὐτά sive τὲν αὐτᾷ. Idque in τεῖν αὐτᾷ mutatum re- 
cepi, quo facto vu correxi in τύ. De sententia cf. Mosch. 
I. 21. ibique Boisson. 

(4) Meinekius ipse in Anal. Alex. p. 134 suam sen- 
tentiam retractavit. 

(5) Ut metrum certe salvum esset, cum Mansone et 
Briggsio recepi Valckenarii conjecturam ; Guyetus suspi- 
catus est μισθὸν ἔδω " τιμά χτλ., quod Grotius, Longo- 
petreeus, Schier. Brunck. Teucher. alii probarunt, J. H. 
Voss. μισθὸν Dv, Boisson. δῶχε γέρας. Wordsworth. in 
Theocr. VIII. 43: ἔδωκεν, μη δὲ τὰ πράγματα χρέσσονα 
ποίει. 

(6) Ita cod. Par. 23265, reliqui quattuor αὐτοῦ sicut 
Caesar. Vindob, et edd, Crat. Brub. Steph. 

(7) Ex conjectura Valckenarii, probante Bergkio. — 
V. rj. Prepositionem elc delevi ex codd. S. Y. Cesar. 
Pal. IX. 440 cum Fritzschio p. 63, qui addit : « voc. ἈΪ- 
δέω quadrisyllabi exempla collegit Jacobsius ad Anth. 
VII. 624 (p. 574), de praepositione cf. Wüstemannus ad 
'Theocr. id. I. 83. » Adde qus in Bionis id, I. 52 ad- 
scripsi. 

(8) ὅσον quinque codd. Parr. edd. Crat. Brub. Steph. 
Boisson. Hi poelse querunt numeros volubiliores et amant 


In Meinekii editione : In liac editione : 


10. γολᾷ eee χολά, (7) 
14. εἰς ᾿Αἴδεω 2e . A tfc 
16. à... ees eos e n s ὅσον (8) 
19. 60 ....... rer dst 

a2. δέ οἱ αὐτῷ. . . . e. δ᾽ ἐνιαυτῷ (9) 


244. δάσας. . . «νων 


δαμάσας (10! 


47. φαρμαχόεντα. . . . . φάρμαχόν ἐντι (11) 
38. λάθε.. .. lees . λαδέ 
II. 

3o. ἐντύναιτο. . .. .. eoo. s. ἐντύναιντο 
3i. gaiópovotro ees φαιδρύνοιντο 
32. λείρια χέρσοι. .. . .- λείρι᾽ ἀμέρσοι (1) 
47. xxv... eee χυανέη ex conj. 
60. ταρσὸν ἀναπλώσας---- -. .«ταρσὰ δ᾽ dvam.— 

νηῦς νηῦς, (2) 
63. ἐςήλυθον ἀνθεμόεντας. .. ἐπ’ ἀνθ. ἵχανον (3) 
65. θαλέθεσχε. .. .. .«..-᾿ πίπτεσχε (4) 
79. Ὑἴγνετο. 2e eee. γίνετο. 
82. ποίμνης. .. 2... .. ποίμναις (5) 


pronomina τόσος et ὅσος. — V. 19 ἀεί codd. S. Y, Cze- 
sar. Vindob. 
(9) Codd. δ᾽ ἐνὶ αὐτῷ, unde probabiliter eruit ἐνιαυτῷ 


| Briggsius, quem vide in Addendis p. 418. 


(10) Quinque codd. Pariss. Meinek. in priore editione. 

(11) Iidem codd. Paris. Ciesar. ed. Crat. Brub. Steph. 
Dorvillius, Fritzschius p. 62 coll. Theocr. XV. 148. 

(1) Ex optimis codd. cum Boissonado. λαρι᾽ ἀμέρσοι 
Cesar. Viudob. De verbi potestate cf. Leon. Tar. in 
Anth. Pal. VII. 657 (sive in Meinekii Delect. p. 49) : εἴαρι 
δὲ πρώτῳ λειμώνιον ἄνθος ἀμέρσας γωρίτης στεφέτω 
τύμθον ἐμὸν στεφάνῳ. Precedens pluralis , qui bonorum 
codicum (etiam Casar. Vindob.) auctoritate firmatur, jam 
placuit Valckenario et defendi posse mihi videtur, quum 
in verbo ἀμέρσοι aliud tempus sequatur idque per parti- 
culam ὁπότε, neque denuo ὅτε, introductum sit. — V. 47 
xuavf, Caes. Vindob. sicuti Schaefer. — V. 54 codd. C. 
R. Cesar. et edd. Ald. Crat. Brub. χεχλασμένος, quod 
esse videtur πεπλασμένος. Cf. 'Theocr. VII. 44. 

(2) ταρσὰ δ᾽ ἀναπλώσας ex conj. Scheferi. Vocula τε 
post ὡςεὶ copula esse non potest, quum non appareat , 
quomodo remi navis (ταρσοί cf. Bar. iu Herodot. VIII. 
r2. et interpp. in Thucyd. VII. 40) possint περισχέπειν 
τὰ χείλεα. Inde consequitur, ut ὡςεί τε arcte cohiereat et 
post νηῦς virgula distinctionis ponenda sit. Cf. infra IV. 
5. 113. et Neuius in Soph. Antig. 653 (647 ed. Wund.). 

(3) Jam protulit Meinekius codicum vestigia secutus. 

(4) Verbo θαλέθεσκε obstare adverbium ἔραζε in ἢ. 1. 
adnotarunt Pilenejus et Harles. — V. 79 γίνετο, quod in 
codicibus F. N. latet, diserte Cesar, Vindob. 

(5) Versui 8a monente Valckenario spurim originis 
notam adjecit Harles. Meinekius versus 82 et 83 uncis 
inclusit. Sed quum in codd, C. R. S., ut Gaisfordio videtur, 
et cerle in Cesar. Vindob. et edd. Call. Ald. Ursin. Crat. 
Brub. desint versus 81 et 82, possis etiam his versibus 
ejectis suspicari poetam scripsisse: οὐχ οἷος σταθμοῖς ἐνι- 
φέρθεται, οὐδὲ μὲν οἷος a 0x év' ὑποδμηθεὶς ἐρύει πολύ- 


δῖνος 


ἐπήνει suspicatus est Briggs., quem seeutus est 
Boissonadus. Sed magis jam placet quod con- 
jecit C. Wordsworth. in Theocr. i, 136 : τὸ 


xxvilj PRJEFATIO. 
In Meinelli editione : In hac editione : 
ga. ἀλλήλησι. .. . . e eo ἀλλήλαισι (1) 
95. xaé ut .... ees al μὲν 
97. τοσήμερον. 22e e. τὸ σήμερον (a) 


In carmine Bionis B' [1] quum optio mihi data 
esset, utrum vitiosas librorum scripturas relin- 
querem intactas, id quod cautissime fecit Meine- 
kius, an plures conjecturas easque audaciores in 
ordinem verborum reciperem, ego ratione hujus 
bibliothecz habita posterius pratuli, non quo 
certas ubique haberem conjecturas receptas, sed 
ut legi certe posset hoc carmen elegantissimum. 
Itaque nil superest nisi ut indicem , a quo sint 
singulae suspiciones profecte, quamquam non 
ignoro, me jure insimulatum iri audacia. V. 3 
dóv cum Brunckio et Mühlmann. p. 66.— V. 
5 cum aliis ex correctione Lennepii , nisi forte 
pro ζαλῶ malis (ax). — Versum septimum exhi- 
bui ex sententia O. Schneideri in Nov. Mus. Rh. 
a. 1844. 111. p. 63o, reliqua sic ut dubitanter 
constituit Herinann, — V. 11 Oivova ex conje- 
Ctura. — V. 14 φέρων δύστανον Ἄρηα Lennep. 
Bentlejus, Grzf. Hermann. Participium φέρων 
vel sic explicandum est, ut synesis statuatur 
quasi precederet ἕχαστος sive πᾶς νηυσὶν ἐν 
ὠχυπόροισιν ἔδαινεν, vel sic ut praecedens negatio 
huc quoque pertineat ex usu, quem Poppo 
Observ. crit. in Thucyd. p. 61. Goller. in Thuc, 
I, 12. Haase Lucubr. p. 11 sq. Dissen. in Pindar. 
I. p. 379 , "alii illustrarunt. Posterius suasu O. 
Schneideri praefero. — V. 17 παρθενιχὰν χρόχ᾽ 
ἀνεῖχεν emendatio est Hermanni. — V. 20 παρ- 
θενιχᾶς et χαλύπτραᾳ cum Mühlmann. p. 103. — 
V. a4 σῶμ᾽ ἀνὰ χαλὸν deir ex conj. Ursini 
Heskin. Brunck. Harles. Teucher. Briggs. alii. 
De confusione vocum στόμα et σῶμα vid. Fr. 
Jacobs. in Achill. Tat. p. 489 sq. Ibid. δάχτυλ' 


στόμα" χαλὸν ἄειδεν, ὃ δ᾽ ἁδέα γᾶρυν ἐπήνει, coll. 
Theocr. 9, 7 ; 11, 55; et Stat. Achill. I, 576. 
Itaque eam conjecturam admisi. — V. 45. Recepi 
quod protulit Meinekius in adnotatione. — V. 
28 cum Lennepio. — V. 29 ex suspicione Her- 
manni, nisi forte scriptura vulgata ita defendi 
potest, ut sumatur σχῆμα χαθ᾽ ὅλον xai μέρος 
idque ita comparatun , ut ὅλον postpositum sit. 
Hec est O. Schneideri sententia. — V.31 Briz- 
gsius conjecit νγύσσα γραῦς δολία, unde γραῦς adscivi 
et νύσσα ut nomen sit nutricis ego ipse tentavi. 
O. Schneider. suspicatus est l. l. νὺξ ἄφαρ ἁ δολία 
x. 1. . addita hac explicatione : « 'Agap significat 
continuo ut Iliad. 23, 375, et δολία νύξ est etiain 
apud Tryphiodor. 39 , sed paulo ibi aptius po- 
situm quam nostro in loco, ubi praestare videtur 
à δολιχά, ut Odyss. 23, 343. » 
In Meinekii editione : In bac editione : 
Lit. 
3. ἅσσα... e e. . ὅσσα (3) 
6. ἀεργείῃ .......... ον ἀεργεία 
IV. 
ἡ. χαίρων---αὐτῷ . . . . [χαίρων.---- αὐτῷ (4) 
14. slaóxa pity . . . . εἰς ὅχκα---νιν ex conj. 


V. 
6. "Egwxa δίδασχον . . . . ΓΕρωτ᾽ ἐδίδασχον 
9. u.c eee e. νιν EX ConjJ. 
VII. 
1. πόνεεσθαι,. 2e πονέεσθαι. (5) 


ἃ. μοῦνα cce er n s n S μῶνα 
3. τὰ .-- Μοῖσα... : . . 16 — Μοῖρα (6) 
ἢ. μοχθῆν. ......-.. . . μοχθεῖν 
9. 862v . . . .. 2. lees ἐλθεῖν 


γοντι πολὺ πλέον ἢ τὺ Διώνα, ubi et Venerem et Adoni- 
dem et Hymenszum et semet ipsas deplorant, Porro verba 
τὸν uléx τὸν Kivopao languida sunt, si ipsum Adonidis 
nomen pracedit. 

(1r) Ita cod. το. — V. 95 scripsi ut voluit Wyngaar- 
den. , cum Jacobsio et Boissonado, quem ex parte ἢ. 1. 
praivit Graefius. Eamdem sententiam jam prepositam in- 
veni in parva editione, cujus titulus est : $bylen aus bem 
Gricdifden bes Sion unb SXofdue, Serlin, 1767. p. 68, pra- 
terquam quod pro αἱ μὲν proponitur καλόν. 

(2) Sic το. Wakefield. Brigps. — V. 96 οὐ μὰν οὐχ 
ἐθέλει jam verissime exposuit Schaferus in adnotatione 
editioui Mansonis adjecta p. 332 sq. et Wyttenbacb. in 
Plat. Phaedon. p. 265 ed. Lips. οὐχ ἐθέλω recuso etiam 
legitur apud Tbucyd. II. 55. De colore orationis cf. 
Sappho 94 in Poet. Lyr. ed. Bergk. p. 621 : λελάθοντο 
δὲ μαλοδρόπηες, οὐ μὰν ἐχλελάθον τ᾽, à) À' οὐχ ἐδύ- 
vavyt ἐφιχέσθαι. 

(3) Nou video idoneam caussam cur librorum scriptura 


necessario mutanda sit. Cf. infra V. 13. Theocr. XV. 
115-118. XXIV. r10-114. — V. 4 λιμὸς ἐλαφρά fugit 
Abrentem De dial. Dor. p. 386. — V. :4. Nescio am 
pro οὖλον scribendum sit οὐ λῶ. 

(4) Non tam ob hiatum in quarto pede extremo tole- 
rabilem ( infra apud Mosch. II, 120 ex cod. X. ἅλα re- 
cepi), quem nullo jure Wakefieldius conjectura ab Brig- 
gsio recepta φαίνεται removil, sed ob casuras tantopere 
molestus est hic versus, ut non dubitem quin a gramma- 
tico quodam in margine appictus et inde in verba intrusus 
sil. Eum igitur uncis iucludere ausus sum, Berghius me- 
cum humauiter communicavit conj. μέγ᾽ ἐφαίνετο τῶρ- 
νεόν. 

(5) Gravem interpuuctionerm flagitat, ut mihi videtur, 
sententiarum cohaerentia, Ceterum pro οὐχ οἶδ᾽ malim οὐχ 
ἔστ᾽. eX Hom. Iliad. ξ΄, 212. Odyss. θ΄, 358. — μὴ μάθω. 
uev Vindob. 

(6) τὸ ex coujectura ; Μοῖσα omnes libri tuentur. 
Μοῖσα primus proposuit Longopetreeus, Vid. Schwebel. p. 


PRJEFATIO. 


In Meinekii editione : In hac editione : 
VIII. 

5. " ἄροιτο. ... .- . . συνάροιτο(ι) 
IX. 

1. Ἀφρογενήας. ..... es ᾿Αφρογενείας 


noY3H 2.2.2... ese. TN 


ἦέ (2) 
3. τί vu— τί νιν αὐτά... τί t0 — τεῖν αὖ ὑτᾷ (3) 


ΧΙ. 
2. ἐπεμώετο. .. ......ῳὕἰΦ ἐμεμαίετο (4) 
3. ἀμδροσίῃ . . «ον ἀμόροσίᾳ ex conj. 
1I. 
1.«(5604 0... e. . . ἐγώ ex conj. 
XV. 
1. aliv ἰοίσας. . . . . . αἰεναοίσας ex conj. 
XVI. 
2. " τιμὰ --- ποιεῖ... .. ποιεῖ — τιμά (5) 
MOSCHUS. 
I. 
7. αὐτῷ eee eee en . αὐτῶ (6) 


xxix 


In Meinekii editione : In hac editione : 


10. yg leeren χολά, (7) 
τή. εἰς ᾿Αἴδεω eres Ἀιδέω 
16. ὡς. .. leeren . ὅσον (8) 
19. 600... ... 4... . ἀεί 
a2. δέ οἱ αὐτῷ. . - . ... δ᾽ ἐνιαυτῷ (9) 
λή. δάσας. . 2... 24e ee δαμάσας (10! 
47. φαρμαχόεντα. . . . - φάρμαχόν ἐντι (11) 
38. a6 .. .... 2. ees λαδέ 
II. 

3o. ἐντύναιτο. . .. .... .«. . ἐντύναιντο 
3t. φαιδρύνοιτο.. ees φαιδρύνοιντο 
3a. λείρια χέρσοι. .. . . - λείρι᾽ ἀμέρσοι (1) 
47. χυανῇ. 4e e e . Xuavév ex conj. 
60. ταρσὸν ἀναπλώσας---... ταρσὰ δ᾽ dvamÀ.— 

νηῦς νηῦς, (2) 
63. ἐςήλυθον ἀνθεμόεντας. .. ἐπ᾽ ἀνθ. ἴχανον (3) 
62. θαλέθεσχε. .. Le. πίπτεσχε (4) 
79. Ὑίγνετο. .«. «τον ee γίνετο. 
82. ποίμνης. ........ . . ποίμναις (5) 


384 sq. — Bergkius conjicit v. 4 τί μοι πλήον πολὺ μο- 
χθῆν; et v. 11 χαμάτω. 

(1) Sic scripsi ex conjectura. Nam « sepius hoc modo 
antecedens σ prepositionem σὺν absorpsit. » J/yttenbach. 
in Ep. crit. p. 360 ed. Lips. — V. 7. De notione verbi 
ἄμνυνεν vid. Pierson. in Mor. p. 74 ed. Koch. , quam- 
quam notione ulciscendi alias medium el alia verbi stru- 
ctura invenitur. Sed activo videtur usus esse Bio, quod 
ultio non tam in gratiam ipsius ultoris i. e. Achillis, sed 
in gratiam θνάσχοντος i. e. Patrocli facta est. In cod. 
Vindob. Stob. deest hoc carmen sicuti X. 

(2) Codices A. B. apud Stobsum Gaisf. habent ἦέ, 
quod jam voluit J. H. Voss. 

(3) Codices Stobsei dant τίναυτα, in quo apparet latere 
τὶν αὐτά sive tiv αὐτᾶ. Idque i in τεῖν αὐτᾷ mutatum re- 
cepi, quo facto νυ correxi in τύ. De sententia cf. Mosch. 
I. ar. ibique Boisson. 

(4) Meinekius ipse in Anal. Alex. p. 134 suam sen- 
tentiam retractavit. 

(5) Ut metrum certe salvum esset, cum Mansone et 
Briggsio recepi Valckenarii conjecturam ; Guyetus suspi- 
catus est μισθὸν ἔδω * τιμά χτλ., quod Grotius, Longo- 
petraeus, Schier. Brunck. Teucher. alii probarunt, 7. H 
Voss. μισθὸν ἕλεν, Boisson. δῶχε γέρας. Wordsworth. in 
Theocr, VIH. 43: ἔδωχεν, μη δὲ τὰ πράγματα χρέσσονα 
ποίει. 

(6) Ita cod. Par. 2765, reliqui quattuor αὐτοῦ sicut 
Cesar. Vindob. et edd. Crat. Brub. Steph. 

(7) Ex conjectura Valckenarii, probante Bergkio. — 
V. r4. Prepositionem elc delevi ex codd. S. Y. Cesar. 
Pal. IX. 440 cum Fritzschio p. 63, qui addit : « voc. "Ai- 
δέω quadrisyllabi exempla collegit Jacobsius ad Anth. 
VII. 624 (p. 574), de preepositione cf. Wüstemannus ad 
Theocr. id. I. 83. » Adde qua in Bionis id, I. 51 ad- 
scripsi. 

(8) 6cov quinque codd. Parr. edd. Crat. Brub. Steph. 
Boisson. Hi poete quaerunt numeros volubiliores et amant 


pronomina τόσος et ὅσος. --- V. το ἀεί codd. S. Y, Ce- 
sar. Vindob. 
(9) Codd. δ᾽ ἐνὶ αὐτῷ, unde probabiliter eruit ἐνιαυτῷ 


| Briggsius, quem vide in Addeudis p. 418. 


(10) Quinque codd. Pariss. Meinek. in priore editione. 

(11) Iidem codd. Paris, Caesar. ed. Crat. Brub. Steph. 
Dorvillius, Fritzschius p. 62 coll. Theocr. XV. 148. 

(1) Ex optimis codd. cum PBoissonado. λαρι᾿ ἀμέρσοι 
Cesar. Viudob. De verbi potestate cf. Leon. Tar. in 
Anth. Pal. VII. 657 (sive in Meinelii Delect. p. 49) : εἴαρι 
δὲ πρώτῳ λειμώνιον ἄνθος ἀμέρσας γωρίτης στεφέτω 
τύμδον ἐμὸν στεφάνῳ. Precedens pluralis, qui bonorum 
codicum (etiam Cesar. Vindob.) auctoritate firmatur, jam 
placuit Valckenario et defendi posse mihi videtur, quum 
in verbo ἀμέρσοι alind tempus sequatur idque per parti- 
culam ὁπότε, neque denuo ὅτε, introductum sit. — V. 47 
χυανή (2:5. Vindob. sicuti Schaefer. — V. 55 codd. C. 
R. Ciesar. et edd. Ald. Crat. Brub. χεχλασμένος, quod 
esse videtur πεπλασμένος. Cf. Theocr. VII. 44. 

(2) ταρσὰ δ᾽ ἀναπλώσας ex conj. Schieferi. Vocula «e 
post ὡςεὶ copula esse uon potest, quum non appareat , 
quomodo remi navis (ταρσοί cf. Behr. in Herodot. VIII. 
12. et interpp. in Thucyd. VII. 4o) possint περισχέπειν 
τὰ χείλεα. Inde consequitur, ut é&xeí τε arcte cohereat et 
post νηῦς virgula distinctionis poueuda sit. Cf. infra IV. 
5. 113. et Neuius in Soph. Antig. 653 (647 ed. Wund.). 

(3) Jam protulit Meinekius codicum vestigia secutus. 

(4) Verbo θαλέθεσχε obstare adverbium ἔραζε in ἢ. 1. 
adnotarnnt Pilenejus et Harles. — V. 79 γίνετο, quod in 
codicibus F. N. latet, diserte Csesar, Vindob. 

(5) Versui 8a monente Valckenario spuri& orinis 
notam adjecit Harles. Meinekius versus 82 et 83 uncis 
iuclusit. Sed quum in codd. C. R. S., ut Gaisfordio videtur, 
el certe in Cesar. Vindob. et edd. Call. Ald. Ursin. Crat. 
Brub. desint versus 81 et 83, possis etiam his versibus 
ejectis suspicari poetam scripsisse: οὐχ οἷος σταθμοῖς ἐνι- 
φέρθεται, οὐδὲ μὲν οἷος αὐχέν᾽ ὑποδμηθεὶς ἐρύει πολύ- 


sst FREE 
^^ ffouha vila - » τῶν ftne 
tee ἄν ... .«.-« “͵΄΄“-σ-σ..-ς{ Σέτν " 
Sex, hé .. ......-.....-Ὁ den 
S94. meo», 
1355.5 £2... πε $ 


33e daÓqQ oorr. . daa 
VY, ἀσνγχσέεν rumen . ἀσπκαξε» νεξ 22: S 


΄σ, τὧς. ... -.....«.«.- »- ! 
85, “2.,--- οὖρον, ... “ἴα εν---τῦς ὦ 
ΧΙ. VITA 2 --4cceitfzZWAXUEMA 


je. πέξγεσεον--ωνχῆς, xen ceri 
7. AMETE S .. .....«.-.-.- τ »»2: 25: 


νυν 


w' de^ 


. Li 
ψ H7XUCTLIAMAS-— 22. “πιτιπι πες, 


AIM; 
in "rweii oxifner - Βα tar eder 
MEI Zgl-— dam 
$5 EXC ETÉACAS- €V- ..TEÉD ἔτ: Üpx-- 1.- 
Zm- ZR - 
$»* "rx 2........-..-. -:-r 
£3 wml.-.....--.- Sez- ex cv. 
^ ἔχεπεν "l.l. TUAYzs 
$- £27.22... z4w-ER ἡ 
93. V-5x»x.-..... ἸΕ.τιλανε exce 
95 iozaxmR......... SeariATEX- C 
Βα. E€33 .. 2 2. 2. 2 2 2. . £xr» €x con; 
363. xxoíc ya 222.2... X32-:274, 4€ 1ι» 
pe$. 29 222222222222. s T9; (31 
81,0. Eg" . 0 22222222 ln ael τὰ 


rnv ἀπκίνεν, oto st rer roro 97.1 58. ἩΜΩΓΏ CER 


γε dovsepontia , «putt re aped Tieserrom 6f, 
Herman, m Zoneorim. Egherm. 2, 1840. p. 571, et Ze. | 


iex, s» Addemwdes ad ed, p. 156, “1 st mitis ris Fem 


ge. Mersohsé deypsehowdistms, mewit ἂν mant vespzia dopo- 
^99 FEHniPe ; wis. Cn PHermanmo crejere maim, ap- 
Iwgqsomoetotosy edita ex. quo. miri sint libr exseripti, 
wyseotsmo, quud eto et vetustate Labsdus €wet, voce» lecto 
edrngues cd plane coauidas habuic, qua» alii scribe 
silex mune reniius nune. pejus iniegraserimt, 

(^j Ks ed, optimo V. Hee. δέφες tokyo 

(7, he endá, ΜΚ, 5. Cesar, εἰ ed. ΑΙΔ, via; C. Brig- 
βρέ νει “14 v ἐνηῆς, in quod Fergkius quoque inci- 
dit, A, Krxhbly. 1, 1, p. 1o, οἷα δε agros, Xgroz 1 d 
Vi κτὰ. Ped scriptura vr ortave cui Wakefieldio 
ita defendi potest, ut. Moscehbtis officium. tauri futurum 
tenyesisee putandus. «it, Mibi videtur dorsum tauri late 
petens non inepte. comparari poe cum nave, qua in 
wore marío. plana jacet, priesertím in fabula Europe, 
"n qua apnd omnes scriptores comparatione» petita sunt 
de navigatione, Cf, v. 60, 130, Achill, Tat. L. 1, etc, — 
V, aos senibere volui ex conj. ἀμφέειν mens equa ad 
eireumcurrendam, sed quod vulgo editur fortasse explicari 
potet eum: Waludicld, ii b. 1, vel eum Lobeck, Paralipp, 
j^ ὄνῳ mt, «ὦ V. “αἰ μεταστραν tia codd. Ἀ, Csar., 
quod nescio uti verum οἱ!, Cf, Theocr. VIL. 131, στρα- 
406i 18e. 

(8) Cum Bpitzner, Exe, XVIII. p. 79. Nam ὑπὸ ad 
verbum ἀνέδνσαν pertinere non crediderim. 

(0) RBecepl conjecturam: Meinekii in Anal, Alex. p. 
125, Non minus fere elegans est conjectura, quam mecum 
humaniter communicavit Bergkius, ἀρμαλέοισι πόδεσσι. 
Menyrli, ἀρμάλεον' ξηρόν, 

(1) Codd, 2. 10, ed, Bteph.-- τοῖς edd. Crat. Brub. 

(4) lta ex codd, Briggs. Boisson. Hermann.— otav ἐν 
hp, ποτὶ χείλεσι γήρνς codd. Casar, Vindob. Parr. 2. 10. 
posterior eum gl. ἡ φωνή. Locutionem γῆρνς ἄειδεν tueri 
videntur loci qualis ext v. 108 ; τὸ γὰρ μέλος οὐ καλὸν 

CLIP 

(3) Bio tren codd. apud Gaisf, porro cod, Cesar, Vindob. 
Parr 2, 10, Winterton, Brunck. Heskin, Mühlm. p. 100. — 
οὐκέτι bia conjunctim iidem eodd, et edd. γαῖ, Brub, Steph, 

& 

(4) πέτραισιν ἃ, vo. ubi à necs in, Ὦ. σιωπῇ 10, σιωπῇ 

Cus, Vindoh, ἃν edd, Junt. Call, Crat, Brub. Steph. — 
πούκεῖν Casin, νη ων, codd, Parr. 2, 10, 


5 Sec Cas. Ἧι» Parr. 2. 10. edd. veteres et re- 
OL. — Y. io. Mamse εἰ Slexmck verscm οὐδε —-— 
2» YREZRGL, ἔνε κασι τυτῶς δεν delemdmm εἰς 
uspecati suat, ego petzus ab boc loco alienam pataverim 

verum, quem pe uncis inclasut. Barcher./. 

ib Anthol. Graca Berolim 1$359 edita p. 365. — V. 38 

sqq. Sagzeciter, ut solet, hoc ioco satisfeest historsza: nata- 

rau raa o. Schuesder., m Nos. Mus. Rhen. HII. P- 631 con- 

jeem poetam dedisse tramspositis vocibes E Evi σκοκελο!σι 

χελιδών alque ἀν᾽ ὥρεα βαχρὰ xox ᾿ᾳδών, quod haud 
multum abfuit qum recepessem. 

(50) Columbarum im lecte nullas partes esse, praeter 
unum turturem, jam observavit Grzfius; aique vocabe- 
lum πελείαδξες abest a codicibus, qui fere omnes (etiam 2. 
10. edd. Ald. margo Crat. ) babeut λυπεῖσθαι πενθάδε-" 
ἀλλα xai ἡμεῖς. 14 recipere ausus sum ila intellectum ut 
inlerpretatione indicavi. Pilenejus «vulgatam tuens πελεῖ- 
c5c unperfectum esse exisumat. Quod si sumitur, lezi 
etiam possit ex aliis codicibus : ὄρνιθες. λυκεῖσθέ γε πεν- 
535€, ἄλλα καὶ feto — V. 51 θήσει (255. Vindob. 

/7) Quod Higtio et J. H. Vossio placuit, id cum Bois- 
sonado edidi confirmatum ex parte codicibus 3. ro. ubi 
legilur ἀχεδνὴ δον. τεᾶς ἔτι βόσχετ᾽ ἀοιδᾶς superposito v. 
In Czs. Vindob. exstat ἀχεδονεῖ óov., τεᾶ-ς ἐπιδόσχετ᾽ 
ἀοιδᾶσ. Inde simul defendere posse mihi videor v. 6}. 
βοᾶς---νομεύει. — V. 59. μετὰ ex conj. Hermanni. 

(8) Ex codd. 2. το. Valcken. post Ursini coll. — v. 
94-99 desunt etiam in Czes. Vindob. in margine adscripto 
signo Af nf. i. e. sine ἀυβίο λείπει, et in codd. a. 10. non 
indicata lacuna. Versus autem sex qui vulgo inserti le 
guntur, non esse a Moscho profectos, sed a Musuro ex 
ingenio eleganter adjectos quum aliquot interpretes in h. 
l. monuerunt, tum docuit Poppo in Luciani Dial. Deor. 
p. 89 et omuium accuratissime demonstravit Nekius in 
Opusc. vol. I. p. τότ sqq. Ceterum v. 94 cod. h. apud 
Gaisfordium praebet Συραχοσίαισι, in quo latere. Συρα- 
χόσσαισι probabiliter suspicatur Bergkius. 

(9) Cod. Cesar. Par. 10 et edd. ante Valckenarium. 

(1o) Etiam Parr. 2. 10. χαρτερικοί, unde Briggsius eruit 
quod adscivi. 

(11) Id apud Gaisf. enotatum ex sex codd., quibuscum 
conspirant Parr. 2. ro. Cf. Wüstemann. in Theocr. 
XXV. 121. Bernhardy. Syntax. p. 296. 

(12) Quum valde dubitandum sit, num ἢ, l. εἶδες eo 
sensu intelligi possit, quem Fr. Jacobs. in Anthol. ton. 
VII. p. 108. ett. XII. p. 428 illustravit, audacter recepi 


PRAEFATIO. 


In Meinekii editione . In hac editione : 


113. ἦ φύγεν. . .. 3) φυγέν (") 
115. δίχα. .. ef nnn ον Δίχα (1) 
118. 3000 ........ 4. en. ἦνθον 
IV. 
2. οὐχ Ev... .... TOPPEPEEN οοὐχέτ᾽ (2) 

15. εἵλετο......ὉὉὉνννννννννον ὥλεσε 

21. δέ τ᾽ ὀδύρεται ὅ ὄρνις. ....δ᾽ ὄρνις δύρηται (3) 
25. γάρ ol. ........ TOPPED ῥά οἱ (4) 
29. ὥς γ᾽ ὄφελον. ......... . «ὡς ὄφελον (5) 
3a. ἐν... .{.{{{νν νον νον νυν eee ἐνὶ 

38. "Hpac. ........... .. «Ἥρης Brunck. 
42. γάρ οἷ... .νν νον ννννον . «δέ οἱ (6) 
45. )s(65m. ......... ose. ολείδεται (7) 
47. μὰν. ..Ὅ.{Ὁν νος eere μὴν Brunck. 
48. δὴ — δόμον... ..... .. «ἢ — δόμων (8) 
54. vip. ... l.l. eren . ulei 

66. vxvouévou........... οὙινομένοις (9) 
65. ἀριθμήσειεν.... ὌΠ Ή.{ΨΕ . «ἀριθμήσειν ἕν 
68. θάρσει’ 00.......... . . «θαρσοίη * (10) 
7a. ὀλοφύρομαι........- “σον «ἐποδύρομαι 
78. εἴ πέρ... .Ὁνὐὐνν νον ον νιν «εἴπερ (11) 
81. μηδ᾽. «00οὐ νον νον ον νι ονον e 
83. οὐδὲν γὰρ... .«..0Ὁ ον νον οὗ γάρ θην (12) 
86. Aióovioc. ........ Les. Αἰδωνῆος (13) 
85. ἀνέτλαν....,... . «ον... νἀνέτλην Brunck. 


89. CN καῦτον (14) 


93. £p06n. ...... ΝΕ ἔρδη (15) 
100. οἰνοπέδοιο.-.-- ἀλωῆς... οοἰνοφοροιο--- ἀλωῆς 
112. πρίν γ᾽ ἐλθεῖν. .... TEE πρὶν ἐλθεῖν 
115. αὐτοῦ... ccce een ee αὕτως 
119. ἀμηχανέοντας.. ...... ἀμηχανόωντας (16) 


V. v. 3. Meinekius codicum lectionem cum 
signo corruptela exhibuit. Equidem puto emen- 
dationem hujus versus a Teuchero inchoatam, 


xxx) 


qui scripsit in exitu & με γαλάνα, perfectam esse 
Hermanni conjectura : ποθέει δὲ ποτὶ πλόον ἅ με 
γαλάνα, preterquam quod verbum ποθέει mihi 
quidem haud ita placet. Apud Stobaum ed. 
Ἢ ει 
Gaisf. hoc enotatum est : « ποθί A. ποθίη Voss. 


ποθίη Trinc. » Cod. Vindob. habet ποθίη πολὺ 
πλέον μεγάλα ἅλα. In hac autem scripture discre- 
pantia latere mihi visum est ποθίει, quod recepi. 
In eadem mecum sententia est O. Schneider. in 
Nov. Mus. Rh. III. p. 63;, cujus auctoritate fir- 
matus sum haud mediocriter. 1. Bekker. iu 
Homeri Iliad. ε΄, 880. t, 633. x', 121, accentum 
cum Heynio Wolfio Spitznero mutavit, sed in 
ll. β΄, 752 προΐει cum Wolfio et Spitznero atque 
in Od. δ΄, 372 μεθίεις cum Wolfio immutatum 
reliquit. Equidem feci cum iis quos laudavit au- 
ctores Freytagius in ll. £', 752. — V. 5, ubi apud 
Moschum primus Vulcanius, apud Stobeum Η. 
Grotius lacunam explevit, cod. Vindob. dat χύ- 
ματα ud μεμήνη. — V. 10 malim cum Briggsio 
et Bergkio πόρος. — V. 12 ἄχον cum Brunckio 
scripsi. Quum enim Dores dixerint ἀχέω, ἀχώ, 
&y&, non intelligo, quo jure Valckenarius sta- 
tuerit, formam ἦχον esse repudiandam. 

VI. v. 1. Ἤρατο Πὰν dedi ex conjectura Wa- 
kefieldii, quam proposuit etiam Meinekius. Pauca 
de hac re monui in Jahnii Annall. philol. et 
paedag. a. 1845. vol. XLIII. fasc. 3. p. 257. not. 
— V.2 σχιρτατᾶ cod. B. apud Stob. Cf. Theocr. 
I. 150 σχιρτάσητε. Cod. Vindob. Aóóav. — V. 3. 
ὡς Ἀχῶς τὸν πᾶνα cod. Vindob. Idem v. 6 φιλέων 
ἔχθαιρε δόπασχεδ)αΐοιο (sic). 

VII. v. 6 διερχομένω ex cod. B. apud Stobaeum, 
— V. 2 καχομήχανος quod in editione Schwe- 


ex conjectura ἀδές. Hesych. àóéc—4ànbéc. Cf. Buttmaun. 
Lexil. IH. p. 134. O. Schneider, dubitauter mibi proposuit 
ἀδές pro ἀιδές ex analogia formae ἄδης. Edd. Crat. Brub. 
ut Ces. Vindob. dant ἧδες. Weisius in nova ed. stereot, 
Lips. scripsit $5éc, nescio ex qua auctoritate. Ibidem ἦνθε 
Bruuck. probante Valckenario. 

(*) φάρμακον ἢ φύγεν Parr. 2. 10. quod in quyév (i. 
e. φνγεῖν) mutatum edidi. 

(1) Sic Eichstadius in Qusest. philol. nov. spec. Jene 
1804. p. 38 Boissou. — V. 118. ἦνθον Brunck. 

(2) Conjuaclim το. Brunck. — V. 1 μῆτερ ἐμή Casar. 
Vindob. Idem sicut Par. 10. habet v, 6 41íuncav.— V. 15 
wsct codd. S. Ceesar. 

(3) Id ex codicum vestigiis (cum codd. C. S. W. con- 
spirant Par. 10. et Cesar.) a Meinekio et Bergkio erutum 
ferendum esse puto in carmine epico poeti bucolici. 

(4) Meinekius in adnotatione. 

(5) Ex cod. ro. In Cesar. ὡς γ᾽. 

(6) Emendavit Hermannus in Orph. p. 782. 

(7) Ex optimo codice Medic. S. Cf. ad Theocrit. V. 


28. Eumdem librum in aliis quoque locis liujus carminis 
seculus sum. Nonnumquam preeivit jam Briggsius. 

(8) "H ex conjectura Hermanni. 

(9) Ad codd. C. S. accedit Par. 10. 

(1o) Kecepi quod proposuit Hermanu. in Ziminerm. 
Ephem. a. 1837. p. 236. 

(11) Εἴπερ μοι Par. το. edd. Crat. Brub. 

(12) Id proposuit Meinekius probante Hermann. 

(13) Ex cod. S. Cf. JEsch. Pers. v. 65o ed. Diud. 
Soph. OEd. C. v. 1560 ed. Hermann. 

(14)Sic codd. C. S. W. 1o. edd. Ald. Call. Crat. Brub. 
Ursin. Sententia est: nescio num receptura sim eum 
ipsum i. e. eum vivum neque cadaver vel reliquias ejus. 

(15) "Epóot Par. 10. — V. 100 ἀλωήν C. 10. Spiritum 
lenem ubique exhibui addicentibus libris. Cf. Geettling. 
Doctr. de accent. p. 140. 

(16) Dat cod. S. Vid. Oppian. Hal. III. 328. et Anth. 
Pal. IX. 5g:. Hujus forme vestigia apud Theocritum 
quoque in codicibus Parisinis apparent. Cf. XIV. 5a. 
XXII. 103 Gaisf. et Gail. 


χχχί! PRAEFATIO. 


belii lectore non monito legitur, confirmat cod. | transscripsi exemplum Wakefieldii et Brigysi 
Vindob. Cf. Ziegler. in Theocrit. I. 85. secutus, etsi pro Moscho auctore certare nou 


Extremas particulas duas ex Anthologia huc ! ausim. 


Hsc hactenus de arte critica, quam factitavi. Alterum editoris officium po- 
situm fuit in interpretatione Latina. Interpretatio autem, quam dedi, non illa 
quidem prorsus est nova, sed multis in locisita reficta, ut possit propemodum 
nova haberi. Nam preeunte Kiess/ingio, qui jam egregie versatus est in vul- 
gata versione prudenter castiganda, ego in eo potissimum elaboravi, primum 
ut vera esset interpretatio, neque aliud eloqueretur atque bucolici Graeci,  , 
deinde ut poetarum sententiam non universe sed sigillatim et accurate redde- 
ret. Cujus laudis ac virtutis studiosus non anxie vitavi vocabula argentec, 
4 dicitur, statis ; que qui vitanda esse dicunt Grecorum poetas in Latinum 
sermonem convertentibus, ne illi sunt nimis severi et molestis ambagibus 


magis delectari coguntur quam considerata simplicitate. Neque captavi elegan- 
tiam quandam exquisitam , sed memor propositi mei interpretatus sum ver- 
bum de verbo, nisi aliam verborum collocationem flagitare videbatur perspi- 
cuitas. Hac igitur ratione effecisse me puto , ut Latina ubique tam verbis quam 
sententia cum Grecis amice conveniant. Sane quidem sensus complurium lo- 
corum incertus est atque ambiguus , sed me ab aliis non temere dissensisse 
apparebit ex adnotatione supra adjecta, in qua quedam spectant ad solam 
interpretationem. Volui enim ubique remotum me esse quantum ab affirmandi 
arrogantia, tantum a temeritate assentiendi. Atque in animo meo insculpta 
haerebat imago Szebelisz, olim praceptoris mihi dilectissimi , qui vir candidis- 
sima anime in Pausan. vol. IV. p. XXII ingenue ita scripsit : « meminisse decet, 
homines nos esse , quorum studium veri investigandi nunquam quidem labore 
defatigari debeat, saepe tamen a recta via soleat cupiditate abduci. Quare etiam 
ubi mihi visus sum certiora sequutus jure ab aliis dissentire, cavendum pu- 
tavi, certe cavere volui, ne unquam effunderem ἔπος μέγα ». 

Alia ad interpretationem spectantia, qu: uberiore explicatione egere vide- 
rentur, reservavi ad Lexicon Theocriteum Bioneum Moscheum, in quo con- 


dendo occupatus sum , exemplum propositum habens quod Ellendtius preivit 
in egregio Lexico Sophocleo. Scribebam Molhuse in Thuringia, quae nunc 
paret Borussis, Calendis Maiis, die in memoriam Christi ad Colites evecti 
celebrata a. MDCCCXLV. 


L4 


ΘΥΡΣΙΣ 


Η ΩΔΗ. 
EIAYAAION Α΄. 


ΘΥΡΣΙΣ, HOIMHN ΚΑΙ AIIIOAOZ. 


ΘΥΡΣΙΣ, 
Αδύ τι τὸ ψιθύρισμα xot ἁ πίτυς, αἰπόλε, τήνα 
& ποτὶ ταῖς παγαῖσι μελίσδεται, ἁδὺ δὲ xal τύ 
συρίσδες. μετὰ Πᾶνα τὸ δεύτερον ἄθλον ἀποισῇ. 

& αἴχα τῆνος ἕλη χεραὸν τράγον, αἶγα τὺ λαψῇ" 
aixa δ᾽ αἶγα λάθη τῆνος γέρας, ἐς τὲ χαταῤῥεῖ 
& χίμαρος" χιμάρω δὲ χαλὸν xpi , ἕςτε χ᾽ ἀμέλξης. 

AIIIOAOX. 
ἅδιον, ὦ ποιμάν, τὸ τεὸν μέλος ἢ τὸ χαταχές 
τῆν᾽ ἀπὸ τᾶς πέτρας χαταλείῤεται ὑψόθεν ὕδωρ. 
αἴχα ταὶ Μῶσαι τὰν οἴιδα δῶρον ἄγωνται, 

i0 ἄρνα τὺ σακίταν λαψῇ γέρας αἱ δέ x' ἀρέσχη 
τήναις ἄρνα λαθεῖν, τὺ δὲ τὰν ὅιν ὕστερον ἀξῇ. 

ΘΥΡΣΙΣ. 
λῇς ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν, λῆς, αἰπόλε. τεῖδε χαθίξας 
ὡς τὸ χάταντες τοῦτο γεώλοφον, ἅτε μυρῖκαι, 
συρίσδεν; τὰς δ᾽ αἶγας ἐγὼν ἐν τῷδε νομευσῶ. 
ΑΙΠΟΛΟΣ. 

16 οὗ θέμις, ὦ ποιμάν, τὸ μεσαμόρινὸν οὐ θέμις ἄμμιν 
συρίσδεν. τὸν Πᾶνα δεδοίκαμες" 7j γὰρ ἀπ' ἄγρας 
τανίχα χεχμαὼς ἀμπαύεται᾽ ἔντι δὲ πιχρός. 
καί οἱ ἀεὶ δριμεῖα χολὰ ποτὶ ῥινὶ χάθηται. 
ἀλλὰ τὺ γάρ ποτε, Oupot, τὰ Δάφνιδος ἄλγε᾽ ἄειδες, 

20 xai τᾶς βωχολιχᾶς ἐπὶ τὸ πλέον ἵκεο μώσας, 
δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰν πτελέαν ἑσδώμεθα, τῶ τε Πριήπω 
καὶ τᾶν Κρανιάδων κατεναντίον, περ 6 θῶχος 
τῆνος ὃ ποιμενιχὸς καὶ ταὶ δρύες. αἱ δέ χ᾽ ἀείσης, 
ὡς ὅκα τὸν Λιθύαθε ποτὶ Χρόμιν ἄσας ἐρίσδων, 

26 αἶγά τέ τοι δωσῶ διδυματόχον ἐς τρὶς ἀμέλξαι, 

ἃ δύ᾽ ἔχοισ᾽ ἐρίφως ποταμέλξεται ἐς δύο πέλλας, 
καὶ βαθὺ χισσύόδιον χεχλυσμένον ἀδέι χαρῷ, 
ἀμφῶες, νεοτευχές, ἔτι γλυφάνοιο ποτόσδον" 

τῶ περὶ μὲν χείλη μαρύεται ὑψόθι χισσός, 

30 χισσὸς ἑλιχρύσῳ χεχονιμένος" ἅ δὲ χατ᾽ αὐτόν 
καρπῷ ὅλιξ εἰλεῖται ἀγαλλομένα χροχόεντι. 
ἔντοσθεν δὲ γυνά τι θεῶν δαίδαλμα τέτυχται, 
ἀσχητὰ πέπλῳ τε xal ἄμπυχι" πὰρ δέ οἱ ἄνδρες 
καλὸν ἐθειράζοντες ἀμοιθαδὶς ἄλλοθεν ἄλλος 

85 νειχείουσ᾽ ἐπέεσσι" τὰ δ᾽ οὐ φρενὸς ἅπτεται αὐτᾶς" 
ἄλλοκα μὲν τῆνον ποτιδέρχεται ἄνδρα γελᾶσα, 
ἄλλοχα δ᾽ αὖ ποτὶ τὸν διπτεῖ νόον. οἵ δ᾽ Un ἔρωτος 
δηθὰ χυλοιδιόωντες ἐτώσια μοχθίζοντι. 
τοῖς δὲ μετὰ γριπεύς τε γέρων πέτρα τε τέτυχται 

«o λεπράς, ἐφ᾽ & σπεύδων μέγα δίχτυον ἐς βόλον ἕλχει 
ὃ πρέσθυς, χάμνοντι τὸ χαρτερὸν ἀνδρὶ ἐοιχώς. 
φαίης χεν γυίων νιν ὅσον σθένος ἐλλοπιεύειν" 
ὧδέ οἱ ὠδήχαντι κατ᾽ αὐχένα πάντοθεν ἶνες 
xai πολιῷ περ ἐόντι, τὸ δὲ σθένος ἄξιον ἅδας. 

BUCOLICI. 


THYRSIS 


SEU CANTIO. 
IDYLLION I. 
THYRSIS, PASTOR, ET CAPRARBIUS. 


THYRSIS, . 

Dulcem quemdam susurrum et pinus hzc, o caprarie, 
qua est juxta fontes , resonat, dulce vero et tu 
fistula canis. post Pana proximum preemium auferes. 
si is ceperit cornigerum hircum , capram tu accipies ; 
sin capram acceperit is premium , ad te defluet 
capella; capellze autem bona caro es, donec mulseris. 

CAPRARIUS. 
dulcius , o pastor, tuum carmen esí quam sonora 
hac de rupe defluit ex alto aqua. bd 
si Musze ovem premium abducant , 
agnum tu lactentem accipies pro praemio ; sin placuerit 
illis agnum accipere, tu tum ovem posthac abduces. 

THYBRSIS. 

visne per Nymphas, visne , caprarie , hic assidens 
ad declivem hunc collem, quam partem versus sunt myricze, 
fistula canere? capellas autem ego interea pascam. 

CAPBRARIUS. 
non fas, o pastor, tempore meridiano non fas est nobis 
fistula canere. Pana metuimus; profecto enim a venatione 
tunc defatigatus requiescit ; est autem amarus, 
et ei semper acris bilis in naribus sedet. 
sed tu enim olim , Thyrsi, Daphnidis dolores cantabas, 
et in bucolico ulterius progressus es carmine, 
huc ades , sub ulmo considamus, Priapique 
et fontanarum Nympharum e regione , quam partem versus 
sedes est] hec pastoralis et quercus. quodsi cecineris , 
ut quum Libyco cum Chromide contendens cecinisti , 
capram tihi dabo gemelliparam ter mulgendam, 
qua geminos hedos lactans duas (amen mulctras lacte com- 
plebit,] et profundum poculum dabo, intus oblitum dulci 
cera, ] binis ansis, recens factum , adhuc caelum redolens ; 
cujus circum labra serpit superne hedera, 
hedera helichryso conspersa ; secundum quam 
claviculze croceis corymbis gestientes volvuntur. 
intus mulier, divinum opus, sculpta est , 
ornata peplo et reticulo ; juxta banc viri 
promissa coma conspiciendi vicissim , aliunde alius, 
contendunt verbis : quee non animum tangunt illius ; 
modo illum adspicit virum ridens, 
modo ad hunc adjicit animum. illi autem pre amore 
diu oculis tumentes incassum laborant. 
juxta hos piscator senex et rupes fabrefacta est 
aspera , in qua contendens magnum rete ad jactum trahit 
senex , annitenti pro viribus homini similis. 
dixeris, eum omni membrorum robore piscari : 
adeo illi tument in cervice undique fibrae 
quamvis jam cano, at robur illi est dignum juventa. 

ι 


3 GEOKPITOY EIAYAAION A. 


δι τυτθὸν δ᾽ ὅσσον ἄπωθεν ἁλιτρύτοιο γέροντος ' 
πυρναίαις σταφυλαῖσι χαλὸν βέδριθεν Yo, 
τὰν ὀλίγος τις χῶρος ἐφ᾽ αἱμασιαῖσι φυλάσσει 
ἥμενος" ἀμφί δέ νιν δύ᾽ ἀλώπεχες, ἃ μὲν dv' ὄρχως 
φοιτῇ σινομένα τὰν τρώξιμον, ἃ δ᾽ ἐπὶ πήρα 
60 πάντα δόλον τεύχοισα τὸ πφιδίον οὐ πρὶν ἀνήσειν 
φατὶ πρὶν 3j ἀκράτιστον ἐπὶ ξηροῖσι χαθίξη. 
αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀνθερίκεσσι καλὰν πλέχει ἀκριδοθήραν 
σχοίνῳ ἐφαρμόσδων" μέλεται δέ οἱ οὔτε τι πήρας 
οὔτε φυτῶν τοσσῆνον, ὅσον περὶ πλέγματι γαθεῖ. 
&5 παντᾷ δ᾽ ἀμφὶ δέπας περιπέπταται ὑγρὸς dxavOoc: 
Αἰολιχόν τι θάημα" τέρας χέ τυ θυμὸν ἀτύξαι, 
τῶ μὲν ἐγὼ πορθμεῖ Καλυδωνίῳ αἶγά τ᾽ ἔδωκα 
ὦνον καὶ τυρόεντα μέγαν λευχοῖο γάλαχτος’ 
οὐδέ τί πᾳ ποτὶ χεῖλος ἐμὸν θίγεν, ἀλλ᾽ ἔτι χεῖται 
60 ἄχραντον. V5 xal τυ μάλα πρόφρων ἀρεσαίμαν, 
αἴκα μοι τὺ φίλος τὸν ἐφίμερον ὕμνον ἀείσης. 
χοῦτοι χερτομέω. πόταγ᾽, ὦγαθέ: τὰν γὰρ ἀοιδάν 
οὔτι πᾳ εἰς ᾿Αἴδαν γε τὸν ἐχλελάθοντα φυλαξεῖς. 
ΘΥΡΣΙΣ, 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
e5 Θύρσις ὅδ᾽ ὡξ Αἴτνας, xal Θύρσιδος ἁδέα φωνα. 
πῇ ποχ᾽ ἄρ᾽ ἦσθ᾽, ὅχα Δάφνις ἐτάχετο, πῇ ποχα, Νύμφαι; 
3) χατὰ IInveus χαλὰ τέμπεα, ἢ κατὰ Πίνδω; 
οὗ γὰρ δὴ ποταμῷ γε μέγαν ῥόον εἴχετ᾽ ᾿Ανάπω, 
οὐδ᾽ Αἴτνας σχοπιάν, οὐδ᾽ Ἄχιδος ἱερὸν ὕδωρ. 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Νῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
τῆνον μὰν θῶες, τῆνον λύχοι ὠδύραντο, 
τῆνον χὼχ δρυμοῖο λέων ἔχλαυσε θανόντα. 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
πολλαί οἱ πὰρ ποσσὶ βόες, πολλοὶ δέ τε ταῦροι, 
πολλαὶ δ᾽ αὖ δαμάλαι καὶ πόρτιες ὠδύραντο. ᾿ 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
ἦνθ᾽ “Ερμᾶς πράτιστος ἀπ᾽ ὥρεος, εἶπε δέ" Δάφνι, 
τίς τυ χατατρύχει; τίνος, ὦγαθέ, τόσσον ἐρᾶσαι; 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Νῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
ἦνθον τοὶ βῶται, τοὶ ποιμένες, ᾧπόλοι ἦνθον" 
πάντες ἀνηρώταν, τί πάθοι xaxóv. ἦνθ᾽ 6 Πρίηπος 
χῆφα’ Δάφνι τάλαν, τί τὺ τάχεαι; ἁ δέ τε χώρα 
πᾶσας ἀνὰ κράνας, πάντ᾽ ἄλσεα ποσσὶ φορεῖται, 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς, 
ζατεῦσ᾽. ἃ δύςερώς τις ἄγαν καὶ ἀμήχανός ἐσσι. 
βώτας μὰν ἐλέγευ, νῦν δ᾽ αἰπόλῳ ἀνδρὶ ἔοιχας. 
ὑπόλος, ὅκχ᾽ ἐςορῇ τὰς μηκάδας οἷα βατεῦνται, 
τάχεται ὀφθαλμώς, ὅτι οὗ τράγος αὐτὸς ἔγεντο. 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Νῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. - 
xai τὺ δ᾽, ἐπεί χ᾽ ἐςορῇς τὰς παρθένος οἷα γελᾶντι, 
τάχεαι ὀφθαλμώς, ὅτι οὗ μετὰ ταῖσι χορεύεις. 
τὼς δ᾽ οὐδὲν ποτελέξαθ᾽ ὁ βωχόλος, ἀλλὰ τὸν αὑτῷ 
ἄνυε πιχρὸν ἔρωτα, χαὶ ἐς τέλος ἄνυε μοίρας, 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
υ8 2νθέ γε μὰν ἁδεῖα xal ἃ Κύπρις γελάοισα, 
λάθρια μὲν γελάοισα, Bapüv δ᾽ ἀνὰ θυμὸν ἔχοισα, 
κείπε' τύ θην τὸν "ἔρωτα χατεύχεο, Δάφνι, λυγιξεῖν' 


. 
—M ——— — — RM — RÀ — ——— — M — 


70 


76 


"o 


"Ὁ 


haud procul a sene marino-labore attnto 
purpureis uvis pulcre gravata est vinea, 
quam parvulus quidam puer in sepibus custodit 
sedens ; circa hunc autem dua vulpes, altera per ordines vi- 
tium] incedit arrodens edules uvas, altera ob peram 
omnem dolum parans puerum non prius se relicturam 
pre se fert, quam eum cum jentaculo in sicco collocaverit. 
sed ille ex caulibus asphodeli pulcram nectit asservandis lo- 
custis caveam] junco concinnans ; curat autem ille nec pe- 
ram] neque plantas tantum, quantum opere quod texit dele- 
ctatur.] undique poculum ambit mollis acanthus ; 
AEolicum quoddam spectaculum : quod miraculum tuum 
animum obstupefaciat.] pro hoc ego naut; Calydonio ca- 
pram dedi] pretium et magnam placeníam et caseo lacte 
candido factam; ] neque umquam labrum meum attigit, Ξε 
adhuc servatur] intactum. hoc te lubentissimus donare vc- 
lim,] si mihi tu amicus amabile istud carmen cecineris. 
nec sane Acc dico tui irridendi caussa. age, o bone : istud 
enim carmen] nequaquam Orco oblivioso reservabis. 
THYBSIS. 
incipite bucolicum , Muse carz , incipite carmen. 
Thyrsis hic est ab JEtna, et Thyrsidis suavis vox. 
quo tandem eratis, quum Daphnis contabescebat , quo tan- 
dem , Nymph:e?] an in Penei amena tempe, an in Pindi? 
nam saneamnis quidem Anapi magnum flumen non tenebati:, 
neque /Etnze speculam, neque Acidis sacram aquam. 
incipite bucolicum , Musa σάτα", incipite carmen 
eum sane (hoes, eum lupi deploraverunt,, 
eum etiam ex silva leo flevit mortuum. 
incipite bucolicum , Muse care, incipite carmen. 
mult: ejus ad pedes vaccz , multi item fauri, 
multe etiam juvence et vitulze luxerunt. 
incipite bucolicum , Musa carz, incipile carmen. 
venit Mercurius primus de monte , dixitque : Daphni, 
quis te conficit? cujus, o bone, adeo amore captus es? 
incipite bucolicum , Muse car , incipite carmen. 
venerunt bubulci , pastores , caprarii venerunt. 
omnes interrogabant , quod pateretur malum. venit Priapus 
dixitque : Daphni miser, quid tu tabescis? ipsa autem puella 
omnes per fontes , omnes per silvas pedibus fertur, 
incipite bucolicum , Muse carz, incipite carmen. 
quzerens. ah ! £u torpidus ad amorem et ferreus animo es. 
bubulcus vero vocabaris , nunc autem caprario similis vs. 
caprarius , quando videt capras sicuti inscenduntur, 
tabescit oculis, quod non hircus ipse natus est. 
incipite bucolicum , Muse care, incipite carmen. 
etiam tu, quando vides virgines sicuti rident, 
tabescis oculis, quod non cum illis choreas ducis. 
his quidem nihi] respondit bubulcus, eed suum  [mortem. 
conficiebat acerbum amorem , et ad extremam conficiehat 
incipite bucolicum,, Mus:e carie, incipite carmen. 
venit quidem sane lcta etiam Venus ridens, 
subdole quidem ridens, sed gravem iram coliibens, (&urum: 
et disit : tu seilicet Amorem gloriabaris , Daphni, £e supera- 


THEOCRITI IDYLLION I. 3 


X δ᾽ οὐχ αὐτὸς " Epwtoc ὑπ᾽ ἀργαλέω ἐλυγίχθης; 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 
ιουτὰν δ᾽ ἄρα χὡ Δάφνις ποταμείδετο" Κύπρι βαρεῖα, 
Κύπρι νεμεσσατά, Κύπρι θνατοῖσιν dry 0c 
ἤδη γὰρ φράσδη πάνθ᾽ ἅλιον ἄμμι δεδύχειν; 
Δάφνις χὴν "Alba χαχὸν ἔσσεται ἄλγος Ἔρωτι. 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄργετ᾽ ἀοιδᾶς. 

10500 λέγεται τὰν Κύπριν ὃ βωχόλος ; ἕρπε ποτ᾽ Ἴδαν, 
ἕρπε ποτ᾽ Ἀγχίσαν" τηνεῖ δρύες, ὧδε χύπειρος. 
ὡραῖος χὭδωνις, ἐπεὶ καὶ μᾶλα νομεύει 
xal πτῶχας βάλλει xal θηρία πάντα διώχει. 

ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 

11020016 ὅπως στασῇ Διομήδεος ἄσσον ἴοῖσα, 

xal λέγε" τὸν βώταν vixi) Δάφνιν, ἀλλὰ μάχευ μοι. 
ἄργετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. - 

ὦ λύκοι, ὦ θῶες, ὦ ἀν’ ὥρεα φωλάδες ἄρχτοι, 

χαίρεθ᾽ - ὃ βωχόλος ὕμμιν ἐγὼ Δάφνις οὐχέτ᾽ ἀν᾽ ὕλαν, 

11500xex' ἀνὰ δρυμώς, οὖχ ἄλσεα. χαϊρ᾽ ᾿Αρέθοισα, 

xai ποταμοί, τοὶ χεῖτε χαλὸν χατὰ Θύμόριδος ὕδωρ. 
ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς. 

Δάφνις ἐγὼν ὅδε τῆνος 6 τὰς βόας ὧδε νομεύων, 

Δάφνις ὃ τὼς ταύρως καὶ πόρτεας ὧδε ποτίσδων. 

10 ἄρχετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι φίλαι, ἄρχετ᾽ ἀοιδᾶς" 
ὦ Πὰν Πάν, εἴτ᾽ ἐσσὶ χατ᾽ ὥρεα μαχρὰ Auxalo, 
εἴτε τύγ᾽ ἀμφιπολεῖς μέγα Μαίναλον, ἔνθ᾽ ἐπὶ νᾶσον 
τὰν Σιχελάν. ᾿Ελίχας δὲ λίπε ῥίον αἰπύ τε σᾶμα 
τῆνο Λυχαονίδαο, τὸ xai μαχάρεσσιν ἀγατόν. 

125 λήγετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι, ἴτε, λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. 
ἕνθ᾽, ὠναξ, χαὶ τάνδε φέρ᾽ εὐπάχτοιο μελίπνουν 
ἐχ χαρῶ σύριγγα χαλάν, περὶ γεῖλος ἐλικταάν" 
7| γὰρ ἐγὼν ὑπ᾽ "Έρωτος ἐς Ἄδαν ἕλχομαι ἤδη. 

λήγετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι, ἴτε, λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. 
ι3υνῦν δ᾽ ἴα μὲν φορέοιτε βάτοι, φορέοιτε δ᾽ ἄκανθαι, 
& δὲ χαλὰ νάρχισσος ἐπ᾽ ἀρχεύθοισι χομάσαι : 
πάντα δ᾽ ἔναλλα γένοιτο, xat ἁ πίτυς ὄχνας dvelxat , 
Δάφνις ἐπεὶ θνάσχει " καὶ τὼς χύνας ὥλαφος ἕλχοι, 
χὴξ ὀρέων τοὶ σχῶπες ἀηδόσι γαρύσαιντο. 

1325 λήγετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι, ἴτε, λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. 
y» μὲν τόσσ᾽ εἰπὼν ἀνεπαύσατο᾽ τὸν δ᾽ ᾿Αφροδίτα 
ἤθελ᾽ ἀνορθῶσαι" τά γε μὰν λίνα πάντα λελοίπει 
ix Μοιρᾶν, χὡ Δάφνις ἔδα ῥόον. ἔχλυσε δίνα 
τὸν Mosa, φίλον dvópa , τὸν οὐ Νύμφαισιν ἀπεχθῇ. 

Ho λήγετε βωχολιχᾶς, Μῶσαι, ἴτε, λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. 
καὶ τὺ δίδου τὰν αἶγα τό τε σχύφος, ὥς xtv ἀμέλξας 
σπείσω; ταῖς Μώσαις. ὦ χαίρετε πολλάχι, Μῶσαι, 
χαίρετ᾽ * ἐγὼ δ᾽ ὕμμιν καὶ ἐς ὕστερον ἄδιον dao. 

AIIIOAOZ. 

πλῆρές ot μέλιτος τὸ xaXov στόμα, upct , γένοιτο, 
ιδπλῆρές τοι σχαδόνων, xal ἀπ᾿ Αἰγίλω ἰσχάδα τρώγοις 

ἀδεῖαν, τέττιγος ἐπεὶ τύ γα φέρτερον ἄδεις. 

ἡνίδε τοι τὸ δέπας" θᾶσαι φίλος, ὡς καλὸν ὅσδει" 

ὭὩρᾶν πεπλύσθαι νιν ἐπὶ χράναισι Coxactis. 

ὧδ᾽ ἴοι, Κισδαίθα" τὺ δ᾽ ἄμελγέ νιν. αἵ δὲ χίμαιραι 
τυροῦ μὴ σχιρτάσητε, μὴ 6 τράγος ὕμμιν ἀναστῇ. 


nonne ipse ab Amore gravi superatus es? 
incipite bucolicum , Muss cara , incipite carmen. 
huic igitur Daphnis respondit : Venus gravis, 
Venus odiosa , Venus mortalibus infesta : 
num enim jam opinaris omnem solem nobis occidisse ὃ 
Daphnis etiam in Orco malus erit dolor Amori. 
incipite bucolicum , Mus: car: , incipite carmen. 
nonne dicitur Venerem ille bubulcus? vade ad Idam, 
vade ad Anchisen : illic quercus, illic cyperus est. 
idoneus ad concubitum etiam ille Adonis est, postquam et 
oves pascit] et lepores figit et feras omnes persequitur. 
incipite bucolicum , Mus care, incipite carmen. 
iterum ut consistas (quin consiste iterum) Diomedem pro- 
pius accedens, et dic : bubulcum vici Daphnidem, age pugna 
incipite bucolicum, Muse care, incipite carmen. [mecum. 
olupi, othoes, oin montium lustris degentes ursi, [versabor, 
valete : bubulcus vobis ego Daphnis non amplius in silvis 
non amplius in saltibus , non in nemoribus. vale Arethusa, 
et vos fluvii, qui funditis pulcram de Thymbride aquam. 
indpite bucolicum , Muss carz, incipite carmen. 
ego hic Daphnís ille, qui boves htc pascebam, 
Daphnis , qui tauros et vaccas hic potum agebam. 
incipite bucolicum , Muse care , incipite carmen. 
o Pan, Pan,sive es in montibus late patentibus Lycai, 
sive tu lustras magnum M:enalum, veni in insulam [mentum 
Siculam, Helicesautemrelinque tumulum et sublime monu- 
illud Lycaonide , quod etiam diis beatis venerabile est. 
desinite bucolicum , Muse, agite, desinite carmen. 
veni , rex , et hancce accipe e cera bene compacta dulce sj.i 
rantem] fistulam pulcram, circa labrum inflexam; 
profecto enim ego ab Amore in Orcum jam trahor. 
desinite bucolicum , Muse, agite, desinite carmen. 
nunc autem violas feratis rubi, et feratis spinae , 
et pulcra narcissus in juniperis efflorescat : 
omnia contraria fiant , et pinus pira ferat , 
Daphnis postquam mortuus est; et canes cervus trahat, 
et ex montibus ulula cum lusciniis cantu certent. 
desinite bucolicum, Musze, agite, desinite carmen. [Venus 
atque ille quidem tantum locutus requievit; eum autem 
volebat in vitam revocare : at vero fila omnia defecerant 
a Parcis, et Daphnis adiit flumen AcAherontis. obruit vortex 
Musis dilectum virum , virum non Nymphis invisum. 
desinite bucolicum, Muse, agite, desinite carmen. 
atque tu da capram et poculum, ut, cam ubi mulsero,, 
libem Musis. o salvete multum, Muse, 
salvete; ego vero vobis etiam in posterum dulcius canam. 
CAPRABIUS. 
pleaum tibi, Thyrsi, melle pulcrum os sit , 
plenumtibi favis, atque ex ZEgilo ficum comedas 
dulcem, quia cicada tu suavius canis. 
en tibi poculum ; vide amicus , ut suave olet ; 
Horarum in fontibus elutum esse illud putabis. 
huc ades, Cisseetha ; jam tu mulge eam. vos autem, capeli..', 


nolite exsultare, ne hircus vos inscendat. 
Ι. 


4 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION B. 


QAPMAKEYTPIAI. 


EIAYAAION P'. 


[I μοι ταὶ δάφναι; φέρε Θέστυλι" πᾷ δὲ τὰ φίλτρα ; 
στέψον τὰν χελέῤαν φοινιχίῳ οἷὸς ἀώτῳ, 
ὡς τὸν ἐμὸν βαρυνεῦντα φίλον καταθύσομαι ἄνδρα, 
ὅς μοι δωδεχαταῖος ἀφ᾽ ᾧ τάλας οὐδέποθ᾽ ἵχει, 
6 οὐδ᾽ ἔγνω πότερον τεθνάχαμες 3) ζοοὶ εἰμές, 
οὐδὲ θύρας ἄραξεν ἀνάρσιος. ἦ ῥά οἱ ἀλλᾷ 
ᾧχετ᾽ ἔχων ὅ τ᾽ "Eoox ταχινὰς φρένας £c Ἀφροδίτα ; 
βασεῦμαι ποτὶ τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν 
αὔριον, ὥς νιν ἴδω καὶ μέμψομαι οἷά με ποιεῖ. 
lu νῦν δέ νιν ἐχ θυέων καταθύσομαι. ἀλλὰ Σελάνα, 
φαῖνε καλόν" τὶν γὰρ ποταείσομαι ἅσυχα; δαῖμον, 
τᾷ χθονίᾳ θ᾽ Ἕχάτα, τὰν χαὶ σχύλαχες τρομέοντι, 
ἐρχομέναν νεχύων ἀνά τ᾽ ἠρία καὶ μέλαν «lua. 
qai , Exacta δασπλῆτι, χαὶ ἐς τέλος ἄμμιν ὀπάδει 
15 φάρμαχα ταῦτ᾽ ἔρδοισα χερείονα μήτε τι Κίρκας 
μήτε vt Μυδείας μήτε ξανθᾶς Περιμήδας. 
ἴυγξ, ἕλχε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
ἄλφιτά τοι πρᾶτον πυρὶ τάχεται" ἀλλ᾽ ἐπίπασσε, 
Θέστυλι. δειλαία, πᾷ τὰς φρένας ἐχπεπότασαι ; 
10 ἢ ῥά γέ τοι μυσαρὰ καὶ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι; 
πάσσ᾽ ἅμα καὶ λέγε ταῦτα * τὰ Δέλφιδος ὀστία πάσσω. 
ἴυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
Δέλφις ἔμ᾽ ἀνίασεν᾽ ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ Δέλφιδι δάφναν 
αἴθω" γὼς αὑτὰ λαχεῖ μέγα χαππυρίσασα 
25 κἠξαπίνας ἄφθη, χοὐδὲ σποδὸν εἴδομες αὐτᾶς, 
οὕτω τοι χαὶ Δέλφις ἐνὶ φλογὶ σάρχ᾽ ἀμαθύνοι. 
Tut, ἕλχε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα, 
ὡς τοῦτον τὸν χαρὸν ἐγὼ σὺν δαίμονι axo, 
ὡς τάχοιθ᾽ ὑπ’ ἔρωτος 6 Ἡύνδιος αὐτίχα Δέλφις. 
80 χὡς δινεῖθ᾽ ὅδε ῥόμθος ὃ χάλχιος ἐξ ᾿Αφροδίτας, 
ὡς τῆνος δινοῖτο ποθ᾽ ἁμετέραισι θύραισιν. 
ἴυγξ, ἔλχε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
νῦν θυσῶ τὰ πίτυρα" τὺ δ᾽, Ἄρτεμι; xat τὸν ἐν Ἄδα 
κινήσαις χ᾽ ἀδάμαντα , xai εἴ τί περ ἀσφαλὲς ἄλλο. 
35 Θέστυλι, ταὶ χύνες ἄμμιν ἀνὰ πτόλιν ὁ ὠρύονται. 
ἃ θεὸς ἐν τριόδοισι - τὸ χαλχίον ὁ ὡς τά χος ἄχει. 
ἴυγξ, ἕλχε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
ἠνίδε σιγῇ μὲν πόντος, σιγῶντι. δ᾽ ἀῆται" 
ἁ δ᾽ ἐμὰ οὐ σιγῇ στέρνων ἔντοσθεν ἀνία, 
40 ἀλλ᾽ ἐπὶ τήνῳ πᾶσα χαταίθομαι, ὅς με τάλαιναν 
ἀντὶ γυναιχὸς ἔθηκε χαχὰν χαὶ ἀπάρθενον 1j ἥμεν. 
ἴυγξ, ἕλχε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
ἐς τρὶς ἀποσπένδω xal τρὶς τάδε, πότνια, φωνῶ" 
εἴτε γυνὰ τήνῳ παραχέκλιται εἴτε καὶ ἀνήρ, 
46 τόσσον ἔχοι λάθας, ὅσσον ποχὰ Θησέα φαντί 
ἐν Ala λασθῆμεν ἐυπλοχάμω ᾿Αριάδνας. 
ἴυγξ, ἕλχε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἀνδρα. 
ἱππομανὲς φυτόν ἐστι παρ’ Ἀρχάσι' τῷ δ᾽ ἐπὶ πᾶσοι 
xal πῶλοι μαίνονται ἀν’ ὥρεα καὶ θοαὶ ἵπποι. 
ο0 ὡς χαὶ Δέλφιν ἴδοιμι, καὶ ἐς τόδε ῶμα περᾶσαι 


PHARMACEUTRLFE. 
IDYLLION 1I. 


Quo mihi sunt lauri? affer Thestyli ; quo philtraP 
cinge poculum purpurea ovis lana, 
quum meum, e excruciare volentem, carum incantare 
expertura sim virum, qui, miser, duodecimum abhinc diem 
nunquam ad me venit,| neque novit, utrum mortui an vivi 
simus ,] neque fores pulsavit crudelis. num illi alio 
transtulit Amor mutabilem antmum et Venus? 
ibo ad Timageti paleestram 
cras, ut eum videam et incusem , quod sic mecum agit. 
nunc autem eum magicis sacris incantabo. at tu, o Luna, 
splendeas pulcre ; ad te enim convertam carmina clandestina, 
o dea,]et ad Hecaten infernam, quam etiam canes tremiscunt, 
incedentem mortuorum per busta et atrum sanguinem. 
salve, Hecate dira, et ad extremum nobis ades, 
venena hac faciens ne sint inferiora neque Circes 
neque Medez neque flavee Perimedes venenis. 
iynx, trahe tu illum meam ad domum virum. 
mola quidem primum igni consumitur ; age, iterum sparge, 
Thestyli. infelix, quo tibi mens avolavit? 
adeone, scelesta , etiam tibi ludibrio sum? 
sparge simul et haec dic : Delphidis ossa spargo. 
iynx, trahe tu illum meam ad domum virum. 
Delphis me cruciavit ; ego autem super Delphide laurum 
uro; et sicut haec vehementer crepitat flamma correpta 
etsubito conflagravit, ac ne cineres quidem conspicimus 
ejus,] ita etiam Delphidis caro in flamma consumatur. 
iynx , trahe tu illum meam ad domum virum. 
ut hanc ceram ego juvante numine liquefacio , 
sic liquefiat ab amore Myndius illico Delphis. 
atque ut circumagitur hicce rhombus seneus ex Venere, 
sic ille circumagatur ad nostras fores. 
iynx, trahe tu illum meam ad domum virum. 
nunc sacrificabo furfures. tu vero, Diana, et illum in Orco 
movere possis indomitum , et si quid aliud es? firmum. 
Thestyli , canes nobis per urbem ululant. 
dea in triviis adest; cymbala quam primum pulsa, 
iynx, trahe tu illum meam ad domum virum. 
en silet mare , et silent flamina; 
meus autem non silet in pectore dolor, 
sed in illo tota ardeo , qui me miseram 


pro conjuge fecit infamem et non virginem esse. 


iynx , trahe tu illum meam ad domum virum. 
terlibo et ter hzecce , o veneranda, dico : 
sive mulier iiii accubat sive etiam vir, 
tantum capia, eum oblivionis quantum olim Theseum fe- 
runt] in Dia oblitum esse pulcricoms Ariadnes. 

iynx, trahc tu illum meam ad domum virum. 
hippomanes herba est apud Arcades ; cujus potiundze furore 
omnes] et equulei feruntur per montes et celeres equi. 
sic etiam Delphin videam , et in hanc domum ruat 


. THEOCRITI IDYLLION II. δ 


μαινομένῳ ἵχελος λιπαρᾶς ἔχτοσθε παλαίστρας. 

ἴυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
τοῦτ᾽ ἀπὸ τᾶς χλαίνας τὸ χράσπεδον ὥλεσε Δέλφις, 
ὡγὼ νῦν τίλλοισα κατ᾽ ἀγρίῳ ἐν πυρὶ βάλλω. 

es αἰαὶ "Ἔρως ἀνιαρέ, τί μευ μέλαν Ex χροὸς αἷμα 
ἐμφὺς ὡς λιανᾶτις ἅπαν ix. βδέλλα πέπωχας; 

ἴυγξ, ἕλχε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
σαύραν τοι τρίψασα χαχὸν ποτὸν αὔριον οἰσῶ. 
Θέστυλι, νῦν δὲ λαδοῖσα τὺ τὰ θρόνα ταῦ ^ ὑπόμαξον 

60 τᾶς τήνω φλιᾶς καθυπέρτερον, ἃς ἔτι χαὶ νῦν 
ix θυμῶ δέδεμαι" ὃ δέ μευ λόγον οὐδένα —oui: 
καὶ λέγ᾽ ἐπιφθύζοισα" τὰ Δέλφιδος ὀστία μάσσω. 

ἴυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. 
νῦν δὴ μούνη ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δαχρύσω ; 

65 ἐχ τίνος ἄρξωμαι; τίς μοι καχὸν ἄγαγε τοῦτο ; 
ἦνθ᾽ & τωὐθούλοιο χανηφόρος ἄμμιν ᾿Αναξώ 
ἄλσος ἐς Ἀρτέμιδος, τᾷ δὴ τόχα πολλὰ μὲν ἄλλα 
θηρία πομπεύεσχε περισταδόν, ἐν δὲ λέαινα. 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 

70 xal μ’ & Θευμαρίδα Θρᾶσσα τροφὸς & μαχαρΐτις, 
ἀγχίθυρος ναίοισα,, κατεύξατο χαὶ λιτάνευσεν 
τὰν πομπὰν θάσασθαι ἐγὼ δέ οἱ & μεγάλοιτος 
ὡμάρτευν βύσσοιο καλὸν σύροισα χιτῶνα, 
χἀμφιστειλαμένα τὰν ξυστίδα τᾶς Κλεαρίστας. 

75 φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 
ἤδη δ᾽ εὖσα μέσον xax! ἀμαξιτόν, à τὰ Λύχωνος, 
εἶδον Δέλφιν ὁμοῦ τε xol Εὐδάμιππον ἰόντας. 
τοῖς δ᾽ ἧς ξανθοτέρα μὲν ἐλιχρύσοιο γενειάς, 
στήθεα δὲ στίλβοντα πολὺ πλέον 7) τύ, Σελάνα, 

80 ὡς ἀπὸ γυμνασίοιο χαλὸν πόνον ἄρτι λιπόντων. 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 
χὡὼς ἴδον, ὡς ἐμάνην, ὥς μοι περὶ θυμὸς ἰάφθη 
δειλαίας" τὸ δὲ χάλλος ἐτάχετο,, οὐδ᾽ ἔτι πομπᾶς 
τήνας ἐφρασάμαν, οὐδ᾽ ὡς πάλιν οἴκαδ᾽ ἀπῆνθον 

86 ἔγνων" ἀλλά μέ τις χαπυρὰ νόσος ἐξαλάπαξεν, 
κείμαν δ᾽ ἐν χλιντῆρι δέκ᾽ ἅματα xai δέκα νύχτας. 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα, 
χαίμευ χρὼς μὲν ὁμοῖος ἐγίνετο πολλάχι θάψῳ, 
ἔῤῥδευν δ᾽ ἐκ χεφαλᾶς πᾶσαι τρίχες. αὐτὰ δὲ λοιπά 

90 ὀστί᾽ ἔτ᾽ ἧς xal δέρμα. καὶ ἐς τίνος οὐχ ἐπέρασα 
ἢ ποίας ἔλιπον γραίας δόμον, ἅτις ἐπᾶδεν; 
ἀλλ᾽ ἧς οὐδὲν ἔλαφρόν ὃ δὲ χρόνος ἄνυτο φεύγων. 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. 
youre τᾷ δώλᾳ τὸν ἀλαθέα μῦθον ἔλεξα " 

o5 εἶ δ᾽ ἄγε Θέστυλί μοι χαλεπᾶς νόσω εὑρέ τι μῆχος. 
πᾶσαν ἔχει με τάλαιναν 6 Μύνδιος" ἀλλὰ μολοῖσα 
τήρησον ποτὶ τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν. 
τηνεῖ γὰρ φοιτῇ,, τηνεῖ δέ οἱ ἁδὺ καθῆσθαι, 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 
τουχήπεί χά νιν ἐόντα μάθης μόνον, ἅσυχα νεῦσον 
κεΐφ᾽ ὅτι Σιμαίθα τυ καλεῖ, xal ἀφάγεο τᾶδε. 
ὃς ἐφάμαν" ἁ δ᾽ ἦνθε xol ἄγαγε τὸν λιπαρόχρων 
εἷς ἐμὰ δώματα Δέλφιν᾽ ἐγὼ δέ νιν ὡς ἐνόησα 


ἄρτι θύρας ὑπὲρ οὐδὸν ἀμειθόμενον ποδὶ κούφῳ, 


furenti similis ex nitida palestra. 
iynx, trahe tu illum meam ad domum virum. 
lianc de lena fimbriam perdidit Delphis , 


| quam ego nunc divellens rapidum in ignem injicio. 


vie, vie, Amor gravis, quid mihi atrum e corpore sangui- 
nem] inhzrens hirudinis instar palustris omnem exsuxisti? 
iynx , trahe tu illum meam ad domum virum. 
lacertam tibi contritam malum potum cras feram. 
Thestyli , nunc tu sumpta unguenta haec clam illine 
illius limini superne, cui etiam nunc 
ex animo sum alligata ; ille autem me nihil curat ; 
et dic insputans : Delphidis ossa lino. 
iynx , trahe tu illum meam ad domum virum. 
nunc vero sola relicta unde amorem deplorem ? 
unde exordiar? quis mihi malum hoc attulit ? 
ivit nobis Eubuli filia Anaxo canistrum ferens 
in lucum Diana, cui quidem tum multe alia 
ferze in pompa ducebantur circumcirca , in iis leena. 
considera meum unde amorem venerit , veneranda Luna. 
atque me Theumaridze Thressa nutrix , jam mortua, 
in vicinia habitans , oravit et obsecravit 
ut pompam spectarem ; ego autem eam infortunatissima 
sequebar ex bysso elegantem trahens tunicam, 
et postquam me ornavi xystide illius Clearistae. 
considera meum amorem unde venerit, veneranda Luna. 
quum jam essem media in via, quam partem versus sunt 
cedes Lyconis] vidi Delphinsimul et Eudamippum incedentes. 
iis antem erat flavior helichryso barbe lanugo, 
et pectora nitentia multo magis quam tu, Luna ; 
utpote qui gymnasii honestum laborem modo reliquissent. 
considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna. 
et ut vidi , ut insanii, ut mihi penitus animus lesus est , 
miserc ; venustas marcescebat, neque porro ad pompam 
illam animum adverti, nec quomodo domum redierim 
novi ; sed me ardens quidam morbus consumpsit , 
et decumbebam in lecto decem dies et decem noctes. 
considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna. 
et mea cutis similis fiebat saepe thapso , 
et defluebant ex capite omnes capilli , solaque relicta 
ossa adhuc erant et pellis. et ad cujus domum non ivi? 
aut cujus prietermisi aniculae domum quzecunque incantaret ? 
sed erat nullum lenimen ; tempus autem celeriter praeteribat. 
considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna. 
atque sic ancille verum sermonem dixi : 
age, Thestyli, mihi gravis morbi invenialiquod remedium. 
totam habet me miseram Myndius ille; ergo abi 
et observa ad Timageti palzestram : 
ibi enim itat , ibi ci volupe es/ versari. 
considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna. 
et quum forte eum 6886 senseris solum, tacite innue 
et dic : Simretha te vocat, et inde abducas huc. 
sic dixi; illa abiit et adduxit nitidum 
in meas tedes Delphin ; at ego eum ut vidi 
jam januse limen superantem pede levi, 


6 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION B. 


I5 φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. 
πᾶσα μὲν ἐψύχθην χιόνος πλέον, ix δὲ μετώπω 
ἱδρώς μευ χοχύδεσχεν ἴσον νοτίαισιν ἐέρσαις, 
οὐδέ τι φωνᾶσα' δυνάμαν, οὐδ᾽ ὅσσον ἐν ὕπνῳ 
χνυζεῦνται φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέχνα" 

10223 ἐπάγην δα δι χαλὸν yc^a máy. 2: ἴσα, 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 
xai μ᾽ ἐςιδὼν ὥστοργος, ἐπὶ χθονὸς ὄμματα πήξας 
ἕζετ᾽ ἐπὶ χλιντῆρι καὶ ἑζόμενος φάτο μῦθον" 
7| ῥά με, Σιμαίθα, τόσον ἔφθασας, ὅσσον ἐγώ θην 
ππράν ποχα τὸν χαρίεντα τρέχων ἔφθαξα Φιλῖνον, 
ἐς τὸ τεὸν χαλέσασα τόδε στέγος ἦ με παρῆμεν. 
φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. 
ἦνθον γὰρ χἠγὼ ναὶ τὸν γλυχὺν ἦνθον Ἔρωτα ; 
ἢ τρίτος ἠὲ τέταρτος ἐὼν φίλος αὐτίχα νυχτός, 

1201.3) μὲν ἐν χόλποισι Διωνύσοιο φυλάσσων, 
χρατὶ δ᾽ ἔχων λεύχαν, “Ηραχλέος ἱερὸν ἔρνος, 
πάντοθε πορφυρέαισι περιζώστραισιν ἑλιχτάν. 

φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. 
xat μ᾽ εἰ μέν x ᾿ ἐδέχεσθε, τάδ᾽ ἧς φίλα. xai γὰρ ἐλαφρός 
ιὩυχαὶ καλὸς πάντεσσι μετ᾽ ἠιθέοισι χαλεῦμαι. 
εὖδον δ᾽ εἶχε μόνον τὸ καλὸν στόμα τεῦς ἐφίλασα- 
εἰ δ᾽ ἀλλᾷ μ᾽ ὠθεῖτε, xat ἃ θύρα εἴχετο μοχλῷ, 
παντῶς χαὶ πελέχεις χαὶ λαμπάδες ἦνθον ἐφ’ ὑμέας. 
φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵχετο, πότνα Σελάνα. 
ιϑονῦν δὲ χάριν μὲν ἔφαν τᾷ Κύπριδι πρᾶτον ὀφείλειν, 
καὶ μετὰ τὰν Κύπριν τύ με δευτέ pz ix πυρὸς εἵλευ, 
ὦ γύναι, ἐςκαλέσασα τεὸν ποτὶ τοῦτο μέλαθρον 
αὔτως ἡμίφλεχτον" ΓΕρως δ᾽ ἄρα xai Λιπαραίω 
πολλάχις Ἁφαίστοιο σέλας φλογερώτερον αἴθει. 

136 φράζεό μευ τὸν ἔρωθ᾽ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα. 
σὺν δὲ καχαῖς μανίαις καὶ παρθένον ἐχ θαλάμοιο 
xat γύμφαν ἐφόθησ᾽ ἔτι δέμνια θερμὰ λιποῖσαν 
ἀνέρος. ἃ ὡς ὃ μὲν εἶπεν " ἐγὼ δέ οἱ ἃ τα χυπειθής 
χειρὸς ἐφαψαμένα μαλαχῶν ἔχλιν᾽ ἐπὶ λέχτρων᾿ 

1M0xat ταχὺ χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο, χαὶ τὰ πρόςωπα 
θερμότερ᾽ ἧς ἢ πρόσθε, xal ἐψιθυρίσδομες ἀδύ. 
χὼς xal τοι μὴ μαχρὰ φίλα θρυλέωμι Σελάνα, 
ἐπράχθη τὰ μέγιστα, xal ἐς πόθον fous ἄμφω. 
χοῦτε τι τῆνος ἐμὶν ἐπεμέμψατο μέσφα τοι ἐχθές ; 

145007 ἐγὼ αὖ τήνῳ. ἀλλ᾽ ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας 
μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος ἅ τε Μελιξοῦς 
σάμερον, ἁνίχα πέρ τέ ποτ᾽ ὠρανὸν ἔτραχον ἵπποι 
"AO τὰν ῥοδόπαχυν ἀπ᾽ Ὦχεανοῖο φέροισαι" 
χεΐπέ μοι ἄλλα τε πολλὰ καὶ ὡς ἄρα Δέλφις ἐρᾶται. 

ιεοχεῖτε νιν αὖτε γυναιχὸς ἔχει πόθος εἴτε xai ἀνδρός, 
οὐχ ἔφατ᾽ ἀτρεχὲς ἴδμεν, ἀτὰρ τόσον " αἰὲν ἔρωτος 
ἀχράτω ἐπεχεῖτο καὶ ἐς τέλος ᾧγετο φεύγων, 
xa φάτο ol στεφάνοισι τὰ δώματα τῆνα πυχάσδειν. 
ταῦτά μοι & ξείνα μυθήσατο " ἔστι δ᾽ ἀλαθής΄ 

1557) γάρ pot καὶ τρὶς xal τετράχις ἄλλοχ᾽ ἐφοίτη, 
xal παρ᾽ ἐμὶν ἐτίθει τὰν Δωρίδα πολλάχις ὄλπαν " 
νῦν δέ τε δωδεχαταῖος ἀφ' ὧὦτέ νιν οὐδέποχ᾽ εἶδον. 

7 P οὐχ ἄλλο τι τερπνὸν ἔχει, ἁυῶν δὲ λέλασται; 


considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna, 
tota refrixi nive magis, et ex fronte 
sudor mihi abunde defluebat instar fluidi roris, 
necquicquam eloqui poteram, ne quantum quidem in somno 
balbutiunt alloquentes caram matrem pueri; 
sed toto corpore obrigui, ut pupa gypsea. 

considera meum amorem unde venerit, veneranda Luna. 
ac me intuitus ille amoris expers , oculis in terram defixis 
assedit in lecto et sedens haec verba dedit : 
hercle , Simzetha , tantum me preevertisti, quantum ego 
nuper aliquando formosum currendo preverti Philinum, 


quum in tuum tectum me vocasti , antequam ipse venirem. 


considera meum.amorem unde venerit, veneranda Luna. 
venissem enim et ego per dulcem venissem Amorem, 
aut tertius aut quartus amicus (cum duobus tribusve ami- 
cis) statim nocte ingruente ,] mala Bacchi in sinu servans, 
caput ornatus populo , Herculis sacra planta , 
undique purpureis teniis circumvoluta. 

considera meum amorem unde venerit, veneranda Luna. 
et me si excepissetis , id fuisset gratum ; etenim agilis 
et pulcer omnes inter juvenes vocor. 
atque quievissemsí modo pulcrum os tuum osculatus essem ; 
sin alio me pepulissetis et janua obfirmata fuisset pessulo , 
utique et secures et faces venissent ad vos. 

considera meum amorem unde venerit , veneranda Luna. 
nunc autem affirmo , Veneri primi me gratiam debere , 
et post Venerem tu me secunda ex flamma eripuisti , 
o mulier, qua o arcessivisti in hasce tuas aedes , 
sic semiustum : Amor enim etiam Liparao 
sepe Vulcano flammam ardentiorem accendit. 

considera meum amorem unde venerit, veneranda Luna. 
cum malis furiis et virginem e thalamo 
et nuptam exagitare solet ut torum adhuc calentem dere- 
linquat] viri. heec ille dixit ; ego autem facile credula 
manu ejus prehensa mollem reclinavi in lectum ; 
mox corpus corpore calefiebat , et ora 
fervebant magis quam antea, et susurrabamus suaviter. 
ac ne sane multa tibi garriam, cara Luna, 
facta est maxima res, et voto uterque potiti sumus. 
&c neque ille mihi quicquam exprobravit usque ad hester- 
num diem] neque ego vicissim illi. sed venit ad me Philistae 
mater nostre tibieinz et Melixüs 
hodie, quum quidem ad colum adscendebant equi 
Auroram roseam ex Oceano subvehentes ; 
qu& dixit mihi et alia multa et hoc, Delphin amare. 
num autem eum mulieris desiderium teneat an viri , 
id negabat se certo scire; sed tantum mihi dizit : semper 
ín sui amoris honorem] de mero sibi infundi jubebat et 
postremo aufugit ,] e£ dixit, se corollis sedes illas redimitum 
ire.] hzec mihi amica narravit ; est autem verax ; 
certe enim ad me et ter et quater alias commeabat, 
et apud me spe deponebat Doricam ampullam ; 
nunc autem duodecimus dies cst exquo eum nunquam vidi. 
nonne alias quasdam delicias habet , et nostri oblitus est ? 


THEOCRITI IDYLLION III. 1 


νῦν μὲν τοῖς φίλτροις χαταθύσομαι. αἱ δέ τι χἠμέ 


Ιθυλυπῇ, τὰν ᾿Αἴδαο πύλαν, ναὶ Μοῖρας, ἀραξεῖ. 


τοῖά οἱ ἐν χίστα κακὰ φάρμαχά φαμι φυλάσσεν, 

ἈΑσσυρίω, δέσποινα, παρὰ ξείνοιο μαθοῖσα. 

ἀλλὰ τὺ μὲν χαίροισα ποτ᾽ Ὠχεανὸν τρέπε πώλους, 
AT A I ec N * ἢ ed € 2 

votvt* ἐγὼ δ᾽ ola6) τὸν ἐμὸν πόθον ὥςπερ ὑπέσταν. 


[o5 χαῖρε, Σελαναία λιπαρόχροε, χαίρετε δ᾽ ἄλλοι 


σ' 


- 


2 


À- 
- 


ἢν 
Lx 


e 
ot 


ἀστέρες, εὐκάλοιο κατ᾽ ἄντυγα Νυχτὸς ὀπαδοί. 


3 


AlIIIOAOZ 


H 
AMAPYAAIXZ H KOMAXZTHZ. 


EIAYAAION Γ΄. 


Κωμάσδω ποτὶ τὰν Ἀμαρυλλίδα, ταὶ δέ μοι αἶγες 
, . y rp? 4 ? Li 
βόσχονται xaz' ὄρος, xai ὃ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει. 
Τίτυρ᾽, ἐμὶν τὸ καλὸν. πεφιλαμένε, βόσχε τὰς αἶγας 
xai ποτὶ τὰν χράναν dye, "l'ísupe * καὶ τὸν ἐνόρχαν 
* , , , "RM 
τὸν Λιδυχὸν χνάχωνα φυλάσσεο, μή ru χορύψη. 

Y , , 5 £00: 3,5. / Ὁ ἣν 

ὦ γαρίεσσ᾽ Ἀμαρυλλί, τί μ᾽ οὐχέτι τοῦτο χατ᾽ ἄντρον 

- 7T - 
παρχύπτοισα χαλεῖς τὸν ἐρωτύλον ; ἡ ῥά με μισεῖς; 

* 

ἡ ῥά γέ τοι σιμὸς χαταφαίνομαι ἐγγύθεν ἦμεν, 
νύμφα, xat προγένειος; ἀπάγξασθαί με ποιησεῖς. 

ἠνίδε τοι δέχα μᾶλα φέρω" τηνῶθε χαθεῖλον, 

ὦ μ᾽ ἐχέλευ χαθελεῖν τύ * xai αὔριον ἄλλα τοι οἰσῶ. 

- A . ΟΥ̓ , 
θᾶσαι μὰν θυμαλγὲς ἐμὶν ἄχος " αἴθε γενοίμαν 
ἔνα P , 

& βομδεῦσα μέλισσα xal ἐς τεὸν ἄντρον ἱχοίμαν, 

τὸν χισσὸν διαδὺς χαὶ τὰν πτέριν, & τὺ πυχάσδη. 
νῦν ἔγνων τὸν ΓΕρωτα“ βαρὺς θεός ἡ ῥα λεαίνας 

A , ^ ΄ * , 

μασδὸν ἐθήλαζε, δρυμῷ τέ νιν ἔτραφε μάτηρ, 

ὅς με χατασμύχων xat ἐς ὀστέον ἄχρις ἱάπτει. 

ὦ τὸ καλὸν ποθορεῦσα, τὸ πᾶν Alloc" ὦ χυάνοφρυ 
νύμφα, προσπτυξαί με τὸν αἰπόλον, ὥς tu φιλάσω. 
v A 5 "v ἐν ; 
ἔστι xai ἐν xeveotot φιλάμασιν ἁδέα τέρψις. 

τὸν στέφανον τῖλαί με χαταυτίχα λεπτὰ ποιησεῖς, 

». » 9 Hi “ " 
τόν τοι ἐγών, Ἀμαρυλλὶ φίλα, χισσοῖο φυλάσσω, 
, , . νὰ ἢ 
ἀυπλέξας καλύκεσσι xat εὐόδιοισι σελίνοις. --- 
ὦ μοι ἐγὼ, τί πάθω; τί ὁ δύσσοος; οὐχ ὑπαχούεις; ---- 
τὰν βαίταν ἀποδὺς ἐς χύματα τηνῶ ἁλεῦμαι, 
ὧπερ τὼς θύννως σχοπιάζεται Ὅλπις ὃ γριπεύς " 

* AUR) , , j ὶ € ^^ , 
xaxa δὴ ᾿ποθάνο», τό γε μὰν τεὶν ἁδὺ τέτυχται. 

ἔγνων πράν, ὅχα μευ μεμναμένω εἰ φιλέεις ue 
οὐδὲ τὸ τηλέφιλον ποτιμαξάμενον πλατάγησεν, 
4. , Ld [d ΄“« X , » / 
ἀλλ᾽ αὕτως ἀπαλῶ ποτὶ πάγεος ἐξεμαράνθη. 

εἶπε xai ᾿Αγροιὼ τἀλαθέα χοσχινόυμαντις, 

ἃ πρὰν ποιολογεῦσα παραιθάτις, οὔνεχ᾽ ἐγὼ μέν 
τὶν ὅλος ἔγχειμαι, τὺ δέ μευ λόγον οὐδένα toU. 

Y , * ' 

7, ὑᾶν τοι λευχὰν διδυματόχον αἰγα φυλάσσω, 
τάν με xai ἁ Μέρμνωνος ἐριθακὶς & μελανόχρως 

"Pe ur P or 3^ " - 
αἰτεῖ, xat δωσῶ οἱ, ἐπεὶ xu. ot ἐνδιχθρύπτγη. 
ἄλλεται ga) uoc μεὺ 6 δεξιός " ἀρὰ ν᾿ motn 


nunc his philtris eum aggrediar ; sin autem perrexerit me 

dolore afficere , Orci fores , per Parcas , pulsabit. 

talia ei in cista 1nala venena dico me servare, 

quo» ab Assyrio, o domina, hospite didici. 

at tu vale et ad Oceanum verte equos, 

veneranda ; ego autem feram meum desiderium sieut suscepi. 
vale, Luna nitida ; valete et alia 

sidera, quc estis placidze ad currum Noctis comites. 


CAPRARIUS 


VEL 
AMARYLLIS VEL COMASTES. 


« 


IDYLLION III. 


Vado comastes ad Amaryllida, caprze autem mihi 
pascuntur in monte, et Tityrus eas agit. 

Tityre, mihi multo carissime , pasce capellas 

et ad fontem age , Tityre; atque illum hircum 
Libycum canum cave, ne te cornu feriat. 

o dulcis Amarylli , quid me non amplius in hoc antro 
prospectans vocas amatorculum tuum? num forte me odisti? 

num tibi simus videor ex propinquo me adspicienti esse , 
o nympha, et barba promissa? ut suspendam me facies. 

en tibi decem mala fero; illinc decerpsi, 
unde me decerpere jubebas tu ; et cras alia tibi feram. 

vide quaeso acerbum mihi dolorem ; utinam fierem 
illa susurrans apicula et in tuum antrum venirem, 
per hederam penetrans et filicem , qua tu contegeris. 

nunc novi Amorem : gravis deus; certe lezenze 
mammam sugebat , inque saltibus eum educabat ruater, 
qui me violenter urens ad ossa adeo usque ledit. 

o puella forma venusta , tota saxea ; o ab nigris superciliis 
decora] nympha , amplectere me caprarium , ut te osculer. 
est etiam in inanibus osculis dulcis voluptas. 

corongim ut continuo minute discerpam facies , 
quam tibi ego, Amarylli cara, ex hedera servo, 
redimitam rosis et odoro apio, — 
hei mihi, quid agam? quid, miser ? non auscultas? — 

pellicia ἑσπα exuta in fluctus illinc iusiliam , 
unde thynnos speculatur Olpis piscalor ; 
atque si jam moriar, id quidem certe tibi gratum factum est 

intellexi nuper, quum me percontante an amares me 
neque telephilon , quod brachio se alleverat , clarum sonum 
edidit,] sed temere molli a cubito emarcescebat. 

dixit etiam. Agroeo verum, cribraria vates, 
quie nuper spicas legebat messores subsequens , me 
tibi totum esse deditum , te autem niliil me curare. 

hercle tibi albam gemelliparam capram servo, 
quam ex me etiam Mermnonis mercenaria illa nigella 
petit; et dabo ei, quoniam tu mihi fastum facis. 

salit mihi oculus dexter : an videbo 


8 GEOKPITOY EIAYAAION A. 


αὐτάν; ἀσεῦμαι ποτὶ τὰν πίτυν ὧδ᾽ ἀποχλινθείς, 
καί χέ μ᾽ ἴσως ποτίδοι. ἐπεὶ οὐχ ἀδαμαντίνα ἐντί. 

Ὁ Ἱππομένης, ὅχα δὴ τὰν παρθένον ἤθελε γᾶμαι, 
μᾶλ᾽ ἑνὶ χερσὶν ἑλὼν δρόμον ἄνυεν " ἁ δ᾽ ᾿Αταλάντα 
ὡς ἴδεν, ὡς ἐμάνη, ὡς ἐς βαθὺν ἅλατ᾽ ἔρωτα. 


τὰν ἀγέλαν χὡ μάντις ἀπ᾽ "Ὄθρυος ἀγε Μελάμπους 


ἐς Πύλον" ἁ δὲ Βίαντος ἐν ἀγχοίναισιν ἐκλίνθη, 
46 μάτηρ ἁ χαρίεσσα περίφρονος ᾿Αλφεσιθοίας, 
τὰν δὲ χαλὰν Κυθέρειαν ἐν ὥρεσι μᾶλα νομεύων 
οὖχ οὗτῶς Ὦδωνις ἐπὶ πλέον ἄγαγε λύσσας, 
ὅ ςτ᾽ οὐδὲ φθίμενόν νιν ἄτερ μασδοῖο τίθητι : 
ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ὃ τὸν ἄτροπον ὕπνον ἰαύων 
50 Ἐνδυμίων, ζαλῶ δέ, φίλα γύναι, Ἰασίωνα, 
ὃς τοτσῆν᾽ ἐχύρησεν, ὅσ᾽ οὐ πευσεῖσθε βέδαλοι. 
ἀλγέω τὰν χεφαλάν, τὶν δ᾽ οὐ μέλει. οὐχέτ᾽ ἀείδω, 
χεισεῦμαι δὲ πεσών, xal τοὶ λύχοι ὧδέ μ᾽ ἔδονται. 
ὡς μέλι τοι γλυχὺ τοῦτο χατὰ βρόχθοιο γένοιτο. 


ΝΟΜΕΙ͂Σ. 


ΒΑΤΤΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΥΔΩΝ. 
EIAYAAION A. 


BATTOZ. 
Εἰπέ μοι, ὦ Κορύδων, τίνος αἱ βόες: 3 δα Φιλώνδα; 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
οὖχ, ἀλλ᾽ Αἴγωνος᾽ βόσχεν δέ μοι αὐτὰς ἔδωχεν. 
ΒΑΤΤΟΣ, 
à T4 Ve χρύθδαν τὰ ποθέσπερα πᾶσας ἀμέλγεις ; 
ΚΟΡΥΔΩΝ, 
ἀλλ᾽ ὁ γέρων ὑφίητι τὰ μοσχία χἠμὲ φυλάσσει. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
b αὐτὸς δ᾽ ἐς τίν᾽ ἄφαντος ὁ βωχόλος ᾧχετο χώραν ; 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
οὐχ ἄχουσας ;; ἄγων νιν ἐπ᾽ ᾿Αλφεὸν ᾧχετο Μίλων. 
BATTOZ. 
xal πόχα τῆνος ἔλαιον ἐν ὀφθαλυοῖσιν ὀπώπει; 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
φαντί νιν ἯΗρακλῆι βίην xat χάρτος ἐρίσδειν. -- 
ΒΑΤΤΟΣ. 
χἤμ᾽ ἔγαθ᾽ & μάτηρ Πολυδεύκεος ἦμεν ἀμείνω. 
KOPYALN. 
10 χῷχετ᾽ ἔχων σκαπάναν τε xal εἴχοτι τουτόθε μᾶλα. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
πείσαι τοι Μίλων xal τὼς λύχος αὐτίκα λυσσῆν. 
ΚΟΡΥΔΩΝ, 
ταὶ δαμάλαι δ᾽ αὐτὸν μυχώμεναι aloe ποθεῦντι. 
ΒΛΤΤΟΣ. 
δειλαξαί γ᾽ αὗται" τὸν βωχόλον ὡς καχὸν εὗρον. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
ἦ μὰν δειλαῖαί γε, καὶ οὐχέτι λῶντι νέμεσθαι. 
ΒΑΤΤΟΣ, 


16 τήνας μὲν δή τοι τᾶς πόρτιος αὐτὰ λέλειπται 
τὠστία, μὴ πρῶχας σιτίζεται ὥςπερ ὃ τέττιξ; 


eam? cantabo ad pinum hic recubans, 

et forsitan me adspiciet , quoniam non adamantina est. 
Hippomenes , quum jam virginem vellet ducere , 

mala manibus gestans cursum perageba? ; et Atalanta 

ut vidit, ut insaniit , utin profundum ruit amorem. 
armentum etíam vates ab Othry monte egit Melampus 

Pylum; illa autem in Biantis amplexus ibat, 

mater formosa valde prudentis Alphesibez. 
pulcram autem Cytheream in montibus oves pascens 

non sic Adonis ad majorem concitavit furorem, 

ut ne mortuum quidem eum ab amplexu dimittat ἢ 
beatum pradico illum, qui gravi somno sepultus jacet , 

Endymionem , beatum, o cara mulier, Iasionem, 

qui tantum est consecutus , quantum non audietis profani. 
doleo capite, tibi autem non curz est. non amplius canam, 

sed jacebo prolapsus, et lupi hic me devorabunt. 

dulcis mellis instar hoc tibi per guttur descenderet. 


— uu 9099«m—— 


PASTORES. 


BATTUS ET CORYDON. 
IDYLLION IV. 


BATTUS. [Philondze ? 
Dic mihi, o Corydon, cujus sunt hze vaccae? num forte 
CORYDON. 
non, verum JEgonis; pascendas autem mihi eas dedit. 
BATTUS. 
num forte eas clam sub vesperum omnes emulges? 
CORYDON. 
imo senex submittit vitulos et me observat. 
BATTUS. 
ipse autem absens bubulcus in quam abiit regionem? 
CORYDON. 
non audivisti? eum abduxit ad Alpheum Milo. 
BATTUS. 
eliam quando ille oleum oculis suis vidit ? 
CORY DON. 
aiunt eum cum Hercule viribus et robore contendere. 
BATTUS. 
et me dixit mater Polluce esse przestantiorem. 
CORYDON. 
et ahiit hinc cum ligone et viginti ovibus. 
BATTUS. 


(nunc mazime greges aggrederentur). 
vellem persuaderet Milo etiam lupis, ut illico furerent 
CORYDON. 

juvencz autem eum mugientes hace desiderant. 

BATTUS. 

miaeree quidem hz; pastorem quam malum nacta sunt ' 
CORY DON. 

sane miserc , et non amplius volunt pasci. 
BATTUS. 

illius quidem vitulc sola tibi relicta sunt 

ossi. mum quid rore vescitur sicut cicada? 


THEOCRITI IDYLLION IV. 9 


KOPYAnN. 
οὐ A&v: ἄλλοκα μέν νιν ἐπ᾽ Αἰσάροιο νομεύω 
καὶ μαλαχῶ χόρτοιο χαλὰν χώμυθα δίδωμι, 
ἄλλοχα δὲ axalpet τὸ βαθύσχιον ἀμφὶ Λάτυμνον. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
30 λεπτὸς μὰν χὦ ταῦρος ὁ πύῤῥιχος. εἴθε λάχοιεν 
τοὶ τῷ Λαμπριάδα τοὶ δαμόται, ὄὅχχα θύωντι 
τᾷ Ἥρᾳ, τοιόνδε" καχοφράσμων γὰρ 6 δᾶμος. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
χαὶ μὰν ἐς ᾿στομάλεμνον ἐλαύνεται ἔς τε τὰ Φύσκω. ; 
xai ποτὶ τὸν Νήαιθον, ὅπα χαλὰ πάντα φύοντι, 
35 αἰγίπυρος xai χνύζα xol εὐώδης μελίτεια. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
φεῦ, φεῦ, βασεῦνται xal ταὶ βόες, ὦ τάλαν Αἴγων, 
elc ᾿Αἰδαν, ὅκα xoi τὺ χαχᾶς ἠράσσαο νίχας᾽, 
y& σῦριγξ εὐρῶτι παλύνεται, ἄν mox! ἐπάξα. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
οὗ τήνα γ᾽, οὗ Νύμφας, ἐπεὶ ποτὶ Πῖσαν ἀφέρπων 
20 δῶρον ἐμίν νιν ἔλειπεν" ἐγὼ δέ τίς εἶμι μελιχτάς, 
χηῦ μὲν τὰ Γλαύχας ἀγχρούομαι, εὖ δὲ τὰ Πύῤῥω. 
αἰνέω" ἅ τε Κρότωνα χαλὰ πόλις d τε Ζάκυνθος, 
xal τὸ ποταζξον τὸ Λαχίνιον, ἅπερ ὃ πύχτας 
Αἴγων ὀγδώκοντα μόνος: χατεδαίσατο μάσδας. 
45 τηνεῖ xal τὸν ταῦρον ἀπ᾽ ὥρεος ye πιάξας 
τᾶς ὁπλᾶς κἤδωχ᾽ Ἀμαρυλλίδι, ταὶ δὲ γυναῖχες 
μαχρὸν ἀνάυσαν, χὼ βωχόλος ἐξεγέλαξεν. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
ὦ χαρίεσσ᾽ Ἀμαρυλλί, μόνας σέθεν οὐδὲ ϑανοίσας 
λασεύμεσθ᾽" ὅσον αἶγες ἐμὶν φίλαι, ὅσσον ἀπέσθας. 
«o alat τῶ σχληρῶ μάλα δαίμονος, ὅς με λελόγχει. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
θαρσεῖν χρή, φίλε Βάττε᾽ τάχ᾽ αὔριον ἔσσετ᾽ ἄμεινον. 
ἐλπίδες ἐν ζωοῖσιν, ἀνέλπιστοι δὲ θανόντες, 
χὦ Ζεὺς ἄλλοκα μὲν πέλει αἴθριος, ἄλλοχα δ᾽ ὕει, 
ΒΑΤΤΟΣ. 
θαρσέω. βάλλε κάτωθε τὰ μοσχία᾽ τᾶς γὰρ ἐλαίας 
a6 τὸν θαλλὸν τρώγοντι τὰ δύσσοα. σίτθ᾽ ὁ Λέπαργος. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
αίτθ᾽ ἁ Κυμαίθα ποτὶ τὸν λόφον" οὐχ ἐςαχούεις ; 
ἡξῶ, ναὶ τὸν Πᾶνα, xaxov τέλος αὐτίχα δωσῶν, 
εἰ μὴ ἄπει τουτῶθεν. ἴδ᾽ αὖ πάλιν ἅδε πορθέρπει. 
εἴθ᾽ ἦν μοι ῥοικόν τι λαγωθόλον, ὥς τυ πατάξω. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
vo ἢᾶσαί μ᾽ ; 5 Κορύδων, ποττῶ Διός" ἃ γὰρ ἄχανθα 
ἁρμοῖ μ᾽ ὧδ᾽ ἐπάταξ᾽ ὑπὸ τὸ σφυρόν. ὡς δὲ βαθεῖαι 
ταὶ ἀτραχτυλλίδες ἐντί, χαχῶς à πόρτις ὄλοιτο. 
ἐς ταύταν ἐτύπαν χασμεύμενος. ἦ ῥά γε λεύσσεις: 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
ναί, ναί, τοῖς ὀνύχεσσιν ἔχω γέ νιν" ἅδε xal αὐτά, 
BATTOZ. 
&& Acctyóv ἔστι τὸ τύμμα xal ἁλίχον ἄνδρα δαμάσδει. 
ΚΟΡΥΔΩΝ. 
εἰς ὄρος ὄχχ᾽ ἕρπης, μὴ ἀνάλιπος ἔρχεο, Βάττε' 
ἐν γὰρ ὄρει ῥάμνοι τε xal ἀσπάλαϑοι χομόωντι, 


| CORYDON. 
non per Jovem; nunc eam ad /Esarum pasco 
et mollis freni pulcrum fasciculum prabeo, 
nunc exsultat umbrosum circa Latymnum. 
BATTUS. 
macilentus sane et taurus iste rufus es/, utinam nanciacan- 
tur] illius Lampriadz» tribules , quando sacra faciunt 
Junoni , talem ; nam malo animo es/ tribus. 
CORYDON. 
et is quidem ad paludis ostium agitur et in Physcum 
et ad Nesethum , in quam partem preclara nascuntur, 
ecgipyrus et conyza et odorata melitea. 
BATTUS. 
heu, h^u , ibunt et boves, o miser Egon, 
ad Orcum , quando etiam tu malam appetis victoriam, 
et fistula situ inducitur, quam olim compegisti. 
CORYDON. 
non illa, non per Nymphas, nam Pisam discedens 
dono mihi eam reliquit, ego autem non ultimus sum can- 
tor.] et bene cano modos Glauce, bene etiam Pyrrhi. 
laudans cano : Croton est pulcra urbs et Zacynthus 
et orientem versus promontorium Lacinium , ubi pugil 
JEgon octoginta solus devoravit liba. 
ibi etiam taurum a monte ducebat prehensum 
ungula et donavit Amaryllidi , puellze autem 
longum acclamarunt , et pastor risit. 
BATTUS. 
o dulcis Amarylli, tul solius ne mortus quidem 
obliviscemur : quantum capra mihi sunt carz, tantum fu 
mihi cara obiisti. eheu durissimam sortem , qus mihi ob- 
CORYDON. [venit. 
bono animo esse oportet, mi Batte : forsitan cras erit melius. 
spes es/ in vivis, expertes spei sun? mortui. 
etiam Jupiter modo serenus est , modo pluit. 
BATTUS. 
bono animo sum. jacta pedo sursum vitulos; nam olem 
ramum rodunt perditi. apage hinc tu, Albe. 
CORYDON. 
apage Cymzetha ad tumulum; non audis? 
veniam, per Pana, malum tributum (ibi illico daturus, 
ni abis istinc. en, iterum hacce accedit. [percuterem! 
utinam mihi presto esset curvum aliquod pedum, ut te 
BATTUS. 
vide me, o Corydon, per Jovem ; nam spina 
modo me hic sauciavit sub malleolo. quam profundas 
atractylides sunt! male pereat vitula ! 
huic inhians sauciatus sum. num forte cernis? 
CORY DON. 
ita , ita, unguibus teneo eam ; hic et ipsa es/. 
BATTUS., 
quam exiguus ictus quantum virum perdomat ! 
CORYDON. 
in montem quum abis, noli discalceatus ire, Batte; 
in monte enim rhamni et genisee alunt frondes. 


10 &GEOKPITOY EIAYAAION E. 


BATTOZ. 


BATTUS. 


εἴπ᾽ ἄγε μ᾽, ὦ Κορύδων, τὸ γερόντιον, À δ᾽ ἔτι μύλλει | dic age mihi, o Corydon, illum senecionem, num adhuc mo- 


τήναν τὰν χυάνοφρυν ἐρωτίδα , τᾶς mox" ἐχνίσθη ; 
KOMATAZ. 
€0 dxp.dv, ὦ δειλαῖε" πρώαν γε μὲν αὐτὸς ἐπενθών 
καὶ ποτὶ τᾷ μάνδρα χατελάμθανον ἅμος ἐνήργει. 
ΒΑΤΤΟΣ. 


εὖ γ᾽, ὥνθρωπε φιλοῖφα. τό τοι γένος 9| Σατυρίσχοις 


ἐγγύθεν ἢ Πάνεσσι χαχοχνάμοισιν ἐρίσδεις, 


ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ 


Η 
BOYKOAIAZTAI. 


EIAYAAION Ε΄. 


KOMATAZ ΚΑΙ AAKQN. 


KOMATAZX. 
Αἶγες ἐμαί, τῆνον τὸν ποιμένα τὸν Συδαρίταν 
φεύγετε τὸν Λάχωνα᾽ τό μευ νάχος ἐχθὲς ἔχλεψεν. 
ΛΆΚΩΝ. 
οὖχ ἀπὸ τᾶς χράνας οἰττ᾽ ἀμνίδες : οὐχ ἐσορῆτε 
τόν μευ τὰν σύριγγα πρώαν χλέψαντα Κομάταν ; 
KOMATAZ. 
6 τὰν ποίαν σύριγγα; τὺ γάρ moxa , δῶλε Σιβύρτα, 
ἐχτάσα σύριγγα; τί δ᾽ οὐκέτι σὺν Κορύδωνι 
ἀρκεῖ τοι χαλάμας αὐλὸν ποππύσδεν ἔχοντι; 
ΛΆΚΩΝ. 
τάν μοι ἔδωχε Λύχων, ὠλεύθερε. τὶν δὲ τὸ ποῖον 
Λάχων ἐχχλέψας ποχ᾽ ἔδα νάχος; εἰπὲ Κομᾶτα" 
10 οὐδὲ γὰρ Εὐμάρᾳ τῷ δεσπότᾳ ἧς τοι ἐνεύδειν, 
KOMATAZ. 
τὸ Κροχύλος μοι ἔδωχε, τὸ ποιχίλον, ἁνίχ᾽ ἔθυσεν 


ταῖς Νύμφαις τὰν αἶγα" τὺ δ᾽, ὦ καχέ, xal τόχ᾽ ἐτάχευ 


βασχαίνων, xal νῦν με τὰ λοίσθια γυμνὸν ἔθηκας. 
ΛΆΚΩΝ. 
οὐ μάν, οὐ τὸν Πᾶνα τὸν ἄχτιον, οὐ σέ γε Λάχων 
15 τὰν βαίταν ἀπέδυσ᾽ ὁ Καλαίθιδος, ἢ χατὰ τήνας 
τὰς πέτρας, ὦνθρωπε, μανεὶς ἐς Κρᾶθιν ἁλοίμαν. 
KOMATAZ. 
οὗ μὰν, οὗ ταύτας τὰς λιμνάδας, ὧγαθέ, Νύμφας, 
αἴτε μοι ἵλαοί τε χαὶ εὐμενέες τελέθοιεν, ἃ 
οὔ τευ τὰν σύριγγα λάθὼν ἔχλεψε Κομάτας. 
ΛΔΑΚΩΝ, 

40 αἴ τοι πιστεύσαιμι, τὰ Δάφνιδος ἄλγε᾽ ἀροίμαν. 
ἀλλ᾽ ὧν αἴχα λῇς ἔριφον θέμεν, ἐντὶ μὲν οὐδέν 
ἱερόν, ἀλλά γέ τοι διαείσομαι, ἕστε χ᾽ ἀπείπης. 

KOMATAZ. 
Uc ποτ᾽ "A0ava(av ἔριν ἤρισεν. ἠνίδε χεῖται 
ὥριφος" ἀλλ’ ἄγε καὶ τὺ τὸν εὔδοτον ἀμνὸν ἔρειδε. 
ΛΔΑΚΩΝ. . 
45 xal πῶς, ὦ χιναδεῦ, τάδε γ᾽ ἔσσεται ἐξ ἴσου ἄμωιν ; 


lit] illam nigro supercilio amiculam , quam olim deperibat ? 

CORYDON. [bam 

etiam nunc, o bone; nuper quidem certe ipse intervenie- 

οἱ δὰ stabulum eum deprehendebam quum in ipso opere esset. 
BATTUS. 

bene quidem, o homo lascive! tuo genere aut cum Satyriscis 

proxime aut cum Panibus, qui capraria crura habent, certas. 


VIATORES 


SEU 
BUCOLIAST E. 


IDYLLION V. 
COMATAS ET LACON. 


COMATAS. 
Capell: mere , istum pastorem Sybaritam 
fugite Laconem : pellem meam heri furatus est. 
LACON. 
quin a fonte, heus! ἄρτι ἢ non videtis 
illum qui mihi fistulam nuper furatus est , Comatam? 
COMATAS. 
qualem fistulam? tu enim umquam, serve Sibyrt», 
tibi comparasti fistulam? quid autem non amplius cum Cory- 
done] satis est tibi arundinis cannula sibilare? 
LACON. 
quam mihi dedit Lycon , o ingenue. tibi vero qualem 
Lacon furatus umquam abiit pellem? dic Comata; — [ret. 
nam ne Eumarz quidem hero tuo erat pellis in qua dormi- 
COMATAS. 
quam Crocylus mihi dedit, maculosam , quum sacrificassct 
Nymphis capram; tu vero, o improbe, et tunc contabescebas 
livore, et nunc me denique exuisti. 
LACON. 
non profecto , non per Pana litoralem, non te Lacon 
pelle exuit filius Caleethidis , aut de hac 
rupe, o amice, furore correptus in Crathin desiliam 
COMATAS. : 
non profecto , non per hasce palustres , o bone, Nymphas, 
quie mibi propitie et benevole sint! 
non tuam fistulam clam furatus est Comatas. 
LACON. 
si tibi crederem , Daphnidis dolores in me susciperem. 
at nunc si vis haedum deponere, (est enim nihil [victus 
sacrum , ) age, tecum cantando certabo , donec recusaveris 
COMATAS., 
sus cum Minerva certamen suscepit. en depositus est 
haedus : age vero etiam tu pinguem agnum depone. 


LACON. 
et quomodo , o astute, heec erunt ex asquo nobis? 


THEOCRITI IDYLLION V. 08$ 


τίς τρίχας ἀντ᾽ ἐρίων ἐποκίξατο; τίς δὲ παρεύσας 
αἰγὸς πρωτοτόχοιο χαχὰν χύνα δήλετ᾽ dp dew; 
KOMATAZ. 
ὅςτις νιχασεῖν τὸν πλατίον ὡς τὺ πεποίθεις. 
σφὰξ βομθέων τέττιγος ἐναντίον. ἀλλὰ γὰρ οὔ τοι 
30 ὥριφος ἰσοπαλής, τυίδ᾽ 6 τράγος οὗτος, ἔρισδε. 
ΛΑΚΩΝ, 
μὴ σπεῦδ᾽- οὐ γάρ τοι πυρὶ θάλπεαι. ἅδιον ἀσῇ! 
τεῖδ'᾽ ὑπὸ τὰν χότινον xal τἄλσεα EE χαθίξας. 
ὃν ὕδωρ τουτεῖ χαταλείδεται" ὧδε πεφύχει 
uo n ἅδε, xal ἀχρίδες ὧδε λαλεῦντι. 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
35 ἀλλ᾽ οὔ τι σπεύδω" μέγα δ᾽ ἄχθομαι. εἰ τύ με τολμῇς 
ὄμμασι τοῖς ὀρθοῖσι ποτιδλέπεν, ὅν ποχ᾽ ἐόντα 


παῖδ᾽ ἔτ᾽ ἐγὼν ἐδίδασκον. ἴδ᾽ & χάρις ἐς τί ποθ᾽ ἕρπει. 


θρέψαι καὶ λυχιδεῖς, θρέψαι κύνας, ὥς τυ φάγωντι. 
ΛΑΚΩΝ. 


xal πόχ᾽ ἐγὼ παρὰ τεῦς τι μαθὼν χαλὸν 3| xal ἀχούσας 


«o μέμναμ᾽ ; ὦ φθονερὸν τὺ καὶ ἀπρεπὲς ἀνδρίον αὕτως. 
KOMATAZX. 
&vix! ἐπύγιζόν τυ, τὺ δ᾽ ἄλγεες" αἱ δὲ χίμαιραι 
αἵδε χατεδληχῶντο, xat ὁ τράγος αὐτὰς ἐτρύπη. 
ΔΑΚΩΝ. 
μὴ βάθιον τήνω πυγίσματος, 063, ταφείης. 
ἀλλὰ γὰρ ἕρφ᾽ ὧδ᾽, ἕρπε, xal ὕστατα βωχολιαξῇ. 
1 KOMATAZX. 
«5 οὖχ ξρψῶ τηνεῖ" τουτεῖ δρύες, ὧδε χύπειρος, 
ὧδε χαλὸν βομδεῦντι ποτὶ σμάνεσσι μέλισσαι" 
ἔνθ᾽ ὕδατος ψυχρῶ χρᾶναι δύο" "ταὶ δ᾽ ἐπὶ δένδρει 
ὄρνιχες λαλαγεῦντι" χαὶ & σχιὰ οὐδὲν ὁμοία 
τᾶ παρὰ τίν" βάλλει δὲ καὶ & πίτυς ὑψόθε κώνους. 
ΛΔΑΚΩΝ, 
ἢ μὰν ἀρναχίδας τε xal εἴρια τεῖδε πατησεῖς, 
alx' ἔνθης, ὕπνο μαλαχώτερα" ταὶ δὲ τραγεῖαι 
ταὶ παρὰ τὶν ὄσδοντι χαχώτερον 7| τύ περ ὄσδεις. 
στασῶ δὲ χρατῇρα μέγαν λευχοῖο γάλαχτος 
ταῖς Νύμφαις, στασῶ δὲ xai ἁδέος ἄλλον ἐλαίω. 
KOMATAZ. 
al δέ χε xal τὺ μόλης, ἁπαλὰν πτέριν ὧδε πατησεῖς 
xal γλάχων᾽ dvüeücav: ὑπεσσεῖται δὲ χιμαιρᾶν 


bi 


- 


δέρματα τῶν παρὰ τὶν μαλαχώτερα πολλάχις ἀρνῶν. 


στασῶ δ᾽ ὀχτὼ μὲν γαυλὼς τῷ Πανὶ γάλαχτος, 
ὀχτὼ δὲ σχαφίδας μέλιτος πλέα χηρί᾽ ἐγοίσας. 
AAKQN. 
ὡ αὐτόθε μοι ποτέρισδε xa αὐτόθε βωχολιάσδευ" 
τὰν σαυτῷ πατέων ἔχε τὰς δρύας. ἀλλὰ τίς ἄμμε 


τίς χρινεῖ; αἴθ᾽ ἔνθοι ποθ᾽ 6 βωχόλος ὧδ᾽ ὃ Λυχώπας. 


KOMATAZ. 
οὐδὲν ἐγὼ τήνω ποτιδεύομαι" ἀλλὰ τὸν ἄνδρα, 
αἱ λῆς, τὸν δρυτόμον βωστρήσομες, ὃς τὰς ἐρείχας 
ες τήνας τὰς παρὰ τὶν ξυλοχίσδεται" ἕντι δὲ Μόρσων. 
ΛΆΚΩΝ, 


βωστρέωμες. 


quis pilos pro lana totondit? quis, quando adest 
capella primipara, turpem canem vult mulgere? 
COMATAS. 
quicunque confidit se superaturum esse alterum, ut tu confi. 
dis,] vespa susurranscontra cicadam. at enim quum non tihi 
hredus par sit, htc hircus iste , contende. 
LACON. 
ne festina ; non enim sane igni ureris. suavius cantabis 
ubi hic sub oleastro'in nemore hoc consederis. 
gelida aqua hic defluit, hic crescit ' 
herba et stratum hoc, et locustie hic garriunt. 
COMATAS. 
atqui non festino; sed admodum moleste fero , quod tu me 
audes] oculis rectis intueri, quem olim , quum esses 
puer adhuc , ego docebam. en gratia quo tandem recidit ! 
nutri et lupos catules , nutri canes, ut te devorent. 
LACON. 
et quando ego abs te honi quid didicisse vel etiam audivisse 
memini? o tu tantum invide et inepte homuncio. 
COMATAS. 
quum priedicabam te , tuque dolebas ; capello» autem 
ist:e balabant , et caper eas terebrabat. 
LACON. 
ne profundius illa pzedicatione , o gibbose , sepeliaris. 
sed accede huc, accede , et postremum bucolice cantabis. 
COMATAS. 
non accedam istuc ; hic sun quercus, hic cyperus est, 
hic suaviter susurrant circum alvearia apes; 
hic aqua gelidze fontes duo; in arbore autem 
volucres garriunt ; umbra quoque nihil similis 
illi apud te; dejicit vero etiam pinus ex alto nuces. 
LACON. 
profecto pelles agninas et lanam hic calcabis, 
si veneris , somno molliorem ; pelles autem hircinee 
apud te olent pejus, quam tute oles. 
statuam cratera magnum candidi lactis 
Nymphis , statuam etiam alterum dulcis olei. 
COMATAS. 
sin etiam tu veneris, teneram filicem hic calcabis 
et pulegium florens; tum substernentur caprarum 
pelles multo molliores istis agninis apud te. 
statuam octo mulctralia Pani lactis 
octoque cymbia mellis plenos favos continentia. 
LACON. 
istinc mecum contende et istinc carmen cane; 
tuum ipsius solum calcans tene quercus. sed quis nos 
quisjudicabit? utinam huc accedat boum pastor ille Lycopas 
COMATAS. 
nihil ego illum requiro; sed illum virum, 
si vis, lignicidam advocabimus , qui ericas 
istas apud te colligit : est Morson. 
LACON. 


| vocemus. 


4 OPOKPITOY FISAYAAION PF. 


4 
τεῖδ᾽ ἐνθών’ ἄμμες γὰρ Volens 
βωκολιχστάς ἐστι. τὺ era μήτ' ἐμὲ Mooswr 
ἐν χάριτι κρένης, μήτ᾽ ὧν τὸ yx τῦστον ὀνάσης. 
KOMATAZ. 
y» val, ποτὶ τᾶν Μυμφᾶν, Μήζσων φίλε, μήτε Κομάτα 
τὸ πλέον ἰθύνης, μήτ᾽ ὧν τό γχ τῷδε γαρίξη. 
ἄξε τοι ἅ πυίμνα τὸ Θυνζζω ἐστὶ Σιξύρτα, 
Εὐμάρα δὲ τὰς αἶγας ὁρῆς, τίλε, τῷ Συβαρέτα. 
ΑΔΚΩΝ͵ 
μή τό τις ἐρώτη, ποττῶ Διὸς, afe Σιβύρτα 
ss αἷτ᾽ ἐμόν ἐστι, κάχιστε, τὸ ποίμνιον; ὡς λάλος ἐσσί, 
KOMATAZ, 
βέντισϑ' οὗτος, ἐγὼ μὲν ἀλαθέα πάντ᾽ ἀγορεύω 
κοὐδὲν καυχέομαι" τύ γε μὰν φιλαχέρτομός ion. 


dog d δι λέμις, καὶ τὸν ξένον ὃς πόδιν eo 
ζῶντ᾽ ἄφες ὦ Παιάν, ἦ στωμύλος 792, Κομᾶτα. 
KOMATAZ. 
so ταὶ Μῶσαί με φιλέῦντι πολὺ πλέον ἢ τὸν ἀοιδόν 
Δάφνιν’ ἐγὼ δ᾽ αὑταῖς χιμάρως δύο πρᾶν ποχ᾽ ἔθυσα. 
ΑΑΚΩΝ, 
καὶ γὰρ lu! ὭὩ πόλλων φιλέει μέγα, καὶ χαλὸν αὐτῷ 
κριὸν ἐγὼ βόσχω. τὰ δὲ Κάρνεα xal δὴ ἐφέρπει. 
KOMATAZ. 
πλὰν δύο τὰς λοιπὰς διδυματόχος αἶγας ἀμέλγω, 
as καί μ’ & παῖς ποθορεῦσα, τάλαν, λέγει, αὐτὸς ἀμέλγεις; 
ΑΑΚΩΝ. 
φεῦ, φεῦ , Λάχων τοι ταλάρως σχεδὸν εἴχοτι πληροῖ 
τυρῶ καὶ τὸν dvaGov ἐν ἄνθεσι παῖδα μολύνει. 
ΚΟΜΑΤΩΣ, 
βάλλει καὶ μάλοισι τὸν αἰπόλον & Κλεαρίστα 
τὰς αἶγας παρελᾶντα xat ἀδύ τι ποππυλιάσδει. 
ΛΔΑΚΩΝΊ,, 
κἦμὲ γὰρ 6 Κρατίδας τὸν ποιμένα λεῖος ὑπαντῶν 
oo ἰχμαίνει’ λιπαρὰ δὲ παρ’ αὐχένα σείετ᾽ ἔθειρα, 
KOMATAZ. 
ἀλλ᾽ οὗ σύμθλητ᾽ ἐστὶ χυνόςδατος οὐδ᾽ ἀνεμώνα 
πρὸς ῥόδα, τῶν ἄνδηρα map' αἱμασιαῖσι πεφύχει. 
ΛΑΚΩΝΊ, 
οὐδὲ γὰρ οὐδ’ ἀχύλοις ὀρομαλίδες" αἵ μὲν ἔχοντι 
vs λεπρὸν ἀπὸ πρίνοιο λεπύριον, αἱ δὲ μελιχραί, 
KOMAPAZ. 
κλγὼ μὲν δωσῶ τῷ παρθένῳ αὐτίχα φάσσαν 
ix τᾶς ἀρχεύθω καθελών' τηνεῖ γὰρ ἐφίσδει. 
ΛΔΑΚΩΝ, 
ἀλλ’ ἐγὼ ἧς χλαῖναν μαλαχὸν πόκον, ὀππόκα πέξω 
τὰν οἷν τὰν πελλάν, Κρατίδα δωρήσομαι αὐτός. 
KOMATAZ. 
ιουτίττ' ἀπὸ τῆς χοτίνω ταὶ μηκάδες" ὧδε νέμεσθε, 
ὡς τὸ κάταντες τοῦτο γεώλοφον, τε μυρῖχαι, 


ΚΑΟΟΥ. 
mum ie quis interrogabat , per Jovem, utrum Sibyrta 
an meus emet grex , improhissime ? quam garrulas es ! 
CONMATAS. 
heus tu , optime , equidem vera omnia praedico 
meque me jacío ; ta quidem certe mordax es. 
LACOX. 
eía die si quid dicis, et amicum rursus 
vivum dimitte. o Apollo, profecto jam loquax eras, Comata, 
COMATAS. 

Musae me amant multo magis quam cantorem [ctavi. 
Daphnidem; ego antem iis capras duas nuper aliquando ma 
LACON. 

etenim me Apollo amat magnopere, et pulcrum ei 
arielem ego pasco. Carnea enim jam imminent. 
COMATAS. 
prater duas, reliquas capras gemelliparas mulgeo, ρος" 
et me puella adspiciens, ah miser, inquit, f ipse (solus) mul- 
LACON. 
&h, ah, Lacon tibi calathos ferme viginti implet 
caseo et puerum impuberem in rosis in deliciis habet. 
COMATAS. 
petit et malis caprarium Clearista 
capras praeteragentem et suaviter exsihilat. 
LACON. 
namque me Cratidas pastorem imberbis ultro occurrens 
ἴῃ furorem agit ; nitida autem ei circa collum volat c:esaries. 
COMATAS. 
at non potest conferri rubus caninus neque anemone 
cum rosis, quarum areolz juxta sepes nascuntur. 
LACON. 
neque enim cum glandibus poma montana ; illa habent 
asperum ab ilice corticem , hzec sun? mellita. 
COMATAS. 
et ego quidem dabo puellz» illico palumbem 
ex junipero captam; ibi enim incubat. 
LACON. 
at ego ad enam mollem lanam , quando totondero 
ovem fuscam, Cratidze ipse donabo. 
COMATAS. 
apagite ab oleastro capella; hic pascirsini , 
ad declivem hunc collem, quam partem versus sunt myricee. 


THEOCBITI IDYLLION V. E 18 


AAKAN. 
οὐκ ἀπὸ τᾶς δρυὸς οὗτος ὁ Κώναρος ἅ τε Κυναίθα: 
τουτεῖ βοσχησεῖσθε ποτ᾽ ἀντολάς, ὡς 6 Φάλαρος. 
KOMATAZ. 
ἕντι δέ μοι γαυλὸς xvraplactoc , ἕντι δὲ χρατήρ, 
Ιοδἔργον Πραξιτέλευς" τᾷ παιδὶ δὲ ταῦτα φυλάσσω. 
ΔΑΚΩΝ. 
χὰἁμῖν ἐστι χύων φιλοποίμνιος, ὃς λύχος ἄγχει, 
ὃν τῷ παιδὶ δίδωμι τὰ θηρία πάντα διώχειν. 
KOMATAZ. 
ἀκρίδες at τὸν φραγμὸν ὑπερπαδῆτε τὸν ἅμόν, 
μή μευ λωθασεῖσθε τὰς ἀμπέλος" ἔντι γὰρ ἀθαί. 
ΛΔΑΚΩΝ. 
Lt0xol τέττιγες ὁρῆτε τὸν αἰπόλον ὡς ἐρεθίζω. 
οὕτω χὑμές θην ἐρεθίζετε τὼς χαλαμευτάς. 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
μισέω τὰς δασυχέρχος ἀλώπεχας, at τὰ Μίχωνος 
αἰεὶ φοιτῶσαι τὰ ποθέσπερα ῥαγίζοντι, 
ΔΑΚΩΝ. 
xa γὰρ ἐγὼ μιδέω τὼς χανθάρος, ot τὰ Φιλώνδα 
115GUxa χατατρώγοντες ὑπανέμιοι φορέονται. 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
ἦ οὐ μέμνασ᾽ ὄχ᾽ ἐγώ τυ χατήλασα,, καὶ τὺ σεσαρώς 
εὖ ποτεχιγχλίζευ xol τᾶς δρυὸς εἴχεο τήνας ; 
ΛΆΚΩΝ, 
τοῦτο μὲν οὗ μέμναμαι" ὅχα μὰν τεῖδέ τυ δήσας 
Εὐμάρας ἐκάθαρε καλῶς μάλα, τοῦτό γ᾽ ἴσαμι. 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
129/97, τις, Μόρσων, πιχραίνεται" ἢ οὐχὶ παρήσθευ; 
σχίλλας ἰὼν γραίας ἀπὸ σάματος αὐτίχα τύλλοις. 
ΔΑΚΩΝ. 
χκἠγὼ μὰν χνίζω, Μόρσων, τινά" xol τὸ δὲ λεύσσεις. 
ἐνθὼν τὰν χυχλάμινον ὄρυσσέ νιν ἐς τὸν Ἅλεντα, 
᾿ ΚΟΜΑΤΑΣ. 
ἽἹμέρα ἀνθ᾽ ὕδατος ῥείτω γάλα, xal τὺ δέ, Κρᾶθι, 
135οἴνῳ πορφύροις, τὰ δέ τοι σία χαρπὸν ἐνείχαι. 
ΛΑΚΩΝ. 
δείτω χά Συδαρῖτις ἐμὶν μέλι, xal τὸ πότορθρον 
& παῖς ἀνθ᾽ ὕδατος τᾷ χάλπιδι χηρία βάψαι. 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
ταὶ μὲν ἐμαὶ χύτισόν τε xal αἴγιλον αἶγες ἔδοντι, 
xal σχοῖνον πατέοντι xal ἐν χομάροισι χέονται. 
ΛΑΚΩΝ, 
ιϑυταῖσι δ᾽ ἐμαῖς ὀΐεσσι πάρεστι μὲν & μελίτεια 
φέρθεσθαι, πολλὸς δὲ xal ὡς ῥόδα χισσὸς ἐπανθεῖ, 
ΚΟΜΑΤΑΣ. 
οὖχ ἔραμ᾽ ᾿Αλκίππας, ὅτι με πρὰν οὐχ ἐφίλασεν 
τῶν ὦτων χαθελοῖσ᾽ ὅχα οἱ τὰν φάσσαν ἔδωχα. 
ΛΑΚΩΝ. 
ἀλλ᾽ ἐγὼ Εὐμήδευς ἔραμαι μέγα " καὶ γὰρ ὅκ᾽ αὐτῷ 
ιδοτὰν σύριγγ᾽ ὥρεξα, καλόν τί με χάρτ᾽ ἐφίλασεν. 
ΚΟΜΑΤΑΣ, 
οὐ θεμιτόν, Λάχων, ποτ᾽ ἀηδόνα χίσσας ἐρίσδειν, 


οὐδ᾽ ἔποπας κχύχνοισι᾽ τὺ δ᾽, ὦ τάλαν , ἐσσὶ φιλεχθής. 


.LACON. 
quin a quercu heus tu Conare et Cynzetha? 
hic pascemini ad orientem , sicut Phalarus. 
COMATAS. | 
est mihi mulctra cupressina, est crater, 
opus Praxitelis; puellae autem hac asservo, 
LACON. 
et nobis est canis custos gregis, qui lupos strangulat , 
quem puero dabo , ut omnes feras persequatur. 
COMATAS. 
locustzo , quae sepem transilitis nostram , 
ne mihi lzdite vites; sunt enim pubescentes. 
LACON. 
cicade , videte caprarium ut irrito ; 
Sic etiam vos scilicet irritatis messores. 
COMA'TAS. 
odi vulpes caudas villosas habentes , quze Miconis vineam 
semper frequentantes vesperi baccas uvarum decerpunt. 
LACON. 
etenim ego odi scarabeeos , qui Philondm 
ficus absumentes vento sublevati feruntur. 
COMATAS. 
num non meministi, quum ego te percussi , tuque cum libi- 
dinoso risu] pulcre lumbos movebas et quercui adberebas 
LACON. (huic? 
hoc quidem non memini ; quum vero hic te alligatum 
Eumaras depexuit admodum pulcre, hoc quidem novi. 
COMATAS. 
jam quispiam stomachatur, Morson ; nonne subeensisti ? 
abeas et scillas ex sepulcro anus adicujus illico evellas. 
LACON. 
et ego sane quempiam pungo, Morson ; tu vero vides. 
abi ad cyclaminum et effode eam ad Halentem. 
COMATAS. 
Himera pro aqua fluat lacte, tuque, o Crathi, 
vino abundanter fluas, et sia fructus ferant! 
LACON. 
fluat et fons Sybaritis mihi melle, atque mane 
puellà pro aqua imntersa situla favos hauriat! 
COMATAS. 
mex quidem capellae cytisum et cegilum comedunt, 
et juncum calcant et in arbuteis frondibus procumbunt. 
LACON. 
ovibus autem meis suppetit melitea , 
qua pascantur, copiosa vero etiam ut rosc hedera efflorescit. 
COMATAS. 
non amo Alcippen, quod me nuper non osculata est 
auribus prehensis , ubi ei palumbem dederam. 
LACON. 
at ego Eumedem amo magnopere ; etenim ubi ei Ἱ 
fistulam porrexeram, bellissime me osculatus est. 
COMATAS. 
non fas, Lacon, cum luscinia picas contendere , 
Deque upupas cuni cygnis ; tu vero, o miser, es contentiosts. 


14 ! GEOKPITOY EÍAYAAION G. 


ΜΟΡΣΩΝ. 
παύσασθαι χέλομαι τὸν ποιμένα. τὶν δέ, Κομᾶτα, 
δωρεῖται Μόρσων τὰν ἀμνίδα" xal τὺ δὲ θύσας 
ποταῖς Νύμφαις Μόρσωνι χαλὸν χρέας αὐτίκα πέμψον. 
KOMATA3. 
πεμψῶ;, ναὶ τὸν Πᾶνα. φριμάσσεο πᾶσα τραγίσχων 
νῦν ἀγέλα - χἠγὼ γὰρ ἴδ᾽ ὡς μέγα τοῦτο χαχαξῶ 
χαττῶ Λάχωνος τῷ ποιμένος, ὅττι mox. ἤδη 
ἀνυσάμαν τὰν ἀμνόν" ἐς ὠρανὸν ὕμμιν ἁλεῦμαι., 
(ἀδαΐγες ἐμαὶ θαρσεῖτε χερουχίδες" αὔριον ὄμμε 
πᾶσας ἐγὼ λουσῶ Συδαρίτιδος ἔνδοθι χράνας. 
οὗτος ὃ λευχίτας 6 χορύπτιλος,, εἴ τιν᾽ ὀχευσεῖς 
τᾶν αἰγῶν, φλασσῶ τυ, πρὶν 7| γ᾽ ἐμὲ καλλιερῆσαι 
ταῖς Νύμφαις τὰν ἀμνόν. ὅδ᾽ αὖ πάλιν ἀλλὰ γενοίμαν, 
15gl wj τυ φλάσσαιμι, Μελάνθιος ἀντὶ Κομάτα. 


BOYKOAIAZTAI. 


EIAYAAION ς΄. 
AAMOITAZ ΚΑΙ ΔΑΦΝΙΣ. 


Δαμοίτας 46 Δάφνις ὃ βωχόλος εἰς ἕνα χῶρον 
τὰν ἀγέλαν ποχ᾽, Ἄρατε, συνάγαγον᾽ ἧς δ᾽ 6 μὲν αὖ- 
πυῤῥός, ὃ δ᾽ ἡμιγένειος " ἐπὶ χράναν δέ τιν᾽ ἄμφω [τῶν 
ἑσδόμενοι θέρεος μέσῳ ἄματι τοιάδ᾽ ἄειδον, 
5 πρᾶτος δ᾽ ἄρξατο Δάφνις, ἐπεὶ καὶ πρᾶτος ἔρισδεν. 
AACNIZ. 

βάλλει τοι, Πολύφαμε, τὸ ποίμνιον ἃ Γαλάτεια 
μάλοισιν , δυςέρωτα τὸν αἰπόλον ἄνδρα χαλεῦσα- 
χαὶ τύ νιν οὐ ποθόρηςθα τάλαν, τάλαν, ἀλλὰ χάθησαι 
ἀδέα συρίσδων. πάλιν ἅδ᾽, ἴδε, τὰν χύνα βάλλει, 

I0 ἅ τοι τᾶν ὀίων ἕπεται σχοπός * ἁ δὲ βαύσδει 
εἰς ἄλα δερχομένα, τὰ δέ νιν καλὰ χύματα φαίνει 
&cvya χαχλάζοντος ἐπ᾽ αἰγιαλοῖο θέοισαν. 
φράζεο μὴ τᾶς παιδὸς ἐπὶ χνάμαισιν ὀρούση 
ἐξ ἁλὸς ἐρχομένας, κατὰ δὲ χρόα χαλὸν ἀμύξῃ. 

15 & δὲ xal αὐτόθε τοι διαθρύπτεται, ὡς ἀπ᾽ ἀχάνθας 
ταὶ χαπυραὶ χαῖται, τὸ χαλὸν θέρος ἁνίχα φρύγει, 
xal φεύγει φιλέοντα xal οὐ φιλέοντα διώχει, 
καὶ τὸν ἀπὸ γραμμᾶς χινεῖ λίθον - ἦ γὰρ ἔρωτι 
πολλάχις, ὦ Πολύφαμε, τὰ μὴ χαλὰ χαλὰ πέφανται, 

0 τῷ δ᾽ ἐπὶ Δαμοίτας ἀνεδάλλετο χαλὸν ἀείδειν. 

AAMOITAZX. 

εἶδον, ναὶ τὸν Πᾶνα, τὸ ποίμνιον áv(x' ἔβαλλεν, 
χοῦ μ᾽ ἔλαθ᾽, οὐ τὸν ἐμὸν τὸν ἕνα γλυκύν, ᾧ ποθόρημι 
ἐς τέλος" αὐτὰρ 6 μάντις 6 Τήλεμος ἔχθρ᾽ ἀγορεύων 
ἐχθρὰ φέροιτο ποτ᾽ οἶκον, ὅπως τεχέεσσι φυλάξῃ. 

25 ἀλλὰ xal αὐτὸς dvo χνίζων πάλιν οὐ ποθόρηωι, 
ἀλλ᾽ ἄλλαν τινά φαμι γυναῖχ᾽ ἔχεν" ἃ δ᾽ ἀίοισα 
ζαλοῖ μ᾽, ὦ Παιάν, xat τάκεται, ἐκ δὲ θαλάσσας 
οἰστρῇ παπταίνοισα ποτ᾽ ἄντρα τε xat ποτὶ ποίμνας. 
οἴγα δ᾽ ὑλαχτεῖν νιν χαὶ τᾷ χυνί’ καὶ γὰρ Óx' ἤρων 


MORSON. 

cessare jubeo pastorem. tibi vero, Comata, 
dat Morson agnam ; tuque , ubi sacrificaveris 
Nymphis , Morsoni pulcram carnem illico mittito. 

COMATAS. 
mittam, ita per Pana. fremito pre gaudio omnis hircorum 
nunc grex ; et ego vide quantum cachinnum tollam 
contra Laconein pastorem , quod aliquando jam 
lucratus sum agnam; ad celum vobis exsultabo. 
capelle meze cornigera:e bono animo este; cras vos 
omnes ego lavabo in Sybaritide fonte. 
heus tu alhe cornupeta , si quam aggredieris 
caprarum, percutiam te , priusquam immolavero 
Nymphis agnam. en! hic rursus; atqui fiam, 
ni te percutiam, Melanthius pro Comata. 


BUCOLICI CANTORES- 
IDYLLION VI. 
DAM(ETAS ET DAPHNIS. 


Dameetas et ille Daphnis bubulcus in unum locum 

gregem aliquando, Arate, compulerunt ; erat alter eorum 

flavus, alter barbatulus; et ad fontem quemdam ambo 

sedentes testate medio die talia canebant. 

prior autem incepit Daphnis , quoniam et prior provocarat. 

DAPHNIS. 

petit tibi, Polypheme, gregem Galatea 

malis , torpidum ad amorem caprarium vocans ; 

atque tu eam non adspicis, miser, miser, sed sedes 

suaviter fistula cantans. en rursus illic canem petit , 

quz te sequitur ovium custos; quz latrat 

in mare prospectans , eamque (canem) pulcri fluctus osten- 

dunt] leniter murmurans per litus currentem. 

vide ne puelle in crura irruat 

e mari egredientis, neve corpus pulcrum l:edat. 

illa vero etiam sua sponte delicato corporis motu incedit, 

sicut carduorum] aridi pappi , quando pulcra sestas torret , 

et fugit amantem et non amantem consectatur, 

et a linea movet lapidem; certe enim amori 

seepe , o Polypheme, quie non sunt pulcra, pulcra videntur. 
post hunc Damoetas exorsus est Jic suaviter canere : 

DAMOETAS. 

vidi, per Pana, gregem quum jactu petebat, (cem, quo cerno 

neque me latuit, non /afuit hunc meum unicum oculum dul- 

usque ad finem vitc; at vates Telemus tristia nuntians 

tristia sibi auferat domum , ut suis liberis asservet. 

veram et ipse ego eam pungens vicissim non adspicio , [diens 

sed aliam quamdam dico puellam me habere; quod illa au. 

zelotypia propter me incensa, o Apollo, tabescit, tum e 

mari] furiosa ruit oculos convertensad antra mea et greges. 

tacite autem jubeo cam allatrare etiam canem; etenim 

[quum amabam 


THEOCRITI IDYLLION VII. | 15 


30 αὐτᾶς, ἐχνυζᾶτο ποτ᾽ ἰσχία ῥύγχος ἔχοισα. 
ταῦτα δ᾽ ἴσως ἐςορεῦσα ποιεῦντά με πολλάχι πεμψεῖ 
ἄγγελον. αὐτὰρ ἐγὼ χλαξῶ θύρας, ἕςτε x' ὀμόσσῃ 
αὐτά μοι στορέσειν χαλὰ δέμνια τᾶςδ᾽ ἐπὶ νάσω. 
καὶ γάρ θην οὐδ᾽ εἶδος ἔχω χαχόν, ὥς με λέγοντι" 
35 ἢ γὰρ πρὰν ἐς πόντον ἐςέδλεπον, ἧς δὲ γαλάνα, 
καὶ χαλὰ μὲν τὰ γένεια, καλὰ δέ μοι ἁ μία χώρα, 


ὡς παρ᾽ ἐμὶν χέχριται. κατεφαίνετο, τῶν δέ τ᾽ ὀδόντων 


λευχοτέραν αὐγὰν Παρίας ὑπέφαινε λίθοιο. 
ὡς μὴ βασχανθῶ δέ, τρὶς elc ἐμὸν ἔπτυσα χόλπον᾽" 
«o ταῦτα γὰρ & γραία με Κοτυτταρὶς ἐξεδίδαξεν, 
τόσσ᾽ εἰπὼν τὸν Δάφνιν ὃ Δαμοίτας ἐφίλασεν, 
y μὲν τῷ σύριγγ᾽, 6 δὲ τῷ καλὸν αὐλὸν ἔδωχεν. 
αὕλει Δαμοίτας, σύρισδε δὲ Δάφνις ὃ βώτας, 
ὠρχεῦντ᾽ ἐν μαλαχᾷ ταὶ πόρτιες αὐτίκα ποία. 
46 νίχη μὰν οὐδάλλος, ἀνάσσατοι δ᾽ ἐγένοντο. 


OAAYZIA. 
EIAYAAION Z'. 


Ἦς χρόνος ἁνίχ᾽ ἐγώ τε καὶ Εὔχριτος ἐς τὸν “Ἄλεντα 
εἵρπομες ἐχ πόλιος, σὺν xal τρίτος ἁμὶν ᾿Αμύντας" 
τᾷ Δηοῖ γὰρ ἔτευχε θαλύσια xal Φρασίδαμος 

χ᾽ Ἀντιγένης, δύο τέχνα Λυχώπεος, εἴ τί περ ἐσθλόν 

6 χαῶν τῶν ἐπάνωθεν, ἀπὸ Κλυτίας τε καὶ αὐτῶ 
Χάλχωνος, Βούριναν ὃς ἐκ ποδὸς ἄνυσε χράναν.. 
εὖ γ᾽ ἐνερεισάμενος πέτρᾳ γόνυ" ταὶ δὲ παρ᾽ αὐτάν 
αἴγειροι πτελέαι τε ἐύσκιον ἄλσος ἔφαινον, 
χλωροῖσιν πετάλοισι χατηρεφέες χομόωσαι. 

IU xor τὰν μεσάταν ὁδὸν ἄνυμες, οὐδὲ τὸ σᾶμα 
ἁμῖν τὸ Βρασίλα κατεφαίνετο, καί τιν᾽ δδίταν 
ἐσθλὸν σὺν Μοίσαισι Κυδωνιχὸν εὕρομες ἄνδρα, 
οὔνομα μὲν Λυχίδαν, ἧς δ᾽ αἰπόλος, οὐδέ χέ τίς νιν 
ἠγνοίησεν ἰδών, ἐπεὶ αἰπόλῳ ἔξοχ᾽ ἐῴχει" 

15 ἔχ μὲν γὰρ λασίοιο δασύτριχος d τράγοιο 
χναχὸν δέρμ᾽ ὦμοισι νέας ταμίσοιο ποτόσδον, 
ἀμφὶ δέ οἱ στήθεσσι γέρων ἐσφίγγετο πέπλος 
ζωστῆρι πλαχερῷ, ῥοιχὰν δ᾽ ἔχεν ἀγριελαίω 
δεξιτερᾷ χορύναν. xa( μ’ ἀτρέμας εἶπε σεσαρώς 

20 ὄμματι μειδιόωντι, γέλως δέ ot εἴχετο χείλευς" 

Σιμιχίδα, πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλχεις 
ἁνίκα δὴ xal σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει, 
οὐδ’ ἐπιτυμδίδιοι χορυδαλλίδες ἠλαίνοντι; 

3) μετὰ δαῖτα χλητὸς ἐπείγεαι: | τινος ἀστῶν 

25 λανὸν ἐπιθρώσχεις; ὥς τοι ποσὶ νισσομένοιο 

πᾶσα λίθος πταίοισα ποτ᾽ ἀρδυλίδεσσιν ἀείδει. 


τὸν δ᾽ ἐγὼ ἀμείφθην * Λυχίδα φίλε, φαντί τυ πάντες 


συριχτὰν ἔμεναι μέγ᾽ ὑπείροχον ἕν τε νομεῦσιν 
ἕν τ᾽ ἀμητήρεσσι. τὸ δὴ μάλα θυμὸν ἱἰαίνει 

20 ἁμέτερον᾽ xa τοι κατ᾽ ἐμὸν νόον ἰσοφαρίσδειν 
ἕλπομαι, & δ᾽ ὁδὸς ἅδε θαλυσιάς" ἦ γὰρ ἑταῖροι 


ἀνέρες εὐπέπλῳ Δαμάτερι δαῖτα τελεῦντι 


eam , ganniebat ad femora rostrum admovens. 
quod quum me facere forsitan videbit , sccpe mittet 
nuntium. at ego claudam fores , donec juraverit , 
ipsam se mihi straturam esse pulcrum lectum in hac insula. 
neque enim scilicet deformis sum , qualem me dicunt ; 
nam nuper in mare inspexi, (erat autem tranquillum, ) 
et pulcra barba, pulcra mihi unica pupula, 
ut a me judicatum est , videbatur, dentumque 
candidiorem nitorem Pario lapide inferne referebat. 
ne vero fascino leederer, ter in meum gremium desputavi ; 
hoc enim vetula Cotyttaris me edocuit. 

quibus dictis Daphnidem Damoetas exosculatus est , 
et ille quidem huic fistulam , hic illi pulcram tibiam dedit. 
tibia canebat Dametas , canebat fistula Daplinis bubulcus, 
esxultabant in molli gramine illico vitulae. 
vincebat tamen neuter, et invicti discesserunt. 


THALYSIA. 
IDYLLION VII. 


Erat tempus , quum ego et Eucritus ad Halentem 
incedebamus ex urbe, una etiam tertius nobiscum Amyntas; 
Cereri enim parabat Thalysia Phrasidamus 
et Antigenes, duo filii Lycopei, nobiles, si quid nobile 
restat] ex probis antiquis , a Clytia et ipso 
Chalcone, qui (ctjus statua) Burinam fontem ex pede suo 
confecit] fortiter innixusin rupem genu ; illt autem juxta eum 
Jontem] populi ulmique umbrosum nemus ostendebant , 
foliis densis in viride tectum arcuatze. 
atque nondum mediam viam emensi eramus , neque monu- 
mentum] nobis Brasile apparebat , quum in viatorem quem- 
bonum favore Musarum virum Cydonium incidimus , [dam 
qui nomen Lycide gerebat , et pastor caprarius erat ; neque 
quisquam eum] ignorasset intuitus, quia caprario insigni« 
ter similis erat ;] nam hirsuti villosique hirci habebat 
flavam pellem indutam humeris, recens coagulum rede- 
lentem,] et circa pectus ei vetusta peenula adstricta ezat 
cingulo lato , curvumque gerebat ex oleastro 
dextra manu pedum. et me labiis leniter ridendo diductis 
allocutus est] oculo ridente, risus autem inhewrebat ejus labiis ; 

Simichida, quo quaeso tu meridie pedes trahis , 
quum et lacerta in sepibus dormit, 
neque cristatz alaudee vagantur? 
num ad ccnam vocatus festinas? an ad alicujus civium 
vindemiam prosilis? nam tibi pedibus euntis 
ad soleas allidens omnis calculus tinnit. 

huic ego respondi : Lycida care, dicunt te omnes 
fistulatorem esse valde eminentem inter pastores 
et messores. id jam magna letitia animum afficit 
nostrum, et tibi secundum meam sententiam me parem fore 
spero. via autem hac est ad Thalysia; nam cari 
viri Cereri peplo decorec dapem parant 


48 | GEOKPITOY EIAYAAION Z. 


$160) drapyópevov μάλα γάρ σφισι πίονι μέτρῳ 
& δαίμων εὔχριθον ἀνεπλήρωσεν ἀλωάν. 

86 ἀλλ᾽ ἄγε δή, ξυνὰ γὰρ ὁδός, ξυνὰ δὲ χαὶ ἀώς, 
βωχολιασδώμεσθα" τάχ᾽ ὥτερος ἄλλον ὀνασεῖ. 
xai γὰρ ἐγὼ Μοισᾶν καπυρὸν στόμα, χἠμὲ λέγοντι 
πάντες ἀοιδὸν ἄριστον" ἐγὼ δέ τις οὐ ταχυπειθής, 
οὐ A&v* οὗ γάρ πω κατ᾽ ἐμὸν νόον οὔτε τὸν ἐσθλὸν 

40 Σιχελίδαν νίχημι τὸν ἐκ Σάμω οὔτε Φιλητᾶν 
ἀείδων, βάτραχος δὲ ποτ᾽ ἀκρίδας ὥς τις ἐρίσδω. 
ὡς ἐφάμαν ἐπίταδες" ὃ δ᾽ αἰπόλος ἀδὺ γελάξας, 
τάν τοι, ἔφα. κορύναν δωρύττομαι, οὕνεχέν ἐσσι 
πᾶν ἐπ᾽ ἀλαθεία πεπλασμένον ix Διὸς ἔρνος. 

46 ὥς μοι χαὶ τέχτων μέγ᾽ ἀπέχθεται, ὅστις ἐρευνῇ 
ἴσον ὄρευς χορυφᾷ τελέσαι δόμον Ὦρομέδοντος, 
xai Μοισᾶν ὄρνιχες, ὅσοι ποτὶ Χῖον ἀοιδόν 
ἀντία κοχχύζοντες ἐτώσια μοχθίζοντι. 
ἀλλ᾽ ἄγε βωχολιχᾶς ταχέως ἀρχώμεθ᾽ ἀοιδᾶς, 

δ0 Σιμιχίδα’ κἠγὼ μέν, ὅρη φίλος, εἴ τοι ἀρέσχει 
τοῦθ᾽ ὅ τι πρὰν ἐν ὄρει τὸ μελύδριον ἐξεπόνασα. 

ἔσσεται Ἀγεάναχτι χαλὸς πλόος ἐς Μυτιλάναν, 
χὥταν ἐφ᾽ ἑσπερίοις ἐρίφοις νότος ὑγρὰ διώχῃ 
χύματα, χ'Ὡρίων ὅτ᾽ ἐπ’ Ὠχεανῷ πόδας ἴσχει, 

65 αἴχεν τὸν Λυχίδαν ὀπτεύμενον ἐξ ᾿Αφροδίτας 
δύηται" θερμὸς γὰρ ἔρως αὐτῶ με χαταίθει. 
χάχχυόνες στορεσεῦντι τὰ χύματα τάν τε θάλασσαν, 
τόν τε νότον τόν τ᾽ εὗρον, ὃς ἔσχατα φυχία χινεῖ, 
&xuóvec , γλαυχαῖς Νηρηίσι ταίτε μάλιστα 

eo ὀρνίχων ἐφίλαθεν, ὅσαις τέ περ ἐξ ἁλὸς ἄγρα. 
᾿Ἀγεάναχτι πλόον διζημένῳ ἐς Μυτιλάναν 
ὥρια πάντα γένοιτο, xal εὔπλοον ὅρμον ἵχοιτο. 
χκἠγὼ τῆνο xav ἅμαρ ἀνήτινον 1| ῥοδόεντα 
ἢ καὶ λευχοΐων στέφανον περὶ χρατὶ φυλάσσων 

o5 τὸν ΠΠτελεατιχὸν οἶνον ἀπὸ χρατῆρος ἀφυξῦ 
πὰρ πυρὶ κεχλιμένος, χύαμον δέ τις ἐν πυρὶ φρυξεῖ" 
χὰ στιδὰς ἐσσεῖται πεπυχασμένα ἕςτ᾽ ἐπὶ πᾶχυν 
χνύζᾳ τ᾽ ἀσφοδέλῳ τε πολυγνάμπτῳ τε σελίνῳ. 
x«t πίομαι μαλαχῶς μεμνημένος ᾿ἈἈγεάναχτος 

10 αὐταῖσιν χυλίχεσσι χαὶ ἐς τρύγα χεῖλος ἐρείδων. 
αὐλησεῦντι δέ μοι δύο ποιμένες, εἷς μὲν 'Ayapvedc, 
εἷς δὲ Λυχωπίτας" 6 δὲ Τίτυρος ἐγγύθεν ἀσεῖ, 
ὥς ποχα τᾶς Ξεενέας ἠράσσατο Δάφνις ὁ βώτας. 
χὡὼς ὄρος ἀμφεπόλει, zx αἵ δρύες αὐτὸν ἐθρήνευν, 

?6 Ἵμέρα atte. φύοντι παρ᾽ ὄχθαισιν ποταμοῖο, 
εὖτε χιὼν ὥς τις κατετάχετο μαχρὸν ὑφ᾽ Αἷμον 
3) Ἄθω ἢ Ῥοδόπαν ἣ Καύχασον ἐσχατόωντα. 
ἀσεῖ δ᾽, ὥς ποχ᾽ ἔδεχτο τὸν αἰπόλον εὐρέα λάρναξ 
ζωὸν ἐόντα χαχαῖσιν ἀτασθαλίαισιν ἄναχτος.. 

80 ὥς τέ νιν αἵ σιμαὶ λειμωνόθε φέρθον ἰοῖσαι 
χέδρον ἐς ἁδεῖαν μαλαχοῖς ἄνθεσσι μέλισσαι, 
oUvexd οἱ γλυκὺ Μοῖσα κατὰ στόματος χέε νέχταρ. 
ὦ μακαριστὲ Κομᾶτα, τύ θην τάδε τερπνὰ πεπόνθεις. 
καὶ τὺ χατεχλάσθης ἐς λάρναχα, χαὶ τὺ μελισσᾶν 

. χηρία φερδόμενος Éxoc ὥριον ἐξεπόνασας. 
αἴθ’ ἐπ᾽ ἐμοὶ ζωοῖς ἐναρίθμιος ὥφελες ἦμεν, 


frugum primitias offerente; admodum pingui enim iig 

mensura] dea horreum frumento praestanti replevit. 

sed age, nam communis est via, communiís etiam aurora, 

carmen pastoritium canamus ; facile alter alterum delectabit. 

etenim ego sum Musarum os facundum, et me dicunt 

omnes cantu precellere; ego autem non sum credulus, 

non per Jovem; nequaquam enim secundum meam senten- 

tiam nec preestantem] Sicelidam Samium vinco nec Philetam 

cantando, sed ut rana cum locustis contendo. 

sic dixi consulto; caprarius autem dulce ridens, 

hoc tibi, inquit, pedum dono , quod es 

totus Jovis germen factus, nihil colens nisi veritatem. 

nam mihi et architectus magnopere invisus est, qui conatur 

montis instar aliquam domum Oromedonteam exstruere , 

et Musarum alites, quotquot contra Chium vatem (Home- 

rum)) ex adverso stridentes frustra laborant. 

Sed age, pastoritium carmen quam primum incipiamus , , 

Simichida; et ego quidem canam — vide amice, si tibi placet 

hoc quod nuper in monte carmen breve meditatus sum. 
contingat Ageanacti felix navigatio in Mytilenen, 

etiam si occiduis hzedis Notus humidos agitet 

fluctus, et ille Orion quando in Oceano pedes sistit, 

si Lycidan amore tostum ex Venere 

liberet ; calidus enim amor illius me urit. 

atque halcyones sternant fluctus et mare, 

et notum et eurum, qui extremas algas movet , 

halcyones, glaucis Nereidibus quae maxime 

avium amantur, quibus quidem e mari victus es/. 

Ageanacti navigandi opportunitatem quaerenti in Mytilenen 

commoda omnia contingant, et in stationem navigantibus 

opportunam perveniat.] et ego illo die anetinam vel rosaceam 

vel etiam ex albis violis consertam coronam in capite gerens 

vinum Pteleaticum ex cratere hauriam 

ad ignem recubans, et fabas aliquis in igne torrebit ; 

et stratum erit exstructum usque ad cubitum 

conyza et asphodelo et flexibili apio. 

atque bibam suaviter memor Ageanactis 

ipsis calicibus vel ad feces usque labium infigens. 

tum tibiis cantabunt mihi duo pastores , alter Acharnensis, 

alter Lycopitas; et Tityrus ex propinquo accinet, 

ut olim illam Xeneam amaverit Daphnis bubulcus, 

utque montem lustraret et ut quercus eum lugerent, 

quae nascuntur juxta ripas Himeree fluvii, 

quum ille velut nix contabescebat] in late patentibus valli- 

bus Hazerni] vel Atho vel Rhodopes vel Caucasi extremi. 

cantabitque , ut olim exceperit pastorem ampla arca 

vivum mala temeritate viri , 

utque eum sim:e aluerint ex pratís advolantes 

cedrum ad odoram succo mollium florum apes, 

quod ei dulce nectar Musa in os defuderat. 

0 beate Comata, tu nimirum hoc jucunda expertus es, 

et tu inclusus fuisti, in arcam, et tu apum 

favis pastus per annum integrum pertulisti illum laborem. 

utinam in mea vicinia in vivis numeratus esses , 


THEOCRITI IDYLLION VII. 17 


ὅς τοι ἐγὼν ἐνόμενον ἀν᾽ ὥρεα τὰς καλὰς αἶγας 
φωνᾶς εἰςαίων, τὺ δ᾽ ὑπὸ δρυσὶν ἢ ὑπὸ πεύχαις 
ἁδὺ μελισδόμενος χατεχέχλισο, θεῖε Κομᾶτα. 

90 χὼ μὲν τόσσ᾽ εἰπὼν ἀπεπαύσατο" τὸν δὲ μετ᾽ αὖθις 
χἠγὼ Tov ἐφάμαν" Λυχίδα φίλε, πολλὰ μὲν ἄλλα 
Νύμφαι χἠμὲ δίδαξαν ἀν’ ὥρεα βωχολέοντα 
ἐσθλά, τά που καὶ Ζανὸς ἐπὶ θρόνον ἄγαγε φάμα" 
ἀλλὰ τόγ᾽ ἐκ πάντων μέγ᾽ ὑπείροχον, à τυ γεραίρειν 

96 ἀρξεῦμ' ἀλλ᾽ ὑπάχουσον, ἐπεὶ φίλος ἔπλεο Μοίσαις. 

Σιμιχίδᾳ μὲν ἔρωτες éxéntapov: 7, γὰρ 6 δειλός 
τόσσον ἐρᾷ Muptouc, ὅσον εἴαρος αἶγες ἐρᾶντι᾽ 
“Ὥρατος δ᾽ ὃ τὰ πάντα φιλαίτατος ἀνέρι τήνῳ 
παιδὸς ὑπὸ σπλάγχνοισιν ἔχει πόθον. οἶδεν ἤΑριστις, 

Ι0θἐσθλὸς ἀνὴρ μέγ᾽ ἄριστος, ὃν οὐδέ κεν αὐτὸς ἀείδειν 
Φοῖδος σὺν φόρμιγγι παρὰ τριπόδεσσι μεγαίροι, 
ὡς ἐκ παιδὸς Ἄρατος ὑπ᾽ ὀστέον αἴθετ᾽ ἔρωτι. 
τόν μοι. Πάν, “Ομόλω ἐρατὸν πέδον ὅςτε λέλογχας, 
ἄχλητον τήνοιο φίλας ἐς χεῖρας ἐρείσαις, 

l05stce Φιλῖνος ἄρ᾽ ἐστὶν ὃ μαλθαχὸς εἴτε τις ἄλλος. 
χὴν μὲν ταῦτ᾽ ἔρδης, ὦ Πὰν φίλε, μή τί τυ παῖδες 
᾿Αρκαδιχοὶ σχίλλαισιν ὑπὸ πλευράς τε xal ὥμους 
τανίχα μαστίσδοιεν, ὅτε χρέα τυτθὰ παρείη" 
εἰ δ᾽ ἄλλως νεύσεις, χατὰ μὲν χρόα πάντ᾽ ὀνύχεσσιν 

ἐ0δαχνόμενος χνάσαιο xai ἐν χνίδαισι χαθεύδοις, 
εἴης δ᾽ ᾿Ηδωνῶν μὲν ἐν ὥρεσι χείματι μέσσω» 
"E6pov πὰρ ποταμὸν τετραμμένος ἐγγύθεν ἄρχτω, 
ἐν δὲ θέρει πυμάτοισι παρ᾽ Αἰθιόπεσσι νομεύοις 
πέτρα ὕπο Βλεμύων, ὅθεν οὐκέτι Νεῖλος δρατός. 

εἰδὔμμες δ᾽ Ὑετίδος καὶ Βυδλίδος ἀδὺ λιπόντες 
νᾶμα χατοιχεῦντες ξανθᾶς ἕδος αἰπὺ Διώνας, 
ὦ μάλοισιν "ἔρωτες ἐρευθομένοισιν ὁμοῖοι, 
βάλλετέ μοι τόξοισι τὸν ἱμερόεντα Φιλῖνον, 
βάλλετ᾽, ἐπεὶ τὸν ξεῖνον 6 δύςμορος οὐχ ἔλεεϊ μευ. 

120xo| δὴ μὰν ἀπίοιο πεπαίτερος, αἱ δὲ γυναῖχες 
αἰαῖ φαντι, Φιλῖνε, τό τοι χαλὸν ἄνθος ὑποῤῥεῖ. 
μηχέτι τοι φρουρέωμες ἐπὶ προθύροισιν, Ἄρατε, 
μηδὲ πόδας τρίδωμες" ὁ δ᾽ ὄρθριος ἄλλον ἀλέχτωρ 
χοχχύζων νάρχαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη" 

δεῖς δ᾽ ἀπὸ τᾶςδε, φέριστε, Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας, 
ἄμμιν δ᾽ ἁσυχία τε μέλοι γραία τε παρείη, 
ἄτις ἐπιφθύζοισα τὰ μὴ χαλὰ νόσφιν ἐρύχοι. 

τόσο᾽ ἐφάμαν" ὁ δέ μοι τὸ λαγωδόλον, ἁδὺ γελάξας 
ὡς πάρος, ἐκ Μοισᾶν ξεινήιον ὥπασεν ἦμεν. 

139/49 μὲν ἀποχλίνας ἐπ᾽ ἀριστερὰ τὰν ἐπὶ Πύξας 
εἴρφ᾽ ὁδόν, αὐτὰρ ἐγώ τε xai. Εὔχριτος ἐς Φρασιδάμω 
στραφϑέντες χὡ καλὸς ᾿Αμύντιχος ἕν τε βαθείαις 
ἀδείας σχοίνοιο χαμευνίσιν ἐχλίνθημες 
ἔν τε νεοτμάτοισι γεγαθότες οἰναρέοισιν. 

135x0ÀÀat δ᾽ ἁμὶν ὕπερθε xarà χρατὸς δονέοντο 
αἴγειροι πτελέαι τε" τὸ δ᾽ ἐγγύθεν ἱερὸν ὕδωρ 
Νυμφᾶν ἐξ ἄντροιο χατειθόμενον χελάρυσδεν. 
τοὶ δὲ ποτὶ σχιαραῖς ὀροδαμνίσιν αἰθαλίωνες 
τέττιγες λαλαγεῦντες ἔχον πόνον" ἁ δ᾽ ὀλολυγών 

εἰοτηλόθεν ἐν πυχιναῖσι βάτων τρύζεσχεν ἀχάνθαις. 

BUCOLICI. 


ut tibi ego pascerem per montes pulcras capellas 
iuam vocem exaudiens ! utque tu sub quercubus vel pinu. 
bus] suaviter canens recubares , divine Comata! 
ille hzec fatus desiit; post quem vicissim 
et ego talia dixi : Lycida care, multa quidem alia 
Nymphz me quoque docuerunt in montibus boves agentem 
proba , quee , opinor, etiam ad Jovis solium pertulit fama ; 
sed hoc ex omnibuslonge preestantissimum est, quo te ornare 
incipiam; age ausculta, quoniam amicus es Musis. 
Simichide quidem Amores sternuerunt; nam miser 
tantum amat Myrtonem, quantum ver capre amant; 
Aratus autem , qui omnino carissimus esf viro huic, 


pueri in imis preecordiis habet desiderium. novit Aristis, 


nobilis genere vir, longe optimus, quem neipse quidem 

Phoebus improbet, si cithara apud tripodes canat, 

quemadmodum Aratus per puerum incensus in imis me- 

dullisardeat amore.) hunc mihi, Pan, Homoli amoenum cam- 

pum qui sortitus es,] non vocatum illius in caras manus sistas, 

sive Philinus est ille mollis sive quis alius. 

quod si feceris, o Pan care, optamus ne te pueri 

Arcadici scillis sub latera et humeros 

tum flagellent , quum nimis parce carnes adsint ; 

sin alio inclinabis , toto corpore unguibus 

stimulatus te ipse frices et in urticis dormias, 

degasque Edonorum in montibus hieme media 

Hebrum ad fluvium versus, proximus arcto, 

&state autem apud extremos JEthiopas pascas 

sub scopulo Blemyorum, unde Nilus non amplius conspic: 

potest.] vos autem, o Amores malis rubentibus similes, 

qui habitatis flavze sedem excelsam Dione, 

relictis Hyetidos et Byblidos dulcibus undis 

ferite mihi arcu amabilem Philinum, 

ferite, quoniam hospitem meum infelix non miseratur. 

jam nunc profecto piro flaccidior est, et puellze 

heu heu clamant, Philine, tibi flos pulchritudinis sublalbutur. 

non igitur amplius vigilemus ad fores, Arate, 

neque pedes teramus ; sed matutinus gallus alium 

cucuriens torporibus molestis tradat ; 

unusque ab hac palestra, carissime, Molon angatur, 

nobis autem tranquillitas animi sit curee et anus adsit, 

qua desputans, minus quz pulcra sint, procul arceat. 
hzec dixi ; et ille mihi pedum , suaviter ridens 

ut antea, a Musis ut munus hospitale esset dedit. 

tum ille deflectens ad sinistram , qua itur ad Pyxam 

via pergebat, ego autem et Eucritus ubi in Phrasidami do- 

mum) veneramus, simulque pulcer Amyntulus in profundis 

dulcis junci cubilibus recubuimus 

inque recens abecisais pampinis leeti. 

inultz autem nobis desuper in caput agitabantur 

populi ulmique ; et prope sacer rivus 

Nympharum ex antro defluens murmurabat. 

in opacis autem ramusculis fuscze 

cicadze garrientes continuo cantu inter se disceptabant; et 

rana vidiris] e longinquo in densis ruborum spinis stridebat. 

3 


18 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION H. 


ἄειδον κόρυδοι xal ἀχανθίδες, ἔστενε τρυγών,,- 
ποτῶντο ξουθαὶ περὶ πίδαχας ἀμφὶ μέλισσαι" 
πάντ᾽ ὦσδεν θέρεος μάλα πίονος, ὦσδε δ᾽ ὀπώρας. 
ὄχναι μὲν παρὰ ποσσί, παρὰ πλευραῖσι δὲ μᾶλα 
᾿ἐδδαψιλέως ἁμῖν ἐχυλίνδετο" τοὶ δ᾽ ἐχέχυντο 
ὅρπαχες βραθύλοισι χαταύρίθοντες ἔρασδε: 
τετράενες δὲ πίθων ἀπελύετο χρατὸς ἄλειφαρ. 
,. Νύμφαι Κασταλίδες Παρνάσιον αἶπος ἔχοισαι, 
ἀρά γέ πα τοιόνδε Φόλω κατὰ λάινον ἄντρον 
ιϑὐχρατὴρ᾽ Ἡραχλῆι γέρων ἐστάσατο Χείρων ; 
ἄρά γε πᾳ τῆνον τὸν ποιμένα τὸν ποτ᾽ Ἀνάπῳ 
τὸν χρατερὸν Πολύφαμον, ὃς ὥρεσι νᾶας ἔδαλλεν, 
τοῖον νέχταρ ἔπεισε xav! αὔλια ποσσὶ χορεῦσαι, 
οἷον δὴ τόκα πῶμα διεχρανώσατε, Νύμφαι, 
Ιδβωμῷ πὰρ Δάματρος ἀλωίδος ; ἃς ἐπὶ σωρῷ 
αὖθις ἐγὼ πάξαιμι μέγα πτύον, ἁ δὲ γελάξαι 
δράγματα xal μάχωνας ἐν ἀμφοτέράισιν ἔχοισα. 


BOYKOAIAZTAI. 


EIAYAAION H'. 
AADNIX, MENAAKAZ ΚΑΙ AIIIOAO. 


Δάφνιδι τῷ χαρίεντι συνήντετο βωχολέοντι 
μᾶλα νέμων, ὥς φαντι, χατ᾽ ᾿ὥρεα μακρὰ Μενάλχας. 
ἄμφω τώγ᾽ ἤστην πυῤῥοτρίχω, ἄμφω ἀνάῤω, 
ἄμφω συρίσδεν δεδαημένω, ἄμφω ἀείδειν. 
b πρᾶτος δ᾽ ὧν ποτὶ Δάφνιν ἰδὼν ἀγόρευε Μενάλχκας. 
μυχητᾶν ἐπίουρε βοῶν Δάφνι, λῇς μοι ἀεῖσαι ; 
φαμί τὺ νιχασεῖν ὅσσον θέλω αὐτὸς ἀείδων. 
τὸν δ᾽ ἄρα χὡ Δάφνις τοιῷδ᾽ ἀπαμείθετο μύθῳ" 
ποιμὰν εἰροπόχων ὀΐων συριχτὰ Μενάλχα, 
10 οὔποτε νικασεῖς μ΄, οὐδ᾽ εἴ τι πάθοις, τύ γ᾽ ἀείδων. 


ΜΈΝΑΛΚΑΣ. 
χρήσδεις ὧν ἐςιδεῖν; χρήσδεις χαταθεῖναι ἄεθλον ; 
AAONIX. 
χρήσδω τοῦτ᾽ ἐςιδεῖν, χρήσδω χαταθεῖναι ἄεθλον. 
MENAAKAZ. 
xal τινὰ θησεύμεσθ᾽, ὅτις ἁμῖν ἄρχιος εἴη; 
AAONIZ. 4 
μόσχον ἐγὼ θησῶ" τὺ δὲ θές γ᾽ ἰσομάτορα ἀμνόν. 
MENAAKAZ, 


15 οὗ θησῶ ποκα ἀμνόν, ἐπεὶ χαλεπὸς ὃ πατήρ μευ 
χὰ μάτηρ, τὰ δὲ μᾶλα ποθέσπερα πάντ᾽ ἀριθμεῦντι. 
AAONIZ. 
ἀλλὰ τί μὰν θησεῖς ; τί δὲ τὸ πλέον ἕξει ὃ vixiov; 
ΜΕΈΝΑΛΚΑΣ. 
σύριγγ', ἂν ἐποίησα, καλὰν ἔχω ἐννεάφωνον, 
λευχὸν χαρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἶσον ἄνωθεν" 
10 ταύταν χατθείην, τὰ δὲ τῷ πατρὸς οὐ χαταθησῶ. 
| AAONIX. 
ἦ μάν τοι χἠγὼ σύριγγ᾽ ἔχω ἐννεάφωνον, 


cantabant cassits et cardueles , gemebat turtur, 

volitabant flavee circumcirca fontes apes. 

omniaredolebant z:statem opimam, redolebant auc(umnum. 
pira ad pedes, ad latera mala 

largiter nobis volvebantur ; et effusi erant 

rami prunis gravati in terram; 

quadrima a doliorum operculo relinebatur litura. 

Nymphz Castalides , quae Parnassium cacumen tenetis , 
num forte talem in Pholi saxeo antro 

cratera Herculi senex statuit Chiron? 

num forte pastorem illum ad Anapum 

validum Polyphemum , qui totis montis partibus naves pe- 
tebat,] tale nectar invitavit , ut jn stabulis saltaret, 
qualem tunc potum paravistis, o Nymphae, 

ad aram Cereris arealis? cujus in acervo 

utinam iterum ego figam magnum ventilabrum , ipsaque 
rideat] manipulos et papavera utraque manu tenens. 


BUCOLICI CARMINIS CANTORES, 
IDYLLION VIII. 
DAPHNIS, MENALCAS ET CAPRARIUS. 


Daphnidi formoso occurrit boves pascenti 
oves pascens , uL aiunt, in montibus late patentibus Menal- 
cas.) ambo erant flaventes prima lanugine, ambo pueri , 
ambo fistulam inflare docti, ambo cantare. 
primus igitur Daphnidem intuitus ait Menalcas. 
mugientium custos boum Daphni, visne mecum canendo 
cerlare? affirmo me te cantu victurum esse, quantum 
huic tum Daphnis his verbis respondit : [ipse volo. 
pastor lanigerarum ovium, fistulator Menalca, [canendo. 
numquam me vinces , ne si quidem /ibi quid accidat , tute 


MENALCAS. 

visne igitur videre? visne deponere premium? 
DAPHNIS. 

volo hoc videre, volo deponere premium. 

MENALCAS. [sit commodum 
atque quod premium vicissim deponemus, quod nobis 

| DAPHNIS. 

vitulum ego deponam; tu vero depone agnum zequalem matri. 

MENALCAS. 


numquam deponam agnum, quoniam difficilis es? pater 
meus] et mater, ovesque vespere omnes numerant. 
DAPHNIS. 

sed quid quaeso depones? quid lucri habebit victor? 
MENALCAS. 

fistulam , quam feci, pulcram habeo novem vocum, 

alba cera compactam , c&qualem infra , »equalem supra; 

hanc velim deponere, sed quie patris sunt, ea non deponam. 
DAPHNIS. 

profecto et ego fistulam habeo novem vocum; 


THEOCBRITI IDYLLION VIII. iy 


λευχὸν χαρὸν ἔχοισαν, ἶσον κάτω, ἦσον ἄνωθεν.᾿ 
πρώαν νιν συνέπαξ᾽" ἔτι καὶ τὸν δάχτυλον ἀλγέω 
τοῦτον, ἐπεὶ χάλαμός με διασχισθεὶς διέτμαξεν. 
46 ἀλλὰ τίς ἄμμε κρινεῖ; τίς ἐπάχοος ἔσσεται ἁμέων; 
MENAAKAZ. 
τῆνόν πως ἐνταῦθα τὸν αἰπόλον ἣν χαλέσωμες, 


ᾧ ποτὶ ταῖς ἐρίφοις ὁ κύων 6  φάλαρος ὑλαχτεῖ. 


χοῖ μὲν παῖδες ἄυσαν, 6 δ᾽ αἰπόλος ἦνθ᾽ ἐπαχούσας: 


9 μὲν παῖδες ἄειδον, 6 δ᾽ αἰπόλος ἤθελε χρίνειν. 
30 πρᾶτος δ᾽ ὧν ἄειδε λαχὼν ἰυχτὰ Μενάλχας, 
εἶτα δ᾽ ἁμοιδαίαν ὑπελάμθανε Δάφνις ἀοιδάν 
βωχολιχάν' οὕτω δὲ Μενάλκας ἄρξατο πρᾶτος" 
ΜΕΝΑΛΚΑΣ. 
ἄγχεα καὶ ποταμοί,, θεῖον γένος, αἴ τι Μενάλκας 
πήποχ᾽ ὃ συρικτὰς προςφιλὲς doe μέλος, 
86 βόσχοιτ᾽ ix ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας, ἣν δέ xx! ἔνθη 
Δάφνις ἔχων δαμάλας, μηδὲν ἔλασσον ἔχοι, 
AAONIZ, | 
xp&vat xal Bordvat , γλυχερὸν φυτόν, αἴπερ ὁμοῖον 
μουσίσδει Δάφνις ταῖσιν ἀηδονίσιν, 
τοῦτο τὸ βωχόλιον πιαίνετε" xsv τι Μενάλχας 
40 τεῖδ᾽ ἀγάγη, χαίρων ἄφθονα πάντα νέμοι. 
MENAAKAZ. 
παντᾷ ἔαρ, παντᾷ δὲ νομαί, παντᾷ δὲ γάλαχτος 
οὔθατα πλήθουσιν, xal τὰ νέα τρέφεται, 
ἔνθ᾽ & χαλὰ παῖς ἐπινίσσεται" αἱ δ᾽ ἂν ἀφέρπη,, 
χὡ ποιμὰν ξηρὸς τηνόθι yat βοτάναι. 
ΔΑΦΝΙῚΣ. 
«5 ἔνθ᾽ A (ἔνθ᾽ αἶγες διδυματόχοι, ἔνθα μέλισσαι 
σμάνεα πληροῦσιν, χαΐ δρύες ὑψίτεραι, 
ἕνθ᾽ ὁ χαλὸς MOwov. βαίνει ποσίν" αἱ δ᾽ ἂν ἀφέρπη, 
χὼ τὰς Bc βόσχων χαΐ βόες αὐότεραι 
MENAAKAZ. 
ὦ τράγε, τᾶν λευχᾶν αἰγῶν ἄνερ, ὦ βάθος ὕλας 
60 μυρίον, ὦ ὦ σιμαὶ δεῦτ᾽ Uo ὕδωρ ἔριφοι" 
ἐν τήνῳ γὰρ τῆνος ἴθ᾽ ὦ κόλε xoi λέγε Μίλων, 
y Πρωτεὺς φώχας καὶ θεὸς ὧν ἔνεμεν. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
μή μοι γᾶν Πέλοπος, μή μοι χρύσεια τάλαντα 
εἴη ἔχειν, μηδὲ πρόσθε θέειν ἀνέμων’ 
b5 ἀλλ᾽ ὑπὸ τᾷ πέτρα τἄδ᾽ ἄσομαι ἀγχὰς ἔχων τυ, 
σύννομα μᾶλ᾽ ἐςορῶν, τὰν Σιχελὰν ἐς ἅλα. 
MENAAKAZ. 
δένδρεσι μὲν χειμὼν φοδερὸν xaxóv , ὕδασι δ᾽ αὐχμός, 
ὄρνισιν δ᾽ ὕσπλαγξ, ἀγροτέροις δὲ λίνα ͵ 
ἀνδρὶ δὲ παρθενιχᾶς ἁπαλᾶς πόθος. ὦ πάτερ ὦ Ζεῦ, 
60 οὗ μόνος ἠράσθην’ xol τὺ γυναιχοφίλας. 
ταῦτα μὲν ὧν δι᾽ ἀμοιδαίων οἱ παῖδες ἄεισαν' 
τὰν πυμάταν δ᾽ ᾧδὰν οὑτῶς ἐξᾶρχε Μενάλχας. 
ΜΈΝΑΛΚΑΣ. 
φείδευ τᾶν ἐρίφων, φείδευ, λύχε, τᾶν τοχάδων μευ, 
μηδ᾽ ἀδίχει μ᾽, ὅτι μιχχὸς ἐὼν πολλαῖσιν δμαρτέω. 
65 ὦ Λάμπουρε χύων, οὕτω βαθὺς ὕπνος ἔχει τυ; 
οὐ χρὴ χοιμᾶσθαι βαθέως σὺν παιδὶ νέμοντα. 


alba cera compactam , eequalem infra, zequalem supra. 
nuper eam compegi; adhuc etiam digito doleo 
hocce , quoniam calamus scissus melesit. . 
sed quis nobis arbiter erit? quis nobis auscultabit? 
MENALCAS. 
illum forte huc caprarium si vocaverimus, 
cui apud hexdos canis alba in fronte nota distinctus latrat. 
pueri vocarunt, et caprarius venit voce audita ; 
pueri canebant, et caprarius arbiter esse certaminis volebat. 
prior igitur cecinit sortitus fistulator Menalcas, 
tum alternis excepit Daphnis cantilenam 
bucolicam. sic Menalcas incepit prior : 
MENALCAS. 
saltus et fluvii, divinum genus, si quod Menalcas 
umquam fistulator gratum carmen cecinit , [venerit 
pascatis ex prompta animi voluntate hasagnas ; etsi quando 
Daphnis agens vitulas, nihilo minus habeat. 
DAPHNIS. 
fontes et herbe , dulce germen , si aequat 
cantu Daphnis luscinias, 
hoc armentum saginate; et si forte Menalcas [babeat. 
huc compulerit gregem suum, letus pingue pabulum 
MENALCAS. 
ubique ver es/, ubique pascua , ubique lacte 
ubera turgent, et tenerie pecudes saginantur, 
quo tua pulcra puella accedit ; sin discesserit , 
et pastor illic aret et herbe. 
DAPHNTIS. 
ibi ovis, ibi capree gemellipare stunt, ibi apes 
alvearia replent, et quercus sun altiores , 
ubi tuus pulcer Milo pedibus incedit ; sin discesserit , 
et qui vaccas pascit et vaccze ipsae sunt aridiores 
' A. MENALCAS. [ditas silva 
o hirce, albarum caprarum marite, Auc ades ubi profun- 
est immensa, o simi hedi, huc ad undam accedite; 
illic (in illa silva) enim ille es?; abi tu cornibus mutilate 
[et dic : o Milo, 
etiam Proteus , quamvis deus essel, phocas pavit. 
DAPHNIS. 
ne mihi regnum Pelopis, ne mihi aurea talenta 
contingat habere, neu cursu superare ventos , 
verum sub hac rupe cantabo complexu tetenens,  [ciens. 
oves simul pascentes videns, in Siculum mare prospi- 
MENALCAS., 
arboribus hiems horrendum malum, aquis siccitas, 
avibus laqueus, feris silvestribus retia , 
viro tenerz puelle desiderium. Ὁ pater o Jupiter, 
non solus amavi : etiam tu mulieres amasti. 
luec quidem alternis pueri cecinerunt ; 
ultimum autem carmen sic exorsus est Menalcas. 
MENALCAS. 
parce heedis, parce, lupe, fetis meis, 
neu leede me , quod parvus quidem multas pecudes sequof. 
o Lampure canis, tam altus somnus te tenet? 
non decet alte dormire cum puero pascentem. 


20 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION Θ. 


ταὶ δ’ ὄιες μηδ᾽ ὄὕμμες ὀχνεῖθ᾽ ἁπαλᾶς χορέσασθαι 
ποίας" οὔτι χαμεῖσθ᾽, ὄχχα πάλιν ἅδε φύηται. 


ᾳῳΨ νῃν 


σίττα νέμεσθε, νέμεσθε, τὰ δ᾽ οὔθατα πλήσατε πᾶσαι, 


70 ὡς τὸ μὲν ὥρνες ἔχωντι, τὸ δ᾽ ἐς ταλάρως ἀπόθωμαι. 
δεύτερος αὖ Δάφνις λιγυρῶς ἀνεδάλλετ᾽ ἀείδειν. 
ΔΑΦΝΙῚΣ. 
χἡμὲ γὰρ dx τὥντρω σύνοφρυς χόρα ἐχθὲς ἰδοῖσα 
τὰς δαμάλας παρελᾶντα χαλὸν χαλὸν ἦμεν ἔφασχεν. 
οὖ μὰν οὐδὲ λόγων ἐχρίθην ἄπο τὸν πιχρὸν αὐτῷ, 
75 ἀλλὰ χάτω βλέψας τὰν ἁμετέραν ὁδὸν &'omov, 
ἀδεῖ᾽ ἃ φωνὰ τᾶς πόρτιος, ἁδὺ τὸ πνεῦμα" 
ἁδὺ δὲ τῶ θέρεος παρ᾽ ὕδωρ ῥέον αἰθριοχοιτεῖν. 
τὰ δρυΐ ταὶ βάλανοι κόσμος, τᾷ μαλίδι μᾶλα, 
τᾷ Bot δ᾽ & μόσχος, τῷ βωχόλῳ αἱ βόες αὐταί. 
89 ὃὡς οἱ παῖδες ἄεισαν, 6 δ᾽ αἰπόλος ὧδ᾽ ἀγόρευεν. 
AITIOAOZ. 
ἀδύ τι τὸ στόμα τευ xat ἐφίμερος, ὦ Δάφνι, gov 
χρέσσον μελπομένω τευ ἀχουέμεν ἢ μέλι λείχειν. 
λάσδεο τὰς σύριγγας" ἐνίχησας γὰρ ἀείδων. 
al δέ τι λῆς με καὶ αὐτὸν ἅμ᾽ αἰπολέοντα διδάξαι, 
δῦ τήναν τὰν μιτύλαν δωσῶ τὰ δίδαχτρά τοι αἶγα, 
ἅτις ὑπὲρ χεφαλᾶς αἰεὶ τὸν ἀμολγέα πληροῖ. 
ὡς μὲν ὃ παῖς ἐχάρη καὶ ἀνάλατο χαὶ πλατάγησεν 
γιχήσας, οὗτῶς ἐπὶ ματέρα νεύρὸς ἅλοιτο. 
ὡς δὲ χατεσμύχθη καὶ ἀνετράπετο φρένα λύπα 
90 ὥτερος, οὕτω καὶ νύμφα γαμεθεῖσ᾽ ἀκάχοιτο. 
χὴχ τούτω πρᾶτος παρὰ ποιμέσι Δάφνις ἔγεντο, 
xa νύμφαν ἄκρηδος ἐὼν ἔτι Ναΐδα γᾶμεν. 


NOMEYZ H BOYKOAOI. 


EIAYAAION Θ΄. 


ΔΑΦΝΙΣ ΚΑΙ MENAAKAZ. 


Βωχολιάσδεο Δάφνι, τὺ δ᾽ ᾧδᾶς ἄρχεο πρᾶτος, 
ᾧδᾶς doyso πρᾶτος, ἐφαψάσθω δὲ Μενάλκας, 
μόσχως βωσὶν ὑφέντες, ὑπὸ στείραισι δὲ ταύρως. 
χοΐ μὲν ἁμᾷ βόσχοιντο καὶ ἐν φύλλοισι πλανῶντο 
p μηδὲν ἀτιμαγελεῦντες" ἐμὶν δὲ τὸ βωχολιάσδευ 
ἔμπροθεν, ἄλλοθε δ᾽ αὖθις ὑποχρίνοιτο Μενάλχας. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
ἀδὺ μὲν ἃ μόσχος γαρύεται, ἁδὺ δὲ χά Box, 
ἁδὺ δὲ χὰ σὔριγξ y» βωκόλος, ἁδὺ δὲ χἠγών. 
ἕντι δέ μοι παρ᾽ ὕδωρ ψυχρὸν στιθάς, ἐν δὲ νένασται 
to λευχᾶν ἐκ δαμαλᾶν χαλὰ δέρματα, τάς μοι ἁπάσας 
λὶψ κόμαρον τρωγοῖσας ἀπὸ σχοπιᾶς ἐτίναξεν. 
᾿ «i5 δὲ θέρευς φρύγοντος ἐγὼ τόσσον μελεδαίνω, 
ὅσσον ἐρῶν τὸ πατρὸς μύθων ἣ ματρὸς ἀχούειν. 
οὗτῶς Δάφνις ἄεισεν ἐμίν, οὁτῶς δὲ Μενάλχας. 
MENAAKAZ. 
ις Αἴτνα μᾶτερ ἐμά, χἠγὼ καλὸν ἄντρον ἐνοιχέω 
κοίλαις ἐν πέτραισιν᾽ ἔχω δέ τοι ὅσσ᾽ ἐν ὀνείρῳ 


vosque oves, ne cunctamini tenera satiari 
herba; nequaquam laborabitis, quando hzec iterum succre- 
verit.] age , pascimini , pascimini , et ubera replete omnes, 
ut partim agni habeant, partim in calathis reponam. 
deinde vicissim Daphnis suaviter canere ccepit. 
DAPHNIS. 
nam me quoque puella junctis superciliis ex antro heri 
prospectans] preeteragentem juvencas, pulchrum, pulchrum 
esse dixit.] non sane neverbum quidem acerbum ei respondi, 
sed in terram demissis oculis meam viam pergebam. 
dulcis est vox vitulz , dulcis ejus spiritus ; 
suave es/ cestate ad undam fluentem sub dio recumbere. 
quercui glandes sunt decus, malo mala, ΄ 
vaccas vitulns , bubulco boves ipsa. 
sic pueri cecinerunt, et caprarius hrec dixit. 
CAPRARIUS. 
dulce quid, os tuum est et vox amabilis, o Daphni ; 
jucundius est canentem te audire , quam mel lingere. 
cape fistulas ; vicisti enim cantu. 
sin quid et me ipsum capras una pascentem docere vis, 
hanc cornibus mutilatam capellam pro docendi mercede 
tibi dabo,] qu;e super oram semper mulctram complet. 
quemadmodum puer gavisus est et exsiliit et plausum dedit 
victor, sic ad matrem hinnulus adsiliat. 
quemadmodum indoluit animoque afflictus est 
alter, sic etiam puella nuptum expetita doleat. 
atque ex illo lempore primus inter pastores Daphnis ha- 
bitus est,] e£ Nympham, quamvis est adolescentulus ad- 
[buc, Naidem uxorem duxit. 


—— uDQ9OO α-----.--. 


PASTOR SIVE BUBULCI. 


IDYLLION IX. 
DAPHNIS ET MENALCAS. 


Bucolicum carmen cane, Daphni, tuque cantum incipe prior, 
cantum incipe prior, deinde se adjungito Menalcas, 
vitulos vaccis quando submiseritis , et non-fetis tauros. 
hi quidem simul pascantur et in frondibus errent 
nonrelinquentes gregem; mihique tu bucolicum carmen cane 
prior, tum vicissim respondeat Menalcas. 
DAPHNIS, 
suaviter vitulus mugit , suaviter etiam vacca, 
suaviter canit et fistula et bubulcus, suaviter etiam ego. 
est mihi ad aquam gelidam torus, in eo autem constipatze 
sunt] albarum vaccarum pulcre pelles, quas mihi omnes 
africus arbutum rodentes de scopulo dejecit. 
/Estatem torrentem ego tantum curo, 
quantum amans curaí patris matrisve monita audire. 
sic Daphnis cecinit mihi, tum sic Menalcas. 
MENALCAS. 
o JEtna mater mea , et ego pulcrum antrum inbabito 
cavo in saxo, et possideo tibi quantum in somnio 


THEOCRITI IDYLLION X. 41 


phon πολλὰς μὲν ὄις, πολλὰς δὲ χιμαίρας, 
ν μοι πρὸς χεφαλᾷ ; καὶ πρὸς ποσὶ χώεα χεῖται, 
ἐν πυρὶ δὲ δρυΐνῳ χόρια ζεῖ, ἐν πυρὶ δ᾽ αὖαι 
30 φαγοὶ χειμαίνοντος" ἔχω δέ τοι οὐδ᾽ ὅσον ὥραν 
χείματος 3) νωδὸς χαρύων ἀμύλοιο παρόντος. 
τοῖς μὲν ἐπεπλατάγησα xal αὐτίχα δῶρον ἔδωκα, 


Δάφνιδι μὲν χορύναν, τάν [kot πατρὸς ἔτραφεν d ἀγρός, 


αὐτοφυῆ, τὰν οὐδ᾽ ἂν ἴσως μωμάσατο τέχτων, 

45 τήνῳ δὲ στρόμθω καλὸν ὄστραχον, οὗ χρέας αὐτός 
σιτήθην πέτραισιν ἐν Ὑχαρίαισι δοχεύσας, 
πέντε ταμὼν πέντ᾽ οὖσιν’ 6 δ᾽ ἐγχαναχήσατο χόχλῳ. 


βωχολιχαὶ Μῶσαι, μάλα χαίρετε, φαίνετε δ᾽ ᾧδάν, 


τάν τοχ᾽ ἐγὼ τήνοισι παρὼν ἄεισα νομεῦσιν. 

30 μηχέτ᾽ ἐπὶ γλώσσας ἄχρας ὀλοφυγδόνα φύσης. 
τέττιξ μὲν τέττιγι φίλος, μύρμαχι δὲ μύρμαξ, 
ἴρακες δ᾽ ἴραξιν, ἐμὶν δέ τε Μῶσα xai ᾧδά. 
τᾶς μοι πᾶς εἴη πλεῖος δόμος" οὔτε γὰρ ὕπνος 
οὔτ᾽ ἔαρ ἐξαπίνας γλυχερώτερον, οὔτε μελίσσαις 

35 ἄνθεα, ὅσσον ἐμὶν Μῶσαι φίλαι" οὖς γὰρ δρῆτε 
γαθεῦσαι, τώςδ᾽ οὔτι ποτῷ δαλήσατο Κίρχα. 


---““ΦαρθΦ9 «α----- 


ΕΡΓΑΤΙΝΑΙ H ΘΕΡΙΣΤΑΙ. 


EIAYAAION Γ΄. 
ΜΙΛΩΝ ΚΑΙ ΒΑΤΤΟΣ. 


ΜΊΛΩΝ. 
Ἐργατίνα βουχαῖε, τί νῦν, ᾧζυρέ, πεπόνθεις; 
οὐθ᾽ ἐὸν ὄγμον ἄγειν ὀρθὸν δύνᾳ, ὡς τὸ πρὶν ἄγες, 
οὔθ᾽ ἅμα λᾳοτομεῖς τῷ πλατίον, ἀλλ᾽ ὑπολείπη, 
ὥςπερ ὄις ποίμνας ᾿ ἃς τὸν πόδα κάχτος ἔτυψεν. 
ὁ ποῖός τις δειλαῖε τύ γ᾽ ix μέσων ἄματος ἐσσῆ, 
ὃς vov ἀρχόμενος τᾶς αὕλαχος οὐχ ἀποτρώγεις: 
ΒΑΤΤΟΣ. ' 
Μίλων ὀψαμᾶτα, πέτρας ἀπόχομμ᾽ ἀτεράμνω, 
οὐδαμά τοι συνέδα ποθέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων ; 
ΜΊΛΩΝ, 
οὐδαμά. τίς δὲ πόθος τῶν ἔχτοθεν ἐργάτα ἀνδρί; 
BATTOZ. 
10 οὐδαμά vuv συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι᾽ ἔρωτα; 
ΜΊΛΩΝ. 
μηδέ γε συμθαίη χαλεπὸν χορίω χύνα γεῦσαι. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
ἀλλ᾽ ἐγώ, ὦ Μίλων, ἔραμαι σχεδὸν ἑνδεχαταῖος. 
ΝΊΛΩΝ. 
dx πίθω ἀντλεῖς δῆλον " ἐγὼ δ᾽ ἔχω οὐδ᾽ ἅλις ὄξος. 
ΒΑΤΤΟΣ. 
τοιγὰρ τὰ πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω ἄσκαλα πάντα. 
ΜΊΛΩΝ. 
1& τίς δέ τυ τᾶν παίδων λυμαίνεται; 
ΒΑΤΤΟΣ. 
á Πολυθδώτα, 
ἃ πρὰν ἀμάντεσσι παρ᾽ ἹἹπποχίωνι ποταύλει. 


apparet, multas oves, multasque capras, 
quarum mihi ad caput et ad pedes vellera jacent, 
et in igne ex lignis quernis accenso exta bulliunt , igne aridze 
fagi hieme concremantur ; curoque tibi ne tantillum qui- 
dem.] hiemem quantum edentulus nuces pulte ex amylo 
his applausi et statim donum dedi, [parata. 
Daphnidi quidem pedum, quod mihi patris ferebat ager, 
sponte natum , quod certe ne faber quidem reprehenderit , 
alteri autem conche pulcram testam , cujus carnem ipse 
comederam, in scopulis, prope Hycara captate, 
quam in quinque portiones dissecueram quinque preesenti- 
( bus; atque ille spiritum inflavit concha. 
bucolicee Musee , multum salvete , et carmen proferte, 
quod tunc ego illis praesens cecini pastoribus. 
ne amplius in lingua extrema pustulam produxeris. 
cicada ciícade amica est, formice; formica, 
accipitres accipitribus, mihi autem Musa et carmen. 
hac mihi tota sit plena domus; neque enim somnus 
neque ver subitum dulcius , neque apibus 
flores, quam mihi Musa estis carz ; quos enim adspicitis 
leto oculo, hos nihil veneno lLzserit Circe. 


OPERARII SIVE MESSORES. 
IDYLLION X. 
MILO ET BATTUS. 


MILO. 

Operarie arator, quid nunc, o miser, laboras? 
neque tuum sulcum ducere rectum potes, ut ante ducebas, 
neque pariter cum altero segetem secas , sed relinqueris , 
sicuti ovis ex grege , cujus pedem spina saucíiavit. 
qualis tu, miser, post meridiem eris, 
qui nunc incipiens sulcum non voras? 

BATTUS. 
Milo , messor indefesse , rupis duree fragmentum, 
numquamne tibi accidit, ut desiderares aliquem absentium? 


MILO. 
numquam. et quod desiderium rerum alienarum sif opera- 
BATTUS. [rio homini? 
numquamne quzso tibi accidit ut vigilares propter amo- 
MILO. [rem? 
neque etiam accidat; periculosum est, si cani corium gu- 
BATTUS. [standum dederis. 
verum ego, o Milo, amo propemodum undecimum diem, 
MILO. 
e dolio hauris manifesto ; ego vero ne aceti quidem satis ha- 
BATTUS. [beo. 
itaque quz ante fores meas sunt mihi a semente neglecta ja- 
MILO. [cent omnia. 
qua vero puella te cruciat ? 
BATTUS. 
filia Polybote, 


quae nuper metentibus ad Hippocionem tibia eanebat, 


22 GEOKPITOY EIAYAAION 1. 


MIAÓIN. 
εὖρε θεὸς τὸν ἀλιτρόν' ἔχεις πάλαι ὧν ἐπεθύμεις. 
μάντις τοι τὰν νύχτα χροϊξεῖται χαλαμαία. 
BATTOZ. 
«αὠμᾶσθαί μ᾽ ἄρχη τύ" τυφλὸς δ᾽ οὐχ αὐτὸς 6 Πλοῦτος, 
80 ἀλλὰ xa ὡφρόντιστος " Egex. μὴ δὴ μέγα μυθεῦ. 
ΜΊΙΛΩΝ. 
ob μέγα μυθεῦμαι" τὺ μόνον χατάθαλλε τὸ λᾶον, 
καί τι χόρας φιλιχὸν μέλος ἀμθάλευ - ἅδιον οὗτῶς 
ἐργαξῇ" καὶ μὰν πρότερόν ποχα μουσικὸς ἧςθα. 
- . BATTOZ. 
Μῶσαι Πιερίδες, συναείσατε τὰν ῥαδινάν uot 
25 παῖδ᾽- ὧν γάρ χ᾽ ἅψησθε, θεαί, καλὰ πάντα ποιεῖτε. 
Βομδύκα χαρίεσσα, Σύραν χαλέοντί τυ πάντες, 
ἰσχνάν, ἁλιόκαυστον, ἐγὼ δὲ μόνος μελίχλωρον. 
xal τὸ ἴον μέλαν ἐστὶ xai ἃ γραπτὰ ὑάκινθος, 
ἀλλ᾽ ἔμπας ἐν τοῖς στεφάνῳ τὰ πρᾶτα λέγοντι. 
80 ἃἁ αἷξ τὸν χύτισον, ὃ λύχος τὰν αἶγα διώχει, 
& γέρανος τὥροτρον, ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι., 
αἴθε μοι ἧς ὅσσα Κροῖσόν ποχά φαντι πεπᾶσθαι, 
χρύσεοι ἀμφότεροί x" ἀνεχείμεθα τᾷ ᾿Αφροδίτα, 
τὼς τὸ μὲν αὐλὸς ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον ἣ τύγε μᾶλον, 
35 σχῆμα δ᾽ ἐγὼ xat χαινὰς ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν ἀμύχλας. 
Βομθύχα χαρίεσο᾽, οἱ μὲν πόδες ἀστράγαλοι τεῦς, 
& φωνὰ δὲ τρύχνος" τὸν μὰν τρόπον οὐχ ἔχω εἰπεῖν. 
ΜΙΛΩΝ. 
j| καλὰς ἄμμι ποιῶν ἐλελήθει βῶχος ἀοιδάς. 
ὡς εὖ τὰν ἰδέαν τᾶς ἁρμονίας ἐμέτρησεν. 
40 ὦμοι τῷ πώγωνος, ὃν ἀλιθίως ἀνέφυσα. 
θᾷσαι δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῶ θείω Λυτιέρσα. 
Δάματερ πολύχαρπε πολύσταχυ,, τοῦτο τὸ λᾶον 
εὔεργόν τ᾽ εἴη xal χάρπιμον ὅττι μάλιστα. 


σφίγγετ᾽, ἀμαλλοδέται, τὰ δράγματα, μὴ παριών τις 


4p. εἴπη, σύχινοι ἄνδρες, ἀπώλετο χοῦτος ὁ μισθός, 
ἐς βορέαν ἄνεμον τᾶς χόρθυος ἃ τομὰ ὕμμιν 
ἢ ζέφυρον βλεπέτω’ πιαίνεται 6 στάχυς οὗτῶς. 
σῖτον ἀλοιῶντας φεύγοι τὸ μεσαμόδρινὸν ὕπνος: 
ἐχ χαλάμας ἄχυρον τελέθει ταμόςδε μάλιστα. 
50 ἄρχεσθ᾽ ἀμώοντας ἐγειρομένω χορυδαλλῷ;, 
xol λήγειν εὔδοντος, ἐλινῦσαι δὲ τὸ χαῦμα. 
εὐχτὸς ὃ τῷ βατράχω,, παῖδες, βίος" οὐ μελεδαίνει 
τὸν τὸ πιεῖν ἐγχεῦντα " πάρεστι γὰρ ἄφθονον αὐτῷ. 
χάλλιον, ὠπιμελητὰ φιλάργυρε, τὸν φακὸν ἕψειν' 
05 μὴ ᾽πιτάμης τὰν χεῖρα χαταπρίων τὸ χύμινον. 
ταῦτα χρὴ μοχθεῦντας ἐν ἁλίῳ ἄνδρας ἀείδειν. 
τὸν δὲ τεόν, βουχαῖε, πρέπει λιμιηρὸν ἔρωτα 
μυθίσδεν τᾷ ματρὶ xax" εὐνὰν ὀρθρευοίσα. 


. MILO. 
invenit deus sontem ; habes quod dudum cupiebas. 
mantis culmaria (locusta) tibi noctem illuminabit. 
BATTUS. 
irridere me incipis tu; οὐδοῦ autem non solus est Plutus, 
sed etiam improvidus Amor. noli jam te jactare. 
MILO. 
non me jacto; tu modo dejice segetem, 
et amatorium aliquod de puella carmen exordire; jucun- 
dius ita] opus facies; et profecto olim canendi artifex eras. 
BATTUS. 
Muse Pierides, canite mecum gracilem [ditis. 
puellam ; nam que vos , dee, attigeritis, pulcra omnia red- 
Bombyca venusta , Syram vocant te omnes, [loris. 
macilentam, sole adustam , ego solus melleam (mellei co- 
et viola nigra est et inscriptus hyacinthus, 
nihilo tamen minus prima corone nominant. 
capra cytisum , lupus capram sequitur, 
grus aratrum, at ego tui amore insanio. 
utinam mihi esset quantum Cresum olim aiunt possedisse, 
aurei ambo staremus Veneri consecrati , 
tu quidem tibiis habens et vel rosam vel malum, 
atego gestum saltantis et novos calceos in pede utroque 
Bombyca venusta , pedes tui sunt tali, 
vox dulcis; mores vero tui qui sint non habeo dicere. 
MILO. 
profecto pulcras nobis clam fecit bubulcus cantiones. 
quam scite numerorum rationem dimensus est ! 
heu mihi ob barbam meam , quam frustra alui! 
audi jam etiam hac qu: sunt divini Lytiersse. 

Ceres frugifera , spicifera , heec seges [grana. 
commodam 86 prebeat metentibus, et det quam plurima 
constringite, collectores, manipulos, ne quis praeteriens 

dicat : ficulnei homines, periit etiam heec merces. 
: ad boream ventum acervi sectura vobis 
vel Zephyrum, spectet : pinguescit sic arista. 
qui triturant frumentum, eos fugiat meridie somnus : 
ex culmo pales fiunt tunc facillime. 
incipere oportet messores , quum galerita excitatur, 
et desinere quum i//a dormit, quiescere medio sestu. 
optabilis es£ ran; vita , pueri : non curat 
qui potum infundat; nam affatim ei suppetit. 
age, o villice avare, jam lentes coque; 
vide ne vulneres manum diffindens cyminum. 
haec decet viros in solis s&estu laborantes cantare 
tuum autem , arator, famelicum amorem decet 
narrare matri in lecto mane vigilanti. 


THEOCRITI IDYLLION ΧΙ. ?3 


KYKAQOVW. 
EIAYAAION ΙΔ΄. 


Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφύχει φάρμαχον. ἄλλο, 
Νιχία, οὔτ᾽ ἔγχριστον, ἐμὶν δοχεῖ, οὔτ᾽ ἐπίπαστον, 
$ ταὶ Πιερίδες" χοῦφον δέ τι τοῦτο χαὶ ἀδύ 

voe ἐπ᾽ ἀνθ ὥποις, εὑρεῖν δ᾽ οὐ ῥάδιόν ἐντι. 

δ γινώσκειν δ᾽ οἶμαί τυ καλῶς ἰατρὸν ἐόντα 
καὶ ταῖς ἐννέα δὴ πεφιλαμένον ἔξοχα Μοίσαις. 
οὕτω γοῦν dieta διᾶγ᾽ 6 Κύχλωψ ὃ παρ᾽ ἁμῖν, 
ὠρχαῖος Πολύφαμος, ὅχ᾽ ἤ ἤρατο τᾶς Γαλατείας, 
ἄρτι γενειάσδων περὶ τὸ στόμα τὼς χροτάφως τε 

10 ἤρατο δ᾽ οὗ μάλοις οὐδὲ ῥόδῳ οὐδὲ χικίννοις, 
ἀλλ᾽ ὀρθαῖς μανίαις, ἁγεῖτο δὲ πάντα πάρεργα. 
πολλάχι ταὶ duc ποτὶ τωὔλιον αὐταὶ ἀπῆνθον 
χλωρᾶς ἐκ βοτάνας" ὃ δὲ τὰν Γαλάτειαν ἀείδων 
αὐτὸς ἐπ᾽ ἀιόνος χατετάχετο φυχιοέσσας 

15 ἐξ ἀοῦς, ἔχθιστον ἔχων ὑποχάρδιον ἕλχος 
Κύπριδος ix μεγάλας, τό οἱ ἥπατι πᾶξε βέλεμνον. 
ἀλλὰ τὸ φάρμαχον εὗρε, καθεζόμενος δ᾽ ἐπὶ πέτρας 
ὑψηλᾶς ἐς πόντον δρῶν ἄειδε τοιαῦτα. 

ὦ λευχὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ᾽ ἀποδάλλῃ; 

20 λευκοτέρα παχτᾶς ποτιδεῖν, ἁἀπαλωτέρα d ἀρνός, 
μόσχω γαυ ῥοτέρα, φιαρωτέρα ὄμφαχος ὠμᾶς. 
φοιτῆς δ᾽ αὖθ᾽ οὅτῶς, ὄχχα γλυχὺς ὕπνος ἔχη με, 
οἴχῃ δ᾽ ε ὑθὺς ἰοῖσ᾽, ὅχκα γλυκὺς ὕπνος ἀνῇ με, 
φεύγεις δ᾽ ὥςπερ ἄις πολιὸν λύχον ἀθρήσασα. 

25 ἠράσθην μὲν ἔγωγα τεοῦς, χόρα, ávixa πρᾶτον 
ἦνθες ἐμᾷ σὺν ματρὶ θέλοισ᾽ δαχίνθινα φύλλα 
ἐξ ὄρεος δρέψασθαι, ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν ἁγεμόνευον. 
παύσασθαι δ᾽ ἐςιδών τυ καὶ ὕστερον οὐδέ τί πα νῦν 
ἐχ τήνω δύναμαι᾽ τὶν δ᾽ οὐ μέλει οὐ μὰ Δί᾽ οὐδέν. 

“0 γινώσχω, χαρίεσσα xópa , τίνος οὔνεχα φεύγεις" 
οὔνεχά μοι λασία μὲν ὀφρὺς ἐπὶ παντὶ μετώπῳ 

ἐξ ὠτὸς τέταται ποτὶ θὥτερον ὦ ὡς μία μαχρά, 
εἷς δ᾽ ὀφθαλμὸς ἔπεστι, πλατεῖα δὲ ῥὶς ἐπὶ χείλει. 
ἀλλ᾽ ωὑτὸς τοιοῦτος ἐὼν βοτὰ χίλια βόσχω, 

35 χἦχ τούτων τὸ χράτιστον ἀμελγόμενος γάλα πίνω" 
τυρὸς δ᾽ οὐ λείπει μ᾽ οὔτ᾽ ἐν θέρει οὔτ᾽ ἐν ὀπώρᾳ, 
οὐ χειμῶνος ἄχρω" ταρσοὶ δ᾽ ὑπεραχθέες αἰεί. 
συρίσδεν δ᾽ ὡς οὔτις ἐπίσταμαι ὧδε Κυχλώπων, 
τίν, τὸ φίλον γλυχύμαλον, ἁμᾶᾷ κἠμαυτὸν ἀείδων 

«o πολλάχι νυχτὸς ἀωρί. τρέφω δέ τοι ἕνδεχα νεδρώς 


πάσας μαννοφόρως, καὶ σχύμνως τέσσαρας ἄρχτων. 


ἀλλ᾽ ἀφίχευ τὸ ποθ᾽ ἁμέ, καὶ ἑξεῖς οὐδὲν ἔλασσον, 
τὰν γλαυχὰν δὲ θάλασσαν la ποτὶ χέρσον ὀρεχθεῖν. 
ἅδιον ἐν τώντρῳ παρ᾽ ἐμὶν τὰν νύχτα διαξεῖς- 

ι0 ἕντι δάφναι τηνεῖ, ἔντι ῥαδιναὶ χυπάρισσοι, 
ἔντι μέλας χισσός, Iv. ἄμπελος & γλυχύκαρπος, 
ἔντι ψυχρὸν ὕδωρ, τό μοι & πολυδένδριος Αἴτνα 
λευχᾶς dx χιόνος ποτὸν ἀμύόρόσιον προΐητι. 
τίς x&v τῶνδε θάλασσαν ἔχειν 3) χύμαθ᾽ ἕλοιτο" 

so αἱ δέ τοι αὐτὸς" ἐγὼ δοχέω λασιώτερος ἦμεν, 


CYCLOPS. 
IDYLLION XI. 


Nullum amoris exstat remedium aliud , 
Nicia , neque quod inungi possit, 4 mihi videtur, neque 
quod adspergi,] nisi Musze; leneque hoc et jucundum 
est in potestate hominum , inventu autem facile non est. 
nosse id puto te probe, medicus quum sis, 
et novem sane eximie dilectus Musis. 
8ic quidem commodissime degebat Cyclops nostras, 
antiquus ille Polyphemus , quum amabat Galateam , 
modo pubescens circa os et tempora. . 
amabat autem non malis neque rosa neque cincinnis, 
sed nullis ambagibus utente furore, ducebatque omnía post- 
habenda.] szepe oves ad ovile ipsc redierunt 
viridi ex gramine; ille autem Galateam cantu celebrans 
ipse (solus) in litore algoso contabescebat 
inde ab aurora, infestissimum habens sub pectore vulnus 
Venere ex potenti, quod vulnus eiin hepate infixerat telum  : 
illius.] sed remedium invenit , sedensque in rupe 
pracelsa, in mare prospectans , talia canebat. 

o candida Galatea, quid amantem a te rejicis? 
candidior lacte coacto adspectu, tenerior agno, 
vitulo lascivior, splendidior uva immatura. 
venis sic huc, quum dulcis somnus me tenet, 
abis statim, quum dulcis somnus me relinquit, 
fugisque sicut ovis canum lupum conspicata. 
amore ego captus sum tui, puella, quum primum 
venisti mea cum matre, ut hyacinthina folia 
ex monte decerperes , atque ego vite dux eram. 
desinere autem , ubi te vidi, et postea et ne nunc quidem 
ab illo tempore possum ; tu vero non curas, per Jovem, non 
tantillum.] scio, formosa puella, quam ob rem me fugias : 
quod mihi hirsutum supercilium per totam frontem [gum, 
ab aure altera protensum est ad alteram aurem unum lon- 
unusque oculus fronti inest , et latus nasus supra labrum. 
verum ego idem, qui talis sum, oves mille pasco, 
et ex his lac optimum, quod mihi mulgeo, bibo; 
caseus non deficit me neque xtate neque auctumno, 
non hieme summa ; fiscellaeque sun? semper praegravatze. 
fistula canere ut nullus hic Cyclopum scio, 
ic, o carum pomum dulce, simul et me cantu celebrans 
scpe nocte intempesta. alo tibi undecim capreolos, 
omnes monilibus ornatos , et catulos quattuor ursarum. 
age veni tu ad nos, neque deteriore eris condicione, 
glaucumque mare sine ad litus intumescere. 
suavius in antro apud me noctem transiges; 
sunt lauri ibi, sunt procerc cupressi , 
est nigra hedera, est vitis dulces fructus ferens, 
est gelida aqua, quam mihi nemorosa /E£tna 
candida ex nive, potum ambrosium , mittit. 
quis in mari seu fluctibus vivere malit, quum his frui possit? 
sed si tibi ipse ego videar hirsutior esse, 


94 GEOKPITOY EIAYAAION. IB. 


ἕντι δρυὸς ξύλα μοι καὶ ὑπὸ σποδῷ da iuutov πῦρ’ 

καιόμενος δ᾽ ὑπὸ τεῦς xal τὰν ψυχὰν ἀν- “οἰμαν 

xal τὸν ἕν᾽ ὀφθαλμόν, τῶ μοι γλυχερώτερυ οὐδέν. 

ὦμοι, ὅτ᾽ οὐχ ἔτεχέν μ᾽ & μάτηρ βράγχι᾽ ἔχον «, 
65 ὡς χατέδυν ποτὶ τὶν xal τὰν χέρα τεῦς ἐφίλασα, 

αἱ μὴ τὸ στόμα λῆς, ἔφερον δέ τοι 1) χρίνα λευκά 

ἢ μάχων᾽ ἁπαλὰν ἐρυθρὰ πλαταγώνι᾽ ἔχοισαν. 

ἀλλὰ τὰ μὲν θέρεος, τὰ δὲ γίνεται ἐν χειμῶνι. 

ὥςτ᾽ οὐχ ἄν τοι ταῦτα φέρειν ἅμα πάντ᾽ ἐδυνάθην. 
60 νῦν μάν, ὦ χόριον, νῦν αὐτόγα νεῖν γε μαθεῦμαι, 

αἴχα τις σὺν ναὶ πλέων ξένος ὧδ᾽ ἀφίχηται, 

ὡς εἰδῶ,, τί ποθ᾽ ἁδὺ κατοιχεῖν τὸν βυθὸν ὕμμιν. 

ἐξένθοις, Γαλάτεια, χαὶ ἐξενθοῖσα λάθοιο, 

ὥςπερ ἐγὼ νῦν ὧδε καθήμενος, οἴκαδ᾽ ἀπενθεῖν 
66 ποιμαίνειν δ᾽ ἐθέλοις σὺν ἐμὶν ἅμα καὶ γάλ᾽ ἀμέλγειν, 

xal τυρὸν πᾶξαι τάμισον δριμεῖαν ἐνεῖσα. 

ἁ μάτηρ ἀδιχεῖ με μόνα, χαὶ μέμφομαι αὐτᾷ" 

οὐδὲν πήποχ᾽ ὅλως ποτὶ τὶν φίλον εἶπεν ὑπέρ μευ, 

χαὶ ταῦτ᾽ dun ἐπ’ ἅμαρ δρεῦσά με λεπτὸν ἐόντα. 
70 φασῶ τὰν χεφαλὰν xal τὼς πόδας ἀμφοτέρως μευ 

σφύσδειν, ὡς ἀνιαθῇ, ἐπεὶ κἠγὼν ἀνιῶμαι. 

ὦ Κύχλωψ, Κύκλωψ, πᾷ τὰς φρένας ἐχπεπότασαι; 

alx' ἐνθὼν ταλάρως τε πλέχοις χαὶ θαλλὸν ἀμάσας 


ταῖς ἄρνεσσι φέροις, τάχα xal πολὺ μᾶλλον ἔχοις νοῦν. 


76 τὰν παρεοῖσαν ἄμελγε" τί τὸν φεύγοντα διώχεις » 
εὑρήσεις Γαλάτειαν ἴσως χαὶ χαλλίον᾽ ἄλλαν. 
πολλαὶ συμπαῖσδέν με χόραι τὰν νύχτα χέλονται, 
χιχλίσδοντι δὲ πᾶσαι, ἐπεί x' αὐταῖς ὁπαχούσω. 
δῆλον ὅτ᾽ ἐν τᾷ γᾷ χἠγώ τις φαίνομαι ἦμεν. 

80 οὕτω τοι Πολύφαμος ἐποίμαινεν τὸν ἔρωτα 
μουσίσδων, ῥδον δὲ διᾶγ᾽ ἣ εἰ χρυσὸν ἔδωχεν. 


ΑΙΤΗΣ. 


EIAYAAION IP'. 


Ἤλυθες, ὦ φίλε xoüps , τρίτῃ σὺν νυχτὶ xal dot ; 
ἤλυθες" οἱ δὲ ποθεῦντες ἐν ἤματι γηράσχουσιν. 
ὅσσον ἔαρ χειμῶνος, ὅσον μᾶλον βραδύλοιο 
ἅδιον, ὅσσον ὄις σφετέρας λασιωτέρα ἀρνός, 

6 ὅσσον παρθενιχὴ προφέρει τριγάμοιο γυναιχός, 
ὅσσον ἔλαφροτέρη μόσχων νεύρός, ὅσσον ἀηδών 
συμπάντων λιγύφωνος ἀοιδοτάτη πετεηνῶν, 
τόσσον ἔμ᾽ εὔφρανας τὺ φανείς, σχιερὰν δ᾽ ὑπὸ φαγόν 
ἀελίου φρύγοντος δδοιπόρος ἔδραμον ὥς τις. 

10 εἴθ᾽ ὁμαλοὶ πνεύσειαν ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν "Ἔρωτες 
νῶιν, ἐπεσσομένοις δὲ γενοίμεθα πᾶσιν ἀοιδά" 

« οἵω δή τινε τώδε μετὰ προτέροισι γενέσθην 
« φῶθ᾽, ὁ μὲν εἴςπνηλος, φαίη χὡμυχλαΐσδων, 


i 


« τὸν δ᾽ ἕτερον πάλιν ὥς xev 6 Θεσσαλὸς εἴποι ἀΐταν. 


I$ « ἀλλήλους δ᾽ ἐφίλησαν ἴσῳ ζυγῷ. ἦ ῥα τότ᾽ ἔσσαν 
« γρύσειοι πάλιν ἄνδρες, ὅτ᾽ ἀντεφίλησ᾽ 6 φιληθείς. » 
εἰ γὰρ τοῦτο, πάτερ Κρονίδα, πέλοι, el γάρ, ἀγήρῳ 


sunt querna ligna mihi e£ sub cinere inexstinctus /7:i: ., 
exurique abs te vel animam meam paterer 
atque unicum oculum, quo mihi dulcius niil. 
hei mihi, quod non peperit me mater cum branchiis , 
ut subirem undas ad te ac manum tuam oscularer, 
si os nolles, et ferrem tibi vel lilia candida 
vel papaver tenerüm , quod rubra crepitacula habet. 
at illa quidem :estate , heec nascuntur hieme, 
ut non tibi hec afferre simul omnia potuissem. 
nunc profecto , o puella , nunc extemplo natare discam , 
si quis hospes nave vectus huc advenerit , ] 
ut sciam , quee tandem voluptas si£ vobis habitarein proíun- 
do.) egrediaris, Galatea, et egressa obliviscaris , 
Sicut ego nunc hic sedens, domum redire; 
et pascere velis mecum simul et lac mulgere, 
et caseum premere coagulo acri immisso. 
mater sola me injuria afficit, et incuso eam ; 
nihil i//a umquam omnino amabile tibi dixit de me, 
idque in dies videns me macie tenuatum. 
dicam caput et pedes ambos meos 
graviter dolere, ut crucietur, quoniam et ego crucior. 
o Cyclops, Cyclops, quo mens tibi avolavit? 
si e vestigio calathos texeres et frondes desectas 
agnis ferres , forsitan etiam multo magis saperes. 
praesentem mulge; quid fugientem persequeris ὃ 
invenies Galateam forsitan etiam pulcriorem aliam. 
mult:e puelle , ut secum noctem colludam , invitant 
et effuse rident omnes, quum iis auscultaverim. 
nimirum in terra et ego aliquis videor esse. 
sic Polyphemus pascebat amorem 
cantillando, commodius que degebat quam si aurum dedisset. 


AITES. 


IDYLLION XII. 


Venisti, cere puer, tertiam post noctem et auroram? 
venisti : qui desiderio flagrant, uno die senescunt. 
quanto ver hieme, quanto malum pruno 

suavius, quanto ovis suo agno villosior es/, 

quanto virgo prestat ter nupt:e mulieri, 

quanto velocior vitulis hinnulus, quantum luscinia 
canora cantu omnes volucres superat , 

tantum me exhilarasti tu , quum venisti, et sub umbrosam 
fagum] sole torrente sicut viator properavi. 

utinam concordes adspirent utrique Amores 

nostrüm , et posteris omnibus fiamus cantilena : 

« quale illud fuit inter priores homines [lingua loquens, 

« amicorum par! alter εἴςπνηλος (amans) dixerit Amyclaa 
« alterum contra Thessalus vocaverit ἀίταν (amasium). 

« mutuo i//i sese amarunt pari jugo. profecto tum fuerunt 

« aurei iterum homines, quum vicissim amavit amatus. » 
utinam hoc, o pater Jupiter, fiat, utinam, o dii senii expertes 


THEOCRITI IDYLLION XIII. 25 


ἀθάνατοι, γενεαῖς δὲ διηχοσίαισιν ἔπειτα 
ἀγγείλειεν ἐμοί τις ἀνέξοδον elc Ἀχέροντα" 

30 « $ σὴ νῦν φιλότης xal τοῦ χαρίεντος ἀΐτεω 
« πᾶσι διὰ στόματος. μετὰ δ᾽ ἠιθέοισι μάλιστα. » 
ἀλλ᾽ ἤτοι τούτων μὲν ὑπέρτεροι οὐρανίωνες 
ἔσσονθ᾽ ὡς ἐθέλοντι’ ἐγὼ δὲ σὲ τὸν xav αἰνέων 
ψεύδεα ῥινὸς ὕπερθεν ἀραιᾶς ox ἀναφύσω. 

25 ἣν γὰρ xai τι δάχης, τὸ μὲν ἀδλαθὲς εὐθὺς ἔθηκας, 
διπλάσιον δ᾽ ὥνασας, ἔχων δ᾽ ἐπίμετρον ἀπῆνθον. 

Νισαῖοι Μεγαρῆες ἀριστεύοντες ἐρετμοῖς, 

ὄλδιοι οἰχείοιτε, τὸν ᾿Αττιχὸν ὡς περίαλλα 
ξεῖνον ἐτιμήσασθε Διοχλέα τὸν φιλόπαιδα. 

30 αἰεί of περὶ τύμδον ἀολλέες εἴαρι πράτῳ 
χοῦροι ἐριδμαίνοντι φιλήματος ἄχρα φέρεσθαι. 
ὃς δέ xe προςμάξη γλυχερώτερα χείλεσι χείλη, 
βριθόμενος στεφάνοισιν ἐὰν ἐς μητέρ᾽ ἀπῆνθεν. 
ὄλθιος, ὅςτις παισὶ φιλήματα χεῖνα διαιτᾷ. 

35 ἦ που τὸν χαροπὸν Γανυμήδεα πόλλ᾽ ἐπιδωτᾶ 
Λυδίῃ ἶσον ἔχειν πέτρη στόμα, χρυσὸν ὁποίῃ 
πεύθονται μὴ φαῦλος ἐτήτυμον ἀργυραμοιθοί. 


ΥΛΑΣ. 
EIATAAION IT". 


Οὐχ ἁμῖν τὸν Ἔρωτα μόνοις ἔτεχ᾽, ὡς ἐδοχεῦμες, 
Νιχία, ᾧ ᾧ τινι τοῦτο θεῶν ποκα τέχνον ἔγεντο " 
οὐχ ἁμῖν τὰ χαλὰ πράτοις χαλὰ φαίνεται ἦμεν, 
ot θνατοὶ πελόμεσθα, τὸ δ᾽ αὔριον οὐχ ἐςορῶμες" 
& ἀλλὰ χαὶ ᾿Ὠμφιτρύωνος ὃ 5 χαλχιοχάρδιος υἱός, 
ὃς τὸν λῖν ὑπέμεινε τὸν ἄγριον, ἤρατο παιδός, 
τῷ yap ἰεντος Ὕλα, τῶ τὰν πλοχαμῖδα φορεῦντος, 
χαί νιν πάντ᾽ ἐδίδαξε, πατὴρ ὡςεὶ φίλον υἷα, 
ὅσσα μαθὼν ἀγαθὸς χαὶ ἀοίδιμος αὐτὸς ἔγεντο" 
το χωρὶς δ᾽ οὐδέποχ᾽ ἧς, οὔτ᾽ sl μέσον ἄμαρ porro, 
οὔθ᾽ ὁπόχ᾽ ἃ λεύκιππος ἀνατρέχοι ἐς, Διὸς Ἀώς, 
οὔθ᾽ ὁπόχ᾽ ὀρτάλιχοι μινυροὶ ποτὶ χοῖτον δρῶεν, 
σεισαμένας πτερὰ ματρὸς. ἐπ᾿ αἰθαλόεντι πετεύρῳ, 
ὡς αὐτῷ χατὰ θυμὸν 6 παῖς πεποναμένος εἴη, 
15 αὐτῷ δ᾽ εὖ ἕλχων ἐς ἀλαθινὸν d ἄνδρ᾽ ' ἀποβαίη. 
ἀλλ᾽ ὅτε τὸ χρύσειον à ἔπλει μετὰ χῶας [ἥσων 
Αἰσονίδας, οἱ δ᾽ αὐτῷ ἀριστῆες συνέποντο, 
πασᾶν ix πολίων προλελεγμένοι, ὦ ὧν ὄφελός Tt, 
ἵἴχετο χὡ ταλαεργὸς ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν Ἰωλχόν 
40 Ἀλχιήνας υἱὸς Μιδεάτιδος ἡρωίνας. 
σὺν δ᾽ αὐτῷ χατέῤαινεν Ὕλας εὕὔεδρον ἐς Ἀργώ, 
ἅτις Κυανεᾶν οὐχ ἥψατο συνδρομάδων ναῦς, 
ἀλλὰ διεξάιξε, βαθὺν δ᾽ εἰςέ Spas Φᾶσιν, 
αἰετὸς ὃς μέγα λαῖτμα" ἀφ᾽ ὦ τότε χοιράδες ἔσταν. 
48 μος δ᾽ ἀντέλλοντι Πελειάδες, ἐσχατιαὶ δέ 
ἄρνα νέον βόσχοντι, τετρα μμένω εἴαρος ἤδη; 
τᾶμος ναυτιλίας μιμνάσχετο θεῖος ἄωτος 
ἡρώων, χοίλαν δὲ χαθιδρυνθέντες ἐς Ἀργώ 


immortales, et post ducenta 8850118 denique 

nuntium hunc mihi ferat aliquis irremeabilem ad Ache- 

rontem :] « tuus nunc amor et venusti amasii 

« omnibus est in ore, et maxime juvenibus. » 

verum harum rerum domini cclicolas 

erunt sicuti volent ; ego autem te formosum laudibus cele. 

brans] mendacii signa super nasum tenerum non proferam. 

nam etsi aliqua in reme lcseris, illud innoxium statim [red- 

didisti,] et duplojuvisti, οἱ cum incremento amoris discessi. 
Nisai Megarenses, qui arte remigandi preestatis , 

felices habitetis , illum Atticum quod eximio 

hospitem honore ornastis Dioclem puerorum amatorem. 

semper circa illius tumulum congregati vere primo 

pueri certant osculi praemia reportare. 

qui autem applicuerit dulcius labris labra , 

oneratus coronis suam ad matrem revertitur. 

beatus ille, qui pueris de osculis illis arbiter est. 

sane , opinor, czesium Ganymedem multum invocat , 

ut Lydio lapidi par os habeat, quo /apide aurum, 

num viliatum sit, vere explorant argentarii. 


— 9 m — 


HYLAS. 
IDYLLION XIII. 


Non nobis solis Amorem peperit , ut arbitrahamur, 

Nicia, cuicunque tandem deorum hic puer natus est ; 

non nobis pulcra primis pulcra videntur esse, 

qui mortales sumus e£ crastinum non vié'emus; 

sed etiam Amphitryonis zenei pectoris filius, 

qui seevum leonem sustinuit, amavit puerum, 

formosum Hylan, capillos in cincinnum nexos gestantem, 
et eum omnia edocuit, sicut pater carum filium, 

quibus perceptis vir bonus et celebris ipse effectus erat ; 
numquam ab eo discedebat, neque si medius dies surgeret, 
necquum albis quadrigis Aurora in Jovis edes adscenderet, 
nec quum pulli avium pipientes ad nidum resplcerent , 
quatiente alas matre in fuliginosa trabe, 

ut sibi ex sententia puer elaboratus esset , 

sibique recte trahens (pari fortitudine) vir verus evaderet. 
sed quum ad aureum vellus petendum navigaret Iason 
4Esonides, ipsumque principes viri sequerentur, 

omnibus ex urbibus secundum ordinem electi , qui virtute 
preestarent,] venit etiam laborum patiens vir in divitem lol- 
cum] Alcmen: filius Mideatidis heroine; 

cum eoque conscendit Hylas firmam Argo, 

qui navis Cyaneas concurrentes non attigit , 

sed perrupit , et in profundum ingressa est Phasin, 
tamquam aquila per magnos fluctus; ex quo tum petrae 
constitere.] quum autem Pleiades oriuntur, et extremi agri 
agnos juvenculos pascunt, vertente jam vere, 

tum navigationis meminerat divinus flos 

heroum, cavaque in Argo collocati 


46 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION IA. 


Ἑλλάςποντον ἴχοντο νότῳ τρίτον ápap ἀέντι, 

80 εἴσω δ᾽ ὅρμον ἔθεντο Προποντίδος, ἔνθα Κιανῶν 
αὔλακας εὐρύνοντι βόες τρίδοντες ἄροτρον. 
ἐχθάντες δ᾽ ἐπὶ θῖνα xav ζυγὰ δαῖτα πένοντο 
δειελινόν, πολλοὶ δὲ μίαν στορέσαντο χαμεύναν. 
λειμὼν γάρ σφιν ἔχειτο, μέγα στιδάδεσσιν ὄνειαρ, 

35 ἔνθεν βούτομον ὀξὺ βαθύν τ᾽ ἐτάμοντο χύπειρον. 
χῴχεθ᾽ Ὕλας 6 ξανθὸς ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἰσῶν 
αὐτῷ 0 Ἣ ραχλῆι χαὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι, 
ot μίαν ἄμφω ἑταῖροι ἀεὶ δαίνυντο τράπεζαν, 
χάλχεον ἄγγος ἔχων. τάχα δὲ χράναν ἐνόησεν 

40 ἡμένῳ ἐν χόρτω" περὶ δὲ θρύα πολλὰ πεφύχει, 
χυάνεόν τε χελιδόνιον χλοερόν τ᾽ ἀδίαντον 
xal θάλλοντα σέλινα xal εἴἷλιτενὴς ἄγρωστις. 
ὕδατι δ᾽ ἐν μέσσῳ Νύμφαι χορὸν ἀρτίζοντο, 
Νύμφαι ἀχοίμηγτοι. δειναὶ θεαὶ ἀγροιώταις, 

45 Εὐνείχα xai Μαλὶς ἔαρ θ᾽ δὁρόωσα Νυχεία. 

Tot ὃ χοῦρος ἐπεῖχε ποτῷ πολυχανδέα χρωσσόν 
βάψαι ἐπειγόμενος, ταὶ δ᾽ ἐν χερὶ πᾶσαι ἔφυσαν " 
πασάων γὰρ ἔρως ἁπαλὰς φρένας ἀμφεχάλυψεν 
Ἀργείῳ ἐπὶ παιδί. χατήριπε δ᾽ ἐς μέλαν ὕδωρ 

ὅ0 ἀθρόος, ὡς ὅτε πυρσὸς ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἤριπεν ἀστήρ 
ἀθρόος ἐν πόντῳ, ναύταις δέ τις εἶπεν ἑταίροις" 


a χουφότερ᾽ ὦ παῖδες, ποιεῖσθ᾽ ὅπλα, πλευστιχὸς εὕρος. » 


Νύμφαι μὲν σφετέροις ἐπὶ γούνασι χοῦρον ἔχοισαι 
δαχρυόεντ᾽ ἀγανοῖσι παρεψύχοντ᾽ ἐπέεσσιν. 

655 Ἀμφιτρυωνιάδας δὲ ταρασσόμενος περὶ παιδί 
ᾧχετο, Μαιωτιστὶ λαδὼν εὐκαμπέα τόξα 
xal ῥόπαλον, τό οἷ αἰὲν ἐχάνδανε δεξιτερὰ χείρ. 
τρὶς μὲν “Ὕλαν ἄυσεν, ὅσον βαρὺς ἤρυγε λαιμός" 
τρὶς δ᾽ ἄρ᾽ 6 παῖς ὑπάχουσεν, ἀραιὰ δ᾽ ἵχετο φωνά 

eo ἐξ ὕδατος, παρεὼν δὲ μάλα σχεδὸν εἴδετο πόῤῥω. 
ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ ἠυγένειος ἀπόπροθι λὶς ἐςαχούσας 
νεδρῶ φθεγξαμένας τις ἐν ὥρεσιν ὠμοφάγος Aic 
ἐξ εὐνᾶς ἔσπευσεν ἑτοιμοτάταν ἐπὶ δαῖτα, 
Ἡραχλέης τοιοῦτος ἐν ἀτρίπτοισιν ἀχάνθαις 

es παῖδα ποθῶν δεδόνατο, πολὺν δ᾽ ἐπελάμδανε χῶρον. 
σχέτλιοι οἱ φιλέοντες * ἀλώμενος ὅσσ᾽ ἐμόγησεν 

: ὥρεα καὶ δρυμώς, τὰ δ᾽ Ἰάσονος ὕστερα πάντ᾽ ἧς, 

ναῦς γέμεν ἄρμεν᾽ ἔχοισα μετάρσια τῶν παρεόντων, 
ἱστία δ᾽ ἠίθεοι μεσονύχτιον ἐξεπάειρον 

γυ Ἡραχλῇα μένοντες. ὃ δ᾽ & πόδες &yov ἐχώρει 
μαινόμενος " χαλεπὰ γὰρ ἔσω θεὸς Ese ἄμυσσεν. 
οὕτω μὲν χάλλιστος Ὕλας μαχάρων ἀριθμεῖται : 
Ἡραχλέην δ᾽ ἥρωες ἐχερτόμεον λιποναύταν, 
οὕνεχεν ἡρώησε τριακοντάζυγον Ἀργώ, 

vy πεζᾶ δ᾽ ἐς Κόλχως τε xal ἄξενον ἵχετο Φᾶσιν. 


— “ΞΡ 00 αε-----. 


in Hellespontum venerunt Noto tertium diem flante , 

et subierunt stationem navalem intra Propontidem, ubi 
Cianorum] sulcos latos ducunt boves terentes aratra. 
egressi in li(tus secundum transtra coenam sibi parabant 
vespertinam multique unum straverunt sibi torum. 
pratum enim iis patebat , magnum toris commodum; 

unde butomum acutum densumque sibi resecuerunt cype- 
rum.] et abiit Hylas flavus aquam ad ccenam allaturus 
ipsique Herculi et constanti Telamoníi, 

qui uni ambo socii semper accumbebant mense, 

seneum vas habens. mox autem fontem vidit 

in depresso septo; circum autem ulvi multz nat: erant , 
ceeruleumque chelidonium virideque adiantum 

et virens apium et late serpens agrostis. 

in media autem aqua Nymph:ze chorum instituebant , 
Nymphe pervigiles , metuendz rusticis dez, 

Eunica et Malis verque oculis suis referens Nychea. 

sane quidem puer admovit aqu: potabili urnam valde capa- 
cem ,] immergere eam cupiens, sed illzte omnes manui ejus 
adhseserunt ;] omnium enim: teneras mentes amor occuparat 
in conspectu Argivi pueri; hic autem delapsus est in undas 
nigrantes] praceps , ut quum rutilans de ccelo decidit stella 
praeceps in mari , et inter nautas socios alius alii dicit : 

« leviora, o pueri, vobis facite armamenta : secundus erit 
« ventus. »] Nymph:e suo in gremio puerum tenentes 
lacrimantem blandis consolabantur verbis : 
Amphitryoniades autem animo perturbatus ob puerum , 
abiit, sumpto arcu more Scytharum sinuato, 

et sumpta clava, quam semper dextra ejus manus capiebat. 
ter Hylan clamavit , quantum grave guttur valebat , 

et ter puer auscultavit, exilisque venit vox 

ex undis, et quum proxime adesset, procul abesse videba- 
tur.) veluti quum hene barbatus leo , procul audito 
hinnuli clamore, quum leo cruentus in montibus 

ex cubili ruit paratissimam ad ccnam, 

talis Hercules per invios gentes [obtinebat. 
pueri desiderio agitatus erat, multamqueregionem errando 
miseri sunt amantes ! quantum ille toleravit errans 

per montes et saltus! Iasonisque res prorsus posthabuit. 


navis, omni apparatu instructa , plena erat iis qui aderant ; 


velaque juvenes dederunt , quum usque ad mediam noctem 
Herculem exspectassent. at hic quo pedes ferebant pergebat 
furibundus ; nam seva dea intus ei jecur laniabat. 

sic pulcerrimus Hylas deorum beatorum aliquis numeratur , 
Herculem autem heroes criminabantur, ut navis desertorem, 
quod retardaverat Argo triginta transtris instructam, [venit. 
et pedestri itinere ad Colchos et inhospitalem Phasin per- 


— d 990«m-—— 


THEOCRITI IDYLLION XIV. . 47 


ΚΥΝΙΣΚΑΣ ΕΡΩΣ 


Η 
ΘΥΩΝΙΧΟΣ. 


EIAYAAION IA'. 
AIZXINHZ ΚΑΙ GYONIXOZ. 


AIZXINHZ. 
Χαῖρεν πολλὰ τὸν ἄνδρα Θυώνιχον. 
ΘΥΩΝΊΧΟΣ. 
ἀλλά τοι αὐτά, 
Αἰσχίνα. 
AIZXINHZ. 
ὡς χρόνιος. 
ΘΥΩΝΙΧΟΣ. 
χρόνιος; τί δέ τοι τὸ μέλημα ; 
AIZXINHZ. 
πράσσομες οὐχ ὡς λῷστα, Θυώνιχε. 
ΘΥΩΝΊΧΟΣ. 
ταῦτ᾽ ἄρα λεπτός, 
y μύσταξ πολὺς οὗτος, ἀυσταλέοι δὲ χίχιννοι. 
& τοιοῦτος πρώαν τις ἀφίχετο Πυθαγοριχτάς, 
ὠχρὸς κἀνυπόδατος * ᾿Αθηναῖος δ᾽ ἔφατ᾽ ἦμεν. 
ἤρατο μὰν xat τῆνος, ἐμὶν δοκεῖ, ὀπτῶ ἀλεύρω. 
AIZXINHZ. 
παίσδεις, ὥγαθ᾽, ἔχων ἐμὲ δ᾽ ἃ χαρίεσσα Κυνίσχα 
ὑδρίσδει " λασῶ δὲ μανείς ποκα,, θρὶξ ἀνὰ μέσσον. 
ΘΥΩΝΊΧΟΣ. 
10 τοιοῦτος μὲν ἀεὶ τύ, φίλ᾽ Αἰσχίνα, ἁσυχᾷ ὀξύς, 
πάντ᾽ ἐθέλων κατὰ καιρόν" ὅμως δ᾽ εἶπον, τί τὸ χαινόν; 
AIZXINHZ. 
Ὡργεῖος χἠγὼ xa 6 Θεσσαλὸς ἱπποδιώχτας 
ἵλπις xat Κλεύνιχος ἐπίνομες 6 στρατιώτας 
ἐν χώρῳ παρ᾽ ἐμίν, δύο μὲν χατέχοψα νεοσσώς 
15 θηλάζοντά τε χοῖρον, ἀνῷξα δὲ Βύδλινον αὐτοῖς 
εὐώδη.) τετόρων ἐτέων, σχεδὸν ὄςς ἀπὸ λανῶ. 
βολόός, χτείς, κοχλίας ἐξηρέθη - ἧς πότος ἁδύς. — 
ἤδη δὲ προϊόντος, ἔδοξ᾽ ἐπιχεῖσθαι ἄχρατον 
ὥτινος ἤθελ᾽ Éxaacoc - ἔδει μόνον ᾧτινος εἰπεῖν. 
80 ἄμμες μὲν φωνεῦντες ἐπίνομες, ὡς ἐδέδοχτο᾽ 
& δ᾽ οὐδὲν, παρεόντος ἐμεῦ. τίν᾽ ἔχειν με δοκεῖς νοῦν; 
οὗ φθεγξῇ ; λύχον εἶδες, ἔπαιξέ τις. ὡς σοφός, εἶπεν 
χἠφᾶπτ᾽" εὐμαρέως κεν ἀπ᾽ αὐτᾶς xoi λύχνον ἅψας. 
ἔντι Αύχος, Λύχος ἐντί, Λάθα τῶ γείτονος υἷός, 
26 εὐμάχης, ἁπαλός, πολλοῖς δοχέων χαλὸς Tutv' 
τούτω τὸν χλύμενον χατετάχετο τῆνον ἔρωτα - 
ἁμῖν τοῦτο δι᾽ ὠτὸς ἔγεντό moy! ἀσυχᾷ οὗτῶς, 
οὐ μὰν ἐξήταξα μάταν εἰς ἄνδρα γενειῶν. 
ἤδη δ᾽ ὧν πόσιος τοὶ τέτταρες ἐν βάθει ἦμες, 
30 y Λαρισσαῖος τὸν ἐμὸν Λύχον δεν ἀπ᾽ ἀρχᾶς, 
εσσαλιχόν τι μέλισμα, καχαὶ φρένες " ἁ δὲ Κυνίσχα 
ἔχλαεν ἐξαπίνας θαλερώτερον ἢ παρὰ ματρί 
παρθένος ἑξαέτις χόλπων ἐπιθυμήσασα, 


CYNISC/E AMOR 


SEU 
THYONICHUS. 
IDYLLION XIV. 
AJESSCHINES ET THYONICHUS. 


JESCHINES. [jubeo. 
Eccum quem exspectabam Thyonichum salvere multum 
THYONICHUS. 
ego vero tibl eadem opto 
o /Esclüines. 
JESCHINES. 
Quam serus! 
THYONICHUS. 
Serus? que es/ ista tua sollicitudo? 
JESCHIN ES. 
non optime nobiscum agitur, Thyoniche. 
THYONICHUS. 
propterea igitur macer es, 
et ista barha inculta horret , squalidique capilli. 
talis nuper huc venit Pythagoricus quidam , 
pallidus et discalceatus; Atheniensem se esse dicebat. 
appetebat sane et ille , μέ mihi videtur, tostam farinam. 
ZESCHINES. (mosa scilicet Cynisca 
jocandi, o bone, tu semper materiam habes; me vero for« 
contumeliose fastidit ; clam aliquando in insaniam incidam, 
THYONICHUS. [crinis in medio. 
talis tu semper es, care JEschines, paululum iracundus, 
omnia volens £ibi commoda esse; dic tamen, quid istud no- 
JESCHIN ES. [vum? 
Argivus ille et ego et Thessalus ille equitandi artifex 
Apis et Cleonicus miles potabamus 
domi apud me. duos mactaveram pullos gallinaceos 
lactentemque porcellum, et Byblinum vinum iis aperueram 
odorum , quattuor annorum , prope tanquam a torculari. 
bulbi, pectines, cochlez& apponebantur. erat compota- 


tio dulcis. 1. jam progressa compotatione visum est infundi 
merum] in cujuscunque Aonorem quisque vellet ; oportebat 


modo dicere, in cujus.] nos quidem nomina edentes bibeba- 


mus, ut visum erat;) ilia autem nullum edidi*, licet ego ades- 
sem. quo animo id accepisse me putas?] non loqueris? lu- 
pum vidisti, jocatus est aliquis. quam £u sapiens! inquit Cy- 
nisca) et erubuit; facile ex ea vel lucernam accendere po- 
tuisses.] est Lycus, Lycusest, Lab: vicini filius 

procerus, mollis , qui multis videtur pulcer esse; 

hujus praeclaro isto amore contabescebat ; 

idque nobis aliquando sic clanculum ad aures pervenit , 
non tamen rem exploravi, frustra usque ad virilem etatem 
barbam alens.] jam igitur nos quattuor probe poti eramus, 
et Larisszeus istum meum Lycum denuo repetebat , 
Thessalicum quoddam scomma! malignus iste homo! C ynisca 
autem] flebat subito profusius quam apud matrem 

puella sex annorum , gremium matris appetens. 


28 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION IA. 


τᾶμος ἐγώ, τὸν ἴσας τύ, Θυώνιχε, πὺξ ἐπὶ χόῤῥας 

35 ἥλασα, χἄλλαν αὖθις" ἀνειρύσσασα δὲ πέπλως 
ἔξων ἀπῴχετο θᾶσσον. ἐμὸν xaxóv, οὗ τοι ἀρέσχω ; 
ἄλλος τοι γλυχίων ὑποχόλπιος ; ἄλλον ἰοῖσα 
θάλπε φίλον " τήνῳ τὰ σὰ δάχρυα μᾶλα ῥέοντι. 
μάσταχα δοῖσα τέχνοισιν ὑπωροφίοισι χελιδών 

40 ἅψοῤῥον ταχινὰ πέτεται, βίον ἄλλον ἀγείρειν" 
ὠχυτέρα μαλαχᾶς ἀπὸ δίφραχος ἔδραμε τήνα 
ἰθὺ δι’ ἀμφιθύρου xal δικλίδος, & πόδες ἄγον. 
αἶνός θην λέγεταί τις, ἔδα κένταυρος ἀν᾽ ὕλαν. 
εἴχατι, ταίδ᾽ ὀχτώ, ταίδ᾽ ἐννέα, ταίδε δέχ᾽ ἄλλαι, 

46 σάμερον ἑνδεχάτα, ποτίθες δύο, xat δύο μᾶνες, 
ἐξ ὦ ἀπ᾽ ἀλλάλων, οὐδὲ Θρᾳκιστὶ χέχαρμαι. 
οἵ δὲ Αύχος νῦν πάντα, Λύχῳ xal νυκτὸς ἀνῷχται" 
ἄμμες δ᾽ οὔτε λόγω τινὸς ἄξιοι οὔτ᾽ ἀριθματοί, 
δύστανοι Μεγαρῆες ἀτιμοτάτη ἐνὶ μοίρῃ. 

60 xel μὲν ἀποστέρξαιμι, τὰ πάντα xev ἐς δέον ἕρποι " 
νῦν δὲ πόθεν; μῦς, avri, Θυώνιχε, γεύμεθα πίσσας. 
χὥτι τὸ φάρμαχόν ἐστιν ἀμηχανέοντος ἔρωτος, 
οὐχ οἶδα. πλὰν Σῖμος. ὃ τᾶς ᾿Επιχάλχω ἐρασθείς, 
ἐχπλεύσας ὑγιὴς ἐπανῆλθ᾽, ἐμὸς ἁλικιώτας. 

65 πλευσοῦμαι χἠγὼ διαπόντιος, οὔτε χάχιστος 
οὔτε πρᾶτος ἴσως, ὁμαλὸς δέ τις, ὁ στρατιώτας. 

evYaNIXOz. 
ὦφελε μὰν χωρεῖν κατὰ νοῦν τεὸν ὧν ἐπιθυμεῖς, 
Αἰσχίνα. εἰ δ᾽ οὗτῶςς ἄρα σοὶ δοκεῖ ὥςτ᾽ ἀποδαμεῖν, 
“μισθοδότας Πτολεμαῖος ἐλευθέρῳ οἷος ἄριστος, 

60 εὐγνώμων, φιλόμουσος,, ἐρωτικός, εἰς Gxpov ἁδύς, 
εἰδὼς τὸν φιλέοντα, τὸν οὐ φιλέοντ᾽ ἔτι μᾶλλον, 
πολλοῖς πολλὰ διδούς, αἰτεύμενος οὐχ ἀνανεύων, 
οἷα χρὴ βασιλῆ᾽ " αἰτεῖν δὲ δεῖ οὐχ ἐπὶ παντί, 
Αἰσχίνα. ὥςτ᾽ εἴ τοι χατὰ δεξιὸν ὦμον ἀρέσχει 

eo λῶπος ἄκρον περονᾶσθαι, ἐπ᾽ ἀμφοτέροις δὲ βεθαχώς 
τολμασεῖς ἐπιόντα μένειν θρασὺν ἀσπιδιώταν, 

ἃ τάχος εἰς Αἴγυπτον. ἀπὸ χροτάφων πελόμεσθα 
πάντες γηραλέοι, xal ἐπισχερὼ ἐς γένυν ἕρπει 
λευχαίνων ὃ χρόνος. ποιεῖν τι δεῖ, & γόνυ χλωρόν. 


tum ego , quem nosti tu , Thyoniche , pugnum ei in os 

impegi, et iterum; atque illa succinctis vestibus 

foras abiit ocius. mea pestis , non tibi placeo? 

alius tibi dulcior in gremio? alium age 

fove amicum; ille est cui destillantes lacrims»e tuzee poma 

sunt.] alimento dato pullis sub tecto hirundo 

ultro citroque celeriter volat, aliud aique aliud pabulum 

collectura :) celerior illa e molli sella cucurrit 

recta per vestibulum et fores extimas , quo pedes ferebant. 

in proverbio quidem est : abiit centaurus in silvam. 

viginti sunt dies, huc octo , huc novem, huc decem alii , 

hodie undecimus est , adde duos, et duo menses sunt, 

ex quo disjuncti sumus, neque Thracico more tonsus sum, 

illi nunc Lycus instar omnium est , Lyco etiam nocte porta 

patet ;] nos autem nullo neque respectu neque numero digni 

habemur,|] miseri Megarenses in contemtissima conditione. 

et si amorem exuere possem , omnia recte cederent ; 

nunc autem unde ? mus, ut aiunt , Thyoniche, gustavimus 

picem] quodque remedium sit invicti amoris, 

non scio. preterquam Simus , qui Epichalci fi/iam amabat, 

quum navigasset , sanus rediit, meus equalis. 

navigabo ego quoque per mare, nec pessimus 

nec primus fortasse , sed tamen mediocris quidam , ego hice: 
[Jam miles factus. 

THYONICHUS. 

utinam tibi ex animo succedant, que cupis, 

AEschines ! si igitur sic tibi placet , ut peregre abeas , 

stipendia praebét Ptolemaeus homini libero ut vir optimus, 

humanus, musarum amicus , amor! deditus, ad summum 

suavis,] qui novit amantem , non amàntem etiam magis, 

multis multa largiens, rogatus non abnuens, 

qualia decet a rege petere; petereautem non oportet propter 

quamque caussam,] /Eschines. quare si tibi placet in dex- 

tro humero] sagum summum fibula constringere, et in 

utroque pede consistens] audebis sustinere ferocem hoster 

scutatum, si irruat,] quam celerrime in Egyptum eundum 

tibi est. inde a temporibus fieri incipimus 

omnes senes et deinceps in genam serpit 

setas canos reddens. gerere aliquid oportet, dum genua virent. 


THEOCRITI IDYLLION XV. 29 


ZYPAKOYZIAI 


H 
“ AAGNIAZOYZAI. 
EIAYAAION IE'. 


ΓΟΡΙῺ, IIPAEINOA, ΓΡΑΥ͂Σ, ΞΈΝΟΣ. 
[ΕΤΕΡΟΣ ΞΈΝΟΣ, ΓΥΝῊ AOIlAOZ.] 


TOPIO. 
"Evéoi Πραξινόα ; 
IIPAZINOA. 


l'ogyot φίλα,, ὡς χρόνῳ " ἐνδοῖ. 


θαῦμ᾽ ὅτι καὶ νῦν ἦνθες. ὅρη δίφρον, Εὐνόα, αὐτᾶ. 
ἔμθαλε xal ποτίχρανον. 
ΓΟΡΓΙΩ. 
ἔχει χάλλιστα. 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 
χαθίζευ. 
TOPIO. 
ὦ τᾶς disparo ψυχᾶς * μόλις ὄμωιν ἐσώθην, 
5 Πραξινόα, πολλῶ μὲν ὄχλω,, πολλῶν δὲ τεθρίππων. 
mavtü χρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες " 
ἃ δ᾽ ὅδὸς ἄτρυτος, τὺ δ᾽ ἐχχστοτέρω £u ἀποιχεῖς. 
ΠΡΑΞΙ͂ΝΟΑ. 
ταῦθ᾽ ὃ πάραρος τῆνος ἐπ᾽ ἔσχατα γᾶς ἔλαδ᾽ ἐνθὼν 
Dav, οὐχ οἴκησιν, ὅπως μὴ γείτονες ὦμες 
10 ἀλλάλαις, ποτ᾽ ἔριν, φθονερὸν χαχόν, αἰὲν διλοῖος. 
ΓΟΡΙῺ. 
μὴ λέγε τὸν τεὸν ἄνδρα, φίλα, Δίνωνα τοιαῦτα 
τῶ μιχχῶ παρεόντος ὅρη, γύναι, ὡς ποθορῇ τυ. 
θάρσει, Ζωπυρίων, γλυχερὸν véxoc* οὐ λέγει ἀπφύν. 
IIPASINOA. 
αἰσθάνεται τὸ βρέφος, val τὰν πότνιαν. 
TOPTO. 
καλὸς ἀπφύς. 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 
ι5 ἀπφὺς μὰν τῆνος πρώαν (λέγομες τὰ πρώαν θην 
πάντα) νίτρον καὶ φῦχος ἀπὸ σχανᾶς ἀγοράσδων 
χἦνθε φέρων ἅλας ἄμμιν, ἀνὴρ τριςκαιδεχάπαχυς. 
ΓΟΡΙῺ. 
χὡμὸς ταυτᾷ ἔχει. φθόρος ἀργυρίω, Διοχλείδας 
ἑπταδράχμως χυνάδας, γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν, 
πέντε πόχως ἔλαθ᾽ ἐχθές, ἅπαν ῥύπον, ἔργον ἐπ’ ἔργῳ. 
20 ἀλλ᾽ ἴθι, τὠμπέχονον xal τὰν περονατρίδα λάζευ. 
βᾶμες τῷ βασιλῆος ἐς ἀρνειῶ Πτολεμαίω, 
θασόμεναι τὸν Ἄδωνιν" ἀχούω χρῆμα xaÀóv τι 
κοσμεῖν τὰν βασίλισσαν. 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 
ἐν ὀλδίω ὅλθια πάντα. 
ΓΌΡΓΩ. 
45 ὧν ἴδες, ὧν εἶπες καὶ ἰδοῖσα τὸ τῷ μὴ ἰδόντι. 
ἕρπειν ὥρα κ᾽ εἴη. 


SYRACUSLE 


SIVE 


ADONIDIS FESTUM CELEBRANTES. 
IDYLLION XV. 


GORGO, PRAXINOA, ANUS, HOSPES. 
[ALTER HOSPES , CANTRIX.] 


GORGO. 
Intusne es/ Praxinoa? . 
. PRAXINOA. 

Gorgo cara , quam longum post tempus ades ! intus est. 
mirum es/ ,te vel nunc venisse. circumspice sellam , Eunoa , 
ipsi.] injice etiam pulvinum. 

GORGO. 
jam habet optime. 
PRAXINOA. 
conside. 
GORGO. 
o vanam animam! vix vobis salva evasi, 
Praxinoa, ex magna turba multisque quadrigis. 
ubique διέ ocrez , ubique chlamydati viri ; 
via teri vix potest , tu autem remotius a me habitas. 
PRAXIONA. 
propterea delirus iste in extrema terrz profectus conduxit 
ferarum speluncam, non habitationém, uf ne vicinz essemus 
inter nos, ad rixam, invidiosum scelus , semper sibi constans 
GORGO. 
noli dicere de tuo marito Dinone ,.o cara, talia 
coram parvulo filio ; vide, carissima, ut adspicit te. 
bono animo es, Zopyrio, mellite puer; non dicit papam. 
PRAXINOA. 
sentit puer, per venerandam ( Proserpinam ). 
OO0RGO. 
bellus esí papa . 
PRAXINOA. 
papa sane iste nuper (dicimus nupera scilicet 
omnia) natrum et fucum ex taberna emens 
etiam rediit salem nobis afferens, homo tredecim cubitorum. 
GORGO. 
etiam meus sic est , pecunicxe pernicies , Dioclides : 
septem drachmarum pilos caninos, vetularum vellumina pe- 
rarum ,] quinque vellera emit heri , meras sordes , laborem 
super laborem.] sed age, palliumet tunicam fibulatam cape. 
eamus ad aulam regis divitis Ptolemzi, 
spectaturee Adonidem ; audio rem pulcram 
ornare reginam. 
PRAXINOA. 
in opulenti edibus opulenta omnia. 
. GORGO. 
quae vidisti, ea potes narrare tu conspicata etiam ei qui non 
vidit.] eundi tempus fuerit. 


80 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION IE. 


IFPASINOA. 
ἀεργοῖς αἰὲν Éopra.. 
Εὐνόα, αἶρε τὸ νᾶμα xal ἐς μέσον, αἰνόθρυπτε, 
θὲς πάλιν" αἴ γαλέαι μαλαχῶς χρήσδοντι καθεύδειν" 
χινεῦ δή, φέρε θᾶσσον ὕδωρ. ὕδατος πρότερον δεῖ" 
30 ἃ δὲ σμᾶμα φέρει. δὸς ὅμως" μὴ πουλύ,, ἄπληστε, 
ἔγχει ὕδωρ' δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεις ; 
παῦε. ὁχοῖα θεοῖς ἐδόκει, ταυτᾷ γε νένιμμαι. 
& χλὰξ τᾶς μεγάλας πᾶ λάρναχος: ὧδε φέρ᾽ αὐτάν. 
ΓΟΡΙῺ. 
Πραξινόα, μάλα τοι τὸ χαταπτυχὲς ἐμπερόναμα 
35 τοῦτο πρέπει’ λέγε μοι. πόσσω χατέθα τοι ἀφ᾽ ἱστῶ ; 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 
μὴ μνάσηῃς, Γοργοῖ" πλέον ἀργυρίω χαθαρῶ μνᾶν 
ἢ δύο" τοῖς δ᾽ ἔργοις xal τὰν ψυχὰν ποτέθηχα. 
ΓΟΡΙῺ. 
ἀλλὰ χατὰ γνώμαν ἀπέδα τοι. 
IIPAEINOA. 
τοῦτο χάλ᾽ εἶπας. 
τὠμπέχονον φέρε μοι xal τὰν θολίαν κατὰ χόσμον 
40 ἀμφίθες. οὐχ ἀξῶ tu , τέχνον' μορμώ, δάκνει ἵππος. 
δάχρυ᾽ ὅσσα θέλεις" χωλὸν δ᾽ οὐ δεῖ τυ γενέσθαι. 
ἕρπωμες. Φρυγία, τὸν puxxbv παῖσδε λαθοῖσα, 
τὰν χύν᾽ ἔσω χάλεσον, τὰν αὐλείαν ἀπόχλαξον. 
ὦ θεοί, ὅσσος ὄχλος. πῶς xal ποκα τοῦτο περᾶσαι 
46 χρὴ τὸ χαχόν; μύρμαχες ἀνάριθμοι καὶ ἄμετροι. 
πολλά τοι, ὦ Πτολεμαῖε, πεποίηται χαλὰ ἔργα, 
ἐξ ὦ ἐν ἀθανάτοις 6 τεχών " οὐδεὶς χαχοεργός 
δαλεῖται τὸν ἰόντα παρέρπων Αἰγυπτιστί, 
οἷα πρὶν ἐξ ἀπάτας χεχροταμένοι ἄνδρες ἔπαισδον, 
59 ἀλλάλοις ὁμαλοί, καχὰ παίγνια, πάντες ἐρειοί. 
ἁδίστα Γοργοῖ, τί γενώμεθα 5 τοὶ πολεμισταί 
ἵπποι τῶ βασιλῆος. ἄνερ φίλε. μὲ με πατήσης. 
ὀρθὸς ἀνέστα ὃ πυῤῥός. ἴδ᾽ ὡς ἄγριος " χυνοθαρσής 
Εὐνόα, οὗ φευξῇ ; διαχρησεῖται τὸν ἄγοντα. 
65 ὠνάθην μεγάλως, ὅτι μοι τὸ βρέφος μένει ἔνδον. 
TOPIO. 
ϑάρσει, II ραξινόα' χαὶ δὴ γεγενήμεθ᾽ ὄπισθεν, 
τοὶ δ᾽ ἔδαν ἐς χώραν. 
: IIPAEINOA. 
χαὐτὰ συναγείρομαι ἤδη. 
ἵππον xal τὸν ψυχρὸν ὄφιν τὰ μάλιστα δεδοίχω 
ἐχ παιδός. σπεύδωμες" ὄχλος πολὺς ἄμμιν ἐπιῤῥεῖ. 
TOPTO. | 
eo ἐξ αὐλᾶς, ὦ μᾶτερ ; 


4 


ΓΡΑΥ͂Σ. 
ἐγώ, τέχνα. 

ΓΟΡΤῺ. 

; εἶτα παρενθεῖν 
εὐμαρές; 

ΓΡΑΥ͂Σ. 
ἐς Τροίαν πειρώμενοι ἦνθον Ἀχαιοί, 

χαλλίστα παίδων" πείρᾳ θην πάντα τελεῖται. 


PRAXINOA. 
otiosis semper sun£ferie. 
Eunoa , aufer stamina, et in medio , tu perdite delicata , 
ne pone iterum ; feles molliter cubare cupiunt ; " 
jam move te, fer ocius aquam. aqua prius opus est , 
hiec vero saponem affert. da tamen; ne multum autem, o 
immoderata ,] infunde aquam; infelix , quid mihi tunicam 
commadefacis ?] desiste. sicut diis visum est , ita lota sum. 
clavis magne cistae quo est? huc eam affer. 
GORGO. 
Praxinoa , valde tibi sinuosa vestis fibulata 
ista sedet ; dic mihi, quanto pretio descendit tibi de tela ? 
PRAXINOA. 
noli de hac re meminisse, Gorgo; plus quam duabus mi- 
nis argenti puri ;] operique vel animam impendi. 
GORGO. 
at ex sententia tibi successit. 
PRAXINOA. 


hocce recte dixisti. 
pallium affer mihi et petasum decenter 


circumda. non mecum abducam te , fili; mormo, mordet 
equus.] lacrimare quantum vis ; claudum fieri te non oportet. 
eamus. Phrygia, (u parvulum assume et lude cum eo, 
canem intro voca , portam aul: claude. 
o dii, quanta turba! quomodo tandem penetrare 
licet per hunc strepitum? formicze innumera et immense. 
multa abs te, o Ptolemree , facta sunt preclara opera , 
ex quo in deos immortales relatts est pater ; nemo maleficus 
ledit viatorem clam accedens more AEgyptio (fraudulenter), 
quemadmodum antea ex fallaciis conflati homines ludebant , 
inter se similes, vafre ludificantes , omnes nequam. - 
dulcissima Gorgo, quid fiet de nobis? in pompa spectabiles 
equi regis adsunt! vir amice , ne me conculces. 
erectus constitit hic rufus. en quam sevus ! o temeraria 
Eunoa , non fugies? perimet ductorem. 
0 bene factum , quod filiolus a me domi relictus est ! 
GORGO. 
bono animo es, Praxinoa ; jam pone eos sumus, 
illi autem in suum ordinem recesserunt. 
PRAXINOA. 

et ipsa jam me colligo. 
equum et frigidum anguem maxime metuo 
a pueritia. festinemus ; turba magna nobis affluit. 


GORGO. 
exaula venis o mater? 

ANUS. 

ego , filie. 
GORGO. 
ergo intrare 

facile est ὃ 

ANUS. 


Trojam tentando venerunt Achaei , 
pulcerrime filiarum ; tentando sane omnia perficiuntur, 


. THEOCBITI IDYLLION XV. 31 


TOPIY). 
χρησμὼς & πρεσθῦτις ἀπῷχετο θεσπίξασα. 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ, 
πάντα γυναῖχες ἴσαντι, xal ὡς Ζεὺς ἀγάγεθ᾽ Ἥραν. 
ΓΟΡΙῺ.ς 
θᾶσαι, Πραξινόα. περὶ τὰς θύρας ὅσσος ὅμιλος 
θεσπέσιος. 


c 
e 


IIPASINOA. 
l'opyot, δὸς τὰν χέρα μοι" λαδὲ xal τύ, 
Εὐνόα, Εὐτυχίδος - πότεχ᾽ αὐτᾷ, μήτι πλαναθῇς. 
πᾶσαι ἅμ᾽ εἰςένθωμες" ἀπρὶξ ἔχευ, Εὐνόα, ἁμῶν. 
οἴμοι δειλαία, δίχα μευ τὸ θερίστριον ἤδη 
70 ἔσχισται, Γοργοῖ. ποττῶ Διός, εἴ τι γένοιο 
εὐδαίμων, ὥνθρωπε, φυλάσσεο τὠμπέχονόν μευ. 


ΞΕΝΟΣ. 
oux ἐπ᾽ ἐμὶν μέν, ὅμως δὲ φυλαξοῦμαι. 
IIPASINOA. 
ὄχλος ἄθρως. 
ὠθεῦνθ᾽ ὥςπερ ὕες. 
ΞΈΝΟΣ. 
θάρσει, γύναι" ἐν καλῷ εἰμές. 
IIPAZINOA. 


xeic ὥρας χἤπειτα, φίλ᾽ ἀνδρῶν, ἐν χαλῷ εἴης, 

75 ἄμμε περιστέλλων. χρηστῶ χὠχτίρμονος ἀνδρός. 
φλίδεται Eóvón ἄμμιν" ἄγ᾽, ὦ δειλὰ τύ, βιάζευ. 
χάλλιστ᾽ - ἐνδοῖ πᾶσαι, 6 τὰν νυὸν εἶπ᾽ ἀποχλάξας. 

TOPIO. 
Πραξινόα, πόταγ᾽ ὧδε. τὰ ποιχίλα πρᾶτον ἄθρησον, 
λεπτὰ xal ὡς χαρίεντα " θεῶν περονάματα φασεῖς. 
IIPAZINOA. 

80 πότνι᾽ ᾿Αθαναία, ποῖαί σφ᾽ ἐπόνασαν ἔριθοι, 
ποῖοι ζωογράφοι τἀχριδέα γράμματ᾽ ἔγραψαν. 
ὡς ἔτυμ᾽ ἑστάχαντι, xal ὡς ἔτυμ᾽ ἐνδινεῦντι, 
ἔμψυχ᾽, οὐχ ἐνυφαντά. σοφόν τοι χρῆμ᾽ ὥνθρωπος. 
αὐτὸς δ᾽ ὡς θαητὸς ἐπ᾽ ἀργυρέας χατάχειται 

8ὲ χλισμῶ,, πρᾶτον ἴουλον ἀπὸ χροτάφων χαταδάλλων, 
ὃ τριφίλατος Ἄδωνις, ὃ χὴν Ἀχέροντι φιλεῖται. 

ΞΈΝΟΣ. 
παύσασθ᾽, ὦ δύστανοι. ἀνάνυτα χωτῶλοισαι 
τρυγόνες. ἐχχναισεῦντι πλατειάσδοισαι ἅπαντα. 
ΠΡΑΞΙΝΟΑ. 
μᾶ, πόθεν ὥνθρωπος ; τί δὲ τίν, εἰ χωτύλαι εἰμές; 

νῸ πασάμενος ἐπίτασσε" Συραχοσίαις ἐπιτάσσεις; ἡ 
ὡς εἰδῇς χαὶ τοῦτο, Κορίνθιαι εἰμὲς ἄνωθεν, 
ὡς xal 6 Βελλεροφῶν᾽ Πελοποννασιστὶ λαλεῦμες, 
δωρίσδεν δ᾽ ἔξεστι, δοχῶ, τοῖς Δωριέεσσιν. 
μὴ φύη, Μελιτῶδες, ὃς ἁμῶν καρτερὸς εἴη. 

$^ πλὰν ἑνὸς οὐχ ἀλέγω. μή μοι χενεὰν ἀπομάξης. 

ΓΟΡΙῺ, 
σίγη, Πραξινόα" μέλλει τὸν Ἄδωνιν ἀείδειν 
ἁ τᾶς ᾿Αργείας θυγάτηρ πολύιδρις ἀοιδός, 
ἅτις καὶ Σπέρχιν τὸν ἰάλεμον ἀρίστευσεν. 
φθεγξεῖταί τι, σάφ᾽ οἶδα, καλόν" διαθρύπτεται ἤδη. 


GORGO. 
oracula abiit anus vaticinata. 
PRAXINOA. 
omnia mulieres norunt, etiam quomodo Jupiler Junonem 
GORGO., [duxerit. . 


vide, Praxinoa, circa fores regias quanta turba 
immensa ! 
PBRAXINOA. 
Gorgo, porrige manum mihi ; prehende et tu , 
Eunoa, Eutychidem ; attende ad eam , ne forte aberres. 
omnes simul intremus ; firmiter adhzereto, Eunoa , nobis. 
o me miseram , pallium mili jam 
discissum est , Gorgo. per Jovem, si fieri vis 
felix, o homo, cave pallium meum. 
HOSPES. 
non penes me esí ; tamen cavebo. 
PRAXINOA. 
turba conferta ! 
se trudunt sicuti sues. ' 
HOSPES. 
bono animo es, mulier;salvisumus. Ὁ 
PRAXINOA. 
et in sequentem annum et in posterum , amice virorum, 
salvus sis,] qui nos cures. o virum probum et misericordem ! 
premitur nobis Eunoa ; age , o timida tu, vi perrumpe. 
optime; intus omnes , qui sponsam inclusit , ait. 
GORGO. 
Praxinoa , accede huc. haec varia texta primum considera, 
quam tenuia et venusta ; deorum vestimenta dixeris. 
PRAXINOA. 
veneranda Minerva , quales lanifice illa elaborarunt , 
quales pictores tam exactas picturas designarunt ! 
quam vere adstant , et quam vere moventur, 
animat:, non per texturam expregsw ! docta sane res est 
homo.] ipse vero quam admirabilis in argenteo jacet 
toro , primam lanuginem a temporibus demittens , 
ter amatus Adonis, qui etiam apud inferos amatur. 
HOSPES. 
desinile, o misere, infinita garrientes 
turtures! enecabunt omnia patulo ore. 
PRAXINOA. 
val! undeiste homo? et quid ad te, si garrulee sumus? 
quarum dominus es, iis impera; Syracusiis imperas ? 
ut scias et hoc , Corinthio sumus ab origine, 
sicut etiam Bellerophon; Peloponnesiace loquimur ; 
et dorissare licet , puto, Doriensibus. 
ne oriatur, Mellilla [ Proserpina ), qui nobis imperet. 
insuper unum non curo. noli mihi inanem modium deter- 
GORGO. [ gere. 


tace Praxinoa; cantatura est Adonidem, 
illa Argiva filia docta cantatrix , 
qua etian Sperchin , lugubre carmen, canens primas tulit 
| cantabit , probe scio, pulcrum quiddam; jam delicato cor 
[ poris motu incedit. 


4 


82 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ FIAYAAION IE. 


TYNH AOIAOZ. 

Ἰουδέσποιν᾽, ἃ Γολγώς τε xal Ἰδάλιον ἐφίλασας 
αἰπεινάν τ᾽ "Eoóxav, χρυσῷ παίζοισ᾽ Ἀφροδίτα, 
οἷόν τοι τὸν Ἄδωνιν ἀπ᾽ ἀενάου ᾿ἈΑχέροντος 
μηνὶ δυωδεχάτῳ μαλαχαίποδες ἄγαγον Ὧραι. 

* βάρδισται μακάρων Ὧραι φίλαι, ἀλλὰ ποθειναί 

Ιυδἔργονται πάντεσσι βροτοῖς αἰεί τι φορεῦσαι. 
Κύπρι Διωναία, τὺ μὲν ἀθανάταν ἀπὸ θνατᾶς, 
ἀνθρώπων ὡς μῦθος, ἐποίησας Βερενίχαν, 
du. 6poclav ἐς στῆθος ἀποστάξασα γυναιχός " 
τὶν δὲ χαριζομένα, πολυώνυμε xal πολύναε, 

110& Βερενιχεία θυγάτηρ "EXéva εἰχυῖα 
Ἀρσινόα πάντεσσι χαλοῖς ἀτιτάλλει Ἄδωνιν. 
πὰρ μὲν θ᾽ ὥρια χεῖται ὅσα δρυὸς ἄχρα φέρονται, 
πὰρ δ᾽ ἁπαλοὶ x&rot πεφυλαγμένοι ἐν ταλαρίσχοις 
ἀργυρέοις, Συρίω δὲ μύρω χρύσει ἀλάδαστρα, 

εδεἴδατά θ᾽ ὅσσα γυναῖχες ἐπὶ πλαθάνῳ πονέονται 
ἄνθεα μίσγοισαι λευκῷ παντοῖ᾽ ἅμ᾽ ἀλεύρῳ, 
ὅσσα τ᾽ ἀπὸ γλυχερῶ μέλιτος τά τ᾽ ἐν ὑγρῷ ἐλαίῳ, 
πάντ᾽ αὐτῷ πετεηνὰ χαὶ ἑρπετὰ τεῖδε πάρεστιν. 
χλωραὶ δὲ σχιάδες μαλαχῷ βρίθοντες ἀνήθῳ 

᾿φυδέδμανθ᾽" οἵ δέ τε χῶροι ὑπερπωτῶνται ἔρωτες, 
οἷοι ἀηδονιδῆες ἀεξομένων ἐπὶ δένδρων 
πωτῶνται πτερύγων πειρώμενοι ὄζον ἀπ᾽ Oto, 
ὦ ἔδενος, ὦ χρυσός, ὦ ἐκ λευχῶ ἐλέφαντος 
αἰετοὶ οἰνοχόον Κρονίδᾳ Διὶ παῖδα φέροντες. 

ΙὩδπορφύρεοι δὲ τάπητες ἄνω, μαλαχώτεροι ὕπνω, 
& Μίλατος ἐρεῖ χὼ τὰν Σαμίαν χαταθύσχων, 
ἔστρωται χλίνα τῷ ᾿Αδώνιδι τῷ χαλῷ ἄλλα. 
τὰν μὲν Κύπρις ἔχει, τὰν δ᾽ 6 ῥοδόπαχυς Ἄδωνις, 
ὀχτωχαιδεχέτης ἢ ἐννεαχαίδεχ᾽ 6 γαμύρός. 

13000 χεντεῖ τὸ φίλαμ᾽. ἔτι ol περὶ χείλεα πυῤῥά. 
νῦν μὰν Κύπρις ἔχοισα τὸν αὑτᾶς χαιρέτω ἄνδρα" 
ἀῶθεν δ᾽ ἄμμες νιν ἅμᾶ δρόσῳ ἀθρόαι ἔξω 
οἰσεῦμες ποτὶ κύματ᾽ ἐπ᾽ ἀιόνι πτύοντα, 
λύσασαι δὲ χόμαν καὶ ἐπὶ σφυρὰ χόλπον ἀνεῖσαι 

Ιϑοστήθεσι φαινομένοις λιγυρᾶς ἀρξώμεθ᾽ ἀοιδᾶς. 

ἕρπεις, ὦ φίλ᾽ Ἄδωνι, καὶ ἐνθάδε xelc Ἀχέροντα 
ἡμιθέων, ὥς φαντι, μονώτατος. οὔτ᾽ ᾿Αγαμέμνων 
τοῦτ᾽ ἔπαθ᾽, οὔτ᾽ Αἴας ὁ μέγας βαρυμάνιος ἥρως, 
οὔθ᾽ "Ext Ἑχάδας 6 γεραίτερος εἴχοτι παίδων, 

uoo) Πατροκλῆς, οὐ Πύῤῥος ἀπὸ 'Γροίας ἐπανελθών, 
οὔθ᾽ οἱ ἔτι πρότερον Λαπίθαι χαὶ Δευχαλίωνες, 
οὐ Πελοπηιαδᾶν τε χαὶ Ἄργεος ἄχρα Πελασγοί. 
ὕλαθι νῦν, φίλ᾽ Ἄδωνι, καὶ ἐς νέωτ᾽ εὐθυμήσαις. 
xal νῦν ἦνθες, Ἄδωνι, καὶ ὄκχ᾽ ἀφίκῃ, φίλος ἡξεῖς. 
ΓΟΡΙῺ, 

δΠραξινόα, τὸ χρῆμα σοφώτερον & θήλεια. 
ὀλθία, ὅσσα ἴσατι, πανολδία, ὡς γλυχὺ φωνεῖ. 
ὥρα ὅμως κεὶς οἶχον. ἀνάριστος Διοχλείδας. 
χὡνὴρ ὄξος ἅπαν, πεινᾶντι δὲ μηδέποτ᾽ ἔνθης. 
χαῖρε, Ἴδων ἀγαπατέ, καὶ ἐς χαίροντας ἀφίχει 


CANTRIX. 


domina , qua Golgos et Idalium amasti 


sublimemque Erycem , auro ludens Venus, 

qualem tibi Adonidem ex perenni Acheronte 

mense duodecimo mollipedes Hor: reduxerunt. 

tardissimse dearum Hore care , sed exoptatze 

veniunt omnibus hominibus semper aliquid apportantes . 

Cypria , Dione filia , tu immortalem ex mortali, 

hominum ut fama est , fecisti Berenicen, 

ambrosia in pectus mulieris destillata ; 

quare tibi gratiflcans , o multis nominibus et delubris cele- 

brata , ] Berenices filia , Helene similis , 

Arsinoa omnibus decoribus ornat Adonidem. 

juxta eum enim maturi jacent quotquot arborum fructus 

nascuntur,] juxta molles horti , inclusi calathis 

argenteis , et aurea alabastra Syrii unguenti plena , 

et placent:e quotquot mulieres in sartagine sibi parant , 

succum florum miscentes omnis generis cum alba farina , 

et quotquot ex dulci melle et in liquido oleo , 

omnes Ac placenta:ipsi (Adonidi) hic adsunt in aves et qua- 

drupedes formata] viridia autem umbracula, molli tecta ane- 

tho,] constructa sunt; ac pueri Amores supervolitant , 

quales lusciniarum pulli in cifo crescentibus Adonidis arbo- 

ribus] volitant, alarum periculum facientes, de ramo in 

ramum.] o ebenum, o aurum, o ex candido ebore 

aquila pocillatorem Jovi Saturnidee puerum ferentes ! 

purpurea autem stragula superne, molliora somno , 

ut Miletus dicet et qui Samum depascit , 

strata sunt ad lectum Adonidi pulcro ab alia parte; 

cujus lecti unam partem Cypria tenet, alteram roseus Ado- 

nis] decem et octo, aut decem et novem annorum sponsus. 

non pungit osculum , adhuc labia ei circumcirca flava 

sunt ] nunc sane Cypria virum suum tenens l;etetur ; 

sub auroram nos eum cum rore frequentes foras 

efferemus ad fluctus in litore spumantes, 

passisque crinibus et sinu ad talos demisso 

pectoribus apertis sonorum incipiamus carmen. 

commenas , o care Adoni , et huc et ad inferos 

ex heroibus, ut dicunt, omnibus solus. neque Agame- 

mnoni]hoc contigit, neque Ajaci mazno graviter furenti heroi 

neque Heetori honoratissimo viginti liberorum Hecubze, 

non Patroclo, non Pyrrho a Troja reverso, 

neque lis qui priores etiam fuerunt, Lapitlis et Deucalio- 

nibus,) pon Pelopidarum et Argorum primoribus, Pelasg is 

sis jam propitius, care Adoni, etin proximum annum lieto 

animo sis.] e£ nunc amicus venisti, Adoni, et quando redie- 
GORGO. [ris , amicus venies. 

Praxinoa, res doctior es? viro femina! [canit. 

beata es, quod tantum novit, beatissima, quod ita suaviter 

tempus tamen es! domum redeundi. impransus adhuc est 

Dioclidas.]ac vir esé merum acetum, et esurientem ne um- 

quam adieris.) lzetare, Adoni dilecte, etiam ad laetos ad venisti. 


THEOCBITI IDYLLION XVI. 33 


XAPITEX H IEPON. 


EIAYAAION IS, 


Αἰεὶ τοῦτο Διὸς χούραις μέλει, αἰὲν ἀοιδοῖς, 
ὑμνεῖν ἀθανάτους, ὑμνεῖν ἀγαθῶν χλέα ἀνδρῶν. 
Μοῦσαι μὲν θεαί ἐντι, θεοὺς θεαὶ ἀείδοντι - 
ἄμμες δὲ βροτοί, οἱ δὲ βροτοὺς βροτοὶ ἀείδωμες. 
ὃ τίς γὰρ τῶν ὁπόσοι γλαυχὰν ναίουσιν ὑπ’ ἀῶ, 
ἡμετέρας Χάριτας πετάσας ὑποδέξεται οἴκῳ 
ἀσπασίως, οὐδ᾽ αὖθις ἀδωρήτους ἀποπέμψει; 
αἵ δὲ σχυζόμεναι γυμνοῖς ποσὶν οἴκαδ᾽ ἴασιν, 
πολλά με τωθάζοισαι, ὅτ᾽ ἀλιθίην ὁδὸν ἦνθον, 

10 ὀχνηραὶ δὲ πάλιν χενεᾶς ἐν πυθμένι χηλοῦ 
ψυχροῖς ἐν γονάτεσσι χάρη μίμνοντι βαλοῖσαι , 
ἔνθ᾽ αἰεί σφισιν ἕδρη, ἐπὴν ἄπραχτοι ἵχωνται. 
cc τῶν νῦν τοιόςδε: τίς εὖ εἰπόντα φιλήσει; 
oUx οἶδ᾽" οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἄνδρες ἐπ᾽ ἔργμασιν, ὡς πάρος; 

15 αἰνεῖσθαι σπεύδοντι, νενίχηνται δ᾽ ὑπὸ χερδέων. 
πᾶς δ᾽ ὑπὸ χόλπου χεῖρας ἔχων πόθεν αὔξεται ἀθρεῖ 
ἄργυρον, οὐδέ κεν ἰὸν ἀποτρίψας τινὶ δοίη, 
ἀλλ᾽ εὐθὺς μυθεῖται, ἀπωτέρω 3) γόνυ χνήμα 
αὐτῷ μοί τι γένοιτο" θεοὶ τιμῶσιν ἀοιδούς" 

40 τίς δέ xtv ἄλλου ἀχούσαι ; ἅλις πάντεσσιν Ὅμηρος" 
οὗτος ἀοιδῶν λῷστος, ὃς ἐξ ἐμοῦ οἴσεται οὐδέν. 

δαιμόνιοι, τί δὲ κέρδος ὃ μυρίος ἔνδοθι χρυσός 
χείμενος:; οὖχ ὧδε πλούτου φρονέουσιν ὄνασις, 
ἀλλὰ τὸ μὲν ψυχᾷ, τὸ δὲ xal τινι δοῦναι ἀόζων, 

95 πολλοὺς δ᾽ εὖ ἔρξαι παῶν, πολλοὺς δὲ χαὶ ἄλλων 
ἀνθρώπων, αἰεὶ δὲ θεοῖς ἐπιδώμια ῥέζειν, 
μηδὲ ξεινοδόχον καχὸν ἔμμεναι, ἀλλὰ τραπέζῃ 
μειλίξαντ᾽ ἀποπέμψαι, ἐπὴν ἐθέλωντι νέεσθαι, 
Μουσάων δὲ μάλιστα τίειν ἱεροὺς ὑποφήτας, 

20 ὄφρα χαὶ εἰν Ἀΐδαο κεχρυμμένος ἐσθλὸς ἀχούσῃς, 
μηδ᾽ ἀχλεὴς μύρηαι ἐπὶ ψυχροῦ Ἀχέροντος, 
ὡςεί τις μαχέλῃ τετυλωμένος ἔνδοθι χεῖρας 
ἀχὴν ἐκ πατέρων πενίην ἀχτήμονα χλαίων. 
πολλοὶ ἐν ᾿Αντιόχοιο δόμοις xai ἄναχτος AAsón 

826 ἁρμαλιὴν ἔμμηνον ἐμετρήσαντο πενέσται" 
πολλοὶ δὲ Σχοπάδησιν ἔλαυνόμενοι ποτὶ σαχούς 
μόσχοι σὺν κεραΐῆσιν ἐμυχήσαντο βόεσσιν" 
μυρία δ᾽ ἀμπεδίον Κραννώνιον ἐνδιάασχον 
ποιμένες ἔχχριτα μῆλα φιλοξείνοισι Κρεώνδαις" 

40 ἀλλ᾽ οὔ σφιν τῶν ἦδος, ἐπεὶ γλυχὺν ἐξεχένωσαν 
θυμὸν ἐξ εὐρεῖαν σχεδίαν στυγνοῦ ᾿Αχέροντος, 
ἄμναστοι δὲ τὰ πολλὰ καὶ ὅλόια χεῖνα λιπόντες 
δειλοῖς ἐν νεχύεσσι μαχροὺς αἰῶνας ἔχειντο, 
εἰ μὴ κεῖνος ἀοιδὸς 6 Κήιος αἰόλα φωνέων 

«s βάρθδιτον ἐς πολύχορδον ἐν ἀνδράσι θῆχ᾽ ὀνομαστούς 
δπλοτέροις" τιμᾶς δὲ καὶ ὠχέες ἔλλαχον ἵπποι, 
οἵ σφισιν ἐξ ἱερῶν στεφανηφόροι ἦνθον ἀγώνων. 
τίς δ᾽ ἂν ἀριστῆας Λυχίων ποτέ, τίς χομόωντας 
Πριαμίδας ἣ θῆλυν ἀπὸ χροιᾶς Κύχνον ἔγνω, 

"0 εἰ μὴ φυλόπιδας προτέρων ὕμνησαν ἀοιδοί; 


BUCOLICI. 


[ἐσθλοῖς 


CHARITES SIVE HIERON. 
IDYLLION XVI. 


Semper hoc Jovis filiabus cure est , semper vatibus, 

celebrare deos immortales , celebrare preestantium laudes. 

virorum.) Musee quidem dez sunt , deos de: canunt ; [mus. 

nos autem mortales sumus, mortalesque mortales cans- 
quisnam eorum quotquot sub c:xerulea aurora habitant, 

nostras Gratias foribus apertis recipiet domo 

benigne, neque retro indonatas remittet? 

ille autem indignantes nudis pedibus domum redeunt, 

multum me incusantes, quando frustra viam confecerunt, 


tristesque rursus in fundo vacum ciste 


in frigidis genibus capite deposito manent, 
ubi semper iis est sedes, quando re infecta redierunt. [bit? 
quis horum hominum falis est? quis bene djcentem ama- 
nescio; non enim amplius homines propter praestantia facta, 
ut ante,] laudari cupiunt, sed lucro victi sunt. [augeatur 
quilibet autem sub sinu manum tenens circumepectat unde 
argentum, neque detersam seruginem cuiquam dederit, 
sed statim dicit : longius a me remota est tibia quam genu; 
ipsi mihi aliquid sit! dii honorant poetas ; 
et quis alium audiat? satis es omnibus Homerus; 
hic poetarum est optimus, qui nihil a me auferet. 

insani, quid prodest immensum domi aurum 
reconditum? non sic divitiarum usus es? sapientibus, 
sed partim dare decet genio , partim etiam alicui ministro- 
rum ,] multisque affinibus bene facere , multis etiam aliis 
hominibus , ac semper diis sacra facere, 
neque malignum 6886 hospitem , sed mensa 
benigne exceptos dimittere , quum volunt redire, 
Musarum autem maxime honorare sacros interpretes , 
ut etiam in Plutonis domo occultatus bene audias, 
neque inglorius lugeas apud frigidum Acherontem, - 
sicut aliquis, qui a ligone intus manus callo obductas habet, 
pauper a majoribus acceptam paupertatem inopem deplo- 
rans,] multi in Antiochi domo et regis Aleuem 
demensum menstruum acceperunt famuli ; . 


'| multi Scopadis ad stabula acti 


vituli cum cornutis bobus mugierunt ; 1 
innumeras per campos Crannonios sub dio pascebant 
pastores eximias oves hospitalibus Creondis : 

sed nulla iis inde era! voluptas, postquam dulcem evacua- 
runt] animarh in latam cymbam tristis Acherontis , 

et ignoti , relictis multis illis opibus , 

inter miseros mortuos per longa secula jacebant , 

nisi ille vates Ceius (Simonides) , varia canens [disset 
ad barbitum multis fidibus instructam, eos claros reddi- 
inter posteros; honoris vero etiam celeres equi compotes 
facti sunt,) quiiis ex sacris certaminibus coronati redierunt. 
quis umquam principes Lyciorum , quis comatos 

Priamidas vel Cycnum eolore muliebri nosset , 

nisi bella priorum cecinissent poete ? 


84 GEOKPITOY EIAYAAION IG. 


οὐδ᾽ ᾿Οδυσεὺς ἑχατόν τε xal εἴχοσι μῆνας ἀλαθείς 
πάντας ἐπ᾽ ἀνθρώπους, ᾿Αἴδαν τ᾽ εἰς ἔσχατον ἐνθών 
ζωός, xal σπήλυγγα φυγὼν ὀλοοῖο Κύχλωπος, 
δηναιὸν χλέος ἔσχεν, ἐσιγάθη δ᾽ 6 συφορθός — 

δῦ Εὔμαιος, xat βουσὶ Φιλοίτιος ἀμφ᾽ ἀγελαίαις 
ἔργον ἔχων, αὐτός τε περίσπλαγχνος Λαέρτης. 
εἰ μὴ σφᾶς ὥνασαν "Idovoc ἀνδρὸς ἀοιδαί. 

ix Μοισᾶν ἀγαθὸν χλέος ἔρχεται ἀνθρώποισιν " 
χρήματα δὲ ζώοντες ἀμαλδύνουσι θανόντων. 

eo ἀλλ᾽ ἶσος γὰρ 6 μόχθος ἐπ’ ἀόνι χύματα μετρεῖν, 
ὅσσ᾽ ἄνεμος χέρσονδε μετὰ γλαυχᾶς ἁλὸς ὠθεῖ, 
ἢ ὕδατι νίζειν θολερὰν διαειδέι πλίνθον, 
καὶ φιλοχερδείᾳ βεδλαμμένον ἄνδρα παρελθεῖν. 
χαιρέτω ὃς τοιοῦτος, ἀνήριθμος δέ οἱ εἴη 

65 ἄργυρος, αἰεὶ δὲ πλεόνων ἔχοι ἵμερος αὐτόν. 
αὐτὰρ ἐγὼ τιμήν τε χαὶ ἀνθρώπων φιλότητα 
πολλῶν ἡμιόνων τε χαὶ ἵππων πρόσθεν ἑλοίμαν. 

δίζημαι δ᾽ ὅτινι θνατῶν χεχαρισμένος ἔνθω 
σὺν ΜΝοίσαις" χαλεπαὶ γὰρ δδοὶ τελέθουσιν ἀοιδοῖς 

70 χουράων ἀπάνευθε Διὸς μέγα βουλεύοντος. 
οὕπω μῆνας ἄγων ἔκαμ᾽ οὐρανὸς οὐδ᾽ ἐνιαυτούς " 
πολλοὶ χινήσουσιν ἔτι τροχὸν ἅρματος ἵπποι" 
ἔσσεται οὗτος ἀνήρ, ὃς ἐμοῦ χεχρήσετ᾽ ἀοιδοῦ 
ῥέξας ἢ ᾿Αχιλεὺς ὅσσον μέγας ἣ βαρὺς Αἴας 

75 ἐν πεδίῳ Σιμόεντος, ὅθι Φρυγὸς ἠρίον Ἴλου. 
ἤδη νῦν Φοίνικες ὃπ᾽ ἠελίῳ δύνοντι 
οἰχεῦντες Λιδύας ἄχρον σφυρὸν ἐῤῥίγασιν. 
ἤδη βαστάζουσι Συραχόσιοι μέσα δοῦρα 
ἀχθόμενοι σακέεσσι βραχίονας ἱτεΐνοισιν- 

80 ἐν δ᾽ αὐτοῖς ἱΙέρων προτέροις ἴσος ἡρώεσσιν 
ζώννυται, ἵππειαι δὲ χόρυν σχεπάουσιν ἔθειραι. 

αἱ γάρ, Ζεῦ χύδιστε πάτερ xal πότνι᾽ Ἀθάνα 
χούρη θ᾽, ἣ σὺν ματρὶ πολυχλήρων Ἐφυραίων 
εἴληχας μέγα ἄστυ παρ᾽ ὕδασι Λυσιμελείας, 

86 ἐχθροὺς ἐκ νάσοιο χαχὰ πέμψειεν ἀνάγχα 
Σαρδόνιον χατὰ χῦμα, φίλων μόρον ἀγγελέοντας 
τέχνοις ἠδ᾽ ἀλόχοισιν, ἀριθματοὺς ἀπὸ πολλῶν. 
ἄστεα δὲ προτέροισι πάλιν ναίοιτο πολίταις, 
δυςμενέων ὅσα χεῖρες ἐλωδήσαντο κατ᾽ ἄχρας. 

90 ἀγροὺς δ᾽ ἐργάζοιντο τεθαλότας᾽ αἵ τ’ ἀνάριθμοι 
μήλων χιλιάδες βοτάνα διαπιανθεῖσαι 
ἀμπεδίον βληχοῖντο, βόες δ᾽ ἀγεληδὸν ἐς αὖλιν 
ἐρχόμεναι σχνιπαῖον ἐπισπεύδοιεν ὁδίταν " 
νειοὶ δ᾽ ἐχπονέοιντο ποτὶ σπόρον, ἡνίχα τέττιξ 

95 ποιμένας ἐνδίους πεφυλαγμένος ἔνδοθι δένδρων 
ἀχεῖ ἐν ἀκρεμόνεσσιν᾽ ἀράχνια δ᾽ εἰς ὅπλ᾽ ἀράχναι 
λεπτὰ διαστήσαιντο, βοᾶς δ᾽ ἔτι μηδ᾽ ὄνομ᾽ εἴη. 
ὑψηλὸν δ᾽ “Ἱέρωνι χλέος φορέοιεν ἀοιδοί 
καὶ πόντου Σχυθιχοῖο πέραν xal ὅθι πλατὺ τεῖχος 

ιορἀάσφάλτῳ δήσασα Σεμίραμις ἐμθασίλευεν. 
εἷς μὲν ἐγώ, πολλοὺς δὲ Διὸς φιλέοντι χαὶ ἄλλους 
θυγατέρες, τοῖς πᾶσι μέλει Σικελὴν Ἀρέθοισαν 
ὑμνεῖν σὺν ναοῖσι, xal αἰχμητὰν “Ἱέρωνα. 

ὦ ᾿Ετεόκλειοι θύγατρες θεαί, ὦ Μινύειον 


neque Ulysses , qui centum οἱ viginti menses vagatus est 
omnes per homines , et ad extremum Orcum pervenit 
vivus, et ex antro perniciosi Cyclopis evasit , 
diuturnam famam obtinuerat , silentioque obrutus erat su- 
bulcus] Eum:eus , et Philcetius circa boves armentales 
opus habens , ipseque morosus Laertes, 
nisi eos juvissent lonici vatis carmina. 

a Musis illustris fama venit hominibus; 
pecuniam autem mortuorum consumunt viventes. 
at enim par es? labor, in litore undas numerare, 
quotquot ventus ad terram cum caeruleo mari pellit , 
aut in aqua pura lavare impurum laterem, 
atque hominem avaritia obczecatum fallere. 
valeto qui talis est, et innumerum ei sit 
argentum , semperque plus habendi amore teneatur. 
verum ego honorem et hominum caritatem 
multis mulis et equis przeferam. 

quixro autem cui mortalium gratus veniam 
cum Musis; difficiles enim sunt viz vatibus 
absque filiabus Jovis magni consilii auctoris. 
nondum menses ducere defecit ccelum neque annos; 
multi movebunt adhuc rotam currus equi: 
exorietur ille, qui me indigebit vate 
post gestas res quantas vel magnus Achilles vel gravis Ajax 
Bessit] in campo Simoentis, ubi sepulcrum cs Phrygis lli. 
jam nunc Carthaginienses, sub sole occiduo 
habitantes Libyae extremam oram , horruerunt ; 
jam gestant Syracusii medias hastas, 
et brachia onusta habent salignis scutis ; 
interque eos Hiero, prioribus par heroibus, 
arma capit, et equinz jubz galeam inumbrant. 

utinam , Jupiter auguste pater, et veneranda Minerva , 
tuque Proserpina, quz cum matre opulentorum Ephyren- 
sium] sortita es magnam urbem ad undas Lysimeli:, 
hostes ex insula mala ejíciat necessitas 
Sardonium per mare, amicorum cladem nunciaturos 


liberis et uxoribus, numerabiles ex multis. 


et oppida a prioribus civibus rursus habitentur, 
quotquot hostium manus funditus everterunt. 


: agrosque colant virentes; atque illa innumera 


ovium millia , gramine saginata , 

per campos balent ; et boves gregatim ad stabula 
redeuntes tardum urgeant viatorem ; 

novalia autem offringantur ad sementem , quando cicada , 
pastores sub dio observans in arboribus 

resonat in summis ramis; telas super arma araneze 
tenues expandant , bellique jam nec nomen audiatur, 
excelsam vero Hieroni gloriam ferant poete 

et ultra Scythicum pontum et ubi lata menia 
bitumine quz conglutinavit Semiramis regnabat. 
unus ego sum, verum et alios multos Jovis amant 
filie , quibus omnibus curz est Siculam Arethiusam 
celebrare cum templis, et bellicosum Hieronem. 

0 Eteoclec filite dem, o quse Minyeum 


THEOCRITI IDYLLION XVII. 35 


106 Ὀρχομενὸν φιλέοισαι ἀπεχθόμενόν ποτε Θήθαις, 
ἄχλητος μὲν ἔγωγε μένοιωί xev, ἐς δὲ χαλεύντων 
θαρσήσας Μοίσαισι σὺν ἁμετέραισιν ἰοίμαν" 
χαλλείψω δ᾽ οὐδ᾽ ὕμμε" τί γὰρ Χαρίτων ἀγαπατόν 
ἰνθρώποις ἀπάνευθεν; ἀεὶ Χαρίτεσσιν ἅμ᾽ εἴην. 


ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕἸΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΝ, 


EIAYAAION IZ. 


Ἔχ Διὸς ἀρχώμεσθα xal ἐς Ala λήγετε Μοῖσαι, 
ἀθανάτων τὸν ἄριστον ἐπὴν ἄδωμεν ἀοιδαῖς "" 
ἀνδρῶν δ᾽ αὖ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω 


xai πύματος xal μέσσος * ὁ γὰρ προφερέστατος ἀνδρῶν. 


5 ἥρωες, τοὶ πρόσθεν ἀφ᾽ ἡμιθέων ἐγένοντο, 
ῥέξαντες καλὰ ἔργα σοφῶν ἐχύρησαν ἀοιδῶν᾽ 
αὐτὰρ ἐγὼ Πτολεμαῖον ἐπιστάμενος χαλὰ εἰπεῖν 
ὑμνήσαιμ᾽ * ὕμνοι δὲ xal ἀθανάτων γέρας αὐτῶν. 
Ἴδαν ἐς πολύδενδρον ἀνὴρ ὁλατόμος ἐθών 

t0 παπταίνει παρεόντος ἄδην πόθεν ἄρξεται ἔργου. 
τί πρῶτον χαταλέξω ; ἐπεὶ πάρα μυρία εἰπεῖν, 
οἷσι θεοὶ τὸν ἄριστον ἐτίμησαν βασιλήων. 

ἐκ πατέρων οἷος μὲν ἔην τελέσαι μέγα ἔργον 
Λαγείδας Πτολεμαῖος, ὅτε φρεσὶν ἐγκατάθοιτο 
ι5 βουλάν, ἂν οὐχ ἄλλος ἀνὴρ οἷός τε νοῆσαι. 
τῆνον χαὶ μαχάρεσσι πατὴρ ὁμότιμον ἔθηχεν 
ἀθανάτοις, χαί οἱ χρύσεος δόμος ἐν Διὸς οἴχῳ 
δέδμηται᾽ παρὰ δ᾽ αὐτὸν ᾿Αλέξανδρος φίλα εἰδὼς 
ἑὸριάει, Πέρσαισι βαρὺς θεὸς αἰολομίτρας. 

40 ἀντία δ᾽ Ἡραχλῆος ἕδρα χενταυροφόνοιο 
ἵδρυται,, ατερεοῖο τετυγμένα ἐξ ἀδάμαντος" 
ἔνθα σὺν ἄλλοισιν θαλίας ἔχει οὐρανίδαισιν, 
χαίρων υἱωνῶν περιώσιον υἱωνοῖσιν, 
ὅττι σφέων Κρονίδας μελέων ἐξείλετο γῆρας, 

45 ἀθάνατοι δὲ χαλεῦνται ἑοὶ νέποδες γεγαῶτες. 
ἄυφω γὰρ πρόγονός σφιν ὃ χαρτερὸς Ἣραχλείδας, 
ἀμφότεροι δ᾽ ἀριθμεῦνται ἐς ἔσχατον "Hoax: 
τῷ xal ἐπεὶ δαίτηθεν ἴη χεχορημένος ἤδη 
νέκταρος εὐόδμοιο φίλας ἐς δῶμ᾽ ἀλόχοιο, 

30 τῷ μὲν τόξον ἔδωχεν ὑπωλένιόν τε φαρέτραν, 
τῷ δὲ σιδάρειον σχύταλον χεχαραγμένον ὄζοις. 
οἷ δ᾽ elc ἀμόρόσιον θάλαμον λευχοσφύρου "H6ac 
ὅπλα χαὶ αὐτὸν ἄγουσι γενειήταν Διὸς υἷόν. 
οἵα δ’ ἐν πινυταῖσι περιχλειτὰ Βερενίχα 

35 ἔπρεπε θηλυτέραις,, ὄφελος μέγα γειναμένοισιν. 
τᾷ μὲν Κύπρον ἔχοισα Διώνας πότνια χούρα 
χόλπον ἐς εὐώδη ῥαδινὰς ἐςεμάξατο χεῖρας. 
τῷ οὕπω τινά φαντι ἁδεῖν τόσον ἀνδρὶ γυναιχῶν, 
ὅσσον περ Πτολεμαῖος ἑὴν ἐφίλησεν ἄχοιτιν. 

eo ἦ μὰν ἀντεφιλεῖτο πολὺ πλέον’ ὧδέ χε παισίν 
θαρσήσας σφετέροισιν ἐπιτρέποι οἶχον ἅπαντα, 


drchomenum amatis , invisum olim Thebis , 

non vocatus ego quidem manebo, at in edes vocantium 
confidenti animo cum Musis nostris festinabo ; 

nec vos relinquam; quld enim amabile hominibus potes! 
esse] sine Gratiis? utinam semper cum Gratiis verser ! 


LAUDATIO PTOLEM EI. 


IDYLLION XVII. 


A Jove principium faciamus et in Jovem desinite , Musz , 
immortalium deorum optimum quum celebramus carmini- 
bus;) hominum contra Ptolemaeus in primis dicitor 
et postremus et medius; hic enim przestantissimus es? ho- 
minum.) heroes, qui olim ex semideis nati sunt, 
rehus magnis gestis , doctos nacti sunt vates ; 
verum ego Ptolemrum , bene dicendi peritus, 
carmine celebrabo; carmina vero etiam immortalium ipso- 
rum honor sunt.| Idam in nemorosam lignator quum venit, 
drcumspicit, quum affatim »aterice adsit, unde incipiat 
opus.) quid primum recenseam? nam àdsunt innumera di- 
cenda,] quibus dii optimum honoraverunt regum. 

a parentibus qualis erat ad magnum opus perficiendum 
Lagides Ptolem:eus, quoties animo conceperat 
consilium , quod non alius vir excogitare poterat ! 
illum etiam diis beatis pater cqualem honore fecit 
immortalibus, et ei aureum cubiculum in Jovis domo 
exstructum est; juxta eum autem Alexander amicus 
sedem habet , Persis gravis deus picta mitra redimitus. 
e regione autem sedes Herculis centauricidze 
posita est, ex firmo adamante facta ; 
ubi cum aliis cclicolis convivia agitat , 
gaudens eximie nepotum nepotibus, 
quod ez eorum membris Jupiter exemit senectam, 
et immortales vocantur sua stirpe prognati. 
ambobus enim iis generis auctor est fortis Heraclides, 
et ambo genus referunt ad ultimum Herculem ; 
quare quoties Hercules ex epulo redit satiatus jam 
nectare odorato ad cubiculum care conjugis, 
alteri arcum tradit et quie sub axilla gestatur pharetram , 
alteri ferratam clavam, signatam nodis. Ν . 
atquehi inambrosium thalamum candidos talos habentis He. 
bes] arma ferunt ipsumque ducunt barbatum Jovis filium. 
qualis vero inter prudentes inclyta Berenice 
excellebat feminas , magna voluptas parentibus ! 
cui Cyprum tenens Dion: veneranda filia 
gremium in odoratum graciles manus immissas detersit. 
itaque nullam dum mulierum viro tantum placuisse aiunt , 
quantum Ptolemaeus suam amavit conjugem. 
atque profecto redamabatur multo magis; sic liberis 


| confidens suis committere poterat domum totam , 


ᾷ. 


ὁππότε xev φιλέων βαίνῃ λέχος ἐς φιλεούσης. 
ἀστόργου δὲ γυναιχὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίων νόος αἰεί, 
δηίδιοι δὲ γοναί, τέχνα δ᾽ οὐ ποτεοιχότα πατρί. 
46 χάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν᾽ ᾿Αφροδίτα, 
σοὶ τήνα μεμέλητο" σέθεν δ᾽ ἕνεχεν Deosvixa 
εὐειδὴς ᾿ἈΑχρέοντα πολύστονον οὐχ ἐπέρασεν, 
ἀλλά μιν ἅρπάξασα, πάροιθ᾽ ἐπὶ νῆα χατενθεῖν 
χυανέαν xal στυγνὸν ἀεὶ προθμῆα χαμόντων, 
δ0 ἐς ναὸν χατέθηχας, ἑᾶς δ᾽ ἀπεδάσσαο τιμᾶς. 
πᾶσιν δ᾽ ἥπιος ἥδε βροτοῖς μαλαχοὺς μὲν ἔρωτας 
προςπνείει, χούφας δὲ διδοῖ ποθέοντι μερίμνας. 
Ἀργεία χυάνοφρυ, σὺ λαοφόνον Διομήδεα 
μισγομένα Τυδῆι τέχες Καλυδώνιον ἄνδρα, 
δ6 ἀλλὰ Θέτις βαθύχολπος ἀκοντιστὰν ᾿Αχιλῆχ 
Αἰαχίδᾳ Πηλῆι,, σὲ δ᾽, αἰχμητὰ Πτολεμαῖε, 
αἰχμητᾷ Πτολεμαίῳ ἀρίζηλος Βερενίχα. 
χαί σε Κόως ἀτίταλλε βρέφος νεογιλὸν ἐόντα, 
δεξαμένα παρὰ ματρός, ὅτε πρώταν ἴδες ἀῶ." 
60 ἔνθα γὰρ Εἰλήθυιαν ἐδώσατο λυσίζωνον 
Ἀντιγόνας θυγάτηρ βεδαρημένα ὠδίνεσσιν" 
fj δέ οἵ εὐμενέουσα παρίστατο, χαδδ᾽ ἄρα πάντων 
νωδυνίαν χατέχευε μελῶν" 6 δὲ πατρὶ ἐοιχώς 
παῖς ἀγαπητὸς ἔγεντο. Κόως δ᾽ ὀλόλυξεν ἰδοῖσα, 
φᾶ δὲ χαθαπτομένα βρέφεος χείρεσσι φίλησιν᾽ 
« ὅλθιε χοῦρε γένοιο, τίοις δέ με τόσσον, ὅσον περ 
66 Δᾶλον ἐτίμησεν χυανάμπυχα Φοῖδος Ἀπόλλων" 
ἐν δὲ μιᾷ τιμᾷ Τρίοπος χκαταθεῖο χολώνᾳν, 
ἶσον Δωριέεσσι γέμων γέρας ἐγγὺς ἐοῦσιν, 
ὅσσον xal 'Ρήναιαν ἄναξ ἐφίλησεν Ἀπόλλων. » 
ὡς ἄρα νᾶσος ἔειπεν" ὁ δ᾽ ὑψόθεν ἔχλαγε φωνᾷ 
70 ἐς τρὶς ἀπὸ νεφέων μέγας αἰετὸς αἴσιος ὄρνις. 
Ζηνὸς που τόδε σᾶμα. Διὶ Κρονίωνι μέλοντι 
αἰδοῖοι βασιλῆες" ὃ δ᾽ ἔξοχος, ὅν χε φιλήση 
75 γεινόμενον τὰ πρῶτα’ πολὺς δέ οἱ ὄλθος ὀπηδεῖ. 
πολλᾶς δὲ χρατέει γαίας, πολλᾶς δὲ θαλάσσας. 
μυρίαι ἄπειροί τε xai ἔθνεα μυρία φωτῶν 
λήιον ἀλδήσχουσιν ὀφελλόμεναι Διὸς ὄμδρῳ᾽ 
ἀλλ᾽ οὔτις τόσα φύει, ὅσα χθαμαλὰ Αἴγυπτος, 
Νεῖλος ἀναδλύζων διερὰν ὅτε βώλακα θρύπτει. 
80 οὐδέ τις ἄστεα τόσσα βροτῶν ἔχει ἔργα δαέντων. 
τρεῖς μέν οἱ πολίων ἑχατοντάδες ἐνδέδμηνται, 
τρεῖς δ᾽ ἄρα χιλιάδες τρισσαῖς ἐπὶ μυριάδεσσιν, 
δοιαὶ δὲ τριάδες, μετὰ δέ σφισιν ἐννεάδες τρεῖς" 
τῶν πάντων Πτολεμαῖος ἀγήνωρ ἐμδασιλεύει. 
86 xal μὴν Φοινίχας ἀποτέμνεται ᾿Αῤῥαδίας τε 
xal Συρίας Λιθύας τε χελαινῶν τ᾽ Αἰθιοπήων. 
Παμφύλιοισί τε πᾶσι χαὶ αἰχμηταῖς Κιλίχεσσιν 
σαμαίνει, Λυχίοις τε φιλοπτολέμοισί τε Καρσίν, 
xal νάσοις Κυχλάδεσσιν, ἐπεί οἱ νᾶες ἄρισται 
90 πόντον ἐπιπλώοντι, θάλασσα δὲ πᾶσα xal αἷα 
χαὶ ποταμοὶ χελάδοντες ἀνάσσονται Πτολεμαίῳ. 
πολλοὶ δ᾽ ἱππῆες, πολλοὶ δέ μιν ἀσπιδιῶται 
χαλχῷ μαρμαίροντι σεσαγμένοι ἀμφαγέρονται. 
95 ὄλθῳ μὲν πάντας χε καταδρίθοι βασιλῆας: 


ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION 1Ζ. 


quoties amans amantis in torum adscenderet. 

impis vero mulieris animus semper 657 in viris alienis , 
faciles quidem sun/ partus , sed liberi non similes patri. 
pulchritudine excellens inter deas veneranda Venus, 

tibi illa cur: erat, et per te Berenice 

formosa Acherontem luctuosum non trajecit , 

sed (wu eam abreptam , priusquam ad navem devenisset 
fuscam et tristem semper portitorem defunctorum, 
intemplo collocasti, propriique honoris participem fecisti. 
omnibus illa propitia mortalibus molles amores 

adspirat , levesque dat amanti curas. 

Argiva nigris superciliis insignis, tu homicidam Diomedem 
mixta Tydeo peperisti, Calydonium virum ; 

sed Thetis profundos sinus habens jaculatorem Achillem 
/Eacido Peleo, te autem, bellicose Ptolemaee , 

bellicoso Ptolemaeo eximia Berenice peperit. 

atque te Cos nutriebat infantem recens natum, 

accoptum a matre, uhi primam vidisti auroram. 

ibi enim Lucinam invocavit solventem zonas parturicenti- 
bus ,) Antigones filia gravata doloribus partus ; 

qua ei benevola aderat, perque omnia 

membra indolentiam defundebat ; sic patri similis 

puer amabilis natus est. quem Cos conspicata jubilavit , 
dixitque contingens puerum manibus caris : 

" beatus sis, puer, et me tanto honore afficias , quanto 
Delum affecit czeruleo redimiculo ornatam Phoebus Apollo ; 
et eodem honore condecores collem Triopis , 
parem Doriensibus vicinis tribuens honorem, 
quantum etiam Rhencam rex Apollo coluit. » 

sic insula dixit; atque ex alto insonuit voce 
ter indea nubibus magna aquila fausta ales. 

Jovis, opinor, hoc signum. Jovi Saturnio cura sunt 
venerandi reges; is autem excellit , quem dilexerit 

jam primum nascentem , multaque eum felicitas comitatur. 
multam quidem tenet terram, multumque mare. 

Mille regiones et mille hominum gentes 

segetem augent fecundatze Jovis imbre ; 

sed nulla regio tam multa gignit , quam humilis /Egyptus, 
quum Nilus exundans humidas glebas comminuit. 

neque ulla tam multas urbes hominum sollertium continet, 
ires enim ibi urbium centuriz: exstructee sunt, 

triaque millia super triginta millia, 

duo item terniones, et praeter hos ter novem: 

quorum omnium Ptolemaxus magnanimus rex est. ' 

et vero Phoenices partem possidet Arabizeque 

et Syris Libyeque nigrorumque JEthiopum. 
Pamphyliisque omnibus et bellicosis Cilicibus 

imperat, Lyciisque et pugnacibus Caribus , 

et insulis Cycladibus ; nam ei naves optimae 

pontum pervehuntur, mareque totum et terra 

et fluvii resonantes Ptolemaei imperio subjecti sunt. 

multi etiam equites, multique milites scutati , 

rere fulgente instructi, circa eum colliguntur. 

opulentia quidem omnes superare possit reges ; 


THEOCRITI IDYLLION XVII. 31 


τόσσον ἐπ᾽ ἅμαρ ἕχαστον ἐς ἀφνεὸν ἔρχεται olxov 
πάντοθε. λαοὶ δ᾽ ἔργα περιστέλλουσιν ἕχηλοι. 
οὗ γάρ τις δηίων πολυκήτεα Νεῖλον ὑπερύας 
πεζὸς ἐν ἀλλοτρίαισι βοὰν ἐστάσατο χώμαις, 
τυοοὐδέ τις αἰγιαλόνδε θοᾶς ἐξάλατο ναός 
θωρηχθεὶς ἐπὶ βουσὶν ἀνάρσιος Αἰγυπτίησιν" 
τοῖος ἀνὴρ πλατέεσσιν ἐνίδρυται πεδίοισιν 
ξανθοχόμας Πτολεμαῖος, ἐπιστάμενος δόρυ πάλλειν,͵ 
ἐπίπαγχυ μέλει πατρώια πάντα φυλάσσειν, 
τοδοὶ᾽ ἀγαθῷ βασιλῆι, τὰ δὲ χτεατίζεται αὐτός. 
οὐ μὰν ἀχρεῖός γε δόμῳ ἔνι πίονι χρυσός 
μυρμάχων ἅτε πλοῦτος ἀεὶ χέχυται ind 
ἀλλὰ πολὺν μὲν ἔχοντι θεῶν ἐριχυδέες olxot, 
αἰὲν ἀπαρχομένοιο, σὺν ἄλλοισιν γεράεσσιν, 
εἰυπολλὸν δ᾽ ἰφθίμοισι δεδώρηται βασιλεῦσιν, 
πολλὸν δὲ πτολίεσσι, πολὺν δ᾽ ἀγαθοῖσιν ἑταίροις. 
οὐδὲ Διωνύσου τις ἀνὴρ ἱερεὺς χατ᾽ ἀγῶνας 
Ges ἐπιστάμενος λιγυρὰν ἀναμέλψαι ἀοιδάν, 
ᾧ οὗ δωτίναν ἀντάξιον ὥπασε τέχνας. 
ΠΕ Μουσάων δ᾽ ὑποφῆται ἀείδοντι Πτολεμαῖον 
ἀντ᾽ εὐεργεσίας. τί δὲ χάλλιον ἀνδρί χεν εἴη 
ὁὀλδίῳ 1) χλέος ἐσθλὸν ἐν ἀνθρώποισιν ἀρέσθαι; 
τοῦτο xal ᾿Ἀτρείδαισι μένει" τὰ δὲ μυρία τῆνα, 
ὅσσα μέγαν Πριάμοιο δόμον χτεάτισσαν ἑλόντες, 
1290d£pt πᾳ χέχρυπται, ὅθεν πάλιν οὐχέτι νόστος. 
μοῦνος ὅδε προτέρων τε χαὶ ὧν ἔτι θερμὰ χονία 
στειθομένα χαθύπερθε ποδῶν ἐχμάσσεται ἴχνη, 
ματρὶ φίλᾳ xal πατρὶ θυώδεας εἴσατο ναούς" 
ἐν δ᾽ αὐτοὺς χρυσῷ περιχαλλέας ἠδ᾽ ἐλέφαντι 
ι)εἵδρυσεν, πάντεσσιν ἐπιχθονίοισιν ἀρωγούς. 
πολλὰ δὲ πιανθέντα βοῶν ὅγε μηρία χαίει 
μασὶ περιπλομένοισιν ἐρευθομένων ἐπὶ βωμῶν, 
αὐτός τ᾽ ἰφθίμα τ᾽ ἄλοχος, τᾶς οὔτις ἀρείων 
νυμφίον ἐν μεγάροισι γυνὰ περιδάλλετ᾽ ἀγοστῷ, 
1390!x θυμοῦ στέργοισα χασίγνητόν τε πόσιν τε. 
ὧδε xal ἀθανάτων ἱερὸς γάμος ἐξετελέσθη. 
obc τέχετο χρείοισα Ῥέα βασιλῆας Ὀλύμπου: 
ἐν δὲ λέχος στόρνυσιν ἰαύειν Ζηνὶ xal “Ἥρη 
χεῖρας φοιδήσασα μύροις ἔτι παρθένος Ἶρις. 
126 χαῖρε ἄναξ Πτολεμαῖε' σέθεν δ᾽ ἐγὼ ἴσα χαὶ ἄλλων 
μνάσομαι ἡμιθέων, δοχέω δ᾽ ἔπος οὐχ ἀπόδλητον 
φθέγξομαι ἐσσομένοις" ἀρετήν γε μὲν ἐκ Διὸς ἕξεις, 


tantum fn dies opum in divitem domum congeritar 
undecunque. popuii autem opus suum curant securi. 
neque enim quisquam hostium, belluosum Nilum transgres- 
sus,] pedes in alienis vicis tumultum bellicum ciet , 
neque quisquam in litus ex nave veloci exsiliit 
armatus, ut vaccas JEgyptias hostiliter capiat . 
talis vir latis in campis sedem fixit 
flavicomus Ptolemaeus , sciens hastam vibrare, 
cui omnino curz est paterna omnia tueri , 
ut bono regi, alia vero acquirit ipse. 
non tamen inutile in domo opima aurum 
ceu formicarum opulentia semper jacet laborantium; 
sed multum inde habent inclyta deorum delubra , 
semper primitias eo solvente, cum aliis donis, 
ac multum fortibus dedit regibus, 
multum civitatibus, multum bonis amicis. 
neque ullus sacerdos ad Bacchi certamina 
venit, sciens dulcem cantum modulari, 
cui non premium dignum arte dederit. 
Musarum autem interpretes canunt Ptolemseum 
pro beneficio. et quid praeclarius homini contingere possit 
diviti, quam ut gloriamillustrem inter homines consequatur? 
hoc etiam Atridis manet ; ille autem infinitze opes, 
quas capta magna Priami domo acquisiverunt , 
caligine merse alicubi jacent, unde reditus non amplius pa- 
tet.) solus hic majorum ac quorum adhuc calida pulvis 
injectus desuper exprimit pedum vestigia , 
matri carz et patri odorata exstruxit templa ; 
inque iis ipsos ex auro insignes et ebore 
&atuit , omnibus mortalibus servatores. 
ac multa pinguia boum femora hic incendit 
menses quum volvuntur, in aris sanguine imbutis, 
et ipse et honoratissima conjux , qua nulla prestantier 
sponsum domi mulier amplectitur ulnis, 
ex animo diligens fratremque maritumque. 
sic etiam deorum sacrae nuptiz peract:e sunt , 
quos peperit regina Rhea reges Olympi; 
atque lectum sternit, cui indormiant, Jovi et Junoni 
manibus unguento nitidis adhuc virgo Iris. 
salve rex Ptolemiee; te ego pariter atque alios 
memorabo heroas , atque , μέ opinor, verbum non aspernan- 
dum] dicam posteris ; virtutem certe quidem a Jove habebis . 


38 GEOKPITOY EIAYAAION IH. 


EAENHX EIIIGAAAMIOX. 
EIAYAAION IBH'. 


"Ev ποχα τὰ Σπάρτᾳ ξανθότριχι πὰρ Μενελάῳ 
παρθενιχαὶ θάλλονθ᾽ δαχίνθω χόσμον ἔχοισαι 
πρόσθε νεογράπτω θαλάμω χορὸν ἐστάσαντο, 
δώδεχα ταὶ πρᾶται πόλιος, μέγα χρῆμα Λακαινᾶν, 

& ἁνίχα Τυνδαριδᾶν χάσιν ἄγετο τὰν ἀγαπατάν 
μναστεύσας Ἑλέναν 6 νεώτερος ᾿Ατρέος υἱῶν. 
ἄειδον δ᾽ ἄρα πᾶσαι ἐς ἕν μέλος ἐγχροτέοισαι 
ποσσὶ περιπλίχτοις, omo δ᾽ ἴαχε δῶμ᾽ ὑμεναίῳ. 

οὕτω δὴ πρώιζε κατέδραθες, ὦ φίλε γαμόρέ; 

10 ἦ ῥά τίς ἐσσι λίαν βαρυγούνατος ; ἡ ῥα φίλυπνος ; 
ἦ ῥα πολύν τιν᾽ ἔπινες, ὅτ᾽ εἷς εὐνὰν χατεδάλλευ ; 
εὕδειν μὰν σπεύδοντα καθ᾽ ὥραν αὐτὸν ἐχρῆν τυ, 
παῖδα δ᾽ ἐᾶν σὺν παισὶ φιλοστόργῳ παρὰ ματρί 
παίσδειν ἐς βαθὺν ὄρθρον, ἐπεὶ xat ἕνας xat ἐς ἀῶ 

t6 χεὶς ἔτος ἐξ ἔτεος, Μενέλαε. τεὰ νυὸς ἅδε. 
ὅλθιε γάμθδρ᾽, ἀγαθός τις ἐπέπταρεν ἐρχομένῳ τοι 
ἐς Σπάρταν, ἅπερ ὥλλοι ἀριστέες, ὡς ἀνύσαιο. 
μοῦνος ἐν ἁμιθέοις Κρονίδχαν Δία πενθερὸν ἑξεῖς. 
Ζανός τοι θυγάτηρ ὑπὸ τὰν μίαν ἵχετο χλαῖναν, 

40 οἵα Αχαιιάδα γαῖαν πατεῖ οὐδεμί᾽ ἄλλα. 
3j μέγα χέν τι τέχοιτ᾽, εἰ ματέρι τίχτοι ὁμοῖον. 
ἄμμες δ᾽ αἱ πᾶσαι συνομάλιχες, αἷς δρόμος οὗτός 
χρισαμέναις ἀνδριστὶ παρ᾽ Εὐρώταο λοετροῖς, 
τετράχις ἑξήχοντα χόραι, θῆλυς νεολαία, 

95 τᾶν οὐδ᾽ ἄν τις ἄμωμος, ἐπεί χ᾽ “Ελένᾳ παρισωθῇ. 
ὼς ἀντέλλοισα χαλὸν διέφανε πρόςωπον 
πότνι᾽ ἄνυξέ τε λευχὸν ἔαρ χειμῶνος dvéveoc: 
ὧδε καὶ & χρυσέα “Ἑλένα διαφαίνετ᾽ ἐν ἁμῖν. 
πιείρᾳ μέγα λᾷον ἀνέδραμε χόσμος ἀρούρα 

80 ἢ χάπῳ χυπάρισσος 7| ἅρματι Θεσσαλὸς ἵππος" 
ὧδε καὶ & ῥοδόχρως Ἑλένα Λαχεδαίμονι χόσμος. 
οὔτε τις ἐκ ταλάρω πανίσδεται ἔργα τοιαῦτα, 
οὔτ᾽ ἐνὶ δαιδαλέῳ πυχινώτερον ἄτριον ἱστῷ 
χερχίδι συμπλέξασα μαχρῶν ἔταμ᾽ Ex χελεόντων. 

85 οὗ μὰν οὐδὲ λύραν τις ἐπίσταται ὧδε χροτᾶσαι 
Ἄρτεμιν ἀείδοισα xal εὐρύστερνον Ἀθάναν, 
ὡς Ἑλένα, τᾶς πάντες ἐπ᾽ ὄμμασιν ἵμεροί ἐντι. 
ὦ καλά, ὦ χαρίεσσα κόρα, τὺ μὲν οἰχέτις ἤδη, 
ἄμμες δ᾽ ἐς δρόμον ἦρι χαὶ ἐς λειμώνια φύλλα 

40 ἑρψοῦμες στεφάνως δρεψεύμεναι ἁδὺ πνέοντας, 
πολλὰ τεοῦς, EXMéva., μεμναμέναι ὡς γαλαθηναί 
ἄρνες γειναμένας ὄιος μαστὸν ποθέοισαι. 
πράτᾳ τοι στέφανον λωτῶ χαμαὶ αὐξομένοιο 
πλέξασαι σχιερὰν χαταθήσομεν ἐς πλατάνιστον, 

(5 πράτα δ᾽ ἀργυρέας ἐξ ὄλπιδος δγρὸν ἄλειφαρ 
λαζύμεναι σταξεῦμες ὑπὸ σχιερὰν πλατάνιστον " 
γράμματα δ᾽ ἐν φλοιῷ γεγράψεται, ὡς παριών τις 
ἀννείμῃ, Δωριστὶ σέθου μ᾽- “Ἑλένας φυτόν εἶμι. 

χαίροις, ὦ νύμφα, χαίροις, εὐπένθερε γαμόρέ. 

60 Λατὼ μὲν δοίη Λατὼ χουροτρόφος ὕμμιν 


| 


HELEN/E EPITHALAMION. 
IDYLLION XVIII. 


In illa Sparta olim apud flavicomum Menelaum 

virgines florentem hyacinthi ornatum gerentes 

ante recens pictum thalamum chorum instituerunt , 

duodecim primarie urbis, magnum decus Laceenarum , 

quum Tyndaridarum sororem amabilem duxisset 

sponsam Helenam minor filiorum Atrei. 

canebant igitur omnes in unum modum applaudentes [nzeo, 

pedibus alternatim explicitis , atque resonuit dómus hyme- 
sic jam mature obdormivisti, o care sponse? 

num forte tibi preegravia sunt membra? num forte somnicu 

losus 65 Ὁ] num forte multum bibebas, quod in lectum conji- 

ciebaris ?] dormiresi profecto tempestive festinabas, tesolum 

oportebat,] puellam autem sinere cum puellis apud caram 

matrem] ludere ad altum diluculum, quoniam et perendie et 

cras ,] et in annum ex anno, Menelae, tua hac sponsa erit. 

beate sponse, faustus tibi quispiam adsternutavit profici- 

scenti] Spartam , sicut ceteri principes, ut voto potireris. 

solus ex semideis Jovem Saturnium socerum habebis. 

Jovis filia sub unum tecum stragulum venit , 

qualis nulla alia mulierum Gra»cum solum calcat. 

profecto preeclaram sobolem pariet, si matri similem pariat. 

nos autem omnes zequales , quae cursu eodem, 

oleo perunctz:e virorum more ad Eurotze lavacra exerce- 

mur, quater sexaginta puellee , muliebris juventa , 

quarum ne ulla quidem vitio caret, quando cum Helena 

confertur.] Aurora exoriens pulcrum ostendit os 

veneranda perficitque nitidum ver hieme soluta : 

sic etiam aurea Helena elucet inter nos. 

pingui arvo magna seges exsurgit decus 

aut horto cupressus , aut currui Thessalus equus : 

sic etiam rosea Helena Lacediemoni 657 decus. 

neque ulla ex quasillo filis deductis construit opera talia , 

neque in jugo artificioso densiorem telam 

radio contextam de longis pedibus mali textorii secat. 

neque sane ulla sic lyram scit pulsare, 

Dianam canens et Minervam lato pectore , 

ut Helena , cujus circa oculos sunt omnes Amores . 

o pulcra , o venusta puella, tu jam matrona es, 

nos autem ad cursum mane ef ad pratenses flores 

ibimus serta decerpturz suaviter redolentia , 

multum tui, o Helena, memores , sicut lactentes 

agne matris ovis ubera desiderantes. 

prim: tibi coronam ex humili loto 

nexam suspendemus de umbrosa platano, 

et primx fibi ex argentea pyxide liquidum oleum 

sumtum stillabimus sub umbrosam platanum ; 

carmenqne in cortice scriptum manebit, ut preetereuntes 

legant : Dorico more venerare me, Helene arbor sum. 
salve , o sponsa ; salve , socero felix gener. 

Latona det, Latona juventutis nutrix , vobis 


THEOCRITI IDYLLION XIX. XX. 89 


εὐτεχνίαν, Κύπρις δὲ θεὰ Κύπρις ἶσον ἔρασθαι 
ἀλλάλων,͵ Ζεὺς δὲ Κρονίδας Ζεὺς ἄφθιτον ὅλθον, 
ὡς ἐξ εὐπατριδᾶν εἷς εὐπατρίδας πάλιν ἔνθη. 
εὔδετ᾽ ἐς ἀλλάλων στέρνον φιλότητα πνέοντες 

565 xal πόθον, ἔγρεσθαι δὲ πρὸς ἀῶ μὴ ᾿πιλάθησθε. 
νεύμεθα χἄμμες ἐς ὄρθρον, ἐπεί χα πρᾶτος ἀοιδός 
ἐξ εὐνᾶς χελαδήση ἀνασχὼν εὔτριχα δειράν. 
ὝὙμάν, ὦ Ὑμέναιε, γάμῳ ἔπι τῷδε χαρείης. 


ΚΗΡΙΟΚΛΕΠΤΗΣ. 
EIAYAAION 1Θ'. 


Τὸν χλέπταν ποτ᾽ " Epora χαχὰ χέντασε μέλισσα 
κηρίον ix σίμόλων συλεύμενον, ἄκρα δὲ χειρῶν 
δάχτυλα πάνθ᾽ ὑπένυξεν. 6 δ᾽ ἄλγεε xal χέρ᾽ ἐφύση 
καὶ τὰν γᾶν ἐπάταξε xat ὅλατο, τᾷ δ᾽ ᾿Αφροδίτα 

5 δεῖξεν τὰν ὀδύναν xal μέμφετο, ὅττι γε τυτϑόν 
θηρίον ἐντὶ μέλισσα, xal ἁλίχα τραύματα ποιεῖ. 
χὰ μάτηρ γελάσασα * τὺ δ᾽ οὐχ ἴσον ἐσσὶ μελίσσαις; 
χὼ τυτθὸς μὲν Énc, τὰ δὲ τραύματα ἁλίχα ποιεῖς. 


ΒΟΥΚΟΛΙΣΚΟΣ. 


EIAYAAION Κ΄. 


Εὐνείχα μ᾽ ἐγέλαξε θέλοντά μιν ἁδὺ φιλᾶσαι, 
καί μ᾽ ἐπιχερτομέοισα τάδ᾽ Évvenev- ἔῤῥ᾽ ἀπ᾽ ἐμεῖο" 
βωχόλος ὧν ἐθέλεις με χύσαι, τάλαν; οὐ μεμάθηχα 
ἀγροίχως φιλέειν, ἀλλ᾽ ἀστιχὰ χείλεα θλίύειν. 
5 μὴ τύ γέ μευ χύσσῃς τὸ χαλὸν στόμα μηδ᾽ ἐν ὀνείροις. 
οἷα βλέπεις, ὁπποῖα λαλεῖς, ὡς ἄγρια παίσδεις, 
ὡς τρυφερὸν χαλέεις, ὡς χωτίλα ῥήματα φράσδεις᾽ 
ὡς μαλαχὸν τὸ γένειον ἔχεις, ὡς ἁδέα χαίταν. 
χείλεά τοι νοσέοντι, χέρες δέ τοί ἐντι μέλαιναι, 
t0 καὶ χαχὸν ἐξόσδεις. ἀπ᾽ ἐμεῦ φύγε, μή με μολύνης. 
τοιάδε μυθίζοισα τρὶς εἰς Éov ἔπτυσε χόλπον, 
χαί μ᾽ ἀπὸ τᾶς χεφαλᾶς ποτὶ τὼ πόδε συνεχὲς εἶδεν 
χεῖλεσι μυχθίζοισα καὶ ὄμμασι λοξὰ βλέποισα, 
xai πολὺ τᾷ μορφᾷ θηλύνετο, καί τι σεσαρός 
16 xal σοθαρόν μ᾽ ἐγέλαξεν. ἐμοὶ δ᾽ ἄφαρ ἔζεσεν αἷμα, 
xal χρόα φοινίχθην ὑπὸ τὥλγεος ὡς δόδον ἕρσα. 
4& μὲν ἔδα με λιποῖσα" φέρω δ᾽ ὑποχάρδιον ὀργάν, 
ὅττι με τὸν χαρίεντα χαχὰ μωμήσαθ’ ἑταίρα. 
ποιμένες, εἴπατέ μοι τὸ χρήγυον᾽ οὐ χαλός ἐμμι; 
“ὦ ἄρά τις ἐξαπίνας με θεὸς βροτὸν ἄλλον ἔτευξεν; 
xat γὰρ ἐμοὶ τὸ πάροιθεν ἐπάνθεεν ἁδύ τι κάλλος 
ὡς κισσὸς ποτὶ πρέμνον, ἐμὰν δ᾽ ἐπύχαζεν ὑπήναν, 
γαῖται δ᾽ οἷα σέλινα περὶ χροτάφοισι χέχυντο, 
xal λευχὸν τὸ μέτωπον ἐπ’ ὀφρύσι λάμπε μελαίναις, 
ἐν, ὄμματά μοι γλαυχᾶς χαροπώτερα πολλὸν ᾿Αθάνας, 


xai στόμα δ᾽ αὖ παχτᾶς γλυχερώτερον, ix στομάτων δέ 


largam sobolem ; Venus, diva Venus, ut pariter vos amore 
amplectamini; Jupiter, Saturnius Jupiter, sempiternas di- 
vitias ,] ut a nobilibus ad nobiles rursus perveniant. 
dormite in pectus mutuo amorem íinspirantes 

et desiderium , et expergisci sub auroram ne obliviscamini. 
redibimus et nos sub diluculum , ubi primus cantor 

ex suo cubili insonuerit sublata pulcre cristata cervice. 
Hymen, o Hymenze , his nuptiis gaudeas. 


— d 


FAVORUM FUR. 
IDYLLION XIX. 


Furem quondam Amorem mala pupugit apicula, 

favos ex alvearibus auferentem , et extremos manuum 
digitos omnes aculeo feriit. at ille dolebat manusque suffla- 
bat] et terram pulsavit et exsiliit, atque Veneri 

ostendit dolorem et querebatur, quod tantula 

bestiola esset apis, et quanta vulnera facit! 

tum meter ridens : tu vero , inquit , nonne similis es apibus? 


etiam parvulus semper eras (dicebaris ,) at quanta volnera 
acis ! 


———D— 


BUBULCUS, 
IDYLLION XX. 


Eunica me irrisit volentem ipsam suaviter osculari , 
et convicians roihi hzc dixit : abi in malam rem; 
bubulcus quum sis, vis me osculari, miser ? non didici 
rusticos osculari , sed urbana labra premere. [quidem. 
netu mihi osculatus fueris pulcrum os, ne per somnium 
quali vultu es! quomodo loqueris! quam rustice jocaris ! 
quam delicate me vocas! quam blanda verba profers ! 
quam mollem barbam habes! quam nitidam czesaríem ! 
labra tibi eegrotant , manusque sunt nigra, 
et male oles. facesse hinc , ne me contamines. 

hzec dicens ter in suum despuit sinum, 
et me a capite ad pedes continuo adspexit 
labris subsannans oculisque oblique tuens, 
atque multum propter formam deliciabatur, et ore diducto 
et superbe me derisit. mihi statim ferbuit sanguis , 
et ore traxi ruborem a dolore sicut rosa a rore. 
tum illa quidem me relicto abiit ; geroque sub pectore iram, 
quod me venustum turpis meretricula irrisit. 

pastores, dicite mihi verum : non pulcer sum? 
num quis subito me deus alium hominem fecit ? 
etenim me antea ornabat gratus quidam decor . 
sicut hedera stipitem amplexa , meamque vestiebat genam 
capilli autem velut apium circa tempora fusi erant , 
et candida frons splendebat super nigra supercilia, 
oculi mihi erant multo magis splendentes, quam fulgida 
Minervae ,] «t os vero dulcius lacte concreto, et ex ore 


40 . GEOKPITOY EIAYAAION KA. 


ἔῤῥεέ μοι φωνὰ γλυχερωτέρα 3) μέλι χηρῶ. 
ἀδὺ δέ μοι τὸ μέλισμα, xal ἣν σύριγγι μελίσδω 
χὴν αὐλῷ λαλέω χἣν δώναχι χἣν πλαγιαύλῳ. 

30 xai πᾶσαι καλόν με xat' ὥρεά φαντι γυναῖχες, 
xai πᾶσαί με φιλεῦντι᾽ τὰ δ᾽ ἀστιχά μ᾽ oüx ἐφίλασεν, 
ἀλλ᾽ ὅτι βωχόλος ἐμμὶ παρέδραμε, xob ποταχούει" 
X: καλὸς Διόνυσος ἐν ἄγχεσι πόρτιν ἐλαύνει, 
οὐχ ἔγνω δ᾽, ὅτι Κύπρις ἐπ᾽ ἀνέρι μήνατο Bora 

25 xal Φρυγίοις ἐνόμευσεν ἐν ὥρεσι, xat τὸν Λδωνιν 
ἐν δρυμοῖσι φίλασε xal ἐν δρυμοῖσιν ἔχλαυσεν. 
Ἐνδυμίων δὲ τίς ἦν; οὐ βωχόλος; ὅν γε Σελάνα 
βωχολέοντα φίλασεν, ἀπ᾽ Οὐλύμπω δὲ μολοῖσα 
Λάτμιον ἀννάπος ἦλθε xal slc ἅμα παιδὶ καθεῦδεν. 

40 xal τύ, Ῥέα, χλαίεις τὸν βωχόλον. οὐχὶ δὲ xat τύ, 
M Κρονίδα, διὰ παῖδα βοηνόμον ὄρνις ἐπλάγχθης ; 

Εὐνείχα δὲ μόνον τὸν βωχόλον οὐχ ἐφίλασεν, 
& Κυδέῶλς χρέσσων xoi Κύπριδος, & δὲ Σελάνας. 
μηχέτι μηδὲ τύ, Κύπρι, τὸν Ἄρεα μήτε χατ᾽ ἄστυ 

46 μήτ᾽ ἐν ὄρει φιλέοις, μούνη δ᾽ ἀνὰ νύχτα χαθεύδοις. 


ΑΛΙΕῚΣ. 


EIAYAAION ΚΑ΄. 
ΑΣΦΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΤΑΙ͂ΡΟΣ. 


Ἃ πενία, Διόφαντε, μόνα τὰς τέχνας ἐγείρει, 
αὐτὰ τῶ μόχθοιο διδάσχαλος οὐδὲ γὰρ εὕδειν 
ἀνδράσιν ἐργατίναισι xaxal παρέχοντι μέριμναι. 
χὴν ὀλίγον νυχτός τις ἐπιψαύσησι τὸν ὕπνον 

& αἰφνίδιον θορυδεῦσιν ἐφιστάμεναι μελεδῶναι. 

ἰχθύος ἀγρευτῆρες ὁμῶς δύο χεῖντο γέροντες, 
στρωσάμενοι βρύον αὖον ὑπὸ πλεχταῖς χαλύθαισιν, 
χεχλιμένοι τοίχῳ τῷ φυλλίνῳ " ἐγγύθι δ᾽ αὐτοῖν 
χεῖτο τὰ ταῖν χειροῖν ἀθλήματα, τοὶ χαλαθίσχοι, 

10 τοὶ χάλαμοι. τἄγχιστρα, τὰ φυχιόεντα δέλητα, 
δρμιαὶ χύρτοι τε χαὶ ἐχ σχοίνων λαδύρινθοι, 
μήρινθοι χώπα τε γέρων τ᾿ ἐπ᾽ ἐρείσμασι λέμόος, 
νέρθεν τᾶς χεφαλᾶς φορμὸς βραχύς, εἶμα τάπης ἦν. 
οὗτος τοῖς ἁλιεῦσιν 6 πᾶς πόνος, οὗτος 6 πλοῦτος. 

16 οὐδὸς δ᾽ οὐχὶ θύραν εἶχ᾽, οὗ χύνα - πάντα περισσά, 
πάντ᾽ ἐδόχει τήνοις" ἃ γὰρ πενία σφας ἐτήρει. 
οὐδεὶς δ᾽ ἐν μέσσῳ γείτων πενίᾳ δὲ παρ᾽ αὐτὰν 
θλιδομέναν χαλύδαν τρυφερὸν προςέναχε θάλασσα. 
οὕπω τὸν μέσατον δρόμον ἄνυεν ἅρμα Σελάνας, 

80 τοὺς δ᾽ ἁλιεῖς ἤγειρε φίλος πόνος, ἐχ βλεφάρων δέ 
ὕπνον ἀπωσάμενοι σφετέραις φρεσὶν ἤρεθον δάν. 

AXOAAIORN. . 
ψεύδοντ᾽, ὦ φίλε, πάντες ὅσοι τὰς νύχτας ἔφασχον 
τῷ θέρεος μινύθειν, ὅτε τάματα μαχρὰ φέρουσιν. 
ἤδη μυρί᾽ ἐςεῖδον ὀνείρατα, χοὐδέπω ἀώς. 

35 μὴ λάθε μ᾽; ἢ τί τὸ χρῆμα; χρόνον δ᾽ at νύχτες ἔχοντι. 

ἘΤΑΙ͂ΡΟΣ. 
᾿Ασφαλίων, μέμφη τὸ xaXov θέρος; οὐ γὰρ 6 καιρός 


fluebat mihi vox dulcior, quam mel ex cera. 

dulce meum es£ carmen, sive fistula modulor 

sive tibia cano sive arundine seu obliqua tibia. 

et omnes me pulcrum vocant in montibus puelle, [est, 

et omnes me osculantur ; ista vero urbana me non osculata 

verum, quod bubulcus sum, przetercurrit, nec me audit vo- 

ciferantem :)etiam pulcer Bacchusin vallibus vitulas pascit. 

non autem cognovit, Venerem bubulci amore insaniisse 

et Phrygiis in montibus pascentem gregem servasse , et Ado- 

nidem] in saltibus osculatam esse et in saltibus deplorasse. 

Endymion autem quis erat? non bubulcus? quem quidem 

boves pascentem osculata est , deque Olympo delapsa 

Luna] Latmium in nemus venit et una cum puero dormivit. 

etiam tu, Rhea, deploras bubulcum. nonne vero etiam tu, 

o Saturnie, ob puerum boum pastorem ales vagatus es? 
Eunica vero solum bubulcum non osculata est, 

ista Kunica Cybele melior et Venere atque Luna. 

ne amplius et tu, allera Venus, tuum Martem neque in 

urbe] neque in rgonte osculeris , et sola noctu dormias. 


00 «m-— 


PISCATORES. 
IDYLLION XXI. 
ASPHALION ET SODALIS. 


Paupertas , o Diophante, sola artes excitat, 

ipsa laboris magistra est; neque enim dormire 

hominibus operariis malze permittunt cura. 

quumque paulum noctu quis somnum carpserit, somnum 

subito turbant instantes cura. 

piscium venatores una duo cubabant senes , 

qui sibi straverant fucum aridum sub textili tugurio, 

reclinati ad parietem foliaceum , et prope eos 

posita erant manuum opera , calathisci, 

arundines , hami , fucosa esca , 

funiculi , nasse , et juncei labyrinthi , 

fila et remi vetustaque super phalangas cymba, 

sub capite storea brevis, vestis pro stragulo erat. 

hic erat piscatoribus omnis labor, be divitize. 

limen casc neque januam babebat, neque canem ; omnia 

hcc superflua] omnia illis videbantur : nam paupertas eos 

custodiebat.] nullus aderat vicinus; ad ipsam autem pau- 

pertate] pressam casulam leniter adnatabat mare. 

nondum medium cursum confecerat currus Lun, 

quum piscatores excitabat amicus labor, et e palpebris 

somno excusso suis cogitationibus incitabant vocem. 

ASPHALION. 

mentiebantur, o amice, omnes quicumque noctes dicebant 

westate breviores fieri, quando noctes dies longos afferunt 

jam innumera vidi somnia , οἱ nondum aurora est. 

num me latuit aurora? aut quid hoc rei? spatium longum 
SODALIS. [eliam noctes habent, 

Asphalion , accusas pulcram sestatem ? non enim tempos 


THEOCBITI IDYLLION XXI. 41 


αὐτομάτως mapfÓa. τὸν ξὸν δρόμον ἀλλὰ τὸν ὕπνον, 
& φροντὶς χόπτοισα μαχρὰν τὰν νύχτα ποιεῖ τοι. 
AZOAAIDN. 
ἄρ᾽ ἔμαθες xolvety πόχ᾽ ἐνύπνια; χρηστὰ γὰρ εἶδον 
80 οὔ σε θέλω τὠμῶ φαντάσματος ἦμεν ἄμοιρον, 
ὡς καὶ τὰν ἄγραν, τὠνείρατα πάντα μερίζευ. 
οὗ γὰρ νυσταξῇ χατὰ τὸν νόον " οὗτος ἄριστος 
ἔστιν ὀνειροχρίτας, ὁ διδάσχαλός ἐστι παρ’ ᾧ νοῦς. 
ἄλλως χαὶ σχολά ἐστι" τί γὰρ ποιεῖν ἂν ἔχοι τις 
85 χείμενος ἐν φύλλοις ποτὶ χύματι, μηδὲ χαθεύδων; 
ἀλλ’ ὄνος ἐν ῥάμνῳ, τὸ δὲ λύχνιον ἐν πρυτανείῳ" 
φαντὶ γὰρ ἀγρυπνίαν τόδ᾽ ἔχειν. 
ΕΤΑΙΡΩΣ, 
λέγε μοί ποτε νυχτός 
ὄψιν, πάντα τεῷ δὲ λέγων μάνυσον ἑταίρῳ. 
᾿ AXOAAIQN. 
δειλινὸν ὡς χατέδαρθον ἐν εἰναλίοισι πόνοισιν 
40 (οὐχ ἦν μὰν πολύσιτος, ἐπεὶ δειπνεῦντες ἐν ὥρᾳ, 
εἰ μέμνη, τᾶς γαστρὸς ἐφειδόμεθ᾽,, εἶδον ἐμαυτόν 
ἐν πέτρᾳ βεδαῶτα, καθεζόμενος δ᾽ ἐδόχευον 
ἰχθύας, ἐκ χαλάμων δὲ πλάνον κατέσειον ἐδωδάν. 
καί τις τῶν τραφερῶν ὠρέξατο' xal γὰρ ἐν ὕπνοις 
4: πᾶσα χύων ἄρτον μαντεύεται, ἰχθύα χἠγών. 
χὡ μὲν τὠγκίστρῳ ποτεφύετο, καὶ ῥέεν αἷμα" 
τὸν χάλαμον δ᾽ ὑπὸ τῷ χινήματος ἀγκύλον εἶχον. 
τῷ χέρε τεινύμενος περικλώμενον εὗρον ἀγῶνα, 
πῶς μιν ἕλω μέγαν ἰχθύ᾽ ἀφαυροτέροισι σιδάροις. 
&o εἶθ᾽ ὑπομιμνάσχων τῷ τρώματος ἠρέμ᾽ ἔνυξα, 
χαὶ νύξας ἐχάλαξα χαὶ οὐ φεύγοντος ἔτεινα. 
ἤνυσα δ᾽ ὧν τὸν ἄεθλον, ἀνείΐλχυσα χρύσεον ἰχθύν, 
παντᾷ τε χρυσῷ πεπυχασμένον. εἶχε δὲ δεῖμα, 
μή τι Ποσειδάωνι πέλοι πεφιλαμένος ἰχθύς 
εὁ ^ τάχα τᾶς γλαυχᾶς χειμήλιον Ἀμφιτρίτας. 
ἠρέμα δ᾽ αὐτὸν ἐγὼν x τὠγχίστρω ἀπέλυσα, 
μή ποτε τῶ στόματος τἀγχίσφτρια χρυσὸν ἔχοιεν. 
xal τὸν μὲν πίστευσα xal ἄγαγον ἀπηρώταν" 
ὥμοσα δ᾽ οὐχέτι λοιπὸν ὑπὲρ πελάγους πόδα θεῖναι, 
eo ἀλλὰ μενεῖν ἐπὶ γᾶς xol τῷ χρυσῶ βασιλεύσειν. 
ταῦτά με χἀξήγειρε. τὺ δ᾽, ὦ ξένε, λοιπὸν ἔρειδε 
τὰν γνώμαν" ὅρχον γὰρ ἐγὼ τὸν ἐπώμοσα ταρδῶ. 
ΕΤΑΙ͂ΡΟΣ. 
xal σύ γε μὴ τρέσσεις ; οὐχ ὥμοσας᾽ οὐδὲ γὰρ ἰχθύν 
χρύσεον ὧς ἴδες εὗρες" ἴσαι δὲ ψεύδεσιν ὄψεις. 
j εἰ μὲν γὰρ χνώσσων τὺ τὰ χωρία ταῦτα ματεύεις, 
ἐλπὶς τῶν ὕπνων. ζάτει τὸν σάρχινον ἰχθύν, 


μὴ σὺ θάνης λιμῷ xal τοῖς χρυσοῖσιν ὀνείροις. 


sponte transgreditur suum cursum ; sed somnum 
cura excutiens longam tibi noctem efficit. 
ASPHALION. 

num forte didicisti interpretari somnia? bona enim vidi. 
nolo te visi mei esse expertem , 
ut etiam piscium predam, sic somnia in omni re commu- 
nia mecum habe.] non enim dormitabis tuo ingenio. ille 
optimus] est somniorum interpres, cui pro suo magistro 
adest ingenium.) praeterea etiam otium est; quid enim facere 
quis possit] jacens in foliis ad mare, neque dormiens? 
sed asinus in spinis; boc vero est lucerna in Prytaneo ; 
aiunt enim hanc pervigilium agere. 

SODALIS. 

dic mihi tandem noctis 
visum , et omnia accurate exponens indica tuo sodali. 
ASPHALION. 

vespere ut obdormivi in marinis laboribus 
(non sane eram multo cibo repletus, quoniam tempestiv 
coenantes ,] si meministi, ventri parcebamus), videbam me 
ipsum] in rupe versantem, sedensque observabam 
pisces, et ex arundine fallacem quatiebam escam. 
atque quidam piscis hec alimenta appetiit ; etenim in so 
mnis] quilibet canis offam auguratur, piscem et ego. 
et ille quidem hamo adherescebat , et fluebat sanguis ; 
arundinemque a motu curvatam tenebam. 
quare ambas manus extendens tergo incurvato inveni cer- 
tamen], quomodo eum extraham magnum piscem infirmiore 
ferro.] tum admonens piscem de vulnere leniter pupugi, 
et quum pupugissem remisi, quumque non fugeret intendi. 
confeci igitur certamen, attraxi aureum piscem, 
undique auro obductum. tenebat autem me timor, 
ne forte Neptuno dilectus esset piscis , 
aut forte fulgidze delicie Amphitrites. 
placide eum ego hamo exsolvi , 
ne forte hamus auri quid ex ore retineret. 
atque hunc sic fidenter extraxeram in littus ; 
juravi autem, me posthac numquam in mari pedem esse po- 
asiturum,] sed in terra mansurum et auro imperaturum. 
hzec me excitarunt. at tu, amice, jam intende 
iuam mentem ; jusjurandum enim ego , quod juravi, timeo. 

SODALIS. 
et tu quidem numne timebis? non jurasti; nec enim piscem 
aureum, sicut vidisti, invenisti ; similia sunt mendaciis visa. 
nam si sane tantummodo dormiens tu in istis regionibus 
investigas, ] (um spes est talium somniorum. quere carneum 
piscem,] ne tu moriaris fame etiam in tuis aureis somniis. 


42 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION ΚΒ. 


ΔΙΟΣΚΟΥ͂ΡΟΙ. 


EIAYAAION ΚΒ'. 


Ὑμνέομεν Λήδας τε xal αἰγιόχου Διὸς υἱώ, 
Κάστορα xal φοδερὸν Πολυδεύχεα πὺξ ἐρεθίζειν, 
χεῖρας ἐπιζεύξαντα μέσας βοέοισιν ἱμᾶσιν. 
δμνέομεν xal δὶς xal τὸ τρίτον ἄρσενα τέχνα 

& χούρης Θεστιάδος, Λαχεδαιμονίους δύ᾽ ἀδελφούς, 
ἀνθρώπων σωτῆρας ἐπὶ ξυροῦ ἤδη ἐόντων, 
ἵππων θ᾽ αἱματόεντα ταρασσομένων xaO ὅμιλον, 
ναῶν θ᾽, at δύνοντα xal οὐρανοῦ ἐξανιόντα 
ἄστρα βιαζόμεναι χαλεποῖς ἐνέχυρσαν atat. 

I0 of δὲ σφέων χατὰ πρύμναν ἀείραντες μέγα χῦμα, 
ἦξ xal ix πρῴραθεν, ἣ ὅππῃ θυμὸς ἑχάστου, 
ἐς χοίλαν ἔῤῥιψαν, ἀνέῤῥηξαν δ᾽ ἄρα τοίχους 
ἀμφοτέρους" χρέμαται δὲ σὺν ἱστίῳ ἄρμενα πάντα 
εἰχῇ ἀποχλασθέντα᾽ πολὺς δ᾽ ἐξ οὐρανοῦ ὄμόρος 

I5 γυχτὸς ἐφερποίσας" παταγεῖ δ᾽ εὐρεῖα θάλασσα, 
χοπτομένα πνοιαῖς τε xal ἀῤῥήχτοισι χαλάζαις. 
ἀλλ᾽ ἔμπας ὑμεῖς γε xal ἐχ βυθοῦ ἕλχετε νᾶας 
αὐτοῖσιν ναύτησιν ὀιομένοις θανέεσθαι. 

᾿ αἶψα δ᾽ ἀπολήγουσ᾽ ἄνεμοι, λιπαρὰ δὲ γαλάνα 

90 ἀμπέλαγος" νεφέλαι δὲ διέδραμον ἄλλυδις ἄλλαι" 


ix δ᾽ ἄρχτοι τ᾽ ἐφάνησαν, ὄνων τ᾽ ἀνὰ μέσσον ἀμαυρή 


ἄτνη σημαίνοισα τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα. 
ὦ ἄμφω θνατοῖσι βοηθόοι, ὦ φίλοι ἄμφω, 
ἱππῆες, κιθαρισταί, ἀεθλητῆρες,, ἀοιδοί, 

45 Κάστορος ἢ πρώτου Πολυδεύχεος ἄρξομ᾽ ἀείδειν ; 
ἀμφοτέρω ὑμνέων, Πολυδεύχεα πρῶτον ἀείσω. 

ἡ μὲν ἄρα προφυγοῦσα πέτρας sic ἕν ξυνιούσας 
Ἀργὼ xal νιφόεντος ἀταρτηρὸν στόμα Πόντου, 
Βέδρυχας εἰςαφίχανε θεῶν φίλα τέχνα φέροισα. 

80 ἔνθα μιᾶς πολλοὶ χατὰ χλίμαχος ἀμφοτέρων ἔξ 
τοίγων ἄνδρες ἔδαινον Ἰησονίης ἀπὸ ναός. 
ἐχθάντες δ᾽ ἐπὶ θῖνα βαθὺν xal ὑπήνεμον ἀχτήν 
εὐνάς τ᾽ ἐστόρνυντο πυρεῖά τε χερσὶν ἐνώμων. 
Κάστωρ δ᾽ αἰολόπωλος ὅ τ᾽ οἰνωπὸς Πολυδεύχης, 

86 ἄμφω ἐρημάζεσχον ἀποπλαγχθέντες ἑταίρων. 
παντοίην ἐν ὄρει θηεύμενοι ἄγριον ὕλαν. 
εὗρον δ᾽ ἀέναον χράναν ὑπὸ λισσάδι πέτρη 
ὕδατι πεπληθυῖαν ἀχηράτῳ᾽ at δ᾽ ὁπένερθεν 
λάλλαι χρυστάλλῳ ἠδ᾽ ἀργύρῳ ἰνδάλλοντο  , 

«0 2x. βυθοῦ" ὑψηλαὶ δὲ πεφύχεσαν ἀγχόθι πεῦχαι 
λεῦχαί τε πλάτανοί τε καὶ ἀχρόχομοι χυπάρισσοι, 
ἄνθεά τ᾽ εὐώδη, λασίαις φίλα ἔργα μελίσσαις, 
ὅσσ᾽ ἔαρος λήγοντος ἐπιύρύει ἂν λειμῶνας. 
ἔνθα δ᾽ ἀνὴρ ὑπέροπλος ἐνήμενος ἐνδιάασχεν, 


«6 δεινὸς ἰδεῖν, σχληραῖσι τεθλασμένος οὔατα πυγμαῖς" 


στήθεα δ᾽ ἐσφαίρωτο πελώρια xal πλατὺ νῶτον 

σαρχὶ σιδαρείῃ, σφυρήλατος οἷα χολοσσός. 

ἐν δὲ μύες στερεοῖσι βραχίοσιν ἄχρον ὑπ᾽ ὦμον 

ἔστασαν ἠύτε πέτροι ὁλοίτροχοι, οὔςτε χυλίνδων 
50 χειμάῤῥους ποταμὸς μεγάλαις περιέξεσε δίναις" 


. GEMINI. 


IDYLLION XXII. 


Cantu celebramus Ledze et cegidem tenentig Jovis filios, 
Castorem et terribilem in pugilatu Pollucem, 
quum manus innexuit medias bubulis loris. 
celebramus bisque terque masculos liberos 
filie Thestii, Lacedeemonios geminos fratres, 
hominum servatores in acie novaculze jam versantium, 
equorumque turbatorum in cruento hominum tumultu , 
naviumque, qua occidentibus et coelo exorientibus 
astris reluctantes in gravia inciderunt ventorum flamina. 
hi a puppi earum sublato magno fluctu , 
vel etiam a prora, vel qua cuilibet impetus est, 
in alveum irruerunt, fregeruntque latus 
utrumque ; pendent cum velo rudentes omnes 
temere disrupti; plurimus cclitus imber est 
nocte ingruente ; murmuratque latum mare, 
pulsatum flatibus ventorum et indomita grandine. 
attamen vos vel ex profundo retrahitis naves 
cum ipsis nautis, jamjam morituros se esse putantibus. 
subito desinunt venti , et nitida serenitas fulget 
per mare ; nubila diffugere alia alio ; 
rursusque apparent urge, asellosque inter medios obecurum 
preesepe significans omnia ad navigandum consíare corlo 
sereno] o vos ambo mortalibus auxiliatores, o amici ambo , 
equites, citharistze , pugnatores , canfores! 
a Castore an a Polluce primo incipiam canere? 
utrumque celebrans, Pollucem primum cantabo. 

navis quidem quum effugisset petras in unum concurren- 
tes] Argo et nivosi stevum os Ponti, 
ad Bebrycas pervenit , deorum caros liberos vehens. 
ibi per unam scalam multi ex utroque 
pariete viri descendebant de nave Iasonia. 
egressi autem in littus profundum et ventis expositam pe- 
ninsulam] toros sibi sternebant, lignaque ignis excitand 
caussa manibus terebant.] Castor autem velox equo et ro- 
seus Pollux,] ambo ibant soli deerrantes a sociis, 
copiosam e£ horridam in monte spectantes silvam. 
invenerunt autem perennem fontem sub glabra rupe 
aqua plenum liquida ; atque subtus 
lapilli crystallo et argento similes refulgebant 
e fundo; sublimes autem prope nat» erant tzedize 
populique platanique et frondoge cupressi , 
floresque odoriferi , hirtis grata opera apiculis , 
quotquot vere vergente pullulant in pratis. 
ibi vir immanis sedem habens sub dio manebat, 
stvus adspectu, duris fractas aures habens czestibus ; 
pectora eminebant in globum conformata, et latum dorsum 
carne ferrea , malleis fabricati instar colossi. 
musculi vero in validis brachiis summo sub humero 
exstabant ceu scopuli rotundi , quos volvens 
torrens magnis circumcirca polivit gureitinus; 


55 


70 


THEOCBITI IDYLLION XXII. 


αὐτὰρ ὑπὲρ νώτοιο xal αὐχένος ἠωρεῖτο 
ἄχρων δέρμα λέοντος ἀφημμένον ἐχ ποδεώνων. 
τὸν πρότερος προτέειπεν ἀεθλοφόρος Πολυδεύχης. 


IIOAYAEYKHZ. 
χαῖρε ξεῖν᾽, ὅτις ἐσσί, τίνες βροτοί, ὧν ὅδε χῶρος ; 
AMTKOZ. 
χαίρω πως͵ ὅτε τ᾽ ἄνδρας δρῶ, τοὺς μήποτ᾽ ὄπωπα. 
IIOAYAEYKHZ. 
θάρσει. μήτ᾽ ἀδίκους uir ἐξ ἀδίκων φάθι λεύσσειν. 
AMYKOS. 
θαρσέω, xoüx ix σοῦ με διδάσχεσθαι τόδ᾽ ἔοιχεν. 
IIOAYAEYTKHZ. 
ἄγριος εἶ, πρὸς πάντα παλίγχοτος ἢ ὑπερόπτης; 
AMYKOZ. 
τοιόςδ᾽ olov δρᾶς" τῆς oTi, γε μὲν οὐχ ἐπιθαίνω. 
IIOAYAEYKHZ. 
ἔλθοις xaX ξενίων γε τυχὼν πάλιν οἴχαδ᾽ bxtvot. 
ΑΜΥΚΟΣ. 
μήτε σύ με ξείνιζε, τά τ᾽ ἐξ ἐμεῦ οὐχ ἐν ἑτοίμῳ. 
IIOAYAEYKHZ. 
δαιμόνι᾽, οὐδ᾽ ἂν τοῦδε πιεῖν ὕδατος σύ γε δοίης: 
ΑΜΚΟΣ. 
«νώσεαι, εἴ σου δῖψος ἀνειμένα χείλεα τέρσει. 
ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ. 
ἄργυρος ἣ τίς 6 μισθός, ἐρεῖς, ᾧ κέν σε πίθοιμεν; 
ΑΜΥΚΟΣ. 
es εἷς ἑνὶ χεῖρας ἄειρον ἐναντίος ἀνδρὶ καταστάς. 
M ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ. 
πυγμάχος ἣ καὶ ποσσὶ θένων σχέλος, ὄμματα δ᾽ ὀρθός; 
ΑΜΥΚΟΣ. 
πὺξ διατεινάμενος σφετέρης μὴ φείδεο τέχνης. 
ΠΟΛΥΔΕΥΚΗ͂Σ. 
είς γάρ, ὅτῳ χεῖρας καὶ ἐμοὺς συνερείσω ἱμάντας ; 
AMYIKOZ. 
ἐγγὺς δρᾷς" οὗ γύννις Ebo χεχλήσεθ᾽ 6 πύχτης. 
IIOAYAETKHZ. 
ἦ καὶ ἄεθλον ἑτοῖμον, ἐφ᾽ ᾧ δηρισόμεθ᾽ ἄμφω. 
AMTKOZ. 
σὸς μὲν ἐγώ, σὺ δ᾽ ἐμὸς χεχλήσεαι, alxe χρατήσυ;. 
ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ. 
Ὀορνίχων φοινικολόφων τοιοίδε χυδοιμοί. 
ΑΜΥΚΟΣ. 


76 


εἶτ᾽ οὖν ὀρνίχεσσιν ἐοιχότες εἴτε λέουσιν 
γινόμεθ᾽, οὐχ ἄλλῳ γε μαχησαίμεσθ᾽ ἐπ᾽ ἀέθλῳ" 

3| δ᾽ "Apuxoc καὶ χόχλον ἑλὼν μυχάσατο χοῖλον. 
ol δὲ θοῶς συνάγερθεν πὸ σχιερὰς πλατανίστους 
χόχλου φυσαθέντος ἀεὶ Βέδρυχες χομόωντες. 
ὡς δ᾽ αὕτως ἥρωας ἰὼν ἐχαλέσσατο πάντας 
Μαγνήσσης ἀπὸ ναὸς ὑπείροχος ἐν δαὶ Κάστωρ. 


80 οἵ δ᾽ ἐπεὶ οὖν σπείραισιν ἐχαρτύναντο βοείαις 


κεῖρας καὶ περὶ γυῖα μαχροὺς εἵλιξαν ἱμάντας, 
ἐς μέσσον σύναγον φόνον ἀλλάλοισι πνέοντες. 
ἔνθα πολύς σφισι μόχθος ἐπειγομένοισιν ἐτύχθη, 
ὁππότερος χατὰ νῶτα λάδῃη φάος ἤελίοιο" 


48 


at per doreum et collum pendebat 

pellis leonis ab extremis connexa pedibus. 

eum prior allocutus est certaminum preemiis ornatus Pollux. 
POLLUX. 


salve amice, quicunque es. quinam sunt bomines, quo- 
Amycus, Uum hec esf reglo: 


salveo quodammodo , quando homines video quos num- 
POLLUX. quam vidi. 


bono animo es. neque injustos, neque ex injustis natos 
AMYCUS. [videre fe existima. 
bono animo sum ; neque ex te me discere hoc oportet. 
POLLUX. 
feroxne es, ad omnia iracundus an superbus? 
AMYCUS. 
talis qualem vides ; tuam quidem ferram non calco. 
POLLUX. 
venias et donis hospitalibus remuneratus rursus domum 
AMYCUS. redeas. 
nec tu me hospitio excipe, et quie a me accipias , non sunt 
POLLUX. rin promptu. 
o bone, an ne de hac quidem aqua bibere tu concedes ? 
AMYCUS. 
scies , si tibi sitis remissa labra arefaciet. 
POLLUX. 
argentum an quee si/ merces , dicesne , qua tibi persuadea- 
9 
AMYCUS. [mus 
uaus contra unum manus attollito , adversus viro consi- 
POLLUX. [stens. 
pugil an etiam pedibus feriens crus, oculisque rectus? 
. AMYCUS. 
pugilice connitens vestrie noli parcere arti. 
POLLUX. 
quisnam ille, cum quo manus ciestusque meos confligam? 
AMYCUS. 
prope vides; non effceminatus tuus vocabitur iste pugil. 
POLLUX. 
an etiam praemium paratum, pro quo decertabimus ambo? 
AMYCUS. 
tuus ego , et tu meus vocaberis, si vicero. 
POLLUX. 
avium rubram cristam habentium talia sun? pralia. 


AMYCUS. 
sive igitur avibus similes seu leonibus 


sumus , haud alio quidem deposito priemio certabimus. 
dixit Amycus, et cava concha sumpta insonuit. 

tum celeriter convenerunt sub umbrosas platanos 

concha continenter inflata Bebryces comam alentes. 

similiter heroas abiit vocaturus omnes 

Magnesia a navi przestans in pugna Castor. 

illi igitur quum voluminibus munivissent bubulis 

manus, et brachia longis intendissent loris , 

in medium congrediebantur credem mu.au:im spirantes. 

ibi magnus iis nitentibus labor exstitit , 

uter a tergo haberet lucem solia; 


44 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION KB. 


85 ἀλλ᾽ ἰδρίη μέγαν ἄνδρα παρήλυθες, ὦ Πολύδευχες, 
βάλλετο δ᾽ ἀχτίνεσσιν ἅπαν ἈΑμύχοιο πρόςωπον. 
αὐτὰρ ὅγ᾽ ἐν θυμῷ κεχολωμένος ἵετο πρόσσω 
χερσὶ τιτυσχόμενος. τοῦ δ᾽ ἄχρον τύψε γένειον 
Τυνδαρίδης ἐπιόντος" ὀρίνθη δὲ πλέον ἢ πρίν, 


90 σὺν δὲ μάγαν ἐτίναξε, πολὺς δ᾽ ἐπέχειτο vevsuxox; 


ἐς γαῖαν. Βέδρυχες δ᾽ ἐπαύτεον, x δ᾽ ἑτέρωθεν 
ἥρωες χρατερὸν IoAu2sUxex θαρσύνεσχον, 

/ / J 3 6 ( IN ) 
δειδιότες μή πώς itv. ἐπιύρίσας δαμάσειεν 
χώρῳ ἔνι στεινῷ "Tuo ἐναλίγκιος ἀνήρ. 

δ fot ὅγ᾽ ἔνθα χαὶ ἔνθα παριστάμενος Διὸς υἷός 


ἀμφοτέραισιν ἄμυσσεν ἀμοιθαδίς, ἔσχεθε δ᾽ δρυῆς 


παῖδα Ποσειδάωνος ὑπερφίαλόν 7 περ ἐόντα. 
ἔστη δὲ πλαγαῖς μεθύων, Ex δ᾽ ἔπτυσεν αἷμα 
φοίνιον" oí δ᾽ ἅμα πάντες ἀριστῆες χελάδησαν, 
τουὡς ἴδον ἕλχεα λυγρὰ περὶ στόμα τε γναθμούς τε᾿ 
ὄμματα δ᾽ οἰδήσαντος ἀπεστείνωτο προςώπου. 
τὸν μὲν ἄναξ ἐτάραξεν ἐτώσια χερσὶ προδεικνύς 
πάντοθεν" ἀλλ᾽ ὅτε δή μιν ἀμηχανέοντ᾽ ἐνόησεν, 
μέσσας ῥινὸς ὕπερθε χατ᾽ ὀφρύος ἤλασε πυγμήν, 
Ἰοδπᾶν δ᾽ ἀπέσυρε μέτωπον ἐς ὀστέον. αὐτὰρ ὃ πλαγείς 
ὕπτιος ἐν φύλλοισι τεθαλόσιν ἐξετανύσθη. 
ἔνθα μάχη δριμεῖα πάλιν γένετ᾽ ὀρθωθέντος, 
ἀλλάλους δ᾽ ὄλεχον στερεοῖς θείνοντες ἱμᾶσιν. 
ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἐς στῆθός τε xol ἔξω “εἴρας ἐνώμα 
εὐαὐχένος ἀρχαγὸς Βεδρύχων᾽ 6 δ᾽ ἀειχέσι πλαγαῖς 
πᾶν συνέφυρε πρόςωπον ἀνίκατος Πολυδεύχης. 
σάρχες δ᾽ αἵ μὲν ἱδρῶτι συνίζανον, éx μεγάλου δέ 
αἶψ᾽ ὀλίγος γένετ᾽ ἀνδρός, 6 δ᾽ αἰεὶ μάσσονα quia 
ἁπτόμενος φορέεσχε πόνου, χροιὰ δέ τ᾽ ἀμείνων, 
{πῶς γὰρ δὴ Διὸς υἱὸς ἀδηφάγον ἄνδρα καθεῖλεν: 
εἰπὲ θεά, σὺ γὰρ οἶσθα" ἐγὼ δ᾽ ἑτέρων ὑποφήτης 


φθέγξομαι ὅσσ᾽ ἐθέλεις σὺ xal ὅππως τοι φίλον αὐτῇ. 


ἤτοι ὅγε ῥέξαι τι λιλαιόμενος μέγα ἔργον 
σχαιῇ μὲν σχαιὴν Πολυδεύχεος ἔλλαῤε χεῖρα, 
Ι3οδοχμὸς ἀπὸ προθολῆς χλινθείς, ἑτέρᾳ δ᾽ ἐπιδαίνων 
δεξιτερῆς ἤνεγχεν ἀπὸ λαγόνος πλατὺ γυῖον. 
[καί χε τυχὼν ἔδλαψεν ᾿Αμυχλαίων βασιλῆα ἃ 
ἀλλ᾽ 6y ὑπεξανέ δυ χεφαλῇ, στιδαρᾷ δ᾽ ἄρα Ἢ ιρί 
πλᾶξεν ὑπὸ σχαιὸν χρόταφον xai ἐπέμπεσεν ὥνλῳ" 
I25éx. δ᾽ ἐχύθη μέλαν αἷμα θοῶς χροτάφοιο χανόντος᾽ 
ἄλλῃ δὲ στόμα τύψε, πυχνοὶ δ᾽ ἀράθησαν ὀδόντες" 
αἰεὶ δ᾽ ὀξυτέρῳ πιτύλῳ δαλεῖτο πρόςωπον, 
μέχρι συνηλοίησε παρήια, πᾶς δ᾽ ἐπὶ γαῖαν 
χεῖτ᾽ ἀλλοφρονέων xat ἀνέσχεθε νεῖχος ἀπαυδῶν 
ἀμφοτέρας ἅμα χεῖρας, ἐπεὶ θανάτου σχεδὸν ζεν. 
τὸν μὲν d ἄρα χρατέων περ ἀτάσθαλον οὐδὲν ἔρεξας, 
ὦ πύχτα Ἰ]ολύδευχες * ὄμοσσε δέ τοι μέγαν ὅρχον, 
ὃν πατέρ᾽ ἐκ πόντοιο Ποσειδάωνα χιχλήσχων, 
μήποτ᾽ ἔτι ξείνοισιν ἑχὼν ἀνιηρὸς ἔσεσθαι, 


i35. καὶ σὲ μὲν ὕμνν,σ᾽, ὦ φίλ᾽ ἄναξ. σὲ δέ, Κάστορ, ἀείσω, 


Τυνδαρίδα, ταχύπωλε, δορυσσόε, χαλχεοθώραξ. 
τὼ μὲν ἀναρπάξαντ ε δύω φερέτην Διὸς υἱώ 
δοιὰς Λευχίπποιο χόρας δοιὼ δ᾽ ἄρα τώγε 


sed ástutia magnum virum fefellisti , o Pollux , 
et feriebatur radiis solis totus Aumyci vultus. 
at ille animo iratus progrediebatur, [mentum 
manibus ictum dirigens. ejus autem summum percussit 
Tyndarides irruentis ; quo commotus est magis quam an “3, 
pugnamque concitavit, et magna vi incumbebat (ἐπ /^04.- 
cem) proclinatus] ad terram. tum Bebryces acclamabant, 
ex altera autem parte] heroes fortem Pollucem confirmabant, 
metuentes ne qua eum magno pondere irruens domaret 
loco in angusto Tityo similis vir. 
itaque ille hinc et inde instans Jovis filius 
ambabus manibus laniabat alternis, et ab impetu prohibi- 
tum retinebat] filium Neptuni , quantumvis immanem. 
stabat is plagis ebrius, et exspuebat sanguinem 
puniceum; atque una omnes principes exclamaverunt , 
ut vulnera dira viderunt in ore et genis; 
oculique in tumido vultu arctiores facti erant. 
eum rex conturbavit , incassum manibus emicans 
undique; verum ubi jam confusum esse sensit , 
supra nasum de medio supercilio impegit ictum, 
totamque avulsit frontem usque ad ossa. at ille ictus 
supinus in foliis virentibus extensus jacuit. 
hic pugna aspera iterum excitata est , quum se erexisset 
mutuoque se perdebant duris cadentes coestibus. 
sed ille in pectus manus jactabat et extra 
cervicem princeps Bebrycum; hic autem fedis plagis 
totam faciem deturpabat invictus Pollux. 
carnes autem—alterius carnes sudore subsidebant, et e 
niazno] continuo parvus factus est vir, at. ille semper majora 
membra] laborem sustinens gerebat, et color melior erat. 
quomodo enim tandem Jovis filius voracem virum dejecit ? 
dic, dea; tu enim nosti; ego autem, aliorum interpres, 
loquar qua tu vis et ut tibi gratum est. 

scilicet ille perficere cupiens magnum aliquod opus 
sinistra sinistram Pollucis apprehendit manum, 
oblique a statu suo declinans, altera autem manu adver- 
sarium petens. dextro a latere tulit latum pugnum. 
[atque assecutus lzesisset Amyclacorum regem;] 
at hic subter elapsus capite emersit , tumque valida manu 
percussit eum sub leevum tempus et humero incidit ; 
quo effusus est statim ater sanguis ex hiante tempore ; 
alteraque manu os percussit, et crebri increpuerunt dentes ; 
semperque acriore ictuum ingeminatione kedebat faciem , 
donec contudit genas. jam ille totus stratus humi 
jacebat alia cogitans, et pugnae renuntians porrectas habebat 
ambas simul manus, quoniam morti proximus erat. 
huic quidem fu, victor licet, indignum nihil fecisti, 
o pugil Pollux ; juravitque il/etibi magnum jusjurandum, 
suum patrem Neptunum e mari vocans, 
se jam non amplius hospitibus volentem molestum fore. 


atque te quidem celebravi, o care rex. te vero, Castor, 
[canam, 


Tyndarida , velox equo, acer bello, cereo thorace indute. 
raptas abducebant duo filii Jovis 
duas Leucippi filias; duo tum hosce 


THEOCRITI 1DYLLION XXII. 45 


ἐσσυμένως ἐδίωχον ἀδελφεὼ vt ᾿Ἀφαρῆος, 

140124690 μελλογάμω, Δυγχεὺς xal ó χαρτερὸς Ἴδας. 
ἀλλ᾽ ὅτε τύμθον ἵκανον ἀποφθιμένου ᾿Αφαρῆος, 
ἐχ δίφρων ἄρα πάντες ἐπ᾽ ἀλλάλοισιν ὄρουσαν, 
ἔγχεσι xa χοίλοισι βαρυνόμενοι σακέεσσιν. 
ΔΛυγχεὺς δ᾽ ἂρ μετέειπεν ὑπὲχ χόρυθος μέγ᾽ ἀύσας. 

116 δαιμόνιοι, τί μάχης ἱμείρετε ; πῶς δ᾽ ἐπὶ νύμφαις 
ἀλλοτρίαις χαλεποί, γυμναὶ δ᾽ ἐν χερσὶ μάχαιραι; 
ἁμῖν τοι Λεύχιππος ἑὰς ἔδνωσε θύγατρας 
τάςδε πολὺ προτέροις, ἁμῖν γάμος οὗτος ἐν ὅρκω " 
ὑμεῖς δ᾽ οὗ χατὰ χόσμον ἐπ᾽ ἀλλοτρίοις λεχέεσσιν, 

ξουβουσὶ xal ἡμιόνοισι xat ἄλλοισιν χτεάτεσσιν 
ἄνδρα παρετρέψασθε, γάμον δ᾽ ἐχλέψατε δώροις. 
3 μὰν πολλάχις ὕμμιν ἐνώπιος ἀμφοτέροισιν 
αὑτὸς ἐγὼ στὰς εἶπα xal οὐ πολύμυθος ἐών περ. 
« οὐχ οὕτω, φίλοι ἄνδρες. ἀριστήεσσιν ἔοιχεν 

"ἰδμναστεύειν ἀλόχους, αἷς νυμφίοι ἤδη ἑτοῖμοι. 
πολλά τοι Σπάρτα, πολλὰ δ᾽ ἱππήλατος AM, 
᾿Αρχαδία τ᾽ εὔμαλος ᾿Αχαιῶν τε πτολίεθρα, 
Μεσσάνα τε xal Ἄργος, ἅπασά τε Σισυφὶς dxvx 
ἔνθα χόραι τοχέεσσιν ὕπο σφετέροισι τρέφονται 

τουμυρίαι, οὔτε φυῆς ἐπιδευίες οὔτε νόοιο. 
τάων εὐμαρὲς ὕμμιν ὀπυίειν ἃς χ᾽ ἐθέλητε" 
ὡς ἀγαθοῖς πολέες βούλοιντό χε πενθεροὶ εἶναι" 
ὕμμες δ᾽ ἐν πάντεσσι διάχριτοι ἡρώεσσιν, 
xat πατέρες xal ἄνωθεν ἅπαν πατρώιον αἷμα. 

165d)Àd , φίλοι, τοῦτον μὲν ἐάσετε πρὸς τέλος ἐλθεῖν 
ἄμμι γάμον’ σφῷν δ᾽ ἄλλον ἐπιφραζώμεθα πάντες. » 
ἴσχον τοιάδε πολλά, τὰ δ᾽ εἰς ὑγρὸν ὄχετο χῦμα 
πνοιὴ ἔχοισ᾽ ἀνέμοιο, χάρις δ᾽ οὐχ ἕσπετο ιύθοις. 
σφὼ γὰρ ἀχηλήτω χαὶ ἀπηνέες. ἀλλ᾽ ἔτι χαὶ νῦν 

ι7οπείθεσθ᾽ ἄμφω δ᾽ ἄμμιν ἀνεψιὼ ἐκ πατρός ἐστον. 
εἰ δ᾽ ὑμῖν χραδία πόλεμον ποθεῖ, αἵματι δὲ γρή 
νεῖχος ἀναῤῥήξαντας ὁμοίιον ἔγχεα λοῦσαι, 
Ἴδας μὲν καὶ ὅμαιμος ξὸς χρατερὸς Πολυδεύκης 
χεῖρας ἐρωήσουσιν ἀποσχομένω ὑσμίνης, 

"7δνῶνι δ᾽ ἐγὼ Κάστωρ τε διαχρινώμεθ᾽ dont, 
δπλοτέρω γεγαῶτε. γονεῦσι δὲ μὴ πολὺ πένθος 
ἁμετέροισι λίπωμεν. ἅλις γέχυς ἐξ ἑνὸς οἴχου 
εἷς. ἀτὰρ ἄλλοι πάντας ἐυφρανέουσιν ἑταίρους 
νγυμφίοι ἀντὶ νεκρῶν, ὑμεναιώσουσι δὲ χούρας 

ἰϑοτάςδ᾽. ὀλίγῳ τοι ἔοικε χαχῷ μέγα νεῖχος ἀναιρεῖν. 

εἶπε, τὰ δ᾽ οὐχ ἄρ᾽ ἔμελλε θεὸς μεταμώνια θήσειν. 
τὼ μὲν γὰρ ποτὶ ναῖαν ἀπ᾽ ὦμων τεύνγ ε᾽ ἔθεντο, 
τοὶ γενεᾷ προφέρεσχον᾽ 6 δ᾽ εἰς μέσον ἤλυθε Λυγχεύς, 
σείων χαρτερὸν ἔγχος ὑπ᾽ ἀσπίδος ἄντυγα πρώταν' 

Ιϑδῶς δ᾽ αὕτως ἄχρας ἐτινάξατο δούρατος ἀχυάς 
Κάστωρ. ἀμφοτέροις δὲ λόφων ἐπένευον ἔθειραι. 
ἔγχεσι μὲν πρώτιστα τιτυσχόμενοι πόνον elyov 
ἀλλάλων, εἴ πού τι χροὸς γυμνωθὲν ἴδοιεν, 
ἀλλ᾽ ἥτοι τὰ μὲν ἄχρα, πάρος τινὰ δηλήσασθαι, 

190890p' ἐάγη, σαχέεσσιν ἔνι δεινοῖσι παγέντα, 
τὼ δ᾽ ἄορ ἐκ χολεοῖο ἐρυσσαμένο» φόνον αὖτις 
τεῦχον ἐπ᾽ ἀλλάλοισι" μάχης δ᾽ οὐ γίνετ᾽ ἐρονή. 


cum impetu persequebantur fratres , filii Apharei, 
generi futuri, Lvnceus et fortis Idas, 
verum quum ad tumulum pervenissent mortui Apharci , 
tum de curribus omnes contra se invicem ruerunt , 
hastis et cavis scutis gravati. 
Lynceus iritur dixit e galea alte clamans : 
miseri, quid pugnam appetitis? quomodo propter sponsas 
alienas molesti estis, strictique sunt in manibus euses? 
nobis sane Leucippus suas desponditfilias —— 
hasce longs prioribus, nobis hze nuptie juratae sun? : 
at vos non sicut decet, quum agatur de alienis toris, 
bobus et mulis et aliis opibus, 
viro mentem vertistis , et nuptias muneribus furati estis. 
profecto s:epe vobis coram ambobus 
ipse ego stans /tcec dixi, etsi homo non verbosus sum : 
« non sic, amici , principes decet 
ambire uxores, quibus sponsi jam sunt parati. 
magna sane est Sparta , magna equestris Elis, 
Arcadiaque pecorosa , Achaeorumque oppida, 
Messene et Argos, totaque Sisyphis acta (Corinthia) ; 
ubi puelle a parentibus suis educantur 
permultee, neque forme gratia destitutee neque ingenio. 
ex his facile vobis erit ducere, quascunque volueritis ; 
nam bonis multi volent soceri esse ; 
vos autem inter omnes heroes excellitis , 
et patres cestri et inde a majoribus tota paterna stirps. 
age, amici, has sinite ad finem procedere ' 
nobis nuptias ; vobis aliag inveniemus omnes. » 
dicebam talia multa , quie in humidos fluctus 
flatus venti abstulit , neque gratia secuta est dicta. 
vos enim immites estis et s:evi. sed etiam nunc [estis. 
obtemperate; ambo enim nobis fratres patrueles e patre 
sin autem vobis animus bellum appetit , et sanguine oportet 
cerlamine communi prorupto hastas lavare, 
Idas quidem et consanguineus suus fortis Pollux 
manus continebunt abstinentes a pugna, 
nos autem, ego et Castor, decertemus praelio 
minores natu qui sumus. neque parentibus magnum luctum 
nostris reliquerimus. satis est mortuus ex una domo 
unus; verum ceteri amicos omnes laetitia afficient 
Sponsi pro mortuis, ducentque virgines [rimere. 
hasce. parvo quidem malo par est magnum dissidium di- 
dixit, dictaque deus non irrita facturus erat. 
Hli enim in humum ab humeris arma deposuerunt , 
qui αἰδίο anteibant; Lynceus autem in medium processit 
quatiens validam hastam sub scuti ora summa; 
pariterque summam vibravit hastie cuspidem 
Castor ; et utrique in cono galearum nutabant cristz;v. 
hastas primum dirigentes laborabant 
alter in alterum, si qua corporis partem nudam viderent. 
sed cuspides, priusquam alterutrum lederent, 
hastarum fractàe sunt, scutis ingentibus infixae. 
tuin ense e vagina extracto ciedem rursus 
moliebantur sibi mutuo; neque pugno remissio erat. 


46 


πολλὰ μὲν elc σάχος εὐρὺ καὶ ἱππόχομον τρυφάλειαν 

Κάστωρ, πολλὰ δ᾽ ἔνυξεν ἀχριδὴς ὄμμασι Λυγκεύς 
Ιϑοτοῖο σάχος, φοίνικα δ᾽ ὅσον λόφον ἵκετ᾽ ἀχωχή. 

τοῦ μὲν ἄκραν ἐχόλουσεν ἐπὶ σκαιὸν γόνυ χεῖρα 

φάσγανον ὀξὺ φέροντος ὑπεξαναδὰς ποδὶ Κάστωρ 

σχαιῷ" ó δὲ πλαγεὶς ξίφος ἔχθαλεν, αἶψα δὲ φεύγειν 

ὡὥρμάθη ποτὶ σᾶμα πατρός, τόθι καρτερὸς Ἴδας 
Δουχεχλιμένος θαεῖτο μάχην ἐμφύλιον ἀνδρῶν. 

ἀλλὰ μεταΐξας πλατὺ φάσγανον σε διαπρό 

Τυνδαρίδας λαγόνος τε xal ὀμφαλοῦ" ἔγχατα δ᾽ εἴσω 


χαλχὸς ἄφαρ διέχευεν' ὃ δ᾽ εἰς χθόνα χεῖτο νενευχώς 
Λυγκεύς, καδδ᾽ ἄρα οἱ βλεφάρων βαρὺς ἔδραμεν ὕπνος. 


20500 μὰν οὐδὲ τὸν ἄλλον ἐφ᾽ ἑστίη εἶδε πατρῴῃ 
παίδων Λαοχόωσα φίλον γάμον ἐχτελέσαντα. 
7| γὰρ ὅγε στάλαν ᾿Ἀφαρηίου ἐξανέχουσαν 
τύμδου ἀναῤῥήξας ταχέως Μεσσάνιος Ἴδας 
μέλλε χασιγνήτοιο βαλεῖν σφετέροιο φονῇα" 

αιοἀλλὰ Ζεὺς ἐπάμυνε, χερῶν δέ οἱ ἔκθαλε τυχτάν 
μάρμαρον, αὐτὸν δὲ φλογέῳ συνέφλεξε χεραυνῷ. 
οὕτως Τυνδαρίδαις πολεμιζέμεν οὐκ ἐν ἐλαφρῷ. 
αὐτοί τε χρατέοντε, χαὶ ἐχ χρατέοντος ἔφυσαν. 


χαίρετε Λήδας τέχνα, xal ἁμετέροις χλέος ὕμνοις 


διδέσθλὸν ἀεὶ πέμποιτε. φίλοι δέ τε πάντες ἀοιδοί 
Τυνδαρίδαις *EXMva τε xal ἄλλοις ἡρώεσσιν, 
Ἴλιον ot διέπερσαν ἀρήγοντες Μενελάῳ. 
ὑμῖν χῦδος, ἄναχτες, ἐμήσατο Χῖος ἀοιδός, 
ὑμνήσας Πριάμοιο πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν 

990 Ἰλιάδας τε μάχας Ἀχιλὴά τε πύργον ἀυτᾶς" 
ὁμῖν δ᾽ αὖ xal ἐγὼ λιγεῶν μειλίγματα Μουσῶν, 
oU αὐταὶ παρέχουσι xol ὡς ἐμὸς οἶκος δπάρχει, 
τοῖα φέρω. γεράων δὲ θεοῖς χάλλιστον ἀοιδή. 


ΕΡΑΣΤΗΣ H AYZEPQO2. 
EIAYAAION KT". 


᾿ἈΑνήρ τις πολύφιλτρος ἀπηνέος ἤρατ᾽ ἐφάβω, 
τὰν μορφὰν ἀγαθῶ, τὸν δὲ τρόπον οὐχέθ᾽ δμοίω. 
μίσει τὸν φιλέοντα καὶ οὐδὲ ἕν ἅμερον εἶχεν’ 
χοὖὐχ ἤδει τὸν ἼἜρωτα, τίς ἣν θεός, ἡλίκα τόξα 

p χεροὶ χρατεῖ, πῶς πιχρὰ βέλη ποτὶ παιδία βάλλει" 
πάντα δὲ χὴν μύθοισι καὶ ἐν προςόδοισιν ἀτειρής. 
οὐδέ τι τῶν πυρσῶν παραμύθιον, οὐχ ἀμάρυγμα 
χείλεος, οὐκ ὄσσων λιπαρὸν σέλας, οὗ ῥοδόμαλον, 
οὗ λόγος, οὐχὶ φίλαμα, τὸ χουφίζει τὸν ἔρωτα. 

10 οἷα δὲ θὴρ ὑλαῖος ὑποπτεύῃσι χυναγώς, 
οὕτω πάντ᾽ ἐποίει ποτὶ τὸν βροτόν" ἄγρια δ᾽ αὐτῷ 
χείλεα, xat χῶραι δεινὸν βλέπος εἶχον ἀνάγκας" 
τῷ δὲ χολᾷ τὸ πρόζωπαν ἀμείδετο, φεῦγε δ᾽ ἀπὸ χρώς 
ὕθριν τᾶς ὀργᾶς περιχείμενος. ἀλλὰ χαὶ οὕτως 

[56 ἦν χαλός" ἐξ ὀργᾶς ἐρεθίζετο μᾶλλον ἐραστάς. 
λοίσθιον οὐκ ἤνειχε τόσαν φλόγα τᾶς Κυθερείας, 


| 


GEOKPITOY EIAYAAION KT. 


multum scutum latum et comantem galeam 
Castor, multum percussit acer oculis Lynceus [gladii actes. 
hujus scutum, sed tantum pufiiceam ad cristam perveni! 
huic quidem summam mutilavit manum in lz:vum genu 
acutum ensem ferenti recedens Castor ex ictu sublato ped. 
lvo ; ille vero ictus abjecit ensem, statimque fuga 
contendit ad patris sepulcrum , ubi fortis Idas 
reclinatus spectabat pugnam domesticam virorum. 
sed irruens latum ensem adegit penitus 
Tyndarides per ilia et umbilicum ; intestina intus 
ferrum statim disjecit ; et ille humi stratus jacebat 
Lynceus, oculosque ejus gravis occupavit somnus." 
quid, quod ne alterum quidem in domo paterna vidit 
ex filiis Laocoosa grata$ nuptias perficientem. 
nam profecto ille columnam , ex Apharei exstantem 
sepulcro, defractam celeriter Messenius Idas 
conjecturus erat in fratris sui interfectorem ; 
sed Jupiter arcuit, manibusque ejus excussit fabrefactum 
marmor, ipsumque flammanti combussit fulmine. 
sic cum Tyndaridis pugnare non leve est. 
nam et ipsi sunt fortes , et ex forti nati. 
salvete, filii Ledae , et nostris famam carminibus 
bonam semper mittite. cari enim sunt omnes poetae 
Tyndaridis et Helene et aliis heroibus, 
qui Trojam everterunt auxilium ferentes Menelao. 
vobis gloriam, reges, peperit Chius vates, 
qui carmine celebravit Priami urbem et naves Achaeorum 
lliacasque pugnas Achillemque turrim belli ; 
vobis autem et ego canorarum lenimina Musarum, 
qualia ips: preebent et quante nostrae sunt facultates , 
talia fero. munerum autem gratissimum diis est cantus. 


p 990«m»— 


AMATOR VEL INFELIX AMATOR. 
IDYLLION XXIII. 


Vir quidam amori valde indulgens crudelem amabat adolc- 
scentem,] forma quidem bonum, sed moribus non pari'er : '- 
milem.] oderat amantem, nec quicquam mansuetudinis ha- 
bebat ;] nec norat Amorem, quis esset deus, qualem arcum 
manibus teneat , quam acerba tela in pueros mittat ; 
omnino et in verbis et in congressibus indomitus. 

neque ullum flamme solatium erat, non micans motus 
labiorum, non oculorum lucidus conjectus, non roses gena, 
non oratio, non osculum , quod levat amorem. 

sed veluti fera silvestris observat venatores, 

ita omnia faciebat adversus miserum ; seva illi erant 


' Jabra, et oculi torvum adspectum habebant ferocitatis ; 


hile facies mutabatur, fugiebat enim inde color, 
contumeliosa ira circumfusus. at etiam sic 

crat pulcer; ex ira incitabatur magis amator. 
denique non tulit tantum wstum Veneris, 


THEOCBRIÀ11 IDYLLION XXIII. 47 


ἀλλ᾽ ἐνθὼν ἔχλαιε ποτὶ στυγνοῖσι μελάθροις, 
καὶ χύσε τὰν φλιάν, οὕτω δ᾽ ἀνενείκατο quvdv* 
ἄγριε παῖ xal στυγνέ, χαχᾶς ἀνάθρεμμα λεαίνας, 
20 λάινε παῖ xal ἔρωτος ἀνάξιε, δῶρά τοι ἦνθον 


λοίσθια ταῦτα φέρων, τὸν ἐμὸν βρόχον’ οὐχέτι γάρ σε; 


χῶρ᾽, ἐθέλω λυπεῖν χεχολωμένον, ἀλλὰ βαδίζω 
ἔνθα τύ μευ χατέχρινας, ὅπῃ λόγος ἦμεν ἀταρπέων 
ξυνὸν τοῖσιν ἐρῶσι τὸ φάρμαχον, ἔνθα τὸ λᾶθος. 

25 ἀλλὰ x«i ἣν ὅλον αὐτὸ λαδὼν ποτὶ χεῖλος ἀμέλξω,, 
οὐδέ χε τὼς σδέσσω τὸν ἐμὸν πόθον. ἄρτι. δὲ χαίρειν 
τοῖσι τεοῖς προθύροις ἐπιδάλλομαι. οἶδα τὸ μέλλον. 
xal τὸ ῥόδον χαλόν ἐστι, xal ὁ χρόνος αὐτὸ μαραίνει. 
xal τὸ ἴον χαλόν ἐστιν ἐν εἴαρι, xol ταχὺ γηρᾶ. 

80 λευχὸν τὸ χρίνον ἐστί, μαραίνεται ávixa πίπτη᾽ 
& δὲ χιὼν λευχά, xal τάκεται ἁνίχα παχθῇ. — » 
xal χάλλος χαλόν ἐστι τὸ παιδιχόν, ἀλλ᾽ ὀλίγον ζῇ. 
ἥξει χαιρὸς ἐχεῖνος, ὁπανίχα χαὶ τὺ φιλάσεις, 
ἁνίχα τὰν χραδίαν ὀπτεύμενος ἁλμυρὰ χλαύσεις. 

35 ἀλλὰ τύ, παῖ, x&v τοῦτο πανύστατον UU τι ῥέξον' 

᾿δππόταν ἐξενθὼν ἠρτημένον ἐν προθύροισιν 
τοῖσι τεοῖσιν ἴδης τὸν τλάμονα, μή με παρένθης, 
στᾶθι δὲ xal βραχὺ χλαῦσον, ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ 
λῦσον τῶ σχοίνω με xal ἀμφίθες ἐχ ῥεθέων σῶν 

«0 εἵματα xal χρύψον ju, τόδ᾽ αὖ πύματόν με φίλασον, 
x&v νεχρῷ χάρισαι τὰ σὰ χείλεα. μή με φοδαθῇς" 
οὐ δύναμαι ζῆν, ἤν σε διαλλάξῃς με φιλάσας: 
χῶμα δέ μοι χοίλανον, ὅ μευ χρύψει τὸν ἔρωτα. 


.- [45] xv ἀπίης, τόδε μοι τρὶς ἐπάπυσον᾽ ὦ φίλε, κεῖσαι. 


46 ἣν δέ γε λῇς, xal τοῦτο’ καλὸς δέ μοι ὥλεθ᾽ ἑταῖρος. 
γράψον καὶ τόδε γράμμα, τὸ σοῖς τοίχοισιχαράξω" 
« τοῦτον ἔρως ἔχτεινεν᾽ δδοιπόρε, μὴ παροδεύσης, 
ἀλλὰ στὰς τόδε λέξον. ἀπηνέα εἶχεν ἑταῖρον ». 
ὧδ᾽ εἰπὼν λίθον εἷλεν, ἐρεισάμενος δ᾽ ἐπὶ τοίχῳ 
80 ἄχρι «έσων οὐδῶν φοδερὸν λίθον, ἧπτεν ἀπ᾽ αὐτῶ 
τὰν λεπτὰν σχοινῖδα, βρόχον δ᾽ ἔμδαλλε τραχήλῳ, 
τὰν ἕδραν δ᾽ ἐχύλισεν ὑπὲχ ποδός, ἠδ᾽ ἐχρεμάσθυ, 
γεχρος. ὃ δ᾽ αὖτ᾽ die θύρας καὶ τὸν νεχρὸν εἶδεν 
αὐλᾶς ἐξ ἰδίας ἠρτημένον, οὐδ᾽ ἐλυγίχθη 
5& τὰν duy dv, οὐ χλαῦσε νέον φόνον, ἀλλ᾽ ἐπὶ νεχρῷ 
εἵματα πάντ᾽ ἐμίανεν ἐφαδιχά, βαῖνε δ᾽ ἐς ἄθλως 
γυμναστῶν, καὶ τῆλε φίλων ἐπεμαίετο λουτρῶν, 
xal ποτὶ τὸν θεὸν ἦνθε, τὸν ὕδρισε" λαϊνέας δέ 
ἵπτατ᾽ ἀπὸ χρηπῖδος ἐς ὕδατα - τῷ δ᾽ ἐφύπερθεν 
69 ἅλατο xal τώγαλμα, καχὸν δ᾽ ἔχτεινεν ἔφαθον" 
νᾶμα δ᾽ ἐφοινίχθη" παιδὸς δ᾽ ἐπενάχετο φωνά" 
« χαίρετε τοὶ φιλέοντες " Ó γὰρ μισῶν ἐφονεύθη. 
στέργετε δ᾽ ὕμμες ἀΐται ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν. » 


“-““ᾷἀὐν 0 Ὁ 68.»....... 


sed veniens ad tristem domum flebat , 
et osculatus est limen, hancque extulit vocem : 
seve puer et tristis, mali proles lezne, 
saxee puer et amore indigne, dona tibi veni 
ultima hac ferens , laqueum meum ; non enim amplius 1c, 
puer, volo molestia afficere iratum , sed aheo 
quo abire tu ine condemnasti, quo dicunt esse malorum 
commune amantibus remedium , ubi oblivio. 
at etiamsi eam totam ori admotam exhausero , 
ne sic quidem restinxero meum desiderium. jam vero ut τε. 
timum vale dicam] tuo vestibulo me admoveo. novi, quod 
futurum est.) et rosa pulcra est, et tempus eam flaccidam 
reddit.] et viola pulcra est in vere , et cito senescit. 
candidum est lilium, flaccescit quum decidit ; 
nix quoque candida es? , et liquitur quum congelata fuit. 
et forma puerilis pulcra est, sed breve tempus durat. 
veniet tempus illud, quando etiam tu amabis, 
quando tosto corde amare flebis. 
sed tu, puer, hoc extremum certe mihi gratificare ; 
quando egressus suspensum in vestibulo 
hocce tuo videris me miserum , ne me prietereas, 
sed consiste et paulum lacrimare , libataque lacrima 
solve me laqueo et circumda de membris tuis 
vestimenta et me tege, et nunc postremum me osculare , 
atque mortuo certe indulge tua labia. ne me metueris; 
non possum vivus esse, si te mutaveris me osculatus; 
tumulum vero mihi excava, qui meum contegat amorem. 
quumque abieris , hoc mihi ter acclama : o amice , molliter 
hic cubas.] si volueris, etiam hoc adde : pulcer mihi periit 
sodalis.] inscribe et hoc carmen, quod tuis parietibus in- 
sculpam :] « hunc amor occidit; viator, ne transeas, 
sed consistens hoc dicito : crudelem habuit sodalem. » 
sic locutus sumsit lapidem, et quum advolvisset ad parietem 
usque ad medium limen horribilem lapidem, annexuit 
inde] tenuem restim , laqueumque injecit collo, 
et sedem devolvit a pedibus , atque pependit 
mortuus. tum ille aperuit fores et mortuum vidit 
aula ex sua suspensum , neque fractus est 
animo , non deflevit juvenilem necem , sed in mortuo 
vestimenta omnia polluit puerilia, ibatque ad certamina 
gymnasii , et procul grata requirebat lavacra, 
et ad deum venit, quem leserat ; jam ex lapidea 
crepidine ruebatin aquas; tum vero desuper 
exsiliit etiam simulacrum et improbum occidit adolescen- 
tem;] unda cruentata irrubuit , puerique fnnatabat vox : 
« gaudete amantes ; nam qui oderat interfectus est. 
vosque diligite, amasii; nam deus novit judicare. » 


48 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION KA. 


HPAKAIZKOZ. 


EIAYAAION KA'. 


Ἡραχλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ᾽ ἃ Μιδεᾶτις 
Ἀλχμήνα xal νυχτὶ νεώτερον Ἰφιχλῆα, 
ἀμφοτέρους λούσασα καὶ ἐμπλήσασα γάλαχτος, 
χαλχείαν χατέθηχεν ἐς ἀσπίδα, τὰν Πτερελάου 

b Ἀμφιτρύων καλὸν ὅπλον ἀπεσχύλευσε πεσόντος. 
ἁπτομένα δὲ γυνὰ χεφαλᾶς μυθήσατο παίδων' 

εὔδετ᾽, ἐμὰ βρέφεα, γλυχερὸν xal ἐγέρσιμον ὕπνον, 

εὔδετ᾽, ἐμὰ ψυχά, δύ᾽ ἀδελφεώ, εὔσοα τέχνα" 
ὅλθιοι εὐνάζοισθε xat ὅλόιοι ἀῶ ἵχοισθε. 


Ι0 ὡς φαμένα δίνασε σάχος μέγα" τοὺς δ᾽ ἔλαθ᾽ ὕπνος. 


μος δὲ στρέφεται μεσονύχτιον ἐς δύσιν ἄρχτος 
Ὠρίωνα κατ᾽ αὐτόν, 6 δ᾽ ἀμφαίνει μέγαν ὦμον, 
τᾶμος ἄρ᾽ αἰνὰ πέλωρα δύω πολυμήχανος "Hon 
χυανέαις φρίσσοντας δπὸ σπείραισι δράχοντας 

16 ὦρσεν ἐπὶ πλατὺν οὐδόν, ὅθι σταθμὰ χοῖλα θυράων 
οἴχου, ἀπειλήσασα φαγεῖν βρέφος ἩΙραχλῆα. 
τὼ δ᾽ ἐξειλυσθέντες ἐπὶ χθονὶ γαστέρας ἄμφω 
αἱμοθόρους ἐχύλιον' ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν δὲ χαχὸν πῦρ 
ἐρχομένοις λάμπεσχε, βαρὺν δ᾽ ἐξέπτυον ἰόν. 

30 ἀλλ᾽ ὅτε δὴ παίδων λιχμώμενοι ἐγγύθεν ἦνθον, 
καὶ τότ᾽ dp ἐξέγροντο, Διὸς νοέοντος ἅπαντα, 
᾿Ἀλχμήνας φίλα τέκνα, φάος δ᾽ ἀνὰ οἶχον ἐτύχθη. 
ἦτοι ὅγ᾽ εὐθὺς ἄυσεν, ὅπως xax θηρί᾽ ἀνέγνω 
χοίλου ὑπὲρ σάκεος καὶ ἀναιδέας εἶδεν ὀδόντας, 

35 Ἰφιχλέης, οὔλαν δὲ ποσὶν διελάχτισε χλαῖναν, 
φευγέμεν δρμαίνων" ὃ δ᾽ ἐναντίος εἴχετο χερσίν 
Ἡρακλέης, ἄμφω δὲ βαρεῖ ἐνεδήσατο δεσμῷ, 
δραξάμενος φάρυγος, τόθι φάρμαχα λυγρὰ τέτυχται 
οὐλομένοις ὀφίεσσι, τὰ καὶ θεοὶ ἐχθαίροντι. 

30 τὼ δ᾽ αὖτε σπείραισιν ἑλισσέσθην περὶ παῖδα 
ὀψίγονον, γαλαθηνόν, ὑπὸ τροφῷ aliv ἄδαχρυν 
ἂψ δὲ πάλιν διέλυον, ἐπεὶ μογέοιεν ἀκάνθας, 
δεσμοῦ ἀναγχαίου πειρώμενοι ἔχλυσιν εὑρεῖν. 
Ἀλχμήνα δ᾽ ἐςάχουσε βοᾶς καὶ ἐπέγρετο πράτα. 

8ὺ ἄνσταθ᾽ Ἀμφιτρύων' ἐμὲ γὰρ δέος ἴσχει ὀχνηρόν" 
ἄνστα, μηδὲ πόδεσσσιν ἑοῖς ὑπὸ σάνδαλα θείης. 
οὖχ ἀίεις, παίδων ὁ νεώτερος ὅσσον ἀὑτεῖ; 
3| οὐ νοέεις, ὅτι νυχτὸς ἀωρί που, οἷ δέ τε τοῖχοι 
πάντες ἀριφραδέες, καθαρᾶς ἄτερ ἠριγενείας; 

«o ἔστι τί μοι χατὰ δῶμα νεώτερον, ἔστι, φίλ᾽ ἀνδρῶν. 

ὡς φάθ᾽. 6 δ᾽ ἐξ εὐνᾶς ἀλόχῳ χατέθαινε πιθήσας" 
δαιδάλεον δ᾽ ὥρμασε μετὰ ξίφος, ὅ οἱ ὕπερθεν 
χλιντῆρος χεδρίνου περὶ πασσάλῳ αἰὲν ἄωρτο. 
ἤτοι ὅγ᾽. ὠριγνᾶτο νεοχλώστου τελαμῶνος, 

as χουφίζων ἑτέρᾳ κολεὸν μέγα, λώτινον ἔργον. 
ἀμφιλαφὴς δ᾽ ἄρα παστὰς ἐνεπλήσθη πάλιν óppvac: 
δμῶας δὴ τότ᾽ ἄυσεν ὕπνον βαρὺν ἐχφυσῶντας" 

οἴσετε πῦρ ὅτι θᾶσσον ἀπ᾽ ἐσχαρεῶνος ἑλόντες, 
δμῶες ἐμοί, στιδαροὺς δὲ θυρᾶν ἀναχόψατ᾽ ὀχῆας. 

50 ἄνστατε, δμῶες ταλασίφρονες" αὐτὸς ἀυτεῖ, 


HERACLISCUS. 


IDYLLION XXIV. 


Herculem, decem menses natum , quondam Mideatis 
Alcmena et nocte minorem Iphiclum, 
quum ambos lavisset et lacte replevisset , 
deposuit in scuto δγοο, quod Pterelao 
Amphitryo pulcrum spolium abetulerat interemto. 
tangens mulier puerorum caput dixit : 
« Capite, mei pueri, dulcem et excitabilem somnum, 
dormite, mei animi, duo fratres, incolumes liberi ; 
felices quiescatis, et felices ad auroram perveniatis. » 
sic fata movitscutum magnum, illoequeoccupavit somnus. 
quum autem vertitur media nocte ad occasum ursa 
e regione Orionis ipsius , hicque latum ostendit humerum; 
tum dira monstra duo insidiosa Juno 
ceeruleis horrentes spiris dracones 
misit ad latum limen, ubi sunt cavi postes januze 
cubiculi, minata ut devorarent infantem Herculem. 
illi autem evoluti in terra ventres ambo 
sanguivoros provolvebant; ex oculis malus ignis 
euntibus elucebat, et grave exspuebant venenum. 
verum ubi jam ora lambentes ad pueros pervenerunt , 
tum expergefacti sunt, Jove vidente omnia, 
Alcmenes cari liberi, luxque in cubiculo effulsit. 
alter quidem statim exclamavit, ubi malas bestias sensit 
cavum super scutum et improbos vidit dentes, 
Iphiclus,, crispamque pedibus calcitrando disjecit laenam , 
fugere nitens; alter autem obluctans draconibus adhzere- 
scebat manibus] Hercules, ambosque gravi innexuit vinculo, 
prehensos gula, ubi venenorum malorum sedes est 
perniciosis serpentibus , qu; etiam dii aversantur. 
illi contra spiris volvebantur circa puerum 
sero natum , lactentem, sub nutrice numquam vagientem ; 
rursus autem spiras solvebant , quum defatigati essent spinis 
dorsi,] vinculi ineluctabilis conantes solutionem invenire. 
Alcmene audivit clamorem et prima expergefacta est. 
surge , Amphitryo ; me enim metus tenet pavidus; 
surge , neu pedibus tuis sandalia subjicias. 
non audis , filiorum minor quantum clamat? 
non vides noctem intempestivam et hosce parietes 
omnes collucentes esse, absque pellucida aurora? 
est mihi novi aliquid in domo, est , care virorum. 
sic ait; atque ille e lecto descendit conjugi obtemperans ; 
et affabre factum ad ensem properavit , qui illi super 
lectum cedrinum e clavo semper suspensus erat. 
jamque ille petebat recens contextum lorum, 
levans altera *anu vaginam magnam , lotinum opus. 
amplus tum thalamus impletus est rursus caligine; 
famulos igitur clamore vocavit , gravem somnum efflantes : 
afferte ignem quam citissime e foco arreptum, 
famuli mei, et firma forium removete repagula. 
surgite, famuli intrepidum-animum-habentes ; ipse clamat. 


THEOCRITI IDYLLION XXIV. 


[ἦ ῥα γυνὴ Φοίνισσα μύλαις ἔπι χοῖτον ἔχουσα. 

οἵ δ᾽ αἶψα προγένοντο λύχνοις ἄμα δαιομένοισιν 
δμῶες" ἐνεπλήσθη δὲ δόμος σπεύδοντος ἑκάστου. 
ἤτοι ἄρ᾽ ὡς εἴδοντ᾽ ἐπιτίτθιον “Ηραχλῇα 

θῇρε δύω χείρεσσιν ἀπρὶξ ἁπαλαῖσιν ἔχοντα, 

συμπλήγδην ἰάχησαν" ὃ δ᾽ ἐς πατέρ᾽ ᾿Αμφιτρύωνα 

ἑρπετὰ δειχανάασχεν, ἐπάλλετο δ᾽ ὄψόθι χαίρων 
χωροσύναᾳ, γελάσας δὲ πάρος κατέθηχε ποδοῖιν 
πατρὸς ἑοῦ θανάτῳ χεχαρωμένα δεινὰ πέλωρα. 

᾿Αλχμήνα μὲν ἔπειτα ποτὶ σφέτερον βάλε χόλπον 
ξηρὸν ὑπαὶ δείους ἀκράχολον Ἰφικλῇα - 

Ἀμφιτρύων δὲ τὸν ἄλλον ὑπ᾽ ἀμνείαν θέτο χλαῖναν 

παῖδα, πάλιν δ᾽ ἐς λέχτρον ἰὼν ἐμνάσατο χοίτου. 
ὄρνιθες τρίτον ἄρτι τὸν ἔσχατον ὄρθρον ἄειδον" 

Τειρεσίαν τόκα μάντιν, ἀλαθέα πάντα λέγοντα, 

Ἀλχμήνα χαλέσασα τέρας χατέλεξε νεοχμόν, 

xal νιν ὑποχρίνεσθαι, ὅπως τελέεσθαι ἔμελλεν, 

ἠνώγει. μηδ᾽, εἴ τι θεοὶ νοέοντι πονηρόν, 

αἰδόμενός με χρύπτε" xal ὡς οὐχ ἔστιν ἀλύξαι 

ἀνθρώποις 8 τι Μοῖρα χατὰ χλωστῆρος ἐπείγει, 

μάντιν, Εὐηρείδα, μάλα σε φρονέοντα διδάσχω. 
τὼς ἔλεγεν βασίλεια᾽ ὃ δ᾽ ἀνταμείδετο τοίως" 

θάρσει,, ἀριστοτόκεια γύναι, Περσήιον αἷμα. 

θάρσει’ μελλόντων δὲ τὸ λώιον ἐν φρεσὶ θέσθαι" 

ναὶ γὰρ ἐμὸν γλυχὺ φέγγος ἀποιχόμενον πάλαι ὄσσων, 

75 πολλαὶ Ἀχαιιάδων μαλαχὸν περὶ γούνατι νᾶμα 
χειρὶ κατατρίψοντι, ἀχρέσπερον ἀείδοισαι 
Ἀλχμήναν ὀνομαστί, σέθας δ᾽ ἔσῃ ᾿Αργείαισιν. 
τοῖος ἀνὴρ ὅδε μέλλει ἐς οὐρανὸν ἄστρα φέροντα 
ἀμθαίνειν τεὸς υἱός, ἀπὸ στέρνων πλατὺς ἥρως. 

86 οὗ xal θηρία πάντα xai ἀνέρες ἥσσονες ἄλλοι. 
δώδεχά οἱ τελέσαντι πεπρωμένον ἐν Διὸς οἰχεῖν 
μόχθους, θνητὰ δὲ πάντα πυρὰ 'Γραχίνιος ἕξει’ 
γαμθρὸς δ᾽ ἀθανάτων χεχλήσεται, οἱ τάδ᾽ ἐπῶρσαν 
χνώδαλα φωλεύοντα βρέφος διαδηλήσασθαι. 

z& ἔσται δὴ τοῦτ᾽ dpap, ὁπηνίκα νεδρὸν ἐν εὐνᾶ 
χαρχαρόδων σίνεσθαι ἰδὼν λύχος οὖχ ἐθελήσει. 
ἀλλά, γύναι, πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῷ εὔτυχον ἔστω, 
xdyxava δ᾽ ἀσπαλάθου ξύλ᾽ ἑτοιμάσατ᾽ ἣ παλιούρου 
ἢ βάτου 3) ἀνέμῳ δεδονημένον αὖον ἄχερδον' 

00 χαῖε δὲ τώδ᾽ ἀγρίαισιν ἐπὶ σχίζαισι δράχοντε 
νυχτὶ μέσα, ὅχα παῖδα χανεῖν τεὸν ἤθελον αὐτοί. 
ἦρι δὲ συλλέξασα χόνιν πυρὸς ἀμφιπόλων τις 
διψάτω εὖ μάλα πᾶσαν ὑπὲρ ποταμοῖο φέροισα 
δωγάδας ἐς πέτρας ὑπερούριον, ἂψ δὲ νεέσθω 

ο5 ἄστρεπτος" χαθαρῷ δὲ πυρώσατε δῶμα θεείῳ 
πρᾶτον, ἔπειτα δ᾽ ἅλεσσι μεμιγμένον, ὡς νενόμισται, 
θαλλῷ ἐπιῤῥαίνειν ἐστεμμένον ἀδλαδὲς ὕδωρ. 
Ζηνὶ δ᾽ ἐπιῤῥέξαι χαθυπερτέρῳ ἄρσενα χοῖρον, 
δυςμενέων aisi χαθυπέρτεροι ὡς τελέθοιτε. 

100 φᾷ xai ἐρωήσας ἐλεφάντινον ᾧχετο δίφρον 
Τειρεσίας, πολλοῖσι βαρύς περ ἐὼν ἐνιαυτοῖς. 
Ἡραχλέης δ᾽ ὑπὸ ματρί, νέον φυτὸν ὡς ἐν dio, 
ἐτρέφετ᾽ ᾿ἈΑργείου χεχλημένος Ἀμφιτρύωνος. 

BUCOLICI. 


Ά 


ς 


7 


49 


: [dixit mulier Phenissa ad molam cubile habens.] 

illi statim aderant cum lychnis ardentibus 
famuli, et cubiculum repletum est, quolibet festinante. 
hi igitur ut viderunt Herculem subrumum 
belluas duas tenaciter manibus teneris tenentem, 
coinplosis manibus exclamarunt ; ille autem ad patrem Am- 
phitryonem] serpentes porrigebat , alteque exsultabat lotitia 
puerili, et ridens deposult ante pedes 
patris sui morte sopita horrenda monstra. 

Alcmene deinde ad suum celeriter admovit gremium 
exsanguem prz metu attonitum Iphiclum; 
Amphitryo autem alterum sub agninam posuit lrenam 
puerum, et ad lectum reversus somno se dedit. 

galli tertio jam cantu ultimum diluculum indicabant ; 
Tiresíam tum vatem, omnia vera dicentem, 
Alcmene quum vocasset miraculum exposuit novum, 
eumque respondere , quis exitus futurus esset, 
jussit : neu, inquit, si quid dii adversi agitant, 
reverens me cela ; atque effugere non licere 
hominibus , quidquid Parca de fuso devolvat, 
vatem , Euerida , admodum sapientem te doceo. 

8ic dixit regina ; tum ille ita respondit : 
bono animo es, parens optime prolis , Persei sanguis. 
bono animo es, et ex iis quee futura sunt optimum in animo 
fige.] nam per meum dulce lumen, quod olim ab oculis mets 
recessit,] multee Achesiadum mollia fila circa genu 
manibus versabunt, summo vespere canentes 
Alcmenes nomen, et in veneratione eris apud mulieres Ar- 
givas.] talis hic vir in ccelum astriferum 
adscensurus est tuus filius, lato pectore heros, 
ἃ quo et bellusze omnes et alii viri superabuntur. 
post duodecim labores peractos in fatis est, ut in Jovis domo 
habitet, et quidquid mortale habet, pyra Trachinia absumet ; 
atque gener immortalium vocabitur, qui hzec excitarunt 
monstra speluncis abdita, ut puerum leederent. 
erit sane illud tempus , quum hinnulum 1n lustro 
lupus serratis dentibus conspectum lzedere nolet. 
age, domina, fac ut ignis tibi sub cinere paratus sit, 
lignaque arida aspalathi paretis vel paliuri 
vel rubi vel vento agitatam siccam acherdum ; 
combure autem in silvestribus lignis sectis hosce dracones 
media nocte, quando puerum tuum occidere volebant ipsi 
sub auroram autem collectum ignis cinerem ex ancillisaliqu 
projicito caute omnem super flumen ferens. 
preeruptas in rupes ultra terminos, revertitorque 
non respiciens; tum puro lustrate domum sulphure 
primum, deinde sale mixtam , ut consuetum est, 
ramo virenti inspergite coronatam puram aquam; 
Jovique mactate supremo masculum suem , 
ut hostibus semper superiores evadatis. 

dixit remotaque eburnea sella abiit 
Tiresias , multis quidem annis gravis. 
Hercules autem sub matre, sicut tenera planta in arbusto, 
alebatur Argivi dictus filius Amphitryonis. 

4 


δ0 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION KA. 


γράμματα μὲν τὸν παῖδα γέρων Λίνος ἐξεδίδαξεν, 
τοδυϊὸς Ἀπόλλωνος μελεδωνεὺς ἄγρυπνος ἥρως, 
τόξον δ᾽ ἐντανύσαι χαὶ ἐπίσχοπον εἶναι ὀιστῶν 
Εὔρυτος ἐχ πατέρων μεγάλαις ἀφνειὸς ἀρούραις. 
αὐτὰρ ἀοιδὸν ἔθηχε xal ἄμφω χεῖρας ἔπλασσεν 
πυξίνᾳ ἐν φόρμιγγι Φιλαμμονίδας Εὔμολπος. 
ποῦσσα δ᾽ ἀπὸ σχελέων ἑδροστρόφοι Ἀργόθεν ἄνδρες 
ἀλλάλους σφάλλοντι παλαίσμασιν, ὅσσα τε πύχται 
δεινοὶ ἐν ἱμάντεσσιν, ἅ τ᾽ ἐς γαῖαν προπεσόντες 
παμμάχοι ἐξεύροντο παλαίσματα σύμφορα τέχνα, 
πάντ᾽ ἔμαθ' *Eous(ao διδασχόμενος παρὰ παιδί 
το ρπαλύχῳ Φανοτῆι, τὸν οὐδ᾽ ἂν τηλόθι λεύσσων 
θαρσαλέως τις ἔμεινεν ἀεθλεύοντ᾽ ἐν ἀγῶνι" 
τοῖον ἐπισχύνιον βλοσυρῷ ἐπέχειτο προςώπῳ. 
ἵππους δ᾽ ἐξελάσασθαι 0g! ἅρματι. καὶ περὶ νύσσαν 
ἀσφαλέως χάμπτοντα τροχῷ σύριγγα φυλάξαι, 

120 Ἀμφιτρύων ὃν παῖδα φίλα φρονέων ἐδίδαξεν 
αὐτός, ἐπεὶ μάλα πολλὰ θοῶν ἐξήρατ᾽ ἀγώνων 
Ἄργει ἐν ἱπποθδότῳ χειμήλια, καί οἱ ἀαγεῖς 
δίφροι, ἐφ᾽ ὧν ἐπέδαινε, χρόνῳ διέλυσαν ἱμάντας. 
δούρατι δὲ προδολαίῳ ὑπ᾽ ἀσπίδι νῶτον ἔχοντα 

᾿ιϑϑἀνδρὸς ὀρέξασθαι ξιφέων τ᾽ ἀνέχεσθαι ἀμυχμόν, 
κοσμῇσαί τε φάλαγγα λόχον τ᾽ ἀναμετρήσασθαι 
δυςμενέων ἐπιόντα χαὶ ἱππήεσσι χελεῦσαι 
Κάστωρ Ἱππαλίδας ἔδαεν, φυγὰς Ἄργεος ἐνθών, 
ὁππόχα χλᾶρον ἅπαντα χαὶ οἰνόπεδον μέγα Τυδεύς 

ἰδοναῖε παρ᾽ ᾿Ἀδρήστοιο λαδὼν ἱππήλατον Ἄργος. 
Κάστορι δ᾽ οὔτις ὁμοῖος ἐν ἁμιθέοις πολεμιστής 
ἄλλος ἔην, πρὶν γῆρας ἀποτρῖψαι νεότητα. 
ὧδε μὲν Ἡραχλῇα φίλα παιδεύσατο μάτηρ. 
εὐνὰ δ᾽ ἧς τῷ παιδὶ τετυγμένα ἀγχόθι πατρός 

Ιϑεδέρμα λεόντειον μάλα οἱ χεχαρισμένον αὐτῷ, 
δεῖπνον δὲ χρέα τ᾽ ὀπτὰ xal ἐν χανέῳ μέγας ἄρτος 
Δωριχός, ἀσφαλέως χε φυτοσχάφον ἄνδρα χορέσσαι. 
αὐτὰρ ἐπ’ ἄματι τυννὸν ἄνευ πυρὸς αἴνυτο δόρπον. 
εἵματα δ᾽ οὐκ ἀσχητὰ μέσας ὑπὲρ ἕννυτο χνάμας. 


literas quidem puerum senex Linus docuit , 
filius Apollinis, curator diligens , heros, 
arcum autem tendere , et certum esse sagittarum jaculato- 
rem] Eurytus , a majoribus magnis locuples arvis. 
at cantorem eu m fecit angbasque manus formavit 
in buxea cithara Philammonides Eumolpus. 
tum quidquid ope crurum podicem versantes Argivi viri 
mutuo sese supplantantes faciunt luctando ; et quidquid pu- 
giles] terribiles in czestibus , et qua m terram prolapsi 
pancratiast:e invenerunt certamina commoda arti , 
omnia /ec didicit edoctus a filio Mercurii [ciens 
Harpalyco Phanoteo , quem ne e longinquo quidem prospi- 
600 animo sustinuisset aliquis pugnantem in certamine ; 
tale supercilium terribili imminebat faciei. 
porro equos currui junctos agitare et circa metam 
tuto flectendo rotz; modiolum salvum conservare, 
Amphitryo suum filium benevolo animo docuit 
ipse, quoniam permulta ex velocibus reportarat certaminibus 
in equestribus Argis pretiosa dona, et ei infracti 
currus , quibus vehebatur, tempore demum dissolverant lo- 
ra.] at hasta protenta, tergo sub scuto latente, 
virum petere gladiorumque vulnera sustinere 
et instruere aciem et insidias przemeditari 
hostiles in impetu faciendo et equites bortari ^ [venisset, 
jurc eum. docuit Castor Hippalides, quum profugus Aryis 
quo tempore regnum totum et vineam magnam Tydeus 
tenebat, quum ab Adrasto accepisset Argos equis aptum. 
Castori autem non similis. in semideis bellator 
alius erat, priusquam senium aboleret juventam. 

sic Herculem cara mater edocendum curavit. 
lectus erat puero instructus prope patrem, 
exuvise leonis perquam ipsi grate, 
prandium autem et carnes assatse et grandis in canistro panis 
Doricus, qui haud dubie etiam fossorem satiare posset. 
verum quotidie exiguam absque igne sumebat cenam. 
vestes autem non arte factas induebat super mediam suram. 


o 


THEOCBITI IDYLLION XXV. $1 
HPAKAHX ΛΕΟΝΤΟΦΟΝΟΣ | HERCULES LEONIS INTERFECTOR 


H 
AYTEIOY KAHPOZ. 
EIAYAAION KE. 


WoX X 4 o» o* 
Τὸν δ᾽ 6 γέρων προτέειπε, φυτῶν ἐπίουρος ἀροτρεύς, 
παυσάμενος ἔργοιο, τό οἷ μετὰ χερσὶν ἔχειτο". 
ἔχ τοι, ξεῖνε, πρόφρων μυθήσομαι ὅσσ᾽ ἐρεείνεις, 
“Ἑρμέω ἁζόμενος δεινὴν ὄπιν εἰνοδίοιο" 
ὃ τὸν γάρ φασι μέγιστον ἐπουρανίων χεχολῶσθαι, 
εἴ xev ὁδοῦ ζαχρεῖον ἀνήνηταί τις δδίτην. 
ποῖμναι μὲν βασιλῆος ἐύφρονος Αὐγείαο 
οὗ πᾶσαι βόσχονται lav βόσιν οὐδ᾽ ἕνα χῶρον. 


ἀλλ᾽ αἱ μέν ῥα νέμονται ἐπ᾽ ὄχθαις ἀμφ’ ᾿Ελισοῦντος, 


19 αἵ δ᾽ ἱερὸν θείοιο παρὰ ῥόον Ἀλφειοῖο, 
at δ᾽ ἐπὶ Βουπρασίου πολυδότρυος, αἱ δὲ xal ὧδε. 
χωρὶς δὲ σηκοί σφι τετυγμένοι εἰσὶν ἑχάσταις. 
αὐτὰρ βουχολίοισι περιπλήθουσί περ ἔμπης 
πάντεσσιν νομοὶ ὧδε τεθηλότες αἷὲν ἔασιν, 
36 Μηνίου ἀμμέγα τῖφος, ἐπεὶ μελιηδέα ποίην 
λειμῶνες θαλέθουσιν ὑπόδροσοι εἰαμεναί τε 
εἷς ἅλις. ἥ ῥα βόεσσι μένος χεραΐσιν ἀέξει. 
αὖλις δέ σφισιν ἥδε τεῆς ἐπὶ δεξιὰ χειρός 
φαίνεται 4 μάλα πᾶσα πέρην ποταμοῖο ῥέοντος, 
30 χείνη ὅθι πλατάνιστοι ἐπηεταναὶ πεφύασιν, 
χλωρή τ᾽ ἀγριέλαιος, Ἀπόλλωνος νομίοιο 
ἱερὸν ἄγνόν, ξεῖνε, τελειοτάτοιο θεοῖο. 
εὐθὺς δὲ σταθμοὶ περιμήχεες ἀγροιώταις 
δέδμηνθ᾽, οἵ βασιλῆι πολὺν καὶ ἀθέσφατον ὅλδον 
36 ῥυόμεθ᾽ ἐνδυχέως. τριπόλοις σπόρον ἐν νειοῖσιν 
ἔσθ᾽ ὅτε βάλλοντες καὶ τετραπόλοισιν ὁμοίως. 
οὔρους μὴν ἴσασι φυτοσχάφοι ot πολυεργοί, 
ἐς ληνοὺς δ᾽ ἱχκνεῦνται, ἐπὴν θέρος ὥριον ἔλθῃ. 
πᾶν γὰρ δὴ πεδίον τόδ᾽ ἐπίφρονος Αὐγείαο, 
39 Tv τε γύαι xal ἀλωαὶ δενδρήεσσαι, 
μέχρις ἐπ᾽ ἐσχατιὰς πολυπίδαχος εἴης, 
ἃς ἡμεῖς ἔργοισιν ἐποιχόμεθα πρόπαν ἦμαρ, 
$ δίκη οἰκήων, οἷσιν βίος ἔπλετ᾽ ἐπ’ ἀγροῦ. 
ἀλλὰ σύ πέρ μοι ἕνισπε, τό τοι καὶ κέρδιον αὐτῷ 
“5 ἔσσεται, οὗ τινος ὧδε χεχρημένος εἰλήλουθας, 
ἠὲ σύ γ᾽ Αὐγείην ἢ καὶ δμώων τινὰ χείνου 
δίζεαι, οἵ οἱ ἔασιν. ἐγὼ δέ χέ τοι σάφα εἰδώς 
ἀτρεχέως εἴποιμ᾽, ἐπεὶ οὐ σέ γέ φημι καχῶν ἕξ 
ἔμμεναι οὐδὲ χαχοῖσιν ἐοιχότα φύμεναι αὐτόν, 
dis τοὶ μέγα εἶδος ἐπιπρέπει. 1 vu παῖδες 
ἀθανάτων τοιοίδε μετὰ θνητοῖσιν ἔασιν. 
τὸν δ᾽ ἀπαμειθόμενος προσέφη Διὸς ἄλχιμος vi: 
ναί, γέρον, Αὐγείην ἐθέλοιμί xsv ἀρχὸν Ἐπειῶν 
εἰςιδέειν" τοῦ γάρ με καὶ ἤγαγεν ἐνθάδε χρειώ. 
45 εἰ δ᾽ 6 μὲν ἂρ χατὰ ἄστυ μένει παρὰ οἷσι πολίταις, 
δήμου κηδόμενος, διὰ δὲ χρίνουσι θέμιστας, 


δμώων δή τινα, πρέσδυ, σύ μοι φράσον ἡγεμονεύσας. 


VEL 
ΑΘ OPULENTIA. 
IDYLLION XXV. 


* * ΝΑ ὁ ὦ 


Hunc senex allocutus est cultorum custos arator, 
omisso opere, quod ei in manibus erat : 

lubens tibi , amice, quod scitaris dicam , 
Mercurii reverens gravem iram vialis ; 
hunc enim aiunt maxime celicolarum iratum esse, 
si quis via indigentem aspernetur viatorem. 
greges quidem regis leti Augiee 
non omnes pascuntur in iisdem pascuis neque uno in loco; 
sed alii versantur ad ripas circum Elisuntem flucium, 
alii juxta sacra fluenta divini Alphei, 
alii ad Buprasium vitiferum , alii etiam htc... 
separatim autem stabula iis exstructa sunt singulis. 
sed armentis , quantumvis numerosis , tamen 
omnibus pascua hic virentia semper sufficiunt , 
Menii per magna palustria, nam dulces herbas 
prata progerminantes babent irrigua locaque depressiora 
affatim, quee quidem bobus cornutis robur augent. 
stabulum illorum hicce ad dextram tuam manum ἢ 
apparet clare totum trans amnem (fluentem, 
illic ubi platani perennes nate» sunt, 
viridisque oleaster, Apollinis pastoris 
nemus sanctum, amice, perfectissimi dei. 
proxime stabula perlonga agricolis . 
tedificata sunt , qui regi magnas ef immensas opes 
custodimus diligenter, in ter subactis novalibus sementem 
nonnunquam spargentes , et in quater subactis similiter. 
limites vero norunt plantarum fossores laboriosi , 
ad torcularia autem veniunt, quum wstas summa adest. 
omnis enim hic campus est prudentis Augis, 
et jugera tritici feracia et horti arboribus consiti , 
usque ad extrema montium juga fontibus amoena, 
quie loca nos opus facientes obimus toto díe, 
sicut mos est famulorum, quorum vita addicta est agro 
at tu mihi dic, quod et tibl ipsi utilius 
erit, cujus rei indignus huc veneris, 
utrum tu quidem Augiam an aliquem famulortim illius 
quaeras, quos habet. ego autem, qui certo scio, tibi ; 
Mec vere dicam ; non enim te aio ex malis 
esse natum , neque malis similem esse te ipsum, 
prout forma preestanti conspiciendus es, certe filii 
immortalium tales inter mortales versantur. 

huic respondens dixit Jovis fortis filius : | 
sane, senex, Augiam Epeorum principe velim 
coram intueri; ejus enim causa etlam huc veni. 
quí si in urbe moratur apud suos cives, 
populum curans, et jus exercent, 
ex famolis jam aliquem , senex , tu mihi indica ducens, 

4, 


δ3 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ͂ EIAYAAION ΚΕ. 


ὅςτις ἐπ᾿ ἀγρῶν τῶνδε γεραίτερος αἰσυμνήτης, 
ᾧ χε τὸ μὲν εἴποιμι, τὸ δ᾽ ἐκ φαμένοιο πυθοίμην. 
80 ἄλλου δ᾽ ἄλλον ἔθηχε θεὸς ἐπιδευέα φωτῶν. 
τὸν δ᾽ 6 ἐξαῦτις ἀμείδετο, δῖος ἀροτρεύς" 
ἀθανάτων, ὦ ξεῖνε. φραδῇ τινὸς ἐνθάδ᾽ ἱκάνεις" 
ὥς τοι πᾶν ὃ θέλεις αἶψα χρέος ἐχτετέλεσται. 
ὧδε γὰρ Αὐγείης υἱὸς φίλος Ἠελίοιο, 
86 σφωιτέρῳ σὺν παιδί, βίη Φυλῆος ἀγαυοῦ, 
χθιζὸς δὅγ᾽ εἱλήλουθεν ἀπ᾽ ἄστεος, ἤμασι πολλοῖς 
χτῆσιν ἐποψόμενος, fj ot νήριθμος ἐπ᾽ ἀγρῶν 
ὥς που καὶ βασιλεῦσιν ἐείδεται ἐν φρεσὶν ἧσιν 
αὐτοῖς χηδομένοισι σαώτερος ἔμμεναι οἶχος. 
eo ἀλλ᾽ ἴομεν μάλα πρός μιν" ἐγὼ δέ τοι ἡγεμονεύσω 
αὖλιν ἐφ᾽ ἡμετέρην, ἵνα xsv τέτμοιμεν ἄναχτα. 
ὡς εἰπὼν ἡγεῖτο, νόῳ δ᾽ ὅγε πολλὰ μενοίνα, 
δέρμα τε θηρὸς ἰδὼν χειροπληθῇ τε χορύνην, 
δππόθεν 6 ξεῖνος" μεμόνει δέ μιν αἰὲν ἐρέσθαι" 
- 85 ἂψ δ᾽ ὄχνος ποτὶ χεῖλος ἐλάμδανε μῦθον ἰόντα, 
μή τί οἵ οὐ κατὰ καιρὸν ἔπος ποτιμυθήσαιτο, 


σπερχομένου * χαλεπὸν δ᾽ ἑτέρου νόον ἴδμεναι ἀνδρός. 


τοὺς δὲ κύνες προςιόντας ἀπόπροθεν αἶψ᾽ ἐνόησαν, 
ἀμφότερον, ὀδμῇ τε χροὸς δούπῳ τε ποδοῖιν. 

70 θεσπέσιον δ᾽ ὁλάοντες ἐπέδραμον ἄλλοθεν ἄλλος 
Ἀβμφιτρυωνιάδῃ Ἡρακλέι" τὸν δὲ γέροντα 
ἀχρεῖον χλάζον τε περίσσαινόν θ᾽ ἑτέρωθεν. 
τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ἄσσον ἀείρων 
φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο, πολλὰ δὲ φωνῇ 

75 ἠπείλει μάλα πᾶσιν, ἐρητύσασχε δ᾽ ὑλαγμοῦ, 
χαίρων ἐν φρεσὶν σιν, δθούνεχεν αὖλιν ἔρυντο 
αὐτοῦ γ᾽ οὐ παρεόντος ἔπος δ᾽ ὅγε τοῖον ἔειπεν᾽ 

ὦ πόποι, οἷον τοῦτο θεοὶ ποίησαν ἄναχτες 
θηρίον ἀνθρώποισι μετέμμεναι, ὡς ἐπιμηθές. 

80 εἴ οἱ χαὶ φρένες ὧδε νοήμονες ἔνδοθεν ἦσαν, 
ἤδεε δ᾽, LM χρὴ χαλεπαινέμεν ᾧτε xol οὐχί, 
οὐχ ἄν οἱ θηρῶν τις ἐδήρισεν περὶ τιμῆς" 
νῦν δὲ λίην ζάχοτόν τε χαὶ ἀῤῥηνὲς γένετ᾽ αὕτως. 

ἦ ῥα καὶ ἐσσυμένως ποτὶ ταὔλιον Ttov. ἰόντες. 
* * w**x35 

85 Ἠέλιος μὲν ἔπειτα ποτὶ ζόφον ἔτραπεν ἵππους, 
δείελον ἦμαρ ἄγων" τὰ δ᾽ ἐπήλυθε πίονα us 
ix. βοτάνης ἀνιόντα μετ᾽ αὔλιά τε σηχούς τε. 
αὐτὰρ ἔπειτα βόες μάλα μυρίαι ἄλλαι ἐπ᾽ ἄλλαις 
ἐρχόμεναι φαίνονθ᾽ ὡςεὶ νέφη ὑδατόεντα, 

eo ἅσσα τ᾽ ἐν οὐρανῷ εἶσιν ἔλαυνόμενα προτέρωσε 
ἠὲ νότοιο βίῃ ἠὲ Θρηχὸς βορέαο- 
τῶν μέν τ᾽ οὔτις ἀριθμὸς ἐν ἠέρι γίνετ᾽ ἰόντων 
οὐδ᾽ ἄνυσις" τόσα γάρ τε μετὰ προτέροισι χυλίνδει 


tc ἀνέμου, τὰ δέ τ᾽ ἄλλα χορύσσεται αὖτις ἐπ’ ἄλλοις" 


95 τόσσ᾽ αἰεὶ μετόπισθε βοῶν ἐπὶ βουχόλι᾽ ἥει. 
πᾶν δ᾽ ἄρ᾽ ἐνεπλήσθη πεδίον, πᾶσαι δὲ κέλευθοι, 
ληίδος ἐρχομένης; στείνοντο δὲ πίονες ἀγροὶ 
μυχηθμῷ " σηχοὶ δὲ βοῶν ῥεῖα πλήσθησαν 
εἱλιπόδων, ὄιες δὲ xa! αὐλὰς ηὐλίζοντο, 

Ιοοένθα μὲν οὔτις ἔχηλος, ἀπειρεσίων περ ἐόντων, 


qui ruri hic honoratior villicus esf, 
cui rem meam exponam , et ab eo vicissim aliquid audiam. 
nam alium alio indigere deus voluit. 

huic senex vicissim respondit , divinus arator : 
alicujus ex diis immortalibus consilio huc venisti , amice; 
nam tibi omne negotium, quod vis, statim confectum est. 
huc enim Augias, carus Solis filius, 
suo cum filio, praeclaro Phyleo, 
heri is quidem venit ex urbe, diebus multis 
inspecturus opes , quas innumeras ruri habet ; 
ita, opinor, etiam regibus videtur in animis suis , 
quum ipsi curant , domus magis salva esso. 
sed, age, eamus ad eum , egoque tibi dux ero 
$tabulum ad nostrum, ubi inveniemus regem. 

sic locutus preibat, animo autem multa cogitabat, 
exuvias fere» conspicatus clavamque manum implentem , 
unde hospes veniret; cupiebatque semper eum interrogare, 
sed hzesitatio reprimebat ad labia prodeuntem vocem, 
ne quod ei verbum non opportune diceret , 
quum properaret ; difficile enim est alterius mentem nosse. 
hos vero accedentes canes procul statim animadverterunt 
utroque inodo , et odore corporis et strepitu peditum. 
ingentique latratu incurrerunt aliunde alius 
in Amphitryoniaden Herculem ; sed senem 
blande allatrabant et circum-adulabantur ab altera parte. 
quos ille lapidibus a terra propius sublatis 
in fugam retro vertebat territatos, multumque voce 
minabatur omnibus, et prohibuit latratu , 
animo suo gaudens, quod stabulum custodirent 
ipso absente ; et hanc vocem edidit : 

pape, quale dii reges fecerunt hoc 
animal, ut cum hominibus versetur! quam prudens ! 
si ei et mens ita intelligens in pectore esset , 
et nosset, cui irasci deberet , cuique minus, 
nullum tum animal cum eo certare posset de honore; 
nunc nimis iracundum eft sseevum est temere. 

sic dixit et celeriter ad stabulum pervenerunt. 

Y o * * * ἢ 

Sol tum ad occasum vertit equos, 
vespertinum diem adducens ; et advenerunt pingues pecudes 
ex pascuis redeuntes ad cauias et stabula. 
sed deinde boves innumere , ali: post alias 
venientes conspiciebantur sicut nubes pluviose , 
quicunque in colo eunt actee prorsus 
vel noti vi vel Threicll bores ; 
harum quidem non numerus est in aere euntium 
neque modus : tot enim prioribus agglomerat 
vis venti , et alise assurgunt rursus super alias : 
tot semper post boum armenta alia alia superveniebant. 
omnis igitur campus impletus est , omnesque vise , 
pecore incedente; οἱ referti erant pingues agri 
mugitu (mugientibus); tum stabula boum facilerepleta sunt 
bobus flexipedibus , ovesque in caulis stabulabantur. 
ibi nemo, quamvis innumeri essent , otiosus 


THEOCRITI IDYLLION XXV. 83 


εἰστήχει παρὰ βουσὶν ἀνὴρ χεχρημένος ἔργου" 
ἀλλ᾽ ὃ μὲν ἀμφὶ πόδεσσιν ἐυτμήτοισιν ἱμᾶσιν 
χαλοπέδιλ᾽ ἀράρισχε, παρασταδὸν ἐγγὺς ἀμέλγειν, 
ἄλλος δ᾽ αὖ φίλα τέχνα φίλαις ὑπὸ μητράσιν ἵει 
τουπινέμεναι λαροῖο μεμαότα πάγχυ γάλαχτος, 
ἄλλος ἀμόλγιον εἶχ᾽, ἄλλος τρέφε πίονα τυρόν, 
ἄλλος ἐςἤγεν ἔσω ταύρους δίχα θηλειάων. 
Αὐγείης δ᾽ ἐπὶ πάντας ἰὼν θηεῖτο βοαύλους, 
ἥντινά ol χτεάνων χομιδὴν ἐτίθεντο vous 
11000v δ᾽ υἱός τε βίη τε βαρύφρονος Ἢ ραχλῇῆος 
ὧὥμάρτευν βασιλῆι διερχομένῳ μέγαν ὅλθον. 
ἕνθα καὶ ἄῤῥηχτόν περ ἔχων ἐν στήθεσι θυμόν 
' Ἀμφιτρυωνιάδης xal ἀρηρότα νωλεμὲς αἴεί 
ἐχπάγλως θαύμαζε βοῶν τόδε μυρίον ἔθνος 
ειδεϊςορόων. οὐ γάρ κεν ἔφασχέ τις οὐδὲ ἐώλπει 
ἀνδρὸς ληίδ᾽ ἑνὸς τόσσην ἔμεν οὐδὲ δέχ᾽ ἄλλων, 
ofxe πολύῤῥηνες πάντων ἔσαν ix βασιλήων. 
ἬἨδιος δ᾽ ᾧ παιδὶ τόγ᾽ ἔξοχον ὦπασε δῶρον, 
ἀφνειὸν μήλοις περὶ πάντων ἔμμεναι ἀνδρῶν, 
130xa( ῥά ol αὐτὸς ὄφελλε διαμπερέως βοτὰ πάντα 
ἐς τέλος" οὗ μὲν γάρ τις ἐπήλυθε νοῦσος ἐχείνου 
βουχολίοις, αὖτ᾽ ἔργα χαταφθίνουσι νομήων, 
αἰεὶ δὲ πλέονες χερααὶ βόες, αἷὲν ἀμείνους 
ἐξ ἔτεος γίνοντο μάλ᾽ εἷς ἔτος" ἦ γὰρ ἅπασαι 
ιξεζωοτόχοι τ᾽ ἦσαν περιώσια θηλυτόχοι τε. 
ταῖς δὲ τριηκόσιοι ταῦροι σύναμ᾽ ἐστιχόωντο 
χνήμαργοί θ᾽ ἕλιχές τε, διηχόσιοί γε μὲν ἄλλοι 
φοίνιχες" πάντες δ᾽ ἐπιδήτορες οἴγ᾽ ἔσαν ἤδη. 
ἄλλοι δ᾽ αὖ μετὰ τοῖσι δυώδεχα βουχολέοντο 
ι2οἰεροὶ Ἠελίου" χροιὴν δ᾽ ἔσαν ἠύτε χύχνοι 
ἀργησταί, πᾶσιν δὲ μετέπρεπον εἴλιπόδεσσιν" 
ot xal ἀτιμαγέλαι βόσχοντ᾽ ἐριθηλέα ποίην 
ἐν νομῷ" ὧν ἔκπαγλον ἐπί σφισι γαυριόωντο. 
xa( ῥ᾽ ὁπότ᾽ ix λασίοιο θοοὶ προγενοίατο θῆρες 
ι2δὲἐς πεδίον δρυμοῖο βοῶν ἕνεχ᾽ ἀγροτεράων, 
πρῶτοι τοίγε μάχηνδε κατὰ χροὸς ἤἧεσαν ὀδμήν, 
δεινὸν δ᾽ ἐδρυχῶντο φόνον λεῦσσόν τε προςώπῳ. 
τῶν μέν τε προφέρεσχε βίηφί τε x«l σθένεϊ ᾧ 
ἦδ᾽ ὁπεροπλίῃ Φαέθων μέγας, ὅν ῥα βοτῆρες 
1405 tÉot πάντες ἔισχον, ooouvaxa πολλὸν ἐν ἄλλοις 
βουσὶν ἰὼν λάμπεσχεν, ἀρίζηλος δ᾽ ἐτέτυχτο. 
ὃς δ᾽ ἥτοι σχύλος αὖον ἰδὼν χαροποῖο λέοντος 
αὐτῷ ἔπειτ᾽ ἐπόρουσεν ἐυσχόπῳ ᾿Ἡραχλῆι 
χρίμψασθαι ποτὶ πλευρὰ χάρη στιθαρόν τε μέτωπον. 
tao 700 μὲν ἄναξ προςιόντος ἐδράξατο χειρὶ παχείῃ 
σχαιοῦ ἄφαρ χέραος, κατὰ δ᾽ αὐχένα νέρθ᾽ ἐπὶ γαίης 
χλάσσε βαρύν περ ἐόντα, πάλιν δέ μιν ὦσεν ὀπίσσω 
ὥμῳ ἐπιδρίσας" 6 δέ ol περὶ νεῦρα τανυσθείς 
μυὼν ἐξ ὁπάτοιο βραχίονος ὀρθὸς ἀνέστη. 
ιουθαύμαζεν δ᾽ αὐτός τε ἄναξ υἷός τε δαΐφρων 
Φυλεὺς of τ᾽ ἐπὶ βουσὶ χορωνίσι βουχόλοι ἄνδρες, 
Ἀμφιτρυωνιάδαο βίην δπέροπλον ἰδόντες. 
τὼ δ᾽ εἰς ἄστυ λιπόντε χαταυτόθι πίονας ἀγρούς 
ἐστιχέτην, Φυλεύς τε βίη θ᾽ Ἡ ραχληείη. 


stabat apud boves operis indigens ; 

sed alius pedibus loris bene incisis 

ligneas sculponeas adaptabat, ut proxime adstans mulgeret; 
alius autem caros feetus caris matribus submittebat 

tepidi lactis bibendi appetentissimos ; 

alius mulctram tenebat, alius condensabat pinguem caseum, 
alius introducebat tauros , sejunctos a vaccis. 

Augias vero omnia boum stabula obiens spectabat , 

quem sibi opum proventum reposuissent pastores ; 

et una filius et gravia-meditans Hercules 

comitabantur regem perlustrantem magnas divitias. 

ibi, immotum quamvis gerens in pectore animum 
Amphitryoniades semperque firmum, [multitudinem 
vehementer famen mirabatur boum hancce innumeram 
intuens. non enim dixerit aliquis neque crediderit , 

virum unum tantum pecoris possidere neque decem alios , 
qui ex omnibus regibus maxime abundarent pecore. 

Sol autem filio suo eximium illud donum preebuerat , 

ut pecore abundaret pre omnibus hominibus, 

eique ipse continenter augebat armenta omnia 

ad summum ; non enim morbus invasit illius 

armenta , qui morbi perdunt pastorum labores , 

sed semper plures cornutz boves, semper meliores 

ex anno in annum nascebantur ; omnes enim 

vivos foetus maximo numero et femellas pariebant. 

cum illis trecenti tauri una incedebant , 

cruribus albis , incurvis cornibus , et ducenti alii 

rufi, qui omnes jam vaccas inscendebant. 

alii rursus inter hos duodecim pascebantur, 

sacri Soli , qui erant colore veluti cycni 

candidi, et inter omnes boves excellebant , 

idemque sejuncti ab armento pascebant virentem herbam 


|n pascuis ; ibi vehementer sua virtute exsultabant. 


quumque ex densis celeri impetu proveniebant fere 
saltibus in campum propter boves agrestes, 
hi primi ad pugnam cutis odorem secuti ruebant , 
horrendamque ceedem fremitu et vultu prodebant. 
ex his excellebat viribus et robore suo 
animoque elato Phaethon ingens, quem quidem pastores 
stellae omnes comparabant , propterea quod multum ín aliis 
bobus incedens lucebat,, insigniterque conspicuus erat. 
qui quum aridam pellem leonis torvi conspexisset , 
in ipsum tum irruit speculatorem Herculem, 
ut impingeret lateribus caput validamque frontem. 
hujus quidem accedentis heros prehendit manu robusta 
sinistrum statim cornu , et deorsum cervicem in terram 
inflexit , quamvis duram , tum taurum repulit retrorsum 
humero connitens ; atque ei circa nervos extensus 
musculus ex summo brachio rectus exstabat. 
mirabantur et ipse rex et bellicosus filius 
Phyleus quique apud cornutas boves pastores erant , 
Amphitryonid: vim immanem conspicati. 

tum illi relictis ibi pinguibus arvis in urbem 
ibant Phyleus et Hercules validus. 


$4 GEOKPITOY EIAYAAION KE. 


155)2096p0u δ᾽ ἐπέδησαν ὅθι πρώτιστα χελεύθου, viam autem publicam ubi primum ingressi erant , 
λεπτὴν χαρπαλίμοισι τρίδον ποσὶν ἐξανύσαντες, angusta semita velocibus pedibus confecta , 
ἥ ῥα δι' ἀμπελεῶνος ἀπὸ σταθμῶν τετάνυστο quie per vineta a stabulis porrecta erat 
οὔτι λίην ἀρίσημος ἐν ὕλῃ χλωρὰ θεούσῃ " non admodum conspicua in silva viriditate cincta ; 
τῇ ulv dpa προςέειπε Διὸς γόνον ὀψίστοιο ibi igitur Jovis altissimi filium allocutus est 
ιν Αὐγείω φίλος υἱὸς ἔθεν μετόπισθεν ἰόντα, Αὐρίδο dilectus filius post se incedentem, 
ἦχα παρακλίνας χεφαλὴν κατὰ δεξιὸν ὦμον’ paululum inclinato capite in dextrum humerum; 
ξεῖνε, πάλαι τινὰ πάγχυ σέθεν πέρι μῦθον ἀχούσας, | — amice, jam olim omnino de te famam auditam, 
ὡς εἶ περ, σφετέρῃσιν ἐνὶ φρεσὶ βάλλομαι ἄρτι. utcumque δἰδ, nunc animo naeo recolo. 
ἤλυθε γὰρ στείχων τις ἀπ᾽ "Apysoc ὡς μέσος ἀχμῆς venit enim aliquis profectus ab Argis in medio setatis flore 
ιὐπένθάδ᾽ Ἀχαιὸς ἀνὴρ ᾿Ελίκης ἐξ ἀγχιάλοιο" huc Acheeus ex Helice maritima; 
ὅς ῥ᾽ ἤτοι μυθεῖτο καὶ ἐν πλεόνεσσιν ᾿Επειῶν, quí quidem sane narrabat etiam coram pluribus Epeis , 
οὕνεχεν Ἀργείων τις ἔθεν παρεόντος ὄλεσσεν Argivum quendam ipeo prsesente interfecisse 
θηρίον, αἰνολέοντα, χαχὸν τέρας ἀγροιώταις, feram, stevum leonem, triste monstrum agricolis , 
χοίλην αὖλιν ἔχοντα Διὸς Νιεμέοιο παρ᾽ ἄλσος, cavum lustrum habentem in nemore Jovis Nemei , 
ιτοοὖχ οἶδ᾽ ἀτρεκέως, ἢ Ἄργεος ἐξ ἱεροῖο non certo scio, utrum ex Argo sacro 
αὐτόθεν ἢ Τίρυνθα νέμων πόλιν ἠὲ Μυχήνην, indidem ortum eum diceret , an Tirynthe habitantem as 
ὡς κεῖνός γ᾽ ἀγόρευε" γένος δέ μιν εἶναι ἔφασχεν, Mycenis,] ut ille quidem dicebat ; genereque eum esse aiebat, 
εἰ ἐτεόν περ ἐγὼ μιμνήσχομαι, ἐκ Περσῇος. εἰ recte quidem ego memini , ex Perseo, 
ἕλπομαι οὐχ ἕτερον τόδε τλήμεναι Αἰγιαλήων arbitror non alium hoc ausum esse Aglalensium 
1753 σέ, δέρμα δὲ θηρὸς ἀριφραδέως ἀγορεύει quam te ; nam pellis belluze manifesto indicat 
χειρῶν χαρτερὸν ἔργον. ὅ τοι περὶ πλευρὰ καλύπτει, — | manuum forte opus, quie tibi latera contegit. 
εἴπ᾽ ἄγε νῦν μοι πρῶτον, ἵνα γνώω χατὰ θυμόν, dic age nunc mihi primum, (ut animo cognoscam, 
ἥρως, εἴτ᾽ ἐτύμως μαντεύομαι εἴτε xal οὐχί, o heros, utrum verum augurer an non, ) 
el σύ γ᾽ ἐχεῖνος, ὃν ἡμὶν ἀχουόντεσσιν ἔειπεν tune ille es, de quo nobis audientibus referebat 
t8006E “Ελίχηθεν Ἀχαιός, ἐγὼ δέ σε φράζομαι ὀρθῶς. ille ex Helice Achzeus , egoque recte te conjecto 
εἰπὲ δ᾽, ὅπως ὀλοὸν τόδε θηρίον αὐτὸς ἔπεφνες, narra , quomodo exitialem hanc feram ipse occideris , 
ὅππως τ᾽ εὔυδρον Νεμέης εἰςήλυθε χῶρον" et quomodo in aquosam Nemete pervenerit regionem ; 
οὗ μὲν γάρ xs τοσόνδε xav "Avión χνώδαλον εὕροις non enim sane talem in Peloponneso belluam invenire poseis, 
ἱμείρων ἰδέειν, ἐπεὶ o0 μάλα τηλίκα βόσχει, οἱ videre cupias, quandoquidem non [8168 alit , 
ἰϑυάλλ᾽ ἄρχτους τε σύας τε λύχων τ᾽ ὀλοφώιον ἔρνος. sed ursos et apros et perniciosum luporum semen. 
τῷ xal θαυμάζεσχον ἀκούοντες τότε μῦθον" quapropter etiam mirabantur, qui ills tum sermonem an- 
ol δέ vu xal ψεύδεσθαι ὁδοιπόρον ἀνέρ᾽ ἔφαντο diebant;] aliqui etiam mentiri vistorem dicebant , 
γλώσσης μαψιδίοιο χαριζόμενον παρεοῦσιν. qui vana lingua gratificaretur presentibus. 
ὃς εἰπὼν μέσσης ἐξηρώησε χελεύθου εἰς locutus e media excessit via 
ιυυΦυλεύς, ὄφρα κιοῦσιν ἅμα σφίσιν ἄρχιος εἴη, Phyleus, ut ambobus simul incedentibus commoda esset, 
καί ῥά τε ῥηίτερον φαμένου χλύοι Ηραχλῇος, et facilius Herculem loquentem exaudiret , 
ὅς μιν ὁμαρτήσας volo προςελέξατο μύθῳ’ qui eum secutus his verbis allocutus est : 
ὦ Αὐγηιάδη, τὸ μὲν ὅττι με πρῶτον ἀνήρενυ, o Augiada , quod me primum interrogabas , 
αὐτὸς xal μάλα ῥεῖα χατὰ στάθμην ἐνόησας. hoc ipse perquam facile ad amussim perpendiati. 
195dp.pl δέ σοι τὰ ἕχαστα λέγοιμί χε τοῦδε πελώρου, dicam vero tibi singula de hoc monstro, 
ὅππως ἐχράανθεν, ἐπεὶ λελέησαι ἀχούειν, quomodo peracta sint, quoniam cupis audire , 
νόσφιν γ᾽ ἢ ὅθεν ἦλθε" τὸ γάρ, πολέων περ ἐόντων preterquam unde venerit ; hoc enim , quamvis multi sint, 
Ἰλργείων, οὐδείς x«v ἔχοι σάφα μυθήσασθαι" Argivorum nemo poesit certo dicere; 
οἷον δ᾽ ἀθανάτων τιν᾽ ἐΐσχομεν ἀνδράσι πῆμα tantummodo deorum aliquem conjicimus malum 
ὐρϊρῶν μηνίσαντα Φορωνείδησιν ἐφεῖναι, propter sacra iratum Phoronensibus immisisse, 
πάντας γὰρ πεδιῆας ἐπιχλύζων ποταμὸς ὥς omnes enim planitiei incolas ceu inundans fluvius 
λὶς ἄμοτος χεράιζε, μάλιστα δὲ Βεμδιναίους, leo insatiabilis vastabat, maximeque Bembinzos , 
οἵ ὅθεν ἀγχίμολοι ναῖον πάσχοντες ἄτλητα. qui prope eum habitabant intolerabilia per(erentes. 
τὸν μὲν ἐμοὶ πρώτιστα τελεῖν ἐπέταξεν ἄεθλον hoc mihi primum certamen perficiendum mandaverat 
"ϑοΕὐρυσθεύς, χτεῖναι δέ μ᾽ ἐφίετο θηρίον alvóv. Eurystheus, et interficere me jussit stevam bestiam. 
αὐτὰρ ἐγὼ χέρας δγρὸν ἑλὼν χοίλην τε φαρέτρην itaque ego sumpto flexibili arcu cavaque pharetra 
ἰῶν ἐμπλείην νεόμην, ἑτέρηφι δὲ βάχτρον €agittis plena abibam , alteraque manu gerebam clavam 


εὐπαγές, αὐτόφλοιον ἐπηρεφέος χοτίένοιο soldam upa cum suo cortice ex flexo oleastro, 


THEOCRITI IDYLLION XXV. | 55 


ἔμμητρον, τὸ μὲν αὐτὸς ὑπὸ ζαθέῳ Ἑλικῶνι 
Διοεϑρὼν σὺν πυχινῇσιν ὁλοσχερὲς ἔσπασα ῥίζαις. 
αὐτὰρ ἐπεὶ τὸν χῶρον ὅθι λὶς ἦεν ἵχανον, 
δὴ τότε τόξον ἑλὼν στρεκτῇ ἐπέλασσα χορώνῃ 
νευρειήν, παρὰ δ᾽ ἰὸν ἐχέστονον εἶθαρ ἔδησα. 
πάντῃ δ᾽ ὄσσε φέρων ὀλοὸν τέρας ἐσχοπίαζον, 
215sl μιν ἐςαθρήσαιμι, πάρος γ᾽ ἐμὲ χεῖνον ἰδέσθαι 
ἥματος ἦν τὸ μεσηγύ, καὶ οὐδενὸς ἴχνια τοῖα 
φρασθῆναι δυνάμην, οὐδ᾽ ὠρυγμοῖο πυθέσθαι. 
οὐδὲ μὲν ἀνθρώπων τις ἔην ἐπὶ βουσὶ καὶ ἔργοις 
φαινόμενος σπορίμοιο δι᾿ αὔλαχος, ὅντιν᾽ ἐροίμην 
2200) χατὰ σταθμοὺς χλωρὸν δέος εἶχεν ἕχαστον. 
οὗ μὴν πρὶν πόδας ἔσχον ὄρος τανύφυλλον ἐρευνῶν, 
πρίν γ᾽ ἰδέειν ἀλχῆς τε παραυτίχα πειρηθῆναι. 
ἤτοι ὃ μὲν σήραγγα προδείελος ἔστιχεν εἰς ἥν, 
βεθρωχὼς χρειῶν τε xal αἴματος, ἀμφὶ δὲ χαίτας 
225x0y pde πεπάλαχτο φόνῳ χαροπόν τε πρόζωπον 
στήθεά ve , γλώσση δὲ περιλιχ μᾶτο γένειον. 
αὐτὰρ ἐγὼ θάμνοισιν ἄφαρ σχιεροῖσιν ἐχρύφθην, 
ἐν τρίδῳ ὑλήεντι δεδεγμένος δππόθ᾽ ἵἴχοιτο, 
χαὶ βάλον ἄσσον ἰόντος ἀριστερὸν ἐς χενεῶνα 
"δυτηυσίως" οὐ γάρ τι βέλος διὰ σαρχὸς ὄλισθεν 
ὀχριόεν, χλωρῇ δὲ παλίσσυτον ἔμπεσε ποίη. 
αὐτὰρ ὃ χρᾶτα δαφοινὸν ἀπὸ χθονὸς χ᾽ ἐπάειρεν 
θαμδήσας, πάντη δὲ διέδρακεν ὀφθαλμοῖσιν 


σχεπτόμενος, λαμυροὺς δὲ χανὼν ὑπ᾽ ὀδόντας ἔφηνεν. 


2361) δ᾽ ἐγὼ ἄλλον ὀιστὸν ἀπὸ νευρῇς προΐαλλον 
ἀσχαλόων, ὅ μοι ὃ πρὶν ἐτώσιος ἔφυγε χειρός" 
μεσσηγὺς δ᾽ ἔδαλον στηθέων, ὅθι πνεύμονος ἕδρη. 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὡς ὑπὸ βύρσαν ἔδυ πολυώδυνος ἰός, 
ἄλλ᾽ ἔπεσε προπάροιθε ποδῶν ἀνεμώλιος αὕτως. 

34010 τρίτον αὖ μέλλεσχον ἀσώμενος ἐν φρεσὶν αἰνῶς 
αὖ ἐρύειν: 6 δέ μ᾽ εἶδε περιγληνώμενος ὄσσοις, 
θὴρ ἄμοτος, μαχρὴν δὲ περ᾽ ἰγνύησιν ἕλιξεν 
χέρχον, ἄφαρ δὲ μάχης ἐμνήσατο" πᾶς δέ of αὐχήν 
θυμοῦ ἐνεπλήσθη, πυρσαὶ δ᾽ ἔφριξαν ἔθειραι 

“μοσχυζομένῳ, χυρτὴ δὲ ῥάχις γένετ᾽ ἠύτε τόξον, 
πάντοθεν εἰληθέντος πὸ λαγόνας τε xal ἰξύν. 
ὡς δ᾽ ὅταν ἁρματοπηγὸς ἀνήρ, πολέων ἴδρις ἔργων, 
ὅρπηχας χάμπτησιν ἐρινεοῦ εὐχεάτοιο, 
θάλψας ἐν πυρὶ πρῶτον, ἐναξονίῳ χύκλα δίφρῳ" 

250700 μὲν ὑπ᾽ ix χειρῶν ἔφυγεν τανύφλοιος ἐρινεός 
χαμπτόμενος, τηλόῦ δὲ μιῇ πήδησε σὺν δρμῆ" 
ὡς ἐπ᾽ ἐμοὶ λὶς αἰνὸς ἀπόπροθεν ἄλμενος ἄλτο 
μαιμώων χροὸς ὅσαι, ἐγὼ δ᾽ ἑτέρηφι βέλεμνα 
χειρὶ προεσχεθόμην xal ἀπ᾽ ὥμων δίπλακα λώπην, 

25617 δ᾽ ἑτέρῃ ῥόπαλον κόρσης ὕπερ αὖον ἀείρας 
ἤλασα χαχχεφαλῆς, διὰ δ᾽ ἄνδιχα τρηχὺν fata 
αὐτοῦ ἐπὶ λασίοιο χαρήατος ἀγριέλαιον 


θηρὸς ἀμαιμαχέτοιο" πέσεν δ᾽ ὅγε, πρίν γ᾽ ἔμ᾽ ἱκέσθαι 


ὑψόθεν ἐχ γαίης, καὶ ἐπὶ τρομεροῖς ποσὶν ἔστη 
"θυνευστάζων χεφαλῇ" περὶ γὰρ σχότος ὄσσε ol ἄμφω 

ἦλθε » βίη σεισθέντος ἐν ὀστέῳ ἐγχεφάλοιο. 

τὸν μὲν ἐγὼν ὀδύνησι παραφρονέοντα βαρείαις 


medulla plenam , quam ipee sub sacro Helicone 

inventam cum densis radicibus integram evelli. 

verum ubi ad jocum , in quo leo erat, perveni, 

tum arcu sumpto ad inflexum apicem applicui 

nervum, et prope ad eum sagittam acerbam síatim imposui. 
undique oculos circumferens perniciosum monstrum specu- 
labar,] si congpicerem , priusquam illud me videret. 

diei medium erat , neque ullius vestigia ejusmodi monstri 
animadvertere poteram , nec rugitum exaudire. 

neque hominum quisquam apud boves aut opus faciens 
conspiciebatur in arvis, quem interrogarem ; 

sed in stabulis pallidus metus quemque tenebat. 

non sane prius pedes continui montem frondosum perquirens, 
quam viderem, viresque illico experirer. 

atque ille quidem in specum suum ante vesperam ibat, 
pastus carnibus et cruore , circeumque jubas 

squalidas feedatas habebat caede torvamque faciem 

et pectus, linguaque circumlingehat barbam. 

at ego fruticibus illico umbrosis me occultavi , 

in semita silvosa excipiens quando veniret, 

et misi sagittam in sinistrum propius accedentis ile 
frustra ; non enim sagitta per carnem penetravit 

acuta, sed repulsa in virides herbas incidit. 

at ille caput fulvum sf&erra cito sustulit 

obstupefactus , et quaquaversum circumspexit oculis 
observans , hiansque impudentes dentes inferne ostendit. 

in hunc ego aliam sagittam a nervo misi 

segre ferens , quod mihi prior frustra e manu effugisset ; 
mediumque ici pectus ubi pulmonis est sedes. 

sed ne sic quidem sub corium descendit luctuosa sagitta , 
sed delapsa est ante pedes sic irrita. 

tertium parabam graviter antmo commotus . 
tendere arcum , quum ille me vidit circumspectans oculis, 
bellua insatiabilis, longamque circa poplites volvit 

caudam, statimque pugnam meditatus est ; atque totum ei 


. collum] ira impletum est, rufieque horruerunt comas 


irascenti , ac spina dorsi curvata est sicut arcus , 

quum undique contractus esset sub flia et lumbos. 

sicuti quum carpentarius , multorum operum gnarus, 
ramos inflectit caprifici sectilis , 

calefactos igne prius , orbes futuros currüs selle axi impo- 
site ;] illius e manu elabitur caprificus procera, 

quum flectitur, et procul exsilit uno cum impetu : 

sic in me leo stevus e longinquo saltu irruit 

gestiens corpus ladere , at ego altera sagittas 

manu preetentas tenebam et abhumeris duplex vestimentum, 
alteraque clavam aridam super bestic tempora elatam 
impegi in caput, ictuque diffregi asperam 

in ipso hirsuto capite silvestrem oleam 

bellu; indomit:e ; atque concidit illa, antequam me asseque- 
retur] alte ex terra, et tremulis pedibus constitit 

nutans capite; nam caligo ei oculos ambos 

occupavit, quum vi concussum esset in oesibus cerebrum. 
atque hanc ego dolore attonitam gravi 


£6 8EOKPITOY EIAYAAION KG. 


νωσάμενος, πρίν γ᾽ αὖτις ὑπότροπον ἀμπνυνθῆναι, 
αὐχένος ἀῤῥήκτοιο παρ᾽ ἰνίον ἔφλασα προφθάς, 
2666 (pac τόξον ἔραζε πολύῤῥαπτόν τε φαρέτρην᾽ 
ἊΝ δ᾽ ἐγχρατέως, στιδαρὰς σὺν χεῖρας ἐρείσας, 
ἐξόπιθεν, μὴ σάρκας ἀποδρύψει᾽ ὀνύχεσσιν, 
πρὸς δ᾽ οὖδας πτέρνῃσι πόδας στερεῶς ἐπίεζον 
οὐραίους ἐπιόάς, πλευροῖσί τε μῆρ᾽ ἐφύλασσον, 
s70.£y pt οἱ ἐξετάνυσσα βραχίονας, ὀρθὸν ἀείρας 
ἅπνευστον᾽ ψυχὴν δὲ πελώριος ἔλλαχεν “Αδης. 
xai τότε δὴ βούλενον, ὅπως λασιαύχενα βύρσαν 
θηρὸς τεθνειῶτος ἀπὸ μελέων ἐρυσαίμην, 
ἀργαλέον μάλα μόχθον, ἐπεὶ οὖχ ἔσχε σιδήρῳ 
87δτμητὴ οὐδὲ λίθοις πειρωμένῳ, οὐδὲ μὲν ἄλλῃ. 
ἔνθα μοι ἀθσνάτων τις ἐπὶ φρεσὶ θῆχε νοῆσαι 
αὐτοῖς δέρμα λέοντος ἀνασχίζειν ὀνύχεσσιν. 
τοῖσι θοῶς ἀπέδειρα, χαὶ ἀμφεθέμην μελέεσσιν, 
ἕρχος ἐνυαλίου ταμεσίχροος ἰωχμοῖο. 
eodd τοι Νεμέου γένετ᾽, ὦ φίλε, θηρὸς ὄλεθρος, 
πολλὰ πάρος μήλοις τε χαὶ ἀνδράσι χήδεα θέντος. 


: AHNAI H BAKXAI. 


EIAYAAION Κι΄. 


Ἰνὼ x' Αὐτονόα χὰ μαλοπάρᾳος Ἀγαυά 

τρεῖς θιάσως ἐς ὄρος τρεῖς ἄγαγον αὐταὶ ἐοῖσαι. 

καΐ μὲν ἀμερξάμεναι λασίας δρυὸς ἄγρια φύλλα 

χισσόν τε ζώοντα χαὶ ἀσφόδελον τὸν ὑπὲρ γᾶς, 
ὃ ἐν χαθαρῷ λειμῶνι χάμον δυοχαίδεχα βωμούς, 

τὼς τρεῖς τᾷ Σεμέλα, τὼς ἐννέα τῷ Διονύσῳ. 

ἱερὰ δ᾽ ἐκ χίστας πεποναμένα χερσὶν ἑλοῖσαι 

εὐφάμως κατέθεντο νεοδρέπτων ἐπὶ βωμῶν, 

ὡς ἐδίδασχ᾽, ὡς αὐτὸς ἐθυμάρει Διόνυσος. 

ι0 Πενθεὺς δ᾽ ἀλιθάτω πέτρας ἄπο πάντ᾽ ἐθεώρει, 
σχῖνον ἐς ἀρχαίαν καταδύς, ἐπιχώριον ἔρνος. 
Αὐτονόα πράτα νιν ἀνέχραγε δεινὸν ἰδοῖσα, 
σὺν δ᾽ ἐτάραξε ποσὶν μανιώδεος ὄργια Βάχχω 
ἐξαπίνας ἐπιοῖσα, τὰ δ᾽ οὐχ δρέοντι βέδαλοι. 

16 μαίνετο μέν τ᾿ αὐτά, μαίνοντο δ᾽ ἄρ᾽ εὐθὺ xat ἄλλαι. 
Πενθεὺς μὲν φεῦγεν πεφοθδημένος, αἵ δ᾽ ἐδίωχον, 
πέπλως ix ζωστῆρος ἐπ᾽ ἰγνύαν ἐρύσασαι. 

Πενθεὺς μὲν τόδ᾽ ἕειπε « τίνος χέχρησθε, vuvaixec; » 
Αὐτονόα δὲ τόδ᾽ εἶπε « τάχα γνώση, πρὶν ἀχοῦσαι. » 

30 μάτηρ μὲν χεφαλὰν μυχήσατο παιδὸς ἑλοῖσα, 

ὅσσον περ τοχάδος τελέθει μύχημα λεαίνας" 

ἸΙνὼ δ᾽ ἐξέῤῥηξε σὺν ὠμοπλάτᾳ μέγαν ὦμον 

λὰξ ἐπὶ γαστέρα βᾶσα,, καὶ Αὐτονόας ῥυθμὸς οὗτός 
αἱ δ᾽ ἄλλαι τὰ περισσὰ χρεανομέοντο γυναῖχες. 

35 ἐς Θήδας δ᾽ ἀφίχοντο πεφυρμέναι αἵματι πᾶσαι 
ἐξ ὄρεος πένθημα xal οὐ Πενθῆα φέροισαι. 
οὖχ ἀλέγω" μηδ᾽ ἄλλος ἀπεχθέμεναι Διονύσῳ 
φροντίζοι, μηδ᾽ εἰ χαλεπώτερα τῶνδ᾽ ἐμόγησεν, 


quum viderem , priusquam rursus se recollegisset , 
cervicis invict; ad tendinem contudi prsevertens , 


abjecto humi arcu et sutili pharetra ; 

angebamque firmiter manibus robustis inhserens 

ἃ tergo, ne carnem tihi laniaret unguibus , 

inque terram calcaneis meis pedes fortiter deprimebam 
posteriores, iis insistens, et leonis lateribus femora s: 
muníebam ,) donec illi extendi armos, alte elevato 

sine respirgtione ; animam autem ingens excepit Pluto. 
atque tum quidem deliberabam , quomodo hirsutam peli. 
beilue exstinctze a membris detraherem, 

difficilem sane laborem , nam non ferro licebat 

scindi nec lapide, quum experirer, neque profecto alia ra- 
tione.) ibi deorum aliquis mthi subjecit , ut cogitarem 

ipsis leonis unguibus pellem scindere. 

his celeriter pellem detraxi , quam membris indui, 

ut munimentum míhi esset in turba belli corpus laniant:. 
hoc fuit, o amice , Nemem bellus exitium, 

quze multas clades antea pecudibus virisque intulerat. 


LEN/E SEU BACCHA:. 
IDYLLION XXVI. 


Ino et Autonoe et pomicolor Agave 

tres thiasos in montem tres ipsm duxerunt. 

qua: quum decerpsissent hirsutze quercus silvestres frondes 
et hederam viridem et asphodelum humi nascentem , 

in puro prato exstruxerunt duodecim aras, 

tres illas Semelee , reliquas novem Dionyso. 

tum sacra elaborata e cista manibus deprompta 

linguis faventes imposuerunt in aris ex recenti fronde stro- 
ctis,] sicut docebat , sicut ipse probabat Bacchus. 

alque Pentheus ex alta rupe omnia spectabat, 

vetusta lentisco abditus , vernaculo frutice. 

Autonoe prima eum conspicata horrendum exclamavit, 
conturbavitque pedibus orgia insani Bacchi , 

subito incurrens, qua non spectant profani. 

furebat et ipsa , furebant statim et alise. 

Pentheus quidem fugiebat territus , et ille persequebantur, 
peplis e cingulo ad poplitem attractis. 

Pentheus quidem hoc dixit : « quid vobis vultis , mulieres * . 
Autonoeque hoc dixit : « mox senties, priusquam audive- 
ris. »] atque mater immugiit capite filii correpto , 

quantus est fetoe lezenas mugitus; 

Ino autem avulsit cum scapula magnum humerum 
pedibus ventrem calcans, et Autonoes modus idem era; 
ceterc reliquas carnes distribuebant mulieres. 

sic Thebas redierunt contaminatze sanguine omnes 

ex monte luctum , non Penthea , referentes. 

non curo; neque alius infensusesse Baccho — [sus fuerit, 
in animum inducat, ne si atrociora quidem hisce quts pas- 


THEOCBITI IDYLLION XXVIf. 61 


εἴη δ᾽ ἐνναέτης 3) xal δεχάτω ἐπιθδαίνοι" 
30 αὐτὸς δ᾽ εὐαγέοιμι xal εὐαγέεσσιν Bota. 
ἐχ Διὸς αἰγιόχω τιμὰν ἔχει αἰετὸς οὗτος" 
εὐσεδέων παίδεσσι τὰ λώια, δυςσεδέων δ᾽ οὔ 
χαίροι μὲν Διόνυσος, ὃν ἐν Δραχάνῳ νιφόεντι 
Ζεὺς ὕπατος μεγάλαν ἐπιγουνίδα χάτθετο λύσας" 
35 χαίροι δ᾽ εὐειδὴς Σεμέλα καὶ ἀδελφεαὶ αὐτᾶς 
Καὸδμεῖαι πολλαῖς μεμελημέναι ἡρωίναις, 
at τόδε ἔργον ἔρεξαν ὀρίναντος Διονύσω - 
οὐχ ἐπιμωματόν. μηδεὶς τὰ θεῶν ὀνόσαιτο. 


ΟΑΡΙΣΤΥΣ 
ΔΑΦΝΙΔΟΣ ΚΑΙ ΚΟΡΗΣ. 


EIAYAAION KZ. 


ΚΟΡΗ. 
'Tàv πινυτὰν "EXMvav Πάρις ἥρπασε βωχόλος ἄλλος. 
ΔΑΦΝΙῚΣ. 
μᾶλλον ἑλοῖσ᾽ “Ελένα τὸν βωχόλον ἐστὶ φιλεῦσα. 
ΚΟΡΗ. 
μὴ χαυχῶ, σατυρίσχε" χενὸν τὸ φίλαμα λέγουσιν. 
AAONIZ., 
ἔστι xol ἐν χενεοῖσι φιλάμασιν ἁδέα τέρψις. 
ΚΟΡΗ. 
& τὸ στόμα μευ πλύνω χαὶ ἀποπτύω τὸ φίλαμα. 
ΔΑΦΝΙῚΣ. 
πλύνεις χείλεα σεῖο; δίδου πάλιν ὄφρα φιλάσω. 
ΚΟΡΗ. 
χαλόν σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα χώραν. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
μὴ χαυχῶ" τάχα γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥδη. 
ΚΟΡΗ. 
ἃ σταφυλὶς σταφίς ἐστι xal οὐ ῥόδον αὖον ὀλεῖται. 
ΔΑΦΝῚΣ, 
io δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς χοτίνους͵ ἵνα σοί τινα μῦθον ἐνίψω. 
ΚΟΡΗ. 
οὐχ ἐθέλω“ xa πρίν με παρήπαφες ἡδέι μύθῳ. 
᾿ΔΑΦΝΙΣ. 
δεῦρ᾽ ὑπὸ τὰς πτελέας͵ ἵν᾽ ἐμᾶς σύριγγος ἀχούσῃς. 
ΚΟΡΗ. 
τὰν σαυτοῦ φρένα τέρψον᾽ ὀίζυον οὐδὲν ἀρέσχει. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
φεῦ, φεῦ, τᾶς Παφίας χόλον ἅζεο καὶ σύ γε χώρα. 
ΚΟΡΗ. 
[6 χαιρέτω ἃ Παφία᾽ μόνον ἵλαος Ἄρτεμις εἴη. 
ΔΑΦΝΙ͂Σ. 
μὴ λέγε, μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄχλιτον ἔνθης. 
ΚΟΡΗ. 
βαλλέτω ὡς ἐθέλῃς" πάλιν Ἄρτεμις ἄμμιν ἀρήγει. 
ΔΑΦΝΙ͂Σ. 


οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα, τὸν οὗ φύγε παρθένος ἄλλη. 


sitque novem annorum decimumve ingrediatur annum, 
ipse autem sancte vivam et sancte viventibus placeam. 
ex Jove egidem tenente honorem sortitur hoc augurium : 
piorum liberis bona contingunt , impiorum non item. 
salveat Bacchus, quem in Dracano nivoso 

Jupiter summus magno femore soluto deposuit ; 

salveat formosa Semele et sorores ejus — 

Cadmec , a multis celebrate heroinis , 

quie hoc factum patraverunt incitante Baccho 

non reprehendendum. nemo facta deorum vituperet. 


— du» O4909«4m——— 


COLLOQUIUM 
DAPHNIDIS ET PUELLAE. 
IDYLLION XXVII. 


PUELLA. 
Illam prudentem Helenam Paris rapuit bubulcus alius, 


DAPHNIS. | 

immo rapiens Helena bubulcum est osculata. 
PUELLA. 

ne gloriare, Satyrisce : inane osculum esse dicunt. 
DAPHNIS. 

est etiam in inanibus osculis dulcis voluptas. 
PUELLA. 

os meum lavo et despuo osculum. 
DAPHNIS. 

lavas labia tua? da mihi iterum ut osculer. 
PUELLA. 

decet te vitulas osculari, non innuptam puellam. 
DAPHNIS. 

ne gloriare; cito enim tibi sublabitur sicut somnium flos 
PUELLA. ᾿ (setatis. 

uva matura est racemus passus et rosa arida non peribit. 
DAPHNIS. 

huc veni sub oleastros, ut tibi aliquid dicam. 
PUELLA. 

non volo; etiam antea me fefellisti dulci sermone. 
DAPHNIS. 

huc veni sub ulmos, ut meam fistulam audias. 
PUELLA. 

tuum tibi animum oblecta ; lamentabile nihil placet: 
DAPHNIS. 

heu, heu, Paphic iram reverere et tu quidem , puella, 
PUELLA. 

valeat Paphia ; modo Diana sit sihi propitia. 
DAPHNIS. 

noli ^oc dicere , ne feriat te et in rete inevitabile incidas, 
PUELLA. 

feriat ut velis; rursus Diana nobis opitulatur. 
DAPHNIS. 

non effugis amorem , quem non effugit puella alia. 


δ8 ΦΕΟΚΡΙΤΟΥ EIAYAAION KZ. 


ΚΟΡΗ. 
φεύγω, ναὶ τὸν Πᾶνα - σὺ δὲ ζυγὸν aliv ἄειρες. 
AAONIZ. 
30 δειμαίνω, μὴ δή σε χαχοιτέρῳ ἀνέρι δώσει. 
ΚΟΡΗ. 
πολλοί μ’ ἐμνώοντο, νόον δ᾽ ἐμὸν οὔτις ἄείδει. 
ΔΑΦΝΙ͂Σ. 
εἷς xai ἐγὼ πολλῶν μνηστὴρ τεὸς ἐνθάδ᾽ ἱκάνω. 
ΚΟΡΗ. 
καὶ τί, φίλος, ῥέξαιμε ; γάμοι πλήθουσιν ἀνίας. 
ΔΑΦΝΙ͂Σ. 
οὖχ ὀδύνην, οὐχ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείην. 
ΚΟΡΗ. 
95 ναὶ μάν φασι γυναῖκας ἑοὸς τρομέειν παραχοΐτας, 
AAÀGNIZ. 
μᾶλλον del χρατέουσι" τίνα τρομέουσι γυναῖκες ; 
ΚΟΡΗ. 
ὠδίνειν τρομέω" χαλεπὸν βέλος Εἰλειθυίης. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
ἀλλὰ xe) βασίλεια μογοςτόχος ΓἌρτεμίς ἐστιν. 
ΚΟΡΗ͂. 
ἀλλὰ τεχεῖν τρομέω, μὴ xat χρόα χαλὸν ὀλέσσω. 
ΔΑΦΝΊΣ, 
89 ἣν δὲ τέχης φίλα τέχνα, νέον φάος ὄψεαι υἷας. 
ΚΟΡΗ. 
xal τί μοι ἕδνον ἄγεις γάμου ἄξιον, ἣν ἐπινεύσω; 
AAONIZ. 
κἄσαν τὰν ἀγέλαν, πάντ᾽ ἄλσεα xal νόμον ἕξεις. 
ΚΟΡΗ. 
ὄμνυε, μὴ μετὰ λέχτρα λιπὼν ἀέχουσαν ἀπενθεῖν. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
οὗ μάν, οὗ τὸν Πᾶνα, xal ἥν χ᾽ ἐθέλης με διῶξαι. 
KOPH. 


ἃς τεύχεις μοι θαλάμους, τεύχεις xal δῶμα xal αὐλάς:; 


AAONIE. 
τεύχω σοι θαλάμους, τὰ δὲ πώεα χαλὰ νομεύω. 
ΚΟΡΗ. 
πατρὶ δὲ γηραλέῳ τίνα xsv τίνα μῦθον ἐνίψω ; 
ΔΑΦΝῚΣ. 
αἰνήσει σέο λέχτρον, ἐπὴν ἐμὸν οὔνομ᾽ ἀχούση. 
ΚΟΡΗ͂. 


οὔνομα σὸν λέγε τῆνο" xat οὔνομα πολλάχι τέρπει. 


ΔΑΦΝΙΣ. 


«o Δάφνις ἐγώ, Λυχίδας δὲ πατήρ, μήτηρ δὲ Νομαίη. 


ΚΟΡΗ. 
ἐξ εὐηγενέων - ἀλλ᾽ οὗ θέν εἶμι χερείων. 
AAONI. 
οἶδ᾽ - ἄχρα τιμήεσσα - κατὴρ M τοί ἐστι Μενάλχας. 
ΚΟΡΗ. 
δεῖξον ἐμοί ἔθεν ἄλε'ς, ὅπη σέθεν ἵσταται αὖλις. 
AASNIZ. 
δεῦρ᾽ ἴδε, πῶς ἐνθεῦσιν ἐμαὶ ῥαδινχὶ χυπάρισσοι. 
ΚΟΡΗ. 


ὦ αἶγες ἐμαί, βόσχεασθ᾽, ἵνα βωκόλω ἔργα νοήσω. 


PUELLA. 

effugio, per Pana; tu autem jugum semper gerebes. 
DAPHNIS. 

metuo , ne adeo pejori te viro tradat Amor. 
PUELLA. 

multi me nuptum ambibant, sed mentem meam memo c». 
DAPHNIS. [Vebrat. 

unus et ego ex multis procus tuns hac veni. 
PUELLA. 

et quid , amice, facerem? παρέ" plene sunt molestiz. 
DAPHNIS. 

non dolorem, non tristitiam habent πυρί», sed choream. 
PUELLA. 

sane vero dicunt , mulieres snos tremere maritos. 
DAPHNIS. 

potius semper dominantur ; quas res tremunt mohberes? 
PUELLA. 

tremo partus dolores ; grave est telum Lucina. 
DAPHNIS. 
PUELLA. 

sed parere tremo, ne mihi etiam forma pereat. 
DAPHNIS. 

quodsi pepereris dulces liberos , novam lucem videbis flies 
PUELLA. 

ei quam mihi dotem fers nuptiis dignam , εἰ ammmero ? 
DAPHNIS. 

omnem gregem , omnis nemora et pascua habebis, 
PUELLA. 

jura, nolle te post nuptias abire me imvita relicta. 
DAPHNIS. 

non profecto , non, per Pana , etiamsi me velis abigere. 
PUELLA. 

perasne mihi thalamsos , parasne et domum et stabula? 
DAPHNIS. 

pare tibi thalamos, hosque greges belle pasco. . 
PUELLA. 

patri vero seni quidnam , quid dicam? 
DAPHNIS. 

probabit tuum coanubium , ubi meum nomen andiverit. 
PUELLA. 

momen tuum dic istud; etiam nomen ssepe delectat. 
DAPHNIS. 

Dephais ego vocor, Lycidas peter, et mater Nomaa. 
PUELLA. 

ex nobilibus orfus es; at non te sum deterior. 

" DAPHNIS. 

seio ; valde es honorata; pater enim tibi est Menalcas. 
PUELLA. 

ostende mihi tuum nemus , quam regionem versus situm sit 
DAPHNIS. [stabulum. 

huc vide , ut florent mese procerze cupressi ' 
PUELLA. 

capellze meo , pascimini , ut bubulci opera inspiciam. 


THEOCRITI IDYLLION XXVTI. 59 


AAONIZ. 
ταῦροι, καλὰ νέμεσθ᾽, ἵνα παρθένῳ ἄλσεα δείξω. 
ΚΟΡΗ. 
τί ῥέξεις, σατυρίόχε ; τί δ᾽ ἔνδοθεν ἅψαο μαζῶν ; 
AAONIZ. 
μᾶλα τεὰ πράτιστα τάδε χνοάοντα διδάξω. 
ΚΟΡΗ͂. 
ναρχῶ, ναὶ τὸν Πᾶνα. τεὴν πάλιν ἔξελε χεῖρα. 
ΔΑΦΝΙῚΣ, 
θάρσει, κῶρα φίλα. τί μοι ἔτρεμες; ὡς μάλα δειλά. 
ΚΟΡΗ. 
βάλλεις εἰς ἀμάραν με xal εἵματα χαλὰ μιαίνεις. 
ΔΑΦΝΙῚΣ. 
ἀλλ᾽ ὑπὸ σοὺς πέπλους ἁπαλὸν νάχος ἠνίδε βάλλω, 
ΚΟΡΗ͂, 
φεῦ, φεῦ, xal τὰν μέτραν ἀπέσχισας" ἐς τί δ᾽ ἔλυσας - 
AAONIX. 
τᾷ Παφίᾳ πράτιστον ἐγὼ τόδε δῶρον ὀπάζω, 
ΚΟΡΗ. 
, μίωνε, τάλαν᾽ τάχα τίς τοι ἐπέρχεται" ἦχον ἀχούω. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
ἀλλήλαις λαλέουσι τεὸν γάμον at χυπάρισσοι, - 
ΚΟΡΗ͂, 
τὠμπέχονον ποίησας ἐμοὶ ῥάχος" εἰμὶ δὲ γυμνά. 
ΔΑΦΝΙΣ. 
ἄλλην ἀμπεχόνην τῆς σῆς τοι μείζονα δώσω. 
ΚΟΡΗ. 
φής μοι πάντα δόμεν" τάχα δ᾽ ὕστερον οὐδ᾽ ἅλα δοίης. 
ΔΑΦΝῚΣ. 
) αἴθ᾽ αὐτὰν δυνάμαν xal τὰν ψυχὰν ἐπιθάλλειν. 
ΚΟΡΗ. 
Ἄρτεμι, μὴ νεμέσα " σὴ ἐρημιὰς οὐχέτι πιστή. 
AAONIZ. 
ῥέξω πόρτιν ΓἜρωτι xol αὐτᾷ βῶν Ἀφροδίτα. 
ΚΟΡΗ. 
παρθένος ἔνθα βέδηχα, γυνὴ δ᾽ εἰς οἶχον ἀφέρψω. 
AAONIZ. 
ἀλλὰ γυνὴ μήτηρ, τεχέων τροφός, οὐχέτι χώρα. 
; ὡς οἱ μὲν χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν 
ἀλλήλοις ψιθύριζον. ἀνίστατο φώριος εὐνή. 
XÀ uiv ἀνεγρομένη γε διέστιχε μᾶλα νομεύειν 
ὄμμασιν αἰδομένη, χραδίη δέ οἱ ἔνδον ἰάνθη, 
ὃς δ᾽ ἐπὶ ταυρείας ἀγέλας χεχαρημένος εὐνᾶς. 


DAPHNIS. 
tauri , belle pascimini , ut virgini nemora ostendam. 
PUELLA. 
quid facis, Satyrisce? quid.intus tetigisti mamillas? 
DAPHNIS. 
mala tua primum h:ecce florescentia docebo. 
PUELLA. 
torpeo, per Pana. tuam rursus extrahe manum. 
DAPHNIS. 
bono animo, es, cara puella. quid mihi tremebas? quam 
PUELLA. [timida ! 
jacis me in fossam et vestes pulcras contaminas. 
DAPHNIS, 
at tuis vestibus mollem pellem , en ! substerno. 
PUELLA. 
heu , heu, etiam mitram abecidisti ; quare solvisti? 
DAPHNIS. 
Paphisze primum ego hoo donum offero. 
PUELLA. . 
mane dum, miser ; forte aliquis supervenit : strepitum audio. 
DAPHNIS, 
inter se loquuntur nuptias tuas cupressi. 
PUELLA. 
amiculum fecisti mihi lacerum , sumque nuda. 
DAPHNIS. , 
aliud amiculum tuo tibi majns dabo. ' 
PUELLA. 
ais ἐδ mihi omnia daturum,.et fortasse posthac ne salem 
DAPHNIS. [quidem dederis. 
utinam possem et ipsam animam meam tibi adjicere! 
PUELLA. 
o Diana , ne succense; tua solitudo non amplius me fideliter 
DAPHNIS. [custodit. 
mactabo vitulam Amori, et vaccam ipsi Veneri. 
PUELLA. 
virgo huc veni, et mulier domum abibo. 
DAPHNIS. 
at mulier mater, liberorum nutrix , non amplius puella. 
sic illi florentibus fruentes membris 
inter se susurrabant. surgebat furtivum cubile. 
illa quum surrexisset , abibat ad capellas pascendas 
oculis pudore suffusis , pectusque illi imum gestiebat, 
hic autem ad armenta.boum letus concubitu. 


60 GEOKPITOY EIAYAAION KH, Ke. 
HAAKATA. COLUS. 


EIAYAAION KBH'. IDYLLION XXVIII. 

Γλαυχᾶς, ὦ φιλέριθ᾽ ἀλακάτα, δῶρον ᾿Αθανάας Glaucte , o amica lanificii colus, donum Minerva 
γυναιξίν, νόος οἰχωφελίας αἶσιν ἐπάδολος, matronis, quibus mens est utilitati domesticze dedita, 
θαρσεῦσ᾽ ἄμμιν ὁμάρτη πόλιν ἐς Νείλεω ἀγλαάν, confidens nos sequere in Nelei urbem illustrem , 
ὅπα Κύπριδος ἱρὸν χαλάμω χλωρὸν ὑπαὶ "rad. ubi Veneris templum viride in arundineto tenero. 

ὁ τυίδε γὰρ πλόον εὐάνεμον αἰτήμεθα πὰρ Διός, eo enim navigationem prosperam petimus a Jove , 
ὅπως ξεῖνον ἐμὸν τέρψομ᾽ ἰδὼν κἀντιφιλήσομαι ut hospite meo presens oblecter, et vicissim amer, 
Nix(av, Χαρίτων ἱμεροφώνων ἱερὸν φυτόν, Nicia, Gratiarum suave loquentium sacro germine , 
xal cà τὰν ἐλέφαντος πολυμόχθω γεγενημέναν et μέ te, multa arte ex ebore factam, 
δῶρον Νιχιάας εἰς ἀλόχω χέῤῥας ὀπάσσομεν, munus in conjugis Nicize manus tradamus, 

10 σὺν τᾷ πολλὰ μὲν ἔργ᾽ ἐχτελέσεις ἀνδρεΐοις πέπλοις, cum qua (conjuge) multa opera perficies , viriles vestes , 
πολλὰ δ᾽ οἷα γυναῖχες φορέοισ᾽ ὑδάτινα βράχη. multas quoque, quas mulieres gestant, thalassinas (μπάν- 


δὶς γὰρ ματέρες ἀρνῶν μαλαχοὶς ἐν βοτάνᾳ πόχοις 
πέξαιντ᾽ αὐτοενεί, Θευγενίδος γ᾽ ἕννεχ᾽ ἐυσφύρω᾽ 
οὕτως ἀνυσίεργος. φιλέει δ᾽ ὅσσα σαόφρονες. 

16 οὗ γὰρ εἰς ἀκίρας οὐδ᾽ ἐς ἀέργω xev ἐδολλόμαν 
ὁπάσαι σε δόμοις ἀμμετέρας ἔσσαν ἀπὸ χθονός. 
xal γάρ σοι πατρίς, ἂν ὧξ ᾿Εφύρας χτίσσε ποτ᾽ Ἀρχίας, 


latas).] bis enim matres agnorum mollia in pascuis vellera 
tondenda prebeant eodem anno , propter Theugenidem pul- 
cris talis :] adeo est operosa ; amatque quee amant satrone 
honestzc.] nonenim in inutilis et desidioe; mulieris domum 
vellem te dare, ortam ex nostra terra. [Archias, 
etenim tibi patria est, quam ille ex Ephyra condidit olim 


νάσω Τριναχρίας μυελόν, ἀνδρῶν δοχίμων πόλιν. : insulze Trinacrizse medullam, probatorum virorum urbem. 
νῦν μὰν οἶκον ἔχοισ᾽ ἀνέρος, ὃς πόλλ᾽ ἐδάη σοφά nunc sane domum tenens viri , qui multa novit salutaria 
20 ἀνθρώποισι νόσοις φάρμαχα λυγραῖς ἀπαλαλχέμεν, remedia arcendorum ab hominibus tristium morborum, 
οἰχήσεις χατὰ Μίλλατον ἐραννὰν μετ᾽ ᾿Ιαόνων, habitabis Miletum amabilem cum Ionibus, 
ὡς εὐαλάχατος Θευγενὶς ἐν δαμότισιν πέλῃ, ut pulcra colo Theugenis inter populares versetur, 
καί οἱ μνᾶστιν ἀεὶ τῶ φιλαοίδω παρέχης ξένω. et illi memoriam hospitis carminum amantis semper renoves. 
χεῖνο γάρ τις ἐρεῖ Tomos ἰδών σ᾽- ἢ μεγάλα χάρις gratin] exieuo d Ae ndsi, omnla enim Sun ; I honore, qae 
35 δώρῳ σὺν ὀλίγῳ" πάντα δὲ τιματὰ τὰ πὰρ φίλω. [proficiscuntur ab amico. 
IIAIAIKA. AMORES. 
EIAYAAION Ke'. IDYLLION XXIX. 
Οἶνος, ὦ φίλε παῖ, λέγεται, xol ἀλάθεα - Vinum, o care puer, dicunt, et veritas; 
χἄμμε χρὴ μεθύοντας ἀλαθέας ἔμμεναι. et nos ebrios oportet veraces esae, 
κἠγὼ μὲν τὰ φρενῶν ἐρέω κέατ᾽ ἐν μυχῷ. et ego dicam, quie in pectoris recessu recondita sunt. 
οὖχ ὅλας φιλέειν μ᾽ ἐθέλησθ᾽ ἀπὸ χωρδίας. non toto me animo vis amare. 
ὅδ γινώσχω᾽ τὸ γὰρ ἅμισυ τᾶς Cotac ἔχω intelligo ; dimidium enim vitze mecs habeo 
ζὰ τὰν σὰν ἰδέαν, τὸ δὲ λοιπὸν ἀπώλετο. per tuum adspectum, reliquum periit. 
χὥταν μὲν σὺ θέλῃς, μαχάρεσσιν ἴσαν ἄγω et quando tu volueris, immortalibus similem agc 
ἁμέραν, ὅχα δ᾽ οὐχ ἐθέλῃς τύ, μάλ᾽ ἐν σκότῳ. vitam , quando non volueris tu, ago densis in tenebris. 
πῶς ταῦτ᾽ ἄρμενα; τὸν φιλέοντ᾽ ἀνίαις δίδοις: quomodo hiec justa sunt ὃ amantem wrumnis tradis ? 
to ἀλλ᾽ εἴ μοί τι πίθοιο νέος προγενεστέρῳ, at si quid mihi obtemperes juvenis seniori , 
τῷ χε λώιον αὐτὸς ἔχων ἔμ᾽ ἐπαινέσαις. tum , quando tibi ipsi melius erit, me laudaveris. 
ποίησαι χαλιὰν μίαν εἶν ἑνὶ δενδρίῳ, fac tibi nidum unum in una arbore, 
ὅποι μηδὲν ἀπίξεται ἄγριον ὄρπετον. quo nulla perveniet szeva bellua. 
νῦν δὲ τῶδε μὲν ἄματος ἄλλον ἔχεις χλάδον, nunc autem hoc dic alium tenes ramum, 
is ἄλλον δ᾽ αὔριον, ἐξ ἑτέρω δ᾽ ἕτερον μάτης. alium cras , alterumque post alterum quieris. 
xat xév σευ τὸ καλόν τις ἰδὼν ῥέθος αἰνέσαι, quod si quis tuam pulcram faciem conspectam laudarerit, 
τῷ δ᾽ εὐθὺς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ φίλος, huic statim plus quam triennis factus es amicus, 
τὸν πρᾶτον δὲ φιλεῦντα τριταῖον ἐθήχαο. primum vero amantem tibi reddidistiamicum trium dierum. 
ἀνδρῶν τῶν ὑπερανορέων δοχέεις πνέειν. virorum superborum aliquis ἐμ videris cum magno spirito 


20 φίλη δ᾽, ἄς χε ζόης, τὸν ὕμοιον ἔχειν ἀεί, at ama, quoad vives, consimilem semper babere. — [vivere. 


THEOCRITI IDYLLION XXX. 6! 


al γὰρ ὧδε ποιῇς, ἀγαθὸς μὲν ἀχούσεαι 
ἐξ ἀστῶν’ ὁ δέ τοί x' "Εέρος οὐ χαλεπῶς ἔχοι, 
ὃς ἀνδρῶν φρένας εὐμαρέως ὑποδάμναται, 
χἠμὲ μαλθαχὸν ἐξεποίησε σιδάριον. 
25 ἀλλὰ πεῤῥαπαλῶ στύματός σε πεδέρχομαι 
ὀμνάσθην, ὅτι πέρυσιν ἦσθα νεώτερος 
y9tt γηραλέοι πέλομες πρὶν ἀποπτύσαι, 
καὶ ῥυσοί, νεότατα δ᾽ ἔχειν παλινάγρετον 
οὖχ ἔστι - πτέρυγας γὰρ ἐπωμαδίαις φορεῖ, 
30 χἄμμες βαρδύτεροι τὰ ποτήμενα συλλαθεῖν. 
ταῦτα χρὴ νοέοντα πέλειν ποτιμώτερον, 
καί μοι τὠραμένῳ συνερᾶν ἀδόλως σέθεν, 
ὅπως, &v(xa τὰν γένυν ἀνδρεΐαν ἔχης, 
ἀλλάλοισι πελώμεθ᾽ Ἀχιλλέιοι φίλοι. 
86 ai δὲ ταῦτα φέρειν ἀνέμοισιν ἐπιτρέπεις, 


ἐν θυμῷ δὲ λέγεις" « τί με, δαιμόνι᾽ ἐννοχλεῖς ; » 


νῦν μὲν χἠπὶ τὰ χρύσεα μᾶλ᾽ ἕνεχεν σέθεν 

βαίην xal φύλαχον νεχύων πέδα Κέρθερον, 

τόχα δ᾽ οὐδὲ καλεῦντος ἐπ᾽ αὐλεΐαις θύραις 
40 προμόλοιμί χε παυσάμενος χαλεπῶ πόθω. 


ΕΙΣ NEKPON ΛΔΩΝΙΝ. 


EIAYAAION Δ΄. 


Ἄλδωνιν ἧ Κυθήρη 

ὡς εἶδε νεκρὸν ἤδη, 
στυγνὰν ἔχοντα χαίταν 
ὠχράν τε τὰν παρειάν, 

δ ἄγειν τὸν ὄν πρὸς αὗτάν 

ἔταξε τὼς "Ἔρωτας. 

ol δ᾽ εὐθέως ποτανοί 
πᾶσαν δραμόντες ὕλαν 
στυγνὸν τὸν ὧν ἀνεῦρον 

1o δῆσαν τε χἀπέδησαν. 
X& μὲν βρόχῳ χαθάψας 
ἔσυρεν αἰχμάλωτον, 

6 δ᾽ ἐξόπισθ᾽ ἐλαύνων 
ἔτυπτε τοῖσι τόξοις. 

15 6 θὴρ δ᾽ ἔδαινε δειλῶς" 
qo6sixo γὰρ Κυθήρην. 
τῷ δ᾽ εἶπεν Ἀφροδίτα" 
πάντων χάχιστε θηρῶν, 

. ΚΙ 
σὺ μευ vóp' 63 
6 θὴρ δ᾽ rni 
ὄμνυμί σοι, Κυθήρη, 
αὐτάν σε xal τὸν ἄνδρα 
καὶ ταῦτά μευ τὰ δεσμά 

26 xal τώςδε τὼς χυναγώς, 
τὸν ἀνδρα τὸν χαλόν σευ 
οὐχ ἤθελον πατάξαι" 


ἀλλ᾽ ὡς ἄγαλμ᾽ ἐςεῖδον, 


nam si sic feceris , bene audies 

apud cives, et Amor tibi non gravis erit. 

qui virorum mentes facile superat , 

et me mollem fecit qui ferreus eram. 

at per molle fuum os te obsecro 

ut memor sis, te anno superiore fuisse juniorem 

nosque ante senescere quam exspuas , 

et rugas contrahere, juventamque revocari 

non licere ; alas enim in humeris gestat , 

et nos tardiores sumus, quam ut volatica prehendamus. 
heec oportet fe reputantem esse molliorem, 

et me tui sincere amantem mutuo amare, 

ut, quum mentum virile habebis , 

inter nos simus Achillei amici. 

quodsi hiec ventis ferenda tradis, 

apud animum (ciam) autem dicis : » quid mihi, o bone, 
molestus es? »] scito : nunc quidem etiam ad aurea mala 
tua causa] ire velim et ad custodem defunctorum Cerberum , 
tum autem ne te vocante quidem ad aulicas fores 
prodirem liberatus sevo desiderio. 


IN MORTUUM ADONIDEM. 
IDYLLION XXX. 


Adonidem Cytherea 

ut vidit jam mortuum, 
squalidam comam habentem 
et pallidas genas, 

ducere aprum ad se 

jussit Amores. 

atque illi statim volucres 
omnem silvam pervagati 
dirum aprum invenerunt 

et iterum iterumque ligaverunt. 
tum alter fune adstrictum 
trahebat captivum, 

alter a tergo agens 
percutiebat arcu. 

fera autem incedebat timide; 
metuebat enim Cytheream. 
quam sic allocuta est Venus : 
omnium pessima ferarum , 
tune istud femur lesisti ? 
tune meum virum percussisti P 
cui fera respondit : 

juro tibi, Venus, 

per ipsam te et virum 

et hrec mea vincula 

et hosce venatores : 

tuum formosum virum 
nolebam ferire ; 

sed ut simulacrum adspexi , 


62 ΘΕΟΚΡΙΤΟΥ EIIITPAMMATA. 


xal μὴ φέρων τὸ καῦμα 

88 γυμνὸν τὸν εἶχε μηρόν 
ἐμαινόμαν Ue 

χαί usu σίναζε χραντήρ. 

τούτους λαδοῦσα͵ Κύπρι, 

τούτους κόλαζε, τέμνε" 

wo os plo φέρω περισσοίς; 

ὀδόντας " 

εἶ δ' οὐχί σοι τάδ᾽ ἀρχεῖ, 

χαὶ ταῦτ᾽ ἐμοῦ τὰ χείλη. 

τί γὰρ φιλεῖν ἐτόλμων ; 

40 τὸν δ᾽ ἠλέησε Κύπρις 

εἶπέν τε τοῖς "Ἔρωσιν 

τὰ δεσμά οἱ ᾿πιλῦσαι. 

£x τῶδ᾽ ἐπηχολούθει 

χᾷς ὕλαν οὖχ ἔδαινεν' 

45 xal τῷ πυρὶ προςελθών 

ἔκαιε τὼς ἔρωτας. 


———POoQo cm — 


EK THX BEPENIKHZ 


AIIOZIIAZMATION. 


Kat τις ἀνὴρ αἰτεῖται ἐπαγροσύνην τε xai ὅλθον, . 
ἐξ ἁλὸς ᾧ ζωή, τὰ δὲ δίχτυα χείνῳ ἄροτρα, 
σφάζων ἀχρόνυχος ταύτῃ θεῷ ἱερὸν ἰχθύν, 

ὃν λεῦχον χαλέουσιν, 6 γὰρ φιερώτατος ἄλλων" 

καί χε λίνα στήσαιτο xal ἐξερύσαιτο θαλάσσης 
ἔμπλεα. 


οι GEOKPITOY 


TOY ZYPAKOYZIOY 


EIIITPAMMATA. 
Α΄. 
Τὰ ῥόδα τὰ δροσόεντα xal fj χατάπυχνος ἐχείνα 
ἕρπυλλος κεῖται ταῖς “Ελιχωνιάσιν. 
ταὶ δὲ μελάμφυλλοι δάφναι τίν, Πύθιε Παιάν, 
Δελφὶς ἐπεὶ πέτρα τοῦτό οἱ ἀγλάισεν. 
. βωμὸν δ᾽ αἱμάξει χεραὸς τράγος οὗτος 6 μᾶλος, 
τερμίνθου τρώγων ἔσχατον ἀχρεμόνα, 
Β΄. 
Δάφνις ὃ λευχόχρως ) 6 χαλᾷ σύριγγι μελίσδων 
βουχολικοὺς ὕμνους, ἄνθετο Πανὶ τάδε" 
τοὺς τρητοὺς δόνακας. τὸ λαγωδόλον, ὀξὺν ἄχοντα, 
νεδρίδα, τὰν πήραν, ᾧ ποχ᾽ ἐμαλοφόρει, 


τ΄. 
Ἐύδεις φυλλοστρῶτι πέδῳ, Δάφνι, σῶμα χεχμαχός 


εἴ, non ferens zestum amoris , 
femur quod nudum habebat 

insano furore volebam osculari; 

ef dens meus Lxsit. 

hos igitur sumptos , Venus, 4 
hos puni, excide ; 

quid enim gero supervacaneos? 
amaforios dentes : 

quod si tibi non satis est, 

quid enim osculari andebam? 
hujus tum miserta est Venus 
dixitque Amoribus 

ut vincula ei solverent. 

ex eo tempore Venerem sequebatur, 
neque in silvam redibat ; 

et ad ignem accedens 
exurebat dentes amalorios. 


EX BERENICE 
FRAGMENTUM. 

Et si quis precibus flagitat a. Berenice felicem capturam εἰ 
divitias,] cui ex mari victus est , et cui retia sunt pro aratro 
is mactet prima nocte huic deze sacrum piscem, 
quem λεῦχον [album] appellant, est enim nitidissimus ce- 
terorum;) tum retia demittet et ex mari extrahet 
plena piscibus. 


. THEOCRITI 


SYRACUSII 


EPIGRAMMATA. 


I. 
Rosa ifle roscidze et densum illud 
serpyllum dedicata sunt Heliconiadibus ( Musis ). 
sed lauri nigro folio tibi, Pythie Pean , 
quod Delphica rupes hunc nitorem tibi prebuit. [coris, 
aram autem sanguine imbuet cornutus hircus iste dux pe- 
terebinthi comedens extremum ramum. 


IH. 
Daphnis ille candidus , qui pulcra fistula modulabatur 
bucolicos hymnos , dedicavit Pani hzecce : 
perforatas arundines, pediim , acutum jaculum , 
pellem cervinam, peram, qua olim poma gestabat. 


111. 
Dormuis in solo foliis constrato , Daphni , corpus defessum 


THEOCRITI EPIGRAMMATA. 63 


ἀμπαύων' στάλικες δ᾽ ἀρτιπαγεῖς ἀν’ ὄρη. 
ἀγρεύει δέ τυ Πὰν χαὶ ὃ τὸν χροχόεντα Πρίηπος 
χισσὸν ἐφ᾽ ἱμερτῷ χρατὶ χαθαπτόμενος, 
5 ἄντρον ἔσω στείχοντες ὁμόῤῥοθοι. ἀλλὰ τὺ φεῦγε, 
φεῦγε μεθεὶς ὕπνου χῶμα χατανόμενον. 


A, 
Τήναν τὰν λαύραν, τόθι ταὶ δρύες, αἰπόλε, χάμψας 
σύχινον εὑρήσεις ἀρτιγλυφὲς ξόανον, 
τρισχελές, αὐτόφλοιον, ἀνούατον, ἀλλὰ φάλητι 
παιδογόνω δυνατὸν Κύπριδος ἔργα τελεῖν. 
& ἕρχος δ᾽ ἔνθ᾽ ἱερὸν περιδέδρομεν ; ἀέναον δέ 
ῥεῖθρον ἀπὸ σπιλάδων πάντοσε τηλεθάει 
δάφναις χαὶ μύρτοισι χαὶ εὐώδει χυπαρίσσῳ 
ἕνϑα πέριξ χέχνται βοτρυόπαις ἕλιχι 
ἄμπελος, εἰαρινοὶ δὲ λιγυφθόγγοισιν ἀοιδαῖς 
zo κόσσυφοι ἀχεῦσιν ποιχιλότραυλα μέλη. 
ξουθαὶ δ᾽ ἀδονίδες μινυρίσμασιν ἀντιαχεῦσιν 
μέλπουσαι στόμασιν τὰν μελίγηρυν ὅπα. 
ἕζιο δὴ τηνεῖ καὶ τῷ χαρίεντι Πριήπῳ 
εὔχε᾽ ἀποστέρξαι τοὺς Δάφνιδός με πόθους, 
X5 χεὐθὺς ἐπιῤῥέξειν χίμαρον χαλόν. ἣν δ᾽ ἀνανεύσῃ. 
τοῦδε τυχὼν ἐθέλω τρισσὰ θύη τελέσαι" 
ῥέξω γὰρ δαμάλαν, λάσιον τράγον, ἄρνα τὸν ἴσχω. 
σαχίταν. νεύοι δ᾽ εὐμενέως 6 θεός. 


E'. 
Aic, ποτὶ τᾶν Μοισᾶν, διδύμοις αὐλοῖσιν ἀεῖσαι 
ἀδύ τί μοι; κἠγὼ παχτίδ᾽ ἀειράμενος 
ἀρξεῦμαί τι χρέχειν, 6 δὲ βουκόλος ἄμμιγα θέλξει 
Δάφνις, κηροδέτῳ πνεύματι μελπόμενος. 
& ἐγγὺς δὲ στάντες λασίας δρυὸς ἄντρου ὄπισθεν 
Πᾶνα τὸν αἰγιδάταν ὀρφανίσωμες ὕπνου. 


e. 


7A. δείλαιε εὺ Θύρσι, τί τοι πλέον, εἰ χαταταξεῖς 
δάκρυσι διγλήνους ὦ eras ὀδυρόμενος; 
οἴχεται ἃ χίμαρος, τὸ καλὸν τέχος', οἴχετ᾽ ἐς “Αδαν " 
τραχὺς γὰρ χαλαῖς ἀμφεπίαξε λύχος. 
s αἱ δὲ χύνες χλαγγεῦντι" τί τοι πλέον, ávíxa τήνας 
ὀστίον οὐδὲ τέφρα λείπεται οἰχομένας; 
EIZ ATAAMA AZKAHTIOY. Z'. 
Ἦλθε xal à; Μίλητον 6 τοῦ IHavíovo; υἱός, 
ἰητῆρι νόσων ἀνδρὶ συνοισόμενος, 
Νικίᾳ, ὅς μιν ἐπ᾽ ἡμαρ ἀεὶ θυέεσσιν ἰχνεῖται, 
xal τόδ᾽ ἀπ᾽ εὐώδους γλύψατ᾽ ἄγαλμα χέδρου, 
5 ᾿Βετίωνι χάριν γλαφυρᾶς χερὸς ἄχρον ὅποστάς 
μισθόν" 6 δ᾽ εἰς ἔργον πᾶσαν ἀφῆχε τέχνην. 


— 


recreans ; et furcule recens defixo; s(ant in montibus, 
at venantur te Pan et Priapus crocea 

hedera venustum caput cinctus , 
antrum ingredientes simul. tu vero fuge, 

fuge excusso somni sopore qui consumitur. 


IV. 
In illum vicum, ubi quercus sunt, caprarie , ubi deflexeris, 
ficulneam invenies recens sculptam statuam, 
tripedem, cum ipso cortice , sine auribus, sed phalle 
genitricis potentem Veneris opera perficere. 
septum ibi sacrum circumcurrit , perennisque 
rivus e rupibus undique viret 
lauris et myrtis et odora cupresso ; 
ubi circumcirca diffusa est per capreolos uvifera 
vitis , canoraque voce verna 
merule modulantur varia carmina. 
flavi autem luscinie quereljs respondent 
edentes voce suavem illum sonum. 
conside igitur illic e£ amabilem Priapum 
precare, ut mihi liceat deponere Daphnidis amores, 
et illico dic me mactaturum pulcrum caprum. sin gbnuerit, 
hujusce compos factus volo tres victimas offerre. [habeo 
mactabo enim juvencam , hirsutum hircum , agnum , quem 
in stabulo. adnuat autem benevoledeus. ὁ 


Y. 


Visne, per Musas, duplicibus tibils canere 
suave aliquid mihi? et ego pectidem sumptam 

plectro pulsabo ; bubulcus autem simul aures mulcebit 
Daphnis , cera compacta fistula modulans. 

prope autem hirsutam quercum stantes pone antrum 
Pana capripedem excutiamus somno. 


VI. 


| Ah, miser tu Thyrsi, quid tibi proderit , si contabefacies 


lacrimis geminos oculos lamentando ὃ 
abiit capella , preclara suboles , abiit ad inferos ; . 
asper enim ungulis eat corripuit lupus. 
canes autem latrant; quid tibi prodest, quum 
neque oesa nec cinis relictus sit illias capelic? que abiit ? 


IN STATUAM JESCULAPII. VII. 


Venit et Miletum Pseanis filius, 

cum viro docto depellere morbos conversaturus , 
Nicia , qui eum in dies semper sacrificiis adit , 

et hoc ex odora sculpi curavit simulacrum cedro, 
Eetioni scite manus gratia summum pollicitus 

preemium ; i$ vero ad opus omnem contulit artem. 


64 OGEOKPITOY EHITPAMMATA. 


RIIITAGION ΟΡΘΩΝΟΣ. Ε΄. 
Seive , Συραχόσιός τοι ἀνὴρ τόδ᾽ ἐφίεται Γορθων, 
χειμερίας μεθύων μηδαμὰ νυχτὸς ἴης" 
καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτον ἔχω πότμον᾽ ἀντὶ φίλης δὲ 
πατρίδος ὀθνείαν χεῖμαι ἐφεσσάμενος. 


e. 
Ἄνθρωπε, ζωῆς περιφείδεο, μηδὲ παρ᾽ ὥρην 
ναυτίλος ἴσθι" xal ὡς οὐ πολὺς ἀνδρὶ βίος. 
δείλαιε Κλεόνιχε, σὺ δ᾽ ἐς λικαρὴν Θάσον ἐλθεῖν 
ἠπείγευ χοίλης ἔμπορος ἐχ Συρίης, 
ὃ ἔμπορος, ὦ Κλεόνιχε᾽ δύσιν δ᾽ ὑπὸ Πλειάδος αὐτήν 
ποντοκορῶν αὐτῇ Πλειάδι συγχατέδυς. 


ΕΙΣ ATAAMA ΜΟΥΣΩΝ. I'. 


Ὑμῖν τοῦτο, θεαί, χεχαρισμένον ἐννέα πάσαις 
τὥγαλμα δἰενοχλῆς θῆχε τὸ μαρμάρινον, 

μουσιχός" οὐχ ἑτέρως τις ἐρεῖ. σοφίη δ᾽ ἐπὶ τῇδε 

αἶνον ἔχων Μουσέων οὐχ ἐπιλανθάνεται. 


ἘΠΙΤΆΦΙΟΝ ΕΥ̓ΣΘΕΝΟΥ͂Σ ΤΟΥ 
9TZIOTNOMONO, 1A'. 
Εὐσθένεος τὸ ανῆμα" φυσιγνώμων ὃ σοφιστής, 
δεινὸς ἀπ᾽ ὀφθαλμοῦ xal τὸ νόημα μαθεῖν. 
εὖ μιν ἔϑαψαν ἑταῖροι ἐπὶ ξείνης ξένον ὄντα" 
χὑμνοθέτης αὐτοῖς δαιμονίως φίλος ἦν. 
ὃ πάντων ὧν ἐπέοικεν ἔχει τεθνεὼς ὁ σοφιστής" 
καίπερ ἄχιχυς ἐὼν sty' doa χηδεμόνας. 


ΕΙΣ TPIIIOAA TOI ΔΙΟΝΎΣΩΙ AHO AHMOMENOY2. 


I5. 
Δαμομένης ὁ χορηγὸς ὃ τὸν τρίποδ᾽, ὦ Διόνυσε, 
xal σὲ τὸν ἥδιστον θεῶν μαχάρων ἀναθείς, 
μέτριος ἦν ἐν πᾶσι, χορῷ δ᾽ ἐχτήσατο νίχαν 
ν ἀνδρῶν , xal τὸ καλὸν xal τὸ προζῆκον δρῶν. 


ΕἸΣ ATkAMA ΤῊΣ OYPANTAX ΛΦΡΟΔΙΤΉΣ. IT". 


"H Κύπρις οὗ πάνδημος. λάσχεο τὴν θεὸν εἔπεῶν 
» ἁγνᾶς ἄνθεμα Χρυσογόνας 
οἴχῳ ἐν Ἀμφοιλέους, ᾧ xal τέκνα xal βίον εἶχεν 
Brev ἀεὶ δέ σφιν λώιον εἰς ἕτος ἦν 
υ ix σέϑεν ἀρχομένοις, ὦ πότνια - χηδόμενοι γάρ 
ἀθανάτων αὐτοὶ πλεῖον ἔχουσι βροτοί. 


ἘΠΙΤΑΦΙ͂ΟΝ EYPTYMEAONTOZ. ΙΔ΄. 
Νήπιον υἱὸν ἔλεικες, dv ἁλικίᾳ δὲ xai αὐτός, 
Εὐρύμεδον, τύμόου τοῦδε θανὼν ἔτυχες. 


EPITAPHIUM ORTHONIS. ΥἹΕΙ͂. 
Amice, Syracusius Orthon hoc tibi praecipit , 
hiberna nocte ebrius ne qua iter facias. 
etenim ego tali utor fato : e£ pro cara 
patria peregrina ferra jaceo coopertus. 


IX. 
Homo, vitz» parce , neque tempore alieno 
nauta esto ; etiam sic ἐσέ non longa bomini vita. 
miser Cleonice, tu in optimam Thasum venire 
properabas mercator e Colesyria, 
mercator, o Cleonice ; et sub ipsum Pleladis occasum 


IN SIMULACRUM MUSARUM. X. 
Vobis hoc , des , gratum novem omnibus 


simulacrum Xenocles posuit marmoreum , tiat 
musicus; non aliter quispiam dicet. et propter banc pe-- 


bene audiens Musarum non obliviscitur. 


EPITAPHIUM BUSTHENIS PHYSIOGNOMONTIS. XI. 


Eusthenis hoc esí monumentum; physiognomom sophist. 
erat doctus ex oculo etiam mentem cognoscere. [nmm ; 
honeste eum sepeliverunt amici in peregrina erra. pereg- 

omnia quae decuit consecutus est defunctus sophista ; 
quamvis nihil valeret , imvenit tamen , ἀν 11 
rereri 


IN TRIPODEM BACCHO DEDICATUM A DEMONEN:. 
XII. 
Demosenes choragus , qui tripodem , o Bacche 
et tesuavimimum deorum consecravit , [riam 
mediocris erat in omnibus ; ia chorea autem obtinuit vic- 
virorum , simul et pulerum et decorum respiciens. 


IN SIMULACRUM COELESTIS VENERIS. XIII. 


Venus hec non ἐξέ vulgivaga. propitiam redde deum v» 
coligenam , cactze domarium Chrysogomes [ catam 

in domo Ampbiclis , cum quo et libertes et vitam habebat 
communem; semper auiem iis melius in auum erat 

ἃ te auepicantibus , o veneranda. curantes enim 


RPITAPHIUM EURYMEDONTIS. Xl. 
Parvulum füium relinquebes, et in statis flore etiam ἐκ 
Eurymedon, hec sepulcrum maertums nactus es. (ifo, 


THEOCRITI EPIGRAMMATA. 66 


σοὶ μὲν ἕδρα θείοισι μετ᾽ ἀνδράσι. τὸν δὲ πολῖται 
τιμασεῦντι, πατρὸς. μνώμενοι ὡς ἀγαθοῦ. 


ΕΙΣ ΤῸ ΑΥ̓ΤΟ. IE'. 
Γνώσομαι, εἴ τι νέμεις ἀγαθοῖς πλέον ἣ xal 6 δειλός 
ἐκ σέθεν ὡςαύτως ἴσον, ὁδοιπόρ᾽, ἔχει. 
χαιρέτω οὗτος 6 τύμθος,, ἐρεῖς, ἐπεὶ Εὐρυμέδοντος 
χεῖται τῆς ἱερῆς χοῦφος ὑπὲρ χεφαλῆς. 


ΕΠΣ ANAKPEONTOX ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ. Ις!. 
Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον, ὦ ξένε, 
σπουδᾷ xoi λέγ᾽, ἐπὴν ἐς οἶχον ἔνθης" 
Ἀναχρέοντος εἶχόν᾽ εἶδον ἐν Téo, 
τῶν πρόσθ᾽ εἴ τι περισσὸν ᾧδοποιῶν. 
o προθεὶς δὲ χὥῶτι τοῖς νέοισιν ἄδετο, 
ἐρεῖς ἀτρεχέως ὅλον τὸν ἄνδρα. — 


ΕἸΣ ἘΠΊΧΑΡΜΟΝ. 1Z'. 
"A τε φωνὰ Δώριος χώνὴρ ὃ τὰν χωμῳδίαν 
εὑρὼν ᾿Επίχαρμος. 
ὦ Βάχχε, χάλχεόν νιν ἀντ᾽ ἀλαθινῶ 
τὶν ὧδ᾽ ἀνέθηχαν 
Ὁ ot Συραχόσσαις ἐνίδρυνται πεδωρισταὶ πόλει, 
at^ ἀνδρὶ πολίτα 
σωρὸν γὰρ εἶχε ῥημάτων μεμναμένους 
τελεῖν ἐπίχειρα. 
πολλὰ γὰρ ποττὰν ζόαν τοῖς πᾶσιν εἶπε χρήσιμα. 
10 μεγάλα χάρις αὐτῷ. 


ΕΠΙΤΑΦΙΟΝ KAEITAX ΤΡΟΦΟΥ MHAEIOY. 1H. 
Ὃ μιχχὸς τόδ᾽ ἔτευξε τᾷ Θρεΐσσα 

Μήδειος τὸ μνᾶμ᾽ ἐπὶ τᾷ ὁδῷ χἠπέγραψε Κλείτας. 
ἕξει τὰν χάριν & γυνὰ ἀντ᾽ ἐχείνων 

ὧν τὸν χῶρον ἔθρεψε. τί μάν; ὅτι χρησίμα τελευτᾷ, 


ΕΙΣ APXIAOXON. 1Θ΄. 


᾿Δρχίλοχον καὶ στᾶθι xol εἴςιδε τὸν πάλαι ποιητάν 
τὸν τῶν ἰάμδων, οὗ τὸ μυρίον χλέος 
διῆλθε χἠπὶ νύχτα xal πρὸς ἀῶ, 
ἦ ῥά νιν αἱ Μοῦσαι καὶ ὁ Δάλιος ἠγάπευν Ἀπόλλων ; 
» ὡς ἐμμελής v ἔγεντο χἠπιδέξιος 


ἕπεά τε ποιεῖν πρὸς λύραν τ᾽ ἀείδειν. 


ΕΙΣ ANAPIANTA ΠΕΙΣΑΝΔΡΟΥ ΤΟΥ ΤῊΝ HPA- 
KAEIAN IIOIHZANTOZ. Κ'. 
Τὸν τῶ Ζανὸς & ὕμμιν υἱὸν ὥνήρ, 
τὸν λειοντομάχαν,, τὸν ὀξύχειρα, 
πρᾶτος τῶν ἐκάνωθε μουσοποιῶν 
Πείσανδρος συνέγραψεν ὡκ Καμείρου 
χδασους ἐξεπόνασεν εἶπ᾽ ἀέθλους. 
BUCOLICI. 


tibi quidem sedes est inter divinos viros, hune autem filium 
colent , patris memores ut boni viri. [cives 


IN IDEM. XV. 
Intelligam , utrum tribuas bonis plus, an et ipse improbos 
ate, viator, similiter idem obtineat. 
salveto hic tumulus , inquies, nam Eurymedontis 
jacet sacrum levis super caput. 


IN ANACREONTIS STATUAM. XVI. 


Contemplare statuam hanc, o hospes, 
studiose et dic, quum domum redieris : 
Anacreontis imaginem vidi in Teo, 
antiquorum poetarum, si quis alius, excellentis. 
si addideris , juvenibus eum delectatum fuisse , 
depinges accurate totum virum. 
IN EPICHABMUM. XVII. 
Heec vox es! Dorica, et vir qui comoediam 
invenit Epicharmus.  . 
o Bacche, s&eneum eum pro vero 
tibi hic dicarunt 
qui in urbe Syracusarum habitant civitatis participes ; 
utpote qui viro populari , 
( thesauros enim habebat praeceptorum ,) memores essent 
rependendi mercedem. 
multa enim ad vitam omnes docuit utilia. 
fnagna illi gratia debetur. 


EPITAPHIUM CLITA, NUTRICIS MEDEI. XVIII. 


Parvulus istud struxit Threissce 
Medeus monumentum juxta viam et inscripsit cLrr&. 
habebit gratiam mulier propterea 
quod puerum nutrivit. cur vero hoc praemium reportavit? 
quia ad mortem usque utilis esse perstitit. 


IN ARCHILOCHUM. XIX. 
Archilochum consiste et adspice veterem poetam 
iambographum, cujus ingens gloria 
penetravit et ad occasum et ad orientem. 
sane eum Muse et Delius amabant Apollo; 
quod suavis fuit et doctus 
carmina pangere et ad lyram cantare. 


IN STATUAM PISANDRI, QUI HERACLEAM CON 
DIDIT. XX. 

Jovis hic vobis fillum vir, 

leonis domitorem, celerem manu, 

primus superiorum poetarum 

Pisander scripsit ex Camiro, 

οἱ quot confecit recensuit labores. 


66 eEOKPITOY EIIITPAMMATA. 


τοῦτον δ᾽ αὐτὸν ὁ δᾶμος, ὡς σάφ᾽ εἰδῇς, 
ἔστασ᾽ ἐνθάδε χάλχεον ποιήσας | 
πολλοῖς μασὶν ὄπισθε χἠνιαυτοῖς 


ΕΙΣ ἹΠΠΩΝΑΧΚΤΑ. KA'. 


Ὁ μουσοποιὸς ἐνθάδ᾽ Ἱππῶναξ χεῖται. 

εἰ μὲν πονηρός, μὴ προσέρχου τῷ Tipo 
εἰ δ᾽ ἐσσὶ χρήγυός τε xal παρὰ χρηστῶ, 
θαρσέων χαθίζου, χἣν θέλης ἀπόδριξον. 


TOY AYTOY ΕΙΣ ΤῊΝ RAYTOY BIBAON. ΚΙΒ', 


Ἄλλος ὃ Χῖος" ἐγὼ δὲ Θεόκριτος ὃς τάδ᾽ ἔγραψα, 
εἷς ἀπὸ τῶν πολλῶν εἶμι Συραχοσίων, 

υἱὸς Πραξαγόραο περιχλειτῆς τε Φιλίννης᾽ 
Μοῦσαν δ᾽ ὀθνείαν οὔτιν᾽ ἐφελχυσάμην. 


ΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΝ KAIKON. KI". 


Ἀστοῖς xai ξείνοισιν ἴσον νέμει ἥδε τράπεζα 
θεὶς ἀνελοῦ, ψήφου πρὸς λόγον ἐρχομένης. 
ἄλλος τις πρόφασιν λεγέτω" τὰ δ᾽ ὀθνεῖα Κάικος 
χρήματα χαὶ νυχτὸς βουλομένοις ἀριθμεῖ. 


ΚΔ', 


Αὐδήσει τὸ γράμμα, τί σῆμά τε καὶ τίς ὑπ᾽ αὐτῷ" 


Γλαύχης εἰμὶ τάφος τῆς ὀνομαζομένης. 


ΚΕ": 
Ἢ καῖς ἔχετ᾽ ἄωρος ἐν ἑδδόμῳ δ᾽ ἐνιαυτῷ 
εἰς ᾿Αίδην πολλῆς ἡλιχίης προτέρη, 
δειλαίη, ποθέουσα τὸν εἰχοσάμηνον ἀδελφόν 
νήπιον, ἀστόργου γευσάμενον θανάτου" 
«dei, λυγρὰ παθοῦσα Περιστερί, ὡς ἐν ἑτοίμῳ 
ἀνθρώποις δαίμων θῆκε τὰ δεινότατα. 


hunc autem ipsum populus , uf probe scias , 
statuit hic factum ex ere 
multis mensibus post et annis. 


IN HIPPONACTEM. XXI. 
iambographus hic Hipponax jacet. 
si improbus es, noli accedere ad tumulum ; 
sin bonus es et ex probo natus, 
bono animo conside, et si volueris somno indulge. 


THEOCBITI IN SUUM IPSIUS LIBRUM. XXII. 


Alius est. Theocritus Chius; ego autem Theocritus qu 
unus ex multis sum Syracusiis, [ hac scripsi, 
filius Praxagora inclytaque Philinne ; 
Musam autem alienam nullam ad me attraxi. 


IN TRAPEZITAM CAICUM. XXIII. 
Civibus et peregrinis idem tribuit hec mensa ; 
si quid ibi deposueris,, tolle rationibus recte subductis. 
alius quis causam preetexat ; sed Caicus alienam 
pecuniam vel noctu volentibus numerat. 


XXIV. 


Dicet inscriptio, quod monumentum si£ et quis sub e 
Glauces sum tumulus quse nominatur. [ quiescat 


XXV. 


Puella hzecce discessit immatura septimo anno 
ad Plutonem multis eequalibus prior, 
misera , desiderans viginti mensium fratrem 
juvenilem , qui inamabilem gustaverat mortem; 
cheu,' miserabilia passa Peristeris, quantopere in promps - 
hominibus deus posuit durissima ! 


BIONOX TOY XMYPNAIOY 
BOYKOAIKA. 


LLL i 


BIONIS SMYRNAEI 
BUCOLICA. 


BIONIS IDYLLION I. 60 


EIIITADIOZ ΑΔΩΝΙΔΟΣ. 


EIAYAAION Α΄. 


Αἰάζω τὸν Ἄδωνιν" ἀπώλετο χαλὸς Ἄδωνις. 
duco χαλὸς Ἄδωνις, ἐπαιάζουσιν ΓἜρωτες. 
μηχέτι πορφυρέοις ἐνὶ φάρεσι, Κύπρι, χάθευδε᾽ 
ἔγρεο δειλαία χυανοστόλε xal πλατάγησον 

e στήθεα xal λέγε πᾶσιν ' ἀπώλετο χαλὸς Ἄδωνις. 
αἰάζω τὸν Ἄδωνιν’ ἐπαιάζουσιν "Ερωτες. 
κεῖται χαλὸς ΓΑδωνις ἐν ὥρεσι, μηρὸν ὀδόντι 
λευχῷ λευχὸν ὀδόντι τυπείς, xal Κύπριν dvi; 
λεπτὸν ἀποψύχων. τὸ δέ οἱ μέλαν εἴδεται αἷμα 

[0 χιονέας χατὰ σαρχός, ὕπ᾽ ὀφρύσι δ᾽ ὄμματα ναρχῇ 
καὶ τὸ ῥόδον φεύγει τῶ χείλευς" ἀμφὶ δὲ τήνῳ 
θνάσχει xal τὸ φίλαμα, τὸ μήποτε Κύπρις ἀφήσει. 
Κύπριδι μὲν τὸ φίλαμα καὶ οὐ ζώοντος ἀρέσχει, 
ἀλλ᾽ οὐχ οἶδεν Ἄδωνις, ὅ νιν θνάσχοντ᾽ ἐφίλασεν. 

16 αἰάζω τὸν Ἴλδωνιν" ἐπαιάζουσιν "Epor. 
ἄγριον ἄγριον ἕλχος ἔχει χατὰ μηρὸν "ABovic* 
μεῖζον δ᾽ & Κυθέρεια φέρει ποτιχάρδιον ἕλχος. 
χεῖνον μὲν περὶ παῖδα φίλοι χύνες ὠδύραντο, 
καὶ Νύμφαι χλαίουσιν ὀρειάδες ἃ δ᾽ ᾿Αφροδίτα 

30 λυσαμένα πλοχαμῖδας ἀνὰ δρυμὼς ἀλάληται 
πενθαλέα νήπεπλος ἀσάνδαλος, at δὲ βάτοι νιν 
ἐρχομέναν χείροντι xal ἱερὸν αἷμα δρέπονται" 
ὀξὺ δὲ χωχύονσα δι᾿ ἄγκεα μαχρὰ φορεῖται, 
᾿Ασσύριον Boowca πόσιν xal παῖδα χαλεῦσα. 

85 ἀμφὶ δέ νιν μέλαν αἷμα παρ᾽ ὀμφαλὸν ἠωρεῖτο, 
στήθεα δ᾽ ix μηρῶν φοινίσσετο, οἱ δ᾽ πὸ μαζοί 
χιόνεοι τὸ πάροιθεν Αδώνιδι πορφύροντο. 

αἷαῖ τὰν Κυθέρειαν, ἐπαιάζουσιν "Ερωτες. 
ὥλεσε τὸν καλὸν ἄνδρα , συνώλεσεν ἱερὸν εἶδος. 

30 Κύπριδι μὲν καλὸν εἶδος, ὅτε ζώεσχεν Ἄδωνις" 
κάτθανε δ᾽ & μορφὰ σὺν ᾿Αδώνιδι Κύπριδος. alat 
ὥρεα πάντα λέγοντι xal αἵ δρύες, al τὸν Ἄδωνιν, 
xal ποταμοὶ χλαίοντι τὰ πένθεα τᾶς ᾿Αφροδίτας, 
xal παγαὶ τὸν Ἄδωνιν ἐν ὥρεσι δαχρύοντι. 

85 ἄνθεα δ᾽ ἐξ ὀδύνας ἐρυθαίνεται" ἃ δὲ Κυθήρα 
πάντας ἀνὰ χναμώς, ἀνὰ πᾶν νάπος οἰχτρὸν ἀείδει" 
αἰαῖ τὰν Κυθέρειαν, ἀπώλετο χαλὸς Ἄδωνις. 

Ἀχὼ δ᾽ ἀντεδόασεν, ἀπώλετο χαλὸς Ἄδωνις. 

Κύπριδος αἰνὸν ἔρωτα τίς οὐχ ἔχλαυσεν ἂν αἰαῖ; 

40 ὡς ἴδεν, ὡς ἐνόησεν ᾿Αδώνιδος ἄσχετον ἕλχος, 
ὡς ἴδε φοίνιον αἷμα μαραινομένῳ περὶ μηρῷ, 
πάχεας ἀμπετάσασα χινύρετο" μεῖνον Ἄδωνι, 
δύςποτμε μεῖνον Ἄδωνι, πανύστατον ὥς σε χιχείω, 
ὥς σε περιπτύζω χαὶ χείλεα χείλεσι μίξω. 

46 ἔγρεο τυτθόν, Ἄδωνι, τόδ᾽ αὖ πύματόν με φίλασον. 
τοσσοῦτόν με φίλασον ὅσον ζώει τὸ φίλαμα, 
ἄχρις ἀπὸ ψυχᾶς ἐς ἐμὸν στόμα κεὶς ἐμὸν ἧπαρ 


πνεῦμα τεὸν ῥεύσγ, τὸ δέ σευ γλυχὺ φίλτρον ἀμέλξω, 


ἐχ δὲ πίω τὸν ἔρωτα - φίλαμα δὲ τοῦτο φυλάξω 
δ0 ὡς αὐτὸν τὸν ᾿Αδωνιν͵ ἐπεὶ σύ με, δύςμορε, φεύγεις, 


EPITAPHIUM ADONIDIS. 


IDYLLION I. 


Lamentor Adonidem : interiit formosus Adonis. 
periit formosus Adonis , adlamentantur Amores. 
ne amplius purpureis in vestibus , Venus , dormias 
surge misera pullata et plange & 
pectora et dic omnibus : periit formosus Adonis. 
lamentor Adonidem ; adlamentantur Amores. 
jacet formosus Adonis in montibus , femur dente 
candido candidum dente percussus , οἱ Venerem dolore as- 
ficit] leniter exspirans; ater vero ei cruor manat 
niveam per carnem, sub superciliis autem oculi torpent, 
et rosa (i. e. roseus color ) fugit labrorum ; atque circa illa 
moritur et osculum , quod numquam Venus relinquet. 
Veneri quidem osculum etiam non amplius viventis placet, 
sed non scit Adonis, eam ipsum mortuum osculatam esse. 
lamentorddonidem ; adlamentantur Amores. 
atrox , atrox vulnus habet in femore Adonis; 
majus autem Venus habet cordi inflictum vulnus. 
circa illas delicias cari canes deploraverunt, 
et Nymphe plorant Oreades; ipsaque Venus 
cincinnis capillorum solutis per nemora errat 
lugens sine pallio nudis pedibus , et rubi eam 
incedentem lacerant ac sacrum sanguinem carpunt ; 
et acuta voce ejulans per valles late patentes fertur, 
Assyrium clamans maritum et delicias suas vocans. 
circa eum autem ater sanguis ad umbilicum prosiliebat , 
pectusque ex femore cruentabatur, subter autem mamme 
nivex prius Adonidi purpureo colore inficiebantur. 
heu, heu Venerem, adlamentantur Amores. 
amisit formosum illum virum , unaque amisit sacram for- 
mam.) Veneri enim pulcra forma fuit quando vivebat Adonis, 
mortua autem cum Adonide estet forma Veneris. heu, heu! 
montes omnes dicunt et quercus , heu Adonidem! 
et fluvii deflent luctus Veneris, 
et fontes Adonidem in montibus deplorant , 
flores autem pre dolore rubefiunt; Venus vero 
omnes per colles, per omnem vallem flebiliter canit : 
heu , heu Venerem! periit formosus Adonis, 
Echo autem respondet : periit formosus Adonis. 
Veneris gravem amorem quis non deplorasset heu, heu? 
ut vidit , ut cognovit Adonidis intolerabile vulnus, 
ut vidit purpureum sanguinem in marcescente femore, 
brachiis expansis querula voce dicebat : mane Adoni, 
infelix mane Adoni , ut te ultimum comprehendam, 
ut te amplectar et labra labris misceam. 
expergiscere paulisper, Adoni, et nunc postremum mc oscu- 
lare.] tantillum me osculare quamdiu vivit osculum , 
donec ab anima fua in meum os etin meum jecur 
spiritus tuus fluxerit , et tuum dulce osculum exhausero , 
et ebibero amorem ; osculum autem hoc asservabo 
tamquam ipsum Adonidem, quia tu, infeliv, me fugis. 


70 BIQNOZ ΕἸΔΥΛΛΙ͂ΟΝ A. 


φεύγεις μαχρόν, Ἄδωνι, xal ἔρχεαι εἷς ᾿Αχέροντα 
xal στυγνὸν βασιλῆα καὶ ἄγριον" & δὲ τάλαινα 
ζώω καὶ θεός ἐμμι, καὶ οὗ δύναμαί σε διώχειν. 
λάμθανε, ἸΠερσεφόνα, τὸν ἐμὸν πόσιν" ἐσσὶ γὰρ αὖτά 
55 πολλὸν ἐμεῦ χρέσσων, τὸ δὲ πᾶν καλὸν ἐς σὲ χαταῤῥεῖ. 
εἰμὶ δ᾽ ἐγὼ πανάποτμος, ἔχω δ᾽ ἀχόρεστον ἀνίαν, 
καὶ κλαίω τὸν Ἄδωνιν, ὅ μοι θάνε, xal σεσόθημαι. 
θνάσχεις, ὦ τριπόθατε" πόθος δέ μοι ὡς ὄναρ ἔπτη. 
χήρα δ' & Κυθέρεια, xsvol δ᾽ ἀνὰ δώματ᾽ "Ἔρωτες. 
eo σοὶ δ᾽ ἅμα χεστὸς ὅλωλε τί γάρ, τολμηρέ, χυνάγεις; 
καλὸς ἐὼν τοσσοῦτον ἔμεινας θῆρα παλαίειν ; 
ὧδ᾽ ὅλοφύρατο Κύπρις" ἐπαιάζουσιν "ἔρωτες 
alat τὰν Κυθέρειαν, ἀπώλετο καλὸς Ἴλδωνις. 
δάχρυον ἃ Παφία τόσσον χέει, ὅσσον Ἄδωνις 
65 αἷμα χέει" τὰ δὲ πάντα ποτὶ χθονὶ γίνεται ἄνθη. 
αἷμα ῥόδον τίχτει, τὰ δὲ δάχρυα τὰν ἀνεμώναν. 
αἰάζω τὸν Ἄδωνιν" ἀπώλετο χαλὸς Ἄδωνις. 
μηχέτ᾽ ἐνὶ δρυμοῖσι τὸν ἀνέρα μύρεο, Κύπρι. 
ἔστ᾽ ἀγαθὰ στιδάς, ἔστιν Ἀδώνιδι φυλλὰς δῥοίμα " 


70 λέχτρον ἔχει, Κυθέρεια, τὸ σόν" σὺ δὲ wap ) Ἄδωνι. 
α καθεύδων. 


xal νέχυς ὧν χαλός ἐσσι. καλὸς νέχυς, 
χάτθεό νιν μαλαχοῖς ἐνὶ φάρεσιν, οἷς ἐνίαυεν, 
οἷς μετὰ σεῦ ἀνὰ νύχτα τὸν ἱερὸν ὕπνον ἐμόχθει, 
παγχρύσῳ χλιντῆρι * ποθεῖ xal στυγνὸν Ἄδωνιν. 

75 βάλλε δ᾽ ἐνὶ στεφάνοισι xol ἄνθεσι᾽ πάντα σὺν αὐτῷ, 
ὡς τῆνος τέθναχε, κατ᾽ ἄνθεα πάντ᾽ ἐμαράνθη. 
ῥαῖνε δέ νιν χαλοῖσιν ἀλείφασι, aive μύροισιν. 
ὀλλύσθω μύρα πάντα" τὸ σὸν μύρον ὥλετ᾽ Ἄδωνις. 
χέχλιται ἁδρὸς Ἄδωνις ἐν εἵμασι πορφυρέοισιν : 

80 ἀμφὶ δέ νιν χλαίοντες ἀναστενάχουσιν Ἔρωτες. 
χειράμενοι χαίτας ἐπ᾽ ᾿Αδώνιδι x6 μὲν ὀιστώς, 
ὃς δ᾽ ἐπὶ τόξον ἔδαιν᾽, ὃς δ᾽ εὔπτερον dic φαρέτραν, 
x μὲν ἔλυσε πέδιλον Ἀδώνιδος, οἱ δὲ λέδησι 
χρυσείοις φορέουσιν ὕδωρ, 6 δὲ μηρία λούει, 

86 ὃς δ᾽ ὄπιθεν πτερύγεσσιν ἀναψύχει τὸν "Λδωνιν. 

alat τὰν Κυθέρειαν, ἐπαιάζουσιν "Ἔρωτες. 

ἔσδεσε λαμπάδα πᾶσαν ἐπὶ φλιαῖς ὙὝμέναιος, 
xat στέφος ἐξεπέτασσε γαμήλιον. οὐχέτι δ᾽ ὑμάν, 
δμὰν οὐκέτ᾽ ἀειδόμενον μέλος, ἄδεται αἰαῖ, 

Ὅ0 αἱἷαῖ xo τὸν Ἄδωνιν, ἔτι πλέον al Ὑμέναιον. 
αἱ Χάριτες χλαίοντι τὸν υἱέα τὸν Κινύραο, 
ὥλετο χαλὸς "AServis , ἐν ἀλλήλαισι λέγοισαι. 
αὐταὶ δ᾽ ὀξὺ λέγοντι πολὺ πλέον 3) τύ, Διώνα" 
καὶ Μοῖσαι τὸν ἔλδωνιν ἀναχλαίουσιν᾽ Ἄδωνιν 

96 at μὲν ἐπαείδουσι; 6 δέ σφισιν οὐχ ἐπακούει. 
οὗ μὰν οὐχ ἐθέλει. Κώρα δέ νιν οὖκ ἀπολύει, 

λῇγε γόων, Κυθέρεια, τὸ σήμερον ἴσχεο χομμῶν. 

δεῖ σε πάλιν χλαῦσαι, πάλιν εἰς ἕτος ἄλλο δαχρῦσαι, 


fugis longe, Adoni, et abis ad Acheronteim 
et horribilem regem ac ferum ; infelix autem ego 
vivo et dea sum, neque te possum persequi. 
accipe, Proserpina, meum maritum ; es enim ipsa 
me multo potentior, et quicquid pulcrum est, ad te defiuit. 
sum autem ego Infelicissima , habeoque insatiabilem  dolo- 
rem, ] e£ ploro Adonidem , quod mih! mortuus est , et per- 
turbata sum.) moreris, o ter desiderate; desiderium anten 
míhi sicut somnium avolavit.) vidua numc Venus est; etori 
sunt in domo Cupidines.] tecum vero una cingulum periit; 
quid enim, audax , venaris?] pulcer sicuti eras tantam feram 
sustinuisti ad pugnam?] sic lugebet Venus : adiamenta» 
heu , heu Venerem! obiit formosus Adonis. [fur Amore 
lacrimarum Venus tantum fundit , quantam Adonis 
sanguinis fundit, hsec vero omnia in terra mutantur in f 
res. ] sanguis rosam gignit, sed lacrimse anemonen. 
lamentor Adonidem ; interiit formosus Adonis. 
ne amplios in silvis virum deplora, o Venus. 
est bonus torus, est Adonidi lectus paratos ; 
lectum habet, Venus , tuum; tu autem mortuus es , o Ados. 
atque etiam mortuus pulcer es, pulcer mortuus , velut dor 
miens. ] depone eum in mollibus vestibus , in quibus cubaba:, 
in quibus tecum per noctem divinum somnum elaborabs:, 
in aureo lecto ; desiderat lectus etiam squalidum A doniden. 
jaciendo cinge eum coronis et floribus ; omnes cum eo, 
ut ille mortuus est , flores omnes plane marcuerunt. 
perfunde autem eum pulcris olei generibus, perfunde ux 
guentis.] pereant unguenta omnia; tuum unguentum peret 
Adonis. ] recubat tener Adonis in vestibus purpureis; 
circa eum autem plorantes ingemunt Cupidines , 
tonsi capillos propter Adonidem ; eorum alius quidem 52- 
gittas,]alius vero arcum calcat, alius pennatam frangit phare- 
tram, ] alius solvit calceamentum Adonidis , alii in Jebetibu: 
aurels ferunt aquam, alius femora lavat, 
alius retro alis refrigerat Adonidem. 
Heu, heu Cytheream , adlamentantur Amores. 
exstinxit totam facem in limine Hymenteus, — |Hymen, 
et coronam dissolutam explicuit nuptialem. non ampli 
Hymen non amplius cantatur cantilena, cantatur hen beo: 
heu, heu Adonidem! etiam magis heu Hymenssum! 
Gratise deplorant filium Cinyre, 
periit formosus Adonis , inter se dicentes. 
ipsse autem id voce clariore dicunt , quam tu , Dione; 


et Musm Adonidem ; Adonidem 
ille quidem cantu advocant , at ille iis non attendit. 
neque vero recusat Adomis iis attendere, at i 

.  |eum non dimittit. 
desine luctus , Cytherea , hodie abstine a planctibus, [mari. : 
oportet te rursus lugere, rursus in proximum annum lacri- 


BIONIS IDYLLION 1I. ΠῚ. 71 


EIIIOAAAMIOZ 
AXIAAEQZ ΚΑΙ AHIAAMEIAZ. 


MYPZQüN. AYKIAAZ. 
EIAYAAION B', [IE'.] 
MYPZAN. 
Aie νύ τί μοι, Λυχίδα, Σικελὸν μέλος ἀδὺ λιγαίνειν, 
ἱμερόεν γλυχύθυμον ἐρωτιχόν, οἷον ὃ Κύχλωψ 
ἄεισεν Πολύφαμος ἐπ᾽ ἀόνι τᾷ Γαλατείᾳ ; 
ΛΥΚΙΔΑΣ. 
χὴμοὶ συρίσδεν, Μύρσων, φίλον" ἀλλὰ τί μέλψω; 
ΜΥΡΣΩΝ, 
6 Xxóptov, ὦ Λυχίδα, ζαλῶ μέλος, ἅδὺν ἔρωτα, 
λάθρια Πηλείδαο φιλάματα,; λάθριον εὖνάν, 
πῶς παῖς ἔσσατ᾽ ἄφαρος, ὅπως δ᾽ ἐψεύσατο μορφάν 
τῆνος, ὅτ᾽ ἐν χώραις Λυχομηδίσιν ἀπτ᾽ ἀλέγοισα 
δηθύνοντ᾽ ἀσπαστὸν Ἀχιλλέα Δηιδάμεια. 
ΛΥΚΊΔΑΣ. 

1ο ἄρπασε τὰν Ἑλέναν πόθ᾽ 6 BuxóAoc, ἄγε δ᾽ ἐς Ἴδαν, 
Οἰνώνᾳ χαχὸν ἄλγος, ἐχώσατο δ᾽ ἃ Λαχεδαίμων, 
πάντα δὲ λαὸν ἄγειρεν ᾿Αχαῖκόν. οὖδέ τις “Ελλην, 
οὔτε Μυχηναίων οὔτ᾽ Ἤλιδος οὔτε Λαχώνων, 
μεῖνεν ἑὸν χατὰ δῶμα φέρων δύστανον Ἄρηα. 

15 λάνθανε δ᾽ ἐν χώραις Λυχομηδίσι μοῦνος Ἀχιλλεύς, 
εἴρια δ' ἀνθ᾽ ὅπλων ἐδιδάσχετο, xal χερὶ λευχᾷ 
παρθενιχὰν χρόχ᾽ ἀνεῖχεν, ἐφαίνετο δ᾽ ἠύτε χώρα" 
καὶ γὰρ ἴσον τήναις θηλύνετο, καὶ τόσον ἄνθος 
χιονέαις πόρφυρε παρηίσι, xai τὸ βάδισμα 

40 παρθενιχᾶς ἐδάδιζε, χόμας δ᾽ ἐπύχαζε καλύπτρᾳ᾽ 
θυμὸν δ᾽ ἀνέρος εἶχε" καὶ ἀνέρος εἶχεν ἔρωτα. 
ἐξ ἀοῦς δ᾽ ἐπὶ νύχτα παρίζετο Δηιδαμείᾳ, 
xai ποτὲ μὲν τήνας ἐφίλει χέρα. πολλάχι δ᾽ αὐτᾶς 
τὸ στόμα καλὸν ἄειδεν, ὁ δ᾽ ἁδέα γᾶρυν ἐπήνει. 

55 ἥσθη δ᾽ οὐχ ἄλλα συνομάλιχι, πάντα δ᾽ ἐποίει 
σπεύδων χοινὸν ἐς ὕπνον. ἔλεξέ νυ xal λόγον αὖτ - 
ἄλλαι μὲν χνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί, 
αὐτὰρ ἐγὼ μούνα, μούνα δὲ σύ, νύμφα, καθεύδεις. 
οὗ δύο παρθενικαὶ συνομάλικες ; οὐ δύο χαλαί:; 

30 ἀλλὰ μόναι χατὰ λέχτρα χαθεύδομες, ἃ δὲ πονηρά 
Νύσσα, γραῦς δολία, με χαχῶς ἀπὸ σεῖο μερίσδει. 
οὐ γὰρ ἐγὼ σέο.. ... 


EIAYAAION I*. [ς΄.] 


KAEO^AAMOZ. 

Elapoc, ὦ Μύρσων, ἣ χείματος: φθινοπώρου 

ἢ θέρεος, τί τοι ἁδύ ; τί δὲ πλέον εὔχεαι ἐλθεῖν ; 

3j θέρος, &v(xa πάντα τελείεται ὅσσα μογεῦμες: 

Ἢ γλυχερὸν φθινόπωρον, ὅτ᾽ ἀνδράσι λιμὸς ἐλαφρά ; 
υ ἢ xat χεῖμα δύςεργον; ἐπεὶ xal χείματι πολλοί 

θαλπόμενοι θέλγονται ἀεργείᾳ τε καὶ ὄχνῳ. 

3 τοι καλὸν ἔαρ πλέον εὔαδεν ; εἰπὲ τί τοι φρήν 

αἱρεῖται; λαλόειν γὰρ ἐπέτραπεν ἃ σχολὰ ἄμμιν. 

E MYPZÓN. 
κρίνειν ox ἐπέοιχε θεήια ἔργα βροτοῖσιν" 


EPITHALAMIUM 
ACHILLIS ET DEIDAMIA. 
MYBRSON. LYCIDAS. 


IDYLLION 1I. [XV.] 


| MYRSON. 
Visne jam mihi, Lycida, quoddam Siculum carmen suave 
canere, ]desiderabile, animum mulcens , amatorium , quale 


.| Cyclops] cantavit Polyphemus in littore sedens Galatem? 


LYCIDAS. 
et mihi canere, o Myrson, placet; quid vero canam? 
MYRSON. 
Scyrium, o Lycida , magni aestimo canticum , dulcem amo- 
rem] furtiva Pelids oscula, furtivum concubitum, 


quomodo puer vestitus fuerit ita ut sine pallio esset et 
uomodo mentitus sit sexum suum) ille, quum inter virgines 
ycomedis amore incendebat sedulo curans] commoraniem 
grate Achillem Deidamia.) 


LYCIDAS. 
rapuit Helenam quondam pastor, duxitque ad Idam, 
CEnon:e atrocem dolorem ; irata est autem Lacedeemon , 
totumque populum concitavit Achaicum. neque quisquam 
Griecus ,] neque Mycenteorum neque Elidos neque Laconum, 
mansit suam apud domum non Inferens »erumnosum bellum. 
latebat autem inter puellas Lycomedis solus Achilles , 
et lanas pro armis tractare edocebatur, et manu candida. ' 
virgineum subtemen sursum tenebat , et se ostentabat sicut 
virgo ;Jetenim pariter atque ill: deliciabatur, et sequalis flos 
niveis rubebat in genis, et gressum 
virginis gradiebatur, comasque tegebat calyptra; 
sed animum viri habebat , et viri habebat amorem. 
atque ab aurora usque ad noctem assidebat Deidamim , 
et nonnumquam illius osculabatur manum , et sspe ejus 
os; pulcre i/la canebat, et hic suavem vocem laudabat ; 
delectatus est autem nulla alia equali puella, omniaque 
faciebat ] festinans ad communem somnum. tum dixit etiam 
hiec ipsi : ] alise quidem cum aliis dormiunt sorores, 
at ego sola , sola et tu , sponsa , dormis. 
nonne δ 5 duse virgines eequales? nonne due pulcre? 
at 8018 in diversis lectis dormimus , ista autem improba 
Nyssa, anus dolosa , me malevole a te dividit. 
non enim ego ἃ te..... 


IDYLLION III. ( VI. ) 


CLEODAMUS. 
Vere, o Myrson , vel hieme vel auctumno 
vel swstate , quid tibi gratum ? οἱ quodnam Aorum anni 
temporum magis optas advenire?) num statem, quum 
omnia maturescunt quof cum labore colebamus? 


an dulcem auctumnum, hominibus fames levis esc? 
an vero hiemem ignavam? nam etiam hieme multi 

dum se calefaciunt oblectantur otio et pigritia. 

an tibi pulcrum ver ? dic quid tuus animus. 
preeoptet. loqui enim otium nobis. 


MYRSON. 
judicare non decet mortales divina opera ; 


72 BIQNOZ EIAYAAION Δ. E. G. 


Io πάντα γὰρ ἱερὰ ταῦτα xal ἀδέα" σεῦ δὲ ἕχατι 
ἐξερέω, Κλεόδαμε, τό μοι πέλεν ἅδιον ἄλλων. 
οὐχ ἐθέλω θέρος ἦμεν, ἐπεὶ τόχα μ᾽ ἅλιος ὀπτῇ. 
οὐχ ἐθέλω φθινόπωρον, ἐπεὶ νόσον ὥρια τίχτει, 
οὖλον χεῖμα φέρειν νιφετὸν χρυμούς τε φοδεῦμαι. 

16 εἶαρ ἐμοὶ τριπόθατον ὅλῳ λυχάδαντι παρείη, 
ávixa μήτε χρύος μήθ᾽ ἅλιος ἄμμε βαρύνει. 
εἴαρι πάντα χύει, πάντ᾽ εἴαρός ἁδέα βλαστεῖ. 


χὰ νὺξ ἀνθρώποισιν ἴσα xal ὁμοίιος ἀώς. 


EIAYAAION Δ΄. [B'.] 


Ἰξευτὰς ἔτι χῶρος ἐν ἄλσεϊ δενδράεντι 

ὄρνεα θηρεύων τὸν ἀπότροπον εἶδεν "Ἔρωτα 
ἐσδόμενον πύξοιο ποτὶ χλάδον * ὡς δ᾽ ἐνόασεν, 
[χαίρων ὥνεχα δὴ μέγα φαίνετο ὄρνεον αὐτῷ.,] 

5 τοὺς χαλάμως ἅμα πάντας ἐπ᾽ ἀλλάλοισι συνάπτων 
τᾷ καὶ τᾷ τὸν [Ἔρωτα μετάλμενον ἀμφεδόχευεν. 
y& παῖς ἀσχαλόων, ὅχα οἱ τέλος οὐδὲν ἀπάντη, 
τὼς χαλάμως ῥίψας ποτ᾽ ἀροτρέα πρέσθυν ἵχανεν, 
ὅς νιν τάνδε τέχναν ἐδιδάξατο, xal λέγεν αὐτῷ, 

p καί οἱ δεῖξεν "Ἔρωτα χαθήμενον. αὐτὰρ ὃ πρέσθυς 
μειδιόων χίνησε χάρη καὶ ἀμείδετο παῖδα - 
φείδεο τᾶς θήρας, μηδ᾽ ἐς τόδε τὥρνεον ἔρχευ. 
φεῦγε μαχράν. χαχόν ἐντι τὸ θηρίον. ὅλόιος ἐσσῇ, 
εἷς ὅχα μή νιν ἕλης ἣν δ᾽ ἀνέρος ἐς μέτρον ἔλθης, 

15 οὗτος 6 νῦν φεύγων καὶ ἀπάλμενος αὐτὸς ἀφ᾽ αὑτῷ) 
ἐλθὼν ἐξαπίνας χεφαλὰν ἐπὶ σεῖο χαθιξεῖ. 


EIATAAION Ε΄. [Γ΄ .] 
Ἃ μεγάλα μοι Κύπρις ἔθ᾽ ὁπνώοντι παρέστα, 
νηπίαχον τὸν "Ἔρωτα χαλᾶς ἐχ χειρὸς ἄγοισα 
ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μῦθον᾽ 


μέλπειν μοι, φίλε βοῦτα, λαδὼν τὸν "Epoca δίδασχε. 


δ ὥς λέγε" χὰ μὲν ἀπῆλθεν, ἐγὼ δ᾽ ὅσα βουχολίασδον 
νήπιος ὡς ἐθέλοντα μαθεῖν τὸν ΓΕρωτ᾽ ἐδίδασχον, 
ὡς εὗρεν πλαγίαυλον ὃ Πάν, ὡς αὐλὸν Ἀθάνα, 
ὡς χέλυν Ἑρμάων, χιθάραν ὡς δὺς Ἀπόλλων. 
ταῦτά νιν ἐξεδίδασχον 6 δ᾽ οὐχ ἐμπάζετο μύθων, 

19 ἀλλά μοι αὐτὸς ἄειδεν ἐρωντύλα, καί μ᾽ ἐδίδασκεν 
θνατῶν ἀθανάτων τε πόθους χαὶ ματέρος ἔργα. 
κἠγὼν ἐχλαθόμαν μὲν ὅσων τὸν "Ερωτ᾽ ἐδίδασχον, 
ὅσσα δ᾽ Ἔρως μ᾽ ἐδίδαξεν ἐρωτύλα πάντ᾽ ἐδιδάχθην. 


EIAYAAION ς΄. [A."] 
T« Μοῖσαι τὸν "ἔρωτα τὸν ἄγριον ἢ φοδέονται. 


dx θυμῶ φιλέοντι xal ix ποδὸς αὐτῷ ἕπονται. 
xiv μὲν ἄρα ψυχάν τις ἔχων ἀνέραστον ἀείδηῃ, 
τῆνον ὑπεχφεύγοντι xal οὐχ ἐθέλοντι διδάσχειν" 
& ἦν δὲ νόον τις "ἔρωτι δονεύμενος ἁδὺ μελίσδη, 
ἐς τῆνον μάλα πᾶσαι ἐπειγόμεναι προρέοντι. 
μάρτυς ἐγὼν ὅτι μῦθος δὅδ᾽ ἔπλετο πᾶσιν ἀληθής. 


omnia enim heec sancfa sun? οἱ jucunda ; tua autem volum 
tate] eloquar, Cleodame , quod mihi sit jucundius ceteris. 
nolo eestatem esse, quoniam tunc me sol torret. 

nolo auctumnum, quoniam morbum fructus tempestatis 
pariunt.] ad hiemem ferendam pernicioeas nives frigoraque 
timeo.) ver mihi ter desideratum toto anno adsit , 

quum neque frigus neque so] nos gravat. 

vere omnia fcecunda sunt, omnia vere suavia germinant , 
et nox hominibus par et par dies est. 


IDYLLION IV. [11.ἢ 


Auceps adhuc puer in luco arborum pleno 

aves venans fugitivum vidit Amorem 

insidentem bnxi ramo; ut autern animadvertit , 

[gaudens, quoniam avis ei magna videbatur, 

calamos simul omnes inter se conjungens 

huc atque illuc transilientem Amorem observabat. 

et puer segre-ferens , quod sibi nullus eventus contingebat, 
arundinibus abjectis aratorem senem adiit , 

qui eum hanc artem docuerat , et narravit ei rem , 

et ei ostendit Amorem sedentem. sed senex 

subridens movit caput et respondit puero : 

abstine ab hac venatione, nec ad hanc avem accede. 

fuge longe; mala est haec bestia ; beatus eris , 

quamdiu non ceperis ipsam ; at si virilem statem attigeris , 
hic qui nunc fugit et resilit, ipse ultro 

aggressus subito capiti tuo insidebit. 


IDYLLION v. [mr] 


Magna mihi Venus adhuc dormienti adstitit , 

infantem Amorem pulcra manu ducens 

in terram oculos defixos habentem , et hoc mihi dixit : 
accipe mihi , care bubulce, Amorem, et doce eum canere. 
sic dixit ; etilla abiit, ego autem quotquot pastoralia carmina 
canebam] stultus tanquam discere volentem Amorem doce- 
bam,] quomodo invenerit tibiam obliquam Pan , tibiam rec- 
tam Minerva, testudinem Mercurius, citharam dulcis A pollo. 
liec eum edocebam ; ille vero non curabat mea verba, 

sed mihi ipse canebat amatoria argumenta; meque docebat 
mortalium etimmortalium amantium desideria et matris sw 
opera.] atque ego oblitus sum eorum qua Amorem docebam, 
quotquot autem Amor me docebat amatoria cuncta didici. 


IDYLLION VI. (iv.] 


Muse Amorem crudelem aut metuunt , 

aut ex animo amant et e vestigio eum sequuntur. 

atque si quis animum habens ab amore alienum canat , 
illum refugiunt , et nolunt docere; 

sin aliquis animum habens amore agitatum suaviter canat, 
in illum omnes valde festinantes profluunt. 

testis ego sum verbum lioc esse omnibus verum. 


Θ 


e 


$ 


LU 


BIONIS IDYLLION VII—X. 


Ὧν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον 3) ἀθάνατόν τινα μέλπω, 
βαμέαίνει μοι γλῶσσα καὶ ὡς πάρος οὐκέτ᾽ ἀείδει" 
Ὧν δ᾽ αὖτ᾽ ἐς τὸν Ἔρωτα xol ἐς Λυχίδαν τι μελίσδω, 
χαὶ τόχα μοι χαίροισα διὰ στόματος ῥέει ᾧδά. 


EIAYAAION Ζ', [E'.] 


Οὐχ οἶδ᾽ οὐδ᾽ ἐπέοιχεν ἃ μὴ μάθομεν πονέεσθαι. 

εἴ μοι χαλὰ πέλει τὰ μελύδρια, xal τάδε μῶνα 
χῦδος ἐμοὶ θήσοντι, τό μοι πάρος ὥπασε Μοῖρα. 

εἰ δ᾽ οὐχ ἁδέα ταῦτα,, τί μοι πολὺ πλήονα μοχθεῖν ; 
£l μὲν γὰρ βιότω διπλόον χρόνον ἄμμιν ἔδωχεν 

3) Κρονίδας ἣ Μοῖρα πολύτροπος, ὥςτ᾽ ἀνύεσθαι 
τὸν μὲν ἐς εὐφροσύναν xai χάρματα, τὸν δ᾽ ἐνὶ μόχθῳ, 
ἦν τάχα μοχθήσαντι ποθ᾽ ὕστερον ἐσθλὰ δέχεσθαι. 
εἰ δὲ θεοὶ χατένευσαν ἕνα χρόνον ἐς βίον ἐλθεῖν 
ἀνθρώποις, χαὶ τόνδε βραχὺν χαὶ μήονα πάντων, 
ἐς πόσον, d δειλοί, χαμάτως χεὶς ἔργα πονεῦμες ; 
ψυχὰν δ᾽ ἄχρι τίνος ποτὶ χέρδεα xal ποτὶ τέχνας 
βάλλομες, ἱμείροντες ἀεὶ πολὺ πλήονος ὅλδως 
λαθόμεθ᾽ Jj ἄρα πάντες ὅτι θνατοὶ γενόμεσθα, 


χὡὼς βραχὺν ἐκ Μοίρας λάχομεν χρόνον. 


H'. 
"O36tot οἷ φιλέοντες, ἐπὴν ἴσον ἀντεράωνται. 
ὅλθιος ἦν Θασεὺς τῶ Πειριθόω παρεόντος, 
εἰ xal ἀμειλίκτοιο χατήλυθεν εἰς Ἀίδαο. 
ὅλδιος ἦν χαλεποῖσιν ἐν ἀξείνοισιν Ὀρέστας, 
οὔνεχά of ξυνὰς Πυλάδας συνάροιτο χελεύθους. 
ἦν μάχαρ Αἰαχίδας ἑτάρω ζώοντος Ἀχιλλεύς, 
ὅλδιος ἦν θνάσχων, ὅτι οἱ μόρον αἰνὸν ἄμυνεν. 


Θ΄. [1ς΄.] 
Ἕσπερε, τᾶς ἐρατᾶς χρύσεον φάος ᾿Ἀφρογενείας, 
Ἕσπερε χυανέας ἱερὸν φίλε νυχτὸς ἄγαλμα, 
τόσσον ἐφαυρότερος μήνας, ὅσον ἔξοχος ἄστρων, 
χαῖρε φίλος, χαί μοι ποτὶ ποιμένα χῶμον ἄγοντι 
ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος, ὥνεχα τήνα 
σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν. οὖχ ἐπὶ φωράν 
ἔρχομαι, οὐδ᾽ ἵνα νυχτὸς ὁδοιπορέοντας ἐνογλέω᾽" 
ἀλλ᾽ ἐράω’ καλὸν δέ τ᾽ ἐρασσαμένῳ συνέρασθαι. 


r'. (12^. 
Ἅμερε Κυπρογένεια, Διὸς τέχος ἠὲ θαλάσσας, 
«trece τόσον θνατοῖσι xal ἀθανάτοισι χαλέπτεις; 
τυτθὸν ἔφαν’ τί τὺ τόσσον ἀπήχθεο καὶ τεῖν αὐτᾶ, 
ταλίχον ὡς πάντεσσι χαχὸν τὸν "Ἔρωτα τέχηχι, 
ἄγριον ἄστοργον, μορφᾷ νόον οὐδὲν ὁμοῖον ; 
ἐς τί δέ νιν πτανὸν xal ἐχαδόλον ὥπασας ἦυεν, 
ὡς μὴ πιχρὸν ἐόντα δυναίμεθα τῆνον ἀλύξαι ; 


18 


si enim hominem alium aut immortalem aliquem carmine 
celebro,] balbutit mihi lingua nec ut ante solebat amplius 
canit ; sin contra in Amorem et in Lycidam aliquid canto, 
tum mihi cum letitia ore profluit carmen. 


IDYLLION VII. [v.] 


Non scio neque decet ea que non didicimus laborare. 

si mihi pulcra sunt carmina mea, etiam haec sola 

gloriam míhi parient , quam mihi antea destinavit Parca. 
sin autem non suavia sunt , htec quid mihi prodest multo 
plura labore exquirere?] si enim vite geminatum tempus 
nobis dedisset] vel Saturnius vel Parca multiplex , ita ut 
ageretur ] alterum in letitia et gaudio , alterum in labore, 
liceret fortasse laboribus perfuncto postea aliquando bona 
capere. ] sin autem dii annuerunt ut unum duntaxat tem- 
pus ad vitam veniret ] hominibus, idque breve e£ omnibus 
transigendis impar], quam diu , ah miseri, in labores et opera 
nos fatigamus ἢ] animum autem quousque ad lucra et artes 
adjicimus, semper desiderantes multo majorem opulentiam ? 
obliti profecto sumus omnes , nos mortales esse natos, 

et breve tempus a Parca sortitos esse. 


VIII. 


Beati sunt qui amant, quum pariter redamantur. 

beatus erat Theseus quum Pirithous adesset , 

etsi descendit in implacabilis Plutonis domum. 

beatus erat inter asperos barbaros Orestes, 

quoties cum eo communia Pylades susceperat itinera. 

erat felix /Eacides socio vivente Achilles , . 
beatuserat moriens, quod el mortem infelicem ulciscebatur. 


IX. (xvr.] 


Hespere , amatt aurea lux Veneris, 

care Hespere , czerulem noctis sacrum decus, 

tantum obscurior juna , quantum preestantior astris , 

salve dilecte, et mihi , qui ad pastorem comastes vado, 
loco luna: tu praebe ]Jucem , quoniam illa 

hodie ]ucere incipiens citius occidit. non ad furandum 

60, neque ut noctu iter facientes infestem ; 

$ed amo : pulcrum autem est amantem in amore adjuvare. 


x. [xvir.] 


O placida Venus, Jovis aut maris filia, 

quid tandem tantopere hominibus et diis dura es? 

parum dixi ; quid tu adeo infensa eraset quidem tibimet ipsi, 
ut tale malum omnibus Amorem pepereris , 

ferum , immitem , ingenio form:e nihil simili ? 

cur vero eum ut alatus et longe jaculans esset dedisti, 

ut ne molestum possemus illum effugere? * 


-——ENNENEMEENMD 


74 BIONOZ IA—IZ. 


(A. (zr. 1 
Ἀμφασία τὸν Φοῖδον ἔλεν τόσον ἄλγος ἔχοντα. 
δίζετο φάρμακα πάντα, σοφὰν δ᾽ ἐπεμαίετο τέχναν' 
χρῖεν δ᾽ ἀμθροσίᾳ καὶ νέκταρι χρῖεν ἅπασαν 
ὠτειλάν' Μοίραισι δ᾽ ἀναλθέα φάρμακα πάντα, 


18΄. 
Αὐτὰρ ἐγὼ βασεῦμαι ἐμὰν ὁδὸν ἐς τὸ κάταντες 
τῆνο ποτὶ ψάμαθόν τε καὶ ἠιόνα ψιθυρίσδων, 
λισσόμενος Γαλάτειαν ἀπηνέα" τὰς δὲ γλυκείας 
ἐλπίδας ὑστατίω μέχρι γήραος οὐκ ἀπολείψω. 


Tr. [e.] 
Οὐ καλὸν, d φίλε, πάντα λόγον ποτὶ τέκτονα φοιτῆν, 
μηδ᾽ ἐπὶ πάντ᾽ ἄλλω χρέος ἰσχέμεν' ἀλλὰ καὶ αὐτός 
τεχνᾶσθαι σύριγγα" πέλει δέ τοι εὐμαρὲς ἔργον. 


1X. (T'.] 
Μοῖσας Ἔρως καλέοι, Μοῖσαι τὸν Ἔρωτα φέροιεν. 
μολπὰν ταὶ Μοῖσαί μοι ἀεὶ ποθέοντι διδοῖεν, 
τὰν γλυκερὰν μολπάν, τᾶς φάρμακον ἅδιον οὐδέν. 


IE. [1.1 
"Ex ϑαμινῆς ῥαθάμιγγος, ὅκως λόγος, αἰεναοίσας 
χὰ λίθος ἐς ῥωγμὸν κοιλαίνεται, 


. Xe". [rr^.] 
Μηδὲ λίπης μ᾽ ἀγέραστον, ἐπεὶ y Φοῖθος ἀείδειν 
μισθὸν ἔδωχε" ποιεῖ δὲ τὰ πράγματα κρέσσονα τιμά. 


T. [1 
Μορφὰ θηλυτέρῃσι πέλει καλόν, ἀνέρι δ᾽ ἀλκά, 


XL {{ΠῚ 
Consilii inopia Pheebum cepit in tanto dolore. 
quaerebat remedia omnia, et doctam experiebatur artem; 
ungebat etiam ambrosia et nectare ungebat fotum 
vulnus; sed Parcis inefficacia sunt omnia medicamenta. 


xin. 
At ego ibo meam viam in declive 
illud apud arenam atque littus fistula canens, 
orans Galateam immitem ; dulces autem. 
spes ad extremam vsque senectutem non abjiciam. 


ΧΠΙ. ux.) 
Non esf pulcrum, o amice , ob quamlibef caussam ad opif- 
cem ire,] neque ad omnia alterius ope indigere ; sed et ipse 
tibi fabrica fistulam ; est autem tibl facilis res. 


XIV. (X.] 
Masas Amor invitet, Muse Amorem ferant. 
cantom Musee mihi semper amanti donent, 
dulcem cantum, quo nulla medicina snavior est. 


XV. [XL] 
Ex crebra gutia, ut proverbium est, semper fluente 
etiam lapis in foramen cavatur. 


Xwvi. [X]i.] 
Neu relinquas me sine munere, quia etiam Phosbus cantum 
mercedis loco dedit ; facit vero res meliores bonor. 


Xv. [XIV.] 
Forma mulieribus est res pulcra , viris autem fortitudo. 


ΜΟΣΧΟΥ TOY XYPAKOXIOY 
EIAYAAIA. 


MOSCHI SYRACUSII 
IDYLLIA. 


ΜΟΒΟΗ͂Ι IDYLLION 1. Il. 77 


EPOX APAIIETH2Z2. 


EIAYAAION Δ΄. 


Ἁ Κύπρις τὸν ἜἜρωτα τὸν υἱέα μαχρὸν ἐδώστρει' 

εἴ τις ἐνὶ τριόδοισι πλανώμενον εἶδεν "Ἔρωτα, 

δραπετίδας ἐμός ἐστιν’ 6 μανυτὰς γέρας ἐξεῖ, 

μισθός τοι τὸ φίλαμα τὸ Κύπριδος" ἣν δ᾽ ἀγάγης νιν, 
* οὗ γυμνὸν τὸ φίλαμα, τὺ δ᾽, ὦ ξένε, xal πλέον ἑξεῖς, 

ἔστι δ᾽ ὁ παῖς περίσαμος" ἐν εἴχοσι πᾶσι μάθοις νιν. 

γρῶτα μὲν οὗ λευχός, πυρὶ δ᾽ εἴχελος" ὄμματα δ᾽ αὐτῷ 

δριμύλα καὶ φλογόεντα᾽ xaxal φρένες, ἀδὺ λάλημα' 

οὖ γὰρ ἴσον νοέει xal φθέγγεται" ὡς μέλι φωνά, 

te ἐν δὲ χολά, νόος ἐστὶν ἀνάμερος" ἠπεροπευτάς, 
οὐδὲν ἀλαθεύων, δόλιον βρέφος, ἄγρια παίσδει. 
εὐπλόχαμον τὸ χάρανον, ἔχει δ᾽ ἰταμὸν τὸ πρόςωπον. 
μιχχύλα μὲν τήνω τὰ χερύδρια,, μαχρὰ δὲ βάλλει, 
βάλλει κεῖς Ἀχέροντα xal Ἀιδέω βασιλῆα. 

[6 γυμνὸς μὲν τό γε σῶμα, νόος δέ οἱ ἐμπεπύχασται. 
xai πτερόεις ὅσον ὄρνις ἐφίπταται ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἄλλους 
ἀνέρας ἠδὲ γυναῖχας, ἐπὶ σπλάγχνοις δὲ χάθηται. 
τόξον ἔχει μάλα Batóv , 6nàp τόξω δὲ βέλεμνον' 
τυτθὸν ἀεὶ τὸ βέλεμνον, ἐς αἰθέρα δ᾽ ἄχρι φορεῖται. 

20 xal χρύσεον περὶ νῶτα φαρέτριον, ἔνδοθι δ᾽ ἐντί 
τοὶ πιχροὶ χάλαμοι, τοῖς πολλάχι χἠμὲ τιτρώσχει. 
πάντα μὲν ἄγρια, πάντα’ πολὺ πλεῖον δ᾽ ἐνιαυτῷ 
βαιὰ λαμπὰς ἐοῖσα τὸν Ἅλιον αὐτὸν ἀναίθει. 
ἣν τύ γ᾽ ἕλης τῆνον. δαμάσας ἄγε μηδ᾽ ἐλεήσης.. 

45 χἦν ποτ᾽ ἴδης xAalovra , φυλάσσεο μή σε πλανήσῃ. 
χἣν γελάῃ, τύ νιν ἔλχε. καὶ ἣν ἐθέλῃ σε φιλᾶσαι, 
φεῦγε" χαχὸν τὸ φίλαμα, τὰ χείλεα φάρμαχόν ἐντι. 
ἣν δὲ λέγη « λαδὲ ταῦτα, χαρίζομαι ὅσσα μοι ὅπλα », 
μή τι θίγης πλάνα δῶρα" τὰ γὰρ πυρὶ πάντα βέθαπται. 


ΕΥ̓ΡΩΠΗ. 
EIAYAAION P'. 


Εὐρώπη ποτὲ Κύπρις ἐπὶ γλυχὺν ἧχεν ὄνειρον, 
νυχτὸς ὅτε τρίτατον λάχος ἵσταται, ἐγγύθι δ᾽ ἠώς, 
ὕπνος ὅτε γλυχίων μέλιτος βλεφάροισιν ἐφίζων 
λυσιμελὴς πεδάᾳ μαλαχῷ χατὰ φάεα δεσμῷ, 

δ εὖτε xal ἀτρεχέων ποιμαίνεται ἔθνος ὀνείρων. 
τῆμος ὑπωροφίοισιν ἐνιχνώσσουσα δόμοισιν 
Φοίνιχος θυγάτηρ ἔτι παρθένος Ἑὐρωπείη 
υίσατ᾽ ἠπείρους δοιὰς περὶ slo μάχεσθαι, 
"Acla τ᾽ ἀντιπέρην τε" φυὴν δ᾽ ἔχον οἷα γυναῖχες. 

to τῶν δ᾽ ἢ μὲν ξείνης μορφὴν ἔχεν, ἣ δ᾽ do ἐῴχει 
ἐνδαπίῃ xal μᾶλλον Er περιίσχετο χούρης" 
φάσχεν δ᾽ ὥς μιν ἔτικτε xal ὡς ἀτίτηλέ μιν αὐτή. 
$j δ᾽ ἑτέρη κρατερῆσι βιωζομένη παλάμῃσιν 
εἴρυεν οὐχ ἀέχουσαν,, ἐπεὶ φάτο μόρσιμον εἶναι 

t6 ἐκ Διὸς αἰγιόχου γέρας ἔμμεναι Εὐρωπείην. 


AMOR FUGITIVUS. 
IDYLLION I. 


Venus Amorem suum filium magna voce inclamabat : 

sl quis in triviis errantem vidit Amorem, 

fugitivus meus est; index premium habebit. 

merces tibi erit osculum Veneris; si vero adduxeris ipsum, 
non nudum osculum, sed tu, amice, etiam plus habebis. 
est autem puer insignis; inter viginti omnino noscas opinor 
illum.] corpore quidem non es£ candidus , sed Igni similis ; 
oculi autem ejus sunt ] acres et flummantes; maligna mens, 
suavis oratio; ] non enim idem sentit ac loquitur ; uti mel 
est vox, ] inest autem fel, mens est immitis; fraudulentus, 
nihil veri dicens, dolosus puer, crudeliter udit. 

pulcre cincinnatum | es£ illi caput, habet autem impuden- 
tem vultum. ] parve quidem illius sun£ manus, sed lony? 
jaculatur,)jaculatur etiam in Acherontem et inferorum re. 
gem.) nudus quidem corpore, at mens illi tecta est. 

atque alatus sicut avis involat in alios atque alios 

viros et mulieres , visceribusque insidet. 

arcum habet valde exiguum , super arcu vero sagittam ; 
exigua semper sagitta est, at in coelum usque fertur. 

et aurea in tergo est pharetra , intus autem sunt 

acerbe sagilt:, , quibus scepe etiam me sauciat. 

omnia sunt crudelia, omnia ; multo vero magis anno vol- 
vente] parva fax , quse ei est, Solem ipsum accensum retinet. 
si tu ceperis illum, vinctum duc neque miserearis. 

et si quando flentem videris, cave ne te fallat. 

et si rideat , tu eum trahe. atque si velit te osculari, 

fuge : malum 656 osculum, labia venenum sunt. [arma, » 
si vero dixerit « cape heec, dono tibi quotquot mihi sunt 
noli attjngere fallacia dona; igne enim omnia tincta sunt. 


EUROPA. 
IDYLLION 1I. 


Europe aliquando Venus immisit dulce somnium, 

quum tertia pars noctis consistit, et aurora prope est, 
quum somnus dulcior melle palpebris insidens 

membra resolvens ligat miti oculos vinculo, 

quando etiam veracium pascitur agmen somniorum. 

tum altis dormiens in edibus 

Phoenicis filia adhuc virgo Europa 

videbatur sibi videre continentes duas de se contendere, 
Asiam et alteram e regione objectam ; staturam autem ha- 
bebant uti mulieres.) harum altera peregrinz formam ha- 
bebat , altera vero similis erat] indigenm et magis filiam suam 
complectebatur ; ] dicebatque se eam peperisse et nutrivisse 
ipsam. ] verum altera fortibus vim intendens manibus 
trahebat non invitam, quia dicebat fatale esse 

a Jove iegidem-tenente ut munus sibi esset Europa. 


γ8 ΜΟΣΧΟΥ EIAYAAION B. 


ἡ δ᾽ ἀπὸ μὲν στρωτῶν λεχέων θόρε δειμαίνουσα, 
παλλομένη χραδίην’ τὸ γὰρ ὡς ὕπαρ εἶδεν ὄνειρον" 
ἑζομένη δ᾽ ἐπὶ δηρὸν ἀχὴν ἔχεν, ἀμφοτέρας δέ 
εἰςέτι πεπταμένοισιν ἐν ὄμμασιν εἶχε γυναῖχας. 

20 ὀψὲ δὲ δειμαλέην ἀνενείχατο παρθένος αὐδήν" 

τίς μοι τοιάδε φάσματ᾽ ἐπουρανίων προΐηλεν; 
ποῖοί με στρωτῶν λεχέων ὕπερ ἐν θαλάμοισιν 
ἡδὺ μάλα χνώσσουσαν ἀνεπτοίησαν ὄνειροι ; 
τίς δ᾽ ἦν ἢ ξείνη, τὴν εἴςιδον πνώουσα ; 

)5 ὥς μ᾽ ἔλαδε χραδίην κείνης πόθος, ὥς με xol αὐτὴ 
ἀσπασίως ὑπέδεχτο xal ὡς σφετέρην ἴδε παῖδα. 
ἀλλά μοι εἷς ἀγαθὸν μάχαρες χρίνειαν ὄνειρον. 

ὃς εἰποῦσ᾽ ἀνόρουσε, φίλας δ᾽ ἐπεδίζεθ᾽ ἑταίρας 
ἥλιχας οἰέτεας θυμήρεας εὐπατερείας, 

30 τῇσιν ἀεὶ συνάθυρεν, ὅτ᾽ ἐς χορὸν ἐντύναιντο, 

ἢ ὅτε φαιδρύνοιντο χρόα προχοΐσιν ἀναύρων 

ἢ ὁπότ᾽ dx λειμῶνος ἐύπνοα λείρι᾽ ἀμέρσοι, 

ταὶ δέ of αἶψα φάανθεν" ἔχον δ᾽ ἐν χερσὶν ἑκάστη 
ἀνθοδόχον τάλαρον“ ποτὶ δὲ λειμῶνας ἔδαινον 

35 ἀγχιάλους,, ὅθι τ᾽ αἰὲν ὁμιλαδὸν ἠγερέθοντο 
τερπόμεναι ῥοδέῃ τε φυῇ xal χύματος ἠχῇ. 
αὐτὴ δὲ χρύσεον τάλαρον φέρεν Εὐρωπείη . 
θηητόν, μέγα θαῦμα, μέγαν πόνον Ἡφαίστοιο, 
ὃν Λιδύῃ πόρε δῶρον, ὅτ᾽ ἐς λέχος ᾽᾿Ἐννοσιγαίου 

40 ἤιεν" ἢ δὲ πόρεν περικαλλέι Τ᾽ηλεφαάσση, 
ἥτε οἱ αἵματος ἔσχεν᾽ ἀνύμφῳ δ᾽ Εὐρωπείη 
μήτηρ Τ᾽ηλεφάασσα περιχλυτὸν ὥπασε δῶρον. 
ἐν τῷ δαίδαλα πολλὰ τετεύχατο μαρμαίροντα. 
ἐν μὲν ἔην χρυσοῖο τετυγμένη Ἰναχὶς Ἰώ, 

45 εἰςέτι πόρτις ἐοῦσα, φυὴν δ᾽ οὐχ εἶχε γυναίην, 
φοιταλέη δὲ πόδεσσιν ἐφ᾽ ἁλμυρὰ βαῖνε χέλευθα, 
νηχομένγ, ἰχέλη" χυανέη δ᾽ ἐτέτυχτο θάλασσα. 
δοιοὶ δ᾽ ἕστασαν ὑψοῦ ἐπ᾽ ὀφρύος αἰγιαλοῖο 
φῶτες ἀολλήδην, θηεῦντο δὲ ποντοπόρον βοῦν. 

50 ἐν δ᾽ ἦν Ζεὺς Κρονίδης ἐπαφώμενος ἠρέμα χερσίν 
πόρτιος Ἰναχίης, τὴν δ᾽ ἑπταπόρῳ παρὰ Νείλῳ 
ix. Bobc εὐχεράοιο πάλιν μετάμειδε γυναῖχα. 
ἀργύρεος μὲν ἔην Νείλου ῥόος,, ἣ δ᾽ ἄρα πόρτις 
χαλχείη, χρυσοῦ δὲ τετυγμένος αὐτὸς ἔην Ζεύς. 

55 ἀμφὶ δὲ δινήεντος ὑπὸ στεφάνην ταλάροιο 
Ἕρμεέης ἤσχητο᾽ πέλας δέ οἱ ἐχτετάνυστο 
Ἄργος ἀχοιμήτοισι χεχασμένος ὀφθαλμοῖσιν. 
τοῖο δὲ φοινήεντος ἀφ᾽ αἵματος ἐξανέτελλὲν 
ὄρνις ἀγαλλόμενος πτερύγων πολυανθέι χροιῇ, 

eo ταρσὰ δ᾽ ἀναπλώσας, ὡςεί τέ τις ὠχύαλος νηῦς, 
χρυσείου ταλάροιϑ περίσχεπε χείλεα ταρσοῖς. 
τοῖος ἔην τάλαρος περιχαλλέος Εὐρωπείης. 

at δ᾽ ἐπεὶ οὖν λειμῶνας ἐπ᾽ ἀνθεμόεντας ἴχανον, 
ἄλλη ἐπ᾽ ἀλλοίοισι τότ᾽ ἄνθεσι θυμὸν ἕτερπον. 

(6 τῶν ἢ μὲν νάρχισσον ἐύπνοον', ἣ δ᾽ ὑάχινθον, 

ἡ δ᾽ ἴον, ἢ δ᾽ ἔρπυλλον ἀπαίνυτο" πολλὰ δ᾽ ἔραζε 
λειμώνων ἐαροτρεφέων πίπτεσχε πέτηλα" 

αἵ δ᾽ αὖτε ξανθοῖο χρόχου θυόεσσαν ἐθείρην 
δρέπτον ἐριδμαίνουσαι" ἀτὰρ μέσσῃσιν ἄνασσα, 


illa vero e strato lecto prosilit metu perculsa, 
palpitans corde; nam ut veram visionem viderat somnium ; 
sedens autem diu tacita erat, ambas autem 
adhuc apertis in oculis habebat mulieres. 
tandem vero timidam extulit virgo vocem : 

quis mihi talia visas deorum coelestium objecit ? 
qualia me super strato lecto in thalamis 
suaviter admodum dormientem perterruerunt somnia ? 
quze vero fuit peregrina, quam vidi dormiens? 
quam cepit meum animum illius desiderium! quam me et 
ipsa] amice excepit et tamquam suam adspexit filiam ! 
sed mihi bene dii vertant somnium. 

sic loquuta exsiliit, et amicas quesivit sodales , 
vequales, ejusdem setatis , animo caras , nobiles , 
quibuscum semper ludebat , quum ad choream se pararent , 
vel quum abluerent corpusin profluentibus-aquis fiüominum, 
vel quum e prato odorata lilia decerptura esset. 
hze autem ei statim apparuerunt , habebant autem in ma- 
nibus singulz) flores excipientem calathum; et in prata ibant 
maritima , ubi semper congregari solebant 
oblectantes se rosarum pulcritudine et fluctuum sono. 
ipsa vero aureum calathum ferebat Europa 
spectabilem , valde admirandum , magnum opus Vulcani , 
quem Libyz dederat dono , quando in lectum Neptuni 
ivit; hzec vero prebuit formoste Telephaassm , 
quae de ipsius sanguine erat ; innuptee vero Europce 
mater Telephaassa inclytum prebuit donum. 
in eo artificiosa multa fabrefacta erant resplendentia. 
inerat ex auro facta Inachi (ilia Io, 
quum adhuc juvenca esset, neque staturam haberet muli- 
ebrem, furiosa autem pedibussuper marinasambulabat vias, 
natanti similis; ceeruleum autem expressum erat mare. 
duo vero stabant superne in tumulo littoris 
viri proxime inter se, spectabantque mare-transeuntem bo- 
vem.] ineratet Jupiter Saturnius demulcens placide manibus 
vitulam Inachiam, eamque septemfluum apud Nilum 
ex bove cornuta rursus convertit in mulierem. 
argenteum erat Nili flumen , juvenca autem 
&rea, ex guro vero factus erat ipse Jupiter. 
circum vero sub corona calathi rotundi 
Mercurius elaboratus erat; et prope eum prostratus jacebat 
Argus, pervigilibus instructus oculis. 
hujus autem purpureo ex sanguine nascebatur 
avis exsultans pennarum multum-florido colore , 
etalarumremos expansos habens, sicut aliqua velox navis, 
aurei calathi circumtegebat extremum orbem pennis. 
falis erat calathus formosse Europae. 

ille vero postquam ad prata florida pervenerunt, 
alia aliis animum tunc floribus oblectabant. 
earum alia narcissum odoratum, alia hyacinthum, 
alia violam, alia serpyllum decerpebat; multa autem in 
terram] pratorunf vere-nutritorum cadebant folia. 
alie porro flavi croci odoratam comam 
decerpebant certantes; verum in mediis regina exceléebat; 


MOSCHI IDYLLION 1]. 79 


70 ἀγλαΐην πυρσοῖο ῥόδου χείρεσσι λέγουσα, 
οἷά περ ἐν Χαρίτεσσι διέπρεπεν Ἀφρογένεια. 
οὐ μὴν δηρὸν ἔμελλεν ἐπ᾽ ἄνθεσι θυμὸν ἰαίνειν, 
οὐδ᾽ ἄρα παρθενίην μίτρην ἄχραντον ἔρυσθαι. 
3j γὰρ δὴ Κρονίδης ὥς μιν φράσαθ᾽, ὡς ἐόλητο 
15 θυμὸν ἀνωίστοισιν ὑποδιμηθεὶς βελέεσσιν 
Κύπριδος, ἣ μούνη δύναται xal Ζῆνα δαμάσσαι. 
δὴ γὰρ ἀλευόμενός τε χόλον ζηλήμονος Ἥρης, 
παρθενιχῆῇς τ᾽ ἐθέλων ἀταλὸν νόον ἐξαπατῆσαι, 
χρύψε θεὸν καὶ τρέψε δέμας xal γίνετο ταῦρος. 
80 οὔχ οἷος σταθμοῖς ἐνιφέρδεται, οὐδὲ μὲν οἷος 
exa διατμήγει σύρων εὐχαμπὲς ἄροτρον. 
[οὐδ᾽ οἷος ποίμναις ἐπιδόσχεται, οὐδὲ μὲν οἷος 
ὅστις ὑποδμηθεὶς ἐρύει πολύφορτον ἀπήνην. 
τοῦ δ᾽ ἦτοι τὸ μὲν ἄλλο δέμας ξανθόχροον ἔσχεν, 
86 χύκλος δ᾽ ἀργύφεος μέσσῳ μάρμαιρε μετώπῳ, 
ὄσσε δ᾽ ὁπογλαύσσεσχε xal ἵμερον ἀστράπτεσχεν, 
lod τ᾽ ἐπ’ ἀλλήλοισι κέρα ἀνέτελλε χαρήνου, 
ἄντυγος ἡμιτόμου χεραῆς ἅτε χύχλα σελήνης. 
ἤλυθε δ᾽ ἐς λειμῶνα xal οὐχ ἐφόδησε φαανθείς 
99 παρθενιχάς, πάσῃσι δ᾽ ἔρως γένετ᾽ ἐγγὺς ἱκέσθαι 
ψαῦσαί θ᾽ ἱμερτοῖο βοός" τοῦ δ᾽ ἄμόροτος ὀδμή 
τηλόθι χαὶ λειμῶνος ἐχαίνυτο λαρὸν ἀυτμήν. 
στῇ δὲ ποδῶν προπάροιθεν ἀμύμονος Εὐρωπείης, 
καί οἱ λιχμάζεσχε δέριν, χατέθελγε δὲ κούρην. 
85 ἣ δέ μιν ἀλμφαφάασχε xat ἠρέμα χείρεσιν ἀφρόν 
πολλὸν ἀπὸ στομάτων ἀπεμόργνυτο χαὶ χύσε ταῦρον. 
αὐτὰρ 6 μειλίχιον μυχήσατο. φαῖό xsv αὐλοῦ 
Μυγδονίου λιγὺν ἦχον ἀνηπύοντος ἀχούειν. 
ὥχλασε δὲ πρὸ ποδοῖιν, ἐδέρχετο δ᾽ Εὐρωπείην 
τοραὐχ ν᾽ ἐπιστρέψας xal οἵ πλατὺ δείκνυε νῶτον. 
ἣ δὲ βαθυπλοχάμοισι μετέννεπε παρθενιχῆσιν" 
δεῦθ᾽ ἑτάραι φίλιαι xot ὁμήλικες, ὄφρ᾽ ἐπὶ πῷδε 
ἑζόμεναι ταύρῳ τερπώμεθα᾽ δὴ γὰρ ἁπάσας 
νῶτον ὑποστορέσας ἀναδέξεται οἷά τε νῆα. 
Ἰοδπρηύς v εἰςιδέειν xal μείλιχος, οὐδέ τι ταύροις 
ἄλλοισι προςέοιχε" νόος δέ οἱ ἠύτε φωτός 
αἴσιμος ἀμφιθέει, μούνης δ᾽ ἐπιδεύεται αὐδῆς. 
ὃς φαμένη νώτοισιν ἐφίζανε μειδιόωσα, 
αἵ δ᾽ ἄλλαι μέλλεσχον᾽ ἄφαρ δ᾽ ἀνεπήλατο ταῦρος, 
εἰοῆν θέλεν ἁρπάξας" ὠχὺς δ᾽ ἐπὶ πόντον (xavev. 
ἣ δὲ μεταστρεφθεῖσα φίλας χαλέεσχεν ἑταίρας 
χεῖρας ὀρεγνυμένη, ταὶ δ᾽ οὐχ ἐδύναντο χιχάνειν. 
ἀχτάων δ᾽ ἐπιδὰς πρόσσω θέεν, ἠύτε δελφίς, 
χηλαῖς ἀδρέχτοισιν ἐπ᾽ εὐρέα χύματα βαίνων. 
1157) δὲ τότ᾽ ἐρχομένοιο γαληνιάασχε θάλασσα, 
χήτεα δ᾽ ἀμφὶς ἄταλλε Διὸς προπάροιθε ποδοῖιν, 
γηθόσυνος δ᾽ ὑπὲρ οἶδμα χυδίστεε βυσσόθε δελφίς. 
Νηρεΐδες δ᾽ ἀνέδυσαν δπὲξ ἅλός, αἵ δ᾽ ἄρα πᾶσαι; 
χητείοις νώτοισιν ἐφήμεναι ἀντοχέοντο. 
τουκαὶ δ᾽ αὐτὸς βαρύδουπος ὑπεὶρ ἅλα ᾿Εννοσίγαιος 
χῦμα χατιθύνων ἁλίης ἡγεῖτο χελεύθου 
αὐτοχασιγνήτῳ᾽ τοὶ δ᾽ ἀμφί μὰν ἠγερέθοντο 
Τρίτωνες, πόντοιο βαρύθροοι αὐλητῆρες 2 


pulcritudinem rutilae rosa manibus legens, 
sicuti inter Gratias excellit Venus. 
non sane diu floribus animum oblectatura erat , 
nec virginalem zonam integram servatura. 
etenim jam Saturnius ut ipsam anirnadvertit , ut agitabatur 
in-animo inopinatis domitus sagittis 
Veneris , quee sola potest etiam Jovem domare. 
jam enim vitans iram zelotypee Junonis , 
puellzeque volens teneram mentem fallere, 
celavit deum et mutavit corpus et factus est taurus, 
non qualis in stabulis pascitur, neque vero qualis 
sulcum dissecat trahens curvurh aratrum. 
[neque qualis inter armenta pascitur, neque qualis es/ ali- 
quis] qui domitus trahit onustum plaustrum.] 
ejus igitur ceterum quidem corpus flavum erat , 
circulus autem albus in media splendebat fronte, 
oculi vero sublucebant et amore fulgebant,, 
et eequalia inter se cornua surgebant e capite, 
sicut orbes cornute lunsm ami»tu dimidiato. 
venit autem in pratum nec perterruit visus 
virgines , sed omnibus fuit cupido propius accedendi 
et contrectandi amabilem bovem; ejus autem divinus odor 
procul etiam prati superabat dulcem halitum. 
Stetit autem ante pedes praeclare Europe, 
et ei lambebat collum , demulcebatque puellam. 
illa vero eum amplectebatur et placide manibus spumam 
multam ab ore detergebat et osculabatur taurum. 
at ille blande mugiit; diceres tibiam 
Mygdoniam canorum sonum edentem fe audire. 
flexit autem genua ante pedes, atque intuebatur Europani 
cervice reflexa et illi latum ostendebat dorsum. 
flla vero promissos cincinnos habentibus dixit virginibus : 
huc adeste sodales carte atque sequales, ut in hoc 
considentes tauro delectemur ; jam enim omnes, 
dorsum quum subetraverit utpote navem , recipiet. 
mansuetus adspectu et blandus , neque quidquam tauris 
aliis similis est; mens autem ei tamquam hominis 
integra est, et sola caret vóce. 
sic loquuta tergo insidebat ridens , 
ceterz vero adscensure erant. statim autem sursum se mo- 
vit taurus ,] quum eam quam volebat rapuisset ; ac citus ad 
mare pervenit. } ipsaautem retroversa caras vocabat sodales 
manus protendens , at 1185 non poterant eas assequi. 
litus vero ingressus longe procurrit , sicuti delphinus, 
ungulis non madefactis super amplas undas vadens. 
tum autem eo eunte tranquillum erat mare, 
et cete utrimque exsultabant ante Jovis pedes , 
lzetus autem supra tumidos-fluctus urinabatur ex-imo del- 
phinus. ] Nereides autem emersere sursum e mari, atque 
omnes] cetorum tergis insidentes ex adverso vehebantur. 
et ipse graviter-sonans supra mare Neptunus 
fluctus componens marini dux erat itineris 
germano fratri; atque circa eum congregabantur 
clamosi tibicines , 


80 


χόχλοισιν ταναοῖς γάμιον μέλος ἠπύοντες. 
1255; δ᾽ ἄρ᾽ ἐφεζομένη Ζηνὸς βοέοις ἐπὶ νώτοις 
τῇ μὲν ἔχεν ταύρου δολιχὸν χέρας, ἐν χερὶ δ᾽ ἄλλῃ 
εἴρυε πορφυρέην χόλπου πτύχα, ὄφρα χε μή μιν 
δεύοι ἐφελχόμενον πολιῆς ἁλὸς ἄσπετον ὕδωρ. 
χολπώθη δ᾽ ἀνέμοισι πέπλος βαθὺς Εὐρωπείης., 
ιϑυϊστίον οἷά τε νηός, ἐλαφρίζεσχε δὲ χούρην. 
ἡ δ᾽ ὅτε δὴ γαίης ἄπο πατρίδος ἦεν ἄνευθεν, 
φαίνετο δ᾽ οὔτ᾽ ἀχτή τις ἁλίῤῥοθος οὔτ᾽ ὄρος αἰπύ, 
ἄλλ᾽ ἀὴρ μὲν ὕπερθεν, ἔνερθε δὲ πόντος ἀπείρων, 
ἀμφί É παπτήνασα τόσην ἀνενείκατο φωνήν᾽ 
13» πῇ με φέρεις, θεόταυρε; τίς ἔπλεο; πῶς δὲ χέλευθον 
ἁρπαλέην νεπόδεσσι διέρχεαι,, οὐδὲ θάλασσαν 
δειμαίνεις; νηυσὶν γὰρ ἐπίδρομός ἐστι θάλασσα 
ὠχυάλοις,, ταῦροι δ᾽ ἁλίην τρομέουσιν ἀταρπόν. 
ποῖόν σοι ποτὸν ἡδύ; τίς ἐξ ἁλὸς ἔσσετ᾽ ἐδωδή ; 
1407 ἄρα τις θεός ἐσσι: θεοῖς δ᾽ ἐπεοιχότα ῥέζεις. 
οὐδ᾽ ἅλιοι δελφῖνες ἐπὶ χθονὸς οὔτε τι ταῦροι 
ἐν πόντῳ στιχόωσι,͵ σὺ δὲ χθόνα καὶ κατὰ πόντον 
ἄτρομος ἀίσσεις, χηλαὶ δέ τοί εἰσιν ἐρετμά. 
ἦ τάχα xal γλαυχῆῇς oni ἠέρος ὑψόσ᾽ ἀερθείς 
τδεἴχελος αἰψηροῖσι ποτήσεαι οἰωνοῖσιν. 
οἴμοι ἐγὼ μέγα δή τι δυςάμμορος, ἥ ῥά τε δῶμα 
πατρὸς ἀποπρολιποῦσα xal ἑσπομένη ot τῷδε 
ξείνην ναυτιλίην ἐφέπω χαὶ πλάζομαι οἴη. 
ἀλλὰ σύ μοι, μεδέων πολιῆς ἁλὸς ᾿Εννοσίγαιε, 
τοοΐλαος ἀντιάσειας, ὃν ἔλπομαι εἰςοράασθαι 
τόνδε χατιθύνοντα πλόον προχέλευθον ἐμεῖο. 
οὖχ ἀθεεὶ γὰρ ταῦτα διέρχομαι δγρὰ χέλευθα. 
ὡς φάτο" τὴν δ᾽ ὧδε προςεφώνεεν ἠύχερως βοῦς" 
θάρσει, παρθενιχή, μὴ δείδιθι πόντιον οἶδμα. 
τοδαὐτός τοι Ζεύς εἶμι, xol ἐγγύθεν εἴδομαι εἶναι 
ταῦρος. ἐπεὶ δύναμαί γε φανήμεναι ὅττι θέλοιμι. 
σὸς δὲ πόθος μ᾽ ἀνέηχε τόσην ἅλα μετρήσασθαι 
ταύρῳ ἐειδόμενον' Κρήτη δέ σε δέξεται ἤδη, 
ἥ μ᾽ ἔθρεψε xal αὐΐόν, ὅπῃ νυμφήια σεῖο 
Ἰοσέσσεται" ἐξ ἐμέθεν δὲ χλυτοὺς φιτύσεαι υἷας, 
ot σχηπτοῦχοι ἅπαντες ἐπιχθονίοισιν ἔσονται, 
ὡς φάτο' καὶ τετέλεστο τά περ φάτο. φαίνετο μὲν δή 
Κρήτη, Ζεὺς δὲ πάλιν σφετέρην ἀνελάζετο μορφήν, 
λῦσε δέ οἱ μίτρην, καί οἱ λέχος ἔντυον Ὧραι. 
1655, δὲ πάρος χούρη Ζηνὸς γένετ᾽ αὐτίκα νύμφη, 
καὶ Κρονίδη τέχε τέχνα xal αὐτίχα γίνετο μήτηρ. ᾿ 


MÓSXOY KIAYAAION B. 


conchis longis nuptiale carmen sonantes. 
illa vero insidens Jovis bubulo in tergo 
altera quidem manu tenebat tauri longum cornu, manu vero 
altera] trahebat purpuream sinus plicam , ut ne illum 
madefaceret attractum cani maris copiosa aqua. 
sinuabatur autem ventis vestis ampla Europa , 
ceu velum navis, atque allevabat puellam. 
at illa, quum jam a terra patria esset procul , 
appareretque nec littus ullum a mari resonans, nec moas 
altus, ] sed supra aer, et infra mare immensum , 
circum se spectans talem extulit vocem : 

quo me fers, divine taure? qui es? quomodo autem viam 
gratam piscibus percurris , neque mare 
reformidas? navibus enim pervium est mare 
velocibus, at tauri marinum reformidant iter. 
qualis tibi potus dulcis? quis e mari cibus eri? 
num forte aliquis deus es? diis enim que conveniunt facis. 
neque marini delphini in terra neque vero tauri 
in mari incedunt, tu vero per terram et mare 
intrepidus ruis, ungule& autem tibi sunt remi. 
profecto mox ceeruleum super aerem alte sublatus 
similis velocibus volabis volucribus! 
hei mihi! ego sum valde profecto infelix , qua» domo 
patris relicta et sequuta bovem huncce 
peregrinam navigationem conficio et erro sola. 
sed tu mihi , gubernans canum mare Neptune, 
propitius occurras , quem arbitror adspicere 
huncce, qui dirigit navigationem , ducem meum. 
non enim sine deo has percurro humidas vias. 

sic dixit; hanc vero sic alloquutus est bene cornutus bos - 
bono sis animo, virgo, ne time marinos fluctus. 
ipse sane Jupiter sum , atque e propinquo videor esse 
taurus , quia possum apparere quidquid velim. 
tui vero amor me impulit , ut tam longum mare emetirer, 
tauro assimilatum; Creta autem te jam excipiet , 
quz me nutrivit et ipsum , ubi nuptize tum 
erunt; ex me autem valde inclytos paries filios , 
qui reges omnes bominibus erunt. 

sic dixit; et facta sunt quze dixerat. apparuit enim 
Creta, et Jupiter rursus suam resumsit formam , 
solvitque ei cingulum , et illi lectum instruebant Horas. 
illa vero, quz: antea virgo, Jovis facta est statim sponsa, 
et Saturnio peperit liberos statimque facta est mater. 


MOSCHI IDYLLION 1]. 81 


EIIITAOIO£X BIONOX. 


EIAYAAION Γ΄. 


Αἴλινά μοι στοναχεῖτε, νάπαι xal Δώριον ὕδωρ, 
καὶ ποταμοὶ χλαίοιτε τὸν ἱμερόεντα Βίωνα. 

νῦν φυτά μοι μύρεσϑε, xal ἄλσεα νῦν γοάοισθε, 
ἄνθεα νῦν στυγνοῖσιν ἀποπνείοιτε χορύμόοις. 

5 νῦν ῥόδα φοινίσσεσθε τὰ πένθιμα, νῦν ἀνεμώνα. 
νῦν δάχινθε λάλει τὰ σὰ γράμματα καὶ πλέον αἰαῖ 
λάμόανε σοῖς πετάλοισι" χαλὸς τέθναχε μελιχτάς. 

ἄρχετε Σιχελιχαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι" 
ἀδόνες αἴ πυχινοῖσιν ὀδυρόμεναι κοτὶ φύλλοις. 

O νάμασι τοῖς Σικελοῖς ἀγγείλατε τὰς ἈΑρεθοίσας, 
ὅττι Βίων τέθναχεν 6 βωχόλος, ὅττι σὺν αὐτῷ 
καὶ τὸ μέλος τέθναχε χαὶ ὥλετο Δωρὶς ἀοιδά, 

ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
Στρυμόνιοι βύρεσθε παρ᾽ ὕδασιν αἴλινα χύχνοι, 

b xal γοεροῖς στομάτεσσι μελίσδετε πένθιμον ᾧδάν, 
οἵα ἐν ὑμετέροις ποτὲ χείλεσι γῆρυς ἄειδεν. 
εἴπατε δ᾽ αὖ χώραις Οἰαγρίσιν, εἴπατε πάσαις 
Βιστονίαις Νύμφαισιν, ἀπώλετο Δώριος ᾿Ορφεύς. 

ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 

Ὁ χεῖνος 6 ταῖς ἀγέλαισιν ἐράσμιος οὐχέτι μέλπει, 
οὐκέτ᾽ ἐρημαίαισιν ὑπὸ δρυσὶν ἥμενος ἄδει, 
ἀλλὰ παρὰ Πλουτῆι μέλος λαθαῖον ἀείδει. 
ὥρεα δ᾽ ἐστὶν ἄφωνα, xol at βόες αἵ ποτὶ ταύροις 
πλασδόμεναι γοάοντι χαὶ οὐχ ἐθέλοντι νέμεσθαι. 

6 ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Νοῖσαι. 
σεῖο, Βίων, ἔχλαυσε ταχὺν μόρον αὐτὸς Ἀπόλλων, 
καὶ Σάτυροι μύροντο μελάγχλαινοί τε Πρίηποι" 
καὶ Πᾶνες στοναχεῦντι τὸ σὸν μέλος, αἵ τε χαθ᾽ ὕλαν 
Κρανίδες ὠδύραντο, καὶ ὕδατα δάχρυα γέντο. 

υ Axe δ᾽ ἐν πέτραισιν ὀδύρεται. ὅττι σιωπῇ 

χοὐχέτι μιμεῖται τὰ σὰ χείλεα, σῷ δ᾽ ἐπ᾽ ὀλέθρῳ 
δένδρεα καρπὸν ἔριψε, τὰ δ᾽ ἄνθεα πάντ᾽ ἐμαράνθη. 
μάλων οὖχ ἔῤῥευσε χαλὸν γλάγος, o0. μέλι οσἰμόλων, 
χάτθανε δ᾽ ἐν χαρῷ λυπεύμενον" οὐχέτι γὰρ δεῖ, 

δ τῶ μέλιτος τῶ σῶ τεθναχότος, αὐτὸ τρυγᾶσθαι. 

ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
᾿οὗ τόσον εἰναλίαισι παρ᾽ ἀόσι μύρατο δελφίν, 
οὐδὲ τόσον ποχ᾽ ἄεισεν ἑνὶ σχοπέλοισιν ἀηδών, 
οὐδὲ τόσον θρήνησεν ἀν᾽ dipsa. μαχρὰ “χελιδών, 

9 Ἀλχυόνος δ᾽ οὗ τόσσον ἐπ᾽ ἄλγεσιν ἴαχε Κτυξ, 
οὐδὲ τόσον γλαυχοῖς ἑνὶ χύμασι χηρύλος ἦδεν, 
οὐ τόσον ν ἐν ἄγκεσι παῖδα τὸν ᾿Ἀοῦς 
ἱπτάμενος περὶ σᾶμα κινύρατο Μέμνονος ὄρνις, 
ὅσσον ἀποφθιμένοιο κατωδύραντο] Βίωνος. 

| ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
ἀδονίδες πᾶσαί τε χελιδόνες, ἅς mox" ἕτερπεν, 
ἃς λαλέειν ἐδίδασχε, χαθεσδόμεναι ποτὶ πρέμνοις 
ἀντίον ἀλλάλαισιν ἐχώχυον᾽ αἱ δ᾽ ὁπεφώνευν 
ὄρνιθες λυπεῖσθαι πενθάδες" ἀλλὰ xal ἡμεῖς. 

) ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 

BUCOLICI. 


EPITAPHIUM BIONIS. 
IDYLLION ΠΙ. 


Lugubriter mihi Ingemiscite , convalles et Dorica aqua, 
et fluvii defleatis amabilem Bionem. 
nunc vos, herbe, mihi lugete, et nemora nunc lamentamini , 
tos flores nunc tristibus animam exspiretis corymbis. 
nunc roe rubete lugubriter, nunc anemone. 
nunc hyacinthe eloquere tues literas e£ ampHus solifo ai ai 
accipe tuis foliis : preeclarus obiit cantor. 
incipite Sicule luctum incipite Musz. 
lusciniz , quze densis lugetis in foliis, 
undis Siculis nunciate Arethust, 
Bionem obiisse pastorem , una cum eo 
et carmen intertisse et periisse Doricum cantum. 
incipite Sicul luctum incipite Musm. 
Strymonii lugete ad aquas lugubriter cygni , 
et lugubribus oribus canite lugubre carmen, 
qualis ad vestras olim ripas vox sonabat ; 
dicite autem rursus puellis CEagriis , dicite omnibus 
Bistoniis Nymphis : periit Doricus Orpheus. 
incipite Sicul: luctum incipite Musee. 
ille gregibus carus non amplius canit , 
non amplius solitariis sub quercubus sedens cantat , 
sed apud Plutonem carmen Lethteum cant. 
montes autem sunt muti, et boves, que apud tauros 
vagantur, lamentantur et nolunt pasci. 
incipite Siculee luctum incipite Muss. 
tuam, o Bion, deflevit celerem mortem ipee Apollo, 
et Satyri luxerunt et atra veste induti Priapi ; 
et Panes ingemiscunt tuum carmen, ef per silvam 
fontium Nymphee deploraverunt, et unda lacrime (aciem 
sunt.] Echo vero in rupibus plorat , quod tacet 
nequeamplius imitatur tua labra. propter tuum autem inter- 
itum] arbores fructum projecere, et flores omnes marcue- 
runt.) ab ovibus non fluxit pulcrum lac , non mel ab alvea- 
ribus, | periit in cera contristatum ; non amplius enim oportet 
quum mel tuum periit, illud colligere. 
incipite Siculee luctum incipite Musee. 
non tantum marina ad littora luxit delphinus, 
neque tantunt unquam cecinit in rupibus luscinia , 
nec tantum luxit per montes late patentes hirundo, 
nec tantum propter Alcyonis dolorem clamavit Ceyx, 
nec tantum ceeruleis in undis Cerylus cecinit , 
non tantum orientalibus in vallibus filium Aurorse 
volitans circa tumulum deploravit Memnonis ales, 
quantum exstinctum deploraverunt Bionem. 
incipite Siculee luctum íncipite Muse. 
luscinie omnesque hirundines , quas olim oblectabat , 
quas loqui docebat , considentes in arborum ramis 
ex adverso inter se lamentabantur ; [109 autem succlamando 
indicabant] aves dolore se affici lugubriter ; agite eliam nos ! 
incipite Siculse juctum incipite Muss. 


n 


82 MOZXOY EIAYAAION T. 


τίς ποτε σᾷ σύριγγι μελίξεται, ὦ τριπόθατε ; 

τίς δ᾽ ἐπὶ σοῖς καλάμοις θησεῖ στόμα; τίς θρασὺς οὕτως; 
εἰςέτι γὰρ πνείει τὰ σὰ χείλεα χαὶ τὸ σὸν ἄσθμα, 
ἀχὼ δ᾽ ἐν δονάχεσσι τεᾶς ἔτι βόσχετ᾽ ἀοιδᾶς. 

55 Πανὶ φέρω τὸ pé); τάχ᾽ ἂν χἀχεῖνος ἐρεῖσαι 
τὸ στόμα δειμαίνοι, μὴ δεύτερα σεῖο φέρηται. 

ἄρχετε Σικχελικαὶ τῷ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
χλαίει xal Γαλάτεια τὸ σὸν μέλος. dv mox! ἕτερπες 
ἑσδομέναν μετὰ σεῖο παρ᾽ ἀϊόνεσσι θαλάσσας. 

60 οὐ γὰρ ἴσον Κύχλωπι μελίσδεο’ τὸν μὲν ἔφευγεν 
& χαλὰ Γαλάτεια, σὲ δ᾽ ἄδιον ἔδλεπεν ἅλμας. 
καὶ νῦν λασαμένα τῶ χύματος ἐν ψαμάθοισιν 
ἕσδετ᾽ ἐρημαίαισι, βοᾶς δ᾽ ἔτι σεῖο νομεύει. 

ἄρχετε Σιχελιχαὶ τῷ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 

οὖ πάντα τοι, ὦ βῶτα, ξυγκάτθανε, δῶρα τὰ Μοισᾶν, 
παρθενιχᾶν ἐρόεντα φιλάματα, χείλεα παίδων" 
xal στυγνοὶ περὶ σᾶμα τεὸν χλαίουσιν " Epotec. 

& Κύπρις φιλέει σε πολὺ πλέον ἢ τὸ φίλαμα, 
τὸ πρώαν τὸν Ἄδωνιν ἀποθνάσχοντα φίλασεν. 

70 ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
τοῦτό τοι, ὦ ποταμῶν λιγυρώτατε, δεύτερον ἄλγος, 
τοῦτο, Μέλη, νέον ἄλγος. ἀπώλετο πράν τοι Ὅμηρος, 
τῆνο τὸ Καλλιόπας γλυχερὸν στόμα, καί σε λέγοντι 
μύρεσθαι καλὸν υἷα πολυχλαύστοισι ῥεέθροις, 

75 πᾶσαν δ᾽ ἔπλησας φωνᾶς ἅλα᾽ νῦν πάλιν ἄλλον 
υἱέα δαχρύεις, καινῷ δ᾽ ἐπὶ πένθεϊ τάχη. 
ἀμφότεροι παγαῖς πεφιλαμένοι, ὃς μὲν ἔπινεν 
ΠΠαγασίδος χράνας, ὃ δ᾽ ἔχεν πόμα τᾶς ᾿ἈἈρεθοίσας. 
y μὲν Τυνδαρέοιο χαλὰν ἄεισε θύγατρα 

80 xal Θέτιδος μέγαν υἷα xol ᾿Ατρείδαν Μενέλαον" 
χεῖνος δ᾽ οὐ πολέμως, o0 δάχρυα, Πᾶνα δ᾽ ἔμελπεν, 
xal βώτας ἔλίγαινε xal ἀείδων ἐνόμευεν, 
xal σύριγγας ἔτευχε xal ἁδέα πόρτιν ἄμελγεν, 
καὶ παίδων ἐδίδασχε φιλάματα, xad τὸν " Epoca 

85 ἔτρεφεν ἐν χόλποισι xal ἤρεθε τὰν Ἀφροδίταν. 

ἄρχετε Σικελιχαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Ἡοῖσαι, 
πᾶσα, Βίων, θρηνεῖ σε κλυτὰ πόλις, ἄστεα πάντα. 
Ἄσχρα μὲν γοάει σε πολὺ πλέον "Hotóboto* 
Πίνδαρον οὖ ποθέοντι τόσον Βοιωτίδες ὅλαι: 

90 οὐ τόσον ᾿Αλχαίω περιμύρατο Λέσδος ἐραννα" 
οὐδὲ τόσον τὸν ἀοιδὸν ἐμύρατο Τήιον ἄστυ. 
σὲ πλέον Ἀρχιλόχοιο ποθεῖ Πάρος" ἀντὶ δὲ Σαπφοῦς 
εἰςέτι σευ τὸ μέλιγμα κινύρεται ἃ Μυτιλάνα' 
ἐν δὲ Συραχοσίοισι Θεόκριτος" αὐτὰρ ἐγώ τοι 

95 Αὐσονιχᾶς ὀδύνας μέλπω μέλος, οὐ ξένος ᾧδᾶς 
βωχολικᾶς, ἀλλ᾽ ἅν τ᾽ ἐδιδάξαο σεῖο μαθητάς 
χλαρονόμος Μώσας τᾶς Δωρίδος. ἄμμε γεραίρων 
ἄλλοις μὲν τεὸν ὅλθον, ἐμοὶ δ᾽ ἀπέλειπες ἀοιδάν. 

ἄρχετε Σιχελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
100xlat ταὶ μαλάχαι μὲν ἐπὴν χατὰ χᾶπον ὅλωνται, 
ἢ τὰ χλωρὰ σέλινα τό τ᾽ εὐθαλὲς οὖλον ἄνηθον, 
ὕστερον αὖ ζώοντι καὶ εἰς ἔτος ἄλλο φύοντι- 
ἄμμες δ᾽, οἱ μεγάλοι xal καρτεροί, oi σοφοὶ ἄνδρες. 
ὁππότε πρᾶτα θάνωμες,͵ ἀνάχοοι ἐν χθονὶ χοίλᾳ 


quis umquam tua fistula canet , o desideratissime ἢ 
quis calamis tuis admovebit os? quis audax adeo? 
usque adhuc enim spirant tua labra et tuus halitus , 
et echo inter arundines tuo adhuc nutritur cantu. 
Pani feram fistulam tuam? fortasse et ille in&gere 
os verebitur, ne secundas post te ferat. 

ineipite Sicula luctum incipite Musze. 
deflet etiam Galatea tuum carmen , quam olim obliectabss 
sedentem tecum ad ripas maris. 
non enim sicut Cyclops canebas ; illum quidem fagiebat 
pulcra Galatea , te vero libentius adspiciebat quam mare. 
et nunc oblita pelagi in arenis 
sedet desertis, et voce adhuc tua vivit. 

incipite Siculee luctum incipite Mug. 
omnia tecum , o pastor, mortua sunt, dona Musarum, 
virginum amabilia oscula , labra puerorum; 
et tristes circa tumulum tuum plorant Amores. 
Venus te amat multo magis quam illud osculum, 
quo olim Adonidem mortuum osculata est. 

incipite Siculze Juctum incipite Musee. 
hic tibi, o fluviorum maxime canore, alter dolor est , 
hic, o Mele, novus dolor. interiit olim tibi Homerus, 
illud Calliopes dulce os , et te aiunt 
deplorare pulcrum filium lugubribus fluctibus 
totumque replevisti voce mare ; nunc iterum alium 
filium deploras, et novo luctu contabescis. 
ambo fontibus cari erant, ille bibebat 
de Pegaseo fonte, alter autem habebat potum Arethusz. 
et alter Tyndarei formosam cecinit filiam 
et Thetidis magnum filium et Atridam Menelaum ; 
alter vero non bella, non lacrimas, sed Pana canebat , 
et pastores celebrabat et canens pecora pascebat , 
et fistulas fabricabat et suavem vaccam mulgebat , 
et puerorum docebat oscula, eí Amorem 
fovebat in sinu et excitabat Venerem. 

incipite Sicul luctum incipite Musz. 
quavis, o Bion , luget te preeclara urbs, civitates omnes. 
Ascra te deflet multo magis quam Hesiodum ; 
Pindarum non tantopere desiderant Bovoticze silvae ; 
non fantopere propter Alczeum flevit Lesbus amabilis , 
nec tantopere vatem suum questum est Teium oppidum; 
te magis quam Archilochum desiderat Parus; et pro Sapphone 
usque adhuc tuum carmen lamentatur Mytilene, 
inter Syracusanosautem lamentatur Theocritus ; verum ego 
tibi] Ausonici luctus carmen cano , non alienus a cantione 
bucolíca , sed ejus quam docuisti tuos discipulos, 
heeres Mus: Doricze; nos munere afficiens 
aliis opes tuas , mihi vero reliquisti carmen. 

incipite Siculie luctum incipite Musee. 
heu heu malva quum in horto interierunt , 
vel viride apium florensque crispum anethum , 
postea reviviscunt et altero anno renascuntur; 
nos vero, illi magni et fortes, illi sapientes viri , 
ubi primum mortui fuerimus, ignobiles in terra concava 


MOSCHI IDYLLION IV. 88 


τοδεύδομες εὖ μάλα μαχρὸν ἀτέρμονα νήγρετον ὕπνον. 
καὶ σὺ μὲν ἐν σιγᾷ πεπυχασμένος ἔσσεαι ἐν γᾷ, 
ταῖς νύμφαισι δ᾽ ἔδοξεν ἀεὶ τὸν βάτραχον ἄδειν. 
τοῖς δ᾽ ἐγὼ οὗ φθονέοιμι" τὸ γὰρ μέλος οὐ καλὸν ἄδει. 
ἄρχετε Σικελιχαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 


ττοφάρμαχον ἦνθε, Βίων, ποτὶ σὸν στόμα, φάρμακον ἀδὲς 


τοιούτοις χείλεσσι ποτέδραμε χοὖχ ἐγλυχάνθη : 
τίς δὲ βροτὸς τοσσοῦτον ἀνάμερος ἣ χεράσαι τοι 

3 δοῦναι λαλέοντι τὸ φάρμαχον ἢ φυγὲν ᾧδάν : 
ἄρχετε Σικελικαὶ τῶ πένθεος ἄρχετε Μοῖσαι. 
ττοάλλὰ Δίκα χίχε πάντας. ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ πένθεϊ τῷδε. 

δαχρυχέων τεὸν οἶτον ὀδύρομαι. εἰ δυνάμαν δέ. 


ὡς Ὀρφεὺς χαταδὰς ποτὶ Τάρταρον, ὥς rox "Ocucatuc, 


ὡς πάρος ᾿Αλχείδας, κἠγὼ τάχ᾽ ἂν ἐς δόμον ἦνθον 
ἸΠλουτέος,, ὥς xev ἴδοιμι καὶ εἰ Πλουτῆι μελίσδεις, 
1200); ἂν ἀχουσαίμαν τί μελίσδεαι. ἀλλ᾽ ἐπὶ Κώρα 
Σιχελιχόν τι λίγαινε καὶ ἀδύ τι βωχολιάσδευ. 
χἀχείνα Σιχελὶς xal ἐν Αἰτναίοισιν ἔπαιζεν 
ἄγκεσι, καὶ μέλος οἶδε τὸ Δώριον: οὖχ ἀγέραστος 
ἐσσεῖθ᾽ ἃ μολπά, yix Ὀρφέι πρόσθεν ἔδωχεν 
125á8£a φορμίσδοντι παλίσσυτον Εὐρυδίχειαν, 
καὶ cà, Βίων, πεμψεῖ τοῖς ὥρεσιν. εἰ δέ τι χἠγών 
συρίσδων δυνάμαν, παρὰ Πλουτέι καὐτὸς ἄειδον. 


ΜΕΓΑΡΑ 


lYNH HPAKAEOYZ. 
EIAYAAION A'. 


Μῆτερ ἐμή, τίφθ᾽ ὧδε φίλον κατὰ θυμὸν ἰάπτεις 
ἐχπάγλως ἀχέουσα,, τὸ πρὶν δέ τοι οὐχέτ᾽ ἔρευθος 
σώζετ᾽ ἐπὶ ῥεθέεσσι: τί μοι τόσον ἠνίησαι ; 
ἦ ῥ᾽ ὅτι ἄλγεα πάσχει ἀπείριτα φαίδιμος υἱὸς 

& ἀνδρὸς ὑπ᾽ οὐτιδανοῖο, λέων ὡςεί θ᾽ ὑπὸ νεδροῦ ; 
ὦμοι ἐγώ, τί νυ δή με θεοὶ τόσον ἠτίμησαν . 
ἀθάνατοι ; τί νύ μ᾽ ὧδε χαχῇ γονέες τέκον αἴσῃ : 
δύςμορος,, ἥτ᾽ ἐπεὶ ἀνδρὸς ἀμύμονος ἐς λέχος ἦλθον, 
τὸν μὲν ἐγὼ τίεσχον ἴσον φαέεσσιν ἐμοῖσιν, 

jo ἦδ᾽ ἔτι νῦν σέδομαί τε xal αἰδέομαι χατὰ θυμὸν, 
τοῦ δ᾽ οὔτις γένετ᾽ ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων, 
οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι χηδέων. 
αχέτλιος, ὃς τόξοισιν, X οἱ πόρεν αὐτὸς ᾿Απόλλων 
ἦέ τινος Κηρῶν ἢ ᾿Ερινύος αἰνὰ βέλεμνα, 

15 παῖδας ἑοὺς χατέπεφνε xal ἐχ φίλον ὥλεσε θυμόν 
μαινόμενος χατὰ οἶχον, 6 δ᾽ ἔμπλεος ἔσχε φόνοιο. 
τοὺς μὲν ἐγὼ δύστηνος ἐμοῖς ἴδον ὀφθαλμοῖσιν 
βαλλομένους ὑπὸ πατρί, τὸ δ᾽ οὐδ᾽ ὄναρ ἤλυθεν ἄλλῳ. 
οὐδέ σφιν δυνάμην ἀδινὸν καλέουσιν ἀρῆξαι 

40 μητέρ᾽ Ev, ἐπεὶ ἐγγὺς ἀνίχητον χαχὸν ἦεν. 
3x δ᾽ ὄρνις δύρηται ἐπὶ σφετέροισι νεοσσοῖς 
ὀλλυμένοις, οὔςτ᾽ αἰνὸς ὄφιξ ἔτι νηπιάχοντας 
θάμνοις ἐν πυχινοῖσι χατεσθίει" ἣ δὲ χατ᾽ αὐτούς 


πωτᾶται χλάζουσα μάλα λιγὺ πότνια μήτηρ, 


dormimus valde longum infinitum inexcitabilem somnum. 

et tu quidem tacite tectus eris in terra, 

Nymphis autem visum est semper ranam cantare. 

his autem (ranis) ego nolim invidere ; nam carmen non suavi- 
ineipite Sicul:e luctum incipite Muse. [ter sonat. 

venenum venit, Bion, ad tuum oe, venenum insuave 

ad talia labra accessit neque dulce atque innocuum evasit? 

quis homo adeo immitis fuit , ut vel misceret tibi 

vel porrigeret loquenti venenum vel fugeret cantum? 
incipite Siculze luctum incipite Musee. (luctu 

verum Justitia deprehendere solet omnes. ego autem in hoc 

lacrimas fundens tuum interitum deploro. quodsi possem , 

ut Orpheus qui descendit ad inferos, sicut olim Ulysses, - 

ut ante eum Alcides, etiam ego facile ad domum venirem . 

Plutonis, ut viderem an etiam Plutoni caneres, 

ut audirem quid caneres. 4€ apud Proserpinam 

Siculum aliquod carmen modulare et suave aliquod bucoli- 

cum cane ;] et illa Sicula es/ , et in ZEtnaecis ludebat 

convallibus , et carmen Doricum novit ; non sine munere 

erit carmen , et sicut Orpheo prius dedit 

suaviter cithara canenti reducem Eurydicen, e 

etiam te , o Bion , remittet montihus. si vero quid et ego 

fistula canens possem , apud Plutonem et ipse canerem. : 


"uM 


———— () 


MEGARA 
UXOR HERCULIS. 
IDYLLION IV. 


Mater mea , quid tandem sic animum abjicis, 

horrendum gemens, pristinus vero tibi non amplius rubor 
conservatur in genis? quid mihi tantopere tristis es? 

an qued dolores patitur infinitos inclytus filius 

ab homine nequam , tanquam leo ab hinnulo? 

heu mihi! cur jam me dii tanta contumelia affecerunt . 
immortales ? quare me tam malo parentes genuerunt fato? 
infelix ego, quce postquam viri przestantis in torum veni , 
eum quidem ego colebam «que ut oculos meos, 

et adhuc veneror ac reveréor ex animo, 

sed hoc nemo fuit alius infelicior viventium, 

neque tantos suis expertus est in cogitationibus dolores. 
miser, qui sagittis, quas illi praebuit ipse Apollo 

sive alicujus ex Parcis sive Furic dira tela, 

liberos suos interfecit-et i//is caram evertit animam 
furens in domo , 4085 plena erat czedis. 

hos quidem ego infelix meis vidi oculis . 

feriri a patre, id autem ne per somnium quidem venit ad 
alium:] neque ipsis poteram opem ferre crebro invoeantibus 
matrem suam, quia prope insuperabile malum erat. 

sicuti autem queritur avis ob suos pullos 

pereuntes , quos saevus anguis adliuc parvulos 

arbustis in densis devorat ; illa autem circum ipsos 


*, 
30M C9 


| volitat clangeus adinodum stridula voce pia mater, 


6. 


84 ΜΌΣΧΟΥ EIAYAAION A. 


es οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔχει τέχνοισιν ἐπαρχέσαι" ἦ ῥά οἱ αὐτῇ 
&ocov ἵμεν μέγα τάρδος ἀμειλίκτοιο πελώρου᾽" 
ὡς ἐγὼ αἰνοτόχεια φίλον γόνον αἰάζουσα 
. μαινομέόνοισι πόδεσσι δόμον κάτα πολλὸν ἐφοίτων. 
ὡς ὄφελον μοτὰ παισὶν ἅμα θνήσχουσα χαὶ αὐτή 
80 κεῖσθαι φαρμαχόεντα δι᾿ ἥπατος ἰὸν ἔχουσα, 
Ἄρτεμι θηλυτέρησι μέγα χρείουσα γυναιξίν" 
τῷ χἡμᾶς χλαύσαντε φίλαις ἐνὶ χερσὶ τοκῆες 
φπολλοῖς σὺν χτερέεσσι πυρῆς ἐπέδησαν ὁμοίης. 
καί κεν ἕνα χρύσειον ἐς ὀστέα χρωσσὸν ἁπάντων 
8α λέξαντες κατέθαψαν ὅθι πρῶτον γενόμεσθα. 
νῦν δ᾽ οἱ μὲν Θήδην χουροτρόφον ἐνναίουσιν, 
“Αονίου πεδίοιο βαθεῖαν βῶλον ἀροῦντες * 
αὐτὰρ ἐγὼ Τίρυνθα χάτα χραναὴν πόλιν Ἥρης 
πολλοῖσιν δύστηνος ἴάπτομαι ἄλγεσιν ἧτορ 
40 αἷὲν ὁμῶς" δαχρύων δὲ παρεστί μοι οὐδ᾽ C po. 
ἀλλὰ πόσιν μὲν δρῶ παῦρον χρόνον ὀφθαλμοῖσιν 
οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ" πολέων δέ οἵ ἔργον ἑτοῖμον 
μόχθων, τοὺς ἐπὶ γαῖαν ἀλώμενος ἠδὲ θάλασσαν 
μοχθίζει, πέτρης ὅγ᾽ ἔχων νόον ἠὲ σιδήρου 
46 χαρτερὸν ἂν στήθεσσι“ σὺ δ᾽ ἠύτε λείδεται ὕδωρ 
ψύχτας τε κλαίουσα xal ἐκ Διὸς ἥματα πάντα. 
ἄλλος μὴν οὐχ ἄν τις ἐυφρήναι με παραστάς 
κηδεμόνων᾽ ἢ γάρ σφε δόμων xac τοῖχος ἐέργει, 
ιφαὶ λίην πάντες γε πέρην πιτυώδεος Ἰσθμοῦ 
60 ναίουσ᾽, οὐδέ μοί ἐστι πρὸς ὅντινά χε βλέψασα 
οἷα γυνὴ πανάποτμος ἀναπτύξαιμι φίλον χῇρ, 
ψόσφι γε δὴ Πύῤῥης συνομαίασνος" f; δὲ καὶ αὐτή 
pipi πόσει σφετέρῳ πλέον dy vuzat Ἰφιχλῆι, 
σῷ υἱεῖ" πάντων γὰρ ὀιζυρώτατα τέχνα 
66 γείνασθαί σε θεῷ τε xal ἀνέρι θνητῷ ἔολπα, 


ὡς ἄρ᾽ ἔφη" τὰ δέ οἱ θαλερώτερα δάχρυα μήλων 


κόλπον ἐς ἱμερόεντα χατὰ βλεφάρων ἐχέοντο, 
μνησαμένη τεχέων τε xai ὧν μετέπειτα τοχήων. 
ὡς δ᾽ αὕτως δαχρύοισι παρήια λεύχ᾽ ἐδίαινεν 

eo Ἀλχμήνη " βαρὺ δ᾽ ἥγε xol ix θυμοῦ στενάχουσα 
ιόθοισιν πυχινοῖσι φίλην νυὸν ὧδε μετηύδα" 


δαιμονίη παίδων, τί νύ τοι φρεσὶν ἔμπεσε τοῦτο 


πευχαλίμαις ; πῶς dui" ἐθέλεις ὀροθυνέμεν ἄμφω 


κήδε᾽ ἄλαστα λέγουσα; τὰ δ᾽ οὗ νῦν πρῶτα χέχλανται. 


es $ οὐχ ἅλις οἷς ἐλόμεσθα τὸ δεύτατον αἰὲν ἐπ’ ἤἥωμχρ 
; μάλα μέν γε φιλοθρηνής χέ τις εἴη, 
ὅςτις ἀριθμήσειν ἕν ἐφ᾽ ἡμετέροις ἀχέεσσιν 
θαρσοίη" τοιΐςδ᾽ ἐκυρήσαμεν ἐχ θεοῦ αἴσης. 
καὶ δ᾽ αὐτὴν δρόω as, φίλον τέχος, ἀτρύτοισιν 
70 ἄλγεσι μοχθίζουσαν- ἐπιγνώμων δέ τοί εἰμι 
ἄσχαλάαν, ὅτε δή γε καὶ εὐφροσύνης χόρος ἐστίν. 
καί σε μάλ᾽ ἐκπάγλως ἐποδύρομαι ἠδ᾽ ἐλεαίρω, 
οὕνεκεν ἡμετέροιο λυγροῦ μετὰ δαίμονος ἔσχες, 
ὃς θ᾽ ἡμῖν ἐφύπερθε κάρης βαρὺς αἰωρεῖται. 
ἴστω γὰρ Κούρη τε χαὶ εὐέανος Δημήτηρ, 
ἃς χε μέγα βλαφθείς τις ἐχὼν ἐπίορχον ὁμόσσαι 
ϑυςμενέων, μηδέν σε χερειότερον φρεσὶν ἦσιν 
᾿ στέργειν ἣ εἴπερ μοι ὑπὲκ νηδυιόφιν ἦλθες 


neque potest liberis auxiliari; profecto ei ipsi 
prope accedere magnus metus est ad immite monstrum; 


᾿ ita ego infelix mater caram prolem deplorans 


furiosis pedibus per domum multum currebam. 
utinam cum filiis simul mortua et ipsa . 
jacuissem , venenatam in jecore sagittam habens, 


| o Diana mollibus potenter imperans mulieribus : 
: tum nos deploratos suis manibus parentes 
" multis eum muneribus in rogo posuissent communi, 


"m 


et in unam auream urnam osea omnium 


. collecfa sepeliissent ubi primum nati sumus. 
. nunc vero illi Theben juvenum altricem incolunt , 


Aonii campi profundam glebam arantes ; 


: ego vero Tirynthe in aspera urbe Junonis 
multis misera afficior doloribus animo 
, semper equaliter; lacrimarum autem adest mibi ne ull 


quidem cessatio. ] sed maritum video per exiguum tempus 
oculis] domi nostre ; multorum autem ei opus paratum est 
laborum , quos per terram errans et mare 


" gustinet , saxi ille habens animum vel ferri 


durum in pectore; tu vero manas sicut manat aqua 
per noctes lugens et ex Jove dies omnes. 


- alius autem nemo exhilararit me presens 
' Affinium; profecto enim illos aedium paries continet , 
. eL oinnes valde procul ultra pinosuym Isthmum 


-- A ——.-. 


habitant; neque ullus mihi est, ad quem respiciens 
sicut mulier infelix aperire possim carum animurm., 
praeter Pyrrham quidem germanam ; ea vero e£ ipsa 
propter virum suum plus dolet Iphiclum, 
taum filium ; omnium enim miserrimos liberos 
genuisse te deo et viro mortali opinor. 

Slc loquufa est; ei autem largiores lacrime poris 
ad sinum amabilem e palpebris fundebantar, 


. recordanti liberorum et suorum deinde parentum. 


pariter autem lacrimis genas albas rigabat 
Alcmena; graviter autem. heec et ex animo ingemiscens 
verbis prudentibus caram nurum sic alloquuta est : 

o infelix ex liberis, quidnam tibi in mentem incidit boc 
prudentem? quomodo nos vis commovere ambas, 
sefumnas ingentes commemorans? hz autem non nunc 
primum defletze sunt.] an non sufficiunt quibus afficimur 
semper in proximum quemque diem] incidentibus? admo- . 
dum querelarum amicus sit,] quicunque se numeraturum 


: esse unum ad nostros dolores] confida£ : tale sortits sumus 
divinitus fatum.] et sane Ipsam te video, cara filia, immensis 


9 — 


- - t — -—— .,.... o— o —- 


doloribus laborantem ; ignosco vero tibi 


quod doles, quoniam sane etiam Ititis satietas est. 


et te valde vehementer lugeo ac miseror, 

quod nostri funesti particeps fati facta es, 

quod nobis supra caput grave imminet. 

scito enim Proserpina et pulcre vestita Ceres, 

quas mente captus aliquis sponte perjurare possit 
hostium nos/rorum me non minus te in animo meo 


. caram habere quam si mibi subtus ex utero venisses 


MOSCHI IDYLLION V. 


xal μοι τηλυγέτη ἐνὶ δώμασι παρθένος ἧςθα. 


30 οὐδ᾽ αὐτήν γέ νυ πάμπαν ἔολπά σε τοῦτό γε λήθειν. 


τῷ μή μ᾽ ἐξείπης ποτ᾽, ἐμὸν θάλος, ὥς σευ ἀχηδέω, 
μηδ᾽ εἴ x' λυχόμου Νιόδης πυχινώτερα χλαίω». 
οὗ γάρ θην νεμεσητὸν ὑπὲρ τέκνου γοάασθαι 
μητέρι δυςπαθέοντος" ἐπεὶ δέχα μῆνας ἔχαμνον, 
96 πρὶν xal πέρ τ᾽ ἰδέειν μιν, ἐμῷ ὑπὸ ἥπατ᾽ ἔχουσα, 
χαί με πυλάρταο σχεδὸν ἤγαγεν Αἰδωνῆος" 
ὧδέ € δυςτοχέσουσα χαχὰς ὠδῖνας ἀνέτλην. 
νῦν δέ μοι οἴχεται οἷος ἐπ᾽ ἀλλοτρίης νέον ἄθλον 
ἐχτελέων" οὐδ᾽ οἶδα δυςάμμορος, εἴτα μιν αὐτόν 
90 ἐνθάδε νοστήσανθ᾽ ὑποδέξομαι εἴτε xal οὐχί. 
πρὸς δ᾽ ἔτι μ᾽ ἐπτοίησε διὰ γλυχὺν αἷνὸς ὄνειρος 
ὕπνον" δειμαίνω δὲ παλίγχοτον ὄψιν ἰδοῦσα 
ἐχπάγλως, μή μοί τι τέχνοις ἀποθύμιον ἔρξη. 
εἴσατο γάρ μοι ἔχων μαχέλην εὐεργέα χερσίν 
96 παῖς ἐμὸς ἀμφοτέρησι, βίη “Ἡρακληείη. 
τῇ μεγάλην ἔλάχαινε δεδεγμένος ὡς ἐπὶ μισθῷ; 
τάφρον τηλεθάοντος ἐπ᾽ ἐσχατιῇ τινος ἀγροῦ, 
γυμνὸς ἄτερ χλαίνης τε xal εὐμίτροιο χιτῶνος. 
αὐτὰρ ἐπειδὴ παντὸς ἀφίχετο πρὸς τέλος ἔργου, 
τοοκαρτερὸν οἰνοφόροιο πονεύμενος ἔρχος ἀλωῆς, 
ἥτοι 6 λίστρον ἔμελλεν ἐπὶ προύχοντος ἐρείσας 
ἀνδήρου καταδῦναι ἃ xal πάρος εἵματα ἔστο. 
ἐξαπίνης δ᾽ ἀνέλαμψεν ὑπὲρ χαπέτοιο βαθείης 
πῦρ ἄμοτον, περὶ δ᾽ αὐτὸν ἀθέσφατος εἰλεῖτο φλόξ. 
εοδαὐτὰρ ὅγ᾽ αἷὲν ὄπισθε θοοῖς ἄνεάζετο ποσσίν, 
ἐχφυγέειν μεμαὼς ὁλοὸν βέλος Ἡφαίστοιο" 
αἰεὶ δὲ προπάροιθεν ἑοῦ χροὸς ἠύτε γέῤῥον 
νώμασχεν μαχέλην᾽" περὶ δ᾽ ὄμμασιν ἔνθα xoi ἔνθα 
πάπταινεν, μὴ δή μιν ἐπιφλέξη δήιον πῦρ. 
εἰοτῶ μὲν ἀοσσῇσαι λελιημένος, ὥς μοι ἔιχτο, 
ἸΙφιχλέης μεγάθυμος ἐπ᾽ οὔδεϊ χάππεσ᾽ ὄλισθών, 
πρὶν ἐλθεῖν, οὐδ᾽ ὀρθὸς ἀναστῆναι δύνατ᾽ αὖτις, 
ἀλλ᾽ ἀστεμφὲς ἔχεντο, γέρων ὡςεί τ᾽ ἀμενηνός, 
ὄντε χαὶ οὐχ ἐθέλοντα βιήσατο γῆρας ἀτερπές 
ιἰδχαππεσέειν" κεῖται δ᾽ ὅγ᾽ ἐπὶ χθονὸς ἔμπεδον αὕτως, 
εἶςόκε τις χειρός μιν ἀνειρύσση παριόντων, 
αἰδεσθεὶς ὄπιδα προτέρην πολιοῖο γενείου. 
ὡς ἐν γῇ λελίαστο σαχέςπαλος Ἰφιχλείτς" 
αὐτὰρ ἐγὼ χλαίεσχον ἀμηχανόωντας δρῶσα 


εοπαῖδας ἐμούς, μέχρι δή μοι ἀπέσσυτο νήδυμος ὕπνος 


ὀφθαλμῶν, ἠὼς δὲ παραυτίχα φαίνετο δῖα, 

*oia , φίλη, μοι ὄνειρα διὰ φρένας ἐπτοίησαν 

παννυχίη" τὰ δὲ πάντα πρὸς Εὐρυσθῆα τρέποιτο 

otxou ἀφ᾽ ἡμετέροιο, γένοιτο δὲ μάντις ἐχείνῳ 
ελοθυμὸς ἐμός, μηδ᾽ ἄλλο παρὲχ τελέσειέ τι δαίμων. 


EIAYAAION E'. 


Τὰν ἅλα τὰν γλαυχὰν ὅταν ὥνεωος ἀτρέμα βάλλη, 
τὰν φρένα τὰν δειλὰν ἐρεθίζομαι, οὐδ᾽ ἔτι μοι γᾶ 
ἀντὶ qux, ποθίει δὲ ποτὶ πλόον ἅ με γαλάνα. 
ἀλλ᾽ ὅταν ἀχήση πολιὸς βυθός, ἁ δὲ θάλασσα 


«--- 


βὲ mihi sero nata m sedibus vírgo esses. 

neque ipsam te omnino arbitror hoc latere. 

quare ne umquam de me dícas, meum germen, tnihí non 
curam tuiesse,] me si quidem erebrius quam pulcricoma 
Niobe ploro.) non enim profecto vituperabile est propter fi- 
lium lugere matri afflintum; quoniam decem menses laboravi, 
priusquam vel adspicerem eum, meo sub jecore habens, 

et me ad portasmunitaschhabentem prope adduxit Plutonem : 


' sic eum difficulter enixura graves dolores pertulí. 


nunc vero míhi abiit peregre solus novum certamen 
perfecturus; neque scio infelix , utrum eum ipsum 


. huc reducem receptura sim necnb, 


P 
———— — -8, ^ e 


. 4^ «-« — τ᾿ mm 


- - 
*- —- .* 


prieterea etiam me exterruit triste somnium per dulcem . 
somnum ; metuo autem terribili visione conspecta 
vehementer, ne mihi quid liberis injocundum faciat. 

visus est enim mihi tenens ligonem bene factum manibus 
ambabus filius meus , vis Herculea ; 

hoc magnam effodiebat , quasi suscepisset: Aoc opus pacta 
mercede, ] fossam in exírema-parte florentissimi cujusdam. 
agri ,] nudus sine lena et cinctili tunica. 

sed postquam totius pervenerat ad finem operis, 

firmum vitiferes elaborans munimentum eres, 

tum ille defixo ligone in prominente 

labro-fosse induturus erat vestes, quibus ente indutes 
fuerat.) subito autem illuxit supra fossam profundam 


. ignis vehemens, et circa eum ingens volvebatur flamma. 


verum ille semper retro velocibus recedebat pedibus, 


'. effugere cupiens perniciosum telum Vulcani; 


semper autem ante suum corpus velut scutum 


. motabat ligonem ; atque oculis huc illuc 


, cireumgpiciebat , ne eum adureret hoetílis fgnia, 


' huic quidem opem ferre cupiens , ut mihi videbatur, 


Iphiclus magnanimus ín terram cecidit lapsus , 


; priusquam eo venisset, neque rectus resurgere potuit rureus, 
, Sed immotus jacebat, sicut senex imbecillis, 

- quem etiam invitum vi coegit senectus molesta 

- eoncidere; jacet autem ille senex humi sic defixus, 

. donec aliquis manu eum erigat prietereuntium , 

reveritus adspectum senilem cans barbae. 

ita in terra extensus jacuit acutum- vibrans Iphiclus; 

. at ego flebam ope destitutos videns 


.» liberos meos, donec roihi excussus est dulcis somnus 
. culis, et aurora statim apparuit divina. 


talia , o cara, mihi somnia mentem perterruerunt 


, tota nocte; verum omnig ad Eurystheum vertantur 


a domo nostra, fiatque vates illi 
animus meus, neque aliud seorsum efficiat quid deus. 


IDYLLION V. 
Mare cetuleum quando ventos leniter ferit , 
animo-timido sollicitor, neque amplius mihi terra 
est grata, sed allicit ad navigationem me maris tranquillitaa. 


. at quando resonat canum. mare, et unda marina 
"ifl... 


86 MOZKOY EIAYAAION G. Z. 


5 χυρτὸν ἐπαφρίζη,, τὰ δὲ κύματα μαχρὰ μεμήνη, 
ἐς χθόνα παπταίνω xal δένδρεα,, τὰν δ᾽ ἅλα φεύγω, 
γᾶ δέ μοι ἀσπαστὰ χά δάσχιος εὔαδεν ὅλα, 
ἔνθα καὶ ἣν πνεύση πολὺς ὥνεμος ἅ πίτυς ἄδει. 
3 κακὸν 6 γριπεὺς ζώει βίον, ᾧ δόμος ἃ ναῦς. 
. 10 xal πόνος ἐντὶ θάλασσα,, xal ἰχθὺς & πλάνος ἄγρα. 
αὐτὰρ ἐμοὶ γλυχὺς ὕπνος ὑπὸ πλατάνῳ βαθυψύλλῳ, 
xal παγᾶς φιλέοιμι τὸν ἐγγύθεν ἄχον ἀχούειν, 
ἃ τέρπει ψοφέοισα τὸν ἄγριον, οὐχὶ ταράσσει. 


EIAYAAION S*., 


Ἥρατο Πὰν ᾿Ἀχῶς τᾶς γείτονος, ἤρατο δ᾽ "Ayo 
σχιρτατᾶ Σατύρω. Σάτυρος δ᾽ ἐπεμήνατο Λύδαᾳ. 
ὡς 'Aq& τὸν Πᾶνα, τόσον Σάτυρος φλέγεν Ἀχῶ, 
xal Λύδα Σατυρίσχον᾽ ἔρως δ᾽ ἐσμύχετ᾽ ἀμοιθᾶ. 
6 ὅσσον γὰρ τήνων τις ἐμίσεε τὸν φιλέοντα, 

τόσσον δμῶς φιλέων ἐχθαίρετο, πάσχε δ᾽ ἃ ποίει. 
ταῦτα λέγω πᾶσιν τὰ διδάγματα τοῖς ἀνεράστοις" 
στέργετε τοὺς φιλέοντας, ἵν᾽ ἦν φιλέητε φιλῇσθε, 


EIAYAAION Z. 


Ἀλφειός, μετὰ Πῖσαν ἐπὴν χατὰ ποντὸν ὁδεύῃ, 
ἔρχεται εἰς ᾿Αρέθοισαν ᾿ἄγων χοτινηφόρον ὕδωρ, 
ἕδνα φέρων χαλὰ φύλλα xal ἄνθεα καὶ χόνιν ἱράν" 
xai βαθὺς ἐμόαίνει τοῖς χύμασι, τὰν δὲ θάλασσαν 
& γέρθεν ὑποτροχάει, xoà μίγνυται ὕδασιν ὕδωρ" 
ἃ δ᾽ οὐχ οἶδε θάλασσα διερχομένω ποταμοῖο. 
χῶρος δεινοθέτας, χαχομήχανος, αἰνὰ διδάσχων, 
καὶ ποταμὸν διὰ φίλτρον Γἔρως ἐδίδαξε χολυμδῆν. 


EIIITPAMMA. Η΄. 
ΕἸΣ EPQTA ΑΡΟΤΡΙΩΝΤΑ. 


Λαμπάδα θεὶς καὶ τόξα βοηλάτιν εἵλετο ῥάδδον 
οὖλος Ἔρως, πήρην δ᾽ εἶχε κατωμαδίην, 
x«t ζεύξας ταλαεργὸν ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα ταύρων 
ἔσπειρεν Δηοῦς αὔλακα πυροφόρον. 
6 εἶπε δ᾽ ἄνω βλέψας αὐτῷ Διί' πλῆσον ἀρούρας, 
μή σε τὸν Ἑὐρώπης βοῦν ὑπ᾽ ἄροτρα βάλω. 


Θ΄. 
Αἴθε πατήρ μ’ ἐδίδαξε δασύτριχα μῆλα νομεύειν, 


ὥς χεν ὑπὸ πτελέησι χαθήμενος ἢ ὑπὸ πέτραις 
συρίζων καλάμοισιν ἐμὰς τέρπεσχον ἀνίας. 


Ι΄. 
Πιερίδες, φεύγωμεν. ἐυχτιμένην πόλιν ἄλλην 
πατρίδα μαστεύσωμεν' ἀπαγγελέω δ᾽ ἄρα πᾶσιν, 
ὡς ὀλοοὶ χηφῆνες ἐδηλήσαντο μελίσσας. 


incurvata spumat , ac fluctus longe furunt , 

ad terram oculos converto et arbores, mare autem fugio, 
terra vero mihi grata est et opaca silva placet, 

in qua etiam quando spirat vehementior ventus pinus canit. 
profecto miseram piscator agit vitam, cui domus es? navis, 
et labor est mare, et piscis vaga captura. 

at mibi dulcis sit somnus sub platano frondosa , 

et fontis amem propinquum sonum audire, 

qui oblectat strepitu agricolam , non conturbát. 


Lo d 


IDYLLION VI. 


Amabat Pan Echo vicinam , amabat antem Echo 
saltantem Satyrum , Satyrus vero insane deperibat Lydam. 
quantum Echo Panem , tantum Satyrus inflammabat Echo, 


"|.et Lyda Satyrum : amor autem doloribus cruciabatur vi- 
- cissim.] quantum enim illorum quisque oderat amantem, 


tantum simul amans odiosus erat, et patiebatur quze faciebat. 
haec dico omnibus documenta ab amore alienis : 
diligite eos qui vos amant, ut si ametis redamemini. 


IDYLLION VII. 


Alpheus, ubi post Pisam mare ingressus est, 


venit in Arethusam ducens aquam oleastros ferentem , 
dona ferens pulcras frondes floresque et sacrum pulverem; 
et profundus ingreditur sub fluctibus, sub mari autem 
inferius currit , nec aqua aquae miscetur ; 


ceterum mare non sentit transeuntem fluvium. 


puer i//e violentus, mala machinans , dira docens, 
etiam amnem per philtrum Amor docuit mare subire. 


EPIGRAMMA. VI. 
IN AMOREM ARANTEM. 


, Face deposita et arcu boum agitatricem cepit virgam [tem , 


perniciosus Amor, peramque habebat ex humeris dependen- 
etquumjunxisset sub jugo laborum patiens collum taurorum 
consevit Cereris sulcum tritici feracem. 
tum dixit sursum adspiciens ipsi Jovi : imple arva , 
ne te Europe bovem aratro subjiciam. 


IX. 


Utinam pater me docuisset villosas oves pascere, 
quantopere , sub ulmis considens vel sub saxis 
fistula canens, calamis meos delenirem mcoerores ! 


X. 


O Pierides, fugiamus. bene eonditam urbem aliam 
patriam queramus; nuntiabo autem omnibus, 
perniciosos fucos lesisse apes. - 


END 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ 


ΚΑΙ NIKANAPOY ΤᾺ XOZOMENA. 


ΟΡΡΙΑΝΙ ET NICANDRI 


QUAE SUPERSUNT. 


MARCELLI SIDETJE FRAGMENTUM DE PISCIBUS, 
POETA DE VIRIBUS HERBARUM, 


GRECE ET LATINE 
EDIDIT. 


F. S. LEHRS. 
PRJEFATUS EST K. LEHRS. 


σα “«ῇῳΦΦον Ἕν 
p——— ——— Á— )uÍ(——Ü€ 0  a  —((— d ard 
E 


PR/EFATIO. 


Frater meus acerbo fato oppressus (*), cum diem supremum obit, hoc 
alterum Epicorum volumen , cui jam funesto morbo conflictans operam suam . 
impendere non destiterat, pene ad finem perductum atque in typis maximam 
partem reliquit. Et Philen quidem absolvendi subsidiaque, quibus emendatior 
prodit, explicandi curam suscepit Fr. Dübnerus, in eadem, quam viventi et 
vgrotanti prestijerat, amicitia perseverans : de reliqua parte didacticorum 
mihi cessit negotium ut referrem. Faciam id ita ut de Oppiano quidem singu- 
latim recenseam, quibus locis in hac editione a novissima Schneideri disces- 
sum sit, eo modo, quem defunctus ipse in Praefatione ad Quintum et in 
schedis mihi transmissis predicande diligentie testibus preivit. Longe plu- 
rima cui debentur est Arminius Kechly, cujus emendationes ex « Conjectaneis 
in Apollonium et Oppianum » ( Lips. 1838) petitas littera. K significabimus, 
littera L nostras Quaestiones epicas. 


(1) Annum agens tricesimum septimum phthisi succubuit, 13 april. 1843. 


In editione Schneideri In hac edi'ione. In editione Schneideri In hac editione : 
ἃ. 1813. a. 1813. 
CYNEGETICA. v. 461 ἔμμε»᾽ ἄμμιν K. 39. 
L.I v. 16 ἐγὼ ἐγών L. 817. K. 35. v. 523 ἣν el K. 40. 
v. 32 μόθοις πόθοις K. ib. V. 521 ὀνύχεσσι στονύχεασι Hermann. Orph. 
V. 147 καὶ μὴν val μὴν L. 323. | 712. 
v. 164 ὅπα, ὅπα ut χρυερὴν ad ὅπα refe- v. 525 ἀντιάπσειεν ἀντία ceto Lob. Phryn. 586. 
ratur. [,.11 v. 16 βελέεσσιν ἵπποισιν ex plurimis. cf. K. 
v. 197 προκάροιθε πρόπαρ οἵτε K. 36. 41. . 
v. 208 ὡτχαρδαμύχτοι- ἀταρμύχτοισι Bentl. L. 315. v. 130 ὁ δ᾽ ἑόραχε πόν. ὁ δ᾽ ἔδραχεν ἠπύτα πόντος 
σιν τος ἔπειτα Guieti (ex eo quod pluri- 
v. 214 ὑπόπτερον ὑπὲρ τρίδην K. 37. morum libr. est ὁ δ᾽ £67. 
v. 238 μυσῶν μνσέων. αἰπύτα π.), cf. K. 42. 
v. 370 ἀγρευτῇσι ἀγρεντῆρσι ut fere omnes. v. 254 οὐλόμενος οὑλομένων K. 43. 
v. 426 δίενται δίονται plurimorum codd. V. 260 ἐπιτρέψαντε xd- ἐπιθρέξαντε κάρηνον (singul. 
cf. Lobeck. Buttm. 146 !. enva in plurimis libris) K. 43 ?. 
V. 464 ὀσμὴν πρεσδύτει: ὀδμὴν πρεσδεύτειραν. Υ. K. v. 281 πλευρῇσ: θλίδει πλευραῖς (cod. Ven.) θλίθει. 
ραν (id quidem pro 38. v. K. 435. 


πρεσθεύτ. errore typ.). v. 282 Er: ᾿ ἔτι ut alii. 


(2) 454 pro corrupto πανίχνια putes παρ᾽ ἴχνια. Sed pulchram Lobeckii habeo conjecturam : μάλ᾽ ἴχνια, ex v. 480. 
(2) 274 οὐδὲν ἀλενόμενον. Vulgo ἀλενόμενος. Formula hic quod videam aliena aliunde translata vi etur, ut 1V, 209. 
Hic οἶτον ἀλευόμενος reqniras. 

(3) Sed sic certe πάλιν in γόλον mutandum erit. 


Jj 


In editione Schneideri 
ἃ. 1813. 


V. 288 πιχοάων.---χηρῶν 


v. 327 πολλῷ τούτων 


v. 393 θάμδος ἔφυ τόδε, 
θάμδος 

v. 400 ἐν 

v. 403 ὑψόθι 


v. 414 ἦλθες ἐς αἰθέρα ᾿ 
ἔδδεισεν ὃέ σε μαχρὸς 
"Ὄλυμπος 

v. 427 


v. 472. 473. 
v. 481 


V. 541 τονθορύζοντες 


v. 566 ἤδη 
..1}1 v. 37 ἐπιδέδρομεν αἷ- 
γλη 
V. 151 λυγχῶν 
v. 169 τουθορύζωσι 
v. 199 τόχον 


v. 214 μαζῶν 
v. 248 τε 

v. 278 τε 

v. 295 μάλα 


v. 307 χροιὴ δ᾽ ἀργυφέη. 

v. 339 

v, 432 ἀμφὶς 

v. 448 θανάτοιο φίλον, 
ζαμενῇ χόλον, ἰόν. 

v. 459 δὴ τότε δὴ xol 
θηρσὶ πιχρὴν ἐπὶ μῆτιν 
ὑφαίνει 

v. 514 μολόνται᾽ 


L.1IV v. 134 ἀσχαρδαμύχτοι- 

σιν 

V. 177 μεγαθύμων 

V. 229 ἐπέρασσε 

v. 248 χλαυθμνρισμῶν 

v. 253 μέᾶλλε γὰρ ἤδη, 
μέλλεν 

v. 262 ὡραίη ἔλινος 

V. 407 μάλα, πάμπαν 

V. 486 ἐλαφροὶ ῥεῖα ἐπι- 


PRAEFATIO. 


In hac editione : 


φριχαλέων — θηρῶν (θηρῶν 
omnei libri) K. 44. 

πολλὸν (hoc in omnibus li- 
bris) τιθασῶν. K. 44. 


θάμδος, &yv c. 0. 


σὺν Herm, Orph. 731. 

Bucaott L. 309. 

ἦλθες ἐς αἰθέρα δῖον, ἔδεισε 
δὲ μαχρὸς "OX. Gerhard. 
Lect. Ap. 216. 

Post 427 lacnn: signa po- 
sita. K. 45. 

Hi versus transpositi. K. 46. 

Post hunc signum lacune. 
K. 47. 

τονθρύζοντες ut plurimi. cf. 
L. 315. 

ἡ δὴ Κ, 47. 

ἐπιδέξρομε χαίτη Κ. 47. 


λυγρῶν K. 48. 

τονθρύζωσι, cf. supra. 

κόπον Jacobs. Pal. 111 p. 546, 
coll. Hecker, Call. 98. 

patov K. 48. 

xal, cf. Herm. Orph. 712. 

τ K. 49. 

μέλε Lobeckii conj. Pathol. 
249 !. 

1000 δ᾽ ἀργνυφέῃ K. 49. 

Post hunc v. lacuna K. 493, 

ἄχρις K. 49. 

θανάτοιο βέλος, ζαμενῇ χόλον 
ἰοῦ. L. 308. 

δὴ τότε xal θήρης π. cett., 
cf. var. I. 


μολόντες Lob. ap. Buttm. Gr. 
131. 
ἀταρμύχτοισιν, V. T, 208. 


μεγασθενέων Brunckii. 
ἐπέλασσε vetus lectio. 
χλαυθμνγμῶν L. 315. 
μέλλε γάρ, ἥδη μέλλεν ut 
Ballu. 

ὡραίη τ᾽ ἕλινος. cf. L. 317. 
μᾶλα πάμπαν ut priores ", 
ἐλαφροί, ῥεῖα δ᾽ ἐπιθρώσχου- 


θρώσχονσιν σιν &cliol. 
v. 439 ἦν ποτ᾽ ἐλῇς ἣν ἐλάῃς 
HALIEUTICA. 


L.1 v. 24 χλόάουσι 
v. 149 παρὰ μνχὸν 


( 
(2 
(3 
nis indicium. 


ν 


(4) Sed contra stat £lianus IX, 43 : in hoc ca 
kio, v. Paralip. 465. 


(5) Non placebit Lobec 


χλόαι εἰσὶ K. 11. 
παραὶ μυχὸν ut plurimi. 


In editione Schneideri 
8.1813. 


v. 227 ἐπειγομένη 

V. 243 τοίην 

v. 255 αἷμα 

v. 295 

Y. $19 ῥίψει συμφνέες τε 
πάλιν ζωοΐ τε νέμονται 


v. 327 ὃν 

v. 349 πομποί τ᾽ 

V. 414 δὲ Exacta 

v. 432 οὐδέ xtv ὄρνιν 
ὀΐσσεαι, οὐδὲ xsv 
ἰχθὺν 

v. 438 ἰχθύσιν᾽ οἱ δέ θ᾽ 

V. 508 ὁμοῦ γάμῳ εὖ" 
ρατο νίχην. 

v. 559 τῇ Ev 

v. 561 ὅλόον 

v. 778 παλιῤῥοίης τε 

v. 780 σπερχομέτης 


v. 282 ἐξαυτῆς 

L. 1L v.17à230totatv ἐπώνυμος 
Υ. 18 ἔργοις --- ἐπήρατον 
v. 06 7xa 
v. 148 ἐπιτέρπεται 
v. 194 ἔνδον ἐφράσσατο 
v. 206 ἀτεχμάρτοιο 
v. 214 θήρης ἀποπειρή» 

Gato 

v. 257 ἐνεπλήσατο 


v. 262 γηθομένη 


v, 297. ποτ᾽ 
v. 299 οὐδ᾽ ὡς 
v. 306 ἣν 
v. 308 ἐνιπλήξασα 
V. 342 χαλχείῃ ὥςτε πυ» 
ράγρῃ 
V. 357 χόλοι 
v. 377 χόλον 
v. 392 xai ἥμενον 
v. 401 é 
v. 408 ἐνεπλήσατο 
V. 438 μοῦνοι 
V. 450 μνῖαι 
V. 495 νούσῳ, πρῶτον 
v. 599 διεράς τε γονάς" 
v. 606 ποτ᾽ 
V. 653 ἀνέχουσιν 
V. 067 θοῦρος 
V. 678 πόρον 
L. II v. 2 φράζεν 
v. 202 δὲ 
V. 207 ἄχρης 


Addidi unum et alterum ex libris quibusdam recentissimis. 
Memorandum quod de v. 399 dixit Lobeck. Paral. 265, qui pro ὀξυπέτῃσιν mavult ὀξυδελέσσιν. 


(6) V. 670 πολέες. An πρυλέεςἙ Ut hoc usus sit pro prodliatoribus in universum. 
(7) Facilius etiam videtur σπόρον. 


In bac editione : 


ἐπειγομένῃ K. 12. 

τοίων K. 12. 

εἶμα K. 123. 

Post huuc lacuna. K. 13. 4 

ῥίψῃ συμφυέες τε παλινζωοί 
τε πέλονται K. 13. Parlim 
vetus lectio restituta. 

ὃ Rittersh., K. 14. 

πόμπιμοι. 

δέ θ᾽ ἔνασσας" L. 309. 

3 τέ xev ὄρνιν ὀΐσσεαι,, οὐδὲ 
μὲν ἰχθὺν K. 16. 


ἰχθύσιν, οἵδε θ᾽ K. 16. 

ὁμοῦ γάμον εὕρατο νίχῃ. V. 
Κ. 18. 

τῇ δ᾽ ἔνι αἱ libri. v. Σ,. 217. 

ὅπλον L. 308. 

παλιῤῥοίῃσι K. 19 5. 

σπερχομένου ut omnes fere 
libri. cf. K. 19. 

ἐξαῦτις K. 19. 

ἀλλοίων ἐπιήρανος K. 20. 

ἔργων — ἐπίσχοπον K. 20. 

&xa K. ib. 

μέγα τέρπεται ut fere omnes. 

ἔνδοθεν ἐφράσατ᾽, vulgata 

ἀειμάργοιο K. 21. 

Eng? ἔπι πειρήσαιτο K. 22. 


,ἐμπλήσατο, cf. L. 315. 


γηθοσύνη, vulg., v. Peyron. 
79 


xai K. 23. 

ἀλλ᾽ o9 ut libri. K. 23. 

εἰ ex plurimis libris. K. 23. 
ἐνιπρίσασα K. 22. 
χαλκχείῃς ὥστε πυράγρικ 


τέλος K. 24. 

χόλῳ 

χαθήμενον K. 24. 

χε 

ἐμπλήσατο, cf. v, 257. 

οὗτοι K. 17. 

μνίαις K. 24. 

νούσῳ πρῶτον, V. L. 320. 

διερὰς γενεὰς K. 25. 

πρὶν K. 25. 

ἀπέχουσι Rittersh., K. 26. 

ἑταῖρος K. 26 5. 

χορὸν K. 26^. 

φράζοιο vetus lectio. 

δ᾽ ἐν K. 97. 

ἀχτῆς ut libri omnes. cf 
Peyron 79. 


V. 434 ἐν δ᾽ ἄρα τῇσι γεωμορίῃσιν ἐλαύνειν. Potius ἐν δ᾽ ἀρότοισι γεωμορίῃσί τ᾽ ἐλαύνειν. Certe articnlus corruptio- 


pite οἱ item in hoc versu ad verbum prene cum nostro conspirans. 


1n editione Schneideri 
ἃ. 1813. 
v. 266 ἔλειπεν 
v. 272 v ἀΐωσι 
v. 339 ἀγρώσσει — οἱ 


v. 433 ἄσιν 

v. 461 ὅθι 

v. 512 ἐούσης 

Y. 513-15 ἄλλου, ψαῦ- 
σαι μὲν τρομέει, μη- 
τρὸς χόλον, οὐδ᾽ ἀνα- 
δῦναι ἐλδομένη 

L.|V v. 58 τειρόμενον 
V. 109 xai ὕστατον 


V. 193 ἀμφιπεριτρομέων 
v. 331 εἰναλίων ἄδδην 


v. 332 αἵ 
v. 411 ἑσπόμεναι 


PRJEFATIO. 


In hac editione : 


| ἔρυχεν K. 28. 


σμαραγῆς ἀΐσωσι, v. var. ]. 

ἀγρώσσειν — τοι (hoc libri 
quidam) L. 316. 

&avy» Herm. Orph. 711. 

165. 

ἰούσης, Mosqu. 

ἄλλου ψαῦσαι, ἄμα τρομέει 
μητρὸς χόλον ἠδ᾽ ἀναδῦναι 
ἐλπομένη. 


τειρομένου Brunck., K. 31. 

πανύστατον K. 30. 

ἀμφιπεριδρομέων Hermann. 
Orph. 739. 

εἰναλίων μὲν ἄδην ex codd., 
Κ. 30. 

ἄψ K. ib. 

ἐσσύμεναι K. 31. (?) 


(1) 348 ἀχέων. Requiritur potius δαχέων. 


In editione Schneideri 
ἃ. 1813. 


V. 490 χείνῃσιν 
Y. 651 αἰχίῃσιν 
L. V v. 11 ὑπείξομεν 

v. 159 βυσσὸν 

v. 280 πευχεδανὸν στά- 
ζουσ᾽" ἧ δ᾽ ἕλχεσι μι- 
σγομένη ἅλς ἢύτε πυρ’ 
xai ὁλοώτατον ἦψεν 
ὄλεθρον" 

v. 282 βαλεῖ 

v. 285 δίοισιν 


v. 322 αὐτοῖσιν 

v. 942 δλὸς 

V. 394 τάων 

v. 485 ἀνὰ el παρενεί- 
pov 

v. 528 ἐπὶ 

Υ. 534 γηθόσυνοι, χρίμ» 
πτοντες 


lij 
In hac editione : 


x&wijow K. 32. 

&ixijow Fix. in Thes. 

ὑπείχομεν K. 32. 

βύσσαν Lebe spec. 27. 

πευχεδανὸς στάζουσ᾽ " ἡ δ᾽ 
ἔἕλχεσι μίσγεται ἄλμη ἠύτε 
πῦρ, καὶ θηρὶ θοώτατον 
ἦψεν ὄλεθρον. K. 33. L. 
307. 

λάθῃ K. 34. 

δεινοῖσιν ex codd. 

αἱνοῖσιν K. 34. 


,. ἅλις Piersoni '. 
φῳ. 


τὰς δ᾽ οὖν Κ. 34. 

κάρα et ἀναείρων ut Brunck. 
ex codd. 

xai ut fere omnes codd. 

γηθόσυνοι χρίμπτοντες, 


Tantum rara profecto solertia huic scriptori prestitit Arminius Koechly. Haud 
pauca eximia : nonnulla etiam non satis certa jure nunc admissa : quaedam ta- 
men, quz vir egregius tentaverat, haud dubie excludenda erant. E. g. Hal. I, 394 : 


Ἔστι δ᾽ ἀμειλίκτοις ἐνὶ χήτεσιν, ὅσσα xal ἅλμης 


ἐχτὸς ἐπὶ τραφερῆς φυσίζοον ἔρχεται aav. 


Ineptum dicit vir doctissimus : 


« sunt inter cete quot — » requiritque ὥσσα. 


Mihi contra nescio quid importunum sonat illud ἔστιν ἄσσα. Sed hoc utu: est 


meminimus Oppianum scripsisse v. 761: 


Ecc δ᾽ ὅσ᾽ οὔτε γάμοισι φυτεύεται οὗ τε 


γόνοισι τίκτεται αὐτοτέλεστα xai αὐτόῤῥεχτα γένεθλα. — Hal. IT, 613 : 


αἰχυάζων γενέεσσι, παθὼν δ᾽ ἀπετίσατο λώθην. 


Hoc loco παθέων requirit : 


confirmari hoc ex cod. Palat., in quo sit παθῶν, 
et scholiaste Sylburgii , qui ἕνεκα adscripsit. Αἱ  epicorum mos postulat 
παθέων tribus syllabis distractis: nec synizesis in hoc genitivo concessa nisi in 
vocibus aliter hexametro non aptis ut στηθέων, χερδέων, ἀλσέων, οὐρέων Apollon. 11], 
162 : non semper quidem, sed tamen saepius admittuntur ad normam con- 
tractionum aut in arsi aut in ultima thesi. Illud παθέων non magis ferri potest 
quam e. g. quod Gerhardus olim Homero dari voluit (Lectt. Apoll. 112) χειρὸς 
ἕλοῦσ᾽ ' αὐτὴ δὲ βελέων... 

Dubitat V. D. de Hal. Π], v. 17, Ζηνὸς μὲν ῥυτῆρα, Τυφαόνιον δ᾽ ὁλετῆρα * Inso- 
lenter dictum esse Τυφαόνιον ὀλετῆρα : vultque scribi Τυφάωνος δ᾽ δὄλετῆρα : geni- 
tivum magis etiam requiri propter oppositionem. Hoc ultimum infirmum. 
Insolens illud quidem, attamen quizsivere insolentiam poete nostri in adje- 


iv PRJEFATIO. 
ctivorum usu pro genitivis objectivis. Polvpodes, qui arborum amore ducun- 
tur, dixere πόθῳ δενδρήεντι ἕλχεσθαι Hal. IV, 270, qus arbores cum sint ἐλαῖαι, 
eodem modo ἑλαιηρὸς πόθος iis tribuitur, ib. 299. Et 308 σάργοι δ᾽ αἰγείοισι xó- 
θοις ἐπὶ θυμὸν ἔχουσιν, αἰγῶν δ᾽ ἱμείρουσιν. V, 43 κήτειος μόθος, Cyn. IV, 106 θήρειος 
μῶλος. ᾿ἀνδρόμεοι φόνοι Hal. V, 420; θήρη ἰχθυόεσσα 1, 666; ἄγρη ἰχθυόεσσα V, 372. 
Cantus de feris θήρειος ἀοιδὴ Cyn. Il, 158; ὡς ἐφάμην καὶ πρόσθεν dv ἱππαλέησιν ἀοιδαῖς 
ib. IV, 163. Sic, opinor « hordea qui dixit superest ut tritica dicat ». Similiter 
judicamus de emendatione Hal. IV, 4o» : 
Τοῖα μὲν ἐν νεπόδεσσιν ἔρως ἐστήσατ᾽ ἄεθλα, 
τοίαις δ᾽ ἐξαπάτησιν ἐρωυανέεσσιν ὄλοντο. . 
« Insidie, inquit vir doctissimus, quibus capiuntur sargi libidine obcecati 
vix ips: dici poterant ἐρωμανέες » : quare, cuim in codd. Pal. 1 (cum glossemate 
ἔρωσι) Paris. 1 et Mosqu. legatur ἐρωμανίησιν, scribendum arbitratur 
τοίαις δ᾽ ἐξαπάτης (---ταῖις}) ἐν ἐρωμανίησιν ὄλοντο. 
. Nobis id admodum dubitabile cum liberrimum usum adjectivorum in his 
carminibus, minime illo, quod tetigimus, genere contineri reputantibus — nonne 
portentose fere σιδήρειαι ὀδύναι Hal. IV, 548? — tum hunc locum comparantibus, 
qui est in initio libri quarti : ' 
Ἄλλους δ᾽ ἀγρευτῆρσιν ὑπήγαγε ληΐδα θήρης 
ὑγρὸς ἔρως * ὀλοῶν δὲ γάμων, Aor, τ᾽ ἀφροδίτης 
ἠντίασαν, σπεύδοντες £v φιλοτήσιον ἄτην. 
Item I, 546. Quantum enim distat φιλοτήσιος ἄτη, pernicies per amorem con- 
tracta, οἱ ἐξαπάται ἐρωμανέες « insidiae per furias amoris contracte »? ἐξαπάτας 
potius cogitem quas subierunt quam qus iis struuntur. Sed ut ad Τυφαόνιον 
ὀλετῆρα redeam, an recte dicitur correpta prima Τυφάωνος ἢ 
Cyn. II, 414 V. D. emendatio ἦλθες ἐς αἰθέρ᾽, ἔδεισε δ᾽ ὅτ᾽ οἶδέ ce μακρὸς ὄλυμπος 
jam propter versus scabritiem admitti non poterat : sed Gerhardi potior visa. 
Sed quod apud Schneiderum legebatur ἦλθες ἐς αἰθέρα, ἔδδεισεν δέ σε — admonet 
nos (nam de hiatu jam nota ves est) de hac cesura. haudquaquam tolerabili. 
Eam ut Schneiderus hic intulit, sic tulit. vel intulit Cyn. IV, 407 ἀμφίδολος 
μ ἅλα, πάμπαν ἀτυζομένη πεφόρηται. Qui comma illud non habent ex antiquioribus, 
ut Schneider. ipse in priore ed. et Rittershusius, fortasse tamen non recte intel- 
lex erant : quod certe ex Rittershusii interpretatione latina intelligitur. Sed μάλα 
πάμπαν conjungenda sunt : Homerus μάλα πάγχυ, Halieuticorum scriptor μάλα 


πάντες [V, 421 et, qui versus illum struenti obversatus est, 1V, 333 ἀχνύμενοι 


PRAEFATIO. v 
μάλα πάντες ἀολλέες ἐγγὺς ἕπονται. Usus. illo μάλα πάμπαν etiam Quintus V, 505. 
Quod 1, 306 est ἵππων ἄομενα πολλὰ ab aliis scriptum, ab aliis ἵππων ἄρμενα͵ 
πολλὰ neutra ratione intelligi potest, sive deest versus sive alia eget emenda- 
tione (an τοῖα sufficit pro πολλά). IV, 453 μέλλε γὰρ, ἤδη μέλλεν ἀνήμερος ἡ πρὶν 
ἐοῦσα γαῖα φυτηχομέειν editum, non ut in secunda Schneiderus μέλλο γὰρ ἤδη, μέλλεν 
... Qua interpunctioue item opus est in Nonni versu XXI, 51) μίμνε μοι, αὐτόθι; 
μίμνε pro eo, quod nunc legimus, μίμνε μοι αὐτόθι, μίμνε. — IV, 393, θάμδος, ἔφυ 
τόδε θάμθος ἀθέσφατον, non, ut legebatur, θάμόος ἔφυ τόδε, θάμϑος ἀθέσφατον. — 
V , 226 ἔδραμε, xoi θόρεν οὗ τιν᾽ ὀϊσαμένη δόλον εἶναι scite legendo leniendum erit: 
nisi dicas (ego vereor ne non recte) id ad rem rhythmo exprimendam 
quzsitum esse. Quod fortasse ad illud quoque erit qui transferri velit, quod 
restat, lll, 569, κατὰ δ᾽ αὐχένος ὀρθαὶ φρίσσουσι τρίχες, οἷα περισσολόφων πηλήχων. 
Mihi potius querendum videtur an scripserit κατὰ δ' αὐχέν᾽ ἔθειραι φρίσσουσι, τρίχες 
οἷα περισσολόφων αἰζηῶν (cf. v. 335). — False conjecture debetur hzc cesura apud 
Manethonem : πέντε δ᾽ ἄρ᾽ ἀστέρες, οἱ δὴ ἀγαυοτάτου διὰ κύχχου, 1T, 14: ducimur pó- 
tius ad πέντε δ᾽ ἄρ᾽ ἀστέρες αἰὲν ----. 

Hal. 1, 349. Variarum, que feruntur, lectionum sane et propter sensum et 
propter metrum nulla ferri potest, nec πομποί τ᾽ et πομποὶ δ᾽ nec πομποί. Aliud 
tentatum in hac editione. Nam quod Kochly ipse suasit πομπέες, etiamsi sen- 
tentiz satisfieret, jam propter formam rejiciendum erat. Debebat enim πομπῆες. 
Non sane tantum sibi indulsit in hoc genere Oppianus quantum Manethoniani, 
quos decebat vel dedecebat βαφέας I, 80, φθορέας ill, 195, ὑδρέας IV, 481, 
γλυφέας VI, 344, γραμματέας IV, 428, χλιβδανέας T, 80, ἀπαγγελέες T, 2363. Nam 
τοχέων, quod sepius occurrit, τοχέεσσι VI, 99, γονέων 1, 168. 3425; IV, 375, 
γονέας Ilf, 276, non dicemus, quorum τοχέων Hoimericam auctoritatem habuit, 
γονέων mox illi applicatum est, H. Cer. 241: : quibus deinde liberior aditus per- 
rnissus, ut γονέες Callim. Cer. Cal. 73, Mosch. IV, 7, τοχέεσσι Nonn. XXII, 159 
et ipse Nonni imitator Muszus 180. Quintus Smyrnzus, quod meminerim, solis 
utitur coxéov Ill, 206; V, 518. 540; X, 409, τοχέεσσι I, 108. 328; V. 446; VI, 
13; et. ἀριστέες XIT, 38, ἀριστέας XII, 71. 268; XIII, 515 : hoc, ut conjicere 
licet, ex ea, quz apud quosdam ferebatur, lectione 1l. I, 89 ἀτρείδης δὲ yépov- 
τας ἀριστέας (pro ἀολλέας) ἦγεν ἀγχαιῶν. Prater illà unum alterumve preterea ir- 
repsit, maxime ut videtur apud eos, qui heroicos spiritus non sumserunt, 
quorum sunt didactici. Sed vel inter hos parcissimus | reperitur Oppianus : 


vj PR/EFATIO. 

qui, ut his utar, nec vouée; habet vel δελαστρέες, αι Nicander Ther. 48. 70), 
nec qualia Cynegeticorum scriptor γριπέας IV, 259, στιῤδέας 1V, 360, στιθέεσει 
I, 463. Nam ἀτταγέες 11, 47, ἀτταγέων 405 ex eo genere sunt, quod solum sibi 
concessit Halieuticus, bestiarum nomina dico fixa ac fere necessaria et ad pro- 
priorum naturam proxime accedentia. In his autem etiam necessitatis fine 
transgrediebantur. Dixit igitur χεστρέες I. 111, χεστρέα Il, 642; IIT, 193 (7) (xeospis 
fía, ἥες, εῦσι III, 507. 482; II, 644 ; HI, 5233), χαλκέα V, 133, et fortasse eodem 
pertinet ἀνθιέων III, 205. 215. 471; HII, 248. 254 : quamquam nec si quis 
in eodem genere preter regulam genitivum primas dictum putabit, magnopere 
repugnabo. ἀνθιεύς, quod exemplo caret in lexicis, est in glossis vel ut rectius 
dicemus in paraphrasi Halieuticorum , v. ad v. 263. 265. 268. Atque etiam 
si ἀνθιεύς non dictum esset, tamen opinor licuit ei in hanc non dicam de 
clinationem sed in hanc declinationis formam transire in hoc genitivo nisi 
quid liberius admittatur metro excluso : ut quod huic compar est apud Cyne 
geticum ἀτταγέες et ἀτταγέων : nam de nominativo ἀτταγεύς non constat. Magis 
offendit, si quid ix περιουσίας fictum est, ut habemus ἀπαγγελέες Manethonis (nam 
ἀπαγγελεύς dici potuisse quis non dubitabit? προάγγελος Nonno familiare); e 
fortasse eodem pertinet ὀρφέες Marc. Sid. 33: in ὀρφός enim cum suis alii sub- 
stiterunt, ut Oppianus et Árchestratus : si fuit omnino ὀρφεύς nominativus, quem 
nescimus, tamen epicis declinatum invenimus (**). Πομπὸς preter declinationem 
suam formationem πομπῆος fixam et multe usu stabilem habet inde ab Homero: 
πομπῆες Hal. I, 99, Apollon. 1l, 422. Nonnus πομπῆα I, 578; 1V, 212; VIII, 315, 
item πομπὸν sepius a nominativo, qui solus est πομπός IlI, 97 ; V, 588; VI, ἠδ; 
XIII, 1 13. Est enim ex genere eorum, qu:e ex breviore nominativo, qui vel omni 
no dici non potuit vel ab epicis non solitus dici, in longiores formas transeunt. 
Ejus generis dus classes sunt, una eorum, qua in sog transeunt (cf. Lob. Paral. 
334), altera eorum, 48 ex ἧς primae producantur in ἦρος. SiC ὠμηστής, ἥρθῥ, 
de quo dixi Qusest. ep. 306; γενετῆρος, γενετῆρι,. γενετῆρα Hal. 1V, 154; V, 84, 99: 
Cyn. HII, 10, 329. 354. 5. Nominativus γενέτης Cyn. II, 345. 37a, unde γενέται 
ib. 371. Sic apud Nonnum eosdem longiores casus frequenter legimus, sed 
nominativum γενέτης, ut. XLVI, 226. 2395; XLVII, 160. 163. 196. 201. 4t; 
XLVIH, 207 : unde γενέτην XLV, 56; XLVII, 185, γενέταο XLVIT, 249 ; XLVIII. 


() Archestrat. Ath. 314, 307. 
(*) Ille Marcellus uec contractiones vitavit : non tantum σχιαδεῖς v. 10, sed etiam κεστρεῖς 13. 


PRAEFATIO. vij 
215. Item nihil frequentius apud Nonnum quam ναετῆρος cum suis; ut XXIII, 
οὐ; XXIV, 76. 96; XXVI, 69; XXVII, 241. 380. 325. 331 ; XXVIII, 157; XXIX, 
357; XXXI, 177. 247, cet., at nominativum nunquam dixit ναετήρ, sed ναέτης, 
ut XIX, 7o. 79. 185; XXXIX, 313; XXXVII, 152. 322, unde ναέτην XXVII, 110, et 
vaísat , ita enim pro νάσται restituendum XIII, 335. Apud nostros item aliquoties 
ναετῆρες eL ἐνναετῆρες, ἐνναέται Hal. 1I, 628 (ἢ). Τοξευτῆρα Cyn. III, 396 , Arat. 399. 
505. 683, Lith. 493 : τοξευτής Callim. fr. CXXX, Dion. Per. 751, idem Aratus 305, 
546. Sed hec pauca de multis ('*) excitare hac occasione data denuo voluimus, 
quz longe accuratius quam adhuc factum et conquiri et perquiri opus est. Quod 
si quis susceperit, plenum opus aleie habebit dativos pluralis: ὡμηστῆσι apud 
nostros et Apollonium verius videri debebat (Qusst. ep. l. 1.): ναετῆρσι legitur 
Nonn. XXXV, 151; at reliquis locis ναέτησι, v. XXIII, 92; XXXVI, 443; XXXIX, 
205, ἐνναέτησι XLIV, 188. Idem ἐνναέτησι Halieut. V, 469. ἸΤοξευτῆσι lliad. Ψ, 
850. Sic φαρμαχτῆσι Hal. IV, 693, quamquam Juntina tantum et Reg. 1 nititur, 
tulius videtur, quamquam φαρμαχτῆρες dixit II, 483 : φαρμακταῖς IV, 648. Sed 
quod Schneiderus inaltera editione Cyn.I, 370 ex Veneto ἀγρευτῆρσι mutavit in 
ἀγρευτῆσι, parum considerate factum : nam reliquis locis (in his dico scripto- 
ribus) ἀγρευτῆρσι est, Hal. I, 717; IV, 1. 172; V, 150, Cyn. III, 363. 456; IV, 
353 : et nominativus ἀγρευτήρ Hal. IV, 634. 

Sed lubet ponere que ex altero genere in nostris carminibus reperiuntur. 
Et primum ex tertia : φυλαχῆες Cyn. IV, 295, σχυλαχῆος el σχυλαχήων IV, 227; I, 
481. Nam δονακήων calamos scriptorios significans apud Paul. Sil. ep. L recte 
ad δόναξ refertur, verum δοναχῆας Hal. IV, 507 jure, ut in Thesauro factum, ad 
δοναχεύς, cujus certa exempla habeo ex Nonno XXVI, 87. 226; XXVII, 162; 
XXXI, 207 : etenim que ibi leguntur δοναχῆος et δονακῆα aperte non arundinem 
significant, sed arundinetum, quz item significatio ut in Oppiani loco sic apud 
Nonnum percommoda ubi plurali usus est, XXIII, 366; XXXIII, 5; XLIV, 
234, contra δόναξ, δόνακες, ut XXIV, 33. 35; XLVII, 23. — Αἰθιοπήων Cyn. ΠΙ, 
2515 IV, 147. Et ut videtur (v. Dind. Thes.) Γηρυονῆϊ IT, 111 (7), ἡγεμονῆα Cyn. I, 
224; II, 48, et ἡγεμονῇες 11, 30. 229; Hal. I, 16; Il, 542 (Apollon. II, 1194 : ut 


(Ὁ Ναετὴρ Κολοφῶνος Antip. Thess. 24. 

(**) Ex aliis poetis satis memorabile δποχριτῆρες, iambogr. Athen. 563. 

(5) Dubitat Dindorf. schol. Apoll. IV, 1399, Γηρνονεὺς scripsisse : at. certe τῶν τοῦ 1 ηρνονέως 
βοῶν habemus ap. schol. Pind, Nem. IV, 8a. 


viij ^ PRAEFATIO. 

κηδεμονῆες apud eundem et Quintum). Ex secunda notum ἐνιοχῆὰ Cyn., θηροφονῆα 
Cyn. I, 538, ὠοτοχῆες Hal. [, 750. Et eodem referentur ex analogia usuque prz- 
valente ἰχθυδολῆες Cyn. I, 74 (Nic., Callim.)et αἰγονομῆες Hal. IV, 313 (Nic.). De- 
nique πομπῆες, quod jam supra memoratum. Vulgari forme declinationis pri- 
mz quod adjaceat hi nullum habent : et suntminus multa, quamquam priscum 
auctorem habentia illum ἀντιφατῆα : Nonnus in amplo carmine duo exhibet, 
item propria, Δηριαδῆος, ἧι, 7x, cum nominativus ubique sit Δηριάδης (formasex 
regula factas item omnes habet, Δηριάδαο, Ἢν ἣν, ἡ VOG.), et Βορῆος, ἣϊ, ἥα (Arat.) (^5. 
Sed ad hzc delati, moneamus verbo atque caveamus de abnormi forma ἐνηῆες, 
quz legitur Cyn. II, 89, ὅττι βροτοὶ δ᾽ ἐνέπουσιν, ἐνηῆες ἀνέχονται. Hoc esset ut 
δυσαήων (cf. quee nuper cognovimus ταχῆος, τεμένηος Epim. H. 342). At versus 
hoc modo integer non est propter productam ultimam in ἐνηῆες. Vocabulum 
ipsum quamquam in plurimis corruptum fertur in νεηνίαι et νεηνέαι; verum vi- 
detur, forma autem, quam quod videam Belino de Ballu debemus, eo minus certa, 
cum plerique εἰσανέχονται praebeant, quo ferri videaris ad ὅττι βροτοὶ δ᾽ ἐνέπουσιν, 
ἐνηέες οὗς ἀνέχονται. 

Hal. 1], 362 vulgata erat lectio ἀσπασίην ἐπὶ θήρην ὥσσυτο γηθοσύνη vel γηθοσύνῃ : 
Brunckius, cui obtemperavit Schneiderus, ex Par. 1 induxit γηθομένη. Re- 
prehendit factum Peyron p. 79, jure, ut videtur , sed infirmis argumentis, 
quippe ne ex hoc quidem scriptore petitis. Utitur Halieuticorum scriptor 


(*) Thes. « constans apud epicos scriptura est βορέης ». Cyn. IV, 74, scribitur ἐς δὲ Βορῆν. ---- Sed 
cstera Nonni stringemus. Primum notabile Βριαρῆος XXXIX, 291; XLIII, 361. A Callimacho, 
Del. 143. Non dubium quin in propriis et gentiliciis plus libertatis habuerint, quz vix in certas 
classes describi poterunt. Apud Nonnum ex hoc genere preterea qua modo attuli eaque quz 
supra occurrerunt (Γηρυονῆος et Αἰθιοπῇῆα», ἥων ) sunt Αὐσονιήων (Dion.) , Αἰγοκερῆος (quod praeter 
alios Aratus habet per omnes casus, at nominativum Αἰγόχερας idem 286, 5477, Ὑδροχοῆι ( Arat. 
388, idem ---χόοιο et — χόου , nom. χόος 547). Sed hoc transitus fit ad ea, que ordinem faciunt, 
composita cum verbis ut vocalis sit o, partim quorum simplicia sunt in &x, partim quorum non 
sunt : ex his apud Nonnum sunt παιδοφονῆα (Quint.), ἡνιοχῆος cett., ἰχθυδολῆας in Paraphr. In quo 
genere quo quid mayis a substantiva significatione alienum est, eo mihi insolentius accidit (ut 
ὠμοθορῆϊ Nicandri Ther. 739 et ἀριστοπονῆες Manethonis IV, 512, insolentius utcumque quam ὠοτο- 
x7is; eo connexu, quo in Hal. dictum est). Unum non compositum (certe aliud nunc non. memini) 
πομπῆος. Porro in ev (μων) : recurrit apud Nonnum eorum, quorum supra mentio injecta, $ysuo- 
γῆος, ἦι, 7j2, ἧες : accedit δαιτυμονῆι Par., 7j25, ήων. Deinde in a£, quorum ex Nonno nullum notatum 
habeo. Attamen perruperunt hos terminos, uti Jam ab initio, ubi de formatione in ἔος dictum, indi- 
cavimus : nunc trium admonebo : πρεσότες Hesiodi Scut., ὀρταλιχῆα et ἐχιῆες Nicandri. Alex. 228, 
Ther. 133. Nam ἐχιεύς fuisse, significans ἐχίονιον, sinc certa causa sumtum videtur. 


PRJEFATIO. ix 
substantivis in iv» his: primum ex vulgatissimo genere ἀφροσύνη lli, 268, 
εὐφροσύνη IV, 324, σαοφροσύνη ΠῚ, 359 , xaxogposóvn I, 757; Ill, 363, ὁμοφροσύνη 
ter, φιλοφροσύνη quater, ἐπιφροσύνη septies, deinde δαημοσύνη II, 327, ἰδμοσύνη IV, 
607, παλαισμοσύνη IL, 277, 283; IIT, 258, ἀπημοσύνη IL, 647; IV, 418, Xa6posóvn 
II, 130; V, 366, μαργοσύνη V, 51, βριθοσύνη V, 49, γηθοσύνη 1V, 327 : πολλῇ γηθοσύνη 
τε φιλοφροσύνη τε δέχονται. Nam Il, 74 (cf. Lob. Path. 433) ἡ δὲ θοῶς ἀνόρουσε καὶ 
οὐ χραιπνή περ ἐοῦσα Γηθοσύνη, non dubitandum quin γηθοσύνη adjectivum esse volu- 
erit : etenim si hic ei placuit γηθοσύνῃ, cur minus IV, 320, ubi dedit : πάντες 
ὁμαρτῇ Καὶ νωθεῖς περ ἐόντες ἐπειγόμενοι φορέονται Σαργοὶ xai θρώσχουσιν ἐπ᾽ ἀνδύροισι 
θαλάσσης Γηθόσυνοιῦ item V , 300, Δυσμενέας ποτὶ χέρσον ἐπειγόμενοι χαταάγωσι 
Γηθόσυνοι, et reliquis locis, quibus pausa quidem post adjectivum non est, 
quod vix intelligi poterit quid differat : III, 246, 250; V, 291, 3o4, 534; 
qui locus si nihil corruptum est in hoc versu non poterit aliter interpungi 
quam editum est : γηθόσυνοι χρίμπτοντες, ἑὸν χαίροντες ὄλεθρον, 1. e. perniciem sibi 
gaudentes, perniciosum sibi gaudium gaudentes. Denique in pede secundo οὖς 
ὅγε Yn8ócuvog—1V, 296. Adjectivo hoc solo, ut alii, usus Oppianus, Cynegetico- 
rum auctor nec hoc [Nonnus semel XV, 161] et substantivis multo parcius, sed 
in paucis quibusdam exquisitioribus : exhibet enim hac : ἐπιφροσύνη II, 401 ; 
IV, 449, δουλοσύνη IIl, 257, μαχλοσύνη III, 158, 524, θηροσύνη IV , 43, ἀγερμοσύνη 
IV, “δι. (Vocabulo θηροσύνη Nonnus, modicus in vocabulis in óvs exeuntibus, 
non eo tantum loco usus, qui in Thesauro indicatus est XVI, 154, sed prater- 
ea V, 43a; XXIV, 134.) De utriusque carminis discrepantia olim tantum ex- 
promsimus quantum partim ad muniendam rem ipsam satis videbatur par- 
üm ad leges quasdam epici sermonis latius patentes fructuosius. Non desunt. 
alia. Velut id, quod modo casu admoneor : nomina cum παν composita 
uterque amat (*), πανείκελος, πανίλαος, alia, πανεπίκλοπος (^*) : Cynegeticorum 
auctor paulo quidem largius : sed, quod magis insignitum, talia, in quibus 
παν prepositum est adjectivis cum a privativo compositivis, solus : παναμείλιχος, 
παναμείλιχτος, παναπείριτος, παναμείδητος, πανάποτμος, παναάθεσμος. 
Hzc de Oppiano. Nicandrum ininus doctorum hominum curas post Sclinei- 
deri editionem expertum et ipsum haud paulo emendatiorem leges, adhibitis et 


(7) In Manethonianis libri quarti auctor in hoc quoque genere insignis. 

(55) In uno alterove vocabulo Thesaurum inspicienti occurrunt quz notatu digna videantur. Sic 
παμδασιλῆος apud auctorem Halieuticorum esse (I, 78), πανεπίχλοπος non tantum in Cynegeticis II, 
20, sed etiam Hal. 111, 481; IV, 615; πανομοίιος in Cynegeticis III, 89 ; IV, 173. 


x PRAEFATIO. 

Curis Schneideri posterioribus et si quae apte nec nimium incertz erant com 
jecture, ut Lobeckii, Meinekii, Nzkii. Paulo quidem comtiorem ipsum Mar 
cellum Sideten invenies. Sed ad Nicandrum cum descriptam habeam duo: um 
Codicum collationem ex schedis Dietzianis, idoneus videtur hic locus, quo pu 
blici juris fiant. Vellemus tantum eorum pretium esset , quantum in paraphras 
Eutecnii Escurialensis esse intelligimus ex particula, quam idem Dietzius inde 
descripsit (*). Illi igitur Codices Veneti sunt, membranacei, 480. fol. (a) et 477. 
Νίχανδρον τὸν ἄοιδον ἔχει παιήονα βίόλος (b). Contulit cum Schneideri editionibu: 


Ther. 1816. Al. 1792. . 


(7) Descripsit eam particulam, quz primum a Bandinio omissa erat (Ther. 187—258) , deinde 
hanc lacunam ex cod. Laur. suppletam esse illic in librorum penuria non memor. 


——— — Q9 ——— ——— 
p. 3 Φαληρίτης a. σχεδίου xai εὐτελοῦς ὑποστερέσαιο ἃ. 
περὶ ποιητῶν ἃ. b. 23 αὐτοπὸν---Ὦ. 63 ὡς δ᾽ αὕτως (ὥς ---- sch.) ἃ. 
τὴν ἱερωσύνην δεξάμ. ἃ. b. xÀtvaptou 67 ἑρπύλοιο a. b. 
τέλει τοῦ βιδλίου a. b. χαβευν---ῦ. 75 σχυοόωσι ἃ. b. 
ἔστι τόπος ἃ. ξηροῦ 79 χελείαις ἃ. b. 
Δαμαίου a Δημαίον b et in versu | 124 αὐχλέον b. 87 τρίψαις ἃ. sch. 
post. πνοὴν 88 χνυπαίΐην ἃ. b. 
αἰνήσεις ἃ — αἷς b. ἀὐτμὴν b. ἐπιχλωρηΐδα junct. ἃ. b. υἱὲ Salmas 
xatà τὸν Ἀτταλόν ἃ. b. AM. χαθεύδης 90 ἀναίμαχτος xev ἃ. b. 
που om. a. b. Ald. 25 εὔδης b. ux b. 
τευθρανίδη ἃ ---ἣν b. 16 xáp' ἐχλόφον ἃ. 92 ἐν μεθ᾽ (μένθ᾽ b) ἁδροτο--- a. b. 
ᾧ κλῆρον ἃ. b. πέδῳ χινούμενα 99 £v6oova a. b. 
ἴσχων ἃ. b. 27 κινώπετα b. εὑρήσεις: 
ἐπίχλνον ἃ. δασεῖς 100 Gs»; ἃ. δήεις b. recte. 
λυσιδίκης ἃ sol. 18 λασιῶντας b. (Hipp. ὑδερεῶνα- ὃ) 101 νεοσφαγέος ἃ. b. 
ἱπποδάμει᾽ ἐφύτ᾽.---Δ. δαμεῖ ἐφυ---ὐ. ποιμενιχὰς 115 ἐνδαχέεσσιν junct. ἃ. b. 
ἤρετο b. ἀἁμορδαίους b. 119 πλειοτέρη 9€ xat a. b. 
Ρ. ὁ τῶν ἐκεῖσε ἃ. τε om. a. αι 25 ἰαύοι ἃ. sch. 
εἴδη 19 παρεξ a. 27- ὑπνώσσουσα a. b. 
V. 1 μορφὰς b. ὁμαλὸν 28 τύχοις a. b. 
E " λιστρωτὸν b 36 vers. deest a. schol. 
3 κηδέστατςε b. καῶν b τῆς ἅλω 39 óy9zc: schol 
ou ἰωνικόν ἅλω b. 40 ἑνὶ σχύψη, a. sch. 
χκήδεος b. κύουσα 12 ἀνιχλείουσι a. sch 
" 30 xvicxou— xüvtr ἃ. 
6 βάλοι ἃ βάλοις b. συμφύτους χαὶ χαθύγρους τόπους. | 10. ὄρθρους a. sch. 
8 ἀνυγροὺς ἃ. b. hoc accentu ἰάμνους. 46 φάραξ a. φάλαγξ b. 
βάρη 31 φολίδων a. b. Ald. 49 χυχαμὰ a. b. 
9 ἄχϑεα b. 33 ἐνήχυτος ὄρκηξ. 32 δῆγμα ἃ. b. 
^ θερμὴν ὀξεῖαν b. χαχίδὲς à. καχηδὲς b. 
12 τιτυνὶς b. 33 θιδρὴν a. b. 94 δ᾽ ἐχλοάουσα (δὲ y. ? sch.) a. 
ἐπῆλθεν --ἀγιδα as. δὴ χλοάζουσα b. 
14 ἐπέχρα b. 37 καίων ἐγγαγίξα a. b. 956 λεκτύνονται ἃ. sch. 
13 eapíovo: b. 39 &::2:51)5i0 ἃ. 37 ἐκιφριχτήν (sie) a. b. Περὶ ἀστιδο 


18 τνχήσας ἃ. h. ut Ricard. χαρτην ἃ. ἃ ora. 
ἀμολύντων b. 40 xayp:oscoxv ἃ. κακιχρυόεσσαν b 38. 62. 63. 59. 60. 61 hie ordo a. b 
ἀχράντων b. ῥίζαν a. b. 65 ἀπαὶ ῥεθεος a. ἀπὸ ῥέθ--- b. 
uu ἔλαδε 46 ἡ δ᾽ ὕδατι ἃ. 70 αἰγανέγς a. b. 
ἐδράξατο b. βρεχϑεῖσα γρ. ῥανθεῖσα ἃ. mg. 72 ψαφαροῖς ἃ. b. Aid. 
ἰσχυροῦ 17 ὀδμήσαιτο ἃ. 81 ἐπι  χμενὲς junct. a. Ald. 5. 
στιδαροῖο b. 53 yroaxua b. 83 ἐῤῥιζονται a. sch. 
19 ἐν ἄστροις ἀπλαιὲς ἃ. 58 ἀνύσα: a. b. 85 ἐξερεύγεται sch. 
ἀεὶ φανερὸν 61 γὰρ λιδαδεσσι καραύξεται ἃ. scli. 86 ἐμκελάσειεν ἃ. SCh. 
10 ἀείδελον b. 63 ἡ σν γ᾽ a. 7 δῆγαλ ἃ. b. 


190 Περὶ ἰχνεύμονος b. ora. 
91 f μὲν ἃ. 
96 κατοιχιδίοισι ἃ. sch. 
97 πεταύρων ἃ. b. Ald. 
98 τεύξονται ἐπ᾽ lxpi a. b. 
201 deest a. sch. 

4 ἁλιν---«ἃ. b. 

6 χάρην a. sch. 
λιχμήρεος ἃ. sch. 
ἑρπήσταο ἃ. ---ύσταο b. 

209 Περὶ ἐχίδνης ἃ. ora. 
6 


14 Παμμώνια sic ἃ. παμθώ---. 
16 ὀργνόεντα ἃ. 
ἐςπλέον ἃ. 
ὀλκῷ spir. len. semper a. 
23 μηκει a. sch. 
25 ἐφ᾽ x — ἃ. ἐφ᾽ ὀλχέη b. 
27 τετρυμένη ἃ. νμμ--- b. 
28 τεθοωμένος ὁ ξέα. διχρῇ ἃ. sch. 
29 σχωλύπεται a. sch. 
30 ἐπικχλ ύουσιν a 80l. 
34 ἐπιφράσαιο ἃ sol. 
36 τοτὲ δ’ ἄχρους a. b. Ald. 
37 βαρεῖαν &vabíóo— a sol. versus 
disturb. 
39 θαμιναί a. b. 


ὡςεί Sch. 

4ρ0.-«λογες. τὼς εἴτε πυρὶ ἃ. τωσείτε b. 
ult. verb. 
42 ἄτερθεν a. b. 


47 εἴλιγγοις a sol. 
50 δίχει asol. φάρυγγα a. b. 
94 ὀχθαίνων δέμας a sol. (ὠχραίνων l) 
ὁ δ᾽ ἐννοτέων a sol. 
56 μολίέδδου ἃ. b. 
57 ἡἠερόεσσαν. ὅτ᾽ ἃ. σσαν τἄνθεσι b. 
58 Περὶ χεράστον ἃ. 
62 λεπτύνεται ἃ. λεπρύν.---Ὁ. . 
63 ἅμαι τροχιᾷσιν ἃ. ἁμαξοτροχιΐσι b. 
68 ἀχάτῳ. b.rec. Ald. (καμάτω schi.) 
69 ἀήτον ἃ. ἀήταο b. 
74 δῆγμα πέριξ a. b. 
ἐς ὠπὴν ἃ. b. Ald. 
77 ἑνὶ χραύσῃ ἃ 80]. 
79 ivi τρέφεται ἃ. Ald. ἐνιστρέ---- Ὁ. 
82 Περὶ αἱμοῤῥόον ἃ. 
84 ὑπάρπεζον a. Ald. ὑπέρπεζον b. 
87 τέτρνκται ἃ. τέθρυνπται b. Ald. 
90 ζαχραὲς ἃ. ζαχρηὲς b. ex Ald. 
θλιδεῖσα ἃ 50]. (—90—b. Ald." 
302 πηδύεται ἃ. πιδ.-9 Ald. b. 
9 Περὶ αἷμα | ῥοίδος ἃ. mg. 
8 ἀναπρίουσιν ἃ. b. Ald. 
10 αἰνελένη ἃ. ἀνελένη b. 
αἰνελένη Ald. 
κερὶ a. Ald. παρὰ b. 
13 ψαμάθοισιν ἃ. Ald. 
14 ἀποθλιδεῖσα a. b. Ald. 
16 ἀνέχλασε a. ἐνέχλ. b. Ald. 


29 λήρεια ἃ. γήρεια b. AM. 


PRJEFATIO. 


καταιψηχθέντος a. 
χαταψυχθέντος b. Ald. 
331 ῥώονται ἃ 80]. bene. 
33 λεῦχαι τ᾽ ἃ. b. Ald. 
84 Περὶ διψάδος ἃ. 
ἐχίδνης ἃ. 
35 πανροτέρη a. b. 
36 οἷσιν ivi σχίμψῃ ἃ. ἐνισχήψῃ b.Ald. 
338 δήγματι δ᾽ ἐνφλ. a. δήγματι b. 
39 «v sch. [sic] 


44 πρεσδύτατος υἷός a. b. Ald. (---ύστ. 


— Ald.) 
51 γωλέοισι a. Ald. b. 


53 ὃ βρῖθος a. ὁ δὴ βρῖθος δήρ᾽ ἀν. b. 


55 γηραλαῖον ἃ. 
59 Περὶ χερσαΐδρον a. 
66 δήτοι a. b. Ald. 
69 ψαφαρά a. 
72 xai om. (spondiacus) a. b. 
xai Ald. 
73 γλήνεσσιν a. b. (Ald. aua). 
76 ἔρφος a. 
79 ὅτι ἃ. b. 
80 βοῆς τέττιγος a. b. AM. 
84 Περὶ σχυτάλης. 
85 πάχεός τε xai ἃ sol. τοι Ald. 
87 πάχεος ἃ. 
92 ἐπ᾽ ἠελίοιο a. ὑπ᾽ b. 
&x' Ald. 
94 φωλεύει 8. Ὁ.---είει Ald. 
96 Περὶ βασιλίσκον. 


402 μείρωνται ἃ sol. 


φύξῃ a sol. δὲ om. a. b. 
ἡ ἀποῤῥαίουσι a. b. 
5 τείνει 8 80]. 
ὃ αἰγύπτιος a. b. 
9 πελάσσῃ a. 
11 Περὶ óputvov. 
20 ἁρπαδὲς ἃ sol. 
23 γναμπνόμενοι a. . 
24 ἴχνεσι ἃ. 
86 Περὶ δράχοντος. 
41 ἄγραυλος ἃ. ἀγλαυρὸς b: 
εἴδεται ἃ 80]. 
42 τρίστιχοι a. b. 
43 ὑπόθματα ἃ. b. 
44 ἀνθερεῶνα a. b. 


χολοιδάφος a. b. 


50 ὅτ᾽ ἀμδλώσχοντα a sol. 
53 8 a. b. 

59 βύσεται a sol. 

60 βέδληνται ἃ. b. AM. 
63 χεγχρίνεω a. 

65 πολύστροφον ἃ. b. Ald. 
66 af τ᾽ ἐπί a. 

67 aiei a sol. 

68 κατὰ μέσ᾽. ὄμφ. Ald. a. b 
70 ἐπινείσσεται ἃ. (Med.) 
72 94i Σάον a. b. 

73 νομήων ἃ. b. Ald. 

75 καταφλέξῃ — ἀνάγχη a. 


— b. 
76 πάντοθι a. b. Ald. 
79 δεσμοὺς. 
80 χκαμπτῷσι a. 


481 δέδεχτο. 


90 ἕλοπας «s vers. turb. a. 
μνάγρους a. 
91 σὺν θ᾽ ὅσοι a. σὺν 
516 χρειῇ ἃ. 
520 τριόφυλλον ἃ. b. 
21 τρύχοντι a sol. 
23 (mti μὴν εἴχελὸν a sol. 
25 ἀπορεύγεται ἃ 80]. 
26 σπέρμα θ᾽ ἃ 
31 001600 ἃ. 
33 ἑρπύλοιο---ζάδιχκας a. b. 
36 πολλάχι δὲ xal a. δ᾽ ol xai b. 
37 χλυβάτην ἃ. χλύδαστιν b. 
38 ὕδατι ἃ. b. 
x' ἀεὶ ἃ. 
89 πῖνε δέ τ᾽ ἐν τρί — ἃ. πίνειν 
δ᾽ ἐντρ. b. 


κοτυλήῤῥντον ἃ. 
40 ἀλύξειν 8a. b. 


41 ἐσθλόν ἃ sol. 
46 περί ἃ. b. 
47 &vérv — a. b. 
ὃ γαίης a. b. 
49 χάμθαλεν ἃ. 
μετὰ τῆς ἐπιμολῆς Ὁ. 
59 πολὺ χνήμον div. ἃ. πολύχνημον b. 
60 xépaut a. b. 
67 οὐρούρῃσιν ἃ. 
68 εἰλνόεντα a. 
70 λείπει βυθὸν ἃ. b. Ald. 
72 ἄπο προταμών. 
78 ἠὲ νέδροιο a sol. 
ἀπολύμματα a. ἀπὸ λύματι b. 
79 νηδύν᾽ τὸ μὲν ἂρ καλ--- ἃ. b. 
83 πηρῆνα a sol. Ponitur post 86 a. b. 


85 ἄρχευθος a. b. 
σφαῖρα a. b. 


87 ἀλθήσῃ ἃ. 
89 χουλυδάτειαν ἃ. χουλυδότειαν b. 
91 παλαισταγέος τ᾽ οἴνοιο ἃ. 
—é&oc οἴνοιο b. 
95 ἀπὸμ. μέσον a sol. 
601 κέρσαιο a. κέρσεο b. 
3 χύδνην a. 
4 εὐσταθέος a. b. 
7 ὄχθαι a. b. 
13 3ev'Ar— a. 
16 πτερὰ a. b. 
17 σαμψύχον a. b. 
18 δοχαῖες a. 
20 χαναχὴ a. 
26 ἡμνόεντα a. b. 


" ἔσσοι b. 


v 

27 Ἡράκλειον a. 

28 πετόλειον 

29 ctoou6cia. ψύχοιο ἃ ἃ. 

32 doi s B. 

34 κύρδ 

37 τοῖς δὲ τὸ 

38 πετάλειον 8. b. 

39 ἐπεὶ τιτνόν τε ἃ sol. 

41 πορφύρεται ἄνθει a. b. 

43 ἅπαν δραχάδα — 
χραισμεῖν a. 

44 ῥαγάδι ἃ, 

45 Οὐδέ γε ἐρύγγοιο a sol. 


3. 


xij 
647 καὶ om. a. b. 

49 σπεράδος a sol. 

50 &vvíccoto 

52 μίξοις sol. 

54 δήγματ' a. b. φάλαγγας a. 

58 τροχέην (περιφερῇ in ora a). 
60 φιξήλιος a. 

62 χεφαλὴ ἃ. 

64 ἀναίνετο a. 

67 δράχμα a. b. 

δ᾽ ἐν νέχταρι a. 

70 ἀμνκλαίῃσι a. Ald. ---αἰοισι b. 
71 οὖλον ἐποίει θνυ0..-- ἃ sol. 
73 ἐχίδνη a. 

74 ἀφ᾽ ἑχὰς ἃ. 

81 αὕτως δὴ 80]. ἃ. ὃ 
82 παισὶ χίμετλα ἃ 50]. 

85 Φλεγύϊον a sol. 

87 ᾿Αμφιτρνονίδαο a. b. 


EB— 
ἕρνος a. ἕρκος b. 
90 πρόςπαιον a. b. 
ἀγρεύσαις a. εἰς b. 
94 μή τι a. b. 
96 διαχνῆστι a. b. 
97 περὶ Enpoio a. 
98 ἄλλων a. b. 
701 δήγματος --- εἷλας a, b. 
8 οὖρον ἀπηθῆσα πλαδάον εὐέργεϊ a. 
πλαδόων λαέργεϊ b. 
9 διαδρυφὲς a. διατρυφθέν b. 
11 ἀγροτέροιο a. b. 
15 Περὶ λαγγίον ῥωγὸς a. 
σύντω περιφράζοιμι ἃ. 
715-810 incl. desunt b. 
16 βρυχμαῖοι a. 
24 ἐνισκήπτουσα a. 
25 Περὶ ἀστερίον a. 
27 βρίξαντος a. 
28 γούνων δ᾽ ὑπέ--- a. 
29 Περὶ χνανέον. 


47 Περὶ μνυρμηχείον. 

49 πάντοχεν ἃ. 
περιστν γές. 

δὸ δίηνται ἃ. 

56 δῆγμα a. 

57 φλύταιναι 8. 

61 δειπνηστής a. 
παιφάσσοντας a. 

62 ἔγχλοα ἃ. χονίλης a. 

64 τῷ a. Περσεῖος ἃ. 
--ἴχελον ἃ. 

66 χέντρῳδ. 

69 Περὶ σχορπίου. 

73 ἀνδράσι δ᾽ αἷθ..-- ἃ. 

77 γνῖα ἀρ--- ἃ. 

79 ἐμπλάουσα ἄζη. 

86 Περὶ ἑτέρον σχορπίον. 

87 ῥόθον ἃ. 

92 91 hic ordo a. 

92 λευ χὰ (pro λεπτὰ). 
πολυῤῥίζοιο. 

800 799 hic ordo a. 


PRAEFATIO. 


799 παρὰ σχεδόν. 
805 τοῖο βολ---. 
6 βέμόριχος ἃ sol. 
8 σίμόλοιο ἃ. 
9 ἐμμαπέονυσα. 
7 deest a. 
14 νήια θ᾽ ὡς ὑπέρχονται a. 
17 Περὶ σηπός. 
17 ἀλύξαις ἃ. 
20 ἄχμηνος a. b. 
22 μὴν $5 ὅσα a. 
26 εἴ γ᾽ ἔτυμον ἃ. b. 
28 IIspl τρυγόνος. 
29 οὐδ᾽ ἀπαξαλέασθαι, qoo. ἃ sol. 
30 ὀλχάμισιν. 
31 πρέπνοισι a. 
32 τελέθησιν a. τελέθηρσι b. 
88 ἀγχούση ἃ. ---ηἶδα a. b. 
44 σπέρματα. τερμίνθοιο νέον a sol. 
50 χαχροφ-- ἃ sol. 
λιδανώτιδα a sol. 
51 πουλνδάτεια a. b. 
δῦ ἀνυδοίοντες ἃ. 
57 αἰγίλιπος a. b. 
58 ἢ xai ἃ. b. 
67 iyfoí0oucav ἃ. ---ὖθ---Ὦ. 
99 σὺν δὲ ἀχ — a. 
78 σαῶσαι a. b. 
81 σχίλλης a. b. — ola τε a sol. 
85 ἔχλοα ᾧ--- ἃ. 
87 ἃς τρέφει ala ἃ. b. 
89 σχοινῆος στερέος av a sol. 
92 ὁρμήνοιο ἃ. 
95 χλοεροῖο ἃ. 
97 μελιλλώτ. ἃ. 
98 καταψύχονσι ἃ. ἢ. 
99 ἐρευθήεις ἃ. 
ἐρευθιοεὶς b. 
99 λεπτὸν ἀεὶ σπ. a. b. 
901 ὑπόμησον ἃ. 
3 ἀεχούσιον 8. oc b. 
4 )a6ov a. b. 
6 ἤῤῥαξε a. 
16 νύχμα a. b. χατασπέρχει a. 
17 ποτὴν a. b. 
18 βαστάζειν a. μασ--- b. 
19 ἀπολύματα. 
30 τύμμαδι ἃ. (--τι 3) 
35 πεπείθοις ἃ. 
43 ἶσα δὲ a. b. 
44 σπέρματα a. 
χαταχνήθην a. 
45 ἵππειον ἃ. 
47 βάλοισθα a. 
53 ἐφ᾽ αὑαλέοισι ἃ. 
54 ἄμμιγα συμφύρσαιο desunt haec 2 
verba. lacuna a. sunt b. 
57 xai xev "Ὃμήροιο a 80]. 
p. 43 Schneid. cod. a. “Ομηρὸς δὲ 
ὁλοφώνια λέγει. 


ALEXIPHARM. 


| τεύχεα ἃ. τείχεα b. 
4 ζεῖ καί τοι ἃ. 


5 ἑνὶ χριμφθέντα ἃ. junct. b 

6 f; yap ἃ. 

13 ᾿Αχερωνίδες ἃ 80l. 

ἄδον b schol. 
14 εὐδουλ. 
15 χκαταστριφθέντα ἃ. —upü— b 
26 ἔνερθεν χαμμέσον ἃ..--θεν ὑπὲρ μέ- 
σον b. 

32 ἐπ᾽ ἀφρίζοντι ἃ. 
34 νοσσαίην ἃ. b. — χλειτὸν ἃ. sol. 
36 χλύουσι ἃ 80]. μέντοι b. 


μνας 
37 ἠρήμωσεν 8. b. ὕρακας b. 
38 ἐπὶ a sol. 
29 τε om. a. b. 
40 βήσσῃς a 
43 ἔσσεται ἄρχης ἃ 80l. ἄλκαρ b. 
44 ὅδτενευχταρεύτριαι κιῤῥὸν ἃ. 
ὅτε νέχταρ εὔτριδι b. 
45 πέλει a. b. 
46 ἀποχαυλέα a. b. 
47 ἣ χλοεροῦ a. b. 
ὀδεῦσι ἃ 80]. (05—b). 
80 τ᾽ om. a sol. 
51 σιδηρίεσσαν ἃ. 
56 χαδεῖς ἃ sol. 
59 ἴσχεις ἃ. ἴσχοις b. 
62 περιφλυδόοντος à 80]. 
67 νευροῦ a. 
68 πνετίαν ἃ sol. 
71 ἑνὶ ψηθέντα a. éviyn—b. 
74 ἐχθρὰν ἃ. --- ἦν b. - 
75 ψιμμιθίον ἃ. ψιμμυθίον b. 
76 olófjvaxo a sol. 
79 ἐμπάσσεται ἃ 80]. 
80 δ᾽ om. a sol. 
81 ἐπιλλύζων &-—[QAitov b. 
χελλύσσεται ἃ. χελύσσεται b. 
82 κεῖνο ἃ sol. 
ὃ ἃ. b. 
83 ναυτιόεις a. b. 
84 ἄλλην a. b.— δέα βλέπων ἃ sol 
λεύσσων b. 


88 ἠέτι---ὀρέξης a. 


Qt 
91 ῥεῖα φέρεις ἃ 801. πόρον b. 
92 καὶ σὺ δέ γ᾽ ἣ ἃ. ἠδὲ σύ γ᾽ ἢ b. 
95 τέφρην 8. b. 
99 περσήεις ἃ sol. 
102 ἀρούρης a. b. 
4 ὑπαὶ ἃ. b. 
ἔνθα τέμφη ἃ 80]. 
6 ὀπταλέοισιν 8580]. 
9 ἀεὶ καλλείπεται ἃ 80]. 
10 χλιόεντι ἃ sol. 
τῆξον ἃ 80]. 
14 ἀλχέα ἃ sol. 
15 σιτηφάγον ἃ sol. 
25 ἀελπτέα ἃ sol. 


28 ποταμίοισι νάμασιν 8. 


«not νύμφαις b. 
29 ἐν χύδεσι τεύξας ἃ. 
λαιμὸν b. 
30 δειοῦς ἃ. 31 λενκανίην b. 
«αιγνίοις 
32 ὑπαὶ ἃ. ἀθύροισι b. 


34 ἀμμίνδην ἃ. σποράδ --- a. b. 


137 ica. 

βράσσοις a. b. 
40 χενώσεις Vers. turb.a.xsvvocsux b. 
45 ῥίζεα ἃ. b. in quo e in ras. 
46 πόα ἃ sol. 
50 αἴης ἃ. b. 
53 σηραίοισι ἃ. σειραίοιο b 
56 ἐρινέῳ ἃ sol. 
62 τῷ μήτ᾽ ἃ sol. 
66 ἀφρὸν ἐγκεράσαιο ἃ s0l. 

θοῦ ἃ. οἰωνοῦ 
χίφον b. 
68 κακοφθορέα ἃ sol. 
70 θάλονσαν ἃ 80]. 
73 δὴ τὸ πνοαῖς---ἐχθρᾶς a sol. 
75 φιλοργὸς ἃ sol. 
76 ἐμφορέων ἃ. b. 
κείπειρον 
81 ῥνσαλε-.8ἃ. ρνσσ--- b. 
82 θλίδουσι--- ῥιζηδὰ ἃ. 
83 πεμφρα δὼν ἃ sol. 
84 ἐπιῤῥαγέεσι a. b. 
85 κακὰς ἃ: Καλλίμαχος κα χάδι 
σὺν γλώσσῃ ἃ. 
89 ἐμπάζοντες a sol. 
92 ἄχρα δέ τοι Ψύχει ἃ 0l. 
βλέπει ἣ ἕλκει 

93 ἀτύζει ἃ. ἀτίζει b. 
97 ἣὲ χλυστῆρος ἃ. 
99 ἢ δ᾽ αὐχμοῖο a. ἣ δαυχμοῖο b. 


201 μέγα ἃ. μίγα b. 
6 θάλφαι om. a. 
πολλάχι 


15 δαχθόμενος ἃ. δηθάχι b. 


α 
18 λειοφόρουσι ἃ. λειο--- b. 
19 γλώσσῃ a. b. 
21 βρυχανάαται ἃ. βραυχανάαται b. 
22 ὡρηδόν a. 
24 πολυπλέχτοισι πιέξας a. 
πιέσας b. 

2€ βιασάμε--- a. b. 
36 iv ào)) — ἃ. ἄλις xad à— b. 
38 iv ὁμηρ--- ἃ. βάλοιο φυνομήρεα b. 
39 σύγε $05. ἃ sol. ῥοδέοι: a a. 
41 δέ xs a.b. 
42 ἴηλαι a. ἰῆλαι b. 
43 ἔχον ἃ sol. 

& 


46 τὰ δὲ ἃ. τὸ δὲ b. 
47 δ᾽ ὑποσήπεται 2580l. ὕδρης a. 
Ὦ.--ἰβόσχεται b. 
50 κεῖνοποτὸν δέξηταιϑ sol. --παρὰ ἃ. 
οὗ x lac. χείλη b. 
56 ἄναρεπτό-- ἃ. Ὁ ἀναρευγόμενον 
8C 


63 ἐρύξει a. b. 


οι 
64 ἁρήξει ἃ. 
67 κολούσαις ἃ 80]. 
69 καστηνοῦ ἃ. b. — ταχυφλ--- ἃ. 

δασνυφλ-.--- b. 
70 νειραίαν ἃ. b. 
73 Πρ. κλοπὴν ἀν. φώρης a. b. 
ῖ 


75 εὐφήμον 8. ἡ b. 


PRAEFATIO. 


277 μίγδην ἃ, 
χορπίον ἀμμίγδην (hoc in ras.) b. 
78 ἐπὶ στ--- ἃ 
87 ὄγμῳ ἃ sol. 
88 δ᾽ iv Beov— ἃ. b. 
89 τότε δ᾽ a. b. 
94 αἰχμήτοισιν a sol. 
ὄρταλις a. b. 
96 deest a. 
300 xai δ᾽ ἀπὸ ῥη--- ἃ. 
δητίνης b. 
3 ἀπαιαζ.-.-- a sol 
4 οἴῃ a sol. 
6 ἀναμέργεο a. 
7 ἄπο a. b. 
9 ἄλλοτ᾽ ὄλιζον ἀποτμ---- ἃ. b. 
22 χατεχθέος a sol. 
25 τότε δ᾽ àv σύ. b. 
33 xai τὲ ΠῊ Y — ἃ sol. 
34 διαθρύψας a sol. 
ἑστηνῖαν a. b, 
35 ἀπαλγό--- a. 
38 ἐμόριχθ.--- a. 


42 ἀμφυσγετὸς a. 
vro a. ] 
44 δαμάλαις ἃ 80]. 
45 θηρᾷν ἃ. 
πίμπραται ἐσχατίῃσιν ὅταν καυλεῖα 
φάγωσιν b. 
47 εὐχραδέης a. b. 


50 πορέειν) πυρετῶν ἃ. πορέειν b. 
58 μυρσίνης ἃ. μυρτήνης b. 
96 xai θαλῇ ἃ. ἐμπαλοίατο ἃ. 


$n)! b. 
58 oda ca a s0l. 
60 πόσεος a sol. 
61 & a. b. 
63 ἐπιγνάψαιο a. στρεδλὸν b. 
67 Oxo σύρεο ἃ. b. 
70 δὲ θρύπτειραν a. b. κονίλην a. b. 
74 μίνθας a sol. 
76 φράζεο a. 
78 τῷ δ᾽ ἤδηλ — a. b. 
80 μὲν yàp [δαῖτ᾽ &nep— a sol. 
87 νηδύων a b. 
86 ῥεῖ yov a sol. 
87 φιαρῷ πνρὶ a sol. 
90 ῥόχθῃσι ἃ sol. 
αἰγιαλοὺς sch. 
91 &yuoU a. 
400 δὲ deest a. 
4 πρηόνες 8, b. 
5 εὕτριβὲς alvuco δ᾽ a. b. 
6 ΐειδα ἃ sol. 
10 deest a. b. 
11 θάλψεις ἃ sol. 
ἄχυρα 
12 5i Ὁ 
Post 12 sequitur 10 a. b. 
20 χαχανθήσαντας a sol. 
23 τῷ δ᾽ ὅτε μὲν χαθ᾽--- ἃ 80]. 
24 σιταγόνον ἃ. σιτηγόνον b 
45 εὐχαμποῖς ἃ sol. 


ω 

28 ὡμόδροτον ἃ. ἢ. φύλλα τ᾽ a. 
ελ 

ἀμέρξας b. 


—-- wl oa «“ 


xiij 
430 νάπειαν ἃ. b. 


31 γαθυλλίδας a. γαθ.- b. 
. 9 αὐτὴν ἃ sol. 
33 σὺ δὲ a sol. 
34 dxoav a sol. 
43 ὅσσα a sol. 
45 διαθρύπτοιο ἃ. b. 
46 ὑμμηττιδος ἃ 80l. 
48 ἐχτήσαντο a sol. 
49 θαλάμους a. b. 
51 ποδὶ θῦμα a aol. 
52 εὔτριχι λίνῳ a. b. 
53 χαλινοῖς a. b. 
δά χεκορεσμένοι a soi. 
57 μαλάσσων ἃ. παλ--- b. 
62 δ᾽ om. a sol. ἐμδάλλεο a sol. 
63 ἐπαιονάασθα: a. b. λοντροῖς a. 
λοετροῖς b. 
65 εἰ δήεις a. 
χκαχοφθορέα a sol. 
69 καὶ ἀπλύντων 8. ἀῤῥύπων b. 
λεπὶς a sol. 
^ μὴν ὑπὸ στλίγγεσιν a sol. 
θριξὶ sch. 
--αἰσσιν b 
73 ἀγρώστερος a sol. 
74 ἐπίχλοος a. b. 
77 πίμπραντ᾽ * ἀμφὶ a 80]. 
78 χοιλιδιόωντος ἃ 80]. 
79 ὀλιγοτέρη ἃ. b. 
88 τῶν μὲν a. b. φοινήεσσαν a. b. 
91 αἰγινῆτιν ὅσαι τὰ σχληρέα a. 
94 ὥςπερ νοττεύουσαν ἃ. ὡςπερεὶ 
νοττεύουσαν b 
99 προὔτυχε ἃ sol. 
907 πύλαισιν ἃ 80]. 
11 xai σὺ ποτ᾽ a. b. 
13 χρυσταίλοιο a. --ἄλοιο b. 
17 ἐν πνρὶ ἃ. b. 
20 μίξει ἃ. 
23 ἐπιφωλ-- a. b. 
23 κεῖνο ποτὸν a. b. 
ῥυδέουσι a. p' ἰδέουση b. (sic , de- 
leto o ante 0). 
27 σπειρώδη a. b. 
29 —nóta; a. 
31 πυρίτιδα ἃ. — δι b. 


" 

33 σίνηπι a. σίνηπι b. 
36 x7pav ἃ. 

Post 36 sequitur 50 a. b. 
57 ἐπιτροχόωσιν a. b. 
58 στάζονσαι δαιου--- ἃ sol. 
59 δάχρνα μέρξας ἃ. —v ἀμόρξας b 
62 καθεψιήσειας a. b. 

ὅσους ἑψήσατο a sol. 
66 ἀέοντα a sol. 
68 θριδρὰ a sol. 

569 om. aet uncis inclusus est solus. 
In b. duo versus incipientes 
ab ἀλδαίνει 

72 κντησινόμον a. b. 
— ἀχάχητοι ἃ 80l. 
73 ἔθηχαν a sol. 
74 ipu fec a 80]. 
ἀπ᾽ οὐνόσφισε a. b. 
75 παρετείνατο ἃ. — to b. 


xiv PRJEFATIO. 


577 ἣ ῥνγγίδας a. b. 613 μολίδδῳ εἰδύνατο ἃ. 539 σοι ἃ. b. ---τεᾶς a sol. 
82 ἔρσιν ἃ 80]. --- δου εἰδάνατο b. 40 ἱμδρασίας μούνης 80]. ἃ. 
94 θαμινότεροι ἃ. ---μινώτεροι ἢ. 18 ὦ θ᾽ ὑπὸ a. b. 41 ἠερέθησαν ἃ. ἠρέθισαν b. 
98 πελάζεις ἃ sol. ᾿ 41 οἴνω δ᾽ ἐντρίψαιο ἃ. b. 45 λειήνας a. b. 
99 ἐναλθῆ a. b. 43 xutivoto a. b. o C 
601 αὖ ξηρῶν ἃ sol. 25 ---χλαύτοιο ἃ. b. 40 πόμα ἃ. πόμα b. 
κόψας a. b. 27 —of» ἃ. 80]. παρὰ yp. a. b. τότε γὰρ a. b. 
604 φιλοζώοιο ἃ. b. 28 ἴσθμια καὶ φάρνγγος a. b. ἧχε πίησθα a sol. 

7 ἀλγυνόεσσα ἃ 80]. Post 628 sequitur 537-49 a. b. Post 49 duo versus postremi a. b. 
11 ἄνδρας ἀπροςφά. ἐνιπλήσσων a. b. | 537 ἐγχάτθ᾽ — a. b. Subscr. b. ἐγράφη Νίχανδρος χειρὶ 
1 τῶν γ᾽ οὔρων ἃ. b. οὐ μὴν b. α πέτρου ταπεινοῦ. 

38 μύκητος 8. --ος b. 

^ Regimontii, mense Septembri MDCCCXLIII. 

K. LEHRS. 


IO 


$0 


OIIIHIANOY 


KYNHLTETIKON 


ΒΙΒΛΙΟΝ IIPQTON. 


Σοὶ, Máxap, ἀείδω, γαίης ἐρικυδὲς ἔρεισμα, 
φέγγος ἐνυαλίων πολυήρατον Αἰνεαδάων, 
Αὐσονίου Ζηνὸς γλυχερὸν θάλος, ᾿Αντωνίνε" 
τὸν μεγάλη μεγάλῳ φιτύσατο Δόμνα Σεδήρῳ 
ὀλθίῳ εὐνηθεῖσα, x«l ὄλθιον ὠδίνασα, 
νύμφη ἀριστοπόσεια, λεχὼ δέ τε καλλιτόχεια, 
Ἀσσυρίη Κυθέρεια, xal οὐ λείπουσα Σελήνη, 
οὐδὲν ἀφαυρότερον Ζηνὸς Κρονίδαο γενέθλης: 
εὐμενέοι Τιτὰν Φαέθων καὶ Φοῖδος Ἀπόλλων. 
Τῷ ῥα πατὴρ χρατερῇσι πονησάμενος παλάμησι 
δῶχεν ἔχειν πᾶσαν τραφερὴν, πᾶσαν δὲ xat δγρήν. 
Σοὶ μὲν γὰρ θαλέθουσα χύει πάνδωρος ἄρουρα, 
χαὶ πάλιν εὐδιόωσα τρέφει χλυτὰ φῦλα θάλασσα' 
σοὶ δέ τε πάντα νάουσιν ἀπ᾿ Ὦχεανοῖο ῥέεθρα, 
φαιδρά τε μειδιόωσα θέει χλυτὸς "Hotyéveta. 

'Tovyào ἐγὼν ἔραμαι θήρης κλυτὰ δήνε᾽ ἀεῖσαι. 
Τοῦτό με Καλλιόπη χέλεται, τοῦτ᾽ Ἄρτεμις αὐτή. 
"ExAvov, 7j θέμις ἐστὶ, θεείης ἔχλυον ἠχῆς, 
xal θεὸν ἠμείφθην' πρώτη δέ με τοιάδ᾽ ἔνισπεν" 
A. Ἔγρεο, xal τρηχεῖαν ἐπιστείδωμεν ἀταρπὸν, 
τὴν μερόπων οὔπω τις Éric ἐκάτησεν ἀοιδαῖς. [νᾷς, 
O. Ἴλαθι, πότνια δῖα, τὰ δ᾽ ἐν φρεσὶ σῇσι μενοι- 
ἄμμες δφ᾽ ἡμετέρη μεροπηΐδι λέξομεν ἠχῇ. 

A. Οὐχ ἐθέλω τριετῇ σε τανῦν ὀρίδαχχον ἀείδειν, 
οὗ χορὸν ᾿Αονίου παρὰ βένθεσιν "Acwmoto. [σῦλα" 
O. Λείψομεν, ὡς χέλεαι, τὰ Σαθάζια νύχτερα θύ- 
δηθάχις ἀμφεχόρευσα Θυωναίῳ Διονύσῳ. 

Α. Μὴ γένος ἡρώων εἴπῃς, μὴ ναυτίλον Ἀργὼ, 
μηδὲ μόθους μερόπων, μή μοι βροτολοιγὸν ἀείδης. 
Ο. Οὐχ ἐρέω πολέμους, οὐκ Ἄρεος ἔργα κάχιστα" 
ἐφρασάμην Πάρθων τε δύας xol Κτησιφόωντα. 
A. Ἀμφὶ πόθοις ὀλοοῖσιν ἀχὴν ἔχε, λεῖπέ τε χεστούς’ 
ἐχθαίρω τὰ λέγουσιν ἀθύρματα ποντογενείης. 

Ο. Ἐχλύομέν σε, Μάχαιρα, γάμων ἀμύητον ἐοῦσαν. 
Α. Μέλπε μόθους θηρῶν τε xal ἀνδρῶν ἀγρευτήρων" 
μέλπε γένη σχυλάχων τε xal ἵππων αἰόλα φῦλα" 
βουλὰς ὠχυνόους,͵ στιδίης ἐὐχερδέος ἔργα" 

ἔχθεά μοι θήρεια λέγειν, φιλότητας ἀείδειν, 

καὶ θαλάμους ἐν ὄρεσσιν ἀδαχρύτοιο χυθείρης, 

καὶ τοχετοὺς ἐνὶ θηρσὶν ἀμαιεύτοιο λοχείης. 

* Τοῖαι συνθεσίαι “ηνὸς μεγάλοιο θυγατρός. 
"ExAvov, ἀείδω" βάλλοιμι δ᾽ ἐπίσχοπον ἠχήν. 
"AX σύ γ᾽, ἀντολίηθεν ἐπ᾽ ὠχεανὸν βασιλεύων, 
εὔδιον ἀμόροσίησιν ὅπ’ ὀφρύσι σῇσι γεγηθὼς, 


ὦ Ξεξιτερὴν ὀπάσαιο πανίλαον, ὀλθοδότειραν 


OPPIANI 


DE VENATIONE 
| LIBER PRIMUS. 


Tibi, o beate, cano, terree inclytum fulcrum, 
lumen bellicosorum amabile Aneadarum, 
Ausonii Jovis dulce germen , Antonine : 
quem magna magno peperit Domna Severo, 
beato nupta, et beatum enixa, 
sponsa optimi-mariti , puerperaque formosi-filii, 
Assyria Venus, et non delinquens Luna, 
nulla-parte deteriorem Jovis Saturnid:ze sobole : 
(propitii ese, Titan Phaethon et Pha»be Apollo.) 
Cui quidem pater validis subactam manibus 
dedit habere universam terram , universum adeo mare ; 
Tibi namque florida parturit alma tellus , 
itemque tranquillum nutrit inclyta genera mare ; 
tibique omnia fluunt ab Oceano flumina, 
leeteque ridens currit insignis Aurora.. 

Itaque ego aveo venationis nobiles artes canere. 
Hoc mihi Calliope imperat, hoc Diana ipsa. 
Audivi , uti fas est, divinam audivi vocem, 
et dese respondi : prior vero me talibus allocuta est : 
D. Surge, et asperam ingrediamur viam, 
quam hominum nondum quisquam trivit carminibus. 
O. Fave, o veneranda Diva; qus& apud animum tuum cogitas , 
€a nos nostra humana eloquemur oratione. 
D. Nolo trietericum te nunc montanum-Bacchum canere , 
nolo choreas Boeotici ad fluenta Asopi. 
O. Missa-faciemus, ut jubes, Sabazia nocturna sacrá ; 
sz:epenumero cboreas-duxi-circa Semeles-filium Bacchum. 
D. Ne genus heroum dicas, ne nauticam Argo, 
neve pugnas hominum, ne mihi homicidam (Martem) canas. 
O. Non dicam bella, non Martis opera pessima; 
novi Parthorumque strages et Ctesiphontem. 
D. De amoribus funestis taceto, et relinque cestos (amores) ; 
odi, quz vocant ludicra ponto-generatze ( Veneris). 
O. Audivimus te, Diva, nuptiarum expertem esse. 
D. Cane certamina et ferarum et venatorum ; 
cane genera canum , et equorum varia genera, 
vaframenta solertia, indaginis lucros: opera; 
inimicitias mihi ferinas dicito, amores canito, 


| et conjugia in montibus lacrimarum-expertís Veneris, 
| et partus inter feras obstetrice-carentis nixus. 


Talia mandata erant Jovis magni filiz. 
Audivi, cano. Utinam vero jaculer scopum-ferientem vocem. 
At ti, qui ab Oriente ad-usque Oceanum regnas, 
serenum ambrosiis superciliis tuis renidens, 
dextram przbeas clementem , munifica 


ΙΝ] 


Ξ 


78 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ A. | 


γαίῃ καὶ πολίεσσι, καὶ εὐθήροισιν ἀοιδαῖς. 
Τριχθαδίην θήρην θεὸς ὥπασεν ἀνθρώποισιν, 

“λερίην χθονίην τε καὶ εἰναλίην ἐρατεινήν' 

ἀλλ᾽ οὐχ ἶσος ἄεθλος" ἐπεὶ πόθεν ἶσα τέτυχται, 

ἰχθὺν ἀσπαίροντα βυθῶν ἀπομηρύσασθαι 

xdl ταναοὺς ὄρνιθας ἀπ᾽ ἠέρος εἰρύσασθαι, 

ἣ θηρσὶ φονίοισιν ἐν οὔρεσι δηρίσασθαι! 

Οὐ μὲν dp οὐδ᾽ ἁλιῆϊ, καὶ οὖχ, xoc, ἱξευτῇρι 

ἄγρη νόσφι πόνοιο" πόνῳ δ᾽ ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ 

μούνη, xal φόνος οὔτις" ἀναίμαχτοι δὲ πέλονται. 

Ἤτοι 6 μὲν πέτρῃσιν ἐφήμενος ἀγχιάλοισι. 

γυραλέοις δονάχεσσι καὶ ἀγχίστροισι δαφοινοῖς 

ἄτρομος ἀσπαλιεὺς ἐπεδήσατο δαίδαλον ἰχθύν" 

τερπωλὴ δ᾽, ὅτε χαλχοῦ ὑπαὶ γενύεσσι τορήσας 

ὕψι μάλα θρώσχοντα βυθῶν ὕπερ ἀσπαίροντα 

εἰνάλιον φορέῃσι δι᾿ ἠέρος ὀρχηστῆρα. 

Ναὶ μὴν ἰξευτῆρι πόνος γλυχύς" 7 γὰρ ἐπ’ ἄγρην 

οὖχ ἄορ, οὐ δρεπάνην, o0 χάλχεα δοῦρα φέρονται, 

ἄλλ᾽ αὐτοῖς ἐπὶ δρυμὰ συνέμπορος ἕσπετο χίρχος, 

χαὶ δολιχαὶ θώμιγγες, ὅγρός τε μελίχροος ἰξὸς, 

οἵ τε διηερίην δόναχες πατέουσιν ἀταρπόν. 

Τίς τάδε τολμήσειεν ἀείδειν ἰσοτάλαντα: 

ἢ βασιλῆϊ λέοντι τίς αἰετὸν ἀντιδάλοιτο: 

ἰῷ πορδαλίων δὲ τίς ἂν μύραιναν ἐΐσχοι; 

ἢ θῶας χίρχοις, ἢ ῥινοχέρωτας £y (vot; 

ἢ λάρον αἰγάγροις, ἢ κήτεα πάντ᾽ ἐλέφαντι; 

Θηρητῆρε λύχους ὄλεσαν, θύννους ἁλιῆες" 

ἀγρευτῆρες ὄϊς, τρήρωνας ἕλον GovaxTisc: 

ἄρχτον ἐπαχτῆρες, xal μορμύλον ἀσπαλιῇῆες: 

τίγριν δ᾽ ἱππῆες, καὶ τριγλίδας ἰχθυδολῇες" 

χάπριον ἰχνευτῆρες, ἀηδόνας ἰξευτῆρες. 

Ἀλλὰ σύ μοι, Νηρεῦ, καὶ δαίμονες Ἀμφιτρίτης, 

ἠδὲ φιλορνίθων Δρνάδων χορὸς, ἵλήχοιτε: 


“δὴ γὰρ ἐπιστροφάδην με φίλαι καλέουσιν ἀοιδαί: 


δαίμοσι θηροφόνοισι παλίντροπος ἔρχομ᾽ ἀείσων. 
Πρῶτα μὲν αἰζηοὶ μή μοι μάλα πίονες ἔστων’ 

ἦ γάρ τοι σχοπέλοισι θορεῖν μὲν ὑπείροχον ἵππον 

χρειὼ ἀναγκαίη, χρειὼ δ᾽ ἄρα τάφρον ἁλέσθαι. 

Δηθάχι δ᾽ ἐν δρυμοῖσιν ἀνάγχη θῆρα δίεσθαι 

ποσσὶν ἐλαφρίζοντα xal εὐφόρτοις μελέεσσι. 

Τῷ μὴ πιαλέοι θήρης ἐπὶ μῶλον ἴοιεν, 

μηδ᾽ ἔτι λεπταλέοι" xal γάρ ποτε δηρίσασθαι 

θηρσὶν ἐνυαλίοισι χρεὼ πολυαγρέα φῶτα. 

Τοὔνεχά μοι δέμας ὧδε χερασσάμενοι φορέοιεν, 

ἀμφότερον χραιπνόν τε θέειν σθεναρόν τε μάχεσθαι, 

Καὶ δ᾽ ἄρα δεξιτερῇ μὲν ἐπιχραδάοιεν ἄχοντας 

ἀμφιδύμους, ταναοὺς, δρεπάνην δ᾽ ἐπὶ μεσσόθι ζώνης: 

xal γὰρ χαὶ θήρεσσι πικρὸν φόνον ἐντύνοιντο, 

καί τε χαχῶν φορέοιεν ἀλεξητήρια φωτῶν. 

Λαιῇ δὲ πεζὸς μὲν ἄγοι χύνας, ἱππελάτης δὲ 

ἵππων ἰθύνειε χυδερνητῆρα χαλινόν. 

Εὐσταλέως δὲ χιτῶνα xol εἰς ἐπιγουνίδα πήξας 

ἑλχέσθω,, σφίγγοιτο δ᾽ ἐπημοιδοῖς τελαμῶσι. 

Αὐχένος αὖθ᾽ ἑχάτερθε παρήορον ἐκ παλαμάων 


terrie et urbibus, etiam venatorils carminibus. | 
Triplicem venationem Deus largitus-est hominibus , 

aeriam , terrestremque et marinam jucundam. 

Verum non es/ tequalis labor. Nam quo-pacto paria essent. 

piscem palpitantem de-gurgitibus protrahere, 

et extensas aves ex aere capere, 

aut cum-feris trucibus in montibus decertare ! 

Verumtamen neque piscatori , neque, revera , aucupi 

venatio es/ absque labore; labori autem eimul voluptas co- 

mitatur] sola , et czedes nulla; incruentae vero sunt. 

Nimirum scopulis insidens litoralibus, 

curvís arundinibus et hamis cruentis 

intrepidus piscator ligat deedalum piscem; 

voluptas autem es! , cum ferri super genis (hamo) confixum 

alte admodum salientem super profunda, palpitantem , 

marinum rapit per aerem saltatorem (piscem). 

Certe etiam aucupi labor jucundus est ; profecto enim ad ve- 

nationem] non ensem, non falcem, non zenea venabula ferunt , 

sed ipsos in silvas comes sequitur accipiter, 

et longi laquei, humidumque et flavum viscum, 

quaque per-aeriam arundines ambulant viam. 

Quis heec ausit canere mqualia, 

aut regi leoni quis aquilam componat , 

cum veneno autem pardorum quis murzenam contendat , 

aut thoes cum-accipitribus, aut rbinoceroles cam-echimis, 

aut larum cum-caprisssilvestribus , aut cete omnia cum cle- 

phante?] Venatores lupos perimunt, thunnos eutem piscato- 

res,] captores oves , columbas capiunt qui-arundinibus-au- 

cupantur,] ursum consectatores , et mormyrum hamiot:e ; 

tigridem vero equites, et mullos jaculatores : 

aprum vestigatores , luscinias qui-visco-aucupantur. 

Sed tu mihi, Nereu, et numina maris, 

et aves-amantium Dryadum coetus , propitii-este ; 

jam enim aliorsum me grata vocant carniina, 

diis fericidis reversus venio cantatum. 


Principio quidem juvenes ne mihi valde obesi sint : 
namque in scopulis insilire eximium equum 
oportet necessario, oportet vero etiam fossam salfu-supe- 
rare.] Sape quoque in saltibus necesse-est feram persequi , 
pedibus expeditum et agilibus membris. 
Quapropter ne obesi venationis pugnam adeant , 
neque etiam macilenti ; nam interdum decertare 
cum-feris martiis oportet venationis-studiosum virum. 
Itaque mihi corpus ita temperati ferant, 
simul et agile ad-currendum et robustum ad-dimicandun 
Et sane dextra quidem vibrent sagittas 
geminas , longas, falcemque in medio zone Ahabean!; 
etenim i/a et feris acerbam mortem paraverint, 
et adversus-improbos gestarint arma-defensoría viros. * 
Sinistra vero pedes quidem ducat canes, eques autem 
equorum gubernet moderatrices habenas. 
Apte quoque tunicam et ad-genua-usque succinctam 
trahat , coerceatque alternantibus loris. 
Colli porro ab-utraque-parte suspensam manibus 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. 1. 


160 εἶμα περιστέλλοιτ᾽ ὀπίσω σθεναρῶν ὑπὲρ ὥμων 
δήϊον ἐς κάματον" γυμνοῖσι δὲ ποσσὶν ὁδεύειν 
χείνους, τοῖσιν ἴχνη μέλεται δυσδερχέα θηρῶν, 
ὄφρα χε μὴ θήρεσσιν ἀπ᾽ ὄμματος ὕπνον ἕλοιτο 
3 τριδομένων λιπαροῖς ὑπὸ ποσσὶ πεδίλων. 

105 Μηδ᾽ ἄρα λῶπος ἔγειν μάλα λώϊον" οὔνεχεν elj.a 

πολλάχι χινύμενον πνοιῇ χελάδοντος ἀήτου 

θῆρας ἀνεπτοίησεν, ἀνήϊξεν δὲ φέδεσθαι. 

Ὧδε μὲν εὖ στέλλοιντο θοὸν δέμας ἀγρευτῆρες" 

τοίους γὰρ φιλέει Λητωϊὰς ἰοχέαιρα. 

Ἄλλοτε δ᾽ ἀλλοίην ὥρην ἐπὶ θῆρας ἰόντων, 
ἥματος ἱσταμένοιο, xal ἥματος ἀνομένοιο, 

xal μεσάτου, ποτὲ δ᾽ ἑσπερίου" ποτὲ δ᾽ αὖτε xol ὄρφνῃ 

θῆρας ὅπ᾽ ἀχτίνεσσι σεληναίης ἐδάμασσαν. 

Ἠὼς μὲν τέταται περιδέξιος ἀγρευτῆρι 

116 πᾶσα, γαληνιόωσα πανηματίοισι δρόμοισιν, 
εἴαρι φυλλοτόχῳ xai φυλλορόῳ φθινοπώρῳ" 
ἔξοχα γὰρ τελέθουσι καὶ ἵπποις χαὶ μερόπεσσι 
xal χυσὶν ὠμηστῇσι θέειν εὐχραέες ὧραι 
εἴαρι χρυσείῳ., χρυερῶν νεφέων ἐλατῆρι, 

120 ὁππότε ποντοπόροισι βατὴ πλώουσι θάλασσα 
ἄργυφα τειναμένοισι λινοπτερύγων ὅπλα νηῶν, 
δππότε γαῖα βροτοῖσι φυτηχομέουσι γέγηθεν, 
δππότε xal χαλύχεσσι xai ἄνθεσιν ἅμματα λύει. 
*H πάλιν ἐσχατιῇσιν ὀπωρινῇσι τροπῇσιν, 

125 ἡνίχα δῶμα τέθηλεν ὀπωρολόγοιο γεωργοῦ, 
χαρπὸς ᾿Αθηναίης λιπαρὴν ὅτε γαυλίδα πλήθει, 
χαὶ βότρυν ἡμερίδων θλίδων ἐπιλήνια χαίρει, 
σίμδλα μελισσάων ὅτε λείρια χηρία βρίθει. 
Χείματι δ᾽ ἐν μεσάτῳ μέσου ἤματος ἀγρώσσοιεν, 

130 εὐτέ τις ἐν δρυμοῖσιν ὑπὸ σπήλυγγι λιασθεὶς, 
χάρφεα λεξάμενός τε χαὶ ὠχύμορον φλόγα νήσας, 
ἄγχι πυρὸς χλινθεὶς ὁπλίσσατο δόρπον ἀμορόός. 
Ἔν δὲ θέρει χρειὼ φυγέειν φλογόεσσαν ἐνιπὴν 
ἄζαν τ᾽ ἠελίου" χέλομαι δ᾽ ἐπ᾽ ἄεθλον ἰχάνειν 

130 πρώτη ὑπ᾽ ἀμφιλύχῃ, ὅθ᾽ ἑωθινὸν ἀγροιῶται 
ἱστοξοῆος ἔνερθεν ὑπ᾽ εὐποέητον ἐχέτλην 
γειοτόμον δαμάλῃσιν ἐπιθύνουσιν ἄροτρον" 

Ἢ πάλιν ἑσπερίῃσιν ὅτ᾽ ἠέλιος ζυγὰ χλίνει, 
δππότε σημαίνουσιν ἑαῖς ἀγέλησι νομῆες, 

140 εὖτε καταστείχουσι ποτὶ σφέτερους πάλι σηχοὺς, 
βριθόμεναι μαζούς τε, xal οὔθατα χυμαίνουσαι- 
οἱ δ᾽ ἀπὸ λαϊνέων ἄμοτον προθορόντες ἐναύλων 
πάντες ἑαῖσι φίλησι περισχαίρουσι τεχούσαις, 
ἀμφὶ μὲν εὐγλήνους δαμάλας βλοσυρώπεε μόσχω, 

146 αὐτὰρ ἐῦχραίρω ὄϊας περὶ βληχάδας ἀμνὼ, 
μηκάδας αὖτ᾽ ἐρίφω καὶ φορδάδας ὠχέε πώλω. 

Ναὶ μὴν τόσσα φέροιντο ποτὶ χνημοὺς ξυλόγους τε 
ἐργοπόνοι χρατεροὶ θήρης ἐρικυδέος ὅπλα 
ἔντεά τ᾽ εὐθήροιο μέγα πνείοντα φόνοιο, 

t&0 δίχτυά τε σχαλίδας τε βρόχων τε πολύστονα δεσμὰ, 
ἄρχυας εὐστρεφέας τε λύγους ταναόν τε πάναγρον, 
αἰχμὴν τριγλώχινα, σιγύνην εὐρυχάρηνον, 
ἁρπάλαγον χάμαχάς τε καὶ εὔπτερον ὠχὺν ὀϊστὸν, 


vestem aptet a-tergo, robubtos supra humeros 
expeditum ad laborem; nudis vero pedibus incedant 
illi, quibus vestigia curce-sunt obscura ferarum, 
ut ne forte feris ab oculis somnum abigat 
strepitus tritarum pinguibus sub pedibus &olearum. 
Neque vero pallium habere valde conducit , quia Acc vestis 
scepe agitata flatu stridentis venti 
feras exterret, excitatque ad-fugiendum. 
Íta quidem bene componant agile corpus venatores : 
tales enim amat Latonz-filia sagittis-gaudens. 

Alias vero alia hora diei in feras pergant, 
die ineunte, et die decedente, 
et medio , interdum vespertino; interdum vero eliam noct: 
feras sub radiis lunee subegerunt. 
Aurora quidem extensa-est peropportuna venatori 
tota, tranquilla ad-totius-diei cursus, 
vere frondoso et , ubi-folia«defluunt , autumno : 
eximie namque sunt et equis et hominibus 
et canibus crudivoris ad-currendum bene temperato horze 
vere aureo, frigidaram nubium expulsore, 
quando pontigradis facile est navigantibus mare , 
candida expandentibus velivolarum armamenta naviun , 
quando tellus hominibus plantationis-studiosis gau«e! , 
quando et calycibus et floribus vincula solvit. 
Aut rursum extremis autumnalibus conversionibus , 
cum domus floret fruges-colligentis agricole , 
fructus Palladis pingue quando vas-olearium implet , 
et uvam vitium premens prelis gaudet, 
alvearia apum quando floridi favi stipant. 


| Hieme autem media meridie venatum-proficiscantur, 


cum quis in saltibus sub antro projectus, 

sarmentisque collectis et cito-emorienti flamma extructa, 

propter ignem reclinatus instruit prandium rusticus. 

4Estate autem oportet evitaro flammeam injuriam 

ardoremque solis : jubeo igitur in certamen descendere 

primum sub crepusculum , quando primo-mane agricolas 

subtus temonem sub concinna stiva 

terram-proscindens juvencis accommodant aratrum ; 

aut rursum vespertinis horís quando sol juga iaclinat , 

quando signum-dant suis gregibus pastores, 

cum tendunt-ordine ad sua rursum stabula, 

gravati mammas, et ubera turgentes ; 

a lapideis autem incessanter prosilientes stabulis 

omnes suas dilectas circumsiliunt matres, 

circa vaccas quidem formosis-oculis torvum-videntes vituli, 

at cornigeri circa oves balantes agni, 

circum capras vero haedi et circum equas pernices pulli. 
Sane igitur tot gestent ad saltus silvasque 

venatores validi venationis gloriosze instrumenta 

armaque venaticam valde spirantia cedem, 

retiaque furculasque funiumque suspíriosa vincula, 

casses, beneque-plexa vimina, longumque panthera, 

cuspidem trisulcam , jaculum lati-capitis , 

liarpalagon fustesque et alatam , velocem sagittam, 


ἐμ 


- 


ερίην χθονίην τε xal εἰναλίην 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩ͂Ν A. 


γαίη xal πολίεσσι, καὶ εὐθήροισιν ἀοιδαῖς. 

Τριχθαδίην θήρην θεὸς ὥπασεν ἀνθρώποισιν, 
ἐρατεινήν" 

ἀλλ᾽ οὐχ ἶσος ἄεθλος" ἐπεὶ πόθεν on τὶ τέτυχται, 

ἰχθὺν ἀσπαίροντα βυθῶν ἀπομηρύσασθαι 

χαὶ ταναοὺς ὄρνιθας ἀπ᾽ ἠέρος εἰρύσασθαι, 

ἣ θηρσὶ φονίοισιν ἐν οὔρεσι δηρίσασθαι! 

Οὐ μὲν dp οὐδ᾽ dj, xal οὐχ, ἐτὸς, ἱξευτῆρι 

ἄγρη νόσφι πόνοιο" πόνῳ δ᾽ ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ 

μούνη, xal φόνος οὔτις" ἀναίμαχτοι δὲ πέλονται. 

ἭΝτοι 6 μὲν πέτρησιν ἐφήμενος ἀγχιάλοισι. 

γυραλέοις δονάκεσσι xal ἀγχίστροισι δαφοινοῖς 

ἄτρομος ἀσπαλιεὺς ἐπεδήσατο δαίδαλον ἰχθύν" 

τερπκωλὴ δ᾽, ὅτε χαλχοῦ ὑπαὶ  γενύεσσι τορήσας 

ὕψι μάλα θρώσχοντα βυθῶν ὕ ὕπερ | ἀσπαίροντα 

εἰνάλιον φορέησι δι ἠέρος ὁ ὀρχηστῆρα. 

Ναὶ μὴν ἰξευτῆρι., πόνος γλυχύς: 3 ἢ γὰρ ἐπ᾽ ἄγρην 


οὐχ ἄορ, οὐ δρεπάνην, οὐ χάλχεα δοῦρα φέρονται, 
ἀλλ᾽ αὐτοῖς ἐπὶ δρυμὰ συνέμπορος ἕσπετο χίρχος, 


xal δολιχαὶ θώμιγγες, ὑγρὸς τε μελίχροος κὶ X, 

οἵ «s διηερίην δόναχες πατέουσιν diuoxov. 

Tic τάδε τολμύσειεν ἀείδειν ἰσοτάλαντα; 

ἣ βασιλῆϊ λέοντι τίς αἰετὸν ἀντιδαλοιτο: 

ἰῷ πορδαλίων δὲ τίς ἂν μύραιναν ἐΐσχοι: 

3 θζας χίρχοις, ἢ ῥινοκέρωτας ἐχίνοις 

ἢ λαρον αἰγαάγροις, ἃ χέτεα πάντ᾽ ἐλέφαντι: 

Θηρντῆρε λύχους ὄλεσαν, θύννους ἁλιξες 

d psu ose ὄϊς, τρήρωνας Dov Sovaxr:c 

doxtov ἐπαχτῆοες, χαὶ MocuuÀow ἀσπαλιξες" 

τίγριν δ᾽ ἱππῆες, καὶ τριγλιδας ἰχθυξολξες" 

κάπριον ἰχνευτῆοες, ἀηδόνας ἰξευτῆοες. 

᾿Αλλὰ σὺ uot, Ἀυρῦς χαὶ δαίμλονες Δ αφιτοίτης, 

ἡ δὲ φιλορνίνων Αρυχδῶν χορὸς, ἵλγύχοιτε" 

δὺ γὰρ ἐπιατροφάδον ux φίλαι χαλέουσιν ἀνιξαν 

δαίμοσι ϑηροφόνοισι παλιντροχος ry ou^ ἄξισοιν. 

Rose : wlv aU roi ur uot u3À)z ziii ity) 

X γὰρ τοὶ ἀκυπέλοισι δο-:εἶν uiv vEROU, tv ἵἱξξοὸν 
pow ἀναγκεέη, χρειὼ δ᾽ ἄτα cxlo xruchn. 

Awfuxi δ᾽ ἐν δ»ιλλοῖπιν dvxvxy, 59:2 Ducha 

πουσεὶν ÜÀxzoQovcR χαὶ SOQOc OA uiAiiTTu 

Τῷ a3, πίχλεοι vcr ἐπὶ NÀY iouv, 

we? ἢ ἔτι λεπταλεοι καὶ vac τοῖς Dvnrfatin 

$e osi $vegA At pm WOÀUEY2IX φῶτα. 

Txvxi wm Drag ὧδε χε: πεταυενοι DIM 


ἀπρφοτεςον χοχίπνον τὶ ὅγειν £*hrva xv τὰ ἁμὲ τσῖκι, 


Kai P odox δεζιτε:ξ aiv PRuQaic|uy ἀχιντας 


* U "wo » * 
Su.zt ou eun, vavitex, δρεπανεν P ἐπὶ uaszzo Qe 


ν bi » 

καὶ vào xai δγοντει Ἐιχρὲν φῖνον ἔντινιντες 
καὶ τε καχῶν φύσεῦιεν VARDYTTIOR ὠολτῶν. 
Ἀκ δὲ πεζὸς aiv ἀνοὶ xcv. CRT: M 
ἔστων ἔδυνειε χυξεινττῆσα Rire. 
ÓortaAse: δὲ χιτῶνα χαὶ εἰς Prensa ποῖος 
DuoartÉÁ-. Fzrewch ὃ ἐτταν τας τελκαῦιι. 

Ν ἌΝ * . Ν 
A.IGQEW Rot ÓXacrlóu TCAcTNXO ix YARAiaGMe 


am om ᾿αὐϑασανααα υ “σπππ πα €———d—ÁA, —— QM —P 


terre et urbibus, etiam venatoriis carminibus. 

Triplicem venationem Deus largitus-est hominibus, 
aeriam , terrestremque et marinam jucundam. 
Verum non est zequalis labor. Nam quo-pacto paria essent. 
piscem palpitantem de-gurgitibus protrahere, 
et extensas aves ex aere capere, 
aut cum-feris trucibus in montibus decertare! 

Verumtamen neque piscatori , neque, revera , aucupi 
venatio est absque labore; labori autem simul voluptas co- 
mitatur) sola, et czedes nulla; incuentze vero sunt. 
Nimirum scopulis insidens litoralibos , 

curvis arundinibus et hamis cruentis 

intrepidus piscator ligat dzedalum piscem; 

voluptas autem esf , cum ferri super genis (hamo) confixsum 
alte admodum salientem super profunda , palpitantem , 
marinum rapit per aerem saltatorem (piscem). 

Certe etiam aucupi labor jucundus est ; profecto enim ad ve- 
Dationem) nonensem, non falcem, non aenea venabula ferunt , 
sed ipsos in silvas comes sequitur accipiter, 

et longi laquei, bumidumque et flavum viscum, 

quaeque per-aeriam arundines ambulant viam. 

Quis hzc ausit canere sequalia, 

aut regi leoni quis aquilam componat , 

cum veneno autem pardorum quis maraemam contendat , 
aut thoes cam-accipitribu:, amt rhimoceroles cumechimi:, 
aut larum cum-capris-silvestribas , aet cete omnia cum cle- 
phante? Venatores lupos perimunt , thamaos eutem piscato- 
res,! captores oves, columbas capiant qui-arendinibn: au- 
cupantur.] ursam comsectatores , et mormyrum bamiotr ; 
tiyridem vero equites, et mallos jaculatores : 

aprem vesticitores, lascimias qui-visoo-amcapastar. 

Sed te mihi, Nerea, et nümima mark, 

et aves-amantium Drvadum certas, propitin-esde ; 

jam σὰ aliorsum ge zrata vocaat carmima, 

durs ἰὴ δὲν reversgs venio cabBtatom, 

Prmcgee quxdem juvemes ne mnibi valde obesi siat : 
ΒΛ WA SOQpuns ΒΒ ΠΟ exirmime equam 
epertet BecesarR,. aperit vere. etiam fossasa saltu-snpa- 
rame. Sepe quoque im saitibas Beonsseest feram persezui . 
positas evpediqwm e act!es membris. 

Quapecpder Be ebes veaaticass: parnm adeant, 
Peque AM Maoenti; nim mienjmm decertare 
ΟΣ Ν ΤΈΣ ΠΆΙΣ wartet veaithei-dediMcE virum. 
σιν ni ovpes Ha WerIerat feram. 

SAn*ns €i RID mzd-Camtemnrm et nedum sd-dmcandc.. 
ἘΔ am dexirA qoom τισὶ sanis 

f[OYGnAES. KxRCRS, fakeenqae im Ince 10m; b^'erzt; 
Mw ^ Zo EUR Iembaa werteea uraverint, 

ei adversario esti TNE area desean vinas. * 
Sora vene qyedes zowdesa doct cumes, eques amtem 
(ONE διε γως aasderatoes μάνας. 

AQUI QUAM. Τῶν, στε, 2€ avc s τοὶ poca ὅσα 
fats pc enm o cO mnc PD eR 


C ᾽ν, Rv PM eot bv "-"L maf, ἙΝΌΣ munbus 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. I. 


$99 εἶμι. περιστέλλοιτ᾽ Gniew σϑεναρῶν ὁπὲρ ὥρεων 


! 


vestem aptet a-terpo, rebubias supra hame»es 


ῥήϊον ἐς κάματον" γομενοῖσι δὲ ποσσὶν ὁδεύειν , expeditum ad laborem ; nadis vero pedibus iacodant 


χεένους, τοῖσιν Urva μέλεται δυασδερχέα θηρῶν, 
ἠχὰ τριδομένων λιπαρηὲς ὑπὸ ποσσὶ πεξέλων. 

μα Mr2' doa λῶπος ἔχειν uda Jexav- οὔνεχεν εἶπα 
πολλάχι xrwourece wer χελάξοντος ἀξ Ὅν» 
"Ds ui» εὖ στέλλοεντο oe ξέμας ἀτοευτῖρες: 
τσυς γὰρ οὐλέει Απτωξὰς ἰσγέχιρα. 

ne Ἄλλοτε δ᾽ αλλοῖσν ὥσπν £zx "roa ἰόντωυνν, 
ἤματος ἱσταμένοιο, χαὶ faac d£, 
χαὶ ἀεσέται, ποτὲ 5 ἔσπεριου τοῦτε 2 χτε χα: ἤσουν 
Uzpac ὑπ᾽ τατίνετσ: τεάσνσεῆς ἐξαιλασεν. 

5 πᾶσε, γυληνιωσε παννιεστιοτσι ξοεόεσεν, 
ἕξοι. vko τελένωσι χτὶ ἔξξιας xxt πεσύξεστι 
εἴχρι χρυκείω. Route νεξέωνν ξλατΎοι. 
ἄσνοθα τεεντεξνπαι ἀενυστεσ των ὅξλα vrbe, 
Ἢ xxr» ἐαχεττῖσεν Xrwecevrct con 32-5. 

pw bvoum Gama rar» VIReCAa TT, πῶς 
xz2Xnc Mowzcrc Azvxzr? ὅτε τα, »-ἶς xar ^mi, 
xa: βότϑον bhuiizlase "hte- £Iorvi qrck, 
ccataz μελεύτπιον ὅτε 2-7x xr23 $c 
Xara £»mevEDe x£23, 3X7 0977725. 

EN) εὐτέ τις E» δοισεῖξτον ὕτὸ στ ποτ 8x7". 
23226ZX AE.EAEWK, E EX: MC,414729 2AC77E ΥΥ τες. 
KJ: Tux, πα-νῆξ:ς bT.—77ETL στον τατος. 
"E» Ze "ELX q2€m genit τσ Ἔττεν £e-T 
£r» 7 τελσὰ X:27a1: 2 ἐς ἀξσωσν ξεπυςεν 

PE τίσιν /I τας ,κα. 55 faspwc: τ πίστει 
fra ξἕυεσῖξν 4T εξ τον fft» 
τειστλων ξα κλπ. τον ET n473 ἐστον 
Σ rx42 ἔστε:τντον ὅτ Tiam τ, Ealcwe. 
irre τε χατνιωξιν ἔπι- vec waíYzil. 

MP £L χατ-αστε- κοι τῶν: τοετεῦας τῶ- TYXDLC. 
τ οΐσααξνε. Ἀπ ας ΞῈ, XX: 2JPETR ΧΑ Εν: 
* I x- πξλειον πεστον rcm ἐνξ σαν 
TXFUN £X. τῶ TX EZOAZE.JJWT: CERZ47U€SX.. 
ἅπτει AD» L4 T?UEG DEAG23 LAOCoISTRZE X774". 

$05 κυτε: £zL]1-7ae ἕεξας τεῖς τσ 732 X iw. 
sxasla. τος :l1C2aS X3: DOOR UR. exit —. 

Nas xx» WE πεΐπεντι τος XYT 324€ 22 2p TE 

ETUREDUR RZXTETA UrITYZ £2XGg260e DIA 
ἔντες τ EJTYZURL &IUE πνεῶντε COWON. 

me Xx-um m τα, ας τὸ Lozpwecz τα θτονε 26733. 
RIEE.EJTLEQR, TE 2247A.TEVED CE DEYEYZ. 
SCyXX» TItUGa.; NR. τίσοντν ELTMERXICW. 
ἄστιλανον EXAXESGTLR κα' εΞΞ-}» ΄πενν 467-99. 


ilh, quibus vestigia corz-cunt obscura ferarum, 
πὲ a» ferte feris ab ecalis somnum abigat 


.e 9 υσπασισα. ««ἀππσπασ Gum Rc m 


| Neque vero pallium habere valde conducit , quia harc vestm 


saepe agitata lata stridentis venti 
feras esterret , excitatamee ad faciendam. 
ita quidem bene componant agile corpus venateres : 
tales enim amat Latenar-Slia sagiltis-gandens. 
Alas vero alia hera diei in feras pergant, 
die ineunte , et die decedente, 
et medio , inierdum vespesfino ; interdum. veso efiam ποεῖ, 
feras sub radus iuace subegyrunt. 


terram-prescindens jovencis arcommodant aratrum ; 

ant rarum vespertams horis quando evi paga iacent . 

quado spumdant cum peghbes pastores , 

cnm temdest-erdine ad ena κακῶσαι sabubb, 

rara anmmus, εἰ ebera tengrudes ; 

ἃ lapadens δαῦσαι scessamter goeuilirutes ciabulis 

«mnes suns. düerías ci»cumadiunt mates, 

GNE vanas quidem fermesis-ocalis tervem «identes «xdi, 

δὲ owsigeri circa oves balontes apgmi, 

turcum capras vere bedi e£ carum oquas permore gud 
fane apé&er fef gretest ad exiens divasgee 

armagee venatersen valde epscantta czdem, 

r'aque ferculasque fanamqgae enspiriaso vincam, 

«πες. boaeque-giexa mma, engamqgne gestbera, 

cmpsdem trauicsm , poculum κά ρα, 

wrpalages festesgur ed algiam , lee exgilium, 


4 
φάσγανα βουπλῆγάς τε λαγωοφόνον τε τρίαιναν, 

166 ἀγχυλίδας σχολιὰς μολιβδοσφιγγέας τε χορώνας, 
σπαρτόδετον μήρινθον ἐύπλεχτόν τε ποδάγρην, 
ἅμματά τε στάλιχάς τε πολύγληνόν τε σαγήνην. 

"Irmouc δ᾽ εἷς θήρην μέγα κυδήεντας ἀγέσθων 
ἄρσενας" οὗ μόνον ὅττι χερείονές εἰσι πόδεσσι 

160 θηλύτεραι τελέειν δολιχὸν δρόμον ἐν ξυλόχοισιν, 
ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀλεύασθαι χρειὼ φιλοδέμνιον ἦτορ 
ἵππων ὠχυπόδων' ἀπὸ δ᾽ ἱππάδα τηλόσ᾽ ἐρύχειν, 
ὄφρα χε μὴ χρεμέθωσι λιλαιόμενοι φιλότητος, 
χαί τ᾽ ἀΐοντες ὄπα χρυερὴν φύζανδε νέωνται 

165 νεδροὶ δορχαλίδες τε θοαὶ χαὶ δειμαλέος πτώξ. 

ἥππων δ᾽ αἰόλα φῦλα" τόσ᾽ ἔθνεα μυρία πώλων, 
ὅσσα βροτοῖσι γένεθλα δεδασμένα σῖτον ἔδουσιν" 
ἀλλ᾽ ἔμπης ἐρέω, τόσσοι μετὰ πᾶσι χραταιοὶ, 
ὅσσοι θ᾽ ἱππαλέοισιν ἀριστεύουσιν ὁμῇλοις. 

. 70 Τυρσηνοὶ, Σιχελοὶ, Κρῆτες, Μάζιχες, Ἀχαιοὶ, 
Καππαδόχαι, Μαῦροι, Σχυθιχοὶ, Μάγνητες, ᾽Επειοὶ, 
Ἴονες, Ἀρμένιοι, Λίδυες, Θρήϊκες, ᾿Ερεμθοί. 
Ἵππον δ᾽ ἐν πάντεσσι πανέξοχον ἐφράσσαντο 
ἴδμονες ἱπποδρόμων καὶ βουχολίων ἐπίουροι, 

ιπ εἴδεσιν ὃς τοίοισιν ὅλον δέμας ἐστεφάνωται" 

178 βαιὸν ὑπὲρ δειρῆφι μετήορον ὕψι χάρηνον 

179 ἀείροι, μέγας αὐτὸς ἐὼν περιηγέα uta: 

150 ὕψι κάρα, νεάτην δὲ γένυν ποτὶ δειράδα velot: 

181 εὐρὺ πέλοι φαιδρόν τε μεσόφρυον᾽ Ex δ᾽ ἄρὰ χόρσης 

182 ἀμφὶ μέτωπα τριχῶν πυχινοὶ σείοιντο χόρυμόοι" 

183 ὄμμα τορὸν, πυρσωπὸν, ἐπισχυνίοισι δαφοινόν, 

184 εὐρεῖαι ῥῖνες, στόμα δ᾽ ἄρχιον, οὔατα βαιά, 

176 γυραλέη δειρὴ τελέθοι λασιαύχενος ἵππου, 

177 ὡς ὅτε χαιτήεσσα λόφον νεύει τρυφάλεια " 

195 πουλὺ πέλοι στέρνον, δολιχὸν δέμας, εὐρέα νῶτα, 
χαὶ ῥάχις ἀμφίδυμος μέσον ἰσχία πιαίνουσα" 
ἐκ δὲ θέοι πολλὴ μετόπισθε τανύτριχος οὐρή᾽ 
μηροὶ δ᾽ εὐπαγέες, μυώδεες, αὐτὰρ ἔνερθεν 
ὀρθοτενεῖς δολιχοί τε ποδῶν περιηγέες αὐλοὶ 

190 καὶ μάλα λεπταλέοι, καὶ σαρχὶ λελειμμένα χῶλα, 
οἵα τανυχραίροισιν ἀελλοπόδεσσ᾽ ἔλάφοισι " 
χαὶ σφυρὸν ἀγκλίνοιτο, θέοι δὲ περίδρομος ὁπλὴ 
ὕψι μάλ᾽ ἐχ γαίης, πυχινὴ, χερόεσσα, χραταιή. 
Τοῖός μοι βαίνοι κρατερὴν θήρειον ἐνυὼ 

195 θυμαίνων, συνάεθλος, ἀρήϊος, ὄμδριμος ἵππος. 
Τυρσηνοὶ τοιοίδε x«l Ἀρμένιοι καὶ ᾿Αχαιοὶ, [ται. 
Καππαδόκαι τε χλυτοὶ, 'l'aópou πρόπαρ οἵτε νέμον- 
Θαῦμα δὲ Καππαδόκεσσι μέγ᾽ ἔδραχον ὠχυπόδεσσι" 
εἰσόχε μὲν νεογιλὸν ὑπὸ στομάτεσσιν ὀδόντα 

300 καὶ γλαγερὸν φορέουσι δέμας, τελέθουσ᾽ ἀμενηνοί " 
χραιπνότεροι δὲ πέλουσιν, ὅσῳ μάλα γηράσχουσι. 
Κείνους εἰς πόλεμον μεγαλήτορα θωρήσσοιο 
αἴθωνάς τ᾽ ἐπὶ θῆρας" ἐπεὶ μάλα θαρσήεντες 
ὅπλοις ἀντιάαν, πυχινὴν ῥῆξαί τε φάλαγγα, 

8.6 θηρσί τ᾽ ἐνυαλίοισιν ἐναντία δηρίσασθαι. 

Πῶς μὲν γάρ τε μάχαισιν ἀρήϊος ἔκλυεν ἵππος 
ἦχον ἐγερσίμοθον δολιχῶν πολεμήϊον αὐλῶν, 


. 
p———————————ÁX————————————-———————————————————————————————————————— 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ KYNHTETIKON A. 


gladios securesque et leporicidam tridentem , 
uncinos incurvos , plumboque-przefixas clavas, 
e-sparto-tortum funiculum et bene-plexam pedicam, 
et ligamenta vallosque multiforamque sagenam. 

Equos autem venatum valde generosos ducant 
mares ; non solum quia deteriores sunt pedibus 
feminse ad-conficiendum prolixum cursum in silvis, 
sed etiam quia declinare necesse-est coitum-appetens cor 
equorum celeripedum ; equam igitur procul arceas ; 
ne forte hinniant desiderantes concubitum , 
atque inaudientes hinnitum horridum fugam arripiant 
hinnuli caprezeque pernices et trepidus lepus. 

Equorum vero varia sunt genera, tot gentes innumerae 
pullorum ,] quot inter-mortales nationes diversze frumentum 
edunt; ] veruntamen edisseram , quotquot inter omnes sint 
optimi, ] quique in-equestribus antistent ceetibus. : 
Tyrrheni, Siculi, Cretenses, Mazaces , Achivi , 
Cappadoces , Mauri, Scythici, Magnesii , ''hessalici , 
Ionici , Armenii , Africani , Thracenses , Arabici. 

Equum autem inter omnes preestantissimum observarunt 
gnari equestrium-cursuum et armentorum magistri , 
formis qui talibus toto corpore cinctus-sit : 

gracile supra cervicem , arduum caput alte 

erigat, magnus ipse teretibus membris ; 

in-altum capite, extrema autem maxilla ad collum nutet ; 
amplum sit letumque intercilium; ex capite autem 

circa frontem capillorum densi quatiantur cincinni ; 
oculus torvus , flammeüs , superciliis truculentus , 

latze nares , os autem satigsamplum, aures breves, 
reflexum collum sit cervices-hirsntas-habentis equi , 
perinde acsi comans cristam motat galea; 

latum sit pectus , oblongum corpus, lata terga, 

et spina gemina in-medio coxas pinguefaciens ; 

procurrat vero densa a-tergo et prolixa cauda ; 

femora autem bene-compacta , musculosa, at inferne 
recte prolixz:eque sin£ pedum teretes tibie 

et valde graciles , et carne destituta crura, 
qualia sun? longa-cornua-habentibus , pernicibus cervis ; 
et talum inclinet, currat vero rotunda ungula 

alte admodum a terra, densa, cornea, firma. 

Talis mihi pergat ad-acre ferinum prelium, 

animosus, socius-laborum , martius , strenuus equus. 
Tyrrheni tales atque Armenii et Achivi, 

Cappadocesque inclyti, ante Taurum qui pascuntur. 
Miraculum vero in Cappadocibus ingens vidi celeripedibus : 
quoad quidem tenellum in ore dentem 

et lacteum ferunt corpus , sunt imbecilli ; 

celeriores autem sunt, quanto magis senescunt. 

Illos ad bellum magnanimum armaveris 

fervidasque in feras , quia admodum sun/ audaces 

ad armis occursandum, confectamque perrumpendam co- 
hortem ,] atque adversum feras bellaces depugnandum. 
Quo-modo enim in-pugnis martius audit equus 

sonum classicum longarum bellicosum tubarum, 


OPPIANI DE VENATIONE LTIB. I. 5 


ἢ πῶς ἄντα δέδορχεν ἀταρμύχτοισιν ὀπωπαῖς 
αἰζηοῖσι λόχον πεπυχασμένον ὀπλίτησι 

410 χαὶ χαλχὸν σελαγεῦντα καὶ ἀστράπτοντα σίδηρον ! 
Καὶ μάθεν, εὖτε μένειν χρειὼ, πότε δ᾽ αὖτις ὀρούειν, 
καὶ μάθεν εἰσαΐειν χρατερῶν σύνθημα λοχαγῶν᾽ 

᾿πολλάχι χαὶ δηΐων ἀνδρῶν ἐπελάσσατο πύργοις 
ἤρεμος ἀσπιδόεσσαν ὑπὲρ τρίθον, εὖτε βροτοῖσιν 

416 ἀσπὶς ὑπὲρ χεφαλῇς ἐπιχάρσιον ἀσπίδ᾽ ἐρείδει, 
δππότ᾽ ἐέλδονται δῇϊων πόλιν ἐξαλαπάξαι, 
καὶ πεδίον τεύχουσι μετήορον, ἑπταδόειον, 
δαιδαλέον, πυχινὸν, πολυόμφαλον, ἀντία δ᾽ αἴγλη 
χαλχοῦ ἀποθρώσχει φαεθοντιὰς, αἶψα δ᾽ ὀπίσσω 

420 χλινομένης ἀχτῖνος ἀπαστράπτει πολὺς αἰθήρ. 
Ἵπποις μὲν περίαλλα φύσις πόρε τεχνήεσσα 
ἡμερίων χραδίην χαὶ στήθεσιν αἰόλον ἦτορ" 
αἰὲν γινώσχουσιν ἐὸν φίλον ἡνιοχῆα, 
xaX χρεμέθουσιν ἰδόντες ἀγαχλυτὸν ἡγεμονῆα, 

495 xai πολέμοισι πεσόντα μέγα στενάχουσιν ἑταῖρον. 
Ἵππος ἐν ὑσμίνη ῥῇξεν ποτὲ δεσμὰ σιωπῆς, — 
xal φύσιος θεσμοὺς ὑπερέδραμε xal λάθεν ἠχὴν 
ἀνδρομέην καὶ γλῶσσαν ὁμοίϊον ἀνθρώποισιν. 
Ἴππος ἐνυάλιος δὲ Μαχηδονίου βασιλῆος 

320 Βουχεφάλας ὁπλῇσιν ἐναντία δηριάασχεν. 

ἝἽππος ἐπ᾽ ἀνθερίχων ἔθεεν χούφοισι πόδεσσιν, 
ἄλλος Orio πόντοιο, xal οὗ στεφάνην ἐδίηνεν. 
Ἵππος ὑπὲρ νεφέων Χιμαροχτόνον ἤγαγε φῶτα" 
xaX χρεμέθων ποτὲ πῶλος δφ᾽ ἡνιόχοιο δόλοισι 

435 θήχατο τῶν Περσῶν Ἀσιηγενέων βασιλῆα. 
Ἔξοχα δ᾽ αὖ τίουσι φύσιν " τὸ δὲ πάμπαν ἄπυστον 
ἐς φιλότητα μολεῖν, τὴν οὐ θέμις " ἀλλὰ μένουσιν 
ἄχραντοι μυσέων χαθαρῆς τ᾽ ἐράουσι χυθείρης. 
ἜἜχλυον, ὡς προπάροιθε πολυχτεάνων τις ἀνάχτων 

440 χαλὸν ἔχε πεδίοις ἵππων ἀγελαῖον ὅμιλον" 
τοὺς πάντας μετέπειτα δαμασσαμένη προθελύμνους 
ἱππαλέη νοῦσος πρόλιπεν δύο, μητέρα μούνην 
xal μητρὸς φιλίης ὑπομάζιον εἰσέτι πῶλον. 
Αὐτὰρ ἐπεὶ μέγας ἦν, πειρᾶτο σχέτλιος ἀνὴρ 

345 μητέρα παιδὸς ἑοῖο παρ᾽ ἀγχοίνησι βαλέσθαι. 
Τοὺς δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησεν ἀναινομένους φιλότητα 
xal γάμον ἀμφοτέροισιν ἀπώμοτον, αὐτίχ᾽ ἔπειτα 
αἰνὰ τιτυσχόμενος δολίην ἐπὶ μῆτιν ὕφαινεν, 
ἔλπόμενος χαλέειν γένος ἵπποισιν παλίνορσον. 

356 Ἄμφω μὲν πρώτιστα χαλύψατο βυσσοδομεύων 
ἄλλοισι δινοῖς. μετέπειτα δὲ χρῖσεν ἐλαίῳ 
πᾶν δέμας εὐώδει, χηώδεϊ' ἔλπετο γὰρ δὴ 
ὀδμὴν ἡγήτειραν ἀμαλδῦναι φιλότητος " 
χαὶ λάθεν, ὦ μάκαρες, ῥέζων xaxd " καὶ τετέλεστο 

455 ξεῖνος, ἀπόπτυστος θάλαμος, στυγερώτατος ἵπποις, 
αἷος ἐν ἀνθρώποισιν ἐνυμφεύθη προπάροιθε 
Καδμεῖος γάμος αἰνὸς ἀλήμονος Οἰδιπόδαο. 

Οἱ δ᾽ ὅτε γυμνωθέντες ξὴν ἄτην ἐνόησαν, 
λοξῇσίν τ᾽ ἄθρησαν ἀνιάζοντες ὁπωπαῖς 

400 5j μὲν ἄρα τλήμων ἄγονον γόνον, αὐτὰρ ὅγ᾽ αἶψα 
αἰνόγαμος, χαχόλεχτρος ἀμήτορα μητέρα δειλὴν, 


aut quo-modo ex-adverso adspicit intrepidis oculis 
juvenibus cohortem densatam armatis 

et 88 fulgidum et scintillans ferrum! 

Et novit, quando manere necesse sit, et quando iterum im- 
petum facere,] et scit exaudire fortium tesseram ducum ; 
&tcepe etiam hostilium virorum fertur in munitiones 
quietus scutatam supra viam, quando hominibus 

clypeus supra caput tequilibrem clypeum fulcit, 

ubí inducunt-animum hostilem urbem excindere, 

et campum exstruunt sublimem , septem-boum tergoribus, 
deedalum, confertum, umbonibus-plenum, ex-adverso autem 
splendor] ab-ere resultat solaris , e-vestigio autem retro 
reflexo radio fulgurat multus zether. 

Equis quidem eximie natura largita-est artificiosa 
mortalium cor et in-pectoribus varium animum : 

semper agnoscunt suum amicum gubernatorem, 

et hinniunt intuiti inclytum rectorem, 

et in-preliis occambentem valde gemunt socium. 

Equus in pugna rupit olim vincula silentii , 

et nature leges transiliit et cepit sonum 

humanum et linguam similem hominibus. 

Equus vero martius Macedonis regis 

Bucephalus ungulis adversus dimicabat. 

Equus supra aristas cucurrit levibus pedibus , 

alius supra mare, neque ungulam madefecit. 

Equus supra nubes Chim:ericidam vexit virum; 

et hinniens quondam pullus gubernatoris dolis 

constituit Persarum Asianorum regem. 

Prtecipue porro venerantur naturai; id vero prorsus inau- 
ditum] est, ad coitum eos convenisse, ad quem nefas si/ : 
verum manent) integri scelerum castamque amant venerem. 
Audivi, quo-pacto olim locupletum quidam regum 
preestans habuerit in-campis equorum gregale armentum. 
Quos omnes deinde cum-abolesset stirpitus 

equestris morbus , reliquit duos, matrem solam 

et matris caree subrumum etiamnum pullum. 

Sed postquam grandis fuit , conabatur improbus vir 
matrem filii in complexum admittere. 

Illos autem ubi animadvertit renuere coitum 

et nuptias ambobus detestabiles , illico postea 

nefaria struens dolosum vaframentum texuit, 

sperans se-revocaturum genus equis redivivum. 

Ambos quidem primum obtexit in-imo-pectore-machinans 
aliis pellibus, postea vero perunxit oleo 

totum corpus odoro , fragranti ; sperabat enim 

odorem ducem se-aboliturum concubitus, 

et ignorabat, proh Dii! se-patrare nefaria; et factum-est 
peregrinum , execrandum conjugium, invisissimum equis, 
quale inter homines celebratum-est olim 

Cadmeum connubium incestum vagi CEdipi. 

Ipsi vero egt ubi nudati suam noxam cognovere, 

et obliquis intuiti-sunt dolentes oculis , 

illa quidem miseta non-filium filium , &ed ipse repente 
infelix-maritus , incestus , non-malrem matrem miseram , 


ὕψι μάλ᾽ έρθησαν, ἀμείλιχα φυσιόωντες, 
δεσμά τ᾿ ἀποῤῥήξαντες ἴτην μεγάλα χρεμέθοντες, 
οἷα θεοὺς μάκαρας μαρτυρόμενοι χαχότητος 

206 ἀράς τ᾽ εὐχόμενοι πολυπήμονι νυμφευτῆρι" 
ὀψὲ δὲ μυρόμενοί τε καὶ ἀσχετον ἀΐσσοντες, 
ἀντιπέρην πέτρησιν ἑὰς χεφαλὰς ἐλόωντες, 
ὀστὰ συνηλοίησαν, ξὸν δ᾽ ἀπὸ φέγγος ἄμερσαν 
αὐτοφόνοι, χλίναντες ἐπ᾽ ἀλλήλοισι χάρηνα. 

270 Ὧδε φάτις προτέροις χλέος ἵπποισιν μέγ᾽ ἀείδει. 
Ἵππων δ᾽, ὅσσα γένεθλ᾽ ἀτιτήλατο μυρίος αἰα, 
ὠχύτατοι Σιχελοὶ, Λιλυδήϊον οἴτε νέμονται 
“καὶ τρικάρηνον ὄρος, ὅθι τοι σχέπας ᾿Εγχελάδοιο, 
πυρσοῖς αἰθερίοισιν ἐρευγομένοιο χεραυνοῦ, 

275 Σιχελιχῇς Αἴτνης ἀνεχάχλασεν ἀέναον πῦρ. 
Κραιπνότεροι Σικελῶν δὲ παρ᾽ Εὐφρήταο ῥέεθρα 
Ἀρμένιαι Πάρθοι τε βαθυπλόχαμοι τελέθουσιν. 
Ἀλλ᾽ ἄρα καὶ Πάρθοισι μέγα προφέρουσιν Ἴδηρες, 
ὠχυτέροισι πόδεσσι χροαίνοντες πεδίοιο. 

480 Κείνοισιν τάχα μοῦνος ἐναντίον ἰσοφαρίζοι 
αἰετὸς αἰθερίοισιν ἐπιθύων γυάλοισιν, 

3) κίρχος ταναῇσι τινασσόμενος πτερύγεσσιν, 
ἢ δελφὶς πολιοῖσιν ὀλισθαίνων ῥοθίοισι. 
Τόσσον Ἴδηρες ἔασι θοοὶ πόδας ἠνεμόεντας " 

485 ἀλλ᾽ ὀλίγοι βαιοί τε μένος καὶ ἀνάλχιδες ἦτορ, 
καὶ δρόμον ἐν παύροισιν ἐλεγχόμενοι σταδίοισιν * 
εἴδεα δ᾽ ἀγλαόμορφα χλυτὸν δέμας ἀμφιέσαντο, 
δπλὴν δ᾽ οὐ χρατερὴν, πηλότροφον, εὐρυπέδιλον. 
Μαύρων δ᾽ αἰόλα φῦλα πολὺ προφέρουσιν ἁπάντων 

390 ἀμφὶ δρόμους ταναούς τε καὶ ἀμφὶ πόνους ἀλεγεινούς. 
Καὶ Λίόυες μετὰ τοὺς δολιχὸν δρόμον ἐχτελέουσιν, 
ὅσσοι Κυρήνην πουλυψηφῖδα νέμονται. . 
Εἴδεα δ᾽ ἀμφοτέροισιν ὁμοίϊα, πλὴν ὅσον αὖτε 
μείζονες εἰσιδέειν A(Guec xpavepot γεγάασιν, 

995 ἀλλὰ δέμας δολιχοί" πλευρῇσι γὰρ ἀμφὶς ἔγουσι 
τῶν ἄλλων πλέονα σπαθίης xcéva* τοὔνεχέν εἰσι 
πάσσονες εἰσιδέειν χαὶ χρείσσονες ἰθὺς ὀρούειν, 
ἐσθλοὶ δ᾽ ἠελίου φορέειν πυρόεσσαν ἐρωὴν, 
χαί τε μεσημδρινὴν δίψους δριμεῖαν ἐνιπήν. 

800 Ἵπποι Τυρσηνοὶ δὲ χαὶ ἄπλετα Κρήσια φῦλα 
ἀμφότερον χραιπνοί τε θέειν δολιχοί τε πέλονται. 
Μαύρων δ' ὠχύτεροι Σιχελοὶ, Σικελῶν δέ τε Πάρθοι 
καὶ χαροποὶ τελέθουσι καὶ ἔξοχον αἰγλήεντες, 
χαὶ μοῦνοι μίμνουσι μέγα βρύχημα λέοντος. 

800 ^H γάρ τοι θήρεσσιν ἐπ᾽ ἄλλοις ἄλλα γένεθλα 
ἵππων ἄρμενα, πολλὰ τά τοι φράζουσιν ὀπωπαί. 
Στιχτοπόδεσσ᾽ ἐλάφοις χυανώπεας ὁπλίζοιο, 
ἄρχτοισι γλαυχοὺς., xat πορδαλίεσσι ξαφοινοὺς, 
αἴθωνας δ᾽ ἵππους πυριλαμπέας ἀμφὶ σύεσσιν, 

810 αὐτὰρ ἐριγλήνους χαροποὺς χαροποῖσι λέουσι. 
Κάλλεϊ δ᾽ ἐν πάντεσσι πέλει πανυπείροχος ἵππος 
Νισαῖος, τὸν ἄγουσιν ἐριχτέανοι βασιλῆες᾽ 
καλὸς ἰδεῖν, ἀταλός τε φέρειν εὐπείθεϊ δεσμῷ 
βαιὸς μὲν χεφαλὴν, πολλὸς δὲ βαθύτριχα δειρὴν 


315 χυδιόων ἑκάτερθε μελιχρύσοισιν ἐθείραις. 


— — —— 


OIITIIANOY KYNHTETIKQN A. 


alte admodum sublati-sunf , implacabiliter spirantes , 
vinculisque abruptis ferebantur vehementer hinnientes, 
tanquam Deos beatos testantes flagitii-causa 

dirasque imprecantes pernicioso pronubo. 

Tandem vero lugentesque et violenter irruentes , 
adversum scopulos sua capita affligentes , 

ossa confregerunt , suumque lumen vitale peremerunt, 
ipsi-sibi-necis-auctores , inclinatis in-se mutuo capitibus. 
Sic fama priscis gloriam equis ingentem canit. 

Equorum vero, quotquot genera educavit immensa tellus, 
velocissimi sun? Siculi, Lilybeum qui depascuntur 

et tricipitem montem, ubi tegumentum Enceladi , 
flammis ztheriis eructantis fulminis, 

Siculie /Etna bullit sempiternus ignis. 

Velociores autem Siculis propter Euphratis fluenta 
Armenii Parthique demissa-juba sunt. - 

Veruntamen etiam Parthis longe antistant Iberi, 
pernicioribus pedibus quadrupedantes per-campum. 

Illis fortasse sola ex-adverso contendere-queat 

aquila zetherias ruens per plagas, 

aut accipiter passis extensus alis, 

aut delphin canis labens in fluentis. 

Adeo Iberi sunt celeres pedibus ventosis, 

sed exigui invalidique viribus et imbelles animo, 

et cursu in paucis victi stadiis ; 

formam vero splendidam illustri corpore induerunt , 

sed ungulam male firmam, luti-alumnam, latam. 
Maurorum autem varia genera multum antistant omnibus, 
et quoad cursus longos, et quoad labores graves. 

Et Libyci post hos longinquum cursum conficiunt , 
quotquot Cyrenen calculis-abundantem depascunt. 
Figure autem utrisque similes, prater quod tamen 
majores aspectu Libyci robusti sunt, 

sed corpore oblongi; lateribus namque amplectuntur 
aliis ampliorem costarum pectinem ; quare sunt 
pinguiores aspectu et meliores rectum ad-arripiendum-cur- 
sum :] boni quoque solis tolerare igneum impetum, 

et meridianam sitis acrem vim. 

Equi autem Tyrrheni et ingentia Cretica genera 

simul et veloces ad currendum et longi sunt. 

Mauris vero celeriores Siculi , Siculis autem Parthi, 

et laeto-visu sunt et eximie splendidi , 

et soli sustinent ingentem rugitum leonis. 

Etenim in feras alias alia genera 

equorum convenientia sunt, quorum multa indicant oculi. 
Contra-varios-pedibus cervos nigricantes-oculis armes, 
contra-ursos czesios , et contra pardos cruentos, 

fulvos vero equos , igne-fulgentes, in apros, 

verum magnis-oculis-preeditos , c:esios , in-ctesios leones. 
Pulchritudine vero inter omnes est excellentissimus equus 
Niseus, quem equitant opulenti reges; 

pulcher aspecta , mollisque ad-portandum facili habena , 
gracili quidem capite , amplo autem promissa-juba collo; 
exultans utrinque melli-et-auro-concoloribus comis. 


OPPIANT DE VENATIONE LIB. I. 7 


Ναὶ μὴν ἄλλο γένεθλον &1,220v ὠπήσαιο 
στιχτὸν, ἀρίζηλον, τοὺς ὥρυγγας χαλέουσιν, 
ἢ ὅτι χαλλιχόμοισιν ἐν οὔρεσιν ἀλδήσχουσιν, 
ἢ ὅτι πάγχυ θέλουσ᾽ ἐπὶ θηλυτέρησιν ὀρούειν. 

320 Δοιὰ δ᾽ ἐπ᾽ ὠρύγγων τελέθει πολυανθέα χάλλη" 
τοὶ μὲν γὰρ δειρὴν καλλίτριχά τ᾽ εὐρέα νῶτα 
γεγράφαται δολιχῇσιν ἐπήτριμα ταινίῃσι, 
τίγριες οἷα θοοὶ, χραιπνοῦ Ζεφύροιο γενέθλη " 
τοί δ᾽ ἄρ᾽ ἐῦτροχάλοισι περίδρομα δαιδάλλονται 

836 σφραγῖσι πυχινῇσιν ὁμοίϊα πορδαλίεσσι᾽ 
τοὺς ἔτι νηπιάχους γράψαν τεχνήμονες ἄνδρες 
αἰθομένῳ χαλχῷ ταναὴν τρίχα πυρσεύοντες. 
Δηθάχι δ᾽ ἄλλα βροτοὶ πανεπίφρονα μητίσαντο, 
πῶλον ἐπιγράψαι χἀν νηδύϊ μητρὸς ἐόντα. 

330 Ὦ πόσση χραδίη, πόσση μερόπεσσι πέλει φρήν! 
"Eotav ὅπως ἐθέλουσι" θέσαν πολυειδέας ἵππους 
μητρὸς ἔτι γλαγερῆσι περισχομένους λαγόνεσσι. 

Ὁ ππότε θηλυτέρην γὰρ ἕλη φιλοτήσιος ὁρμὴ, 
ἵππον τ᾽ ἐγγὺς ἰόντα χλυτὸν μεγαλήτορα μίμνῃ, 

336 δὴ τότε δαιδάλλουσι πόσιν χαλόν, ἀμφὶ δὲ πάντη 
πᾶν δέμας εὐστίχτοισι περὶ χροιῆσι γράφουσι 
xa ποτὶ λέχτρον ἄγουσιν ἐπ᾽ ἀγλαΐη χομόωντα. 
Ὥς δέ τις ἠϊθέων ὑπὸ νυμφοχόμοισι γυναιξὶν 
εἵμασιν ἀργεννοῖσι xal ἄνθεσι πορφυρέοισι 

340 στεψάμενος, πνείων τε Παλαιστίνοιο μύροιο, 
ἐς θάλαμον βαίνησι ὑμὴν ὑμέναιον ἀείδων " 
ὡς ἵππον σπέρχοντα γαμήλιά τε χρεμέθοντα, 
πρόσθεν Éric ἀλόχοιο, χλυτὸν πόσιν, ἀφριόωντα 
δηρὸν ἐρητύουσι φίλης λελιημένον εὐνῆς " 

346 ὀψὲ δέ τοι μεθιᾶσιν ἐπήρατον ἐς φιλότητα 
ἢ δ᾽ ὁποχυσαμένη πολυανθέα γείνατο παῖδα, 
νηδύϊ μὲν πόσιος γόνιμον θορὸν ἀείρασα, 
δεξαμένη μορφὴν δὲ πολύχροον ὀφθαλμοῖσι. 

Τοῖά νυ χἀχεῖνοι, τοῖσιν δόναχες μεμέληνται 

360 μκμησάσθην πυχινοῖσι νοήμασιν ἰξευτῆρες, 
ὄππότε δαιδάλλουσι πεληϊάδεσσι νεοσσούς " 
εὖτε γὰρ ἐς φιλότητα θοαὶ τρήρωνες ἴωσι, 
αἱὐγνύμεναι στομάτεσσι βαρυφθόγγοις ἀλόχοισι, 
δὴ τότε μῆτιν ὕφαινε χλυτὴν τιθασοτρόφος ἀνὴρ, 

866 ἄγχι δὲ θηλυτέρῃσιν ἐθήχατο δαίδαλα πολλὰ 
εἵματα πορφύρεα᾽ ταὶ δὲ κλιδὸν ὄσσε βαλοῦσαι 
θυμὸν ἰαινόμεναι τίχτουσ᾽ ἁλιπόρφυρα τέχνα. 

Ναὶ μὴν ὧδε Λάχωνες ἐπίφρονα μητίσαντο 
αἷσι φίλαις ἀλόχοις, ὅτε γαστέρα χυμαίνουσι" 

260 γράψαντες πινάχεσσι πέλας θέσαν ἀγλαὰ κάλλη, 
τοὺς πάρος ἀστράψαντας ἐν ἡμερίοισιν ἐφήδους. 
Νιρέα xat Νάρχισσον ἐυμμελίην θ᾽ Ὑγάχινθον, [χην, 
Κάστορά τ᾽ εὐχόρυθον xal ᾿Αμυχοφόνον ᾿Πολυδεύ- 
ἠϊθέους τε νέους, τοίτ᾽ ἐν μαχάρεσσιν ἀγητοὶ, 

33e tDot6ov δαφνοχόμην xol χισσοφόρον Διόνυσον " 
ot δ᾽ ἐπιτέρπονται πολυήρατον εἶδος ἰδοῦσαι, 
τίκτουσίν τε χαλοὺς ἐπὶ χάλλεϊ πεπτηυῖαι. [ φρὴν, 

Τόσσα μὲν ἀμφ᾽ ἵπποισιν" ἀτὰρ χατάδηθι, φίλη 


οἶμον ἐπὶ σχυλάχων - τόσσοι δ᾽ ἐπὶ πᾶσι χύνεσσιν 


| .Quin et aliud genus decorum videas, 


inaculosum , insigne, quos Orynges nominant, 
sive quod frondosis in montibus proveniunt, 
sive quod vehementer cupiunt in feminas salire. 
Duplicia vero Oryngum sunt florida genera : 
alii namque collum et pulchricoma lata terga 
insigniti-sunt longis confertim fasciis, 
velut tigrides veloces , pernicis Zephyri soboles ; 
alii contra rotundis orbiculatim variantur 
notis densis , similiter pardis, 
quos adhuc pullos-tenellos pinxerunt sollertes viri 
candenti &ere longum pilum inurentes. 
Sepe vero alia homines ingeniosissima excogitarunt, 
pullum ut-stigmatizent , etiam-in alvo matris latentem. 
Proh quantum ingenium, quanta hominibus inest sollertia ! 
Faciunt quomodocumque volunt, faciunt versicolores equos 
matris etiamnum lacteis comprehensos lumbis. 
Ubi enim equam corripuit amatorius impetus, 
et equum propinquantem inclytum, animosum expectat , 
tunc sane pingunt maritum formosum , et usquequaque 
totum corpus variis coloribus insigniunt 
et ad coitum ducunt forma se-efferentem. 
Quemadmodum vero aliquis juvenum a pronubis mulieribus 
vestibus candidis et floribus purpureis 
redimitus , spiransque Palestinum uuguentum , 
in thalamum tendit hymen hymeneum cantillans ; 
sic equum festinantem nuptialiaque hinnientem, 
ante suam conjugem, praeclarum maritum , spumantem, 
diu arcent, gratum desiderantem conjugium, 
tandem vero admittunt amabilem ad concubitum. 
Illa autem gravida-facta floridum parit filium, 
utero quidem mariti fecundo semine excepto, 
recepta vero forma versicolori oculis. 
Talia sane et-illi, quibus arundines cure-sunt ,' 
excogitarunt sollerti ingenio aucupes , 
cum varie-pingunt columbis pullos ; 
quando enim in coitum celeres columba conveniunt, 
mixte rostris gravisonis conjugibus , 
tinc equidem artificium texit insigne columbarius vir, 
et propter feminas collocat dredala multa 
vestimenta purpurea , ille vero limis oculis conjectis 
animo oblectatze pariunt purpureos pullos, 
Profecto hoc-pacto Lacones ingeniosa commenti-sunt 
in-suas caras uxores, cum utero turgent ; 
pingentes in-tabulis prope constituunt splendidas formas , 
eos , qui olim emicuerunt inter homines , adolescentes , 
Nireum, et Narcissum , venustumque Hyacinthum, 
Castoremque insignem-galea et Amyci-interfectorem Pol- 
lucem ,] semideosque juvenes, quique inter Deos spectabiles 
sunt,] Apollinem laurea-redimitum et hederam-gestantem 
Bacchum; ] ill: vero oblectantur amabilem formam intuitee, 
pariuntque formosos , forma obstupefactse. 

Tantum quidem de equis. Sed descende, mi anime, 
per-viam ad canes; tam-multi vero inter omnes canes 


B ΟΠΠΙΑΝΟΥ KYNHTETIKQN A. 


“70 ἔξοχ᾽ ἀρίζηλοι, μάλα τ᾽, ἀγρευτῆροι μέλονται, 
Παίονες, Αὐσόνιοι, Κᾶρες, Θρήϊχες. ἽἼδυρες, 
Ἀρκάδες, Ἀργεῖοι, Λαχεδαιμόνιοι, Τεγεῆται, 
Σαυρομάται, Κελτοὶ, Κρῆτες, Μάγνητες, Ἀμοργοὶ, 
ὅσσοι τ᾽ Αἰγύπτοιο πολυψαμάθοισιν ἐπ᾽ ὄχθαις 

8750 βουχολίων ioo, Aoxpot, χαροποί τε Μολοσσοί. 

Εἰ δέ νύ τοι χεράσαι φίλον ἔπλετο δοιὰ γένεθλα, 
εἴαρι μὲν πρώτιστα"λέχος πόρσυνε χύνεσσιν" 
εἴαρι γὰρ μᾶλλον φιλοτήσια μέμδλεται ἔργα 
θηρσί τε xal σχυλάχεσσι xal οὐλομένοισι δράχουσιν, 

880 ἠερίοις τ᾽ ὄρνισι χαὶ εἰναλίοις νεπόδεσσιν. 

Ἑΐαρι μὲν χολόεντος ἔχις πεφορυγμένος ἰοῦ 
ἶχτο λέχος ποτὶ θῖνα θαλασσαίης ἀλόχοιο" 
εἴαρι πόντος ὅλος δὲ περισμαραγεῖ χυθερείῃ, 
xa γέποδες γαμέοντες ἐπιφρίσσουσι γαλήνη" 

395 εἴαρι χαὶ τρήρωνες ἐπιθύουσι πελείαις, 
ἵπποι δ᾽ ἀγραύλοις ἐπὶ φορδάσιν δπλίζονται, 
ταῦροι δ᾽ ἀγροτέρας ἐπὶ πόρτιας δρμαίνουσι, 
xoi χτίλοι εἰλιχόεντες ἐν εἴαρι μηλοδατεῦσι, 
χαὶ χάπροι πυρόεντες ἐπαιχμάζουσι σύεσσι, 

390 xai χίμαροι λασίησιν ἐφιππεύουσι χιμαίραις" 
xal δ᾽ αὐτοῖς μερόπεσσιν ἐν εἴαρι μᾶλλον ἔρωτες" 
εἴαρι γὰρ πάνδημος ἐπιδρίθει χυθέρεια. 

"E6vea σοὶ δὲ χυνῶν θαλαμηπολέοντι μελέσθω, 
ἄρμενά τ᾽ ἀλλήλοισιν ἐοιχότα τ᾽ ἔξοχα φῦλα. 

395 ᾿Αρχάδας Ἠλείοις ἐπιμίσγεο, Παίοσι Κρῆτας, 
Κᾶρας Θρηϊχίοις, Τυρσηνὰ γένεθλα Λάχωσι, 
Σαρματιχὸν τε πόσιν φορέοις πρὸς Ἰδηρίδα νύμφην' 
ὧδε μὲν εὖ χεράσειας" ἀτὰρ πολὺ φέρτατα πάντων 
φῦλα μένειν μονόφυλα, τά τ᾽ ἔξοχα τεχμήραντο 

400 ἄνδρες ἐπαχτῆρες" τὰ δὲ μυρία φῦλα πέλονται, 
τῶν ἀμόθεν μορφαί τε χαὶ εἴδεα τοῖα πελέσθω. 
Μηκεδανὸν, χρατερὸν δέμας, ἄρχιον, ἠδὲ χάρηνον 
κοῦφον, ἐδγληνον" χυαναὶ στίλδοιεν ὁπωπαί- 
κάρχαρον, ἐχτάδιον τελέθοι στόμα" βαιὰ δ᾽ ὕπερθεν 

406 οὔατα λεκταλέοισι περιστέλλοιθ᾽ ὁμένεσσι" 
δειρὴ μηκεδανὴ, χαὶ στήθεα νέρθε χραταιὰ, 
εὐρέα" τοὶ πρόσθεν δέ τ᾽ ὄλιζότεροι πόδες ἔστων᾽ 

εἷς χώλων ταναοὶ δολιχήρεες ἱστοί" 
εὑρέες ὠμοπλάται, πλευρῶν ἐπιχάρσια ταρσά" 

410 ὀσφύες εὔσαρχοι, μὴ πίονες: αὐτὰρ ὄπισθε 
στρυφνή τ᾽ ἐχτάδιός τε πέλοι δολιχόσχιος οὐρή. 
Τοῖοι μὲν ταναοῖσιν ἐφοπλίζοιντο δρόμοισι 
δόρχοις ἠδ᾽ ἐλάφοισιν ἀελλοπόδη τε λαγωξ'. 

Θοῦροι δ᾽ αὖθ᾽ ἕτεροι, τοῖσιν μενεδήϊος ἀλχὴ,, 

415 ὅσσοι xel ταύροισιν ἐπέχραον ἠϊγενείοις, 
xat σύας δόριστῆρας ἐπαΐξαντες ὄλεσσαν" 
ὅσσοι μηδὲ λέοντας ἑοὺς τρείουσιν ἄναχτας, 
ζατρεφέες, πρώνεσσιν ἐοιχότες ἀχρολόφοισι' 
σιμότεροι μὲν ἔασι προσώπατα, δεινὰ δ᾽ ὕπερθε 

490 νεύει ἐπισχυνίοισι μεσόφρυα, xal πυρόεντες 
ὀφθαλμοὶ χαροπαῖσιν ὑποστίλθοντες ὀπκωπαῖς" 
δινὸς ἅπας λάσιος" χρατερὸν δέμας" εὐρέα νῶτα 
χραιπνοὶ δ᾽ οὗ τελέθουσιν, ἀτὰρ μένος ἐνδόθι πολλὸν, 


praecipue insignes sunt, maximeque a-venatoribus curaatar δ 
Peones , Ausonii, Cares, Thraces, Iberi, 

Arcades, Argivi, Laconici, Tegealz, 

Sauromate, Celtici, Cretenses, Magnetes , Amorgi, 

et quotquot JEgypti arenosas ad ripas 

armentorum custodes sunt, Locri, glaucique Molossi. 

Si vero tibi miscere gratum est duo genera, 
vere quidem ante-omnia cubile para canibus; 
vere enim magis venerea curc-sunt opera 
ferisque et canibus e£ perniciosis draconibus, 
aeriisque volucribus et marinis piscibus. 

Vere quidem bilioso serpens suffusus veneno 

convenit ad-coitum , juxta littus, marinze uxoris; 

vere autem mare totum resonat venere, 

et pisces nupturientes fluctuant in-tranquillitate-maris; 
vere etiam palumbes saliunt columbas, 

equi vero armentales in equas armantur, 

tauri autem agrestes in vaccas ruunt , 

et arietes flexuosis-cornibus vere scandunt-oves , 

et apri ignei irrumpunt suibus, 

et hirci hirsutis inequitant capris; 

quin etiam ipsis hominibus vere magis fervent amores ; 
vere namque vulgivaga ingruit venus. 

Nationes porro tibi canum, conjugium-paranti, curze-eipt, 
convenientesque inter-se similesque eximie stirpes. 
Arcades cum-Eleis commisce, cum-Pzeonibus Cretenses , 
Cares cum-Thracibus, Tyrrhena genera cum-Laconibus , 
Sarmaticumque maritum ducas ad Hispanicam sponsam. 
Ita quidem recte miscueris ; verum preestantissima omnium 
genera maneant simplicia, 4085 accurate observarunt 
venatores. Ea autem infinita genera sunt, 
quorum , undecunque-sint , et forme et figurae tales eunto : 
longum, validum corpus , amplum, et caput 
leve , bene-oculatum, czrulei radient oculi, 
dentibus-acutis-munitum , oblongum sit os, breves autem 
desuper] aures tenuibus obducantur membranis , 
collum longum, et pectora inferne robusta, 


lata, anteriores vero breviores pedes sunto, 


recte. crurum prolixze, products tibis, 

ampli armi, costarum obliqui ordines, 

COXiB CarnoSm, non pingues, at a-tergo 

fortisque prolixaque sit longam-umbram-faciens cauda. 
Tales quidem ad-longinquos adornentur cursus 
in-damas et cervos velocemque leporem. 

Impetaosi rursum alii , quibus hostem-sustinens robur est, 
qui etiam tauros adoriuntur pulchris-palearibus-praeditos 
et apros violentos impetu-facto interimunt, 
qui nequidem leones suos horrent reges, 
bene-nutriti, tumulis similes altijugis; 
depressiore quidem sunt facie, troculenia véro superne 
Büfant supra-palpebras intercilia , et ignei 
oculi vivido scintillantes obtutu ; 
pellis tota hispida, validum corpus , lata dorsa, 
celeres vero non sunt, sed robur inest eis multum, 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. I. 9 


καὶ σθένος ἄφραστον, καθαρὸν, xal θυμὸς ἀναιδής. 

425 Ἐς μὲν νυν θήρην ὁπλίζεο τοῖα γένεθλα 
αἰχμητῶν σχυλάχων, τοὶ χνώδαλα πάντα δίονται, 
X pool δ᾽ ἀργενναί τε καχαὶ μάλα χυάνεαί τε’ 
οὔτε γὰρ ἠελίοιο φέρειν μένος χα δύνανται 
οὔτε νιφοδλήτοιο μένος πολυχειμέρου ὥρης. 

430 Κεῖνοι δ᾽ ἐν πάντεσσιν ἀριστεύουσι χύνεσσι, 
τοῖς ἴχελαι μορφαὶ μάλα θήρεσιν ὡμηστῇσι, 
μηλοφόνοισι λύχοις 3j τίγρεσιν ἠνεμοέσσαις., 
3$) καὶ ἀλωπήκεσσι θοαῖσί τε πορδαλίεσσιν, 

ἢ ὁπόσοι δήμητρι πανείχελον εἴδος ἔχουσι 

«35 σιτόχροοι' μάλα γάρ τε θοοὶ χρατεροί τε πέλονται. 
Εἰ δέ νύ τοι πινυτὴ σχυλαχοτροφίη μεμέληται, 
μήποτ᾽ ἀμέλγεσθαι σχύλαχας νεοθηλέϊ μαζῷ 
αἰγῶν ἢ προδάτων, μηδ᾽ οἰχιδίησι κύνεσσιν" 

ἢ γάρ τοι νωθροί τε xot οὐτιδανοὶ βαρύθοιεν' 

«40 ἀλλ᾽ ἐλάφων ἤ που μαζῷ τιθασοῖο λεαίνης, 

Xj που δορχαλίδων ἢ νυχτιπόροιο λυχαίνης: 
ὧδε γὰρ ἂν χρατερούς τε καὶ ὠχέας ἔξοχα θείης, 
εἰδομένους αὐτῇσι γαλαχτοφόροισι τιθήναις. 

Αὐτὰρ νηπιάχοισιν ἐπ᾽ οὐνόματα σχυλάχεσσι 

(5 βαιὰ τίθει. θοὰ πάντα, θοὴν ἵνα βάξιν ἀχούγ,. 
Ἵπποισι χρατεροῖσι δ᾽ δμιήθεες ἀγρευτῆρσιν 
ἐξέτι νηπιάχων ἔστων, μερόπεσσί τε πᾶσιν 
ἀθάδιοι φίλιοί τε, μόνοισι δὲ θήρεσιν ἐχθροί. 
Μηδ’ ὁλάαν ἐθέλοιεν: ἐπεὶ μάλα θηρευτῆρσι 

(0 σιγὴ τέθμιός ἐστι, πανέξοχα δ᾽ ἰχνευτῆρσιν. 

Εἴδεα δὲ στιδίης δυσδερκέος ἔπλετο δισσὰ, 
ἀνδρῶν ἠδὲ χυνῶν᾽ μέροπες μὲν ἄρ᾽ αἰολόδουλοι 
ὄμμασι τεχμήραντο xat ἐφράσσαντο χέλευθα" 
μυξωτῆρσι χύνες δὲ πανίχνια σημήναντο. 

«5& Ναὶ μὴν ἀνθρώποισι πέλει περιδέξιος ὥρη 
χειμερίη, στείδουσι δ᾽ ἀμοχθήτοισιν dro maie: 
οὔνεχα χαὶ νιφετοῖσι γεγραμμένα πάνθ᾽ ἅμ᾽ δρᾶται, 
xal πηλοῖσι μένει τετυπασμένα εἴχελα ταρσῷ. 
"Ex0p5v ἔαρ δὲ χύνεσσι, φίλον δὲ πέλει φθνόπω pov: 

400 εἴαρι γὰρ βοτάνησιν ἄδην ποιοτρόφος ala 
ἄνθεσι πληθύει τε πολύπνοος, ἀμφὶ δὲ πάντη 
εὐστέφανοι λειμῶνες ἀνήροτα πορφύρουσι, 
καὶ πᾶσαν στιδέεσσιν ἐὐῤῥίνοισι χύνεσσιν 
ὀδμὴν πρεσδεύτειραν ἀμαλδύνουσιν ἄρουραι 

405 αὐτὰρ ἐν εὐχάρπῳ γλυχεροσταφύλῳ φθινοπώρῳ 
ποῖαι χαὶ βοτάναι xal τ᾽ ἄνθεα γηράσχουσι, 
γυμνὴ δὲ σχυλάχεσσι μένει θήρειος ἀῦτμή. 

Ἔστι δέ τι σχυλάχων γένος ἄλχιμον ἰχνευτήρων, 
βαιὸν, ἀτὰρ μεγάλης ἀντάξιον ἄμμιν ἀοιδῆς" 

470 τοὺς τράφεν ἄγρια φῦλα Βρετανῶν αἰολονώτων᾽ 
αὐτὰρ ἐπιχλήδην σφὰς Ἀγασσαίους ὀνόμηναν. 

Τῶν ἥτοι μέγεθος μὲν διοίϊον οὐτιδανοῖσι 
λέχνοις οἰχιδίοισι τραπεζήεσσι χύνεσσι, 
γυρὸν, ἀσαρχότατον, λασιότριχον, ὄμμασι νωθὲς, 

475 ἀλλ᾽ ὀνύχεσσι πόδας χεχορυθμένον ἀργαλέοισι, 
καὶ θαμινοῖς χυνόδουσιν ἀχαχμένον ἰοφόροισι: 
δίνεσι δ᾽ αὖτε μάλιστα πανέξοχός ἐστιν ᾿Ἀγασσεὺς, 


et vires incredibiles , ingenuse, et animus imperterritus. 
Ad venatum quidem igitur armabis talia genera 
bellicosorum canum, qui feras quaslibet persequuntur. 
Colores vero candidique mali admodum sun/ nigrique; 
neque enim solis tolerare violentiam facile possunt 
neque nives-fundentis vim hiberni temporis 
Illi autem inter omnes antistant canes, 
quibus similes formze sunt quam-maxime feris crudivoris, 
ovicidis lupis aut tigribus rapidis, 
aut etiam vulpibus pernicibusque pardis, 
aut qui frumento simillimam speciem babent, 
triticicolores; valde enim et expediti et strenui sunt. 
Quod si tibi sollers educatio-catulorum cure-est, 
ne-unquam lac-sugere-sinito catulos e-recenti mamma 
caprarum aut ovium, neque e-domesticis canibus , 
(namque sane segnes et inertes ac-tardi-evaderent), 
verum cervarum aut foríe ubere cicuris lezene, 
aut caprearum aut noctivagsm lupe ; 
ita enim robustosque et celeres admodum effeceris , 
similes ipsis lactiferis nutricibus. 
Cseterum parvulis nomina catulis 
brevia inde, expedita omnia, velocem ut appellationem 
exaudiant.] Equis porro validis assueti venaticis 
inde-a teneris sunto, hominibusque omnibus 
familiares amicique, solis autem feris inimici. 
Neve latrare velint, quia valde venatoribus 
silentium conveniens est, imprimis autem vestigatoribus, 
Species porro vestigationis obscure sunt dus, 
virorum et canum; et homines quidem versuti 
oculis lustrant et observant vias, 
naribus autem canes quavis-vestigia designant. 
Jam vero hominibus est peropportunum tempus 
hibernum , inceduntque minime-laborantibus oculis, 
propterea-quod et nivibus impressa omnia simul conspl- 
ciuntur,] et in-luto manent efformata similia pedis-plantee. 
Inimicum autem ver canibus, sed amicus est autumnus; 
vere enim plantis affatim herbidum solum 
floribusque refertum est fragrans , undique autem passim 
formosa prata absque-aratione purpurascunt , 
et omnem indagatoribus sagacibus canibus 
odorem nuncium abolent arva; 
verum frugifero et dulcibus-uvis-abundante autumno 
herba et plantze et flores senescunt , 
nudus vero canibus manet ferinus odor. 
Est porro quoddam canum genus robustum vestigatorum, 
parvum, tamen magna dignum nobis praedicatione ; 
quos educarunt ferae gentes Britannorum terga-pictorum ; 
at cognomento ipsos Agasseeos appellant. 
Quorum quidem magnitudo s&qualis es exiguis 
liguritoribus domesticis, menss-assuetis canibus, 
curvum genus, macilentum , hispidum, oculis pigrum, 
at unguibus pedes armatum asperis, 
et confertis dentibus munitum , venenatis ; 
naribus autem longe preestantissimus est Agasseus, 


ι0 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ A. 


καὶ στιδίη-πανάριστος" ἐπεὶ καὶ γαῖαν ἰόντων 
ἔχνιον εὑρέμεναι μέγα δὴ σοφὸς, ἀλλὰ xal αὐτὴν 

(80 ἴδμων ἠερίην μάλα σημήνασθαι ἀύτμήν. 

Καί τις ἐπαχτήρων πειρηθῆναι σχυλαχήων 
ἱμείρων, προπάροιθε πυλάων αἰπεινάων 
$ νέχυν ἣ ζώοντα φέρει παλάμησι λαγωόν᾽ 
ἑρπύζει δὲ πάροιθε παραιδαδὸν ἀτραπιτοῖο, 

(86 πρῶτα μὲν ἰθεῖαν, μετέπειτα δὲ δοχμὸν ἐλαύνων, 
λαιΐ, δεξιτερῇ , σχολιὴν δδὸν ἀμφὶς ἑλίσσων. 
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ μάλα πολλὸν ἀπ᾽ ἄστεος ἠδὲ πυλάων 
ὄλθη, δὴ τότε βόθρον ὀρυξάμενος χατέθαψε᾽ 
νοστήσας δ᾽ ἐπὶ ἄστυ παλίσσυτος αὐτίχ᾽ ἀγινεῖ 

«99 ἀτραπιτοῖο πέλας χύνα μέρμερον" αὐτὰρ ὅγ᾽ αἶψα 
ὠρίνθη, φριμάᾳ τε λαγωείης ὑπ᾽ ἀὐτμῆς" 
ἴχνια μαστεύει δὲ χατὰ χθονὸς, οὐδὲ μάλ᾽ εὑρεῖν 
ἱμείρων δύναται: μάλα δ᾽ ἀσχαλόων ἀλάληται. 
Ὡς δ᾽ ὅτε τις κούρη δέχατον περὶ μῆνα σελήνης 

495 πρωτοτόχος λοχίησιν ὑπ᾽ ὠδίνεσσι τυπεῖσα, 
λύσατομὲν πλοχάμους, λῦσεν δ᾽ ἀπὸ δαίδαλα μαζῶν, 
ἠδ᾽ ἀίτων δειλή τε xal ἀχρήδεμνος ἐοῦσα, 
στρωφᾶται πάντη χατὰ δώματα, χαὶ μογέουσα 
ἄλλοτε μὲν πρόδομον μετανίσσεται, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε 

$09 ἐς λέχος ἰθύει, ποτὲ δ᾽ ἐν χονίησι ῥιφεῖσα 
χωχύει ῥοδαλῇσιν ἐπισμήχουσα παρειαῖς: 
ὡς ὅγε, θυμοδόροισιν ἀνιάζων ὀδύνῃσι, 
τῇ καὶ τῇ θύει τε xal ἑξείης ἐρεείνει 
πάντα λίθον χαὶ πάντα λόφον χαὶ πᾶσαν ἀταρπὸν, 

κοὐ δένδρεά θ᾽ ἡμερίδας τε xal αἱμασιὰς xal ἀλωάς. 
Ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἴχνεος ὀψὲ διηερίοιο vien ; 
χαγχαλάᾳ χνυζεῖ τε χεχαρμένος, οἷά τε τυτθαὶ 
σχιρτεῦσι δαμάλαι περὶ πόρτιας οὐθατοέσσας" 
ὃς καὶ τῷ μάλα θυμὸς ἐχήρατο- σευόμενος δὲ 

610 εἱλεῖται σχολιοῖσιν ἐπεμδεδαὼς πεδίοισιν" 
οὐδ᾽ ἀπό μιν πλάγξαις, οὐδ᾽ εἰ μάλα τηλόθ᾽ ἐλαύνοις" 
ἰθύει δ᾽ ἀπρὶξ γλυκερῆς δεδραγμένος ὀδμῆς, 
εἰσόχε τέρμα πόνοιο xal εἰς βαλδῖδα περήση. 

Εἰ δέ μιν δπλίσσειας ἀθηρήτοισι λαγωοῖς, 

516 λάθρη μὲν πελάει, κατὰ δ᾽ ἴχνιον ἴχνος ἐρείδει, 
βαιὸς ὑφ᾽ ἡμερίσιν χεκαλυμμένος 3 χαλάμῃσιν, 
οἷά τε ληϊστὴρ ἐρίφων χλόπος, ὅστε, νομῇα 
ὑπνώοντα πέλας δεδοχημένος. ἤρεμος ἕρπει. 
Ἀλλ᾽ ὅτε δὴ λόχμησι λαγωείηῃσι eA onn, 

620 δίμφ᾽ ἔθορε, τόξῳ ἐναλίγχιος ἠὲ δράχοντι 
συριχτῇ; τὸν ὄρινεν Éric πάρος ἀτρεμέοντα 
ἰοδόχου χειῇῆς ἀμαλητόμος ἥ τις ἀροτρεύς. 

Ὡς ὅγε χαγχαλόων ὠχὺς θόρεν' εἰ δὲ τυχήση, 
ῥεῖα μὲν ὀξυτέροισι δαμασσάμενος στονύχεσσι 

035 xo γενύεσσιν ἑλὼν φόρτον μέγαν ἀντία σεῖο 
exa φέρει, μογέων δὲ βαρυνόμενός τε πελάζει. 
Οἵη δ᾽ ἐκ ληΐοιο φέρει θέρος ἀμητοῖο, 
βριθομένη πυρῷ τε μετ᾽ αὔλιον εἶσιν ἀπήνη, 
τὴν δ᾽ ἐσιδόντες ὄρουσαν ἀολλέες ἀγροιῶται, 

530 πρόπροθι δ᾽ ἀντήσαντες ὃ μὲν χύχλοισιν ἐρείδει, 
ἄλλος ὑπερτερίην͵ ὃ δ᾽ ἄρ᾽ ἄξονα βουσὶν ἀρήγει: 


οἱ vestigatione optimus : quoniatn et terram permeantiua 
vestigium invenire valde catus est, quin ctiam ipsum 
peritus aerium exacte designare odorem. 

Atque aliquis venatorum, periculum-facere catulorur 
cupiens , extra portas sublimes 
aut mortuum aut vivum fert manibus leporem, 
serpit autem prorsum preeter semitam , 
primum quidem directam, dein vero obliquam ducens, 
sinistra, dextra, anfractuosam viam circum volvens ; 
al ubi jam valde procul ab urbe ac portis 
processit, tunc sane fovea fossa sepelit leporem ; 
reversus autem in urbem redux, statim adducit 
prope viam canem sagacem ; at ille e-vestigio 
incitatur fremitque leporino ab halitu, 
vestigiaque anquirit per terram , neque facile invenire, 
cupiens , potest; valde autem indignabundus errat. 
Ut autem cum qua puella decimum circa mensem lua 
primipara, partionis doloribus percussa, 
et solvit capillos, et disrumpit ornamenta ab uberibus, 
ac discincta miseraque et absque-calantica 
discurrit passim per sedes , et afflicta-labore 
modo ad vestibulum tendit, modo iterum 
in cubile pergit, nonnumquam etiam in pulvere projecta 
ejulat, roseis illinens (pulverem) genis : 
ita ille animi-edacibus cruciatus doloribus . 
huc et illuc fertur, et ordine perscrutatur 
omnem lapidem et omnem collem et omnem semitam , 
arboresque vitesque et sepes et areas. 
At quando vestigium tandem aerium assecutus-est, 
exultat gannitque gaudibundus , perinde tenelli 
lasciviunt vituli circum vaccas mammosas; 
ita et huic valde animus lztatur, ruens autem 
volvitur, obliquis ingrediens campis; 
neque ipsum aberrare-feceris, ne-quidem si longissime 
abspellas ;] sed pergit-recta pertinaciter suavis tenax odoris, 
donec ad-finem laboris et ad metam penetrarit. 
Quod si ipsum armes in-nondum-captos lepores, 
furtim quidem accedit, et vestigium prope vestigium figit, 
parvus sub vitibus tectus aut arundinibus, 
velut predo , heedorum fur, qui, pastorem 
dormitantem prope observans , tacitus arrepit. 
At ubi jam latibula leporina propinquavit , 
celeriter prosilit , jaculo similis aut draconi 
sibilanti, quem commovit e sua, antea quiescentem , 
veneni-eceptrice caverna messor aut aliquis arator. 
Ita ille exultans citus prosilit; si vero assecutus-fueril , 
facile quidem acutis subacto eo unguibus 
et malis correpto, onus ingens te versus 
cito affert , laborans autem onustusque accedit. 
Quale autem ex arvo vehit fruges messis , 
onustumque tritico ad villam procedit plaustrum, 
60 autem conspecto procurrunt frequentes agricolae , 
prorsum vero occurrentes , alius quidem rotis acclinatur, 
alius ad-superiorem-partem , alius ad-axem, bobus opite- 


OPPIANI DE VENATIONE LIP. II. 


εἷς αὖλιν δὲ μολόντες ἐλύσανθ᾽ tavoboria: 
ταῦροι δ᾽ ἱδρώοντες ἀνέπνευσαν χαμάτοιο" 
θυμὸς δ᾽ ἠπεδανοῦ μέγ᾽ ἐχήρατο βουπελάταο' 
οἷ ὡς 6 μὲν ἰχνεῖται φόρτον γενύεσσιν ἀγινῶν. 
Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀντιάᾳ χεχαρημένος ὠχὺς ἐπαχτὴρ, 
ἄμφω δ᾽ ἀείρας ἀπὸ μητέρος ὑψόθι γαίης, 
χόλποισιν θέτο θῆρα xal αὐτὸν θηροφονῆα. 


᾿ νων πος 
. 


ΚΥΝΗΓΕΤΊΚΩΝ 
ΒΙΒΛΙΟΝ AEYTEPON. 


Νῦν δ᾽ ἄγε μοι, Ζηνὸςθύγατερ, χαλλίσφυρε Φοίξη, 
παρθένε χρυσομίτρη , δίδυμον γένος Ἀπόλλωνι, 
εἰπέμεναι, μερόπων τίς ἀγασθενέων θ᾽ ἡρώων 
σῆς ἀπὸ χειρὸς ἄειρε μεγαλέα δήνεα θήρης. 

Ἀμφὶ πόδας Φολόης ἀνεμώδεος ἄγρια φῦλα 
θηρομιγῆν μερόπων μὲν ἐπ᾽ ἰξύας, ἰξυόθεν δὲ 
ἵππων ἡμιόρότων, ἐπιδόρπιον εὔρετο θήρην. [σας 
Ἐν μερόπεσσι δὲ πρῶτος 6 Γοργόνος αὐχέν᾽ ἀμέρ- 
Ζηνὸς χρυσείοιο πάϊς χλυτὸς, εὕρετο Περσεύς" 
᾿ς ἀλλὰ ποδῶν χραιπνῇσιν ἀειρόμενος πτερύγεσσι 

λαὶ πτῶχας χαὶ θῶας ἔλάζυτο, χαὶ γένος αἰγῶν 

ἀγροτέρων, δόρχους τε θοοὺς, ὀνάγρων τε γένεθλα 
ἦδ᾽ αὐτῶν ἔλάφων στιχτῶν αἰπεινὰ χῴρηνα. 

ἹΙππαλέην δ᾽ ἄγρην ὁ φαεσφόρος sÜpeto Κάστωρ' 
16 xal τοὺς μὲν χατέπεφνεν ἐπίσχοπον ἰθὺς ἄχοντι 

βαλλόμενος, τοὺς δ᾽ αὖτε θοοῖς ἵπποισιν ἐλαύνων 

θῆρας ἕλε ξυνοχῆσι μεσημόρίνοιο δρόμοιο. 

Πρὸς δὲ μόθους θηρῶν χύνας ὥπλισε καρχαρόδοντας 

Διογενὴς πρῶτος Λαχεδαιμόνιος Πολυδεύχης" 

0 χαὶ γὰρ πυγμαχίησι λυγροὺς ἐναρίξατο φῶτας, 
χαὶ σχυλάχεσσι θοαῖς βαλίους ἐδαμάσσατο θῆρας. 
"E£oya δ᾽ ἐν σταδίοισιν ὀρειοτέροισι μόθοισιν 
Οἰνείδης ἤστραψεν ἐνυάλιος Μελέαγρος, 

"Apxua αὖτε βρόχους τε xai ἀγχύλα δίκτυα πρῶτος 
25 Ἱππόλυτος μερόπεσσιν ἐπαχτήρεσσιν ἔφηνε, 

Σχοινῆος πρώτη δὲ χλυτὴ θυγάτηρ Ἀταλάντη 

θηρσὶ φόνον πτερόεντα συηδόλος εὕρετο χούρη. 

Νυχτερίους δὲ δόλους, νυχίην πανεπίχλοπον ἄγρην, 

Ὠρίων πρώτιστος ἐμήσατο χερδαλεόφρων. 

30 Τόσσοι μὲν θήρης χρατεροὶ πάρος ἡγεμονῇῆες. 
Πολλοὺς δ’ αὖ μετόπισθεν ἔρως ἐδαμάσσατο δριμύς" 
οὗ γάρ τις χέντροισι δαμεὶς ἄγρης ἐρατεινῆς 
αὖθις ἑχὼν λείψειεν" ἔχει δέ μιν ἄσπετα δεσμά. 
Οἷος μὲν γλυχὺς ὕπνος ἐπ᾽ ἄνθεσιν εἴαρος ὥρῃ, 

26 οἴη δ᾽ αὖτε θέρευς γλυχερὴ σπήλυγγι χαμεύνη, 
οἵη δ᾽ ἐν σχοπέλοισιν ἐπαχτήρεσσι πάσασθαι 
τερπωλή᾽" πόσση δὲ χάρις χείνοισιν ὀπηδεῖ 
δρεψαμένοις αὐτοῖσι μελιχρῆς ἄνθος ὀπώρης᾽ 
ψυχρὸν δ᾽ ἐξ ἄντροιο προχεύμενον ἄργυφον ὕδω 

40 οἷον χεχμηῤόασι ποτὸν γλυχερόν τε λοετρόν" 


ΟΡΡΙΔΧΕΒ. 


- 
L^. 
V, 
* 


$ « 
Σ 


a 


1 


uJ 
i 


latur,] in villam vero ubi pervenerunt , solvunt temonem , 
taurique sudantes respirant a-labore , 

animus autem defessi valde gaudet aurigee : 

sic ille quidem (canis) venit , onus malis portans; 

verum ex-adverso-occurrit leetabundus agilis venafor, 
ambos autem sublatos de matre in-sublime terra, 
in-gremio reponit , feram et ipsum fericidam. 


A— 


DE VENATIONE | 
LIBER SECUNDUS. 


Nunc age mihi , Jovis filia , pulchris-pedibus Diana, 
virgo aurea-redimita-zona , gemina soboles Apollini , 
edissere, hominum quisnam fortiumque heroum 
tua de manu acceperit illustres artes venationis. 

Circum radices Pholoes ventosse seva genera 
mista-e-feris, hominum quidem ad lumbos, a-lumbis autem 
equorum semi-hominum , vespertinam invenerunt venatio- 
nem.] Inter homines vero primus, qui Gorgonis cervicem 
abstulit ,] Jovis aurei filius inclytus , invenit Perseus; 
sed pedum velocibus sublatus alis, 
et lepores et thoes cepit, et genus caprarum 
silvestrium , dorcadasaue pernices , onagroumque genera 
atque ipsorum cervorum maculosorum celsa capita. 
Equestrem vero venationem lucifer invenit Castor; 
et alias quidem interemit ad-scopum recta jaculum 
mittens, alías vero velocibus equis agitans 
feras cepit in-congressu meridiani cursus. 

Verum ad proelia ferarum canes armavit asperis-dentibus-prap 
ditos] Jove-genitus primus Lacedsemonius Pollux ; 

etenim pugilatu nefarios occidit viros, 

et canibus rapidis pernices domuit feras. 

Eximie deinde in statariis montanis proeliis 

(Enei-filius emicuit martius Meleager. 

Casses porroque laqueos et sinuosa retia primus 
Hippolytus [hominibus] venatoribus monstravit, 

Schenei vero prima generosa filia Atalanta 

feris czedem alatam apri-interfectrix reperit puella. 
Nocturnos denique dolos, nocturnam prorsus-furtivam ve- 
nationem] Orion primus excogitavit callidus. 

Tot quidem venationis preestantes olim duces eztiterunt. 
Mulfos vero etiam postea amor domuit vehemens; 

non enim quisquam stimulis subactus venationis amabilis , 
iterum lubens eam deseruerit, sed tenent ipsum firma vincula. 
Quam scilicet dulcis est somnus in floribus veris tempore, 
quam item rursum testate dulcis in-antro cubatio-humi, 
qualis porro in scopulis venatoribus cibum-capere 
voluptas ; quanta etiam delectatio illos comitatur ; 
qui-decerpunt ipsi melliti florem autumni; 

frigida denique ex antro profusa pellucida aqua 

qualis est fatigatis potus dulceque lavacrum ; 


45 


55 


70 


75 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ KYNHTETIKOQN B. 


οἷα δ᾽ ἐνὶ ξυλόχοις χεχαρισμένα δῶρα φέρουσιν 
ἐν γλυχεροῖς ταλάροισι παρ᾽ αἰπολίοισι νομῆες! 

Ἀλλ᾽ ἄγε δὴ ταύρων ζηλήμονα πάγχυ γενέθλην 
πρῶτον ἀείδωμεν, χαὶ μυρίον ἔξοχα νεῖχος 
οἷον ὑπὲρ θαλάμοιο πανάγρια δηρίσαντο. 

Εἷς βασιλεὺς ἀγέληφι τυραννεύων ὄχ᾽ ἄριστος 

βαιοτέροις ταύροις χαὶ θηλυτέρησιν ἀνάσσει" 

πέφριχεν δ᾽ ἀγέλη χεραὸν μέγαν ἡγεμονῆα" 

a δ᾽ αὖτε τρομέουσιν ἑὸν πόσιν ἀγριόωντα, 

δππότε μυχήσητ᾽ ἄγριον, βόες" ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀπ᾽ ἄλλης 

ταῦρος ἀποχρινθεὶς ἀγέλης, πλατὺν αὐχένα τείνας, 

οἷος Un, χἀχεῖνος ἄναξ σφετέροισιν ἀνάσσων, 

δὴ τότ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοτέροισιν ὑπέρδιος ἴστατ᾽ ἐνυώ. 

Πρῶτα μὲν ἀντίπρωροι ἐς ἀλλήλους δρόωντες 

ἄγρια θυμαίνοντι χόλῳ μέγα παιφάσσουσι, 

xal πυρόεν πνείουσι, xal ἀμῶνται ποσὶ γαῖαν, 

οἷα χονιόμενοι" προχαλίζονται δ᾽ ἑχάτερθεν, 

ὀξέα χεχλήγοντες ἐνναλίησιν ἀῦταϊς" 

αὐτὰρ ἐπεὶ σάλπιγξαν ἐφ᾽ δσμίνην ἀλεγεινὴν, 

ἄσχετον ἀΐσσουσιν, ἑοῖσι δ᾽ ἄφαρ χεράεσσι 

πᾶν δέμας ἀλλήλοισιν ἀμοιδαδὶς οὐτάζουσιν. 

Οἷα δ᾽ ἐνὶ πτολέμῳ βυθίῳ,, ὅτε ναυμάχος "Apre 

δῆριν ἀείρηται, δοιαὶ πανυπείροχα νῆες 

στράπτουσαι θαμινοῖσιν ἐναντίον ὁπλίέτῃσιν, 

ἀντίδιον πρώρησι μετωπαδὸν ἐγχρίμπτονται, 

σπερχόμεναι πνοιῇ τε λάθρῳ adapt τε ναντῶν᾽ 

ἔντεσι χαλχείοις δὲ περιόρέμεται χτύπος ἀνδρῶν, 

γηῶν τ᾽ ἀγνυμένων" στένεται δ᾽ ὅλος οἴδματι Νη- 

τοῖος xal ταύροισιν ἐς αἰθέρα δοῦπος ἱκάνει, [ρεύς" 

θεινόντων ἄμοτον xal θεινομένων χεράεσσιν-" 

εἰσόχε δή τις ἔλησι φίλην ἑτεραλχέα νίχην. 

Αὐτὰρ ὅγ᾽ οὔτι φέρει δοῦλον ζυγόν" αἰδόμενος δὲ 

καὶ βαρέα στενάχων ἐπὶ δάσχιον ἤλυθεν ὕλην" 

οἷος δ᾽ ἐν σχοπέλοισι περιπλαμένων ἐνιαυτῶν 
£o6ev , ὀρειαύλοισιν ἀποσταδὸν ἐν ξυλόχοισιν, 

x τις ἀθλεύων᾽ βριαρὸν δ᾽ ὅτε xdproc ἴδηται 

καὶ σθένος ἀμφήριστον, ἀνέκραγεν αὐτίχ᾽ ὄρεσφιν" 

αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀντήῦσεν᾽ ἐπεσμαράγησε δὲ δρυμών- 

ἀλλ᾽ ὅτε θαρσήσειε χραταιοτέρῃσιν ἀῦταῖς, 

δή ῥα τότ᾽ ἐξ ὀρέων ἐπὶ δήϊον εὐθὺς χάνει, 

δεῖα δ᾽ ἕλε" φορθαϊς γὰρ ξὸν δέμας ἐξήσχησε 

τηλόθ᾽ ἐνὶ δρυμοῖσι σθενούλαθέας χυθερείης. 

Εἴδεα πολλὰ πέλει δὲ χαὶ ἤθεα μυρία ταύροις. 
Αἰγύπτιοι μὲν ἔασι παρ᾽ ὄχθαις ἀγλαοχάρποις" 
Νείλου πυροφόροιο, πολυσχιδέος ποταμοῖο, 
χιόνεοι χροιὴν, μέγεθος πάντων ὄχ᾽ dottor: 
φαίης xsv χατὰ γαῖαν ἵμεν βαθυτέρμονα νῆα" 
ἥπια δὲ φρονέουσι xal ἠθάλεοι μερόπεσσιν, 
ὅττι βροτοὶ δ᾽ ἐνέκουσιν, ἐνηῆες ἀνέχονται. 

Οἱ poro χροιὴν μὲν ἀριπρεπέες τελέθουσι, 
ξανθοί τε φλογεροί τε" βαθεῖαι δ᾽ αὐχένι σάρχες, 
σφαιρωτὸς δ᾽ ἐφύπερθε μετήορος ὕψι χόρυμόος. 
Ξείνη δ᾽ ἐν χεράεσσι φύσις χείνοισι τέτυχται" 


οὐ γάρ τοι χρατερῆφι ὑπὲρ χεφαλῆφι πέπηγε; 


- 


quam item in sylvis grata dona ferunt 
in dulcibus calathis ad greges-caprarum pastores! 

Verum age, taurorumrivalis-impatientem omnino naonem 
primo canamus , et magnam admodum contentionem 
quomodo de concubitu ssevissime in/er se decertent. 
Unus rex armento imperans , longe preestantissimus, 
in-minores tauros et feminas dominatum-exercet ; 
formidat autem armentum cornutum ef magnum ducem : 
ipsze vero rursum horrent suum maritum efferatum, 
quando mugit ferociter, vaccee ; verum ubi ab alio 
taurus segregatus armento , latam cervicem protendens 
solus advenit , etiam-ille rex suis imperans; 
tum sane utrique ingens instat certamen. 

Primum quidem frontibus adversis alter-alterum intuentes 
acerbe :stuante indignatione vehementer ruunt, 

et igneum spirant, et metunt pedibus terram , 

veluti qui-pulvere-consperguntur; provocantur vero altef 
ab-altero-] acute frementeés martiis flatibus ; 

verum ubi classicum-cecinerumt ad pugnam tristem, 
indomito-impetu irruunt , suis autem illico cornibus 

totum corpus sibi-invicem alternis vicibus sauciant. 
Quemadmodum autem in prelio navali, cum navalis Mars 
pugnam excitat , dui naves excellenter 

fulgentes confertis ex-adverso militibus, 
violento-impetu proris in-frontem colliduntar, 
festinantes ventoque vehementi manibusque nautazum ; 
armis vero cneis circumstrepit fragor virorum, 
naviumque fractarum , gemit vero totum fluctu mare : 
talis etiam tauris in ccelum strepitus penetrat 
percutientibus incessanter et percussis cornibus , 
donec alteruter obtineat dulcem ancipitem victoriam. 
Atalter neutiquam fert servile jugum; sed pudore-alfectus 
et graviter gemens in opacam abit silvam, 

solusque in scopulis volventibus annis 

pascitur, montanis separatim in saltibus, 

veluti aliquis athleticam-exercens ; validum vero ubi robur 
videt] et vires ancipites , mugit illico in montibus; 

sed ille remugit, fremitque silva. 

At simulac fretus-est fortioribus flatibus, 

tuncsane de montibus in hostem statim descendit, 

facile vero eum vincit; pabulo namque suum corpus corro- 
boravit] procul in silvis víres-affligente a-venere. 

Form: multz sunt ef mores innumeri tauris. 

JEgyptii quidem sunt ad ripas fertiles 

Nili frugiferi, multifidi fluminis, 

nivei colore, magnitudine omnium longe preestantissimi ; 
diceres per terram incedere profundam navem; 

miti autem sunt-animo et mansueti hominibus ; 

quicquid autem mortales praecipiunt , id dociles sustinent. 

Phrygii colore quidem insignes sunt , 
flavique, flammeique ; ampli vero in cervicibus pulpz, 
et rotundum superne sublime in-alto tuber. 

Mira autem in cornibus natura illis est; 
non enim firmis super capitibus fixa sunt, 


-. 


OPPIANI DE VENATIONE 118. II. | 18 


86 χλίνουσι δὲ χέρατα xal ἀγχλίνουσ᾽ ἑχάτερθε. 
Μώνυχες "Aóvtot , στιχτὸν γένος, οἰοχέρωτες. 
ἔχ τε μέσου χέρας αἰνὸν ἐπαντέλλουσι μετώπου. 
Ἀρμενίοις δίδυμον μὲν, ἀτὰρ χέρας εἰλικόμορφον, 
αἰχμῇσι, μέγα πῆμα, παλίστροφον ἠέρτηται. 

100 Οἱ Σύριοι ταῦροι δὲ, Χεροννήσοιο γένεθλα, 
αἰπεινὴν τοὶ Πέλλαν ἐύχτιτον ἀμφινέμονται, 
αἴθωνες, χρατεροὶ, μεγαλήτορες, εὐρυμέτωποι, 
ἄγραυλοι, σθεναροὶ, χερααλχέες, ἀγριόθυμοι, 

* μυχηταὶ, βλοσυροὶ, ζηλήμονες, εὐρυγένειοι " 

106 ἀλλ᾽ οὗ πιαλέοι δέμας ἀμφιλαφὲς βαρύθουσιν, 
οὐδὲ πάλιν λιπόσαρχοι ξὸν δέμας ἀδρανέουσιν" 
ὧδε θεῶν χλυτὰ δῶρα χερασσάμενοι φορέουσιν, 
ἀμφότερον χραιπνοΐ τε θέειν σθεναροί τε μάχεσθαι. 
Κεῖνοι, τοὺς φάτις ἔσχε Διὸς γόνον Ἡραχλῆα 

110 χαρτερὸν, ἀθλεύοντ᾽ ἀγέμεν πάρος ἐξ ᾿Ερυθείης, 
δππότ᾽ ἐπ᾽ ὠχεανῷ δηρίσατο Γηρυονῆϊ, 
χαὶ χτάνεν ἐν σχοπιῆσιν ἐπεὶ πόνον ἄλλον ἔμελλεν 
oby Ἥρη τελέειν οὐδ᾽ Εὐρυσθῆος ἐνιπαῖς, 
Ἀρχίππῳ δ᾽ ἑτάρῳ, Πέλλης ἡγήτορι δίης. 

115 Ἦ γάρ τοι προπάροιθε παραὶ πόδας ᾿Εμδλωνοῖο 
πᾶν πεδίον πελάγιζεν" ἐπεὶ πολὺς αἰὲν ᾿Ορόντης 
levi. ἐπειγόμενος, χαροποῦ δ᾽ ἐπελήθετο πόντου, 

“ δαιόμενος Νύμφης χυανώπιδος Ὦχεανίνης" 
δήθυνεν δὲ πάγοισι, χάλυπτε δ᾽ ἐρίσπορον αἶαν 

190 οὔτι θέλων προλιπεῖν δυσέρωτα πόθον Μελιθοίης. 
Οὔρεσί τ᾽ ἀμφότερωθε περίδρομος ἐστεφάνωτο 
τειναμένοις ἑχάτερθεν ἐπ᾽ ἀλλήλοισι χάρηνα᾽ 
ἥϊεν ἀντολίηθε Διόχλειον δέμας αἰπὺ, 

ix δ᾽ ἄρα δυσμάων λαιὸν κέρας ᾽᾿Εμόλῳνοῖο, 

135 αὐτὸς δ᾽ ἐν μεσάτοισιν ἐπαιγίζων πεδίοισι, 
alàv ἀεξόμενος χαὶ τείχεος ἐγγὺς δδεύων, - 
χέρσον ὁμοῦ καὶ νῆσον, ἐμὴν πόλιν, ὕδατι χεύων. 
Τοὔνεχεν αὐτίχ᾽ ἔμελλε Διὸς γόνος ἀμφοτέροισι 
νάματα μετρήσειν ῥοπάλῳ xal χερσὶ χραταιαῖς, 

150 ὕδατα δ᾽ ἐκ πεδίοιο διαχριδὸν ἰθύνεσθαι 
εὐπλοχάμου λίμνης ἠδ᾽ εὐτροχάλου ποταμοῖο. 
"Epte δὲ πουλὺν ἄεθλον, ἐπεὶ στεφάνην διέχερσε 
ἀμφιβόλων ὀρέων, λῦσεν δ᾽ ἄπο λάϊνα δεσμὰ, 
xal ποταμὸν προέηχεν ἐρευγόμενον προμολῇσιν, 

1326 ἄσχετα χυμαίνοντα xal ἄγρια μορμύροντα, 
ἴδυνεν δ᾽ ἐπὶ θῖνας" ὁ δ᾽ ἔδραχεν ἠπύτα πόντος. 
xxi Συρίου χονάδησε μέλαν δέμας αἰγιαλοῖο. 

Οὐ τοίω γ᾽ ἑκάτερθε πολυσμαράγοιο θαλάσσης 
ἀντιπόρω ποταμὼ χαταδαένετον ὕδατι λάδρῳ, 

110 ἔνθεν μὲν βορέαο ταμὼν ἀργῆντα χαλινὰ, 
ἂν Σχυθίην Ἴστρος λέλαχε μέγα πάντοθε πάντη, 
συρόμενος χρημνοῖσι καὶ ὁδατοπλήγεσιν ἄχραις" 
τῇ δ᾽ αὖτ᾽ dx Λιδύης ἱερὸν ῥόον Αἰγύπτοιο 
ἀμφί É ῥηγνύμενον τρομέει ταναηχέτα πόντος. 

146 Ὡς ποταμὸς χελάρυζε μέγας περὶ θῖνας Ὀρόντης 
σμερδαλέον μύχημα᾽" πελώρια δ᾽ ἴαχον ἀχταὶ 
δεχνύμεναι χόλποισι νεήλυδος οἶδμα θαλάσσης" 
γαῖα δ᾽ ἀνέπνευσεν μελανόχροος, οὐθατόεασα, 


sed movent cornua et inclinant utrinque. 
Solidunguli sun Boetii, maculosum genus , unicurnes : 
eque media cornu perniciosum producunt fronte. 
Armeniis geminum quidem , sed cornu flexuosum , 
cuspidibus (magna noxa) retortum sublime-attollitur. 
Syriaci autem tauri , Chersonesi soboles, 
qui circa excelsam Pellam , bene-munitam , pascuntur, 
nigri sunt, robusti , magnanimi , lata-fronte , 
in-agris-stabulantes, fores , validis-cornibus , feroces, 
mugitores , torvi, eemuli, Jatis-maxillis ; 
sed non obesi corpore amplo tardi-sunt n 
neque contra macilenti suo corpore imbelles-sunt : 
sic deorum inclyta dona temperata-habentes ferunt , 
simul οἱ veloces ad-currendum , et robusti ad-pugnandum. 
Illi, quos fama est Jovis filium Herculem 
fortem , luctantem abegisse olim ex Erythea, 
quando ad Oceanum bellum-gessit cum-Geryoneo, 
et interemit eum in speculis; quum serumnam aliam essel 
non Junoni obiturus , neque Eurysthei imperiis , 
sed Archippo socio , Pelle principi divine. 
Etenim antea ad pedes Embloni 
omnis campus stagnabat, quando exundans semper Orontes 
ferebatur rapidus, czeruleique obliviscebatur maris , 
ardens Nymplia nigrocula Oceani-filia ; 
morabatur autem in-montibus , occulebatque largiter-obsituim 
solum, ) nullo-pacto volens dimittere perditam amorem M«li- 
boeze.] Montibusque utrinque circeumdatus cingebatur 
erigentibus ab-utraque-parte contra se-invicem vertices; 
ibat ab-ortu Diocleum corpus arduum, 
verum ab occasu levum cornu Embloni, 
ipse autem in mediis cumimpetu-labens campis, 
semper crescens et prope menia accedens , 
continentem simul et insulam, meam patriam , undis rigans. 
Itaque mox erat Jovis filius duabus-rebus 
fluenta ejus coerciturus, clava et manibus robustis, 
aquas autem e campo separatim directurus 
pulchricomi stagni et rapidi fluminis. 
Perfecit autem magnumlaborem , quoniam verticem disrupit 
circumjectorum montium, dissolvitque saxea vincula, 
el fluvium emisit eructantem per-supercilia-montium , 
veliementer zestuantem et immaniter murmurantem , 
direxitque ad litora ; fremuit autem sonorum mare, 
et Syriaci sonuit nigrum corpus littoris. 
Non tales utrinque streperl maris 
adversi duo-fluvii delabuntur aqua impetuosa , 
tinc quidém Borez secans candida frena 
per Scythiam Ister strepit vehementer undique passim , 
labens per-przcipitia et undis-verberata promontoria ; 
illic rursum ex Africa sacrum flumen JEgypti 
circum sese fractum horret procul-resonans pontus. 
Sic fluvius strepens-edebat magnus circa littora Orontes 
horrendum mugitum ; vehementer autem resonabant act, 
recipientes sinu recens-advenientis tumorem maris ; 
terra autem respiravil nigra, fecunda, 


Ü 


14 
χύματος ἐξαναδῦσα, νέον πέδον "Hoax x. 

ito Πάντη δ᾽ εἰσέτι νῦν σταγυηχομόωσιν ἄρουραι, 
πάντη δ᾽ ἔργα βοῶν θαλερὰς βέδριθεν ἀλωὰς 
Μεμνόνιον περὶ νηὸν, ὅθ᾽ ᾿Ασσύριοι ναετῆρες 
Μέμνονα χωχύουσι. χλυτὸν γόνον Ἠριγενείης" 
ὄν ποτε ἸΠριαμίδησιν ἀμυνέμεναι πελάσαντα 

i5& θαρσαλέος πόσις ὦχα δαμάσσατο Δηϊδαμείης. 
Ἀλλὰ τὰ μὲν κατὰ χόσμον ἀείσομεν εὐρέα κάλλη 
πάτρης ἡμετέρης ἐρατῇ Πιμπληΐῖδι μολπῇ" 
νῦν δὲ παλίντροπος εἶαι χλυτὴν θήρειον ἀοιδήν. 

Ἔστιν ἀμαιμάχετον φονίοις -αύροισι γένεθλον, 

160 τοὺς χαλέουσι Βίσωνας" ἐπεὶ πάτρης τελέθουσι 
Βιστονίδος Θρήχης᾽ ἀτὰρ ἔλλαχον εἴδεα τοῖα " 
φριχαλέην χαίτην μὲν ἐπωυ δὸν αἰθύσσουσιν 
αὐχέσι πιαλέοισι xal ἀμφ᾽ ἀταλοῖσι γενείοις" 
οἷά τε λαχνήεντές ἀριπρεπὲς εἴϑος ἔχουσι 

165 ξανθοχόμαι, βλοσυροὶ, θηρῶν μεξέοντε λέοντες" 
ὀξεῖαι χεράων δὲ περιγλώχινες ἀχωχαὶ 
χαλχείοις γναμπτοῖσιν ἐπείχελοι ἀγχίστροισιν᾽" 
ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἑτέροισιν ἐναντίον ἀλλήλοισι 
νεύουσι στυγερῶν χεράων ἐπιχάρσιον αἰχμήν᾽ 

170 ὕπτια δ᾽ εἰσορόωσι πρὸς αἰθέρα φοίνια κέντρα. 
Τοὔνεχεν, δππότε δή τιν᾽ ἐπιχρίμψωσι χιχόντες 
ἢ βροτὸν fj τινα θῆρα, μετήορον ἀείρουσι. 
Γλῶσσα δὲ τοῖς στεινὴ μὲν ἀτὰρ τρηχεῖα μάλιστα, 
οἷα σιδηροδόροιο πέλει τέχνασμα σιδήρου - 

176 γλώσσῃ δ᾽ αἵμάσσοντες ἀπὸ χρόα λιχμάζουσι. 

Ναὶ μὴν ὠχυπόδων ἔλάφων γένος ἔτραφεν αἷα 
εὐχέραον, μεγαλωπὸν, ἀριπρεπὲς, αἰολόνωτον, 
στικτὸν, ἀρίζηλον, ποταμηπόρον, ὀψικάρηνον, 
πιαχλέον νώτοις, καὶ λεπταλέον χώλοισιν * 

180 οὐτιδανὴ δειρὴ xal βαιοτάτη πάλιν οὐρή" 
τετράδυμοι ῥῖνες, πίσυρες πνοιῆσι δίαυλοι" 
ἀβληχρὴ χραδίη χαὶ θυμὸς ἔσωθεν ἄναλχις, 
xal χωφαὶ χεράων αἰχμαὶ τόσον ἀντέλλουσιν " 
οὔ ποτε γὰρ χεφαλῆφιν ἐναντία δηρίσαιντο, 

186 οὗ θηρσὶ χρατεροῖς, οὐχ ἀργαλέοισι χύνεσσιν, 
οὐδ᾽ αὐτοῖς δειλοῖς λασιοχνήμοισι λαγωοῖς. 

Τρηχὺς δ᾽ εἶν ἐλάφοισιν ἔρως, πολλή τ᾿ Ἀφροδίτη, 
καὶ θυμὸς ποτὶ λέχτρον ἀναιθόμενος πρόπαν ἦμαρ, 
οἷον ἀειθούροισιν ἀλεχτρυόνεσσι μαχηταῖς, 

190 πᾶσίν τ᾽ ἀνθοχόμοις πτεροείμοσιν οἰωνοῖσι. 
Κεύθουσιν λαγόνεσσι δ᾽ ὑπ᾽ αὐτὴν ἔνδοθι νηδὺν 
ἀμφιδύμους δλχούς: τοὺς εἴ x£ τις ἀμήσειεν, 
αὐτίχα θῆλυν ἔθηκε, πρόπαν δ᾽ ἀπέρευσε χαρήνων 
ὀξύχομον κεράων πολυδαίδαλον αἰόλον ἔρνος. 

195 Οὐ μὲν ἄρ᾽ εἰς εὐνὴν γάμιος νόμος οἷά τε θηρσὶ 
τοῖς ἄλλοις" ξεῖνοι δὲ πόθοι χείνοισι μέλονται: 
οὔτε γὰρ ἑσταότες παρὰ τέμπεσιν ἀγρονόμοισιν, 
οὔτ᾽ ἄρα χεχλιμένοι χθαμαλοῖσιν ἐπ᾽ ἄνθεσι ποίης 
θηλυτέραις ἐλάφοισιν δμιλαδὸν εὐνάζονται, 

190 ἀλλὰ ποσὶ κραιπνοῖσι θέων ἐχίχανε θέουσαν, 
φεύγουταν μάρπτει δὲ xal ἀγχὰς ἔχει παράχοιτιν" 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὡς παρέπεισε' φέρουσα πόσιν δ᾽ ἐπὶ νώτου 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΊΚΩΝ B. 
| ab-inundatione emersa , Bovum solum Herculis. 


Ubique vero etiam nunc spicis-ornata-sunt arva, 

et ubique opera boum florentes onerant areas 

Memnonium circa fanum, ubi Assyrii incole 

Memnonem deflent , illustrem filium Aurorz, 

Sed has quidem pro dignitate canemus amplas decoras-res 
petriz. nostrze amabili Pimpleio carmine ; 

nunc autem reversas redeoad-inclytum venatorium carmen, 

Est indomitum inter-cruentos tauros genus, 
quos vocant Bisones, quoniam e-patría sont 
Bistonide Thracia ; verum sortiti-eunt formas hujuscemodi : 
horridam jubam quidem supra-armos quatiunt 
cervicibus pinguibus et cireum mollia palearia ; 
ac velut jubati insignem formam habent 
falvicomi, truces , ferarum domini leones ; 
acute porro sunt cornuum valde-acuminatie enspides , 
seeneis reflexis similes hamis ; 
sed non, ut in-alios, contra se-mutuo 
convertunt infestorum cornuum obliquam aciem , 
verum resupini spectant in ccelum fanesti stimuli. 
Quocirca , si quem forte invaserint assecuti 
aut hominem aut aliquam feram, sublimem attollunt. 
Lingua vero eis angusta quidem est, sed aspera maximo, 
veluti ferrivori est instrumentum ferri (lima); 
lingua porro cruentantes cutem lingunt. 

Quin etiam velocium cervorum genus alit terra 
cornutum , magnis-oculis , insigne, terga-pictum, 
maculosum , excellens , flumina-trajiciens , arduo-capite , 
pinguibus tergis et gracilibus eruribus ; 
minuta est ipsis cervix et minima item cauda, 
quadrifidze nares, quadruplices ad-respirationem canales; 
timidum cor et animus intus imbellis , 
et inutiles cornuum acies tantum exoriuntur; 
numquam enim capitibus ex-adverso decertarint , 
non cuurferis robustis, non cum-acribus canibus, 
neque cum-ipsis timidis et crura-hirsutis leporibus. 

Vehemens vero in cervis amor, copiosaque Venus est , 
et animus ad concubitum ardens totum diem, 
veluti semper-impetuosis gallis-gallinaceis bellatoribus , 
omnibusque floridis et pennatis avibus. " 

Occulunt autem in-lumbis sob ipso intus ventre 

geminos canales, quos si quis demessuerit , 

illico feminam efficit, totumque defluit e-capitibus 

acutum cornuum δέ elegantissimum, varium ramale. 

Neque vero sane ad concubitum conjugalis lex sicut feris 
cxeterís , est ipsis , sed peregrini amores illis curce-sunt - 
neque enim stantes in silvis pascuis , 

neque etiam inclinati humilibus in floribus graminis 
cum-feminis cervis una concumbunt, 

sed pedibus velocibus currens assequitur currentem , 
fugientemque apprehendit et ulnis complectitur conjuger . 
at ne sic quidem movet ; gestans vero illa maritum in terge 


. OPPIANI DE VENATIONE LIB. II. 15 


ἐμμενέως φεύγει. παναμείλιχον ἦτορ ἔχουσα. 
αὐτὰρ ὅγε σπόμενος δισσοῖς λαιψηρὰ πόδεσσιν 
φ06 οὗ μεθίησι πόθον, γαμίους δ᾽ ἐτελέσσατο θεσμούς. 
Ἀλλ᾽ ὅτε δὴ μετόπισθε περιπλομένησι σελήναις 
θηλυτέρη τίχτει, τρίδον ἀνθρώπων ἀλεείνει, 
οὔνεχεν ἀτραπιτοὶ μερόπων θήρεσσι βέθηλοι. 
"Etoya δ᾽ ἐν θήρεσσιν ἐπ᾽ ἀγλαΐη χομόωσιν 
410 ἄρσενες εὐχέραοι, πολυδαίδαλον ἔρνος ἔχοντες" 
ἦ γὰρ ἐῦσχιδέων χεράων ὥρησι πεσόντων, 
βόθρον μὲν κατὰ γαῖαν ὀρυξάμενοι κατέθαψαν, — . 
ὄφρα χε μή τις ἔλησιν ἐπ’ αὔλαχος ἀντιδολήσας" 
χεύθονται δ᾽ αὐτοὶ πυμάτοις λασίοισί τε θάμνοις; 
416 αἰδόμενοι θήρεσσι χαρήατα τοῖα φανῆναι. 
γυμνὰ, τά τοι προπάροιθε μετήορον ἀείροντο. 
᾿ἈΑμφίδιοι δ᾽ ἔλαφοι" xal γὰρ τραφερὴν πατέουσι 
xal πόντον περόωσιν, ὁμόστολον ἀλλήλοισι 
γαυτιλίην πλώοντες, ὅτ᾽ ἐξανύουσι θάλασσαν᾽ 
480 πρόσθε μὲν εἷς ἔλάφοισιν ἐπὶ στίχας ἡγεμονεύει, 
οἷα χυδερνητὴρ μεθέπων obi νηός" 
τῷ δ᾽ ἕτερος χατὰ νῶτον ἐρειδόμενος μετόπισθε 
δειρὴν ἠδὲ χάρηνον ὁμαρτεῖ ποντοπορεύων᾽ 
ἄλλος δ᾽ ἄλλον ἔπειτα φέρων τέμνουσι θάλασσαν. 
415 Ἀλλ᾽ ὅτε νηχόμενον χάματος πρώτιστον ἕλησι. 
στοῖχον ὃ μὲν προλιπὼν ἔμολεν ποτὶ τέρμα φάλαγγος, 
παύσατο δ᾽ ἀγχλινθεὶς ἑτέρῳ βαιὸν χαμάτοιο' 
ἄλλος δ᾽ αὖτ᾽ οἴηκας ἔχων ἐπὶ πόντον δδεύει᾽ 
κάντες δὲ πλώοντες, ἀμοιδαδὶς ἡγεμονῆες, 
4320 ποσσὶ μὲν οἷα πλάταισιν ἐρέσσουσιν μέλαν ὕδωρ, 
P^ δ᾽ ἀνίσχονται χεράων πολυήρατον εἶδος, 
& τε λαίφεα νηὸς ἐπιτρέψαντες ἀήταις. 
"Ex6oc δ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνάρσιον αἰὲν ἔχουσι 
πᾶν ὀφίων ἔλάφων τε γένος, πάντη δ᾽ ἐρεείνει 
335 οὔρεος ἐν βήσσῃς ἔλαφος θρασὺν ἑρπυστῇῆρα. 
Ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἴδῃ στροφάλιγξιν ὀφαινόμενον δολιχῇσιν 
ἴχνος ὀφιόνεον, μέγα χαγχαλόων ἀφιχάνει 
ὅτ φωλειοῦ, ῥῖνας δ᾽ ἐπεθήχατο χειΐῇ, 
vorat λάθδροισιν ἐφελχόμενος ποτὶ δῆριν 
340 ἑρπετὸν οὐλόμενον" τὸν δ᾽ οὖχ ἐθέλοντα μάχεσθαι 
ἄσθμα βιησάμενον μυχάτης ἐξείρυσεν süvz.c: 
αἶψα γὰρ εἴσιδεν ἐχθρὸν, ἐς αἰθέρα θ᾽ ὑψός᾽ ἀείρει 
λευγαλέην δειρήν᾽ λευχοὺς δ᾽ δπέσῃρεν ὀδόντας, 
ὀξέα πεφρίχοντας" ἐπιχροτέει δὲ γένειον 
446 πυχνοῖς φυσιόων συρίγμασιν ἰοφόρος θήρ 
Αὐτίχα δ᾽ αὖτ᾽ ἔλαφος, xol μειδιόωντι ἐοιχὼς, 
δαιτρεύει στομάτεσσιν ἐτώσια δηριόωντα, 
xal μιν ἑλισσόμενον περὶ γούνασιν ἀμφί τε δειρὴν 
ἐμμενέως δάπτει' χατὰ δὲ χθονὶ πολλὰ χέχυνται 
430 λείψανα παιφάσσοντα xal ἀσπαίροντα φόνοισι. 
Καί χε τάχ᾽ οἰχτείρειας ἀπηνέα περ μάλ᾽ ἐόντα 
ὠμηστῆρα ῥιφέντα πολυτμήτοισι φόνοισι. 
Ἱπποβότου Λιθδύης δ᾽ ἐπὶ τέρμασι πουλὺς ἀλᾶται 
ἄσπετος οὐλομένων στρατὸς αἰόλος ἑρπυστήρων᾽ : 
455 ἀλλ᾽ ὅτε δὴ χλινθεὶς ἔλαφος ψαμαθώδεσιν ἄχραις 
οἷος ἔη, τῷ δ᾽ αὐτίχ᾽ ἐπέσσυτο πάντοθεν ἐχθρὸς 


perseveranter fugit , implacabile cor habens ; 

verum ille sequens duobus celeriter pedibus , 

non remittit libidinem , sed nuptiales perficit leges. 
Caeterum ubi postea volventibus mensibus 

femina parit, semitam hominum devitat , 
propterea-quod via hominum feris sun? frequentatze. 

Eximie vero inter feras pulchritudine superbiunt 
masculi cornuti , daedalum ramale habentes ; 
namque pulchrifida cornua statis temporibus ubi deciderunt, 
fossa quidem humi egesta sepeliunt ea, 
ut ne quis forte auferat , cum«in sulco in ea inciderit ; 
latitant vero ipsi in-penitis densisque fruticibus , 
cum-pudeat-eos , feris capita talia apparere, 
nuda , qu:e quidem ante alte erigebant. 

Amphibii autem sun£ cervi; nam et terram peragrant, 
et mare permeant , congregen inter-se-mutuo 
navigationem exercentes , cum trajiciunt mare : 
anterius quidem unus cervis ad seriem przeit-dux , 
veluti gubernator tractans guberna navis ; 
illum vero alius, a tergo innitens pone 
cervicibus ef capite, sequitur per-mare-tendens ; 
alius vero alium deinceps gestans secant mare. 

At ubi natantem defatigatio primum occupat , 

statione ille relicta transit ad finem cohortis , 

et requiescit , reclinatus In alium , paullum a labore ; 
alius autem vicissim guberna tenens per mare incedi! ; 
omnes vero natanfes , alfernis-vicibus ductores, 
pedibus quidem velu£ remis verrunt nigram aquam , 
alte vero extollunt cornuum amabijem formam, 
tanquam vela navis permittentes flatibus. 

Odium autem inter-se perniciale semper exercent 
omne serpentum cervorumque genus , passim vero δι 
montis in convallibus cervus audacem serpentem. 
Verum ubi viderit voluminibus contortum longis 
vestigium anguinum , admodum exultans accedit 
prope lustrum, naresque applicat latibulo, 
flatibus violentis attrahens ad pugnam 
serpentem exitiosum ; eum vero nolentem pugnare 
balitus cogens intimo extrahit e-cubili ; 
illico enim intuetur hostem , et ad coelum alte attollit 


| funestam cervicem , candidosque expedit dentes , 


acute rigentes , colliditque malas 
frequentibus spirans sibilis venenafa bestia. 


Extemplo autem contra cervus, etiam ridenti similis, 
conficit ore frustra reluetantem, 

et ipsum implicatum genibus circumque cervices 
assidue mandit ; humi vero multi jacent-effüste 
reliquie trementes et palpitantes czedibus. 

Et fortasse misereris, quantumvis valde crudelem , 
crudivorum (serpentem) disjectum multifidis ceedibus. 
Equiferze vero Libye in finibus copiosus oberrat , 
immensus , pernicialium exercitus varius serpentum; 
at cum projectus cervus arenosis in-collibus 

solus est , in-eum celeriter irruit undique 


6 


ἐσμὸς ἀπειρεσίων ὀφίων στυγεραί τε φάλαγγες 
ἕοτόχοι" δινῷ δὲ πιχροὺς ἐνέρεισαν ὀδόντας, 
ἅψεα πάντ᾽ ἐλάφοιο περισταδὸν ἀμφιχυθέντες" 

200 οἱ μὲν γάρ τ᾽, ἐφύπερθεν ἐπιθρέξαντε κάρηνον, 
ὀφρύας ἠδὲ μέτωπον ἐνιπρίουσι γένυσσιν, 
οἵ δ᾽ ἄρα λεπταλέην δειρὴν xal στέρνον ἔνερθε 
xot λαγόνας νηδύν τε διὰ στόμα δαιτρεύουσιν" 
ἄλλοι δ᾽ αὖθ᾽ ἑκάτερθε περὶ πλευρῇσιν ἔχονται" 

465 μηροὺς δ᾽ αὖθ᾽ ἕτεροι xal νῶτον ὕπερθε νέμονται" 
ἄλλος δ᾽ ἄλλοθεν ἐχθρὰ πεπαρμένος ἠώρηται. 
Αὐτὰρ ὃ παντοίησι περιπληθὴς ὀδύνῃσι 
πρῶτα μὲν ἐχφυγέειν ἐθέλει χραιπνοῖσι πόδεσσιν, 
ἀλλ᾽ οὐ χάρτος ἔχει τοῖός μιν ἀθέσφατος ὄχλος 

470 αἰόλος ἀμφιέπει δυσπαίπαλος ἑρπυστήρων. 

Δὴ τότε δὴ βαρύθων ἔστη χρατερῆς ὑπ᾽ ἀνάγχης; 
δάπτει δὲ στομάτεσσιν ἀπείριτα δήϊα φῦλα 
βεόρυχὼς ὀδύνησιν' ἐπιστροφάδην δ᾽ ἑχάτερθεν 
οὐδὲν ἀλευόμενον γένος ἑρπετόεν χεραΐζει. 

475 Κεῖνοι δ᾽ οὗ μεθιᾶσι, διολλύμενοι δὲ μένουσιν, 
ἄτροπον ἦτορ ἔχοντες ἀναιδείησι νόοιο’ 
xal τοὺς μὲν γενύεσσι διέσχισε, τοὺς δὲ πόδεσσι 
xai χηλῇσιν ὄλεσσε,, δέει δ᾽ ἐπὶ γαῖαν ἀτέρμων 

. ἰχὼρ αἱματόεις ὀφίων ἄπο’ γυῖα δὲ θηρῶν 

280 ἅψεά θ᾽ ἡμίδρωτα χατὰ χθονὸς ἀσπαίρουσιν" 
ἄλλα δ᾽ ἐνὶ πλευραῖς θλίδει πάλιν ἡμιδάϊκτα- 
xoi φθίμενοι γὰρ ἔχουσιν ἔτι χρατεροῖσιν ὀδοῦσι, 
δινῷ δ᾽ ἐμπεφυῶτα χαρήατα μοῦνα μέμυχεν. 
Αὐτὰρ ὃ γινώσχων θεόθεν τόπερ ἔλλαχε δῶρον, 

285 πάντη μαστεύει δνοφερὸν ποταμοῖο ῥέεθρον" 
χεῖθεν χαρχινάδας δὲ φίλαις γενύεσσι δαμάσσας, 
φάρμαχον αὐτοδίδαχτον ἔχει πολυπήμονος ἄτης" 
αἶψα δὲ φρικαλέων μὲν ἐπὶ χθόνα λείψανα θηρῶν 
ἐξέπεσε δινοῖο παραὶ πόδας αὐτοχύλιστα, 

200 ὠτειλαὶ δ᾽ ἑχάτερθεν ἐπιμύουσιν ὀδόντων. 

Ζώει δ᾽ adc ἔλαφος δηρὸν χρόνον: ἀτρεχέως δὲ 
ἀνθρώπων γενεή μιν ἐφήμισε τετραχόρωνον. 

Ἄλλους δ᾽ αὖ καλέουσι βροτοὶ πάλιν εὐρυκέρωτας: 
πάντ᾽ ἔλαφοι τελέθουσι, φύσιν χεράων δ᾽ ἐφύπερθεν, 

295 οἴην τοὔνομα θηρσὶ χατηγορέει, φορέουσι. 

Τοὺς δ᾽ ἄρα χιχλήσχουσιν ἐνὶ ξυλόχοισιν ἰόρχους" 
χἀχείνοις ἐλάφοιο δέμας, ῥινὸν δ᾽ ἐπὶ νώτῳ 
στιιτὸν ἅπαντα φέρουσι παναίολον, οἷά τε θηρῶν 
πορδαλίων σφραγῖδες ἐπὶ χροῖ μαρμαίρουσι. 

300 Βούθαλος αὖτε πέλει μείων δέμας εὐρυχέρωτος" 
μείων εὐρυχέρωτος, ἀτὰρ δόρχου μέγ᾽ ἀρείων" 
ὄμμασιν αἰγλήεις, ἐρατὸς χρόα, φαιδρὸς ἰδέσθαι" 
xal χεράων ὀρθαὶ μὲν ἀπὸ χρατὸς πεφύασιν 
ἀχρέμονες προτενεῖς, ὀψοῦ δ᾽ αὖθις ποτὶ νῶτον 

806 ἄψοῤῥον νεύουσι παλιγνάμπτοισιν ἀχωκαῖς. 
"Etoya δ᾽ αὖ τόδε φῦλον ἑὸν δόμον ἀμφαγαπάζει 
ἠθαλέας τ᾽ εὐνὰς φίλιόν τε νάπαισι μέλαθρον’ 
εἰ δέ τέ μιν στρεπτῇσι πεδήσαντες βροχίδεσσιν 
ἀγρευτῆρες ἄγοιεν ἐπ᾽ ἄλλους αὐτίχα χώρους, 

310 τηλόθι δ᾽ ἐν βήσσησιν ἐλεύθερον αὖθι λίποιεν, 


OITIIIANOY ΚΥΝΗΓΕΤΊΚΩΝ PB. 


caterva infinitorum serpentum , inimiczeque cohortes 
venenata, cutique amaros infigunt dentes, 
membris omnibus cervi usquequaque circumfus ; 
nam alii quidem superne irruentes caput, 
supercilia et frontem lacerant maxillis , 
alii vero gracile collum et pectus inferne 
et lumbos ventremque ore laniant ; 
alii rursum utrinque circum latera adhzrent ; 
femora porro alii et tergum superne depascuntur, 
alius vero aliunde hostiliter infixus pendet. 
At ille omnigenis plenus doloribus 
primum quidem effugere conatur velocibus pedibus, 
sed non habet vires; talis ipsum infinita turba 
et varia detinet atque ineluctabilis serpentum. 
Tunc sane gravatus subsistit valida subactus necessitate , 
manditque ore innumera hostilia genera 
gemens pre-doloribus , se-versando utrinque 
neutiquam effugiens genus reptile comminuit. 
Illi autem non remittunt, sed efiam pereuntes manent, 
intrepidum pectus habentes impudentia animi ; 
et alios quidem genis discindit, alios vero pedibus 
et ungulis perdit , fluitque in terram infinita 
sanies cruenta a serpentibus ; membra autem ferarum 
frustaque semesa in terra palpitant ; 
alia vero in lateribus premunt item semilacera; 
namque etiam pereuntes perseverant firmis dentibus, 
cuti vero inherentia capita sola latent. 
At ipse sciens, quod divinitus adeptus-eit donum, 
passim anquirit obscurum fluvii gurgitem , 
et inde arrepítos cancros suis malis vorans, 
remedium quod-a-semet-ipso-didicit habet damnosz noxse; 
mox autem horrendarum quidem in terram frusta bestiarum 
excidunt e cute cervi ad pedes sponte-provoluta, 
vulnera vero utrinque connivent dentium (a dentibus facta). 
Vivit porro cervus longum tempus, vereque 
hominum genus ipsum celebravit, quod-quatuor-cornicum 
tetates equet.]  Aliosautem vocant hominesrursum euryce- 
rotes (laticornes); ] per-omnia cervi sunt, sed naturam cor- 
nuum superne] talem, qualem nomen feris attribuit, gestant. 
Alios autem nominant in silvis damas; 
et illiscervi corpus 697, pellem vero in dorso 
maculosam totam ferunt, pervariam , ac veluti ferarum 
pantherarum note in pelle splendent. 
Bubalus rursum est minor corpore eurycerote, 
minor quidem eurycerote, at caprea multo przstantior ; 
oculis 656 splendidus , amabilis colore , lzetus aspectu ; 
et cornuum quidem erecti e capite prognati-sunt 
rami protensi , in-summo autem rursum ad tergum 
retrorsum vergunt flexuosis cuspidibus, 
Pracipue autem hoc genus suam domum diligit , 
consuetaque cubilia amicumque in-saltibus tectum; 
si vero ipsum tortis ligatum funibus 
venatores abducant in peregrina loca, 
proculque in saltibus liberum iterum dimittant, - 


OPPTANI DE VENATIONE LIB. II. 1? 


ῥεῖα ποτὶ γλυχερὸν δόμον ἤλυθεν, ἦχι valsaxev, 

οὐδ᾽ ἔτλη ξεῖνός τις ἐπ᾽ ἀλλοδαποῖσιν ἀλᾶσθαι. 

Οὐχ ἄρα τοι μούνοισι φίλη πάτρη μερόπεσσι 

καὶ βαλίων δὲ πόθος τις ἐνέσταχται φρεσὶ θηρῶν. 

Ναὶ μὴν ὠχυτάτων δόρχων ἀρίδηλα γένεθλα 
μορφήν τ᾽ ἴδμεν ἅπαντες, ὁμῶς μέγεθός τε καὶ ἀλχήν. 

Πέρδιχες θοῦροι δὲ πυρώπεες, αἰολόδειροι, 

δόρχοισι φιλίην παρὰ τέμπεσιν ἐσπείσαντο, 

ἠθαλέοι τε πέλουσι xal ἀλλήλοισιν ὅμαυλοι, 

320 εὐνάς τ᾽ ἐγγὺς ἔχουσι, xal οὐχ ἀπάνευθε νέμονται. 
Ἦ μάλα δὴ μετόπισθεν ἑταιρείης τάχα πιχρῆς 
καὶ φιλίης ἀπέλαυσαν ἀμειδέος, ὁππότε φῶτες 
κερδαλέοι δειλοῖσιν ἐπίφρονα μητίσαιντο, 
πέρδικας δόρχοισι φίλοις ἀπατήλια θέντες, 

50 ἔμπαλι δ᾽ αὐ δόρχους ἑτάροις ἴσα περδίχεσσιν. 
Αἰγῶν δ᾽ αὗτε πέλει προδάτων τε πανάγρια φῦλα, 
οὗ πολλὸν τιθασῶν ὀΐων λασίων τε χιμαιρῶν 

μείζονες, ἀλλὰ θέειν χραιπνοὶ σθεναροί τε μάχεσθαι, 
στρεπτοῖσι χεφαλῆφι χορυσσόμενοι χεράεσσι. 

330 Κάρτος δ᾽ αὖτ᾽ ὀΐεσσιν ἐν ἀργαλέοισι μετώποις: 
πολλάχι δ᾽ δρμηθέντες ἐνὶ ξυλόχοισιν ἔθηχαν 
xai σύας αἰθυχτῆρας ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας. 
Ἔστι δ᾽ ὅτ᾽ ἀλλήλοισιν ἐναντίον ἀΐξαντες 
μάρνανται’ χρατερὸς δὲ πρὸς αἰθέρα δοῦπος ἱκάνει" 

335 οὐδέ τ᾽ ἀλεύασθαι θέμις ἔπλετο δήϊον αὐτοῖς, 
νίχην δ᾽ ἀλλήλοις φορέειν ἀτίναχτος ἀνάγχη 
ἠὲ νέχυν χεῖσθαι’ τοῖον σφίσι νεῖχος ὄρωρεν. 
Αἰγάγροις δέ τίς ἐστι δι᾽ αὐτῶν αὐλὸς ὀδόντων 
λεπταλέος πνοιῆς y χεράων μέσον, ἔνθεν ἔπειτα 

340 αὐτὴν ἐς χραδίην χαὶ πνεύμονας εὐθὺς ixdvet: 
εἰ δέ τις αἰγάγρου χηρὸν χέρασιν περιχεύοι, 
ζωῆς ἐξέχλεισεν δδοὺς πνοιῇΐς τε διαύλους. 

Ἕξοχα δ᾽ αὖ αἥτηρ ἀταλοὺς ἔτι νηπιάχοντας 
obc παῖδας xopésv γήρᾳ δ᾽ dvi μητέρα παῖϑες. 

345 Ὥς δὲ βροτοὶ γενέτην πεπεδημένον ἀργαλέοισι 
γήραος ἐν δεσμοῖσι, πόδας βαρὺν, ἅψεα ῥικνὸν, 
ἀδλυχρὸν παλάμας, τρομερὸν δέ Spas, ὄψιν ἀ ἀμαυρὺν, 
ἀμφαγαπαζόμενοι περὶ δὴ περὶ πάμπαν ἔχουσι, 
τινύμενοι χομιδὴν παιδοτροφίης ἀλεγεινῆς: 

860 ὡς αἰγῶν χοῦροι φιλίους χομέουσι τοχῆας 
γηραλέους, ὅτε δεσμὰ πολύστονα γυῖα πεδήση, 
βρώμην μέν τ ᾿ ὀρέγουσιν ἐύδροσον ἀνθεμόεσσαν, 
δρεψάμενοι στομάτεσσι" ποτὸν δ᾽ d ἄραχείλεσιν ἄχροις 
ix ποταμοῦ φορέουσιν ἀφυσσάμενοι μέλαν ὕδωρ- 

355 γλώσσῃ δ᾽ ἀμφιέποντες ὅλον χρόα φαιδρύνουσιν. 
Εἰ δέ νύ τοι βροχίδεσσι μόνην γενέτειραν ἀείραις, 
αὐτίκα xal παλάμηφιν ἕλοις νεοθηλέας ἀμνού:" 
τὴν μὲν γὰρ δοχέοις παῖδας μύθοισι δίεσθαι, 
λισσομένην τοίοισιν ἀπόπροθι μηχηθμοῖσι" 

460 Φεύγετέ μοι, φίλα τέχνα, δυσαντέας ἀγρευτῆοας. 
μή με λυγρὴν δμηθέντες ἀμήτορα μητέρα θ7,τε. 
Τοῖα φάμεν δοχέοις᾽ τοὺς δ᾽ ἑσταότας προπάροιθε 
πρῶτα μὲν ἀείδειν στονόεν μέλος ἀμφὶ τεχούση, 
αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἐνέπειν φαίης μεροπήϊον ἠχὴν, 


315 


facile ad dulce domicilium revertitur, ubi habitavit , 
neque sustinet , hospes aliquis , inter exteros oberrare. 
Non igitur solis cara est patria hominibus , 
sed. etiam rapidarum desiderium quoddam instillatum-est 
animis ferarum.j Certe quidem velocissimarum damarum 
insignia genera] formamque novimus omnes, simul magni- 
tudinemque et robur.] Perdices vero pugnaces, igne, collo- 
versicolores,] cum-damis amicitiam in saltibus sanxerunt , 
familiaresque sunt et sibi-mutuo contubernales , 
cubiliaque vicina habent, neque seorsum pascuntur. 
Profecto postea societatem illico ámaram 
et amicitiam experiuntur injucundam , quando homines 
astuti in-miseros callida-vaframenta excogitant , 
perdices in-damas amicas insidias ponentes , 
et contra damas in socias similiter perdices. 
Caprarum vero etiam sunt oviumque admodum-fera ge. 
nera ,] non multum domesticis ovibus hirsutisque capris 
majores , sed ad-currendum pernices validzeque ad-pugnan- 
dum ,] flexuosis in-capite armate cornibus. 
Robur porro ovibus es? in duris frontibus; 
ssepe vero impetu-facto in silvis postraverunt 
etiam apros violentos in terra palpitantes. 
Interdum vero in-sese-invicem ex-adverso irruentes . 
certant ; ingens vero ad ccelum fragor penetrat. 
Neque evitare fas est hostem illis, 
sed victoriam alterum-alteri concedere immota est necesii- 
tas,] aut mortuum jacere; talis ipsis contentio coorta-est. 
Silvestribus vero-capris est quidam per ipsos canalis dentes 
tenuis respirationis, cornuum in-medio , unde deinde 
ad ipsum cor et pulmones recta pervenit ; 
quod si quis capree-silvestris cornibus ceram circumfuderit , 
is vitz intercluserit vias respirationisque meatus. 
Eximie vero mater teneros adhuc infantes 
suos liberos curat, in senio contra matrem liberi. 
Quemadmodum autem homines patrem prepeditum molestis 
senectutis vinculis, pedibus gravem , artubus curvum, 
debilem manibus , tremulum corpore, visu caligantem , 
pietate-prosequentes summo omníno amore-amplectuntur, 
pensantes curam puerilis-nutricationis ΠΟ] 6528 ; 
sic caprarum liberi caros fovent parentes 
senes, quando vincula suspiriosa artus constringunt 
cibum quidem preebent roscidum, floridum, 
decerptum ore, potum vero labiis supremis 
ex flumine ferunt , hausta nigra aqua, 
lingua vero ambientes totum corpus splendidant. 
Quod sí laqueis solam matrem ceperis , 
illico etiam manibus ceperís teneros agnos; 
illam enim putes liberos verbis fogare, 
supplicantem talibus eminus balatibus : 
Fugite mihi, cari liberi , hostiles venatores, 
ne me miseram domiti orbam matrem efficiatis. 
Talia ipsam loqui existimes; hos autem stantes coraee 
primum quidem canere flebile carmen circa matrem, 


' sed postea profari dixeris humanam voceni, 


18 OIIIIIANOY KYNHTETIKON »n. 


305 ῥηξαμένους βληχὴν, στομάτων τ᾽ ἄπο τοῖον dücciv, 
φθεγγομένοις ἰχέλους χαὶ λισσομένοισιν ὁμοίους" 
Πρός σε Διὸς λιτόμεσθα, πρὸς αὐτὴς Ἰοχεαίρης, 
λύσεο μητέρα μοι φιλίην, τὰ δ᾽ ἄποινα δέδεξο, 
ὅσσα φέρειν δυνάμεσθα λυγροὶ περὶ μητέρι δειλῇ, 

375 ἡμέας αἰνομόρους" γνάμψον τεὸν ἄγριον ἦτορ 
αἰδόμενος μαχάρων τε θέμιν γενέταό τε γῆρας, 
εἴ ῥά νύ τοι γενέτης λιπαρὸν χατὰ δῶμα λέλειπται. 
Τοῖά τις ἂν δόξειε λιταζομένους ἀγορεύειν. 

Ἀλλ᾽ ὅτε τευ χραδίην παναμείλιχον ἀθρήσωσιν, 

875 (αἰδὼς ὦ πόσση, πόσσος πόθος ἐστὶ τοχήων ἢ 
αὐτόδετοι βαίνουσι καὶ αὐτόμολοι περόωσι, 

Εἰσὶ δ᾽ δὲς ξανθοὶ πυμάτης ἑνὶ τέρμασι Κρήτης, 
ἐν χθαμαλῇ γαίῃ Γορτυνίδι τετραχέρωτες" 
λάχνη πορφυρύεσσα δ᾽ ἐπὶ χροὸς ἐστεφάνωται 

380 πολλὴ τ᾽ οὐχ ἀταλή τε" τάχ᾽ αἰγὸς ἂν ἰσοφερίζοι 
τρηχυτάτῃ χαίτῃ δυσπαίπαλος, οὖχ ὀΐεσσι. 

Τοίην που χαὶ Σοῦθδος ἔχει ξανθωπὸν ἰδέσθαι 
χροιὴν μαρμαίρων, ἀτὰρ οὐχ ἔτι λαχνήεσσαν, 
οὐδὲ πάλιν πισύρεσσιν ἀρηραμένην χεράεσσι, 

385 ἀλλὰ δυσὶ χρατεροῖς ὑπὲρ εὐρυτάτοιο μετώπου. 
᾿ἈΑμφίθιος xal σοῦθος, ἐπεὶ κἀχεῖνος δδεύει' 
δππότε δ᾽ ἂρ ποτὶ βυσσὸν (n θοὰ χύματα τέμνων, 
δὴ τότε πουλὺς ὅμιλος ὁμαρτῇ ποντοπορεύων 
ἰχθυόεις ἕπεται, κατὰ δ᾽ ἅψεα λιχμάζονται, 

390 τερπόμενοι χερόεντι φίλῳ, τερενόχροϊ σούδῳ. 
Ἔξοχα δ᾽ αὖ φάγροι τε χαὶ οὐτιδανοὶ μελάνουροι 
xal ῥαφίδες τρίγλαι τε καὶ ἀσταχοὶ ἀμφὶς ἕπονται. 
Θάμόος, ἔφυ τόδε, θάμθος ἀθέσφατον, ὁππότε θῆρας 
ἀλλοδαποὶ τείρουσι πόθοι καὶ ὑπείροχα φίλτρα. 

205. Οὐ γὰρ ἐπ᾽ ἀλλήλοισι μόνον φιλότητος ἐΐσης 
θεσμὸν ἀναγκαῖον δῶχεν θεὸς, οὐδ᾽ ὅσον αὐτῶν 
φῦλον ἀναλδήσχειν αἰειγενέος βιότοιο" 

(θαῦμα μὲν οὖν χἀχεῖνο δαμήμεναι ἄφρονα φῦλα 
ἅμμασιν ἱμερτοῖς χαὶ διόγνια φίλτρα δαῆναι, 

400 χαὶ πόθον οὗ νοέοντα σὺν ἀλλήλοισι χεράσσαι, 
οἷάπερ ἀνθρώποισιν ἐπιφροσύνη τε νόος τε 
ὀφθαλμοὺς ἐπέτασσεν, ἔρον θ᾽ ὑπεδέξατο θυμῷ") 
ἀλλὰ καὶ ὀθνείοις ἐπεμήνατο βυσσόθι φίλτροις" 
οἷος μὲν πόθος ἐστὶν ἀριζήλοις ἐλάφοισι 

405 ἀτταγέων' ὅσσος δὲ τανυχραίροις ἐπὶ δόρχοις 
περδίκων. πῶς δ᾽ αὖτε θοοῖς χαίρουσιν ἐφ᾽ ἵπποις 
ὠτίδες, αἷσι τέθηλεν ἀεὶ λασιώτατον οὐας" 
ψιτταχὸς αὖτε λυχος τε σὺν ἀλλήλοισι νέμονται" 
αἰεὶ γὰρ ποθέουσι λύχοι ποεσίχροον ὄρνιν. 

$10 Ὅδριμ᾽ Ἔρως, πόσος ἐσσὶ, πόση σέθεν ἄπλετος ἀλχὴ, 
πόσσα νοεῖς, πόσα χοιρανέεις, πόσα, δαῖμον, ἀθύρεις! 
Γαῖα πέλει σταθερὴ, βελέεσσι δὲ σοῖσι δονεῖται' 
ἄστατος ἔπλετο πόντος, ἀτὰρ σύγε xal τὸν ἔπηξας" 
ἦλθες ἐς αἰθέρα δῖον" ἔδεισε δὲ μαχρὸς "Ολυμπος" 

415 δειμαίνει δέ σε πάντα, xal οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθε, 
γαίης ὅσσα τ᾽ ἔνερθε, καὶ ἔθνεα λυγρὰ καμόντων, 
ot Λήθης μὲν ἄφυσσαν ὑπὸ στόμα νηπαθὲς ὕδωρ, 
καὶ φύγον ἄλγεα πάντα" σὲ δ᾽ εἰσέτι πεφρίκασι. 


rupto balatu, atque ex ore talem clamorem-edere, 
loquentibus similes et orantibus pares : 
Per Jovem te obsecramus, per ipsam Dianam, 
libera matrem mihi caram, praemiaque-redemtionis cape, 
quacunque ferre possumus miseri pro matre earumnoea, 
nos infelici-fato-natos ; flecte tuum ferum cor, 
veritus deorumque justitiam patrisque senectutem , 
si forte tibi pater locuplete in domo est-relictus. 
Talia quis putarit supplicantes loqui. 
Verum ubi alicujus cor prorsus-implacabile vident , 
(proh quanta reverentia , quantus amor est parentum *) 
sponte-vincti vadunt, et voluntarii transeunt. 

Sunt autem oves rufi extreme in finibus Cretae, 
in humili terra Gortynide, quadricornes ; 
lana autem purpurea pelli circumdata-est , 
densaque, nec tenera ; caprze fere similis-sit 
asperrimo víllo rigida , non ovibus. 

Talem fere etiam Subus habet rufam aspectu 
cutem splendens, sed non amplius villosam , 
neque item quatuor firmatam cornibus , 
sed duobus robustis in latissima fronte. 
Amphibius etiam subus est, quoniam ipse quoque-ambulat ; 
cum vero in profundum tendit celeres fluctus secans , 
tunc sane magnum agmen una per-mare-iter-faciens 
pisculentum sectatur, membra vero ejtus lingunt, 
delectati cornuto amico, tenera-cute-przedito subo. 
Imprimis autem pagrique et minuti melanuri, 
et acus mullique et astaci utrinque comitantur. 
Stupendum, est hoc stapendum maxime, quando feras 
peregrini angunt amores et modum-excedentes illecebrze. 
Non enim ipsis inter-se solum amicitiz aequalis 
legem necessariam dedit deus, neque tantum, ut earum 
genus propagetur semper-pullulante vita : 
(mirum quidem etiam-hoc est, subigi bruta genera 
nexibus amatoriis et congeneres illecebras nosse, 
et cupidinem non intelligentem inter sese miscere , 
quemadmodum hominibus intelligentiaque mensque 
oculos aperuit, amoremque recepit animo :) 
sed etiam peregrinis furunt in-gurgite amoribus ; 
qualis quidem amor est insignibus cervis 
attagenum, quantus item cornutas erga damas 
perdicum , quomodo autem rursum velocibus gaudent equis 
otides, quibus floret semper maxime-hirsuta auris; 
psittacus item lupusque conjunctim pascuntur. 
Semper enim appetunt lupi berbicolorem avem. 
Valide Amor, quantus es! quanta esí tua infinita potestas ' 
quanta cogitas , quanta regis, quanta, dive, ludis! 
Terra est stabilis, telis autem tuis concutitur; 
inquies erat mare, at tu etiam illud fixisti; 
penetrasti in ccelum divinum , atque metuit magnus Olyin- 
pus; ] pertimescunt autem te omnia, et coelum spatiosum su- 
perne,] et infra terram quecunque sunt, et genera tristia 
defunctorum ,] qui Lethes quidem hauserunt ore miserias 
-abolentem aquam ,] et evaserunt dolores omnes; te autero 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. II. 


Σῷ δὲ μένει xal τῆλε περᾶᾷς, ὅσον οὔποτε λεύσσει 
«20 ἠέλιος φαέθων’ σῷ δ᾽ αὖ πυρὶ καὶ φάος εἴχει 
δειμαῖνον, xal Ζηνὸς ὁμῶς εἴχουσι xepauvot. 
Ποίους, ἄγριε δαῖμον, ἔχεις πυρόεντας ὀϊστοὺς, 
τευχεδανοὺς, μαλεροὺς, φθισόφρονας, οἰστρήεντας, 
τηχεδόνα πνείοντας, ἀναλθέας, οἷσι καὶ αὐτοὺς 
455 θῆρας ἀνεπτοίησας ἐπ᾽ ἀζεύχτοισι πόθοισι. 
Θάμόδος, ὅταν χερόεσσαν ἀχαϊνέην πτερόεντες 
ἀτταγέες νώτοισιν ἐπὶ στιχτοῖσι θορόντες, 
*X X X 3 — 0 — rX-—9WY*0 0 X* * X X 
ἢ δόρχοις πέρδικες ἐπὶ πτερὰ πυχνὰ βαλόντες 
ἱδρῶ ἀποψύχωσι, παρηγορέωσί τε θυμὸν 
110 χαύματος ἀζαλέοιο, λατυσσόμενοι πτερύγεσσιν" 
3| ὁπότε προπάροιθεν ἴῃ χαναχήποδος ἵππου 
ὠτὶς ὀλισθαίνουδα δι᾿ ἠέρος ἱμερόεσσα, 
σαργοὶ δ᾽ αἰπολίοισιν ἐπέχραον' ἀμφὶ δὲ σούδῳ 
φῦλον ἅπαν νεπόδων τὸ πολύπλανον ἐπτοίηται, 
435 ἕσπονται δ᾽ ἅμα πάντες, ὅτ᾽ ἄγρια χύματα τέμνει, 
στείνονταί- θ᾽ ἑκάτερθε γεγηθότες, ἀμφὶ δὲ πόντος 
ἀφριάᾳ λευχῇσι τινασσόμενος πτερύγεσσιν" 
αὐτὰρ Ov. οὐχ ἀλέγων ξείνης φιλίης παναθεσμός. 
εἰναλίους ἑτάρους δάπτει στομάτεσσι δαφοινοῖς 
«40 δαινύμενος" τοὶ δ᾽ αἶσαν ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶντες, 
οὐδ᾽ ὡς ἐχθαίρουσι xal οὐ λείπουσι φονῆα. 
Σοῦδε τάλαν, χαχοεργὲ, xal αὐτῷ σοὶ μετόπισθε 
πόντιοι ἀγρευτῆρες ἐπαρτυνέουσιν ὄλεθρον 
xal δολερῷ περ ἐόντι xal ἰχθυφόνῳ τελέθοντι. 
"Ec δέ τις δρυμοῖσι παρέστιος ὀξύχερως θὴρ, 
ἀγριόθυμος ὄρυξ, χρυερὸς θήρεσσι μάλιστα᾽ 
τοῦ δ᾽ ἤτοι χροιὴ μὲν ἅτ᾽ εἰαρινοῖο γάλαχτος, 
μούναις ἀμφὶ πρόσωπα μελαινομένῃσι παρειαῖς" 
διπλὰ δέ οἱ μετόπισθε μετάφρενα. πίονα δημῷ" 
460 ὀξεῖαι χεράων δὲ μετήοροι ἀντέλλουσιν 
αἰχμαὶ πευχεδαναὶ, μελανόχροον εἶδος ἔχουσαι, 
χαὶ χαλχοῦ θηχτοῖο σιδήρου τε χρυεροῖο 
πέτρου τ᾽ ὀχριόεντος ἀρειότεραι πεφύασιν" 
ἰοφόρον χείνοις δὲ φύσιν χεράεσσι λέγουσι. 
4:5 Θυμὸς δ᾽ αὖτ᾽ ὀρύγεσσιν ὑπερφίαλος xal ἀπηνής" 
οὔτε. γὰρ εὐρίνοιο χυνὸς τρομέουσιν ὕλαγμα, 
οὗ συὸς ἀγραύλοιο παρὰ σχοπέλοισι φρύαγμα, 
οὐδὲ μὲν οὐ ταύρου χρατερὸν μύχημα φέθονται, 
πορδαλίων δ᾽ οὐ γῆρυν ἀμειδέα πεφρίχασιν, 
15) οὐδ᾽ αὐτοῦ φεύγουσι μέγα βρύχημα λέοντος, 
οὐδὲ βροτῶν ἀλέγουσιν ἀναιδείῃσι νόοιο" 
πολλάχι δ᾽ ἐν χρημνοῖσιν ἀπέφθιτο χαρτερὸς ἀνὴρ 
θηρητὴρ ὀρύγεσσι δαφοινοῖς ἀντιδολήσας, 
Ὅππότε δ᾽ ἀθρήσειεν ὄρυξ χρατερόφρονα θῆρα, 
465 ἢ σῦν χαυλιόδοντ᾽ ἣ χαρχαρόδοντα λέοντα, 
ἢ χρυερῶν ἄρχτων ὀλοὸν θράσος, αὐτίχ᾽ ἄρ᾽ αἴη 
γευστάζων, χεφαλήν τε μέτωπά τε πάμπαν ἐρείδει 
τεινάμενος.͵ πήξας τε παρὰ χθονὶ πιχρὰ βέλεμνα. 
ἐσσύμενον μίμνει, τὸν δ᾽ ὥλεσε πρῶτος ἐναίρων' 
470 δόχωια γὰρ κλίνας βαιὸν χερόεντα μέτωπα, 
τεύχεσιν ὀξυτέροις δεδοχημένος ἔμπεσε θηρί, 


446 


βασι αν M Ó "S !————————À— n 


19 


etiamnum formidant.] Tua autem potentia etiam procul pene- 
tras, quantum nunquam videt] sol lucidua ; tuo denique igni 
etiam lumen cedit] metuens, et Jovis una cedunt fulmina. 
Tales, o crudelis deus, tenes ignitas sagittas, 
acerbas , violentas , rationis-corruptrices , furibundas , 
tabem spirantes , immedicabiles , quibus etiam ipsas 
feras perculisti ad non-copulandos amores. 
Stupendum es/ , quando cornutam cervam alali 
attagenes tergis maculosis insilientes , 

* &€ *,* δ αὶ * αὶ kh ἡ ἡ ἡ vk ἃ 
aut damíis perdices alas frequenter vibrantes 
sudorem refrigerant , recreantque animum 
ab-eestu torrído , agitatis alis ; 
aut quando anteit sonipedem equum 
tarda lapsa per aerem amabilis, 
sargi vero ad caprarum-greges accedunt , circa subum autem 
genus omne piscium errabundum stupet , 
sectantur vero una omnes, cum smvos fluctus secat , 
stipantque utrinque gaudentes , circum autem mare 
spumat candidis verberatum pinnis; 
at ille non curans peregrinam amicitiam plane-nefarius , 
marinos socios mandit ore cruento 
epulans; illi autem mortem oculis cernentes , 
ne sic quidem aversantur neque deserunt interfectorem. 
Sube infelix, malefice, etiam tibimet ipsi postea 
marini piscatores intentabunt perniciem, 
quamvis astutus sis e£ piscium interfector existas. 

Est porro quaedam saltibus familiaris acuto-cornu feta, 
sÓevus ΟΥ̓Χ, horrendus feris vel maxime; 
hujus vero color quidem 65: tanquam verni lactis , 
Solis circa faciem nigricantibus genis ; 
gemina vero ipsi pone dorsa sun£ pinguia adipe, 
acutee autem cornuum sublimes surgunt 
cuspides, funests;e , nigram speciem habentes, 
et cere acuto ferroque rigido 
saxoque aspero duriores sunt ; 
venenatam vero illis naturam cornibus inesse perhibent. 
Animus porro orygibus ferox et immanis es? ; 
neque enim sagacis canis pertimescunt latratum, 
non suis silvestris juxta scopulos grunnitum , 
ac ne quidem tauri validum mugitum fugiunt , 
neque pardorum vocem crudelem perhorrescuat , 
neque ipsius fugiunt magnum rugitum leonis , 
neque homines curant , immanilate animi ; 
sv penumero autem in precipitiis interiit fortis (vir) 
venator, orygibus cruentis obviam-factus. 
Ubi autem conspicit oryx intrepidam feram, 
aut aprum exertis-dentibus aut asperis-dentibus leonem, 
aut horrendorum ursorum exitialem audaciam, mox ad 
terram] inclinatus , caputque faciemque prorsus aífigit 
protensam , fixisque in terram amaris telis 
irruentem manet , illum autem interimit primus perfodiens , 
oblique namque inclinans paullum cornutam frontem, 
armis acutioribus excipiens irruit in-feram, 


20 


ὀξέσι πεορικὼς συνερειξόμενος σχολόπεσσιν' 
αὐτὰρ ὅγ᾽ οὐχ ἀλέγει, κατὰ δ᾽ ἄσχετον ἰθὺς ὀρούει. 
Ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἐνὶ ξυλόχοισιν ἐπεσσυμιένοιο λέοντος, 

475 Ἀρτέμιδος δώροισι χεχασμένος ἄλχιμος ἀνὴρ, 
αἰχμὴν ἀστράπτουσαν ἔχων χρατερῇς παλάμῃσιν, 
εὖ διαδὰς μίμνη,, τὸν δ᾽ ἄγρια θυμαίνοντα 
δέξηται προδλῆτα φέρων ἀμφήχεα χαλχόν' 
ὡς ὄρυγες μίμνουσιν ἐπεσσυμένους τότε θῆρας, 

480 αὐτοφόνους σφετέρῃσιν ἀτασθαλίησι δαμέντας" 
ῥεῖα γὰρ ἐν στέρνοισιν ὀλισθαίνουσιν ἀχωχαί" 

4 * * * 4 * L2 » * » 
πολλὸν δ᾽ αἷμα χελαινὸν ἀπ᾽ ὠτειλῶν ἑκάτερθεν 
ἐχχύμενον γλώσσησιν ἑὸν τάχα Joy tovc 
οὐδὲ μὲν ἐχφυγέειν οὐδ᾽ ἱεμένοισι πάρεστιν' 

485 ἀλλήλους δ᾽ ὀλέχουσιν ἀμοιθαίοισι φόνοισι. 

Καί χέ τις ἀγρονόμων ἢ βουκόλος ἤ τις ἀροτρεὺς, 
ἀμφιδύμιοις νεχύεσσι παραὶ ποσὶν ἀντιδολήσας, 
ἄγρην εὐάντητον ἔχει μεγαθαμδέϊ θυμῷ. 

Ἑξείης ἐνὶ θηρσὶ χερατοφόροισι γένεθλα 

490 ἀείδειν ἐπέοιχεν ἀπειρεσίων ἐλεφάντων" 
χεῖνα γὰρ ἐν γενύεσσιν ὑπέρόια τεύχεα δοιὰ, 
εἴχελα χαυλιόδουσιν ἐπ᾽ οὐρανὸν ἀντέλλοντα, 
ἄλλοι μὲν πλήθους ὀλοοὺς ἐνέπουσιν ὀδόντας 
πλαζόμενοι, νῶϊν δὲ χεράατα μυθήσασθαι 

495 εὔαδεν: ὧδε γὰρ ἄμμι φύσις χεράων ἀγορεύει. 
Σήματα δ᾽ οὐχ ἀΐδηλα διαχριδὰ τεχμήρασθαι" 
θηρσὶ γὰρ ἐχφύσιες γενύων ἀπὸ τῶν ἐφύπερθεν, 
ὅσσαι μὲν χερόεσσα!, ἀνωφερὲς ἀΐσσουσιν" 
εἰ δὲ χάτω νεύοιεν, ἀτεχνῶς εἰσὶν ὀδόντες. 

500 Κείνοισιν δὲ διπλοῖς ἐλεφαντείοις χεράεσσι 
δίζαι μὲν πρώτιστον ἀπὸ χρατὸς πεφύασιν 
ἐχ μεγάλου μεγάλαι, φηγῶν ἅτε" νέρθε δ᾽ ἔπειτα 
χρυπτόμεναι ῥινοῖσιν ὁμιλοῦσαι χροτάφοισιν 
ἐς γένυν ὠθεῦνται" γενύων δ᾽ ἀπογυμνωθεῖσαι 

νοῦ Ψευδέα τοῖς πολλοῖσι δόχησιν ὄπασσαν ὀδόντων. 
Ναὶ μὴν ἄλλο βροτοῖσιν ἀριφραδὲς ἔπλετο σῆμα" 
πάντες γὰρ θήρεσσιν ἀχαμπέες εἰσὶν ὀδόντες, 
οὐδὲ τέχναις εἴχουσιν, ἀμείλεχτοι δὲ μένουσι: 
τοὺς σοφίῃ τεῦξαι χεραοξόος ἣν ἐθέλησιν 

510 εὐρέας, ἀντιλέγουσιν ἀπηλεγές" ἣν δὲ βιῶνται, 

ἄγνυνται χαυληδὸν ἀπειθέες" ἐκ δὲ χεράων 

τόξα τε χυχλοτερῇ καὶ μυρία τεύχεται ἔργα" 

ὡς δὲ χεράατα χεῖνα, τά τοι χαλέουσιν ὀδόντας, 

Ἡνάμπτειν εὐρύνειν τ᾽ ἔλεφαντοτόμοις ὑποείχει. 
Θηρσὶ δὲ τοῖς μέγεθος μὲν ὅσον μήπω κατὰ γαίης 

ἄλλος θὴρ φορέει: φαίης χεν ἰδὼν ἐλέφαντα, 

ἢ χορυφὴν ὄρεος παναπείριτον 1| νέφος αἰνὸν 

χεῖμα φέρον δειλοῖσι βροτῶν ἐπὶ χέρσον ὁδεύειν. 

Ἴφθιμον δὲ χάρηνον ἐπ᾽ οὔασι βαιοτέροισι, 

520 χοίλοισι, ξεστοῖς " ἀτὰρ ὀφθαλμοὶ τελέθουσι 
μείονες ἢ χατ᾽ ἐχεῖνο δέμας, μεγάλοι περ ἐόντες. 
Τῶν δ᾽ ἤτοι μεσσηγὺς ὑπεχπροθέει μεγάλη ῥὶς, 
λεκτή τε σχολιή τε, προδοσχίδα τὴν χαλέουσι. 
Κείνη θηρὸς ἔφυ παλάμη; χείνη τὰ θέλουσι 


515 


OITIITANOY KYNHTETIKON B. 


| 


acutis horridus concurrens cuspidibus ; 

at ille nihil curat, verum ex-adverso indomíte recta fe: "":: 
Sicuti quando in silvis irruente leone 

Diane: donis preeditus robustus vir, 

hastam fulgidam tenens validis manibus, 

firmiter consistens manet, hunc autem efferate szeviente;t. 
excipit, objectum ferens anceps 868 » 

ita oryges sustinent irruentes tunc feras - 
seipsas-interficientes e£ proprio furore domitas; : 

facile namque in pectoribus penetrant cuspides ; 

ἌἋ ἈΝ Ν ἃ xxn ἡ δ ἃ xà ἡ ἩΜ x ἡἥἃ ἃ ἃ 
copiosum vero sanguinem atrum de vulneribus utrinque 
effusum linguis suum illico lingunt , 
neque vero effugere, quantumlibet cupidis , licet , 
sed sese-mutuo perimunt mutuis c:edibus. 

Et aliquis rusticorum , aut bubulcus aut aliquis arator, 
geminis cadaveribus ante pedes jacentibus incidens, 
praedam felicem occupat valde-attonito animo. 

Deinceps inter feras cornutas genera 
celebrare convenit ingentium elephantorum : 
illa enim in malis validissima arma gemina, 
similia exertis-dentibus , ccelum versus porrecta , 
alii quidem e-vulgo exitiosos nominant dentes 
per-errorem , nobis autem cornua vocare 
visum-est ; sic enim nobis natura cornuum dictat. 
Argumenta autem stu» non obscura ad certo colligendum : 
feris enim germina e malis superioribus, 
quaecunque quidem cornuta sun? , sursum-versus tendunt ; 
sin autem deorsum inclinaverint , vere sunt dentes. 

Illis autefh geminis elephantinis cornibus 

radices quidem primum e capite prognatze-sunt,, 

ex ingenti ingentes, fagorum instar ; inferne autem deinde 
occultatze pellibus, conjunctee cum-temporibus 

in malam impelluntur; genis vero denudatze 

falsam vulgo opinionem prabuerunt dentium. 

Certe etiam aliud mortalibus illustre est documentum : 
omnes enim feris rigidi sunt dentes, 

neque artificiis cedunt, sed intractabiles manent; 

quos arte elaborare artifex-cornuarius si voluerit 

latos, refragantur inique; sin autem violenter-tractentur, 
franguntur instar-caulis contumaces ; at e cornibus 
arcusque rotundi et innumera fabricantur opera; 

sic etiam cornua hzc , quos vocant dentes, 


ad-flectendum et extendendum artiflcibus-eborariis cedunt. . 


Feris autem his magnitudo fan/a est, quantam nunquam 
in terra] alia fera gestat ; diceres conspecto elephante 
aut verticem montis immensum aut nubem gravem 
tempestatem afferentem miseris mortalibus in terra incc- 
dere.] Robustum:vero caput ei es? cum auribus tenuioribus , 
cavis, politis; sed oculi sunt 
minores quam pro illo corpore, quamvis magni sint. 
Horum autem in-medio exilit magnus nasus, 
tenuisque curvusque , proboscidem quem nominant . 
Jlla fere est manus, illa quaecunque volunt elephanti 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. II. mM 41 


555 ῥηϊδίως ἕρδουσι" ποδῶν γε μὲν οὐχ ἴσα μέτρα" 
ὑψόθι γὰρ sí πρόσθε πολὺ πλέον ἀείρονται. 

Ῥινὸς δ᾽ αὖ τὸ δέμας δυσπαίπαλος ἀμφιδέδηχε, 
ἄσχιστος χρατερός τε, τὸν οὔ χε μάλ᾽ οὐδὲ χραταιὸς, 
θηχτὸς πανδαμάτωρ τε διατμήξειε σίδηρος. 

$30 Θυμὸς ἀπειρέσιος πέλεται χατὰ δάσχιον ὕλην 
ἄγριος" ἐν δὲ βροτοῖς τιθασὸς μερόπεσσιν ἐνηής. 
Ἐν μὲν ἄρα χλοερῇσι πολυχνήμοισί τε βήσσαις 
χαὶ φηγοὺς χοτίνους τε χαὶ ὑψιχάρηνα γένεθλα 
φοινίχων πρόῤῥιζα χατὰ χθονὸς ἐξετάνυσσεν, 

635 ἐγχρίμψας θηκτῇσιν ἀπειρεσίαις γενύεσσιν" 

ὁππότε δ᾽ ἐν μερόπων βριαρῇσι πέλει παλάμῃσι, 

λήθετο μὲν θυμοῖο, λίπεν δέ μιν ἄγριον Trop 
ἔτλη καὶ ζεύγλην, xol χείλεσι δέχτο χαλινὰ, 

καὶ παῖδας νώτοισι φέρει σημάντορας ἔργων. 
Φήμη δ᾽, ὡς ἐλέφαντες ἐπ᾽ ἀλλήλοις λαλέουσι, 

φθογγὴν ἐχ στομάτων μεροπηΐδα τονθρύζοντες" 
ἀλλ᾽ οὗ πᾶσιν ἀχουστὸς ἔφυ θήρειος ἀύτή" 

χείνης δ᾽, εἰσαΐουσι μόνον τιθασεύτορες ἄνδρες. 

Θαῦμα δὲ xal τόδ᾽ ἄχουσα, χραταιοτάτους ἐλέφαντας 

545 μαντιχὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν χέαρ, ἀμφὶ δὲ θυμῷ 
γινώσχειν σφετέροιο μόρου παριοῦσαν ἀνάγχην. 
Οὐχ ἄρα τοι μούνοισιν ἐν ὀρνίθεσσιν ἔασι 
χύχνοι μαντιπόλοι γόον ὕστατον ἀείδοντες, 
ἀλλὰ χαὶ ὃν θήρεσσιν ξὴν θανάτοιο τελευτὴν 

6560 φρασσάμενοι τόδε φῦλον ἰήλεμον ἐντύνουσι. 

Ῥινοχέρως δ᾽ ὄρυγος μὲν ἔφυ δέμας αἰθυχτῇρος 
20 πολλῷ μείζων, ὀλίγον δ᾽ ὑπὲρ ἄχρια δινὸς 
ἀντέλλει χέρας αἰνὸν, ἀχαχμένον, ἄγριον ἄορ' 
χείνῳ μὲν χαλχόν τε διατρήσειεν ὀρούσας, 

555 οὐτήσας βριαρήν τε διατμήξειε χαράδρην. 

Κεῖνος χαὶ σθεναρῷ περ ἐφορμηθεὶς ἐλέφαντι 
πολλάχις ἐν χονίησι νέχυν τοιοῦτον ἔθηκχεν' 
ἠρέμα δὲ ξανθοῖς ἐπὶ χαλλιχόμοισι μετώποις 
xal νώτῳ ῥαθάμιγγες ἐπήτριμα πορφύρουσι. 

580 Πάντες δ᾽ ἄῤῥενές εἶσι, xal οὔποτε θῆλυς ὁρᾶται" 
χαὶ πόθεν, οὐχ ἐδάην' φράζω δ᾽ οὐχ, ὡς δεδάηχα, 
εἴτ᾽ οὖν dx πέτρης ὀλοὸν τόδε φῦλον ἐπῆλθεν, 
εἴτ᾽ αὐτόχθονές εἶσιν, ἐπαντέλλουσι δὲ γαίης, 
εἴτε πρὸς ἀλλήλων τέρας ἄγριον ἐχφύονται 

566 νόσφι πόθων xal νόσφι γάμων xal νόσφι τόχοιο. 

"H δὴ χαὶ διεροῖσιν ἐν ὑγροπόροιο θαλάσσης 

βένθεσιν αὐτόῤῥεχτα φύει χαὶ ἀμήτορα φῦλα, 

ὄστρεά τ᾽, ἠπεδαναί τ᾽ ἀφύαι, χόχλων τε γένεθλα, 
ὄστραχά τε στρόμθοι τε, τά τε ψαμάθοισι φύονται, 
Μοῦσα φίλη, βαιῶν οὔ μοι θέμις ἀμφὶς ἀείδειν᾽ 
οὐτιδανοὺς λίπε θῆρας, ὅσοις μὴ χάρτος ὀπηδεῖ, 
πάνθηρας χαροποὺς ἠδ᾽ αἴλούρους χαχοεργοὺς, 

τοί τε χατοιχιδίησιν ἐφωπλίσσαντο χαλιαῖς, 

xal τυτθοὺς, ἀταλοὺς, ὀλιγοδρανέας τε μυωξούς: 

575 τοὶ δ᾽. ἦτοι σύμπασαν ἐπιμύουσι μένοντες 
χξιμερίην ὅ ὥρην, δέμας ὕπνοισιν μεθύοντες" 
δύςμοροι, οὔτε βορὴν ἑλέειν, οὐ φέγγος ἰδέσθαι] 
φωλειοῖσι δ᾽ ἑοῖς ὕπνον τοσσοῦτον ἔχοντες 


540 


570 


facile expediunt; pedum quidem non sunt squales men- 
sura :] alte namque anteriores multo magis attolluntur. 
Cutis porro corpus rigidissima ambit, 

densissima firmaque, quam neutiquam ne-quidem validuu, 
acutum , omniaque-domans dissecuerit ferrum. 

Animus ipsis indomitus est In opaca silva, 

ferus ; inter homines vero mansuetus hominibus mitisque 
Et quidem in floridis saltuosisque pascuis 

et fagos oleastrosque ef excelsa genera 

palmarum radicitus in terram prosternit , 

incidens acutis, ingentibus malis. 

Quando autem in hominum validis est manibus , 
obliviscitur quidem ire, deserit vero eum ssevum cor; 
sustinet quoque jugum, et labiis recipit frenos, 

et pueros dorso gestat monstratores operum. 

Fama autem est, quod elephanti inter se colloquantor, 
vocem ex ore articulatam barrientes ; 
verum non omnibus auditu-facilis est ferina vox , 
sed illam exaudiunt solummodo cicuratores (viri). 
Miraculum porro etiam hoc audivi , robustissimos elephaatos 
fatidicum in pectoribus habere cor, et apud animum 
cognoscere sux mortis adventantem necessitatem. 

Non ergo solis in avibus sunt 

cycni vates luctum ultimum canentes, 

sed etiam inter feras suum mortis eventum 
animadvertentes hoc genus lessum faciunt. 

Rhinoceros autem oryge quidem est corpore impetuoso 
non muKó major, exiguum vero supra summitatem nasi 
surgit cornu, grave , acutum, ssvum telum; 
illo quidem ferrumque trajecerit impetu-facto, 
vulneransque firmum dissecuerit saxum. 

Ille quamvis validum irruens in-elephantum; 

saepe in pulveribus mortuum talem prosternit. 

Sensim vero in rufa pulchricoma ftonte 

et in dorso maculz:e confertim purpurascunt. 

Omnes vero mares sunt, nec unquam femina conspicitur, 
et unde oriantur, non novi, neque dico me scire, 
sive ex pelra exitiosum hoc genus prodierit , 

sive terrigenze sint, existantque e-tellure, 

sive a sese-mutao (monstrum horrendum) procreentur 
sine amoribus et sine nuptiis et sine partione. 

Sane etiam in bumidis undosi maris 

gurgitibus a-seipsis-factee nascuntur sine-matre stirpes, 
ostreaque imbellesque apuse cochlearumque genera, 
testaceaque conchyliaque et quae arenis nascuntur. 

Musa amica, de parvis me non decet canere ; 
minutas missas-fac bestias, quas robur noh comilatur, 
pantheras truces et mustelas maleficas, 
quie domesticos armantur adversum-nidos , 
et parvos, teneros, imbellesque glires , 
qui sane totum connivent perpetuo 
hibernum tempus , corpore somno ebrii; 

(infelices , neque cibum capere , neque lumen intueri 1) 
sed in latebris suis somnum tam-longum ducentes 


33 OIIIIIANOY KYNHTETIKON B. 


ὡς νέχυες χεῖνται, δυσχείμερον οἶτον ἑλόντες. 

ὅ80 Αὐτὰρ ἐπὴν ἔαρος πρῶται γελάσωσιν ὀπωπαὶ, 
ἄνθεά τ᾽ ἐν λειμῶσι νέον γε μὲν ἡδήσειαν, 
νωθρὸν χινήσαντο δέμας μυχάτης ἀπὸ λόχμης, 
φάεά τ᾽ ἀμπετάσαντο, xal ἔδραχον ἠελίου φῶς, 
xal γλυχερῇς νεοτερπὲς ἐδητύος ἐμνήσαντο, 

086 αὖθις δὲ ζωοί τε πάλιν τ᾽ ἐγένοντο μυοξοί. 

Λείπω χαὶ λάσιον γένος οὐτιδανοῖο σχιούρου, 
ὅς ῥά νύ τοι θέρεος μεσάτου φλογερῆσιν ἐν ὥραις 
οὐρὴν ἀντέλλει σχέπας αὐτορόφοιο μελάθρου. 

Οἷον δή νυ ταῶνες ξὸν δέμας ἀγλαόμορφον 

690 γραπτὸν ἐπισχιάουσιν ἀριπρεπὲς αἰολόνωτον. 
τῶν οὐδὲν μερόπεσσι Διὸς τεχνήσατο μῆτις 
τερπνότερον φαιδροῖσιν ἐν ὄμμασιν εἰσοράασθαι, 
οὐδ᾽ ὅσα πανδώτειραν ἐπὶ χθόνα μητέρα βαίνει, 
οὐδ᾽ ὁπόσα πτερύγεσσιν ἐπ᾽ ἠέρα πουλὺν ὁδεύει, 

695 οὐδὲ μὲν ὅσσα βυθοῖσιν ἐπ᾿ ἄγρια χύματα τέμνει. 
Τοῖον ἐπ᾽ ὀρνίθεσσιν ἀριζήλοις ἀμαρύσσει 
χρυσῷ πορφύροντι μεμιγμένον αἰθόμενον πῦρ. 

Οὐχ ἐρέω χρυερὸν γένος ὀχριόεντος ἐχίνου 
μείονος" ἀμφίδυμοι γὰρ ἐχίνοις ὀξυχόμοισιν 

000 ἀργαλέαι μορφαὶ, χρυερόν τε περίδρομον Épxoc: 

ol μὲν γὰρ βαιοί τε καὶ οὐτιδανοὶ τελέθουσι, 
τυτθῇσι φρίσσοντες ἐπὶ προδλῇσιν ἀχάνθαις" 

οἱ δ᾽ ἄρα καὶ μεγέθει πολὺ μείζονες, ἠδ᾽ ἑκάτερθεν 
ὀξέα πεφρίκασιν ἀρειοτέρῃσιν ἀχωχαῖς, 

c5 ΔΛείπω τρισσὰ γένεθλα, χαχὸν μίμημα, ToO xcv: 
τίς γὰρ ἂν οὐ στυγέη τοῖον γένος, ἐχθρὸν ἰδέσθαι, 
ἀδληχρὸν, στυγερὸν, δυσδέρχετον, aloAo6ouAov; 
Κεῖνοι χαὶ φίλα τέχνα δυσειδέα δοιὰ τεχόντες, 
οὐχ ἀυφοῖν ἀτάλαντον ἑὴν μερίσαντο ποθητὺν, 

i0 ἀλλὰ τὸ μὲν φιλέουσι, τὸ δ᾽ ἐχθαίρουσι χόλοισιν.-- 
αὐτὸς δ᾽ ἀγκαλίδεσσιν ἑῶν ἔχτεινε τοχήων. 

Οὐ μὲν θὴν οὐδ᾽ ἀσπαλάχων αὐτόχθονα φῦλα 
ποιοφάγων, ἀλαῶν, μέλπειν ἐθέλουσιν ἀοιδαὶ, 
εἰ χαὶ βάξις ἄπιστος ἐπ᾽ ἀνθρώπους ἐπέρησεν, 

615 ἀσπάλαχας βασιλῆος ἀφ᾽ αἵματος εὐχετάασθαι 
Φινέος, ὅν δ᾽ ἀτίτηλε χλυτὴ Θρήϊοσα χολώνη; 
Φινέϊ γάρ ποτε δὴ Φαέθων ἐχοτέσσατο Τιτὰν, 
μαντιπόλου Φοίθοιο χολωσάμενος περὶ νίχης, 
καί οἵ φέγγος ἄμερσεν, ἀναιδέα φῦλα δ᾽ ἔπεμψεν 

620 ἁρπυίας, πτερόεντα παρέστια πιχρὰ γένεθλα. 
Ἀλλ᾽ ἐπεὶ οὖν περόωντο μετὰ χρύσειον ἄεθλον 
Ἀργώης ἐπὶ νηὸς Ἰήσονι συμπονέοντες 
παῖδε Βορειόνεω Ζήτης Κάλαϊς τε κλεεννὼ, 
οἰχτείραντε γέροντα χατέχτειναν τότε φῦλα, 

60 xal γλυχερὴν μελέοισι δόσαν στομάτεσσιν ἐδητύν. 
Ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὡς Φαέθων χόλον εὔνασεν, ἀλλά μιν αἶψα 
ἀσπαλάχων ποίησε γένος μὴ πρόσθεν ἐόντων" 
τοὔνεχα νῦν ἀλαόν τε μένει xal λάθρον ἐδωδαῖς. 


[d 


| ut mortui jacent, triste-hibernum fatum sortiti. 


At ubi veris prifni rident aspectus, 

floresque in pratis recens pubescere-ceeperunt , 
pigrum movent corpus intimo ex latibulo, 
luminaque aperiunt , et intuentur solis lumen, 
et dulcis novo-gaudio cibi recordantur, 

rursum vero vivi denuoque fiunt glires. 

Relinquo etiam hirsutum genus imbellis sciuri, 
qui sane zestatis medis ardentibus horis 
caudam erigit, tegmen nativi tecti. 

Veluti pavones suum corpus splendidze-formee 

pictum obumbrant, illustre , variato-tergo , 

quihus nihil hominibus Jovis fabricavit consilium 
pulchrius lzetis oculis ad-videndum, 

neque eorum, qui alma in terra matre ingrediuntur, 
neque eorum, qua alis per aerem immensum tendunt, 
neque etiam eorum, qua in gurgitibus saevos iluctus secant. 
Talis in pavonibus insignibus fulget 

auro rubenti permixtus ardens ignis. 

Non dicam horridum genus asperi echini 
minoris; geminz enim echinis rigidis 
difficiles sun? forme horridumque circumcingens septum : 
nam alii quidem parvique et imbelles sunt, 
exiguis horrentes in dorso spinis ; 
alii vero etiam magnitudine multo majores sun? , et utrinque 
acute rigent validioribus cuspidibus. 

Preetermitto triplicia genera , malam imitationem , simia. 
rum ;] quis enim non odisset tale genus , ingratum aspectu, 
imbecillum , odiosum , deforme, versutum? 

Tllze etiam caros catulos , turpes, geminos enixze 

non ambobus eequaliter suum partiuntur amorem ; 

sed alterum quidem amant, alterum vero inimica persequun- 
tur ira,] ipseque (tas) in ulnis interficit matrum. 

Neque vero etiam talparum terrigena genera 
herbivororum , ce&ecorum, canere volunt camenim, 
quamvis fama incredibilis inter homines pervagata-sit, 
talpas regis ex sanguine gloriari se oriundos esse 
Phinei, quem nutriit inclyta Thracia terra. 

Phineo namque olim Phaethon iratus-fuit Titan, 

fatidici Apollinis indignatus ob victoriam, 

et ipsum lumine orbavit, impudentia vero genera ei im. 
misit ,] Harpyias, alata, assidua, acerba genera. 

Verum cum transirent ad aureum premium 

Argoa in navi Iasoni opitulantes 

filii-duo Borese , Zetes Calaisque inclyti , 

miserati senem occiderunt tunc ista genera , 

et dulcem misero dederunt ori cibum. 

Verum ne sic quidem Phaethon iram sedavit , sed ipsum 
ocyus] talparum fecit genus prius non existentium ; 
propterea etiamnunc et cseecum manet et vorax ciborum. 


OPPIANI DÉ VENATIONE LIB. ΠῚ. 


KYNHTIETIKON 


BIBAION TPITON. 


Ἀλλ’ ὅτε δὴ χεραῶν ἠείσαμεν ἔθνεα θηρῶν, 
ταύρους ἠδ᾽ ἐλάφους ἦδ᾽ εὐρυχέρωτας ἀγαυοὺς, 
καὶ δόρχους ὄρυγάς τε xa αἰγλήεντας ἰορχοὺς, 
ἄλλα θ᾽, ὅσοισιν ὕπερθε χαρήατα τευχήεντα, 

5 νῦν ἄγε χαρχαρόδοντα, θεὰ, φράζωμεν ὅμιλον 
σαρχοφάγων θηρῶν καὶ χαυλιόδοντα γένεθλα. 

Πρωτίστην δὲ λέοντι χλυτὴν ἀναθώμεθα μολπήν. 
Ζηνὸς ἔσαν θρεπτῆρες ὑπερμενέος Κρονίδαο 
νγηπιάχου Κούρητες, ὅτ᾽ ἀρτίγονόν μιν ἐόντα 

το ἀραμένη γενετῆρος ἀμειλίκτοιο Kpóvoto 
χλεψιτόχος Ῥεΐη χόλποις ἐνιχάτθετο Κρήτης. 
Οὐρανίδης δ᾽ ἐσιδὼν χρατερὸν νεοθηλέα παῖδα, 
πρώτους ἀμφήλλαξε Διὸς ῥυτῆρας ἀγανοὺς, 
καὶ θῆρας ποίησεν ἀμειψάμενος Κούρητας. 

15 Οἱ δ᾽ ἄρ᾽, ἐπεὶ βουλῇσι θεοῦ μεροπηΐδα μορφὴν 

ἀμφεδάλοντο Κρόνοιο καὶ ἀμφιέσαντο λέοντας, 

δώροισιν μετόπισθε Διὸς μέγα χοιρανέουσι 
θηρσὶν ὀρειαύλοις, xal ῥιγεδανὸν θοὸν ἅρμα 

Ῥείης εὐώδινος δπὸ ζεύγλῃσιν ἄγουσιν. 

Αἰόλα φῦλα δὲ τοῖσι, καὶ εἴδεα θηρσὶν ἑχάστοις. 
Τοὺς μέν νυν προχοῇσι πολυῤῥαθάγου ποταμοῖο, 
Τίγρει ἐπ᾽ εὐρυρέοντι κυήσατο τοξεύτειρα 
Ἀρμενίη Πάρθων τε πολύσπορος εὔδοτος αἶα, 
ξανθοχόμαι τελέθουσι,, καὶ οὐ τόσον ἀλχήεντες. 

45 Πάσσονα μὲν φορέουσι δέρην, μεγάλην δέτε χόρσην, 
ὄμματα δ᾽ αἰγλήεντα χαὶ ὀφρύας ὕψι βαθείας, 
ἀμφιλαφεῖς ἐπὶ ῥῖνα, χατηφέας" ἐχ δ᾽ ἄρα δειρῆς 
χαὶ γενύων ἑκάτερθε θοαὶ χομόωσιν ἔθειραι. 

Τοὺς δὲ τρέφειμεγάδωρος Ἐρεμόῶν αὖθις ἄρουρα, 

80 τὴν ἔθνη μερόπων εὐδαίμονα χιχλήσχουσι" 
δειραὶ χἀχείνοις xal στήθεα λαχνήεντα, 
καὶ πυρὸς ἀστράπτουσιν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν ἀμαρυγαὶ, 
ἔξοχα δ᾽ ἐν πάντεσσιν ἀρίζηλοι τελέθουσιν " 
ἄλλ᾽ ὀλίγον τούτων γένος ἔλλαχε μυρίος ata. 

86 ἸΠουλὺς δ᾽ ἐν Λιδύη ἐριδώλαχι διψάδι γαίῃ 
ὄχλος ἐπιδρομέει βριαρὸν βρύχημα λεόντων, 
οὔχέτι λαχνήεις, ὀλίγη δ᾽ ἐπιδέδρομε χαίτη; 
σμερδαλέος δὲ πρόσωπα καὶ αὐχένα" πᾶσι δὲ γυίοις 
ἦχα μέλαν χυάνοιο φέρει μεμορυγμένον ἄνθος" 

40 ζλχὴ δ᾽ ἐν μελέεσσιν ἀπείριτος, ἠδὲ λεόντων 
χοιρανιχῶν Λίδυες μέγα χοιρανέουσι λέοντες. 

"Ex δέ ποτ᾽ Αἰθιόπων Λιδύην ἠμείψατο γαῖαν 
θαῦμα μέγ᾽ εἰσιδέειν, μελανόχροος ἠύχομος λῖς, 
εὐρὺς ὕπερθε χάρηνα, πόδας δασὺς, ὄμμασιν αἴθοψ, 

45 μούνοισι ξανθοῖς φοινισσόμενος στομάτεσσιν. 
ἽἝδραχον, οὗ πυθόμην, κεῖνόν ποτε θῆρα δαφοινὸν, 
κοιρανιχοῖς τ᾽ ἔμολε διαπόμπιμος ὀφθαλμοῖσιν. 

Φορδῆς οὗ χατέει πάντ᾽ ἥματα φῦλα λεόντων, 
ἀλλὰ τὸ μὲν δόρποισι μέλει, τὸ δέ τ᾽ αὖτε πόνοισιν" 

e^ 05. ὕπνον μυχάτοισιν ἔχει παρὰ τέρμασι πέτρης. 


DE VENATIONE 


LIBER TERTIUS. 


Sed postquam jam cornutarum cecinimus stirpes ferarum , 
tauros et cervos atque eurycerotas splendidos, 
et damas orygesque et insignes capreas, 
caeteraque, quibus superne capita sunt armata : 
nunc agesis asperum-dentibus, diva, exponamus coctum 
carnivorarum ferarum et exertis-dentibus-preedita genera. 
Primum vero leoni celebre consecremus carmen. 
Jovis erant nutritores preepotentis Saturnidze 
infantuli Curetes , quando recens-editum ipsum 
sublatum a-patre crudeli Saturno 
clam-enixa Rhea sinibus imposuit Crete. 
Saturnus autem conspicatus validum recens-natum filium , 
primos transformavit Jovis servatores inclytos , 
et leones fec.t, vices-rependens, Curetes 
Ipsi autem sane postquam consiliis dei humanam formam 
mutarunt Saturni et induerunt leones, 
muneribus postmodo Jovis potenter imperant 
feris montivagis , et terribilem, celerem currum ὁ 
Rhee fecundz sub jugis trahunt. 
Varia autem genera illis, et forms leonibus singulis. 
Quos quidem propter ostia multistrepi fluminis, 
ad Tigrim Jate-fluentem produxit jaculatrix 
Armenia Parthorumque fertilis, foeta tellus , 
hi flavicomi sunt, et non adeo robusti. 
Amplum quidem gestant collum , magnum vero caput, 
oculos autem fulgidos et supercilia superne promissa, 
utrinque-dependentia ad nasum, tristia ; porro autem de collo 
atque genis utrinque prolixee luxuriant jubes. 
Alios vero educat fertilis Arabum rursus terra , 
quam gentes hominum Felicem nominant. 
Colla etiam-illis et pectora hirta sun?, 
et ignis effülgurant ab oculis scintille , 
eximie vero ínter omnes przstantes sunt; 
sed exiguum horum numerum naàcta-est immensa tellus. 
Magna vero in Libya, fecunda, siticulosa terra, 
turba rugit fortem rugitum leonum, 
non-amplius hirta, exigua vero ambit juba; 
terribilis autem est facie et cervice; omnibus auteni mem- 
bris] subnigrum [0800 fert temperatum colorem ; 
robur vero est in membris immane, atque inter-leones 
regios Libyci potenter dominantur leones. 
Ceterum aliquando ex ZEthiopibus fn Libyam venitterram 
(mirabile admodum visu) nigricolor, barbatus leo, 
lato superne capite, pedes hirtus, oculis ardens, 
solo rubicundo purpurascens ore. 
. Vidi, non fando-audivi, illam aliquando feram cruenta: 
imperatoriisque venit transmissa oculis. 
Cibo non indigent omnibus diebus genera leonnm , 
sed alium quidem ccenie impendunt, alium contra laboribus ; 
nec somnum extremos capit Jeo propter terminos scopuli, 


44 OIIIIIANOY KYNHI'ETIKON FT. 


ἀμφαδὸν ὁπνώει δὲ, θρασύφρονα θυμὸν ἑλίσσων, 

εὔδει δ᾽, ἔνθα χίχησιν δπείροχος ἑσπερίη νύξ. 
*ExÀuov αὖ χἀχεῖνο χεοντοχόμων αἰζηῶν, 

δεξιτερὴν ὑπὸ χεῖρα φέρειν αἴθωνα λέοντα 

65 νάρχα θοὴν, τῇ πάντα λύειν ὑπὸ γούνατα θηρῶν. 

ἸΙεντάχι θηλυτέρη δὲ τόχων ἀπελύσατο ζώνην. 
βάξις δ᾽ ἀτρεχέως ἀνεμώλιος, ὡς ἕνα τίχτει. 
Πέντε φέρει πρώτιστον * ἀτὰρ πίσυρας μετέπειτα 
ὠδίνει σχύμνους, κατά θ᾽ ἑξείης ὑπένερθε 

eo νηδύος ἐκ τριτάτης τρεῖς ἔκθορον" ix δὲ τετάρτης 
ἀμφίδυμοι παῖδες" πύματον δ᾽ ἕνα γείνατο μήτηρ 
γαστρὸς ἀριστοτόχοιο χλυτὸν βασιλῆα λέοντα. 

Πορδάλιες δ᾽ ὀλοαὶ, δίδυμον γένος - αἵ μὲν ἔασι 
μείζους εἰσιδέειν, καὶ πάσσονες εὐρέα νῶτα, 

65 αἱ δέ τ᾽ ὀλιζότεραι μὲν, ἀτὰρ μένος οὔτι χερείους" 
εἴδεα δ᾽ ἀμφοτέρησιν ὁμοίϊα δαιδάλλονται, 
νόσφι μόνης οὐρῆς" ἣ δ᾽ ἔμπαλιν εἰξοράαται’ 
μείοσι μὲν μείζων τελέθει. μεγάλησι δὲ μείων. 
Εὐπαγέες μηροὶ, δολιχὸν δέμας, ὄμμα φαεινόν" 

10 γλαυχιόωσι χόραι βλεφάροις ὕπο μαρμαίρουσαι, 
γλαυχιόωσιν ὅμοῦ τε καὶ ἔνδοθι φοινίσσονται, 
αἰθομέναις ἴχελαι, πυριλαυπέες" αὐτὰρ ἔνερθεν 
ὠχροί τ᾽ ἰοτόκοι τε περὶ στομάτεσσιν ὀδόντες. 
Ῥυνὸς δαιδαλέος,, χροιῇ τ᾽ ἐπὶ παμφανοώσῃ 

76 ἠερόεις πυχινῆσι μελαινομένῃσιν ὀπωπαῖς. 
᾿Ὠχύτατόν τε θέει xal τ᾽ ἄλχιμον ἰθὺς ὀρούει" 

αίης, ὀππότ᾽ ἴδοιο, διηερίην φορέεσθαι. 
Εμπης καὶ τόδε φῦλον ἐπιχλείουσιν ἀοιδοὶ 
πρόσθ᾽ ἔμεναι Βάχχοιο φερεσταφύλοιο τιθήνας" 
so τοὔνεχεν εἰσέτι νῦν οἴνῳ μέγα χαγχαλόωσι, 
δεχνύμεναι στομάτεσσι Διωνύσου μέγα δῶρον. 
Τί χρέος ix μερόπων δὲ χλυτὰς ἤμειψε γυναῖκας 
ἐς τόδε πορδαλίων γένος ἄγριον, αὖθις ἀείσω. 

Ναὶ μὴν ἄλλο θοὸν διφυὲς γένος ὠπήσαιο, 

86 λύγχας ἀριζήλους" at μὲν γὰρ ἔασιν ἰδέσθαι 
τυτθαὶ, βαιοτέροισί τ᾽ ἐφωπλίσσαντο λαγωοῖς" 
καὶ δ᾽ ἄρα μείζονές εἶσιν, ἐπιθρώσχουσι δὲ δεῖα 
εὐχεράοις ἔλάφοισι καὶ ὀξυχέροις ὀρύγεσσι. 
Μορφὴν δ᾽ ἀμφίδυμοι πανομοίϊον ἀμφιέσαντο" 

90 (cot μὲν βλεφάροισιν ἀπ᾿ ὀφθαλμῶν ἀμαρυγαὶ 
ἱμερόεν στράπτουσι" προσώπατα δ᾽ ἀμφοτέρῃσι 
φαιδρὰ πέλει, βαιόν τε κάρη xal καμπύλον οὗας" 
μούνη δ᾽ εἰσιδέειν ἀνομοίϊος ἔπλετο χροιή᾽ 
μείοσι μὲν λυγχῶν ἐπιδέδρομε ῥινὸς ἐρευθὴς, 

95 μείζοσι δὲ pev τε θεείῳ τ᾽ εἴχελον ἄνθος. 
Ἔξοχα δ᾽ αὖ τάδε φῦλα φίλην ἀγάσαντο γενέθλην 
εὔγληνοι λύγχες τε πυρίγληνοί τε λέοντες, 
πορδάλιές τ᾽ ὀλοαὶ καὶ τίγριες ἠνεμόεσσαι. 

"T&v δ᾽ ὁπότε σχύμνους νεοθηλέας ἐν ξυλόχοισι 
100 λάθρη συλήσωσιν ἀταρόέες ἀγρευτῆρες, 

αἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτ᾽ ὀπίσω πάλι νεύμεναι ἀθρήσωσιν 

ἐξαπίνης χενεούς τε δόμους χαὶ ἔρημα μέλαθρα, 

μύρονται λιγέως ἀδινὸν γόον, ix δ᾽ ἄρα τηλοῦ 

κωχυτὸν προϊᾶσι πολύστονον, οἷά τε πάτρης 


sed aperte dormit , audacem animum versans, 

dormit autem , ubi eum deprehenderit suprema, vespertina 

nox.] Audivi porro et-hoc ex-mansuetariis-leonum juvenibus 

dextra sub manu gestare fulvum leonem 

torpedinem celerem , qua omnia solvat genua ferarum. 
Quinquies autem femina partionis solvit zonam ; 

fama igitur revera inanis est, quod unum pariat. 

Quinque fert prima-vice , sed quatuor postea 

parit catulos, et deinceps subtus 

alvo ex tertia tres prosiliunt , at e quarta 

gemini catuli, postremo autem unum profert mater 

utero optima-prolis-parenti inclytum regem ieonem. 
Panthere autem perniciose duplex genus, alio quidem 

sunt] majores aspectu et ampliores lata dorsa, 

aliae vero minores quidem, verum robore neutiquam dete- 

riores; ] forma autem utrisque similes variegantur, 

preter solam caudam ; hiec vero versa-vice conspicitur : 

minoribus quidem major est, magnis autem minor. 

Bene-compacta femora, oblongum corpus, visus splendidv:; 

csesice-sunt pupilla sub palpebris folgentes , 

caesize-sunt simul et intus purpurascunt, 

ardentibus similes, flammantes; sed inferne 

pallidique venenatique in ore dentes. 

Cutis diedala, inque colore fulgido 

obscura densis nigricantibus oculis. 

Celerrime currit et fortiter recta irruit ; 

diceres, ubi videres, aeriam eam ferri. 

Caeterum et hoc genus celebrant poetae 

antea fuisse Bacchi uviferi nutrices; 

qua-causa etiam nunc vino admodum exultant, 

mulieres] capientes ore Bacchi magnum munus. 

Quae autem necessitas ex hominibus inclytas transmutarit 

mulieres] in hoc pantherarum genus saevum , iterum canam. 
Porro aliud velox geminum genus videas, 

1ynces illustres : alie namque sunt aspectu 

exiguo, minoresque armantur in-lepores; 

alie autem majores sunt, insiliuntque facile 

pulchricornibus cervis et acricornibus orygibus. 

Formam vero utraeque persimilem induerunt : 

aequales quidem in-palpebris ab oculis fülgores 

blande fulgurant , facies autem utrisque 

hilaris est , breveque caput et curva auris; 

solus autem aspectu diversus est color : 

minores quidem lynces cingit pellis rubra, 

majoribus autem croceusque sulphurique similis es? color. 

Eximie vero haec genera caram amant sobolem, 

et perspicaces lynces et oculis-flammantes leones, 

pantherzeque exitiosz et tigrides rapida. 

Harum autem quando catulos novellos in silvis 

furtim rapuerunt intrepidi venatores , 

illae vero postea retro iterum revertentes viderunt 

subito vacuasqne domos et desolata habitacula, 

lugent clare ingentem luctum, et sane procul 

ejulátum edunt suspiriosum, veluti patria 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. Ilf. 25 


195 περθομένης ὑπὸ δουρὶ xal αἰθομένης πυρὶ AdÓpo, 

πεγτάμεναι περὶ τέχνα μέγα χλαίουσι γυναῖχες. 
"H ῥα τόσον τεχέων τε χαὶ ἀρτιγόνοιο γενέθλης 

φίλτρον ἐνὶ χραδίῃ στάξεν θεός" οὐδ᾽ ἄρα μούνοις 

ἀνθρώποις, οὗ πάντα νοήμασι μητίσαντο, 

110. ἀλλὰ xal ἑρπυστῆρσι xat ἰχθύσιν ἠδὲ xal αὐτοῖς 
θήρεσιν ὠμηστῆσι xal ψιπόλοις ἀγέλαισιν 
οἰωνῶν" τόσσον ῥα φύσις χρατερώτατον ἄλλων 
Οἴην μὲν χομιδὴν τεχέων ἐνὶ χύμασι δελφὶς 
αἰὲν ἔχει. γλαυχός τε χάροψ, φωχή τε δυσαής ! 

r5. Πῶς δ᾽ ἄρ᾽ ἐν οἰωνοῖσι ποθὴν ἀλίαστον ἔχουσιν 
ὧν τεχέων φῆναί τε βαρύφθογγοί τε πέλειαι, 
αἰετόεντά τε φῦλα πολύχρωζοί τε χορῶναι! 

Πῶς δ᾽ ὄρνις χατὰ δῶμα συνέστιος ἀνθρώποισιν, 
ἀρτιτόχος, νεαροῖσι περισχαίρουσα νεοσσοῖς. 

1320 χίρχον ὑπὲρ τέγεος χατεπάλμενον ἀθρήσασα, 
ὀξὺ μὲν ἔκλαγεν αἶψα xal ἄνθορεν ὀξὺ λαχοῦσα, 
αὐχένα δ᾽ ὑψόσ᾽ ἄειρεν ἐς ἠέρα γυρώσασα, 
χαὶ πάσαις ἑκάτερθε θοῶς ἔφριξεν ἐθείραις, [δειλοὶ 
καὶ πτερὰ πάντ᾽ ἐχάλασσε ποτὶ χθόνα. τοὶ δ᾽ ἄρα 

125 τεῖχος Or" εὐπτέρυγον πρυλέες τρύζουσι νεοσσοί" 
ἡ δὲ xal ἂψ ἐφόθησε xo ἤλασεν ὄρνιν ἀναιδῆ, 
εἰρυμένη φίλα τέκνα, τά τ᾽ εἰσέτι νήπια φέρει, 
ἄπτερα λυσιτόχων θαλάμων ἀπολύμενα δεσμοῦ. 
“Ὡς δὲ xal ἐν θήρεσσιν ἐρίδρυχοί τε λέαιναι 

130. πορδάλιές τε θοαὶ xal τίγριες αἰολόνωτοι 
παισὶ πέρι προδεδᾶσι xal ἀγρευτῆρσι μάχονται, 
χαί τε περὶ σφετέρων τεκέων τετλᾶσι δαμῆναι, 
ἀντίον αἰχμητῆσι συνιστάμεναι μερόπεσσιν" 
οὐδέ ποτ᾽ ἐῤῥίγασιν Eric ἐν ἀγῶνι γενέθλης 

135 οὗ πληθὺν ἐπιοῦσαν ἀχοντοδόλων αἰζηῶν, 

οὗ χαλχὸν σελαγεῦντα xal ἀστράπτοντα σίδηρον, 

οὐδὲ βολὰς βελέων τε θοὰς μυλάχων τε θαμειάς * 

σπεύδουσι δ᾽ ἢ πρόσθε θανεῖν ἢ τέκνα σαῶσαι. 

Ἄλρχτοι δ᾽ ἀγριάδες, φόνιον γένος, αἰολόθδουλον, 
λάχνην μὲν πυχινὴν δυσπαίπαλον ἀμφιέσαντο, 
μορφὴν δ᾽ οὖχ ἀγανὴν παναμειδήτοισι προσώποις᾽ 
χκάρχαρον, οὐλόμενον, ταναὸν στόμα, χυανέη ῥὶς, 
ὄμμα θοὸν, σφυρὸν ὠχὺ, τορὸν δέμας, εὐρὺ κάρηνον, 
χεῖρες χερσὶ βροτῶν ἴχελαι, πόδες αὖτε πόδεσσι, 
ι10 συερδαλέη βρυχὴ, δολερὸν χέαρ, ἄγριον ἥτορ, 
xai πολλὴ χυθέρεια xai οὐ χατὰ χόσμον ἰοῦσα" 
ἥματα γὰρ καὶ νύχτας ἐελδόμεναι φιλότητος 
αὐταὶ θηλύτεραι μάλ᾽ ἐπ᾽ ἄρσεσιν ὁρμαίνουσι, 
παῦρα μεθιέμεναι γαμίης παντερπέος εὐνῆς, 
τέχνα χυϊσχόμεναι νηδὺν ὅτε χυμαίνουσι, 

Οὐ γάρ τοι θήρεσσι νόμος, γαστὴρ ὅτε πλήθει, 

ἐς λέχος ἐρχομένοις τελέειν φιλοτήσιον ἔργον, 

νόσφί᾽ μόνων λυγρῶν ὀλιγοδρανέων τε λαγωῶν. 

Ἄρχτος δ᾽ ἱμείρουσα γάμου, στυγέουσά τε λέχτρον 

» ,ῆρον ἔχειν, τόσα παισὶ ταλάσσατο μητίσασθαι, 

πρὶν τοχετοῖο μολεῖν ὥρην, πρὶν χύριον ἦμαρ" 
νηδὺν ἐξέθλιψε, βιάσσατο τ᾽ εἰλειθυίας. 
Τόσση μαχλοσύνη, τόσσος δρόμος εἰς ἀφροδίτην! 


130 


150 


- 
“4 
"ν 
8 
ν 


excisa sub hasta et ardente igne edaci, 
volitantes circum liberos valde plorant mulieres. 

Videlicet tantum liberorumque et recens-edita sobolís 
amorem in corde instillavit Deus, neque sane solis 
hominibus , qui cuncta ratione invenerunt, 
verum etiam reptilibus et piscibus atque eliam ipsis 
feris crudivoris et in-sublimi-degentibus gregibus 
avium. Tanto igitur natura fortior est aliis rebus! 
Qualem quidem curam liberorum in fluctibus delphin 
semper agit, glaucusque czesius, phocaque olida! 
Quomodo etiam inter aves amorem perpetuum habent 
suorüm liberorum ossifrageque querulzeque columba, 
aquilinaque genera crocitantesque cornices ! 

Quomodo item gallina per 68 familiaris hominibus, 
que-nuper-peperit , implumes circumsiliens pullos , 
accipitrem supra tectum desilientem conspicata , 

acute quidem glocitat statim et subsilit clare strepens, 
cervices autem alte erigit in aerem contorquens-in-gyrum 
et omnibus utrinque celeriter inhorrescit comis (plumis), 
et alas omnes demittit ad terram ; at meticulosi 

sub tegmine bene-alato pulli pipiunt teneri ; 

ipsa vero et retro fugat et aspellit avem impudentem, 
muniens caros pullos, quos etiamnum parvulos pascit , 
implumes, fetus-edentium cellarum (ovorum) liberatos vin- 
culo.] lta autem etiam inter feras et valde rugientes lezenze 
pantherceque celeres et tigrides pictis-tergis 

pro liberis prodeunt-in-aciem et cum-venatoribus pugnant , 
quin etiam pro sua prole sustinent domari, 

ex-adverso bellatorum consistentes hominum; 

nec unquam horrent sus in certamine sobolis , 

non turbam invadentem sagittariorum juvenum, 

non 888 micans ef fulgens ferrum, 

neque jactus telorumque celeres lapidumque oonfertos ; 
conantur autem vel prius mori vel liberos eripere. 

Ursi vero silvestres , funestum genus , versutum, 
lanuginem quidem densam e£ asperam induerunt, 
formam vero minime blandam torvis aspectibus ; 
asperum, exitiosum, extensum os ipsis es(, niger nasus, 
visus acris, talus celer, robustum corpus , latum caput, 
manus manibus hominum similes , pedes item pedibus, 
terrificus fremitus , dolosum cor, s:eevum pectus, 
et multa libido et non decenter incedens : 
dies enim ac noctes appetentes coitus 
ipse feminze cupide in mares irrunt, 
paullum intermittentes nuptialem voluptarium lectum, 
fetus gestantes alvo quando turgent. 
Non enim es/ feris consuetudo, venter cum plenus-est, 
cubile ineuntibus perficere venereum opus, 
praeter solos miseros imbecillosque lepores, 

Ursa autem expetens coitum , cum oderit lectum 

viduum habere, tanta catulis edendis sustinuit excogitare, 
priusquam partionis venerit tempus, priusquam stata dies; 
ventrem exprimit, violenterque-accersit Lucinam. 

Tanta libido, tantus est cursus in Venereni! 


26 


Τίχτει δ᾽ ἡμιτέλεστα xal οὐ μεμελισμένα τέχνα, 
σάρχα δ᾽ ἄσημον, ἄναρθρον, ἀείδελον ὠπήσασθαι, 
ἀμφότερον δὲ γάμῳ παιδοτροφίῃ τε μέμηλεν᾽ 
ἀρτιτόχος δ᾽ ἔτ᾽ ἐοῦσα μετ᾽ ἄρσενος εὐθὺς ἰαύει. 
Λιχμᾶται γλώσσῃ τε φίλον γόνον, οἷά τε μόσχοι 
λιχμῶνται γλώσσησιν ἀμοιθαδὶς, ἀλλήλοισι 
τερπόμενοι" γάνυται δὲ βοὸς χροΐ καλλίχερως βοῦς᾽ 
οὐδ᾽ ἀποπλάζονται, πρὶν ἀπὸ γλυχὺν ἵμερον εἶναι" 
θυμὸν δ᾽ ἑσπομένοιο συνιαίνουσι νομῆος. 

Ὡς ἄρχτος λιχμῶσα φίλους ἀνεπλάσσατο παῖδας, 

εἰσόχε χνυζηθμοῖσιν ἀναιδέα τονθρύζωσι. 

Ναὶ μὴν χειμερίην πανυπείροχα δείδιεν δρμὴν 
καὶ λασίη περ ἐοῦσα" χιὼν δ᾽ ὅτε πάντα παλύνει, 
ἑσπερίου ζεφύρου πανεπήτριμα χειαμένοιο, 
χεύθετ᾽ ἐνὶ σπήλυγγι, τόθι σχέπας ἄρχιον, εὐρὺ, 
xo βόσιος χατέουσα πόδας χεῖράς τε λιχμαΐνει 
οἷά τ᾽ ἀμελγομένη,, καὶ γαστρὸς ἔχλεψεν ἐρωήν. 
Τοῖά νύ που βένθεσσιν ἐν εὐρυπόροιο θαλάσσης 
πουλύποδες σχολιοὶ παρὰ χύμασι μητίσαντο, 
ιχείματος ot μεσάτου χρυερὴν τρείοντες ἐνιπὴν 
χεύθονται πλαταμῶσιν ἑὰς πλοχαμῖδας ἔδοντες " 
αὐτὰρ ἐπὴν ἔαρ ὑγρὸν ἐύτροφον ἀνθήσῃσιν, 
ἀχρέμονες σφίσιν χα νέοι πάλιν ἀλδήσχουσι, 
xal πάλιν εὐπλόχαμοι δολιχὴν πλώουσι θάλασσαν. 

“ἙΕξείης ἐνέπωμεν ἐΐσφυρον, ἠερόεντα, [Ὑρον’ 
χραιπνὸν, ἀελλοπόδην, χρατερώνυχον, αἰπὺν ὄνα- 
185 ὄσσε πέλει φαιδρός, δέμας ἄρχιος, εὐρὺς ἰδέσθαι, 

ἀργύρεος χροιὴν, δολιχούατος, ὀξύτατος θεῖν" 

ταινίη δὲ μέλαινα μέσην ῥάχιν ἀμφιδέθηκε, 
χιονέῃς ἑκάτερθε περισχομένη στεφάνῃσι. 

Χυλὸν ἔδει, φέρθει μιν ἄδην ποεσιτρόφος αἶα, 

190 ἀλλ᾽ αὐτὸς χρατεροῖς ἀγαθὴ βόσις ἔπλετο θηρσί. 
Φῦλα δ᾽ ἀελλοπόδων ζηλήμονα πάμπαν ὀνάγρων, 
πολλαῖσίν τ᾽ ἀλόχοισιν ἀγαλλόμενοι χομόωσι: 
θηλύτεραι δ᾽ ἕσπονθ᾽, ὅθι τοι πόσις ἡγεμονεύει" 
πρὸς νομὸν ἰθύνουσιν, ἐπὴν ἐθέλωσιν ἀνώγειν,Ἠἦ 

106 πρὸς πηγὰς ποταμῶν, θηρῶν μέθυ, καὶ πάλιν αἰψα 
πρὸς λασίους οἴχους, ὅταν ἕσπερος ὕπνον ἀγῃσι. 
Ζῆλον δ᾽ ἄρσεσι πᾶσιν ἐπὶ ροισιν ὀρίνει 
υἱάσι νηπιάχοισι πανάγριος οἶστρος ἀναιδής" 
ὁππότε θηλυτέρη γὰρ ἔχει χόπον εἰλειθυίης, 

200 ἄγχι μάλ᾽ ἑζόμενος σφέτερον γόνον ἄντα δοχεύει" 
xol ῥ᾽ ὅτε νηπίαχον μητρὸς παρὰ ποσσὶ πέσῃσιν, 
εἰ μὲν θῆλυ πέλει, ποθέει τέχος, ἠδ᾽ ἑχάτερθε 
γλώσσῃ λιχμάζων φίλιον γόνον ἀμφαγαπάζει᾽ 
ἄρσενα δ᾽ εἴ μιν ἴδοι. τότε δὴ τότε θυμὸν ὀρίνει 

205 λευγαλέῳ ζήλῳ περὶ μητέρι μαινόμενος θήρ᾽ 
ix δ᾽ ἔθορεν μεμαὼς παιδὸς γενύεσσι ταμέσθαι 
μήδεα, μὴ μετόπισθε νέον γένος ἡδήσειεν. 

Ἡ δὲ λέχώ περ ἐοῦσα xal ἀσθενέουσα τόχοισι, 

παιδὶ λυγρῷ πολεμιζομένῳ μήτηρ ἐπαμύνει. 

316 Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ ἐν πολέμῳ πολυχήδεϊ μητέρος ἄντην 
νηπίαγον χτείνωσιν ἀπηνέες αἰχμητῆρες, 
αὐτήν τ᾽ αὖ ἐρύωσιν ἔτι σπαίροντι φόνοισιν 


170 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΚΥΝΗΓΕΊΙΚΩΝ [. 


Parit igitur semiperfectos et non dearticulatos fetus, 
carnemque rudem, indigestam , deformem aspectu ; 

simul autem conjugio et liberorum-nutricationi dat operam; 
recens vero-puerpera &dhuc quando-est , cum masculo mox 
dormit.] Lambitque lingua carum fetum, sicut vituli 
lingunt linguis alternatim , se-invicem 

oblectantes ; lzetatur vero bovis cute pulchricornis bos ; 
neque discedunt , priusquam dulce desiderium abierit ; 
animum vero comitantis una-oblectant pastoris. 

Sic ursa lingens caros refingit catulos, 

dum vagitibus impudenter fremant. 

Sane quidem hibernum vehementer pertimescit impetum , 
quantumvis hirsuta sit; nix autem quando cuncta aspergit, 
occiduo Zephyro dense-admodum eam fundente , 
occultatur in spelunca, ubi tegmen latum, amplum est, 
et cibo carens pedes manusque lingit 
quasi mulgens , et ventris fallit desiderium. 

Talia fere in gurgitibus vasti maris 

polypi obliqui in undis excogitarunt, 

hiemis qui medie horridam trementes injuriam 
latitant in-scopulis sua flagella comedentes ; 

at ubi ver humidüm , fecundum floruerit , 

brachia ipsis celeriter nova iterum succrescunt , 

et rursum flagellis-instructi longum navigant mare. 

Deinceps dicamus pulchripedem , aerium, 
velocem , rapidum , validis-ungulis, procerum onagrum : 
oculis est laetus , corpore latus , amplus aspectu, 
argenteus colore , longis-auribus , velocissimus currendo; 
linea autem nigra mediam spinam-dorsi cingit , 
niveis utrinque distincta coronis. 

Graminibus vescitur, pascit eum copiose herbida tellus, 

at ipse robustis bonum pabulum est feris. 

Genera porro rapidorum s&mula admodum sunt onagrorum, 
multisque uxoribus exultantes superbiunt ; 

feminse vero comitantur, quo maritus ducit : 

ad pascua ducunt, quando volunt imperare, 

ad fontes fluviorum , ferarum vinum, et iterum mox 

ad densa stabula, cum vesper somnum inducit. 

Zelum vero masculis omnibus in suos excitat 

filios tenellos efferatus furor, immanis ; 

cum enim femina sustinet laborem Lucinss, 

prope admodum assidens suum fetum coram contemplatur ; 
et sane ubi catulus matris ad pedes cecidit, 

si quidem femina est, diligit prolem, et utrinque 

lingua lingens caram sobolem amore-amplectitur ; 
masculum autem si eum viderit , tune sane, tunc animum 
concitat] funesto zelo circa matrem crudelis fera ; 

prosilit vero cupiens filii genis eecare 

verenda , ne postea nova soboles pubescat. 

Jpsa vero, quamvis puerpera sit et infirma a-partione, 

filio misero, qui-bello-invaditur, mater opitulatur. 
Quemadmodum autem quando in bello luctuoso matris in 
conspectu] infantem trucidant crudeles beliaiores , 
ip-amque trahunt, adliic palpitanti ceede 


ΟΡΡΙΑΝῚ DE VENATIONE LIB. ΠῚ. 47 


υἱέϊ πλεγνυμένην, στονόεν μέγα χωχύουσαν, 
δρυπτομένην ἁπαλήν τε παρηΐδα, νέρθε τε μαζὸν 

110 αἵματι δευομένην θερμῷ λιαρῷ τε γάλαχτι" 
ὡς xal θῆλυς ὄναγρος ἐφ᾽ υἱέϊ πάμπαν ἔοιχεν 
οἰχτρὰ κινυρομένη χαὶ δύσμορα κωκυούσῃ. 
Φαίης xsv πανάποτωον, ἑὸν πάϊν ἀμφιδεδῶσαν, 
μείλιχα μυθεῖσθαι xat λισσομένην ἀγορεύειν’ 

2:0 "Aveo, ἄνερ, τί νυ σεῖο προσώπατα τρηχύνονται, 
ὄμματα φοινίχθη δὲ, τά τ᾽ ἦν πάρος αἰγλήεντα ; 
Οὐχὶ μέτωπον ἀθρεῖς λιθοεργέος ἄγχι Μεδούσης, 
οὗ γόνον ἰοφόρον παναμειλίχτοιο δραχαίνης, 
οὐ σχύμνον πανάθεσμον ὀριπλάγχτοιο λεαίνης. 

225 Παῖδα λυγρὴ τὸν ἔτικτον, ὃν ἀρώμεσθα θεοῖσι, 
παῖδα τεὸν γενύεασι τεῆΐς οὐχ ἄρσενα θήσεις ; 
Ἴσχε, φίλος, μὴ τάμνε' τί μοι τάμες; οἷον ἔρεξας; 
παῖδα τὸ αηδὲν ἔθηχας, ὅλον δέμας ἐξαλαώσας. 
Δειλὴ ἐγὼ, πανάποτμος ἀωροτάτοιο λοχείης! 

20 Καὶ σὺ τέχος πάνδειλον ἀλιτροτάτοιο τοχῆος! 
δειλὴ ἐγὼν, τριτάλαινα, χενὸν τόχον ὠδίνασα ! 
Καὶ σὺ τέχος, τμηθεὶς οὐχὶ στονύχεσσι λεόντων, 
ἀλλ᾽ ἐχθραῖς γενύεσσι λεοντείησι coxTjoc! 

Toi& τις ἂν πανάποτμον Éov περὶ νήπιον uia 

385 μυθεῖσθαι φαίη" τὸν δ᾽ οὐχ ἀλέγοντα Oxgotvoic 
δαίνυσθαι στομάτεσσιν ἀμειδέα παιδὸς ἐδητύν. 
Ζεῦ πάτερ, ὅσσον ἔφυ ζήλοιο πανάγριον ἦτορ! 
Κεῖνον xai φύσιος χρατερώτερον εἰσοράασθχι 
ϑῆχας, ἄναξ, δῶκας δὲ πυρὸς δριμεῖαν ἐρωὴν, 

840 δεξιτερῇ δὲ φέρειν ἀδαμάντινον ὥπασας ἄορ. 

Οὐ παῖδας τήρησε φίλους γλυχεροῖσι τοχεῦσιν, 
οὐχ ἑτάρους πηούς τε μολὼν, οὐχ οἶδεν δυιαίμους, 
δππόταν ἀργαλέος τε xal ἄσπετος ἀντιδολγ ση. 
Κεῖνος xai προπάροιθεν éoiow ἐφώπλισε παισὶν 

345 αὐτοὺς ἡμιθέους xal ἀμύμονας ἡμιθεαίνας, 
Αἰγείδην Goa xol Αἰολίδην ᾿Αθάμαντα, 
Ἀτθίδα χαὶ Πρόχνην, καὶ Θρηϊκίην Φιλυμήλην, 
Κολχίδα τε Μήδειαν. ἀρίζηλόν τε Θεμιστώ. 
Ἀλλ᾽ ἔμπης μετὰ φῦλον ἐφημερίων ἀλεγεινῶν 

250 θηρσὶ Θυεστείην ὀλοὴν παρέθηχε τράπεζαν. 

Ἔστι δ᾽ ἐὐχρήμνοις ἐπὶ τέρμασιν Αἰθιοπήων 
ἹΞππάγρων πολὺ φῦλον, ἀχαχμένον ἰοφόροισι 
δοιοῖς χαυλιόδουσι' ποδῶν γε μὲν οὐ μίαν ὁπλὴν, 
χηλὴν δὲ φορέουσι διπλῇν, ἰχέλην ἐλάφοισι" 

465 χαίτη δ᾽ αὐχενίη μεσάτην ῥάχιν ἀμφιθεθῶσα 
οὐρὴν ἐς νεάτην μετανίσσεται" οὐδὲ βροτείην 
δουλοσύνην ἔτλη ποθ᾽ ὑπερφίαλον γένος alvóv: 
ἀλλ᾽ εἰ χαὶ ποθ᾽ ἕλοιεν ἐὐστρέπτοισι βρόχοισιν 
ἵππαγρον δολίοισι λόχοις μελανόχροες Ἰνδοὶ, 

460 οὔτε βορὴν ἐθέλει μετὰ χείλεσιν αἶψα πάσασθαι 
οὔτε πιεῖν, ὀλοὸς δὲ φέρειν ζυγὸν ἔπλετο δοῦλον. 

Φράζεο xai δύοφῦλα δυσάντεα, καρχαρόδοντα, 
μηλοφόνον τε λύκον, δυσδερχέα τ᾽ αὖθις ὕαιναν, 
τὸν μὲν ποιμενίων τε xa αἰπολίων ὀλετῆρα, 

466 τὴν δ᾽ ἐχθρὴν σχυλάχεσσιν ἀρειοτέροις τε χύνεσσι᾽ 
τὸν μὲν νυχτερινὸν διὰ γαστρὸς ἄφυχτον ἐρωὴν 


OPPIANUS. 


filio implicitam , lugubriter admodum ejulantem , 
laniantem teneram genam, subtusque ubera 

sanguine madentem calido tepidoque lacte : 

ita etiam femina onager super filio prorsus similis-est 
misere quiritanti et miserabiliter ejulanti. 

Diceres miserrimam, suum filium circumplexam 

blanda dicere et supplicantem fari /alia : 

Mi-vir, mi-vir, quare tui vultus exasperantur, 

oculi rubescunt , qui prius erant splendidi? 

Non faciem intueris saxifice prope Meduse, 

non prolem venenatam crudelis draconis, 

non catulum saevum montivage leoni. 

Filium quem misera enisa-ssum, quem exoravimus a diis, 
filium tuum maxillis tuis eviratum facies? 

Cohibe-te , amice, ne reseca : quid mihi resecuisti? quid fe- 
cisti?] filium nihili fecisti, loto corpore mutilato. 

Misera ego, cerumnosa , maxime-intempestivum ob-partum! 
Et lu, mi-(ili, miserrime sceleratissimi parentis-causa! 
misera ego, ter-infelix , inanem felum enixa! 

Et tu, fili, exsectus non unguibus leonum , 

sed infestis genis leoninis parentis! 

Talia aliquis miserrimam circa suum tenerum filium 

loqui dixerit; hunc autem nihil curaatem cruento 

vorare ore crudelem filii escam. 


Juppiter pater, quam est zeli saevum cor! 


Illum etiam Batura fortiorem videri 

fecisti , o-rex, dedistique ei ignis acutum impetum, 

dextra autem ferre adamantinum tribuisti gladium. 

Non liberos i//e servat caros dulcibus parentibus, 

non sodales affinesque, ubi-invasit, non novit consanguineus, 

quando difficilis et impetuosus ingruit. 

Ille etiam quondam in suos armavit liberos 

ipsos semideos et laudatas heroidas, 

/Egidem Theseum et Aolidem Athamantem, 

Atticamque Procnen et Threiciam Philomelam, 

Colchicamque Medeam insignemque Themistonem. 

Verumtamen post genus hominum avrumnosorum 

feris quoque Tliyesteam pernicialem apposuit mensam. 
Est porro scopulosis in finibus ZEthiopum 

equorum-silvestrium copiosum genus, instruclum virulentis 

duobus exertis-dentibus ; pedum quidem non solidam ungu- 

lam,] sed ungulam gerunt fissam, similem cervis; 


juba autern cervicalis mediam spinam-dorai circumtegens 


caudam ad extremam pergit; neque hominum 

servitutem tolerat unquam superbum genus, saevum; 

sed etiamsi quando ceperint firmiter-flexis laqueis 

equum-ferum dolosis insidiis nigricolores Indi , 

neque cibum vult labiis statim capere 

neque bibere, sed perniciosus est ad-ferendum jugum servile. 
Considera etiam duo genera infesta , asperis-dentibus , 

ovicidamque lupum, czecutientemque rursus lyenam, 

illum quidem ovilium atque caprilium vastatorem, 

hanc autem infestam catulis majoribusque canibus, 

illum quidem nocturnum propter ventris inevitabilem im. 


23 


ἀρνειῶν ἐρίφων τε πολυπλόχον ἅ ἁρπαχτῆρα, 
τὴν δ᾽ αὖ νυχτιπόρον καὶ νυχτιπλανῆτιν ἐ ἐοῦσαν, 
οὕνεχά ot διὰ νύχτα φάος, σχότος αὖτε μετ᾽ ἠῶ. 

:/) Εἴδεα δ᾽ ἀμφοτέροις ἀνομοίϊα θηρσὶ δαφοινοῖς" 
τὸν μὲν γάρ τε χύνεσσι πανείχελον ὠπήσαιο 
μείζοσι ποιμενιχοῖς, λασίη δ᾽ ἐπιέσπεται οὐρή᾽ 
ἣ δέ τε χυρτοῦται μεσάτην ῥάχιν, ἀμφὶ δὲ πάντη 
λαχνήεσσα χυρεῖ, κατὰ δ᾽ ἔγραπται δέμας αἰνὸν 

175 χυανέης ἑχάτερθεν ἐπήτριμα ταινίησι" 
στεινὴ δ᾽ ἐχτάδιός τε πέλει χατὰ νῶτα xal οὐρήν' 
δινὸν δ᾽ ἀμφοτέροισιν ἐπικλείουσιν ἀοιδοὶ 
διγεδανόν' τοῦ μέν τι διατ τμήξας περὶ ποσσὶν 
εἰφορέοις, φορέοις σχυλάχων μέγα δεῖμα χραταιῶν, 

480 χαί σε χύνες χείνοισιν ἐπεμδεδαῶτα πεδίλοις 
ἀντίον οὐχ, ὑλάουσι πάρος γε μὲν ὑλακόωντες. 

Εἰ δὲ λύχον δείρας ῥινῶν ἄπο τεχτήναιο 
τύμπανον εὐχέλαδον, Διδυμήϊον, ὠλεσίχαρπον, 
μοῦνόν τοι μετὰ πᾶσι βαρύδρομον ἔχλαγεν ἠχὴν, 

2585 xal μοῦνον παταγεῖ, τὰ δ᾽ ἐύθροα πρόσθεν ἐόντα 
τύμπανα σιγάζει, χώφησέ τε πᾶσαν ἰωήν. 

Καὶ φθίμεναι γὰρ ὄϊς φθίμενον λύχον ἐῤῥίγασι. 
Θοαῦμα δὲ καὶ τόδ᾽ ἄχουσα περὶ στιχτῇσιν δαίναις, 
ἄρσενα xat θήλειαν ἀμείδεσθαι λυχάθδαντι, 

190 χαί ποτε μὲν τελέθειν δυσδερχέα νυμφευτῆρα, 
νωλεμὲς ἱμείροντα γάμων, ποτὲ δ᾽ αὖθις ὁρᾶσθαι 
θηλυτέρην νύμφην, λοχίην καὶ μητέρα χεδνήν. 

᾿Αλλὰ λύχων τελέθει πολιότριχα πέντε γένεθλα, 
εἴδεα δ᾽ ἀλλήλοις ἀνομοίϊα τεχμήραντο 

295 φῶτες ἀμορόδες, τοῖσιν μέλε δήϊα φῦλα. 

Πρῶτα μὲν ὃν χαλέουσι θρασύφρονα τοξευτῇρα᾽ 
ξουθὸς μὲν πρόπαν εἶδος, ἀτὰρ περιηγέα γυῖα 
xal χεφαλὴν φορέει πολὺ μείζονα xat θοὰ χῶλα᾽ 
γαστέρα δ᾽ ἀργαίνουσαν ἔχει πολιῇ ῥαθάμιγγι" 

800 σμερδαλέον δ᾽ ἰάχει τε xoi ὑψόθι πάμπαν ὀρούει, 
αἷὲν ἐπισσείων χεφαλὴν πυρόεν τε δεδορχώς. 

Ἄλλος δ᾽ αὖ μέγεθος μὲν ὑπέρτερος, ἅψεα δ᾽ αὖτε 
μηχεδανὸς, πάντεσσι θοώτερος exa λύχοισι’ 
τὸν μέροπες χίρκον τε xal ἅρπαγα χιχλήσχουσι. 

306 Πολλῷ σὺν ῥοίζῳ δὲ μάλ’ ὄρθριος εἶσιν ἐπ᾽ ἄγρην 
πρώτῃ δπ᾽ ἀμφιλύχη" ῥέα γάρ τ᾽ ἐπιδεύετ᾽ ἐδωδῆς, 
Χροιῇ δ᾽ ἀργυφέη σελαγεῖ πλευράς τε xal οὐρήν᾽ 
ναίει δ᾽ οὔρεα μαχρά' τὰ δ᾽ ὁππότε χείματος ὥρῃ 
ἐχ νεφέων προχυθεῖσα χιὼν χρυόεσσα χαλύψη, 

310 δὴ τότε xal πόλιος πέλας ἵκετο θὴρ ὀλοόφρων, - 
πᾶσαν ἀναιδείην ἐπιειμένος εἵνεχ᾽ ἐδωδῆς, 
λάθρη τ᾽ ἐμπελάει μάλα τ᾽ ἥρεμος, εἰσόχεν ἄγρῃ 
ἐγχρίμψῃ" τὴν δ᾽ αἶμα θοοῖς ὀνύχεσσι ἔμαρψεν. 

Ἔστι δέ τις T αύροιο νιφοδλήτους ὑπὲρ ἄχρας 

415 ἐνδιάων Κίλιχάς τε πάγους xa πρῶνας Ἀμανοῦ, 
καλὸς ἰδεῖν, θήρεσσι πανέξοχος, ὅντε χαλεῦσι 
χρύσεον, ἀστράπτοντα περισσοχόμοισιν ἐθείραις᾽ 
οὐ λύχος, ἀλλὰ λύχου προφερέστατος αἰπύτατος 070, 
χείλεσι χαλχείοισι τεθηγμένος, ἄσπετος ἀλχήν. 

320 IIo) dou τοι καὶ χαλχὸν ἀτειρέα, πολλάχι λᾶαν 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ KYNHTETIKON T. 


petum] arietum haedorumque astutum raptorem , 
hanc vero noctigradam et noctivagam, 
quia ipsi per noctem lumen es/, caligo contra post auroram. 
Form vero utrisque dissimiles sunt feris cruentis : 
nam illum quidem canibus persimilem videas 
majoribus, pastoralibus , hirta vero eum sequitur cauda ; 
hiec autem inflectitur-in-gibbum media spina-dorsi, undique 
vero] hirsuta est; compunctum vero est corpus &$*vum 
nigris utrinque dense lineis ; 
angusta vero oblongaque est, quod-attinet-ad dorsum et cau- 
dàm;] cutem vero utrisque cognominant poetae 
terribilem; cujus quidem particulam resectam circa pedes 
si gestes, gestabis canum magnum terriculamentum robu- 
storum,] et te canes*illis incedentem soleis 
non allatrant, prius quidem quamvis latrantes. 
Sin autem lupo excoriato ex pellibus confeceris 
tympanum sonorum , Didymeum , sterile, 
solum sane inter omnia gravem edit sonitum, 
et solum perstrepit; qud» autem sonora antea fuerant 
tympana, ea conticescere-facit , obtunditque omnem strepi- 
tum. Etenim mortuz quoque oves mortuum lupum perhorre- 
scunt.] Miraculum etiam hoc audivi de maculosis hyaenis , 
marem et feminam mutari quotannis, 
et alias quidem esse tetrum sponsum, 
perpetuo appetentem concubitus, alias vero contra videri 
feminam , sponsam , puerperam Οἱ matrem sedulam. 
Sed luporum sunt incana quinque genera, 

formas vero inter-illa dispares observarunt 
(viri) pastores , quibus curxe fuere hostilia genera. 
Primum quidem, quem nominant ferocem jaculatorem : 
flavus quidem es£ tota forma, sed rotunda membra 
et caput fert longe majus et velocia crura, 
ventrem vero albicantem habet cana macula; 
horribiliter vero ululat et ex-alto prorsus irruit, 
semper quatiens caput , flammeumque videns. 

Aliusrursum magnitudine quidem superior, membris autem 
longus , inter-omnes celerior velocitate lupos ; 
quem homines circum et raptorem nominant. 
Magnoautem cum stridore valde matutinus tendit ad predam, 
primum sub crepusculum , facile enim indiget cibo. 
Colore autem candido lucet in-lateribus et cauda ; 
incolit autem montes longos ; hos vero ubi liiemis tempore 
e nubibus effusa nix gelida occuluit, 
tunc sane ad-urbem prope accedit fera perniciosa-niedilans, 
omnem impudentiam induta ob cibum, 
furtimque propinquat valde tacita, donec praedam 
comprehenderit; hanc autem mox acutis unguibus corripit. 

Est vero quidam Zupus Tauri nivosa supra juga 

degens Cilicesque colles et vertices Aimani, 
pulcher aspectu , inter-feras prorsus-eximius , quem vocant 
aureum , fulgentem condensis comis; 
non lupus Aic est, sed lupo prcstantior excelsa fera, 
labiis aeneis acuta, insuperabilis robore- 
Saepe quidem et es firmum, sepe lapidem 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. IiI. 29 


ἐμμενέως ἐτόρησε χαὶ αἱἰγμήεντα σίδηρον. 
Καὶ χύνα σείριον οἶδε', xal ἀντέλλοντα φοθεῖται᾽ 
αὐτίχα δὴ ῥωχμὸν καταδύεται εὐρέος αἴης. 
ἠὲ χατὰ σπήλυγγος ἀφεγγέος, εἰσόχεν ἄζης 
325 ἠέλιος παύσαιτο χαὶ οὐλομένου χυνὸς ἀστήρ. 
Ἄχμονες αὖ δοιοὶ, φόνιον γένος, αὖ χένα βαιοὶ, 
εὐρύτατοι νώτοισιν, ἀτὰρ λασιότριχε μηροὺς 
καὶ πόδας ἠδὲ πρόσωπον ὀλίζονες, ὄμμασι βαιοί. 
Τῶν ὃ μὲν ἀργυφέοις νώτοις xol γαστέρι Jeux 
820 παμφαίνει, δνοφερὸς δὲ μόνων ἄχρα νείατα ταρσῶν" 
ὅν τινες ἰχτῖνον πολιότριχα φῶτες ἔλεξαν. 
Αὐτὰρ ὅγε χροιῆσι μελαινομένῃσι πέφανται; 
μείων μὲν προτέροιο,, τὸ δὲ σθένος οὐχ ἐπιδευΐς. 
Θηρεύει. δ᾽ ἔχπαγλον ἐπὶ πτώχοσσιν ὀρούων' 
336 πᾶσαί τ᾽ ἐχ μελέων ὀρθαὶ φρίσσουσιν ἔθειραι. 
Δηθάχι δ᾽ αὖτε λύχοι χαὶ πορδαλίεσσι διαφοιναῖς 
εἰς εὐνὴν ἐπέλασσαν, ὅθεν χρατερόφρονα φῦλα, 
θῶες' ὁμοῦ δὲ φέρουσι διπλοῦν μεμορυγμένον ἄνθος, 
μητέρα μὲν ῥινοῖσι, προσώποις δ᾽ αὖ γενετῆρα 
» x x — x m 
340 Τίγριδος αὖ μετέπειτα χλυτὸν δέμας ἀείδωμεν, 
τῆς οὗ τερπνότερον φύσις ὥπασε τεχνήεσσα 
ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν θηρῶν μετὰ πουλὺν ὅμιλον. 
Ἰόσσον δ᾽ ἐν θήρεσσι μέγ᾽ ἔξοχος ἔπλετο τίγρις, 
ὅσσον ἐν ἠερίοισι ταὼς χαλὸς οἰωνοῖσι. 
815 Πάντα μιν ἀθρήσειας ὀρέσδιον οἷα λέαιναν, 
νόσφι μόνου ῥινοῖο, τὸν αἰόλον ἐστεφάνωται, 
δαίδαλα πορφύροντα χαὶ ἄνθεσι μαρμαίροντα. 
Τοίην μὲν πυρόεσσαν ὑπὸ βλεφάροισιν ὀπωπαὶ 
μαρμαρυγὴν στράπτουσιν' ἀτὰρ δέμας ἔπλετο τοῖον, 
860 χαρτερὸν, esa pxov: τοίη δολιχόσχιος οὐρή᾽ 
τοῖα περὶ στομάτεσσι προσώπατα" τοῖον ὕπερθε 
νεύει ἐπισχύνιον᾽ τοῖοι σελαγεῦσιν ὀδόντες. 
᾿Ὠχυτέρη τελέθει δὲ θοῶν πανυπείροχα. θηρῶν" 
αὐτῷ γάρ τε θέειν ἰκέλη Ζεφύρω γενετῆρι: 
855 οὔτι γε μὴν γενετῆρι᾽ τίς ἂν τάδε πιστώσαιτο, 
θῆρες ὅτι δμηθεῖεν ὑπ᾽ ἠέρι γυμφευτῆρι; 
"Erro γὰρ χείνη χενεὴ φάτις, ὡς τόδε φῦλον 
θῆλυ πρόπαν τελέθει καὶ ἀδέμνιον ἄρσενός ἐστι 
δηθάχι γάρ χεν ἴδοις πολυανθέα χαλὸν ἀχοίτην' 
350 ῥεῖα δέ γ᾽ οὐχ ἂν ἕλοις" δὴ γάρ τε λιπὼν ἑὰ τέχνα 
ἐμμενέως φεύγει, θηρήτορας εὖτ᾽ ἂν ἴδηται" 
ἢ δ᾽ ἕπεται σχύμνοισιν ἀνιάζουσα τε θυμὸν, 
χάρμα μέγ᾽ ἀγρευτῆρσι, πρὸς ἄρχυας ἰθὺς ἱκάνει. 
Κάπρος ἐνυαλίοις δὲ μέγ᾽ ἔξοχος ἐν θήρεσσιν, 
805 εὐνὰς μὲν ποθέει πυμάτοις ἐνὶ βένθεσι χρημνῶν, 
ἔξοχα δὲ στυγέει δοῦπον πολυηχέα θηρῶν. 
Θηλυτέρη δ᾽ ἀλίαστος ἐφοριαχίνων ἀλάληται, 
xal μάλ᾽ ἐρωμανέων σφριγᾶ" κατὰ δ᾽ αὐχένος ὀρθαὶ 
φρίσσουσι τρίχες, οἷα περισσολόφων πηλήχων. 
370 ᾿Ἀφρὸν ἀποσταλάει δὲ κατὰ χθονός" αὐτὰρ ὀδόντων 
ἕρχος ἐπικροτέει λευχόχροον ἄσθματι θερμῷ" 
καὶ χόλος ἀμφὶ γάμοισι πολὺ πλέον, ἠέπερ αἰδώς. 
Θηλυτέρη δ᾽ εἴ plv xev ὑποπτήξασα μένησιν, 


fortiter perfregit et acutum ferrum. 
Et canem Sirium novit , et exorientem metuit; 
mox enim specum subit latz terree, 
aut speluncam caliginosam , donec ab-ostu 
801 desistat et perniciosze canicule stella. 
Acmones porro duplices sun£, truculentum genus, cervici- 
bus breves ,] latissimi tergis, sed hispidi femoribus 
et pedibus ac facie minores , oculis parvi. 
Horum alter quidem argenteis tergis, et ventre albo 
illustris-est , obscurus autem solarum extremitatibus ultimis 
plantarum,] quem quidam ictinum canum homines vocant. 
Sed alter colore nigricante cernitur, 
minor quidem priore , at robore non destitutus. 
Venatur vero horribiliter in lepores irruens ; 
omnesque e membris arrecti horrent pili. 
Sepenumero autem lupi etiam cum-pantheris cruentis 
in coitum conveniunt, unde robusta genera, 
lupi-cervarii ; simul autem ferunt duplicem, nixtum florem. 
matrem quidem pellibus referentes , facie contra patrem 
*x * *k ἡ * * * ἃ *- * * * * * * * 
Tigridis porro deinceps generosum corpus canamus, 
qua non jucundius quicquam natura prebuit artificiosa 
oculis ad-videndum ferarum inter ingentem turbam. 
Tantum autem inter feras excellens est tigris, 
quantum inter aerias pavo pulcher aves. 
Per-omnia ipsam videas montanam veluti lecenam , 
practer solam pellem, qua versicolori cincta-est , 
insigniter purpurascenti , et flosculis micanti. 
Talem quidem igneum sub superciliis oculi 
splendorem fundunt; sed corpus est tale, 
robustuin, carnosum ; talis es? longam-umbram-faciens cau. 
da ;] tales circum ora vultus; tale superne 
nutat supercilium, tales micant dentes. 
Celerior autem est velocibus eximie feris ; 
ipsi enim cursu similis est Zephyro genitori, 


nec tamen genitori; quis enim hzc confirmaverit , 


quod fere subigantur ab aere sponso? 

Est enim illa inanis fama , quod hoc genus 

femineum universum existat et expers maris sit; 
siepenumero enim conspicias floridum, pulchrum maritum, 
non vero ita facile capias ; nam relictis suis catulis 

jugiter fugit, venatores ubi conspexit ; 

femina vero comitatur catulos , dolensque animo 

(gaudium ingens venatoribus) ad retia recta accedit. 

Aper autem martius valde excellens es? inter feras, 
concubitus quidem appetit extremis in vallibus precipitio: 
rum ,] valde autem odit strepitum sonorum ferarum. 
In-feminam vero pertinax irruens oberrat, 
et admodum amore insanieiis lascivit ; circa collum autem 
arrectae] horrent setze instar cristatarum galearum. 
Spumam vero destillat in terra, at dentium 
septum crepat candidum anhelitu fervido, 
et ira circa coitum multo major est, quam verecundia; 
Femina vero si eum tremisceng maneat, 


J. 


80 


ἔσδεσε πάντα χόλον, κατά τ᾽ εὔνασε θηρὸς ἐρωήν" 
375 εἰ δέ χ᾽ ἀνηναμένη φεύγη φιλοτήσιον εὐνὴν, 
αὐτίχ᾽ ὀρινόμενος θερμῷ πυρόεντι μύωπι 
ἢ γάμον ἐξετέλεσσεν ἀνάγχη ) ἰφι δαμάσσας, 
ἢ νέκυν ἐν χονίησι βάλεν, γενύεσσιν ὀρούσας. 
Ἔστι δέ τις χάπροιο φάτις πέρι, λευχὸν ὀδόντα 
890 λάθριον ἐντὸς ἔχειν μαλερὴν 'πυρόεσσαν ἐνιπήν. 
Σῆμα δ᾽ ἐφημερίοισιν ἀριφραδὲς ἐῤῥίζωται" 
δππότε γὰρ πολὺς ὄχλος ἐπήτριμος ἀγρευτήρων 
σὺν χυσὶν εὐτόλμοισι ποτὶ χθόνα θῆρα βάλωνται, 
αἰχμῇσι δολιχῇσιν ἐπασσυτέραις δαμάσαντες, 
385 δὴ τότ᾽ ἀπ᾿ αὐχένος εἴ τις ἀειράμενος τρίχα λεπτὴν 
θηρὸς ἔτ᾽ ἀσθμαίνοντος ἐνιχρίμψειεν ὀδόντι, 
αἶψα μάλα ὀφαιρηδὸν ἀνέδραμεν αἰθομένη θρίξ. 
Kal δ᾽ αὐτοῖσι χύνεσσιν ἐπὶ πλευρῇς ἑχάτερθεν, 
ἔνθα συὸς γενύων πέλασαν αἴθωνες ὀδόντες, 
"Wo Ovi. πυρσευθέντα διὰ ῥινοῖο τέτανται. 
Ὑστρίγγων δ᾽ οὔπω τι πέλει χατὰ δάσχιον ὕλην 
δίγιον εἰσιδέειν, οὔτ᾽ ἀργαλεώτερον ἄλλο" 
τῶν ἤτοι μέγεθος μὲν δὁποῖα λύχοισι δαφοινοῖς" 
βαιὸν ὄλιζότερον χρατερὸν δέμας, ἀμφὶ δὲ ῥινὸς 
806 τρηχείαις λασίαισι πέριξ πέφριχεν ἐθείραις, 
δὁπποίαις θωρήσσετ᾽ ἐχίνων αἰόλα φῦλα. 
Ἀλλ’ ὅτε μιν σεύωσιν ἀρείονες ἔξοχα θῆρες, 
δὴ τότ᾽ ἐμήσατο τοῖα - θοὰς ἔφριξεν ἐθείρας, 
καί τ᾽ ὀπίσω νώτοισιν ἀχαχμένον ὠχυπέτησιν 
400 ἰθὺς ἀχοντίζει μαλερὸν βέλος" ἀμφότερον δὲ 
φεύγει τ᾽ ἐμμενέως xal ἀλευόμενος πολεμίζει. 
Δηθάχι δ᾽ ἔχτεινεν κύνα χάρχαρον᾽ ὧδέ χε φαίης 
αἰζηὸν τόξων δεδαηχότα τοξεύεσθαι. 
Τοὔνεχεν ὁππότε μιν θηρήτορες ὠπήσωνται, 
405 οὔτι χύνας μεθιᾶσι, δόλον δ᾽ ἐπετεχτήναντο, 
τὸν μετέπειτ᾽ ἐρέω, θηρῶν φόνον ὁππότ᾽ ἀείδω. 
Ἰχνεύμων βαιὸς μὲν, ἀτὰρ μεγάλοισιν ὁμοίως 
μέλπεσθαι θήρεσσι πανάξιος εἵνεχα βουλῆς 
ἀλχῇς τε χρατερῆς ὑπὸ νηπεδανοῖσι μέλεσσιν. 
«10 Ἦ γάρ τοι χέρδεσσι κατέχτανε διπλόα φῦλα, 
᾿ς ἀρπυστῆρας ὄφεις τε καὶ ἀργαλέους χροχοδείλους, 
χείνους Νειλώους, φόνιον γένος" ὁππότε γάρ τις 
θηρῶν λευγαλέων εὕδη τρίστοιχα πετάσσας 
χείλεα χαὶ χάος εὐρὺ χαὶ ἄσπετον αἰόλον ἕρχος, 
416 δή ῥα τότ᾽ ἰχνεύμων δολίην ἐπὶ μῆτιν φαίνων 
λοξοῖς ὀφθαλμοῖσιν ἀπείρονα θῆρα δοχεύει, 
εἰσόχε τοι βαθὺν Ürvov ἐπὶ φρεσὶ πιστώσαιτο᾽ 
αἶψα δ᾽ ἄρ᾽ ἐν ψαμάθοισι xoi ἐν πηλοῖσιν ἐλυσθεὶς 
δίμφ᾽ ἔθορεν, πυλεῶνα διαπτάμενος θανάτοιο 
420 τολμηρῇ χραδίῃ, διὰ δ᾽ εὐρέος ἤλυθε λαιμοῦ. 
Αὐτὰρ Óv' ἐξ ὕπνου βαρυαέος ἔγρετο δειλὸς, 
xat χαχὸν ἐν λαγόνεσσι φέρων τόσον ἀπροτίελπτον, 
πάντη μαινόμενος καὶ ἀμήχανος ἀμφαλάληται, 
ἄλλοτε μὲν ποτὶ τέρματ᾽ ἰὼν μυχάτου ποταμοῖο, 
425 ἄλλοτε δ᾽ ἐν ψαμάθοισι χυλινδόμενος ποτὶ χέρσον, 
ἄγριον ἀσθμαίνων, στρωφώμενος ἀμφ᾽ ὀδύνησιν. 
Αὐτὰρ ὅγ᾽ οὐχ ἀλέγει, γλυχερῇ δ᾽ ἐπιτέρπετ᾽ ἐδωδῇ, 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ T. 


extinguit omnem iram , consopitque ferte impetum ; 
sin autem axersata fugiat connubialem lectum, 
illico percitus calido , igneo «stro, 
aut nuptias facit vi, fortiter cogens, 
aut mortuam in pulveribus abjicit, malis irrruens. 
Est vero quedam de apro fama, album dentem 
occultam intus habere ardidam , igneam vim. 
Signum autem Aujus rei hominibus certum constat : 
quando enim magna turba conferta venatorum 
cum canibus audacibus humi feram prostraverunt , 
hastis longis , densis domitam, 
8i tunc de cervicibus aliquis sublatum pilum tenuem 
fera adhuc anhelantis admoveat denti , 
illico valde in-gyrum convolvitur adustus pilus. 
Alque etiam in-ipsis canibus super latera utrinque, 
ubi apri malarum admoti-sunt ardidi dentes, 
vestigia ustulata per pellem extensa-sunt. 
Hystricibus porro nusquam quicquam est per opacain sil- 
vam] horribilius aspectu, neque tetrius aliud : 
quorum videlicet magnitudo quidem esf, quanta lupis cru- 
entis ;] paullo minus esí validum corpus, circum vero pellis 
asperis , densis circumsecus horret aculeis, 
qualibus armata-sunt echinorum varia genera. 
Sed cur ipsum agitant robustiores eximie ferae , 
tunc sane excogitat talia : acutos erigit aculeos, 
atque retro dorso affixum volucri 
recta ejaculatur velox telum; simul autem 
et fugit constanter, et declinans proeliatur. 
Swepe autem perimit canem asperum- dentibus ; sic dixcris 
juvenem arcuum peritum jaculari. 
Quapropter, quando eum venatores conspexerunt , 
nequaquam canes dimittunt, sed dolum machinantur, 
quem postea commemorabo , ferarum ceedem quando canam. 
Ichneumon parvus quidem est, sed magnis similiter 
celebrari feris dignissimus ob solertiam | 
roburque validum sub infirmis membris. 
Etenim dolis interimit duplicia genera , 
reptilesque serpentes et difficiles crocodilos, 
illos Niliacos , exitiale genus. Quando enim aliqua 
ferarum letalium dormit triplicia aperiens 
labia et rictum latum et immensum variumque septum, 
tunc sane ichneumon dolosum vaframentum texens | 
obliquis oculis vastam feram observat , 
donec profundum somnum in pectoribus confirmarit ; 
illico autem in arenis et in luto volutatus 
facile proeilit, vestibulum penetrans mortis 
audaci animo, per latum autem descendit guttur. 
At ille e somno gravisono excitatur miser, 
et malum in visceribus gestans tautum , insperatum, 
undique furens et consilii-inops oberrat , 
modo ad terminos tendens extremi fluvii, 
modo iu arenis rofatus ad terram, 
veliementer anhelans , distortus cruciatibus. 
Αἱ ipse (ichneumon) non curat, sed dulci oblectatur cibo; 


OPPIANI DE VENATIONE 1.18, III. 81 


ἥπατι 5 ἄγχι μάλιστα παρήμενος εἴλαπινάζει" 
ὀψὲ δέ τοι προλιπὼν χενεὸν δέμας ἔχθορε θηρός. 

430 Ἰχνεῦμον μεγάθυμε, μεγασθενὲς, αἰολόδουλε, 
ὅσσην τοι χραδίη τόλμαν χάδεν! ὅσσον ὑπέστης, 
ἀγχίμολον θανάτοιο τεὸν δέμας ἄχρις ἐρείσας! 

᾿᾿Ασπίδα δ᾽ ἰοφόρον τοίαις ἐδαμάσσατο βουλαῖς" 
πᾶν δέμας ἐν ψαμάθοισι χαλύψατο θῆρα δοχεύων, 

435 νόσφι μόνης οὐρῆῇς τε xai ὀφθαλμῶν πυροέντων᾽ 
οὐρή οἱ δολιχὴ γὰρ ὀφιονέη τε τέτυχται, 
ἄχροισιν χεφαληδὸν ἑλισσομένοισι χορύμθοις, 
ἄντα μελαινομένη, θηρῶν φολίδεσσιν ὁμοίη. 

Τὴν δ᾽ ὅτε φυσιόωσαν ἔχιν ψολόεσσαν ἴδηται, 

440 ἀντία γυρώσας προχαλέσσατο θῆρα δαφοινήν. 
Ἀσπὶς δ᾽ ἰοφόρον πελάσασ᾽ ἤειρε κάρηνον, 
στήθεά τ᾽ εὔρυνε, στυφελόν θ᾽ ὑπέσηρεν ὀδόντα, 
μαρναμένη γενύεσσιν ἐτώσια λευγαλέησιν. 

Ἀλλ᾽ οὐχ ἰχνεύμων τότ᾽ ἀρήϊος ἐν ψαμάθοισι 

«45 δηθύνει, πιχρῶν δὲ θορὼν ἐδράξατο λαιμῶν, 
δαρδάπτει τε γένυσσιν ἑλισσομένην ἑκάτερθε, 
xa νέχυν αὐτίχ᾽ ἔθηχ᾽ ἀποφώλιον, ἐχπτύουσαν 
πευχεδανὸν θανάτοιο βέλος, ζαμενῇ χόλον ἰοῦ. 

Ναὶ μὴν αἰολόδουλος ἐπ᾽ ἀγραύλοισι μάλιστα 

460 θηρσὶ πέλει χερδὼ, μάλ᾽ ἀρήϊος ἐν πραπίδεσσι᾽ 
xal πινυτὴ ναίει πυμάτοις ἐνὶ φωλειοῖσιν, 
ἐπταπύλους οἴξασα δόμους τρητάς τε χαλιὰς 
τηλόθ᾽ ἀπ᾽ ἀλλήλων, μή μιν θηρήτορες ἄνδρες 
ἀμφὶ θύρῃ λοχόωντες Oro βροχίδεσσιν ἄγωνται" 

455 ἀργαλέη γενύεσσι xal ἀντία δηρίσασθαι 
θηρσί τ᾽ ἀρειοτέροισι χαὶ ἀγρευτῆρσι χύνεσσιν. 
Εὔτε δὲ χεῖυα πέλη χρυερὸν βόσιός τε χατίζη, 
γυμναὶ δ᾽ ἡμερίδες περὶ βότρυσιν ἰνδάλλωνται, 
δὴ τότε xal θήρης πιχρὴν ἐπὶ μῆτιν φαίνει, 

460 οἰωνούς τε δόλοισιν ὅλεν χαὶ τέχνα λαγωῶν. 

"Evveré μοι χἀχεῖνα, πολύθροε Μοῦσα λιγεῖα, 
μιχτὰ φύσιν θηρῶν, διχόθεν χεχερασμένα, φῦλα, 
πόρδαλιν αἰολόνωτον ὁμοῦ ξυνήν τε χάμηλον. 

Ζεῦ πάτερ, ὅσσα νόησας, ὅσ᾽ εἴδεα νῶϊ φύτευσας, 

165 ὅσσα βροτοῖσιν ὅπασσας, ὅσ᾽ εἰναλίοις νεπόδεσσιν! 
*O« τόδ΄ ἐμήσαο πάγχυ χαμήλων αἰόλον εἶδος, 
ἀμφιέσας δινοῖσιν ἀναιδέσι πορδαλέοισι 
φαίδιμον, ἱμερόεν, τιθασὸν γένος ἀνθρώποισι. 
Δειρή οἱ ταναὴ, στιχτὸν δέμας, οὔατα Baix, 

470 ψιλὸν ὕπερθε χάρη, δολιχοὶ πόδες, εὐρέα ταρσὰ, 
χώλων δ᾽ οὐχ ἴσα μέτρα, πόδες τ᾽ o0 πάμπαν ὁμοῖοι, 
ἄλλ᾽ οἵ πρόσθεν ἔασιν ἀρείονες, ὑστάτιοι δὲ 
πολλὸν ὀλιζότεροι, χατά τ᾽ ὀχλάζουσιν δικοῖοι. 
Ἔχ δὲ μέσης χεφαλῇς δίδυμον χέρας ἰθὺς ὀρούει, 

475 οὔτι χέρας χερόεν, παρὰ δ᾽ οὔατα μεσσόθι χόρσης 
ἀδληχραὶ χροτάφοισιν ἐπαντέλλουσι xspaiat: 
ἄρχιον, ὡς ἐλάφοιο, τέρεν στόμα, λεπταλέοι τε 
ἐντὸς ἐρηρέδαται γλαχτόχροες ἀμφὶς ὀδόντες" 
αἴγλην παμφανόωσαν ἀπαστράπτουσιν ὀπωπαί" 

480 οὐρὴ δ᾽ αὖτ᾽ ἐλαχεῖα, θοαῖς ἅτε δορχαλίδεσσιν, 
ἄχραισιν μετόπισθε μελαινομένῃσιν ἐθείραις. 


liepatique proxime assidens epulatur ; 

tandem vero relinquens vacuum corpus prosilit ex-fera. 
O-ichneumon magnanime , valide, versute, 

quantam tibi cor audaciam cepit! quantam sustinuisti , 
vicinum morti tuum corpus proxime immittens ! 

Aspidem porro venenatam talibus domat consiliis : 
totum corpus in arenis occultat bestiam observans, 
prseter solam caudam et oculos igneos ; 
cauda enim ipsi prolixa serpentinaque est , 
summis capitis-instar volutis apicibus, 
ex-adverso nigricans, serpentum squammis similis. 

Ubi autem inflantem-se aspidem fuscam videt, 

ex-adverso in-gyrum-se-contorquens provocat feram crucn. 
tam.) Aspis vero venenatum admorens attollit caput, 
pectoraque dilatat , durumque denudat dentem , 

pugnans malis incassum perniciosis. 

Sed non ichneumon tunc pugnax in arenis 

moratur, sed acerbum prosiliens comprehendit guttur 
aspidis , laniatque eam genis volutatam utrinque, 

et mortuam celeriter prosternit innoxiam , expuentem 
acerbum mortis telum, vehementem bilem virulentam. 

Sane astuta inter agrestes maxime 
feras est vulpes, valde martia in pec'oribus; 
et callida habitat intimis in cavernis , 
septem-portarum aperiens domos perforatosque nidos 
procul a-se-invicem, ne ipsam venatores (viri) 
circa ostium insidiantes in laqueos conjiciant ; 
aspera es( dentibus etiam ad-depugnandum ad'ersa-fronte 
et cum-feris forlioribus et cum-venaticis canibus. 
Quando autem hiems est rigida , ciboque indiget, 
nude autem vites circum racemos apparent , 
tunc sane etiam de venatione amara versutiam texit, 
avesque dolis capit et catulos leporum. 

Dic mihi etiam illa, o-8onora Musa a/que canora, 
mixta natura ferarum, ex-diversis confusa genera, 
pantheram variam-tergo simul communemque camelum. 
Juppiter pater, quot excogitasti, quot species nobis plantasti, 
quot mortalibus largitus es , quot marinis piscibus! 

Qui hanc excogitasti prorsus camelorum variam figuram, 
dum-induisti pellibus ferocibus pantherinis 

illustre, placidum , mansuetum genus hominibus. 

Collum οἱ est longum , maculosum corpus, aures breves, 
exile superne caput , longi pedes , late plante, 

crurum vero non pares mensure, pedesque non prorsus 
eequales ,] sed anteriores sunt longiores , posteriores autem 
multo breviores, B ciaudicantibus similes. 

E medio autem capite geminum cornu recfa prorumpit, 
minime cornu corneum, sed prope aures in-medio capitis 
molies supra-tempora exoriuntur apices; 

amplum, quasi cervi, rotundum os, tenuesque 

intus infixi-sunt ef lactei circumcirca dentes ; 

splendorem illustrem effundunt oculi ; 

cauda vero porro est exigua, velocibus veluti damis, 
summis pone nigricantibus villis. 


Ναὶ μὴν ἄλλο γένεθλον ἐμοῖς ἴδον ὀφθαλμοῖσιν 
ἀμφίδυμον, μέγα θαῦμα, μετὰ στρουθοῖο κάμηλον" 
τὴν ἔμπης χούφοις μεταρίθμιον οἰωνοῖσι, 

185 xai πτερόεσσαν ἐοῦσαν, ἐμαὶ μέλψουσιν ἀοιδαὶ, 
οὕνεκεν ἡμετέρης μιν ἕλεν νόμος αἰόλος ἄγρης. 
Οὔτε γὰρ ὀρνίθων σφε δαμάσσατο δήϊος ἰξὸς, 
οὔτε διηερίην δόναχες πατέοντεξ ἀταρπὸν, 
ἀλλ᾽ ἵπποι σχύλαχές τε θοοὶ χαὶ ἀείδελα δεσμά. 

190 "I'Zc ἤτοι μέγεθος μὲν ὑπέρδιον, ὅσσον ὕπερθε 
νώτοις εὐρυτάτοισι φέρειν νεοθηλέα χοῦρον᾽ 
xai πόδες ὑψιτενεῖς, ἴχελοι νωθροῖσι χαμήλοις, 
ὁπποῖον θαμινῇσιν ἀρηράμενοι φολίδεσσι 
σχληρῇς ἄχρι διπλῆς ἐπιγουνίδος " ὕψι δ᾽ ἀείρει 

ἐνδ βαιὴν μὲν χεφαλὴν, πολλὴν δὲ τανύτριχα δειρὴν 
χυανέην" χείνῃσι πολὺ πτερόν" οὐ μὲν ὕπερθεν 
ἢέρος ὑψιπόροισιν ἐπιπλώουσι χελεύθοις, 
ἀλλ᾽ ἔμπης θείειν ποσσὶ χραιπνοὶ τελέθουσαι 
αὐτοῖσι φορέουσιν ἴσον τάχος οἰωνοῖσιν. 

500 Οὐδὲ μὲν ὀρνίθεσσιν ὁμοίϊος ἀμαδὸν εὐνὴ, 
Báxcptov οἷα δὲ φῦλον ἔχουσιν ἀπόστροφα λέχτρα᾽ 
τίχτει δ᾽ ἄπλετον ov, ὅσον χαδέειν τόσον ὄρνιν, 
χυχλόσε λαϊνέοις θωρησσόμενον χελύφεσσι. 

Πτῶχας ἀείδωμεν, θήρης ἐρίδωρον ὀπώρην. 

δ05 Σῶμα πέλει τυτθὸν, λάσιον, δολιχώτατον οὔας, 
βαιὸν ὕπερθε χάρη, βαιοὶ πόδες, οὐχ ἴσα xoa. 
χροιὴν δ᾽ ἀμφιέσαντ᾽ ἀνομοίϊον οἱ μὲν ἔασι 
χυάνεοι δνοφεροί τε μελάμδωλον xac dpoupay * 
ξανθοὶ δ᾽ αὖθ᾽ ἕτεροι πεδίων ἔπι μιλτοπαρήων, 

510 αὐτὰρ ἐρίγληνοι χαροπὸν στράπτουσιν ὀπωπαὶ, 
χανθὸν ἀγρυπνίη χεχορυθμένον - οὔποτε γὰρ δὴ 
ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν ἀποθρίξαντες ἕλοντο, 
δειδιότες θηρῶν τε βίην μερόπων τε θοὸν xTjp* 
vuxtl δέ τ᾽ ἐγρήσσουσι χαὶ ἐς φιλότητα μόλοντες 

δ10 νωλεμὲς ἱμείρουσι γάμων, ἔτι δ᾽ ἔγχυοι οὖσαι 
οὔποτ᾽ ἀναίνονται πόσιος πολύθουρον pov, 
οὐδ᾽ ὅτε γαστρὶ φέρωσι πολύσπορον xbv ὀϊστόν. 
"EXoja γὰρ τόδε φῦλον, ὅσ᾽ ἄπλετος ἔτραφεν ala, 
πουλυγόνον τἐλέθει" τὸ μὲν ἄρ ποθι νηδύος ἐκτὸς 

880 ἔμ ὕρυον ἐχθρώσχει τετελεσμένον, ἄλλο δ᾽ ἔσωθεν 
νόσφι τριχὸς φορέει, τὸ δ᾽ ἄρ᾽ ἡμιτέλεστον ἀέξει, 
ἄλλο δ᾽ ἄναρθρον ἔχει θορόεν βρέφος ὠπήσασθαι" 
ἑξείης τίχτει δὲ, xal οὔποτε θῆλυς ἀναιδὴς 
λήθετο μαχλοσύνης" τελέει δ᾽ ὅσα θυμὸς ἀνώγει, 

625 οὐδ᾽ αὐταῖς ὠδῖσιν ἀνηναμένη χυθέρειαν. 


—— * 


KYNHIETIKON 
BIBAION TETAPTON. 


Εἴδεα μὲν τόσα θηρσὶ, τόσαι τ᾽ ἀνὰ δάσχιον ὕλην, 
νυμφίδιοί φιλό δμιἤθειαί τε πέλ 

I4tótot φιλότητες δμήθειαί τε πέλονται, 
ἔχθεά τε, χρυεροί τε μόθοι, νόμιοί τε χαμεῦναι. 
ἸὙλησιπόνων δ᾽ ἀνδρῶν χρέος ἄπλετον ἀείδωμεν, 


4} 


--.ἝΨ..ὄ. 
——— 


OIIITANOY KYNHTETIKQN A. 


Certe et aliud genus meis vidi oculis, 
geminum , magnum miraculum , cum pessere camelum ; 
quem tamen, levibus quamvis-annumeratum avibns , 
et alatum (existentem) , mea canent carmina, 
propterea-quod nostra ipsum capit lex varia venationis. 
Neque enim avium eum subigit hostile viscus, 
neque acriam arundines permeantes semitam, 
sed equi canesque veloces et occulti laquei. 
Hujus sane magnitudo quidem eximia , ut-possit supra 
tergum latissimum portare tenerum puerum; 
et pedes alti sun/, similes tardis camelis, 
quasi frequentibus firmati squamis 
asperis ad-usque gemina genua; alte vero erigit 
breve quidem caput, longum vero ac hirsutum collum 
nigrum; illis copiosze alae sun; non tamen superne 
aeris sublimibus innatant viis, 
sed tamen ad-currendum pedibus veloces cum-sint, 
ipsis ferunt zequalem celeritatem avibus. 
Neque quidem avibus similis in-alto concubitus , 
sed Bactrium veluti genus habent aversos coitus; 
parit autem immensum ovum , quod capiat tantam avem, 
circumcirca lapideis munitum putaminibus. 

Lepores canamus , venationis fertilem messem. 
Corpus est eis parvum, hirsutum, longissima auris, 
parvum superne caput , breves pedes, non cxqualia crura; 
colorem vero induerunt dissimilem : alii quidem sunt 
nigri obscurique nigra-in-terra ; 
flavi rursum alii in campis rubicundis, 
sed rotundi acriter falgurant oculi 
angulo insomnia instructo; nunquam enim 
somnum in palpebris dormitantes capiunt, 
metuentes ferarumque vim hominumque crudele cor ; 
noctu vero etiam expergiscuntur et in coitum convenientes 
assidue desiderant concubitum , jam vero gravida facto 
nunquam respuunt mariti petulcam salacitatem, 
ne-quidem cum in-utero gestant fecundam, celerem sapgit- 
tam.] Eximie enim hoc genus ez omnibus , quee spaliosa 
educat tellus ,] multiparum est ; alius sane extra ventrem 
fetus prosilit perfectus , alium vero intus 
sine pilis gestat , alius porro semiperfectus crescit , 
alium vero non-membratum habet seminalem fetum aspe. 
ctu;] ordine autem parit eos , et nunquam femina impudens 
obliviscitur libidinis , sed perficit quacunque animus jubet , 
ne-quidem in-ipsis partus-doloribus recusans Venerem. 


ed 


DE VENATIONE 
LIBER QUARTUS. 


Formze quidem tot feris , totque per opacam silvam 
sponsales amores et consuetudines sunt , 


odiaque, horridaque proelia , silvestresque concubitus 
Laboriosorum autem virorum negotium ingens canamus, 


Xo 


Κὰ 


40 


45 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. IV. 33. 


ἀμφότερον, χρατερὸν τε μένος xat ἐπίφρονα βουλὴν, 
χέρδεά * αἰολόδουλα, πολυφράστοις τε δόλοισι 
φραξαμένην χραδίην᾽ ἣ γάρ΄ τε πρὸς ἄγρια φῦλα 
μάρναται, οἷσι θεὸς σθένος ὥπασε xol μένος ἠῦ, 
xal φρένας οὐδ᾽ αὐτῶν πολὺ μείονας ἀγρευτήρων. 
Εἴδεα πολλὰ πέλει χλειτῆς πολυάρχυος ἄγρης, 
ἄρμενα καὶ θήρεσσι xat ἔθνεσιν ἠδὲ χαράδραις, 
μυρία" τίς xev. ἅπαντὰ μιῇ φρενὶ χωρήσειεν 
εἰπέμεναι χατὰ μοῖραν ὕπ᾽ εὐχελάδοισιν ἀοιδαῖς; 
τίς δ᾽ ἂν πάντ᾽ ᾿ἐσίδοι; τίς δ᾽ ἂν τόσον ὠπήσαιτο 
θνητὸς ἐών; μοῦνοι δὲ θεοὶ ῥέα πάνθ᾽ δρόωσιν. 
Αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω τά τ᾽ ἐμοῖς ἴδον ὀφθαλμοῖσι, 
θήρην ἀγλαόδωρον ἐπιστείχων ξυλόχοισιν, 
ὅσσα τ᾽ ἀπ᾿ ἀνθρώπων ἐδάην, τοῖσιν τὰ μέμηλε, 
αἰόλα παντοίης ἐρατῆς μυστήρια τέχνης, 
ἱμείρων τάδε πάντα Σευήρου [τοῦ] Διὸς υἱῷ 
ἀείδειν" σὺ δὲ, πότνα θεὰ, παγχοίρανε θήρης, 
εὐμενέουσα θοῇ βασιληΐδι λέξον ἀκουῇ, 
ὄφρα τεῶν ἔργων προμαθὼν ὀαρίσματα πάντα 
θηροφονῇ, μαχαριστὸς ἁμοῦ παλάμη xal ἀοιδῇ. 
Θηρῶν οἱ μὲν ἔασιν ἐπίφρονες, αἰολόθδουλοι, 
ἀλλὰ δέμας βαιοί: τοὶ δ᾽ ἔμπαλιν ἀλχήεντες, 
βουλὴν δ᾽ ἐν στήθεσσιν ἀνάλχιδες" οἱ δ᾽ ἄρ᾽ δμαρτῇ 
χαὶ χραδίην δειλοὶ χαὶ γυῖα πέλουσ᾽ ἀμενηνοὶ, 
ἀλλὰ πόδεσσι θοοί" τοῖσιν δὲ θεὸς πόρε πάντα, 
βουλὴν χερδαλέην, χρατερὸν δέμας, ὠχέα γυῖα. 
Γἰγνώσχουσι δ᾽ ἕχαστος ἑξῆς φύσιος χλυτὰ δῶρα, 
ἔνθ᾽ ὀλιγοδρανέες τε xal ἔνθα πέλουσι δαφοινοί. 
Οὐχ ἔλαφος χεράεσσι θρασὺς, χερίεσσι δὲ ταῦρος" 
οὗ γενύεσσιν ὄρυξ χρατερὸς, γενύεσσι λέοντες" 
οὐ ποσὶ ῥινόχερως πίσυνος, πόδες ὅπλα λαγωῶν' 
πόρδαλις οἶδ᾽ ὀλοὴ παλαμάων λοίγιον ἰὸν, 
χαὶ σθένος αἰνὸς ὄϊς μέγα λαϊνέοιο μετώπου, 
χαὶ χάπρος μένος οἶδεν Ev ὑπέροπλον ὀδόντων. 
Ὅσσαι μέν νυν ἔασιν ἐπαχτήρεσσι δαφοινοῖς 
μουναδὸν ἐν σχοπέλοισι προμήθειαί τε πάγαι τε, 
χεχριμένας φράσομεν θήρας ἐπὶ θηρσὶν ἑχάστοις" 
ξυνὰ δέ τ᾽ ὅσσα πέλουσιν, ὁμοίης ἔλλα εν ὠδῆς. 
Ξυναὶ θηροσύναι δὲ λίνων, ξυναὶ δὲ ποδάγραι’ 
ξυνὰ δέ τ᾽ ἀνθρώποισι ποδωχέα πάντα γένεθλα 
ἵπποις 253 χύνεσσι διωχέμεν" ἄλλοτε C αὖτε 
xai μούνοις ἵπποισι χυνῶν ἄτερ ἰθὺς ἐλαύνειν" 
ἵπποισιν χείνοισιν, ὅσοι περὶ Μαυρίδα γαῖαν 
φέρθοντ᾽, ἢ Λιδύεσσιν" ὅσοι μὴ χάρτεϊ χειρῶν 
ἄγχονται ψαλίοισι βιαζομένοιο χαλινοῦ, 
πείθονται δὲ λύγοισιν, ὅπη βροτὸς ἡγειμονεύει. 
Τοὔνεχεν ἱππελάται χείνων ἐπιδήτορες ἵππων 
ἠδὲ χύνας λείπουσι φίλους, πίσυνοί τ᾽ ἐλόωσιν 
ἵπποις ἠελίου τε βολῇ, xal νόσφιν ἀρωγῶν. 
ΞΞυνὸν ἀχοντίζειν δὲ χαὶ ἀντία τοξαζεσῦχι 
θῆρας ἀρειοτέρους, τοίτ᾽ ἀνδράσιν ἶφι μάχονται. 
"Es δὲ λίνον » χρειὼ στέλλειν οἰήϊα θήρης, 
χαὶ πνοιὴν ἀνέμων φεύγειν, ἄνεμον τε δοχεύειν. 
Οἷα δὲ ποντοπόρων ἀχάτων ἐπιδήτορες ἄνδρες 


simul validumque robur οἱ fraudulentas insidias , 
vaframentaque callida, versutisque artibus 
munitum cor ; hoc enim adversus scxva genera 


- pugnat , quibus deus robur concessit et vires firmas, 
" etanimos, ne ipsis quidem multo minores venatoribus. 


Genera varia sunt celebris mullisqueretibus-perficiendte 
venationis ,] congruentia et feris et gentibus et vallibus, 


: innumera; quis cuncta uno pectore complectatur, 


ut-memoret apte canoris carminibus ? 
quis vero omnia perspiciat ? et quis tantum cernat , 
qui-homo natus-sit? Soli autem dii facile omnia perspiciunt. 
Sed ego commemorabo , quiz meis vidi oculis, 
venationem splendidam obiens in-salltibus , 
et qui ex hominibus didici, quibus hic cure-sunt, 
varia omnigene amabilis arcana artis , 
cupiens hac omnia Severi Jovis filio 
canere; tu vero, veneranda dea, antistifa venationis, 
benivolens celeri isía regis dic auri, 
ut tuorum operum pradoctus preecepta omnia 
feras-occidat , felicissimus simul manu et camoena. 
Ferarum alice quidem sunt versutre , callidze, 
sed corpore parva, alise autem vice-versa robuste , 
astutia autem in pectoribus imbelles, aiite porro simui 
et corde timidze et membris sunt debiles , 
verum pedibus pernices, aliis denique deus largitus-est 
omnia :] consilium vafrum, validum corpus, velocia genua. 
Cognoscunt autem unaqueeque suc nature inclyta munera , 
et qua-parte imbecillae et qua-parte sint noxir. 
Non cervus cornibus audax est , sed cornibus taurus, 
non genis oryx validus, genis leones validi sunt, 
nee pedibus rhinoceros fretus es^, pedes arma leporum, 
panthera novit perniciosa unguium lelale venenum, 
et robur fera ovis magnum saxez frontis , 
et aper vim novit suorum validissimam dentium. 
Quot quidem igitur sunt venatoribus cruentis 
singulatim in scopulis artes et laquei, 
separatas edisseremus venationes in feris singulis ; 
communia vero qua sunt, simile sortita-sunt carmen. 
Communes venationes retium , communesque pedicz , 
communia item hominibus velocta omnia genera 
ad-persequendum equis et canibus ; interdum vero contra 
etiam solis eqnis, sine canibus , ad-agitandum recta , 


, equis illis , qui per Mauritaniam terram 


pascuntur, aut Africanis , qui non robore manuum 

cohibentur lupatis violenti freni , 

sed obtemperant virgis, quoquo homo ducit. 

Proinde equisones illorum conscensores equorum 

et canes relinquunt amicos, et freti venantur 

equis solisque radiis, et sine adjutoribus. 

Commune vero es/ jaculari et ex-adverso sagiltis-ferirc 

feras eminentiores , que hominibus audacter repugnant. 
Porro ad rete necesse-est dirigere gubernacula venationis , 

et flatum ventorum fugere , ventumque speculari. 


' Quomodo autem pontigradorum navigiorum conscensores 


34 


ἐζόμενοι πρύμνῃσι, νεῶν ἐφέποντες ὀχῆας, 

* 169 ἠέρα παπταίνουσι xot ἀργέστησι νότοισι 
πειθόμενοι τανύσαντο λινοπτερύγων ὅπλα νηῶν" 
ὧδε χαὶ ἐν τραφερῇ χέλομαι θηρήτορας ἄνδρας 
παπταίνειν ἑχάτερθεν ἐπιπνείοντας ἀήτας, 
ὄφρα λινοστατέωσι βοηλατέωσί τε πάντη 

es αὔραις ἀντιάσαντες" ἐπεὶ μάλα θήρεσι πᾶσιν 
ὀξύταται ῥινῶν ὀσφρήσιες" εἰ δὲ φράσαιντο 
ἢ ova (xtv. ὀδμὴν ἢ πεπταμένοιο λίνοιο, 
ἔμπαλιν ἰθύουσιν, ἐπιστροφάδην δὲ φέθονται 
αὐτοῖς ἄντα βροτοῖσι, πόνον δ᾽ ἅλιον θέσαν ἄγρης. 

70 Τῷ μοι παπταίνοιεν ἐπαιγίζοντας ἀήτας 
θηροφόνοι, στάλικάς τε λινοστασίην τ᾽ ἐφέποιεν 
ἀντιπέρην ἀνέμοιο βολῆς" ὄπιθεν δ᾽ ἐλάοιεν 
ic νότον, αἰθρήεντος ἐγειρομένου βορέαο" 
ἐς δὲ βορῆν, σαλαγεῦντος ἐπὶ δνοφεροῖο νότοιο" 

16 εὕρου δ᾽ ἱσταμένοιο θέειν ζεφυρίτισιν αὔραις" | 
κινυμένου ζεφύρου δὲ θοῶς εἰς εὗρον o νι 

Ἀλλὰ σύ μοι πρώτιστα λεόντων ἔξοχον ἄγρην 
ἐν θυμῷ βάλλοιο καὶ ἀνδρῶν ἄλχιμον ἥτορ. i 
Χῶρον μὲν πρώτιστον ἐπεφράσσαντο χιόντες, 

80 ἔνθα περὶ σπήλυγγας ἐρίδρομος ἠύχομος λῖς 
ἐνδιάει, μέγα δεῖμα βοῶν αὐτῶν τε νου ήων᾽ 
θηρὸς δ᾽ αὖ μετέπειτα πελώριον ὠπήσαντο 
ἴχνεσι τριδομένοισιν ἀταρπιτὸν, ἧ ἔνι πολλὸς 
λαρὸν πιόμενος ποταμηπόρος ἰθὺς ὁδεύει. 

85 Ἔνθ᾽ ἤτοι βόθρον μὲν ἐύδρομον ἀμφὶς ὄρυξαν, 
εὐρὺν καὶ περίμετρον: ἀτὰρ μεσάτῃ ἐνὶ τάφρῳ 
χίονα δειμιάσθην μέγαν, ὄρθιον, ὑψικόλωνον —— 
τοῦ δ᾽ ἄπο μὲν χρεμάσαντο μετήορον αὖ ἐρύσαντες 
ἀρνειὸν νεογιλὸν ἀπ᾽ ἀρτιτόχοιο τεχούσης" 

90 ἔχτοθε δ᾽ αὖ βόθροιο περίτροχον ἐστεφάνωσαν 
αἵμασιὴν, πυχάσαντες ἐπασσυτέροις μυλάχεσσιν, 
ὄφρα χε μὴ πελάσας δολερὸν χάος ἀθρήσειε. 

Καί ῥ᾽ ὃ μὲν ὑψιχρεμὴς ὑπομάζιος ἀμνὸς doceo 
τοῦ δέ τε πειναλέην χραδίην ἐπάταξεν lw 

e μαιόμενος δ᾽ ἴθυσε, φίλον χεχαρημένος ἥτορ, 
ἴχνος ἐπισπέρχων βληχῶς, ἠδ᾽ ἔνθα χαὶ ἔνθα 
παπταίνων πυρόεν' τάχα δ᾽ ἤλυθεν ἄγχι δόλοιο, 
ἀμφί τε δινεῖται, χρατερὸς δέ E λιμὸς ὀρίνει. 
Αὐτίχα δ᾽ αἰμασιὴν μὲν ὑπέρθορε γαστρὶ πιθήσας, 

100 δέχτο δέ μιν χάος εὐρὺ περιστεφὲς, οὐδ᾽ ἐνόησεν, 
ὡς ἐπὶ βυσσὸν ἵχανεν ἀνωΐστοιο βερέθρου" 
παντόσε δινεῖται δὲ, παλίσσυτος αἰὲν ὀρούων, 
δπποῖος περὶ νύσσαν ἀεθλοφόρος θοὸς ἵππος, 
ἀγχόμενος παλάμῃσι καὶ ἡνιόχοιο χαλινῷ. 

105 Οἱ δ᾽ dp' ἀπὸ σχοπιῆῇς τηλαυγέος ἀθρήσαντες 
ἀγρευτῆρες ὄρουσαν, ἐριτμήτοισι δ᾽ ἱμᾶσι 
δησάμενοι χαθιᾶσιν ἐύστροφα τυχτὰ μέλαθρα, 
ὀπταλέον χἀχεῖσε δόλον χρύψαντες ἐδωδῆς" 
αὐτὰρ ὅδγ᾽ ἐκ βόθροιο δοχεύμενος αὐτίχ᾽ ἀλύξειν 

110 ἔνθορε χαγκαλόων" πάρα δ᾽ οὐχέτι νόστος ἕτοιμος. 

Ὧδε μὲν ἀμφὶ χυτὴν Λιδύην πολυδίψιον αἶαν. 
Αὐτὰρ ἐὐρείταο παρ᾽ ὄχθαις Εὐφρήταο 


ΟΠΙΠΑΝΟΥ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ Δ. 


sedentes in-puppibus , navium tractantes gubernacula. 
aerem observant , οἱ candidis austris 
obsequentes expandunt velivolarum carbasa navius; 
sic etiam in terra jubeo venatores (viros) 
observare utrinque aspirantes ventos , 
ut retia-collocent et feras-agitent undique 
auris occursantes , quia valde feris omnibus 
acerrimi sun? narium olfactus; sin autem percipiant 
aut vallorum odorem aut diducti retis, 
retro ruunt et recessim fugiunt 
ipsos adversus homines, laboremque inanem efficiunt vi 
nationis.] Quapropter mihi observent ingruentes ventos 
venatores , perticasque cassiumque-seriem instruant 
contra venti impetum ; retro vero agitent, 
versus austrum , sereno excitalo Borea; 
versus Boream vero , flante caliginoso austro ; 
euro autem incumbente occurrant Zephyri flabris ; 
commoto denique Zephyro celeriter versus eurum σαι. 
Sed tu mihi primo leonum eximiam venalionem 
in animo repone et virorum forle pectus. 
Locum quidem primo designant profecti illuc , 
ubi circum speluncas graviter-rugiens bene-jubatus leo 
moratur, ingens terror boum ipsorumque pastorum : 
leonis vero postea ingentem speculantur 
vestigiis tritis viam , qua frequens 
dulce poturus ad-flumen-tendens recta commeat. 
Ibi sane foveam quidem rotundam circumducunt , 
latam atque amplissimam ; sed media in foasa 
columnam excitant magnam, erectam, arduam ; 
de hac vero suspendunt sublimem , abstractum 
agnum subrumum ἃ nuper-enixa matra; 
porro extra foveam rotundam circulariter-extruunt 
maceriam confertam condensis saxis , 
ne forte accedens /eo dolosum hiatum conspiciat. 
Et sane alte-pendens subrumus agnus balat, . 
illius autem famelicum cor ferit balatus, 
anquirens autem properat , amico exhilaratfus animo, 
vestigium accelerans ad balatum , et huc alque illuc 
spectans igneum ; statim vero accedit prope dolum, 
circumque vertitur, vehemens autem eum famcs stimulat. 
Illico autem septum quidem transilit ventri obsecutus, 
excipitque eum fovea ampla, circumsepta, neque animad- 
vertjt i//e,] quod ad profundum venerit improvisi barathiri ; 
usquequaque autem vertitur, reciprocus semper ruens, 
qualis circa metam victoriosus, pernix equus, 
repressus manibus et aurigee freno. 
At ipsi e specula edita conspicati 
venatores accurrunt, beneque-sectis loris 
religatam demittunt bene-flexam affabre-factam caveam, 
assum etiam-illic dolum occultantes esce; 
at ille e fossa sperans mox se-evasurum, 
insilit exultans; sed licet non-amplius reditus paratus. 
Et ita quidem fit circa fusam Libycam, siticulosam terram. 
Sed latiflui ad ripas Euphratis 


ἵππους μὲν χαροπους μεγαλήτορας ἀρτύνονται 
θήρειον ποτὶ μῶλον" ἐπεὶ χαροποὶ γεγάχσι 

115 χραιπνότατοι θείειν xat ἀναιδέες Tot μάχεσθαι, 
xal μοῦνοι τετλᾶσι λεόντων ἀντία βρυχήν" 
οἱ δ᾽ ἄλλοι τρείουσι χαὶ ἀγχλίνουσιν ὀπωπὰς, 
δειμαίνοντες ἄναχτος ἑοῦ πυριλαμπέα χανθὸν, 
ὡς ἐφάμην χαὶ πρόσθεν ἐν ἱππαλέοισιν ἀοιδαῖς. 

99 Πεζοὶ δ᾽ ἐχτανύσαντο λίνοιο περίδρομον ἕρχος, 
ἄρχνας ἀσσυτέροις ἐπιδειμάμενοι σταλίχεσσι" 
τόσσον δ᾽ αὖθ᾽ ἑχάτερθεν ἐπιπρονένευχε χεραίη, 
ὅσσον ἐπημύει χέρας ἀρτιτόχοιο σελήνης. 

Τρισσοὶ δ᾽ αὖ λοχόωσι λίνων ἔπι θηρητῆρες. 

195 εἷς μέσατος, δοιοὶ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ ἀχροτάτοισι χορύμόοις, 
ὅππόσον dx. μεσάτοιο γεγωνότος ἀυφοτέροισιν 
εἰσαΐειν ἑχάτερθε διπλῶν ἀχρόπτερα φωτῶν. 

Οἱ δ᾽ ἄλλοι στήσαντο νόμῳ πολέμοιο δαφοινοῦ, 
φρυχτοὺς αὐσταλέους πυριλαυπέας ἀμφὶς ἔχοντες" 

120 ἀνδρῶν δ᾽ αὐτὸς ἕκαστος ἔχει σάχος ἐν χερὶ λαιῇ, 
(ἀσπίδος ἐν πατάγῳ θηρσὶν μέγα δεῖμα δαφοινοῖς") 
δεξιτερῇ δὲ φέρει πεύχης ἄπο δαιόμενον πῦρ" 
ἔξοχα γὰρ δείδοιχε πυρὸς μένος ἠύκομος Ais, 
οὐδ᾽ ἐσιδεῖν τέτληχεν ἀταρωύχτοισιν ὀπωπαῖς. 

126 Οἱ δ᾽ ὁπότ᾽ ἀθρήσωσι λεόντων ἄλχιμον ἥτορ, 
πάντες δυῶς ἱππῆες ἐπέσσυθεν, ἀμφὶ δὲ πεζοὶ 
ἕσπονται παταγεῦντες, duri) δ᾽ αἰθέρ᾽ ἰχάνει. 
Θῆρες δ᾽ οὐ μίμνουσιν, ἐπιστροφάδην δὲ νέονται 
θυμὸν ὀδὰξ πρίοντες, ἀμυνέωεν οὐχ ἐθέλοντες. 

140 Ὥς δ᾽ ἰχθῦς ἀνὰ νύχτα δολόφρονες ἀσπαλιῆες 
πρὸς βόλον ἰθύνουσι θοαῖς ἀχάτοισι φέροντες 
λαμπομένας δαΐδας" τοὶ δὲ τρείουσιν ἰδόντες 
ἕλλοπες, οὐδὲ μένουσιν ἑλισσομένην ἀμαρυγήν" 
ὡς καὶ θῆρες ἄναχτες ἐπιμύουσιν ὀπωπάς. 

14s Καὶ τότε δειδιότες χτύπον ἀνδρῶν xad φλόγα πυρσῶν 
αὐτόματοι πλεχτῇσι λίνων λαγόνεσσι πέλασσαν. 

Ἔστι δέ τις θήρης τρίτανος νόμος Αἰθιοπήων 
ἀχάματος, μέγα θαῦμα᾽ τὸ δ᾽ ἀνέρες ἀλχήεντες 
Αἴθοπες ἠνορέη πίσυνοι πίσυρες τελέουσι. 

150 Πλεχτὰ σάχη τεύχουσιν ἐὐστρέπτοισι λύγοισι 
καρτερὰ xal πλευρῇσι περίδρομα, χαδοὲ βοείας 
ἀζαλέας τανύουσιν ἐπ᾽ ἀσπίσιν ὀμφαλοέσσαις, 
ἄλχαρ ἔμεν τ᾽ ὀνύχων βριαρῶν γενύων τε δαφοινῶν" 
αὐτοὶ δ᾽ οἱὸς ἄωτα πρόπαν δέμας ἀμφιέσαντο, 

155 σφιγξάμενοι χαθύπερθεν ἐπασσυτέροις τελαμδ)σι' 
xai χόρυθες χρύπτουσι χαρήατα" μοῦνα δ᾽ ἀθρήσαις 
χείλεά τε ῥῖνάς τε χαὶ ὄμματα μαρμαίροντα. 
Ἄντα δὲ θηρὸς ἴχσιν ἀολλέες, εὐχελάδοισι 
μάστιξιν θαμινῆσι δι᾿ ἠέρος αἰθύσσοντες" 

160 αὐτὰρ ὅγε σπήλυγγος ὑπεχπροθορὼν ἀλίχοστος, 
βρυχᾶται πετάσας φόνιον doc ἀντία φωτῶν, 
δερχόμενος χαροποῖσιν ὑπ᾽ ὄλμασιν αἰθόμενον πῦρ, 
θυμῷ παφλάζων ἴχελος δίοισι χεραυνοῖς. 

Οὐ τοῖον Γάγγαο $00; πρόσθ᾽ ἠελίοιο 

160 Ἰνδὸν ὑπὲρ δάπεδον Ναρυανδέα λαὸν ἀμείδων 

μυχᾶται βρύχημα πελώριον, ὁππότε χρημνῶν 


- OPPIANI DE VENATIONE LIB. IV. 


equos quidem acres , magnanimos adornant 

ferinum ad certamen ; quia acres sunt , 

expeditissimi ad-currendum et inlrepidi ad fortiter dimi- 
candum ,] et soli sustinent leonum ex-adverso rugitum; 
alii autem equi trepidant et avertunt oculos , 

metuentes regis sui fulgentem aspectum, 

ut dixi etiam antea in equestribus carminibus. 

Pedites vero expandunt retis circumdantem sepem, 

casses frequentibus affigentes furcis ; 

tantum vero utrinque prominet cornu, 

quantum inclinatur cornu novee lunae. 

Tres porro excubant ad retia venatores, 

unus medius, duo autem ad extrema cornua, 
tanto-spatio,-ut ex medio acclamante utrique 
exaudire-possint utrinque geminorum extremi-alee virorum. 
Alii autem consistunt more belli cruenti 

faces siccas ignitas circum tenentes; 

virorum vero unusquisque habet scutum in manu lzva, 

( elypeiinstrepitu feris magnum terriculamentum cruentis ;) 
dextra vero gestat de pinu flagrantem ignem; 

valde enim metuit ignis vim bene-jubatus leo, 

neque intueri eum sustinet intrepidis oculis. 

Illi verd ubi conspexerunt leonum forte pectus , 

omnes simul equites impetum-faciunt, circum vero pedites 
sequuntur strepentes, clamor autem in-colum pertingit. 
Leones autem non manent, sed conversim revertuntur, 
animum mordicus scindentes , defendere nolentes. 
Quemadmodum vero pisces per noctem dolosi piscatores 
ad bolum impellunt, velocibus scaphis ferentes 

lucidas faces; trepidant vero conspicati 

pisces , neque sustinent agitatam flammam; 

sic etiam leones reges claudunt oculos. 

Et tunc metuentes strepitum virorum et flammam lampadum 
ultro plexis retium lateribus accedunt. 

Est porro quiedam venationis tertia ratio AJEthiopum, 
indefessa, magnum miraculum; hoc autem viri robusti 
JEthiopes robore freti quatuor perficiunt. 

Plexos clypeos fabricant bene-textis ex-viminibus 

firmos et latera cingentes , pellesque-bubulas 

siccas extendunt super clypeos umbilicatos, 

presidium ut-sit et unguium acutorum et dentium cruen- 
torum ;] ipsi vero ovis flores (lanam) toto corpore induunt, 


. constringentes superne crebris loris, 


et gale: occulunt capita ; sola vero videris 
labiaque naresque et oculos micantes. 

Contra feram autem pergunt conferti, sonoris 
flagellis frequentibus per aerem verberantes ; 
at ille quidem de-spelunca prosiliens vehemens, 
fremit aperto cruento rictu contra viros, 

videns acribus oculis ardentem ignem, 

ira :estuans , similis infestis fulminibus. 

Non ita Gangis fluentum adversus solem, 
Jndum per solum , Maryandiaum populum pr: . ᾿ 
mugit mugitum vastum, cum ex-presecipitiis 


90 
ἐχπροθορὼν ἐχάλυψε μέλαν δέμας αἰγιαλοῖο" 


ὅστε xal εὐρύτατός περ ἐὼν, xal τ᾽ εἴκοσιν ἄλλοις 
χυρτοῦται ποταμοῖσι χορυσσόμενος AdÓpov ὕδωρ 
170 οἷον ἐπισμαραγεῖ δρίος ἄσπετον ἠδὲ χαράδραι 
βρυχηθμοῖς ὀλοοῖσιν, ἐπιδρέμεται δ᾽ ὅλος αἰθήρ. 
Καί ῥ᾽ ὃ μὲν αὐτίχ᾽ ὄρουσε λιλαιόμενος χροὸς ἄσαι, 
λαίλαπι χειμερίῃ πανομοίϊος" οἱ δὲ μένουσιν 
ἀστεμφεῖς πυρόεσσαν ἐπαιγίζουσαν ἐνιπήν. 
175 Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἕν τ᾽ ὀνύχεσσι γένυσσί τε λευγαλέησιν 
ἄσχετος ὅν xev ἕλησιν, ἐπαιθύσσων χεραίζει. 
Τὸν δ᾽ ἕτερος χατόπισθε μεγασθενέων αἰζηῶν 
χιχλήσχει, παταγῶν τε διαπρύσιόν τε γεγωνώς. 
Αἶψα δ᾽ ἐπιστρεφθεὶς μεγαλήνωρ ἠύχομος Ai 
180 ὥρτο λιπὼν ὃν ἔμαρψεν ὁπὸ στόμα" καὶ πάλιν ἄλλος 
δόχμιος ἠϊγένειον ὀρίνει θῆρα χελαινόν" 
ἄλλοι δ᾽ ἀλλαχόθεν μιν ἐπασσύτεροι χλονέουσι 
δινοῖσιν πίσυνοι σαχέεσσί τε xal τελαμῶσι, 
τοὺς οὔτε χρατεροὶ γενύων τάμνουσιν ὀδόντες, 
185 οὔτε σιδηοείων ὀνύχων πείρουσιν ἀχωχαί. 
Αὐτὰρ ὃ μαψίδιον φθινύθει πόνον, ἄχοιτα θύων, 
τὸν μὲν χκαλλείπων, τὸν δ᾽ αἰρόμενος χθονὸς αἶψα 
αὖ ἐρύων, τῷ δ᾽ αὖτις ἀάσχετος ἰθὺς ὀρούων. 
Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ ἐν πολέμοισιν ἀρήϊον ἄνδρα χραταιὸν 
190 δήϊος ἀμφιδάλη στεφάνη μαλεροῖο μόθοιο, 
αὐτὰρ ὅγε πνείων μένος ἄρεος ἔνθα χαὶ ἔνθα 
ἀΐσσει, παλάμη χραδάων πεφονωμένον ἔγχος, 
ὀψὲ δέ μιν δάμνησιν ἐνυάλιος λόχος ἀνδρῶν, 
πάντες ὁμοῦ βρίσαντες᾽ 6 δ᾽ ὀχλάζει χατὰ γαίης, 
196 βαλλόμενος πυχινῇσι τανυροίζησιν ἀχωχαῖς" 
ὡς δὅγ᾽ ἀνηνύστοισιν ἀπειπάμενος χαμάτοισιν, 
ὀψὲ βροτοῖσιν ἔδωχε βραδήϊα πάντα μόθοιο" 
ἀφρὸν ἀποσταλάει δὲ ποτὶ χέρον αἱματόεντα" 
εἴχελος αἰδομένῳ δὲ ποτὶ χθόνα χανθὸν ἐρείδει. 
400 Ὡς δὲ βροτὸς πολλοῖσιν ἐρεψάμενος χοτίνοισι 
πυγμαχίης ἐν ἀγῶσιν, Um" ἀνέρος ἀλχήεντος 
ἄντην ἀσσυτέρησιν ὕπ᾽ ὠτειλῇσι δαυασθεὶς, 
ἔστη μὲν πρώτιστα λελουμένος αἵματι λάδρω, 
οἷα μεθυσφαλέων, ἑτεροχλονέων τε xdonvov: 
906 αὐτὰρ ἔπειτ᾽ ἐπὶ γαῖαν ὑποχλαδὸν ἐξετανύσθη, 
ὡς δγ᾽ ἐπὶ ψαμάθου χεχαφηότα γυῖα τάνυσσεν. 
Οἱ δὲ τότ᾽ ἐγχονέουσι πολὺ πλέον, αἶψα δ᾽ ὕπερθε 
πάντες ἐρεισάμενοι χρατεροῖσι δέουσ᾽ ὑπὸ δεσμοῖς 
οὐδὲν ἀλευόμενον, μάλα δ᾽ ἥμενον ἀτρεμέοντα. 
910 Ὦ μέγα τολμήεντες ὅσον χάδον, ὅσσον ἔρεξαν, 
αἰνὸν χεῖνο πέλωρον ἅτε χτίλον ἀείρουσιν. 
"ExÀvov, ὡς βόθροισιν ὁμοίοισίν τε δόλοισι 
θήρασσαν xal θῶας ἀναιδέας, ἠδὲ γένεθλα 
πορδαλίων ἀπάτησαν, ἀτὰρ πολὺ μείοσι βόθροις: 
316 χίονα δ᾽ οὐχὶ λίθοιο, δρυὸς δ᾽ ἐτάμοντο χεραίην" 
οὐδὲ μὲν ὑψιχρεμῇ χιμάρου γόνον ἠώρησαν, 
ἀλλὰ xvvóc τοῦ δ᾽ aux ἀπὸ μήδεα δῆσαν ἱμάσθλαις 
λεπταλέαις" 6 δ᾽ ἄρ᾽ ὦχα περισπερχὴς ὀδύνγσιν 
ὠρυθμοῖς ὑλάει xal πορδαλίεσσιν dücei: 
320 ἢ δὲ μάλ᾽ ἰάνθη, διά τε δρίος ἰθὺς ὀρούει. 


— A 


OITIIIANOY KYNHTETIKON A. 


prosiliens occulit nigrum corpus littoris; 

qui quamvis latissimus sit, etiam viginti aliis 

augetur fluminibus, turbans impetuosam aquam : 

quemadmodum resonat silva vehementer et valles 

fremitibus tristibus ; reboat vero totus sether. 

Etsane ipse quidem illico irruit cupiens corpore exsaturari 

turbini hiberno persimilis ; illi vero expectant 

immoti igneum irruentem impetum. 

At ipse unguibus maxillisque diris 

indomitus , quemquem corripit, eum concutiens lacerat. 

Hunc vero alius pone magnanimorum juvenum Ὁ 

advocat, perstrepensque valideque clamans. 

Mox autem conversus magnanimus, bene-jubatus leo 

excitatur, relicto eo quem comprehenderat ore ; et iterum 

alius] obliquas bene-barbatum commovet leonem nigrum ; 

alii vero aliunde ipsum frequentes lacessunt 

pellibus freti scutisque et loris, 

40 neque validi maxillarum secant dentes, 

neque ferreorum unguium perforant cuspides. 

At ille irritum consumit laborem, absque-delectu furens , 

hunc quidem relinquens, illum autem attollens humo cele- 

riter] resupinans, in-alium rursum indomitus recta irruens. 

Ut autem quando in bello martium virum, fortem, 

hostilis circumdat corona ferventis proelii, 

at ille spirans robur Martis huc et illuc 

ruit, manu vibrans cruentam hastam, 

tandem vero eum subigit bellatrix turba virorum, 

omnes simul incumbentes ; ille autem procumbit humi 

percussus densis , longisonis hastis : 

item ille (leo) infestis renuncians laboribus , 

tandem hominibus concedit praemia omnia certaminis ; 

spumam vero destillat in solum sanguinolentum, 

similisque pudibundo ad terram oculos affigit. 

Sicut autem aliquis multis cumulatus oleastris 

pugilatus in certaminibus , a viro robusto 

ex-adverso frequentibus vulneribus domitus, 

stat quidem primum perfusus sanguine copioso, 

quasi per-vinum-titubans, et huc-illuc jactans caput, 

sed postea humi genu-flexo extenditur : 

ita ille in arena exhausta membra exporrigit. 

Ipsi vero tunc urgent multo magis, mox autem superne 

omnes incumbentes firmis ligant vinculis 

non evilantem, sed valde placidum , quietum. 

O valde audaces quanta conceperunt animo, quanta patra- 

runt,] horrendum illud monstrum quasi arielem attollunt. 
Audivi, quod foveis similibusque insidiis 

ceperint etiam thoes impudentes , et genera . 

pantherarum deceperint, sed longe minoribus foveis. 

Columnam autem non e-lapide, sed e-quercu secant palum , 

neque etiam in-sublimi-pendulam capra prolem suspendunt, 

sed canis , hujus vero genitalia religant loris 

tenuibus ; ipse autem illico discruciatus doloribus 

latratibus perstrepit et pantheras inclamat ; 

illa vero-admodum Metatur, perque silvam recta τοι 


- .- 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. IV. 37 


Ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ ἰχθυθόλοι χύρτου δόλον ἐστήσαντο, 
πλεξάμενοι σπάρτῳ Σαλαμινίδι, χαὶ λαγόνεσσι 
πούλυπον J| χεστρῆα πυρὶ φλεγέθοντες ἔθεντο’ 
ὀδμὴ δ᾽ ἐς πλαταμῶνας ἀφίχετο, xal ποτὶ κύρτον 

335 ἔλλοπας αὐτομόλους εἰσήγαγεν, οὐδὲ δύνανται 
αὖτις ὑπεχδῦναι, δεινοῦ δ᾽ ἤντησαν ὀλέθρου" 
ὡς χείνη σχυλαχῇος ἀπόπροθεν εἰσαΐουσα 
ἔδραμε χαὶ θόρεν, οὔτιν᾽ ὀϊσσαμένη δόλον εἶναι, 
γαστέρι πειθομένη δὲ μυχοὺς ἐπέλασσε βερέθρου. 

30 Πορδάλιας xal δῶρα Διωνύσοιο δάμασσαν, 
θηροφόνων δολερῶν δολερὴν πόσιν οἰνοχοεύντων, 
οὐδὲν ἀλευομένων ζαθέοιο χότον Διονύσου. 
Πορδάλιες νῦν μὲν θηρῶν γένος, ἀλλὰ πάροιθεν 
οὐ θῆρες βλοσυραὶ, χαροπαὶ δ᾽ ἐπέλοντο γυναῖχες, 

385 οἰνάδες, ὀσχοφόροι, τριετηρίδες, ἀνθοχάρηνοι, 
Βάχχου φοιταλιῆος ἐγερσιχόροιο τιθῆναι. 
Νηπίαχον γὰρ Ἴακχον ᾿Αγηνορὶς ἔτραφεν Ἰνὼ, 
μαζὸν ὀρεξαμένη πρωτόῤῥυτον υἱέϊ Ζηνός" 
σὺν δ᾽ ἄρ᾽ ὁμῶς ἀτίτηλε xal Αὐτονόη xal Ἀγαύη: 

440 ἀλλ᾽ οὐχ εἶν ᾿Αθάμαντος ἀταρτηροῖσι δόμοισιν, 
οὔρεϊ δ᾽, ὃν τότε Μηρὸν ἐπιχλήδην χαλέεσχον. 
Ζηνὸς γὰρ μεγάλην ἄλοχον μάλα δειμαίνουσαι 
xat Πενθῆα τύραννον ᾿Εχιονίδην τρομέουσαι, 
εἰλατίνῃ χηλῷ δῖον γένος ἐγχατέθεντο, 

345 νεθρίσι δ᾽ ἀμφεδάλοντο xal ἐστέψαντο χορύμδοις 
ἐν σπέϊ, xol περὶ παῖδα τὸ μυστιχὸν ὠρχήσαντο: 
τύμπανα δ᾽ ἐχτύπεον xal χύμθαλα χερσὶ χρόταινον, 
παιδὸς χλαυθμυρμῶν προχαλύμματα" πρῶτα δ’ ἔ- 

[φαινον 
ὄργια χευθομένῃ περὶ λάρναχι" σὺν δ᾽ ἄρα τῇσιν 

350 'Aóvtat λάθρη τελετῶν ἅπτοντο vuvaixec: 
ἐχ δ᾽ ὄρεος πιστῇσιν ἀγερμοσύνην ἑτάρῃσιν 
ἕντυον ἰθῦσαι Βοιωτίδος ἔχτοθε γαίης" 
μέλλε γὰρ, ἤδη μέλλεν ἀνήμερος ἢ πρὶν ἐοῦσα 
γαῖα φυτηχομέειν ὑπὸ λυσιπόνῳ Διονύσῳ. 

356 Χηλὴν δ᾽ ἀῤῥήτην ἱερὸς χορὸς ἀείρασαι, 
στεψάμεναι νώτοισιν ἐπεστήριξαν voto: 

Εὐρίπου δ᾽ ἵκανον ἐπ᾽ ἠόνας, ἔνθα χίχανον 
πρέσθδυν ὁμοῦ τεχέεσσιν ἁλίπλανον᾽ ἀμφὶ δὲ πᾶσαι 
γριπέας ἐλλίσσοντο βυθοὺς ἀχάτοισι περῆσαι" 

360 αὐτὰρ Óv' αἰδεσθεὶς ἱερὰς ὑπέδεχτο γυναῖκας. 

Καὶ δή οἱ χλοερὴ μὲν ὁπήνθεε σέλμασι μίλαξ, 
πρύμνην δ᾽ ὡραίη τ᾽ ἔλινος xal χισσὸς ἔρεπτον᾽ 
xai χεν ὑπὲρ πόντοιο χυδίστεον ἀσπαλιῆες 
δείματι δαιμονίῳ πεπτηότες, ἀλλὰ πάροιθεν 

“ἐν ἐς γαῖαν δόρυ χέλσε' πρὸς Εὐδοίην δὲ γυναῖκες 
39 ἐπ᾽ ᾿Αρισταίοιο θεὸν χατάγοντο φέρουσαι, 
ὅσθ᾽ ὕπατον μὲν ἕναιεν ὄρει χεράεσσιν ὕπ᾽ ἄντρου, 
μυρία δ᾽ ἀγραύλων βιοτὴν ἐδιδάξατο φωτῶν" 
πρῶτος ποιμένιον ἱδρύσατο, πρῶτος ἐχεῖνος 

40 χαρποὺς ἀγριάδος λιπαρῆς ἔθλιψεν ἐλαίης, 
xai ταμίσῳ πρῶτος γάλα πήξατο, xal ποτὶ σίμόλους 
ix δρυὸς ἀείρας ἀγανὰ" ἐνέχλεισε μελίσσας. 

Ὃς τότε καὶ Διόνυσον ἑῷ νεογιλὸν δπ᾽ ἄντρῳ 


Quemadmodum autem cum piscatores retis dolum statuunt 

nexum e sparto Salaminio, et in-lateribus 

polypum aut mugilem igne ustulantes ponunt ; 

nidor autem ad-scopulos penetrat, et ad nassam 

pisces ultro venientes allicit, neque possunt illi 

rursum se-emergere , sed triste incidunt in-exitium: 

sic illa catulum procul inaudiens 

currit et insilit , nullum suspicata dolum subesse ; 

ventri vero morem-gerens specus propinquat barathri. 
Pantheras etiam dona Bacchi capiunt, 

venatoribus dolosis dolosum potum fundentibus, 

nihilque metuentibus divini indignationem Bacchi. 

Pantherz nunc quidem sunt ferarum genus, at olim 

non ferc truces, verum formose erant feminz , 

vinolentee , pampiniferte , trietericee , florido-capite, 

Bacchi vagabundi, clioreas-excitantis nutrices. 

Infantem enim Bacchum Agenoris aluit Ino, 

mammam praebens primifluam filio Jovis ; 

una vero simul educavit eum et Antonoe et Agave; 

at non in Athamantis crudelibus sedibus, 

verum in-monte , quem quondam Meron cognomento voca- 

bant.] Jovis enim potentem uxorem valde metuentes 

et Pentheum tyrannum Echionidem horrentes , 

abiegna in-cista divinum genus reposuerunt, 

pellibusque induerunt et cireumdederunt racemis 

in specu, et circum puerum mysticam clioream-agitarunt , 

tympanaque pulsarunt, et cymbala manibus increpuerunt, 

pueri ploratuum tegumenta; prima autem exhibuerunt 


orgía occultam circum arcam , cumque his sane 

Boeoticze clam mysteria attingebant femine; 

de monte autem cum-fidelibus ccetum sociis 

instituerunt , currentes extra Boeotiam terram ; 

fuit enim, jam fuit, qui expers-vitium antea erat, 

terra, vites-produetura sub solvente-curas Baccho. 

Arcam porro arcanam sacer chorus sublatam, 

coronatam tergis imposuerunt asini , 

Euripique venerunt ad littora , ubi offenderunt 

senem cum liberis marivagum; circum vero oinnes (Bacche) 
piscatores rogarunt, ut-gurgitem navibus trajicerent ; 

at ille (senex) reveritus sacras excepit feminas. 

Et sane ipsi viridis quidem efflorescebat in-transtris taxus , 
puppim vero matura vitis et hedera implicabant ; 

et in mare desiliissent piscatores, 

terrore divino perculsi, sed prius 

ad terram navem appulit; in Eubeeam vero feminde 

atque Arist;ei domi Deum deducebant ferentes, 

qui supremum quidem incolebat montem, sub cornibus antri , 
infinita autem agrestium vitam docuit virorum : 

primus rem-pecuariam informavit, primus ille 

fructus agrestis, pinguis expressit olivce, 

et coagulo printus lac compegit, et in alvearia 

de quercu exemtas dulces inclusit apes. 

Qui tunc quoque Bacchum tenerum suo suh antro: 


88 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΩΝ Δ. 


Ἰνώης ἔθρεψε δεδεγμένος ix χηλοῖο, 
$15 σὺν Δρυάσιν δ᾽ ἀτίτηλε μελισσοχόμοισί τε Νύμφαις, 
Εὐδοΐσιν τε κόρησι xal Ἀονίησι γυναιξίν. 
[Ἤδη χουρίζων δ᾽ ἑτάροις μετὰ παισὶν ἄθυρε, 
νάρθηχα προταμὼν στυφελὰς οὐτάζετο πέτρας" 
at δὲ θεῷ μέθυ λάρον ἀνέδλυσαν ὠτειλάων. 
Ἄλλοτε δ᾽ ἀρνειοὺς αὐτῆς ἐδάϊξε δορῆσι, 
καὶ μελεϊστὶ τάμεν, νέκυας δ᾽ ἔῤῥιψεν ἔραζε" 
αὖτις δ᾽ ἅψεα χερσὶν ἐὐσταλέως συνέδαλλεν" 
οἵ δ' ἄφαρ ἔζωον χλοεροῦ θ᾽ ἅπτοντο νομοῖο. 
"Ἤδη χαὶ θιάσοισιν ἐμέμδλετο, xat χατὰ πᾶσαν 
266 γαῖαν ἐχίδνατο δῶρα Θυωναίου Διονύσου ’ 
πάντη δὲ θνητοῖς ἀρετὴν πωλέσχετο φαίνων. 
"Oy δὲ καὶ Θήδης ἐπεδήσατο, xai  πυρίπαιδι 
πᾶσαι ὑπηντίασαν Καδμηΐδες" αὐτὰρ ὁ μάργος 
Πενθεὺς οὐχὶ δετὰς παλάμας ἔδεεν Διονύσου , 
490 χαὶ θεὸν αὐτοφόνοισιν ἀπείλεε χερσὶ δαΐξαι, 
οὗ Τυρίου Κάδμοιο “καταιδόμενος τρίχα λευχὴν, 
οὐδὲ κυλινδομένην οἷσι πρὸ πόδεσσιν ᾿Αγαύην᾽" 
σύρειν δ᾽ αἰνομόροισιν ἐθώστρεεν οἷς ἑτάροισι, 
σύρειν τε χλείειν τε, χορόν τ᾽ ἐλάασχε γυναιχῶν. 
Οἱ μέν νυν Βρόμιον Πενθηϊάδαι φυλαχῆες 
δεσμοῖσι δοχέοντο σιδηρείοισιν ἄγεσθαι, 
ἄλλοι Καδμεῖοί τε᾿ θεοῦ δ᾽ οὐχ ἅπτετο δεσμά" 
παχνώθη. δὲ χέαρ θιασώτισι, πᾶντα δ᾽ ἔραζε[ρῶν" 
-. ῥίψαν à ἀπὸ χροτάφων στεφανώματα θύσθλα τε χευ- 
πάσαις δ᾽ ἐστάλαον Βρομιώτισι δάχρυ παρειχί" 
αἶψα δ᾽ ἀνηύτησαν. ᾿Ιὼ μάχαρ, ὦ Διόνυσε, 
ἅπτε σέλας φλογερὸν πατρώϊον, ἂν δ᾽ ἐλέλιξον 
γαῖαν, ἀταρτηροῦ δ᾽ ὅπασον τίσιν ὦχα τυράννου" 
ες θὲς δὲ παρὰ σχοπιῆσι, πυρίσπορε, Πενθέα ταῦρον, 
806 ταῦρον μὲν Πενθῆα δυσώνυμον, d ἄμμε δὲ θῆρας 
ὠμοδόρους, ὀλοοῖσι χορυσσομένας ὀνύχεσσιν, 
ὄφρα μιν, ὦ Διόνυσε, διὰ στόμα δαιτρεύσωμεν. 
Ὡς φάσαν εὐχόμεναι" τάχα δ᾽ ἔκλυε Νύσιος ἀρῆς" 
Πενθέα μὲν δὴ ταῦρον ἐδείξατο, φοίνιον ὄμμα, 
αὐχένα τ᾽ ἠώρησε, χέρας τ᾽ ἀνέτειλε μετώπου" 
ταῖσι δὲ γλαυχιόωσαν ἐθήκατο θηρὸς ὀπωπὴν 
χαὶ γένυας θώρηξε, κατέγραψεν δ᾽ ἐπὶ νώτου 
δινὸν ὅπως νεύροῖσι xoi ἄγρια θήκατο φῦλα. 
Αἴ δὲ θεοῦ βουλῇσιν ἀμειψάμεναι χρόα χαλὸν, 
πορδάλιες Πενθῆα παρὰ σχοπέλοισι δάσαντο. 
Ὑοιάδ᾽ ἀείδοιμεν, τοῖα φρεσὶ πιστεύοιμεν" 
ὅσσα Κιθαιρῶνος δὲ χατὰ πτύχας ἔργα γυναιχῶν. 
ἣ μυσαρὰς χείνας, τὰς ἀλλοτρίας Διονύσου, 
μητέρας οὐχ δοίως ευδηγορέουσιν ἀοιδοί. 
Θηροφόνος δέ τις ὧδε πάγην ἑτάροισι σὺν ἄλλοις 
θηρσὶ φιλαχρήτοισιν ἐμήσατο πορδαλίεσσι. 
Πίδαχα λεξάμενοί Λιδύης ἀνὰ διψάδα γαῖαν, 
ἥτ᾽ ὀλίγη μάλα πολλὸν ἀνυδρότατον χατὰ χῶρον 
ἀπροφάτως ἀΐδηλον ἀνασταλάει μέλαν ὕδωρ, 
335 οὐδὲ πρόσω χεῖται χελαρύσμασιν, ἀλλὰ μάλ᾽ αἰνῶς 
βλύζει τε σταδίη τε μένει ψαμαθοισί τε δύνει" 
ἔνθα τὸ πορδαλίων γένος ἄγριον εἶσι μετ᾽ ἠὼ 


«-- . 


410 


315 


320 


Inoa aluit acceptum ex cista, 
cumque Dryadibus eduxit apamque-curatricibus Nymphis , 
Euboicisque cum-virginibus et Beoticis mulieribus. 
Jam vero puer Bacchus. sequalibus cum pueris lusit, 
ferulaque resecta duras vulnerabat petras ; 
hrze vero deo vinum dulce profuderunt e-vulneribus. 
Alias vero agnos cum-ipsis discerpebat pellibus, 
et membratim dissecabat , mortuosque projiclebat hu:ni ; 
rursum vero membra manibus apte committebat, 
ipsi vero reviviscebant virideque carpebant pabilum 
Jam etiam pompis dabat-operam, et per universam 
terram spargebantur dona Thyon:ei Bacchi ; 
ubique vero i/le mortalibus numen vagabatur ostendens. 
Tandem vero etiam Thebas ingressus-est , et ignis-filio 
omnes occurrerunt Cadmeides ; sed insanus ille 
Pentheus non ligandas manus ligabat Bacchi, 
et deum propriis interminabatur manibus se-interemturum, 
non Tyrii Cadmi reveritus capillum album, 
neque provolutam suos ante pedes Agaven ; 
sed ut-raptarent eum, miseris acclamabat suis sociis , 
ut-raptarent eum et includerent , chorumque expellebat fe- 
minarum.! Sane quidem Bacchum Penthéi satellites 
vinculis existimabant ferreis duci , 
aliique Thebani ; deum vero non tangebant vincula, 
contristabatur autem cor Bacchis , omnesque humi 
projiciebant de temporibus coronas thyrsosque de-manibus , 
omnibusque stillabant Bacchis lacrimam gene, 
statimque exclamarunt : Io beate, o Bacche, 
accende fulmen ardídum paternum et concute 
terram impiique concede nobis vindictam illico tyrenni ; 
fac vero ad montes , o-igne-sate , Penthea taurum, 
taurum quidem Pentheum infamem , nos antem feras 
crudivoras, funestis armatas unguibus, 
ut ipsum, o Bacche, ore dilaniemus. 
Sicdixerunt precantes, statim autem exandivit Nysius preces; 
ac Pentheum quidem tanrum fecit, ssevum spectaculum, 
cervicemqne erexit, cornuque produxit e-fronte, " 
illis (Bacchis) autem ceesios fecit ferze oculos, 
et malas armavit pinxitque in dorso 
pellem sicut hinnulis et s:eva effecit genera. 
Ipse vero dei voluntate cum-mutassent corpus pulchrum , 
panthere, Pentheum propter scopulos dilaniarunt. 
Talia canamus , talia animis credamus ; 
que vero Cithcronis in angulis opera mulierum fuerint , 
aut sceleroeas illas alienas a-Baccho, 
matres non sancte mentiuntur poete. 

Yenator autem aliquis ita decipulam sociis cum aliis 
feris vinosis excogitavit pantheris. 
Fontem eligentes Africea per siliculosam terram, 
qui parvus valde amplam, siccissimam per regionem 
occulte obscuram agit e£ nigram aquam : 
neque foras profunditur cum-strepitu , sed admodum diffi- 
culter] scaturit et stagnans manet arenasque subit. 
Quo pantherarum genus ss&vum tendit post auroram 


OPPIANI DE VENATIONE LIB. IV. 


πιόμενον᾽ τοὶ δ᾽ αἶψα xav χνέφας ὁρμηθέντες 

ἀγρευτῆρες ἄγουσιν ἐείχοσιν ἀμφιφορῆας 

οἴνου νηδυμίοιο, τὸν ἐνδεκάτω λυχάδαντι 

θλίψε τις οἰνοπέδησι φυτηκομίησι μεμηλώς. 

ὕδατι δ᾽ ἐγκέρασαν λαρὸν μέθυ, xal προλιπόντες 

πίδαχα πορφυρέην, οὐ τηλόθεν εὐνάζονται, 
προπροχαλυψάμενοι δέμας ἄλχιμον ἣ σισύρῃσιν 

825 ἢ αὐτοῖσι Alvotatv: ἐπεὶ σχέπας οὔ τι δύνανται 
εὑρέμεν οὔτε λίθων οὔτ᾽ ἠὐχόμων ἄπο δένδρων 
πᾶσα γὰρ ἐχτέταται ψαφαρὴ xal ἀδένδρεος ata. 
Τὰς δ᾽ ἄρα σειριόεντος ὑπ᾽ ἠελίοιο τυπείσας 
ἀμφότερον δίψη τε φίλη τ᾽ ἐχάλεσσεν ἀὐτμή- 

840 πίδαχι δ᾽ ἐμπέλασαν βρομιώτιδι xal μέγα χανδὸν 
λάπτουσιν Διόνυσον, ἐπ᾽ ἀλλήλησι δὲ πᾶσαι 
σχιρτεῦσιν μὲν πρῶτα χοροινυπέουσιν ὁμοῖαι, 
εἶτα δέμας βαρύθουσι, προσώπατα δ᾽ ἐς χθόνα δῖαν 
ἠρέμα νευστάζουσι χάτω" μετέπειτα δὲ πάσας 

3456 χῶμα βιησάμενον χαμάδις βάλεν ἄλλυδις ἄλλην. 

Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ εἰλαπίνησιν ἀφυσσάμενοι χρητήρων 

ἥλιχες εἰσέτι παῖδες, ἔτι χνοάοντες ἰούλους 

λαρὸν ἀείδωσι, προκαλιζόμενοι μετὰ δεῖπνον 

ἀλλήλους ἑχάτερθεν ἀμοιβαδίοισι χυπέλλοις. 

ὀψὲ δ᾽ ἐλώφησαν " τοὺς δ’ ἔῤῥιφεν ἄλλον ἐπ’ ἄλλῳ 

καὶ φρεσὶ xal βλεφάροισιν ἐπιόρίσαν μένος οἴνου " 

ὃς χεῖναι μάλα θῆρες ἐπ᾽ ἀλλήσησι χυθεῖσαι 
νόσφι πόνου χρατεροῖσιν ὑπ᾽ ἀγρευτῆρσι γένοντο. 
"Apxcotaty δὲ πονεῦσι χλυτὴν περιώσιον ἄγρην, 

355 Τίγριν ὅσοι ναίουσι xai ᾿Αρμενίην χλυτότοξον. 
Πουλὺς ὄχλος βαίνουσι τανύσχια βένθεα δρυμῶν, 
ἵδριες, αὐτολύτοις σὺν ἐῦρίνεσσι χύνεσσιν, 
ἴχνια μαστεύσοντ᾽ ὁλοῶν πολυπλανέα θηρῶν. 
Ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀθρήσωσι χύνες σημήϊα ταρσῶν, 

300 ἕσπονται, στιδέας τε ποδηγετέουσιν ὁμαρτῇ, 
ῥῖνας μὲν ταναὰς σχεδόθεν χέρσοιο τιθέντες " 
εἰσοπίσω δ᾽ εἴπερ τι νεώτερον ἀθρήσειαν 
ἴχνος, ἐπειγόμενοι θόρον αὐτίχα χαγχαλόωντες, 
ληθόμενοι τοῦ πρόσθεν᾽ ἐπὴν δ᾽ εἰς ἄχρον ἴχωνται 

865 εὐπλανέος στιῤίης θηρός τε παναίολον εὐνὴν, 
αὐτίχ᾽ ὁ μὲν θρώσχει παλάμης ἀπὸ θηρητῆρος, 
οἰχτρὰ μάλ᾽ ὑλαχόων, χεχαρημένος ἔξοχα θυμόν. 
Ὡς δ᾽ ὅτε παρθενιχὴ γλαγόεντος ἐν εἴαρος ὥρη 
ἀδλαύτοισι πόδεσσιν ἀν᾽ οὔρεα πάντ᾽ ἀλάληται, 

370 ἄνθεα διζομένη᾽ τὸ δέ οἱ μάλα τηλόθ’ ἐούση 
γηδύμιον προπάροιθεν ἴον μήνυσεν ἀύτμή" 
τῇ δὲ μάλ᾽ ἰάνθη μείδησέ τε θυμὸς ἐλαφρὸς, 

ἀμᾶται δ᾽ ἀχόρητος, ἀναψαμένη δὲ xdpnvov, 

* εἶσιν ἐς ἀγραύλων δόμον ἀείδουσα τοκήων" 

375 ὃς χυνὸς ἰάνθη θυμὸς θρασύς" αὐτὰρ ἐπαχτὴρ 
xai μάλα μιν θύνοντα βιησάμενος τελαμῶσι, 
χαγχαλόων παλίνορσος ἔδη μεθ᾽ ὅμιλον ἑταίρων. 
Τοῖσι δὲ καὶ δρυμὸν διεπέφραδε, θῆρά τε πιχρὴν- 
αὐτὸς καὶ συνάεθλος ὅπου λοχόωντες ἔλειψαν. 

880 Ot δ᾽ ἄρ᾽ ἐπειγόμενοι στάλιχας στήσαντο χραταιοὺς 
δίχτυά τ᾽ ἀμπετάσαντο xal ἄρχνας ἀμφεύάλοντο- 


poturum; at mox sub crepusculum excitati 


' venatores portant viginti amphoras 


vini dulcis, quod undecimo an/e anno 

expressit aliquis viniferis plantationibus deditus ; 

aqua autem immiscent meracum merum, ac deserto 

fonte purpureo, non procul excubant , 

usque-quaque-obvoluti corpus validum aut paenulis 

aut ipsis retibus, quoniam tegumentum aliud nullum possunt 

invenire, neque ex-lapidibus, neque pulchricomis ex arho- 

ribus;] omnis enim extensa-est arida et sinc-arboribus terra. 

Has autem sane caniculari a sole percussas 

simul et sitis et gratus allicit odor, 

fontem autem proximant vinolentum et valde voraciter 

lambunt vinum, in se-mutuo autem cunctee 

insiliunt quidem primum choreas-agitantibus similes, 

deinde corpore gravantur , faciesque in terram divinam 

sensim declinant deorsum , postea autein omnes 

ebrietas subigens humi prosternit , alibi aliam. 

Quomodo autem cum in-epulis haurientes e-crateribus 

&quales adhuc adolescentes , adhuc pubescéntes lanugyne 

suaviter cantillant, provocantes post coenam 

se-invicem utrinque mutuis proculis, 

tandem autem quiescunt , eosque projicit alium supra alium 

et mentem et oculos aggravans robur vini : 

ita ille quoque ferze supra se-mutuo [88 

sine labore in-potestatem fortium venatorum rediguntur. 
Ursis vero machinantur celebrem, ingentem venationem, 

Tigrim quicunque accolunt et Armeniam inclytam- arcubus. 

Copiosa turba abeunt in-umbrosas valles saltuum, 

sollertes , cum copulatis sagacibus canibus, 

vestigia anquirentes perpiciosarum vaga ferarum. 

Sed quando vident canes signa plantarum, 

sectantur, indagatoresque ducunt simul , 

nares quidem oblongas prope terram ponentes ; 

retro autem si quod forte novum viderint 

vestigium , festinantes saliunt statim exultantes, 

obliti prioris; postquam autem ad extremum pervenerunl 

felicis vestigationis ferzseque ad varium cubile , 

e-vestigio ille quidem salit a manu venatoris, 

miserabiliter admodum latrans, exhilaralus veliementcr 

animo.] Ut autem cum puella lactei (in) veris tempore 

nudis pedibus per montes omnes oberrat , 

flores querens ; huic autem valde procul remote 

suavem anterius violam indicat halitus, 

eique valde lztatur ridetque animus levis ; 

decerpitque inexplebilis ac revinciens caput, 

vadit in agrestium sedes cantillans parentum. 

sic canis delectatur animus audax. At venator 

quantumnis illutn properantem vi-colibeus loris , 

exultans reversus abit ad coetum sociorum. 

His vero et saltum ostendit, et feram acerbam 

ipse et particeps-lahoris ubi insidiantes reliquertnt. 

Illi autem festinantes furcas defigunt firmas , 

reliaque expandunt et casses circumponunt ; 


40 


ἐν δὲ δύω χλῖναν δοιαῖς ἑχάτερθε χεραίάις 

ἀνέρας ἀχρολίνους ὑπὸ μειλινέοισι πάγοισιν. 

"Ex δ᾽ αὐτῶν χεράων τε xai αἰζηδὸν πυλαωρῶν 
λαιῇ μὲν μήρινθον ἐύστροφον ἐχτανύουσι 
μηχεδανὴν, λινέην, ὀλίγον γαίης ἐφύπερθεν, 

ὅσσον ἐπ᾽ ὀμφαλὸν ἀνδρὸς ἱκανέμεναι στροφάλιγγα " 
τῆς ἀπὸ μὲν χρέμαται περιδαίδαλα παμφανόωντα 
ἄνθεα ταινιῶν πουλύχροα, δείματα θηρῶν, 

ix δ᾽ ἄρ᾽ ἀπήρτηται πτίλα μυρία παμφανόωντα, 
οἰωνῶν τε διηερίων περιχαλλέα ταρσὰ, 

Ὑυπάων πολιῶν τε χύχνων δολιχῶν τε πελαργῶν. 
Δεξιτερῇ δὲ λόχους ὑπὸ ῥωπάσιν ἐστήσαντο, 

ἢ χλοεροῖς πετάλοισι θοῶς πυχάσαντο μέλαθρα, 
τυτθὸν ἀπ᾽ ἀλλήλων, πίσυρας δ᾽ ἐχάλυψαν ἑχάστῳ 
ἀνέρας, ὁρπήχεσσι πρόπαν δέμας ἀμφιθαλόντες [ται, 
Αὐτὰρ ἐπὴν κατὰ χόσμον ἐπαρτέα πάντα πέλων- 
σάλπιγξ μὲν χελάδησε πελώριον, 4 δέ τε λόχμης 
ὀξὺ λέληχε θοροῦσα καὶ ὀξὺ δέδορχε λαχοῦσα" 
αἰζηοὶ δ᾽ ἐπόρουσαν ἀολλέες, ἐχ δ᾽ ἑχάτερθεν 
ἀντία θηρὸς ἴασι φαλαγγηδὸν κλονέοντες. 

Ἡ δ᾽, ὅμαδον προλιποῦσα καὶ ἀνέρας, ἰθὺς ὀρούει, 
γυμνὸν ὅπου λεύσσει πεδίον πολύ" χεῖθεν ἔπειτα 
ἑξείης χατὰ νῶτον ἐγειρόμενος λόχος ἀνδρῶν 
χλαγγηδὸν παταγοῦσιν, ἐπ᾽ ὀφρύα μηρίνθοιο 
σευόμενοι xal δεῖμα πολύχροον " ἣ δέ τ᾽ ἀνιγρὴ 
ἀμφίδολος μάλα πάμπαν ἀτυζομένη πεφόρηται" 
πάντα δ᾽ ὁμοῦ δείδοιχε, λόχον, χτύπον, αὐλὸν, dücdv 
δειμαλέην μήρινθον" ἐπεὶ χελάδοντος ἀήτεω 
ταινίαι τ᾽ ἐφύπερθε διηέριαι χραδάουσι, 

χινύμεναι πτέρυγές τε λιγήϊα συρίζουσι. 

Τοὔνεχα παπταίνουσα xaz' ἄρχυος ἀντίον ἕρπει, 
ἐν δ᾽ ἔπεσεν λινέοισι λόχοις τοὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐόντες 
ἀχρόλινοι θρώσχουσι, xal ἐγχονέοντες ὕπερθε 
σπαρτόδετον τανύουσι περίδρομον᾽ ἄλλο δ᾽ ἐπ᾽ ἄλλῳ 
γηήσαντο λίνον" μάλα γὰρ τότε θυμαίνουσιν 
ἄρχτοι xal γενύεσσι xoi ἀργαλέαις παλάμῃσι" 
δηθάχι δ᾽ ἐξαυτῆς φύγον ἀνέρας ἀγρευτῆρας, 
δίχτυά τ᾽ ἐξήλυξαν, ἀΐστωσαν δέ τε θήρην. 

Ἀλλὰ τότε χρατερός τις ἀνὴρ παλάμην ἐπέδησεν 
ἄρκτου δεξιτερὴν χρήσωσέ τε πᾶσαν ἐρωὴν, 

δῆσέ τ᾽ ἐπισταμένως τάνυσέν τε ποτὶ ξύλα θῆρα, 
xal πάλιν ἐγχατέχλεισε δρυὸς πεύχης τε μελάθρῳ, 
πυχνῇσι στροφάλιγξιν Ev δέμας ἀσχήσασαν. 

Χρειὼ δὲ σχοπέλου μὲν ἀνάντεος ἠδὲ πάγοιο 

σεύεσθαι προθέοντα ποδώχεα φῦλα λαγωῶν, 
᾿πρὸς δὲ χάταντα σοφῇσι προμηθείῃσιν ἐλαύνειν᾽ 
αὐτίχα γὰρ σχύλαχάς τε χαὶ ἀνέρας ἀθρήσαντες 
πρὸς λόφον ἰθύουσιν ἐπεὶ μάλα γιγνώσχουσιν, 
ὅττι πάροιθεν ἔασιν ὀλιζότεροι πόδες αὐτοῖς. 
ἸΤοὔνεχα ῥηΐδιαι πτώχεσσι πέλουσι χολῶναι, 
ῥηΐδιαι πτώχεσσι, δυσάντεες ἱππελάτῃσι. 

Ναὶ μὴν ἀτραπιτοῖο πολυστιδίην ἀλεείνειν 

xal πάτον, ἐν δ᾽ ἄρα τῇσι γεωμορίησιν ἐλαύνειν" 
.25 χουφότεροι γὰρ ἔασι τοίδῳ, xal ποσσὶν ἐλαφροὶ, 


295 


$00 


40$ 


410 


120 


435 


430 


* 


OIIIIANOY KYNHTETIKON A. 


binos vero collocant in geminis utrinque cornibus 
viros ad extremitates-cassium sub fraxineis collibus. 
Ex ipsis porro cornibus et juvenibus janitoribus 
leva quidem funem bene-tortum extendunt , 
prolixám, lineum, paullum supra terram, 
ut umbilico tenus viri pertineat tortus-funis, 
a quo dependeant varii, pellucidi 
flores fasciarum multicolores , terriculamenta ferarum, 
ab eo etiam suspensa-sint pennz» innumerz lucide 
aviumque aeriarum formosz ala, 
vulturum pullorumque olorum longarumque ciconiarum. 
Dextra autem insidias sub arbustis collocant, 
aut viridibus frondibus dense stipant tuguria, 
paullum a se-invicem , quatuor autem abdunt unoquoque 
viros, frondibus universum corpus involventes. 
Verum ubi decenter adornata omnia sunt, 
tuba quidem resonat vehementer, ipsa autem (ursa) ex ca- 
verna] acute infremit prosiliens et torvum videt clamans ; 
juvenes vero irruunt conferti, et utrinque 
contra feram tendunt turmatim tumultuantes. 
Ipsa autem, turba relicta et viris, recta fertur, 
vacuum qua videt campum latum; inde postea 
ordine a tergo surgens turba virorum 
cum-clamore crepant, supercilia funis 
agitantes et formidinem varii-coloris; ipsa vero tristis 
dubia admodum vehementer vexata fertur; 
omniaque simul metuit , turbam, sonitum, tibiam, clamorem, 
terribilem funem, quum sonante vento 
fasciaeque superne aeriz vibrantur, 
agitateeque ale clare sibilant. 
Quocirca circumspiciens ad rete ex-adverso repil , 
inciditque in-lineas insidias; illi autem, prope qui-sunt 
ad-extrema-retia prosiliunt , et incumbentes superne 
fune-vinctam extendunt cinclam; aliud autem supra aliud 
cumulant rete; precipue enim tunc furunt 
ursi et genis et asperis manibus. 
Seepe vero rursum effugerunt [viros] venatores, 
retiaque declinarunt, irritumque-reddiderunt venatum. 
Sed tunc robustus aliquis vir manum alligat 
ursi dextram adimitque ei omnem impetum, 
vincitque scite extenditque ad stipites feram, 
et iterum includit quercus pinique domuucule, 
crebis gyris suum corpus torquentem. 
Oportet porro a-scopulo quidem acclivi atque colle 
agitare przecurrentia velocia genera leporum, 
et ad declivem-locum callidis vaframentis impellere ; 
simulatque enim canes et venatores viderint , 
ad verticem tendunt, quoniam optime norunt, 
quod anterius sunt breviores pedes ipsis. 
Propterea facilia leporibus sunt juga-montium, 
facilia leporibus,, difficilia-aditu equitibus. 
Ceterum viam frequentatam evitalo 
et tritum-iter, sed in vervactis agito ; 
expeditiores enim sunt in semita, et pedibus leves, 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. 1. 41 


ῥεῖα δ᾽ ἐνιθρώσχουσιν * ἄρηρομένη δ᾽ ἐνὶ γαίῃ 
xal θέρεος βαρύθουσι πόδες xal χείματος ὥρῃ, 
ἄχρις ἐπισφυρίων δ᾽ ὁλοὴν χρηπῖδα φέρουσιν. 


"Hv ἐλάῃς δόρχον δὲ, φυλάσσεο, μὴ μετὰ πολλὸν, 


οἷο ἐχτάδιον δολιχόν τε δρόμον xal τέρμα πόνοιο 
τυτθὸν ὑποσταίη, λαγόνων τ᾽ ἀπὸ μήδεα χεύη᾽ 
δόρχοι γὰρ περίαλλα δρόμοις ἐνὶ μεσσατίοισι 
χυστίδα χυμαίνουσιν, ἀναγχαίοισιν δπ᾽ ὄιλθροις 
βριθόμενοι λαγόνας, ποτὶ δ᾽ ἰσχίον ὀκλάζουσιν. 

445 ἣν δ᾽ ὀλίγον πνεύσωσι πολυσφαράγων ἀπὸ λαιμῶν, 
πολλὸν ἀρειότεροι λαιψηρότεροί τε φέδονται 
γούνασιν εὐφόρτοισι xat ἔγχασι χουφοτέροισι, ἴσιν, 

Κερδὼ δ᾽ οὔτε λόχοισιν ἁλώσιμος, οὔτε βρόγοι- 

οὔτε λίνοις" δεινὴ γὰρ ἐπιφροσύνησι νοῆσαι, 


450 δεινὴ δ᾽ αὖτε χάλωα ταμεῖν, ὑπὸ δ᾽ ἅμματα λῦσαι, 


xa πυχινοῖσι δόλοισιν ὀλισθῆσαι θανάτοιο. 

Ἀλλὰ χύνες μιν ἄειραν ἀολλέες οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἐχεῖνοι 

χαὶ χρατεροί περ ἐόντες ἀναιμωτὶ δαμάσαντο. 
Ane: τὰ ἑξῆς. 


OIHIIIANOY 


KIAIKOZ 


AAIEYTIKON 


BIBAION IIPQTON. 


"Εθνεά τοι πόντοιο πολυσπερέας τε φάλαγγας 
παντοίων νεπόδων, πλωτὸν γένος ᾿Αμφιτρίτης, 
ἐξερέω, γαίης ὕπατον χράτος, ᾿Αντωνῖνε᾽ 
ὅσσα τε χυματόεσσαν ἔχει χύσιν, ἦχί θ᾽ ἕκαστα 

& ἐννέμεται, διερούς τε γάμους διεράς τε γενέθλας, 
xa βίον ἰχθυόεντα xat ἔχθεα χαὶ φιλότητας, 
xai βουλὰς ἁλίης τε πολύτροπα δήνεα τέχνης 
χερδαλέης, ὅσα φῶτες ἐπ᾽ ἰχθύσι μητίσαντο 
ἀφράστοις, ἀΐδηλον ἐπιπλώουσι θάλασσαν, 
τολμηρῆῇ κραδίῃ" χατὰ δ᾽ ἔδραχον οὐχ ἐπίοπτα 
βένθεα. xal τέχνησιν ἁλὸς διὰ μέτρα δάσαντο 
δαιμόνιοι. Χλούνην μὲν ὀρίτροφον ἠδὲ χαὶ ἄρκτον 
θηρητὴρ δράα τε καὶ ἀντιόωντα δοχεύει 
ἀμφαδίην, ἔχαθέν τε βαλεῖν σχεδόθεν τε δαμάσσαι: 
t5. ἄμφω δ᾽ ἀσφαλέως γαίης ἔπι θήρ τε xal ἀνὴρ 
μάρνανται, σχύλαχες δὲ συνέμμποροι ἥγεμονῆες 
χνώδαλα σημαίνουσι χαὶ ἰθύνουσιν ἄναχτας 
εὐνὴν εἷς αὐτὴν xol ἀρηγόνες ἐγγὺς ἕπονται. 
Οὐδ᾽ ἄρα τοῖς οὗ χεῖμα τόσον δέος, οὐ μὲν ὀπώρη 
0 φλέγμα φέρει’ πολλαὶ γὰρ ἐπαχτήρων ἀλεωραὶ, 
λόχμαι τε σχιεραὶ χαὶ δειράδες ἄντρα τε πέτρης 
αὐτορόφου“ πολλοὶ δὲ τιταινόμενοι χατ᾽ ὄρεσφιν 
ἀργύρεοι ποταμοὶ, δίψης ἄχος, ἠδὲ λοετρῶν 
ἀέναοι ταμίαι" παρὰ δὲ χλόαι εἰσὶ ῥέεθροις 
45 ποῖαί τε χθαμαλαὶ, μαλαχὴ χλίσις ὕπνον ἑλέσθαι 
εὔδιον ἐχ χαμάτοιο, χαὶ ὥρια δόρπα πάσασθαι 


ὕλης ἀγρονόμοιο, τά τ᾽ οὔρεσι πολλὰ φύονται. 


ic 


facile vero insiliunt ; arata autem in terra 
et aestatis graves-sunt pedes et hiemis tempore, 
| ad-usque fibulas-ocrez autem exitialem peronem ferunt. 


Jam si consequeris damam , cave ne post multum , 
prolixum, longumque cursum et terminum laboris 


paullum subsistat et ex lumbis urinam effundat ; 
dame enim pre-reliquis feris cursibus in mediis 
vesica turgent necessariis imbribus 
gravatze lumbos , ad-usque vero coxam genua-inflectunt ; 
sin autem paullum respirarint sonoro e gutture, 
longe meliores velocioresque fugiunt 
genibus expeditioribus et intestinis levioribus. 
Vulpes denique nec insidiis capi-potest , nec laqueis, 
neque retibus ; astuta namque es calliditate ad-animadver- 
tendum ;] versuta quoque ad funes dissecandos , et nexus dis- 
solvendos,] et vafris dolis ad-evadendum e-morte. 


Sed canes eam perimunt frequentes ; verum ne illi quidein , 
quantumvis robusti sint, sine-sanguine eam subigunt. 
Desiderantur reliqua. 


OPPIANI 


CILICIS 


DE PISCATIONE 
LIBER PRIMUS. 


Gentes tibi maris lateque-sparsas phalanges 
omnigenorum piscium , natatile genus Amphitrites , 
edisseram , o terrae suprema potestas, Antonine; 
queque undosum tenent fluctum, et ubi singula 
pascuntur, humidaque connubia humidasque generationcs , 
et vitam piscariam et odia et amicitias , 
et insídias marinseque versatiles astutias artis 
]ucrosz, quascunque viri in pisces excogitarunt 
inconspicuos , obscurum innafantes mare, 
audaci corde; perspexerunt autem non perspicuos 
gurgites, et artibus maris mensuras distribuerunt , 
divini. Aprum quidem montanum atque etiam ursum 
venator videtque et occurrentem observat 
palam, ut-et eminus ilium feriat et cominus domet ; 
ambo aufem tuto in terra, feraque et vir, 
pugnant, canes vero socii e£ ductores 
belluas ostendunt et dirigunt dominos suos 

| cubile in ipsum et auxiliatores prope sequuntur. 

Neque sane his vel hiems tantum metum, vel autumnus 

' eestum affert; multa enim venatorum sun/ receptacula, 

. latebrasque umbrosee et juga antraque saxi 

| nativum tectum formantis ; multi vero extenti per montes 

| argentei fluvii, sitis remedium, atque lavacrorum - 

| perennes preebitores; gramina vero sunt propter fluerrta 

" herbzeque humiles, molle cubile ad-somnum capiendum 
apricum a defatigatione et tempestivas epulas sumendas 


' eilvie agrestis, quales in-montibus multe nascuntur; | 


43 


ΟἸΠΙΑΝΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ A. 


Τερπωλὴ δ᾽ ἕπεται θήρη πλέον ἠέπερ ἱδρώς. 
“Ὅσσοι δ᾽ οἰωνοῖσιν ἐφοπλίζονται ὄλεθρον, 


30 ῥηϊδίη xai τοῖσι πέλει καὶ ὑπόψιος don 


τοὺς μὲν γὰρ χνώσσοντας ἔληΐσσαντο χαλιῆς 
χρύδδην᾽ τοὺς δὲ δόναξιν ὁπέσπασαν ἱξοφόροισιν" 
ol δὲ τανυπλέχτοισιν ἐν ἔρχεσιν ἤριπον αὐτοὶ 
εὐνῆς χρηΐζοντες, ἀτερπέα δ᾽ αὖλιν ἔχυρσαν. 
ΤἸλησιπόνοις δ᾽ ἁλιεῦσιν ἀτέχμαρτοι μὲν ἄεθλοι. 
ἐλπὶς δ᾽ οὐ σταθερὴ σαίνει φρένας, ἠὗτ᾽ ὄνειρος" 
οὗ γὰρ ἀκινήτου γαίης ὕπερ ἀθλεύουσιν, 

ἀλλ᾽ αἰεὶ χρυερῷ τε καὶ ἄσχετα μαργαίνοντι 


ὕδατι συμφορέονται, ὃ xal γαίηθεν ἰδέσθαι 


. δεῖμα φέρει, xal μοῦνον ἐν ὄμμασι πειρήσασθαι' 


δούρασι δ᾽ ἐν βαιοῖσιν ἀελλάων θεράποντες 
πλαζόμενοι xal θυμὸν ἐν οἴδμασιν αἰὲν ἔχοντες, 
αἰεὶ μὲν νεφέλην ἰοειδέα παπταίνουσιν, 
αἰεὶ δὲ τρομέουσι μελαινόμενον πόρον Gne 
οὐδέ τι φοιταλέωγ ἀνέμων σχέπας, οὐδέ τιν᾽ Op pov 
ἀλχὴν, οὐ πυρὸς ἄλκαρ ὁπωρινοῖο φέρονται. 
Πρὸς δ᾽ ἔτι καὶ βλοσυρῇς δυσδερχέα δείματα λίμνης 
κήτεα πεφρίχασι, τάτε σφίσιν ἀντιόωσιν, 
εὖτ᾽ ἂν ὑποδρυχίης ἄδυτον περόωσι θαλάσσης" 
οὗ μέν τις σχυλάχων ἁλίην ὁδὸν ἡγεμονεύει 
ἰχθυθόλοις- ἴχνη γὰρ ἀείδελα νηχομένοισιν’ 
οὐδ᾽ ol" εἰσορόωσιν, ὅπη σχεδὸν ἵξεται ἄγρης 
ἀντιάσας, οὐ γάρ τι μίην 680v ἔρχεται, ἰχθύς" 
θριξὶ δ᾽ ἐν ἠπεδανοῖσι παλιγνάμπτοιό τε χαλκοῦ 
χείλεσι xoi δονάχεσσι λίνοισί τε χάρτος ἔχουσιν. 
Οὐ μὴν τερπωλῆς ἀπολείπεαι, αἴχ᾽ ἐθέλησθα 
τέρπεσθαι, γλυχερὴ δὲ πέλει βασιλήϊος ἄγρη. 
Νῆα μὲν εὐγόμφωτον, ἐύζυγον, ἔξοχα χούφην, 
αἰζηοὶ χώπῃσιν ἐπειγομένης ἐλόωσι, 
νῶτον ἁλὸς θείνοντες" ὁ δ᾽ ἐν πρύμνησιν ἄριστος 
ἰθυντὴρ ἀλίαστον ἄγει xol ἀμεμφέα νῆα 
χῶρον ἐς εὐρύαλόν τε xal εὔδια πορφύροντα᾽ 
ἕνθα δὲ δαιτυμόνων νεπόδων ἀπερείσια φῦλα 
φέρδεται, οὖς θέφάποντες ἀεὶ χομέουσιν, ἐδωδῇ 
πολλῇ πιαίνοντες, ἑτοιμότατον χορὸν ἄγρης 
σοί τε, μάχαρ, καὶ παιδὶ μεγαυχέϊ, πώεα θήρης. 
Αὐτίχα γὰρ χειρὸς μὲν ἐύπλοχον εἰς ἅλα πέμπεις 
δρμιὴν, ὃ δὲ ῥίμφα γένυν χατεδέξατο χαλχοῦ 
ἰχθὺς ἀντιάσας, τάχα δ᾽ ἕλχεται ἐκ βασιλῆος 
οὐχ ἀέχων, σέο δ᾽ ἦτορ ἰαίνεται, ὄρχαμε γαίης" 
πολλὴ γὰρ βλεφάροισι χαὶ ἐν φρεσὶ τέρψις ἰδέσθαι 
παλλόμενον xal ἑλισσόμενον πεπεδημένον ἰχθύν. 
AXXd μοι ἰλήκοις μὲν ἁλὸς πόρῳ ἐμδασιλεύων 
εὐρυμέδων Κρονίδης γαιηόχος, ἠδὲ Θάλασσα 
αὐτὴ, καὶ ναετῆρες ἐριγδούποιο θαλάσσης 
δαίμονες, ὑμετέρας δ᾽ ἀγέλας xal ἁλίτροφα φῦλα 
εἰπέμεν αἰνήσαιτε" σὺ δ᾽ ἰθύνειας ἕχαστα, 
πότνα Θεὰ, xad πατρὶ xal υἱέϊ παμθασιλῇος 
θυμήρη τάδε δῶρα cti; πόρσυνον ἀοιδῆς. 
Νυρία μὲν δὴ φῦλα xal ἄκριτα βένθεσι πόντου 
ἐμφέρεται πλώοντα" τὰ δ᾽ οὔ χέ τις ἐξονομήναι 
ἀτρεκέως" οὐ γάρ τις ἐφίκετο τέρμα θαλάσσης" 


Oblectatio igitur sequitur venationem magis quam sudor, 
Qui vero avibus struunt perniciem, 
facilis etiam his est et conspicua captura; 
nam alias quidem dormientes praedantur ex-nido 
furtim, alias autem arundinibus subtrahunt viscosis, 
alie denique plexa in septa incidunt ipse, 
cubili indigentes, inamanum vero domicilium nanciscuntur. 
AErumnosis vero piscatoribus improvisa quidem sua certa- 
mina;] spesautem instabilis permulcet mentes, tanquam som- 
nium ;] non enim immobilem supra terram deceitant, 
sed semper horridaque et indomitum furenti 
aqua circumaguntur, quam etiam ex-terra conspicere 
terrorem affert, et tantum oculis tentare; 
lignis vero in exiguis procellarum famuli 
errabundi et animum in fluctibus semper habentes, 
semper quidem nubem violaceam speculantur, 
semper autem horrent nigricantem meatum maris; 
nec ullum impetuosorum ventorum tegumentum , neque ul- 
lum imbrium] presidium , non ignis remedium autumnalis 
ferunt.] Adhzec etiam ssevi deformia terricula stagni 
cele pertimescunt, qua ipsis occurrunt, 
quando humidi adytum trajiciunt maris, 
nec sane ullus canum maring vii dux-est 
piscatoribus ; vestigia enim obscura natantibus ( piscibets) ; 
neque illi conspiciunt , ubi prope veniet ad-capturam 
occurrens, non enim unam viam ingreditur, piscis; 
pilis autem debilibus reflexique seris 
labris et perticis retibusque vim exercent. 

Non tamen voluptate destitueris, siquidem volueris 
delectari, jucunda autem est regia piscatio. 
Navem quidem bene-compactam , bene.junctam , eximie ls 
vem] juvenes remis festinantibus impellunt , 
tergum maris verberantes ; at in puppi supremus 
gubernalor vehementem flectit atque inculpatam navem 
locum in spaciosum et tranquille purpurascentem; 
illic autem epulonum piscium infinita genera 
pascuntur, quos famuli semper curant, cibo 
copioso pinguefacientes , promptissimum ccetum praedee 
tibique, o fortunate, et filio glorioso, greges captura. 
Statim enim manu quidem bene-tortam in mare deuittis 
lineam , at mox genam recipit aris (hamum) 
piscis occurrens, celeriterque trahitur ab imperatore 
non invitus; tuum vero cor delectatur, o-princeps terre , 
multiplex enim oculis et in animis voluptas es/ videre 
palpitantem et volutatum vinctum piscem. 

Sed mihi quidem propitius-sis , maris meatui imperitans, 
late-regnans Saturnide terram-cingens , atque Mare 
ipsum, et incoli&& sonori maris 
dii, vestros autem greges et mari-innutrita genera 
dicere concedite; tu vero dirigas singula, 
veneranda Dea, et patri ac filio regis-omnium 
grata hec munera tui confice carminis. 

Innumera igitur genera et confusa in-gurgitibus maris 


| feruntur natantia; liec autem nemo elocutus-fuerit 


recte; nemo enim pervenit ad-terminum maris; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. 1. 


ἀλλὰ τριηκοσίων ὀργυιῶν ἄχρι μάλιστα 
ἀνέρες ἴσασίν τε χαὶ ἔδραχον ἀμφιτρίτην. 

s πολλὰ δ᾽ (ἀπειρεσίη γὰρ ἀμετροδαθής τεθάλασσα 
χέχρυπται , τὰ xtv οὔ τις ἀείδελα μυθήσαιτο 
θνητὸς ἐών᾽ ὀλίγος δὲ νόος μερόπεσσι xal ἀλχή. 

Οὐ μὲν γὰρ γαίης πολυμήτορος ἕλπομαι ἅλμην. 
παυροτέρας ἀγέλας, οὔτ᾽ ἔθνεα μείονα φέρειν. 

ι0 Ἀλλ’ εἴτ᾽ ἀμφήριστος ἐν ἀμφοτέρῃσι γενέθλη, 
εἴθ᾽ ἑτέρη προδέδηχε,, θεοὶ σάφα τεχμαίρονται, 
ἡμεῖς δ᾽ ἀνδρομέοισι νοήμασι μέτρα φέροιμεν. 

Ἰιχθύσι μὲν γενεή τε xol ἤθεα xoi πόρος ἅλμης 
χέχριται, οὐδέ τι πᾶσι νομαὶ νεπόδεσσιν ὁμοῖαι" 

96 οἷ μὲν γὰρ χθαμαλοῖσι παρ᾽ αἰγιαλοῖσι νέμονται, 
ψάμμον ἐρεπτόμενοι καὶ ὅσ᾽ ἐν ψαμάθοισι φύονται, 
ἵπποι χόχχυγές τε θοοὶ ξανθοί τ᾽ ἐρυθῖνοι, 
xal χίθαροι xal τρίγλα xat ἀδρανέες μελάνουροι, 
τρα χούρων τ᾽ ἀγέλαι βούγλωσσά τε χαὶ πλατύουροι, 

100 ταινίαι ἀδληχραὶ χαὶ μορμύρος, αἰόλος ἰχθὺς, 
σχόμόροι χυπ git τε xai ot φίλοι αἰγιαλοῖσιν. 

' Ἄλλοι δ᾽ αὖ πηλοῖσι xat ἐν τενάγεσσι θαλάσσης 
φέρθονται, βατίδες τε βοῶν θ᾽ ὑπέροπλα γέ ἑνεθλα, 
τρυγών τ᾽ ἀργαλέη καὶ ἐτήτυμον οὔνομα νάρχη, 

105 ψῆτται, χαλλαρίαι xat τριγλίδες ἔργα τ᾽ ὀνίσχων, 
σαῦροί τε σχέπανοί τε χαὶ ὅσσ᾽ ἐνιτέτροφε πηλοῖς. 

Θῖνα δ᾽ ἀνὰ πρασόεσσαν ὑπὸ χλοεραῖς βοτάνησι 
βόσκονται μαινῖδες ἰδὲ τράγοι ἦδ᾽ ἀθερῖναι, 
χαὶ σμαρίδες χαὶ βλέννος ἰδὲ σπάροι ἀμφότεροί τε 
110 βῶχες, ὅσοις τ᾽ ἄλλοισι φίλον πράσον ἀμφινέμεσθαι. 
Κεστρέες αὖ ὑκέφαλοί τε, δικαιότατον γένος ἅλμης, 
λάδραχές v' ἀμίαι τε θρασύφρονες ἠδὲ χρέμητες, 
πηλαμύδες γόγγροι τε xat, ὃν χαλέουσιν ὄλισθον, 
γείτονα ναιετάουσιν ἀεὶ ποταμοῖσι θάλασσαν 

116 ἢ λίμναις, ὅθι χαρὸν ὕδωρ μεταπαύεται ἅλμης, 
πολλὴ δὲ πρόχυσις συμθάλλεται ἰλυόεσσα, 
ἑλχομένη δίνῃσιν ἀπὸ χθονός" ἔνθα νέμονται 
φορδὴν ἱμερτὴν, γλυκερῇ δ᾽ ἁλὶ πιαίνονται, 
Λαάφραξ δ᾽ οὐδ᾽ αὐτῶν ποταμῶν ἀπολείπεται ἔξω, 

120 ἐκ δ᾽ ἁλὸς ἐς προχοὰς ἀνανήχεται' ἐγχέλυες δὲ 
ix ποταμῶν πλαταμῶσιν ἐνιχρίμπτουσι θαλάσσης. 

Πέτραι δ᾽ ἀμφίαλοι πολυειδέες' at μὲν ἔασι 
φύχεσι μυδαλέαι, περὶ δὲ μνία πολλὰ πέφυχε" 
τὰς ἤτοι πέρχαι χαὶ ἰουλίδες ἀμφί τε χάννοι 

125 φέρθονται σάλπαι τε μετὰ σφίσιν αἰολόνωτοι 
xal χίχλαι ῥαδιναὶ xol φυχίδες, οὔςθ᾽ ἁλιῆες 
ἀνδρὸς ἐπωνυμίην θηλύφρονος ηὐδάξαντο. 

Ἄλλαι δὲ χθαμαλαὶ ψαμαθώδεος ἄγχι θαλάσσης 
λεπράδες, ἃς χίῤῥις τε σύαινά τε χαὶ βασιλίσχοι; 

130 ἐν δὲ μύλοι τρίγλης, τε δοδόχροα φῦλα νέμονται. 

Ἄλλαι δ᾽ αὖ ποιῆσιν ἐπίγλοοι ὑγρὰ μέτωπα 
πέτραι σαργὸν ἔχουσιν ἐφέστιον ἠδὲ σχίαιναν, 
χαλχέα xai χοραχῖνον ἐπώνυμον αἴθοπι y poi 
xa σχάρον, ὃς δὴ μοῦνος ἐν ἰχθύσι πᾶσιν ἀναύδοις 

135 φθέγγεται ἰχμαλέην λαλαγὴν χαὶ μοῦνος ἐδητὺν 
ἄψοῤῥον προΐησιν ἀνὰ στόμα, δεύτερον αὖτις 
δαινύμενος, μήλοισιν ἀναπτύσσων ἴσα φορδήν. 

OPPIANUS., 


48 


sed trecentas usque-ad ulnas cum-maxime 

homines norunt et viderunt Amphitriten. 

Multa autem (infinitum enim est immensseque-altitudinis 
mare)] occulta-sunt , que nemo incognita eloquatur 
qui-mortalis sit; exigua vero mens esí hominibus et vis. 
Non enim terra multorum-parente puto mare 

pauciores greges, neque genera minora pascere. 

Verum sive eequalis sié in utrisque soboles, 

sive altera superet, dii certo perspiciunt, 

nos vero humanis ingeniis mensuras feramus. 

Piscibus quidem ortusque et mores et meatus maris 
separata-sunt, neque omnibus pascua piscibus similia ; 
nam alii quidem humilia prope littora degunt , 
arenam comedentes et qusecunque in arenis nascuntur : 
equi cuculique celeres rubrique erythini, 
et cithari et trigla et imbecilli melanuri, 
trachurorumque greges buglossique et platyuri , 
tzenize molles et mormyr, maeulosus piscis , 
scombri cyprinique et qui amici sunt littoribus. 

Alii autem rursus in-luto et in vadis maris 
pascuntur, batidesque boumque pravalida genera, 
pastinacaque difficilis et vero nomine torpedo, 
passeres callaric et triglides , negotiaque asellorum, 
lacerteeque umbreeque et quaecunque innutriuntur luto. 

Ad littus vero porrina-plenum sub viridibus herbis 
pascuntur mzenides et hirci atque atherine, 
et smarides et blennus atque spari et utrique 


'boces, et quibuscunque aliis jucundum es/ circa porrum paset, 


Mugiles porro cephalique , justissimum genus maris, 
labrique amiseque feroces atque chremetes, 
pelamydes congrique et-quem vocant olisthum, 
vicinum incolunt semper fluminibus mare 
aut stagnis, ubi dulcis aqua desinit a-salsugine, 
copiosaqne alluvio congeritur conosa, 
tracta vorticibus a terra; ibi depascuntur 
pabulum gratum , dulcique mari pinguescunt. 
Labrus vero nequidem ipsos fluvios egreditur extra, 
ex mari autem in ostia renatat ; anguillze autem 
ex fluminibus scopulis se-insinuant maris. 

Scopuli vero mari-cincti multiformes : alii quidem sunt 
fuco humidi, cireum vero alga copiosa nata-est; — 
circa quas perc et julides et hiatule 
paacuntur salpseque cum illis pictoe-terga 
et turdi delicati et phuc , quasque piscatores 
viri cognomento mulierosi appellant. 

Alize vero liumiles arenosum prope mare sunt 
scabrs-petrte , quas cirisque suculaque et reguli, 
preterea mulli triglaeque rosea genera depascuntur. 

Ali: porro herbis intectzte humidas frontes 
petra sargum tenent familiarem ac scieenam, 
fabrum et corvinum cognominem nigro colori 
et scarum, qui solus inter pisces omnes mutos 
edit humidam vocem et solus cibum 
retro emittit in os, iterum rursus 
manducans , ovibus similiter expuens pabalum. 

10 


44 ΟΠΠΙΑΝΟΥ 


"Occo: δ᾽ αὖ χήμησι περίπλεοι ἢ λεπάδεσσιν, 
ἐν δέ σφιν θαλάμαι τε xol αὅλια δύμεναι ἰχθῦς, 

110 τῇσι δὲ καὶ φάγροι καὶ ἀναιδέες ἀγριόφαγροι 

χέρχουροί τε μένουσι καὶ ὀψοφάγοι, καὶ ἀνιγραὶ 

μύραιναι σαῦροί τε καὶ ὀψιμόρων γένος ὀρφῶν, 
ot πάντων περίαλλα κατὰ χθόνα δηθύνουσι 

ζωοὶ xa τμηθέντες ἔτι σπαίρουσι σιδήρῳ. 

Ἄλλοι δ᾽ ἐν βένθεσσιν ὑπόδρυχα μιμνάζουσι 
φωλειοῖς, πρόδατόν τε καὶ ἥπατοι ἠδὲ πρέποντες 
ἴφθιμοι μεγάλοι τε φυὴν, νωθροὶ δὲ χέλευθα 
εἱλεῦνται" τὸ xal οὔποθ᾽ ἑὴν λείπουσι χαράδρην, 
ἀλλ᾽ αὐτοῦ λοχόωσι παραὶ μυχὸν, ὅς χε πελάσση, 
150 χειροτέροις ἀΐδηλον ἐπ᾽ ἰχθύσι πότμον ἄγοντες" 
ἐν καὶ ὄνος κείνοις ἐναρίθμιος, ὃς περὶ πάντων 
πτήσσει ὀπωρινοῖο χυνὸς δριμεῖαν ὁμοχλὴν, 
μίμνει δ᾽ ἐγχαταδὺς σχότιον μυχὸν, οὐδὲ πάροιθεν 
ἔρχεται, ὅσσον ἄησιν ἐπὶ χρόνον ἄγριος ἀστήρ. 

Ἔστι δέ τις πέτρησιν ἁλιχλύστοισι μεμηλὼς, 
ξανθὸς ἰδεῖν, χεστρεῦσι φυὴν ἐναλίγχιος ἰχθὺς, 
τὸν μερόπων ἕτεροι μὲν ἐπικλείουσιν ἄδωνιν, 
ἄλλοι δ᾽ ἐξώχοιτον ἐφήμισαν, οὕνεκα χοίτας 
ἐχτὸς ἁλὸς τίθεται, μοῦνος δ᾽ ἐπὶ χέρσον ἀμείθει, 
160 ὅσσοι γε βράγχη, στόματος πτύχας, ἀμφὶς ἔχουσιν. 

Εὖτε γὰρ εὐνήση χαροπῆς ἁλὸς ἔργα γαλήνη, 

αὐτὰρ ὅγ᾽ ἐσσυμένοισι συνορμηθεὶς ῥοθίοισι, 

πέτραις ἀμφιταθεὶς ἀμπαύεται εὔδιον ὕπνον" 
ὀρνίθων δ᾽ ἁλίων τρομέει γένος, οἵ οἱ ἔασι 

165 δυσμενέες" τῶν ἦν τιν᾽ ἐσαθρήση πελάσαντα, 
πάλλεται ὀρχηστῆρι πανείχελος, ὄφρα É πόντου 
προπροχυλινδόμενον σπιλάδων ἄπο χῦμα σαώσῃ. 

Οἱ δὲ καὶ ἐν πέτρησι xal ἐν ψαμάθοισι νέμονται, 
ἀγλαΐῃ χρύσοφρυς ἐπώνυμος ἠδὲ δράχοντες, 

170 σῖμοί τε γλαῦχοί τε καὶ ἀλχησταὶ συνόδοντες, 
σχορπίος ἀϊχτὴρ, δίδυμον γένος, ἀμφότεραί τε 
σφύραιναι δολιχαὶ ῥαφίδες θ᾽ ἅμα τῇσιν ἀραιαί" 
ἐν δὲ χάραξ, χοῦφοί τε χυδιστητῆρες ἔασι 
χωδιοί, ἐν δὲ μυῶν χαλεπὸν γένος, ot περὶ πάντων 

176 θαρσαλέοι νεπόδων καί τ᾽ ἀνδράσιν ἀντιφέρονται, 
οὔτι τόσοι περ ἐόντες" ἐπὶ στερεῇ δὲ μάλιστα 
δινῷ xa πυχινοῖσι πεποιθότες ἔνδον ὀδοῦσι, 
ἰχθύσι καὶ μερόπεσσιν ἀρειοτέροισι μάχονται. 

Οἱ δ᾽ ἐν ἀμετρήτοισιν ἄλην πελάγεσσιν ἔχουσι, 

180 τηλοῦ ἀπὸ τραφερῆς, οὐδ᾽ ἠόσιν εἰσὶν ἑταῖροι, 
θύννοι μὲν θύνοντες, ἐν ἰχθύσιν ἔξοχοι δρμὴν, 
χραιπνότατοι, ξιφίαι τε φερώνυμοι ἠδ᾽ δπέροπλος 
ὀρκύνων γενεὴ καὶ πρημάδες ἠδὲ χυδεῖαι, 
χαὶ χολίαι σχυτάλαι τε χαὶ ἱππούροιο γένεθλα. 

185 "Ev τοῖς xal χάλλιχθυς ἐπώνυμος, ἱερὸς ἰχθύς" 
ἐν χείνοις νέμεται xol πομπίλος, ὃν πέρι ναῦται 
ἄζονται, πομπῇ δ᾽ ἐπεφήμισαν οὔνομα νηῶν 
ἔξοχα γὰρ νήεσσι γεγηθότες ὁγρὰ θεούσαις 
ἕσπονται πομιπῇες δμόστολοι, ἄλλοθεν ἄλλος, 

190 ἀμφιπερισχαίροντες ἐύζυγον ἅρμα θαλάσσης, 
τοίχους τ᾽ ἀμφοτέρους, περί τε πρυμναῖα χαλινὰ 
οἷήκων" ἄλλοι δὲ περὶ πρῴρην ἀγέρονται" 


145 


165 


AAIEYTIKON A. 


Quee vero peirc ostreis plenze sunt aut pafellis, 
in illis sun? cubilia et stabula, ut-subeant pisces , 
in-his autem et phagri et immanes agriophagri 
cercurique manent et opsophagi et lubricee 
murena scombrique et tarde-morlentium genus orphorum , 
qui pre omnibus in terra diu-morantur 
vivi et dissecti ferro adhuc palpitant. 

Alii vero in gurgitibus sub-aqua manent 
in-latibulis : ovisque et hepatici atque prepontes 
validi magnique natura , tardi autem per-vias 
volvuntur : quocirca etiam nunquam suam relinquunt spe: 
cum,] sed ibi latent in recessu, quicunque prope-accesserit , 
debilioribus improvisam piscibus mortem afferentes ; 
in illis etiam asellus numerandus , qui pre omnibus 
pertimescit autumnalis caniculee acres minas, 
manetque subiens tenebricosum angulum , neque pro- 
dit, quantum per tempus spirat szva stella. 

Est autem quidam scopulis mari-circumfluis studens , 
rubicundus aspectu, mugilibus natura similis piscis, 
quem hominum alii quidem vocant adonin, 
alii vero exocceetum nominant , propterea-quod cubilia 
extra mare ponit, solusque in terram prodit 
ex omnibus qui branchias , oris plicas, utrinque habent. 
Quando enim composuit glauci maris opera tranquillitas, 
tunc ille cum-ruentibus una-impetum-faciens fluentis 
in petris extensus dormit apricum somnum ; 
avium vero marinarum metuit genus, qua ipsi sunt 
inimicee ; quarum quando aliquam conspicit accedentem , 
palpitat saltatori simillimus, ut ipsum maris 
longius-longiusque-provolutum a scopulis fluctus servet. 

Alii vero et in petris et in arenis pascuntur, 
splendori aurata cognominis atque dracones, 
simique glaucique et robusti dentices, 
scorpius impetuosus, duplex genus, et utraeque 
sphyrseense oblongee raphidesque cum his tenues; 
prseterea charax , levesque saltatores sunt 
gobii, itemque murium difficile genus, qui pree omnibus 
sunt audaces piscibus atque etiam viris resistunt, 
quamvis non sint tanti; solida autem maxime 
cute et densis freti intus dentibus, 
cum-piscibus et hominibus fortioribus pugnant. 

Alii vero in immenso errores pelago habenf, 
procul a terra, nec littoribus sunt socii, 
thunni quidem currentes, inter pisces excellentes impetu, 
velocissimi , gladiique cognomines atque robustissimum 
orcynorum genus et prenades atque cubeze, 
et scolize scytaleeque et hippuri genera. 

In his etiam pulcher-piscis cognominis , sacer piscis ; 

inter hos degit quoque pompilus, quem valde nantze 
venerantur, et a-comitatu navium ipsi imposuerunt nomen; 
eximie namque navibus delectati humida percurrentibus , 
sectantur deductores comites , aliunde alius, 
circumsilientes bene-junctum currum maris, 

lateraque utraque, circaque eos-qui-in-puppi-sunt frenos 
gubernaculorum; alii autem circa proram congregantur; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. I. 48 


οὐδέ xev αὐτόμολον χείνων πλόον, ἀλλ᾽ ὑπὸ δεσμῷ | nec ultro-susceptam illorum nalationem, sed vinculo 


φαίης εὐγόμφοισιν ἐνισχομένους πινάχεσσιν diceres in-hene-compactis detentos tabulis 

195 ἑλχομένους ἀέχοντας ἀναγχαίησιν ἄγεσθαι. tractos invitos pei-vim duci. 
Τόσσον ἔρως γλαφυρῇσιν ἐφ᾽ δλχάσιν ἐσμὸν ἀγείρει. | Tantum amor cavas ad naves agmen congregat. 
Οἷον δὴ βασιλῇα φερέπτολιν ἠέ τιν᾽ ἄνδρα Qualiter sane regem, qui-urhem-cepit, aut aliquem virum 
ἀθλοφόρον, θαλλοῖσι νεοστέπτοισι χομῶντα, qui-palmam-retulit , ramis recens-cinctis superbientem , 
παῖδές τ᾽ ἠΐθεοί τε xal ἀνέρες ἀμφιέποντες puerique juvenesque et viri comitantes 

300 ὃν δόμον εἰσανάγουσι xal ἀθρόοι αἰὲν ἕπονται, suam domum deducunt, et frequentes semper sequuntur, 
εἰσόχεν εὐερχῇ μεγάρων ὅπὲρ οὐδὸν ἀμείψη " donec bene-clausum sedium limen transcendat : 
ὡς oty' ὠχυπόροισιν ἀεὶ νήεσσιν ἕπονται, sic hi veloces semper naves comitantur, 


ζφρ᾽ οὔτις γαίης ἔλάει φόθος" ἀλλ᾽ ὅτε χέρσον [pav,) | quamdiu nullus terrz eos repellit metus ; at ubi continentem 
φράσσωνται, (τραφερὴν δὲ μέγ᾽ ἐχθαίρουσιν ἄρου-- | animadverterint (siccum vero admodum oderunt solum), 


206 att ἀφορμηθέντες ἀολλέες, 7j0ve νύσσης, rursum aversi frequentes, tanquam a-meta, 
πάντες ἀποθρώσχουσι xa οὐχέτι νηυσὶν ἕπονται. — | omnes resiliunt et non-amplius naves sectantur. 
Σῆμα τόδε πλωτῆρσιν ἐτήτυμον ἐγγύθι γαίης Indicium hoc nautis est certum, prope terram 
ἔμμεναι, εὖτε λιπόντας ὁμοπλωτῆρας ἴδωνται. quod-sint , quando relinquere se socios-natationis viderint. 
Πομπῶλ,, ναυτιλίησι τετιμένε. σοὶ δέ τις ἀνὴρ Pompile, navigationibus venerande, a-te vero aliquis vir 
210 εὐχραεῖς ἀνέμων τεχμαίρεται ἐλθέμεν αὔρας" temperatas ventorum conjicit venire auras; 
εὕὔδια γὰρ στέλλῃ τε xal εὔδια σήματα φαίνεις. | serenum eniin mittis et serena indicia ostendis. 
Καὶ μὲν δὴ πελάγεσσιν 6j, ἐχενηΐς ἑταίρη᾽ Quin etiam altis-maribus una echeneis socia est ; 
ἢ δ᾽ ἦτοι ταναὴ μὲν ἰδεῖν, μῆχος δ᾽ ἰσόπηχυς, quae sane longa quidem es? aspectu , longitudine vero cubi- 
χροιὴ δ᾽ αἰθαλόεσσα, φυὴ δέ ol ἐγχελύεσσιν tum-equahs,] color autem fuscus, natura autem ipsi anguillis 
416 εἴδεται, ὀξὺ δέ οἱ χεφαλῆς στόμα νέρθε νένευχε similis-est , acutum vero ipsi os sub capite nutat 
χαυπύλον, ἀγχίστρου περιηγέος εἴχελον αἰχμῇ. curvum, hami reflexi simile acumini. 
Θαῦυα δ᾽ ὀλισθηρῆς ἐχενηΐδος ἐφράσσαντο Miraculum vero lubricze echeneidis deprehenderunt 
vautÜot* οὐ μὲν δή τις ἐνὶ φρεσὶ πιστώσαιτο nautm, non sane quisquam in animo crediderit 
εἰςαΐων - αἰεὶ γὰρ ἀπειρήτων νόος ἀνδρῶν audieps, semper enim inexpertorum mens virorum 
220 δύςμαχος, οὐδ᾽ ἐθέλουσι xal ἀτρεχέεσσι πιθέσθαι: — | expugnatu-difficilis, neque voluntetiam veris fidem-adhibere: , 
viia τιταινομένην ἀνέμου ζαχρηέος ὁρμῇ; navem actam venti vehementis impetu , 
λαΐφεσι πεπταμένοισιν ἁλὸς διὰ μέτρα θέουσαν, velis expassis maris per mensuras currentem, 
ἰχθὺς ἀμφιχανὼν ὀλίγον στόμα νέρθεν ἐρύχει piscis amplexus parvo ore subtus inhibet 
πᾶσαν ὑποτρόπιος βεδιημένος οὐδ᾽ ἔτι τέμνει totam sub-carina vi-domans , neque amplius secat 
$25 χῦμα xol ἱεμένη, κατὰ δ᾽ ἔμπεδον ἐστήρικται, fluctum quamvis cupiens , sed firmiter defixa-est , 
30v ἐν ἀχλύστοισιν ἐεργομένη λιμένεσσι. . | tanquam in tranquillis inclusa portubus. 
Καὶ τῆς μὲν λίνα πάντα περὶ πρότονοισι μέμυχε, | Et hujus quidem carbasa omnia circum rudentes strepuat. 
δοχϑεῦσιν δὲ χάλωες, ἐπημύει δὲ χεραίη, gemuntque funes, connivetque antenna 
διπῇ ἐπειγομένη, πρύμνῃ δ᾽ ἔπι πάντα χαλινὰ impetu-venti concitante, inque puppi omnes habenas 
“40 ἰθυντὴρ ἀνίησιν, ἐπισπέρχων ὁδὸν ἅλμης" gubernator relaxat , accelerans iter maris; 
ἡ δ᾽ οὔτ᾽ οἰήχων ἐμπάζεται, οὔτ᾽ ἀνέμοισι illa vero neque gubernacula curat, nec ventis 
πείθεται, οὐ ῥοθίοισιν ἐλαύνεται, ἀλλὰ παγεῖσα obsequitur, non fluentis impellitur, sed fixa ] 
μίμνει τ᾽ οὖχ ἐθέλουσα xal ἐσσυμένη πεπέδηται, | manetque nolens et eundi-cupida ligata-est, 
ἰχθύος οὐτιδανοῖο χατὰ στόμα ῥιζωθεῖσα᾽ piscis nihili in ore radicata : 
535 ναῦται δὲ τρομέουσιν, ἀείδελα δεσμὰ θαλάσσης nautee vero horrent inconspicua vincula maris 
δερχόμενοι, καὶ θάμδος ἴσον λεύσσοντες ὀνείρῳ. animadvertentes , et miraculum par videntes sotrinio. 
Ὥς δ' ὅτ᾽ ἐνὶ ξυλόχοισιν ἀνὴρ λαιψηρὰ θέουσαν Ut autem cum in silvis aliquis celeriter eurrentem 
θηρητὴρ ἔλαφον δεδοχημένος, dxpov ὀϊστῷ venator cervam observans , extremum jaculo 
χῶλον δπὸ πτερόεντι βαλὼν ἐπέδησεν puc: membrum alato feriens sistit ab-impetu ; 
240 ἡ δὲ xal ἐσσυμένη περ ἀναγχαίης ὀδύνῃσιν | at illa, licet currendi-cupida, violentis cruciatibus 
ἀμφιπαγεῖσ᾽ ἀέχουσα μένει θρασὺν ἀγρευτῆρα: —— i defixa nolens expectat audacem venatorem : 


τοίην νηΐ πέδην περιθάλλεται αἰόλος ἰχθὺς talem navi compedem circumjicit varius piscis 
ἀντιάσας" τοίων δὲ φερωνυμίην λάχεν ἔργων. ᾿ occurens ; talibusque cognomentum sortitus-est a-fattis. 
Χαλχίδες αὖ θρίσσαι τε xal ἀδραμίδες φορέονται Chalcides porro aloszeque et abramides feruntur 
245 ἀθρόαι, ἄλλοτε δ᾽ ἄλλον ἁλὸς πόρον ἃ περὶ πέτρας — cumulalim, alias vero aliam maris semitam aut cirea petras 
ἢ πελάγη, δολιχοῖσί τ᾽ ἐπέδραμον αἰγιαλοῖσιν, — ^ aut pelage, longaque percurrunt littora, 


19. 


46 


aiv ἀμειδόμεναι ξείνην 680v, ἠύτ᾽ ἀλῆται. 
Ἀνθιέων δὲ μάλιστα νομαὶ πέτρησι βαθείαις 
ἔμφυλοι" ταῖς δ᾽ οὔτι παρέστιοι αἰὲν ἔασι, 

"50 πάντη δὲ πλάζονται, ὅπη γένυς, ἔνθα χελεύει 
γαστὴρ καὶ λαίμαργος ἔρως ἀκόρητος ἐδωδῆς" 
ἔξοχα γὰρ παρὰ πάντας ἀδηφάγος οἶστρος ἐλαύνει 
χείνους χαὶ νωδόν περ ὑπὸ στόμα χῶρον ἔχοντας. 
Τέσσαρα δ᾽ ἀνθιέων μεγαχήτεα φῦλα νέμονται, 

256 ξανθοί τ᾽, ἀργεννοί τε, τὸ δὲ τρίτον εἶμα χελαινοί᾽ 
ἄλλους δ᾽ εὐωπούς τε xal αὐλωποὺς χαλέουσιν, 
οὔνεχα τοῖς χαθύπερθεν ἑλισσομένη χατὰ κύχλον 
ὀφρὺς ἠερόεσσα περίδρομος ἐστεφάνωται. 

Δοιοὶ δὲ σχληροῖσιν ἀρηρότα γυῖα χιτῶσι 

360 φραξάμενοι χόλποισιν ἐνιπλώουσι θαλάσσης, 
χάραδος ὀξυπαγὴς ἠδ᾽ ἀσταχός- οἱ δὲ καὶ ἄμφω 
πέτραις ἐνναίουσι καὶ ἐν πέτρῃσι νέμονται. 
Ἄλσταχος αὖ πέρι δή τι καὶ οὐ φατὸν οἷον ἔρωτα 
οἰχεέης θαλάμης κεύθει φρεσὶν, οὐδέ ποτ᾽ αὐτῆς 

265 λείπεθ᾽ ἑχὼν, ἀλλ᾽ εἴ μιν ἀναγχαίη τις ἐρύσσας 
τῆλε φέρων ἑτέρωσε πάλιν πόντονδε μεθείη, 
αὐτὰρ δγ᾽ οὐ μετὰ δηρὸν ξὴν νόστησε χαράδρην 
σπεύδων, οὐδ᾽ ἐθέλει ξεῖνον μυχὸν ἄλλον ἑλέσθαι, 
οὐδ᾽ ἑτέρης πέτρης ἐπιδάλλεται, ἀλλὰ διώχει 

210 xal δόμον, ὃν χατέλειπε, καὶ ἤθεα xal νομὸν ἅλμης 
χείνης, ἥ μιν ἔφερόε, καὶ οὖκ ἤχθηρε θάλασσαν, 
τῆς μιν ἀπεξείνωσαν ἁλίπλοοι ἀγρευτῆρες. 

Ὡς ἄρα καὶ πλωτοῖσιν ξὸς δόμος ἠδὲ θάλασσα 
πατρῴη καὶ χῶρος ἐφέστιος, ἔνθ᾽ ἐγένοντο, ᾿ 

75 στάζει ἐνὶ χραδίη γλυχερὸν γάνος, οὐδ᾽ ἄρα μούνοις 
πατρὶς ἐφημερίοισι πέλει γλυχερώτατον ἄλλων" 
οὐδ᾽ ἀλεγεινότερον xat χύντερον, ὅς xev ἀνάγχη 
φυξίπολιν πάτρης τελέσῃ βίον ἀλγινόεντα, 
ξεῖνος ἐν ἀλλοδαποῖσιν ἀτιμίης ζυγὸν ἕλχων. 

290 — "Ev χείνη γενεῖ xat χαρχίνοι εἰσὶν ἀλῆται 
καρίδων τε νομαὶ καὶ ἀναιδέα φῦλα παγούρων, 
οὔτε xal ἀμφιδίοις ἐναρίθμιον αἶσαν ἔχουσι. 

Πάντες δ᾽ οἷσί τε χῶλον ὑπ᾽ ὀστράχῳ ἐστήριχται, 
ὄστρακον ἐχδύνουσι γεραίτερον, ἄλλο δ᾽ ἔνερθε 

235 σαρχὸς ὑπὲχ νεάτης ἀνατέλλεται" οἵ δὲ πάγουροι, 
ἡνίκα ῥηγνυμένοιο βίην φράσσωνται ἐλύτρου, 
πάντη μαιμώωσιν ἐδητύος ἰσχανόωντες, 
δηϊτέρη ῥινοῖο διάχρισις ὄφρα γένηται 

. πλησαμένων᾽ εὖτ᾽ ἂν δὲ διατμαγὲν ἕρχος ὀλισθῇ, 

290 οἱ δ᾽ ἤτοι πρῶτον μὲν ἐπὶ ψαμάθοισι τέτανται 
αὕτως, οὔτε βορῇς μεμνημένοι οὔτε τευ ἄλλου, 
ἔλπόμενοι φθιμένοισι μετέμμεναι οὐδ᾽ ἔτι θερμὸν 
ἐμπνείειν, ῥινῷ δὲ περιτρομέουσιν ἀραιῇ 
ἀρτιφύτῳ᾽ μετὰ δ᾽ αὖτις ἀγειρόμενοι νόον ἤδη, 

406 βαιὸν θαρσήσαντες ἀπὸ ψαμάθοιο πάσαντο 
X —4— "ΊΪχ ξ κ᾽ εν 0 * —X 0» καὶ 
τόφρα δὲ θυμὸν ἔχουσιν ἀμήχανον ἀδρανέοντες, 
ὄφρα περὶ μελέεσσι νέον σχέπας ἀμφιπαγείη. 

Ὥς δέ τις loop νουσαχθέα φῶτα χομίζων 
ἤμασι μὲν πρώτοισι Bop, ἀπόπαστον ἐρύχει, 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ A. 


semper mutantes peregrinam viam, velut errones. 
Anthiarum vero maxime pascua in-scopulis profundis 
domestica sun; illis autem non semper incolz aunt, 
sed usquequaque vagantur, quo maxilla, quo jubet 
venter et vorax amor inexplebilis esca ; 
eximie namque supra omnes edax stimulus impellit 
illos, quamvis edentulum sub ore locum habeant. 
Quatuor autem anthiarum grandia genera pascuntur, 
flavique candidique, tertium vero genus veste nigri; 
alios denique evoposque et aulopos vocant, 
proplerea-quod eis superne volutum in orbem 


, supercilium obscurum, rotundum , circundatum.-est. 


—- 


* Duo autem duris induta membre tunicis 

munita-habentes in sinibus natant maris, 
carabus aculeatus atque astacus ; hi vero etiani ambo 
in petris degunt et in petris pascuntur. 
Astacus porro vehementem et dicinon potest qualem amorem 
proprii cubilis occultat animo, nec unquam illud 
deserit sponte , sed si quis ipsum vi abstractum 
procul portans aliorsum iterum ad-mare dimittat, 
tum ille post non longum fempus ad-suam redit speluncam 
festinans, nec vult peregrinum recessum alium capere, 
neque ad-aliud saxum se-applicat, sed persequitur 
et domicilium , quod reliquit, et consuetudinem et pascua 
maris] illius, quod eum aluit, et non aversatur mare, 
&-quo ipsum in-exilium-expulerunt marivagi piscatores. 
Sic igitur etiam natantibus sua domus atque mare 
patrium et locus domesticus, ubi procreati-sunt, 
instillat in corde dulce gaudium , nec sane solis 
patria hominibus est dulcior aliis regionibus ; 
neque miserabilius et deterius quicguam est , quam si quia 
necessario] exulatam a-pafria exigat vitam doloribus-plenam, 
peregrinus inter exteros dedecoris jugum trahens. 

In illo genere etiam cancri sunt errones 
caridumque greges et impudentia genera pagurorum , 
qui etiam amphibiis annumeratam sortem habent. 

Omnes vero , quibus membrum sub testa fixum est, 
testam exuunt vetusliorem , aliaque inferne 
ex carne exirema renascitur ; at paguri,, 
quando rupte vim animadvertunt cruste , 
usquequaque satagunt escam appetentes , 
facilior cutis separatio ut flat 
impletis ; ubi autem disruptum septum deciderit , 
tunc illi primo quidem ín arenis extenduntur 
temere , neque pabuli memores nec alicujus alius-rei , 
putantes se inter mortuos esse, nec amplius calidum 
spirare, cuti autem metuunt tenerse 
recens-nata:; postea autem rursum collecto animo jam, 
paulo contidentiores-facti de arena vescuntur 
ἡ ἡ ἡ ἡ Ἀ *k 
tamdiu autem animum habent impotentem imbecilli , 
dum circa membra novum integumentum compactum-(uetit. 
Ut autem aliquis medicus morbo-gravatum virum curans 
diebus quidem primis a-cibo impastum arcet , 


ΝΙΝ ἡ * * ἡ 


€ — 9 - -— 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. I. ᾿ 17 


990 πήματος ἀμόλύνων μαλερὸν σθένος, αὐτὰρ ἐπειτα 
tut βορῆς ὥρεξε νοσήλια. μέχρις ὅπασαν 
ἄτην γυιοδόρους τε δύας ὀδύνας τε χαθήρη" 
ὡς oly' ἀρτιφύτοισιν ἀναΐσσουσιν ἐλύτροις . 

» & » o o » » à ?» » » » o» o» * 
δειδιότες, νούσοιο xaxàc δπὸ xijoac ἀλύξαι. 

806 ἊἌλλοι δ᾽ ἐρπυστῆρες ἁλὸς ναίουσιν ἐναύλους, 
πουλύποδες σχολιοὶ καὶ χορδύλος ἠδ᾽ ἁλιεῦσιν 
ἐγθομένη σκολόπενδρα xal ὀσμύλος" ot δὲ xa αὐτοὶ 
ἀμφίόδιοι, χαί πού τις ἀνὴρ ἴδεν ἀγροιώτης 
γηπόνος, ἀγχιάχλοισι φυτηχομίησι μεμηλὼς, 

310 ὀσμύλον εὐχάρποις ἣ πούλυπον ἀμφὶ χράδησι 
πλεγνύμενον γλυχερόν τὲ φυτῶν ἀπὸ χαρπὸν ἔδοντα. 
Τοῖς δὲ μεθ’ ἑρπυστῆρσιν ἴσον λάχεν οἶμα δολόφρων 
σηπίη" ἄλλα δὲ φῦλα μετ᾽ οἴδμασιν ὀστραχόρινα, 
πολλὰ μὲν ἐν πέτρησι, τὰ δ᾽ ἐν ψαμάθοισι νέμονται, 

315 γηρῖται στρόμόων τε γένος καὶ πορφύραι αὐταὶ, 
χήρυχές τε μύες τε χαὶ ἀτρεχὲς οὔνομα σωλὴν, 
ὄστρεά θ᾽ ἑρσήεντα xol ὀχριόεντες ἐχῖνοι" 
τοὺς εἴ τις χαὶ τυτθὰ διατμήξας ἐνὶ πόντῳ 
δίψη, συμφυέες τε παλίνζωοί τε πέλονται. [φυχεν 

330 Καρχινάσιν δ᾽ αὐταῖς μὲν ἐπ᾽ ὄστραχον οὔτι πέ- 
ἐχ γενετῆς, γυμναὶ δὲ χαὶ ἀσχεπέες χαὶ ἀφαυραὶ 
τίχτονται, χτητοὺς δὲ δόμους ἐπιμηχανόωνται, 
ἀδληχροῖς μελέεσσι νόθον σχέπας ἀμφιδαλοῦσαι" 
εὖτε γὰρ ἀθρήσωσι λελειμμένον ὀρφανὸν αὕτως 

3135 ὄστραχον, οἰκητῆρος ἀνέστιον οἰχομένοιο, 
at δ᾽ εἴσω χαταδῦσαι ὅπ᾽ ἀλλοτρίοισιν ἐλύτροις 
ἑζόμεναι ναίουσι, καὶ ὃ χτήσαντο μέλαθρον, 
τῷ δὲ συνερπύζουσι xal ἔνδοθεν ἔρχος ἄγουσιν, 
εἴτε τι νηρίτης ἔλιπε σχέπας, εἴτε τι κῆρυξ 

380 ἢ στρόμδος" στρόμδων δὲ ϑύσεις φιλέουσι μάλιστα, 

. οὕνεχεν εὐρεῖαί τε μένειν χοῦφαί τε φέρεσθαι. 
Ἀλλ’ ὅτ᾽ ἀεξομένη πλήση μυχὸν ἔνδον ἐοῦσα 
χαρχινὰς, οὐχέτι χεῖνον ἔχει δόμον, ἀλλὰ λιποῦσα 
δίζεται εὐρύτερον χόχλου χύτος ἀμφιδαλέσθαι. 

410 Πολλάχι δὲ γλαφυρῆς κύμόης πέρι χαρχινάδεσσιν 
ἀλχὴ xoi μέγα νεῖχος ἐγείρεται, ἐχ δ᾽ ἔλάσασα 
χρείττων χειροτέρην δόμον ἄρμενον ἀμφέθετ᾽ αὐτή. 

"Ecc δέ τις γλαφυρῷ κεχαλυμμένος ὀστράχῳ ἴ- 
μορφὴν πουλυπόδεσσιν ἀλίγχιος, ὃν χαλέουσι [χθὺς, 

310 ναυτίλον, οἰχείησιν ἐπιχλέα ναυτιλίησι" 
ναίει μὲν ψαμάθοις, ἀνὰ δ᾽ ἔρχεται ἄχρον ἐς ὕδωρ 
πρηνὴς, ὄφρα χε μή μιν ἐνιπλήσειε θάλασσα" 
ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀναπλώσυ, ῥοθίων ὕπερ ἀμφιτρίτης, 
a^yz μεταστρεφθεὶς ναυτίλλεται, ὥστ᾽ ἀχάτοιο 

315 ἴδρις ἀνήρ" δοιοὺς μὲν ἄνω πόδας ὥστε χάλωας 
ἀντανύει, μέσσος δὲ διαῤῥέει ἠύτε λαῖφος 
λεπτὸς ὑμὴν, ἀνέμῳ δὲ τιταίνεται" αὐτὰρ ἔνερθε 
δοιοὶ ἁλὸς ψαύοντες, ἐοιχότες οἰήχεσσι, 
πόωπιμον ἰθύνουσι δόμον, καὶ νῆα xal ἰχθύν. 

310 Ἀλλ᾽ ὅτε ταρδήσῃ σχεδόθεν καχὸν, οὐχέτ᾽ ἀήταις 
φεύγει ἐπιτρέψας, σὺν δ᾽ ἔσπασε πάντα χαλινὰ, 
ἱστία τ᾽ οἴγχάς τε, τὸ δ᾽ ἀθρόον ἕνδον ἔδεχτο 


noxte obtundens rapidum robur, verum postea 

exigua cibl prebet frustula, donec universam 

noxam membraque-devorantes dolores cruciatusque expur- 
get ;] ita illi recentibus Insiliunt crostis 

** &* *R y*hu 4 kk 4 a4 nos 

metuentes , morbi mala fata effugere. 

Alii vero reptatores maris habitant recessus, 
polypi obliqui et cordylus et piscatoribus 
invisa scolopendra et osmylus, qui et Ipsi 
amphibii sunt; et forte aliquis conspexit agrestis 
ruricola , maritimis plantationibus occupatus, 
osmylum fructiferos aut polypum circa ramos 
implicitum dulcemque de plantis fructum comedentem. 
Hos inter reptatores parem sortita-est impetum dolosa 
sepia; alia vero genera in undis testacea, 
multa quidem in scopulis, alia autem in arenis pascuntur, 
neritte stromborumque genus et purpurd ipse, 
cerycesque muresque et vero nomine solen, 
ostreaque roscida et asperi echini ; 
quos si quis etiam minutim dissectos in ponto 
abjiciat , concretique et iternm-vivi fiunt. 

Carcinadibus autem ipsis quidem testa nulla innala-cst 
ab ortu primo, sed nude et non-tectze et inibelles 
procreantur, acquisitas autem domos sibi-comparant, 
imbecillihus membris nothum tegmen circumdantes ; 
cum enim viderint desertam ef vacuam forte 
testam , incola foris defuncto, 
tunc ipsi intro subeuntes sub alienis crustis 
sedentes habitant, et quam acquisiverunt domum, 
cum ea reptant et, intus dum sunt, septum portant, 
sive aliquod nerites deseruit tegmen, seu ceryx , 
aut strombus ; stromborum vero tegumenta amant maxime, 
propterea-quod et lata sint ad-incolendum et levia ad-por- 
tandum.] At ubi auctus impleverit cavitatem intus dejens 
carcinas , non-amplius illam habet domum, , sed relícta ea 
quizerit latiorem cochlez cavitatem , quam-sibi-circeumdet. 
Sepe vero de cava testa carcinadibus 
pugna et magna contentio oritur expellensque 
melior deteriorem, domum convenientem sibi-circumdat 
ipsa.] Est autem quidam concava contectus testa piscis 
forma polypis similis, quem vocant 
nautilum , propriis cognominem navigationibus ; 
habitat quidem in arenis, prodit vero summam in aquam 
pronus, ne ipsum impleat mare; 
at quando natat supra fluenta Amphitrites , 
statim conversus navigat , tanquam navigii 
gnarus vir; geminos quidem sursum pedes velut funes 
extendit, media autem diffluit tanquam velum 


tenuis membrana , ventoque expanditur, sed inferne 
bini pedes mare attingentes , similes gubernaculis , 


"mobilem dirigunt domum, et navem et piscem. 


Verum ubi metuit ex-propinquo malum , non-amplius ventis 
fugit se-committens, sed contrahit omnes frenos , 
velaque gubernaculaque , coplosum vero intus recipit 


48 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ AAIETIYKON A. 


χῦμα, βαρυνόμενος δὲ χαθέλχεται ὕδατος δρμῇ. 

Ὦ πόποι, ὃς πρώτιστος ὄχους ἁλὸς εὕρατο νῆας, 

8365 εἴτ᾽ οὖν ἀθανάτων τις ἐπεφράσατ᾽, εἴτε τις ἀνὴρ 
τολμήεις πρώτιστος ἐπεύξατο χῦμα περῆσαι, 
3j που χεῖνον ἰδὼν πλόον ἰχθύος, εἴκελον ἔργον 
δουροπαγὲς τόρνωσε, τὰ μὲν πνοιΐῆσι πετάσσας 
ἐκ προτόνων, τὰ δ᾽ ὄπισθε χαλινωτήρια νηῶν. 

80 Κήτεα δ᾽ ὀδριμόγυια, πελώρια, θαύματα πόντου, 
ἀλχῇ ἀμαιμαχέτῳ βεδριθότα, δεῖμα μὲν ὄσσοις 
εἰσιδέειν, αἰεὶ δ᾽ ὀλοῦ χεχορυθμένα λύσσῃ, 
πολλὰ μὲν εὐρυπόροισιν ἐνιστρέφεται πελάγεσσιν, 
ἔνθα Ποσειδάωνος ἀτέχμαρτοι πέριωπαί" 

305 παῦρα δὲ δηγμίνων σχεδὸν ἔρχεται, ὅσσα φέρουσιν 
ἠϊόνες βαρύθοντα,, καὶ οὐχ ἀπολείπεται ἄλμης" 
τῶν ἥτοι χρυερός τε λέων βλοσυρή τε ζύγαινα, 
πορδάλιές τ᾽ ὀλοαὶ xal φύσαλοι αἰθυχτῆρες᾽ 
ἐν δὲ μέλαν θύννων ζαμενὲς γένος, ἐν δὲ δαφοινὴ 

370 πρῆστις, ἀταρτηρῆς τε δυζςαντέα χάσματα λάμνης, 
μάλθη θ᾽ ἡ μαλαχῇσιν ἐπώνυμος ἀδρανίησι, 
χριοί τ᾽ ἀργαλέοι καὶ ἀπαίσιον ἄχθος δαίνης 
xal χύνες ἁρπαχτῆρες ἀναιδέες" ἐν δὲ χύνεσσι 
τριχθαδίη γενεή᾽ τὸ μὲν ἄγριον ἐν πελάγεσσι 

375 χήτεσι λευγαλέοις ἐναρίθμιον - ἄλλα δὲ φῦλα 
διπλόα χαρτίστοισι μετ᾽ ἰχθύσι δινεύονται 
πηλοῖς ἐν βαθέεσσι" τὸ μὲν κέντροισι χελαινοῖς 
χεντρίναι αὐδώωνται ἐπώνυμοι" ἄλλο δ᾽ ὁμαρτῇ 
χλείονται γαλεοί" γαλεῶν δ᾽ ἑτερότροπα φῦλα 

260. σχύμνοι xal λεῖοι καὶ ἀκανθίαι" ἐν δ᾽ ἄρα τοῖσι 
δῖναι, ἀλωπεχίαι, καὶ ποικίλοι" εἴχελα δ᾽ ἔργα 
πᾶσιν δμοῦ φορθή τε, σὺν ἀλλήλοις τε νέμονται. 

Δελφῖνες δ᾽ ἀχταῖς τε πολυῤῥαθάγοισι γάνυνται, 
καὶ πελάγη ναίουσι, xal οὕποθι νόσφι θάλασσα 

886 δελφίνων * πέρι γάρ σφε Ποσειδάων ἀγαπάζει" 
οὔνεχά οἱ χούρην χυανώπιδα Νηρηΐνην 
μαιομένῳ φεύγουσαν ἐὸν λέχος ᾿Ἀμφιτρίτην 
φρασσάμενοι δελφῖνες ἐν Ὦχεανοῖο δόμοισι 
χευθομένην ἤγγειλαν" ὃ δ᾽ αὐτίκα χυανοχαίτης 

390 παρθένον ἐξήρπαξεν ἀναινομένην τε δάμασσε. 

Καὶ τὴν μὲν παράχοιτιν, ἁλὸς βασίλειαν, ἔθηχε, 

ἀγγελίης δ᾽ ἤνησεν ἐνηέας οὖς θεράποντας, 

χλήρῳ δ᾽ ἐν σφετέρῳ περιώσιον ὦπασε τιμήν. 
Ἔστι δ᾽ ἀμειλίχτοις ἐνὶ κήτεσιν, ἅσσα xal ἅλμης 

395 ἐχτὸς ἐπὶ τραφερῆς φυσίζοον ἔρχεται οὖδας" 
δηρὸν δ᾽ ἠϊόνεσσι καὶ ἀγχιάλοισιν ἀρούραις 
μίσγοντ᾽ ἐγχέλυές τε xai ἀσπιδόεσσα χελώνη, 
καστορίδες τ᾽ ὀλοαὶ δυσπενθέες, atv! ἀλεγεινὴν 
ὄσσαν ἐπὶ χροχάλησιν ἀπαίσιον ὠρύονται 

«400 ἀνδράσιν ὃς δέ χε γῆρυν ἐν οὔασιν ἀλγινόεσσαν 
δέξηται, στυγερῆῇς τ᾽ ἐνοπῆς χωχυτὸν ἀχούση, ᾿ 
οὐ τηλοῦ θανάτοιο τάχ᾽ ἔσσεται, ἀλλά οἱ ἄτην 
χαὶ μόρον αἰνοτάτη χείνη μαντεύεται αὐδή. 

Ναὶ μὴν καὶ φάλαιναν ἀναιδέα φασὶ θαλάσσης 

wu5 ἐχβαΐνειν χέρδονδε καὶ ἠελίοιο θέρεσθαι. 

«νῶχαι δ' ἐννύχιαι μὲν ἀεὶ λείπουσι θάλασσαν, 


fluctum, gravatusque deorsum-trahitur aque impetu. 

O amici, qui primus vehicula maris invenit naves, 

sive quis deorum immortalium excogitavit, seu quis homo 
audax primus optavit undam trajicere, 

sine dubio illa conspecta navigalione piscis , simile opus 
ex-ligno-coagmentatum sculpsit, alia quidem ventis expan- 
dens] ex rudentibus, alia vero a-tergo frena navium. 

Cete vero grandibus-membris , immania , miracula maris 
robore indefesso pollentia, terror quidem oculis 
ad-intuendum , semper autem perniciosa armata rabie, 
multa quidem lato versantur-in pelago, 
ubi Neptuni obscuri sunt prospectus ; 
pauca vero prope littora accedunt, quae fuerunt 
acte ponderosa, et non deserunt mare; — 
ex-his enim sunt horridusque leo torvaque zygzena, 
pardalidesque perniciose et physali impetuosi ; 
in his etiam esf nigrum thunnorum e/ validum genus, itcm. 
que cruenta] pistrix , crudelisque infausti rictus lamnz, 
malthaque molli cognominis infirmitati, 
arietesque difficiles et infestum pondus hyeenze 
et canes , raptores impudentes; in canibus vero 
triplex esf genus : aliud quidem ferum in pelago 
cetis mortiferis annumeratur, alia vero genera 
duplicia robustissimos inter pisces versantur 
in luto profundo, alterum quidem aculeis nigris 
centrinze appellatur deducto-nomine, alterum vero coniun- 
ctim] vocatur galei , galeorum autem diversze sunt species 
scymni et lei et acanthize , interque hos 
squatinz, vulpes, et varii , similia vero opera 
omnibus simul escaque , conjunctimque inter-se pascuntur. 

Delphini porro littoribus sonoris gaudent, 
et pelage habitant , e£ nuifquam esí mare absque 
delphinis ; eximie namque eos Neptunus diligit , 
propterea-quod ipsi puellam nigris-oculis Nerei-iliam 
quizerenti fugientem suum lectum Amphitriten 
deprehensam delphini in Oceani domibus 
latitantem nunciarunt ; et statim nigricomus 
virginem eripuit recusantemque domuit. 

Et hanc quidem conjugem , maris reginam , constituit , 
nunciique-gratia laudavit fideles suos ministros, 
suaque in sorte excellentem eis tribuit honorem. 

Sunt autem immania inter cele, qu: etiam mare 
extra in terrcze animalium-nutricem veniunt solum , 
diuque littoribus et mari-vicinis agris 
miscentur anguillzeque et scutata testudo, 
fibrique perniciosi , luctuosi , qui tristem 
vocem in glareosis-littoribus infaustam emittunt 
bominibus; qui vero sonum auribus mestum 
perceperit , execrandeeque vocis ululatum audierit , 
is non procul a-morte mox erit, sed ipsi noxam 


| et fatum horrenda illa portendit vox. 


Cseterum etiam baleenam immanem ajunt c-mar: 
prodire in-terram et in-sole apricari. 
Phocz autem noctu quidem semper deserunt in:.re, 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. I. 


πολλάχι δ᾽ ἠμάτιχι πέτραις ἑνὶ xol ψαμάθοισιν 
εὔχηλοι μίμνουσι καὶ ἔξαλον ὕπνον ἔχουσι. [ται" 
Ζεῦ πάτερ, ἐς δὲ σὲ πάντα xal ix σέθεν ἐῤῥίζων- 

«10 εἶτ᾽ οὖν αἰθέρος οἶκον ὑπέρτατον, εἴτ᾽ ἄρα πάντη 

ναιετάεις" θνητῷ γὰρ ἀμήχανον ἐξονομῆναι. 

Qs σὺν φιλότητι διαχρίνας ἐχέδασσας 

αἰθέρα τ᾽ αἰγλήεντα καὶ ἠέρα xat χυτὸν ὕδωρ 

xal χθόνα παμμήτειραν, ἀπ᾽ ἀλλήλων δέ τ᾽ ἔνασσχς" 

416 πάντα δ᾽ ἐν ἀλλήλοισιν ὁμοφροσύνης ὑπὸ δεσμῷ 
ἀῤῥήκτῳ συνέδησας, ἀναγχαίῃ δ᾽ ἐπέρεισας 
ἀστεμφῇ πάγχοινον ὑπὸ ζυγόν" οὔτε γὰρ αἰθὴρ 
ἠέρος, οὔτ᾽ ἀὴρ ἄτερ ὕδατος, οὐδὲ μὲν ὕδωρ 
ταίης νόσφι τέτυχται, ἐν ἀλλήλοις δὲ φύονται" 

«20 πάντα δ᾽ ὁδὸν μίαν εἶσι, μίαν δ᾽ ἀνελίσσετ᾽ ἀμοιδήν" 
τοὔνεχα καὶ ξυνῇσιν δμηρεύουσι γενέθλαις 
ἐμφιδίων xal τοὶ μὲν ἀναστείχουσ᾽ ἐπὶ γαῖαν 
ποντόθεν, ἄλλοι δ᾽ αὖτε κατ᾽ ἠέρος ἀμφιτρίτη 
μίσγονται, χοῦφοί τε λάροι στονόεντά τε φῦλα 

425 ἀλχυόνων χρατεροί θ᾽ ἁλιαίετοι ἁρπαχτῇρες, 
ἄλλα θ᾽ δο᾽ ἰχθυάα διερῆς τ᾽ ἐπιδάλλεται ἄγρης. 
"Hépa δ᾽ αὖ τέμνουσι xai εἰνάλιοί περ ἐόντες 
τευθίδες ἱρήχων τε γένος βυθίη τε χελιδών" 
ot δ᾽ ὅτε ταρδήσωσιν ὅπέρτερον ἐγγύθεν ἰχθὺν, 

«x ἐξ ἁλὸς ἀνθρώσχουσι καὶ ἠέριοι ποτέονται" 
ἀλλ᾽ αἱ μὲν xal τῆλε καὶ ὑψόθι ταρσὸν ἱεῖσι 
τευθίδες" ἦ τέ xev ὄρνιν iaceat, οὐδὲ μὲν ἰχθὺν 
εἰσοράαν, ἀγεληδὸν ὅθ᾽ ὁρμήσωσι πέτεσθαι. 

Αἱ δ᾽ ἄρα τῶν ὑπένερθε χελιδόνες οἶμον ἔχουσι" 

«5 ἴρηχες δ᾽ αὐτῆς ἅλμης σχεδὸν ἠερέθονται, 
ἄχρον ἐπιψαύοντες ἁλὸς πόρον, ὅσσον ἰδέσθαι 
ἄμφω νηχομένοισι xat ἱπταμένοισιν διμοῖοι, 

Αἴδε μὲν ὥςτε πόληες ἐν ἰχθύσιν, οἵδε θ᾽ ὅμιλοι 
χεχρίμενοι γεγάασιν ἁλιπλάγχτοιο γενέθλης. 

μο Τῶν δ᾽ o μὲν πλάζονται ἀολλέες, αἰόλα φῦλα, 
πώεσιν ἢ στρατιῆσιν ἐοιχότες, olv" ἀγελαῖοι 
χέχληνται τοὶ δ᾽ αὖτε κατὰ στίχας" οἱ δὲ λόχοισιν 
εἴκελοι ἢ δεχάδεσσιν" ὁ δ᾽ ἔρχεται οἷος ἀπ᾽ ἄλλων 
μουναδὸν ὁρμηθείς" περόωσι δὲ δίζυγες ἄλλοι" 

«45 οἱ δ᾽ αὐτοῦ θαλάμησιν ἐν οἰχείησι μένουσι. 

Χείματι μὲν δὴ πάντες ἀελλάων στροφάλιγγας 
σμερδαλέας αὐτοῦ τε δυσηχέος οἴδιιατα πόντου 
ἔξοχα δειμαίνουσιν' ἐπεὶ περιώσιον ἄλλων 
ἰχθυόεντα γένεθλα φίλην πέφριχε θάλασσαν 

4530 μαινομένην' τότε δ᾽ οἱ μὲν ἀμησάμενοι πτερύγεσσι 
ψάμμον ὁποπτήσσουσιν ἀνάλχιδες" οἱ δ᾽ ὑπὸ πέτραις 
εἱλόμενοι δύνουσιν ἀολλέες“ οἱ δὲ βάθιστα 
ἐς πελάγη φεύγουσι χάτω μυγάτην ὑπὸ βύσσαν' 
χεϊναγὰροῦτε λέην προχυλίνδεται, οὔθ᾽ ὑπ᾽ ἀήταις 

455 πρυμνόθεν εἱλεῖται, διὰ δ᾽ ἔσσυται οὔτις ἄελλα 
ῥίζαν ἁλὸς νεάτην᾽ μέγα δέ σφισι βένθος ἐρύχει 
διγεδανὰς ὀδύνας καὶ ἀπηνέα χείματος ὁρμήν. 
Ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀνθεμόεσσαι ἐπὶ χθονὸς εἴαρος ὦραι 
πορφύρεον γελάσωσιν, ἀναπνεύτη 6 θάλασσα 

489 χείματος εὐδιόωσα, γαληναίη τε γένηται 


49 


sspe vero diurng in scopulis et arenis 
quietz» morantur et extra-mare somnum capiunt. 

Juppiter pater; in te omnia et ex te radices-agunt : 
sive igitur setheris domicilium supremum, sive etiam ubique 
habites; homini namque impossibile est effatu. 
Quali cum amore secreta divisisti 
ietheremque fulgidum et aerem et liquidam aquam 
et terram omnium-parentem, a«e-autem invicem sedes de- 
disti : ] omnia vero inter-se-mutuo concordiz vinculo 
irrupto colligasti , necessitate autem defixisti 
immota commune sub jugum ; neque enim eether 
sine aere, neque aer sine aqua , neque etiam aqua 
absque terra est, sed sibi-invicem inhzrent; 
omnia vero viam unam eunt, easdemque volvunt vices ; 
quocirca etiam communibus obsides-dant generibus 
amphibiorum , et alii quidem prodeunt in terram 
ex-mari , alii contra per aerem Amphitritze 
miscentur, levesque lari gemebundaque genera 
balcyonum valideeque aquilce-maringe rapaces 
aliaque quz piscantur humidamque irrumpunt in-preedam. 
Aerem rursus secant, quamvis marini sint , 
lolligines accipitrumque genus aquatilisque hirundo; 
bi vero cum pertimescunt validiorem prope piscem, 
ex mari subsiliunt et aerii volitant ; 
at quidem et procul et alte alas mittunt 
lolligines , ac sane avem putares, non piscem 
te-intueri , gregatim quando surgunt ad-volandum. 
At infra has hirundines viam tenent ; 
accipitres vero ipsum prope mare volant-in-aere , 
supremum attingentes maris fluxum, quantum videre-licet 
simul natantibus et volantibus similes. 

Hx» quidem quasi civitates inter pisces , et hi ceetus 
diversi sunt marivazi generis. 
Horum autem alii quidem errant conferti , varia genera , 
gregibus aut exercitibus similes, qui gregales 
vocantur ; alil rursus secundum ordines, alii vero manipuli« 
similes aut decuriis , alius vero incedit solus ab aliis 
solitarie vagans , meant autem bini alii , 
alii vero eodem-loco cubilibus in propriis manent. 

Hieme quidem sane omnes procellarum turhines 
szevos ipsiusque sonori undas maris 
admodum metuunt , quoniam pre aliis 
piscaria genera carum pertimescunt mare, 
quando-furit ; tunc autem alii quidem metentes pinnis 
arenam , horrent imbelles , alii vero sub scopulis 
voluti subeunt conferti , alii denique profundissima 
in maria fugiunt deorsum imum ad fundum; 
illa namque nec valde agitantur, nec a ventis 
funditus volvuntur ; penetrat autem nulla procella 
ad-radicem maris ultimam ; magna autem ipsis profundil '- 
arcet] horridos cruciatus et inclementem hiemis impetum. 
At ubi florida: super terram veris horae 
purpureum rident , respiratque mare 
ab-hieme tranquillum , serenitasque fit 


δ0 


ἥπια χυμαίνουσα, τότ᾽ ἰχθύες ἄλλοθεν ἄλλοι 
κανσυδίῃ φοιτῶσι γεγηθότες ἐγγύθι γαίης. 

Ὥς δὲ πολυῤῥαίσταο νέφος πολέμοϊο φυγοῦσα 
ὀλδίη ἀθανάτοισι φίλη πόλις, fjv ῥά τε δηρὸν 

465 δυσμενέων πάγχαλχος ἐπεπλήμμυρε θύελλα, 
ὀψὲ δ᾽ ἀπολλήξασα καὶ ἀμπνεύσασα μόθοιο 
ἀσπασίως γάνυταί τε χαὶ εἰρήνης χαμάτοισι 
τέρπεται ἁρπαλέοισι καὶ εὔδιος εἰλαπινάζει, 
ἀνδρῶν τε πλήθουσα χοροιτυπίης τε γυναιχῶν' 

470 ὡς οἷ λευγαλέους τε πόνους καὶ φρῖχα θαλάσσης 
ἀσπασίως προφυγόντες, ὑπεὶρ ἅλα χαγχαλόωντες, 
θρώσχοντες θύνουσι χοροιτυπέουσιν ὅμοῖοι. 

Εἴαρι δὲ γλυχὺς οἴστρος ἀναγκαίης ἀφροδίτης 
χαὶ γάμοι ἡδώωσι καὶ ἀλλήλων φιλότητες 

475 πᾶσιν, ὅσοι γαῖάν τε φερέσόιον, οἵ τ᾿ ἀνὰ χόλπους 
ἡέρος, οἵ τ᾽ ἀνὰ πόντον ἐριδρύχην δονέονται. 
Εἴαρι δὲ πλεῖστον νεπόδων γένος εἰλείθυιαι 

ὠοφόρων παύουσι βαρυνομένων ὠδίνων. 
Οἱ μὲν γὰρ γενεῆς χεχρημένοι ἠδὲ τόχοιο 

480 θήλεες ἐν ψαμάθοισιν ἀποθλίδουσιν ἀραιὰς 
γαστέρας: οὗ γὰρ ῥεῖα διίσταται, ἀλλ᾽ ἐνέχονται 
ὠὰ μετ᾽ ἀλλήλοισιν ἀρηρότα νηδύος εἴσω, 
φύρδην συμπεφυῶτα᾽ τὰ δ᾽ ἀθρόα πῶς χε τέχοιεν ; 
στεινόμεναι δ᾽ ὀδύνησι μόγις χρίνουσι γενέθλην. 

«85 Ὡς οὐ ῥηϊδίην γενεὴν οὐδ᾽ ἰχθύσι Μοῖραι 
ὦπασαν, οὐδ᾽ ἄρα μοῦνον ἐπιχθονίησι γυναιξὶν 
ἄλγεα, πάντη δ᾽ εἰσὶν ἐπαχθέες εἰλείθυιαι. 
Ἄρσενες αὖτ᾽ ἄλλοι μὲν ἐπ᾽ ἰχθύσι χῆρας ἄγοντες 
δαιτυμόνες δηγμῖσιν ἐπειγόμενοι πελάουσιν" 

«90 ἄλλοι δ᾽ αὖ μετόπισθε διωχόμενοι προθέουσι 
θηλυτέραις ἀγέλησιν, ἐπεὶ φιλότητος ἔρωτι 
ἑλχόμεναι σπεύδουσι μετ᾽ ἄρσενας ἀσχέτῳ δρμῇ. 
"Ev6' of μὲν σφετέρας ἐπὶ γαστέρας ἀλλήλοισι 
τριδόμενοι θορὸν δγρὸν ἀποῤῥαίνουσιν ὄπισθεν, 

«o5 at δ᾽ οἴστρῳ μεμαυῖαι ἐπαΐγδην στομάτεσσι 
χάπτουσι" τοίῳ δὲ γάμῳ πλήθουσι γόνοιο. 
Πλεῖστος μὲν νόμος οὗτος ἐν ἰχθύσιν’ οἱ δὲ καὶ εὐνὰς 
xal θαλάμους ἀλόχους τε διαχριδὸν ἀμφὶς ἔχουσι 
ζευξάμενοι" πολλὴ γὰρ ἐν ἰχθύσιν ἔστ᾽ ἀφροδίτη, 

800 οἷστρός τε ζῆλός τε, βαρὺς θεὸς, ὅσσα τε τίχτει 
θερμὸς "Ἔρως, ὅτε λάδρον ἐνὶ φρεσὶ χῶμον ὀρίνει. 

“Πολλοὶ δ᾽ ἀλλήλοισι διασταδὸν εἵνεχεν εὐνῆς 
μάρνανται. μνηστῆρσιν ἐοιχότες, ot περὶ νύμφην 
πολλοὶ ἀγειρόμενοι καὶ ὁμοίϊοι ἀντιφέρονται 

605 ὅλδῳ τ᾽ ἀγλαΐη τε" τὰ δ᾽ ἰχθύσιν οὐ παρέασιν, 
ἀλλ᾽ ἀλχὴ γένυές τε xol ἔνδοθι χάρχαρον Éoxoc, 
τοῖσιν ἀεθλεύουσι χαὶ ἐς γάμον ὁπλίζονται" 
τοῖσι δ᾽ xev προδάληται,͵ ὁμοῦ γάμον εὕρατο νίχη. 
Καὶ τοὶ μὲν πλεόνεσσιν δμευναίαις ἀλόχοισι 

&16 τέρπονται, σάργων τε γένος xal χόσσυφος αἴθων" 
τοὶ δὲ μίαν στέργουσι καὶ ἀμφιέπουσιν ἄχοιτιν, 
χάνθαροι αἰτναῖοί τε, καὶ οὐ πλεόνεσσι γάνυνται. 

Ἀλλ᾽ οὖχ ἐγχελύεσσιν δμοίϊον οὔτε χελώναις 
οὔτ᾽ οὖν πουλυπόδεσσι γάμου τέλος, οὔτε κελαινῇ 

616 μυραίνῃ, λεχέων δὲ παράτροπον αἶσαν ἔχουσιν" 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥ̓ΤΙΚΩΝ A. 


blande fluctuans, tunc pisces aliunde alii 
conjunctim vadunt gaudentes prope terram. 
Ut autem populabundi nubem belli qua-effugit 
felix, diis-immortalibus cara civitas, quam quidem diu 
hostium tota-tenea obruerat procella , 
tandem vero quieta et respirans a-certamine 
lubens gaudetque et pacis operibus 
delectatur attractoriis et serena epulatur, 
virorum que plena tripudiis et feminarum : 
sic illi fünestosque labores et horrorem maris 
lubenter effugientes , supra mare leti 
salientes ruunt, tripudiantibus similes. 
Vere autem dulcis stimulus necessari» veneris 
el nuptiae pubescunt et mutaui amores 
omnibus , qui per terram almam, quique per sinus 
aeris, quique per mare sonorum feruntur. 
Vere autem plurimum piscium genus partiones 
ab-oviparis liberant gravantibus doloribus. 
Namque procreatione indigentes ac partu 
feminz in arenis atterunt molles 
ventres; non enim facile discedunt , sed cohibeutur 
ova inter sese apta intra alvum, 
acervatim coherentia; ea vero conferta quomodo pariat? 
Arctatze vero cruciatibus segre edunt partum. 
Sic non facilem partum nequidem piscibus fata 
concesserunt, neque solum terrestribus mulieribus 
dolores , sed ubique sunt molesti partiones. 
Mares contra, alii quidem piscibus perniciem afferentes 
epulones ad-littora festinantes accedunt , 
alii vero retro dum-fugantur procurrunt 
cum-femineis gregibus, quoniam concubitus amore 
tract:e festinant ad mares indomito impetu. 
Ibi hi quidem suos ventres inter-se-mutuo 
atterentes semen humidum destillant a-tergo, 
ille vero (femina) cstro furentes cum-impetu ore 
deglutiunt ; tali vero conjugio implentur fetu. 
Frequentissima quidem hzec lex es£ inter pisces ; alii vero 
etiam cubilia] et thalamos conjugesque separatim habenl, 
quas-sibi-junxerunt; copiosa enim inter pisces est venus 
stimulusque et Zelus, gravis deus, et quz-alia parit 
calidus Amor, quando vehementem in animis lasciviam exci- 
tat.] Multi vero inter-se adversis-frontibus propter concu- 
bitum] pugnant, procis similes, qui circa sponsam 
frequentes congregati et c&equales concurrunt 
divitiisque formaque; haec autem piscibus non adsunt , 
verum robur maxillaque et intus acutum septum dentium, 
quibus decertant et ad conjugium armantur ; 
lis quisquis superior-fuerit, una conjugium accipit cum-vi- 
ctoria.] Et alii quidem pluribus concubinis uxoribus 
delectantur , sargorumque genus et cossyphus fulvus ; 
alii vero unam amant et sectantur uxorem, 
canthari δοίη 6, nec pluribus gaudent. 

At non anguillis similis est neque testudinibus, 
neque etiam polypis nuptiarum exitus, neque nigr«e 
murana, sed a-lectis alienam sortem habent ; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. I. | 51 


ei μὲν γὰρ σπειρηδὸν ἐν ἀλλήλησι χυθεῖσαι 
ἐγχέλνες δέμας ὑγρὸν ἀναστρωφῶσι θαμειαὶ 
πλεγνύμεναι, τάων δὲ κατείδεται εἴχελος ἀφρῷ — 
ἰχὼρ, ἐν ψαμάθοις τε καλύπτεται' Í δέ μιν ἰλὺς 

[50 δεξαμένη χυέει τε xal ἐγχελύων céxsv δλχούς. 
Τοίη χαὶ γόγγροισιν ὀλισθηροῖσι γενέθλη. 

Αἴ δὲ μέγα τρομέουσι xol ἐχθαίρουσι χελῶναι 
ὃν γάμον" οὗ γὰρ τῇσιν ἐφίμερος da καὶ ἄλλοις 
τερπωλὴ λεχέων, πολὺ δὲ πλέον ἄλγος ἔχουσι: 

625 σχληρὸν γὰρ μάλα χέντρον ἐν ἄρσεσιν εἰς ἀφροδίτην, 
ὀστέον οὐχ ἐπιειχτὸν, ἀτερπέϊ θήγεται εὐνῇ. 
Τοὔνεχα μάρνανταί τε παλιγνάμπτοισί τ᾽ ὀδοῦσιν 
ἀλλήλους δάπτουσιν, ὅτε σχεδὸν ἀντιάσωσιν, 
at μὲν ἀλευόμεναι τρηχὺν γάμον, ot δ᾽ ἀεχουσῶὺν 

$30 εὐνῆς ἱμείροντες ἑχούσιοι εἰσόχεν ἀλχῇ 
νικήσας ζεύξη μιν ἀναγχαίῃ φιλότητι, 
ἠύτε ληϊδίην, πολέμου γέρας. Εἴχελα δ᾽ εὐνῆς 
ἔργα χυσὶ χθονίοισι καὶ εἰναλίῃσι γελώναις" 
εἴχελα xal φώχησιν' ἐπεὶ μάλα δηρὸν ἕχαστοι 

525 ἐξόπιθεν συνέχονται ἀρηρότες dioe δεσμῷ. 

Πουλύποδος δ᾽ ὁλοοί τε γάμοι καὶ πικρὸς ὄλεθρος 
συμφέρεται, ξυνὸν δὲ τέλος θανάτοιο χαὶ εὐνῆς" 
οὗ γὰρ πρὶν φιλότητας ἀπίσχεται, οὐδ᾽ ἀπολήγει, 
πρίν μιν ἀπὸ μελέων προλίπῃ σθένος ἀδρανέοντα, 

s49 αὐτὸς δ᾽ ἐν ψαμάθοισι πεσὼν ἀμενηνὸς ὄληται 
πάντες γάρ μιν ἔδουσιν, ὅσοι σχεδὸν ἀντιάσωσι, 
χαρχινάδες δειλαὶ xal χαρχίνοι ἠδὲ xal ἄλλοι 
ἰχθύες, obe πάρος αὐτὸς ἐδαίνυτο ῥεῖα μεθέρπων' 
τοῖς ὕπο xal Quoc περ ἐὼν ἔτι χείμενος αὕτως, 

646 οὐδὲν ἀμυνόμενος δαιτρεύεται, ὄφρα θάνησι. 
Tol δυστερπεῖ φιλοτησίῳ ὄλλυτ᾽ ὀλέθρῳ — ' 
Ὥς δ᾽ αὕτως καὶ θῆλυς ὑπ᾽ ὠδίνων μογέουσα 
ὄλλυται" οὐ γὰρ τῇσιν ἀποχριδὸν οἷα καὶ ἄλλοις 
ὠὰ διαθρώσχουσιν, ἀρηρότα δ᾽ ἀλλήλοισι 

560 βοτρυδὸν στεινοῖο μόγις διανίσσεται αὐλοῦ. 
Τοὔνεχα καὶ λυχάθαντος ὑπέρτερον οὔποτε μέτρον 
πουλύποδες ζώουσιν, ἀποφθινύθουσι γὰρ αἰεὶ 
αἰνοτάτοισι γάμοισι χαὶ αἰνοτάτοισι τόχοισιν.͵ 

Ἀμφὶ δὲ μυραίνης φάτις ἔρχεται οὐχ ἀΐδηλος, 

δδὅ ὥς μιν ὄφις γαμέει τε, xal ἐξ ἁλὸς ἔρχεται αὐτὴ 
πρόφρων, ἱμείρουσα παρ᾽ ἱμείροντα γάμοιο. 
Ἤτοι ὃ μὲν φλογέη τεθοωμένος ἔνδοθι λύσση 
μαίνεται εἷς φιλότητα,, καὶ ἐγγύθι σύρεται ἀχτῇς 
πιχρὸς ἔχις" τάχα δὲ γλαφυρὴν ἐσχέψατο πέτρην, 

860 τῇ δ᾽ ἔνι λοίγιον ἰὸν ἀπήμεσε, πάντα δ᾽ ὀδόντων 
ἔπτυσε πευχεδανὸν ζαμενῇ χόλον, ὅπλον ὀλέθρου, 
ὄφρα γάμῳ πρηΐς τε καὶ εὔδιος ἀντιάσειε. 

Στὰς δ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ ῥηγμῖνος ἑὸν νόμον ἐῤῥοίζησε 
χιχλήσχων φιλότητα᾽ θοῶς δ᾽ ἐσάχουσε χελαινὴ 

565 ἰὑγὴν μύραινα xal ἔσσυτο θᾶσσον ὀϊστοῦ. 

Ἡ μὲν ἄρ᾽ ix πόντοιο τιταίνεται, αὐτὰρ ὃ πόντου 
ἐχ γαίης πολιοῖσιν ἐπεμδαίνει δοθίοισιν" 
ἄμφω δ᾽ ἀλλήλοισιν δαιλῆσαι μεμαῶτε 


συμπεσέτην᾽ ἔχιος δὲ χάρη xavéóexzo χανοῦσα 


namque flexuose inter se-Invicem fuss 
anguillee corpus humidum versant frequentes 
implicite, ab-his vero destillat similis spumze 
sanies , inque arenis obruíitur, eamque limus 
acceptam fecundatque et anguillarum parit tractus, 
Talís etiam congris lubricis procreatio 65. 

At vehementer horrent et oderunt testudines 
suum coitum ; non enim his expetenda es; , uti etiam aliis 
delectatio cubilium , sed multo plures dolores sustinent : 
durus enim admodum stimulus in maribus in Venerem, 
os non cedens , injucundo acuitur coitu. 
Quocirca pugnantque , flexuosisque dentibus 
sese-mutuo mordent , quando prope sibi occurrunt , 
alterze quidem declinantes asperas nuptias, altere vero nolen- 
tium] concubitum appetentes volüntarii, donec robore 
victam subjuget ipsam coacto concubitu , 
quasi captivam, belli premium. Similia vero concubitus 
opera sunt canibus terrestribus et marinis testudinibus, 
similia quoque phocis, quoniam valde diu singuli 
8-tergo cohzerent , apti tanquam vinculo. 

Polypi autem perniciosseque nuptiee et amarus interitus 
coincidit , communis vero exitus mortis e£ coitus ; 
non enim prius a-concubitu desistit , neque cessat, 
quam ipsum membrorum destituant vires imbecillem , 
ipseque in arenis lapsus viribus-exhaustis pereat ; 
omnes enim ipsum comedunt, quicunque prope accesse- 
rint ,] carcinades timidi et cancrí atque etiam alii 
pisces, quos antea ipse devorabat facile serpendo-assequens ; 
a quibus, etiamnum vivus lícet, jacens temere, 
nihil se-defendens arroditur, donec moriatur. 
Tali injucundo amatorio perit exitio. 
Similiter etiam femina a doloribus laborans 
perimitur ; non enim his separatim , quo modo etiam aliis 
ova prosiliunt, sed cohrzerentia sibi-mutuo 
uvai-in-modum per-angustum segre permeant canalem. 
Quapropter etiam anno ulteriorem nunquam mensuram 
polypi vivunt, pereunt enim semper 
difficillimis nuptiis et difficillimis partionibus. 

De murena vero fama fertur non obscura, 
quod cum-ea serpens copuletur, et ex mari prodeat ipsa 
prompta, appetens prope cupientem concubitus. 
Sane ipse quidem flammea exasperatus intus rabie 
furit in amorem , et prope littus advolvitur 
acerbus serpens; mox autem cavum speculatur saxum, 
in quo exitiale virus evomit, omnemque e-dentibus 
expuit acerbam , vehementem bilem, telum interitus , 
dum conjugio mansuetus et serenus occurrit. 
Stans autem ad littus, suum modum perstrepit 
vocans concubitum ; statim autem inaudit nigra 
vocem murspa et ruit ocyus telo. 
Illa quidem ex mari prosilit, at ipse maris 
ex lerra canas supergreditur undas; 
ambo autem inter-se congredi cupientes 
concurrunt ; serpentis autem caput recipit hians 


52 OIIHIANOY AAIEYTIKQN A. 


570 νύμφη quatóoca* γάμῳ δ᾽ ἐπιγηθήσαντες, 
ἢ μὲν ἁλὸς πάλιν εἶσι μετ᾽ ἤθεα, τὸν δ᾽ ἐπὶ χέρσον 
δλχὸς ἄγει, xpuepüv δὲ πάλιν μεταχεύεται ἰὸν 
λάπτων, ὃν πάρος ἧχε χαὶ ἐξήφυσσεν ὀδόντων. 
ἯΙν δ᾽ ἄρα μή τι χίχη κεῖνον χόλον, ὅνπερ δδίτης, 
675 ἀτρεχέως ἐσιδών μιν, ἀπέχλυσεν ὕδατι λάόρῳ, 
αὐτὰρ δγ᾽ ἀσχαλόων ῥίπτει δέμας, εἰσόχε μοῖραν 
λευγαλέοιο λάβησιν ἀνωΐστου θανάτοιο, 
αἰδόμενος, ὅτ᾽ ἄναλκις ὅπλων γένεθ᾽, οἷς ἐπεποίθει 
ἔμμεν᾽ ὄφις, πέτρη δὲ συνώλεσε xal δέμας Qo. 
ὅ80 Δελφῖνες δ᾽ ἄνδρεσσιν ὁμῶς γάμον ἐντύνονται, 
μήδεά τ᾽ ἀνδρομέοισι πανείκελα χαρτύνονται" 
οὐδ᾽ αἰεὶ προφανὴς πόρος ἄρσενος. ἀλλά οἱ εἴσω 
χέχρυπται, λεχέων δὲ χατὰ χρέος ἕλκεται ἔξω. 
Τοῖαι μὲν φιλότητες ἐν ἰχθύσιν ἠδὲ χαὶ εὐναί. 
686 Ἄλλος δ᾽ ἀλλοίῃ λεχέων ἱμείρεται ὥρη; 
xal γενεὴν προφέρει" τοῖς μὲν θέρος, οἷσι δὲ χεῖμα, 
τοῖς δ᾽ ἔαρ ἢ φθινύθουσα τόκον προὔφηνεν ὀπώρη᾽ 
xai τοὶ μὲν λυχάθαντι μίαν μογέουσι γενέθλην 
οἱ πλεῖστοι, λάδραξ δὲ δὶς ἄχθεται εἰλειθυίαις" 
690 τρίγλαι δὲ τριγόνοισιν ἐπώνυμοί εἶσι γονῇσι". 
σχορπίος αὖ τετόρεσσι φέρει βέλος ὠδίνεσσι" 
πέντε δὲ χυπρίνοισι γοναὶ μούνοισιν ἔασιν" 
οἴου δ᾽ οὔποτε φασὶ γένος φράσσασθαι ὀνίσχου, 
ἀλλ᾽ ἔτι τοῦτ᾽ ἀΐδηλον ἐν ἀνθρώποισι τέτυχται. 
tx ἘΕὖτ᾽ ἂν δ᾽ εἰαρινοῖο περιπλήθωσι γόνοιο 
ἰχθύες ὠοτόχοι, τοὶ μὲν χατὰ χῶρον ἕχαστοι 
εὔχηλοι μίμνουσιν ἐνὶ σφετέροισι δόμοισι" 
πολλοὶ δ᾽ ἀγρόμενοι ξυνὴν ὁδὸν ὁρμώωνται 
Εὔξεινον μετὰ πόντον, ἵν᾽ αὐτόθι τέχνα τέχωνται. 
e00 Κεῖνος γὰρ πάσης γλυχερώτερος ἀμφιτρίτης 
κόλπος, ἀπειρεσίοισι xal εὐύδροις ποταμοῖσιν 
ἀρδόμενος" μαλαχαὶ δὲ πολυψάμαθοί τ᾽ ἐπιωγαί: 
ἐν δέ οἱ εὐφυέες τε νομαὶ xal ἀχύμονες ἀχταὶ, 
πέτραι τε γλαφυραὶ xal χηραμοὶ ἴλυόεντες, 
805 ἄχραι τε σχιεραὶ xal δσ᾽ ἰχθύσι φίλτατ᾽ ἔασιν 
ἐν δέ ol οὔτε τι χῆτος ἀνάρσιον, οὔτε τι πῆμα 
ἐντρέφεται νεπόδεσσιν ὀλέθριον, οὐδὲ μὲν ὅσσοι 
δυσμενέες γεγάασιν ἐπ᾽ ἰχθύσι βαιοτέροισιν 
δλχοὶ πουλυπόδων, οὐδ᾽ ἀσταχοὶ, οὐδὲ πάγουροι- 
eto παῦροι μὲν δελφῖνες, ἀκιδνότεροι δὲ xoi αὐτοὶ 
χητείης γενεῆς xai ἀχήδεες ἐννεμέθονται. 
Τοὔνεχεν ἰχθύσι xeivo πέλει χεχαρισμένον ὕδωρ 
ἐχπάγλως, καὶ πολλὸν ἐπισπεύδουσι νέεσθαι. 
Στέλλονται δ᾽ ἅμα πάντες δμιλαδὸν, ἄλλοθεν ἄλλος 
615 εἷς ἕν ἀγειρόμενοι, μία δέ σφισι πᾶσι χέλευθος 
πομπή τε ῥιπή τε καὶ αὖ παλινόστιμος δρμή. 
Θρηΐχιον δ᾽ ἀνύουσι βοὸς πόρον αἰολόφυλοι 
ἐσμοὶ, Βεδρυχίην τε παρὲξ ἅλα χαὶ στόμα πόντου 
στεινὸν, ἀμειδόμενοι δολιχὸν δρόμον ἀμφιτρίτης. 
650 Ὥς δ᾽ ὅτ᾽ ἀπ᾽ Αἰθιόπων τε xal Αἰγύπτοιο ῥοάων 
* ὑψιπετὴς γεράνων χορὸς ἔρχεται ἠεροφώνων, 
Ἄτλαντος νιφόεντα πάγον xal χεῖμα φυγοῦσαι, 


ΠΠυγμαίων τ᾽ ὀλιγοδρανέων ἀμενηνὰ γένεθλα- 


sponsa spirans; nuptiis autem gavisi, 

illa quidem maris iterum tendit ad consuetudinem , hunc au- 

tem ad terram] tractus fert, horridum autem resorbet virus, 

deglutiens , quod prius ejecerat et exspuerat dentibus. 

Si vero non deprehendat illam bilem, quam viator, 

certo intuitus eam , abluit aqua rapida, 

tum ipse indignabundus jactat corpus , donec fatum 

funeste accipiat e£ improvisse mortis , 

pudore-suffusus , quod imparatus armis sit, quibus confide- 

bat]se-esse serpentem, ad-saxum autem una-perdit et corpus 

cum veneno.] Delphiní autem viris similiter concubitum 

instituunt,] pudendaque humanis persimilia corroborant ; 

neque semper conspicuus meatus masculi, sed ipsi intus 

occultatur, concubitus vero per necessitatem extrahitur foras, 
Tales quidem amores inter pisces atque concubitus. 

Alius vero alio coitum appetit tempore , 

et generationem profert ; aliis quidem sestas , aliis hiems, 

aliis autem ver aut praeceps partum producit autumnus, 

et alii quidem anno unam pariunt sobolem , 

iique plurimi , lucius autem bis gravatur partu, 

triglee autem ternis cognomines sunt generationibus, 

scorpius porro quaternis susünet telum partus-doloribus, 

quinque vero cyprinis generationes solis sunt ; 

solius autem nunquam ajunt procretionem se-deprehendisse 

aselli,] sed etiamnum illa obscura inter homines est. 
Quando autem verno pleni-sunt fetu 

pisces ovipari, alii quidem , in sua regione quisque, 

quieti manent in suis domiciliis , 

multi vero congregati commune iter suscipiunt 

Euxinum ad pontum ut ibi fetus procreent. 

Ille enim quovis dulcior est mari 

sinus , infinitis et aquosissimis fluminibus 

rigatus; molles item atque arenosi portus; 

inque ipso bonaque pascua et sine-fluctibus actze, 

saxaque cava et spelunce limosz, 

promontoriaque umbrosa et quaecunque piscibus grafissima 

sunt ;] inque illo nec ullum cetos infestum, nec ulla noxa 

nutritur piscibus perniciosa, neque quidem , qui 

inimici sunt piscibus minoribus, 

tracts polyporum , neque astaci , neque paguri; 

pauci quidem delphini , imbecilliores autem et ipsi 

cetario genere et innocui in-eo-degunt. 

Quocirca piscibus grata est ea aqua 

vehementer, et admodum festinant , ut-eo-abeant. 

Proficiscuntur autem simul omnes gregatim , aliunde alii 

in unum collecti, una vero est ipsis omnibus via 

pompaque cursusque et rursum redux impetus. 

Thracium vero transmittunt bosphorum variorum-generum 

agmina, Bebrycium extra mare et ostium ponti 

angustum , permeantes longum spatium maris. 

Ut autem cum ab JEthiopibusque et /Egypti fluentis 

alte-volans gruum coetus proficiscitur in-aere-clangentium, 

Atlantis nivosum jugum et hiemem fugientes, 

Pygmaorumque imbellium infirma genera; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. I. 53 


|. πῇσι δ᾽ do ἱπταμένησι χατὰ στίχας εὐρέες ἐσμοὶ 

eus ἠέρα τε σχιάουσι xal ἄλλυτον ὄγμον ἔχουσιν" 
ὡς τότε μυριόφυλοι ἁλὸς τέμνουσι φάλαγγες 
εὔξεινον μέγα κῦμα’ περιπλήθει δὲ θάλασσα 
πυχνὸν ὑποφρίσσουσα λατυσσομένη πτερύγεσσιν, 
εἰσόχ᾽ ἐπειγόμενοι δολιχὸν στόλον ἀμπαύσωσι 

630 xal τόχον. Ἀλλ᾽ ὅτε μέτρα παραστείχησιν ὀπώρης» 
νόστου μιμνήσχονται, ἐπεὶ χρυερώτερον ἄλλων 
χεῖμα χατασπέρχει χείνην ἅλα δινήεσσαν᾽ 
οὗ γὰρ τηλεθαθὴς, δέα δὲ στυφελίζετ᾽ ἀήταις, 
οἵ μιν ἐπιῤῥήσσουσιν ὑπερφίαλοί τ᾽ ὁλοοί τε. 

615 Τοὔνεχ᾽ ἀλυσχάζοντες ᾿Αμαζονίης ἀπὸ λίμνης 
αὖτις ὁμοῦ τεκέεσσιν ὑποτροπάδην φορέονται, 
χίδνανται δ᾽ ἀνὰ πόντον, ὅπη θρέψονται ἕκαστοι. 

Ἀλλ᾽ ὅσα μὲν μαλάχεια φατίζεται, οἷσί τ᾽ ἀναί- 
ἐστὶ φυὴ μελέων καὶ ἀνόστεος, ὅσσα τε φῦλα [μων 

et0 3) λεπίσι πυχινῇσι χαλύπτεται, ἢ φολίδεσσι 
φραχτὰ, τὰ δ᾽ ὠοφόροισιν ὁμῶς ὠδῖσι μέλονται. 
"Ex δὲ χυνὸς Ad6poto xai αἰετοῦ, ὅσσα τε φῦλα 
χλήζονται σελάχεια, καὶ ἰχθυνάμων "βασιλήων 
δελφίνων, φώχης τε βοώπιδος αὐτίκα παῖδες 

e45 ἐχ γενετῆς ἀνέχουσιν ἐοικότες οἷσι τοκεῦσιν. 

OO" ἤτοι πάντες μὲν, ὅσοι ναίουσι θάλασσαν 
ζωοτόχοι, φιλέουσι xal ἀμφιέπουσι γενέθλην, 
δελφίνων δ᾽ οὔπω τι θεώτερον ἄλλο τέτυχται. 

Ὥς ἐτεὸν χαὶ φῶτες ἔσαν πάρος ἠδὲ πόληας 

650 ναῖον ὁμοῦ μερόπεσσι, Διωνύσοιο δὲ βουλῇ 
πόντον ὁπημείψαντο xal ἰχθύας ἀμφεθάλοντο 
γυίοις" ἀλλ᾽ ἄρα θυμὸς ἐναίσιμος εἰσέτι φωτῶν 
δύεται ἀνδρομέην ἡμὲν φρόνιν ἠδὲ xal ἔργα. 
Εὖτε γὰρ ὠδίνων δίδυμον γένος ἐς φάος ἔλθη, 

€55 αὐτίχ᾽ ὁμοῦ τ᾽ ἐγένοντο, περὶ σφετέρην τε τεκοῦσαν 
γηχόμενοι σχαίρουσι xal ἐνδύνουσιν ὀδόντων 
εἴσω xal μητρῷον ὁπὸ στόμα δηθύνουσιν" 

ἡ δὲ φιλοφροσύνῃσιν ἀνίσχεται, ἀμφί τε παισὶ 
στρωφᾶται γανόωσα χαὶ ἔξοχα χαγχαλόωσα. 

eon Μαζὸν δ᾽ ἀμφοτέροισι παρίσχεται, οἷον ἑχάστῳ, 
θήσασθαι γάλα λαρόν" ἐπεί ῥά οἱ ὥπασε δαίμων 
xal γάλα xal μαζῶν ἰχέλην φύσιν οἷα γυναιχῶν. 
Τόφρα μὲν οὖν τοίησι τιθηνείησι μέμηλεν’ 
ἀλλ᾽ ὅτε χουρίζωσιν ἑὸν σθένος, αὐτίχα τοῖσι 

665 μήτηρ ἡγήτειρα χατέρχεται εἰς ὁδὸν ἄγρης 
ἱεμένοις, θήρην τε διδάσχεται ἰχθυόεσσαν" 
οὐδὲ πάρος τεχέων ἑχὰς ἴσταται, οὐδ᾽ ἀπολείπει, 
πρίν γ᾽ ὅταν ἡδήσωσι τελεςφόρα γυῖα xal ἀλκὴν, 
ἀλλ᾽ αἰεὶ ῥυτῆρες ἐπίσχοποι ἐγγὺς ἕπονται. 

€20 Οἷον δὴ τότε θαῦμα μετὰ φρεσὶ θηήσαιο, 
τερπωλήν τ᾽ ἐρόεσσαν, ὅτε πλώων ἐσίδηαι 
αὕρη ἐν εὐχραεῖ δεδοχημένος ἠὲ γαλήνη 
δελφίνων ἀγέλας εὐειδέας, ἵμερον ἅλμης’ 
οἵ μὲν γὰρ προπάροιθεν ἀολλέες ἠύτε χοῦροι 

€75 ἠΐθεοι στείχουσι, νέον γένος, ὥστε χοροῖο 
κύχλον ἀμειδόμενοι πολυειδέα ποιχιλοδίνην" 
τοὶ δ᾽ ὄπιθεν μεγάλοι τε xal ἔξοχοι, οὐδ᾽ ἀπάτερθεν 


his autem volantibus per seriem longa agmina 
aeremque inumbrant et insolubilem ordinem servant : 
ita tum infinitorum-generum maris secant pbalanges 
Euxinum magnum fluctum ; plenum-est autem mare 
dense horrescens , pulsatum pinnis, 
donec festinantes longum iter perfecerint 
et partum. At ubi mensurc advenerunt autumni, 
reditas meminerunt, quoniam rigidior aliis 
tempestas turhat illud mare vorticosum; 
non enim valde profundum est, sed facile concutitur ven- 
tis,] qui illud verberant temerarii et perniciosi. 
Quapropter recedentes Amazonio a stagno 
rursum cum sobole recessim feruntur, 
dispergunturque per mare eo-ubi nutriuntur singuli. 

Sed quacunque quidem mollia vocantur, et quibus exan- 
guis] est natura membrorum et exos , quaeque genera 
aut squamis densis operluntur, aut testis 
munita sunt, ea oviparis simul nixibus dant-operam. 
Ex cane autem voraci et aquila, οἱ quaecunque genera 
vocantur cartilaginea, et piscibus-imperantibus regibus 
delphinis phocaque bovinis-oculis statim fetus 
ab ortu existunt similes suis parentibus. 

Illi sane omnes, quicunque habitant mare 
vivipari, amant ac tuentur sobolem, 
delphinis autem nunquam quicquam divinius aliud est. 
Ut revera etiam homines fuerunt olim atque urbes 
incoluerunt simul cum-hominibus , Bacchi autem consilio 
mare commautarunt cum terra et pisces induerunt 
membris ; sed sane animus moderatus adhuc virorum 
servat hominum et prudentiam et opera. 
Ubi enim.ex partus-doloribus gemella proles in luce venit, 
statim una commorantur, circaque suam genitricem 
natantes salíunt et subeunt dentes 
intra et-materno sub ore morantur; 
illa vero cum-benevolentia recipit eos, circaque liberos 
versatur gaudens et eximie exultans. 
Mammamque ambobus preebet , utram utrique, 
ut-sugant lac dulce, quoniam ipsi tribuit deus 
et lac etuberum similem naturam, qualia sun? mulierum. 
Tam-diu igitur tali educationi studet ; 
verum ubi juvenantur suo robore, statim eis 
mater ductrix antecedit ad viam prede 
festinantibus , capturamque eos docet piscariam, 
nec prius a-natis abeistit , neque eos relinquit, 
quam pubescant adultis membris et viribus, 
sed semper servatrices ef inspectrices prope sequuntur. 
Quale tunc miraculum animo contempleris , 
delectationemque amabilem , ubi navigans intuitus-fueris 
in aura temperata observans aut tranquillitate 
delphinorum greges formosos , desiderium maris; 
nam alii quidem ante frequentes tamquam pueri 
adolescentes incedunt , novella soboles , velut chori 
circulum obeuntes multiformem, varios-giros-agitanlem; 
alii vero a-tergo magni atque eximii, neque seorsum 


54 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ A. 


ἔρχονται τεκέων, φρουρὸς στρατὸς, ὥσθ᾽ ἁπαλοῖσι | incedunt a-liberis, excubitor exercifus, ut teneros. 


φερδομένοις ἕσπονται dv εἴαρι ποιμένες ἀμινοῖς. 

eso Ὥς δ᾽ ὅτε μουσοπόλων ἔργων ἄπο παῖδες ἴωσιν 
ἀθρόοι, ot δ᾽ ἄρ᾽ ὄπισθεν ἐπίσχοποι ἐγγὺς ἕπονται, 
αἰδοῦς τε πραπίδων τε νόου τ᾽ ἐπιτιμητῆρες 
πρεσθύτεροι" γῆρας γὰρ ἐναίσιμον ἄνδρα τίθησιν" 
ὃς ἄρα καὶ δελφῖνες ἑοῖς παίδεσσι τοχῇες 

885 ἕσπονται, μή τί σφιν ἀνάρσιον ἀντιδολήσῃ. 

Ναὶ μὴν xol qox» χομέει γένος οὔτι χέρειον’ 
xal γὰρ τῇ μαζοί τε καὶ ἐν μαζοῖσι γάλαχτος 
εἰσὶ δοαί" τῇ δ᾽ οὔτι μετ᾽ οἴδμασιν, ἀλλ’ ἐπὶ χέρσου 
λύετ᾽ ἀνερχομένη γαστρὸς μόγος, ὥριος cle: 

600 μίμνει δ᾽ ἥματα πάντα δυώδεχα σὺν τεχέεσσιν 
αὐτοῦ ἐνὶ τραφερῆ" τρισχαιδεχάτη δὲ σὺν ἠοῖ 
σχύμνους ἀγχὰς ἔχουσα νεαλδέας εἷς ἅλα δύνει, 
παισὶν ἀγαλλομένη, πάτρην ἅτε σημαίνουσα. 

Ὥς δὲ γυνὴ ξείνης γαίης ἔπι παῖδα τεχοῦσα 

696 ἀσπασίως πάτρην τε xal ὃν δόμον εἰσαφιχάνει, 
παῖδα δ᾽ ἐν ἀγχοίνῃσι πανηματίη φορέουσα, 
δώματα δειχνυμένη, μητρὸς νομὸν, ἀμφαγαπάζει, 
τερπωλὴν ἀχόρεστον᾽ ὃ δ᾽ οὐ φρονέων περ ἕκαστα 
παπταίνει, μέγαρόν τε xal ἤθεα πάντα τοχήων’ 

700 ὡς ἄρα χαὶ χείνη σφέτερον γένος εἰναλίη θὴρ 
ἐς πόντον προφέρει, xal δείκνυται ἔργα θαλάσσης. 
Δαίμονες, oóx ἄρα μοῦνον ἐν ἀνδράσι τέχνα πέλον- 
φίλτατα xal φάεος γλυχερώτερα xal βιότοιο, [ται 
ἀλλὰ xol οἰωνοῖσιν ἀμειλίχτοισί τε θηρσὶν 

205 ἰχθύσι τ᾽ ὠμηστῇσιν ἀμήχανος, αὐτοδίδαχτος 
ἐντρέφεται τεχέων δριμὺς πόθος" ἀμφὶ δὲ παισὶ 
καὶ θανέειν xai πᾶσαν ὀϊζυρὴν χαχότητα 
πρόφρονες οὖχ ἀέχοντες ἀναπλῇσαι μεμάασιν. 
Ἤδη τις κατ᾽ ἤρεσφιν ἐριδρύχην ἐνόησε 

710 θηρητὴρ τεχέεσσιν ὁπερδεθαῶτα λέοντα, 
μαρνάμενον σφετέρης γενεῆς ὕπερ᾽ οὐδ᾽ ὅγε πυχνῆς 
χερμάδος ἱπταμένης οὐδ᾽ αἰγανέης ἀλεγίζει, 
ἀλλ᾽ αὕτως ἄτρεστον ἔχει θάρσος τε μένος τε, 
βαλλόμενος xol ἐρειχόμενος πάσῃσι βολῇσιν" 

715 οὐδ᾽ ὅγε πρὶν θανέειν ἀναδύεται, ἀλλ᾽ ἐπὶ παισὶν 
ἡμιθανὴς προδέδηχε, μέλει δέ ol οὔτι μόροιο 
τόσσον, ὅσον μὴ παῖδας ὅπ᾽ ἀγρευτῆρσιν ἰδέσθαι 
ἑρχθέντας θήρειον ὑπ᾽ αὐτοχμῆτα χαλιήν. 

Ἤδη δ᾽ ἀρτιτόχοιο χυνὸς σχυλαχοτρόφῳ εὐνῇ 
720 ποιμὴν ἐγχρίμψας, εἰ καὶ πάρος ἦεν ἑταῖρος, 
ἄσσατο, ταρθήσας μητρὸς χόλον ὑλαχόεντα, 
Av ὁπὲρ vexétov προφυλάσσεται, οὐδέ τιν᾽ αἰδῶ 
᾿ γιγνώσχει, πᾶσιν δὲ πέλει χρυόεσσα πελάσσαι. 
Οἷον δ’ ἑλχομένας περὶ πόρτιας ἀσχαλόωσαι 

725 μητέρες οὖχ ἀπάτερθε γυναιχείων στενάχουσι 
χωχυτῶν, αὐτοὺς δὲ συναλγύνουσι νομῆας! 

Καὶ μέν τις φήνης ἀδινὸν γόον ἔκλυεν ἀνὴρ 
ὄρθριον ἀμφὶ τέκεσσ᾽, ἣ ἀηδόνος αἰολοφώνου, 
ἠὲ xal εἰαρινῇσι χελιδόσιν ἐγγὺς ἔχυρσε 

730 μυρομέναις ἑὰ τέχνα, τάτε σφίσι ληΐσσαντο 
ἐξ εὐνῆς ἢ φῶτες ἀπηνέες ἠὲ δράχοντες. 


pascentes sectantur (in) vere opiliones agnos. 
Ut autem quando scholasticis ab operibus pueri redeuut 
frequentes , eosque a-tergo inspectores prope sequuntur, 
pudorisque ingenijque mentisque moderatores 
senes ; senectus enim justum virum reddit : 
ita sane etiam delphini suos liberos parentes 
comitantur, ne quid ipsis inimicum occurrat. 

Cseterum etiam phooa curat sobolem nihilo secius; 
nam et huic uberaque et in uberibus lactis 
sunt fluenta; huic autem non in aquis, sed in terram 
progresse solvitur ventris labor, tempestivus partus ; 
manet autem dies totos duodecim cum natis 
ibidem in ferra, tertia-decima vero cum aurora 
catulos in-amplexibus tenens recens-natos in mare subit, 
liberis exultans, patriam quasi demonstrans. 
Ut autem mulier peregrina in terra puero parto 
lubens inque patriam et suam domum pervenit, 
puerum vero in ulnis totum-diem gestans, 
domos commonstrans , matris domicilium , diligit 
voluptate inexplebili; ipse vero licet non intelligens singula 
contemplatur, domumque et consuetudines omnes paren. 
tum :] ifa sane etiam illa suam prolem marina bellua 
in mare gestat, et monstrat opera maris. 
O-dii! Non igitur solum inter homines liberi sunt 
carissimi et lumine dulciores ac vita, 
verum etiam avibus smvisque feris 
piscibusque crudivoris invictus et nativus 
insidet liberorum acer amor; pro liberis autem 
et mori et quantamlibet miserabilem s&erumnam 
prompti, minime inviti, perficere cupiunt. 
Jam aliquis in montibus valde-rugientem deprehendit 
venator catulos protegentem leonem, 
pugnantem pro sua prole; neque ille solidum 
lapidem volantem neque jaculum curat, 
sed vel-sic intrepidam servat audaciam et vim, 
ictus et laniatus omnibus jactibus , 
nec ille, priusquam moriatur, recedit , sed super liberis 
semimortuus procumbit; curse autem-est ipsi non mors 
tanlee , quante illud , ne oatulos a venatoribus videat 
inclusos in ferinam sponte factam caveam. 
Jam etiam recens-enixa canis catulorum-nutricium ad cn. 
bile] pastor accedens , quamquam antea erat familiaris 
recedit, pertímescens matris bilem latrahilem, 
quali i//a pro catulis excubat , neque ullam verecundiam 
novit, sed omnibus est horribilis accessu. 
Quomodo autem abetractas circa vitulas indignantes 
matres non secus ao mulieribus gemunt 
ejulatibus , ipsosque una-dolore-afficiunt pastores ! 
Et quidem aliquis ossifragee immodicum luctum audivit vir 
matutinum circa pullos, aut luscinite variam-vocem-haben- 
tis] aut etiam vernis hirundinibus prope occurrit 
lugentibus suos pullos, quos ipsis depraedati-suut 
ex nido aut homines immisericordes aut dracones. 


ΟΡΡΙΑΝῚ DE PISCATIONE LIB. I. 


Ἰχθύσι δ᾽ αὖ δελφὶς μὲν ἀριστεύει φιλότητι 
παίδων, ὡς δὲ καὶ ἄλλοι ἐὸν γένος ἀμφιέπουσι. 
Θυῦμα δ᾽ ἁλιπλάγχτοιο χυνὸς τόδε" τῇ γὰρ ἕπονται 
735 τέχνα νεοδλαστῇ, καί σφιν σάχος ἔπλετο μήτηρ" 
ἀλλ᾽ ὅτε ταρδήσωσι τά τ᾽ ἄσπετα δείματ᾽ ἔασιν 
ἐν πόντῳ, τότε παῖδας ἔσω λαγόνεσσιν ἔδεχτο 
αὐτὴν εἰσίθμην, αὐτὴν ὁδὸν, ἔνθεν ὄλισθον 
γεινόμενοι" τοῖον δὲ πόνον μογέουσά περ ἔμπης 
710 ἀσπασίως τέτληχε, πάλιν δ᾽ ὁπεχεύατο παῖδας 
σπλάγχνοις, ἂψ δ᾽ ἀνέηχεν, ὅτ᾽ ἀμπνεύσωσι φόθοιο" 
Τοίην καὶ δίνη τεχέων πορσύνεται ἀλχὴν, 
ἀλλ᾽ οὐχ εἷς νηδὺν χείνη δύσις, οἷα χύνεσσιν, 
ἀλλά οἵ ἐν πλευρῇσι διασφάγες ἀμφοτέρωθεν 
745 εἰσὶν ὁπὸ πτερύγων, οἵη γένυς ἰχθύσιν ἄλλοις, 
τῇσιν ἀτυζομένων τέκνων φόδον ἀμφιχκαλύπτει. 
Ἄλλοι δ᾽ αὖθ᾽ ἑὰ τέχνα διὰ στόμα ταρδήσαντα 
Ξεξάμενοι ῥύονται ἅτ᾽ ἐς δόμον ἠὲ χαλιήν’ 
οἷον δὴ x«l γλαῦχος, ὃς ἔξοχα τέκν᾽ ἀγαπάζει 
750 πάντων, ὅσσοι ἔασιν ἐν ἰχθύσιν ὠοτοχῇες" 
χεῖνος γὰρ μίμνει τε παρήμενος, ὄφρα γένωνται 
παῖδες ὁπωάδιοι, καί σφιν παρανήχεται αἰεί: 
τοὺς δ᾽ ὅτε κεν τρομέοντας ἴδῃ χρατερώτερον ἰχθὺν, 
ἀμφιχανὼν χατέδεχτο διὰ στόμα, μέσφα χε δεῖμα 
766 χάσσηται, τότε δ᾽ αὖτις ἀνέπτυσε λευχανίηθεν. 
Θύννης δ᾽ οὔτιν᾽ ἔγωγ᾽ ἀθεμίστερον ἔλπομαι ἰχθὺν 
οὐδὲ χαχοφροσύνη προδεδηχότα ναιέμεν ἅλμην" 
ὠὰ γὰρ εὖτε τέχῃσι, φύγη δ' ὠδῖνα βαρεῖαν, 
αὐτὴ γειναμένη καταδαίνυται ὅσσα χίχησι, 
760 νηλὴς, θ᾽ ἑὰ τέχνα φυγῆς ἔτι νηΐδ᾽ ἐόντα 
ἐσθίει, οὐδέ μιν οἶκτος ἐσέρχεται οἷο τόχοιο. 
Ἔστι δ᾽ δο᾽ οὔτε γάμοισι φυτεύεται οὔτε γονῇσι 
τίχτεται, αὐτοτέλεστα χαὶ αὐτόῤῥεκτα γένεθλα, 
ὄστρεα δὴ σύμπαντα, τάγ᾽ Di τίκτεται αὐτῇ" 
705 χείνων δ᾽ οὔτε τι θῆλυ πέλει γένος, οὔτ᾽ ἐπ᾽ ἀμοιδῆς 
ἄρσενες, ἀλλ᾽ ὁμόφυλα xal εἴχελα πάντα τέτυχται. 
Ὡς δὲ xal ἠπεδανῆς ἀφύης ὀλιγηπελὲς ἔθνος “ 
οὕτινος ἐχγεγάασιν ἀφ᾽ αἵματος οὐδὲ τοχήων' 
εὖτε γὰρ ἐχ νεφέων Ζηνὸς νόος ὄμόρον ἀφύξῃ 
719 λάθρον ὑπὲρ πόντοιο xal ἄσχετον, αὐτίχα πᾶσα 
μισγομένη δίνησι παλιμπνοίησι θάλασσα 
σίζει τ᾽ ἀφριάᾳ τε καὶ ἵσταται οἰδαίνουσα, 
αἱ δ᾽ ἐν ἀτεχμάρτοισι xal ἀσκέπτοισι γάμοισιν 
ἀθρόαι ἔχ τ᾽ ἐγένοντο xal ἔτραφον ἔχ τ᾽ ἐφάνησαν 
776 μυρίαι, ἀθληχραὶ, πολιὸν γένος" ἐκ δὲ γενέθλης 
οὕνομ’ ἐπιχλήδην ἀφρίτιδες αὐδώωνται. 
Ἄλλλαι δ᾽ ἱλυόεντος ὁπὲχ φλοίσδοιο φύονται" 
εὖτε γὰρ ἐν δίνησι παλιῤῥοίησι θαλάσσης 
βράσσηται πάμφυρτος ἀφυσγετὸς ἐξ ἀνέμοιο 
780 σπερχομένου, τότε πᾶσα συνίσταται εἷς ἕν ἰοῦσα 
Ὡὺς εὐρώεσσα,, γαληναίης δὲ ταθείσης 
ἐξαῦτις, ψάμαθός τε χαὶ ἄσπετα φύρματα πόντου 
πύθεται, ἐχ δὲ φύονται ἀθέσφατοι, εἴχελοι εὐλαῖς. 
Οὐ μέν πού τι τέτυχται ἀχιδνότερον γένος ἄλλο 
786 δειλκίης ἀφύης" νεπόδεσσι δὲ πᾶσιν ἔασι 


55 


Inter-pisces vero delphin quidem excellit amore 
liberorum, sic vero eliam alii suam sobolem tuentur. 
Miraculum autem marivagre canis esí istud : eam enim se- 
ctantur] catuli recens-nati, et ipsis scutum est mater; 

sed quando formidant quie maxima monstra sunt 

in mari , tunc liberos intra lumbos recipit 

per-eundem meatum, eandem viam, unde ceciderunt 
nascentes ; talem autem laborem , quamvis afllicta, tamen 
libenter sustinet, rursumque infundit liberos 

visceribus, statim autem remittit cum respirant a-timore. 

Talem etiam squatina liberorum prestat defensionem , 
at non in ventrem illi esí submersio, ut canibus, 
verum ipsi in lateribus cavitates utrinque 
sunt sub pinnis , qualis maxilla es/ piscibus aliis : 
quibus afflictorum liberorum metum protegit. 

Alii vero rursum suos liberos per os trepidantes 
receptos servant, tanquam in domum aut nidum; 
quomodo sane eliam glaucus, qui eximie liberos diligit 
ex-omnibus, quotquot sunt in piscibus ovipari; 
ille enim manetque assidens , donec nascantur 
liberi sub-ovis , et ipsis adnatat semper; 
hos autem , quando trementes videt validiorem piscem, 
rictu-amplexus recipit in o8, donec terror 
abscesserit , tunc vero rursus respuit eos ex-gula. 

Thunno autem nullum equidem injustiorem puto piscem, 
neque malevolentia superiorem habitare mare; 
ova enim postquam peperit fugitque dolorem gravem, 
ipsa quee-peperit , devorat, quotquot nacta-fuerit , 
immanis, quae suos fetus fugre adhuc ignaros 
comedit , neque illam miseratio subit proprii partus. 

Sunt autem , qua neque nuptiis procreantur nec e-semine 
nascuntur, sponte-producta et sponte-nata genera, 
ostrea videlicet omnia , 4066 limo procreantur ipso; 
horum autefn neque ullus femineus est sexus , neque contra 
mares , sed uniusmodi et similia omnia sunt. 

Sic vero etiam infirmae apuse impotens gens 
nullo prognatum-est ex sanguine neque a-parentibus ; 
cum enim ex nubibus Jovis mens imbrem profundit 
vehementem supra mare et indomitum, statim totum 
mixtum vorticibus reciprocis mare 
stridetque spumatque et stat tumidum, 
ille autem inconspicuis et obscuris nuptiis 
frequentes enascuntur et educantur et apparent 
infinite , imbecilles , canum genus; atque ab ortu 
appellatione cognomini aphritides vocantur. 

Aliee vero limosa ex alluvie uascuntur; 

cum enim in vorticibus reciprocis maris 

prosubigitur promiscuus limus ex vento 

rapido, tunc omnis consolidatur in unum coiens 

limus mucidus , tranquillitate autem constituta 

rursus , arenaque et infinitze sordes-miscellze maris 
putrefiunt, et inde euascuntur innumerabiles apuc , simt. 
les vermibus.] Non sane ullum est itbecillius genus aliud 
misera apua; piscibus autem omnibus sunt 


* 


56 OIHIIANOY AAIEYTIKON B. 


δαὶς ἀγαθή" χεῖναι δὲ δέμας περιλιχμάζουσιν 
ἀλλήλων" τόγε δέ σφι Bop? βίοτός τε τέτυχται᾽ 
χεῖναι δ᾽ εὖτε θάλασσαν ἀολλήδην ἐφέπωσιν, 
ἦέ νύ που πέτρην ἀμφίσχιον ἠὲ θαλάσσης 
700 διζόμεναι χευθμῶνας ὑποδρυχίην τ᾽ ἀλεωρὴν, 
πᾶσα τότε γλαυχὴ λευχαίνεται ἀμφιτφίτη. 
Ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ εὐρύπεδον σχιάση νιφάδεσσιν ἀλωὴν 
ἑσπερίου ζεφύροιο θοὸν μένος, οὐδέ τι γαίης 
χυανέης ἰδέειν ὑποφαίνεται. ἀλλ᾽ ἄρα πᾶσα 
795 ἀργεννὴ χιόνεσσιν ἐπασσυτέραις χεχάλυπται" 
* & τότ᾽ ἀπειρεσίησι περεπληθὴς ἀγέλῃσι 
φαίνεται ἀργινόεσσα Ποσειδάωνος ἀλωή. 


AAIEYTIKON 
BIBAION AEYTEPON. 


Ὧδε μὲν ἰχθύδοτοί τε νομαὶ, καὶ φῦλα θαλάσσης 
πλάζονται" τοιῷδε γάμῳ. τοιῆδε γενέθλῃ 
τέρπονται" τὰ δέ πού τις ἐπιχθονίοισιν ἅπαντα 
ἀθανάτων σήμηνε" τί γὰρ μερόπεσσιν ἀνυστὸν 

& νόσφι θεῶν ; οὐδ᾽ ὅσσον ὑπὲκ ποδὸς ἴχνος ἀεῖραι, 
οὐδ᾽ ὅσον ἀμπετάσαι βλεφάρων περιφαέα χύχλα᾽ 
ἀλλ᾽ αὐτοὶ χρατέουσι xal ἰθύνουσιν Éxacca , 
τηλόθεν ἐγγὺς ἐόντες. ἀναγκαίη δ᾽ ἀτίναχτος 
πείθεσθαι" τὴν δ᾽ οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλχὴ 

10 τρηχείαις γενύεσσιν δπερφιάλως ἐρύσαντα 
ἐχφυγέειν, ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν" 
ἀλλ᾽ αἰεὶ μάχαρες πανυπέρτατοι ἡνία πάντη 
χλίνουσ᾽, ἧ x' ἐθέλωσιν, ὃ δ᾽ ἕσπεται ὅςτε σαόφρων, 
πρὶν γαλεπῇ μάστιγι xol οὐχ ἐθέλων ἐλάηται. 

» Keivot καὶ τέχνας πολυχερδέας ἀνθρώποισιν 
δῶκαν ἔχειν, καὶ πᾶσαν ἐπιφροσύνην ἐνέηχαν. 
ἴλλλος δ᾽ ἀλλοίων ἐπιήρανος ἔπλετο δαίμων 
ἔργων οἷσιν ἕκαστος ἐπίσκοπον ἤρατο τιμήν. 

Δηὼ μὲν ζεύγλης τε βοῶν ἀρότοιό τε γαίης. 

20 πυρῶν τ᾽ εὐχάρποιο φέρει γέρας ἀμητοῖο. 

Δοῦρα δὲ τεχτήνασθαι ἀναστῆσαί τε μέλαθρα, 
φάρεά τ᾽ ἀσχῆσαι μήλων εὐανθέϊ χαρπῷ 
Παλλὰς ἐπιχθονίους ἐδιδάξατο" δῶρα δ᾽ Ἄρηος 
φάσγανα χάλχειοί τε περὶ μελέεσσι χιτῶνες, 

25 xal χόρυθες καὶ δοῦρα xai οἷς ἐπιτέρπετ᾽ ἐνυώ. 
Δῶρα δὲ Μουσάων τε xat ᾿Απόλλωνος ἀοιδαί. 
“Ἱξρμείης δ᾽ ἀγορήν τε καὶ ἀλκήεντας ἀέθλους 
ὥπασεν. Ἡφαίστῳ δὲ μέλει ῥαιστήριος ἱδρώς. 
Καὶ τάδε τις πόντοιο νοήματα xal τέλος ἄγρης, 

80 πληθὺν θ᾽ ὑγροπόρων θεὸς ὥπασε τεχμήρασθαι 
ἀνδράσιν, ὃς καὶ πρῶτα μεσοῤῥαγέας χενεῶνας 
γαίης ἀγρομένοισιν ἐνιπλήσας ποταμοῖσι 
πευχεδανὴν ἀνέχευε χαὶ ἐξέστεψε θάλασσαν, 
ὀφρύσι xal ῥηγμῖσι περίδρομον ἀμφιπεδήσας, 

86 εἴτε μιν εὐρυμέδοντα Ποσειδάωνα χαλέσσαι, 
εἴτ᾽ ἄρα xal Νηρῆα παλαίφατον, εἴτ᾽ ἄρα Φόρχυν 


cibus bonus; ipse vero corpus circuinlingunt 
sibi-invicem ; hoc autem eis pabulum victusque est ; 
ille autem ubi mare agminatim occupant, 

aut alicubi forte scopulum umbrosum aut maris 
quzrentes latibula humidumque perfugium , 

totum tunc ceruleum albescit mare. 

Ut autem quando spatiosum obtegit nivibus campum 
occidui Zephyri velox robur, neque aliquid terrae 
nigree conspectui apparet, verum tota 

candida nivibus densis cooperta-est ; 

ita tunc infinitis plenus gregibus 

apparet albicans Neptuni campus (mare). 


DE PISCATIONE 
LIBER SECUNDUS. 


Ita quidem piscarizeeque pabulationes, et genera maris 
vagantur ; tali conjugio , tali partu 
delectantur ; heec vero forte aliquis hominibus omnia 
immortalium ostendit. Quid enim hominibus perfici potest 
absque diis? Ne quidem pedis plantam tollere, 
ne quidem aperire palpebrarum circumspicientes circulos. 
Sed ipsi gubernant et dirigunt singula, 
procul, prope praesentes; necessitas vero est immota 
obtemperare iilis; hanc autem nullum est robur, neque 
ulla vis,) asperis maxillis superbe reluctantem 
effugere, velut pullum respuentem frenos ; 
sed semper dii omnium-supremi habenas ubique 
inflectunt , quoquo voluerint ; ille vero sequitur, quicunque 
sanus esf , ] priusquam aspero flagello etiam invitus compel- 
latur.] Illi etiara artes lucrosas hominibus 
dederunt habere, et omnem solertiam immiserunt. 
Alius vero aliis praepositus est daemon 
operibus , quibus quisque praesidem sortitus-est honorem. 
Ceres quidem jugique boum arationisque terre, 
triticique fertilis fert honorem messis. 
Ligna vero fabricari excitareque edificia , 
telasque elaborare ex ovium florido fructu 
Pallas homines docuit; munera vero Martis 
gladii sunt aenezque circa membra tunicae, 
et gale: et hastzie et quibus praterea gaudet Bellona. 
Dona vero Musarumque et Apollinis sunt carmina. 
Mercurius autem concionem et fortia certamina 
tribuit. Vulcano autem curc-est fabrilis sudor. 
Etiam hec quispiam maris inventa et finem capturee, 
turbamque in-humido-natantium deus indulsit observare 
hominibus , qui ctiam primo in-medio-disruptas cavitales 
terrze congregatis postquam-implevit fluminibus , 
amarum effudit atque coronavit mare 
superciliis et littoribus cinctum circumligans, 
sive eum late-regnantem Neptunum nominare , 
sive etiam Nereum vetustum, sive sane Pborcyn 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. II. δ᾽ 


βὥλτερον, εἴτε τιν᾽’ ἄλλον ἁλὸς θεὸν ἰθυντῆρα. 
Ἀλλ᾽ ol μὲν μάλα πάντες, ὅσοι τ᾽ Οὔλυμπον ἔχουσι, 
δαίμονες, οἵ τε θάλασσαν, ὅσοι τ᾽ ἐύδωρον ἄρουραν 

10. ἠέρα τ᾽ ἐνναίουσι, πανίλαον ἦτορ ἔχοιεν 
σοί τε, μάκαρ σχηπτοῦχε,) καὶ ἀγλαόπαιδι γενέθλη 
χαὶ λαοῖς σύμπασι καὶ ἡμετέρησιν ἀοιδαῖς. 

Ἰχθύσι δ᾽ οὔτε δίχη μεταρίθμιος οὔτε τις αἰδὼς, 
οὐ φιλότης πάντες γὰρ ἀνάρσιοι ἀλλήλοισι 

46 δυσμενέες πλώουσιν' ὃ δὲ χρατερώτερος αἰεὶ 
δαίνυτ᾽ ἀφαυροτέρους, ἄλλῳ δ᾽ ἐπινήχεται ἄλλος 
πότμον ἄγων, ἕτερος δ᾽ ἑτέρῳ πόρσυνεν ἐδωδήν. 
Οἱ μὲν γὰρ γενύεσσι καὶ ἠνορέη βιόωνται 
χειροτέρους᾽ τοῖς δ᾽ ἰὸν ἔχει στόμα" τοῖσι δ᾽ ἄχανθαι 

60 τύμμασι λευγαλέοισιν ἀμυνέμεναι πεφύασι, 
πικχραί τ᾽ ὀξεῖαί τε χόλου πυρόεντος ἀχωχαί. 
"Occot; δ᾽ οὔτε βίην θεὸς ὥπασεν, οὔτε τι κέντρον 
θήγεται ἐχ μελέων, τοῖς δ᾽ ἐχ φρενὸς ὅπλον ἔφυσε 
βουλὴν χερδαλέην, πολυμήχανον, οἶτε δόλοισι 

85 πολλάχι xal χρατερὸν xal δπέρτερον ὥλεσαν ἰχθύν. 

Οἷον xal νάρχη τερενόχροϊ φάρμαχον xc 
ἕσπεται αὐτοδίδαχτον ἐν olxelowt μέλεσσιν. 
Ἢ μὲν γὰρ μαλαχή τε δέμας καὶ πᾶσ᾽ ἀμενηνὴ, 
νωθής τε βραδυτῆτι βαρύνεται, οὐδέ χε φαίης 

60 νηχοιμένην 6odav* μάλα γὰρ δύσφραστα κέλευθα 
εἱλεῖται πολιοῖο δι᾽ ὕδατος ἑρπύζουσα " 
ἀλλά οἵ ἐν λαγόνεσσιν ἀναλχείης δόλος ἀλκή" 
χερχίδες ἐμπεφύασι παρὰ πλευραῖς ἑχάτερθεν 
ἀμφίδυμοι" τῶν εἴ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας, 

86 αὐτίχα οἵ μελέων σθένος ἔσδεσεν, ἐν δέ οἵ αἷμα 
πήγνυται, οὐδ᾽ ἔτι γυῖα φέρειν δύνατ᾽, ἀλλά οἱ ἀλχὴ 
exa μαραινομένοιο παρίεται ἄφρονι νάρχη. 

*H δ᾽ εὖ γινώσχουσα θεοῦ γέρας οἷον ἔδεχτο, 
ὕπτιον ἀγχλίνασα μένει δέμας ἐν ψαμάθοισι" 

70 κεῖται δ᾽ ἀστεμφὴς οἵη νέκυς" ὃς δέ xev ἰχθὺς 
ἐγχρίωννη λαγόνεσσιν, ὁ μὲν λύτο, κάππεσε δ᾽ αὕτως 
ἀδρανίης βαθὺν ὕπνον, ἀμηχανίῃσι πεδηθείς" 

ἡ δὲ θοῶς ἀνόρουσε καὶ οὗ χραιπνή περ ἐοῦσα, 
γηθοσύνη, ζωὸν δὲ κατεσθίει ἶσα θανόντι. 

75 Πολλάχι xol xav λαῖτμα μετ᾽ ἰχθύσιν ἀντιάσασα 
νηχομένοις, χραιπνὴν μὲν ἐπειγομένων σδέσεν δρ- 
ἐγγὺς ἐπιψαύσασα, καὶ ἐσσυμένους ἐπέδησεν" [μὴν 
ἔσταν δ᾽ αὐαλέοι χαὶ ἀμήχανοι, οὔτε κελεύθων 
δύσμοροι οὔτε φυγῆς μεμνημένοι" ἢ δὲ μένουσα 

80 οὐδὲν ἀμυνομένους χαταδαίνυται οὐδ᾽ ἀΐοντας. 
Οἷον δ᾽ ὀρφναίοισιν ἐν εἰδώλοισιν ὀνείρων 
ἀνδρὸς ἀτυζομένοιο καὶ ἱεμένοιο φέδεσθαι 
τρώσχει μὲν χραδίη, τὰ δὲ γούνατα παλλομένοιο 
ἀστεμφὴς ἅτε δεσμὸς ἐπειγομένοιο βαρύνει" 

86 τοίην γυιοπέδην τεχνάζεται ἰχθύσι γάρχη. 

Βαάτραγος αὖ νωθὴς μὲν ὁμῶς καὶ μαλθαχὸς ἰχθὺς, 
αἴσγιστος δ᾽ ἰδέειν" στόμα δ᾽ οἴγεται εὐρὺ μάλιστα" 
ἀλλ᾽ ἄρα καὶ τῷ μῆτις ἀνεύρατο γαστέρι φορθήν. 
Αὐτὸς μὲν πηλοῖο χατ᾽ εὐρώεντος ἐλυσθεὶς 

9o χέχλιται ἀτρεμέων, ὀλίγην δ᾽ ἀνὰ σάρχα τιταίνει, 


melius es£, sive quem alium deum maris gubernatorem. 
Sed illi quidem admodum omnes, et qui Olympum habent, 
dii, et qui mare et qui liberalem tellurem 

aeremque incolunt , propitium animum habeant , 

tibique, o-beate sceptrifer, et illustri soboli 

et populis omnibus et nostris carminibus. 

Piscibus autem neque justitia attribui-potest, neque ul- 
lus pudor, ] non amicitia; omnes enim infesti sibi-invicem 
hostes natant; robustior vero semper 
vorat imbecilliores , alii vero obviam-natat alius 
mortem afferens, alterque alteri proebet escam. 

Nam alii quidem maxillis et robore vim-faciunt 
debilioribus , aliis vero venenum habet os, aliis vero spinse , 
alrictibus mortiferis ut-se-defendant , natze-sunt , 

amarique acutique ir: ignes mucrones. 

Quibus autem neque vim deus tribuit , neque aliquis aculeus 
acuitur ex membris , his ex animo arma insevit 

insidias callidas, versutas , illique dolis 

sepe etiam fortiorem et validiorem perimunt piscem. 

Quale etiam torpedini rotundz remedium roboris 

comitatur nativum in propriis membris. 

Illa enim mollisque es? corpore et tota imbellis, 

pigraque tarditate gravatur , neque diceres 

natantem i//am te-videre; valde enim obscuras per-vias 
volvitur, canam per aquam serpens ; 

verum ipsi in lumbis imbecillitatis dolus est subsidium , 
radii innati-sunt juxta latera utrinque 

gemini; quos si quis attingat accedens , 

statim ipsi membrorum robur extinguitur, eique sanguis 
congelascit, neque amplius membra ferre potest, sed ipsius 
robur] statim tabescentis transmittitur stolide torpedini. 
Illa vero gnara, a-deo quale munus acceperit , 

supinum reclinans manet corpus in arenis, 

jacet autem immota quasi inortua, quisquis autem piscis 
inciderit in-lumbos, ille quidem resolvitur, inciditque temere 
imbecillitatis in-profundum somnum, impotentia ligatus ; 
ipsa vero celeriter exilit, etiamsi non sit velox, 

laeta , vivumque devorat tanquam mortuum. 

Siepe etiam in profundo piscibus occurrens 

natantibus, celerem quidem festinantium extinguit impe. 
tum ,] prope attingens et irruentes ligat ; 

stant autem aridi et impotentes , neque viarum, 

miseri, neque fugae memores; illa vero manens 

nihil repugnantes devorat neque animadvertentes. 

Qualiter autem obscuris in simulacris somniorum 

viri dolentis et cupientis fugere 

salit quidem cor, genua vero trementis 

firmum quasi vinculum festinantisque gravat : 

talem compedem fabricatur piscibus torpedo. 

Rana porro piger quidem simul et mollis piscis est, 
turpissimusque aspectu ; os vero aperitur ei latum maxime: 
attamen etiam huic calliditas reperit ventri escam. 

Ipsa quidem per limum mucidum voluta 
reclinata-est intrepida , parvam autem carunculam extendit, 


58 OIIIIIANOY AAIEYTIKON B. 


$ ῥά ot ἐκ γένυος νεάτης ὑπένερθε πέφυχε 
λεπτή τ᾽ ἀργεννή τε, χαχὴ δέ ol ἐστὶν ἀυτμή᾽ 
τὴν θαμὰ δινεύει, δόλον ἰχθύσι βαιοτέροισιν " 
οἵ ῥά μιν εἰσορόωντες ἐφορμώωσι λαδέσθαι" 

95 αὐτὰρ ὃ τὴν ἂψ αὖτις ἐφέλχεται ἀτρέμας εἴσω, 
ἦκα μάλ᾽ ἀσπαίρουσαν πὸ στόμα, τοὶ δ᾽ ἐφέπονται 
οὐδὲν ὀϊόμενοι χρυπτὸν δόλον, ὄφρα λάθωσι 
βατράχου εὐρείησιν ἔσω γενύεσσι μιγέντες. 

Ὥς δ᾽ ὅτε τις χούφοισι πάγην ὄρνισι τιτύσχων 

100 πυροὺς τοὺς μὲν ἔρηνε δόλου προπάροιθε πυλάων, 
ἄλλους δ᾽ ἔνδον ἔθηκεν, ὑπεστήριξε δὲ τέχνην" 
τοὺς δὲ λιλαιομιένους ἕλχει πόθος ὀξὺς ἐδωδῆς, 
εἴσω δὲ προγένοντο, καὶ οὐχέτι νόστος ἑτοῖμος 
ἐχδῦναι, δαιτὸς δὲ χαχὴν εὕραντο τελευτήν " 

106 ὡς χείνους ἀμενηνὸς ἐπέσπασεν ἠἡπεροπεύσας 
βάτραχος., οὐδ᾽ ἐνόησαν ἑὸν σπεύδοντες ὄλεθρον. 
Τοῖα χαὶ ἀγχυλόμητιν ἐπέκλυον ἐντύνασθαι 
χερδώ' ὅτ᾽ οἰωνῶν ἀγέλην πλήθουσαν ἴδηται, 
δοχμίη ἀγχλινθεῖσα, τανυσσαμένη θοὰ χῶλα, 

110 ὄμματ᾽ ἐπιμύει, σὺν δὲ στόμα πάμπαν ἐρείδει " 
φαίης χ᾽ εἰσορόων 7| μιν βαθὺν ὕπνον ἰαύειν, 
ἠὲ xol ἀτρεχέως κεῖσθαι νέχυν" ὧδε γὰρ ἄπνους 
αἰόλα βουλεύουσα παραδλήδην τετάνυσται" 
of δέ μιν εἰσορόωντες ἀολλέες ἰθὺς ἴενται 

(16 ὄρνιθες, λάχνην δὲ διαψαίρουσι πόδεσσιν, 
ῦτε χερτομέοντες" ἐπὴν δέ οἱ ἐγγὺς ὀδόντων 
ἔλθωσιν, τότ᾽ ἔπειτα δόλου πετάσασα θύρετρα, 
ἐξαπίνης συνέμαρψε καὶ ἔσπασεν εὐρὺ χανοῦσα 
ἄγρην κερδαλέην, ὅσσην ἕλεν οἰμήσασα. 

0 — Kel μὲν δὴ δολόμητις ἐπίκλοπον εὕρατο θήρην 
σηπίη" Ex γάρ ol χεφαλῇς πεφύασιν᾽ ἀραιοὶ 
ἀκχρέμονες προτενεῖς, ὥστε πλόχοι., οἷσι xai αὐτὴ 
ὥστε περ δρμιῆσιν ἐφέλχεται ἰχθύας ἄγρῃ, 
πρηνὴς ἐν ψαμάθοισιν ὑπ᾽ ὀστράχῳ εἴλυθεῖσα. 

126 Κείναις δὲ πλοχαμῖσι καὶ ἡνίκα χύματα θύει 
χείματι πετράων ἀντίσχεται, ἠὗτε τις νηῦς 
πείσματ᾽ ἐπ᾽ ἀχναίησιν ἀναψαμένη σπιλάδεσσι. - 

Καρῖδες δ᾽ ὀλίγαι μὲν ἰδεῖν, ἴση δὲ καὶ ἀλκὴ 
υυίοις, ἀλλὰ δόλοισι καὶ ἄλχιμον ὥλεσαν ἰχθὺν, 

130 λάδρακα,, σφετέρησιν ἐπιχλέα λαδροσύνῃσιν. 

Ot μὲν γὰρ σπεύδουσι καὶ ἰθύουσι λαδέσθαι 
χαρίδων, ταῖς δ᾽ οὔτε φυγεῖν σθένος οὔτε μάχεσθαι, 
ὀλλύμεναι δ᾽ ὀλέχουσι, xal obo πέφνουσι φονῆας. 
Εὖτε γὰρ ἀμφιχανόντες ἔσω μάρψωσιν ὀδόντων, 

135 αἷδε θαμὰ θρώσχουσι xal ἐς μεσάτην ὑπερῴην 
ὀξὺ χέρας χρίμπτουσι, τό τε σφίσι τέλλεται ἄχρης 
ix χεφαλῆς᾽ λάδραξ δὲ φίλης χεχορημένος ἄγρης 

᾿νύγματος οὐχ ἀλέγει' τὸ δέ μιν νέμεταί τε καὶ ἕρπει, 
εἰσόχε τρυχόμενόν μιν ἕλη μόρος ἐξ ὀδυνάων" 

140 ὀψὲ δὲ γινώσχει νέχυος δεδαϊγμένος αἰχμῇ. 

Ἔστι δέ τις πηλοῖσιν ἐφέστιος ὠμοφάγος βοῦς, 
εὐρύτατος πάντεσσι μετ᾽ ἰχθύσιν" ἦ γάρ οἱ εὖρος 
πολλάχις ἐνδεχάπηχυ δνωδεχάπηχύ τ᾽ ἐτύχθη" 
οὐτιδανὸς δὲ βίην, xal οἱ δέμας ἄμμορον ἀλχῆς, 


qui quidem ipsi e maxilla ima inferne enata-est 

tenuisque candidaque , malus vero ipsi est odor ; 

hanc crebro motat, dolum piscibus minutiuribus , 

qui quidem ipsam intuentes conantur arripere; 

at illa eam rursum attrahit sensim introrsum, 

admodum modice palpitantem sub ore ; illi vero sequuntur, 
nihil suspicantes occultam fraudem , donec non-animadver- 
tentes] rans latas intra maxillas misceantur. 

Ut autem cum quis levibus decipulam avibus struens 
triticum aliud quidem spargit decipule ante portas, 

aliud autem intus ponit, fulcitque artificium ; 

las autem cupidas trahit desiderium vehemens esca, 
intro autem progrediuntur, et non-amplius reditus promtus 
est] ad-exeundum , convivii vero infelicem reperiunt finem : 
sic illos imbecilla attrahit deceptos 

rana, neque animadvertunt ad-suam se-properare perniciem. 
Talia etiam versutam audivi instruere 

vulpem; quando avium gregem copiosum viderit , 
in-latere procumbens , extensa-habens velocia crura, 
oculos claudit, et os totum cohibet ; 

diceres intuens aut ipsam profundum somnum dortiuire , 
aut etiam vere jacere mortuam ; sic enim carensspiritu 
varia agitans prostrata porrecta-est ; 

itaque eam intuentes copiose recta veniunt 

aves , lanuginemque scalpunt pedibus, 

tanquam insultantes ; ubi vero ipsi prope dentes 

venerint, tunc postea doli aperiens ostia, 

confestim corripit et trahit late hians 

predan lucrosam , quantam capit impetu-facto 

Atque etiam fraudulenta furtivam reperit capturam 
sepia; huic enim e capite enati-sunt tenues 
rami exlensi , tanquam funes, quibus etiam ipsa 
quasi lineis attrahit pisces in-preedam , 
prona in arenis sub testa voluta. 

Illis vero capillis etiam quando fluctus eestuant 
tempestate, petris adhzeret , tanquam quaedam navis 
rudentes littoralibus religatos-habens scopulis. 

Carides vero parvee quidem aspectu , par vero etiam robur 
membris est, sed dolis etiam validum perimunt piscem, 
labracem, suce cognominem voracitati. 

Illi enim festinant, et conantur capere 

carides, his autem nec ad-fugienduin 657 robur, nec ad-pu- 
gnandum ,] pereuntes vero perimunt et suos occidunt inter- 
fectores.] Postquam enim inhiantes corripuerunt intra den- 
tes,] illae crebro saliunt et in medium palatum 

acutum cornu infigunt , quod ipsis oritur summo 

ex capite; labrax vero amica satiatus preeda 

punctionem non curat , quie tamen ipsum pasciturque et ser- 
pit,] donec attritum ipsum occupet mors ex doloribus ; 
sero autem cognoscit , mortua vulneratum-se-esse cuspide. 

Est autem quidam in-luto degens crudivorus bos , 
latissimus omnes inter pisces ; certe enim ipsi latitudo 
siepe undecim duodecimque-ulnarum est ; 
imbecillis autem robore es/, et ipsi corpus expers vir.us:, 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. II. | ^ 89 


TUS pa axóv- ἐν δέ ol εἰσὶν ἀείδελοι ἔνδον ὀδόντες 
βαιοί τ᾽ οὗ χρατεροί τε" βίῃ δέ xev οὔτι δαμάσσαι, 
ἀλλὰ δόλῳ xal φῶτας ἐπίφρονας εἷλε πεδήσας", 
δαιτὶ γὰρ ἀνδρομέη μέγα τέρπεται, ἔξοχα δ᾽ αὐτῷ 
ἀνθρώπων χρέα τερπνὰ χαὶ εὐάντητος ἐδωδή. 

tu Εὖτέ τιν᾽ ἀϑρήση νεάτην ὑπὸ βύσσαν ἰόντα 
ἀνθρώπων, ὅσσοισιν ὑποδρύχιος πόνος ἅλμης 
μέμδλεται, αὐτὰρ ὁ κοῦφος δπὲρ χεφαλῇῆφιν ἀερθεὶς 

γήχεται ἀστεμφὴς, μεγάρων ὀρόφοισιν ἐοιχὼς, 
ἄτροπος ἀμφιταθεὶς, σὺν δ᾽ ἔρχεται, ἥ x&v ἴησι 

155 δειλὸς ἀνὴρ, μίωνοντι δ᾽ ἐφίσταται dore πῶμα. 
Ὡς δὲ πάϊς δολόεντα μόρον λίχνοισι μύεσσιν 
ἔστησεν τὸν δ᾽ οὔτι πάγης λόχον ὁρμαίνοντα 
γαστὴρ ἕνδον ἔλασσε, θοῶς δέ οἱ ἄγγος ὕπερθε 
χοῖλον ἐπεσμαράγησεν, ὃ δ᾽ οὐχέτι πολλὰ μενοινῶν 

t60 ἐχφυγέειν δύναται στιδαρὸν σκέπας, ὄφρα É χοῦρος 
μάρψη τε xvelvn τε, γέλων δ᾽ ἐπιθήσεται ἄγρη᾽ 
ὡς δγ᾽ ὑπὲρ χεφαλῆς βροτέης ὀλοφώϊος ἰχθὺς 
πέπτατ᾽ ἐρητύων ἀναδύμεναι, εἰσόχ᾽ ἀὐτμὴ 
φῶτα λίπη, ψυχὴν δὲ μετεχπνεύσῃ ῥοθίοισιν" 

165 ἔνθα & τεθνηῶτα δυσώνυμος ἀμφιέπει βοῦς 
δαινύμενος, τέχνῃσιν ἑλὼν δυσμήχανον ἄγρην. 

Καὶ μέν τις μνιαροῖσιν ἐπὶ πλαταμῶσι νοήσας 
χαρχίνον αἰνήσει xai ἀγάσσεται εἵνεκα τέχνης 
χερδαλέης" xal τῷ γὰρ ἐπιφροσύνην πόρε δαίμων 

170 ὄστρεα φέρδεσθαι, γλυχερὴν καὶ ἄμοχθον ἐδωδήν. 
"Ocxota μὲν χληΐδας ἀναπεύξαντα θυρέτρων, 
ἰλὺν λιχμάζουσι, xal ὕδατος ἰσχανόωντα 
πέπταται, ἀγκοίνήσιν ἐφήμενα πετραίησι" 
χαρχίνος αὖ ὃ ψηφῖδα παρὰ δηγμῖνος ἀείρας 

175 λέχριος ὀξείησι φέρει χηλῇσι μεμαρπὼς, 
λάθρη δ᾽ ἐμπελάει, μέσσῳ δ᾽ ἐνεθήχατο λᾶαν 
ὀστρέῳ᾽" ἔνθεν ἔπειτα παρήμενος εἰλαπινάζει 
δαῖτα φίλην᾽ τὸ δ᾽ ἄρ᾽ οὔτι xa ἱέμενόν περ ἐρεῖσαι 
ἀμφιδύμους πλάστιγγας ἔχει σθένος, ἀλλ᾽ ὑπ’ ἀνάγ- 

180 οἴγεται, ὄφρα θάνῃ τε xal ἀγρευτῆρα χορέσσῃ. [χης 

Τῷ δ᾽ ἴσα τεχνάζουσι καὶ ἀστέρες ἑρπυστῆρες 
εἰνάλιοι - xal τοῖς γὰρ ἐπ᾽ ὄστρεα μῆτις ὀπηδεῖ" 
ἀλλ᾽ οὐ λᾶαν ἄγουσι συνέμπορον οὐδ᾽ ἐπίκουρον 
χεῖνοι, τρηχὺ δὲ χῶλον ἐνηρείσαντο μέσοισι 

iss πεπταμένοις" τὰ E μὲν ὧδε πιέζεται, οἱ δὲ νέμονται. 

“Ὄστραχον αὖ βυϑίας μὲν ἔχει πλάχας, iy δέ ol 
πίννη ναιετάει χεχλημένος" fj μὲν ἄναλχις [ἰχθὺς 
οὔτε τι μητίσασθαι ἐπίσταται οὔτε τι ῥέξαι, 
ἀλλ᾽ ἄρα οἱ ξυνόν τε δόμον ξυνήν τε χαλύπτρην 

190 χαρχίνος ἐνναίει, φέρδει δέ μιν ἠδὲ φυλάσσει" 
τῷ xal πιννοφύλαξ χιχλήσχεται᾽" ἀλλ᾽ ὅτε χόχλου 
ἰθὺς ἔνδον ἴχηται, ὃ δ᾽ οὐ φρονέουσαν ἀμύξας 
δήγματι χερδαλέῳ πίννην ἕλεν " $ 9 ὀδύνῃσιν 


ὄστραχα συωαπλαΐγυησε xa ἔνδοθεν ἐγράσατ᾽ ἄγρην 


195 αὑτῇ τ᾽ ἠδ᾽ ἑτάρῳ, ξυνόν θ᾽ ἅμα δεῖπνον ἕλοντο. 
Ὡς ἄρα xal πλωτῆρσιν ἐν ὑγροπόροισιν ἔασι 
τὰ μὲν χερδαλέοι, τοὶ δ᾽ ἄφρονες, οἷα καὶ ἡμῖν 
ἀνδράσιν, οὐδέ τι πᾶσιν ἐναίσιμόν ἐστι νόημα. 

ΟΡΡΙΑΝυδ. 


molle; at ipsi sunt inconspicui intus dentes 
parvique et non validi; vi autem neutiquam domuerit , 
sed fraude etiam viros sollertes capit ligatos ; 
epulo enim humano delectatur , eximieque ipei 
liominum carnes dulces sun? et grata esca. 
Quando aliquem vidit imum sub gurgitem venientem 
hominum, quibus subaquaneus labor marís 
cura-est, tum levis supra caput sublatus 
natat fortiter, domuum tectis similis, 
immobilis cireum-extensus; una vero it, quocunque proce- 
dit] miser vir, manenti vero insistit tanquam operculum. 
Ut autem puer fraudulentam perniciem gulosis muribus 
collocat; illum vero neutiquam decipulee insidias cogitantem 
venter intus impellit, mox autem ipsi vas superne - 
cavum superstrepit , ipse vero non-amplius, multa licet-vol- 
vens ,] effugere potest firmum tegumentum , donec ipsum 
puer] rapiatque occidatque; risum vero addit capture : 
ita ille supra caput liumanum perniciosus piscis 
extenditur, prohibens emergere , donec spiritus 
virum deficiat, animamque exhalet in-undis , 
ibi ipsum mortuum infestus complectitur bos, 
comedens , astu capta difficili praeda. 

Et quidem aliquis muscosis sub saxis animadversum 
cancrum laudabit et admirabitur ob artem 
lucrosam; nam huic quoque calliditatem tribuit deus , 
ut-ostrea depascatur, dulcem et laboris-expertem escam. 


Ostrea' quidem claustris expassis ostiorum 


limum lingunt , e£ aquam cupientia 
extenduntur, brachiis insidentia scopulorum ; 
cancer vero calculum ex littore sublatum 
obliquus acutis fert forcipibus comprehensum, 
clam autem appropinquat , medioque imponit lapillum 
ostreo; deinde postea assidens epulatur 
dapem amicam; illud autem (os/reum) neutiquam , quam 
vis cupiens , claudere] geminas lances valet, sed necessario 
biat, donec moriatur et praedonem satiet, 

Huic paria struunt etiam stell:e reptiles 
marins; nam has quoque adversus ostrea consilium sequi- 
tur;] verum non lapidem ferunt comitem, neque adjutorem 
ille , sed asperum membrum infigunt mediis 
apertis ; illa quidem sic premuntur, ipex vero pascuntur. 

Concha porro profundas quidem habet planities, in ipsa au- 
tem piscis] pinna habitat, quee-dicitur,ipsa quidem imbecilla, 
neque quicquam excogitare acit, neque quicquam facere , 
sed cum-ipsa communem domum communeque tegmen 
cancer incolit, alitque eam atque tuetur, 
unde etiam pinnophylax vocatur ; verum ubi in-lestam 
piscis intus venerit, is non animadvertentem vellicans 
morsu lucroso pinnam prehendit ; illa vero pree-dolorilus 
conchas collidit et intus excogitat capturam 
sibique et socio, communemque simu] cenam capiunt. 
Sic sane et inter natatores in-humido-vagantes sunt 
alii quidem astuti,, alii vero stolidi, ut etiam in/cr nos 
homines, neque omnibus dextrum est ingenium. 


e ΟΠΠΙΑΝΟΥ AAIEYTIKON B. 


Φράζεο δ᾽ ἀφραδίη προφερέστατον ἡμεροχοίτην 
400 ἰχθὺν, ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέχεν ἅλμη. 
Τοῦ δ᾽ ἤτοι χεφαλῇς μὲν ἄνω τέτραπται ὕπερθεν 
ὄμματα,, xal στόμα λάβρον ἐν ὀφθαλμοῖσι μέσονυ- 
αἰεὶ δ᾽ ἐν ψαμάθοισι πανημέριος τετάνυσται [otv* 
εὕδων, νυχτὶ δὲ μοῦνον ἀνέγρεται ἠδ᾽ ἀλάληται" 
308 τοὔνεχα χέχληται καὶ νυχτερίς᾽ ἀλλά μιν ἄτη 
γαστρὸς ἀειμάργοιο καχὴ Adysv* οὐ γὰρ ἐδωδῆς 
ἢ χόρον ἠέ τι μέτρον ἐπίσταται, ἀλλ᾽ ἀτέλεστον 
λυσσομανῇ βούδρωστιν ἀναιδέϊ γαστρὶ φυλάσσει: 
οὐδέ ποτ᾽ ἂν λήξειεν ἐδητύος ἐγγὺς ἐούσης, 
210 εἰσόκεν οἵ νηδύς τε μέση διὰ πᾶσα ῥαγείη, 
αὖτός τε προταθεὶς πέσῃ ὕπτιος, ἦέ τις ἄλλος 
πέφνῃ μιν νεπόδων πυμάτης ἔμφορτον ἐδωδῆς. 
Σῆμα δέ τοι τόδε γαστρὸς ἀειμάργοιο πιφαύσχω᾽ 
εἰ γάρ τίς μιν £y ξηρῆς ἔπι πειρήσαιτο 
416 χειρὶ βορὴν ὀρέγων, ὅδε δέξεται, εἰσόχεν αὐτοῦ 
λαδροτάτου στόματος νηήσεται ἄχρις ἐδωδή. 
Κλῦτε, γοναὶ μερόπων, οἷον τέλος ἀφραδίῃσι 
λαιμάργοις, ὅσον ἄλγος ἀδηφαγίησιν ὀπηδεῖ! 
Τῷ τις ἀεργίην δυστερπέα τῆλε διώχοι 
410 χαὶ χραδίης καὶ χειρὸς, ἔχοι δέ τι μέτρον ἐδωδῆς" 
μηδ᾽ ἐπὶ πανθοίνοισι νόον τέρποιτο τραπέζαις" 
πολλοὶ γὰρ τοῖοι καὶ ἐν ἀνδράσιν, οἷσι λέλυνται 
ἡνία, γαστρὶ δὲ πάντας ἐπιτρωπῶσι χάλωας" 
ἀλλά τις εἰσορόων φεύγοι τέλος ἡμεροχοίτου. 
ex Ἔστι xal ὀξυχόμοισι νόος xal μῆτις ἐχίνοις, 
ole ἀνέμων ἴσασι βίας ζαμενεῖς τε θυέλλας 
ὀρνυμένας, νώτοισι δ᾽ ἀνοχλίζουσιν ἕχαστος 
λᾶαν, ὅσον βαρύθοντα:περὶ σφετέρῃσιν ἀχάνθαις 
δηϊδίως φορέοιεν, ἵν᾽ ἀντία χύματος ὁρμῇ 
250 βριθόμενοι μίμνωσι" τὸ γὰρ τρομέουσι μάλιστα, 
μὴ σφὰς ἐπ᾽ ἠϊόνεσσι χυχώμενον οἶδμα χυλίσσῃ. 
Πουλυπόδων δ᾽ οὕπω τιν᾽ δίομαι ἔμμεν᾽ ἄπυστον 
τέχνης, οἱ πέτρῃσιν ὁμοίϊοι ἰνδάλλονται, 
τήν χε ποτιπτύξωσι, περὶ σπείρης τε βάλωνται. 
42. Ἄνδρας δ᾽ ἀγρευτῆρας ὁμῶς καὶ χρέσσονας ἰχθῦς 
δηϊδίως ἀπάτῃσι παραπλάγξαντες ἄλυξαν. 
Ἀλλ᾽ ὅτε χειρότερός τις ἐπισχεδὸν ἀντιδολήσῃ, 
αὐτίκα πουλύποδές τε χαὶ ἰχθύες ἐξεφάνησαν, 
μορφῆς πετραίης ἐξάλμενοι, ix δὲ δόλοιο 
sto φορθήν τ᾽ ἐφράσσαντο χαὶ ἐξήλυξαν ὄλεθρον. 
Χείματι δ᾽ οὕποτε φασὶν ἐπιστείχειν ἁλὸς ὕδωρ 
πουλύποδας᾽ ζαμενεῖς γὰρ ὑποτρομέουσιν ἀέλλας" 
ἀλλ᾽ οἵγε γλαφυρῇσιν ἐνιζόμενοι θαλάμησι 
πτήξαντες δαίνυνται ἑοὺς πόδας, ἠύτε σάρχας 
sus ἀλλοτρίας. οἱ δ᾽ αὖτις ἑοὺς χορέσαντες ἄναχτας 
ύονται᾽ τόδε πού σφι Ποσειδάων ἐπένευσε. 
"oiov καὶ βλοσυρῇσιν ἀειμάργοισι νόημα 
ἄρχτοις" χειμερίην γὰρ ἀλυσκάζουσαι ὁμοχλὴν, 
δῦσαι φωλειοῖο μυχὸν χατὰ πετρήεντα, 
$e9. ὃν πόδα λιχμάζουσιν, ἐδητύος ἔργον ἄπαστον, 
μαιόμεναι δαίτην ἀνεμώλιον, οὐδ᾽ ἐθέλουσι 


προδλώσχειν, εὐχραὲς ἕως ἕαρ ἡδήσειεν. 


Specta vero stoliditate excellentissimam hemeroce:len 
piscem , quem supra omnes inertissimum procreavit mare. 
Hujus igitur in capitis superiore-parte versi-sunt sursum 
oculi, et os vorax inter oculos medios ; 
semper autem in arenis totum-diem extenditur 
dormiens , nocteque solum excitatur et oberrat ; 
quapropter vocatur etiam vespertilio ; sed ipsum noxa 
ventris semper-avidi mala sortitur, neque enim cibi 
aut satietatem aut ullum modum novit , sed inexpletam 
€t rabiosam voracitatem impudenti ventre servat , 
neque unquam desiverit esca praesenti, 
donec ipsi alvusque media tota disrumpatur, 
ipseque extenfus cadat supinus , aut quis alius 
occidat ipsum ex-piscibus extrema saburratum esca. 
Signum vero tibi istud ventris semper-avidi dico : 
si quis enim ipsum captum in continenti tentaverit , 
manu cibum praebens, ille accipiet, donec ipsum 
vocarissimum ad-os redeat usque cibus. 

Audite, genera hominum , qualis exitus si/ stultitize 
gulose , quantus dolor voracitatem sequatur ! 

Quocirca quis inertiam injucundam procul arceat 

et a-corde et a-manu, servetque aliquam mensuram cibi , 
neque luxuriosis animo delectetur mensis ; 

molti enim sun? tales etiam inter homines, quibus solutze 
sunt] habenze, ventrique omnes indulgent funes ; 

sed aliquis intuens fugiat exitum hemeroccete. 

Est etiam setosis mens et consilium echinis, 
qui ventorum norunt impetus validasque procellas 
ingruentes , tergisque excipiunt unusquisque 
lapidem , quantum gravantem circa suas spinas 
facile portent , ut contra fluctus impetum 
onusti consistant ; hoc enim metuunt maxime, 
ne ipsos ad littora turbatus fluctus volvat. 

Polyporum neminem arbitror esse qui-non-audierit 
astutiam , qui scopulis similes finguntur, 
quemcunque amplexi-fuerint flagellisque circumdederint ; 
viros autem piscatores simul et robustiores pisces 
facile fraudibus deceptos effugiunt. 

Yerum ubi imbecillior aliquis prope accesserit , 

statim polypique et pisces apparent, 

ex-forma saxea prosilientes , eque dolo 

et pabulum deprehendunt et effugiuunt interitum. 
Hieme autem nunquam ajunt incedere maris per-aqnam 
polypos ; validas enim metuunt procellas ; 

sed ipsi quidem cavis insidentes cubilibus 

trepidi depascuntur suos pedes , tanquam carnes 
alienas ; illi vero rursum, suos postquam satiarunt domi, 
crescunt ; hoc vero fortasse ipsis Neptunus tribuit. 
Talis etiam torvis, semper-ferocibus indoles (δέ 

ursis ; hibernas enim fugientes injurias, 

subeuntes latibuli recessum scopulosum , 

suum pedem lambunt, cibi opus jejunum, 

appetentes escam inanem , neque volunt 

prorepere , bene-temperatum donec ver puli. ca. 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. II. et 


"Etoya δ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνάρσιον ἔχθος ἔχουσι 
χάραθος ἀϊκτὴρ μύραινά τε πουλύποδές τε" 

455 ἀλλήλους δ᾽ ὀλέχουσιν ἀμοιθαίοισι φόνοισιν. 

Αἰεὶ δ᾽ ἰχθυόεσσα μετὰ σφίσιν ἴστατ᾽ ἐνυὼ 

xat μόθος, ἄλλου δ᾽ ἄλλος ἑὴν ἐμπλήσατο νηδύν. 
Ἡ μὲν ὑπὲχ πέτρης ἁλιμυρέος ὁρμηθεῖσα 
φοιταλέη μύραινα διέσσυται οἴδματα πόντου, 

360 φορδὴν μαιομένη, τάχα δ᾽ εἴσιδε πούλυπον ἀχτῆς 
ἄχρα διερπύζοντα, καὶ ἀσπασίην ἐπὶ θήρην 
ἔσσυτο γηθοσύνη᾽ τὸν δ᾽ οὗ λάθεν ἐγγὺς ἐοῦσα " 
ἀλλ᾽ ἤτοι πρῶτον μὲν ἀτυζόμενος δεδόνηται 
at φόδον, οὐδ᾽ ἄρα μῆχος ἔχει μύραιναν ἀλύξαι 

πὼν νηχομένην τε χαὶ ἄσχετα μαιμώωσαν. 
poo δέ μιν , χατέμαρψε, γένυν δ᾽ ἐνέρεισε δαφοινήν᾽ 
πούλυπος αὖτ᾽ ἀέχων ὁλοῆς ὑπὸ μάρνατ᾽ ἀνάγκης, 
ἀμφὶ δέ οἱ μελέεσσιν ἑλίσσεται, ἄλλοτε ἄλλας 
παντοίας στροφάλιγγας ὑπὸ σχολιοῖσιν ἱμᾶσι 

270 τεχνάζων. εἴ πώς μιν ἐρητύσειε βρόχοισιν 
ἀμφιθδαλών * ἀλλ᾽ οὔτι χαχῶν ἄχος οὔτ᾽ ἀλεωρή" 
beta γὰρ ἀμφιπεσόντος ὀλισθηροῖς μελέεσσιν 
ὀτραλέη μύραινα διαῤῥέει οἷάπερ ὕδωρ- 

ὅγ᾽ ἄλλοτε νῶτα παναίολα, ἄλλοτε δειρὴν 

416 οὐρήν τ᾽ ἀχροτάτην περιδάλλεται, ἄλλοτε δ᾽ αὖτε 
ἐμπίπτει στόματός τε πύλαις γενύων τε μυχοῖσιν. 
Ὥς δὲ παλαισμοσύνης γυιαλχέος ἴδμονες ἄνδρες 
ϑηρὸν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ξὴν ἀναφαίνετον ἀλκήν " 
ἤδη δ᾽ dx μελέων λιαρὸς καὶ ἀθέσφατος ἱδρὼς 

360 χεύεται ἀμφοτέροισι" τὰ δ᾽ αἰόλα κέρδεα τέχνης 
πλάζονται, χεῖρές τε περὶ y pot χυμαίνονται" 
ὡς xal πουλύποδος χοτυληδόνες οὐ χατὰ χόσμον 
πλαζόμεναι χενεῇσι παλαισμοσύναις μογέουσιν. 

Ἢ δέ μιν ὀξυτόμοισιν δπὸ ῥιπῆσιν ὀδόντων 

455 δαρδάπτει" μελέων δὲ τὰ μὲν κατεδέξατο γαστὴρ, 
ἄλλα δ᾽ ἔτ᾽ ἐν γενύεσσι θοοὶ τρίδουσιν ὀδόντες, 
ἄλλα δέ τ᾽ ἀσπαίρει καὶ ἑλίσσεται ἡμιδάϊχτα. 
εἰσέτι παιφάσσοντα καὶ ἐχφυγέειν ἐθέλοντα. 

Ὥς δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὰ ξυλόχους ὀφίων στίδον ἐξερεείνων 

300 βριθόχερως ἔλαφος ῥινήλατον ἴχνος ἀνεῦρε, 
χειὴν δ᾽ εἰσαφίκανε καὶ ἑρπετὸν εἴρυσεν ἔξω, 
δάπτει τ᾽ ἐμμενέως᾽ ὃ δ᾽ ἑλίσσεται ἀμφί τε γοῦνα, 
δειρήν τε στέρνον τε τὰ δ᾽ ἡμίδρωτα χέχυνται 
ἅψεα, πολλὰ δ᾽ ὀδόντες ὅπὸ στόμα δαιτρεύουσιν " 

2950 ὡς xal πουλύποδος δνοπαλίζεται αἰόλα γυῖα 
δυσμόρου" οὐδέ ἑ μῆτις ἐπιφροσύνης ἐσάωσε 
πετραίης" el γὰρ χαὶ ἀλευόμενος περὶ πέτρην 
πλέξηται χροιήν τε πανείχελον ἀμφιέσηται, 
ἀλλ᾽ οὐ μυραίνης ἔλαθε χέαρ, ἀλλά € μούνη 

3n0 φράζεται, ἄπρηκτον δὲ πέλει χείνοιο νόημα. 

Ἔνθα μιν οἰχτείρειας ἀχοσμοτάτοιο μόροιο, 
ὡς ὃ μὲν ἐν πέτρησιν ὀφέζεται, ἡ δέ οἱ ἄγχι 

ἐύτ᾽ ἐπεγγελόωσα παρίσταται ὧδέ xs φαίης 
αὐυθεῖσθαι μύραιναν ἀπηνέα χερτομέουσαν᾽ 

δος πτώσσεις δολομῆτα; τίν᾽ ἔλπεαι 1 ἠπεροπεύειν ; ; 

ἯΙ τάγα καὶ πέτρης πειρήσομαι, εἴ σε καὶ εἴσω 


Preecipue vero inter sese infestum odium exercent 
carabus impetuosus murenaque polypique; 
mutuo autem:sese perimunt alternis Czedibus. 
Semper vero piscaria inter ipsos stat pugna 
et certamen, altero aufem alter suum implet ventrem. 
Et quidem de scopulo marino ruens 
impetuosa mureena fertur-per fluctus maris, 
escam appetens , mox autem cernit polypum , littoris 
suprema perreptantem , et gratam ad predam 
ruit gaudens; hunc autem non latet prope existens , 
sed sane primo quidem tristis percellitur 
in timorem , neque facultatem habet murcenam effugiendi 
repens natantem et vehementer ruentem. 
Statim autem ipsum corripit , maxillamque infigit cruentam ; 
polypus rursum invitus exitiali subigitur necessitate , 
circa ipsius vero membra implicatur, alias alios 
omnis-generis flexus obliquis flagellis 
efficiens , si quo-pacto ipsam arceat laqueis 
complexus, sed nullum malorum remedium est neque cf- 
fugium;) facile enim circumlapso lubricis membris 
velox murzna effluit, tanquam aqua; 
at ille modo terga maculosa , modo collum 
caudamque extremam circumdat , interdum vero rursug; 
illabitur orisque foribus maxillarumque receseibus. 
Ut autem lucte validez gnari viri 
diu adversus se-mutuo suum ostendunt robur ; 
jamque e membris calidus et immensus sudor 
funditur utrique, varia autem lucra artis 
errant , manusque circa corpus fluctuant ; 
sic etiam polypi acetabula non decenter 
errantia inanibus luctis laborant. 
Illa vero eum acutis sub ictibus dentium 
vorat, membrorumque alía quidem recipit venter, 
alia vero adhuc in maxillis celeres atterunt dentes, 
alia denique palpitant et volvuntur semesa , 
adhuc trepidantia et effugere cupientia. 
Ut autem cum per silvas serpentum viam exquirens 
cornutus cervus rtaribus-indagatum vestigium invenit , 
ad-latibulum vero pervenit et serpentem extrahit foras, 
voratque indesinenter; ille vero implicatur circa genua 
collumque pectusque , at semesa funduntur. 
frusta, multa autem dentes sub ore manducant : 
sic etiam polypi discutiuntur varias membra,  - 
miseri : neque ipsum consilium astutie servat 
ad-petram-attinentis ; etiamsi enim effugiens eirca-petram 
plicetur coloremque persimilem induat , 
non tamen murzenz latet cor, sed eum sola 
deprehendit , infecta autem est illius calliditas. 
Ibi eum misereris maxime-informis mortis causa , 
ut ipse quidem in petris insidet, illa vero ei prepe 
tanquam irridens assistit ; sic diceres 
loqui murenam crudelem insultantem polypo : 
Quid trepidas, dolose? quem speras te-decepturum ? 
Certe mox etiam saxum experiar, si te etlam intro 


11. 


(3 OTIIIIANOY AAIEYTIKQN B. 


δέξηται σπιλὰς ἥδε xol ἡμύσασα χαλύψη. 

Αὐτίχα δ᾽ ἀγχύλον ἕρχος ἐνιπρίσασα λαφύσσει, 

χοιράδος αὖ ἐρύουσα περίτρομον᾽ αὐτὰρ ὅγ᾽ οὔτι, 
810 οὐδὲ δαϊζόμενος, λείπει πάγον, οὐδ᾽ ἀνίησιν, 

ἀλλ᾽ ἔχεται πέτρης εἰλιγμένος, εἰσόκεν αὐταὶ 

λείπωνται μοῦναι χοτυληδόνες ἐμπεφυυῖαι, 

Ὡς δ᾽ ὅτε περθομένης δηΐων ὑπὸ χερτὶ πόληος, 

ἑλχομένων παίδων τε δορυχτήτων τε γυναικῶν, 
315 χοῦρον ἀνὴρ δειρῇ τε xal ἀγχάσιν ἐμπεφυῶτα 


γειναμένης ἐρύσῃ πολέμου νόμῳ, αὐτὰρ ὃ χεῖρας ᾿ 


πλέγδην oüx ἀνίησιν ἀπ᾽ αὐχένος, οὐδέ É μήτηρ 
χωχυτῷ προΐησιν, ὁμοῦ δέ οἱ ἕλκεται αὐτή * 
ὡς xal πουλύποδος δειλὸν δέμας ÉAxopévoto 
320 λισσάδι μυδαλέῃ περιφύεται, οὐδ᾽ ἀνίησι. 
Κάραδος αὖ μύραιναν ἀπηνέα περ μάλ᾽ ἐοῦσαν 
ἐσθίει. αὐτοφόνοισιν ἀγηνορίῃσι δαμεῖσαν. 
Ἦ γὰρ 6 μὲν πέτρης σχεδὸν ἴσταται, 7j ἕνι ναίει 
ὀτραλέη μύραινα᾽ δύω δ᾽ ἀνὰ κέντρα τιτήνας 
325 δήϊα φυσιόων προκαλίζεται ἐς μόθον ἐλθεῖν, 
ἴσος ἀριστῆϊ προμάχῳ στρατοῦ, ὅς ῥά τε χειρῶν 
ἠνορέη πολέμου τε δαημοσύνῃσι πεποιθὼς 
ἔντεσι χαρτύνας βριαρὸν δέμας, ὀξέα πάλλων 
ἔγχεα, δυσμενόων προχαλίζεται ὅς χ᾽ ἐθέλῃσιν 
330 ἀντιάαν * τάχα δ᾽ ἄλλον ἀριστήων ὀροθύνει" 
ὡς ὅγε μυραίνης θήγει φρένας, οὐδ᾽ ἐπὶ μῶλον 
δηθύνει, θαλάμης δὲ διαΐξασα χελαινὴ, 
αὐχένα γυρώσασα, χόλῳ μέγα παιφάσσουσα 
ἀντιάα" τὸν δ᾽ οὔτι περισπέρχουσά περ αἰνῶς 
380 βλάπτει τρηχὺν ἐόντα, γόνυν δ᾽ ἀνεμώλιον αὕτως 
ἐγ; ρίμπτει, στερεοῖσι δ᾽ ἐτώσια μαίνετ᾽ ὀδοῦσιν " 
οἵ δὲ πάλιν γενύεσσιν ἀπηνέος ὡς ἀπὸ πέτρης 
παλλόμενοι χάμνουσι καὶ ἀμδλύνονται ipo. 
Τῆς δὲ μέγα φλεγέθει καὶ ὀρίνεται ἄγριον ἦτορ, 
340 εἰσόκε μιν χηλῇσιν ἐπαΐξας δολιχῇσιν 
κάραύος αὐχενίοιο λάθῃ μέσσοιο τένοντος " 
ἴσχει δ᾽ ἐμπεφυὼς χαλκείῃς ὥστε πυράγρης 
νωλεμὲς, οὐδ᾽ ἀνίησι καὶ ἐσσυμένην περ ἀλύξαι " 
$ δὲ βίῃ μογέουσα καὶ ἀσχαλόωσ᾽ ὀδύνῃσι 
346 πάντη δινεύει σχολιὸν δέμας, αἶψα δὲ νῶτα 
χκαράδου ὀξυδελῇ περιδάλλεται ἀμφιχυθεῖσα, 
ἐν δ᾽ ἐπάγη σχώλοισι καὶ ὀξείησιν ἀχωκαῖς 
ὀστράχου, ὠτειλαῖς δὲ περιπλήθουσα θαμειαῖς 
ὄλλυται αὐτοδάϊχτος, ὅπ’ ἀφραδίησι θανοῦσα. 
30 Ὥς δ᾽ ὅτε θηροφόνων τις ἀνὴρ δεδαημένος ἔργων, 
λαῶν ἀμφιδόμοισιν ἐναγρομένων ἀγορῇσι, 
πόρδαλιν οἰστρηθεῖσαν ἐνὶ ῥοίζοισιν ἱμάσθλης 
ἐγχείη δέχεται ταναήκεϊ δοχμὸς ὅποστάς" 
ἢ δὲ καὶ εἰσορόωσα γένυν θηχτοῖο σιδήρου 
355 ἄγρια χυμαίνουσα χορύσσεται, ἐν δ᾽ ἄρα λαιμῷ 
ἠύτε δουροδόχη χαλκήλατον ἔσπασεν αἰχμήν" 
ὃς ἄρα καὶ μύραιναν ἕλεν τέλος ἀφραδίησι 
δύσμορον, αὐτοτύποισιν bx ὠτειλῇσι δαμεῖσαν. 
ἔην που τραφερῆς γαίης ἔπι δῆριν ἔθεντο 
860 ἄμφω ἐνὶ ξυλόχοισιν ὄφις xal τρηχὺς ἐχῖνος 


-- 


receperit hic scopulus et inclinatus occultet. 
Statim vero curvum septum dentium injiciens heluatur , 
8-scopulo abstrahens valde trementem ; at ille neutiquam, 
ne-quidem vulneratus, relinquit rupem, neque remillit, 
sed tenet petrte implicitus , donec ipsa 
relinquantur sola acetabula infixa. 
Ut autem quando vastata hostium manibus urbe, 
tractis liberisque et captivis mulieribus, 
puerum vir colloque et ulnis inhzerentem 
genitricis abripit belli more, at ille manus 
implicatas non remittit a cervice, neque ipsum mater 
prz-ejulatu dimittit, una autem cum-eo trahitur ipsa ; 
sic et polypi miserum corpus tracti 
scopulo humido adhseret , neque remittit. 

Carabus rursum mureenam, licet perquam crudelem, 
devorat , propria-funesta superbia domitam. 
Nam ille quidem prope petram consistit, in qua babitat 
agilis mursesna; duos autem aculeos extendens, 
hostilia spirans, provocat in pugnam ut-veniat, 
similis duci antesignano exercitus , qui quidem manuum 
robore bellique peritia fretus , 
armis munito valido corpore , acutas vibrans 
hastas, ex-hostibus provocat, quisquis voluerit 
occurrere; mox autem altum ex-ducibus excitat : 
ita hie mureenze acuit animos , neque i//a ad praelium prodire 
cunctatur, sed cubili prorumpens nigra ; 
cervicem incurvans, prte-ira vehementer palpitans 
obviat; illum vero neutiquam, circumfurens licet graviter, 
lzedit , cum-sit asper, maxillam vero vanam frustra 
infigit , solidis autem incassum furit dentibus ; 
illi vero rursum maxillis, crudeli tanquam a saxo, 
perculsi Jaborant et retunduntur ab-impetu. 
Hujus vero valde ardet et excitatur ferum pectus, 
donec ipsum forcipibus irruens 


; carabus cervicali comprehendat medio tendine, 


tenetque inhrzerens zeneis tanquam forcipibus 

perpetuo , neque remittit, quantumlibet cupientem effugere ; 
illa vero vi laborans et afflicta doloribus , 

in-omnes-partes volvit obliquum corpus, statim vero tergum 
carabi aculeatum circumdat circumfusa , 

infigiturque cuspidibus et acutis acuminibus 

conche , vulneribus autem undique-plena frequentibus 
perit a-seipsa-vulnerata , stultitia mortua. 

Ut autem venatoriorum aliquis vir peritus operum, 
populis in-domibus-cincto congregatis foro 

pardalim , efferatam strepitu scutice , 

hasta excipit Jongam-cuspidem-habente , curvus subsistens ; 
illa vero etiam intuens maxillam acuti ferri, 

efferate fluctuans armatur, rictu autem 

tenquam theca ex-mre-ductam trahit cuspidem : 

sic sane etiam mureenam eapit mors per-stultitiam , 
miseram , a-se-ipsa-inflictis vulneribus domitam. 

Talem fere almam super terream pugnam instituunt 

ambo in silvis serpens et asper echinus 


OPPIANI DE PISCATIONE 118. II. 68 


ἀντόμενοι χαὶ τοῖς γὰρ ἀνάρσιος αἶσα μέμηλεν. 
ἬΝΤοι ὃ μὲν προϊδὼν ὀλοφώϊον ἑρπυστῆρα, 
φραξάμενος πυχινῇῆσιν ὑπὸ προδλῆσιν ἀχάνθαις 
εἱλεῖται σφαιρηδὸν, ὅφ᾽ Éoxst γυῖα φυλάσσων, 

365 ἔνδοθεν ἐρπύζων᾽ 6 δέ ot σχεδὸν αὐτίχα θύνων 
πρῶτα μὲν ἰοτόχοισιν ἐπισπέρχει γενύεσσιν, 
ἀλλ᾽ αὕτως μογέει χενεὸν πόνον" οὐ γὰρ ἱχάνει 
χρωτὸς ἔσω μαλεροῖσι xal ἱέμενός περ ὀδοῦσι" 

τοίη μιν λάχνη δυσπαίπαλος ἀμφιδέθηχεν" 

370 αὐτὰρ ὃ χυχλοτερὴς ὀλοοίτροχος αἰόλα γυΐα 
δινεύων, πυχινῆσι χυλινδόμενος στροφάλιγξιν, 
ἐμπίπτει σπείρησι χαὶ οὐτάζει βελέεσσι 
χαίτης ὀξυτόμοισιν" ὁ δ᾽ ἄλλοθεν εἴδεται ἄλλος 
ἰχὼρ αἱματόεις. τὸν δ᾽ ἕλχεα πόλλ᾽ ἀνιάζει. 

275 "Ἔνθα μιν ἀμφιδαλὼν περιηγέϊ πάντοθεν δλχῷ 
ὑγρὸς ὄφις χαλεποῖσι περιπλέγδην ὁπὸ δεσμοῖς 
ἴσχει τ᾿ ἐμπρίει τε χόλου τ᾽ ἐνερείδεται ἀλκήν. 
Τοῦ δ᾽ εἴσω τάχα πᾶσαι ὀλισθαίνουσιν ἄχανθαι 
δξέα πεφρικυῖαι" ὃ δ᾽ ἐν σχολόκεσσι πεπηγὼς 

860 οὔτε βίην ἀνίησι. xal οὖκ ἐθέλων πεπέδηται, 
ἀλλὰ μένει γόμφοισιν ἅτε χρατεροῖσιν donpox , 
ὄφρα θάνῃ, σὺν δ᾽ αὐτὸν ἀπέφθισε θῆρα πιέζων 
πολλάχις, ἀλλήλοις δὲ μόρος χαὶ πῆμα γένοντο᾽ 
πολλάχι δ᾽ ἐξήλυξε xol ἔχφυγε δεινὸς ἐχῖνος 

«86 ἐχδὺς ἐρπυστῆρος ἀλυχτοπέδης τε χελαινῆῇς, 
εἰσέτι τεθνηῶτος ἔχων περὶ σάρχας ἀχάνθαις. 
Τοίη χαὶ μύραινα χαχόφρονι δάμναται ἄτῃ, 
χκαράδῳ ἁρπαλέη τε xal εὐάντητος ἐδωδή. [όντα 

Kdoa6ov αὖ xal τρηχὺν ὁμῶς καὶ χραιπνὸν ἐ- 

30 δαίνυτ᾽ ἀφαυρότερός περ ἐὼν xal νωθρὸς ἐρωὴν 
πούλυπος" ἡνίχα γάρ μιν ὁπὸ σπιλάδεσσι νοήση 
αὕτως ἀτρεμέοντα καθήμενον, αὐτὰρ ὃ λάθρη 
νῶτον ἐπαΐξας, περιδάλλεται αἰόλα δεσμὰ, 
ἰφθίμων δολιχῆσι ποδῶν σειρῇσι πιέζων, 

806 σὺν δέ οἱ dxpairc χοτυληδόσι θερμὸν ἐρείδει 
αὐλὸν ἐπισφίγγων στόματος μέσον, οὐδ᾽ ἀνίησι 
πνοιὴν ἠερίην οὔτ᾽ ἔνδοθεν οὔθ᾽ ἑτέρωθεν 
(καὶ γὰρ καὶ νεπόδεσσι παλίῤῥοος ἕλχεται ἀήρ ἡ 
ἀλλ᾽ ἔχει ἀμφιπεσών 6 δὲ νήχεται, ἄλλοτε μίμνει, 

4ο0 ἄλλοτε δ᾽ dexalost , ποτὲ δὲ προδλῇσιν ὑπ᾽ ἄχραις 
ῥήγνυται" αὐτὰρ ὅγ᾽ οὔτι βίης μεθίησιν ἄεθλον, 
ὄφρα χε τεθνηῶτα λίπῃ ψυχή τε χαὶ ἀλχή. 
Δὴ τότε μιν προπεσόντα παρήμενος ἐν ψαμάθοισι 
δαίνυται, ἠύτε χοῦρος ὑπὲχ μαζοῖο τιθήνης 

«o5. χείλεσιν αὖ ἐρύει λαρὸν γλάγος" ὡς ὅγε σάρχας 
λάπτων ὀξυπόροιο χατέσπασεν ἄγγεος ἔξω 
μυζήσας, γλυχερῆς δὲ βορῆς ἐμπλήσατο νηδύν. 
Ὡς δέ τις ἡμερόχοιτος ἀνὴρ ληΐστορι τέχνῃ 
δρμαίνων ἀΐδηλα, δίκης σέδας οὔποτ᾽ ἀέξων, 

410 ἑσπέριος στεινῆσι καταπτήξας ἐν ἀγυιαῖς, 
ἄνδρα παραστείχοντα μετ᾽ εἴλαπίνην ἐλόχησε" 
xa( ῥ᾽ ὁ μὲν οἰνοδαρὴς ἕρπει πάρος, ὑγρὸν ἀείδων, 
οὗ μάλα νηφάλιον χλάζων μέλος" αὐτὰρ ὁ λάθρη 
ἐξόπιθε προὔτυψε, καὶ αὐχένα χερσὶ δαφοιναῖς 


concurrentes ; nam his quoque inimica sors cure-est. 
Ille videlicet preeviso pernicioso serpente, 
munitus densis prominentibus spinis 
volvitur spherz-in-modum , sub septo membra custodiens, 
intus reptans ; hic autem eum prope statim properans, 
primo quidem veneniparis circumfurit maxillis ; 
verum frustra exercet vanum laborem, non enim pertingit 
intra corpus, violentis quantumvis satagens dentibus; 
talis ipsum pilus asper circuit ; 
at ille, rotundus molaris, varia membra 
rotans, crebris volutos vertiginibus 
incidit voluminibus et vulnerat jaculis 
pilorum acutis ; aliunde autem stillat alia 
sanies cruenta, ipsum vero vulnera multa cruciant. 
Ibi eum circuindans circumducto undique tractu 
lubricus serpens, difficilibus implicatum vinculis 
tenetque inciditque venenique infigit robur. 
In ipsum vero mox omnes se-insinuant spins 
acutum horrentes ; ille autem in acaminibus fixus 
neque vim remittit , et invitus ligatus-est , 
sed manet, clavis tanquam firmis aptus , 
donec moriatur, una vero ipsam occidit feram (echinum) 
premendo] szpe, sibique-invicem mors et pernicies sunt ; 
spe vero effugit et evadit miser echinus | 
emergens-se a-serpente compedeque nigra , 
etiamnum mortui babens carnes circa spinas. 
Talis etiam murzna inimica domatur noxa, 
carabo rapaxque et feliciter-oblata esca. 

Carabum rursus et asperum simul et celerem 
comedit quamvis imbecillior et tardus impetu 
polypus; quando enim ipsum sub scopulis animadvertit 
temere secure sedentem, tunc ipse clam 
tergum irruens , circumjicit varia vincula, 
validorum longis pedum catenis premens, 
una vero ipsi extremis acetabulis calidum figit 
canalem constringens oris medium , neque remittit 
spiritum aerium, neque interíus , neque alia-ex-parte, 
(etenim etiam piscibus rociprocus trahitur aer,) 
sed tenet eum circumlapsus ; ille vero natat, interdum manet, 
interdum vero pelpitat , nonnunquam vero prominentibus in 
promontoriis] rumpitur ; at hic neotiquam violenti remit- 
tit certamen,] donec mortuum deserat animaque et robur. 
Tunc sane ipsum prolapsum assidens in arenis 
depascitur, tanquam puellus ex ubere nutricis 
labris trahit dulce lac ; ita hic carnes 
sorbens acuto extrahit ex vase 
sugens , dulcique pabulo implet ventrem. 
Ut autem aliquis interdiu-dormiens vir (latro) priedatoria δι. 
te] cogitans perniciosa, justitie cultum nunquam fovens, 
vespertinus angustis perculsum in viis 
virum praetereuntem ab epulo insidiis-excipil ; 
et ille quidem vino-gravis reptat ante, humidum recinens 
non bene sobrium resonans carmen ; at hic clam 
a-tergo procutit eum οἵ collum manibus cruentis 


e4 OIIIIIANOY AAIEYTIKQN B. 


416 εἷλεν ἐπυδρίσας, xXivév τέ μιν ἄγριον ὕπνον 
οὗ τηλοῦ θανάτοιο, καὶ εἵματα πάντ᾽ ἐναρίξας 
ᾧχετο, δυσχερδῇ τε φέρων xal ἀνέστιον ἄγρην" 
τοιάδε xal πινυτοῖσι νοήματα πουλυπόδεσσιν. 
Οἵἴδε μὲν ἀντίδιοι xal ἀνάρσιοι ἔξοχ᾽ ἔασιν 
420 εἰναλίων " οὗτοι δὲ μετ᾽ ἰχθύσιν αἰολοφύλοις 
ποινητῆρες ἔασι xol ἀλλήλων ὀλετῇρες. 

Ἄλλοι δ᾽ ἰοφόροι νεπόδων, στομάτεσσι δ᾽ ἀεικὴς 
ἰὸς ἐνιτρέφεται στυγερός τ᾽ ἐπὶ δήγμασιν ἕρπει. 
Τοῖον καὶ σχολόπενδρα, δυσώνυμον ἑρπετὸν ἅλμης, 

435 ἶσον ἐπιχθονίῳ δέμας ἑρπετῷ " ἀλλὰ τόγ᾽ ἄτην 
χύντερον᾽ εἶ γάρ οἷ τις ἐπιψαύσειε πελάσσας, 
αὐτίκα of χνῇστις μὲν ἐπὶ χροὶ θερμὸν ἔρευθος 
φοινίσσει, σμώδιξ δὲ διατρέχει ἠῦτε ποίης, 
τὴν χνίδα χιχλήσχουσιν ἐπωνυμίην ὀδυνάων. 

430 ἘΕχθρὴ δὲ σχολόπενδρα πανέξοχον ἀσπαλιεῦσι ᾿ 
ἐμπελάαν᾽ εἰ γάρ ποτ᾽ ἐπιψαύσειε δελέτρου, 
οὐχ ἄν τις νεπόδων χείνου πέλας ἀγχίστροιο 
ἔλθοι" τοῖον γάρ οἱ ἀπεχθέα μίσγεται ἰόν. 

Τοίη καὶ βαλιῇσιν ἰουλίσι τέτροφεν ἄτη 

436 ἂν στόμα τὰς δὲ μάλιστα βυθῶν διφήτορες ἄνδρες, 
δύπται σπογγοτόμοι τε δυηπαθέες στυγέουσιν" 
εὖτε γὰρ ἀθρήσωσιν ἐρευνητῆρα θαλάσσης 
σπερχόμενον ποτὶ βυσσὸν δπούρυχίοισι πόνοισιν, 
αἴδ᾽ ἀπὸ πετράων μάλα μυρίαι ὁρμηθεῖσαι 

(40 ἄνδρα περιπροθέουσι, xal ἀθρόαι ἀμφιχέονται, 
xai μιν ὁδοῦ βλάπτουσι πονεύμενον, ἄλλοθεν ἄλλαι 
χνίζουσαι στομάτεσσιν ἀναιδέσιν - αὐτὰρ ὃ χάμνει 

εὖδατι καὶ στυγερῇσιν ἰουλίσιν ἀντιδολήσας, 
χερσὶ δ᾽, ὅσον σθένος ἐστὶν, ἐπειγομένοις τε πόδεσσι 

«46 σεύει ἀμυνόμενος διερὸν στρατόν᾽ al δ᾽ ἐφέπονται 
ἀστεμφεῖς, μυίαις ἐναλίγχιοι, al ῥά τ᾽ ἐπ᾽ ἔργοις 
ἀνέρας ἀμητῆρας ὀπωρινὸν μογέοντας 
πάντοσ᾽ ἀνιηραὶ θέρεος στίχες ἀμφιπέτονται. 

Οἱ δ᾽ ἅμα μὲν καμάτῳ τε xal ἀχρήτοισι βολῇσιν 

450 ἠέρος ἱδρώουσιν, ἀνιάζουσί τε μυίαις 
ἐχπάγλως" αἱ δ᾽ οὐδὲν ἀναιδείης χαλόωσι, 
πρὶν θανέειν ἢ ξουθὸν ἀπ᾽ ἀνέρος αἷμα πάσασθαι. 
Τόσσος ἔρως xal τοῖσιν ἐν ἰχθύσιν αἵματος ἀνδρῶν. 

Οὐ μὴν θὴν ἀδληχρὸν ἔχει δάχος εὖτε χαράξῃ 

466 πούλυπος ἑρπυστὴρ 1) σηπίη, ἀλλὰ χαὶ αὐτοῖς 
ἐντρέφεται βαιὸς μὲν ἀτὰρ βλαπτήριος ἰχώρ. 
Κέντρα δὲ πευχήεντα μετ᾽ ἰχθύσιν ὡπλίσσαντο 
χωδιὸς, ὃς ψαμάθοισι, xol ὃς πέτρησι γέγηθε 
σχορπίος, ὠκεῖαί τε χελιδόνες ἠδὲ δράχοντες, 

460 xal χύνες, οἷ χέντροισιν ἐπώνυμοι ἀργαλέοισι, 
πάντες ἀταρτηροῖς ὑπὸ νύγμασιν lov ἱέντες. 

Τρυγόνι δὲ ξιφίῃ τε θεὸς χρατερώτατα δῶρα 
γνίοις ἐγχατέθηκεν, ὑπέρόιον ὅπλον ἑχάστῳ 
χαρτύνας᾽ xai τῷ μὲν ὑπὲρ γένυν ἐστήριξεν 

«65 ὄρθιον, αὐτόῤῥιζον, ἀκάχ μενον, οὔτι σιδήρου 
φάσγανον, ἀλλ᾽ ἀδάμαντος ἰσόσθενες ὄδριμον ἄορ. 
Οὐ χείνου χρυόεσσαν ἐπιδρίσαντος ἀχωχὴν 
οὐδὲ μάλα στερεὴ τλαίη λίθος οὐτηθεῖσα- 


rapit insuper-urgens , declinatque eum In-ferum somnum 
non procul a morte, et vestimenta omnia depraedatus 
abit, maleque-lucrosam gestans et illicitam preedam : 
tales etiam versutis machinationes sun polypis. 

Hi quidem inimici atque infesti preecipue suut 
inter-marinos (pisces); hi autem piscibus variorum-gene- 
rum] vindices sunt et sibi-mutuo interfectores. 

Alii autem venenati sun? inter-pisces , ori autem turpe 
virus inest, inimicumque in morsibus serpit. 

Tale etiam scolopendra , infaustum replile maris, 
par terrestri corpus reptili , sed hoc noxa 
periculosius ; si enim eam quis attingat accedens, 
statim ei prurigo quidem in cute, calidus rubor, 
purpurat, vibex vero percurrit , tanquam ab-herba, 


| quam urticam vocant cognomento dolorum. 


Inimica etiam est scolopendra precipue piscatoribus 
accessu ; si enim forte attingat escam, 
non quisquam ex-piscibus illum prope hamum 
veniat; tale enim ei infestum miscet virus. 
Talis etiam maculosis iulidibus ingenerata-est noxa 
per 05; has vero maxime profondorum scerutatores viri, . 
urinatores spongisecieque molestíarum-patientes , oderunt ; 
ubi enim conspexerunt investigatorem maris 
satagentem in profundo submarinis laboribus, 
ips; a scopulis admodum innumerc impetu-facto 
virum circumcurrunt, et densse circeumfunduntur, 
et ipsi in-via nocent laboranti , aliunde alise 
morsicantes oribus impudentibus ; at ille affligitur 
aqua et infestis iulidibus implicatus, 
manibus vero, quantum potest, festinantibusque pedibus 
quatit propulsans humidum exercitum, ille vero sectantur 
immotz , muscis similes , quce quidem in operibus 
viros messores autumnali-tempore laborantes 
undequaque molestze setatis acies circumvolitant. 
Illi vero simul quidem laboreque et intemperatis ictibus 
aeris sudant, crucianturque muscis 
mirum-in-modum ; [1188 vero nihil ab-impudentia remittunt , 
priusquam moriantur aut rubrum viri sanguinem consum- 
pserint.] Tantus amor etiam his inest piscibus sanguinis vi- 
rorum.] Non tamen sane imbecillum habet morsum, quan 
do pungit ,] polypus reptilis aut sepia, sed etiam ipsis 
inest exiguus quidem, verum noxius liquor. 
Aculeos autem letales inter pisces exerunt 
gobius, qui arenis, et qui scopulis gaudet, 
scorpius celeresque hirundines atque dracones 
et canes, qui aculeis cognomines sunt difficilibus , 
omnes exitiosis punctionibus venenum immittentes. 
Pastinace vero xiphiseque deus robustissima dona 
membris indidit, violentissima arma unicuique 
roborans; et huic quidem supra maxillam infixit 
erectum , sponte-enatum, acutum , non ex-ferro 
gladium , sed adamanti parem-robore validum ensem. 
Non illius horridam incumbentis aciem 
ne-quidem valde firmus sustinuerit lapis percussus ; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. Il. | 66 


τοίη ol ζαμενής τε πέλει πυρόεσσά τ᾽ ἐρωή. 
Τρυγόνι δ᾽ ix νεάτης ἀνατέλλεται ἄγριον οὐρῇς 
χέντρον ὁμοῦ χαλεπόν τε βίῃ καὶ ὀλέθριον ἰῷ. 
Οὐδέ χεν οὐ ξιφίαι, οὐ τρυγόνες ἐν γενύεσσι 
φορδὴν πρόσθε πάσαιντο, πάρος βελέεσσι δαφοινοῖς 
οὐτῆσαι ζωόν τε xat ἄπνοον ὅ, ττι παρείη. 
476 AX? ἤτοι ξιφίην μὲν ἐπὴν προλίπησιν ἀϊτμὴ, 
αὐτίκα οἱ κἀχεῖνο συνέφθιτο καρτερὸν ἄορ, 
αὐτῷ δ᾽ ὅπλον ἄναχτι συνέσθετο, καδδὲ λέλειπται 
ὀστέον οὐδενόσωρον, ἀμήχανον ὅσσον ἰδέσθαι 
* οὐδέ xev ἄν τι xal ἱέμενος τελέσειας. 
480 "Tpuyovíou δ᾽ οὕπω τι χαχώτερον ἔπλετο πῆμα 
τρώματος, οὐδ᾽ ὅσα χεῖρες ἀρήϊα τεχνήσαντο 
χαλχήων, οὐδ᾽ ὅσσα φερεπτερύγων ἐπ᾽ ὀϊστῶν 
Πέρσαι φαρμαχτῆρες ὀλέθρια μητίσαντο᾽ 
τρυγόνι γὰρ ζωῇ τε βέλος ῥίγιστον ὀπηδεῖ 
4856 ζαφλεγὲς, οἷόν πού τις ἀνὴρ πέφρικεν ἀχούων, 
ζώει τε φθιμένης χαὶ ἀτειρέα ῥύεται ἀλχὴν 
ἄτροπον᾽ οὐδ᾽ ἄρα uoüvov ἐνὶ ζώοις ἀΐδηλον 
ἄτην, ὅσσα βάλησιν, ἐρεύγεται, ἀλλὰ xai ἔρνος 
xai πέτρην ἐχάχωσε, xal εἴ ποθι κεῖνο πελάσσῃ. 
«0 ἘΠῚ γάρ τίς x' ἐριθηλὲς ἀεξόμενον φυτὸν ὥραις, 
θαλλοῖς τ᾽ εὐφυέεσαι xal εὐκάρποισι γονῇσι, 
νέρθεν ὑπὸ ῥίζησιν ἀναιδέϊ τύμματι χείνῳ 
οὐτήση, τὸ δ᾽ ἔπειτα χαχῇ βεδολημένον ἄτη 
λήγει μὲν πετάλων, κατὰ δὲ δέει juve νούσῳ 
τς πρῶτον, ἀπ᾽ ἀγλαΐης δὲ μαραίνεται, οὐδέ τι τηλοῦ 
αὐόν τ᾽ οὐτιδανόν τε xal ἄχλοον ὄψεαι ἔρνος. 

Κεῖνό ποτ᾽ αἰγανέη δολιχήρεϊ χωπηέσσῃ 
Κίρκη Τηλεγόνῳ πολυφάρμαχος ὦπασε μήτηρ, 
αἰχμάζειν δηΐοις ἅλιον μόρον" αὐτὰρ ὃ νήσῳ 

δ00 αἰγιδότῳ προσέχελσε, xal οὐ μάθε πώεα πέρθων 
πατρὸς ἑοῦ, γεραρῷ δὲ βοηδρομέοντι τοχῆϊ 
αὐτῷ, τὸν μάστευε, χαχὴν ἐνεμάξατο χῆρα. 
"Eva τὸν αἰολόμητιν Ὀδυσσέα, αυρία πόντου 
ἄλγεα μετρήσαντα πολυχμήτοισιν ἀέθλοις, 

505 τρυγὼν ἀλγινόεσσα μιῇ χατενήρατο ῥιπῇ. 

Θύννῳ δὲ ξιφίη τε συνέμπορον αἰὲν ὀπηδεῖ 
πῆμα τὸ δ᾽ οὔποτ᾽ ἔχουσιν ἀπότροπον οὔτε μεθέσθαι 
οὔτε φυγεῖν, πτερύγεσσιν ἐνήμενον ἄγριον οἶστρον, 
ὅς σφισι, χαυστηροῖο χυνὸς νέον ἱσταμένοιο, 

5:0 χέντρου πευχεδανοῖο θοὴν ἐνερείδεται doy, 
ὀξὺ μάλ᾽ ἐγχρίμπτων, χαλεπὴν δ᾽ ἐπὶ λύσσαν óplvet, 
θωρήξας ὀδύνησιν ἐπισπέρχει δ᾽ ἀέχοντας 
φοιταλέη μάστιγι χορευέμεν᾽ ot δὲ χελαινῷ 
τύμματι παιφάσσουσι μεμηνότες, ἄλλοτε δ᾽ ἄλλῃ 

515 χῦμα χαθιππεύουσιν, ἀνήνυτον ἄλγος ἔχοντες. 
Πολλάχι xal νήεσσιν ἐϊχραίροις ἐνόρουσαν 
διπῇ ἐλαυνόμενοι δυσχραέϊ" πολλάχι δ᾽ ἅλμης 
ἔχθορον, ἐς γαῖάν τε χατέδραμον ἀσπαίροντες, 
χαὶ μύρον ἠμείψαντο πολυχμήτων ὀδυνάων" 

530 τοῖον γὰρ δάχος alvóv ἐπιῤῥέπει, οὐδ᾽ ἀνίησι. 
Καὶ γάρ τοι καὶ βουσὶν ἀνάρσιος εὖτε πελάσσῃ 
οἷστοος, ἐνιχρίμψη δὲ βέλος λαγόνεσσιν ἀραιαῖς, 


470 


"talis ei robustasque inest igneusque impetus. 


Pastinacee vero ex ima oritur ferus cauda 
aculeus, simul et difficilis violentia et perniciosus veneno. 
Neque xiphise neque pastinacse in maxillis 
escam prius comederint, quam telis cruentis 
vulnerarint, sive vivum sive inanimum quicquid presto 
fuerit] Verum tamen xiphiam quidem ubi reliquerit spiri- 
tus,] statim ipsi etiam-I]le commoritur validus gladius, 
ipsoque arma cum domino extinguuntur, et relinquitur 
o8 inutile, quod non-potest amplius videri 
gladius, neque quicquam , ut maxime cupias, effeceris eo. 
Pastinaceo vero nullum perniciosius est nocumentum 
ictu, neque eorum, quie manus militaria fabricatee-sunt 


. fabrorum, neque eorum, qute alatis super jaculis 


Pers: venenarii exitialia excogitarunt ; 

pastinacam enim et vivam telum horridissimum comitatur 
valde-ardidum , quale forte aliquis cohorrescat audiens, 

et vivit peremta ipsa et indomitum induit robur 
immutabile; neque solum in animantibus perniciosam 
noxam, queecunque percusserit, eructat , sed etiam fruticem 
et petram corrumpit , et quocunque illud accesserit. 

Si quis enim floridam , crescentem plantam tempore, 
ramisque bene-natis et fructuosis seminibus, 

inferne sub radicibus impudenti ictu illo 

vulneraverit, hzec postea perniciosa percussa noxa 

cessat quidem a-frondibus defluitque tanquam ex-morbo 
primum, a nitore autem destituitur, neque diu-post 
aridumque nihilique et nudum-foliis cernes ramum. 

Hoc olim ad-jacalum longum manubriatum 
Circe Telegono abundans-veneficiis tradidit mater, 
ut-strueret hostibus marinam mortem ; at ille ad- insulam 
capras-pascentem appulsus-est, et ignoravit greges se vastare 
patris sui, venerando autem succurrenti genitori 
ipsi, quem quaerebat, malam attulit necem. 

Ibi illum versutum Ulyssem , innumeras maris : 
serumnas emensum laboriosis certaminibus , 
pastinaca dolorifica uno interemit ictu. 

Thunno autem xiphizque comes semper adhieret 
noxa; hanc autem nunquam possunt avecsam nec dimíttere, 
neque effugere ; nimirtimm pinnis insidentem ferum asilum, 
qui ipsis, ardido cane recens exorto, 
aculel perniciosi velox infigit robur, 
acute admodum imprimens , gravem autem rabiem excitat 
implicans eos doloribus , impellit vero invitos 
impetuoso flagello ut-saltent ; illi vero atro 
ictu tumultuantur furentes , alias vero alia-parte 
fluctam inequitant , incessabilem dolorem habentes. 

Sepe etiam navibus bene-rostratis insiliunt 

ictu agitati immodico , stepe vero ex-mari 
prosiliunt, in terramque percurrunt palpitantes , 
et cum-morte permutant serumnosos cruciatus ; 
talis enim morsus gravis invadit eos, nec remittit. 
Quin etiam boves ínfestus ubi propinquavit 
asilus, infixitque aculeum lumbis mollihus , 


06 


οὔτε τι βουφόρδων μέλεται σέθας, οὔτε νομοῖο, 
οὔτ᾽ ἀγέλης, ποίην δὲ καὶ αὔλια πάντα λιπόντες 

[36 σεύονται λύσσῃ τεθοωμένοι" οὖδέ τις αὐτοῖς 
οὗ ποταμῶν, οὗ πόντος ἀνέμῥατος, οὐδὲ χαράδραι 
ῥωγάδες, οὐ πέτρη τις ἀφοίτητος κατερύχει 
ῥιπὴν ταυρείην, ὅτ᾽ ἐπιζέσῃ ὀξὺ χελεύων 
βουτύπος, ὀτρηρῇσιν ἐπισπέρχων ὀδύνησι- 

630 πάντη δὲ βρυχὴ, πάντη δέ οἱ ἄλματα χηλῆς 
εἰλεῖται" τοίη μιν ἄγει δριμεῖα θύελλα. 

Καὶ τὸ μὲν ἰχθύσιν ἄλγος ὁμοίϊον ἠδὲ βόεσσι. 
Δελφῖνες δ᾽ ἀγέλῃσιν ἁλὸς μέγα χοιρανέουσιν, 
ἔξοχον ἠνορέῃ τε χαὶ ἀγλαΐη χομόωντες 

ὅ85 ῥιπῇ τ᾽ ὠχυάλῳ᾽ διὰ γὰρ βέλος ὥστε θάλασσαν 
ἵπτανται" φλογόεν δὲ σέλας πέμπουσιν ὀπωπαῖς 
ὀξύτατον" καί πού τιν᾽ ὑποπτήσσοντα χαράδραις 
καί τιν᾽ ὑπὸ ψαμάθοις εἰλυμένον ἔδρακον ἰχθύν. 
Ὅσσον γὰρ χούφοισι μετ᾽ οἰωνοῖσιν ἄνακτες 

540 αἰετοὶ ἢ θήρεσσι μετ᾽ ὠμηστῇῆσι λέοντες, 
ὅσσον ἀριστεύουσιν ἐν ἑρπυστῆρσι δράχοντες, 
τόσσον xal δελφῖνες dv ἰχθύσιν ἡγειλονῇες. 

Τοῖς δ᾽ οὔτ᾽ ἐρχομένοις πελάσαισχεδὸν, οὕτετις ἄντην 

ὄσσε βαλεῖν τέτληχεν, ὁποπτώσσουσι δ᾽ ἄναχτος 
t45 τηλόθεν ἄλματα δεινὰ xal ἄσθματα φυσιόωντος. 

Οἱ δ᾽ ὁπότ᾽ ἰθύσωσι λιλαιόμενοι μετὰ φορδὴν, 

πάντ᾽ ἄμυδις χλονέουσιν ἀθέσφατα πώεα λίμνης, 

παμφύγδην ἔλόωντες" ἐνέπλησαν δὲ φόδοιο 

πάντα πόρον" σχιεροὶ δὲ μυχοὶ χθαμαλαί τε χαράδραι 

650 στείνονται λιμένες τε xal ἠϊόνων ἐπιωγαὶ 
πάντοθεν εἱλομένων" ὃ δὲ δαίνυται ὅν χ᾽ ἐθέλησι, 
χρινάμενος τὸν ἄριστον ἀπειρεσίων παρεόντων. 

Ἀλλ᾽ ἔμπης καὶ τοῖσιν ἀνάρσιοι ἀντιφέρονται 
ἰχθύες, οὃς ἀμίας χιχλήσχομεν᾽ οὐδ᾽ ἀλέγουσι 

(50 δελφίνων, μοῦναι δὲ κατ᾽ ἀντία δηριόωνται. 

Ταῖς μὲν ἀφαυρότερον θύννων δέμας, ἀμφὶ δὲ σάρχες 
ἀδληχραὶ, θαμέες δὲ διὰ στόμα λάδρον ὀδόντες 
ὀξέα πεφρίκασι᾽ τὸ καὶ μέγα θάρσος ἔχουσιν, 
οὐδὲ χαταπτώσσουσιν ὑπέρδιον ἡγητῆρα. 

500 Εὖτε γὰρ ἀθρήσωσιν ἀπόσσυτον οἷον ἀπ᾽ ἄλλων 
δελφίνων ἀγέλης, αἱ δ᾽ ἀθρόαι ἄλλοθεν ἄλλαι, 
ἠθ᾽ ὃπ᾽ ἀγγελίης στρατὸς ἄσπετος. εἰς EV ἰοῦσαι 
στέλλονται ποτὶ μῶλον ἀθαμθέες, ὥστ᾽ ἐπὶ πύργον 
δυςμενέων θύνοντες ἀρήϊοι ἀσπιστῆρες. 

585 Δελφὶς δ᾽ ἠὐγένειος ὑπαντιόωντος ὁμίλου. 
πρῶτα μὲν οὐχ ἀλέγει, μετὰ δ᾽ ἔσσυται, ἄλλοτε ἄλλην 
ἁρπάγδην ἐρύων, μενοεικέα δαῖτα χιχήσας" 
ἀλλ᾽ ὅτε μιν πολέμοιο περιστέψωσι φάλαγγες 
πάντοθεν, ἀμφὶ δέ μιν στῖφος μέγα χυχλώσωνται, 

$70 δὴ τότε of xol μόχθος δπὸ φρένα δύεται ἤδη" 
ἔγνω δ᾽ αἰπὺν ὄλεθρον ἀπειρεσίοις ἕνι μοῦνος 
ἑρχθεὶς δυσμενέεσσι" πόνος δ᾽ ἀναφαίνεται ἀλχῆς. 
At μὲν γὰρ λυσσηδὸν ἀολλέες ἀμφιχυθεῖσαι 
δελφῖνος μελέεσσι, βίην ἐνέρεισαν ὁδόντων᾽ 

t6 πάντη δὲ πρίουσι xai ἄτροποι ἐμπεφύασι, 
πολλαὶ μὲν χεφαλῆς δεδραγμέναι, ai δὲ γενείων 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ B. 


neque bubulcorum ab eis colitur auctoritas . neque pastoris 
neque armenti, prato autem et stabulis omnibus relictis 
agitantur rabie perciti, neque ullus ipsi 

fluviorum ; nec mare impervium, neque speluncee 
abruptie, nec scopulus ullus invius arcet 

impetum taurinum quando fervet acute impellens 
stimulus, acribus adigens doloribus ; 

ubique enim mugitus, ubique item ipsi saltus ungulee 
volvuntur; talis ipsum fert acerba procella. 

Et hic quidem piscibus cruciatus similis est atque bobus. 

Delphini autem in-gregibus maris valde dominantur, 

eximie viribusque et formz-splendore superbientes, 
impulsuque celeri; nam teli instar per mare 

volant , flammeumque lumen emittunt oculis 

acutissimum , el alicubi aliquem trepidantem-sub-foveis , 
et aliquem sub arenis volutatum cernunt piscem. 
Quantum enim leves inter aves sunt reges 

aquilie aut feras inter crudivoras leones, 

quantum excellunt in reptilibus dracones , 

tantum etiam delphini inter pisces sun principes. 

Hisautem ne venientibus accedere prope, nec quisquam es -ad. 
verso] oculos in eos conjicere sustinet, sed pertimescunt reis 
procul saltus potentes et spiritus anhelantis. 

Illi vero quando ruunt cupidi ad escam , 

omnes una percellunt innumeros greges stagni , 
universos-in-fugam agentes , implentque timore 
omnem viam, umbrosique recessus humilesque latebras 
arctantur portusque et littorum anfractus 

undequaque coactis ; ille vero epulatur quemcunque vult , 
eligens optimum quemque ex infinilis preesentibus. 
Veruntamen etiam his inimici obviam-feruntur 

pisces, quos amias vocamus , neque curant 

delphinos , solae autem contra pugnant. 

Illis quidem minus 659 quam-thunniscorpus, circum autem 
carnes] tenues , sed densi per os rapidum dentes 

acute rigent; quocirca etiam magnam audaciam habent, 
neque metuunt validum ducem (delphinum). 

Quando enim conspiciunt properantem solum ab aliorum 
delphinorum grege , /um he frequentes aliunde alise, 
tanquam nuncio exercitus infinitus , in unum conventa-facte 
feruntur ad prelium interriti, velut ad turrim 

hostium furentes marti! milites scutati. 

Delphinus vero bene-barbatus occursantem turbam 
principio quidem non curat , sed irruit, alias aliam 
raptim trahens, gratam preedam adeptus ; 

Sed postquam eum belli cinxerunt acies 

undique, atque ipsum caterva magna circumdederunt , 
tunc sane ei etiam labor animum 5101 jam; 
animadvertitque profundum exitium infinitos inter solus 
conclusus hostes, labor autem ostenditur roboris. 

1*7» enim rabiose frequentes cireumfusde 

delpnini membris , vim infigunl dentium: 

undique vero lacerant et intrepidi inhrent , 

multze quidem capite apprehenso , alize vero genis 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. II. 67 


γλαυχῶν, at δ᾽ αὐτῇσιν ἑνὶ πτερύγεσσιν ἔχονται" 
πολλαὶ δ᾽ ἐν λαγόνεσσι γένυν πήξαντο δαφοινήν᾽ 
ἄλλαι δ᾽ ἀκροτάτην οὐρὴν ἕλον, αἵ δ᾽ ὑπένερθε 

&n0 νηδὺν, αἵ δ᾽ ἄρ᾽ ὕπερθεν ὑπὲρ νώτοιο νέμονται" 
ἄλλαι δ᾽ ix λοφιῆς, at δ᾽ αὐχένος ἠώρηνται. 
Αὐτὰρ ὃ παντοίοισι περιπληθὴς χαμάτοισι 
πόντον ἐπαιγίζει, σφαχέλῳ δέ οἱ ἔνδον ὀρεχθεῖ 
μαινομένη χραδίη, φλεγέθει δέ ot ἦτορ ἀνίῃ 

585 πάντη δὲ θρώσχει xal ἑλίσσεται ἄχριτα θύων, 
παφλάζων ὀδύνῃσι" χυδιστητῆρι δ᾽ ἐοιχὼς 
ἄλλοτε μὲν βαθὺ χῦμα διατρόχει ἠύτε λαίλαψ, 
ἄλλοτε δ᾽ ἐς νεάτην φέρεται βρύχα, πολλάχι δ᾽ ἅλμης 
ἀφρὸν ὑπερθρώσχων ἀναπάλλεται, εἴ ἑ μεθείη 

590 ἐσμὸς δπερφιάλιον νεπόδων θρασύς᾽ at δ᾽ ἀλίαστοι 
οὔτι βίης μεθιᾶσιν, ὁμῶς δέ οἱ ἐμπεφύασι, 
καί oi δυομένῳ τε μίαν δύνουσι χέλευθον, 
αὖτις δ᾽ ἀνθρώσχοντι σὺν ἔξαλοι ἀΐσσουσιν 
ἑλχόμεναι" φαίης χε νέον τέρας ᾿Εννοσιγαίῳ 

tes τίχτεσθαι δελφῖσι μεμιγμένον ἠδ᾽ ἀμίησιν" 
ὧδε γὰρ ἀργαλέῃ ξυνοχῇ πεπέδηται ὀδόντων. 
Ὡς δ᾽ ὅταν ἰητὴρ πολυμήχανος ἕλχος ἀφύσσων 
οἰδαλέον, τῷ πολλὸν ἀνάρσιον ἔνδοθεν αἷμα 
ἐντρέφεται, διερὰς γενεὰς, χυανόχροα λίμνης 

600 ἑρπετὰ, τειρομένοιο χατὰ χροὸς ἐστήριξε, 
δαίνυσθαι μέλαν αἷμα τὰ δ᾽ αὐτίχα γυρωθέντα 
χυρτοῦται xat λύθρον ἐφέλχεται, οὐδ᾽ ἀνίησιν, 
εἰσόκεν αἱμοδαρῇ ζωρὸν πότον αὖ ἐρύσαντα 
ix χροὸς αὐτοχύλιστα πέσῃ μεθύουσιν ὁμοῖα" 

sos ὡς ἀμίαις οὐ πρόσθε χαλᾷ μένος, εἰσόχε σάρχα 
χείνην, ἣν πρὶν ἔμαρψαν, ὑπὸ στόμα δαιτρεύσωνται. 
Ἀλλ᾽ ὅτε μιν προλίπωσιν, ἀναπνεύσῃ δὲ πόνοιο 
δελφὶς, δὴ τότε λύσσαν ἐσόψεαι ἡγητῆρος 
χωομένου" χρυερὴ δ᾽ ἀμίαις ἀναφαίνεται ἄτη. 

ειο Αἴ μὲν γὰρ φεύγουσιν, ὃ δ᾽ ἐξόπιθεν χεραΐζων, 
εἰδόμενος πρηστῆρι δυσηχέϊ, πάντ᾽ ἀμαθύνει, 
δάπνων ἐμμενέως, κατὰ δ᾽ αἵματι πόντον ἐρεύθει 
αἰχμάζων γενύεσσι, παθὼν δ᾽ ἀπετίσατο λώθην. 
ὯΩδε χαὶ ἐν ξυλόχοισιν ἔχει φάτις ἀγρευτήρων 

9ι6 θῶας ὑπερφιάλους ἔλαφον πέρι ποιπνύεσθαι 
ἀγρομένους" οἱ μὲν γὰρ ἐπαΐγδην γενύεσσι 
σάρχας ἀφαρπάζουσι χαὶ ἀρτιχύτοιο φόνοιο 
θερμὸν ἔαρ λάπτουσιν᾽ ὃ δ᾽ αἵμάσσων ὀδύνῃσι, 
βεόρυχὼς ὅλοΐσι περίπλεος ὠτειλῇσιν, 

«30 ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἀλλοίων ὀρέων διαπάλλεται ἄχρας" 
οἱ δέ μιν οὐ λείπουσιν, ἀεὶ δέ οἱ ἐγγὺς ἕπονται 
ὠμησταὶ. ζωὸν δὲ διαρταμέοντες ὀδοῦσι 
ῥινὸν ἀποσχίζουσι, πάρος θανάτοιο χυρῆσαι, 
δαῖτα χελαινοτάτην τε xal ἀλγίστην πονέοντες. 

6)5 Ἀλλ᾽ ἦτοι θῶες μὲν ἀναιδέες οὔτιν᾽ ἔτισαν 
ποινὴν, ix δ᾽ ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν, 
θαρσαλέαι δ᾽ ἐμίαι τάχα χύντερα δηρίσαντο. 

Δελφίνων χἀχεῖνο πανέξοχον ἔργον ἀχούων 

ἠγασάμην᾽ τοῖς εὖτ᾽ ἂν ὀλέθριυς ἐγγὺς ἵκηται 

€30 νοῦσος ἀταρτηρὴ͵, τοὺς δ᾽ οὐ λαθεν, ἀλλ᾽ ἐδάησαν 


ΘΓ οἶδ, alie vero ipsis pinnis inherent , 

multe autem in lumbis maxillam infigunt cruentam 
alie vero extremam caudam arripiunt , alite vero infra 
ventrem, alise vero superne supra tergum pascuntur, , 
aliae autem ex juba, alis vero ex-cervice pendent. 

AL ille omnigenis plenus erumnis 

pontum perfurit, cruciatuque'ei intus palpitat 

insaniens cor, ardetque el pectus afflictatione; 
usquequaque vero salit et volvitur infanda furens, 
sestuans doloribus ; saltatori vero similis 

alias quidem altum fluctum percurrit tanquam turbo, 
alias autem in imum fertur fundum, sepe vero maris 
spumam supersiliens subsultat , si-forte eum remittat 
agmen impudentium piscium audax ; [1129 vero inseparabiles 
nihii de-vi remittunt , pertinaciter vero ei inherent : 

et cum-ipso subeunte eandem subeunt viam, 
rursumque cum subsultante extra-mare siliunt 

tract; ; diceres novum monstrum Neptuno 

gigni delphinis permixtum atque amiis ; 

ita enim difficili coarctatione ligatur dentium. 

Ut autem quando medicus ingeniosus ulcus exbaurieus 
tumidum, in-quo copiosus impurus intus sanguis 

alitur, humida genera, nigra stagni 

reptilia, afflictam ad cutem figit, 

ut-depascantur atrum cruorem ; illa vero statim rotundata 
gibbosa-fiunt et saniem attrahunt, neque remittunt, 
donec sanguine-gravata meracam polum educentia 

de cute sponte-voluta cadant ebriis similia : 

sic amiis non ante remittit vis, quam carnem 

illam, quanr antea corripuerunt, sub ore conficiart. 
Verum ubi eum relinquunt, respiratque a-defatigatione 
delphin, tunc sane rabiem cerneres ducis 

irati, horrendaque amiis apparet noxa. 

Nam illzv quidem fugiunt , ipse autem a-tergo populans , 
similis presteri gravisono, omnia vastat 
vorans perpetuo , sanguine vero mare rubefacit 


infestans maxillis , perpessus vero vindicat injuriam. 
Sic etiam in silvis habet sermo venatorum 


thoes crudeles circa cervum satagere 

congregatos ; nam hi quidem Impetu-facto maxillis 

carnes abripiunt et recens-fusi sanguinis 

calidum succum lingunt; ille vero cruentus doloribus, 

rugiens , exitialibus plenus-undique vulneribus 

alias ad aliorum montium fertur juga; 

hi vero eumnon relinquunt , sed semper eum prope seqrue- 

tur] crudivori, vivum autem discerpentes dentibus 

pellem deripiunt, priusquam ad-mortem perveniat, 

epulum maxime-infelix et miserabile perficientes. 

Veruntamen thoes quidem immanes nullam luunt 

poenam, sed derident interemtos cervos, 

audaces autem amie statim asperrime proeliantur, 
Delphinorum hoc-quoque preclarum facinus audien 

miratus-sum : his ubi letalis prope advenerit 

morbus gravis, eos non latet, sed norunt 


68 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ B. 


τέρμα βίου" πέλαγος δὲ καὶ εὐρέα βένθεα λίμνης 
φεύγοντες χούφοισιν ἐπ᾽ αἰγιαλοῖσιν ἔχελσαν' 
ἔνθα δ᾽ ἀποπνείουσι xol ἐν χθονὶ μοῖραν ἕλοντο, 
e ὄφρα τις ἢ μερόπων ἱερὸν τρόχιν "Evvoctyatou 
e35 χείμενον αἰδέσσαιτο, χυτῇ τ᾽ ἐπὶ θινὶ χαλύψαι, 
μνησάμενος φιλότητος ἐνηέος, ἠὲ καὶ αὐτὴ 
βρασσομένη ψαμάθοισι᾽ δέμας χρύψειε θάλασσα; 
μηδέ τις εἰναλίων ἐσίδοι νέχυν ἡγητῆρα, 
μηδέ τις οἰχομένῳ περ ἐνὶ y pot λωδήσαιτο 
640 δυσμενέων’ ἀρετὴ δὲ xal ὀλλυμένοισιν ὀπηδεῖ 
xal χράτος, οὐδ᾽ ἤσχυναν éby χλέος οὐδὲ θανόντες. 
Κεστρέα δ᾽ ἐν πάντεσσιν ἁλὸς "νεπόδεσσιν ἀχούω 
φέρδειν πρηΐτατόν τε δικαιότατόν τε νόημα᾽ 
μοῦνοι γὰρ κεστρῆες ἐνηέες οὔθ᾽ ὁμόφυλον 
e45 οὔτε τιν᾽ ἀλλοίης γενεῆς ἄπο πημαίνουσιν" 
οὐδέ ποτε ψαύουσιν ὑπὸ στόμα σαρχὸς ἐδωδῆς, 
οὐδὲ φόνου λάπτουσιν, ἀπημοσύνῃ δὲ νέμονται, 
αἵματος ἄχραντοι καὶ ἀχηδέες, ἁγνὰ γένεθλα" 
φέρθονται δ᾽ ἢ χλωρὸν ἁλὸς μνίον, ἠὲ χαὶ αὐτὴν 
660 ἰλὺν, ἀλλήλων τε δέμας περιλιχμάζουσι. 
Τοὔνεχα καί τιν᾽ ἔχουσι μετ᾽ ἰχθύσι τίμιον αἰδῶ" 
οὗ γάρ τις κείνων νεαρὸν τόχον οἷα καὶ ἄλλων 
σίνεται, ὠμοφάγων δὲ βίην ἀπέχουσιν ὀδόντων. 
Ὡς αἰεὶ μετὰ πᾶσι δίχης πρεσδήϊα χεῖται, 
ess αἰδοίης, πάντη δὲ γεράσμιον ἤρατο τιμήν. 
Οἱ δ᾽ ἄλλοι μάλα πάντες ὀλέθριοι ἀλλήλοισιν 
ἔρχονται" τὸ καὶ οὔποτ᾽ ἐσόψεαι ὑπνώοντας 
ἔλλοπας, ἀλλ᾽ ἄρα τοῖσι καὶ ὄμματα χαὶ νόος αἰὲν 
ἐγρήσσει πανάῦὔπνος ἐπεὶ τρομέουσι μὲν αἰεὶ 
660 φέρτερον ἀντιόωντα, χερειότερον δ᾽ ὀλέχουσι. 
Μοῦνον δ᾽ οὕποτε φασὶν ἀνὰ χνέφας ἀσπαλιῆες 
el; ἄγρην πεσέειν ἁπαλὸν σχάρον, ἀλλά που ὕπνον 
ἐννύχιον χοίλοισιν ὑπὸ χευθμῶσιν ἰαύειν. 
Οὐ μέντοι τόγε θαῦμα δίκην ἀπάτερθε θαλάσσης 
866 ναιϊετάειν" οὐ γάρ τι πάλαι πρέσδειρα θεάων 
οὐδὲ μετὰ θνητοῖσιν ἔχε θρόνον, ἀλλὰ κυδοιμοὶ 
δυσχέλαδοι καὶ ἑταῖρος "Apa φθισήνορος ἄτης, 
μαῖά τ᾽ ἐρικλαύστων πολέμων " Epi; ἀλγεσίδωρος 
ἔφλεγον ἡμερίων δειλὸν γένος" οὐδέ τι θηρῶν 
6510 χεχριμένοι πολέες μερόπων ἔσαν, ἀλλὰ λεόντων 
αἰνότεροι πύργους τ᾽ εὐτείχεας ἠδὲ μέλαθρα 
γηούς τ᾽ ἀθανάτων εὐώδεας αἵματι φωτῶν 
χαπνῷ τ᾽ αἰθαλόεντι χατείνυον "Hoaiccoto, 
εἰσόχε ῥαιομένην γενεὴν ᾧχτειρε Κρονίων, 
676 ὑμῖν δ᾽ Αἰνεάδησιν ἐπέτραπε γαῖαν ἀνάψας. 
Ἀλλ᾽ ἔτι χαὶ προτέροισιν ἐν Αὐσονίων βασιλεῦσι 
θῦνεν Ἄρης, Κελτούς τε καὶ αὐχήεντας Ἴδηρας 
θωρήσσων Λιβύης τε πολὺν χορὸν ἔργα τε Ῥήνου, 
Ἴστρον τ᾽ Εὐφρήτην τε" τί μοι τάδε δούρατος ἔργα 
680 μεμνῆσθαι; νῦν γάρ σε, Δίχη θρέπτειρα πολήων, 
γινώσχω μερόπεσσι συνέστιον ἠδὲ σύνοιχον, 
ἐξ οὗ μοι χραίνουσι μέγαν θρόνον ἐμδεδαῶτες 
ἄμφω, θεσπέσιός τε πατὴρ καὶ φαίδιμος ὄρπηξ' 
ix. τῶν μοι γλυχὺς ὅρμος ἀναχτορίης πεπέτασται. 


finem vitze; pelagus autem et lata profunda stagni 
fugientes mollia ad littora appelluntur; 

ibi vero expirant et in terra mortem oppetunt , 

ut aut aliquis ex-hominibus sacrum cursorem Nepluni 
jacentem revereatur superfusoque in littore tegat 
memor amicitie jucundz , aut etiam ipsum 

allisum arenis corpus occultet mare, 

neve quisquam piscium conspiciat mortuum principer, 
neve aliquis, defuncto licet, in corpore noceat 
inimicus; virtus autem etiam pereuntes comitatur 

et robur, nec deturpant suam laudem, nequidem mortui. 

Mugilem vero inter omnes maris pisces audio 
alere mitissimumque justissimumque ingenium ; 
soli enim mugiles mansueti neque congenerem piscem, 
neque quemquam alius generis leedunt, 
nec unquam attingunt ore carnis escam, 
neque cruorem lambunt , sed innocenter pascuntur, 
sanguine impolluti et innoxii, sanctagenera ; 
depascuntur autem vel viridem maris algam vel etiam 
ipsum] limum, sibique-invicem corpus circumlingunt. 
Quapropter etiam quandam obtinent inter pisces honorificam 
venerationem ;] non enim quisquam illorum novellam sobo- 
lem, ut aliorum, ] ledit, sed crudivororum vim abstinent den- 
tium.]Sicsemper inter omnes justitice preemia proposita-sunt 
venerande, ubique vero venerabilem sortitur honorem. 
At alii ad-unum omnes exitiales sibi-mutuo 
veniunt; quocirca etiam nunquam conspexeris dormientes 
pisces , sed ipsis et oculi et animus semper 
excubat pervigil , quoniam horrent semper quidem 
robustiorem occurrentem , imbecilliorem autem perimunt. 
Solum vero nunquam ajunt piscatores per caliginem 
in capturam incidere mollem scarnm , sed alicubi somnum 
nocturnum cavis sub latebris capere. 

Nec tamen hoc es miraculum justitiam procul a-mari 
habitare , non enim jam-pridem antiquissima dearum 
ne-quidem inter homines habebat sedem , sed prelia 
horrisona et socius Mars homines-perimentis noxae 
nutrixque lacrimosorum bellorum Discordia, dolorum-largi- 
trix,] urebant hominum miserum genus, neque quicquam 
a-belluis] distincti multi hominum erant , sed leonibus 
crudeliores turresque bene-munitas atque domos 
fanaque immortalium bene-fragratia sanguine virorum 
fumoque atro obtegebant Vulcani, 
donec perditum genus miseratus-est Juppiter, ΄ 
vobisque /Eneadis commisit terram a vobis suspendens 
Sed adhuc etíam prioribus sub Romanorum imperatoribus 
furebat Mars, Gallosque et superbos Hispanos 
armans Libyeeque copiosum chorum operaque Rheni , 
Istrumque, Euphratemque. Quid mihi heec hastze facinors 
commemoranda? Nunc enim te, Justitia nutrix urbium , 
cognosco hominibus familiarem atque cohabitatriccin 
ex quo mihi imperant excelso solio conscenso 
uterque, divinusque pater et illustris suboles , 
ex quibus mihi dulcis portus imperii apertus-est 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. III. 


cas Τούς μοι xal ῥύοισθε, xal ἔμπεδον ἰθύνοιτε 
πολλαῖς ἐν δεχάδεσσιν ἑλισσομένων ἐνιαυτῶν, 
Ζεῦ τε καὶ Οὐρανίδαι, Ζηνὸς χορὸς, εἴ τις ἀμοιδὴ 
εὐσεδίης " σκήπτρῳ δὲ τελεσφόρον ὅλθον ἄγοιτε. 


Qu —— 
" 


AAIEYTIKON 
BIBAION TPITON. 


Νῦν δ᾽ ἄγε μοι, σχηπτοῦχε, παναίολα δήνεα τέγνης 
ἐλθυδόλου φράζοιο xai ἀγρευτῆρας ἀέθλους, 
θεσμόν τ᾽ εἰνάλιον ξυμδάλλεο, τέρπεο δ᾽ οἴμη 
ἡμετέρῃ: σοῖς μὲν γὰρ ὁπὸ σχήπτροισι θάλασσα 
& ελεῖται xat φῦλα Ποσειδάωνος ἐναύλων᾽ 
ἔργα δέ τοι ξύμπαντα μετ᾽ ἀνδράσι πορούνονται: 
σοὶ δ᾽ ἐμὲ τερπωλήν τε xol ὑμνητῇρ᾽ ἀνέηχαν 
δαίμονες ἐν Κιλίχεσσιν ὑφ᾽ ἙἭ ρμαίοις ἀδύτοισι. 
Ἑρμεία σὺ δέ μοι πατρώϊε, φέρτατε παίδων 
so. Αἰγιόχου, χέρδιστον ἐν ἀθανάτοισι νόημα 
φαῖνέ τε xal σήμαινε, xal ἄρχεο, νύσσαν ἀοιδῆς 
ἰθύνων" βουλὰς δὲ περισσονόων ἁλιήων 
αὐτὸς ἄναξ πρώτιστος ἐμήσαο, καὶ τέλος ἄγρης 
παντοίης ἀνέφηνας, ἐπ᾽ ἰχθύσι κῆρας ὑφαίνων. 
16 Πανὶ δὲ Κωρυχίῳ βυθίην παραχάτθεο τέχνην, 
παιδὶ τεῷ , τὸν φασὶ Διὸς ῥυτῆρα γενέσθαι, 
Ζηνὸς μὲν ῥυτῆρα, Τυφαόνιον δ᾽ ὀλετῆρα. 
Κεῖνος γὰρ δείπνοισιν ἐπ᾽ ἰχθυθόλοισι δολώσας 
σμερδαλέον Τυφῶνα παρήπαφεν, ἔχ τε βερέθρου 
40 δύμεναι εὐρωποῖο xal εἷς ἁλὸς ἐλθέμεν ἀχτήν' 
ἔνθα μιν ὀξεῖαι στεροπαὶ ῥιπαί τε χεραυνῶν 
ζαφλεγέες πρήνιξαν" 6 δ᾽ αἰθόμενος πυρὸς ὄμδροις 
χρᾶθ᾽ ἑχατὸν πέτρῃσι περιστυφελίζετο πάντη 
ξαινόμενος " ξανθαὶ δὲ παρ’ ἠϊόνεσσιν ἔτ᾽ ὄχθαι 
34. λύθρῳ ἐρευθιόῳσι Τυφαονίων ἀλαλητῶν. 
Ἕρμεία χλυτόδουλε, σὲ δ᾽ ἔξοχον ἱλάσκονται 
ἰχθυδόλοι" τῷ καί σε σὺν ἀγραίοισιν ἀδσας 
δαίωασσιν εὐθήροι» μετὰ χλέος ἔργομαι οἴμης. 
Πρῶτα μὲν ἀσπαλιῆϊ δέμας καὶ quta παρείη 
20 ἀμφότερον xal χραιπνὰ καὶ ἄλχιμα, μήτε τι λίην 
πίονα, μήτε τι σαρκὶ λελειμμένα’ δὴ γὰρ ἀνάγχη 
πολλάχι μιν χρατεροῖσιν ἀνελχομένοισι μάχεσθαι 
ἰχθύσιν, οἷς ὑπέροπλον ἕνι σθένος, εἰσόχεν ἅλμης 
μητρὸς ἐν ἀγκοίνῃσιν ἑλισσόμενοι δονέονται. 
86 Χρειὼ δ᾽ ix πέτρης τε θορεῖν πέτρην τ᾽ ἀνοροῦσαι 
ῥηϊδίως" χρειὼ δὲ πόνου βυθίοιο ταθέντος 
ῥίμφα διϊχνεῦσαι δολιχὸν πόρον, ἔς τε βάθιστα 
δῦναι, καὶ μίμνοντα μετ᾽ οἴδμασιν ὡς ἐπὶ γαίης 
δηθύνειν ἔργοισι πονεύμενον, οἷς ἐνὶ πόντῳ 
40 ἄνδρες ἀεθλεύουσι ταλάφρονα θυμὸν ἔχοντες. 
ψυχὴν 9 ἀσπαλιεὺς πολυπαίπαλος ἠδὲ νοήμων 
εἴη: ἐπεὶ μάλα πολλὰ καὶ αἰόλα μηχανόωνται 
ἰχθύες ἐγκύρσαντες ἀνωΐστοισι δόλοισι. 
Τολμήεις δὲ μάλιστα καὶ ἄτρομος ἠδὲ σαόφρων 


69 


Quos mihi etiam servetis , et perpetuo dirigatis 

multas per decades volventium annorum, 

o-Juppiter et Colites, Jovis coetus, si qua retributio (5. 
pietatis; sceptro autem salutarem felicitatem conferais., 


DE PISCATIONE 
LIBER TERTIUS. 


Nunc vero age mihi, o sceptrifer, varia consilia artis 
piscatorize considera et piscatoria certamina, 
legemque marinam attende , deleclare vero cantu 
nostro; tuis enim sub sceptris mare 
volvitur et genera Neptuni incolarum ; 
opera autem tibi omnia inter homines parantur; 
tibi vero me oblectamentum et poetam miserunt 
dii in Cilicibus sub Mercurialibus adytis. 
Mercuri vero tu mihi paterne , preestantissime filiorum 
Jovis, lucrosissimum inter homines ingenium 
ostende et indica, et duc ne, metam carminis 
dirigens. Insidias autem sollertium piscatorum 
ipse rex primus excogitasti , et finem captura 
omnis-generis ostendisti, in pisces mortem texens. 
Pani autem Corycio profundam tradidisti artem, 
filio tuo, quem ajunt Jovis servatorem fuisse, 
Jovis quidem servatorem , Typhaonium vero interfecta e». 
Jlle enim in cenis piscatoriis deceptum 
horrendum Typhaonem circumvenit , ut ex barato 
emergeret spatioso ct in maris veniret actam ; 
ubi ipsum acuta fulgura ictusque fulminum 
valde-urentes priecipitarunt; ille vero flagrans ignis imbri- 
bus ] capita centum petris affligebat ubique 
laceratus ; flavi vero juxta littora etiamnum margines 


| cruore rubent a Typhaoniis certaminibus. 


Mercuri ingeniose , te vero precipaum placant 

piscatores , quapropter etiam te cum piscatoriis invocato 

numinibus venatorii persequor celebrationem carminis 
Principio quidem piscatori corpus et membra adsi.i. 

juxta et velocia et robusta , neque nimis 

obesa, neque etiam carne destituta ; namque necesse est 

smpe ipsum validis protractis decertare 

piscibus , quibus immane inest robur, quamdiu maria 

genitricis suce in ulnis volutati agitantur. 

Necesse vero est et de petra desilire et petram iusilire 

facile, necesse item 65. labore marino vigente 

celeriter permeare longam viam inque profundissiraa 

subire, et manentem in fluctibus tanquam in terrà 

morari , laboribus occupatum , quibus in mari 

viri certant tolerantem animum habentes. 

Quod-ad-animum-attinet autem, piscator callidissimus οἵ 

prudens] sit, quoniam valde multa et varia machinantur 

pisces , cum-inciderint in-irremeahiles dolos. 

Audax vero maxime el imperterrilus atque temperans 


70 ᾿ OHIITANOY AAIEYTIKON T. 


ὦ εἴη, μηδ᾽ ὕπνου φιλέοι xópov: ὀξὺ δὲ λεύσσοι 
ἐγρήσσων χραδίῃ τε xal ὄμμασι πεπταμένοισιν. 
E δὲ φέροι xal χεῖμα Διὸς καὶ δίψιον ὥρην 
σειρίου" ἱμείροι δὲ πόνων, ἐράοι δὲ θαλάσσης" 
ὧδε γὰρ εὐάγρης τε xoi Ἑρμείᾳ φίλος εἴη. 

50  Θθήρη δ᾽ ἑσπερίη μὲν ὀπωρινῇσιν ἐν ὥραις 
χαρτίστη τελέθει, xal ἑωσφόρος εὖτ᾽ ἀνατέλλῃ: 
χείματι δ᾽ ἠελίοιο βολαῖς ἅμα χιὀναμένῃσι 
στέλλεσθαι’ πᾶν δ᾽ ἦμαρ ἐν εἴαρι τηλεθόωντι 
ἄγραις παντοίησιν ὀφέλλεται, ἦμος ἅπαντες 

uS. ἕλλοπες ἠϊόνεσσιν ἐφέστιοι ἐγγύθι γαίης 
ἕλχονται τοχετῶν τε μόγῳ δίψη τ᾽ ἀφροδίτης. 
Αἰεὶ δ᾽ elc ἄνεμον παπταινέμεν, ὅς xev. ἄησιν 
ἥπιος, εὐδιόων, μαλακὴν ἅλα χοῦφα κυλίνδων᾽ 
λάδρους γὰρ τρομέουσι xal ἐχθαίρουσιν ἀήτας 

e0 ἰχθύες, οὐδ᾽ ἐθέλουσιν ὁπεὶρ ἅλα δινεύεσθαι-" 
εὐχραεῖ δ᾽ ἀνέμῳ περιδέξιος ἴσταται ἄγρη. 
Πάντες δὲ πνοιΐσιν ἐναντία xol ῥοθίοισι 
πλῶτες ἁλὸς θύνουσιν, ἐπεὶ σφίσιν ὧδε. χέλευθος 
δηϊτέρη στείχουσιν ἐπ᾽ ἠόνας, οὐδ᾽ ὑπ᾽ ἀνάγχης 
es ἐξόπιθε ῥιπῇσιν ἐλαυνόμενοι μογέουσιν. 

Ἀλλ᾽ ἁλιεὺς στέλλοιτο λίνον πνοιζσι πετάσσας 

οὔριον, ἐς βορέην μὲν, ἐπὴν νότος ὑγρὸς dno: 

ἐς νοτίην δὲ θάλασσαν ἐπειγομένου βορέαο" 

εὕρου δ᾽ ἱσταμένοιο ποτὶ ζεφύροιο χέλευθα" 

πρὸς δ᾽ εὗρον ζέφυρος φορέοι σχάφος" ὧδε γὰρ ἐσμοὶ 

ἄσπετοι ἀντήσουσι, xal εὔδολος ἔσσεται ἄγρη. 
Τέτραχα δ᾽ εἰναλίης θήρης νόμον ἐφράσσαντο 

ἰχθυδόλοι" καὶ τοὶ μὲν ἐπ᾽ ἀγχίστροισι qdvuvcat , 

τῶν δ᾽ οἱ μὲν δονάχεσσιν ἀναψάμενοι δολιχοῖσιν 

δρμιὴν ἵππειον ἐύπλοχον ἀγρώσσουσιν᾽ 

οἱ δ᾽ αὕτως θώμιγγα λινόστροφον ἐκ παλαμαάων 

δησάμενοι πέμπουσιν" 6 δ᾽ ἢ χαθέτοισι γέγηθεν 

ἢ πολυαγχίστροισιν ἀγάλλεται δρμιῇῆσι. 

Δίχτυα δ᾽ αὖτ᾽ ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι: 
80 τῶν τὰ μὲν ἀμφίδληστρα, τὰ δὲ γρῖφοι xaMovrat , 
γάγγαμά τ᾽ ἠδ᾽ δποχαὶ περιηγέες ἠδὲ σαγῆναι" 
ἄλλα δὲ χικλήσχουσι χαλύμματα, σὺν δὲ σαγήναις 

πέζας καὶ σφαιρῶνας ὁμοῦ σχολιόν τε πάναγρον. 
Νυρία δ' αἰόλα τοῖα δολοῤῥαφέων λίνα χόλπων. 

86 Ἄλλοι δ᾽ αὖ χύρτοισιν ἐπὶ φρένα μᾶλλον ἔχουσι, 
κύρτοις, ot χνώσσοντας ἑοὺς ηὔφρηναν ἄναχτας, 
εὐχήλους" βαιῷ δὲ πόνῳ μέγα κέρδος ὀπηδεῖ. 
Ἄλλοι δ᾽ οὐτάζουσι τανυγλώχινι τριαίνη 
ἕλλοπας ix χέρσου τε xal ix νεὸς, ὡς ἐθέλουσι. 

90 Τῶν πάντων χαὶ μέτρον ὅσον xal χόσμον ἑχάστου 
ἀτρεχέως ἴσασιν, ὅσοι τάδε τεχταίνονται. 

Ἰχθύσι δ᾽ οὐχ ἄρα μοῦνον ἐπ᾽ ἀλλήλοισι νόηυα 
πυχνὸν ἔην χαὶ μῆτις ἐπίχλοπος, ἀλλὰ χαὶ αὐτοὺς 
πολλάχις ἐξεπάφησαν ἐπίφρονας ἀγρευτῆρας, 

95 xai φύγον ἀγχίστρων τε βίας λαγόνας τε πανάγρων, 


7 


eo 


7 


sit, neque somni amet satietatem; acute vero videal , 
vigilans et corde et oculis apertis. 
Bene autem ferat et hiemem Jovis et siticulosum tempus 
Siri, desideret vero labores ametque mare : 
sic enim felix-In-captura et Mercurio carus erit. 
Piscatio autem vespertina quidem autumnalibus tempoci- 
bus] optima est, et lucifer quando oritur : 
hieme vero una-cum solis radiis sparsis 
accinge-te ; totus autem dies ín vere florido 
capturis quibuscunque commodus-est , quando omnes 
pisces littoribus vicini prope terram 
trahuntur partusque labore sitique Veneris. 
Semper autem ventum speculare, qui flaverit 
benignus, serenans, tranquillum mare leniter movens ; 
vehementes enim horrent et oderunt ventos 
pisces , neque volunt supra mare morari , 
temperato autem vento felicissima est captura. 
Omnes vero adversus ventos et fluxum 
natatores maris currunt, quoniam ipsis sic via 
facilior tendentibus ad littora , neque a violentia 
retro ictibus impulsi laborant. 
Sed piscator instruat rete flabris-ventorum expandeus 
secundum , versus boream quidem , ubi auster humidus fla 
verit,] ad australe vero mare incumbente borea, 
euro autem flante ad zephyri vias, 
versus eurum autem zephyrus ferat scapham ; sic enim exa. 
mina] infinita occurrent, et felix erit captura. 
Quadrifariam marine piscationis legem distinxerunt 
piscatores ; et hi quidem hamis gaudent ; 
horum autem alii quidem virgis aptantes longis 
lineam e-cauda-equina bene-tortam captant , 
alii vero quoquomodo funiculum ex-lino-tortum de manibus 
revinctum mittunt, alius vero aut uncis-demissis delectatur, 
aut multorum-hamorum gaudet lineis. 
Retia rursus aliis magis curee-est apparare; 
quorum alia quidem retia-jacula, alia vero griphi vocantur 
gangamaque atque hypochze rotunde atque sagene, 
alia vero appellant velamina , cum sagenis vero 
pezas et sphereones simul obliquumque panagrum. 
Infinita vero varia hujusmodi dolo-consutorum lina sinuum. 
Alii vero rursum nassis animum polius adhibent, 
nassis, 4088 dormientes suos exhilarant dominos, 
otíosos ; parvo autem labori magnum lucrum comitatur. 
Alii vero vulnerant acute-cuspidis tridente 
pisces e terraque et ex navi,-uti volunt. 
Quorum omnium et mensuram, quanta sif, et mundum unius- 
cujusque] accurate norunt , quicunque talia tractant. 
Piscibus autem non tantum inter-sese calliditas 
solers est et consilium fraudulentum , verum etiam ipsos 
siepe decipiunt prudentes piscatores , 


et effugiunt hamorumque vim lateraque retium, 


ἤδη ἐνισχόυενοι, παρὰ δὲ φρένας ἔνδραμον ἀνδρῶν, | jam implicati, et ingenium antevertunt virorum , 


βουλῇ νικήσαντες, ἄχος δ᾽ ἁλιεῦσι γένοντο. 
Κεστρεὺς μὲν πλεχτῆσιν ἐν ἀγχοίνησι λίνοιο 


calliditate vincentes , dolorque piscatoribus fiunt. 


Mugil quidem plexis in ulnis retis 


ἑλχόμενος δόλον οὔτι περίδρομον ἠγνοίησεν, 

100 ὕψι δ᾽ ἀναθρώσχει, λελιημένος ὕδατος ἄχρου, 
ὀρθὸς ἄνω σπεύδων ὅσσον σθένος ἅλματι χούφῳ 
δρμῆσαι, βουλῆς δὲ σαόφρονος οὐχ éd trot: 
πολλάχι γὰρ ῥιπῇσι xol ὕστατα πείσματα φελλῶν 
δηϊδίως ὑπερᾶλτο χαὶ ἐξήλυξε μόροιο. 

105 Ἦν δ᾽ ὅγ᾽ ἀνορμηθεὶς πρῶτον στόλον αὖτις ὀλισθῇ 
ἐς βρόχον, οὐχέτ᾽ ἔπειτα βιάζεται, οὐδ᾽ ἀνορούει 
ἀχνύμενος" πείρῃ δὲ μαθὼν ἀποπαύεται δρμῆς. 
"Qc δ᾽ ὅτε τις νούσῳ πολυχηδέϊ δηρὸν ἀλύων 
πρῶτα μὲν ἱμείρων τε xal ἱέμενος βιότοιο 

110 πάντα μάλ᾽ ἰητῆρσιν ἐφέσπεται, ὅσσα χέλονται, 
δέζων᾽ ἀλλ᾽ ὅτε χῆρες ἐπιχρατέωσιν ἄφυχτοι 
ἄϊδος, οὐχέτ᾽ ἔπειτα μέλει βίου, ἀλλὰ τανυσθεὶς 
χεῖται ἐπιτρέψας θανάτῳ χεχαφηότα uta, 
ἤδη λοίσθιον ἦμαρ δρώμενος ἐγγύθι πότμου" 

116 ὡς ἄρα καὶ χεστρεὺς ἐδάη τέλος οἷον ἰχάνει, 
χεῖται δὲ προπεσὼν, μίμνων μόρον ἀγρευτῆρος. 

Μύρανναι δ᾽ ὅτε χέν ποτ᾽ ἐνιπλήξωσι λίνοισι, 
διζόμεναι βρόχον εὐρὺν ἐν Épxei δινεύονται, 
τοῦ δὲ διαΐγδην ὀφίων νόμον δρμηθεῖσαι 

136 πᾶσαι ὀλισθηροῖσι διεξέπεσον μελέεσσι. 

Λάθραξ δὲ πτερύγεσσι διὰ ψαμάθοιο λαχήνας 
βόθρον ὅσον δέξασθαι ξὸν δέμας, 70v. ἐς εὐνὴν 
ἐκλίνθη" xal τοὶ μὲν ἐπ᾽ ἠϊόνας χατάγουσι 
δίχτυον ἀσπαλιῆες, ὃ δ᾽ ἰλύϊ κείμενος αὕτως 

125 ἀσπασίως ἤλυξε χαὶ ἔχφυγεν ἄρχυν ὀλέθρου. 

Τοῖα δὲ τεχνάζει xal μορμύρος, εὖτ᾽ ἂν ἐς ἄγρην 
φράσσηται προπεσών' 6 δὲ δύεται ἐν ψαμάθοισι. 

Λαάόραξ δ᾽ ἀγχίστροιο τυπεὶς εὐχαμπέος αἰχμῇ 
ὑψόσ᾽ ἀναθρώσκων χεφαλὴν ἀζηχὲς ἐρείδει 

120 αὐτῇ ἐν δὁρμιῇ βεδιημένος, ὄφρα οἵ ἕλχος 
εὐρύτερόν τε γένοιτο xal ἐχφυγέησιν ὄλεθρον. 

Toi καὶ ὄρχυνοι μεγακήτεες ἐφράσσαντο" 
εὖτε γὰρ ἁρπάξωσι γένυν γναμπτοῖο δόλοιο, 
δίμφα τιταινόμενοι νεάτην ὑπὸ βύσσαν ἵενται, 

138 χεῖρα βιαζόμενοι θηρήτορος" ἣν δ᾽ ἀνύσωσιν 
ἐς πέδον, αὐτίχ᾽ ἔπειτα χάρη θείνοντες ἐς οὖδας 
ὠτειλὴν ἔῤῥηξαν, ἀποπτύουσι δ᾽ ἀχωχήν. 

Ἀλλ᾽ ὁπόταν χαθέτοισι πελώριοι ἀμφιχάνωσιν 
ἰχθύες, οἷα βοῶν τε πέλει προδάτων τε γένεθλα, 

140 ἣ βατὶς ἢ καὶ ὄνων νωθρὸν γένος, οὖχ ἐθέλουσιν 
ἕσπεσθαι, ψαμάθοισι δ᾽ ἐπὶ πλατὺ σῶμα βαλόντες 
ἀθρόοι ἐμδαρύθουσι, μόγον θ᾽ ἁλιεῦσιν ἔθηκαν. 
Πολλάκι δ᾽ ἐξώλισθον ἀπ' ἀγχίστροιο λυθέντες. 

Λαιψηραὶ δ᾽ ἀμίαι καὶ ἀλώπεχες εὖτ᾽ ἂν ἔχωνται, 

145 εὐθὺς ἄνω σπεύδουσιν ὑποφθαδὸν, αἶψα δὲ μέσσην 
δρμιὴν δπ᾽ ὀδοῦσι διέτμαγον, ἠὲ xol ἄκρας 
χαίτας: τοὔνεκα τῇσιν ἐχαλχεύσανθ᾽ Grec 
καυλὸν ἐπ᾿ ἀγχίστρῳ δολιχώτερον, ἄρχος ὀδόντων. 

Ναὶ μὴν xal νάρχη σφέτερον νόον οὐχ ἀπολείπει 

160 πληγῇ ἀνιάζουσα" τιταινομένη δ᾽ ὀδύνησιν 
δρμιῇ λαγόνας προσπτύσσεται' αἶψα δὲ χαίτης 
ἱππείης δόναχός τε διέδραμεν ἔς θ᾽ rx 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. III. 11 


tractus dolum rotundum neutiquam ignorat 
in-altum vero exilit, appetens aquam summam, 
rectus sursum studens omnibus viribus saltu levi ' 
ruere, insidiis autem solertibus non est-frustratus ; 
ssepe enim impetu etiam ultimos fines corticum 
facile transilit et evadit mortem. 
Si vero hic sublatus primo saltu rursum cadat 
in laqueum, non-amplíus postea vi-agit, neque subsilit 
dolens, sed experientia doctus quiescit ab-impetu. 
Ut autem cum quis morbo luctuoso diu afflictus 
primo quidem cupidus et appetens vite 
per-omnia valde medicis obsequens-est, quzecunque jubent, 
faciens; verum ubi fata prevalent inevitabilia 
inferni , non-amplius deinde curce-est vita, sed extensus 
cubat permittens morti exhausta membra, 
jam extremum diem videns prope mortis ; 
sic sane etiam mugil novit, ad-qualem exitum pervenerit ; 
jacet autem prolapsus, expectans necem a-piscatore. 
Mureenz autem siquando inciderint in-retia , 
querentes laqueum latum in septo morantur, 
ex-hoc autem cum-impetu serpentum in-morem impulsa 
omnes lubricis excidunt membris. 
Lucius vero pinnis per arenam sortitus 
foveam , quanta capiat ipsius corpus , tanquam in cubile 
recumbit ; et [psi quidem ad littora deducunt 
rete piscatores , ille vero in-limo jacens temere 
libenter evadit et effugit rete exitiale. 
Talía struit etiam mormyr , cum in capturam 
sentit se-incidisse; ea vero mergitur in arenis. ' 
Lucius vero hami percussus recurvi acie 
in-altum subsiliens caput indesinenter infigit 
in ipsa linea , vim-faclens , ut ipsi vulnus 
latius flat, et effugiat interitum. 
Talia etiam orcyni, grandia-cete , moliuntur; 
ubi namque arripuerunt maxillam reflexi doli (hamum) ,- 
statim extensi extremum sub profundum feruntur 
manum vi-trabentes piscatoris , postquam vero pervenerunt 
ad solum, statim deinde caput illidentes in terram 
vulnus rumpunt expuuntque cuspidem. 
Verum ubi uncos grandes amplectuntur 
pisces , qualia boum sunt oviumque genera, 
aut batis aut etiam asinorum pigrum genus, nolunt 
sequi, in-arena autem latum corpus projicientes 
conferti graves-inhzerent laboremque piscatoribus creant. 
δῶρα etiam elabuntur ab; hamo soluti. 
Leves vero amiz et vulpes cum tenentur, 
statim sursum festinant preeveniendi-studio, celeriterque 
mediam] lineam sub dentibus disrumpunt, sive etiam summos 
pilos ; quapropter his ex-eere-fabricantur piscatores 
filum in hamo longius, preesidium contra-dentes. 
Certe etiam torpedo suam astutiam non relinquit , 
ictu dolens; percussa vero cruciatibus 
lineze lumbos applicat , statim vero per-pilos 
equinos virgamque percurrit inque piscatorie 


12 | OTIITANOw XAIEYTIKON I. 


δεξιτερὴν ἔσχηψε φερώνυμον 140002 ἄλγος" 
πολλάχι δ᾽ ἐκ παλάμηςχάλαμος φύγεν ὅπλα τεθήρης. 

155 Τοῖος γὰρ x ὕσταλλος ἐνίζεται αὐτίχα χειρί. 

Σηπίαι αὐ τοίῃσι δολοφροσύνῃσι μέλονται, 
Ἔστι τις ἐν μήχωσι θολὸς χείνησι πεπηγὼς 
πυάνεος, πίσσης δνοφερώτερος, ἀχλύος ὑγρῆς 
φάρμαχον ἀπροτίοπτον, ὅ τε σφίσιν ἄλκαρ ὀλέθρου 

[60 ἐντρέφεται" τὰς δ᾽ εὖτ᾽ ἂν ἕλη φόθος, αὐτίχα χείνου 
ὀρφναίας ῥαθάμιγγας ἀνήμεσαν, ἀμφὶ δὲ πόντου 
πάντα πέριξ ἐμίηνε, xal ἠμάλδυνε χέλευθα 
ἰχὼρ ἀχλυόεις, ἀνὰ δ᾽ ἔτραπε πᾶσαν ὀπωπήν᾽ 
αἵ δὲ διὰ θολόεντος ἄφαρ φεύγουσι πόροιο 

165 ῥηϊδίως καὶ φῶτα xal εἴ ποθι φέρτερον ἰχθύν. 

Ταῖς δ᾽ ἴσα τεχνάζουσι xai ἠερόφοιτα γένεθλα 
τευθίδες" οὐ δ᾽ ἄρα τῇσι μέλας θολὸς ἀλλ᾽ ὑπερευθὴς 
ἐντρέφεται, μῆτιν ὦ δὲ πανείχελον ἐντύνονται. 

Τοίοις μὲν φρονέουσι νοήμασιν’ ἀλλὰ καὶ ἔμπης 

170 ὄλλυνται πυχινῇσιν ἐπιφροσύναις ἁλιήων. 

Τοὺς μὲν δὴ πελάγεσσιν ἐν ἠλιθάτοισι θέοντας 

δηϊδίως ἐρύουσιν" ἐπεὶ σφίσιν οὔτι νόημα 

ποικίλον" ἤδη γάρ τις ἐπέσπασε χαὶ χρομύοισι 
γυμνοῖς τ᾽ ἀγκίστροισιν ἑλὼν πελαγοστρόφον ἰχθύν. 

175 Ὅσσοι δ᾽ αὖ γαίης ἁλιερχέος ἄγχι νέμονται ; 
τοῖσι μὲν ὀξύτερος πέλεται νόος, ἀλλὰ χαὶ αὐτῶν 
βαιοὶ μὲν καρῖσιν ἀφαυροτέραις ἐρύονται, 
πουλυπόδων θυσάνοις ἢ χαρχίνῳ ἀμφιχανόντες, 
χαρχινάσι τ᾽ ὀλίγησι, xal εἰ χρέας ἁλμυρὸν ἅπτοις, 

180 πετραίαις θ᾽ ἑλμῖσι xal ὅ,ττι τοι ἄγχι παρείη 

᾿ἰχθυόεν’ βαιοὺς δ᾽ ἐπὶ μείζοσιν ὁπλίζοιο- 
δείπνοις γὰρ γελόωντες ἐπισπεύδουσιν ὄλεθρον. 
?H γὰρ ἀεὶ πλωτῶν σιφλὸν γένος δγρὰ θεόντων ! 
θύννον μὲν χοραχῖνος ἄγει, λάδραχα δὲ χαρὶς 

186 πιαλέη, γάννος δὲ φίλον φάγροισι δέλετρον, 

. καὶ βῶχες συνόδοντι καὶ ἱππούροισιν ἴουλοι" 
τρίγλη δ᾽ ὀρφὸν £ ἔπεφνε, χαὶ ἔσπασε χιῤῥίδα πέρχη, 
μαινίδι 8i χρύσοφρυς ἀνέλχεται: αὐτὰρ d ἀνιγραὶ 
μύραιναι μετὰ σάρκας ἐπειγόμεναι φορέονται 

190 πουλυπόδων᾽ ὅσσοι δὲ δέμας περίμετρον ἔχουσι, 
θύννῳ μὲν χάλλιχθυς ἰαίνεται, αὐτὰρ ὀνίσχοις 
ὄρκυνος, λάδραχα δ᾽ ἐπ᾽ ἀνθίῃ ὁπλίζοιο᾽ 
ἵππουρον ξιφίη, Ἱλαύχῳ δ᾽ ἔπι χεστρέα πείροις" 
ἄλλῳ δ᾽ ἀλλοίην γενεὴν ἐπιτε χνάζοιο, 

136 χρέσσονι χειροτέρην" ἐπειὴ “μάλα πᾶντες ἔασιν 
ἀλλήλοις φορδή τε φίλη xat λίχνος ὄλεθρος. 

Ὡς οὐδὲν λιμοῖο χαχώτερον οὐδὲ βαρείης 
γαστέρος, 7| χρατέει μὲν ἐν ἀνθρώποισιν ἀπηνὴς, 
xo χαλεπὴ δέσποινα συνέστιος, οὔποτε δασμῶν 

200 ληθομένη, πολλοὺς δὲ παρασφήλασα νόοιο 

εἷς ἄτην ἐνέηχε xal αἴσχεσιν ἐγκατέδησε᾽ 

γαστὴρ δ᾽ ἐν θήρεσσι καὶ ἑρπυστῆρσιν ἀνάσσει 

λερίῃς τ᾽ ἀγέλησι, τὸ δὲ πλέον ἐν νεπόδεσσι 

xdotoc ἔχει" κείνοις γὰρ ἀεὶ μόρος ἔπλετο γαστήρ. 
᾿λνθιέων δὲ πρῶτα περίφρονα πεύθεο θήρην, 
vy. ἡμετέρης ἐρικυδέος ἐντύνονται 


405 


dexlram intigit cognominem pisci dolorem (forporem); 
saepe antem ex manu arundo elabuntur instrumentaque pis- 
cationis ; ] tale enim frigus insidet statim manui. 

Sepize porro talibus versutiis dant-operam. 

Est quidam in alvo succus illis infixus 

niger, pice magisater, caliginis humidze 

remedium obscurum, quique ipsis prassidium interitus 
innutritur ; eas vero ubi occupat metus, statim illius 
atras guttas evomunt, circum vero per-mare 

omnia passim polluit , et obscurat vias 

liquor tenebricosus , et evertit omnem conspectum ; 
ipse vero per succosam statim fugiunt viam 

facile et virum et sicubi robustiorem piscem. 

His autem paria struunt etiam in-obscuro-vagantia genera 
lolligines; neque sane his ater liquor, verum subruber 
innutritur, fraudem vero prorsus similem instruunt. 

Talibus quidem sapiunt vaframentis, sed tamen etiam 
perimuntur solertibus astutiis piscatorum. 

Illos quidem , qui-in mari alto currunt, 

facile extrahunt , quoniam ipsis nullum est ingenium 
versutum ; jam enim aliquis attraxit etiam cepis 

nudisque hamis captum marivagum piscem. 

Quicunque vero contra prope terram mari-coercitam pas- 
cuntur,] his acutior est mens, verum et ex illis 

parvi quidem squillis vilioribus trahuntur, 

polyporum fimbriis aut cancro circumhiantes : 
carcinadihusque parvis, si etiam carnem salitam annectas , 
et ad-saxa-degentibus lumbricis, et quicquid prope adfuerit 
pisculentum; parvos vero in majores instruas, 

cenis enim arridentes festinant ad interitum. 

Certe enim semper natantium genus vorax est, humida cur- 
rentium !] Thunnum quidem coracinus ducit, labracem vero 
caris] pinguis, hiatula vero phagris amica illecebra est, 

el boces synodonti et hippuris iuli ; 

mullus vero orphum occidit, et ajtrahit cirradem perca, 
a-mrenide astem chrysophrys extrahitur, verum molestse 
muranae ad carnes propera feruntur 

polyporum; quique corpus grande babent, 

thunno quidem piscis-pulcher delectatur, verum asellis 
orcynus, labracem vero in anthiam instruas ; 

hippurum xiphiz , in glaucum vero mugilem configás ; 
in-alium vero aliud genus adornes, 

robustiori inferiorem , quoniam admodum omnes sunt 
sibi-mutuo escaque grata et vorax interitus. 

Sic nihil est fame deterius heque gravi 

ventre, qui imperat sane'inter homines crudelis, 

et molestus dominus cohabitator, nunquam distributionum 
obliviscens , multos vero deturbatos mente 

in noxam conjecit et probris implicuit ; 

venter vero inter feras et reptilia regnat 

aeriosque greges, majus autem in piscibus 

robur habet, illis enim semper exitium est venter. 

Anthiarum vero primum solertem audi capturam, 
qualem nostre gloriosa: instituunt 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. ΠΙ. 


πάτρης ἐνναετῆρες ὑπὲρ Σαρπηδόνος ἀχτῆς, 
ὅσσοι θ᾽ ἹἙρμείαο πόλιν, ναυσίκλυτον ἄστυ 
Κωρύχιον, ναίουσι xat ἀμφιρύτην ᾿Ελεοῦσαν. 

410 Πέτρας μὲν κείνας τεχμαίρεται ἐγγύθι γαίης 
ἴδρις ἀνὴρ, οἵησιν ὅπ’ ἀνθίαι αὐλίζονται 
ἀντροφυεῖς, χευθμῶσι διαῤῥῶγας θαμέεσσι: 
δουρὶ δ᾽ ἀναπλώσας πινάχων ἐριηχέα τεύχει 
δοῦπον ἐπιχροτέων᾽ πατάγῳ δ᾽ ἐπιτέρπεται ἦτορ 

315 ἀνθιέων" xal πού τις ἀνέδραμεν αὐτίκα λίμνης, 
παπταίνων ἄχατόν τε xal dvépa: τῷ δ᾽ ἄρ᾽ ἑτοίμας 
πέρκχας εὐθὺς ἴησιν ἐν οἴδμασιν ὃ χοραχίνους 
ἀσπαλιεὺς, πρώτης ὀρέγων ξεινήϊα φορθῆς. 
Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἁρπάγδην. χεχαρημένος εἰλαπινάζει 

230 δαῖτα φίλην, σαίνει τε -δολόφρονα θηρητῇρα. 

Ὥς δὲ φιλοξείνοιο μετ᾽ ἀνέρος οἰχία χέλσει 
χλεινὸς ἀνὴρ 7) χειρὸς ἐν ἔργμασιν ἠὲ νόοιο, 
ἀσπασίως δ᾽ ὅ μιν εἶδεν ἐφέστιον, εὖ δέ £ δώροις, 
εὖ τέ μιν εἰλαπίναις τε φιλοφροσύναις T ἀγχπαζει 
ses παντοίαις" ἄμφω δὲ γεγηθότες ἀμφὶ τραπέζη 
τέρπονται χρητῆρος ἀμοιδαίοις δεπάεσσιν" 
ὡς ὃ μὲν ἀσπαλιεὺς χεχαρημένος ἐλπωρῇῆσι 
μειδιάα, δείπνοις δὲ νέοις ἐπιτέρπεται ἰχθύς. 
"Ev6cv ἔπειθ᾽ 6 μὲν al£v ἐπημάτιος ποτὶ πέτρην 

480 στέλλεται, οὐδ᾽ ἀνίησιν ξὸν πόνον, οὐδ᾽ ἀπολείπει 
δαῖτα φέρων’ οἱ δ᾽ αὐτίχ᾽ ἀολλέες ἀμφαγέρονται 
δαιτυμόνες χατὰ χῶρον, ἅτε χλητῆρος ἄγοντος. 
Αἰεὶ δὲ πλεόνεσσιν ἑτοιμοτέροις τε παρίσχει 
φορδὴν ἁρπαλέην’ οὐδέ σφισιν ἄλλα χέλευθα, 

435 οὐδ᾽ ἄλλοι χευθμῶνες ἐνὶ φρεσὶν, ἀλλὰ μένοντες 
αὐτοῦ δηθύνουσιν, ἅτε σταθμοῖσι νομήων 
πώεα χειμερίοισιν ἐν ἤμασιν αὐλίζονται, 
οὐδ᾽ ὀλίγον σηχοῖο λιλαιόμενα προνέεσθαι. 

Οἱ δ’ ὅτ᾽ ἐσαθρήσωσιν ἀειρομένην ἀπὸ χέρσου [τες 

340 σπερχομένην τ᾽ ἐλάταις ὥἄχατον τρόφον, αὐτίχα πάν- 
ὀρθοὶ, χαγχαλόωντες ὑπεὶρ ἅλα δινεύοντες 
ἱμερόεν παίζουσι χαὶ ἀντιόωσι τιθήνη. 

Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ ἀπτήνεσσι φόρῃ βόσιν ὀρταλίχοισι 
μήτηρ, εἰαρινοῦ ζεφύρου πρωτάγγελος ὄρνις, 

245 οἱ δ᾽ ἁπαλὸν τρύζοντες ἐπιθρώσχουσι χαλιῇ 
γηθόσυνοι περὶ μητρὶ χαὶ ἱμείροντες ἐδωδῆς 
χεῖλος ἀναπτύσσουσιν, ἅπαν δ᾽ ἐπὶ δῶμα λέληκεν 
ἀνὸρὸς ξεινοδόχοιο λίγα κλάζουσι νεοσσοῖς" 
ὡς οἵγε θρεπτῆρος ἐναντίον ἐρχομένοιο 

360 γηθόσυνοι θρώσχουσι, χοροιτύπον ὥστ᾽ ἀνὰ χύχλον. 
Τοὺς δ᾽ ἁλιεὺς βρώμῃσιν ἐπασσυτέρῃσι λιπαίνων, 
χειρί τ᾽ ἐπιψαύων, χειρός τ᾽ ἄπο δῶρα τιταίνων, 
πρηὖνει φίλον Trop" ἄφαρ δέ ot ἠδτ᾽ ἄναχτι 
πείθονται, καὶ χειρὸς ὅπη νεύσειε μύωπι, 

255 ῥίμφα διαΐσσουσιν" ὁ δ᾽ ἄλλοτε νηὸς ὄπισθεν, 
ἄλλοτε δὲ πρόσσω, ποτὲ δὲ σχεδὸν ἠπείροιο 
πέμπει δεξιτερήν" τοὺς δ᾽ ὄψεαι dove παῖδας 
ἀνδρὸς ἐπιφροσύνησι παλαισμοσύνης ἀνὰ χῶρον 
τῇ χαὶ τῇ θύνοντας, ἐπίσχοπος ἔνθα χελεύει. 


260 Ἀλλ᾽ ὅτε οἱ χομιδῆς μὲν ἅλις, θήρη δὲ i£) nos, 


73 


patrie incol; supra Sarpedonis actam, 

quique Mercurii oppidum, navibus-celebrem urbem 
Corycium , habitant et circumfluam Eleusam. 

Petras quidem illas observat prope terram 

catus vir, sub quibus anthize stabulantur 
in-cavernis-natz , latebris scissas frequentibus ; 

ligno (navicula) autem adnavigans, tabularum sonorum 
excitat] strepitum pulsans; fragore autem delectatur animus 
anthiarum ; et forte aliquis procurrit statim ex-mari 
spectans scaphamque et virum; huic autem paratas 
percas illico objicit inter fluctus aut corvos 

piscator, prime praebens xenia esce. 

At ille raptim laetabundus epulatur 

epulum gratum, adulatque fraudulentum piscatorem. 
Qualiter autem hospitalis viri domum appellit 

clarus vir vel manus operibus vel animi, 

libenterque ille ipsum videt hospitem, beneque eum muneri. 
bus] bene etiam eum epulis et benevolentia excipit 


omnis-generis , ambo autem gaudentes circa mensam 


oblectantur cratere mutuis poculis ; 

sic piscator quidem gavisus spe 

ridet, cenis autem novis delectatur piscis. 

Hinc deinde ille quidem semper totum-diem ad petram 
sc-confert, neque remittit suum laborem, neque desinit 
epulas ferre; illi vero mox frequentes circum-congregantur 
convivae prope locum , tanquam vocatore eos ducente. 
Semper vero pluribus promptioribusque prabet 

escam rapiendam ; neque illis alize vice, 

neque alia latibula in animis obversantur, sed manentes 
ibi commorantur, quasi stabulis pastorum 

oves hibernis diebus morantur, 

ne pauxillum quidem stabulo cupientes egredi. 

Illi vero ubi intuiti-sunt sublatam a terra 
acceleratamque remis scapbam nutricem, statim omnes 
erecti , exultantes, supra mare versantes 

ainicabiliter ludunt et occurrunt nutrici. 

Ut autem quando implumibus fert pabulum pullis 
maler, verni zephyri prima-nuncia avis (hirundo), 

illi vero leviter pipientes saliunt-in nido, 

gaudentes circa matrem et desiderantes escam 

rostrum aperiunt, tota vero domus perstrepit 

viri hospites-recipientis acute stridentibus pullis ; 

sic hi nutricio obviam veniente 

leeti exiliunt sajtatorio quasi in circulo. 

Illos autem piscator cibis copiosioribus pinguefaciens , 
manuque palpans, manuque dona porrigens, 

Cicurat amicum animum ; continuo autem ipsi tanquam regi 
obediunt, e£ manus quocunque annuit vibratione, 

eo celeriter ruunt; ille vero modo post navem, 

modo ante, interdum vero prope continentem 

mittit dextram ; hos autem videas tanquam pueros 

viri institutione palasire in loco 

htc. t illuc currentes , inspector quo jusserit. 

A! nbi isi curationis quidem satis, captura sutem cord! 


14 ᾿ ὈΠΠΙΑΝΟΥ͂ AAIEYTIKON T. 


δή ῥα τόθ᾽ ὁρμεὴν μὲν ἀναψάμενος χερὶ λαιῇ 
ἕζεται, ἀγχίστρου δὲ βέλος χρατερόν τε θοόν τε 
δπλίζει, καὶ τοὺς μὲν ἀπέτραπε χειρὶ χελεύων 
πάντας ὁμῶς, 3) λᾶαν ἑλὼν ἔῤῥιψε καθ᾽ ὕδωρ" 

165 οἱ δ᾽ ἐπὶ τῷ δύνουσιν, δϊόμενοι βόσιν εἶναι" 
τῶν δ᾽ ἕνα μοῦνον ἔρυχεν ἀπόχριτον, ὅν x' ἐθέλησι, 
δύσμορον, ὀστατίοισι κεχαρμένον ἐν δείπνοισι" 
ἄγχιστρον μὲν ὄρεξεν ὑπεὶρ ἁλός" αὐτὰρ ὅγ᾽ ἄτην 
χαρπαλίμως ἥρπαξεν, 6 δ᾽ ἔσπασεν ἀμφοτέρησι 

270 θερμὸς ἀνὴρ, ὠχεῖαν ἑλὼν καὶ ἐπίχλοπον ἄγρην. 
λήθει δ’ ἀνθιέων ἄλλον χορόν’ ἣν γὰρ ἴδωνται, 

ἢ σμαραγῆς ἀΐσωσι δυσαγρέος ἑλχομένοιο, 
οὐχέτι οἱ τόσα δεῖπνα παρέσσεται, ὥς xev ἴχοιντο 
αὖτις ὑποτροπάδην, ἀπὸ δ᾽ ἔπτυσαν ἐχθήραντες 

375 χαὶ χομιδὴν καὶ χῶρον ὄλέθριον" ἀλλά τις εἴη 
ἴφθιμος, χρατερῶς δὲ βιησάμενός μιν ἀνέλχοι, 

ἢ καὶ δεύτερος ἄλλος ἐφαπτέσθω χαμάτοιο“ 
ὧδε γὰρ o0 φρονέοντες δὴν δολομήχανον ἄτην, 
αὐτοὶ πιανθέντες ἐοιχότα πιαίνουσιν" 

480 αἰεὶ δ᾽, εὖτ᾽ ἐθέλῃσθα, παρέσσεται εὔστοχος ἄγρη. 
Ἄλλοι δ᾽ ἰφθίμῳ τε βίῃ καὶ χάρτεϊ γυίων 
πειθόμενοι μέγαν ἄθλον ἐπ᾽ ἀνθίηῃ ὁπλίζονται, 
οὗ φιλίην, οὗ σῖτα πονεύμενοι, ἀλλ᾽ ἐς ἀχωχὴν 

ἀγχίστρου σπεύδουσι καὶ ἠνορέῃ βιόωνται. 

155 Χαλχοῦ μὲν σχληροῖο τετυγμένον ἠὲ σιδήρου 
ἄγκιστρον πέλεται, δίχα δὲ γλωχῖνες ἔχουσιν [τῷ 
ἀμφίδυμοι μέγα πεῖσμα λινόστροφον' ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὖ- 
Ad6paxa ζώοντα παρήλασαν, εἴ σφι παρείη; 
εἰ δὲ θάνοι, τάχα οἵ τις ὑπὸ στόμα θῆχε μόλιθδον, 

290 δελφῖν᾽ ὃν καλέουσιν" 6 δὲ βρίθοντι μολίδδῳ 
χλίνει τ᾽ ἀγχλίνει τε χάρη ζώοντι ἐοιχώς. 

Θώμιξ δὲ χρατερήτε xal εὔπλοχος" ἀλλ᾽ ὅτε δοῦπον 
ἀνθίαι εἰσαΐοντες ἀναθρώξωσι θαλάσσης, 
ἄλλοις μὲν μέλεται χώπης πόνος, αὐτὰρ ὅγ᾽ ἄχρης 

295 ἐχ πρύμνης ἁλιεὺς δόλον ἀγχύλον εἷς ἅλα πέμπει, 
ἦχ᾽ ἀναδινεύων’ οἱ δ᾽ αὐτίχα πάντες ἕπονται 
νηΐ τε, xol φεύγοντι δεδορχότες εἴχελον ἰχθὺν, 
σπεύδοντες μετὰ δαῖτα παραφθαδὸν ἀΐσσουσιν 
ἀλλήλων’ φαίης xsv ἐπ᾽ ἀνέρα δήϊον ἄνδρα 

800 γούνατ᾽ ἔλαφρίζειν πεφοδημένον’ ot δ᾽ ἄρα νίχης 
ἐσθλῆς ἱμείρουσιν" 6 δ᾽ ἔξοχον ὅν xev ἴδηται 
ἀσπαλιεὺς, τῷ δαῖτα παρέσχεθεν" αὐτὰρ ὃ λάδρως 
δῶρα χανὼν δύσδωρα μετέδραμεν ἔνθεν ἔπειτα 
ἀλχὴν ἀμφοτέρων θηήσεαι,, οἷος ἄεθλος 

806 μαρναμένων ἀνδρός τε χαὶ ἰχθύος ἑλχομένοιο" 
τοῦ μὲν γὰρ σθεναροί τε βραχίονες ἠδὲ μέτωπα 
ὦμοί τ᾽ αὐχένιοί τε παρασφύριοί τε τένοντες 
ἀλκῇ κυμαίνουσι xal ἠνορέῃ τανύονται" 
αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀσχαλόων ὀδύνης ὕπο μάρναται ἰχθὺς, 

310 ἕλχων αὖ ἐρύοντα, βιώμενος εἷς ὅλα δῦναι, 
ἄσχετα μαιμώων' 6 δὲ χέχλεται ἄνδρας ἑταίρους 
ἐμπίπτειν ἐλάτῃσι᾽ διωχομένης δ᾽ ἀχάτοιο 
ἔμπαλιν ἐκ πρύμνης ὅλος ἕλχεται ἰχθύος 6op T; 
«λάζει δ᾽ δρμιὴ, χειρὸς δ᾽ ἀπολείδεται αἷμα 


* -e$,] sane tunc lineam quidem religatam-habens ad-memum 


le» vam] sedet, bami vero telum validumque veloxzque 
instruit, et illos quidem avertit mana jubens 
omnes simul , aut lapidem sublatum projicit in aquam ; 
illi vero hujus causa submerguntur, putantes pabulum es«e ; 
ipsorum autem unum tantum trahit separatum, quemcunque 
vult,] miserum, supremis gavisum epulis ; 
hamum quidem porrigit supra mare, at ille noxam 
confestim arripit, ille vero trahit ambabus ssanibus 
calidus vir, celerem capiens ef furtivam praedam ; 
latet autem anthiarum reliquum ctum ; si namque viderint, 
aut strepitum audiverint impedientem-capturam cjus-qui 
-trahitur,] non-amplius ipsi tanta fercula aderunt, ut veniant 
iterum retrograde, respuunt autem odio-habentes 
et curam et locum perniciosum ; sed aliquis sit 
robustus, valideque viadhibita ipsum extrabat, 
vel etiam secundus quispiam attingat laborem ; 
sic enim non sentientes suam dolosam noxam 
ipsi pinguefacti , ut-decet, pinguefaciunt ; 
semper vero, ubi volueris, aderit felix captura. 

Alii vero validaque vi et robore membrorum 
freti magnum certamen in anthiam instituunt, 
non amicitiam , non cibos conficientes, sed ad aciem 
hami festinant et fortitudine vim-moliuntur. 
Ex-ere quidem duro fabricatus aut ferro 
hamus est, dupliciter vero cuspides habent 
gemini magnum rudentem ex-lino-tortum , circa ipsum vero 
labracem vivum adigunt , si ipsis preesto-fuerit ; 
8i vero mortuus-fuerit, celeriter ipsialiquis sub os ponit plum- 
bum,]delphinum quem vocant : ille vero deprimente plumbo 
flectitque reflectitque caput , viventi similis, 
Funis vero validusque et bene-plexus est: verum ubi so- 
nitum] anthize inaudientes prosiliunt ex-mari, 
aliis quidem est-curse remigii labor, at ipse summa 
ex puppi piscator dolum curvum in mare demittit, 
sensim retrahens; ipsi vero statim omnes sequuntur 
navem, et fugienti videntes similem piscem, 
festinantes ad escam preveniendi-studio ruunt 
inter-se-mutuo; diceres in virum hostilem virum 
genua celeriter-movere in-fügam-versum ; illi vero victoria 
bonam expetunt; at quem eximium viderit 
piscator, huic cibum praebet; at ille rapide 
donis devoratis infelicibus recurrit. Inde postee 
robur utriusque contemplabere, quale certamen si4 
pugnantium , virique et piscis tracti; 
illius enim robustaque brachia atque frons 
humerique cervicalesque et cruribus-adjuncti tendines 
robore turgent et violentia intenduntur; 
at ipse indignans prae dolore furit piscis , 
trahens resupinantem , vi-nitens in mare subire , 
indomitum cupiens; ille vero hortatur viros socios 
utincumbant abietibus; persequente vero scapha 
rursus ex puppi totus trahitur piscis impetu ; 
stridet vero linea, manuque destillat sanguis 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. Ill. 


πριομένης" ὃ δ᾽ ἄρ᾽ οὔτι βαρὺν μεθίησιν ἀγῶνα. 
t3 Ὡς δὲ δύω μεμαῶτες ὑπέρόιοι ἀνέρες ἀλχὴν 

ἅμματ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισι τιταινόμενοι. βιόωνται 

ἑλχῦσαι, ῥιπῇσιν ὀπισθοφόροις ἐρύοντες, 

δηρόν τ᾽ ἀμφότεροι χαμάτων ἴσα μέτρα φέροντες 

8:0 ἐμμενέως ἕλχουσι xal ἐμμενέως ἐρύονται: 
ὡς τοῖς, ἰχθυδόλῳ τε xai ἰχθύϊ, νεῖκος ὄρωρε ; 
τοῦ μὲν ἀπαΐξαι, τοῦ δ᾽ ἑλχέμεν ἱμείροντος. 

Οὐ μέν μιν λείπουσιν ἐν ἄλγεσιν ἰχθύες ἄλλοι, 
ἀνθίαι, ἀλλ᾽ ἐθέλουσιν ἀμυνέμεν, ἐν δέ οἱ αὐτῷ 
3ὲ5 νῶτα βίῃ χρίμπτουσι, xol ἐμπίπτουσιν ἕχαστος, 

ἄφρονες, οὐδ᾽ ἐνόησαν ξὸν τείροντες ἑταῖρον. 
Πολλάχι χαὶ θώμιγγα λιλαιόμενοι γενύεσσι 
ῥῆξαι ἀμηχανόωσιν, ἐπεὶ στόμα τοῖσιν ἄοπλον. 
"Ox δέ μιν καμάτῳ τε xal ἄλγεσι μοχθίζοντα, 

330 πυχναῖς τ᾽ εἰρεσίησι βιώμενος ἔσπασεν dvo 
εἰ δ᾽ ἄρα ol xal τυτθὸν ὑπείξεται, οὔ μιν ἔπειτα 
ἑλχύσει" τοῖον γὰρ ὑπερφίαλον σθένος αὐτῷ. 
ΠΠολλάχι δ᾽ ὀξύπρωρον ὑπὲρ ῥάχιν ἔτμαγε δάψας 
δρμιὴν, ἀπὸ δ᾽ ἧξε λιπὼν χενὸν ἀγρευτῆρα. 

335 "l'otov xai χάλλιχθυς ἔχει σθένος, ἠδὲ γενέθλη 
ὀρχύνων, ὅσσοι τε δέμας χητώδεες ἄλλοι 
πλαάζονται" τοίοις δὲ βραχίοσιν ἀγρώσσονται. 

Ἄλλους δ᾽ αὖ βρώμησι xat εἰλαπίνησι δολώσας 
ἀγρώσσειν ἁλιεύς: ἀγαθὸς δέ τοι ἔσσεται ἰχθὺς 

240 χάνθαρος, ὃς πέτρῃσιν ἀεὶ λεπρῇσι γέγηθε. 
Κύρτον δὲ πλέξαιο περίδρομον ὅττι μέγιστον, 
τεύχων ἢ σπάρτοισιν ἸἸδηρίσιν ἠὲ λύγοισι, 
ba66ouc ἀμφιδαλών' λευρὴ δέ ot εἴσοδος ἔστω 
γαστήρ τ᾽ εὐρυχανής" δέλεαρ δέ οἵ ἔνδον ἐνείης 

δι πούλυπον ἑρπυστὴν ἢ χάραδον, ἐχ πυρὸς ἄμφω 
ὀκταλέους“ χνίσση γὰρ ἐφέλχεται ἰχθύας εἴσω. 
ὯΩδε μὲν ἐντύνας πλεχτὸν δόλον ἐγγύθι πέτρης 
δόχμιον ἀγχλίνοις, ὕφαλον λόχον" αὐτίκα δ᾽ ὀδμὴ 
χάνθαρον ὀτρυνέει τε, χαὶ ἵξεται ἔνδοθι χύρτου, 

360 οὐ μάλα θαρσαλέος πρώτην ὁδὸν, ἀλλὰ τάχιστα 
δαισάμενος παλίνορσος ἀπέδραμεν᾽ ἔνθεν ἔπειτα 
χυρτεὺς μὲν χείνοισιν ἀεὶ νεοτερπέα φορδὴν 
ἐντίθεται τοὺς δ᾽ αἶψα δυσώνυμος ἐντὸς ἀγείρει 
Ἱαστήρ᾽ ἄλλον δ᾽ ἄλλος ἄγει σύνδορπον ἑταῖρον. 

255 Ἤδη δ᾽ ἀτρομέοντες ἀολλέες ἔνδοθι χύρτου 
ἀγρόμενοι πρόπαν ἦμαρ ἐνήμενοι, ὥστε μέλαθρον 
χτησάμενοι, μίμνουσι, χαχὴν δ᾽ εὕραντο χαλιήν. 
Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ ὀρφανιχοῖο μετ᾽ ἠϊθέοιο μέλαθρον 
οὔτι σαοφροσύνῃσι μεμηλότες ἥλικες ἄλλοι 

880 χλητοί τ᾽ αὐτόμολοί τε πανήμεροι ἠγερέθωνται, 
χτῆσιν ἀεὶ χείροντες ἀσημάντοιο δόμοιο, 
οἷα νέους ἀνίησι χαλίφρονας ἄχριτος 167, 
ἐν δὲ χαχοφροσύνῃσι χαχὴν εὕραντο τελευτήν᾽ 
ὡς τοῖς ἀγρομένοισι παρασχεδὸν ἴσταται ἄτη. 

ses Ἡνίχα γὰρ πολλοί τε xal εὐλιπέες τελέθωσι, 
δὴ τότ᾽ ἀνὴρ χύρτοιο περὶ στόμα πῶμα χαλύπτει 
εὖ ἀρὰρός: τοὺς δ᾽ ἔνδον ἐν ἔρχεῖ πεπτηῶτας 
ὑστάτιον χνώσσοντας ἀνείρυσεν᾽ ὀψὲ δ᾽ ὄλεθρον 


ΟΡΡΙΑΝΌΣ. 


7$ 


dissecta; ipse vero neutiquam gravem retnittit lucfam. 
Ut autem duo adnixi prevalidi viri robore 
vincula inter se-mutuo extensi vi-conantur 
trahere , momentis retro-tendentibus trahentes , 
diuque ambo laborum pares mensuras sustinentes 
assidue trahunt et assidue trahuntur; 
sic illis, piscatorique et pisci, contentio existit, 
altero quidem evadere, altero autem trahere satagente. 
Non quidem ipsum deserunt in doloribus pisces celeri , 
anthiz, sed student defendere, in ipsomet autem 
terga vi figunt , et irruunt unusquisque 
stolidi, neque animadvertunt suum se-affligere sodalem. 
Sepe etiam funem cupientes maxillis 
rumpere non-possunt , quia os est ipsis inerme. 
Tandem vero ipsum defatigatione et doloribus laborag 
tem] crebrisque remigiis adigens trahit vir ; 
si vero ipsi vel paululum oesserit , non ipsum postea 
tralict; tam enim enorme robur ipsi esf. 
Swepe vero acutam supra spinam dissecat admorsam 
lineam , refugitque relicto vacuo piscatore. 
Tale etiam pulcher-piscis habet robur, atque genus 
orcynorum , et quicunque corpore cetosi alii 
errant ; talibus vero brachiis capiuntur. 

Alis autem porro escis et epulio deceptos 
capito piscator; commodus vero tibi erit piscis 
cantharus, qui petris semper asperis delectatur. 
Nassam vero plectas rotundam, quam maximam, 
fabricans aut ex-spartis Iberis aut viminibus, 
baculos circumdaus ; facilis vero ipsi aditus esto 
venterque capax , illecebram vero ipsi intus immittas 
polypum reptilem aut carabum, ab igni ambos 
aseos ; nidor enim attrahit pisces intro. 
Ita quidem ubi-instruxeris plexum dolum, prope petram 
obliquum reclines, submaripas insidias; mox vero odor 
cantharum impellit, et perveniet ille intra nassam, 
non admodum confidenter.prima via , sed celerrime 
epulatus retrogradus recurrit; inde postea 
nassee-curator quidem illis semper novum pabulum 
indit , ipsos autem mox infelix intus congregat 
venter, alium vero alius adducit convivam sodalem. 
Jam vero intrepidi frequentes in nassa 
collecti totum diem in-ea-sedentes , quasi domicilium 
nacti, manent, malum vero inveniunt nidum. 
Quemadmodum vero pupilli adolescentis ad domum 
neutiquam modestie studiosi ;equales alii 
vocatique et ultro-venientes per-totum-diem congregantur, 
possessionem semper tondentes gubernatore-destitutee do 
mus ,) qualiter juvenes relaxat dissolutos incerta pubertas : 
in lemeritate autem malum inveniunt exitum : 
sic illis collectis prope adstat noxa. 
Quando enim multique et bene-pingues sunt, 
tunc vir nasse ori operculum obdit 


Ἢ bene aptum; illos autem intus in septo trepidantes 


supremum dormitantes extraliit; sero autem exilium 
12 


10 


φρασσάμενοι σπαίρουσι καὶ ἐχδῦναι μεμάασι, 
810 νήπιοι, οὐδ᾽ ἔτι χύρτον ὁμῶς εὕὔοιχον ἔχουσιν. 
Ἄδμωσι δ᾽ ἐπὶ χύρτον ὁπωρινὸν ὁπλίζονται 
οἰσύϊνον, μέσσοισι δ᾽ ἐν οἴδμασιν δρμίζουσι, 
νέρθεν ἀναψάμενοι τρητὸν λίθον εὐναστῆρα᾽ 
φελλοὶ δ᾽ ὀχμάζουσιν ἄνω δόλον" ἐν δέ οἱ αἰεὶ 

375 τέσσαρας ἀχταίους διεροὺς χάχληχας ἱεῖσι" 
τοῖς δὲ διαινομένοισι περιτρέφεται γλαγόεσσα 
uota θαλασσαίη. τῆς ἵμερος ἰχθύας ἕλχει 
βαιοὺς, οὐτιδανοὺς, Myvoy γένος" οἱ δ᾽ ἀγέρονται 
χύρτον ἐπιπροθέοντες, ἐν ἀγκοίνῃς τε μένουσιν. 

880 ΛἈδμωες δ᾽, δρόωντες ἔσω χοίλοιο μυχοῖο 
ἀγρομένους, τάχα πάντες ἐπί σφισιν ὡρμήθησαν, 
δαιτὸς ἐελδόμενοι" τοὺς δ᾽ οὐ χίχον, ἀλλ᾽ ὑπόλισθον 
δηϊδίως" ot δ᾽ οὔτι xal ἱέμενοί περ ἔχουσιν 
αὖτις ὁπεχδῦναι πλεχτὸν λόχον, ἀλλ᾽ ἑτέροισι 

285 πήματα πορσύνοντες ἐπί σφισιν εὗρον ὄλεθρον. 
Ὥς δέ τις ἐν ξυλόχοισιν ὀρέστερος ἀγροιώτης 
θηρὶ πάγην ἤρτυνεν, ἀπηνέϊ δ᾽ ἔνδοθι θυμῷ 
δῇσε χυνὸς σφίγγων ἅπο μήδεα" τοῦ δ᾽ ὀδύνησιν 
ἠχήεις ὀρυμαγδὸς ἀπόπροθι τειρομένοιο 

800 ἔρχεται, ἀμφὶ δέ οἱ στένεται δρίος" ἡ δ᾽ ἀΐουσα 
πόρδαλις ἰάνθη τε xal ἔσσυται, ἴχνος ἀυτῆς 
μαιομένη" τάχα δ᾽ les καὶ ἔνθορε' τὸν μὲν ἔπειτα 
ὀψόσ᾽ ἀναρπάζει χρυπτὸς δόλος, ἣ δ᾽ ἐνὶ βόθρῳ 
εἴλεῖται προπεσοῦσα, μέλει δέ οἵ οὐχέτι δαιτὸς, 

3v5 ἀλλὰ φόδου" τῇ δ᾽ οὔτις ὁπέχδυσίς ἐστιν ἑτοίμη" 
τοῖα xol ἄδμωες δειλοὶ πάθον, ἀντὶ δὲ φορδῆς 
πότμον ἐφωρμήσαντο, καὶ ἄϊδος ἕρχος ἄφυχτον. 
Καὶ μέν τις θρίσσησιν ὁμῶς καὶ χαλχίσιν ἄγρην 
φράσσατ᾽ ὁπωρινὴν, καὶ λαρινὸν εἷλε καὶ ἔθνη 

400 τραχούρων, χύρτον μὲν ὑπὸ σπάρτοισιν ὑφήνας 
εὐπαγέως, φρυχτῶν δ᾽ ὀρόδων ἐνεθήχατο μάζαν, 
οἴνῳ μυδαλέην εὐώδεϊ, μίξε δὲ χούρης 
δάχρυον Ἀσσυρίης Θειαντίδος, ἥν ποτέ φασι 
πατρὸς ἐρασσαμένην δυσμήχανον ἔργον ἀνύσσαι, 

405 ἐλθεῖν τ᾽ ἐς φιλότητα, χολωσαμένης Ἀφροδίτης" 
ἀλλ᾽ ὅτε μιν χαὶ δένδρον ἐπώνυμον ἐῤῥίζωσεν 
αἶσα θεῶν, γοάει τε καὶ ἣν ὀλοφύρεται ἄτην, 
δάκρυσι δενομένη λέχκτρου χάριν" ἧς ἐνιμίσγων 
ϑεῖον ὀπὸν, χύρτον μὲν ἐνορμίζει ῥοθίοισιν, 

410 ὀδμὴ δ᾽ αἶψα θάλασσαν ἐπέδραμε λειριόεσσα, 
χιχλήσχουσ᾽ ἀγέλας πολνειδέας" οἱ δ᾽ ἐφέπονται 
πνοιῇ νηδυμίη δεδονημένοι, ὦχα δὲ χύρτος 
πίμπλαται, ἀγρευτῆρι φέρων εὔθηρον ἀμοιδήν. 

. Σάλπαι δ᾽ ἰχμαλόοις μὲν ἀεὶ φύχεσσι μάλιστα 

416 τέρπονται, χείνη δὲ xal ἀγρώσσονται ἐδωδῇ. 
Πλώει μὲν προτέροισιν ἐν ἥμασιν εἷς ἕνα χῶρον 
ἀσπαλιεὺς, αἰεὶ δὲ μετ᾽ οἴδμασι λᾶας ἴησι 
χερμάδας, ἁψάμενος πέρι φύχια τηλεθόωντα. 
Ἀλλ᾽ ὅτε δὴ πέμπτη μὲν ἴδη πόνον ἠριγένεια, 

.40 σάλπαι δ᾽ ἀγρόμεναι χεῖνον πόρον ἀμφινέμωνται, 
τῆμος ἐπεντύνει χύρτου δόλον᾽ ἐν δέ ol εἴσω 
φύκεσιν εἰλομένους λᾶας βάλεν, ἀμφὶ δὲ ποίας 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ AAIEYTIKQN I. 


animadvertentes palpitant οἱ emergere cupiumt , 
stolidi, neque amplius nassam seque hospitalem habent. 
Adversus admones vero nassam autumnalem adornant, 
vimineam , mediis vero in aquis impellunt, 
inferne revincentes perforatum lapidem sedatorem ; 
cortices vero portant sursum dolum, ipsi (nasse) vero sewper 
quatuor littorales hamidos calculos immittunt ; 
illis vero madefactis circamcresoit lacteus 
mucus marinus , cujus desiderium pisces trahit 
parvos , imbelles, vorax genus; illi vero congregantur, 
ad-nassam procurrentes , in complexibusque manent. 
Admones vero videntes intra cavum recessum 
collectos , mox omnes in ipsos irruunt 
escam cupientes; illos autem non capiunt , sed subterfayiunt 
facile; ipsi vero neutiquam, ut maxime cupientes, poesubt 
iterum emergere e-plexis insidiis , sed aliis 
nocumenía parantes sibi-ipsis inveniunt exitium. 
Ut autem in silvis aliquis montanus venator 
fere decipulam struit , crudelique intus animo 
ligat canis constringens genitalia ; hujus vero doloribus 
sonorus strepitus procul afflicti 
penetrat, circa ipsum vero remugit silva ; at audiens 
pardalis gaudet et currit , vestigium clamoris 
indagans, statim autem venit et insilit; hunc quidem postea 
sursum rapit occultus dolus, illa vero in fovea 
volutatur illapsa , cordi autem ipsi-est non-amplius esca, 
sed timor; ipsi autem nullum effagium est paratum : 
talia etiam admones imbelles perpetiuntur, pro cibo autem 
in mortem irruunt, et inferni septum inevitabile. 
Et quidem aliquis alosis simul et chalcidibus capturam 
excogitat autumnalem , et lamyrum capit et gentes 
trachurorum , nassam quidem ex spartis texens 
affabre , frictorum ervorum indit massam, 
vino madefactam bene-odorato , miscetque puelle 
lacrimam Assyrise Theantidis , (quam olim dicunt, 
patrem cum-adamasset , infandum facinus perpetrasse, 
venisseque in concubitum , irata Venere ; 
sed postquam ipsam etiam arborem cognominem radicibut 
fixit] fatum deorum, lugetque ex suam deflet noxam, 
lacrimis humectata concubitus gratia ;) cujus immiscens 
divinam guttam , nassam quidem collocat-in fluctibus, 
odor autem statim mare percurrit fragrans, 
advocans greges multiformes ; illi vero eum sequuntur 
afflatu suavi perculsi, statim vero nassa 
repletur, piscatori ferens felicem compensationem. 
Salpee autem humidis quidem semper algis maxime 
delectantur, illa vero etiam capiuntur esca. 
Navigat quidem prioribus diebus in unum locum 
piscator, semper vero per undas lapides mittit, 
parva.saxa, revinciens circum algas virentes. 
Verum τοὶ jam quinta videt laborem Aurora, 
salpre vero collectze circa illum locum pascuntur, 
tunc instruit nassze dolum; intra ipsam vero 
algis involutos lapides mittit, circa vero herbas 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. III. * 7] 


εἰναλίας στομίοισιν ἐδήσατο, τῇσι γάνυνται 
σάλπαι τ᾽ ἠδ᾽ ὅσσοι βοτανηφάγοι ἰχθύες ἄλλοι" 

425 οἷ τότ᾽ ἀγειρόμενοι ποίας φάγον, αὐτὰρ ἔπειτα 
ἐς μυχὸν ἠΐχθησαν’ 6 δ᾽ αὐτίχα χύρτον ἀνέλχει 
ῥίμφα μεταπλώσας᾽ σιγῇ δέ οἱ ἄνυται ἔργον, 
ἀνδράσι τ᾽ ἀφθόγγοισι xal ἀσμαράγοις ἐλάτῃσι᾽ 
σιγὴ γὰρ πάσαις μὲν ὀφέλσιμος ἔπλετο θήραις, 

430 ἔξοχα δ᾽ ἐν σάλπῃσιν' ἐπεὶ μάλα τῇσι νόημα 
πτοιαλέον" πτοίη δὲ πόνον δύσθηρον ἔθηχε. 

Τρίγλης δ᾽ οὔτινα φημὶ χερειοτέρησιν ἐδωδαῖς 
τέρπεσθαι' πᾶσαν γὰρ ἄσην ἅλὸς, ἥν χε χίχησι, 
φέρθεται" ἱμείρει δὲ δυσαέος ἔξοχα δαιτός" 

435 σώμασι δ᾽ ἐκπάγλως ἐπιτέρπεται ἀνδρομέοισι 
πυθομένοις, εὖτ᾽ ἄν τιν᾽ ἕλῃ στονόεσσα θάλασσα. 
Τῷ καί μιν δελέασσιν ἀποπνείουσιν ἀῦτμὴν 
δηϊδίως ἕλχουσιν, ὅσα πνέει ἐχθρὸν ἄημα. 
Εἴχελα δὲ τρίγλησιν ὕεσσί τε φημὶ τετύχθαι 

(40 ἤθεα, φυρομένοισιν ἀεὶ περὶ γαστέρος δρμιήν" 
ἄμφω δ᾽ ei μὲν ἔασι διάχριτοι ἐν νεπόδεσσιν, 
oi δ᾽ ἐνὶ χερσαίῃσιν ἀριστεύουσ᾽ ἀγέλησιν. 

Οὐ μὲν δὴ μελάνουρον ἀποίσεαι οὔτ᾽ ἐνὶ χύρτῳ 
δηϊδίως ἀπαφῶν οὔτ᾽ ἐν Awospyét χύχλῳ" ᾿ 

«45 ἔξοχα γὰρ μελάνουρος ἐν ἰχθύσιν ἠμὲν ἄναλχις 
ἠδὲ σαοφρονέων, λίχνη δέ οἱ οὔποτ᾽ ἐδωδὴ 
θυμήρης᾽ αἰεὶ δὲ γαληναίης μὲν ἐούσης 
κέχλιται ἐν ψαμάθοισι, χαὶ οὐκ ἀναδύεται ἅλμης" 
ἀλλ᾽ ὅτε χυμαίνουσα περισκέρχησι θάλασσα 

«o λάδρων ἐξ ἀνέμων, τότε δὴ μοῦνοι μελάνουροι 
χῦμα διαΐσσουσιν ἀολλέες, οὔτε τιν᾽ ἀνδρῶν 
οὔτε τιν᾽ εἰναλίων πεφριχότες᾽ οἵ μὲν ἅπαντες 
ἐς νεάτην χρηπῖδα φόδῳ δύνουσι θαλάσσης, 
oi δὲ τότ᾽ ἠϊόνας τε πολυφλοίσδους ἐφέπουσι, 

466 πέτραις τ᾽ ἐμπελάουσιν ἀλήμονες, εἴ τιν᾽ ἐδητὺν 
χοπτομένη δείξειεν ὁπὸ ῥιπῇσι θάλασσα" 
νήπιοι, οὐδ᾽ ἐδάησαν, ὅσον πινυτώτεροι ἄνδρες, 
οἵ χείνους xoi πάμπαν ἀλευομένους ἕλον ἄγρη. 
Χειμερέη πλημμυρὶς ὅταν ζέη ἀμφιτρίτης, 

4&0 ἵστατ᾽ ἐπὶ προὔχουσαν ἀνὴρ ἁλιηγέα πέτρην, 
ὀξύτατον τόθιχῶμα περὶ σπιλάδεσσι μέμυχεν" 
εἴδατα δ᾽ ἀγνυμένοισιν ἐπισπείρει ῥοθίοισι, 
τυρὸν ὁμοῦ δήμητρι μεμιγμένον᾽ οἵ δ᾽ ἐπὶ φορδὴν 
ἀσπασίην θρώσχουσιν ἐπειγόμενοι μελάνουροι. 

466 Ἀλλ᾽ ὅτε οἱ παρέασιν ἀολλέες ἐς βόλον ἄγρης, 
αὐτὸς μὲν τρέπεται λοξὸν δέμας, ὄφρα οἱ ὕδωρ 
μήτι κατασχιάοιτο, xal ἰχθύσι τάρθος ἐνείη, 
ἔστι δέ ol λεπτός τε δόναξ μετὰ χερσὶν ἑτοῖμος, 
λεπτή θ᾽ δρμιὴ χούφης τριχὸς, ἄπλοχος αὕτως" 

470 λεπτοῖς δ᾽ ἀγχίστροισιν ἀναπλέχεται θαμέεσσι" 
τοῖς ἐπέθηχε δέλετρον, ὃ xal πάρος ἧχε xa0' ὕδωρ. 
πέμπει δ᾽ ἐς βαθὺ χῦμα χυχώμενον᾽ οἵ δ᾽ δὁρόωντες 
αὐτίχ᾽ ἐπιθρώσχουσι xai ἁρπάζουσιν ὄλεθρον. 
Οὐδ᾽ ἁλιεὺς εὔχηλον ἔχει χέρα, πυκνὰ δ᾽ ἀνέλχει 

4τὸ dx δίνης ἄγχιστρα, xol εἰ χενὰ πολλάχις εἴη" 
οὐ γὰρ βρασσομένης x«v ἐπιφράσσαιτο θαλάσσης 


marinas ostiis religat, quibus gaudent 
salpieque et quotquot plantivori pisces sunt alii ; 
qui tunc collecti herbis vescuntur, sed postea 
in recessum irruunt; ipse vero statim nassam sursutn trahit , 
celeriter retro-navigans; silentio vero ipsi perficitur opus, 
virisque tacitis et strepitu-carentibus remis ; 
silentium enim omnibus quidem conducibile est capturis , 
maxime vero in salpis , quoniam admodum his ingenium est 
meticulosum, metus vero laborem capture-infelicem reddit. 

Mullo autem nullum piscem ajo deterioribus cibis 
delectari; omnem enim limum maris, quemcunque depre- 
hendit,] pascitur ; desiderat autem foetidam precipue escam; 
corporibus autem mirum-in-modum delectatur humanis 
putrescentibus , ubi quem ceperit lugubre mare. 
Quocirca etiam ipsum illecebris exhalantibus odorem 
facile trahunt, quecunque spirant inimicum halitum. 
Similes vero mullis porcisque dico esse 
mores , inquinatis semper circa ventris appetitum ; 
ambo autem , hi quidem eximii sunt inter pisces, 
illi vero in terrestribus excellunt gregibus. 

Non sane melanurum abstuleris , neque in nassa 
facile deceptum , neque in circulo ex-lino-facto (reti) ; 
eximie namque melanurus inter pisces et imbecillus 
et temperans , delicata autem ei nunquam esca 
grata est; semper vero tranquillitate quidem existente 
cubat in arenis, et non emergit ex-mari; 
verum ubi fluctuans turbatur mare 
impetuosis a ventis, tunc sane soli melanuri 
fluctum percurrunt frequentes , neque ullum virorum 
neque ullum marinorum ( piscium) pertimescentes ; illi qui- 
dem omnes] inimum fundamentum prae-metu subeunt maris , 
hi vero tunc littoraque obstrepera sectantur, 
petrasque propinquant errabundi , si quam escam 
pulsatum ostendat ab ictibus-ventorum mare; 
stolidi, neque norunt, quanto callidiores sin? viri , 
qui illos etiam omnino vitantes capiant piscatione. 
Hiberna exundatio cum fervet Amphitrite, 
consistit supra eminentem vir mari-reductam petram. 
vehementissimus ubi fluctus circa scopulos occultat ; 
escas vero fractis inspergit fluentis , 
caseum cum cerere mixtum; ipsi vero ad pabulum 
gratum saliunt festinantes melanuri. 
At quando ipsi adsunt conferti ad jactum captures, 
ipse quidem vertit curvum corpus, ne sibi aqua 
quidquam umbrs-exhibeat , et piscibus timor injicíatur ; 
est autem ipsi tenuisque virga in manibus parata, 
tenuisque linea e-levi pilo facía , non-plexa temere, 
parvis vero hamis implectitur confertis; 
his imponitillecebram , quam etiam ante projecit in aquam ; 
mittit autem in profundum fluctum turbatum; illi vero vi- 
dentes] statim adsiliunt, et rapiunt perniciem. 
Neque piscator quietam tenet manum, sed crebro sursum 
trahit] ex vortice hamos , etsi vacui sepe sint; 
non enim fervente mari intelligete-queat 


i4. 


78 


ἀτρεχέως, εἴτ᾽ οὖν τις ἐνίσχεται, εἴτε μιν αὕτως 
χύματ᾽ ἀναχλονέουσιν' ἐπὴν δέ τις ἀμφιχάνησι, 
ῥίμφα μιν ἐξείρυσσε, πάρος δόλον ἐν φρεσὶ θέσθαι, 

480 πρὶν φόδον οὐτιδανοῖσιν ἐνιπλῆξαι μελανούροις. 
Τοίην χειμερίην πανεπίχλοπον ἤνυσεν ἄγρην. 

Ναὶ μὴν xal χεστρῇα, xal οὐ λίχνον περ ἐόντα, 
ἥπαφον, ἀγχίστροισι περὶ στεινοῖσιν ἕσαντες 
εἶδαρ ὁμοῦ δήμητρι μεμιγμένον ἠδὲ γάλαχτος 

486 πηχτοῖσι δώροισιν' ἐφυρήσαντο δὲ ποίην 
τοῖσιν ὁμοῦ μίνθην εὐώδεα, τήν ποτε χούρην 
φασὶν ὑπουδαίην ἔμεναι, Κωχυτίδα Νύμφην᾽ 
χλίνατο δ᾽ εἰς εὐνὴν ᾿Αἰδωνέος" ἀλλ᾽ ὅτε χούρην 
Περσεφόνην ἥρπαξεν ἀπ᾽ Αἰτναίοιο πάγοιο, 

400 δὴ τότε μιν χλάζουσαν δπερφιάλοις ἐπέεσσι, 
ζήλῳ μαργαίνουσαν ἀτάσθαλα, μηνίσασα 
Δημήτηρ ἀμάθυνεν ἐπεμδαίνουσα πεδίλοις" 

φῇ γὰρ ἀγαυοτέρη τε φυὴν xol χάλλος ἀμείνων 
Περσεφόνης ἔμεναι χυανώπιδος, ἐς δέ μιν αὐτὴν 

406 εὔξατο νοστήσειν ᾿Αϊδωνέα, τὴν δὲ μελάθρων. 
ἐξελάσειν" τοίη οἵ ἐπὶ γλώσσης θόρεν ἄτη. 
Ποίη δ᾽ οὐτιδανὴ xal ἐπώνυμος ἔχθορε γαίης, 
τὴν ἐνιφυρήσαντες ἐπ᾽ ἀγχίστροισι βάλοντο. 
Κεστρεὺς δ᾽ οὐ μετὰ δηρὸν, ἐπεί ῥά μιν ἷξεν ἀῦτμὴ, 

600 ἀντιάσας πρῶτον μὲν ἀποσταδὸν ἀγχίστροιο, 
λοξὸν, δπ᾽ ὀφθαλμοῖς ὁράα δόλον, εἴχελος ἀνδρὶ 
ξείνῳ, ὃς ἐν τριόδοισι πολυτρίπτοισι χυρήσας 
ἔστη ἐφορμαίνων, χραδίη τέ οἱ ἄλλοτε λαιὴν͵ 
ἄλλοτε δεξιτερὴν ἐπιδάλλεται ἀτραπὸν ἔλθεῖν᾽ 

δῦ παπταίνε; δ᾽ ἐχάτερθε, νόος δέ οἱ ἠύτε χῦμα 
εἱλεῖται, μάλα δ᾽ ὀψὲ μιῆς ὠρέξατο βουλῆς" 
ὡς ἄρα xal χεστρῆϊ παναίολα μερμηρίζει 
θυμὸς, ὀϊομένῳ τε δόλον καὶ ἀπήμονα φορδήν' 
ὀψὲ δέ μιν νόος ὦρσε καὶ ἤγαγεν ἐγγύθι πότμου" 

δ10 αὐτίκα δὲ ἄνεχάσσατο" πολλάχι δ᾽ ἤδη 
εἷλε φόδος ψαύοντα xol ἔμπαλιν ἔτραπεν 624v. 
Ὥς δ᾽ ὅτε νηπίαχος χούρη cic, ἐχτὸς ἰούσης 
μητέρος, ?) βρώμης λελιημένη ἠέ τευ ἄλλον 
ψαῦσαι, ἅμα τρομέει μητρὸς χόλον ἠδ᾽ ἀναδῦναι 
δ16 ἔλπομένη τέτληχεν᾽ ἐφερπύζουσα δὲ λάθρη 
αὖτις ὑποτρέπεται, χραδίῃ δέ οἱ ἄλλοτε θάρσος, 
ἄλλοτε δ᾽ ἐμπίπτει δεινὸς φόδος" ὄμματα δ᾽ αἰὲν 
ὀξέα παπταίνοντα ποτὶ προθύροισι τέτανται" 
ὃς τότ᾽ ἐπεμδαίνων ἀνελίσσεται ἥπιος ἰχθύς. 

520 Ἀλλ᾽ ὅτεθαρσήσας πελάσῃ σχεδὸν, οὐ μαλ’ ἑτοίμως 
ψαῦσε βορῆς, οὐρῇ δὲ πάρος μάστιξεν ἐγείρων 
ἄγκιστρον, μήπου τις ἐνὶ χροὶ θέρμετ᾽ Goya 
ζωοῦ γὰρ κεστρεῦσιν ἀπώμοτόν ἐστι πάσασθαι. 
Ἔνθεν ἔπειτ᾽ ἄχροισι διαχνίζει στομάτεσσι 

526 δαῖτα περιξύων᾽ ἁλιεὺς δέ μιν αὐτίχα χαλχῷ 
πεῖρεν ἀναχρούων, ὥστε θρασὺν ἵππον ἐέργων 
ἡνίοχος σχληρῇσιν ἀναγχαίῃσι χαλινοῦ, 
ἂν δ᾽ ἔρυσε. σπαίροντα δ᾽ ἐπὶ χθονὶ χάδθαλεν ἐχθρῇ. 

Καὶ ξιφέην ὀλοοῖσι παρήπαφον ἀγχίστροισιν. 

520 Ἀλλ᾽ οὐ μὲν ξιφίῃ τοῖος μόρος, οὐδ᾽ ἴσος ἄλλοις" 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ AAIEYTIKON T. 


certo, hum aliquis teneatur-infixus, an eum (Ramum) te 


j mere] fluctus commoveant ; ubi vero quis implicatus-fucrit , 


statim ipsum extrahit , priusquam dolum animadvertat , 

priusquam terrorem imbellibus incutiat melanuris. 

Talem hibernam , omnino-furtivam perficit capturam. 
Certe etiam mugilem , etiamsi non sit vorax, 

decipiunt, hamis angustis circeumdantes 

cibum una cereri permistum et lactis 

coagulatis muneribus; subigunt autem herbam 

cum-his simul mintham odoram, quam olim puellam 

perhibent subterranecam fuisse, Cocytidem nympham ; 

recubuit vero in lectum Plutonis , sed cum filiam 

Proserpinam raperet ab /Etneo monte, 

tunc sane ipsam strepentem superbis dictis, 

semulatione insanientem proterve , irata 

Ceres obtrivit conculcans plantis ; 

dicebat enim, illustrioremque genere et forma preestantiorem 

Proserpina se-esse nigrocula , ad se vero ipsam 

gloriabatur rediturum Plutonem , hanc vero-ex-adibus 

exacturum. Talis ipsi in linguam insiliit noxa. 

Herba vero nihili et cognominis exsillit e-terra , 

quam subigentes hamis induunt. 

Mugil vero paulo post, ubi quidem ipsum attigit halitus, 

occurrens primo quidem remotus ab-hamo, 

oblique oculis cernit dolum , similis viro 

peregrino, qui in triviis multum-tritis , cum-in-eainciderit, 

stat meditabundus , corque ipsi nunc l:evam, 

nunc dextram cogitat in-viam procedere; 

spectat vero in-üutramque-partem , animus antem ipsi velat 

fluctus] volvitur ; admodum autem sero unum appetit consi- 

lium :]ita sane etiam mugili varia cogitat 

animus , suspicantique dolum et innocuam escam; 

tandem vero ipsum animus impellit et addncit prope mor: 

tem;] statim vero trepldans recedit, saepeque jam 

occupat timor attingentem escam et retro avertit impetum. 

Ut autem cum infans puella, foras exeunte 

maire, vel cibum desiderans vel quid aliud 

tangere , simul metuit matris iram ac receptum 

sperams audet , arrepens vero clanculum 

rursum avertitur, cordi autem ipsius nunc audacia, 

nunc íllabitur máser metus , oculi vero semper 

acute spectantes ad vestibulum directi-sunt ; 

ita tum ingrediens revolvitur mitis piscis. 

Verumubi confisus accesserit prope , non admodum prom» 

attingit escam , cauda vero prius verberat excitans 

hamum , ne-forte aliquis in corpore caleat halitus; 

vivum enim quippiam. mugilibus religio est oomedere. 

Deinde postea extremo discindit ore 

cibum arrodens ; piscator vero ipsum statim sre 

cenfigit impellens , tanquam ferocem equum coercens 

auriga duris necessitatibus freni , 

extrahitque et palpitantem in terram projicit inimicam. 
Etiam xiphiam perníiciosis decipiunt hamis. 

Verum non esí xiphire talis mors , neque per aliis; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. III. - T9 


οὗ γὰρ ἐπ᾽ ἀγχίστροισι χατεντύνουσιν ἐδωδὴν, 
ἀλλὰ τὸ μὲν γυμνόν τε καὶ ἄχλοπον ἠώρηται 
μηρίνθου, διπλῇσιν ἀχαχμένον ἔμπαλιν αἰχμαῖς" 
τοῦ δ᾽ ὅσσον τριπάλαιστον ἀναψάμενοι χαθύπερθε 
635 μαλθαχὸν ἀργεννῶν νεπόδων ἕνα χείλεος ἄχρου 
δῆσαν ἐπισταμένως" ξιφίης δ᾽ ὅτε θοῦρος ἴχηται, 
αὐτίχα δαιτρεύει δέμας ἰχθύος ἄορι λάδρῳ᾽ 
τοῦ δὲ δαϊζομένοιο χαταῤῥέει ἅψεα δεσμοῦ, 
αὐταῖς δ᾽ ἀγχίστροιο περιστρέφεται γενύεσσιν᾽ 
610 αὐτὰρ ὅγ᾽ οὐχ ἐδάη γναμπτὸν δόλον, ἀλλὰ βαρεῖαν 
δαῖτα χανὼν ἀγρευτὸς ἀνέλχεται ἀνέρος ἀλχῇ. 
Πολλὰ δ᾽ ἐπὶ ξιφίη θηρήτορες ὁπλίζονται, 
ἔξοχα δ᾽ οἷ Τυρσηνὸν ἁλὸς πόρον ἀγρώσσουσιν, 
ἀμφί τε Μασσαλίην, ἱερὴν πόλιν, ἀμφί τε Κελτούς" 
546 χεῖθι γὰρ ἔχπαγλοί τε καὶ ἰχθύσιν οὐδὲν ὁμοῖοι 
ἄπλατοι ξιφίαι μεγαχήτεες ἐννεμέθονται. 
Οἱ δ᾽ ἀκάτους αὐτοῖσιν ἐϊσχομένας ξιφίησι 
xai δέμας ἰχθυόεν xal φάσγανα τεχτήναντες, 
ἀντίον ἰθύνουσι" 6 δ᾽ οὐχ ἀναδύεται ἄγρην, 
550 ἐλπόμενος μὴ νῆας ἐϊσέλμους ὁράασθαι, 
ἀλλ᾽ ἑτέρους ξιφίας, ξυνὸν γένος, ὄφρα μιν ἄνδρες 
πάντη χυχλώσωνται" ὃ δ᾽ ἐφράσαθ᾽ ὕστερον ἄτην, 
αἰχμῇ τριγλώχινι πεπαρμένος, οὐδέ οἱ ἀλχὴ 
φεύγειν ἱεμένῳ περ, ἀναγχαίη δὲ δαμῆναι. 
566 Πολλάχι μὲν xal νηὸς ἀμυνόμενος χενεῶνα 
φασγάνῳ ἀντετόρησε διαμπερὲς ἄλχιμος ἰχθὺς, 
ol δὲ θοῶς βουπλῆγος ὕπ᾽ εὐχάλχοιο τυπῇσιν 
ἐχ γενύων ἤραξαν ἅπαν ξίφος" ἐν δ᾽ ἄρα νηὸς 
ἕλχεϊ γόμφος ἄρηρεν" ὁ δ᾽ ἕλχεται ὀρφανὸς ἀλχῇς. 
δ60 Ὥς δ᾽ ὅτε δυσμενέεσσι δόλον τεύχοντες ἄρηος, 
ἰέμενοι πύργων τε xal ἄστεος ἔνδον ἱχέσθαι, 
ἔντεα συλήσαντες ἀρηϊφάτων ἀπὸ νεχρῶν 
αὐτοὶ θωρήξαντο xal ἔδραμον ἄγχι πυλάων" 
οἱ δ᾽ ὥστε σφετέροισιν ἐπειγομένοις πολιήταις 
&65 ἀγχλίνουσι θύρετρα καὶ οὐ γήθησαν ἑταίροις" 
A ἄρα καὶ ξιφίην ἴκελον δέμας ἦπαφε νηῶν. 
Καὶ μὲν δὴ σχολιῇσιν ἐν ἀγχοίνησι λίνοιο 
χυχλωθεὶς ξιφίης μέγα γήπιος ἀφροσύνῃσιν 
ὄλλυται, ὃς θρώσχει μὲν ὑπεχδῦναι μενεαίνων, 
60 ἐγγύθι δὲ τρομέων πλεχτὸν δόλον αὖτις ὀπίσσω 
χάζεται- οὐδέ ol ὅπλον ἐνὶ φρεσὶν, οἷον ἄρηρεν 
i γενύων, δειλὸς δὲ μένει χεχαφηότι θυμῷ, 
ὄφρα μιν ἐξερύσωσιν ἐπ᾽ ἠόνας ἔνθα δὲ δούροις 
ἄνδρες ἐπασσυτέροισι καταΐγδην ἐλόωντες 
675 χρᾶτα συνηλοίησαν, 6 δ᾽ ὄλλυται ἄφρονι πότμῳ. 
Ἀφροσύνη καὶ σχόμόρον ἕλε xal πίονα θύννον, 
xal ῥαφίδας xai φῦλα πολυσπερέων συνοδόντων. 
Σχόμόροι μὲν λεύσσοντες ἐν ἕρχεῖ πεπτηῶτας 
ἄλλους, ἠράσσαντο λίνου πολύωπον ὄλεθρον 
580 ἐσδῦναι, (τοίη τις ἐσέρχεται εἰσορόωντας 
τερπωλή) παίδεσσιν ἀπειρήτοισιν ὁμοῖοι, 
οἵἴτε πυρὸς λεύσσοντες ἀναιθομένοιο φαεινὴν 
μαρμαρυγὴν, ἀχτῖσιν ἰαινόμενοι γελόωσι 
ψαῦσαί θ᾽ ἱμείοουσι xat ἐς φλόγα χεῖρ᾽ ὀρέγουσι 


non enim hamis aplant escam, 
sed ille (hamus) quidem nudusque et non-occultatus pendet 
e-laqueo, duplicibus prefixus retro cuspidibus ; 
ab-hoc tripalmarem religatum superne 
mollem candidorum piscium unum labro summo 
revinciunt scite; xiphias vero ubi impetuosus venit, 
statim depascitur corpus piscis gladio vehementi ; 
hoc vero lacerato defluunt ligamenta vinculi, 
ipsis autem hami circumvolvitur maxillis ; 
at ille non animadvertit incurvum dolum, sed gravem 
escam inhians captus attrahitur viri robore. 

Mulla vero in xiphiam piscatores instruunt , 
preecipue autem, quí circa Tyrrhenum maris tractum pi 
scantur)circaque Massiliam, sacram urbem, circaque Cc 1s ; 
ibi enim stupendique et piscibus nulla-re similes 
inaccessi xiphize vegrandes degunt. 
Illi vero scaphas ipsis conformes xiphiis 
et corpore pisculento, et gladiis fabricantes, 
exadversum dirigunt ; ipse vero non subit capturam, 
putans non naves pulchris-transtris-preeditas se-videre , 
verum alios xiphias , commune genus , donec ipsum viri 
undequaque circumdent ; ipse vero animadvertit posterius 
noxam, acie tricuspide confixus, neque ipsi robur suppelit 
ad-fugiendum quantumvis cupienti , necesse vero est domari 
eum.) Seepe quidem etiam ulciscens navis cavitaten 
gladio perforat indesinenter robustus piscis, 
illi vero celeriter stimuli-boum ferrei ictibus 
ex maxillis amputant totum gladium, in navis autem 
septo clavus impactus-hseret; ipse autem trahitur orbatus 
robore.] Ut autein quando hostibus dolum struentes Martis, 
qui-cupiunt intra turresque et urbem penetrare, 
arma depradati marte-peremptis cadaveribus 
ipsi armantur et currunt ad porias ; 
illi autem tanquam suis festipantibus civibus 
aperiunt portas et non gaudent sociis : 
sic sane etiam xiphiam simile corpus decipit navium. 

Et quidem obliquis in complexibus retis 
circumdatus xiphias admodum fatuus stoliditate 
perit , qui salit quidem emergere satagens, 
prope vero pertimescens plexum dolum , statim retro 
cedit; neque ipsi telum in animo esf , quale instructum-eat 
e maxillis, sed timidus manet exhausto animo, 
donec ipsum extrahant ad littora ; ibi vero hastis 
viri condensis cum-impetu impelientes 
caput percutiunt, ille autem perit stupida morte. 

Stoliditas etiam scombrum capit οἱ pinguem thunnum, 
et raphides et genera multiplicium synodontum. 
Scombri quidem cernentes in septo subsultantes 
alios , adamant retis multiforatile exitium 
introire, (talis quaedam sobit intuentes 
delectatio), pueris inexpertis similes, 
qui ignis cernentes flagrantis splendidum 
fulgorem , radiis delectati rident 
et attingere cupiunt et in lammam manui extenduni 


80 ᾿ ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ T. 


5&5 νηπιέην᾽ τάχα δέ σφιν ἀνάρσιον ἐξεφάνη πῦρ᾽ 
ὡς οἴγ᾽ ἱμείρουσιν ἀνοστήτοιο λόχοιο 
ἐσπεσέειν χευθμῶνα, χαχοῦ δ᾽ ἤντησαν ἔρωτος. 
"Ev6' οἱ μὲν χέλσαντες ἐν εὐρυτέροισι βρόχοισι 
ἔχθορον, οἵ δ᾽ ἐρχθέντες ἐνὶ στεινοῖσι πόροισι 

890 πιχρὸν ἀνέτλησαν σφιγκτὸν μόρον ἐξανύσαντες. 
Πολλοὺς δ᾽ ἠϊόνεσσιν ἐφελκομένοιο λίνοιο 
ὄψεαι ἀμφοτέρωθεν ἀρηρότας ἠὗτε γόμφοις, 
ἧς μὲν is ὁ ρονέοντας ἐσελθέμεν ἄρκυν ὀλέθρου, 
τοὺς δ᾽ ἤδη μεμαῶτας ὁπεχδῦναι χαχότητος, 

695 ἔνδοθεν ἰχμαλέησιν ἐνισχομένους βροχίδεσσι. 

Θύννοι δ᾽ αὖ σχόμόροις μὲν ἴσον πόνον ἀθλεύουσιν 
ἀφροσύνῃ" καὶ τοῖς γὰρ ὁμοίϊος ἵμερος ἄτης 
ἐμπίπτει δολίοιο λίνου λαγόνεσσι μιγῆναι, 
ἀλλ᾽ οὐ μὲν χείνοισιν ὑπόδρυχα γαετέρος εἴσω ᾿ 

eo ἐσδύνειν, σχολιοῖσι δ᾽ ἐπαΐσσουσιν ὀδοῦσι, 
σώματι μηδόμενοι πόρον ἄρχιον " ἐν δ᾽ ἄρ᾽ ὀδοῦσιν 
ὀγρὸν ἐρειδομένοις τέταται λίνον οὐδέ τι μῆχος 
ἐχφυγέειν, δεσμῷ δὲ περιστομίῳ μογέοντες 
ἕλχονται ποτὶ χέρσον ὑπ᾽ ἀφραδίῃσιν ἁλόντες. 

ex — Kei μὲν δὴ ῥαφίδων τοῖος νόος" αὖδ᾽ ὅτε χόλπον 

διχτύου ἐχπροφύγωσι, πόνου δ᾽ ἔχτοσθε γένωνται, 

αὖτις ἐπιστρωφῶσι, λίνῳ δ᾽ ἐπιμηνίουσαι 
δήγματ᾽ ἐνιπρίουσι" τὸ δέ σφισι δύεται εἴσω», 
ἴσχει τ᾽ ἐμμενέως πυχινοὺς ἔντοσθεν ὀδόντας. 

Αὐτὰρ τοὶ συνόδοντες ἴσοι στείχουσι λόχοισι 
χεχριμένοι" τοῖς δ᾽ εὖτ᾽ ἂν ἀνὴρ ἄγκιστρον ἐφείη, 
ot μὲν ἀποτροπάδην λοξὸν φάος ἀλλήλοισι 

πάντες ἐπιχλίνουσι xal οὐχ ἐθέλουσι πελάσσαι" 

ἀλλ᾽ ὅτε τις προθορὼν ἑτέρης στιχὸς αἶψα δέλετρον 

616 ἁρπάξη, τότε xal τις ἐνὶ φρεσὶ θάρσος ἔδεχτο 
ἀγκίστρῳ τ᾽ ἐπέλασσε καὶ ἕλχεται. ol δ᾽ ὁρόωντες 
ἀλλήλους, περὶ δαιτὶ γεγηθότες, ἰαίνονται 
ξλχόμενοι, σπεύδουσι" δ᾽ ὑποφθαδὸν, ὅς χε θάνησι 
πρῶτος ἁλοὺς, ἅτε παῖδες ἀθύρμασι χαγχαλόωντες. 

ex Θθύννων δ' αὖ γενεὴ μὲν ἀπ᾽ εὐρυπόροιο τέτυχται 
ὠχεανοῦ" στείχουσι δ᾽ ἐς ἡμετέρης ἁλὸς ἔργα, 
εἰαρινοῦ μετὰ λύσσαν ὅτ᾽ οἰστρήσωσι γάμοιο. 
Τοὺς δ᾽ ἦτοι πρῶτον μὲν Ἰδηρίδος ἔνδοθεν ἅλμης 
ἀνέρες ἀγρώσσουσι βίῃ χομόωντες Ἴδηρες" 

eat δεύτερα δὲ Ροδανοῖο παρὰ στόμα θηρητῆρες 
Κελτοὶ Φωχαίης τε παλαίφατοι ἐνναετῆρες" 
τὸ τρίτον ἀγρώσσουσιν ὅσοι Τριναχρίδι νήσῳ 
ἐνναέται, πόντου τε παρ᾽ οἴδμασι 'Γυρσηνοῖο. 
Ἔνθεν ἀπειρεσίοις ἐνὶ βένθεσιν ἄλλοθεν ἄλλος 

€30 χίδνανται xal πᾶσαν ἐπιπλώουσι θάλασσαν. 
Πολλὴ δ᾽ ἔχπαγλός τε παρίσταται ἰχθυθόλοισιν 
ἄγρη, ὅτ᾽ εἰαρινὸς θύννων στρατὸς ὁρμήσωνται. 
Χῶρον μὲν πάμπρωτον ἐπεφράσσαντο θαλάσσης 
οὔτε λίην στεινωπὸν ἐπηρεφέεσσιν ὑπ᾽ ὄχθαις, 

635 οὔτε λίην ἀνέμοισιν ἐπίδρομον, ἀλλὰ χαὶ αἴθρη 
χαὶ σχεπανοῖς χευθμῶσιν ἐναίσιμα μέτρα φέροντα. 
"Ev0' ἤτοι πρῶτον μὲν ἐπ᾽ ὄρθιον ὕψι χολωνὸν 
ἴδρις ὅκαμθαίνει θυννοσχύπος, ὅστε χιούσας 


eio 


puerilem ; mox autem ipsis inimicus apparet ignis : 
sic illi cupiunt irremeabilium insidiarum 


. irruere latibulum, in-miserum vero incidunt amorem. 
| Ibi alii quidem appulsi in latiores laqueos 


exiliunt , alii vero coerciti in angustioribus foraminibus 
amaram sustinent constringendo mortem perficientes. 
Multos autem ad-littora pertracto reti 

videas utrinque compactos tanquam clavis , 

alios quidem etiamnum cogitantes ingredi rete perniciei, 
alios vero jam cupientes emergere ex-miseria, 

intus humidis detentos in-laqueis. 

Thunni porro scombris parem laborem exercent 
per-stultitiam ; nam his quoque simile deeiderium nox 
incidit, dolosi retis lumbis misceri , 
sed non quidem illis sub-aquas intra ventrem retis 
subire, sed obliquis irruunt dentibus , 
corpori meditantes semitam sufficientem ; in dentibus vero 
humidum infixis inhzeret rete , neque ulla ratio 
effugiendi , vinculo autem ori-indito laborantes 
trahuntur ad terram, a stultitia capti. 

Et sane etiam raphidum talis animus es? ; quie ubi sinum 
retis effugerunt , et extra laborem sunt , 
iterum revertuntur, reti vero iratze 
morsus infigunt; illud autem ipsis subit intro, 
tenetque firmiter confertos intus dentes. 

Verum synodontes aquales vadunt manipulis 
separati; his autem ubi vir hamum immisit, 
ipsi quidem recessim retortum visum in-se-invicemn 
omnes inflectunt et nolunt propinquare ; 
verum ubi quis prosiliens ex-altera serie illecebram cele- 
riter] rapuit, tunc etiam aliquis in animo confidentiam 
sumit] hamumque proximat et trahitur; illi vero videntes 
se-invicem , circa cibum gavisi delectantur, 
dum-trahuntur, festinant vero antevertendi-studio , quis 
moriatur] primus captus, velut pueri lusibus exultantes. 

Thunnorum auten porro genus quidem ex lato est 
oceano ; vadunt autem in nostri maris opera, 
vernarum posj rabiem ubi stimulo-perciti-sunt nuptiarum. 
Hos enim primum quidem Ibericum intra mare 
viri capiunt vi superbientes Hispani ; 
deinde vero ad Rhodani oetium piscatores 
Celt:e , Phoceeeeque prisci incole; 
tertio capiunt eos quicunque Trinacridi insulie sunt 
inhabitatores , marisque juxta fluctus Tyrrheni. 

Inde immensa per profunda aljunde alius 

disperguntur et universum implent mare. 

Copiosa autem immensaque presto-est piscatoribus 
praeda, quando vernus thunnorum exercitus irruit. 
Locum quidem primo-omnium designant maris , 

neque valde angustum prona ad littora, 

neque admodum ventis expositum , sed tum sethra 
tum opacis latebris mediocres mensuras habentem. 

Ibi igitur primum quidem supra arduum in-alto collem 
catus ascendit thunnispex , qui venientes 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. IV. δ. 


«αντοίας ἀγέλας τεχμαίρεται, αἴτε xal ὅσσαι, 
€i» πιφαύσχει δ᾽ ἑτάροισι" τὰ δ᾽ αὐτίχα δίκτυα πάντα 
ὥστε πόλις προδέδηχεν ἐν οἴδμασιν " ἐν δὲ πυλωροὶ 
διχτύῳ, ἐν δὲ πύλαι μύχατοί τ᾽ αὐλῶνες ἔασιν. 
Οἱ δὲ θοῶς σεύονται ἐπὶ στίχας, ὥστε φάλαγγες 
ἀνδρῶν ἐρχομένων καταφυλαδόν" οἱ μὲν ἔασιν 
6ι5 ὁπλότεροι, τοὶ δ᾽ εἰσὶ γεραίτεροι, οἵ δ᾽ ἐνὶ μέσσῃ 
ὥρῃ “᾿ἀπειρέσιοι δὲ λίνων ἔντοσθε ῥέουσιν, 
εἰσόκεν ἱμείρωσι xoi ἀγρομένους ἀνέληται 
δίχτυον᾽ ἀφνειὴ δὲ καὶ ἔξοχος ἵσταται ἄγρη. 


ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ 
BIBAION TETAPTON. 


Ἄλλλους δ᾽ ἀγρευτῆρσιν ὁπήγαγε ληΐδα θήρης 
δγρὸς ἔρως " ὀλοῶῶν δὲ γάμων ὀλοῆς τ᾽ ἀφροδίτης 
ἠντίασαν σπεύδοντες ἑὴν φιλοτήσιον ἄτην. 

Ἀλλὰ σύ μοι, χάρτιστε πολισσούχων βασιλήων, 

& αὐτός τ᾽, Ἀντωνῖνε, xal υἱέος ἠγάθεον χῇρ, 
πρόφρονες εἴςαΐοιτε καὶ εἰναλίῃσι γάνυσθε 
τερπωλαῖς, οἴησιν ἐμὸν νόον ἠπιόδωροι 
Μοῦσαι χοσμήσαντο xal ἐξέστεψαν ἀοιδῇς 
δώρῳ θεσπεσίῳ καί μοι πόρον ὑμετέροισι 

t9. χέρνασθαι γλυχὺ νᾶμα xa οὕασι xat πραπίδεσσι. 

X46 ἔρως, δολομῆτα, θεῶν χάλλιστε μὲν 
εἰσιδέειν, ἄλγιστε δ᾽, ὅτε χραδίην ὁροθύνεις, [ὅσσοις 
ἐμπίπτων ἀδόκητος, ὑπὸ φρένα δ᾽ ὥστε θύελλα 
μίσγεαι, ἀσθμαίνεις δὲ πυρὸς δριμεῖαν ὁμοχλὴν, 

16 παφλάζων ὀδύνῃσι xal ἀχρήτοισιν ἀνίαις: 
δάκρυ δέ σοι προδαλεῖν λαρὸν γάνος, ἠδ᾽ ἐσαχοῦσαι 
βυσσόθεν οἰμωγὴν, σπλάγχνοις θ᾽ ὑποθερμὸν ἔρευθος 
φοινίξαι, χρωτός τε παράτροπον ἄνθος ἀμέρσαι, 
ὄσσε τε χοιλῇῆναι, παρά τε φρένα πᾶσαν ἀεῖραι 

20 ψμαινομένην᾽ πολλοὺς δὲ xal ἐς μόρον ἐξεχύλισας, 
ὅσσοις χειμέριός τε xal ἄγριος ἀντεδόλησας 
λύσσαν ἄγων’ τοίαις γὰρ ἀγάλλεαι εἴλαπίνῃσιν. 
Εἴτ᾽ οὖν ἐν μαχάρεσσι παλαίτατος ἐσσὶ γενέθλη, 
lx χάεος δ᾽ ἀνέτειλας ἀμειδέος, ὀξέϊ πυρσῷ 

26 λαμπόμενος: πρῶτος δὲ γάμων ἐζεύξαο θεσμοὺς, 
πρῶτος δ᾽ εὐναίοις ἀρότοις ἐπεθήχαο τέχμωρ' 
εἴτε σε χαὶ πτερύγεσσιν ἀειρόμενον θεὸν ὄρνιν 
τίχτε Πάφου μεδέουσα πολυφράδμων ᾿Αφροδίτη, 
εὐμενέοις, πρηΐς τε xal εὔδιος ἄμμιν ἱχάνοις 

39 μέτρον ἄγων᾽ οὗ γάρ τις ἀναίνεται ἔργον ἔρωτος. 
Πάντη μὲν χρατέεις, πάντη δέ σε xai ποθέουσι 
καὶ μέγα πεφρίχασιν" ὁ δ᾽ ὅλόιος, ὅστις ἔρωτα 
εὐχραῇ χομέει τε xol ἐν στέρνοισι φυλάσσει" 
σοὶ δ᾽ οὔτ᾽ οὐρανίης γενεῆς ἅλις, οὔτε τι φύτλης 

35 ἀνδρομέης" οὐ θῆρας ἀναίνεαι, οὐδ᾽ ὅσα βόσκει 
ἀὴρ ἀτρύγετος, νεάτης δ᾽ Oro χεύθεσι λίμνης 
ὀύνεις, ὁπλίζῃ δὲ xal ἐν νεπόδεσσι χελαινοὺς 
δτράχτους, ὡς μή τι τεῆς ἀδίδαχτον ἀνάγχης 


omnigenos greges anquirit, quales et quanti sinf, 
nunciatque sociis; mox vero retia cuncta 

tamquam urbs procedunt in fluctibus, vestibula enim m 
reti et ostia intimaque atría sunt. 

Illi vero celeriter feruntur turmatim, tanquam catervee 
virorum proficiscentium tributim ; alii quidem sunt 
juniores, alii vero sunt seniores, alii denique in media 
setate ; infiniti autem intra' retia fluunt, 

quamdiu cupiunt, et congregatos recipit 

rete; locuples autem et eximia constat captura. 


DE PISCATIONE 
LIBER QUARTUS. 


Alios vero piscatoribus subjecit preedam venationis 
humidus amor; exitialibus enim conjugiis pernicioscque 
veneri] occurrunt festinantes ad-snam amatoriam noxam. 
Sed tu mihi, potentissime urbes-tenentium regum, 
ipseque, o-Antonine, et filii divinum cor, 
benevoli auscultetis et marinis gaudeatis 
oblectationibus, qualibus meam mentem munificse 
Muss ornarunt et coronarunt carminis 
inunere divino et mihi praebuerunt vestris 
miscere dulcem liquorem et auribus et animis. 

Perniciose Amor, fraudulente, deorum pulcherrime ocu- 
lis] ad-intuendum , dolorificentissime vero , ciim cor pertur- 
bas] illabens improvisus, sub pectus vero tanquam procella 
misceris , efflas autem ignis acerbam vim, 
sestuans doloribus et immodicis cruciatibus ; 
lacrimas autem tihi emittere profusum gaudium es/ et δ» 
dire] ex-imo ejulatum, et sub visceribus calidum ruborem 
purpurare, et cutis mutatum florem abolere, 
oculosque cavare, mentemque omnem evertere 
furibundam ; multos vero etiam in mortem provolvisti , 
quibuscunque impetuosus et efferatus occurristi , 
rabiem afferens; talibus enim exultas epulis. 

Sive itaque inter deos antiquissimus es ortu, 

ex Chao autem emersisti informi, acuta ἰδοὺ 

splendens; primus autem conjugiorum junxisti leges, 
primus item cubiculariis arationibus imposuisti finem ; 
sive te etiam alis sublatum deum volucrem 

peperit Paphi regina ingeniosa Venus, 

benevolens-sis , mitisque et serenus nobis venias 
mensuram ferens ; non enim quisquam recusat opus amoris, 
Ubique quidem imperas , ubique vero te etiam expetunt 
et valde pertimescunt ; is vero beatus 65, qui amorem 
temperatum fovet et in preecordiis custodit ; 

tibi veró neque ccelestis gens satis est, neque genus 
humanum; non feras renuís , nec quecunque pascit 

aer infructuosus ; intimi vero sub latebras stagni 
mergeris , expedis vero eliam in pisces fuscas 

sagittas, uf ne quicquam tus indoctum necessitatis 


λείπηται, μηδ᾽ ὅστις ὑπούρυχα νήχεται ἰχθύς. 
Oto» μὲν φιλότητα μετ᾽ ἀλλήλοισι ῥύονται 

xat πόθον ὀξυδελῇ στιχτοὶ σχάροι, οὐδ᾽ ἐνὶ μόχθοις. 

ἀλλήλους λείπουσιν, ἀλεξητῆρι δὲ θυμῷ 

πολλάχι μὲν πληγέντος ὑπ᾽ ἀγχίστροιο δαφοινοῦ 

ἄλλος ἐπαΐξας πρόμαχος σχάρος ἰχθὺς ὀδοῦσιν 

45 δὁρμιὴν ἀπέχερσε xal ἐξεσάωσεν ἑταῖρον, 
xa δόλον ἠμάλδυνε xal ἀσπαλιῇ᾽ ἀχάχησεν. 
Ἤδη δ᾽ ἐν κύρτοισι παλιμπλεχέεσσιν ἁλόντα 
ἄλλος ὑπεξέχλεψε χαὶ ἐξείρυσσεν ὀλέθρου" 
εὖτε γὰρ ἐς χύρτοιο πέσῃ λόχον αἰόλος ἰχθὺς. 

60 αὐτίκ᾽ ἐπεφράσθη τε καὶ ἐχδῦναι χαχότητος 
πειρᾶται, τρέψας δὲ χάτω χεφαλήν τε xat ὄσσε, 
ἔμπαλιν εἰς οὐρὴν ἀνανήχεται ἕρχος ἀμείθων" 
ταρδεῖϊ γὰρ σχοίνους ταναηκέας, at πυλεῶνι 
ἀμφιπεριφρίσσουσι xa οὐτάζουσιν ὀπωπὰς 

δ5 ἀντίον ἐρχομένοιο, φυλαχτήρεσσιν ὁμοῖαι. 

Οἱ δέ μιν εἰσορόωντες ἀμήχανα δινεύοντα 
ἔχτοθεν ἀντιόωσιν ἀρηγόνες, οὐδ᾽ ἐλίποντο 
τειρομένου" καί πού τις ἑὴν ὥρεξε διασχὼν 
οὐρὴν ἠύτε χεῖρα λαδεῖν ἔντοσθεν ἑταίρῳ" 

e) αὐτὰρ ὃ δὰξ μὲν ἔρεισεν, ὃ δ᾽ ἔσπασεν ἄϊδος ἔξω» 
οὐρὴν ἡγήτειραν ὑπὸ στόμα δεσμὸν ἔχοντα. 
Πολλάχι δὲ προδαλόντος δὴν ἔντοσθεν ἁλόντος 
οὐρὴν ἄλλος ἔμαρψε καὶ ἐξείρυσσε θύραζε 
ἑσπόμενον' τοιοῖσδε νοήμασι πότμον ἄλυξαν. 

ε Ὥς δ᾽ ὅτε παιπαλόεσσαν ἀναστείχωσι χολώνην 
φῶτες ὑπὸ σχιερῆς νυχτὸς χνέφας, ἡνίχα μήνη 
χέχρυπται, νεφέων δὲ κελαινιόωσι χαλύπτραι, 
οἱ δ᾽ ὄρφνη μογέουσι xa ἀτρίπτοισι χελεύθοις 
πλαζόμενοι, χεῖράς τε μετ᾽ ἀλλήλοισιν ἔχουσιν, 

70 ἑλχόμενοί θ᾽ ἕλχουσι, πόνων ἐπίχουρον ἀμοιθήν' 

᾿ ὃς οἵγ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμοιθδαίη φιλότητι 
ἀλχτῇρες γεγάασι" τὸ δέ σφισι μήσατ᾽ ὄλεθρον 
δειλαίοις, ὁλοοῦ δὲ xal ἀλγινόεντος ἔρωτος 
ἠντίασαν, βλαφθέντες ἐπιφροσύναις ἁλιήων. 

75 Τέσσαρες ἐμδεδάασι θοὸν σκάφος ἀγρευτῆρες, 
τῶν ἦτοι δοιοὶ μὲν ἐπηρέτμοισι πόνοισι 
μέμόλονται, τρίτατος δὲ δολόφρονα μῆτιν ὀφαίνει. 
Θῆλυν ἀναψάμενος σύρει σχάρον ἀχροτάτοιο 
χείλεος ἐν δίνησι λινοζεύχτῳ ὑπὸ δεσμῷ" 

80 ζωὴν μὲν χέρδιστον ἀνελχέμεν' ἣν δὲ θάνησι, 
δελφῖνος μολίδοιο μετὰ στόμα δέξατο τέχνην. 
Μηρίνθου δ᾽ ἑτέρωθεν ἔλήλαται ἄλλος ὄπισθεν 
δινωτὸς μολίδοιο βαρὺς κύδος ἅμματος dxpov: 
καί ῥ᾽ ἢ μὲν ζωῇ ἐναλίγκιος ἐν ῥοθίοισιν 

95 ἑλχομένη θήλεια τιταίνεται ἐξ ἁλιῆος. | 

(00 Τέτρατος αὖ χύρτοιο βαθὺν δόλον ἀντίον ἕλχει. 
ἐγγύθεν οἵ δ᾽ δρόωντες ἀολλέες ἰθὺς ἴενται 
κραιπνὸν ἐπειγόμενοι βαλιοὶ σχάροι, ὄφρα ῥύωνται 
ἕλκομένην, ἀπάτην δὲ περιπροθέουσιν ἁπάντη, 

90 οἴστρῳ θηλυμανεῖ βεβιημένοι' οἱ δ᾽ ἐλάτησι 
νῆα χατασπέρχουσιν ὅσον σθένος" οἱ δ᾽ ἐφέπονται 
ἐσσυμένως" τάχα δέ σφι πανύστατος ἔπλετ᾽ door. 


40 


- «ΜΟ-........... ——MÓM MÀ a a P P —À— 


OIIHIANOY AAIEYTIKQN A. 


relinquatur, ne quidem qui humida natat piscis, 
Qualem quidem amorem inter se-mutuo observant , 

et desiderium vehemens varii scari, ne-quidem in labori- 

bus] sese-mutuo deserunt, auxiliatore autem animo 

sepe quidem percussi ab hamo cruento 

alius assiliens defensor scarus piscis dentibus 

lineam detondet et eripit salvum socium, 

et dolum irritum-facit et piscatorem dolore-afficit. 

Jam vero in nassis reflexis captum 

alius subtrahit et conservat-ex interitu ; 

ubi enim in nassse incidit insidias versicolor piscis, 

statim considerat et emergere ex-pernicie 

conatur, convertens autem deorsum caputque et oculos , 

retro caudam versus renatat , claustrum transiliens ; 

metuit enim funes longis aciebus-munitos , qui ostio 

circam-horrent et vulnerant oculos 

ex-adverso venientis, custodibus similes. 

Illi vero eum conspicientes inexplicabiliter se-torquenterm , 

exterius occurrunt opitulatores , neque receduunt 

a-presso; et. interdum aliqnis suam porrigit distendens 

caudam , tanquam manum apprehendendam intus socio ; 

at hic quidem mordicus infigitur, ille vero extrahit eum ex 

inferno,] caudam ducem sub ore vinculum habentem. 

Sepe exerente suam eo-qui intus captus-est 

caudam, alius corripit et extrahit foras 

sequentem ; talibus vaframentis mortem evitant. 

Ut autem cum asperum ascendunt collem 

viri sub umbrose noctis caliginem , quando iuna 

occultata-est, nubium vero obscurant eam velamina, 

illi vero In-caligine laborant , et non-trilis viis 

errabundi , manusque inter sese conser(as habent, 

tractique trahunt, laborum auxiliari vicissitudine : 

sic illi sibi-invicem mutua amicitia 

sospitatores sunt; hoc autem ipsis machinatur interitum 

miseris , pernicioso autem et dolorifico amori 

occurrunt , lesi insidiis piscatorum. 

Quatuor conscendunt velocem scapham piscatores, 

quorum videlicet duo quidem remigii laboribus 

occupantur, tertius vero fraudulentum consilium texit. 

Femininum alligans trahit scarum summo 

labio in aquis linteo sub vinculo; 

vivam quidem utilissimnm es£ attrahere, si vero moriua 

fuerit] delphini (ponderis) plumbei per os recipit artem. 

Ex-linea vero altrinsecus demissus-est alius retro 


᾿ volutus plumbi gravis cubus nexu summo; 


et hiec quidem vive similis in fluentis 

tracta femina emittitur a piscatore. 

Quartus rursum nass; profundum dolum ex-adverso trahit 
prope ; ipsi vero videntes densi recta appetunt 

velociter festinantes , picti scari, ut liberent 

fractam, scapham autem circumcurrunt omni-ex-parte, 
eestro mulieroso adacti; hi vero remis 

navem accelerant, quantum possunt , illi vero sequuntur, 


' cum-impetu ; celeriter autem ipsis extremum est auxiliura. 
g 


OPPIANI DE PISCATIONE IV. 


Εὖτε γὰρ ἀγρομένους τε xal ἄσχετα μαιμώοντας 
θηλείης ἐπὶ λύσσαν ἴδη νόος ἀσπαλιῆος, 
95 ἐν χύρτῳ χατέθηχεν ὁμοῦ λίνον ἠδὲ μόλιύδον, 
ὃς σχάρον ἐμδαρύθων εἴσω σπάσεν᾽ οἵ δ᾽ do ὁμαρτῆ, 
ὡς ἴδον, ὡς ἐχέχυντο παραφθαδὸν ἄϊδος ἕρχος 
πλεχτὸν ἐπισπεύδοντες, ἐπειγομένοις δὲ λόχοισι 
ατείνονται προδολαίτε λύγων xal χάσμα πυλάων 
ἀργαλέον" τοῖοι γὰρ ἐπισπέρχουσι μύωπες. 
Ὥς δὲ ποδωκείης μεμελημένοι ἄνδρες ἀέθλων, 
στάθμης δρμηθέντες ἀπόσσυτοι, ὠχέα γυῖα 
προπροτιταινόμενοι, δολιχὸν τέλος ἐγκονέουσιν 
ἐξανύσαι: πᾶσι δὲ πόθος νύσση τε πελάσσαι, 
νίχης τε γλυχύδωρον ἑλεῖν χράτος, ἔς τε θύρετρα 
ἀΐξαι, xal χάρτος ἀέθλιον ἀμφιθδαλέσθαι" 
τόσσος ἔρως xal τοῖσιν ἐς ἄΐϊδος ἡγεμονεύει 
ἐσθορέειν χευθμῶνας ἀνοστήτοιο λόχοιο. 
Κύντατα δ᾽ ἐς φιλότητα πανύστατον οἶστρον ἔχοντες 
110 αὐτόμολοι πιμπλᾶσιν ἐφίμερον ἀνδράσιν ἄγρην. 
Ἄλλοι δ᾽ αὖ θήλειαν ἔσω χύρτοιο κελαινοῦ 
ζωὴν ἐγχαθιέντες ὑπὸ σπιλάδεσσι τίθενται 
κείναις, ἦσι μέλει γλαγόεις σκάρος" οἱ δ᾽ ὁπ’ ἔρωτος 
αὔὕρῃ θελγόμενοι φιλοτησίη ἀμφαγέρονται, 
ι6 ἀμφί τε λιχμάζουσι xai ἐξερέουσιν ἁπάντη 
μαιόμενοι χύρτοιο χατήλυσιν' αἶψα δ᾽ ἵχοντο 
εἰσίθμην εὐρεῖαν ἀνέχδατον Épxoc ἔχουσαν, 
ἐς δ᾽ ἔπεσον ἅμα πάντες δμιλαδὸν, οὐδέ τι μῆγος 
ἐχδῦναι, στυγερὴν δὲ πόθων εὕραντο τελευτήν. 
130 Ὥς δέ τις οἰωνοῖσι μόρον δολόεντα φυτεύων 
θήλειαν θάμνοισι καταχρύπτει λασίοισιν 
ὄρνιν, ὁμογλώσσοιο συνέμπορον ἠθάδα θήρης: 
$ δὲ λίγα κλάζει ξουθὸν μέλος, οἱ δ᾽ ἀΐοντες 
πάντες ἐπισπέρχουσι xat ἐς βρόχον αὐτοὶ ἴενται, 
135 θηλυτέρης ἐνοπῆσι παραπλαγχθέντες lic: 
τοῖς χεῖνοι χύρτοιο πέσον λαγόνεσσιν ὁμοῖοι. 

Τοίην δ᾽ αὖ χεφάλοισιν ἔρως περιδάλλειαι ἄτην" 
xal γὰρ τοὺς θήλεια παρήπαφεν ἐν ῥηθίοισιν 
ξλχομένη" θαλερὴ δὲ πέλοι λιπόωσά τε γυῖα 

130 ὧδε γὰρ εἰσορόωντες ἀπείρονες ἀμφαγέρονται᾽ 
χάλλεϊ δ᾽ ἐχπάγλως βεδιημένοι οὐχ ἐθέλουσι 
λείπεσθαι: πάντη δὲ πόθων ἴύγγες ἄγουσι 
θαλπομένους,, εἰ χαί σφὶν ἀνάρσιον ἡγεμονεύοις 
χέρσον ὑπεξερύων θῆλυν δόλον" οἷ δ᾽ ἐφέπονται 

135 ἀθρόοι, οὔτε δόλων μεμνημένοι οὔθ᾽ ἁλιήων᾽ 
ἀλλ᾽ ὥστ᾽ ἠΐθεοι περιχαλλέος ὄμμα γυναιχὸς 

σσάμενοι πρῶτον μὲν ἀποσταδὸν αὐγάζονται, 

enc ἀγαιόμενοι πολυήρατον, ἄγχι δ᾽ ἔπειτα 

ἤλυθον, ἐκ δ᾽ ἐλάθοντο xal οὐχέτι χεῖνα χέλευθα 
tio ἔρχονται τὰ πάροιθεν, ἐφεσπόμενοι δὲ γάνυνται 

θελγόμενοι λιαρῇσιν ὑπὸ ῥιπῇς ᾿Αφροδίτης" 

ὡς κείνων οἰστρηδὸν ἐπόψεαι ὑγρὸν ὅμιλον 

εἴλοωένων᾽ τάχα δέ σφιν ἀπεχθέες ἦλθον ἔρωτες" 

αἶψα γὰρ ἀμφίδληστρον ἀνὴρ εὐεργὲς ἀείρας, 

ι(5 χόλπον ἐπιπροέηχε καὶ ἄσπετον ἔσπασε θήρην, 


δηϊδίως ἁψῖσι περίσχετον ἀμφικαλύψας,' 


Quando enim congregatosque et effuse ruentes 
feminze in rabiem videt animus piscatoris, 
in nassa reponit simul lisum atque plumbum, 
quod scarum aggravans Intro trahit ; illi vero conjunctim, 
ut vidére, ut infusi-sunt certatim ad-inferni septum 
plexum properantes , frequentatis autem manlpulis 
arctantur et ostia viminum et hiatus portarum 
difficilis; tales enim irruunt stimuli. 
Ut antem pernicitati-pedum studentes viri in-certaminibus 
carceribus elapsi, ruentes, velocía genua 
assidue-ulterius-protendentes, longum stadium satagunt 
conficere; omnibus autem desiderium metamque propin- 
quandi) victorieeque dulcem auferendi excellentiam , inque 
fores] ruendi et prsestantiam certaminis sibi-concilíandi : 
tantus amor etiam his in inferni domum dux-est , 
ut-insiliant latebras irremeabilium insidiarum. 
Impudentissime vero in amorem extremum stimulum 
habentes] spontanel implent desiderabilem viris capturam. 

Alii vero rursum feminam intra nassam obscuram 
vivam indentes sub scopulis ponunt 
illis, quibus studet lacteus scarus; illi vero prae amore 
aura demulsi amatoria circum-congregantur, 
circumque lambunt et exquirunt undique 
indagantes nassee descensum ; statim vero perveniunt 
ad-introitum latum, ineluctabile septum habentem, 
irruunt autem simul omnes cumalatim , neque ulla ratio 
est emergendi,, odiosum vero amorum invenerunt finem. 
Ut autem aliquis avibus mortem dolosam serens 
feminam fruticibus occultat densis ; 
avem, sequisoni comitem consuetum aucupii ; 
hax autem suaviter cantillat argutum carmen, ille vero 
audientes ] omnes approperant et in laqueum ipsz immittun- 
tur,] femininsze sonis seductze vocis : 
his illi nassee illabuntur lateribus similes. 

Talem vero etiam cephalis amor conciliat noxam ; 
nam et hos femina decipit in aquis 
tracta ; florida vero sit pinguisque membra : 
sic enim conspiclentes ipsam infiniti circum-colliguntur, 
pulchritudine vero mirum-in-modum subacti nolunt 
deserere; quovis autem desideriorum illecebree ducunt 
calefactos , etiamsi ipsos infestam ducas 
in-terrani, extrahens femineam fraudem ; illl vero sequuntui 
densi, neque fraudium recordati neque piscatorujo ; 
sed tauquam juvenes perpulchrae vultum mulieris 
spectantes , primo quidem eminus contemplantur, 
formam niirantes peramabilem, prope vero postea 


᾿ accedunt, et obliviscuntur, et non-amplius per illas vias 


incedunt , per-quas antea , sectantes autem laxtantur 
deliniti suavibus motibus Veneris : 

sic illorum cestri-ictu videas humidum cotum 
volutorum ; mox autem ipsis invisi veniunt amores ; 
statim enim verriculum vir affabre-factum elevans 
sinum projicit et copiosam attrahit capturam, 

facile macnlis-relis comprehensam cirrumtegens. 


Σηπίαι αὖ δυσέρωτες ἐπὶ πλέον ἔδραμον ἄτης" 
οὗ γὰρ τοῖς οὗ κύρτον ὀλέθριον οὔτε λίνοιο 
ἀμφιθολὰς ἐφέηκαν ἁλίστονοι ἀγρευτῆρες, 

ι60 ἀλλ᾽ αὕτως ἐρύουσιν ἀναψάμενοι μίαν οἴην 
ἐν ῥοθίοις" at δ᾽ εὖτ᾽ ἂν ἀπόπροθεν ἀθρήσωσιν, 
αἶψα μάλ᾽ ἀντιόωσι, περιπλέγδην δ᾽ ἐνέχονται 
ἐμφύμεναι σπείρησιν, ἅτε ξείνηθεν ἰδοῦσαι 
παρθενικαὶ δηναιὸν ἀδελφεὸν ἢ γενετῆρα 

156 ἥπιον ἐν μεγάροισιν ἀπήμονα νοστήσαντα" 
ἠὲ νέον ζεύγλησιν Ox" εὐναίης ἀφροδίτης 
χούρη ληϊσθεῖσα γάμων εὐαγρέϊ δεσμῷ 
νυμφίον ἀμφέπλεξεν, ἐπ᾽ αὐχένι πάννυχα δεσμὰ 
ἀργεννοῖς ἑκάτερθε βραχίοσι γυρώσασα' 

160 ὡς τότε χερδαλέαι περὶ σηπίαι εἱλίσσονται 
ἀλλήλαις" οὐδέ σφι μεθίεται ἔργον ἔρωτος, 
εἰσόκεν ἐξεούσωσιν ἐπὶ σχάφος ἀσπαλιῆες" 
αἷ δ᾽ ἔτι συμπεφύασι, πόθῳ δ᾽ ἅμα πότμον ἕλοντο. 
Τὰς μὲν xai χύρτοισι παρήπαφον εἴαρος ὥρη" 

166 χύρτους γὰρ σχιάσαντες ὁπὸ πτόρθοισι μυρίχης 
ἢ χομάρου πετάλοισι τεθηλόσιν ἠὲ xal ἄλλῃ 
λάχνῃ, ἐπ᾽ ἠϊόνεσσι πολυψαμάθοισιν ἔθηχαν’ 
at δ᾽ ἅμα μὲν γενεῆς χεχρημέναι ἠδὲ χαὶ εὐνῇς 
χύρτον ἔσω σπεύδουσι, xal ἥμεναι ἐν πετάλοισιν 

170 αὐτοῦ μὲν παύσαντο πόθον, παύσαντο δὲ δειλῇς 
ζωῆς, ἀγρευτῆροιν ἀνελχόμεναι πινυτοῖσιν. 

"E£oya δ᾽ Ex πάντων νεπόδων ἀλγεινὸν ἔρωτα 

ἀθλεύει, χίχλῃς δ’ ἐπιδαίεται ἦτορ, 
οἴστρῳ τε ζήλῳ τε, βαρύφρονι δαίμονι, θύων. 

175 Κοσσύφῳ οὔτ᾽ εὐνὴ μία σύννομος, o0 δάμαρ οἴη, 
οὗ θάλαμος, πολλαὶ δ᾽ ἄλοχοι, πολλαὶ δὲ χαράδραι 
χεχριμέναι χεύθουσιν ἐφέστια λέκτρα γυναιχῶν" 
τῇσιν ἀεὶ πᾶν ἦμαρ ὁπὸ γλαφυροῖσι μυχοῖσι 
χίχλαι ναιετάουσιν, ἀλίγχιαι ἀρτιγάμοισι 

180 νύμφαις, ἃς οὐχ ἄν τις ἴδοι θαλάμοιο πάροιθεν 
ἐρχομένας: ἐν δέ σφι γαμήλιος αἴθεται αἰδώς" 
ὡς αἴγ᾽ ἐνδόμυχοι θαλάμων ἔντοσθεν ἑχάστη 
αἰεὶ δηθύνουσιν, ὅπη πόσις αὐτὸς ἀνώγει. 
Κόσσυφος αὖ πέτρῃησι παρήμενος οὕποτε λείπει, 

155 ally ἔχων φυλακὴν λεχέων ὕπερ, οὐδέ ποτ᾽ ἄλλῃ 
τέτραπται, πᾶν δ᾽ ἦμαρ ἑλίσσεται, ἄλλοτε δ᾽ ἄλλους 
παπταίνει θαλάμους, xa( οἱ νόος οὔτ᾽ ἐπὶ φορδὴν 
στέλλεται, οὔτε τιν᾽ ἄλλον ἔχει πόνον, ἀλλ᾽ ἐπὶ νύμ- 
μοχθίζει δύσζηλος ἀειφρούροισι πόνοισι" [qoc 

190 νυχτὶ δέ οἱ βρώμης τε μέλει, καὶ παύεται ἔργων 
τυτθὸν ὅσον φυλαχῆς ἀζηχέος" ἀλλ᾽ ὅτε χίχλαι 
ὃν τόχον ὠδίνωσιν, ὃ δ᾽ ἄσχετα τῆμος ἀΐσσει 
ἀμφιπεριδρομέων, ἐπὶ δ᾽ ἔρχεται ἄλλοτε ἄλλην 
εἰς ἄλοχον, μέγα δή τι περιτρομέοντι ἐοιχὼς 

195 ὠδίνων. Οἷον δὲ μετὰ φρεσὶν ἄχθος ἀλύει 
μήτηρ, τηλυγέτοιο θοὴν ὠδῖνα θυγατρὸς [χῶν' 
πρωτολεχοῦς φρίσσουσα' τὸ γὰρ μέγα δεῖμα γυναι- 
αὐτὴν δ᾽ οὔτι χέρειον (xdvecat εἴλειθυίης 
χῦμα πόνων, πάντη δὲ διὲχ θαλάμων δεδόνηται 

300 εὐχομένή, στενάχουσα, μεέτήορον ἦτορ ἔχουσα ; 


OIIIIIANOY AAIEYTIKON A. 


Sepise porro perdite-amantes ad majorem currunt noxam; 
non enim his neque nassam exitialem , neque lini 
circumvolutiopes immittunt in-mari-laborantes piscatores , 
sed facili-negocio attrahunt alligantes unam solam 
in aquis ; illze vero ubl eminus viderunt, 
celeriter admodum accurrunt, circumplicateqne inhzerent 
impactie gyris, tanquam peregre videntes 
virgines diu-absentem fratrem aut genitorem 
mitem domum incolumem reversum ; 
aut recens jugis cubicularise veneris 
puella capta nuptiarum felici vinculo 
sponsum amplectitur, collo per-totam-noctem vinoula 
candidis utrinque brachiis cireumdans : 
ita tunc astutz sepise circumvolvuntur 
inter-aese ; non enim ipels remittitur opus amoris , 
donec extrahant eas in scapham piscatores ; 
ille vero adhuc cohzrent, cum-amore vero simul mortetn 
oppetunt.] Has quidem etiam nassis decipiunt veris tem 
pore ;] nassas enim obumbranites sub ramis myricse 
aut oleastri frondibus floridis aut etiam alia 
lanugine, in littoribus arenosis ponunt ; 
ilie vero simul quidem generationis appetentes atque con- 
cubitus,] nassam intra festinant, et sedentes in frondibus 
[δὲ quidem desinunt ab-amore, desinunt vero-etiam a-misera 
vita, a-piscatoribus extracis solertibus. 

Eximie vero ex omnibus piscibus tristem amorem 
merulus exercet, in turdos autem flagrat pectore ,. 
eestroque Zeloque, gravi deo, szestuans. 

Merulo neque cubile unum sociale, non conjux una, 

non thalamus, multz vero uxores, multmque speluncse 
separat: occultant domestica cubicula feminarum ; 

his semper per-totum diem sub cavis latebris 

turdi babitant, similes recens-nuptis 

sponsis; quas non quisquam viderit extra thalamum 
progredientes; in ipsis vero nuptialis flagrat pudor ; 

sic hie quoque δια (88 intra thalamos unaquzeque 

semper commorantur, ubi maritus ipse jubet. 

Merulos rursum petris assidens nunquam relinquit eas, 
semper agens excubias pro lectis , nec unquam alio 
vertitur, toto vero die versatur ibi, alias antem alios 
observat thalamos , et ipsi animus neque ad pabulum 
mittitur, nec ullum alium habet laborem , sed super sponsis 
sollicitus-est male-ee&mulus pervigilibus laboribus ; 

nociu autem ipsi el esca curto-est, et quiescit ab-operibus 
pauxillum quantum custodie continum ; sed quum turdi 
suum partam edunt, tum hic indomitus fertur 
circumcursitans, venit autem alias aliam 

ad uxorem, valde sane trepidanti similis 
dolorum-partus-causa. Qualem vero in animo doloren susli- 
net] mater, unicze celerem partionem filiae 

primipare horrens ; liic enim magnus metus est mulierum ; 
ipsam vero nihilo minor attingit partus 

laborum fluctus Ubique vero extra thalamum circamagitue 


^5 5 ti í [| . 70 9e . ἐν «εοὐδοοδροὶ 
vota-faciens , suspirans, suspensum animum habeng 
IM DELE WELLE M8 eR ᾽ν 


ῃ 
.* 
(t nmm c si olad, cust nu 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. IV. 85 


elaóxs λυσιπόνοιο Boi; ἔντοσθεν ἀχούση: 
ὃς ὃ περιτρομέων ἀλόχοις μέγα δαίεται ἦτορ. 
Τοῖόν που λεχέων dle νόμον ἐντύνεσθαι 
᾿Ασσυρίους,, ot Τίγριν ὑπὲρ πόρον dove" ἔχουσι, 
306 Βάχτρων τ᾽ ἐνναετῆρας, ἐχηθδόλον ἔθνος ὀϊστῶν" 
xai γὰρ τοῖς πλέονές τε γαμήλια λέχτρα γυναῖκες 
κεχριμέναι μεθέπουσι, καὶ εὐνάζονται ἅπασαι 
νύχτας ἀμειβόμεναι" μετὰ δέ σφισι χέντρον ὀπηδεῖ 
ζήλου ἀνιαροῖο, περὶ ζήλῳ δ᾽ ὀλέχονται, 
ato αἰὲν ἐπ᾿ ἀλλήλοισι βαρὺν θήγοντες dona. 
“Ως οὐδὲν ζήλοιο χαχώτερον ἀνδράσιν ἄλγος 
ἐντρέφεται, πολλοὺς δὲ γόους, πολλὰς δὲ τίθησιν 
οἰμωγάς" λύσσης γὰρ ἀναιδέος ἐστὶν ἑταῖρος: 
λύσσῃ δ᾽ ἀσπασίως ἐπιμίσγεται, ἐς δὲ βαρεῖαν 
216 ἄτην ἐξεχόρευσε, τέλος δέ οἱ ἔπλετ᾽ ὄλεθρος. 
*O καὶ τὸν δύστηνον ὑπήγαγε χόσσυφον ἄτη, 
δμηθῆναι, χαλεπῆς δὲ γάμων ἤντησεν ἀμοιθῆς. 
Εὖτε γὰρ ἀθρήσῃ σπιλάδων ἔπι δινεύοντα 
ἰχθὺν ἀσπαλιεὺς, ἀλόχοις πέρι μόχθον ἔχοντα, 
«39 ἀγχίστρῳ χρατερῷ περιδάλλεται ὅττι τάχιστα 
χαρῖδα ζώουσαν, ἐπ᾽ ἀγχίστροιο δ᾽ ὕπερθε 
βριθὺς ἀνήρτηται μολίδου χύδος" αὐτὰρ ὃ λάθρη 
πρὸς πέτραις ἀφέηχε βαρὺν δόλον, ἐγγύθι δ᾽ αὐτῶν 
δινεύει θαλάμων: ὃ δ᾽ ἐσέδραχεν, αἶψα δ᾽ ὀρινθεὶς 
195 ὡρμήθη, χαρῖδα δόμων ἔντοσθεν ἰχάνειν 
ἐλπόμενος λεχέεσσιν ἀνάρσιον ἠδ᾽ ἀλόχοισιν" 
αἶψα δ᾽ ἐπιθύσας ὃ μὲν ἔλπεται ἐν γενύεσσι 
τίνυσθαι χαρῖδος ἐπήλυσιν, οὐδ᾽ ἐνόησεν 
ὃν μόρον dq. ty avv" ἁλιεὺς δέ μιν αἶψα δοχεύσας 
410 χαλχείαις ξυνέπειρεν ἀναχρούων γενύεσσιν, 
εἴρυσέ τ᾽ ἀσχαλόωντα καὶ ὕστατον ἀσπαίροντα, 
καί πού μιν τοίοισιν ἐνίπαπε χερτομίοισι' 
Νῦν δὴ, νῦν ἀλόχους τε περιφρούρευε φυλάσσων, 
ὦ τάλαν, ἐν θαλάμοις τε μένων ἐπιτέρπεο νύμφαις" 
425 οὗ γάρ τοι μία χύπρις ἐφήνδανεν οὐδὲ uU εὐνὴ, 
ἀλλὰ μάλ᾽ ἐν τόσσῃσιν ἀγάλλεο μοῦνος ἀχοίτης 
εὐναῖς" ἀλλ᾽ ἴθι δεῦρο, γάμος δέ τοί ἐστιν ἑτοῖμος, 
νγυμφίε, χερσαίοιο πυρὸς λευχάμπυκος αὐγή. 
Τοιάδε που νείχεσσε xai οὐχ ἀΐοντι πιφαύσχων. 
40 Κίχλαι δ᾽, εὖτε θάνῃ φρουρὸς πόσις, ἐχτὸς ἰοῦσαι 
πλάζονται θαλάμων, ξυνὸν δ᾽ ἕλον ἀνέρι πότμον. 
Καὶ μὴν δὴ φιλότητι καὶ ἀλλήλων ἐπαρωγῇ 
ὄλλυνται γαλεοί τε χύνες καὶ φῦλα χελαινῶν 
χεντροφόρων" λευχὸς μὲν ἐπ᾿ ἀγχίστρῳ πεπέδηται 
246 ἰχθὺς, ἀσπαλιεὺς δὲ χιὼν. ὅθι πηλὸς ἀϊδνὴς 
ἐμδύθιος δολιχῇσιν ὑφίζεται ὀργυιῇσιν, 
ἄγκιστρον καθέηκε, θοῶς δέ τις ἔσπαδεν ἄτην 
ἀντιάσας: 6 μὲν αὐτίχ᾽ ἀνέλχεται, οἱ δέ μιν ἄλλοι 
φρασσάμενοι μάλα πάντες ἀολλέες ἐγγὺς ἕπονται, 
4.0 ὄφρ᾽ αὐτὴν ἐπὶ νῆα xal ἀγρευτῆρας ἵχωνται. 
Δὴ τότε τοὺς μὲν ἕλοις ὑποχῇς περιηγέϊ χύχλῳ, ᾿ 
τοὺς δὲ σιδηρείοισι καταΐγδην στυφελίζων 
αἰχμαῖς τριγλώχισι καὶ ἀλλοίοισι δόλοισιν" 
οὗ γὰρ πρὶν φεύγουσιν ἀπότροποι, εἰσύχ᾽ ἑταῖρον 


donec vocem quie-laborem-solvat intus audiverit : 


.8ic ille trepidans circum uxores vehementer cruciatur animo. 


Talem alicubi cubilium audio legem instituisse 

Assyrios, qui Tigrim supra flumen urbes habent, 
Bactrorumque incolas , jaculatricem sagittarum nationem; 
etenim his pluresque connubiales lectos uxores 

distinctae curant, et concumbunt omnes 

noctes alternantes , at ipsos stimulus comilatur 

zeli cruciabilis, zelo autem pereunt, 

semper in-8&e-mutuo gravem acuentes martem. 

Sic nullus zelotypia pejor hominibus dolor 

inest, multos vero luctus multosque affert 

ejulatus ; furoria enim impudentis est socia ; 

furori autem libenter commiscetur , inque gravem 

noxam evadit , finis vero ei est exitium. 

Quse etiam miserum inducit merulum noxa 

domari , in difficiles autem nuptiarum incidit vices. 
Quando enim videt ad scqpulos commorantem 

piscem piscator, pro uxoribus laborem sustinentem, 
hamo firmo circumdat quam celerrime 

caridem vivam , sapra hamum vero 

gravis aptus-est plumbi cubus; at ipse cfam 

ad rupes demittit gravem dolum, prope vero ipsos 
versatur thalamos ; ille autem conspicit, statimque excitatus 
fertur-cum-impetu , caridem intra domos venturam 
sperans , lectis inimicam et uxoribus ; 

statim vero irruens ille quidem sperat maxillis 
ulturum-se caridis adventum, neque animadvertit 

suse morti se-inhiasse; piscator vero ipsum statim observans 
seneis configit impellens genis , 

trahitque eegre-ferentem et extremum palpitantem, 

et forte ipsum talibus increpat insultationibus : 

Nunc jam, nunc circum uxores excuba custodiens , 

o miser, in thalamisque manens oblectare sponsis ; 

non enim tibi una venus placuit, neque unum cubile, 
sed valde tot gaudes solus uxoris 

lectis; verum-age , veni huc, nuptie vero tibi sunt parate, 
sponse , terrestris ignis illustris splendor. 

Talia queedam exprobrat etiam non audienti dicens. 
Turdi vero, quando mortuus-est custos maritus, extra proce- 
dentes] thalamos errant communemque oppetunt cum viro 
mortem.) Et profecto amore et mutuo auxilio 

pereunt galeique canes ef genera nigrorum 
centrophororum ; albus quidem supra hamum ligatus-est 
piscis, piscator autem profectus eo, ubi lutum obscurum 
in-profuado longis insidet ulnis, 

hamum demittit , celeriter autem aliquis attrahit noxam 
qui-inciderit ; ille quidem mox attrahitur, at ipsum alii 
observantes admodum omnes frequentes prope sequuntur, 
donec ipsam ad navem et piscatores venerint. 

Tum sane alios quidem ceperis retis rotundo circulo, 
alios vero ferreis cum-impetu percutiens 

cuspidibus triplicibus e£ aliis dolis ; 

nop enim prius fagiunt retrogradi , quam socium 


86 OHTIIANOY ΑΛΙΕΥΤΙΝΩΝ A. 
£35 ἑλχόμενον λεύσσωσιν, ὁμοῦ δ᾽ ἐθέλουσιν ὀλέσθαι. | tractum viderint , simul vero cupiunt perire. 


Οἷον δ᾽ ἀρτιφάτου παιδὸς véxuv ἐκ μεγάροιο Qualiter autem nuper-mortui filii cadaver ex zedibus 
τύμθον ἐς ἀμφίχλαυτον éot στέλλουσι τοχῇες sepulcrum ad lacrimabile sui prosequuntur parentes 
τηλυγέτου, τῷ πολλὰ μάτην περιμοχθήσωσι"' unici, circa quem plurimum frustra se-affligunt ; 
δρυπτόμενοι δ᾽ ὀδύνῃσι τέχος περικωχύοντες se-lacerantes vero prae-doloribus ,. circa filium ejulantes 
200 ἠρίῳ ἐμπεφύασι καὶ οὐχ ἐθέλουσι μέλαθρα tumulo inbzrent et nolunt domum 
γοστῆσαι,, ξυνῇ δὲ θανεῖν δυσπενθέϊ νεχρῷ" reverti, sed una mori cum luctuoso mortuo : 
ὡς oly' οὐχ ἐθέλουσιν ἀνελχομένοιο λιπέσθαι, sic hi nolunt ab-attracto separari , 
εἰσόχεν αὐτὸν ὄλεθρον ὑπ᾽ ἀγρευτῇῆρσιν ὄλωνται. donec eodem exitio a piscatoribus interimantur. 
Ἄλλους δὲ ξεῖνός τε xoi οὐχ ἐνδήμιος ἅλμης Alios vero peregrinus et non intestinus maris 
206 εἷλεν ἔρως, χερσαῖον ἐπ᾽ ἰχθύσιν οἶστρον ἐγείρων — | cepit amor, terrestrem in piscibus stimulum excitans, 
ἔξαλον' ἀλλοδαπῆς φιλίης βέλος οἷον ἱχάνει extramarinum; extraneze amicitice quale telum attingit 
πουλύποδας σαργῶν τε γένος πέτρησιν ἑταῖρον. polypos sargorumque genus petris amicum. 
Ἤτοι πουλύποδες μὲν ᾿Αθηναίης φιλέουσιν Videlicet polypi quidem Minervae (olec) amant 
ἔρνεα καὶ θαλλοῖσιν ἐπὶ γλαυχοῖσιν ἔρωτα ramos et termitibus in glaucis amorem 
470 ἔσπασαν" 3j μέγα θαῦμα πόθῳ φρένα δενδρήεντι trahunt; profecto magnum miraculum es/ desiderio mentem 


ἕλχεσθαι, λιπαροῦ τε φυτοῦ πτόρθοισι γάνυσθαι. — | arhoreo] trahi, pinguisque stirpis ramis gaudere. 
ἜΝνθα γὰρ ἀγλαόχαρπος ἁλὸς σχεδόν-ἐστιν ἐλαίη, | Ubienim fructuosa prope mare est olea, 


γείτοσιν ἐν γουνοῖσιν ἐπαχταίη τεθαλυῖα, vicinis in agris littoralis florens , 

χεῖθι δὲ πουλύποδος νόος ἕλχεται, 70v ἐπ᾽ ἴχνος | illuc polypi mens trahitur, velut ad vestigium 
$75 Κνωσίου εὐρίνοιο χυνὸς μένος, ὅστ᾽ ἐν ὄρεσσι Cnosii sagacis canis vis , qui in montibus 

θηρὸς ἀνιχνεύει σχολιὴν βάσιν ἐξερεείνων fers investigat obliquum gressum perscrutans 

tube Or ἀγγελίη νημερτέϊ, καί τέ μιν ὦχα naris ex nuncio certo, et illam cito 

μάρψε, xal οὐχ ἐμάτησεν, Eov δ᾽ ἐπέλασσεν ἄνακτα“ | comprehendit, neque frustratus-est, ad-suum vero accedit 

ὡς καὶ τηλεθόωσαν ἄφαρ μάθεν ἐγγὺς ἐλαίην dominum :] sic etiam virentem statim deprehendit prope o- 
460 πούλυπος, ἐχδύνει δὲ βυθῶν, xal γαῖαν ἀνέρπει leam] polypus, emergit vero e-profundis eL in-terram proserpit 

χαγχαλόων, πρέμνοισι δ᾽ ᾿Αθηναίης ἐπέλασσεν" letabundus , termitibus vero Minervae accedit ; 

ἔνθ᾽ ἥτοι πρῶτον μὲν ἀγαλλόμενος περὶ ῥίζης ibi sane primo quidem exultans , circa radici 

πυθμένας εἰλεῖται στρωφώμενος, ἠῦτε xoüpoc , fundum versatus volutatur, tanquam puer, 


ὅστε νέον προμολοῦσαν Ej» τροφὸν ἀμφαγαπάζει, | qui recens advenientem suam nutricem amplexatur ; 
2406 ἀμφὶ δέ οἱ πλέχεται, χόλποις δ᾽ ἐπὶ χεῖρας delper, | circa illam vero implicatur, ad sinumque manus attolli, 


ἱμείρων δειρήν τε xal αὐχένα πηχύνασθαι" cupiens collumque et cervices circumdare : 

ὡς ὃ περὶ πρέμνοισιν ἑλίσσεται, ἔρνεϊ χαίρων. , Sic ille circa ramos volvitur, termite gaudens. 

Ἔνθεν ἕπειτ᾽ ἄκρησιν ἐρειδόμενος χοτύλησιν Inde postea extremis affixus acetabulis 

ὑψόσ᾽ ἀνερπύζει λελιημένος, ἀμφὶ δὲ χαίτας sursum serpit cupidus circa comasque 
200 πτύσσεται, ἄλλοτε ἄλλον ἔχων χλάδον, οἷά τις ἀνὴρ | implicatur, alias alium tenens ramum , quemadmodum ali 

νοστήσας ξείνηθεν ἑοὺς ἀσπάζεθ᾽ ἑταίρους quis vir] reversus peregre suos salutat amicos 

ἀθρόον ἀντιόωντας, ἑλισσόμενος περὶ δειρήν" frequenter occurrentes, volutus circa collum; 

ἢ ὥστε βλωθρῇῆσιν ἑλίσσεται ἀμφ᾽ ἔλάτησιν aut sicut altas implicatur circum abietes 

ὑγρὸς ἕλιξ χισσοῖο, τιταινόμενος δ᾽ ἀπὸ ῥίζης humida cireumvolutio hedere , extensa autem a radice 
295 ἑρπύζει, πάντη δὲ περιῤῥέει ἀχρεμόνεσσιν'᾽ serpit, usquequaque vero circumfluit ramis : 

ὡς ὅγε γηθόσυνος λιπαροὺς περιδάλλετ᾽ ἐλαίης gic ille gaudens pingues ampleclitur oleam 


ὅρπηκας, xuvéovet πανείχελος" ἀλλ’ ὅτ᾽ ἔρωτος termites , osculabundo plane-similis ; sed quum ab-amere 
λωφήσῃ, πάλιν αὖτις ἁλὸς μετὰ χόλπον ἀφέρπει, | cessat, iterum retro maris in sinum repit, 


πλησάμενος φιλότητος ἐλαιηροῦ τε πόθοιο. expletus amore oleagineoque desiderio. 
800 Τοῦ δή μιν καὶ ἔρωτος ἕλε δόλος, ὡς ἐδάησαν᾽ Cujus sane etiam ipsum amoris capit dolus, ut norunt 
l40u6óXor θαλλοὺς γὰρ ὁμοῦ δήσαντες ἔλαΐης piscatores ; ramis enim colligatis oleze 


ὅττι μαλ᾽ εὐφυέας, μόλιθον μέσον ἐγκατέθηχαν, — | quam maxime generosis plumbum medium inserunt, 
ix δ᾽ ἀκάτου σύρουσιν᾽ 6 δ᾽ 00x ἀμέλησε νοήσας j atque ex scapha trahunt, sed non negligit animad veriens 
πούλυπος, ἀλλ᾽ ἤϊξε xat ἀμφέπλεξεν ἑταίρους ! polypus, verum invadit et amplexatur amicos 
305 πτόρθους" οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἔπειτα xal ἑλχόμενός περ ἐς ἄγρην ᾿ ramos, neque amplius postea , licet tractus in capturam, 
δεσμὰ πόθων ἀνίησιν, ἕως ἔντοσθε γένηται | Vincula amorum remittit , donec intra redigatur 
νηός. ὃ δ᾽ οὐχ ἤχθηρε xal ὀλλύμενός περ ἔλαίην. , navem; ille vero non odit, etiamsi periens, oleam. 
Σαργοὶ δ᾽ αἰγείοισι πόθοις ἐπὶ θυμὸν ἔχουσιν, ,  Sargi vero caprinis in amoribus animum habent occupa- 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. IV. 


αἰγῶν δ᾽ ἱμείρουσιν, ὀρειαύλοις δὲ βοτοῖσιν 
810 ἐκπάγλως χαίρουσι χαὶ εἰνάλιοί περ ἐόντες. 
Ἦ σέδας οὐχ ἐπίελπτον. δμόφρονα φῦλα τεχέσθαι 
ἀλλήλοις ὀρέων τε πάγους χαροπήν τε θάλασσαν. 
Εὖτε γὰρ αἰγονομῆες ἐπὶ ῥηγμῖνος ἄγωσι 
μηχάδας, ἐν δίνησι λοεσσομένας ἁλίησιν 
316 ἐνδίους, ὅτε θερμὸς ὀλύμπιος ἵσταται ἀστὴρ, 
olli τότε βληχήν τε παραχταίην ἀΐοντες 
αὐδήν τ᾽ αἰπολίων βαρυηχέα, πάντες ὁμαρτῇ 
καὶ νωθεῖς περ ἐόντες ἐπειγόμενοι φορέονται 
σαργοὶ καὶ θρώσχουσιν ἐπ᾽ ἀνδήροισι θαλάσσης, 
330 γηθόσυνοι, χεραὸν δὲ περισαίνουσιν διλιλον 
ἀμφί τε λιψμάζουσι καὶ ἀθρόοι ἀμφιχέονται 
πυχνὰ χατασχαίροντες" ἔχει δ᾽ ἄρα θαῦμα νουΐῆας 
πρωτοδαεῖς" αἶγες δὲ φίλον χορὸν οὐχ ἀέχουσαι 
δέχνυνται᾽ τοὺς δ᾽ οὔτις ἔχει χόρος εὐφροσυνάων. 
316 Οὐ τόσον ἐν σταθμοῖσι χατηρεφέεσσι νομήων 
μητέρας ἐκ βοτάνης ἔριφοι περικαγχαλόωντ ες 
πολλῇ γηθοσύνῃ τε φιλοφροσύνῃ τε δέχονται, 
ἦμος ἅπας περὶ χῶρος ἀγαλλομένησιν lu 
νηπιάχων χέχληγε, νόος δ᾽ ἐγέλασσε βοτήρων, 
330 ὡς χεῖνοι χεραΐῆσι περισπέρχουσ᾽ ἀγέλησιν. 
Εὖτ᾽ ἂν δ᾽ εἰναλίων μὲν ἄδην ἴσχωσι λοετρῶν, 
dij δὲ πάλιν στείχωσιν ἐς αὕλια, δὴ τότε σαργοὶ 
ἀχνύμενοι μάλα πάντες ἀολλέες ἐγγὺς ἕπονται, 
χύματος ἀχροτάτοιο γέλως ὅτι χέρσον ἀμείθει. 
235 Ὥς δ᾽ ὅτε τηλύγετον μήτηρ γόνον, ἢ χαὶ ἀχοίτην 
εὐνέτις, ἀλλοδαπὴν τηλέχθονα γαῖαν ἰόντα 
ἁχνυμένη στέλλησι, νόος δέ ot ἔνδον ἀλύει, 
ὅσση οἱ μεσσηγὺς ἁλὸς χύσις ὅσσα τε χύχλα 
μηνῶν" ἀχροτάτοισι δ᾽ ἐπεμδαίνουσα θαλάσσης 
340 χύμασι δαχρυόεσσαν ὑπὸ στόμα γῆρυν ἵησι, 
σπεύδειν λισσομένη, xal μιν πόδες οὐχέτ᾽ ὀπίσσω 
ἱεμένην φορέουσιν, ἔχει δ᾽ ἐπὶ πόντον ὀπωπάς' 
ὡς χείνους καί χέν τις 6x ὄμμασι δάχρυα φαίη 
στάζειν οἰωθέντας ἐλαυνομένων πάλιν αἰγῶν. 
245 Σαργὲ τάλαν" τάχα γάρ σε χαχὸν πόθον αἰπολίοισι 
φημὶ συνοίσεσθαι " τοῖος νόος ἀσπαλιήων 
el; ἀπάτην xal χῆρα τεοὺς ἔτρεψεν ἔρωτας. 
Πέτρας μὲν χείνας τεχμαίρεται ἐγγύθι γαίης 
πρῶτον ἀνὴρ διδύμοισιν ἀνισταμένας χροτάφοισιν 
860 ἐγγύθεν, at στεινωπὸν ἁλὸς διὰ χῶρον ἔχουσιν, 
αἰθέρος ἀχτίνεσσι διαυγέας, αἷς ἔνι σαργοὶ 
πολλοὶ ναιετάουσιν, ὁμόχτιτον αὖλιν ἔχοντες " 
ἔξοχα γὰρ mupaoiciy ἐπ᾽ ἠελίοιο γάνυνται. 
Ἐνθάδ᾽ ἀνὴρ μελέεσσιν ἐφεσσάμενος δέρος αἰγὸς, 
366 δοιὰ χέρα χροτάφοισι περὶ σφετέροισιν ἀνάψας, 
στέλλεται δρμαίνων νόμιον δόλον, ἐς δ᾽ ἅλα βάλλει 
χρείασιν αἰγείοισιν ὁμοῦ χνίσσῃ τε λιπήνας 
ἄλφιτα " τοὺς δ᾽ ὀδμή τε φίλη δολόεσσά τ᾽ ἐσωπὴ 
φορθή τ᾽ εὐδώρητος ἐφέλχεται, οὐδέ τιν᾽ ἄτην 
880 ἐν φρεσὶν ὁρμαίνουσιν, ἀγαλλόμενοι δὲ μένουσιν 
αἰγὶ περισαίνοντες ἐοικότα δήϊον ἄνδρα" 
δύσμοροι, ὡς ὀλοοῖο τάχ᾽ ἀντιόωσιν ἑταίρου, 


87 


tum), capras vero desiderant, monticolisque pecudibus 
mirum-in-modum gaudent , licet marini sint. 

Certe miraculum non speratum , concordia genera peperisse 
inter-sese montiumque juga ceruleumque mare. 9 
Quando enim caprarum-pastores ad littora agunt 
capellas, in vorticibus lotas marinis . 

apricas , quando calidum cceleste stat astrum (Sirius) ; 
tunc ilii et balatum ad-littus audientes, 

vocemque pastorum sonoram, omnes gregatim, 

quamvis tardi sint, festinantes feruntur 

sargi οἱ saliunt ad littora maris 

letantes , cornutumque adulant gregem 

cireumque lambunt et densi circeumfunduntur 

crebro subsultantes ; occupat autem admiratio pastorea 
primum-cognoscenfes; caprse vero amicum coetum non invita 
excipiunt; hos autem nulla capit satietas letiliw. 

Non tantopere in stabulis umbrosis pastorum 

matres ex prato hoedi circumsaltantes 

multo cum-gaudio et benivolentia excipiunt, 

quando universa circum regio exultantibus clamoribus 
parvulorum resonat, animus autem ridet pastorum, 

sic illi cornutos circumsiliunt greges. 

Quando autem marinorum satietatem habet lavacrorum, 
retro vero rursum vadunt ad stabula ; tunc sane sargi 
dolentes admodum omnes densi pone sequuntur, 

fluctus extremi risus ubi terram attingit. 

Ut autem cum dilectum mater filium, aut etiam maritum 
uxor, peregrinam remotam in-terram proficiscentem 
dolens dimittit, animus autem ei intus tristitia-afficitur, 
quanta ei interjecta maris effusio sit quantique circuli 
mensium ; extremis autem supergrediens maris 

fluctibus lacrimabilem ab ore vocem emittit, 

festinare eum rogans et ipsam pedes non amplius retro 
cupidam ferunt, sed habet in mare conversos oculos : 
sic illos etiam aliquis sub oculis lacrimas diceret 
stillare solos-relictos depulsis rursum capris. 

Sarge infelix! Mox enim te malum desiderium gregibus 
ajo objecturum ; talis mens piscatorum, 

in fraudem et mortem tuos convertit amores. 

Petras quidem illas observat prope terram 

primo vir geminis surgentes capitibus 

prope, qua angustum maris locum includunt, 

setheris radiis conspicuas , in quibus sargi 

multi habitant, communem mansionem tenentes; 
precipue enim facibus solis gaudent. 

Eo vir membris indutus pellem capre, 

geminis cornibus circum tempora sua revinctis 
se-confert meditans pascuum dolum , in mare vero jacit 
carnibus caprinis simul nidoreque pinguefactam 
farinam ; hos autem odorque amicus fraudulentaque facies 
pabulumque benigne-preebitum attrahit , neque ullam noxam 
in animis cogitant, sed exultantes manent , 

caprae adulantes assimulatum hostilem virum. 

Miseri! quam perniciosum mox incidunt in-sodatem, 


88 ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥΤΊΚΩΝ Δ. 


οὗ φρεσὶν αἰγείησιν ἀρηρότος " αὐτίχα γάρ στιν 
ῥάθδον τε χραναὴν ὁπλίζεται ἠδὲ λίνοιο 

365 δρυτὴν πολιοῖο, βάλε δ᾽ ὑπὲρ ἀγχίαστροιο 
χηλῆς αἰγείης χρέας ἔμφυτον * ot μὲν ἐδωδὴν 
ἐσσυμένως ἥρπαξαν, ὃ δ᾽ ἔσπασε χειρὶ παχείν 
αὖ ἐρύων" εἶ γάρ τις ὀΐσεται ἔργα δόλοιο, 
οὖχ ἂν ἔτ᾽ ἐμπελάσειε, xal εἰ λασιότριχας αὐτὰς 

370 αἶγας ἄγοι; φεύγουσι δ᾽ ἀποστύξαντες ὁμαρτῇ 
xa μορφὴν xal δαῖτα xal αὐτῆς ἔνδια πέτρης" 
εἰ δὲ λάθοι καὶ χραιπνὸν ἔχοι πόνον, οὔ χέ τις ἄγρης 
ληφθείη, πάντας δὲ δαμάσσεται αἰγὸς ὀπωπή. 

Ἄλλος δ᾽ αὖ σαργοῖσι μέλει πόθος εἴαρος ὥρῃ 

375 ἀλλήλων, εὐνῆς δὲ γάμων πέρι δηριόωνται" 
πολλαῖς δ᾽ εἷς ἀλόχοις πέρι μάρναται ὃς δέ χεν ἀλχῇ 
νιχήση, πάσησιν ἐπάρκιος ἔκλετ᾽ ἀχοίτης, 
πέτρας δ᾽ εἰσελάει θῆλυν στόλον" ἔνθ᾽ ἁλιῆες 

. Χύρτον ἐτεχνήσαντο βαθὺν, περιηγέα πάντη" 

380 τὸν δὲ φυτῶν λάχνησι περὶ στόμα πάντα πύχασσαν, 
υαὔρτων 3) δάφνης εὐώδεος ἠέ τευ ἄλλου 
πτόρθοισι θαλεροῖσιν ἐπισταμένως σχιάσαντες. 
Τοὺς δ᾽ οἶστρος ποτὶ μῶλον ἐπώρορεν εὐνητῆρας 
μάρνασθαι, πολλὴ δὲ γαμήλιος ἴστατ᾽ ἐνυώ. 

386 Ἂλλ᾽ ὅτ᾽ ἀριστεύσας τις ἕλῃ χράτος, αὐτίχα πέτρην 
παπταίνει γλαφυρὴν, ἀλόχοις δόμον, ἐς δ᾽ ἴδε χύρτον 
χείμενον, εὐφύλλοισιν ἐπηρεφέ᾽ ἀχρεμόνεσσιν, 
ἔνθ᾽ ἐλάει νυμφεῖον Ébv χορόν" at μὲν ἔπειτα 
χύρτον ἔσω δύνουσιν, ὃ δ᾽ ἔχτοθι πάντας ἐρύχει 

390 ἄρσενας, οὐδέ τιν᾽ ἄλλον ἐᾷ νύμφησι πελάσσαι. 
Ἀλλ᾽ ὅταν ἐμπλήσῃ πλεχτὸν δόλον, ὕστατος αὐτὸς 
ἐς θάλαμον προὔτυψεν, ἀνέκδατον ἀϊδος εὐνήν. 
Ὥς δ᾽ ὅτε μηλονόμος τις ἀνὴρ βοτάνηθεν ἐλαύνων 
εἰροπόχους ὀγέλας ἀνάγει πάλιν, ἐν δὲ θυρέτροις 

396 ἱστάμενος σταθμοῖο νόῳ πεμπάζεται oliv 
πληθὺν, εὖ διέπων, εἴ of σόα πάντα πέλονται, 
πώεσι δ᾽ εἰλομένοισι περιπλήθουσα μὲν αὐλὴ 
στείνεται, ὑστάτιος δὲ μετά σφισιν ἔσσυτο ποιμήν" 
ὃς αἱ μὲν προπάροιθεν ἔσω χοίλοιο μυχοῖο 

«0 θηλύτεραι χατέδυσαν, ὃ δ᾽ ὕστερος ἔνθορ᾽ ἀχοίτης, 
δειλαίῃς ἅμα δειλὸς ἐπισπεύδων ἀλόχοισι. 

Τοῖα μὲν ἐν νεπόδεσσιν ἔρως ἐστήσατ᾽ ἄεθλα, 
τοίαις δ᾽ ἐξαπάτησιν ἐρωμανέεσσιν ὄλοντο! 
Ἵππουροι δ᾽ ὅτε χέν τι μετ᾽ οἴδμασιν ἀθρήσωσι 

406 πλαζόμενον, τῷ πάντες ἀολλέες ἐγγὺς ἕπονται" 
ἔξοχα δ᾽, ὁππότε νῆα διαραισθεῖσαν ἀέλλαις, 
αἰνὰ Ποσειδάωνος ἀμειλίχτοιο τυχοῦσαν, 
δασσάμενον μέγα κῦμα διαχριδὸν ἄλλοθεν ἄλλα 
δοῦρα φέρῃ λώδῃσι πολυσχιδέεσσι λυθέντα. 

410 Τῆμος δ᾽ ἱππούρων ἀγέλαι πινάχεσσι θεούσαις 
ἐσσύμεναι μεθέπουσιν" ὃ δ᾽ ἐγκύρσας ἁλιήων 
πολλὴν ῥηϊδίως ἄγρην ὅλεν ἠδ᾽ ἀμέγαρτον. 

Ἀλλὰ τὸ μὲν ναύτῃσιν ἀλεξήσειε Κρονίων 
ἐμδύθιος, νῆες δὲ διὰ πλατὸ χῦμα θέοιεν 

416 αὔραις εὐκήλοισιν ἀπήμονες ἠδ᾽ ἀτίναχτοι, 
φόρτον ἁμοιδαίοισι μετερχόμεναι χαμάτοισιν, 


cum-animis caprinis non convenientem I Statim enim 10 Ipsos 
virgamque asperam expedit et lini 

lineam albi, mittitque super hamum 

labri caprini carnem insitam; illi quidem cibum 

cupide rapiunt, ipse vero trahit manu robusta 
resupinans ; si enim quis intelliget opera fraudulenta , 

non amplius accesserit, etiam si hirsutas ipsas 

capreas adducat, fugiunt autem trepidantes una 

et formam et cibum et ipsius aprica petrae ; 

si vero lateat et velocem habeat laborem, nullus a-captura 
relinquetur, sed omnes domabit capra aspectus. 

Aliud veroetiam sargis cordi-est desiderium veris tempore 
inter-se-invicem , de concubitu vero nuptiarum dimicant, 
de multis vero unus uxoribus pugnat ; qui vero robore 
vicerit, omnibus sufficiens est maritus; 
ad petras vero compellit femineum agmen , ubi piscatores 

| nassam fabricarunt profundam , rotundam undequaque ; 
hanc vero plantarum foliis circum os totam stiparunt,, 
myrtorum aut lauri odorze aut alius alicujus 
ramis viridibus scite inumbrantes. 
Hos vero stimulus ad certamen incitat concubilores 
ut-pugnent , vehemens vero nuptialis existit dimicaltio. 
Verum ubi quis re-bene-gesta adeptus-est victoriam , statim 
petram] circumspicit cavam , uxoribus domicilium , conspi- 
citque nassam ] jacentem , formosis tectam frondibus , 
illuc compellit sponsalem suum ccetum ; ille quidem deinde 
intra nassam subeunt ; ipse vero exterius omnes arcet 
mares, neque ullum alium patitur sponsis appropinquare. 
Sed quando implevit plexilem dolum, postremus ipse 
in thalamum prorumpit , irremeabile inferni cubile. 
Ut autem cum opilio aliquis ex-pascuis rninans 
lanigeros greges reducit iterum , inque ostiis 
stans stabuli animo numerat ovium 
multitudinem, bene recensens , an ipsi salva omnia sint , 
ovibus vero coactis impletum quidem stabulum 
arctatur, ultimus vero post ipsas insilit pastor : 
sic ipae quidem prius intra cavum recessum 
femina succedunt , at posterior insilit maritus 
cum-miseris una miser festinans uxoribus. 
Talia quidem in piscibus amor instituit certamina. 
talibus vero fraudibus amatoriis pereunt ! 

Hippuri autem ubi quippiam in undis viderint 
fluctuans , hoc omnes frequentes prope sectantur ; 
precipue vero, quando navem disruptam procellis , 
miserabiliter Neptunum immitem expertam, 
divisit magnus fluctaa-et separatim aliunde alia 
ligna agitat noxis multifidis soluta. 

Tunc autem hippurorum greges tabulas currentes 
festinantes sequuntur ; qui vero inciderit ex-piscatoribus, 
copiosam facile praedam capit et sineinvidia. 
Sed hoc quidem a-nautis prohibeat Saturnius 
marinus, naves autem per latum mare currant 
auris levibus illaesee et iuconcusse, 

' onus vicissitudinariis transvehentes laboribus, 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. IV. 


ἱππούροις δ᾽ ἀλλοῖα νοήματα τεχνήσασθαι 
ἐστὶν, ἀπημοσύνῃ δὲ νεῶν μεταθαινέμεν ἄγρην. 
Συμφερτοὺς δονάχων φαχέλους ἅμα γυρώσαντες 
430 δίναις ἐγχατέθηχαν, ἔνερθε δὲ λᾶαν ἔδησαν 
βριθὺν ὀφορμιστῆρα. τὰ μὲν μάλα πάντα καθ᾽ ὕδωρ 
ἀτρέμα δινεύουσι" φιλόσχια δ᾽ αὐτίχα φῦλα 
ἱππούρων ἀγεληδὸν ἀγείρεται, ἀμφὶ δὲ νῶτα 
τερπόμενοι δονάχεσσιν ἀνατρίδουσι μένοντες" 
425 τοῖς δὲ τότ᾽ ἀσπαλιῆες ἐπιπλώουσιν ἑτοίμην 
εἰς ἄγρην, ἄγκιστρα δ᾽ ὑπ᾽ εἴδασιν ὁπλίσσαντες 
πέμπουσ' οἵ δ᾽ ἐρύουσιν ἅμα σπεύδοντες ὄλεθρον. 
Ὡς δὲ χύνας βρώμῃσιν ἀνὴρ ἐπὶ μῶλον ὀρίνει 
δινεύων μέσσοισιν ἑλώρια., τοὶ δ᾽ ἐπὶ γαστρὶ 
430 ἔξοχα μαργαίνοντες, ὑποφθαδὸν ἅρπαγι λύσση 
ἀλλήλους προθέουσι καὶ ἐς χέρα παπταίνουσιν 
ἀνδρὸς, ὅπη ῥίψειεν, ἔρις δ᾽ ἀναφαίνετ᾽ ὀδόντων" 
ὃς οἴγ᾽ ἀγχίστροισιν ἐπαΐσσουσιν ἑτοίμως. 
Ῥηϊδίως δ᾽ ἀγρευτὸν ἐρύσσεαι ἄλλον ἐπ᾽ ἄλλῳ 
435 χραιπνὸς ἐὼν" αὐτοὶ γὰρ ἐπισπεύδουσ᾽ ἁλιήων 
μᾶλλον, ὑπ᾽ ἀφραδίησιν ἐὸν μόρον ἐγχονέοντες. 
'ἸΓοίη ἐπιφροσύνη καὶ πομπίλοι ἀγρώσσονται " 
xal γὰρ τοῖς ἴσον ἦτορ ἐπὶ σχιεροῖσι πόθοισι. 
Τευθίσι δ᾽ ἄτραχτόν τις ἀνὴρ ἐπιμηχανόῳτο 
«40. ἐντύνων χλωστῆρι πανείχελον" ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτῷ 
πυχνὰ καταζεύξειεν ἀναχλίνων γενύεσσιν 
ἄγχιστρ᾽ ἀλλήλοισι παρασχεδὸν, οἷς ἔπι σῶμα 
ποιχίλον ἐμπείρειεν ἰουλίδος., ὕπτια χαλχοῦ 
δήγματ᾽ ἐπικρύπτων, γλαυχοῖς δ᾽ ἑνὶ βένθεσι λίμνης 
«45 τοῖον ἀναψάμενος σύροι δόλον" fj δ᾽ ἐσιδοῦσα 
τευθὶς ἐφωρμήθη τε καὶ ἀμφιέπουσα πιέζει 
ἰχμαλέοις θυσάνοις, ἐπάγη 9. ἐνὶ χείλεσι χαλχοῦ - 
- οὐδ᾽ ἔτι xal μεμαυῖα λιπεῖν δύνατ᾽, ἀλλ᾽ ἀέχουσα 
ἕλχεται, αὐτόπλεχτον Ebv δέμας ἀμφιδαλοῦσα. 
«4 ΚΚαὶ μέν τις λιμένεσσι παρ᾽ ἀχλύστοισι θαλάσσης 
ἄγρην ἐγχελύων τεχνήσατο χοῦρος ἀθύρων. 
ἜΝντερον οἷὸς ἑλὼν περιμήχετον ἧχε χαθ᾽ ὕδωρ 
ἐχτάδιον, δολιχῇσιν ἀλίγχιον δρμιῇσιν" 
ἣ δ᾽ ἐσιδοῦσ᾽ ἐπόρουσε καὶ ἔσπασε" τὴν δὲ χανοῦσαν 
406 ἔγνω. xal μήλειον ἄφαρ χύρτωσεν ἀῦτμῇ 
ἔγκατον ἐμπνείων τὸ δ᾽ ἀνίσταται ἄσθματι λάδρῳ 
οἰδαλέον, oe δὲ τιταινόμενον στόμα δειλῇς 
ἐγχέλυος" πνοιῇ δὲ περιστένεται μογέουσα 
ἀνδρομέῃ, δέδεται δὲ xol ἱεμένη περ ἀλύξαι, 
«60 εἰσόκεν οἰδαίνουσα καὶ ἄσχετον ἀσθμαίνουσα 
Glos! ἀναπλώσῃ καὶ δπ᾽ ἀγρευτῆδι γένηται. 
Ὥς δ' ὅτε τις πλείου πειρώμενος ἀμφιφορῆος 
αὐλὸν ἔχων ἤρεισεν ὑπὸ στόμα φυσητῆρα, - 
ἄσθματι δ᾽ αὖ ipie μέθυος ποτὸν ἔμπαλιν ἕλχων 
466 χείλεσιν ἀκροτάτοις. τὸ δ᾽ ἀνατρέχει ἀνδρὸς ἀϊτμῇ " 
ὡς αἴγ᾽ ἐγχέλυες πνοιῆῇς ὕπο χυμαίνουσαι 
ἕλχονται δολίοιο ποτὶ στόμα φυσητῆρος. 
"Ec δέ τις νεπόδων δειλὸς καὶ ἄχιχυς ὅμιλος, 
ἀῤληχρῆς ἀφύης ἀδινὸν γένος, at καλέονται 
€70 ἐγγραύλεις * ἀγαθὴ δὲ βόσις πάντεσσιν ἔασιν 


hippurís vero alias machinas fabricare 
licet, incolumitateque navium servata exercere capturar. 
Densos arundinum fasciculos simul torquentes 
vorticibus imponunt , inferius autem lapidem ligant 
gravem, qui-deorsum-trahat ; quee quidem admodum omnia 
sub aqua] modice agitantur : umbrae vero-amantia stalim ge- 
nera] hippurorum gregatim colliguntur, circa autem terga 
deleciati arundinibus atterunt commorantes; 
his vero tum piscatores adnavigant promptam 
ad capturam , hamos vero sub cibis instructos 
mittunt , illi vero trahunt simul festinantes interitum. 
Quemadmodum autem canes cibis aliquis ad pugnam incitat 
rotans in-medios eos preedam illi vero ventris caussa 
admodum insanientes , certatim rapaci furore 
alter-alterum preecurrunt et in manum respiciunt 
viri, quocunque projecerit, contentio autem apparet dentium : 
sic hi hamis irruunt prompte. 
Facile autem captum extrabes alium super alium, 
si velox fueris; ipsi enim festinant quam-piscatores 
magis , per stultitiam mortem suam properantes. 
Tali astutia etiam pompili capiuntur; 
etenim his similis est animus ad umbratica desideria. 
Loliginibus autem arundinem aliquis vir machinetur 
intendens fuso simillimam ; circa ipsam vero 
crebro jungat reflectens maxillis 
hamos sibi-invicem propinque , quibus corpus 
maculosum infigat julidis, recurvas cris 
cuspides occultans, cteruleis vero super gurgitibus mans 
talem religatum-babens trahat dolum; at intuita 
loligo irruit et sequens premit 
humidas fimbrias , infigiturque labris teris , 
neque amplius, quantumvis satagens, relinquere potest, sed . 
invita] trahitur, sponteimplicatum suum corpus postquam 
-circumdedit.] Et quidem aliquis juxta portus tranquillos 
maris] capturam anguillarum instruit puer ludens. 
Intestinum ovis capit preelongum ,-et mittit in aquam, 
extensum , longis simile lineis ; 
illa vero conspicafa irruit et attahit i/iud; ipsam vero de- 
glutientem ,] sentit, et ovillum statim rotundat spiritu 
intestinum inflans; istud autem assurgit flatu vehementi 
tumidum impletque dilatatum os misere 
anguille, spiritu autem angustatur afflicta 
humano et ligata-est quamvis cupiens effugere , 
donec tumens et indomitum suspirans 
sursum emergat et in-potestatem piscatoris redigatur. 
Ut autem cum quis plenum explorans vas, 
canalem habens infigit ori siphonem, 
anbelitu autem extrahit vini haustum rursum trahens 
labris extremis ; illud autem recurrit-ad viri spiritum : 
sic hee anguillte a flatu fluctuantes, 
trahuntur fraudulenti ad os inflatoris. 
Est etiam quadam piscium timida et imbecillis turba, 
infirme apud imbelle genus, que& vocantur 
engraules ; bonum autem pabulum omnibus sunt 


9υ0 


47 


σι 


486 


490 


495 


OIIIIIANOY AAIEYTIKQN A. 


ἰχθύσιν" αἰεὶ δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ φῦζα δέδηε" 

πάντα δ᾽ ὑποτρομέουσι, σὺν ἀλλήλαις δὲ «υθεῖσαι" 
σωρηδὸν μίμνουσι χαὶ ἀθρόαι ἐμπεφύασιν, 

ἠύτ᾽ ἀναγκαίοιο βίην δεσμοῖο φέρουσαι" 

οὖδέ χε μητίσαιο διάχρισιν εὐρέος ἐσμοῦ 

οὐδὲ λύσιν" τοῖον γὰρ ἐν ἀλλήλῃσιν ἔχονται. 
Πολλάχι μὲν xal νῆες ἐν ἕρμασιν ἠὐτ᾽ ἔχελσαν 
χείναις" πολλάχι δέ σφιν ἐνιπλήσσουσιν ἐρετμοῖς 
χληΐδων ἔλατῆρες, ἐνέσχετο δ᾽ ἱεμένη περ 

χώπη, πετραίης ἅτε χοιράδος ἀντιτυχοῦσα" 

χαί πού τις βουπλῇγα βαρύστομον ἰθὺς ἀείρας 
ἐγγραύλεις ἐτίναξε xal οὐ διέχερσε σιδήρῳ 

στῖφος ἅπαν, βαιὴν δ᾽ ἀγέλης ἀπεδάσσατο μοῖραν’ 
καὶ τῆς μὲν χεφαλὴν πέλεχυς τάμε, τὴν δ᾽ ἐχόλουσεν 
οὐρῆς, τὴν δ᾽ ἤμησε μέσην, τὴν δ᾽ εἷλεν ἅπασαν. 
Οἰχτρὸν ἰδεῖν μογεροῖσιν ἐοικότα σώματα νεχροῖς. 
At δ᾽ οὐδ᾽ ὡς ἐλάθοντο xo οὖχ ἀνέηχαν ἔχουσαι 
δεσμὸν ἕόν» τοῖός τις ἐπί σφισι γόμφος ἄρηρε. 

Καί χέν τις παλάμῃσιν ἅτε ψαμάθοιο βαθείης 
ἀντιάσας χεινῇσιν ἐπ᾽ ἰχθύσιν ἀμήσαιτο. 

Ῥὰς δ᾽ ὁπότε φράσσωνται ἐπί σφισι πεπτηνίας 
ἰχϑυδόλοι, χοίλῃσι περιπτύσσουσι σαγήναις 
ἀσπασίως, πολλὴν δὲ ποτὶ ῥηγμῖνας ἄγουσιν 
ἄγρην νόσφι πόνοιο, καὶ ἄγγεα πάντ᾽ ἀφύησιν 

ἕν τ᾽ ἀχάτους ἔπλησαν, ἐπ᾽ ἠϊόσι δὲ βαθείαις 
θημῶνας νήησαν, ἀπειρεσίην χύσιν ἄγρης. 
Οἷον δ᾽ ἐργατίναι Δηοῦς πόνον ἐχτελέσαντες. 
πνοιῇς χερσαίοις τε διαχρίναντες ἐρετμοῖς 
χαρπὸν, ἐὐτροχάλοιο μέσον χατὰ χῶρον ἀλωῆς 


590 πολλὸν ἐνηήσαντο, περιπλήθουσα δὲ πάντη 


πυροδόχος στεφάνη λευκαίνεται ἔνδον ἀλωῆς" 
ὡς τότ᾽ ἀπειρεσίησι περιπληθὴς ἀφύῃσιν 
ὀφρὺς ἀγχιάλου λευχαίνεται αἰγιαλοῖο. 

Φῦλα δὲ πηλαμύδων ἐχ μὲν γένος εἰσὶ θαλάσσης 
Εὐξείνου, θύννης δὲ βαρύφρονος εἴλείθυιαι" 
χεῖναι γὰρ, Μαιῶτις ὅπη ξυμθάλλεται ἅλμη, 
ἀγρόμεναι λιμναῖον ὑπὸ στόμα καὶ δοναχῇῆας 
ὑδρηλοὺς ὠδῖνος ἐπαλγέος ἐμνήσαντο' 


- xal τὰ μὲν ὅσσα χίχωσι μεταδρομάδην κατέδουσιν 


810 


516 


ὠὰ, τὰ δ᾽ dv δονάχεσσι καὶ ἐν σχοίνοισι μένοντα 
πηλαμύδων ἀγέλας ὥρῃ τέχεν' at δ᾽ ὅτε χῦμα 
πρῶτον ἐπιψαίρωσι πόροιο τε πειρήσωνται, 
ξεῖνον ἁλὸς σπεύδουσι μετὰ πλόον, οὐδ᾽ ἐθέλουσι 
μίμνειν, ἔνθ᾽ ἐγένοντο, καὶ ἠδαιαί περ ἐοῦσαι. 
Θρηΐχιος δέ τίς ἐστιν ἁλὸς πόρος, ὅντε βάθιστον 
φασὶ Ποσειδάωνος ἐνὶ χλήροισι τετύχθαι" 

ix τοῦ καί τε Μέλας χιχλήσχεται, οὐδέ ἑ Aa6pot 
λίην οὐδ᾽ ὑπέροπλοι ἐπιθρώσχουσιν ἀῆται" 

ἐν δ᾽ ἄρα ot χευθμῶνες ὑποδρύχεοι πεφύασι 


620 xoiÀot , πηλώεντες, ἀθέσφατι, οἷς ἔνι πολλὰ 


τίχτεται, ἠδαιοῖσιν ὅσ᾽ ἰχθύσι δαῖτας ὀφέλλει. 
"Ἔνθα xal ἀρτιγόνοισι πέλει πρώτιστα χέλευθα 
πηλαμύδων ἐσμοῖσιν, ἐπεὶ περιώσιον ἄλλων 
εἰναλίων φρίσσουσι δυσαέα χείματος ὁρμήν' 


piscibus ; semper autem ipsis in animis fuga cogitatur, 
omniaque pertimescunt , inter se vero confusae 
acervatim manent et frequentes cobhzerent 
tanquam necessarii vim vinculi sustinentes , 
neque invenias discretionem lati ceetus, 
neque solutionem ; sic enim inter 8e-mutuo continentur. 
Sepe quidem etiam naves quasi in fulcris appellunt 
ad-illas ; saepe vero in-ipsas implicantur remis 
transtrorum impulsores, inhibetur autem quantumlibet fe 
8linans] remus , tanquam in-saxeum scopulum incidisset ; 
et forte quis securi acuta recte sublata 
engraules percutit et non discutit ferro 
agmen omne, sed parvam cohortis abscindit partem ; 
et alius quidem caput securis amputat, aliam vero mutila! 
cauda, aliam vero metit mediam, aliam denique aufert totam. 
Miserabile visu tristibus similia corpora cadaveribus. 
Hie verone sic quidem obliviscuntur, nec remittunt tenente: 
vinculum suum; talis quidam in ipsis clavus infixus-est. 
Et aliquis manibus quasi in arenam profundam 
incidens vacuis in piscibus messem-exerceat. 
Has autem ubi intelligunt in sese irruere 
piscatores , cavis implicant sagenis 
libenter, copiosam vero ad littora agunt 
prtedam , absque labore, et vasa omnia apuis 
atque naves complent, ad littora autem profunda 
cumulos extruunt, infinitam profusionem capturte. 
Quemadmodum vero agricoli» , Cereris labore perfecto, 
flabris terrenisque diseriminantes remis (ventilabris) 
frumentum, rotundse medio in loco aree 
copiosum extruunt, abundans vero undique, 
triticum-recipiens corona albicat intra aream : 
ita tunc infinitis usquequaque-plenum apuis 
supercilium marini albicat littoris. 

Genera vero pelamydum soboles quidem sunt maris 
Euxini , thunne; vero morose partus ; 
illaa enim , Mzeotis qua conjungitur mari , 
congregatze palustre sub oetium et arundineta 
aquatica partionem dolorificam obeunt ; 
etalia quidem , quecunque apprebendunt, in-cursu devorant 
ova, alia vero in arundinibus et in juncis remanentia 
pelamydum greges tempori gignunt; hee vero postquam fl::- 
ctum] primum atüigerunt et mare lentarunt,, 
ad peregrinam maris festinant natationem , neque volunt 
manere, ubi natze-sunt, ut maxime sint parvae. 
Thracius vero quídam est maris recessus, quem etiam pro- 
fundissimum] perhibent Neptuni in sortibus esse; 
ex quo etiam Niger appellatur, neque ipsum impetuosi 
admodum , neque validi inuadunt venti ; 
in ipso autem latibula submarina sunt 
cava, lutosa, immensa, in quibus multa 
generantur, exiguis quse piscibus cibos pracbent. 
Ibi etiam recens-natis sunt primze viae 
pelamydum ccetibus, quoniam vehementer praecaeteris 
marinis horrent difficilem hiemis impetum ; 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. IV. 91 


MzN χεῖμα δὲ πηλαμύδεσσιν ἀπαμδλύνει φάος ὄσσων. 
ἜΝνθα δ᾽ ἐν εὐρωποῖσιν ἁλὸς λαγόνεσσι πεσοῦσαι 
αὕτως δηθύνουσιν, ἀεξόμεναι δὲ μένουσι 
λαρὸν ἔαρ" τῇ δέ σφι xal ἵμερος ἄνεται εὐνῆς" 
πλησάμεναι δὲ τόχοιο παλίμποροι αὖτις ἵενται 

630 πατρῷον μετὰ χῦμα, μόγον δ᾽ ἀπὸ γαστρὸς ἔθεντο. 

Τὰς δ᾽ ἦτοι Μέλανος μὲν ὑπὲρ βαθὺ λαῖτμα πόροιο 
Θρήϊχες ἀγρώσσουσιν ἀπηνέϊ χείματος ὥρῃ, 
θήρην ἀργαλέην xal ἀτερπέα, δηϊοτῆτος 
θεσμὸν δφ᾽ αἱματόεντα καὶ ἄγριον αἶσαν ὀλέθρου. 

535 ἜἜστι τις οὐ δολιχὴ μὲν, ἀτὰρ πάχος ὅττι μεγίστη, 
μῆχος ὅσον πῆχυς, στιδαρὴ δοχίς" ἐν δέ οἵ ἄχρη 
πολλὴ μὲν μολίδοιο χύσις, πολλαὶ δὲ σιδήρου 
αἰχμαὶ τριγλώχινες ἐπασσύτεραι πεφύασι᾽' 
πεῖσμα δέ μιν περίμηχες ἐύπλοχον ἀμφιδέδηχε. 

δ40 Δουρὶ δ᾽ ἀναπλώσαντες, ἁλὸς πόρος ἔνθα βάθιστος, 
ἐς βυθὸν ἠερόεντα περιχρεμὲς ἦχαν ἔνερθε 
πυθμένος εἰλατίνου χρατερὸν σθένος" αἰψα δὲ ῥιπῇ 
σπερχόμενον, μολίδῳ τε χαταῤῥεπὲς ἠδὲ σιδήρῳ, 
σεύεται ἐς νεάτας ῥίζας ἁλὸς, ἔνθ᾽ ἀμενηναῖς 

45 τπηλαμύσι προὔτυψεν dv oat πεπτηνίαις" 
σὺν δ᾽ ἕλε σύν τ᾽ ἐτόρησεν ὅσον χίχε δειλὸν διαῖλον. 
Οἱ δὲ θοῶς ἀνέρυσσαν ἔληλαμένας περὶ χαλκῷ 
παλλομένας ἔλεεινὰ σιδηρείῃς ὀδύνησι. 

Τὰς δέ τις εἰσορόων καί κεν θρασυχάρδιος ἀνὴρ 

80 οἰχτείραι θήρης τε δυσαγρόος ἠδὲ μόροιο’ 
τῆς μὲν γὰρ λαγόνεσσιν ἔλήλατο δουρὸς ἀχωχὴ, 
τῆς δὲ χάρη ξυνέπειρε θοὸν βέλος, ἣ δ᾽ ὑπὲρ οὐρὴν 
οὕτασται, νηδὺν δ᾽ ἑτέρης, ἄλλης δ᾽ ἕλε νῶτα 
δριμὺς ἄρης, ἄλλη δὲ μέσον χενεῶνα πέπαρται. 

355 Ὥς δ᾽ ὁπότε, χρινθέντος ἐνυαλίοιο χυδοιμοῦ , 
δουριφάτους κονίης τε χαὶ αἵματος ἐξανελόντες 
εὐνὴν ἐς πυρόεσσαν ἑοὶ στέλλωσιν ἑταῖροι 
μυρόμενοι᾽ τὰ δὲ πολλὰ καὶ αἰόλα σώμασι νεχρῶν 
ἕλχεα παντοῖαί τε βολαὶ πλήθουσιν ἄρηος" 

bU. ὥς καὶ πηλαμύδεσσιν ἐπιπρέπει ἕλχεα πάντη, 
εἴδωλον πολέμοιο, φίλον γε μὲν ἀσπαλιεῦσιν. 

Ἄλλοι δ᾽ αὖ χούφοισι λίνοις ἕλον ἔθνε᾽ ἀφαυρῶν 
πηλαμύδων᾽ αἰεὶ γὰρ ἀνὰ χνέφας, ὅ, ττι xsv ἅλμῃ 
ἐμπίπτη, τρομέουσι, φόθον δ᾽ ὀρφναῖον ἔχουσιν. 

v ὄρφνη δ᾽ ἀγρώσσονται, ἀτυζόμεναι xack βένθος. 
Δίχτυα γὰρ μάλα χοῦφα λίνων στήσαντες ἐλαφρῶν 
χυχλόσε δινεύουσι,, βίῃ θείνοντες ἐρετμοῖς 
νῶτον ἁλὸς, κοντοῖς τε χαταΐγδην χτυπέουσιν' 
at δ᾽ ὑπὸ μαρμαρυγῆς ταχυήροος ἠδ᾽ ὁμιάδοιο 

7» φυζαλέαι θρώσχουσι, λίνου δ᾽ elc κόλπον ἵενται 
ἀτρέμας ἑστηῶτος, ὀϊόμεναι σχέπας εἶναι, 
νήπιαι, at δούποιο φόδῳ μόρον εἰσεπέρησαν. 
"Ev6* οἱ μὲν σχοίνοισιν ἐπισπέρχουσ᾽ ἑχάτερθε 
δίκτυον ἐξερύοντες ἐπ᾽ ἠόνας" at δ᾽ ὁρόωσαι 

V σχοίνους χινυμένας, ἀνεμώλια δείματ᾽ ἔχουσαι, 
εἴλόμεναι πτήσσουσι xat ἀθρόαι ἐσπείρηνται. 
Πολλά xev ἀγραίοισι τότ᾽ ἀρήσαιτο θεοῖσι 
δικτυδόλος, μήτ᾽ οὖν τι θορεῖν ἔχτοσθε λίνοιο,᾿ 


OPPIANUS. 


hiems autem pelamydibus hebetat lumen oculorum. 

Ihi vero in spatiosis naris cavitatibus irruentes 

temere commorantur, crescentes vero expectant 

dulce ver ; hic vero ipsis etiam appetitus perficitur concu- 
bitus ;] impletze vero fetu reduces iterum proficiscuntur 
paternum ad mare, laboremque ventris deponunt. 

Has vero sane Nigri quidem supra profondum fluctum 
maris] Thraces capiunt inclementi hiemis tempore , 
captura difficili et injueunda , hostilitatis 
lege cruenta et immani fato exitii. 

Est queedam non longa quidem, at crassitie quam maxima, 
longitudine tanta quantus cubitus, firma trabe; in illa vero 
summa] multa quidem plumbi profusio, multteque ferri 
cuspides tricipites dens: inhszrent ; 

funis autem ipsam prselongus apte-nexus circumdat. 

Ligno autem navigantes, maris via ubi est profundissima, 
in gurgitem obecurum suspensum demittunt inferne 

fandi abiegni validum robur; statim autem impulsu 
festinans , plumboque deorsum-vergens atque ferro , 

fertur in ultimas radices maris , ubi infirmis 

pelamydibus illíditur in limo volutatis : 

corripitque et configit, quantum deprehendit, miserum co 
tum.] Illi vero celeriter extrahunt agitatas circa ferrum 
percussas miserabiliter ferreis doloribus. 

Has vero aliquis intuens etiam ferox vir 

miseretur capturseque infelicis et mortis gratia ; 

nam alius quidem lateribus adactus-est hast» mucro, 
alius vero caput confixit velox telum, alia vero supra cau- 
dam) vulnerata-est , ventrem vero alius, alius vero hausit 
terga] acerbus Mars, alia vero per-media ilia confossa-est. 
Ut autem quando, inclinato martio prelio 

hasta-ceesos et ex-pulvere et e-sanguine ereptos 

in lectum igneum ipsorum componunt socii 

lugentes ; multa vero et varia in-corporibus mortuorum 
vulnera et omnis-generis ictus abundant Martis: 

sic el in.pelemydibus apparent vulnera usquequaque, 
simulacrum pughie, amicum tamen piscatoribus. 

Alii contra levibus retibus capiunt genera imbecillium 
pelamydum; semper enim sub crepusculum, quiequid in 
mare] inciderit, tremunt, timoremque tenebricosum habent; 
in-caligine autem capiuntur, afflictee in profundo. 

Retia enim valde levia linorum constituta levium 

in-orbem agitant, vi pulsantes remis 

tergum maris , contisque cum-impelu strepunt ; 

ille vero a tremore veloci-remorum atque tumultu 

fugitives saliunt , linique in sinum feruntur 

firmiter consistentis, arbitrantes propugnaculum esee, 

stulue , quee strepitus timore in-mortem incidunt. 

Jbi alii quidem funibus festinant utrinque 

rete extrahentes ad littora ; illee vero videntes 

funes agitatos , vanos metus habentes, 

stipatze trepidant el frequentes convolvuntur. 

Multa piscatoriis tum vota-faciat diis 

piscator-rete-jaciens, ne quicquam saliat extra linum, 
i3 


92 


μήτε τι χινύμενον δεῖξαι πόρον’ ἣν γὰρ ἴδωνται 
υϑυ πηλαμύδες, τάχα πᾶσαι ὑπὲρ χούφοιο λίνοιο 
ἐς βυθὸν ἀΐσσουσι xal ἄπρηκτον λίπον ἄγρην. 
Εἰ δ᾽ οὔ σφι μαχάρων τις ἁλιπλάγχτων νεμεσήσει, 
πολλάχι καὶ τραφερῆς ὑπὲρ ἠόνος ἑλχυσθεῖσαι 
ἔξαλοι, οὐκ ἐθέλουσι λιπεῖν λίνον, ἀλλ᾽ ἐνέχονται, 
αὐτὴν μήρινθον πολυδινέα πεφριχυῖαι, 
Ὧδε xal ἐν ξυλόχοισιν ὀρέστεροι ἀγρευτῆρες 
εἷλον ἀναλχείην ἐλάφων εὐαγρέϊ τέχνῃ, 
μηρίνθῳ στέψαντες ἅπαν δρίος" ἀμφὶ δὲ χούφων 
ὀρνίθων δήσαντο θοὰ πτερά" ταὶ δ᾽ ἐσορῶσαι 
590 ἠλέματα πτώσσουσι χενὸν φόῤδον, οὐδὲ πελάσσαι 
μαψιδίως πτερύγεσσιν ἀτυζόμεναι μεμάασιν, 
εἰσόχε θηρητῆρες ἐπαΐξαντες ἕλωσι. 

Καὶ μέν τις δύπτης ἁλίων εὐμήχανος ἔργων 
νόσφι δόλου παλάμῃσιν ἐπαΐξας ἕλεν αὐταῖς 
ἰχθῦς, ἠὗτε χέρσον ἀμειθόμενος πόρον ἅλμης, 
σαργόν τε τρέσσαντα φόδῳ δειλήν τε σχίαιναν. 
Σαργοὶ μὲν δείσαντες ἀολλέες ἐς μυχὸν ἅλμης 
εἰλόμενοι πτήσσουσιν, ἐπ᾽ ἀλλήλοις δὲ χέχυνται, 
δόχμιοι ἀμφιπεσόντες, ἀναφρίσσουσι δ᾽ ἀχάνθαις 
γῶτα μεταχλίνοντες, dcs σχολόπεσσιν ἁπάντη 
φραξάμενοι πυχινῇσι περίδρομον ἕρχος ἀλωῆς 
ἀγρονόμοι, σίντῃσι μέγαν πόνον’ οὐδέ xev ἄν τις 
ἐςδαίη" σχῶλοι γὰρ ἐρητύουσι χέλευθα" 
ὡς χείνοις οὐχ ἄν τις ἐνιχρίμψειεν ἑτοίμως, 
οὐδ᾽ ἐπὶ χεῖρα βάλοι" περὶ γὰρ φρίσσουσι χελαιναὶ 
πρόχροσσαι πυχινῇσιν ὑπὸ σταλίχεσσιν ἄχανθαι. 
Ἀλλά τις ἰδμοσύνῃσιν ἀνὴρ ὑπὸ χεύθεα πόντου 
ἐσσυμένως δύοιτο, περιφράζοιτο δὲ πάντη 
σαργοὺς, ἔνθα χάρη τε xal οὐραίη χλίσις αὐτῶν’ 
χεῖρα δ᾽ ὁπὲρ χεφαλῇσι βαλὼν χαθύπερθεν ἀχάνθας 
ἦχα χαταῤῥέξειεν ἐπικλίνοι τε πιέζων" 
oi δ᾽ αὕτως μίμνουσιν ἀρηρότες ἀλλήλοισιν 
ἀστεμφεῖς, προδολῇσι πεποιθότες ὀξείησιν' 
ἔνθα δύω παλάμῃσιν ἀνὴρ ἑχάτερθεν ἀείρας 
αὖτις ἀναπλώει τελέσας πανεπίχλοπον ἔργον. 

Πετραίην δὲ σχίαιναν ἐπὴν φόδος ἦτορ ἴχηται, 
ἐσσυμένως σπιλάδεσσιν ἐπέσσυτο xal τινα χοίλην 
μειὴν εἰσεπέρησε περίδρομον ἠὲ χαράδρην, 

ἢ ποίαις ἁλίησιν ὑπέδραμεν ἠὲ καὶ ὑγροῖς 
φύχεσιν" οὐ γάρ οἱ τι μέλει σχέπας, οἷον ἅπασαν 
δεξάμενον ῥύσαιτο, χάρη δ᾽ ἄρα δίζεται οἷον 
φράξασθαι, χεφαλὴν δὲ x ὄψασα χαὶ ὄσσε 
ἔλπεται οὐχ ὁρόωσα λαθεῖν δρόωντος ἐφορμήν. 
Ὡς δέ τις ὠμηστῇρος ἐπεσσυμένοιο λέοντος 
βουδαλὶς ἐν λόχμῃσι κάτω τρέψασα xdpnvov, 
μαψιδίην φυλακὴν προτιθάλλεται, οὔθ᾽ ὁράασθαι 
ἔλπεται, eloóxe δή μιν ἐπαΐξας ὀλοὸς" θὴρ 
δαρδάψη" τῆς δ᾽ ἦτορ ὁμοίϊον, οὐδὲ κάρηνον 
ἀγκλίνει, δοχέει δὲ καὶ ὀλλυμένη περ ἀλύξαι. 
Ἰοῖα δὲ xal Διδύης πτερόεν βοτὸν ἀγχυλόδειρον 
νήπια τεχνάζει" μελέη δέ οἱ ἔπλετο τέχνη; 

ὡς ἀταλλ, μελέῃσιν ὑπ᾽ ἐλπωρῇσι σχίαινα 


950 


596 


619 


6[ὃ 


620 


025 


630 


. 
—————————————M———— — s — ————— LÀ — 


ΟΠΙΠΑΝΟΥ͂ AAIEYTIKQN A. 


ueve aliquid commotum ostendat viam ; si enim viderin: 

pelamydes , celeriter omnes supra leve linum 

in profundum saliunt et infectam relinquunt piscatiotx X 

Nisi vero ipsis deorum aliquis marinorum irascatur, 

stepe etíam terrestre supra littus tractze 

extra-mare , nolunt relinquere linum , sed inhzerent 

ipsum funem tortuosum pertimescentes. 

Sic etiam in silvis montani venatores 

capiunt timiditatem cervorum felici arte , 

fune coronantes totum quercetum ; circum autem levium 

avium ligant veloces pennas ; hi vero videntes 

incassum trepidant vano metu, neque propinquare , 

frustra alis territie , audent, 

donec venatores irruentes eos capiant. | 
Et quidem aliquis urinator marinorum bene-gnarus ope- 

rum] absque dolo manibus insiliens capit ipsis 

pisces, tanquam terram perambulans semitam maris , 

sargumque trepidantem metu timidamque scienam. 


stipatique trepidant, supra se-invicem vero funduntur, 
obliqui cireumlapsi, horrescunt vero spinis 


' terga declinantes, veluti sudibus usquequaque 


᾿ Sed aliquis vir perite sub latibula maris 


munientes frequentibus rotundum septum horti 
agricole , latronibus magnum laborem ; neque aliquis 
ingrediatur ; valli enim impediunt vias : 

sic in-illos nemo inciderit facile, 

neque manum injecerit ; circum enim rigent nigrae 
pinnarum-instar densis acuminibus spinze. 


| | 
Sargi quidem metuentes densi in recessum maris 


cum-impetu mergatur, circumspiciat vero undique 

sargos , ubinam et caput et caudae flexus ipsorum sit ; 

manum vero capitibus superjaciens super spinas 

sensim conficiat et inflectat premens eos ; 

at illi temere manent infixi sibi-mutuo 

immobiles, munimentis confisi acutis ; 

ibi duos manibus vir utrinque levans 

rursus sursum-natat perfecta vaferrima captura. 
Saxatilem vero umbram ubi timor in-animo attigit, 

cupide ad-scopulos fertur et in-aliquam cavam 

latebram transilit rotundam aut fissuram, 

aut sub herbas marinas currit aut etiam humidas 

algas; neque enim illi aliquod cur&-est tegumentum , quud 

totam] acceptam conservet, caput autem querit solum 

munire, capite vero occultatis et oculis 

putat non videntem se-latere videntis impetum. 

Ut autem aliquis crudivoro irruente leone 

bubalus in latebris deorsum vertens caput, 

frustraneam custodiam objicit, neque conspici-se 

putat, donec sane ipsum invadens perniciosa fera 

dilaniet; hujus vero animus est ejusmodi, neque caput 

reflectit, putatque, etiam dum-perit , se-evasurum. 

Talía vero eliam Africae alatum pecus curvicervicum 

puerilia exercet ; vana autem ipsi est ars : 

sic tenera inani spe umbra 


040 


ub 


065 


OPPIAN! DE PISCATIONE LIB. IV. 


χέχρυπται" τάχα γάρ μιν ἐρυσσάμενος παλάμῃσιν 
ἀγρευτὴρ ἀνέδυ τε χαὶ ἀφραίνουσαν ἔφηνε. 

Τόσσα μὲν ἰχθυδόλων ἐδάην ἁλιεργέα τέχνης 
δήνεα χαὶ τόσσοισιν ἐπ᾽ ἰχθύσι πικρὸν ὄλεθρον" 
τοὺς δ᾽ ἄλλους ξύμπαντας ὁμοίϊος αἶσα χιχάνει 
χύρτων τ᾽ ἀγχίστρων τε βαθυπλεχέος τε λίνοιο 
διπῆς τε τριόδοντος, ὅσ᾽ ἀνδράσιν ἔντεα τέχνης. 
Τοὺς μὲν ὑπηματίους, τοὺς δ᾽ ἕσπερος εἷλε δαμέντας, 
εὖτ᾽ ἂν ὑπὸ πρῶτον νυχτὸς χνέφας ἀσπαλιῆες 
πυρσὸν ἀναψάμενοι, γλαφυρὸν σκάφος ἰθύνοντες, 
ἰχθύσιν ἀτρεμέουσιν ἀείδελον αἶσαν ἄγωσιν. 
"Ev0' oi μὲν πεύχης λιπαρῇ φλογὶ χαγχαλόωντες 
ἀμφ᾽ ἀκάτῳ θύνουσι, χαχὸν δ᾽ ἴδον ἑσπέριον πῦρ, 
ῥιπῆς τριγλώχινος ἀμειλίχτοιο τυχόντες. 

Ἔστι δέ τις θήρης ἕτερος “νόμος ἰχθυδόλοισι 
φαρμάχταις, ot λυγρὸν ἐπ᾽ ἰχθύσι μητίσαντο 
φάρμαχον, ὠχύμορον δὲ τέλος νεπόδεσσιν ἔθηχαν. 
Οἱ δ᾽ ἦτοι πρῶτον μὲν ἐπασσυτέραις βολίδεσσι 
χοντῶν τε διπῇσι xal ἀϊχῷσιν ἐρετμῶν 
εἱλεῦσι νεπόδων δειλὰς στίχας εἷς ἕνα χῶρον 
xotÀoquT;, χευθμῶσιν ὑπαγνύμενον θαμέεσσιν" 
ἔνθ᾽ οἱ μὲν δύνουσιν ὑπὸ γλαφυρῆς σπιλάδεσσι, 
τοὶ δὲ περιστήσαντο λίνων εὐερχέα πάντη 
δίκτυα χυχλώσαντες, ἅτ᾽ ἀνδράσι δυσμενέεσσι 
διπλὰ περιπροθαλόντες ἀνάρσια τείχεα πέτρης. 
Καὶ τότ᾽ ἀνὴρ ἄργιλον ὁμοῦ πίειραν ἀείρας 
δίζαν θ᾽, ἣν χυχλάμινον ἐφήμισαν ἰητῆρες, 
μίξας ἐν παλάμῃσι, δύω φυρήσατο μάζας: [ταῖς 
πόντῳ δ᾽ ἐγχατέπαλτο λίνων ὕπερ’ ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐ- 
χοιλάσι χαὶ θαλάμῃσι δυσαέα φάρμαχ᾽ ἄλειψε 


χρίσματος ἐχθοδοποῖο xal ἐξεμίηνε θάλασσαν. 


476 


cab 


Καὶ τὸν μὲν παλίνορσον ὀλέθρια φαρμάξαντα 
δέξατο ναῦς" τοὺς δ᾽ αἶψα χαχὴ x«l ἀνάρσιος ὀδμὴ 
πρῶτα μὲν ἐν θαλάμησιν χάνεται: ἀχλύϊ δ᾽ ὄσσε 
xal χεφαλὴ καὶ γυῖα βαρύνεται. οὐδὲ δύνανται 
μίμνειν ἐν χευθμῶσιν, ἀτυζόμενοι δὲ χέονται 
ἐχτὸς ἀπὸ σπιλάδων: ἣ δέ σφισι πουλὺ θάλασσα 
πιχροτέρη᾽ τοῖον γὰρ ἐν οἴδμασι πῆμα πέφυρται. 
Ot δ᾽ ὥστ᾽ οἰνοδαρεῖς, ὀλοῇ μεθύοντες düruTj, 
πάντη δινεύουσι xal οὕποθι χῶρον ἔχουσι 
λειπόμενον χαχότητος, ἐπαίγδην δὲ λίνοισι 
σπερχόμενοι πίπτουσι, διεχθορέειν μεμαῶτες: 
ἀλλ᾽ οὔ τις χαλεπῆς ἄτης λύσις, οὐδ᾽ ἀλεωρή᾽ 
πολλῇ δὲ ῥιπῇ τε χαὶ ἅλματι χυμαίνονται 
τειρόμενοι" τὸ δὲ πολλὸν ἐπιτρέχει ἀμφιτρίτη 
ὀλλυμένων φύσημα, τό τ᾽ ἰχθύσιν ἔπλετο δειλοῖς 
οἰμωγή; τοὶ δ᾽ ἐχτὸς ἐπ’ ἄλγεσιν ἀσπαλιῆες 
τερπόμενοι μίμνουσιν ἀχηδέες, εἰσόχε σιγὴ 
πόντον ἕλῃ, φλοίσδου δὲ xal ἀργαλέοιο χυδοιμοῦ 
παύσωνται, στονόεσσαν ἀποπνεύσαντες ἀὐτμήν. 
Καὶ τότ᾽ ἀπειρέσιον νεχύων ἐρύουσιν ὅμιλον 
ξυνῷ τεθνηῶτας ὁμοῦ λωδήτορι πότμῳ. 

Ὥς δ᾽ ὅτε δυσμενέεσσιν ἐπιστήσωνται dpa , 


φροῦδον ἐελδόμενοι ῥαῖσαι πόλιν, οὐδ᾽ ἀνιεῖσι 


94 


ki 
occultatur; mox enim ipsam extrahens manibus 
piscator emergit οἱ stolidam ostendit. 
Talia quidem piscatorum novi in-mari-occupata arlis 
consilia et tot in pisces tristem interitum ; 
reliquos vero cunctos simile fatum apprehendit 
nassarumque hamorumque et late-plexi lini 
ictusque tridentis, quae viris instrumenta artis sunt. 
Alios quidem diurnos, alios vero vespera capit domitos , 
quando sub primum noctis crepusculum piscatores 
face accensa cavam scapham gubernantes, 
piscibus securis obscuram mortem afferunt. 
lbi illi quidem picez pingui flamma lzetantes 
circa navem currunt, malumque vident vespertinum ignem, 
ictui tricuspidi crudeli occurrentes. 
Est porro quaedam capture alia ratio piscatoribus 

venenariis , qui exitiale in pisces excogitarunt 
venenum velocemque finem piscibus imponunt. 
Illi igitur primum quidem densioribus jaculis 
contorumque impulsu et impetu remorum 
cogunt piscium timidos greges in unum locum 
concavum , latibulis infractum frequentibus ; 
ibi alii quidem subeunt cavos scopulos , 
alii autem circumstant linorum bene-septa undequaque 
relia cingentes , quasi viris hostilibus 
duplices carcumobjiciente$ infestos muros soopuli. 
Et tunc vir argillam simul pinguem accipiens 
radicemque , quam cyclaminum appellant medici, 
miscens manibus, duas subigit placentas ; 
mari autem insilit super lina, circum ipsas autem 
cavitates et latebras graveolentia pharmaca ungit 
unguenti infesti , et polluit mare. 
Et hunc quidem reducem, perniciosa postquam-venena-para: 
vit, | recipit navis, illos autem statim malus et inimicus odor 
primo quidem in latibulis attingit; caligine vero oculi 
et caput e£ membra gravantur, neque possunt 
manere in latebris , afflicti autem funduntur 
extra e scopulis; at ipsis multo 68 mare 
amarius; talis enim in aquis noxa inixta-est. 
llli autem tanquam vino-gravati , pernicioso ebrii halitu, 
usquequaque versantur, et nusquam locum habent 
relictum ab-afflictione , cum-impetu vero linis 
festinantes incidunt , transilire cupientes , 
sed nulla est a-difficili noxa liberatio, neque effugium utum ; 
frequenti vero impetu et saltu fluctuant 
cruciali , inultus vero currit-super mare 
pereuntium anhelitus , qui piscibus est miseris 
ejulatio ; at exterius super doloribus piscatores 
delectati manent leti , donec sileutium 
mare teneat, et a-strepitu ac difficili proelio pisces 
desinant, suspiriosum efflantes anhelitum. 
Et tunc infinitam cadaverum extrahunt turbam, 
communi defunctos una noxio fato. 
Ut autem quando in-hostes instruunt martem , 
remotam cupientes vastare urbem , neque desistutit 

13. 


“4 


"90 


c 


^ 
"- 


"- 
e 


^ 


JU 


23 
[X1 


OIIIIJANOY AAIEYTIKON E. 


πήματα βουλεύοντες ἐπί σφισιν, ἀλλὰ xal ὕδωρ 
χρηνάων φάρμαξαν ὀλέθριον’ ol δ᾽ ἐπὶ πύργοις 
λιμῷ τ᾽ ἀργαλέῳ καὶ ὀϊζύϊ μοχθίζοντες 

ὕδατί τ᾽ ἐχθοδοπῷ, στυγερὸν xal ἀειχέα πότμον 
ὄλλυνται, νεκύων δὲ πόλις πέπληθεν ἅπασα᾽ 

ὡς ot λευγαλέῳ τε μόρῳ καὶ ἀδευχέξ πότμῳ 
ἀνδράσι φαρμάχτῃσιν ὑποδμηθέντες ὄλοντο. 


D onm 


AAIEYTIKQN 
ΒΙΒΛΙΟΝ IIEMIITON. 


"Ev6ev ἔπειτ᾽ ἀΐων τεχμαίρεο, xolpave γαίης, 
ὡς οὐδὲν μερόπεσσιν ἀμήχανον, οὐχ ἐνὶ γαίῃ 
μητρὶ χαμεῖν, οὐ κόλπον ἀν᾽ εὐρώεντα θαλάσσης: 
ἀλλά τις ἀτρεκέως ἰχέλην μαχάρεσσι γενέθλην 
ἀνθρώπους ἀνέφυσε, χερείονα δ᾽ ὦπασεν ἀλχὴν, 
εἴτ᾽ οὖν Ἰαπετοῖο γένος, πολυμῆτα Προμηθεὺς, 
ἀντωπὸν μαχάρεσσι χάμε γένος, ὕδατι γαῖαν 
ξυνώσας, χραδίην δὲ θεῶν ἔχρισεν ἀλοιφῇ". 
εἴτ᾽ ἄρα xai λύθροιο θεοῤῥύτου ἐχγενόμεσθα 
Τιτήνων᾽ οὐ γάρ τι πόλει χαθυπέρτερον ἀνδρῶν, 
νέσφι θεῶν' μούνοισι δ᾽ δπείχκομεν ἀθανάτοισιν. 
"Oacou μὲν xat! ὄρεσφι βέην ἄτρεστον ἔχοντας 
ῆρας ὑπερφιάλους βροτὸς ἔσόεσεν; ὅσσα δὲ φῦλα 


εἸωνῶν νεφέλῃσι xal ἠέρι δινεύοντα 


» εἶἰλε, χαμαίζηλόν περ ἔχων δέμας; οὐδὲ λέοντα 


δύσατ᾽ ἀγηνορίη δμηθήμεναι" οὐδ᾽ ἐσάωσεν 
αἰετὸν ἠνεμόεις πτερύγων ῥόθος, ἀλλὰ xat Ἰνδὸν 
θῆρα χελαινόρινον ὑπέρδιον ἄχθος ἀνάγχῃ 

χλῖναν ἐπιδρίσαντες, ὑπὸ ζεύγλῃσι δ᾽ ἔθηκαν 
οὐρήων ταλαεργὸν ἔχειν πόνον ἑλχυστῇρα. 
Κήτεα δ᾽ ὅσσα πέλωρα Ποσειδάωνος ἐναύλοις 
ἐντρέφεται, τὰ μὲν οὔτι χερείονα φημὶ θάλασσαν 
τίχτειν ὡμοφάγων τεχέων χθονὸς, ἀλλὰ xal ἀλχὴν 
χαὶ μέγεθος προδέδηκεν ἀναιδέα δείματα πόντου. 
"στιν ἐν ἠπείρῳ χελύων γένος, οὐδέ τιν᾽ ἀλχὴν 
οὐδ᾽ ἄτην ἴσασι" θαλασσαίῃ δὲ χελώνῃ 

οὐ μάλα θαρσαλέος τις ἐν οἴδμασιν ἀντιδολήσει. 
Εἰσὶ δ᾽ ἐνὶ τραφερῇ λάθροι χύνες, ἀλλὰ χύνεσσιν 
εἰναλίοις οὐχ ἄν τις ἀναιδείην ἐρίσειε. 
Πορδαλίων γαίης ὀλοὸν Bdxoc: ἀλλὰ θαλάσσης 
αἰνότερον. Χέρσον μὲν ἐπιστείχουσιν ὕαιναι, 
πολλῷ δ᾽ ἐν ῥοθίοις χρυερώτεραι. Οἵ μὲν ἔασι 
χριοὶ μηλονόμων τιθασὸν βοτὸν, οὐ δὲ θαλάσσης 
xptotc μειλιχίοισι συνοίσεται, ὅς χε πελάσσῃ. 
Τίς δὲ τόσον χλούνης φορέει σθένος, ὅσσον ἄαπτοι 
λάμναι; τίς δὲ λέοντος ἐνὶ φρεσὶν αἴθεται ἀλχὴ, 
ὅσση ῥιγεδανῇσιν ἀνισώσαιτο ζυγαίναις; 


Φώχην δὲ βλοσυρὴν καὶ ἐπὶ 490i χαιτήεσσαι 


40 


ἄρκτοι πεφρίχασι χαὶ ἐς μόθον ἀντιόωσαι 
δάμνανται. Τοίοισι μέλει θήρεσσι θάλασσα. 


damna excogitare adversus ipsos, quin et aquam 
fontium venenant perniciosam ; illi vero iu turribus 
fameque difficili et &erumna laborantes 

aquaque hostili, odiosa et informi morte 

pereunt, cadaveribus autem urbs redundat tota : 
sic hi tristique morte et acerbo fato 

a-viris venenariis domiti pereunt. 


DE PISCATIONE 
LIBER QUINTUS. 


Hinc deinceps audiens considera , domine orbis , 
quam nihil si hominibus nimis-difficile nequc in terra 
matre effectu, neque per sinum latum maris; 
sed aliquis revera similem superis progeniem 
homines produxit , imbecillius vero attribuit robur, 
sive Iapeli proles , muili-consilii Prometheus , 
comparandum diis elaboravit genus , aqua terram 
jungens , cor autem deorum illevit unguento, 
sive etiam cruore divinifluo prognati-sumus 
Titanum; non enim quicquam est superius hominibus, 
exceptis diis; solis autem concedimus immortalibus. 
Quot quidem in montibus vim imperterritam habentes 
feras animosas homo extinxit? quot autem genera 
avium in-nubibus et aere commorantia 
cepit, humile licet habens corpus? neque leonem 
liberavitanimus-elatus quo-minus domaretur ; neque set v av it 
aquilam ventosus alarum motus, sed etiam Indam 
belluam nigra-cute-prieditam , vastam molem , vi 
flexerunt onerantes, sub jugis autem posuerunt, 
ut-mulorum opersepatiens sustineret laborem vector. 
Cete vero quaecunque grandia Neptuni in-habitationibus 
innutriuntur, ea quidem neutiquam inferiora ajo mare 
parere crudivoris liberis terree, sed et robore 
et magnitudine antecedunt immania monstra ponti. 
Est in continente testudinum genus, neque ullum robur, 
neque noxam norunt; marine autem testudini 
non admodum confidens aliquis in fluctibus occurret. 
Sunt vero in terra mordaces canes, sed canibus 
marinis non quisquam iminanitate certaverit. 
Pantherarum terrze perniciosus morsus est , sed maris pan- 
therarum] gravior. Terram quidem inambulant hyeena , 
multo vero in fluctibus horribiliores. Sunt quidem 
arietes opilionum mansuetum pecus, non autem maris 
arietibus blandis utetur, quisquis eos propinquaverit. 
Quis autem tantum apri fert robur, quantum exitiales 
lamiae? que autem leonis in praecordiis ardet vis 
tanta-ut horridis comparari-queat zygmnis ? 
Phocam vero crudelem etiam in terra setosi 
ursi horrent et in pugnam occurrentes . 
domantur. Talibus curoc-est belluís mare. ws 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 95 


Ἀλλ᾽ ἔμπης xal τοῖσιν ἐπεφράσσαντο βαρεῖαν 
ἄτην ἡμερίων ἄμαχον γένος" Ex δ᾽ ἁλιήων 
ὄλλυνται. χήτειον ὅτ᾽ ἐς μόθον δρμήσωνται. 
Τῶν ἐρέω θήρης βριθὺν πόνον" ἀλλ᾽ ἀΐοιτε 
46 εὐμενέται βασιλῆες, ὀλύμπια τείχεα γαίης. 
Κήτεα μεσσοπόροις μὲν ἐνιτρέφεται πελάγεσσι 
πλεῖστά τε xal περίμετρα * vk δ᾽ οὐχ ἀναδύεται ἅλμης 
δηθάχις, ἀλλ᾽ δικένερθεν ἔχει χρηπῖδα θαλάσσης 
βριθοσύνῃ, μαιμᾷ δὲ βορῆς ἀζηχέϊ λύσσῃ 
60 αἰεὶ πεινώοντα xal οὕποτε νηδύος αἰνῆς 
μαργοσύνην ἀνιέντα" τί γὰρ τόσον ἔσσεται εἶδαρ, 
ὅσσον ἐνιπλῆσαι γαστρὸς χάος, ὅσσον ἄαπτον 
ἐς χόρον ἀμπαῦσαι χείνων γένυν ; ot δὲ xal αὐτοὶ 
ἀλλήλους ὀλέκουσι, χερείσνα φέρτερος ἀλχῇ 
&& πέφνων, ἀλλήλοις δὲ βορὴ xal δαῖτες ἔασι. 
Πολλάχι καὶ νήεσσιν ἄγει δέος ἀντιόωντα 
ἑσπέριον χατὰ πόντον Ἰδηριχὸν, ἔνθα μάλιστα 
γείτονος Ὦχεανοῖο λελοιπότ᾽ ἀθέσφατον ὕδωρ 
εἱλεῖται, νήεσσιν ἐειχοσόροισιν ὁμοῖα. 
eo IIo dx: δὲ πλαγχθέντα xal ἠόνος ἐγγὺς ἰχάνει 
ἀγχιθαθοῦς, ὅτε χέν τις ἐπί σφισιν ὁπλίζοιτο. 
Πᾶσι δ᾽ ὑπερφυέεσσι πέλει θήρεσσι θαλάσσης 
νόσφι χυνῶν βαρύγυια καὶ οὖχ εὔπρηχτα χέλευθα" 
οὔτε γὰρ εἰσορόωσιν ἀπόπροθεν, οὔτε θάλασσαν 
e& πᾶσαν ἐπιστείχουσι βαρυνόμενοι μελέεσσιν 
ἡλιδάτοις, μάλα δ᾽ ὀψὲ χυλινδόμενοι φορέονται. 
Τοὔνεχα xai πάντεσσιν ὁμόστολος ἔρχεται ἰχθὺς 
φαιὸς ἰδεῖν, δολιχός τε δέμας, λεπτὴ δέ οἱ οὐρὴ, 
ἔξοχος ὃς προπάροιθεν ἁλὸς πόρον ἡγεμονεύει 
Ὁ σημαίνων τῷ xal μιν ἐφήμισαν ἡγητῆρα. 
᾿Κήτει δ᾽ ἐχπάγλως χεχαρισμένος ἐστὶν ἑταῖρος, 
πομπός τε φρουρός τε φέρει δέ μιν 7) x. ἐθέλησι 
ῥηϊδίως" χείνῳ γὰρ ἐφέσπεται ἰχθύϊ μούνῳ 
πιστῷ, πιστὸν ἔχων αἰεὶ νόον" ἐγγύθι δ᾽ αὐτοῦ 
Ἢ στρωφᾶται, τανύει δὲ παρασχεδὸν ὀφθαλμοῖσιν 
- οὐρὴν, ἥ οἱ ἕκαστα πιφαύσχεται, εἴτε τιν᾽ ἄγρην 
ἐστὶν ἑλεῖν, εἴτ᾽ οὖν τι χορύσσεται ἐγγύθι πῆμα, 
εἴτ᾽ ὀλίγη πόντοιο πέλει χύσις, ἣν ἀλεείνειν 
βέλτερον" αὐδήεσσα δ᾽ ὅπως ἐνδείχνυται οὐρὴ 
80 πάντα μάλ᾽ ἀτρεχέως" τὸ δὲ πείθεται ὕδατος ἄχθος" 
χεῖνος γὰρ πρόμαχός τε xal οὔατα xal φάος ἰχθὺς 
θηρὶ πέλει" χείνῳ δ᾽ ἀΐει, χείνῳ δὲ δέδορχεν, 
ἡνί᾽ ἐπιτρέψας σφετέρου βιότοιο φυλάσσειν. 
Ὥς δὲ πάϊς γενετῆρα παλαίτερον ἀμφαγαπάζει, 
8ὲ φροντίσι γηροχόμοισιν ἀπὸ θρεπτήρια τίνων, 
τὸν δ᾽ ἤδη μελέεσσι χαὶ ὄμμασιν ἀδρανέοντα 
ἐνδυχέως μεθέπων προσπτύσσεται, ἕν τε χελεύθοις 
χεῖρ᾽ ὀρέγων xal πᾶσιν ἐν ἔργμασιν αὐτὸς ἀμύνων" 
πατρὶ δὲ γηράσχοντι νέον σθένος υἷες ἔασιν" 
90 ὡς χεῖνος φιλότητι περιπτύσσει δάχος ἅλμης 
θὺς, ἠύτε νῆα νέμων οἴηκι χαλινῷ. 
πού οἱ γενεῆς πρώτης ἅπο σύμφυτον αἷμα 
ἔλλαχεν, δέ μιν αὐτὸς ἑλὼν ἑταρίσσατο θυμῷ. 
“Ὡς οὔτ᾽ ἠνορίης οὔτ᾽ εἴδεος ἔπλετ᾽ ὄνειαρ 


Sed tamen etiam adversus bas excogitarunt gravem 
noxam hominum inexpugnabile genus ; a piscaioribus autene 
perimuntur, ceteam quando in pugnam feruntur. 
Quorum dicam capture gravem laborem. Sed auscultate 
benevoli, o-reges , ccelestes muri terre. 

Cete medio quidem deguntin mari-alto 
plurimaque οἱ vegrandia; heec vero non emergunt-se salo 
stepe , sed inferne occupant fundum maris 
ob-gravitatem , appetunt vero pabulum perpetua rabie 
semper famelica et nunquam ventris difficilis 
voracitatem remittentia ; quie enim tanta erit esca, 
que& impleat ventris cavum , que crudelem 
ad satietatem componat ipsorum maxillam? illi vero etiam 
ipsi] se-metuo perdunt, imbecilliorem pre&stantior viribu: 
occidens , sibi-invicem vero pabulum et epulum sunt. 
Stepe etiam navibus inferunt inetum occurrentia 
occiduum per mare Ibericum, ubi maxime 


vicini Oceani relicta immensa aqua 


volvuntur, navibus vigintiremibus similia. 
Seepe vero errantia etiam prope littus perveniunt 
profundo-vicinum, ubi quis in ipsa armatur. 

Omnibus autem vegrandibus sunt belluis maris, 
exceptis canibus , difficiles et non bene-conficiendi meatus; 
neque enim vident procul, neque mare 
omne permeant gravatze membris 
vastis, valde autem tarde volute feruntur. 

Quocirca etiam omnibus comes venit piscis 

albus aspectu, longusque corpore, tenuis vero ipsi est 
cauda,] eximius , qui ante maris viam ducit 

ostendens; quare eliam ípsum appellarunt Hegetera (ducem). 
Ceto autem supra-modum gratus est sodalis , 

duxque custosque ; fert autem illum, quocunque voluerit, 
facile ; illum enim sectatur piscem solum 

fidum, fidum habens semper animum; prope vero ipsura 
versatur ; extendit autem propter oculos 

caudam , quae ipsi singula nunciat , sive aliqua preeda 


,est capienda, sive aliquod paratur prope nocumentun; , 


sive exigua maris est profanditas , quam declinare 

satius es ; quasi vocalis autem monstrat cauda 

omnia valde certo, obtemperat autem aquze pondus ; 

ille enim antesignanusque et aures et lumen piscis 

belluz est; per-illum vero audit , per illumque videt , 
habenis commissis ipsi sue vitee custodiendis. 

Ut autem filius patrem seniorem diligit , 

curis senem-foventibus educationis-premia ei persolveus, 
hunc autem jam membris et oculissimbecillum 

assidue comitans ei adheret , inque viis 

manum praebens et omnibus in rebus ipse eum defendens; 
patri vero senescenti novum robur filii sunt : 

sic ille amore implicat belluam rnaris 

piscis, tanquam navem gubernans clavo, freno. 

Profecto ipsi ab ortu primo cognatus sanguis 

obtigit , ant ipsum ille eligens sociavit animo. 

Sic neque roboris , neque forme est utilites 


--«- τὸ ---τὦοὌσὍ--ἔ͵ο ———— - 
- 


96 
o6 τόσσον, ὅσον πραπίδων ἀλχὴ δ᾽ ἀνεμώλιος ἄφρων᾽ 


xa( τε μέγα βριάοντα κατέσδεσεν ἠδ᾽ ἐσάωσε 
βαιὸς ἀνὴρ εὕμητις" ἐπεὶ xa χἧτος ἄαπτον 
ἀπλάτων μελέων ὀλίγον προτιδάλλεται ἰχθύν. 
Τοὔνεχά τις πάμπρωτον ἕλοι σχοπὸν ἡγητῆοα 
100 χεῖνον, δπ᾽ ἀγχίστροιο βίη xat δαιτὶ δολώσας" 
οὗ γάρ χε ζώοντος ἐπιθρίσας δαμάσαιο 
χνώδαλον" οἰχομένου δὲ θοώτερος ἔσσετ᾽ ὄλεθρος. 
Οὐ γὰρ ἔτ᾽ οὔθ᾽ ἅλμης ἰοειδέος οἶδε κέλευθα 
ἀτρεκέως, οὗ πῆμα παρασχεδὸν ἐξαλέασθαι, 
105 ἀλλ᾽ αὕτως, ἅτε φορτὶς ὀλωλότος ἰθυντῆρος, 
πλάζεται ἀπροφύλαχτον, ἀμήχανον, ἣ xev ἄγῃσι 
γλαυχὸν ὕδωρ, σχοτίοις δὲ καὶ ἀφράστοισι πόροισιν 
ἐμφέρεται, χηρωθὲν ἀρηγόνος ἡνιόχοιο. 
Πολλάχι χαὶ πέτρῃσι. χαὶ ἠϊόνεσσιν ἔχελσε 
πλαξόμενον᾽ τοίη οἱ ἐπ᾽ ὄμμασι πέπταται à, Aoc. 
Aj ῥα τότ᾽ ὀτρηροῖσι νοήμασιν ἐς πόνον ἄγρης 
ἰχθυδόλοι σπεύδουσιν, ἐπευξάμενοι μαχάρεσσι 
χητοφόνοις, ἀλεγεινὸν ἑλεῖν τέρας ἀμφιτρίτης. 
Ὥς δ᾽ ὅτε δυσμενέων βριαρὸς λόχος ἀντιθίοισι 
λάθριος ἐμπελάση, μεσάτην ἐπὶ νύχτα δοχεύσας, 
εὕδοντας δ᾽ xb moe φυλαχτῇρας πρὸ πυλάων, 
Ἄρεος εὐμενέοντος, ἐνιπλήξας δ᾽ ἐδάμασσεν " 
ἔνθεν ἔπειτ᾽ ἄχρην τε πόλιν xal τύρσιν ἐπ᾽ αὐτὴν 
θαρσαλέοι σπεύδουσι, πυρὸς βέλος, ἄστεος ἄτην, 
δαλὸν ἐὐδμήτων μεγάρων ῥαιστῆρα φέροντες᾽ 
“ὡς τότε θαρσαλέως ἁλιεὺς στρατὸς ἐγχονέουσιν 
ἄφραχτον μετὰ θῆρα, πεφασμένου ἰθυντῆρος. 
Τοῦ δ᾽ ἤτοι πρῶτον μὲν ἐνὶ φρεσὶ τεχμαίρονται 


110 


116 


ἄχθος ὅσον μέγεθός τε“ τὰ δ᾽ ἔπλετο σήματα γνίων᾽ 


126 εἶ μὲν γὰρ πόντοιο χυλινδόμενον | μετὰ δίναις 
βαιὸν ὑπερτέλλοιτο ῥάχιν λοφιήν τε φαεῖνον 
ἄχρην, 7, μέγα κεῖνο καὶ ἔξοχον" οὐδὲ γὰρ αὐτὴ 
δηϊδίως φορέει μιν ἀνοχλίζουσα θάλασσα" 

εἰ δέ τι χαὶ νώτοιο φαείνεται, οὗ τόσον ἄχθος 
ἀγγέλλει" κοῦφαι γὰρ ἀφαυροτέροισι χέλευθοι. 
Τοῖσιν δ᾽ ὁρμιὴ μὲν ἐπασσυτέραις ἀραρυῖα 
θωμίγγων ξυνοχῇσι πολυστρεφέεσσι τέτυχται, 
ὅσσος τε πρότονος νηὸς πέλει οὔτε βαθείης 

οὔτ᾽ ὀλίγης" μῆχος δὲ τιταίνεται ἄρχιον ἀγρη᾽ 
ἄγχιστρον δ᾽ εὐεργὲς ἐπημοιθαῖς χεχάραχται 
γλωχίνων προδολῇσιν ἀχαχμένον ἀμφοτέρωθεν, 
οἷον καὶ πέτρην ἑλέειν xal ῥωγάδα πεῖραι, 
τόσσον ἴτυν χρυερὴν, ὅσσον περὶ y doux χαλύψαι. 
Δινωτὴ δ᾽ ἅλυσις περιδάλλεται ἄχρα χελαινοῦ 
ἀγκίστρου, στιδαρὴ, χαλχήλατος, $ xev ὀδόντων 
λευγαλέην ἀνέχοιτο βίην xal χάσματος at; bake: 
δεσμῷ δ᾽ dv μεσάτῳ τροχοειδέα χύχλα τέτυχται, 
πυχνὰ παρ᾽ ἀλλήλοισιν, & xcv στροφάλιγγας ἐ ἐρύχοι 
φοιταλέας, μηδ᾽ ἰθὺς ἀποῤῥήξειε σίδηρον 
αἱμάσσων, ὀλοῇσι περισπερχὴς ὀδύνησιν, 

ἀλλὰ περιστροφάδην πλαγχτὸν δρόμον εἱλίσσοιτο. 
Δαῖτα δ᾽ ἐπ᾽ ἀγκίστρῳ δυστερπέα πορσύνουσι 
ταύρειον μέλαν ἧπαρ ἀπόχριτον, ἠὲ xal ὦμον 


120 


135 


140 


ὉΠΠΙΑΝΟΥ͂ AATEYTIKOQN F. 


tanta, quanta animi ; vis autem stolida esf inauis ; 

quin eliam admodum potentem extinxit el servavit 
exiguus homo valens-consilio ; quando etiam cetus immavi: 
vastis membris parvum praemittit piscem. 

Quapropter aliquis omnium-primo capiat speculatoretu du. 
cem) illum , sub hamo vi et esca deceptum ; 

non enim vivo Aoc impetu-facto domueris 

belluam, sublato autem eo velocior erit interitus. 

Non enim amplius maris purpurei novit vias 

certo, non noxam propinquam evitare novit, 

sed temere, tanquam navis-oneraria peremto gubernatore , 
oberrat incustodita , impos , quocunque tulerit 

c:erulea aqua, tenebrosis autem et non-munitis viis 
infertur, viduata auxiliatore auriga. 

Swpe et petris et littoribus appellitur 

errans ; talis ipsi ob oculos volat caligo. 

Tunc sane velocibus cogitationibus ad laborem capture 
piscatores festinant , precati superos 

ceticidas , dolorificum ut-capiant monstrum maris. 
Quemadmodum autem qunm hostium fortis manipulus ho 
stibus] clandestinus propinquat, mediam noctem observan. 
dormientes autem deprehendit vigiles pro portis, 

Marte propitio, percussos vero domat ; 

inde deincepssummamque ad-urbem et munitionem in ipsam 
audentes properant , ignis jaculum, urbis perniciem, 
torrem pulchrorum domiciliorum vastatorem ferentes : 

ita tunc confidenter piscatorius exercitus festinant 
incustoditam ad belluam , occíso rectore. 

Hujus vero primum quidem in animis considerant 

pondus quantum si/ et magnitudo; sunt autem haec sign: 
membrorum :] si quidem enim maris voluta per vortices 
paullum se-extendat, spinam verticemque monstrans 
extremam, certe ingens illud et eximium es, neque enim 
ipsum] facile fert illam submovens mare ; 

si vero quid eliam dorsi apparet, id non tantum onus 
nunciat ; faciles enim minoribus sun? viae. 

His vero funis quidem frequentioribus consertus 
funiculorum nodis tortuosis factus-est , 

quantus rudens navis est, neque magne 

neque parva; longitudo autem protenditur sufficiens ca 
pturz;; ] hamus autem affabre-factus reciprocis sculptus-el 
cuspidum eminentiis , acutus utrinque, 

ul-possit et petram rapere et saxum transfodere, 

tanto circuitu horrido, quantus rictum circumtegat. 

Torta vero catena circumjicitur extremitatibus nigri 

hami, firma , ex-tere-facta , quae dentium 

perniciosam sustineat vim et rictus cuspides; 

vinculo autem in medio rotundi circuli fabricati-sunt , 
densi inter se-mutuo , qui vertigines prohibeant 
errabundas , ne recta abrumpat ferrum 

cruentans,, pre-exitialibus huc-illuc-properans doloribus, 
sed in-torquendo errabundo cursui implicetur. 

Escam vero in hamo injucundam exhibent, 

taurinum nigrum hepar, exquisitum , aut etiam humezum 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 97 


ταύρειον γενύεσσιν ἐοιχότα δαινυμένοιο. 

150 Πολλαὶ δ᾽ ἀγρευτῆρσιν ὁμόστολοι ὥστ᾽ ἐς dona 
θήγονται χρατεραί τ᾽ ἀχίδες στιθαραί τε τρίαιναι, 
ἅρπαι, βουπλῆγές τε βαρύστομοι, ὅσσα τε τοῖα 
ἄχμοσι δυσχελάδοις δαιστήρια χαλχεύονται- 
ἐσσυμένως δ᾽ ἀχάτοισιν ἐὐσέλμοις ἐπιδάντες, 

156 σιγῇ νευστάζοντες ὅ τι χρέος ἀλλήλοισι, 
στέλλονται: χώπησι δ᾽ π᾿ εὐχήλοισι θάλασσαν 
ἀτρέμα λευκαίνουσι, φυλασσόμενοι μάλα δοῦπον, 
μή τι μάθοι μέγα κῆτος, ἀλευόμενόν τε νέοιτο 
βυσσὸν ὑποδρυχίην, ἅλιον δέ κε μόχθον ἄροιντο. 

160 Ἀλλ᾽ ὅτε οἱ πελάσωσιν δμαιχμήσωσί τ᾽ ἀέθλῳ.. 
δὴ τότε θαρσαλέως πρώρης ἄπο θηρὶ πελώρῳ 
πῆμα δόλου προὔθηχαν᾽ ὃ δ᾽ ὡς ἴδε δαῖτα βαρεῖαν, 
ἄλτο xa οὐχ ἀμέλησεν ἀναιδέϊ γαστρὶ πιθήσας" 
μάρψε δ᾽ ἐπιθύσας γναμπτὸν μόρον, αὐτίκα δ᾽ εἴσω 

165 ἄγχιστρον κατέδυ τεθοωμένον εὐρέϊ λαιμῷ, 
ἐν δ᾽ ἐπάγη γλωχῖσιν" 6 δ᾽ ἕλχεϊ θυμὸν ὀρινθεὶς, 
πρῶτα μὲν ἀσχαλόων ὀλοὴν γένυν ἀντία πάλλει, 
χαλχείην θώμιγγα διαραῖσαι μενεαίνων" 
ἀλλ᾽ ἄρα ol χενεὸς τέταται πόνος“ ἔνθεν ἔπειτα 

110 σπερχόμενος φλογέησιν ἐποχθίζων ὀδύνησι, 
δύεται ἐν χόλποισιν ὑποδρυχίοισι θαλάσσης" 
τῷ δὲ τάχ᾽ ἀσπαλιῆες ἐπιτρωπῶσιν ἅπασαν 
δρμιήν" οὐ μὲν γὰρ ἔνι σθένος ἀνθρώποισιν, 
ὅσσον τ᾽ αὖ ἐρύσαι xal ἀναινόμενον δαμάσασθαι 

176. βριθὺ πέλωρ᾽ ῥέα γάρ σφε σὺν αὐτοῖς σέλμασι νηῶν 
ἑλχύσει ποτὶ βυσσὸν, ὅθ᾽ δρμήσειε φέρεσθαι. 

Οἱ δέ οἱ δρμιῇ προσαρηρότας εὐρέας ἀσκοὺς 
πνοιῆς ἀνδρομέης πεπληθότας εὐθὺς ἐς ὕδωρ 
δυομένῳ πέμπουσιν' ὃ δ᾽ ὀχθίζων ὀδύνησι 

180 ῥινῶν οὐχ ἀλέγει, χατὰ δ᾽ ἔσπασεν οὐχ ἐθέλοντας 
ῥηϊδίως ἄκροιο λιλαιομένους ἅλὸς ἀφροῦ. 

Ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἐς δάπεδον πελάση μεμογηότι θυμῷ, 
στῇ ῥα μέγ᾽ ἀφριόων, τετιημένος" ὡς δέ τις ἵππος 
ἱδρῶτ᾽ ἐξανύσας χαματώδεα τέρματος ἄχρου, 

185 ἀφρῷ δφ᾽ αἱματόεντι γένυν σχολιοῖσι χαλινοῖς 
ἐμπρίει, θερμὸν δὲ διὰ στόμα χίδναται ἄσθμα- 
ὃς ὃ μέγ᾽ ἀσθμαίνων ἀμπαύεται,, οὐδέ οἱ ἀσχοὶ 
μίμνειν ἱεμένῳ περ ἐπιτρωπῶσιν ἔνερθεν" 
αἶψα δ᾽ ἄνω σπεύδουσι xal ἔξαλοι ἀΐσσουσι 

190 πνοιῇ ἀειρόμενοι" τῷ δ᾽ ἵσταται ἄλλος ἄεθλος. 

"E v6" ἤτοι πρῶτον μὲν ἐπαΐσσει γενύεσσι 

διπὴν μαψιδίην, λελιημένος αὖ ἐρύοντα 

δέρματ᾽ ἀμύνεσθαι: τὰ δ᾽ ἀνίπταται, οὐδέ ὃ μέμνει, 
φεύγει δὲ ζωοῖσιν ἀλευομένοισιν ὁμοῖα" 

195 αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀσγαλόων μυχάτην πάλιν ἴεται ἄλμην, 
πολλὰς δὲ στροφάλιγγας ἑλίσσεται, ἄλλοτ᾽ ἀνάγκη, 
ἄλλοθ᾽ £xàv, ἕλχων τε xo ἑλχόμενος παλίνορσος. 
Ὡς δ᾽ ὅτε δουροτόμοι ξυνὸν πόνον ἀθλεύωσι 
πρίονος ἐγχονέοντες, ὅτε τρόπιν ἠέ τιν᾽ ἄλλην 

200 χρειὼ πλωτήρεσσιν ἐπισπεύδουσι τελέσσαι" 
ἄμφω δὲ τρηχεῖαν ἐρειδομένοιο σιδήρου 


ἀλκὴν αὖ ἐρύουσι, καὶ οὕποτε ταρσὸς ὀδόντων 


taurinum , waxillis convenientia vorantis. 

Mult vero piscatoribus comitantes lanquam in preliun. 
acuuntur validzeque lances firmeeque tridentes, 

harpe , stimulique-boum acuti , queeque talia 

incudibus sonoris ferramenta fabricantur ; 

cupide autem lembis bona-transtra-habentibus conscensis , 
lacite annuentes , quicquid opus fuerit , sibi-mutuo, 
proficiscuntur ; remis autem sub quietis mare 

sensim albant, caventes studiose strepitum , 

ne quid animadvertat magnus cetus fugiensque redeat 
ad-profundum humidum, cassum autem laborem suscipiant. 
Sed quando ipsum propius-accesserunt et congressi-sunt cer- 
tamine,] tunc sane confidenter de prora belluz immani 
noxam dolosam proponunt ; illa vero ut vidit escam gravem, 
subsilit et non negligit, impudentl ventri obsecuta; 
corripit autem impetu-facto flexum exitium, statim autem 
intra] hamus subit adactus lato gutturi , ' 
infixusque est cuspidibus ; illa vero vulnere animum conci- 
tata] primum quidem indignans perniciosam maxillam ad- 
versum vibrat,] wneam restem disrumpere cogitans ; 

sed ipsi inanis extenditur labor ; deinde postea 

festinans ardentibus oppressa doloribus , 

Subit sinus humidos maris ; 

huic autem celeriter piscatores permittunt universam 
lineam ; non enim inest robur hominibus . 
tantum-ut-possint resupinare et invitum domare 

grande monstrum; facile enim eos una cum ipsis transtris 
navium] traheretad profundum, quando cum-impetu fertu: . 
Hi vero ipsi linee annexos amplos utres 

spiritu humano repletos atatim in aquam 

subeunti mittunt ; at ille (cetus) oppressus doloribus 

pelles nihili facit , attrahit vero nolentes 

facile , summam desiderantes maris spumam. 

At quando ad solum propinquavit afflicto animo , 

stat sane valde spumans, dolens ; ut autem aliquis equus , 
sudore confecto laborioso mets extreme , 

spuma sub cruenta maxillam curvis frenis 

infigit, calidus autem per os spargitur anhelitus : 

sic ille vehementer suspirans requiescit , neque ipsi utre: 
manere quantumvis volenti permittunt inferius ; 

statim vero sursum properant et ex-mari seliunt 


| flatu sublati; huic autem instat aliud certamen. 
| Ibi enim primum quidem impetum-facit maxillis 
| impulsu frustraneo, satagens retrahentes 


pelles ulcisci : hz autem avolant, neque ipsum expectant ; 
fugiunt autem vivis fugientibus similes; | 

at ille fremens ad-intimum rursus fertur mare, 

multis autem turbinibus volvitur, interdum necessario, 
interdum volens , trahensque et tractus reciprocus. 

Ut vero cum lignatores communem laborem exercent 
serrie festinantes , quando carinam aut aliquam aliam 
rem-necesariam nautis satagunt conficere; —— 

ambo autem asperam infixi ferri 

vim retrahunt , et nunquam series dentium 


τέτραπται μίαν οἶμον, ἐπειγόμενος δ᾽ ἑχάτερθεν 
χλάζει τε πρίει τε χαὶ ἔμπαλιν ἕλχεται αἰεί’ 

806 τοῖον xal ῥινοῖσι πέλει καὶ θηρὶ δαφοινῷ 
veixoc ἀνελχομένῳ τε βιαζομένοις θ᾽ ἑτέρωθεν. 
Πολλὴν δ᾽ αἱματόεσσαν ὑπεὶρ ἁλὸς ἔπτυσεν ἄχνην 
παφλάζων ὀδύνῃσιν, ὁποδρύχιον δὲ μέμυχε 
μαινομένου φύσημα" περιστένεται δέ οἱ ὕδωρ 

410 ἀμθολάδην' φαίης κεν ὑπ᾽ οἴδμασι πᾶσαν ἀύτμὴν 
χευθομένην βορέαο δυσαέος αὐλίζεσθαι. 

Τόσσον ἀνασθμαίνει λάδρον μένος" ἀμφὶ δὲ πυχναὶ 
δίναις οἰδαλέῃσιν ἑλισσόμεναι στροφάλιγγες 
ἴδματα χοιλαίνουσι διϊσταμένοιο πόροιο. 

416 Οἷον δ᾽ Ἰονίοιο παρὰ στόμα xai χελάδοντος 
Τυρσηνοῦ πόντοιο μέση πορθμοῖο διαῤῥὼξ 
εἱλεῖται, λάδροισιν ὃπ᾽ ἄσθμασι Τυφάωνος 
μαινομένη, δειναὶ δὲ τιταινόμεναι στροφάλιγγες 
χῦμα θοὸν χάμπτουσι, περιστρέφεται δὲ χελαινὴ 

220 ἑλχομένη δίνῃσι παλιῤῥοίόδοισι Χάρυδδις" 
ὡς τότε χητείοισιν ὃπ᾽ ἄσθμασι χῶρος ἁπάντη 
ξαινόμενος βέμόδικχας ἑλίσσεται ἀμφιτρίτης. 

ἜΝνθα τιςἰχθυδόλων γλαφυρὸν σχάφος ὠκὺς ἐρέσσων 
ἐς χέρσον κατάγοιτο καὶ ἀχταίης ἀπὸ πέτρης 

435 δρμιὴν ἅψαιτο xal αὐτίκα νοστήσειε, 
πρυμναίοις ἅτε viria χατοχμάσας ὑπὸ δεσμοῖς. 

Ἰὸν δ᾽ ὅτε παιφάσσοντα λάδῃ χόρος, Ex δ᾽ ὀδυνάων 
θὴρ ὁλοὸς μεθύῃ, καμάτῳ δέ οἱ ἄγριον ἦτορ 
χλίνηται, ῥέψη δὲ μόρου στυγεροῖο τάλαντα, 

230 ἀσχὸς μὲν πρώτιστος ἀνέδραμε πείρατα νίχης 
ἀγγέλλων, μέγα δ᾽ ἦτορ ἐν ἀγρευτῆρσιν ἄειρεν. 
Οἷον δ᾽ ἀλγινόεντος ἀνερχόμενον πολέμοιο ᾿ 
χήρυχ᾽ ἀργυφέοισιν ἐν εἵμασιν ἠδὲ προσώπῳ 
φαιδρῷ χαγχαλόωντες ἑοὶ μεθέπουσιν ἑταῖροι, 

235 αἴσιον ἀγγελίην ποτιδεγμενοι αὐτίχ᾽ ἀχοῦσαι" 
ὡς οἱ καρχαλόωσιν ἐσαθρήσαντες ἔνερθε 
δινὸν ἀνερχομένην εὐάγγελον' αὐτίκα δ᾽ ἄλλοι 
ἀσχοὶ ἐπαντέλλουσι χαὶ ἀνδύνουσι θαλάσσης, 
βριθὺ πέλωρ σύροντες: ὁ δ᾽ ἕλχεται οὐλόμενος θὴρ 

440 οὐχ ἐθέλων, μόχθῳ τε καὶ ἕλκεϊ θυμὸν ἀλύων. 
ἜΕνθα τότ᾽ ἰχθυδόλων θράσος ἔγρεται, ἄγχι δὲ νῆας 
εὐχώπους ἐλόωσιν ἐπειγομένοισιν ἐρετμοῖς" 
πολλὴ δὲ σμαραγὴ,, πολλὴ δ᾽ ἀνὰ πόντον dj 
σπερχομένων τέτρηχε καὶ ἀλλήλους ἐς ἄεθλον 

346 χεχλομένων᾽ φαίης xev. ἐνύαλιον πόνον ἀνδρῶν 
δέρχεσθαι" τοίη γὰρ ἐνὶ φρεσὶν ἵσταται ἀλχὴ, 
τόσσος δὲ φλοῖσθδός τε xal ἵμερος ἰωχμοῖο. 

Τῶν μέν τις xal τῆλε δυσηχέα δοῦπον ἀχούσας 
αἰπόλος ἣ βαθύμαλλον ἐν ἄγχεσι πῶῦ κομίζων, 

360 ἢ δρυτόμος πεύχης ὀλετὴρ, ἢ θῆρας ἐναίρων, 
θαμθήσας πόντου τε χαὶ ἠόνος ἐγγὺς ἱχάνει, 
στὰς δὲ κατὰ προδλῆτος ὑπερφίαλον πόνον ἀνδρῶν 
φυλόπιδος βυθίης θηήσατο χαὶ τέλος ἄγρης 
ἐχπάγλου" τοὺς δ᾽ ὁγρὸς ἄρης ἄσδεστος ὀρίνει. 

985 "Ev0' 6 μὲν ἐν παλάμησι τανυγλώχινα τρίαιναν 
πάλλει, 6 δ᾽ ὀξείης ἀχίδος βέλος, οἱ δε φέρουσιν 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ E. 


vertitur una via, incumbens vero utrinque 

frapgitque secatque et rursum trahitur semper : 

talis etiam pellibus existit et ferze crudeli 

contentio, retractasque coactisque utrinque. 

Multam vero sanguinolentam supra mere expuil spuma 
testuans doloribus, humidus vero mugit 

furentis spiritus ; circeumgemit vero ipsi aqua 

cumulatim ; diceres sub fluctibus universum flatum 
latentem Bores impetuosi commorari. 

Tanta respírat valida vis ; circum vero. crebri 

vorticibus tumidis volutati flexus 

undas cavant, disailiente semita. 

Qualiter autem Ionii juxta ostium et sonantia 

Tyrrheni maris media freti ruptura 

volvitur, vehemoentibus flatibus Typhonis 

pulsata , graves autem extensi flexus 

fluctum velócem contorquent , circumvolvitur autem nigra 
tracta vorticibus estuantibus Charybdis : 

sic tum ceteis sub flatibus locus undequaque 

agitatus vertigines volvit maris. 

Ibi aliquis piscatorum cavam ecapham celeriter remigans 
in terram subducat et littorali a petra 

lineam aptet et statim revertatur, 

a-puppe tanquam navem religaret vinculis. 

Hancautem ubi tumultuantem ceperit satias, eque doloribus 
fera perniciosa ebria-fuerit , labore autem ipsi ferum cor 
inflexum-fuerit , inclinaverint vero mortis odios: bilances, 
uter quidem primus recurrit fines victorie 

nuncians , magnum autem animum in piscatoribus excitat. 
Qualem vero e-dolorifico redeuntem bello - 

preconem candidis in vestibus atque facie 

hilari exultantes sui sequuntur sodales , 

faustum nuncium expectantes statim audire; 

sic illi laetantur conspicati ab-imo 

pellem redeuntem , leeta-nunciantem ; statim vero alii 
utres exoriuntur et emergunt mari, 

grave monstrum trahentes ; at trahitur perniciosa fera 
nolens , laboreque et vulnere in-animo languens. 

Ibi tum piscatorum audacia excitatur, prope autem naves 
bonis-remis-instructas impellunt festinantibus remigiis ; 
multus vero strepitus multusque per pontum clamor 
properantium stridet et se-mutuo ad certamen 
exhortantium ; diceres bellicum laborem virornm 
te-videre; talis enim in prxcordiis stat virtus : 

tantus autem sonitusque et desiderium pugne. 

Horum quidem aliquis etiam procul male-«onantem strepi- 
tum audiens] pastor-caprarum , vel villosum in vallibus pe 
cus pascens,] vel lignator piceze exciaor, vel feras perimeus, 
stupefactus mareque et littus prope accedit , 

stans autem in-prteclpitio , strenuum laborem virorum 
pugnee maritime speculatur et finem capture 

stupendee ; illos autem hamidus Mars inextinguibilis incita 
Ibi alius quidem in manibus longme-cuspidis tridentem 
vibrat , alius vero acutze haste telum, alii vero ferunt 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 97 


εὐχαμπῇ δρεπάνην, ὃ δέ τις βουπλῆγα τιταίνει 
ἀμφιτόμον- πᾶσι δὲ πόνος, πᾶσι δὲ σιδήρου 
χεῖρας ἐφοπλίζει βριαρὴ γένυς" ἄγχι δὲ θῆρα 

860 βάλλουσ᾽, οὐτάζουσι, χαταΐγδην ἐλόωντες. 
Αὐτὰρ ὅγ᾽ ἠνορέης μὲν ὑπερφιάλοιο λέλησται, 
οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἔχει γενύεσσι χαὶ ἱέμενός περ ἐρύχειν 
νῆας ἐπεσσυμένας, πτερύγων δ᾽ ὑπεραχθέϊ διπῇ 
ἄχρη τ᾽ ἀλχαίη βύθιον διὰ χῦμα λαχαίνων, 

set, ἔμπαλιν ἐς πρύμνας ὠθεῖ νέας, ἔργα δ᾽ ἐρετμῶν 
ἀνδρῶν τ᾽ ἠνορέην γνάμπτει πάλιν, ἠύτ᾽ ἀήτης 
ἀντίδιος πρώρησιν ἐναντία χῦμα χυλίνδων" 
τῶν δ᾽ ἐνοπὴ χέκληγεν ἐφιεμένων πονέεσθαι, 
χῦμα δ᾽ ἅπαν λύθροιο φορύσσεται ἐχχυμένοιο 

370 ὠτειλαῖς ὀλοῇσι" τὸ δὲ ζέει ἄπλετον ὕδωρ 
αἵματι χητείῳ, γλαυχὴ δ᾽ ἐρυθαίνεται ἅλμη. 
Ὥς δ᾽ ὅτε, χειμερίοιο χατερχομένου ποταμοῖο 
χόλπον ἐς οἰδματόεντα λόφων ἀπὸ μιλτοχαρήνων, 
De αἱματόεσσα χυλίνδεται ὕδατος δρμῇ , 

376 χιρναμένη δίνησιν" ἑχὰς δ᾽ ἐρυθαίνεται ὕδωρ 
ξανθῆς ἐκ χονίης, λύθρος δ᾽ ἔχει ὥστε θάλασσαν" 
ὡς τότε χητείοιο πόρος λύθροιο πέφυρται 
φοίνιος ἐν προχοῇσι δαϊζομένου βελέεσσιν. 

"Ev δέ oi ὠτειλῇσιν ἀφυσσάμενοι ῥόον ἄντλου 

380 πευχεδανὸν στάζουσ᾽" ἡ δ᾽ ἕλχεσι μίσγεται ἄλμη 
ἐύτε πῦρ, καὶ θηρὶ θοώτατον ἦψεν ὄλεθρον. 

Ὥς δὲ Διὸς μάστιγι λάβη τρόπιν αἰθέριον πῦρ 
πόντον ἀμειδομένην, νέμεται δέ μιν αἰθαλόεσσα 
διπὴ, τὴν δ᾽ ἔτι μᾶλλον ἐποτρύνουσα χορύσσει 
4066 μισγομένη δεινοῖσιν ὁμοῦ πυρσοῖσι θάλασσα 
ὡς χείνου χαλεπάς τε βολὰς ὀδύνας τε χορύσσει 
ἄντλου πυθομένοιο δυσαέος ἄγριον ὕδωρ. 
Ἀλλ᾽ ὅτε μιν δμηθέντα πολυτμήτοις ὀδύνησιν 
ἤδη λευγαλέοιο vào προθύροις θανάτοιο 
390 μοῖρα φέρη, τότε δή μιν ἀναψάμενοι ποτὶ χέρσον 
γηθόσυνοι σύρουσιν" ὃ δ᾽. ἕλχεται οὐχ ἐθέλων περ 
πολλῇσι γλωγῖσι πεπαρμένος, ἠὗτε γόμφοις, 
νευστάζων ὀλοοῖο μόρου τέλος οἰνοδαρείων - 
οἱ δὲ μέγαν νίκης παιήονα χυδαίνοντες, 
295 εἰρεσέη σπέρχοντες ἐπιχλάζουσι θαλάσσῃ, 
ὀξὺν ἐπειγομέναις ἐλάταις νόμον ἀείδοντες. 
Ὥς δ᾽ δπότ᾽, εἰναλίοιο διαχρινθέντος don, 
νῆας ἀναψάμενοι, νηῶν ἐπιδήτορας ἄνδρας 
δυσμενέας ποτὶ χέρσον ἐπειγόμενοι χατάγωσι 
300 γηθόσυνοι, νίκης δὲ διαπρύσιον βοόωσι 
γαυμάχον εἰρεσίῃς παιήονα᾽ τοὶ δ᾽ ἀέχοντες 
ἀχνύμενοι δηΐοισιν ἀναγχαίη ξυνέπονται" 
ὡς οἴγ᾽ αἰνοπέλωρον ἀναψάμενοι δάχος ἅλμης 
γηθόσυνοι χατάγουσιν ἐπ᾽ ἠόνας᾽ ἀλλ᾽ ὅτε χέρσῳ 
$5 ἐμπελάσῃ, τότε δή μιν ἐτήτυμος ὦρσεν ὄλεθρος 
λοίσθιος, ἀσπαίρει τε διαξαίνει τε θάλασσαν 
σμερδαλέαις πτερύγεσσιν, ἅτ᾽ εὐτύχτῳ περὶ Bou 
ὄρνις ἑλισσομένη θανάτου στροφάλιγγι χελαινῆ" 


curvam falcem, alius veroquispiam stimulum-boum intentat 
ancipitem ; omnibus vero labor , omnibus vero ferreas 
manus armat firma maxilla ; prope autem feram 

jaciunt, vulnerant, cum-impetu impellentes. 

At iila roboris quidem enormís oblita-est, 

nec amplius potest maxillis, ut maxime cupiens , aspellere 
naves irruentes, pinnarum autem prsevalido impulsu 
extremaque cauda marinum per fluctum sulcans, 
rursum in puppes trudit naves, opera vero remorum 
virorumque virtutem inflectit iterum , tanquam ventus 
contrarius adversus proras fluctum volvens; 

horum autem clamor perstrepit , satagentium laborare ; 
fluctus autem universus cruore polluitur effuso 
vulneribus perniciosis; fervet vero immensa aqua 
sanguine ceteo, caeruleum autem rubescit mare. 

Ut autem cum, hiberno delabente flumine 

sinum in tumidum de collibus vertices-mineos-habentibus 
lutum cruentum volvitur aqui impetu, 

mistum fluctibus ; late vero rubescit aqua 

flavo ex pulvere, et quasi cruor occupat mare : 

ita tunc ceteo semita sanguine miscetur 

purpurea effusionibus, vulnerato ceto jaculis. 

In vulneribus autem ipsi haurientes fluxum sentinze 
acrem instillant; at vulneribus miscetur salsugo 
tanquam ignis, et bellur:e celerrimum conciliat interitum. 
Quomodo autem Jovis verbere corripit carinam iwtherius ἷ- 
gnis] mare transmittentem , populatur autem ipsam ardidus 
ictus , hanc vero adhuc magis impellens armat 

mistum szvis simul ignibus mare; 

sic illius gravesque ictus doloresque armat 

sentinse putrescentis , fcetidee , fera aqua. 

Sed quando ipsam domitam multisecis doloribus 

jam exitialis juxta vestibulum mortis 

Parca adduxit, tunc sane ipsam religatam ad terram 
gaudentes pertrahunt ; at illa trabitur invita licet, 

multis cuspidibus confixa , tanquam clavis , 

titubans perniciosse mortis fine inebriata ; 

illi vero magnum victoris preana celehrantes , 

remigio properantes exultant in mari, 

vivacem accelerantibus remis modum canentes. 

Ut vero cum, maritimo diremto proelio, 

navibus revinctis, navium conscensores viros 

hostiles ad terram festinantes subducunt 

leti, victoriee autem sonorum clamant 

navalem remigiis peeana ; illi autem inviti, 

dolentes, hostes necessitate subsequuntur : 

ita hí immane religatum monstrum maris 

eaudentes subducunt ad littora; at postquam terree 
appropinquarunt , tunc sane ipsum vera invadit pernicies 
extrema, palpitatque dirimitque mare 

horrendis pinnis , velut affabre-factam circa aram 

avis volutata mortis vertigine nigra ; 


δύσμορος ἦ μάλα πολλὰ λιλαίεται οἴδμαθ᾽ ἱκέσθαι, ! miserum! certe valde multum cupit in-mare pervenire, 


310 ἀλλά οἷ ἠνορέης λέλυται σθένος, οὐδέ τι γυῖα 


| sed ipsi fortitudinis soluta-est vis, neque amplius memhra 


P . 
. 


100 


πείθεται, ἐς χέρσον δὲ χαθέλχεται αἶνὸν ἀΐσθων, 
φορτὶς ὅπως εὐρεῖα πολύζυγος, ἥν τε θαλάσσης 
ἀνέρες ἐξερύουσιν ἐπὶ τραφερὴν ἀνάγοντες 
χείματος ἱσταμένοιο, μεταπνεῦσαι χαμάτοιο 

315 ποντοπόρου᾽" βριθὺς δὲ πόνος ναύτῃσι μέμηλεν᾽ 
ὡς oy! ὀδριμόγυιον ἐπὶ χθόνα xoc ἄγουσι" 
πλῆσεν δ᾽ ἠόνα πᾶσαν ὃπ᾽ ἀπλάτοις μελέεσσι 
χεχλιμένοις, τέταται δὲ νέχυς ῥίγιστος ἰδέσθαι. 
Τοῦ μέν τις φθιμένοιο xal ἐν χθονὶ πεπταιένοιο 

320 εἰσέτι δειμαίνει πελάσαι δυσδερχέϊ νεχρῷ, 
ταρθεῖ v' οὐχέτ᾽ ἐόντα, καὶ οἰχομένοιό περ ἔμπης 
πεφριχὼς αἰνοῖσιν ἐνὶ γναθμοῖσιν ὀδόντας. 

Ὀοψὲ δὲ θαρσήσαντες ἀολλέες ἀμφαγέρονται, 
θάμθεϊ παπταίνοντες ἐρείπιον ὠμηστῇρος. 

395 "Ev0' οἱ μὲν γενύων ὀλοὰς στίχας ἠγάσσαντο, 
δεινοὺς χαυλιόδοντας ἀναιδέας, ἠὖτ᾽ ἄκοντας 
τριστοιχεὶ πεφυῶτας ἐπασσυτέρῃσιν dxoxaio: 
ἄλλοι δ᾽ ὠτειλὰς πολυδηρίτοιο πελώρου 
χαλχοτόρους ἀφόωσιν. ὃ δ᾽ ὀξύπρωρον ἄχανθαν 

820 θηεῖται σμερδνοῖσιν ἀνισταμένην σχολόπεσσιν 
ἄλλοι δ᾽ ἀλχαίην, ἕτεροι πολυχανδέα νηδὺν 
χαὶ χεφαλὴν ἀπέλεθρον ὁρώμενοι ἠγάσσαντο. 
Καί τις ἀνὴρ ὁρόων βλοσυρὸν δάχος ἀμφιτρίτης 

|... ἤθεσιν ἐν τραφεροῖσι πολὺ πλέον ἠὲ νέεσσι 

235 δηθύνων ἑτάροισι μετέννεπεν ἐγγὺς ἐοῦσι" 
Γαῖα, φίλη ϑρέπτειρα, σὺ μὲν τέχες ἠδ᾽ ἐχόμισσας 
op6T χερσαίῃ " κόλποις δ᾽ ἐνὶ σεῖο θάνοιμι, 
ἦμαρ ὅτ᾽ ἀντήσειε τὸ μόρσιμον ἔργα δὲ πόντου 
εὐμενέοι, χέρσῳ δὲ Ποσειδάωνα σέθοιμι" 

340 μηδέ μ᾽ ἐν ἀργαλέοις ὀλίγον δόρυ χύμασι néumot, 
μηδ᾽ ἀνέμους νεφέλας τε κατ᾽ ἠέρα παπταίνοιμι" 
οὗ γὰρ ἅλις ῥοθίων τόσσος φόθος, οὐδ᾽ ἀλεγεινῆς 
ἀνδράσι ναυτιλίης χαὶ ὀϊζύος, ἣν μογέουσιν 
αἰεὶ δυσχελάδοισι συνιππεύοντες ἀέλλαις, 

45 οὐδ᾽ ἅλις ὀλλυμένοις διεβὸς μόρος" ἀλλ᾽ ἔτι τοίους 
δαιτυμόνας μίμνουσιν  ἀτυμδεύτου δὲ τάφοιο, 
θηρείου λαιμοῖο μυχοὺς πλήσαντο, τυχόντες" 
δειμαίνω τοίων ἀχέων τροφόν " ἀλλὰ, θάλασσα, 
χαῖρέ μοι ἐκ γαίης, ἔχκαθεν δ᾽ ἐμοὶ ἤπιος εἴης. 

350 Κάήτεα μὲν τοίοισιν ἐδηώσαντο πόνοισιν" 
ὅσσα δέμας προθέθηχεν ὑπερφυὲς, ἄχθεα πόντου 
ὅσσα δὲ βαιοτέρων μελέων λάχε, τοῖσι xal ἄργρη 
βαιοτέρη, θήρεσσι δ᾽ ἐοιχότα τεύχε᾽ ἔασι, 
μείονες δρμιαὶ, μείων γένυς ἀγχίστροιο, 

8586 φορθὴ παυροτέρη,), γενύων δόλος, ἀντὶ δὲ ῥινῶν 
αἰγοδόρων ἁψῖδες ἀναπτόμεναι χολοχύντης 
ἀζαλέης θήρειον ἄνω δέμας αὖ ἐρύουσι. 

Λάμνης δὲ σχύμνοισιν ὅτ᾽ ἀντήσωσ᾽ ἁλιῆες, « 
πολλάχι χαὶ τροπὸν αὐτὸν, ἐπαρτέα δεσμὸν ἐρετμοῦ, 

360 λυσάμενοι προὔτειναν ἐν οἴδμασιν" ἣ δ᾽ ἐσιδοῦσα 
ἔσσυτο καὶ γενύων προΐει μένος, αἶψα δὲ σειρῇ 
ἐνσχόμενοι μιίμνουσιν ἅτ᾽ ἐν δεσμοῖσιν ὀδόντες 
ἀγκύλοι᾽ ἔνθεν ἔπειτα πόνος ῥήϊστος ὀλέσσαι 
λάμνην τριγλώχινος ὑπὸ ῥιπῇσι σιδήρου. 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ͂ AATEYTIKQN F. 


obtemperant, in terram vero pertrahitur graviter spirans, 
velut navis-oneraria lata, multijuga, quamque mari 
viri extrahunt in terram subducentes 
hieme instante, ut-respirent a-labore 
pontigrado ; gravis autem labor nautis incumbit : 
sic ht validis-membris-prseditum in terram cetum ἐγ ΑΙ ΔΗ] ; 
complent autem littus universum immensis membris 
reclinatis , extenditur autem mortuus maxime-horrendus a 
spectu.] Hujus quidem aliquis occisi et in terra exporrect 
adhuc reformidat accedere deformi cadaveri, 
horretque non-amplius superstitem , defuncti licet tamen 
metuens szvis in maxillis dentes. 
Tandem autem confisi frequentes congregantur 
cum-stupore inspectantes cadaver crudivorze-belluz. 
Ibi alii quidem maxillarum perniciosas series mirantur, 
ste vos exertos-dentes , immanes , tanquam hastas 
triplici-serie inhrerentes densis cuspidibus ; 
alii vero vulnera ssepe-hostiliter-petiti monstri 
ferro-facta contrectant ; alius autem acutam spinam 
contemplatur, horrendis surgentem acuminibus ; 
alii vero caudam, alii valde-capacem ventrem 
et caput immensum intuentes mirantur. 
Et aliquis vir cernens crudelem bellam maris, 
moribus in terrestribus multo plus quam navibus 
immorans , inter socios loquitur prope assistentes : 
Terra, cara nutrix, tu quidem peperisti atque educasti mc 
victu terrestri, finibus autem in tuis moriar, 
dies quando occurrit fatalis; opera autem maris 
propitia-sint sihi : in-terra autem Neptunum venerer ; 
neque me in periculosis parvum lignum fluctibus mittat , 
neque ventos nubesque in aere conspiciam ; 
non enim satis est fluctuum tantus metus , nec molestre 
hominibus navigationis et calamitatis, qua laborant 
semper gravisonis coequitantes procellis , 
neque satis est pereuntibus humida mors ; sed adhuc talc . 
convivatores expectant ; insepultum vero sepulcrum 
sortiti, ferini rictus latebras implent ; 
horresco talium dolorum nutricium; sed fu, mare, 
salve mihi ex terra, procul autem mihi mite sis. 

Cete quidem talibus subigunt laboribus , 
quaecunque corpore antecellunt vegrandi, onera maris ; 
qua autem minora membra sortita-sunt, his etiam captu, 
facilior, feris autem convenientia arma sunt, 
minores lines, minor gena hami, 
esca minor, genarum dolus, pro utribus autem 
e-pellibus-caprinis globi revincti cucurbitze 
aridee ferinum sursum corpus extrahunt. 

Lami:x vero catulis quando occurrunt piscatores , 
saepe etiam lorum ipsum, nexum vinculum remi, 
solutum obtendunt in fluctibus ; illa vero intuita 
irrumpit et maxillarum emitlit robur, statim autem cateov 
infixi manent, tanquam in vinculis , dentes 
curvi; hinc postea labor facillimus interimendi 
lamiam tricuspidis ictibus ferri. 


9365 


370 


«o6 


410 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 


ἜἜξοχα δ᾽ ἐχθοδοποῖς ἐνὶ χήτεσι μαργαίνουσι 
λαιμῷ λαδροσύνη τε χυνῶν ὑπέροπλα γένεθλα᾽ 
ἔξοχα δ᾽ ὑδρισταὶ καὶ ἀγήνορες, οὐδέ xev dv τι 
ἀντόμενοι τρέσσειαν, ἀναιδείην δ᾽ ἀχάλινον, 
αἰεὶ χυμαίνουσαν ἐπὶ φρεσὶ λύσσαν ἔχοντες, 
πολλάχι δ᾽ ἰχθυδόλοισι xal ἐς λίνον ἀΐξαντες 
χύρτοις τ᾽ ἐμπελάσαντες ἐδηλήσανθ᾽ ἁλιεῦσιν 
ἄγρην ἰχθυόεσσαν, ἑὴν φρένα πιαίνοντες. 

'Tobc δέτις ἀσπαλιεὺς δεδοχημένος ἰχθύσιν αὐτοῖς. 
πείρας ἀγχίστρῳ, μενοεικέα ληΐδα θήρης, 


ῥηϊδίως ἐρύσει περὶ γαστέρα μαιμώοντας. [χμὴ 


Φώχῃ δ᾽ οὐχ ἄγχιστρα τετεύχαται, οὔτε τις αἷ-- 


τρίγλυφος, f| xev ἕλοι χείνης δέμας - ἔξοχα γάρ αἷν 
ῥινὸς ὑπὲρ μελέων στερεὴ λάχεν, ὄδριμον ἕρκος" 
ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἐϊπλεχέεσσι λίνοις περικυχλώσωνται 
φώχην ἀσπαλιῆες ἐν ἰχθύσιν οὐχ ἐθέλοντες, 


δὴ τότε τοῖς χραιπνοί τε πόνοι σπουδή τε καθέλχειν 


δίκτυον ἐς ῥηγμῖνας, ἐπεὶ φώχην μεμαυῖαν 

οὐχ ἂν ἐρητύσειε, χαὶ εἰ μάλα πολλὰ παρείη 
δίχτυα, ῥηϊδίως δὲ βίη τ᾽ ὀνύχων θ᾽ ὑπ᾽ ἀχωχαῖς 
δήξει τ᾽ ἀΐξει τε xal ἔσσεται ἰχθύσιν ἄλχαρ 
εἰλομένοις, μέγα δ᾽ ἄλγος ἐνὶ φρεσὶν ἀσπαλιήων. 
Ἀλλ᾽ ἦν μιν χαθέλωσιν ὑποφθαδὸν ἐγγύθι γαίης, 
ἔνθα δὲ xal τριόδοντι καὶ ἰφθίμοις ῥοπάλοισι 
δούρασί τε στιδαροῖσι χαταΐγδην ἐλόωντες 

ἐς χροτάφους πέφνουσιν ἐπεὶ φώχησιν ὄλεθρος 


ὀξύτατος χεφαλῆφιν ἱχάνεται οὐτχμένησι. 


θήρην λωδήσαντο xal ἀνδράσι πῆμα γένοντο. 
Τὰς δ᾽ οὖν ἔπλετο μόχθος ἕλεῖν ῥήϊστος ἁπάντων 
ἀνέρι θαρσαλέῳ xal ἀταρθέα θυμὸν ἔχοντι" 
εἰ γάρ τις χαταδὺς ἐραναὴν χέλυν ἐν ῥοθίοισιν 
ὕπτιον ἀνστρέψειεν ἐπ᾽ ὄστραχον, οὐχέτι χείνη 
πολλὰ καὶ ἱεμένη δύναται μόρον ἐξαλεείνειν᾿ 
ὕψι δ᾽ ἀναπλώει χοῦφον πλόον ἀσπαίρουσα 
ποσσὶν, ἁλὸς μεμαυῖα γέλως δ᾽ ἔχει ἀγρευτῇρας 
Τὴν δ᾽ δτὲ μὲν θείνουσι σιδηρείησι βολῇσιν, 
ἄλλοτε δ᾽ ἐν βροχίδεσσιν ἀναψάμενοι μεθέπουσιν 
Ὥς δ᾽ ὅτε νηπίαχα φρονέων πάϊς οὐρεσίφοιτον 
ἀνστρέψη «τρηχεῖαν ἑλὼν χέλυν, ἣ δ᾽ ἐπὶ νῶτα 
χεχλιμένη μάλα πολλὰ λιλαίεται οὖδας ἱκέσθαι, 
δικνὰ ποδῶν σείουσα καὶ ἀγκύλα γούνατα, μόχθῳ 
πυχνὸν ἐπασπαίρουσα, γέλως δ᾽ ἔχει ὅς χεν ἴδηται" 
ὃς χείνης ὁμόφυλον ἁλὸς δάχος ὕπτιον ἅλμη 
ἐμφέρεται λωβητὸν ὕπ᾽ ἀνδράσιν ἰχθυδόλοισι. [λάων 
Πολλάχι δ᾽ ἐς τραφερὴν ἀνανίσσεται, ἐχ δὲ βο- 
ἠελίου φολίδας περιδαίεται, αὖα δὲ γυῖα 
ἐς πόντον φορέει, τὴν δ᾽ οὐχέτι xol μεμανῖαν 
χῦμα μέλαν δέχεται, φορέει δέ μιν ἠδὲ χυλίνδει 
ὕψ μάλ᾽ ἱεμένην νεάτης ἁλός: ot δ᾽ ἐσιδόντες 
ἰχθυδόλοι μάλα ῥεῖα καὶ ἀσπασίως ἐδάμασσαν. 
Δελφίνων δ᾽ ἄγρη μὲν ἀπότροπος, οὐδὲ θεοῖσι 
χεῖνος ἔτ᾽ ἐμπελάσειε θυτὴρ φίλος, οὐδέ χε βωμῶν 
εὐαγέως ψαύσειεν, ὁμωροφίους δὲ μιαίνει. 


| 
| 


Ναὶ μὴν xal χέλυες μάλα πολλάχις ἀντιόωσαι 
[ 


101 


Eximie vero hostilia inter cete insaniunt 
rictu voracitateque canum temeraria genero ; 
supra-modum vero sunf injurii et superbi , neque quicquam 
occurrentes contremiscant , impudentiam autem effrenam. 
semper exundantem in przcordiis rabiem habentes, 
ssepe vero piscatoribus etiam in linum irruentes 
nassisque incidentes perdiderunt piscatoribus 
capturam pisculentam , suum animum pascentes. 

Hos autem aliquis piscator observans cum piscibus ipsis, 
configens hamo, ingentem praxdam captur:e , 
facile trahet, propter ventrem insanientes. 

Phocze vero non bami parati-sunt , neque aliqua cuspis 
trifida, quze hauriat illius corpus ; eximie enim ipsam 
pellis supra membra dura amplectitur, validum sepimentum; : 
at quando bene-plexis retibus cingunt 
pliocam piscatores inter pisces inviti, 
tunc sane his veloxque labor studiumque es? pertrahendi 
rete in littora, quoniam phocam furentem 
non pertraxerint , etiamsi valde muita adessent 
relia, facile vero vique unguiumque cuspidibus 
rumpetque impelletque et erit piscibus auxilium 
inclusis , magnus vero dolor in animis piscatorum. 

Sed si ipsum pertraxerint praeveniendo prope terram, 
ibi et tridente et validis fustibus 

contisque firmis impetuose pulsantes 

iu tempora occidunt, quoniam phocis interitus 
celerrimus in-capite contingit vulneratis. 

Certe etiam testudines admodum ssepe occurrentes 
piscationem lredunt et viris nocumentum existunt. 
Harum vero est labor capiendarum facillimus omnium 
viro audaci et intrepidum animum habenti; 
si enim quis subiens asperam testudinem in fluentis 
supinam inverterit in testam , non-amplíius illa, 
valde licet cupiens, potest mortem effugere ; 
in-alto autem sursum-natat levi natatione , palpitans 
pedibus, mare appetens ; risus autem occupat piscatores. 
Tllam vero interdum quidem occidunt ferreis ictibus, 
alias vero in laqueis religatam persequuntur. 

Quomodo autem cum puerilia sapiens puer montigradam 
invertit asperam captam testudinem, at illa in tergum 
inclinata valde multum satagit ad-solum pervenire, 
rugosa pedum quatiens et curva genua , labore 

crebro palpitans, risus autem habet qnisquis videt : 

sic illius congrex maris bellua supina m-mari 

portatur, leedenda a viris piscatoribus. 

Seepe vero ín terram etnergit , sed radiis 
solis squammas aduritur, sicca vero membra 


' jn mare fert, hanc vero non-amplius , etiamsi cupientem , 


fluctus niger accipit , sed fert illam ac volvit 
superne, valde desiderantem imum mare ; at intuentes 
piscatores perfacile et libenter eam domant. 
Delphinum vero captura abominanda , neque diis 
ille amplius propinquaverit sacrificator amicus, neque aras 


. caste attigerit, contubernales autem polluit, 


ὅς xtv ὁχὼν δελφῖσιν ἐπιφράσσηται ὄλεθρον. 

«a0. Ἶσα γὰρ ἀνδρομέοισιν ἀπεχθαίρουσι φόνοισι 
δαίμονες εἰναλίων ὀλοὸν μόρον ἡγητήρων" 
ἶσα γὰρ ἀνθρώποισι νοήματα καὶ προπόλοισι 
Ζηνὸς ἁλιγδούποιο' τὸ xal φιλότητι γενέθλης 
χέχρηνται, μέγα δ᾽ εἰσὶ συνάρθμιοι ἀλλήλοισιν. 

«25. Ἤδη γὰρ δελφῖνες ἐνηέες ἀνδράσιν οἵην 
ἄγρην εὐθήρητον ἐπ᾽ ἰχθύσιν ὡπλίσσαντο 
νήσῳ ἐν Εὐδοίη μετὰ κύμασιν Αἰγαίοισιν" 
εὖτε γὰρ ἑσπερίης θήρης πόνον ἐγχονέωσιν 
ἰχθυδόλοι, νεπόδεσσι πυρὸς φορέοντες ὁμοχλὴν, 

430 ἰπνοῦ χαλχείοιο θοὸν σέλας, ol δ᾽ ἐφέπονται 
δελφῖνες, σύνθηρον ἐπισπεύδοντες ὄλεθρον. 
"Ev0' οἱ μὲν τρομέοντες ἀποτροπάδην ἀλέονται 
ἰχθύες, οἱ δ᾽ ἔχτοσθεν ἐπαΐσσοντες ὁμαρτῇ 
δελφῖνες φοδέουσι xal ἱεμένους ἐπὶ βύσσαν 

435 τρωπᾶσθαι ποτὶ χέρσον ἀνάρσιον ἐξελόωσι, 
πυχνὸν ἐπιθρώσχοντες, ἅτ᾽ ἀνδράσι θηρητῆρσι 
θῆρα χύνες σεύοντες ἀμοιδαίῃς ὑλαχῇσι. 

Τοὺς δ᾽ ἀγχοῦ ποτὶ χέρσον ἀτυζομένους ἁλιῆες 
ῥηϊδίως βάλλουσιν ἐὐγλώχινι τριαίνη 

((0 τοῖσι δ᾽ ἄφυχτα χέλευθα, διορχεῦνται δ᾽ ἐνὶ πόντῳ, 
xai πυρὶ xat δελφῖσιν ἐλαυνόμενο: βασιλεῦσιν. 
Ἀλλ᾽ ὁπόταν θήρης εὐαγρέος ἔργον ἄνηται, 
δὴ τότ᾽ ἀπαιτίζουσι παρασχεδὸν ἐμπελάσαντες 
μισθὸν ὁμοφροσύνης, θήρης ἀποδάσιλιον αἶσαν' 

445 οἷ δ᾽ οὐχ ἠνήναντο, πόρον δ᾽ εὐαγρέα μοῖραν 
ἀσπασίως" ἣν γάρ τις ὑπερφιάλως ἀλίτηται, 
οὐχέτι οἱ δελφῖνες ἀρηγόνες εἰσὶν ἐπ᾽ ἄγρην. 

Καὶ μέν τις Aéc6oto παλαίφατον ἔργον ἀοιδοῦ 
ἔχλυεν, ὡς δελφῖνος ὀχησάμενος περὶ νώτῳ 

450 χῦμα μέλαν περάασχε χαθήμενος, ἄτρομος ἦτορ, 
ἀείδων, καὶ πότμον ὑπέχφυγε ληϊστήρων, 

“ Ἑαιναρίῃ τ᾽ ἐπέλασσεν ἐπὶ προδολῇσι Λαχώνων. 
Καί πού τις Λίδυος χούρου πόθον οἶδεν ἀχούων, 
τοῦ ποτὲ ποιμαίνοντος ἐράσσατο θερμὸν ἔρωτα 

466 δελφὶς, σὺν δ᾽ ἤθυρε παρ᾽ dont, xat χελαδεινῇ 

τερπόμενος σύριγγι λιλαίετο πώεσιν αὐτοῖς 

μίσγεσθαι πόντον τε λιπεῖν ξυλύχους τ᾽ ἀφικέσθαι 

Ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἠϊθέοιο πόθους ἐπὶ πᾶσα λέλησται 

Αἰολίς: οὔτι παλαιὸν, ἐφ’ ἀμετέρη δὲ γενέθλη, 

400 δελφὶς ὥς ποτε παιδὸς ἐράσσατο νησαίοιο" 
γήσῳ δ᾽ ἐνναίεσχεν, ἀεὶ δ᾽ ἔχε ναύλοχον ὅρμον, 
ἀστὸς ὅπως, ἕταρον δὲ λιπεῖν ἠναίνετο θυμῷ, 
ἀλλ᾽ αὐτοῦ μίμναζε παρέστιος ἐξέτι τυτθοῦ, 
σχύμνος ἀεξηθεὶς, ὀλίγον βρέφος, ἤθεσι παιδὸς 

485 σύντροφος" ἀλλ᾽ δθ᾽ ἵχοντο τέλος γυιαλχέος ἥδης, 
xai ῥ᾽ ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν, αὐτὰρ ὃ πόντῳ 
ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν, 
δή ῥα τότ᾽ ἔχπαγλόν τε καὶ οὐ φατὸν οὐδ᾽ ἐπίελπτον 
θάμθος ἔην ξείνοισι xal ἐνναέτησιν ἰδέσθαι" 

47) πολλοὺς δ᾽ ὥρορε φῆμις ἰδεῖν σέδας ὁρμηθέντας 

οἠΐθεον δελφῖνι συνηδώοντας ἑταίρους" 
πολλαὶ δ᾽ ἠϊόνωνν ἀγοραὶ πέλας ἦμαρ ἐπ᾽ ἦμαρ 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ E. 


qui de-industria delphinis machinatus-est interitum. 

AE&que enim cum-humanis abhorrent caedibus 

dii marinorum exitialem necem ducum ; 

similes enim sun? hominibus cogitationes et ministris 

Jovis in-mari-sonantis; quocirca etiam amore generis swi 

utuntur, valde autem sunt conjuncti sibi-mutno. 

Jam enim delphines mites hominibus qualem 

capturam facilem in pisces instruunt 

insula in Eubca in fluctibus Agreis ! 

Cum enim vespertinz piscationis labore occupantur 

piscatores , piscibus ignis ferentes terriculamentum, 

lampadis a&nea velox lumen; tunc sebtantur eos 

delphines , ad-sociam-piscationem festinantes perniciosan,. 

Ihi quidem trementes recessim declinant 

pisces , at exterius irruentes conjunctim 

delphines fugant eos et cupientes ad profundum 

verti ad terram exosam impellunt, 

crebro insilientes, velut viris venatoribus 

feram canes agitantes alternis latratibus. 

Hos vero prope ad terram perterritos piscatores 

facile configunt acuto tridente; 

his autem interclusz sunt viz, saliunt antem in mari 

et ab-igne et a-delphinis impulsi regibus. 

Sed postquam piscationis felicis opus confeotum-est , 

lunc sane exigunt prope accedentes 

mercedem societatis , piscationis divisam portionem ; 

at illi non abnuunt, sed prebent bona-capturz partem 

libenter ; 8i enim quis impie violarit eos, 

non-amplius ipsi delphines auxiliatores sunt ad capturam. 
Et quidem aliquis Lesbii antiquum casum cantoris 

audivit, quomodo delphini vectus tergo 

fluctum nigrum trajecerit sedens , interritus in-pectore, 

canens , et necem subterfugerit latronum, 

Teenariamque propinquarit ad littora Laccnum. 

Et aliquando quis Libyci pueri amorem cognovit fando, 

quem quondam pascentem amavit calido amore 

delphin , et collusit ei juxta littora, et sonora 

delectatus fistula cupiebat pecudibus ipsis 

misceri mareque relinquere et ad silvam venire. 

Sed ne quidem adolescentis amorem universa oblita-esi 

/Eolis , (nequaquam olim , sed nostra setate ), 

delphin ut aliquando puerum amarit insulanum 

insulam autem incolebat semperque tenebat navalem por- 

tum] tanquam civis, sodalem vero relinquere recusabat 

animo ,] sed ipsius manebat convictor inde-usque a-parvo, 

catulus adultus, parvus infans, moribus pueri 

assuefactus ; at postquam atligerunt finem robustze püberta- 

tis,] et hic quidem inter adolescentes excellebat, sed ille in 

mari] celerrimus delphin aliis praestantior erat , 

tunc sane stupendum et ineffabile et insperatum 

miraculum erat peregrinis et incolis vien ; 

multos autem excitabat fama ad-videndam pietatem impul- 

808 ,] adolescentem cum-delphine una-pubescentes sodales ; 

multze vero prope littora catervae in dies singulos 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 


ἱεμένων ἵσταντο σέδας μέγα θηήσασθαι. 
ἜΝνθ᾽ ὃ μὲν ἐμθεδαὼς ἄχατον χοίλοιο πάροιθεν 
ὅρμου ἀναπλώεσχε, χάλει δέ μιν οὔνομ᾽ ἀύσας 
χεῖνο, τό μιν φήμιξεν ἔτι πρώτης ἀπὸ φύτλης: 
δελφὶς δ᾽ dv. ὀϊστὸς, ἐπεὶ χλύε παιδὸς ἰωὴν, 
κραιπνὰ θέων ἀχάτοιο φίλης ἄγχιστος ἵκανε, 
catvoy τ᾽ οὐραίῃ, χεφαλήν τ᾽ ἀνὰ γαῦρος ἀείρων, 
«30 παιδὸς ἐπιψαῦσαι λελιημένος" αὐτὰρ ὃ χερσὶν 
ἦχα καταρέζεσχε, φιλοφροσύνησιν ἑταῖρον 
ἀμφαγαπαζόμενος, τοῦ δ᾽ ἵετο θυμὸς ἱκέσθαι 
αὐτὴν εἰς ἄχατον παιδὸς πέλας" ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἐς ἅλμην 
κοῦφα χυδιστήσειεν, ὃ δ᾽ ἐγγύθι νήχετο χούρου, 
(85. αὐτῇσι πλευρῇσι πάρα πλευρὰς ἀναείρων 
αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν, ἠδὲ χαρήνῳ. 
ἐγχρίμπτων κεφαλήν" φαίης χέ μιν ἱμείροντα 
κύσσαι xal στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν 
 ίθεον" τοίη γὰρ ὁπάονι νήχετο ῥιπῇ. 
τος Ἀλλ᾽ ὅτε xal πελάσειε παρ᾽ ἠόσιν, αὐτέχα χοῦρος 
ἁψάμενος λοφιῆς διερῶν ἐπεδήσατο γώτων' 
αὐτὰρ ὅγ᾽ ἀσπασίως παιδὸς δόμας ἔμφρονι θυμῷ 
δεξάμενος φοίτασχεν, ὅπη νόος ἠϊθέοιο 
ἥλαεν, εἴτ᾽ ἄρα πόντον ἐπ᾽ εὐρέα τῆλε χελεύοι 
495 στέλλεσθ᾽, εἴθ᾽ αὕτως λιμένος διὰ χῶρον ἀμείθειν, 
3 χέρσῳ πελάειν, ὃ δ᾽ ἐπείθετο πᾶσαν ἐφετμήν. 
Οὕτε τις ἡνιόχῳ πῶλος τόσον ἐν γενύεσσι 
μαλθαχὸς εὐγνάμπτοισιν ἐφέσπεται ὧδε χαλινοῖς" 
οὔτε τις ἀγρευτῆρι χύων ἐθὰς ὀτρύνοντι 
500 τόσσον δπειχαθέων ἐπιπείθεται, $ xev ἄγησιν᾽ 
οὔτ᾽ ἔτι χεχλομένοιο τόσον θεράποντες ἄναχτος 
πειθόμενοι ῥέζουσιν ἑχούσιον ἔργον ἑχόντες, 
ὅσσον ὑπ᾽ ἠϊθέῳ δελφὶς φίλος ὀτρύνοντι 
πείθετ᾽ ἄνευ ζεύγλης τε βιαζομένων τε χαλινῶν. 
sus. Οὐ μέν μιν μοῦνον φορέειν θέλεν, ἀλλὰ xot ἄλλῳ 
πείθετο, τῷ μιν ἄνωγεν ἄναξ ἑὸς, ἀν δ᾽ ἐχόμιζε 
νώτοις, οὕτινα μόχθον ἀναινόμενος φιλότητι. 
Toiv, μὲν ζωῷ quim πέλεν" ἀλλ᾽ ὅτε παῖδα 
πότμος ἕλε, πρῶτον μὲν ὀδυρομένῳ ἀτάλαντος 
510 δελφὶς ἠϊόνεσσιν ἐπέδραμεν, ἥλικα χοῦρον 
μαστεύων' φαίης xev ἐτήτυμον ὄσσαν ἀχούειν 
μυρομένου" τοῖόν μιν ἀμήχανον ἄμπεχε πένθος" 
οὐδ᾽ ἔτι χιχλήσχουσιν ἐπείθετο πολλάχις ἀστοῖς 
νησαίοις, οὗ βρῶσιν ὀρεγνυμένην ἐθέλεσχε 
615 δέχνυσθαι, μάλα δ᾽ αἶψα xal ἐξ ἁλὸς ἔπλετ᾽ ἄϊστος 
χείνης. οὐδέ τις αὐτὸν ἐπεφράσατ᾽, οὐδ᾽ ἔτι χῶρον 
Gto: τὸν μέν που παιδὸς “πόθος οἰχομένοιο 
ἔσδεσε, σὺν δὲ θανόντι θανεῖν ἔσπευσεν ἑταίρῳ. 
Ἀλλ᾽ ἔμπης xal τόσσον ἐνηείῃ προφέροντας 
$29 xai τόσον ἀνθρώποισιν δμόφρονα θυμὸν ἔχοντας 
Θρήϊκες ὁόρισταὶ, καὶ ὅσοι Βύζαντος ἔχουσιν 
ἄστυ, σιδηρείοισι νοήμασιν ἀγρώσσουσιν" 
ἡ μέγ᾽ ἀταρτηροὶ καὶ ἀτάσθαλοι- οὐδέ χε παίδων, 
οὗ πατέρων φείσαιντο, κασιγνήτους δ᾽ ὀλέχοιεν 
&2$ ῥηϊδίως" τοῖος δὲ νόμος δυστερπέος ἄγρης. 
Μητρὶ μὲν αἰνοτόχῳ δίδυμον γένος ἐγγὺς ὀπηδεῖ 


418 


108 


| cupientium stabant pietatem insignem contemplari. 


Ibi ille quidem conscenso navigio cavum ante 

portum navigabat , vocabatque ipsum , nomen exclamans 

illud , quo ipsum appellaverat adhuc prima ab :etate; 

delphin autem tanquam sagitta , postquam audivit pueri cla- 

morem ,] velocriter currens ad-8capham amicam proximus 

venit ,] blandiensque cauda , caputque superbus attollens , 

puerum attingere cupiens; at ille manibus 

sensim demulcebat cum benevolentia socium 

amplectens, hujus vero cupiebat animus pervenire 

ipsam in scapham puerum prope ; verum quum in mare 

leviter saliisset , ille prope natabat adolescentem, 

ad ipsa latera latera attollens , 

ipsis genis prope genam , atque capiti 

adfigens caput; diceres ipsum cupere 

osculari , et pectore amplecti velle 

adolescentem ; tali enim socio natabat impulsu. — . 

Sed quando etiam propius-accesserat ad littora , statim puer 

tangens collum ejus humida conscendit terga ; 

at ille libenter pueri corpus sapiente animo 

recipiens ibat, quocunque mens adolescentis 

impellebat, sive mare in spatiosum procul juberet 

vehi, sive temere portus locum legere, 

aut terrz accedere; ille vero auscultabat omnem jussum. 

Neque ullus eurigc equus tam in maxillis 

mollis flexibilibus obsequitur ita frenis , 

neque ullus venatori canis assuetus incitanti 

tantum cedens obtemperat , quocunque duxerit, 

neque adhuc vocante tantum ministri rege 

obtemperantes peragunt voluntarium opus volentes, 

quantum adolescenti delphin amicus incitanti 

obediebat absque jugo cogentibusque frenis. 

Non quidem ipsum solum gestare cupiebat, sed etiam alii 

obsequebatur, cui ipsum jubebat rex ejus, portabatque eum 

tergis, nullum laborem renuens prea-amore. ' 

Talis quidem vivo amicitia fuit; verum ubi puerum 

mors rapuit , primum quidem lugenti similis 

delphin littoribus accurrebat , sequalem adolescentem 

quierens; diceres veram vocem te-audire 

ejulantis ; talis ipsum inevitabilis occupaverat luctus ; 

neque amplius vocantibus obtemperabat saepius civibus 

insulanis , nec cibum prebitum volebat 

capere, paulo agtem mox etiam ex mari fuit fugitivus 

illo, neque quisquam ipsum animadvertit, nec amplius lo- 

cum illum] deveniebat ; illum quidem alicubi pueri deside- 

rium defuncti]extinxit , et mortuo commori festinavit sodali. 
Verum tamen etiam tantum mansuetudine excellentes 

et tam hominibus consentientem animum habentes delphi- 

nos] Thraces injuriosi , et quicunque Byzantii habitant 

urbem , ferreis consiliis capiunt ; 

certe valde noxii et improbi ; neque liberis , 

neque parentibus parcerent , fratresque occiderent 

facile; talis vero lex est crudelis captura. 

Matrem quidem miseri-partus gemella soboles prope sequitu. 


04 


δελφίνων, ἀταλοῖσιν ἀλίγκιον ἠϊθέοισι᾽ 
Θρήϊκες αὖ xal τοῖσιν ἀπηνέες ἐντύνονται, 


στειλάμενοι δόρυ χοῦφον ἀτάσθαλον ἐς πόνον ἄγρης. 


Οἱ μὲν δὴ λεύσσοντες ἐπειγόμενον σχάφος ἄντην 
ἀτρεμέες μίμνουσι καὶ ἐς φόθον οὐχ δρόωσιν, 

οὔ τιν᾽ ὀϊόμενοι μερόπων δόλον, οὐδέ τιν᾽ ἄτην 
ἵξεσθαι,, σαίνουσι δ᾽ ἐνηέας 00" ἑταίρους 
γηθόσυνοι χρίμπτοντες δὸν χαίροντες ὄλεθρον. 
Οἱ δὲ θοῶς ἐλάσαντες ἀχοντιστῆρι τριαίνη, 
τήν τ᾽ ἀχίδα χλείουσι, βέλος χρυερώτατον ἄγρης, 
δελφίνων ἕνα κοῦρον ἀνωΐστῳ βάλον ἄτη" 
αὐτὰρ δγ᾽ ἰδνωθεὶς, ὀδύνης ὕπο πιχρὸν ἀχεύων, 
αὐτίχ᾽ δποδρυχίης εἴσω καταδύεται ἅλμης, 
ὀχθίζων σφαχέλῳ τε xal ἀργαλέησιν ἀνίαις" 

ol δέ μιν οὐκ ἐρύουσι βιώμενοι" 7j γὰρ ἂν ἄγρης 
μαψιδίως ἅλιον καὶ ἐτώσιον ἔργον dootvco: 
ἀλλά οἱ ἱεμένῳ δολιχὴν ἐφιᾶσιν ἄγεσθαι - 
αήρινθον καὶ νῆα χατασπέρχουσιν ἐρετμοῖς, 
ἑσπόμενοι δελφῖνος ἀτυζομένοιο χελεύθοις. 

Ἀλλ᾽ ὅτε λευγαλέῃσι χαχηπελέων ὀδύνησι 
χάμνῃ xa γλωχῖσι περισχαίρησι σιδήρου, 

δή ῥα τότ᾽ ἀδρανέων ἀναδύεται, ἄλχιμα γυΐα 
χεχμηχὼς, χούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν, 
ὕστατα φυσιόων' μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει, 
ἀλλ᾽ αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται ἔχ τ᾽ ἀνιόντι 
βυσσόθεν, ἀχνυμένη τε καὶ αἰνότατον στεναχούση 
εἰδομένη" φαίης xev ὀδυρομένην ὁράασθαι 
μητέρα, περθομένης πόλιος περὶ δυσμενέεσσι 
παίδων θ᾽ ἑλχομένων ὑπὸ ληΐδα δουρὸς ἀνάγκη, 
ὡς ἥγ᾽ alv' ἀχέουσα δαϊζομένῳ περὶ παιδὶ, 
ὥστ᾽ αὐτὴ μογέουσα καὶ οὐτηθεῖσα σιδήρῳ, 
δινεύει' τὸν δ᾽ ἄλλον Er; ἀπὸ παῖδα χελεύθου 
στέλλει ἐπεμπίπτουδα καὶ ὀτρύνουσα διώχει-" 


935 


540 


545 


550 


σ 
σι 
σι 


ἡμῖν, ἀλλὰ σίδηρον ἐφοπλίζουσι xal ἄγρην" 

ἤδη xol δελφῖσιν ἐπεντύνουσιν ἄρηα, 

σπονδάς τ᾽ ἀθανάτων καὶ ὁμοφροσύνην ἀλιτόντες 
ἡμετέρην, τὴν πρόσθεν ἐπ᾽ ἀλλήλοις ἐθέμεσθα. 
"oi χαὶ ἄφθογγός περ ὅμως τεχέεσσιν ἑοῖσι 
μυθεῖται, xal τὸν μὲν ἀπέτρεπε τῆλε φέδεσθαι, 
τῷ δ᾽ ἑτέρῳ χρυερῶς μεμογηότι συμμογέουσα 
αὐτῆς ἄγχ᾽ ἀκάτοιο συνέσπεται, οὐδ᾽ ἀπολείπει: 
οὐδέ τις ἱέμενός περ ἀποτρέψειε τεχαῦσαν 

οὔτε βαλὼν, οὔτ᾽ ἄλλο φέρων δέος" ἀλλ᾽ ἅμα παιδὶ 
ἑλχομένῳ δύστηνος ἀνέλχεται, ὄφρα πελάσση 
δυσμενέων ὑπὸ χεῖρας" ἀνάρσιοι, 1 μέγ᾽ ἀλιτροὶ 
οἵδ᾽, οὔτ᾽ οἰχτείρουσιν ἀτυζομένην ὁρόωντες, 
οὔτε νόον γνάμπτουσι σιδήρεον, ἀλλὰ xal αὐτὴν 
χαλχείαις ἀχίδεσσι χαταΐγδην ἐλάσαντες, 

παῖδά τε xal γενέτειραν ὁμῇ συναπέφθισαν ἄτη 
ἔφθισαν οὐχ ἀέχουσαν, ἐπεὶ περὶ παιδὶ θανόντι 
μήτηρ καὶ φρονέουσα xal ἱεμένη δεδαάϊκται. 

Ὡς δ᾽ ὁπότ᾽ ὀρταλίχοισι χελιδόσι νηπιάχοισι 

»su νέρθεν ὑπὲξ ὀρόφοιο τυχὼν ὄφις ἄγχι πελάσση 


570 


376 


Φεῦγε, τέκος" μέροπες γὰρ ἀνάρσιοι οὐχέθ᾽ ἑταῖροι - 


- “ . 
M ———MÀ——— M MM — IQ — M —— Hs I — € €——À——— — M € € HM M —— À— ρ..... 
- 
ÁÁ— € — o — M M — — MÀ —M P M —— — —— € ———— M MÀ — 


| 
| 


OIIIITANOY AAIEYTIKOQN E. 


delphinum , teneris similis adolescentibus ; 

Thraces iterum etiam his crudeles imminent, 

mittentes hastam levem improbum ad laborem capturze. 
Hi quidem sane videntes festinantem scapham exadversutu 
intrepidi manent et in periculum non respiciunt , 

nullum putantes ab-hominibus dolum, neque ullam noxam 
venturam , adulant vero benignos quasi sodales 

lgti occurrentes , suo gaudentes exitio. 

Illi vero celeriter ferientes jaculatore tridente, 

quem acida vocant, telum maxime-horribile capture , 
ex-delphinis unum parvum extrema percutiunt noxa; 

at hic convolutus , a cruciatu acerbe dolens , 

statim humidum intra submergitur mare, 

:estuans et ex-vulnere et ex-gravibus cruciatibus; 

illi vero ipsum non trahunt violenti ; profecto enim capturz 
frustra vanum et inanem laborem susciperent ; 

sed ipsi cupienti longam permittant auferendam 

lineam et navem accelerant remis, 

sequentes delphini afflicti vias. 

Verum ubi horrendis laborans doloribus 

defecerit et cuspidibus circumpalpitaverit ferri , 

sane tunc defectus-viribus emergit , robustis membris 
exhaustus , levibus sublatus fluentis, 

extremum spirans; mater vero ipsum nunquam deserit , 
sed semper laborantem comitatur et redeuntem 
ex-profundo, dolentique et gravissime suspiranti 

similis; diceres ejulantem videri 

matrem , vastata urbe ab hostibus 

liberisque tractis sub praedam haste necessitate : 

sic illa graviter dolens vulneratam circa sobolem, 

«quasi ipsa laborans et vulnerata ferro, 

versatur, at alterum fetum sua de via 

ablegat irruens in ipsum, et impellens persequitur : 
Fuge, mea proles; homines enim impii non-amplius socii 
sunt] nobis , sed ferrum adversum-nos-instruunt et captu- 
ram ;] jam etiam delphinis intentant bellum , 

fiederaque immortalium et concordiam violantes 
nostram, quam antea inter nos-mutuo constitueramus. 
Talia, etiamsi muta, tamen liberis suis 

loquitur, et hunc quidem avertit procul ut-fugiat, 

sed alterum horribiliter afflictum coafflicta 

ipsam prope scapham sectatur, neque deserit ; 

nec quisquam , cupiens licet , avertat matrem, 

neque percutiens eam , neque alium ullum afferens melum ; 
sed una cum-prole]tracta misera attrahitur, ut accedat-prope 
hostium sub manus ; impii, profecto valde scelerati 

isti , neque miserantur afllictam cernentes , 

neque animum flectunt ferreum , verum et ipsam ' 

cneis lanceis impetuose impellentes 

prolemque et matrem eodem simul-occidunt exitio ; 


' occidunt non invitam, quoniam circa prolem mortuam 


mater οἱ sciens et cupiens vulneratur. 


, Ut autem cum in-implumes hirundines tenellas 
' inferne sub tecto incidens serpens prope accesserit , 


290 


695 


elo 


δι: 


020 


62 


€30 


OPPIANI DE PISCATIONE LIB. V. 105 


xa τοὺς μὲν κατέπεφνε, xat ἔσπασεν ἔνδον ὀδόντων, 


μήτηρ δὲ πρῶτον μὲν ἀτυζομένη δεδόνηται 
λοίγια τετριγυῖα φόνου γόον' ἀλλ᾽ ὅτε παῖδας 
ἀθρήση φθιμένους, ἣ δ᾽ οὐχέτι φύξιν ὀλέθρου 
δίζεται, ἀλλ᾽ αὐτῇσιν ὑπαὶ γενύεσσι δράχοντος 
εἵλεῖται, μέσφ᾽ ὄρνιν ἕλῃ παιδοχτόνος ἄτη; 

ὡς ἄρα χαὶ δελφῖνι νέῳ συναπέφθιτο μήτηρ, 
χεῖρας ἐς ἰχθυδόλων αὐτάγρετος ἀντήσασα. 


"Ἔθνεα δ᾽ ὀστραχόρινα, τά θ᾽ ἑρπύζουσι θαλάσση, 


πάντα φάτις μήνης μὲν ἀεξομένης χατὰ χύχλον 
σαρχὶ περιπλήθειν xal πίονα ναιέμεν olxov: 
φθινούσης δ᾽ ἐξαῦτις ἀφαυροτέροις μελέεσσι 
διχνοῦσθαι" τοίη τις ἐνί σφισιν ἐστὶν ἀνάγχη. 
Τῶν δὲ τὰ μὲν δύνοντες ὑπόδρυχα χερσὶ λέγονται 
ἀνέρες ἐκ ψαμάθοιο, τὰ δ᾽ ἐχ σπιλάδων ἐρύουσι 
νωλεμὲς ἐμπεφυῶτα, τὰ δ᾽ ἠόσιν ἔπτυσαν αὐταῖς 
χύματα xai βόθροισι λαχαινομένης ψαμάθοιο. 
Πορφύραι αὖ πέρι δή τι μετ᾽ ὀστρείοισιν ἔασ! 
λίχναι" τοίη δέ σφιν ἐτήτυμος ἵσταται ἄγρη. 
Κυρτίδες ἠδαιαὶ ταλάροις γεγάασιν ὁμοῖαι. 
πυχνῇῆσι σχοίνοισι τετυγμέναι" ἐν δ᾽ ἄρα τῇσι 
στρόμθους συγκέλσαντες ὁμοῦ χήμησι τίθενται" 
at δ᾽ ὅταν ἐμπελάσωσι βορῆῇς μεθύουσαι ἔρωτι, 


γλῶσσαν ὑπὲχ θαλάμης δολιχὴν βάλον’ ἣ δὲ τέτυχται 


λεπτή τ᾽ ὀξείη τε, διὰ σχοίνων δ᾽ ἐτάνυσσαν 


φορδῆς ἱέμεναι, χαλεπῆς δ᾽ ἤντησαν ἐδωδῆς" 
qoa γὰρ ἐν σχοίνοισιν ἐρειδομένη πυχινῇσιν 


οἰδάνεται, στείνει δὲ λύγων βρόχος, οὐδ᾽ ἔτ᾽ ὀπίσσω 


ἀνδύνει μεμανῖα., μένει δ᾽ ὀδύνῃσι ταθεῖσα 
εἰσόχεν αὖ ἐρύσωσι περὶ γλώσση μεμαυίας, 
πορφυρέοις χάλλιστον ὑφάσμασιν ἄνθος ἄγοντες. 


Σπογγοτόμων δ᾽ οὔ φημιχαχώτερον ἄλλον ἄεθλον 


ἔμμεναι, οὐδ᾽ ἄνδρεσσιν ὀϊζυρώτερον ἔργον. 

Οἱ δ᾽ ἤτοι πρῶτον μὲν, ὅτ᾽ ἐς πόνον ὁπλίζωνται, 
βρώμη τ᾽ ἠδὲ ποτοῖσιν ἀφαυροτέροισι μέλονται, 
ὕπνῳ τ᾽ οὐχ ἁλιεῦσιν ἐοιχότι μαλθάσσονται. 

Ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ἀνὴρ εὔγηρυν ἐφοπλίζητ᾽ ἐς. ἀγῶνα 
μολπῆς εὐφόρμιγγος ἔχων Φοιθδήϊον εὖχος, 
πᾶσα δέ ol μέλεται χομιδὴ, πάντη δὲ φυλάσσει, 
πιαίνων ἐς ἄεθλα λιγυφθόγγου μέλος αὐδῆς" 

ὡς oty' ἐνδυχέως χομιδὴν εὔφρουρον ἔχουσι, 
ὄφρα σφι πνοιή τε μένῃ ποτὶ βυσσὸν ἰοῦσιν 
ἀσχηθὴς, προτέροιο δ᾽ ἀναψύξωσι πόνοιο. 

Ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἀεθλεύωσι μέγαν πόνον ἐξανύοντες, 
εὐχόμενοι μακάρεσσιν ἁλὸς μεδέουσι βαθείης 
ἀρῶνται χήτειον ἀλεξῇσαί σφισι πῆμα, 

«τε τιν᾽ ἀντιάσαι λώθην ἅλός" ἣν δ᾽ ἐσίδωνται 
χάλλιχθυν, τύτε δή σφι νόον μέγα θάρσος ἱκάνει: 
οὗ γάρ Tt» χείνησι νομαῖς ἔνι χῆτος ἄαπτον, 

οὐ δάχος, οὐδέ τι πῆμα θαλάσσιον ἄλλο φαάνθη, 
ἀλλ᾽ αἰεὶ χαθαροῖσιν ἀπημάντοις τε πόροισι 
τέρπονται" τῷ xai μιν ἐφήμισαν ἱερὸν ἰχθύν. 
Τῷ δ᾽ ἐπιγηθήσαντες ἐπισπεύδουσι πόνοισι, 
Πείσματι μηκεδανῷ μεσάτης ὑπὲρ ἰξύος ἀνὴρ 


et has quidem occidit, et abstrahit intra dentes, 
mater vero primum quidem afflicta volitat 
miserabiliter stridens csedis luctum ; verum ubi pullos 
viderit necatos, illa non-amplius fugam exitii 
quaerit , sed ipsis sub maxillis draconis 
volvitur, donec avem rapiat pullicida noxa : 
sic etiam delphino juveni commoritur mater, 
in manus piscatorum sponte-capta occurrens. 
Genera vero ostracea, quie serpunt in-mari, 
omnia rumor 657 luna quidem augescente secundum « bem 
carne repleta-esse et pinguem habitare domum, 
decrescente vero rursum tenuioribus membris 
corrugari ; talis quaedam in ipsis est necessitas. 
Horum autem alia quidem subeuntes humida manibus legunt 
viri ex arena, alia vero a scopulis abstrahunt 
firmiter inhzrentia , alia denique in-littora exspuunt ipsa 
fluctus et in-foveas effossse arenae. 
Purpures porro admodum sane inter ostrea sunt 
voraces; talis autem ipsis vera constat captura. 
Nasse parve calathis fiunt similes, 
densis funibus confecte ; in his vero 
strombos complicatos cum foraminibus ponunt ; 
hae vero cum accesserint cibi inebriat;e amore, 
linguam subtus-e testa longam emittunt ; illa vero est 
tenuisque acutaque, per funes vero extendunt eam 
cibum desiderantes , molest; vero occurrunt esc ; 
lingua enim in funibus infixa densis 
intumescit, angustat vero viminum laqueus, neque amyplius 
retro] emergit quamvis-cupiens, manet vero doloribus ex- 
tensa] donec extrahant eas circa linguam satagentes, 
purpureis pulcherrimum telis florem ferentes. 
Quam-spongiariorum autem nego pejorem alium láborera 
esse, neque viris miserabilius opus. 
Qui sane primo quidem , quando ad laborem instruuntur, 
ciboque et potu pauciore aluntur, 
somnoque piscatoribus non conveniente eífeminantur. 
Ut autem cum quis dulcisonum instruitur in certamen 
cantus suavis habens Phowbeam gloriam, 
omnis autem illi cordi-est cura , ubique vero cautionem-ad- 
hibet ,] pinguefaciens in certamina acuta: carmen vocis : 
sic illi sedulo curam diligentem habent, 
ut ipsis spiritusque maneat ad prolundum vergentibus 
illeesus , priorique refocillentur a-labore. 
Sed cum exercentur magnum laborem perficientes , 
vota facientes superis mari imperantibus profundo 
precantur, ceteum ut prohibeant ab-ipsis nocumentum, 
neve ipsi in-ullam incurrant noxam maris ; ubi vero intuiti 
-fuerint] piscem-pulchrum , tunc sane ipsis in-animum ma 
gna audacia venit;] non enim unquam illis in regionibus 
cetus crudelis,] non bestia , neque ullum nocumentum tart. 
num aliud conspectum-est ; ] sed semper puris, innoxiisque 
viis] delectantur ; unde etiam ipsum appellarunt sacrum pi- 
scem.] Hoc lietati piscatores festinant-ad labores. 
Fune lon;z;o mediam supra coxam vir 


106 


δ0 ἔζωσται, παλάμησι δ᾽ ἐν ἀμφοτέρησιν ἀείρει 

τῇ μὲν ἐριδριθῇ μολίδου χύσιν ἀμφιμεμαρπὼς, 
δεξιτερῇ δ᾽ ἅρπην εὐήχεα χειρὶ τιταίνει' 

φρουρεῖ δ᾽ ἐν γενύεσσιν ὑπὸ στόμα λευχὸν ἄλειφαρ᾽ 
στὰς δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ πρώρης ἐσκέψατο πόντιον οἶδμα, 
δρμαίνων βριθύν τε πόνον χαὶ ἀθέσφατον ὕδωρ. 
Οἱ δέ μιν ὀτρύνουσιν ἐπισπέρχουσί τε μύθοις 
θαρσαλέοις ἐπὶ μόχθον, ἅτ᾽ iv νύσσῃ βεδαῶτα 
ἄνδρα ποδωχείης δεδαημένον" ἀλλ᾽ ὅτε θυμῷ ᾿ 
θαρσήσῃ, δίναις μὲν ἐνήλατο, τὸν δὲ χαθέλχει 
ἱέμενον πολιοῦ μολίδου βεόριθότος δρμή. 

Αὐτὰρ δγ᾽ ἐς βυσσὸν προμολὼν ἐξέπτυσ᾽ ἀλοιφήν' 
ἣ δὲ μέγα στίλθει τε καὶ ὕδατι μίσγεται αὐγὴ, 
ὄρφνης ἠύτε πυῤσὸς ἀνὰ χνέφας ὄμμα φαείνων" 
πέτραις δ᾽ ἐμπελάσας σπόγγους ἴδεν" ot δὲ φύονται 
ἐν νεάτοις πλαταμῶσιν, ἀρηρότες ἐν σπιλάδεσσι' 
καί σφισιχαὶ πνοιὴν φάτις ἔμμεναι, οἷα xal ἄλλοις, 
ὅσσα πολυραθάγοισιν ἐνὶ σπιλάδεσσι φύονται. 
Αἶψα δ᾽ ἐπαΐξας δρεπάνῃ τάμε χειρὶ παχείῃ 
ὥστε τις ἀμητὴρ σπόγγων δέμας, οὐδέ τι μέλλει 
δηθύνων, σχοῖνον δὲ θοῶς χίνησεν, ἑταίροις 
σημαίνων χραιπνῶς μιν ἀνελχέμεν' αἷμα γὰρ ἐχθρὸν 
αὐτίχ᾽ ἀπὸ σπόγγων ῥαθαμίζεται, ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ ἀνδρὶ 
εἱλεῖται, πνοιῇ δὲ δυσαέϊ πολλάχι φῶτα 

ἔσδεσε μυχτήρεσσιν ἐνισχόμενος βαρὺς ἰχώρ. 
Τοὔνεχα λαιψηρῶς ἀναδύεται ὥστε νόημα 
ἑλχόμενος" τὸν μέν τις ἰδὼν προφυγόντα θαλάσσης 
ἄμφω γηθήσειε xal οἰκτείρων ἀχάχοιτο" 

ὧδε γὰρ ἠπεδανοῖσι παριεμένου μελέεσσι 

δείματι xal χαμάτῳ θυμαλγέϊ γυῖα λέλυνται. 
Πολλάχι δ᾽ ἐχθίστης τε τυχὼν καὶ ἀπηνέος ἄγρης 
ἅλμενος ἐς πόντοιο βαθὺν πόρον οὐκέτ᾽ ἀνέσχε, 
δύσμορος, ἀντιάσας δυσδερκέϊ θηρὶ πελώρῳ᾽ 

καί ῥ᾽ ὃ μὲν οἷς ἑτάροισιν ἐπισείων θαμὰ δεσμὸν 
κέχλεται αὖ ἐρύειν, τὸ δέ ol δέμας ἡμιδάϊχτον 
χητείη τε βίη xal ὁμόστολοι ἔσπασαν ἄνδρες, 
οἰκτρὸν ἰδεῖν, ἔτι νηὸς ἐφιέμενον καὶ ἑταίρων 

οἱ δὲ θοῶς χεῖνόν τε πόρον καὶ λυγρὸν ἄεθλον 
ἀχνύμενοι λείπουσι xal ἐς χέρσον χατάγονται 
λείψανα δυστήνοιο περιχλαίοντες ἑταίρου. 

'Tósc' ἐδάην, σκηπτοῦχε διοτρεφὲς, ἔργα θαλάσσης" | 
σοὶ δ᾽ αἰεὶ νῆες μὲν ἀπήμονες ἰθύνοιντο, 
πεμπόμεναι λιαροῖσι xat ἰθυπόροισιν ἀήταις, 
αἰεὶ δ᾽ ἰχθυόεσσα περιπλήθοιτο θάλασσα" 
γαίης δ᾽ ἀστυφέλιχτα Ποσειδάων ἐρύοιτο 
os» ἀσφάλιος διζοῦχα θεμείλια νέρθε φυλάσσων. 


640 


645 


655 


666 


670 


— «-- --ς.. -ο-.-.. 


675 


ΟΠΠΙΑΝΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ E. 


cinctus-est , manibus vero in ambabus sumit, 
altera quideni (leva) pregravem plumbi massam correptam, 
dextra autem falcem bene-acutam manu protendit ; 
continet autem in maxillis sub ore candidum unguentum ; 
stans autem super proram spectat marinum fluctum , 
versans-animo gravemque laborem et immensam aquam. 
Hi vero (socii) ipsum incitant impelluntque cohortationibus 
confirmantibus ad laborem , velut in carceribus incedentem 
virum velocitatis-pedum peritum ; verum ubi animo 
confisus-fuerit , vorticibus quidem insilit, illum vero attrahit 
cupientem cani plumbi aggravantis impetus. 
At ille in profundum profectus expuit unguentum; 
hoc autem valde radiat, et aquse miscetur splendor, 
caliginis velut fax per obscuritatem visum illustrans ; 
petris vero appropinquans spongias videt ; hze vero nascun- 
tur] in extremis lapidibus , fix: in scopulis ; 
et ipsis etiam odorem fama es esse , qualis etiam aliis, 
quicunque streperis in scopulis nascuntur. 
Statim vero irruens falce secat manu crassa , 
quasi quidam messor, spongiarum corpus , neque quicquam 
cunctatur] moras-nectens, funem vero celeriter movet, sociis 
signum-dans, velociter ipsum ut-extrahant; sanguis enim 
noxius] statim a spongiis stillat, circaque virum 
volvitur, odore vero putido sepe virum 
extinxit naribus inhzrens gravis sanies. 
Quapropter celeriter emergit , tanquam cogitatio, 
extractus;quem quidem aliquis conspicatus elapsum ex mari, 
utrumque , et gaudeat et miserans doleat ; 
sic enim debilibus resoluti membris 
timore οἱ labore dolorifico membra soluta-sunt. 
Seepe vero in-odiosissimam incidens et crudelem capturam, 
saliens in maris profundam semitam , non-amplius sustinet, 
infelix , occurrens deformi bellum vaste ; 
et ipse quidem suos socios quatiens crebro vinculum 
jubet retrahere , at ejus corpus semilacerum 
cetleaque vis et comites traliunt viri, 
miserabile visu , adhuc navis appetentem et sociorum ; 
hi vero celeriter illamque viam et triste certamen 
dolentes relinquunt et in terram subducunt 
reliquias miseri circumflentes socii. 

Tot novi, o-sceptrifer a-Jove-nutrite, opera maris; 


| tibi vero semper naves quidem innocuze dirigantur, 


delatze mollibus et rectigradis ventis , 

semper autem piscosum usquequaque-compleatur mare, 
terraeque inconcussa Neptunus servet 

tutor radicata fundamenta inferne custodiens. 


ΠΑΡΑΦΡΑΣΙΣ 


ΤΩΝ 


ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ͂ 


OPNIGIAKQN. 


Γ  π 


ΛΟΙῸΣ ΠΡΩΤΟΣ. 


I. ᾿Επειδή σοι τῆς γῆς ἁπάσης ἔχοντι xal τοῦ πελά- 
youc τοὺς οἴαχας σοφῷ τε εἶναι xal φιλομαθεῖ δέδωχεν 
εὖ ποιῶν ὃ Θεὸς, χαὶ τοῖς πολλοῖς ἐθέλεις ἅπερ οἶσθα 
προσθεῖναι πάνθ᾽ ὅσα περὶ πτηνῶν τῷ ποιητῇ, Διονυσίῳ 
συγγέγραπται, φέρε δὴ xal ταύτην σοι τὴν ὑπουργίαν 
ἐχπληρώσομεν, ὡς ἂν τῶν ὀρνίθων εἰδείης τούς τε ὑγρᾶς 
τροφῆς ἔρωτι ποταμοῖς ἣ λίμναις ἢ καὶ τῇ θαλάσσῃ 
χαίροντας xal τοὺς τοῖς ὄρεσιν ἢ τοῖς πεδίοις ἐφιπτα-- 
μένους, ὀνομάζειν τε ἔχοις ἕχαστον, ἤθη xal τέχνας 
καὶ ἰσχὺν xal πόθους αὐτῶν, xal τοὺς τῆς ἄγρας τρό-- 
πους ἐξεπιστάμενος. Τερπνὴ δέ τις χαὶ οὐχ ἄχαρις θέα 
ταχὺν ὄρνιν ἰδεῖν αἱρεθέντα βρόχου δεσμοῖς ἢ δένδρου 
μέν τινος ἐφιζήσαντα χλάδῳ, χαλάμῳ δὲ, ὃν ἱξῷ τις 
ἐπαλείψας θηρατὴς ἀνατείνει, συγκολλώμενόν τε xal 
χαθελχόμενον, 3 πρὸς θέμνους μέν τινας ὑπὲρ διανα- 
παύσεως ἀφικόμενον, τοῖς δὲ πολυτρήτοις χόλποις ἐνσχε- 
θέντα τῶν λίνων, ὥστε ὀλέθριον χαὶ τελευταίαν αὐτῷ 
γενέσθαι τὴν διανάπαυσιν. Καὶ μὴν xdxsivo σοφὸν xal 
χαρίεν τὸ ἐπιτήδευμα" τῆς ὥρας ἤδη τῆς χειμερινῆς 
ἐπελθούσης, δένδρον τι χλάδοις τε xal φύλλοις ἀλλο- 
τρίοις ἐπιχαλύψαντες χαί τινας μεταξὺ τῶν χλάδων 
ῥάδδους ἐνθέντες ἐπιχρισθείσας ἰξῷ κατὰ τῶν πεδίων 
ἱστῶσι. χλωδοὺς ἀπαρτήσαντες τοῖσδε ὄρνεις ἔνεισιν 
ot πρὸς τὴν ἄγραν τοῖς θηραταῖς ἀναγχαῖοι" τοὺς γὰρ 
λοιποὺς ταῖς ᾧδαῖς ἀναπείθουσι πλησιάσαντας τοῖς χλά- 
δοις ἐπικαθῆσθαι τοῖς νόθοις" τοῖσδε ἅμα τῷ ξυνιζῆσαι 
xal τότε θηρᾶσθαι συμδαίνει. Καὶ μὴν xol πάγαις 
ἔστιν ἰδεῖν τῶν πτηνῶν πλεῖστα θηρώμενα, τιθέναι 
δ᾽ αὐτὰς τροφήν τινα ἐμδαλόντες ὑπὸ τοὺς θάμνους 
εἰώθασιν. Καὶ καθ᾽ ἑτέρους ἁλίσκονται τρόπους" γνώσῃ 
δ᾽ ἕκαστον, εἴπερ ἵλεως ἀχούοις, ἐν τάζει. Γένη μὲν δὴ 
πλεῖστα πτηνῶν τὸν ὑγρὸν ἀέρα διίπταται, 

lI. Πάντων δὲ χρὴ προχρίνειν τοὺς ἀετοὺς, ἐπεὶ 
μηδὲν ὑπὲρ γρυπῶν σαφὲς ἔστιν εἰπεῖν, οὖς φασιν ἐν 
τοῖς τῶν πλουσίων Ἀριμασπῶν ἕλεσι τρεφομένους χρυ- 
σὸν ἐκ τῆς γῆς ἀγείρειν ὀρύσσοντας, τοὺς Ἀριμάσπας 
δὲ τούτους οὐχὶ δύο τοὺς ὀφθαλμοὺς, ἀλλ᾽ ἕνα ἕχαστον 
ἔχειν φασίν. 

111. Τῶν ἀετῶν δὲ τὸ γένος xal τὴν ἰσχὺν ἐπιστα-- 
μεθα, xal ὅσον τῶν λοιπῶν ὑπερτεροῦσι ὀρνέων, ὡς 
xai τοῖς τοῦ Διὸς σχήπτροις ἀγχοῦ τῶν χεραυνῶν ἐπι- 
χαθτσῆχι πιττεύεσθαι, “ἽἽπτανταί γε μὴν ὑπὲρ τὸν 

UPPIANUE, 


PARAPHRASIS 


LIBRORUM 


DIONYSII 


DE AVIBUS. 


LIBER PRIMUS. 


I. In te telluris totius et iequoris gubernacula tenentem 
cum Deus beneficium contulit , ut sapiens esses et discen- 
di cupidus, cumque rebus numerosis quas jam cognovisti, 
addere velis queecunque de avibus conscripsit Dionysius 
vates, ecce tibi hoc quoque officium preestabimus , ut €o- 
gnoscas aves cum humidi alimenti amore fluminibus et 
lacubus , vel etiam mari gaudentes, tum montes et campoe 
volatu petentes, nominareque queas unamquamque, 
perspectis moribus, artibus, viribus, amoribus et rationi- 
bus quibus capiuntur. Lepidum sane nec injucundum 
est spectaculum , celerem avem laquei vinculis captam vi- 
dere, aut arboris insidentem ramo et calamo, quem visco 
oblitum protendit venator, agglutinatam et detractam , aut 
ad frutices aliquos quiescendi causa advenientem , sed lacu- 
noso linorum sinu írretitam, ita ut perniciosa et ultima ei 
heec requies evadat. Profecto hoc quoque solers nec in- 
gratum est inventum : hyeme jam instante, arborem quan- 
dam ramis et foliis alienis obtectam, ramis intersertis virgis 
quibusdam visco oblitis, in campo statuunt , suspensis ab 
ea caveis quibus insunt aves venationis gratia cum aucu- 
pibus familiaritate conjunctm ; reliquis enim avibus acce- 
dentibus, cantu persuadent ut ramis insidant simulatis ; his 
autem , simulac consesserunt , contingit ut capiantur. Pro- 
fecto decipulis quoque permultas volucres captas videre li- 
cet ; has autem, injecto aliquo cibo, fruticibus supponere 
solent. Aliis etiam rationibus capiuntur; disces autem 
omnes deinceps, si propitias mihi aures preebere velis. 
Plurima quidem avium genera humidum aerem volando 
permeant. 

11. Omnibus autem proferri debent aquilce , quoniam de 
gryphis nihil certi dicere licet, qui in divitum Arimasparum 
paludibus enutriti aurum fodiendo e tellure colligere dicun- 
tur; horum autem Arimasparum unumquemque non duo- 
bus, sed uno ofulo instructum esee ferunt. 

11. Aquilarum autem genus el vires novimus, et quantum 
reliquis avibus praestent, adeo ut Jovis sceptro juxta ful. 
mina insidere perhibeantur. Aerem volatu superant et 


sublimius ad ipsum etherem evadunt; visu acerrimo va- 
ι4 


108 


ἀέρα καὶ πρὸς αὐτὸν τὸν αἰθέρα εὐχόλως, καὶ ὀξὺ δεδόρ- 
xact μέχρι τῆς γῆς; 7) τάχα xot δι᾿ αὐτῆς, ὡς μηδὲ τὰ 
μικρὰ ζωύφια λανθάνειν αὐτοὺς τροφῆς χρήζοντας, xàv 
εἰ θάμνοις ἐπικαλύπτοιντο. ᾿Ἀρνῶν δὲ xal νεδρῶν καὶ 
τῶν ταχυτάτων λαγωῶν σαρξὶν ἥδονται, καὶ νεχρὸν 
οὖχ ἂν φάγοιεν, εἰ μὴ παρ᾽ αὐτῶν τι ζῷον ἀποχτάνθη 
ληφθέν. Ἐς δὲ τὸ ταῖς γόσοις ἄχος τὰς χελώνας ἐσθίουσι, 
χαὶ ὅσα γε εἷς ποτὸν, ἀπόχρη τὸ τῶν θηρωμένων αἷμα 
ζῷων αὐτοῖς, ὥστε οὐκ ἂν ὕδωρ πίοιεν. Καὶ τὰς 
ἄκρας οἰκοῦσι τὰς ἐν τοῖς ὄρεσι περιφανεῖς xe xal ὕψη- 
λὰς, εἴτε ἀναπαύλης δέοιντο μετὰ θήραν, εἴτε τοῖς 
τέχνοις οἰχοδομεῖν βούλοιντο χαλιὰς, ὥστε ὀλιγάχις 
ἐπὶ τὰ πεδία φέρεσθαι τῶν πετρῶν ἀφιπτάμενοι, τὰ 
πολλὰ δὲ αὐτῶν ἐγγύθεν βλέπειν τὸν οὐρανόν. Ἣν 
δὲ ἀποτεχεῖν δέη, χομίσαντές τινα λίθον ταῖς χοίλαις 
ἐντιθέασι χαλιαῖς, ἵνα ἐν χαιρῷ τίχτωσι, χαὶ μὴ τὸ 
τικτόμενον πρὸ τῆς ὥρας ἀτέλεστον ὠθοῖτο ὑπ᾽ ἰσχύος. 
Οὐ μὴν ἔστι τι σαφὲς περὶ τοῦ λίθου τούτου γινώσχειν, 
ἀλλ᾽ οἵ μὲν αὐτὸν ἀπὸ τῶν Καυχασίων ὀρῶν, ot δὲ ἀπὸ 
τῆς τοῦ ὠχεανοῦ ὄχθης φασὶ χομίζεσθαι, λευχὸν ὕπερ-- 
φυῶς ὄντα καὶ μεστὸν ἔνδοθεν πνεύματος, ὡς καὶ ἦχον 
ἀποτελεῖν, εἰ χινοῖτο. Τιχτούσῃ δ᾽ εἴ τις αὐτὸν γυναιχὶ 
περιάψειε, ὀλισθαίνειν διαχωλύσει τὸ βρέφος. Κἂν ἐν 
λέθητι παφλάζοντος ὕδατος ἐπιψαύση, τὴν τοῦ πυρὸς 
γικήσει πάντως ἰσχύν. Καὶ γνησιότητος δὲ τῶν τέχνων 
μέλει σφόδρα αὐτοῖς, xal πρὸς ἀνίσχοντα τὸν ἥλιον 
ἐναντία πτήσει χρίνουσι τὰ τεχθέντα, xal τὸ νικηθὲν 
ὑπὸ τῆς αὐγῆς 7| χαταμῦσαν οὐχ ἂν γνήσιον νομισθείη, 
νόθον δὲ, χαὶ τῆς χαλιᾶς ἐξελαύνεται, χαὶ τῶν ἄλλων 
ὀρνίθων οἶχτος αὐτῷ τροφὴν χορηγεῖ, ὡς τοὺς παῖδας 
τρέφειν τοὺς ὀρφανοὺς τοῖς αὑτῶν περιττοῖς (oi) γει- 
τνιῶντες εἰώθασι, τήν τε πενίας ἀνάγχην ἰώμενοι xal τὴν 
χρείαν" οὐ μὴν ἣ τοιάδε τροφὴ τοὺς νεοττούς ποτε ἤγα- 
γεν εἷς τὴν τῶν πατέρων ἀλχήν. 

IV. Τὰς ἅρπας δὲ οὐδὲ ἰδεῖν συνεχῶς τοῖς ἀνθρώ - 
ποις ἔστιν - τὰς τραχυτάτας γὰρ οἰκοῦσι πέτρας καὶ 
τοῖς νεοττοῖς ἐπὶ ταῖς ὑψηλαῖς φάραγξι ποιοῦσι τὰς 
χαλιὰς, τοῖς χρημνοῖς ἀντὶ πρέμνων ἢ χλάδων ἐπικαθ-- 
ἤμεναι. Φιλοῦσι δὲ τὰ τέχνα δπερφυῶς, xal εἰ λα- 
θών τις ἀγροῖκος ἅρπης νεοττὸν ἀποχλέψειεν, ὅπερόψε- 
ται μὲν θρηνοῦσα τροφῆς, οὐχ ἀποπτήσεται δέ που τῆς 
χαλιᾶς, ὀδυρμῶν δὲ πάντα ἐμπλήσει, xal γυναῖχά τις 
εἴποι θρηνεῖν χαὶ δαχρύων ἐπιῤῥοῇ τὰς παρειὰς αὑτῆς 
ἐπιχλύζειν. Πτερῶν δὲ αὐταῖς εἶσιν αὖ τε παρειαὶ 
xal 6 ἀνθερεὼν μεστὸς, ὥστε τι γένειον μέχρι τῆς δει-- 
p7i« ἐπιδειχνύναι. Καὶ τοῦτο ταῖς ἅρπαις ἴδιον ση- 
μεῖόν ἐστιν" μόναι δὴ ὀρνίθων λίθοις τρέφονται xai 
τοῖς τῶν πάλαι τεθνηχότων θηρίων ὀστέοις, el μὲν χα- 
ταπιεῖν δύναιντο, ἡδέως ἅμα τὸ προστυχὸν παραπέμ- 
πουσαι, τὰ μείζονα δὲ τοῖς ποσὶ συλλαμβανουσαί τε 
καὶ ἀνιπτάμεναι xal χατὰ τῶν πετρῶν ἀφιεῖσαι πολ- 
λάχις, ὥστε συντριθέντα ἐσθίειν. ᾿ἈΑῤῥωστεῖν δὲ αὐὖ- 
τὰς 6 μέλας βρωθεὶς ἀποχωλύει χισσός. 

V. Οἱ γῦπες δὲ μίγνυνται μὲν ἐπεμύάντες ἀλλή- 


AIONYZIOY ΟΡΝΙΘΙΑΚΩΝ A. 


lent eoque ad terram usque, vel fortasse etiam trans eam 
penetrant, ita ut ne parva quidem animantia, etiamsi inter 
frutices latitantia, eos latere possint, cum fames eos exstimu- 
lat. Delectantur agnina , hinnulorum et celerrimorum lepo- 
rum pulpis. Cadaver nullum attingunt, nisi forte ab ipsis 
capti et interfecti animalis. Testudines pro medicamento 
vorant. Quod ad potum, sanguis animalium, quae ceperint, 
eis sufficit, aquam vero non gustant. Montium vertices 
editos et conspicuos incolunt, sive cum a venatu ad quietem 
se recipiunt, sive soboli nidos parant ; et raro sane ad campos, 
rupibus relictis, descendunt, sed ut plurimum e propinquo 
celum prospectant. 
ponunt , ut tempestive pariant, neque, per vim pulso fetu 
imfnature, abortiant. Non constat autem de hoc lapide : 


Cum parturiunt, lapidem nidis im- 


sunt qui de montibus Caucasiis, alii ab Oceani littore peti 
tradunt, colore candidissimo , spiritu gravidum, qui etiam 
ex agitatione sonum edit. Femin:w pregnanti alligatus 
abortum amolietur; contacta aqua in lebete fervente 
ignis vim penitus domabit. Maxime curant aquilae, ut ge- 
nuinos fcetus alant, quare pullos volatu adversus solem 
orientem probant , et nimio splendori cedentem aut oculis 
conniventem pro spurio rejiciunt nidoque pellunt. Ejecto 
reliquarum avium misericordia alimentum suppeditat, ita 
ut orbos cibi sui reliquiis alere soleant aves vicinze , simul 
et sux» paupertatis necessitudini et pullorum indigentie 
occurrentes. Sed hujusmodi victus nunquam pullis vires 
impertiit paternis equales. 


IV. Harpee conspectui hominum raro se offerunt, rupium 


.asperrimarum incole; nidos enim pullis struunt in altis 


montium hiatibus; procipitiis, ut relique volucres trun- 
cis ac ramis, insident. Pullos amore miro prosequuntur, 
adeo ut, si quis rusticus pullos harpz latenter suffuratus 
fuerit , illa nidum deinceps, cibo neglecto, non relinquat lu- 
gens et locum omnem gemitu lugentis instar mulieris im- 
pleat et lacrymarum defluxu genas madefacientis. "Vestiun- 
tur autem eis maxillze et mentum tam frequentibus plumis, 
ut barbxe quandam speciem ad collum demisse repraesen- 
tent. Hac quoque eis nota peculiaris est : lapidibus inter 
omnes aves soli& vescuntur et pridem mortuorum anima- 
lium ossibus. Quodsi deglutire possint , avide quodcunque 
obtigerit ingerunt ; majora vero pedibus apprehensa in su- 
blime volantes per saxa dejiciunt sa:pius, donec frangantur 
edendoque sint. Morbos hedera nigra arcent comesa. 

V. Vultures autem se invicem inscendentes coeunt, 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. I. 


λοις, μάτην δὲ, xal οὐχ ἄν ποτε συνουσιάζοντες οὕτω 
παιδοποιήσαίεν, ἀλλ᾽ ἡνίχα ἂν σχοῖεν πρὸς τὸν τῶν 
ᾧῶν τόκον ἐπιτηδείως, κατὰ τὰ θηρία τὰς τίγρεις τὴν 
αἰδὼ πρὸς τὸν ζέφυρον ἀποστρέψαντες ὑπὸ τῇ πνοῇ γα- 
μοῦνται, xal. φασιν ἐντεῦθεν αὐτοῖς ταχείας εἶναι τὰς 
κατὰ τὴν ὀσμὴν ἀντιλήψεις, εἰ xoi πόῤῥω που τελευ-- 
τήσειέ τι ζῷον. Καὶ ἀχόρεστοι δὲ τροφῆς ὑπὲρ τοὺς 
λοιποὺς πάντας ὄρνεις εἰσὶν, ὡς xat πολεμεῖν ὑπὲρ αὐὖ- 
τῆς πρὸς ἀλλήλους, καὶ τὸν ἰσχύϊ χρείσσονα τοὺς ἄλλους 
ἀποδιώχειν, τὴν μὲν τῶν πτερύγων προθαλλόμενον 
ἅτε λοπίδα, τῇ δὲ τοὺς λοιποὺς ἀπελαύνοντα. οἵ δὲ, ἣν 
χορεσθεὶς οὗτος ἀποχωρήσῃ, χοινῆ ταῖς τροφαῖς ἐφορ- 
μῶσι, μέχρις ἄν τις αὐτῶν τοὺς ἀσθενεστέρους ἀποδιώξῃ. 
Ῥαδίως δὲ οὐδεὶς ἂν εὕροι γυπῶν καλιάς" γίνονται γὰρ 
ἐν τόποις εἰς οὖς ἐλθεῖν ἀμηχανώτατόν ἐστιν, Τῇ δὲ 
τῶν τεθνηχότων ὑπερχαίροντες δυσοδμία, τοσοῦτον 
ἀπεχθάνονται πρὸς τὰ μύρα, ὥστε οὐδ᾽ ἂν χτήνους 
ἅψαιντο τεθνεῶτος, εἴ τις αὐτοῦ τὰς σάρκας ἐπαλείψειε 
μύρῳ. | 
VI. Ἱεράχων δὲ γένη πλείω χαὶ ταχεῖς μὲν ἄλλοι 
πρὸς θήραν, περιστεραῖς μάλιστα καὶ φάσσαις ὀλέθριοι' 
ol δὲ τὰς ὄρνεις τὰς ἐλάσσους αἱροῦσιν, ἕτεροι δὲ ἀργό- 
τατοι xal πρὸς τὰς πτήσεις ὀχνώδεις, ὥστε τρέφεσθαι 
παρ᾽ ἑτέρων ἐθέλειν καὶ ὀψὲ τοῦ χαιροῦ πρὸς ἄγραν 
δρμᾶν καὶ βατράχοις ἐπιτίθεσθαι μόνοις. Καὶ τοῖς 
ἀνθρώποις δ᾽ ἄλλοι χοινωνοῦσι τῆς θήρας, δεσμοῖς 
τ᾽ ἐχόμενοι καὶ τὰ θηρώμενα τῶν ὀρνέων φοδοῦντες - xo- 
ρυδοῖς δ᾽ εἰσὶν οὗτοι χαὶ χελιδόσι πολέμιοι, καὶ ταύτη γε 
αὐτοὺς συγγενεῖς ἄν τις εἴποι Τηρέως. Καὶ ἀμθλυώτ- 
τουσιν ὑπὲρ πᾶν ἕτερον γένος ὀρνέων, ὡς xal θεραπείαν 
τοῦ πάθους ἐπίστασθαι" γάλα δ᾽ ἐστὶ θριδαχίνης ἀγρίας, 
ἣν ἀποτέμνειν τοῖς ἱέραξιν ἔθος ὑπὲρ ἰάσεως. 

VII. Τῶν ἰχτίνων δ᾽ οὐδὲν ἄν τις ἀναιδέστερον εἴποι" 
ὁρμῶσι γὰρ πολλάχις xat ἐπ’ αὐτὰς τῶν ἀνθρώπων τὰς 
χεῖρας, χαὶ διαφθείρουσι τῶν χατοιχιδίων ὀρνίθων τοὺς 
νεοττοὺς xal λυποῦσι μάλιστα τὰς γυναῖχας. Τίνουσι 
μέντοι τὴν προσήχουσαν δίχην, τοὺς πόδας ἐν ῥητῷ 
τινι τοῦ ἔτους χαιρῷ σφόδρα ἀθλίως ἀλγοῦντες. Φασὶ 
δ᾽ αὐτοὺς μηδὲ τῇ pod ποτε ἐπικαθῆσθαι τῶν δένδρων, 
μηδὲ δρᾶν ἐθέλειν αὐτός. Καὶ ἄπιστος μὲν, κρατεῖ δὲ 
λόγος περὶ αὐτῶν, ὅτι γαμετήν τις ἀποδαλὼν ἀνὴρ, 
θυγατέρα τ᾽ ἐξ αὐτῆς ἔχων, ὄνομα Σίδην, εἶδεν εἰς τὴν 
χόρην αἰσχρῶς, ὥστε τοῦ πατρὸς τὴν μίξιν ἐκείνην ἐχ- 
χλίνουσαν τῷ τῆς μητρὸς ἑαυτὴν ἐπισφάξαι tío: 
εἶτα τῶν θεῶν, φασὶ, τὸ πάθος ἐλεησάντων, ἀνῆχεν ἐκ 
τοῦ αἵματος τὸ δένδρον fj Ὑ7;, τὸν δὲ πατέρα γεγονότα 
ἰχτῖνον φεύγειν ἄποθέν φασι τὰς τῆς συμφορᾶς ὑπομνή- 
σεις, xal οὐχ ἐθέλειν ἐπικαθῆσθαι τῶ δένδρῳ. 

V1II. Οἱ δὲ ὄρνεις οἵ μέμνονες γένος μὲν τῶν με- 
λχαντάτων Αἰθιόπων εἰσὶ. τὴν δὲ Αἰθιοπίαν καταλι- 
πόντες, ὡς πρὸς γονὴν αὐτοῖς δι’ ὑπερύολὴν θέρμης 
ἀγρείαν, καὶ οὐδὲ θέλοντες ἐν αὐτῇ ποιεῖν xau: 
τὰ γὰρ ck πάντως εὐθὺς ὃ ἅλιος χαταφλέγε!" πρὸς 


τὸν βοῤῥᾶν xal τὴν Θράκην δρμῶσιν εἰς δὲ τὸν “Ελ- 


109 


sed frustra, neque umquam e tali coitu liberos procreabunt, 
verum ubi ovis excludendis parati sunt, eodem quo ferze 
tigrides modo, naturalibus Favonio obversis , vento gravi- 
dantur; hinc, ut perhibent, odores prompte percipiunt , si 
animal quiddam, etiamsi procul, alicubi mortuum fuerit. 
Pra omnibus aliis avibus cibo satiari vix possunt, ita ut de 
eo quoque inter se decertent, atque viribus praestans reli- 
quos fuget, altera quidem ala tamquam scufo praetensa, 
altera vero reliquos propellens. Hi autem, cum ille sa- 
tiatus abiit, omnes simul in cibum irruunt, donec aliquis 


eorum ceteros fugaverit. Vulturum autem nidos nemo 


facile inveniet ; fiunt enim in locis quam maxime inaccessis. 
Cadaverum foetore magnopere delectantur et adeo aversan- 
tur unguenfa , ut ne armenta quidem mortua , quorum car- 
nes unguento illitze fuerint, attingant. ᾿ 

VI. Accipitrum plura exstant genera, atque alii quidem ad 
venandum alacres sunt, columbis inprimis palumbisque 
perniciem inferentes, alii vero minores aves perdunt, alii 
porro adeo ignavi et ad volandum pigri sunt, ut ab aliis 
nutriri malint et sero tandem venatum profecti ranas tan- 
tum aggrediantur ; alii tandem, fcedere cum hominibus inito, 
venationi student, vinculis impediti avibusque quas lhomi- 
nes venantur metum incutientes ; hi autem sepius alaudas 
et hirundines infestant; quamobrem cognatos Terco eos 
dixeris. Oculorum hebetudini pr:v omnibus aliis avibus 
ita obnoxii sunt, ut etiam curationem hujus zgritudinis 
noverint : lactucee nempe agrestis, quam medicina gratia 
rescindere solent, liquorem lacteum. 

VII. Impudentissimi omnium milvi sunt, qui etiam sape 
ad hominum manus provolant gallinarumque cohortalium 
pullos occidunt et mulieres inprimis mcerore afficiunt; ju- 
stas tamen pomnas luunt, cum certo anni tempore immanem 
pedibus dolorem patiuntur. Inter omnes arbores punica 
malo numquam eos insidere ferunt et ne aspectum quidem 
ejus sustinere. Fertur autem, si credere dignum est, 
virum quendam, amissa uxore , ex qua filiam nomine Siden 
susceperat , libidinis affectu in filiam exarsisse, ilfam vero, 
ne a parente contaminaretur, super materno tumulo sese 
jugulasse, postea vero, diis hunc casum miseratis, terram 
de sanguine arborem produxisse, et patrem mutatum in 
milvum calamitatis su: monumenta procul refugere , nec 
insidere huic grbori velle. 

VIII. Memnones aves genus a nigerrimis /Ethiopibus 


ducunt ; sed /Ethiopia relicta, ut quae nimio calore feeturam 
impediat , ne nidos quidem in ea struere volunt, (sol enim 
statim ova omnia comburit ) et Aquilonem versus ac Thra- 


ciam feruntur. Cum antem ad Hellespontum et Trojam 
I4. 


110 AIONYZIOY OPNIGIAKQN A. 


λήσποντον ἀφιχόμενοι xot τὴν "l'oolav, ἐπὶ τοῦ τάφου 
τοῦ Μέμνονος ἀγωνίζονται πρὸς ἀλλήλους, xal τὸν ἀπὸ 
τῶν πτερύγων ἦχον ἀσπίδων ἄν τις ἀπειχάσειε χτύπῳ. 
Εἶτα τῆς μάχης λήξαντες περὶ τὸν ῥόον τοῦ Αἰσήπου 
ἀπολούονται χονίζονταί τε ἐπὶ τῆς ψάμμου περιστρεφό- 
μενοι, χαὶ τῷ τάφῳ τοῦ Μέμνονος ἐφιζήσαντες ταῖς 
ἡλιαχαῖς ἀχτῖσι ξηραίνουσι τὰς πτέρυγας, τήν τε ἐν 
αὐταῖς χόνιν ἐπὶ τῷ τοῦ Μέμνονος σπείρουσι τάφῳ, 
δεικνύντες, οἶμαι, κἀντεῦθεν, ὡς ἐξ ἀνδρῶν μεταύλη- 
θέντες εἰς ὄρνεις οὔτε τῆς βασιλιχῆς τιμῆς, οὔτε τῆς 
πολεμικῆς ὀλιγωροῦσι μελέτης. 

IX. Ὑπὲρ δὲ τῶν χοράχων ἡμῖν ταῦτα ἱστέον, ὡς 
ix πάντων ὀρνέων μόνοι τοῖς παισὶ ποτὸν οὐ χορη- 
γοῦσι, ῥηγνυμένου τοῦ ἀνθερεῶνος εὐθὺς μετὰ τὴν μίξιν 
αὐτοῖς. Τιμωρίαν τοῦτο παλαιᾶς τινές φασιν ἅμαρ- 
τάδος: ὕδωρ γὰρ ἐνεγχεῖν χελευσθεὶς, ἡνίχα ἐν 'Tplxxn 
τὸν Ἀσχληπιὸν ἔτιχτε Κορωνὶς, τοῦ χελευσθέντος ὗπερ- 
ιδὼν ἐλαγνεύετο, καὶ διὰ τοῦτο μῆνις Ἀπόλλωνος εἷς 
ὄρνιν τ᾽ αὐτὸν μέλανα τρέπει xal δίχα ποτοῦ ποιεῖ τὰς 
ῥῖνας αὐξάνεσθαι, χἀντεῦθεν εἶναι τοῖς νεοττοῖς λυπη- 
ρότατον. Καινόν γε μὴν xal τοῦτο ἐπὶ τῶν χοράχων 
ἐστίν" οὐ μίγνυνται πρίν τινα ταῖς θηλείαις ᾧδὴν ὥσπερ 
γαμήλιον περιχράξαι᾽ at δὲ πεισθεῖσαι οὕτω συνουσιά- 
ζονται. 

X. Ταῖς χορώναις οὐδὲ, χατὰ τὰ λοιπὰ πάντα 
πτηνὰ, τῶν Qv ῥαγέντων, ἔμπροσθεν ἐπὶ τὸ στόμα, 
ἀλλ᾽ ἐξόπισθεν, πρῶτον προδάλλοντες τὰ σχέλη, προΐα- 
ew of νεοττοί. 

XI. Τῶν ἔλάφων oi πέρδικες ἐρῶσιν ὑπερφνῶς, 
συννέμεσθαί τ᾽ αὐτοῖς, xal οὐδὲ ἀποφοιτᾶν που βούλον- 
ται, παρομαρτοῦσι δὲ χαὶ συνθέουσι χαὶ τοῖς νώτοις 
ἐπικαθήμενοι διαξαίνουσι τὰς τρίχας αὐτῶν, ὡς xal 
ἁλίσχεσθαι προσιόντες ἀσμένως, ἣν εἰχόνα ἐλάφου δεί- 
ξειεν ἀγρευτής. Ὑπὲρ ἀφροδισίων δὲ ἀγωνίζονται 
πρὸς ἀλλήλους, καὶ πρὸς μὲν τὰς μίξεις αὐτοὺς παρο- 
τρύνει τὸ ἔαρ᾽ νεμόμενοι δ᾽ ἐν ταῖς ὕλαις ἀγεληδὸν, εἶ 
φανείη θήλεια, διίστανται xal πολεμοῦσιν ἀλλήλοις, 
καὶ γίνεται τοῦ κεχρατηκότος fj θήλεια" ὁ δὲ ἀναδοξ, 
καὶ γέγηθεν, ὥσπερ χρυσὸν 3) χόρην ἥ τι γέρας ἕτερον 
ἐχ πολέμου λαθὼν ἀριστεύς. ᾿᾽Αλλ᾽ οὐδὲ θάλπειν τὰ 
φὰ ταῖς θηλείαις ἐπιτρέπουσιν χαὶ ὑποχλέπτουσι 
δ᾽ αὐτὰ πρὸς τὴν μίξιν σπεύδοντες" καίτοι χἀχεῖναι πολ- 
λάχις, ὡς ἀσελγεῖς, ὀλιγωροῦσι παιδοτροφίας. Καὶ 
δολερὸν τὸ γένος ἐστὶν, ὡς καὶ τοὺς νεοττοὺς γινώσχειν, 
ὅπως ἄνδρα χρὴ προσιόντα ἐξαπατᾶν, φύλλοις 7j βώ- 
λοις ἥ τινι τῶν προστυχόντων χαλυψαμένους" ὃ xal τοῖς 
ἁλιεῦσι ποιοῦσιν οἱ πολύποδες, αἷς ἂν προσερείσωνται 
πέτραις ἀφομοιούμενοι. 

XII. Πλέον δὲ, ἥπερ φιλοῦσι τοὺς ἐλάφους οἱ πέρδι- 
χες, μισοῦσι τοὺς ὄνους ol αἴγινθοι. x&v ἐπὶ φυτοῦ xa- 
λιᾶς οὔσης αἰγίνθου τρέφωνται νεοττοὶ, τῷ δένδρῳ 
πλησιάσας ὄνος ἀναιρεῖ πάντως αὐτοὺς, χαὶ ὀγκησά-- 
μενος τὴν χύουσαν αἴγινθον ἀμθλῶσαι ποιεῖ. 

XILI. Ὁ χόχκυξ δὲ, ὃ πρῶτος τῶν λοιπῶν πτηνῶν 


pervenerunt, super Memnonis βορυϊούο inter se tanta pre- 
lia miscent, ut strepitus alarum scuta resonantia repraescn- 
tet. Deinde cum desitum est pugnari , circa fluvium JEse- 
pum se lavant, et in arena se volutantes pulvere spargun- 


tur, ac super Memnonis sepulcro sedentes alas ad solis radios 


siccant, collectumque pennis pulverem monumento insper- 
gunt, vel hoc argumento, ni fallor, ex humana in avium 
formam se transiisse, et neque regium honorem, neque 
belli meditationem a se negligi declarantes. 

IX. De corvis hoc nos scire oportet quod inter omnes 
aves soli pullis suis potum non ministrant , mento eis sta- 
tim a coitu dehiscente, quod veteris quidam peccati culpa 
eis accidere fama est ; nam cum Coronis in Tricca JEscul- 
pium pareret , Corax aquari jussus, re neglecta, veneri va- 
cabat; quamobrem iratus Apollo convertit eum in avem 
atram , et absque potu rostrum ei excrescere fecit , quse res 
pullis est molestissima. Etiam hoc in eis insolens , quod 
corvi mares non coeunt cum feminis, priusquam cantum 
quemdam ceu nuptialem ante eas crocitaverint ; hee vem 
mares ita conciliat: admittunt. 

X. Cornicum pulli ovis non ad caput ruptis, ut cete- 
rarum avium omnium, sed retrorsum , pedibus primum 
prolatis , excluduntur. 

XI. Perdices mirifice cervos amant οἱ pasci cum eis ge- 
stiunt, nec usquam discedere volunt, sed comitantur et 
una currunt et dorsis insidentes pilos eorum vellicant, 
quare etiam ultro obviam euntes capiuntur ab aucupe, qui 
cervi imaginem eis ostenderit. Depugnant inter se propter 
venerem , ad quam tempore veris moventur, et cum gre- 
gatim per nemora pascentibus eis femina se offert , dissi- 
dium pugnamque cient ; cedit autem femina victori. Hic 
protinus, tanquam preeclarus aliquis bellator, auro aut puella 
aut alio honorario munere donatus, exclamat. Ne ova 
quidem feminis incubare permittunt eaque ob novum ve- 
neris desiderium suffurantur, quanquam et ipss matrei 
smpe pre libidine liberos educare negligant. Dolossm au- 
tem sunt adeo , ut pulli quoque accedentem aucupem de- 
cipere calleant, frondibus aut gleba aut quacunque re obvia 
se occultantes : quem dolum etiam adversus piscatores 
adhibent polypi, saxi, cui se applicaverint, colorem simu- 
lantes. 

ΧΙ. Perdices non tam cervos amant, ac eeginthi asinos 
oderunt , quorum pullos, etiamsi nidulo plantze affixo hac- 
rentes, accedens asinus utique interficit, rudendoque ov& 
icginthi per abortum abigit. 

XIII. Cuculus primusavium verni temporis nuncius esl. 


$e .448 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. I. 


ἡμῖν τὸ fap ἀγγέλλων, αὐτὸς μὲν χαλιὰν οὐ ποιεῖ, τὰ 
δὲ τῶν ἑτέρων ὀρνίθων ᾧὰ κατεσθίει χαὶ ἐν ἀλλοτρίᾳ 
τεχὼν ἀφίσταται χαλιᾷ, xal θάλπει μὲν ἕτερος δι᾽ ἄ- 
ὕνοιαν τὰ τεχθέντα, μέχρις ἂν τῶν ᾧῶν ἴδη προχύ-- 
ψαντα, τῆς δὲ ἀπάτης αἰσθόμενος ἀπολείπει τ᾽ αὐτὰ 
xai ἑτέραν ποιεῖται χαλιάν" 6 δὲ χόχχυξ ἐλθὼν τροφὴν 
τότε τοῖς ἑαυτοῦ δίδωσι νεοττοῖς. | 

' XIV. Τοῖς δρνοχόλαψι δὲ καινόν τι παρὰ τῶν θεῶν 
δέδοται δῶρον" εἰ χαλιάν τις αὐτῶν ἐπιφράξειε λίθοις 
3| ξύλοις, πόαν τινὰ πρὸς τοῦτο ἐγνωσμένην αὐτοῖς 
ἀνελόμενοι, xa τῷ τῆς καλιᾶς προσαγαγόντες στόματι, 
ἀνοίγουσί τ᾽ αὐτὴν καὶ πάντας ἀποχινοῦσι τοὺς σφῆνας. 
Καὶ τὰς χλεῖς δὲ τῶν θυρῶν εὐμαρῶς 6 τὴν πόαν ἐχεί- 
vuv ἐπιστάμενος διαλύει, 

XII. Τοὺς αἰγιθαλοὺς ol ποιμένες μισοῦσιν ὅτι τῶν 
αἰγῶν, ἃς ἂν τεχούσας ἴδοιεν, ταῖς θηλαῖς ὑπερχαίρουσι, 
τό τε γάλα αὐτῶν, ὥσπερ ἔριφοι, προσιόντες ἐξέλχουσι, 
xal πρὸς τὸν τόχον αὐτὰς slc τὸν ἑξῆς βλάπτουσι χρόνον. 

XVI. Αἴγε μὴν γλαῦχες ἐπὶ τῶν προδάτων δρῶσαι 
ταὐτὸν οὐδεμίαν φέρουσι βλάδην. Ἀλλ’ ἐχεῖνο ἱστέον 
περὶ αὐτῶν, ὅτι τοὺς μύρμηχας ἀποχωλύειν βουλόμεναι 
τῶν ἰδίων νεοττῶν, ἐν τῇ χαλιᾷ καρδίαν ἔχουσι νυχτε- 
ρίδος, ὡς τῶν μυρμήχων ἀπολείπειν χαὶ τοὺς ἑαυτῶν 
φωλεοὺς αἱρουμένων, εἰ νυχτερίδος τις ἐπ᾽ αὐτοῖς θείη 
καρδίαν. 

XVII. "Ixcegóc τις ὄρνις ἀπὸ τῆς χροιᾶς ὀνομάζε- 
ται, ὃν el τῷ πάθει τούτῳ τις ἀνὴρ ἐχόμενος ἴδο:, φεύ- 
ξεται πᾶσαν αὐτίχα τὴν νόσον. 

XVIII Τὰ δὲ τῆς χίσσης πρὸς τὰς τῶν φωνῶν μι- 
μήσεις πῶς ἄν τις εἴποι πλεονεχτήματα χαὶ πόσα ἂν 
εἶναι ζῷα δόξειε φθέγγομένη ; μηχᾶσθαι ἔριφόν ποτε 
κίσσης ἀχούων φήθην, xal ὡς τῆς μητρὸς χωρισθέντα 
περὶ τὸ δένδρον ἐζήτουν, ἐφ᾽ ob χαθῆστο χίσσα βοῶσα’ 
μυχηθμὸν (ος cod. ) εὐθὺς xal μόσχου ᾧμην᾽ εἶτα ὡς 
πρόθατον ἐόδληχᾶτο, xal τὸν τοῦ ποιμένος τέλος ἐμι- 
μήσατο συριγμὸν, ᾧ μετὰ τὴν νομὴν ἐπὶ ποτὸν ἄγει τὰ 
πρόδθατα, ὥστε ὀψέ ποτε ἐπὶ τῶν χλάδων ἰδὼν μεθαλ- 
λομένην αὐτὴν, ἀπεθαύμασα πηλίχα μέχρι χαὶ τῶν 
ὀρνέων ἐστὶ τὰ θεῖα δωρήματα. 

XIX. Τοῖς ψιττακοῖς δὲ, οὖς οὖχ ἐν ξυλίνοις χλω-- 
ὅοις͵ ἀλλ᾽ ἐν σιδηροῖς φρουρεῖν ἀναγχαῖον, μέχρι καὶ 
τῆς ἡμετέρας γλώσσης ὡδήγησε τὰς μιμήσεις f; φύσις. 

XX. Καὶ ταῖς ἀηδόσι θαυμαστήν τινα ᾧδῆς δέδω- 
xsv ἁρμονίαν, at καὶ τοὺς νεοττοὺς ᾧδαῖς μᾶλλον ἣ τρο- 
φαῖς ἄλλαις ἐχτρέφουσι, γνησίους μὲν τοὺς εὐφθόγ-- 
qouc ἡγούμεναι καὶ θεραπείας ἀξιοῦσαι παντοίας, 
ἀποχτείνουσι δὲ τοὺς ) ὡς οὖχ ἀξίαν γενεὰν 
τῶν Ἀττιχῶν ἀηδόνων, ὃ δὴ xal τῆς ἐλευθερίας αὐταῖς 
ἔρωτα τοσοῦτον ἐντίθησιν, ὡς εἰ ληφθεῖεν, μήτε ἄδειν 
ἐθέλειν, χαὶ τὴν γλώσσαν ἀποτέμνειν εὐθύς. 

XXI. Συνήθεις μάλιστα xal δμωρόφιοι τοῖς dv- 
θρώποις αἷ χελιδόνες εἰσὶν, εἷς μὲν ὄρνιθας ἀμειφθεῖσαι, 
ἡνίχα ἦν ἀνὴρ ὁ Θρὰξ ἔτι Τηρεύς" ὡς δὲ μεταδαλόντα 
κἀχεῖνον εἶδον εἰς ὄρνιν, τὰ πτηνὰ φυγοῦσαι πρὸς τὰς 


" , 0e 0-09 - - 
. 


111 
Nidum non facit ipse, ceterarum vero avium devoratis ovis 
et suis suppositis discedit. 


donec , exclusis pullis, fraus detegatur, qua cognita eos re- 


Foventur ea ab aliena matre, 


linquit et alium nidum struit, et ita demum cuculus acce- 
dens pullos nutricatur. 

XIV. Picus martius singulare a diis beneficium habet. 
Si quis lapide aut ligno nidum obetruxerit, herbam sibi 
cognitam affert, eaque orificio opposita nidulum aperit 
omnesque cuneos removebit. Hanc herbam qui norit, 
nullo negotio januarum etiam seras resalvit. 

XV. Caprimulgos oderunt pastores, quoniam caprarum, 
quascumque fous exclusisse viderint, mamillis impense 
delectantur, οἱ lac earum accedentes tamquam hadi cxse- 
gunt atque sic in posterum partum earum impediunt. 

XVI. Noctu; tamen, quee eodem modo oves tractant , 
nullam iis inferunt noxam, verum hoc de noctuis scire 
oportet quod, cum formicas a suis pullis abigete cupiunt , 
vespertilionis cor in nido babent, quia scilicet formicee sua 
etiam latibula deserere gestiunt, si quis cor vespertilionis 
imposuerit. 

XVII. Icterus avis queedam ἃ colore nominatur, quam 
si quis hujus nominis morbo detentus adspexerit, mox 
integre a morbo liberabitur. 

XVIII. Pici in vocis imitatione singularem naturam, 
et quam diversa animalia repreesentet, quomodo facile quis 
dixerit? Ego aliquando picam audiens hedi vocem arbi- 
trabar ἃ matre separati , atque circa arborem eam exquire- 
bam , cui pica clamans insidebat. Et iterum mugitum vl- 
tuli audire putabam , deinde ovis instar balabat , postremo 
sibitum pastoris imitabatur, quo post pascua oves ad potum 
ducit. Vix vero tandem, pica per ramos salienje con- 
specta, miratus sum quanta etiam avibus dona largiti 
sint superi. 

XIX. Psitlacos non ligneis, sed ferreis caveis ser- 
vare oportet; eos natura voces eiiam humanas imitari 
docuit. 

XX. Dedit et lusciniis natura miram concentus suavita- 
tem. He quoque pullos suos cantu potius quam aliis ali- 
mentis educant, et genuinos habentes quicumque pulcra 
voce instructigunt omni diligentia curant, mutos autem oc- 
cidunt, tanquam indignam Atticis lusciniis sobolem. 1d 


.etiam libertatis amorem tantum pullis instillat, ut si ca- 


piantur, cantum recusent et linguam resecent illico. 

XXI. Hirundineshominibus inprimis contubernales sunt, 
In aves mufatee sunt , cum vir adhnc esset Thrax Tercus ; 
postquam vero et illum mntatum viderunt in avem , relicto 
omni avium consortio, ad hominum domicilia confugerunt 


112 AIONYZIOY ΟΡΝΙΘΙΛΚΩΝ A. 


τῶν ἐνθρώπων : ἦλθον οἰκήσεις. ᾿Αλλ᾽ οὐδὲ τοῦ βοῤῥᾶ, 

οὐδὲ ἄλλων τῶν ἐκ Θρῴκης, ἀνέμων στέργουσι τὴν 
πνοὴν, xai τὰς καλιὰς ix τῶν τοιούτων πνευμάτων 
οἰκοδομοῦσιν ἀπεστραμμένας. Τοὺς νεοττοὺς δὲ τρέ- 
φουσιν οὕτως ἐν τάξει, ὥστε, εἶ δεξάμενός τις τροφὴν 
μεταθάλοι τὸν τόπον, οὖχ ἂν δοῖεν αὖθις, πρὶν ἀναδρά- 
μοι, Εἴγε μήν τις αὐτῶν τὰ τέχνα ἀποτυφλώσειε, 

τὴν χελιδονίαν βοτάνην κατατεμοῦσαι τῷ στόματι xol 
τὸν ἐξ αὐτῆς χυλὸν ἐπιθαλοῦσαι τοῖς ὄμμασι τῆς πη- 
ρώσεως ἀπωθοῦνται τὴν βλάθην. 

XXII. Πολυδορώτατον ὄρνεον ἣ σελευχὶς καὶ μετὰ 
πλείστης εὐχῆς ἀφιχνούμενον τοῖς ἀγροίχοις, ἦν τοὺς 
καρποὺς ἀχρίδων ἔδηται πλῆθος" ὅτι τὰς μὲν φαγοῦ- 
σαι, τὰς δὲ xal ἀπὸ μόνης τῆς σχιᾶς ἀναιροῦσαι, 
ἐχχρίνουσιν ἃς ἂν χαταφάγωσι ῥᾳδίως αὐτίχα, καὶ 
πορθουμένοις ἀνδράσι ξενικὴν ἄν τις εἴποι συμμαχίαν 
ἐληλυθέναι. Ἀλλ᾽ el τῆς χάριτός τις τοὺς ὄρνεις ἀπο-- 

στερήσειε, διαφθείρουσιν αὗται τὸν σωθέντα χαρπόν" 
x&v ἀποχτείνῃ τις σελευχίδα φρενοδλαδὴς, οὐκέτ᾽ ἂν, 
ὑπ᾽ ἀχρίδων τῶν χαρπῶν χειρομένων, εἰς τὴν χώραν 
ἐχείνην ἔλθοιεν βοηθοί. 

ΧΧΠΙ. Αἴ δὲ ταῖς φαρμαχίσι γυναιξὶ προσφιλεῖς 
ἴσγγες τροφῆς ὧδε μεταλαμθάνουσιν" τὰς μαχρὰς γλώσε 
σας; ὥσπερ ol ἁλιεῖς, ἐχτείνασαι xal εἷς ἀτραπόν τινα 
ἐμδαλοῦσαι μυρμήχων, ὡς ἐπὶ βρῶσιν σπεύδοντας ὑπο- 
δέχονται ἀχριθῶς, εἶτα τὴν γλῶσσαν χατὰ μικρὸν 
ἕλχουσαι τοὺς ἁλόντας ἐσθίουσιν. Συνεχῶς δὲ τοὺς 
τραχήλους' κινοῦσιν, ὡς οἱ τῶν ἀνδρῶν διαδεχόμενοί 
τε xal θηλυδριῶν βαχχευταὶ ἐπὶ τῆς τελετῆς τῆς Ῥέας 
εἰώθασιν. 

XXIV. Σωφρονοῦσιν ὑπὲρ πᾶν ὄρνεον αἱ τρυγόνες, 
xat γάμον στέργουσιν ἕνα" xal τελευτησάσης τῆς ὁμό- 
ζυγος, οὖχ dv ποτε ὃ περιὼν ἑτέρᾳ μιχθείη, 

XXV. Ταῖς περιστεραῖς δὲ γάμος εἷς ἀπόχρη" 
μιχθεῖεν δ᾽ ἂν ἄλλη, τῆς προτέρας τελευτησάσης, xai 
συνουσίας δ᾽ ἀρχὴν ποιοῦνται τὸ φίλημα xal πρεσόυ- 
τέρα μὲν οὐχ ἂν πρὸ τῆς τῶν χειλῶν ἐμόολῇς ἀνάσχοιτο 
μίξεως" αἵ δὲ νέαι πολλάχις πρὸς τὴν συνουσίαν xat 
δίκα τῶν φιλημάτων ὁρμῶσιν. Εἰ δὲ μὴ παρεῖεν 
θήλειαι, παρὰ τὸν χοινὸν τῶν ὀρνέων νόμον ἐπιῤαί-- 
νουσιν ἀλλήλοις οἱ ἄῤῥενες χαὶ ᾧὰ τίκτουσιν, οὐδὲν 
πρὸς νεοττῶν γονὴν ἐπιτήδεια. 

XXVI. Καὶ τὰς κατοιχιδίους ὄρνιθας ἴσμεν ἀλε- 
χτρυόνων χωρὶς καὶ ἐν ταῖς τῶν γυναιχῶν χερσὶ θερ- 
μαινομένας τίχτειν id. Πρὸς εὐτοχίαν δὲ αὐταῖς, ἣν 
ὠδινῶνται, χρήσιμον ἐκ τῆς γῆς τῷ στόματι χάρφος 
λαθεῖν, καὶ ἐπιτιθέναι τοῖς νώτοις, Ὑπὲρ πάντα δὲ 
τὰ πτηνὰ τοὺς ἀλεχτρυόνας ἴσμεν χαίροντας μάχαις 
χαὶ συνουσίαις. Φωτὶ δὲ μάλιστα χαίρουσι καὶ προαγ- 
γέλλουσι τὴν ἡμέραν ὡς ἡλίῳ χεχαρισμένοι, καὶ τὰς 
τῶν γαμετῶν ὠδῖνας παρηγοροῦσι τῇ χοινωνία τῶν 
πόνων, ὥστε ἠρεμαῖόν τι καὶ λεπτὸν ἄδειν εἷς παρα- 
μυθίαν αὐταῖς. 

XXVII. Πρὸ δὲ τῶν λοιπῶν πάντων ὀρνίθων, ἔτι 


Quin etiam neque Borez?, neque aliorum ventorum, qui 
e Thracia spirant , flatus amant , €t nidos inde aversos col- 
locant. Pullos suos hoc ordine pascunt, ut qui, cibo ac- 
cepto, locum mutaverit, huic nihil amplius largiantur, 
donec ad pristinum suum locum redierit. Si quis earum 
pullos exccecaverit, hirundinarie herbs rostro demor- 


si? liquorem oculis infundunt et noxam ccecitatis amo- 
liuntur. 


XXII. Voracissima avis est seleucis et ab. agricolis ad- 
veniens multie precibus salutatur, cum fruges locustarum 
multitudine devorantur, quas partim deglutiunt, partim 
vel umbra sua enecant, ingestasque nullo negotio confestim 
excernunt. Adventum sane ipsarum peregrinorum mili- 
tum subsidio civitati quam populantur hostes occurrenti 
recte comparaverit aliquis. Nisi tamen gratitudinis ali- 
quod specimen in ipsas mutuo referatur, conservatas a se 
fruges populantur. Jam si quis mentis parum compos se- 
leucidem interfecerit, reliquee ad defendendas alocustarum 
injuria fruges in regionem non revertentur opem ferentes. 

XXIII Illecebre a veneficig mulieribus exquiruntur. 
Cibum vero hoc modo capiunt : linguas praelongas , ut pis- 
catores lineas, protendentes, in formicarum aliquam semi. 
tam injiciunt, Accelerant illze tanquam ad escam, illecebrze 
vero studiose admittunt, ac postea, paulatim lingua retra- 
cta, captas devorant. Indesinenter autem collum movent, 
quemadmodum facere solent viri et spadones se invicem 
bacchando excipientes, ubi Rhes aacra celebrant. 


XXIV. Turtures prz ceteris avibus omnibus casti sunt, 
atque singulares diligunt nuptias; quodsi vero fato occu- 
buerit conjunx, numquam superstes cum alia venerem 
exercebit. 

XXV. Columbis vero singulares sufficiunt nuptiz, atta- 


men priore mortua uxore, cum alia ooire non recusant , at- 
que oscula, antequam procreandze soboli indulgeant, per- 
miscent, idque inter eas, qua provectiores :etate sunt, 
perpetuum est : juniores vero non raro absque osculis id 
faciunt. Quodsi femina desit, praeter communem avium 
morem se invicem inscendunt mares, et ova, sed plane in- 
foecunda , progenerant. 

XXVI. Novimus altiles gallinas sine maris opera, mulie- 


rum tantum manibus confotas , ova parere. Facilius pa- 
riunt, si parturientes festucam e terra ore apprehensam 
dorso imposuerint. Galli pre omnibus avibus pugnaces 
et libidinosos esse novimus. Luceinprimis gaudent, diem- 
que, quasi solis praesentia lzeti, annunciant. Partus conju- 
gum levant et dolores participatione solantur, dum pla- 
cida et exili voce eis accinunt. 


XXVII. Merule prius quam reliquae aves omnes ante 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. I. 


χειμῶνος ὄντος. ὁ κόσσυφος ἀποτίχτει, καὶ χαίρει μύρ- 
τοις xai δάφναις xat χυπαρίσσων ἄλσεσι xat ταῖς εὖθα- 
λέσι λεύχαις, πεύχαις τε χαὶ πλαταάνοις xal ταῖς δι- 
πλόθριξι πίτυσι. καὶ χισσοῖς, Δύο δ᾽ ἐστὶ γένη χοσσύ- 
quw: xal οἱ μὲν πάντη μέλανες, ol δὲ χηρῷ τὰ χείλη 
προσεοιχότες, χαὶ τῶν ἑτέρων μᾶλλον πρὸς τὰς ᾧδὰς 
ἐπιτήδειοι, 

XXVIII. Τὸ χάλλος δὲ ὃ ταὼς τὸ οἰχεῖον τεθαύ- 
μᾶχε, καὶ εἰ καλόν τις αὐτὸν ὀνομάσειεν, εὐθὺς τῶν πτε- 
ρῶν τὰ ἄνθη μεμιγμένα χρυσῷ, ὥσπερ τινὰ λειμῶνα, 
δείκνυσιν ἀναστήσας, περιάγων εἷς χύχλον αὐτὰ διατε- 
ταγμένοις ὄμμασιν" τὰ δὴ κατὰ τῆς οὐρᾶς λάμπουσιν 
ὥσπερ ἀστέρες αὐτῷ. — Kal εἰ προσιδών τις ἐπαινέσειεν 
ἐπὶ τῷ κάλλει, καὶ διὰ τῆς φωνῇς φιλοτιμήσεται" σχώ- 
ψαντος δέ τινος, τὴν οὐρὰν χαταχρύψει, αἱσῶν ὥσπερ 
τὸν φιλολοίδορον. ΦΟρουρὸς οὗτος ἦν τῆς Ἰοῦς, ἡνίχα 
Ἥρα κατ’ αὐτῆς ἐχαλέπαινεν" ᾿Ερμῆς δ᾽ ἀνεῖλεν αὐτὸν, 
xal τελευτήσαντος, ἀνῆχεν ὄρνιν f$, γῇ τῶν ὀφθαλμῶν 
ἔχοντα τὰ σημεῖα τῶν πρόσθεν. 

XXIX. "Ἔστι τι πορφυρίων ἀπὸ τῆς χροιᾶς λεγό- 
μενον Ópveov: ἐρυθρὸν αὐτῷ τὸ δάμφος ἐστὶ, xal κατὰ 
x&paA7c ὥσπερ τινὰ πῖλον ἔχει, ὁποίους οἱ τοξόται 
Πέρσαι qépouctv: τοῖς χατοιχιδίοις ὄρνισιν ἴσος εἷς μέ- 
γεῦος, πλὴν ὅτι χρῆται σχέλεσι μαχροτέροι.. Οὗτος 
οὖχ ἄν ποτε εἷς μίξιν ἔλθοι, παρόντος xal δρῶντος ἀν- 
δρός φύσει δὲ σώφρων ἐστὶ, xal st ζηλευθείη, ἀνιᾶται, 
ὡς μηδὲ δρᾶν ἄνορα θέλειν τῇ ἑαυτοῦ γαμετῇ προσιόντα" 
εἰ δὲ μοιχείας αἴσθοιτο, ἀθυμεῖ τοσοῦτον, ὡς διαφθεί- 

εσθαι. 

XXX. Οἱ δὲ ὄρτυγες, ἣν τὰς νομὰς τὰς προτέρας 
ἀπολιμπάνωσιν, συνίπτανταί τ᾽ ἀλλήλοις xal μιᾷ τὴν 
θάλασσαν ὁρμῇ παραμείθουσι, πτηνῶν ὄντες ὀξύτατοι, 
χαὶ δειλοὶ τοσοῦτον. ὥστε φρίττειν τοῦ πελάγους τὴν 
ὄψιν xai τὰ βλέφαρα ἐπιμύειν, καὶ τοῖς ἱστίοις πολ-- 
λάχις τῶν νεῶν περιῤῥήγνυσθαι χαὶ τοῦτον παρὰ τῶν 
ναυτῶν θηρᾶσθαι τρόπον. ὩὭς δ᾽ ἂν εἰδεῖεν. πότερον 
διεληλύθασιν, ἢ οὕπω», τὸ πέλαγος, πείρας αὐτοῖς 
τοιόσδε τρόπος ἐξηύρηται. 'Γρεῖς ἕκαστος λίθους βρα- 
χεῖς ἐπὶ τοῦ στόματος φέρει, χαθ᾽ ἕνα τε ἀφίησιν, 
ἀκροώμενος πότερον 1j εἰς ὕδωρ ἐμπέπτωχεν,, xat δεῖ 
πτήσεως μαχροτέρας, 3j χατὰ τῆς γῆς ἐνήνεχται, xal 
καιρὸς ἥκει διαναπαύσεως. 

ΧΧΧΙ. Μεθίστανται δὲ ὀρνέων γένη πολλὰ, ὥστε 
αὐτῶν τά τε τῆς ἐκδημίας καὶ τὰ τῆς ὁδοιπορίας pepe 
γινώσχεσθαι, πλὴν μόνον τῶν πελαργῶν, ὑπὲρ ὧν οὐχ 
ἄν τις ἀκριδῶς εἰδὼς εἴποι, πόθεν ἥχουσιν, ἢ ποῦ πάλιν 
ἐπανίασιν" οἱ μὲν γὰρ ἐχ Λυχίας αὐτοὺς, ol δὲ ἔρχε- 
σθαι ἐξ Αἰθιοπίας φασὶν, ὅθεν τὸ μυρίον ὕδωρ τοῦ Νεί- 
λου τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καρποὺς ποιεῖ πλατυνόμενον. 
Θιαυμαστοὶ δὲ χαὶ ἀγχίνοοί εἰσιν, ἦν τε φυλάξασθαι 
βλάβην, ἦν τε ἐχτῖσαι δέῃ χάριν εὐεργεσίας. Καί 
τι περὶ αὐτῶν τοιόνδε ἀχήχοα" λίθῳ τις σχέλος ἔχλασε 
πελαργοῦ᾽ ὃ δ᾽ ἀπὸ τῆς αὑτοῦ πλάγιος ἔπεσε xai, 
εἶτα γυναῖχες ἀσθενοῦντα αὐτὸν χαὶ σχάζοντα θεα- 


{13 
exactam hyemem feetificant. Myrtis, lauris et cupresso 
consitis nemoribus gaudet , et leta populo , picea ac pla- 
tano pinuque bis quotannis pilos producenti , denique he- 
dera se oblectant. Duo earum genera sunt , quarum alte- 
rum undequaque nigrum ( fuscum ), alterum vero rostro 
cereo , idemque magis canorum. 

XXVIII. Pavo suam ipse miratur pulchritudinem , et si 
quis eum formosum appellaverit , mox floridas auricomas- 
que pennas expandit et veluti pratum erigens ostentat et 
oculis interspersas in orbem circeumducit. A parte caude 
stellae enitere videntur, ac si quis eum laudaverit de pul- 
chritudine conspicatus , confestim vocis ope etiam laudes 
ambibit : si quis vero reprehenderit, cauda recondita, quasi 
calumniatorem odio sibi esse testabitur. Pavo quondam 
Ius erat custos, ubi in Junonis iram incurrerat, a Mer- 
curio demum interfectus : ex cujus cadavere tellus avem 
protulit, in qua etiamnum signa, quos habuit, oculorum 
apparent. 

XXIX. Exstet porphyrio qusedam avis , cui ἃ colore no- 
men; rostrum habet rubicundum et super capite veluti 
cristam, pileo similem quem gestant sagittiferi Perso, 
par magnitudine gallinis altilibus , sed crura ei longiora. 
In hominum conspectu nunquam conjugi suce miscetur ; 
natura enim castus est , atque , si invideatur, cgre fert, ita 
ut viri etiam ad conjugem accedentis adspectum tolerare 
nolit. Si vero adulterium deprehenderit , nimio dolore con- 
tabescit. 

XXX. Coturnices, pascuis prioribus relictis, gregatim 
volitant, et maris spatium volatu non intermisso, ceu avium 
celerrims , superant , tam timid:e interim , ut maris aspe- 
ctum exhorreant et oculis conniveant, unde sspe velis 
illise navium a nautis capiuntur. Ut autem intelligant , an 
superatum jam ipsis mare sit, necne, hoc experimentum 
commente sunt : unaqueeque ternos ore lapillos fert, quorum 
singulos per intervalla demittunt , auscultantes , utrum iu 
mare deciderit, ulteriusque volandum sit, an vero super 
terra feratur et tempus advenerit quiescendi. 


XXXI. Avium multa genera locum ita mutant , ut cer- 
tum sit, unde et quo se recipiant ; ciconiz vero sol: unde 
veniant, ac quo revertantur, non satis constat. Quidam ex 
Lycia volare aiunt, alii ex /Ethiopia, quo loco, inchoata 
Nili exundatione, fcecundatur /Egyptus. Mirabilis omnino 
et solertis ingenii sunt, sive injuria cavenda, sive grati- 
tudinisedendum aliquod signum fuerit. Hujusmodi autem 
de iis accepi fere narratiunculam; cum quidam ciconia 
crus lapide confregisset , eaque e nido transversa delapsa 
esset, a mulieribus, quie claudicantem viderant, excepta et 
curata est argrota ; dein, sanato jam morbo, progressa cum 
ceteris avolavit. Sequentis deinde anni vere ad eandem 


114 


σάμεναι͵ ἰάσαντο λαθοῦσαι" χαὶ βαδίζων, ἤδη νιχη- 
θέντος τοῦ πάθους, σὺν τοῖς λοιποῖς ἀπέπτη. καὶ 
πάλιν, ἐπιόντος ἔαρος, εἰς τὴν αὐτὴν ὥρμησεν οἰκίαν, 
ὡς γνωσθῆναι μὲν ἀπὸ τῶν τῆς χωλείας σημείων, 
ἡσθῆναι δὲ τὰς γυναῖλας. ὅτι παρ᾽ αὐτὰς, ἧχεν ἄσμε- 
voc. "Toi μαχροῖς δὲ χείλεσιν ἐπιχύψας ἐκεῖνος λί- 
θον τῶν τιμίων περιχαλλέστατον πρὸς τοῖς ποσὶν ἤμεσε 
τῶν γυναιχῶν' αἱ δ᾽ ἔγνωσαν, ὡς εἷς χάριτος ἀμοι- 
δὴν xal ἀνδρῶν πολλάχις εἰσὶν οἱ πελαργοὶ προθυμό- 
τεροι. Ἐν Ἰταλίᾳ δέ τι λέγεται συμῆναι τοιοῦτον" 
νεοττοὺς τινῶν πελαργῶν ὄφις ἀπὸ τῆς γῆς χατήσθιεν 
ἀνερκύζων, καὶ πάλιν εἷς τὸ δεύτερον ἔτος τὸν ἕτερον 
τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόχον. — Ot δὲ στειλάμενοι πρὸς 
τὴν ξένην xal τὸ τρίτον ἥχοντες καινόν τινα ὄρνιν xol 
οὐχ ὀφθέντα πρότερον ἐπηγάγοντο... βραχύτερον μὲν 
αὑτῶν, ῥάμφος δὲ, ἀπὸ τῆς χεφαλῆς ὀξὺ καὶ μέγιστον 
ὥς τι προδαλλόμενον ξίφος. Πῶς ἄρα τῶν νεοττῶν 
αὑτῶν τὴν δυσποτμίαν ἀγγείλαντες., τίσι δὲ πρὸς τὴν 
ἐπιχουρίαν ἐλθεῖν πείσαντες ἐπαγγελίαις ἢ λόγοις ; εἶ 
μὴ ἄρα τις ἄγνωστα ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φθέγγεσθαι 
λέγοι τούς τε ὄρνεις xal τὰ Onola. ὋὉ δὲ, τέχνων μὲν 
οὖχ ὄντων ἕτι τοῖς πελαργοῖς, ἐπὶ τὰς αὐτὰς νομὰς ἥει 
τοῖς χεχληχόσιν' νεοττευσάντων δὲ͵ τοὺς μὲν ἀφίπτασθαι 
πόῤῥω x«l τροφὰς κομίζειν ἔδει τοῖς νεοττοῖς χαὶ τῷ 
φύλαχι, τὸν δ᾽ ἐπὶ τῆς χαλιᾶς μένειν ἐπιόντα τὸν ὄφιν. 
Καὶ μιχρὸν ὕστερον ἐκ τοῦ φωλεοῦ προελθὼν ἀνεσόθδει 
τοὺς νεοττοὺς, ὧν ὃ σύμμαχος προεστήχει, καὶ παίει 
δὴ τῶ ῥάμφει τὸν ὄφιν᾽ ὁ δ᾽ οὐχ ὑπείξας, ἀλλὰ xal τὸν 
δλχὸν ἀναστήσας πρός τε τὴν οὐρὰν ἐρεισάμενος dvee- 
τάττετο, χαὶ πληγὴν πάλιν δεξάμενος, εἶτα ἀντιταχθεὶς 
ταῖς σπείραις περιδαλεῖν τὸν ὄρνιν ἐπείγετο, μάτην 
πλείστοις χρώμενος ἑλιγμοῖς" 6 γὰρ ὄρνις ὑπέφευγε ῥᾳ- 
δίως, τοῖς πτεροῖς χουφιζόμενος" καὶ τοὺς νεοττοὺς ὃ μὲν 
ἀνελεῖν ἔσπευδεν, 6 δὲ σῶσαι. μέχρι πρὸς τὸ τῶν τραυ- 
μάτων πλῆθος ὁ ὄφις ἀπειπὼν διεφθάρη, δαχών γε μὴν 
τὸν ὄρνιν ἐν τῇ συμπλοχῇ xal τὸν ἰὸν αὐτῷ τῶν ὀὁδόν- 
τῶν ἐγχέας, ὡς καὶ τὰ πτερὰ πάντα αὐτῷ διαῤῥεῦσαι. 
Τοῦ καιροῦ δὲ τῆς ἀναστροφῆς ἥχοντος, οἱ μὲν λοιποὶ 
πάντες ἀφίπταντο πελαργοί" οἷς δὲ τῆς πρὸς τὸν σεσω- 
χότα τοὺς νεοττοὺς ἔμελεν ἀμοιδῇς, σὺν αὐτοῖς ἔμενον 
τοῖς νεοττοῖς, μέχρις ἐχείνῳ νέα περιφῦναι πτερὰ, xal 
συναπελθεῖν ὑπῆρξεν αὐτοῖς. 

XXXII. ᾿Αχήχοα δὲ, ὡς παρὰ τοῖς Ἰνδοῖς ὄρνις εἴη 
γονέων ἅτερ xal μίξεως χωρὶς ὑφιστάμενος, φοίνιξ xoÀ- 
γομα, xal βιοῦν φασιν ἐπὶ πλεῖστον xol μετὰ πάσης 
ἀφοδίας αὐτὸν, ὡς οὔτε τόξοις, οὔτε λίθοις, οὔτε xa- 
λάμοις, ἣ πάγαις τῶν ἀνδρῶν τι χατ᾽ αὐτῶν ποιεῖν 
πειρωμένων. Ὃ δὲ θάνατος αὐτῷ τὴν ἀρχὴν ποιεῖ 
τῆς ζωῆς" ἣν γάρ ποτε γηράσας πρὸς τὰς πτήσεις ἕαυ- 
τὸν ἴδῃ, νωθέστερον, 3) τὰς αὐγὰς τῶν ὀμμάτων ἐλασ- 
σουμένας, ἐφ᾽ ὑψηλῆς πέτρας χάρφν συλλέξας, πυράν 
τινα τῆς τελευτῆς, ἢ χαλιὰν συντίθησι Tcu boc, ἣν, 
ἐν μέσῳ χαθημένου τοῦ φοίνιχος, fj τῶν ἡλιαχδῖν 
ἀχτίνων χαταφλέγει θερμότης" οὕτω δὲ διαωθαρέντος 


ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ͂ ΟΡΝΙΘΙΑΚΩΝ A. 


domum reversa , agnoscebatur ΕΣ claudicationis signo , et 
mulieres conspectu , ceu quae libenter apud ipsas diverte- 
teret , exhilarabat. Illa vero e rostro oblongo egregiam εἰ 
pretíioeaam gemmam ad pedes mulierum evomuit. Hz 
autem animadverterunt, ciconias sspe etiam viris ad gra- 
tiam rependendam promtiores esse. In Italia, ut fertur, 
cum serpens e terra prorepens ciconiarum quarumdam 
pullos devorasset et alteram sequentis anni facturam simi- 
liter perdidisset, ciconise , confecta peregrinatione , tertio 
demum anno reverse novam quandam avem et prius non 
visam, que» brevior quidem ciconiis erat, sed rostrum 
maximum et acutum ensis instar e capite exerebat , se- 
cum adduxere, indica(a nimirum ei nescio quo modo fatus 
calamitate sui , sive pollicitationibus ullis sive verbis , ot 
opem ferret , incitatam, nisi forsitan aliquis aves et ani- 
mantes alias suum inter se colloquium nobis ignotum mis- 
cere perhibeat. Avis hec, nondum absolnto ciconiarum 
fotu, ad pascua hospites sequebatur; pullis autem jam 
exclusis , parentes ad comparandum illis avique cusiodi 
victum longius avolare , ipsa vero, nido non relicto, ad- 
ventum serpentis exspectare debebat. Serpens igitur 
paulo post progressus e latibulo pullos aggreditur, et licet 
ab ave custode rostro impeteretur, non statim recessit, sed 
erectus corpore caudzeque innitens se opponebat, atque jam 
ictus vicissim spiris involvere custodem frustra moliebatur, 
utcunque plurimis se flexibus ínsinuaret ; nam facile eva- 
debat avis, in sublime se recipiens. Sic ille perdere, liaec 
servare pullos annitebantur, donec tandem ille plurimis 
vulneribus confossus occubuit, at non impune; avem 
enim in conflictu momordit venenumque dentium vulneri 
infudit, ita ut omnes ei penne defluerent. Cum vero 
revertendi tempus appetiisset, ac reliquae ciconic jam avo- 
larent , parentes cum pullis servatis, ut beneficii memores 
se declararent , tantisper mansere , donec, novis ei pennis 
renatis, simul avolare posset. 

XXXII. Apud Indos, ut perhibent, exstat avis sine pa- 
rentibus vel coitu nsta ; huic nomen est phanici ; longissi- 
mam et securam omnino ei vitam contingere ferunt, cum 
nullis hominum insidiis petatur, non sagittis, non lapidi- 
bus, non calamis, non denique decipulis. Morsei initium 
vitae; nam ubi jam per etatem ad volatum torpidiorem se, 
aut aciem oculorum obtusam senserit , coliectis in excelsa 
rupe cremiis , rogum sibi mortalem, vitalem autem novze 
proli nidum construit, qui a solaribus radiis , insidente in 


medio ave, incensus conflagrat. Sic, illo consumto, aller 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. II. 


αὐτοῦ, νέος dx τῆς τέφρας αὖθις ἕτερος γίνεται φοίνιξ 
καὶ τοῖς πατρῴοις ἔθεσι χρῆται, ὥστε ὑπὸ τῆς ἡλιαχῆῇς 
μόνον αὐγῆς, πατρός τε χαὶ μητρὸς χωρὶς, τὸν ὄρνιν 
γίνεσθαι τοῦτον. 


AOTOZ AEYTEPOZ. 


I. Λεκτέον δὲ xol περὶ τῶν áppi6lov ὀρνίθων, ὅσαι 
τῇ θαλάσσῃ χαίρουσι καὶ ταῖς ἀχταῖς ἐφιζάνουσι xal 
πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς ποιοῦνται τὰς χαλιὰς, ὧν ἔστι γένη 
πλείω τε καὶ ποιχίλα᾽ οὗ γὰρ ἐλάττους τρέφει τῆς γῆς 
ὄρνεις ἣ θάλασσα. Οὐ μὴν μία φύσις τούτοις τε xal 
τοῖς χερσαίοις ἐστίν" ἀλλὰ τοῖς μὲν ἐπὶ ταῖς σαρξὶν 
ἀραιότερα κεῖται πτερὰ xal πρὸς τὴν ταχεῖαν χρήσιμα 
πτῆσιν" πυχνὰ δὲ χαὶ οὐδαμῶς πεφυχότα βρέχεσθαι 
περισχέπει τοὺς ἀμφιόδίους, ὥστε νήχεσθαι αὐτοῖς ἀδια- 
ὀρόχοις ἐξεῖναι. Καὶ πόρους ἔχουσιν ἐπὶ τῶν στομά- 
τῶν πλατεῖς, δι᾽ ὧν τὸν ληφθέντα ἰχθὺν παραπέμπου - 
σιν εἷς τὴν γαστέρα εὐχόλως. ᾿Αλλὰ χαὶ στεγανοὶ 
τοῖς πλείστοις πόδες εἰσὶν, οἷς ἐπὶ τῶν ὑδάτων οἷα χώ- 
παις γρῶνται νηχόμενοι,. Καὶ φύσις μὲν αὐτοῖς ἥδε 
xotwá* δυνάμει δ᾽ ὑπερδάλλουσι τοὺς λοιποὺς πάντας 
οἱ ἁλιαίετοι, τὸ μὲν εἶδος τοῖς χερσαίοις ἀετοῖς ἐοικότες, 
βορᾷ δὲ χρώμενοι θαλαττία, χαὶ τοὺς ἰχθῦς μάλιστα 
θηρῶντες ἐκείνους, ot πλεῖν δοχοῦσιν, ἐπὶ ἄχρων ὁδά- 
των νηχόμενοι, ὥστε χαὶ μέρος αὐτοῖς ἐχφανὲς elvat 
TOU σώματος. Οὐ μὴν del χρηστὸν αὐτοῖς τὸ τῆς 
ἄγρας τέλος ἐστίν" τοῖς γὰρ μείζοσι πολλάχις ἰχθύσι 
τὰς χαμπύλας τῶν ὀνύχων ἐπιδάλλοντες ἀχμὰς, πρὸς 
μὲν τὸν ἀέρα αὐτοὺς οὐχ ἰσχύουσιν ὡς βαρεῖς ἀνασπᾶ- 
σαι, χαθελχόμενοι δ᾽ αὐτοὶ διαφθείρονται θᾶττον ἢ δια- 
φθείρουσι, πρὸς τὸν τῆς θαλάσσης πυθμένα τῆς ὀδύνης 
τοὺς ἰχθῦς ἐπειγούσης, τῶν δ᾽ οὐχ ἰσχυόντων διχπα- 
ρέντας ἅπαξ ὑπεχλῦσαι τοὺς ὄνυχας. Τούτους φασὶ 
νόθους παῖδας ἀετῶν εἶναι χερσαίων, χαὶ τῶν πα- 
τρῴων χαλιῶν διὰ τοῦτο ἐξεληλάσθαι, εἶτα ὑπό τισι 
τραφέντας ἄλλοις ὀρνέοις, τὰς ἐπὶ τῆς γῆς ἐχχλίνειν 
διατριδὰς xal τοῖς πελάγεσιν ὑπερχαίρειν. Οἱ ἁλιεῖς 
δ᾽ αὐτοὺς ὡς εὐχτήν τινα xal αἴσιον ὄψιν ἀσπάζονται. 

11. "Ogvu δέ τις ἔστιν, ὡς ol τῶν λάρων ἐλάσσονες, 
ἰσχυρὸς δὲ xal τὴν χροιὰν λευχὸς xoi τοῖς τὰς φάσσας 
ἀναιροῦσιν ἱέραξι προσόμοιος, ὃς ὀνομάζεται χαταῤῥά- 
χκτῆς" τῶν νηχομένων γάρ τινας τηρήσας ἰχθύων, 603 
δὲ καὶ μέχρι τοῦ τῆς θαλάττης βυθοῦ, πρὸς ὕψος 
ἑαυτὸν αἵρει, xai τὰ πτερὰ πάντα συστείλας εἷς τὸν 
πόντον, οἷα πίπτων, ἵεται, διατεμὼν τὸν ἀέρα, παντὸς 
ἂν εἴποι τις βέλους ὀξύτερον, xal χαταδύεται μέχρις 
ὀργυιᾶς, ἢ xal πλέον " ἔσθ᾽ ὅτε συλλαδών τε τὸν ἰχθὺν 
ἀνασπᾶ χαὶ ἱπτάμενος ἔτι πάλλοντα χατεσθίει. "Toi 
σχοπέλοις δὲ xal τοῖς αἰγιαλοῖς ἐφιζάνει xal ταῖς γοι-- 
ράσι πέτραις, at μιχρὸν ὑπερχύπτουσι τῆς θαλάσσης, 
καὶ πρὸς ποτὸν οὐ χατὰ τοὺς ἄλλους ὄρνεις χρῆται 
ποταμοῖς ἢ πηγαῖς, ἀλλ᾽ ὕδατι θαλασσίῳ " xal βρύα 


115 
rursus novus phenix e cinere surgit et lisdem quibus pater 
moribus utitur, ita ut sine genitore, sine genitrice, solo 
splendore Phoebeo avis hzec procreetur. 


LIBER SECUNDUS. 


I. Dicendum etiam deavibus, quas amphibias vocant, quae 
mari gaudent littoribusque immorantur atque in oris ma- 
ritimis nidos construunt. Plura earum sunt genera eaque 
varia; neque enim mare pauciores quam tellus aves alit; 
at natura non eadem aquaticis, quae terrestribus est ; his 
enim caro rarioribus tegitur pennis, quibus celerius vo- 
lent; aquatice vero plumis spissioribus, quee numquam 
madefieri possunt, defenduntur, adeo ut siccis eis natare 
liceat. Meatus rostri diductiores quoque habent, quo 
piscem eaptum nullo negotio in ventrem demittant. Pal- 
mipedes sunt plereeque adeoque pedibus remorum instar in 
aquis utuntur. Hec quidem universis communia sunt ; 
robore vero inter reliquas aquila marina prestantissima 
est; specie quidem terrestribus non dissimilis, sed e 
mari victitat, et piscium preeda, illorum maxime, qui 
fluitare videntur, in superficie aquse natantes, ita ut cor- 
poris ipsorum pars aliqua sub conspectum veniat. At non 
perpetuus ei successus est ; interdum enim, cum in majores 
pisces aduncos unguium mucrones infixere, nec in altum 
levare possunt, pondere victi una cum piscibus pessum 
eunt et perduntur magis quam perdant, ad imum pelagi 
fundum tracti, quo pisces urgente dolore se recipiunt, 
ungues transfixos quoniam expedire non valent. Hos 
alunt spurium esse foetum terrestrium aquilarum, ideoque 
a paternis nidis repelli, deinde per alios quosdam ali- 
tes educatos , neglecta terra, alto mari impense oblectari, 
Quamobrem conspectu ipsorum exoptatus bonique ominis 
apud piscatores. habetur. 

II. Avis queedam exstat ad instar lari minoris, sed robusta 
et colore candido , accipitri palumbario similis; vocatur 
autem catarrhactes ; ubi enim pisces aliquot natantes vi- 
derit ( perspicacissimus autem est vel ad fundum usque 
maris), altius volat, et, pennis omnibus contractis, iu marc 
tanquam delapsus, per medium aeris intervallum quovis 
telo celerius fertur, et ad passus spatium vel etiam ultra 
immergitur; interdum comprehensum piscem extrahit , 
quem mox evolans palpitantem adhuc devorat. Scopu- 
lis ac littoribus et petris parum supra aquam eminentibus 
jusidet ; in potu marina aqua , non, ut cetero aves, fluvia- 
tili, aut fontana utitur. Fucum aut algam ovis super pe- 


tram substernunt, neque fovent, sed ventis semper exposita 
relinquunt , etiamsi sic etiam tractent ova sua : mas ova, 


y 


116 AIONYZIOY OPNIGIAKQN B. 


ἐπὶ τῶν πετρῶν τοῖς ᾧοῖς ὑποστρώννυσιν, οὔτε θάλπων, 
xal τοῖς ἀνέμοις αὐτὰ διὰ παντὸς ἐπιτρέπων, χαίτοι 
xal ἐπὶ τοῖς ὡοῖς τοιόνδε τι δρῶσιν οἷ. καταῤῥάχται" of 
μὲν ἄρσενες ἀναλαδόντες οἷς ἔνεστιν ἄρσενα, αἱ θή- 
λειαι δ᾽ ὁμοίως τὰ θήλεα, καὶ τοῖς ποσὶν ἐπισφίγξαντες, 
πρὸς τὸν ἀέρα ἀνίπτανται xai χατὰ τοῦ πελάγους φέ- 
ρεσθαι ἀφιᾶσιν, εἶτα πρὸς τὸ ὕδωρ ἑπόμενοι θᾶττον 
ἐξαρπάζουσι τοῦ πελάγους αὐτὰ, συνεχῶς τοῦτο ἔν τισι 
ποιοῦντες ἥμέραις, οὕτω θ᾽ ἡ φορὰ θερμήνασα τῶν 
ᾧῶν προφέρει τοὺς νεοττούς" οἱ δὲ τὸ φῶς ἰδόντες εὐ- 
θὺς ἐπὶ τῶν χαλιῶν οὐχ ἀνέχονται διατρίθειν, ἀλλὰ τῇ 
τῶν τεχόντων ἕπεσθαι πτήσει φιλονειχοῦσιν" εἶτα οἵ 
γονεῖς ὁπολαύόντες αὐτοὺς πάλιν εἷς τὸν βυθὸν ἀφιᾶσι. 
xai πάλιν ἁρπάζουσιν ἠπειγμένως, ἐλαφρίζοντες τὸν 
πόνον αὐτοῖς * οὕτω γὰρ ἂν θᾶττον τῆς πατρῴας θήρας 
τὸν τρόπον ἐχδιδαχθεῖεν, χαί τις ἂν αὐτοὺς εἰχάσειε 
παισὶν ἐπὶ γεωργίαν ἑπομένοις γεγηραχότι πατρὶ, ὧν 
ὃ μὲν ἐπιθεὶς βουσὶν ἄροτρον ἀνατέωνει τὴν γῆν, ὁ 
δ᾽ ἡγεῖται, σῖτον ἐπὶ σπόρον ἐχχέων" ἐργαζομένοις 
δ᾽ 6 πατὴρ ἐφέστηχε, διδάσχων ἅμα xol γεγηθώς. Οἱ 
χαταῤῥάχται δὲ νέοι μὲν ὄντες ἔτι τοὺς βραχεῖς ἅρπά- 
ζουσι τῶν ἰχθύων καὶ οὐδὲ τῶν ἀχτῶν ἵπτασθαι πόῤῥω 
θαῤῥοῦσιν, αὐξηθέντες δὲ τοῖς μείζοσιν ἐφοπλίζονται. 
Καὶ τῶν ἀμφιδίων πάντων χάχιον τελευτῶσιν ὀρνέων᾽ 
ὑπὸ γήρως γὰρ αὐτοῖς τῆς ὄψεως ἀμόλυνθείσης, ἡγοῦν- 
ται μὲν ἐπὶ τὸ πέλαγος φέρεσθαι, τῆς ἄγρας ἐφιέμενοι 
τῆς συνήθους, πέτραις δὲ χαὶ χρημνοῖς περιῤῥηγνύμενοι 
διαφθείρονται, 

111. Καὶ οἱ τροχίλοι δὲ τῶν ἀμφιδίων ὀρνέων εἰσὶ, 
καὶ πρὸς τοῖς αἰγιαλοῖς τρέχουσιν οὕτω πολλάχις, ὡς 
ὀξύτερον αὐτῶν τῆς πτήσεως εἶναι τὸν δρόμον ἔχουσι 
γὰρ χαὶ τὴν προσηγορίαν ἐντεῦθεν. Τοῖς μεγάλοις 
δ᾽ οὐχ ἐπιχειροῦσιν ἰχθύσιν, ἀλλ᾽ ἀπόχρη θήρα xapxc 
νάδος αὐτοῖς, ἣ συλλαθεῖν ἄλλο τι τῶν ὁπόσα πρὸς τοὺς 
αἰγιαλοὺς ἐχφέρει τὰ χύματα. Νέμονται δ᾽ οἱ ἄρσενες 
μετ᾽ ἀλλήλων, xoi χωρὶς πάλιν αἱ θήλειαι, xal τοῦ 
ἕαρος ἐπιστάντος, ἐπειγόμεναι πρὸς συνουσίαν αἰ θήλειαι 
πρότεραι τοῖς ἄῤῥεσιν ἐφορμῶσι, καὶ μικρόν τι παρ᾽ 
αὐτοῖς οἷον ἄδουσι τετριγυῖαι, οὕτω τε ἐχχαλοῦνται 
πρὸς μίξιν, καὶ τῇ προτροπῇ μόλις ἐνδόντες οἱ ἄῤῥενες 
μίγνυνται, μέχρις ἂν πέντε πεποιηκέναι φὰ διὰ τῆς 
μίξεως οἰηθῶσι, καὶ πρὸς τὰς αὑτῶν πάλιν ἕκαστοι χω- 
ροῦσι νομὰς, τῶν ἀῤῥένων μὲν οὐδὲ μιχρὸν ἔτι λόγον 
τῆς τῶν παίδων ἐχτροφῆῇς ποιουμένων, οὐδὲ τῆς μίξεως 
μνήμην, τῶν θηλειῶν δ᾽ ἐπὶ τοῖς νεοττοῖς χαμνουσῶν 
xal πρὸς ἀλλήλας τὴν σπουδὴν νεμομένων" αἵ μὲν γὰρ 
τὰ ᾧὰ θάλπουσαι μένουσιν ἐν ταῖς χαλαῖς, al δὲ τροφὴν 
συγχομίζουσι ταῖς θαλπούσαις, χαὶ δρῶσι τοῦτο ἀμοι-- 
θαδὸν, τὰ ᾧὰ τῇ τῶν πτερῶν θερμαίνουσαι '"παραψαύ- 
σει' εἶτα ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν τοὺς νεοττοὺς ἄγουσιν abkz- 
θέντας, ἐν ᾧ τοῖς ἄῤῥεσι νέμεσθαι φίλον, καὶ μερισθέντες 
οὕτως ἕπονται τοῖς τε ἄῤῥεσι xal ταῖς θηλείαις οἱ παῖ- 
δες, ὥστε ἐοικέναι προδάτοις ὑπὸ τῶν ποιμένων μετὰ 
τὰς ἐν ταῖς νομαῖς συμμίξεις χωριζομένοις. 


unde marem procreandum conjicit, femina, unde feminam, 
in sublime ferunt pedibus comprehensa, inde dimittunt ut 
super pelago ferantur, dein fpsi versus maris superficiem in- 
secuti, ocyus mari subripiunt, atque hoc subinde repetunt 
certis quibusdam diebus. Sic motu concalefactis ovis, 
pulli excluduntur. Pulli mox , ut lucem aspexerint, nulla 
in nidis mora parentes volatu sequi contendunt ; a parenti- 
bus autem suscepti in mare demittuntur et rursus illico 
extrahuntur, ut sic facilius auxilio parentum hoc genus 
exercitii ipsis reddatur paterneque citius venationis ra- 
tionem discant; comparaveris autem eos filiis agricoke, 


gravem annis patrem sequentibus, quorum alter, imposito 


. bubus aratro, terram proscindit, praeit alter et sulcis se- 


mina committit; operantibus pater docens simul et gan- 
dens assistit. Teneri adhuc pisciculos tantum captant, 
longius a littoribus volatu discedere non ausi; adultiores 
deinde majores invadunt. Mors illis gravior, quam ulli 
ambiguse vitee avium contingit ; acies enim oculorum senio 
confectis obtusa in causa est, ut in mare se preecipites ferri 
arbitrantes, solitam predam persecuturi, scopulis ac prs- 
cipitiis illidantur et pereant. 

III. Sunt etiam ex amphibiis avibus trochili; bi per 
littora discurrunt tanta sepius celeritate, ut cursus eorum 
volatu etiam pernicior sit, atque hinc nomen eis apud 
Grecos impositum. Pisces magnos non aggrediuntur, 
cancellis, et si quse fluctibus ad littora propellantur, con- 
tenti. Mares seorsum a feminis, femine a maribus pa- 
scuntur. Ineunte vere priores feminis coitum expetentes 
sollicitant mares ad venerem ef prope eos levi quodam 
cantu veluti strident, quo ad coitum provocant mares, 
qui vix tandem huic invitationi cedentes veneri indul- 
gent, donec coitum ad quinque ova procreanda sufficere 
arbitrantur. Mox iterum ad sua sexus uterque pascua 
seorsum revertitur; tunc mares omnem f(ceturz et veneris 
curam relinquunt, feminis labor pullorum curandorum 
solis incumbit, eumque ill: inter se partiuntur; alice enim 
ova in nidis fovent, ali: foventibus cibum congerunt, at- 
que hoc alternis vicibus faciunt, ova sua plumarum con- 
tactu calefacientes. Pullos jam adultos ad littus produ- 
cunt, ubi mares versari solent; ibi separatim sui sexus 
parentes quique pulli sequuntur, ita ut similes sint peco- 
ribus qua pastores , postquam in pascuis coiere, a se in- 
viceni secernunt, 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. II. 


IV. Ot λάροι τοῖς ἀνθρώποις εἰσὶ προσφιλέστατοι 
xai πλησίον αὐτῶν οἰχοῦσιν ὡς συνηθέστατοι" χαὶ si 
θεάσαιντο σαγήνην ἁλιέας ἐξέλχοντας, ὡς χοινωνοὶ τῆς 
ἄγρας πλησιάζουσιν ταῖς ἀχάτοις, καὶ περὶ τὰ δίχτυα 
χεχραγότες μοῖραν ἀπαιτοῦσι τῆς θήρας, χαὶ παρέχου- 
σιν οὗ γριπεῖς χατὰ τῆς θαλάττης ῥιπτοῦντες τῶν ἰχθύων 
τινὰς, οἱ δὲϊτούς τε διπτουμένους ἐπιδραμόντες ἐσθίουσι, 
χαὶ εἴ τινες διεχφύγοιεν ἄλλοι τῶν λίνων, ἐχδέχονται 
udÀa ἑτοίμως αὐτοὺς, ὥστε εἶναι δόξαν, ὅτι ποτὲ γε- 
γονότες ἄνδρες καὶ πρῶτοι θήραν τὴν θαλασσίαν εὗ-- 
ράμενοι καὶ θεῶν βουλήσει μεταμειφθέντες εἰς ὄρνεις, 
τῆς παλαιᾶς ἔτι μέμνηνται ἐπιστήμης, οὐ πόῤῥω τῶν 
πόλεων xal τῶν λιμένων ἱπτάμενοι. IDaío δ᾽ ἐστὶ 
γένη τῶν λάρων᾽ xai οἱ μὲν αὐτῶν λευχοί τ᾽ εἰσὶ xoi 
ὡς al περιστεραὶ βραχεῖς " οἱ δὲ τούτων μέν εἶσι μεί- 
ζονες χαὶ ἰσχυρότεροι, πυχνοτάτοις δὲ πτεροῖς περι- 
σχέπονται, xal τινες ἔτι xol τούτων εὐμεγεθέστεροι, 
Λευχὰ δ᾽ ἐστὶ χαὶ τούτοις πτερὰ, πλὴν ὅσον ἐπὶ ταῖς 
ἀχροτάταις πτέρυξι xai τοῖς τοαχήλοις μελαίνονται, 
Καὶ τούτοις ἅπαντες ol λοιποὶ λάροι vou, τε xal 
ἕδρας παραχωροῦσι xal ὡς βασιλεῦσιν ὑπείκουσι, καὶ 
γηράσχουσι δ᾽ αὐτοῖς χυάνεα γίνεται πτερὰ, xal κατὰ 
τῶν πετρῶν, ἐν αἷς μάλιστα ὕδωρ τῆς γῆς πότιμον 
ἀποῤῥεῖ, νεοττεύουσιν, ὥστε τοὺς παῖδας θαλασσίᾳ μὲν 
τροφῇ γλυχεῖ δ᾽ ὕδατι χρῆσθαι, μέχρις ἂν αὐξηθέντες 
ἰσχύσωσιν ἀφίπτασθαι τῶν χαλιῶν, τότε δὲ xai τροφῇ 
xal ποτῷ χρήσονται θαλασσίῳ. Πρὸς δὲ νήξεως τά- 
χος οὐχ ἂν ὄρνις ἕτερος ἐρίσειε λάρῳ. 

V. Αἴ δ' αἴθυιαι τροφῆς μὲν ἀεὶ πλείστης ὀρέγονται 
xal οὐχ dv ποτε λιμώττουσαι χορεσθεῖεν, τοὺς δ᾽ ἐσθιο- 
μένους ἰχθύας εὐθὺς διὰ τῆς ἕδρας ἐχκρίνουσιν, ὡς xal 
ζῶντας ἀποπέμπειν ἔσθ᾽ ὅτε, Καὶ μόναι τῶν ἀμφι-- 
Giov ὀρνίθων χατὰ ταὐτὸν θηρῶσί τε xal ἵπτανται, 
χαὶ ἐσθίουσι χαὶ μάλιστα τοὺς γόγγρους καὶ τὰς ἐγχέ- 
Atw xal τοὺς ἄλλους δ᾽ ἰχθύας, οἷς ὀλισθηρὸν σῶμα 
ἔστιν. ᾿Αλλὰ xal μένουσιν ἐπὶ πλεῖστον ὑποθρύχιοι 
χαταδῦσαι, xal τοὺς ἰχθύας διώχουσιν, ὡς δελφῖνες 1) 
χύνες. ᾿Αλλὰ xal οὐχ ἐν τοῖς πελάγεσι μόνον, ἀλλὰ 
xai ἐν ταῖς λίμναις εἰσὶ, μάλιστα ἐὰν ζάλη τις ὑπ᾽ ἀνέ- 
μὼν ἔχη τὴν θάλασσαν " τότε γὰρ οὐχ ἐθέλουσιν ἐνδια- 
τρίδειν αὐτῇ. Καὶ μόνας ταύτας ἐχ πάντων φασὶ 
τῶν πτηνῶν μήτε ἀφιέναι φωνὴν, μήτε ἀχούειν δύ-- 
νασθαι. 

VI. Καὶ τοὺς πελεκίνους, οἷς εἶσιν ol τράχηλοι 
κήκιστοι, τροφῆς ἔχει πόθος οὐ μείων, ἀλλ᾽ οὐ παντὶ 
κατὰ τὰς αἰθυίας τῷ σώματι χαταδύνουσιν, ὡς οἱ xu- 
Θιστῶντες δὲ τοὺς μὲν τραχήλους συνεχῶς καθιᾶσιν, οἷς 
ἐστι μῆχος ὀργυιᾶς, τὰ νῶτα δ᾽ ὑπὲρ τῆς θαλάσσης 
δειχνύουσι χαὶ τοὺς ἀπαντῶντας χατεσθίουσι πάντας 
ἰχθύας, μεγίστῳ χάσματι προσδεξάμενοι. Καί τις χόλ- 
πος αὐτοῖς ἐξήρτηται πρὸ τῶν στέρνων, εἰς ὃν ἅπασαν 
τὴν τροφὴν ἐπειγόμενοι τέως ἐμθάλλουσιν, οὔτε τῶν 
χτενῶν οὔτε τῶν σχληρῶν μυῶν ἀπεχόμενοι, σὺν 
δ' αὐταῖς ταῖς σχέπαις τέως τὸ προστυχὸν παραπέμ- 


111 

IV. Lari hominum amantissimi sunt et prope eos tan- 
quam maxime familiares versantur, ac, ubi viderint pisca- 
tores extrahere sua retia, ceu.preedee participes, adjungunt 
se naviculis et clamore partem aliquam sibi postulant ; 
illi pisces aliquot projiciunt super mare , quos lari statim 
vorant irruentes, et si qui alii forte sagenas subterfugerint, 
promte excipiunt. Itaque vulgo celebratur opinio, laros 
olim homines fuisse, qui primi venationem marinam in- 
venerint, deinde, sic volentibus diis, in aves mutatos, 
juxta urbes et portus volitantes veteris etiamnum artis 
meminisse. Plura autem eorum sunt genera : albi sunt 
quidam et parvis columbis similes; his alii majores ct 
robustiores sunt ac pennis densissimis vestiti ; his rursus 
tertium genus majus est, albis itidem pennis, extremis 
tantum alis et collo nigricans, iisque ceteri omnes lari de 
pascuis et sede tanquam regibus subducunt sese atque ce- 
dunt. 
tificant in petris, precipue a quibus potabilis aqua manat, 


Senescentibus pennas cs&ruleus color inficit. Fo- 
ut foetus eorum victu quidem marino, aqua vero dulci 
utantur, donec adulti nidos relinquere possint, quo tem- 
pore jam cibo simul ac potu ex mari utuntur. Quod ad 
natandi velocitatem, vix avis ulla laro contenderit. 

V. Mergi semper maximam cibi copiam expetunt nec 
esurientes unquam satiari possunt. Pisces ingestos mox 
alvo reddunt, atque etiam vivos nonnumquam. . Soli inter 
amphibias aves volitando piscantur ita , ut simul utrumque 
faciant. Congros inprimis, anguillas et reliquos lubricos 
pisces deglutiunt. "Urinantur et sub aqua manent diutis- 
sime, atque pisces delphinorum et, canicularum instar 
persequuntur. Non in pelago solum, sed paludibus etiam 
versantur, tum maxime, cum vis aliqua ventorum mare 
infestat ; tunc enim immorari in eo nolunt. Has in avium 
genere solas vocem emittere aut percipere negant. 

VI. Pelecini, qui longissimum babent collum, non minus 
quam mergi voraces, non toto tamen corpore merguntur, 
sed ut solent qui se in caput prscipites volvunt, colla, qui- 
bus ulnze proceritas est, subinde demittunt, dorsis interim 
supra mare prominentibus. Piscem obvium quemque am- 
plissimis faucibus exceptum devorant. Sinus quidam ante 
pectus dependet, in quem cibum omnem festinantes ali- 
quantisper recondunt, neque pectinibus, nec durissimis mi- 
tulis abstinent, sed una cum testis primum quod se obtu. 


118 


ποντες, εἶτα ἀνεμούμενοι πάλιν ἅπαντα τεθνεῶτα, καὶ 
οὕτω τὰς μὲν σάρχας ἐσθίοντες, τὰ δ᾽ ὄστραχα πόῤῥω 
ῥιπτοῦντες" μεμυχκότα γὰρ ἐν τῷ ζῆν, μετὰ τὴν τε- 
λευτὴν ἀνοίγνυται καὶ διίσταται. 

VII. Τῶν ἀλκυόνων δ᾽ οὖκ ἂν εἴποι τις εἷς φωνὴν 
ὄρνεον ἥδιον, οὐδὲ τοῖς θεοῖς τοῖς θαλαττίοις mpodtpi- 
λέστερον, ot xol γαλήνην αὐταῖς, τὰ χύματα παύοντες, 
χαὶ ἄπνοιαν παντελῇ περὶ τὸν χαιρὸν χαρίζονται τῶν 
ὠδίνων, ἐν ἡμέραις ἐφεξῆς ἑπτὰ τιχτούσαις τε χαὶ ἐχ- 
τρεφούσαις τοὺς νεοττούς. Νηρηΐδων δ᾽ εἶναι τοῦτο 
δῶρον ἐπὶ φιλανδρίᾳ πιστεύεται, ὅτι τὸν αὑτῆς ἄνδρα 
Κήῦχα ἐν τῷ πελάγει διαφθαρέντα θρηνοῦσά ποτε 
ἀσχέτως f, Ἁλχυὼν μετεδλήθη μὲν εἷς ὄρνεον, τοῦ δὲ 
πάθους οὐχ ἐπιλέλησται. Φιλοῦσι δ᾽ οὕτω τὴν θά-- 
λασσαν, ὡς παρ᾽ αὐτοῖς τοῖς χύμασι τιθέναι τὰς χαλιὰς 
xal τὰ μὲν στέρνα βρέχειν, τὴν οὐρὰν δ᾽ ἐπιτιθέναι τῇ 
χέρσῳ. Ἀλλ᾽ οὐδὲ χάρφη τῆς γῆς κατὰ» τοὺς λοιποὺς 
ὄρνεις, βρύα δὲ xal ἀμπελίδας xal βόστρυχας καὶ ὦτα - 
χίδας xal βοτάνας ἑτέρας ἐχ τοῦ πελάγους συλλέξασαι 
ποιοῦνται τὰς χαλιάς, Καὶ εἰ τὸν ἄῤῥενα τελευτῆσαι 
συμθαίη, βορᾶς ἀπεχόμεναι xa Moro παντὸς ἐπὶ πολὺ 
θρηνοῦσι χαὶ διαφθείρονται, χαὶ τὰς δὰς δ᾽ εἰ χατα- 
παύειν μέλλοιεν, χήῦξ χήῦξ συνεχῶς ἐπειποῦσαι σιγῶ- 
σιν. Κύήῦχος δὲ φωνῆς μήτ᾽ ἐγὼ, μήτ᾽ ἄλλος ἀχούσαι τις" 
φροντίδας γὰρ xal τελευτὰς σημαίνει xal δυστυχήματα" 
διόπερ αὐτοὺς ἐν νυχτὶ νέμεσθαι xal περὶ τὰ μέρη τῶν 
λιμνῶν χαὶ τῶν ποταμῶν διάγειν τὰ ἐρημότατα πε- 
ποίηχεν ὃ Ζεὺς, ὡς ἂν μὴ τοῖς ἀνδράσι διενοχλοῖεν. 

VIII. Φύλτατοι δ᾽ εἰσὶν οἱ ἐρωδιοὶ τοῖς ἀνθρώποις 
χαὶ προσημαίνουσι θήραν τε χαὶ χειμῶνα, μάλιστα 
πρὸς ἐχεῖνο τὸ μέρος, ὅθεν. ἂν μέλλῃ σφοδρότατος ἄνε- 
poc πνεῖν, ἐπὶ τοῖς στήθεσι τὰς χεφαλὰς χαταχλίνοντες. 
Ναύτης γοῦν οὐχ ἄν ποτε ἐρωδιὸν ἀποχτείνειεν, ἐπειδὴ 
πιστεύονται τοῖς ἁλιεῦσιν ἐν τῇ θαλάττῃ σημαίνειν, 
ὁπόσα τοῖς θηραταῖς ἐπὶ τῆς γῆς οἱ ἱέραχες. Φασὶ 
δ᾽ αὐτοὺς, xai ἡνίκα μία τροφὴ πᾶσιν ἦν τοῖς ὀρνέοις, 
πρώτους βορὰν ix τῶν ὑδάτων εὑρεῖν, xal παρ᾽ αὐτῶν 
τοὺς λοιποὺς πάντας ἐχδιδαχθῆναι" ἐπὶ δὲ τῇ τέχνη 
μεγαλαυχήσαντας χαὶ οὐδ᾽ αὐτὸν εἰπόντας ὑπὲρ νήξεως 
ἐρίζειν δύνασθαί σφισι τὸν Ποσειδῶνα, τὴν ἐπιστήμην 
, ἀποθαλεῖν, τοῦ θεοῦ μηνίσαντος" ὃ xal τῷ Θαμύριδί 
φασι μέγα ἐπὶ ταῖς eai, φρονοῦντι πεποιηκέναι τὰς 
Μούσας. ᾿Ἐντεῦθεν οὖν οἷ μὲν λοιποὶ πάντες ὄρνεις εἷς 
τὸ ὕδωρ δύναντες θηρεύουσι τοὺς ἰχθύας, οἱ δ᾽ ἐρωδιοὶ 
τοῦ νήχεσθαι στερηθέντες, ἐπὶ τοῖς αἰγιαλοῖς ἑστῶτες 
ἀγρεύουσι, σοφόν τι μηχανώμενοι χαὶ χαρίεν πρὸς τὴν 
τῶν ἰχθύων ἀπάτην" ἵστανται γὰρ τῶν ἡλιαχῶν ἀχτί- 
vov ἀπεναντίον, ὡς μὴ τὴν σχιὰν αὐτῶν τοὺς ἰχθύας 
δρῶντας éxxA(vew. Καὶ ἔστιν αὐτῶν γένη μνρία - ol 
μὲν γὰρ βραχεῖς τ᾽ εἰσὶ xol λευχοὶ, ἄλλοι δὲ ποικίλοι 
xat μείζονες, μέσοι δ᾽ ἕτεροι, καὶ τοῖς μὲν οὐχ ἔστιν 
ἐπὶ τῆς χεφαλῆς πλόχαμος, ἄλλοις δ᾽ ὥσπερ τις βό- 
στρυχος ἀπηώρνται. Καὶ ζῶντες ἅπαντες dx θαλάο- 
σης, ἐπὶ τῆς γῆς ποιοῦνται τὰς χαλιάς. 


AIONYZIOY ΟΡΝΙΘΙΑΚΩΝ B. 


lerit deglutiunt, deinde mortuos in os revomunt et, 
rejectia testis, pulpam vorant, nam que , dum viverent, 
occlusse erant conche, vita spoliate aperiuntur et dehi- 
scunt. 

VII. Aves, quie suavius quam alcyones cantillent, nemo 
ullus dixerit ; nulla quoque diis marinis dilectior, quippe 
qui tranquillitatem, maris fluctibus et ventis omnibus com- 
positis, sub partus tempora eis concesserint ; pariunt autem 
septem deinceps diebus et totidem educant fetum. Fertur 
autem beneficium hoc Nereidas in eas contulisse propter 
insignem Alcyones in maritum Ceyca pietatem, quem flucti- 
bus maris absumptum cum incontinenter lugeret, in avem 
mutata fuit, nec etiamnum calamitatis suz obliviscitur. 
Mare adeo amant, ut prope fluctus nidificent, pectus aquis 
aspergant, caudam vero terre imponant. Niídos ut sibi 
struant alcyones, non, ut ceterse aves, festucas e terra colli- 
gunt, sed marinas aliquot herbas, quales algsz , ampelides 
(uva marina), bostryches ( capilli marini), otacides et 
alie. A maritorum obitu multo tempore lugent et per- 
eunt, ab omni cibo ac potu abstinentes; desiturse canere 
ceyx ceyx stepius repetunt atque ita cessant. Porro ceycis 
vocem nunquam vel mihi, vel aliis, audiendam opfa- 
rim; curas enim et mortes et infortunia significat ; quam- 
obrem Jupiter eas noctu pasci voluit et locis circa stagna 
fluviosque maxime desertis, ne quid hominibus moleste 
forent. 

VIII. Ardee hominibus carissimse sunt quoniam pre- 
dam et tempestatem preesagiunt; capifa nempe pectori 
imponunt, eoque maxime inclinant , unde concitatissimus 
ventus exspectari debet. "Nauta numquam ultro occiderit 
ardeam, nam quod accipitres in terra venatoribus, hoc in 
mari piscatoribus ardece significare creduntur. Ab ardeis 
victum ex aquis primum inventum aiunt, reliquas ab eis 
didicisse, cum victus unus initio omnibus esset avibus; 
deinde cum gloriarentur hoc invento, et ne ipsum quidem 
Neptunum natando cum eis contendere posse jactarent, 
hanc artem, irato deo, amisisse ; quod etiam Thamyridi 
cantu superbienti ex Musis contigisse aiunt. Hinc adeo 
reliquae omnes aves captandis piscibus merguntur in 
aquam; ardem natandi facultatis expertes in littoribus 
stantes venantur, solertem quendam ac lepidum dolum ad 
pisces decipiendos commente ; consistunt enim radiorum 
solis e regione, ne pisces, visa ipsarum umbra, refugiant. 
Genera ardearum infinita sunt: alie enim breves et alba 
sunt, quzdam majores eaeque colore vario, alie medio- 
cres. Sunt quibus a capite cincinnus quidam natet , alie 
hoc cincinno carent. Licet omnes ex mari vivant, in 
terra tamen nidificant. 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. 11. 


IX. Αἱ δ' ἱμαντόποδες λεπτοῖς μὲν σχέλεσι χρῶν- 
ται καὶ ἔχουσι τὴν προσηγορίαν ix τούτου. Καινὸν 
δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῶν ἐστιν, ὅτι τὴν χάτωθεν γένυν ἔχοντες 
πεπηγυῖαν, μόνην χινοῦσι τὴν ἄνωθεν. 

X. Κέπφον δ᾽ ἕτερον ὄρνεον ἐκ τῆς χουφότητος ol 
ἁλιεῖς ὀνομάζουσιν" τὸ γὰρ ὕδωρ dxoov τοῖς ποσὶν ἐπι- 
τρέχει καὶ σημαίνει τοῖς ἁλιεῦσιν ἐπιτυχίαν. Διατρί- 
ova: δὲ, ἔνθα ἀμείνους τῶν ἰχθύων ὧσιν ἀγέλαι, καὶ 
μάλιστα τοῖς θύννοις ἕπονται, ὅτι τοὺς βραχυτέρους 
οὗτοι χατατέμνοντες τοῖς ὀδοῦσιν ἰχθύας, σάρχας τινὰς, 
οἷς οἱ χέπφοι τρέφονται, χαταλιμπάνουσιν ἐν τοῖς ὕδα - 
σιν. Καὶ μὴν xal δελφῖσιν ἀχολουθοῦσι, τροφὴν τὸ 
αἷμα ποιούμενοι τῶν ἰχθύων, οὃς ἂν ἀποχτείνωσιν ol 
δελφῖνες, Καὶ αὐτὴν δὲ τὴν τῆς θαλάσσης ἄχνην ἐσθίου- 
σι, καὶ οὐκ ἄν τις τοὺς χέπφους ἀργοῦντας 1) χαθεύ- 
δοντας, οὔτ᾽ ἐπὶ τῆς γῆς ῥᾳδίως, οὔτ᾽ ἐπὶ τῆς θαλάσ- 
σης θεάσαιτο, ἀλλ’ ἢ θηρῶσιν 3) πέτανται. Καὶ τὰς 
βροντὰς οὕτω δεδίασιν, ὥστε, εἰ βροντῆς ἀχούσαιεν, ix 
τοῦ ἀέρος πίπτειν εἷς θάλασσαν, εἴτε παρ᾽ αὐτῆς, εἶτε 
παρὰ τοῦ ἀέρος τίχτονται᾽ xal γὰρ ἢ γῆ τινας χαρποὺς 
ἐπὶ ταῖς βρονταῖς ἀνίησιν αὐτομάτους. 

XI. ᾿Ελαφὶς δ᾽ “ὄρνεόν ἐστι τὰ πτερὰ πάντα ἐπὶ τοῖς 
νώτοις ἔλάφων ἔχον ἐοιχότα θριξὶ, καὶ τρέφεται κατὰ 
τοὺς χερσαίους ἴυγγας, τὴν γλῶσσαν μηκίστην οὖσαν 
ὥσπερ ὁρμιὰν εἰς τὸ ὕδωρ ἐπὶ πολὺ χαθιεῖσα, οὕτω τε 
xatà μιχρὸν ἐπὶ τὸν λαιμὸν ἀνέλχουσα τὸν ἰχθὺν ἀπα- 
τηθέντα xal ἐπιψαύσαντα. Καὶ πρὸς ταύτην μοι 
δοκοῦσι ἰδόντες πρῶτον οἱ ἁλιεῖς τῶν μαχρῶν καλάμοιν 
ἀπαρτῆσαι τρίχας ἱππείας. 

XII. Τοῖς χολύμόοις ἐστὶν ἀεὶ τὸ νήχεσθαι φίλον, 
χαὶ οὐδ᾽ ἂν ὕπνου χάριν ἣ τροφῆς ἐπὶ τὴν γῆν ἔλθοιεν, 
οὐδὲ χειμὼν αὐτοὺς, ἢ νὺξ τοῦτο συναναγχάζει, ἀλλ᾽ 
ἐπὶ τῶν χυμάτων εἰσὶ, τὸ χρύος μὴ δεδοιχότες, καὶ 
γήχονται τῶν ἀνέμων ἀπεναντίον, ὡς ἂν μὴ τῇ σφο- 
δρότητι βιασθέντες ἐπὶ τὴν γῆν ποτε χαὶ παρὰ γνώμην 
ἐξενεχθεῖεν. 

XIII. Ταὐτὸν δὲ xal oi θρᾶχες ὀνομαζόμενοι xal οἵ 
δυτῖνοι ποιοῦσιν ὄρνεις, ἐπὶ τὴν γῆν μόνον, ὡς πιστοτέ- 
ραν, ἡνίχα ἂν τίχτωσιν, ἐξιόντες. 

XIV. Ἡ δὲ χιῤῥὶς ἀξίαν τῶν ἀσεθημάτων δίδωσι 
δίκην, ὅτι τοῦ Μίνωος ἐρασθεῖσα xal τὸν πορφυροῦν 
τοῦ πατρὸς πλόκαμον ἐχτεμοῦσα τὴν πατρίδα εἵλετο 
προδοῦναι τῷ Μίνωϊ᾽ ὁ δὲ τὴν προδοσίαν xal μετὰ τὴν 
νίχην μεμψάμενος, ἀπέδησέ τ᾽ αὐτὴν νεὼς καὶ χατὰ 
τῆς θαλάττης εἴασε φέρεσθαι. Καὶ μεταδέδληται μὲν 
οὕτως εἷς ὄρνεον αὕτη, μισεῖται δὲ παρὰ πάντων 
ὀρνέων, χἂν ἁλιαίετος αὐτὴν θεάσηται πλανωμένην, 
εὐθὺς ἐπιθέμενος διαφθείρει. 

XV. Εἷς τῶν ἀμφιδίων ὀρνίθων ἐστὶ καὶ ὁ θεόκρο- 
νος, ὃς ἐξ ἀετῶν εἶναι νόθος καὶ ἱεράχων πιστεύεται, 
Τὴν γονὴν δ᾽ αὐτοῦ τοιάνδε παλαιός τις εἶναι βούλεται 
λόγος" ἔστι τι γένος οὕτω μάχλον ἱέραχος, ὡς ἐν 
ταῖς ἐαριναῖς ὥραις πᾶσαν ἀποτίθεσθαι τὴν ἰσχὺν χαὶ 
παρὰ τῶν βραχυτάτων στρουθῶν καταδάχνεσθαι " τοῦ 


110 

IX. Himantopodes nomen ἃ crurum tenuitate habent ; 
hoc novum in eis, quod maxilla inferiore fixa, superior 
solum ipsis moveatur. 


X. Ab his differt cepphus avis qui a levitate nomen tulit 
apud piscatores; currit namque per summam aquam et 
prosperum piscatoribus successum promittit; versantur 
enim locis, in quibus meliores piscium greges fuerint, 
atque thunnos maxime comitantur, quod ab iis piscicu- 
lorum, quos dentibus suis discerpunt , caruncule aliquot 
in aquis relinquuntur, quibus aluntur cepphi. Sequuntur 
etiam delphinos et piscium ab illis occisorum sanguine 
pascuntur. Sed maris quoque spumam ingerunt. Nun- 
quam sane otiosos aut dormientes cepphos terra marive 
aliquis facile deprehenderit; semper enim venantur aut 
volitant. Ad tronitua adeo timidi sunt, ut, eorum sonitu 
exaudito, ex aere in mare decidant, sive ex hoc procrean- 
tur, sive ex aere; nam terra etiam , quum tonuerit, fru- 
ctus quosdam sua sponte emittit. 

XI. Elaphis avis est quie pennas in dorso omnes cervinis 
pilis similes habet. Pascitur autem hzc , sicut illecebree 
in terra ; linguam nempe longissimam liner instar in aquam 
procul extendit, atque ita sensim ad fauces deceptum 
piscem , qui linguam contigerit, attrahit. Ad hujus imita- 
tionem nimirum piscatores olim ad longam arundinem ex 
pilis equinis lineam suspendisse arbitror. 

XII. Colymbi semper natare amant, et ne somni quidem 
aut cibi gratia in continentem exibunt, nec nox eos, 
neque tempestas hoc facere cogit , sed fluctibus portantur, 
frigus non veriti. Ventis adversi natant , ne illorum vi ali- 
quando inviti in terram extrudantur, 


XII. Quod thraces etiam ac dytini dicte aves faciunt, 
quippe in terram tamquam securiorem tunc solum exeun- 
tee, quando pariunt. 

X]V. Cirrhis dignam crimine penam luit, quod Minois 
amore adducta purpureum patris cincinnum abscindere pa- 
triamque Minoi prodere decreverit ; ille vero, victoria poti- 
tus et proditionem detestatus , ad navigium ipsam religavit 
ac fluctibus permisit; atque ita in avem mutata ab omni- 
bus avibus odio nunc habetur, et, si aquila marina ipsam 
oberrantem viderit , mox eam adoritur et perdit. 

XV. Inter amphibias quoque aves theocronus est, spu- 
ria accipitris et aquile progenies, ut fertur. Generationeni 
ejus vetus fabula ita tradit : genus quoddam accipitris 
adeo in libidinem profusum est, ut verno teinpore, omni 
robore amisso, minorum eliam avicularum morsibus obno- 


120 


AIONYZIOY ΟΡΝΙΘΙΑΚΩΝ B. . 


θέρους δ᾽ ἐπελθόντος, xal τὸν ἀέρα τοῦ σειρίου φλέ- | xium sit; deinde, adulta estate et sub canicula, viribus 


γοντος, ἀναλαμθάνει τὴν δύναμιν xal τοὺς μὲν στρου- 
θοὺς χρίζων φοδεῖ xal συλλαμδάνων ἐσθίει xal δοχεῖ 
πως αὐτοῖς τὰς ὕδρεις ἐγχαλεῖν τὰς προτέρας. Εἰ 
δ᾽ ἀετοῦ θηλείας ἀχούσειε, προσίπταται αὐτῇ χαὶ μίγνυ- 
ται πολλάχις ἐξαπατήσας ἣ δ᾽ ὑπὸ τοῦ χείρονος ὄρννυ- 
θος εἰς τὸ χύειν ἐλθοῦσα, οὔτε θάλπειν ἀξιοῖ τὰ τεχθέντα 
Q&, xal ὡς ἂν λάθη, πόῤῥω που τῶν ἀετῶν ἵπταται 
τῶν ἀῤῥένων εἰ γὰρ αἴσθοιντο, διαφθείρουσιν ἐξελαύ- 
νοντες ἐπὶ τῇ μοιχείᾳ πάντως αὐτήν. Τῶν ἡλιαχῶν 
δ᾽ ἀκτίνων θερμαινουσῶν τὰ φὰ,, οἷ νεοττοὶ προχύψαν- 
τες τοῖς ἀμφιθίοις εἰσὶν ἰχθύσιν ὀλέθριοι. 

XVI. Καὶ γύγης ὄρνις ἐστὶν, ἀναδοᾶν del xal ἄδειν 
τοῦτο δοχῶν χαὶ τὴν προσηγορίαν ἔχειν ἐντεῦθεν, ὃς τοὺς 
ὄρνεις ἐν νυχτὶ χατεσθίει τοὺς ἀμφιόίους. ᾿Γὴν ἐχείνου 
γλῶσσαν εἴ τις ἀποτέμοι χαλχῷ καὶ φαγεῖν δοίη τῷ 
μήπω λαλοῦντι παιδίῳ, πάντως αὐτοῦ ταχέως λύσει τὴν 
σιωπήν. 

XVII. Σοφὰ δὲ πλεῖστά ἐστι τῶν μέγιστα χλαγ-- 
Ἰανόντων γεράνων βουλεύματα, xal τοῦτο ἰστέον περὶ 
αὐτῶν συλλεχθείσας ἁπάσας, ὅταν μέλλωσιν ἀπο- 
λιμπάνειν τὴν Godxnv, ἁγνίζει μία καὶ ἀναχράζει, 
οὕτω τε ἀφίπτανται πᾶσαι, τῆς μιᾶς μενούσης, ἥ περ 
αὐτὰς ἥγνισεν ἀθροισθείσας" τὰς πρεσδυτέρας δ᾽ ἐν τῇ 
πτήσει τάττουσι πρώτας, ὡς ἂν μὴ χάμνοιεν, ἀχολου- 
θεῖν ταῖς νέαις ἀναγχαζόμεναι, Καὶ χραυγὴν ἀφιᾶσιν 
ὑπὲρ τοῦ μὴ ἀπ᾽ ἀλλήλων χωρίζεσθαι, xai εἴ τινος κα- 
μνούσης αἴσθοιντο, δύο τὴν χεχμηχυῖαν ἑχατέρωθεν 
ταῖς πτέρυξι λαδοῦσαι ὑποκουφίζουσιν, 7j καὶ ἐπὶ τῶν 
νώτων φέρουσι, τὸν τῆς ὁδοιπορίας παραυυθούμεναι 
πόνον' χατὰ τάξιν δ᾽ ὡς ἀνδρῶν ἐπὶ πόλεμον ὥὡρμημέ- 
γων ἵπτανται στῖφος, χαὶ οὕτω ἀθροισθεῖσαι χαὶ ἀποτεί- 
νασαι πάλιν εἰς μῆχος λίθους φέρουσιν, obc ἐξεώσασαι 
γινώσχουσιν, εἴτ᾽ ἐπὶ τῆς γῆς, εἴτ᾽ ἐπὶ τῆς θαλάσσης αὐ- 
ταῖς ἢ πτῆσις ἀνύεται, xat χαίρουσι ταῖς εὐδίαις. Κἂν 
χειμῶνα αἴσθοιντο, τῇ Ὑἢ προσορμίζονται μέχρι στα- 
θερᾶς πάλιν εὐδίας, xal νυχτὸς ἐπιλαδούσης, ἐπὶ τοὺς 
ποταμοὺς σπεύδουσι χαθέζονταί τ᾽ ἐν μέσοις τοῖς ἐχεί-- 
γῶν γηλόφοις, οὖς ὥσπερ τινὰς νήσους περιῤῥεῖ τὸ ὕδωρ 
περισχιζόμενον. Καὶ ποιοῦσι τοῦτο φόδῳ τῶν ἐπι- 
δουλευόντων θηρίων, ὡς ἣ διελθεῖν τὸ ὕδωρ οὐχ ἰσυόν- 
τῶν 7| τινα ποιούντων ἦχον, ὃς ἐξαναστήσει xal εἰς 
φυγὴν τρέψει πάντως αὐτάς. Καθεύδουσί τ᾽ ἐφ᾽ ἑνὸς 
σχέλους ἑστῶσαι xal τὰς χεφαλὰς ταῖς πτέρυξι ἐπικα-- 
λύπτουσιν. Φύλαχες δ᾽ εἰσὶν αὐταῖς πάντως xat ἣγε- 
μμιόνες ol περινοστοῦντες" xat εἴτ᾽ ἀνδρὸς αἴσθοιντο 
προσιόντος, εἴτε θηρίου, βοῶσι μέγα καὶ τὴν ἔφοδον 
σημαίνουσιν, ὡς ἂν φθάσαιεν ἀποδρᾶσαι. 

XVIII. Καὶ oi χῆνες δ᾽ ὁμοίως ἔχουσι τῆς τε πτή- 
σεως ἡγεμόνας xal τοῦ ὕπνου φρουροὺς ἀναῤθοῶντας 
ἀεί" xal γὰρ ἀτερπεστάτη φωνῇ χρώμενοι, σφόδρα 
ὀλιγάκις σιγῶσιν. ὡς xal λίθους ἐντιθέναι τοῖς στό-- 
μασιν, ὅταν δέῃ, σιγῆς, ὡς οὐχ, ἑτέρως χαρτεροῦντες 
αὐτήν" ποιοῦσι δὲ τοῦτο ψούῳ τῶν ἀετῶν, ἡνίκα ἂν 


-»ε 


recuperatis , aviculas stridens persequitur correptasque de- 
vorat, ac videtur quodammodo przgressas iis objicere in- 
jurias. Quodsi aquilc feminze vocem audiverit, advolans 
ssepe per fraudem cum ea miscetur ; illa vero cum ex ignohi- 
liori ave conceperit, ova edita ne incubare quidem dignatur, 
el ut aquilas mares lateat, procul ab eis avolat : nam illi, 
quam adulterio corruptam senserint, omnino perdunt et 
abigunt. Pulli tandem ovis solis radiis concalefactis ex 
clusi amphibiorum piscium captura victitant. 

XVI. Gyges avis est qui semper hoc ipsum vocabulum 
clamare et canere videtur, unde et nomen ei impositum. 
Hec aves amphibias noctu devorat. Linguam ejus are 
exsectam si quis infanti, qui nondum loquitur, edendam 
dederit, mox omnino silentium ejus solvetur. 

XVII. Prudentia sunt permulta acutissime clamantium 
gruum consilia, atque hoc etiam de iis nosse prodest ; quum 
Thraciamrelicture sunt, unareliquas omnes collectas lustrat 
et crocitat; 4&um omnes avolant,, ea, qua congregatas aves 
lustraverat , sola remanente. Provectiores etate in primum 
ordinem volando collocant, ne se fatigent nimium , sequi 
juniores coacte.  Clamorem etiam edunt, ne separentur 
nimium alie ab aliis. Si quam sensere defessam , duz 
utrinque alis sublevant arreptam, aut etiam super dorsis 
portant, itineris laborem demulcentes; ordine autem vo- 
lant, tamquam virorum in militiam profectorum agmen; 
sic autem congregatz, acie rursus producta, lapides ferunt, 
quibus projectis agnoscunt, an super mari iis peragatur 
volatus, ansuper terra. Delectantur quoque ccelo sereno. Si 
vero tempestatem prasenserint, ad terram appellunt, donec 
iterum certa affulserit serenitas. Nocte superveniente 81 
fluvios festinant, et in mediis illorum collibus, quos amnis 
insularum instar circumfluit diductus, consident, atque 
lioc ad insidias cavendas faciunt , quod insidiosz ferze aut 
trajicere flumen non possint , aut trajiciendo saltem strepi- 
tum cieant, quo ipsx excitee aufugiant prorsus. Uno crure 
innix:e dormiunt et caput alis obvelant. Custodes sem- 
per ac duces circumeunt, ac sive hominem sive feram 
accedentem animadvertant , exclamant altaque voce insi- 
dias indicant, ut reliqua in tempore fuga sibi consulant. 

XVIII. Anseres, similiter ut grues, tum volandi duces, 
tum somni custodes habent , nunquam sine clamore; vox 
enim eis odiosissima , silentium perquam rarum , quod ubi 
necessarium videtur, lapide ori immisso, vocem continent, 


tamquam non aliter sibi temperaturi ; hoc autem faciunt 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. 11I. 121 


. τὸ ὄρος δέη διαπτηναι τὸν Ταῦρον. Καὶ ταῦτα μέν 
εἰσι συνετώτατοι, πρὸς δὲ τὰς νομὰς ἄφρονες" τῶν τό- 
Tt γὰρ, εἰ xal καλλίστης ἐν αὐτοῖς vou; τύχοιεν, 
ῥᾶστα ἐπιλανθάνονται xai διὰ τοῦτό εἶσιν ἐν πλάναις 
ἀεὶ, καίτοι χέρδος αὐτοῖς ἐχ τῆς τοιαύτης πλάνης ἐστίν" 
οὐ γὰρ ἁλίσχονται ῥᾳδίως παρὰ τῶν τηρεῖν τὰς τῶν 
ὀρνέων διατριδὰς χαὶ ῥίπτειν ἐπὶ τούτῳ σπέρματα 
εἰωθότων, ὡς διὰ τὴν λήθην ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους 
οὐχ ἀφιχνούμενοι. 

XIX. Οἱ χύχνοι δ᾽ ἐπὶ τοῖς λειμῶσι καὶ ταῖς ἀχταῖς 
τρέφονται xal ταῖς λίμναις, xai ἀντηχοῦσιν αὐτοῖς 
ἄδουσιν οἵ τε σχόπελοι xal al φάραγγες, xal μουσιχω- 
τάτους πάντων τούτους ἴσμεν ὀρνίθων, xai ἱεροὺς χα- 
λοῦμεν Ἀπόλλωνος. Ἄδουσι δ᾽ οὐχὶ θρηνῶδες, ὥσπερ 
αἱ ἁλχυόνες, ἀλλ᾽ ἡδύ τι xal μελιχρὸν, καὶ οἷον αὐλοῖς 
ἢ κιθάραις χρώμενοι. Καὶ εὐσθενεῖς δ᾽ εἰσὶ xal πρὸς 
τὰ ὕψη πολλάχις ἱπτάμενοι πρὸς τοὺς ἀετοὺς μάχονται, 
εἴτ᾽ αὐτοῖς ἐπιχειροῖεν, εἴτε τοῖς νεοσσοῖς" οὐ μὴν ἄργον- 
ται μάχης, ἀλλὰ τὴν εἰρήνην στέργουσι, μέχρις ἂν 
ἄδειν ἐξῇ " τοῦτο γὰρ καὶ τροφῆς ἡγοῦνται γλυχύτερον. 
Ἄλδουσι δὲ πρὶν ἀνίσχειν ἥλιον, ὡς ἐν ἐρημίᾳ τότε 
μᾶλλον ἐξάχονστα βοησάμενοι, χαὶ ἐπὶ ταῖς τοῦ πελά- 
γους ἀχταῖς, εἰ μὴ χειμὼν εἴη καὶ 6 τῶν χυμάτων 
χτύπος ἄδειν αὐτοὺς ἀποτρέποι, ὡς τῶν ἀσμάτων τῶν 
ἰδίων οὐχ ἐπαΐσοντας. Καὶ τῆς 007, κἂν ἐπὶ τελευ- 
τὴν αὐτοὺς τὸ γῆρας ἄγη, μεμνήσονται" $685 ἥττων 
μέν ἐστιν, ἥπερ νεάζουσιν, ὡς οὔτε ἀνατείνειν τὸν τρά- 
χήλον, οὔτε πλατύνειν τὰ πτερὰ δυναμένων αὐτῶν, 
τῷ ζεφύρῳ δὲ πρὸς τὸ εὐμελὲς χρῶνται, νωθρῶν μὲν 
ἤδη τῶν σχελῶν, τῶν μελῶν δ᾽ αὐτοῖς ὄντων ἀσθενε- 
στέρων. Καὶ πρός τινα ὃ μέλλων τελευτᾶν τόπον 
ἀποχωρεῖ, ἔνθα αὐτοῦ μηδεὶς ἕτερος ὄρνις ἄδοντος 
ἀκούσεται, χύχνος δ᾽ ἄλλος οὐχ ἐνοχλεῖ τῷ ἄδοντι, 
xai, εἰ πλησίον ὧν τύχοι, τὴν αὐτὴν εἰδὼς καὶ αὑτῷ 
συμθδήσεσθαι τελευτήν. 


AOTOZ TPITOZ. 


I. Τῶν δ᾽ ἑξῆς ἀχούσας γνώση, χράτιστε βασιλεῦ, ὡς 
οὗ μόνης τῆς γῆς xai τῆς θαλάσσης χατατολμῶσιν οἱ 
ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὸν ἤδη τείνονται τὸν ἀέρα, 
τοῖς πολυπλανέσιν ἐπιχειροῦντες ὀρνέοις. Θηραταῖς μὲν 
δὴ καὶ ἁλιεῦσι πλείων ἀπαντᾷ πολλάχις φόθος, ἣ τέρψις, 
εἴτε τοὺς ἀνέμους σχοποίη τις ἐν τῷ πελάγει, [ἀφ᾽ ὧν] 
διαῤῥήγνυνται τὰ σχάφη, εἴτε τῶν χητῶν τὴν ἰσχὺν, 
ἀφ᾽ ἧς τάχιστα διαφθείρονται, εἴτε τοὺς ἐν τοῖς ὄρεσι 
φωλεοὺς τῶν θηρίων, ἀφ᾽ ὧν τοῖς Xuv ἡγέταις ἐπιτίθενται 
πολλάχις οὐ προοφθέντες, ὡς μήτ᾽ ἀντίσχειν δύνασθαι, 
μήτ᾽ ἐχχλῖναι, xal πολεμοῦντες τοῖς θηρίοις χαταθάλ- 
λονται πολλάχις καὶ διαφθείρονται xai ἀπὸ τῶν χρη- 
μνῶν ἐν ταῖς δυσχωρίαις ἄσωστα ἀποπίπτουσιν" τοῖς 
ἱξευταῖς δ᾽ οὐδεὶς ἀπὸ τῶν ὀρνίθων ἢ τῆς τοιαύτης χίν - 
Guvoc θήρης, ὡς οὔτε πρὸς τοὺς τῶν ὀρῶν λόφους ἀναγ- 


ob metum aquilarum , Taurum montem superaturi. Hac 
igitur in re prudentissimi sunt; quod vero ad pascua atti- 
net, stolidi; locorum enim, etiamsi letissima in iis pascua 
nacti fuerint, facillime obliviscuntur, ideoque semper vagan- 
tur, quamquam lucri nonnihil ex his erroribus eis accidit, 
quod non facile capiuntur ab aucupibus, qui familiares 
avibus locos observare eosque hunc in finem seminibus 
conspergere solent; anseres enim propter oblivionis vitium 
locos eosdem non repetunt. 

XIX. Cygni in pratis, littoribus et stagnis aluntur. Ca- 
nentibus scopuli et valles respondent ; omnium sane avium 
inprimis musicos esse novimus, quo nomine Apollini con- 
secranfur. Canunt autem non lugubri , ut alcedines , sed 
suavi et mellito cantu, veluti tibiis aut citharis adhibitis. 
Robustz sunt aves, adeo ut etiam sepe altius volando 
evecti aquilas impugnent, si quid in ipsos, aut pullos eorum 
mali moliantur; non tamen incipiunt pugnam, sed pacem, 
quoad canere licet, diligunt et placidam vitam alimentis 
etiam dulciorem ease ducunt. Diluculo canunt ante solis 
ortum, tamquam in aere vacuo per id tempus audiendi 
clarius. Canunt etiam in maris littoribus, nisi tempestas 
et procellarum sonus cantum dissuadeant; hoc enim vi- 
gente , ne suis quidem ipsi cantilenis satis perfrui possent. 
Sed ne in senecta quidem morti vicini cantus obliviscun- 
tur, qui tamen eis in illa setate remissior est quam in ju- 
venta, quum neque cervicem amplius erigere, neque pen- 
nas extendere queant ; Favonium tunc ad exornandum can- 
tum adsciscunt , ignavi jam cruribuset membrorum viribus 
defecti. Moriturus secedit aliquo , ubi nulla alia avis ca- 
nentem audiat; nullus autem olor alius canentem inter- 
pellat, sciens sibi eandem imminere mortem, si forte prope 
adesset. 


LIBER TERTIUS. 


I. Jam vero ex iis, quee dicemus, intelliges, potentissime 
imperator, mortales non terre solum marisque pericula 
contemnere, sed ipsum etiam aerem audacia sua petere 
et multivagis avibus insidias struere. "Venatorum quidem 
et piscatorum major sepe metus est, quam delectatio , sive 
ventos specfaveris , cujus siepe impetu cymba in mari con- 
fringuntur, seu robur cetorum, cui facillime succumbunt , 
sive consideres ferarum lustra montana, unde sepe venato- 
res imprudentes adoriuntur, ut resistere nequeant , nequc 
impetum ipsarum evitare, sed smpius prosternantur pu- 
gnantes et pereant, et a summis prewcipitiis per angustias 
locorum sine salutis spe deturbentur ; aucupibus vero nihil 
vel ab avibus ipsis, vel ab hujusmodi venatione periculi 


χαίως ἰοῦδιν, οὔτε πρὸς τὰς χαράδρας" ἐπὶ γὰρ τῶν 
πεδίων χαὶ τῶν ἀλσῶν χαὶ τῶν λειμῴνων αὐτοῖς ἀπό- 
χρὴ πλανᾶσθαι τερπομένοις, καὶ φωνῆς ἀχούειν τῶν 
ἀδόντων ἡδείας, οὐ ξίφεσι χρωμένοις, οὐ ῥοπάλοις ἢ 
δόρασιν, ἣ δίχτυα xal χύνας ἐπαγομένοις, ἀλλ᾽ ἰξὸν xal 
καλάμους, δι᾽ ὧν αὐτοῖς fj πρὸς τὸν ἀέρα τῆς θήρας 
ἐστὶν 680, , καὶ λεπτὰ λίνα xal χύρτους φέρειν ὑπὸ 
μάλης ἔλαφροτάτους. ἔστι δ᾽ ὅτε xal φυτὸν, ἀλλο- 
τρίους αὐτῷ περιθέντες χλάδους, ἐπιχομίζονται xol 
χειροήθεις ὄρνιθας ἐπὶ τῇ χοινωνίᾳ τῆς ἄγρας. Εἶναι 
δ᾽ αὐτοὺς ταχεῖς προσήχει xal εὔχειρας, καὶ δρᾶν ὀξὺ 
xal πρὸς τὰς ἐπινοίας πεφυχέναι τε, ὡς χαὶ ὀρνίθων 
εἰδέναι μιμεῖσθαι φθογγὴν, ἵνα xal μεθαλλομένους"ἐν 
τοῖς πρέμνοις δρῶντες ἕπωνται. Δεῖ γοῦν πρὸς τὴν 
χρείαν τὰ ἔργα διαιρεῖσθαι τῆς ἄγρας, ἰξῷ χρωμένοις, 
ἢ θριξὶν ἱππείαις, ἣ λίνοις, ἢ xol πάγαις, ἢ xal πηχτί- 
σιν, ἣ τροφῇ δελεάζουσιν, 7| τὸν σύμφυλον ὄρνιν ἐπιδει- 
χνύουσιν. 

11. Καὶ ἱξῷ μὲν αἱροῦνται χορυδαλὸς καὶ οἷ ταχεῖς 
ἀστραγαλῖνοι οἵ τε ἀμπελίωνες οἱ χουφότατοι xal ol 
ἀσθενεῖς βουδῦται οἵ τε βαρῖται xoi αἵ σῶδες καὶ 
σπῖνοι χαὶ τρυγόνες καὶ ἀστέρες, οἷς ἐρυθρός τε χύ- 
χλος ἐστὶν, ὥσπερ ἀστὴρ, ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς. Καὶ οὗτοι 
μὲν ἅμα τοῖς ἄλλοις στρουθίοις τοῖς χατὰ τὸν βοῤῥᾶν 
ἐπιδημοῦσι τοῦ ἔαρος ἰξῷ θηρῶνται, τοῖς χαλάμοις ἐπι- 
χαθίσαντες. 

Ill. Ἄλλλοι δέ τινες στρουθοὶ xal ἐν τῇ θαλάμῃ δι᾿ ἐ- 
πινοίας τοιαύτης ἀγρεύονται" μυῤῥίνης συνδήσαντες 
δύο χλάδους ἀλλήλοις εἰς τὸ χάτω συγχάμπτουσιν, ἐχ 
δὲ τοῦ ἑτέρον λεπτῆς μηρίνθου βρόχον ἐξάψαντες, ἄγουσι 
διὰ τοῦ ἑτέρου χλάδου τὴν μήρινθον μιχρῷ τε ἐπισφίγ- 
youct πασσάλῳ στεῤῥῷ" ἕδρας δ᾽ οὗτος τοῖς στρου- 
θίοις παρέχεται χρείαν" xal εἰ χρήζοντες ὕπνου χαθί- 
catev , ὀλισθαίνει μὲν ἐχ τῆς ὀπῆς τοῦ χλάδου ῥᾳδίως 
ὃ πάσσαλος, περιστραφεὶς δ᾽ 6 βρόχος τοῖς ποσὶ τοῦ 
στρουθίου συμπλέχεται. 

ΙΝ. Οἱ δὲ σπῖνοι καὶ at τρυγόνες ὑπὸ δένδρῳ θη- 
ρῶνται, εἰ σύμφυλον ὄρνιν ἐπὶ τοῖς τοῦ δένδρου στελέ- 
χεσιν ἴδοιεν χαθεζόμενον. Οὐχ ἀεὶ δὲ χρηστέον ταύτῃ 
τῇ ἄγρᾳ, ἀλλ᾽ ἐν νιφετοῖς xai χειμῶνι, γυμνῶν ἤδη 
τῶν φυτῶν ὄντων xal ἐχδαλόντων τὰ φύλλα" τότε γὰρ 
ἕδρας τε xal σχέπης χρήζοντες οἱ στρουθοὶ τοῖς νόθοις 
τε xal σεσοφισμένοις τούτοις χλάδοις ὡς ἀληθέσι προσ- 
ἵπτανται. Θεαμάτων δ᾽ ἥδιστον στρουθοὺς ὁρᾶν ἰξῷ 
πεπεδημένους χαὶ καταπίπτοντας. 

V. Ναὶ μὴν χἀχεῖνό ἐστι χαριέστατον, ἐὰν ἐπάγη- 
ταί τις ἱέραχα, περὶ πρέμνον φυτοῦ χατατιθῇ τε, xal 
οἷ στρουθοὶ δείσαντες πειρώμενοί τε λαθεῖν, ὑπὸ τοῖς 
φύλλοις χρύπτωνται, λοξὰ πρὸς τὸν ἱέρακα βλέποντες 
xal ὑπὸ τοῦ φόδου πεπεδημένοι, ὡς ol ληστήν τινα ἐξα- 
πίνης ὀφθέντα ἀγωνιῶντες ὁδῖται, xal μετὰ τὴν φριχτὴν 
θέαν οὔτε ἀναδραμεῖν, οὔτε προδῆναι θαῤῥοῦντες" το- 
σοῦτος ἔχει φόδος xal τοὺς στρουθοὺς εἰς τὸν ἱέρακα 
βλέποντας. Ὁ δ᾽ ἀγρευτὴς πρὸς τὸν ἐπιδειχθέντα φόθον 


AIONYZIOY OPNIGIAKQN T. 


imminet, quippe qui non opus habeant montium vertices 
conscendere, vel in voragines se demittere; satis enim iis 
est per campos, lucos et prata non sine voluptate quadam 
vagari suavesque avium concentus audire. Non gladiis, 
clavis hastisve utuntur, non canes secum ducunt , nec relia 
ferunt; verum viscum et arundines, quarum ope ad aerem 
venando via patet, linaque tenuia et levissimas nassas, quae 
sub ala gestent. Interdum etiam stirpem, alienis ramis cir- 
cumpositis , secum ferunt et cicures aves, qua in venandi 
societatem veniant. Oportet autem celeres et manibus expe- 
ditos esse, visu perspicaces, ingenio versutos , ut avium 
imitari voces possint et ipsas per ramos saltaptes insequi. 
Opera igitur venandi ad singulos usus distribuenda est, sive 
visco, seu setis equinis , vel filis, vel transenntis , compage 
etiam, aut esce vel avis congeneris illicio res agenda sit. 

II. Visco igitur capiuntur alaudm, celeres astragalini 
(cardueles,) leves ampeliones, debiles budyte, baritue, 
sodes , fringilla, turtures, asteres (i. e. stellae ) , quibus 
rubicundus circulus stelke instar in capite fulget. Atque 
haze quidem omnes cum reliquis aviculis, que verno tempore 
cum Borea vento adveniunt, visco capiuntur, dum arun- 
dinibus insident. 

I1[. ΑἸ queedam avicule etiam in cubilibus suis hoc 
artificio capiuntur ; connectuntur duo myrti ramusculi, quos 
deorsum incurvant, atque ex alterutro laqueum funis tenuis- 
simi suspendunt, fune per alterum ramusculum transmisso, 
quem robusto parvoque paxillo arctius insuper astringunt ; 
huic paxillo avicule insident, dumque ad dormiendum se 
componunt , excidit facile ex ramusculi foramine paxillus, 
laqueus vero circumversus pedibus aviculie circumfunditur. 

IV. Fringille etturtures sub arboribus capiuntur, δὲ conge- 
nerem avem arboris ramis insidentein conspexerint. Neque 
tamen hac captura semper, sed hiberno et nivoso tempore 
uti satius fuerit; tum enim, foliis arborum decussis, avi- 
cule, statione et latibulo indigentes, ad fictos suborna- 
tosque ramusculos tamquam veros advolant. Vísu admo- 
dum jucundum est, cum avicule visco irretitse decidunt. 

V. At non minus jucundum spectaculum est, cum auceps 
accipitrem secum allatum circa aliquem arboris truncum 
deponit, atque hujus conspecti metu avicul;e sub frondibus 
latere conantur, et quo modo homines in itinere anxii, cum 
subito apparuit latro, post adspectum formidabilem nec 
regredi nec progredi audent, oblique usque accipitreim in- 
Luentur; tantus aviculas terror pervadit. accepitrem coa- 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. III. 


συντεταραγμένους αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δένδρου χατὰ σχολὴν 
χκαθελχύσει. | 

XI. Ἀλλὰ xal τοῖς πλεχτοῖς τινες ἐπὶ τῶν δασειῶν 
ἀρουρῶν, ὕπνου χρήζοντες, περιπίπτουσι λίνοις, ὅταν, 
ἡλίου δύοντος, 6 νυχτερινὸς ἐπίῃ καιρός. 

VII. Οἱ πέρδιχες θηρῶνται λίνοις τε καὶ πηχτίσιν, 
ἢ φωνῇ πέρδικος, 3) παροξυνθέντες εἰς μάχην, 3 ἐλάφου 
δορᾷ" τὸ γὰρ ζῷον τοῦτο φιλοῦντες ὑπερφυῶς ἐξα- 
πατῶνται, εἴ τις ἀνὴρ δέρμα περιθέμενος ἐλάφου xal 
ἐπιθεὶς τῷ μετώπῳ χέρατα προσίοι λανθάνων αὐτοῖς, 
xai ἀληθῶς εἶναι ἔλαφον οἰηθέντες περιέπουσί τ᾽ αὖ- 
τὸν χαὶ πλησιάζοντι χαίρουσι, χαὶ οὐδ᾽ ἀφίστασθαι 
βούλονται, ὥς τινα συνήθη xal ὅμήλικα νέον μετὰ 
μαχρὰν ἀποδημίαν θεώμενοι. Τοῦ δ᾽ ἔρωτος αὐτοῖς Ó 
καρπὸς βρόχοις τε περιπεσεῖν, ἢ τοῖς τὰς πυχνὰς μο- 
λυδδαίνας ἔχουσι λίνοις, xal τότε ἀντ᾽ ἐλάφου τόν 
τ᾽ ἀγρευτὴν xal τὴν ἀπάτην ἰδεῖν. 

VIII. Ὃν &' ἐπὶ τοῖς ἐλάφοις ἔχουσιν ol πέρδικες 
ἔρωτα, τοῦτον ἐπὶ τοῖς ἵπποις at ὠτίδες, καί τις ix τού- 
του χατ᾽ αὐτοὺς ἐπινενόηται τρόπος" λίνα τις ποταμοῦ 
πλησίον 3 λίμνης ἐπιτηδείῳ στήσας χωρίῳ xal μιχράν 
τινα ἐν μέσοις αὐτοῖς χαταλιπὼν δίοδον, ὥσθ᾽ ἕνα δύ- 
νασθαι ἱππέα διεξελθεῖν, ταῖς ὠτίσιν ἐπιδειχνύει τὸν 
ἵππον" αἵ δ᾽ ἕπονται προθύμως αὐτῷ, τὰ πτερὰ πάντα 
ἁπλώσασαι, μέχρις ἂν 6 μὲν δι᾿ ἐχείνου τοῦ στενοῦ 
διεχδράμῃ χωρίου, at δ᾽ ὠτίδες πᾶσαι περιπλαχῶσι 
τοῖς λίνοις. 

ΙΧ. Οἱ δ᾽ ὄρτυγες ἐν νυχτὶ νεφέλαις θηρῶνται, 
παλαιοτέρων ἄλλων ἀναχραζόντων ὀρτύγων᾽ τῇ φωνῇ 
γὰρ ἐπιδραμόντες περιπίπτουσι ταῖς σαγήναις. Ἔστι 
δέ τις αὐτῶν ἄγρα τοιήδε xal μεθ’ ἡμέραν ἐπὶ τῆς 
γῆς λίνον τις ἁπλώσας τό θ᾽ ἱμάτιον ὑπὲρ τὴν χεφα- 
λὴν ἀνατείνας τὸ ἑαυτοῦ χαὶ χαλάμοις ἑχατέρωθεν 
ἀνέχων, χινεῖ αὐτὸ, xavà μιχρὸν προδαίνων " αὐτοῖς 
δ᾽ ἔπεισι δέος πρὸς σκιὰν τῆς ἐντεῦθεν κἀχεῖθεν ἐπινευού- 
σης ἐσθῆτος, μέχρις ἂν ἐχείνην φεύγοντες περιπέσωσι 
ταῖς τῶν λίνων ἅψισιν. 

X. Καὶ τοὺς ἀτταγῆνας χατὰ τοῦτόν τις αἱρήσει τὸν 
τρόπον" τῷ τάχει γὰρ τῶν ποδῶν πλέον ἣ τῇ πτήσει 
θαῤῥοῦντας αὐτοὺς, ὡς λαγωοὺς, θηρατὴς ἐπαγόμενος 
χύνας θηρεύσει. 

ΧΙ, Αἴ δὲ γέρανοι καθ᾽ ἑτέρους ἅλίσχονται τρόπους, 
καὶ εἶ χολοχύνθης ξηρᾶς τὸν τράχηλον ἐχτεμών τις 
xal χοίλην ποιήσας αὐτὴν ἱξῷ τε ἔνδοθεν καταχρίσας 
ἐμδάλλοι χάνθαρον" 6 μὲν ἔνδοθεν διεξελθεῖν ἐθέλων 
ἠχήσει, τῷ χτύπῳ δ᾽ f γέρανος προσδραμοῦσα τήν τε 
χεφαλὴν χαθεῖσα xal ἑλοῦσα τὸν χάνθαρον, xal αὐτὸ τὸ 
κύτος τῆς χολοχύνθης συναρπάσει περὶ τῷ μετώπῳ χαὶ 
τοῖς ὀφθαλμοῖς κείμενον xal ἐπὶ τοῖς πτεροῖς χολληθὲν, 
ὡς μήθ᾽ δρᾶν, μήτε προδαίνειν δύνασθαι, ἀτρεμεῖν δὲ 
xat ἑστάναι, μέχρις ἂν αὐτὴν ταῖς χερσὶ συλλάθδηται 
πλησιάσας. Καὶ χρομμύου δὲ φύλλον, εἰ μὴ παρείη 
κάνθαρος, ἐμδαλεῖν ἀπόχρη τῷ τῆς χολοχύνθης χοιλώ- 
utt. Καὶ παγίσι δ᾽ αἱρεῖται ῥᾳδίως, εἰ ταμών τις 

OPPIANUS. 


123 


spicatas Tum auceps sic perturbatas οἱ attonitas facili ne- 
gotiio ab arbore detrahit. 

VI. Qusedam etiam, dum, nocte ingruente, in arvis den- 
sioribus ad somnum se componunt, linis impliciti ca 
piuntur. 

YII. Perdices capiuntur retibus, aut compage, aut voce 
perdicis, aut provocate ad pugnam , aut cervina pelle; ve- 
hementer enim cervos amant, et pelle decipiuntur hoc modo : 
si quis pelle cervi indutus cornua capiti imponat et fur- 
tim accedat , ille verum cervum esse rat; suspiciunt co- 
luntque eum, et accedente gaudent adeo , ut discedere ab 
eo nolint, ac si familiarem aliquem et costaneum adolescen- 
tem a longa peregrinatione viderent. Hac benevolentia et 
amore nihil quam laqueos aut plumbata retia lucrantur, aec 
ut tunc demum pro cervo venatorem, detecta fraude, 
aspiciant. 

VIII. Qui perdicum fn cervos, idem in equos otidum 
amor est; quamobrem hujusmodi industria falluntur ; retia 
aliquis prope fluvium aut stagnum idoneo loco erigit , an- 
gustoque per medium transitu relicto, quo eques unus trans- 
ire possit, equum avibus ostendit; sequuntur ilie statim, 
pennis omnibus expansis , donec eques ex loco illo angusto 


recedat , ipsse vero inclusse omnes irretiantur. 

IX. Coturnices noctu retibus, quse nebulas vocant, ca- 
pluntur, clamitantibus aliis natu majoribus ( illicibus, ) ad 
quarum vocem dum accurrunt, in sagenas incidunt. Inter- 
diu etiam in terra hoc modo capiuntur : reti extenso super 
terra , aliquis tunicam supra caput erectam utrinque cala- 
mis sustinens movet, paulatim progrediens; metuunt {1188 
sibi, et dum vestis huc illuc nutantis umbram fugiunt , re- 
tium vinculis involvuntur. 

X. Attagenes hoc modo capere licet; pedum enim celeri- 
tate magis quam volatu fretos venator, canibus immiseis, 
tamquam lepores, eos venabitur. 

XI. Grues cum. aliis modis, tum ita capiuntur : cucurbita 
sicca et decollata excavatur, visco intus illinitur, ipjicitur 
scarabeus , qui exitum queserens immurmurabit; eo sonitu 
excitate grus accurret, et capite inserto captoque scarabeo, 
ipsum etiam cucurbitse vas attrahet atque oculis capitique ac 
pennis agglutinabit, ut jam neque visu, neque progressu uti 
valeat , sed uno in loco consistat, donec ab aucupe manibus 


capiatur. Si desit scarabeus, cepas folium injecisse in alvum 
ΤΊ 


124 


χάλαμον xai ἐπὶ ταῖς δυσὶ τρήσας ἀρχαῖς, ἐνθείη χάρ- 
φη λεπτὰ, διπλᾶς αὐτοῖς ποιήσας γλωχῖνας., δι᾽ ὧν χυ- 
χλώσει τὸν βρόχον, λίθον χάτωθεν τρητὸν ἀπαρτήσας 
καὶ χατὰ μέσον τοῦ χαλάμου λεπτήνετινα περόνην σι- 
δηρᾶν ἐμδαλὼν χύαμόν τε ἐπιπήξας αὐτῇ, πρὸς ὃν fj 
γέρανος βλέπουσα τῷ βρόχῳ τὴν κεφαλὴν ἐμόάλλει, 
καὶ τοῦ μὲν χυάμου δράξεται, ἀνανεῦσαι" δὲ βουληθεῖ-- 
σα, περὶ τῷ τραχήλῳ ταθέντα ἀνασπάσει τὸν βρόχον, 
εἶτα αἰσθομένη τοῦ δόλου, ἀναπτῆναι μὲν πειράσεται 
πολλάχις, πρὸς δὲ τὸ ἄχθος τοῦ λίθου χαθελχυσθήσε- 
ται, μέχρις ἂν αὐτῆς ὃ θηρατὴς ἐπιλάδηται. 

XII. Φάσσας δ᾽ ἑλεῖν ἐστι δυσμηχανώτατον᾽ τῶν 
θηρατῶν γὰρ αἰσθόμεναι τάχιστα ἀποφεύγουσιν, ἀλλὰ 
xol αὐταὶ νιχῶνται δόλῳ θεασάμενος γὰρ ὁ θηρατὴς 
ἐπὶ δένδρου χαθημένας αὐτὰς, ἁπλοῖ κατὰ τοῦ ἐδάφους 
τὸ δίχτυον, λεπτὸν ἐπιδάλλων ἄχυρον, ὥστε χρύπτειν 
αὐτὸ, φάσσας θ᾽ ἑτέρας ἐφίστησι τῶν πάλαι ἡρημένων, 
τυφλώσας xal τοὺς πόδας αὐτῶν λεπταῖς ἀποδήσας 
σπάρτοις, δι᾽ ὧν αὐτὰς χινῶν συναναγχάσει τινάσσε-- 
σθαι. Τοῦ χτύπου δ᾽ ἀχούσασαι προστρέχουσιν αἱ Àot- 
mul, τήν τε νομὴν καὶ τὰ δένδρα ἀπολιποῦσαι" εἶτα 
ἐχεῖνος ὑπό τινι χαλύδη χρυπτόμενος πολλῇ ἰσχύϊ τὴν 
τῶν λίνων μήρινθον ἐπιτείνει, xai πάντας ὁμοῦ τοὺς 
στάλιχας ἀναστήσας αἱρεῖται τὰς φάσσας τοῖς τοῦ 
λίνου χόλποις ἐμπεπτωχυίας. Τοιούτοις δὲ χαὶ τὰς πε- 
ριστερὰς ἐπισπάστροις αἱροῦσιν, ἀλλὰ xal εὐχολώτε-- 
ρον αὐτὰς θηρεύσει τις βρόχῳ. 

XIII. Τοὺς χοσσύφους δὲ χαὶ τὰς εὐφώνους ἀη- 
δόνας ἔστιν ἕλεῖν ἐν τοῖς συνεχέσι θάμνοις στήσαντα 
πάγην, ἧς δύο μὲν χυχλοτερεῖς εἶσιν ἄντυγες, ὑπὸ τοῖς 
στρεπτοῖς τοῦ λίνου χόλποις χρυπτόμεναι χαὶ ταῖς 
ὑποχαῖς ἐοικυῖαι ταῖς θαλασσίαις" νεῦρα δὲ βοὸς ἐπι-- 
τείνονται, μηχίστης ἐν τῷ μέσῳ ῥάδδου χειμένης" ἀπαρ- 
τῶσι δ᾽ αὐτῶν μήρινθόν τε xal ὕσπληγγα, καὶ ἔτι δέ- 
λεαρ ἐντιθέασιν, οἷον μύρμηχα ἢ γῆς ἔντερον, ᾧ δε-- 
λεασθὲν τὸ ὄρνεον ἐπιψαύει τῆς πάγης xal ἐνσχεθήσε-- 
vat, περιστραφέντων ἐχείνων, ὁπόσα τ᾽ ὦσιν ἐπὶ τῇ 
θήρᾳ συντεταγμένα. Κατὰ τοῦ χοσσύφου δὲ καὶ τοιοῦ- 
τόν τι τοῖς μειραχίοις ἐπινενόηται" περὶ τὸν τοῦ χει- 
κῶνος χαιρὸν, ὅτε τροφῆς μάλιστα τὸ ὄρνεον ἀπορεῖ, 
βόθρον ὀρύξαντες ἐλαίας, ἐμδάλλουσι κόκκον, ἢ δάφνης, 
καὶ παριστῶσί τι κεράμου χλάσμα μικρόν" εἶτ᾽ ἐπ᾽ ἐ- 
χείνῳ πάσσαλον ἐντιθέασι xal τῷ πασσάλῳ χερά- 
μους τείνουσι δύο, οἷς xal ὕσπληγξι ἄλλο ὄρνεον .ἐπί- 
χειται. Πλησιάζων δὲ πάντως ὃ χόσσυφος 6 τροφῆς 
δεόμενος ἐν τῷ βόθρῳ, καὶ πεσόντος ἐξαπίνης τοῦ 
ὀστράχου ἐγλεισθήσεται. Κατὰ τοῦτον αἱροῦνται τὸν 
τρόπον xal al χίχλαι xat αἱ πύῤῥαι. 

XIV. Ὁ δ᾽ αἴγινθος θηρᾶται χλωδῷ,, ἐν ᾧ πάλαι 
θηραθεὶς ἕτερος ἐπὶ τὸ βοᾶν χαταχλείεται, θυρῶν οὐ- 
σῶν ἑκατέρωθεν δύο" xal δέλεάρ ἐστι xdpuov, ἢ σχώληξ, 
ἢ τι τοιοῦτον, ᾧ τὸ ὄρνεον ὑπὸ τῆς φωνῆς προστραπὲν 
ἐφορμήσει. Ἀλλ᾽ ὕσπληγξ καὶ ταύτας περιστρέφει τὰς 
θύρας, ὥστ᾽ εἰσελθόντα τὸν αἴγινθον οὐχ ἔχειν ἐχπτῆναι. 


AIONYXIOY ΟΡΝΙΘΙΑΚΩ͂Ν. T. 


cucurbitze sat fuerit. Transennis etiam facile capitur, si quis 
arundinem sectam utrinque perforet et exiles festucas ün- 
ponat, ejusque per duos mucrones laqueum tendat, per- 
foratum lapidem ab arundine suspendens , in media autem 
arundine ferream aciculam figens et fabam ei Inserens, 
quam grus respiciens laqueo caput insinuet; hac arrepta, 
jam retractura caput collum illaqueatum sentiet, per- 
ceptoque dolo sursum evolare nitetur, sed lapidis pondus 
obsistet, donec ab aucupe comprehendatur. 

XII. Palumbi difficillime capiuntur ; statim enim, visis 
aucupibus , procul avolant, vincüntnr tamen et ipsa dolo; 
nam auceps arbori insidentes conspicatus rete in solo exten- 
dit ac tenues paleas inspergit , ut lateat , et palumbos alios 
olim captos exceecatosque imponit et pedibus tenues illigat 
funiculos, quibus commotis sese concutereet strepitum edere 
palumbos cogit. Eo percepto, ceteri, pascuis et arbustis re- 
lictis, advolant ; dein auceps in attegia conditus , quantum 
potest , retium funem adtrahit , et amitibus simul omnibus 
erectis, palumbos retium sinibus intricatos capit. Ejus 
modi retibus columbee etiam capiuntur, sed facilius la- 
queis. 

. XIII. Merulas et canoras luscinias capere licebit, trans- 
enna inter densa fruteta collocata, quam bini qrbes con- 
slituant , sibi intortis sinibus retis latentes et marinis reti- 
bus, qua hypochas vocant, similes. Intenduntur etiam 
nervi bubuli, longissima posita in medio virga; a netvis 
funiculus et repagulum suspenduntur. Adhaec esca impo- 
nitur formica aliquis aut lumbricus, qua inescata avis trans 
ennam perstringat, et omnibus illis, qua& ad capturam 
destinata erant, cireumactis detineatur. Ceterum in me- 
rulas alium etiam captionis modum adolescentes excogita- 
runt : scrobem hyeme fodiunt, cum avis maxime cibi inops 
est, ef olivae aut lauri baccam injiciunt, ac prope testae 
fragmentum ponunt minutum ; dein scrobi paxillum inse- 
runt, quo testas binas intendunt, quibus rapaguli ope alia 
avis imponitur. Sic omnino merula famelica advolabit et 
scrobem subibit, ubi, subito incidentibus tegulis, includetur. 
Sic etiam turdi et pyrrha capiuntur. 

XIV. AEginthus (xgithus) capitur cavea, cui alius pridem 
captus ad alliciendum voce includitur. Fores utrinque binz, 
esca nux ponitur, aut vermiculus, aut aliquid ejusmodi, cui 
voce illecta avis advolet. Has quidem fores repagulum 


* circumaygit, ne ingressus :eginthus iterum evolet. 


DIONYSII DE AVIBUS LIB. ὉΠ]. 125 


XV. Καάλανδρον δ᾽ οὐχ dv τις ἕλοι ῥαδίως, εἰ μὴ 
πλησίον ὕδατος θείη τὸ λίνον" ὃ μὲν γὰρ τοῦ ποτοῦ 
ρήζων προσίπταται, ὃ δ᾽ ἀγρευτὴς τέως ἐν καλύδη 
λανθάνων xal ἐπιτείνων γεύρῳ τὸ δίκτυον, πίνοντα xa- 
λύψει τὸν χάλανδρον. 

ΧΥ͂Ι. Θηρῶνται δ᾽ χαὶ τρυγόνες, δίψης αὐτὰς 
ἀγούσης ἐπὶ πηγὴν, ἧς xal πλησίον ὃ θηρατὴς χάλα-- 
μον ἵστησι, πτερὰ ἀ ἀπ᾽ ἄχρου προσδήσας, ὧν fj κίνησις 
διώχει τε xal φοδεῖ πλεῖστον αὐτάς " ἀλλ᾽ ἑτέραν τινὰ 
πρότερον εἰλημμένην χατατίθεται πχησίον τρυγόνα, 
ἣν θεασάμεναι xal προσπτᾶσαι χαθέζονται, οὕτω 
τ᾽ ἐφελχυσθέντος αἱροῦνται τοῦ λίνου. 

XVII. Γλαυχὶ δὲ oí χορυδαλίδες ἀγρεύονται ; ἣν ὃ 
θηρατὴς ἐπί τινος χαλχῇς στήσας ἁψῖδος τινάσσει, 
σπάρτα συνεχῶς ἐπιτείνων χαὶ περιθεὶς χύχλῳ ῥαύδια 
προχρισθέντα ἱξῷ. Τὴν γλαῦχα τὸ νυχτερινὸν ὄρνεον 
σπεύδουσιν ai χορυδαλίδες ἑλεῖν, τῷ τ᾽ ἰξῷ χαὶ ταῖς 
ῥαόδοις ἁλίσκονται. 

ΧΥΠΙῚ. Ἐπὶ δὲ τοὺς ὀξυδόας͵ χολοιοὺς τοιαύτη τις 
ἄγρα παρασχευάζεται" ῥάθδδον ἐπὶ τῇ γῇ δεῖ πῆξαι 
μαχρὰν, ἐχ μηρίνθου δ᾽ αὐτῇ προσάψαι βρόχον, μέσῳ 
θ᾽ ὕσπληγγα, τοὺς ἑχατέρωθεν λύγους τῇ περιστροψῇ 
χαλύπτοντα' ἐπ᾽ dxpou δ᾽ αὐτῆς χείσεται χαρπὸς 
ἐλαίας, χατευθὺ τεταγμένου τοῦ βρόχου, οὗ sl ἐπιψαύ- 
σουσιν οἷ χολοιοὶ, ἣ μὲν ὕσπληγξ κατολισθαίνει, ἐνει- 
λιχθεῖσα δ᾽ $ n ὀρθοῦται xal τὸν βρόχον οὕτως 
ἐφέλκεται, ὥστε τῶν χολοιῶν τοὺς τραχήλους ληφθῆ- 
ναι. Καὶ τὰς χίσσας δὲ χατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον αἱροῦσιν 
οἱ ἰξευταί. 

XIX. Καὶ ἄλλος χολοιῶν [ ἄγρας ] τρόπος ἐστίν" 
ἔλαίου τις ἄγγος ἐμπλήσας τίύησιν, ὥστε τοὺς χολοιοὺς 
δρᾷν εἷς αὐτό" οἱ δ᾽ ὁρῶντες ἐν τῷ ἄγγει τὰς ἑαυτῶν 
[εἰκόνας] πολοιοὺς ἑτέρους νομίζουσι, καὶ εἰς τὸ ἔλαιον 
χαταπτάντες ἐμπηδῶσιν εὐθὺς, εἶθ᾽ οὕτω καὶ τὰ πτερὰ 
καὶ τὰ μέλη βαρύνονται τῷ ἐλαίῳ βραχέντες, ὡς μὴ 
δύνασθαι ἀποπτῆναι, xal κατὰ τοῦτον εὐθὺς αἱροῦνται 
τὸν τρόπον. 

XX. Αἰγίθαλον δ᾽ εἴ τις ἀγρεῦσαι βούλοιτο, ὑηλὴν 
αἰγὸς πάντοθεν ἰξῷ χαταχρίει" ὁ δὲ γάλα τῆς αἰγὸς πιεῖν 
ἐπειγόμενος, ὑπερίπταται μὲν τὰ θριγχία, πρὸς δὲ τὴν 
μάνδραν ἐλθὼν τὸ ῥάμφος ἐπὶ τὸν τῆς αἰγὸς ἐρείδει μαζὸν, 
xa τοῦ ἰξοῦ μέχρι ταρσῶν αὐτοῦ διαχνθέντος, ἁλίσχεται. 

XXI. Πρὸς δὲ τὴν τοῦ πορφυρίωνος ἄγραν οὔτε 
ἱξοῦ τις, οὔτε λίνων δεήσεται, ἀλλ᾽ εἰ μόνον που χαθή- 
uzvoy ἐπιτηρήσας αὐτὸν, ὀρχούμενος χατὰ μιχρὸν πλη- 
σιάζοι- τῷ δ᾽ οὕτως ἐστὶν fj τῆς ὀρχήσεως ὄψις ἡδεῖα, 
ὥστ᾽ οὐχ ἀποπτήσεται, καίπερ δρῶν προσιόντα τὸν 
ἄνδρα, χινήσει δὲ καὶ αὐτὸς ὀρχούμενος τὰ μέλη τὰ 
ἑαυτοῦ, τὴν ἄγραν ἑλόμενος διὰ τὴν ὄρχησιν. 

ΧΧΙ]. Σανίσιν εἰκόνας ἐπιγράψαντες ἰχθύων θηρῶσι 
τοὺς χαταῤῥάκτας σὺν ὁρμῇ γὰρ ὡς ἐπί τινα χατα- 
πτάντες ἰχθὺν περιῤῥήγνυνται ταῖς σανίσι καὶ διαφθεί- 
ρονται. Καὶ ὄρνεις δ᾽ ἀλλοὺς xat οὐχ ὀλίγους λίνοις τε 

αἱ πάγαις αἱροῦσι νηχομένους, ἣ xal πρός τινας διεξ- 


XV. Calandrum nemo facile ceperit, nisi reti juxta aquam 
extenso ab aucupe juxta in tugurio latitante, qui avem ad 
potum hauriendum accedentem funiculo retis attracto in- 
volvat. 

XVI. Turtures quoque capiuntur, cum siticulosi ad fon- 
tem accesserint, prope quem venator arundinem erigit, 
pennis ad suminam alligatis, quarum motus turtures admo- 
dum terret fugatque. Sed alius turtur jam pridem captus in 
propinquo ponitur, quo conspecto ceteri advolitantes con- 
sidunt et retis tractu obtecti capiuntur. 

XVII. Alaude capiuntur ope noctus, quam auceps expo. 
sitam in apside aliqua zerea adsidue concutit , funiculum 
attrahens, circumpositis antea undique virgulis visco illitis. 
Tum alaude ad noctuam capiendam properantes invis- 
cantur. . 

XVIII. Adversus clamosos graculos venatio talis institui- 
tur : Wrga oblonga terrc infigitur, cui laqueus funiculi ope 
adnectitur et in medio repagulum , quod circumactu suo 
vimina utrinque sita contegat. In summum repagulum olem 
bacca imponitur, cui e regione laqueus pendet, quem ubi 
contigere graculi, repagulum delabitur, et virga antea invo- 
luta nunc erigitur atque laqueum attrahit, ita ut avium 
cervices inhwreant. Similiter etiam picis insidiantur au- 
cnpes. 

XIX. Est et alius dolus graculis capiendis accommodatus : 
vas oleo plenum eo in loco exponitur, ubi conspiciatur a 
graculis ; illi suas in vase imagines intuiti aliosque graculos 
esse rati in oleum devolant confestim ; dein oleo madidi 
ita pennis et membris gravantur, ut avolare nequeant eoque 
statim modo capiuntur. 

XX. Caprimulgum capturus capris papillam visco cir- 
cumlinat; avis autem caprinum lac haustura, cum sepes 
transeressa in stabulum pervolaverit et sugere capram in- 
ceperit, effuso ei ad pedes usque visco, capitur. 

XXI. Porphyrioni capiendo neque viscum, neque relia ad- 
hiberi opus est, sed tantummodo, ubinam consideat, obser- 
vare et saltandq paulatim accedere; saltationis enim specta- 
cuio tantopere delectatur, ut licet accedentem hominem 
viderit , non taufen avolet, sed ipse etiam se moveat et ad 
saltandum membra componat , propter saltationem aucupi 


ultro sese offerens. 
XXII. Catarrhactas imaginibus piscium supertabulas pic- 


tis capiunt, nam dum impetu in illas ceu vivos pisces ferun- 
tur, illisi pereunt. Multasetiam alias aves retibus οἱ decipulis 


capiunt vel inter natandum, vel cum ad littora progrediuntut 
16. 


126 


ἰόντας ἀχτὰς, ἐν αἷς τὰ πτερὰ ψύχειν, ἢ καθεύδειν, 1) 
μετὰ κόρον εἰώθασιν οἱ ὄρνεις διαναπαύεσθαι. 

XXIII. Καὶ παγίσι μὲν xal βρόχοις αἱ νῆσσαι θη- 
ρῶνται xal oi λινουργοὶ χαὶ οἱ χεγχρῖται καὶ ἄλλα 
γένη χηνῶν xal ol ταχεῖς φελλῖναι xal αἵ φαλαρί- 
δες xai πλεῖστα ἕτερα τῶν ἀμφιδίων ὀρνίθων, ἀπα- 
τηθέντα τροφῇ " πρὸς γὰρ τοῖς τῶν λιμνῶν ἢ τῶν ποτα- 
μῶν χείλεσι χριθὰς χατασπείρουσιν, ἢ ὀλύρας, ἢ κέγχρον. 
Κατὰ δὲ τῶν χηνῶν xoi ἄλλο τι μεμηχάνεται" ξύ- 
λινόν τις χῆνα ποιήσας σχοίνῳ τ᾽ ἐπιδήσας αὐτὸν, χα - 
τάμονον τῆς λίμνης ἀφίησι, xal περὶ τοῦτον συνίασιν 
οἱ χῆνες τὐπτουσί τ᾽ αὐτὸν, ὡς ἀλλότριον τῆς αὐτῶν 
ἀγέλης διώχοντες" 6 θηρατὴς δ᾽ ἐν χαλύδῃ κρυπτόμε- 
νος xal λεπτήν τινα κατέχων μήρινθον, ἐπὶ τὴν γῆν 
ἕλχει τὸν ξύλινον χῆνα" ot δὲ φεύγειν αὐτὸν οἰηθέντες, 
ἀχολουθοῦσι, x&v εἴσω γένωνται τῶν λίνων διώχοντες " 
τότε τοὺς χάμαχας ἐπισπασάμενος ὁ θηρευτὴς καὶ τὸ 
δίχτυον ἀναστήσας, χοινῇ πάντας περιχαλύπτει τοὺς 
X7ivac περὶ τὸν ξύλινον νηχομένους. 

XXIV. ᾿Ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ol καλούμενοι θρᾶχες ὄρνεις, 
οὐδ᾽ οἱ δυτῖνοι xal ot. χόλυμθοι τοὺς θηρατὰς διαφεύ-- 
γουσι, x&v πανημέριον νήχωνται, δόλῳ δὲ χἀχείνους 
ἀγρεύουσιν. “Ὅταν ἀχίνητον ἦ διὰ γαλήνην τὸ πέλα- 
«06, εἰς ἄχωπον σχάφος ἐμόάντες πρὸς μιχρὸν πλέου- 
σιν, ὡς ἂν μὴ τῆς εἰρεσίας τοὺς ὄρνεις ὁ χτύπος ἀπο- 
διώξειεν, ΕΝ εἷς μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης ἕστηχε λίνον 
ἐπιφερόμενος, ἕτερος δ᾽ ἐπὶ τῆς πρώρας τῷ πηδαλίῳ 
κατὰ μιχρὸν προάγων τὸ σχάφος xal λύχνον ἐν χεράμῳ 
φέρων, οἷον ἐπιδείκνυσιν, ὅταν πλησιάζῃ τοῖς ὄρνισιν" 
οἱ δ᾽ οὐ λύχνον, ἀλλ᾽ ἀστέρα δοχοῦντες δρᾶν, προσιοῦ- 
σαν δέχονται τὴν πορθμίδα, γενομένης δ᾽ ἐγγὺς, χρύ- 
Ttt μὲν ἐν τῷ χοίλῳ τῆς νεὼς τὴν λαμπάδα 6 θηρευ- 
τῆς, ἵνα μὴ γνωσθῇ τοῖς ὄρνισιν ὃ δόλος " ὁ δὲ μαχρὸν 
αὐτοῖς ἐπιῤῥίπτει λίνον ἁπλώσας, χαὶ πολλοὺς χαλύψας 
ἐξέλχει. 

Τοσαῦτά μοι, χράτιστε βασιλεῦ, περὶ τοῦ βίου καὶ 
τῆς ἄγρας τῶν ὀρνίθων ἐστὶν εἰπεῖν, Διονύσιος δ᾽ αὐτὰ 
παρὰ τοῦ τῆς Λητοῦς Ἀπόλλωνος διδαχθῆναί φησιν. 


AIONYZIOY ΟΡΝΙΘΙΛΚΩΝ T. 


ubi vel pennas exsiccare, vel dormire, vel post pastum 
quiescere consueverunt. 
XXIII. Decipulis et retibus anates capiuntur et linurgi et 


cenchrite et alia genera anserum et celeres μὲ πὸ εἰ 
phalarides et plurims alice aves amphibize, cibo deceptz ; 
nam ad ripas lacuum aut fluviorum hordeum, (ar, aut 
milium spargunt. Anseribus capiendis etiam alius dolus 
excogitatus est : ligno anserem fabricatur auceps, quem 
fune alligatum in palude immotum continet; bunc circa 
congregantur anseres impugnantesque rostro veluti alienum 
a grege abigunt. Auceps in attegia conditus tenui funiculo 
ad terram ligneum anserem trahit ; illi vero fogientem quasi 
insequuntur, et ubi intra retia persequendo devenerint, 
perticas auceps attrahit, erectumque rete omnes simul an- 
seres circum ligneum natantes obvolvit. 

XXIV. Quamvis thraces dicte aves, dytini et colymbi 
per totum diem natare soleant, non tamen effugiunt vena- 
tores, sed dolo etiam capiuntur; ubi enim tranquillum im- 
motumque est mare, naviculam ingressi remis carentem, ne 
aves remigii strepitu terreantur, aliquo usque navigant ; tum 
alius rete ferens puppi insistit, alius vero prora , paulatim 
naviculam gubernaculo promovens, qui et lucernam in testa 
gerit, quam avibus ostendit, cum jam prope fuerit ; aves 
stellam , non vero lucernam, se videre putantes, naviculam 
propius accedere patiuntur ; tum auceps, lucerna intra navis 
cavum occultata, ne aves dolum intelligant, rete extensum 
eis injicit multosque ita obvolutos e mari protrahit. 


Atque hec, potentissime Cesar, de victu et captura 
avium dicenda habui; heec vero Dionysius ab Apolline La- 
tona filio se edoctum profitetur. 


IO 


NIKANAPOY 


OHPIAKA. 


"Peia x£ vot μορφάς τε σίνη τ᾽ ὀλοφώϊα θηρῶν 
ἀπροϊδῇ τύψαντα λύσιν θ᾽ ἑτεραχλέα χήδευς, 
φίλ᾽ “Ἑρμησιάναξ, πολέων χυδίστατε παῶν, 
ἔμπεδα φωνήσαιμι᾽ σὲ δ᾽ ἂν πολυεργὸς ἀροτρεὺς 
βουκαῖός τ᾽ ἀλέγοι xal ὀροιτύπος, εὖτε χαθ᾽ ὕλην 
3j xal ἀροτρεύοντι βάλῃ ἐπὶ λοιγὸν ὀδόντα, 
τοῖα περιφρασθέντος ἀλεξητήρια νούσων. 

Ἀλλ᾽ ἤτοι χαχοεργὰ φαλάγγια, σὺν xat ἀνίγρους 
ἑρπηστὰς ἔχιάς τε xai ἄχθεα μυρία γαίης 
Τιτήνων ἐνέπουσιν ἀφ᾽ αἵματος, εἰ ἐτεόν περ 
Ἀσχραῖος μυχάτοιο μελισσήεντος ἐν ὄχθαις 
Ἡσίοδος κατέλεξε παρ᾽ ὕδασι Περμησοῖο. 

Τὸν δὲ χαλαζήεντα χόρη Τιτηνὶς ἀνῆκε 
oxopriov, ἐκ χέντροιο τεθηγμένον, ἦμος ἐπέχρα 


Βοιωτῷ τεύχουσα xaxóv μόρον Ὦαρίωνι, 


᾿ ἀχράντων ὅτε χερσὶ θεῆς ἐδράξατο πέπλων. 


25 


40 


Αὐτὰρ ὅγε στιδαροῖο κατὰ σφυρὸν ἤλασεν Uy vsuc 
σχορπίος ἀπροῖδὴς, ὀλίγῳ ὑπὸ λᾶϊ λοχήσας. 
Τοῦ δὲ τέρας περίσημον ἐν ἄστρασιν ἀπλανὲς αὕτως 
οἷα χυνηλατέοντος ἀείδελον ἐστήριχται. [δὴν 
Ἀλλὰ σύ γε σταθμοῦ τε χαὶ αὐλίου ἑρπετὰ φύγ- 
δηϊδίως ἐχ πάντα διώξεαι, 3) ἀπ᾽ ἐρίπνης, 
ἠὲ xal αὐτοπόνοιο χαμευνάδος, ἦμος ἀν᾽ ἀγροὺς 
φεύγων αφαλέου θέρεος πυρόεσσαν ἀϊτμὴν, 
αἴθριος ἐν χαλάμη στορέσας ἀχρέσπερος εὔδης, 
ἢ καὶ ἀν᾽ ὑλήεντα παρὲχ λόφον, ἢ ἀνὰ βήσσης 
ἐσχατιὴν, ὅθι πλεῖστα χινώπετα βόσχεται ὕλην, 
δρυμοὺς καὶ λασιῶνας ἀμορθαίους τε χαράδρας" 
καί τε παρὲκ λιστρωτὸν ἅλω δρόμον, ἠδ᾽ ἵνα ποίη 
πρῶτα χυϊσχομένν; σχιάει χλοάοντας ἰάμνους, 
τῆμος δὴ αὐαλέον φολίδων ἀπεδύσατο γῆρας 
μῶλυς ἐπιστείχων, ὅτε φωλεὸν εἴαρι φεύγων 
ὄμμασιν ἀμδλώσσει" μαράθου δέ É νήχυτος ὅρπηξ 
βοσχηθεὶς ὠχύν τε καὶ αὐγήεντα τίθησι. 
Θιμόρὴν δ᾽ ἐξελάσεις ὀφίων ἐπιλωδέα χῆρα, 
χαπνείων ἔλάφοιο πολυγλώχινα χεραίην, 
ἄλλοτε δ᾽ ἀζαλέην δαίων Γαγγίτιδα πέτρην,͵ 
ἣν οὐδὲ χρατεροῖο πυρὸς περιχαίνυται ὁρμή" 
ἐν δὲ πολυσχιδέος βλήτρου πυρὶ βάλλεο χαίτην" 
ἢ σύ γε καχρυόεσσαν ἑλὼν περιθαλπέα ῥίζαν, 
καρδάμῳ ἀμμέξας ἰσοελχέϊ᾽ μίσγε δ᾽ ἔνοδμον 
ζορχὸς ἐνὶ πλάστιγγι νέον κέρας ἀσχελὲς ἱστὰς, 
καί τε μελανθίου βαρυαέος, ἄλλοτε θείου, 
ἄλλοτε δ᾽ ἀσφάλτοιο φέρων ἰσοελχέα μοῖραν" 
ἠὲ σύ γε Θρήϊσσαν ᾿ἐνιφλέξας πυρὶ λᾶαν, 
ἅ 0᾽ ὕδατι βρεχθεῖσα σελάσσεται᾽ ἔσδεσε δ᾽ αὐτὴν, 
τυτθὸν ὅτ᾽ ὀδμήσηται ἐπιῤῥανθέντος, ἔλαιον. 


NICANDRI 
THERIACA. 


Et varias formas et diro dente ferarum 
incautos morsus , tum quo medicamine noxam 
depellas , reliquis major mihi sanguine junctis 
care Mermesianax , facili tibi carmine dicam. 


. 'Ye modo, sive metunt, aut terram vomere versant 


seu ligna exscindunt , percussi dente maligno 
agricole observent heec amuleta docentem. 
Serpentes seevos teetroque phalangia morsu 


, vipereumque genus terreeque incommoda mille 


Titanum fama est fuso exsiliisse cruore, 
vera Melissso si quondam Ascrasus in antro 
Hesiodus cecinit Permessi ad fluminis undas. 
At vero algificum Titania virgo creavit 


, Scorpion, armatum stimulo caudaque tremendum, 


Booto poenas ex Oarione reposcens , 


. Sacram auso manibus vestem temerare Dianz. 


Qui latitans parvi c&eco sub fornice saxi , 

duram improviso violavit vulnere calcem. 

Cujus ob id tamquam venantis in astra relatum 

sidus, et immotum magno fulgore coruscat. 
Sed cuncta e stabulo longe septisque fugabis , 

si libet aut ima lectum consternere terra , 


' sive alto pendere loco , quum Sirius agros 


urit, et ardorem , stipula projectus ínani, 
declish&ns dormis , dum temperet aera vesper, 
seu prope frondosum tumulum, seu valle sub ima, 
multus ubi silvas atque horrida pascitur anguis 
arbusta et dumos et fossas luce carentes : 
seu te ampla s&equato spatio tenet area , molli 
sive jaces, campos ubi primum contegit, herba, 
quando senectutem et squalentia tergora serpens 
exuit egressus latebris , et corpore tardus 
luminibusque gravis conquirit vere marathrum, 
quo vigor atque acies redeant in lumina pasto. 
Nam potes ardentes pestes depellere, cervi 
ramoso si vís suffire cubilia cornu, 
»nt flammis etiam petram mandare gagatis 
arentem , rapido quz non consumitur igne, 
multifidzeve comas filicis accendere flamma. 
Acrem quin etiam radicem canchry ferentem 
delige, et aequali nasturcia lance remiscens 
urito, vel juvenis simul arida cornua dame 
in trutina statues, paribusque melanthion addes 
ponderibus vel sulphur olens atrumve bitumen. 
Threicium paríter Vulcano trade lapillum, 
qui lymphis madidus flamma collucet , at idem 
protinus affuso flammam restinguit olivo. 


138 


Τὴν ἀπὸ Θρηϊχίου νομέες ποταμοῖο φέρονται, 
ὃν πόντον χαλέουσι' τόθι Θρήϊκες ἀμορθοὶ 

ὅ0 χρειοφάγοι μήλοισιν ἀεργηλοῖσιν ἕπονται. 

Ναὶ μὴν xal βαρύοδμος ἐπὶ φλογὶ μοιρηθεῖσα ^ 
χαλδάνη ἄχνηστίς τε καὶ ἣ πριόνεσσι τομαίη 
χέδρος, πουλυόδουσι χαταψηχθεῖσα γενείοις, 

- ἐν Qoi, καπνηλὸν ἄγει xal φύξιμον ὀδμήν. 

&& Τοῖς δὴ χηραμὰ χοῖλα xai ὑληώρεας εὐνὰς 
χεινώσεις, δαπέδῳ δὲ πεσὼν ὕπνοιο χορέσσῃ. 

Εἰ δὲ τὰ μὲν χαμάτου ἐπιδεύεται, ἄγχι δέ τοι νὺξ 
αὖλιν ἄγει, χοίτου δὲ λιλαίεαι ἔργον ἀνύσσας, 
τῆμος δὴ ποταμοῖο πολυῤῥαγέος κατὰ δίνας 

60 ὑδρηλὴν χαλάμινθον ὀπάζεο χαιτήεσσαν. 
πολλὴ γὰρ λιδάσιν παραέξεται, ἀμφί τε χείλη 
ἔρσεται, ἀγραύλοισιν ἀγαλλομένη ποταμοῖσιν. 
Ἦ σύ γ᾽ ὑποστορέσαιο λύγον πολυανθέα χόψας 
ἢ πολιὸν βαρύοδμον, ὃ δὴ ῥίγιστον ὄδωδεν" 

45 ὡς δ᾽ αὕτως ἐχίειον, ὀριγανόεσσά τε χαίτη, 
val μὴν ἀδροτόνοιο, τό τ᾽ ἄγριον οὔρεσι θάλλει 
ἀργεννὴν ὑπὸ βῆσσαν, ἢ ἑρπύλλοιο νομαίου, 
ὅς τε φιλόζωος νοτερὴν ἐπιδόσχεται αἷαν 
διζοδόλος λασίοισιν ἀεὶ φύλλοισι χκατήρης. 

0 Φράζεσθαι δ᾽ ἐπέοιχε χαμαιζήλοιο χονύζης 
ἄγνου τε βρύα λευχὰ καὶ ἐμπρίοντ᾽ ὀνόγυρον᾽ 
αὕτως τε τρήχοντα ταμὼν ἀπὸ χλήματα σίδης, 
ἠὲ xai ἀσφοδέλοιο νέον πολυαυξέα μόσχον την, 
στρύχνον τε σχύρα τ᾽ ἐχθρὰ, τά τ’ εἴαρι σίνατο βού- 

76 ἦμος ὅταν σκιρόωσι βόες χαυλεῖα φαγοῦσαι. 

Ναὶ μὴν πευχεδάνοιο βαρυπνόου, οὗ τε x«l ὀδμὴ 
θηρί᾽ ἀποσσεύει τε καὶ ἀντιόωντα διώχει. 

Καὶ τὰ μὲν εἰχαίη παράθου xal ἀγραυλέϊ χοίτη, 
ἄλλα δὲ φωλειοῖσι, τὰ δ᾽ ἐμφράξαιο χεείαις. ^ 

80 Εἴ γε μὲν ἐς τεῦχος χεραμήϊον ἠὲ χαὶ ὄλπην 
χεδρίδας ἐνθρύπτων λιπόοις εὐήρεα γυῖα, 
3| xoi πευχεδάνοιο βαρυπνόου, ἄλλοτ᾽ ὀρείου 
«ox χκαταψήχοιο λίπει ἐνὶ φύλλα χονύζης:" 
αὕτως δ᾽ ἀλθήεντ᾽ ἐλελίσφαχον, ἐν δέ τε ῥίζαν 

86 σιλφίου, ἣν χνηστῆρι χατατρίψειαν ὀδόντες. 

Πολλάχι καὶ βροτέων σιάλων ὑποέτρεσαν ὀδμήν. 
Εἰ δὲ σύ γε τρίψας ὀλίγῳ ἐνὶ βάμματι χάμπην 
χηπείην δροσόεσσαν, ἐπὶ χλωρηΐδα νώτῳ, 
ἠὲ xal ἀγριάδος μαλάχης ἐγχύμονα καρπὸν 

80 γυῖα πέριξ λιπάσειας, ἀναίμαχτός χεν ἰαύοις. 
ἩΨψήχεο δ᾽ ἐν στέρνῳ προδαλὼν μυλόεντι θυείης 
ἐσθλοῦ ἀδροτόνοιο δύω χομόωντας ὀράμνους 
χκαρδάμῳ ἀμμίγδην" ὀδελοῦ δέ ol αἴσιος δλχή᾽ 
ἐν δὲ χεροπληθῇ χαρπὸν νεοθηλέα δαύχου 

85 λειαίνειν τριπτῇρι" τὰ δὲ τροχοειδέα πλάσσων, 
τέρσαι ὑπὸ σχιόεντι βαλὼν ἀνεμώδεϊ χώρῳ" 
αὐα δ᾽ ἐν ὄλπη θρύπτε. xal αὐτίχα γυῖα λιπαίνοις. 

Εἴ γε μὲν ἐχ τριόδοιο μεμιγμένα χνώδαλα χύτρῳ 
ζωὰ νέον θορνύντα, xal ἔν θρόνα τοιάδε βάλλοις, 

100 δήεις οὐλομένησιν ἀλεξητήριον dca 

ἐν μὲν γὰρ μυελοῖο νεοσφαγέος ἐλάφοις 


ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ͂ ΘΗΡΙΑΚΛ. 


Illum carnivori , pecades dum rure sequuntur, 
pastores ad nos primum vexere repertum . 
flumine Threicio , quem Pontum nomine dicunt. 
Quin et galbaneos ferulze succendere odores , 

et juvat urticam, tum serra pectine aheno 
derasam cedrum : late htec suffimina fundit, 

et procul exagitat tzetro nidore chelydros. 

Sic spelea illi fugient latebrisque recedent, 
tuque solo recubans placido satiabere somno. 

Si gravis hic labor est, et nox jam proxima suadet 
fessa opere exacto grate dare membra quieti, 
insignem foliis calaminthem ad fluminis oras 
vestiga rapidi : liquidis uberrima crescit 
illa locis, et aquze magna dulcedine capta 
luxuriat ramis , fluviosque et littora cingit. 
Viticis aut longe sectis molire cubile 
caudicibus, poliive olidis insternere ramis. 

Carpe echium pariter vel origanon abrotonique 
agrestem sobolem , qux» montis valle sub ima 
candicat , et ramos serpylli inquire per arva 
serpentis , quod humo natum uda repit agensque 
radices foliis multa propagine vivit. 

Candentes agni flores humilisque conyzse 

lustra oculis fruticem spinisque onogyron acutis. 
Aspera punicet pariter lege germina mali, 
asphodelique novos florentis collige ramos 
strychnumque et duris scyra detestanda bubulcis, 
in venerem pastu rapientia vere juvencas. 

Necnon peucedanum , cujus gravis aera complens 
pellit odor colubros bominumque occursibus arcet, 
Hiec strato raptim per agros compone cubili , 

sed partem curvis etiam superinjice lustris. 

Sin cedri baccas figlino vase vel olla 
triveris, atque agiles humore perunxeris artus, 
peucedanive comas gravis , aut silvestris olivo 
ciesariem arentem libet intrivisse conyzee, 
aut quas pestiferi morsus fert salvia vindex, 
detritam aut lima radicem laseris addas. 

Ssepe etiam humans terrentur odore salivee. 
Sive oleo intusam , que roscida degit in hortis, 
erucam viridi maculatam terga colore, 
aut malvee agrestis cymam caulesque tenellos 
artubus obducas, duces sine vulnere noctem. 

Et pilee in gremio facto.de marmore binos 

nobilis abrotoni frondentes intere ramos ; 

queis admisce obolum pendentia cardama , et una. 
quantum dextra capit , pertunde recentia dauci 
semina pistillo, et formati rite per orbes 

pastilli vento exposita siccentur in umbra : 

los in vase teras, mox obline membra liquatis. 

E triviis captos, dum commíiscentur amore, 
si concluseris his olla angues cum speciebus, 
disces, quo valeas medicamine tollere pestes : 
his vero cervi, quam cingunt ossa , medullee 


NICANDRI THERIACA. 199 
δραχμάων τρίφατον δεκάδος καταδάλλεο βρῖθος, haud veteris junges terdenas pondere drachmas, 


ἐν δὲ τρίτην μοῖραν ῥοδέου χοὸς, ἥν γε θυωροὶ congii et addatur rhodini pars tertia, primum 

πρώτην μεσσατίην τε πολύτριπτον χαλέουσιν᾽ quem vocat et medium unguenlarius et polytripton; 
i06. ἰσόμορον δ᾽ ὠμοῖο xéetv ἀργῆτος ἐλαίου, ρᾶγ pondus crudi purique accedat olivi , 

τετράμορον xmgoio* τὰ δ᾽ ἐν περιηγέϊ γάστρη et cere quadrans : heec amplo vase coquantur 


θάχπε κατασπέρχων, ἔστ᾽ àv περὶ σάρχες ἀχάνθης | confusa, e spinis donec caro tabida circum 
μελδόμεναι θρύπτωνται ἔπειτα δὲ λάζεο τυχτὴν | concussu exciderit facili : mox accipe factum 


εὐεργῇ λάχτιν, τὰ δὲ μυρία πάντα ταράσσειν affabre cochlear, cumque ipsis anguibus una 

[10 συμφύρδην ὀφίεσσιν" ἑκὰς δ᾽ ἀπόερσον ἀχάνθας’ cuncta teras , sed enim spinas auferre memento, 
καὶ γὰρ ταῖς καχοεργὸς ὁμῶς ἐνιτέτροφεν ἰός’ ingenitum his quoniam sidit crudele venenum. 
quia δὲ πάντα λίπαζε xal eic 680v, ἢ ἐπὶ χοῖτον, Hoc, seu dormis iterve facis , circumline corpus, 
ἢ ὅταν αὐαλέου θέρεος μεθ᾽ ἁλώϊα ἔργα seu post dermessas fruges mstate calenti 
ζωσάμενος θρίναξι βαθὺν διαχρίνεαι ἄντλον. succinctus furca segetum purgabis acervos. 

6 — Ei BÉ που ἐν δαχέεσσιν ἀφαρμάχτῳ χροὶ χύρσῃς | — Sin nullo occurras serpentibus unguine tutus 
ἄχμηνος σίτων, ὅτε δὴ χαχὸν ἄνδρας ἰάπτει, atque cibi vacuus , gravis est quum noxa ferarum, 
αἶψά χεν ἡμετέρῃσιν ἐρωήσειας ἐφετμαῖς. vitabis morsus , animo hsec prtecepta recondens. 
Τῶν ἤτοι θήλεια παλίγχοτος ἀντομένοισι, Femina preecipiti ante omnes agitata furore ' 
δάγματι πλειοτέρη xal ὁλκαίην ἐπὶ σειρήν᾽ occurrit rictu patulo caudaque tumente : 

120 τοὔνεχα xal θανάτοιο θοώτερος ἵξεται alca. inde ferit fati multo graviore periclo. 

ἌἊλλ᾽ ἥτοι θέρεος βλαδερὸν δάχος ἐξαλέασθαι, Et vitare feras debes estate nocentes , 
Πληϊάδων φάσιας δεδοχημένος, αὖ θ᾽ ὑπὸ ταύρου Pleiadum observans ortus, qua corpore Tauri 
ὅλκαίην ψαίρουσαι ὀλιζότεραι φορέονται:" extremo adfixie non omnes sethera tranant; 

ἢ ὅτε σὺν τέχνοισι θερειομένοισιν ἀδοσχὴς aut ubi cum pullis per aprica jacenlibus antra 

I25 φωλειοῦ λοχάδην oro γωλεὰ δίψας ἰαύει" dormit in insidiis sitiens impastaque serpens ; 

ἢ ὅτε λίπτησι μεθ᾽ ἐὸν νομὸν, ἢ ἐπὶ χοῖτον aut avida ad pastum properat, vel lumina somno 
dx. νομοῦ ὑπνώσουσα xin κεχορημένη ὕλης, condens , a pastu petit exsaturata cubile. 

μὴ σύ γ᾽ ἐνὶ τριόδοισι τύχῃς, ὅτε δάγμα πεφυζὼς Heu triviis absiste, metu dum vipera livens 
περκχνὸς ἔχις θύῃσι τυπὴν ψολόεντος ἐχίδνης" effugit atroces furibund:ze conjugis iras, 

120 ἡνίκα, θορνυμένου ἔχιος, θολερῷ χυνόδοντι turgida dum secum eoeunti mordicus hreret, 
θουρὰς ὀδὰξ ἐμφῦσα κάρην ἀπέκοψεν ὁμεύνου" et dente impuro rescindit colla mariti. 
οἱ δὲ πατρὸς λώδην μετεχίαθον αὐτίχα τυτθοὶ At ponas repetunt nat» pro cede paterna 
γεινόμενοι ἐχιῆες, ἐπεὶ διὰ μητρὸς ἀραιὴν viperulee ultrices perque intestina parentis 
γαστέρ᾽ ἀναδρώσαντες ἀμήτορες ἐξεγένοντο" Τοϑᾶ alvo emergunt in lucem matre carentes. 

ι15 οἴη γὰρ βαρύθει ὁπὸ χύματι᾽ τοὶ δὲ καθ’ ὕλην Sola etenim fetu gravida est, quum cetera in altis 
ὠοτόχοι ὄφιες λεπυρὴν θάλπουσι γενέθλην. ovipara mE testacea pignora silvis. 

Μηδ’ ὅτε διχνῆεν φολίδων ἀπὸ γῆρας ἀμέρσας Nec quum deposita squamis horrente senecta 
ἂψ ἀναφοιτήσῃ νεαρῇ χεχαρημένος ἤθη" progreditur letus juvenili tergore serpens, 
3 δπότε σχαρθμοὺς ἔλάφων ὀχεΐσιν dista aut ubi cervorum vitans spiramina lustris 

tio. ἀνδράσ᾽ ἐνισκήψη χολόων θυμοφθέρον ἰόν' exsilit inque hominem vibrat letale venenum. 
ἔξοχα γὰρ δολιχοῖσι χινωπισταῖς χοτέουσι Nam valde longis labentes orbibus angues 
νεθροτόχοι xal ζόρκες" ἀνιχνεύουσι δὲ πάντα oderunt capreee et cervi; perque aspera saxa 


τρόχμαλά θ᾽ αἱμασιάς τε xal tuoi ἐρέοντες, vestigant, sepesque hirtss rimantur et antra, 
σμερδαλέῃ μυχτῆρος ἐπισπέρχοντες ἀὐτμῇ,. ei flatu exagitant naris , mirabile dictu. 
Ναὶ μὴν καὶ νιφόεσσα φέρει δυσπαίπαλος "Ὄθρυς Quin et serpentes atros nimbosus et asper 


145 
φοινὰ δάχη, χοίλη τε φάραγξ xat τρηχέες ἀγμοὶ Othrys habet, vallesque cavze abrupteeque salebrae 
xal λέπας ὑλῇεν, τόθι δίψιος ἐμθδατέει σήψ. οἱ silvis juga densa, ubi seps sitibundus oberrat. 
Χροιὴν δ’ ἀλλόφατόν τε καὶ οὐ μίαν οἰαδὸν ἴσχει, | Qui cute diversa, nunquam unicolore, videtur 
oliv ἐειδόμενος χώρῳ, ἵνα χηραμὰ voy et. assimilis semper sedi, quam legit in arvis. 

1:0. Τῶν οἱ μὲν λίθαχάς τε καὶ ἕρμακας ἐνναίοντες Rupibus et lapidum parvi stabulantur acervis, 


παυρότεροι, τρηχεῖς δὲ καὶ ἔμπυροι: οὐ μὲν ἐκείνων | asperi et ardentes, quorum haud impune viator 

ἀνδράσι δάγμα πέλοι μεταμώνιον, ἀλλὰ καχηθές. | immiti tulerit crudelia vulnera morsu. 

"AJÀoc δ᾽ αὖ κόχλοισι δομὴν ἱνδάλλεται αἴης" Ille refert cochleas terrestres , ille virentes 

ἄλλῳ δ᾽ ἐγχλοάουσα λεπὶς περιμήκεα χύχλον indutus squamas immensa volumina torquet 
i55 ποιχίλον αἰόλλει" πολέες δ᾽ ἀμάθοισι μιγέντες atque sinus ducit varios, multorum ab arenis, 


M 2 


110 


170 


176 


σπείρῃ λεπρύνονται ἐειδόμενοι ψαμάθοισι. 


Φράζεο δ᾽ αὐαλέησιν ἐπιφριχτὴν φολίδεσσιν 
ἀσπίδα φοινήεσσαν, ἀμυδρότατον δάχος ἄλλων. 
[Τῇ μὲν γάρ τε κέλευθος ὁμῶς xav ἐναντίον ἕρπει 
ἀτραπὸν δλχαίην δολιχῷ μηρύγματι γαστρός. 

*H xal σμερδαλέον μὲν ἔχει δέμας" ἐν δὲ χελεύθῳ 
νωχελὲς ἐξ δλχοῖο φέρει βάρος" ὑπναλέοις δὲ 

αἰὲν ἐπιλλίζουσα φαείνεται ἐνδυχὲς ὅσσοις. 

Ἀλλ᾽ ὅταν ἢ δοῦπον νέον oaa ἠέ τιν᾽ αὐγὴν 
ἀθρήσῃ, νωθρὸν μὲν ἀπὸ ῥέθεος βάλεν ὕπνον, 
δλχῷ δὲ τροχόεσσαν ἅλων εἴλίξατο γαίῃ, 
σμερδαλέον δ᾽ ἀνὰ μέσσα χάρη πεφριχὸς ἀείρει. 
Τῆς ἥτοι μῆχος μὲν, ὃ χύντατον ἔτρεφεν ada, 
ὀργυυιῇ μετρητόν' ἀτὰρ περιδάλλεται εὖρος, 

ὅσσον τ᾽ αἰγανέης δορατοξόος ἤνυσε τέχτων 

εἷς ἐνοπὴν ταύρων τε βαρυφθόγγων τε λεόντων. 
Χροιὴ δ᾽ ἄλλοτε μὲν ψαφαρὴ ἐπιδέδρομε νώτοις, 
ἄλλοτε μηλινόεσσα καὶ αἰόλος, ἄλλοτε τεφρὴ, 
πολλάχι δ᾽ αἰθαλόεσσα μελαινομένῃ ὑπὸ Boo 
Αἰθιόπων, οἵην τε πολύστομος εἷς ἅλα Νεῖλος 
πλησάμενος κατέχευεν ἄσιν, προὔτυψε δὲ πόντῳ. 
Δοιοὶ δ᾽ ἐν σχυνίοισιν ὁπερφαίνουσι μετώπου 

οἷα τύλοι" τὸ δ᾽ ἔνερθεν ὑπαιφοινίσσεται ὄθμα [χὴν 
πολλὸν ὑπὸ σπείρης᾽ ψαφαρὸς δ᾽ ἀναπίμπραται αὖ-- 
ἄχριτα ποιφύσσοντος, ὅτ᾽ ἀντομένοισιν ὁδίταις 

di&a προσμάξηται, ἐπὶ ξαμενὲς χοτέουσα. 

Τῆς ἤτοι πίσυρες κοῖλοι ὑπένερθεν ὀδόντες 

ἀγχύλοι ἐν γναθμοῖς δολιχήρεες ἐῤῥίζωνται 

ἰοδόχοι: μύχατος δὲ χιτὼν ὁμένεσσι χαλύπτει" 
ἔνθεν ἀμείλικτον γυίοις ἐνερεύγεται ἰόν. 

Ἐχθρῶν που τέρα χεῖνα χαρήασιν ἐμπελάσειε" 
σαρχὶ γὰρ οὔτε τι δάγμα φαείνεται, οὔτε δυσαλγὲς 
οἶδος ἐπιφλέγεται' χαμάτου δ᾽ ἄτερ ὄλλυται ἀνήρ᾽ 
δπνηλὸν δ᾽ ἐπὶ νῶχαρ ἄγει βιότοιο τελευτήν. 

Ἰχνεύμων δ᾽ ἄρα μοῦνος ἀχήριος ἀσπίδος ὁρμὴν, 
ἡμὲν ὅτ ἐς μόθον εἶσιν, ἀλεύεται, ἠδ᾽ ὅτε λυγρὰ 
θαλπούσης ὄφιος χηροτρόφου ὠεὰ γαίῃ 
πάντα διεσχήνιψε, xai ἐξ δμένων ἐτίναξε 
δαρδάπτων, ὀλοοῖς δὲ συνεῤῥαθάγησεν ὀδοῦσι. 
Μορφὴ δ᾽ ἰχνεύταρ χινωπέτου οἷον ἀμυδρῆς 
ἵχτιδος, ἥ τ᾽ ὄρνισι κατεοιχιδίῃσιν ὄλεθρον 
μαίεται, ἐξ ὕπνοιο χαθαρπάζουσα πετεύρων' 
ἔνθα λέχος τεύχονται ἐπ᾽ ἴχριον, ἣ xal ἀφαυρὰ 
τέχνα τιθαιδώσσουσιν ὑπὸ πλευρῇσι θέρουσαι. 
Ἀλλ᾽ ὅταν Αἰγύπτοιο παρὰ θρυόεντας ἰάμνους 
ἀσπίσι μῶλον ἄγησιν ἀθέσφατον εἴλιχοέσσαις, 
αὐτίχ᾽ ὁ μὲν ποταμόνδε καθήλατο, τύψε δὲ χώλοις 
τάρταρον ἵλυδεσσαν, ἄφαρ δ᾽ ἐφορύξατο γυῖα 
πηλῷ, ἀλινδηθεὶς ὄλίγον δέμας, εἰσόχε λάχνην 
Σείριος ἀζήνῃ, τεύξῃ δ᾽ ἄγναμπτον ὀδόντι, 
Τῆμος δ᾽ ἠὲ χάρη λιχμήρεος ἕρπηστδο 
σμερδαλέης ἔδρυξεν ἐπάλμενος, ἠὲ xal οὐρῆς 
ἁρπάξας βρυόεντος ἔσω ποταμοῖο χύλισσεν. 


[ 


NIKANAPOY GHPIAKA. 


queis permiscentur, squamee traxere colorem. 
Funestam et squamis arentibus aspida dirai 
observa, qua non monstrum est ignavius ullum. 
[Illa viam recta repens insistit et alvum 
longam adversa trahens directo tramite fertur.) 
Terrificum visu corpus , quod tarda per ipsum 
volvit iter tracta pigro, semperque putatur 
nictans clausa gravi concedere lumina somno. 
At simulac vocem vigilantibus auribus hausit, 
aut lucem vidit, torpenti excussa veterno 
contortum corpus sinuosum versat in orbem, 
horridaque in medio dirum caput exerit alte. 
Longa quidem est ulna spatio, quo pejus in ullis 
haud videas natum terris, sed lata tamescit 
quantum fabrili tornatum hastile dolabra 
taurorum ad pugnam truculentorumque leonum. 
Illa cute interdum obscura , cinerisve colore 
fraxineove nitet, maculis quandoque notatur, 
aut fuliginea est perszpe, simillima nigro 
Athiopum limo, vasto quem murmure Nilus 
volvit et in pelagus septena per ostia fundit. 
Huic summa veluti tubercula fronte gemella 
a ciliis exstant, sinibusque rubentia subter 
lumina conduntur; quum vero incanduit ira 
et letum minitans venientibus obvia sevit, 
squalida colla tument, et lato sibilat ore. 
Quattuor illi intus dentes curvique cavique 
et longi maxillze altis radicibus hzerent ; 
hi virus capiunt, tunica super undique tecti, 
indomitum , quod et inde virüm jaculatur in artus. 
Hostibus occurrant tam szeva pericula nostris. 
Nulla cute inflicti vestigia vulneris, ardor 
atque tumor nullus, sensusve in morte doloris, 
membra gravi tantum pereunt torpentia somno. 
Solus at Ichneumon innoxius aspidis ictus 
declinat tantos , seu quum movet aspera bella, 
seu quum , fatiferis dum partubus incubat anguis, 
omnia dispergit per humum tunicisque soluta 
devorat atque oris magno terit ova fragore. 
Mustel: hic parvse, vero quam nomine dicunt 
ictida, persimilis , quee villae in corte volucres 
somno irretitas tabulata per ardua rimans, 
dum recubant tepidoque foveut sub pectore pullos, 
e nidis raptas scelerata fraude trucidat. 
Ast ubi in Agypti juncetis cum aspide pugnam 
instaurat magnoque parat decernere bello, 
se subito in fluvium saltu dedit et quatit artus 
gurgite czenoso corpusque per atra volutum 
conspurcat fosdatque luto, dum Sirius ardens 
loricam faciat, quee dentes perferat uncos. 
Inde fera: caput erodit lambentis in imas 
insiliens fauces, aut in muscosa fluenta 
precipitat cauda raptam mergitque sub undis 


Εὖ δ᾽ ἂν ἐχιδνήεσσαν ἴδοις πολυδερχέα μορφὴν, ' — Tu modo vipeream speciem variasque figuras 


NICANDRI THERIACA. 


410 ἄλλοτε μὲν δολιχὴν, ὁτὲ παυράδα" τοῖον ἀέξει 
Εὐρώπη τ᾽ Ἀσίη τε’ τὰ δ᾽ οὐκ ἐπιείκελα δήεις. 
Ἤτοι ἀν’ Εὐρώπην μὲν ὀλίζονα, καὶ θ᾽ ὑπὲρ ἄχρους 
δώθωνας χεραοί τε χαὶ ἀργίλιπες τελέθουσιν, 
οἷ μὲν ὑπὸ Σκείρωνος ὄρη Παμμώνιά τ᾽ αἴπη, 
Ῥυπαῖον, Κόραχός τε πάγον, πολιόν τ᾽ Ἀσέληνον. 
Ἀσὶς δ᾽ ὀργυιόεντα χαὶ ἐς πλέον ἑρπετὰ βόσχει, 
οἷά περ ἢ τρηχὺς Βουχάρτερος, ἢ xat ἐρυμνὸς 
Αἰσαγέης πρηὼν, καὶ Κέρχαφος ἐντὸς ἐέργει. 
Τῶν ἤτοι βρεχμοὶ μὲν ἐπὶ πλάτος, fj δ᾽ ὑπὲρ dxpov 
δλκαῖον σπείρη χολοδὴν ἐπελίσσεται οὐρὴν, 
ἀργαλέαις φρίσσουσαν ἐπηετανὸν φολίδεσσι. 
Νωθεῖ δ᾽ ἔνθα καὶ ἔνθα διὰ δρυμὰ νίσσεται δλχῷ. 
Πᾶς δέ τοι ὀξυχάρηνος ἰδεῖν ἔχις, ἄλλοτε μῆχος 
μάσσων, ἄλλοτε παῦρος" ἀκιδνότερος δὲ κατ᾽ εὖρος 
νηδύος" ἣ δὲ μύουρος ὑφ᾽ ὁλκαίη τετάνυσται, 
ἴσως μὲν πεδανὴ δολιχοῦ ὑπὸ πείρασιν δλχοῦ, 
ἴσως δ᾽ Ex. φολίδων τετριμμένη" αὐτὰρ ἐνωπῆς 
γλήνεα φοινίσσει τεθοωμένος ὀξὺ δὲ δικρῇ 
γλώσσῃ λιχμάζων νεάτην σχωλύπτεται οὐρήν. 
[Κωχυτὸν δ᾽ ἐχιναῖον ἐπιχλείουσιν δδῖται.] 
Τοῦ μὲν ὑπὲρ χυνόδοντε δύω χροὶ τεχμαίρονται 
ἰὸν ἐρευγόμενοι" πλέονες δέ τοι αἰὲν ἐχίδνης. 
Οὔλῳ γὰρ στομίῳ.ἐμφύεται- ἀμφὶ δὲ σαρχὶ 
ἴά xev εὐρυνθέντας ἐπιφράσσαιο χαλινούς. 
Τῆς καὶ ἀπὸ πληγῆς φέρεται λίπει ἴχελος ἰχὼρ, 
ἄλλοτε δ᾽ αἱματόεις, ποτὲ δ᾽ ἄχροος" ἣ δ᾽ ἐπί οἱ σὰρξ 
πολλάχι μὲν χλοάουσα βαρεῖ ἀναδέδρομεν οἴδει, 
᾿ ἄλλοτε φοινίσσουσα, τότ᾽ εἴδεται ἄντα πελιδνή᾽ 
ἄλλοτε δ᾽ ὑδατόεν χυέει βάρος" αἵ δὲ θαμειαὶ, 
πομφόλυγες τὼς, ἔν γε πυρὶ φλύχταιναι ἀραιαὶ 
οἷα πυριχμήτοιο χροὸς πλαδόωσιν ὕπερθεν. 
Σηπεδόνες δέ οἱ ἀμφὶς ἐπίδρομοι, αἵ μὲν ἔνερθεν, 
Αἴ δὲ κατὰ πληγὴν ἰωδέα λοιγὸν ἱεῖσαι. 
Πᾶν δ᾽ ἐπί ol δριμεῖα δέμας χαταθδόσχεται ἄτη 
ὀξέα πυρπολέουσα" κατ᾽ ἀσφάραγον δέ τε λυγμοὶ 
χίονά τε ξυνιόντες ἐπασσύτεροι χλονέουσιν. 
Ἀμφὶ καὶ ἰλίγγοις δέμας ἄχθεται" αἶψα δὲ γυίοις 
ἀδρανίη βαρύθουσα xal ἰξύϊ μέρμερος ἵζει" 
ἐν δὲ χάρῃ σχοτόεν βάρος ἵσταται" αὐτὰρ ὃ χάμνων 
ἄλλοτε μὲν δίψῃ φάρυγα ξηραίνεται auov- 
πολλάχι δ᾽ ἐξ ὀνύχων ἴσχει xpóoc* ἀμφὶ δὲ γυίοις 
χειμερίη ζαλόωσα πέριξ βέδριθε χάλαζα. 
Πολλάχι δ᾽ αὖ χολόεντας ἀπήρυγε vjOpoc ὄγχους 
ὠχραίνων δέμας ἀμφίς" ὁ δ᾽ αὖ νοτέων περὶ γυίοις 
ψυχρότερος νιφετοῖο βολῆς περιχεύεται ἱδρώς. 
Χροιλν δ᾽ ἄλλοτε μὲν μολίδου ζοφοειδέος ἴσχει, 
ἄλλοτε δ᾽ ἠερόεντα, τότ᾽ ἄνθεσιν εἴσατο χαλχοῦ. 
Εὖ δ᾽ ἂν xai δολόεντα μάθοις ἐπιόντα χεράστην, 
ύτ᾽ ἔχιν: τῷ γάρ τε δομὴν ἰνδάλλεται ἴσην" 
ἧτοι ὃ μὲν χόλος ἐστίν’ ὃ δ᾽ αὖ χεράεσσι πεποιθὼς, 
ἄλλοτε μὲν πισύρεσσι, τότ᾽ ἐν δοιοῖσι χεράστης. 
Χροιῇ δ᾽ ἐν ψαφαρῇ λεπρύνεται" ἐν δ᾽ ἀμάθοισιν 
ἢ xai ἁματροχιῆσι παρὰ στίδον ἐνδυχὲς αὔει. 


225 


131 


adspice , longa illa est, brevis heec , discrimine tanto 
fert Asia atque Europa, paresque haud videris usquam. 
Namque per Europam curte , queis tubera summis 
naribus exsistunt, albeeque et cornua gestant : 

haec Scironia saxa colunt Pammoniaque alta , 
Rhypseum, Coracisque pagum canumque Aselenum. 
ASt Asia unam aut plus surgentes pascit in ulnam, 
quales saxosum Bucarteron JEsageesque 

culmina celsa tenent, et Cercaphus educat ingens 
Latior est harum vertex , tractuque supremo 
corporis exiguae non longa volumina caudae, 


squamarum serie assidua nexuque rigentis , , 
et piger incessus dumeta per hirta vagantum. “ 
At mas hic longus, brevis ille, sed omnis acuto 


c 


vertice conspicuus, gracilique adstrictior alvo ; 
cauda quoque in nodos sensim tenuata minores 
porrigitur, longo pendens de corpore parva 
squamisque attritis; quod si furor aggerat iras, 
lumina rubra micant, et linguis ora bisulcis 
lambens extremum caudze finem asperat imze. 
Vipereum proprio Cocytum nomine dicunt. 
Huic gemini apparent dentes in carne venenum 
fundentes; verubus sed femina pluribus atrox. 
Ore etenim toto mordens illa heeret , et icta 
in cute gingivse lato signantur hiatu. 
Pingui inde haud dispar sanies emanat olivo, 
sanguinea interdum vel pallida, tum caro sese 
attollens viridi rubrove infecta colore, 
aut livente, gravem dat magna mole tumorem ; 
hic modo turget aqua plenus, bullieque (requentes , 
quales iynis edax ambusto in corpore tollit, 
erumpunt sparsim foedoque humore redundant. 
Putria mox plagam circumstant ulcera et ipsam 
depascunt , sanie tetroque fluentia tabo. 
Flagrat et ardenti corpus consumitur igni , 
et denso crebri singultus agmine guttur 
concutiunt sonitusque cient per colla ruentes. 
Membra rotant ceeca vertigine, robore nullo 
stant lumbi , magnoque artus languore fatiscunt , 
caligat premiturque caput gravitate, sitisque 
interdum fauces arentes aspera torret , 
asepe rigent ungues , alque eeger corpore toto 
horrescit , gelido ceu grandinis obrutus imbre. 
Szepe etiam in stomacho collectos bilis acervos 
pallidus ore vomit, sudor fluit undique vivis 
frigidior nivibus, quas cceli nubila fundunt. 
Nigricat ipsa cutis , plumbi modo fusca colore, 
ceerulea interdum est , eerisve simillima flori. 

Nunc facile agnoscas instructum fraude cerastem : 
viperea hic forma est et imagine cretus eadem ; 
sed tamen hac mutila est, is fretus saepe quaternis 
cornibus , aut binis, atque hoc discrimine notus. 
Albescit squalore color, sulcisque rotarum 
conditus ipse vise medias jacet inter arenas. 


: 
jT. 
" à 


vY FF 


132 


Τῶν ἥτοι σπείρησιν 6 μὲν θοὸς ἀντία θύνει 


466 ἀτραπὸν ἰθεῖαν δολιχῷ μηρύγματι γαστρός" 


10 


296 


410 


316 


αὐτὰρ ὅγε σκαιὸς μεσάτῳ ἐπαλίνδεται δλχῷ, 
οἶμον ὁδοιπλανέων σχολιὴν τετρηχότι νώτῳ, 
τράμπιος ὁλχαίης χαμάτῳ ἴσος, ἥ τε δι᾿ ἅλμης 
πλευρὸν ὅλον βάπτουσα, χαχοσταθέοντος ἀήτεω,, 
εἷς ἄνεμον βεδίηται ἀπόχρουστος λιδὸς οὔρῳ. 
Τοῦ μὲν, ὅταν βρύξησιν, ἀειχέλιον περὶ νύγμα, 
ἥλῳ ἐειδόμενον, τυλόεν πέλει" αἵ δὲ πελιδναὶ 
φλύχταιναι, πέμφιξιν ἐειδόμεναι δετοῖο, 
δάγυα πέρι πλάζονται, ἀμυδρήεσσαι ἐσωπήν. 
Ἤτοι ἀφαυρότερον τελέει πόνον" ἐννέα δ᾽ αὐγὰς 
ἠελίου μογέων ἐπιόσσεται, ᾧ γε χεράστης 
οὐλόμενος, χαχοεργὸν ἐνιχραύσῃ χυνόδοντα. 
Διπλοῖς δ᾽ ἐν βουδῶσι xal ἰγνύσιν ἀσχελὲς αὕτως 
μόχθος ἐνιστρέφεται" πελιὸς δέ οἱ ἐμφέρεται χρώς" 
τῶν δέ τε χαμνόντων ὀλίγος περὶ ἅψεα θυμὸς 
λείπεται ἐκ χαμάτοιο" μόγις γε μὲν ἔχφυγον αἶσαν. 
Σῆμα δέ τοι δάχεος αἱμοῤῥόου αὐτίχ᾽ ἐνίσπω, 
ὅς τε χατ᾽ εἰλυθμοὺς πετρώδεας ἐνδυχὲς att, 
τρηχὺν ὑπ᾽ ἄρπεζαν θαλάμην ὀλιγήρεα τεύχων' 
ἕνθ᾽ εἰλυθμὸν ἔχεσχεν, ἐπεί τ᾽ ἐχορέσσατο φορθῆς. 
Μήκει μὲν ποδὸς ἴχνος ἰσάζεται, αὐτὰρ ἐπ᾽ εὖρος 
τέτριπται μείουρος ἀπὸ φλογέοιο χαρήνου" 
ἄλλοτε μὲν χροιῇ ψολόεις, δτὲ δ᾽ ἔμπαλιν αἰθός. 
Δειρὴν δ᾽ ἐσφήκωται ἅλις" πεδανὴ δέ οἱ οὐρὴ 
ζαχρειὲς θλιφθεῖδα χατομφάλιος τετάνυσται. 
Τοῦ μὲν δπὲρ νιφόεντα χεράατα δοιὰ μετώπῳ 
ἔγκειται, πάρνοψι φάη λογάδας τε προσεικής᾽ 
σμερδαλέον δ᾽ ἐπί ol λαμυρὸν πέφριχε χάρηνον. 
Δοχμὰ δ᾽ ἐπισχάζων ὀλίγον δέμας οἷα χεράστης 
μέσσου ὅγ᾽ ἐχ νώτου βαιὸν πλόον αἰὲν ὀχέλλει, 
γαίῃ ὑποθλίδων νηδύν" φολίσιν δὲ καὶ οἴμῳ 
παῦρον ὑποψοφέων καλάμης χύσιν οἷα διέρπει. 
Νύγματι δ᾽ ἀρχομένῳ μὲν ἐπιτρέχει ἄχροον οἶδος 
χυάνεον" χραδίην δὲ καχὸν περιτέτροφεν ἄλγος" 
γαστὴρ δ᾽ ὑδατόεσσα διέσσυτο" νυχτὶ δὲ πρώτῃ 
αἷμα διὲχ ῥινῶν τε xal αὐχένος ἠδὲ xal ὥτων 
πιδύεται, χολόεντι νέον πεφορυγμένον ἰῷ" 
οὖρα δὲ φοινίσσοντα κατέδραμεν' αἵ δ᾽ ὑπὸ γυίοις 
ὠτειλαὶ ῥήγνυνται, ἐπειγόμεναι χροὸς dim. 
M ποτέ τοι θήλει᾽ αἱμοῤῥοὶς ἰὸν ἐνείη" 
τῆς γὰρ ὁδαξαμένης, τὰ μὲν ἀθρόα πίμπραται οὖλα, 
διζόθεν ἐξ ὀνύχων δὲ κατείδεται ἀσταγὲς αἷμα" 
οἵ δὲ φόνῳ μυδόωντες ἀναπλείουσιν ὀδόντες. 
Et γ᾽ ἔτυμον, Τροίηθεν ἰοῦσ᾽ ἐχαλέψατο φύλοις 
αἵν᾽ “Ελένη, ὅτε νῆα πολύστροιδον περὶ Νεῖλον 
ἔστησαν, βορέαο χαχὴν προφυγόντες ὁμοχλήν" 
ἦμος ἀναψύχοντα χυδερνητῆρα Κάνωδον 
Θώνιος ἐν ψαμάθοις ἀθρήσατο᾽ τύψε γὰρ αὐτὸν 
αὐχέν᾽ ἀποθλιφθεῖσα, xal ἐν βαρὺν ἤρυγεν ἰὸν 
αἱμοροῖς θήλεια, xaxbv δέ οἱ ἔχραε χοῖτον. [κάνθης 


Τῶν δ᾽ Ἕ )λένη μέσον δλχὸν ἐνέχλασε, θραῦσε δ᾽ ἀ-. 


NIKANAPOY GHPIAKA. 


Quumque adversa trahens ingentes vipera gyros 
et recta, pariter librato corpore , serpat , 
ille viam, dorso et squamis crepitantibus , asper 
oblique ingreditur, recto de tramite cedens : 
haud secus ac navis , rapido quz flamine venti 
in latus inclinans demersaque peene sub undis, 
in ventos agitur flatuque repellitur Euri. 
Si dentem impressit, mox vulnere durus in ipso 
clavi instar callus , tam plurima pustula circum 
livescit, fugiens obscuro lumina visu, 
par levibus bullis pluvio nascentibus imbre. 
Nec tamen excruciat magni vis ulla doloris, 
sed superat, nono dum sol radiaverit ortu, 
impegit diro cui vulnera dente cerastes. — , 
Insidet inguinibus geminis et vexat acerbus 
genua labor, propriumque cutis livente colorem 
mutat, et e&erumnis tandem compage soluta 
deficiens animo vix se miser eripit Orco. 

Jam quibus agnoscas heemorrhoon accipe signa : 
ille sibi sedem saxosis semper in antris 
figit et exiguo stratus duroque cubili, 
e pastu campis rediens satur, otia ducit. 
AEqualis mensura pedi est , et in arcta reductum 
sensim a flammato tenuatur vertice corpus ; 
splendidus interdum color est, contrave perustus. 
&stringitur angusto collo, compressaque cauda 
sparsa solo media multum gracilescit ab alvo. 
Cornua bina gerit sublini candida fronte, 
lucentes similis orbes oculosque locustee ; 
terrificum squamisque rigens caput horret , et ipse 
exiguum corpus curvi de more cerastee 
obliquans , medio dorso breve promovet agmen, 
ventre solum radens , squamisque sonorus in ipso 
dat strepitum exilem gressu , ceu stramina calcans. 
Protinus incusso caro vulnere foeda colorem 
ezeruleum ducit, dolor est in corde, citatur 
preéliquidus venter, primaque in nocte per aures, 
per colla et nares virosa bile remistus 
sanguineus scaturit rivisque effunditur humor. 
Inde urina rubet, per corpus denique totum 
ulcera rupta patent, et agit cutis arida rimas. 
Sed cave ne membris hsemorrhois aspera virus 
affundat morsu : totis furit ignea ]abes 
gingivis, upgues summa ab radice cruorem 
stillant, labuntur rorantes sanguine dentes. 
Huic Helene, Troja , si vera est fama , revertens, 
quum pelago classem rapidis Aquilonibus actam 
vix tandem undosi Nili statuisset in oris, 
nauarchi interitu graviter succensa Canobi, 
quem mox uf fessas revocantem in littore vires 
Thonius adspexit, pressus cervice, Yenenum 
artubus adspersit, duro stravitque cubili, 
abrupit medium corpus , connexaque dorsi 


NICANDRI THERIACA. 
δεσμὰ πέριξ νωταῖα, ῥάχις δ᾽ ἐξέδραμε γυίων. vertibula et spine nodos et vincla resolvit. 


"EE ὅθεν αἵμορόοι σχολιοπλανέες τε χεράσται Ex illo hzemorrhi elumbes tortique cerastee 
οἷοι χωλεύουσι χαχηπελίη βαρύθοντες. ceu claudi incedunt , ponas pro fraude luentes. 


3:0 Εὐδ᾽ ἂν σηπεδόνος γνοίης δέμας" ἀλλ᾽ 6 μὲν εἴδει | — Nunc tibi sepedonos clare notescet imago : 
αἱμορόῳ σύμμορφος, ἀτὰρ avíGov dvc( ὀχέλλει, — | hic forma hasmorrho similis , sed corpore gressum 
xaX χεράων ἔμπλην δέμας ἄμμορον" 5 δέ νυ y pod | dirigit adverso, frons nullo turgida cornu, 
οἴηπερ δάπιδος λασίῳ ἐπιδέδρομε τέρφει" et cutis in morem villosi picta tapetis ; 
κράατι δ᾽ ἐμθαρύθει' ἔλάχεια δὲ φαίνεται οὐρὴ  πιοῖε caput magnum, sed cauda apparet euntis 

355 ἐσσυμένης" σχολιὴν γὰρ ὁμῶς ἐπιτείνεται ἄχρην. | exigua, in πιυ!!ο8 quod flexam torqueat orbes. 


Τῆς δ᾽ ἤτοι ὅλοὸν xal ἐπώδυνον ἔπλετο ἕλχος Letifer huic morsus plenusque doloris acerbi , 
σηπεδόνος" νέμεται δὲ μέλας ὀλοφώϊος ἰὸς et corpus totum labes inimica veneni 

πᾶν δέμας: αὐαλέῃ δὲ περὶ ypot χαρφομένη θρὶξ — | pascitur, et sicca pilus e cute decidit omnis, 
σχίδναται, ὡς γήρεια χαταψηχθέντος ἀχάνθης" (ita leves trito pappi labuntur acantho,) 


330 ix μὲν γὰρ κεφαλῆς τε xal ὀφρύος ἀνδρὶ τυπέντι — | namque superciliis et glabro vertice crines, 
ῥαίονται, βλεφάρων δὲ μέλαιν' ἐξέφθιτο Ay vy palpebrisque fluunt accepto vulnere villi ; 


ἅψεα δὲ τροχόεντες ἐπιστίζουσι μὲν ἀλφοὶ, articulos teretes vitiligo signat , et albam 
λεῦχαι δ᾽ ἀργινόεσσαν ἐπισσεύονται ἔφηλιν. artubus inducit leuce deformis ephelin. 
Ναὶ μὴν διψάδος εἶδος ὁμώσεται αἰὲν ἐχίδνη At vero dipsas sub vipera imagine nota 
325 παυροτέρης, θανάτου δὲ θοώτερος ἵξεται αἶσα, parva quidem , sed quem rabido violaverit ore, 


οἷσιν ἐνιχρίμψη βλοσυρὸν δάχος" ἤτοι ἀραιὴ fata cito eripiunt, et cauda adstrictior atrum 
aliv 6rolopóoaa μελαίνεται dxooliev οὐρή᾽ [χαύσῳ | induit extremis nodis obscura colorem. 
δάγματι δ᾽ ἐμφλέγεται χραδίη πρόπαν: ἀμφὶ δὲ | Cor totum a morsu flamma aestuat , arida causo 


χείλη 6v ἀζαλέης αὐαίνεται ἄδροχα δίψης" uruntur nulloque madent humore labella; 

840 αὐτὰρ ὅγ᾽ ἠύτε ταῦρος ὑπὲρ ποταμοῖο veveuxox, ipse autem e fluvio magno ceu taurus hiatu 
χανδὸν ἀμέτρητον δέχεται ποτὸν, εἰσόχε νηδὺς pronus aquas potat, dum rupto abdomine venter 
ὀμφαλὸν ἐχρήξειε, χέοι δ᾽ ὑπεραχθέα φόρτον. diesiliat , pondusque solo profundat iniquum. 
Ὠγύγιος δ᾽ ἄρα μῦθος ἐν αἰζηοῖσι φορεῖται, Prisca inter juvenes narratur fabula, ccelum 
ὡς ὁπότ᾽ οὐρανὸν ἔσχε Κρόνου πρεσδίστατον alix | quum major natu pulso genitore teneret 

345 νειμάμενος χασίεσσιν éxàc περικυδέας ἀρχὰς Juppiter et fratres regnorum in parte locasset, 
ἰδμοσύνῃ, νεότητα γέρας πόρεν ἡμερίοισι munere magnifico viridis donasse juventze 
χυδαίνων" δὴ γάρ ῥα πυρὸς ληΐστορ᾽ ἔνιπτον mortales, jam tum damnantes farta Promethei, 
ἄφρονες" οὐ μὲν τῆς γε χαχοφραδίης ἀπόναντο. ! nec tamen hoc umquam stolidos potuisse potiri. 
Νωθεῖ γὰρ κάμνοντες ἀμορθεύοντο λεπάργῳ ! Imposuere gravi tam praestans munus asello 

350 δῶρα" πολύσχαρθμος δὲ χεχαυμένος αὐχένα δίψη defessi , ille sitim sicco , dum vadit onustus , 
δώετο᾽ φωλειοῖσι δ᾽ ἰδὼν ὁλχήρεα θῆρα gutture collegit , stantemque ad lustra ferocem 
οὐλοὸν, ἔλλιτάνευε xaxT, ἐπαλαλχέμεν ἄτη anguem oravit, opem quo rebus ferret egenis, 


σαίνων" αὐτὰρ ὁ βρῖθος, ὃ δή ῥ᾽ ἀνεδέξατο νώτοις, ^ quumque hic mercedem pandi gestamina dorsi 
ἥτεεν ἄφρονα δῶρον" ὃ δ᾽ οὐχ ἀπανήνατο χρειοῖ. Ι posceret, oppressus casu non abnuit amens. 
155 Ἔξότε γηραλέον μὲν ἀπὸ φλόον ἑρπετὰ βάλλει | Inde feri senium serpentes pubere tergo 


δλχήρη , θνητοὺς δὲ xaxbv περὶ γῆρας ὀπάζει" i commutant, hominesque premit grandeva senectus , 
νοῦσον δ᾽ ἀργαλέην βρωμήτορος οὐλομένη θὴρ ᾿ et tristem ex illo morbum rabiemque rudentis 
δέξατο xal τε τυπῇσιν ἀμυδροτέρησιν ἰάπτει. traxerunt diroque truces dant vulnera dente. 
Νῦν δ᾽ ἄγε χερσύδροιο καὶ ἀσπίδος εἴρεο μορφὰς — Nunc age chersydrum discas, cui forma tremendem 
3e0 icaíac πληγῇ δὲ χαχήθεα σήμαθ᾽ ὁμαρτεῖ" aspidis et morsus atrocía signa maligni : 
πᾶσα γὰρ αὐαλέη ῥινὸς περὶ σάρχα μυσαχθῇ sicca cutis tetrum redolens distentaque ab imo 
νειόθι πιτναμένη μυδόεν τεχμήρατο νύγμα, οἱ rimis , patri concepto humore, dehiscens 
σηπεδόσι φλιδόωσα' τὰ δ᾽ ἄλγεα φῶτα δαμάζε" virosos prodit morsus, miserumque dolores 
μυυρρία πυρπολέοντα" θοῶς δ᾽ ἐπὶ γυΐα χέονται | igniti absumunt hominem , subitseque vagantur 
366 πρηδόνες, ἄλλοθεν ἄλλαι ἐπημοιθοὶ χλονέουσαι. ᾿᾿Ἐ et toto alternis discurrunt corpore flamme. 
Ὃς δ᾽ ἤτοι τὸ πρὶν μὲν ἐπὶ βροχθώδεϊ λίμνη | Ille colens primum liquentia βίδρτιδ, perenni 
ἄσπειστον βατράχοισι φέρει xóvov: ἀλλ᾽ ὅταν ὕδωρ | exercet ranas odio, sed Sirius omnem 
Σείριος ἀζήνησι, τρύγη δ᾽ ἐνὶ πυθμένι λίμνης, . ut bibit humorem, superestque in gurgite limo , 


xai τόθ᾽ Gy ἐν χέρσῳ τελέθει ψαφαρός τε χαὶ ἄχρους, ᾿ exsilit in siccum squalensque et decolor artus 
370 θάλπων ἠελίῳ βλοσυρὸν δέμας" ἐν δὲ χελεύθος — ' sole fovet teetros, et linguis sibila vibrat 


184 


γλώσσῃ ποιφύγδην νέμεται διψήρεας ὄγμους. 

Τὸν δὲ μέτ᾽ ἀαφίσδαιναν ὀλίζονα καὶ μινύθουσαν 
δήεις ἀμφιχάρηνον, del γλήναισιν ἀμυδρήν" 
ἀμδλὺ γὰρ ἀμφοτέρωθεν ἐπιπρονένευχε γένειον 

376 νόσφιν ἀπ᾽ Gv jov" χροιή γε μὲν ἠύτε γαίης, 
ῥωμαλέον φορέουσα περιστιγὲς αἰόλον ἔρφος. 

Τὴν μὲν, ὅθ᾽ ἀδρύνηται, ὀροιτύποι, οἷα βατῇρα 
χόψαντες ῥάδικα πολυστεφέος χοτίνοιο, 
δέρματος ἐσκύλευσαν, ὅτε πρώτιστα πέφανται, 

380 πρόσθε foie χόκχυγος ἐαρτέρου" fj δ᾽ ὀνίνησι 
δινῷ δυσπαθέοντας, ὅτ᾽ ἐν παλάμησιν ἀεργοῖς 
μάλκαι ἐπιπροθέωσιν ὅπὸ' χρυμοῖο δαμέντων, 
ἦδ᾽ ὁπόταν νεύρων ξανάᾳ χεχαλασμένα δεσμά. 

Δήεις xat σχυτάλην ἐναλίγχιον ἀμφισθαίνη 

486 εἶδος, ἀτὰρ πάχετόν τε καὶ οὐτιδανὴν ἐπὶ σειρὴν 
πάσσον᾽. ἐπεὶ σχυτάλης μὲν ὅσον σμινύοιο τέτυχται 
στειλειῆς πάχετος, τῆς δ᾽ ἕλμινθος πέλει ὄγχος, 
ἠὲ χαὶ ἔντερα γῆς οἷα τρέφει ὄμόδριμος ata. 

Οὐ γὰρ, ὅταν χαράδρεια λίπῃ xol ῥωγάδα πέτρην 

390 ἦρος ἀεξομένου, ὁπόθ᾽ ἑρπετὰ γαῖα φαείνει, 
ἀχρέμονος μαράθοιο χυτὸν περιθόσχεται ἔρνος, 
εὖτ᾽ ἂν ὑπ᾽ ἠελίοιο περὶ φλόον ἅψεα βάλλῃ, 
ἀλλ᾽ ἥγ᾽ ἁρπέζαις τε xat ἐν νεμέεσσι πεσοῦσα 
φωλείει βαθύῦπνος, ἀπ᾽ εἰχαίης δὲ βοτεῖται 

806 γαίης, οὐδ᾽ ἀπὸ δίψος ἀλέξεται ἱεμένη περ. [ἄλλων 

Γεχμαίρου δ᾽ ὀλίγον μὲν, ἀτὰρ προφερέστατον 
ἑρπηστῶν βασιλῆα" τὸ μὲν δέμας ὀξυχάρηνος, 
ξανθὸς, ἐπὶ τρία δῶρα φέρων μῆχός τε xal ἰθύν. 
Οὐχ ἄρα δὴ κείνου σπειραχθέα χνώδαλα γαίης 

400 ἰὑγὴν μίμνουσιν, ὅτ᾽ ἐς νομὸν ἠὲ καὶ ὕλην, 
ἠὲ καὶ ἀρδηθμοῖο μεσημόρινὸν ἀΐξαντες 
μείρονται᾽ φύζη δὲ παλιντροπέες φορέονται. 
Τύμματι δ᾽ ἐπρήσθη φωτὸς δέμας" at δ᾽ ἀπὸ γυίων 
σάρχες ἀποῤῥξίουσι πελιδναί τε ζοφεραί τε᾿ 

405 οὐδέ τις οὐδ᾽ οἰωνὸς Otto νέχυν ἴχνια τείνας, 
αἰγυπιοὶ γῦπές τε κόραξ τ᾽ ὀμόρήρεα κρώζων, 
οὐδὲ μὲν ὅσσα τε φῦλ᾽ ὀνομάζεται οὔρεσι θηρῶν 
δαίνυνται᾽ τοῖόν περ ἀὐτμένα δεινὸν ἐφείη. 
οἰ δ᾽ ὀλοὴ βούδρωστις ἀϊδρείηφι πελάσση, 

410 αὐτοῦ οἱ θάνατός τε χαὶ ὠχέα μοῖρα τέτυχται. 

Κῆρα δέ τοι δρυΐναο πιφαύσχεο, τόν τε χέλυδρον 
ἐξέτεροι χαλέουσιν" ὃ δ᾽ ἐν δρυσὶν olx(a τεύξας 
ἢ ὅγε που φηγοῖσιν, ὀρεσχεύει περὶ βήσσας. 
"Y8pov μιν καλέουσι, μετεξέτεροι δὲ χέλυδρον" 

415 ὅστε βρύα προλιπὼν xal ἕλος καὶ ὁμήθεα λίμνην, 
ἀγρώσσων λειμῶσι μολουρίδας ἢ βατραχῖδας, 
σπέρχεται ἐκ μύωπος ἀήθεα δέγμενος δρμήν. 
Ἔνθα χατὰ πρέμνον χοίλης ὑπεδύσατο φηγοῦ 
ὀξὺς ἁλεὶς, κοῖτον δὲ βαθεῖ ἐνεδείματο θάμνῳ" 

420 αἰθαλόεις μὲν νῶτα, χάρη γε μὲν ἁρπεδὲς αὕτως 
ὕδρῳ ἐϊσχόμενος" τὸ δ᾽ ἀπὸ χροὸς ἐχθρὸν ἄηται, 
οἷον ὅτε πλαδόωντα περὶ σχύλα xoi δέρη ἵππων 
γνχαμπτόμενοι μυδόωσιν ὑπ᾽ ἀρδήλοισι λάθαργοι. 
Ἤτο: ὅτ᾽ ἐν χώληπος ἢ ἐν ποδὸς ἴχνεϊ von, 


ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ͂ ΘΗΡΙΑΚΑ. 


perque vias sulcos depascitur ille rotarum. 

Hunc caput in geminum vergentem corpore parvo 
nosce amphisbsnam, cui languent luminis orbes, 
protensis utrinque genis spatioque relicto 
disjunctis , hebetes ; illam cutis aemula terree 
et robusta tegit variisque interlita guttis. 

Hanc, ubi speluncis primum processit , adultam 
lignator rapiens , ramo silvestris olivae 

exciso , nondum verno clamante cuculo , 
tergore direpto spoliat ; sic pluribus illa 

pelle sua prodest, Borez» qupgm flamine segnes 
obriguere manus et victze frigore torpent, 

aut laxa molles nervi compage laborant. 

Forma ampbisbzne scytalen spectabis eandem, 
ongior ést tamen et tumet illa crassior ante 
exilem caudam; capulis par namque ligonum 
est scytale, illa autem lumbrici mole rotundi, 
atque intestini, quod terra erumpit ab alma. 

Vere novo campis quum serpens exit apertis 
et rupes linquens caveasque per arva vagatur, 
non heec florentis carpit virgulta marathri 
exuviis puber positis, renitensque juventa, 
sed per convalles densisque in saltibus alto 
vincta latet somno , tellus ihi pabula large 
sufficit, unda siti non queritur ulla levandz. 

Contemplator item exiguum, sed robore cunctis 
praestantem regem , cui vertice corpus acuto 
atque color rutilus, mensura modusque tripalmis. 
Non quisquam illius terrentia sibila serpens 
pertulerit , cunctos late seu prata capessunt, 
sive sitim medio properant compescere sole, 
summovet atque fugise cogit dare terga timentes. 
In membra a morsu flamme grassantur, et aire 
liventesque fluunt putri de corpore carnes; 
non aquila aut vultur, non quc nigra crocitat ales 
nuncia ventura pluvica non turba ferarum 
cetera per silvas, ausit gustare cadaver, 
quod semel insultans impuro adflaverit ore. 

Sin vesana fames ignaram huc vertere morsus 
compulerit , subita certaque in morte tenetur. 

Jam dryine aueculta pestes, qui szepe cavatis 
roboris in truncis rimosa cubilia ponit 
aut latitat veteris suffosso cortice fagi. 

Hydrum alii hunc vocitant, alii dixere chelydrum. 
Ipse lacus postquam solitos algasque palustres 
liquit, et in pratis ranas volucresque locustas 
venatur, rapidi mucrone petitus asili 

effugit , et praeceps veloci fagina saltu 

antra subit truncique cava se condit in alvo. 
Illi nigra cutis vertexque simillimus hydro, 

et pariter latus; taetrum sed corpus odorem 
non aliter spirat, quam qui nascuntur equorum 
tergore de putri vermes, scalproque secantur. 
Si talum aut summe pressit vestigia calcis, 


NICANDBI THERIACA. 


«25 χρωτὸς ἀπὸ πνιγόεσσα χεδαιομένη φέρετ᾽ ὀδμἦ" 
Τοῦ δή τοι περὶ τύμμα μέλαν χορθύεται οἶδος * 


ἐν δὲ νόον πεδόωσιν ἀλυσθαίνοντος ἀνίαι 
ἐχθόμεναι" χροιὴ δὲ μόγῳ αὐαίνεται ἀνδρός 
ῥινοὶ δὲ πλαδόωσιν ἐπὶ χροΐ τοῖά μιν ἰὸς 

420 ὀξὺς ἀεὶ νεμέθων ἐπιδόσχεται" ἀμφὶ καὶ ἀχλὺς 
ὄσσε χαταχρύπτουσα χαχοσταθέοντα δαμάζει 
οἱ δέ τε μυχάουσι περιπνιγέες τε πέλονται" 
οὖρα δ᾽ ἀπέστυπται: τοτὲ δ᾽ ἔμπαλιν ὑπνώοντες 
ῥέγχουσιν, λυγμοῖσι βαρυνόμενοι θαμέεσσιν, 

(25 ἢ ἀπερευγόμενοι ἔμετον χολοειδέα δειρῆς, 
ἄλλοτε δ᾽ αἱματόεντα’ καχὴ δ᾽ ἐπιδίψιος ἄτη 
ἐσχατιῇ μογέουσι τρόμον χατεχεύατο γυίοις. 

Φράζεο δὲ γλοάοντα δαεὶς χύανόν τε δράχοντα, 
ὅν ποτε Παιήων λασίη ἐνέθρέψατο φηγῷ 

0 Πηλίῳ ἐν νιφόεντι Πελεθρόνιον χατὰ βῆσσαν. 
Ἤτοι ὅγ᾽ ἄγλαυλος μὲν ἐείδεται, ἐν δὲ γενείῳ 
τρίστοιχοι ἑχάτερθε περιστιχόωσιν ὀδόντες" 
πίονα δ᾽ ἐν σχυνίοισιν br ὄθματα" νέρθε δὲ πώγων 
αἰὲν ὃπ᾽ ἀνθερεῶνι χολοίδαφος" οὐ μὲν δὅγ᾽ αὕτως 

«5 ἐγχρίμψας ἤλγυνε, xal ἣν ἔχπαγλα χαλεφθῇ: 
βληχρὸν γὰρ μυὸς οἷα μυχηθόρου ἐν χροὶ νύγμα 
εἴδεται αἱμαχθέντος πὸ χραντῆρος ἀραιοῦ. 

Τῷ μέν τ᾽ ἔχπαγλον χοτέων βασιλήϊος ὄρνις 
αἰετὸς ἐκ παλαχῆς ἐπαέξεται,͵ ἀντία δ᾽ ἐχθρὴν 

450 δῆριν ἄγει γενύεσσιν, ὅταν βλώσχοντα xa0* ὕλην 
δέρχηται" πάσας γὰρ By ἠρήμωσε χαλιὰς, 
αὕτως ὀρνίθων τε τόκον χτίλα τ᾽ ὠεὰ βρύχων. 
Αὐτὰρ 6 τοῦ καὶ ῥῆνα καὶ ἠνεμόεντα λαγωων 
ῥεῖα δράχων ἤμερσε νέον μάρψαντος ὄνυξι 

435 θάμνου ὑπαΐξας" 6 δ᾽ ἀλεύεται" ἀμφὶ δὲ δαιτὸς 
μάρνανθ᾽- ἱπτάμενον δὲ πέριξ ἀτέλεστα. διώχει 
σπειρηθεὶς xal λοξὸν ὑποδρὰξ ὄμμασι λεύσσων. 

Et ve μὲν Ἡφαίστοιο χαλαίποδος ἐν πτυχὶ νήσου 
βήσεαι ἠὲ Σάμου δυσχειμέρου, αἵ τ᾽ ἐνὶ χόλπῳ 

40 Θρηϊχίῳ βέδληνται, Exc ἹῬΡησχυνθίδος Ἥρης, 
"E6poc ἵνα Ζωναῖά τ᾽ ὄρη χιόνεσσι φάληρα, 
χαὶ δρύες Οἰαγρίδαο, τό τε Ζηρύνθιον ἄντρον, 
δήεις χεγχρίνεω δολιχὸν τέρας, ὅν τε λέοντα 
αἰόλον αὐδάξαντο, περίστικτον φολίϑεσσι" 

460 τοῦ πάχετος μῆχός τε πολύτροπον' αἶψα. δὲ σαρχὶ 
πυθεδόνας κατέχευε δυσαλθέας: αἵ δ᾽ ἐπὶ γυίοις 
ἰοδόροι βόσκονται" ἀεὶ δ᾽ Gro νηδύσιν ὕδρωψ 
ἄλγεσιν ἐμδαρύθουσα xav ὀμφάλιον μέσον ἵζει. 
Ἤτοι ὅτ᾽ ἠελίοιο θερειτάτη ἵσταται ἀχτὶς, 

«Ὁ οὔρεα μαιμώσσων ἐπινίσσεται ὀχριόεντα, 
αἵματος ἰσχανόων, xal ἐπὶ χτίλα μῆλα δοχεύων, 
ἢ Σάου ἠὲ Μοσύχλου ὅτ᾽ ἂμφ᾽ ἔλάτησι μαχεδναῖς 
ἄγραυλοι ψύχωσι, λελοιπότες ἔργα νομάων,, 
μὴ σύ γε θαρσαλέος περ ἐὼν θέλε βήμεναι ἄ ἄντην 

475 μαινομένου" μὴ δή σε χαταπλέξῃ xal ἀνάγχη 
πάντοθε μαστίζων οὐρῇ δέμας, ἐν δὲ xol αἷμα 
λαιράζη, 2) χληΐδας ἀναῤῥήξας ἑκάτερθεν. 

Φεῦγε δ᾽ ἀεὶ σχολιήν τε καὶ οὐ μίαν ἀτραπὸν ἴλλων, 


186 


halitus inde gravis circum vitalia fusus' 

angit , et in nigros assurgit plaga tuinores; 

infesti languentem animum mastumque dolores 

exagitant, aret crudeli vulnere corpus 

feetentem vibrans animam ; depascitur artus 

virus edax , lateque símul contagia serpunt , 

et densa instabiles caligo involvit ocellos ; 

balatus edunt alii strictisque premuntur 

faucibus, uriee restant, hos stertere contra 

perfusos somno videas, concussaque crebro 

flia singultu, vomitusque per ora citatos 

sanguinis aut bilis; tandem sitiente veneno 

diffusus per membra tremor languentia currit. 
Nec vero auratum ccelique nitore draconem 

transierim , quem fago aluit Phoebeia proles 

val:e Pelethronia gelidumque ad Pelion, anguem 

preestanti forma, cui dentes agmine juncti 

tergemino , malis utraque ex parte coherent ; 

magna superciliis conduntur lumina crassis , 

barbaque rugoso promittitur aurea mento; 

ille vel attollens iras frendeneque dolorem 

non dederit tantum ; spectatur dente pusillo 

vulnus hebes murisque patet non amplius ictu. 

Armiger hunc contra primo Jovis ales ab ortu 

aspera bella movet rostroque infensa recurvo 

instat , ubi mediis gradientem adspexerit agris ; 

ille domos siquidem nidosque propagine dulci 

vastat, et ova vorans , orbata cubilia linquit. 

Quin et ovem leporemque citum per inania raptu 

e dumo insiliens; aquilee mox eripit ungue 

illa fugit, certant de preeda; hinc inde volantem 

insequitur frustra sinuosa volumina ducens 

suspiciensque oculis abeuntem in sidera torvis. 
Hibernam si quando Samum , claramque ruina 

Mulciberi si Lemnon adis ,-qute proxima Thracum 

littoribus Junone procul Rhescynthide distant, 

Hebrus ubi et niveo Zonsel vertice montes, 

atque alte CEagridse quercus Zerynthiaque antra , 

horrenda invenies cenehrenem mole , coloni 

quem vocitant varium squamis punctisque leonem. 

Corporis haud unus monstro modus : omnia late 

occupat et nulla medicabilis arte putredo 

membra cito peredit, gravidoque in ventre dolorem 

semper agens alvi nodum premit improbus hydrops. 

Ille ubi sol radiis terras ferventibus urit, 

ecce subit clivos nemoresique aspera montis , 

sanguinis impense sitiens, pecudesque Mosyehii 

atque Sai petit insidiis, dum frigora pastor 

abiete sub patula securus et otia captat ; 

te nulla irato coram fiducia sistat 

tollentique minas , ne flammas corpore toto 

spargat et implexum connexis undique nodis 

verberet ac rupto sugat thorace cruorem. 

At fuge , nou recta , sed obliquo tramite curre:is . 


2774. | 


7-3 


136 


NIKANAPOY GHPIAKA. 


δοχμὸς ἀναχρούων θηρὸς márov: ἦ γὰρ 6 δεσμοὺς , scinde viam et frustrare ferze compendia; nectunt 


480 βλάπτεται ἐν χαμπῇσι πολυστρέπτοισιν ἀχάνθης, 
ἰθεῖαν δ᾽ ὥχιστος ἐπιδρομάδην στίδον ἕρπει. 
Τοῖος Θρηϊχίησιν ὄφις νήσοισι πελάζει. 
"Ev6a xal οὐτιδανοῦ περ ἀπεχθέα βρύγματ᾽ ἔασιν 
ἀσχαλάθου" τὸν μέν τ᾽ ἐρέει φάτις οὕνεχ᾽ ᾿Αχαιὴ 
4δ6 Δημήτηρ ἔδλαψεν, ὅθ᾽ ἅψεα σίνατο παιδὸς 
Καλλίχορον περὶ φρεῖαρ, ὅτ᾽ ἐν Κελεοῖο θεράπναις 
ἀρχαίη Μετάνειρα θεὴν δείδεχτο περίφρων. 
Ἀλλά γε μὴν ἄδλαπτα χινώπετα βόσχεται ὕλην, 
δρυμοὺς xo λασιῶνας ἀμορθαίους τε χαράδρας, 
490 οὃς ἔλοπας λίδυάς τε πολυστεφέας τε μυαγροὺς 
φράζονται, σύν τ᾽ ὅσσοι ἀχοντίαι ἠδὲ μόλουροι, 
ἦδ᾽ ἔτι που τυφλῶπες ἀπήμαντοι φορέονται. [σων, 


spinea vincla moras , hzeretque offensa salebris, 
quum recto planoque ruat rapidissima campo. 
Talis Threiciis effert se tractibus anguis. 

Hic et vilis agit crudeles stellio morsus. 
Illum quare Ceres quondam violarit Achzea 
fama refert, quando puerilia membra resolvit 


Callichorum ad puteum , pia quum Metanira senexqne 


hospitio Celei divam excepisset amici. 
Prseterea et silvas haud noxia turba ferarum 
pascitur et dumos atque obsita lustra tenebris ; 


᾿ has elopes libyasque coronatosque myagros 
' appellant, jaculos etiam mitesque moluros, 


Tv μὲν ἐγὼ 0póva πάντα xal ἀλθεστήρια voo- : 


φύλλα τε ῥιζοτόμον τε διείσομαι ἀνδράσιν ὥρην, 

495 πάντα διαμπερέως xal ἀπηλεγὲς., οἷσιν ἀρήγων 
ἀλθήση νούσοιο χατασπέρχουσαν ἀνίην. 

Τὰς μὲν ἔτι βλύζοντι φόνῳ περιαλγέϊ ποίας 
δρέψασθαι νεόχμητα, (τὸ γὰρ προφερέστατον ἄλλων,) 
χώρῳ ἵνα χνῶπες θαλερὴν βόσχονται ἀν᾽ ὕλην. 

500 Πρώτην μὲν Χείρωνος ἐπαλθέα ῥίζαν ἑλέσθαι, 
Κενταύρου Κρονίδαο φερώνυμον, ἥν ποτε Χείρων 
Πηλίου ἐν νιφόεντι χιχὼν ἐφράσσατο δειρῇ" 
τῆς μὲν ἀμαραχόεσσα χυτὴ περιδέδρομε χαίτη, 
ἄνθεα δὲ χρύσεια φαείνεται" 5j δ᾽ ὑπὲρ αἴης 

&os ῥίζα xal οὐ βυθόωσα Πελεθρόνιον νάπος ἴσχει. 
Ἣν σὺ xol αὐαλέην, δτὲ δ᾽ ἔγχλοον ὅλμῳ ἀράξας, 
φυρσάμενος χοτύλῃ πιέειν μενοειχέος olvac: 
παντὶ γὰρ ἄρκιός ἐστι" τό μιν πανάχειον ἔπουσιν. 

Ἤτοι ἀριστολόχεια παλίσχιος ἐνδατέοιτο, 

510 φύλλα τε χισσήεντα περιχλυμένοιο φέρουσα * 

ἄνθεα δ᾽ ὑσγίνῳ ἐνερεύθεται" fj δέ οἱ ὀδμὴ 

σχίδναται ἐμαρύθουσα- μέσον δ᾽ ὡς ἀχράδα καρπὸν 
μυρτάδος ἐξ ὄχνης ἐπιόψεαι 3) σύ γε βάχχης" 

δίζα δὲ θηλυτέρης μὲν ἐπιστρογγύλλεται ὄγκῳ ; 

ἄρσενι δ᾽ αὖ δολιχή τε xal ἂμ πυγόνος βάθος ἴσχει, 

πύξου δὲ χροιῇ προσαλίγχιος Ὦριχίοιο. 

Τὴν ἤτοι ἔχιος τε καὶ αἰνοπλῆγος ἐχίδνης 

ἀγρήσεις ὄφελος περιώσιον" ἔνθεν ἀποῤῥὼξ 

δραχμαίη μίσγοιτο ποτῷ ἐνὶ χιῤῥάδος οἴνης. 

v9 Ναὶ μὴν καὶ τρίσφυλλον ὀπάζεο χνωψὶν ἀρωγὴν, 
ἠέ που ἐν τρήχοντι πάγῳ 3) ἀποσφάγι ῥήσση, 
τὴν ἤτοι μινυανθὲς, 6 δὲ τριπέτηλον ἐνίσπει, 
καίτην μὲν λωτῷ, ῥυτῇ γε μὲν εἴκελον ὀδμήν. 
τοι ὅτ᾽ ἄνθεα πάντα χαὶ ἐχ πτίλα ποικίλα χεύη, 

820 οἷόν τ᾽ ἀσφάλτου ἀπερεύγεται" ἔνθα χολούσας 
σπέρμαθ᾽ ὅσον χύμδοιο τραπεζήεντος ἑλέσθαι 
χαρδόπῳ ἐντρίψας πιέειν ὀφίεσσιν ἀρωγήν. 

Νῦν δ᾽ ἄγε τοι ἐπίμικτα νόσων ἀλχτήρια λέξω. 
Θριναχίην μὲν ῥίζαν ἕλευ γυιαλθέα θάψου 

690 σμώξας, ἐν δὲ σπέρμα χυτὸν λευχανθέος ἄγνου, 
νῆριν, πηγάνιόν τε περίόρυες., ἐν δέ τε θύμόρης 
δρονάμενος βλαστὸν χαμαιευνάδος, ἥτε καθ᾽ ὕλην 


— ——— M ——— —— M — — — — — ..-. — 


....... MÀ € —— HH — —— —— € — Hat 
——— .. . —  — 


quique errant nulla typhlopes peste nocentes. 
Ast ego jam flores pictos horumque medelas 


. morborum et folia et radicibus apta legendis 


tempora, quo possis grassanti occurrere pesti, 
expediam, facili complectens omnia versu. 
Principio in silvis, ubi szeveo pascua carpunt 
leeta fere, stillat dum plaga cruore , recentes 
herbas carpe, solent tales praestare vetustis. 
Radicem ante omnes Chironis nomine claram 
Centauri legito, quam primum Pelio in alto 
Phyllirides Chiron reperit lustrans juga montis. 
Ambit amaracino folio coma pendula caulem, 
auratique micant flores , radixque superne 
sparsa Peletbronio saltu per summa vagatur. 
Hanc tu vel siccam, vel pila tunde virentem, 
et vini cotyla mistam largire meraci ; 

subvenit haec cunctis, et ob id panacea vocatur. 

Aut umbrosa colens et aristolochia terenda, 
illa periclymeni foliis hedereeque propinquis, 
floribus hysgino rubris et odore molesto, 
in medio cujus fructum pendere pyrastri , 
myrtea qualem fert ochne vel baccha , videbis; 
femina tuberibus radicum nixa rotundis 
germinat, at maribus longze cubitoque sub alma 
defossse terra ; buxi color intus utrique. 

Haud temere invenias medicamen morsibus ullum 
vipereis prodesse magis, si frustula drachmze 
pondere flaventi libeat miscere falerno. 

Nec minus has contra pestes decerpe triphyllon, 
seu juga celsa tenet seu per declivia surgit; 
hic minyanthes , at ille vocat tripetelon ; agresti 
crine refert lotum rutzque offundit odorem; 
quum vero totos floresque comàsque decoras 
extulit, asphalto fragrat gravis : inde revellens 
semina quanta capit vinaria cymba, terensque 
omnia pistillo, pofu medicabere virus. 

Nunc age mista canam tantas pellentia pestes. 
Radicem imprimis thapsi compone salubrem 
trinacrii atque alba lectum de vitice semen, 
nerinque et late ducentem germina rutam; 
surculus addatur thymbre , quie gaudet in agris 


c3b 


615 


NICANDRI THERIACA, 


οἵας θ᾽ ἑρπύλλοιο περὶ ῥαδῖχας ἀέξει. 

"Aypet δ᾽ ἀσφοδέλοιο διανθέος ἄλλοτε δίζαν, 
ἄλλοτε χαὶ καυλεῖον ὑπέρτερον ἀνθερίχοιο" 
πολλάχι δ᾽ ἐν xol σπέρμα, τό τε λοδὸς ἀμφὶς ἀέξει" 
ἠὲ xal ἑλξίνην, τήν τε χλύδατιν χαλέουσιν, 

ὕδασι τερπομένην xal ἀεὶ θάλλουσαν ἰάμνοις" 

πῖνε δ᾽ ἐνιτρίψας χοτυλήρυτον ὄξος ἀφύσσων 

3| olvac- ῥέα δ᾽ αὖτε χαὶ ὕδατι χῆρας ἀλύξαις. 

Ἐσθλὴν δ᾽ Ἀλχιδίου ἔχιος περιφράζεο ῥίζαν, 
τῆς xai ἀχανθοδόλος μὲν ἀεὶ περιτέτροφε χαίτη, 
λείρια δ᾽ ὡς ἴα τοῖα περιστέφει" ἡ δὲ βαθεῖα 
xai ῥαδινὴ ὁπένερθεν ἀέξεται οὔδεϊ ῥίζα. 

Τὸν μὲν ἔχις βουδῶνος ὑπὲρ νεάτοιο χαράξας 
ἄντλῳ ἐνυπνώοντα χυτῆς παρὰ τέλσον ἀλωῆς 
εἶθαρ ἀφύπνισσεν χαμάτου βίη" αὐτὰρ 6 γαίης 
ῥίζαν ἐρυσσάμενος τὸ μὲν ἕρχεϊ θρύψεν ὀδόντων 
θηλάζων, τὸ δὲ πέσχος ἑῷ ἑνὶ χάδόδαλεν ἕλχει. 

"H μὰν καὶ πρασίοιο χλοανθέος ἔρνος ὀλόψας 
χραισμήσαις ὀφίεσσι, πιὼν ἀργῆτι σὺν οἴνῳ" 
$ τε xal ἀστόργοιο κατείρυσεν οὔθατα μόσχου 
πρωτογόνου, στέργει δὲ περισφαραγεῦσα γάλαχτι᾽ 
τὴν ἤτοι μελίφυλλον ἐπιχλείουσι βοτῆρες, 

ol δὲ μελίχταιναν’ τῆς γὰρ περὶ φύλλα μέλισσαι 
ὀδμῇ θελγόμεναι μέλιτος ῥοιζηδὸν ἵενται. 

"Hà σύ γ᾽ ἐγκεφάλοιο πέριξ μήνιγγας ἀραιὰς 
ὄρνιθος λάζοιο καθοιχίδος" ἄλλοτ᾽ ὀμόρξεις 
ψῆγμα πολυχνήμου, καὶ ὀρείγανον, 3| ἀπὸ χάπρου 
ἥπατος ἀχρότατον χέρσας λοῦδὸν, ὅς τε τραπέζης 
ἐχφύεται, νεύει δὲ χολῆς σχεδὸν ἠδὲ πυλάων᾽ 
καὶ τὰ μὲν ἂρ σύμμιχτα πιεῖν ἢ ἄνδιχα κόψας 
ὄξεος ἢ οἴνης᾽ πλεῖον δ᾽ ἄχος ἕψεται οἴνης. 

"Ev δὲ φόδην ἐρύσασθαι ἀειθαλέος χυπαρίσσου 

ἐς ποτὸν ἢ πάναχες ἢ χάστορος οὐλοὸν ὄρχιν 

3) ἵππου, τὸν Νεῖλος ὁπὲρ Σάϊν αἰθαλόεσσαν 
βόσκει, ἀρούρῃσιν δὲ χαχὴν ἐπιδάλλεται dpa: 
ὅς τε χαὶ ἐκ ποταμοῖο λιπὼν ζάλον ἰλυόεντα, 
χιλοὶ ὅτε χλοάουσι, νέον δ᾽ ἀπεχεύατο ποίην, 
τόσσον ἐπιστείδων λείπει βάθος, δσσάτιόν περ 
ἐχνέμεται γενύεσσι παλίσσυτον ὄγμον ἔλαύνων. 
Τοῦ μὲν ἀποπροταμὼν δραχμῆς βάρος ἰσοφαρίζειν, 
ὕδατι δ᾽ ἐμπίσαιο, χύτει ἐναολλέα κόψας. 

Μηδὲ σύ γ᾽ ἀδροτόνου ἐπιλήθεο, μηδέ τι δάφνης 
χαρπὸν ἀραιοτέρης" μάλα δ᾽ ἂν καὶ ἀμάραχος εἴη 
χραισμήεις πρασιῇς τε καὶ ἀνδήροισι χλοάζων᾽ 
ἐν δὲ τίθει τάμισον σκίναχος νεαροῖο λαγωοῦ, 

ἢ προχὸς ἢ νεόδροῖο, πάροιθ᾽ ἀπὸ λύματα χόψας 
ἢ ἔλάφου νηδὺν, τὴν δὴ χαλέουσιν ἐχῖνον, 
ἄλλοι δ᾽ ἐγχατόεντα χεχρύφαλον" ὧν ἀπερύσσας 
δραχμάων ὅσσον τε δύω χαταδάλλεο μοίρας 
τέτρασιν ἐν χυάθοις μέθυος πολιοῦ ἐπιμίξας, 

ἠὲ xal ἐξ ἐλάφοιο ταμὼν κηρῖνα θοραίην. 

Μηδὲ σέ γε χραίσμη πολίου λάθοι ἠὲ χκέδροιο 
ἀρχευθὶς, σφαίρη τε θερειλεχέος πλατάνοιο, 


δ σκέρματα βουπλεύρου τε καὶ Ἰδαίης χυκαρίσσου " 


137 


sparsa solo similes serpylio effundere ramos. 
Tu quoque florentis radicem velle rotundam 
asphodeli , aut tollentem alte fastigia caulem, 
vel qua distincto clauduntur semina folle ; 
atque etiam helxinen, clybatin plerique vocarunt ; 
gaudet aquis et fronde jugi per culta virescit. 
Cuncta tere et cotyla vini aut mordentis aceti 
mista bibas : potes et lymphis avertere pestem. 
Alcibii radicem echii pariter lege , semper 
aspera ceesaríes cui spinis horret acutis, 
purpurei circum flores, radixque profunda 
et gracilis terram sese dimittit in imam. 
Alcibio, dum somnum in stramine stratus iniret 
arete ad extremum, percusserat inguina morsu 
vipera et extemplo bunc expergerat atra dolore : 
ille solo vulsam radicem mandit et omnem 
exsuxit crudumque obduxit magmate vulnus. 
Quin et marrubii viridantia germina tundens 
profueris, si mista mero simu! hauseris albo ; 
tum soboli infensam , dum mammas sugit inanes, 
compositis odiis 4028 replet lacte juvencam, 
agrestes meliphyllon eam dixere bubulci , 
sive melictsenam , quod capte mellis odore 
steidere apes circum soleant et sidere ramis. 
Quaeque cohortalis gallinee parva cerebrum 
membrana involvit, necnon quandoque legenda 
frusta polycnemique et origanon , aut cape summam 
aprugni fibram jecoris, quee nata trapeza 
vergitur ad bilis follem portisque propinquat : 
heec tusa et misto diluta bibantur aceto 
aut vino, virtus sed longe maxima vino. 
Et folium viridis pota concede cupressi 
aut panaces, miserum vel castoris accipe testem 
aut pascentis equi per Nili magna Saite 
flumina , et ore malo terre quoque farra metentis ; 
qui fluvio egrediens et turpis gurgite ceni , 
dum floret seges atque herbam mutavit aristis , 
procedit , quantum satis est, ut izeta capessat 
pabula et in fluctus possit remeare relictos. 
Nx illo reseca quod drachmse pondus adequet , 
et cuncta affusis in pila contere lymphis. 
Nec vero abrotoni fructusve oblivio lauri 
te capiat tenuis , confert et amaracus areas 
hortorum complens et ripas fronde virenti ; 
his rapidi leporis timidive coagula dame 
vel caprae admisce,, sed fzecibus ante revulsis , 
aut cervi ventrem , quem multi nomine echinum 
reticalumque vocant, alto sub ventre latentem. 
Exempta hac prabe drachmarum pondere binum 
antiqui cyathis temeti mista quaternis, 
aut rescissum etiam cervi penem genitalem. 
Sed nec opem polii vel cedri juniperumve 
ignora, et pilulam platani ne spreveris amplae , 
bupleuri quoque semen οἱ Idae cyperissi ; 


πάντα γὰρ ἀλθήσει καὶ ἀθέσφατον ἐκ μόγον ὥσει. 

Τὴν δὲ μετεξετέρην θανάτου φύξιν τε χαὶ ἀλχὴν 
φράζεο" χολλυδάτειαν ἑλὼν τροχαλῷ ἐνὶ λίγδῳ 

690 σώχειν᾽ ἐν δέ τέ οἱ χοτύλην πτισάνοιο yéxctat , 
ἐν δὲ δύω χυάθεια παλαισταγέος οἴνοιο, 
ἐν δὲ xal ἀργέσταο λίπευς ἰσόμοιρον ἐλαίου, 
φύρσας δὲ πληγῆσι χολοιδόρον ἰὸν ἐρύξεις. 

Ἄγρει δ᾽ ἑξάμορον χοτύλης εὐώδεα πίσσαν, 

895 xal χλοεροῦ νάρθηκος ἀπὸ μέσον ἦτρον ὀλόψας 
ἠὲ xo ἱππείου μαράθου πολυαυξέα ῥίζαν, 
χεδρίσιν ἐντρίψας ἐλεοθρέπτου τε σελίνου 
σπέρματα, μεστωθὲν δὲ χάδοι βάθος ὀξυδάφοιο. 

Ἔνθα καὶ ἱππείου προταμὼν σπερμεῖα σελίνου, 

60 δραχμάων δὲ δύω σμύρνης ἐχεπευχέος ἄχθη. 
ἐν δὲ θερειγενέος χαρπὸν χεράσαιο χυμίνου 
στήσας, ἠὲ χύδην τε xal ἄστατον ἀμφιχυχήσας" 
πῖνε δὲ μιξάμενος χυάθῳ τρὶς ἀφύξιμον οἴνην. 
Νάρδου τ᾽ εὐστάχυος δραχμήϊον ἄχθος ἑλέσθαι, 

606 σὺν δὲ χαὶ ὀχταπόδην ποταμοῦ ἀποσυληθέντα 
χαρχίνον ἐνθρύψαιο νεοδδάλτοιο γάλαχτος. 
ἴρίν θ᾽, ἣν ἔθρεψε Δρίλων xoi Νάρονος ὄχθη, 
Σιδονίου Κάδμοιο θεμείλιον Ἁ ρμονίης ce 
ἔγθα δύω δασπλῆτε νομὸν στείδουσι δράχοντε. 

610 Λάζεο δ᾽ ἀνθεμόεσσαν ἄφαρ τανύφυλλον ἐρείχην, 

“ς΄ ἥν τε μελισσαῖος περιδόσχεται οὐλαμὸς ἕρπων" 
xai μυρίκης λάζοιο νέον παναχαρπέα θάμνον, 
μάντιν ἐνὶ ζωοῖσι γεράσμιον" ἧ ἐν Ἀπόλλων 
μαντοσύνας Κοροπαῖος ἐθήχατο χαὶ θέμιν ἀνδρῶν" 

615. μὲὶξ δὲ χονυζῆεν φυτὸν ἔγχλοον, ἠδὲ xal ἀχτῆς 
καυλοὺς ἠνεμόεντας, ἰδὲ πτίλα πολλὰ xol ἄνθη 
σαμψύχου χύτισόν τε xal εὐγλαγέας τιθυμάλλους * 
πάντα δὲ λίγδῳ θρύπτε, καὶ ἐν σχκαφίδεσσι δοχαίαις 
φαρμάσσων μέθυ χεῖνο χοὸς δεχάτῃ ἐνὶ μοίρῃ. 

880 Ἀλλ᾽ ἦτοι γερύνων χαναχοὶ περίαλλα τοχῆες 
βάτραχοι ἐν χύτρῃσι χαθεψηθέντες ἄριστοι 
βάμματι" πολλάχι δ᾽ ἧπαρ ἐνὶ σχεδίη ποθὲν cya, 
3) αὐτοῦ σίνταο χάρη χαχὸν ἄλλοτε νύμφαις 
ἐμπισθὲν, τοτὲ δ᾽ οἴνου ἐνὶ σταγόνεσσιν ἀρήξει. 

ex Μὴ σύ γ᾽ ἐλιχρύσοιο λιπεῖν πολυδεύχεος ἄνθην, 
χόρχορον 3 μύοντα, πανάχτειόν τε χονίλην, 
ἣν τε xol Ἡράχλειον χαὶ ὀρείγανον ἀμφενέπουσι" 
σὺν xal ὄνου πετάλειον ὀρείγανον, add τε θύμόδρης 
στρομδεῖα ψώχοιο, καχῇς ἐμφόρόια νούσου. 

630 Ἄγρει μὰν ὀλίγαις μηχωνίσι ῥάμνον ἐΐσην 
ἑρσομένην, ἀργῆτι δ᾽ ἀεὶ περιτέτροφεν ἄνθει" 
τὴν ἤτοι φιλέταιρον ἐπίχλησιν καλέουσιν 
ἀνέρες, ot Ἡμώλοιο παραὶ Γύγαό τε σῆμα 
Παρθένιον ναίουσι λέπας, τόθι KO iw ἀεργοὶ 

685 ἵπποι χιλεύουσι, xal ἀντολαί εἶσι Καύστρου. 

Νῦν δ᾽ ἄγε τοι ῥίζας ἐρέω ὀφίεσσιν ἀρωγούς. 
Ἔνθα δύω ἐχίεια πιφψαύσχεο" τῆς δὲ τὸ μέν που 
ἀγχούσῃ προσέοιχεν ἀχανθῆεν πεταλεῖον" 
παῦρον ἐπεὶ τυτθόν τε χαὶ ἐν χθονὶ πυθμένα τείνει. 

eio. 'H δ᾽ ἑτέρη πετάλοισι xal ἐν χαλύχεσσι θάλεια 


ΝΙΚΑΝΔΡΟΥ͂ ΘΗΡΙΑΚΑ. 


nam cuncta auxilio subeunt superantque laborem. 
Nunc alias artes, alias nunc disce fugandze . 
mortis opes , pilzeque cavo tere collybateam, ' 
heminam adfundens ptisanse geminosque Talerni 
adiungens cyathos prisco jam consule nati, 
et pinguis tantum succi qui fluxit oliva; 
heec confasa trahent rodentem e vulnere bilem 
Quin οἰ δ largire picis sescunciam et una 
internam viridis ferulee concede medullam, 
aut magnas grandis radices hippomarathri 
intritas cedri baccis apiique palustris 
seminia : oxybaphi plenus modus omnibus esto. 
Adde illis apii concisum semen equini , 
et piceam drachme geminato pondere myrrham, 
eestivique simul fructum superadde cumini 
appensum , temere aut sumptum, non pondere certo, 
confundas , cyathisque meri tribus ebibe mista. 
Tum nardi drachmam pulcra nitentis arista 
accipe et octipedem raptum de flumine cancrum 
lacte novo terito, tum natum Naronis irin 
marginibus , quaque Illyricis Drilo perfluit agris 
Armonidque et Sidonii fundamina Cadmi, | 
pascua ubi gemini serpunt per rura dracones. 


.| Quin et florentem prompte frondentis erices 


tolle comam, hanc pascunt volitantque examina circum; 
protinus et sterilis myrices virgulta legantur, 
fatidicum vatum numen, quo reddere sortes 
et responsa dedit fari Coropeeus Apollo ; 
his olidze virides ramos adjunge conyz- 
sambucumque levem floresque comasque frequentes 
sampsuci cytisumque et lactosos tithymallos ; 
heec terito et testa vino diluta capaci 
excipito , decies capiat quod congius unus. 
Et gerynon etiam querulos in vase parentes 
palladio in primis iuvat incoxisse liquori ; 
s:epe jecur vino quod sors tibi camque pararit , 
aut caput exitiale ferto , seu fluminis unda, 
sive mero epotum pestem discussit acerbam. 
Sed nec helichrysus dulcis, non corcorus absit 
fronde jacens humili , non panactes conila, 
quam quidam Heraclion origanon indigitarunt , 
quodque asini pascuntur origanon, et tere thymbrae 
sicca simul capitella gravem exstirpantia morbum. 
Parva etiam pingul referente papavera rhamno | 
utere, quam circum flos cano vestit amictu 
candidior, philetzerin eam cognomine dicunt , 
qui Tmolum Gygisque colunt mohumenta jugumque 
Parthenii , pecori pastus ubi Cilbis equino 
priebet, et effusi se pandunt ora Caystri. 
Nunc age radices adversas anguibus andi, 
quas inter duplex echium spectabis , acutis 
unum horrens spinis , anchusse fronde, nec alta 
defossum terra, tenui radice brevique. 
Ast aliud calyce et folio raajore, pusillo 


NICANDBI THEBIACA. 


δψηλή᾽ ὀλίγῳ δὲ πέριξ χαλχαίνεται ἄνθει" 
βλάστη δ᾽ ὡς ἔχιος, σφεδανὸν δ᾽ ἐφύπερθε χάρηνον. 
'T&v μὲν ἀπ᾿ ἀνδραχάδα προταμὼν ἰσή ipea χραισμεῖν, 
3 σφέλᾳ ὅλμῳ χεάσας ἢ ῥωγάδι πέτρῃ. 
«us ἮΣ σύ γ᾽ ἠρύγγοιο χαὶ ἀλθήεντος ἀχάνθου 
ῥίζαν λειήναιο, φέροις δ᾽ ἰσοῤῥεπὲς ἄχθος 
ἀμφοῖν xai χλώθοντος ἐν ἁρπέζαισιν ἐρίνου. 
Λάζεο δ᾽ εὐχνήμοιο χόμην βρίθουσαν ὀρείης, 
xai σπέραδος Νεμεαῖον ἀειφύλλοιο σελίνου, 
650 σὺν δὲ xol ἀννήσοιο τὸ διπλόον ἄχθος, ἀείρας 
δίζαις ὁλκήεσσαν ὑπὸ πλάστιγγα πεσοῦσαν" 
xxi τὰ μὲν ὀργάζοιο, xal εἶν ἑνὶ τεύχεϊ μίξας, 
ἄλλοτε μέν τ᾽ ἐχίων ὀλοὸν σίνος, ἄλλοτε τύμμα 
σχορπιόεν, τοτὲ δάγματ᾽ ἐπαλθήσαιο φάλαγγος, 
(65 τριπλόον ἐνθρύπτων ὀδελοῦ βάρος ἔνδοθεν οἴνης. 
Φράζεο δ᾽ αἰγλήεντα χαμαίλεον ἠδὲ καὶ ὀρφνόν" 
δοιοὶ δ᾽ ἀμφὶς ἔασιν" ὃ μὲν ζοφοείδελος ὠπὴν 
ἤἥϊχται σχολύμῳ,, τροχεὴν δ᾽ ἀπεχεύατο χαίτην" 
δίζα δέ οἱ βριαρή τε χαὶ αἴθαλος , 3b ὑπὸ χνημοῖς 
460 σχαιοῖς ἐντελέθει φυξήλιος ἐν νεμέεσσι. 
Τὸν δ᾽ ἕτερον δήεις αἰεὶ πετάλοισιν ἀγαυρόν' 
μέσση δ᾽ ἐν κεφαλὴ φύεται πεδδεσσα μολοδρή" 
ρίζα δ᾽ ὑπαργήεσσα,, μελίζωρος δὲ πάσασθαι. 
Τῶν δὴ χυάνεον μὲν ἀναίνεο" τῆς δ᾽ ἀπὸ φάρσος 
€&& δραχμαῖον ποταμοῖο πιεῖν ὑδάτεσσι ταράξας. 


Ἄλλην δ᾽ Ἀλχιδίοιο φερώνυμον αἴρεο ποίην, 
δράγμα χερὸς πλήσας, παύρῳ δ᾽ ἐνὶ νέχταρι πίνοις. 
Τὴν μὲν ἐπὶ σχοπέλοισι Φαλαχραίοισιν ἐπαχτὴρ 
Κρούμνηςδυ πεδίον xal ἀνὰ 1 ράσον, ἠδ᾽ ἵνα θ᾽ ἵππου 

670 λειμῶνες, σχυλάχεσσιν ᾿Αμυχλαίοισι χελεύων" 
χνυζηθμῷ χυνὸς οὖλον ἐπήϊσε θυμολέοντος, 
ὅς τε μεταλλεύων αἰγὸς ῥόθον ἐν στίδῳ ὕλης 
χανθῷ ἐνὶ ῥαντῆρι τυπὴν ἀνεδέξατ᾽ ἐχίδνης" 
xal τὴν μὲν χλάγξας ἀφεχὰς βάλε, ῥεῖα δὲ ποίης 

475 φύλλα χατέῤρυξεν, xat ἀλεύατο φοινὸν ὄλεθρον. 

Λάζεο δ᾽ ἔγχλοα φλοιὸν ἔλαιήεντα χρότωνος 
συμμίγδην πετάλοισι μελισσοδότοιο δασείης, 
ἠὲ χαὶ ἠελίοιο τροπαῖς ἰσώνυμον ἔρνος, 
$j θ᾽ Ὑπεριονίδαο παλιστρέπτοιο χελεύϑους 

850 τεχμαίρει γλαυχοῖσιν ἴσον πετάλοισιν ἐλαίης. 
Αὕτως δὲ ῥίζαν χοτυληδόνος, 3| τ᾽ ἀνὰ χρυμὸν 
δηγνυμένοις ὀλοφυδνὰ διήφυσε ποσσὶ χίμετλα. 

A, ποτε δ᾽ ἢ βλωθροῖο πυρίτιδος ἔγγλοα φύλλα, 
ἢ σχολοπενδρείοιο φέρειν ἀπὸ καυλὸν ἀμήσας. 

685 Αγρει xal πάναχες Φλεγυήϊον, δῤδα τε πρῶτος 
Παιήων Μέλανος ποταμοῦ παρὰ χεῖλος ἄμερσεν, 
᾿ἈἈμφιτρυωνιάδαο θέρων Ἰἰφιχλέος ἕλχος, 
εὖτε σὺν Ἡρακλῆϊ χαχὴν ἐπυράχτεεν ὕδρην. 

Εἰ δὲ σύ γε σχύλαχας γαλέης ἢ μητέρα λαιδρὴν 
€90 ἀγρεύσαις πρόσπταιον, ἀποσχύλειο δὲ λάχνην 
χαρφαλέου χαθύπερθε πυρὸς σελάοντος ἀυτμῆς, 
«τῆς δ᾽ ἐξ ἔγχατα πάντα βαλὼν xai ἀφόρδια γαστρὸς 
ψύρσον ἁλὸς θείοιο xal ἀελίου δίχα τέρσον, 


RICAND. 


139 


purpureoque viret redimitum flore, superne 
vipereum gestans adstricto vertice semen. 
Amborum aequalis sectorum portio confert 
lignosa in pila saxove intrita cavato. 

Ipsam etiam eryngi longamque salubris acanthi 
radicem, paribus trutinze. sed lancibus ambas 
intere, et in madidis qui vallibus exit, erinum ; 
accipe et eucnemi folium silvestris et ipsum 
junge apii semen Nemezum fronde perennis , 
adde et aniceti duplum , sursumque reducas 
depressam primum radicum pondere lancem : 
haec secum miscens testaque subacta reponens 
vipereas pestes prompte medicaberis , et quas 
scorpius inflixit plagas, dirive phalanges, 

δὶ libeat ternos obolos mollire Lyseo. 


Nigrantem discerne notaque cham:eleon alba; 
nam venit ambiguus , fusco niger ille colore, 
nec scolymo absimilis , diffundit caule rotundam 
czesarlem , crassa nixus radice nigraque, 
et solem vitans rigidis in saltibus exit. 

Hic folio lzetus tumet asperiore caputque 
sessile demittit medio de pectore natum, 
albaque mellito radix condita sapore est, 
Sed nigrum moneo fugias, pondoque recisam 
alterius drachmam fluviali dilue lympha. 


Est alia Alcibii cognomine planta, maniplum 
cujus in exiguo propina nectare tusum. 
Hanc Phalacre in scopulis reperit venator, apertis 
dum Crymnes spatiatur agris Grasumque sacríque 
prata pererrat equi, canibusque celeusmate víree 
addit Amycleis acuitque latratibus iras. 
Nam caprez dum cs&ca canis vestigia lustrat, 
vipereo morsu lacrimosum lzesus ad hirquum, 
viperam ubi excussit clamans, exilia mandit 
gerinina, sic mortem fatumque avertit acerbum. 


Pinguia quin etiam dentur virgulta ricini , 
mista melissoboti foliis hirtoque capillo, 
aut cui summa dedit solis conversio nomen 
herba, revertentís preedicere gnara meatus 
Titanis , glaucarum olez de more comarum. 
Et radix pariter cotyledonis, illa tumores 
discutit in talis glaciali frigore ruptis. 
Crescentis viridem nonnumquam carpe pyrethri 
czesariem aut messum scolopendri porrige caulem. 
Necnon et panaces Phlegyseum sume repertum 
Phebigene, primumque Mela quod nactus ad oras 
Amphitryoniadz vulnus sanavit Iphicli, 
quum comes Alcide diram dedit ignibus hydram. 


Si tibi mustel: catulos ipsamve rapacem 
venari matrem cure est, hanc vellere primum 
exspolia flammisque pilos ardentibus ure; 
inde intestinis vacuum illuvieque cadaver 

. Θὲ sale conditum molli siccabis in umbra, 


1: 


140 


505 


700 


710 


uf, τοι ἐνισχήλη νεαρὸν axlvap ὠχὺς ἀΐξας. 
Ἀλλ᾽ ὅποταν χρειώ σε χατεμπάζῃ μογέοντα, 
σῶχε δία χνῆστι σχελετὸν δάχος, οἷά τ᾽ ἀφαυρὸν 
σίλφιον ἢ στροφάλιγγα περιξήροιο γάλαχτος, 
οἴνῳ ἐπιχνήθων᾽ τὸ δέ xot προφερέστατον ἄλχαρ 
ἐσσεῖται " πάσας γὰρ ὁμῶς ἀπὸ χῆρας ἀλέξει, 
Πεύθεο δ᾽ εἰναλίης γέλυος χρατέουσαν ἀρωγὴν 
δάγματος εἶαρ ἔμεν δόλιχῶν ὅσα φῶτας ἀνιγροὺς 
ἑρπετὰ σίνονται" τὸ δέ τοι μέγ᾽ ἀλέξιμον εἴη. 
Ἤτοι ὅταν βροτολοιγὸν ὑπὲρ πόντοιο χελώνην 
αἰγιαλῶν ἐρύσωσιν ἐπὶ ξερὸν ἀσπαλιῆες, 
τήνδ᾽ ἀναχυπώσας, χεφαλῇς ἀπὸ θυμὸν ἀράξαι 
μαυλίδι χαλχείη, βλοσυρὸν δ᾽ ἐξ αἷμα γέασθαι 
ἐν χεράμῳ νεοχυῆτι χαμινόθεν’ ἐκ δὲ πελιδνὸν 
οὖρον ἀπηθῆσαι πλαδόωντ᾽ εὐεργέϊ μάχτρη" 
ἧς ἐπεὶ οὖν τέρσαιο, διατρυφὲν αἷμα χεάσσας 
δραχυάων πισύρων μίσγειν βάρος" ἐν δὲ χυμίνου 
δοιὰς ἀγροτέρου, xat ἐχ ταμίσοιο λαγωοῦ 
τετράμορον δραχμῇσι δύω χκατάῤαλλεο βρῖθος" 
ἔνθεν ἀποτμήγων πιέειν δραγμαῖον ἐν οἴνη. 
Καὶ τάδε μέν τ᾽ ὀφίεσσιν ἀλεξητήρια δήεις. 


715 Ἔργα δέ τοι σίνταο περιφράζοιο φάλαγγος 


720 


725 


735 


749 


71^ 


σήματα v ἐν βρυγμοῖσιν " ἐπεί δ᾽ 6 μὲν αἰθαλόεις δὼξ 
χέχληται, πισσῆεν, ἐπασσυτέροις ποσὶν ἕρπων᾽ 
γαστέρι δ᾽ ἐν μεσάτη ὀλοοῖς ἔσχληχεν ὀδοῦσι. 
Τοῦ δὲ καὶ ἐγγρίωψαντος, ἀνουτήτῳ ἴχελος χρὼς 
μίμνει ὅμως, τὰ δ᾽ ἔνερθε φάη ὑποφοινίσσονται" 
φρίχη δ᾽ ἐν ῥέθεῖ σχηρίπτεται" αὐτίχα δὲ χρὼς 
μέζεά τ᾽ ἀνδρὸς ὕπερθε τιταίνεται" ἐν δέ τε καυλὸς 
φύρματι μυδαλὲος προϊάπτεται" ἰσχία δ᾽ αὕτως 
μάλχη ἐνισχίυπτουσα χατήριπεν ἔμματα γούνων. 
Ἀστέριον δέ tv ἄλλο πιφαύσχεο" τεῦ δ᾽ ἐπὶ νώτῳ 
λεγνωταὶ στίλῤουσι διαυγέες ἐν γροῖ ῥάδδοι" 
βρύξαντος δ᾽ ἀΐδηλος ἐπέδραμεν ἀνέρι pol: 
ἐν δὲ χάρος χεφαλῇ" γούνων δέ θ᾽ ὑπέχλασε δεσμά. 
Κυάνεον δέ τοι ἄλλο πεδήορον ἀμφὶς ἀΐσσει 
λαχνῆεν᾽ δεινὸν δὲ φέρει χαὶ ἐπὶ χροῖ νύγμα, 
ὅντινα γυιώση" χραδίη δέ οἱ ἐν βάρος ἴσχει: 
νὺξ δὲ περὶ χροτάφοις" ἔμετον δ᾽ ἐξήρυγε δειρῆς, 
λοιγὸν ἀραχνήεντα νέμει δέ οἱ ἐγγὺς ὄλεθρον. 
᾿Ἀγρώστης γε μὲν ἄλλος, ὃ δὴ λύχου εἴσατο μορφῇ 
μυιάων ὀλετῆίρος" ὀπιπτεύει δὲ μελίσσας, 
ψῆνας μύωπας τε xxl ὅσσ᾽ ἐπὶ δεσμὸν ἵχηται. 
Ἄχρμητον δ᾽ ἐπὶ τύμμα φέρει μεταμώνιον ἀνδρί. 
Ἄλλο γε μὴν δύσδηρι, τὸ δὲ σφήχειον ἔπουσι, 
πυρσὸν ἅλις, σφηχὶ προσαλίγχιον ὠμοθορῆϊ, 
ὃς δὴ θαρσαλέην γενεὴν ἐχμάσσεται ἵππου" 
ἵπποι γὰρ σφηχῶν γένεσις, ταῦροι δὲ μελισσῶν, 
σχήνεσι πυθομένοισι λυχοσπάδες ἐξεγένοντϑ. 
Τοῦ δὲ xai οὑτήσαντος ἐπὶ χρατερὸν θέει οἶδος, 
νοῦσοί τ᾽ ἐξέτεραι, μετὰ γούνασιν ἄλλοτε παλμὸς, 
ἄλλοτε δ᾽ ἀδρανίη" μινύθοντα δὲ τόνδε δαμάζει 
ἐσχάτιον χακοεργὸν ἄγον παυστήριον ὕπνον. 


ΕἸ δ᾽ ἄγε υυρμήχειον, ὃ δὴ μύρμηξιν &xvat 


NIKANAPOY ΘΗΡΙΑΚΑ. 


ne caro ferventi tabescat sole tenella. 

Quumque malum virus poscel medicaniinis usum, 
ut laser tenerum vel lactis duse coacti 

pondera, membra ferz cultello arentia rade 

et confunde mero; non hoc przstantius ullum 
auxilium omnigenas poterit depellere pestes. 

Nunc age , opem et medicas testudinis accipe vires 
eequoreas, si quando virum truculentior auguis 
Ieserit , auxilium sceleratis morsibus ingens. 
Hanc ubi damnosam pelago piscator ab alto 
traxit et in siccam reti subduxit arenam, 
protinus invertens resupinae exstantia ferro 
colla seca teetrumque novis infunde cruorem 
fictilibus, memor Índe serum quod diffluet omne 
atque redundantem saniem transmittere colo; 
quumque ibi siccaris concretum in frusta, quaternis 
sanguinis in drachmis binas adjunge cumini 
agrestis leporique exempta coagula drachmae 
poudere dimidiee, quodque unam pendeat ipsa 
detractum massa , lenzeeo combibe miti. 

Hzc tibi sint morsus, hzec amuleta ferarum. 

Nunc attende nofas et vulnera dira phalangis 
pestiferi : piceo distinguitur ille colore, 
qui Rhox nomen habet, pedibusque frequentibus ; alvo 
os illi in media duro exitiabile dente. 

Si morsum impressit, vestigia nulla cruenti 

vulneris, ardescunt subtus perfusa rubore 

lumina, membra rigor quatit, extemploque pudendura 
et corpus sursum convellitur, arrigit ipse 

semine sordescens penis, coxzeque premuntur 

frigore, genua labant laxatis languida vinclis. 

At vero asterion dorsi fulgore coruscum 
virgatis splendet maculis, alboque relucet; 
mox rigor a morsu pertentat memhra, caputque 
dente soporatur, collapsaque genua fatiscunt. 

Cwruleus graditur pedibus sublimior alter, 
villoque hirsutus ; dant tristia funera morsus, 
si quemquam oppressit , luctantur corda dolore, 
tempora caligant, et qualis aranea , lentus 
ore redit vomitus, propereque in fata vocantur. 

Est etiam agrostes, cui muscas fraude necantis 
forma lupi ; hic culices et apes explorat el aesirís 
collocat insidias contextaque retia ponit ; 
sed facilis nullo vanescit plaga dolore. 

Est et sphecion vespas cognomine, vulgus 
dysderi appellat , rufum , vespzeque feroci 
adsimile , audaces animos qus praestat avorum; 
namque ut apes tauro veniunt, sic putribus acres 
carnibus alipedum vespe nascuntur equorum. 

Si ferit, ecce tumor circumstat vulnera magnus, 
tum varii emergunt morbi , vel genua tremiscunt, 
vel resoluta labant, defectis robore tandem 
obrepit somnus , requies et meta laborum. 


Formicae observa parilem myrmecion, illi ν΄ 


NICANDBI THERIACA. 


δειρῇ μὲν πυρόεν, ἄζῃ γε μὲν εἴσατο μορφὴν, 
πάντοθεν ἀστερόεντι περιστιγὲς εὐρέϊ νώτῳ" 
αἰθαλέη δ᾽ ἐπὶ τυτθὸν ἀείρεται αὐχένα χόρση" 
ἄλγεα δὲ προτέροισιν ἴσα χνώπεσσι πελάζει. 
Χειροδρόποι δ᾽ ἵνα φῶτες ἄτερ δρεπάνοιολέγονται 
ὄσπρια χέδροπά τ᾽ ἄλλα μεσοχλόου ἐντὸς ἀρούρης, 
ἐνθάδ᾽ ἐπασσύτερα φλογερῇ εἰλυμένα y poti 
εἴχελα χανθαρίδεσσι φαλάγγια τυτθὰ δίενται. 
Τοῦ μὲν ὁμῶς ἔμμοχθον ἀεὶ περὶ δάγμα χέονται 
φλύχταιναι" χραδίη δὲ παραπλάζουσα μέμηνε" 
γλῶσσα δ᾽ ἄταχτα λέληχε' παρέστραπται δὲ χαὶ ὄσσε. 
Φραζεο δ᾽ Αἰγύπτοιο τά τε τρέφει οὐλοὸς αἷα 
χνώδαλα, φαλαίνη ἐναλίγχια, τὴν περὶ λύχνους 
ἀχρόνυχος δειπνητὸς ἐπήλασε παιφάσσουσαν" 
στεγνὰ δέ οἱ πτερὰ πάντα xal ἔγχνοα, τοῖα χονίης 
3) χαὶ ἀπὸ σπληδοῖο φαείνεται, ὅςτις ἐπαύρη᾽ 
τῇ ἴχελος Περσοῆϊος ὁποτρέφεται πετάλοισι" 
τοῦ xal σμερδαλέον νεύει χάρη ἀἰὲν ὑποδρὰξ 
ἐσχληχὸς, νηδὺς δὲ βαρύνεται" αὐτὰρ ὃ κέντρον 
αὐχένι τ᾽ ἀκροτάτῳ χεφαλῇ * ἐνευάξατο φωτός" 
ῥεῖα δέ xev θανάτοιο xal αὐτίκα μοῖραν ἐφείη. 
Εἰ δ᾽ ἄγε xal χέντρῳ χεχορυθμένον ἀλγινόεντι 
σχορπίον αὐδήσω, καὶ ἀειχέα τοῖο γενέθλην. 
Τῶν ἤτοι λευχὸς μὲν ἀχήριος οὐδ᾽ ἐπιλωδής. 
Πυρσὸς δ᾽ ἐν γενύεσσι θοὸν προσεμάξατο καῦσον 
ἀνδράσιν αἰθαλόεντα " περισπαίρουσι δὲ λώθη 
οἷα πυρίδλητοι- χρατερὸν δ᾽ ἐπὶ δίψος ὄρωρεν. 
Αὐτὰρ ὅ γε ζοφόεις ἄραδον xaxov ὥπασε τύψαι 
ἀνδρί" παραπλῆγες δὲ xol ἄφραστοι γελόωσιν. 
Ἄλλλος δὲ χλοάων τε, xal ὁππότε γυῖον ἀράξη, 
φρῖχος ἐπιπροΐησι" χαχὴ δ᾽ ἐπὶ τοῖσι χάλαζα 
εἴδεται ἐμπλάζουσα, καὶ εἰ μέγα Σείριος ἄζει. 
Τοίη οἱ χέντροιο χόπις, τοιῷ δ᾽ ἐπὶ κέντρῳ 
σφόνδυλοι ἐννεάδεσμοι ὑπερτείνουσι χεραίης. 
Ἄλλλος δ᾽ ἐμπέλιος" φορέει δέ τε βοσχάδα νηδὺν 
εὐρεῖαν" δὴ γάρ τε ποηφάγος, aliv ἄητος, 
γὙυιοφάγος, βουῤῶσι τυπὴν ἀλίαστον ἰάπτει. 
Tol ot βούδρωστις ἐνέσχληχεν γενύεσσι. 
Τὸν δ᾽ ἕτερον δήεις ἐναλίγκιον αἰγιαλῆϊ 
χαρχίνῳ, ὃς μνία λευχὰ ῥόον τ᾽ ἐπιθόσχεται ἅλυης. 
Ἄλλοι δ᾽ αὖ ῥαιθοῖσιν ἰσήρεες ἄντα παγούροις 
γυῖα βαρύνονται' βορεαὶ δ᾽ ἐσχλήχασι χηλαὶ, 
790 οἷά τε πετραίοισιν ἐποχριόωσι παγούροις" 
τῶν δὴ χαὶ γενεὴν ἐξέμμορον, εὖτε λίπωσι 
πέτρας χαὶ βρύα λεπτὰ πολυῤῥοίζοιο θαλάσσης, 
τοὺς ἁλὸς ἐξερύουσι δελαστρέες ἰᾳθυδολῇες" 
αὐτίχα δ᾽ ἀγρευθέντες ἐνὶ γρώνησιν ἔδυσαν 
796 μυοδόχοις, ἵνα τέχνα χαχόφθορα τῶνδε θανόντων 
σχορπίοι ἐξεγένοντο xa0' ἕρχεα λωδητῆρες. 
Τὸν δὲ μελίχλωρον- τοῦ γὰρ προμελαίνεται ἄχρη 
σφόνδυλος" ἄπθεστον δὲ νέμει πολυχήριον ἄτην 
800 ἀνδράσι, νηπιάχοις δὲ παρασχεδὸν ἤγαγεν αἶσαν. 
"ἔχθιστος δ᾽ ὅγε ῥαιδὰ φέρει φλογὶ εἴχελα γυῖα" 
εἷς δὴ καὶ νώτοισι περὶ πτερὰ πυχνὰ χέονται 


100 


756 


766 


780 


141 


flava quidem cervix , reliquum fuliginis atre 

corpus habet speciem, stellatis undique guttis 
terga micant , nigrumque caput cervicibus exstat. 
Huic primis morsusque dolorque phalangibus idem. 

Agricolam , si quando manu Cerealia carpit 

' gemina et e terra sine falce legumina vellit, 

, parva petunt czeco deprensa phalangia morsu ; 
cantharidum his forma est rutilique coloris amictus. 
Mox hinc inde frequens accepto vulnere bullat 
pustula , et insanum vexat dementia pectus ; 
fanda nefanda refert , perversaque lumina torquet. 

Nunc quas /Egypti gignit plaga noxia pestes 
contemplare, quibus phalsenze forma , ruentem 
quam circum lychnos abigunt qui vespere ccenant. 
Pennis non fissis lanugo pulveris instar 
insidet aut sicci cineris, si tangere tentes ; 
arbore non dispar degit Perseide pestis , 
cui caput edurum nutat torvumque tuetur, 
et gravis est alvus, si quando hac cuspide virus 
cervici summe capitique adsperserit atrum, 
nec mora percussos immiti damnat Averno. 

Jam vero armatum caude mucrone cruento 
scorpion, et diro referam discrimina gentis. 
Innocuus stimulis et fati candidus insons. 

Sed flammis homines rufo spectabilis ore 
absumit subitis, ipsi, ceu febribus acti, 
uno stare loco nequeunt, sitis improba szxvit. 

| Qui niger est, ciet instabiles in corpore motus 

et facit amentem, qui risus edit ineptos. 

At viridis, si quos petiit mucrone, repente 

horror, et hiberna ceu nimbi grandine densi 

corporibus crepitant, vel si canis ardeat cestu. 

Talis ei stimulus , quem vinclis pluribus apta 

vertebrze reddunt magis ima parte nocentem. 

Lividus est alius, latum trahit heluo ventrem, 

esurit et semper nulla satiabilis herba ; 

si ferit inguinibus non evitabile vulnus 

ingeritur, tanta ingluvies consistit in ore. 

Cancro alius similis, qui degens littore, et algas 

pascitur, et pelagi queecumque refuderit eestus. 

Corpore sunt alii magno durisque rapaces 

forcipibus ; testa simul asperiore, paguris 

persimiles varis , qui levia saxa frequentant. 

Quorum etiam hi soboles sunt pessima, quando sonantis 

liquerunt ponti scopulos muscumque virentem; 

nam quum deceptos esca piscator ab alto 

traxit, et in predam capti cessere, latebris 

condunt se minimis, ubi ceeca morte perempti 

crudeles putri natos e sanguine tollunt. 

Adde melichlorum , cui cauda nodus ín ima 

nigricat; hic flammis, quas nom restinguere possls , 

pestis acerba virum, pueros mox funere mergit. 

Infestus varls pedibus , velut igne coruscis ; 

ὁ incedit; dorso detisis compagibus alee 


10, 


143 


810 


815 


820 


μάσταχι σιτοφάγῳ ἐναλίγχια, τοί θ᾽ ὁπὲρ dxoov 
ἱπτάμενοι ἀθέρων λεπυρὸν στάχυν ἐχβόσχονται, 
Πήδασα xal Κισσοῖο χατὰ πτύχας ἐμδατέοντες. 

Οἶδά γε μὴν φράσασθαι ἀλέξια τοῖσι βολάων, 
οἷά περ ix βέμδικος ὀρεστέρου ἠὲ μελίσσης, 

ἦ τε xal ix κέντρου θάνατος πέλει, εὖτε χαράξη 
ἄνδρα πέριξ σίμδλοισι πονεύμενον ἠὲ xal ἀγροῖς" 
χέντρον γὰρ πληγῇ περικάλλιπεν ἐμμαπέουσπα" 
χέντρον δὲ ζωήν τε φέρει θάνατόν τε μελίσσαις. 

Οἰδά γε μὴν καὶ ἴουλος ἃ μήδεται ἠδ᾽ ὁλοὸς 0235, 
πευφρηδὼν ὀλίγη τε xal ἀμφιχαρὴς σχολόπενδρα, 
ἥ τε xal ἀμφοτέρωθεν ὀπάζεται ἀνδράσι χῇρα" 
γήϊά θ᾽ ὡς σπέρχονται ὑπὸ πτερὰ θηρὶ χιούσῃ. 

Τυφλήν τε σμερδνήν τε βροτοῖς ἐπὶ λοιγὸν ἄγουσαν 
μυγαλέην, τροχιΐσιν ἐνιθνήσχουσαν ἁμάξης. 

Σῆπά γε μὴν πεδανοῖσιν ὁμιὴν σαύροισινάλύξεις, 
xal σαλαμάνδρειον δόλιον δάχος αἰὲν ἀπεχθὲς, 

ἥ τε καὶ ἀσξέστοιο διὲχ πυρὸς οἶμον ἔχουσα 
ἔσσυται ἄχυητος xal ἀνώδυνος᾽ οὐδέ τί οἱ φλὸξ 
σίνεται ἀσθέστη ῥαγόεν δέρος ἄχρα τε γυίων. 

Ναὶ μὴν οἱδ᾽ ὅσα πόντος ἁλὸς ῥοθίοισιν ἑλίσσει, 
μυραίνης δ᾽ ἔχπαγλον" ἐπεὶ μογεροὺς ἁλιῆας 
πολλάχις ἐμδρύξασα χατεπρήνιξεν ἐπάχτρων, 
εἰς ἅλα φυζηθέντας, ἐχετλίου ἐξαναδῦσα. 

Εἴ q^ ἔτυμον, κείνην γε σὺν ἰοδόλοις ἐχίεσσι 
θόρνυσθαι, προλιποῦσαν ἁλὸς νομὸν, ἠπείροισι. 

Τρυγόνα μὴν ὀλοεργὸν, ἁλιῤῥαίστην τε δράκοντα 
οἶδ᾽ ἀπαλέξασθαι' φορέει γε μὲν ἄλγεα τρυγὼν, 
ἦμος ἐν ὁλκαίοισι λίνοις μεμογηότα χέντρῳ 
ἐργοπόνον τύψῃσιν, ἢ ἐν πρέμνοισι παγείῃ 
δενδρείου, τό γε πολλὸν ἀγαυρότερον θαλέθησι" 


᾿ ποῦ μὲν ὑπὸ πληγῇσιν ἅτ᾽ ἠελίοιο δαμέντος 


840 


845 


850 


ec 


δίζαι, σὺν δέ τε φυλλὰς ἀποφθίνει" ἀνδοὶ δὲ σάρχες 
πυθόμεναι μινύθουσι᾽ λόγοςγε μὲν, ὥς ποτ᾽ Ὀδυσσεὺς 
ἔφθιτο λευγαλέοιο τυπεὶς ἁλίου ὁπὸ χέντρου. 
Οἷσιν ἐγὼ τὰ ἕκαστα διείσομαι ἄρχια νούσων. 
Δὴ γὰρ ὅτ᾽ ἀγχούσης θριδακήϊδα λάζεο χαίτην, 
ἄλλοτε πενταπέτηλον, δτ᾽ ἄνθεα φοινὰ βάτοιο, 
ἄρχτιον, ὀξαλίδας τε xat δρμενόεντα λύχαψον, 
χίχαμά τ᾽ ὄρδειλόν τε περιδρυὲς, ἐν δὲ χαμηλὴν 
δεῖα πίτυν, φηγοῦ τε βαθὺν περὶ φλοιὸν ἀράξας, 
σὺν δ᾽ ἄρα χαυχαλίδας τε xai ἐχ σταφυλίνου ἀμήσας 
σπέρματα xal τρεμίθοιο νέον πολυειδέα χαρπόν" 
ἢ ἔτι xal φοινίσσον ἁλὸς χαταδάλλεο φῦχος, 
ἄχραές τ᾽ ἀδίαντον, ἵν᾽ οὐκ ὅμόροιο ῥαγέντος 
λεπταλέη πίπτουσα νοτὶς πετάλοισιν ἐφίζει. 
El δ᾽ ἄγε καὶ σμυρνεῖον ἀειδρυὲς ἢ σύ γε ποίης 
λευκάδος ἠρύγγου τε τάμοις ἀθερηίδα ῥίζαν, 
ἄμμιγα καγχρυφόρῳ λιδανώτιδι" μηδ᾽ ἀπαρίνη 
μηδ᾽ ἔτι χολλυθάτεια περιδρίθουσά τε μήχων 
θυλαχὶς 3) ἐπιτηλὶς ἐπὶ χραίσμησιν ἀπείη. 
Σὺν δὲ κράδης χυέουσαν ἀποτμήξαιο χορύνην, 
ἢ αὐτοὺς κόκχυγας ἐρινάδος, οἵ τε πρὸ ἄλλης 
γέγγυλοι ἐκφαίνουσιν ἀνοιξείοντες ὀπώρης. 


NIKANAPOY GHPIAKA.- 


aptantur, qualesque licet spectare locustsm, 
dum segeti advolitat , flavasque absumit aristas, 
montis Pedasei specuumque est incola Cissi. 
At vero istorum medicarf spicula novi , 
et silvestris item bembicis apisque maligna, 
cui tamen a stimulo mors imminet atra, labori 
si quando intentos in agris alvearia circum 
fixi, et ardentes stimulos in vulnere liquit; 
ipsi adeo praestant apibus vitamque necemque. 
Et novi quid vespa ferox , quid patret iulus 
parvaque pempnredo, tum quid dubio scolopendra 
vertice, fine utroque movens lacrimabile fatum, 
et gressu impulsam remis imitata carinam. 
Et scio quam diro metuendus araneus ore, 
crecus , et immoriens sulcis quos orbita findit. 
Sepaque quadrupedi similem vitare lacertze, 
infestosque dolos salamandree et noxia semper 
vulnera, que rapidos gradiens intacta per ignes 
non cute rimosa , pedibus non denique summis 
urifur, aut flammis patitur circumflua magnis. 
Sed neque me fugiuut, qua volvit gurgite pontus, 
non murena ferox , qua cella szepius ima 
exsiliens fremit ore truci, cymbisque relictis 
piscantes miseros pelago se credere cogit. 
Vipereos , undis, si vera est fama , recedens, 
fertur in amplexus et virus concipit alvo. 
Nec me pastinacs , populantis et alta draconis 
amuleta latent : magnos ciet illa dolores, 
si piscatorem preedamque et rara trahentem 
retia perstrinxit radio, telumve feracis 
arboris impegit trunco, nam flaccida languet, 
vulnereque accepto, ceu tabida solibus, arbos 
radice arescit , foliis inhonora caducis ; 
at putres homini carnes liquuntur, Ulyssem 
sic perhibent punctum radio cecidisse marino. 
Nunc ego, quie contra valeant , medicamina dicam. 
Aut folia anchusze lactucis aemula sume, 
aut pentaphyllon, vel florida serta ruborum , 
arclion, oxalidasque , et longo caule lycapson, 
cicamaque ordilumque virens , tundatur et una 
ajuga et interno fagi de corpore cortex , 
his et caucalidas demessaque semina agrestis 
pastinacze δὲ fructum terebinthi adjunge recentem , 
puniceumve etiam, qui nascitur eequore , fucum ; 
et numquam madidum Veneris compone capillum, 
cui non insidunt effusi nubibus imbres. 
Smyrniumque virens semper vel leucadis herbe , 
aut etiam eryngi tundatur spicea radix , 
addere ne dubites libanotida canchry ferentem , 
sed neque collybatea soporferumque papaver, 
thylacis aut epitelis ab his seclusa recedant. 
Indomite decerpe simul nova germina fici , 
aut grossos etiam, quas parturit illa rotundas, 
ulla prius quam se pomis convestiat arbos. 


870 


80: 


. NICANDBRI THERIACA. 


Λάζεο xal Tupáxavüav, ἰδὲ φλόμου ἄῤῥενος ἄνθην, 
ἄμμιγα δ᾽ αἰγίλοπός τε χελιδονίου τε πέτηλα, 
δαύχειον, ῥίζας τε βρυώνιδος, ἣ χαὶ ἔφηλιν. 
θηλυτέρων, ἐχθρήν τε χροὸς ὠμόρξατο λεύχην. 
Ἐν δὲ περιστερόεντα χατασμώξαιο πέτηλα, 

ἢ xol ἀλεξιάρης πτόρθους ἀπαμέργεο ῥάμνου" 
μούνη γὰρ νήστειρα βροτῶν ἀπὸ xTjpac ἐρύχει. 
Ναὶ μὴν παρθενίοιο νεοδρέπτους ὀροδάμνους, 
χόρχορον 3 πεταλῖτιν, ἀμέργεο πολλάκι μίλτου 
Λημνίδος, ἣ πάσησι πέλει θελχτήριον ἄτης. 
Δήποτε χαὶ σιχύοιο τάμοις ἐχεπευχέα ῥίζαν 
ἀγροτέρου" νηδὺν δὲ xal ἐμόρίθουσαν dvívc 
ἤμυνεν xal χαρπὸς ἐυῤῥήχου παλιούρου" 

σὺν xal ἀἄχανθοθόλος χαίτη νεαλεῖς τ᾽ ὀροθάχχοι" 
σίδης θ᾽ δσγινόεντας ἐπημύοντας ὀλόσχους 
αὐχενίους, ἵνα λεπτὰ πέριξ ἐνερεύθεται ἄνθη" 
ἄλλοτε δ᾽ ὕσσωπός τε χαὶ ἣ πολύγουνος ὄνωνις, 
φύλλα τε τηλεφίοιο, νέον τ᾽ ἐν βότρυσι χλῆμα" 
ἀγλῖθες, xot χαρπὸς ὀρειγενέος χορίοιο" 

3| καὶ λεπτοθρίοιο πολύθρονα φύλλα χονύζης. 
ἸΙολλάχι δ᾽ ἢ πέπεριν χόψας νέον, ἣ ἀπὸ Μήδων 
χάρδαμον ἐμπίσαιο" σὲ δ᾽ ἂν πολυανθέα γλήχων 
στρύχνον τ᾽ ἠδὲ σίνηπι χαχηπελέοντα σαώσαι. 
Ἄγρει xol pacte χλοερὸν πράσον' ἄλλοτε δ᾽ αὐτῆς 
σπέρμ᾽ ὀλοὸν χνίδης, ἥ θ᾽ ἑψίη ἔπλετο χούροις" 
σὺν καί που νιφόεν σχίλλης χάρη, add τε βολθῶν 
σπείρεα, xat χαυλεῖον δμοχλήτοιο δράχοντος" 
ῥάμνου τ᾽ ἀσπαράγους θαμνίτιδος ἠδ᾽ ὅσα πεῦχαι 
ἀγρότεραι στρόμθοισιν ὑπεθρέψαντο ναπαίοις. 

Εἰ δὲ σύ γ᾽ ἐκ ποίης ἀδληχρέος ἔγχλοα ῥίζαν 
θηρὸς ἰσαζομένην τμήξαις ἰωδέϊ κέντρῳ 

σχορπίου, ἢ σίδας Ψ᾽ιαμαθηΐδας, ἃς τε Τράφεια 
Κῶπαί τε λιμναῖον ὑπεθρέψαντο παρ᾽ ὕδωρ, 

ἧπερ Σχοινῆός τε ῥόος Κνώποιό τε βάλλει. 

θσσα θ᾽ ὕπ᾽ Ἰνδὸν χεῦμα πολυφλοίσδοιο Χοάσπου 
πιστάχι᾽ ἀχρεμόνεσσιν ἀμυγδαλόεντα πέφανται" 
καυχαλίδας, σὺν δ᾽ αἰθὰ βάλοις φιμώδεα μύρτα, 
χάρφεά θ᾽ δρμίνοιο καὶ ἐκ μαράθου βρυόεντος᾿ 
εἰρύσιμόν τε καὶ ἀγροτέρου σπερμεῖ᾽ ἐρεδίνθου, 
σὺν χλοεροῖς θάμνοισι βάλοις βαρυώδεα ποίην. 
Ναὶ ωὲν xal σίσυμδρα πέλει μειλίγματα νούσων, 
σὺν δὲ μελιλώτοιο νέον στέφος, ἠδ᾽ ὅσα χαύνης 
οἰνάνθης βρύα λευχὰ χαταψήχουσι νομῆες, 

ὅσσα τε λυχνὶς ἕνερθεν ἐρευθήεις τε pua) ls 

xal ῥόδον ἠδ᾽ ἴα, λεπτὸν ὅσα σπερμεῖον ἀέξει. 

Ἦ xal πουλύγονον λασίων ὑπάμησον ἰάμνων, 
ψίλωθρον καρπόν τε πολυθρήνου δαχίνθου, 

ὃν Φοῖδος θρήνησεν. ἐπεί ῥ᾽ ἀεχούσιος ἔχτα͵ 
παῖδα, βαλὼν προπάροιθεν "Apux).atou ποταμοῖο, 


sos πρωϑήδην Ὑάκινθον, ἐπεὶ σόλος ἔμπεσε χόρση 


πέτρου ἀφαλλόμενος, νέατον δ᾽ ἤραξε χάλυωμα. 
Σὺν δέ τε xal τριπέτηλον ὁποῖό τε δάχρυα βάλλοις 
τρισσοῖς ὁλχήεσσιν ἰσοζυγέων ὀδελοῖσιν" 

ἠὲ οὐ γ᾽ ἔρπυλλον χεροειδέα, πολλάχι χρῆθμον, 


343 


Et pyracanthan habe, necnon maris injice flores 
verbasci et folia eegilopisque chelidonizeque , 

et daucum atque albe radicem denique vitis, 
femineo invisam 4188 corpore delet ephelin. 

Adde comas herb: sacre grateeque columbis , 
accipe vel ramos arcentis noxia rhamni , 

quie vel sola truci jejunos subtrahit Orco. 

Quin et parthenii viridis decerpe flagella , 
corcoron aut petalitin , et heec simul intere rubro 
Lemniaco , cui pestem omnem mulcere facultas. 
Et resecanda, ferus quam terra condit amaram 
radicem cucumis ; paliuri et fructus acuti 

concepto solvit turgentia viscera morbo; 

spinosez pariter frondes tenerique orobanchi ; 
rubraque punicez nec hiantia germina mali , 

qua flos purpureo gracilis velamine cingit ; 
lyssopus nodisque frequentibus aspera ononis , 
telephiique coms atque recens in palmite botrus, 
alliaque et corii, quod montibus exit in altis , 
semina, vel florens minimzi coma parva conyzie. 
Sepe recens etiam piper aut nasturcia tunde 
Medica , sed jamjam grassanti peste vietum, 
puleium et strychnum mordaxque sinapi levabit , 
et viride ex horto porrum urticzque nocentis 
semina, qua secum juvenes colludere sueti ; 

adde caput scyllie niveum , simul arida bulbi 
semina cauliculumque draconis nomine diclum 

et rhamoi asparagos fruticosz , quzeque profundos 
per nemorum saltus nucibus sunt condita pini. 
Sin viridem lenis radicem legeris herbe , 
pestifero tequalem stimulo quem scorpius atrox 
exerit, aut sidas , Psamathus quas atque Traphía 
limosoque lacus producunt margine Cope , 

qua fusis Scheenus Chopusque illabitur undis , 
pistaciumque Indi quod fluminis ora Choaspis 
gignit amygdalina pendens ex arbore forma, 
caucalidas , myrtumque simul miscebis acerbam , 
hirtasque hormini frondes florensque maratlirum, 
erysimon cicerisque agrestis semen , et ipsam 
cum ramis indes graviter redolentibus herbam. 
His etiam sisymbra malis sunt mite levamen , 
atque meliloti flores , albeeque tenella 

labruscz , in silvis quee tundit germina pastor, 
lycnideque inferna rubraque thryallide natum ' 
atque rosa aut Υἱο 5 crescens in vertice semen. 
Necnon pulygonum per consita rura legendum, 
psilothrumque et flos hyacinthi flebilis, acres 
qui Phiebo movit gemitus lacrimasque dolenti , 
postquam apud Eurotze mactavit flumina nolens 
Tenaridem impubem, cerebrumque et mollia saxo 
forte repercuseus perrupit tempora discus. 

Adde triphyllon et his manantem et lasere succum, 
tres utriusque obolos eequali lance rependens ; 
cornigerumve teras serpyllum, humilemve cupressum, 


144 


910 


935 


ἢ ποίην χυπάρισσον ἀμέργεο, σὺν δὲ xol αὐτοῖς 
ἄννησον Λιδυχάς τε ποτῷ ἐνιχνήθεο ῥίζας" 
ὧν σὺ xoc ἀμμίγδην, τοτὲ δ᾽ ἄνδιχα πίνεο θρύψας 
ἐν χελέθη, χεράσαι δὲ σὺν ὄξεϊ, πολλάχι δ᾽ οἴνῃ 
ἢ ὕδατι χραισμεῖ δὲ καὶ ἐνθρυφθέντα γάλαχτι. 
ἮΝν δέσ’ δδοιπλανέοντα xal £v νεμέεσσιν ἀνύδροις 
νύγμα χατασπέρχη βεδαρημένον, αὐτίκα ῥίζας 
ἢ ποίας ἣ σπέρμα παρ᾽ ἀτραπιτοῖσι χλοάζον 
μαστάξειν γενύεσσιν, ἀμελγόμενος δ᾽ ἀπὸ χυλὸν 
τύμμασιν, ἡμίόρωτα βάλοις ἀπὸ λύματα δαιτὸς, 
ὄφρα δύην xai χῆρα χατασπέρχουσαν ἀλύξης. 
Ναὶ μὴν χαὶ σικύην χαλχήρεα λοιγέϊ τύψει 
προσμάξας ἰόν τε καὶ ἀθρόον αἷμα κενώσεις, 
ἠὲ χράδης γλαγόεντα χέας ὀπὸν, ἠὲ σίδηρον 
χαυστείρης θαλφθεῖσαν ὑπὸ στέρνοισι χαμίνου. 
Ἄλλοτε φορθάδος αἰγὸς ἐνίπλειον δέρος οἴνης 
χραισμήσει τημοῦτος, ἐπὴν σφυρὸν ἢ χέρα χόψῃ, 
ἀσχοῦ ἔσω βαρύθοντα μέσον διὰ πῆχυν ἐρείσας 
ἢ σφυρὸν, ἀσχοδέταις δὲ πέριξ βουδῶνας ἑλίξεις, 
εἰσόχε τοι μένος οἴνου ἀπὸ χροὸς ἄλγος ἐρύξη. [σχων, 
Àj, ποτε xal βδέλλας χορέσαις ἐπὶ τύμμασι βό- 
ἢ ἀπὸ χρομνυόφιν στάζειν ὀπὸν, ἄλλοτε δ᾽ οἴνης 
μίγδην ἐν πυράθοισι χέας τρύγα φυρήσασθαι 
ἢ ὄξους, νεαλεῖ δὲ πάτῳ περὶ τύψιν ἑλίξαις. 
"Opa δὲ xal πάσησιν ἀλεξητήριον ἄταις 
τευξάμενος πεπύθοιο, τό τοι μέγα χρήγυον ἔσται, 
ἦυος ὅτε θρόνα πάντα μιῇ ὑπὸ χειρὶ ταράξης. 
Ἐν μὲν ἀριστολόχεια χαὶ ἴριδος, ἐν δέ τε νάρδου 
ῥίζαι, χαλθανίδες τε σὺν αὐαλέοις τε πυρέθροις 
εἶεν, δαυκείου τε παναλθέος, ἐν δὲ βρυώνης, 
σὺν δέ τε ῥιζία χαῦνα νεωρυχέος γλυχυσίδης, 
χάρφεά τ᾽ ἐλλεθόρου μελανόχροος, ἄμμιγα δ᾽ ἀφρὸς 
νίτρου, σὺν δὲ χύμινα χέαις βλαστόν τε χονύζης" 
ἄμμιγα δ᾽ ἀγροτέρης σταφίδος λέπος, lad τε δάφνης 
σπερμεῖον χύτισόν τε, χαταχνήθειν τε χαμηλὴν 
ἱππεῖον λειχῆνα, καὶ ἐν χυχλάμινον ἀγείρας. 
Ἐν xol μήχωνος φιαρῆῇς ὀπὸν, ἀμφὶ xat ἄγνου 
σπερμεῖα βλάσαμόν τε χαὶ ἐν χινάμοιο βαλέσθαι, 
σὺν xal σφονδύλειον, ἅλός τ᾽ ἐμπληθέα χύμόην, 
ἄμμιγα xol τάμισον xal χαρχίνον" ἀλλ᾽ ὁ μὲν εἴη 
πτωχὸς, ὃ δ᾽ ἐν ποταμοῖσι πολυστείοισι νομάζων. 
Καὶ τὰ μὲν ἐν στύπεϊ προδαλὼν πολυχανδέος ὅλμου 
υάξαι, λαϊνέοισιν ἐπιπλήσσων ὑπέροισιν᾽ 
αἶψα δ᾽ ἐπ᾽ αὐαλέοισι χέας ἀπαρινέα χυλὸν, 
ἄμμιγα συμφύρσαιο" χαταρτίζοιο δὲ χύχλους 
δραχμαίους, πλάστιγγι διαχριδὸν ἄχθος ἐρύξας, 
οἴνης δ᾽ ἐν δοιῆσι χαδεῖν χοτύλῃσι ταράξας. 
Καὶ xsv Ὁμηρείοιο xal εἰσέτι Νικάνδροιο [χνη. 
νῆστιν ἔχοις, τὸν ἔθρεψε Κλάρου νιφόεσσα πολί- 


“πὸ 


NIKANAPOY ΘΗΡΙΑΚΑ. 


siepe etiam crethmon, miscebis anison, δὲ una 
radices Libycas medicata in pocula rades; 

ex his multa simul, vel singula tunsa seorsum 
in phiala vino vel aceto mista vel undis 
propina, sed et ipsa juvat dissolvere lacte. 

Sin te forte malus silvis sitientibus anguis 
errantem oppressit morsu , mox tramite in ipso 
radices natas semenve herbamve virentem 
mandito, et appresso cum succum mulxeris Qre, 
retrimenta adhibe plagee semesa recenti, 
quo angores valeas vitare necemque minantem. 

4Erea quinetiam suffixa cucurbita virus 
attrahet et largum fcedata e carne cruorem; 
aut succum instilla fici lactentis, et ardens. ' 
ferrum adige in vulnus raptum fervente camino. 
Et caprinus uter Lenzo munere plenus 
auxilio est, si dente manus violata pedesve 
tabifico, mersi medio teneantur in illo, 
atque arcte utrinis constrinxeris inguina vinclis, 
dum vino cedat pestis scelerata trahenfi. 

Vulnereque ex ipso sugens saturetur hirundo, 
aut succum cepis expressum infunde, fimumve 
caprillum vini vel aceti faece solutum 
circumpone, novoque obducito stercore vulnus. ' 

Jam tibi quo valeas cunctas depellere pestes 
egregium hoc medicamen erit, cui fidere possis, 
pbarmaca si in solidam glomeraveris omnia massam. 
Iridis hzec inter radix et aristolochía 
nardusque et siccis sint galbana mista pyrethris, 
et daucus multisque bryonia clara medelis, 
et parva liaud pridem glycysides eruta radix, 
àaridaque hellebori nigri coma spumaque nitri ; 
adde cumina simul stirpemque adjunge conygs , 
agrestis staphidis cum cortice et ignea lauri 
pondere grana pari , cytisum , jungas cyclaminum 
lichenemque humilem tritum, cui nomen equini cst. 
Succus ad hrec opii pinguis, tum semina cast;e 
viticis accedant et cinnamon atque sabxa 
balsama spondylionque, salis quoque concha marini; 
una etiam leporis compone coagula , et undis 
dulcibus innantem cancrum fluviosque colentem. 
Arboris hzec dure trunco congesta cavato 
intere pistillis levi de marmore cesis ; 
quumque simul subiges , aparines szepe liquorem 
instilla siccis et drachmze pondere panes 
fingito , suspendens &quato examine lances, 
et vini heminis infusos solve duabus. 

Tu jam Nicandri vivas memor usque poetze , 
hiberna Clarii genitrix quem sustulit urbe. 


NIKANAPOY 


AAEZIOAPMAKA. 


Εἰ xai μὴ σύγχληρα xav ᾿Ασίδα τείχεα δῆμοι 

. τύρσεσιν ἐστήσαντο, τέων ἀνεδέγμεθα βλάστας 
Πρωταγόρη, δολιχὸς δὲ διάπροθι χῶρος ἐέργει, 
ῥεῖά χέ τοι ποσίεσσιν ἀλέξια φαρμαχοέσσαις 

& αὐδήσαιμ᾽, ἅτε φῶτας ἐνιχριμφθέντα δαμάζει. 
Ἦ γὰρ δὴ σὺ μὲν ἄγχι πολυστροίξοιο θαλάσσης 
ἄρκτον ὑπ᾽ ὀμφαλόεσσαν ἐνάσσαο, Til τε ἹΡείης 
Λοθρίνης θαλάμαι τε xat ὀργαστήριον Ἄττεω" 
αὐτὰρ ἐγὼ τόθι παῖδες ἐϊζήλοιο Κρεούσης 

10 πιοτάτην ἐδάσαντο γεωμορίην ἠπείρου, 
ἑζόμενοι τριπόδεσσι παρὰ Κλαρίοις "Exdároto. 

Ἀλλ᾽ ἤτοι χολόεν μὲν ἰδὲ στομίοισι δυσαλθὲς 
πνυθείης ἀχόνιτον, ὃ δή δ᾽ Ἀχερωΐδες ὄχθαι 
φύουσιν, τόθι χάσμα δυσέχδρομον Εὐθουλῆος, 

i& ἄστυρά τε Πριόλαο χαταστρεφθέντα δέδουπε. 
Τοῖο δὲ πάντα χαλινὰ χαὶ οὐρανόεσσαν ὑπήνην 
οὖλά θ᾽ ὁποστύφει χολόεν ποτόν: ἀμφὶ δὲ πρώτοις 
εἴλύεται στέρνοισι, xax, ἀλάλυγγι βαρῦνον 
φῶτ᾽ ἐπικαρδιόωντα᾽ δύῃ δ᾽ ἐπιδάχνεται ἄκρον 

30 νειαίρης ἄχλειστον ἀειρόμενον στόμα γαστρὸς, 
τεύχεος ἣν χραδίην ἐπιδόρπιον, οἱ δὲ δοχαίην 
χλείουσι στομάχοιο' πύλη δ᾽ ἐπιχέχλιται ἀρχαῖς 
πρῶτα χόλων, ὅθι πᾶσα βροτῶν ἅλις ἐμφέρεται δαῖς. 
Αἰεὶ δ᾽ ἐκ φαέων νοτέων ὑπολείδεται ἱδρώς" 

as f, δὲ ταρασσομένη τὰ μὲν ἔόρασεν ἤλιθα νηδὺς 
πνεύματα, πολλὰ δ᾽ ἔνερθε χατὰ μέσον δια φαλὸν ἵζει" 
χράατιδ᾽ ἐν βάρος ἐχθρὸν. ὑπὸ χροτάφοισι δὲ παλμὸς 
πυχνὸς ἐπεμφέρεται' τὰ δὲ διπλόχ δέρχεται ὄσσοις, 
οἷα χαλικραίη νύχιος δεδαμασμένος οἴνη. 

30 Ὥς δ᾽ ὁπότ᾽ ἀγριόεσσαν ὑποθλίψαντες ὀπώρην 
Σιληνοὶ χεραοῖο Διωνύσοιο τιθηνοὶ 
πρῶτον ἐπαφρίζοντι ποτῷ φρένα θωρηχθέντες, 
ὄθωασι δινήθησαν, ἐπὶ σφαλεροῖσι δὲ χώλοις 
Νυσαίην ἀνὰ χλιτὺν ὑπέδραμον ἀφραίνοντες" 

86 ὃς οἶγε σχοτόωσι χαχῇ βεῤαρηότες ἄτῃ. 

Τὴν μέν τε χλείουσι μυοχτόνον" 3j γὰρ ἀνιγροὺς 
παυπήδην ὕραχας λιχμήρεας ἠρήμωσεν" 

οἱ δέ τε πορδαλιαγχὲς,, ἐπεὶ θήρεσσι πελώροις 
πότμον βουπελάται τε καὶ αἰγονουῖες ἔθεντο 

40 Ἴδης ἐν χνημοῖσι, Φαλαχραίης ἐνὶ βήσσαις: 
πολλάχι θηλυφόνον xat xatuopov: ἐν δ᾽ ἀχοναίοις 
θηλείην ἀχόνιτον ἀνεόλάστησεν ὀρόγχοις. 

Τῷ χαί που τιτάνοιο χερὸς βάρος ἔσσεται ἄρχος 
πιμπλαμένης, ὅτε νέχταρ ἐνὶ τρυδιχιῤῥὸν ἀφύσσης 

45 μετρηδόν’ χοτύλη δὲ πέλοι καταμέστιος οἴνης" 
σὺν δὲ xal ἀδροτόνοιο ταμὼν ἀπὸ χαυλέα θαμνοῦ 
καὶ χλοεροῦ πρασίοιο, τὸ δὴ μελίφυλλον ὑδεῦσι" 


NICANDRI 


ALEXIPHARMACA. 


Sint quamvis Asie procul a se dissita latze 
monia, queis urbes nostri cinxere parentes, 
Protagora, atque illas spatium disterminct ingens, 
at facile ipse tibi poli amuleta veneni, 
quo miseri pereunt mortales , carmine dicam. 

Tu prope ventosum pelagus mediaque suh Arcto 

Cyzicios , ubi sacra Rhea specus, incolis agros, 

infelixque Attes magna Jovis occidit ira; 

ast ego, ubi Epiri pinguissima rura Creuse 

progenies partita fnit, Pheeboque sacratos ' 

fatidicos habito ad tripodas Clariique lacunam. 
Fellea sed primum rarisque evicta medelis 

cognoscas aconita, cavo que littore szevus 

fert Acheron, Priolai ubi diruta nonia quondam 

consliterant , vastoque patet via Ditis hiatu. 

Illa quidem os tolum gingivarumque locellos 

et lestudineum constringunt hausta palatum, 

grassantur circum praecordia summa , gravique 

errore infestant : morsus in corde molestos 

oreque ventriculi pariunt sublata patenti, 

quod cor ventriculi quidam cellamque vocarunt ; 

crassaque clauduntur magno intestina dolore , 

in que praecipites potusque cibique feruntur. 

Perpetuo ex oculis madidus delabitur humor, 

ipse eliam venter flatua modo ructat ab ore 

innumeros , media clausos modo detinet alvo; 

est capitis gravitas, tempus vehementer utrumque 

palpitat , apparet geminum quodcunque videtur, 

sicut nocte solent , qui vina bibere meraca. 

Aut veluti expressis Sileni agrestibus uvis, 

cornibus insignem qni nutrivere Lyeeum, 

postquam tentarunt spumantia pocula mentem, 

primum oculis variant , titubantes inde per imas 

incedunt Nyssx malefidis gressibus oras : 

talis eos premit epoto vertigo veneno. 

Hoc eliam quidam dixere myoctonon , omnes 

quod perimat , qui sint ausi delingere , mures; 

pardalianches et huic nomen posuere , quod illo 

pastorum insidiis infecta carne veneno 

pantherc pereant celsis in collibus Idee; 

thelvphononque vocant et cammioron ; ast aconiton 

cautibus in duris per montes nascitur altos. 

Accipe sed calcem , quantum comprendere pugno 

ipse potes , fulvi cotulamque infunde falerni : 

sic mortem effugies direque medebere pesti ; 

nec minus abrotoni ramosum abscindito thyrsum, 

marrubiique , meliphyllon dixere, virentis ; 


446 


χαί τε σὺ ποιήεντος ἀειθαλέος χαμελαίης 
βλάστην, πηγάνιόν τε πίοις ἑνὶ βάμμασι oli ov: 


50 σόεννύς τ᾽ αἰθαλόεντα μύδρον γενύεσσι πυράγρης ) 


ἠὲ σιδηρήεσσαν ἀπὸ τρύγα, τήντε χαμίνων 
ἔντοσθεν χοάνοιο διχῇ πυρὸς ἤλασε λιγνὺς, 
ἄλλοτε δὲ χρυσοῖο νέον βάρος ἐν πυρὶ θάλψας, 
ἠὲ χαὶ ἀργύρεον, θολερῷ ἐνὶ πώματι βάπτοις. 


&5 Πολλάχι δ᾽ ἡμιδαὲς χειρὸς βάρος αἴνυσο θρίων 


παῦρα χαμαιπίτυος, τότ᾽ ὀνίτιδος αὖον ὀρείης, 
ἠὲ νέον ῥάδικα πολυχνήμοιο χολούσας 
τέτρασιν ἐν χυάθοισι χαδεῖν μελιηδέος οἴνου" 


ἠέ τι μυελόεντα χαλιχρότερον ποτὸν ἴσχοις 


60 ὄρνιθος στρουθοῖο χατοιχάδος, εὖθ᾽ ὑπὸ χύτρῳ 


70 


76 


γυῖα χαταθρύπτησι βιαζομένης πυρὸς αὐγῆς" 

χαί τε βοὸς νέα γέντα περιφλιδόωντος ἀλοιφῇ 

τηξάμενος, χορέσαιο ποτῷ εὐχανδέα νηδύν" 

va μὴν καὶ βλασάμοιο τότ᾽ ἐν σταγόνεσσι γάλακτος 

θηλυτέρης πώλοιο χέας ὀπὸν, ἄλλοτε νύμφαις, 

εὖτ᾽ ἂν ὑπὲκ φάρυγος χεύη παναεργέα δόρπον. 

Πολλάκι δὲ σχίναχος δερχευνέος, ἢ ἀπὸ νεροῦ 

πυετίην τμήξαιο, πόροις δ᾽ ἐνὶ νέχταρι φύρσας" 

ἄλλοτε καὶ μορέης ἀπὸ ῥιζία φοινιχοέσσης 

ὅλμου ἐνὶ στύπεϊ προδαλὼν xal ὁμήρεα χόψας 

οἴνῳ, ἐνεψηθέντα πόροις χαμάτοισι μελίσσης" 

χαί χεν ἐπιχρατέουσαν ἐπαχθέα νοῦσον ἀλάλχοις 

φωτὸς, 6 δ᾽ ἀσφαλέεσσι πάλιν μετὰ ποσσὶν δδεύοι. 
Δεύτερα δ᾽ αἰγλήεντος ἐπιφράζευ πόσιν ἐχθρὴν 

χιρναμένην ὀλοοῦ ψιμυθίου, ἥτε γάλαχτι 

πάντοθεν ἀφρίζοντι νέην εἰδήνατο χροιὴν 

πελλίσιν ἐν γρώνγσιν, ὅτ᾽ εἴχρι πῖον ἀμέλξαις. 

Τοῦ uiv ὑπὲρ γένυάς τε, καὶ fj ῥυσσαίνεται οὖλα 

ἀφρὸς ἐπιστύφων ἐμπλάσσεται᾽ ἀμφὶ καὶ δλκὸς 

τέτρηχε γλώσσης, νέατος δ᾽ ὑποχάρφεται ἰσθμός" 

ξηρὰ δ᾽ ἐπιλύζων ὀλοὴ χελλύσεται den 

ἀδλεμὲς ἦ γὰρ ἐκεῖνο πέλει βάρος" αὐτὰρ 6 θυμῷ 

ναυσιόεις ὀλοοῖσιν ὑποτρύει χαμάτοισι" 

πολλάχι δ᾽ ἐν φχέεσσιν ἄλην ἑτερειδέα λεύσσων, 

ἄλλοτε δ᾽ ὑπναλέος ψύχει δέυας " οὐδέ τι γυῖα 

ὡς τὸ πάρος δονέει, χαμάτῳ δ᾽ ὑποδάμναται εἴχων. 

Τῷ καὶ πρημαδίης ἢ ὀρχάδος elap ἐλαίης 

ἢ ἔτι μυρτίνης σχεδίην δεπάεσσιν ὀρέξαις, 

ὄφρ᾽ ἂν ὀλισθήνασα χέῃ χαχὰ φάρμαχα νηδύς" 

ἦὲ σύ γ᾽ οὐθατόεντα διοιδέα μαζὸν ἀμέλξας 

ῥεῖα πόροις" φιαρὴν δὲ ποτοῦ ἀποαίνυσο γρῆῦν. 

Καὶ δὲ σύ γ᾽ ἣ μαλάχης ῥαδάμνους ἣ φυλλάδα τήξας 

χυλῷ ἐνὶ χλώθοντι χαχηπελέοντα χορέσσαις. 

IIo dx σήσαμα χόπτε, πόροις δ᾽ ἐν νέχταρι xod τά’ 

ἠὲ σὺ χληματόεσσαν ἐν ὕδατι πλύνεο τέφραν 

θαλπομένην, τὸ δὲ δύμμα νεοπλεχέος χαλάθοιο 

xó) rote ἱχμήνειας" ὁ γάρ τ᾽ ἀναδέξεται ἰλύν. 

Καί τε χατατριφθέντα μετ᾽ ἀργήεντος ἐλαίου 

ex)o ἀπὸ περσείης χάρυα βλάθος, οἷον ἐρύξει, 

Περσεὺς ἥν πστε ποσσὶ λιπὼν Κηφηΐδα γαῖαν, 

αὐχέν᾽ ἀποτμήξας ἅρπῃ γονόεντα Μεδούσης, 


NIKANAPOY ΑΛΕΞΙΦΑΡΜΑΚΑ. 


atque chamelei fruticis frondentia semper 

germina, vel rutam cum dulci combibe mulsa ; 

forcipibus prensum candens extinguito ferrum , 

aut ferri feecem rigidi , quam ardente camino 

separat impuram pellitque acerrimus ignis ; 

quinetiam argenti fuit utile pondus et auri , 

ignibus accensum et mersum stridentibus undis. 

Quod si dimidium foliorum sumere pugnum 

terrestris piceze cupías et onitida siccam, 

sive polycnemi radicem legeris ; ista 

profuerint cyathis cum vini exhausta quaternis ; 

tuque cohortali preestans medicamen habebis 

ex gallo, quem urens et aheno subditus ignis 

coxerit, in tenuemque liquarit membra medullam ; 

pocula sint etiam quibus exsaturere, liquamen 

excocti vituli atque in pinguia jura soluti ; 

lacte etiam liquidum , quem sudant balsama, succum 

femineo aut unda fluviali dilue, postquam 

compulerís vomitu crudum decedere virus. 

Eximere et lepori timidove coagula dame 

expedit, et tenui resoluta bibisse falerno; 

vel tu sanguinezx radices accipe mori, 

ictibus et crebris in robore pinse cavato, 

atque mero incoctas cum lento porrige melle. 

Pellere sic poteris grassantem in viscera morhum, 

quique bibit, pedibus rursum consistere firmis. 
Nunc ad cerussz lethalia pocula mentem 

adverte; illa alba est niveoque simillima lacti , 

quod spumam late attollit, quum tempore verno 

rure revertentes implent mulctralia vaccte. 

Gingivee rugis οἱ totis undique malis 

insidet adstringitque; hinc lingua est aspera, et istbmos 

faucibus extremis aret , morboque fatiscens 

eeger inexpletum tussit, nec sputa sequuntur; 

huic caput infirmum nutat, tum nausea tristis 

urget , et extremo franguntur membra labore ; 

falsa modo ante oculos rerum simulacra videntur, 

nunc sopor algentes multum complectitur artus, 

robore defectos , nec corpus, ut ante, moventes. 

At preebe subito , pinguem quem myrtea succum, 

premadia, aut orchas compressa emittit oliva, 

lubrica ut obscenum virus labatur ab alvo; 

aut lac, quod pingui tumidoque ex ubere vaccte 

mulsisti, nudum rugis concede revulsis ; 

aut malvee excoctis ramis foliisque tenelle, 

exple cerussata tenaci viscera potu; 

tritaque Lenzeo confundas sesama dulci; 

nec non sarmenti calidis perfundito lymphis, 

et per vimineum cinerem colato canistrum, 

ut nitida excluso fiat lixivia limo. 

Tunsa quoque interdum qut Persea protulit osa, 

palladio noxam depellent mixta liquorí; 

hanc olim Perseus postquam Cepheia liquit 

arva et fecunda priecidit colla Meduses, 


NICANDRI ALEXIPHARMACA. 


ῥεῖα Μυχηναίησιν ἐνηέξησεν ἀρούραις, 

Knie νέα δῶρα, μύχης ὅθι χάππεσεν Éprenc, 

ἄχρον ὑπὸ πρηῶνα Μελανθίδος, ἔνθα τε νύμφη 
105. Λαγγείη πόμα χεῖνο Διὸς τεχιλήρατο παιδί, 

Πολλάχι δ᾽ ἐνθρύψειας ἐν ὀπταλέησιν ἀκοσταῖς 

Γεῤῥαΐης λιθάνοιο χύσιν περιπηγέα θάμνοις" 


χαί τε σύ γ᾽ ἢ χαρύης ἄπο δάχρυον 1) ἀταλύμνου, 


ἢ πτελέης, ὅτε πολλὸν ἀεὶ χαταλείδεται ὄσχαις, 


"0 χόμμι. τὰ δὲ χλιόωντι ποτῷ ἐπαρωγέα vate, 


ὄφρα τὰ μέν τ᾽ ἐρύγησι, τὰ δ᾽ ἑψητοῖσι δαμασθεὶς, 


ἀλθήσῃ ὑδάτεσσιν, ὅτ᾽ ἰχμήνη δέμας ἱδρώς" 
xat xev ὅγ᾽ ἄλλοτε δόρπα δεδεγμένος, ἄλλοτε δ᾽ οἴνης 
πιοτέρης χορέοιτο, xai ἀλχέα πότμον ἀλύξαι. 

"16 — M3 μὲν χανθαρίδος σιτηδόρου εὖτ᾽ ἂν ὀδώδη 
χεῖνο ποτὸν δέξαιο χυτῇ ἐναλίγχια πίσσῃ 
πίσσης γὰρ ῥώθωσιν ἄγει βάρος, ἐν δὲ χαλινοῖς 
οἷά τε δὴ χαρφεῖα νέον βεδρωμένα κέδρου. 


Αἱ δ᾽ ὅτε μὲν πλαδόωντι ποτῷ ἐπὶ χείλεσι δηγμὸν 


[30 τεύχουσιν, τότε δ᾽ αὖτε περὶ στόμα νείατα γαστρός᾽ 
ἄλλοτε xal μεσάτη ἐπιδάχνεται ἄλγεσι νηδὺς. 

ἢ χύστις βρωθεῖσα' περιψαύουσι δ᾽ ἀνίαι 
θώρηχος, τόθι χόνδρος ὑπὲρ κύτος ἕζετο γαστρός" 
αὐτοὶ δ᾽ ἀσχαλόωσιν, dy δέ qu ἤθεα φωτὸς 

1535 ἄψυχος πεδάει" ὃ δ᾽ ἀελπέα δάμναται ἄταις" 
οἷά τε δὴ γήρεια νέον τεθρυμμένα πάππου 
3£o ἐπιπλάζοντα διαψαίρουσιν ἀέλλαις. 

Τῷ δὲ σὺ πολλάχι μὲν γληχὼ ποταμηΐσι νύυφαις 
᾿ἐμπλήδην χυχεῶνα πόροις ἐν χύμθεϊ τεύξας, 

2:0 νηστείρης Δηοῦς μορόεν ποτὸν, ᾧ ποτε Án 
λευχανίην ἔδρεξεν ἀν᾽ ἄστυρον ᾿Ἱπποθόωντος, 
Θρηΐσσης ἀθύροισιν ὑπὸ δήτρῃσιν Ἰάμδης. 

Δή ποτε δ᾽ 3) σιάλοιο χαρίατος ἠὲ xal ἀμνοῦ 
ἀσυίγδην σπεράδεσσιν ἐῦτρογλοιο λίνοιο" 

Ia& “ἠὲ νέον χορσεῖα ταμὼν χεράεντα χιμαίρης, 
ἦέ τί που χηνὸς μορόεν ποτὸν αἴνυσο χύτρου, 


εἰς δ᾽ ἔμετον χορέσαιο, τὰ δ᾽ ἀθρόα νειόθι βράσσαις 


ἐμματέων ἔτ᾽ ἄπεπτα πύλῃ μεμιασμένα δόρπα. 
Πολλάχι δ᾽ ἐν χλυστῆρι νέον γλάγος οἰὸς ἀμέλξας 

140 χλῦζε, τὰ δ᾽ ἤλιθα γαστρὸς ἀφόρδια χεινώσειας" 
ἀλλοτ᾽ ἀλυσθαίνοντι ποθὲν γάλα πῖον ἀρήξει" 
ἦὲ σύ γ᾽ ἀμπελόεντα γλύχει ἐνὶ χαυλέα χόψαις, 
“λωρὰ νέον πετάλοισι περιδρίθοντα χολούσας᾽ 
ἠὲ μελισσάων χαμάτῳ ἔνι παῦρα μορύξαις 

[45 σχορπιόεντα ταμὼν ψαφαρῆς ἐχ ῥίζια γαίης 
αἰὲν χεντρήεντα' πόη γε μὲν ὕψι τέθηλεν, 
οἵη περ μολόθουρος, ἔνισχνα δὲ χαυλέα βάλλει. 
Καὶ δὲ σὺ δραχμάων πισύρων βάρος αἴνυσο γαίης 
Παρθενίης, ἣν Φυλλὶς ὑπὸ χνημοῖσιν ἀνῆχεν 

150. Ἰμόρασίδος γαίης χιονώδεος, ἥντε χεράστης 
ἀμνὸς Χησιάδεσσι νέον σημήνατο νύμφαις, 
Κερχετέω νιφόεντος ὑπὸ σχοινώδεσιν ὄχθαις" 
ἢ xal σιραίοιο πόσιν διπληθέα τεύξαις" 
σὺν δέ τε πηγανόεντας ἐνιθρύψειας ὀράμνους, 

Si ὀργάζων λίπεϊ ῥοδέῳ θρόνα, πολλάχι χραίνοις 


147 


Cephei nova dona, Mycenis intulit agris, 

ensis ubi capulus cecidit, quem Greca Mycetem 
lingua vocat, super alta Melanthidis, hunc ubi potui 
Langia inventum nato monstravit Abantis. 

Illam etiam in ptisana perszepe liquato , Sabrei , 
quae libani ramos concrescit lacrima circum ; 

aut cape gummosam , quie stillat de nuce , guttam, 
vel qua ulmi patulis in ramis aut atalymni 
plurima inest , tepidoque humore soluta juvabit , 
ut partem vomitu, partemque calentibus undis 
pellat , ubi expressus manarit corpore sudor ; 

quin satur ille cibis, hic lzeti munere Bacchi, 
vitabit poti metuenda pericla veneni. 

Heus fuge cantharidum, si quando olfeceris, haustum ; 
ille picis liquida tz»trum diffundit odorem 
naribus, et cedro similis versatur in ipso 
ore sapor, quum quis mandit virgulta virentis. 
Qui bibit hunc multo perfusum humore, molestos 
in labiis morsus atque ima sentit in alvo; 
nec minor exercet mediam dolor, horrida surgunt 
ulcera vesicze , compressum pectus anhelat, 
qua super ossa cavo incumbunt mollissima ventri ; 
ira venit vehemens , mentemque tenet malus error 
captam , dum virus preeter spem pascitur artus; 
ac veluti excussi volitant per inania pappi 
et vento diversi abeunt, sic mente feruntur. 

Sed tu pulejum misce fluvialibus undis, 

atque imple tristi , quee sicces , cymbia potu 
jejun: Cereris, quo quondam fertur inanem 
ventriculum satiasse pii Hippothoontis in urbe, 
quum de Threicize salibus rideret Iambes. 
Pinguia nonnunquam porci cerebella vel agni 
cocta diu sumas teretis cum semine lini, 
tempora vel capre , qui vixdum cornua gessit, 
divide, percoctove ex ansere confice potum ; 
quee tu multa vota, dum crudo in ventre morantes 
impurasque dapes cogas exire vomendo. 

Sepe etiam ventrem tenere perfunde capelle 
lacte novo, ut sordes multas fecemque remittat ; 
sin bibere hoc mavis, nihil est przstantius illo ; 
aut virides vitis ramos decerpe , recenter 
indutos foliis, miti quos intere passo. 
Asperaque et semper spinis horrentia duris 
infuude in flavo radicis frustula melle, 

qua caulem in sicca sublimem tollit arena 
asphodelo similem , gracilisque excrescit in altum. 
Vel tu Parthenicee drachmarum pondera terree 
quatuor accipias, quam Phyllis collibus altis 
Imbrasir profert, et quam, 488 cornua gestat, 
fertur Chesiadis pecus ostendisse puellis 

juxta Cercetii juncosa fluenta nivosi. 
Purpureamve sapam geminalo pondere suites, 
atque intrita simul miscebis germirma rutse, 

sed prius irino, prius et perfusa rosato; 


48 


170 


176 


190 


[οὐ 


lip, τό τε πολλὸν ἐπαλθέα γοῦσον ἔτευξεν. 
,, "Hv γε μὲν οὐλόμενόν γε ποτὸν xop(oto δυσαλθὲς 
ἀφραδέως δεπάεσσιν ἀπεχθομένοισι πάσηται, 
ol μέν τ᾽ ἀφροσύνῃ ἐμπληγέες, οἷά γε μάργοι 
δήμια λαόδράζουσι, παραπλῆγές θ᾽ ἅτε Βάχχαι, 
ὀξὺ μέλος βοόωσιν ἀταρμύχτῳ φρενὸς οἴστρῳ. 
Τῷ μέν τ᾽ ἐξ ἐδανοῖο πόροις δέπας ἔμπλεον οἴνης 
Πράμνιον αὐτοχρηὲς, ὅπως ὑπετύψατο ληνοῦ" 
ἢ νύμφαις τήξαιο βαλὼν ἁλὸς ἔμπλεα χύμδην" 
πολλάχι δ᾽ ὀρταλίλων ἁπαλὴν ὠδῖνα χενώσας 
ἀφρὸν ἐπεγχεράσαιο, θοοῦ δορπήϊα χέπφου" 
τῷ γὰρ δὴ ζωήν τε σαοῖ χαὶ πότμον ἐπισπεῖ, 
εὖτε δόλοις νήχοντα χαχοφθόρα τέχν᾽ ἁλιήων 
οἰωνὸν χραίνωσιν, 6 δ᾽ ἐς χέρας ἔμπεσε παίδων, 
θηρεύων ἀφροῖο νέην χλύδα λευχαίνουσαν. 
Καί τε σύ Y ᾿ ἀγλεύχην βάψαις ἰόεντα θάλασσαν, 
ἥντε χαὶ ἀτμεύειν ἀνέμοις πόρεν Ἐννοσίγαιος 
σὺν πυρί" xal γὰρ δὴ πνοιαῖς συνδάμναται ἐχθραῖς" 
«Up μὲν ἀείζωον xal ἀχύνετον ἔτρεσεν ὕδωρ 
doyéacac: xal ῥ᾽ 5$ μὲν ἀχοσμήεσσα, φιλοργὴς, 
δεσπόζει νηῶν τε χαὶ ἐμφθορέων ἀϊζηῶν, 
ὕλη δ᾽ ἐχθομένοιο πυρὸς χατὰ θεσμὸν ἀχούει. 
Ναὶ μὴν ἀτμένιόν τε χεραιόμενον λίπος οἴνη, 
ἢ χιόνι γλυχέος μίγδην πόσις ἄλγος ἐρύξει, 
ἦμος ὑπὸ ζάγχλησι περιδρίθουσαν ὀπώρην 
δυσσαλέην ἐδανοῖο xal ix ψιθίης ἐλίνοιο 
χείροντες θλίδωσιν, ὅτε ῥοιζηδὰ μέλισσαι, 
πεμφρηδὼν, σφῆχές τε, xat ix βέμθιχες ὄρειχι 
γλεῦχος ἅλις δαίνυνται ἐπὶ ῥάγεσσι πεσοῦσαι, 
πιοτέρην ὅτε βότρυν ἐσίνατο χηχὰς ἀλώπηξ. 
Καί τε σὺ χωνείου βλαῤθόεν τεχμαίρεο πῶμα" 
χεῖνο ποτὸν δὴ γάρ τε χαρήχτι φοινὸν ἰάπτει, 
νύχτα φέρον σχοτόεσσαν᾽ ἐδίνησεν δὲ xal ὄσσε" 
ἴχνεσι δὲ σφαλεροί τε χαὶ ἐμπλάζοντες d ἀγυιχῖς 
χερσὶν ἐφερπύζουσι' χακὸς δ᾽ ὑπὸ velata πνιγωὸς 
ἴσθμια χαὶ φάρυγος στεινὴν ἐμφράσσεται οἶμον 
ἄχρα δ᾽ ἐπιψύ χει, περὶ δὲ φλέδες ἔνδοθι γυίων 
e.a Mat στέλλονται᾽ ὃ δ᾽ ἠέρα παῦρον ἀτίζει, 
οἷα χατηθολέων᾽ ψυχὴ δ᾽ ἀϊδωνέα λεύσσει. 
"Tov μέν τ᾽ ἣ λίπεος χορέοις ἢ ἀμισγέος οἴνης, 
ὄφρα xev ἐξερύγησι χαχὴν xoi ἐπώδυνον ἄτην" 
ἠὲ σύ γε χλυστῆρος ἐνεὶς ὁπλίζεο τεῦχος" 
πολλάχι δ᾽ ἣ οἴνης ἀμιγῆ πόςιν, ἢ ἀπὸ δάφνης 
Τεμπίδος, ἢ δαύχοιο φέροις ἐχ χαυλέα χόψας, 


qo ἣ πρώτη Φοίδοιο χατέστεφε Δελφίδα γαίτην᾽ 


ἢ πέπερι χνίδης τε μέγα σπερμεῖχ λεήνας 
νείμειας, τοτὲ νέχταρ ὀπῷ ἐαπευχέϊ γράνας᾽ 
δή ποτε δ᾽ ἰρινέου θυέος μετρηδὸν ὁ ὁρέ ἔξαις, 
cgi τ᾽ ἐνθρυφθέντα μετ᾽ ἀργήεντος ἔλαίου" 
ἐν δὲ μελιζώρου γλυκέος πόσιν, ἐν δὲ γάλαχτος 
ἀφριόεν νέμε τεῦχος ὑπὲρ πυρὸς ἠρέμα θάλψας. 
Καί Xty λοιγήεντι παρασχεδὸν d; jv ὦ ἀμύνοις 
rob, εὖ εὐτ᾽ ἀχέεσσι βαρύνηται ποτῷ ἀνήρ᾽ 


τοῦ καὶ ἔνερθε γλῶσσα παχύνεται" ἀμφὶ δὲ χείλη 


 NIKANAPOY ΑΛΕΞΙΦΑΡΜΑΚΑ. 


et morbi facilis reddetur cura maligni. 

Si quisquam imprudens graviter redolentia tzetri 
et vix cedenlis coriandri pocula cepit, 
ille amens stupidusque insani more pudenda 
passim deblaterat , furiali et percitus cestro 
asper, acerba tonans, Baccharum imitatur Erinnyn. 
At contra suavi carchesia plena falerno 
exhibe, ut hoc primum fuderunt torcula purum; 
aut solves massam salis bumectantibus undis ; 
siccum etiam ovorum miscebis sepe putamen 
candenti spuma; fulicze gratissima longe 
esca illa est, cui mortem adfert vitamque tuetur; 
namque hac insidias piscator fraude volucri 
molitur misere, quze dum comprendere tentat 
ore avido spumam fluitantem, in retia fertur. 
Necnon et pelagi salsis imtnerge fluentis 
qui corion biberit; pontum Neptunus et ignem 
ventorum levibus voluit servire procellis, 
in partesque rapi varias metuentia ventos ; 
at maris imperio tumidi longeque carinae 
et juvenes parent, qui per vada caeca feruntur, 
silva inimico igni nature subdita lege est. 

Vinum etiam liquido permistum tollet olivo 

omne malum atque nivis cum musto potio dulci, 
quando falce gravem et maturam vinitor uvam 
incurvus resecat psithiaque e vite racemos 
conculcat pedibus , quum denso examine fuci 

magno cum strepitu, pemphredo , vespaque succum 
crabronesque bibunt uvarum, ex monte ruentes, 
atque maligna nocet plenz vulpecula viti. 

Tu quoque signa malz jam contemplere cicuta : 
hiec primnm tentat caput et caligine densa 
involvit mentes , ociJi vertuntur in orbem; 
genua labant, quodsi cupit ocyus ire, caducum, 
sustentant palmx corpus; faucesque premuntur 
obsesse, eL colli tenuis praecluditur isthmus; 
extremi frigent artus, latet abditus imis 
in venis piilsus , nihil inspiratur ab ore; 
fata instant, Ditemque miser jamjam adspicit atrum. 
Ast oleo hunc satura nec vino parce meraco, 
ut vomitu redeat demissum in pectora virus; 
clysteremque pares, quem ventris in ima recondas; 
spe merum per se vel caules porrige lauri, 
quam Tempe gignunt, qua primum pulcer Apollo 
dicitur intorta crines cinxisse decoros ; 
vel piperi urlicze semen miscebis acuto 
et vinum succo, quem Cyrenaica mittit ; 
irinique parum, gratum spirantis odorem, 
prebe et cum claro calidum tere laser olivo; 
mulsa quoque expediet , necnon spumantia lacie 
cymbia , si modico tepefacta calore bibantur. 

Toxica si potu szevum fecere dolorem , 
protinus immiti properes succurrere noxa : 
lingua homini inflatur, distentaque labra tumorem 


NICANDBRI ALEXIPHARMACA. 149 


410 οἰδαλέα βρίθοντα περὶ στομάτεσσι βαρύνει" circum ora attollunt et magna mole gravantur 
ξηρὰ δ᾽ ἀναπτύει, νεόθεν δ᾽ ἐχρήγνυται οὐλα" ore spuit sicco, rimis gingiva fatiscit ; 
πολλάκι δ᾽ ἐς κραδίην πτοίην βάλε, πᾶν δὲ νόημα | horror ssepe quatit trepidantia corda , furore 
ἔμπληκτον μεμόρηχε χαχῇ ἐσφαλμένον ἄτη" exundat diro mens exagitala veneno; 
αὐτὰρ ὃ μηκάζει μανίης ὕπο μυρία φλύζων’ balantes imitatur oves, et mille furores. 
1$. δηθάχι δ᾽ ἀχθόμενος Boda, d τις ἐμιπελάδην φὼς | concipit, exclamat ferventi ut concitus ira, 
ἀμφιδρότην χώδειαν ἀπὸ ξιφέεσσιν duele cui vitale caput violentus ademerit ensis; 
ἢ ἅτε χερνοφόρος ζάχορος βωμίστρια Ῥείης, aut veluti, cui templa Rhez et libamina curce 
εἰνάδι λαοφόροισιν ἐνιχρίμπτουσα χελεύθοις, seditua , in plateas, nonfiiuando luna revertit , 
μαχρὸν Exe Ooda. γλώσσης θρόον, ol δὲ τρέουσιν fertur et Idzeos campos ululatibus implet; - 
:20. Ἰδαίης ῥδιγηλὸν ὅτ᾽ εἰσαΐωσιν ὑλαγμόν" tum trepidi horrescunt audita voce bubulci : 
ὃς ὃ νόον λύσσῃ ἐσφαλμένα βρυχανάαται sic miser in rabiem versus fremit ille rugitque, 
ὠρυδὸν, λοξαῖς δὲ κόραις ταυρώδεα λεύσσων, et torva in morem taurorum lumina torquens 
θήγει λευχὸν ὀδόντα, παραφρίζει δὲ χαλινοῖς. exacuit dentes et spumam fundit ab ore. 
Τὸν μὲν xci δεσμοῖσι πολυστρέπτοισι πιέξας Quem primum manicis strictum vinclisque teneto, 
556 νέχταρι θωρήξαιο, χαὶ οὐ χατέοντα χορέσχων᾽ tum vi non magna diductlas nectare fauces 
ἦκα βιησάμενος" διὰ δὲ στόμα βρυχὸν ὀχλίζοις, imple, atque immissis stridentia protinus ora 
ὄφρ᾽ ἂν ὑπεξερύγησι δαμαζόμενος χερὶ λώθην᾽ irrita digitis, vomat ut virosa coactus; 
ἠὲ σὺ βοσχαδίης χηνὸς νέον ὀρταλιχῆα aut pullum , quem nuper edax excluserit anser, 
ὕδασιν ἐντήξαιο πυρὸς μεμορημένον αὐγαῖς" merge in aquam et flammis elixa undantis abeni ; 
330 χαί τε σὺ μηλείης ῥηχώδεος ἄγρια χάρφη, et virgulta rudis prosunt silvestria mali, 
οὔρεσιν ἐνθρεφθέντα, πόροις, ἀπὸ σίνεα χόψας, sed purgata prius, quae crescunt montibus altis, 
ἠέ τι xal χλήροισιν ἐπήδολα, «oi περ ὧραι quzeque per sestatem nostris nascuntur in hortis 
εἰαριναὶ φορέουσιν ἐνεψιήματα χούραις" mala, quibus ludunt delectanturque puellze; 
ἄλλοτε δὲ στρούθεια, τότε βλοσυροῖο Κυδῶνος struthiaque interdum, vel quz devecta Cydone 
235 χεῖνο φυτὸν Κρήτηθεν, ὃ δή ῥ᾽ ἐκόμισσαν dvaupot, | arbore in austera crescunt, edisse juvabit ; 
πολλάχι δὴ σφύρησιν ἅλις ἐναολλέα χόψας, et contusa simul malorum semina szpe 
ὅδασιν ἐμόρέξαιο" νέην δ᾽ ὀσμήρεα γληχὼ prosunt :egroto, liquidisque madentia lymphis 
σπέρμασι μηλείοισι βάλοις ἐνομήρεα φύρων' mistaque pulejo, gratum quod spiret odorem; 
xal τε σύ γ᾽ ἣ ῥοδέου θυόεν μαλλοῖσιν ἀφύσσων quodque rosam redolet , vel quod sapit irin, olivum 
40 παῦρα λίπος στάξειας ἀνοιγομένοις στομάτεσσιν — | ori cum lana potes instillare recluso; 
ἠὲ χαὶ ipwéoto* μόγις δέ γε μυρί᾽ ἐπιτλὰς . | plurima sed tandem perpessus tempore longo 
ἥμασιν ἐν πολέεσσιν ἀχροσφαλὲς ἴχνος ἰήλαι vix unquam poterit gressus firmare labantes, 
ἀσφαλέως, πτοιητὸν ἔχων ἑτεροπλανὲς ὄθμα. sed trahet attonitus oculis fallentibus tevum. 
Τῷ μὲν Γεῤῥαῖοι Νομάδες χαλκήρεας αἰχμὰς, Isto Gerreei Nomades populusque , rapacem 
415 οἵτε παρ᾽ Εὐφρήταο ῥόον πολέοντες ἀρούρας qui colit Euphraten , armant sua tela veneno; 


χραίνουσιν" τὸ δὲ πολλὸν ἀναλθέα τραύματα veUy et | quie postquam hreserunt et non sanabile vulnus 
σάρχα μελαινομένην πιχρὸς δ᾽ ὑποδόσχεται ὕδρωψ, | inflixere, caro livet, virusque putrescit 


p σηπόμενον δὲ μύδῳ ἐχρήγνυται ἔρφος. vipereum, atque cutis se tabo feta resolvit. 
ἮΝν δὲ τὸ Μηδείης Κολχηΐδος ἐχθόμενον πῦρ Si quisquam infestos Medere Colchidis ignes 

860 χεῖνό τις ἐνδέξηται ἐφήμερον, οὗ περὶ χείλη incautus gustarit ephemeron , ille repente 

δευομένου δυσάλυχτος ἰάπτεται ἔνδοθι χνηθμός" uritur internis &cva prurigine labris; 

οἷά τ᾽ ὁπῷ νιφόεντι χράδης ἢ τρηχέϊ χνίδη ut cui vel fici succo candente vel acri 

χρῶτα μιαινόμενος, 7| xat σπειρώδεϊ χόρση urtica , aut scille perfrictum vertice corpus, 

σχίλλης, ἥτ᾽ ἔχπαγλα νέην φοινίξατο adoxa. horrendum in tenera que tollit carne ruborem. 
4656 Τοῦ xal ἐπισχομένοιο περὶ στόμαχον βάρος ἵζει Hoc ubi susceptum est , stomacho grave pondus in ipso 

πρῶτ᾽ ἀνερεπτόμενον, μετέπειτα δὲ λοιγέϊ συρμῷ | insidet, is ructat primum, post ulcera diro 

διζόθεν ἑλχωθέντα; χαχὸν δ᾽ ἀποήρυγε δειρῆς, contrahit ex vomitu , fedusque e gutture fertur,' 

ὡσεί τε χρεάων θολερὸν πλύμα χεύατο δαιτρός" carnibus ablutis qualem coquus abjicit , humor; 


σὺν δέ τε xal νηδὺς μεμιασμένα λύματα βάλλει. | alvusque impuras effundit sordida fzeces. 

190 ᾿Αλλὰ σὺ πολλάχι μὲν χαίτην δρυὸς οὐλάδα κόψας, | Sepe salutiferam quercus fagique virentis 
πολλάχι xa φηγοῖο πόροις ἀχύλοισιν ὁμήρη" ezede comam glandemque simul, quee pendet in illis; 
ἠὲ σύ γε βδήλαιο νέον γλάγος ἔνδοθι πέλλης" et lac in mulctram subducito, coctaque mande, 
αὐτὰρ ὃ τοῦ χορέοιτο xal ἐν στομάτεσσιν ἐρύξαι. | dum stomachum saties, et pleno contine in ore. 


150 NIKANAPOY AAEZIQAPMAKA. 


Ἡ μὴν πουλυγόνοιο τότε βλαστήματ᾽ ἀρήξει, Herbee etiam ramos, cul ductum a sanguine nomen, 
466 ἄλλοτε δὲ εδιζεῖα χαταψηχθέντα γάλαχτι" vel modo radicem lacti incoxisse juvabit ; 
σὺν δὲ xoi ἀμπελόεις ἕλικας ἐνθρύπτεο νύμφαις" viteus et palmes tenera mollescat in unda, 
ἴσως xai βατόεντα περὶ πτορθεῖα xoXoucac* atque rubi horrentis pariter virgulta terantur; 
χαί τε σὺ γυμνώσειας ἐὐτρεφέος νέα τέρφη hirsutamque nucem , qus lo:to provenit agris 
καστανέου χαρύοιο λαχυφλοίοιο χάλυμμα, ubere Castaneis, (hinc castanez indilur ipsi 
470 νειαίρην τόθι σάρκα περὶ σχύλος αὖον ὀπάζει nomen,) difficili detracto cortice nuda , 


et cape qui carnem siccus liber implicat imam. 
Exime et interno ferulze de ventre medullam 
quai quondam furtivo incanduit igne Promethei ; 
et folia expedient nunquam morientia olentis 
serpylli, et quas fert baccas asperrima myrtus; 
Punica cum myrto quod gestant mala putamen 
excoque, et infectum decocto prolue ventrem, 
ut tandem austero vincas medicamine morbum. 
Ne vero admotum labris fallare bibendo 
viscosum ulophonon , quod priefert ocima gustu; 
mox tumor et summam gravis inflammatio linguam 


δυσλεπέος χαρύοιο, τὸ Καστανὶς ἔτρεφεν αἷα. 
"Peta δὲ νάρθηχος νεάτην Φθαίνυσο νηδὺν, 
ὅστε Προμηθείοιο πυρὸς ἀνεδέξατο φωρήν᾽ 
σὺν δὲ xal ἑρπύλλοιο φιλοζώοιο πέτηλα, 

275 εὐφίμου τ᾽ ἀπὸ χαρπὸν ἅλις χαταθάλλεο μύρτου" 
Ἢ xal που σιδόεντος ἀπὸ βρέ ξαιο χάλυμμα 
χαρπείου, μιγάδην δὲ βαλὼν ἐμπίσεο μύρτοις, 
ὄφρ᾽ ἂν ἐπιστύφοντι ποτῷ νοῦσον δὲ χεδάσσαις. 

Ἰξιόεν δέ σε μή τι δόλῳ παρὰ χείλεσι πῶμα 

380 οὐλοφόνον λήσειεν, ὅτ᾽ ὠχιμοειδὲς ὄδωδε- 
τοῦ μὲν ὑπὸ γλώσσης νέατος ton χύνεται δλχὸς, 
νέρθεν ὁποφλεγέθων" ὁ δέ ol ἐμπάζεται ἦ ἥτορ accendit , cordis vires animusque recedunt , 
λυσσηθεὶς, γλῶσσαν δὲ χαταπρίει χυνόδοντι" tum linguam rabido laceratam dente remordet ; 
δὴ γὰρ ὅγ᾽ ἔμπληκτος φρένα δάμναται" ἀμφὶ δὲ δοιοὺς — et stupet attonitus, qui viscum exhausit, et ambo 

285 εἰχῇ ἐπιφράσσουσα πόρους τυφλώσατο νηδὺς in caeco obstructi connivent ventre meatus 
ὑγρῶν τε βρωτῶν τε, χαταπνίγουσα δὲ πνεῦμα potus atque cibi, flatus ubi carcere clausi 
ἐντὸς ὑποδρομέει, ὀλίγῳ δ᾽ ἐνελίσσεται δλχῷ" dant strepitum et circum spatiis volvuntur iniquis, 
πολλάχι δὲ βροντῇσιν ἀνομόρήεντος ὀλύμπου horrisono veluti ccelnm tonat omne fragore, 
εἰδόμενος, ποτὲ δ᾽ αὖτε χαχοῖς ῥόχθοισι θαλάσσης | aut celeres daris illfate rupibus undze 

390 οἷος πετραίησιν ὑποόδρέμεται σπιλάδεσσι. clamorem attollunt inter cava saxa , fremuntque. 
Τῷ xai στρευγομένῳ περ ἀνήλυθεν ἐκ χαμάτοιο͵ | Sic misere afflictus vix tandem ducere presso 
πνεῦμα μόλις, πόσιες δὲ παραυτίχα λύματ᾽ ἔχευαν | ore potest animam, ac si quis medicata propinet 
φαρμαχόεις ὠοῖσιν ἀλίγχια, τοῖά τε βοσχὰς pocula, mox sordes similis profunditur ovis, 
ὀρταλὶς, αἰχμητῇσιν ὑπευνηθεῖσα νεοσσοῖς, qualia concepit coitu gallina frequenti, 

495 ἄλλοτε μὲν πληγῇσι νέον θρομδήϊα γαστρὸς et pugnans crebris contuso corpore plagis 
ἔχθαλεν, ἐν μήνιγξιν ἀνοστέα,͵ πολλάχι νούσῳ perdit humi, morbo vel conflictata molesto 
μα ρναμένη δύσπεπτον ὑπὲχ γόνον ἔχχεε γαίη. abjicit, informe et crudum sine tegmine semen. 
Τῷ μέν τ᾽ εὐόρεχέος ἀψινθίου ἄλγος ἀρήξει Sed tantos pellent absinthia cana dolores 
ἔνστυφον πόμα χεῖνο νεοτρίπτῳ ὑπὸ γλεύχει' et morbo expedient , musto diluta recenti ; 

300 xat ποτε ῥητίνην τερμινθίδα, πολλάχι πεύχης, et pice: resina vel Oriciz terebinthi 

| 


—— — —M———MÓÁ € — € — — — A ————MÀ— —— — DÀ ————— — ——— 


πολλάχι xal πίτυος γοερῆς ἀπὸ δάχρυα τμῆξαι, danda, aut quee tristi de pinu lacrima venit, 
Μαρσύου ἦχί τε Φοῖδος ἀπὸ φλόα δύσατο γυίων: — | Marsya ubi a Phoebo nudatus pelle pependit, 
ἡ δὲ μόρον πολύπυστον ἐπαιάζουσα xav ἄγχη interitum cujus deplorans illa gemilque 
οἴη συννεχέως ἀδινὴν ἀναβάλλεται ἡχήν. perpetuo et mestis implet juga sola querelis. 
305 Ἄσαι δὴ πολίοιο μυοχτόνου ἄργεος ἄνθην, Convenit et polii redolentem mandere florem 
ἦέ τι xal ῥυτῆς πεδανὰς ἀπαμέργεο βλάστας, parvaque ferventis decerpere germina rutze, 
νάρδον, λιμναίου τε χαδὼν ἀπὸ χάστορος ὄρχιν" et nardum et testem fluviali e castore caesum; 
ἢ ὀδελὸν χνηστῆρι χατατρίψαιο χαράχτρῳ laseris aut radix , obolum quz pendeat unuin, 
σιλφίου, ἄλλοτε δ᾽ ἶσον ἀποτμήξειας ὁποῖο" secta juvat, succusve pari jam pondere dandus; 
810 πολλάχι δ᾽ ἀγροτέρης τραγοριγάνου, ἠὲ γάλακτος ; origanonque agreste hirci de nomine dictum 
πηγνυμένου χορέοιτο γεημέλχτῃ ἐνὶ πέλλη. haustaque profuerit concreti copia lactis. 
*Hv δέτις ἀφροσύνη ταύρου μέλαν αἷμα πάσηχαι, Αἴ si quis tauri nigrantem forte cruorem 
στρευγεδόνι προδέδουπε δαμαζόμενος χαμάτοισιν, | sorbuit, afflictus s:vo jacet ille dolore, 
ἦμος πιλνάμενον στέρνοις χρυσταίνεται εἷαρ. ; namque cruor subiens penetralia corporis alta 


315 ῥεῖα, θρομόοῦται δὲ μέσῳ ἐνὶ τεύχεϊ γαστρός" concrescit, mediaque coit glaciatus in alvo; 
φράσσονται δὲ πόροι, τὸ δὲ θλίδεται ἔνδοθι πνεῦμα — aeris arcta via est, presso quem gutture clausus? 
αὐχένος ἐμ πλασθέντος, ὁ δὲ σπαδόνεσσιν ἀλύων | intus pulmo tenet; convulsus at ille frequenter 


δηθάχις ἐν γαίῃ σπαίρει μεμορυγμένος ἀφρῷ. , Concutitur saliens et spumis oblitus ora. 


NICANDBI ALEXIPHARMACA. 


Τῷ μέν τ᾽ ἢ ὁπόεντας ἀποχραδίσειας Ppwolc, 

320 ὄξει δ᾽ ἐμπίσαιο, τὸ δ᾽ ἀθρόον ὕδασι μίξας 
συγχεράων νύμφας τε xat ἔνστυφον ποτὸν ὄξους" 
ἠὲ χαὶ ἐχφλοίοιο χαταχθέος ἕρματα γαστρός. 

Καί τε σὺ πυετίην ὀθόνης πολυωπέϊ χόλπῳ 
φύρσιμον ἠθήσαιο ποτὲ προχὸς, ἄλλοτε νεδροῦ, 

335 7| ἐρίφου, τότε δ᾽ αὖ σὺ xal εὐσχάρθμοιο λαγωοῦ 
αἰνύμενος, μογέοντι φέροις εὐαλθέ᾽ ἀρωγήν. 

ἨΣ νίτρου στήδην ὀδελοῦ πόρε τριπλόον ἄχθος 
εὐτριδέος, x(ova δὲ ποτῷ ἐνὶ δεύχεϊ Βάχχου᾽ 
ἐν xal σιλφιόεσσαν ὀποῖό τε μοιρίδα λίτρην, 

330 χαὶ σπέρχδος χραμόῆεν ἅλις μεμορυγμένον ὄξει’ 
ἄσαι δὴ ῥάδικα χαχοφλοίοιο χονύζης, 
3| πέπεριν ἣ βλάστα χατασμώξαιο βάτοιο, 
χαΐ χεν πηγνυμένοιο χύσιν διὰ ῥεῖα χεδάσσαις, 
ἠὲ διαθρύψειας ἐν. ἄγγεσιν ἑστηχυῖαν. 

3359 Μὴ μὲν ἐπαλγύνουσα πόσις βουπρήστιδος ἐχθρῆς 
λήσειεν, σὺ δὲ φῶτα δαμαζόμενον πεπύθοιο. 

Ἢ δ᾽ ἤτοι λίτρω μὲν ἐπιχρώζουσα χαλινὰ 
εἴδεται ἐμδρυχθεῖσα βαρύπνοος" ἀμφὶ δὲ γαστρὸς 
ἄλγεα δινεύοντα περὶ στομάτεσσιν ὄρωρεν" 

“(0 οὖρα δὲ τυφλοῦται, νεάτη δ᾽ ὑπὸ χύστις ὀρεχθεῖ᾽ 
πᾶσα δέ ol νηδὺς διαπίμπραται, ὡς ὁπόθ᾽ ὕδρωψ 
τυμπανόεις ἀνὰ μέσσον ἀφυσγετὸς ὀμφαλὸν ἵζει" 
ἀμφὶ δέ οἱ γυίοις τετανὸν περιφαίνεται ἔρφος" 

3, καί που δαμάλεις, ἐριγάστορας ἄλλοτε μόσχους, 

245 πίαπραται, ὁππότε θῆρα νομαζόμενοι δατέονται᾽ 
τοὔνεχα τὴν βούπρηστιν ἐπικλείουσι νομῆες. 

Τῷ xat εὐχραδίης τριπετῇ ἐν νέχταρι μίξαις 
σύχων αὐανθεῖσαν ἅλις πόσιν ὀμφαλόεσσαν, 
ἠέ τι xai σφύρη μιγάδην τεθλασμένα χόψας, 

300 ἐν πυρὶ τηξάμενος πορέειν ἀλχτήρια νούσων’ 
χαί χε μελιζώροιο νέον κορέσαιο ποτοῖο 
ἀνέρα λαιμώσσοντα, τοτὲ γλάγος εἶν ἑνὶ χεύαις " 
πολλάχι φοίνικος ψαφαρὸν χαταμίσγεο χαρπόν᾽ 
ἄλλοτε δ᾽ αὐαλέης δὴν ἀχράδος, ἢ ἀπὸ βάχχης, 

355 3| ἀπὸ μυρτίνης δτὲ μυρτίδας οἰνάδι βάλλων. 

Ἦ ὅγε καὶ θηλῇς ἅτε δὴ βρέφος ἐμπελάοιτο 
ἀρτιγενὲς, μαστοῦ δὲ ποτὸν μοσχηδὸν ἀμέλγοι" 
οἵη τ᾽ ἐξ ὑμένων νεαλὴς ὁπὸ οὔθατι μόσχος 
βράττει ἀναχρούουσα χύσιν μενοεικέα θηλῆς. 

840 ἄλλοτε πιαλέης πόσιος χλιαροῖο χορέσχοις, 
εἷς δ᾽ ἔμετον βιάοιο, xo οὐ χατέοντά περ ἔμπης 
γειρὶ βιαζόμενος 3) καὶ πτερῷ, ἢ ἀπὸ βύδλου 
στρεπτὸν ἐπιγνάμψαιο καχῶν ἐρυτῆρα φάρυγγος. 

*Hv 9 ἐπιθρομδωθῇ νεαλὲς γάλα τεύχεϊ γαστρὸς, 

30& δή ποτε τόνδε τε πνιγμὸς ἀθροιζομένοιο δαυάζει. 
Τῷ δή τοι τρισσὰς πόσιας πόρε, μέσσα μὲν ὀξευς, 
δοιὰς δὲ γλυχέος, στεγανὴν δ᾽ ὑποσύρεο νηδύν" 
ἠέ τι xal Λιδύηθε ποτῷ ἐγχνήθεο ῥίζας 
σιλφίου, ἄλλοτ᾽ ὀποῖο, νέμοις δ᾽ ἐν βάμματι τήξας" 

$20 πολλάχι δὲ δύπτειραν ἐπεγχεράσαιο χονίην, 
ἠδ νέον βρυόεντα θύμον στάχυν᾽ ἄλλοτ᾽ ἀμύνει 


βότρυς, ἐϊχνήμοιο μίγα βρεχθέντος ἐν olv: 


Sed tu lacte graves ficorum collige grossos , 
inque mero mergas acido, mox omnia lymphis 
confundes, mordax ut acetum temperet unda ; 
et vacua tumidum tendentia pondera ventrem. 
Quinetiam caprez imbellisve coagula dam:e 
aut hzedi, aut agili leporis de corpore rapta 
liquida per tenuis angusta foramina veli 


colanda ; et facilem dabit haec tibi cura salutem. 


Aut nitri dones obolorum pondera ternüm 


laevis et intriti , qu: miti dilue Baccho; 
laseris et justam succique fluentis ab illo 


libram adde et crambes madefactum semen aceto; 


tuque olidee exsatura stomachum radice conyze , 
cui piper et duri sint gertnina mixta rubeti ; 


sic facile incides glomeratum in frusta cruorem 
atque alte medio franges in víscere fixum. 

Sed neque te lateat , si quis buprestida teetram 
hauserit : epotam signa haud obscura sequentur. 
Illa quidem nitro simili mox ora colore 
inficit , ingratamque exhalat mansa mephitin , ' 


et stomachum tumidumque exercent tormina ventrem. 
Urina adstricta est, magno vesica dolore 


ingemit , et venter valde inflatus tumet omnis, 
umbonem quasi tympanicus simul obsidet hydrops, 
contrahitur membris distenta cuticula totis ; 

siepe etiam inflantur vituli fortesque juvenci , 

δὶ forte hanc avido lacerarint ore latentem ; 

unde illam Grajo buprestida nomine dicunt. 

Sed tamen auxilium feret is, qui nectare siccas 
miscuerit trimo, ficus dederitque bibendas, 

aut simul in pila tunsas qui macerat igne, 
egregium adversus febres medicamen, et inde 
propinat pleno mellitum gutture potum , 

quique , ubi lac pendenti expresserit ubere vacem, 
ssepe levem haud dubitat palma conjungere fructum, 
achradis aut dure, vel quee pyra Bacchica mulli 
myrteaque appellant , Lene immergere dono. 
Maternam illeetiam pueri de more papillam 
ubraque ut vitulus sugat distenta juvence, 

qui petulans primum ut ccpit prodire secundis , 
elicit e mammis quadrantem viribus undam; 
pinguis et interdum tepefacti potus olivi 

provocet ad vomitum, atque immissis ora lacessens 
coge recusantem digitis pennaque recurvoque 

et modice intorto fauces purgante papyro. 

Sin lac ín grumos gravida glomeratur in alvo, 
przcluditque animam , et pectus suffocat anhelum. 
At potum przbe, cujus pars acris aceti 
una sit, et passi geminz ; ventremque repurga 
clystere, et Libycis devectum laser ab oris 
intere, vel succum, dilutaque combibe posca; 
ssepe eliam incidens lixivia danda thymique 
semine spica gravis , sarmentoscteque racemus 

vitis opem tulerit Bacchi madefactus in imbre; 


152 NIKANAPOY AAESIOQAPMAKA. 


ἐν χαί που ταμίσοιο ποτὸν διεχεύατο Opdu.Gouc 
καὶ gospel μίνθης ἀπὸ φυλλάδες, ἠὲ μελίσσης 
875 ἠὲ xal ἐν στύφοντι ποτῷ μεμορυγμέναι ὄξευς. 

Ἀλλ᾽ ἄγε δὴ φράζοιο δορύκνιον, οὗτε γάλαχτι 
ὠπή τε βρῶσίς τε περὶ στομάτεσσιν ἔϊχκται" 
τῷ δή τοι λυγμοὶ μὲν ἀηθέσσοντες ὁμαρτῇ 
αὖ 46v" ἀναχρούουσιν, ὃ δ᾽ ἀχθόμενος στόμα γαστρὸς, 

260 πολλάχι μὲν δαίτην ἀπερεύγεται αἱματόεσσαν, 
ἄλλοτε νηδυΐων θολερὴν μυξώδεα χεύει, 
τηνεσμῷ ὡσεί τε δυσέντερος ἀχθόμενος φώς" 
δή ποτε τειρόμενος χαμάτοις χάρφουσι δέδουπε 
γυῖα δαμεὶς, οὗ μὲν ποθέει ξηρὸν στόμα βρέξαι. 
260 Τῷ δὲ σὺ πολλάχι μὲν γλάγεος πόσιν, ἄλλοτε μίγδην 
ῥεῖα γλυχὺ νείμειας ἁλυχρότερον δεπάεσσι" 
καί τε xai ὄρνιθος φιαρῇς πυρὶ τηχομένν͵ σὰρξ 
θωρήχων ἤμυνεν ἐὐτρεφέων βρωθεῖσα " 
ἥμυνεν xal χυλὸς ἅλις χύμθησι ῥοφηθείς" 
390 ὅσσα τε πετρήεντος δπὸ ῥόχθοισι θαλάσσης 
χνώδαλα φυχιόεντας ἀεὶ περιδόσχεται ἀγμοὺς, 
ὧν τὰ μὲν ὠμὰ πάσαιτο, τὰ δ᾽ ἐφθέα, πολλάχι θάλψας 
ἐν φλογιῇ» στρόμδων δὲ πολὺ πλέον, ἠέ τι χάλχης, 
χηραφίδος, πίννης τε χαὶ αἰθήεντος ἐχίνου, 
395 δαῖτες ἐπαλθήσουσιν, ἰδὲ χτένες " οὐδέ τι χήρυξ 
δὴν ἔσεται, τήθη τε γεραιόμενα μνίοισι. 

Μηδέ σέ γ᾽ ἐχθομένη λήθη πόσις, οὗ γὰρ ἀΐδρις, 
Φαριαχοὺ, γναθμοῖσιν ἐπεὶ βαρὺν ὥπασε μόχθον᾽ 
τὴν ἦτοι γευθμῷ μὲν ἰσαιομένην μάθε νάρδῳ. 

400 Ἤνυσε δὲ σφαλεροὺς, δτὲ δ᾽ ἄφρονας" ἐν δὲ μονήρει 
νἱδίως ἀχτῖνι βαρὺν χατεναίρεται ἄνδρα. 
᾿Αλλὰ σὺ πολλάχι μὲν σταδίην εὐανθέα νάρδου 
διζίδα θυλαχόεσσαν ὀπάζεο, τήντε Κίλισσαι 
πρηδόνες ἀλδαίνουσι παρὰ πλημμυρίδα Kéavpov: 
406 ἄλλοτε δὲ σμυρνεῖον ἐύτριδες, ἄλλοτε δ᾽ αὐτὴν 
ἴριδα λειριόεν τε χάρη, τό τ᾽ ἀπέστυγεν Ἀφρὼ,. 
οὔνεχ᾽ ἐριδμαίνεσχε χροῆς ὕπερ" ἐν δέ νυ θρίοις 
ἀργαλέην μεσάτοισιν ὀνειδείην ἐπέλασσε, 
δεινὰν βρωμήεντος ἐναλδήνασα χορύνην. 
410 Πολλάχι δὲ σχύλαιο χάρη, περὶ δ᾽ αἴνυσο λάχνην 
χέρσας εὐήχει νεόθεν ξυρῷ " ἐν δέ νυ θάλψαις 
ἥϊα κριθάων νεοηλέα, φυλλάδα τ᾽ ἰσχνὴν 
von vd vou , ἥντ᾽ ὥχιστα βορῇ ἐπεσίνατο κάμπη, [σοις. 
βάμματι δ᾽ ἐνδεύσαιο, xal εὖ περὶ χόρσεα πλάσ- 
“ὁ Μὴ μὲν δοσχυάμῳ τις ἀϊδρήεντα χορέσκοι 
γηδὺν᾽ οἷά τε πολλὰ παρασφαλέες σπέρ χονται, 
ἠὲ γέον σπείρημα χαὶ ἀμφιχάρηνα χομάων 
χοῦροι ἀπειπάμενοι, ὀλοήν θ᾽ ἑρπηδόνα γυίων, 
ὀρθόποδες βαίνοντες ἄνις μογεροῖο τιθήνης. 


X X 3X P oAOX ἡ περ» »ερ "κχχγ"ς,ε κὰκ 


4x ἠλοσύνῃ βρύχωσι χαχανθήεντας ὀράμνους 
AX X* χη 03x o» X 3X & 3X X X * ROB εὰ 
cia νέον βρωτῆρας δπὸ γναθυοῖσιν ὀδόντας 
φαίνοντες, τότε χνηθμὸς ἐνοιδέα δάμναται οὖλα. 


Τῷ δόμεναι χαθαρὴν γλάγεος πόσιν ἤλιθα πίνειν" 
ἄλλοτε βουχέραος χιληγόνου, δόδα χεραίας 


pota quoque interdum solvere coagula grumos 
et viridis nepetz» stillantia germina melle 
aut perfusa amni linguam mordentis aceti. ἢ 

Nunc age contemplare dorycnion, adspice primum 
quam color et gustus niveo sunt proxima lacti; 
et mox singultus nascentes colla frequenter  * 
comprimere insuetos , stomachumque indigna ferentem 
siepe cibos vomitu, respersos sanguine, sursum 
pellere, nunc infra ceenosum effundere mucum : 
ut quem tenasmus miserandaque tormina vexant ; 
qui 885 70 cruciatu exhaustis viribus zeger 
stratus liumi jacet atque arentia negligit ora 
colluere, At contra poti vis maxima lactis, 
et tepidi si quis miscebit pocula passi ; 
quinetiam elixi flammis caro candida galli 
profuerit, quze armos robustaque pectora vestit, 
nec minus expressum juvat absorbere liquorem, 
et quotquot petras inter scopulosque souantes 
algosa et circum pascuntur littora pisces , 
hos crudos , vel si prunis libet indere, tostos 
mande, sed imprimis prosunt conchylia, murex 
et carabi et pinnz, dabit et rubicundus echinus 
auxilium et pecten , nec postponenda medelis 
buccina et in musco qua degunt ostrea vili. 

Nec mage Phariaci potus (tam certa videntur 
signa) latere potest, quod sensu torquet acerho 
maxillas , nulloque sapit discrimine nardum. 
Perturbat mentem tremebundaque membra resolvit, 
et patitur miseros lucem non amplius unam 
vivere. Sed justo radicem pondere nardi , 
thylacitis praebe , Cilicum qua montibus altis 
crescit, ubi undosi labuntur flumina Cestri ; 
smyrnion terito interdum, simul irida sumas 
lirineumque caput,.dea quod Cytherea perosa, 
de forma quoniam secum contendere vellet , 
illius in mediis, probro cessura perenni 
impressit foliis pudibunda rudentis aselli. 

58:06 caput radens tonsoris detrahe cultro 

aegroti crines calvoque infunde foventem, 

hordea quam primum fuderunt trita , farinam, 

sive comam rut, quam camp: rodere gaudent , 

hanc acido misce gemina et line tempora circum. 
Nullus hyoscyamo male prudens expleat alvum, 

ut faciunt, queis czeca animum dementia versat, 

aut pueri, quando lanugo vertice prima 

decidit, et pedibus possunt incedere rectis 

repere jam obliti, nec adhoc nutricis egentes , 


ἡ ἀπά ode ode oho o ἃ ἃ ἃ ἃ o αὶ ἃ ἃ X X ΔᾺ ὃ ὃ 


flore malo insignes qui gaudent mandere ramos 

*o oh ok *o*ok A o5 ΔΑ h ἡ Δ ἡ kok ^ ὁ ὃ 8 ἃ 
ut modo quum primos cceperunt edere dentes , 
prurituque tumens illis gingiva doleret. 

At noxam exhausti curabit copia lactis, 

aut vescae siliquie, solitae proferre recurvos 


NICANDRI ALEXIPHARMACA. 


«25 εὐχαμπεῖς πετάλοισιν ὑπηνεμίοισιν ἀέξει, 


e 
2$ 


410 


445 


450 


470 


ἀτμενίῳ μέγ᾽ ὄνειαρ ὅτ᾽ ἐμπλώησιν ἐλαίῳ. 
"Hi σύ γ᾽ αὐαλέον χνίδης σπύρον, ἄλλοτε δ᾽ αὐτὴν 
νείμαις ὠμόδρωτον ἄδην ἀνὰ φυλλάδ᾽ ἀμέλξαι, 
χίχορα χαρδαμίδας τε καὶ ἣν περσεῖον ἔπουσιν, 
ἐν δέ τε νάπειον ῥάφανόν θ᾽ ἅλις, ἐν δέ τε λεπτὰς 
ἄμμιγα χρομμύων γηθυλλίδας": ἤρχεσε δ᾽ ἄτην 
εὔαγλις χώδεια νέον σχορόδοιο ποθεῖσα. 

Καὶ δὲ σὺ μήχωνος χεδληγόνου ὁππότε δάχρυ 
πίνωσιν πεπύθοιο χαθυπνέας" ἀμφὶ γὰρ ἄχρα 
γυῖα χαταψύχουσι᾽ τὰ δ᾽ οὐχ ἀναπίτναται ὄσσε᾽ 
ἀλλ᾽ αὕτως βλεφάροισιν ἀχινήεντα δέδηεν" 
ἀμφὶ δὲ ὀδμήεις χαμάτῳ περιλείδεται ἱδρὼς 
ἀθρόος ὠχραίνει δὲ ῥέθος, πίμπρησι δὲ χείλη " 
δεσμὰ δ᾽ ἐπεγχαλάουσι γενειάδος" ix δέ τε παῦρον 
αὐχένος ἑλχόμενον ψυχρὸν διανίσσεται ἄσθμα- 
πολλάχι δ᾽ ἠὲ πελιδνὸς ὄνυξ μόρον ἠέ τι μυχτὴρ 
στρεθλὸς ἀπαγγέλλει, δτὲ δ᾽ αὖ χοιλωπέες αὐγαί, 
"Asc« σὺ μὴ δείδιθι, μέλοιο δὲ πάμπαν ἀρωγῆς, 
οἰνάδι καὶ γλυχόεντι ποτῷ χεχαφηότα πιμπλὰς 
τινθαλέῳ᾽ ποτὲ δ᾽ ἔργα διαθρύψαιο μελίσσης 
ἄμμιγα ποιπνύων Ὑμήττιδος" αἵ τ᾽ ἀπὸ μόσχου 
σχήνεος ἐξεγένοντο δεδουπότος ἐν νεμέεσσιν. 
Ἔνθα δὲ καὶ χοίλοιο κατὰ δρυὸς ἐχτίσσαντο 
πρῶτόν που θαλάμας συνομήρεες, ἀμφὶ χαὶ ἔργων 
ἀνησάμεναι Δηοῖ πολυωπέας ὥπασαν ὄμπας, 
βοσκόμεναι θύμα ποσσὶ καὶ ἀνθεμόεσσαν ἐρείχην. 
Δή ποτε δ᾽ ἣ ῥοδέοιο νέον θύος εὕτριχι λήνει 
ὀχλίζων χυνόδοντα τότ᾽ ἠωύουσι χαλινοῖς 
ἐνθλίθοις, μαλλὸν δὲ βαθὺν χεχορεσμένον ἕλχοις, 
ἠὲ x«l ἰρινέου" τοτὲ δ᾽ αὖ μορόεντος ἐλαίης. 
Αἶψα δὲ τόνδ᾽ ἑκάτερθε διὰ ῥέθος ἔγρεο πλήσσων, 
ἄλλοτε δ᾽ dufoóuv, ὁτὲ δὲ χνώσσοντα σαλάσσων, 
ὄφρα κατηθολέων ὀλοὸν διὰ χῶμα χκεδάσση, 
τῆμος δ᾽ ἐξερύγησιν ἀλεξόμενος χαχὸν ἄλγος. 
Σπεῖρα δ᾽ ἐνὶ χλοερῷ λίπεϊ, πρὸ δὲ véxvopt, βάπτων 
τρῖδε, xal ἐχθέρμαινε ποτῷ ἐψυγωένα γυῖα. 
Ἄλλοτε δ᾽ ἐν δροίτη χεράων ἐμδάπτεο σάρχα" 
αἶψα δὲ τινθαλέοισιν ἐπαιονάασσο λοετροῖς, 
αἷμ᾽ ἀναλυόμενος τέτανόν τ᾽ ἐσκληχότα ῥινόν. 

Εἰδείης δὲ λαγοῖο καχοφθορέος πόσιν ἔμπης 
οὐλομένην, τὸν χῦμα πολυστείου τέχεν ἅλμης. 
Τοῦ δή τοι λοπίδων μὲν ἰδὲ πλύματος πέλει ὀδμὴ, 
γευθμὸς δ᾽ ἰχθυόεις νεπόδων ἅτε σαπρυνθέντων, 
33 xal ἀῤῥύπτων, ὁπόταν λοπὶς αὐξίδα χραίνη. 
*0c δή τοι ῥυπόεις μὲν ὅπ’ ὀστλίγγεσσιν ἀραιαῖς 
τευθίδος ἐμφέρεται νεαλὴς γόνος, ἢ ἅτε τεύθου, 
ἢ ἅτε σηπιάδος φυξήλιδος, ἦτε μελαίνει 
οἷδμα χολῇ, δολόεντα μαθοῦσ᾽ ἀγρώστορος ὁρμήν. 
Τῶν ἤτοι ζοφόεις μὲν ἐπὶ χλόος ἔδραυε γυίοις 
ἱχτερόεις, σάρχες δὲ περιστολάδην μινύθουσι 
τηχόμεναι" ὃ δὲ δόρπα χατέστυγεν ἄλλοτε ῥινὸς 
ἄχρον ἐποιδαίνων σφυοὰ πίμπραται᾽ ἀμφὶ δὲ μήλοις 
ἄνθεζ τι 8.:υόεντα κυλοιδιόωντος ἐφίζει, 


sub levibus foliis referentes cornua fructus, 

a magna expresso si perfundatur olivo. 

Crudam etiam urticam vel semina sicca comesse, 

compressum et labiis foliorum exsuwgere saccum 

convenit , intybaque et nasturcia perseaque arbos 

et napy et raphanus tenuisque cacumina porri 

et caput auxilio est, quod junctis ordine granis 

allia compactum gestant, potuqne medetur. 
Fecundi lacrimam quicunque papaveris hausit , 

hunc sopor altus habet , glaciali frigore summ 

torpescunt artus, nec lumina czeca recludit, 

commissis sed vincta genis immota tenentur; 

undique permulto corpus sudore gravique 

exstillat, pallet facies, sunt fervida labra; 

vincula malarum solvuntur, anhelitus imo 

exiguum frigensque simul spiratur ab ore. 

ssepe etiam obtortze nares vel lividus unguis 

aut oculi sunt certa cavi praesagia mortis. 

Tu ne cede metu , sed cure accingere morbi, 

dulcia propinans et fervida vina trahenti 

vix animam, nonnunquam et Hymettia mella remiscens 

ex apium deprompta favis, quarum agmina densis 

in silvis tauri liquefacto corpore nata. 

Confertim sedes antiquo In robore quercus 

condita legére, atque operam navantia melli, 

pasta thymum pedibus floremque virentis erices , ' 

multifidos partus Cereri atque opsonia przibent. 

Velleraque interdum redolenti imbuta rosato 

instilles clauso reseratis dentibus ori, 

aut satura irino fauces mittantur in imas, 

vel solo interdum torta quod fluxit oliva. 

Hinc atque hinc faciem palmis , clamoribus aures 

tundito, dum excieas, et torpens concute corpus, 

funestum ut fatis instantibus ille veternum 

excutiat sumptoque vomat medicamine virus. 

Tum molli madidas oleo vinoque lacernas 

induat, et potu frigentia membra calescant. 

Nunc tepidam affundeps segrum demergilo corpus 

in solium , calidisque lavetur et innatet undis ; 

sic densata cutis rubidusque liquabitur hamor. 
Disce venenatos leporis cognoscere potus 

pestiferi, mediis peperit quem fluctibus zequor. 

Vitosi squamas et purgamenta marini 

piscis olet piscemque sapit, qui pulridus , et quem 

non perpurgatum squam:e infecere relicte. 

Ille quidem sordens tenues lolliginis inter 

defertur pendetque comas , quasi natus ab illa, 

aut quee piscantis vi peene oppressa dolisque 

diffugiens atro perturbat sepia fluctus. 

His color ictericus , viridi nigroque remistis, 

corpore fit toto, carnes tabescere sensim 

incipiunt, odere cibos , cutís alta tumore 

tollitur, inflanturque pedes, mox undique malas, 

ceu flos exoriens , tumidas rübor occupat ambas. 


153 


154 


Δὴ γὰρ ἐφωμάρτησεν ὀλιζοτέρη χρίσις οὔρων, 


440 ἄλλοτε πορφυρέη, τότ᾽ ἐπιπλέον αἱμάσσουσα. 


485 


400 


405 


509 


606 


5610 


σι 


Πᾶς δὲ παρὰ δραχέεσσι φανεὶς ἐχθαίοεται ἔλλοψ᾽ 
αὐτὰρ 6 ναυσιόεις ἁλίην ἐμυδάξατο δαῖτα. 

Τῷ μὲν Φωχήεσσαν ἅλις πόσιν ἑλλεθόροιο 
γείμειας, τοτὲ δάχρυ νεοδλάστοιο χάμωνος, 
ὄφρα ποτὸν νέποδός τε χαχοῦ ἐχ φύρματα χεύη" 
ἄλλοτε βρωμήεντος ἀμελγόμενος γάλα πίνοι" 

ἠδ᾽ χύτρῳ τήξας μαλάχης λιπόωντας ὀράμνους" 


xa( ποτε χεδρινέης πελάνου βάρος ἔμμορε πίσσης" 


βρύχοι δ᾽ ἄλλοτε χαρπὸν ἅλις φοινώδεα σίδης 
Κρησίδος οἰνωπῆς τε χαὶ ἣν προμένειον ἔπουσι" 
σὺν δὲ xol Αἰγινῖτιν, ὅσαι τ᾽ ἐσχληχότα χάρφη 
φοίνι᾽ ἀραχνήεντι διαφράσσουσι χαλύπτρη᾽ 
ἄλλοτε δ᾽ οἰνοδρῶτα βορὴν ἐν χκυρτίδι θλίψαις, 
ὡσεί περ νοτέουσαν ὑπὸ τριπτῆρσιν ἐλαίην. 

ἮΝν δέ τις αὐαλέη πεπιεσμένος αὐχένα δίψη 
ix ποταμοῦ ταυρηδὸν ἐπιπροπεσὼν ποτὸν ἴσχ ἡ» 
λέπτὰ διαστείλας παλάμη μνιώδεα ϑρῖα, 
τοῦ μέν τε ῥοιζηδὰ φιλαίματος ἐμπελάουσα 
ῥύμη ἅλις προὔτυψε ποτοῦ μετὰ χείλεϊ βρώμης 
βδέλλα παραὶ λαπάρη τε χαὶ ἱμείρουσα φόνοιο. 
^H ὅθ᾽ ὑπὸ ζοφέης νυχτὸς χεκαλυμμένος αὐγὰς 
ἀφραδέως χρωσσοῖο χαταχλίνας ποτὸν loy», 
χείλεσι πρὸς χείλη πιέσας, τὸ δὲ λαιμὸν ἀμείψη 
χνώδαλον ἀχροτάτοισιν ἐπιπλῶον ὑδάτεσσιν' 
τὰς μὲν ἵνα πρώτιστον ὀχλιζομένας ῥόος den 
ἀθρόα προσφύονται ἀμελγόμεναι 7 pooq αἷμα, 
ἄλλοτε μέν τε πύλησιν ἐφήμεναι, ἔνθα τε πνεῦμα 
αἰὲν ἀθροιζόμενον στεινοῦ διανίσσεται looo" 
ἄλλοτε δὲ στομίοισι πέριξ ἐπενήνοθε γαστρὸς, 
ἀνέρα πημαίνουσα, νέην δ᾽ ἐπενείματο δαῖτα. 
Τῷ σὺ τότ᾽ ἐν δεπάεσσι χεραιόμενον ποτὸν ὄξευς 
νείμειας, ποτὲ δαῖτα συνήρεα χιονόεσσαν, 
πολλάχι χρυστάλλοιο νέον βορέησι παγέντος. 
"Hà σὺ γυρώσαιο καθαλμέα βώλαχα γαίης 
ναιομένην, θαλερὴν δὲ πόσιν μενοειχέα τεύξαις, 
ἢ αὐτὴν ἅλα βάπτε, τότ᾽ ἠελίοισι δαμάζων 
εἶθαρ ὁπωρινοῖσι, τότ᾽ ἠνεχὲς ἐν φλογὶ θάλψας. 
Πολλάχι δ᾽ à ἅλα πηκτὸν διιλαδὸν ἢ ἁλὸς d ἄχνην 
ἐμπίσαις, τήντ᾽ αἰὲν ἀνὴρ ἁλοπηγὸς ἀγείρει 
νειόθ᾽ ὑφισταμένην, δπόθ᾽ ὕδασιν ὕδατα Lu 

Νὴ μὲν δὴ ζύμωμα χαχὸν χθονὸς ἀνέρα. χήδοι, 
πολλάχι μὲν στέρνοισι ἀνοιδέον, ἄλλοτε δ᾽ ἄγχον" 
εὖτ᾽ ἐπὶ φωλεύοντα τραφῇ βαθὺν δὁλχὸν ἐχίδνης 
ἰὸν ἀποπνεῖον στοιίων τ᾽ ἀποφώλιον ἄσθμα, 
χεῖνο χαχὸν ζύμωμα" τὸ δή Hj ὑδέουσι μύχητας 
παμπήδην' ἄλλῳ γὰρ ἐπ᾽ οὔνομα χέχοιται ἄλλο. 
Ἀλλὰ σύ γ᾽ ἢ ῥαφάνοιο πόροις σπειρώδεα χόρσην 
ἢ ῥυτῆς χλώθοντα περὶ σπάδιχα χολούσας, 
πολλάχι χαὶ χαλχοῖο πάλαι μεμογηότος ἄνθην᾽ 
ἄλλοτε χληυατόεσσαν ἐν ὀξεῖ ῥύπτεο τέφρην᾽ 
δή ποτε ῥιζίδα τρῖδε πυρίτιδα βάμματι ῥαίνων" 
ἠὲ λίτρον, τοτὲ φύλλον ἐναλδόμιενον πρασιΐζσι 


.NIKANAPOY ΑΛΕΞΙΦΑΡΜΑΚΑ. 


Urinze exiguum vesica excernit , οἱ illa. 
vel modo purpurea est, vel sanguine tincta rubescit 
Omnem aversatur piscem visoque repente 
nauseat atque dapes, quas mittit pontus, abhorret. 
Huic vero hellebori Phocei pocula misce, 
quamve reclusa recens lacrimam scammonia fundit, 
piscis ut obsceni pellatur corpore virus; 
aut asini interdum mulctram bibat ipse, vel olla 
incocta absumat viscose vimina malva 
concretamque picem, qua cedri caudice manat, 
vel modo granati fructus Cretensis abunde 
mandat et cenopes, tum qua promenea vocantur, 
quaque ferax /Egina tulit, tum cuncta, rubentes 
ac duros acinos tenui quie cortice condunt; 
nunc vero in quallum conjecta prematur edulis 
uva, velut przelis udz stringuntur olivae. 

Si quisquam multum sitiens e flumine vultu 
ceu taurus prone liquidas potaverit undas, 
seponens manibus sordes algamque natantem, 
illius in fauces accedens impete magno, 
longa , fame crepitans, 4088 sanguine gaudet , hirudo 
in labra cum potu , post ventrem fertur in altum. 
Sive sub obscura quum lumina nocte teguntur, 
ora, levare sitim cupiens, male providus urne 
admorit , fluitans tunc summa vermis in unda 
irruit el fauces subiens invadit apertas; “ 
quoque illum varie jactatum cursus aquai 
pertulit, heic heeretque et combibit ore cruorem, 
nunc tenet obsessos animi vocisque canales, 
aer angustum qua preeterlabitur isthmum; 
nunc vero medii circumsedet oscula ventris, 
atque homiuem excrucians ingesta cibaria pascit. 
Hanc autem, urentis qui pocula miscet aceti , 
quique nivem adjungit, Borese vel frigore duro 
adstrictam praebet glaciem , decedere cogit. 
Aut salsam terrae perfossam vomere glebam 
accipias largoque bibas humore madentem, 
mox etíam pelago ex ipso salis unda petatur 
solibus autumni vel multis fervida flammis. 
Effossique sales pariter vel mista juvabit 
spuma salis , fundo demersam quam legit imo 
confundens undis salsamentarius undas. 

Ne mala te vexent terrze fermenta , caveto; 
illis sepe tument praxordia , collaque duro 
ut laqueo arctantur, latebris si proxima crescunt 
vipereis , tetrum quibus exit virus , et ipsum 
concipiunt czeco qui mittitur halitus antro; 
quisque vocat fungos , sed plurima nomina passim. 
Tu contra raphani sinuosum corpus et acris 
concede excisum rutee de cespite ramum 
chalcanthiumque vetus , natum sutoris in usus ; 
vel modo clematidis cinerem miscebis aceto, 
nunc vero in poscam nitrum tritamque pyrethri 
radicem infundes, vel qu& nascuntur in hortis, 


NICANDRI ALEXIPHARMACA. 


χαρδαμίδος μῆδόν τε xal ἐμπρίοντα σινήπυν" 
σὺν δὲ xal οἰνηρὴν φλογιῇ τρύγα τεφρώσαιο, 

635 ἠὲ πάτον στρουθοῖο χατοιχάδος. ix δὲ βαρεῖαν 
χεῖρα κατεμματέων ἐρύχοις λωδήτορα κῆρα. 

(s) Καὶ τὰ μὲν οὖν Νίχανδρος ξῇ ἐνικάτθετο βίδλῳ 
μοχθήεντα μύχητα παρ᾽ ἀνέρι φαρμαχόεντα. 
Πρὸς δ᾽ ἔτι τοι Δίχτυννα τέης ἐχθήρατο κλῶνας 

sq) Ἥρης τ᾽ Ἰμόρασίης μούνη στέφος οὐχ ὑπέδεχτο 

(δο)χάλλεος, οὔνεχα Κύπριν, ὅτ᾽ εἰς ἔριν ἠέρθησαν 
ἀθάναται, χόσμησεν ἐν ᾿Ιδαίοισιν ὄρεσσι. 

Τῆς σύ γ᾽ ἀπ᾽ εὐύδροιο νάπης εὐαλδὲς ὄνειαρ, 
χαρπὸν πορφυρόεντα συναλδέα χειμερίησιν 

545 ἠελίου θαλφθέντα βολῷς, δοίδυχι λεήνας, 

(6) χυλὸν ὑπὲρ λεπτῆς ὀθόνης ἢ σχοίνιδι χύρτῃ 
ἐχθλίψαντα πορεῖν χυάθου χοτυληδόνα πλήρη, 
$ πλεῖον: πλεῖον γὰρ ὀνήϊον᾽ οὐ γὰρ ἀνιγρὸν 

(᾿6) πῶμα βροτοῖς" τόδε γάρ τε καὶ ἄρχιον, αἴχε πίησθα. 

sso — "Hv δὲ λιποῤῥίνοιο ποτὸν δυσάλυχτον ἰάψη 
φαρμαχίδος σαύρης πολυκηδέος. ἣν σαλαιμάνδρην 
χλείουσιν, τὴν οὐδὲ πυρὸς λωδήσατο λιγνὺς, 

(540)otpa μὲν ἐπρήσθη γλώσσης βάθος" ἂψ δ᾽ ὑπὸ μάλχης 
δάμναται, ἐμβαρύθων δὲ χαχὸς τρόμος ἅψεα λύει" 

655 οἱ δὲ περισφαλέοντες ἅτε βρέφος ἑρπύζουσι 
τετράποδες" νοεραὶ γὰρ ἀπὸ φρένες ἀμδλύνονται" 
σάρκα δ᾽ ἐπὶ τροχόεντες ἀολλέες ἄχρα πελιδναὶ 

δε")σιαώδιγγες στάζουσι χεδαιομένης χαχότητος. 
Τῷ δὲ σὺ πολλάχι μὲν πεύχης ἀπὸ δάχρυ ὀμόρξας 

5&9. τενθρήνης ἀναμίγδα πόροις ἐν πίοσιν ἔργοις" 
ἠὲ χαμαιπίτυος βλαστήμονος ἄμμιγα χώνοις 
φύλλα χαθεψηθέντα, ὅσους ἐθρέψατο πεύχη " 

(δδο)άλλοτε δὲ σπέραδος χνίδης μυλοεργέϊ μίσγων 
τερσαίνοις ὀρόδοιο παλήματι" καί ποτε χνίδην 
665 ἑψαλέην χρίμνοισι παλυνάμενος ψαφαροῖσιν 
σὺν λίπεϊ χραίνοιο, βορῆς δ᾽ ἀέκοντα χορέσχοις. 
Ναὶ μὴν ῥητίνη τε xal ἱερὰ ἔργα μελίσσης 
(δυδ) ῥίζα τε χαλδανόεσσα xal ὠεὰ θιδρὰ χελώνης 
ἀλθαίνει τότ᾽ ἔνερθε πυρὸς ζαφελοῖο χεραίης, 
(ἀλθαίνει χαὶ γέντα συὸς φλιδόωντος ἀλοιφῇ") 
570 ἀμμίγδην ἁλίοιο χαθεψηθέντα χελώνης 
υίοις, ἣ ταχινῇσι διαπλώει πτερύγεσσιν' 
ἄλλοτε δ᾽ οὐρείης χυτισηνόμου, ἥντ᾽ ἀχάχητα 
(56ο)αὐδήεσσαν ἔθηκεν ἀναύδητόν περ ἐοῦσαν 
“Ἑρμείης" σαρχὸς γὰρ ἀπ᾽ οὖν νόσφισσε 
575 αἰόλον: ἀγκῶνας δὲ δύω παρετείνατο πέζαις. 
Καί τε σύ γ᾽ 7) γερύνων λαιδροὺς δαμάσαιο τοχῆας, 
ἄμμιγα δὲ ῥίζας ἠρυγγίδας" ἐν δὲ ἐπαρχὲς 
(595,)θάλπε βαλὼν χύτρῳ σκαμμώνιον" οἷσι χορέσχων 
ἀνέρα καὶ θανάτοιο πέλας βεδαῶτα σαώσεις. 

"Hv γε μὲν ix φρύνοιο θερειοικένου ποτὸν ἴσχης 
7, xt xal χωφοῖο λαχειδέος, ὅστ᾽ ἐνὶ θάμνοις 
εἴαρι προσφύεται μορόεις λιχμώμενος ἔρσην, 
(2c) cv ἥτοι θερόεις μὲν ἄγει χλόον ἠύτε θάψου ; 

γυῖα δὲ πίμπρησιν, τὸ δὲ συνεχὲς ἀθρόον ἄσθμα 
&£5 δύσκνοον ἐχφέρεται͵ παρὰ χείλεσι δ᾽ ἐχθρὸν ὄδωδεν. 


NICAND. 


$8? 


cardamaque et Medum malum exurensque sinapi ; 
in cinerem pariter vini convertere fecem . 
gallinaeque fimum ne spreveris , inque profundum 
guttur, ut evites fatum , demittere dextram. 

Ille ego Nicander, qui libro multa notavi 
descripsique meo infesti medicamina fungi, 
preterea moneo ramos; quos invida Pallas 
odit, Junoni nec concessere coronam, 
sed Venerem, quum essent forme certamina diis, 
victricem ornarunt frondoss in collibus Id», 
atraque stagnoso decerpere semina saltu , 
cocta atque hiberno maturescentia sole , 
egregium auxilium cochleari intrita levique 
linteolo,, aut curvo transmittere vimine succum, 
et pleno expressum cyatho prebere bibendum, 
aut multis, si plus cupias prodesse, (saporis 
nil habet ingrali,) et certam hinc sperare salutem. 

Sin quis viscosi tristisque venena lacerti 
mortifera ebiberit, vero salamandra vocatur 
nomine , damnosus quam non violaverit ignis , 
extemplo ardentum vexant incendia linguam ; 
torpescunt proprioque trementia pondere membra 
solvuntur, non firmi errant pedibusque quaternis 
ut pueri incedunt , nam mens obtusa vacillat ; 
plurima perque cutem vibex livescit in orbem 
et saniem exstillat , multum tardante veneno. 
Huic vero lacrima celse medicabere pinus , 
si lento cupias fusaam componere melli; 
necnon cum pice terrestris germine pini 
incoque maturum , qui pendet in arbore , conum ; 
atque mola decusse ervi miscere farinze 
expedit et siccare urticzie semen , et ipsam 
urticam tenui conspersam polline, coctam 
ex oleo edisse invitoque obtrudere ventri. 

Quin resina tenax et apis felura sacrate 

radix galbanea et tenerum testudinis ovum 
cornigers&e coctum flammis ferventibus ignis, 

( distentzeque suum multa pinguedine carnes;) 
cum curva auxilio veniunt estudine coctae 
qua pelagí fluctus velocibus innatat alis; 

aut montana etiam , cytiso que vescitur, et quam 
reddidit e muta modulanti voce canoram 
Mercurius, picto insontis qui cortice carnem 
exemit geminumque ancona intendit in oris. 
Dede neci turpes ranas stirpemque remisce 
Spinoste erynges , simul et scammonia justo 
pondere fervescat , saturumque a morte reduces 
lioc potu inferni subeuntem limina Ditis. 

Pocula si quisquam eestivis medicata rubetis 
ebibit aut ranis , quce mute hirteeque coheerent 
vere novo arbustis rorantemque aera sugunt , 
illa quidem thapso similem per membra virorem 
molemque ingenerant , confertaque pectore anhelo 


ducitur eegre anima , οἱ feetor gravis insidet ori. 
17 


155 


156 NIKANAPOY AAEZIOQAPMAKA. 


᾿Αλλὰ σὺ τῷ βατράχοιο καθεψέος ἠὲ xai ὀπτὴν 
σάρχα πόροις, ὁτὲ πίσσαν ἐν ἡδέϊ μίγμενος οἴνῃ. 

(57 Καί τε σπλὴν ὀλοοῖο xaxbv βάρος ἤρχεσε φρύνης, 
λιμναίης φρύνης πολυηχέος, ἥτ᾽ ἐπὶ φύχει 

^90 πρῶτον ἀπαγγέλλουσα βοᾷ θυμάρμενον εἶαρ. 
Αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἀφθογγός τε χαὶ ἐν δονάχεσσι θαμίζων 
πολλάκι μὲν πύξοιο χλόον χατεχεύατο γυίοις, 

(5βο)ἄλλοτε δ᾽ ὑγραίνει χολόεν στόμα" χαί ποτε λυγμοὶ 
ἀνέρα καρδιόωντα θαμειότεροι χλονέουσι, 

695 Δὴν δὲ χατιχμάζων ἄγονον σπόρον ἄλλοτε φωτὸς, 
πολλάχι θηλυτέρης, σχεδάων γυίοισι τελίσχει. 
Ναὶ μὴν τοῖς ὅτε νέχταρ ἀφυσγετὸν ἐν δεπάεσσι 

(πδο)χεύοις., εἰς ἔμετον δὲ χαὶ οὐ χατέοντα πελάζοις. 
"Hà πίθου φλογιῇ θάλψας χύτος αἰὲν ἀναλθῇ 

600 ἀνέρα θερμάσαιο’ χέαι δ᾽ ἀπὸ νήχυτον ἱδρῶ. 

Καί τε xol αὐξηρῶν δονάχων ἀπὸ fua χόψας 
οἴνῳ ἐπεγχεράσαιο, τὰ δή δ᾽ ὑποτέτροφε λίμνη 

(so0)olxetw , τόθι λεπτὰ δι’ ἐκ ποσὶν ἑρπετὰ γήχει' 
ἠὲ φιλοζώοιο κυπείριδος ἠὲ χυπείρου" 

Q6 αὐτόν τ᾽ ἠνεχέεσσι τρίδοις πανάπαστον ἐδωδῆς 
xal πόσιος ξήραινε, χατατρύσαιο δὲ γυῖα. 

ἘἘχθομένη δέ σε μή τι λιθάργυρος ἀλγινόεσσα 

(εθο)λήσειεν, ὅτε γαστρὶ πέσῃ βάρος, ἀμφὶ δὲ μέσσον 
πνεύματ᾽ ἀνειλίσσοντα xav ὀμφάλιον βρομέηῃσιν, 

eio. οἷά περ εἴλίγγοιο δυσαλθέος, ὅστε δαμάζει 
ἀνέρας ἀπροφάτοισιν ἐπαΐσσων ὀδύνησιν. 

Οὐ μὲν τῷ γ᾽ οὔρων ἄνυται ῥύσις" ἀμφὶ δὲ γυῖα 

(eoo) πίμπραται" αὐτάρ που μολίδῳ εἰδήνατο χροιήν. 


Τῷ δ᾽ ὁτὲ μὲν σαύρνης ὀδελοῦ πόρε διπλόον ἄχθος, 


ats. ἄλλοτε δ᾽ ὁρμίνοιο νέην χύσιν, ἄλλοτε χόψας 
οὐρείην ὑπέρειχον, δθ᾽ ὑσσώπου ὁροδάμνους. 


Πολλάχι δ᾽ ἀγριόεντα χράδην σπέραδός τε σελίνου 


(eos) Ἴσθμιον" ᾧ ποτε χοῦρον ἁλίδαπτον Μελικέρτην 
Σισυφίδαι χτερίσαντες ἐπηέξησαν ἀέθλους. 

c20 "Hé σύ γ᾽ ἐν πέπεριν δυσίμῳ ἐνομήρεα χόψας 
οἴνῳ ἔνι θρύψαιο, κακῆς δ᾽ ἀπερύχεο νούσου. 
Κύπρου τε βλαστεῖα νεανθέα, πολλάχι σίδης 

(ο10)πρωτόγονον χυτίνοιο πόροις ἀνθήμονα χαρπόν. 
M3, μὲν δὴ σμῖλον σὺ χακὴν ἐλατηΐδα μάρψαις 

625 Οἰταίην, θανάτοιο πολυχλαύστοιο δότειραν" 
ἥντε καὶ ἐμπλείουσα χαλιχροτέρη πόσις οἴνης 
οἴη ἐπαλθήσειε παραχρέος, ἡνίχα φωτὸς 

ἰδιδ)ἴσθμια xol φάρυγος στεινὴν ἐμφράσσεται οἶμον. 

Καί x' ἔνθ᾽ ὑμνοπόλοια καὶ εἰσέτι Νικάνδροιο 
Ὧ0 μνῆστιν ἔχοις, θεσμὸν δὲ Διὸς ξενίοιο φυλάσσοις. 


Presidio tamen est ranarum torrida flammis 
aut elixa caro vel pix infusa falerno. 
Letiferzeqne levat pondus crudele rnbetzs 
splan rans , sfagni glauca quz degit in ulva 
garrulaque optati praedicit tempora veris. 
Muta autem et longa letitans sub arundine , buxi 
diffundit viridem per languida membra coloreni ; 
05 quoque bile madet; morsus aliquando molesti 
corda premunt , crebris singultibus ilia saltant. 
Inviti stillant, tam vir quam femina, multo 
semine, nec superest sobolis spes ulla futurae. - 
Sed tu funde merum pateris testaque repostum 
promito et ad vomitum cogas, si forte recuset. 
Illum etiam in labro, quod subdita flamma fovebit , 
calfacias , fusoque cutis sudore madesoat. 
Quin et arundineam siccam cesamque 1yeo 
radicem misce , illarum quee plurima stagnis 
crescit , ubi immundas gaudent innare per undas ; 
vel quam juncus habet grati quadratus odoris; 
assiduo vacuum potusque cibique labore 
exerce tumidumque resicca et digere corpus. 
Argenti vero crudelis spuma latere 
te nequit, alvus si gravis est, flatusque rotati 
volvuntur medioque cient umbone tumultus; 
ileon infestare putes, qui caeca volutans 
murmura distorquet sa:vis cruciatibus eegros. 
Sistitur urine cursus , tomor undique corpus 
occupat , et vultum species plumbi &mula feedat. 
Ast obolos myrrha binos largire Sabaeze 
poculaque hormini, aut crescens hypericon in altis 
montibus , hyssopi vel germina caede cilissee. 
Sepe etiam agrestem ficum Isthmiacumque selini 
semen, quod merso Melicertie funus agentes 
Sisyphidze puero, victori praemia donant. 
Rugosumque piper simul intere cumque liquoie 
lenseo exhauri et tristem medicabere morbum. 
Germinaque interdum florentis parva ligustri 
puniceique novos granati collige fructus. 
Parce venenata taxo, qua surgit in (Eta 
abietibus similis letoque absumit acerbo , 
ni preter morem pleno cratere meraca 
fundere vina pares, quum primum sentiet :eget 
arctari obstructas fauces animzque canalem. 
Jam te Nicandri memorem precor esse poete, 
atque Jovem jura hospitibus reverebere daniem. 


NIKANAPOY ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. 


AIIOZIIAZMATA 


TON AEITIONTON 


TOY NIKANAPOY 
IIOIHMATON, 


[Dm I 


EK ἼΩΝ TEQPTIKOQN. 
I. 
"Ex τοῦ α΄. 
Ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἢ ἐρίφοιο νεοσφάγος ἠὲ xol ἀρνὸς 
ἢ αὐτοῦ ὄρνιθος ἐφοπλίζηαι ἐδωδὴν, 
χίδρα μὲν ἐχτρίψειας ὑποτρώσας ἐνὶ χοίλοις 
ἄγγεσιν, εὐώδει δὲ μιγένθ᾽ ἅμα φύρσον ἐλαίῳ. 
ζωμὸν δὲ βρομέοντα χατάντλασον, αὐτὸν ἀπ᾽ αὐτοῦ 
ἀρνύμενος, ἵνα μηδὲν ὑπερζῇ " πνῖγε δὲ πῶμα 
ἀμφιθαλών * φωχτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ χρῖμινον" 
ἠρέμα δὲ χλιάον κοίλοις ἐξαίνυσο μύστροις. 


Atben. III. p. 126. (487. S.) 


10 


II. 

Ἔχ τοῦ β΄. 
Ἀλλὰ τὰ μὲν σπείροις τε χαὶ ὡς ὡραῖα φυτεύοις 
ἄνθη Ἰαονίηθε γένη γε μὲν ἰάσι δισσὰ, 
ὠχρόν τε χρυσῷ τε φυὴν εἰς ὦπα προσειδὲς, 
ἅσσα τ᾽ ᾿Ιωνιάδες νύμφαι στέφος ἁγνὸν Ἴωνι 
Πισαίοις ποθέσασαι ἐνὶ χλήροισιν ὄρεξαν. 
"Hvucs γὰρ χλούνην τε μετεσσύμενος σχυλάχεσσιν 
᾿Αλφειῷ xat λῦθρον ἑῶν ἐπλύνατο γυίων, 
ἑσπέριος νύμφαισιν Ἰαονίδεσσι νυχεύσων. 
Αὐτὰρ ἀκανθοδόλοιο ῥόδου χατατέμνεο βλάστας 
τάφροις τ᾽ ἐμπήξειας, δδὸν διπάλαιστα τελέσχων. 
Πρῶτα μὲν Ὠδονίηθε Μίδης ἅπερ Ἀσίδος ἀρχὴν 
λείπων, ἐν χλήροισιν ἀνέτρεφεν Ἠμαθίοισιν, 
αἷδν ἐν ἑξήχοντα πέριξ χομόωντα πετήλοις, 
Δεύτερα Νισαίης Μεγαρηΐδος" οὐδὲ Φασηλὶς, 
οὐδ᾽ αὐτὴ Λεύχοφρυν ἀγασσαμένης ἐπιμεμφὴς, 
Αηθαίου Μάγνητος ἐφ᾽ ὕδασιν εὐθαλέουσα. 
Κισσοῦ δ᾽ ἄλλοτε χλῶνες ἐὐῤῥίζου χαπέτοισι, 
πολλάχι δὲ στέφος αὐτὸ χορυμθήλοιο φυτεύσαις 
δάσχιον, ἀργοπόδην ἠδὲ χλαδέεσσι πλανήτην" 
βλάστα δρέπου δὲ χυτοῖο xal εἰς μίαν ὄρσεο χόρσην, 
σπεῖραν ὑπὸ σπυρίδεσσι νεοπλέχτοισι χαθάπτων, 
ὄφρα δύο χροχόωντες ἐπιζυγέοντε χόρυμθοις 
μέσσα συνωρίζωσιν δπερφιάλοιο μετώπου, 
χλωροῖς ἀμφοτέρωθεν ἐπηρεφέες πετάλοισιν. 
Σπερματίνην χάλυχες χεφαλήγονοι ἀντέλλουσιν 
ἀργήεις πετάλοισι, χρόχῳ μέσα χροιϊσθεῖσαι. 
Ἐς X x * ι Δ * bd » 


FRAGMENTA 


DEPERDITORUM 


NICANDRI 


POEMATUM. 


E GEORGICIS. 
I. 


E libro 1. 
Sin aul hvedi recens-jugulati aut agni ' 
aut etiam galline paras edulium, 
grana novellis ex spicis extrita sterne in cavis 
vasis , fragranteque admixto subige oleo ; 
tum jusculum fervidum affunde, ipsum ex se 
hauriens , ne quid efferveat; suffoca vero opercuto 


imposito ; igni enim expositum valde intumescit hordeum ; 


sensim vero tepidum cavis epulare mystris. 


II. 
E libro 5. 


Sed alios quidem severis et ut pulcros plantaveris 


flores Ionica origine. Genera autem iadum (violarum) duo, 


pallidum , et auro natura simile adspectu, 
quas Ioniades nympha coronam castam Ioni 
Pisas in terris, amore captze , obtulerunt. 
Confecerat enim aprum , canibus persecutus, 
et in Alpheo cruorem de suis abluerat membris, 
noctu cum nymphis Ioniadibus cubiturus. 
Porro spinis infestze rose abscinde surculos, 
et fossis infige, interstitium duorum palrnorum faciens. 
Primas quidem ex Odonia Midas, Asice regno 
relicto, in fundis coluit Emathiis , 
semper ad sexaginta circumcirca foliis comatas. 
Secundee sunt ex Nissma Megarica; nec vero Phaselis, 
nec ea qua Leucophryn (Dianam) colit, spernenda, 
Letheei Magnetis ad undas florens. 
Hedere radicoss interdum ramos in scrobibus, 
sxpius vero coronam ipsam corymbiate serito , 
umbrosam, lente serpentem et brachiis errabundam : 
vel germina carpe diffuse et in unam erige eristam, 
sportam ex viminibus nuper textis adaptans, 
βίο ut duo crocei simul juncti corymbi 
mediam partem conjungant erecti verticis, 
utrinque virenti fastigiati fronde. 
Semen calyces in apice nati producunt, 
albi foliis, croco in medio tincti. 

* * * * * * 


bh 


198 


3b 


4 


- 


4 


σ' 


50 


[d 
Ct 


60 


Ἃ χρίνα, λείρια δ᾽ ἄλλοι ἐπιφθέγγονται ἀοιδῶν, 
οἱ δὲ xal ἀμόροσίην, πολέες δέγε χάρμ᾽ ᾿Αφροδίτης" 
ἤρισε γὰρ χροιῇ" τὸ δέ που ἐπὶ μέσσον ὄνειδος 
ὅπλον βρωμήταο διέχτελλον πεφάτισται. 

Ἶρις δ᾽ ἐν ῥίζησιν ἀγαλλίδι ἠδ᾽ δακίνθῳ 

alxcc7j προσέοιχε, χελιδονίοισι δὲ τέλλει 

ἄνθεσιν, ἰσοδρομεῦσα χελιδόσιν" αἵ τ᾽ ἀνὰ χόλπῳ 
φυλλάδα νηλείην ἐχχεύετον, ἀρτίγονοι δὲ 

εἴδοντ᾽ ἠἡμύουσαι ἀεὶ χάλυχες στομίοισι. 

Σὺν χαί περ τοξία χροιῇ λυχνὶς, οὐδὲ θρυαλλὶς, 
οὐδὲ μὲν ἀνθεμίδων χενεὴ γηρύσεται ἀκυὴ, 

οὐδὲ βοἄνθεμα κεῖνα, τά τ᾽ αἰπύτατον χάρη ὑψοῖ, 
φλὸξ δὲ θεοῦ αὐγῆσιν ἀνεργουένης ἀνιοῦσα. 

& 0 0X X X * 0 X* * X καὶ 

ἝἝρπυλλον φρέατος πέλας ἐν βώλοισι φυτεύσεις, 
(opa χλάδοις μαχροῖσιν ἐφερπύζων διάηται, 

ἠὲ χαταχρεμάησι ἐφιμείρων ποτὰ νυμφέων. 

*»— X x 0 ἂχ * -» κα 

Kat δ᾽ αὖ τῆς μήκωνος ἄπο πλαταγώνια βάλλοις, 
ἄθρωτον χώδειαν ὄφρα χνώπεσσι φυλάξη" 
φυλλοσινῇ γὰρ πάντα διοιγομέναισιν ἐφίζει 
ἑρπετά" τὴν δὲ δρόσοισιν ἐϊσχομένην βοτέονται 
χώδειαν, χαρποῖο μελιχροτέρου πλήθουσαν. 
Θρίων δ᾽ οἰχομένων, ῥέα μὲν φλόγες, ἄλλοτε ῥιπαὶ 
πλῆξαν σάρχα τυπῇσι" τὰ δ᾽ οὐ βάσιν ἐστήριξαν, 
οὔτε τί πω βρώμην ποτιδέγμενα " πολλάχι δ᾽ ἴχνη 
στιφροῖς ὠλίσθησαν ἐνιχρίμψαντα xapsiotc * 
ἁδρύνει δὲ βλάστα βαθεῖ ἐν τεύχεϊ καρπόν. 

* A L2 ^ ^ * » E ^ 

Σαμψύχου λιδάνου τε νέας κλάδας, 70. ὅσα χῆποι 
ἀνδράσιν ἐργοπόνοις στεφάνους ἐπιπορσαίνουσιν" 

ἢ γὰρ καὶ λεπταὶ πτερίδες, xal παιδὸς ἔρωτες 
λεύχῃ ἰσαιομένοι, σὺν καὶ χρόχος εἴαρι μύων, 
χύπρος τ᾿, ὀσμηρόν τε σισύμδριον, ὅσσα τε χοίλοις 
ἄσπορα ναομένοισι τόποις ἀνεθρέψατο λειμὼν 
χάλλεα, βούφθαλμόν τε καὶ εὐῶδες Διὸς ἄνθος. 
χάλχας, σὺν δ᾽ ὑάχινθον, ἰωνιάδας τε χαμηλὰς, 
ὀρφνοτέρας ἃς στύξε μετ᾽ ἄνθεσι Περσεφόνεια " 
σὺν δὲ xol ὀψήεντα πανόσμεον, ὅσσα τε τύμόοι 
φάσγανα παρθενικαῖς νεοδουπέσιν ἀμφιχέονται" - 
αὐταί τ᾽ ἠΐθεαι ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι, 
τηλόθεν ὀξυτέρησιν ἐφελχόμεναι χροιῆσιν. 

Πᾶς δέ τις ἢ ἑλένειον ἣ ἀστέρα φωτίζοντα 

δρέψας εἰνοδίοισι θεῶν παραχάθθαλε σηχοῖς 

ἣ αὐτοῖς βρετάεσσιν, ἅτε πρώτιστον ἴδωνται" 
πολλάχι θέλχια χαλὰ, τό τε χρυσανθὲς ἀμέργων, 
λείριά τε σχήλαισιν ἐπιφθίνοντα καμόντων, 

καὶ γεραὸν πώγωνα, xal εὐτραπέας χυχλαμίνους, 
σαύρην θ᾽, fj χθονίου πέφαται στέφος Ἡγεσιλάου. 


Mtlien. XV. p. 683. (490. S.) 


I1. 


Γογγυλίδας σπείροις δὲ χυλινδρωτῆς ἐφ᾽ ἅλωος, 
ὅφρ᾽ ἂν ἴσαι πλαθάνοισι χαμηλότεραι θαλέθωσι. 


NICANDRI FRAGMENTA. 


| Qua crina, alii vero lilia vocant cantores, 


alii item ambrosiam , multi autem oblectamentum Veneris : 
contendit enim (cum ea) de colore : quarein medio probrum, 
membrum rudentis animalis , assurgere dicitur. 
Iris autem radicibus agallidi et hyacintho 
Ajacis e cruore orto similis est; hirundinariis vero adsurgit 
floribus, simul cum hirundinibus proveniens. Hae e gremio 
folia seva effundunt ; recens nati vero 
conspiciuntur flores inclinatis semper orificiis. 
Simul, quamvis venenosa colore lychnis, neque thryall.s , 
nec anthemidum vanus dicetur esse vigor, 
nec boanthema illa , quseque altissime caput attollun! , 
flammula cum dei radiis redeuntibus surgens. 

* * * * * * 
Serpyllum prope puteum in glebis plantabis, 
ut ramis longis serpens perfletur, 
aut dependeat expetens potum nympharum. 

* * * * * * 

Jam vero papaveris folia abjice, 
salvum ut caput a culicibus servet. 
Folia enim quae rodunt , omnia apertis insident 
insecta, et roribus simile depascuntur 
caput, fructu mellito repletum. 
Foliis vero detractis , facile ardores (solis), subinde venti 
percutiunt carnem ictibus : illa vero gradum non firmant, 
nec jam quidquam cibi nanciscentia : szepe vero vestigia 
fallunt rigidis appropinquantia capitibus. 
Augent vero germina profundo in (capitis) vasculo semen. 

* * * * * * 
Amaraci sere et roris marini novos ramulos, et quotquot 
horti] virís cultoribus coronas suppeditant. 
Sane huc referenda etiam tenues filices , et praederotes 
populo similes , simul etiam erocus vere se abscondens, 
et cyprus, et fragrans sisymbrium, et quoscunque cavis 
sponte crescentes in locis et irriguis alit pratum 
venustos flores, ut buphthalmum, et odoratum Jovis florem, 
chalcas , et hyacinthum, et violas humiles, 
quas obscuriores inter flores oderat Proserpina : 
adhec altum panosmium , et quos tumuli 
gladiolos virginibus recens mortuis circumfundunt ; 
ipseque juvenes anemonides fulgentes , 
procul splendidioribus allicientes coloribus. 
Quisquis vero aut helenium aut astera splendentem 
eolligis, triviis deorum adjice zediculis 
aut ipsis simulacris, quum primum conspexeris; 
sape pulcra placamenta carpens, u£ chrysanthemum, 
et lilia, quae in cippis marcescant defunctorum, 
el gerontopogonem , et tortiles cyclaminos, 
et sauram (nastur(ium) quie inferi corona dicitur Agesilai. 


ITI. 


Rapas vero seras in area cylindro complanata , 
ut in orbem patentes humiliores progermincni. 


NIKANAPOY AIIOZIIAZMATA. 


Βουνιὰς T: ἀλλ᾽ εἴσω ῥαφάνοις εἴσω λαθαρωχοί. T 
Γογγυλίδος δισσὴ γὰρ ἰδὲ ῥαφάνοιο γενέθλη 

& μαχρή τε στιφρή τε φαείνεται ἐν πρασιῇσι. 
Καὶ τὰς μέν θ᾽ αὕηνον ἀποπλύνας βορέησι, 
προσφιλέας χειμῶνι xal οἰχουροῖσιν ἀεργοῖς" 
θερμοῖς δ᾽ ἰχμανθεῖσαι ἀναζώουσ᾽ ὑδάτεσσι. 
Ὑμῆγε δὲ γογγυλίδος ῥίζας, xal ἀχαρφέα φλοιὸν 

iy. ἦκα χαθηράμενος, λεπτουργέας" ἠελίῳ δὲ 
αδήνας ἐπὶ τυτθὸν, ὅτ᾽ ἐν ζεστῷ ἀποδάπτων 
ὕδατι, δριμείη πολέας ἐμ δάπτισον ἅλμη" 
ἄλλοτε δ᾽ αὖ λευχὸν γλεῦχος συστάμνισον ὄξει, 
Taov ἴσῳ, τὰς δ᾽ ἐντὸς ἐπιστύφας ἁλὶ χρύψαις. 

i5 Πολλάχι δ᾽ ἀσταφίδας προχέας τριπτῆρι λεήναις, 
σπέρματά τ᾽ ἐνδάχνοντα σινήπυος" εἶν ἑνὶ δὲ τρὺξ 
ὄξεος, ἰχμάζουσα καὶ ὠμοτέρην ἐπὶ χόρσην. "| 
“Ὥριον ἁλμαίην ἄρυσαι χεχρηόσι δαίτης. 

Athen, IX. p. 360 (361. S.) et IV. p. 133. (24. 5) 


IV. 


Αὐτὰς μὴν σιχύας τμηγῶν ἀνὰ χλώσμασι πείραις, 
ἠέρι δὲ ξήρανον, ἐπεγχρεμάσαιο δὲ χαπνῷ, 
χείμασιν ὄφρ᾽ ἂν δμῶες ἅλις περιχανδέα χύτρον 
πλήσαντες ῥοφέωσιν ἀεργέες" ἔνθα τε μέτρῳ 

5 ὄσπρια πανσπερμηδὸν ἐπεγχεύησιν ἀλετρίς. 
Τῇ £vt μὲν σιχύης ὅρμους βάλον ἐχπλύναντες, 
ἐν δὲ μύχην ἦ σίρας τε πάλαι λαχάνοισι πλαχείσας ἦ 
οὐλοτέροις χαυλοῖς τε μιγήμεναι "T εὖφα ορίζη. "T 

Athen. IX. p. 372. (376. S.) 
V. 


"Ev δέ τε xai μαράθου χαυλὸς βαθὺς, ἐν δέ τε ῥίζαι 
πετραίου, σὺν δ᾽ αὐτὸς ὑπαυχμήεις σταφυλῖνος, 
σμυρνεῖον, σόγχος τε χυνόγλωσσός τε σέρις te 
σὺν χαὶ ἄρου δριμεῖα χαταψήχοιο πέτηλα 
& ἦδ᾽ ὅπερ ὄρνιθος χλέεται γάλα. 
Atben. IX. p. 371 (370. S.) 
VI. 
Καί τε σύ γε θρέψαιο Δραχοντιάδας διτοχεύσας, 
ἢ Σιχελὰς Μεγάροιο πελειάδας" οὐδέ φιν ἄρπαι, 
οὐδέ qt ὀστράχεοι νωμήσιμοι ἐξενίπτονται. 
Athen. 1X. p. 395. (460. S.) 
VII. 
Φυηγοὶ, Πανὸς ἤγαλμα. 
Athen. II. p. 52. (201. S.) 


AAHAA EK ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΊΚΩΝ. 


VIII. 
Καὶ μορέης. 5| παισὶ πέλει μείλιγμα νέοισι, 
πρῶτον ἀπαγγέλλουσα βροτοῖς ἡδεῖαν ὀπώρην. 
Athen. IT. p. 51. (197. S.) 


Bunias. . . . . . . . . . . ., 

Rape enim duplex et raphani progenies, 

oblonga et globosa , conspicitur in areolis. 

Et istud quidem genus, bene lotum, sicca ad boream; 
amicum hiemi famulisque fum otiosis : 

calidis humefactum aquis reviviscit. 

Seca vero rapi radices , insiccato cortice 

leniter detracto, minutatim : et in sole 

paululum siccatas, aut ferventi intinctas 

aqua, multas acri immerge muriz ; 

aut vero album mustum confunde cum aceto 

partibus zequalibus; hasque intus stipatas obtege sale. 
Saypius autem uvas passas injieiens pistillo conteras 
seminaque mordacia sinapi ; 


Tempestiva salgama haurias indigentibus cibo. 


IV. 


Ipsas jam cucurbitas sectas filis transfige, 

tum in aere sicca et suspende ad fumum; 

ut hieme famuli satis patentem ollam 

impletam sorbeant feriantes : ibique justa mensura 
legumina omnís generis infundat molitrix. 

In eam ΒΟΥ monilia injiciant lota , 

acfungos. . . . - 


cum crispis brassicis miscere. . . . 


V. 


In his etiam fceniculi caulis crassus, in liis radices 
saxosi , et ipsa in arrida terra crescens pastinaca, 
emyrnium , et sonchus, et cynoglossum, et cichorium. 
Simul et ari acria contundas folia, 

et herbe quee gallince vocatur lac. 


VI. 


Tuque ale Dracontiadas biparas 
aut Siculas Megari columbas ; quibus nec falcones 
nec accipitres nocere dicuntur. 


VII. 


Fagi , Panis decus. 


INCERT/E SEDIS E GEORGICIS. 
VIII. 


Et moii arboris , que pueri est oblectamentum tenellis , 
primum annuncians mortalibus suaves autumni-fructus. 


160 
Χ. 
ςἘχθρὰ δ᾽ ἐλαίης 


ῥοιῆς τε πρίνου τε δρυός τ᾽ ἄπο πήματα κεῖται, 
οἰδαλέα, ξύγχολλα βάρη πνιγόεντα μυχήτων. 
3 X — 0X*X— 9 — 09 —0*— 0 — ἢ κα 


Συχέης ὁπότε στέλεχος βαθὺ χόπρῳ 
χαχχρύψας ὑδάτεσσιν ἀειναέεσσι νοτίζοις, 
φύσονται πυθμέσσιν ἀχήριοι - ὧν σὺ μύχητα 
θρεπτὸν, μή τι χαμηλὸν, ἀπὸ δίζης προτάμοιο. 
.""Ὑ"»νῬν X κι κα 


Καί τε μύχητας ἀμανίτας τότ᾽ ἐφεύσαις. 
Athen. IT. p. 60,61.(233,234. S.) 


. X. 


Σπείρειας χύαμον Αἰγύπτιον, ὄφρα θερείης 
ἀνθέων μὲν στεφάνους ἀνύῃης, τὰ δὲ πεπτηῶτα 
ἀχμαίου καρποῖο χιδώρια δαινυμένοισιν 
εἷς χέρας ἠϊθέοισι πάλαι ποθέουσιν óp£Enc 
t ῥίζας δ᾽ ἐν θοίνῃσιν ἀφεψήσας προτίθημι. 
*— »* ζΐ XX * καὶ αὶ X 
* Κυάμους λέψας xoXoxdatov ἐντμήξας τε. 
Athen. III. p. 72. (284. S.) 
xÍ. 
Así» μὲν χράμθη, δτὲ δ᾽ ἀγριὰς ἐμπίπτουσα, 
σπειρομένη πολύφυλλος ἐνήδησε πρασιῇσιν 
ἡ οὔλη ἦ καὶ τύριος 6" θαμνῖτις πετάλοισιν, 
ἢ ἐπιφοινίσσουσα καὶ αὐχμηρῆσιν ὁμοίη, 

6 βατραχέη Κύμη τε χαχόχροος, ἣ μὲν ἔοιχε 
πέλμασιν, οἷσι πέδιλα παλίμθολα χασσύουσιν, 
ἣν μάντιν λαχάνοισι παλαιογόνοι ἐνέπουσιν. 

Athen. IX. p. 370. (264. S.) 


XII. 
Σὺν xai φοίνιχος παραφυιάδας ἐχχόπτοντες 
ἐγκέφαλον φορέουσινέοις ἀσπαστὸν ἔδεσμα. 
Athen. II. p. 71. (275. S.) 


XIII. 


Κάρδαμον ἄῤῥινόν τε μελάμφυλλόν τε σίνηπυ. 
Athen. IX. p. 366. (352. S.) | 


XIV. 


Λόπιμον xdouóv τε 
Εὐδοέες, βάλανον δὲ μετεξέτεροι χαλέσαντο. 
Athen. II. p. 54. (208. S.) 


XV. 


"Hi xal ὄστρεα τόσσα, βυθοὺς ἅτε βόσχεται ἅλμης, 

νηρῖται στρόμδοι τε πελωριάδες τε μύες τε 

γλίσχραι τέλλινές τε xol αὐτῆς φωλεὰ πίννης. 
Athen. III. p. 92. (360. S.) 


NICANDRI FRAGMENTA. 


IX. 


Inimica ab olea, 
ἃ punica, ab ilice, a quercu , mala imminent - 
tumidse , adglutinate moles suffocantes fungorum. 


* * * * * * * 


Arboris ficus truncum multo si leetamine 

obrutum aquis perennibus rigaveris, 

nascentur in imo innoxii (fungi) quorum tu fungum 
esculentum , minimeque spernendum , a radice preecides. 


* * * * * b * 


Et amanitas fungos tunc forrere licebit. 


X. 


Serito fabam /Egyptiam, ut sestate 

ex floribus coronas facias, delapsa vero 

maturi fructus ciboria convivantibus 

in manus tradas juvenibus, pridem desiderantibus. 
Radices equidem epulis elixas appono. 


* * * * * * * 


* Fabis decorticatis colocasioque conciso. 


XI. 


Glabra brassica , subinde silvestris occurrens , 
sata multifolia pubescit in areis hortorum , 

crispa . . . fruticosa foliis 

aut purpurascens et squalidis similis , 

ranarum colore , et cyme decolor, quee similis est 
soleis quibus calceos vetustate detritos reficiunt , 
quam mantin (vatem) inter olera prisci vocant. 


XII. 


Simul et palme stolones excidentes , 
cerebrum ferunt , exoptatum juvenibus cibum. 


XIII. 


Nasturtium et nares lgdens nigris foliis sinapi. 


XIV. 


(Castaneam] Jopimon ac nucem 
Euboici , glandem vero alii vocabant. 


XV. 


Aut quotquot ostrea in profindo pascuntur mari, 
neritte turbinesque et peloriades musculique 
lubricseque tellinz et ipsius latibolum pinnae. 


NIKANAPOY ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. 


EK ΤΩΝ OITAIKQN. 


XVI. 
"Ex τοῦ β΄. 
Πομπίλος, ὃς ναύτῃσιν ἀδημονέουσι χελεύθους 
μηνύσας φιλέρωσι, xat ἄφθογγός περ ἀμύνων. 
Athen. VII. p. 282. (31. S.) 


— 0. ἢ 


EK ΤΩΝ ΕΤΕΡΟΙΟΥΜΕΝΩΝ. 
XVII. 
Αὐτίχ᾽ 8 γ᾽ ἢ Σιδόεντος ἠὲ Πλείστου ἀπὸ χήπων 
μῆλα ταμὼν χλοάοντα τύπους μιμήσατο Κάδμον. 
Athen. ΠΙ. p. 82. (p. 321. S.) 
XVIII. 


Νίχανδρος 6 Κολοφώνιος τοὺς μὲν Ἰνδοὺς χύνας 
ἀπογόνους φησὶν εἶναι τῶν Ἀχταίωνος χυνῶν, at μετὰ 
τὴν λύτταν σωφρονήσασαι, διαδᾶσαι τὸν Εὐφράτην 
ἐπλανήθησαν εἰς Ἰνδοὺς, ὥσπερ τὰς Χαονίδας χαὶ 
Μολοττίδας ἀπογόνους εἶναί φησι χυνὸς, ὃν Ἥφαιστος 
lx χαλχοῦ Δημονησίου χαλχευσάμενος, 

xal ψυχὴν ἐνθεὶς. δῶρον ἔδωχε Ad, 
χἀχεῖνος Εὐρώπῃ, αὕτη δὲ Μίνῳ, xal Μίνως Πρόχριδι, 
καὶ Πρόχρις Κεφάλῳ. Φύσιν δ᾽ εἶχεν ἄφυχτος εἶναι, 
ὥσπερ ἡ Τευμησία ἀλώπηξ ἄληπτος" xoi διχ τοῦτο 
ἀπελιθώθησαν ἄμφω, ὃ μὲν, ἵνα μὴ λάδῃ τὴν ἄληπτον 
ἀλώπεχα, ἡ δὲ, ἵνα μὴ φύγῃ τὸν ἄφυκτον χύνα. Αἱ δὲ 
Καστορίδες Κάστορος θρέμματα, Ἀπόλλωνος τὸ δῶρον. 
Ταύτας 9 ὁ αὐτὸς οὗτος ποιητὴς εἶναι τὰς ἀλωπεχίδας 
λέγει, μιξαμένου τὸ γένος ἀλώπεχι Κάστορος. Αἱ δὲ 
᾿Ἐρετριχαὶ, xal ταύτας Ἀπόλλων ἔδοιχε" τοὺς δὲ Aa6óv- 
τας xal θρέψαντας Εὐρυτίδας φησὶν εἶναι. Καὶ μὴν τάς 
1ε Μενελαΐδας τὰς αὐτὰς εἶναί φησι ταῖς Ψυλλιχκαῖς, 
δύ᾽ ἀδελφῶν χυνῶν ἐχεῖθεν ὁπὸ Μενέλεω περὶ τὴν "Ap- 
γολικὴν τραφεισῶν. Polluc. Onom. δ. 8. 38, 39, 40. 
Cf. Anton. Liber. cap. 31. Huc pertinent plura ejusdem 


capita, quz fabulas ex eodem Nicandri opere excerptas 
tradunt. 


XIX. 
"Exhvov, ὡς Λίδυες, ἩΨύλλων γένος, οὔτε τι θηρῶν 
αὐτοὶ κάμνουσι μυδαλέαισι τυπαῖς, 
οὖς Σύρτις βόσχει θηροτρόφος" εὖ δὲ xoi ἄλλοις 
ἀνδράσιν ἥμυναν, τύμμασιν ἀχθομένοις, 
οὗ ῥίζαις ἕρδοντες, δῶν δ᾽ ἀπὸ σύγχροα γυίων 
»ὦά.Ἂο —0X& "κε" Ὧε ῶὗὥᾳὨχαχχυ κὰκ κα 
lian. de nat, an. XVI. 28. 
XX. 
Οὐχ ἔχις οὐδὲ φάλαγγες ἀπεχθέες οὐδὲ βαθυπλὴξ 
ἄλσεσιν ἐν ζώοις σχορπίος ἐν Κλαρίοις" 
Φοῖδος ἐπεί ῥ᾽ αὐλῶνα βαθὺν μελίαισι καλύψας 
ποιηρὸν δάπεδον θῆχεν ἑχὰς δαχέτων. 


&lian. de nal. an. Χ, 49. 


161 


EX OETAICIS. 


XVI. 


E libro 2. 


Pomplilus,, qui nautis anxiis vias [dio est 
monstrat ad amorem propensis, et quamvis mutus, prassi 


EX TRANSFORMATIS. 
XVII. 


Statim ille ex Siduntis aut Plisti hortis 
mala incidens virentia , imagines imitatur Cadmi. 


. XVIIL 


Nicander Colophonius Indicos canes canum Act:«onis 
posteros esse dicit, qui post rabiem cum resipuissent , Eu- 
phratem transgressi, in Indos errabundi delati sunt. Quem- 
admodum et Chaonides Molossicosque ejus canis posteros 
esse ait, quem Vulcanus, e Demonesio cre fabricatum, 


anima indita, Jovi dono dedit, 


hic vero Europse, illa Minoi, Minos Procridi, Procris Ce- 
pbalo. Natura autem inevitabilis erat, quemadmodum et 
vulpes Teumesia capi per fatum non poterat, et ob hoc 
ambo in lapides mulati sunt, hic quidem, ne vulpem, 
quam capi fata nolebant, caperet, hsec vero, ne canem 
effugeret inevitabilem. Castorides vero, Castoris alumni, 
et Apollinis donum sunt ; quos idem poeta vulpinos nominat, 
mixto genere cum vulpe Castoris. Sed et Eretricos Apollo 
dedit; horum vero susceptores et educatores Eurytidas 
fuisse ait. Menelaides vero eosdem, quos Psyllicos esse 
vult, duobus scilicet canibus uterinis a Menelao in Argolide 
nutritis. 


XIX. 


Audivi Libycos Psyllos , quos aspera Syrtis 
serpentumque ferax patria alit populos, 
non ictu inflictum diro, morsuve venenum 
ledere; quin lisis ferre et opem reliquis , 
non vi radicum, proprio &ed corpore juncto 
* * * * * * GESN. 


XX. 


In Clario luco non ledit scorpius ictu, 
vipera non morsu, sed neque dira phalanx : 
qua sibi fraxinea delegit Phoebus opacum , 


reptilibusque procul, fronde comante locum ctes«. 


16? 
XXI. 
Ἠρία τ᾽ εἰς ᾿Αἶδαο χατοιχομένου Κορύθοιο, 
ὅντε xoi ἁρπαχτοῖσιν ὑποδμηθεῖσ᾽ ὀμεναίοις 
Τυνδαρὶς, alv' ἀχέουσα, xaxbv γόνον ἤρατο βούτεω. 
Parthen. c. 34. 
XXII. 


Οἰνεὺς δ᾽ ἐν χοΐλοισιν ἀποθλίψας δεπάεσσιν 
οἶνον ἔχλησε * * * " 
Athen. II. p. 35. (133. S.) 
XXIII. 
μῆλον, 8 χόχχυγος καλέουσι. 
Athen. 1I. p. 49. (290. S.) 
XXIV. 
χύπελλα δ᾽ ἔνειμε συθώτης. 
Athen, XI. p. 483. (289. S.) 
XXV. 
* * * * ξυχτιμένην Μαραθῶνα. 
Porph. qu&st. homer. p. 92. ed. Barnes, 
XXVI. 
"Ex τοῦ δ΄. 
Ἢ σχάρον 3| χίχλην πολυώνυμον 
Athen. VII. p. 305. (117. S.) 
XXVII. 


*Ex τοῦ αὐτοῦ. 


μμθΡνο 


** y 9 


X * ow κι 


"Ev γὰρ ὄρει ῥάμνοι τε xai ἀσπάλαθοι χομέονται, 
Etymol. M. v. ᾿λσπάλαθος. 


EK IIEMIITOY ΤΗ͂Σ EYPOQIIEIAZ. 


XXVIII. 


Καί τις Ἄλθω τόσον ὕψος ἰδὼν Θρήϊχος π᾿ ἄστροις 

ἔχλυεν, οὐ δὴ θέντος ἀμετρήτῳ Ono λίμνῃ, 

ὃς "T ἀναποῦν ᾽ χείρεσσι δύο ῥίπτεσχε βέλεμνα 

ἡλιδάτου προθέλυμνα Κανχστραίης πάρος ἀκτῆς. 
Steph. Byz. v. ἔλθως. — Schol. ad Apoll. IV, 57, ex Euro- 
pze libro II narrationem de amore Selenze memorat; Athen. 
VII, pag. 296 (p. 84. Schw. ) alius fabulee mentionem 
facit e tertio ejusdem operis libro. 


Qum— P 


EK ΤΗΣ ZIKEAIAZ. 
XXIX. 
Ex τοῦ κ΄. 
Καίτοι καὶ Ζάγχλης ἐδάη Δρεπανηΐδος dotv. 
Steph. Byz. v. Ζάγχλη. 
XXX. 
"OuÓpw τε χρυμῷ τε δέματ᾽, ὅτε δάμνατο μᾶλλον. 
Schol. δὰ Theriac. v. 382. 


NICANDBI FRAGMENTA. 


XXI. 


Et ad tumulos Orci descendente Corytho, 
quem etiam furtivis domita nuptiis [bokci. 
Tyndaris, vehementer lugens, malum filium sustulit bc- 


XXII. 


CEneus 1n cavas exprimens pateras 
vinum, vino nomen dedit * * * * 


XXIII. 


* * * * quod cuculi malum vocant. 


XXIV. 
* * * * pocula vero distribuit subulcus. 


XXV. 
* * * * hene - constructam Marathonem. 


XXVI. 
E libro 4. 


Aut scarum aut turdum multis nominibus appellatum * * ** 


XXVII. 
Ez eodem. 


In monte enim spine et aspalathi proveniunt. 
EX LIBRO QUINTO EUROP F. 
XXVIII. 


Et quidam , Athonis Thracii tanta altitudine visa sub astris, 
ei nomen dedit, non jam siti sub immensa palude 

qui. . . manibus duo jactavit jacula 

prope pedem excelsi Canastrei proinontorii. 


. 
Γ 1 


EX SICILIA. 
XXIX. 
E libro 10. 


Quamvis et Zancles Drepaneidis (Siculce) combussit urbem. 


XXX. 


Imbreque frigoreque domabatur, postquam domitus esum» 
gis. 


NIKANADOY ATIOZITAZMATA. 


EK TPITOY AITOAIKOQN. 
XXXI. 


Καὶ Νίκανδρος ἐν τρίτη Αἰτωλικῶν dx τῆς ἐν Αἰτω- 
Aa ᾿Ορτυγίας φησὶ τὴν Δῆλον ὀνομασθῆναι ᾿Ορτυγίαν, 
γράφων τάδε: 

Οἱ δ᾽ ἐξ Ὀρτυγίης Τιτηνίδος ὁρμηθέντες 

οἷ μὲν τὴν "Ἔφεσον, 
οἵ δὲ τὴν πρότερον Δῆλον καλουμένην, ἄλλοι δὲ τὴν 
δμοτέρμονα Σικελίης 

νῆσον, ὅθεν πᾶσαι " * ᾿Ορτυγίαι βοόωνται. 
Schol. ad Apollon. I, 419. — Athen. VII. p. 206 (p. 84. 


Schw.) ex ejusdemoperis libro primonarrationem de Glauco 
refert. 


mati 


EN ΒΟΙΩΤΙΑΚΩ͂ι. 
XXXII. 


Ὥς δ᾽ δπότ᾽ ἀμφ᾽ ἀγέλησι νεηγενέεσσιν ἰώπων 
ἢ φάγροι ἣ σχῶπες ἀρείονες ἧ: x«l ὀρφός. 
Athen. VII. p. 329. (211. S.) 


EN TQ. TPITO. TON GHBAIKON. 
XXXIII. 


Τείχεά τε προλιπόντες ὑπὲρ Παμδωνίδας ὄχθας 
ἐσσύμενοι Μεγαρῆες ἐνευνάσσαντο δόμοισι, 
Schol. ad Theriac. v. 214. 


XXXIV. 


* * * * δι᾽ αἰπεινήν τε χολώνην 
ἰωνοῦ "Pórme τε πάγον xal ᾿ονθίδα λίμνην 
στείχοντο Ναύπαχτον, ἐς Ἀμφιδύμην τε πέλαζον. 
Schol. ad Theriac. v. 215. 


XXXV. 
Βουχαῖοι ζεύγεσσιν ἀμορδεύουσιν ὀρήων. 
Schol. ad Theriac. v. 349. 
XXXVI. 


Καὶ μὲν ὁπὸ Ζωναῖον ὅρος δρύες ἀμφί τε φηγοὶ 
διζόθι δινήθησαν, ἀνέστησάν τε χορείαν, 
οἷά τε παρθενιχαί, 

Schol. δὰ Theriac. v. 460. 


EN ΤΑΙ͂Σ l'AQZZAIZ. 


. XXXVII. 
Πνεύματος ἀργαλέοιο πόνοιό τε μαλχείοντες. 
Schol. ad Theríac. v. 382. 
XXXVIII. 


Bdxy ott χεφαλὰς περιανθέσιν ἐστέψαντο. 


Eudoc. Violar. p. 87. coll. Suid. v. Βάκχος, et Schol. 
ed Aristoph. Equitt. v. 406. p. 113. 


1^3 


E LIBRO TERTIO /ZETOLICORUM. 
XXXI. 


Ac Nicander in tertio libro /Etolicorum Delon dicit ab 
Ortygia Jtolie appellatum fuisse Ortygiam; scribit enim 
luec : 

At ex Ortygia Titenide prorumpentes 

alii Ephesum (occuparunt), 
alii insulam, quz Delus prius nominata erat , alii vicinam 
Sicilite 

insulam, unde omnes * * Ortygiem vocantur. 


IN BOEOTIACO. 
XXXII. 


Ut cum circa greges recens natorum iopum 
sive phagri , sive fortiores scopes , sive etiam orphus. 


— 1 


IN LIBRO TERTIO THEBAICORUM. 
XXXIII. 


Monibusque relictis super Pambonia littora 
festinantes Megarenses dormiebant in domibus 


XXXIV. 

* * * * perque arduum collem 

CEoni Rypesque rupem et Onthida paludem 

ibant Naupactum , et ad Amphidymen appropinquabant, 
XXXV. 


Bubulci juga sequuntur mulorum. 


XXXVI. 


Et quidem sub Zonseo monte quercus circa fagique 
in radicibus volut: sunt institueruntque choream , 
tanquam virgines. 


IN LINGUIS. 
XXXVII. 
Spiritu difficili laboreque rigentes. 
XXXVIII. 


Coronis Bacchicis floridis caplta ornarunt. 


^99 9 9 9 * 99 


PRAEFATIO. 


Ante hosce quinque annos in lucem prodierunt, curante doct. F. S. 
Lehrs, inter alia Marcelli Sidetz fragmentum de medicina e piscibus et 
libb. III de avibus , qui vulgo pro paraphrasi carminis Oppianei de au- 
cupio habentur. Postea doct. Miller, hujus editionis merita expendens 
. ( Journal des savants, Juillet, J40üt et Septembre 1850), monuit 1? in 
Biblioth. olim regia exstare duos codices, qui Marcelli fragmentum exhi- 
berent nonnullis in locis contextu edito emendatius, 3? anno 1839 doct. 
Cramer typis mandasse duos priores libros de avibus multis supple- 
mentis locupletiores ( Anecdota greca e codd. mss. Biblioth. reg. Pa- 
ris. t. I, p. 21-43); exscripserat nimirum hos libros e cod. Paris. 1843, 
nondum editos esse atbitratus. Subjicit doct. Miller, non adeo accurate 
omnes hujus codicis lectiones investigasse doct. Cramerum, ut futuro 
editori nihil reliquerit faciendum. His rebus auditis, strenuus hujus 
bibliothecz dispensator confestim duo supra dicta opuscula denuo 
prelo subjicere decrevit, ne scilicet lectores fructibus defraudarentur 
quos forsitan ecodicibus a doct. Millero indicatis decerpere liceret; pla- 
cuit autem viro erudito mihi demandare provinciam hujus nove edi- 
tionis curanda. Restat igitur, ut lectoribus exponam, quomodo hoc 
munere functus sim. 

Marcelli codd. evolvens, mox animadverti, alterum (2633) ex altero 
(2408)esse transcriptum. Constitit praterea, alterutrum horum codicum 
fuisse prototypum editionis antiquissimz quam Morellio debemus. Ita- 
que in edenda denuo eadem hac carminis lacinia eum mihi finem 
proposui, ut omnibus locis quos olim male legerat Morellius, vel pra- 
postere immutaverat sive idem vir doctus, sive editores recentiores, 
ecodd. veram lectionem restituerem. Unico tantum inloco cum a codd. 
tum ab editis recessi, vs. 3o nimirum pro x«i ἀνθήεσσα metro id exigente, 
legi κάνθήεσσα. 


W PRJEFATIO. 


De inscriptione hujus fsagmenti quam exhibent cum. codd. Pari- 
sienses, tum apographum Gudianum cod. Medicei a Fabricio ( Bibl. 
Grec. ed. vet. t. I, p. 14 sqq. ) excussum, Μαρχέλλου Σιδήτου σχόλια Χεί- 
ρωνος περὶ ἰχθύων τὸ πρῶτον διὰ στίχων ἡρωϊκῶν ἰατριχά, erudite disseruerunt 
Schneider ( in sua Marcelli editione ad calcem Plutarchi de liberis 
educandis Argentorati 1775. 8* p. 92 ) et doct. Miller ( /. 7. septembre 
p. 569). Lectores tandem latere nolo, titulum qui in editis inter vss. 46 
et 47 legitur in nostris codd. deesse, loco vero alterius inter vss. 43 et 
44 inveniundi codd. Parisienses exhibere περὶ τρίγλης θέσεως (ἐπὶ) ἄνθρα- 
xog xai πληγῆς θαλασσίου ὃ ράχοντος. 

Quod ad libros de avibus attinet, si prefatio eorum cum clausula 
lib. III conferatur, procul omni dubio affirmare licet carmen, quod . 
in pedestrem orationem ab ignoto quodam grammatico traductum 
exhibemus, non Oppianum, verum Dionysium quendam habuisse au- 
ctorem. Fuit autem hicce Dionysius, si Eustathio ( Epist. ad Joannem 
Ducam Comment. in Dionysium Periegetem premissa versus fin. ) cre- 
damus, Philadelphensis , vir aliunde plane incognitus ; nam recte doct. 
Miller (4. 7. -4oZt, p. 483) explosit conjecturam Fabricii (t. II, p. 800), 
verbo Φιλαδελφέα hic designari Dionysium , quem a Ptolemzo Phila- 
delpho in Indiam missum esse, refert Plinius ( VI, r7 ). Accurato autem 
examini submisso cod. Parisiensi, certior factus sum, eum preter sup- 
plementa ubique fere suppeditare lectiones contextui Windingiano 
vel Schneideriano longe anteponendas, quibus novam hanc editio- 
nem exornare non dubitavi; dolendum igitur quam maxime hunc cod. 
in medio capite lib. II ultimo voce γλυχύτερον subsistere. Jam monitos 
esse volo lectores, me tribus tantum in locis conjecture ope Dionysium 
nostrum emendare conatum esse : 1? primus invenitur cap. 43, lib. I ubi 
legi θηλυδριῶν βαχχευταί, cod. exhibente θηλυδρίαι axysósw* praterea 
duce Millero (1. l. p. 485 ) pro τελευτῆς l. τελετῆς. 2? Lib. I, cap. 49 
legi ζηλευθείη, ubi cod. habet ζηλεύσειεν. 3? Lib. II, cap. 17 legi ἐξεώσασαι, 
ubi cum cod., tum edita suppeditant ἐξεῶσαι. Libenter etiam lib. I, 
cap. 28 pro διατεταγμένοις legissem διατεταμένοις, ita ut hoc participium 
non ad oculos in cauda pavonis pictos, sed ad veros hujus avis oculos 
referatur; sic etiam vel legisse vel emendasse videtur Gesnerus, ubi 
vertit oculis lustrans. Inveni preterea in nostro cod. lectiones aliquas 


PRJEFATIO. ΠῚ 


quarum dictio adeo erat insolita, ut eas in editionem nostram recipere 
non ausus sim, licet forsitan vel ipsius Dionysii vel.saltem paraphraste 
genuina verba exhibeant : sic pref. legitur ὑπὸ τὰς θάμνους, lib. eod. cap. 2: 
Διὸς σχήπτροις ἀγχοῦ ξὸν χέραυνον ἐπικαθῇσθαι, et cap. Jo πότερον εἰ εἰς 09. 
ἐμπεπτ. x. ὃ. mt. gu." εἰ δὲ χατὰ τ. γ. ἐν.) καιρὸς, X. 7. λ. 

Supplementa, e cod. Paris. desumta nova versione latina instruxi : 
versionem Gesnerianam, licet satis elegantem, ubi non amplius cum 
greecis consentire videbatur, hinc inde ad hanc normam exigere cona- 
tus sum. Monendum tamen, hanc versionem quam duce cod. Veneto 
contexuerat vir doctissimus ( Biblioth. in Oppiano ), s:epius magis cum 
nostro codice quam cum contextu Windingiano consentire. Futuro 
nostri Dionysii editori incumbet cura excutiendi cum cod. Vindob. 
cujus meminit Lambecius ( Comment. deillustr. Bibl. Ces. VI, lI, cod. 5), 
tum cod. Escorialensem, de quo vide doct. Miller ( Manuscrits grecs 
de l' Escurtal, Paris, 848, 4", p. 188 ). E verbis qua nostrum Diony- 
sium in hoc cod. inchoant ( oi ἀετοὶ πλεῖστον ) conjicere licet, eum sup- 
plementis carere qu& e cod. Paris. exhibemus. Adnitendum denique 
erit, ut denuo reperiantur cod. Venetus, quo usus est Gesnerus et cod. 
Vaticanus, cujus apographum in condenda editione sua adhibuit 
Windingius (1) : frustra tamen de his codd. aliquid certi expiscari 
conatus sum. 


Scripsi Nonis Februariis 4851. 


(1) E quonam cod. transcriptum esset alterum apographum cui editionem suam su- 
perstruxit, dicere neglexit vir doctus. 


C€OOTOSGS €x € CX CX-€«-€5 CX OX ξ9 ΞΘ ΞΘ 59-59. ΞΘ ΞΘ. m) 9 9 3939 
MAPKEAAOY XIAHTOY 


IATPIKA IIEPI IXOYON. 


(AIIOZIIA XMA.)' 


Εὖ δὲ xal εἰναλίων ἐδάην φύσιν ἰήτειραν, 

ἤμασι παντοίοισιν ἐμὸν νόον ἐξερεείνων" 

ὧν τοι ἐγὼ πληθὺν ἠδ᾽ οὔνομα πᾶν ἀγορεύσω, 

ὡς αὐτός τ᾽ ἐνόησα xol ἄλλων μῦθον ἄχουσα. 
Βένθεα χητώεντα πολυσχοπέλοιο θαλάσσης 
ἐχθύες ἀμφινέμονται ἀπείριτοι, ἀργινόεντες, 
παμμέλανες, περχνοί τε χαὶ αἰόλον εἶδος ἔχοντες, 
φάγροι τε γλαῦχοι τε, πρέποντες βούφθαλμοί τε, 
xai χέφαλοι, θύννοι τε xal ἀργύφεοι AdÓpaxec, 
θοῦροί τε σχιαδεῖς τε καὶ ἥπατοι ἀγχυλόδοντες, 
xal σαργοὶ, γλάνιές τε xol ἀργινοέντες. ὄνίσχοι, 
χρύσαφοι ἠδ᾽ ἔλοπες χαὶ πηλαμύδες xal ἀχάρναι 
καὶ χεστρεῖς, ἐρυθροί τε χαὶ ἀχταῖοι μελάνουροι, 
γόγγροι τ᾽ ἐγχέλυές τε xal αἰνόμοροι σμύραινοι, 
βῶχες καὶ περόναι xal πετρώεντες ἴουλοι 

xal πέρχαι, τρίγλαι τε πολύστιχτοί τε χελῶναι, 
μόρμυρος αἰγιαλεύς τε χαὶ ὠχυπέτεια χελιδὼν, 
χυχλοτερεῖς ῥόμόοι τε xal ἐχτάδιον βούγλωσσον, 
χαὶ σχάροι ἀνθεμόεντες ἐρευθήεσσά τε φυχὶς, 


20 xal βατίδες, χίχλαι τε xal ἀργιόδους xopaxivos , 


ἵπποι τε βράταχοί τε xal ὀξύχομοι χόκχυγες, 
xai τρυγὼν, ἅρπη τε xal ἠϊόεις χόλλουρος, 


. σχορπίοι ἠδὲ λύχοι καὶ σηπίαι ἠδὲ τραγίσχοι, 


xal σπάρος ὀξυόδους xal χωδιὸς ἠὐχάρηνος, 


25 τυφλῖνοι, νάρχη τε xal ἡδείη ἀχαλήφη, 


χαὶ φθεῖρες, σμαρίδες τε χαὶ ἀνθήεις βασιλίσχος, 
τρηχαλέῃ ῥίνη τε καὶ ἀργινόεις ἁλιπλεύμων, 

καὶ τυτθαὶ μαινῖδες, ἀτὰρ χύνες ἠδὲ λαγωοὶ, 
xal χριοὶ συνόδοντες ἰδὲ ξιφίαι θρανίαι τε, 


30 xal μύες εὐθώρηχες χἀνθήεσσά τε σάλπη, 


ἠδὲ λέων, τευθίς τε xal ἀστακοὶ ἠϊὐχέρωτες, 
xal ξανθαὶ χαρῖδες ἐρευθήεις τε πάγουρος, 

xal σαῦροι. χάνναι τε καὶ ὀρφέες ἠδὲ γαρίσχοι" 
χάραθος ὀχριόεις xal εὐόνυχες χήρυχες, 


35 xal λεπάδες, χῆἥμαί τε χαὶ ὀξυέθειρες ἐχῖνοι, 


πουλύποδές τε πολυπλόκαμοι κόχλοι τε φαεινοὶ, 
ὀστρεά τε γλαφυραί τε πελωρίδες ἠδὲ γερῖνοι, 
τελλῖναι, βάλανοί τε πετρηγενέες τε μυΐσχοι, 
xal γυροὶ δελφῖνες, ἀεὶ ναύτησιν ἑταῖροι, 


40 φῶχαί τε χριοί τε xal αἰόλα κήτεα πόντου. 


Τῶν ὁπόσων ἰήματ᾽ ἔχει φύσις, οὐδέ τι νούσων 
ῥιγεδανῶν ἀλέγουσι βροτοὶ χραισμήϊ᾽ ἔχοντες 
ἐξ ἁλὸς, ἐκ γαίης τε xal ἠέρος εὐρυπόροιο. 


MARCELLI SIDET.E 


MEDICINA EX PISCIBUS. 
(FRAGMENTUM ) 


4Equoreis didici medicam vim piscibus esse, 
multas per luces scrutando pectoris ima : 
quorum ergo numerum referam cum nomine vero, 
ut me usus docuit, simul et plerique periti. 
AEquoris immensos scopulosi findere campos 
innumeri fuerunt pisces splendore decoro , 
omninigri , percni , varia formaque notati , 

et pbagri glaucique, prepontes bupbthalmique, 
et cephali et thunni et labraces luce micantes, 
prestantes umbrse ac jecorini dentibus uncis, 
sargini , atque glanes , miri candoris aselli , 
chrysopbrysque elopesque et pelamydes et acharne . 
mugil cum rubris et littoreis melanuris, 

Iceves congri , anguillze mureenzeque feroces, 
boces , pungentes et acus, et iulides acres, 

et percee et mulli una cum testudine picta , 
littoreus murmur, pernici et hirundo volatu, 
oblongi rhombi et sole; , queis plana figura est, 
florentesque scari et phucis fulgore rubenti, ὁ 
et batides, turdi et coracinus dentibus albis, 
ponti et equi, ranz et cuculi pinnis peracutis, 
turtur, milvago, labeo quoque littora querens, 
scorpius atque lupi , versutee sepiee et hirci, 
dentatus sparus et preestanti gobius ore, 
typhlini , torpedo lenta, urtica feroxque, 
vermiculi , smarides , basiliscus corpore amceno, 
el squalens squatina et candens pulmo marinus, 
vertihula οἱ mane , catuli , peregrina lagois ; 
dein aries, synodontes et gladii thranizeque, 

et loricati mures et salpa venusta; 

tum leo lolligoque et cornigero astacus ore, 
squillaque flavescens , ruber, ambiguusque pagurus; 
inde lacertorum species, colie atque garisci, 
et carabus rudis et contorta buccina testa , 

et lepades chemzeque , et acutus et asper echinus, 
polypus astutus críinali corpore , conche, 
ostrea dura caveeque pelorides atque gerini , 
tellinee , glandes , mytuli , qui cautibus hzerent, 
delphini, comites nautarum , vertice curvo , 
phocseque atque aries pontique ingentia cete. 
Sdlicet omnibus his tribuit natura medelas, 
morbos ut nullos mortalia corda pavescant , 


queis pelagus tellusque dedit medicamen et aeg 


170 


65 


70 


9v 


ΠΕΡῚ TPITAHZ EIl' ANGPAKOE. 


Τρίγλα μὲν ἀνθεμόεσσα πυρὸς ῥιπῇσι χαεῖσα 
σὺν μέλιτι ξουθῷ χυαναυγέας ἄνθραχας ἕλχει 
διζόθεν, ot πνείουσι φόδον χρυεροῦ θανάτοιο. 


ΠΕΡῚ ΤΡΥΓΟΝΟΣ ΚΑΙ AAAQN EIII ΠΛΗΓῊΣ 
GAAAZLIOY ΔΡΑΚΟΝΊΟΣ. 


Τύμματα δ᾽ εἰναλίοιο πελιδνήεντα δράχοντος 
τρυγόνος ὀξείης τε xal ἀμφιβίου σμυραίνης 
ἰᾶται πυρσωπὸν ἀνελχόμενον χροὸς ἧπαρ’ 
τεὐχεῖ δ᾽ ἐν γλαφυρῷ μέθυος πλήθοντι πνιγεῖσα, 
κεῖνο ποτὸν βαρύθοντα τόχον σόέννυσι γυναιχῶν. 
Ζωμὸς ἀποσσεύει δὲ μιαιφόνα φάρμακα φώτων 
δαισαμένων, βρώμη δὲ πέλει χαριεστάτη ἄλλων 
εἰναλίων μερόπεσσι μετὰ σχάρον ἰχθυμέδοντα. 
Τοῦ δριμεῖα χολὴ μέλιτος μέτα φάεα ϑέλγει, 
ὀξὺ σέλας φορέουσα λιπαυγέσιν ὀφθαλμοῖσιν. 
Σπληνὶ δ᾽ ἐπ᾽ ὀχρυόεντι πλατυνόμενον βούγλωσσον 
σφιγχτῷ σὺν τελαμῶνι, νοσηφόρον αἴνυται ἄχθος. 
Δευόμενον δὲ χάρηνον ἐὐγλήνου χεφάλοιο 
ἁλμυροῦ ἐν χύτρῃ χεραμηΐδι xal λιδάδεσσι 
χιρνάμενον μέλιτος λυχαδηττίου εὔχυχλον ἕδρην 
ἀλθαίνει συχῇσι περίδριον ὀφρυοέσσαις. 
Πηλαμύδος χαροπῆς τε χάρη xaàv εἴχελα τεύχει" 
πέρχης δ᾽ αὖ περὶ σαρχὶ χυλινδομένην μελανῶπιν 
σηπεδόνα xpac£tt , πυρὸς ἄσθματι ἰσοφαρίζον. 
Σὺν χλοεροῖς λαχάνοις δὲ χαθεψομένου γλαύχοιο 
ζωμὸς ἄγει γάλα λευχὸν ἐελδομένησι τιθήναις 
πινόμενος, τῇθαι δὲ φίλαι τότε νηπιάχοισι 
ἕλχουσιν πόμα λαρὸν ἐὐγλαγέων ἀπὸ μαζῶν. 

Ἥ παρ δ᾽ αὖτε χολή τε φιλοσχοπέλου θύννοιο 
οὐχ ἐᾷ ὄρνυσθαι θαμινὰς τρίχας ἐν βλεφάροισι, 
γυσσούσας εὖτ᾽ ἄν χε τριχηλάθῳ ἐξερύσειας. 
Ἐϊναλίου δ᾽ ἵπποιο χολὴ ἀτάλαντος δαίνης. 
Ζωοῦ δ᾽ ἑψομένου μεγάλου ἐνὶ τεύχεϊ γόγγρου 
παλλαδίου πλήθοντι πυρὸς χαθύπερθεν ἐλαίου, 
χεῖνο λίπος τρητοῦ διανεύμενον ἠθητῆρος 

ἦν τις ἑλὼν τήξειεν ἔλευσινίου μετὰ χηροῦ, 

ἐν δὲ πλάσας ὀθόνῃ μαλαχῇ περὶ γαστέρα θείη 
ἀρτιτόχοιο γυναικὸς, ἀναιδέες οὗ νύ τι ῥωχμαὶ 
σάρχα διαῤῥαίουσιν, ἀεὶ δ᾽ ἀγανῶπιν, ἄτρωτον, 
οἷά τε παρθενικῆς ἁπαλόχροος αἰνήσουσι. 
Καιομένη ῥίνης δὲ δορὴ τρηχεῖα φαεινοῖς 

ὕδασι λειωθεῖσα φέρει φυμάτεσσιν ἀρωγήν. 
Τύμμα δ᾽ ἀκανθήεντος ἀχέσσεαι exa δράχοντος, 
αὐτὸν ἀνατμηγέντα βαλὼν ἐπὶ τραύματι θερμῷ. 
Φθειρὸς χυανέου δὲ χολὴ μογερῇσιν ἀχουαῖς 
τειρομέναις ἴαμα φέρει προφερέστατον ἄλλων. 
Τρυγόνος αὖ χέντρῳ πεφριχότος ἄλγος ὀδόντος 
ἐξελάσεις, ῥίζην ὀδυνηφόρον ἀμφιχαράσσων. 
Μαζοὶ δ᾽ ἀλγεινοῖο μεμυχότες ἔχ γε τόχοιο 
χριόμενοι σαύροιο χολῇ γάλα χυμαίνουσι. 
Zxoprt(ou εἰναλίου δὲ πολυσχοίνων ἀπὸ χύρτων 
αὐτίχ᾽ ἐνὶ χρητῆρσι βεθριθόσιν ἡδέος οἴνου 


MAPKEAAOY IATPIKA ΠΕΡῚ IXOYON. 


DE MULLO CONTRA CARBUNCULUM. 


Purpureus mullus flammis crepitantibus assus 
cum flavo melle ardentes permitigat ignes 
carbonum ex imo jaculantum spicula leti. 


DE PASTINACA ET ALIIS CONTRA ICTUM 
MARINI DRACONIS. 


Vulnera letiferi liventia tabe draconis, 
letalis trygonis , simul ambiguze murzenze 
pectoribus jecur avulsum sanare putatur ; 
vino meraci decoctum in vase patente 
si bibitur, fetus exstinguit pondera in alvo. 
Jus liquidum pellit de pectore dira venena 
epota in conis, cibus est lautissimus ejus 
piscibus e cunctis , si rex scarus excipiatur. 
Hujus fel melli commixtum lumina mulcet 
morialesque acuit visus , tenebrasque repellit. 
AL solea insignis petulanti admota lieni 
vinci fasciolis, morbi pondus grave tollit. 
Verum maghoculi cepbali salsum caput olla 
figlina mersum , mellisque liquore rigatum 
praestautis , ficos piloso in podice natos, 
et tumidas penitus poterit sanare mariscas. 
Pelamydis lepidze caput jd preestabit adustum. 
Offenszeque adjuncta cuti cito perca coercet 
nigrantem saniem , fere par afflatibus ignis. 
Cerulei glauci cocti in viridantibus herbis 
jus niveum cupidis auget nutricibus amnem, 
quum bibitur, gratasque suis ila reddit alumnis, 
queis praebent dulci distentas lacte papillas. 
At thunni jecur et nigrum fel saxa colentis 
non sinit in ciliis superis succrescere pilos, 
pungentes oculos , si forcipe vulseris ante. 
AEquorei quoque equi fel felli compar hys;ne. 
Ingentem congrum sí vivum condis aheno 
Palladio exundante. oleo, fervente sub ignc 
pinguis adeps cribro aut colo transmissus aperto, 
dummodo Eleusinam quis ceram temperet una, 
et lini superimposito velamine, ad alvum 
applicet enixe modo , nunquam membra notabunt 
informes macule et rugz , formaque decora 
illesa, ut'fruitur que virginitate, manebit. 
Combustum rhine corium, splendentibus undis 
et rite appositum sanat tubercula feda. 
Ictus zequorei facile est sanare draconis , 
si sectum in partes nova supra vulnera ponas. 
Felque venenatum phthiris pulicisque marini 
auxilium praesens cruoiatis auribus adfert. 
Turturis at jaculo facile est lenire dolentes 
dentes, si hoc fodias causam stirpemque dolorum. 
Ubera post partum fuerint si obstrusa recentem 
effundent lactis rivos felle uncta lacertzv. 


. Scorpius cequoreus nassa conclusus in arcta, 


si subito immoritur generosi in munere Bacchi , 


MARCELLI MEDICINA EX PISCIBUS. 
πνιγομένου, πόμα χεῖνο πιὼν βροτὸς, ὃν μέλαν ἧπαρ | et bibat hunc calicem mortalis splene laborans , 


96 ἢ σπλὴν ἀλγύνει πολυώδυνος, ἀτρεμὲς ἴσχει aut jecore affecto, securus deinde quiescet , 
πᾶν δέμας, ἀχθήεντος ἀναπνεύσας χαμάτοιο. libera membra dolore videns, qui torserat ante. 
Σμαρίδες αὖ λεῖαι μυρμηκώεντα xdpnya Calloszeque cuti lives in vertice gerres, 
ῥηϊδίως θαμινάς τ᾽ ἀχροχορδόνας ἐξαχέουσι" et densis etiam verrucis rite medentur : 
σὺν ῥαδινῇ χαίτη δὲ καθεψόμεναι μαράθοιο, at si foeniculi molli cum crine coquantur, 
100 γλαχτοφόρους τεύχουσι φίλην μετὰ δαῖτα τιθήνας. | postepulas lets nutrices lacte redundant. 
Μαινίδων ἄλμη δὲ xaXov χραισμήϊΐον ἄφθαις. Εἰ mzenidum salsugo aphtharum est medicamen. 
AEITIEI TAAAA. RELIQUA DESIDERANTUR. 


LARCELLUS, 


171 


. 


ἘΞ ΞΘ ΞΘ ΞΘ ΞΘ ΞΞΘΞΘ ΞΘ ΞΘ NO ΞΘ ΞΟ ΕΞ ΕΞ ex εξ ες eoo eoe me e 


10 


I5 


ANOQNYMOY ΤΑ ΠΕΡῚ BOTANQN. 


[α΄. Χαμαίμηλον. 
*x sx 


x 


Τοὺς δὲ πυρέσσοντας τὸ χαμαίμηλον θεραπεύει 
σὺν ῥοδίνῳ λεῖον τετριμμένον, ὠφέλιμον δὲ 

τοῖς μετριάζουσιν τὸ φυτὸν, φύεται δ᾽ ἐπὶ θιναῖς 
τὸ βραχὺ xal χάλλιστον, ὃ βαστάζουσιν ζητροὶ 
ἀρχομένου θέρεος, μέγας ἥλιος ἡνίχ᾽ ὁδεύη, 
ἕδδομον ἱππεύσας τετράζυγον ἄντυγα πώλων. 


[8 Ῥάμνος. 

Ῥάμνον ἔχειν πανάχειαν ἐν οἴχοισιν πανάριστον 
φυομένην φραγμοῖσιν ἄχανθαν λευχοπέτηλον. 
Ὥρου δ᾽ ἐστὶ φυτόν" τὸ δὲ σύμφορόν ἐστι βροτοῖσιν, 
βαστάζειν τότε ῥάμνον, ὅταν φθίνουσα σελήνη 
δέρχηται πάντεσσι βροτοῖς χατὰ μαχρὸν ΓοΟλυμπον. 
Κρημναμένη δύναται γὰρ ἀποτρέψαι χαχότητας 
φαρμαχίδων τε χαχῶν χαὶ βάσχανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων. 
Πρώτη γὰρ μαχάρων ἐχρήσατο τῇδε φυτείᾳ 
Παλλὰς ᾿Αθηναίη χούρη Διὸς αἰγιόχοιο, 
Πάλλαντα χτείνασα μάχαις χρατερῆφι βίηφι 
τῆμος ὅτ᾽ ἀθάνατοί τε θεοὶ θνητοί τε Γίγαντες 
σύμέαλον εἷς ἔριδα χρατερὴν χάρτιστοι ἐόντες. 
ΠΙανδερχὴς δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα θεὰ Νέμεσις πολύμορφος 
xat νηοὺς ἐκάθηρε θεῶν xai ἀγάλματα ῥάμνῳ. [σαι 
Θροέμματα γοῦν νέποδάς τε χαλὸν φυτόν ἐστι φορῇ- 
πρός τε πόνον χεφαλῆς xa δαίμονας ἠδ᾽ ἐπιπομπας. 
Πάντα γὰρ ἰήσαιτο βροτοφθόρα φάρμαχα λυγρά. 

[1] ᾿Αρτεμισία μονόχλωνος. 
Ἀρτέμιδος βοτάνην δὲ συνώνυμον αἶρ᾽, ἐπιφώσχειν 
ἠελίου μέλλοντος ἐπὶ χθόνα φέγγος ἐρυθρὸν, 
ἥντινα τοξότιν ἄνδρες ἐφήμισαν ἢ βοτρυΐτιν, 
πασιθέην δ᾽ ἕτεροι χαρίτων στέργηθρον ἔχουσαν 
ol δ᾽ ἕτεροι λυχόφρυν φιλοπάννυχον ἀγροιῶται 
ἀθανάτης χαλέουσι, φυτὸν μέγα δῶρον ἔχοντες. 
Αύει γὰρ κόπον ἀνδρὸς ὁδοιπόρου, ὅς x' ἐνὶ χέρσιν 
τὴν μονόχλωνον ἔχη " περὶ δ᾽ αὖ ποσὶν ἕρπετα πάντα 
φεύγει, ἦν τις ἔχη ἐν 09), καὶ φάσματα δεινά, 


ANONYMI CARMEN DE HEBBIS.- 


J. Chamemelum. 


* * 


* 


Febricitantes autem chamemelum curat 

cum rosaceo minutissime tritum ; emolumento est 
segrotlantibus planta; nascitur autem in arenosis locis 
brevis et pulcerrima , quam colligunt medici 

ineunte estate , magnus sol quando incedit , 
septimum agitans quadrijugum currum equorum. 


9. Rhamnus. 


Rhamnum habeas panaceam domi longe optimam, 
nascentem sepibus spinam foliis albis. 

Est autem noctís planta; prodest vero mortalibus 
colligere tum rhamnum, quum luna decrescens 
videtur omnibus hominibus in magno Olympo. 
Suspensa enim potest avertere malignitates 
veneficarum malarum et fascinantia agmina hominum. 
Prima enim deorum hac usa est planta 

Pallas Minerva, filia Jovis eegidem-tenentis, 

Pallantem occidens in pugnis magna vi, 

tum quando immortales dii mortalesque Gigantes 
concurrerunt ad acerrimam contentionem fortissimi. 
Omnia videns deinde dea Nemesis multiformis 

et templa lustravit deorum et signa rhamno. 

Pecudes ergo infantesque convenit hanc plantam portare 
et contra dolorem capitis et daemones et incantamenta. 
Omnia enim sanat venena noxia hominibus ac perniciosa. 


8. Artemisia monocionos (unipetia.) 


Diana: herbam cognominem tolle, quando missurus est 
sol in terram rubrum jubar, 

quam quidem toxotin homines nuncupant aut botryitin , 
pasitheam vero alii gratiarum philtrum habentem : 
alii lycophryn pervigilia amantem rustici 


dez (Diana) appellant, plantam magnum donum qui pos. 


sident.] Solvit enim lassitudinem viatoris , si in manibus 
inonoclonon teneat ; circum pedes vero reptilia omnia 
fugat , si quae fuerint in via, et visus horridos. 


EPMHNEIAI lIAAAIAI. 


, 


Y. 


Ἀρτεμισίαν τὴν βοτάνην εἴ τις ἔχει ἐν ὁδῷ, λύει τὸν κάμα- 
τον. Καὶ ἐν τοῖς ποσὶν εἱλουμένη θηρία διώχει καὶ δαίμονας. 
Αἷμα δὲ ἐπὰν περὶ τὰ ἄρθρα σχιῤῥωθῇ, χλωνία λαδὼν μῖξον 
μετὰ ῥοδίνον " καὶ ποιήσας ζέσαι εἰς χύτραν σύγχριε τὸν πο- 
νοῦντα ὅλον ὡς ὑπάγῃ χοιμᾶσθαι. Καὶ ὑστερικαῖς γυναιξὶ πάνυ 
βοηθεῖ, στραγγουρίαν παύει xal ὀπισθοτόνου ῥῆγμα. 


β΄. 

Τὴν ῥάμνον ἦν τις ἄρῃ ἐν λειψοσελήνῳ και βαστάζι,, ὠφελεῖ 
πρὸς φάρμαχα καὶ πρὸς ἀνθρώπους φαύλους. Ἁρμόζει δὲ φορεῖν 
αὐτὴν θρέμματα xat πλοίοις περιτίθεσθαι. Ὠφελεῖ δὲ καὶ ποὸς 
πόνον κεφαλῆς καὶ δαίμονας καὶ ἐπιπομπάς. 


- 
*b 
. 
LI 


15. 


151 ANOQNYMOY ΤΑ ΠΕΡῚ BOTANQON. 


&fua δ᾽ ἐπισχιῤῥωθὲν ἐπὴν ἄρθροισι. ἐλάσσῃ, 
«λίόνας ἑλὼν μῖξον ῥοδίνῳ, ζέσσας ἐνὶ yocp. 
ἄρῖε δὲ τὸν χάμνοντα τόπον μέλλοντος ὑπνώσσειν, 
πεὐθὺς ἀπαλλάξεις ἀλγήματος ἐχ μεγάλοιο. 
Ὑστεριχαῖς. τε γυναιξὶν ἄγαν σωτήριόν ἐστιν, 
φεραγγουροῦντά τε παύει ὀπισθοτόνοιό τε ῥῆγμα" 
πάντα δ᾽ ἀεὶ νοσοεργὰ πάθη στέλλουσα διώχει. 


[8Π Πενταδάκτυλος. 


εὖ Αὐτίκα δ' Ἑρμείαο τὸ δάχτυλον αἶρε χλοανθὲς 
πενταπετὲς, διόπου δόσιν "Eppéto πᾶσιν ἀρωγὸν, 
τὴν καὶ ὀνειροδότειραν, ἐπεὶ xal θέσφατα πάντα 
θνητοῖς ἀνθρώποισιν ὀνείρατα χαλὰ προφαίνει. 
Πάντα γὰρ ἀλθήσαιο πόνον φορέων περὶ σῶμα, 

a& ὀφθαλμῶν δέ τε πᾶσαν ἅμ᾽ ἐξοίσειας ἀνίην. 
Χοιράδας, ἀντιάδας͵ σταφυλὴν, οἴδημ᾽ ὁπόγλωσσον 
ἄρθρα τε xal νεύρων ὀδύνας χαὶ ἕρχος ὀδόντων 
ψώραν τ᾽ ἐξαχέσαιο βροτοφθόρον ix καχότητος, 
xal λοχίων ἔμμηνα κατασπασθέντα γυναιχῶν. 

ue Ἐν δ' ὕδατι λιαρῷ προσκλυζομένη παλάμαισι 
πρός τε φόθους xal βασχοσύνας χαὶ δαίμονας ἐχθροὺς 
ἔστιν ἄχος πανάριστον' ὅθεν xal λάμδανε ποίην 
μάνης αὐξομένης φαεσιμόρότου, ἠελίου τε 
ἀντέλλειν μέλλοντος ἐπὶ χθόνα φέγγος ἐρυθρόν. 


[e] Περιστεραί. 


* 


4 


et 


» ^9 


[5 πρὸς τὰ Κυθήριδος ἔργα θεᾶς xuSpic ᾿Αφροδίτας. 
Ὑρυγόνιον τόδε πάντες ἐπιχθόνιοι χαλέουσιν, 
ἄλλοι δ᾽ ἀρσενικόν τ' ἰδ’ ἀριστερεῶνα τὸν ὀρθὸν, 
ὕπτιον αὖθ᾽ ἕτεροι χθαμαλὴν ἐπὶ γαῖαν ἐφέρπον. 
Δοιοὶ γὰρ πεφύασιν ὁμοιότατοι πετάλοισιν. 

80 Ὀρθὸς μὲν τείνει νεύρων φύσιν εἷς Ἀφροδίτην, 
ὕπτιος εὐνάζει, δύναμις δ᾽ αὐτοῖσι μεγίστη. 
Εὖ δ᾽ ἐθέλης ὁπόταν πόνον ὀφθαλμῶν ἀχέσασθαι, 
áy. altas περὶ σῶμα περιστερεῶνα τὸν ὀρθὸν 
ἠελίου χόσμον τὸν ἀτέρμονα χυκλώσαντος, 

υό παύσεις ὀφθαλμοῖο δυσαυγέας ἀμθλυντῆρας. 
Καὶ χεφαλῇς πόνος ἐν ταύτῃ παραχρῆμα μειοῦται, 
χαὶ χόπον ἐξελάσαι δυνατὴ τριφθεῖσα μετ᾽ ὄξους. 
Χοιράδα δ᾽ ἀντιάδας τε χαλῶς παύει παραχρῆμα, 
ἔσθ᾽ ὅτε τοι γαῦρος χαρίτων, στέργειν τε γυναῖχας 

79 τεύχειν τ᾽ εἷς φιλίαν, δύναμιν χοίταις παρέχουσα. 
Φριχάζη δ᾽ ὁπόταν τις ἀνὴρ, βοτάνης ἀπὸ ταύτης 
χλῶνας ἑλὼν χάμνοντος ἐναντίος ἵστασο μοῦνον, 
κεὐθὺς ἀπαλλάξεις τὸν δαίμονα μηχέτ᾽ ἐπελθεῖν. 


δ΄. 


Ταύτην εἶ τις φορεῖ περὶ τὸ σῶμα, ἄπονος μένει. Καὶ ó- 
φθαλμοὺς ὠφελεῖ, χοιράδας, ἀντιάδας, σταφυλὴν xal τὰ ὑπὸ 
ἣν γλῶσσαν, ἄρθρα τε καὶ νεύρων ὀδύνας καὶ ὀδόντας, Ψψώραν 
ἐκ λιμοχτονίας, λοχιῶν ἔμμηνα κατασπασθέντα. Ἐν ὕδατί τε 
γλιαρῷ προσ χλυζομένη εἰς τὰςχεῖρας, πρὸς φόβουςκαὶ βασχο- 
cun, καὶ δαίμονάς ἐστι καλή. Διὸ λάμθα""ε τὴν βοτάνην, ὅτε 
stai ἡ σελήνη καὶ ἡλίου ἀνατέλλοντος. 


Sanguis vero induratus ubi artubus agitatur, 

ramulos sumptos misce rosaceo , fervefactos in olla. 
Ungue autem dolentem locum dormituri , 

et statim eum liberabis magno dolore. 

Hystericisque mulieribus admodum auzilio est, 
Stillicidio urine laborantem levat opisthotonique curratt- 
ram;|omnestandem semper morborum dolores sistens fup. 


4. Pentadactylus. 


Illico Mercurii daclylum tolle flot entem, 

pentapetes , antistitis donum Mercurii oninibus auviliare, 
quam planíam eliam onirodoteram vocant, quoniam d 
divina omnia] mortalibus hominibus somnia osleit ju- 
cunda,] Omnem enim sanabis laborem ferens eas circum 
corpus,) oculorum vero omnem simul expelles dulren: 
sirumas, tonsiHas , uvam jacentem, tamorem sub liagoi, 
articula et nervorum dolores atque septum dentium 
scabiemque sanabis homines corrumpentem ob malignitlem 
et puerperarum purgationem suppressam feminarum. 

in aqua autem tepida proluta manibus 

contra terrores , fascinationes el genios inimicos 

est medicamentum plane optimum : quare et accipe herba 
crescente luna qua» hominibus lucet, soleque 
projecturo in terram jubar rubrum. 


5. Verben. 


* 


δ» 


ad opera alme deze Cytherese Veneris. 

Trygonium hoc omnes terrestres vocant, 

alii autem marem nuncupant, ac verbenam rectam, 
supinam vero alii humilem super terram repeutem. 
Duo hrec genera nascuntur simillima foliis. 

Recta quidem tendit nervorum naturam ad venerem, 
supina sopit , virtus autem utrique maxima inesl. 

Sin autem vis morbis oculorum bene mederi, 
annectens cirenm corpus verbenam rectam , 

sole mundum infinitum cingente, 

levabis oculi lenebrosam hebetationem. 

Et capitis dolor hac statim minuitur, 

et ad lassitndinem abigendam efficax est, trita cum soto. 
Strumam autem tonsillasque bene tollit subito; 
interdum tibi audax ad voluptates, et ad amandas feminas 
et ad parandas ad venerem, vim coitibus praestans. 
Quando autem quis febre laborat, herbe hujus 
ramulos sume atque ex adverso tegroti sta modo, 

et statim avertes deemonem , ne ultra ingruat. 


Ὁ περιστερεὼν ὁ μὲν ὀρθὸς τείνει τὸ αἰδοῖον, ὁ δὲ or 
ξηραντιχός ἐστιν. ὭὨφελεῖ δὲ ὁ ὀρθὸς περιαφθεὶς πρὸς rs 
ὀφθαλμῶν. Ποιεῖ πρὸς ἀμδλνωπίαν, καὶ κεφαλῆς πόνοι c 
χάματον παύει. Τριφθεῖσα μετ᾽ ὄξους χοιράδας — 
παραχρῆμα παύει. Ὅτε δέ τις φρικιᾷ, ἀπὸ ταύτης ura ] 
βὼν χατέναντι στῆθι τοῦ φρικιῶντος μόνος καὶ 
πεύεται. 


ANONYMI CARMEN DE HERBI*. ! 


[c] Περὶ διχτάμνου μικροῦ. 


Δίχταμνον βοτάνην αἴρειν ἐπιδάλλεο, κοῦρε, 
75 φροντίδι, ἀθάνατοι τὴν αὐτοὶ θέσπισαν ἡμῖν, 
ὡς εἰδῇς ὃ δύναμιν βοτάνης xol χρήσιμα ἔργα. 
Διχτάμνου γὰρ ἐπὴν αὖον δέμας ἐν παλάμαισι ς 
τρίψας ἀλφιτοειδὲς, ἐνιστάξης Διόνυσον 
Κουρήτων μαχάρων ὑπερασπίζοντα πρεπόντως, 
80 xai νεδρῷ στολίσης, ἕξεις περὶ σῶμα προσάψας 
vixoc ἀμίμητον πρὸς χνώδαλα πάντα τὰ γαίης. 
Ἰητροὶ δ᾽ ἅμα πάντες, ὅσοις σωτήριόν ἐστι, 
βαστάζοντες ἔχουσιν ἐν ἄγγεϊ πρὸς τὰ μαδαῖα 
E), xal μυσαρὰς δὲ νομὰς πληροῖ προχαθαῖρον. 
86 Κἂν σχόλοπες θραυσθῶσιν ὅπ᾽ ἴχνεσιν ἢ περὶ σῶμα, 
πάντα τόπον χατάπλασσε χαὶ αὐτόματος προφανεῖ- 
χαὶ σπληνὸς πόνος ἐν ταύτη παραχρῆμα μειοῦται[ται, 


ξηρῇ χοπτομένῃ χαταπλάσσοις δ᾽ ἄλφιτον ὥσπερ. 


Καί χεν ἐνὶ χρυφίμοισιν ἀναγκαίοις τε τόποισι 
90 φλεγμαίνοντα πάθη χαταπλάσμασι τοῖσδ᾽ ἀχέσαιο. 
Εἴαρι δ᾽ αἶρε πόην xol χαύματι xal φθινοπώρῳ. 


[C] Περὶ ἐλελισφάχον. 


Ῥιζεῖον τόδε πάντες ἐπὶ χθόνα ναιετάοντες 
ἄνθρωποι χλήζουσ᾽ ἐλελίσφαχον, οἱ δέ τε θεῖον. 
Aóst γὰρ ψυγμὸν χαχοτέρμονα βῇχά τ᾽ ἀνιγρὴν, 
96 πάντα θ᾽ ὅσ᾽ ἀνθρώποις πέλεθ᾽ ἕλχεα xal χαχοποιὰ 
μιγνύμενον ῥοδίνοιο λίπει χηρῷ τε βραχέντι 
πται, σπληνὸς τε πόνον λειεντερίην τε 
πινόμενον μέθυος πολιοῦ πρὸς ἰσοῤῥεπὲς ἄχθος. 
Τοὺς δ᾽ αἱμοπτυϊχοὺς προποτιζόμενον θεραπεύει, 
100 πρὸς δὲ γυναιχείους χόλπους xal πάντα λοχείης 
μωλυθεῖσα πυρὶ σμαλερῷ ἔμμηνα καθαίρει. 
Αἱ μυσαραὶ δὲ γυναῖχες ὅσαι xax μηγανοῶνται 
πεσσοποιησάμεναί É χαχῶς εὐχύμονι ῥύσει 


καρπὸν χαλλιθέμεθλον ὑπέμόρυον ἐχδάλλουσιν. 
[n'] Βράθυ, κυπάρισσος, χαμαιχυπάρισσος. 


tos Φράζεο καὶ βοτάνην πατρὸς Κρόνου ἀγχυλομήτεω 
ἥντε χαμαιχυπάρισσον ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν 
ἄνθρωποι χλήζουσιν, ἐπεὶ Μέγα τε σθεναρόν τε 
ἐστιν ἄχος βρόγχοιο καὶ οὔατος ἀντιάδων τε. 
Τοῦτο θεὸς γὰρ ἔδωχε βροτοῖς σωτήριον εἶναι 

110 xal δίδοται πρὸς ὕδρωπα xal ἰσχιάδας θεραπεύειν. 
Τὴν βοτάνην ταύτην πολυώνυμος εὕρετ᾽ "Octo 


e. 


Αὐτὴν τὴν δίχταμνον ξηράνας τρίψον ἐν ταῖς χερσί σον" καὶ 
ὡς ἄλφιτον ποιήσας xal βαλὼν σταλαγμένον οἶνον θίγε τοῦ σώ- 
ματος. Πρὸς πάντα γὰρ τὰ ἑρπετὰ ἁρμόζει, ἕλκη δὲ καὶ τὰς 
 ακρὰς νομὰς πληροῖ προκαθαῖρον. Κἂν σχκολοπισθῇ τις, προσ- 
χκατάπλασσε καὶ εὐθέως ὠφελεῖ. Πρὸς σπλῆνα δὲ καὶ τὰ ἐν χρυ- 
φίοις τόποις πάθη φλεγμαίνοντα κατάπλασσε ὡς ἄλφιτον πο’ ἡ- 
σας. Alpe δὲ τὴν βοτάνην ἐν ἔαρι καὶ ἐν τοῖς χαύμασι xoi ἐν 
τῷ φϑινοκώρῳ. c 


᾿Ἐλελίσφαχον λύει ψυγμὸν xal βῆχα. "Πρὸς πάντα δὲ τὰ 


-8 
7* 


6. De diclamno minore. 


Dictamnum herbam ut legas, habeas, puer, 

curt , quam immortales ipsi vaticinabantur nobis, 

ut scias vim berb:w et utilia opera. 

Dictamni enim ubi sicoo corpori manibus 

contrito, farinulento, instillaveris Baechum (vinur-.) 
Curetes beatos decenter protegentem, 

et pelle hinnuli indutus fueris, habebis ad corpus aune;:;rà 
medicamentum inimitabile contra omnes bestias noxias 
terrze.] Medici vero simul omnes, quibus remedium-salutare 
est,] ferentes in vase babent contra humida 

ulcera, ac putres etiam nomas iud implet purgans. 

Et ubi spicula fracta-heereant sub vestigiis aut in corpor. 
totum locum obline, et sponte proveniet spiculum; 

et lienis morbus hac Aerba confestim minuitur 

arida contusa; inspergea autem farine instar. 

Praeterea in occuitis obsceenisque locis 

nflammationum morbos cataplasmatis his sanabis. 

Vere autem lege hanc herbam, et sestate et autumno. 


7. De elelisphaco. 


Radiculam bane omnes in terra habitantes 

homines vocant elelisphacum ; nonnulli vero etiam tbeion. 
Solvitenim perfrictionem tenaceni tussimque molestam, 
omníaque, que hominibus oriuntur, vulnera ac ulcer» , 
mixtus cam rosaceo oleo ac cere ferventi 

curat, lienisque morbum et levitatem intestinorum , 
potus cum vini vetusti equali pondere. 

Sanguinem vero vomentibus, si propinabis , medetcr: 
preterea muliebres sinus et omnia puerperii, 

assus igne rapido, menstrua purgat. 

Detestabiles vero mulieres quotquot scelera machinanti.r, 
pessum facientes ex eo , mala arte, felivi tractu 

fructum pulcre inchoatum fetum ejiciunt. 


8. Herba sabina, cupressus, cbamezcyparisaus, 


Cognosce etiam herbam patris Saturni versuti, 
quam chamecyjparissum in fructifera terra 
homines vocant ; quia magnum validumque 
remedium est raucitatis et aurium tonsillarumque. 
Hanc enim deus dedit hominibus ut sit saluti , 
daturque ad hydropem et ischiades sanandum. 
Hanc herbam multinominis invenit Osiris, 


xaxà ἕλκη, σὺν ῥοδίνῳ all χηρῷ λυθέντι ὠφελεῖ, σπληνὸς πο- 
vov xal δυσεντερίαν θεραπεύει πινόμενον μετὰ olvou λενχοὺ. 
ἘΣ ἴσου τοὺς αἱμοπτυϊκοὺς προποτιζόμενον θεραπαύει. h.c. 
πρὸς πάντα ποιεῖ λοχεῖα γυναικός. Αἱ κάχισται δὲ quvaix... 
πέσσον ἐξ αὐτοῦ ποιήσασαι προστιθέασι καὶ ἐκβάλλουσι 1« 
ἔμόρνα. 
ἢ". 

Κυπάρισσος βοτάνη ὠφελεῖ πρὸς βρόγχονς xal ὠτία καὶ ἀν- 

τιάδας καὶ ὕδρωπα καὶ ἰσχιάδας θεραπεύει. 


176 


Αἰγύπτου γαίης προχαθήμενος ἠδὲ Κανώπου, 
ἐξ ἀρετῆς ἕνα πρῶτον ἐφημερίων θεραπεύσας. 


[9] Περὶ χενταυρίου μεγάλον. 
Νῦν δ᾽ ἥτοι διερῶ μάλ᾽ ἀριφραδὲς, οὐδέ σε χεύσω 
115 χενταύρου Κρονίδαο φερώνυμον εὕρεμα ῥίζαν 
Χείρωνος σθεναροῦ, τὴν πὰρ νάπη εἰνοσιφύλλῳ 
Πηλίου, ἢ νιφόεντι χιχὼν ἐφράσσατο δειρῇ. 
Ἣν βαθύρους Ἀχελῷος ἐγείνατο, χαὶ φάτο πᾶσιν 
ἐσθλὴν Παιήων Ἀσχληπιὸς ἠπιόδωρος 
120 χιχλήσχειν πανάχειαν, ἐπεὶ πάνθ᾽ ὅσσα βροτοῖσι 
φλεγμαίνοντα πάθη παύει χαὶ χρούσματα πληγῶν, 
ὑστεριχαῖς τε γυναιξὶ λίην σωτήριόν ἐστι, 
στραγγουροῦντά τε παύει ἐν ἤματι καὶ λιθιῶντας. 
Ἣν χέλομαί σε λαθεῖν φαεσιμόρότου Ἠελίοιο 
115 ἀντέλλειν μέλλοντος ἐπὶ γθόνα φέγγος ἐρυθρὸν 
ὥρη ἐν εἰαρινῇ ὅτε οἱ πληροῦνται ἅπαντα" 
πάντα γὰρ ἰήσαιτο πάθη πολυφάρμαχος οὖσα. 


[i] Βούφθαλμον. 


Βούφθαλμον δ᾽ αἴρειν ἐπιδάλλεο Εἰλειθυίης 
μήνης αὐξομένης φαεσιμόρότου, ἀγλαὲ χοῦρε, [ θροὺς 
130 πρός τε φόβους τοὺς γινομένους xat δαίμονας ἐχ- 
βασχοσύνας τε χαχὰς μερόπων χαὶ φάρμαχα λυγρά. 
'Γαύτην τὴν βοτάνην Διὸς ὀφρύα πᾶς ὀνομάζει 
* 


* — x 


χρυσωπὸν στίλδει παρυπεύχυχλος ἀνθεμὶς ἁδρή. 
Τῆς βοτάνης τὴν ῥίζαν ἐπὴν ἀλγῇ τις ὀδόντα 

185 λαμδανέτω, μούνην δὲ μασησάμενος παραχρῆμα 
εὐθὺς ἀποπτυσάτω χαὶ ἐλεύσεται ἔχτοθι ῥεῦμα. 
[ἀστέρα δ᾽ εἴ τις ἔχει στεγνὴν χαὶ ἀνέχχριτον οὖσαν 
μωλυθεῖσα καθαίρει ἀνεγχλήτως xa ἀλύπως. 


[ι.αἼ Παιονία. 


ΠΙχσάων βοτανέων βασιληΐδα δίζεο, χοῦρε, 

Mo Σειρίου ἀντέλλοντος ὅτε σχυλαχόδρομος ὥρη, 
νυχτιφαής τ᾽ ἄστροισι θεὰ πλήθουσα σελήνη 
δέρκηται, τότε δ᾽ ἠελίῳ μέλλουσα συνάπτειν, 
πασιθέην, ἣν πάντες ἐδωρήσαντο ἄναχτες 
Λητοΐδῃ Παιᾶνι θεῷ χατὰ μαχρὸν Ὄλυμπον. 

145 Δῶχε δὲ παιονίην χαλέσας xav' ἀπείρονα γαῖαν 
παιδὶ ἑῷ πανάχειαν ἔχειν ἀχεσίμόροτον ἄνθος. 
^Hv ποτε πεντόροδον χλήζουσι 'Ῥέης πολιῆται 
χύμθαλά τε Φρυγίης μητρὸς μαχάρων βασιλείης, 


9. 

Κενταύριον ὠφελεῖ πρὸς φλεγμαίνοντα πάθη xal χρούσματα 
πληγῶν. Ὑστερικαῖς γυναιξὶ βοηϑεῖ στραγγουριῶντάς τε παύει 
καὶ λιθιῶντας. — Aipe δὲ τὴν βοτάνην ἐν ἔαρι ἡλίου ἀνατέλλον- 
τος, 


, 


ι΄. 

Ταύτην τὴν βοτάνην σελήνης αὐξανούσης λαμβάνειν δεῖ. 
Ποιεῖ δὲ πρὸς φόδονς καὶ δαίμονας καὶ βασκχοσύνας xai φάρ- 
μακα χαχὰ ταῦτα ἀποστρέφουσα. Καὶ ὀδόντα εἴ τίς ποτε τὴν 


ΑΝΩΝΥΜΟΥ TÀ ΠΕΡΙ ΒΟΤΑΝΩΝ. 


AEgyptiae terra praesidens atque Canopo, 
virtute ejus quendam principem hominum sanans. 


9. De centaurio majore. 


Nunc sane edisseram valde manifestum , neque te celabo 
Centauri , Saturni filii, de ipso cognominatum inventum, r.- 
dicem] Chironis validi, quam in valle frondosa 

Pelii , aut in nivoso inveniens animadvertit jugo. 

Quat profunde fluens Achelous genuit , et edixit omnibus 
utilem Pzean 4Esculapius largitor fut, 
vocandam panaceam , quod omnes , quot hominibus oru 
inflammationes levat et vulnera plagarum , 

mulieribus utero laborantibus valide salutare est , 
stillicidio urinae laborantem uno die adjuvat et caules 
Quam jube» te colligere , quando sol, qui hominibus hx4, 
fusurus est super terram fulgorem rubrum 

tempore verno , quum ea implentur omnia. 

Omnes enim sanabit morbos, multis remediis pradit. 


10. Buphthalmus. 


Buphthalmum legere cura Hlithyise 

crescente luna, quae bominibus lucem praestat, spends 

puer,] contra terrores oborientes et daemones inimico: 

fascinationesque malas hominum et venena noxia. 

Hanc herbam Jovis supercilium unusquisque nominal : 
* 


* * 


aureo colore fulget bene orbiculata anth .mis pulcra. 
Hujus herba radicem , quando dolet alicui deos , 


᾿ accipiat, solam autem confestim mandens 


sine mora exspuat, et foras exibit fluxio. 
Alvum si quis habet astrictam et suppressam, 
cocta hac herba purgat sine molestia ac sine dolore. 


1l. Ῥροηΐδ. 


Omnium plantarum reginam investiga, puer, 

Sirio exorto quando caniculares dies , 

noctivagaque cum astris dea luna plena 

conspicitur, tuuc quidem solem conwentura, 
pasitheam , quam omnes donarunt principes 
Latonigenz Paeani deo in magno Olympo. 

Dedit antem peeoniam vocans super universam terram 
filio suo, panaceam ut babeat mortales-sanantem florem. 
Quam olim pentorobon vocarunt Rhes cives 
cymbalaque Phrygis matris, deorum regine, 


ῥίζαν μασησάμενος εὐθὺς ἀποπτύσῃ, τὸ ῥεῦμα στέλλουσα ὑξ' 
λεῖ, Αύει δὲ καὶ γαστέρα. 


ια΄. 

Ἰαιονία βοτάνη αἴρεται ἐν τοῖς χυνοκαύμασι πρὸ τοῦ τὸ 
ἥλιον ἀνατέλλειν xal κχρεμᾶται. Καὶ ὠφελεῖ πρὸς φάρμακα ?* 
βασχοσύνας xal φόθους καὶ δαίμονας καὶ ἐπιπομπὰς xal dire 
ρξτὸν ἐκ φριχιάσεως vuxteptvóv τε xai ἡμερινὸν καὶ ctruptas* 
Λέγεται δὲ ὅτι ποτὲ ἐν τῷ ὄρει, ἔνθα ἦσαν δαίμονες, 967 
τούτους ἀπεδίωχκε. 


& 


ANONYMI CARMEN DE HERBIS. 


Κρηταέες δέ É Διχταῖοι Διὸς ὀψιγενέθλου 

159. γαμόροι ἧς χλήζουσι φερώνυμον ἀθανάτου γῆς" 
ἣν πάντες χαλέουσι θεοὶ μάκαρες γλυχυσίδην, 
ἀμόρόσιον βλάστημα xol εὐανθῇ ἑκάτερθεν" 
λελίου δ᾽ Αἴγυπτον ὅσοι περιναιετάουσιν 
ἀγλαοφώτιδα πάντες ἐπιχλήζουσι βοῶντες, 

166 φέγγεος οὔνεχα λαμπομένου πυρὸς ἄνθος ἀναίθει. 
Ἣν χυνὸς ἀντέλλοντος ἀναίρεο, χοῦρε δαΐφρον, 
πρὶν μέγαν ἠέλιον τὸν ἀτέρμονα χύχλον ὁδεύειν, 
tX σε θεοὶ βλάψωσι νόῳ καὶ ἐχέφρονι βουλῇ 
τὴν ὥρην προλιπόνθ᾽ ἥν σε φράζεσθαι ἄνωγα. 

160 Οὐ γὰρ ἐν ἀθανάτοισιν ἀτημελίη πεφάτισται, 
οὕνεκα δὴ χαλέουσι χυνόσπαστον xav. θλυμπον 
ἀθάνατοι μάχαρες ἐφιαλτείαν τε βοῶσιν. 
Κρημναμένη δεινὴ γὰρ ἀποτρέψαι χαχότητας 
φαρμαχίδων φοβερῶν xal βάσκανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων, 

165 πρός τε φόθους δυνατὴ xal δαίμονας ἠδ᾽ ἐπιπομπὰς, 
καὶ πυρετὸν φρίχαισι χαταρχόμενον στυγέοντι 
νυχτερινόν τε xal ἡμερινὸν χαλεπόν τε τέταρτον. 
Ὅντινα καὶ τηροῦσι Διὸς φύλαχες μεγάλοιο 
ἄγγελοι ἑξήκοντα τριηχόσιοι δ᾽ ἐπὶ τούτοις. 

170 Ταύτην γὰρ λέγεταί ποτ᾽ ἐν οὔρεσι ῥιζωθεῖσαν 
δαίμονας ἐξελάσαι χεῖνον τόπον οἰχήσαντας. 

[15 Περὶ πολίου. 
Δεῖ δέ σε καὶ περὶ σῶμα φορεῖν πολίοιο χόρυμθον 
πρὸς τὸν ἀπαυλισμὸν τὸν ἀπ᾽ αἴθερος ὃν χαλέουσιν 
ἄνθρωποι χαλεπὴν ἱερὴν νόσον ἀμπλαχιῶτιν, 

176 οἱ δὲ σεληνιαχὴν ἐπὶ σῶμα χαχὴν ἐπιπομπήν' 
καὶ χόπον ἐξελάσαι δυνατὴ τριφθεῖσα μετ᾽ ὄξους 
ἡ βοτάνη χαταχειομένη πόδας ἀχροχορύμθους. 

[w'] Μῶλν. 

Μῶλν δὲ ῥιζοτομηθὲν ἀρεῖς προς φαρμαχα λυγρὰ 

φαρμαχίδων χαλεπῶν χαὶ βάσχανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων. 
ι80 Τοῦτο γὰρ ἙἭ μείας Λαερτιάδῃ ᾿Οδυσῆϊ 

δῶχε φορεῖν περὶ σῶμα προσαψάμενον φυλάχειαν, 

Αἰαίην εἰς νῆσον ὅτ᾽ εἰς χλυτὰ δώματα Κίρχης 

ἤϊε, πολλὰ δέ ol χραδίη φρεσὶ μερμήριζεν. 

Οὐδὲ γὰρ obc ἑτάρους δει δυνατοὺς δπαλύξαι, 

185. εἰ μὴ τοῦτό γ᾽ ἔδωχε διάκτορος Ἀργειφόντης 
ix. γαίης ἐρύσας ἐναλίγκιον ἄνθεϊ λευχῷ 
ὡς γάλα λαμπόμενον καρποτρόφον, αὐτὰρ ἔνερθεν 
ναρχίσσῳ ἴχελον, ῥίζη ζοφοειδὲς ἰδέσθαι. 

Πάντα γὰρ ἐξαχέσαιο βροτοφθόρα φάρμαχα λυγρά. 

190 Τὴν βοτάνην περὶ σῶμα φορῶν ἐχθροὺς ὑπαλύξεις. 

[1 Ἐναλιδρῦς. 
Αὐτὰρ ἁλὸς χόλποισι χαθεζομένην ἱερὴν δρῦν, 


[ι6΄.} 

Αὕτη ἡ βοτάνη φορουμένη περὶ τὸ σῶμα ὠφελεῖ πρὸς σελη- 
νιασμὸν καὶ χόπον. Δύναται δὲ τριφθεῖσα μετὰ ὄξους ἡ βοτάνη 
χαὶ καταχεομένη πόδας ἀχροκορύμδους ὠφελεῖν. 

ι΄. 

Αὔτνη͵ ἡ βοτάνη ῥιζίοτο)μηθεῖσα xai περὶ τὸ [σῶμα vopov 

ἕνῃ ὡφίελεῖ πρὸς φάρμαχα καὶ [βασ]χανίαν. 


177 


Cretaees autem eam Dicti , Jovis alte nati 
coloni , sue vocant cognominem immortalis terree. 
Quam omnes dii beati nuncupant glycysiden, 
immortale germen ac floribus decorum utrinque; 
solis vero Egyptum qui circuinhabitant , 
aglaophotin omnes cognominant vocanfes , 
quia splendorem fulgentis ignis flos accendit. 
Quam canicula oriente tolle, puer, si sapis, 
antequam magnus sol infinitum circulum pervadat , 
ne dii te laedant mente et prudenti consilio 
tempus prazetermittentem quod a te observari jubeo. 
Non enim inter immortales negligentise conceditur, 
quapropter vócant cynospaston (canis thalamum)in Olympo 
immortales dii ephialtiamque nuncupant. 
Suspensa potens 65} ad avertendas malignitates 
veneficaruin terribilium et fascinantia agmina hominum, 
contraque terrores efficax ac deemones et incantamenta, 
et tebrem horroribus incipientem peroso 
nocturnam atque diurnam molestamque quartanam. 
Quam etiam custodiunt Jovis custodes magni, 
nuntii sexaginta trecentique insuper. 
Hanc enim sermo est olim in montipus radices agentem 
daemones fugasse illum locum habitantes. 

I2. De polio. 
Oportet vero te etiam ad corpus ferre polii corymbum 
contra apaulismon morbum a ccelo immissum, quem vocaul 
homines gravem , sacrum morbum , amplaciotin, 
alii vero lunarem , corpor funestum incantamentum ; 
et lassitudinem exigere valet trita in aceto 
heec herba, affusa pedibus summis. 


13. Moiy. 


Moly autem radicitus evulsum sumes contra venena noxia 
veneficarum atrocium ac fascinantia agmina hominum. 
Hoc enim Mercurius Ulysei Laertis filio 
dedit ut portaret corpori alligatum custodiam, 
/Eseam in insulam quando ad famosam domum Circes 
ibat, multa vero ejus cor cum animo deliberabat. 
Non enim suos socios scivisset posse liberari 
nisi illud dedisset nuntius Argicida, 
ex terra evulsum simile flori albo, 
tanquam lac, splendidum , fructiferum, sed intus 
narcieso simile, radice nigra aspectu. 
Omnia enim sanabis , quee homines perdunt, venena tristia. 
Hanc herbam circa corpus portans inimicos effugies. 
I4. Enalidrys (quercus marina). 
Sed maris sinibus insldentem sacram quercum 


ιδ΄. 


Ταύτηνετὴν βο[τάνην ὅταν] ἡ σελήνη λήγῃ [μίδονμετὰ ῥοδί- 
νου ἐ[λαίου xai] χρῖσόν σου τὸ πρόσωπον], ὅταν ἐπὶ πράγμα- 
τία ἀπέλ]θῃης. Ζωογονεῖ δὲ [xai παι]δία ὑπὸ τὴν χο[ιλίαν] φο- 
ρουμένη xal [πρὸς τοὺς] φόδους τοὺς γι[νομένους ἔχε κατὰ 
ν[ύχτα. Καὶ] πρὸς βασκανίαν τε] xai πάντα τὰ [κακὰ] ὠφελεῖ 
καὶ τὸ σῶμα) φυλάσσει ὅσον [γὰρ] οἱ βάσκανοι ἀφείστη! 


478 ANQNYMOY ΤΑ ΠΕΡῚ ΒΟΤΑΝΩΝ. 


χύμασιν ἐν πάντεσσι τετιμένον ἔρνος ἄφυλλον | naquis omnibus honorata stirps foliis expers 
ἠδ᾽ αὐτῷ πόντοιο Ποσειδάωνι ἄναχτι atque ipsi Neptuno maris regi 
ἀνθελετὴ, τὴν πάντες ἐπιχθόνιοι χαλέουσιν, — preelata, quam omnes terrestres vocant, 

196 λάμθανε τεχνήεντι νόῳ xai ἐχέφρονι βουλῇ. lege prudenti mente et sapienti consilio , 
ἣν τῆλ᾽ Οὐλύμποιο θεὰ φθίνουσα σελήνη quando procul a ccelo dea occidens luna 
δέρχηται, καὶ μίσγε ῥόδων εὐῶδες ἔλαιον, conspicitur, et misce rosarum fragrans oleum, 


xai χρίσαιο πρόσωπον ἐπὴν ἐπὶ πρᾶγμα πορεύῃ" | et unguas faciem, ubi ad opus accedis ; 
xai τότε cot συνέριθος ἅμ᾽ ἕψεται ἰὰ φοθεῦσα. | et tunc te adjutrix simul sequetur venena timens. 


400 "l'oUxo γάρ ἐστιν ἄχος xai ἀλεξητήριον ἐχθρῶν j Hec enim est remedium ac presidium infestarum rerum 
πάντων ὅσσα «s γαῖα φέρει xal πόντιον οἶδμα. omnium , quot et terra fert et marinus fluctus. 


Ζωογονεῖ τε βρέφη [ἀλόχοις] ὑπὸ γαστρὶ φορηθέν᾽ | Et gignit fetus [uxoribus] sub ventre portata; 
πρός τε φόθους τοὺς γινομένους ἔχε μιν κατὰ νύχτα | atque contra terrores obortos habeas eam per noctem 
βασχανίην τε καχὴν μερόπων xoi πήματα λυγρὰ, | fascinationemque malam hominum et morbos tristes , 

205 ἣ xai δῶμα φυλάσσει ἀπόῤδητόν τ᾿ ἀποπέμπει. quz etiam zedes custodit prohibitumque abigit. 
ὍὍσσοι γὰρ φθονεροὶ μὲν ἀφεστήχασι, μέμυχεν' Nam quot invidiosi quidem recedunt, claudit, 
ἐρχομένων δ᾽ ἐγγὺς τούτων, τότε χάρφος ἀνοίγει. | accedentibus autem prope his, tum calicem aperit. 
Ταύτην παμμήτωρ φύσις εὕρετο’ μηχέτι A&ac , Hanc omnium mater natura invenit. Ne amplius 
μαντοσύνης Bvexev δόλιχ᾽ ἢ πτερὰ μηχύναντας aut augurii causa longas alas extendentes 

210 πτηνοὺς ἄνθρωποι θαυμάζετε’ xal γὰρ ἀμείνων. — | volucres, homines, admiramini ; namque illa pracstantior. 


I6. Chrysanthemum. 


Roscidum e terra tolle chrysanthemum sanctum, 
antequam magnus sol infinitum circulum pervadat , 

et ad corpus porta, et habe in vestimento ferens. 
Suspensa enim Acc herba potest avertere malignitates 
veneficarum ipsanarum et fescinantia agmina hemime:n. 


16. Erysimon. 


* 


[16 Χρυσάνθεμον. 
"ἔνδροσον ἐχ γαίης αἴρειν χρυσάνθεμον ἁγνὸν, 


πρὶν μέγαν ἠέλιον τὸν ἀτέρμονα χύχλον ὁδεύειν, 
xai περὶ σῶμα φόρει, καὶ ἔχ᾽ εἵματος ἐντὸς ἀείρων. 
Κρημναμένη δόναται γὰρ ἀποτρέψαι κατότητας 
. 815 φαρμαχίδων ἀλόγων καὶ βάσκανα φῦλ᾽ ἀνθρώπων. 


[ie] Ἐρύσιμον. 


ι 2 * * * 


[τρα]χήλον ἀποχρημν[ᾷς], ὠφελεῖ ἀποστρέφ[ον] τὰς qaouaxi 


δας γυ[ναῖκας] καὶ πάντας τοὺς Bao[x&vouc]. 


[4 
i. 


xxcw, gépux[ev: ép]xouévov δὲ αὐϊτῶν ἐγ]γὺς ἀνοίγει τὸ 
vá[ppoc. ] 


Τοῦτο τὸ χρυσάνίθεμον εἴπερ] αἴρεις ἐκ τῆς γῆς m[pó τοῦ] 


Ἐρύσιμον λεῖον μετ᾽ olvou πρὸς χοιλίας πόνον πκιέτω. ᾿Βὰν 
τὸν ἥλιον &varéÉ λειν]καὶ περιάπτειίς τῷ σώματι χαὶ ἐχ τὸν 


xóxxguc U εἰς οἰκίαν βάλῃς, ἁψιμαχία ἔσται. 


—— ——— — —— HÉBERGÉ —ဗIÀ —ÀÓÀTUÜÓ—— M UÍQÁ———ÁÀ A RC AQ RR "UID tt 


MANOYHAOY TOY ΦΙΛΗ 


ZTIXOI IAMBIKOI 


ΠΕΡῚ ZOON IAIOTHTO. 


MANUELIS PHIL/E 


VERSUS IAMBICI 


DE PROPRIETATE ANIMALIUM. 


COLLATIS CODICIBUS EMENDARUNT ET LATINE VERTERUNT, 


F. S. LEHRS ET Fh. DUBNER. 


PR/EFATIO. 


Dilectissimum Lehrs quum fata non sivissent finem attingere 
Φιλῆ versuum de animalibus emendandorum et latine vertendo- 
rum, neque ultimam adhibere manum iis que scripserat morbo 
jain graviter affectus, licere mihi putavi ut in his retractandis 
paullo liberius versarer. Sübstitit autem opera Ejus in fine capitis 
de monocerote, in ipso versu 1000. Hanc partem libelli ea qua con- 
spicuus erat diligentia et judicii sanitate tractavit, usus scriptura 
codicum quattuor et editionis principis , quam enotaverat Camus 
in Notices et Extraits vol. V, p. 623-667 , et emendationibus Stru- 
vii, quas codices tantum non ubique confirmant. Ipse inspexi co- 
dicem qui nuper illatus est thesauro Regio (Suppl.) , chart. sec. 
XVI, τοῦ σοφωτάτου ... ἰδιότητος, ἤγουν φυσιολογία συγραφῆσα (sic) ἐκ χει- 
ρὸς παναγιότου (sic) παλαιολόγου, paucissima habentem sibi propria 
Sed quum de optimo et poete ferme equali codice bombycino, n. 
1630 , sepius scrupulum injiceret Cami vel testimonium vel silen- 
tium, hunc iterum tractavi : quo eventu, cognoscetur infra; nam 
italico charactere vocule opt. indicavi scripturas a Camo sive omis- 
sas sive falso relatas. Denique Jacobsius mihi concessit emendatio- 
nes suas, quas de exemplo ipsius Pauwiano enotavi. Uncis inclusa 
sunt quee ex aliis libris accesserunt codici Arseniano. Pauca ex his 
additamentis ad Philen auctorem referri possunt , debet fortasse 
nihil : nam alia sunt prorsus χυδαῖα, meliora imitatorem potius 
quam ipsum Philen sapiunt. 

Jam igitur hos iambos de animalium proprietate , in Pauwiana 
editione multis partibus laborantes , tradimus Tibi ferme integri- 
tati restitutos scriptorum codicum beneficio. De singulis locis addo 


ij PRAEFATIO. 


quz in schedis anno 1843 paullo post obitum Lehrsii exaratis 1n- 
veni notata. ' 

Versu 20 scripsi λόγῳ, ex conjectura Pauwii, pro vulg. λόγων, 
opt. λόγον. Jacobsius conjecit μογῶν. Idem versu 23 conjecit εὐτυ- 
γοῖς. Tenui in hoc scriptore quod dedit opt. εὐτυχῆῇς. Nimirum a pr. 
m. habet εὐτύχης αὐτοχράτωρ, a sec. εὐτυχῆς αὐτοχράτορ. Vulgo εὐτυχὴς 
αὖτ. -— V. 88 opt. δέρην, non δέρρην. ---- V. 91 opt. a pr. m. βλέπτοι. 
Suppl. solus ἀετὸν λέγει. ---- V. 127 codd. omnes Αἰγυπτίους, « quod 
fortasse restituendum, suppleto γῦπας. » Lehrs. — V. 161 opt. solus 
verum servavit. Legebatur στέργουσιν. — V. 176 in opt. δ᾽ post ὅταν 
erasum est. — V. 3oo. « Libri omnes [etiam Suppl.] διαπλέκοι, quod 
sane mirum. » Zehrs. In similibus locis, si Camutn audias , omnes 
χρίνοι v. 995, θέλοι v. 344. Sed v. 3oo, opt. indicativum habet a pr. 
m., v. 995 intactum, v. 344 item θέλει intactum. — V. 316 θρύθδεται 
(non θρίδεται) omnes et ipse Arsenius. Sic v. 1307 διαθρύθει. — V. 
349 opt. θαυμάσει, v. 398 θαυμάσεις, sed in his ob usum scriptoris 
subjunctivos non mutavi. Aperto iotacismo v. 366 opt. ἀπεπνίγει. -- 
— V. 355 opt. ὅνπερ praebet , non ὅπερ quod ceteri , male defensum 
a Phileta (Dorvillio?) in Misc. Obss. vol. VI, p. 455. — V. 581 opt. 
iterum solus servavit ταῖς ῥοπαῖς, quod verum esse cognoscitur ex 
v. 583 , οὗ μηδὲν ἀγώγιμον ἡ πλάστιγξ φέρει. Ceteri ταῖς ῥοαῖς. --- 
Versu 596 τι καὶ mutavi in νικᾷ, cujusmodi aliquid sententia postu- 
lat : nam Arsenius et codd. habent πτερόν τι xol χρὼς ... At la- 
tebit aliud vocabulum si librarius optimi cod. in πτερὸν δὲ xoi 
χνὼς (sic Camus: sed χρὼς potius vult ille calami ductus) non aber- 
ravit ad voces his superne impositas ἐνώτιον δὲ xal ...: nam in hoc 
codice, ut in multis aliis, duarum columnarum versiculi sese exci- 
piunt singuli, non universi. Locus haud dubie aut corrupto voca- 
bulo aliquo aut (quod probabilius) lacuna laborat. — V. 611 ex 
opt. Lehrsius recepit εὐστεφής pro vulg. εὐσταθής, quod prestare vi- 
detur. Precedens ἐρυθροδσαφής puto errorem, in terminatione inse- 
quentis adjectivi peperisse. — V. 62/4 opt. ἑαυτῆς. Male vulgo ἑαυτοῖς. 
— V. 825 opt. σχύλλης habet intactum. — V. 894 ῥιπτεῖ opt. Ceteri 
ῥίπτει. — V. 912 Jacobsius conjecit «99603. Idem versu 950 εὖ pro 
o), quod recepi.— V. 1159 mirum est quod legitur xai μητροπάτωρ 
οὐχ οἶδ᾽ ὅπως γίνεται, correpto vocabulo οἶδ᾽, Hoc equidem excidisse 
puto Phile per consuetudinem politicorum versuum, in quibus 
vocabula in unam phrasin arcte conjuncta uno et proprio accentu 
proferuntur tanquam vocabulum unum, οὐχοιδόππως. Struvii con- 


PRAEFATIO. | ij 


jecturam Lehrsius in margine indicavit : οὐχ οἶδ᾽ ὅπως, xoi μητροπά- 
τωρ γίνεται. — V. 1174 singularis error. effugerat omnes : Yawa δὲ 


τίκτουσα τὰς xiva; δόλῳ. Scripseram χτανοῦσα quum viderem in opt. 
exstare χτείνουσα .---- V. 1247 recepi egregiam conjecturam Jacobsii «do 
pro αὖθις. OlBev, solet, pro εἶδεν idem conjecerat v. 1284, et prebuit 
opt. — V. 1282 ex opt. ὑφερπύσῃ pro vulg. ἐφερπ. — V. 1388 ἔξαμμα 
scripsi cum Kuhnio pro ἔξαλμα. Sic v. 1194 in omnibus, etiam 
opt., est ἰταλῶν pro ἱταμῶν. — V. 1414 χνησμονὴν pro χνησμὸν legen- 
dum esse viderat Jacobsius, et praebet opt., cujus compendium non 
intellexit Camus. — V. 1428 opt. solus πιχρόφυλλος, quod notan- 
dum. — V. 1433 δῆγμα, quod Bersmannus verterat, recepi ex opt. 
pro δεῖγμα, sed querendum unde hec duxerit Philes. Jacobsius 
δεῖμα, eo sensu quem Pauwius exponit. — V. 1441 βρόχοις ex opt. 
Vulgo male βρόχον. ---- V. 1461 omnes praeter unum cod. 2526 μα- 
χρόπους. --- V. 1543 edebatur εἰ δή τι μικρὸν καὶ καθεύδει τὴν φύσιν, sed 
in codicibus est χαθεύδειν, apud /Elianum ὕπνου δεόμενος. Scripsi igi- 
tur εἰ δεῖ τι, et vidi δεῖ esse etiam in opt. — V. 1591 πραγμάτων 
quod conjectura assecutus fuerat Jacobsius, pro τραυμάτων, est in 
codd. Idem v. 1634 conjecit τῆς θύρας. — V. 1657 πεφυρμένης, quod 
Bersmannus expresserat , ex opt. Vulgo πεφρυγμένης. — V. 1664 opt. 
προσπέσοι a pr. m., προσπέσῃ a sec. — V. 1746 κλῶν scribere debebam 
ob auctoritatem opt. — V. 1791 opt. λανθάνων, non λανθανον. — V. 
1796 προχείμενος et 1798 7965; ex opt. Sic locus sanatus. — V. 1810 
codd. omnes εἰς ἕρμα, et 1872 μιχροῖς. ---- V. 1889 ξανθοῖς πλοχαμοῖς 
etiam opt. — V. 1905 xai πυχνὰς ix Jacobsius ad /Elian. p. 327, 
secundum Oppian. Hal. I, 174. Scripsi nonis Septembribus, 
MDCCCXLV. 


FR. DÜBNER. 


TOY ΣΟΦΩΤΑΊΤΟ. ΚΑΙ ΛΟΓΙΩΤΆΤΟΥ. KYPOY 


MANOYHAOY TOY ΦΙΛΗ 


XTIXOI IAMBIXOI 


ΠΡΟΣ TON AYTOKPATOPA 
MIXAHA TON HAAAIOAOTON 


ΠΕΡῚ ΤῊΣ TON ΖΩΩΝ IAIOTHTOX. 


—-— Ὁ ΘΘ 480 


Τῶι EYZEBEZTAT( ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΠΤΩι BAZIAEI 
KAPOAQ APXENIOZ 


O MONEMBAZIAZ APXIEIHJZKOHOZ, 
AIPEIN AEI TPOIIAIA ΚΑΤᾺ ΒΑΡΒΑΡΩΝ. 


᾿Οππιανὸς μὲν πάλαι, γαληνότατε Βασιλεῦ, Ἅλιευ- 
τιχὰ χαὶ Κυνηγετιχὰ συγγραψάμενος, τῷ βασιλεῖ 'Av- 
τωνίνω ἀφωσιώσατο, οἷς ἐχεῖνος ὑπερησθεὶς, τὸν μὲν 
ἐχείνων πατέρα μεγαλοπρεπῶς τε ἅμα καὶ ἐλευθερίως 
ἐδεξιώσατο, τὸν δὲ πάππον ἐξόριστον ὄντα, τῷ υἱῷ 
φίλα φέρων, τῇ πατρίδι χατήγαγε. Φιλῆς δέ τις τῶν 
μεταγενεστέρων, ἔν τε ἄλλοις, xdv τῷ ἰαμύοπλοχεῖν 
θαυμαζόμενος, ἐν δυσὶ χιλιάσιν ἰάμῤων ἐγγὺς, περὶ 
ζώων ἰδιότητος βιδλίον συνέθετο, ὃ δὴ Μιχαήλῳ τῷ 
Αὐτοχράτορι προσεφώνησε, φιλοτιμηθεὶς χαὶ αὐτὸς πα- 
ρὰ τοῦ βασιλέως τὰ μάλιστα, ᾿Ἀλλὰ τὰ μὲν τοῦ Ὀπ- 
πιανοῦ, καὶ πρὶν τυπωθῆναι, εὑρίσχετο δήπου παρὰ 
πολλοῖς, τὸ τοῦ Φιλῇ δὲ τοῦτο καὶ μόνον ὡς λέγουσι τὸ 
πρωτότυπον παρ᾽ ἐμοὶ, πλήν γε χαταπεπατημένον xal 
εἷς πολλὰς διεῤῥηγμένον τομὰς, εἱρμὸν ἀνάρμοστον 
ἔχον, τῶν φύλλων μετατιθεμένων χαὶ ἐναλλάγδην διεῤ- 
ῥαμμένων, xal ὡς ἄλλος Πελίας πρὸς ἀναχαινισμὸν 
ἑτέρας Μηδείας δεόμενον. ᾿Αλλ᾽ οὖν ἐγὼ τὸ βιδλίον 
ἀνατεμὼν xal τὰ φύλλα κατὰ ταξιν συνθείς τε xat ἄρ- 
μολογησάμενος, εἴς τε τὴν προτέραν ἀποχατάστασιν 
ἐπιμελείας ζέσει συναγαγὼν, ἔγνων ἐντυπῶσαι χαὶ 
ἀφιερῶσαι τῇ βασιλείᾳ cou. Ὃ 959, συναιρομένου 
Θεοῦ, xal πεποίηχα, δῶρον ἐπωφελές τε xal χάριεν 
νομίσας προσχομίσαι τῷ χράτει σου. ᾿Ἐνταῦθα γὰρ 
ἂν ἴδοις τὰ ζῶα, θειότατε βασιλεῦ, ὅπως τῷ χοινῷ νό- 
μῳ τῆς φύσεως χρώμενα, ἄνευ προσταγμάτων χαὶ δια- 
Ὑραμμάτων βασιλιχῶν τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας ἐπιμε- 
λοῦνται, xal προαιροῦνται μὲν τὴν ἀφωρισμένην αὖ-- 
τοῖς παρὰ τῆς φύσεως δίαιταν, ἐχφεύγουσι δὲ τὰ φευχτὰ 
xai προσχολλῶνται τοῖς χρείττοσι, τῶν λογιχῶν μᾶλ-- 
λον, ot λόγῳ xal νόμῳ xal παιδείᾳ χοσμούμεθα. Θεάση 
δ᾽ αὖ τὴν εἷς τοὺς γονεῖς φιλοστοργίαν τῶν πελαργῶν, 
ὅπως τε ἐπιδημοῦσι xal ἀποδημοῦσιν, ὡς ἐξ ἑνὸς συν- 
θήματος. Καὶ αὖθις τὰς χορώνας, ὅπως αὐτοῖς τὸ 
συμπαθὲς ἐνδειχνύμεναι, xal ὥσπερ τινὰ συμ. αγίαν 


SAPIENTISSIMI AC ERUDITISSIMI DOMINI 


MANUELIS PHILJE 


VERSUS IAMBICI 
AD IMPERATOREM 
MICHAELEM PAL/AEOLOGUM 


DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 


RELIGIOSISSIMO ET AUGUSTISSIMO REGI 
CAROLO ARSENIUS 


MONEMBASL/E ARCHIEPISCOPUS, 
TROPH/AEORUM SEMPER CONTRA BARBAROS 
ERECTIONEM. 


Oppianus quondam, Auguste Rex, Piscatoria Venatoria- 
que quum scripsiseet, Antonino Regi dicavit; quibus ille 
mirum in modum delectatus , eorum quidem parentem ma- 
gnifice simul ac liberaliter accepit, avum vero exulem, 
filio gratificatus , patrise reddidit. Αἱ Philes posterius ge- 
nitorum quidam, cum in aliis, tum in iambis texendis, 
admirationi habitus, ad duo fere iamborum millia, de 
Animalium Proprietate librum condidit. Quod Michaeli 
utique Jmperatori nuncupavit , honoratus et ipse a Rege in- 
primis. Verum Oppiani quidem scripta, et priusquam im. 
primerentur, penes multos inveniri erat; Philse vero id, 
unirumque ut perhibent, exemplar penes me , veruntamen 
conculcatum atque in multa fragmenta discissum , incoibili 
serie, foliis ab invicem dissutis, et, ut ita dixerim, velut 
Codi- 
cem igitur recidens, ac folia seriatim componens, perque 


alius Pelias ad instaurationem alia Medea indigens. 


artus coagmentans , in priorem statum studii ardore quum 
coegissem , imprimendum statui tuzeque dedicandum Ma- 
jestati. Quod cum Deo et feci, gratum munus atque utile 
ratus adferre Potentize Tuze. Hic enim videas, Divine Rex, 
quomodo animalia communi nature lege utentia sine jussis 
οἱ praescriptis Regiis propriam salutem curent , et appetant 
quidem preefixam ipsis a natura vivendi rationem, ac fu- 
gienda devitent , adheereantque ils, qute meliora sunt, ra- 
tionalibus magis, qui sermone legeque ac disciplina orna- 
mur. Contempleris ciconiarum in parentes charitatem , 
quomodoque accedant recedantque veluti ex compacto. 


Rursum cornicee , quomodo erga illos affectum ostendentes 


2 | | ARSENII PROOEMIUM. 


αὐτοῖς παρεχόμεναι πρὸς ἀλλοτρίους ὄρνιθας παραπέμ.- 
πουσι. Θαυμάσης ἔτι τὸ προφυλαχτιχὸν τῶν γερά- 
νων, ὅπερ ἕν τε τῷ χαθεύδειν, κἀν τῇ πτήσει φυλάτ- 
τουσι. ἫἪ μὲν γὰρ ἡγεῖται πρὸς ὥραν, εἶτα πάλιν 
χατόπιν ἐλθοῦσα τὴν ὁδηγίαν τῇ μεθ᾽ ἑαυτὴν παραδίδωσι. 
Two τὴν κατὰ τοὺς σῆρας μεταδολὴν, χἀχ τούτων 
προσέτι μνησθεὶς τῆς ἀναστάσεως τὴν ἀσφάλειαν, χα- 
ταφρονήσεις τῶν ἀθετούντων αὐτῆς τὸ ἀπόῤῥητον δό-- 
Yu. Ἀποδλέψης πάλιν τοὺς γύπας, πῶς ἀσυνδυάστως 
τίχτουσι, χαὶ χαταπτύσεις τῶν χαταγελώντων τὸ τῆς 
ἐνσάρχου οἰκονομίας μέγα μυστήριον, ἀδύνατον xal 
ἔξω τῆς φύσεως εἶναι ληρούντων παρθένον τεχεῖν, τῆς 
παρθενίας αὐτῇ φυλαττομένης ἀχράντου, ἣν Χριστια- 
νοῖς δμνητέον εἶναι, ἐπαινετέον τε, xal δοξαστέον, μετὰ 
τὸν ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντα Θεὸν ἡμῶν νενόμισται. ᾿Αγα- 
σθείης δὲ πάλιν τὴν τῶν ἰχθύων καὶ τῶν λοιπῶν ζώων 
τὴν σοφὴν xal εὔταχτον διαχόσμησιν' πῶς τὰς μεταθο- 
λὰς τῶν καιρῶν, τῇ φυσιχῆϊ αἰσθήσει προκατανοοῦσι xal 
προγινώσχουσιν" ὅκως τε τοῖς ᾿Ἱπποχράτους εἰπόντες 
χάριν ἀφορισμοῖς, ἄλλα ἄλλῳ χρώμενα τῶν φαρμά- 
χων, ἑαυτὰ ἐξιῶνται. Καὶ ἄρχτος μὲν τῷ φλώμῳ τὰς 
ὠτειλὰς παραθύεται: χελώνη δὲ δι᾿ ὀριγάνου τὴν τοῦ 
ἰοδόλου λύμην ἐκκρούεται" ἀλώπηξ τῷ δαχρύῳ τῆς πί- 
τυος ἑαυτὴν ἰατρεύει: ὄφις ἐμφορηθεὶς μαράθῳ τὴν 
ὀφθαλμίαν ἀποδάλλεται. Τούτων xal τῶν λοιπῶν 
ζώων, πτηνῶν, πεζῶν, ἑρπυστικῶν τε xal νηχτῶν͵ τῆδε 
θεάσῃ τὴν ἔμφυτον φύσιν καὶ ἰδιότητα. “Ἤδιστον οὖν, 
ὡς ἔφην, καὶ ἐπωφελὲς διὰ ταῦτα νενόμικα τὸ βιδλίον 
γενέσθαι τῇ βασιλείᾳ cou. Πέπεισμαι δὲ τήνδε τὴν 
δευτέραν ἔχδοσιν τούτου τῆς προτέρας τὴν εὐδαιμονίαν 
γε ὑπεραχοντίσασθαι, ἐπείπερ ἀνατίθεται βασιλεῖ ἅπασι 
τούτοις τὴν βασιλείαν χοσμοῦντι, οἷς ἐχείνν͵ σεμνύνε-- 


ται τῶν προτέρων βασιλέων ἐπέχεινα. "Εῤῥωσο 


Οὕτω σε τανῦν ἑστιῶ τὸν χράτιστον 
νηκχτοῖς, πετεινοῖς, χτήνεσιν, ἑρπυστοῖς τε. 
Αὖθις δέ σοι τράπεζαν, εἰ δοίης, θήσω, 

εἷς ἐκτύκωσιν πορισμὸν τὸν ἀρχοῦντα, 
λαμπροῖς στρατηγήμασι τοῦ Πολναίνον, 
οἷς κεῖνος εἱστίασε τὼ βασιλῆε 

πάλαι, τὸν Οὐῆρόν τε καὶ ᾿Αντωνῖνον. 


Κύων ἐγὼ σὸς, καὶ γλυχὺς σὺ δεσπότης" 
οὐχοῦν ὑλαχτῶ, καὶ φαγεῖν ζητῶ βρῶμα. 
"Ava£ λεοντόθυμε τὸν χύνα τρέφε. 
Θράμματα γὰρ θηρᾷν σε βλέπω Βαρδάρων. 


velutque subsidium quoddam ipsi» »rzebentes adversus ex- 
ternas aves exeant. 
cum inter dormiendum , tum inter volandum servant. Alia 


Mireris gruum przecautionem, quam 


quidem ad horam preeit , tum retrofacta , ducatum sequenti 
se tradit. Agnoscas in seribus vermiculis transmutatio- 
nem, et ex iisamplius eruditus Resurrectionis certitudinem, 
despicies reprobantium ipsam nefarium dogma. — Respicias 
vultures, quomodo citra copulam pariant, et despues qui 
derident magnum in carne dispensationis Mysterium , im- 
possibile ac preeter naturam esse nugantes, Virginem pa- 
rere , virginitate ei impolluta servata, quam Christianis ce- 
lebrandum esse, laudandumque et glorificandum post ex 
ipsa incarnatum Deum Nostrum sancitum est.  Admireris 
preterea piscium , aliorumque animalium sapientem com- 
positamque dispositionem ; quomodo temporum instabilila- 
tes naturali sensu preeintelligant precognoscantque; quo- 
modoque jussis valere Hippocratis Aphorismis, alia aliis 
Pliarmacorum usa, seipsa curent. Et ursus quidem phlo- 
Testudo origano venenati labem re- 
pellit. Vulpes pinus lacrima se ipsam medicatur. Serpens 
fa:niculo pastus oculorum morbum excutit. Horum reli 


mo vulnera obturat. 


quorumque animalium, volucrium, pedestriumque, re- 
püiliumque, et natatilium hic genuinam speculeris naturam 
proprietatesque. Igitur jucundissimum, ut dixi, atque 
utilem, ob [856 hujusmodique , arbitratus sum librum fore 
Imperio Tuo. Persuasus autem sum secundam hujus emis- 
sionem prioris felicitatem superaturam, quia Regi dicatur 
omnibus his regnum exornanti, quibus supra priores Re- 
ges honestatur. Vale. 

Sic te , quod ad presens spectat, Potentissimum paseo 

Natatilibus , volucribus , jumentis , reptilibusmque. 

Mox tibi rursum mensam apponam , si dederis 

1n impressionem facultatem sufficientem , 

Celebribus cousiliis Polyteni. 


Quibus ille reges pavit 
Quondam , Verum Antoninumque. 


Canis ego tuus, et dulcis tu dominus . 

Igitur allatro, et comedere cibum quiero. 
Rex leoninz generositatis, canem ale. 
Armenta enim venari te Barbarorum aspicio 


ΦΙΛΗ | 


ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOX. 


Ἐχρῆν μὲν Ἀδὰμ τὸν γενάρχην τὸν μέγαν, 
τὴν δεσποτικὴν ἐντολὴν δεδεγμένον, 
τηρεῖν χαθαρὰν τῆς ψυχῆς τὴν ἀξίαν, ᾿ 
χαὶ θηρίων ἄρχοντα παντοίων μένειν. 
"Ext δὲ φαγὼν τοῦ ξύλου τῆς γνώσεως, 
ἔγνω παρευθὺς τὴν τιμὴν χαθυδρίσας!, 
ἤμειψε xal τὸ σχῆμα τῆς ἐξουσίας, 
xal θῆρες αἰδοῦς ἀγνοήσαντες νόμους, 
ὡς δυσμενῇ φεύγουσι τὸν πρὶν δεσπότην 
xal τὸν χαλινὸν ἐνδαχόντες τοῦ χράτους, 
ῥήσσουσιν οὃς ἔστεργον εὐνοίας βρόχους, 
καὶ ζῶσι λοιπὸν εἷς ἐρήμους γῆς τόπους. 

᾿Εγὼ δέ σοι θήρατρον εὐνοίας πλέχων, 
ἤνεγχα τοὺς φυγάδας ἐξ ἐρημίας, 

Σοῦ γὰρ ἀνατέλλοντος ἡλίου δίκην, 

ὡς εἶπε Δαυὶδ ζωγραφήσας τὴν χτίσιν, 

εἰς μάνδραν ἐχρῆν συνδραμεῖν τούτους λόγων" 
καὶ λῖνα ῥυθμοῦ τεχνιχῶς ὑφαρμόσας, 
πολλῶν πετεινῶν οὐ παρέδραμον φύσεις" 

καὶ πάντα βυθὸν ἐξερευνήσας λόγῳ, 

συνέσχον ἰχθῦς τῇ πλοχῇ τῆς λέξεως" 

ὡς ἂν ἔχοις χαὶ ταῦτα, χἀχεῖνα βλέποις, 


. xal τἄλλα μαθὼν εὐτυχῆς αὐτοχράτωρ. 


4 


e 


Ποῖος γὰρ ἄλλος προσφυὴς μᾶλλον φόρος 
ἄνακτι, πατρὸς Αὐσονάρχου φιλτάτῳ; 

οὗ τὴν ὑπερφυῇ τε xal ξένην φύσιν, 

xal τὸν γλυχασμὸν, xal τὸ πρὸς πάντα χράτος , 
xal τὸν πλατυσμὸν τῆς ψυχῆς. καὶ τὸν τρόπον, 
ὀχνοῦσιν ὀμνεῖν οἱ κατ᾽ ἄνθρωπον λόγοι. 

Νιχᾷ γὰρ αὐτοὺς, χἂν παρὼν φράζοι Πλάτων 
ὡς αἰγυπιὸς τοῖς πτεροῖς τὰς ἐμπίδας. 

Μᾶλλον δὲ xàv ἕν εδρεθῇ πάντα στόμα, 

χαὶ πρὸς λόγων ἅπασαν ἀρχέσῃ χάριν, 
προσῆχον οὐδὲν τῷ τεχόντι σε φράσει. 

Τῇ γὰρ σιωπῇ τοῦτον ὑμνήσει πλέον, 

εἰ μὴ θρασυνθὲν εἰς χενοὺς ἄδει χτύπους. 
Πλὴν εἴ τι χαινὸν fj διήγησις φέροι, 

τῆς φύσεως xal τοῦτο τῆς πολυτρόπου" 

ἧς οἶδε σαφῶς τοὺς ἀποχρύφους λόγους 

ὃ xal προμηθῶς xal σοφῶς πάντα χτίσας. 
“Ὅσον γε μὴν ἕνεστι τοῖς λόγοις τέρας, 

τῆς τῶν παλαιῶν τοῦτο φιλοτιμίας" 

it ὧνπερ εὑρὼν τὰς ἀφορμὰς τῶν λόγων, 

τὸν εἱρμὸν ὠργάνωσα τῆς εὐρυθμίας. 

“Ἕλλησι μὲν γὰρ τοῖς σοφοῖς, x«l βαρθάροις, 
ὡς δημιουργοῖς καὶ βραδεῦσι τῶν μύθων, 

οὗ φορτικὸν τὸ ψεῦδος, ἀλλ᾽ ἀνεύθυνον' 

ἡμῖν δὲ δεινὸν τοῖς τιμῶσι τὸν λόγον, 

ὅς ἐστι φῶς ἄνωθεν ὠθοῦν τὸ σκότος. 


. 


Oportebat quidem Adamum generis humani magnuus éato- 
Domini mandato accepto , [rem, 
servare integram animi dignitatem, 
et animalium omnigenorum regem manere. 
Postquam vero gustavit de arbore scientise 
cognovitque statim honorem se suum proculcasse 
mutavit etiam naturam suce potestatis, 
et ferte pudoris leges non jam agnoscentes 
velut hostem fugiunt pristinum dominum; 
et frenum roboris mordentes 
rumpunt benevolentie vincula, que amaverant , 
et vivunt in posterum in desertis terrse regionibus. 

Ego autem tibi rete benevolentiss nectens 
reduxi fugaces ex deserto. 

Te enim oriente solis instar, 

ut dixit David pingens creationem, 

in septum verborum oportebat eas concurrere : 
et lina numeri affabre texens 

multarum avium diligenter notavi naturam ; 

et totum fandum investigans mente, 

pisces coegi in rete oratiopis : 

ut habeas et hiec , et illa videas, 

et reliqua per doctrinam assequaris, Imperator. 
Quod enim aliud tributum magis conveniat 

regi , patris in Ausonia regnantis filio carissimo? 
cujus eximiam ac raram naturam, 

et suavitatem , et omnium rerum dominationem , 
et animi magnitudinem , et mores 

canere humana verba dubitant. 

Vincit enim ea, etiamsi preesens Plato loqueretur, 
velut vultur volatu culices : 

immo si vel cuncta ora unum esse invenirentur os, 
quod ad omnem verborum gratiam sufficeret , 
nihil tuo genitore dignum proferet. 

Silentio enim hune dicet melius, 

si nihil canit elatum temere in vanos clamores. 
Ceterum si quid novi hec narratio ferat, 
nature id etiam multifarie munus est; 

cujus occultas causas bene novit 

qui et prudenter et sapienter omnia condidit. 
Quantum sane miri inest his sermonibus, 

id studio veterum debetur; 

e quibus sumpto argumento orationis 

nexum concinnavi decentis metri. 

Graeris enim sapientibus, et barbaris, 

ut conditoribus et arbitris fabularum , 

non dedecori est mendacium , sed impunitum; 
nobis autem turpe, reverentibus Verbum, 

quod est lux desuper tollens caliginem. 


19 


4 ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. (p. 10—1!*) 


ΠΕΡῚ AETQN. t. DE AQUILIS. 

60 Τοὺς ἀετοὺς, χράτιστε, τοὺς δψιδρόμους, Aquilas , Potentissime , altivolantes 
“ποτοῦ θεωρῶν ἀχριδῶς ὑπερτέρους, videns potus planissime contemptrices , 
τέθηπα τὸν χτίσαντα τὴν τούτων φύσιν. admiror illum qui condidit harum naturam. 
Ἐχρῆν γὰρ αὐτοὺς ὡς χρατίστους ὀρνίθων, Oportebat enim eas, ut validissimas avium, 

(5) παθῶν ἐπαχθῶν εὑρεθῆναι χρείττονας. doloribus molestis inveniri superiores. 

55 Πλὴν ὀξυδερχής ἐστιν ὃ πτηνοκράτωρ, Preterea acri visu preeditus est rex alitum, 
xot μέχρι σητὸς, ix νεφῶν πάντα βλέπει. et tinea non excepta, e nubibus omnia videt. 
Τούτου δὲ χαὶ τὸν foitov ἀχούσας δράχων Ejus vero clangore tantum audito draco 
ἔπτηξε παραχρῆμα, xal συνεστάλη, . statim horrescit , et refugit, 

(10) καὶ τοὺς μυχοὺς ὑπῆλθε τοὺς ἀποχρύφους, et latebras subit abscondilas , 

60 μὴ θᾶττον αὐτὸν συλλαδὼν διασπάσῃ. ne ocius captum se dilaceret. 

Θηρᾷ δὲ xal τὸν χῆνα, xal τὴν δορχάδα Venatur vero etiam anserem , et capream, 
xal τὸν λαγωὸν, xat τὸ τῶν ταύρων γένος. et leporem, et taurorum genus. 
*O« τοὺς νεοττοὺς ὄντας ἀπτῆνας τέως Qui pullos, dum implumes sunt, 

(15) ἐπὶ ξένην βάσανον ὡς νόθους ἄγων, ad novam obrussam , quasi nothos , ducit 

66 ποιεῖ δικαστὴν πραχτιχὸν τὸν φωσφόρον. et facit judicem idoneum Luciferum (solem). 
Ὁ μὲν γὰρ αὐτοῦ ταῖς βολαῖς ἀντιδλέπων Is enim qui hujus radios ex adverso adspicit, 
τῶν φιλτάτων εἷς ἐστι', xol τῶν ἐκχρίτων, carissimorum unus est, et selectorum, 
ὀφθεὶς χαθαρὸς δυσγενοῦς ὑποψίας. visus purus a suspicione adulterini generis. 

(20) Ὃ δὲ πρὸς αὐτὸν σχαρδαμύξας, εὐθέως Is autem qui adversus illum connivet, statim 

70 ἀλλοτρίου σπέρματος εὑρέθη τόχος, alieni seminis invenitur proles, 

xal τῆς χαλιᾶς δυστυχῶς ἀπεχρίθη. et ex nido misere relegatur. 
Εἶναι δέ που λέγει τις ἀετοῦ γένος Esse autem uspiam , ait quidam , aquilze genus 
χρεῶν ἀφεστὸς, xal σιτούμενον χλόης. carne abstinens , ac se nutriens gramine. 
(25) Θήρας γε μὴν ἐχεῖνος 6 χρεωδόρος ᾿ At illa quidem earnivora pastum 
75 οὐχ ἂν ὅλως ἅψαιτο τῆς ἀλλοτρίας. omnino non tetigerit alienum. 
"Ev ἄσθματι δὲ φυσιχῆς δυσοδμίας,. In anhelitu naturalis fctoris 
τὰ τῆς τροφῆς λείψανα τηρῶν ὡς λέων, alimenti reliquias servans , uti leo, 
παντὸς πετεινοῦ δυσμενοῦς εἴργει θράσος, cujusvis avis infesta? propulsat audaciam, 
(30) ὡς àv ἐπ᾽ αὐτὰ δυστυχῶν ὑποστρέφοι. ut ad ipsas infortunata revertatur. 

so Πτερὸν δὲ πᾶν ἔφθειρεν fj τούτου πτέρυξ, Pennas vero omnes consumit hujus penna, 
ἂν ὁ πτερωτὴς τῶν βελῶν coU τοξότου si opifex qui pennis instruit tela sagittarii, 
λαθοῦσαν αὐτὴν εἰς φαρέτραν ἐμθάλη. occultam ipsam in pharetram injecerit. 
Τούτου, βασιλεῦ, τὸν πολὺν ζώοις βίον, Hujus, rex , longam vivas vitam , 

(s5) ἀεὶ νεουργῶν xal χρατύνων τὴν φύσιν. semper renovans et confirmans naturam. 
ΠΕΡῚ FPYTIOX. 2. DE GRYPHO. 

as Γρὺψ ὁ πτερωτὸς, xal πολὺς, xal τετράπους Gryphus alatus, et magnus, et quadrupes 
ὄνυχας ὀξεῖς τῶν ποδῶν ὑπεχφύει, ungues acutos e pedibus procreat , 
xal πορφυροῦς μέν ἐστι τοῖς ἐμπροσθίοις, et purpureus quidem est in antica parte, 
τὰ δ᾽ ἄλλα λευχὸς, τήν γε μὴν δέρην μέλας: reliqua autem candidus , collo tamen niger; 

(5) x«l πῦρ χέων ἄντιχρυς ix τῶν Ouudtwv. et ignem fundens adversus ex oculis. 

99 Οὗ τὴν χεφαλὴν, βασιλεῦ, xal τὸ στόμα Cujus caput, rex , et os 
x&v μαχρόθεν βλέπη τις, ἀετός λέγει. si quidem procal quis spectet, aquilam esse dicit. 
[Ἀσπάζεται μὲν τοὺς ἐρημαίους τόπους, [Diligit quidem locos desertos, 
δεινοὺς ἰδεῖν τε xal τραχεῖς ὑπὲρ φύσιν" terribiles aspectu et asperos supra modum : 

(to) οὗ καὶ χρυσοῦ μέταλλον ἣ γῆ ἐχφύει, ubi et auri metallum terra emittit , 

95 ἐξ οὗ ἑαυτῷ xal χαλιὰς ἐντύνειν ex quo sibi et nidos parare dicifur 
ἐν ἠλιδάτοις τῶν ὀρῶν θ᾽ ὑπερτάτοις. in inaccessis montiumque summis. 

Τῷ xal λαθεῖν τέλειον οὐχ ἔστι γρύπα, Quare et capere adultum non licet gryphuni, 


(18—426.) 


ἀλλὰ νεοσσοὺς ὄντας αἱρεῖσθαι ἔτι. 
(15) Τοῖς δ᾽ εἰς χρυσοῦ ἄθροισιν Ἰνδοῖς αὐτόθι 
100 δεινῶς μάχεσθαί φασι τοῖς ἀφιγμένοις, 

ὑποψίᾳ γε μὴ ὑπὲρ τοῦ τὰ βρέφη 

ἤχοιεν αὐτῶν συλλαθεῖν ἀμωσγέπως. 

Δεδοιχότες δ᾽ οὖν τὴν ἄγαν τῶν θηρίων 
(20) ἀλχὴν, μετ᾽ ἦμαρ ἠρεμοῦσιν ἐν λόχμαις, 
105 νύχτωρ δ᾽ ἐπ᾽ αὐτὰ τοῦ χρυσοῦ τὰ χωρία 

χωρεῖν μεθ᾽ ὅπλων πλὴν ταραχῆς καὶ ψόφου. 

Κἀκεῖσε φειδοῖ χατορύττοντες τάχος, 

τὸ ψῆγμά γ᾽ αὐτὸ λαμδάνουσι σὺν πόνῳ" 
(25) xal εἴγε πως λάθωσι τοὺς γρύπας τότε, 
110 ὄλεθρον ὥστε τὸν πρὸς αὐτῶν ἐχφυγεῖν 

xal χῆρα τὴν μέλαιναν, εὖγε τῆς τύχης. 


ΠΕΡῚ ΓΥ͂ΠΟΣ. 


*O γὺψμαχητὴς τοῖς νεκροῖς ὧν τυγχάνει. 

Καὶ γάρ ποτ᾽ αὐτοὺς $ τ᾽ ἂν εὐχαίρως λάχῃ 

τρυφᾷ βεόρωχὼς ὡς βραδευτὴς γεννάδας. 
i15. Πλὴν μαντιχὴν ἔχουσιν οἷ γύπες φύσιν. 

6) Καὶ γὰρ συνεχδημοῦσι τοῖς μαχουμένοις, 
τῶν σωμάτων ἔλπίδι τῶν πεσουμένων. 
Μεμήνασι δὲ τῇ βορᾷ τῶν λειψάνων, 
ὡς ὀξυπεῖναι, xal σπαράχται, xol βλάχες; 

120. οἵ τῷ μύρῳ θνήσχουσι, χανθάρων δίχην. 

(1)) Θῆλυς δὲ πᾶς γὺψ, xal σπορᾶς ἄνευ χύει. 
Χαίνων γὰρ ἀντίπρωρος ὑψοῦ πρὸς νότον, 
συλλαμθάνει τὸ πνεῦμα, xal τρίτου χρόνον, 
στρουθοὺς πτερωτοὺς ἀπὸ μήτρας ἐξάγει. 

ι Ot ζῶσιν εὐθὺς ἐξ ὀνύχων ἁρπάγων, 

(18) πνίγους χαλιῶν εὑρεθέντες χρείττονες. 
Τοὐναντίον δέ φασι τοὺς αἰγυπιοὺς 
τίχτοντας ὠὰ τῇ σπορᾷ τῶν ἀῤῥένων, 
εἰς τὰς χαλιὰς τοὺς νεοττοὺς ἐχγλύφειν, 

120 ῥώμης ἀγαθῆς xal πτερῶν ἀλλοτρίους" 

(20) εἶναι δὲ χαὶ μέλανας ὡς Αἰγυπτίους. 
[Τούτων γε, φασὶ, τὸ πτερὸν θυμιάσας, 
ὄφεις ἔλάσεις χωρίου οὗ ἂν θέλῃς.], 


ΠΕΡῚ ΤῊΣ METAAHZ ΣΤΡΟΥΘΟΥ͂. 


Στρουθὸν δέ φασι τὴν μεγάλην of Φρύγες, 
135 οὖσαν πτερωτὴν, τοῖς ποσὶ χρῆσθαι πλέον. 
Ὥχιστα γὰρ θέουσαν εἷς ἄρσιν μέσην 
κολποῦν ἑαυτῆς τὰ πτερὰ πρὸς τοὺς δρόμους, 
(s) ὡς λαῖφος οἰδοῦν ἐκ πνοῆς πλησιστίου. 
Ὠῶν δὲ συχνῶν εδρεθεῖσαν ἐργάτιν, 
140 τὰ μὴ καθαρὰ τῆς γονῆς ἀποχρίνειν. 
“Ὅσους γὰρ ἐξέλεψεν fj ζέσις τόχους, 
ἐν τοῖς ἀποῤῥεύσασι χυλίνδροις τρέφειν" 
(10) καὶ τῶν διωχτῶν γειτνιώντων ἀθρόον, 
ῥιπτεῖν κατ᾽ αὐτῶν τοὺς ὀπισθίους λίθους 


PHIL/E VERSUS DE ANIMALIUM ῬΒΟΡΒΙΕΤΑΤΕ. δ 


sed pullos adhuc prehendere. 
Cum Indis vero ibi ad auri collectionem 
advenientibus acriter eos pugnare aiunt 


metu quidem , ne tu pullos ipsorum 
comprehendant quodammodo , accesserint. 


Extimescentes igitur nimium ferarum 
robur, interdiu quiescunt in dumetis , 

noctu vero ad ipsa auri loca dicuntur 
accedere cum armis sine tumultu et strepitu. 
Et ibi cum cura fodientes celeriter, 
ramentum ipsum sumunt cum labore. 

Et sí quidem lateant tunc gryphes , 

sic ut perniciem ab illis effugiant 

et mortem nigram , euge boni eventus ergo. 


3s. DE VULTURE. 


Vuitur pugnator est in hominum cadavera. 
Etenim ea ubicunque nactus fuerit opportune , 
exsultat manducans , ut victor generosus.] 
Preeterea divinatricem habent vultures naturam. 
Etenim proficiscuntur cum pugnaturis , 

spe cadaverum eorum qui occisi fuerint. 
Indulgent autem pabulo reliquiarum 

ut famelici, et rapaces , et ignavi, 

qui unguento moriuntur, cantharorum instar. 
Femininus vero quivis vultur , et sine coitu concipit. 
Hians enim in alto aere adversus notum, 

recipit flatum , et tertio anno 

pullos plumatos ex utero emittit. 

Qui vivunt statim unguibus rapacibus, 

nidorum angustiarum inventi impatientes. 
Contra vero dicunt ;gypios ( alium vulturum speciem ). 
edentes ova maris initu, 

in nidis pullos excludere , 

roboris boni e£ pennarum expertes ; 

nigros vero etiam esse instar /Egyptiorum. 
[Horum quidem, aiunt, pennam suffiens, 
serpentes abiges quo velis loco.] 


5. DE MAGNO STRUTHIONE. 


Struthionem autem magnum aiunt Phryges , 
quamvis pennatum , pedibus uti magis. 
Celerrime enim currentem , ad sublationem mediam 
sinuare alas suas ad cursum, 

sicut velum tuinens vento, qui carbasa implet. 
Ovorum autem permultorum genitricem 

ea, quee non vacua sint fetu, segregare. 
Quotquot enim pullos excluserit calor, 

ovis delluentibus ( rejectis in deieclu ) nutrire; 
et insectatoribus confertim appropinquantibus ; 
copjicere in ipsos lapides a tergo 


l9. 
* 


6 


[46 τοῖς ἐχτιναγμοῖς τῶν ποδῶν τοῖς εὐστόχοις * 
χαὶ τὴν χαλιὰν τοῖς ποσὶ διαγλύφειν 
εἰς ἀνέχουσαν ψάμμον ἐν τῷ δαπέδῳ 
(ι6) Ἧς καὶ τὰ νευρὰ, βασιλεῦ, καὶ τὸ στέαρ, 
πολλῶν ὀδυνῶν εὑρεθῆναι φάρμακα. 
i50. Ταύτην ἀνατεμών τις εὑρήσει λίθους, 
ot τοὺς πόνους παύουσι τῆς ὀφθαλμίας. 


ΠΕΡῚ ἘΡΩΔΙΩΝ. 


Ἐρωδιοὺς νῆσός τις Ἑλληνὶς τρέφει’ 
ot τὴν ἑαυτῶν εὐγενίζοντες φύσιν, 
ὅσους μὲν ἂν ἴδωσι δεῦρο βαρδάρους, 
166 μισοῦσι xal φεύγουσιν ὡς πτηνὸν γένος. 
(6) Ὅταν δὲ χατάρῃ τις ἐκ τῆς ᾿Ατθίδος, 
εἰσὶ προσηνεῖς xal φιλέλληνες πάλιν. 
Εὐθὺς γὰρ αὐτῷ προσδραμόντες ἀθρόοι, 
τείνουσι τὰς πτέρυγας, ὡς χεῖρας φίλοι. 
160. K&v οὗτος αὐτοῖς ὡς ἐθὰς προσεγγίση, 
(10) στέγουσιν ἁφὴν εὐμενοῦς ἀλλοτρίου. 
Οὕτω πτερωτοὺς τοῦ φιλεῖν διδασχάλους 
τοῖς ἀπτέροις δίδωσιν ἢ νῆσος ξένοις. 


Lanes d 


ΠΕΡῚ KOPAKO. 


Διψῇν δὲ τὸν xópaxa φασὶν ἐχτόπως, 

165. θέρους ἐν ἀχμῇ δυστυχῶς πεφρυγμένον, 
ὡς καὶ τραγῳδεῖν ἐξ ἀνάγχης τὸν πόνον, 
καὶ μαντιχὸν τὸ φθέγμα πολλάχις ἔχειν. 

(s) Πλὴν τοῦτο πιστὸν, ὡς μελαίνει τὰς τρίχας 
χόραχος ὠὸν συντεθὲν τῇ μυρσίνη. 

[20 Χρὴ γοῦν, βασιλεῦ, τὸν δολοῦντα τὴν χόμην, 
μύσαντα τῷ στόματι συνέχειν στέαρ, 
μὴ xal τὸ λευχὸν τῶν ὀδόντων αὐτίκα 

(10) τραπὲν μελανθῇ, τῆς βαφῆς προηγμένης. 
Κόραξ δὲ χαχῶς τοὺς χαχοὺς τόχους τρέφων, 

175 οὖς αὐτὸς ἐξέλεψε τοῦ γένους χάριν, 
ὅταν ἐπιστῇ xal βραχὺς πείνης χρόνος, 
βορὰν ἑαυτὸν ταῖς γοναῖς ἀντεισφέρει. 


ΠΕΡῚ ΠΕΛΑΡΓΩΝ. 


Ἀλλ᾽ οἱ πελαργοὶ τοὺς ἑαυτῶν φιλτάτους 
ἐν ἀφθόνοις τρέφουσι ταῖς χορηγίαις 
160 καθὼς ἐρωδιοί τε xal πελεχάνες. 
Οἱ φίλτατοι δὲ τοὺς γονεῖς μετὰ χρόνον 
(6) ἀντιτρέφουσιν αὖθις, ὡς εὐεργέτας. 
Τροφὴν δὲ τὴν χθὲς ἀνεμοῦσι τήμερον, 
πρόσφατον οὖχ ἔχοντες, εἰ τύχοι, τρύφος" 
185. xxl δευτέραν τράπεζαν ἐξερασμάτων 
ἣ φύσις αὐτοῖς ἐξ ἀνάγχης ἀρτύει. 


ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOX. 


(36---2ι. 
jaculationibus pedum bene directis ; 

et nidum eos pedibus fodere 

in arenam eminentem in solo. 

Hujus etiam nervos, rex, et adipem 

multorum dolorum inventos esse medicamina. 

Hoc dissecto aliquis inveniet calculos , 

qui tormenta levant infirmitatis oculorum. 


5. DE ARDEIS. 


Ardeas insula quaedam Grzca nutrit; 
qua& natura sua generose, 

quotquot vident illuc venientes barbaros 
oderunt et fugiunt ut alatum genus. 
Quando autem aliquis appellit ex Attica, 
rursus blandi sunt et Grecorum amid. 
Statim enim ad eum accurrentes conferti , 
alas tendunt, ut amici manus. 

Et ubi is ipsis ut familiaris appropinquavit, 
sustinent tactum benevoli peregrini. 

Sic alatos amoris magistros 

implumibus advenis haec insula dat. 


6. DE CORVO. 


Corvum erunt vehementer sitire, 

&statisque ardore summo misere torreri , 

ut adeo necessitatis causa maste capat tormentum suem 
et fatidicum cantum saepe habeat. 

Preterea id certum esL, quod pilos nigrat 
corvi ovum unguento admixtuin. 

Oportet tamen, rex , qui adulterat comàm, 
clauso ore teneat adipem, 

ne etiam dentium candor statim 

mutatus nigrescat , pigmento latius serpente. 
Corvus autem male malos pullos pascens, 
quos ipse exclusit propaginis causa, 

quando vel breve famis tempus ingruit, 
pabulum se ipsum liberis contra praebet. 


grme— —à 


7. DE CICONIIS. 


Verum ciconize carissimos suos pullos 
abundantibus nutriunt alimentis, 

sicut ardez et pelecani. 

Carissimi autem pulli parentes postea 
vicissim alunt , ut beneficos. 

Victum vero hesternum vomunt hodie, 
novum non habentes, si ita accidit , frustum; 
ac secundam mensam vomitionum 

natura illis necessitatis causa struit. 


(5:----28.) PHILAE VERSUS DÉ ANIMALIUM PROPRIETATE. 


IIEPI TAQNOZ. 


Πτεροῖς 6 ταὼς γαυριῶν πολυχρόοις, 
λοξῶς ἀναχλᾷ xal coÓri τὸν αὐχένα" 
xal τοὺς θεατὰς ἐχφοδῶν ἀχινδύνως, 
190 χτυπεῖ μεταξὺ τοῖς πτεροῖς, ὡς ὁπλίτης, 
(6) ὅτε χρεμαστὸν γωρυτὸν φέρων τρέχει. 
Καὶ πάλιν αὐτοὺς ἑστιῶν ix τῆς θέας 
τὴν χατόπιν πτέρωσιν ὁπανιστάνει: 
ἣν σφαιροποιῶν χαὶ σοφῶς ἐπιχλίνων, 
1056 ἀχμὴν θερινῆς φλεγμονῆς ἀποστέγει" 
(10) xal πνεῦμα λεπτὸν τοῖς πτεροῖς διαῤῥέον 
ἀναψύχει τὸν ὄρνιν ἐξ ὀπισθίου. 
Ἀλλ᾽, ὦ βασιλεῦ, μὴ παρέλθης τὴν θέαν. 
Λειμὼν γάρ ἐστιν fj γραφὴ τῶν ἀνθέων, 
200 χρυσὸς δὲ λεπτὸς ἐγχεθεὶς τῇ πορφύρα, 
(16) σμάραγδον ἁγνὸν ἐμφυτεύει τῇ χράσει, 
xal σύνθετον φῶς, xal πτερωτὴν. αἰθρίαν, 
ἐχ τῶν φυσιχῶν μειδιῶσαν ἀκτίνων. 
Τοῖς δὲ πτεροῖς xal τινας ἀθρήσεις τύπους 
406 εἷς ὀμμάτων μίμησιν ἐχπεπταμένων" 
(20) οἷς χλέπτεται τὸ χρῶμα τῆς ποιχιλίας, 
χινοῦν ἑαυτὸ πρὸς λαβὰς ἱνδαλμάτων. 
Συστέλλεται δὲ xol χατασπᾷ τὸν τύφον, 
δρῶν δυσειδεῖς ἐχ δυτίδων τοὺς πόδας, 
410 ταὼς 6 θερμὸς xal θρασὺς ὄρνις τέως. 
(25) Αἰσθάνεται δὲ τῆς τιμῆς xal τῶν χρότων, 
obc ἄν τις αὐτῷ προσφυῶς διαπλέχοι. 
τους δὲ συντίθησι τὴν ὥραν τρίτου 


τῇ χαταμιχρὸν τῶν πτερῶν χαταστάσει, 


— 


ΠΕΡῚ IIEAEKANOZ. 
1:15 Κόγχην πελεχὰν ἐμδαλὼν τοῖς ἐγχάτοις, 


xai πάλιν αὐτὴν ἐξενεγχὼν, ὀστράχοις 

τὸ σαρχίον βέδρωχε ληφθὲν εὐστόχως. 

Ἡοῦ γὰρ τόνου θλάτασα τὰς χλεῖς ἢ ζέσις 
(s) ἔλυσεν, ἃς ἔσφιγξεν 4 χόγχη, πτύχας. 
220 ᾿Ερωδιῷ δὲ κατὰ παντὸς ὀστρέου 

τοῦτ᾽ ἔργον ἐστὶ, συντελοῦν εἰς τὸν βίον. 


ΠΕΡῚ KYKNOY. 


Κύχνος θανατῶν ἐμμελεῖς φθόγγους πλέχει, 
χαὶ τῆς τελευτῆς δεξιοῦται τὸν χρόνον, 
τοῦ ζῆν τὸ θανεῖν ἀσφαλέστερον χρίνων. 
226 ᾿Ανίσταται γὰρ τῶν πτερῶν ἢ πυχνότης, 
(0) νευρῶν τάσιν ἔντεχνον ἐχμιμουμένη᾽ 
xal πλῆχτρον εὐθὺς 6 ζέφυρος γίνεται. 
Καὶ τῷ φυσικῷ τοῦ τραχήλου βαρδίτῳ 
χινεῖ τὸν εἱρμὸν τῶν μελῶν ὃ τεχνίτης 
330 πανηγυριστὴς εὑρεθεὶς τῆς ἐξόδου. 


8. DE PAVONE. 


Pennis multicoloribus superbiens pavo 
oblique torquet et concutit cervicem; 

et spectantes exterrens sine periculo , 

crepat interea alis , ut miles armatus, 

ubi suspensam pharetram ferens currit. 

Et denuo eos invitans post hoc spectaculum , 
posticas pennas erigit, 

quas in gyrum agens et prudenter reflectens 
teslivi fervoris vim depellit : 

ac lenis aura pennas perflans 

avem a tergo refrigerat. 

Verum, o rex , ne praetereas hoc spectaculum. 
Pratum enim est illa pictura florum, 
aurumque tenue infusum purpura 
smaragdum purum mixturá gignit, 

et compositam lucem, et pennatum :thera 

ex naturalibus radiis subridentem. 

In pennis vero etiam videbis imagines quasdam 
ad imitationem oculorum patentium ; 

a quibus arrripitur color varietatis , 

movens se ad prehensiones imaginum. 

At animum demittit et comprimit superbiam , 
pedes spectans rugis deformes , 

pavo, fervida audaxque avis eatenus. 
Intelligit autem laudem ac plausus 

quos quis ipsi convenienter composuerit. 
Tertio autem anno pulchritudinem suam colligit 
pennis sensim aocrescentibus. 


9. DE PELECANO. 


Concha pelecanus visceribus immissa 
iterumque ejecta ea, ex testis 

dextre sumptam carnem comedit. 
Nervi enim clavibus fractis concoctio 
plicas solvit , quas concha oonstrinxit. 
Ardezx autem in omnes ostreas 

id negotii est , conferens ad victum. 


10. DE CYGNO. 


Cygnus moriturus suaves cantus serit, 

et vitz finis tempus salutat, 

mortem vita tutiorem judicans. 

Surgit enim pennarum densitas, 

chordarum intensionem artificiosam iniitans ' 
ac zephyrus statim fit plectrum. 

Et nativo colli barbito 

movet modorum seriem artifex , 

praedicator inventus exitus vitae. 


3 ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. (38 --. 


(to) Βαχχεύεται δὲ ταῖς ἀπίστοις ἐλπίσι, 
ποθῶν ἀτεχνῶς τὴν φθορὰν ἐπιτρέχειν. 
Ἄνθρωπε φιλόψυχε τὸν χύχνον βλέπων, 
πρὸς τὴν τελευτὴν, el φρονεῖς, μὴ στυγνάσης 


ΠΕΡῚ ΓΕΡΑΝΩΝ. 


235 Τίς τὴν στρατιὰν τῶν γεράνων δπλίσας 
θεσμοῖς φυσιχοῖς, καὶ πτεροῖς ὀξυδρόμοις, 
ἐπὶ τὰ xoc! Αἴγυπτον ἐξάγει μέρη, 
τὸ τοῦ ψύχους φεύγουσαν εὐτέχνως βέλος; 

(s) ὃ κρύπτεται μὲν ὡς φαρέτρᾳ, τῇ Θράχη, 

440 λυμαίνεται δὲ τὴν ὑπόπτερον φύσιν 
ὑπαιθρίοις πνεύμασιν ἐστομωμένον. 

Τίς ἕρμα ποιεῖ ταῖς γεράνοις τὰς λίθους, 
ἃς ἐγχαθειργνύουσι τοῖς παρισθμίοις, ὁ 


(10) πρὸς τὰς ὑπὲρ γῆς ἐμθολὰς τῶν πνευμάτων" 


245 Δεδοίχασι γὰρ ἐχ τροπῆς ἀταξίαν, 
ὅταν 6 ταρσὸς τῶν πτερῶν τοῖς ὀρνέοις 
ἔρημον ἰχνῶν παταγῶν τέμνῃ τρίθον, 
εἷς ὁρμαθὸν τρίστοιχον ὀξυγωνίου. 

(15) Τίς αὖθις αὐτῶν ἐχδοθείσας τὰς λίθους, 

350 ὅταν ὃ μαχρὸς τοῦ πτεροῦ λήξῃ δρόμος, 
ποιεῖ χριτιχὰς τοῦ χρυσοῦ τοῖς ἐμπόροις ; 
Ὅταν δὲ χαθεύδωσι ῥαστώνης χάριν, 
ποίου στρατηγοῦ ταχτιχοῦ γνοῦσαι νόμους, 

(a0) εἴργουσι πᾶν ἔξωθεν εἰσπίπτον δέος 

355 σωτῇρσι πιστοῖς καὶ σχοποῖς ἀνεσπέροις ; 
οὺς τίς πάλιν ἔπεισε παρ᾽ ἄλλοις λίθοις 
ἀσχωλιάζειν elc ἀχάματον στάσιν; 


ΠΕΡῚ ΠΕΡΔΙΚΩΝ. 


Λάγνον τὸ φιλόθηλυ περδίχων γένος" 
τὰ γὰρ ἐν ὠοῖς ὀργανούμενα βρέφη 
260 συγχλῶν ὃ πατὴρ τῇ στροφῇ τῶν ὀστράχων, 
χτείνει πρὸ καιροῦ δυσμενῶς xa συγχέει" 
(s) καὶ τὴν φυσικὴν 6 φθορεὺς λύει σχέσιν, 
ὡς ἂν ἐπ᾽ αὐτῆς εὐθυμῇ τῆς συζύγου, 
τὸ μητρικὸν τύρθασμα τιθεὶς ἐκ μέσου. 
265 Εἰσὶ δὲ πολλαὶ φιλότεχνοι μητέρες, 
at τοὺς τόχους χχέπτουσι τοῦ γένους χάριν, 
(10) καὶ τῶν πτερῶν θάλπουσι τῇ ζέσει χρύφα, 
χαὶ τοὺς ἑαυτῶν εὐτυχοῦσι φιλτάτους. 
Εἰ γὰρ ἐπεχράτησαν ol παιδοχτόνοι, 
310 τῶν περδίκων ἔρημος ἦν ἂν f χτίσις. 
Εἰσὶ δὲ τινὲς καὶ γλυχεῖς φυτοσπόροι, 
(r5) ot xa συνωδίνουσι ταῖς θηλυτέραις, 
xal συνεπωάζουσιν ἐξ εὐσπλαγχνίας, 
xai συνδιατρίθουσιν ἐξ ἀπληστίας, 
475 xal τοὺς νεοττοὺς ἑστιῶσιν ἀφθόνως, 
ἂν τῶν πνιγηρῶν ἐχραγῶσιν ὀστράχων. 


Bacchatur autem incerta spe, 

plane cupiens in interitum incurrere. 
Homo vitzte amans, cygnum adspiciens, 
ad finem vitze, si sapis, ne moreas. 


11. DE GRUIBUS. 


Quis exercitum gruum armans 

legibus naturalibus , et alis velocibus , 

ad JEgypti regiones educit, 

sollerter fugientem frigoris telum? 

quod quidem reconditum est, tanquam in pharetra, in Ttva 
laedit autem volatilem progeniem, [G3, 
ventis acuminatum sub divo flantibus. 

Quis saburram gruibus facit lapides 

quos in tomillis includunt , 

contra ventorum supra terram impetus? 

Metuunt enim a tergis versis perturbationem , 
quandoquidem his avibus ala expansa 

strepens desertam vestigiis viam caedit , 

volantibus in ordinem triquetrum qui est acutis angulis. 
Quis porro harum lapides editos , 

quando longus alze cursus finitus est, 

auri judices fecit mercatoribus? 

Quando autem dormiunt remissionis causa , 

cujus ducis bellicze artis periti leges edoctze 

propulsant omnem metum foris ingruentem 
propugsatoribus fidelibus et speculatoribus exsomnibus? 
quas quis porro docuit apud alios lapides 

uni pedi inniti ad indefessum statum? 


12. DE PERDICIBUS. 


Libidinosum es! perdicum mulierosum genus : 
fetus enim in ovis qui formantur 

paler confringens conversione testarum , 
infeste necat ante tempus et confundit, 

ac naturalem habitum corruptor solvit, 

ut in ipsa delectetur conjuge, 

matris impedimento ex medio sublato. 

Sunt tamen multe matres liberorum amantes, 
quie fetus subtrahunt generationis causa, 

et pennarum calore clam fovent, 

et pullos suos feliciter obtinent. 

Nam sí infanticidee praevalerent , 

perdicum procreatio deserta esset. 

Sunt vero etiam quidam genitores mites, 

qui et in parturitione feminas adjuvant , : 
et cum eis ovis incubant ex animo bene pato, 
et cum eis commorantur ex amore inexplebili , 
et pullos abundanter pascunt , 

quando ex angustis putaminibus eraperunt. 


(ιε---οι.) ΡΗΠ VERSUS DE ANIMALIUM ῬΒΟΡΒΙΕΤΑΤΕ. 


(90) "Ext δὲ xal πτήσσοντας ὡς μιχροψύχους, 
ι εἴτις ὅλως θόρυδος αὐτοῖς ἐμπέσῃ, 
[- καὶ τῷ ψύχει χάμνοντας, ὡς βραχυπτέρους, 
3180 ἁπλοῦντες εὐθὺς τὴν χατάπτερον στέγην, 
σφίγγουσι xal θάλπουσιν ὡς ἐρασμίους. 
(25) Κἂν ὀρνιθευτὴς ἐχταράξη τὰ βρέφη, 
τέχνῃ σοφῇ νικῶσιν οἷ φυτοσπόροι, 
τῶν μητέρων τὸ φίλτρον ἐχμιμούμενοι. 
866 Χαλῶσι μὲν γὰρ τὸ πτερὸν παραντίχα, 
εἱλούμενοι δὲ παρὰ τοὺς τούτου πόδας, 
(30) δοχοῦσι μικροῦ συμπατεῖσθαι ταῖς τρίθοις, 
xal τὴν φυγὴν χλέπτουσι τῶν ζητουμένων, 
τοὺς ἀπατηλοὺς ἐξελίττοντες δρόμους" 
290 xal τοὺς ἀπαγεῖς οὐχ ἐῶσι φιλτάτους 
εἰς χεῖρας ἐχθροῦ συμπεσεῖν, ὡς ἀπτέρους. 
(36) Ὁ γὰρ ἐφιστὰς εἷς χενὸν τὰς ἐλπίδας, 
ἀφεὶς τὰ μιχρὰ,, πρὸς τὰ μείζονα τρέχει. 
Μόλις γε μὴν φεύγουσι τὴν τυραννίδα. 
895 μᾶλλον δὲ τὴν ὕποπτον ἐντεῦθεν βλάθην. 
Μετὰ δὲ μιχρὸν, ἐν χαλῷ στάντες τόπου, 
(40) τὰ στιχτὰ συλλέγουσι μαχρόθεν βρέφη 
τῇ τῶν ἐφολχῶν μουσιχῇ προσφθεγμάτων. 
Καὶ τὴν χαλιὰν τὴν χαλουμένην ἅλω, 
300 πέρδιξ, βασιλεῦ, ταῖς γοναῖς διαπλέχει, 
θαυμάσιόν τι χρῆμα, καὶ τέχνης γέμον. 
(«6) ξύλοις γὰρ αὐτὴν μαλθαχοῖς φαρμόσας, 
θάλαμον ἀπέφηνε ἀιχροῦ τὴν στέγην' 
χἀνταῦθα λαδὼν ἐγχαθίζει τοὺς τόχους" 
105 οἷς χαὶ χόνιν μάλισνα λεπτὴν ἐγχέων, 
τῆς φύσεως τὸ χάλλος ἀναφαιδρύνει. 


(so) Καὶ γῆν παραθεὶς πορφυρὰν πρὸ τοῦ τρύφους, 


ὡς fj πελειὰς ἁλμυρίδα τοῖς τόχοις, 

τοὺς καχοσίτους εὐσίτους εἰργάσατο. 
310 Πλὴν οὐχ ἀναμένουσι τὰς λοχευτρίας 

πρὸς τὴν ποθεινὴν ἐχγλυφὴν τὰ νήπια, 

(5e) ἀλλὰ περιῤῥήσσουσι τὴν ἔξω σχέπην 
ἐν τοῖς ὁποχρούμασι τῶν σφαδασμάτων 
᾿ἘἘπείγεται γὰρ ἐχδραμεῖν πρὸ τοῦ χρόνου, 

815 χαὶ μιχρὸν ἐχχύπτοντα χινεῖται πλέον" 
καὶ θρύδεται μὲν εὐχερῶς τὸ θριγγίον, 

(ὦ) ἐξίπταται δὲ, xol βαδίζει, καὶ τρέχει 
ἰσχνῶς τὰ λεπτὰ χαχχαθάζοντα βρέφη. 
Τῶν θήλεων δὲ μὴ παρόντων εἷς γάμον, 

8:0 χωρεῖ πρὸς ὀργὴν 6 στρατὸς τῶν ἀῤῥένων 
ἐμφύλιον δὲ συγχροτήσαντες μάχην, 

(es) οὕτως ἐνυδρίζουσι τοῖς νιχωμένοις, 

Ἔν ἡμέραις δέ φασιν ἑπτὰ μὲν χύειν, 
χαὶ τοὺς νεοττοὺς ἐν τοσαύταις ἐξάγειν, 

315 xol πάλιν αὐτοὺς ἐν τοσαύταις ἐχτρέφειν, 
xot τὴν χαλιὰν ἐν τοσαύταις ἐμπλέκχειν, 

(70) οἱ θηρατικοὶ τὰς γονὰς τῶν περδίχων" 
εἶναι δὲ πειθοῦς δεχτικὰς χειροτρόφου, 
καὶ Gv ἐν εἰρχταῖς, καὶ τρυφᾶν ἀφ᾽ ἑστίας" 

330 οὐ πείθεται δὲ συροπέρδιξ ἐνθάδε, 


Adheec eos et paventes, utpote qui pusillanimes sunt , 
si quis denique tumultus ipsis ingruat , 

et frigore laborantes , quippe brevibus tectos pennis, 
expandentes statim alarum tegmen 
amplectuntur et fovent , tanquam delicias. 
Quodsi auceps exterret pullos, 

arte prudenti eum genitoree vincunt, 

matrum amorem imitantes. 

Laxant enim extemplo alas , 

et provoluti ante illius pedee 

videntur fere calcari una cum semitis ; . 
et fugam eorum qui qua&runtur occultant , 
fallaces cursus volventes, 

nec sinunt carissimos infirmo. 

in manus inimici incidere, ut implumes. 
Illeenim in vanum posita spe, 

relictis parvulis, ad majores currit. 

Enimvero ΘΓ effugiunt crudelitatem, 

aut potius perniciem inde imminentem. 

Paulo aulem post, in securo loco stantes, 

varios maculis pullos e longinquo colligunt 
allicientium cantuum musica. 


"Εἰ nidum, quam aream vocant , 


perdix , rex, parvulis struit, 

miram quandam rem , et artis plenam. 
Lignis enim teneris illo compacto, N 
thalamum fere reddit hoc tectum; 

ibique collocat prehensos pullos, 

quibus etiam pulverem tenuissimum inspergens 
nativam pulchritudinem nitidiorem reddit. 
Ac terram rubram apponens ante cibum, 
ut columba muriam pullis suis, 
fastidiosos cibi appetentes reddit. 
Prieterea puerperas non exspectant 
parvuli ad desideratam pullationem, 

sed circum frangunt externum tegmen 


,| percussionibus palpitationum. 


Properant enim excurrere ante tempus, 

et paululum prospicientes moventur amplius ; 
ac facile quidem frangitur murus, 

prosiliunt autem , et ingrediuntur et currunt 
tenuiter parvi pulli caccabantes. 

Feminis autem non presentibus ad nuptias, 
in iram transit masculorum agmen : 
domesticam autem ubi commiserunt pugnam, 
tum exsultant insolentia contra victos. 
Septem vero dies partum gestare, 

et pullos totidem post dies excludere, 

et porro eos per totidem dies educare, 

et nidum totidem diebus construere 

sobolem perdicum, aucupes tradunt; 

dociles autem esse educationis domestica , 
et in septis vivere, et opimari de foco : 

nec vero syroperdix apud nos mansuefit, 


10 ΦΙΛῊ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


Βραχύτερος γάρ ἐστι xal πάντως μέλας 
(5) xal ζῇ περιττοὺς ἑστιώμενος λίθους. 

Τὸ δὲ δριμὺ σκόροδον εἰ πέρδιξ φάγοι, 

βιδρώσχεται μὲν παρὰ τοῖς βορωτέροις, 
335 νοσεῖν δὲ ποιεῖ ναυτιῶσαν τὴν φύσιν. 

Ἄρῤῥην δὲ πέρδιξ τὴν ὁμόζυγον βλέπων 
(90) ἑστῶσαν ἀγχοῦ τοῦ θεάτρου τῆς μάχης, 

ὅταν ἐναθλῇ, συντονώτερος μένει: 

αἰσχύνεται γὰρ μὴ κρατῶν, ὡς αὐθάδης. 


ΠΕΡῚ AAEKTPYONOZ. 
240 ᾿Αλεχτρυὼν μέντοι γε νιχῶν τὴν μάχην, 


σφριγᾷ καθαρῶς, καὶ σοδεῖ, xal τέρπεται" 
νιχώμενος δὲ μετριάζει σωφρόνως, 
xal ζῇ σιωπῶν εὐαρίθμητον χρόνον. 
(6) Νοσεῖ γὰρ εὐθὺς, καὶ θανεῖν θᾶσσον θέλει. 
845 Πύλην δὲ μαχρὰν αὐθαδῶς ὑποτρέχων, 
αὐτοχράτορ μέγιστε, τὸν λόφον χλίνει" 
δοχεῖ γὰρ αὐτὸν, εἰ προσεγγίσει μόνον, 
εἷς θραῦσιν ἐλθεῖν, xal ῥυῆναι τὸν τύφον. 


ΠΕΡῚ ΝΗΤΤΗΣ. 


Τίς νῆτταν ἰδὼν, βασιλεῦ, μὴ θαυμάση; 
350 ἣ νήχεται μὲν εἰς ὕδωρ πηδήσασα, 
πρὶν τοῦτο μαθεῖν ἐν σχολῇ διδασχάλου" 
χαταδύνει δὲ xal πάλιν ἀναϑδύνει, 
(5) καὶ τὴν χεφαλὴν δαψιλῶς διαδρέχει. 
Νηττοχτόνος δὲ χίρχος εἰ ταύτην ἴδοι, 
385 χάτεισιν εὐθὺς ἐχ νεφῶν, ὡς ἁρπάσων 
Ἡ δὲ σκέπην τὸ ῥεῖθρον εὑρίσχει ξένην, 
χαὶ γίνεται μὲν εὐφυὴς βυθοδρόμος, 
(1o) τὴν ζωτιχὴν εἴργουσα τῆς πνοῆς χύσιν" 
ἀλλαχόθι δὲ τῆς Donc ἐχχύψασα, 
360 πάλιν ἐχεῖνον εἶδεν, εἶτα χατέδυ. 
Χρόνῳ δὲ τῆς ἐνταῦθα λυθείσης μάχης, 
ὃ μὲν πάλιν ἀπῆλθεν, ἣ δὲ νήχεται, 
(15) πλουτοῦσα λουτρὸν εὐχραῶν χαθαρσίων. 
Ἔστι δὲ χίρχος ἄλλος, Αὐσονοχράτορ, 
305 ὃς νῆτταν ἰδὼν, xal χαταπτὰς ὑψόθεν, 
χαὶ συγχαταδὺς αὐθαδῶς, ἀπεπνίγη. 


ΠΕΡῚ XHNOZ. 


O χὴν δὲ θερμὸς xal διάπυρος φύσει, 
χαὶ φιλόλουτρός ἐστιν ἐν ταῖς νήξεσι. 
Πόας δὲ χαὶ θρίδακας ὑγρὰς ἐσθίων, 

370 ποιεῖ διαῤῥεῖν εὐμαρῶς τὴν γαστέρα. 
(e) Καὶ πλὴν ἰατρῶν xal διαίτης βιδλίου, 
δάφνης τὸ φύλλον οὐδὲ πεινῶν ἂν φάγοι" 
φθερεῖ γὰρ αὐτὸν ἢ τροφὴ παραυτίχα. 


Brevior enim est et prorsus niger, 

et abundantes lapillos comedens vivit. 

Sin autem perdix acre allium comedat, 

gustatur quidem a voracioribus, 

segrotare autem facit nauseantem naturam. 
Masculus vero perdix conjugem conspiciens 
stantem prope spectaculum pugna, 

quando certat, majore contentione sustinet ; 

nam pudet eum non vincere, quippe ambitiosum. 


13. DE GALLINACEO. 


Gallinaceus vero victor pugnae 

turget planissime, et superbit , et exsultat ; 
victus autem, pudenter se continet , 

et silens vivit breve tempus. 

JEgrotat enim confestim , et ocius mori vult. 
Altam vero portam superbe subiens , 

Imperator maxime, cristam inclinat ; 

Opinatur enim hanc, si modo appropinquasset , 


| fractum iri, et defluxurum sibi fastum. 


14. DE ANATE. 


Quis anatem videns , rex , non miretur? 
quie quidem natat in aquam prosiliens, 
antequam id didicit in magistri schola ; 
immergitur autem et iterum emergit , 

et caput abunde permadefacit. 

Anaticida autem milvus si eam conspiciat , 
descendit statim e nubibus , quippe rapturus. 
Illa vero novum tectum reperit fluvium, 
et optima fit urinatrix, 

vitalem spiritus effusionem cohibens ; 
alibi autem ex flumine prospiciens 
iterum illum videt, tum submergitur. 
Sed tempore hac ibi lucta finita, 


| alter quidem recedit , altera natat, 


abunde utens lavacro temperatarum lotionum. 
Est autem alius milvus, Ausonise rex, 

qui anate visa , devolans ex alto, 

et una se immergens temere, suffocatur. 


15. DE ANSERE. 


Anser autem calidus et fervidus natura 

et lavacrorum amans est in natationibus. 
Herbas vero et lactucas humidas edens 

facile fluere facit alvum. 

Ac sine medicis et diste libro 

lauri folium, ne esuriens quidem , gustari: ; 
hoc enim alimentum confestim eum interficiet. 


(&— 


(ex — e.) 


Alloy δὲ τῷ στόματι μὴ χλάγξη στέγων, 
875 ὅνπερ χαλοῦσι Ταῦρον, ἀμείδει πάγον. 
(ιυ) Τοὺς ἀετοὺς γάρ φασι τοὺς χηνοσχόπους, 

ἐχεῖσε δεινῶς ἐλλοχᾶν πρὸ τοῦ ψύχους. 


ΠΕΡῚ ΙΒΕΩΣ. 


Ἴδις ἐν ἀχταῖς τὴν τροφὴν παρεχλέγει. 

Καὶ πίμπλαται μὲν ἢ στροφὴ τῶν ἐντέρων, 
880 ἐμφράττεται δὲ τὸ στενὸν τῆς ἐξόδου. 

Καὶ φρύγεται μὲν τῇ παρὰ φύσιν ζέσει, 

(o) λύει δὲ τὴν ἔμφραξιν ἐξ ὀπισθίου, 
χλυστῶρα λοξὸν ὀργανοῦσα τὸ στόμα. 
Ἅλμην γὰρ ἐγχέασα ῥευστὴν εἷς βάθος, 

386 ἀφῆχεν ὑγρὰς τῆς πυγῆς τὰς ἐχχρίσεις, 
xal πλὴν ἰατρῶν, xai γραῶν, xai φαρμάχων, 
(10) δύσοιστον ἀπέῤῥιψε χοπρίας βάρος. 
Καὶ τῶν Λιδυχῶν ἐμφαγοῦσα σχορπίων, 
ἀνεῖλε γοργῶς τοὺς ὁποπτέρους ὄφεις, 
390 ἥχοντας εἷς Αἴγυπτον ἐξ ᾿Αραδίας. 
Αὕτη νεοττεύουσα φοινίχων μέσον, 
(15) ὕποπτον ἐχπέφευγεν αἰλούρου θράσος. 
Καὶ τῆς σελήνης οὗ παρῆλθε τοὺς δρόμους 
μειουμένης, χράτιστε, καὶ πληρουμένης. 


ΠΕΡῚ ΣΑΛΑΜΑΝΔΡΑΣ. 


305 Τὴν σαλαμάνδραν χἂν ἀὴρ, x&v γῆ τρέφη, 
ἐν ὀστέοις γάρ ἐστιν ἰσχνὸν σαρκίον, 
xal δέρμα λιτὸν, xal πτερῶν ἔχει σχέπην, 
ἀλλ᾽ οὖν συνιδὼν, Αὐσονάρχα, θαυμάσῃς" 
(5) τὸ πῦρ γὰρ αὐτὴν οὐ φοδεῖ τὸ παμφάγον, 
400 ἐφίπταται δὲ, xal διώχει τὴν ζέσιν. 
Καὶ σθέννυσι μὲν τῆς χαμίνου τὴν φλόγα, 
χινεῖ δὲ πυχνὴν τοῖς βαναύσοις ἀσθόλην, 
χρός τις αὐτοῖς ἀνθραχεὺς δεδειγμένη. 
(ro) Καὶ ζῇ μεταξὺ τῆς πυρᾶς καὶ τοῦ βρόμου 
4.06 χαὶ σπῶσα χαπνοῦ χαὶ δριμύτητος πνέει, 


τῆς αἰθάλης πρὸς ὕψος ἠρεθισμένης. 


ΠΕΡῚ AHAONOZ. 


Ὅταν ἀηδὼν ἀχροώμενον βλέπη, 
μελῶν ἀγαθῶν ἐξερεύγεται χτύπους. 
Ἀγχίστροφον γὰρ τὴν βοὴν διαπλέχει, 
€10. xal γαργαλισμοὺς ὀργανοῖ χεχλασμένους 
(4) ix τῆς ἐν ἀχμῇ ταχερᾶς μουσουργίας. 
Καὶ μαχρὸν ἂν δήπουθεν εὐφραίνοι χρόνον, 
εἰ μή τις αὐτὴν ἐχταράττοι συγχέων. 
Ὅταν δὲ γῆν ἀόδατον ἀνθρώποις ἴδοι, 
“16 τὸν φθόγγον ἁπλοῦν xal βραχὺν παραπτύει 
(10) Μελῶν δὲ δυθμοὺς ἐχδιδάσχει τὰ βρέφη, 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM ΡΒΟΡΆΙΕΤΑΤΕ. 


Lapidem autem ore occultans , ne elangat , 
montem , quem Taurum vocant, transmitlit. 
Aquilas enim ferunt, anserum speculatrices , 
vehementer ibi insidiari ante hiemem. 


16. DE IBI. 


Ibis in littoribus cibum conquirit. 

Et impletur quidem tortus intestinorum, 
obstruuntur autem angustis exitus : 

et torretur quidem eo qui est preeter naturam calore 
solvit autem ohstructionem a tergo, 

clysterem faciens recurvum rostrum. 

Salsuginem enim liquidam infundens in profundum, 
humidas ani dejectiones emittit , 

ac sine medicis et aniculis et medicaminibus 
intolerabile stercoris pondus abjicit. 

Et Libycis vescens scorpionibus 

acriter interimit alatos angues 

in Egyptum venientes ex Arabia. 

Hiec foetans inter palmas 

suspectam felis audaciam effugit. 

Ac luni cursus non negligit 

decrescentis , Potentissime, et crescentis. 


17. DE SALAMANDRA. 


Salamandram sive aer, sive terra alat, 

in ossibus enim est exilis caro, 

et pellem tenuem et alarum habet tegmen, 
sed conspectam , Ausonise rex , miraberis ; 
ignis enim omnivorus hanc non terret, 
involat vero et sequitur ardorem. 

Et exstinguit camini flammam, 
densamque fuliginem fabris suscitat, 
frigidus aliquis carbonarius ipsis facta. 

Et vivit inter rogum et fremitum, 

et sorbens fumum atque acrimoniam respirat, 
favilla sursum excitata. 


18. DE LUSCINIA. 


Quando luscinia auscultantem conspicit , 
modorum pulchrorum sonos eructat. 

Versatilem enim vocem texit, 

et titillationes efficit fractas 

musica eximie molli. 

Et per longum profecto tempus delectet , 

nisi quis eam perturbet confundens. 

Quando autem terram non tritam hominibus vidit, 
vocem simplicem et brevem fundit. 

Carminum vero numeros pultos docet , 


12 


420 


ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ZOQN IAIOTHTOZ. 


τὸν πυχνὸν ἐγχόπτουσα τοῦ φθόγγου δρόμον. 
᾿Ἀηδόνος δέ πού τις εἰ φάγοι χρέας, 
ἄγευστον ὕπνου τὴν φύσιν ἐργάζεται. 
Ταύτην χατασχὼν, ἄφες ἐχπτῆναι πάλιν" 


(15) οἰχήσεται γὰρ ἐν σιγῇ παραυτίχα, 


[ΠΕΡῚ AKANGIAOZ H AKANGYAAIAOZ. 


435 


440 


445 


45) 


τὸν Ex λύπης θάνατον ἁρμοσαμένη. 


— o —n— 


Τέρπει δ᾽ ἀκανθὶς ἣ πανεύμορφος μάλα 

τοὺς εἰσαχούειν ποιχιλότραυλα μέλη 
ὀρεχτιχῶς ἔχοντας ᾧδῶν ὀρνέων. 

Μέλπει γὰρ $50 xal λιγύφθογγον μέλος, 
ἐπὶ τραχέσι τῶν ἀκανθῶν ἡμένη" 

αἷς ἐνδιατρίδουσα τὸν βίου χρόνον, 

τροφὴν παρ᾽ αὐτῶν λαμθάνει ὁσημέραι, 
Ὅθεν φασὶν (xal) τοὔνομ᾽ ἐκ τούτου γ᾽ ἔχειν, 
«00 τῶν ἀχανθῶν ᾿ἐχτρέφεσθαι εἰχότως.᾽ 
Ταύτης δ᾽ ὁμοῦ τὸ αἷμα xoi τοῦ ὀρνέου 

τοῦ αἰγιθαλοῦ, φησὶν 6 Σταγειρίτης, 

εἰ μέν τις ἄμφω ταῦτα συμμίξαι θέλοι 

ἐς ταὐτὸ ἀγγεῖόν τε χαὶ ἕν, οὐχ ἴδοι 

ὅλως ἑνοῦσθαι ταῦτά γ᾽ εἰς χράσιν μίαν" 
ἀλλ᾽ ὄψεται μὲν θάτερον τοῦ θατέρου 

χωρίς θ᾽ ὑπάρχειν καὶ μένειν ἀσυγχύτως, 

λόγῳ ἀποῤῥήτῳ τε τῆς πολυτρόπου, 

xal θαυματουργοῦ φύσεως τῶν πραγμάτων. ] 


ΠΕΡῚ ΧΕΛΊΔΟΝΟΣ. 


Ἔχει τι χαινὸν d χελιδόνος φύσις. 

Εἰ γάρ τις αὐτῆς εὐπραγοῦσι τοῖς τόχοις 
φθορεὺς ἀκερδὴς ἐξορύξει τὰς χόρας, 
λαδοῦσα σεπτὴν d σοφὴ μήτηρ πόαν, 
πρὸς ἣν ἰατρῶν ἀσθενεῖ τέχνη βλέπειν, 
αὖθις τὸν ἐσμὸν ὀμματοῖ τῶν φιλτάτων. 

*A xai χρόχῳ βαφέντα λευχαίνει πάλιν, 
πρὸ τῆς πτερωτῆςς , Αὐσονοχράτορ, σχέπης, 
ἄλλη vox σμήχουσα civ ἀμορφίαν. 
Πηλοῦ δὲ μὴ παρόντος εἰ χτίζειν θέλοι, 
ψεκάσι πυχναῖς τὸ πτερὸν διαδρέχει, 

xal χοῦν ἐπ᾿ αὐτοῦ συντεθέντα λαμθανει, 
χαὶ τὴν χαλιὰν ὀργανοῖ πρὸ τῶν τόχων. 
᾿Ἐναντίαν δέ φασι τῇ τῶν ὀρνέων, 

τὴν μίξιν αὐτῶν εὑρεθῆναι χαὶ ξένην. 


ΠΕΡΙ ΦΑΤΤΩΝ. 


Σῶφρον τὸ φαττῶν, Αὐσοναχράτορ, γένος" 
ἀλλότριον γάρ ἐστιν ὀθνείου λέχους. 

K&v τις τὸ σεμνὸν τοῦ γένους ἀτιμάση, 
θνήσχει παρευθὺς ὑπὸ τῶν ἀνευθύνων. 

al ζῆν μόλις χρίνουσι τὴν μοιχαλίδα. 


— E 


crebrum vocis cursum inhibens. 
Luscinie vero carnem si quis forte edat , 
naturam somni expertem reddit. 

Hanc captam evolare rursus sinas; 
tabescet enim statim in silentio, 

mortem prc moerore sibi struens. 


[19. DE CARDUELE. 


Cerduelis autem formosissima valde delectat 
eos qui multisonos modos audire 

cantuum avium cupidi sunt. 

Cantat enim suavem et acutum modum, 
spínis carduorum insidens : 

in quibus degens vitz» tempus, 

cibum ex ipsis capit quotidie, 

Unde dicunt etiam nomen eam ex eo habere, 
quod carduis plerumque vescitur. 

Hujus autem simul sanguinem et alitis 

pari, ait Stagirita, 

sí quis ambos illos sanguines miscere velit 
in idem vas et unum, non videat 

omnino conjungi eos in unam mixturam - 
sed videbit quidem alterum ab altero 
sejunctim consistere et separatim manere, 
ratione arcana multiplicis 

et miraculose rerum nature] 


Ln ἰνν 


20 (19). DE HIRUNDINE. 


Habet aliquid novi hirundinis natura. 

Nam si quis pullis ejus bene habentibus 
eversor noxius oculos effoderit , 

prudens mater sacram capiens herbam 

ad quam medicorum ars spectare non valet , 
statim pullorum examen visu remuneratur. 
Quos etiam croco tinctos dealbat iterum, 
Ausonis rex, ante pennarum indutum, 

alia herba abstergens deformitatem. 

Luto autem non suppetente, sinidificare velit, 
guttis crebris pennas madefacit 

et limum in ipsis conglomeratum capit , 

et nidum fabricat infantibus. 

Contrarium autem ferunt avium aliarum coitui 
barum coitum inveniri et mirum. 


21 (20). DE PALUMBIBUS. 


Castum, Ausoniz rex , palumbium genus. 
Alienum enim est ab adultero toro. 

Sin autem quis generis integritatem maculet, 
interücitne confestim ab innocentibus , 


4l qui vivere vix sinunt adulteram. 


c —À 


(m—7-) 


72-—80.) 
ΠΕΡῚ TPYTONQN. 


Ὀρχούμενοι δέ τινες ἀπάτης χάριν, 

τὰς τρυγόνας θηρῶσιν ἐχ τῶν ἀσμάτων. 

Κηλοῖ γὰρ αὐτὰς ἡδονή τις ἐνθάδε, 

χἂν σωφρόνως φεύγωσι τοὺς νόθους γάμους. 
465 Ὥστε σχοπεῖν δεῖ τὰς παρ᾽ ἡμῖν παρθένους 

μή τις μελουργὸς πορνιχῶν ἐπασμάτων 


εἷς ἡδονῆς θήρατρον αἰσχρῶς ἑλκύσῃ. 


ΠΕΡῚ ΓΛΑΥ͂ΚΟΣ. 


Αἰμύλον ἣ γλαὺξ ἣ φιλέσπερος φύσει. 
Σκοπεῖν γὰρ εἰκὸς τῆς πανούργου τὸν δόλον 
70 Μωχωμένη τὰς ὄρνις ἡμέρας, ὅλης, 
χαὶ ποιχίλῃ στρέφουσα μορφῇ τὴν θέαν, 
(5) σαίνει τὰ μιχρὰ τῶν ὁποπτέρων γένη ; 
ἃ xal παραμένοντα μέχρις ἑσπέρας, 
ὅταν ἔχη τὴν ὄψιν ἀσφαλεστέραν, 
470 τῆς νυχτερινῆς εἰσρυείσης ἰχμάδος, 
θηρᾷ παρευθὺς, καὶ τρυφᾷ χωρὶς πόνων, 
(10) τὸν μισθὸν ἀπέχουσα τῶν ἀθυρμάτων. 


ΠΕΡῚ ΚΟΚΚΥΓΟΣ: 


Κόκχυξ παρελθὼν εἷς χαλιὰς ὀρνέων, 
οἷς ἔστιν αὐτὸς ἐμφερὴς ἐκ τῶν τόχων, 
480 τίχτει μεταξὺ τὰς γονὰς τῶν ὀστράχων᾽ 
τῶν γὰρ χαλιῶν τὰς χενὰς παρατρέχει. 
(5) Καὶ τοὺς περιττοὺς τῶν χυλίνδρων συγχλάσας, 
οὺς εὗρεν αὐτοῦ συντεθέντας ὃ πλάνος, 
ὡς ἂν ὁμαλῶς ἀντιτάξη τοὺς τόχους, 
485 xal πᾶσαν αὐτῶν ἐξελὼν ὑποψίαν, 
τὰς εἰσαγωγὰς τῆς χλοπῆς μὴ φαυλίσῃ, 
(t0) χοῦφος λαθὼν ἔξεισι τῶν ἀλλοτρίων. 
Τὸ γὰρ πετεινὸν ὡς χρυμῶδες τὴν χράσιν, 
νεοττοτοιεῖν x πυρᾶς οὐχ ἰσχύει. 
“00 Ὅταν δὲ τὴν ἔκλεψιν ὁ χρόνος δράση, 
χόκχυξ ἐπελθὼν συγχομίζει τὰ βρέφη. 
(η) Τοιαῦτα φασὶ μηχανᾶσθαι τοῖς τότοις 
xal χίγχλον αὐτὸν, ὡς ἀνίσχυρον φύσει. 


ΠΕΡῚ IIYPITONQN. 


Τὸ πῦρ δὲ γεννῶν τοὺς πυριγόνους τρέφει. 
ι06 Οἱ χἂν μετ᾽ αὐτὸ, βασιλεῦ, τὸ παμφάγον, 
(6) τὸν ἀέρα πνεύσωσι τὸν ζωηφόρον, 


θνήσκουσιν εὐθὺς, ἐχ φθορᾶς ἀντιστρόφου. 


τ απ ΄ῃᾳ΄ππὐασσσοοὁσςςςΠΕ ΠΙᾺ 9} ςΠ0ς9ς0ΟσὉὧὈσσ’“«ᾳῃὔὐὐὐσσσσσττϑϑο —-— M ————À UI] ἢ ο΄... ᾳα-....... “ Κ“ΓΚΓ0]0ᾳ00(΄΄΄΄9ς9ς9ς!ῸΠ!τ '(!—————Á—Á——— — 2 
[A "———— — a] " 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPBRIETATE. 


22 (21. DE TURTURIBUS. 


Saltantes autem quídam fraudis causa , 
turtures venantur cantibus. 

Voluptas enim quadam eos ibi faecinat , 
etiamsi caste fugiant illegitimas nuptias. 
Quare observare nos oportet virgines nostras, 
ne quis cantor meretriciorum carminum 

in libidinis rete eas turpiter trahat. 


r—À 


23 (22). DE NOCTUA. 


Captiosa est noctua vesperte amans natura. 
Observare enim convenit callidi dolum. 
Illudens avibus totam diem, 

et varia specie mutans faciem, 

permulcet parva volucrum genera : 

quae etiam commorantia usque ad vesperam, 
ipsa quando visum habet certiorem, 
nocturno humore ingruente , 

venatur statim, et pascitur sine laboribus, 
praemium suorum reportans lusuum. 


24 (23). DE CUCULO. 


Cuculus clam ingressus in nidos avium, 
quibus ipse similis est ovorum natura, 
edit in mediis ovis ova sua : 

vacuos enim nidos praetervolat. 


Et suis additis numerum excedentia ubi fregit ova , 


qua ibi composita invenerat planus, 

ul pari numero exzequet ova, 

et omni suspicione illis exempta 
furti-illationem ne irritam reddat, 

levis clam exit ex alienis nidis. 

Hiec enim avis , utpote frigida temperatura, 
fetus excludere sto calore non potest. 
Quando autem tempus pullationem perfecit, 
cuculus accedens pullos suos abducit. 

Talia dicunt machinari fetibus 


etiam cinclum ipsum, quippe infirmum natura. 


25 (24). DE PYRIGONIS. 


Ignis autem pyrigonos gignit et alit. 

Qui adeo, rex, si post hunc omnivorum, 
aerem spiritu ducant vitalem, 

confestim moriuntur, interitu inverso. 


κα ἢ 


14 ΦΙΛῊ ΣΤΙΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ἸΔΙΟΤΗ͂ΤΟΣ. (80— κα.) 


ΠΕΡῚ TETTITQN. 26 (25). DE CICADIS. 
Τοὺς ἄῤῥενας δὲ τῆς γονῆς τῶν τεττίγων Mares autem generis cieadarum 
ποιεῖ φιλῳδοὺς ἣ μαγὰς τῆς ἰξύος. cantores facit lyra lumborum. 
800 Ot νυχτερινῆς ἐμφορούμενοι δρόσου, Qui nocturnum haurientes rorem 
τὸν δυθμὸν ἐντείνουσιν elc μεσημύρίαν, rhythmum intendunt usque ad meridiem, 
(8) ὅταν τὸ θερμὸν τὰς νοτίδας ἁρπάσῃ, quando calor humores abetu!it 
χαὶ τοὺς ἀγωγοὺς τῶν μελῶν ἐξιχμάση. et carminum canales exsiccavit. 
Θῆλυς δὲ σιγῶν εὐπρεποῦς νύμφης τρόπον, Femina autem silens modeste sponge more, 
bo xal τῶν γυναιχῶν σωφρονίζει τὰς AdAouc, etiam mulieres loquaces sapere docet, 
αἰδοῦς νόμων ἄῤῥητον ὠδίνων μέλος. pudoris legum tacitum carmen parturiens. 


— e— 


ΠΕΡῚ THE TON ΘΡΑΚΩΝ ΘΗΡΑΣ ΚΑΙ 47 (26). DE THRACUM VENATIONE ET 


TON KNOAAAQN. DE BELLUIS. 
Πολυπλόχους τείναντες ἐς θήραν βρόχους Μυϊιϊποὰδ tendentes retia ad venationem 
Θρᾶκχες μὲν ἠρεμοῦσιν, ὥστε λανθάνειν’ Thraces quidem silentiam tenent, ut lateant; 
χίρχοι δὲ συμμαχοῦντες αὐτοῖς ὑψόθεν, circi autem ρυζηδο socii ipsis ex alto 

610. ἐχδειματοῦσι τὰ πτερωτὰ χνώδαλα" territant volucres belluas : 

(5) τὰ δὲ πρὸς αὐτοὺς ὑποφεύγει τοὺς βρόχους. be vero ad ipsos suffugiunt laqueos. 
"Ev ταῖς περιδολαῖς δὲ συνωθουμένους In retibus autem implicatos 
αἱροῦσι γοργῶς τοὺς φυγάδας ἀθρόους, profugos alacriter capiunt frequentes , 
xal μισθὸν εἰσφέρουσι τοῖς ὑπερμάχοις, et premium offerunt sociis suis 

615. ἐκ τῶν δι᾿ αὐτοὺς εὐχερῶς εἰλημμένων. ex illis horum ope dextre captis. 

(ro) Εἰ δ᾽ οὖν, ἀγαθῶν ἐστερήθησαν φίλων, Sin autem, bonis amicis privati sunt 
εἷς δευτέρους ἥχοντες οἱ Θρᾶχες βρόχους. Thraces ad secundam capturam euntes. 

ΠΈΡΙ KINNAMOMOY. 28 (27). DE CINNAMOMO, 


"Opvis 6 χιννάμωμος ὠνομασμένος 
τὸ χιννάμωμον εὗρεν ἀγνοούμενον, 

620 69' οὗ χαλιὰν ὀργανοῖ τοῖς φιλτάτοις, 
μᾶλλον δὲ τοῖς μέλασιν Ἰνδοῖς, αὐτάναξ, 
ἀρωματιχὴν ἥδονὴν διαπλέχει, 


Avis que cinnamomus vocatur, 
cinnamomum invenit ignotum, 

quo nidum fabricat carissimis pullis 
imo potius nigris Indis, Imperator, 


fragrantes delicias texit. 
ΠΕΡῚ MEAIXZON. 29 (28). DE APIBUS. 

᾿Εγὼ δὲ τιμῶν τῶν μελισσῶν τοὺς νόμους Ego autem honorans apum leges, 

φιλῶ μὲν αὐτῶν, Αὐσονάρχα, τὴν φύσιν, amo quidem earum naturam , Ausonire rex , 
625 μισῶ δὲ τοὺς χηφῆνας ὡς νωθεῖς φάγους. odi autem fucos , pigros edones. 

Μέλισσα μὲν γὰρ ἣ φιλεργὸς τεχνίτις Nam apis quidem, laboris amans artifex, 
(s) ἔλυσε τὰς πτέρυγας εὐθὺς ἡμέρας eolvit alas simul cum aurora 

εἷς τὴν ποθεινὴν συλλογὴν τῶν ἀνθέων, ad desideratam collectionem florum ; 

χηφὴν δὲ λαθὼν εἷς τὸ σίμθλον ἐχρύθδη: fucus autem clam in alvearium se abdit : 
630 τέως γε μὴν ἔμεινεν αὐτοῦ που τρέμων, aliquantum temporis sane ibi manet tremens, 

6 χλὼψ 6 δειλὸς, 6 θρασὺς θηλυδρίας" fur timidus , audax effeminatus; 


(o) ἐπεὶ δὲ νὺξ ἦν καὶ βαθὺς ἤδη γνόφος, 
τὴν μὲν φιλεργὸν ὕπνος εἷλε νήδυμος, 
αὐτὸς δὲ τὰς σύριγγας ἐνδὺς ἀτρέμας, | ipse autem in cellas secure ingressus 

535 ἥδιστον ἐτρύγησεν Ex τούτων μέλι. mel dulcissimum ex illis legit. 


Ἡ σύντομος δ᾽ οὖν, xal σοφὴ, xal τεχνίτις, Parva vero apis ac prudens et artifex 
(i5) τὸν κρυπτὸν ὁπώπτευσεν αὐτίχα δόλον' oceultum dolum statim suspicatur; 


quando autem nox est et profunda Jam caligo, 
laboriosam somnus tenet suavis, 


(ss — ».) 


χαὶ συλλαθοῦσα τῆς τρύγης τὸν ἐργάτην, 
ἔμπιχρον ἀπέφηνε τὸ βρωθὲν μέλι. 

&40 Τοῖς γὰρ πτῇλοις παίσασα τῶν μεταφρένων 
ἐξεῖλεν αὐτὸν τῆς χλοπῆς τετυμμένον. 

(20) Μετὰ δὲ μιχρὸν εἰσρυεὶς αὖθις χρόνον, 
τὴν ἐσχάτην ἔδωχεν ὃ φθορεὺς δίχην. 
Ἐχρῆν γὰρ αὐτὸν, ὡς ὑπόπτερον λύχον, 

645 τοῖς τῶν μελισσῶν ἐμπεσεῖν ἀχοντίοις" 

ἢ μᾶλλον ἐχρῆν μὴ πονεῖν εἰθισμένον, 

(25) τοῖς τῶν φιλεργῶν ἐχτριθῆναι χεντρίοις. 


[ να 


ΠΕΡῚ ΑΡΓΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ. 


ἈΑργὸν δὲ ταύταις ἄλλο συμιοῦν γένος 
ἐφίπταται μὲν τῇ χλιδῇ τῶν ἀνθέων, 

550 οὗ δύναται δὲ xal γλυχὺ πλάττειν μέλι. 
Συναίρεται δ᾽ οὖν ἐξ ἀμίσθου φροντίδος 

(5) τῇ τῶν φιλεργῶν πανταχῇ περιστάσει. 
Ἡ μὲν γὰρ αὐτῶν ὑδραγωγὸς εὑρέθη, 
τὸν αὐλὸν ἐντείνασα τοῖς παρισθμίοις, 

655 ὡς ἂν ἐπ᾽ αὐτῆς εὐπραγῶν τῆς παστάδος 
ὃ τοῦ γένους ἔξαρχος ἀφθόνως πίνοι" 

(10) 4 δὲ προδομθεῖ, καὶ προπέμπει τὰ στίφη, 
xal δημαγωγεῖ ταχτιχῶς ἐν τοῖς πόροις. 
$ δὲ πρὸ παντὸς εὐμαθοῦς Ἱπποχράτους, 

560 νεχρῶν μελισσῶν ἐχχομίζει φορτία, — 
μήπως ἔχῃ τὰ olg τῇ σήψει φθόην. 

(15) Ἄλλη δέ τις ἄγρυπνον εἰσφέρει πόνον, 
τῇ τῆς φυλαχῆῇς ἀχριδεῖ παραστάσει" 
μὴ τὰς φιλεργοὺς ἡσυχαζούσας τέως 

586 λαθών τις ἐχθρὸς εἰσφθαρῇ πρὸς ἑσπέραν, 
xal τὸν τοσοῦτον ὅλθον αὐτῶν ἁρπάση" 

(20) Τίς οὖν, βασιλεῦ, τῆς μελίσσης τὴν φύσιν 
προγνωστιχὴν ἔδειξεν εἷς ὄμδρων χύσιν; 
Ναρχᾶν γὰρ ἂν εἴποι τις, εἰ παρὼν βλέποι, 

570 τὴν πρὶν φιλεργὸν τὸν χρυμὸν σχοπουμένην 
ὡς χαὶ γεωργοῖς, χαὶ νομεῦσιν ἀγρόταις 

(326) χειμῶνα δεινὸν ζωγραφεῖν εἰς αἰθρίαν 
ἐχ τῶν ἀτεχνῶς μαντικῶν πετασμάτων. 
Καὶ γὰρ παρ᾽ αὐτὸν ἐγχρονίζει τὸν πόνον, 

625 xal μιχρὸν ἐχκύψασα τοῦ σίμόλου χρόνον, 
ὅταν ὃ χαιρὸς τῆς νομῆς ἀναγχάσῃ, 

(29) πάλιν θυραυλεῖ συντεμοῦσα τὸν δρόμον. 
᾿Εξίπταται δὲ ταῖς πνοαῖς ἀντιστρόφως, 
ὑπερφέρουσα τινὰ τοῖς ποσὶ λίθον, 

680 ὡς ἕρμα ληφθὲν ἐμδριθῶς πρὸς τὸν πόρον, 
μὴ παρασυρῇ ταῖς ῥοπαῖς ἣ λεπτότης. 

(a) “χιστα γὰρ ἂν εὐπλοήσοι xal σχάφος, 
οὗ μηδὲν ἀγώγιμον ἣ πλάστιγξ φέρει. 

Καὶ ζῇ μὲν ἁγνὸν fj σοφὴ σχεδὸν βίον, 
680 ἄγευστος οὖσα νεχριχῶν σπαραγμάτων. 

Ζώου δὲ παντὸς οὐχ ὑποπτήσσει θράσος. 
(wv) Ὁπλίζεται γὰρ ἀσφαλῶς τῷ χεντρίῳ, 


PHILIE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 


et deprehenso messis perceptore, 

amarum reddit mel comesum. 

Alis enim tergi percutiens 

a furto avertit illum verberatum. 

Post breve autem tempus denuo irruens 

extremam ponam dat corruptor. 

Oportebat enim ipsum, ut alatum lupum, 

apum aculeis incidere; 

aut potius oportebat eum non assuetum ad laborandum 
apum laboriosarum aculeis confici. 


——— 


30 (29). DE APIBUS INERTIBUS. 


Aliud autem genus iners cum his una vivens 
involat quidem splendori florum, 

non potest vero eliam fingere dulce mel. 

Cura tamen gratuita opitulatur 

apum operosarum circumfuso agmini. 

Alia enim illarum aque gerula invenitur, 
canalem intendens glandulis, 

ut in ipso thalamo bene habens 

generis princeps abunde bibat. 

Alidin fronte bombum facit et emittit examina, 
et agmen ducit cum arte militari in itineribus. 


.| Alia pra quovis erudito Hippocrate 


mortuarum apum onera exportat, 

ne alvearia tabem habeant ex putredine. 

Alia vero quaedam insomnem contribuit laborem, 
custodis diligenti assiduitate, 

ne laboriosas, dum dormiunt, 

latens aliquis inimicus incidat de nocte, 

et tantas divitias ipsarum rapiat. 

Quisnam , rex , apum naturam . 
preessagam reddidit ad descensum imbrium 
Torpere enim dicat aliquis, qui presens viderit , 
apem antea laboriosam, frigus preesentientem ; 
ut etiam agricolis ac pastoribus rusticis 

gravem tempestatem pingat per ecli serenitatem 
patefactionibus suis prorsus fatidicis. 

Nam fum in ipso opere tarda est 

et breve tempus progressa ex alveario, 

quando pabuli hora coegerit, 

rursus domi excubat preecidens cursum. 

Evolat autem adversus ventos 

portans pedibus lapillum quendam, 
tanquam saburram cum pondere sumptam ad navigationem. 
ne levitas sua auferatur ventorum momentis, 
Minime enim etiam scapha bene navigarit , 
cujus lanx non fert quod momentum faciat. 
Et vivit quidem sapiens sanctam fere vitam, 
se abstinens ab esu morticinorum. 

At vivi cujuslibet fortitudinem non metuit. 
Firmiter enim armatur aculeo 


16 $IAH ZTIXOI ΠΕΡῚ ZOQN IAIOTHTOZ. 


xol τῇ φυσιχῇ τῆς ψυχῆς εὐτολμία. 

Καὶ φιλόμουσός ἐστιν, ὡς ὄρνις τάχα" 
590 σχιρτήσασαν γὰρ εἷς φυγὴν τὴν ἐργάτιν 

ποιεῖ συριγμὸς ἐμμελὴς ὑποστρέφειν. 

(as) Θρύψις μὲν οὖν, xal μύρα, καὶ χλιδῶν βίος, 
οὐδὲν παρ᾽ αὐτῇ, σωφρονεῖ γὰρ éx πόνων. 
᾿Ενώτιον δὲ xal λιθόστρωτον στέφος 

595 ἐν ἱματισμῷ νυμφικῆς εὐχοσμίας, 
πτερῶν νιχᾷ χρὼς, εἰ χονίσσαλον φέροι. 

(50) Οὕτως τὸ βιοῦν εὐτελῶς ἐν τοῖς πόνοις 
xal τῶν γυναιχῶν εὐγενίζει τὸν τρόπον" 
ἃς τὸ πρὸς ἁδρότητα xal θρύψιν βλέπειν 

600 ἄλλως φιλεργοὺς, Αὐσονάρχα, δειχνύει, 
Κινεῖ γὰρ αὐτὰς τὸ πτερὸν τῶν ὀμμάτων 

[60] εἷς τὴν πονηρὰν ἐχλογὴν τῶν ἀῤῥένων. 
᾿Ερωτιχὸν δέ τινα Bop oue χρότον 
x. τῶν μελιχρῶν τῆς βοῆς πετασμάτων, 

605 ὅτε προσιζάνουσιν αὐτοῖς ὡς πόαις, 
ot xai τὸ πιχρὸν τῆς ἁιαρτίας μέλι 

(co) τρυγῶσιν αἰσχρῶς ἐλλοχῶντες τοὺς γάμους. 
Πλήττουσι δ᾽ οὖν τὰ χέντρα τοῦ συνειδότος 
χηφῆνας αὐτοὺς τῇ χλοπῇ δεδειγμένους. 


[ΠΕΡῚ TON MEAIXXON ΒΑΣΙΛΕΩΣΙ] 


eto Πρᾷος δέ τις ἄχεντρος, εὔζωνος, μέγας, 
ἐρυθροδαφὴς, εὐστεφὴς, χαὶ γεννάδας, 
(65) θεσμοῖς φυσιχοῖς τὸν στρατὸν διεξάγει. 
Κἂν ἀγαναχτῶν πρὸς τὸν ὄχλον ἐχφύγη, 
δινηλατεῖ τὸ σμῆνος αὐτοῦ τὸν δρόμον " 
616 χαὶ πάλιν αὐτοῖς εὑρεθεὶς, ὑποστρέφει, 
᾿ xai τὴν πρὸ μικροῦ βλαπτιχὴν ἀναρχίαν 
(70) λύει παρευθὺς ἐξορίζων τὴν στάσιν. 
Αἴ πλάστιδες γοῦν.) χαὶ τὸ σειρήνων γένος 
at τὸ γλυχὺ χτίζουσι τοῖς σίμδλοις μέλι, 
620 τὴν βασιλικὴν ἐξυφαίνουσι στέγην, 
ἐπὶ σχοπιᾶς ὀργανοῦσαι τὰς βάσεις. 
(75) Περιθόλοις δέ τισι χαὶ προαυλίοις 
'χοσμοῦσιν αὐτὴν ἀσφαλῶς ἡδρασμένην' 
ἐν οἷς ἑαυτῆς ἐχδιώχει τοὺς πόνους 
848 fj πρεσθυτιχὴ πᾶσα τοῦ σμήνους φάλαγξ. 
Καὶ πάλιν αὐτὴν ἄλλο χυχλοῖ θριγγίον, 
(80) ὃ τὰς ἐν ἀχμῇ καὶ πρὸ τῆς ἥδης ἔχει, 
φρουροὺς ἀτεχνῶς τῶν γραῶν δορυφόρων. 
Κλίνει δὲ καὶ τὸ χέντρον αἰδοῖ τοῦ χράτους, 
630 ὅταν ἴδη μέλισσα τὸν βασιλέα. 
Ὃς ἐν μὲν ἀχμῇ τῶν μελῶν xal τῶν πτίλων, 
(85) ὅταν πετασθῇ, τὰς φυλὰς συνεξάγει" 
xal γὰρ ὁμαρτεῖ πανταχοῦ τῷ δεσπότη 
παρεμθολὴ,, τηροῦσα ταχτιχοὺς νόμους" 
436 ἂν δὲ τρυχωθῇ τῇ παραχμῇ τοῦ χρόνου, 
καὶ τοῦ πτεροῦ τριδέντος ὀχνῇ τὸν δρόμον, 
(80) τὸ σμῆνος εὐθὺς δίφρον δξὺ δειχνόει, 
δι᾿ οὗ φοράδην ὡς γέρων κομίζεται. 


^4 


(9$—10.] 


et naturali animi audacia. 

Ac musice amica est, ut fere avis; 

nam que in fugam se conjecerit operariam 
fistulze cantus sonorus reverti facit. 

Ac mollities quidem, et unguenta, et luxurians vita 
nihili sunt apud illam , modesta est enim ex laboribus. 
Inaurem vero et gemmis constratam coronam 
in vestiario mundi nuptialis 

alarum vincit color, quando pulverem ferunt. 
Ita simpliciter vivere in laboribus, 

mulierum etiam illustrat mores 5 

quas luxuriz ac voluptatis cura 

male amantes laborum reddit, Ausoniz rex. 
Movet enim ipsas ala oculorum 

ad pravam virorum optionem. 

Atque amatorium quendam bombum faciant 
e vocis mellitis effusionibus, 

ubi, tanquam plantis, illis assident, 

qui amarum etiam culpcee mel 

legunt turpiter insidiantes nuptiis. 

Attamen stimuli conscienti:? pungunt 

eos, quos furtum convicit esse fucos. 


[DE APUM REGE.] 


Mitis vero quidam , sine aculeo, bene cincius , magnus, 
rubro colore tinctus, bene coronatus, et generosus, 
legibus naturalibus exercitum semper ducit. 

Et siquando iratus in multitudinem aufugit, 

examen cursum ejus odore indagat ; 

ac rursum repertus ab ipsis , revertitur, 

imperiique absentiam, qua» modo erat, damnosam 
confestim terminat , eliminans seditionem. 

Jam fabricatrices et sirenum genus, 

qua dulce mel ín alveariis condunt, 

regium domicilium pertexunt, 

in specula fundamenta fingentes. 

Monibus vero quibusdam ac vestibulis 

adornant ipsum firmiter fundatum : 

in quibus 8008 labores persequitur 

grandior tota examinis phalanx. 

Ac rursus illud alius circumdat murus , 

qui eas continet, quze in juventutis (lore et ante pubertalem 
custodes plane senum satellitum. [σιν 
Inclinat vero etiam aculeum potestatis reverentia, 
quando apis regem videt. 

Qui quidem , in vigore membrorum atque alarum 
quando evolat , tribus secum educit ; 

etenim ubique regem comitatur 

exercitus , observans militares leges ; 

sin autem svi infirmitate extenuatur 

et tritis alis retardatur in cursu, 

examen sellam agilem statim facit , 

qua portatu , utpote senex , vehitur. 


(109—112.) 


Ὅταν δὲ σαλπίσῃ τις ix. βασιλέως, 
640 ὡς ἀπὸ συνθήματος ὕπνοϊ τὰ στίφη. 
Καὶ χανόνος δέ τινος ἣ τέχνης δίχα 
496) μέλιττα ποιεῖ γραμμιχὰς διαπλάσεις. 
Ταῖς γὰρ κάτω σύριγξιν ἐστηριγμέναις 
ἀνωτέρας πήγνυσιν ἀντισυνθέτους. 
615 Καὶ δημιουργεῖ τὰς ὀπὰς τὰς ἐν μέσῳ 
σχήμασιν ἣ λήμμασιν ὀρθογωνίοις. 
(100) Φραγμοὺς δὲ λεπτοὺς ἐμδιδάζει τοῖς πόροις, 
ὡς ἂν ὃ χηρὸς ἐγχεθεὶς ὑφιζάνη, 
xal συνέχη τὸ ῥεῦσαν ἣ πῆξις μέλι. 


ΠΕΡῚ TON TA ΖΩΑ ΦΘΕΙΡΟΝΤΩΝ. 


650 "Oxtc δὲ xal σφὴξ, xal χελιδὼν, xal φρύνος, 
μύρμηξ τε xal σὴς, αἰγιθαλὴς xal φάλαγξ, 
καὶ σαῦρος ὠχρὸς, xal φαγεῖν δεινὸς μέροψ, 
σμήνει μελισσῶν δυσμενεῖς ὁδοστάται. 

(6) Νιφὰς δὲ πυχνὴ, χαὶ πνοὴ πεφυρμένη, 

655 δριμύς τε χαπνὸς, xai νεφῶν ἔτι γνόφος, 
σοθοῦσιν αὐτὰς ἐχτροπῇ xal συγχύσει. 
Κίρχος δὲ, λάρος, γὺψ, τρυγὼν, καὶ χόσσυφος, 
σίδην φαγόντες, εὐθὺς ἀπολώλασιν. ᾿ 

(10) Θνήσκει δὲ xol χάνθαρος ἐγγίσας μύρῳ" 

600 χαὶ ψὰρ φαγὼν σχόροδον, οὐκέτι πνέει. 

Καὶ τὸν μελαγχόρυφον ἄγνος ἐχτρίδει" 
χορυδαλὸν δὲ τὸ δριμὺ φθείρει νάπυ. 
Κέδρου δὲ φύλλον εἰ λαθὼν δή που φάγοι 

(16) χαλαμοδύτης, οὐ βλέπει τὸν ἥλιον. 

666 Κεῖται δὲ νεχρὰ καὶ πνοῆς ἀλλοτρία, 
εἰ τῆς δϑαίνης τὴν χολὴν ἴόις πίοι. 

Φθίσις δὲ τοῖς ἔποψι δορχάδων στέαρ, 
Τὸν ἀετὸν δὲ τῶν ἐτῶν ὑπεξάγει 

(20) βρωθὲν παρ᾽ αὐτοῦ δυστυχῶς τὸ σύμφυτον. 

610 Κόραξ δὲ τὴν εὔζωμον οὐ στέγει πόαν" 
xal τῶν χορωνῶν τὸν πολὺν τέμνει χρόνον 
πτῶμα προληφθὲν εἷς βορὸν λύχου στόμα. 
Πίπτει χαραδριὸς δὲ τιτάνου σπάσας" 

(25) κτείνει δὲ λιδὰς τὰς γεράνους ἀμπέλου. 


[ΠΕΡῚ ΤΗ͂Σ TON ΖΩΩΝ EN AAAHAOIZ 
ΕΧΘΡΑΣ.] 

6756 Στυγεῖ μὲν οὖν μύραινα τοὺς πολύποδας " 
μεμήνασι δὲ καράδῳ πολύποδες" 

6 χάραθος δὲ ταῖς μυραίναις ἄχθεται" 
xal ταῖς χελώναις ἀντίχεινται πέρδιχες, 
(30) xal τοῖς ἐχίνοις οἱ ποταμογείτονες. 

«so Ἔχθος γε μὴν ἔχουσιν αἰθυίαις μέγα 
μαχροὶ πελαργοὶ, xal βραδύπτεροι χρέχες, 
᾿Ἐρωδιὸς μισεῖ δὲ τοὺς λευχοὺς λάρους " 
χορυδαλὸς δὲ πᾶσαν ἀχανθυλίδα" 

(35) καὶ πελεχὰν ὄρτυγα, καὶ πτῶχες χύνὰς, 
ess τρυγὼν δὲ πύῤῥαν" τῆς δὲ χερδοῦς fj φύσις 
ἐχῖνον ἐχθρὸν οἶδεν, ὃν χέρσος τρέφει. 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. i? 


Quando vero quis e regis domo tuba canit , 
tanquam ex conventu , agmina consopit , 
Verum eliam sine regula ulla aut arte 

apis normales structuras facit. 

Inferioribus enim cellis (irmiter constitutis 
superiores cequaliter compositas superstruunt. 
Et spatia media edificat 

figuris vel formis eequangulis. 

Septa autem tenuia inlerponit cellulis, 

ut cera infusa subsidat, 

et coagulatio mel fluens contineat. 


31 (80).DE IIS QUAE ANIMALIA PERDUNT. 


Serpens autem, et vespa, et hirundo, et rubefa , 
formicaque et tinea, parus et phalangium, 

ac viridis lacerta , et merops edacissimus , 

Nives autem densa, et ventus turbidus, 

acerque fumus , et nubium preeterea caligo 
fugant illas repulsu ac perturbatione. 


- Circus vero, larus, vultur, turtur et merula, 


malo punico comeso , statim pereunt. 

Moritur vero etiam scarabzeus unguento propinquans ; 
et sturnus, allio comeso , non amplius spiritum ducit. 
Et atricapillam vitex conficit ; 

alaudam vero acre sinapi interimit. 

Cedri autem folium si forte nescius comederit 
calamodytes, non respicit solem. 

Jacet etiam mortua spirituque destituta , 

si hysenee fel ibis biberit. 

Pernicies autem upupis est caprearum adeps. 

Aquilam porro annis vic expellit 

symphyton infeliciter ab ipsa devoratum. 

Corvus erucam herbam non tolerat ; . 
et cornicibus multum vitze tempus przcidit / 
cadaver ante captum in lupi os vorax. 
Cadit charadrius gypso vulso ; 

vitis autem gutta grues interficit. 


[DE ANIMALIUM INTER SE INIMICITIA.| 


Atque odit quidem murena polypos ; 
saeviunt autem contra locustam polypi ; 
locusta contra murzerils irata est ; 

et testudinibus perdices adversantur, 

et echinis potamogitones. 

Profecto magnam inimicitiam habent in mergos 
longe ciconis; crecesque tardis alis. 

Ardea autem odit laros candidos; 

alauda porro quamcunque acanthylida ; 

et pelecanus coturnicem, et lepores canes ; 
turtur autem pyrrham ; vulpis vero natura 
échitum , quem tetr& nutrit , hostem moti. 


18 $JAH ΣΤΙΧΟῚ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


Πάλιν χορῶναι δυσμενεῖς γλαυχῶν γένει. 
Κόραξ δὲ μισεῖ τὴν γονὴν τῶν ἱχτίνων, 

(ae) πάγρον τε βρένθος, καὶ τρυγὼν πυραλλίδα, 

€90 τὴν τρυγόνα χλωρεὺς δὲ, xal τοῦτον κόραξ" 
δράκων δὲ xüxvov* ἀετὸν δὲ τὸν μέγαν 
αἰγυπιὸς δέδοικε " τὸν δὲ, τρωγλίτης. 
Κτείνει δὲ βουδαλίδα xal ταῦρον λέων, 

(a5) ὡς Ἰνδὸν ἐλέφαντα πυρίπνους δράχων. 

eps Ὦτὶς δὲ χυνὸς ἁρπαγὴν φυλάσσεται, 

Καὶ τοὺς ὄνους αἴγιθος ἐχθροὺς ἂν χρίνοι. 
Οἱ μὲν γὰρ ὠγχήσαντο,͵ τοῦ δὲ τοὺς τόχους, 
ὅσους ἐν ὠοῖς εὗρεν ἐσπειραμένους, 

(wo) ἀφῆχε νεκροὺς ἐχπεσόντας ὃ χτύπος. 

700 Ὅφεις δὲ πεφρίχασι χέντρα σχορπίων. 
ἸΙχνεύμονες δὲ δειματοῦσιν ἀσπίδας, 
ἀλέχτορες δὲ τῶν λεόντων τὴν φύσιν, 
τούτους δὲ γαλῇ, μυγαλῇ δὲ παρδάλεις. 

(60) Πάλιν ἀλώπηξ δυσμενῆ χίρχον χρίνει, 

705 κόραχα ταῦρος, ἵππον ἰχθὺς ἀνθίας, 
δελφὶς φάλαιναν, χαὶ λάδραξ τὸν χεστρέα’ 
μύραινα γόγγρον, ἣ δ᾽ ὕαινα πάρδαλιν, 
xal σχαλαδώτην ὃ φθορεὺς χλὼψ σχορπίος, 

(eo) νάρχη δὲ τοῦτον͵ ἀστακὸς πολύποδα. 

710 Λέων δὲ πῦρ δέδοικεν ἐχτόπως τρέμων. 
Ἁλίσχεται δ᾽ οὖν εὐχερῶς ὄϊς λύχοις, 
ἔποψιν ἣ μέλιττα, καὶ χελιδόσι 
τέττιξ φιλῳδὸς, ταῖς δὲ δορχάσιν ὄφις, 

(eo) καὶ παρδάλει πίθηκος, ὃν μίμον βλέπεις. 

715 Τῆς ἴόεως δὲ τὸ πτερὸν μόνον βλέπων 
ἅπας ὄφις δέδοικεν οὗπερ ἂν θίγοι, 
ναρχῶν ὄφις ἐχεῖνος" ἂν δὲ xal φάγοι, 
τέθνηχε ῥαγεὶς 6 φθορεὺς τὴν γαστέρα. 

(70) Κύων δὲ σιγᾷ, κἂν ὁλαχτῆσαι θέλοι, 

720 δαλὸν θεωρῶν ἐκ πυρᾶς φθισιμόρότου. 


ΠΕΡῚ ΤΩΝ ΑΛΕΞΗΤΗΡΙΩΝ ΕἸΣ ΤᾺΣ 
BAZKANIAX. 


"Av0locvatat δὲ πρὸς τὸ βάσχανον πάθος 

δάφνην φαγοῦσα φάττα, χίρχος πιχρίδα, 

κέρδιξ χαλάμου, χίχλα μυρσίνης χόμην, 
(σ) ἐρωδιὸς χαρκῖνον, ἄγρωστιν ἔποψ', 

79& φύλλα δρυὸς χόρυδος, ἴχτινος θρύον, 
ῥάμνον χορώνη, χίρχος ἀνθοῦντα χρόχον, 
ἄγνον κόραξ ἔγκαρπον, ἣ τρυγὼν ἔριν. 
Λίνον δὲ ταὼς τοῖς πτεροῖς βύσας φέρει, 

(no) ἅρπη δὲ χιττὸν, xol πελαργὸς πλάτανον " 

120 ᾧ μᾶλλόν ἐστι δυσμενὴς f) νυχτάλωψ᾽ 
xal γὰρ ἐν ὠοῖς τὴν σπορὰν πεπηγμένην 
ποιεῖ διαῤῥεῖν, χἂν πτεροῖς ἄχροις θίγοι" 
ἢ πλάτανος δὲ τὴν φιλέσπερον πάλιν 

(65) εἴργει πρὸ καιροῦ προσπελάζειν τοῖς τόκοις" 

736 ναρχᾷ γὰρ εὐθὺς ἐμπεσοῦσα τῷ χλάδῳ. 

Φρορᾶς δὲ τηρεῖ τὰς γονὰς ὑπερτέρας 


{1|---ὶ 
Corvus autem odit gentem milvorum, 
pagrumque brenthus, et turtur pyralidem, 
turturem autem chloreus, et hunc corvus; 
draco porro cycnum ; aquilam autem magnam 
vultur metuit, hunc troglites. 

Interficit vero bubalidem taurumque leo, 

ut Indicum elephantum ignivomus draco. 
Tarda autem canis capturam cavet. 

Et asinos czegithus hostes judicaverit. 

Illi enim rudunt , hujus autem fectus, 
quotquot in ovis invenit satos , 

sonitus ille mortuos ejectos dimittit. 

Angues autem scorpiorum aculeos exhorrescnut. 
Ichneumones etiam perterrent aspidas , 

galli autem leonum naturam, 

hos vero mustela, et mus araneus pardales. 
Porro vulpes circum sibi inimicum judicarit, 
corvum taurus, equum piscis anthias , 

delphin balzenam, et lupus marinus mugilem; 
murzena congrum, at hyaena pardalin, 

et stellionem scorpius , corruptor furtivus, 
torpedo autem hunc, astacus polypum. 

Leo autem ignem timet vehementer tremens. 
Jam vero ovis facile capitur a lupis, 

ab upupis apis, et ab hirundinibus 

cicada canora, et a capreis anguis , 

ct a pardali simia, quam imitatricem vides. 
Ibis autem alam conspiciens tantum 
unusquisque anguis horret ; quam si attigerit, 
torpore anguis ille moritur ; sin autem adeo comede!, 
ventre dirupto moritur pestis. 

Canis vero, etiamsi latrare velit , tacet 
conspiciens torrem ex rogo mortifero. 


DE REMEDIIS CONTRA FASCINATIONE. 


Resistit vero fascinationis malo 

laurum comedens palumbes, circus cichorium 
perdix arundinis, turdus myrti comam, 

ardea cancrum , gramen upupa, 

quercus folia alauda cristata, milvus juncum, 
rhamnum cornix , circus florentem crocum , 
viticem fructiferam corvus , turtur irim. 
Linum autem pennis infarctam pavo fert, . 
harpe vero hederam, et ciconia platanum; 

cui magis inimicus est vespertilio : 

etenim feeturam in ovis conditam 

effluere facit , si vel extremis pennis contingat ; 
platanus autem veeperze amicum contra 

ante tempus prohibet ad foetus appropinquare : 
torpet enim confestim ramo incidens. 

Contra perniciem pullos preestantiores tuetur 


(126—130.) 


εἷς τὴν χαλιὰν ἀετὸς χρύψας λίθον, 

ὡς ἣ χελιδὼν τοῦ σελίνου τὴν χόμην. 
(»ο) ᾿Εξάψασα δὲ τοῦ τραχήλου τὸν λίθον 
740 χύουσα γυνὴ χερδανεῖ ζῶν τὸ βρέφος. 


ΠΕΡῚ MYIAX. 


Μυῖαν δὲ λαδὼν dx ῥοῆς πεπνιγμένην, 

xal τέφραν αὐτῆς ἐκ πυρᾶς ὑπερχέας , 

τὸν νεχρὸν ὁπόθαλψον αὐγαῖς ἡλίου " 
(95) xol γὰρ ἀναζῇ, καὶ τροφαῖς ἐπιτρέχει" 


[nnd 


ΠΕΡῚ $PYNHZ. 


74€ Φρύνην δέ τις, χράτιστε, τὸ ζῶον βλέπων, 
x&v fj φύσις ἔγραψεν αὐτὸν ὡς ῥόδον, 
καθάπερ ἀλγῶν ὠχριᾷ πλεῖν ἰχτέρου. 
Χαραδριῷ δὲ τῷ Γαληνῷ προσύλέπων, 

(5) αὖθις νεουργεῖ τοῦ προσώπου τὴν χρόαν. 

750 ᾿Εχτρίδεται γὰρ τῆς βαφῆς ἣ πυχνότης, 
ὡς τοῦ νόθου φθίνοντος ἠρέμα χρόχου. 
Ὄνντοιν δὲ δυοῖν τῇ φρύνη τοῖν ἡπάτοιν, 

(ιο) τὸ μὲν φθορὰν ἤνεγχε τοῖς γεγευμένοις , 
τὸ δὲ ξένον φάρμαχον αὐτοῖς εδρέθη. 

255 [Ἀλλ᾽ εἴ τις αὖ μιν τὴν ἐπάρατον λάθοι 
xal συνθλάσειεν, ὥς φασι, τρίψας μάλα, 
εἶτ᾽ ἀπομάξας, ἐκθάλοι τ᾽ εὐφυέως 
ταύτης τὸ αἷμα xal δόσειέ τω λάθρά 

πίνειν ἐν οἴνῳ ἥτ᾽ ἐν ἄλλῳ τῳ πόμα; 

700 παρευθὺς ἀπέχτεινε τὸν πεπωχότα.] 


[ΠΕΡῚ TOY OPNIGOZ TOY ΚΑΛΟΥΜΈΝΟΥ 
^ AIKAIPOY.] - 


Γένος τί φασιν ὀρνέων βραχυτάτων 
εἶναι παρ᾽ Ἰνδοῖς μεῖζον οὐχ ἄν τις λέγοι 
πέρδικος ὠοῦ, οὐδ᾽ ἔλαττον αὖ πάλιν" 
xal οἱ τὸ χρῶμα οἷάπερ σανδαράχη, 

765 ἐν τοῖς πάγοις δὲ τοῖς ὁπερτέροις λίαν, 

(e) καὶ ταῖς γε πέτραις, ἃς καλοῦσι λισσάδας, 
φιλεῖ νεοττοῖς τὰς χαλιὰς ἐμπλέχειν. 
Δίκαιρον Ἰνδοὺς αὐτό φασι χαλέειν, 
“Ἕλληνας αὖθις. ὡς ἔγωγ᾽ ἐπυθόμην, 

770 δίκαιον αὐδᾶν τῇ γε οἰκείᾳ φράσει. 
Τούτου τὸ ἀφόδευμα ὅστις ἂν λάδῃ 

(13) ἅπαξ, βασιλεῦ, ὅσσον ἂν χέγχρου βάρος, 
πόσεσσι λυθὲν τεχνηέντως 1, δέον, 
οὖχ slc μαχρὰν τέθνηκεν αὐτὸς ἡδέως, 

775 [ἄνευ πόνου τε xol λύπης βροτοχτόνου, 
ὡς ἂν ὕπνον νήδυμον εἴη καδεύδων]. 

(ι6) Τῷ καὶ φιλοῦσι xal σέδονται ἐχτόπως 
Ἰνδῶν ἄναχτες, εὐγενεῖς καὶ σατράπαι 
Ῥμ κε, 


PHILJE VERSUS DE ANIMALTUM PROPRIETATE. 19 


aquila lapidem in nido occultans, 

sicut hirundo apii comam. 

Ex collo vero suspensum portans lapidem illum 
mulier gravida vivum consequetur partum. 


DE MUSCA. 


Musca suffocata ex aqua retracta 

et cinere ex ipso foco insperso, 

cadaver solis radiis calefacias ; 

etenim reviviscit et ad pabulum accurrit. 


32 (31). DE BUBETA. 


Rubefam vero animal adspiciens aliquis, Polentissime , 
etiamsi natura ut rosam eum pinxit, 

quasi morbo correptus pallescit plus ictero. 
Charadrium autem fanquam Galenum medicum intuens 
denuo restituit vultus colorem. 

Extergetur enim tincture densitas, 

tanquam adulterino croco sensim evanescente. 

Duobus autem jecoribus rubete datis, 

alterum interitum affert gustantibus, 

alterum mirum medicamen ipsis inventum est. 

[Sed si quis detestatam illam capiat 

et contundat , ut ferunt, bene co  terens, 

tum abstergens, ejiciatque dextre 

ex eo sanguinem , et clam praebeat alicui 

bibendum in vino vel in alio quo £anquam potum , 
confestim interficit eum qui biberit.] 


[33 (32). DE AVE DICTA DIC/ERO.] 


[Genus quoddam aiunt avium minimarum 
esse apud Indos : majus nemo quis dixerit 
perdicis ovo, neque rureum minus; 

et illi color est qualis sandaraca, 


.| in collibus autem excelsis admodutn, 


et petris quidem , quas vocant lzves , 
amat pullis nidos suos contexere. 
Dicserum Indos id perhibent vocare, 
Grecos rursus , ut ego audivi , 

Diceeum appellare domestica dictione. 
Hujus stercus quicumque ceperit 

semel, o rex , quantumest milii pondus, 
potione dissolutum sollerter ut oportet, 
non diu post moritur ille suaviter, 

[sine tormento ac mocrore mortifero, 

ac si somnum dulcem dormiret]. 

Quare et amant et venerantur mirum in modum 
Indorum reges iliud, nobjles et satrapee 


40 ΦΙΛΗ͂ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ἸΔΙΌΤΗΤΟΣ. 


Περσῶν τε Μήδων θ᾽, ὡς χαχῶν ἀνιάτων 
πεφυχὸς ἀντίπαλον οἰχτίστου βίου. | 
Εἰ γὰρ ἀνάγχη τῷ θανεῖν τούτων βίᾳ, 
εὖ γ᾽ ἀπολύει τοῦ βίου ἄνευ λύπης. 
Τῷ xal τιν᾽ ἄλλον οὐχ ἔνεστι κατέχειν, 
εἰ μὴ βασιλεῖς, τοῦτό γ᾽ ἐν χειμηλίοις, 
785 ὅπως ὅταν δεῖ, ἄν γε βούλωνται ῥᾷον 
ταύτης λυθῆναι τῆς βίου συμφυΐας, 
(25) ἔχωσιν αὐτὸ ὡς ὑπουργὸν τοῦ παάθους.] 


—— €——À 


IIEPI AEONTOZ. 


Θηρῶν βασιλεὺς 6 θρασὺς ἄναξ λέων, 
ᾧ τὴν φυσικὴν μαρτυρεῖ μοναρχίαν 
790 xal στέρνα, xal γόνατα, xal σφυρῶν βάσεις, 
xal βλέμμα,, xal ϑρὶξ, xal χατάφραχτον στόμα, 
(5) ῥώμη τε πλευρῶν, xal βέδηχὸς ἰσχίον, 
xal νεῦρα πυχνὰ, xal ποδῶν μέγας ὄνυξ, 
χαὶ βῆμα, χαὶ σχίρτημα, καὶ δρόμου τάχος. 
795 Αὐχὴν δὲ παγεὶς ἐξ ἀνάρθρων ὀστέων, 
πρὸς τὰς ἀγωγὰς τῶν σχελῶν οὐ χάμπτεται" 
(10) συνέλχεται γὰρ τῇ στροφῇ τῶν ἁλμάτων, 
εἰ χατὰ θηρῶν γαυριῶν ἐπιτρέχει. 
Καὶ χοῖλον ὀστοῦν οὐχ ἔχει τὸ θηρίον. 
800. “Βοφεῖ δὲ νερὸν εὐχερῶς ὅλον βρύχον᾽" 
ἀδδηφάγον γάρ ἐστι, χἂν ἧττον πίνοι- 
(i$) xal θυμοειδὲς, εἰ λιμός ποτε θλίθοι. 
᾿Εθὰς δὲ μικροῦ τοῖς παροῦσιν εὑρέθη, 
τροφῆς χορεσθεὶς δαψιλοῦς ὃ γεννάδας. 
806 “Ὅταν δὲ γηρᾷ xal τροφῆς χρείαν ἔχη, - 
ἐπεὶ τὸ θαῤῥεῖν εἰς τὸ θηρᾶν οὐχ ἔχει, 
(20) φοιτᾷ πρὸς ἀγροὺς xal νομὰς ἐναυλίους. 


[ΠΕΡῚ AEAINHZ.] 


Λέαινα δὲ, χράτιστε, πεντάχις χύει" 

xal πέντε μὲν τὸ πρῶτον, εἶτα δὶς δύο, 
810 χαὶ τρεῖς ἐφεξῆς, τῷ τετάρτῳ δ᾽ αὖ δύο, 

χαὶ σχύμνον ἁπλοῦν εἰς τὸ πέμπτον ἐξάγει. 
(s) Καὶ τίθεται χλεὶς τῆς γονῆς ταῖς ἐξόδοις, 

τῆς φύσεως τὸν ἕχτον εἰργούσης τόχον. 

Δνοῖν δὲ μηνῶν τὰ βρέφη προέρχεται, 
815 σχύλαξι τυφλοῖς ἐμφερῆ xat μετρίοις, 

xal λευχὸν ἐμπίπτοντα μαστεύει γάλα" 
(10) δυοῖν δὲ μηνῶν xol βαδίζει, xol τρέχει, 

- xal τὴν γεννικὴν ἀρετὴν προδειχνύει. 


[ΠΕΡῚ ΝΑΡΚΗ͂Σ] 


Ναρχᾷ μὲν οὖν ἄνθρωπος οὐχ ὄντος ψύχους, 
80 νάρχην τὸν ἰχθῦν εἴπερ εἷς χεῖρας λάθοι. 


{ι3ο---ἰἱ 


Persarumque Medorumque , ut malorum insanabiligm 
vite miserrim natura sua adversarium. 

Si enim necessitas alicui horum ἐσέ moriendi violenler 
pulchre discedit e vita sine dolore. 

Quare et ullum alium non licet babere 

nisi reges , id quidem in thesauris, 

ut quando opus est, si velint facilius 

solvi ex hoc vitze vinculo, 


habeant id tanquam ministrum rei patiendse. ] 


34 (33). DE LEONE. 


Ferarum rex est audax dominus leo, 

cui innatum imperium testantur 

et pectus , etgenua, et malleolorum fulcra, 

et vultus, et juba, etarmatam os, 

roburque laterum, et firmus lumbus, 

et nervi spissi , et pedum magnus unguis , 

et gressus , et saltus, et cursus velocitas. 
Cervix autem ex ossibus inarticulatis compacta , 
ad crurum motus non inflectitur : 

una enim trahitur cum saltuum flexu , 

si in feras superbiens irruit. 

Nec cavum os bac fera habet. 

Deglutit vero frendens facile hinpulum totum, 
edacissima enim est , etiamsi minus bibat ; 

ac 8eva , si forte fames eam opprimat. 
Mansuetas autem propemodum erga praesentes ἱδυ 
generosus ille, quando satiatus est copioso cibo. 
Quando vero senescit , cibique inopiam habet, 
quia strenuitatem ad venandum non habet , 
accedit ad pascua e£ pastus in stabulis. 


[35 (84). DE LEAENA.] 


Lewna veto, Potentissime , quinquies concipit : 
et quinque quidem primum, tum bis duos, 

et tres deinde, quartum vero duos, 

et catulum singulum quintum edit. 

Et pessulus partus exitibus obditur, 

patura sextum partum impediente. 

Duobus autem mensibus fcetus proveniunt, 
canum catulis czecis ac modicis similes, 

et irruentes album lac quserunt. 

Post duos vero etiam menses et ambujant , et carrht! 
et generosam virtutem produnt. 


Qummm—— 


[36 (85) DE TOBPEDINE.] 


Torpet quidem homo, quamvis frigus nullum si'; 
εἰ torpedinem piscem in manus capiat. 


(138 — 146.) 


Καὶ πήγνυται ναῦς ἐντυχοῦσα ναυχράτῃ" 
xat ῥοῦς θαλασσῶν, ἁλχυὼν εἴπερ τέχοι. 
(5) Ἵππον δὲ ταχὺν ἴχνος ἀμδλύνει λύχου, 
χαὶ δίφρον ὀξὺν τὸ σφυρὸν τούτου στρέφει. 
835 Σχίλλης δὲ φύλλοις ἀνθυποχλάζει λύχος. 
Λέων δὲ χαυνοῖ τοῦ δρόμου τὸ σύντονον, 
ὦ θαῦμα χαινὸν, τοῖς πετήλοις τοῦ πρίνου" 
(10). ζώων δὲ κἂν πόῤῥωθεν ἐχφοδῶν γένος 
αὐτὸς τὸ πῦρ δέδοικεν ὡς φύσει ζέων. 
820 Κλοπῆς δὲ τηρεῖ τὰς γονὰς ἔλευθέρας 
τῷ χαταγωγὰς εὐτυχεῖν ἀποχρύφους. 
Προέρχεται γὰρ ἐξαμείδων τὰς τρίδους 
(16) ὑπὸ τροχιαῖς καὶ στροφαῖς πεφυρμέναις, 
xal δρῶν ἀσαφεῖς τῶν ποδῶν τὰς ἐμδάσεις 
835 χέρχου σπαραγμοῖς ix τριχῶν ἐσταλμένης, 
ἣν οἶδε χινεῖν ob πρὸ τῆς μάχης μόνον, 
τὸ θυμοειδὲς τῆς ψυχῆς παροξύνων 
(20) ἐκ τῶν χατὰ βούλησιν ἐν χρῷ μαστίγων, 
ἀλλὰ τὸ καινότατον, Αὐσονοχράτορ, 
«40 εἶ καί τις αὐτὸν ὅπνος dx πόνου λάθοι" 
xai γὰρ βασιλέὸς εδρεθεὶς θηροχράτωρ, 
xal τοῦ χαθεύδειν ὁπερόπτης γίνεται. 
(a5) Θηρῶν δὲ καὶ σπῶν τῶν χρεῶν τῶν προσφάτων, 
ὅταν χορεσθῇ τῆς τροφῆς τῆς ἀφθόνου, 
845 ἐᾷ τὰ λοιπὰ νεχριχῶς ἐψυγμένα, 
χαὶ πνεῖ τι δεινὸν ἐγχανὼν τοῖς λειψάνοις, 
χαὶ γίνεται τὸ πνεῦμα φυλαχὴ ξένη, 
(30) δυσωδίας χάρακας ἱδρυσαμένη᾽" 
τηρεῖ γὰρ αὐτὰ, x&v θρασὺς θὴρ ἐγγίση. 
860 Λέων γε μὴν ἔξεισιν εἰς θήραν πάλιν, 
χαθάπερ εἰς πῦρ τῆς τροφῆς πεπεμμένης" 
xàv μὲν τύχη βρώματος ἐξ εὐερμίας, 
(56) τὸ χθὲς προληφθὲν εὐγενῶς διαπτύει" 
τὸ γὰρ ὁδωδὸς οὐχ ὁχὼν ἄν τις φάγοι. 
85 Εἰ δ᾽ οὖν, κατ᾽ αὐτῶν εὐδρομεῖ τῶν λειψάνων, 
xal τὴν πάλαι τράπεζαν εὑρὼν ἐσθίει. 
Πιέζεται δὲ τῷ τεταρταίῳ τρόμῳ, 
(4o) νόσων ὁγιὴς εὑρεθεὶς εἰς τὸν βίον. 
Εἰ μὴ γὰρ ἢ φλέγουσα μικροῦ ψυχρότης 
860 ἐπεῖχεν αὐτοῦ τὴν φορὰν χαὶ τὸ θράσος, 
ὕποπτος ἂν ὄλεθρος ἡμᾶς ἐστρόδει. 
Καὶ πᾶν μὲν αὐτὸν ἁρπαγὲν τέρπει χρέας, 
(as) εἰ δ᾽ ἐσθίει κάμηλον, εὖγε τῆς τύχης. 


D nnd 


[IIEPI IIAPAAAEQZ H IIANGHPOX.] 


[Πανοῦργον $j πάρδαλις ἐστὶ θηρίον, 

866 φύσει πονηρὸν, οἷα χερδὼ,, τοὺς τρόπους " 
πλὴν τοῦτο φασὶν, ὥς τινα εὐοδμίαν 
ὄζουσα πανθαύμαστον, ἀῤῥήτῳ λόγῳ 

(e) ἅπαντα θέλγει τοῦ δρυμοῦ τὰ θηρία" 
συνήδεται γὰρ τῇ πνοῇ ταύτῃ σφόδρα. 

89 Καὶ ταῦτ᾽ ἀγρεύει τόνδε ῥᾷστα τὸν τρόπον’ 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. - 41 


Et navis sistitur remorrw incidens, 

fluctusque marium , quando halcyon parit. 

Equum autem velocem lupi vestigium languefacit , 
ejusque calx currum agilem retorquet. 

Scillze autem ad iolia lupus in genua concidit. 

Leo vero relaxat cursus incitationem 

(o novum miraculum !) foliis ilicis. 

Animalium autem omne genus exterrens procul 
ipse ignem timet ut natura fervens. 

À furto autem defendit catulos ingenuos 

eo, quod nanciscitur occulta latibula : 
progreditur enlm commutans semitas 

per circuitus et anfractus confusos, 

et obscura reddens pedum vestigia 
conturbationibus caudz pilis vestita , 

quam movere novit non solum ante pugnam, 
iracundiam animj exacuens 

flagellationibus pro lubitu suo in cute, 

sed, quod maxime novum est, Ausonum rex, 
etiam, si quis eum somnus ex labore capiat. 
Etenim rex inventus ferarum dominator, 

soporis etiam contemptor est. 

Venans autem et hauriens carnes recentes, 
postquam pabulo copioso satiatus est, 

sinit reliqua morte refrigerata, 

et terribile spirat afflans reliquias, 

fitque hic afflatus nova custodia, 

fetoris tanqua? valles exstruens : 

tuetur enim Jc illas, etiamsi audax fera appropinquarit. 
Leo vero iterum ad venationem proficiscitur 
tanquam ad ignem cocto cibo, 

ac si casu felici in pabulum incidit, 

id , quod heri ceperat, generose despicit ; 

feetidum enim nemo lubens ederit. 

Sin autem (infelici venatione), ad ipsas reliquias illas re- 
et priori mensa reperta vescitur. ' [currit 
Laborat autem quartana febri , 

a ceteris morbis sanus inventus, dum vivit. 

Nisi enim illud propemodum fervens frigus 
cohiberet ejus violentiam atque audaciam, 

haud dubia pernicies nos persequeretur. 

Et omnis quidem caro rapta eum oblectat , 

sin autem camelum comedit , o casum fortunatum! 


[37 (86). DE PARDALI VEL PANTHERA.] 


[Versutum pardalis est animal, 

Datura improbum, vulpecul:e moribus similis. 
At hoc dicunt, quandam fragrantiam 

spirans valde admirabilem , occulta ratione 
omnes mulcere silvz feras : 

delectantur enim spiritu hoc valde. 

Et has capit i//a facillime hunc in modum : 


22 ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOX. 
l cibi aliquando indigens multivorans haec 


τροφῆς ποτε χρήζουσα fj ἀδδηφάγος 
χρύπτει ἑαυτὴν ἐν λόχμαισι συσχίοις , 

(10) ὥστ᾽ ἐντυχεῖν ἐργῶδες αὐτῇ τυγχάνει: 
χἀχεϊ λιγυρὸν ἐχπνέουσα τοῦ δόλου, 

876 τὰ δυστυχῆ μὲν ζῶα, αἶγας ἀγρίους, 
νεδροὺς, συάγρους, xal λαγὼς, xad δορχάδας, 
καὶ τἄλλ᾽, ὅσα οἱ παρέχει εὐωχίαν, 

(15) ἕλχει δι’ αὐτοῦ πρός γ᾽ ἑαυτὴν ῥαδίως, 
χαθάπερ αὐταὶ αἵ ἰύγγες τῶν μάγων 

880 τοὺς τλήμονας σύρουσιν ἡδέως νέους 
ἐς πῦρ τὸ τοῦ ἔρωτος οὐλοόφρονος" 
κἀπειδὰν αὐτῇ" προσπελάσσουσιν, ἄφαρ 

(20) ἢ θὴρ ἀποθρώσχουσα ἠγριωμένη, 
ὡς πειρατής τις, ὡς ἀνὴρ θηροσχόπος, 

886 [ὥσπερ χυνηγέτης τε ἄχρος τὴν τέχνην, 

θηρᾷ μὲν ἤδη χαὶ τρυφᾷ χωρὶς πόνου.] 


ΠΕΡΙ KYNOZ INAIKOY. 


Παντὸς χυνὸς μέγιστος Ἰνδὸς πᾶς xov, 
ὃς οὐδὲ τὸν λέοντα παρόντα τρέμει, 
ἀνθίσταται δὲ, χαὶ σφριγᾷ πρὸς τὴν μάχην, 
800 χαὶ τοῖς βρυχηθμοῖς ἀνθυλαχτεῖ συντόνως, 
(6) ἐγχείμενον δὲ χαρτερεῖ τὸν αὐθάδη" 
χαὶ δάχνεται μὲν, ἀντιδάχνει δὲ πλέον. 
Τέλος δὲ τοῦ τένοντος αὐτὸν ἁρπάσας, 
δεπτεῖ χατὰ γῆς, xal σπαράττει, xat θλίβει. 
195 Κἀν τις ἐπελθὼν ἀποχόψη τὸ σχέλος 
(10) τῷ τὸν μέγαν ἄγχοντι καὶ πρὶν γεννάδαν, 
μόλις ὃ νεχρὸς ὑπανήσει τὸ στόμα. 


ΠΕΡῚ ΜΑΝΤΙΧΩΡΟΥ. 


Ὁ μαντιχώρας θὴρ ἐν Ἰνδοῖς εὑρέθη, 
δασὺς, ἐρυθρὸς, εἶδος ἀνθρώπου φέρων, 

900 ὄμματα πυρσοῖς ἐμφερῆ γλαυχοχρόοις, 

᾿ ρῦς ἱχανὰς ἐχφοδεῖν xai μαχρόθεν, 

(5) ὦτα στεγανὰ, καὶ προμήχη μετρίως. 
xal σφαιροειδῆ, xal Ψιλὰ πρὸς τὰς βάσεις, 
ὀδόντας ὀξεῖς, δυσθεώρητον στόμα" 

906 τὰ δ᾽ ἄλλα σαφῶς ἐντελὴς 6 030 λέων. 
Μόνην γε μὴν ἔγχεντρον οὐρὰν ἐχφύων, 

(10) ἑχηβόλος μέν ἐστι τοξότης φύσει, 
ποιεῖ δὲ νεχροὺς ταῖς βολαῖς τοὺς δπλίτας, 
ot τοῦτον ὁρμαῖς ἔλλοχῶσιν ἀσχέτοις. 

9ι0 Κἀν τις ἀπαντῶν εὑρεθῇ χατὰ στόμα, 
γοργῶς ἀναχλῶν τῶν βελῶν τὴν ἐργάτιν, 

(16) ὠθεῖ xac αὐτοῦ: χαὶ προθαίνει συντόνως. 
Κινούμενον δ᾽ οὖν, ὑπαναφύει πάλιν 
χαινοὺς ὀϊστοὺς χαὶ τομοὺς τὸ θηρίον, 

915 χαὶ τῶν διωχτῶν ἐν βραχεῖ χατισχύει. 
"Ovtwv δὲ πολλῶν τῶν παρ Ἰνδοῖς θηρίων, 

(20) καὶ πρὸς τὸ φαγεῖν ἀχρατῶν, x«l δυσμάχων, 


(4s —1: 


occultat sese in dumetis umbrosis , 

adeo ut incidere difficile sit in eam 

Et ibi suaye illud exspirans doli, 

infelicia quidem animalia, capras silvestres, 
hinnulos, apros , et lepores, et capreas , 

et alia, quotquot ei praebent victum, 

trahit illo suavi facile ad se, 

Siculi ipse illecebree magorum 

miseros trabunt suaviter juvenes 

in ignem amoris animum corrumpentis : 

et postquam ad eam appropinquaverint , statim 
fera exsiliens efferata, ᾿" 

ut aliquis pirata , ut vir feris insidians, 

[ut venator pracellens arte sua,] 

capit ea protinus et vescitur sine labore.] 


38 (37). DE CANE INDICO. 


Omnium canum maximus est Indicus quisque canis, 
qui ne leonem quidem presentem pertimescil , 
sed resistit, et pugnam cupide appetit 

et rugitibus cum contentione oblatrat , 
urgentemque sustinet superbum; 

et mordetur quidem, sed acrius mordet i ipse. 
Denique vero cervicis musculo arreptum eum 
humum prosternit , et raptat et premit. 

Et, si quis accedens crus amputarit 

ei qui angit ingentem et antea superbum 

vix mortuus os relaxabit. 


39 (38). DE MANTICHORA. 


Manlichoras fera apud Indos invenitur, 
hirsutus, ruber, faciem hominis gerens, 
oculos facibus similes czesiis , 

supercilia idonea ad terrendum etiam procul, 
aures pilosas, et modice prominentes, 

et rotundas, et calvas versus bases, 

dentes acutos , os injucundo aspectu ; 

cetera autem hzc fera manifesto perfeclus leo est. 
Solam licet caudam aculeatam procreans , 
procul feriens sagittarius est natura, 

et mortuos reddit telis suis milites , 

qui violentibus impetibus eum aggrediuntur. 
Quodsi quis occurrens a fronte inventus est, 
raptim reflectens telorum fabricatricem , 
urget eum et alacriter progreditur. 

Jam movens sese, denuo procreat 

novas acutasque sagittas hzec fera , 

atque venatores brevi subigit. 

Multis autem exsistentibus feris apud Indos 


et vorandi incoatinentibus , ac difficilibus domitu, 


(152— 160.) 


ἀνθρωποφάγος οὗτος ἐχλήθη μόνος. 
Ἰνδὸς δὲ λαδὼν τὸ βρέφος τοῦ θηρίου, 
920 λίθοις διαθλᾷ τὰ πρὸς ἄχρον ἰσχίον, 
ὡς ἂν ἀφυὲς πρὸς τὰ χέντρα δειχνύων 
(25) ποιῇ τιθασσὸν ἐξ ἁφῆς ἀχινδύνου. 


[IIEPI ΕΛΕΦΑΝΤΟΣ.}. 


[Μέγιστος ἂρ πέφυχε θὴρ ὑπὲρ φύσιν 
ἐλέφας αὐτὸς, ὅς γ᾽ ἰδεῖν τέρας πέλει 

925 πᾶσι βροτοῖσι xal πᾶσ᾽ ἄλλοις θηρίοις" 
πελώριον γὰρ ἐξόχως δέμας φέρων, 

(5) ἔχει τε πάντως xo μέλη τεράστια, 
τό τ᾽ ἀγριωπὸν xai ξένον δ᾽ ὄντως χάρα, 
[σὺν τοῖς ὑπερφυέσσιν ὠσί τ᾽ ὄμμασι, 1 

920 τούς τε στιδαροὺς xat προμήχεις ἐχτόπως 
ὀδόντας ἀργοὺς, οἷς ἀναιρεῖ ἐν μάχαις 
ταύρους ἀπηνεῖς xal λέοντας ἀλχίμους" 

(10) τὴν δυσπρόσιτον xal μαχρὰν προδοσχίδα, 
$| τοὺς τυχόντας, χρώμενος χειρὸς δίκην, 

935 τύπτει τ᾽ ἀφειδῶς xal ῥέπει χατὰ χθόνα“ 
τὰ στέρνα δ᾽ εὐρώεντα, μαζοὺς xai σχέλη, 
ἅγ᾽ ἣ φύσις γ᾽ ἔτευξεν ὀγχώδη μάλα. 

(15) Ρώμην βίαιος, ὥστε χαὶ δένδρον μέγα 
πρόῤῥιζον ἐξέτεινεν ἐγχρίψας μόνον. 


940 Χαίρει δ᾽ ἀχούων μουσιχῶν τε ὀργάνων, 


εὕὔρυθμα βαίνων πρὸς μέλος τῶν ἀσμάτων.. 


Κ᾿ εἴς μίξιν ὀργῶν, εἴ γε τοίχῳ ἐμπέσοι, 
(20) τέως μὲν ἐτρέψατ᾽ ἂν ἰσχύος βίη. 
Πλὴν οὐ λάγνως μὲν πρός γε τὴν συνουσίαν 
945 τοῦ θήλεος χώρησεν, ἀλλὰ σωφρόνως, 
πόῤῥωθι τῶν ἄλλων γε αἰδοῦς οὔνεχα. 
Τροφὴ μὲν αὐτοῦ, ol χλάδοι τῶν δενδρέων, 
(as) χισσοῦ τε φύλλα xal χριθὴ χαταχόρως' 
ὕδωρ δὲ πίνει πλῆθος ἄφθονον πάνυ, 
960 πλὴν εὖ χαθαρὸν xai διειδὲς οὐ θέλει, 
àX)' οὖν ῥυπαρὸν xal χατεσπιλωμένον 
Αἰσθάνεται μέν θ᾽, ὡς ἔγωγ᾽ ἐπυθόμην, 
(30) ὀπὸς βροτείας, καὶ συνῆχε τοὺς λόγους" 
xal πείθεται γοῦν τοῖς φιλοῦσι δεσπόταις, 
960 ἄγουσιν αὐτὸν Dios, ὅπῃ ἄν τις θέλη. 
Ὀρθοστάδην δὲ xal καθεύδει παννύχως, 
ὅτ᾽ οὗχ ἀναστῆσαι μὲν εὐχερῶς πέλει. 
(a5) Ὅταν δ᾽ 6 μείζων ἀστέρων φαεσφόρος 
ἀνέρχεται χάτωθεν αἰγλήεις ἁλὸς, 
960 ὃ μὲν χατευθὺ τοῦ γε τῆς λαμπηδόνος, 
ὡς χεῖρ᾽, ἀνασχὼν τὴν ἁπλὴν προδοσχίδα, 
σωτῆρά γ᾽ ὡς μὲν προσχυνεῖ τε καὶ σέθει᾽ 
(ἡ τὴν δ᾽ αὖ σελήνην, ἐκφανεῖσαν μὲν νέαν, 
ἀσκαρδαμυχτί τ᾽ εὐσεδῶς τε προσδλέπων, 
066 ὥσπερ θεὰν φέρουσάν οἷ σέλας νέον, 
ἤδη γεραίρει τήνδε ἀῤῥήτῳ τρόπῳ. 
Τὰ γοῦν λόγου ἅμοιρα τῶν ζώων, ἄναξ, 


PHIL/E VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 


anthropophegus hic solus vocatus est. 
Indus autem hujus ferie pullum nactus, 


lapidibus contundit partes quie sunt ad extremum jumbum; 


ut ineptum ad creandos aculeos faciens 
cicurem reddat tactu innocenti. 


[40 (39). DE ELEPHANTE.] 


[Maxima utique est fera supra modum 

elephas ipse, qui aspectu monstrum est 
omnibus hominibus et omnibus aliis feris. 
Immane enim per excellentiam corpus circumferens , 
habet prorsus etiam membra monstrosa, 

atrox et insuetum revera caput , 

[cum immensis auribus et oculis 7 

validosque et protensos mirum in modum 
dentes albos , quibus interimit in pugnis 

tauros s:evos et leones robustos : 

accessu difficilem et longam proboscidem, 

qua obvios quosque, utens ea manus instar, 

et vehementer verberat , et sternit in terram : 
pectora lata, mammas, et pedes, 

quos natura fabricavit crassos valde. 

Viribus est vehemens, sic ut arborem etiam magnam 
radicitus prosternat, incumbens modo. 
Gaudet vero audiens musica instrumenta, 
modulate incedens ad numerum cantionum. 

Et ad venerem incitatus, si in parietem irruat, 
tum eum everterit facile roboris vi. 

Verum non lascive quidem ad consuetudinem 
cum femina accedit, sed modeste, 

procul ab aliis, pudoris causa. 

Pabulum quidem ejus sun? rami arborum, 
liederzeque folia , et hordeum abunde : 

aquam vero bibit copia larga valde; 

sed limpidam et pellucidam non vult, 

verum sordidam et turbatam. 

Intelligit etiam , ut ego audivi, 

vocem humanam , percipitque sermones : 

et paret quidem amantibus heris, 

ducentibus eum facillime , quo quis voluerit. 
Stans vero et dormit per totam noclem, 

quia non quidem est ut facile assurgat. 

Quum vero major stellarum , qu&e lucem affert , 
ascendit splendens ex fundo maris, 

ille quidem directe adversus splendorem, 
tanquam manum, , attollens porrectam proboscidem, 
servatorem veluti et adorat et veneratur : 
lunam autem , apparentem quidem novam, 

et oculis intentis et pie intuens, 

tanquam deam afferentem sibi lucem novam, 
protinus honorat hanc ineffabili modo. 

Ratione igitur destituta animalia , o rex , 


24 


(4o) θεοὺς σέδονται, ὡς ἕνεστιν εἰκάσαι, 

οἱ δὲ ζοφώδεις τὰς φρένας τῶν πταισμάτων 
970 ἀμφιγνοοῦσιν, εἴ τι θεῖον τυγχάνει 

ἢ μὴ, βροτοὶ γεγῶτες" ὦ φεῦ τῆς πλάνης. 


ΠΕΡῚ ΜΟΝΟΚΈΡΩΤΟΣ. 


Ὁ μονόχερως θὴρ παρ᾽ Ἰνδοῖς εὑρέθη, 
δεινὸς μὲν ἰδεῖν, εἰ δὲ λὰξ ἐπεισπέσοι, 
βαρὺς μαχητής. εἶ δὲ χύψας ἐνδάχοι, 

975 μόλις ἰατρῶν εὐφυὴς χειρουργία 

(6) πείσει παρελθεῖν τὴν φορὰν τοῦ χινδύνου. 
Σοδῶν δὲ πυχνὰ τὸν χορυφαῖον λόφον, 
ὠθεῖ τὸ μαχρὸν χαὶ φθορᾶς πλῆρες χέρας. 
ὃ τῶν ἀχαλῶν ἐκπηφυχὸς ὀφρύων, 

980 οὐ χοῖλον ἐστὶν, οὐδὲ χοῦφον ὡς χέρας, 

(10) οὐδ᾽ ἐξ δμαλοῦς τῆς φυῆς προηγμένον, 
τραχύτερον δὲ χαὶ σιδηρέας ῥίνης, 
ὡς εἷς ἑλιγμοὺς προσφυεῖς χεχλωσμένον, 
ὀξύτερον δὲ χαὶ τεθηγμένου βέλους, 

985 ὡς μὴ χεχυφὸς εἰς δοπὰς παλιντρόπους. 

(15) Μέλαν δὲ πᾶν ἐχεῖνο τῆς ἀχμῆς δίχα. 
Ξανθήν γε μὴν, χράτιστε, τὴν λάχνην φέρει, 
οὐρὰν δὲ συὸς, καὶ λεόντειον στόμα, 
xat θεῖν μὲν ὀξεῖς, ἀλλ᾽ ἀνάρθρους τοὺς πόδας. 

990 Ἀσπάζεται δὲ τοὺς ἀπανθρώπους τόπους 

(20) καὶ ζῇ παροιχῶν xol πλανώμενος μόνος. 
Καὶ πρὸς μὲν ἀλλόφυλα θηρίων γένη 
6 θὴρ προσηνὴς, ὡς ἐθὰς ποίμνῃ σχύλαξ᾽ 
τὸ συγγενὲς δὲ χαὶ χατὰ φύσιν φίλον 

995 ἐναντίον μάλιστα xal δύσνουν χρίνει. 

(a5) Πραύνεται δὲ παρὰ τὸν θῆλυν μόνον, 
οἴστρου χαλινοῖς ἐχδαμάζων τὸν τύφον, 
ἕως τὸ ῥευστὸν τῆς γονῆς ἀφυύρίσῃ. 
[Ἁλίσχεται δ᾽ οὖν ὃ θρασὺς ξενοτρόπως 

1000 χόρης ἀπάτης ὄψει xat μελουργίᾳ.] 


OIIQX ΤΟΙ͂Σ ΖΩΟΙΣ TA KEPATA ΦΥΕΤΑΙ. 


Τοῖς χτήνεσι δὲ πᾶσι τοῖς χερασφόροις 
ἐγγάστριος μὲν ἀχριδῶς f] θερμότης, 
(so) ἣ τὰς τὸν ἐγχέφαλον ἀρδούσας φλέδας 
χαυνοῦσα ποιεῖ συστολῆς ἐλευθέρας" 
1005 χἀχεῖ τι λεπτὸν ἐμπεφυχὸς ὀστέον 
τὰς ἀναγωγὰς τῆς τροφῆς προσλαμθάνει. 
Κινούμενον δὲ τῇ ῥύμη τοῦ πνεύματος, 
(36) τὸ τῆς χλιδῆς γόνιμον ἐχρεῖ τῶν πόρων, 
ἐν οἷς τὸ μανὸν τῶν χροτάφων ὀστέον 
1010 τὰς ἐξαγωγὰς ὀργανοῖ τῶν ἰχμάδων, 
τοῦ συνεχοῦς πηγνύντος αὐτὰς ἀέρος. 
Τὸ γοῦν ἁπαλὸν xal νεώτερον χέρας 
(av) ὠθεῖ τὸ παγὲν, ἐχδραμεῖν ἠπειγμένον, 


ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


n EE DE Κ .Ὁ6θΘ0.0.ὍτΔὦϑῳττὔὖὦὔοὅἥυΧ............------..-ἧῆὺπΠ-ρ-'ρῦῦ τ τ1τ11τ}ᾺΝῊἦΉἶὋοπτοο τ —M—————————— 


{τ160---ω. 


deos colunt, ut licet conjectari,, 

caliginosi aulem mentibus propter peccata 
ambigunt , sitne aliquid divinum 

an non, mortales nali. O qualem errorem ! ] 


41 (40). DE MONOCEROTE. 


Monoceros (unicornis) fera apud Indos exstat , 
terribilis quidem visu; si autem calce impetum facit, 
gravis pugpator ; at si capite inclinato momorderit, 
segre medicorum sollers tractatio 

persuadebit praecipiti periculo ut missum faciat eegrum. 
Quatiens autem frequenter verticis cristam , 

jactat longum et perniciei plenum cornu, 

quod inter tetra enatum supercilia 

non cavum est neque leve ut cornu, 

neque ex eequabili natura leve productum, 

sed asperius etiam ferrea lima , 

utpote in gyros naturales convolutum, 

acutius eliam acuminato telo, 

utpote quod non curvetur in flexus retrorsos. 
Nigrum 65: autem omne illud preter cuspidem. 
Ceterum fulvos , Potentissime , pilos gerit , 

caudam vero apri , et rictum leonis, 

et pedes celeres quidem ad currendutn, sed sine digilis. 
Amat locos ab hominibus desertos, 

et vivit, tam in lustro quam vagans, solus. 

Atque adversus alia bestiarum genera 

hzc bellua es? mitis , tanquam gregi assnetus catulus . 
verum quod cognatum est et natura amicum , 

id adversum maxime et infestum judicat. 

Mitigatur autem apud feminam solam, 

lasciviee frenis domans insolentiam, 

dum seminis fluxus deferbaerit. 

[Capitur ergo ferox ille mirabilem in modum 

fraudis puelle visu et modulis.] 


42. QUOMODO ANIMALIBUS CORTA 
NASCANTUR. 


Animalibus vero omnibus cornigeris 

in ventre maxime esf calor, 

qui venas cerebrum irrigante. 

Jaxans, eas a compressione liberas reddit : 

atque ibi tenuissimum aliquod cornu insitum 

sursum adducta alimenta accipit. 

Motum autem impulsa spiritus 

id quod honorem frontis gignit, profluit ex meatibus, 
in quibus rarum (non solidum) os temporum 
egestiones humorum fingit, 

dum contiguus aer eos emicantes consolidat, 

Jam tenerum et novissimum corna 

propellit illad quod induruit , emicare festinans οἱ ipsus. 


(1es — 1.) 


καὶ τοῦτο πάλιν ἄλλο κατόπιν τρέχον. 
1015 OO γὰρ δυνατὸν ἀτρεμεῖν τὰς ἰχμάδας 
τευγνυμένας ἔσωθεν εἰς χαύνους τόπους. 


ΠΕΡῚ ΚΕΡΑΤΟΣ ΟΝΑΓΡΟΥ͂. 


Ἰνδῶν βασιλεῦ, τῆς ἐμῆς φωνῆς σύνες,. 

καὶ δὸς χαθαρὸν εἰς ἀπόχρισιν λόγον" 

τί δή ποτ᾽ ἐστὶν ὃ χρατὴρ, εἰς ὃν πίνεις; 
1030 xat γὰρ διαυγὴς καὶ προμήχης εὑρέθη, 

(5) καὶ τρεῖς ἔχει ζωστῆρας ὡς λίθου φλέθας, 
λευχόν «t , xal μέλανα, καὶ πορφύρεον. — 
ἤΟναγρος ἡμῖν ἐστι (φησί) τις μέγας, 
ὃς τρίχα λευχὴν εἰς τὸ πᾶν δέρας φέρων, 

1035 αὐτὴν ἐρυθρὰν τὴν χεφαλὴν δειχνύει, 

(10) ἣ τοῦτό μοι δίδωσι τὸ ξένον χέρας, 
ἐχχύπτον ἁπλοῦν τῆς AaÓT τῶν ὀφρύων. --- 
"Ap' οὖν μέθης, εἴρηκα, λαμθάνεις χάριν; 
δρῶ γὰρ αὐτὸ xai xavà πῆχυν μέγα. 

(020 Ἢ φιλοτιμῇ!, καὶ προπίνοις τὴν θέαν; --- 

(15) Καὶ μὴν ἀναιρεῖ τὴν χαχὴν, ἦ δ᾽ ὃς, μέθην, 
ἰοῦ τε παντὸς ἀντιφάρμαχον μένον, 
ἣν ἱερὰν καλοῦσι, καθαιρεῖ νόσον. 
Ἄστραγαλον δὲ xat χολῆς χύστιν φέρων, 

1085 τῶν μωνύχων, βέλτιστε, τῶν ἄλλων μόνος, 

(20) 6 τὸν Γαληνὸν τὸν χεράτινον φύων, 
οὗ τὸ χρέας ἄδρωτον ἐξ ἀηδίας, 
θεῖ μάλα γοργόν: εἰ δὲ χυρίττειν θέλοι, 
φεῦγε πτερωτὸν ἐχμιμούμενος τάχος" 

1040 φονεὺς γὰρ ἐστὶ χἂν παρέλθῃ λαχτίσας. 


ΠΕΡῚ ΚΥΝΟΚΕΦΑΛΟΥ͂. 


Οἶδα τὶ χυνόμορφον. ἀνθρώπων γένος, 

ὃ φθέγγεται μὲν οὐδὲν, ἀλλ᾽ ὠρύεται, 

παντὸς δὲ χυνὸς εὐδρομώτερον μένον, 

τοὺς θῆρας αἱρεῖ, καὶ σιτεῖται τὰ χρέα 
1046 ξανθέντα xal φρυγέντα φωσφόρου ζέσει, 

Στολίζεται δὲ τὰς δορὰς τὰς ἐχ πόνων, 

χαὶ ζῇ λυποῦν ἄνθρωπον ἁπλῶς οὐδένα. 

Ἰνδῶν τε συνίγσι φωνῆς ὀξέως" 

[αἶγας δὲ xal ὀΐς τε, ὡς φασὶν, ἔχον] 
1050 χαὶ βοῦς, χάριν γάλαχτος, ἠπίως νέμει. 


ΠΕΡῚ TOY HAEKTPOTENOYZ ΖΩΟΥ. 


*H γῆ μὲν Ἰνδῶν δένδρον εἷς ὄρος φύει" 
τὸ δὲ τρέφει, χράτιστε, θηρίον πάλιν, 
χανθαροειδὲς, ἐχδοθὲν τῶν ἀκρίδων. 
Ἠλέκτρινον γάρ ἐστιν αὐτῷ τὸ τρύφος, 

1065 ἔχει δὲ λεπτοὺς xal προμήχεις τοὺς πόδας. 
Καὶ τοῦτο ῥιπτῶν 6 χναφεὺς ἐκ τῶν χλάδων 


PHILUE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 25 


atque hoc rursus urgetur ab alio ὃ tergo ipsius properante . 
Non potest enim fieri ut quiescant humoies 
qui durescunt intus in laxis locis. 


gum—— 


43 (41). DE CORNU ONAGHBI. 


Indorum rex , vocem meam ausculta 

et liquidum sermonem ede quo mihi respondeas : 
quidnam est crater ille in quo bibis? 

etenim pellucidus el preealtus est , 

ac tria habet cingula tanquam lapidis pretiosi venas , 
album, et nigruin, et purpureum. — 

Est nobis, inquit rez , onager, animai quoddam , magnus 
qui quum albos pilos in tota cute ferat, 

caput tamen rubrum ostendit , 

quod mihi dat hoc mirabile cornu, 

singulum enascens ex contactu superciliorum. — 

Tum dixi : Anne ebrietatis voluptatem captas? 

video enim illud ad ulna mensuram magnum. 

An gloriam affectas et propines (bibendo monstrare cupis, 
Imo tollit, inquit, malam ebrietatem, — [hoc spectaculum? 
et veneni omnis remedium quum sit natura, 

quem sacrum vocant morbum exslirpat. 

Porro talum et bilis vesicam ferens, 

solidipedum, optime, omnium solus, 

ille qui Galenum cornutum (medicinam ez cornu) gignit , 
cujus caro non est idonea esu ob pessimum saporem, 
currit velocissime : quando autem cornu petere vult, 

fuge alatorum imifans celeritatem : 

nam occisor est vel si preeteriens modo calcibus feriat 


44 (42). DE CYNOCEPHALO. 


Novi canum speciem habens genus aliquod hominum, 
quod nihil quidem loquitur, sed ululat, 

et quum sit natura cane omni velocius, 

feras capit, et epulatur carnes 

in frusta distracías et assatas Luciferi (solis) ardore 
Yestitar autem pellibus labore (venatu) captis , 

et vivit ledens hominem omnino neminem. 

Et Indorum linguam acriter intelligit : 

[capras vero et oves, ut dicunt, habens] 

et boves, Inctis gratia, mitis pascit. 


15 (43). DE ANIMALCULO IN ELECTRI 

(ARBORE) NASCENTE. 

Regio Indorum arborem electrinam in monte gignit : 

ea vicissim , Potentissime, alit animalculum, 

canthari simile, editum locustis; 

Hinc electrina ei est buccea ; 

habet autem graciles et preelongos pedes. 

Atque hoc fullo ramis deca 


36 9IAH ΣΤΙΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ΙΔΙΟΤΗ͂ΤΟΣ. 


γιφάσι πυχναῖς εὐτελῶν ἀχοντίων, 
(8) ἐχ τινὸς εὐθὺς μηχανῆς ἀποθλίδει. 
Σὺ δὲ βλέπων θαύμαζε τὰς φοινιχίδας, 
1060 ἃς εἷλε χερσὶ τῆς βαφῆς 6 τεχνίτης" 
$j γὰρ ἀποστάξασα τῇ θλίψει δρόσος 
ἀνῆχεν αὐτοῖς εὐφυοῦς ῥόδου χρόαν. 


αν, ον] 


ΠΕΡῚ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟΥ ΘΗΡΊΟΥ HTOI 
ONOKENTAYPOY. 


᾿Ἀννθρωπόμορφον εἶδον, ἸΙνδὲ, θηρίον’ 
τί δήποτ᾽ ἐστί; --- Φράζε, φησὶ, τὴν πλάσιν' 
1065 πολλῶν γὰρ ἡμεῖς εὐποροῦμεν ἀγρίων. ---- 
Πρόσωπον ἀνδρὸς εἶδον, Ἰνδὲ, καὶ χόμην, 
«δ καὶ στέρνα xal τράχηλον ἄχρις ἰξύος, ᾿ 
xal χεῖρας αὐτὰς ἀνδριχὰς, xal δαχτύλους, 
ἔπειτα μαζοὺς ὡς γυναιχὸς ἠρμένους: 
1070 ῥάχις δὲ, πλευρὰ, λαπάραι, γαστὴρ, πόδες 
ὄνον χαθαρὸν ὀργανοῦσι τὴν θέαν. 
(10) Ὀξύτατον δὲ xat βαρύθυμον μένον, 
βάδην μὲν οὐ πρόεισιν, ὡς θὴρ δὲ τρέχει" 
χαὶ γὰρ χινεῖ τὰς χεῖρας ὡς καὶ τοὺς πόδας, 
1075 χαθήμενον δὲ πνευστιᾷ μετὰ δρόμον. 
"Ecc δὲ καὶ τεφρῶδες, ἾἸνδὲ, τὴν χρόαν, 
(15) θνήσκει δὲ ληφθὲν x λιμοῦ, κἂν ἡ βρέφος" 
τὸ δούλιον γὰρ ἦμαρ o0 θέλει βλέπειν. — 
᾿ὈΟνοκένταυρος ἐστὶν αὐτὸς, ὡς λέγεις, 
1080 ζῶον πονηρὸν, εἶπεν Ἰνδὸς πρὸς τάδε. 


[ΠΕΡῚ KATQBAEIIOZ.] 


[Πέλει τι καγχάχιστον ἐν τοῖς θηρίοις, 
ὃ 4 Al6ucaa , φασὶ, γῇ τίχτει, τέρας 
ταύρω ἐοιχὸς ἀγριωπῷ τὴν πλάσιν, 
Βλέπει ὁλοσυρὸν, ὥσπερ αὐθάδης λέων. 
1085 Καὶ γὰρ δασείας τὰς ὀφρῦς ἔχε: μάλα. 
(e) τὼ δ᾽ ὅσσ᾽ ἐλάττω τῶν βοείων τυγχάνει, 
ἄλλως ὁφαίμω,, καὶ κατ᾽ εὐθὲ οὐδ᾽ ὅλως 
δρᾷν ἔνεστιν, ἀλλὰ γῆσε μὲν χάτω" 
ἔνθεν χατώδλεψ χαὶ χέχληται τοῖς πᾶσι. 

1090 Λόφος δ᾽ ἄνωθεν τῆς xopugTi, ἄρχεται, 
χάτεισι δ᾽ εἰς μέτωπον αὐτοῦ ἐχτάδην, 

(12) ἱππείᾳ χαίτη εἴκελος. Θάμόος δ᾽ ἰδεῖν 
τοῖς ἐντυχοῦσι,͵ xat φόδος δῆθεν μέγας, 
δίζας σιτεῖται πάνυ δηλητηρίους, 

1095 ἃς μηδὲ προσψαύσειεν ἄλλος θὴρ ἴσως 
ἄνευ βλάθης πώποτε δὴ xal χινδύνου. 
Ἐπὰν 8' ὁποθλέψειε ταυρηδὸν, ἄφαρ 

(rs) ὁ θὴρ ἀνιστῶν τὸν λόφον μετάρσιον, 
φρίττει φρικωδέστεραν ἥπερ τις χάπρος. 

1100 Γυμνουμένων δὲ τῶν ἑαυτοῦ χειλέων, 
ἔξεισι πνεῦμα τῆς φάρυγγος ἐκ μέσου 
ὀξειοδαρὲς xal βρόμου πεπλησμένον" 


(ε----- r8e.' 


densis imbribus vilium telorum, 

et machina aliqua statim torculat. 

At tu videns admirare purpureas vestes , 

quas in manus sumpsit tingendi artifex : 

nam qui pressura destillavit ros , 

is illis (tinctoribus) pulchre roe colorem praebuit. 


—————À 1 


40 (44). DE ANIMALI QUOD EST HUMANA 
SPECIE, ONOCENTAURO. 


Humana specie vidi, Inde, animal : 

quodnam est? — Memora, inquit, figuram ejus : 
multis enim nos abundamus belluis. — 

Vultum hominis vidi, Inde, et czesariem, 

et pectus et collum umana usque ad lumbum, 
el manus adeo humanas, digitosque, 

deinde mammas velut mulieris turgidas : 

at dorsum , latera , ilia, venter, pedes 

specie sua purum putum asinum effingunt. 
Velocissimum autem et iracundum quum sit natum ; 
gradatim non incedit, sed velut bellua currit : 
namque manus aque atque pedes movet, 

et considens anhelat post cursum. 

Est praeterea, Inde, cinereo colore, 

et captum moritur fame, etiamsi pullus sit : 
nam servitatis diem non vult videre. — 
Onocentaurus est hic , ut dicis, 

ala bellua, dixit ad hiec Indus. 


[47 (45). DE CATOBLEPE.] 


[Est aliquod longe pessimum inter fera animantia, 
quod Libyca, aiunt, terra parit, monstrum 

tauro simile truci figura. 

Spectat terribile, ut imperiosus leo. 

Etenim densa habet supercilia admodum ; 

oculi vero minores bovinis sunt , 

ceteroquin sanguine suffusi , et recta nullo modo 
tueri possunt , sed in terram quidem deorsum : 
unde etiam Catobleps (deorsum spectans) dicitur omnibus. 
Crista autem superne a vertice incipit , 

ac descendit in frontem ejus late, 

equince jube similis. Stupor vero aspecta 
occurrentibus, et terror proinde magnus, 
radices vorat plane noxias, 

quas forsan ne attigerit quidem alia bestia 

sine noxa unquam et periculo. 

Ubi autem suspexerit tauri instar, ilico 

fera erigens cristam in altum, 

horret horribilius quam quisquam aper ; 

ut vero labra sua nudat, 

exit spiritus faucium ex medio 

gravissimus et foetore plenus : 


(103— 105.) 
ἐν ᾧ ἀναπνέοντα ἄλλα τ᾽ εἰ τύχοι, 

(24) δεινῶς χαχοῦται, καὶ ἀφωνίαις ἅμα 

3 105 σπασμοῖς τε πίπτει φθαρτιχοῖς παραυτίχα.} 


ΠΕΡῚ ΛΥΚΩΝ. 


"Y5mo διανέοντες ἀθρόοι λύχοι, 
μή πως τὸν ἐσμὸν fj ῥοὴ περιτρέποι, 
τὰς οὐρὰς ἐνδαχόντες ἀλλήλων μόνον, 
πρὸς τοὺς ἰλίγγους εὐδρομοῦσι τῶν πόρων. 
$€ 50 Λύχος δὲ φαγὼν xal χορεσθεὶς, οὐ λύχος, 
(4) ἀλλ᾽ ἀμνὸς ἂν φαίνοιτο ποιμνίων μέσον. 
Οὐ δύναται γὰρ ὁ φθορεὺς ἐπεσθίειν, 
ἀλλ᾽ ἐστὶν οἱδῶν τῇ τροφῇ τὴν γαστέρα 
xai τὴν ὑπογλωττίδα τῶν παρισθμίων. 
1115 Καὶ τοῦ χόρου πεφθέντος ἐν βραχεῖ χρόνω, 
6 θὴρ πάλιν δείκνυσι τὸν πρῶτον λύχον. 
(12) Βραχὺν δὲ τὸν τράχηλον ἐχ νώτων φέρων 
ἐπιστρέφει τὸ σῶμα, xal βάδην τρέχει. 
Καὶ ταῦρον ἰδὼν ἐξελίττει τὸν δρόμον" 
1390 τὰς γὰρ ἀχωχὰς τῶν χεράτων οὐ στέγει" 
xai τῆς γε δειρῆς τὸν τοσοῦτον ἁρπάσας, 
διασπαραχτὸν ἐχλυθέντα δειχνύει. 
(18) Ὁρᾷ δὲ μαχρὰν, ὀξυδερχὴς ὧν φύσει, 
xal γλαὺξ ἀτεχνῶς ὑπὸ νύχτα xal σχότος. 
1125 Θνήσχει δὲ γοργῶς, μηδὲ συμθάσης νόσου, 
φαγὼν πόαν, χράτιστε, τὴν λυχοχτόνον. 


ΠΕΡῚ ΑΡΚΟΥ. 


Ἄσημον ἄρχος ἀποτίχτουσα χρέας 
σοφῶς διαρθροῖ, xal tuoi , καὶ φαιδρύνει, 
χαὶ δημιουργεῖ πλαστιχῶς τοῦτο βρέφος. 
1130 Λεάνασα δὲ μαλθαχῆῇῆς γλώττης πόνῳ 
(6) καὶ λασίοις θάλψασα μηροῖς τὸν τόκον, 
ἐνῆχε θηλὴν μητριχὴν τῷ φιλτάτῳ. 


[ΠΕΡῚ AAQITEKOZ.] 


[Τὸ παγχάχιστον f; ἀλώπηξ θηρίον, 
δολοπλόχος πέφυχεν ἢ τἄλλα πλέον. 
1135 Ὅταν γὰρ εὑρεῖν βρῶσιν οὐ δυναμένη, 
πολλά τε δεϊνὰ μηχανᾶται τοῦ δόλου, 
(8) ὥστ᾽ ἐντυχεῖν που τῇ τροφῇ τῆς γαστέρος, 
xai δὴ τὰς ὄρνεις τεχνιχῶς πλανωμένη 
τοῖον ῥαδιούργημα ἐξεῦρε τρόπου" 
1140 ἁπλοῖ ἑαυτὴν ὑπτίαν ἐν ἀδάτῳ 
χέρσῳ τ᾽ ἐρήμῳ τ᾽ ἀτριδεῖ τοῖς ἀνδράσι" 
(ro) χἀκεῖθι νεχρὸν πτῶμα προσποιουμένη 
κεῖτ᾽ ἀχράδαντος, οἷαπερ θνησείδιον" 
at δ' ἀγνοοῦσαι τὸ χρύφιον τῆς πλάνης 


166 ὁμοῦ χαταπίπτουσι τοῦ φαγεῖν χάριν" 


PHILA VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 3 


in quo si forte respirant alia animantia, 
graviter affliguntur, et vocis privatione simul 
ac convulsionibus cadunt exitialibus statim.) 


48 (46). DE LUPIS. 


Aquam tranenatantes catervatim lupi, 

ne qua fluctus agmen auferat , 

caudas modo suas invicem mordicus tenentes, 

contra vortices transeundorum fluminum cursum peragunt. 
Lupus autem pastus et satur, non lupus, 

sed agnus esse videatur in mediis gregibus. 

Non potest enim pernicies illa fum vesci amplius , 

sed turget cibo venter 

et lingua inferius tumida usque in tonsillas. 

Alque pastu quo satiatus erat intra breve tempus decocto, 
fera rursus ostendit priorem lupum. 

Quum autem breve collum extremo dorso gerat, 
inflectit corpus ipsum; et gradatim (non saltu) currit. 
Ac taurum ubi conspexit, in gyros vertit cursum : 
nam acumina cornuum fauri non sustinet. 

Et cervice tantum animal ut corripuit , 

prorsus dilaceratum ef convulsum reddit. 

Cernit autem procul , aculis oculis natura preeditus , 

et noctua es/ planissime sub noctem et tenebras. 
Moritur vero celeriter, non ullo invadente morbo, 
simulatque herbam  Potentissime, comedit lycoctonon. 


49 (47). DE URSA. 


Informem ursa carnem partu edens 
sollerter articulat , et figurat, et expolit, 
et format velut figuli arte hunc pullum : 
ubi autem tener: lingue labore polivit 

et fovit intra hirsuta femora fetum suum, 
prsebet ubera materna carissimo. 


[50 (48. DE VULPE. 


[Longe pessima vulpes fera 

dolosa est natura magis quam ceterz. 
Quando enim invenire cibum non potest , 
quum multa vafra struit doli, 

quo assequatur alicubi nutrimenta ventris, 
tum aves artificiose cireumveniens 

talem fallaciam comminiscitur ingenio : 
extendit se supinam in invia 

terraque et deserto non trito hominibus; 
atque illic mortuum cadaver imitans 
jacet immota, tanquam morticinum : 

illze vero ignorantes occultum fallacise 
simu) decidunt edendi causa : 


48 ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ἸΔΙΟΤΗΤΟΣ. 


ἡ δὲ τροφῆς χρήζουσα, σὺν προθυμίᾳ 

(15) θρώσχουσ᾽ ἐπ᾽ αὐτὰς, θηρᾷ καὶ χατεσθίει, 
Ὅταν δ᾽ ἐχῖνος πρὸς φθορὰν ἀφιγμένην 
ἀθρῇ ἑαυτοῦ, δειματούμενος τότε 

1180 αὑτὸν συνειλεῖ σφαιροειδῶς xal στρέφει, 
xal τῶν ἀχανθῶν τὰς λαδὰς ἀπευθύνων 


(20) εἴργει χαχῶσαι ταῖς ἀχμαῖς τῶν χεντρίων" - 


ἡ δ᾽ ἐνδαχεῖν μὲν τόνδε γ᾽ εὐλαθουμένη, 

ῥύγχει προσουρεῖ δεξίως, κερδὼ μάλα" 
1166 xai ὅς γ᾽ ἀπνευστὶ τῷ χαχῷ διαμένων 

οὔρῳ παρευθὺς δυστυχῶς ἀπεπνίγη.] 


ΠΕΡῚ ΥΑΙΝΗ͂Σ. 


"Adfnv μὲν ἦν ὕαινα τὸν χθές που χρόνον, 
θῆλυς δὲ τὸν νῦν, δρᾷ τε χαὶ πάσχει πάλιν, 
xa μητροπάτωρ οὐχ οἶδ᾽ ὅπως γίνεται, 
1160 χύουσα καὶ σπείρουσα τὴν διφυΐαν. 
(5) "Av ἐντύχη, δέ τινι καθεύδοντί που, 
ἐν ἡσύχῳ προσῆλθε πελμάτων βάσει, 
χαὶ τὴν ἑαυτῆς δεξιὰν ἐντείνασα 
καθῆχεν εἷς τὴν ῥῖνα τοῦ χοιμωυένου" 
[166 χάρου γὰρ εἶναι φασὶν αὐτὴν ἐργάτιν" 
(10) ὀρύξασα δὲ τῇ χεφαλῇ πυθμένα, 
προὔθηχε τὴν φάρυγγα γυμνὴν ὑπτίαν" 
$ μάλα δεινῶς τῆς φονώσης ἐμφύσης, 
ὃ παῦλαν αἰτῶν δυστυχῶς ἀπεπνίγη. 
170 Πάλιν δὲ χαθεύδοντος εἴπου τις θίγοι 
(r5) τῇ δεξιᾷ πτέρυγι τῆς θαλαττίας, 
ἄῤῥητον εὐθὺς ἐμδαλεῖ τούτῳ φρίκην 


χαὶ δεῖμα πολλῶν, Αὐσονάρχα, φασμάτων. . 


"Yata δὲ χτείνουσα τὰς χύνας δόλῳ, 

1176 τῶν θηρατικῶν ἑστιᾶται σαρχίων. 

(20) Οὔσης γὰρ αὐγῆς δαψιλοῦς ἐν ἑσπέρᾳ, 
παρῆχεν αὐταῖς τὴν σχιὰν τοῦ σώματος, 
τὸ κατόπιν χρύψασα τοῦ δρόμου σέλας, 
καὶ χατασιγάσασα τὰς τρισαθλίας, 

1180 ὡς φαρμαχὶς εὔτεχνος ἐξ ἐπασμάτων 

(3) ἀνεῖλε πιχρῶς ἀγνοούσας τὸν δόλον. 

[Ὕαινα φοιτᾷ τοῖς προαυλίοις νύχτωρ, 
καὶ τοὺς ἐμοῦντας χαθαρῶς μιμουμένη 
τοὺς χύνας πλανᾷ προσιόντας αὐτίχα, 

1185 ἥ δὲ λαμθάνει καὶ κατεσθίει τάχος.] 


IIEPI ΘΩΟΣ. 


Ποίους δὲ καλῶς ἐχμαθὼν αἰδοῦς νόμους 
αἰσχύνεται θὼς, εἰ τὸν ἄνθρωπον βλέποι; 
ποίαν δὲ τηρῶν ταχτιχὴν δμαιχμίαν 
, ἄληκτος ἥχει συμμαχῶν fiiv φίλος, 

1190 ἂν ἄρα τὶς θὴρ δυσμενὴς ἐπιτρέχοι; 


(19—1. 
at illa cibi indigens , eum alacritate 

assultans in illas, venatur et devorat. 

Verum echinus ubi advenientem in perniciem 
videt suam, tunc metuens 

sese convolvit in globum et versat , 

et acauleorum extrema porrigens 

prohibet inferre damnum cuspidibus spiculorum : 
illa autem hunc morsu quidem prehendere vitans, 
in o6 ejus urinam dextre mittit, vulpes maxime; 
atque iste sine respiratione perseverans per malam 
urinam statim infeliciter suffocatur.] 


51 (49). DE HY4ENA. 


Mas quidem erat hyzna hesterno ut ita dicam anno, 

femina es? autem hodierno, et init ct initur rursum, 

et materpater nescio quomodo fit, 

utero ferens et serens prolem ambiguam. 

Si cui autem dormienti alicubi inciderit, 

silenti pedum meatu accedit, 

et dextram suam intendens 

demittit in nares dormientis : 

nam soporis eam effectricem esse dicunt : 

deinde ubi suffodit Zerram qua caput nititur , 

guttur proponit nudum, supinum; 

cui dum cxdis avida gravissime incumbit , 

ille requiem appetens infeliciter suffocatur. 
Rursus si quis dormientem attigerit 

dextra pinna marine hyene, 

infandum statim injiciet ei horrorem 

et formidinem multorum, Ausonum imperator, terriculorrm. 
Hyeena autem occidens canes dolo, 

venaticas epulatur carnes. 

Nam quum June largus splendor est vespere , 

dimittit in eos umbram sui corporis, 

pone cursum suum occultans fulgorem (i/a currens su! tm 

et ubi mutos reddidit infelicissimos, [bram faciat canibus" 

tanquam venifica sollers incantamentis 

occidit eos crudeliter ignorantes dolum. 
[Hyzna accedit ad stabula noctu, 

et vomentes exacte imitans 

fallit canes , qui statim adveniunt : 

ipsa autem corripit eos et vorat cito.] 


. 


52 (50). DE THOE. 


Quaws autem pulchre edoctus pudoris leges 
reveretur thos , si hominem aspexerit? 

et quale colens feedus socialium armorum 
perpetuus venit ab nostris partibus dimicans amicus . 
quando fera aliqua infesta nos aggreditur? 


(194——200.) 
[ΠΕΡῚ AITNAIOY IX6YOZ.] 


Πόθεν, βασιλεῦ, σωφρονεῖν πεπεισμένος 
ἀλλοτρίους πέφευγεν Αἰτναῖος γάμους; 
pr χαθάπαξ ἔλεγχος εὑρεθῇ, ζέων 


τῆς τῶν ἰταμῶν ἐν φθοραῖς ἀγρυπνίας. 


ΠΕΡΙ ΒΟΟΣ. 


1195 Παγχρηστον f βοῦς, xal χομίζει φορτία, 
xal τοὺς γεωργοὺς ὠφελεῖ πρὸς τοὺς πόνους, 
xal γάλα ποιεῖ, xal τραπέζας ἀρτύει, 
μετὰ τελευτὴν xol μελίττας ἐξάγει. 


ΠΕΡῚ AITOZ. 


Τὴν αἶγα φασὶν ἀπὸ τῶν rcov. πνέειν, 
1200 ἀλγοῦσαν οὐδὲν τῆς ῥινὸς πεφραγμένης. 

[Ko τὴν τελευτὴν οἶδεν αὐτῆς πανσόφως, 

ἄγευστον τροφῆς ἑαυτὴν συντηροῦσα.] 


ΠΕΡῚ ΔΟΡΑΣ OIOZ ΛΥΚΟΣΠΑΛΟΣ [ΚΑΙ 
ΛΙΘΟΥ͂ KYNOAHKTOY]. 


Χιτῶνα λαθὼν ix δορᾶς λυχοσπάδος, 
σαυτὸν, προδατεῦ, μηδαμῶς ἐπενδύσης" 
1205 ποιεῖ γὰρ εὐθὺς χνησμονήν τε xal φρίχην, 
παλμοὺς ἀτερπεῖς ἐμδαλὼν τῇ χαρδία. 
(5) Οἴνῳ δὲ χυνόδηχτον ὃ χρύψας λίθον 
στάσιν πονηρὰν ἐξεγείρει τοῖς φίλοις, 


[ΠΕΡῚ ΚΑΝΘΑΡΩΝ. 


Τοῖς χανθάροις δὲ τοῖς χαχόσμοις θηρίοις 
1210 εἴ τίς γε μικρὸν τοῦ μύρου ἐπιῤῥάνοι, 
οὗτοι παρευθὺς, μὴ φέροντες οὐδόλως 
εὐωδίαν, θνήσχουσιν οἰχτίστῳ μόρῳ. 
Οὕτω γε φασὶ χαὶ τινὰς εἰωθότας 
συνεχτρέφεσθαι δυσσοδεστάτ᾽ ἀέρι, 
1215 στυγεῖν ἅπασαν τοῦ μύρου εὐωδίαν. 


— D 


ΠΕΡῚ TAPANAOY. 


Ζῶον τὶ xal τάρανδος ἐν Σχύθαις μέγα. 
Ταύρῳ γὰρ dv τις ἐμφερῇ τοῦτον χρίνοι, 
τὸν ὄγχον ἀθρῶν τῶν μελῶν χαὶ τὸν δρόμον. 
Κλέπτων δὲ τὴν αἴσθησιν ὡς χαμαιλέων, 
1220 εἰς ποικίλα χρώματα τὴν τρίχα τρέπει. 
(6) Tov ἄστατον γὰρ xal παλίμόολον βίον 
xat τῶν πονηρῶν ζωγραφεῖ τὰς ἐμφάσεις, 
ot παραχερδαίνουσι τοὺς ἁπλουστέρους, 
πλανῶντες εἰχῇ ταῖς τροπαῖς τῆς χαρδίας, 
1225 Τούτου, βασιλεῦ, τὴν δορὰν θώραξ φέρων 
ὑπῆρξε παντὸς εὐτονώτερος βέλους, 


PHILA4 VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 2» 


[53 (51 DE JETNJEO PISCE.] 


Unde, rex , ad castitatem instructus 

externas fugit piscis JEtneeus nuptias? 

ne manifesto probrosus inveniatur, scatens 

illa libidinosorum in corruptionibus assiduitate. 


54 (52). DE BOVE. 


Utilissimum animal est bos : et onera vehit, 
et agricolas adjuvat in laboribus, 

et lac parat, et mensas instruil ; 

post mortem denique apes ex se gignit. 


55 (58). DE CAPRA. 


Capram aiunt efiam per aures spirare, 
nihil dolentem naribus obduratis. 

[ Et vitae sui finem callide novit, 

a gustatu cibi sese abstinens.] 


56 (54. DE PELLE OVIS A LUPO DIS- 
CERPT/E [ET LAPIDE À |.CANE MORSO]. 


Tunicam si ceperis ex pelle ovis a iupo discerptee, 
ne te, opilio, ea convestias : 

efficit enim illico pruritum et tremorem 

palpitationes molestas cordis excitans. 

Qui autem lapidem a cane morsum in vino abscondit, 
is seditionem malam suscitat inter amicos. 


——ÉHEENED 


[57. DE CANTHARIS. 


Cantharis autem male olentibus bestiis 

si quis pauxillum modo unguenti insperserit , 
hi statim, nullo modo ferentes 

(ragrantiam , moriuntur miserrimo obitu. 

Sic dicunt etiam quosdam solitos 

innutriri pestilentissimo aeri , 

abhorrere omnem unguenti fragrantiam.] 


απ σα 


58 (55). DE TARANDO. 


Animal quoddam es etiam tarandus in Scythis magnum, 
Nam tauro hunc aliquis similem judicaverit , 

molem spectans membrorum et cursum. 

Sed oculos fallens ut chameleon, 

in varios colores pilum suum vertit. 

Nam inconstantem et variabilem vitam 

et improborum velut pictura exprimit simulationes. 
qui callide eludunt simphciores 

et temere fallunt versutiis animi, 

Hujus, rex , pelle tecta lorica 

fürmior exstitit omnis teli impetu. 


80 ΦΙΛῊ ΣΤΙΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ΙΔΙΟΤΗ͂ΤΟΣ. 


[ΠΕΡῚ ἘΛΑΦΟΥ] 


[Ὦ τῶν ἀγλαῶν χαὶ ξένων δωρημάτων, 

ἃ ἢ φύσις δίδωσιν ἀῤῥήτῳ τρόπῳ 

ζώοις τε πᾶσιν ἡμέροις τε χἀγρίοις. 

1230 Καὶ γὰρ τέθηπα πῶς ἔλαφος τοὺς ὄφεις, 
(p) ἀναρσίους πέλοντας αὐτῇ ἐχτόπως, 

νικᾷ χραταιᾷ ἐν μάχη χαταχράτος 

τέχνη φυσιχῇ, ὡς ἕνεστιν εἶχάσαι. 

Τῆς γὰρ βίηφι ἐξελαύσης ὄφιν, 
i235 ὅδε φρίκης τε xal φόδου πεπλησμένος 
(10) εἰς χη pud ζοφώδη χρυφθεὶς εἰσέδυ. 

Ὥς οὖν ἔλαφος ἤσθετ᾽ ἂν τὸ πραχτέον, 

σοφῶς ἐρείσας τοὺς ἑαυτῆς μυχτῆρας 

πρὸς τῇ ἐρεμνῇ εἰσδύσει τοῦ θηρίου. 
1240 εἰσπνεῖ μὲν ἡδὺ, χαὶ τὸν ἐχθρὸν ἐξάγει 
(15) δίκην ἴυγγος τῇ βίᾳ τοῦ πνεύματος. 

Κἀπειδὰν ἔλθη χαὶ ἄχον τὸ θηρίον, 

ἤδη προχύψαν δυσμενῶς χατεσθέει. 

Καὶ ὡς πέπαυται f$ μάχη παραυτίχα. 
1245 Πρὸς τοῖς γε φασὶ, χεῖτις τοῦδ᾽ ἐχ τοῦ χέρως 
(20) ξέσειε λεπτῶς, εἶτα τὸ ξύσμα τόδε 

αὖοι, χράτιστε, ἐμδαλὼν ἐπ᾽ ἀνθράχων, 

ὃ χαπνὸς εὐθὺς ἐξελάσσει τοὺς ὄφεις, 

ὀσμὴν ἐχείνην μὴ δυναμένους φέρειν. 


[ΠΕΡῚ ΖΏΩΝ ΤΙΝΩΝ ΚΑΘ᾽ YIINON BAE- 
ΠΟΝΤΩΝ.] 


1250. Πῶς xai χαθεύδει xal δοκεῖ πάλιν βλέπειν 
ὄφις τε xal πτὼξ, xal θυμοῦ πλήρης λέων» 
ἐχπέπταται γὰρ! 5$ χλανὶς τῶν ὀμμάτων, 
ἄλλου τινὸς χιτῶνος ἁπαλωτέρου 

(0) φρουροῦντος αὐτοῖς, ὡς διόπτρας, τὰς κόρας. 


ΠΕΡῚ ΠΤΩΚΩΝ. 


1255 Πόθεν τὸν αὐτὸν ol ταχεῖς πτῶχες χρόνον 
ἄλλους μὲν ὠδίνουσιν εἷς φῶς ἐχγόνους, 
ἄλλους δὲ χατέχουσιν ὡς νωθεῖς ἔτι, 
πρὸς δευτέραν γέννησιν ἀργανουμένους; 

(s) xat πρὶν ἐπελθεῖν τὴν γονὴν τὴν ὅστέραν, 

1260 ἄλλους πάλιν χύουσιν ἐξ ἄλλου σπόρου ; 


ΠΕΡῚ XAMAIAEONTOZ. 


Χαμαιλέων, χράτιστε, τὸν χρῶτα τρέπει" 
σαῦρος γὰρ ὧν ἄντικρυς οὔὗχ ἔχει τρίχας, 
καὶ νῦν μὲν ὠχρὸς» νῦν δὲ φαιὸς γίνεται, 
εἶτα πελιδνὸς, εἶτα χιῤῥὸς εἰς βάθος" 
1265 xai νῦν ἐρυθρὸς, xal παραυτίχα μέλας, 
(e) xal στυιτὸς ἂν γένοιτο δορχάδος δίχην" 
xoi ξανθὸς ἂν φαίνοιτο χαθάπερ λέων. 
Οὕτω δὲ τοῦ σώματος ἀλλοιουμένου, 


(200 —á) 
[59 (56) DE CERVO.) 


[0 eximia et miranda dona, 

qua Natura dat ineffabili modo 

animantibus omnibus , et mansuetis et feris. 
Namque obstupui videns quomodo cerva serpentes, 
qui el infesti sunt immaniter, 

vincat strenua in pugna fortiter 

arte naturali, uli licet conjectari. 

Illa enim vi abigente sespentem, 

hic horrore et metu plenus 

in lustrum caliginosum occultus se abdit. 
Simulatque igitnr cerva senserit quod agendum, 
callide applicans suas nares 

ad tenebrosum introitum fere, 

inspirat suaviter, et hostem educit 

illecebrz instar vi spiritus : 

et ubi advenerit etiam invita bestia, 

jam emergentem hostiliter devorat. 

Et sic finita est pugna illico. * 

Preeter hzc dicunt etiam illud : si quis hujus ex comm 
raserit tenuiter, deinde ramentum hoc 

torreat, Potenlissime, conjectum in carbones , 
fumus hic statim abiget serpentes, 

odorem illum qui non possunt ferre.] 


[60 (57. DE ANIMALIBUS QUIBUSDiV 
QUAE PER SOMNUM OCULIS CERNUM. 


Quomodo et dormit et videtur rursum cernere 
serpensque et lepus, et animorum plenus leo? 
Nimirum aperitur lzzna (membrana exferior) ocolorum 
dum alia quzedam tunica tenuior 

custodit illis , ut conspicillum , pupulas. 


61 (58). DE LEPORIBUS. 


Unde per idem tempus celeres lepores 

alios in lucem edunt pullos, 

alios vero ín «fero retinent ut adhuc immalturos, 
ad insequentem partum fingendos? 

et cur, antequam fetura transeat vulvam, 
alios rursum utero ferunt ex alio sata? 


62 (59). DE CHAMJELEONTE. 


Chameleon , Potentissime , colorem mutat : 

lacerta enim propalam quum sit , non babet pilos, 
et nunc quidem pallidps, nunc fascuos δὲ, 

tum lividus, tum penitus gilvus : 

et nunc ruber, ac statim post niger, . 

atque etiam variegatus maculis , tanquam capret, fat: 
et fulvus quoque appareat uti leo. 

Hoc modo quum corpus ejes Varies colores indesl , 


4009 —-21.) 


τὸ λευχὸν ἠγνόησεν f φύσις μόνον. 
[370 ΣΣ τεῤῥὸν δὲ τῷ στόματι χατέχων ξύλον, 
ὄφεις λυπεῖ σφύζοντας αὐτὸν ἐσθίειν“ 
(12) χε αὶ γὰρ ἑαυτὸν εὐφυῶς ἐπιστρέφων, 
μάτην περιχαίνοντας αὐτοὺς δειχνύει. 
K dv τις δυνηθεὶς xal φορίνην ἐνδάχοι, 
1216 ποῦ τοῦτο δεινὸν τῷ τὸ χάρφος ἠρμένῳ; 
καὶ γὰρ στεγανὴν ἐνδιδύσχεται σχέπην, 
καὶ τῶν πονηρῶν ἐξελέγχει τὸ θράσος, 
(18) τοῦ ζῇν σοφιστὴς εὐμαθὴς ὧν αὐτόθεν. 


ΠΕΡῚ ZAYPOY. 


ΣΣαῦρον τὸν ὠχρὸν el τεμὼν διασπάσεις, 
1280 ἁρμόζεται ζῶν ταῖς τομαῖς οὕτω πάλιν. 

Εἰσὶ δὲ σαφῶς τῶν μερῶν at συνθέσεις, 

ὅταν ὃ νεχρὸς τοῖς ποσὶν ὁφερπύσῃ. 


{ΠΕΡΙ EXINOY TOY ENYAPOY.] 


Ka τις ἐχῖνον συντριδέντα σχορπίσας, 
ὃν οἶδεν ἀχτῆς εὐμενὴς χόλπος τρέφειν, 
1285 τάχ᾽ ἂν ἴδοι, χράτιστε, συντεθειμένον 
καὶ ζῶντα τὸν πρὶν δυστυχῶς τεθραυσμένον. 
(6) "Oc, εἰ πολὺς τὸ ῥεῖθρον ἐχμαίνοι χλύδων, 
εἰς τὰς ἀχάνθας ἐμόριθεῖς ἄρας λίθους, 
μήπως ὑπαχθεὶς ἐκχυλισθῇ τῇ ῥύμη, 


1290 πρὸς τὸν μυχηθμὸν χαρτερεῖ τῶν βρασμάτων. 


ΠΕΡῚ EXINOY TOY XEPZAIOY. 


*Exyivoc ix γῆς οἶδεν ἀχάνθαις βρύων, 
xal ταῖς πρασιαῖς ἐγχυλινδεῖται χρύφα, 
καὶ τὰς ἐχεῖθεν ἐμπαρείσας ἰσχάδας 
εἷς τοὺς ἑαυτοῦ φωλεοὺς θησαυρίσας, 
1295 οὐχ ἔσχε λιμοῦ συμφορὰν ὀλεθρίου. 

(c) Συστέλλεται δὲ, xol τὸ πᾶν σῶμα στρέφει, 
χαὶ τῶν ἀχανθῶν τὰς λαδὰς ἀπευθύνει, 
τὸν θηρατὴν ἔγγιστα παρόντα βλέπων. 
Δοχεῖ δὲ νεχρὸς, τὴν πνοὴν ὑποπνίγων. 

1300. Εἴπου γε μὴν θέλοι τις αὐτὸν λαμθάνειν, 
εὐθὺς ἐνουρῶν τὴν δορὰν διαδρέχει" 

(12) ἀνθίσταται γὰρ χαλεπαῖς νόσων βίαις 
ἂν οὗ μολυνθῇ τῇ βροχῇ τῆς αἰσχύνης. 


Pu 


[ΠΕΡῚ AYTTOZ OYPOY.] 


Οὖρον δὲ λυγγὸς ἐκτραχυνϑὲν εἷς λίθον 

1305 στεῤδός τίς ἐστιν ἐγχοπεὺς πρὸς τοὺς λίθους " 
τῆς χυστεως δὲ τοὺς βαρεῖς ἄλλως λίθους, 
εἰς πῦρ χομισθὲν xal ποθὲν, διαθρύθει, 

(i) Τοῦ γοῦν ἐχίνου τὴν σποδὸν χεχαυμένου, 
κίττῃ νεωστὶ συντεθεῖσαν εἷς χρίσιν, 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 81 


album solum non novit ejus natura. 

Rigidum autem ore suo tenens lignum, 

serpentes vexat palpitantes ut ipsum devorent : 

namque agiliter sese convertens 

reddit eos frustra inhiantes ipsi. 

Et si quis eorum etiam ad pellis morsum pervenire possit, 
quomodo hoc timeat ille qui festucam sublatam fert ? 
etenim firmum indutus est tegimen, 

et improborum audaciam evincit : 

vivendi magister hinc apparet callidus. 


amm— 


63 (60). DE LACERTA. 


Lacertam viridem si sectam divides, 

coalescit iterum partibus ita sectis et vivit. 

Est autem exacte facta partium coagmentatio, 
quando mortuus pedibus incedere coeperit. 


[64 (61). DE ECHINO AQUATILI.] 


Etiam echinum contusum si quis abjecerit , 

echinum quem nutrire solet littoris benignus sinus, 
mox videat , Potentissime , coagmentatum : 
et viventem eum qui antea miserabiliter fractus erat. 
Idem, si forte roagni eequor exagitant fluctus, 

in spinas suas graves attollens lapides , 

ne subactus provolvatur undarum concitato impetu, 
resistit eestuum mugitui. 


65 (62). DE ECHINO TERRESTRI. 


Echinus terrestris (Erinaceus) scit se spinis horrere, 

et in areis hortorum se volutat clam, 

et quum hinc spinis infixas ficus 

in suas foveas congesserit , 

non experitur famis malum exitiosm. 

Sed contrahit se in pilap modum, et totum corpus volvit, 
et spinarum extrema erigit, 

quando venatorerg proxime astantem conspicit. 

Tum mortuus esse videtur, spiritum premens. 

Quodsi tamen velit aliquis eum prehendere, 

statim urinam miltens tergus suum humectat : 

resistit enim hoc (ergus gravibus morborum impelibus, 
si non conspurcata est humore pudendo. 


[DE LYNGURIO.] 


Lyncis autem urina indurata in lapidem 
firmum est czelum ad lapides sculpendos. 
Eadem vesice calculos alioqui (sine hoc remedio) molestos, 
igni injecta et deinde pota, conterit. 
Erinacei cinerem combusti , 
cum pice recens mixtum ad unctionem 


32 $IAH ΣΤΙΧΟΙ HEPI ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. . (s104—1m. 


1310 φασὶν ἰατροὶ xai Ψιλοῖς τρίχας φύειν" dicunt medici etiam calvis gignere capillos : 
οἴνῳ δὲ λευχῷ συγχραθεῖσαν εἷς πόσιν ] €um vino autem albo ad potionem temperatum. 
ἄλγοῦσι νεφροῖς εὑρεθῆναι φάρμαχον, renum dolori inventum esse laborantibus remedium, 
ἧπάρ τε χαμὸν ἐχ πυρᾶς ἀναψύχειν, ita ut et jecur laborans ex eestu refrigeret, 
(24) xal φλεγμονῆς οἴδημα συστέλλειν ζέον. et inflammationis tumorem sedet fervidum. 
[ΠΕΡῚ IIIIIOKAMIIOY.] [66 (63). DE HIPPOCAMPO,] 
1315 Φαγών τις ὀπτὴν ἱπποχάμπου γαστέρα, Si quis hippocampi ventrem assum comederit, 
λύτταν χυνιχὴν εἰσφθαρεῖσαν ἐξάγει. rabiem caninam, qua fuerit correptus , abigit. 
Οἴνῳ δὲ συζέσασαν οὐχ ἂν ἐσθίοι. Sed in vino coctam edere non debet. 
Κυχᾷ γὰρ εὐθὺς fj τροφὴ τὴν γαστέρα᾽ | Nam statim hic cibus ventrem conturbat ; 
(5) καὶ γίνεται λὺγξ, dex gt ; ἦκα τρόμος, et oritur singultus , deinde tussis, tum tremor, 
1320 εἶτα σπαραγμὸς xal μελῶν xal χαρδίας, tum convulsio et membrorum et cordis ; 
xai πρὸς τὸν ἐγχέφαλον ὀργῶσα ζέσις, et inflammatio cerebrum infestans , 
λήθη τε, xal μύχημα, καὶ βαρὺς χάρος, et oblivio, et mugitus , et gravis sopor, 
xal βλέμμα νωθρὸν, ἀλλὰ πῦρ σχεδὸν φέρον, et visus hebes, quanquam igne propemodum flagrans, 
(10) καὶ χύσις ὑγρῶν £x ῥινὸς παχυτέρων, et fluxus humorum e naribus crassiorum , 
1325 xal δίψος ὡς φλὸξ ἐχπιέζον τὴν φύσιν" et sitis tanquam flamma urgens corpus : 
xai μετρίου ῥεύσαντος ἐν τούτοις χρόνου, ac modicum inter hzec ubi preeterfluit tempus , 
πταρμῷ τιναχθὲν πᾶν τὸ σῶμα ῥήγνυται. sternutatione concussum corpus omne rumpitur. 
ΠΕΡῚ MYTAAHZ. 67 (64. DE MURE ARANEO. 
Ἢ μυγαλὴ δέδοιχεν ἐχτόπῳ φύσει Mus araneus per singularem naturam timet 
γραμμὰς ἁμαξῶν ἐχ τροχῶν εἰργασμένας. orbitas rotis curruum factas : 
1330 Napx& γὰρ αὐταῖς ἐμπεσοῦσα, xal τρέμει, nam torpet, quando iis incidit , et tremit, 
βραδύνασα δὲ xal τελευτᾷ πολλάχις. morata autem ibi etiam exstinguitur szpe. 
(5) Καὶ τοὺς 6r αὐτῆς δυστυχῶς δεδηγμένους Et qui ab eo infeliciter morsi sunt, eos 


ἐκεῖθεν ἀρθεὶς ἐξιᾶται χοῦς μόνος" 


solus ex illis orbitis exceptus pulvis sanat : 
καὶ γὰρ τὸ λυποῦν εὐμαρῶς δπεξάγει 


nam doloris efficientem causam facile ejicit 


1335 βραχὺς ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς τομῆς πεπασμένος. ille non copiose ipsi vulneri inspersus. 
ΠΈΡΙ KPOKOAEIAOY. 68 (65). DE CROCODILO. 
"Qv δὲ σωρὸν ὃ χροχόδειλος χύει, ! Ovorum autem acervum crocodilus parit : 
μετὰ δὲ τὴν ἔχλεψιν εὐθὺς τῶν τόχων sed post exclusionem fetuum statim 
ἔγκεντρος ἐξέρπει τὶς αὐτοῦ σχορπίος, ex crocodilo prorepit aculeo instructus scorpio, 
ó9 ob τελευτᾷ πρὸς φθορὰν πεπληγμένος. a quo perit ilie letaliter ictus. 
ΠΕΡῚ APAKONTON AIGIOIIIKQN. 69 (66). DE DRACONIBUS /ETHIOPICIS. 
1340 Αἰθιόπων δράχοντες, el θηρᾶν δέοι, AEthiopum dracones , quum venandum sibi esse viden!, 
χαίνοντες ἀσθμαίνουσιν εἰς τὸν ἀέρα, hiantes halant in aerem; 
xai τῶν πετεινῶν τὰς χρεμαστὰς ἀγέλας, et volatillum suspensos greges, 
twt& θερμῆς εἰσπνοὴς xnAoupévac illecebris calidze spirationis delinitos 
(6) καὶ σπωμένας ἄνωθεν elc γῆν ἀθρόας, et superne deductos ad humum confertim , 
1246 £x τῶν γνάθων ἕλχουσιν εἷς τὴν γαστέρα, per maxilias trudunt in ventrem. 
Θῆρας δὲ νυχτὸς ἐλλοχῶσι δυσμάχους, Noctu autem insidiantur bestiis ferocibus , 
καὶ βοῦς τιθασσοὺς, x«l χριοὺς ἐξ αὐλίων, et bubus mansuetis , et arietibus ex stabulis, 
ἄμαχον ἰσχὺν εὐτυχοῦντες. αὐτάναξ, invictum robur nature beneficio habentes , 0 Te. 


eumdummase 


. (234—220) 
ΠΕΡῚ ΟΦΕΩΣ. 


(ι0) Δόναχι τυφθεὶς 6 θρασὺς ἅπαξ ὄφις 
1350 χεῖται θανατῶν * ἂν δὲ τύψης πολλάχις, 
ὀργᾷ χατὰ σοῦ, καὶ προδάλλει τὸ στόμα, 
πρὸς ἀντιπαράταξιν ἠρεθισμένος. 
Δαχὼν ὄφις ἄνθρωπον, Αὐσονοχράτορ, 
(15) αὖθις ὑπελθεῖν τοὺς μυχοὺς οὐχ ἰσχύει, 
1355 τῆς γῆς ἀγαθὴν ἐχφερούσης τὴν δίκην " 
ἐᾷ γὰρ αὐτὸν, ὡς φονευτὴν ἀγρότην, 
πιχρῶς͵ διαζὴν εἰς νομὰς δπαιθρίους. 


ΠΕΡῚ YZTPIXOX. 


“Ὕστριξ δὲ τὰς ἄνωθεν ἐχπέμπει τρίχας, 
(20) ἃς $ φύσις ἔθηξε χαὶ πρὸ τῆς μάχης" 
1360 φρίξασα γὰρ τὰ νῶτα, βάλλει τοὺς πέλας, 
ὡς ἀπὸ νευρᾶς εὐστοχῶν τις τοξότης, 


ΠΕΡῚ TOY AHI'MATOZ ΤΗΣ AXIIIAOZ. 


Τῆς ἀσπίδος τὸ δῆγμα, δῆγμα θανάτου. 
Μὴ, μὴ, Γαληνὲ, μηδὲ φάρμαχον χέης. 
(:5) Ὁ σφυγμὸς ἐξέλιπεν. ὁ ζῶν ἐῤῥύη, 
3365 xal σὺ τὸ θαῤῥεῖν ὡς ὀνῆσον εἰσφέρεις; 
£a: νιχᾷ τὸ δῆγμα τὴν εὐτεχνίαν. 


Γ΄ πο 


ΠΕΡῚ ΟΦΕΩΣ ΤΟΥ͂ ΚΕΡΑΣΤΟΥ͂. 


Λευχός τις, Ἱππόχρατες, ἀχριθῶς ὄφις, 
ἐπὶ κεφαλῇ γαυριῶν χερασφόρῳ, 
30) τὸν ἄνδρα δακὼν, τῆς πνοῆς ὑπεξάγει" 
"τ τί γοῦν ἐπ᾽ αὐτῷ δυσφοροῦντι πραχτέον ;— 
Οὐχ οἶδα, φησί' πρὸς γὰρ ἄχρονον πάθος, 
ὃ καθάπαξ ἔῤῥευσεν eic τὴν καρδίαν, 
ἡ τῶν ἰατρῶν ἐχπεφαύλισται χρίσις.---- 
(15) "Ap ἣ νόσος παρῆλθε xal τοὺς σοὺς ὅρους, 
13:8 τῶν ἀφορισμῶν εἷς χενὸν πεφρασμένων ; 
τί τοῦτο; ναρχᾶς; τὴν περίστασιν τρέμεις ; 
Ὦ σῶτερ, ὀχνεῖς xal τριδὴν ζητεῖς χρόνου; 
παρὸν xat! αὐτῆς τῆς νομῆς τῆς ἐν βάθει 
(so) ἢ δεσμὸν, ἢ σίδηρον, ἢ στέαρ φέρειν, 
1380 7 φαρμάχου χύλικα θερμοῦ τὴν χράσιν. 
Ἐγὼ δὲ λαδὼν εὐτελῇ ψύλλαν μόνην 
᾿(ἀπόκρυφον γὰρ ἐχκαλύπτω νῦν λόγον) 
xat θεὶς ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς λαδῇς τοῦ δήγματος; 
(as) λύω τὸ λυποῦν, xal χατείργω τὴν νόσον, 
1385 xal τῆς τελευτῆς ἐξορίζω τὸν φόθον. 


[nd 


ΠΕΡῚ ODEQZ TOY INAOY. 


Ἔστι τὶς, ὦ χρότιστε, παρ᾽ Ἰνδοῖς ὄφις, 
ᾧ σπιθαμὴ τὸ μῆκος, f δέγε χρόα 


PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 33 


70. DE SERPENTE. 


Arundine semel ictus serpens violentus 
jacet moribundus : at si ferieris saepe, 
intamescit contra te, et rictum exserit , 
ad resistendum incitatus. 
Serpens ubi hominem momordit, Ausonum rex 


| rursum subire cavernam non valet, 


terra justam poenam decernente : 
sinit enim eum , utpote sicarium agrestem , 
vivere acerbe in subdialibus pascuis. 


71. DE HYSTRICHE. 


Hystrix μέ tela dorsi setas emittit, 

quas natura exacuit jam ante pugnam : 

nam ubi inhorrescere fecit dorsum, petit prope stantes, 
ut a nervo prohe collimans sagittarius. 


72. DE MORSU ASPIDIS. 


Aspidis morsus est morsus mortis. 

Ne, ne adsis , Galene, neve pharmacum fundas. 

Pulsus defecit , vivus excessit, . [rum? 
el tu tnum « Bono sis animo » affers tanquam opem Jatu- 
Sine! vincit morsus tuam sollertiam. 


73. DE CERASTE SERPENTE. 


Albissimus quidam, Hippocrates, serpens , 

de capite superbiens cornigero , 

hominem ubi momordit , spiritus expertem reddit : 
quid igitur de laboranti faciendum ? — 

Nescio, inquit : nam ad momentaneum malum, 
quod semel in cor influxit , 

medicorum judicium vim omnino nullam habet. — 
An hic morbus superat etiam tuas preescriptiones , 
ut Aphorismi incassum sint scripto mandati ? 

Quid hoc? torpes? hunc casum extimescis? 

O sospitator, cunctaris et queeris moram temporis? 
quum preesto sit ut adversus ipsum malumin Intimis grassans 
aut deligationem , aut ferrum, aut axungiam afferas , 
aut remedii poculum calidi temperatum. 

At ego sumpto viii pulice solo 

(nam arcanam nunc aperio rationem) 

et posito in ipso labro vulneris morsu facti , 

discutio malum et cohibeo morbum, 

et mortis abigo metum. 


74. DE INDICO SERPENTE. 


Est aliquis, o Potentissime, apud Indos serpens, - 
cui palmi majoris longitudo , color autem 


84 ᾿ ΦΙΛΗ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


δοχεῖ φέρειν ἔξαμμα βαθὺ πορφύρας" 
(so) καὶ πᾶσα Atux) τῆς χεφαλῇς fj πλάσις, 
1399 χαθάπερ ἁπλοῦν xal νεόδλυτον γάλα. 

Καὶ ζῶν μὲν αὐτὸς ἐνδαχεῖν οὐχ ἰσχύει" 

γωδὸς γάρ ἐστι, xai ψιλὸν χοῦν ἐσθίει" 

ἁλοὺς δὲ νυχτὸς, χαὶ χρεμασθεὶς ἡμέρας, 
(656) χαὶ κατὰ μιχρὸν τὴν πνοὴν ἀποχρίνων, 
1400 ἰχῶρα τοῦ στόματος ὑγρὸν ἐχπτύει, 

xal πήγνυται τὸ ῥεῦσαν εἷς εἶδος μέλαν. 

Ἄλλας δὲ νεχρὸς αὖθις ἐγχεῖ λιθάδας, 

at δαχρύων ἔχουσιν ἀρχεύθου χρόαν. 
(oo) Τούτων, βασιλεῦ. καὶ σταγὼν δήπου μία 
[406 νεχρὸν παρευθὺς τὸν πιόντα δειχνύει. 

Ὁ μὲν γὰρ ἐγκέφαλος οὐκ ἔχων βάσιν 

ἐχ τῶν ἀγωγῶν τῆς ῥινὸς διαῤῥέει" 

τὸ σύντονον δὲ τῆς φθορᾶς, τῶν ὀμμάτων 
(es) πυχναῖς τὸ ληφθὲν ἐχτροπαῖς διαστρέφει, 
1410 σπαδμόν τε ποιεῖ, xal θρασύδειλον τρόμον, 

καὶ δαχρύων ἄχλαυστον ἐντεῦθεν χύσιν. 

Τὸ πρόδρομον δ’ οὖν καὶ βαφῆς ἄνευ μέλαν, 

ἀχμὰς ὀδυνῶν, καὶ χρονίζουσαν φθόην, 
(70) καὶ χνησμονὴν, xoi βῆχα, xal θερμὸν χάρον, 
1415 xal χαρδίας βρύχοντα παλμὸν εἰσφέρει. 


ΠΕΡῚ ΟΦΕΩΣ TOY XEPZYAPOY. 


Πατῶν δέ τις χέρσυδρον οὐχέτι πνέει". 
x&v ἄλλος εὐθὺς τοῦ παρελθόντος Olyot, 


τοῖς δακτύλοις, χράτιστε, φλυχταίνας φύει, 


ΠΕΡῚ ΟΦΕΩΣ APABIKOY. 


(25) Ὄφις δέ τις ἄθυμος ἐχ γῆς Ἀράδων 

1420 χτείνει φονευθεὶς τὸν φονευτὴν ὀξέως, 
πλὴν ἐν συριγμοῖς χαὶ πνοῆς διεξόδοις, 
ὑφ᾽ ὧν διαῤῥεῖ χαὶ χιτὼν καὶ σαρχίον. 
Νωδὸς γάρ ἐστι, xal πατάσσει μετρίως. 


ΠΙΡῚ TON EN TQ: INAQ: HIOTAMQ: AIGQN. 


(0) Ἀλλ᾽ εἰς τὸν Ἰνδὸν τὸν ποταμὸν τὸν μέγαν 

1435 ἔστι τὶς, ὡς λέγουσι, πορφυροῦς λίθος, 
ὃς xal φυσιχῶς ἐχδιώχει τοὺς ὄφεις, 
ὡς λιδανωτὶς καὶ καλαμίνθη χλόῃ, 
xal πυχνόφυλλος ἄγνος ἐψεχασμένος. 

(85) Καὶ γίνεται πῦρ εἰς χεθεῖσαν ἰχμάδα"» 

1430 ῥιπίζεται δὲ, xol τὸ θερμὸν ἀμθλύνει, 
δριμύν τε χαπνὸν πυρπολούμενος βρύει. 
Καὶ ταῖς γυναιξὶν ἀδρανῇ δρᾷ τὰ βρέφη, 
καὶ δῆγμα δεινὸν εὐμαρῶς ἀνατρέπει. 


(130—831 


ferre videtur saturam flammam purpurae : 

et alba est tota capitis configurauo , 

tanquam merum et recens muisum lac. 

Ac dum vivit ille, morsum inferre non valct ; 

nam est edentulus , et nudo pulvere vescitur : 
verum captus noctu , et suspensus interdiu , 

et sensim spiritum dimittens, 

serum ex ore liquidum eruclat , 

et coalescit hoc fluentum in speciem nigram. 

Alias autem rursus post mortem fundit stillas, 

quae lacrimarum juniperi colorem habent. 

Harum, rex , vel una videlicet gutta 

mortuum illico reddit eum qui biberit. 

Nam cerebrum, non amplius fundamentum habens, 
ex canalibus narium perfluit : 

intenta autem vis mali oculos 

correptos frequentibus eversionibus distorquet , 

et convulsiones elficit, et tremorem audacia et timore mix 
et lacrímarum ex illis sine fletu effusionem. [grum esi, 
Jam quod initio e serpente profluxerat et sine tinctura ni 
acutissimos dolores , et lentam tabem, 

οἱ pruriginem, et tussim, et febricosum soporem, 

et cordis cum dentium stridore palpitationem infert. 


[tuo 


75. DE NATRICE. 


Si quis autem natricem calcat , jam spirare cessat : 
quodsi alius mortuum e vestigio tetigerit , 
ei in digitis, Potentissime , pustulze exoriuntur. 


76. DE ARABICO SERPENTE. 


" Serpens autem ignavus quidam ex Arabia 


occisus interficit occisorem suum statim, 

non morst , sed sibilis et spiritus exeuntis flatibus, 
per quos diffluit et amictus et caro. 

Nam edentulus est ile anguis et ferit modice. 


71. DE LAPIDIBUS IN INDO FLUMINE. 


Verum in Indo flumine magno 


est quidam , ut narrant, purpureus lapis, 


qui natura sua serpentes abigit , 

ut libanotis et calamintha foliis , 

et vitex fronde densus liquore guttatim sparso. 
Et ignis fit ad infusum lapidi humorem : 
ventilatur flabello , et cestus restinguitur; 
mordentemque fumum dum uritur scaturit. 

Ac mulieribus gravidis infantes reddit quietos , 
et morsionem vehementem facile sedat. 


36 — 244.) 


-t Ε1 TOY EN Τῶι AYTQ: IIOTAMQ: ZKQ- 
AHKOZ. 


0) TEIX3w εἰς τὸν Ἰνδὸν τίχτεται σχώληξ μόνος. 
135 ὅς ἔστιν ἑπτάπηχυς εἰς ἧττον πάχος" 

ζῶον δὲ πᾶν xal ξύλον, ἀλλὰ καὶ λίθον, 

ὀδοῦσι δυσὶν, Αὐσονάρχα, συντρίδει, 

Καὶ χρύπτεται μὲν, εἰ δὲ ταῖς ὄχθαις ivo! 
0$) χάμηλος, ἢ βοῦς, ἐμφρυγεῖσα τῷ πνίγει, 
449 ἥρπασε δὴ τὸ χτῆνος ὑπανερπύσας. 

Τοῦτον δέτις χύμδαχον ἐξάψας βρόχοις, 

ὑγρὰν xa ἐχθρῶν εὐτυχῶν ἔγνω φλόγα᾽ 

καὶ γὰρ 6 νεχρὸς ἀνθραχεὺς ἦ πυρφόρος 
100) ἠλεχτροειδὲς ἐχ ῥινὸς λείδει στέαρ, 
ι445 οὗ xal σταλαγμὸς ἐγχκεθεὶς ἐπὶ ξύλων 
ἔφλεξεν ὡς πῦρ, εἷς δὲ τεῖχος ἐκ λίθων 
- ὀξὺς χεραυνὸς xal νεφῶν πλὴν εὑρέθη. 

Τούτῳ, βασιλεῦ, τῷ πυρὶ τῆς ἰχμάδος 
(105) ἸΙνδῶν βασιλεῖς πυρπολοῦσι τὰς πόλεις, 
1450 at μηδ᾽ ὅλως εἴχουσι δασμοὺς εἰσφέρειν. 


ΠΕΡῚ ΦΑΛΑΓΙῚΟΥ. 


Δεδηγμένος δέ πού τις ἐχ φαλαγγίου 

ναρχᾷ, βασιλεῦ, καὶ χλονεῖται, καὶ τρέμει 

χαὶ ψύχεται μὲν τῶν μελῶν τὰς ἀχρίδας: 
(110) συστέλλεται γὰρ τῶν φλεθῶν ἣ θερμότης" 
1155. ἐμεῖ δὲ χυμοὺς, ἀλλὰ xal σπᾶται βρύχων" 

ἔπειτα παθὼν ἰσχυρὰν ὠταλγίαν, 

ὀρθοῖ τὸν αὐλὸν τῆς ψυγείσης αἰσχύνης. 

Τούτου δὲ πᾶς ἄδηχτος εἰ μόνον θίγοι. 
(115) πάντων μετασχὼν τῶν παθῶν ἀποῤῥέει. 


ΠΕΡῚ ZOOY PATOZ. 


1460 Ἔστι δὲ xal ῥὰξ ix γονῆς φαλαγγίων, 
ῥαγὶ σταφυλῆς ἐμφερὴς, καὶ μιχρόπους" 
χτείνει δὲ γοργῶς, Αὐσονάρχα, τοὺς πέλας, 
πλήττουσα τῷ στόματι γαστρὸς ἐχ μέσης. 


——— 


ΠΕΡῚ APAXNON. 
Εὐμήχανος δὲ τῶν ἀραχνῶν ἣ φύσις 


1465 xal παρθένους νικῶσα λεπτοδαχτύλους" 
τὰς γὰρ ἀπαγεῖς ἰχμάδας τῶν ἐγκάτων 
ὥσπερ μίτους νήθουσι χερχίδος δίχα" 

(5) χύχλους δὲ συνείροντες ἀλχηλενδέτους, 
τὰς ἀντιλαδὰς ὀργανοῦσιν ἐντόμους" 

1470 παχυτέροις δέ τισι τοὺς χύχλους βρόχοις 
εἷς ἀέρα χρεμῶσιν, ox. οἶδα πόθεν" 
ἀφίσταται γὰρ πᾶσα τοῦ μέσου βάσις 

(i0) τῷ φιλοτεχνήματι συντεθειμένη" 
καὶ χλέκτεται μὲν ἦ λαδὴ τῶν χλωσμάτωγ᾽ 


PHILES, 


PHIL/E VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 35 


78. DE VERME IN EODEM FLUVIO. 


Sed nascitur in Indo unum pestiferum animal , vermis , 
qui septem ulnas est longus ad minorem crassitiem : 

omne autem animal et lignum, atque etiam lapidem, 
duobus dentibus, rex Ausonum , conterit. 

Et latet quidem abditus , sed quum ín ripis stans bibit 
camelus , aut bos, tosta fervore, 

jam subrepens corripit jumentum. , 
Hunc aliquis pronum ubi funibus suspenderat , 
humidam contra hostes se nancisei cognovit flammam : 
nam mortuus factus carbonarius aut ignifer 

succini similem e naribus stillat adipem, 

cujus vel gutta infusa lignis 

urit tanquam ignis, et ad murum lapideum 

invenitur rapidum fulmen absque nubibus. 

Hoc, rex , igne humoris 

Indorum reges incendunt urbes 

quae prorsus recusant tributa pendere. 


79. DE PHALANGIO. 


Alicubi autem [in Zacyntho] morsus aliquis a phalaugio 
torpet, rex , et concutitur, et tremit. 

Et alget quidem in extremitatibus membrorum; 

nam contrahit se venarum calor; [dens : 
vomit autem humores, atque spasmum etiam patitur fren- 
deinde correptus violento aurium dolore 

erigit canalem quamquam refrigerati pudendi. 

Hunc Aiominem non morsus quisque si tetigerit modo, 
omnium illorum dolorum particeps occidit. 


80. DE RHAGE ANIMALCULO. 


Est etiam Rhax animal e genere phalangiorum, 

rhagi id est acino uv&e simile, et brevissimis pedibus : 
sed occidit celerrime , rex Ausonum , eos qui prope accedunt , 
ore feriens ex medio ventre ubi os situm. 


81 (67). DE ABANEIS. 


Artifex est natura aranearum : 
et virgines vincens preeditas argutis digitis : " 
nam humores intestinorum nondum induratos 
tanquam fila nent e£ texunt sine pectine : 
et orbes dum serunt invicem implicatos , 
adversa iis subtemina fingunt incisa orbibus : 
crassioribus autem orbes liciis quibusdam 
in aerem suspendunt nescio unde : 
nam sejuncta est emnis a medio basis 
quae composita sit fuiciendo huic operi artificiose; 
et sübducitur aspectui staminum quasi 8868 ἃ 

2! 


56 $IAH ZTIXOI ΠΕΡῚ ZQON IAIOTHTOZ. 


1475 ὑπαίθριος γὰρ ἥ τοσαύτη λεπτότης" 
στηρίζεται δὲ τῆς ὑφῆς ἢ πυχνότης 
εἷς τὰς ἀραιὰς τοῦ χενοῦ περιχλάσεις. 

(15) Μνίαις δὲ, καὶ κώνωψι, xal χρυψιπτέροις 
τεταμένον θήρατρον ἀράχνης φέρων, 

1480 ἐχ τοῦ παρεμπίπτοντος ἁπλῶς ἐσθίει. 
Καὶ ζῇ χρεμαστὸν καὶ φιλήσυχον βίον, 
τὸ χέντρον οἰχῶν, xal σχοπῶν τὸ δίκτυον, 

(20) μὴ νῆμα ῥαγῇ, καὶ τὰ χύχλῳ συμπέσῃ, 

1486 πνοῆς παρολκαῖς ἐχλυθέντα συντόνοις. 
"EE ὠδίνων δὲ γίνεται μητροχτόνος, 
τοὺς τῶν ἐχιδνῶν ἐχμιμούμενος τόχους. 


ΠΕΡῚ MYON TON ΚΑΝΑΤΑΝΩΝ. 


"Ex τῶν μυῶν, χράτιστε. τῶν Κανατάνων 
(οὕτω γὰρ ἐκ φάρυγγος Ἰνδὸς ἂν λέγοι) 
1490 χύουσαν εἶ τέμοι τις εἰς τὴν γαστέρα, 
εὑρίσκεται ζῶν χαὶ σφαδάζον τὸ βρέφος" 
(5) καὶ τοῦτο ῥαγὲν δείκνυσιν ἄλλο βρέφος 
ὡς ἐκ παρασπέρματος ὠργανωμένον. 


ΠΕΡῚ TON ΟΠΙΣΘΟΝΟΜΩΝ ΒΟΩΝ. 


Ἰνδὸν, βασιλεῦ, τὸν μελάγχρουν ἠρόμην, 
1495 2x. Διδύης ἥχοντα τῆς παρηλίου. 

Πῶς τὴν πόαν xelpoucw ἐξ ὀπισθίου 

βόες παρ᾽ ὑμῖν εἰς νομὰς ἠθροισμένοι; ---- 
(2) “Ὅτι γε, φησὶν, οὐχ ὁρῶσι τὰ πρόσω’ 

ἐγκείμενον γὰρ τῶν χεράτων τὸ πλάτος 
1600 τὴν ὀπτιχὴν δύναμιν αὐτοῖς ἀμδλύνει.. 


ΠΕΡῚ ἘΧΕΩΣ [ΚΑΙ EXIANHZ]. 


Ἔχις δὲ θερμὸς προσπλαχεὶς τῇ συζύγῳ, 
xai τὸν τέως ἥδιστον ἀνύσας γάμον, 
χεῖται φονευθεὶς ὑπὸ τῆς ἐραστρίας, 
τούτῳ σὺν ὀργῇ λανθανόντως ἐμφύσης. 

1505 xai τὸν σοδαρὸν ἐχτεμούσης αὐχένα. 

(o) Πλὴν ἀλλ᾽ ὃ μὲν τέθνηχεν, fj δὲ νῦν χύει' 
μετὰ δὲ μιχρόν τινα τὰ βρέφη χρόνον 
τὴν μητριχὴν ῥήξαντα νηδὺν ἐξέδυ. 

Νῆ γοῦν τετιμώρηχε τῷ φυτοσπόρῳ; 


[ΠΕΡῚ EXEQZX ΚΑΙ MYPAINHZ.] 


1510 Ἔχις δὲ xol μύραινα συνδυαζέτην, 
ὃ μὲν πρὸς αὐτὴν τῆς ὀπῆς ἐξερπύσας, 

(12). 4 δὲ πρὸς αὐτὸν x fois ἀνηγμένη. 
Kat πρὶν, βασιλεῦ, συνδραμεῖν εἰς τὸν γάμον, 
ἐμεῖ τὸν lov ὡς γλυχὺς δ νυμφίος, 


(94—25: 
nam in ethra s/a? tanta subtilitas : 
sed stabilitur texturde hujus densitas 
in raris vacui anfractibus. 

Muscis vero, et culicibus , etinsecfis quae alas tectas liab-." 
araneus extensum rete offerens, 

ex omni incidente cibum capit. 

Ac vivit aeriam et quietis amantem vitam, 
centrum incolens, et speculans rete, [concidari 
ne rumpatur tela, et que circa rupíuram sunt religv: 
soluta venti flatibus violentis. 

Post partum autem fit matris occisor, 
viperarum pullos imitans. 


82 (68). DE MURIBUS CANATANIBUS. 


E muribus, Potentissime , Canatanibus 
(nam ita e gutture Indus dixerit) 
gravidam si quis incidat in ventrem, 
reperitur vivus et palpitans foetus : 

et hic ruptus ostendit alium foetum 
tanquam ex superfoetatione formatum. 


83 (69). DE BUBUS RETRORSUM PASCEV 
TIBUS. 

Indum, rex , interrogavi nigrum, 

qui e Libya soli propinqua venerat, 

Qui gramen tondent retrocedehtes 

boves apud vos in pascua collecti? — 

Quoniam, inquit, non vident que ante se sunt : 

nam incumbens oculis cornuum latitudo 

zernendi vim iis obtundit. 


' Pte 


81 (70). DE VIPERA. 


Vipera mas ardens complicatur cum femina, 

et poslquam suavissimas aliquamdiu nuptias peregit 
jacet occisus ab amante conjuge, 

ei cum iracundia clam inharente mordicus 

et superbum cervicem exsecante. 

Attamen moritur quidem hic , illa autem jam gravida ec! 
verum post breve tempus pulli 

maternum uterum rumpentia exeunt. 

Nonne ulti sunt satorem suum? 


[DE VIPERA ET MUR/ENA ] 


Vipera mas et murtena mutuo se jungunt amore. 
ille ad hanc e latibulo proserpens , 

haec ad illum emergens e fluctibus. 

Et antequam , rex , concurrant ad nuptias, 

virus exspuit sponsus, ut delicatus, 


(252 ---263.) 


1515 xal τοῦ συριγμοῦ ταῖς ἴυγξιν αὐτίχα 

παραχαλεῖ πρὸς λέχτρα τὴν ἐρωμένην. 

Καὶ τοῦ παρ᾽ ἀμφοῖν συντελεσθέντος γάμου, 
(ι8) ὃ μὲν τὸν ἰὸν αὖθις ἀνιμήσατο, 

xal κατὰ τῆς γῆς θᾶττον ἑρπύσας ἔδυ, 
1520 ἣ δὲ πρὸς ὑγρὰς ἀπενήξατο τρίόους. 


ΠΕΡῚ KHTON. 


Πρηστὶς, χριὸς, ζύγαινα, πάρδαλις, λέων, 
xal φύσαλος, μέγιστα χητῶν εὑρέθη. 
Εἰσὶ δὲ νωθρὰ τῷ βαρὺν ὄγχον φέρειν’ 
xa φωτὸς ἰθύνοντος ἐστερημένα, 
1525 ἡγουμένους ἔχουσιν ἰχθῦς τῶν τρίόων" 
(6) ἃ κατόπιν τέμνοντα τὸν ῥοῦν τὸν μέγαν 
(πατάσσεται γὰρ τοῖς πτεροῖς τῶν συννόμων 
ἣ τοῦ πρόσω κύματος ἀντιτυπία) 
γαίνουσι, καὶ λάπτουσι χαθάπερ χύνες, 
Io3u ὡς ἂν τὸν ἐσμὸν ἐκροφῇ τῶν ἰχθύων 
χαὶ τὴν παρεμπίπτουσαν ἀφθόνως ὕλην. 
(12) Τούτων δὲ x&v ἕν, ὡς Θεόφραστος λέγει, 
ἀναῤῥαγῇ πρὸς ὕψος ἐχ τοῦ πυθμένος, 
παπαὶ χλύδων πόῤῥωθεν, οὐχ ὄντος γνόφου, 
1535 xal χέρσος ὑγρὰ, καὶ χινούμενος λόφος. 


ΠΕΡῚ ΔΕΛΦΙΝΟΣ [ΚΑῚ AEONTOX]. 


Ἶ fuc ὃ δελφὶς. ἀλλ᾽ ἂν ἴδοι ναυτίλους 

X Ὁ 3 ) 

σχιρτᾷ πρὸς αὐτοὺς, ἀναφυσσῶν dc ἔνως 
e i e 3 φ μ 3 


χαὶ συμπαραπλεῖ, xat προπέμπει τὸ σχάφος. 


Αὔραν δὲ τῷ πλῷ σωστιχὴν προμηνύει 

1540 xal μετρίου κύματος ὅπτίαν χύσιν, 

(e) ἥδιστον ἀφρὸν ἐχδιδοὺς τῶν ἁλμάτων. 
"Ἔχων δὲ τὴν χίνησιν εἰς πάντα χρόνον, 
εἰ δεῖ τι μικρὸν χαὶ χαθεύδειν τὴν φύσιν, 
εὐθὺς ἀναδὺς ἐξ ἀδήλου πυθμένος, 

1545 χεῖται χαθ᾽ ὑγρῶν ἐχταθεὶς ἐπὶ στόμα" 
xat τοῦ βάρους ἄνωθεν ὁρμῶντος κάτω, 

(12) χρουσϑεὶς ὕπ᾽ αὐτοῦ καθάπαξ τοῦ δαπέδου, 
ἀνατρέχει πρὸς ὕψος &x βάθους πάλιν. 

Λέων μὲν οὖν πίθηχον εἶ γηρῶν φάγοι, 

1550 πρὸ τοῦ Γαληνοῦ δεξιοῦται τὴν φύσιν 
xal γὰρ ἀνηδᾷ xai σφριγᾶ τῷ φαρμάχῳ. 
Δελφὶς δὲ χαμὼν ἐξορίζει τὴν νόσον, 

(ι5) ὅταν φάγοι πίθηκον ἰχθῦν ἀφθόνως. 

Τοχὰς δὲ δυοῖν εὑρεθεῖσα φιλτάτοιν 
1555 7j δελφὶς ἢ θήλεια, τοῦ γένους χάριν 
ἔδειξε φιλόστοργον, ὡς χρὴ, τὴν φύσιν. 
Προέρχεται γὰρ ἐν᾿ μεγίστοις χινδύνοις, 
ἕως ἂν ἢ δύναμις αὐτοὺς ἐξάγειν" 
(2) παρὸν δὲ βιοῦν εἷς νομὰς ἀχινδύνους, 
1090 ἥδ᾽ εὐθὺς ἀνήρητο σὺν τῷ νηπίῳ, 


PHILA/ VERSUS DE ANIMALIUM ῬΒΟΡΒΙΒΤΑΤΕ. $1 


et sibilorum illecebris statim 

advocat ad torum amicam. 

Atque amborum nuptiis absolutis , 

ille virus rursus sorbet 

el sub terram ocius replans se condit , 

illa autem in humidas nando abit semitas. 


85 (71). DE CETIS. 


Prestis, aries , zygeena , pardalis, leo, 

et physalus, cetorum maxima inventa sunt. 
Sunt autem ignava, quod gravem molem corporum f«runt ; 
et lumine regente privata, 

habent pisces duces itinerum. 

Haec relro secantia magnos fluctus 

(nam consortium pinnis verberatur 
undarum ante ce(e repercussio) 

hiant et lambunt ut canes, 

quo examen sorbeant piscium 

et simul incidentem copiose materiam. 
Horum si vel unus, ut Theophrastus dicit , 
erumpat sursum e gurgite , 

vah! fluctus refugiens sine ven/o turhine, 
et continens humida , et mobilis mons, 


86 (72). DE DELPHINO [ET LEON. 


Piscis est delphinus , sed quum vidit nautas , 
assultat ad eos , cum lubeutia aquam exspirans, 
et a latere vehitur, et prosequitur navem. 
Auram autem navigationi salutarem preesagit 

et modice? undze supinum diffluxum, 
dulcissimam spumam ciens suis saltibus. 


" Quum vero proprium habeat mptum in omne tempus, 


si pauxillum quiddam etiam dormire natura cogit , 
statim emergit ex obscuro fundo et 
jacet in summis aquis exporrectus iu os : 
ac pondere ex summo ruente deorsum, 
repressus ipso plane maris solo 
emergit rursus in summum ex profundo. 

Leo quidem vetulus simiam si comedit, 
prx Galeno ( prc quovis medico) amat naturam : 
namque hoc pharmaco juvenescit et vigorem recapretil. 
Delphinus autem cger expellit morbum , 
quando comedit simium piscem copiose. 

Geminos enixa pullos ubi inventa est 
delphinus femina , generis conservandi grati" 
prolis aniantem , ut oportet, monstrat natura«ti. 
Progreditur enim in maxima pericula, 
usquedum valeat eos eripere : 
et quum ei liceat vivere tutis in pascuis, 
illa statim correpta est cum suo catulo, 


4l. 


38 $IAH ZTIXOI TIEPI ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


εἴ τις ἁλιεὺς ἢ τομὸν ῥίψας βέλως, 
3$ τρίχα πλεχτὴν, d) νενησμένον βρόχον, 
ἀνεῖλεν αὐτὸ γειτνιῶν τῇ πορθμίδι. 
(20) 'ΓΓρέφει δὲ καὶ γάλακτι λευχῷ τοὺς τόχους, 
1565 προθεῖσα μαζοὺς ὡς λεχὼ παιδοτρόφος. 
Δελφὶς δὲ ληφθεὶς ἐντελὴς τῷ διχτύῳ, 
τέως μὲν ἡσύχασε τὴν τύχην φέρων, 
xal τοὺς παρεμπίπτοντας ἰχθῦς ἐσθίων" 
ἐπεὶ δὲ τῆς γῆς ἤσθετο ψαύσας μόνον, 
1870 τὸν χύρτον εὐθὺς ἐχτεμὼν ἀπηλλάγη. 
(96) Αὐλοῦ δὲ τυχὼν, xal στερηθεὶς βραγχίων, 
ἔμεινε παντὸς ἁλτιχώτερος γένους. 
Πνοῆς γὰρ δλχὴν ἐνταθεῖσαν τοῖς πόροις 
παραχρατῶν χαθάπερ ἀνὴρ τοξότης, 
1575 τινάσσεται μὲν, ὡς ὑπόπτερον βέλος; 
πλωτοῦ δὲ παντὸς δπεράλλεται σχάφους. 
(42) Καὶ φιλόμουσός ἐστιν fj τούτων φύσις, 
xa θέλγεται μὲν εἴπερ ἀχούει λύρας, 
βδελύττεται δὲ τοὺς χενοὺς αὖθις χτύπους. 
1580 Προνήχεται δὲ τῶν κατ᾽ αὐτοὺς ταγμάτων 
ὃ τῶν νέων ὅμιλος, at δὲ μητέρες 
ἑξῆς μετ᾽ αὐτούς" πρὸς δὲ ταῖς θηλυτέραις 
(as) ἴδοι τὶς ἂν φάλαγγα πυχνὴν ἀῤῥένων, 
φρουρῶν, ὀπαδῶν, οὐραγῶν, ὑπερμάχων. 


ΠΕΡῚ TPOKTOY. 


1.66 'Γρώχτης δὲ χαλχοῦ, βασιλεῦ, παλινστόμου 
σοφαῖς ἑαυτὸν μηχαναῖς ὁπεξάγει" 


xal γὰρ ἀνωθεῖ τὴν βολὴν πρὸς τὸν βρόχον" 


x&v μὲν τὸ λυποῦν εὐχερῶς ἀποπτύσῃ, 
(6) ἰδοὺ νικητὴς, καὶ δρομεύς, xal γεννάδας" 
1590 εἶ δ᾽ οὖν, διασπᾷ τοῖς ὀδοῦσι τὴν τρίχα᾽ 


xal γὰρ ἔχει τὴν χλῇσιν ix τῶν πραγμάτων. 


Εἰ δ᾽ οὐχ ἐφιχτὸν ἐχτεμεῖν τὸ συνδέον, 

τοῖς ἀνθελιγμοῖς τῆς πλοχῆς ἐσφιγμένον, 
(10) χωρεῖ πρὸς ὁρμὰς ἀχρατῶς τιναχτρίας 
1596 ( φασὶ γὰρ αὐτὸν ἁλτιχὴν ἔχειν φύσιν), 

ἕως ὃ χαλκὸς εἷς χενὸν διεχπέσῃ , 

τομῇ τὸν ἰχθὺν εὐτελεῖ παραξέσας. 

Τρώχταις δὲ συχνοῖς εὐφυῶς ἠθροισμένοις 
(1b) τράπεζα δελφὶς ἐχραγεὶς τῶν συννόμων. 
ιοοῦ Εὐθὺς γὰρ αὐτῷ συμπεσόντες ὡς χύνες, 

ἐνῆψαν ἀπρὶξ εἰς τὸ σῶμα τὰς γένυς. 

Ὁ δὲ σπαραχθεὶς ταῖς τομαῖς ἀνεῤῥάγη, 

xai δίφρος οἰχτρὸς ἐξ ἀνάγχης εὑρέθη, 
(20) λῃστὰς χρεμαστοὺς τῇ στροφῇ συνεξάρας. 
teo5 Τοῦ δὲ χῤόνου λύσαντος ὀψὲ τὴν udynv, 

᾿ οἵ μὲν πάλιν ᾧχοντο ῥᾳστώνης χάριν" 
6 θὴρ δὲ φυγὼν τοὺς διώκτας ἀσμένως; 
ofc αὐτὸς εἱστίασεν x τῶν σαρχίων, 


(m) πρὸς τὴν ἑαυτοῦ συμφορὰν ἀπηλλάγη. 


(36---πτεὶ 


si quis piscator aut acuto conjecto telo, 

aut texto reti , aut torto fune, 

mari eduxit illum prope accedens scapha sua. 

Nutrit ilia etiam lacte candido pullos, 

praebens mammas tanquam puerpera infantum nutrix 
Delphis autem adultus quando captus est reti , 

aliquamdiu quietus est fortunam ferens 

et secum incidentes. pisces comedens : 

at quando animadvertit se attingere modo lerram, 

illico sagenam rupit et excessit. 

Sed fistula instructus et branchiis carens, 

est omni animalium genere ad saltum paratior. 

Nam spiritus tractum in poros infusum 

cohibens in se ut sagittarius atfractum arcum tenens, 

vibrat corpus tanquam sagittam alatam, 

et navigantem quamvis traneilit scapbsm. 

Etiam musicae amans est horum natura, 

et delinitur quum audit lyram, 

contra autem abborret inanes sonitus. 

Agminis eorum in principe loco natat 

juvenum caterva , matres autem 

deinceps post illos : ac prope feminas 

videris phalangem densam marium , 

custodum , satellitum , agmen cogentium, propugnatorum. 


87 (73). DE TROCTA. 


Troctes (q. d. Rosor) autem, rex, a ferri recurva acie 
callidis se machinis subducit : 

namque retrudit uncum versus funem. 

Ac si quidem molestum illud cs dextre exspuerit, 
ecce victor est, et cursor, et superbus : 

sin autem , dirumpit dentibus lineam : 

etenim nomen rosoris habet ex eo quod facit. 
Verum si eo pervenire non potest ut scindat nexum, 
contrariis voluminibus laqueorum contortum, 

ad impetus progreditur valide succutientes 

( nam dicunt eum habere naturam ad saltus paratam ), 
usquedum 255 in inane maris decidat, 

postquam piscem incisione levi slrinxerit. 

Troctis autem frequentibus opportune collectis 

esca est delphinus distractus a sodalibus. 

Nam statim eum aggressi confertim ut canes, 
mordicus immittunt in ejus corpus maxillas. 

At ille morsibus laceratus exsilit, 

et necessitate fit currus miserabilis , 

dum przadones pendulos eo conversu sursum secum elleri 
Tandem, tempore solvente hanc pugnam, 

illi redeunt quiescendi gratia ; 

bellua autem lubens elapsa persecutoribus, 

quos ipsa suis carnibus paverat, 

cum suis doloribus discedit. 


’,ι-:Ὡ5.) 
ΠΕΡῚ ΣΚΑΡΩΝ. 
(616 Tí ἀγεληδὸν συμπεσόντας τοὺς σχάρους 


εἷς πλεχτὸν ἀμφίδληστρον ἐξ οἴστρου βλέπων, 


ὅταν ἴδωσι θῆλυν ἁλόντα σχάρον, 
ἐξὸν παρελθεῖν ὁρμιᾶς μιᾶς δόλον, 
(6) οὐχ εὗρε τοῦ ζῇν ἐγχρατῶς διδασχάλους, 
1615 ἡδὺς ἔρως ὧν ἐχπυροῖ τὴν καρδίαν 
εἰς τὰς ἐν ἀχμῇ φλεγμονὰς τοῦ capxiou; 
Τὸ σύννομον πλὴν, ἂν ἁλοὺς ἴσως λάθοι, 
παραχρατοῦσιν εἰσρυέντες ἀθρόοι" 
(10) καὶ πολλάχις ἀφῆχαν αὐτοὶ τὸν φίλον, 
1620 ὁδοῦσι πυχνοῖς ἐχτραγόντες τὸν βρόχον, 
καθάπερ αὐτοὺς ἱστορεῖ τοὺς ἀνθίας 


ἀνήρ τις ἰδὼν τὰς νομὰς τῶν ἰχθύων. 


ΠΕΡῚ ΚΕΦΑΛΟΥ͂. 
Ποῖος δὲ τὸν χέφαλον ἰχθὺν, αὐτάναξ, 


ἕνσπονδον εὑρὼν εἷς τὸ σύννομον γένος, 
1625 ἐξ οὗπερ οὐδὲν οὐδὲ φαῦλον ἂν φάγοι, 
εἰ μὴ σεσηπὸς χαὶ προχείμενον τύχοι. 
(s) γαστρὸς πονηρᾶς οὐ χρατεῖν ἐκμανθάνει ; 
σιτούμενος γὰρ τὴν διάδροχον πόαν, 
ἀρκοῦν ἔχει τὸ δεῖπνον dx τῶν εἰχότων. 


ΠΕΡῚ ΓΛΑΥΚΟΥ͂. 


1630 Ὁ γλαῦχος ἰχθὺς, ὡς πατὴρ παιδοτρόφος, 
ὅταν περὶ τὴν νῆξιν ὀῤῥωδοῦν ἴδοι, 
ῥοφεῖ τε χανδὸν ἐχ φυγῆς τὸ σχυμνίον, 
καὶ τοῦ δέους λήξαντος, ἀνεμεῖ πάλιν" 
(6) τὸ δὲ, προελθὸν τῆς πυρᾶς τῶν ἐγχάτων, 
1635 ἐκ παραγωγῆς εὐπραγεῖ ζῶν ἀσπόρου. 


ΠΕΡῚ ΚΥ͂ΝΟΣ. 


Κύων δὲ τὸν σχύλαχα, παρόντος δέους, 
ἐξ αἰσχύνης ἀνεῖλεν εἰς τὴν γαστέρα" 
χαὶ πάλιν αὐτὸς ἀνατεχθεὶς μητρόθεν, 
ἐνήξατο ζῶν εἷς τὸ σύννομον γένος. 
1640 Τρέφει δὲ χύνας γαλεὸν καὶ χεντρίτην, 
(e) ἅμα δὲ xal πηλαῖον ἢ θάλαττά σοι. 
Οἷς τὴν χεφαλὴν, xol τὸ τῆς κέρχου μέσον, 
ἑχατέραις ὥπλισεν αἰχμαῖς f) φύσις. 
Ἀλλ᾽ εἷς μὲν αὐτῶν ἐμπεσὼν τῷ διχτύῳ, 
1645 πρὸς τὴν τελευτὴν ἐχδιάζεται τρέχειν" 
οἵ δὲ τροφὴν δοχοῦντες εὑρεῖν τὸν φίλον, 
(12) χωροῦσι χοινῇ πρὸς τὸν ἄγνωστον δόλον" 
ὃν 6 στοχαστὴς διχτυεὺς ἐξελχύσας 
ὅλδον χυνιχὸν συγχομίζει τῷ σχάφει. 


PHILZE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 39 


88 (74). DE SCARIS. 


Quis scaros catervatim incidentes 

in textam sagenam videns propter furentem libidinem, 
quando viderint feminam scarum irretitum , 

quum possint praeterire unius linee dolum, 

non invenit continenter vivendi magistros esse eorum 
quorum cor inflammat dulcis anior 

ad juvenilem ardorem carnis? 

Sed grex , si forte unus clam captus est, 

eum retinent circumfusi confertim : 

ac stepe liberarunt ipsi carum sodalem 

dentibus spissís incidentes laqueum, 

sicuti etiam anthías facere narrat 

vir aliquis contemplatus greges piscium. 


89 (75). DE CAPITONE. 


Quisnam capitonem piscem, rex , lgenus, 
sacra pace utentem inveniens adversus eorundem pascuoruim 
ex quo nihil ne vile quidem comederit 

nisi computruerit et projectum sit, 

malum ventrem cohibere non ediscit ? 

nam vescens mari asperso gramine, 

sufficientem conam habet, ut credi par est. 


90 (76). DE GLAUCO. 


Glaucus piscis , ut parens infantium nutritor, 

quum in natatione metu percitum videt, 

hiante ore absorbet e fuga parvum catulum, 

et cessante formidine , rursus evomit : 

ille autem, progressus e foco intestinorum, . 
vivens ex productione spermatis experte letus agit. 


91 (77). DE CANE MARINO. 


Canis vero catulum, ingruente metu , 

per pudenda tollit in ventrem : 

ac rursum ille renatus ex matre 

vivus natat ad propinquorum genus. 

Nutrit autem canes galeum et centriten, 
atque una etiam in coeno degentem , mare tibi. 
His (centritis) caput et caudte medium 

natura cuspidibus utrimque positis armavit. 
Sed unus eorum ubi in rete incidit, 

ad mortem vi cogitur properare : 

illi autem, putantes sodalem invenisse escam, 
una eunt ad ignotum dolum : 

quem rete qui ad scopum jecit piscator extrahit et 
opes caninas in scapha reportat. 


J QqIAH XTIXOI ΠΕΡῚ ZOQN IAIOTHTOZ. (*75—! 


ΠΕΡῚ MEAANOYPON. 


[850 «j/aci τὸ δειλὸν τῶν μελανούρων γένος, 
ὅταν μὲν fj θάλαττα σωφρόνως ἔχη, — . 
τοὺς θηρατιχοὺς εὐφυῶς φεῦγον δόλους, 
ὡς ψυχακερδῇ τὸν βυθὸν ὀϊατρέχειν " 

(5) ὅταν δὲ χειμὼν εἰς τὸ ῥεῖθρον ἐμπέση 

1656 xal πᾶς ἁλιεὺς δυσφορῇ πρὸς τὴν ζάλην, 
ὡς ἀπὸ φελλοῦ τὰς ῥοὰς ἀνατρέχειν, 
καὶ πάντα δειπνεῖν τῆς vou, πεφυρυένης. 


ΠΕΡῚ XIIOrTOY. 


Κύημαά τι, χράτιστε, θαλάττης ξένον, 

ὃ σπογγιὰν χαλοῦσι παῖδες ναυτίλων. 
1660 Οὐχ ἄψυχον δ᾽ οὖν, οὐδ᾽ ἄμοιρον αἵματος, 

᾿ μανὸν δὲ, xat ζῶν, καὶ πολύτρητον τέρας, 

fe) ἐπηλυγασθὲν εἰς χαλινδήθραν λίθου, 

πρὸς τὰς ἀγωγὰς χαρτερεῖ τῶν ῥευμάτων. 

Et που δὲ προσπέσοι τὶ τῶν ἐδωδίμων, 
1666 ζῶον τὶ λεπτὸν ἄλλο παρὸν ὡς φύλαξ, 

ταύτην προωθεῖ τὴν δυσαίσθητον φύσιν " 
(10) ἣ τὸ προσιὸν ἧσυχ ἢ συλλαυιθάνει, 

xal χαθάπερ στόμασι, πυχνοῖς τοῖς πόροις 

δειπνεῖ, βασιλεῦ, τὴν βορὰν παραυτίχα. 
1660 Ὅταν δέ τις ἄνθρωπος ἐχτέμνειν θέλη 

τὸ ζῶν τὸ νεχρὸν τοῦ Ποσειδῶνος τέχος, 
(15) οἶδε πρὸ θυρῶν σομφορὰς ἀποχρύφους. 

Τὸ μὲν γὰρ εὐθὺς τῇ βολῇ συνεστράφη, 

καὶ τοὺς πόρους ἔσφιγξε. xal χατεστάλη, 
1676 τῇ τῆς τελευτῆς τετριγὸς περιστάσει . 

ἀλγεῖ δὲ πιχρῶς ὃ σφαγεὺς τὴν χαρδίαν, 
(20) ἕως τὸ λυποῦν τῆς λαδῆς ἀποσπάση. 


ΠΕΡῚ ΔΡΑΚΟΝΊΤΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ. 


ἸΙχθὺς μὲν ὑγρὸς τῆς θαλάστης ὃ δράχων " 


τὴν δ᾽ οὖν χεφαλὴν, τὰς φολίδας, τὰς γένυς, 


1680 χαὶ τὰς διαυγεῖς ἀστραπὰς τῶν ὀμμάτων, 
ἐχεῖνος αὐτὸς ἐστὶ τῆς γῆς ὁ δράχων. 
t AL! , e / , 
(5) Ot καὶ τὸ χέντρον ἢ φύσις φαρμάξασα 
προσιτὸν οὐχ ἔδειξεν ἐχθυοχτόνοις. 


IIEPI ΦΥΣΑΛΟΥ͂. 


Εἰς τὴν ᾿Ερυθρὰν ᾿Εστὶν ἰχθὺς οὐ μέγας, 
1685 ἐγχωρίοις φύσαλος ὠνομασμένος, 
ἀνείδεος μὲν τῆς χεφαλῇς τὴν πλάσιν, 
ἔχων δέ τινα χόλπον εἰς τὴν γαστέρα, 
(η) σμάραγδον ἂν εἴποι τις αὐτοῦ τὴν χρόαν, 
ὡς ἀπὸ πυγμῆς ἀδρανοῦς τεθλασμένου " 
169 ἐντεῦθεν ἀθρεῖ, xal πλατύνε: τὸ στόμα. 


Φαγὼν μὲν οὖν τις τοῦτον, εὐθὺς ἐῤῥάγη" 


92 (78). DE MELANUBIS. 


Aiunt timidum melanurorum genus, 

quando mare temperatum modum tenet, 

piscatorios dolos prudenter fugiens, 

fundum percurrere tanquam vit:e lucrum afferentem : 
quando autem tempestas in fluenta ingruit 

et piscator omnis eegre fert procellam , 

illud tanquam a subere sursum labi per fluctus 

et omnibus vesci , pascuis conturbatis. 


93 (179). DE SPONGIA. 


letus quidam , Potentissime , maris est mirabilis, 

quem spongiam vocant nautarum filii. 

Non inanimatum, neque expers sanguinis , 

sed rarum, et vivum, et multis partibus perforatum prodi- 
ahsconditum in volufabro lapideo, [(Bum, 
resistit agitationi fluctuum. 

Quodsi quid forte ei allabatur esculentum , 

animalculum aliud quoddam tenue, quod ut custos a3es.. 
hanc difliculter sentientem naturam impellit, 

qui allatum tranquille comprehendit , 

et tanquam oribus, poris suis confertis 

epulatur, rex , eum cibum statim. 

Quando autem homo exsecare vult 

vivam simul et mortuam hanc Neptuni prolem , 

novil illa ad portas esse perniciem occultam. 

Nam statim ad ictum custodis animalculi convolvitur 
el:poros constringit et recedit , 

stridens ad mortis infortunium : 

sed occisor acerbe laborat animo 

usquedum dolentem partem rupi affixam resciderit. 


94 (80. DE DRACONE MARINC. 


Piscis est maris humidus draco : 

is , quantum ad caput, ad squamas , ad malas , 
et ad pellucida fulgura oculorum, 

est ille ipse terrestris draco. 

Hujus spiculum natura veneno infectum 
inaccessum reddidit piscium occisoribus. 


- 


8 (81). DE PHYSALO. 


In Rubro mari est piscis haud magnus , 

ab indigenis Physalus nominatus , 

prorsus quidem informis figuratione capitis, 
sed sinum quendam habens ad ventrem 
(smaragdum aliquis dixerit colorem ejus) 
tanquam a pugni ictu baud valide impressi : 
ex hac parte ceruit , et os aperit. 


| Hunc sl quis comedit, illico rumpitur; * 


(auo — am 


χειρὶ δὲ Aaa xoi παρα ψαύσας μόνον, 
(10) εἰς ὄγκον ὑγρᾶς φλεγμονῆς ἐξετράπη, 
καθάπερ οἰδεῖ χαὶ τὸ σαρχῶδες τέρας 
1696 ῥιφὲν χατὰ γῆς οὐχ ἐχούσης ἰχμάδα. 
Πλὴν ἀπολυθὲν εἰς τὸ ῥεῖθρον, αὐτάναξ, 
αὖθις ἀναζῇ,, καὶ προέρχεται πλέον, 
(15) ὡς πομφόλυξ, ἢ χύστις, ἢ σφαῖρα ξένη. 


ΠΕΡΙ ΙΧΘΥῸΣ INAOY. 


Ἐστὶ παρ᾽ Ἰνδοῖς xal βραχὺς ἰχθὺς μέλας, 
1700 ὃς χρύπτεται ζῶν εἰς τὸ τῶν ῥείθρων βάθος 
ἕως τελευτῆς τηνιχαῦτα γὰρ μόνον 
ὃ νεχρὸς ἀνέπλευσεν ὡς χούφη πίτυς. 
(20) Ὁ γοῦν τὸν ἰχθῦν τῆς ῥοῆς ἐξαρπάσας 
παραυτίχα τέθνηχε; τί δεῖ φαρμάχων; 


ΠΕΡῚ KPOKOAEIAOY [ΚΑῚ TPOXIAOY 


ΟΡΝΙΘΟΣΙ. 


1705 Ὁ χροχόδειλος νήχεται μὲν εὐτόνως, 
ἀνεὶς δὲ χανδὸν εἰς τὸ χῦμα τὸ στόμα, 
βδελλῶν φορυτὸν ἐξ ἐχείνου συλλέγει. 
Εἶτα διαδὰς εἰς τὸν ὄχθον ix πόρου, 

(6) πίπτει χατὰ γῆς καὶ βλέπει τὸν ἥλιον, 

1710 χαὶ παραγυμνοῖ πρὸς τὸ φῶς χαὶ τὴν ζέτιν 


ς τῶν γνάθων, χράτιστε, χολπώδεις τόπους. 


"Opvt, δέ τις τροχίλος ὠνομασμένος, 

τὸ ῥάμφος αὐτῆς εὐφυῶς ἐπεισφέρων, 
(10) τὰς αἱμοχαρεῖς καὶ θλιδούσας ἐξάγει, 
1716 τούτου πράως ἔχοντος εἰς τὸ συμφέρον * 

xai τὴν χεφαλὴν ἀντὶ μισθοῦ λαμθάνει 


M . e" 3 “Ὁ J 
μηδὲν xaxóv παθοῦσαν ἐχ τοῦ θηρίου. 


---- 


[ΠΕΡῚ ΙΧΝΕΥΜΟΝΟΣ. 


Ἰνεύμονος δὲ προσδαλεῖν ἠπειγμένου, 
βοᾷ τι λαμπρὸν ὃ τροχίλος ἐνθάδε, 
1720 xat διανιστᾶ τὸν βραδὺν πρὸς τὴν μάχην, 
παίων xav αὐτῆς τῆς ῥινὸς, xat θαῤῥύνων, 
(5) xai μηδὲ μικρὸν ἠρεμεῖν ἐπιτρέπων. 
Ὁ δὲ πρὸς ὀργὴν ὡς τὸ πῦρ ἀναζέων, 
αἱρεῖ τὸν ἐχθρὸν εὐχερῶς, xal συυ πνίγει. 
1726 Ὅπλον γε μὴν ἕτοιμον ἰχνεύμων φέρων 
χωρεῖ χατ᾽ αὐτῆς εὐγενῶς τῆς ἀσπίδος" 
(10) πηλῷ γὰρ δγρῷ τὴν δορὰν χαταχρίσας, 
τὸ δῆγμα θαῤῥεῖ καὶ χρατεῖ προσερπύσας. 
"Y 5p δὲ τῷ στόματι πολλάχις φέρων 
1720 6 χροχόδειλος οὗτος, ὃν Νεῖλος τρέφει, 
ἐγχεῖ μεταξὺ λανθανόντως τῶν τρίδων, 
(15) E ἂν ὀλισθάνωσι τὰ χτήνη, τρέχει 
xal ταῦτα δειπνεῖ συμπατῶν τῷ βορόόρωῳ. 
Καὶ τοὺς Góp ἤκοντας ἀρύτειν θέρους 


PHIL/E VERSUS DE ANIMALIUM ΡΒΟΡΆΙΕΤΑΤΕ. 41 


sed si manu prehenderit et attigerit modo, 

in tumorem humid: phlegmones conjicitur, 
quemadmodum tumet etiam carnosum monstrum 
excussum in terram qua humorem nullum habet : 
at remissum in fluenta, rex , 

rursus reviviscit, et nando provehitur, 

ut bulla, vel vesica, vel globus mirabilis. 


96. DE INDICO PISCE. 


Est apud Indos parvus etiam piscis niger 
qui vivens absconditur in fluentorum fundo 
usque ad mortem : nam tunc solummodo 
cadaver ejus emergit velut levis pinus. 

Jam qui hunc piscem e fluctibus extraxit , 
illico moritur : quid opus est medicamentis? 


97 (87). DE CROCODILO [ET TROCIIILO 
AVE]. 


Crocodilus natat quidem acriter, 

sed hiare in undam sinens os , 

hirudinum turbam ex illa colligit. 

Inde transit in ripam ex flumine, et 

in terra jacet aspicitque solem , 

et nudat ad lucem caloremque 

faucium , Potentissime , spatia sinuosa. 
Avis vero quadam trochilus dicta , 
rostrum suum opportune ori illius inferens, 
sanguinis cupidas et mordentes extrahit , 
dum ille quietus manet ad rem utilem : 
et avis caput (vitam) pro mercede aufert 
nihil mali passum ex bellua. 


[98 (83). DE ICHNEUMONE.] 


Iconeumone autem aggredi crocodilum properante, 
tunc acutum clamorem edit trochilus , 
et incitat tardum ad pugnam, 
teriens ipsas ejus nares, et exsuscilans , 
et ne pauxillum quidem quiescere sinens. 
At ille in iram velut ignis inflammatus , 
corripit hostem ex pedite , et suffocat. 
Verum arma idonea ferens ichneumon 
aggreditur ipsam animose aspidem : 
nam ubi madido cono pellem suam oblevit , 
morsum spernit, adrepit et vincit. 

Aquam autem in ore &epe ferens 
crocodilus hic , quem Nilus alit 
effundit clam in mediis semitis : 
in quibus ubi lapsa fuerint jumenta , accurrit 
et hiec epulatur proterens in lutum. 
Et iis, qui venerunt aquam haustum ase:tate , 


42 ΦΙΛΗ ΣΤΙΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


1736 τέχ m φυσιχῆς ἔλλοχᾷ πανουργίας. 
Καλύπτεται γὰρ εἷς φρυγανώδη σχέπην, 

(20) xal λανθάνων πρόεισι, καὶ διαδλέπει, 
xal χατὰ μιχρὸν γειτνιῶν συλλαμθάνει. 
Πειρώμενος δ᾽ οὖν ὃ σπορεὺς τῶν φιλτάτων 

1740 τοὺς ἅρπαγας μὲν, xal θρασεῖς, xal δυσμάχους, 
εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς εὐγενεῖς δήπου χρίνει" 

(25) τοὺς δὲ πρὸς δῥμὰς δραστικὰς νωθεστέρους, 
ὡς μὴ φυσικοὺς, ἀλλ᾽ ὁπόπτους ἐχτρίόει. 
Οὗτος γέ τοι, χράτιστε, τῶν ζώων μόνος 

1745 τὴν μὲν χάτω πήγνυσι, τὴν δ᾽ ἄνω γένυν 
χινεῖ θαμινὰ, τὴν τροφὴν θλῶν ταῖς μύλαις, 


ΠΕΡῚ ΚΟΣΣΥΦΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ. 


Τοὺς χοσσύφους δέ φασι τοὺς θαλαττίους 
ποθεῖν τὸν αἰσχρὸν χαὶ φιλήδονον βίον, 
καθάπερ ἁδροὺς καὶ σφριγῶντας βαρύάρους, 
1750 xai ζηλοτυπεῖν, xal σχοπεῖν τὰς συννόμους, 
(6) ὅταν ἐπιστὰς ὁ χρόνος τῶν ὠδίνων 
εἷς φῶς προελθεῖν ἐχδιάζη τοὺς τόχους. 
Τὰς γὰρ χαθ᾽ ὑγρῶν οὐκ ἐῶσι παστάδας 
ἃς οἶδεν ἀχτῆς ἐγχοπεὺς διαγλύφειν, 
1755 τοῖς ἐχτιναγμοῖς ἐνδιδούσης τῆς λίθου. 
(1o) Πλὴν xoi παραθηρῶσιν ἐχ τῶν μετρίων 
τροφὰς νεαλεῖς ταῖς λεχοῖς ἀφ᾽ ἑστίας, 
μή τις ὑπελθὼν τὰς χενὰς διεξόδους 
1| συσχιασθῇ καὶ πτοήσῃ τὰ βρέφη, 
1760 2| παρασύρῃ xal τὰ λέκτρα συγχέη. 


ΠΕΡῚ ΒΟΟΣ GAAAZZIOY. 


Ἔχει δὲ xol θάλασσα βοῦν δήπου μέγαν, 
ὃς τίχτεται μὲν εἰς ἰλὺν πεφυρμένην, 
ἰχθῦς δὲ θηρᾷν εἰς τροφὴν οὐχ ἰσχύων, 
τὸν γοῦν φονευτὴν ἐλλοχᾷ τῶν ἰχθύων. 
1766 ᾿Ενάλλεται γὰρ ταῖς ῥοαῖς ἀναδράσας, 
(e) καὶ τὴν ἀδιάπνευστον ἐχτείνει στέγην, 
χυρτῶν ἑαυτὸν, xai χατείργων τὸν ξένον" 
ὃς ἄγχεται μὲν τῆς πνοῆς πεφραγμένης, 
ἐξ δὲ νεχρῶν ἐμφορεῖσθαι λειψάνων 
1710 τὸν βοῦν τὸν ἐχθρὸν, τὸν μελάγχρουν, τὸν φάγον. 


ΠΕΡῚ ΣΑΡΓΟΥ. 


ὋὉ σαργὸς ἰχθύς ἐστιν εἰς οἶστρον ζέων" 
διψῶν τε φωτὸς , xal σιτούμενος πόας, 
οἰχεῖ πρὸς ἀχτὰς παγγενὴς ἠθροισμένος, 
ὅπου διασφὰξ ὑγρολάξευτος λίθου 

1775 τῶν ἡλιαχῶν ἐμφορεῖται λαμπάδων. 

(6) Φιλεῖ δὲ xol τὰς αἶγας ἀῤῥήτῳ σχέσει’ 
xal γὰρ παραθεῖ γειτνιῶν ταῖς ἐκνόμοις. 


artificio naturalis astutia insidiatur. 

Absconditur enim sub virgultorum tegmine , 

et clam procedit ac speculatur, 

et sensim appropinquans corripit. 

Idem quando prolem genuit , experimento noscit 
raptores , et audaces, οἱ feroces, 

statimque ab initio hos esse ingenuo natu judicat ; 
at qui sunt ad violentos impetus ignaviores , 

eos ut non ex se nalos , sed suspectos excidit. 

Hic enimvero, Potentissime , solus ex animantibus 
inferiorem maxillam fixam babet, sed superiorem 
movet frequenter, escam contundens molaribus. 


99 (84). DE MERULIS MARINIS. 


Merulas autem dicunt marinas 

amare turpem et voluptariam vitam , 

velut delicatos et luxuriosos barbaros , 

et zelolypos esse, et inspectare feminas, 

quando instans tempus parturitionis 

in lucem procedere cogit pullos. 

Nam non relinquunt in undis s/rucíos loros , 
quas novit littoris celum (vis fluctuum) exsculpere, 
concussionibus cedente saxo. 

Sed subinde venantur etiam modice 

cibos recentes puerperis longius a foco (domo) , 
modice , ne quis subiens vacuas defensore fores 
aut per tenebras exterreat recens natos 

aut abstrahat et toros confundat. 


100 (85). DE BOVE MARINO. 


Habet etiam mare bovem sane m&gnum , 

qui gignitur quidem in limo conturbato, 

sed pisces in cibum quum non valeat venar!, 
ipsi occisori piscium insidiatur. 

Unsilit enim Aomini , ubi per fluctus emersit , 
et respirationem comprimens tectum ei intendit 
se recurvans et coercens hospitem : 

gui strangulatur praecluso spiritu , 

et sinit mortuis reliquiis impleri 

bovem infestum, atrum colore, voracem. 


101 (86). DE SARGO. 


Sargus piscis est amoris furore ardens : 

et lucem solarem sitiens , et gramina esitans , 
habitat ad littora, tota ejus familia ibi congregata, 
ubi caverna fluctuum caelo ín rupe facta 

impletur faculis solaribus. 

Amat etiam capras infanda assiduitate : 

nam prope ad illas a sua natura alienas accurrit. 


(201 - x ' 


(303 —310.) PHIL/E VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 45 


ΠΕΡῚ IIOAYIIOAOZ. 


Βορώτατον δὲ xoi πανοῦργον τὴν φύσιν, 
καὶ θερμὸν εἷς χίνησιν ἀφροδισίων 

1780 ἀεὶ χαθ᾽ ὑγρῶν τὸν πολύποδα βλέπων, 
αὐτοχράτορ, τέθηπα τῆς ἀπληστίας. 

(s) Ὅταν γὰρ ἣ θάλαττα δεινόν τι βρύχη, 
χαὶ πνεῦμα πυχνὸν τὸν βυθὸν διατρέχον 
τὸ ῥεῖθρον ὑψοῖ xal avpo6T, xal συγχέη, 

1785 θήρας ἄγων ἄγευστον ἐνταῦθα χρόνον, 
αὐτοὺς ἑαυτοῦ τοὺς πλοχάμους ἐσθίει, 
(10) Γροφῆς δὲ τυχὼν 6 φθορεὺς ἀλλοτρίας, 
ὅταν ἔχῃ τὸ ῥεῖθρον ὑπτίαν χύσιν, 
τὸ δαπανηθὲν εἷς ἀνάπλασιν φύει. 

1700 Kal τὸν μὲν ἐχθρὸν εὐχερῶς ἂν ἐχφύγοι, 
τὴν ὄψιν αὐτῷ γειτνιῶντι λανθάνων" 

(15) δραξάμενος γὰρ τῆς προχειμένης ὕλης, 
ἤμειψεν ἥνπερ εἶχε μορφὴν $ φύσις, 
ὡς xai δοχεῖν ἐχεῖνο τυχὸν τὸ ξύλον 

175 7| τὸν παρόντα λίθον ὀφθῆναι μόνον. 


Προκείμενος δ᾽ οὖν τῷ παρεῖσθαι τὸν τόνον 


(10). £x τῆς περὶ τὸν οἶστρον ἀποπλυηξίας, 
ἰοὺ θανατᾶ, κἂν βραχὺς τριῤῇ χρόνος, 
προθεὶς ἑαυτὸν, ἑστιᾷ τοὺς χαρχίνους, 

1300 οὗς ἤσθιε πρὶν ἐλλοχῶν xal συλλέγων. 


Τίχτει δὲ ῥᾷστα, καὶ βραχεῖ πλεῖστα χρόνῳ, 


(55) καὶ νήχεται ζῶν εὐαρίθμητον βίον. 
Ὅταν δὲ χειμὼν xal δριμύτης ἡ ψύ; 
ὶ χειμὼν xat δριμύτης ἡ ψύχους, 
xa μειδιῶσαν οὗτος αἰθρίαν ἴδοι, 
15u5 τὸ ῥεῖθρον ἀφεὶς xal τὸ σύννοιμον γένος, 
ἔξεισιν εἰς τὴν χέρσον ἕρπων ὡς ὄφις" 


. [4 
[μὴ xal πέτραν εὑρὼν, xol ταθεὶς ἐπὶ στόμα, 


ταῖς ἡλιακαῖς ἐγχρονίζει λαμπάσι" 
δένδρου τὲ παντὸς ἂν ἐπιδαίνειν θέλοι, 


A ^ , * [4 
[310 xat τοῦτο τούτῳ ῥᾷστον, εἷς ἔργμα τρύγης. 


Ἁψάμενον δὲ πηγάνου τὸ θηρίον 
(33) χινήσεως ἔρημον εὐθὺς εὑρέθη. 


ΠΕΡῚ AABPAKOZ. 


Λαύραξ δὲ χανδὸν ἐχπετάσας τὸ στόμα, 


χαρίδας αἱρεῖ, πρὸς τὰ χέντρα μὴ βλέπων. 


1415 "l'oorotc δὲ τοῦ φάρυγγος ἐξωδηχότος , 
θνήσχει τροφῆς ὄλεθρον ὀξὺν ἁρπάσας. 


ΠΕΡῚ MYPAINHZ. 


Ὅταν ἁλιεὺς ἐχτινάξας τὸν βόλον 

ὑποσπάσῃ μύραιναν, Αὐσονοχράτορ, 

εἰς πίθον ἀντλῶν ἀγνοεῖ χεχλασμένον. 
1550 Ἡ αὲν γὰρ εὐθὺς ἀπὸ μετρίου πόρου 

^ cRAR 7 M X , . 
(0) διεξεὸυ σώζουσα xat τὰς συννόμους 


ὁ δὲ βλέπων ἔστηχε τὸν βρόχον μάτην. 


102 (87). DE POLYPO. 


Voracissimum et callidum natura, 

porro ardentem in motus amatorios 

semper ín undis polypum videns, 

rex , obstupui ejus ventrem inexplebilem. 

Nam quando mare terribilem in modum mugit , 
et spissa procella fandum percurrens 

fluenta extollit et versat et miscet , 

tum ille venatus fructuum expers agens tempus, 
ipsos rodit cirros 8uos. 

Deinde cibo potitus corruptor alieno, 

quando mare stratos fluctus habet, 

consumptum regenerat per novam formationem. 
Atque hostem facile effugerit , 

appropinquanti oculos fallens : 

nam arrepta quae proxime jacet materia, 

mutat natura eam quam habebat formam, 

adeo ut videatur illud, forte lignum 

aut adjacens saxum, conspici solum. 

Porrectus autem per nervorum relaxationem 

ex illa ad libidinem vesania, 

vceh! emoritur, et, quando breve abiit tempus, 
proponens se ipsum convivium praebet carcinis, 
quos devorabat antea insidians et colligens. 

Parit autem femina facillime et plurima intra breve tempus, 
et natat vivens brevem vitam. 

Quando autem hiems obtinet et frigoris asperitas , 
atque ille ridens serenum aliquando viderit , 
fluentis dimissis et aquatilium genere, 

exit in continentem serpens veluti anguis ; 

et petra inventa, et in os provolutus , 

solaribus immoratur facibus : 

atque arborem omnem escendere velit 

(et est hoc ei facillimum) ad opus collectionis frugum. 
Quando autem hoc animal rutam tetigit, 

motu vacuum illico jacet. 


— H— M 


103 (88). DE LUPO MARINO. 


Lupus vero hiando aperiens os 

squillas capit, aculeos earum non respiciens. 
His autem ei fauces ubi intumuerunt, 
moritur celeri pernicie cibi arrepta. 


104 (89). DÉ MURJENA. 


Quando piscator emisso reti jaculo 

attraxerit murzenam , imperalor Ausonum, 
nescit se in fractum dolium aquam congerere. 
Illa enim statim ex modico foramine 

clabitur et servat etiam gregales : 

at isle stat incassum aspiciens sagenam. 


44 e9IAH ΣΤΙΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


ΠΕΡῚ ΣΗΠΙΑΣ. 
Tlavotpyoc ἐστὶ τὴν φύσιν fj σηπία, 


τῶν θηρατῶν χλέπτουσα τὴν χαχουργίαν 
i535. ἐμεῖ γὰρ ἀπόσφαγμα τοῖς ῥείθροις μέλαν, 
xal λανθάνει τὴν ὄψιν ἐνδῦσα γνόφον, 
») xai τέρπεται θηρῶσα τὴν σωτηρίαν. 
Ἀλλὰ σχόπει μὴ ζῶσαν εἰς χεῖρας λάθοις: 
ἄλλος γὰρ ἂν φθάνοι τις ἐχ πείρας βλέπων 
i*39 ὀδόντας ὀξεῖς εἰς ἀπόχρυφον στόμα, 
xat δῆγμα πιχρὸν ἐξ ἰοῦ προηγμένον. 


ΠΕΡῚ ΤΡΥΓΟΝΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΏΩΝ. 


Ἰοῦ δὲ μεστὰ χαὶ φθορᾶς ὀξυδρόμου 
τῶν τρυγόνων τὰ χέντρα τῶν θαλαττίων" 
εἷς xai τεθηλὸς ἂν ἀμλυχθῇ δενδρίον, 

1585 μαραίνεται, ζῇν οὐχέτι δυνάμενον. 

Ὁ) [Καὶ τοὺς ἁλιεῖς φασὶν ἐχτόκως τρέμειν 

τὰ δυσχερῆ μὲν ταῦτα τοῦ ζώου βέλη. 
Ἂν γάρ τις αὐτοῖς τοῖς χαχίστοις χεντρίοις 
TRY, υόλις τε τῶν ἰατρῶν ἢ τέλνη 

1940 δύσαιτ᾽ ἂν αὐτὸν τῆς φορᾶς τοῦ χινδύνου. 
[Οὕτω γε φασί" xdv ποτε ζῶον τύχη 
τρωθῆν ἀφειδῶς τοῖς ὅπλοις αὐτοῖς παλιν, 
οὐχ εἰς μαχρὰν τέθνηχεν οἰχτιστὼ «αὐρω. 

(19^ Πρὸς τοῖς γε λοιπὸν xai πραύνειν τοὺς πόνους 

1945 τοὺς σφοδροτάτους τῶν ὀδόντων ὀξέως, 
xat συντρίδειν μάλιστα τοὺς βεδροωμμένους 
ὀδόντας αὐτούς τ᾽ ἐξάγειν ἀνωοδύνως. ] 


ΠΕΡῚ KEPAAAQN ΘΆΛΛΑΣΣΙΩΝ. 


Τὸν χεοξαλῖν δέ φασι τὴν θαλαττίαν, 
«οἷς ἐνχάτοις ἄγχιστρον εἰσδεξεγμένην, 
1350 σοφῶς ἑαυτὴν ἀπὸ τῶν ἔνδον στρέφειν, 
ὡς ἰιαπτισιαὸν στριχῶν ὑτχσυάτων" 
5) ὡς ἂν ὃ γαλχὸς ἐμπατεὶς διεχπέον. 


ΠΕΡῚ IOYAIADN [ΚΑΙ AAIQOY]. 


Φ * - t2 
Qoia uiv f θχλασπα τὰς ioui22;, 
ΠῚ » * » , 
ἔστι ἐὲ φαυλότατον ἰχθυῶν γένος, 
bd 3 * - - "vw - -— - 9 
1855 x21 τοὺς ἐν αχταῖς ϑαλον οἰχοωσξι AUT 
- - N * 
δειναὶ δὲ λυπεῖν τοὺς ἐν ὑτουδγσιαις, 
X - * 5» ΄σο " *"- - 
δὲ ὅταν XX αὑτῶν εἰσρυῶξιν 1325721. 
, πο o. » 
Γεσευμξναι ei τῖνος tC Tuo; μόνον, 
we - . - ^ -»* 
ἀὔρωτον ἀπέφηναν αὐτὸν εὐϑξους" 
pA ἰοῦ τὰ" αὐταῖς πλτοςς ἐστὶ τὸ στυα. 
Kv cu τὸν ἢ ϑὺν devoti ἐπεστινις 
* "we e - ^ . 
Us στους αῖς ὑξυνῶν iTo€ τὴν vasulx. 
ὡς χαὶ λαγωὸν εἰ θχλαττιῦν φάγοι. 
M . - - t « . 
H2x; vap τὸν &x τῆς ὑξεναντιως i tt, 


(10—L., 
105 (90). DE SEPIA. 


Callida est natura sua sepia, 

piscatorum eludens malitiam : 

vomit enim cruorem in undas atrum, 

et effugit aspectum induta tenebras , 

et letatur captans salutem. 

Sed cave ne vivam in manus sumas : 

nam sic alius quis £e prior experiendo cognoverit 
dentes acutos in ore recondito 

et acerbum morsum ex veneno illatum. 


106 (91). DE PASTINACIS MABINS. 


Veneni autem pleni et mortis praesenüssimae 
sun pastinacarum aculei marinarum : 

quibus etiam florens si saucietur arbor, 

arescit, non amplius vivere valens. 

[Et piscatores dicunt vehementer metuere 

gravia quidem hzc animantis illius teia. 

Nam si quis hisce pessimis aculeis 

ictus fuerit, vix medicorum ars 

liberet illum a przecipiti periculo. 

: Sic dicunt : etiam si quando fera sit 

vulnerata largiter armis illis rursum, 

post brevem moram occidit miserabilissima morte. 
Preetereaetiam dicunt pastinace aculeum miligare doo 
vehementissimos dentium celeriter, 

et conterere maxime exesos 

den'es eosque ejicere sine dolore. ] 


—— A o 


107 (92:. DE VULPIBUS MARINIS. 


Wulpem autem narrant marmae, 
lamo in visceribus recepto 
»olierter ex iateraneis sc invertere 
ul vestem serieae texture, 

quo xs infesfinis in&xum excidat. 


— C 


108 93. DE ICLIDIBUS [ET LEPORE: 


Gienit mare iulidas ; 
est aulem hoc pessitamm genes piscium , 
et liltoralia saxa magis incolent : 
et Irdere valeat venatores maritimos, 
| quande ia ess irreunt confertim. 
! Quum autem piscesa aliquesa gestarent modo, 
ἐλιὰ eum ad ejenadum reddent statim : 
! mam vemeni ipods plesmm est os. 
Et 4 qui talesa péscem mescies ooenedat , 
forminibas veatris laborans cibum capat, 
qued etiam δὲ 3 leporem marinam edat. 
.« NMB δὲ terrestrem leparem centrario est balatu, 


(322— 898 


. 
4, 


1865 ταὶ γυμνὸς οὗτός ἐστι μιχροῦ χοχλίας. 


ΠΕΡΙ IIEPZEQOZ. 


ἸΙχθὺς ὃ περσεὺς ἐμφερὴς ταῖς ἀνθίαις, 
μᾶλλον δὲ τοῖς λάόραξι τοῖς βορωτάτοις. 
Ὃς ἐχ χεφαλῆς εἰς ἐρυθρὰν γαστέρα 
ζώναις χρυσαῖς ἄντιχρυς ἠγλαϊσμένος 
1870 υἱὸς μυθικῶς Ἀφροδίτης ἐχρίθη. 
Πλωτῶν δὲ θηρῶν δυσμενῶν χατισχύει, 
ὀδοῦσι μακροῖς καὶ τομοῖς πεφραγμένος. 


cmm A— 


ΠΕΡῚ IIINHZ. 


Τῶν ὀστρέων ἕν ἐστιν ἡ πίνη γένος, 
ἣ τὰς φορητὰς παρανοιγνῦσα πτύχας 

1875 χεῖται χαθ᾽ ὑγρῶν, xal προθάλλει σαρχίον 
ἐχ τῶν ἑαυτῆς μαλθαχῶν ἐντοσθίων. 

(c) “Ὅταν δὲ μαινὶς ἀπατηθεῖσα δράμοι, 
χαρχῖνος αὐτῇ συμόδιῶν προσεγγίσας 


νύττει μετ᾽ αἰδοῦς ταῖς λαδαῖς τὸ σαρχίον᾽ 


1880 fj δὲ πλέον κέχηνεν, 7j δὲ προσνέει 
χαὶ τοῖς λαθοῦσι διπτύχοις ἁλίσχεται. 
(10) Ὑγρὸν δὲ ῥυὲν τῷ στομάχῳ τῆς πίνης, 
εἰς ἀστραπῆς ἔλλαμψιν εὑρέθη λίθος- 
χινούμενον δὲ τῇ χαθειρχθείση ζέσει, 
1895 εἰς μαρμαρυγὴν ὀργανοῦται μαργάρου. 
Πίνη δὲ ποιεῖ xal τριχῶν βλάστην ξένην, 
(15) ὡς ἐξ ἀραχνῶν συμφυῶν τῶν ἐγκάτων" 
ἧς ἢ φεραυγὴς καὶ χλιδῶσα λεπτότης, 


ξανθοῖς πλοχάμοις ἐνδεθεῖσα παρθένων, 


1290 σπαργῶντας αὐταῖς μαστροπεύει νυμφίους. 


ΠΕΡῚ ΚΑΡΚΙΝΩΝ. 


᾿Εξοστραχωθὲν εἷς παραχμὴν τὸ στέγος 
(20) ἐξοστραχίζειν οἶδε χαρχίνου φύσις. 
Οἰστρούμενος γὰρ χνησμοναῖς ἀποχρύφοις 
ἐχεῖνος ὀργᾷ πανταχῇ τροφῆς χάριν" 
1895 ὀγχούμενος δὲ πλησμονῇ τὴν γαστέρα, 
σοφῶς ὑποσπᾷ τῆς χαλύπρας τὰς δέσεις. 
(a5) Τοῦ θρύμματος γοῦν ἐκπεσόντος αὐτίχα. 
νοσῶν ὃ γυμνὸς, εὐπαθὴς γὰρ εὑρέθη, 


μένει τροφῆς ἄγευστος εἰς πλεῖστον γ ρόνον. 


ooo Πηγνύμενος δὲ τῇ δορᾷ τῇ προσφάτῳ, 
τροφὴν ἔχει τὴν ψάμμον ἣν εὗρε χλίνην. 

so) Ὅταν δὲ καλῶς ὀστραχωθῇ τὸ στέγος, 
εἰς πάντα χωρεῖ τὴν τροφὴν παρεχλέγων. 


ΠΕΡῚ MYOZ GAAAZZIOY. 


Θαλάττιος ioc προσφυὲς φέρων δόρυ 
1905 χαί τινας ἐκ στόματος ἀχμὰς ὡς βέλη, 


) PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 45 


et hic quidem nudus est piene ut cochlea. 


— 


109 (94). DE PERSEO. 


Piscis perseus similis es anthiis, 

magis vero lupis marinis voracissimis. 
Is a capite usque ad rubrum ventrem 
cingulis plane aureis splendens 

mythice pro filio Veneris habitus est. 
Natatiles antem belluas infestas subigit , 
dentibus longis et acutis armatus. 


110 (95). DE PINNA. 


Ostreorum unum est genus pinna, 

quie mobiles paullum aperiens valvas 

jacet in undis, et promittit carunculam 

ex suis mollibus intestinis. 

Quodsi maena decepta accurrerit , 

cancer pinnae convictor adveniens 

ferit inodeste digitis suis carunculam : 

hinc illa magis hiat, maena autein adnatat 

et occultis valvis duplicibus capilur. 

Spuma autem effusa stomacho pinna 

ad fulguris coruscationem fit lapis : 

quae dum movetur incluso calore, 

ad splendorem formatur margarite. 

Pinna autem capillorum quoque germinationem miraLilen: 
quasi intestina ejus ex araneis composita essent: —— [facil, 
cujus coruscans et delicata subtilitas, 

flavis cincinnis puellarum innexa, 

turgidos ipsis lenocinatur procos. 


111. DE CANCRIS. 


Ob etatem non amplius ostreatum satis tectuii 
exuere novit cancri natura. 

Nam acriter exactus prurigine occulta 

ille cupide usquequaque discurrit alimenti cau» : 
tumente autem per ingurgitationem ventre, 
prudenter subtrahit vincula integumenti. 

Jam frustum simulatque decidit, 

laborans nudus (nam omni malo patet) 

a cibo abstinet per longissimum tempus. 

At nova pelle indurata munitus 

cibum habet eam arenam , quam habuerat pro cubili. 
Denique ubi pulchre ostreatum est tectum , 

ad omnia accedit pabulum inde legens. 


112 (96. DE MURE MARINO. 


Mus marinus agnatam gerens hastam 
at plures ex ore cuspides veluli iela, 


44 ΦΙΛΗ XTIXOI ΠΕΡῚ ZOQN IAIOTHTOS. 


ΠΕΡῚ ZHIIIAZ. 


Tlavobovos ἐστὶ τὴν φύσιν ἢ σηπία, 
τῶν θηρατῶν χλέπτουσα τὴν χαχουργίαν 
ι585 ἐμεῖ γὰρ ἀπόσφαγμα τοῖς ῥείθροις μέλαν, 
χαὶ λανθάνει τὴν ὄψιν ἐνδῦσα γνόφον, 
5) xai τέρπεται θηρῶσα τὴν σωτηρίαν. 
"AX σχόπει μὴ ζῶσαν εἷς χεῖρας λάθοις" 
ἄλλος γὰρ ἂν φθάνοι τις Ex πείρας βλέπων 
(530 ὀδόντας ὀξεῖς εἰς ἀπόχρυφον στόμα, 
xoi δῆγμα πικρὸν ἐξ ἰοῦ προηγμένον. 


anm. enm 


ΠΕΡῚ ΤΡΥΓΟΝΩΝ GAAAZZI QN. 


Ἰοῦ δὲ μεστὰ καὶ φθορᾶς ὀξυδρόμου 
τῶν τρυγόνων τὰ xévrpa τῶν θαλαττίων" 
εἷς xai τεθηλὸς ἂν ἀμυχθῇ δενδρίον, 

1835 μαραίνεται, ζῇν οὐχέτι δυνάμενον. 

(s) [Καὶ τοὺς ἁλιεῖς φασὶν ἐχτόπως τρέμειν 

τὰ δυσχερῆ μὲν ταῦτα τοῦ ζώου βέλη. 
Ἂν γάρ τις αὐτοῖς τοῖς χαχίστοις χεντρίοις 
πληγὴν μόλις τε τῶν ἰατρῶν ἣ τέχνη 

1840 δύσαιτ᾽ ἂν αὐτὸν τῆς φορᾶς τοῦ χινδύνου. 
[Οὕτω γε φασί' χἄν ποτε ζῶον τύχη 
τρωθῆν ἀφειδῶς τοῖς ὅπλοις αὐτοῖς πάλιν, 
οὐχ εἰς μαχρὰν τέθνηκεν οἰκτίστῳ μόρῳ. 


(10) Πρὸς τοῖς γε λοιπὸν καὶ πραΐνειν τοὺς πόνους 


1846 τοὺς σφοδροτάτους τῶν ὀδόντων ὀξέως. 
xat συντρίδειν μάλιστα τοὺς βεθρωμένους 
ὀδόντας αὐτούς τ᾽ ἐξάγειν ἀνωδύνως. 


ΠΕΡῚ KEPAAAQN GAAAZZIQN. 


Τὴν χερδαλῇὴν δέ φασι τὴν θαλαττίαν, 
τοῖς ἐγκάτοις ἄγκιστρον εἰσδεδεγμένην, 
| 1850 σοφϑὺὴς ἑαυτὴν ἀπὸ τῶν ἔνδον στρέφειν, 

ὡς ἱματισμὸν σηρικῶν ὑφασμάτων 
(6) ὡς ἂν ὃ χαλκὸς ἐμπαγεὶς διεχπέσῃ. 


ΠΕΡῚ ΙΟΥ̓ΛΙΔΩΝ [ΚΑΙ ΛΑΙΏΟΤΊ. 


Φύει μὲν ἢ θάλασσα τὰς ἰουλίδας, 
ἔστι δὲ φαυλότατον ἰχθύων γένος, 
1855 xal τοὺς ἐν ἀχταῖς μᾶλλον οἰχοῦσι λίθους" 
δειναὶ δὲ λυπεῖν τοὺς ἐν ὑδροθηρίαις, 
(6) ὅταν κατ᾽ αὐτῶν εἰσρυῶσιν ἀθρόαι. 
Τεγευμέναι δέ τινος ἰχθύος μόνον, 
ἄδρωτον ἀπέφηναν αὐτὸν εὐθέως" 
1860 ἰοῦ γὰρ αὐταῖς πλῆρες ἐστὶ τὸ στόμα. 
Κἂν τις τὸν ἰχθὺν ἀγνοῶν ἐπεσθίοι, 
(1o) στροφαῖς ὀδυνῶν ἑστιᾷ τὴν γαστέρα, 
ὡς xal λαγωὸν εἰ θαλάττιον φάγοι. 
ἸΠοὺς γὰρ τὸν ἐκ γῆς ὑπεναντίως ἔχει, 


(3ι0-ὃ.».} 
105 (90). DE SEPIA. 


Callida est natura sua sepia, 

piscatorum eludens malitiam : 

vomit enim cruorem in undas atrum, 

et effugit aspectum induta tenebras , 

et lzetatur captans salutem. 

Sed cave ne vivam in manus sumas : 

nam sic alius quis Ze prior experiendo cognoverit 
dentes acutos in ore recondito 

et acerbum morsum ex veneno illatum. 


106 (91). DE PASTINACIS MARINIS. 


Veneni autem pleni et mortis preesentissimae 

sunt pastinacarum aculei marinarum : 

quibus etiam florens si saucietur arbor, 

arescit, non amplius vivere valens. 

[Εἰ piscatores dicunt vehementer metuere 

gravia quidem hac animantis illius tela. 

Nam si quis hisce pessimis aculeis 

ictus fuerit, vix medicorum ars 

liberet illum a preecipiti periculo. 

[Sic dicunt : etiam si quando fera sit 

vulnerata largiter armis illis rursum, 

post brevem moram occidit miserabilissima morte.] 
Preetereaetiam dicunt pastinace aculeum mitigare dolores 
veliementissimos dentium celeriter, 

et conterere maxime exesos 

dentes eosque eijicere sine dolore.] 


107 (92). DE VULPIBÜS MARINIS. 


Vulpem autem narrant marinam, 
liamo in visceribus recepto . 
eollerter ex iateraneis sc invertere 
ut vestem serice texture, 

quo res intestinis infixum excidat. 


108 (93). DE IULIDIBUS [ET LEPORE]J. 


Gignit mare iulidas ; 

est autem hoc pessimum genus piscium, 

et littoralia saxa magis incolunt : 

et ledere valent venatores maritimos , 

quarido in eos irruunt confertim. 

Quum autem piscem aliquem gustarunt modo, 
inhabilem eum ad edendum reddunt statim : 
nam veneni ipsis plenum est os. : 

Et si quis talem piscem nescius comedat , 
torminibus ventris laborans cibum capit , 


. quod etiam fit si leporem marinum edat. 


Nam ad terrestrem leporem contrario est habitu, 


(323—398) PHILAE VERSUS DE ANIMALIUM PROPRIETATE. 45 


1865 xal γυμνὸς οὗτός ἐστι μιχροῦ xoy Mac. 


ΠΕΡῚ ITEPZEOSX. 


ἸΙχθὺς ὁ περσεὺς ἐμφερὴς ταῖς ἀνθίαις, 
μᾶλλον δὲ τοῖς λάθραξι τοῖς βορωτάτοις. 
Ὃς ix χεφαλῆς εἰς ἐρυθρὰν γαστέρα 
ζώναις χρυσαῖς ἄντιχρυς ἠγλαϊσμένος 
1870 υἱὸς μυθικῶς Ἀφροδίτης ἐχρίθη. 
Πλωτῶν δὲ θηρῶν δυσμενῶν χατισχύει, 
ὀδοῦσι μαχροῖς καὶ τομοῖς πεφραγμένος. 


cmm — 


ΠΕΡῚ IIINHZ. 


Τῶν ὀστρέων ἕν ἐστιν ἡ πίνη Ὑένος, 
ἣ τὰς φορητὰς παρανοιγνῦσα πτύχας 

1875 χεῖται καθ᾽ ὑγρῶν, xal προθάλλει σαρχίον 
ἐχ τῶν ἑαυτῆς μαλθαχῶν ἐντοσθίων. 

(s) “Ὅταν δὲ μαινὶς ἀπατηθεῖσα δράμοι, 
χαρχῖνος αὐτῇ συμόιῶην προσεγγίσας 
νύττει μετ᾽ αἰδοῦς ταῖς λαδαῖς τὸ capxtov' 

1880 ἡ δὲ πλέον χέχηνεν, ἢ δὲ προσνέει 
xal τοῖς λαθοῦσι διπτύχοις ἁλίσχεται. 

(10) Ὑγρὸν δὲ ῥυὲν τῷ στομάχῳ τῆς πίνης, 
el; ἀστραπῆς ἔλλαμψιν εὑρέθη λίθος" 
χινούμενον δὲ τῇ καθειρχθείση ζέσει, 

195 elc μαρμαρυγὴν ὀργανοῦται μαργάρου. 
Πίνη δὲ ποιεῖ καὶ τριχῶν βλάστην ξένην, 

(15) ὡς ἐξ ἀραχνῶν συμφυῶν τῶν ἐγκάτων᾽ 
ἧς ἢ φεραυγὴς xal χλιδῶσα λεπτότης, 


ξανθοῖς πλοχάμοις ἐνδεθεῖσα παρθένων, 


(90 σπαργῶντας αὐταῖς μαστροπεύει νυμφίους. 


ΠΕΡῚ KAPKINQN. 


᾿ἘΕξοστραχωθὲν εἷς παραχμὴν τὸ στέγος 
(20) ἐξοστραχίζειν οἶδε xapxivou φύσις. 
Οἰστρούμενος γὰρ χνησμοναῖς ἀποχρύφοις 
ἐχεῖνος ὀργᾷ πανταχῇ τροφῆς χάριν" 
1895 ὀγχούμενος δὲ πλησμονῇ τὴν γαστέρα, 
σοφῶς ὑποσπᾷ τῆς χαλύπρας τὰς δέσεις. 
(as) Τοῦ θρύμματος γοῦν ἐκπεσόντος αὐτίχα , 
νοσῶν 6 γυμνὸς, εὐπαθὴς γὰρ εὑρέθη, 
μένει τροφῆς ἄγευστος elc πλεῖστον γ ρόνον. 
1900 Πηγνύμενος δὲ τῇ δορᾷ τῇ προσφάτῳ, 
τροφὴν ἔχει τὴν ψάμμον ἣν εὗρε χλίνην. 
so) Ὅταν δὲ καλῶς ὀστραχωθῇ τὸ στέγος, 
εἰς πάντα χωρεῖ τὴν τροφὴν παρεχλέγων. 


ΠΕΡῚ MYOZ GAAAZZIOY. 


Θαλάττιος μὺς προσφυὲς φέρων δόρυ 
1905 καί τινας ἐκ στόματος ἀχμὰς ὡς βέλη, 


et hic quidem nudus est pzene ut cochlea. 


109 (94). DE PERSEO. 


Piscis perseus similis es/ anthiis, 

magis vero lupis »narinis voracissimis. 
Is a capite usque ad rubrum ventrem 
cingulis plane aureis splendens 

mythice pro filio Veneris habitus est. 
Natatiles autem belluas infestas subigit , 
dentibus longis et acutis armatus. 


110 (95). DE PINNA. 


Ostreorum unum est genus pinna, 

qu:e mobiles paullum aperiens valvas 

jacet in undis, et promittit carunculam 

ex suis mollibus intestinis. 

Quodsi mana decepta accurrerit , 

cancer pinna» convictor adveniens 

ferit modeste digitis suis carunculam : 

hinc illa magis hiat, maena autem adnatat 

et occultis valvis duplicibus capitur. 

Spuma autem effusa stomacho pinnae 

ad fulguris cornscationem fit lapis : 

qui: dum movetur incluso calore, 

ad splendorem formatur margarite. 

Pinna autem capillorum quoque germinationem miratLilen: 
quasi intestina ejus ex araneis composita essent : — [faril, 
cujus coruscans et delicata subtilitas, 

flavis cincinnis puellarum innexa, 

turgidos ipsis lenocinatur procos. 


111. DE CANCRIS. 


Ob tatem non amplius ostreatum satis tectoui 
exuere novit cancri natura. 

Nam acriter exactus prurigine occulta 

ille cupide usquequaque discurrit alimenti cau» : 
tumente autem per ingurgitationem ventre, 
prudenter subtrahit vincula integumenti. 

Jam frustum simulatque decidit, 

laborans nudus (nam omni malo patet) 

a cibo abstinet per longissimum tempus. 

At nova pelle indurata munitus 

cibum habet eam arenam , quam babuerat pro cubili. 
Denique ubi pulchre ostreatum est tectum, 

ad omnia accedit pabulum inde legens. 


112 (969. DE MURE MARINO. 


Mus marinus agnatam gerens hastam 
at plures ex ore cuspides veluli iela, 


48 ΦΙΛῊ ZTIXOI ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΟΣ. 


χωρεῖ πρὸς ἰχθῦς, Αὐσονάρχα, δυσμάχους᾽ 
χαὶ τοὺς σαγηνεύοντας αὐτὸν οὗ τρέμει, 
(5) γοργῶς διασπῶν τὰς πλοχὰς τῶν διχτύων, 
χαὶ μέμφεται μῦς τοὺς ἀνύδρους, ἐν σχότει 
1510 οὗ ζῶσι πικρῶς, χἂν συλῶσι τὰς ψίχας " 


οὃς xal γαλῇ τρίζουσα,͵ καὶ πλὰξ, xat βρόχος, 


xai παγὶς ἐξέτριψε, καὶ βραχὺ στέαρ. 


ΠΕΡῚ ΚΕΣΤΡΕΩΣ. 


Κεστρεὺς δὲ λαμπρᾶς μειδιώσης αἰθρίας 

ἔξεισιν εἰς τὴν χέρσον, ἀφεὶς τὴν χύσιν' 
1915 ἐπὶ δὲ τοῦ χώματος ὑπνῶν εἰς βάθος 

ἂν ἐχταραχθῇ, πρὸς τὸ ῥεῖθρον αὖ τρέχει, 
(5) καὶ ζῇ χαθαρὸς γηγενοῦς ὑποψίας, 

φυγὰς ἐπ᾽ αὐτὴν εἰσρυεὶς τὴν πατρίδα. 


[ΠΕΡῚ ΚΕΣΤΡΕΩΣ TOY KAAOYMENOY 


AA QNIAOZ..] 


[Ἰχθύς τίς ἐστι τοῦ γένους τῶν χεστρέων, 

1920 ἐθὰς νέμεσθαι ἐν πέτραις παραλίαις" 
ξανθὸς μὲν ἰδεῖν xal μελίχροος πέλει: 
Ἄδωνιν of μὲν ἴδριες θαλασσίων 

(6) καλοῦσιν αὐτὸν μυθιχῶς χεχραγότες, 
ἄλλοι δὲ ἐξώχοιτον ἐχ τῆς αἰτίας, 

1925 ὡς μοῦνος αὐτὸς τῆς ἁλὸς βαίνων ἄπο 
πρὸς χέρσον αὐτὴν ἐχτίθησι τὰς χοίτας. 
Καὶ γάρ θ᾽ ὅταν τὸ χῦμα πραῦνθῇ σάλου, 

(to) ἐν τοῖς γαληνοῖς xal ὑπευδίοις τόποις 
τότ᾽ οὖν ἑαυτὸν ἐξοχέλλει ἀθρόως, 

[930 τούτου t' ἐπ᾽ αὐτῇ τῇ ῥύμη ὀχούμενος, 

ίπτει τὸ σῶμα χατὰ πέτρων εὖ μάλα" 
; x«l βαθὺν τὸν ὕπνον εὕδει ἡδέως, 

(ι6) πάντων ἀφροντίστως τε τῶν ἄλλων ἔχων, 
ἄνευ θαλασσίων γε ὀρνίθων μόνων, 

1935 οὖς xal δέδοιχε xat πέφριχεν ἐχτόπως, 
εἰδὼς ὅθ᾽ ἢ θάλασσα αὐτοὺς ἐκτρέφει 
ἐχ τῶν ἑαυτῆς δαψιλῶν ἐδεσμάτων. 

(20) Ἱξούτων τὶς αὐτῷ εἴποτ᾽ ὀφθεὶς μαχρόθεν, 
εὐθύς γε πηδᾷ καὶ ἐπάλλεται δίκην 

1910 νέου χορευτοῦ ἣ χόρης ὀρχηστρίδος, 
σπεύδων παρ᾽ αὐτῶν τῶν πετρῶν ἀποδράσαι, 
ὡς ἐμπεσὼν τάχιστα τοῖς χύμασί τε 

(a6) σώσῃ ἑαυτὸν τῆς βορᾶς τῶν ὀρνέων. 


ΠΕΡῚ AOYON. 


Μήτηρ ὁ πηλὸς xoi πατὴρ ταῖς ἀφύαις, 
1945 at νουνεχῶς οἰχοῦσι τοὺς χοίλους λίθους : 

δεδοίχασι γὰρ τὰς φορὰς τῶν πνευμάτων. 

Τούτων ἑκάστη xal τροφῆς πλὴν ἐτράφη, 
(6) τῆς συγγενοῦς τὸ σῶμα λιχμησαμένη. 


(330—838.) 


adoritur pisces, Ausonum rex , ferocissimos : 

nec metuit sagena eum petentes, 

acriter scindens nexus retium, 

et contemnit mures terrestres , in tenebris 

qui vivunt aspere, etiamsi micas surripiunt ; 

quas et felis stridens, et tabella insidians, et laqueus, 
et decipula enecat, et paullulus adeps. 


113 (97). DE MUGILE. 


Mugil autem, quando serena ridet zethra , 
exit in littus, relictis fluentis : 

et in aggere profundum dormiens 

si terrore excitatur, in flumen recurrit, 

et vivit liber a metu insidiarum terrestrium, 
exul in ipsam redux patriam. 


(114 (98). DE MUGILE DICTO ADONIDE; 


[Piscis est aliquis ex genere mugilum, 

assuetus degere in saxis littoralibus ; 

flavus aspectu et mellei coloris est : 

Adonin, qui quidem periti sunt rei marinze, 

eum appellant mythice loquentes , 

alii vero Exocaetum (extra-cubantem) ex ipsa re : 
nam solus ille e mari excedens 

in terram ipsam, extra ponit cubilia. i 
Etenim quum fluctus sedatus est sali , 

in tranquillis et apricis locis 

tunc se emiltit confestim, 

et bujus fluctus impetu ipso vectus 

jactat corpus in saxa commode admodum : 

ubi etiam profundum somnum capit suaviter, 
omniumque aliorum nulla cura tactus, 
praeterquam marinarum avium solarum, 


᾿ quas et metuit et horret immaniter, 


sciens quod mare eas enutrit 

ex sui copiosis eduliis. 

Harum si qua forte ipsi conspecta es£ elonginquo, : 
statim exsilit et exsultat instar 

juvenis saltatoris aut puellae saltatricis , 

festinans ab ipsis petris aufugere, 

ut delapsus celerrime in fluctus 

servet se ab ingluvie avium.] 


115 (99). DE APUIS. 


Mater et pater ccenum es/ apuis , 

quz prudenter babitant in cavis saxis : 
metuunt enim impetus ventorum. 
Harum quaeque etiam sine cibo nutritur, 
lingens corpus consortis suse. 


(:»ε---8ι2.) 
ΠΕΡῚ TPITAHZ. 


Τρίγλη δὲ νηχτόν ἐστι xal λίχνον φύσει. 
1950 Καὶ γὰρ φιληδεῖ τοῖς χακόσμοις ἐκτόπως 
καὶ τοῖς ῥυπαροῖς ἐντρυφᾶ θνησειδίοις. 

Ἅπαξ δὲ, xai δὶς, ἀλλὰ xal τρὶς ἂν χύοι. 


ΠΕΡῚ NAYKPATOY. 


"Eccl τις ἰχθὺς εὐτελὴς μὲν, εἰ βλέποις" 
εἰ δὲ χρίνοις, χράτιστος " εἰ δὲ λαμόάνοις, 
1955 νεχρὸς Γαληνὸς εἷς γονὰς ἀποστρόφους. 
Τὸν μὲν γὰρ εὐάγωγον ἐξ αὔρας δρόμον 
(5) εἴργει προελθεῖν ἐνδαχὼν τὴν δλχάδα" 
xa τοὺς τέως ἄδοντας éx θυμηδίας, 
στυγνόν τι πενθεῖν ἐχδιάζει ναυτίλους. 
1960 Κἂν μή τις αὐτὸν χαταδὺς θᾶττον rjr, 
δὸοστατηθὲν οὗ δραμεῖται τὸ σχάφος. 


(ro) Τὰς δὲ πρὸ καιροῦ συγχοπὰς τῶν ἐμθρύων — 


ἴστησι ληφθεὶς ταῖς χυούσαις εὐθέως. 


Τοῦτον τὸν ἰχθὺν, Αὐσονάρχα, ναυχράτην᾽ 


1965 ol ναυτικοὶ χαλοῦσιν ἐκ τοῦ πράγματος. 


[ΠΕΡῚ IIOPOYPAZ.] 


(EU ἄν τις ἀνὴρ πορφυρεὺς τὴν πορφύραν 
οὐχ εἷς τροφὴν δὲ θηράσῃ ἀνθρωπίνην, 
ἀλλ᾽ εἰς ἐρίων χρῶμα, εἰ μέλλει μένειν 
$j δευσοποιὸς καὶ δυσέχνιπτος χρόα 
1970 ἀεί τε λαμπρὰ xal χαθάρ᾽ ἄνευ δόλου, 
(e) δέον γε μὴν λαθόντα τὸν λιναγρέτην 
αὐτοῖς μὲν ὀστράχοισι θλᾶν ἐξαπίνης 
λίθου βολῇ βαρείᾳ ἐν μιᾷ μόνη. 
"Av γάρ τε χρύφως f; φορὰ ἐπεισπέσῃ, 
1975 τὸ ζῶον ὥστε ἕμπνοον μένειν ἔτι, 
ἀχρεῖός ἐστιν εἰς βαφὴν ἡ δευτέρα 
(12) βολὴ πετραία" xal γὰρ αὐτὴ τῷ πόνῳ 
ἐξαφανίζει τήνδε τ’ εἰς ὄγχον χρέως, 
ἀναποθεῖσά γ᾽ αὖθις ἥτ᾽ ἄλλως τότε 
1980 xal ἐκρυεῖσα, εἷς ἀπώλειαν 167.] 


[mnm] 


[ΠΕΡῚ NAYTIAOY.] 


[Τίς δ᾽ αὖ πολύπουν, ὃν χαλοῦσι ναυτίλον, 
σχηπτοῦχε, βλέψας μειδιώσης αἰθοίας 
ὕπερθε πόντου χοσμίως πεπλευχότα, 
οἷα τριῆρες πλοῖον ἠγλαϊσμένον, 
1945 οὐχ ἂν γέγηθε τῇ ξένῃ ἤδη θέᾳ: 
(€) Οὗτος γάρ ἐστι πουλύπους, χόγχην ἔχων 
φτρεπτὴν ἕλιξιν, οἷον ἔνδυμ᾽ ἕννυται- 
καὶ πλεῖ μὲν ἐς κάτω τἄνω στρέψας χύτους, 
μή πως κλυδῶνος ὄντος, ἅλμης ἀρύση, 
990 χἀχεῖνον εὐθὺς τῆς στέγης ἀποσπάσῃ᾽ 


PHIL VERSUS DE ANIMALIUM PBROPBIETATE. 


116 (100. DE MULLO. 


Mullus autem est animal natatile et gulosum natu: 3 
Etenim immaniter delectatur male olentibus, 

et in tetris luxuriatur morticinis. 

Semel vero, et bis, at etiam ter quofannis pariat. 


117 (101). DE REMORA. 


Est piscis quidam , contemnendus, si aspicias ; 

at si cognoscas , validissimus ; denique si ore sumas, 
mortuus Galenus (medicína) ad feetuum abortus. 
Nam secundum ventis ferentibus cursum 
prorsum peragere navem impedit morsu impacto; 
et qui adhuc cecinerant ex animi letitia 

nautas mestum lugere cogit. 

Ac nisi quis eum urinator ocius secet, 

in via statutum non curret navigium. 

Sed ante tempus qui fiunt lapsus fetuum 

sistit sumpta a gravidis mulieribus illico. 

Hunc piscem, rex Ausonum, remoram 

vocant nautici ex ipsa re. 


[118 (102). DE PUB*URA.] 


[Quum vir aliquis purpurarius purpuram 
non in cibum ceperit humanum, . 
sed ad lanarum tincturam, si mansurus sit 
constans et indelebilis color 

semper splendidus et purus sine dolo, 
oportet qui eam cepit piscatorem 

ipsis cum testis contundere subito 

lapidis uno solo ictu gravi. 

Si enim leviter plaga inciderit , 

ita ut animal maneat adhuc spirans , 
inutilis est ad tincturam alter 

ictus lapidis : etenim ipsa dolore suo 
evanidam reddit hanc in massam carnis, 
absorpía rursum qua temere tunc 

et effluens ad interitum abiit.] 


— ——— 


[119 (108). DE NAUTILO.] 


[Quis vero polypum, quem vocant nautilum , 

0 rex , contemplatus ridente serenitate 

in summo maris decenter navigantem , 

velut trireme navigium splendide ornatum , 

non delectatus esset jam mirabili spectaculo? 

Hic enim est polypus : testam habens 

tortam voluminibus , ea veluti veste indutus est : 

et navigat quidem deorsum vertens superiora cavitatis 
ne forte astu orto salsuginem hauriat, 

et cec illum statim domo avellat. 


4? 


48 ΦΙΛΗ͂ ΣΤΙ͂ΧΟΙ ΠΕΡῚ ΖΩΩΝ IAIOTHTOZ. 


ὅταν δέ γ᾽ ἣ θάλασσα εἰρήνην ἄγη, 

(12) θαῤῥῶν ἑαυτὸν αὖθις ὕπτιον στρέφει, 
καὶ ἀσφαλῶς πλεῖ πορθμίδος τέως δίχην. 
Παρεὶς γὰρ ἐντεῦθέν τε χἀχεῖθεν δύο 


1996 τῶν πλεχτανῶν, ἠρέμα τε χινεῖ τὸ σχάφος 


οἷόν γ᾽ ἐρέττων, χαὶ προωθεῖ παντόθι. 
Ἀλλ᾽ εἶ τυχὸν τὸ ῥεῖθρον ὑψοῦται λίαν, 
(18) ὅταν τὶ πνεῦμα τὸν βυθὸν διατρέχη, 
ἀψ τοὺς ἐρετμοὺς ὥσπερ οἴακας δ᾽ ἔχων, 
i] N 4 N e^ “ » N 
2000 ἑχὰς μὲν αὐτοὺς τῶν μερῶν διεξάγει. 
ἄλλας δ᾽ ἐπαίρων αὖθις ὑψοῦ πλεχτάνας, 
ὧν χαὶ μεταξὺ ὡς ὑμήν τις μὲν πέλει 
χιτών τε λεπτὸς, ᾧτινι χρᾶται τότε, 
"ow t] L T; ! 
(24) ἱστῶν κατ᾽ ὀρθότητα οἱάπερ λέφος, 
/ ^ e, M L4 
2006 ναυτίλλεται ἥδιστα τοϊόνδε τρόπον. 
Ἀλλ᾽ ἣν ἰδὼν μὲν δειματούμενος τύχη 
e 4 ^ e^ ’ δ. 
τὶ τῶν ἐπαχθῶν τῆς θαλάσσης χνωδάλων, 
2. ἃ , κε » x ’ 
αὐτὸς βυθίσας αὖθις ἄντλω τὸ σχάφος, 
ἑαυτὸν ἠφάνισεν ἐν μυχοῖς ἁλὸς, 
2010 χίνδυνον ἐχθροῦ ὡς ὑπόόῤρυχος φύγη" 
παραδραμόντ᾽ ὀλέθριον δ᾽ ὅταν vo, 
[32) τότ᾽ ἀδεῶς ἄνεισι, καὶ πάλιν πλέει. 
Ἔχ τῆσδε λοιπὸν, ἄνα, τῆς συγχυρίας 
oi ναυτιχοὶ χαλοῦσιν αὐτὸν ναυτίλον, 
015 ὃν 4 φύσις ἔτευξεν ἥδονῆς χάριν. 


Quando autem mare pacem agit , 

fidens se iterum supinum vertit, 

et tuto tum navigat aliquamdiu scapha instar. 
Demittens enim hinc et illinc duos 

cirrorum , tranquille movet scapham . 
tanquam remigans, et propellit quovis. 

Sed si forte fluentum elevatur nimis , 

quando flatus aliquis profundum percurrit , 
retrorsum remos tanquam gubernacula habens, 
longius quidem eos a suis partibus deducit , 
alios vero tollens rursus in altum cirros, 

inter quos etiam veluüi membrana aliqua est 
tunicaque tenuis , qua utitur tunc, 

statuens in rectum , tanquam velum, 

navigat jucundissime hunc iu modum. 

Verum si conspectum metuere incipiat 
aliquod infestorum maris animalium , 

ipse demergens iterum sentina seapham , 

sese abdit cito in recessus maris, 

periculum ab hoste ut submersus effugiat : 
praetervectum exitialem vero ubi senserit, 
tum secure redit , et iterum navigat. 

Ex hoc denique, rex , eventu 


| nautici appellant eum nautilum , 
' quem Natura fabricavit voluptatis gratia] 


(343—89.) 


OEOKPITOX. 
BION. MOXXOX. 


—2 Θ΄ 0 * 


BUCOLICI POETAE GRECI, 
THEOCRITUS, BIO, MOSCHUS. 


GRJECE ET LATINE 


CUM PR/EFATIONE CRITICA EDIDIT 


CAROLUS FRIDERICUS AMBIS, | 


PHILOSOPHLE DOCTOR ET GYMNASII MOLHUSANI PRORECTO 


ZYNTOMOX ΕΚΦΡΑΣΙΣ 


ΒΛΕΦΑΝΤΟΣ. 


ΠῚ 


ΕΙΣ TON BAZIAEA. 


Αὐτόχρατορ μέγιστε, τοῦ γένους λέον, 
ὡς θερμὸς, ὡς ἄμαχος, ὡς βρυχητίας, 
ὡς στερρὸς, ὡς ἄγρυπνος, ὡς θηροχτόνος, 
ὡς ὀξὺς, ὡς χράτιστος εἰς θήραν λόγων, 
ὡς φριχτὸς, ὡς εὔτεχνος, ὡς ἀναχτόπαις, 
ὡς ἐκ μόνης ὄνυχος ἀχμῆς μετρίας 
τῶν σῶν ἐφ᾽ ἡμᾶς ἀρχικχῶν σπουδασμάτων 
τοῖς εὐστόχως χρίνουσι δειχνὺς τὴν φύσιν, 
£x τῆς ὑλαχῇς τῶν ἐμῶν περιδρόμων 
δέχου τὸν ᾿Ελέφαντα, καθάπερ φύρον, 
ὃν εἰς λόγων θήρατρον ἐζώγρησά σοι, 
χρυπτὴν ὑπελθὼν γνωστιχῇς λοχμῆς τρίδον" 
ὡς ἂν ἔχοις ἥδυσμα τὸν θῆρα ξένον, 
τρυφῆς λογικῆς εὐπορῶν ἄτερ πόνων" 
15 θέλω γὰρ εἶναι φιλοδέσποτος χύων, 

δρῶν ἐπ᾽ αὐτὰς τῆς τραπέζης τὰς ψίχας. 


e 


ΕΚΦΡΑΣΙΣ. 


Ζῷον τὸν ἐλέφαντα τετράπουν σχόπει, 
εὐρὺ,, σθεναρὸν, ἐμόριθὲς, μέλαν, μέγα, 
χεχυφὸς, ὀξύφωνον, ἀμθλύ τι βλέπον, 

29 ἰταμὸν, ἀπρόσιτον ἐξ ἐρημίας, 
ἱλαρὸν, εὐάγωγον ἐκ παροιχίας, 
πολλῶν παρ᾽ Ἰνδοῖς δεχτικὸν μαθημάτων, 
βουδαλίδος μίμημα, χερσαῖον τέρας 
ἰλύσι xal τέλμασι xa λόχμαις φίλον, 

35 xai τῇ δοχήσει τῆς φορᾶς παρειμένον. 

Τοῦτο προελθὸν μητρικῶν ἐξ ὀργάνων 
εἰχάζεται μὲν εὐτελεῖ poAo6plo, 
xai δελφαχίζει χλαυθμυρίζον ὀξέως" 
ὑπέρχεται δὲ τῆς λεχοῦς τὰς ὠλένας, 

30 at τοὺς ἀγωγοὺς τῆς τροφῆς ἔσχον μέσους᾽ 
ἡ δ᾽ εὐθὺς ἐξάρασα τοὺς ἐμπροσθίους 
καὶ μιχρὸν ὀκλάσασα τοὺς ὀπισθίους 
o0 κατὰ τὴν χάμηλον εἰς γόνυ χλίνει" 
πῶς γὰρ, ἀνάρθρων τῶν μελῶν εἰργασμένων, 
35 εἰ μὴ φυσιχῶς ἀντιχάμψοι τὸ σχέλος, 
χαλῶσα λοξῶς εἷς τὰ νῶτα τὴν πλάτην, 
ἑκατέραις ἔθρεψε θηλαῖς τὸ βρέφος; 
Φασὶ γὰρ αὐτὴν οἱ σοφοὶ θηροτρόφοι 
παραχρατοῦσαν τὴν γονὴν ὑπεξάγειν 
40 ἕλους τοσούτου, χἂν δοχῇ τισι ξένον. 
PRILAE. 


BREVIS EXPOSITIO 
.DE ELEPHANTE. 


AD IMPERATOREM. 


]mperator maxime, humani generis leo, 
quam fervidus es, quam insuperabilis, quam vocalis rugitibus, 
quam strenuus manu, quam vigil, quantus ferarum occisor, 
quam acer, quam przcellens in eruditione venanda , [pura ! 
quam terribilis, quam felix sobole, quam beatus paterna pur- 
quam belle vel ex ungue setatis adhuc parum provectze 
tuis erga nos imperatoriis studiis 
cuique sagaciter judicanti monstrans naturam tuam , 
ex latratu mearum plagarum 
recipe hunc Elephantem , veluti tributum , 
quem eruditionis cassibus tibi cepi vivum, 
occultam semitam docti saltus ingressus ; 
ut tu ebtineas tanquam bellarium hanc peregrinam feram, 
voluptatem animi nactus sine labore. 
^unio enim canis esse heri sui amans, 

"*iciens in ipsas micas herilis mense. 


EXPOSITIO. 


Cerne elephantem , animal quadrupes , 
corpore amplo, robustum, compactum, nigrüm, preegrande, 
capite prono, acuta voce, visu hebete, 
ferox , in saltuosa solitudine intractabile , 
sed hilare ac mansuetum , si domesticum est , 
multarum capax disciplinarum apud Indos , 
uri silvestris simile, terrestre monstrum, 
limo et palude et densis saltubus gaudens, 
et quod specie sua languidum ad impetus judices. 
Id simulac ex materno prodiit utero, 
parvi pulli aprini similitudinem refert, 


, ac porcelli in morem acute vagiens grunnit : 


subit autem matris ulnas , 

qua alimenti lactei canales medios sustinent. 

Mater statim attollit anteriores pedes 

et posterioribus paulisper snbsidit , 

non tamen uti camelus , in genua recumbit. 

Quomodo enim , quum ejus membra articulis careant , 

nisi naturaliter crus reflecteret , 

dorsum pulli versus oblique laxans costam, 

posset ambobus uberibus nutrire pullum ? 

Aiunt enim periti bestiarii , se eam 

relinentem secum sobolem suam educere 

ex paludibus tantis , tametsi hoc nonnullis mirum videatur. 
23 


50 TOY ΦΙΛῊ ἘΚΦΡΑΣΙΣ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣ. 


Τούτῳ σίφων ἕτοιμος, εἰ θέλει θλίδειν, 
sx ἢ προδοσχίς ἐστιν, ἀλλὰ τὸ στόμα, 
Δή πως τὸ τοῦ γάλαχτος ἀμόλύνῃ ζέον. 

ἣ πρὸς τὸν αὐλὸν ἐχδρομὴ τῶν ῥευμάτων, 

45 μὴ χαὶ τὸ πυχνὸν τῆς πνοῆς ἀντιστρέφοι 
λίχνοις ἀνάγχαις πνευστιῶν τὸ σχυμνίον, 
τῆς εἰσαγωγῆς ἐμφραγείσης τῶν πόρων, 

ἢ τῷ διαστήματι τῶν ἕνδον δρόμων 
$ τῆς ἀμολγῆς ἐμόραδύνοι γοργότης, 

50 εἶργον δὲ τὴν ὄρεξιν ἢ χαῖνον μάτην 
εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς δυσφορήση τὸ βρέφος. 
Πλὴν ἣ προδοσχὶς ἀντὶ χειρὸς εὑρέθη " 
χεὶρ δὲ βρέφους χίνησιν εὐθὺς οὐχ ἔ; χει 
πρὸς τὰς μεταξὺ τῆς τροφῆς ὑπουργίας. 

& Τούτῳ χεφαλὴ χαὶ βέτωπα xai τρίχες 
καὶ βλέμμα xoi ῥὶς, ἄχρι τῆς προδοσχίδος, 
xal δέρμα καὶ τράχηλος, ἀλλὰ xal στόυα 
σαφῆ μονιὸν ζωγραφοῦσι μαχρόθεν, 
ὅταν δεουσῶν τῶν τριχῶν ὡς ἐκ νόσου 

eo δοχῇ σεσηρὼς τὴν δορὰν ὥσπερ γέρων, 
πηλοῦ χναφευθεὶς ἐμόροχαῖς δυσεχπλύτοις. 
Χαίτης γε μὴν τὸ βρέγμα xat λάχνης ξένον, 
ὡς xal τὰ νῶτα μέχρι τῶν ὀπισθίων, 
οἷα φαλαχρὸν ix πυράγρας ἀξύλου, 

65 χαὶ χωνοειδὲς, εἰ τὸ πᾶν σχῆμα βλέποις 
χαὶ ξυντετηχὸς προσφυῶς τοῖς ὀστέοις" 
τὰ δ᾽ ὦτα λεπτὰ xol παρατεταμένα, 
xal χαθάπερ θώραχες ἐσφαιρωμένα, 
xal τοῖς δρᾶν θέλουσιν ἀνεπτυγμένα. 

70 xal τὰς βάσεις ἔχοντα χονδροσυνθέτους, 
χαὶ συστολὴν πάσχοντα χαὶ τοὐναντίον 
χαὶ po μάχας βλέποντι σύντονον στάσιν. 


"Ap οὖν ἔδει, Κράτιστε, τῶν ἄλλων μόνον 


ἄοπλον εὑρεῖν προσδαλὸν τὸ θηρίον, 

75 ὅταν ὃ χαιρὸς ἀντιτάττῃ πρὸς μάχην; 
οὐχ ἔστιν εἰπεῖν. Ἧ γὰρ εὔτεχνος φύσις 
λέοντι μὲν δίδωσιν, ὡς καὶ παρδάλει, 
τὰς ἐξ ὀνύχων δραστιχὰς ἀντισπάσεις" 
τοῦτον δὲ τὸν μέγιστον ὁπλίζει ξένως 

80 χέρασι διττοῖς, ὡς τομοῖς ἀχοντίοις, 
ot xal περισφίγγουσι τὴν προδοσχίδα 
χολουροειδῶς ἐν μέσῳ χεχυμένην" 
τούτων τὸ μὲν δίδωσιν, ὡς τομὸν ξίφος, 
ὠθεῖν χατ᾽ ἐχθρῶν 6 βραδεὺς τῷ γεννάδα " 

85 τὸ δὲ σχαφεύς τίς ἐστι τὸν θῆρα τρέ ἔφων 
χαὶ διζορύχτης χαὶ σπαράχτης τῶν χλάδων, 
Elrot τις ἂν πόρρωθεν εἰς ταῦτα βλέπων 
ὀδόντας ὀξεῖς εὐτυχεῖν τὸ θηρίον, 
χαμπυλοειδεῖς ἀντιχάμψαν ἐχτάσεις" 

90 οὐ γὰρ φύει χρόταφος, ἀλλὰ τὸ στόμα, 

Καὶ θαῦμα χαινὸν, πῶς ὀδοὺς χέρας μένει. 
χέρατος οὐχ ὀδόντος ὄντος τοῦ ξίφους. 


Σχόπει δὲ xal τὸ σχῆμα τῆς προδοσχίδος" 


αὐλός τίς ἐστιν ἐχ δορᾶς xai σαρχίου 


Pullo autem, si lac vult exprimere, pro siphone m prompln 
est , non proboscis , sed os, 

ne forte lactis calorem minueret 

liquoris per tibiam proboscidis decursus, 

et ne crebra respiratio ab ubere avertat 

avide sitis necessitate anhelantem pullum , 

spiritüs per nares meatu obturato ; 

etiam ne tam longo intervallo intra proboscidem decursós 

nimis tarde et languide emulgeretur lac, 

et sic reprimens aviditatem aut frustra hians 

pullus statim ab initio male se haberet. 

Verum proboscis ipsi pro manu data est : 

atqui infantum manus non statim movendi se facultatem hs- 
ad alimentorum redeuntes subministrationes. {π 

Hujus belluz caput et frons et pili 
et oculi et nasus , pr:eter proboscidem , 
et cutis et collum, quin et os, 

e longinquo intuenti prorsus apri imaginem sistit , 
quando is , excidentibus ut de morbo pilis, 
cum cute rugosa appareat tanquam vetulus, 
luti aspergine tenaci tinctus. 
Sinciput quidem est setarum et pilorum prorsus expers, 
uti et dorsum usque ad nates, 

. ""m quasi forcipe sine ligno vulsum, 

votam cernas figuram, turbinatum, 

ac emaciatum ita ut ossibus pellis adhaereat. 
Aures vero sunt tenues et expansz, 
et loricze speoiem imperfecte rotundam referentes , 
expansa ef patulae omnibus qui inspicere volunt; 
habentque cartilaginosas radices, 
et possunt contrahi et contra dilatari, | 
atque ad pugnam spectanti acriter arrigi. 

Num vero fas fuisset, Auguste, solam hanc omnium 
feram ad impetum faciendum manere inermem , 
quande tempus in aciem progredi cogeret? 

Non potest dici. Namque natura artifex optima 

leoni quidem dedit, ut et pantherz, 

unguium vires ad discerpendum efficaces; 

huic vero maxime fere mirabilia tribuit arma, 
geminum cornu , quasi duo acuta tela, 

qui dentes utrimque coercent proboscidem , 

inter ea mediam decussatim protentam : 

horum alterum, veluti acutum gladium, dedit 

forti belluze in hostes valide imprimendum Deus arbiler , 
alterum cornu est quasi rastellum ad nutriendam belluam, 
et effossor radicum et ramorum destructor. 

Quodsi procul quis spectet ea cornua , dicat 

feram acutis dentibus instructam esse , 

reduncas eminentias recurvantem. 

Namque non in fronte, sed ex ore nascuntur; 

idque novum miraculum est , quomodo dens maneo! corel 
quum gladius ille sit cornu , non dens. 

Porro specta formam proboscidis : 
est ea tubus ex pelle et carne 


PHILJE EXPOSITIO DE ELEPHANTE. - 81 


95 xal σφαιρομόρφου ξυμδολῆς εἰργασμένος, 
χόνδρον μαλαχθὲν εἰς τομὰς κεχλασμένας, 
νεῦρον χαλασθὲν εἷς πλοχὰς ἀγχιστρόφους. 
Ἑρπυστιχὸς δὲ xai προμήχης ἐχθέων 
εἰς πᾶσαν ἁπλῶς φυσικὴν ὑπουργίαν, 

i0 στενοῖ τὸν δλχὸν xal πλατύνει τὸ στόμα, 
xal τὴν ἐδωδὴν ἐμδιθδάζει ταῖς γνάθοις, 
xai πρὸς τὸ παχὺ τὴν ὀπὴν διευρύνει, 
καὶ πρὸς τὸ λεπτὸν τὴν λαδὴν συνεισάγει, 
καὶ συστολὰς τίθησι χαὶ παρεχτάσεις 

106 πρὸς τὰς ἐν ὄγχοις xat βραχύτησι σχέσεις. 

Πόδες δὲ τούτῳ θαῦμα xal σαφὲς τέρας, 
οὺς, οὗ χαθάπερ τἄλλα τῶν ζῴων γένη, 
εἴωθε χινεῖν ἐξ ἀνάρθρων χλασμάτων" 
xa γὰρ στιδαροῖς συντεθέντες ὀστέοις 

110 xat τῇ πλαδαρᾷ τῶν σφυρῶν χαταστάσει 
xal τῇ πρὸς ἄρθρα τῶν σχελῶν ὑποχρίσει, 
νῦν εἷς τόνους ἄγουσι, νῦν εἰς ὑφέσεις 
τὰς παντοδαπὰς ἐχδρομὰς τοῦ θηρίου. 
Πλὴν ἀλλὰ χαθ᾽ ἕκαστον αὐτῶν ἣ φύσις 
115 ὡς ὑπὸ χύχλῳ τῆς ὁπλῇς τῷ χωρίῳ 
τριγωνοειδεῖς πέντε δαχτύλους φύει, 
ot μαχρὰς οὐκ ἔχουσι τὰς ἀποστάσεις" 
3| γὰρ ἂν ἔπλει νηχτιχῶς καὶ συντόνως 
ὃ θὴρ ποταμοῖς χαὶ βυθοῖς ἐντυγχάνων" 
120 τέως δὲ τοὺς ὄνυχας ἐν τούτοις φέρει 
ὥσπερ λεπίδας ὀστραχώδεις ἰχθύων. 
Βραχντέρους ὄντας δὲ τῶν ὀπισθίων 
ἀναμφιλέχτως οἶδα τοὺς ἐμπροσθίους. 
Τούτοις ἐλέφας ἐνταθεὶς ὥσπερ στύλοις 
136 ὀρθοστάδην ἄχαμπτος ὑπνώττων μένει. 

Διπλῆς δέ φασιν εὐπορῆσαι xapótac- 
xal τῇ μὲν εἶναι θυμιχὸν τὸ θηρίον 
εἷς ἀχρατῇ χίνησιν ἠρεθισμένον - 
τῇ δὲ προσηνὲς καὶ θρασύτητος ξένον, 

130 xai πῇ μὲν αὐτῶν ἀχροᾶσθαι τῶν λόγων, 
ofc ἄν τις Ἰνδὸς εὖ τιθασεύων λέγοι, 
πῇ δὲ πρὸς αὐτοὺς τοὺς νομεῖς ἐπιτρέχειν 
εἰς τὰς παλαιὰς ἐχτραπὲν καχουργίας. 

Τούτῳ φίλη τράπεζα πᾶς ἕλους τόπος, 

135 ἔνθα χλάδους φοίνιχος ἐσθίειν ἔχει, 
καὶ σχῖνον ἢ δρῦν ἢ φυτῶν ἄλλων χόμας, 
3 χιττὸν, 3) πέτηλον, ἢ ζῶσαν χλόην, 
3 ῥίζαν, ἢ λάχανον, 3| βλάστην βάτων. 
"Aptt δὲ καὶ σταφίδες ἡμερουμένῳ 

140 χριθῆς τε χυλὸς καὶ παρὸν χύδην μέλι 
καὶ μῆλα xal χρόμμνα καὶ γλυχὺς πέπων 
εὐωχίας ἔχουσι τῷ χτήνει χρίσιν.᾿ 
“Ὕδωρ δὲ πίνει συγχυθὲν πρὶν ἂν πίνοι" 
τὸ γὰρ διειδὲς ἀχριδῶς διαπτύει. 

t45 Ofvou δὲ τὸν τοσοῦτον εὐφραίνει κύλιξ, 
ὃν ὃ τρυγητὴρ ἐχχενοῖ τῶν βοτρύων. 
ὈΟρεχτιῶν δὲ καὶ σφαδάζων elc μάχην 
τὸν ἀπὸ λωτοῦ χαὶ τὸν ἀπὸ φοινίχων 


et circuliformi coagmentatione fictus ; 
cartilago mollita in fractas sectiones ( annulos), 
nervus laxatus in celeriter versatiles flexus. 
Tortuóse autem sinuatus et preelongus exsertus 
ad omne omnino ministerium , quod natura requirit , 
fauces claudit , et os dilatat, 
et cibum in maxillas infert , 
et ad crassa foramen suum ample patefacit , 
vicissim ad tenuia manubrium suum in angustum contrahit, 
facitque contractiones et extensiones 
ad varios usus sive amplarum sive exilium rerum. 
Pedes ejus sunt miraculum et prodigium manifestum, 
quippe quos contra morem ceterorum animantium 
sine articulatis verticulis movere solet : 
namque compositi e crassis solidisque ossibus 
et succulenta malleorum subatantia 
et cruribus articulorum indolem simulantibus, 
dum se mox intendunt , mox nervos remittunt , 
efficiunt varios ferze gressus et cursus. 
Verumtamen ín pede unoquoque Natura, 
velut sub circulo, in ungulc loco 
profert quinos digitos triangulares , 
qui non magna habent invicem intervalla : 
alias valido natatu remigare posset 
fera , quum incidit in flumina et profunda loca. 
Interim in illis digitis gerit unguiculos | 
testaceis piscium squamis non dissimiles. ) 
Anteriores vero pedes posterioribus 
certo scio esse breviores. 
His velut columnis firmiter insistens elephas 
erecto corpore non inclinatus manet dormiens. 
Aiunt gemino corde praeditam essc belluam : 
alque altero esse iracundam , 
ad impotentem animi motum concitatam ; 
altero placidam esse et a ferocia alienam ; 
atque alias ipsis vocibus obedire, 
quas Indus bene tractans et mulcens eloquatur; 
alias vero in ipsos rectores suos impetum facere , 
ad vetera maleficia conversam. 
Huic grata mensa est quivis palustris locus, 
ubi comedere potest palmarum ramos 
et lentiscum et quernas aliarumve arborum frondes, 
aut hederam, aut folia lata, aut viride gramen, 
aut radicem , aut olera, aut ruborum fruticem. 
Jam vero mansuefacto etiam uve 
et hordei succus et praesens copia mellis 
et poma et ceps et dulcis pepo 
habentur pecori in deliciis pastüs. 
Aquam autem bibit , sed antequam bibat, turbatam : 
namque pellucidam penitus respuit. 
Etiam poculo vini exhilaratur tanta bestia , 
quod vindemiator ex uvis expresserit. 
Quum vero ea prurit in pugnam pedibusque jam tumultua- 
vinum ex loto aut ex palmis [tut , 
82. 


52 TOY ΦΙΛΗ͂ ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣ. 


καὶ τῆς ὀρύζης ἐκροφεῖ τῆς ἀγρίας, 

180 ὡς ἂν ὃ θυμὸς ἀκρατῶς ὑποζέων 
ἀντιστατιχῶς χαρδιώττειν ὀτρύνη. 

Καὶ γὰρ τὸ θερμὸν φυσικῶς ἧττον φέρει 
τῶν ἀχροθέρμων εἰς ῥοπὰς ἐναντίας 
6 θὴρ ὃ μαχρὰν εὐτυχῶν ἴσως ῥίνα. 

155 Καὶ πάλιν ὡς ἂν εὐδρομῇ πρὸς τὴν νίχην, 
ἣ xépxoc αὐτὸν μαστιγοῖ πρὸ τῆς μάχης, 
ὡς ἰσχίον λέοντος ἀλχαίας τόνος, 

ἡ δὲ προδοσχὶς xat πρὸ τῆς κέρχου θλίβει. 
Καὶ σῦς γὰρ οὐχ ἂν εἰς τὸν ἔχθιστον δράμοι, 
160 πρὶν τοὺς ὀδόντας ὑποθῆξαι τοῖς λίθοις. 
Πήχεις δὲ μήκους τοῦτον αὐχεῖν ἐννέα 
λέγουσιν οἷ χρίνοντες ὀρθῶς τὰς φύσεις, 
καὶ πέντε, μετρεῖν εἴπερ εὖ εὖρος θέλεις. 
Ἀλλὰ τοσοῦτον εὑρεθὲν τὸ θηρίον 

165 " Epux; ὃ δεινὸς ἀχρατῶς ὁποφλέγων 
πρηστῇρα ποιεῖ τοῖς φυτοῖς χερασφόρον, 
καὶ γίνεται πῦρ ἐμπεσὼν τοῖς ἀψύχοις 
ὃ πρὶν γαληνὸς ἐξ ἐθῶν χειροτρόφων. 
Móvouc δὲ τοὺς φοίνικας αἰδεῖται βλέπων’ 

170 φιλεῖ γὰρ ὡς ἔρωτος αὐτοὺς ἐργάτας 
xal δημιουργοὺς τῆς τροφῆς τῶν ἀχρίδων. 
Οὕτω χυρίττων καὶ σφριγῶν πρὸς τὸν γάμον 
χλῶνας χαθαιρεῖ καὶ πλοχὰς λόχμης λύει 
xal τὴν περιόπούδαστον ἐχζητεῖ δρόσον, 

170 τὴν ὑποχυμαίνουσαν ὠδίνων ζέσιν. 

Καινὸν γὰρ οὐδὲν, ἐχνιχᾶσθαι πρὸς γάμον 

τὸν ἀπὸ γάμου καὶ σπορᾶς παρηγμένον. 
Πῦρ δὲ πτοεῖται χαὶ χριὸν χερασφόρον, 

καὶ τῶν μονιῶν τὴν βοὴν τὴν ἀθρόαν" 

180 ἀσπάζεται δὲ τὴν χλιδὴν τῶν ἀνθέων, 
καὶ θέλγεται μὲν ταῖς λιδάσι τῶν μύρων, 
ὥσπερ τις ἁδρὸς εἰς τρυφὰς πολυτρόπους. 
Λουτρὸν δὲ ποιεῖ τὴν σχιὰν καὶ τὴν δρόσον, 
ὅταν τις ἀχτὶς ἐξ ὀπῆς ὁποδράμοι" 

185 λυπεῖ γὰρ αὐτὸν ὃ χρυμὸς τῆς ἑσπέρας. 
Αὖθις δὲ τοῦ θάλποντος ἐνστάντος θέρους, 
τὸ σῶμα πηλῷ δαψιλεῖ περιχρίει, 
καὶ ψυχαγωγῷ τὴν δορὰν σαίνει κρύει, 
τὴν ἡλιαχὴν ἀντιχλῶν οὕτω φλόγα. 

190 Ἐρᾶν δέ φασιν ἐγχρατῶς τὸ θηρίον 
ὥρας γυναιχὸς συμόιοῦν εἰθισμένον " 
εὐθὺς γὰρ αὐτὴν μαστροπεύειν τῇ σχέσει, 
xai χαθάπερ λαδίδι τῇ προύδοσχίδι 
σοφῶς διασπᾶν τοῦ προσώπου τὴν χνόην 

195 xal τὰς ῥυτίδας ἀσφαλῶς ἀποξέειν,, 
χαὶ χάλλος αὐτῇ φυσιχὸν μετεγγράφειν, 
ὡς τεχνίτης σχάριφον εἶ θέλει γράφειν. 
Διδάσχεται δὲ καὶ γραφὰς ταύτῃ γράφειν, 
ὡς γραμματεύς τις εὐφυὴς τῷ χαλάμῳ, 

200 δειχνύντος ᾿Ινδοῦ τὰς πλοχὰς τῷ δαχτύλω, 
ὡς ἂν τάχα γράφοι τις ἐχ μελανδόχης. 

Αὐλοῖς δὲ xal σύριγξι xal χειρῶν χρότοις 


aut ex agresti oryza paratum exsorbet, 
uti sestus animi validissime effervescens 
ad virtutis sensum et ad fortiter resistendum exstimolet. 
Namque naturaliter possidet minus fervoris, 
quam iracundissime ferc , ad hostiles impetus 
heec fera, fortasse quia prolixissimo naso preedita. 
Porro , ut ad victoriam appetendaim excurrat , 
cauda eam verberat ante pugnam, 
sicuti caudee flagrum leonis lumbos stimulat : 
proboscis autem jam ante , quam cauda, eam urget. 
Etenim vel aper in feram inimicissimam non facile irruet , 
nisi prius dentes ad lapides acuerit. 
Eam longitudine gaudere novem cubitorum 
dicunt qui de natura animalium recte judicant, 
et latitudine quinque cubitorum, si quis recte eam emetialur. 
At tam grandem belluam 
amoris furor impotenter urit atque 
efficit ut procella cornuta fiat arboribus; 
fitque ignis, quando incidit inanimatis, 
qua antea moribus mansuetis fuerat placida. 
Solas palinas reveretur, quum aspicit : 
amat enim eas , ut amoris sui fomitem 
et ut parentes surculorum , quibus vescitur. 
]ta petulcus et δὰ coitum pruriens 
tollit ramos et densitatem silvzo discutit, 
et anquirit illum summo studio appetendum rorem, 
interno ardore sestuans. 
Neque enim mirum est , appetitione conjunctionis eum supe 
qui ipse ex coitu et satione sit ortus. [rari, 
Iguis flammam vero reformidat et cornigerum arietem, 
ac grunnitum aprorum frequentem; 
appetit vero florum amonitatem 
et oblectatur liquoribus odoriferis , 
quasi lautus aliquis homo variarum appetens deliciaruia. 
Balneum autem sibi parat opacum locum et rorem, 
si tamen radii solares per ramorum spatia penetrare possinl ; 
quippe vespertinum frigus eum offendit. 
Vicissim quum sestatis calor imminet 
corpus suum largo limo oblinit, 
et cutem mulcet delectabili frigore, 
ita flagrantis solis ardorem retundens. 
Aiunt autem hanc feram valide amare 
mulierem formosam, cum ea convivere solitum : 
statim enim habitu corporis omni ei lenocinari , 
et proboscide sua velut volsella 
dextre abstergere a facie lanuginem 
et rugas penitus expolire, 
et nativam pulchritudinem in ea rursus pingere , 
sicut artifex si delineationem vult adumbrare. 
Eadem proboscide docetur etiam pingere literas, 
non aliter ac scriba peritus calamo , 
dum Indus ei ductus literarum digito monstrat , 
quasi fere quis ex atramentario scriberet. 
Porro ad tibias οἱ &slulas et manuum plausus 


PHILAE EXPOSITIO DE ELEPHANTE. 53 


xai πᾶσιν ἁπλῶς τῶν μελῶν τοῖς ὀργάνοις 
6 θὴρ, καταστὰς εὐμαθὴς χοροστάτη, 

305 ἅττει πρὸς εἱρμὸν ἐμδολῆς ἀγχιστρόφου, 
xai πρὸς τὰς ᾧδὰς ἀντιδάλλει τὰ σχέλη, 
xal σχηματίζει τὰς ῥοπὰς πρὸς τοὺς τόνους, 
ὀρχηστρίδος λύγισμα δειχνὸς τὴν βάσιν" 
καὶ πῇ υὲν δρμᾷ xal προδαίνει μετρίως, 

310 τοῦ χιθαρῳδοῦ ταῖς λαδαῖς τῶν δαχτύλων 
τὸ γοργὸν ἀμδλύνοντος εὐρύθμως μέλος: 
πῇ δ᾽ εὐθὺς ἠχήσαντος ix τοῦ συντόνου, 
σφριγᾶ πρὸς ὀξὺν εὐπετεῖ δύμη δρόμον, 
xal χαθάπερ μάστιξιν ἠρεθισμένος 

416 ὀχλὰξ περιχλᾷ xal προδάλλει τοὺς πόδας 
xai πρὸς τὸ παρὸν εὐδρομεῖ τῶν ἀσμάτων, 
καινόν τι ποιῶν ἐξ ἀνάρθρων ὀργάνων. 

Τοῦτο προσηνὲς εὑρεθὲν τὸ θηρίον 
ὅταν προληφθῇ καὶ μαλαχθῇ σχυμνίον 
xat σωφρονισταῖς ἐχδοθῇ διδασχάλοις, 

230 xat πρὸς τὰς ἁφὰς μετριάζειν εὖ μάθοι, 
τῆς ἀντιτέχνου φλεγμονῆς χενουμένης, 
x&v μαστιγοῦν θέλῃ τις. εὐψύχως φέρει, 
καὶ γίνεται παῖς σωφρονεῖν πεπεισμένος 
τοῦ μυσταγωγοῦ τῷ θυμῷ xal τῷ ξύλῳ. 

305 Σόλων μὲν οὖν δίδωσιν ἀνθρώποις νόμους 
χαὶ παιδαγωγῶν εὐγενίζει τὸν βίον, 
xal ῥυθμὸν ἐντίθησι τῇ φύσει ξένον " 
ὅταν δὲ τοῖς γέρουσι πατράσι γράφῃ 
τιμὰς παρ᾽ αὐτῶν χαὶ τροφὰς τῶν φιλτάτων, 

8410 πολλοὺς ἀνιῶν εἷς χενὸν χράζει χτύπον᾽ 
μόλις γὰρ ἄν τις τοὺς τροφεῖς ἀντιτρέφοι, 
τοὺς τῶν πελαργῶν εὐλαδούμενος νόμους, 
οὃς ἀγράφῳ τίθησιν ἡ φύσις χρίσει" 

6 θὴρ δὲ χοινῇ τοῦ γένους τοὺς πρεσδύτας 

206 οἷδε πρὸ τοῦ Σόλωνος ἀρρήτως τρέφειν. 
Ἤδη δὲ xal χάμνοντας ἐν μάχαις βλέπων, 
ἐξὸν παρελθεῖν τοὺς διώχτας μαχρόθεν, 
τέως μὲν, ὡς δύναμις, ἀναλαμθάνει, 
γοργῶς τὰς αὐτῶν ἐχδρομὰς ἀνατρέπων 

440 καὶ τὰς μετάρσεις τῶν βελῶν χαὶ τοὺς χύνας 
xo τοὺς ἐν αὐτοῖς ἀντανείργων ὁπλίτας " 
ὅταν δ᾽ ἐπιστῇ τῆς τελευτῆς 6 χρόνος, 
χοινοῦ τέλους ἄμυναν 6 ξένος φέρει. 

Νῦν οὖν, Βασιλεῦ, δεξιῶν ἔργων φύσις, 

215 ξένης μάχης ἄχουσον, ὡς ἔχει, τρόπον. 
"Ἐχθιστός ἐστιν 6 δράχων τῷ θηρίῳ " 


δράχων δ᾽ ἐν Ἰνδοῖς θαῦμα τίς γὰρ ἢ δράχων 


ὀξὺς, πονηρὸς, ἐμδριθὴς, γλίσχρος, μέγας, 
φθορεὺς, ἱταμὸς, ἀνθραχῶδες ἐμδλέπων, 
350 ψυχρὸς, πλαδαρὸς, ἐνδαχεῖν ἠπειγμένος, 
ἕρπων, συρίττων, ἐξεμῶν, ἀντιπνέων, 
χαὶ τοῖς ἑλιγμοῖς ὡς πτεροῖς ἐπιτρέχων ; 
Οὗτος τὸν ἐλέφαντα μαχρόθεν βλέπων 
ἐπὶ τρύγην ἥχοντα λεπτῶν ἐχρίδων, 
355 πυχνοῖς καλυφθεὶς ἐξεπίτηδες χλάδοις 


et ad quavis omnino musices instrumenta , 

heec fera, magistro chori docilem se preebens , 

exsilit ad seriem emboles versatilis, 

et ad cantilenas apte crura agitat, 

et motus suos figurat δ numeros modosque , 

gressus euos saltatricis alicujus flexibus ostendens confur- 

mox enim incedit ac progreditur moderate, [mes : 

dum citharista digitorum pulsibus 

concinne reprimit concitatos modos : 

mox , si musicus sonum edit intensiorem, 

prurit ad concitum cursum impetu levi facienduin, 

et, quasi flagris compelleretur, 

geniculans inflectit projicitque pedes 

et ad przesentes carminis modos dextre ambulat , 

novum quid et mirandum faciens per membra sine articulis, 
Placidum esse solet hoc animal , 

si tenera adhuc setate sit exceptum et mitificatum 

et magistris castigantibus commissum , 

0400 animo ferre didicerit contrectationes , 

arti adversario ardore ablato, 

vel verbera et flagra si quis infligere vult , fert patienter : 

aique tanquam puer fit sapienter ac sobrie vivere doctus 

preeceptoris sui animis et baculo. 
Solon quidem hominibus dat leges et mores, 

et vitam moderatus ad honestatem componif , 

novamque concinnitatem indit nature : 

quum autem senio confectis parentibus sancit 

nutrimenta et honores ab ipsis carissimis offerendos , 

tum multos offendit et surdas aures verberat. 

Vix enim quisquam suos nutritores vicissim nutrire cupit , 

ductus verecundia legum , quas inter ciconias, 

natura sine scripta sententia fixit de amore in parentes. 

Ista autem bellua generis sui senes communiler 

vel ante Solonem norat , mirum dictu , alere. 

Jam quum videt eos in pugna sauciatos , 

quamvis liceret venatores persequentes e longinquo przeter- 

aliquamdiu tamen pro viribus ilios reficit , [ire , 

persequentium insultus mascule repellens 

et telorum jactus et canes 

et iis junctos armatos excipiens et arcens : 

quando vero mortis tempus affuerit , mortuo 

etiam alienus justa funebria , communi nature debita, per- 
Nunc , o Rex , dextré factorum auctor, [sol vit. 

accipe mirabilis certaminis , ut sese habeat, modum. 

Serpens est isti bellus inimicissimus : — [praeter serpentem 

est vero serpens in Indis portentum : quie enim alia bestia 

simul celeris, maligna, torva, lubrica , grandis , 

vastatrix , audax , fulgurantibus oculis, 

frigida, humida, morsibus inferendis prompta , 

repens, sibilans, evomens, afflans, 

et suis flexibus tanquam alis irruens ? 

Hic, procul oonspecto elephante, 

qui ad vindemiam tenuium surculorum accedit , 

densis ramis de industria absconditus, 


δ4 ΤΟΥ͂ ΦΙΛΗ ἘΚΦΡΑΣΙΣ ἘΛΈΦΑΝΤΟΣ. 


χεῖται κατ᾽ αὐτοῦ προσδαλόντος ἀθρόον, 
xai τὰς μὲν ὄψεις ἀσφαλῶς ἀποθλίθει, 
ὥσπερ τομὸν τέρετρον ὠθῶν τὸ oxoua- 
οἰχτρὸν δὲ λοιπὸν εὑρεθέντα τὸν μέγαν, 
860 xal πρὸς μάχην ἄτολμον ἐξ ἀῤλεψίας, 
σφαιρῶν τὸν δλχὸν ἐγχρατῶς ἀποπνίγει. 


Τούτους, Βασιλεῦ, τοὺς καλοὺς θῆρας λόγος 


θεσμοῖς φυσιχοῖς ταχτιχῶς ἠθροισωένους 
τηρεῖν ἀχραιφνῇ τὴν φιλάλληλον σχέσιν" 

205 xai γὰρ νέοι γέροντας αἰδοῦνται βλέπειν, 
xal συλλυποῦνται δυσπραγοῦσι τοῖς φίλοις, 
slc ἀφρόνων ἔλεγχον ἀνθρώπων φίλων 
τὸ χοινὸν εἰσφέροντες, ὡς ἅλας, τρύφος, 
xal τοῖς ἐν dxuTj συμμαχοῦσιν ἐχθύμως, 

470 Ἰνδῶν ἐπ᾽ αὐτοὺς δυσμενῶν πεφραγμένων 
σάλπιγξι, πυρσοῖς, φασγάνοις, ἀχοντίοις, 
xo τοῖς μεταξὺ μορμολύττουσι ψόφοις. 
Ἐστὶ δ᾽ ὅτε θνήσχουσιν ἀλλήλων χάριν, 
xal μᾶλλον αὐτῶν τῆς γονῆς τῶν σχυμνίων. 

$75 “Ὅταν δὲ τὴν σύρρηξιν ὃ χρόνος λύση 
καὶ τὰς παρ᾽ ἀμφοῖν τῆς χονίστρας ἐνστάσεις, 
σχοποῦσι τοὺς χάμνοντας ἐκ τῶν τραυμάτων, 
χαὶ πᾶν μὲν ἐξαίρουσι τῇ προδοσχίδι 
βέλος πεπηγὸς εἰς μυχοὺς ἀποχρύφους. 

980 Ὥς ἂν δὲ μηδεὶς φλεγμονῆς ὄγχος πάλιν 
εἷς ὑποθέρμους ἐχτροπὰς ἀντισπάσῃ, 
τὴν πιχρὰν ἐγχέαντες ἀλόης δρόσον, 
παρῆχαν αὐτοὺς εὐδρομεῖν ἀχινδύνως. 
Τούτοις δὲ πᾶσαν ἡμερουμένοις νόσον 

285 οἶνος μέλας ἔλυσεν ἀνθ᾽ Ἱπποχράτους. 

Ὦ τίς Γαληνὸς ἢ Γαληνοῦ βιθλίον 
τούτους διδάσκει φαρμαχεύειν τὰς νόσους; 
πόθεν δὲ θηρσὶν ἢ σοφὴ χειρουργία 
χαὶ τὸ χρίνειν δύναμιν ἁπλοῦ φαρμάχου; 

490 τίνας δὲ τέχνας ἀχριδοῦντες εὐστόχως 

αἱμορραγούσας ἐμπεδοῦσι τὰς φλέθας; 
Οὗτοι ποταμὸν ἐχπερᾶν ἠπειγμένοι 

πτύσσουσι τοῖς χέρασι τὴν ποοδοσχίδα, 

μήπως τὸ ῥεῖθρον εἰσρύη τοῖς ἐγκάτοις 

295 χαὶ συμποδισθῇ τὸ σφυρήλατον σχάφος 
ὑγροῖς χαλασθὲν δυστυχῶς ἐφολχίοις. 
Ὑπανέχειν δέ φασιν αὐτῇ τοὺς τόχους, 
ἀγωνιῶντας πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῦ πόρου. 

Ὅταν δέ τις ὄρυγμα βοθρεύσας μέγα 

800 τούτους νομίζη, συμπεσόντας ἀσχόπως 
καὶ προστριδέντας ἐν βραχεῖ συλλαμθάνειν, 
ὠθοῦσι τὸν μέγιστον αὐτῶν εἰς μέσον, 
καὶ καθάπερ γεφύραν εὐτυχηχότες 
τὸ δυσχερὲς φεύγουσι τῆς ῥύμης βαθος. 

806 Τὸ γὰρ χεχηνὸς τοῦ χενοῦ πληρούμενον 
ἤγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸ τῆς ὄχθης πέραν, 
βάδην πατοῦντας ἐξ ἀνάγχης τὸν φίλον. 
Καί τις προτείνας τὸν βαρύσφυρον πόδα 


παρῆκεν αὐτῷ συμθαλεῖν εὖ τὴν plva- 


subito contra illum accedentem effunditur, 
ac primum bellua oculos prorsus elidit , 
dum os suum veluti acutam terebram intrudit ; 
tum quando grandis bestia miserabiliter afflicta 
et prie czecitate ad pugnam timida reddita est , 
eam spiris suis implicans valide praefocat. 
Has egregias belluas, o Rex , fama est 
naturalibus legibus ordine constituto in unum collectas 
illibatum servare humanitatis amorisque mutui sensum 
Etenim juvenes reverentur vetulorum conspectum, 
et cum amicis infortunio affectis dolent , 
ad pudorem hominum sine benevolentia amicitiam simulan- 
communem offam afferentes , quasi salem ; [tium 
et una preelium ineunt animose cum gregalibus robustis, 
quum inimici Indi in eos invadunt 
tubis, facibus, ensibus , hastis, 
et terriculamentorum vario strepitu. 
Interdum quoque unus pro altero mortem oppetit , 
ac potissimum pro sua sobole pullorum. 
Quando vero tandem desiit conflictus 
et utrorumque in arena contrarius nisus, 
spectant eos qui vulneribus laborant , 
et omne telum proboscide extrahnnt , 
quod in penetralibus corporis haeret. 
Ne vero tumor inflammationis postea 
in calida puris diverticula abeat , 
infundunt amarum alo: succum, ac 
tum eos sinunt periculo liberatos abire. 
lisdem vero jam mansuefactis omnem morbum 
solvit vinum nigrum loco Hippocratis. 
At quis Galenus aut Galeni liber 
hos docet mederi suis morbis ? 
unde ferze consecutie sunt illam sapientem chirurgiam, 
et illam facultatem dignoscendi simplicia medicamenta? 
quas illi artes tam sagaciter excoluerunt, : 
ut obligare norint venas sauciatas ? 
lidem , quum transfretare fluyium contendunt , 
cornibus suis comprimunt proboscidem 
ne scilicet aqua perfluat in ventrem 
et impediatur malleolo ducta cymba 
humido onere infeliciter distenta. 
Eadem proboscide eum sustinere dicunt pullos suos 
undam fluvii transeundi perhorrescentes. 
Quum vero venator ampla fovea depressa 
se credit eos inconsiderate illapsos 
et lapsu lzesos brevi comprehensurum , 
illi gregalem corporis mole maximum in mediam foream 
atque ita velut pontem nacti [detruduut, 
inimicam profunditatem vise effugiunt. 
Nam hiatus vacui specus ita repletus 
eos in marginem alterum fovez perducit, 
necessitate coactos sodalem suum pedibus calcare. 
Posthac unus eorum protendit capto ponderosum pedem 
et permittit ut ei dextre implicet proboscidem : 


PHILAE EXPOSITIO DE ELEPHANTE. 65 


310 ἄλλοι δὲ πλεῖστα συγχομίσαντες ξύλα 
δίπτουσιν αὐτῷ δραστιχῶς πρὸς τοὺς πόδας" 
xai χατὰ uixpóv τοῦ βάθους ᾧδηχότος 
xai τῆς ξένης χλίμαχος ἐξειργασμένης, 
ὀξυδρόμως ἔξεισι πρὸς τοὺς συννόμους, 

215 σωθεὶς ὃ σωτὴρ ὑπὸ τῶν σεσωσμένων. 
"AEtov οὖν xal τοῦτο θαυμάσαντά σε 
μηδὲν παρελθεῖν τοῦ προσήχοντος λόγου" 

xai γάρ τινος βάλλοντος αὐτὸν τοξότου 
χαὶ τῷ στοχασμῷ συγχινοῦντος τὸν τόνον, 

830 αὐτὸς θεωρῶν τὰς βολὰς ἀντιστρέφει 
καὶ πήγνυσι τὸ σῶμα δίχην ἀσπίδος 
ἐν τῇ συνάρσει τῶν μελῶν ἐσφιγμένον. 

Ἀλλ᾽ ὦ δικαστὰ τῶν σοφῶν πάντων λόγων, 
xai νοῦ χαθαρὲ, τῶν ψυχῶν ἐπιστάτα, 

485 xal τῶν ἐπὶ γῆς δυσμενῶν ἀντιστάτα, 
xat τῶν παρ᾽ ἡμῖν εἰσφορῶν ζυγοστάτα, 
xai τῆς φυσιχῇς μουσικῆς χοροστάτα, 
xal τῆς καθ᾽ ἡμᾶς φύσεως πρωτοστάτα, 
χαὶ φῶς ἐναργῶς ἐξελέγχον τὰς φύσεις, 

330 xat πῦρ δαπανῶν τῆς ψυχῆς μου τοὺς πόνους, 
ὦ γλυχύτης ἄρρητε xal θυμηδία, 
xai τερπνότης ἄφραστε xal χραταρχία 
νιχῶσα χαὶ χρύπτουσα πᾶν λόγου σθένος, 

ὦ πάντα χινοῦν elc θεοῦ δόξαν στόμα 

335 xal γλῶσσα λαμπρὰ xat θεόφθογγε φράσις, 
xal σῶμα καινῶν δεχτιχὸν χαρισμάτων, 
καὶ πνεῦμα χοινὸν εἷς πνοῆς λειτουργίαν, 

ὦ κόσμε τῆς γῆς, τῆς φυλῆς, τῆς ἀξίας, 
τῆς πορφυρίδος, τῆς γονῆς, τῆς ἑστίας, 

340 τῆς τοῦ στέφους χάριτος, ὡς xal τοῦ θρόνου, 
τῆς τοῦ βίου πλάστιγγος, ὡς xal τοῦ τρόπου, 
τῆς τοῦ λόγου σάλπιγγος, ὡς xat τοῦ χράτους, 
σοῦ πάντες ἁπλῶς ἀγνοοῦμεν τὴν φύσιν" 
τὸ γὰρ ἀχατάληπτόν ἐστί σοι φύσις 

345 θεοῦντι μιχροῦ τὴν χατ᾽ ἄνθρονπον φύσιν. 
Πῶς δ᾽ ἂν βλέπειν γένοιτο χανθάρων γένει 
τὸν αἰγυπιὸν, τὸν φριχώδη, τὸν μέγαν; 
τί δ᾽ ἂν ψοφεῖν δύναιντο καὶ πιθηχίδες, 
ὅταν βρυχηθμῶν ἐξερεύγηται χτύπους 

350 λέων ἐπ᾽ αὐτὰς ἐκδραμὼν τῆς παστάδος:; 

ἢ μαινίδων δωαιλος, εἰ χῆτος βλέπει 

τέμνον τὸ ῥεῦμα τοῖς πτεροῖς τοῖς ἐνδρόσοις ; 
Ὁ φιλοπαίστης ψαλμιχῶς ἕρπει δράχων. 
Σὺ μετριάζων εὐμενῶς πάντας βλέπεις" 

866 xai γίνεται τὸ βλέμμα τοῖς χαχουμένοις 
σαφὴς γλυκασμὸς xat θεόδλυστος δρόσος. 
Ὅταν δὲ καὶ τὴν χεῖρα χινῇς ὀξέως 
xal τὰς ἐν ἥμῖν συμφορὰς ἀνατρέπης͵ 
ἐχ τῆς ἐρυθρᾶς τῶν γραφῶν πανοπλίας, 

360 ἐνταῦθα πολλοὺς τοὺς δορυχτήτους ἄγεις " 
ὥστε πρόδηλον ἐστι, x&v μηδεὶς λέγοι, 
χράξει δὲ πάντως, εἰ θελήσει, xal λίθος, 
ὡς σὺ καθαρῶς πᾶσαν ἐχνιχᾷς φύσιν, 


ceteri congesta ligna plurima 

alacriter dejiciunt sub pedes ejus : 

ita paullatim specu expleto 

et mirabili scala perfecta, 

ille velociter exit ad gregales suos, 

servator servatus ab iis , quos servaverat. 
Etiam hoc dignum est quod mireris 

nihil preetereundo sermonis ad rem pertinentis : 

scilicet quum sagittarius in elephantem jaculatur 

et, dum collineat , nervum movet , 

ille preevidens sagittee jactum , reflectit se 

et corpus suum, veluti elypeum , objicit 

firmiter collectis membris constrictum et compressum. 
Sed tu , quorumque doctorum sermonum judex , 

et pura mens, et animorum curator, 

et inimicorum nostrorum in terra repulsor, 

et nostrorum tributorum arbiter, 

et naturalis musica preesultor, 

et humanae nature antemgnane , 

et lumen, quo ingenia omnia manifeste arguuntur, 

et ignis, quo animi mei erumna consumuntur, 

o inenarrabilis dulcedo et suavitas, 

o consummatissima hilaritas et potentia , 

qua omnis vis orationis vincitur et debilitatur, 


o sacrum os omnia movens ad Dei gloriam , 


o splendidissima lingua et Deum sonans loquela , 

o corpus mirificorum Dei munerum capax , 

o spiritus communis ad vitam administrandam, 

o ornamentum terrz, nationis , dignitatis, 

purpurze, sobolis , foci, 

ciementissimee corone , ut et throni, 

regule communis vitse , ut e£ morum, 

grandisone eloquentie , ut et majestatis ; 

tuam omnes omnino ignoramus naturam : 

namque , quod incomprehensibilis es, id tibi natura est, 
dum humanam in te naturam prope divinam reddis. 
Quomodo tandem id contingeret scarabeorum generi , 
ut intaerentur aquilam tremendam et magnam? 

quid tandem sonare possent parve simim, 

quum rugituum fragores eructat 

leo e cubili suo prorumpens in eas? 

aut quid proferret turha manularum, si balznam videt 
roscidis alis suis fluctus secantem ? 

Ecce arrepit serpens carmina ludens. 

Tu ininime superbus omnes adspicis benigne; 

isque aspectus tuus afflictis fit 

palam mellita quies et ros divinitus effusus. 

Quum vero etiam manum tuam moves alacriter 

et calamitates nostras dispellis 

ex rubro ( /mperatorio) scripturarum armario, 

huc ad te multos tibi captivos et mancipatos adducis : 
quod adeo, etíamsi nemo id dicat , apertum cuivis est ; 
quin vel lapis , si lubebit , omnino clamabit . 

à te omne prorsus superari ingenium. 


56 TOY ΦΙΛῊ EKOPAZIZ EAEQANTOZ. 


Ἡμεῖς δὲ παταγοῦμεν ὥσπερ ἀγέλαι 

ses πτηνῶν, Βασιλεῦ, τοῦτο δὴ τῶν ἐμψύχων, 
ὅταν δρῶμεν ἀπὸ γῆς μετάρσιον 
ταῖς τῶν φρενῶν πτέρυξιν ἐσχευασμένον 
τὸν ἀετόν σε τὸν θεόπτην τοῦ χράτους. 

Ἀλλ᾽ εἴγε φασὶ, Βασιλεῦ, τὸ θηρίον, 

370 ὃ μηδὲν εἰς ὄνησιν ἀνθρώποις φέρει, 
χἄν τισιν ἴσως τὴν γλυφὴν τῶν ὀστέων 
πρὸς θρύψιν ἁδρότητος ἀπλήστου τρόπου, 
εἷς τρὶς ἑκατὸν συντεθέντας ζῆν χρόνους ,᾿ 
σὺ παντὸς ἐλέφαντος ὀφθείης πλέον 

875 βιοὺς δι᾽ ἡμᾶς τῶν ἐτῶν σου τὸν δρόμον" 
ἐχθρὸς δὲ πᾶς, ἣ δῆλος 3) χεχρυμμένος, 
πρὸ τῶν ποδῶν σου χοῦς βραχὺς γένοιτό σοι 
θεοῦ τὸ σεπτὸν εὐγενίζοντος χράτος 
xal τῆς ἀληθοῦς τοῦ θεοῦ λοχευτρίας, 

880 ἐφ᾽ ἣν βεδαιοῖς τῆς ψυχῆς τὰς ἐλπίδας, 
Αὐτόχρατορ μέγιστε, τοῦ γένους λέον. 


Nos autem circumstrepimus te more caterva 

alitum crepitantium , o Rex , id quod animantes faciunt. 

quum videmus e terra sublimem attolli. 

sapientissime mentis pennis instructum 

te majestatis aquilam in Deum intuentem. 
Veruntamen, Rex , si ferunt istam bellnam, 

qua nullam hominibus utilitatem preestat , 

nisi forte nonnullis eboris sui sculpturam 

ad lautitiarum intemperantem luxum, 

producere vitam ad trecentos continuos annos : 

iu ampliorem, quam ullus unquam elephas, cernaris 

permetiri annorum vitee cursum nostro commodo : 

quilibet autem hostis , sive apertus , sive clandestinus , 

in pulverem comminutus ad pedes tuos prosternatur : 

sic Deus augustissimam tuam majestatem fortunet 

et vera Dei genitrix , 

in qua animi tui spes figis, 

o Imperator maxime, humani generis leo. 


- 


EJUSDEM PHILJE 


DE PLANTIS. 


ΠΕΡῚ ZTAXYOZ. 


Χθὲς xóxxov ἰδὼν, xal λαθὼν τοῖς δαχτύλοις, 
xa πάλιν ἰδὼν xat βαλὼν εἰς τὸ στόμα, 
καὶ ψηλαφητῇ συντριδῇ περισχίσας 
τὸ δέρμα σαπὲν τοῦ χυλοῦ δεδευμένου, 
6 σπορεὺς γεωργὸς οὐδαμοῦ γῆς εὑρέθην" 
εὐθὺς γὰρ αὐτὸς ἐνταφεὶς τῇ χαρδίᾳ, 
xai τῶν φυσιχῶν εὐπορήσας ἰχμάδων, 
καὶ τοῖς λογισμοῖς ἐχραγεὶς τῶν πραγμάτων, 
xal ταῖς χαθ᾽ εἱρμὸν ἐχφυεὶς ὑπουργίαις, 

10 xul χατὰ μιχρὸν ἐχτραφεὶς ὡς ἐν θέρει, 
γυνὶ πρὸς ἁδρὸν ὠργανώθη μοι στάχυν. 
χἀντεῦθεν ὡς ἂν μὴ ῥυῇ παραχμάσας, 
θερίζεται μὲν τῇ δρεπάνη τῶν λόγων, 
χομίζεται δὲ πρὸς τὸ σὸν δεῦρο χράτος, 

15 ὦ xat Βασιλεῦ xal τροφεῦ τῶν Αὐσόνων, 
xai νοῦ γεωργὲ μυστιχῆς εὐχαρπίας. 

Τίς οὖν θεωρῶν ἢ χατάστερον πόλον, 
Ἢ γὴν χρεμαστὴν εἰς ἀνέδραστον βάσιν, 
3| ῥοῦν θαλασσῶν εἰς παλίνστροφον χύσιν, 

30 μὴ παρενεχθῇ xal χαλύψη τὴν χτίσιν, 

ἣ πνεῦμα xxl πῦρ xat quz Gv ζωσῶν γένη. 
τὸν δημιουργὸν τὸν σοφὸν μὴ θαυμάσει; 
᾿Επεὶ δὲ πολλὰ μὴ πρὸς ὄγκον ἠρμένα 
δοχεῖ ταπεινὰ τῇ xav αἴσθησιν χρίσει, 

35 τῆς ἐμφύτου χάριτος ἀγνοουμένης, 
οἷον λίθοι, χώνωπες, ἐωπίδες, πόαι, 
τὰ σμιχρὰ xat μέγιστα xav. ἄλλην χρίσιν, 
προὔθηχα δὴ τὸν σῖτον ἐξητασμένον, 
οὐχ ἵνα λαδὴ προστεθῇ σοι βελτίων, 

30 x&v εἰς τὰ φαυλότατα πολλάχις βλέποις, 
τῷ σῷ, Βασιλεῦ, συμπορίζων τὰς φύσεις" 
οὐδὲν γὰρ ἰχμὰς καὶ σταγὼν καὶ πομφόλυξ 
πρὸς τοὺς ποταμοὺς τῆς Ἐδὲμ. τῆς ὀλδίας" 
ἀλλ᾽ ἵνα πᾶς ἄνθρωπος ἐντεῦθεν μάθη 

35 xàv τοῖς ταπεινοῖς εὐλογεῖν τὸν Δεσπότην" 
ὡς μιχρὸν οὐδέν ἐστι τῶν παρήγμένων 
ἐχ τῶν δι’ ἡμᾶς ἐχφυέντων σπερμάτων. 

*O οἴτος ἐσ -ἰν 6 τροφεὺς τῶν ἐμψύχων, 
6 χόχχος αὐτὸς τῆς πνοῇς ὃ προστάτης, 

40 ὁ σάρκας ia vois ἐνστεγάζων ὀστέοις, 
xat νεῦρα τιύεὶς xal φλέδων ὑποστάσεις, 
ὃ τῆς τελευτῆς εὐσταλὴς δδοστάτης, 

ὃ τὴν ξένην ἔγερσιν ἡμῶν δεικνύων 
ἐκ τῶν χατ᾽ αὐτὸν ἀχριδῶς διδαγμάτων" 
45 ὃς ῥίπτεται μὲν κατὰ γῆς εἰργασμένης, 


— OBERE ERREUR RERUM E ——— —— ——————————————————'——————————  —"]—!——————— σειν 


DE SPICA. 


Heri quum granum viderem et digitis caperem, 
iterumque contemplarer et ori insererem, 
deinde per attactum lingus et dentium contritione scinde- 
corium emollitum succi humectati , rem 
exstiti agricola seminans ín nullo telluris loco : 
nam statim granum infossum cordi meo, 
et naturales nactum humores , 
et per meditationem rerum erumpens ex (unica, 
et ordine succedentibus ministeriis procrescens, 
et paulatim enutritum, quippe zstatis tempore, 
nunc in vegelam formatum est mihi spicam : 
hinc jam ne pra maturitate decidat, 
en demetitur carminis falce , 
atque tuz huc offertur majestati, 
o Imperator et nutritor Romanorum, 
et sator mentium mystice feecunditatis. 
Ecquis aut coelum stellis preesigne spectans, 
aut terram suspensam in instabili fundamento, 
aut marium fluxum vicissitudine :estus temperatum, 
ne videlicet sua exundantia res mundanas obruat , 
aut ventum, et flammam ,, et animantium genera, 
non admiretur Conditoris sapientiam? — ὁ ὁὋὁ 
Quum vero multe res granditate nulla tumentes 
sensuum arbitrio humiles judicentur, 
quod innata illis gratia ignoratur, 
velut lapides , culices, muscae, germina, . 
quie parvie res , alio respectu profecto magnae sunt , 
igitur speciminis loco proposui explicationem tritici , 
non ut tibi ansa pracbeatur melior 
et vel ad vilissima s»pe respicias, 
tvo servo, o Rex, comparans naturse munera ; 
nihil enim sunt vapor aut gutta aut bulla, 
si cum Edenis beatissime fluminibus conferantur : 
sed ut quivis homo inde discat 
etiam in humilibus rebus praedicare laudes Domini, 
quod nihil est parvum omnium qui producta sunt 
ex seminibus ad usus nostros procreatis. 

'Triticum est nutritor animantium, 
granum ipsum est patronus vitalis anime, 
qui carnes includit inter tenuia ossa, 
et nervos venarumque substantias apponit : 
idem mortis víam expedite monstrat nobis, 
ac docet mirabilem resurrectionem nostram 
documento sui dato accurate : 
quod projicitnr in terram cultura praeparatam , 


58 


ἐνθάπτεται δὲ τοῖς μυχοῖς τῶν αὐλάχων, 
xal σήπεται μὲν ἐχλυθεὶς ταῖς ἰχμάσιν, 
ὑφίσταται δ᾽ οὖν ὡς ὀπὸς πεπηγμένος, 

λευχαίνεται δὲ xai προχύπτει μετρίως, 

50 λιπαίνεται δὲ καὶ χλοάζει xal βρύει 
τῆς ἡλιαχῆς εἰσθαλούσης λαμπάδος, 
xal γίνεται μὲν εὐφυοῦς βλάστης πόα. 
σχεδάννυται δὲ xal πλατύνει τὴν βάσιν. 
καὶ ῥιζοποιεῖ μυστικῶς τὰς ἐχφύσεις, 

85 τὴν συνδετιχὴν ἐμδολὴν ὑποτρέφων, 
ὃς ἂν τὸ βαρὺ τῆς χλιδῆς μὴ συμπέσῃ, 
τῶν ἀντιλαθῶν τῆς φυῆς ἡδρασμένων - 
στηρίζεται γοῦν xal προδάλλει τὴν χόμην 
ζωστῆρσί τισιν ἐνδεθεὶς περιστρόφοις, 

80 ἐπὰν τὸν αὖλον εὐδρομοῦντα δειχνύη, 
μήπου χαλασθεὶς εὑρεθῇ τεθραυσμένος. 
Οὕτω δὲ τῆς χρηπῖδος ἡτοιμασμένης 
πρὸς τὰς ἐν ἀκμῇ τῆς quic ὑπεχφύσεις, 
ἐγχυμονεῖ μὲν ἢ χάλυξ τὸν ἄσταχυν, 

66 ἐχρήγνυται δὲ xol προάγει τὸν τόχον, 
xat σπαργανοῖ τὸν xóxxov, ὡς λεγὼ βρέφος, 
μερίζεται δὲ τῆς χλιδῆς πᾶς ὁ σπόρος 
ἐξαιρέτοις χιτῶσιν ἐνσπειραμένος, 
μὴ καὶ ψεχασθεὶς ἐχτραπῇ τῇ συνθέσει" 

70 ἁδρύνεται δὲ τοῦ χενοῦ πληρουμένου 
τῇ κατὰ μιχρὸν τῶν δεόντων προσθέσει" 
Ἀλλ’ ἵνα μηδὲν προσπεσὸγ τῶν ὀρνέων 
τὸ σπέρμα γυμνὸν εὑρεθὲν διαρπάση, 
στιχηδὸν ἀνθέρικας ὀξεῖς ἐχφύει, 

76 λεπταῖς ἀχανθῶν ἐχδολαῖς χαθοπλίσας. 
Αὖθις δὲ τοῦ δέοντος ἐξιχμασμέγου 
xal πρὸς παραχμὴν τῆς γονῆς ὑποστάσης, 
τὸ τοῦ θέρους δρέπανον ὡς ἂν προθλέπων 
εἰς γῆν ἑαυτὸν ὠχριῶν ἐπιχλίνει, 

80 μαραίνεται δὲ χλαυσιῶν ὃ πρεσθύτης, 
σοθοῦντος αὐτὸν ἠρέμα τοῦ πνεύματος. 
Καὶ τέμνεται μὲν τῷ προσήχοντι χρόνῳ, 
χαθαίρεται δὲ τῆς χαλάμης ἠρμένης, 
συντρίθεται δὲ ταῖς χυλίστραις τῶν λίθων 

86 χαὶ δείχνυται σταὶς ἐχλεπισθεὶς ὃ στάχυς. 
Συστέλλεται δ᾽ οὖν εἰς φυραθεῖσαν ζύμην, 
πυγμαῖς περιτταῖς ὡσανεὶ τετυμμένος, 
ἐχτείνεται δὲ προσλαθών τινα ζέσιν 
ἐχ τῶν ἐπ᾽ αὐτοῦ συντεθέντων ἀμφίων. 

90 Καὶ πλάττεται μὲν εἰς τὸν ἄρτον αὐτίχα, 
συντήχεται δὲ τῇ φλογὶ προσεγγίσας. 
Καὶ τίς ἱκανῶς τὸν τοσοῦτον θαυμάσει, 
ὅταν τὸ χαμὸν ἐχ λίμου σῶμα τρέφη 
xa ζωγραφῇ τὴν ὥραν, ix τῶν ἐγχάτων 

95 εἰς τὰς παρειὰς εὐπρεπῶς ἀνατρέχων. 


Ἀλλ᾽, ὦ Βασιλεῦ, τῇ xÀox7, τῶν νῦν λόγων 


ἠνιξάμην τὸν σῖτον, οὐχ ἠτησάμην" 
εὐμήχανον γὰρ εἰς τὸ λυποῦν ἣ φύσις. 
Σὺ δ᾽, ὡς ἔθος, τολμῶντι συγγίνωσχέ μοι. 


TOY ΦΙΛΗ͂ ΠΕΡῚ ZTAXYOZ. 


et in latebris sulcorum sepelitur, 

et putrescit, terre vapore dissolutum : 

mox speciem habens concreti lactei humoris subsistit 

et albet ot emicat sensim, 

porro incrassescit et virescit et herbam protrudit 

solis lampade incidente , 

atque fit venusti germinis herba , 

tum diffundit se ac fulcra sua dilatat , 

ac mystice nixas radicibus spargit propagines, 

intra se nutriens nisum colligandi eas , 

ne luxuriei pondus concidat , 

germinationis fibris stabilitis. 

Exsurgit idem ac comam protrudit, 

cingulis quibusdam inclusum circumjectis, 

simulac se caule erexerit suo, 

ne munimentis nudatum aliquando frangatur. 

Jta fundamento stabilito 

ad germina valida plantze fundenda , 

gravida calyx spice frugem parturit, 

et diffissa fcetum edit , 

atque, ut infantem puerpera, granum fasciis involvit ; 

secernitur vero omne semen ab herbascente luxurie 

suis quodque tunicis cireumvolutum, 

ne forte rore madefactum per conjunctionem corrumpatur: 

porro grandescit ad maturitatem , dum vacuum impletur, 

partibus necessariis sensim accrescentibus. 

Verum ne ulla irruens avicula 

granum nudum diripiat , 

profert acutas aristas ordine structas, 

tenuibus spinarum armatas cuspidibus. 

Rursus autem humore, quantum par est, exsiccato, 

ubi spica adolevit et ad maturitatem pervenit plenam 

tum, quasi estivi messoris falcem preevideret , 

pallescens versus terram declinat , 

el marcescit crepitans votula , 

afflatu venti leniter agitata. 

Tum justo tempore demetitur, . 

ac purgatur stipula ablata , 

teriturque saxorum volutatione , 

et putaminibus soluta spica fit farina. 

Hiec vero in' massam fermenfatam compingitur, 

validis pugnis tanquam fustigata ; 

et dilatat se, recepto quodam calore 

ex pannorum ipsi injectorum fomentis. 

Tum statim in panis figuram efformatur, 

et admotus igni coquendo contrabit se. 

Jam quis tandem ejus vím satis admirari poterit , 

quum fame afflictum corpus enutrit , 

et faciei pulchritudinem pingit , sursum ex intestinis 

in genas venuste exsurgens. ] 
Verumtamen , o Rex , horum verborum ambagibus 

significavi quidem annonam, non efflagitavi : 

natura enim in eerumnis ingeniosa est. 

Tu vero audaculo mihi, pro tna consuetudine , ignoscat 


PHIL/E DE PLANTIS. 59 


ΠΕΡῚ BOTPYOZ.: 


ioo Μετὰ στάχυν, Κράτιστε, xat βότρυν δέχου. 
"FoU γὰρ θέρους λυθέντος ἦλθεν ἢ τρύγη" 
καγὼ δεδοιχὼς μὴ ῥυῇ παραχμάσας, 
πέπειρον αὐτὸν ἐχ τομῆς ἤνεγχά σοι. 

T&v χαρπίμων ἕν ἐστὶ τὸ χλῆμα ξύλων᾽ 

106 ὃ μέχρι τινὸς ἠγνοεῖτο λανθάνον, 
ἀφ᾽ οὗπερ ἐχ γῆς ὃ σπορεὺς τῶν πραγμάτων 
ἀνῆχεν elc φῶς τὰς γονὰς τῶν σπερμάτων. 
Ἀλλ᾽ οἴχεται μὲν 6 φθορεὺς πάντων, χλύδων, 
ὡς ἀπὸ νεύρας τοξιχῇς ἀφυδρίσας" 

110 τοῦ γὰρ θεοῦ τὸ τόξον, ὡς Γραφὴ λέγει, 
διπτεῖ χατ᾽ αὐτοῦ τὴν βολὴν τῆς αἰθρίας" 
γνωρίζεται δὲ τοῖς παροῦσι τὸ ξύλον, 
οὺς ἄλλο κοινῇ συντετήρηχε ξύλον. 
ὡς ἂν ἔχοι τὸν ὅλθον ἣ χαινὴ χτίσις. 

Π Ὁ πρύτανις δὲ τῆς γονῆς τῶν ἐμψύχων 
χαὶ μὴ προειδὼς τὰς λαδὰς τῆς ἀμπέλου 
περιξέσας χαθῆχεν slc γῆν τὸ ξύλον 
ox ἦν γὰρ εἰκὸς τῆς δορᾶς πεφρυγμένης 
εἰχῇ τὸ φυτὸν ἐχροφεῖν τὰς ἰχμάδας. 

120 Τὸ δὲ στενωθὲν εἰς ταφὴν τεθλιμμένην, 
ὡς ἂν τὸ θερμὸν τὰς νοτίδας ἁρπάσῃ, 
χαὶ δίχα μόχλων ἐξανοίγει τοὺς πόρους" 
χαυνοῖ γὰρ αὐτοὺς ἣ τριδὴ τῆς ἀτμίδος, 
καὶ τῆς ἐν αὐτῷ σπογγίας fj θερμότης 

126 ἑλιχοειδεῖς ὀργανοῦσα τὰς βάσεις 
γόνασι πυχνοῖς τὰς τομὰς διαπλέχει, 

Καὶ πήγνυται μὲν fj τοσαύτη χαυνότης, 
ὑφίσταται δὲ τῆς γονῆς ἢ πυχνότης, 
καὶ ζῇ τὸ νεχρὸν Ex ταφῆς παλιμόίου " 

130 βλάστη δέ τις ἔνικωος ἐντεῦθεν βρύει, 
τεμοῦσα τὸν χοῦν μυστιχῇ παραξέσει, 
καὶ συνάγει τὰ φύλλα, χαθάπερ χάλυξ' 
ὀχνεῖ γὰρ ὡς ἂν ἐχπλαγεῖσα τὴν χτίσιν, 
ἕως ἐποφθεὶς 6 τροφεὺς ἑωσφόρος, 

136 xat τὴν περιστείλασαν ἐχθλίψας δρόσον, 
χωρὶς ἀνασχεῖν τὰς λαδὰς ἀναγχάσῃ. 
Μερίζεται γὰρ εἰς τὰ φύλλα τὸ ζέον, 
πρὸς τὴν ὑποσμήχουσαν ὁρμῆσαν ζέσιν, 
xal πιμελῆς δή τινος ὑγρᾶς ἁδρότης 

140 ἐν ὀργάνῳ πρόεισι νευρώδους πάχους. 
Μετὰ δὲ μιχρὸν προσρνυείσης τῆς δρόσου 
xai παραφυλλὶς τῆς qui; ἀποτρέχει, 
χηφὴν ἀτεχνῶς εὑρεθεῖσα πρὸς μέλι" 
xat γὰρ ὑποσπᾷ τοὺς ὀποὺς ἀνηγμένους, 

145 xat δημιουργεῖν οὐχ ἐᾷ τὰς ἐχφύσεις, 
αἷς δεῖ συνελθεῖν τῆς γονῆς τὰς ἐμφάσεις, 
πρὶν ἄν τις αὐτὴν ὡς περιττὴν ἐχσπάση. 
Τῆς θρύψεως δὲ προστεθείσης τῷ χλάδω, 

- . xal τοῦ βάρους εἴργοντος ἑξῆς τὸν δρόμον, 

150 ἀλψιστόμους ἁρπαγὰς ἢ βλάστη βρύει" 
καὶ δράττεται μὲν τῆς λαδῆς τῶν ἐγγύθεν. 


DE UVA. 


Post spicam etiam uvam recipe, Invicle. 

Finita enim messe, adest vindemia : 

ego putem illius metuens exoletee corruptionem, 

statim a falce attuli tibi maturam mitemque. 

Vitis inter frugifera arbusta numeratur. 

Ea quondam satis diu ignorata latuerat , 

inde ab eo tempore, quo ex terra sator omnium rerum 
genera seminum in lucem emiserat. 

Sed simulac pernicies universi , diluvium, preeterierat 
veluti sagittis pulsa, atque dessevierat 

( nam Dei arcus, ut ait Scriptura, 

serenitatis radium iu illud demiserat ), 

tum agnoscebatur hoc lignum a presentibus, 

quos aliud lignum ( Arca ) communiter servaverat , 

ut recens creatura hac copia fortunaretur. 

Atque auctor sobolis animantium, 

qui vitis germen antea non norat , 

circumrasum in terram demisit : 

non enim verisimile erat, cortice torrefacto, 

illam plantam frustra exsorpturam humores. 

Hac igitur in angustae foveze sepulcrum depressa , 

ut calor attrahere ipsi succos posset , ' 
etiam sine pessulis aperit sibi meatus : 

eos enim vaporis attritus aperit, 

et calor virium suarum humores imbibentium, 
flexuosas formans radices, 

crebris geniculis articulos passim jungit. 

Tum cogitur tanta radicum laxitas, 7 
(itque frelus solidus, 

ae mortua vitis renascitur e sepulcro; 

atque ex eo succi plena planta fruticat , 

terram clam abradendo perrumpens ; 

qua frondes, ritu rosarum calycis , gerit clausas : 

nam veluti ad vitalem auram adstupescens procrescere cun- 
donec Lucifer altor conspectus , [ctatur, 
qui ambientem eam rorem detergit , 

sigillatim exsurgere palmites coegerit. 

Namque ita incalescens germen (olia spargit , 
prorumpens ad calorem sensim tepefacientem; 

et adipis cujusdam liquide mollities 

in textura surgit nervosi corporis. 

Paullo post, si humor abundantior affuit , 

etiam racemus a planta excurrit, 

qui prorsus idem viti, quod fucus melli, esse deprehenditur : 
namque subducit succos sursum fractos, 

neque patitur generari malleolos , 

in quibus emicare debent signa fructus, 

antequam superfluus ille racemus evellatur. 

Quum autem luxuries pampinorum in vitem ingruit, 
eoque onere palmites , ne sursum se attollaut, impediuntur, 
planta protrudit ancipites claviculas , 

et amplectitur proxima quaque , qua nancisci potest, 


69 


στηρίζεται γὰρ εὐχερῶς x&v τοῖς λίθοις" 
ἐντείνεται δὲ xal προάγει τὴν χόμην᾽ 
xa γὰρ τὸ πιστὸν ἐμπεδοῖ ταῖς ἀγχύραις, 
155 xal τοῖς ἐπιπνέουσιν ἀντέχει σάλοις, 
ὥσπερ τις ὁλχὰς ἱδρυθεῖσα τοῖς χάλοις. 
Ἐπὰν δὲ καλῶς ὀργανώσῃ τὸν κλάδον, 
χινεῖ xaO" εἱρμὸν τὰς γονὰς ἣ θερμότης, 
ἐξ ὧν τι λεπτὸν εἰ προχύψει σπαρτίον, 
160 ἰδοῦ σταφυλὴ xal φυὴ χαρποτρόφος. 
Καὶ τέμνεται μὲν fj χλιδὴ τῶν ἀκρίδων" 
οὐ δεῖ γὰρ αὐτὴν προσλαδεῖν τὰς ἰχμάδας, 
b ὧν δυνατὸν ἐχτραφῆναι τὰς ῥάγας" 
προέρχεται δὲ συγγενοῦς ἄνθους χνόη, 
165 xal πάλιν αὐτῆς ἐχρυείσης αὐτόθεν 
$j χεγχροειδὴς τῶν ὀπῶν πῆξις βρύει" 
σφαιροῖ γὰρ αὐτὴν τῆς πυρᾶς ἢ γοργότης" 
ἐχτείνεται δὲ xai τὸ τῶν φύλλων δέρας, 
χαὶ ζῇ καθαρῶς χαὶ προχόπτει τὰ βρέφη 
170 εἰς αὐτοφυῇ σπαργανούμενα σχέπην. 
᾿Ἀνείργεται γοῦν ἣ βολὶς τοῦ φωσφόρου" 
xai γὰρ ἀπειλεῖ τὴν βολὴν, ὡς τοξότης, 
αἷμα σταφυλῆς ἐχπιεῖν ἠπειγμένος" 
ἀνθίσταται δὲ τῆς χαλάζης τοῖς λίθοις 
170 $j τοῦ στέγους σύμπτυξις, ἀσπίδος δίχην. 
ὅταν ἐπαρθῇ τῶν νεφῶν fj σφενδόνη. 
Τοὺς ὄμφαχας δὲ χατὰ μιχρὸν ἁδρύνει 
ψυχρῷ τὸ θερμὸν συγχραθὲν κατὰ χρόνον" 
θεὸς δὲ τηρεῖ συντεθείσας τὰς ῥάγας, 
180 γίγαρτα πηγνὺς εὐφυῶς ἀντ᾽ ὀστέων, 
αἷς ἐστιν ἢ σὰρξ εὐπαθὴς, εἰ περχάσει. 
Ὦ θαῦμα! xai πῶς τῇ τοσαύτῃ συνθέσει 
θλιδεὶς ὁ χιτὼν οὐδαμῶς ἀπορρέει:; 
xai τίς ἀραιοῖ τῇ συνέξει τὰς ῥάγας, 
185 ἣ τίς πάλιν πήγνυσιν εἰς διαστάσεις: 
μᾶλλον δὲ πῶς χλήματος ἁπλῇ τις φύσις 
ποιεῖ μερισμοὺς, ἂν μερισθῇ, βοτρύων, 
xal τοὺς μὲν ὡς ὄνυχας ἢ ῥάμφη τρέφει, 
τοὺς δὲ στεγανοὺς εἰς χυλίνδρους ἐξάγει, 
190 ἢ χωνοειδεῖς ἢ τριγώνους δειχνύει. 
καὶ τοὺς μὲν εἷς ἔρευθος ἠρέμα γράφει, 
τοὺς δὲ βρύει μέλανας, 3) τούτων μέσους, 
τοὺς δ᾽ αὐτοφυεῖς ἀχναφεύτους ἀχρόους, 
ἐφ᾽ οἷς τὸ λευχὸν ἐγκρατέστερον μένει. 
195 Πῶς γεῦσις αὐτοῖς πᾶσιν ἁπλῶς οὐ μία : 
ποιχίλλεται γὰρ ἀκριδῶς πρὸς τὰς χρόας 
xal τὴν "μεταλλεύουσαν ἀρρήτως θέσιν. 
Ἀλλ᾽ ὦ χιδωτοῦ σωστιχῇς ἐπιστάτα 
καὶ τοῦ x«0' ἡμᾶς ἀμπελῶνος ἐργάτα 
200 (6 γὰρ λόγος τὴν ὄψιν εἰς σὲ νῦν στρέφει), 
σὺ μὲν φυτουργεῖς ἐν στενῷ γῆς τὸ ξύλον, 
τὸ δὲ προελθὸν εἰς γονὰς πολυχρόους 
εἷς μαχρὸν ἐξέτεινε τὰς χληματίδας" 
xal νῦν ἔχει τὸ χλῆμα τῆς σῆς ἀμπέλου 
205 πᾶσα χτίσις xal σύμπαν ἀνθρώπων γένος 


TOY ΦΙΛΗ ΠΕΡῚ BOTPYOZ. 


quippe quum vel ad lapides facile annitatur; 

atque extendit se et comam effundit : 

namque suam securitatem servat istis ancoris , 

et resistit afflantibus tempestatibus , 

sicuti navigium funibus innixum. 

Quum vero vitis bene produxerit palmites , 

calore eliciuntur fetus baccee suo tempore : 

e quibus si prominebit tenuis cauliculus, 

en adest uva et germen frugiferum. 

Porro luxuries amputatur extremorum sarmentorum; 
non debet enim hzec ad se trahere succum 

nutriendis baccis inserviturum. 

Tum cognati floris lanugo emergit ; 

qui si rursus inde deciderit , 

protruditur gemma milio similis e consolidatis succis : 
nam vigor innati coloris eam corrotundat ; 

etiam pampinorum ambitus se dilatat , 

ac feetus uvarum vere vivunt ac proficiunt 

tegmine connato , veluti fasciolis , involuti. 

Atque ita jacula Luciferi arcentur, 

qui veluti sagittarius minatur jactus , 

uva? sanguinem exsorbere properans. 

Resislit etiam grandinum lapidibus 

hec tegminis complexio, tanquam clypeus, 

quum turbines nubium surgentes impendent. 

Ac paullatim roborat uvas adhuc immaturas 

alterno frigore calor temperatus; . 

Deus autem servat baccas rite constructas , 

dum duriusculos acinos loco ossium scite ingenerat , 
quibus baccis caro suavis est, quum colorem duxerit uva. 
Ὁ rem admirabilem ! et quomodo a lam variis inter se [ποῖ 
differta tunica folliculi neutiquam diffluit » [rebus 
et quis conjunctas vicinasque baccas intervallis disjungit. 
aut quis vicissim in disjunctura compingit ὃ 

imo vero quo pacto vitis simplex natura 

in diversas abit uvarum formas, si alrse mutuo secernantur: 
namque alias earum nutrit ungulze similes , aut rostri, 
alias protrudit opertas in cylindri speciem , 

alias coni aut trianguli figura ornat ; 

porro alias leni rubore purpurat , 

alias fundit nigras, alias medio horum colore , 

et alias nativas , absque fullonica arte , coloris omnis exper. 
in quibus manet alhor superior. [tes, 
Quomodo illis omnibus minime unus idemque sapor est? 
híc enim plane variat secundum colores 

et secundum situm infinite varium. 

Sed o prifecte arce salutaris, 

et vínec , qua nunc fruimur, cultor 

(in te enim mea oratio nunc oculos convertit), . 

tu quidem plantas surculum in terree angulo, 

hic vero progressus in sobolem multorum colorum 
latissime extendit porrexitque palmites : 

et nunc possidet vitem tua vines 

omnis creatura totaque hominum universitas, 


PHILAE DE PLANTIS. | " 


ἀναιρετιχὸν συμφορῶν ἐγχαρδίων. 

"T οὖν τοσοῦτον ὅλδον ἐγνώρισέ σοι 

πῶς βότρυν ἰδὼν xal λαδὼν xai θαυμάσας 
τρυγᾶς ἀμαθῶς καὶ πατεῖς xat συνθλίδεις; 

210 ποιεῖς δὲ πηγὰς ἐχρεούσας τὰς ῥάγας, 
καὶ δημιουργεῖς τὸ ξενόδλυτον πόμα; 
πόϑεν χινηθεὶς ὀργανοῖς τὰς ἀυπέλους . 
τομαῖς, ὀρυγαῖς, ἐκτομαῖς αὖθις χλάδων, 
xal πᾶσιν ἁπλῶς τοῖς προσήχουσι τρόποις ; 

2315 ὮὯ πῶς ἀγαθὸν ἢ διδάσχαλος φύσις 
πρὸς τὰς μεταξὺ συντελούσας εὑρέσεις ; 
"Ag! οὖν ὑποσχὼν εἷς τὸ ῥεῦμα τὸ στόμα 
τὸ γλεῦχος αἰτεῖς χαὶ τὸν ἄχρατον πίνεις 
πρὸς τὴν ἀναψύχουσαν ὀργῶντα ζέσιν: 

420 ἢ πᾶν τὸ δυὲν ἐγχάθειρξας τοῖς πίθοις, 
ἕως πεπανθεὶς 6 θρασὺς dou6plan, 
εἶτα πίνεις τὸν οἶνον; ἄγε δὴ φράσον. 

« Ναὶ, φησὶν͵ ἰδὼν ἀγνοούμενον ξύλον 
ἑλιχοειδὲς ἐν φυῇ διαστρόφῳ, 

4:8 διδάσκαλον τὴν πεῖραν εὑρεῖν ἠξίουν" 
ὡς μητρὶ γοῦν δίδωμι τῇ γῇ τὸ ξύλον. 

Ἡ δ᾽ ὡς ἀγαθῷ προσπλαχεῖσα τεχνίῳ 
παρῆχεν αὐτῷ τοὺς ὀποὺς τοῦ πυθμένος. 
Τὸ δὲ ψυχὴν ἐντεῦθεν ἀναλαμθάνει 

430 χαὶ δείχνυται ζῶν τὸ σχεδὸν χεχαυμένον, 
βλαστοὺς δὲ ποιεῖ, χαὶ δοκεῖ φεύγειν τάχα 
τὰς μητριχὰς ἀγχάλας ix παροινίας. 
Ἐγὼ δὲ νιχῶ καὶ σπαράσσω τὴν χόμην. 
ὡς ἂν ὃ φυγὰς ἐντραπεὶς ὑποστρέφῃ. 

235 Βραχὺς ὃ καιρὸς xal σφριγᾷ πρὸς ἐχφύσεις" 
ἃς ὡς περιττὰς ἐχτεμὼν καταφλέγω" 
xat γίνεται τὰ φύλλα τῇ βλάστῃ σχέπη, 
xai βότρυς εὐθὺς ὀργανοῦται τῷ χλάδῳ, 
δριμὺς ἀτεχνῶς, ὀμφαχίζων, ὀξίνης, 

210 Εἶτα βλέπων πέπειρον ἐν χρῷ τὸν τόχον 
xai τὴν σταφυλὴν εὐτρεπῇ πρὸς ἐχρύσεις, 
τρυγῶ τὸ πεφθὲν dx πυρᾶς ἀποχρύφου, 
xai τὸ τρυγηθὲν τοῖς ποσὶν ἀποθλίῤω " 
καὶ λαμβάνων τὸν οἶνον οὐχ εὐθὺς πίνω" 

215 πρὸς γὰρ τὸ παχὺ τῆς pori οὐχ ἀντέχω, 
κἂν ὃ γλυχασμὸς προσδαλεῖν ἀναγχάσῃ. 
Πλὴν ἀλλ᾽ δρῶ γίγαντα θερμὸν ἐνθάδε, 
xal μὴ προειδὼς εὐλαδοῦμαι τὸ θράσος. 
᾿Επὰν δὲ χαμὼν 6 σφριγῶν παραχμάση, 

230 δοφῶ τὸν δλχὸν ἐγχοπαῖς ἀνατρέπων" 
καὶ γὰρ ἔτι δέδοιχα xal φυλάττομαι. 
Βραχὺς δὲ ληφθεὶς εὐδρομεῖ πρὸς τὴν φλέθα 
6 θερμὸς, ὃ πρόχειρος εἷς θυμηδίαν " 
χεθεὶς δὲ σύχνος πυρπολεῖ διατρέχων, 

2.6 τῷ δὲ πλατυσμῷ προσρυεὶς τῆς καρδίας 
καλλιγραφεῖ τὴν ὄψιν ἐμπύρῳ χρόα. 
᾿Εγὼ μὲν οὖν εἴρηκα,, σὺ δ᾽ ἔγνως πάλιν, 
ἤδη δὲ xal πρὸς ὕπνον ἐξ οἴνου βλέπω. » 

Ἀλλ᾽ ὦ φυτουργὲ τῶν χαλῶν, Αὐτοχράτωρ, 


medicamentum pectoribus valens ejicere acrumnas. 

Quis igitur tantum bonum manifestavit tibi? 

quomodo tu uvam simul visam et acceptam et prol:;t:z 
sine disciplina decerpis et calcas et comprimis , 

cogisque baccas ex acinis suis effundere rivos, 

et conficis tibi potum mirifice liquidum? 

cujus impulsu vineam colis 

incisione, fossione et rursus putatioue palmitum , 

et omnibus omnino necessariis artibus? 

O quam pre»clarum bonum est natura magislra, 

ad utiles subinde inventionces' 

Num tu igitur, supposito manantibus fluentis ore, 
mustum appetis et merum statim bibis 

ad fermentationem refrigerantem tendens? 

an potius omne , quod inde defluit , doliis condidisti , 
donec impetus meri decoctione deferbuerit , 

ac bibis postea demum vinum ? dic age. 

« Profecto, inquit, conspecto, quem bhacdum ignorabam, 
flexuosis ac contortis sarmentis generato , [surculo , 
putavi adsciscendam esse magistram experientiam. 
Igitur velut matri reddo terre surculum : 

quie veluti filiolum bons frugis complexa 

praebuit ei succos ex suo fundo. 

Ipse vero inde anima recepta 

vivens rursus exsistit , qui prope fuerat lorrefactus, 
facitque germina , et videtur celeriter fugere 

ex materno gremio in aerem pra temulentia. 

Ego autem subigo et vellico comam, 

ut fugitivus pudore affectus retro deducatur. 
Brevi tempore post turget etiam propaginibus, 
quas, ut superfluas, exscindo et comburo : 

'um fiunt pampini plantze tegmina , 

et nva statim in palmite formatur, 

prorsus acerba gustatu , aspera et acetosa. 

Deinde quum video faetum esse maturitati proximum 
uvamque jam promptam ad nectar emittendum, 
decerpo quicquid occultis igniculis percoctum eil, 
et decerptum pedibus calco , μέ succus dimane! ; 
alque acceptum vinum non statim bibo ; 

uon enim sufficio adversus tam crassum liquorem, 
etiamsi dulcedo me invitet ut labra admoveam. 
Veruntamen video intus habitare acrem gigantem, 
cujus furorem vereor, nondum expertus. 

Quum vero vegetus ille sestu fatigatus consenuerit , 
sorbeo, ita tamen ut canalem injectis intervallis avertam : 
semper enim adhuc metuo et caveo. 

Parce igitur sumptum vinum procurrit in venas 
calidum , excitande animi laetitiae promptum : 

large autem infusum raptim percurrit et inflammat, 

ac cum animi quadam dilatatione illapsus 

vultum colore rutilo pingit. 

Dixi hactenus ; tu autem id nosti : 

jam vero a vino specto somnum. » 


Sed, Inperator, plantator virtutum, 
e 


62 ᾿ TOY ΦΙΛῊ ΠΕΡῚ POAOY. 


360 xai ζῶν ἀτεχνῶς ἀμπελὼν πτωχοτρόφε, 
μένοις περιὼν xat πλατύνοις τὸ χράτος 
ἐχ τῶν λογικῶν τῆς γονῆς χληυματίφων, 
ἕως ἂν i Υἢ κλῆμα xol βότρυν φέροι. 
Τοὺς χάρακας γὰρ εὐτυχεῖς τῶν ἐλπίδων, 
266 οἷς φραγμὸν ὠργάνωσε Χριστὸς ὑψόθεν. 


----«»Ὅ--ν--ὦ 


ΠΕΡῚ ΡΟΔΟΥ. 


Λειμὼν, Βασιλεῦ, τῶν θεοῦ χαρισμάτων, 
δέχου μαρασμοῦ καὶ φθορᾶς χρεῖσσον ῥόδον, 
ὃ τῶν λόγων 6 κῆπος ἐξήνεγχέ σοι, 
πρόωρον εἰς εὔρυθμον ἀνθῆσαν δρόσον, 
470 ἣν ὄρθρος ἡδὺς τεχνικῆς ὥρας χέει. 
Ἕλλην μὲν οὖν εὔοσμον ἀθρήσας ῥόδον, 
ὅταν ὃ καιρὸς ὀργανῶν τὰς ἐχφύσεις 
χομᾶν ἀτεχνῶς ἀξιοῖ χαὶ τὰς βάτους, 
xal μῦθον εὐθὺς ἡδονῆς ἀναπλασας 
470 χαὶ τῆς βαφῆς τὸ χάλλος αἰσχρῶς θαυμάσας, 
τῆς Ἀφροδίτης, εἶπεν, ἰδοῦ πορφύρα" 
χναφεύεται γὰρ ἐχ ποδὸς ς καλλισφύρου ; 
βολαῖς ἀχανθῶν εὐπρεπῶς 7, μαγμένου, 
δι᾽ ὧν τὸ συμθὰν ἡ χαάλυξ αἰνίττεται, 
480 τὴν τῶν ἐραστῶν σωφρονίζουσα τρύγην. 
"Evo δὲ λαβὼν εἰς ἐμὰς χεῖρας ῥόδον 
ἄρτι τρυγηθὲν ἐξ ἀχάνθης ἐνδρόσου, 
τὸν δημιουργὸν τοῦ φυτοῦ χατεπλάγην, 
ὃς μετρίαις ἕλιξιν ἐγχέντρων βάτων 
285 ἀρωματιχὴν ἐμφυτεύει πορφύραν. 
Οὐχ ἦν γὰρ εἰκὸς εἷς βυθὸν χαρισμάτων 
μὴ xat γεωργοῖς εὑρεθῆναι πορφύραν, 
ἣν, ὡς χόρην θάλαμος, À χαάλυξ φέρει 
xal χόχλον ὑγρᾶς ἐ ἐχμιμεῖται πορθύρας, 
290 ἣν χυνὸς ἡρμήνευσεν d ἀγροίκου γένυς 
ἐρυθροθαφὴς εὑρεθεῖσα πρὸς βάθος. 
Πῶς οὖν τὸ χλωσϑὲν ἐξ ἀδήλου χερχίδος 
νοτίζεται μὲν ταῖς πρὸς ὄρθρον ἰ ἰχμάσι, 
πιέζεται δὲ τῇ φλογὶ τῶν ἀχτίνων, 
295 λεπτύνεται δὲ τῇ στροφῇ τῶν πνευμάτων, 
ὑφαίνεται δὲ τῇ μετάρσει τοῦ χρόνου 
xat πέπλος ἔστιν ἐκ βαφῆς ἀνεχπλύτου 
τῇ βασιλίδι τάχα τῶν ὡρῶν πρέπων; 
Ποία, Βασιλεῦ, τεχνικὴ χεὶρ ζωγράφου 
800 τὴν ὥραν αὐτῷ δεξιῶς οὕτω γράφει; 
τίς ἄνθος ὠχρὸν ἀντὶ κέντρου πηγνύων 
τῆς πορφύρας τὸ σχῆυα φαιδρύνει πλέον 
τῇ πρὸς τὸ χιρρὸν τῆς βαφῆς παραθέσει; 
τίς χόμμι πεφθὲν ἐχ πυρᾶς ἀποχρύφου 
306 φοινιχοθαφὲς εἰς τὰ φύλλα δεικνύει; 
τίς ἐμφάσεις δίδωσι τοῖς φύλλοις πόρων", 
ὡς ἂν παχυνθῇ τῆς βαφῆς ἣ λεπτότης, 
x«t συσχιασθῇ, τῆς ῥοῆς ἣ λευχότης; 
τίς μύρον ἐγχεῖ συσταλεῖσι τοῖς πόροις, 


—— —MM—M M AERE 
€———ÀÁ A ————————M€— €ÓÓÓ————— áááat—! 
EEMEEEEEEEEIIMAMMMZIMWMWIRRWEN MR RR Ru GM — a —— —————n"&——  /J————————U ο΄ mU 


viva prorsus spiransque vinea ad pauperes alendos , 
serus intersis rebus humanis et dilates imperium 
rationabilis sobolis propaginibus, 

dum terra vitem uvamque feret. 

Nam felices spes, veluti viviradicum fossas , possides, 
quas Christus divino sepimento pramunivit. 


DE ROSA. 


Imperator, qui es pratum divinis dotibus abundans, 
recipe rosam , 485 marcescere el perire nequeat, 
quam literarum liortlus tibi protulit, 

pracocem quidem , tamen poetico rore florentem, 
quem suavis aurora eruditi veris spargit. 

Grzecus quidem suaveolentem quum conspexit rosam, 
quando anni tempestas , protrudens germina , 

vel rubos jubet frondium coma ornari, 

et statim fingeret fabulam quz ipsum delectaret 

et indecore admiratus coloris pulchritudinem , 
exclamaret : En tibi purpuram Veneris ! 

tincta enim ea est pede dex pulchras plantas habentis, 
ictibus spinarum decore cruentato, 

eumque casum ita significat rose calyx, 

ut cautos faciat carpentes eam amatores. 

Ego vero, sumpta in meas manus rosa 

ex spina roscida modo decerpta, 

conditorem hujus floris cum stupore admiror, 

qui aculeatorum ruborum modicis flexibus 

insevit odoriferam hanc purpuram. 

Etenim par erat , in tanta divinorum munerum abysso, 
eliam agricolis inveniri suam purpuram , 

quam calyx , ut thalamus novam nuptam , contineat , 
adumbrans marin; purpurz concham, ' 

quam agrestis canis maxilla monstravit 

penitissime rubore tincta. 

Quomodo igitur textile hoc opus ex inconspicno fuso duclum 
humectatur matutinis humoribus, 

premitur radiorum solarium flamma, 

ventorum agitatione tenuatur, 

temporum vicissitudine texitur, 

fitque texta vestis colore tincta nunquam eluendo, 
reginam fere tempestatum anni decens? 

Cujus pictoris, Imperator, artificiosa manus 

ejus pulchritudinem tam scite pingit? 

quis flosculum pallentem pro umbilico infigens 
figuram purpurci floris magis nitefacit 

conjunctione ejus cum luteo colore? 

quis maturatum occultis ealoribus fucum 

coccineum foliis ejus inducit ? 

quis folia distinguit conspicuis meatibus , 

ut coloris tenuitas vegetior fiat, 

et obscuretur liquida albedo ? 

quis contractis meatibus instillat balsami odores , 


---- Ááumm —————X 0 —MÀÁa 89 “ὦ 


PHILAÉE DE PLANTIS. 63 


310 τὴν Ἀρραθιχὴν ζωγραφῶν εὐοσμίαν; 
τίς πῦρ σχαλευθὲν elc τὰ φύλλα μὴ σδέσας 
ψυχρὰν γεωργεῖ xat διάόροχον φλόγα ; 
πῶς ἐστιν ὑγρὰ τῆς λαδῆς f) λεπτότης, 
ἐφ᾽ ἧς τὸ βαρὺ καὶ χλιδῶν ἄνθος βρύει: 
815 Χιτὼν δὲ παχὺς τὴν φυὴν ἐνιδρύει 
νευραῖς ἰνωδῶν συντεθεὶς ὑφασμάτων" 
ὑφίσταται γὰρ τὴν ὑπαίθριον βίαν, 
ἣν ὅμδρος ἣ χάλαζα χαὶ πνοὴ φέρει. 
xai θραῦσις αὐτὴν οὐ χλονεῖ σπαραγμάτων, 
820 ταῖς ὑποταγαῖς ἐχδοθεῖσαν τῆς δίνης. 
Καὶ τίς φεραυγὴς, ὡς τὸ πῦρ, ἄνθραξ λίθος 
ἢ λυχνίτου φῶς εἰς ἀπόρρητον " στέαρ 
οὕτω ψυχὴν ἔθελξεν ὡς ἀνθοῦν ῥόδον ; 
ὀχούμενον γὰρ εἰς τὸ φῶς τῶν ὀμμάτων 
325 ἐμκφιλοχωρεῖ δραστιχῶς τῇ καρδίᾳ" 
κάχειθεν εὐθὺς ὡς ὁμόχρουν τὸ ζέον 
ὠθοῦσα χινεῖ τῆς βαφῆς fj πορφύρα, 
xat τοὺς ἀγωγοὺς τῶν φλέβων διατρέχει 
θυμηδίαν ἄρρητον ἐγχεαμένη. 
330 Ὦ κάλλος ἀνθοῦν, χἂν ἀπανθοῦν αὐτίχα 
σοφῶς χαθαιρῇ τῆς ψυχῆς μοι τὸν τύφον᾽ 
Ὦ χόσμος fiuc, χἂν ἀπορρέη τάχα, 
xai πάλιν ἐχ γῆς εὐφυῶς ἀνατρέχη, 
θεσμοὺς φυσιχοὺς αὐθαδῶς μὴ συγχέων. 
3&$ Ἀλλ᾽ & Βασιλεῦ xol τροφεῦ τῶν Αὐσόνων, 
τὸ μὲν ῥόδον τέθηλε xal φθίνει πάλιν, 
ὡς ἄνθος ἀγροῦ xai παχυνθεῖσα δρόσος᾽ 
τῆς γὰρ φυσικῆς ἐχρυείσης ἰχυάδος 
ἀμήχανον ζῆν τὴν ἐφήμερον χρόαν. 
840 Σὺ δ᾽ ὡς χραταιὸς xal θεόδροσον μόνον 
xat βασιλιχὸν αὐτοπόρφυρον ῥόδον, 
τὸν τοῦ χράτους λειμῶνα φαιδρὸν δεικνύοις 
εἰς πάντα χαιρὸν, εἰς ἀείζωον βίον, 
ὡς ἂν μένης ἄρρευστον ἀνθρώποις ἔαρ, 
845 ἀναιρετιχὸν συμφορῶν πολυτρόπων. 


ΠΕΡῚ ΡΟΙΑΣ. 


Ὧ τίς παρελθὼν τεχνικὸς γεωγράφος 
εἰς δέρμα ῥοιᾶς χυχλιχκῶς ἐσφιγμένον 
χαθῆκε ῥυθμῷ συντεθείσας τὰς ῥάγας 
3| τισι λεπτοῖς ἐνταθεῖσι δαχτύλοις 
3:0 χιτῶνας ἁπλοῖ μυστιχῶς ὑφασμένας 
εἰς τὰς μεταξὺ προσφυεῖς διαστάσεις, 
αἡ ῥὰξ πιεσθῇ xal ῥυῇ τῇ συνθέσει 
xal χατὰ αιχρὸν ἐχλυθῇ; τὸ συνδέον; 
ἣ τίς γραφικὴ συμπαγείσας τὰς ῥάγας 
885 ἐρυθροξαφεῖς xai γλιδώσας δειχνύει; 
χαὶ τίς ἐν ὑγρᾷ cu mox ὑποστάσει 
τοὺς ὀστινοὺς ὥπλισε μιχροῦ συαυάγους, 
εἴ τι στεγανὸν προτπεσὸν σῶμα θλίθοι; 
καὶ τίς ἀραιοῖ τῆς καλύπτρας τοὺς πόρους 


Arabicam repreesentans suaveolentiam ? 

quis est qui acerrimos luminis igniculos in ejus foliis non 
frigentem colit humidamque flammam? [ exstingueps 
ac tenuis caulis quam est tener, 

in quo flos gravis foliisque luxurians crescit ? 

Amiculum vero crassum ambit fulcitque florem , 

nervosis filis textorum validorum compositum ; 

perdurat enim subdialem violentiam, 

quam imbres grandinesque et venti afferunt, 

neque ulla in frusta dilaceratio eam quassat , 

quanquam turbinum injuriis expositam. 

Et quee lucida carbunculi gemma , ritu ignis fulgurans, 

et quodnam lychnitz lapidis lumen in secreto..... 

sic recreare valet animam , ut florens rosa? 

Hoc enim in lucem oculorum illapsa, 

inde gnaviter in pectus animumque se insinuat : 

unde statim fervorem veluti concolorem sanguinis 
excitat commovetque purpurea tinctura, 

et venarum canales pervadit 


ineffabilem animo leetitiam infundens. 


O pulchritudo florens, vel deflorescens statim : 
repurgas sapientibus monitis animum mihi ab fastu! 
O suave decus, sive pereat celeriter, 
sive rursus venuste ex ferra resurgat, 
nature leges neutiquam fastidiose perturbans! 
Sed, Imperator nutritorque Romanorum, 
rosa quidem viret et marcescit rursus, 
ut flos agri et ros concretus : 
nam si naturalis abiit humiditas, 
Caducus color neutiquam potest vivere. 
Tu vero, qui es robustus et solus divinitus irrorata 
et regia rosa ipsaque purpura, 
reddas imperii tui pratum splendidum 
in omne tempus , in omnem viti humane cetatem , 
ut maneas hominibus ver sempiternum , 
multiplices calamitates usque depellens. 


—— 


DE MALO PUNICO. 


Quis praesens artifex descriptor 

in cutem mali punici corrotundatam 

immisit grana serie atque ordine constructa, 

aut quibusdam tenuibus digitis insertis 

expandit membranas occulto inlus texfas , 
medíis intervallis accommodatas ; 

ne granum prematur, et compressione elidatur, 
neve compages paullatim dissocietur ? 

aut quzenam pictura efficit ut grana consolidata 
coccineo colore tincta et nitore luxuriantia appareant ? 
et quis in liquido mollique vestimento 

sepsit et pzene armavit osseos illos sodales , 

si quod forte durius corpus incidens eos premat? 
el quis relaxat meatus corticis, 


64 TOY 9IAH TIEPI ΡΟΙΑΣ. 


300 ὡς ἂν τὸν ἀτμὸν ἐχδιώχῃ τῆς δρόσου, 
xat 13) ῥυῇ τὸ σφῖγμα πεφθὲν εἰς ῥύσιν; 
πλὴν μή τις αὐτῇ βυρσοδέψης λανθάνων 
ὥρας φυσικῆς ἐμφυτεύει πορφύραν. 

Ὦ καρπὸς ἡδὺς, ἂν πεπανθῇ τῷ χρόνῳ. 

365 xai θαῦμα νιχῶν τῶν λόγων τὴν δύναμιν. 


ut vaporem exhalet succi , 

nec vinculum tamen grana coercens , maíuritate laxatum, 
nisi forte quis coriarius latens [pereat ? 
nativa pulchritudinis purpuram ei insevit. 

O dulce pomum, si maturatum tempore fuerit , 

et miraculum, quod vim dicendi superet! 


(5 ——" 


—A 


ΤΟΥ ΦΙΛΗ 


ΕΙΣ ΤῸΝ METAEOTIOION ΣΚΩΛΗΚΑ. 


Καὶ σηρικοῦ νήματος ὑφαίνειν λόγους 

τῇ φιλίᾳ δίδωσιν ἣ Κλωθὼ τύχη, 

πλὴν ὡς ὑφαντὸν χαὶ χροτόπλοχον τέρας 

ἀμπίσχεται xal τοῦτο λαμπρῶς fj φύσις, 
& ὡς νυμφίον θέλγουσα τὸν φθόρον χρόνον. 

Ἐγὼ δ᾽ ἐμαυτοῦ σωφρονέστερος μένω 

ταλασίᾳ σχώληχος ἠσφαλισμένος, 

εἰ σῶμα νωθρὸν καὶ περιχεχλασμένον, 

3j καὶ χαμερπὲς xal χατεστυγημένον, 

10 τοσοῦτον ἔργον τῷ βίῳ χαρίζεται. 

"Ex γὰρ ἀπαγοῦς καὶ βραχυτάτου σπόρου 
θαλφθέντος εἷς πῦρ, ἢ λινοῦν ὕφασμά τι, 
ἢ διφθέρας ἔλυτρον, ἢ χόλπου ζέσιν, 
ῥηγνυμένου πρόεισιν ἀμδλύς τις τόχος 

15 ὡς χάρφος ἢ θρὶξ 7] τι λεπτὸν ἐχτόπως, 
xai ζῇ καθ᾽ αὑτὸν ἠρέμα χινούμενος, 
xai βόσχεται τὰ φύλλα τῶν συχαμίνων, 
τὸ τῆς τρύγης, βέλτιστε, μαστεύων γάλα. 
[Πλὴν ἀπολεπτύνουσι φειδοῖ τοῦ βρέφους 

20 χεῖρες γυναιχῶν τὴν τροφὴν τὴν φυλλίνην, 
ἐπεὶ τὸ παχὺ καὶ τραχὺ πρὸ τοῦ χρόνου 
τοῖς χρωμένοις χίρνησιν οἰχτρὰν ἀγχόνην. 
Ὅταν γε μὴν αὔξησιν ἣ φύσις λάθη, 
δεῖται τροφῆς τὸ σῶμα δαψιλεστέρας. 

25 Κεῖται δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῆς ἀτρέμας τῆς θρύψεως, 
χαρηδαριῶν ὑπὸ τῆς ἀπληστίας. 
καὶ πᾶν τὸ σαπρὸν ταῖς τροφαῖς ἀποξύων, 
δορᾶς νεαρᾶς ἐνδιδύσκεται σχέπην, 
καὶ πάλιν αὐτὴν εἰ βραχὺς λύσει χρόνος 

80 (ἐχτείνεται γὰρ τῇ τροφῇ τὴν γαστέρα), 
ὥσπερ τις ἁδρὸς ἄλλο τι στολίζεται, 
Πᾶσαν δὲ συντίθησι τὴν βρῶσιν χάτω, 
τὸ μηκέτι χρήσιμον ἐχχρίνων μόνον " 
ἂν δ᾽ ἐχτραχυνθῇ τῆς χλιδῆς ἣ λεπτότης, 

85 5 σὴς παρευθὺς τὰς τροφὰς ἀναπτύει 
xal τὰς ἀμοιδὰς τοῖς τροφεῦσιν ἐχτίνων 
διαπλέχει τὸ νῆμα τῶν ἐντοσθίων᾽ 
xai βουχράνου χίνησιν ἑστῶτος φέρων 
ταλασιουργεῖ xat στιδάζει τοῦς μίτους. 

19 Πλὴν ἀλλ᾽ ἴδε στράτευμα συχνὸν ἐνθάδε, 
xal τὴν φυσιχὴν ταχτιχὴν μὴ φαυλίσης" 
οἱ γὰρ φάγοι σχώληχες, οὖς πρὶν ἐσχόπεις 
γωθεῖς ἀτεχνῶς χαὶ βραδεῖς χαὶ δυσχόλους, 
σοθοῦσι xal βομδοῦσι ταγμάτων τρόπον, 

45 εἷς τὰς χόμας τρέχοντες ἁδρῶς τῶν χλάδων, 
Ποιεῖ γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ βάθρων ὁ χρόνος 
τῇ χαταγωγῇ τοῦ στρατοῦ πεπηγμένους᾽" 
καί τις ἐπ᾽ αὐτοὺς ἡγεμὼν τεταγμένος 
πρὸ τοῦ στίφους ἄνεισι xai βλέπει χάτω, 

PRILES. 


8 


PHIL JE 


IN VERMEM QUI SERICA FINGIT. 


Etiam serici staminis sermones texere 
δι οἰ εἶδ concedit netrix Fortuna ; 
sed uti textum et spatha ictu consertum miraculum 
sibi induit hoc quoque splendide Natura, 
tanquam sponsum demulcens destructorem Tempus. 
Ego vero in summa modestia permaneo 

lanificio vermis custoditus , 

si corpus debile et fractum, 

vel etiam humi repens et quod vulgo aversantur, 
tam insigne opus vits largitur. 

Nam ex foedo atque exilissimo ovo 

calefacto ad ignem , aut in linteo aliquo texto, 
aut peltis involucro, aut sinus calore, 

deinde rupto emergit languidus aliquis partus 
similis stipulee aut capillo aut alii rei tenuissimse, 
et per se vivit lente se movens, 

et pascitur folia mori, 

depastorum , o Bone , lac quserens. 

Sed extenuant, ut parcant pusillo , 

mulierum manus nutrimentum foliaceum, 
quoniam crassitudo et asperitas ante tempus 
utentibus affert tristem suffocationem. 

Atqui incrementa quando natura ceperit , 

eget alimento corpus ampliori. 

Tum vermiculus immotus insidet ipsi luxurie , 
ebrius per voracitatem , 

et marcidum omne esu abradens, 

pellis novze induitur tegumentum, 

et rursus hanc si solverit breve tempus 

( nam extenditur alimentis ejus venter ) 

tanquam delicatulus aliquis aliá amicitur. 
Oninem autem in se deponit cibum, 

id solum exernens quod prorsus inutile est ; 
verum ubi induruit mollitiei teneritudo, 

vermis statim alimenta respuit , 

et mutuum nutritoribus suis reddens 

ex intestinis serit textum ; 

atque bucrani erecti motum exhibens 

lanificio indulget et condensat fila. 

Jam vero hic cernas exercitum densum, 

neu tacticam artem a natura insitam despicias : 
nam voraces illi vermes , quos paullo ante videbas 
plane inertes et pigros et morosos, 

trepidant et susurrant cohortium in modum, 

in ramorum comas ingruentes delicato motu. 
Facit enim eoa pro basi tempus 

in mansione agminis stabiles ac firmos ; 

alque aliquis in eos constitutus dux 

ante turmam ascendit et spectat deorsum, 


66 TOY ΦΙΛΗ ΕΙΣ TON ΜΕΤΑΞΟΠΟΙΟΝ ΣΚΩΛΗΚΑ. 


50 xal τὴν τελευτὴν ταῖς φυλαῖς ἐπιτρέπει" 
τούτων δὲ σὴς ἕχαστος εὐθὺς ἐχπτύων 
τὴν καταγωγὴν ὀργανοῖ τὴν ἐσχάτην. 
Ἢ σύνθεσις γὰρ τῶν πολυστράφων μίτων 
σφαῖρα προμήκης τῷ πλέχοντι γίγνεται. 
66 Χαίρει δὲ τοῖς τέρπουσιν 6 σχώληξ μύροις, 
xal τοὺς βαρεῖς ἄνωθεν οὐ στέγει ψόφους" 
αἱρεῖ γὰρ αὐτὸν καὶ ψιλὴ δυσοδμία, 


καὶ μῦς λαθὼν καὶ πνεῦμα xai βροντῆς χτύπος. 


Θνήσχει δὲ τοῦ ἁλάοντος οὐχ ὄντος vévouc, 
00 κλεισθεὶς ἐν αὐτῇ τῆς πλοχῆς τῇ συνθέσει. 
Μετὰ χρόνον δέ τινα ( παπαὶ τοῦ ξένου) 
ζῷον πτερωτὸν ἐκ ταφῆς ἀνηγμένος 
τὴν τοῦ γένους ἔγερσιν ἡμῖν δειχνύει " 
χαὶ γὰρ ὃ νεχρὸς καὶ τεταριχευμένος 
65 εἰς δεύτερον φῶς εὐπρεπῶς ἀνατρέχει. 
Τούτου γε μὴν, "HoaxAec , ᾿Ἑρμῆ, τὸν τάφον 
χαυνοῖ τὰ θερμὰ τοῦ λέδητος ὕδᾶτα, 
xai σφαῖρα xal χεὶρ καὶ βραχὺ cuan κλάδου, 
πυχναῖς ἀχανθῶν ἐξοχαῖς πεφυρμένον, 
70 τοὺς δυσπλόχους λύουσιν εὐτέχνως μίτους᾽ 
, καὶ γίγεται τὸ πλέγμα τοῦ θνησειδίου 
χιτὼν ἀτεχνῶς χαὶ βασιλεῦσι πρέπων. 
Οὐδὲν γὰρ εἰχῇ συμπαρήχθη τῇ κτίσει, 
ἂν χαὶ τὰ φαυλότατα σωφρόνως βλέπης. 
75 Σχώληξ μὲν οὖν ὄνειδος ἀνθρώπων γίνου. 
τῷ μετρίῳ σχήματι σαυτὸν σεμνύνων᾽ 
ἑλοῦ δὲ τὸν τραχύν τε χαὶ σχληρὸν βίον, 
τοῖς τοῦ λόγου βρώμασι τὸ πνεῦμα τρέφων. 
"Emi δὲ τοῖς τεχοῦσι μὴ φρόνει μέγα" 
80 σχώληξ γὰρ αὐτόματος οὐ χυΐσχεται" 
ὅταν δὲ χαλῶς ὀργανωθῇς τῷ χρόνῳ, 
τῆς ἀρετῆς τὸν οἶχον εὐτρέπιζέ μοι, 
χαὶ θνῆσχε νεχρῶν τῶν μελῶν σου τὸν τόνον, 
ὡς ἂν λάδῃς πτέρωσιν οὐρανοδρόμον, 
85 ὃ δὲ χρόνος τὸ νῆμα τῆς μνήμης φέρων 
τὸ τῶν χρότων ὕφασμα λαμπρῶς σοι πλέχη. 
Ἐμοὶ δὲ νυνὶ τὸν χαλὸν πέπλον δίδου, 
λαθὼν ἀπ᾽ αὐτῶν εὐλαδῶς τῶν διπτύχων, 
xal ῥᾳδίως πέραινε τὰς ὑποσχέσεις. 
90 Οὐ γὰρ ἐπαινῶ τὰς ῥεούσας ἐλπίδας, 
ἃς πολλάχις ἥρπασεν ὡς χλὼψ ὃ χρόνος. 
Ἔστω δὲ μαλθαχός τις, ὦ ξένη φύσις, 
ἀφ᾽ ἑστίας ὅ φασιν ἐξειργασμένος" 
οἱ γὰρ παραπλέχοντες ὀθνείους μίτους 
95 εἷς τὰς ἀγωγὰς τῆς ὑφιστώσης χρύχης 
ὠνητὸν ἠσπάσαντο xal φαῦλον βίον, 
δρῶντες elc τὸ χέρμα τῶν πλανωμένων. 
Σὺ δὲ στιδαρὰν εὐτυχῶν τὴν χαρδίαν 
χαὶ παντὸς ὧν ἄγευστος, εἰ χαί τις, δόλου, 
100 δώσεις καθαρὰν ἥνπερ ὑπέστης χάριν. 
Σπόρος τίς ἐστιν ἐξ ἱπῶν ὑποπτέρων, 
βραχὺς, ἅπαλὸς, ἐμθριθὴς, γλισχρὸς, μέλας, 
ὃς δὴ ψυχῆς δύναμιν ὑπνοῦσαν φέρει. 


ac mortem cohortibus permitlit : 

quarum vermes singuli statim Jila vomentes 
mansionem fingunt ultimam. 

Nam compositio filorum multüm tortorum 
globus fit oblongus texenti. 

Gaudet autem delectabilibus vermis ungentis, 
et graves ex sublimi strepitus non sustinet : 
nam perdit eum vel tenuis fcetor, ' 

et mus latens, et ventus , et tonitrui fragor. 
Moritur autem sine lacrimis prosapis , 

inclusus in ipsa texti compositione. 

Post tempus vero aliquod ( proh mirabile monstrum ' ; 
ut alatum animal ex sepulcro productus 
humani generis ressurrectionem nobis ostendit : 
etenim mortuus et pollinctus 

in alteram lucem decore exsurgit. 

At hujus quidem hercle , o Mercuri , sepulcrum 
laxant calidze aheni aquz , 

et globus etf manus et parvum segmentum rami 
densis spinarum aculeis interceptum 

valde complicata expediunt dextre fila : 

atque fit contextum morticini 

vestis prorsus vel reges ornans. 

Nihil enim temere productum est in creatione, 
si vel vilissima inspicias mente prudenti. 

Jam igitur vermis sericus fias , opprobrium hominum, 
modesto habitu te venerandum reddens ; 

atque opta tibi asperum et durum victum, 
rationis et Verbi cibis animam alens. 

De parentíbus autem minime superbias : 

vermis enim per 86 non editur partu : 

at quando pulchre fueris efformatus tempore, 
tum para mihi virtutis domicilium , 

et morere mortificans membrorum tuorum nervos, 
quo accipias alarum remigium c«elitus evehens, 
tempus autem memoriz filum servans 
plausuum texta splendide tibi nectat. 

Mihi vero nunc pulchrum peplum dona , 

ex ipsis duplicibus audacter sumptum, 

et alacriter perfice promissa. 

Non lando enim spes diffluentes , 

quas saepe rapuit tempus instar furis. 

Esto autem mollis quidam, o rarum ingenium, 
domi (quod dicunt ) confectus : 

nam qui furtim inserunt aliena fila 

in tenorem suppositi subteminis , 

emptum przetulerunt et malum victum, 
intuentes in numulos defraudatorum. 

Tu vero firmum possidens pectus 

et, si quis est, omnis doli expers, 

reddes puratin quam promisisti gratiam. 

Est quoddam semen ab alatis vermibus profeclun , 
minutum , tenerum , solidum, viscosum , nigrans, 
quod vim anime intus continet sopitam. 


PHILAE DE VERME SERICO. 67 


ΠΕΡῚ ZHPOZKOAHKOZ. 


“Ὅταν Tup07 , ῥήγνυσι μὲν τὸν τόκον, 
t ποιεῖ δὲ νωθρὸν ἐχλεπισθὲν τὸ βρέφος " 
ὃ καὶ τρέφει τὰ φύλλα τῶν συχαμίνων 
πρὸς τὴν ἐπιπρέπουσαν ἀχμὴν τῷ χρόνῳ 
παχύνεται δὲ τοῖς ὀποῖς τοῖς ἐμφύτοις, 
ot δρῶσιν ἁδρὰν xai προμήχη τὴν πλάσιν, 
10 εἷς εὐτόμους ἕλιχας ἐσπειραμένην. 
Τῆς γὰρ χεφαλῇς ἠρέμα χινουμένης 
πρὸς τὴν ποθεινὴν συλλογὴν τῆς βρώσεως, 
χεῖται τὸ χάτω σῶμα χαθάπερ λίθος, - 
τὰ τῆς ὕλης ἄδηλα συλλέγον βάρη. 

I& Ὅταν δὲ xal τὸ φύλλον, ὃ τρέφει τέως, 
ἀποτραχυνθῇ τῇ παραχμῇ τοῦ χρόνου, 
xa τῆς χλιδῆς τὸ σῶμα τῷ χόρῳ βλύση, 
ὃ τρὼξ 6 νωθὴς τοὺς χυμοὺς ἀναπτύει 
καὶ τὴν χεφαλὴν ὡς ἀπὸ χάρου στρέφει" 

30 τὸ λεπτὸν ἀπόσφαγμα συνδεῖ τοῖς κλάδοις, 
xai γίνεται τὸ νῆμα σῆμά τι ξένον 
καταπιληθὲν τῆς πλοχῆς τῇ συνθέσει. 
ἐν ἧ παρευθὺς ἀποληφθεὶς ἐχπνέει" 
xai πάλιν elc φῶς ἐχ ταφῆς ἀνατρέχει. 

25 πτεροῖς ἑαυτὸν ὁ φθαρεὶς χαθοπλίσας. 
᾿ἘΕξίπταται γὰρ τοῦ καθ᾽ αὑτὸν θριγγίου, 
χαὶ δημιουργεῖ τῷ τροφεῖ νέους σπόρους, 
ἄλλῳ συναφθεὶς ἐχ πυγῆς ὑποπτέρῳ, 

Ὁ δ᾽ ὑπολειφθεὶς τοῦ παλιμδίου δόμος 

80 ἀναλυτιχοῖς ἐξυφαίνεται στρόφοις" 
χαυνοῖ γὰρ αὐτῷ τοὺς πιληθέντας μίτους 
ἐπ᾽ ἀνθράχων νήματος ὑπτία ζέσις. 
Κἀντεῦθεν ἡμῖν ἡδέως φαίνεται 
πέπλος καθαρὸς τεχνιχῶς νενησμένος, 

35 μᾶλλον δὲ xal παίδευμα σωφρόνως ἔχον, 
ᾧ τὸν περιττὸν ἀποχοσμοῦμεν τύφον, 
ταλασίᾳ σχώληκος ἐγχοσμούμενοι. 
Οὐχοῦν προσηνῶς τόνδε τὸν πέπλον δίδου, 
χιτὼν λογιχὲ πραχτικῆς ἰστουργίας, 

40 καὶ τῶν ὅλων ἄριστε χοσμῆτορ φύλων. 
Περιστελεῖς γὰρ ἄνδρα γενναῖον φίλον, 
ὃν οὗτος 6 χλὼψ ἀπεγύμνωσε χρόνος, 
ὧν ὑποληστὴς τῷ φθορεῖ πάντων φθόρῳ. 


DE VERME SERICO. 


Simulac incaluit , rumpitur partu , 

et putamine liberatum edit fo-tum languidum , 
quem folia mori alunt 

ad adipiscendum vigorem tempori convenientem ; 
et crassescit succo insito, 

quo redditur vermis validus et longus formatione 
in fissiles annulos circinata. 

Dum caput enim sensim se commovet 

ad carpendum cibum sibi expetitum , 

inferior pars corporis jacet ad instar lapidis , 

silvae onera (folia) latentia in se colligens. 

Quum vero etiam folia, quibus hucdum fuerat nutritus , 
maturitate temporis diriguerint durata, 

jamque corpus ejus saturitate luxuriantis turguerit , 
tum lentus vermis humores haustos exspuit 

et caput agitat quasi sopore gravatum. 


Hoc tenue excrementorum stamen in ramis suspendit ; 


idque textum fit mirabile sepulcrum, 

filorum tricis contextum : 

quo ille receptus statim exspirat. 

Sed ex sepulcro ille rursus in lucem prodit , 

alis se ipsum, qui perierat , instruens. 
Evolat enim e claustro suo , 

et nutritori suo procreat nova semina , 

postquam se clunibus alati papilionis alius exaptavit. 
Domus autem jam in vitam restituti relicta 
evolvitur fusis et in fila tenuatur. 

Namque laxat ei implexa et condensata fila 
textilis operis reclinati super carbonibus coctio. 
Atque ex hisce filis suaviter texitur nobis 
purum vestimentum artificiosa tela , 

sive potius praeceptum modestie , 

quo superfluum fastum exuamus, 

textura vermticali pro ornatu induti. 

Igitur benigne mihi dona hoc vestimentum, 

o tunica spirans et sapiens practicae textrine, 

et optime universarum exornator gentium. 
Convesties enim bonum virum eumque amicum, 
quem furax istud tempus denudavit , 

latro subserviens destructori omnia vastanti (morti). 


24. 


TOY ΦΙΛΗ 


ΠΕΡῚ ΓΥΠΩΝ. 


Προγνωστιχὴν ἔχουσι καὶ γῦπες φύσιν, 

οὺς μίξεως πλὴν καὶ σπορᾶς λόγος χύειν 

σπῶντας πνοῆς ὄλισθον ἐν τοῖς ἐγχάτοις, 

ὅταν xax' ἀνδρῶν ταχτιχῶς ὡπλισμένων 
5 ἄλλους ὃ τῆς ἔριδος δπλίζῃ χρόνος, 


σφυγμῶντος αὐτοῖς τοῦ xav. ἀλλήλων θράσους" 


ἴσασι γὰρ δὴ τὴν ἑκατέρων τύχην, 
καὶ τοὺς νικητὰς πρὸ σφαγῆς 7) τραυμάτων. 
ὥσπερ πάλιν ἴσασι τοὺς θανουμένους" 
10 χαὶ τοῦτο σαφὲς ἔχ τινων γνωρισμάτων, 
οἷς εὐστόχως δίδωσιν ἣ πεῖρα χρίνειν. 


ΡΗΙΙ, ἢ 


DE VULTURIBUS. 


Divinatricem etiam vultures habent naturam 

( quos sine coitu et satu dicunt concipere 
attrahentes venti lapsum in intestina ), 

quando contra viros in acie cum armis stantes 
alios armat hostilis ardoris tempus , 

palpitante ipsis utrimque animorum impetu : 
sciunt enim utrorumque instantem fortunam 
et victores qui erunt, ante ciedem aut vulnera, 
sicuti rursus sciunt cladi destinatos ; 

atque hoc manifestum est ex quibusdam signis, 
quibus exacte hoc judicare permittit experientia. 


Ιθοοοο οοΘοοο ᾧ σαι €x C£ GE €x €x αι: ΘΙ em CHI 


MONITUM. 


Quidquid in his versibus Phile est emendatum 
(sunt autem quingenti amplius loci), id omne 
acceptum referas viro clarissimo E. Mrrrxa. Non 
solum enim Escorialensis codicis ille varietatem 
enotavit (in Catalogo quem edidit codicum Esc. 
p. 35 seqq. ), sed alios quoque in aliis bibliothe- 
cis repertos excussit et, qua est in me benevolen- 
tia, schedas mecum amice communicavit, Qua- 
rum pleraque quum prino aspectu appareret 
Philze manum referre, nolui recensenda Werns- 
dorfiana varietate, tantum non ubique vitiosa, 
bonam chartam inutiliter onerare. Retuli qux 
res postulabat ; me silente , codicum scripturam 
expressam esse scito. Latina indicant quz aliter 
atque Wernsdorfius intellexerim. 


DE ELEPHANTE. Hoc poema Millerus cum 
quattuor codicibus contulit, qui consentiunt in 
plurimis, dissensus autem unius alteriusve ita 
plerumque comparatus est ut dubitationem de 
ceterorum scriptura non possit afferre. — Vs. 35 
cod. Flor. παρηγμένον. ---- 27 μολοδρίῳ scripsi. Ed. 
' et codd. βολοθρίῳ, Flor. βολεθρίῳ. — 40 ἕλους 
scripsi; conf. 24 et 134. Ed. et codd. ἕτους. ---- 
64 leviter Wernsdorfius. : « Stulta lectio πυρά- 
γρας ἀξύλου. Repone certa emendatione ἀξύρου, 
ex forcipe retusa et hebete. » Videntur enim πυρά- 
γραι fabrorum et coquorum ligneis manubriis in- 
structae fuisse , ne digiti urerentur, volselle au- 
tem , ut apud nos, ferres tote et ἄξυλοι. — 81 oi 
codices consensu; intelliguntur ὀδόντες, ut in 
Vaticani rubrica περὶ τῶν χεράτων ἢ ὀδόντων τού-- 
του, Ed. ἅ. ---- 92 sic codd. Ed. ὀδόντος ἢ χέρατος 
ὄντος, sed in nota : « adest mendi suspicio. » Post 
hunc versum incipit cod. Escorialensis. — 100 
et 36x ἄλχον (hoc accentu) editio sine varietate in 
Millerianis annotata; item De plantis 35o, — 
137 πέτηλον codices consensu. — 156 probabilis- 


motus in elephanto currenté speciem prsbent 
flagellandis tergis concitantis sese belluz 2 quo 
respexerit Phile. — 179 τὴν ἀγρίαν Esc. solus, — 
190 seqq. respicitur ad /Elian. VIT, 43 coll. I, 38. 
— 197 τεχνίτου σχάρυφον codd., τεχνίτου πάρυφον 
ed. Conjecturam Wernsdorfii τεχνίτης recipien- 
dam esse putavi, Idem recte correxit versum 204, 
ubi omnes χοροστάτης. — 205 iu6oM codd. eted.; 
quod quid sit, cum aliis ignoro. Post 216 versus 


"accessit ex codd. — 240 τὰς xóvac Flor. et Vat. 


— 246 ἔχθιστόν Flor. solus. — 295. Malleolo in 
latinis posui, non malleo, ut lusum scriptoris 
exprimerem , de quo Wernsd. : « Apposite au- 
tem corpus pregrande natantis bellume vocat 
σφυρήλατον, quasi σφυροῖς ἐλαυνόμενον σχάφος, πα- 


 vigium pedum remis agitatum, ac simul solidum 


sima sane est emendatio Wernsdorfii οὐ x£pxoc ,- 


sed non recepi : nam quos vidi caude erecte 


nullisque rimis fatiscens. » — 311 ῥιπτοῦσιν 6 
Flor. solo enotatum. — 333 λόγων Esc. solus. — 
362 sl σιγήσει Vat, ex correctione, — 365 « non 
exspectantes videlicet donec lapides clami- 
tent, » W. 


DE PLANTIS. Hujus poematis unum modo 
codicem Millerus excussit , sed przstantissimum; 
unde initium carminis olim acephali nunc pri- 
mum innotuit. Accesserunt decem versus primi, 
ut jam:qui locos quarent secundum veteres nu- 
meros , δεχάδα debeant admetiri. — 27 scriben- 
dum videtur à σμιχρά. — 31 sine sensu legebatur 
τῷ σῷ βασιλεῖ. Dubitans correxi; confer v. 96 sqq. 
— 3a οὐδὲ legebatur. — 34 μάθοι cod. — 70 co- 
dex ζέοντος ex correctione. — 80 ex codice. In 
ed. male legebatur hic versus post v. 146 , ubi 
cod. omittit. — 156 ἱδρυθεῖσα cod.; ἐνταθεῖσα edit., 
recte correctum ἐνσταθ. a Wernsdorfiio ; non ne- 
cessaria est autem bec correctio in Eleph. v. 124, 
ubi ἐνταθείς apte dictum. — 194 ἐφ᾽ ob; codex, — 
197 μεταλλάττουσαν scriptum fuisse videtur, et jam 
Wernsdorfius vertit mirifice varium; sed recipere 
non sum ausus, quod apud hunc scriptorem ὑπὸ 


70 MONITUM. 


παντὶ λίθῳ σχορπίος εὕδει, nimirum abstrusz quz- 
dam et perplexz nugae. Ed. μεταλλείουσαν, cod. με- 
ταλλεύουσαν .---- 211 ξενόῤλυστον cod. ex correctione. 
— 221 dou6picot cod., — σει ed. — 246 ἀναγκάσοι, 
2/9 παραχμάσοι cod. — 274 μῦρον codex. Mirum 
istud ἡδονῆς reddidi ut potui. — 310 εὐοσμίαν co- 
dex correctus, quod desiderabat Wernd. — 
322 χτέαρ, opulentia, στέγος, σπέος tentat Wernsd. 
— 3144 μένοις, 360 ἐχδιώχοι cod. — 365 τὴν δύναμιν 
codex, accentu prorsus insolito, ut haud dubie 
scribendum sit 


xai θαῦμα νικῶν τὴν δύναμιν τῶν λόγων. 


IN VERMEM SERICUM versus edidit J. L. 
Idelerus in vol. 1 Physicorum et Med. Grac. mi- 
norum, p. 287-9, e codice Monacensi. Millerus 
etiam descripserat e Florentino codice : qui libri 


duo prorsus gemini sunt, sed aut typographi culpa, 


aut ejus qui codicem versaverat , nonnulla per- 
peram expressa leguntur ap. Ideler., que haud 
dubie recte habent in cod. Monacensi. — 46, 47 
non satis intelligo ; et deserit apographum Flo- 
rentini ad versum 48 aberrans ποιεῖ γὰρ αὐτοὺς 
ἡγεμὼν τετ. 


DE VERME SERICO versus ex codice λοαὶ 
producti in Miscell. Observatt. vol. Vl, p. 166-7. 
In Millerianis non vidi. Ubi codicis sive potius 
apographi Amstel. scripturam simpliciter indico, 
Wernsdorfii emendatio recepta est. — 2 μέγας 
cod. — 7 ἐπιτρέπουσαν ἀκὴν cod. Etiam τοῦ χρόνου 


probabiliter Wernsd. — 10 εἷς εὐτόμους ἕλιχας ἐ- 
σπειραμένην, sic correxi quz edebantur εἰς αὐτὸ μὲν 
ἑλίκας (sic) ἐπαραμένην. Similiter in Ῥέαπεις v.68 
legebatur ἐσπαραμένος pro ἐνσπειραμένος (sic codex, 
non dcr. ). — 11 γὰρ dedi pro yc. — .14 συλλέγον 
scripsi quod erat συλλέγων, sic intellectum ab 
Editore : « ad instar lapidis, luti onera sensim col- 
ligentis. » — 17 βλίση cod. — 19 oin ἀπό non 
recte productum. De eadem re loquitur qua in 
precedente poemate v. 38 : xal βουχράνου χί- 
νησιν ἑστῶτος φέρων ταλασιουργεῖ. Ut hic facileco-: 
gites de xai τὴν χεφαλὴν ὡς ἀπὸ χράνου, sive ὥστε 
βουχράνου. (Κράνον de capite habet Eustathius.) 
Sed in his me contineam oportet, quum prorsus 
ignorem quz sit forma, quis usus βουχράνου in- 
strumeriti. — 29 ὑποληφθεὶς cod. — 31 γωνοῖ et 
πιλνιθέντας cod. — 34 ἐγχοσμούμενος cod. — 
38 προσηνῶς scripsi; πρὸς ἡμᾶς cod. — 40 φίλων cod. 
— 43 ὡς ὑπὸ Voc τῷ 90. πάντων φθόρων codex. 
Philen sapit Wernsdorfii restitutio ( ut Mors sit 
quasi ἀρχιληστής) quam recepi; malui tamen πάν- 
τῶν φθόρῳ sive παντοφθόρῳ pro vulgato « qui 
omnia caduca vastat, » quomodo explicat φῇ. 


| πάντων φθόρων. 


DE VULTURIBUS ex Monacensi cod. edidit 
Ideler. l. c. p. 385 : "Ego9o περὶ γυπῶν, i. e. ni 
fallor, introitus et procemium a vulturibus du. 
ctum ; ut poema ipsum librarius omiserit. De re 
/Élianus N, À. τας c. 46. Vitiose edebatur versu 6 
χαταλλήλων, 8 πρὸς σφαγῆς, 9 ὥσπερ πόλιν. 


FR. DÜBNER. 


FRAGMENTA 


POEMATUM 


REM NATURALEM VEL MEDICINAM SPECTANTIUM. 


ARCHE:TRATUS , NUMENIUS HERACLEOTA, PANCRATES ARCAS, 
RUFUS EPHESIUS, JUSJURANDUM MEDICUM, ANONYMI THEBRIACA, 
PHILONIUM, EUDEMI THERIACA, ANDROMACHI THERIACA, 
AGLAIAS, MNESITHEUS ATHENIENSIS, SERVILIUS DAMOCRATES 
PRJECEPTA SALUBRIA ASCLEPIADI QUAE TRIBUUNTUR. 


—— — Át/"uD oU —— 


OMNIA COLLEGIT, DENUO RECOGNOVIT; PLERAQUE FRAGMENTA MEDICINALIA 
CUM CODD. COMPARAVIT; PAUCA QU/EDAM NUNC 


DEMUM PRIMUM EDIDIT 


U. CATS. BUSSEMAKER. 


QO090990999909909999999099299909099090090999900009009990999909999 9 


PRAEFATIO. 


Rogatus ut reliquias carminum graecorum rem 
naturalem vel medicam spectantium colligerem, 
cum mente reputarem quanam his collectaneis 
insererem , ante omnia sese obtulerunt fragmenta 
carminis Archestrati Geloi vel Syracusani De op- 
soniis, quz nobis servavit Athenzus. Ista autem 
fragmenta antea jam collegerat Schneiderus in 
fronte Aristotelis Hist. Anim. ( T. I, p. v-xxxv ), 
sed nescio quo lapsu quinque omisit haud sper- 
nenda que reliquis addidi. Quod vero ipsum 
Archestratum attinet, Schneiderus (1. 1. p. ri 
et LxIx ) sat probavit, eum Aristotelis et Demo- 
sthenis fuisse qualem. 

Archestrati fragmentis subjunxi Numenii He- 
racleotici quz supersunt; fuit autem Numenius 
( Athen. I, p. 5 ἃ) medicus Dieuchis discipulus, 
unde colligere licet, eum Alexandri Magni suc- 
cessoribus certe non fuisse inferiorem, quia 
nempe ipse Dieuches ( Galenus Comm. in Hip- 
pocr. De nat. hom. T. V, p. 23, ed. Bas.) inter 
medicos Herophilo, qui Ptolemai Lagi equalis 
fuit, antiquiores recensetur. Scripsit Numenius 
19 Περὶ δείπνων, an versibus vel pedestri oratione, 
non constat, quia integrum opus periit ; 25 carmen 
De piscatu ( Athen. I, p. 13 b), cujus fragmepta 
ab Athenzo nobis servata exhibuimus. 3^ Θηρια- 
xóv, cujus tria fragmenta exstant apud Schol. Nic. 
Ther., infra a nobis,exhibenda, quodque carmen, 
eodem Scholiasta testante , imitatus est Nicander. 

Numenium sequitur Pancrates Árcas qui, teste 
eodem Athenzo (1. l. ), itidem carmen conscripsit 
De re piscatoria, de cujus state tamen vel vita 
plane nihil constat. Fragmenta autem huc usque 
memorata atque maximam partem ex Áthenzo 
desumpta, codicum nondum excussorum ope de- 
stitutus, exhibui qualia in recentissimis hujus 
auctoris editionibus leguntur, adoptatis virorum 
doctorum conjecturis quz mihi probandz esse 
videbantur ; nonnulla tamen loca feede corrupta 
intacta relinquere coactus sum. Addidi interpre- 
tationem Schweighazuserianam , leviter immuta- 


73 


tam iis solummodo in locis, ubi sive quod aliam 
lectionem adoptaveram, sivealia quacunque deni- 
que de causa, Latina Grzcis non accurate respon- 
dere mihi videbantur; duo fragmenta e Schol. 
Nic. desumpta ipse Latine reddere conatus sum. 
Transeundum jam ad medica; horum agmen 
ducit jusjurandum, quod benigne mecum com- 
municavit vir doct. Daremberg, qui id Rome 
cod, Colonne exscripsitapographumque dein cum 
Cod. Laurent. contulit. Hoc excipit initium carmi- 
nis De medicamentis letalibus auctore Heliodoro 
Atheniensi, qui ipsum nostrum jusjurandum com- 
pilasse videtur; etas autem vel vita hujus Helio- 
dori plane incognita est. Post Heliodorum exhibui 
fragmentum Rufi Ephesii medici celeberrimi De 
ladano, cujus de scriptis ut disseramus non vide- 
tur hiccelocus maxime idoneus ; vixit autem, teste 
Suida ( in voce), Trajano regnante. Seriem fra- 
gmentorum hexametro metro conscriptorum clau- 
dit Theriaca ignoti auctoris e Galeno desumpta. 
Inter elegias primum locum tenere jussi descri- 
ptionem medicamenti a Philone Tarsensi Φιλω- 
vslou dicti, de quo ipse Galenus ( sec. loc. IX; 
T. lI, p. 397) πρώτη μὲν οὖν, inquit, αὐτῶν ( τῶν 
ἀνωδύνων τε xol χωλιχῶν ὀνομαζομένων φαρμάχων ), 
ὡς ἔοικεν, ἐν τοῖς πάλαι χρόνοις ἢ τοῦ Φίλωνος ἔνδοξος 
ἐγένετο. Notandum autem, Galenum raro admo- 
dum adhibere verba πάλαι vel παλαιός de tempori- 
bus Alexandro Magno multo inferioribus. lMuic 
carmini addendumesse putavi commentarium Ga- 
leni, quippe quod per se vix intelligi quit. 
Sequitur carmen, quod nobis traditum est cum 
inscriptione Θηριαχὴ "Aveóyos τοῦ Φιλομήτορος 
παρ᾽ Εὐδήμου ἐμμέτρως ἀναγεγραμμένη. Οὐδ ὶ po- 
test, quem sensum huic titulo tribuere debeamus, 
an Antiochus medicamentum invenerit, cujus 
confectionem dein memoria tradiderit Eudemus, 
an vero Ántiochus usus sit medicamento, quod 
olim invenerat Eudemus. Quodsi hanc adopta- 
mus interpretationem, Eudemus, medicamenti 
auctor idem esse poterit ac Eudemus , Herophili 


14 PRJEFATIO. 


Erasistratique sequalis ( Gal. Comm. Vl in Aphor. 
T. V, p. 3o1 ). Nomen certe Antiochi Philome- 
toris satis indicat hoc medicamentum initio se- 
cundi ante nostram eram seculi non fuisse re- 
centius; est porro eadem theriaca que teste 
Plinio ( XX, 24) lapide incisa erat versibus in 
limine zdis /Esculapii. | 

Post Theriacam Eudemi exhibuimus Theria- 
cam Andromachi senioris celeberrimam , Neroni 
imperatori dedicatam , de cujus atate igitur ut 
disceptemus non est opus. 

Ultimum inter cármina elegiaca locum tenet 
medicamentum Aglaize adversus suffusiones inci- 
pientes. Hujus carminis primam notitiam debe- 
mus viro cl. Villoison, qui octo priores versus 
edidit e Cod. Veneto ( Anecd. gr. T. II, p. 179); 
deinde ante hosce quattuor annos vir doct. Sichel 
primus integrum carmen in lucem protulit e 
Cod. Parisino in Diario Hevue de Philologie 
( Vol. II, Ne 1 ). Quodsi Alexander, cujus in me- 
dicamenti inscriptione fit mentio, fuerit Alexan- 
der Philalethes Strabonis equalis ( XII, p. 869), 
ipse Aglaias, uti jam monuerat doct. Sichel, 
fere Andromachi habendus est zqualis, atque 
hzc conjectura eo fit perquam verisimilis, quod 
ipse Alexander, quemadmodum e Galeno ( De 
diff. puls. IV, 5, T. III, p. 46 ) constat, disci- 
pulum habuit Demosthenem. Nescio tamen, 
quamobrem doct. Sichel confectionem tantum 
medicaminis tribuerit ipsi Aglaiz, carminis vero 
auctorem habuerit grammaticum quemdam By- 
zantinum; nobis nulla causa exstare videtur, 
quare cum medicaminis tum carminis originem 
aliunde deducamus quam ab Aglaia nostro. Huic 
' quoque carmini subjungenda esse censuimus 
Scholia ex eodem Codice deprompta, quia his 
carenti certe intellectu non facilius inveniretur 
quam Philonium. 

Carmina elegiaca rursus excipiunt iambi de 
vino auctore Mnesitheo Áthemensi apud Athe- 
nzeum legendi quibus addidi elegantissimam Gro- 
tii interpretationem. Quod ad Mnesithei etatem 
attinet, recensetur itidem a Galeno ( Comm. in 
Hipp. nat. hom. 1l. 1.) inter medicos Herophilo 
antiquiores, citaturque preterea ab Alexi co- 
mico (ap. Athenzum X p. 419 c). In reliqua 
Mnesithei opera nihil est cur nunc inquiramus. 

A Mnesitheo transivi ad versus iambicos, 
quibus Servilius Damocrates multa medicamenta 


descripsit quorumque separatam editionem in- 
choavit, sed non absolvit doct. Harles ( Bonnz 
1833. 4? ). Fuit autem hicce Damocratis Plinii 
majoris zqualis ( Hist. Nat. XXIV, 7 ). 
Medicinalia carmina omnia quz ad hunc usque 
locum enumeravi , exceptis jurejurando , Aglaiz 
medicamento et Mnesithei iambis , desumpta sunt 
e Galeni operibus, partim e Libb. De med. comp. 
sec. loc., partim e Libb. De med. comp. sec. gen., 
partim denique e Tractatu de Antid. Itaque cum 
omnes fere libri Galenici in hunc usque diem editi 
acriter manum emaculantem expectant, quam pri- 
mum mihi demandatum fuit munus horum carmi- 
num edendorum , sedulo operam dedi , ut Codd. 
nanciscerer, quorum ope carminum textum emen- 
dare possem. Huncin finem excussi quinque Codd. 
Parisinos ( 2155, 2156, 2158, 2164, 2173), qui 
opus De med. sec. loc. ejusve partem continent 
iique mihi haud contemnendam opem ad emen- 
dandum contextum tulerunt. Cum autem Parisiis 
deessent(1) Codd. Libb. De medic. comp. sec. gen., 
Romz forte degens inspexi Cod. Reg. Christine 
hos libros exhibentem , unde sat magnum quo- 
que emolumentum in editionem nostram redun- 
davit. Libb. tandem de Antid. duo tantum Codd. 
Parisini ( 2164,et 35 Supplem. quod dicitur ) 
mihi praesto erant iique recentissimi, attamen 
et his adjuto nonnulla, etiamsi pauciora, e nostris 
carminibus menda ejicere mihi licuit. Quum 
autem hujus editionis'ratio vetat, quominus variz 
lectiones contextui subjiciantur, ubicunque mera 
conjectura contextum emendare conatus sum, 
si aliquo modo fieri posset, verha addita uncis 
inclusi, vel emendata signo (?) indicavi, quo me 
lius distinguerentur a locis, quibus vel Codd., vel 
passim etiam, licet raro, antiquarum editionum 
( Ald. et Bas. ) ope pristinum nitorem restitue 
ram. Ut porro Latine exhiberem hzc carmina, 
iis que e Libb. De med. comp. sec. loc. petita 
erant addidi interpretationem Jani Cornarii, car- 
minibus vero e Libb. De med. comp. sec. gen. 
desumptis translationem Guinteri Andernacensis, 
quas nonnisi iis in locis castigare conatus sum, 
ubi vel propter mutatam lectionem, vel quacunque 
denique alia de causa, Latina Graecis non respon- 


(1) In Catalogo quidem hi libri in Codd. 2156 ct 2158 
inveniri dicuntur, sed Libb. V1-XI De simpl. medic., qui 
hic sub titulo Περὶ ἁπλῶν χατ᾽ εἶδος veneunt , auctores caia - 
logi in errorem induxerunt. 


PRJEFATIO. 7$ 


debant. At carminum qua in Libb. De antid. le- 
guntur, tres inspexi interpretationes, primam 
Joach. Camerarii, alteram Guintheri Anderna- 
censis, tertiam Julii Martiani Rote, quarum 
nulla ubique cum satisfacere videretur, selegi 
quovis loco qua optime verba Graca Latine red- 
debat, in iis vero locis ubi omnes displicebant, 
ipse interpretationem Latinam resarcire conatus 
sum. 

Non indigna tandem judicavi qua his collecta- 
neis insererentur Praecepta salubria, quorum 4o 
versus priores primum in programmate acade- 
micoeCod. Mosquensi edidit Gruner lene 1282 ἡ"; 
dcin doct. Berger in ^4fretin Beitrege zur Geschich- 
tc und Literatur T, 1X, p. 1001 Monach. 1807, 8» 
€ Cod. Monacensi edidit 35 priores versus ; postea 
Doct. Schubart totum carmen edidit e Cod Vindo- 
bonensi in Diario cui nomen est JZ'iener Iahrbü- 
cher der Literatur Jahrg. 1834 Anzeige-Blatt für 


Wissenschaft und Kunst p. 93; his tribus editio- 


nibus novam superstruxit vir doct. Rob. Ritter 
von Welz , quae prodiit Wirceburgi, 1841, 85: no- 
bis porro ante hos sex annos Berolini inspicere 
licuit schedas viri Doct. Dietz, prematuro fato 
abrepti , indeque excerpsimus lectiones Cod. Vat. 
et 3 Codd. Florent., inter quos duo saltem omni- 
bus aliis przferendi esse videntur ; benevolentiz 
tandem viri doct. Daremberg debemus varias 
lectt. Cod. Ottoboniani, quarum ope jam quinde- 
cim versibus ( 4o, 43 et 44, 53-56, 68-71, 91-94) 
auctiora prodeunt hzc praecepta; inter hos versus 
tamen duo (54 et 55) fede sunt corrupti. De 
auctore horum praeceptorum vel de state qua 
conscripta sint perquam difficile est aliquid certi 
statuere; nulla enim fides est habenda codd. qui 
versus hos modo Asclepiadibus, modo vero 
Asclepiadi et Dioscoridi , modo tandem Oribasio 


Scripsi Parisiis, pridie Nonas Majas 1850. 


tribuunt. Ipsa jam metri ratio serioris statis 
documentum esse videtur ; scripta enim sunt hzc 
praecepta iambis ita dictis Byzantinis quorum 
omne artificium eo constat quod singuli versus 
duodecim syllabis absolvuntur; excipiendi tamen 
sunt duo priores versus pentastichi quod tituli lo. 
cum tenet ; nam hi quattuor anapzstis cum dime- 
tro iambico brachycatalectico constare videntur, 
at inveniuntur solummodo in Cod. Vind.; Cod. 
Ottob. omittit vs. 1, secundumqueversumincipit a 
voce μεταδίδοσθαι et in fine versus legit ἐξορχίσας" re- 
liqui Codd. toto pentasticho carent, Ceterum totum 
carmen vocibus plane barbaris caret, nisi forte 
excipias vs. 3, ubi omnes Codd. praeter Mosquen- 
sem pro πολύμικτον legunt πολύμινσον preterea 
voces χώναρος ( vs. 89), χολλούριον ( vs. 89 et 98), 
uti et genitivi cou τὸν δόμον (vs. 47) etcou τὴν στέγην 
(vs. 5o) pro serioris «tatis argumento haberi 
possunt; verba porro μετὰ θεοῦ ( vs. 27) vix ab 
alio quam a Christiahio auctore profecta esse vi- 
dentur, quemadmodum jam  animadverterat 
Doct. Schubart, et totum carmen aliquo modo 
disciplinam monasticam redolere videtur. Non 
negandum tamen, auctorem horum versuum aliquo 
modo in lectione librorum antiquorum versatum 
fuisse, uti indicant voces λύθρου βλύσις ( vs. 3a ), 
αἴσιον ( vs. 59 ), χτιννύεις ( vs. 9o et 9r ). Hujus- 
modi argumentis forsan solvenda erit questio, 
num hoc carmen unum auctorem habuerit, an a 
pluribus viris etate inzqualibus sit conscriptum ; 
doct. von Welz id quattuor partibus constare 
affirmat, quarum secunda incipita vs. 28, tertia a 
vs. ἠδ et quarta a vs. 8o, atque duas posteriores 
prioribus recentiores esse contendit. Huic autem 
opinioni aliquo modo favere videtur, quod in 
Codd. Vindob. et Florent. margini vs. 8 adscri- 
ptum est nomen Dioscoridis. 


U. CATS BUSSEMAKER. 


ΦΥΣΙΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΩΝ 


ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΙΝΩΝ 


ΤΑ AEIVANA. 
ΑΡΧΕΣΤΡΑΤΟΥ 


TOY ΓΕΔΩΙΟΥ H ΣΥΡΑΚΟΣΙΟΥ͂, 


EK ΤῊΣ HAYHAGEIAX, H TAXTPONOMIAZ, H ΓΑ- 
XTPOAOTIAX, H AEIIINOAOTIAZ, H OVOTIIOIIAZ, 
H OWOAOTIAXZ, TA XOZOMENA. 


- ἘΠῚ» ΘΦΘ αἱ»... 


I. 
Ἵστορίης ἐπίδειγμα ποιούμενος “Ελλάδι πάσῃ. 
( Athen. 1], p. 4c.) 
IT. 


"Ecxlv ἕχαστον χάλλιστον βρωτόν τε ποτόν τε. 
( Ib. VII, p. 278 ἃ.) 


Ill. 

Πρὸς δὲ μιᾷ πάντας δειπνεῖν ἁδρόδαιτι τραπέζῃ" 

[Εστωσαν δ᾽ 3| τρεῖς ἣ τέσσαρες ol ξυνάπαντες, 

Ἦ τῶν πέντε γε μὴ πλείους * ἤδη γὰρ ἂν εἴη 

Μισθοφόρων ἁρπαξιδίων σκηνὴ στρατιωτῶν. 
( Ib. 1, p. 4 e. Conf. Eustath. p. 1376, 42.) 

IV. 

Πρῶτα μὲν οὖν δώρων μεμνήσομαι ἠὐχόμοιο 
Δήμητρος, φίλε Μόσχε: σὺ δ᾽ ἐν φρεσὶ βάλλεο σῇσιν" 
Ἔστι γὰρ οὖν τὰ χράτιστα λαθεῖν βέλτιστά τε πάν- 
Εὐχάρπου χριθῆς καθαρῶς ἠσχημένα πάντα [των 
Ἐν Λέσδῳ, χλεινῆς ᾿Ερέσου περιχύμονι μαστῷ, 
Λευχότερ᾽ αἰθερίας χιόνος. Θεοὶ εἴπερ ἔδουσιν 
Ἄλλφιτ᾽, ἐχεῖθεν ἰὼν Ἑρμῆς αὐτοῖς ἀγοράζει, 
Ἔστι δὲ xdv Θήόδαις ταῖς ἑπταπύλοις ἐπιεικῆ, 
Κἀν Θάσῳ, lv «' ἄλλαις πόλεσίν τισιν, ἀλλὰ γίγαρτα 
Φαίνονται πρὸς ἐχεῖνα " σαφεῖ τάδ᾽ ἐπίστασο δόξῃ. 
Στρογγυλοδίνητος δὲ τετριμμένος εὖ xac χεῖρα 
Κόλλιξ Θεσσαλιχός σοι ὑπαρχέτω, ὃν καλέουσι 
Κεῖνοι χριμματίαν, of δ᾽ ἄλλοι χόνδρινον ἄρτον. 
Εἶτα τὸν ἐν Τεγέαις σεμιδάλεος υἱὸν ἐπαινῶ 
᾿ἘΕγχρυφίαν. Τὸν δ᾽ sl; ἀγορὰν ποιεύμενον ἄρτον 
Αἴ κλειναὶ παρέχουσι βροτοῖς χάλλιστον ᾿Αθῆναι, 
Ἐν δὲ φερεσταφύλοις ᾿Ερυθραῖς ἐκ χλιδάνου ἐλθὼν 
Asuxix , ἁδραῖς θάλλων ὥραις τέρψει παρὰ δεῖπνον. 
( Ib. 11}, p. 111 f. Conf. Eustath. p. 280,1. 8.) 


77 


CARMINUM NONNULLORUM 
REM NATURALEM VEL MEDICAM 
SPECTANTIUM 


RELIQULE. 
ARCHESTRATI 


GELOI AUT SYRACUSII : 


E CABMINE CUI TITULUS DELICLE, VEL VENTRIS 
LEGES, VEL VENTBRIS DISCIPLINA , VEL DAPUM 
DISCIPLINA, VEL OPSONIORUM APPARATUS, VEL 
OPSONIORUM DISCIPLINA, QU/E SUPERSUNT. 


———OoQoOo«m-—— 


I. 
Helladi doctrinae specimen nunc pr&beo toti. 


II. 
Inveniasque ubinam meliora dapemque potumque. 


III. 
Mensa una omnes deliciis ccenare referta ; 
Accumbant verum tantummodo quattuor aut tres, 
Ad summum quinque et non plures : nam fuerit jam 
Militis haec nummo conducti turha rapacis. 


IV. 
Principio igitur munera commemorabo pulcricomze 
Cereris, care Mosche; tu vero tua mente repone. 
Preiestantissima heec capere licet et optima omnium 
Ex hordeo feecundo munde omnia parata 
In Lesbo, in celebris Eresi circumfluo clivo 
ZEtherea nive candidiora. Dii si comedant 
Polentam, hinc emit illis profectus Mercurius. 
Sunt vero etiam Thebis septem habentibus portas proba, 
Et Thasi , aliisque nonnullis oppidis , sed vinacea 
Videntur, cum illis si conferantur ; hoc pro comperto habeto. 
In rotundam formam tortus, manu probe subactus 
Collix Thessalicus sit tibi, quem vocant 
Illi crimmatian, ceteri vero panem ex alica; 
Deinde Tegeatem simile filium laudo, 
Sub cinere coctum. Sed fori gratia facium panem 
Pulcerrimum mortalibus offerunt illustres Atheno. 
At qui in Erythris vitiferis e clibano exit 
Albus, speciosa pulcritudine nitens coenantem oblectahit. 


78 APXEZTPATOY TOY ΓΕΛΩΙΟΥ TA AEIVANA. 


V. 
Ἔστω δή σοι ἀνὴρ Φοίνιξ ἢ Λυδὸς ἐν οἴκῳ 
“Ὅστις ἐ ἐπιστήμων ἔσται σίτοιο, xac ἦμαρ 
Παντοίας ἰδέας τεύχων, ὡς ἂν σὺ κελεύης. 
( Ib., p. 112 c.) 
VI. 
Εἶθ᾽ ὁπόταν πλήρωμα Διὸς σωτῆρος ἕλησθε, 
Ἤδη χρὴ γεραὸν, πολιὸν σφόδρα χρᾶτα φοροῦντα 
Otvov, ὑγρὰν χαίταν λευχῷ πεπυχασμένον ἄνθει, 
Πίνειν ἐκ Αέσβου περιχύμονος ἐχγεγαῶτα. 
5 Τόν τ᾽ ἀπὸ Φοινίκης ἱερᾶς τὸν Βύδλιον αἰνῶ" 
Οὐ μέντοι χείνῳ γε παρεξισῶ αὐτόν" ἐὰν γὰρ. 
᾿Εξαίφνης. αὐτοῦ γεύση, μὴ πρόσθεν ἐθισθεὶς, 
Εὐώδης μὲν σοι δόξει τοῦ Λεσδίου εἶναι 
Μᾶλλον" ἔχει γὰρ τοῦτο χρόνου διὰ μῆχος ἄπλατον" 

10 Πινόμενος δ᾽ ἥσσων πολλῷ" χεῖνος δὲ δοκήσει 
Οὐχ οἴνῳ σοι ἔχειν ὅμοιον γέρας, ἀμδροσία δέ. 
Εἰ δέ τινες σχώπτουσιν ἀλαζονοχαυνοφλύαροι, 

Ὥς ἥδιστος ἔφυ πάντων Φοινίχιος οἶνος, 
Οὐ προσέχω τὸν νοῦν αὐτοῖς. 

16 Ἔστι δὲ καὶ Θάσιος πίνειν γενναῖος, ἐὰν ἦ 
Πολλαῖς πρεσδεύων ἐτέων περικαλλέσιν ὥ ὥραις. 
Οἴδα δὲ xdi ἄλλων πόλεων βοτρυοσταγῇ ἔρνη 
Εἰπεῖν αἰνῆσαί τε, xai οὔ με λέληθ᾽ ὀνομῆναι, 
Ἀλλ᾽ οὐδὲν τἄλλ᾽ DM ἁπλῶς πρὸς A£cÓtov οἶνον" 

' 90 ᾿Αλλά τινες χαίρουσιν ἐπαινοῦντες τὰ παρ᾽ αὑτοῖς. 

( Ib. I, p. 29 b. Conf. Eustath., p. 1449, l. 13.) 

VII. 


"Pucal καὶ δρυπεπεῖς παραχείσθωσάν σοι ἐλαῖαι. 


( Ib. II, p. 56 c.) 
VIII. 
BoX6Gv xal καυλῶν χαίρειν λέγω ὀξυδάφοισι 
Ταῖς τ᾽ ἄλλαις πάσησι παροψίσιν. 
( Ib. II, p. 64 a.) 
| IX. 
Τοῦ δὲ λαγὼ πολλοί τε τρόποι , πολλαὶ θέσιές τε 
Σκευασίας εἰσίν" χεῖνος δ᾽ οὖν ἐστιν ἄριστος, 
* Av πεινῶσι μεταξὺ φέρης χρέας ὀπτὸν ἑχάστω, 
Θερμὸν, ἁπλῶς ἁλίπαστον, ἀφαρπάζων ὀδελίσχου 
5 Νιχρὸν ἐνωμότερον. Μὴ λυπείτω δέ σ᾽ δρῶντα 
Ἰχῶρα στάζοντα χρεῶν, ἀλλ᾽ ἔσθιε λάθρως. 
Αἱ δ᾽ ἄλλαι περίεργοι ἔμοιγ' εἰσὶν διὰ παντὸς 
Zixeuaotat , γλοιῶν καταχύσματα , καὶ χατάτυρα, 
Καὶ κατἕλαια λίαν, ὥσπερ γαλῇ ὀψοποιούντων. 
( 1b. IX, p. 399 d. ) 
X. 
Καὶ σιτευτοῦ χηνὸς ὁμοῦ σχεύαζε νεοττὸν, 
᾿Οπτὸν ἁπλῶς χαὶ τόνδε. 
(Ib., p. 384 b.) 
| XI. 
Καὶ σελάχη μέντοι χλεινὴ Μίλητος ἄριστα 
᾿Εχτρέφει" ἀλλ᾽ οὐ())χρὴ ῥίνης λόγον ἣ πλατυνώτου 


V. 
Esto tibi domi Phoenix vir aut Lydus, 
Qui frumenti peritus sit , quotidie 
Omnifarias struens formas, prouti jusseris. 


VI. 
Deinde cum complementum Jovis servatoris ceperitis , 
Jam oportet vetustum , canum admodum caput gerens 
Vinum , cujus uda caésaries albo flore tecta sit, 
Bibere Lesbo fluctibus cincta prognatum. 
Laudo etiam Byblinum e sancta Phoenicia, 
Nec tamen illi certe cequiparo hoc; nam si 
Hoc subito gustaris , non prius adsuetus, 
Fragrantius quidem tibi videbitur esse 
Lesbio; debet enim hoc temporis spatio immenso; 
At potatum inferius longe; illud vero videbitur 
Non vino simnile munus babere, sed ambrosiz. 
Quodsi cavillantur quidam vani tumidique nugatores, 
Quasi suavissimum sit omnium vinum Phonicium, 
lis mentem non adverto. 
Est vero et Thasium potu generosum, si sit 
Multis perpuleris annorum grave leporibus. 
Possem et aliis ex urbibus uvas stillantes palmites 
Dicere, laudareque , nec me latent eorum nomina, 
Sed reliqua nihili sunt, si cum Lesbio, quid multa? confe- 
Verum reperiuntur qui patria commendare ament. [rantar, 


VII. 


Rugosezeque et drupee tibl inferantur olivae. 


VII. 
Bulborum et caulium valere jubeo acetabula 
Reliquaque omnia opsonia secundaria. 


IX. 
Leporis parandi multe sunt rationes . 
Multaque precepta; at optimus ergo hicce est , 
Cum esurientibus inferas carnem assam singulis 
Calidam , simpliciter sale inspersam, e veru dereptam 
Nonnihil crudiusculam. Nec te offendat videre . 
Saniem e carnibus stillantem, sed magna copia ede. 
Reliqui, me judice, inepti sunt semper 
Apparatus , si rebus viscidis perfundas , multoque caseo, 
Oleove nimis inungas, quasi mustelc opsonia condiens. 


X. 


Et anseris altilis simul para pullum 
Assum, hunc quoque simpliciter. 


XI. 


Atque cartilagineos quidem inclyta Miletus optimos 
Alit , sed non (?) oportet squatine aut lato dorso 


ARCHESTRATI GELOI QU/E SUPERSUNT. 79 


Λειοδάτου ποιεῖσθαι" ὁμῶς χροχόδειλον ἂν ὀπτὸν 
Δαισαίυην ἀπ᾽ ἱπνοῦ, τερπνὸν παίδεσσιν Ἰώνων. 
( Ib. VII, p. 319 e. ) 
XI. 


"Ev δὲ Τορωναίων ἄστει τοῦ χαρχαρία χρὴ 

Τοῦ χυνὸς ὀψωνεῖν ὑπογάστρια χοῖλα χαάτωθεν᾽ 
Εἶτα χυμίνῳ αὐτὰ πάσας, ἁλὶ μὴ συχνῷ ὄπτα. 
Ἄλλο δ᾽ ἐκεῖσε, φίλη χεφαλὴ, μηδὲν προσενέγχης, 

5 Εἰ μὴ γλαυχὸν ἔλαιον" ἐπειδὰν δ᾽ ὀπτὰ γένηται 
Ἤδη, τριμμάτιόν τε φέρειν, xat ἐκεῖνα μετ᾽ αὐτοῦ. 
“Ὅσσα δ᾽ ἂν ἐν λοπάδος χοίλης πλευρώματι ἕψης, 
Μήθ᾽ ὕδατος πηγὴν [αὐτοῖς], μήτ᾽ οἴνινον ὄξος 
Συμμίξης, ἀλλ᾽ αὐτὸ μόνον χατάχευον ἔλαιον, 

10. Αὐχμηρόν τε χύμινον, δμοῦ δ᾽ εὐώδεα φύλλα. 
“Ἔψε δ᾽ ἐπ᾽ ἀνθραχιῆς, φλόγα τούτοις μὴ προσενεγ- 
Καὶ χίνει πυχινῶς, μὴ προσκαυθέντα λάθη σε. [χὼν, 
Ἀλλ᾽ οὐ πολλοὶ ἴσασι βροτῶν τόδε θεῖον ἔδεσμα, 
Οὐδ᾽ ἔσθειν ἐθέλουσιν ὅσοι χεπφαττελεδώδη 

16  υχὴν χέχτηνται θνητῶν, εἰσίν τ᾽ ἀπόπληχτοι, 
Ὥς ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντος" ἅπας δὲ 
Ἰχθὺς σάρχα φιλεῖ βροτέην, ἄν που περιχύρση;" 
“Ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογοῦσιν 
Τοῖς λαχάνοις προσάγειν, καὶ πρὸς Διόδωρον ἰόντας 

20 Τὸν σοφὸν ἐγχρατέως μετ᾽ ἐχείνου πυθαγορίζειν. 

( Ib. VII, p. 310 c, et IV, p. 168 ἀ.) 


XIII. 
"Ev δὲ ἹΡόδῳ γαλεὸν τὸν ἀλωπέχα" x&v ἀποθνήσχειν 
Μᾶῶλης, ἂν μή σοι πωλεῖν θέλη, ἅρπασον αὐτὸν, 
Ὅν καλέουσι Συρακόσιοι xóva πίονα, χᾷτα 
Ὕστερον ἤδη πασχ᾽ 8 τί σοι πεπρωμένον ἐστίν 
( Ib. VII, p. 286 ἃ, et 295 a. ) 
XIV. 
Καὶ νάρχην ἐφθὴν ἐν ἐλαίῳ ἠδὲ xal οἴνῳ 
Καὶ χλόη εὐώδει xal fai ξύσματι τυροῦ. 
(Ib., p. 314.) 
͵ ΧΥ. 
Ἀλλά μοι ὀψώνει γλαύχου χεφαλὴν ἐν Ὀλύνθῳ 
Καὶ Μεγάροις" σεμνὸς γὰρ ἁλίσχεται ἐν τενάγεσσιν. 
( Ib., p. 295 c.) 
XVI. 
Βάτραχον ἔνθ᾽ àv ἴδης, ὀψώνει.... xol 
Γάστριον αὐτοῦ σχεύασον. 
(Ib., p. 286 d.) 
XVII. 
Καὶ βατίδ᾽ £90)» ἔσθε μέσου χειμῶνος àv ὥρη" 
Καὶ ταύτῃ τυρὸν καὶ σίλφιον * ἅττα τε σάρχα 
Μὴ πίειραν ἔχει πόντου τέχνα, τῷδε τρόπῳ χρὴ 
Σκχευάζειν ἤδη σοι ἐγὼ τάδε δεύτερον αὐδῶ. 
( Ibid. ) 
XVIII. 
Ἐν δ᾽ Afvo xal τῷ Πόντῳ τὴν ὧν ἀγόραζε, 
Ἣν χαλέουσί τινες θνητῶν ψαμμῖτιν ὀρυχτήν " 


Levis raj; rationem habere; hac ratione crocoaitum quoque 
Conare possem , oblectamentum lIonum filiis. 


XII. 
In Toronworum urbe oportet carcharie 
Canis opsonari cava inferne abdomina, 
Deinde assa cum cumino , conspergens sale haud nimio. 
Aliud vero huc, o carum caput, haudquaquam adjicias, 
Nisi glaucum oleum ; ubi autem assa sunt 
Jam, tunc intinctum infer, illaque simul cüm hoc. 
Quod ad ea vero qua in concava patina lateribus elixas, 
His neque aqui fontem , neque e vino paratum acetum 
Admisce, sed infunde nil nisi oleum ipsum 
Aridumque cuminum et simul cum his folia fragrantia. 
Coque autem super carbonibus, flammam iis non admovens, 
Agitaque frequenter, ne inscio te adurantur. 
Verumtamen pauci norunt mortales divinum hoc edulium, 
Neque eo vesci volunt quicunque cepplio attelaboque simi- 
Habent mentem homines suntque attoniti , [lem 
Quippe scilicet humana carne vescitur animal ; at quivis 
Humanam amat carnem piscis, sicubi fuerit nactus. 
Oportet itaque simpliciter qui inepta lizec garriunt 
Ad olera adducere, sapientemque Diodorum adeuntes 
Temperanter philosophiae Pythagoricee operam dare. 


XIII. 
Rhodi mustelam vulpem ; vel si moriendum 
Esset, ni tibi vendere voluerint, furto aufer hunc, 
Quem Syracusii vocant canem pinguem ; ac deinde 
Postmodum quod tihi fato destinatum est patere. 


XIV. 
Et torpedinem elixam in oleo atque etiam vino 
Cum fronde fragranti et exiguo casei ramento. 


XV. 
At glauci mihi caput opsonare Olyntbhi 
Et Megaris; venerandus enim capitur in locis vadosis. 


XVI. 
Ranam, ubicunque videris , opsonare.... et 
Abdomen ejus parato. 


XVII. 
Elixamque rajam comede media hyemis tempore; 
Huic quoque caseum et laser; atque quicumque 
Maris filii carnem non pinguem habent, hac ratione oportet 
Condire ; jam iterum tibi hoc dico. 


XVIII. 
Aeni atque in Ponto suem opsonare, 
Quem mortales nonnulli vocant arenarium ef(ossum; 


80 APXEXTPATOY TOY ΓΕΛΩΙΟΥ TA ΛΕΙΨΑΝΑ. 


Τούτου τὴν κεφαλὴν ἕψειν, μηδὲν προσενεγχὼν 
“Ἤδυσμ᾽, ἀλλ᾽ ἐς ὕδωρ μόνον ἐνθεὶς, καὶ θαμὰ κινῶν, 
& Ὕσσωπον παράθες τρίψας, xàv ἄλλο τι χρήζης, 
Δριμὺ διεὶς ὄξος xác ἔμθαπτ᾽ εὖ xol ἐπείγου 
Οὕτως, ὡς πνίγεσθαι ὑπὸ σπουδῆς χαταπίνων. 
Τὴν λοφιὰν δ᾽ ὀπτᾶν αὐτῆς xat τἄλλα τὰ πάντα. 
(10., p. 326 f.) 
XIX. 
᾿Αμφὶ δὲ τὴν ἱεράν τε xal εὐρύχορον Σάμον ὄψει 
Θύννον ἁλισκόμενον σπουδῇ μέγαν, ὃν καλέουσιν 
"Opxuv, ἄλλοι δ᾽ αὖ χῇτος" τούτου δὲ θεοῖς χρὴ 
᾿Οψωνεῖν, ἃ πρέπει ταχέως xal * μητέρι τιμῆς. 
5 "Eccc δὲ γενναῖος Βυζαντίῳ ἔν τε Καρύστῳ, 
Ἔν Σικελῶν τε χλυτῇ νήσῳ Κεφαλοιδὶς ἀμείνους 
Πολλῷ τῶνδε τρέφει θύννους καὶ Τυνδαρὶς ἀχτή. 
Ἂν δέ ποτ᾽ Ἰταλίας ἱερᾶς ἱἹππώνιον ἔλθης, [των 
“Ἑρπετὸν " εἰς ὑδατοστεφαάνους, πολὺ δὴ, πολὺ πάν- 
10 Ἐνταῦθ’ εἰσὶν ἄριστοι, ἔχουσί τε τέρματα νίχης. 
Οἱ δ᾽ ἐπὶ τῶνδε τόπων πεπλανημένοι εἰσὶν ἐχεῖθεν, 
Πολλὰ περάσαντες πελάγη βρυχίου διὰ πόντου, 
Ὥστ᾽ αὐτοὺς ἡμεῖς θηρεύομεν ὄντας ἀώρους. 
( Ib., p. 801 f. Conf. Eustath., p. 994, 50. ) 


XX. 

Καὶ θύννης οὐραῖον ἔχειν, ἣν θυννίδα φωνῶ 
Τὴν μεγάλην, 3 μητρόπολις Βυζάντιόν ἐστιν’ 

τα τεμὼν αὐτὴν ὀρθῶς ὄπτησον ἅπασαν, 
Ἁλσὶ μόνον λεπτοῖσι πάσας xal ἐλαίῳ ἀλείψας 

δ Θερμά τ᾽ ἔχειν τεμάχη, βάπτων ὁριμὲϊαν ἐς ἅλμην. 
Κἂν ξηρὰν ἐθέλης ἔσθειν, γενναῖαι πέλονται 
Ἀθανάτοισι θεοῖσι φυὴν xal εἶδος ὅμοῖαι. 
Ἂν δ᾽ ὄξει ῥάνας παράθης, ἀπόλωλεν ἐκείνη. 
( Ib., p. 303 e. Conf. Eustath., p. 1720, 61.) 


XXI. 
Kal ZixeAoU θύννου τέμαχος... 
Τμηθὲν, ὅτ᾽ ἐν βίχοισι ταριχεύεσθαι ἔμελλεν. 
Σαπέρδη δ᾽ ἐνέπω χλαίειν μαχρὰ, Ποντιχῷ ὄψῳ, 
Καὶ τοῖς χεῖνον ἐπαινοῦσιν * παῦροι γὰρ ἴσασιν 
6 Ἀνθρώπων ὅτι φαῦλον ἔφυ καὶ ἀχιδνὸν ἔδεσμα, 
Ἀλλὰ.- τριταῖον ἔχειν σχόμόρον, πρὶν ἐς ἁλμυρὸν 
᾿᾿Ελθεῖν ἀμφορέως ἐντὸς, νέον, ἡμιτάριχον. [ὕδωρ 
Ἂν δ᾽ ἀφίχη χλεινοῦ Βυζαντίου εἰς πόλιν ἁγνὴν, 
Ὡραίου φάγε μοι τέμαχος πάλιν" ἔστι γὰρ ἐσθλὸν 
i0 Καὶ μαλαχόν. 
(10. LII, p. 116. Conf. Eustath., p. 1163, l. 29.) 


XXII. 

Τὴν δ᾽ ἀμίαν φθινοπώρου, ὅταν Πλειὰς καταδύνη, 

Πάντα τρόπον σχεύαζε. Τί σοι τάδε αυθολογεύω ; 

Οὐ γὰρ μὴ σὺ διαφθείρης γ᾽, οὐδ᾽ ἂν ἐπιθυμῇς. 

Εἰ δ᾽ ἐθέλεις χαὶ τοῦτο δαήμεναι, ὦ φίλε Μόσχε, 
& "Ovrtwa χρή σε τρόπον χείνην διαθεῖναι ἄριστα, 

Ἐν συχῇς φύλλοις καὶ ὀρειγάνῳ οὐ μάλα πολλῇ. 

Μὴ τυρὸν, μὴ λῆρον. Ἁπλῶς δ᾽ οὕτως θεραπεύσας 


* 4 


Hujus caput elixa , nullum adjiciens [ piusque agitatum 
Condimentum , sed in aquam solummodo immissum se- 
Infer trito cum hyssopo , vel si alia qua re egeas, 

Acri aceto dissolve, deindeque rite intinge et festina 
Adeo , ut prz festinatione deglutiens stranguleris. 
Cristam vero ejus assa reliquaque omnia. 


XIX. 
Circa sacram vero spatiosamque Samum videbis 
Thynnum capi valde magnum , quem vocant 
Orcynum, alii vero cetum; hunc autem diis oportet 
Opsonari, atque id prompte facere decet, nec de prctio li- 
Est autem generosus Byzantii et Carysti ; [ tigare (ἢ). 
In Siculorum quoqueinclyta insula Cephaledis meliores 
Istis multo alit thynnos atque Tyndaris ora. 
Si quando vero sacre Italiae oppidum Hipponium adeas, 
Herpetumque (?) aqua coronatum, longe sane, longe omniom 
]bi sunt optimi habentque victorite culmen. 
Qui vero hisce in locis, inde palantes venere, 
Multis trajectis eequoribus , fremebundum per pontum, 
Ita ut nos intempestivos venemur eos. 


XX. 
Et thynne habendum frustum caudale ; 815 thynnida vooo 
Magnam, cujus patria est Byzantium. 
Hoc deinde concisum omne 8888 recte, 
Contrito sale solummodo conspersum et oleo unctum, 
Calidaque habe frusta, quie in acrem muriam intingas. 
Etiamque si siccam edere velis , generosa fuerit , 
Immortalibus diis habitu et specie similis. 
Sin aceto rigatam inferas, periit illa. 


Et Siculi thynni frustum..... 

Concisum , quando in eo est ut in doliis condiatur. 
Corvinum vero multum plorare jubeo, Pontioum opsonium 
Quique eum laudant ; pauci enim norunt 

Homines, pravum esse illud et vile edulium. 

Verum triduanum habeto scombrum, priusquam salsam 
Ingrediatur intra amphoram , recentem , semiconditum. 
Sin vero inclyti Byzantii sanctam veneris in urbem, 
JEstivi mili rursus salsamenti frustum comede; est enim 
Et tenerum. [ praeclarum 


XXII. 
Amiam autem in autumno, ubi Vergilie occidunt, 
Quovis modo para. Quare tibi has fabulas enarro? 
Non enim certe ne tu eam perdas ; non posses enim, etiamsi 
Si vero et hoc discere velis, care Mosche, [velles quidem. 
Qua ratione tu optime illam disponere debeas, 
Cum ficus foliis et origano non admodum multo. [curaveris, 
Ne caseum adhiheas, ne nugeris. Sed postquam simpliciter ita 


ARCHESTRATI GELOI QU/E SUPERSUNT. . 81 


"Ev συχῇς φύλλοις σχοίνῳ χατάδησον ἄνωθεν᾽ 
Εἶθ᾽ ὑπὸ θερμὴν ὦσον ἔσω σποδὸν, ἐν φρεσὶ καιρὸν 
ἢ" Εἰγνώσχων, ὁπότ᾽ ἐστ᾽ ὀπτὴ, xal μ. καταχαύσης. 
"Eat δ᾽ αὕτη σοι Βυζαντίου ἐξ ἐρατεινοῦ, 
Εἴπερ ἔχειν ἀγαθὴν ἐθέλεις xàv ἐγγὺς ἁλῷ που 
Τοῦδε τόπου, κεδνὴν λήψεις" τηλοῦ δὲ θαλάσσης 
᾿Ελλησποντιάδος χείρων " xv χλεινὸν ἀμείψης 
ι9 Αἰγαίου πελάγους ἔναλον πόρον, οὐχ ἔθ᾽ ὁμοία 
Γίγνεται, ἀλλὰ καταισχύνει τὸν πρόσθεν ἔπαινον. 
(Ib. VIL, p. 278 b.) 
XXIII. 
AAÀ& λαδὲ ξιφίου τέμαχος, Βυζάντιον ἐλθὼν, 
Οὐραίου τ᾽ αὐτὸν τὸν σφόνδυλον " ἔστι δὲ χεδνὸς 
Κἀν πορθμῷ πρὸς ἄχραισι [Πελωριάδος προγοαῖσιν. 
(Ib., p. 314 e.) 
XXIV. 
Καὶ νεαροῦ μεγάλου τ᾽ αὐλωπία ἐν θέρει ὠνοῦ 
Κρανίον, ἂν Φαέθων πυμάτην ἁψῖδα διφρεύη, 
Καὶ παράθες θερμὸν ταχέως καὶ τρίμμα μετ᾽ αὐτοῦ" 
ὍὌπτα δ᾽ ἀμφ᾽ ὀθελίσκον ἑλὼν ὑπογάστριον αὐτοῦ. 
(Ib., p. 326 b. ) 
XXV. 
Τὸν δ᾽ ἔλοπ᾽ ἔσθε μάλιστα Συραχούσαις ἐνὶ χλειναῖς 
Τόν γε κρατιστεύονθ᾽ - οὗτος γὰρ αὖ ἐστιν ἐχεῖθεν 
Tv ἀρχὴν γεγονώς θην " x&v 7| περὶ νήσους, 
Ἦ περὶ τὴν ἄλλην που ἁλῷ γῆν, 9) περὶ Κρήτην, 
5 Λεπτὸς xal στερεὸς xal χυματοπλὴξ ἀφιχνεῖται. 
(Eb., p. 300 e.) 
XXVI. 
Καὶ λεδίαν λαδὲ, Μόσχε, τὸν ἥπατον ἐν περικλύστῳ 
Δήλῳ xat Τήνῳ. 
(Ih., p.301 d.) 
XXVII. 
Ἵππουρος δὲ Καρύστιός ἐστιν ἄριστος" 
Ἄλλως τ᾽ εὔοψον σφόδρα χωρίον ἐστὶ Κάρυστος. 
(Ib., p. 304 d. ) 
XXVIII. 
Βοσπόρου ἐκπλεύσαντα τὰ λευχότατ᾽, ἀλλὰ προσέστω 
Μηδὲν ἐχεῖ στερεᾶς σαρχὸς Μαιώτιδι λίμνη 
᾿Ιχθύος αὐξηθέντος, ὃν ἐν μέτρω οὐ θέμις εἰπεῖν. 
(Ib., p. 284 e.) 
XXIX. 
Αὐτὰρ ic 'Ap6paxlav ἐλθὼν, εὐδαίμονα χώραν, 
Κάπρον ἐὰν ἐσίδης, ὠνοῦ, xal μὴ κατάλειπε, 
Κὰν ἰσόχρυσος ἔῃ, μή σοι νέμεσις χαταπνεύση 
Δεινὴ ἀπ᾽ ἀθανάτων τὸ γάρ ἐστιν νέχταρος ἄνθος, 
Τούτου οὐ θέμις ἐστὶ φαγεῖν θνητοῖσιν ἅπασιν, 
& Οὐδ᾽ ἐσιδεῖν ὄσσοισιν, ὅσοι μὴ πλεχτὸν ὕφασμα 
Σχοίνου ἑλειοτρόφου κοῖλον χείρεσσιν ἔχοντες 
E iac: δονεῖν ψήφους αἴθωνι λογισμῷ, 
ἌΛρθρων μηλείων ἐπὶ γῆν δωρήματα βάλλων. 
(1b., p. 305 e. Conf. Eustath., p. 1872, 1. 17.) . 
ARCHESTRATUS. 


. Foliis ficus obvolutum funiculo superne obliga 


Deinde sub calidum cinerem penitus subde , mente tempus 
Cognitum habens , quo assa erit, neque eam exuras. 

Sit autem tibi heec ex Byzantio amceno, 

Si bonam habere velis; itidem si qua capta fuerit prope 
Hunc locum, bonam nancisceris; procul vero a mari 
Hellespontiaco deterior est ; atque ubi inclytum trajeceris 
“Ἐμοὶ pelayi marinum fretum , non amplius par 

Est, sed pristinam dedecorat laudem. 


XXHI. 
Sed Byzantium ubi veneris, gladii cape frustum 
Caudzque ipsam vertebram ; est autem nobilis 
Etiam in freto extremos prope Peloriadis gurgites. 


XXIV. 
Et recentis magni aulopiz aestale eme 
Calvariam, ubi Phaethon extremum arcum curru perva- 
Atque infer calidum cito intritumque cum eo; [dit ; 
Abdomen autem elegeris, et verui circumdans assa. 


XXV. 
Elopem comede maxime Syracusis in celebribus 
Prastantissimum utique, nam hicce rursus ibi 
Olim natus est profecto ; atque si circa insulas 
Aut reliquam terram alicubi capiatur, vel circa Cretam, 
Macer et durus et fluctibus vexatus advenit. 


XXVI. 
Lebiam vero , Mosche, qui et jecorinus, in circumflua cape 
Delo aut Teno. 


XXVII. 


Hippurus vero optimus Carystius est : 
Et alioquin exquisito opsonio abundat Carystus. 


XXVIII. 
E Bosporo evectum albissima , sed nihil adsit 
Ibi rigid; carnis piscis in Mieotide palude 
Aucti , quem nominare in carmine non licot. 


XXIX. 


Sed Ambracia& cum veneris beatam in only 
Aprum si conspexeris, eme nec relinque, 

Etiamsi auro contra veneat , ne te vindicta afflet 
Dira ab immortalibus; est enim nectaris hic flos. 
Hunc edere non omnibus licet mortalibus 

Et ne oculis quidem aspicere, nisi qui textam telam 
E junco paludum alumno cavam manibus tenentes 
Calculos agitare consueverunt acri supputatione, 
Artuum ovinorum dona in terram projicientes (?;. 


82 APXEZTPATOY TOY ΓΕΛΩΙΟΥ͂ TA ΛΕΙΨΑΝΑ. 


XXX. 
Kat σχάρον dv παράλῳ Καλχηδόνι τὸν μέγαν ὄπτα, 
Πλύνας εὖ: χρηστὸν δὲ καὶ ἐν Βυζαντίῳ ὄψει 
Καὶ μέγεθος χυχλία ἴσον ἀσπίδι νῶτα φοροῦντα. 
Τοῦτον ὅλον θεράπευε τρόπον τοιόνδε " λαδών νιν, 
5 ἩΝνίχ’ ἂν εὖ τυρῷ x«i ἐλαίῳ πάντα πυχασθῇ, 
Κρίδανον ἐς θερμὸν χρέμασον, χἄπειτα κατόπτα. 
Πάσσειν δ᾽ ἁλσὶ κυμινοτρίθοις καὶ γλαύχῳ ἐλαίῳ, 
'Ex χειρὸς καταχρουνίζων θεοδέγμονα πηγήν. 
( Ib., p. 320 b.) 
XXXI. 
Καὶ σχάρον ἐξ ᾿Εφέσου ζήτει" χειμῶνι δὲ τρίγλην 
"Ἔσθι᾽ ἐνὶ ψαφαρῇ ληφθεῖσαν Τειχιοέσση 
Μιλήτου χῴμη Καρῶν πέλας ἀγκυλοχώλων᾽ 
Κἀν Θάσῳ ὀψώνει τρίγλην, κοὐ χείρονα λήψει 
& Ταύτης᾽ ἐν δὲ Τέῳ χείρω " χεδνὴ δὲ xot αὐτή" 
Ἐν δ᾽ Ἐρυθραῖς ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτις. 
( Ib. , p. 320 ἃ οἱ 325 e.) 
XXXII. 


Ἐν δὲ Θάσῳ τὸν σκορπίον ὠνοῦ, ἐὰν ἦ 
Μὴ μείζων πυγόνος " μεγάλου δ᾽ ἀπὸ χεῖρας ἴαλλε. 
( Ib. p. 321 a.) : 
XXXIII. 

*Hví(xa. δ᾽ àv, δύνοντος ἐν οὐρανῷ ᾿Ωρίωνος, 
Μητὴρ οἰνοφόρου βότρυος χαίτην ἀποθάλλῃ, 
Τῆμος ἔχειν ὀπτὸν σαργὸν τυρῷ κατάπαστον, 
Εὐμεγέθη, θερμὸν, δριμεῖ δεδαϊγμένον ὄξει " 

& Σχληρὸς γὰρ φύσει ἐστίν, “ἽΛπαντα δέ μοι θεράπευε 
Τὸν στερεὸν τοιῷδε τρόπῳ μεμνημένος ἰχθύν" 
Τὸν δ᾽ ἀγαθὸν μαλαχόν τε φύσει καὶ πίονα σάρχα 
Ἁλσὶ μόνον λεπτοῖσι πάσας xal ἐλαίῳ ἀλείψας" 
Τὴν ἀρετὴν γὰρ ἔχει τῆς τέρψιος αὐτὸς ἐν αὑτῷ. 

(1b. c.) 
XXXIV. 
Σάλπη δὲ xaxóv μὲν ἔγωγε 
Ἰχθὺν εἷς αἰεὶ χρίνω “ βρωτὴ δὲ μάλιστα 
"Ecti , θεριζομένου σίτου" λαδὲ δ᾽ ἐν Μντιλήνη 
Αὐτήν. 
( Ih. e. ) 
XXXV. 
Σειρίου ἀντέλλοντος [ φάγρον χρὴ μόνον ἔσθειν ] 
Δήλῳ τ᾽ Εἰρετρίᾳ τε κατ᾽ εὐλιμένους ἁλὸς οἴχους. 
Τὴν χεφαλὴν δ᾽ αὐτοῦ μόνον ὠνοῦ, χαὶ μετ᾽ ἐχείνης 
Οὐραῖον- τὰ δὲ λοιπὰ δόμον μηδ᾽ ἂν ἐσενέγχης. 
( Ib., p. 327 d.) 
XXXVI. 
Χρύσοφρυν ἐξ "Eg£cou τὸν πίονα μὴ παράλειπε, 
Ὃν κεῖνοι χαλέουσιν ἰωνίσχον " λαδὲ δ᾽ αὐτὸν 
Θρέμμα Σελινοῦντος σεμνοῦ " πλῦνον δέ νιν ὀρθῶς, 
Εἶθ᾽ ὅλον ὀπτήσας παράθες, χἂν 7j δεκάπηχυς. 
( Ib., p. 338 b. ) ] 


XXX. 
Et scarum Chalcedone ad mare sita magnum assa 
Bene lotum ; przstantem vero etiam Byzantii videbe. . 
Et magnitudine rotundze aspidi tergum seequale ferentem. 
Hunc integrum cura tali modo : cape eum, 
Et postquam caseo et oleo omnia bene stiparis, 
Calido in clibano suspende et posthac valide assa. 
Consperge vero salibus cumino attritis et glauco oleo, 
De manu infundens fontem aque deos excipientis. 


XXXI. 
Atque scarum ex Epheso quare; hyemé vero mullum 
Comede , in arida captum Tichiunte 
Mileti vico prope Cares curvis artubus instcuctos. 
Etiamque Thasi opsonare mullum, nec deteriorem nancise- 
Hac, Tei vero pejorem ; nobilis tamen etipsa est; [πὲ 
Erythris autem bonus capitur littoralis. 


XXXII. 
Thasi scorpium eme , si non sit 
Cubito major; a magno vero abstine manum. 


XXXIII. 
Quum autern , occidente in ccelo Orione, 
Racemi viniferi mater abjicit comam , 
Tunc habeto sargum assum, caseo conspersum. 
Bene magnum, calentem , acri discerptum aceto ; 
Natura enim durus est. Omnem autem duriorem 
Isto modo mihi curare memento piscem ; 
Bonum vero et natura mollem pinguemque carne 
Sale solummodo contrito conspersum et oleo unctum; 
Oblectandi enim virtutem habet in se ipse. 


XXXIV. 

Salpam vero malum equidem 
Semper judico piscem ; esui tamen aptissima 
Est , ubi metitur frumentum ; cape autem Mytilenie 
Hanc. 


XXXV. 
Oriente Sirio ( pagrum unice elere oportet ) 
Deli Eretrieque in sedibus bonis portibus instructis. 
Ejus autem caput solum eme et cum eo 
Caudam ; reliqua vero ne domum importes. 


XXXVI. 
Auratani ex Epheso pinguem ne praetermittas, 
Quem illi ioniseum vocant ; eum autem sume 
Veneranda Selinuntis alumnum, eumque lava probe, [ rum. 
Deinde assatum integruin infer, si vel decem fuerit cubite- 


df]. 


ARCHESTRATI GELOI QUAE SUPERSUNT. 83 


XXXVII. 
Tov χρόμιν ἐν Πέλλῃ λήψει μέγαν ( ἔστι δὲ πίων, 
"Av θέρος ἦ ) καὶ ἐν Ἀμόραχίᾳ. 
( Ib. a.) 
XXXVIII. 
Εἶτα λαδεῖν ψῆτταν μεγάλην, xol τὴν ὑπότρηχυν 
Βούγλωσσον ταύτην θέρεος χατὰ Χαλχίδα χεδνήν. 
(10., p. 288 ἢ εἴ 330 a.) 


ΧΧΧΙΧ. 
Τὸν ὄνον δ᾽ ᾿Ανθηδὼν, τὸν χαλλαρίαν χαλέουσιν, 
᾿Εχτρέφει εὐμεγέθη, σομφὴν δὲ τρέφει τινὰ σάρχα, 
Κἄλλως οὐχ ἡδεῖαν ἔμοιγ᾽, ἄλλοι δ᾽..... 
Αἰνοῦσιν χαίρει γὰρ ὁ μὲν τούτοις, ὃ δ᾽ ἐκείνοις. 
( Jb., p. 316 a.) ᾿ 
XL. 
Μόρμυρος αἰγιαλεὺς xaxóq ἰχθὺς, οὐδέ ποτ᾽ ἐσθλός. 
( Ib., p. 313 f.) 
XL. 
Κεστρέα τὸν θαυμαστὸν, ὅταν χειμὼν ἀφίχηται. 
( Ib., p. 3148.) 
XLII. 
Λάμθανε δ᾽ ix Γαίσωνος, ὅταν Μίλητον ἴχησι, 
Κεστρέα τὸν χέφαλον xal τὸν θεύπαιδα λάῤραχα᾽" 
Ela: γὰρ ἐνθάδ᾽ ἄριστοι" 6 γὰρ τόπος ἐστὶ τοιοῦτος" 
Πιότεροι δ᾽ ἕτεροι πολλοὶ Καλνδῶνί τε χλεινῇ, 
"Au6paxle τ᾽ ἐνὶ πλουτοφόρῳ, BoX67 τ᾽ ἐνὶ λίμνη . 
Ἀλλ᾽ οὐχ εὐώδη χέχτηνται γαστρὸς ἀλοιφὴν, 
Οὐδ᾽ οὔτο; δριμεῖαν" ἐκεῖνοι δ᾽ εἰσὶν, ἑταῖρε, 
Τὴν ἀρετὴν θαυμαστοί ὅλους δ᾽ αὐτοὺς ἀλεπίστους 
Ὀπτήσας μαλαχῶςς, χρηστοὺς προσένεγχε δι᾽ ἅλας. 
10 Μηδὲ προσέλθῃ σοι πρὸς τοῦψον τοῦτο ποιοῦντι 
Μήτε Συραχόσιος μηδεὶς, μήτ᾽ Ἰταλιώτης" 
Οὐ γὰρ ἐπίστανται χρηστοὺς σχευαζέμεν .,0ὕ.:. 
᾿Αλλὰ διαφθείρουσι, χκαχῶς τυροῦντες ἅπαντα 
Ὄξει τε ῥαίνοντες ὑγρῷ καὶ σιλφίου ἅλμη“ 
15 Τῶν δὲ πετραίων ἰχθυδίων τῶν τρισχαταράτων 
Πάντων εἰσὶν ἄριστοι ἐπισταμένως διαθεῖναι, 
Καὶ πολλὰς ἰδέας χομψῶς παρὰ δαιτὶ δύνανται 
Ὀψαρίων τεύχειν γλίσχρων ἡδυσματολήρων. 
(Ib., p. 311 a. ) 


XLIII. 
Κεστρέα δ᾽ Αἰγίνης ἐξ ἀμφιρύτης ἀγόραζε, 
᾿ἈΑνδράσι τ᾽ ἀστείοισιν ὁμιλήσεις. 
( Ib., p. 307 d.) 
XLIV. 
Tov δὲ λάτον τὸν χλεινὸν iv Ἰταλίῃ πολυδένδρῳ 
'O Σκχυλλαῖος ἔχει πορθμὸς. θαυμαστὸν ἔδεσμα. 
(]b., p. 311 f.) 
XLV. 
Κίθαρον δὲ χελεύω 
"Av μὲν λευχὸς ἔῃ.... στερεός τε πεφύχῃ, 


XXXVII. 
Chromin Pelle capies magnum ( est autem pinguis 
JEstatis tempore ) itidemque Ambracie. 


XXX VIII. 
Dein sume passerem magnum et subasperem 
Soleam illam eestate Chalcide inclyta. 


XXXIX. 
Asellum autem, quem callariam vocant, Anthedon 
Alit magnitudine insignem ; habet vero hicspongiosam quan- 
[ dam carnem, 
Ceteroquin haud gratam, me judice saltem , sed alii 
Laudant ; gaudet enim alius his , alius illis. 


XL. 


Mormyr littoralis pravus piscis , neque unquam bonus. 


XLI. 


Mugilem admirabilem, quum advenerit hyems. 


XLII. 
Sume ex Gasone, quum Miletum veneris, 
Mugilem cephalum et deorum progeniem lupum ; 
Sunt enim illic optimi ; nam locus sic se habet. 
Sunt vero pinguiores alii multi Calydone inclyta 
Ambraciceque opulentze et Bolbe in lacu, 
Sed non habent suaveolentem ventris pinguedinem , 
Neque adeo acrem; isti vero sunt , amice, 
Propter virtutem admirandi ; integros autem eos non detra- 
Assa leniter, et, probandos infer cum muria. [ctis squamis 
Ne vero tibi, dum haec agis, ad opsonium accedat 
Syracusius ullus , vel Italus; 
Bonos enim nesciunt parare pisces , 
Sed corrumpunt , male caseo conspergentes omnia 
Acetoque rigantes liquido et laseris muria ; 
Quod vero ad saxatiles attinet pisciculos ter exsecrandos, 
Hos tractare omnium optime intelligunt, 
Et lepide norunt in epulis multas species — [ structorum. 
Parare opsoniorum viscidorum nugatoriis condimentis in- 


XLIII. 
Mugilem autem ex /Egina circumflua mercare, 
Et cum viris urbanis rem habebis. 


XLIV. 
Latum vero nobilem in 1talia sylvosa 
Scylleeum fretum habet, mirificum edulium. 


XLV. 
Citharum autem jubeo , 
Albus quidem si fuerit carneque firmiori , 


26. 


84 ΑΡΧΕΣΤΡΑΊΟΥ ΤΟΥ ΓΕΛΩΙΟΥ͂ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ. 


*Exysw, εἰς ἄλμην χαθαρὰν βαιὰ φύλλα χαθέντα“ 
Ἂν δ᾽ ἦ πυῤῥὸς ἰδεῖν χαὶ μὴ λίαν μέγας, ὀπτᾶν, 
᾿Ορθῇ κεντήσαντα δέμας νεοθῆγι μαχαίρα. 
5 Καὶ πολλῷ τυρῷ καὶ ἐλαίῳ τοῦτον ἄλειφε" 
Χαίρει γὰρ δαπανῶντας δρῶν, ἐστὶν δ᾽ ἀχόλαστος. 
( Ib., p. 306 b. ) 
. XLVI. 
Αὐτὰρ τὸν σινόδοντα μὲν, ὃν ζήτει παχὺν εἶναι" 
"Ex πορθμοῦ δὲ λαβεῖν πειρῶ xai τοῦτον, ἑταῖρε. 
Ταῦτα δὲ πάντα χυρῶ φράζων χαὶ πρός σε, Κλέανδρε. 
( Ib., p. 322 c. ) 
XLVII. 
Τὴν ἀφύην μίνθου πᾶσαν, πλὴν τὴν ἐν ᾿Αθήναις" 
Τὸν γόνον ἐξαυδῶ, τὸν ἀφρὸν καλέουσιν Ἴωνες. 
Καὶ λαδὲ πρόσφατον αὐτὸν ἐν εὐχόλποισι Φαλήρου 
Ἀγχῶσιν ληφθένθ᾽ ἱεροῖς" κἀν τῇ περικλύστῳ 
Ἐστὶ Ῥόδῳ γενναῖος, ἐὰν ἐπιχώριος ἔλθη. 
Ἂν δέ που ἱμείρης αὐτοῦ γεύσασθαι, ὁμοῦ χρὴ 
Κνίδας ὀψωνεῖν, τὰς ἀμφικόμους ἀχαλήφας" 
Εἰς ταὐτὸν μίξας δ᾽ αὐτὰς, ἐπὶ τηγάνου Orta, 
Εὐώδη τρίψας ἄνθη λαχάνων ἐν ἐλαίῳ. 
.( Ib., p. 285 b. ) 


XLVIHI. 
Ἰταλίας δὲ μεταξὺ χατὰ στενοχύμονα πορθμὸν 
Ἡ πλωτὴ μύραινα καλουμένη ἄν ποτε ληφθῇ, 
ὮὨνοῦ * τοῦτο γάρ ἐστιν ἐχεῖ θαυμαστὸν ἔδεσμα. 
( Ib., p. 313 a. ) 
XLIX. 
Γόγγρου μὲν γὰρ ἔχεις κεφαλὴν φίλῃ ἐν Σικυῶνι 
Πίονος, ἰσχυροῦ, μεγάλου, καὶ πάντα τὰ χοῖλα᾽ 
Εἶτα χρόνον πολὺν ἕψε χλόῃ περίπαστον ἐν ἅλμη. 
(Ib. , p. 298 f.) 
L. 
(Εἶτα περὶ τῶν κατ᾽ Ἰταλίαν τόπων διεξιών φησιν) 
Καὶ γόγγρος σπουδαῖος ἁλίσκεται, ὥστε τοσοῦτον 
Τῶν ἄλλων πάντων ὄψων x, ατεῖ οὗτος ὅσον περ 
Θύννος 6 πιότατος τῶν φαυλοτάτων χοραχίνωνν. 
( 1b., p. 294 a.) 
LI. 
ἼἜἜγχελυν δ᾽ αἰνῶ μὲν πᾶσαν, πολὺ δ᾽ ἐστὶ χρατίστη 
“Ῥηγίου ἀντιπέραν πορθμοῦ ληφθεῖσα θαλάσσης, 
Ἔνθα σὺ τῶν ἄλλων πάντων, Μεσσήνιε, θνητῶν, 
Βρῶμα τιθεὶς τοιόνδε διὰ στόματος, πλεονεχτεῖς. 

5 Οὐ μὴν ἀλλὰ χλέος γ᾽ ἀρετῆς μέγα κάρτα φέρουσι 
Κωπαῖαι xat Στρυμόνιαι" μεγάλαι τε γάρ εἶσι 
Καὶ τὸ πάχος θαυμασταί" ὅμως δ᾽ οἶμαι βασιλεύει 
Πάντων τῶν περὶ δαῖτα καὶ ἡδονῇ ἡγεμονεύει 
Ἔγχελυς, ἣ φύσει ἐστὶν ἀπήρινος μόνος ἰχθύς. 

( Ib., p. 298 e. Conf. Eustath., p. 1240, 25. ) 
Lil. 
᾿Αλλὰ παρεὶς λῆρον πολυώνυμον ἀσταχὸν ὠνοῦ, 


Τὸν τὰς χεῖρας ἔχοντα μαχρὰς ἄλλως τε βαρείας, 


Elixare in muría pura , exiguis injectis foliis ; 

Sin vero rufus sit adspectu , neque perquam magnus, ass, 
Postquam compunxeris corpus cultro recto recens exaculo. 
Atque multo caseo et oleo hunc inunge; [vus. 
Gaudet enim, ubi nos impensam facere videt, estque proter- 


XLVI. 
Sed denticem quidem, quí ut pinguis sit operam da. 
E freto autem accipere conor et hunc, amice. [ Cleandre. 
Hec autem omnia quoque invenio, tecum verba faciens, 


XLVII. 
Apuam pro stercore habe omnem praeter Atticam; 
Foetum dico, quem spumam vocant Iones. 
Et sume hanc recentem in sinuosis sanctisque Phaleri 
Anfractibus captam ; in circumflua itidem 
Rhodo bona est , si indigena venerit. 
Si quando vero eam gustare cupias , simul oportet 
Urticas opsonari, comatas circumcirca urticas ; 
Has autem postquam una miscueris, assa in sartagine, 
Suaveolentibus olerum floribus in oleo tritis. 


XLVII. 
Italiam inter in freto angustis fluctibus agitato 
Si quando fluta qute vocatur murana capiatur, 
Eme; est enim hoc ibi admirabile edulium. 


XLIX. 
Nam congri quidem habes caput cara in Sicyone 
Pinguis, validi, magni, intestinaque omnia ; 
Deinde fronde undique conspersum in muria elixa diu. 


L. 
( dein de Italicis locis disserens ait ) 
Et conger capitur adeo bonus, ut tantum 


Omnibus aliis opsoniis antecellat , quantum 


Pinguissimus thynnus vilissimis corvinis. 


LI. 
Anguillam autem laudo omnem quidem, sed longe est optima 
Qui Rhegii e regione in maris freto capta est ; 
lhi tu omnibus aliis mortalibus , Messenie, 
Felicior es, tale edulium ore versans. 
Verumtamen permagnam quoque virtutis gloriam reportanl 
Cops et Strymonie ; magna enim sunt 
Et crassitudine mirabiles ; attamen , me judice, regnat 
Omnes inter dapes et suavitate praestat 
Anguilla , qui piscis solus naturaliter genitali caret. 


Lil 
At missis nugis, astacum multis nominibus instrucium eme, 
Manus habentem longas, ceteroquin graves, 


ARCHESTRATI GELOI QUJE SUPERSUNT. ᾿ς 86 


Τοὺς δὲ πόδας μικροὺς, βραδέως δ᾽ ἐπὶ γαῖαν ὀρούει. 
Εἰσὶ δὲ πλεῖστοι μὲν πάντων ἀρετῇ τε χράτιστοι 
5 Ἐν Λιπάραις' πολλοὺς δὲ καὶ Ελλήσποντος ἀθροίζει. 
( 1b. lI, p. 105 a.) 
111. 
Σηπίαι ᾿Αύδήροις τε Μαρωνεία τ᾽ ἐνὶ μέσση. 
(1. VII, p. 324 b.) 
LIV. 
Τευθίδες dv Δίῳ τῷ Πιεριχῷ παρὰ χεῦμα 
Βαφύρα. Καὶ iv Ἀμόραχίᾳ παμπληθέας ὄψει. 
C Ib., p. 326 d.) 
LV. 
ἸΠούλυποι iv τε Θάσῳ καὶ Καρίᾳ εἰσὶν ἄριστοι" 
Καὶ Κέρχυρα τρέφει μεγάλους πολλούς τε τὸ πλῆθος. 
( Ib., p. 318 f. Conf. Eustath., p. 1541,1. 29. ) 
LVI. 


Τοὺς μῦς Αἶνος ἔχει μεγάλους, ὄστρεια δ᾽ "Αὔυδος, 
Τὰς ἄρχτους Πάριον, τοὺς δὲ χτένας $, Μυτιλήνη" 


Πλείστους δ᾽ 'Ag6pax(a. παρέχει xoi ἄπλατα μετ᾽ 


ἘΞ otn P [ αὐτῶν 

Μεσσήνῃ δὲ πελωριάδας στενοπορθμίδι χόγχας, 
5 Κἀν Ἐφέσῳ λήψει τὰς λείας, οὔτι πονηράς" 
Τήθεα Καλχηδών τοὺς χήρυχας δ᾽ ἐπιτρίψαι 
ὋὉ Ζεὺς τούς τε θαλασσογενεῖς χαὶ τοὺς ἀγοραίους 
ID ἑνὸς ἀνθρώπου " χεῖνος δέ μοί ἐστιν ἑταῖρος, 
Λέσθον ἐριστάφυλον ναίων" ᾿Αγάθων δὲ χαλεῖται. 
( Ib. 11i, p.92 d. ) 


LVII. 
Αἰεὶ δὲ στεφάνοισι χάρα παρὰ δαῖτα πυχάζου 
Παντοδαποῖς, οἷς ἂν γαίας πέδον ὅλδιον ἀνθῇ, 
Καὶ σταχτοῖσι μύροις ἀγαθοῖς χαίτην θεράπευε, 
Καὶ σμύρναν λίδανόν τε πυρὸς μαλαχὴν ἐπὶ τέφραν 
& Βάλλε πανημέριος, Συρίης εὐῴδεα καρπόν. 
Ἐκμπίνοντι δέ σοι φερέτω τοιόνδε τράγημα, 
l'aavípa xol μήτραν ἔφθην ὑὸς ἔν τε χυμίνῳ, 
"Ev τ᾽ ὄξει δριμεῖ καὶ σιλφίῳ ἐμδεδαῶσαν, 
Ὀρρνίθων τ᾽ ὀπτῶν ἁπαλὸν γένος, ὡς ἂν ὑπάρχη 
t0 Ὥρη. Τῶν δὲ Συραχοσίων τούτων ἀμέλησον, 
Ot πίνουσι μόνον βατράχων τρόπον, οὐδὲν ἔδοντες, 
Ἀλλὰ σὺ μὴ πείθου χείνοις, ἃ δ᾽ ἐγὼ λέγω ἔσθε 
Βρωτά: τὰ δ᾽ ἄλλα γ᾽ ἐχεῖνα τραγήματα πάντα πέφυχε 
Πτωχείας παράδειγμα xax? , ἐφθοί τ᾽ ἐρέδινθοι 
15 Καὶ κύαμοι xal μῆλα χαὶ ἰσχάδες. Ἀλλὰ πλακοῦντα 
Αἵνει ᾿Αθήνησιν γεγενημένον εἰ δὲ μὴ; ἄν που 
Αὐτὸν ἔχης ἑτέρωθι, μέλι ζήτησον ἀπελθὼν 
᾿ΑΑττιχὸν, ὡς τοῦτ᾽ ἐστὶν ὃ ποιεῖ χεῖνον ὑδριστήν. 
Οὕτω τοι δεῖ ζῆν τὸν ἐλεύθερον, ἣ κατὰ τῆς γῆς 
20 Καὶ κατὰ τοῦ βαράθρου xat ταρτάρου ἐς τὸν ὄλεθρον 
Ἥκειν καὶ χατορωρύχθαι σταδίους ἀναρίθμους. 
( B., p. 101 b. Conf. Enstath., p. 773, 1. 36.) 


Pedes vero parvas tardeque humi ambulantem. 
Inveniuntur autem plurimi omnibusque virtute prostantes 
Liparis; multos quoque Hellespontus cogit. 


LIII. 
Sepite Abderis et medía in Maronea. 


LIV. 
Loligines in Dio Pierico ad fluentum 
Baphyree ; in Ambracia quoque permultas videbis. 


LV. 
Polypi et in Thaso et in Caria sunt optimi ; 
Etiam Corcyra magnos alit numeroque multos. 


LVI. 
Musculos /Enus habet magnos , ostrea vero Abydus, 
Ursas Parium, pectines vero Mytilene. 
Plurimos autem przbet Ambracia atque immensa cum illis 
Messena autem ad angustum fretum sitze peloridas chamas, 
Ephesi vero leves capies , haudquaquam pravas; 
Tethea Chalcedon ( profert); praecones vero ( buccina ) 
Juppiter, tam in mari genitos quam forenses, [obterat 
Uno viro excepto, qui mihi est familiaris 
Lesbumque incolit vitiferam; vocatur autem Agatho. 


LVII. 
Semper autem coronis caput ínter cenam ornato 
Owmnifariis, quibuscunque terr: solum floret opulentum, 
Et stillatitiis bonis unguentis comam curato , 
Ac myrrham et thus ignis cinerem in mollem 
Injice per totum diem , Syrie fragrantem fructum. 
Potanti vero tibi inferant hujusmodi bellarium : 
Ventrem et vulvam suis elixatam cumino, 
Aceto acri laserique innisam , 
Aviumque assatarum tenerum genus, prouti fuerit 
Anni tempus. Syracusios vero hos ne cura, 
Qui bibunt tantum ranarum instar, nihil edentes, 
Sed tu ne crede illis, at quee ego precipio ede 
Alimenta ; alia vero omnia ista bellaria 
Paupertatis male sunt argumenta : cicera cocta , 
Et faba et mala et caricee, At placentam 
Lauda Athenis factam ; sin vero non habeas , eamque 
Aliunde qua petas, mel tamen abi quareque 
Atticum; nam hoc est quod eam reddit injuriosam. 
Sic vivere decet hominem liberum , aut sub terram 
Barathrumque et tartarum in exitium 
Ire, atque stadiis innumeris sub humo sepeliri. 


86 APXEZTPATOY TOY ΓΕΛΩΙΟΥ͂ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ. 


LVIII. 

Κλέαρχος δ᾽ ὁ περιπατητικος, ἐν τοῖς περὶ παροιμιῶν περὶ 
τῆς ἀφύης φησίν" διὰ τὸ μιχροῦ δεῖσθαι πυρὸς ἐν τοῖς τηγά- 
νοις οἱ περὶ Ἀρχέστρατον ἐπιδάλλοντες χελεύουσιν ἐπὶ θερμὸν 
τήγανον σίζουσαν ἀφαιρεῖν ἅμα δ᾽ ἧπται xai σίζει, καθάπερ 
τοὔλαιον, εὐθύς " διὸ λέγεται " "Ἴδε πῦρ ἀφύη. 


( Jb. VII, p. 285 c.) 


LIX 
Ἀρχόστρατος ὁ τὸν αὐτὸν Σαρδαναπάλλῳ ζήσας βίον, περὶ 
τοῦ ἐν ἹΡόδῳ γαλεοῦ λέγων, τὸν αὐτὸν εἶναι ἡγεῖται τῷ παρὰ 
Ῥωμαίοις μετ᾽ αὐλῶν καὶ στεφάνων εἷς τὰ δεῖπνα περιφερο- 
μένῳ, ἐστεφανωμένων χαὶ τῶν φερόντων αὐτὸν, καλούμενόν 
τε ἀχχιπήσιον. 
( Ib., p. 294 e. ) 


LX. 


Θαυμαστοὶ δ᾽ εἰσὶ τῶν χεστρέων ol περὶ ᾿Αὔδηρα ἁλισχόμε - 
“οι. ὡς καὶ Ἀρχέστρατος εἴρηχεν * δεύτεροι δ᾽ οἱ ἐκ Σινώπης. 


( Ib., p. 307 b.) 


LVII. 


Clearchus vero Peripateticus in libris de Proverbits de apua 
dicit : quia exiguo igne opus hahet in sartaginibus, jubet Arche- 
stratus calidze injectam sartagini auferre stridentem ; simnl enim 
atque ignem tetigit, stridet quoque, sicut oleum. Itaque dici 
solet : Vidit ignem apua. 


LIX. 


Arehestratus vero qui eandem ac Sardanapallus vitam egit , de 
galeo Rhodio loquens, eundem esee piscem censet atque eum qui 
apud Romanos coronis ornatus ad tibiz? cantum meusis infer- 
tur, coronatis etiam qui inferunt famulis; quem accipenserem 
vocant. 


LX. 


Admirabiles vero sunt qui circa Abdera capiuntur mugilas, 
quemadmodum et Archestratus dixit ; his proximi Sinopenses. 


NOYMHNIOY TOY HPAKAEOTOY 
TA AEIWANA 


EK TOY AAIEYTIKOY. 


I. 
Καὶ δὲ σύ γε μνήσαιο δελείατος, ὅττι παρ᾽ ἄχρα 
Δήεις αἰγιαλοῖο γεώλοφα “ τοὶ μὲν ἴουλοι 
Κέχληνται, μέλανες, γαιηφάγοι, ἔντερα γαίης. 
"Hà καὶ ἑρπύλλας δολιχήποδας, ὅπποτε πέτραι 
& ᾿Αμυύδεις χλύζονται ἐπ᾽ ἀχρῇ χύματος ἀγῇ;, 

"Ev6ev ὀρύξασθαι θέμεναί τ᾽ εἰς ἄγγος ἀολλεῖς. 

( Athen. VII, p. 305 a. Conf. Eustath. p. 1215, 7.) 


II. 
^H λευκὴν συνόδοντα, Bónxdc τε τριγχούς τε. 
( Ib., p. 286 f, et 322 b. ) 
Il. 
Ἢ βαιῇ xapiot , xal et ποτε βεμόραδι" χείνῃ 
Ζωὴ ἐπ᾽ ἀγρώστοιο᾽ τάδε σχέψαιο δέλετρα. 
( Ib., p. 287 c. ) 
IV. 
VY xn ἢ κάλλιχθυν, ἢ χρόμιν, ἄλλοτε δ᾽ ὀρφὸν, 
Ἦ γλαῦχον περόωντα κατὰ μνία σιγαλόεντα. 
( Ib., p. 295 b, et 3288.) 
V. 
*H σχάρον, 1| χῶθον τροφίην xal ἀναιδέα λίην, 
Χάννας τ᾽ ἐγχέλυας καὶ ἐννυχίην πίτυνον, 
Ἦ μύας, ἢ ἵππους, ἠὲ γλαυχὴν χορύδυλιν. 
(15... p. 304 e, 306 c, 809 ὦ οἱ 327 f. ) 


VI. 
Keivo δὲ δὴ σχέπτοιο, τό χεν καὶ ἰουλίδα μάργον 
Πολλὸν ἀποτρωπῷτο xai lo6dAov σχολόπενδραν. 
( Ib., p. 304 f. ) 
VII. 
Γλαύχους, ἢ ὀρφῶν ἔναλον γένος, ἠὲ μελάγγρων 
Κόσσυφον, ἢ κίχλας ἁλιειδέας, ἄλλοτέ τ᾽ ἄλλῃ 
Σαργὸν ἐπικέλσοντα,, λινοπληγέστατον ἰχθύν. 
( Ib., p. 305 c, 321 bet 315 b.) 


VII. 
Toicí xev ἄρμενα πάντα, παροπλίσσαιο δὲ μῦρα, 
Κούρυλον, ἣ πηρῖνα, ἢ εἰναλίην ἕρπυλλαν. 
( Ib., p. 306 c. ) 


NUMENII HERACLEOT/E 
QUJE SUPERSUNT 


EX HALIEUTICO. 


[.manem d 


! 
Ι. 

Porro tu memento esce, quam ad summas 

Invenies littoris colles; hi quidem vocantur luli, 

Nigri, terra vescentes , intestina terree. 

Aut cicade ( marinz ) quoque longipedes , quum rupes 

Arenose proluuntur summa fluctuum adlisione , 

Inde effodiendz sunt confertimque in vas reponendae. 


ΤΙ. 


Aut album denticem et boces trincosque. 


ΠῚ. 


Aut exigua squillae, et si quando bembradi , cul 
Victus in gramine (P) ; has dispice escas. 


IV. 


Hycam, aut pulerum piscem, aut chromin, alio vero tempore 
Aut glaucum per molles incedentem algas. [ orphum, 


V. 
Aut scarum, aut gobium altilem valdeque impudentem, 
Hiatulas , anguillasque et nocturnum pitynum, 
Aut mures, aut equos, aut glaucum corydylin. 


VI. 


Illud igitur dispice, quo tulidem voracem  [scolopendram. 
Magnoque numero (irruentem) avertas et virus jaculantem 


VIT. 
Glaucos, aut orphorum marinum genus , aut nigro corpore 
Merulam, aut turdos purpureos , et modo hic modo illic 
Irruiturum sargum, piscem retibus perniciosissimum. 


* 


VIII. 
Adversus omnia supellectilia, instrueres autem un- 
guenia, 
Curylum, lint pudendum (marinum), aut mar'nam cicadam. 


88 NOYMUNIOY ΚΑΙ TIATKPATOYZ TA AEIWANA. 


IX. 
Ἄλλοτε χαρχαρίην, δτὲ δὲ ῥόθιον ψαμαθῖδα 
( Ib., p. 306 b et 327 a.) 
X. 
Ῥηϊδίως ἕλχοιτο xal αἰολίην xopaxivov. 
( Ib., p. 808 6.) ᾿ 
ΧΙ. . 
"AXAoz' ἐρυθρὸν 
Κόχχυγα, ἢ ὀλίγας πεμφηρίδας, ἄλλοτε σαῦρον. 
( Ib., p. 309 f. ) 
XII. 
*H ψόρον, 3j σάλπας 3) αἰγιαλῇα δράκοντα, 
( Ib. p. 313 e.) 
XIII. 
Τοῖσί xsv εὐμαρέως θαλάμης ἄπο μαχρὸν ἀείροις 
Σχορπίον, ἢ ὀρφὸν περιτρηχέα " τῶν γὰρ ἐπ᾽ ἄχρης 
( Ib., p. 315 b. ) 
XIV. 
Ἄλλοτε δ᾽ αὖ πέρκας, 6x5 δὲ στροφάδας παρὰ πέτρην 
Φυχίδας ἀλφηστήν τε xal ἐν χροιΐῆσιν ἐρυθρὸν 
Σχορπίον, ἢ πέρχαισι χαθηγητὴν μελάνουρον. 
( Ib., p. 282 à, 313 d, 319 b, 320 e. ) 


XV. 
Τοῖσί xs θηρήσαιο λαδὼν λελιημένος ἰχθὺν, 
"H3 μέγαν συνόδοντα, 1j ἀρνευτὴν ἵππουοον, 
"Hà φάγρον λοφίην, ὁτὲ δ᾽ ἀγρόμενον σχιαδῇα. 
( Ib., p. 304 d, 322 b et f.) 
XVI. 
"Axovlac, χίγχλους τε καὶ αὐλοπίην, τράχουρον. 
( Ib., p. 326 a.) 
XVII. 
Κανθαρίδα προφανεῖσαν ὕαινάν τε τρίγλην τε. 
( Ib , p. 326 f.) 
XVIII. 
Ἢ σπάρον, ἣ Üxac ἀγεληΐδας. ἢ ἐπὶ φάνοον 
Iléxpy, ἀλώμενον. 
( Ib., p. 320 d εἰ 327 b.) 
XIX. 
Σὺ δ᾽ ἂν xal χαλχίδ’ ἐκείνην 
Αὕτως ἀμπείρειας [ἢ καὶ ὀλίγην μαινῖδα. 
( Ib., p. 328 d.) 
XX. 
Φύλλων δ᾽ ὅσσ᾽ ἄσπαρτα, τά τ᾽ ἐῤῥίζωται ἀρούραις 
Χείωατος, ἠδ᾽ ὁπόταν πολυάνθεμον εἶαρ ἵχηται, 
Αὐχμηρὴν σχόλυμόν τε καὶ ἀγριάδα σταφυλῖνον, 
Ῥάφυν τ᾽ ἔμπεδον [ἠδὲ] καὶ χαυλίδα τ᾽ ἀγροιῶτιν. 
(Ib. IX, p. 371 b.) 


IX. 


Modo carchariam , modo vero impetuosam psamathidem 


X. 
Facile extraheret variegatum (?) corvinum. 


XI. 
Modo rubrum 
Cuculum aut exiguas pempheridas , modo lacertum. 


XII. 


Aut psorum aut salpas aut littoralem draconem. 


XIII. 
His facile e cubili grandem extraxeris 
Scorpium autorphum valdeasperum ; horum enim a summa. 


XIV. 
Modo rursus percas, modo vero oberrantes ad rupem 
Phycidas et cinedum et cute rubrum 
Scorpium et percarum ducem melanurum 


| XV. 
His sumptis , venaberis , si cupis , piscem; 
Sive inagnum denticem, sive subsultorem hippurum, 
Seu alta cervice pagrum, aliquando et gregatim viventem 
[ scicenam. 


XVI. 


Aconias, cinclosque et aulopiam , trachurum. 


XVII. 


Cantharidem apparentem et suculam mullumque. 


XVI. - 
Aut sparum , aut hycas przedatores , aut pagrum 
Ad saxa vagantem. 


XIX. 
Tu autem chalcidem illam 
Frustra transfixeris οἱ parvam inzenam. 


XX. 
Foliorum quizPcunque vel sponte crescunt, vel in arvis radices 
Hyeme, aut quum floribus abundans ver advenerit, [agun! 
Aridum carduum et agrestem pastinacam 
Et rapam in solo fixam et rusticam cauliculam. 


ΝΌΜΕΝΙ! ET ΡΑΝΟΒΑΤΙΒ RELIQUIJE. '" 89 


EK TON eHPIAKQN. 


XXI. 
“Ὑπόχλωρον μὲν ἕλχος 
Κυχλαίνει, τὸ δὲ πολλὸν ἀνέδραμεν αὐτόθεν ἕλχος. 
( Schol. Nic. Ther. 237.) 


XXII. 


Ἄνθεσσί γε μὲν εἴδετ᾽ ἔπ’ ἰχὼρ 
"Hegóstc , τοτὲ δ᾽ αὖ μολίδῳ ἐναλίγκιον εἶδος 
Ἀμφί ἑ χυδαίνει χάλχη ἴσον. 
(1b. 237. ) 
XXIII. 
Ὅτι δὲ δύο εἴδη ( ἐχίου), μαρτυρεῖ καὶ Νουμήνιος ἐν Θη- 
μιαχοῖς, καί φησι τὸ ἕτερον ὠφελεῖν. 
( Ib. 637. ) 


IIATKPATOYZ APKAAOX 
TA AEIVANA 


EK TON GAAAZZIQN EPTON. 


I. 
Οἷς ἤδη κίχλην οἰνώδεα, τὴν χαλαμῆες 
Σαῦρον χιχλήσχουσι xat αἰολίην, ὀρφίσχον 
ΠΠιότατον κεφαλῇ. 
( Athenzeus VII , p. 305 c.) 


II. 
σάλπαι τ᾽ ἰσομήκεες ἰχθῦς, 
Ἅς τε βόας πορχῆες ἁλίζωοι καλέουσιν, 
Οὔνεχα γαστέρι φῦκος ἀεὶ ἀλέουσιν ὀδοῦσιν. 
(Tb., p. 321 f.) 
HI. . 
Πομπίλος ὃν χαλέουσιν ἁλίπλοοι ἱερὸν ἰχθύν. 
( Ib., p. 283 a. ) 
IV. 


Διηγεῖται (ὁ Παγχράτης ) ὡς οὐ μόνον τῷ Ποσειδῶνι ὅ πομ.- 
πῶλος ἐστὶ διὰ τιμῆς, ἀλλ᾽ ὅτι xol τοῖς τὴν Σαμοθράχην κατέ: 
γουσι θεοῖς" ἁλιέα γοῦν τινα πρεσθύτην τῷ ἰχθύϊ τούτῳ χόλα- 
7: ὑποσχεῖν, ἔτι τοῦ χρυσοῦ γένους xax' ἀνθρώπους ὄντος " 
ὄνομα δ᾽ ἣν αὐτῷ Ἐπωπεὺς, καὶ ἐξ "Ix&oou ἦν τῆς νήσον᾽ καὶ 
τοῦτον οὖν ἅμα τῷ υἱῷ ἁλιεύοντα χαὶ οὐκ εὐτυχήσαντα ἄλλων 
ἰχθύων ἐν τῇ ἄγρᾳ ἢ πομπίλων οὐχ ἀποσχέσθαι τῆς τούτων 
ἐδωδῆς, ἀλλὰ πᾶντας μετὰ τοῦ υἱοῦ χαταθοινηθῆναι, xal μετ᾽ 
οὐ πολὺ δίκας ἐκτῖσαι τῆς δυσσεδείας " χῆτος γὰρ ἐπελθὸν τῇ 
vri τὸν Ἑπωπέα ἐν ὄψει τοῦ παιδὸς καταπιεῖν. Ἵστορεῖ δ᾽ ὁ 
ΠΠαγχράτης,, ὡς xai πολέμιός ἐστιν 6 πομπίλος τῷ δελφῖνι, xai 
ὅτι οὐδ᾽ οὗτος ἀτιμώρητος ἐχφεύγει, πομπίλου φαγών᾽ ἀχρεῖος 
"οὖν γίνεται καὶ σξαδάζων, ἐπειδὰν φάγῃ, καὶ ἐπὶ τοὺς αἰγια- 
X, ἐκχυμανθεὶς βορὰ γίνεται αἰθνίαις τε καὶ λάροις, ἐνίοτε δὲ 
χαὶ ὑπὸ τῶν ταῖς χητείαις παρεδρενόντων ἀνδρῶν παρανο- 
μεῖται. 

(Ibid. ) 


E THERIACIS. 


XXI. 
Subpallidum quidem ulcus 
Circumdat et pleraque pars ulceris ex eo ipso loco exsurgit. 


XXII. 
In floribus quidem conspicitur sanies 
Tenebricosa , alias rursus plumbo similis species 
Undique eum illustrat purpuram simulans, 


XXIII. 
Duas extare echii species testatur etiam Numenius in 
Theriacis alteramque juvare ait. 


PANCRATIS ARCADIS 
QUAE SUPERSUNT - 
EX OPERIBUS MARITIMIS. 


I. 
Quibus jam turdum vinosum, quem piscatores 
Lacertum vocant et variegatum , orphiscum 
Capite pinguissimum. 


II. 
Et salpe» pisces pari magnitudine, 
Quas boves vocant piscatores e mari viventes 
Quod algam ventri semper molunt dentibus. 


ΠῚ. 


Pompilus quem sacrum piscem vocant mare navigantes. 


IV. 

Narrat ( Pancrates ) non modo apud Neptunum in honore : 
esae pompilum , sed etiam apud deos Samothraciam inco- 
lentes ; itaque piscatorem quemdam huic pisci poenam de- 
disse, cum aureum adhuc seculum inter homines essel; 
nomen ei erat Epopeo, ex Icaro insula oriundo; hunc igi- 
tur una cum filio piscantem , infaustaque captura nullis 
aliis piscibus nisi pompilis potitum ab horum esu non absli- 
nuisse, sed omnes cum filio comedisse, atque non multo 
post poenas dedisse impietatis ; celum enim impetu in navim 
facto, Epopeum in conspectu filii devorasse. Narrat etiam 
Pancrates, delphino quoque infestum esse pompilum, neque 
illum impune abire, si pompilum comederit; iners enim 
fit et tremens atque a fluctibus in littus ejectus mergis et 
gaviis cibo inservit ; interdum etiam a vlris qui in salsa- 
mentariorum officinis excubias agunt contumelia afficitur. 


IATPIKON IIOIHMATON 
TA AEIVANA. 


OPKOZ IATPIKOZ. 


Αὐτὸν ἐν ἀχράντοισι μέγαν θεὸν ὄμνυμι φωναῖς" 
Οὔτε τινὰ ξεῖνον δηλήσομαι ἀνέρα νούσῳ, 
Οὔτε τιν’ ἐνδήμων, ὀλοφώϊα ἔργα τελειῶν, 
Οὔτε μέ τις δώροισι παραιδασίην ἀλεγεινὴν 
5 ᾽Ἐχτελέσειν πείσειε xot ἀνέρι φάρμακα δοῦναι 

Λυγρὰ, τάπερ καχότητα θυμοφθόρον οἶδεν ὀπάζειν, 
Οὔτε χάριν φιλίης ἑτέρῳ χατὰ νεῖμαι ὑποστῶ, 
'AXA' ὁσίας μὲν χεῖρας ἐς αἰθέρα λαμπρὸν ἀείρω, 
Καὶ χαχίης ἀμόλυντον ἔχω χατὰ πάντα λογισμόν. 

10 Ἕρδειν χεῖνά γε μήσομ᾽ ἅπερ σόον ἀνέρα θήσει, 
IIopcuvéto δέ τε πᾶσι φίλην βιόδωρον ὑγείην. 

( E. cod. Colonne 12 et Cod. Laurent. 3. Plut. 74. ) 


HAIOAOPOY TOY AOHNAIOY 


TON AIIOAYTIKOQN ΠΡῸΣ NIKOMAXON 
H APXH. 


Οὐ μὰ τὸν ἐν Τρίχχη πρηὺῦν θεὸν, οὐ μὰ τὸν ὑψοῦ 
Ἠέλιον σπείροντα θεοῖς φαεσίμόροτον αἴγλην, 

Οὐ μὰ θεῶν σχηπτοῦχον, ὑπερμενέα Κρονίωνα, 
Οὔτε μέ τις δώροισι παρήγαγεν, οὔθ᾽ Um ἀνάγκης, 

6 Οὔτε χάῤιν φιλίης ἑτέρῳ καχὰ νεῖμαι ὑπέστην, 
Ἀλλ᾽ 6c(ac μὲν χεῖρας ἐς ἠέρα λαμπρὸν ἀείρω, 
Καὶ χαχίης ἀμόλυντον ἔχω κατὰ πάντα λογισμόν. 
( Gal. Antid, II, P. II, p. 445. ) 


-——99«——— 


ῬΟΥΦΟΥ͂ ESEZIOY 
AIIOZIIA ZMATION IIEPI AAAANOY, 


Ἄλλο δέ που κατὰ γαῖαν " Epé Ov λήδανον εὔροις 
Αἰγῶν ἀμφὶ γένεια - τὸ γὰρ καταθύμιον αἰξὶ 
Κίστου ἀνθήεντος ἐπέδμεναι ἄχρα πέτηλα. 
Τοῦ δ᾽ ἀπὸ λαχνήεντος ἀνεπλήσθησαν ἀλοιφῆῇς 

δ Αἶγες ὑπαὶ λασίησι γενειάσι πλευρά τε πάντα. 
Οὐ μὲν δὴ νούσοις τόδε κάλλιον, ἀλλ᾽ ἄρα πνοιῇ 
Ἔξοχον, οὕνεχα πολλὰ μεμιγμένα φάρμαχ᾽ ἔχουσιν 
Ἀμόρόσι᾽, οἷά τε γαῖα φύει πεδίοισιν Ἐρέμδων. 

( Gal., Sec. loc. 1, 2, lI. p. 160. ) 


ANONYMOY 
GHPIAKH. 


Θηριαχὴν ὧδ᾽ ἄν τις ἐπιχεράσαιτο: 
Δαύχου μὲν καρπὸς, πάναχός τ᾽ ὀπὸς, ἄσφαλτός τε 
Καὶ σαγαπηνὸν ἴσον, xal χαλθάνη, ἄμμι δὲ αὖτις, 
Λεπτὴ ἀριστολόχεια, xat ὄρχις κάστορος εἴη, 
5 Καὶ χενταυρείοιο κόμης ἴσον, αὖτις ἐπ᾽ αὐτοῖς 


JUSJURANDUM MEDICUM. 


Ipsum per magnum juro deum puris vocibus : 

Neque hospitem virum ullum morbo laedam, 

Neque civem quemquam, exitialia facinora parans, 
Neque donis me quis persuaderet delictum triste 
Committere, vel viro venena dare 

Perniciosa, quee malum animum perdens norunt inferre, 
Neque amicitiee causa alii mala conciliare sustinerem, 
Sed sanctas equidem manus ad splendidum ccelum altollo 
Et scelere intemeratam servo prorsus mentem. 

Illa facere molibor qua salvum reddent virum 

Et omnibus parabo sanitatem vita donantem. 


HELIODORI ATHENIENSIS 


LETALIUM POTIONUM AD NICOMACHUM 
INITIUM. 


Non sanctum per numen Tricce quod venerantur, 
Quique Deos late conspergit lumine Phebum, 
Sceptrigerumque Jovem Saturno reze creatum, 
Muneribus quisquam, nec vi, nec gratia amoris 
Adduxit aliis me propinare venena, 
Sed palmas sacras splendentia ad zethera tendo, 
Nullius atque mali mens est sibi conscia nostra. 


— "upó00«mm-—— 


RUFI EPHESII 
FRAGMENTUM DE LADANO. 


Ladanum Éremborum reperitur et alterum in arvis. 
Caprarum circum barbas, nam pabula capris 
Florentis cisti summa gratissima frondes. 

Istius vero lanuginis unguen inhzeret 

Caprarum hirsutisque genis atque undique costis. 
Non adeo in morbis prodest, sed spirat odorem 
Eximium, quare praestantia phartnaca miscent 
Plurima, Eremborum et tellus fert qualia campis. 


IGNOTI AUCTORIS : 
THERIACA. 


Theriacen ratione aliquis contemperet ista : 

Dauci equidem fructus, panacis liquor, atque bitumen, 
Et sagapenum itidem, tum galbana rursus, et ammi 
Cum tenui terre malo, cum castoris ipso 

Testiculo, atque coma centauri pondera sument 


CARMINUM MEDICORUM RELIQULE. 91 


Διπλάσιον στύραχός τε xal ἄμμεος, ἀννήσου τε 
Καὶ φοῦ, xat πολίοιο χόμης, μήου τ᾽ ἀχόρου τε 
Ἠδὲ χαμαιπίτυος, καὶ φύλλα μαλαδάθροιο 
Ἔστω, xai σφραγὶς Λήμνου ἄπο, χαλχίτεώς τε, 

10 Χυλὸς καὶ ξανθῆς ὑποχιστίδος, αὖτις ἐπ᾽ αὐτοῖς 
Κόμμι τε xod νάρδος Κελτῶν ἄπο, θλάσπεος λεπτῆς 
Καὶ σεσέλεως τὸ σπέρμα, καὶ ἐκ Κρήτης μαράθροιο, 
Καὶ χαρδαμώμου" ἀπὸ πάντων τέτταρες ἔστων 
Δραχμαὶ, σμύρνης δ᾽ αὖ καὶ στοιχάδος, ἠδὲ πρασίου, 

i6 Κόστου, διχτάμνου τε δραχμὰς ἕξ Ea 6a ἑκάστου, 
Καὶ μὴν καὶ πεπέρεως μαχροῦ, ἑτέρην δ᾽ ἐπὶ τῇδε 
"A pytvviv, ῥῆόν τε ἴσον, ξανθοῖό τε χαίτην 
Κωρυχίου τε χρόχου, καὶ ῥίζαν πενταπετήλου, 
Καὶ δέ νυ καὶ χαλαμίνθην, ἶσα σχοίνου τ᾽ εὐώδους, 

40 Τερμίνθου δ᾽ ἄπο ῥητίνην, νάρδοιο τε ῥίζαν 
Ἰνδῆς, καὶ κασίης σύριγας, λιδάνοιο τ᾽ ἀτμήτου 
Χόνδρους, σπέρμα τε λεπτὸν ἐν οὔρεσιν ἀλδήσχοντος 
Πετροσελίνου μίσγε δραχμὰς ἕξ, σταθμὸν ἰσάζων. 
Διπλάσιον δ᾽ ἔστω oxopótou , γογγυλίδος τε 

45 Σπέρματος ἀγροτέρης, ἴριδός τε, ῥόδων τε πέτηλα 
Ξηρὰ, καὶ ἀγαριχὸν, ῥίζης ἐπὶ τοῖσι γλυκείης 
Χυλὸς, καὶ βλασάμου ὀπὸς, [ἠδὲ] καὶ χιννάμωμον, 
Καὶ δριμὺ ζιγγίόδερι δραχμὰς δύο. Μάγματος ἔστω 
Δὶς τόσον ἡδυχρόου πεπέρεως μέλανός τε, χαὶ αὐτοὶ 

30 Ἀρτίσκοι θηρῶν ἴσοι μήχωνος ὀποῖο 
Σταθμῷ, , Ok δέ τι τόσσον ἐν ἀρτίσχοις βάρος εἴη 
Πιχρῆς ix σχίλλης, μελίτος δ᾽ ἐπὶ πᾶσι χέασθαι, 
Ἡδυχρόου δέ τιμάγμα μάρου μὲν ἔχει δύο δραχμὰς, 
Ἴσας δ᾽ αὖτ᾽ ἀσάρου τε, xal ἀμαράχ᾽, ἀσπαλάθου τε, 

3$ Καὶ σχοίνου, χαλάμου τ᾽ εὐώδεος, ἐκ Πόντου τε 

9, ξυλοδαλσάμου, τ᾽ ὀποδαλσάμου δραχμὰς τρεῖς" 
Καὶ χιναμώμου εἰσὶν ἴσαι, xai χόστου ἐπ᾽ αὐτῷ" 
Σμύρνης θ᾽ ἕξ δραχμὰς, xol φύλλα μαλαδάθροιο, 
Ἶσον δ᾽ αὖτ᾽ ἸΙνδῆς νάρδου, ξανθοῦ τε χρόχοιο" 

(ὁ Καὶ μὴν καὶ κασίης ἴσαι, διπλαῖ δέ τ᾽ ἀμώμου, 
Λοιπὴ δ᾽ ix χραναῆῇς Χίου δραχμῆς βάρος en 
Μαστίχη᾽ οἴνῳ δ᾽ αὖ Φαλερίνῳ φυράσασθαι. 

. (Gal. Antid. I, p. 438 et 439. ) . 


--o9geoee-— 


H ΦΙΛΩ͂ΝΟΣ 
ANTIAOTOZ. 


Τάρσεος ἰητροῖο μέγα θνητοῖσι Φίλωνος 
Εὕὔρεμα πρὸς πολλάς εἶμι παθῶν ὀδύνας, 
Εἴτε χόλον πάσχει τις, ἅπαξ δοθὲν, εἴτε τις ἧπαρ, 
Εἴτε δυσουρίῃ ἴσχεται, εἴτε λίθῳ. 
& Ἰῶμαι xot σπλῆνα, xat ὀρθόπνοιαν ἀναιρῶ, 
Καὶ φθίσιν ἰῶμαι, σπασμὸν ἐνιστάμενον, 
Καὶ σφαλερὴν πλευρῖτιν' ἀποπτύων δέ τις αἷμα 
Ἦ ἐμέων, ἕξει μ᾽ ἀντίπαλον θανάτου. 
Πάντα δ᾽ ὅσα σπλάγχνοισιν ἐνίσταται ἄλγεα παύω», 
0 Βῆχά τε xai πνιγμὸν, λύγγα τε καὶ χατάρουν. 


Γέγραμμαι δὲ σοφοῖσι, μαθὼν δέ τις οὐ βραχύ μ᾽ ἕξει 


JEqua, et duplicia styracisque , ameosque , et anisi, 
Phu, poliique comz pariter, meique, acorique, 
Atque chamapityos, foliorum itidem malabathri , 
Sigilli ex Lemno, mox chalciteos , hypocistis 
Flaventis succi, gummi , et quam Gallia donat 
Nardi, preterea tenuis thlaspi, atque perinde 
Seminis e seseli, marathri quod Creta ministrat, 

Et cardamomi drachme cujusque parantur 
Quattuor, at myrrha et prasion, cum steechade costus, 
Dictamnus senas capient hzec singula drachmas, 
Quin etiam piper oblongum, album, praterea rheu , 
Atque crocus qui Corycio defertur ab antro, 
Quinque simul folii radix et juncus odorus, 

Atque nepita drachmas wquales, et terebinthi 

Resina accipient , nardi simul Indica radix , 

Fistula jam casi: , insectum thus, petroselini 
Montani tenuis semen sex singula drachmis , 

Junge; modo verum duplicato scordion adde, 

Et rape semen sylvestris, et iris odora , et 

Sicca ros& folia, agaricum, succus glycyrrhizee, 
Balsameusque liquor, cinamomum , gingiber ardens 
Binas accipient drachmas; et magmatis esto 

Bis tantum hedychroi, piperisque nigri, insuper orbes 
Theriaci aequabunt opium, hos bis vincere deben 
Pondere scillini, et cunctis mel desuper adde. 
Hedychroi vult magma mari binas sibi drachmas, 
/Equales et amaraci habens, asari , aspalathique , 

Et junci teretis, calami qui suavis odore est , 

Phu Ponti, ligni et succi quem balsamon edit 

Tres sunto draclme, totidem costi , cinamomi; 
Myrrha sex alias misces, folii malabathri , 
Indorum nardi , flavique croci insuper aequas, 
Quinetiam casic totidem , sed pondus amomi 

Sume duplum , drachmam Chia sed masticha habebit ; 
Heec vino debent conspergi cuncta Falerno. 


PHILONIS 
 ANTIDOTUS. 


En me Tarsensis medici przegrande Philonis 
Inventum , mala quod multa dolore levo, 

Sive colum doleas , seu tu jecur, auxiliabor, 
Seu lapis infestet , difficile aut lotium. 

Et medeor spleni hinc , orthopnoezeque molestie , 
Convulsa atque tabem protinus exsupero. 

Pleuritimque malam et sputum vomitumque cruoris 
Evinco, mortis terror et hostis ego 

Viscera tentantes omnes ego sedo dolores, 
Interna et quicquid membra dolore quatit. 

Tussim , singultum destillantesque fluores 
Sisto, etiam si quid strangulet, excipio. 

Me dedit ille auctor sapienti munera magna 


99 IITOIHMATON IATPIKON TA AEIVANA. 


Δῶρον" ἐς ἀξυνέτους δ᾽ οὐκ ἐπόθησα περᾶν. 
Ξανθὴν μὲν τρίχα βάλλε μυρίπνοον ἰσοθέοιο, 
Οὗ λύθρος 'Ἑρμείαις λάμπεται ἐν βοτάναις, 
16 Kpóxou δὲ σταθμὸν φρένας ἀνέρος " οὐ γὰρ ἄδηλον. 
Βάλλε δὲ καὶ δραχμὴν Ναυπλίου Ἑὐδοέως, 
Καὶ τρίτον ἐν Τρώεσσι Μενοιτιάδαο φονῆος 
Δραχμὴν τὴν μήλων γαστέρι σωζομένην. 
Ὁλχὰς δ᾽ ἀργεννοῖο πυρώδεος εἴχοσι βάλλε, 
80ἁ ἘΕἴχοσι xxl χυάμου θηρὸς ἀπ᾿ Ἀρχαδίης, 
Δραχμὴν xat ῥίζης ψευδωνύμου, ἣν ἀνέθρεψε 
Χῶρος 6 τὸν Πίσση Ζῆνα λοχευσάμενος. 
Πῖον δὲ γράψας, ἄρθρον βάλε πρῶτον ἐπ᾽ αὐτὸ 
"Αῤῥεν ἐνὶ δραχμαῖς πέντε δὶς ἑλκόμενον, 
25 Νᾶμα δὲ θυγατέρων ταύρων xai Κεχροπίδαισι 
Συγγενὲς, οἱ Τρίχχης ὡς ἐνέπουσιν ἐμοί. 
( Gal. Sec. loc. 1X, 4; T. II, p. 297.) 


Γαληνοῦ ἐξάπλωσις τῆς Φίλωνος ἀντιδότου. 


"Ev τούτοις τοῖς ἔπεσιν ὁ Φίλων χελεύει xpóxou μὲν « εἰ ἐμ- 
δάλλεσθαι, πυρέθρον δὲ μίαν, εὐφορθίου μίαν, στάχνος νάρδου 
μίαν, πεπέρεως δὲ λευχοῦ καὶ ὑοσχυάμου τὸ ἴσον, ἐχχτέρον «x', 
ὀπίον δὲ ι΄. Οἱ μὲν οὖν πρῶτοι δύο στίχοι τὸν xpóxov δηλοῦσι, 
ξανθὸν μὲν τῇ χρόᾳ ὄντα, τριχοειδῇ δὲ τῇ λεπτότητι. Λύθρον 
δὲ τοῦ χρόχου φησὶν ἐν ταῖς Ἑρμείαις, τουτέστι ταῖς τοῦ 'Ep- 
μοῦ, λάμπεσθαι βοτάναις, ἐπειδὴ μειράχιον χαλούμενον Κρό- 
χος, ἅμα τῷ ἙἭ μῇ δισχεῦον, εἶθ᾽ ἑστὼς ἀμελέστερον, ἐμπεσόν- 
τος αὐτῷ δίσχου τῇ χεφαλῇ, συνέδη μὲν ἀποθανεῖν αὐτίχα, τοῦ 
δὲ αἵματος εἰς τὴν γῆν ἀναχθέντος, ἐξ αὑτοῦ φῦναι τὸν χρόχον. 
Λάμπεσθαι δ᾽ εἶπε τὸν λύθρον, τουτέστι τὸν ἀπὸ τοῦ σφαγέν- 
τος αἷμα, διὰ τὸ στιλπνὸν τῆς χρόας τοῦ χρόχον. Γράφεται δὲ 
o9 μόνον βοτάναις, ἀλλὰ xai πεδίοις ὡδί πως ὁ στίχος" 

Ἑρμείοις λάμπεται ἐν πεδίοις. 
Σταθμὸν δὲ ἀξιοῖ τοῦ χρόχου πέντε δραχμὰς εἶναι, φρένας ἀμέ- 
ρος εἰπὼν τὰς αἰσθήσεις, οὖσας πέντε. "Oct δὲ δραχμὰς πέντε 
βούλεται εἶναι, xai οὔτε ὀδολοὺς', οὔτε λίτρας, οὔτε ἄλλο τι 
τοιοῦτον, ἐνδείχννται διὰ τῶν ἑξῆς, πρῶτον μὲν εἰπὼν 


Μίσγε δὲ xai δραχμὴν Ναυπλίου Εὐδοέως, 


εἶθ᾽ ἑξῆς xai τοῖς ἄλλοις προστιθεὶς ταὐτὸν ὄνομα τὸ τῆς δρα- 
χμῆς. Ναύπλιον μὲν οὖν Εὐδοέα τὸ πύρεθρον λέγει, διότι Ναύ- 
πλιος πνρὰς μεγάλας χαύσας, ὥς cxct, χατὰ τὸν τῆς Εὐδοίας 
λιμένα, πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων ἐξηπάτησεν, ὡς ἐπὶ χώραν εὖ- 
λίμενον καταίροντας ἀπολέσθαι. ᾿Εργάσασθαι δέ φασιν αὐτὸν 
τοῦτο διὰ τὸν τοῦ Παλαμήδους θάνατον. Καὶ μὴν καὶ τὸ εὖ- 
φόρθδιον αἰνιγματωδῶς ὁμοίως τούτοις χέχληκεν, εἰπών 


Καὶ τρίτον ἐν Τρώεσσι Μενοιτιάδαο φονῆος, 
ἐπειδὴ ὁ ποιητὴς ἐποίησε λέγοντα τὸν Πάτροχλον ( 1l. x 849.) 

Ἀλλά με Μοῖρ᾽ ὀλοὴ xad Λητοῦς ἔχτανεν υἱὸς, 

Ἄνδρων δ᾽ Εὐὔφορθος. 
Μήλων δὲ, τουτέστι προθάτων, ἐν τῇ γαστρὶ διασώζεσθαί φησι 
τὸ εὐφόρδιον, ὅτι μόνην ταύτην οὐ διαδιδρώσχει, xai διὰ 
τοῦτο δυνατόν ἐττιν ἀποτίθεσθαι xat' αὐτὴν τὸ φάρμακον" ὀπὸς 
δ᾽ ἐστὶ φυτοῦ τινος ἀχανθώδους ἐν τῇ τῶν Μαυρονσίων γῇ φνο- 
μένου, θερμότατος τῇ δυνάμει, καὶ γέγραπται περὶ αὐτοῦ βι- 
δλίδιόν τι σμιχρὸν ᾿Ιόδα τῷ βασιλεύσαντι τῶν Μαυρονσίων. 
"Egttr δ᾽ ὁ Φίλων φησίν’ 

Δραχμὰς δ᾽ ἀργεννοῖο πυρώδεος εἴχοσι βάλλε. 
ὡς λευχὸν πέπερι σημαίνων * ἔστι δὲ εὐστομαχώτερον καὶ Ópt- 
μύτερον τοῦ μέλανος. Εἴχοσι δ᾽ ἀξιοῖ δραχμὰς ἐμδάλλεσθαι 
σπέρματος ὑοσχυάμον, γράψας xai τοῦτο αἰνιγματωδῶς" 

Εἴχοσι xai χυάμον θηρὸς ἀπ᾿ Ἀρκαδίης, 


Discipulo, stupidos nil ego curo viros. 
Fragrantem fulvumque pilum pueri cape , cujus 
Fulget adhuc plantis Mercurii ille cruor ; 
Pondus ad humanos sensus perpendito prudens. 
Dein drachmae pondo Nauplion Euboicum, 
Inde Menoetiade occisoris ponito drachmam 
Qui pecoris densis ventribus excipitur. 
Viginti et candentis drachmas indito flammie, 
Et totidem (abs post suis Arcadice, 
Et dracbmam dicte falso radicis ab ipea 
Terra, Pissse quie Jove clara manet. 
Cumque pion scribes , voci caput amplius addes 
Masculum Achivorum nominis articulum , 
Indeque post drachmas expensas sumito lance 
Quinque bis. Atque isthaec providus excipito 
[n laticem tauri natarum Cecropidarum, 
Ut retulit Triccee mt inclyta progenies. 


Galeni explicatio antidoti Philonis. 


In bis versibus Philo jubet croci dr. quinque conjici , pyre- 
thri unam, euphorbii unam, spice nardi unam, piperis autem 
albi et hyoscyami par pondus, utriusque dr. viginti, opii vero dr. 
decem. Primi quidem igitur versus crocum indicant, ut qui 
fulvus colore sit et tenuis ad formam pilorum. Cruorem antem 
croci fulgere adhuc in herbis Mercurii dicit : adolescens enim 
Crocus appellatus cum Mercurio disco ludens et negligentius 
consistens, illapso in caput ipsius disco, statim mortuus est; ex 
sanguine autem ipsius in terram acto crocus natus est. Fulgere 
vero crnorem dixit, hoc est sanguinem jam occisi propter co- 
loris croci splendorem. Scribitur autetn non solum plantis, sed 
et campis in versu hoc modo : 

Fulget adhuc campis Mercurii ille cruor. 


Ceterum poudus croci dr. quinque esse vult , quum humanos 
sensus perpendere jussit, qui quinque numero sunt. Se autem 
dr. quinque velle, et neque obolos, neque libras, neque aliud 
quicquam tale, per scquentia commonstrat, primum qnidem 
quum ait : 

Dein drachmz pondo Nauplion Euboicum , 
deinde vero et consequenter, cum reliquis idem dr. nomen 
apponit, Nauplion itaque Euboicum vocat pyrethrum propterea 
quod Nauplius, magnis rogis accensis, ut ajunt, circa Eubeeee 
portum, multos Grz:cos decepit, ut perirent, tamquam ad re- 
gionem portus bonos habentem applicantes. Id ipsum vero ob 
Palamedis necem eum fecisse tradunt. At vero et euphorbium 
similiter his enigmatice indicavit, dicens, 

Inde Menctiadz occisoris ponito drachmam, . 
quandoquidem poeta Patroclum sic locutum esse cecinit : 

At me Parca ferox Latonz et filius aufert, 

Atque vir Euphorbus. 
Pecoris autem, hoc est ovium ventribus excipi enphorbium 
ait propterea quod hos solos non corrodit, et ideo in his reponi 
hocce medicamentum potest; est autem euphorbium plantze 
cujusdam spinose in Mauritanorum terra nascentis succus, 
facultate calidissimus, de quo libellum parvum conscripsit Juba 
Mauritanorum rex. Pergit deinde Philo : 


Viginti et candentis drachmas indito flammz, 


piper album per hoc significans; est autem stomacho commo- 
dius et acrius quam nigrum. Viginti insuper dr. seminis hyos- 
cyami injicere jubet, hunc quoque znigtmatice depingens bis 
verbis : 

Viginti et fabze post suis Arcauicze, 


CARMINUM MEDICORUM RELIQULAE. 93 


ἐπειδὴ τὸν Ἐρυμάνθιον κάπρον ὁ Ἡραχλῆς ἀποχτεῖναι λέγεται 
κατὰ τὴν τῶν Ἀρκάδων γῆν αὐξηθέντα. Νάρδον δὲ «ai αὐτῆς 
« α’ ἀξιοῖ βάλλειν, ἣν ψενδώνυμον εἴρηχε ῥίζαν, ἐπειδὴ στάχυς 
ὀνομάζεται νάρδον * βούλεται δ᾽ αὐτὴν εἶναι Κρητιχὴν, ἔνθα 
φησίν" 
ἣν ἀνέθρεψε 

Χῶρος ὁ τὸν Πίσσῃ Ζῆνα λοχενσάμενος, 
ἐπειδὴ τὸν Δία φασὶν οἱ μυθολόγοι κατὰ τὸ Διχταῖον ὅρος ἐν 
Κρήτῃ τραφῆναι, χρυπτόμενον ὑπὸ τῆς μητρὸς Ῥέας, ὅπως μὴ 
xai αὐτὸς ὑπὸ τοῦ πατρὸς τοῦ Κρόνον χαταποθῇ. Προσέθηχε 
δὲ τῷ Διὶ τὴν Πίσσαν, ὡς εἰώθασι καὶ πολλοὶ χωρὶς ποιητικῆς 
ἐν τῷ βίῳ λέγειν" μὰ τὸν ἐν Περγάμῳ Ἀσχληπιὸν, μὰ τὴν ἐν 
᾿Ἐφέσῳ Ἄρτεμιν, μὰ τὸν ἐν Δελφοῖς ᾿Απόλλωνα, μὰ τὸ ἐν Ἐλευ - 
σῖνι πῦρ. "Ἔνιοι δὲ οὐ τὴν Κρυητιχὴν χώραν, ἀλλὰ τὴν ᾿Ινδιχὴν 
εἰρῆσθαί φασιν, ἐξ ἧς ὁ ἐλέφας φέρεται " ix τούτον γὰρ τὸ ἐν 
Πίσσῃ τοῦ Διὸς ἄγαλμα λελοχεῦσθαι, τουτέστι γεγενῆσθαι. 
Τούτοις ἅπασι μίγνυσθαι κελεύει τὸν τοῦ μήχωνος ὀπὸν, εἶθι- 
σμένον ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ὅπιον ἰδίως ὀνομάζεσθαι, μηδενὸς τῶν 
ἄλλων ὀπῶν, καίτοι παμπόλλων ὄντων, χατὰ τὸ καλούμενον 
οὐδέτερον γένος ὀνομαζομένων ἐπεὶ τοίνυν τὸ ὄνουα ἐκ τῆς 
ο φωνῆς καὶ τῆς πῖον σύγχειται, διὰ τοῦτο ἔφη 

IItov δὲ γράψας ἄρθρον βάλε πρῶτον ἐπ᾽ αὐτὸ 

"Afóev ἑνὶ δραχμαῖς πέντε δὶς ἑλχόμενον, 
6xsp ἐστίν ἔμδαλλε xal τοῦ ὀπίον «t. Ὑπόλοιπον δ᾽ ἐστὶν, 
ᾧ πάντα ταῦτα ἀναλαμδάνεται λειωθέντα, τὸ μέλι, χεχλημέ- 
νόν ὑπ᾽ αὐτοῦ συμδολικῶς νᾶμα ταύρον θυγατέρων, ἐπειδὴ ση- 
πομένων τῶν ταύρων γεννᾶσθαί φασι τὰς μελίσσας. ᾿Αττιχὸν 
δ’ αὐτὸ βουλόμενος εἶναι συγγενὲς ἔφη τοῖς Κεχροπίδαις, τουτ- 
ἐστι τοῖς ᾿Αθηναίοις. Διὰ δὲ τοῦ τελενταίον τῶν ἐπῶν δηλοῖ 
καὶ τοὺς ᾿Ασχληκιάδας οὕτως ὀνομάζειν ἐκ Τρίκχης γὰρ τὸ 
γένος αὐτῶν ἐστιν, ὡς καὶ ὁ ποιητής ἐστιν (φησιν) (Il. 8' 729.). 


---Ἐ ΠΡ Θ9 α-----. 


ΘΗΡΙΑΚΗ͂ ANTIOXOY ΤΟΥ ΦΙΔΟΜΗΤΟΡΟΣ. 
HAP'! ETAHMOY ΕΜΜΕΤΡΩΣ ANATETPAMMENH. 


Ἴησιν μάθε τήνδε πρὸς ἑρπετὰ, ἣν Φιλομήτωρ 
Νιχήσας πείρᾳ κέχριχεν ᾿Αντίοχος. 
Μήου ἄπο ῥίζης δλχὴν δίδραχμον ὀρύξας, 
Σὺν τῷ δ᾽ ἑρπύλλου χλῶνας ἰσοῤῥεπέας, 
& Σὺν δ᾽ ὀπὸν ἐκ πάναχος στήσας ἴσον, ἠδὲ τριφύλλον 
Καρπὸν ὅσον δραχμῆς σταθμὸν ἄγοντα δίδου, 
Ἀννήσου, μαράθου τε καὶ ἄμμιος, ἠδὲ σελίνου 
"EE ἑνὸς ἕν πληρῶν σπέρματος ὀξύδαφον, 
Σὺν δ᾽ ὀρόδου λείου δύο ὀξύδαφ᾽ ἔμπασ᾽ ἀλεύρου" 
ιυ Πάντα δ᾽ ὁμοῦ Χίῳ νέχταρι συγχεράσας 
Κυχλοτερεῖς ἀνάπλασσε τροχοὺς, ἰσότητι μερίζων 
Ἡμιδράχμοιο ῥοπῆς, ὄφρ ἂν ἕχαστος ἔχη. 
Χίῳ δ᾽ ἐγχεράσας τάδε μίγματα πιχρὸν ἐχίδνης 
Ἡμίσεως δραχμὴν ἰὸν ἀποσχεδάσεις" 
15 Τῷ δὲ ποτῷ xal δεινὰ φαλάγγια xal σχολιοῖο 
Σχορπίου ἐχφεύξη χέντρα φέροντ᾽ ὀδύνας. 
( Gal. Antid. 11 bis, p. 452 et 454.) 


quandoquidem aprum Erymanthtum Hercules occidisse fertur, 
qui in Arcadum terra fuit enutritus. Quin et nardi ipsius dr. 
unam injiciendam csse. censet, quam radicem falso dictam ap- 
pellavit, quia spica nardi nominatur; hanc autem e Creta esse 
jubet his verbis : 


ab ipsa 
Terra, Pisszeeo quz Jove clara manet, 


quandoquidem fabularum scriptores Jovem in Dicteo Crete 
nonte educatum ajunt , occultatum a matre Rhea, ne et ipse a 
patre Saturno devoraretur. Addidit autem Jovi epitlieton Pis- 
serum, quemadmodum etiam omissis carminibus in communi 
sermone multi dicere solent : per JEsculapium Pergamenum, 
per Dianam Ephesiam, per Delphicum Apollinem, per ignem 
Eleusinium. Quidam vero non Creticam terram, sed Indicam 
indicatam esse ajunt, ex qua ebur affertur : ex hoc enim sta- 
tuam Jovis Pisseam progenitam , id est factam esse. His omni- 
bus ct papaveris succum admisceri jubet, qui recepto a imedi- 
cis more privatim opium appellatur, quum nullus alius succus, 
quantumvis multi sint, neutro genere, opium nempe, nomine- 
tur. Itaque quoniam ipsum nomen opion e litera o et piun 
componitur, ob id sane dicit : 


Cumque pion scribes, voci caput amplius addes 
Masculum 4chivorum nominis articulum. 

indeque post drachmas expensas sumito lanee 
Quinque bis, 


lioc est, injice et opii dr. decem Superest quo omnia lec trita ^ 
excipiuntur, mel nempe, itidem ab eo alius rei ope designatum 
nomine natarum tauri laticis, quandoquidem e tauris putre- 
scentibus apes geuecari dicuntur. Quod autein Atticum ipsum 
mel esse velit, ea gratia addidit Cecropidis uffine, id est Athe- 
niensibus. Ultimo autem versu ostendit Asclepiadas quoquc hoc 
nomine id designare : e Tricca enim generis sui originem du- 
cunt, uti et poeta dicit. 


———HMED Quim —— 


THÉRIACA ANTIOCHI PHILOMETOBRIS 
AB EUDEMO VERSIBUS CONSCHRIPTA. 


Hoc cape praesidium ad reptilia quod Philometor 
Usu praecipuum repperit Antiochus. 

Meu drachmas binas radicis ponito, tantum 
Germina serpylli ponderis accipiant , 

Et panacis totidem drachmas liquor asserit, eque 
Triffolii quantum drachmula fructus habet , 

Oxybaphum marathri, nec non ameos et anisi 
Atque apii sument semina quaeque suum, 

Ast ervi pones acetabula bina farinz; 
Omnia cum Chio neclare consoeians 

Orbiculos finges , justo qui singuli in illis 
Drachma dimidium pondere constituant. 

Dimidia drachma li;ec miscens Chio eflugies tu 
Virus quod fundit vipera terribilis; 

Hoc itidem fugies horrenda phalangia potu; 
Scorpl etiam stimulum non vereare graver. 


94 ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ TA AEIVANA. 


ANAPOMAXOY TOY IIPEXBYTEPOY 


OHPIAKH ΔΙ' EXIANGQN H ΚΑΛΟΥΜΈΝΗ ΓΑΛΉΝΗ. 


Κλῦθι πολυθρονίου βριαρὸν σθένος ἀντιδότοιο, 
Καῖσαρ, ἀδειμάντου δῶτορ ἐλευθερίης, 
Κλῦθι, Νέρων, Ἱλαρὴν μιν ἐπικλείουσι, [αλήνην, 
Εὔδιον, fj χυανῶν οὐχ ὄθεται λιμένων. 
b. Οὐδ᾽ εἴ τις μήχωνος ἀπεχθέα δράγματα θλίψας, 
Χανδὸν ὑπὲρ στυγνῆς χεῖλος ἔχοι χύλιχος, 
Οὐδ᾽ εἰ χωνείου πλήσει γένυν, οὔτ᾽ ἀχονίτου, 
Μέμψατο, οὐ ψυχροῦ χυλοῦ ὑοσχυάμου * 
Οὐ θερμὴν θάψον τε xal ὠχύμορον πόμα Mn, 
᾽υ Οὐδὲ μὲν αἱμηρῶν ἕλκεα κανθαρίδων, 
Οὐ ζοφερῆς ἔχιός τε καὶ ἀλγεινοῖο κεράστου 
Τύμματα, xal ξηρῆς διψάδος οὐχ ἀλέγοι. 
Σχορπίος oUx ἐπὶ τήνδε χορύσσεται, οὐδὲ μὲν αὐτὴ 
᾿Ασπὶς ἀδηρίτων ἰὸν ἔχουσα γόων. 
15 Οὐ μὲν ἀπεχθόμενος xal δρύας ἀντιάσειε, 
Καὶ κατὰ φωλειὸν θερμὸς ἔνερθε μένοι. 
Οὐχ ἀλέγοι δρυΐνα ἄν: ἀναίμακτον δ᾽ ἔχει ἰὸν 
Αἰμόῤῥους, τοίῳ δαμναμένη πόματι, 
Οὐ μὲν ἀπεχθήεντα φαλάγγια σίνεται οὕτως 
20 ἈἈνέρα, φρικαλέον δ᾽ ἄχθος ἔθηχε πόνων. 


Οὐχ ὕδρος, οὐχ ἐπὶ χέρσον, ὅθ᾽ ὕδατα χαρκίνος αἴθει, 


Βοσχόμενος (θερμῆς ἤρξατο πρῶτον ἄλης) 
Χέρσυδρος θανάτῳ πεπαλαγμένα χείλεα σύρων 
᾿Ἀιντόμενος γλυκεροῦ τέρμα φέροι βιότου. 

26 Τῇ πίσυνος λειμῶσι θέρους ἐπιτέρπεο, Καῖσαρ, 
Καὶ AtGux?v στείχων οὖχ ἀλέγοις ψάμαθον" 
Οὐδὲ μὲν ἀμφίσθαινα φέρει μόρον, οὐδέ τις ἤδη 
Φρῦνος ἐνὶ ξηροῖς βοσχόμενος πεδίοις. 
"Peta δὲ καὶ στομάχοιο φέροις ἄχος οἰδήναντος, 
80 ΚΚαὶ θοὸν ἰήσαις ἄσθμα χυλινδόμενον᾽ 
Ἦ ὁπόταν περὶ γαστρὶ χυχώμενον ἔνδοθι πνεῦμα 
Κυμαίνη, χωφὸν χῦμα βιαζόμενον" 
Ἦ ὅτ᾽ ἐνὶ στροφάλιγγι ἀπηνέϊ χυμήνειεν 
ἽἝντερον, ἢ ταναοῦ σφυγμὸν ἔχωσι χόλου“ 
35 Ἦ ὁπόταν χολόεντες ὅλον δέμας, ἔξοχα δ᾽ ὄσσε, 
Καὶ μερόπων χροιὴν πάμπαν ἀνηνάμενοι 
Ἴχτερον ἁλίσχωνται (7) ἀπηνέα, μηδ᾽ ἐπὶ θοίνας, 
Εἰ χαί σφιν μαχρὸν Ζεὺς πετάσειε xépac(?), 
Νεύοιεν, μοῦνον δὲ χατηφέα θυμὸν ἔχοντες 
40 ΦΦεύγωσι σφετέρων ἤθεα χηδομένων. 
Εἰ δέ που ἣ χκαχοεργὸν ἴδοις ἐπὶ σώμασιν ὥχρον, 
“Ῥύσαις ὑδρηλὴν νοῦσον ἐπεσσυμένην, 
Καὶ φαέων ἀμόλεῖαν ἄφαρ λάμψειεν ὀπωπὴν 
Τῷ" xal ἀρχομένης οὐχ ἀλέγοις φθίσιος. 
45 Οἴη χαὶ τετάνοιο καὶ ἀρχομένοιο τενόντρν 
Σπάσματος ἦρε βυθοῦ ἄχθος ὀπισθοτόνου" 
Ἦτ᾽ ἄρα καὶ θώρηχος ὅσην ὁ ὠτρύνατο χώρην 
Λοξὸς ἀναθλίῤξων πνεύμονα χοῦφον ὑμήν" 
Ἢ ὅτε φρικαλέην τις ἔχοι περὶ κύστιν ἀνίην 


ANDROMACHI SENIORIS 
THERIACA TRANQUILLITAS DICTA. 


Accipe quas habeat vires, clarissime Caesar, 
Antidotus multis e medicaminibus 

Conficienda, auguste Nero, quo praeside sancta 
Pax viget et tellus libera jura tenet ; 

Tranquillamque Hilaremque vocant pariterque Serenam, 
Stagna Acherusiados non timet atra lacus. 

Non sí quis cupidis expressa papavera labris 
Hauserit, exitium pocula sumpta ferent 

Non si quis gelida compleverit ora cicuta, 
Sive quis altercum, sive aconita bibat, 

Non si cantharides, aut praesens morte venenum 
Sumat Medez, aut, fervida thapse, tuum. 

Arida non dipsas, non clarus fraude cerastes, 
Non fert impresso vipera dente necem. 

Scorpius adversum hanc, itidem nil promovet aspis 
Virus que reliquis exitiale tenet. 

Non dryas audebit calido progressa cubili, 
Ut prius, adversa cominus ire via ; 

Enervat dryinas, heemorrhum , sanguinis expers 
Ut fundat virus , hec medicina jubet. 

Claudere non cogent odiosa phalangia summum 
Concussu tremulo frigoribusque diem. 

Non hydrus, aut, ubi cancer aquas concalfacit, inte 
Chersydrus tepidi pabula laeta soli , 

Quum ripas linquit viridique in gramine late 
Lugubre sanguineo volvitur ore timens. 

Hac fidens zestu per rura vagabere, Cesar, 
In Libya quamvis progrediare solo. 

Heec rursus stomacho presens medicina tumenti est, 
Hec ab anhelanti peetore tollit onus ; 

Aut intus toto quum spiritus undique ventre 
Fluctuat et surdis viscera pulsat aquis ; 

Intestinaque ubi inclementia tormina vexant, 
Et saliunt longi membra dolore coli ; 

Decolor hcc corpus suffusa bile repurgat , 
Regium et ulterius non sinit ire malum, 

Quum jam non homini similis cutis'aurea livet, 
Luridus et tinxit lumina fveda color ; 

Hi positas nolunt miseri contingere mensas, 
Non si longum illis divum hominumque pater 

Pandat cornu , animo sed tristes limina vitant 
Ejus qui medicam polliceatur opem ; 

Si videas pallore malo candentia membra , 
Tollet hydropa suis viribus antidotus; 

Hinc hebetes oculi sibi pristina lumina sument; 
Hac phthisis incipiens victa recedit ope; 

Sive retro cervix prorsus seu flexa recessit , 
Hanc per ope incipiens vulsio nulla caret ; 

Vel quum succingens costas membrana laboral, 


0005 aMlli- 


5 ἋἝλχεος, ἢ xal που δαμναμένοιο πόρου 
Οὖρον ἐπιφράσσοιτο, ὅτ᾽ ἔσχε τὸ πολλάχι χαυλὸς 
᾿ Ὁρμὴῆν, εἷς χενεὴν σεύμενος Κυθερέην. 
Νεφρῶν δ᾽ ἡνίχα φῶτα χατ᾽ ἰξύος ἄλγος ἐπείγοι, 
Θαῤῥῶν τοιαύτην ἐξελάσεις ὀδύνην. 
85 Καὶ μογερῶν στέρνων ἀπολύσεται ἔμπυον ἰλὺν, 
Πινομένη πολλοὺς μέχρις ἐπ᾽ ἠελίους. 
Ἀλθαίνει καὶ λοιμὸν ἀηδέα πᾶσαν ἐπ᾽ ἠὼ 
Δύσπνοον, ἐκ τοίης παρθέμενος πόσιος. 
Καὶ χυνὸς ὑδροφόδην γενύων λυσσῶσαν ἐριννὺν 
e) ΦΦεεύξεται εὐόδμῳ γαῦρος ἐπ᾽ ἀντιδότῳ. 
Τῆς δή τοι χυάμοιο, τὸν ἔτρεφεν εὔσχιον ὕδωρ 
Τέλμασι, χαὶ πολλοῖς χρυπτομένου πετάλοις, 
Νειλῴου χυάμοιο διὰ βάρος ἄμμιγα χεύαις("), 
Θερμὸν ὕδωρ τρισσῶν χιρνάμενος χυάθων. 
us Πίνοιεν δ᾽ ὅτε χοῖτον ἄγοι χνέφας, ἄλλοτε δ᾽ ἠοῦς, 
Ἄλλλοτε χαὶ διπλῆν ἐς πόσιν ὀρνύμενοι" 
Ἠοῦς μὲν χεράσαιο, παρηγορέων χαχοῦ ὁρμὴν, 
Ὅσσσοις ἀλγεινὸς λάμπεται ἠέλιος" 
Νυχτὶ δ᾽ ὁμῶς, ὅσσοις περ ἐπώδυνος ἕσπεται ὄρφνη;» 
70 ἘΕΕὐνάστειραν ἔχοις τειρομένων πρόποσιν. 
Ἰοδόλων δ᾽ εἰ xat τις ὑπὸ γναμπτῇρι δαμείη, 
*H μογερὸν χυανοῦ πῶμα λάθοι θανάτου, 
Ἴσην δ᾽ ἐντύναιο χατ᾽ ὀρφναίην τε καὶ ἠὼ, 
Δαμναμένοις ἵλαρὴν παρθέμενος χύλιχα. 
γ Καί xev ἀεὶ πνείοντας ἄγοις ἐπὶ χοῖτον ἑτοίμως 
Γηθαλέους ταύτῃ, Καῖσαρ, ἀνωδυνίη. 
Πρῶτα μὲν ἀγρεύσαιτο χαχήθεας ἐμπέραμος φὼς, 
Τολμηρῇ μάρπτων χειρὶ θοοὺς ὄφιας, 
Τοὺς ἤδη χρυεροῦ ἀπὸ χείματος οὐκέτι γαίης 
80 Κρύπτουσι στεινοὶ πάμπαν ἔνερθε μυχοὶ, 
Εἰαρινὴν ἐφ᾽ ἅλωα, χυτὸν βόσχωνται ἂν ἄλσος, 
Διζόμενοι χλοεροῦ σπέρμα Aa6eiv μαραθρου, 
᾿Οξυτέρην τὸ τίθησιν ἐφ᾽ ἑρπυστῆσιν ὀπωπὴν, 
Πιαῖνον. δειλοῖς ἄλγεα βουπελάταις. 
86 Τῶν δ᾽ αὐτῶν οὐράς τε xai ἰοδόλους ἀπὸ χύρσας 
Γάμνοις, καὶ χενεὰς γαστέρας ἐξερύοις' 
Οὖλα γὰρ ἀμφοτέρωθε φέρει ἐπὶ τύμμασιν ἄχθη 
Λυγρὸν ὅπ᾽ οὐραίην ἰὸν ἔχων φολίδα" 
Τοὔνεχά οἱ τμήσαιο χατ᾽ αὐχένα ἠδὲ xac! ἄχρα 
90  "Occov πυγμαίης χειρὸς ἔνερθε βάθος" 
Λοίγια δὲ σταλάουσι σὺν αἵματι, τῶν ἄπο πέζαν 
Ἐχτὸς ἔχων ἱλαρὴν δέρξεται ἀντολίην. 
Ὅνπποτε δὴ τὰ γένοιτο, τότ᾽ ἐν χεραμηΐδι χύτρη 
Κατθέμενος πυρσοῦ σάρκας ἔτι φλεγέτω, 
$5 Ὕδατι ἐγχεύσας ὅσον doxtov , xat ἀνήθου 
Κλῶνας ἐχιδναίη σαρχὶ συνεψομένας. 
Ἡνίχα δὲ σχολιαὶ μὲν ἀποῤῥείωσιν ἄκανθαι, 
Καὶ xaxov οἰδήνη νῶτον ὕπερθεν ἔχις. 
"Extoo ἕλοις, ζείοντα χαταψύχων χυχεῶνα, 
100 "Oop' Éxàc ἐντύναις σάρχας ἀπεχθομένας, 
Ἕρπυστόν τ᾽ ἰόεντας ἀποῤῥύψειεν ἀκάνθας, 
Πάμπαν ὑπ᾽ εὐδίφρου χειρὸς ἐλεγχομένας. 
Αὐαλέου δ᾽ ἐπὶ ταῖσι βάλοις εὐεργέος ἄρτου 


CARMINUM MEDICORUM RELIQUL£E. 95 


Pulmones reprimens desuper, ista levat ; 
Hac etiam magno vesica dolore levari 
Horrifici stimulis ulceris icta solet ; 
Ista potest clausos penis reserare meatus , 
Irrita quos urit sollicitatque venus. 
Cinxerunt lumbos renum quandoque dolores ; 
Hauriat hzec aliquis pocula ; sanus erit ; 
Ista potest itidem multis accepta diebus 
Tollere de leeso pectore puris onus. 
Pestiferamque luem curat qua tempus in omne 
Spiratu gravis, hoc administrata modo. 
Hanc sumas quantum pondus pendet faba , Nili 
Umbrosissima alit quam stagnantis aqua 
Multis protectam foliis , dein accipe, ternis 
Antidoto calidam consocians cyathis. 
Sume capis quando somnum , vel luce reversa , 
Uno vel pariter pocula bina die : 
Morbi certa dabit crudi solatia, mane 
Sumpta, quibus tristis lux solet esse magis; 
Vespere cui magnos nox advehit atra labores 
Languenti custos atque levamen erit. 
Exitiale animal si leesit vulnere diro, 
Sive venenatum quid poculum nocuit, 
Et quum mane novum , et quum se sol abdidit undis, 
Sumas ab eequalí pondere , tutus eris. 
Quin et perpetuo spiranti nocte quietem 
Prebebis, Cesar, hac placidam antidoto. 
P*incipio expertus vir in arte venabitur angues 
Audaci miros celeritate manu; 
Hos, quum tristis hyems abiit, non amplius arctas 
In terra latebras cernis habere suas ; 
Missis jam latebris, subeunt nemora ampla, virentis 
Sedulo ut anquirant semina fceniculi ; 
Hoc etenim exacuens reddit vim luminis illis 
Et pestem miseris educat agricolis. 
Captis tunc igitur summum caput imaque cauda 
Demenda , huic ventrem te removere decet ; 
Infert nam szevos hinc atque hinc vipera luctus 
Et squamma caud? dira venena tegit ; 
Cervicisque ideo tantum caudieque secabis 
In pugnum quantum est ipsa reducta manus; 
Sanguine sed mistum caveas stillante venenum; , 
Vere hilarem nam sic experiere diem. 
His tibi sic factis, carnes in fictile mittens , 
Una compositas igne parabis ita: 
Lymphe quod satis est infundes, germen anethi, 
Cum anguina junctum carne coquens pariter. 
Ast ubi spina cadit cocta de carne recurva, 
Desuper atque ferie noxia terga tument , 
Eximito , ut-frigescant conferventia , dein 
Carnes hes per se te tractare decet ; 
Hinc spinasque nigras prudens subducito dextra, 
Quas bene si tractes, sentiet apta manus. 
Carnibus addas dein panis sicci et bene pisti 


90 ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ IATPIKON TA AEIVANA. 


"Occov τερσῦναι σάρχα δύναιτο, τροχοὺς 
105 Πλάσσασθαί x'- ὅτε μιγδα χύτει περιηγέος ὅλμου 
Θλασθείη, σχιεροῦ χάτθες ὑπὲρ δαπέδου. 
Αὐτίχα δὲ σχίλλην τριχώδεσιν ἄμμιγα φλοιοῖς 
Σταιτὶ περιπλάσσας, θάλπε xavk φλογιῆς, 
"Qspa xev ὀπτάλέην τε xal οὐ σχληρὴν περὶ χόρσην 
110 Ἐντείναις, σποδιῆς ἠρέμα δαιομένης. 

Καί ῥ᾽ ὅτε θαλπομένη pen, σέλας ἔχτοϑι πυρσοῦ 
Κάτθεο, καὶ τρισσὴν σαρχὸς ἔχοις μερίδα 
"OApotc, καὶ στρυφνοῖο βάλοις δύω (?) ὀρόβοιο, 
δ᾽ ὑπέρῳ μίξας, συνδονέων μυχόθεν 

11& Αἴνυσο, καὶ δινήεντας ἀνάπλασσε τροχίσχους" 
Τοὺς δ᾽ ἑκὰς ἠελίου Ψύχεο τερσομένους. 
Τῶν δ᾽ ἦτοι δραχμὰς μὲν ὑπὸ πλάστιγγος ἀφέλχοις 
Aotàc , τὴν πέμπτην παρθέμενος δεχάδα, 
ἭΜμισυ θηρείοιο βαλὼν τροχοειδέος ἄρτου" 
1:9 Καὶ δολιχὸν σταθμῷ τόσσον ἔχοι πέπερι' 
Ἶσα δ᾽ ὀποῦ μήχωνος ἔχοι, xal μάγματος αὕτως, 
Μάγματος ἡδυχρόου τόσσον ἐφελχομένου. 
Δώδεχα δὲ ξηροῖο ῥόδου δραχμαῖσιν ἰσάζοις 
Φύλλα, xod Ἰλλυρίην ἴριδα κατθέμενος" 
120 Κυανέης μίξαιο μελιπτόρθου γλυχυρίζης 
Τόσσον, χαὶ γλυκερῆς σπέρματος βουνιάδος" 
᾿ Σχόρδιον, καὶ κεῖνον ὁπὸν μίσγοιο θυώδη 
Βλασάμον, Ἀσσυρίης ἔνδοθεν αἰνύμενος" 
Τοῖς δ᾽ ἔπι χιννάμωμον ἰσάζεο" μηδέ σε λήθη 
130  Ayaptxóv τούτοις ἰσοδαρὲς θέμεναι. 
Ἦ ἔτι xod σμύρνης τε xo εὐόδμου χόστοιο, 
Καὶ χρόχου, ὅν γ᾽ ἄντρον θρέψατο Κωρύχιον, 
Καὶ κασίην Ἰνδήν τε βάλοις εὐώδεα νάρδον" 
Καὶ σχοῖνον νομάδων θῦμα φέροις Ἀράδων 
11. Καὶ λίδανον μίσγοιο, καὶ ἀγλαϊὴν στήσαιο, 
Ἄμμιγα χυανεῷ κατθέμενος πεπέρει 
Διχτάμνου τε χλῶνας ἰδὲ χλοεροῦ πρασίοιο, 
Καὶ fov: στοιχὰς δ᾽ οὐχ ἀπάνευθε μένοι, 
Οὐδέ νυ πετροσέλινον ἰδ᾽ εὐώδης χαλαμίνθη, 
M0 Δριμύ τε τερμίνθου δάχρυ Λιῤυστιάδος, 
Ζίγγιδερι θερμὸν χεὔκλωνον πενταπέτηλον' 

Τὰς δοιὰς δραχμῶν πάντα φέροι τριάδας. 
Αὐτίκα χαὶ πολίου πίσυρας ὁλχὰς βαρυέσσας, 
Ἠδὲ χαμαιζήλου πτόρθου ἄγοις πίτυος, 

145 Καὶ στύραχος, μήου τε xal βοτρυοέντος ἀμώμου, 
Καὶ νάρδου, Γαλάτης ἣν ἐχόμισσεν ἀνὴρ, 

Λημνιάδος μίλτου, καὶ ἐκ Πόντου παράλοιο 
(poU: καὶ Κρηταίης σπέρμα χαμαιδρυάδος, 
Μαλαθάθρου καλὰ φύλλα, xal ὀπταλέην χαλκῖτιν 
to Μίσγεσθαι ῥίζης οὐ δίχα γεντιάδος. 
Ἄννησον, χυλόν θ᾽ ὑποχιστίδος, ἠδέ νυ χαρπὸν 
Βαλσάμου, λιπαρὸν χόμμι διηνάμενον, 
Καὶ μαράθροιο σπέρμα, καὶ Ἰδαῖον χραδάμωμον, 
Καὶ ψαφαρὸν στήσαις παρθέμενος σέσελι. 
156 Δάχρυον εὖ μίσγοιο βαλὼν χυανωπὸν ἀχάνθης" 
Θλάσπι τε σὺν τούτοις ἰσοδαρὲς τελέθοι" 
 όσσον δ᾽ ὑπεριχοῦ, τόσσον δ᾽ ἐπιμίσγεται ἄμμι" 


Ut rotulee fiant massaque ut arida sit ; 
Inque cava mistum postquam heec versaveris pila, 
Finge rotas, aptum det quibus umbra locum. 
Inde capillato scillam cum cortice sumptam 
Pulte linas medio consfituasque foco ; 
Atque ita ferventi mergens versato favilla , 
Dum caleat placido molliter igne caput ; 
At postquam calefacta nimis disrumpitur, ipsam 
Deponas cura procul ab igne loco ; 
Hujus partes erunt terna , quibus insuper ervi 
Una deficiens parte farina datur; 
Quee tereti in rotulas pistillo trita reforma ; 
A Phobi et fiant arida luce procul. 
His igitur lancem cumulare decebit οἱ octo 
Bisque decem drachmas indere bisque decem ; 
Dimidium superadde rot: quam vipera fecit , 
Et piperis longi sit quoque pontus idem ; 
Sitque opii tantum , tantum medicaminis ejus, 
Quod grati nomen magma coloris habet. 
Bis senis siccze drachmis folia ingeris inde 
Ros» , conjunges irin et Illyricam ; 
Addaturque tui, radix dulcissima , succi 
Et dulcis tantum seminis inde napi ; 
Scordion accedat ( Latio est frixago palustris ) 
Et longe Assyrio balsama nata solo ; 
Istis aequali cinamonum pondere junges ; 
Indere tantundem sis memor agarici. 
Ilinc superest myrrham costum atque crocum imposuisse 
Corycio ex antro maxime odoriferum ; 
Jam casiam et nardum qua extremis fertur ab Indis, 
Juncumque Arabibus suffimen Superis ; 
Inde nigrum conjunge piper thurisque nitori , 
Dictamnum atque virens marrubium. foliis ; 
Huc addatur babens Ponti cognomina rheon 
Cum nepeta huicque suam Stechas jungat opem, 
Et lacrime , terminthe , tus petreeque selinum 
Quaque herba a foliis nomina quinque tulit ; 
Gingiber his calidum superaddito ; bis tria drachma 
Pondera ut ad trutinam singula pensa trahant. 
Actutum polii quaternas ponite drachmas, 
Tot styracis faciens atque chameepityos; 
Meu totidem drachmas , et amomi postulat uva; 
Nardus quam generat Gallica terra simul, 
Lemnia terra pares; phu Ponti, itidemque chamadrys 
Semina Cretensis , malabathri folia , 
Chalcitis assa atque anisum, succus hypocistis, 
Gentiados radix hoc quoque pondus amant ; 
Balsameum fructum, gummi dein faeniculumque 
Et cradamomum, quod ex Ida petitur, 
Alque atram lacrimam Nili quam spina remittit 
Admiscere jube; fragile post seseli ; 
Thlaspi , ammi , sagapeni,, atque hyperici addito binas 
Bis drachmas reliqnis tunc medicaminibus. 
Pondere dimidio tum quos sibi castor ad Istrum 


4. 


CARMINUM MEDICORUM RELIQULE. 91 


Καὶ σαγαπηνὸν ἄγοις τετράδα τοσσατίην. 
Δοιὰς δ᾽ εἰσάξεις τά περ Ἴστριος ἔχδαλε χάστωρ 
100 Μήδεα, καὶ λεπτὴν ῥίζαν ἀριστολόχου, 
Δαύχου τε σπέρμα "ἡ, xai αὐαλέην ἄσφαλτον, 
Ἰοδόλων κοίταις ἄντια δαιομένην᾽ 
Ἶσα δ᾽ ὁποῦ πάναχος συμμίσγεο χκενταυρείῳ, 
Χαλδανίδος λιπαρῇς ἰσόμορον θέμενος. 
166. Καὶ τὰ μὲν ἐν θυίη πολιῷ μαλθάσσεο οἴνῳ 
“Ὄσσα περ ὑγροτέροις δάχρυσιν ἐμφέρεται" 
Κόψας δ᾽ εὖ λεπτῶς τὰ γέ x&v ξυλοειδέα πάντα, 
᾿Αχταίῳ μίσγοις συγχεράσας μέλιτι. 
᾿Ἰλήχοις ὃς τήνδε, μάχαρ, τεχτήναο, Παίων, 
90 Εἴτε σε Τριχχαῖοι, δαῖμον, ἔχουσι λόφοι, 
*H Ῥόδος, ἢ Βούριννα, xai ἀγχιάλη ᾿Επίδαυρος, 
"Dojxotc, ἱλαρὴν δ᾽ αἰὲν ἄναχτι δίδου 
Παῖδα τεὴν Πανάχειαν ὁ δ᾽ εὐαγέεσσι θυηλαῖς 
Ἵλάσεται τὴν σὴν αἰὲν ἀνωδυνίην. 


( Antid. 1, P.'II, p. 428 et 429.) 


— -——— 9 090 «m —— 


ΠΡΟΣ ΤᾺΣ APXOMENAZ YIIOXYXEIX 


ATAAIOY, EYFENEXTATOY BYZANTION, EE HPA- 
KAEOYZ TO ClENOX KATATONTOX, 


Ἀλεξάνδρου μαθητοῦ. συμμαθητοῦ δὲ Δημοσθένους 
καὶ φίλου, 


ZTIXOI ἨΡΩΕΛΕΓΕΙΟΙ. 


Ἀγλαΐας τόδε σοι Βυζάντιος ἐσθλὸν ἰάλλω 
"Invàp ἑτάρῳ δῶρον ἀοιδοπόλῳ, 
᾿Οφθαλμῶν μὲν ἄχος, Δημήτερα (?) τῶν ὑποχεῖσθαι 
᾿Αρχομένων, ὑπ᾽ ἐμῆς δ᾽ εὑρεθὲν εὐμογίης. 
5 Καί σοι δ᾽ ἔξοχον ἔσται ἐς ἄχθεα, παντί τ᾽ ὄνειαρ 
Παρμόνιμον, χάμψης ἄχρι xev ἐς πλέονας. 
Ὅσσα δ᾽ ἔχει θρόνα λέξαι ἔοιχε μοι, ὡς ἐπαρήγειν 
Οἷς ἄν τι σθεναρὴ σύνθεσις ἥδε πέλει. ᾿ 
ἌἌνθους μὲν χαλχοῦ πεντώδολον, ἰσοθαρὲς δὲ 
10. "l'o0 συοδηλήτου τὴν ἀρετὴν γενέτιν᾽ 
Καὶ μεῖον τούτων ὀδολῷ στρόγγυλμα πυραιθὲς 
Πρύσθες, ὃ [Γαλλαΐχοις (7) ἀλδαίνετ᾽ ἐν δαπέδοις" 
Καὶ δύο διδράχμω, τὸ μὲν ἐκ ξανθότριχος ἄνθους, 
"Evupa " δ᾽ ἐκ μηδέων θάτερον ἱπποδάμου" 
15 Ἡμίσταθμον, ὃ τοῦ πατρὸς ψευδώνυμος, ἔστω 
Ὃς γῆμαι δμωῇῆς υἱέϊ δῶχε χύρην" 
Στῆσον δ᾽ αὖ ἀλόϊον ἕν ἥμισυ τοῦ προτέροιο 
ἴἌχθος * ἄγε στάχυος Σινδογενοῦς ὀβολόν" 
Διστάσιος δ᾽ αὐτῷ πελέτω λίθος εἰαριήτης" 
40 Διστάσιον δ᾽ ἀφροῦ θρύμμα φαχουσιαχοῦ " 
Σὺν δὲ τριάχοντα δραχμαῖς ἔτι xat δύο μίσγε 
Ὁλκὰς ἐξ ἄνθους ναμασιπηγὸς ἁλός" 
Καὶ Ζαχορίσου * Μούσαις ἰσάριθμον ὄπισμα 
Δραχμόθεν ἔστω σοι συγχαταχιρνάμενον 
25 Τετραμόρῳ κοτύλης, ὃ τιτύσχεται οὐ διὰ χειρῶν 
CARN. MED. 


. Alm 


Ore secat testes imposuisse decet ; 

Queis nec aristolochi radix siccumque bitumen, 
Anguis ab accensi cujus odore fugit , 

Addere neglige, nec dauci succus panacisve 
Aut centaurium et galbanidis laticem 

Antiquo primum solves tamen omnia vino, 
Humida quee fuerint ut liquor et lacrime, 

Sed lignosa minutim conteris, omnia miscens 
Melle quod Actzo littore fecit apis. 

Hec qui nos primus docuisti, maxime Psean , 
Adsis , seu Triccze te juga summa tenent, 

Seu Burinna, Rhodos, mari aut propinqua Epidaurus, 
Des hilarem regi perpetuo antidotum, 

Nempe tuam gnatam Panaceam , namque salutem 
Ille datam puro semper honore colet. 


ADVERSUS SUFFUSIONES INCIPIENTES 


AGLALE, BYZANTINOBRUM NOBILISSIMI, ABHER- 
CULE GENUS DEDUCENTIS, 


diccipuli Alexandri, Demosthenis vero condiscipuli 
et amici, 


VERSUS HEROELEGIACI. 


Aglaias hoc tibi Byzantius eximium mitto 

Medicus sodali donum poetz, 

Oculorum quidem remedium , Cererem suffundi 
Incipientium, mea inventum assiduitate. [lium 
Tibique egregium erit contra molestias, atque cuivis auxi- 
Perpetuum , donec ad plures te convertas. [ opem ferat 
Quot autem contineat medicamenta dicere mihi placet , ut 
Quibus aliquanti zestimanda est efficax hec confectio : 
Floris :eris quidem quinque obolos, eodem vero pondere 
Speciem matrem a sue interfecti ; 

His uno obolo minus adde globi igne fulgentis 

Qui Gallaico viget in 80lo; 

Et bis duas drachmas , primum floris flavicomi , [ mitoris; 


| Dein materize que continetur (?) naturalibus equorum do- 


Dimidium pondus rei sit falso omine nuncupate e patre, 

Qui filiam in matrimonium locavit ancillz filio ; 

Pende rursus omphacium sesquialterum praecedentis 

Pondus; libra spicze Sinda ortze obolum ; 

Duplex hujus insit lapis hzematitis; 

Duplex scobs spuma Phacusiacee ; 

Cuin triginta autem drachmis duas prieterea misce 

Drachmas floris salis in fluctibus concrescentis ; 

Zacorisique * succus eodem quo Musa» numero 

Per drachmas tibi admisceatur 

Quartze parti cotyle rei quam non manibus fabricantur 
126 


* 


Ἔν δακεδοῖς * Βάχτης, ἀλλὰ διὰ στομάτων. 
Λεῖα δὲ πάντα καθ᾽ ἕν τρίψας ἀνάμισγε σὺν ὑγροῖς, 
Τημελεως τ᾽ ἀπόθου τεῦχος ἐς ἀργύρεον. 
Sichel, Revue de Philologie II, 1, p. 7 sqq.) 


11. Τὸ δένδρον ἡ πεπερὶς εἴκασται τῷ παρ᾽ Ἕλλησιν ἄγνῳ 
τά τε ἄλλα καὶ τὸν χόρυμδον τοῦ καρποῦ. Φύεται δ᾽ ἕν τισι 
τόποις οὐκ ἐφιχτοῖς τοῖς ἀνθρώποις, οὗ λέγεται πιθήκων οἰκεῖν 
δῆμος ἐν μυχοῖς τοῦ ὄρονς" οὖς πολλοῦ ἀξίους οἱ Ἰνδοὶ νομί- 
. ζοντες, ἐπειδὴ τὸ πέπερι ἀποτρνυγῶσι, τοὺς λέοντας ἀπ᾽ αὐτῶν 
ἐρύκουσιν ὅπλοις" ἐπιτίθεται δὲ πιθήχῳ λέων, νοσῶν ᾿ μὲν 
ὑπὲρ φαρμάχον, γεγηρακὼς δ᾽ ὑπὲρ σίτον. Τὰ δὲ πραττό- 
μενα περὶ τὰς πεπερίδας ὧδε ἔχει προσελθόντες οἱ ἸΙνδοὶ τοῖς 
χάτω δένδρεσι, τὸν καρπὸν ἀποθερίσαντες, ἅλως ποιοῦνται 
μικρὰς περὶ τὰ δένδρα, καὶ τὸ πέπερι περὶ αὐτὰς συμφοροῦσιν, 
οἷον ῥιπτοῦντες ὡς ἄτιμόν τι χαὶ μὴ ἐν σπουδῇ τοῖς ἀνθρώ- 
ποις. Οἱ δὲ ἄνωθεν χαὶ ἐχ τῶν ἀδάτων χαθεωραχότες ταῦτα, 
νυχτὸς γενομένης, ὑπκοχρίνονται τὸ τῶν Ἰνδῶν ἔργον, καὶ τοὺς 
βοστρύχους τῶν δένδρων περισπῶντες ῥιπτοῦσι φέροντες εἰς 
τὰς ἅλως. Οἱ Ἰνδοὶ δὲ ἅμα ἡμέρᾳ σωροὺς ἀναιροῦνται τοῦ ἀρώ- 
ματος, οὐδὲ πονήσαντες οὐδὲν, ἀλλὰ ῥάθυμοί τε xai χαθεύ- 


δοντες. , 

15. Ψευδώνυμον τὴν πιχρὰν χολήν τοιαύτη γὰρ οὖσα γλυ- 
χεῖα λέγεται. 

16. Ὃς δὲ, ἤτοι ὁ Ἀλέκτωρ γαμῆσαι ἔδωχε δμωῆς υἱέϊ 
(δούλον vlà ) γενηθέντι Μενελάον παιδὶ Μεγαπένθῃ " λέγει γὰρ 
Ὅμηρος (Od. ὃ, 10?): 

ἡ γὰρ Σπάρτηθεν ᾿Αλέχτορι μίγη δόλῳ. 

10. Τοῦ ὑπὸ σνὸς διεφθαρμένου οὗτος δέ ἐστιν ὁ ἴἼλδωνις. 
Γενέτιν, ἥγουν μητέρα᾽ ὠνόμασται δὲ αὕτη Σμύρνα. 

12. Γαλλαϊκοῖς - κατὰ τὸν Γάγγην ποταμὸν αὐξάνεται τὸν 
ἐν τῇ Ἰνδικῇ. 

17. Ἀλόϊον ὀμφάκιον ' οὕτω λέγεται παρὰ Πολνείδῃ τῷ 
ἰατρῷ ἐν ταῖς τῶν φαρμάκων συνωνυμίαις. 

19. Εἰαριήτης " αἱματύτης λίθος“ τὸ γὰρ ἔαρ Καλλίμαχος 
( fr. 247) αἷμα λέγει" Νίκανδρος ( Alex. 87 et 314) δὲ elap. 

20. Θρύμμα φακχουσιαχοῦ" νίτρον ἀφροῦ" φαχούσιον γὰρ 
χαλεῖται τὸ νίτρον᾽ ὁ Πολνείδης. 


22. Ναμασιπηγὸς ἁλός" ἐξ ὕδατος πεπηγόύτος ἁλὸς &yvnc 


οὕτω Πολνείδης. 

23. "Ontcua* ὀποδάλσαμον" Πολύδωρος γὰρ Ζαχορύτιον 
λέγει. 

26. ᾿λλλὰ διὰ στομάτων᾽ αἱ γὰρ μέλισσαι διὰ στομάτων ép- 
γάζονται τὸ μέλι. 

Αἱ ἑρμηνεῖαι αὖται οὐδεμίαν ἀμφιδολίαν ἔχονσι διὰ τὸ τοῦ 
συγγραφέως Αγλαΐου εἶναι" διὰ δὲ τὸ σαφὲς xal ἡ συσταθμία 
τῆς δυνάμεως ἐγράφθη χαλχοῦ ἄνθους --- ε΄, σμύρνης — εἰ, 
πεπέρεως — δ΄, χρόχου «β΄, καστορίον «β΄, ἀλέχτορος [ yo- 
λῆς] «αἱ, ὀμφακίον «α΄, νάρδον Ἰνδικῆς --- α΄ β΄, αἱματίτον 
λίθου --- B', νίτρον — β΄, ἁλὸς ἄχνης « λό’, ὀποθαλσάμον «θ΄, 
μέλιτος ᾿ἈΑἈττιχοῦ κοτύλη. 


ΜΝΗΣΙΘΕΟΥ TOY ΑΘΗΝΑΙΟΥ 


ΠΕΡῚ ΟΙΝΟΥ. 


Τὸν οἶνον τοὺς θεοὺς 
Θνητοῖς καταδεῖξαι, τοῖς μὲν ὀρθῶς χρωμένοις 
Ἀγαθὸν μέγιστον, τοῖς δ᾽ ἀτάχτως τοὔμπαλιν " 
ἸΓροφήν τε γὰρ δίδωσι τοῖσι χριυμένοις, 
^ Ἰσχύν τε ταῖς ψυχαῖςι xal τοῖς σώμασιν" 


. 


IIOIHMATON IATPIKON TA AEIVANA. 


in Bacize * solo, verum oribus. 
Lavia autem omnia simul trita commisce liquidis, 
Diligenterque repone in vasargenteum. 


44. Arbor piper vocata similis est vitici in Graecia inveniunuz, 
cum alioquin , tum ratione corymborum fructus. Crescit autem 
in locis quibusdam hominibus fere inaccessis, quae sániarum 
multitudo incolere fertur in montium recessibus; quas cum 
multi faciunt Indi, quia nempe piper colligunt, leones ab i 
telorum ope defendunt ; eas enim adoritur leo &grotus medel? 
causa, senescens vero cibi. Qua autem fiunt circa has arbore 
heec sunt : Indi ad inferiores arbores aggressi, decerptis fructi- 
bus, areas struunt parvas et piper circa eas comportant, quas 
abjicientes, tamquam rem vilem quam nibili faciunt bomines 
Simi: autem supra e locis inaccessis heec conspicati , simul ac 
nox ingruit, Indorutu opus imitantur et dereptos arborum 
cirrhos abjiciunt, ad areas comportantes. Indi autetn simu! cum 
diluculo acervos auferunt aromatis nullo labore, sed desides xc 
dormientes. 

15. Falso nomine nuncupata, i. e. amara bilis; talis enim cum 
sit, dulcis vocatur. 

16. Qui autem, sive Alector in matrimonium locavit qui ex 
ancilla, i. e. serva, progenitus erat Megapentbi Menelai filio; 
dicit enim Homerus : - 

ex Sparta oriunda dolo cum Alectore concubuit. 

10. A sue interfecti : hicce autem Adonis est. Genitricem, sive 
matrem ; vocabatur autem hac Myrrha. 

12. Gallaicis : circa Gangem Indiz fluvium crescit. 


17. Alolon, omphacium : ita vocatur apud Polyidem medicum 
ín medicaminum multiplici nomenclatura. 

19 Jarietes : lapis hamatitis; Callimachus enim sanguinem 
vocat ear (ver), Nieander vero eiar. 

20. Scobs phacusiaca: : spuma nitri : phacusium enitn vocalur 
nitrum : Polyides, 

22. In fluctibus concrescentis : que in aqua concrevit salis 
lanugo : ita Polyides. 

25. Succus : opobalsamum; Polydorus cnim Zacorytium 
vocat. 

26. Vergm oribus : apes enim oribus mel fabricantur. 


He interpretationes nulli dubitationi ansam dare possunt, 
quippe ab ipso Aglaia medicamenti auctore profecta ; persi- 
cuitatis autem gratia etiam proportio ponderum incdicaminis 
addita est : floris eris ob. V, myrrhe ob. V, piperis ob. IV, 
croci dr. Il, castorii dr. II, (bilis galli gallinacei dr. L, ompha- 
cii dr. I, nardi Indice ob. IS, lapidis ha»matitidis ob. 1I, nitri 
ob. 1I, lanuginis salis dr, XXXII, opobalsami dr. IX, mellis At- 
tici hemina. 


MNESITHEI ATHENIENSIS 


DE VINO. 


Dono Detiun 
Obvenit vinum nobis, ingens his bonum 
Qui recte utuntur, allis pestis pessima ; 
Alimentuim namque prestat recte utentibus, 
Additque vires pariter animo et corpori; 


CARMINUM MEDICORUM RELIQULE. 


Εἰς τὴν ἰατρικήν τε χρησιμώτατον᾽ Sed et ad medicinam maximos usus habet, 
Kat τοῖς ποτοῖς γὰρ φαρμᾶχοις χεράννυται, Miscetur quippe poculentis remediis, 
Καὶ τοῖσιν ἑλχωθεῖσιν ὠφέλημ᾽ ἔχει, Opemque fert vulneribus przesentissimam. 
"Ev ταῖς συνουσίαις τε ταῖς xa0' ἡμέραν Quotidianis hominum autem in convictibus 
i0 Τοῖς μὲν μέτριον πίνουσι xal χεχραμένον His qui bene temperatum nec nimium bibunt 
Εὐθνωίαν- ἐὰν δ᾽ ὑπερθάλῃς, ὑόριν᾽ Dat hilaritatem; ulterius insolentiam ; 
'"Exv δ᾽ ἴσον ἴσῳ προσφέρῃ, μανίαν ποιεῖ" Si par aqu: bibatur, etiam insaniam; 
᾿Εὰν δ᾽ ἄχρατον, παράλυσιν τῶν σωμάτων. Si purum , siderationem corporum. 
A10 καὶ χαλεῖσθαι τὸν Διόνυσον πανταχοῦ Merito propterea Liber medici nomine 
i6 Ἰατρόν" ἡ δὲ Πυθία Passim indigitatur, atque eundem Pythia 
Εἰἴρηκέ τισι Διόνυσον ὑγιάτην χαλεῖν. Jussit vocari sispitem. 


( Athen. II, 36 a. Conf. Eustath. p. 1624, 34. ) 


ZEPBIAIOI AAMOKPATOYX . S-RVILII DAMOCRATIS 
ΤΑ AEIVANA. QUJE EXSTANT. 
EK TOY IIYGIKOY. E PYTHICO. 
᾿Οδοντοτρίμμασιν δὲ τούτοις χρώμενος, Si dentifriciis voles uti bonis, 
Λευχοὺς τηρήσεις τοὺς ὀδόντας xXotvele, * . | να: candidos custodiant , atque integros 
Τὰ πλαδαρά τ᾽ οὖλα [xal] καταστελεῖς ἅμα, Dentes conservent oris et graveolentiam 
᾿Αρεῖς δὲ xai τὰς τῶν στομάτων δυσωδίας. Laxasque gingivas sedent et comprimant, 

5 Ποιῶν τὸ μὲν ἄχρως λευχὸν οὕτω σχεύασαι" Aibum lioc parabis optimum sic pharmacum : 
Κέρατος ἐλαφείου τετράχις χεχαυμένου Cervi cape cornu sic quater usti quam optime 
Λίτρας [τε] τέσσαρας, λίτραν ἁλὸς μίαν, Quatuor pondo libras, salis solam libram, 
Δμμωνιαχοῦ 5 ξηροῦ τε χαὶ μὴ τοῦ πιχροῦ, Ammoniaci sicci, nec amari hinc amplius, 
Χόνδρου τε λίτραν μίαν, μαστίχης Χίας λίτραν, | Aliceeque,, mastiches Chic solam libram, 

io Κόστου λίτρας τὸ τρίτον ἢ [xal] πλέον βραχὺ, Costi quadrantem aut paululum quid amplius , 
Σχοίνου Jeux ic ταὐτὸ, xal λευχοῦ πεπέῤῥεως Albique junci tantum, οἱ piperis candidi 
Οὐγγίαν μίαν, φύλλου μαλαθαθρ’ οὐγγίας δύο. Unam unciam, folii malabathri uncias duas. 
Kóya« ἐν ὅλμῳ πάντα xal σήσας ἅμα, Contusa , cribrata omnia baec mortario 
Xpra9at χελεύσεις, ὡς φράσω μετ᾽ οὐ πολύ. Utenda praebebis modo quem dixero. 

15 Ei δὲ ἐθελήσεις αὐτὸ σχευάσαι ποτὲ Quod si velis parare quando ad phlegmonas, 
Πρὸς φλεγμονὴν οὕλων xo ἔχοντα τραύματα Et utile gingivis cruentis , sauciis 
Σαρχῶν ἐπιφύσεις τετυλωμένας, σχιστῆς Carnemque callusam simul promentibus 
Προσέμδαλε στυπτηρίας λίτραν μίαν. Alun inis conjunyito his scissi libram. 

AAAO AAMOKPATOYZ OAONTOTPIMMA, ALIUD DAMOCRATIS DENTIFRICIUM. 
Τόδε [92] οὕτω μᾶλλον γενέσθαι δυνάμενον Verum magis. parahile hoc fertasse eril, 

30 Mer! εὐχερείας xal τὸ συμφέρον πολὺ Et promptius factum minus nec commodum, 
"Egov μετά τινος ἡδονῆς τῶν χρωμένων. Admixta et hoc quadam simul dulcedine. 
Χλωρὰν ἐπὶ πολὺ τὴν σιδηρῖτιν πόαν Multum sideritin viridem capito berbulam, 

Εἰς λοπάδα καινὴν εὐμεγέθη πολλὴν βαλὼν, Magnam in novam quam tu patinam mox inditam 
Κριθῆς παράμισγε τὸ μέτριον τῆς προσφάτου, . Miscebis hordeo recenti atque modico 

15 Καταθείς τ᾽ ἐπ᾽ αὐτῇ τῆς πόας δεσμίδιον, Sic , hordeo ut posito sequatur fasciclus 
ἍἌλας περίπασσε, εἶτα τῆς πόας πάλιν. Herbz , sal hinc, herba atque iterum mox hordeum, 
Εἶτα πάλιν χριθὴν, εἶτα τοῦτο πολλάχις Fiantque tamdiu vicissim hiec omnia , 
Ποιῶν ἀποπλήρου τὸ πᾶν τῆς λωπάδος. Donec patinze omnem expleris amplitudinem, 
Ἄνωθεν δ᾽ ἱχανὸν τῆς πόας͵ τιθεὶς πάλιν, Ut mox supernum rursus herba habeat locum. 

30 Εἰς Urvov ἔχοντα θερμασίαν ἢ χλιδάνῳ Furnoque mox calente aut clibano indita 
Θεῖναι χέλευσον νύχθ᾽ ὅλην ἵν᾽ ἐχφρυγῇ,  Torrenda per noctem sines sive potius 
Μᾶλλον δ᾽ ἵν᾿ ἐκχαῇ καὶ δυνηθῇ ῥαδίως . Urenda , quo teri queant ita promptius 

26. 


100 ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA ΛΕΙΨΑΝΑ. 


Λεῖον γενέσθαι xal διελθεῖν χοσχίνῳ. 
Εὐωδίας δέ [τε] χάριν πρόσδαλε βραχὺ 
36 Λευχοῦ πεπέῤῥεως xal λιῤάνου μὴ πολὺ, 
Σ χοίνου δὲ πλεῖον xal χυπείρου τῆς χαλῆς. 
᾿Ἀφαιρῶν ταῦτα πάντα χαταμίσγεις μόνον 
Χίας πολὺ πλέον μαστίχης ξηρᾶς πάνυ. 
Διδόναι χρὴ τοῖς θέλουσιν εἰς [τὴν ] ἑσπέραν᾽ 
40 "Op6pou πάλιν δὲ τοῖς καθαρίοις ἀνδράσιν. 
Ἐπιδιακλύζεσθαι μετὰ τὰ φάρμαχα χράμα’ 
Πρόσταττε, χρῆσθαι χαὶ μάλιστ᾽ εἰς ἑσπέραν 
"Op0pou δὲ δι᾽ ὀξυμέλιτος εὖ κεχραμένου, 
Ναάλιστα πρὸς τὰς τῶν στομάτων δυσωδίας 
(Gal. sec. loc. V, P. 11, p. 236.) 


EK TOY eIAIATPOY. 


H ΔΙΑ KDAYON. 


Νήήχωνος, ἣν λέγουσιν of γεηπόνοι 

Μήκωνα ἀγρίαν᾽ οὐ γάρ πω σπείρεται" 
Κεφαλὰς ἔτιλωρὰς, ἃς λέγομεν xol χωδύας, 
Τὸ σπέρμ᾽ ἐχούσας χιῤῥὸν, οὐδέ πω μέλαν, 

6 Τρὶς τεσσαράχοντα μετρίας τοῖς μεγέθεσι 
Ba' εἰς χύτραν καινήν τε xal πλατύστομον, 
Καὶ περιχέας τρεῖς. ὕδατος ὁμόρίου μέτρῳ 
Ξέστας ἀπόθδρεξον νύχτα χἠμέραν μίαν, ᾿ 
Εἶτ᾽ αὖ μίξας ἐπιπλέον οὗ λαδρῷ πυρὶ, 

10 Ἀπόθλιθ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν ἅπαν ὕδωρ εἷς τὴν χύτραν, 
Καὶ προσδαλὼν τρεῖς μέλιτος ᾿Αττιχοῦ λίτρας, 
Πάλιν ἕψε χουφοτέρα καὶ μετρίῳ φλογὶ, 

Καὶ ἕψ᾽ ἕως σχῇ, μέλιτος οὐχ ὑγροῦ πάχος. 
Wotac δ᾽ ἀποθήσεις εἰς ἀγγεῖον δελοῦν. 
i5 "Huet μὲν οὕτως" 6 Θεμίσων δ᾽ ὅτ᾽ ἤρξατο 


Χρῆσθαι, προσέθαλλε σμύρναν, ἀχαχίαν, xpoxov, 


Ὑποχιστίδος χυλόν τε’ νῦν δ᾽ οὐ βάλλεται" 
Ἁπλουστέρα γὰρ οὖσα χαὶ τὸ συμφέρον 
Ἔχει μᾶλλον πολὺ, xal προσηνής ἐστ᾽ ἄγαν. 
20 Δίδου δὲ πλῆθος μιχροτάτου μύστρου ποτὲ 
Εἰς νύχτα τοῦτο, ποτὲ δ᾽ ἔλαττον ἡμέρας, 
"Ev τῷ στόματι καὶ διαχρατοῦντ᾽ ὀλίγῳ χρόνῳ 
Κέλευε τήχειν καὶ καταπίνειν ἠρέμα. 
Et δ᾽ αὐτὸ βούλει χοιλίας ἐφεχτιχὸν 
25 T'ov ῥευμάτων τε τοῦ στομάχου xal πνεύμονος, 
Αἰαοῤῥαγιῶν τε τῶν ἄνω διαφράγματος 
Ποιεῖν, ITacapuc ἣ τὸ χρεῖττον Ποντιχῆς 
"Poo χαταμίξεις χυλὸν ὡς δραχμὰς δύο, 
Ταὐτὸν δ᾽ ἀκαχίας τῆς χαλῆς καὶ προσφάτου. 
3) Μέλλων δ᾽ ἀφαιρεῖν τοῦ πυρὸς τὸ φάρμαχον, 
Γλυκεῖ διαχέας ταῦτα [τὰ ] δύο μίγματα, 
Παράχει κατὰ μιχρὸν τοῖς ζέουσι τῆς χύτρας" 
Συνεχζέσας ἀποτίθου δάλῳ ψυγέν. 
v Gal. sec. Joc. VII, P. II, p. 261.) 


Cribroque mox , sed arctiore hinc excuti. 
Odoris addes gratia liis parum tamen 

Albi piperis, thurisque mox item parum, 
Hinc junci odori plus , cyperique optima. 

At omnibus mixtis probe et jam repositis, 
Mastiches plus aride Chic conjunxeris. 

Dabis sed hinc in vesperam volentibus, 
Maneque rursus maxime puris viris. 

Sed colluant a medicamento mox bromium 
Lymphis sociatum, et maxime hoc in vesperam, 
Sed mane acetum mulsum aquosum prastitrit 
Oris levandis turpibus foetoribus. 


E MEDICINAE STUDIOSO. 


MEDICAMENTUM E PAPAVERIS CAPITIBUS. 


Papaveris, quod nominant ipsi agricolae 
Agreste , nam spontaneum est neque seritur, 
Capita virentia et recentia integra , 

Semen fulvum , nondum nigrum gerentia, 
Centena bisque dena magnitudinis 

Mediocris, in novam ollulam ore amplo indito; 
Infunde tres pluvia de aqua sextarios ; 
Macerato in his totam diem noctem simul ; 
Dein coquito lento iyne ac diutiuscule , et 
Omnem liquorem expressum in ollulam excipe, 
Et mellis Attici libras tres addito ; 

Coquito dein rursus leniorem ad flammulam, 
Dum mellis haud fiat liquidi bona compages. 
Mox frigefacta in vitreum vas condito. 

Sic nos quidem. At Themison prior qui prodidit 
Usum, addebat myrrham, acaciam et rubrum orocum, d 
Hypocistidis succum; ast ea obsoleta jam; 
Simplex enim parata commodissima est, 
Jucunda valde, lenis atque viribus. 

Ex hac datur mystri minuti quantitas 
Aliquando sub noctem , verum ad diem minus, 
Ut hanc in ore detineant ita brevi 

Jussis liquentem, sensim ita ut post devorent. 
Quodsi voles alvum morandi gratia, et 
Sistatur ut pulmonis et stomachi fluor, 
Eruptioque sanguinis septum supra , 

Facere, Pataricz aut tu potius hinc Pontica 
Addes rhois succi simul drachmas duas, 
Tantuindem et acacis non veteris , sed bone. 
Auferre jam volens ab igne pharmacum, 

Vino diluta dulci ambo haec confundito ; 
Paulatim adhuc in ollula ferventibus 

Indito, quo ferveant simul; mox vasculo 


Reírigerata indantur inde vitreo. 


SERVILIT DAMOCRATIS Οὔ SUPERSUNT. 


EK TOY KAINIKOY. 
(ΠΕΡῚ IBHPIAOZ BOTANHZ). 


Φύεται δὲ πολλὴ πανταχοῦ » μάλιστα δὲ 
Παρὰ. τοῖς παλαιοῖς μνήμασιν τοίχοισί τε, 
*H ταῖς ὁδοῖσι ταῖς πάλαι τετριμμέναις, 
Παρ᾽ αἷς γεωργὸς τὰ λήϊα οὔ ποτ᾽ ἤροσεν " 

Ἀεὶ δὲ θάλλει, φύλλ᾽ ἔχουσα καρδάμου, 
"Eapoc μὲν εὐθαλῇ τε xal μείζω πολύ" 
Καύλῳ δὲ αὐτῆς ὄντι μῆκος πήχεως ; 
Μιχρῷ τ᾽ ἔλαττον καὶ πάλιν μιχρῷ πλέον, 


wv 


Θέρους περίχειται λεπτὰ φύλλα » μέχρι περ ἂν, 


10 Κρύους γενομένου, φρυγανώδη τἄλλα μὲν 
τὰ φύλλα ἀποθάλλει τε xal μαραίνεται, 
Πρὸς τῇ δὲ ῥίζῃ προσπεφύχασίν τινα. 
Φέρει δ᾽ 6 χαυλὸς ἐν θέρει λεπτὸν πάνυ 
Πολύχροον ἄνθος, τῇ χρόᾳ γαλάχτινον, 
ι5 Efe? ἐπακολουθεῖ παντελῶς τούτῳ βραχὺ 


Σπέρμα τι, ἀχριδῶς [ὡς αὐτὸ μηδ᾽ δρᾶν τινα. 


Ἡ ῥίζα δὴ καὶ ὀσμὴν δριμυτάτην ἔ £s 

Μάλιστα πάντων χαρδάμῳ προσεμφερῇ. 
Ταύτην ὀρύξας xat λαδὼν πλῆθος πολύ" 

80 Θέρους μάλιστα δ᾽ ἐστὶ πραχτικωτάτη 
Καὶ πρόσφατος" ξηρὰ γὰρ ἀδρανὴς τυγχάνει" 
Κόψας ἐπιμελῶς " ἔστι γὰρ xai δύσχοπος " 
᾿Ἀξουγγίῳ λίπανον ὄλίγῳ παντελῶς, 

Εἶτα ἐπιθεὶς χοτύλῃ τε xal παντὶ σχέλει, 

45 Δήσας τ᾽ ἄφες ὥρας μὴ μένειν ἔλάττονας, 
Γοναιξὶ μὲν δύ᾽, ἀνδράσιν δὲ τεττάρων’ 
Εἶτ᾽ εἰς βαλανεῖον ἐσάγων αὐτοὺς, μηθενὶ 
Μήτε προαλείψας, μήτε χρίσας σμήγματι, 
Σμιχρᾶς δὲ νοτίδος γενομένης, εἰς τὴν μαχρὰν 

20 Καθεὶς χράτησον * ἐπιφέρει γὰρ πολλάχις 
Δηγμὸν φέροντ᾽ αἴσθησιν ἔνθερμόν τινα΄ 
Μιχρὸν δ᾽ ἀποθρέξας αὐτοὺς ἔξω ἔξαγε" 
Κἂν ὦσι πολλῶν χερσὶν εἰσκεχομισμένοι , 
Ἰδίοις ἔχαστος ἐξελεύσεται ποσίν. 

85 Μίξας δ᾽ Dal δαψιλεῖ p ραχὺν πάνυ 
Οἶνον ἀνάχοπτε καὶ συνάλειφ᾽ αὐτοὺς ὅλους, 
ἾΑράς τ᾽ ὀθονίοις ἰχμάδ᾽ ἅπασαν καὶ λίπος, 
Σχέπασον τὸ κῶλον χουφοτάτοις ἐριδίοις, 
ἄλλα τε χέλευε πάντα πράττειν ὅσα θέλει 

«o Ἐν τοῖς συνήθεσιν ὄντα xal τοῖς ἡδέσιν" 
Τὸ γὰρ βοήθημ᾽" αὐτοτελὲς ὃν τυγχάνει, 

Οὐ χρήζον ἄλλου συμδάλλεσθ᾽ αὐτῷ τινος. 
Κἂν μὲν δίχα πόνου διαμένωσιν, ὃ γίνεται 
Τὰ πολλὰ, χαίρων προσχύνει τὸ διζίον. 

«5 "Av δὲ καταλειφθῇ τοῦ πάθους ἴχνος [ γ᾽ ] ἔτι, 
Ἅπαν ἐπαλείψεις αὐτὸ χρίσει δευτέρα, 
Μέσας διαλιπὼν ἡμέρας ὡς εἴχοσιν. 

( Gal. sec. loc. X, P. II, p. 310.) 


E CLINICO. 
(DE PLANTA IBEBIDE. ) 


Herba h»c ubique multaque frequens nascitur 
Monumenta juxta antiqua, murosque veteres, 
Tritasque quondam publice pedibus vias, 
Quas juxta aratrum duxit haud quis agricola. 
Semper virescens frondibus nasturtii 
Florentibus , vere attamen majoribus, 

Caulem cubitalis longitudinis gerit , 

Paulo minorem aut rursus ampliorem ; ad hunc 
4Estate pendent folia , donec multa hyems 
Sarmentitiam deducat hec ad imaginem et 
Dejecta et exsiccata depereant gelu , 

Adnzta radici cernes tamen aliqua. 

Estate florem fert colore lacteo 

Multum tenuem variumque valde cauliclus , 
Ad quem sequitur semen penitus sic exiguum, 
Visum fere ut fallens oculos quoque effugiat. 
Odorem habet radix at inde acerrimum, 

Yero similem quam maxime nasturtio. 

Hanc erutam larga satis cape copia 

AEstate , nam tunc optima et fortissima est 
Adhuc recens, siccata nam fit debilior; 
Tusam hinc probe, nam difficulter tunditur, 
Pauca subactamque excipies axungia, 
Crurique toti et maxime coxendici 

Adhibehis et ligabis et sines duas 

Horas mulieribus , viris sed quattuor ; 

Hinc balneo inductos , nec ullo ex unguine 
Nec smegmate ullo pinguiore collines , 
Sudore sed modico exiliente, in solium 
Merges ; manere coge, quoniam ssepius 
Morsum ealoris quempiam ac sensum afferat ; 
Verum hinc rigatos leniter producito ; 

Hilati enim quamvis manibus sint plurium, 
Exibit attamen suis pedibus valens. 


Miscebis hinc vinum modicum multum ad oleum, 


Et concuties et illines totos eo ; 

Ac mox madore terso et pinguitudine , 
Totum teges tu crus lanis levissimis, 

Jubens obire assueta vitee munia 

Quicunque vult et non gravatim suscipit. 
Hoc auxilium certum atque constans integre est 
Et nullo alio adjiciendo ei simul indigum. 
Expers doloris et ubi manserint, fere 

Quod accidit, radiculam latus cole. 

Quodsi tamen inde affectionis vestigium 
Quoddam supersit, iterum totum hoc illines, 
Diebus ut multum preteritis bis decem. 


101 


102 XEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVTANA. 


Z AAHAQN BIBAIQN. 


TÀ YIIOAAMOKPATOYS MAAATMATA ΓΕΓΡΑΜΜΈΝΑ 
ΠΡῸΣ HIIAP ΚΑΙ YIIOXONAPION: ΤΊΝΑ AE AYTON 
ΚΑΙ ΠΡῸΣ OAHN ΤῊΝ FAZTEPA ΚΑΙ TON 


XIAHNA. 


Ὑποχονδρίοις δὲ τοῖς πεπονθόσιν θέλων 
Διὰ στομάχου χάκωσιν, 7| τῆς xotÀtae, 
[Gv ἐντέρων τε xai χώλου τοῦ 0 ἥπατος, 
Ἄλλου θ᾽ ὁμοίως χυρίου σπλάγχνου τινὸς, 

5 Μαάλαγμ᾽ ἐπιρίπτειν, τοῦτο, πρῶτον σχευάσας 
ἜἜμπροσθεν αὐτό προσφάτως γὰρ γενόμενον 
ἜἜλαττον ἔσται τοῖς νοσοῦσι χρήσιμον. 
Ἔστιν δὲ κηροῦ Ποντιχοῦ λίτραι δύο" 
Ἀμμωνιαχοῦ θυμιάματος λίτρα μία. 

10 Τερμινθίνης τε τῆς πεφρυγμένης λίτρα, 

Καὶ τῆς πιτυίνης τῆς κεχαυμένης λίτρα, 
Λίτρας δὲ τὸ τρίτον καρδαμώμου σπέρματος, 
Ξηρᾶς κυπείρου ταὐτὸν [ καὶ ] σμύρνης ἴσον, 
Ἴσον τε ἑνὶ τούτων ἴρεως λευχῇς σταθμῷ 

[6 Κεκαθαρμένης τε Κελτικῆς οὐγγίαι δύο, 
Kóxou δὲ οὐγγίαν μίαν xal ἥμισυ, 

[Καὶ 1 ἕξ δὲ μελιλώτου πρὸς αὖ γε ταῖς δύο' 
Τὸ δ᾽ Ἀττιχὸν μελίλωτον αἱρετώτερον. 
Κυπρίνου δ᾽ ἐλαίου προσφάτου λίτραι δύο. 

20 Κυπρίνον μὲν οὖν καὶ τἄλλα τηχτὰ μίγματα 
"Exe φλογὶ τῇ xoógn [ xai 1 εἶθ᾽ οὕτω ξύσον. 
Τὰ δὲ λοιπὰ χόψας σῇῆσον, εἶτ᾽ οἴνῳ χάλῳ 
Φύρασον, εἶτα νύχτα χἠμέραν μίαν 
Ἄφες τὸν οἶνον ἀναπιεῖν τὰ μίγματα, 

35 Χεῖράς τ᾽ ἀλείψας τῷ χυπρίνῳ, τὰ φάρμαχα 
Ἅπαντα μίξας ἐν θυείᾳ πλατυτέρᾳ, 

Οὕτως ἀποτίθου, δέρμασι μαλαχοῖς σχέπε. 


— — € 
AAAO MAAATMA TOY AYTOY. 
Πρὸς ταὐτὰ ποιοῦν ἕτερον" ἂν χρόνον λάθη 


Τὰ πάθη φόθους ἔχοντα τοὺς χαχεξίας, 
30 Τοῦτ᾽ ὠφελεῖ τε μᾶλλον, ὅσα μὴ πνεύμασι 


Τὰ σπλάγχνα βλάπτει φλεγμοναῖς μαχρωτέραις" 


Πυχνῶς γὰρ ὀξύνοντα μετὰ πόνων ὀφοδρῶν 


Καὶ σχληριῶν xal σχίῤῥων γε δυσλύτους φόύους" 


Δύει δὲ αὐτῶν τὰς χκατασχευὰς ταχύ. 

35 Σκεύαζε δ᾽ οὕτω" τῆς καλῆς τερμινθίνης 
Λίτρας δύ᾽ ἥμισυ, Ποντικοῦ κηροῦ ἴσον, 
Κεχαθαρμένης δὲ τήλεως λίτραν μίαν, 

Νίτρου τε ταὐτὸ χαὶ πάναχος λίτραν μίαν, 
[λιν (τ᾿ ἀννήσου σπέρματος λίτραν μίαν, 

εὖ Μόσχου τε λίπους χκεκαθαρμένου λίτραν μίαν, 
Καὶ ταὐτὸ λευχῇς ἴρεως χεχομυένης, 

"O£ouc δὲ χυάθους δύο [ καὶ ἥμισυ βραχὺ, 
Μέλιτος δὲ λίτρας δύ᾽ ᾿Αττιχοῦ τοῦ προσφάτου, 


EX INCERTIS LIBRIS. 


MALAGMATA A DAMOCBRATE CONSCBRIPTA AD HE: 
PAR ET PR/JECOBRDIA; QUJEDAM EX EIS ETIAM 
AD TOTUM VENTHREM ET SPLENEM. 


Affectus si quis per stomachum praecordia, 

Et per jecur, intestina per, dein per colum, 
Per ventriculum aut viscus aliud quod maximi 
Momenti ad corporis nostri est bonum, volet 
Malagmate contegere bono et percommodo, 
Primum paratum habebit hoc longe antea ; 
Recens enim est :egris minus firmum ac valens ; 
Cerz capit quod Pontica libras duas, 
Ammoniaci thymiamatis solam libram, 
Terebinthinz frictze pariter solam libram, 
Ustzque resince piveze simul libram, 

Et post trientem cardamomi seminis , 

Sicca cyperi tantumdem, item myrrha bona, 
Pondusque par uni horumque iris candide , 
Sextantem et inde Celticze spicze integra, 

Hinc unciam unam et dimidiam croci boni, 

Et sex meliloti , item duas, bessem puto; 
Verum melilotum przstiterit hic Atticum; 
Recentis et cyprini libras olei duas. 

Oleum cyprinum tu cum reliquis liquoribus 

Et decoque lenta fiammula et deradito. 

Dein tusa cribrataque-reliqua vino bono 
Rigata per noctem integram et totam diem, 
Vinum omne donec combibant, seponito, 
Unctisque post cyprino manibus haec pharmaca 
Mortario amplo sat simul committito , 


᾿ Mollique pelle tecta simul reponito. 


ALIUD MALAGMA EJUSDEM. 


Aliud valens, wtas itidem si accesserit , 
Yerum hoc mage affectus, queis est habitus timor 
Ne vitietur, quicunque non cum flatibus 

Et phlegmonis laedunt diutioribus 

Juvat; nam sx»pe cum magnis doloribus 
Quando augetur duritiei et scirrhi timor, 
Solvit, soluta mole earum celeriter. 

Paratur hoc modo ut bonc terebinthinze 
Libras duas semis et cero Pontica 

Totidem, [πὶ Graeci unain indes puri libram, 
Et de uitro atque de panace unicam libram, 
Rursusque anisi seminis unicam libram; 
Pinguedinis purae vituli simul libram; 
Pondusque par contusa et albide iridis ; 
Parum de aceto, tres cyathos sine dimidio ; 
Mellis duas libras recentis Attici; 


ΒΝ 


. SERVILII DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 


"Auuovtaxou θυμιάματος λίτραν μίαν 
Τινὲς χατέμιξαν, ἄλλοι δ᾽ [αὖ] λίτρας δύο. 
'F'à ξηρὰ σήσας πάντα λεπτῷ χοσχίνῳ, 
ἝἜΨψησον ὡς χατάπλασμα, προσδαλὼν μέλι, 
ὍΟξος τε μὴ πᾶν, καὶ ποιήσας süagic, 
ΠΙρόσδαλε τῷ θερμῷ. παραχέων ὄξος βραχὺ 
50 Γετηγμένῳ χηρῷ τε xal λιπάσματι 
Τερμινθίνη τε, καὶ χαλῶς ἐψυγυένα 
Ταῖς χεροί τε ἅμα πάνθ᾽ ἑνώσας ἐπιμελῶς 
"Ev μείζονι ἄγγει χρήσαι μὴ παραυτίχα" 
᾿Αδρανέστερον γάρ ἐστιν ἄρτι γενόμενον. 


. 
.* 
- 


AAAO AAMOKPATOYZ MAAATMA. 


υ5 Καὶ τοῦτο εὐῶδές τε xat τὰς ἥπατος 

Αἷρον διαθέσεις τὰς νεφρῶν τε xal χόλου, 

Τὰς τοῦ στομάχου τε χρονίας τῆς ὑστέρας " 

᾽Επίδαλλε δ᾽ αὐτὸ χαὶ χαχέκταις διὰ νόσους 

Μαχρὰς γεγονόσιν ὠχροτέροις, ὑδερώδεσι, 

"Καὶ τὸ βραχὺ μὴ πέττουσιν ἀνορεχτοῦσί τε. 

Ἔστιν δ᾽ ἀμώμου Σχυθιχοῦ, ξυλούαλσάμον, 

Βδελλίου διαυγοῦς, χαρδαμώμου σπέρματος, 

Enp&« κυπείρου καὶ λιβάνου πάντων ἴσα 

Τούτων ἀνὰ λίτραν, xal χασίας δαφνίτιδος, 

“Ὁ Σμύρνης τε χρηστῆς xat χρόχου, τούτων πάλιν 
Λίτρας ἑκάστου τὸ τρίτον, ἢ σμιχρῷ πλέον" 
Στάχυος τε νάρδου Συριαχῆς δυ᾽ οὐγγίας " 
Ῥερμινθίνης τε τῆς καθαρᾶς λίτρας δύο" 
Κηροῦ τε λευχοῦ τοῦ καθαροῦ λίτραν «ίαν’ 

70 Kurrptvou τε μύρου προσφάτου [βάλε xai ] λίτραν 
Οἴνου Φαλερίνου τοῦ καλοῦ ξέστην ἕνα. [ tav 
'T& μὲν ἄλλα κόψας σῆθε λεπτῷ χοσχίνῳ, 

- Αἰύανον δὲ καὶ βδέλλιον εἰς ὅλμον £p bao, 
Σμύρναν τε χρηστὴν xal χρόχον λελεασιένον 

75 Θραύων παράχεε χύπρινον διὰ οἴνου βραχὺ, 
Εἶτ᾽ δλμοχόπει ὡς μέλιτος ἔχειν ὑγροῦ πάχος, 
Προσεμόαλών τε τἄλλα λεῖ᾽ ἀρώματα, 

Οἴνου τε τὸ λοιπὸν παραχέας, ἑνοῦ χαλῶς, 
Ἄφες τε συμπιεῖν ἡμέραν xat νύχθ᾽ ὅλην, 

80 ᾿Γέρμινθίνην τε καὶ χύπρινον κηρόν θ᾽ ἅμα 
Τήξας, ἔασον ἐπὶ πυρὸς χουφωτάτου, 

Καὶ πάντα μίξας χερσὶ τῶν μύρων τινι 
Δελιπασμέναις ἔασον, οὕτως ἀποτίθου, 
Μετὰ χρόνον αὐτῷ, μὴ παραχρῆμα χρώμενος. 

46 Τὰ πολλὰ μίγνυ ξυσθὲν ἐκ μέρους τινὸς, 
Κηρωτάριον γενόμενον εδαφέστερον. 

Σπανίως δὲ χρήσαι xai μόνῳ τῷ φαρμάχῳ. 


108 


Ammoniaci thymiamatis solam libram 
Quidam addidere, verum alii libras duas. 
Tunc sicca cribro excussaque tenuissimo 
Cataplasmatis modo coque, et mel addito, 
Nec omne acetum , sed quando molle fuerit , 
Addas calenti exiguam aceti stillulam 

Cerz liquatee infusamque et pinguedini et 
Terebinthing, atque siccata egregie simul 
Omnia manibus exactius committito, 

Et vasculo majore derasa excipe, 

Usurus liaud mox ; invalidum est factum recens. 


— "000m ——— 
ALIUD DAMOCRATIS MALAGMA. 


Odorum et hoc tollensque mox vitia hepatis , 
Affectiones renibus, colo et graves, 

Colli simul uteri diutiusculas ; 

Idemque jam corrupto habitu superdatur, 
Morboque longo pallidis, hydropicis , 

Et qui minus coquunt cibum et fastidiunt. 
Habet lioc amomi Scythici, xylohalsami , 

Et cardamomi , bdelliique lucidi , 

Siccae cyperi, thuris boni omnium parem 
Modum libram, post cassie daphnitidis , 
Myrrha bona, croci pariter de singulis 
Libre trientem aut amplius quid paululum; 
Nardi spicae post Syriacze uncias duas; 
Terebinthine purse bone libras duas; 
Albzque cerae perpolitze unam libram; 
Recentis unguenti cyprini libram unicam ; 
Vini Falerni hinc optimi sextarium. 

Reliqua tunde et cribro tenui concernito ; 
Thus , bdelliüm contra in. pilam conjicito, 
Myrrham bonam crocumque tritum his addito, 
Fractisque parum cyprini cum vino infundito; 
Dein tundito, ut liquidum mel crassitudine 
JEquet , mox his aromata contrita addito, 

Et quod superest vinum addito, committito 
Totam diem, noctem simul, quo combibant; 
Terebinthinam vero, cyprinum, ceram et simul 
Liquato , tunc lentissimo igni imponito, 
Unctisque post manibus per unguen quodpiam, 
Subacta sic committito et reponito. 

Nec mox parato uti velis tu pharmaco, 

Sed tempore interjecto. Et ut cerotulum 

Sit mollius, rasum partim subinde tu 

Misceto , solo rarius sed utitor. 


104 XEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA ΛΕΙΨΑΝΑ. 


AAAO AAMOKPATOYZ MAAATMA. 


Πρὸς τας διαθέσεις τὰς ἄγαν χεχρονισμένας 

“Ἕτερον μάλαγμα πρὸς ἃ προεῖπον εὕτονον. 
90 Τοῖς σπληνιχοῖς πάντων δὲ μᾶλλον ἁρμόσε:, 

Κἂν ὦσιν ὠχροὶ καὶ πυρέσσωσιν σφοδρῶς, 

ὝΣδωρ τ᾽ ἔχωσιν ἐν ὑποχονδρίῳ βραχύ" 

Πολὺ γὰρ θεραπεύειν ἀδύνατον μαλάγμασιν. 


Σύχων λιπαρῶν ξηρῶν μὲν, ἔτι δὲ προσφάτων 


95 Τὸ σπέρμ᾽ ἀπάρας τὸ πολὺ καὶ τὸν ὀμφαλὸν, 
Στῆσον δραχμὰς τρὶς πέντε xat ἑτέρας δέχα᾽ 
Κηροῦ τε λευχοῦ Ποντιχοῦ ταύταις ἴσας" 
Μυροβαλάνου τε τῆς λιπαρᾶς λίτραν tav 
Νίτρου θαλασσίου δὲ λίτρας ἥμισυ " 

I00 Στυπτηρίας τε σχιστῆς ὀραχμὰς δώδεκα, 
Μιᾶς τε δραχμῆς ἥμισυ τριώδολον' 

Βδέλλης ὄνυχός τε τὰς ἴσας στυπτηρία᾽ 
Ἴσον τε νίτρου τ᾽ ἄνθους Ἀσσίου λίθου " 
Ἀμμωνιαχοῦ τε ταὐτὸ θυμιάματος" 

106 Καὶ τήλεως δὲ σπέρματος καὶ χαρδάμου 
Καὶ χαρδαμώμου xal καλῆς ὀρειγάνου 
Ξιέστου τέταρτον ἐξ ἑχάστου μίγματος" 
᾿Ἐρεγμοῦ τε τὸ μέτριον [ καὶ ] ἱρίνου μύρου. 
Τὸ μάλαγμα δὲ σχεύαζε τοῦτον τὸν τρόπον 

110. Βδέλλιον οἴνῳ διάῤθροχον ποιῶν γλυχεῖ, 
Μαλασσο᾽ ἐν ὅλμῳ, γενομένῳ λείῳ δ᾽ ἄγαν 
Πρόσθαλλε oUxa καὶ χόπτε πάλιν [αὖ] dua: 
Οἶνον παραχεών, λεῖα ποίησον καλῶς" 
Προσεμπάσας δὲ τἄλλα πάντα μίγματα, 

115 Ἐν ὕδατι θερμῷ χηρὸν ἐμόρέξας καλῶς, 
Μάλασσε χερσὶ, καὶ πλατύνας πρόσδαλε 
Τοῖς ὁλμοχοπουμένοις, ὑπέρῳ τε χρώμενος 
Ξυλίνῳ, λιπαίνων ταῦτα συνεχῶς τῷ μύρῳ. 
Καιρὸς δὲ πάντων χρήσεως ᾿καλαγμάτων, 

i20 "Oca κοιλίᾳ, στομάχῳ [τε καὶ τοῖς ἐντέροις 
Ἐπιθάλλεται κάλλιστος 6 μέχρι τῆς τροφῆς, 
*Hc ἔλαθον, ἐν τῇ γαστρὶ μὴ παρακειμένης. 

( Sec. loc. VIII, P. II, p. 289 et 290. ) 


ΠΕΡῚ AEYKHZ EMIIAAETPOY. 


Δεῖ δὲ μετὰ τούτων τοὺς φιλιάτρους ἔχειν 
Λευχὴν καλὴν ἔμπλαστρον εἰς ἀποσύρματα, 
Καὶ τὰ πυρίχαυτα χαὶ τὰ χωρὶς αἰτίας 
᾿Εξεπιπολῇς γινόμενα φανερᾶς ἕλχεα, 

6 Σχευάζεται δ᾽ οὕτως" ψιμυθίου λίτραν - 
Λιθαργύρου τε τῆς τρυφερᾶς xal μάλιστα νῦν 
Alxpav μίαν τε χαὶ μέρος λίτρας τρίτον- 
Μηροῦ τε χαθαροῦ Ποντικοῦ πέντ᾽ οὐγγίας᾽ 
Τερμινθίνης τε οὐγγίαν τῆς χαθαρωτάτης 


10 Λιβάνου δὲ μάννης,͵ ἣ λιδάνου πεντ᾽ οὐγγίας" 


Λευχοῦ δ᾽ ἐλαίου τοῦ χαλοῦ xal προσφάτου 


ALIUD DAMOCRATIS MALAGMA. 


Aliud malagma ad jam relatas commodum 
Affectiones , si fuerint diutine; 
Confert lienosis, vel omnium optime, 

Si palleant ac febrem patiantur gravem , 
Aquamque habeant preecordiis si pauculam ; 
Multam nequeunt curare enim malagmata. 
Ficus cape pingues sicciores, sed novas, 

Et semine ejecto plurimo , et umbiliculo 
Appende drachmas quinquies tres ac decem, 
Albieque cerz Ponticze ffarem modum, 
Myrobalani pinguis libram post integram, 
Nitri marini sed libram modo dimidiam, 
Aluminis scissi duas supra decem 
Draclimas superque dimidiam friobolon ; 
Et mox onychis, quod sic vocatur, bdellii 
Addes parem tu aluminis dictum modum, 
Nitro parem florem lapidis sed Assii , 
Ammoniaci tantumque thymiamatis, 

Et seminis feni Greci et nasturtii , 

Et cardamomi , quam optimique origani , 

De singulis sextarii quartam modo; 
Lomentique , irini unguinis quod sufficit. 
Paratur at tandem malagma in liunc modum : 
Vino rigatum dulci bdellium tundito 

Pila, levissimoque facto adjicito 

Ficus simul, rursusque rite tundito , 

Quo trita vini stillulis fiant probe; 

Mixtura mox addatur inde inspersilis ; 

At post rigatam fervida ceram ex aqua 
Mollem manibus, factamque iatam adjicito, 
Et tusa mox ligni radio compingito, 

Guttis et unguinis frequens madefacito. 
Usus malagmatum omnium qua ventriclo 
Induntur et stomacho, simul interaneis 

Est tempus, in quo qui cibus congestus est 
Non amplius residet in ventriculi cavo. 


^ "0 0 um—— 


DE ALBO EMPLASTRO. 


At cum his habere emplastrum medicis convenit 


Album, efficax adversus avulsam cutem, 
Ambusta ad ulcera, et per summa corporis 
Occasionem citra manifestam edita. 

)ta confit ; cerussae libra una sumitur, 
Lytbargyrique delicatze postea 

Libra una et pars deinde libre tertia ; 
Ceraeque pure Ponticze quinque uncle ; 
Terebinthinge pondo uncia et purissim:e , 
Thurisque manne vel thuris quinze uncis , 
Candidi olei boni recentis selibra 


-- 


SERVILIIT DAMOCRATIS QUE .SUPERSUNT. 


Αὐ᾽ ἥμισυ λίτρας, καὶ ὕδατος ξέστην μίαν. 
"Eds δ᾽ ἔλαιον, ψιμύθιον, λιθάργυρον, 
"Y ow πυρὶ χούφῳ, τῇ σπάθη, χινῶν ἀεί. 

i$ Ὅταν δὲ πᾶν μὲν ἐχφρυγῇ καλῶς ὕδωρ, 
Τὸ δὲ φάρμαχον λευχόν τε xal λεῖον βλέπης, 
Μαλαχὸν ἀμόλυντον, τότε βάλλεις τερμινθίνην, 
"Ἔπειτα χηρὸν, εἶτα λίδανον ὕστερον" 
Ἄρας τε χίνει τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 

20 “Ὑποψυγέν τε συμμέτρως τὸ φάρμαχον 
Εἷς τὴν θυείαν χαταχόας ἀναλάμθανε. 
"Ent τε γυναιχῶν ἢ τρυφερῶν τῶν παιδίων, 
Ἔπί τε γερόντων ἣ χαχεκτούντων νέων 


Ταύτῃ κατάμισγε τῆς στυπτηρίας τρίτον [χὺ, 
35 Ἣν προαποδεδώχαμεν ἔμπλαστρον ἔμπροσθεν βρα- 


Καὶ χρῶ πρὸς ἅπαντα χαὶ νεότρωτα τραύματα. 
Κατάμισγε δ᾽ [ἄρ᾽ αὐτῇ ῥόδινον τετηγμένη 
Καὶ χηρὸν ὀλίγον, xal λιπαρὰν ἕξεις χαλὴν, 
Οἶνον παραχέας λευκὸν αὐστηρὸν βραχύ. 

( Gal. sec. gen. T, P. II, p. 327.) 


— 0004 m»——. 


H ΔΙΑ AIKTAMNOY. 


Τῶν περιδοήτων δ᾽ ἐστὶν ἐμπλάστρων μία, 
Μόνη τ᾽ ἔχουσα Κρητιχὸν τὸ χαλούμενον 
Δίέκταμνον, ἰᾶται δὲ τὰς τῶν ἑρπετῶν 
[Τῶν] ἰοβόλων πληγάς τε καὶ τὰ δήγματα 


& [Ἰάντων τετραπόδων, -xàv λελυσσήχῃ τινὰ, 


Τετυλωμένα θ᾽ ἕλχη, τάς τε τῶν νεύρων φθορὰς, 


Muàv τε xal τῶν ὀστέοις ἐπιχειμένων 
Χόνδρων, ἐχόντων διὰ βάθους ἤδη φθοράν - 
Τά τε περὶ μαστοὺς καὶ τράχηλον καὶ ῥάχιν 
to “Ἕλχη θεραπεύει, χἂν χρόνους πολλοὺς ἔχη, 
Καὶ πάνθ᾽ ὅσ᾽ εἶπον τὴν χαλουμένην ποιεῖν 
Αἰγυπτίαν ἔμπλαστρον ἔμπροσθεν βραχύ. 
Ταύτην ἀγαθὴν σφόδρ᾽ οὖσαν ἔνιοι χαὶ μόνην 
Δοκοῦσι πασῶν τῶν καλῶν βελτίονα, 

15 Πολλῶν διὰ πείρας οὐκ ἔχοντες φαρμάχων. 
Ἔχει δὲ λιθάργυρον [μὲν ] δὶς ἑκατὸν δραχμάς" 
Λίτρας δ᾽ ἐλαίου τοῦ παλαιοῦ τέσσαρας " 
Τυνς δὲ [καὶ] χοτύλας φασὶ μᾶλλον τέσσαρας" 
Δὶς δ᾽ εἴκοσι πέντε Ποντικοῦ χηροῦ δραχμάς" 

30 Κολοφωνίας δὲ τῆς χαλῇς χηροῦ διπλοῦν - 
Τινὲς δὲ μᾶλλον ταὐτὸ τῆς τερμινθίνης " 

Ἰοῦ δὲ χαλκοῦ xat ἀλόης [τῇς] ᾿Ινδιχῆς, 
Χαλχοῦ τε χεχαυμένου καὶ διφρυγοῦς καλοῦ 
Δραχμὰς ἐκχκαίδεχ᾽ ἐξ ἑχάστου μίγματος 

25 Εἴχοσι δραχμὰς δὲ χαλδάνης xal τέσσαρας" 
Μάννης λιδάνου τε τὰς ἴσας δὶς δώδεχα - 
᾿ΑΑἈμμωνιαχοῦ δὶς πέντε xat δὶς εἴχοσιν " 
᾿Εχχαίδεχκα δραχμὰς προπόλεως τῆς Ἀττικῆς" 
Ἀριστολοχίας τῆς μαχρᾶς δὶς δέκα δραχμάς" 

20 Δὶς ἕξ λεπίδος τοῦ Κυπρίου χαλκοῦ δραχμάς" 


Binzeque libre ; aque vero sexfarius. 

Oleum, cerussa, argenti spuma, aqua coquitur 
Leni igne, agitatur sedulo rudicula. 

Cum tota pulcre desiccata sic aqua est, 

Et leve medicamentum apparet , candidum , 
Et molle, nec tingens, terebinthina inditur, 
Deinde cera succedet , thus postea. 

Ab igne quum depones ollulam , move. 

Quum modice erit reftigeratum pharmacum, 
Mortario superfundas atque excipe. 

In mulieribus vel delicatis puerulis, 

In senibus habitu aut pravo juvenibus simul 
Huic tertiam partem immisceto aluminis, 
Quod prodidimus emplastrum non multum antea, 
Ac utitor ad omnia recentia vulnera. 

Ipsi vero rhodinon liquefacto immisceas 
Paulum atque cersz, habebis sic leve optimum, 
Album vinum parum austerum si affuderis. 


MEDICAMENTUM E DICTAMNO. 


Emplastrum insignibus quod recte ascribitur 
Solumque quod recipit dictamnum Creticuimn 
Dictum. Medetur prospere reptilium 
Percussibus venenatis ac morsibus 
Quadrupedum cunctorum, etsi rabies quedam agat , 
Juvat ulcerum callos et nervos perditos, 

Et musculos et aito cartilagines 

Corpore putrescentes quee incumbunt ossibus ; 
Colli, mamillarum, spinzee quoquo ulcera 
Persanat, et diu si jam duraverint, 

Ac omnia simul qua& facere paulo antea 

Dixi emplastrum nomine scilicet gyptium. 
Hoc admodum quum sit bonum , quidam omnibus 
Unum bonis reputant usu praestantius, 
Haudquaquam nempe experti multa pharmaca. 
Lyth2rgyri ducentas continet drachmas , 

Olei vetusti pondo quattuor libras ; 

Magis volunt quattuor alii indere heminas; 

Et quinquaginta cere drachmas Pontica, 
Colophoniz probaeque plus cera duplo; 

Alii malunt terebinthinae parem modum ; 
A&Eruginis quoque, aloes nec non Indice, 
Itemque «ris combusti et diphi ygis boni , 
Cujusque sedecim drachmas adjicito ; 
Quaternas et vigenas drachmas galbani ; 
Thurisque manne porro bis duodecim, 
Ammoniaci viginti bisque quinque bis; 

Et sedecim jungantur propolis Attica ; 
Aristolochise longze bis drachm:e decem , 

4Eris Cyprii squamae drachmae duodecim; 


(06 


Καὶ γεντιανῇς ξηροτάτης ῥίζης ἴσον" 
'Γούτοις προσαπόδος πᾶσι διχτάμνου πόας 
Ξιηρᾶς ἐχούσης ἄνθος δλχὰς εἴκοσιν. 
Λείαν λιθάργυρον δὲ μετ᾽ ἐλαίου βαλὼν 
Elc λοπάδα καινὴν χεραμίαν πλατύστομον 
"Exe πυρὶ κούφῳ xal μαλαχῷ, χινῶν σπάθῃ, 
"Ewc γένηται μέλιτος ᾿Αττιχοῦ πάχος " 
Ἰόν τε xal τὴν λεπίδα προσδαλὼν, πάλιν 
Ἕψει λαδρότερον " εἶτα κιῤῥοῦ γενομένου 
Τοῦ φαρμάχου, πρόσθαλε χαλχὸν xat διφρυγὲς, 
Ποιῶν τ᾽ ἀμόλυντον xal πεπηγὸς φάρυαχον, 
Πρόσδαλλε χηρὸν, τήν τε ῥητίνην ἅμα" 
ὯὯν συνταχέντων, ὅταν ἴδης κεχραμένην 
"Εμπλαστρον, αἴρεις τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρός" 
: 46 Καὶ προσδαλὼν πρόπολίν τε xat τὴν χαλθάνην, 
Ἀυμωνιαχὸν, μάννην τε xal ἀλόην, τότε 
ψύξας τὸ πυρῶδες καὶ ζέον τοῦ φαρμάχου, 
Ἀριστολοχίαν λειοτάτην προσεμπάσεις, 
Καὶ γεντιανὴν, τήν τε δίχταμνον πόαν " 
to Καὶ προσαναχόψας τῇ σπάθη τὸ φάρμαχον, 
Μάλασσε χερσὶ χαὶ μαγδαλιὰς ποιῶν, ἔχε 
Εἰς ἃς προεῖπον χρώμενος περιστάσεις. 
( Sec. gen. V, P. Il, p. 385 et 386.) 


3 


e 


4 


e 


—— και». 00 «ε;------ 


ΑΙ YIIO ΔΑΜΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑΙ 
ΠΟΛΥΧΡΗΣΊΟΙ. 


TYPIA ANEIIIAETOZ. 


Τούτοις ἀχολούθως βούλομ᾽ ἐμπλάστρων φράσαι 
᾿Ανεπιδέτων χρήσεις ce xal τὰς συνθέσεις. 
Ποιοῦσι πρὸς τὰς μὴ μεγάλας διαιρέσεις, 

Καὶ πρὸς τὰ μείζω σαρκὸς αὐτῆς τραύματα, 

5 Τά τ᾽ ἐξεπιπολῇς τῶν τετραπόδων δήγματα. 
Αἱ xat δοθιῆνας διαφοροῦσι προσφάτους 
Στομοῦσι δὲ τοὺς ἔχοντας ἤδη καὶ ὑγρὸν, 
Κομιζόμεναί τε τὰς ἐπ᾿ αὐτοῖς ἐσχάρας, 
Ταάχιστ᾽ ἀπουλώσουσι δίχα χειρουργίας, 

10 Καὶ τῷ μετώπῳ δ᾽ ἐπιτεθεῖσαι ῥεύματα 

Ὀφθαλμιώντων ῥᾷστ᾽ ἐφέξουσιν μόναι. 

Τούτου δ᾽ ἀμείνω τοῦ γένους πρώτην φράσω 

ΓΕμπλαστρον εὐπόριστον, εὔχρουν, δραστιχὰν, 

Καλῶ δὲ 'l'ugtav: λαμόάνει γὰρ πορφύρας 

To χρῶμα Τυρίας, ἂν γένηθ᾽ ὃν δεῖ τρόπον, 

Σχεύαζε δ᾽ οὕτω" τῆς xaT, λιθαργύρου 

Eu6a)Às λίτρας πέντε, xa χηροῦ μίαν - 

Καὶ πιτυίνης τρεῖς τῆς λιπαρᾶς τῆς ἀξύλου- 

"oU δὲ χαλκοῦ τοῦ καλοῦ καὶ χαλθάνης, 

90 Χαλχοῦ χεχαυμένου τε xal λεπίδος xaA7G 
Τέσσαρας ἑχάστου μίγματος βάλλ᾽ οὐγγίας" 
Λιπαροῦ δ᾽ ἐλαίου πέντε λίτρας χαὶ μίαν. 
“Ἔψει δὲ τὴν ἔμπλαστρον οὕτως ἐπιμελῶς 


-Ὁ 
σ' 


ΣΕΡΒΙΛΙΟΥ ΔΑΜΟΚΡΑΤΟΥ͂Σ ΤΑ AEIVANA. 


Εἰ gentianz radicis siccissimae 

JEquale ; cunctis herbae his dictamni quoque 
Siccze , sed habentis florem , drachmas bis decem. 
Lievem lithargyrum at cum oleo demittito 

Oll:e recenti , cui patulum os figulus dedit, 
Pruna leni coquas, movens rudicula, 
Quousque spissitudo mellis Attici 

Fiat; :erugine atque :eris squama inditis, 

Rursus magis coquas, ac posfquam pharmacuim 
Gilvum fuerit, 8.8 misceas et diphryges , 
Crassumque reddens pharmacum, , ut non polluat, 
Ceram et resinam tunc dictis adjicito : 

Quibus liquatis , ubi recte coierit, 

Emplastrum ab igne tolles, quumque adjecesis 
Propolimque , mannamque, aloen , atque galbanum, 
Ammoniacumque ; tunc postquam refrixerit , 
Fervorque ignitus pharmaci subsederit , 
Aristolochiam lovigatam plurimum, 

Et gentianam dictamnumque inspergito , 
Spatha atque medicamentum agitando sedulo 
Manibus subigito et magdalias effingito , 

lisque mala ad quzcunque dixi ante utitor. 


QUJE SCRIPSIT DAMOCRATES MULTIPLI 
CIS USUS MEDICAMENTA. 


TYRIUM LIGAMENTIS NON EGENS. 


Post hac referam emplastrorum adhierescentium 
Sine fascits, quis usus et confectio. 

Ad divisiones faciunt non magnas bene, 

Et carnis ipsius ampliora vulnera. 
Medicantur a quadrupede el morsos corpore 
Summo , recentes discutiunt furunculos , 
Quibusque jam' pus est vapore digerunt ; 
Item auferendo crustas his celerrime 
Cicatricem inducunt opera nulla manus; 

In fronte posita fluxus quam promptissime 
Lippientium cohibent, sola quamvis ceperis. 
Hujus generis praestantius primum elferam 
Emplastrum facile inventu, cui color bonus 
Atque efficacia, Tyriam nos dicimus, 
Tyriam colore referat id quod purpuram, 
Si quo decet modo fiat. Sic praepara : 

Sit libra injecta quinquies lithargyri 

Boni , semel cere capiatur ; insuper 

Ter pityinz pinguis lignosz? ac neutiquam, 
/Eruginis preestantis ceris, galbant, 
risque combusti, pariter squamae bonee 
Cujusque misceto quaternas uncias; 

Pinguis olei sex pondo libras addito. 


SERVILII DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 


βαλὼν μετ᾽ ἐλαίου λειοτάτην λιθάργυρον, 
45 Elc χεραμιαίαν μείζω καὶ καινὴν χύτραν, 
Ἀνάτριδε χερσὶν, εἶτα κίνει xai σπάθη, 
"Eye δ᾽ ἐπὶ λάόρας καὶ διηνεχοῦς φλογός" 
Ὅταν δὲ μέλιτος λαμθάνη τὴν σύστασιν, 
"Ióv τε καὶ τὴν λεπίδα προσθαλὼν ἄφες 
80 "Exjsc0' ἐφ᾽ ἱκανόν" εἶτα χαλχὸν πρόσθαλε- 
Πάλιν δ᾽ ἔασον ἐπὶ πολὺν ἕψεσθαι χρόνον, 
Ἀπόχεον ὀλίγον τῆς χύτρας τοῦ φαρμάχου, 
Wu£ac τ᾽ ἀνάτριψον χερσὶ καὶ τοῖς δαχτύλοις, 
Εύὔχρουν τ᾽ ἰδὼν καὶ σχληρὸν, οὕτως πρόσθαλε 
85 Τὴν πιτυίνην xal χηρόν εἶθ᾽ ἡνωμένων 
Πάντων ἐπιμελῶς πάλιν ἀπόσταξον βραχύ" 
Κἂν μὲν βλέπης εὔχρουν τε xai χεκραμένην, 
ρον παραχρῆμα τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
Καὶ χαλδάνην πρόσδαλλε προμεμαλαγμένην. 
40 Ἂν δ᾽ ἢ παρὰ πολὺ σχληρότερον τὸ φάρμαχον, 
“Ἔλαιον αὐτῷ πρόσδαλ᾽ εἰς εὐχρασίαν. 
Οὕτω κατηθῶν εἶτ᾽ εἰς ἀγγεῖον ἕτερον, 
ψυχρὸν μάλασσε χερσὶ, χοὔτως ἀποτίθου. 


Ἄλλην ὑπογράψω τῇ πρὸ ταύτης ὁμογενῆ; 
45 Ποιεῖ δὲ πρὸς ἃ προεῖπον ἔμπροσθεν nal». 
Πάντων ἀπουλοῖ πρῶτον αὕτη φαρμάχων 
Ἕλχη δυσαλθῇ xal τυλώδη xal χρόνια, 
Τὰν τῷ προσώπῳ γινόμεν᾽ ἐξανθήματα 

Αὕτη θεραπεύει δίχα τινὸς δηγμοῦ χαχοῦ, 
so Ἕδρας τ᾽ ἐχούσας ῥαγάδας xal σχληρίας 
Τὰς χονδυλώδεις xal τύλους ἀποδάλλεται 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτω" μνᾶν λιθαργύρου χαλῆς 
Ννᾶ δ᾽ ἐστὶ λίτρα xal τρίτον λίτρας μέρος" 
Κηροῦ καλοῦ δὲ Ποντιχοῦ μνᾶς ἥμισυ" 

55 Ἶοῦ τέταρτον μνᾶς μέρος ξυστοῦ xaÀoU * 
Χαμαιλέοντος μέλανος ὄγδοον μέρος. 
“Ρίζη (?) δέ ἐστιν 5 χαλὴ ἢ Κρητικὴ 
Τὸ πρῶτον, εἶτα Κιλίκιος" παλαιοτάτου (?) 
Τ' ἐλαίου μνᾶς ἐπιῤῥεπέστερον βραχύ" 

e " E&v δὲ υὴἡ παρῇ, χέχρησο προσφάτῳ. 
ἽἝἜψει δὲ, λείαν τὴν λιθάργυρον βαλὼν 
Καὶ πᾶν ἔλαιον εἰς χύτραν, κινῶν σπάθη, 
Ὅταν δὲ συστῇ xal γένηται μηλίνη, 

Ἰὸν παράπασον, εἶτα κηρὸν πρόσδαλε " 

es Τήξας δὲ τοῦτον, βαστάσας τ᾽ ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
Χαμαιλέοντος [μέλανος ὀλίγον παράπασον. 
“Ὅταν δ᾽ ἑνωθῇ πάντα xal ψυγῇ ποσῶς, 
Κατέρασον εἰς θυείαν, οὕτω τ᾽ ἀποτίθου. 


AIFYTITIA. 


Αἰγυπτία τηροῦσα χωρὶς φλεγμονῆς 
o Πᾶσαν διαίρεσιν xoi πάντα θλάσματα, 


"t , , ^ - , ^ 
Καὶ δήγματα πάντων τετραπόδων, τῶν θ᾽ ἑρπετῶν, 


“Ὅσαι τ᾽ ἐγένοντο χωρὶς ἑλχῶν φλεγμοναὶ, 


“απ 


At curiose emplastrum coquito in lunc modum : 


Lithargyrum mitte ex oleo lxvissimam 
Fictilem in ollam novam , sed hanc majusculam, 
Ubi conteres manibus , movebis ac spatha ; 
Deinde flamma acri atque continua coquens , 
Quum mellis accipit jam spissitudinem , 
JErugo et squama misceantur; incoqui 
Permittito satis , dehinc zes adjungito ; 
Rursus coqui multo relinquens tempore, 
Paulum defundens ex olla medicaminis, 
Refrigeratum manibus et digitis teras; 

Boni coloris atque durum ubi conspicis, 

Sic pityinam ceramque reliquis indito; 
Deinde cuncte rite upitis paululum , 

Stillato rursus et, colorem si bonum 

Et temperamentum vides, mox tollito 

Ab igne fictilem , et subactum galbanum 
Apponito. Si pharmacum sit durius 

Multo, resolves oleo, faciens sic bonam 
Temperiem. In aliud inde vas transfundito 
Frigidum subactum manibus ; ita reponito. 


Aliud ejusdem huic generis subjiciam. 
Medetur ante quos citavi affectibus, 

Nec est quod ulceribus malis diutinis 
Calloque pressis applices felicius ; 
Cicatrices,, etiamque ore natas pustulas 
Persanat absque rosioue, rhagadas , 

Ani nodosas durities, callos simul 

Demit. Sic praepara : Lithargyri minam 
Bona, at libra est cum parle tertia mina; 
Min: semis probatze cera Pontio, et 
A&ruginis mine quadrantem rasilis ; 

Atri chamaeleontis octavam probi 

Partem ; radix bona est regione Cretica 
Nascens primum, Cilicia deinde; praeter hanc 
Olei veterrimi plus paulo quam mina ; 
Quodsi non fuerit, usurpato velsecens; 
Lithargyrum tunc kevem itidemque oleum ollula 
Totum figlina conditum rudicula 

Movens coquito ; ubi constiterit, et melinon 
Fuerit , adjice eeruginem , ceramque tunc, 
Qua jam liquente ab igne tollens ollulam, 
Cham:xeleontis paululum consperyito. 

Unita quum refrigerataque quod satis, 
Transfunde in mortarium , post sic reponito. 


JEGYPTIUM. 


JAEgyptium perservans absque phlegmone 
Divisa quzelibet contusaque omnia , 
Quadrupedum morsus cunctorum ct reptilium , 
Itemque genitas absque ulceribus phlegmonas, 


107 


108 


Πόνους τε νεύρων καὶ μυῶν δίχ᾽ αἰτίας. 
Ταύτην ἐπαινῶν ᾿ἈΑνδρόμαχος ἐν φαρμάχοις, 

75 "ἔχων μεγίστην ἕξιν ἐδίδου τοῖς φίλοις. 
Elvat δὲ δραχμὰς ἔλεγε μὲν λιθαργύρου 
Τρὶς τεσσαράκοντα xai ἑτέρας δὶς δώδεχα " 
Κηροῦ δὲ λευχοῦ Ποντιχοῦ ταύταις ἴσας" 
Ἀμμωνιακοῦ δὲ τοῦ χαθαροῦ τρὶς εἴχοσι 

s) Καὶ δώδεχ᾽ ἄλλας, [xai] λιδάνου δὶς τέσσαρας 
Λεπίδος δὲ “αλχοῦ καὶ λέπιδος στομώματος, 
Πάλιν δ᾽ ἑκάστου μίγματος δὶς τέσσαρας 
Τερμινθίνης τε τῆς χαθαρᾶς τρὶς δώδεχα " 
Δύω δ᾽ ἐλαίου κιχίνου χοτύλας μέτρῳ " 

55 ᾿Ερίων δέχ᾽ ὀκτὼ τῶν ῥυπαρῶν χεχαυμένων. 
Καίειν δ᾽ ἔφασχεν αὐτὰ τοῦτον͵ τὸν τρόπον᾽ 
Εἰς λοπάδα καινὴν ἢ χύτραν πλατύστομον 
᾿Ενθέντας ἔριον οἰσυπηρὸν δαψιλὲς, 

Τὺ πῶμα προχρίσαντας γύψῳ ἢ κόνει, 

90 Ἦ γῇ κεραμικῇ μεθ᾽ ὕδατος μεμαλαγμένη, 
*Ev πυρὶ λάδρῳ καίοντας, ὅταν ἡ ῥάδιον, 
Κόψαντας σῆσαι᾽ τότε δοκεῖ χαλῶς ἔχειν. 
Καίειν δ᾽ ὁμοίως αὐτὰ χἀν τοῖς χριθάνοις, 

Kal ἐν τοῖς ἵπνοις τοῖς ἄγαν πεπυρωμένοις, 

95 Οὕτω τε λειῶν, λαμθάνειν ὃν δεῖ σταθμόν " 
"apti δὲ κελεύει λειοτάτην λιθάργυρον, 

Καὶ x(xtov πᾶν, μίξαντ᾽ ἐν καινῇ χύτρα" 
Μέλιτος πάχους δὲ γενομένου τοῦ φαρμάχου, 
Λεπίδα παραπάσσειν καὶ συνέψειν ἐφ᾽ ἱκανὸν, 

109 “ἕως ἂν γένηται ἀμόλυντον, βάλλειν τότε 
Τιρμινθίνην καὶ χηρόν " εἶθ᾽ ἡνωμένοις 
"Apuaviaxóv μαλαχϑὲν ὑπὸ τῶν δαχτύλων. 
Μέλλοντα δ' αἴρειν τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
Λεῖον προσεμπάττειν λιδανὸν, βάλλειν τότε 

106 Καὶ τῶν οἰσυπηρῶν τὴν χόνιν παρεσχάτην 
"Πρὸ τοῦ λιβανωτοῦ δὲ σμιχρῷ [ἢ] ὕστερον. 
Τινὲς δὲ τοῦτο βουλόμενοι τὸ φάρμαχον 
Ἴδιον λέγεσθαι, βαστάσαντες τὴν μίαν 
Λεπίδος μιᾶς βάλλουσι τὰς ἐχκαίδεχα" 

"0 Χρῶνται δὲ χαλκοῦ λέπιδι, οὐ στομώματος. 


—— Dd — 
AAAH. 


(γὐδέν τι γεῖρον τῆς προτέρας Λἰγυπτίας 
ΠΙοιοῦσα ταὐτὰ, ποτὲ δὲ χαὶ κρεῖττον. ΠΠαχὺ 
Ἂν σχευάσῃ τις ἐπιμελῶς τὸ φάρμαχον, 
Χρήσηται αὐτῷ μὴ παρέργως ταὐτὰ πρός. 
115 " Egec δ' ἐλαίου πέντε λίτρας χικχίνου : 
Λιθαργύρον δὲ τέσσαρας χρυσίτιδος" 
Λεπίδος δὲ χαλκοῦ τεσσαράχοντ᾽ ὀχτὼ δραχμάς" 
Τερμινθίνης τε τῆς χαλῇς τρὶς δώδεχα" 
Μάννης λιθάνου τε ταὐτὸ τῇ τερμινθίνῃ " 
ἢ 'Apqutovtaxou δὲ τοῦ καθαροῦ λίτρας δύο" 
Κηροῦ δὲ λευχοῦ ΠΙοντιχοῦ δύ᾽ ἥμισυ, 
"Eyes 8 ἔλαιον, λεπίδα, τὴν λιθάργυρον, 


ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


Nervos dolentes citra causam οἱ musculos. 
Laudans hoc Andromachus dabat sodalibus 
Suis in pharmacis peritus maxime. 

Aiebat esse quadraginta ter quidem 

Denarios lithargyri et duodecim 

Dis alteros, cerae quoque albe» Ponticze 
Tantumque, ammoniaci viginti ter puri 

Et duodecim alios, thuris et bis quattuor; 
Squami vero aeris et squamee stomomatis , 
Cujusque rursus mixture bis quattuor; 

Pure terebinthine ter addas duodecim; 
Oleique ricini duas inde heminas; 

Octodecim ust: sordide lanse heminas. 
Docebat ipsam isto modo comburere : 

Nova patinz vel olla» quz sit latior 

Ore inde lanam copiose succidam; 

Operculum gypso prius vel glutino, 

Vel terra figulari, cui sit mixta aqua, 

lllinito , sed largo igne mox comburito, 
Contusam incerne cribro, ubi facile hoc erit, 
Et tunc praesertim recte habere judica. 

In clibanis quoque ipsa et in fornacibus 

Jgnitis nimium similiter comburito. 

Ita capiebat lane tritee, quem est par, modum. 
Coquere lithargyrum jubet lgvissimam, 
Totumque ricinum , mixtis atque ollula 

Nova , mellisque facta spissitudine, 

Squamam aspergere , concoquere et quantum sufficit 
Usque adeo, dum non inquinet , tunc addere 
Terebinthinam et ceram ; dein quum coiverint , 
Ammoniacum confectum digitis mollius. 
Posturus ab igne ollam, thus tritum inspergito, 
Penultimum ac lan:ze immunda pulvisculum , 
Atque ante thus, pauxillulo aut post tempore. 
Quidam volentes istud proprio plhiarmacum 
Dici titulo , quum depositus est caccabus, 
Squam;e unius bis octo indunt denarios; 
Squama autom utuntur cris, non stomomatis, 


— «————— 
ALIUD. 


Nihil priore pejus agit /7Egyptio 
At melius et quandoque ; si confecerit 


"Crassum accurate medicamentum quispiam, 


Utetur ad eadem ipso non improspere. 

Olei autem ricinini libras quinque habet; 
Chrysitidisque argenti spumee quattuor; 
Squamza teris terque sexdecim denarios; 
Terebinthini; preestantis ter duodecim; 
Mann:eque thuris tantundem; pondo duo 
Ammoniaci sinceri ; ceree Ponticae 

Albe duas libras semissem et insuper. 

Coquito oleum , squamam , nec non lithargyrum, 


SERVILI! DAMOCRATIS Οὐ SUPERSUNT. 


" Eex; συνέλθη xal γένητ᾽ εὔχρους ἄγαν, 
Σκχληρά θ᾽ ἱκανῶς ἔμπλαστρος - εἶθ᾽ οὕτω βαλεῖν 

15 Γερμινθίνην xal κηρὸν, εἶτα δαχτύλοις 
᾿Αμμωνιακὸν μαλαχθὲν, εἶτα τὴν χύτραν 
Ἀπὸ τοῦ πυρὸς ζέουσαν ἄρας, βαλεῖς τότε 
Τὴν μάνναν, ἤδη ψυχομένου τοῦ φαρμάχου. 
᾿Ἐποίησα ταύτην πολλάχις λιθαργύρου 

130 Χωρὶς, μολυθδδαίνης ἐμδαλὼν καλῇςς ἴσον, 
᾿Εχρησάμην θ᾽ ἥδιστα πρὸς ἃ προείπομεν 
Πεποιημένην τε χρώματος βελτίονος. 

( Sec. gen. VI, P. II, p. 401 et 402.) 


Al YHO AAMOKPATOYZ ΓΕΓΡΑΜΜΈΝΑΙ 
AIAOOPHTIKAI. 


ἜἜμπλαστρος ἀγαθὴ διαφοροῦσα μηλίνη 
Τὰς μὴ παλαιὰς χοιράδας τῶν παιδίων, 
Τὰς περὶ μύας τε καὶ τὸ δέρμα σχληρίας, 
Καὶ τὰς μενούσας φλεγμονὰς πλέω χρόνον 

5 Πληροῦσα σαρχοῖ xat ἐς ἀπούλωσίν (τἢ ἄγει 
Σχευάζεται δ᾽ οὕτως * χαλῇς λιθαργύρου 
Τρεῖς τὸ πολὺ λίτρας, ψιμυθίου μίαν ἥμισυ- 
Τούτοις προσαποδίδου λίτρας. .... νέου 
Λιπαροῦ τ᾽ ἐλαίου. "av λιθάργυρον βαλὼν 

t0 " Eye μετ᾽ ἐλαίου, καὶ δυπῶδες τῷ πάχει 
Ποιῶν, προσαπόδος ψιμύθιον λεῖον τότε. 
Ὅταν δ᾽ ἴδης ἀμόλυντον, εὔχρατόν τ᾽ ἄγαν, 
Μιχρῷ τε μᾶλλον σκληροτέραν, προσέμδαλε 
Kov, πιτυίνην, ὧν ταχέντων, τὴν χύτραν 

16 Ἀπὸ τοῦ πυρὸς ζέουσαν ἄρας, [xal] τότε 
Ba)' ἀμμωνιαχὸν χερσὶ xal τοῖς δαχτύλοις 
Πλατυνθὲν, ὡς εἴωθε κηρὸς, παρὰ πυρί: 
Ἔπειτα χινῶν τῇ σπάθῃ τὸ φάρμακον 
Καὶ πάλιν μαλάσσων χερσὶν οὕτως ἀποτίθου. 


30 Ἄλλη πρὸς πάντα ταῦτα * τὰς δὲ χοιράδας 
Μᾶλλον διαφορεῖ, τοὺς πονοῦντας δ᾽ ὠφελεῖ, 
Ἔχοντας εὐλάθειαν εἰς ἀπόστασιν 
Ὑποχονδρίων μετά τινος ὄγχου καὶ φόθου. 
Μᾶλαινα δ᾽ οὖσα σχευασίαν ταύτην ἔχει" 

845 Πίσσης διαυγοῦς ξηροτάτης λίτρας δύο’ 
Πυχνῆς τε δελώδους βάλ᾽ (?) ἀσφάλτου δύο" 
Φρυχτῆς πιτυίνης τέσσαρας" χηροῦ δὲ τρεῖς" 
At6dvou λίτραν μίαν, καὶ μιᾶς μέρος τρίτον " 
Χαλχοῦ δὲ λεπίδος οὐγγίας δὶς τέσσαρας" 

30 Κοινοῦ δ᾽ ἐλαίου προσφάτου πέντ᾽ οὐγγίας. 
Λειοῖς λίδανόν τε καὶ λεπίδα, παρεγχέων 
Ὅξους τὸ μέτριον, καὶ λεάνας ἐπιμελῶς, 
Παάχγος ποιήσας μέλιτος, ἕψησον τότε 
Κηρόν τε xal τὰ λοιπὰ μετ᾽ ἐλαίου νέου, 

85 Οὕτω τε κατάχει θερμὰ τῶν λελεασμένων, 
Μίξας τ᾽ ἐπιμελῶς πάντα χερσὶν εὐτόνως, 


109 


Donec coierint colorque sit optimus 

Fiatque satis durum emplastrum ; deinde sic 
Terebinthinam et ceram pones; liinc mollius 
Ammoniacum digitis confectum , postea 
Fervente ab igne caccabo deponito, et 
Mannam injicito, jam frigerato pharmaco. 
Frequenter hoc feci citra lithargyrum, 
Molybdzne bon: pari sumpto modo, 
Ususque sum ad que dixi jam snavissime 
Probatiorisque id coloris condidi. 


DISCUSSORIA A DAMOCRATE CON- 
SCRIPTA. 


Ad digerendum melinum emplastrum efficax 
Infantium strumas non veteres , insuper 

Et duritias quoque musculorum, item et cutis, 
Et phlegmonas quee durant multo tempore 
Replet carne inducit cicatricemque iis. 

Sic conficitur : excellentis lithargyri 

Ut plurimum libram sesquilibramque insuper 
Cerussi; his adde libre pondo..... novi 

Pinguis olei. lmmissa est ollee lithargyrus, 

Ex oleo coquitur ; ubi jam spissitudinem 

Habet sordis, levem cerussam tum capit... 
Quum non inficiens temperie et bona admodum 
Pauloque durius videris , immittitur 

Cera et pityina , quibus liquatis ollula 

Abigne fervens tollitur; tunc protinus 
'Ammoniacum , uti cera manibus aseolet 

Atque digitis, explanatum igni injicitur. 

Postea movetur pharmacum rudicula 
Rursusque mollitur manibus, sic conditur. 


Aliud ad omnia haec ; strumas ipsas vero 

Magis resolvit et laborantes juvat , 

Praecordia ne abscessus , queiscunque est cautio 
Tumore quopiam haud absque metu exerceat. 
Hanc obtinet confecturam , nigrum quia est : 
Picis persiccae limpidae libras duas; 

Densique vitrei duas bituminis; 

Fricte pityinze quattuor ; cera: capit 

Tres ; thuris unam libram et partem tertiam ; 
Squamee seris uncias pariter bis quattuor ; 
Recentis olei communis quinque uncias. 

Thus, squamma teritur, quibus aceti apponitur 
Mensuram juxta. Ut curiose trita sunt, 

Et crassitudinein mellis tenent , coques 

Ceram, reliquaque tum simul oleo novo , 
Rursusque lavigatis calida infundito; 

Ubi diligenter manibus omnia robore 


110 ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


᾿Ἀποτίθου φυλάττων, οέρματ᾽ ἐσχεπασμένην' 
Ποιεῖ γὰρ ἐπίπαγόν τε καὶ τραχύνεται. 


Αἱ δι’ ἁλῶν διαφορητιχαὶ Δαμοχράτους. 

40 Σκεύαζε xal τοῦθ᾽, ὡς χράτιστον φάρμαχον. 
Καλοῦ ψιμυθίου xat καλῆς λιθαργύρου 
Λίτρας ἑκάστου xat ὁλῶν δέχ᾽ οὐγγίας - 
Ἅλας δέ ἐστι πᾶν τὸ λευχὸν ἐς φάρμαχον 
Ἱχανῶς εὔχρηστον, ἀλλὰ βέλτιον πολὺ 

45 Ἀμμωνιχχόν τε xal καθαρὸν θαλάσσιον " 
Καὶ τρεῖς ἐλαίου πολυετοῦς λίτρας σταθμόν. 
?Exys δὲ ἔλαιον καὶ τὰ λοιπὰ Aet ὁμῶς, 
Ἕως γένηται σχληρότερα μαλάγματος" 
᾿Αποχείμενον γὰρ γίνεται μαλαχώτερον. 


Ἄλλη ἀμείνων " διαφορεῖ γὰρ σχλυηρίας 
Πασῶν ἄμεινον τὰς ἄγαν χεχρονισμένας, 
Καὶ βρογχοχήλας καὶ μεγάλας μελιχηρίδας, 
Τὰς δυσμεταδόλους χοιράδας, τάς τ᾽ ἀγχύλας. 
Σκχευάζε δ᾽ οὕτως - ἅλατος λειοτάτου λίτραν, 
Μίαν τε λίτραν Ψιμυθίου, xal χαλθάνης 
Οὐγγίας δύω * τὸ δ᾽ αὐτὸ χαθαρᾶς προπόλεως * 
Ἀριστολοχίας, χαλθάνης ἴσον μέρος" 

Καλοῦ τ᾽ ἐλαίου πολνετοῦς λίτρας δύο’ 

Ἦν δ᾽ ἡ παχύτατον, προσδαλεῖς ἄλλην μίαν. 
eo "Eye: δ᾽ ὁμοίως, καὶ καλῶς χεχραμένην 

"Ano τοῦ πυρὸς βάσταζε, xat λείαν τότε 
Ἀριστολοχίαν παραπάσεις, προσεμδαλὼν 


δ 


c 


b 


Μεμαλαγμένην πρόπολίν τε xal τὴν χαλθάνην. 


Ἄλλη διαφορητικὴ Δαμοκράτους δι’ ἀσδέστου 
66 Λίαν ἀγαθὴ, διαπφοροῦσα (ἢ) χοιράδας, 
Στέλλουσα πᾶν οἴδημα, καὶ τὰς ἥπατος 
Ἦ σπληνός γ᾽ ὑδαρεῖς διαθέσεις ἰωμένη, 
Οὔρων ἄγουσα δαψιλεῖς τὰς ἐχχρίσεις, 
Τὰς ἰσχιάδας λύει τε τὰς χεχρονισμένας. 
70 Ταύτη Οὐλόθιάνος εὐφυὴς νεανίας 
Χρώμενος ἐπιμελῶς ὠφέλει πολλοὺς πάνυ. 
Ἔχει δὲ λίτραν Ποντιχοῦ χηροῦ μίαν, 
Μίαν τε φρυχτῆς καὶ μίαν τῆς πιτυίνης " 


᾿Ασθέστου τε [τιτάνου] προσφάτου οὐγγίαν μίαν" 


7 


σι 


Σχιστῆς ὁμοίως οὐγγίαν στυπτηρίας’ 

Ἴσον δ᾽ ἑνὶ τούτων ἀῤῥενικοῦ τοῦ Ποντιχοῦ. 
Τούτοις παραχέας ὄξος εὐῶδες βραχὺ 

Λέαιν᾽ ἐφ᾽ ἱκανὸν ἐν θυεία μείζονι, 

Κηρῷ τε ῥητίναις τε προσδαλὼν βραχὺ 

80 " EXatov, τήξας ἐπὶ πυρὸς λάθρου φλογὸς, 
Μιγνύς τ᾽ ἐπιμελῶς πάντα, χαὶ μαλάγμιατος 
Ποιῶν ἀμολύντου τὸ πάχος, ἔχ᾽ ἀποχείμενον, 
Χρώμενος ἐφ᾽ ὧν δεῖ προσφψάτῳ τῷ σπληνίῳ. 


"ἔλεγε δ᾽ ὃ χράτιστος χαὶ πατὴρ τοῦ φαρμάχου 


; 3 4 , Ὁ c^ 2 $ 

85 Kat πρὸς νόσων τε τῶν μαχρῶν ἀπαλλαγὰς 
Εὐὔχρηστον elvat xai καλὸν τὸ φάρμαχον, 
*Eq' ὧν τε χρόνιος φλεγμονὴ σπλάγχνων τινὸς 


Commiscueris , contectum pelle condito 
Nam exasprantur, crustula atque obducitur. 


Damocratis emplastra ex sale discussoria. 
Hoc praeparato simul, ut preestans pharmacum. 
Bone cerusse et argenti'spumae bonz 
Cujusque pondo, denasque salis uncias ; 
Omnis vero est sal albus muitum pharmaco 
Futuro utilis, atqui longe presstantior 
Ammoniacus , confectus et purus mari ; 

Et tres vetusti libras olei pondere. 

Oleum coquito reliqua et trita simili modo, 
Quo duriora adusque sint malagmate; 
Sepositurn enim multo remollescit magis. 


Aliud melius , quoniam duritias discutit 
Valentius cunctis inveteratas nimis , 

Et bronchocelas et magnas meliceridas, 

Et contumaces strumas , nec non ancylas. 
Sic conficitur : libram salis lzevissimi , 
Cerussie unam libram ,.atque galbani uncias 
Duas, ac pure propoleos item duas; 
Aristolochiz binas pariter uncias ; 
Preestantis olei libras annosi duas; 
Crassissimum si fuerit, addes alteram. 
Eodem coque modo atque commistum bene 
Ab igne tolle, lzvigatam tunc quoque 
Aristolochiam insperges , injeceris ubi 
Mollita, propolim scilicet atque galbanum. 


Calce ex viva aliud dissipans Damocratis 
Valde bonum; strumas per halitum digerit, 
Omnem tumorem reprimit, nec non hepatis 
Vel splenis affectus aquosos curat, et 
Excretionem urina» valde promovet , 

Et inveteratas dissolvit coxendices. 
Nempe Ulpianus hoc juvenis industrius 
Utens auxiliabatur agris plurimis. 
Continet autem libram unam cer:e Pontice, 
Unamque frict:e , preterea unam pityina, 
Calcis recentis vivae quoque pondo unciam, 
Aluminis scissi similiter unciam , 

quale pondo item arsenicique Pontici. 
His suavcolentis paulum aceti affundito ; 
Majore tere in mortario, dum sit satis ; 
Ceraque resinisque miscens paululum 
Olei, liqua flamma ignis quam acerrimi, 
Ac temperans omnia, faciens malagmatis 
Nec pharmaci inquinantis crassitudinem , 
Reponito, utensque excipe novo splenio. 
Ajebat optimus medicamenti pater 

Morbis diuturnis prassidium suscipi 

Istud bonum , quibus item longa visceris 
Cujuslibet inflammatio praecordia 


SERVILII DAMOCRATIS QU4E SUPEBSUNT. 


"Y vog óvóptov πεποίηχε σχληρὸν ἢ μέγα 
Σφόδρ᾽ ὠφελεῖν * ἱδρῶτας τε γὰρ ἐπιφέρειν, 
90 Καὶ σχληρίας λύειν τὰς τῶν ὁποχονδρίων, 
Ἀπαλλαγάς τε τῶν νόσων ποιεῖν ταχὺ, 
Καὶ τὰς ἐποχὰς δὲ τῶν φυσιχῶν χαταμηνίων 
Ἄγειν βραχείαις ἡμέραις Entxeluevov. 
᾿Εγὼ δ' ἀφαιρῶν τὴν τίτανον στυπτηρίαν 
95 Διπλῆν ἔδαλλον, καὶ τὸ φάρμαχον ποιοῦν 
Ἄμεινον ἔγνων, οὐ ποιοῦν τὰ ψυδράχια. 
(Sec. gen. VI, P. II, p. 405 et 406.) 


70900 7— 


AAMOKPATOYZ MAAATMA. 


Χρεὼ (ἢ) δὲ πάντως xal μαλάγματος χαλοῦ 
Τοῖς σφόδρα φιλιατροῦσιν ἔσται πολλάχις 
Πρὸς σπάσματα μυῶν μεγάλα xat πρὸς ῥήγματα, 
Ἄρθρων ἔτι δὲ xal λυγίσματα, νεύρων [τε] παχν- 
6 Καὶ [τῶν] μυῶν τὰς σκληρίας μετὰ φλεγμο' [σμοὺς, 
Πρὸς μέντοι δήγματα πρὸς ταῦτα τοῦτ᾽ ἐστὶ [νῆς. 
Δραστιχώτατον * αἴρει δὲ καὶ λειχῆνας xal λέπρας, 
Ἐπιχείμενον τὸ πλεῖστον ἡμέρας δέκα, 
Ἀλλλαττόμενον παρὰ μίαν ἢ δύ᾽ ἡμέρας. 
1o Πίσσης διαυγοῦς ξηροτάτης λίτρας δύο" 
Μίαν πιτυΐνης xat μίαν κηροῦ χαλοῦ" 
Ἀμμωνιαχοῦ χαὶ στυπτηρίας ὑγρᾶς πάλιν 
Μίαν [προστίθει], ὄξους [τε] δριμυτάτου δύο 
Ξέστας μετρήσας ἔχε παρεσχευασμένον. 
ι5 Κατὰ τὸ σπάνιον δὲ χαλθάνης δυ᾽ οὐγγίας 
Τινὲς προσέθαλλον, βουλόμενοι τὰς σχληρίας 
Θᾶσσον μαλάξαι τὰς ἐχούσας xal χρόνον. 
Σχευάζε δ᾽ οὕτως - ἀπολαδὼν ὄξους τρίτον 
Ἀμμωνιαχοῦ χατάχει τε xal στυπτηρίας" 
40 Καὶ λεῖα ποιῶν ἐν θυείᾳ μείζονι, 
ΠΠάχος ποίησον μέλιτος ὑγροῦ προσφάτου * 
Πίσσαν δὲ καὶ τὸ λοιπὸν ἐν καινῇ χύτρᾳ 
“ἔψησον, ὡς πᾶν παρ᾽ ἐλάχιστον ἐκφρυγῆ᾽ 
Οὕτω χκατάχει τε τῶν χαλῶς λελεασμένων ᾿ 
6 Ἔν τῇ θυεία xal ἀνάχοφθ᾽ ἕως Aa67 
Ξανθὸν τὸ χρῶμα μηλίνη προσεμφερές" 
Μίξαι δὲ πάντως βουλόμενος xa χαλύάνην, 
Μετὰ χηροῦ ταύτην πιτυΐνην τε προσδαλεῖς, 
Ἄρας μετ᾽ ὀλίγον τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρός. 
3o Τινὲς δὲ προσδάλλουσι σταθμὸν μάννης ἴσον, 
Τὴν στυπτηρίαν αἴροντες ἐκ τοῦ φαρμάχου, 
Καὶ χρώμενοι πρὸς τὰ τοιαῦτα. xal τὰς προσφά- 
Κολλῶσι ταύτη τῇ δυνάμει διαιρέσεις. 
Τούτῳ δὲ χέχρησο xat ἀπὸ πρώτης ἡμέρας 
30 "E' ὧν προεῖπον, ὅταν ἔχωσιν εὐλαδῶς 
Πρὸς τὰς ἀμυχάς τε καὶ τὰ ταύταις ἑπόμενα" 
'T'à σπληνίῳ δ᾽ ἄνωθεν ὄξει διάδροχον 
Σπόγγον ἐπίδαλλε xat ἐπίδει πεπιεσμένως. 
Οὕτως ἐπιῤῥίψεις αὐτὸ καὶ τοῖς σπληνιχοῖς. 


τους 


Aut duraverit , aut auxerit citra modum, 
Opitulari illud emplastrum quam maxime; 

Quippe id sudores excitat, praxcordiis 

Duritiem tollit, morbos solvit protinus , 

Retenta naturalia diu menstrua 

Iinpositum pauculis diebus provoeat. 

Nos calce dempta duplum alumen indimus, 

Et inelius pharmacum erat , haud faciens pustulas. 


— uu 9090«m—— 


DAMOCRATIS MALAGMA. 


Opus sepe omnino et malagmatis boni 
Medicine strenuis erit cultoribus 

Ad musculos laceros valde atque tendinum 
Rupturas luxosque artus, crassitudinem 
Nervorum , musculorumque absque phlegmone 
Duritias. Ad morsus at haec est maxime 
Tamen efficax , tollitque lichenas , lepras, 
Ut plurimum decem diebus additum ; 
Mutatur altero die vel tertio. 

Picis nitidze siccissimee libras duas; 

Unam pityinze pone, unam et cere bone; 
Ammoniaci rursus liguidi atque aluminis 
Fac singulorum unam , duos acerrimi 
Sextarios aceti. Raro galbani 

Quidam uncias duas miscent, diutinas 
Citius durities emollire qui expetunt. 

Sic praeparato; partem aceti tertiam 
Ammoniaco atque alumini superaddito , 

Ac levia reddens in magno mortario, 
Mellis recentis liquidi crassitudinem 

Facito , picem cum caeteris in fictili 

Novo incoque ; ubi cuncta arefeceris fere 
Infunde la'vigatis in mortario, 

Et rursus ipsa tunde, dum receperint 
Flavum colorem , perquam similem melino. 
At si statuis prorsus miscere galbanum, 
Cum cera immittes et resina pityina ; 

Post paulo ab igne caccabum dein auferas. 
Quidam contra ipjiciunt manna parem modum 
Alumen auferentes ex medicamine; 
Utuntur ad idem vitii genus, et glutinant 
Divisiones his recentes viribus. 

Tu hoc utitor vel a primo statim die 

Ad affectus relatos, quum plagas timent 
Et quxcumque alia plagas insequi solent ; 
Sed splenio madentem aceto spongiam 
Desuper injicito, arcle stringens vinculo. 
Sic et lienosis id recte imponitur 


1" 
- 


40 Ἐτ᾽ ὧν δ᾽ ἐπινοεῖς τὸν σχιῤῥὸν σπλάγχνῳ τινὶ 
᾿Εσόμενον, ἀδεῶς χέχρησο τῷ μαλάγματι 


APXH ΤῊΣ ΔΙ’ ΑΔΩΝ. 


Ἂν δ᾽ ἐπιμένῃ τούτων τινι πλείοσι χρόνοις, 


Σχευάζε xai τοῦθ᾽ ὡς κάλλιστον φάρμαχον. 
(Sec. gen : VII, P. II p. 412 et 413.) 


XAAAZTIKAI. 
Η ΔΙΑ XYAQON AAMOKPATOTYE AIIO MENEKPATOIE. 


Εἰπόντες οὖν ἔμπροσθεν, πῶς τὰ τραύματα 
Δίχα φλεγμονῆς μένοντα χολληθήσεται, 
“Ἑξῆς ἐροῦμεν, πῶς τὰ φλεγμαίνοντ᾽ ἄγαν 
Δυνατὸν θεραπεύειν φαρμάχοις ἔσται καλῶς. 
& Ὅταν μυὸς τρωθέντος, 7| νεύρων πυχνῶν, 
Ἦ καὶ νυγέντος ὑμένος ἐγγὺς ὀστέου. 
Μετὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν πυχνοὶ πόνοι 
Καὶ φλεγμοναὶ, πυρετοί τε μετὰ συμπτωμάτων 
Πολλῶν, ἀγρυπνίας, παραχοπῇς, δίψους σφοδροῦ, 
to Κἄτα ξηρᾶς γλώττης γένηται πρόσθεσις, 
Ka0' ἡμέραν ῥέποντα πρὸς τὰ χείρονα, 
Ἰχὼρ τρυγώδης, λεπτὸς, ἐρυθρὰ τραύματα, 
Τὰ τ᾽ ἐγγὺς αὐτῶν πάντ᾽ ἔχοντα σώματα 
"Ogy&, διατάσεις, φλεγμονὰς, οἰδήματα; 
ι6 Τότε μὴ χατάπλασσε ποιχίλοις χαταπλασμασιν' 
"Ἔθος γάρ ἐστι τοῦτο ποιεῖν τοῖς νέοις, 
Ἵν᾽ ἐχφυγόντες τὰς ἀχμὰς τῶν φλεγμονῶν 
"Toi, συχοφάνταις μὴ παρέχωσιν αἰτίαν " 
Δεῖ δὲ τὸν ἔχοντα τῆς ἰδίας πίστιν τριδῆς 
Καὶ συγκαταδαίνειν τοῖς νοσοῦσ᾽ εἰς τοὺς φόδους, 
Μὴ περιμένοντα τὴν τυχὴν καὶ τὴν φύσιν. 
Σχευάζε τοίνυν πρὸς ἃ προείρηται πάθη 
Καὶ τοῖς ποδαγριχοῖς ἄρμόζον τὸ φάρμαχον, 
Ἔν παντὶ χαιρῷ τοῖς νοσοῦσ᾽ ἐπιχείμενον" 
5 Τοῖς γὰρ διαλείμμασιν μὲν εὐκινησίαν 
Παρέχον ἑτοίμην χαὶ τὸ μὴ πώροις ταχὺ 
Πυχναῖς τ᾽ ἐπιδολαῖς παρενοχλεῖσθαι ῥαδίως, 
Ἔν ταῖς παραχμαῖς δ᾽ οὐχ ἐῶν μεγέθη λαθεῖν, 
Ἔν ταῖς ἀχμαῖς δὲ τὰς παραχμὰς ποιοῦν ταχὺ, 
Ἂν μὴ μεταδαίνη ῥαδίως τις ἐφ᾽ ἕτερα. 
Τὸ δὲ φάρμαχον σχευάζε τοῦτον τὸν τρόπον " 
Λιθαργύρου μὲν λειοτάτης χρυσίτιδος 
Αἰτρας δύον βαλὼν τέσσαρας ἀξουγγίου 
Ἄγαν παλαιοῦ, μίαν δὲ χαὶ μιᾶς λίτρας 
Τρίτον [γἾ ἐλαίου παχυτάτου xal πολυετοῦς 
Καὶ μὴ δυσώδους, μὴ μέλανος, μὴ τραχέος" 
Οὕτω γὰρ ἔσται δραστιχὸν τὸ φάρμαχον. 
Ὑ ἡξας δ᾽ ἐπιμελῶς ἐν λοπάδι Faber yt, 
"Eno! ἀπ᾽ αὐτοῦ τοὺς ὑμένας xai τοὺς ἅλας, 
Ἠθμῷ διηθῶν εἰς ἑτέραν μείζω χύτραν᾽ 
Καὶ προσδαλὼν ἔλαιον ἀνάζεσον πάλιν. 
Νὴ πᾶν δ᾽ ἔλαιον, ἀλλὰ τὰ δύ᾽ αὐτοῦ μέρη᾽ 
1ὺ τρίτον δ᾽ ὁπολιπὼν, ἔχ᾽ ἐν ἑτοίμῳ χείμενον, 


2 


zi 


3 


e 


c 


9 


4 


e 


ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIWVANA. 


Ubi suspicaris scirrhum cuiquam visceri 
Futurum, intrepidus utitor malagmate. 


INITIUM MEDICAMENTI E SALIBUS. 


Si in horum aliquo maneat diebus plusculis , 
Et lroc parato medicamentum quam optimutn. 


RELAXANTIA. 


DAMOCRATIS MEDIDAMENTUM E SUCCIS E MENECRATE 


Prafati igitur quo tandem pacto vulnera 

A phlegmone secura recte glutines , 

Posthac dicemus , quomodo cum phlegmone 
Gravi occupentur, curentur medicamine. 
Quum musculo lz:so nervis sive solidis, 
Vel et propinqua quando ossi membranula 
Puncta dies post quattuor frequens dolor, 
Et phlegmone febresque cum symptomatis 
Multis uti vigilia, delirium et sitis , 

Ac lingua sicca dein, crescunt atque omnia 
Quotidie et cum magis mala in pejus ruunt, 
Et foeculenta sanies , tenuis, vulnera et 
Rubra atque partes his vicinae omnes habent 
Distensiones , phlegmonas, cedemata, 
Turgores , variis tum abstine cataplasmatis : 
Quod mos juvenibus est facere, quo phlegmonum 
Status effugientes non dent calumniis 
Occasionem. At arti qui fidit suae 

Hunc devenire cum languentibus in metus 
Oportet , haud exspectantem dum vicerit 
Natura vel fortuna quaedam juverit. 

Ergo pares quibus consului affectibus 
Quod et podagricis medicamentum convenit 
AEgris in omni tempore impositum manens; 
Promptam agilitatem nam intermissionibus 
Id gignit corpori , cito nec permiserit 
Tophis, nec facile crebris angi insultibus, 
Morbum principio prohibetque increscere, 
Nisi ad alia descendas facile medicamina. 
Hunc pharmaci in modum fiat confectio : 
Lithargyri lzevissimi chrysitidis 

Libras duas miscens, quatuor axungia 
Valde vetusie, libram vero unam et librae 
Tertiam partem olei annosi atque crassissimi , 
Et non fotentis , non nigri, non asperi; 

Sic namque sumet pharmacum efticaciam. 
Liquatz diligenter patina axungia 
Membranulas salemque mox sustollito , 

In vas aliud ipsam percolans amplius; 
Adjectoque oleo rarsus cura ferveat , 

Non omne ponens oleum , sed partes duas; 
Tertia mauebit in expedito condita, 

Si jungere sit necesse , ne absit longius; 


SERVILII DAMOCRATIS QUAE SUPERSUNT. 


"Ev. ἐπειχθῆς προσδάλλειν, ἵνα ἡ aot παρόν 
i ίσται δὲ χρεία πάντως ἐν χειμῶνι γε, 
ji ^ “-Ὄ 
Ὅταν [τ᾽] ἡ γεγονὸς τῷ μαχρῷ χρόνῳ παχὺ 
Τὸ βαλλόμενον ἔλαιον εἰς τὸ φάρμαχον' 
λιθάργυρόν τε τῶν ζεόντων χατάπασον" 
dg , 23 sa VON NL. ᾿ 
ἔψε ὃ ἐπὶ μαλαχῷ xai διηνεκεῖ πυρὶ, 
x) Κινῶν σπαθη" βέλτιον, ἂν ἡ τῇ πευχίνη᾽ 
J 232 v ͵ , ep ol ' 
ὅταν δὲ ἐπὶ χρόνον μέτριον ἑψούμενον 
Τὸ φάρμαχον λάδη μὲν ἐμπλάστρου πάχος, 
Δαθη δ᾽ ὁμοίως φαρμάχου δυτωδίαν, 
"Ἔπαιρε ταχέως τὴν γύτραν ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
΄“« - Φ. i] , es , 
55 Ποιῶν Bpayet μὲν σχληροτέραν ἐν τῷ θέρει, 
^» ΄ω ^ 
Μαλαχὴν δὲ τοῦ χειμῶνος, ἀμόλυντον δ᾽ ὅμως: 
Kt μὰ ὃ , g J, € ως 
ἕνει δ᾽ ὁμοίως ἕως μετρίως ὑποψυγῇ 
Εἶτα πάλιν γερσὶ σχληροτέραις πρόσπασσε πᾶν 
Μαλαχθέν - οὕτω μεταφέρειν ἐχ τῆς χύτρας. 
d - 
"Oxav δ᾽ ἡ χρεία, πάλιν μαλάττειν εὐτόνως, 
MaAaxi τ᾽ ἐπιμελῶς ἐμπλάσαντας δέρματι, 
Οὕτως ἐπιράλλειν εὐμεγέθη τὰ σπληνια. 
Ταύτην δὲ τὴν ἔμπλαστρον εἰ βούλει ποτὲ 
Μᾶλλον ποιεῖν πρὸς νεῦρα παχέα χαὶ usc, 
s Vx)nooó θοὺς. ἄρθρα τ ἐξωδηχότ 
υ Σχληρούς τε μασθοὺς, ἄρθρα τ᾽ ἐξωδηχότα, 
Maa ἀγρίας τῶν ῥιζίων λίτραν βαλὼν 


2 


Καθαρῶν [καὶ] προσφάτων, xat [ταῦτα] συντεμὼν 


Εἰς δαχτυλιαίους τῷ τε μήχει xat πήχει 
Τ ὅμους ἐπίδαλλε τοῖς ζέουσ᾽ ἐν τῇ χύτρα" 

τὸ Ὅταν δὲ πᾶσαν ἀνθραχωθέν «' ἀποδάλη 
Τὴν ἰκμάδα [ve] καὶ τὴν δύναμιν τὸ φάριλχχον, 
Ὃς: ΄ }θ c - ) ΡῈ X £ »! . 

ἵπαρον [τῷ] 7010 τῆς μαλάχης τὰ διζία 

λείαν δ᾽ ἐπιπάσας τὴν λιθάργυρον, τότε 
Ἔν ψησον, ὡς προεῖπον πρόσθεν, xat πάλιν 

:» Ἄποθου θ᾽ ὁμοίως, xat τὸν αὐτὸν y pb» τρόπον 


w 


Τοῦτο δὲ ἑκατέρας φησὶ τὰς ἀρετὰς ἔχειν 
"O πρῶτος εὑρὼν Μενεχράτης τὸ φάρμακον, 
'Avhp χράτιστος, ἐχτιχὸς πρὸς τὴν TÉ v7 
Καὶ γὰρ φυλάττειν τὰ νεότρωτα τραύματα 
“1 Mya φλεγμονῆς, χολλᾶν τε τὰ διηρημένα 
"Enxetoty ἡμᾶς, xai τὰ φλεγμαίνοντ᾽ ἄγαν 
“Ἑλχη θεραπεύειν, τούς τε τρωθέντας μύας 
Δίμα τινὸς ἄλλου τῶν βοηθεῖν δυναμένων 


Ναταπλασμάτων, σπόγγων τε καὶ τῶν ἐμόροχῶν, 


se Ποιεῖν δὲ πάντα ὅσα ἔμπροσθεν εἶπον ποιεῖν 
Τὴν διὰ λιθαργύρου τε xat ἀξουγνίου, 
Eivat δ᾽ ἄριστον πεσσὸν ἐν χεχρονισμέναις, 
Ἕν προσφάτοις τε φλεγμοναῖς τῆς ὑστέρας, 
"Vae, τε πληροῦν χοῖλα, διεθεῖίσαν μύρῳ 
“ιν "PoZtvo ἀπουλοῦν γ᾽ ἢ χαλῶ μυρπινίνῳ, 

Φ »», ! ΄“ω LÀ ' M ΄ ' , 
Ka60Aou τε πᾶν χατάπλασυα xat πᾶν φαριαχον 
Ἔξωθεν ἐπ᾽ αὐτῶν φησ᾽ ἐπιῤῥιπτούμενον 
Πε οισσὸν εἶναι τοῖς γε ταύτη γρωμένοις. 
vVa43 * «4 ^ E 

στιν δ᾽ ἀναγραφῆς ἄξιον τὸ φαυμαχον" 

5 ἢ η δὲ πιστόν ἐστι χαὶ τοῖς βασχάνοις. 
Ανγεῖ δὲ αὐτὸ ποιεῖν τοῦτων τὴν τρόπον" 
1 p 
DAMOCHAL. 


Hyeme namque est necessarium , quumque inditum 
Medicamini crassum oleum longo tempore 
Evaserit ; lithargyrum ét ferventibus 
Inspergito , levi igne et assidue coquas 

Spatha movens, quai e tceda praestat sumere ; 
Quum ceperit mediocri coctum tempore 
Medicamen hoc emplastri spissitudinem , 

Nec non foeetorem simili pacto pharmaci, 
Confestim ab igne caccabum deponito, 
Faciens per aestatem pauxillo durius, 

Sed hyeme mollius , non inquinans tamen ; 
Moveto adusque, quo modice ita refrixerit; 
Sic deinde rursus manibus durioribus 

Totum subactum ex olla transferri jube. 
Quum poscit usus , iterum valide mollies, 
Mollique diligenter pellicul& illinens , . 
l'ermagna super accommodabis splenia. 
Eiplastrum vero hoc si quando efficacius 
Desideres ad nerves crassos , musculos 
Durasque mammas atque articulos insuper 
Tumentes fieri , pondo radicum indito 

Agrestis malvae purarum ac recentium, 
Sectarum in partes digiti crassitudine 

Α΄ longitudine in olla ferventibus. 

At quum madorem totum et vires pharinacum 
In carbonem conversum ex igne amiserit , 
Μάνα" radiculas colo sustollito , 

Et lavigatam inspergens tunc lithargyrum 
Coque tu , quemadmodum dixi , et reponito, 
Simili modo rursus eodemque ipso utitor. 


Utrisque vero lioc viribus pollere ait 
l'rimus Menecrates inventor pharmacum 
Vir qui fuit habitu medicam circa artem optimo; 
Recentia enim servare citra phlegnionem 
Vulnera , nec non divisa zlutinare item 
Nobis persuasit , atque inflammata ulcera 
Nimis medicari , et vulneratos musculos 
Sine quopiam alio eorum qua succurrere 
Possunt cataplasmatis , fomentis, spongiis 
Omniaque quie facere confirmavi prius 
Medicamen ex lithargyro et axungia 
Peragere , atque optimum pessum diutinis 
Novisque vulvee esse inflammationibus, 
Cava ulcera implere , solutum ac rosaceo 
Vel myrteo bono cicatricem addere; 
Summatim omne cataplasma nec non pharmacum 
Extrinsecus quod ipsis superinjicitur 
Supertluum esse dicit isto utentibus. 
Profecto diznuimn scriptione est pharmacum 
Cujus fides jam vel recepta est invidis. 
Hunc in modum ipsum praeparari dictitat : 


14 ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


“Ἑπτὰ μὲν ἐλαίου τοῦ θέρους λίτρας σταθμῷ" 
Ἐν ἄλλῳ εὗρον τοῦ ἐλαίου ἥμισυ, 
Τοῦ [τε] λιπαροῦ καὶ προσφάτου ἀξουγγίου " 

100 "Evvía δὲ τοῦ χειμῶνος, ὥς φησιν, βαλεῖς" 
*E£ δὲ μόνον [καὶ τῆς] λειοτάτης λιθαργύρου᾽ 
aou δ᾽ ἔφασχε τήλεως μέρος ἥμισυ" 
Ταὐτὸν λινοσπέρμου τε τοῦ χεχαθαρμένου * 
Μαλάχης τε ἀγρίας ἔλεγε τρεῖς λίτρας σταθμῷ 

105 Ρίζης ἐχούσης χυλὸν ἔτι τὸν πρόσφατον " 
"Exew δι ὕδατος μὲν ξέστας ὀχτὼ μέτρῳ, 
Εἰς λοπάδα καινὴν χεραμεᾶν πλατύστομον 
Ῥίζας βαλόντα τῆς μαλάχης χεκαθαρμένης 
Τετμημένας λεπτάς τε χαὶ τεθλασμένας, 

110 Τῆλιν πεπλυμένην, xal λινόσπερμον χαλῶς. 
Ὅταν δὲ χυλωθῇ τε xal πάχος λαδῇ, 

Δι᾽ ὀθονίου τὸν χύλον ἀποθλίψας ἔχε, 
Στήσας τε τέσσαρας [xal] τὰς λίτρας σταθμῷ, 
Μιγνύς τ᾽ ἔλαιον πᾶν ἕψει ἐπ᾽ ἀνθράχων. 

115 Ὅταν δὲ λεπταὶ πομφόλυγες ἐχ μειζόνων 
Πυχναί τε ἐπαναστῶσι τοῖς ἐν τῇ χύτρᾳ, 
Πρόσπασσε λείαν τὴν λιθάργυρον, τότε 
ἝΜψει τε μαλαχῷ καὶ διηνεχεῖ πυρὶ, 

“Ἕως ὅ τε χυλὸς τῷ λίπει συνεχφρυγῇ. 

130 Τὸ φάρμαχον ἔμπλαστρος ἔσται μηλίνη, 
Εὔχρους, ἀμόλυντος, ἀλλὰ μὴ σχληρὰ πανύ. 
Ταύτην ἐφευρὼν τοῖς παλαιοῖς φαρμᾶχοις 
"Ἔλεγε διὰ χυλῶν εὐλόγως τὸ φαρμάκον. 


Καὶ τοῦτο δ᾽ ἐστὶν ὁμογενὲς τὸ φάρμαχον, 

125 Ei xai δι᾽ ἑτέρων μιγμάτων σχευάζεται" 
[Iout γὰρ ἀμέλει πρὸς ἃ προεῖπον πάνθ᾽ ἁπλῶς 
Τά τ' ὠμὰ xal δύσπεπτα xal δυσμετάθολα, 
Τὰ χατὰ μυῶν, ὑμένων τε μεγάλα τραύματα" 
Λύει γὰρ αὐτῶν τὰς ὠτειλὰς ῥᾳδίως" 

130 ᾿Αρθριτιχοῖς τε πᾶσ᾽ ἐπιῤῥιπτούμενον 

Παρηγορήσει τοὺς χεχρονισμένους τόπους. 

Ἔχει δὲ πίσσης ξηροτάτης λίτρας δύο" 

Καθαροῦ τε κηροῦ Ποντιχοῦ λίτρας δύο - 

Πάλιν τε xol τῆς μὴ καθύγρου τερμινθίνης 

Λίτρας δύω" μάννης λιθάνου τ᾽ ἀδόλου λίτραν᾽ 

Ἥμισυ δὲ λίτρας ἤ τι βραχυρεπέστερον 

Λευχοῦ, λιπαροῦ μάλιστα, βουτύρου νέου. 

T& μὲν ἄλλ᾽ ἐπὶ πολὺ τῆχε καὶ λάόρῳ πυρὶ 

Συνεχῶς, ἐπιδλέπων, ἣν ἀμόλυντον τυγχάνη 

40 Ἰὸ φάρμαχον τριδόμενον ὑπὸ τῶν δαχτύλων. 
Οὗπερ γινομένου βαστάσας ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
Τοῖς τηχομένοις τὴν μάνναν οὕτω χατάπασην 
Κινῶν ἐπὶ πολὺ τῇ σπάθῃ τὸ φάρμαχον, 

Οὕτω ψυγέν τε καὶ μαλαχθὲν ἀποτίθου. 

145. ἱΡόδινόν τε ταύτη τῇ δυνάμει τὸ πρόσφατον 
Πολὺ καταμίξας χρήσῃ xat πρὸς xoi! ἄγαν, 
"Acapxd θ᾽ ἕλχη xai τενόντων φλεγμονὰς, 
Δυσμεταθόλως ἔχοντα πρὸς λευχόν θ᾽ ὑγρόν. 

( Sec. gen. VII, P. II, p. 414 et 415. 


Septem olei libras pondo zestatis tempore 
Indes; alias ejus dimidium repperi; 

Pinguis, recentis tantundemque axungia; 

Sed hyeme, uti tradidit , injeceris novem; 

At sex laevissimi modo lithargyri, 

Feni graeci addit dimidium sextarii, 

Et seminis tantundem purgati lini , 

Malv:ieque agrestis pondo statuebat tria 
Radicis, etiamnum cui succus sit recens ; 
Quaternis bis coquito ex aqua sextariis, 
Patine orificio amplo recenti fictili 

Malve radix purgata , concisa insuper 

Et tenuis et contusa ut fuerit indita; 

Mox addito fceni graeci elutum probe 

Linique semen. At quum succum emiserint 
Coctura spissitudinemque acceperint , 

Habeto succum expresseris quem linteo, 
'Trutina at quaternas quando expenderis libras, 
Oleum misce, atque totum coque carbonibus. 
Quum vero tenues bullulze ex majoribus 
Crebr:e contentis caccabo prodiverint, 
Lithargyrum lzvem protinus aspergito , 
Ignique non acri, sed assiduo coque, 

Frictus sit usque succus cum pinguedine. 

Erit ipsum medicamentum emplastrum melinum 
Boni coloris , non inficiens, nec nimis 
Durum. Post antiqua hoc qui invenit pharmaca 
Vocabat ipsum jure e succis pharmacum. 


Et hoc eodem prodit genere pharmacum, 
Aliis licet speciebus ipsum praeparent ; 
Affectus ad quos rettuli prorsus facit, 
Summatim omnibus et crudis et que concoqui 
Facile et mutari nequeunt , atque ingentibus 
Yulneribus musculos qus nostros affligunt , 
Aut membranas ; horum nam facile subvenit 
Plagis. Arthriticis injectum item omnibus 
Infestatas partes mulcet diutino 

Dolore. Picis assumit quam siccissimse 
Libras duas, cereeque totidem Pontica ; 
Pure terebinthine nec liquide duas libras; 
Mann:eque thuris veri unam pondo libran; 
At selibram vel hoc pauxillulo minus 

Albi recentis butyri pinguissimi. 

Reliqua diu liquato tu, et quidem igne acri, 
Assidue cernens , amplius ne pharmacum 
Colore inficiat digitis contritum tuis : 
Quibus peractis, sublata abs igne ollula, 
Mannam liquatis inde sic adspergito, 
Movens medicamentum diu rudicula; 

Sic frigeratum et mollitum reponito. 

Huic copiosumque et recens rosaceum 
Contempera , cava atque ad carnis indiga 
Adeo ulcera utere tendinumque phlegmonas, 
Tum qu: non facile in pus mutantur candidum. 


SERVILII DAMOCRATIS QUAE SUPERSUNT. 116 


AKOIIQN XKEYAXIAI. 


Ὄντος δὲ πολλοῦ τοῖς φιλιάτροις λόγου 
᾿Αχύπων ἁπάντων χρήσεως xai μυραχόπων, 
«φράσω, τίν᾽ ἐστὶ ταῦτα xal πῶς ὠφελεῖ, 
Πῶς τε καθ᾽ ἕν αὐτῶν σχευάσαι δεῖ φάρμαχον. 
& Ποιεῖ μὲν οὖν ἅπαντα πρὸς νεύρων πόνους, 
Σαρχός τε πάσης xal μυῶν, ὅσων χόπος 
Ν ατῆρξεν ἢ καὶ ψύξις, ἢ δίχ᾽ αἰτίας 
«(ανερᾶς ἐγένετο" τοῖς δ᾽ ὅμοι᾽ ἀλγήματα 
Kai δυσπαθείας δὲ φέρει ταῦτα πολλάχις 
to Τ οἷς εὐαλώτοις ψύξεσίν τε καὶ χόποις, 
"Av χρισάμενός τις πρότερον οὕτως ἐξίῃ 
"Eri τὰς δι’ ἀνάγχην τοῦ βίου λειτουργίας" 
Σαρχοῖ τ᾽ ἀτροφοῦντά τινα μέρη τοῦ σώματος, 
"Av τις ἀναχρίη μετὰ τροφὴν τὰ πεπονθότα" 
ι0 Kat δυσαναλήπτοις ἁρμόσει γέρουσί τε 
Χειμῶνος αὐτοῖς χρωμένοις εἰς ἑσπέραν. 
“Ὅσα δὲ ποιεῖ τι τῶν ἀχόπων, διὰ ἑτέρων 
᾿Εροῦμεν, ὑποτάξαντες αὐτῶν ταῖς γραφαῖς, 
Ἦ καὶ προθέντες τῆς γραφῆς τὸ χρήσιμον᾽ 
30 Νυνὶ δὲ φήσω πῶς τὸ πρῶτον δεῖ ποιεῖν * 
᾿Αμμωνιαχοῦ [τε] μὲν γὰρ οὐγγίας δέχα " 
Εἴτ᾽ οὐγγίας ἐθέλει τις, εἴτ᾽ ἄλλον σταθμόν- 
Τὸ δ᾽ αὐτὸ λιόάνου - χαλθάνης δὲ τέσσαρας" 
᾿Ελαφείου μυελοῦ τέσσαρας xai τέσσαρας" 
2» Τῆς ᾿Αττιχῆς πέμπουσι ταὐτὸν οἰσύπου " 
Ἱερμινθίνης τε τῆς διαυγοῦς τέσσαρας - 
Μέλιτος χαλοῦ τε προσφάτου πάλιν δέχα - 
Ἴσον τε τούτῳ Ποντιχοῦ κηροῦ σταῦμόν" 
Στέατός τε χηνὸς προσφάτου μαλαχοῦ δέχα - 
3. Oivou Φαλερίνου πέντε χοτύλας, ἢ βραχὺ 
λάττονας [γ ἢ xat βραχὺ δαψιλεστέρας" 
[᾿Πχλαιοῦ ἐλαίου τοῦ καλοῦ δὶς εἴχοσιν- 
Πειρῶ δὲ τοῦτο μὴ δυσῶδες προσθδαλεῖν- 
Οὕτω γὰρ ἔσται προσφιλὲς τοῖς χρωμένοις, 
3, Σχεύαζε δ᾽ οὕτως " ἐν θυεία μείζονι 
Αἰόανον χατάθλασον εἰς βραχεῖς χόνδρους πάνυ, 
Δυμωνιαχὸν παραλέων οἶνόν τ᾿ εὐθέως, 
᾿Αφείς τε ταῦτα διαδρα vat συμμέτρως, 
A£atve τῷ δοίδυχι, xat μέλιτος πάχος 
w [Lousv, ἀποξίδου τὸ μέλι xat τὴν οἴσυπον 
Καὶ τὸν ἐλάφειον μυελὸν, εἶτα ταῦθ᾽ ἑνῶν 
"Ev τῇ θυεία, τῆχε κηρὸν ἐν χύτρα 
Καὶ πᾶν ἔλαιον xai στέαρ xat χαλβάνην 
Τεομινθίνην c2, καὶ ταχῆναι πάντ᾽ ἐφεὶς, 
o Κατὰ τῶν ἐνόντων τῇ θυείᾳ χαταχέων. 
Kai αἱχρὰ δοίδυχι χινήσας, ἵν᾿ ὑποψυγῇ, 
Ταῖς χερσὶν ἀνάτριδε τότε ταῦτα πάνθ᾽ διλοῦ, 
Ἕως ἂν ἐνωθῆ πάντα, xai μέλιτος labs 
"Y209 χαλοῦ τε τὸ πάχος" οὕτως ἀποτίήου 
v: Εἰς χασσιτέρινον σχεῦος 7| χαὶ πύξινον, 
λιώμενος ἐπιμελῶς ὡς χρατίστω φαρμάκῳ. 
Ἔστιν δὲ xai γυναιξὶ συμφορώτατον 


ACOPORUM COMPOSITIONKS. 


Plurima medicine quum studiosi dictitent 
Acoporum de usu myracoporumque omnium, 
Hiec, quz sient, dicam et quo conferant modo, 
Quave ratione facias quodque pharmacum. 
Ergo et dolores nervorum hiec omnia levant 
Carnisque cunctee et museulorum , originem 
A lassitudine aut frigore si duxerint , 
Absque evidenti cansa aut si inchoaverint ; 
IIujus generis dolores et molestias 

Crebro perferre oportet hos qul obnoxii 
Sunt lassitudini admodum vel frigorl , 

Si uncti prius ita prodeant ad inunia i 
Vitae necessaria obeunda; corporia 

Et carne partes pabulo indigas suo 

Esplent, perunctís assumpto a cibo locis, 

Qui convalescunt irgre, hos et senes juvant , 
]psis per hyemem ad vesperam linentibus, 

Que faciat quodque acopum , alio vobis loco 
Exponam, eorum usum descriptionibus 

Vel subjungens vel priemittens passim quoque ; 
Nunc referam quo primum liceat facere modo : 
Namque ammoniaci bis quinas quidem uncias , 
Sive uncias mavult quis, seu pondus aliud, 
Jdemque thuris, at quaternas galbani, 

Cervi medullie bis tantundemque , cesypi 

Parem modum deinde mittunt Attici ; 
Terebinthinz pellucidze quoque bis duas; 
Mellis recentis optimi rnrsus decem ; 

AEqualem tribuunt cerz Ponticze modum ; 
Adipis recentis anseris mollis decem ; 

Vini Falerni qninque pluresve heminas,, 

Ant panciores paulo injiciunt quoque; 

Itidem olei veteris bis viginti boni ; 

ld autem graveolens numquam commiíiseris : 
Sic namque fiet, gratum trt sit hoc utentibus. 
Paratur sic : majusculo in mortario 

Ubi thos in grumos perparvos eonfregeris 

Et ammoniacum, viaum affamdens protinus , 
Hzc macerari dimittens mediocriter, 

Tere pistillo, atqne in mellis spissitodinem 
Coactis addito mel nna atque osypum, 
Cervique medullam atque in mortario tere; 

Ac deinde cera in ollnla liquescito 

Oleoque toto juncta et adipi et galbano 
Terebinthinaeque ; heec at liquentur sic sinens, 
Superfandens eoeuntibos in mortario , 

Spatha , at refrigescant, tu panlulum move; 
Tum subigito tantisper heec omnia manu, 
Unita bene dum appareant , et humidi 

Mellis bonique crassitudinem habnerint ; 

In stanneum vas condito vel baxenm, 

Hoc sedulo utens optimo cen pharmaeo. 


| 16 


Ὅσαις ἐγένετο φλεγμονὴ τῆς ὑστέρας 
Τὰς σχληρίας φέρουσα, ἢ σκίῤῥου φόξον, 

b6 Ἔφ᾽ ὧν χέλευε πεσσαρίῳ τὸ φάρμαχον 
"Eyypi0iv οὕτω προστιθέναι ταῖς ὑστέραις. 
Ποιεῖ δὲ τοῦτο χαὶ πρὸς ὠτίων πόνους 
Τοὺς χωρὶς ἕλχους, τοὺς σφοδροὺς δίχα ῥεύματος. 
Σεργητιχκοῦ δὲ μίξον ἰρίνου μύρου 

60 Μέρος τέταρτον ἣ τρίτον τῷ φαρμάχῳ, 
Θερμῷ τε δεύσας ἔριον ἔνθες τῷ πόρῳ. 


Χλωράχοπον ἄλλο χαὶ τοῦτο δραστιχὸν πάνυ" 
Διὸ ταῖς χαταρχαῖς τῶν πόνων μᾶλλον ποιεῖ, 
Ἀρθριτιχοῖς τε καὶ ποδαγριχοῖς συμφέρει, 
e5 Πρὸ τῶν βαλανείων τριδομένοις τῷ φχαρμάχῳ 
Πόδας τε χαὶ τὰ νεῦρα τὰ πεπαχυσμένα" 
Οὕτω γὰρ ἔγνων γενομένους ὑγιεῖς τινας. 
Ἔχει δὲ λιδανωτοῦ καλοῦ λίτραν μίαν -" 
Ἀμμωνιαχοῦ θυμιάματος λίτρας δύο᾽ 
70 Ἀφροῦ νίτρου τε λευχοτάτου λίτραν υίαν' 
Τὸ δ᾽ αὐτὸ καθαρᾶς οἰσύπου τῆς ᾿Αττικῆς" 
Σμύρνης τε χρηστῆς, χαλθάνης τῆς ἀζύλου, 
᾿ὈΟποπάναχός τε τοῦ καθαροῦ, τούτων χαθ᾽ ἕν 
Στήσας ἐπιμελῶς οὐγγίας δὶς τέσσαρας" 
16 EógopÓlou τέσσαρας οὐγγίας τοῦ προσφάτου * 
Ἴσας τε ταύταις τραχέος λιμνησίου * 
Καλοῦσι τοῦτ᾽ ἀδάρχην οἱ τὰ μίγματα 
Ἐν Ἰταλία πωλοῦντες οἵ τ᾽ ὠνούμενοι" 
Κηροῦ σφόδρα καλοῦ Ποντιχοῦ λίτρας δύο" 
'Γερμινθίνης τε τῆς καθαρᾶς δύ᾽ ἥμισυ" 
Δαφνίνου δ᾽ ἐλαίου χαὶ χυπρίνου καὶ γλευχίνου 
Λίτραν ἑκάστου" ἰρίνου Σεργητιχοῦ, 
Παλαιοῦ τ᾽ ἐλαίου, σχινίνου τε προσφάτου, 
Τούτων ἑχάστου δύο πάλιν λίτρας σταθμῷ" 
Ὄξους τὸ μέτριον. 'Γούτῳ καὶ τὰ μίγματα 
Τὰ ξηρὰ τρίψας ἐπὶ τὸν αὐτάρχη χρόνον, 
Λείοις ἐπιμελῶς προσθαλεῖς τήξας μύρα 
Κηρόν τε χαλθάνην τε xo τερμινθίνην, 
"Onóv τε πάναχος, τἄλλα 0᾽ ὑγρὰ μίγματα- 
Καὶ χαταχενώσας θερμὰ xot ζέοντ᾽ ἔτι 
Κατὰ τῆς θυείας τῶν τ᾽ ἐν αὐτῇ μιγμάτων, 
Ἀνάτριδε τῷ δοίδυχι χειρί τ᾽ ἐὐτόνως - 
Καὶ πάνθ᾽ ἑνώσας ἀποτίθου τὸ φάρμαχον 
Εἰς πυξίδ᾽ οἵαν εἶπον ἔμπροσθεν βραχύ. 
Θαῤῥῶν δ᾽ ἐπὶ πάντων χρήσαι τῶν χεγρονισμένων. 


90 


νυ 


95 


Καὶ τοῦτο δ᾽ ἄχοπον εὐπόριστον xat καλὸν, 
Καὶ γειμῶνος. μάλιστα, ἕν τε ταῖς ὁδοῖς 
Ῥοῖς εὐαλώτοις σφόδρα βοηθεῖν δυνάμενον. 
Ἔχει δὲ καθαρᾶς χαλθάνης τρεῖς οὐγγίας : 
᾿Οποπάναχος δὲ προσφάτου οὐνγίαν μίαν" 
Y €x ΄- 3 , à [4 

Ἄνθους ἁλὸς τρεῖς" οἰσύπου δὲ τέσσαρας" 
᾿Αμωνιαχοῦ θυμιάματος χαλοῦ λίτρας 

Δύο κηροῦ τε λίτραν" πιτυίνης πεφρυγμένης 
Τῆς μὴ δυσώδους οὐγγίας δὶς τέσσαρας " 


100 


| 
| 
| 


ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


Est commodissimum et mulieribus quoque 
Queis est oborta phlegmone intus uteri, 
Duritias adducens , simul et scirrhi metuni; 
Tunc pessulo usurpare pharmacuim jube 
Litam , utero quod indere hoc solent modo. 
Benefacit hoc idem ad dolores aurium 
Expertium ulceris sineque fluxu graves. 
Sergetici antem mittis irini unguinis 

Aut portionem quartam aut trinam pharmaco 
Cal'idoque lanam intinctam indas foramini. 


Viridacopon aliud efficax supra modum, 
Unde et laborum exordiis facit magis, 
Arthriticis , podagricis quoque efficax ; 

Hoc ante balneas medicamento litis 

Et pedibus et nervis incrassatis simul 
Plures fuisse sanatos conspeximus. 

Boni tlinris habet hoc unam pondo libram , 
Ammoniaci guttze pondo libras duas, 
Aphronitri candidissimi solam libram, 
Tantumdem puriusculi Attici cesypi , 
Myrrhzeque lectze et non lignosi galbani, 
Opopanacisque puri , singulüm omnium 
Octo uncias exacte perpendens libra, 
Quatuor euphorbii recentis uncias , 

His asperi pares dato limnesii ; 

lloc nominant adarcen unguentarii 

In Italia institores emtoresque item; 

Cera adinodum bona duo pondo Pontica, 


'Terebinthinae tot pure , sgmissem insuper, 


Oleique laurini, cyprinique et gleucini, 
Sergetici irinique singulüm libram ; 

Olei veteris, recentis quoque lentiscini 
Cujusque rursum horum immittes pondo duo; 
Aceti modicum , quo siccas species tere 

Sat longo tempore contritisque sedulo 

Liquata adde unguenta et ceram , terebinthinam, 
Galbanum, opopanacem, itidem reliqua quoque liqui'3, 
Calida atque adhuc ferventia in mortarium 
Super medicamina «quie vas hocce continet 
Conjicias , pistillo et manibus contere 

Valenter. Unita omnia sic reponito 

Iit pyxidem qualem dixi paulo prius. 

Audacter invceteratisque omnibus utitor. 


Et hoc parabile passis acopon item bonun, 
Potissimum per liyemem , aut si profectio 
Usquam est , malo opportunis facile subvenit : 
Quod puri recipit galbani tres uncias, 

Sed unam opopanacis recentis unciam , 

Floris salis tres et quaternas oesypi , - 
Ainmoniaci guttae bon: pondo libras 

Octo atque ceree unam , pityiue torrida 

Non fcetidie quaternas bis pone uncias; 


SERYILII DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 


10& Αίτραν τ᾽ ἐλαίου τοῦ Za6ivou δὶς τέσσαρας, 
Πλεῖόν τε τοῦ χειμῶνος ὡς λίτραν βάλε" 
Olvou Φαλερίνου μέλανος οὐγγίας δέκα. 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτως " ἐν θυεία [μείζονι] 
Ἀμμωνιαχὸν χαταάθλασον, εἶτ᾽ οἶνον βαλὼν, 

πο Διάδρεξον ὀλίγον, xal λεάνας ἐπιμελῶς. 
Ilpóc6aX)' ἁλὸς ἄνθους καὶ τὸν οἴσυπον τότε" 
Εἶτ᾽ ἐχλεαίνων καὶ μέλιτος ποιῶν πάχος, 
'T& τηχτὰ τήξας, ὕστερον τὴν χαλθάνην 
Καὶ τὸν ὀποπάναχα προσβαλὼν τῆξον πάλιν, 

115 Κατάχει τε τῶν ἔμπροσθεν λείων γεγονότων 
"Ev τῇ θυείᾳ καὶ χαλῶς ἡνωμένων, 

Οὕὔτω τε μίξας θερμὸν ἔτι τὸ φάρμαχον 
"l'atic χερσ᾽, ἀπόθου εἰς δελοῦν ἀγγείδιον. 


Ἄλλο μυράχοπον δὲ τοῦτο τῶν ἄγαν χαλῶν᾽ 

130 Ἢ δὺ γὰρ ὑπάρχει xat βοηθεῖ δραστιχῶς 
[Πρὸς τοὺς πόνους, οὖς εἶπον ἔμπροσθεν βραχύ. 
Σταχτῆς δ᾽ ἔχει [τε] τῆς xaX τρεῖς οὐγγίας " 
"Ono6aAcauou τρεῖς, xal μέλιτος τρεῖς Ἀττικοῦ, 
ΚΚηροῦ τε χαθαροῦ Ποντιχοῦ pei; Συριαχοῦ 

125 Μύρου δὲ χροχίνου οὐγγίας [τε] τέσσαρας" 
᾿Αμμωνιαχοῦ δὲ Aeuxotdrou , λείου θ᾽ ἁλὸς 
Δύ᾽ οὐγγίας: μίαν xal ἕν μέρος [τρίτον] 
Τερμινθίνης λευχῆς τε xal χεκαθαρμένης " 

Τοῦ χιναμώμου δὲ xal [τοῦ] μαλαδαῦρου λίτραν 
i30 Μίαν προσαπόδος xal μέρος λίτρας τρίτον " 

"Av μὴ πάρῃ δὲ μαλάθαθρόν σοι χατὰ τύχην, 

[Πρόσδαλλε νάρδου ταὐτὸν τῆς Γαγγίτιδος " 

Μύρον δὲ τοῦτο τῶν μετρίως ἐστὶν χαλῶν, 

Ἱχανῶς δὲ φαρμαχῶδες, ὡς οὐχ ἄλλο τι 

i35 Ἢ ταὐτὸν ὁμοίως lolvou Σεργητικοῦ, 

Ἢ Κυζιχηνοῦ, τοῦτο δ᾽ ἀμαραχίνου μύρου : 
Τούτοις δὲ χρήση, μὴ παρόντος, ὡς ἔφην, 

'Toó μαλαδάθρου" μέτριον γὰρ οἶμαι μυράκοπον, 
Οὐδέν [τἢ ἔλαττον ὠφελοῦν τοὺς χρωμένους. 

MO Σχεύαζε δ' οὕτως“ ἀναλεάνας ἐπιμελῶς, 
Πρόσξαλλε τὸ μέλι καὶ λεάνας συμμέτρως, 
Σταχτήν τε μίξας xai ónobdAcauoy πάλιν 
Aat! ἐπιμελῶς, καὶ καθαρὰν τέρμινθίνην, 
Νηρόν τε xol τὸ xpóxtvov εἷς διπλοῦν βαλὼν 

40 ᾿Αγγεῖον, ὕδατι τῆχε τὰ προειρημένα 
ΠΟυρὶ θερμαίνων δῆλον [καὶ] ἐν ἑτέρα χύτρα" 
Τήξας δὲ ταῦθ᾽, [οὕτως] παρέγχει μαλάθαθρον, 
Kai πάνθ᾽ ἑνώσας (ἑψήσας ᾽) συμμέτρως, ὡς κήζέσαι 
Βάσταζε τὸ διπλοῦν σχευάριον ἐχ τῆς χύτρας, 

'ι Ἡψύξας τ᾽ ἐπιμελῶς xal ξύσας τὸ φάρμαχον, 
ΠΙοοσεμθαλών τε τοῖς πρότερον εἰρημένοις 
"Ev τῇ θυία πάλιν λέαιν᾽ ἕως καλῶς 
"Anav8' ἑνωθῇ xat γένηθ᾽ ἕν φάρμαχον. 

Εἰ δέ ποτε βούλει ποιεῖν δραστιχώτερον 

i65 Kat τοῦτο πρὸς τὰ νεῦρα τὰ χεχρονισμένα, 

K at τὰς διαθέσεις τάς τε τῶν μυῶν τάσεις, 
Εἰὐφορθίου καλοῦ τε καὶ ἔτι προσφάτου 


117 


Olei Sabini bis quaternas et libras, 

Sed hyeme plus ceu libram oportet indere; 
Vini Falerni nigri denas uncias. 

Sic praeparato : ammoniacum in mortario 
Contunde amplo atque deinde vinum affundito ; 
Paulisper macera, curiose conterens, 

Salisque (lorem adjice tunc atque cesypum ; 
''erens tum ac faciens mellis spissitudinem , 
Liquatis colliquandis , inde galbanum 
Opopanacemque adjunge et liquefac denuo ; 
Medicamentis post infunde in mortario 

Quse livigaveras antea atque univeras , 
Quemadmodum decet , et manibus miscens ita 
Medicamen fervens conde vase vitreo. 


Myracopum aliud quod accensetur optimis : 
Nam suavitatis plenum est ; egregie juvat 
Quos nominavi paulo affectus antea. 

Stactin hona receptat ternas uncias, 
Opobalsaui tres et mellis tres Attici , 
Cereque purz Ponticie tres, unguinis 
Crocini Syriaci quoque quaternas uncias, 
Ammoniaci quaui albissimi et lzevis salis 
Sextantem , candidae et pure terebinthinze 
Unam unciam , atque partem ipsius tertiam , 
Et cinnamomi , nec uoi) malabathri quoque 
Libram adde et partem libre tertiam iusuper ; 
Sin absit autem malabathrurm forsan tibi, 
Adjunge nardi tantiindem Gangitidis ; 

Ad unguenta mediocria istud pertinet , 
Abunde medicamentosum, ut nullum invenis 
Aliud ; vel irini tantum Sergetici, 

Vel Cyziceni pondo , nempe amaracini ; 

"Μῶν uteris, quum non adest quod diximus 
Malabathrum ; hoc arbitror moderatum myracopon, 
Nihil minus sane auvilians utentibus. 

Sic confit : accurate factum leeve mel 
Adjunge et stacten tritam modice misceas 
Opobalsamumque ac rursum exacte contere , 
Cera, crocino , terehinthina pura duplo 
Injectis vasi , praedicta liquefacito aqua , 
I:ne calefaciens sed in alio caccabo, 

Liquatis his malabatlirum superinfundito , 
Et cunctis unitis modice ut non ferveant, 
Duplex depone vas protinus ex caccabo; 
Exacte frigerato et raso pharinace 

Et supradictis addito , mortario 

Tn levigato denuo , donec probe 

Cuncta uniantur fiantque unum pharmacuin. 
Voles at si ipsum reddere efficacius 

Ad vitia nervorum diu durantia 

EL musculorum item affectus diutinus , 

Vel tensiones, euphorbi novi probi 

Toti uncias duas adinisce ponderi 


118 ΧΕΡΒΙΛΙΟΥ AAMOKPATOYZ ΤᾺ ΛΕΙΨΑΝΑ. 


Δύ᾽ οὐγγίας τῷ παντὶ χατάμιξον σταθμῷ, 

Τοῖς θ᾽ ἁλσὶ xat τῷ μέλιτι τῷ τ᾽ ὀποδαλσάμῳ 
160 Συνεκλεάνας πρότερον αὐτάρχει χρόνῳ" 

Οὕτω θ᾽ ἑνώσας πάντα τὰ προειρημένα, 

Εἰς πυξίδ᾽ ἀπόθου, ἢ εἰς ἄγγος ὑελοῦν, 

"Arb τῶν βαλανείων μᾶλλον αὐτῷ χρώμενος. 


Βασιλεῖ δὲ ποιῶν καὶ σεόάστῳ μυράχοπον, 
Σχεύαζε ῥᾷστα τοῦτο χαὶ χωρὶς πυρὸς, 
"Exov ὀποδαλσάμου μέτρον ὡς τρεῖς οὐγγίας, 
Καὶ τοῦ χρατίστου δὴ μαλαδάθρου οὐγγίας 


νι 


, ^ ^ 
Πεντεχαίδεχα * χινναμώμου τοῦ καλοῦ ta0ctov: 


Κηροῦ δ᾽ ἀνόσμου λευχοτάτου δραχμὰς δέχα. 


ς 


17 
Καὶ κηρὸν εἰς ἐλάχιστα χατατετμημένον 
Εἰς ἀργυροῦν ἔμδαλλε λεπτὸν φιάλιον’ 
Τήξας ἐφ᾽ ὕδατος θερμοτάτου, ψύξας ξύσον, 
Καὶ προσδαλὼν [τὰ] Asi ἐν τῷ ὀποδαλσάμῳ 

175 Καὶ χινναμώμῳ τρῖδε πάλιν, ἑνῶν ἅπαν, 
Τό τε λοιπὸν αὐτοῖς μαλάδαθρον παρεγχέας. 
Τρίδων ἕνωσον χερσὶν, οὕτω τ᾽ ἀποτίθου 
Εἰς ἀργυροῦν σχευάριον ἢ παχὺ ὑελοῦν- 
Οὕτω γὰρ ἕξεις ἀσφαλῶς τὸ φάρμαχον. 

180 Τρίτον δὲ λίτρας προσδαλὼν Γαγγιτιχῆς 
Νάρδου, ποιήσεις γλυχύτερον τὸ φάρμακον 


Καὶ χρεῖσσον πρὸς τὰς διαθέσεις τὰς προσφάτους 
Σύγχρισμ᾽. Ἂν μὴ πάρῃ χινάμωμον, οὐ βαλὼν, 


“Ἕξεις ἐλαχίστως μεῖον, ἀλλ᾽ ὅμως χαλὸν 
Καὶ παντὸς ἄλλου μυραχόπου κρεῖσσον πολύ. 
Εἰ δ᾽ αὐτὸ βούλει ποιεῖν δραστιχώτερον 

Πρὸς ἃς προεῖπον διαθέσεις, ᾿Ατλαντιχοῦ 

Εὐφορδίου πρόσθαλλε δραχμὰς τέσσαρας" 

Ἔσται γὰρ οὕτως ἡδὺ καὶ δραστήριον, 

190 Κἂν J| δι’ ὀλίγων μιγμάτων συγχείμενον. 
Τινὰς δ᾽ ἐπέγνων στέασι πολλοῖς χρωμένους, 
Μυελοῖς τε πολλοῖς χαί τινων ἀρωμάτων 
Ὀποῖς τε xat μύροισι xal ἑτέροις τισὶν, 

Οἷς πᾶσιν ἀμέλει χρησάμενος ἔγνων ὅτι 

195 Ἀπειροχάλων τὰ τοιαῦτα xal μὴ χεχρικότων 
'T& μίγματ᾽ ἐστὶ τάς θ᾽ ἁπλᾶς τούτων φύσεις. 

( Sec. gen. VII, P. II p. 421—423.) 


13 


ω» 


--͵-,αΘθ0 εαε------ 


H ΘΗΡΙΑΚΗ͂. 


'Ῥὰς ἀντιδότους ἔχε προπαρεσχευασμένας 
Πρὸς πάνθ᾽ ἁπλῶς τὰ φαῦλα δηλητήρια, 
Ὧν xal γάριν δοκοῦσιν εὕρεσιν Aa6eiv: 
Καὶ τοῖς θανασίμοις ἀντιδώσεις φαρμάχοις, 
Προδιδούς τι τοῖς ἔχουσιν ὑπονοιάν τινα, 
Μή τις κατὰ τροφὴν φάρμαχον φαῦλον λάθη 


[4] 


"Eri. τῇ τροφῇ τε. Προσφέρεσθαι δ᾽, ὅταν δοχῇ 


Ἀναιρετιχόν τις μετὰ τροφὴν εἰληφέναι, 


Σχεύαζε δ᾽ αὐτό (οὕτω )" μαλαῤάθρου τρίτον μέρος 


Cum saleque melleque insuper opobalsamo 
Elevigatas, quo satis erit tempore; 

Sicque omnia dicta in unum quum redegeris, 
In pyxidem aut vas vitreum reponito; 

A balneis in usum potius ducito. 


Cum regi facies principive myracopon , 
Perfacile vel para ignis sine commercio 
Mensura opobalsami inde ternas uncias, 

Et optimi malabathri quindecim uncias ; 
Et cinnamomi tantundem boni cape, 
Cerseque non olentis candidissimaze 

Denarios decem. Sic ipsum praepara : 
Partem malabathri tertiam et ceram quoque 
Conceisam multa in frustula minutissime 
Argentea phiala in tenui recondito. 

Aqua calente plurimum ut liquaveris, 
Ipsum refrigerato , deinde radito; 

Tum lievia jungens rursus in opobalsamo 
Et cinnamomo, totum contere uniens, 
Quodque restat ipsis suprafundens malabathrum 
Terens adunito manibus; sic condito 

In vas argenteum, vitrum vel crassius; 

Sic namque tuto habebis semper pharmacum. 
Αἱ si trientem libree addas Gangitidis 

Nardi , medicamen reddes longe suavius 
Prastantiusque ad vitia adhuc recentia 
Synchrisma. Cinnamomum tibi ni suppetat, 
Minimo pejus quidem habebis, attamen bonum 
Alio omni et multo myracopo preestantius. 
At si proponas id facere efficacius 

Ad quos retuli modo affectus, Atlantici 
Euphorbii junges quatuor denarios; 

Nam sic erit suave nec inefficax , 

Etsi medicamina pauciora continet. 
Cognovimus quosdam uti multis pinguibus, 
Medulla item multa , succis aromatum 
Quorumpiam , unguentis , aliquibus et aliis; 
Quibus contra usus, cognovi esse talia 
Expertium boni qui non probaverint 
Medicamina aut naturas horum simplices. 


THERIACA. 


Antidota preparata habere te decet 

Contra feras omnes veneno pessimas , 
Quarum reperta esse et videntur gratia: 

His et venenis obvies letalibus, 

Illi propinans: ante cui metus subest 

Ne quid veneni ceperit mistum cibis 

Aut post dapes. Propinabis. hausisse ubi 
Venenuimn post cibum malum quemquam puts, 


SERVILII DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 


᾿Ἐμέσαντι πάντως τήν προσενεχθεῖσαν τροφήν. 
t0. Καὶ δὶς δὲ διδόναι χαὶ τρὶς αὐτὰς ἐπίτρεπε, 

Ὅταν μένῃ σημεῖα φαύλων φαρμάχων. 

Δώσεις δὲ χαὶ τοῖς ἐντυχοῦσιν ἑρπετοῖς, 

T&v ἰοῤόλων τε θηρίων τοῖς δήγμασιν, 

ὝΓδρων, χεραστῶν, ἀσπίδων, xo) διψάδων. 

16 Καὶ τῶν ἐχιδνῶν, τῶν τε λυσσώντων χυνῶν * 
Καὶ γὰρ τὰ τούτων ἐστὶ φαῦλα δήγματα" 
Tov τ᾽ dx θαλάττης ἰούόλων πάντων ἁπλῶς, 
Καὶ τῶν τε λεπτῶν λεγομένων θηραφίων, 
Σφηχῶν, μελιττῶν. σχορπίων, ἀνθηδόνων, 

20 Φαλαγγίων τε θανασίμων χαὶ μυγαλῇς, 

"F7 ἀντιδότου μὲν πλεῖον ἣ δραχμὴν μίαν 
[Λεπτο]χαρύου τὸ μέγεθος xal μικρῷ πλέον, 
Κεχραμένων δὲ ζωρότερον κυάθων δέκα. 
Οὐχ ἀρχέσει δὲ τοῖς χαχῶς δεδηγμένοις 

25 “ΜΔπαξ προσενεγχεῖν, ἀλλὰ διδόναι πολλάχις 
Ast τοὺς θέλοντας ἐξαλεῖψαι τοὺς φόθους. 
Δίδου δὲ πρὸς πάντα τὰ πάθη χαὶ τὰς νόσους 
Ὅσαι φέρουσι τῷ χρόνῳ χαχεξίας, 

Τοὺς περιοδιχοὺς πυρετούς τε xal [τὰ] ῥίγεα, 

80 Μαάλισθ᾽ ὅσα μένει μετὰ πόνου πολὺν χρόνον, 
Ἀποστάσεις φέροντα χυρίων τόπων, 

Ταῖς πνευματουμέναις τε μήτραν ἣ χόλον, 
Ὅσοι τε χύστιν ἣ νεφροὺς ἀλγήμασι 
Χρονίοις ὀχλοῦνται, χἂν μεθ᾽ ἑλχῶν ἢ λίθων. 

35 Δώσεις δὲ xal τοῖς ἡπατιχοῖς αὐτὰς καλῶς, 
"Avdyoucí τ᾽ ix θώραχος αἷμα πολλάχις, 
Καὶ τοῖς τρυγῶδες ἀναφέρουσι xal ὑγρὸν, 
“Ὅθεν ἂν φέρηται τοῦτο, xàv ἐχ πνεύμονος" 
Δίδου δὲ καὶ τοῖς ῥήγματ᾽, ἢ καὶ σπάσματα 

40 "Eajnx£vat λέγουσι τῶν ἐντός τινος" 

Αἵρεις γὰρ αὐτῶν τοὺς πόνους xal τοὺς φόθους. 
Προσενεχτέον δέ τοῖς τροφὴν μὴ ῥαδίως 
Πέττουσι, χἂν λάθωσιν ὀλίγην παντελῶς, 
Ἀεὶ δ᾽ ἀποξύνουσι xai παραυτίχα - 

45 Ὅσοις τ᾽ ἀνάγκη δι᾽ ἀποδημίας μαχρᾶς 
Χρῆσθαι πάνυ φαύλοις ὕδασι, xal τούτοις δίδου 
Τῆς ἀντιδότου μὲν ὅσον ἄγειν τριώδολον, 
Ὕδατος δὲ θερμοῦ τρεῖς χυάθους ἢ τέσσαρας 
Πρὸ τῆς τροφῆς ὥραισι τρισὶν, ἣ πλείοσιν" 

50 Τοῖς δὲ περὶ χύστιν ἐχ γλυχέος χεχραμένης, 
Αἱμοπτυϊκοῖς τε xal στόμαχον ἡλχωμένοις. 
Τοῖς ῥευματιζομένοις δὲ τὸν θώραχ᾽ ὅλον 
Δώσεις, ἀφέψων εἰς ὕδωρ δεσμίδιον 
Πολίου, τὸ μὲν βέλτιστον ἢ τὸ Κρητιχὸν, 

x» Ἢ Σχυθιχοῦ τὸ χρεῖσσον 7| τοῦ Ποντιχοῦ᾽ 
Θᾶττον στελεῖς γὰρ τὰς φορὰς τῶν ῥευμάτων" 
Ἐν τρισὶ δὲ xudüot; , ὡς προεῖπον, πρόσφερε. 
Τινὲς δὲ χαὶ τοῖς σφόδρα πονοῦσιν ὠτίον, 
᾿Ανέντες αὐτὴν ἐν γλυχεῖ τῷ Κρητιχῷ 

ὅυ Eic τοὺς πόρους ἐνέθεσαν ἔριον διάδροχον. 
᾿Εχέτω δ᾽ ὃ ποιεῖν ἀντίδοτον θέλων χαλὴν 


Πάντα μὲν ἄχρως τὰ μίγματα τἀξηρασμένα, 


Esca ingesta ejecta prius vomitus ope. 

Bis illam terque pr:ecipe eegrotis dari , 
Donec veneni signa permanent mali. 

Item valet antidotum reptilibus malis 

Et bestiarum virulentis morsibus, 

Hydri, ceraste, dipsadis, itidem wspidis 

Et vipers& et canis quem rabies occupat ; 
Sunt namque morsus horum valde noxii ; 
Obestat marinis amnibus beluis quoque , 

Et quas minutas bestias vocant, apes, 
Crabrones , vespas , scorpíos , araneos 
Mures, et perniciem que dant phalangia. 
Antidoti autem plus quam denarium dabis, 
Nux quantum [avellana] aut parumper amplius, 
Mixtis meracioribus cyathis decem. 

At morsibus malignis non satis semel 
Offerre antidotum, aed dabis frequentius, 
Si tu metus ex toto cures tollere. 

Idem propina vitia adversus omnia et 
Morbos qui spatio pravum prebent corpori 
Habitum , ad febres redeuntes , rigores diu 
Perstantes cum doloribus , abscessibus 
Originem qui dant locorum principum; 
Inclusumque utero flatum vel flatum coli , 
Et quos vesica torsit vel renes diu, 

Sive adsit ulcus, sive torqueat lapis, 

Et si jecur negotium praebet ; dabis 

Rite frequenter sanguinem educentibus, 

Et pectore feculentum pus reddentibus , 
Feratur undecunque , sit pulmo licet ; 
Precbebis etiam ruptis aut vulsis quibus 
Intus vulsum aut ruptum quidquam esse dicitur ; 
Sic cura tristis sicque pelletur dolor. 
Propinabis porro sgrotis qui non coquunt 
Cibum, licet pauxillulum comeserint, 
Acescunt verum queis quaecunque ingesserant. 
Nec non propina quos cogit profectio 
Longinqua aquis uti longe deterrimis ; 

His antidoti quantum pendet semidrachma 
Aqua calentis cyathis tribus aut quattuor 
Horis ante cibum ternis des vel pluribus; 
Vesica autem 1zesa, e vino dulci dabis 
Antidotum temperatum ; item dabis quibus 
Sunt sanguinolenta sputa, stomachi aut ulcera; 
Et totius quos fluxiones pectoris * 
Vexant, fasciculum polii decoquens aqua, 

( Praestiterit autem Cretici vel Scythici 

Aut Pontici potius , nam sístes rheumata ) 
Ternis, ut ante dixi, cyathis offeres. 
Quidam doloribus permagnis aurium, 

Dulci subigentes Cretico , meatibus 

Lanam antidoti liquore irriguam collocant. 
Porro antidotum bonum qui praeparare vult 
Is cuncta liabeat medicamina arida, probe, 


119 


120 ZEPBIATOY AAMOKPATOYZ TA AEIWVANA, 


Τὸν λεγόμενόν τε θηριαχὸν πεπονημένον 
3 , yf "T 6c € ν ἢ» 
Ἀρτίσχον οὕτω γεγονόθ᾽ ὡς ὑποδείξομεν" 

05 " Eaxtv γὰρ οὗτος τῶν καλῶν &x μιγμάτων. 
Λαῤὼν ἐχίδνας τὰς ἀληθεῖς τοῦ θέρους 
Τὰς ἀρτιθήρους τὰς μεγάλας ὡς εἴχοσι, 
Μιχρῷ τε πλείους " οὐ γάρ ἐστ᾽ αὐτῶν πολὺ, 
Ὃ δεῖ λαδόντας σχευάσαι τὸ φάρμαχον. 


70 Τῶν μὲν χεφαλῶν ἀπόχοψον ὡς τρεῖς δαχτύλους, 


ΝΜικρῷ τε πλείους τῶν ἀπὸ τῆς οὐρᾶς μερῶν᾽ 
Πρῶτον μὲν χεφαλὰς, εἶτα τὰς οὐρὰς τότε" 
Τοῦτο δὲ ποιεῖν δεῖ. προσφάτων ζωσῶν τ᾽ ἔτι" 
Εἶτα περιδείρας ῥᾳδίως, ὡς ἐγχέλεις. 

25 ΓΕχθαλλέ τ᾽ αὐτὸς xai τὸ λίπος αὐτῶν ἅπαν, 
Πλύνας τε χαθαρῶς, εἰς λοπάδιον ἐντίθει, 
ΞΙηροῦ τ᾽ ἀνήθου σύμμετρον δεσμίδιον, 
Ὕδατος δὲ τἀρχοῦν παραχέας, ἕψει μέγρι 
'H σὰρξ ἀποστῇ ῥαδίως τῶν ὀστέων' 

ὃ0 'Γὸ λοπάδιον δὲ βαστάσας ἀπὸ τοῦ πυρὸς, 
Τῶν ὀσταρίων τὴν σάρχα χαθαρὰν ἀπόδαλε: 
Στήσας ἰσοθαρῇ ταύτης ἀχριδῶς σταθμὸν 
Τῆς σαρκὸς, ἄρτου τοῦ χαθαροῦ τοῦ πυρίνου, 
Πρόσμισγε xol λέαινε, παρα χέων βραχὺ 

s5 Τοῦ ζωμαρίου, ποιῶν τε λεπτὰ πέμματα. 
ἡΞήραινε, καὶ χρῶ θηριαχοῖς ἀρτισχίοις. 
Σχιλλιτιχοὺς δὲ σκευάσεις οὕτω πάλιν" 

Τῷ πυραμήτῳ σχίλλαν εὐμεγεθῦ, λαδὼν 
Λευχήν τε, χάθηρον πάντα τὸν ξηρὸν φλοιὸν. 

90 Πᾶσαν δὲ ῥίζαν τὴν ξυλώδη, περίελε, 

Σταιτί τε περιπλάσας ἔμδαλ᾽ αὐτὴν εἰς Utvov 
Ὅταν δὲ νομίσης πάνυ [εἶναι] καλῶς ὀπτὴν, 
Τότε στήσας αὐτῆς ὅσον ἄγει λίτρας βάρος, 
Ταύτῃ κατάμισγε λεπτοτάτη μίαν ἥμισυ 

95 Λίτραν ἀλεύρου γεγονότος πεφρυγμένων 


᾿Ορόῤων ἐπ᾽ ὀλίγον, xai παραχρῆμα λεοτριδῶν, 


Ποίησον οὕτω λεπτὰ πάνυ χυχλίσχια, 
Ξηρά τε γινόμενα στῆσον ἣ ['axt] σοι φίλον 
Βαλεῖν. Τοιοῦτον μίγμα γεγονὸς μὴ πάνυ 
100 Τὴν θηριαχήν τε λεγομένην ἀπορῇς, φράσω, 
*Hi xat λέγουσι τὸν Μιθριδάτην χρώμενον, 
“Ὅτ᾽ ἐγένετ᾽ αὐτῷ θανάσιμα πιεῖν φάρμακα 
Ἅπασ᾽ ἀνάγχη μετὰ τέχνων πολεμουμένῳ,, 
Αὐτὸν μὲν οὐ λαδεῖν τινος αἴσθησιν βλαόης, 
105 Ξιίφει δ᾽ ἀναιρεθέντα περιγραφῆς τυ, εἶν, 
Τὰς δ᾽ αὖ θυγατέρας ἀποδαλεῖν τῷ φαρμάχῳ. 
Σχεύαζε δ᾽ αὐτήν " σχιλλίνων χυχλισχίων 
Δὶς εἴκοσι δραχμὰς xat ἑτέρας δὶς τέσσαρας" 
᾿Ἀρτισχίων δὲ θηριαχῶν δὶς δώδεχα * 
no Μέλανός τε πεπέρεως xal ὀπίου xat μάγματος 
Ξηροῦ πάλαι χληθέντος ἡδυχρόου μύρου, 
'Γῶν τ᾽ ἐξ ἐχάστου μίγματος δὶς δώδεκα " 
Ξιηροῦ γλυχυῤῥίζης χυλοῦ δραχμὰς δέχα 
Καὶ δύ᾽ ἐπὶ ταύταις, xol ῥοδῶν ξηρῶν ἴσας, 
ι10 Καὶ χινναμώμου, xal ὀποθαλσάμου χαλοῦ, 
Ἧς τ᾿ Ἰλλυριοὶ πέμπουσιν ἴσας ἴρεως," 


| Et Theriacum elaboratum ( sicut vocant ) 
Pastillum sic confectum , ut indicabimus ; 
Nam fieri debet medicamentis bonis. 
Estate grandes viperas tu bis decem, 
Venator captas quas recenter attulit 
Sumas, vel plures; namque parva copia 
Inde adhibenda est antidotum qua preepares. 
Quum preeparas, tres disitos amputa caput, 
Pauloque caudam magis, hanc post, iliud prius 
Detracta hinc cute ut anguillis facillime, 
Totam eximes ipsarum pinguitudinem , 
Ac postquam rite laveris , dimittito in 
Patinam et mediocrem anethi fasciculum aridi, 
Affuso aquae quod ipsis sufficit, coque, 
Donec caro relinquat ossa promptius ; 
l'osthac ab igne patinam cum removeris , 
Solam revulsis ossibus carnem legas ; 
.Equali carnem panis «quet pondere, 
Panis triticeus purus ac tritus probe : 
Huic paululum decoctionis jusculi 
Fundens super, placentas tenues fingito; 
Siccato et pastillis theriacis utitor. 
AL scillinos hoc rursus effinses modo : 
Scillam sub messem magnitudinis bonae 
Alhamque sumptam toto purga cortice, 
Omnem eximens radicem lignosam undique ; 
In furnum pone tritici massa illitam, 
Atque omnino coctam cum perfectissime 
Putaveris, ejus libram unam sumito ; 
Huic adde sesquilibram subtilissim:ae 
Ervi farine paulutum retorridi; 
Tunc. keviya statim, tunc perparvas rotas 
Fac, quas siccatas conde quo loco libet. 
Ne sit mistura ignota tam gravis tibi 
Theriacam quam dicunt, audi, jam proferam. 
Hac usum quoque fuisse Mithridatem ferunt , 
Quum bibere medicamenta eum necessitas 
Noxia omnis bellanti cum liberis fuit ; 
Nullins ipse noxae sensum pertulit, 
Sed ense detruncatiis vitam perdidit ; 
Gnatie vero potu interierunt pliarmaci, 
Ipsam fac sic : scilliticorumque orbium 
Drachmas viginti bis, alias bis quattuor ; 
'TTheriacorum orbium viginti quattuor, 
Nigrique piperis, opii et sicci magmatis, 
Quod hedycliroa quondam vocabant unguina, 
| Bis singulorum duodecim denarios ; 
| Radiculze dulcis succi aridze decem 
Alque insuper duas , rosae siccie pares, 
Et cinnamomi , ad hiec opobalsami boni 
| Atque ireos quam profert Hlyria nobis, 


SERVILII DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 


Λευχοῦ τ᾽ ἀγαριχοῦ, βουνιάδος τοῦ σπέρματος, 
Τούτων ἑχάστου τὰς ἴσας δυώδεχα" 
Kai σχορδίου àx Κρήτης ἑνὶ τούτων ἴσον" 

120 Σωύρνης, χρόχου, ῥᾶ, πετροσελίνου͵͵ στοιχάδος, 
En καλαμίνθης,, πενταφύλλου ῥιζίων, 

Καὶ τοῦ πρασίου [δὲ] σπέρματος, τῶν σφαιρίων 
Λευχοῦ πεπέρεως xal μαχροῦ, τῆς ᾿Ινδιχῆς 
Νάρδου στάχυος, λιβάνου τε καὶ τερμινθίνης, 

125 Κόστου τε λευχοῦ xai ἔτι διχτάμνου πόας, 
Σχοίνου τε μὴ τῶν χαρφίων, τοῦ δ᾽ ἄνθεος, 
Ξηροῦ τ᾽ ἀδρέκτου ζιγγιδέρεως τὰς ἴσας, 
Κασίας μελαίνης τοῦ φλοιοῦ, τούτων πάλιν 
Δὶς τρεῖς ἑκάστου μίγματος δραχμὰς σταθμῷ " 

130 Πολίου τε καὶ φοῦ Ποντιχοῦ, xal θλάσπεως, 
Χαμαίδρυός τε xal στύραχος, καὶ χόμμεως, 

Καὶ γεντιανῆῇῆς, xal dxópou, μήου τ᾽ ἔτι, 
Καὶ καρδαμώμου, καὶ μαράθρου τοῦ σπέρματος, 
Ὑποχιστίδος χυλοῦ τε καὶ χαλχίτιδος 

135 Ὀπτῆς, ὑπεριχοῦ σπέρματος τοῦ Κρητιχοῦ,- 
Χυλοῦ τ᾽ ἀκαχίας τῆς καλῆς ὑγρᾶς ἔτι, 
Καθαρᾶς τε νάρδου Κελτιχῇς, xat Λημνίας, 
Χαμαιπίτυός τε xal ἄμμεως, καὶ σεσέλεως, 
Ἀνισαρίου τε σπέρματος πεφρυγμένου, 

ito. Bózpuoc τ᾽ ἀμώμου; μαλαδάθρου φύλλων ἴσας, 
1Πἄντων δ᾽ ἑκάστου δύο δραχμὰς ῥ᾽ ἐπεντίθει (?), 
Καὶ βαλσάμου καρποῦ τε τὰς αὐτὰς δύο. 

Τινὲς δὲ τούτων οὐ χαλῶς ἀνὰ τέτταρας " 
᾿Οποπάναχος δὲ τοῦ δαχρύου, xat χαλθάνης, 

145 Δαύχου τε χαθαροῦ σπέρματος τοῦ Κρητικοῦ, 
Καὶ καστορίου, καὶ σαγαπηνοῦ [τοῦ] προσφάτου, 
Κενταυρίου τε Κρητιχοῦ μὴ προσφάτου, 
᾿Ἀλριστολοχίας τε λεπτοτάτης ξηρᾶς καλῶς, 
Τούτων πάλιν ἑχάστου δραχμὴν ῥ᾽ ἐπεντίθει (2): 

15) Ἴσον τούτων θ᾽ ἑνὶ στῆσον ἀσφάλτου καλῆς " 

Τινὲς δὲ ἀνὰ δύο φασὶν ὅπερ οὐ βούλομαι" ᾿ 

Πολλάκι γὰρ αὐτῶν, ὡς ἔγραψ᾽ ἐσχεύασα" 

Οἴνου Φαλερίνου τοῦ καλοῦ τὸ σύμμετρον " 

Μέλιτος δέκα λίτρας ᾿Αττιχοῦ τοῦ προσφάτου. 

Τούτων δ᾽ ἃ μέν ἐστι σπέρμαθ᾽, ἃ δὲ χυλοί τινων, 

^A δ᾽ ἐστὶ φύλλα xat δάχρυα καὶ ῥιζία, 

ἜἘλάχιστα δ᾽ αὐτῶν x&v μετάλλοις γίνεται. 

Χυλοὺς μὲν οὖν, δάχρυά [τε] καὶ μεταλλιχὰ 

Οἴνῳ λέαινε, καὶ μέλιτος ποιῶν πάχος, 

160 Τὰ λοιπ᾽ ἀποδίδου ξηρὰ πάντα μίγματα, 
Κοπέντα καὶ σηθέντα λεπτῷ χοσχίνῳ, 

Μίξας τ᾽ ἐπιμελῶς αὐτὰ, παράχεον τότε 
“έσας δὶς ἣ τρὶς τὸ μέλι, καὶ δεύσας πάλιν 
᾿Αποτίθου, φυλάττων μὴ ξυλίνοις ἄγγεσιν, 

165 Μᾶλλον δ᾽ δαλίνοις, κερατίνοις τε κἀργυροῖς, 
Καὶ χασσιτερίνοις τε καὶ τοῖς χεραμίοις πυχνοῖς" 
Δίδου τε πίνειν μήτε γεγονὸς ἀρτίως 
Τὸ φάρμακον, μήτε πάλιν ἐξηρασμένον, 

Ὅπερ εἰ γένοιτο διὰ τὸ μῆκος τοῦ χρόνου, 
ιτυ Πάλιν ζέσας πρόσθαλλε μέλιτος σύμμετρον, 


ὧν 


JEquale pondus, agarici albi , seminis 

Napi , uniuscujusque drachmas duodecim , 
Et scordii tantundem Cretici addito ; 
Myrrha, croci, rheu , petroselini , stoechadis, 
Siccee calaminthe, quinquefolii preeter haec 
Radicule atque seminis marrubii , 

Globorum piperis albi et longi , atque Indicze 
Nardi spicse, thuris, nec non terebinthinee 
Costique candidi, dictamni herbe, insuper 
Junci florum, non festucarum, his compares, 
Zingiberis aridi non humidi pares, 

Et casis corticis nigree adde denique 

Bis singulorum ternas drachmas pondere ; 
Poliique et Pontici phu, nec non thlaspeos , 
Chamiedryos, proterea styracis , et gummi 
Et gentian:e et acori , meique insuper, 

Et cardamomi, dein feniculi seminis, 
Hypocistidis succi , toste chalcitidis , 
Cretensis hyperici adde seminis , bonee 

Succi acacia humide , nardique Gallicae 
Pure , sigilli Lemnii , chamapitys , 

Ameos, seseleos , seminis retorridi 

Anisi , amomi uva, foliorum malabathri 
Impone drachmas singulorum compares 
Duas, et totidem balsami fructus quoque, 
Sed non rite aliqui singulis dant quattuor ; 
Opopanacis lachrymtee, preeterea galbani, 
Daucique purgati Cretensis seminis, 

Et castorei, sagapeni jungito novi 
Centauriique Cretici , sed non novi , 
Aristolochizeque tenuis siccze probe, 

Horum uniuscujusque fac unam drachmam ; 
JEquum statue pondus bituminis boni; 

Duas huc quidam conferunt quod improbo ; 
Frequenter ipsam , veluti scriptum est, condidi ; 
Yini Falerni mediocrem modum boni; 

Mellis recentis Attici libras decem. 

Horutn cum succi qusedam sint , semina alia 
Folia hzc, radices ista atque illa lacrymae 


Gignanturque in metallis haud compluscula , 


Succos ergo cum lacrymis et metallicis 
Teras vino usque ad mellis crassitudinem ; 
Immitte que supersunt arida oinnia, 
Postquam contusa et denso increta sunt cribro, 
Mixtisque exacte addas mel quod deferbuit 
Bis terve; deinde ubi rursus rigaveris , 
Repone-et serva vasculis non ligneis, 

Sed vitreis, argenteisque et corneis 

Et stanneis et fictilibus, densis tamen. 

Da potioni non recens factum nimis, 

Nec rursus medicamentum quod peraruit : 
Sin id contingat longiorem propter morau , 
Infunde mellis quod sat quodque ferbuit ; 


121 


ι22 


Συνεχλεάνας τ᾽ ἐφ᾽ ἱκανὸν τοῦτο χρόνον, 
Εὔχρηστον ἕξεις τὴν ἄχρηστον τῷ χρόνῳ, 
Πολλῷ δ᾽ ἐλάττω τῆς χεχραμένης ἅπαξ. 

( Antid. I, P. 11, p. 437 et 438.) 


Αἱ ὑπὸ Δαμοκράτους ἀντίδοτοι γεγραμμέναι. 
᾿ἈΑντίδοτος ἦν φασι (9) Μιθριδάτειόν τινες 

Τῶν σφόδρ᾽ ἐπισήμων δραστιχὸν [xal] φάρμαχον 
[Ὃ] πρὸς πᾶν πάθρς πᾶσαν τε νόσον εἶπον ποιεῖν. 
Σμύρνης Ἀραθιχῇς Τρωγλοδυτίδος δέχα δραχμάς" 

5. Κρόχου δέχ᾽" dyapuxoU δέχα " ζιγγιδέρεως 
Δέχα * χινναμώμου δέχα [δραχμάς] ναρδοστάχνυος 
Δέχα- λιβάνου δέχα " θλάσπεος [δραχμὰς] δέκα " 
Καὶ σεσέλεως, ὀποδαλσάμου, σχοίνου τε xal 

. Στοιχάδος,, κόστου, [καὶ] χαλθάνης, τερμινθίνης, 

10 Μαχροῦ πεπέρεως, χαστορίου τε Ποντιχοῦ, 
Ὑποχιστίδος χυλοῦ τε καὶ στύραχος καλοῦ, 
Ὀποπάναχος, xal μαλαδάθρου φύλλων νέου, 
Πάντων ἑχάστου τὰς ἴσας δὶς τέσσαρας" 

Κασίας μελαίνης ἑπτὰ [xat] πολίου ἑπτά" 

ι5 Λευχοῦ πεπέρεως ταὐτὸ, σχορδίου τ᾽ ἴσον" 

Τοῦ Κρητιχοῦ δαύχου τε ταὐτὸν σπέρματος" 

Ἴσας δ᾽ ἑνὶ τούτων βαλσάμου χαρποῦ δραχμάς" 

Καὶ χύφεως τὸν αὐτὸν ἑνὶ τούτων σταθμόν" 

Τινὲς δὲ καὶ βδέλλιον ἐπί [τε] τούτοις (9) ἴσον " 

Νάρδου καθαρᾶς δὲ Κελτιχῆς, καὶ χόμμεως, 

Καὶ πετροσελίνου, καὶ ὀπίου, μηχωνίου, 

Καὶ καρδαμώμου, καὶ μαράθρου τοῦ σπέρυατος, 

Καὶ γεντιανῇς, καὶ ῥόδων φύλλων ἴσας 

᾿Ανὰ πέντε δραχμὰς, μιχρὸν ἐπιῤῥεπέστερον" 

35 Τοῦ Κρητικοῦ τε ταὐτὸ διχτάμνου μέρος " 
Ἀνίσου τε χαὶ ἀσάρου τε τρεῖς " χενταυρίου, 
Axópou τε xai φοῦ, xal σαγαπηνοῦ τὰς ἴσας" 
᾿Αθαμαντιχοῦ μήου τε xal τῆς dxaxiac, 

Σχίγχου τε γαστρὸς, ὑπεριχοῦ τε σπέρματος, 

30 Τούτων ἴσα πάντων ἀνὰ δύω καὶ ἥμισυ 
ὋὉλκχὰς, οἴνου τὸ μέτριόν [ve] xal μέλιτος 
Τὸ σύμμετρον, ὡς τάσδ᾽ δμοίως οὕτως σχεύασον. 
Τὸ χῦφι δ᾽ οὐδέν ἐστιν οὐδὲ μίγμ᾽ ἁπλοῦν, 

Οὐδ᾽ αὐτὸ γῇ φέρει τις, οὐδ᾽ ὀπίζεται" 

35 Λἰγύπτιοι δὲ τοῦτο τῶν θεῶν τισιν 
᾿Επιθυμιῶσι, σκευάσαντες ὡς φράσω. 

Λευχὴν λαθόντες σταφίδα τὴν λιπαρωτάτην, 
Αἴρουσι τόν τε φλοιὸν xal τὸ σπέρμ᾽ ἅπαν’ 
Τὴν σάρχα δ᾽ αὐτῆς λεοτριδήσαντες χαλῶς, 

40 ἱστᾶσι δραχμὰς Ἀττιχὰς δὶς δώδεχα " 

Τερμινθίνης τε ταὐτὸ τῆς χεκαθαρμένης᾽ 

Σμύρνης τε δώδεχα" χινναμώμου τέσσαρας" 

Σχοίνου δυώδεκα, xoi χρόχου μίαν" βδελλίου 

Ὄνυχος δραχμὰς τρεῖς: ἀσπαλάθου δύ᾽ ἥμισυ" 

Ναρδοστάχυος τρεῖς, xal χασίας τρεῖς τῆς χαλῆς" 

Καθαρᾶς κυπείρου τρεῖς δραχμάς" ἀρχευθίδων 

Ἔχ τῶν μεγίστων χαὶ λιπαρῶν ταύταις ἴσας" 

᾿Εννέα δὲ χαλάμου τοῦ μυρεψιχοῦ δραχμάς" 


2 


- 
be 


e^ 
σι 


ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


Namque ipsum postquam sic contriveris diu , 
Utile fiet tibi quod corruperat dies , 
At multo pejus certe quam mistum semel. 


Antidoti a Damocrate memori tradita. 
Antidotus quam Mithridatium quidam vocant, 
Insigne valde medicamentum et efficax 
Affectus omnes morbosque , ut dixi, juvans. 
Myrrha Arabicee Troglodyticze drachmas decem, 
Croci decem , agarici decem , zingibereos 

Bis quinque , cinnamomi bis quinque, et decem 
Spice nardi, thuris decem, thlaspi decem, 
Seseleos et junci atque succi balsami 

Et stoechadis , et galbani, terebinthinz, 

Costi , piperis longi , castorii Pontici , 
Hypocistidis succi, dein styracis bonze, 
Opopanacis et folii recentis malabathri, 
Horurh cujusque bis quatuor drachmas capit; 
Casize vero nigrae septem, et polii septem, 


: Piperis albi septem, tantundem scordii, 


Dauci quoque Cretici tantundem seminum; 
His pendet fructus balsami drachmas pares; 
JEquale pondus cyphi praedictis üabis ; 

Sunt qui par bdellii velint adjicere; 

Et gummi , atqve repurgatze nardi Celtic, 
Et petroselini, opii, dein meconii, — ' 

Et cardamomi, et seminum feniculi, 

Et gentiane , foliorum tantum rose, 
Cujusque drachmee quinque aut paululum amplius, 
Et Cretici dictamni cqualis portio, 

Asari , centaurii atque anisi tres drachma , 
Acorique phuque sagapenique tres drachma ; 
Athamantici mei deindeque acaciase 

Et scinci ventris, atque seminum hyperici , 
Singula pendant duas cum dimidio drachmas; 
Vini mellisque adjice quantum erit satis ; 

Sic omnia hac simili modo tu prepara. 
Simplex tamen non est cyphi medicina, nec 
Ulla fert id terra aut plantze ullius succus est, 
Sed quosdam cum deos placant JEgyptii, 
Hoc incendunt parantque quo dicam modo. 
Albam passam capiunt uvam pinguissimam 
Et corticem semenque totum huic eximunt ; 
Pulpam ipsius cum rite lzvigaverint, 

Viginti quatuor pendent drachmas Atticas; 
Tantundem injiciunt ust; terebinthinz, 
Myrrheque duodecim , cinamomi quattuor, 
Junci duodecim, croci unam, bdellii 

Tres unguinis drachmas, atque aspalathi duás 
Semis , spice nardi tres , 8 5186 tres bone 
Purz , cyperi tres, nec non et pinguium 
Baccarum grandium juniperi drachmas tres; 
Calami odori denarios indes novem, 


$SERVILII DAMOCBATIS QU/E SUPERSUNT. 


Μέλιτος τὸ μέτριον: παντελῶς οἴνου βραχύ' 
60 βδέλλιον, οἶνον [καὶ] σμύρναν εἰς θυείδιον 
βαλόντες, εὖ τρίβουσιν, ὡς μέλιτος πάγος 
"Y vpoU ποιῆσαι, xal προσαποδόντες μέλι, 
Τὴν σταφίδα συντρίθονσιν" εἶτα λεῖα δὲ 
Ἅπαντα χαταμίξαντες, ἐκ τούτου χύχλους 
55 Βραχεῖς ποιοῦντες, θυμιῶσι τοῖς θεοῖς. 
“Ῥοῦφος μὲν οὕτω δεῖν ἔφασχε σκευάσαι, 
Ἀνὴρ ἄριστος ἑχτιχός τ᾽ ἐν τῇ τέχνη. 
"Evtot δὲ χιννάμωμον οὐ σχόντες βαλεῖν, 
Μίσγουσι ταὐτὸ χαρδαμώμου σπέρματος" 
60 Χρῶνται δ᾽ ὁμοίως τῇ πρὸ ταύτης συνθέσει’ 
Τινὲς δὲ χαὶ τοῖς ἧπαρ ἢ τὸν πνεύμονα, 
Ἦ xal τί γ᾽ ἕτερον σπλάγχνον ἐξηλχωμένοις 
Πίνειν διδόασιν ὡς δραχμὴν τοῦ φαρμάχου. 
Ἄλλη σφόδρα xaJ) πρὸς φθισιχοὺς χεχρονισμένους, 
c5 Τούς θ᾽ αἷμ᾽ ἀνάγοντας, χαὶ πυρέσσοντας λάθρα, 
Καὶ τοὺς ἔχοντας [τὸν] θώρακα ἀσθενῇ, 
Καὶ πρὸς στομαχιχοὺς, ἡπατιχοὺς, νεφριτιχοὺς, 
Καὶ πρὸς ἃ προεῖπον πάντα, τοῖς τρυφερωτέροις 
Μᾶλλον προσηνὴς, ἀλλ᾽ ἔλαττον δραστιχή. 
70 Ταύτῃ λέγουσι τὸν Σεδαστὸν ἡδέως 
Χρησάμενον ὑγιᾶ γεγονέναι ἐν βραχεῖ χρόνῳ, 
Πλευροῖς τε χαὶ θώραχι δυσχρηστούμενον. 
Ἔχει δὲ ψυλλίου τε καὶ κασίας χιῤῥᾶς, 
Ναρδοστάχυός τε καὶ χαθαρᾶς τῆς Κελτιχῆς, 
Καὶ κινναμώμου,, καὶ χρόχου τοῦ προσφάτον 
Ἀνὰ δώδεχα δραχμὰς, xal ὀποθαλσάμου δέχα" 
Σταχτῆς Ἀραδικῆς παχυτάτης ἐχκαίδεχα᾽ 
Xyolvou τε λεπτῆς, Λημνίας τε τῆς καλῆς, 
*P& Ποντιχοῦ τε, πηγάνου τε σπέρματος" 
τὸ Τὸ δ᾽ ἄγριόν ἐστι πήγανον κρεῖττον πολύ" 
Καλοῦ τ᾽ ἀμώμου, καὶ ῥόδων ξηρῶν ἴσον, 
Λευχοῦ πεπέρεως, βουνιάδος τοῦ σπέρματος" 
Ἔστω δὲ ἀγρίας τοῦτο, καὶ μὴ τῆς ἡμέρου" 
Τούτων ἀνὰ δραχμὰς τέσσαρας" λιβάνου τε τρεῖς" 
85 Ἴσον τε λιβάνου προσθαλεῖς τὸ Κρητιχὸν 
Δίχταμνον ἱχανῶς ξηρὸν, ἀλλὰ πρόσφατον" 
Ταὐτό τε χυμίνου Θηδαϊκοῦ τοῦ σπέρματος. 
Τὰ μὲν ἄλλα χόψας σῆθε λεπτῷ xooxtvw* 
Τὸ ψύλλιον δὲ μόνον εἰς ὅλμον ἐμδαλὼν 
9o Κόψον πολὺ πλέον, ἵνα λάδης ὅσον θέλης"- 
Ἅπαν γὰρ αὐτὸ λεπτὸν ποιεῖν ἀδύνατον. 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτω * τὴν χαλὴν σταχτὴν βαλὼν 
Εἷς πλατυτέραν θυείαν, οἴνου παραχέων 
Διπαροῦ Φαλερίνου τὸ μέτριον, λέαινέ τε 
90 Ἐπ’ ὀλίγον αὐτὰ, xal ὀποδάλσαμον τότε 
Μιγνύς * δίυγρον τοῦτο δ᾽ ἐστὶ χρήσιμον" 
Παρεμπάσσων τε τὰ ξηρὰ πάντα μίγματα, 
ἵλφες δὲ ὀλίγον συμπιεῖν τὸ φάρμαχον, 
Τό τε μέλι ζέσας, δὶς ἣ τρὶς αὐτῶν κατάχεαι, 
ioo “νῶν τε τὴν ἀντίδοτον ἀποθήσεις τότε 
Εἰς χυξίδ᾽ οἵαν εἶπον ἔμπροσθεν βραχὺ, 
Διδοὺς ὁμοίως χἀπὶ τῶν αὐτῶν παθῶν. 


-- 
v 


123 


Mellis modicum, vini pauxillulum quoque. 
Tunc bdellium , vinum , myrrham in mortarium 
Demittunt, lzevigant, dum spissitudinem 
Mellis liquidi accipiant, melle superaddito, 
Uvam comminuunt ; deinde facta lgvia 
Hinc, ut fiant pastilli, miscent omnia, 

Sed parvi , atque inde diis urunt suffimina. 
Rufus vir optimus et in arte exercitus 

Illo parandum sane prodidit modo. 
Quidam carentes cinnamomo ejus loco 
Idem indunt pondus cardamomi seminis , 
Utunturque ut priort mistura quidem. 

At ulceratis jecore vel pulmonibus 

Aut viscere alio nonuulli dant potui 

Ex antidoto quantum pendet denarius. 


Bona admodum ; contra diuturnam tabem 

Et sanguinem educentes et czeca febri 

Pressos et imbevillo afflictos pectore, 

Et quos stomachus, jecur, renes habent male, 
Et oinnibus qua rettuli prius valet, 
Delicatioribus magis blandum, efficax 

At non seque; hac libenter Augustum ferunt 
Usum brevi consanuisse tempore, 

Affligeretur quum lateribus atque pectore. 
Hec suscipit rubentis casice , psyllii , 

Nardi spice , purgatze nardi Celticee, 

Et cinamomi , recentis insuper croci 
Drachmas duodecim , opobalsami decem, 
Myrrha Arabice stactze longe crassissimae 
Bis octo ; junci comminuti , οἱ Lemnice 
Terre bons , rheu Pontice, atque seminis 
Rute, quam satius multo est sylvestrem indere, 
Probique amomi, siccatze tentum rose , 

Et candidi piperis, et napi seminis, 

( Hoc autem erit sylvestris, non domestici ) 
Horum omnium adsumas quatuor denarios, 
Thurisque ternos, dictamni tres Cretici , 

Sicci sed admodum , recentis seminis, 

Cumini tantum Thebaici ; tunsa reliqua 
Incerne subtili cribro, sed psyllium - 

Pilze solum indas et multo plus tundito 

Ut quantum vis sumas ; nam comminui intezrum 
Numquam pofest. At hac ratione prepara : 
Stacten bonam ampliori indes mortario, 

Vini Falerni pinguis fundens desuper 

Parum, atque modice lievigato ; opobalsamo 
Mixto ( perliquidum lioc commodum est ) , cuncta arida 
Inspergens combibere parum antidotum sinas ; 
Mel fervefactum bis terve superfundito ; 

Ac uniens antidotum conde pyxide , 

Qualem superius paulo tibi recensui ; 

Contra affectos eosdem eedem des mode. 


124 XEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA, 


EE 


Ἄλλη σφόδρα χαλὴ πρὸς ἃ προεῖπον πάνθ᾽ ἁπλῶς " 


Φασὶν δ᾽ ἀμείνω τήνδε πρὸς τὰ πνεύματα 

195 Πολλοῖς χρόνοις λυποῦντα τὸν στόμαχον ποιεῖν, 
Καὶ βορδορυγμοῖς τοῖς ἐνοχλουμένοις ἀεὶ 
'TGv ἐντέρων, κώλου τε xal τῆς γαστέρος. 
Ποιεῖ δὲ xal γέρουσιν ὀξυωπίαν. 

Τοῖς θηριοδήχτοις ἐστὶ συμφορωτατη: 

110 Σχεύαζε δ᾽ αὐτὴν, ταῦτ᾽ ἔλων τὰ ui ata: 
Τοῦ Κυρηναϊχοῦ χαλοῦ δραχμὴν ὀποῦ͵ 
Ἀχόρου τε xai φοῦ κἀστορίου τε x«i ἀσάρου, 
Καὶ χχαρδαμώμου σπέρματος καὶ χόμυεως, 
Χυλοῦ τ᾽ ἀχαχίας, τῆς ἀρίστης ἴρεως, 

ι16 Καθαροῦ σαγαπηνοῦ, ὑπεριχοῦ τοῦ Κρητιχοῦ 
Τούτων ἑκάστου δύο δραχμὰς ῥεπέστερον". 
᾿Οποδαλσάμου τε τοῦ διαυγοῦς τρεῖς δραχμάς" 
᾿Οποδαλσάμῳ δὲ ταὐτὸν ψυλλίου βάρος" 
Λευχοῦ πεπέρεως, πετροσελίνου, Κελτιχῆς 

120 Στάχυός τε νάρδου, μαλαδάθρου φύλλου νέου, 
Αἰθιοπιχοῦ τε xal χυμίνου σπέρματος, 
᾿Αθαμαντιχοῦ μήου τε χἀμώμου χαλοῦ, 
Μήκωνος, ὀπίου, γεντιανῆς, βαλσάμου 
Στήσας ἑχάστου δραχμὰς τέσσαρας σταθμῷ, 

125 Στύραχος σταγόνας δὲ πέντε καὶ xpun6oAoy: 
Κύόστου δὲ λευχοῦ, σεσέλεως xal θλάσπεως, 
Κασίας μελαίνης πένθ᾽ ἑχάστου δύ᾽ ὀδολούς " 
Σχοίνου τε πολίου ἀνὰ πέντε καὶ τριώδολον" 
Καὶ Κρητιχοῦ δὲ ταὐτὸ δικτάμνου πόας" 

130 Ταύτης ἴσον πρόσόαλλε σχορδίου σταθμόν " 
Μακχροῦ πεπέρεως, xat λιθάνου, xai Λημνίας, 
Σμύρνης; γλυχυρίζης, χαλθάνης, τερμινθίνης, 
Ξηροῦ τε νήσσης αἵματος τοῦ προσφάτου, 
᾿ποπαναχός τε xai μαράθρου τοῦ σπέρματος, 

135 ξηρῶν ῥόδων φύλλων, xal τῆς ὑποκιστίδος 
Χυλοῦ καλῶς γεγονότος ἀγαριχοῦ τ᾽ ἴσα" 

Τοῦ Κρητιχοῦ δαύχου τε χαθαροῦ σπέρματος, 
Ἀνισαρίου τε σπέρματος, σχίγχου τ᾽ toov: 
Δὶς τρὶς ἑκάστου μίγματος βαλεῖς σταθμόν " 

140 Καὶ [τοῦ] ζιγγιδέρεώς τε τοῦ ξηροῦ καλῶς, 

Καὶ χινναμώμου xai χρόχου δὶς τέσσαρας" 

Διέλιτος τοῦ χρηστοῦ τὸν διπλοῦν πᾶσι σταθμόν' 

Οἴνου τε Χίου τοῦ χαλοῦ τὸ σύμμετρον, 

Ἢ τοῦ Φαλερίνου ταὐτὸ τοῦ χεχρονισμένου. 

Σκχεύαζε δ᾽ αὐτὴν, ὡς προεῖπον δεῖν ποιεῖν 

Τὴν θηριακὴν ἀντίδοτον ἔμπροσθεν βραχὺ, 

Διδόναι θ᾽ ὁμοίως πᾶσιν, ὡς χείνην ἔφην. 


4 


o 


Δι᾽ αἱμάτων ἀντίδοτος, fjv φασίν τινες 
Ἄμεινον ποιεῖν πρὸς τὰ δηλητήρια. 
Ιου ΓἜχει δὲ χηνὸς αἵματος ξηροῦ δύο, 
Καὶ τρεῖς χελώνης τῆς θαλασσίας δραχμάς" 
Τὸ à' αὐτὸ νήσσης, καὶ ἐρίφου τρεῖς τὰς ἴσας᾽ 
Νήσσης δ᾽ ἄμεινον αἷμα θηλείας δοχεῖ- 
Σταχτῆς Ἀραύικῆς παγυτάτης δραχμὰς δέχα" 


* 


Alia admodum bona ad quc praedixi omnia ; 
Ad flatus praedicant agere hanc diutinum 


Per tempus qui infestant stomachum praestantius, 


Ad strepitus intestina adsidue qui affligunt 


Et colum et ventrem ; visum affert senibus acrem , 


Et morsis a feris est utilissima. 
Antidotum his simplicibus medicamentis para : 
Cyrenaici boni succi indito drachmam, 


Deinde acori , atque castorii , atque acari , atque phu, 


Et cardamomi seminis atque gummeos , 
Succique acacia , prastantissimse iridis , 

Puri sagapeni , hyperici nec non Cretici 
Propensa lance injicite drachmas duas ; 
Opobalsami denarios tres lucidi ; 
Huic pondus zequale indendum etiam psyllii , 
Albique piperis, petroselini, Celticre 

Nardi, et spice , malabathri foliorum novi, 
Athiopici nec non cumini seminis, 

Meique Athamantici , atque amomi post boni , 
Papaveris succi , gentians , balsami, 
Cujusque pones drachmas pondere quattuor, 
Guttarum styracis drachmas quinas et obolos 
Tres, costi candidi , seseleos, thlaspeos , 
Nigraeque casia , singulorum mittito 
Denarios quinque duos obolos insuper, 

Junci rotundi, polii quoque denarios 

Quinos tres obolos , dictamni tot Cretici ; 
AEquale dictis pondus optat scordii , 

Longi piperis , thuris et terre Lemnis, 
Myrrha , glycyrhizz , galbani, terebinthinage 
Et sanguinis sicci anatis occisi recens , 
Opopanacis , nec non fceeniculi seminis, 
Siccarumque rosarum foliorum , lhypocistidos 
Expressi pulcre succi , deinde agarici, 
Daucique Cretici purgati seminis , 

Anisi seminis, scinci, denarios 

Medicaminis cujusque bis tres pendito ; 

Et zingiberis siccati rite, atque croci, 

Et cinnamomi octonos fac denarios; 

Mellis probati pondus duplex indito 

Cunctis bonique vini Chii quod satis, 
Falerni aut veteris tantundem conjungito. 

At conlice ipsum, ut antea praediximus 
Parandam antidotum theriacen ; contra omnia 
Eodem ac altera administranda est modo. 


Ex sanguinibus alia quam quidam preedicant 
Venena adversus efficacius dari. 

Ilaec recipit : anserini sicci sanguinis 

Drachmas dnas, marine. tot testudinis, 

Item tot anatis, nec non hadi sanguinis 

( Videtur autem melior anatis famine ), . 
Stactae Arabicee crassissimze drachmas decem, 


0 «αὖ 


SERVILII DAMOCaRATIS QU.E SUPERSUNT. 125 


N ^ ^ , à y " - μὴ - ᾿ 

ι08 Ναρϑοσταχυός τε τὰς ἴσας σμύρνη δραχυᾶς 
Καὶ χινναμώμου τοῦ καλοῦ δὶς τρεῖς δραχμάς" 
“βόδων δὲ φύλλων ξηροταάτων δὶς τέσσαρας" 

Σ χοίνου, λιθάνου, κόστου μίαν ἑχάστου δραχμὴν, 
Ναὶ τρεῖς ἀμώμου πεπέρεως λευχοῦ τὰς ἴσας" 

ιόυ Ναὶ τοῦ μαχροῦ δὲ πεπέρεως αἱαν ἥμισυ, 

Κρόχου δὲ δώδεχα, καὶ χασίας δὶς τέσσαρας᾽ 
€ » )ÀÀ , . t i » . 
Pine τριφύλλου πέντε" πολίου τὰς ἴσας 
ἮΟποβαλσάμου τρεῖς" πετροσελίνου τέσσαρας" 
᾿ἈΑρχευθίδων τῶν λιπαρῶν, xal ἀχόρου δύο" 

e - /, / , 

165 Ῥὰ Ποντιχοῦ, μήου τε, διχτάωνου δύο, 
Τουτέστιν ἀνὰ δύο" φοῦ τε τὰς αὐτὰς δύο" 
Ἀμμωνιαχοῦ θ᾽ ὡσαύτως θυμιάματος, 

Ld “ 
Μαράθρου δραχμὰς δύ᾽: ἀγαρικοῦ δύ᾽ ἥμισυ" 
Τρεῖς τοῦ πετραίου πηγάνου * δαύχου δύο" 

170 ᾿Ανισαρίου τε χαὶ ἀσάρου μίαν ἥμισυ" 

Ἴσον ἄμμεως τούτοις, [τε ] χαὶ τούτοις πάλιν 
Ἴσον χυμίνου Θηδαϊκοῦ τοῦ σπέρματος" 


Καὶ τρεῖς δραχμὰς βουνιάδος 3 ἀγρίας σπέρματος" 


Τούτοις προσαπόδος πέντε σχορδίου δραχμάς" 
125 Τὸ Κρητιχὸν δ᾽ ἄμεινον, ὡς προείπομεν " 
μέλιτος ἅπασι τοῦ χαλοῦ διπλοῦν σταθυόν. 
Ἅπαντα λεπτὰ λεῖα τὰ προειρημένα, 
᾿Εφθῷ τε [καὶ] τῷ μέλιτι δεύσας ἀποτίθου. 
Ἀντίδοτος, ἥν φασιν oí νεώτεροι Χάρμην" 
180 Θεραπεύει δὲ διαθέσεις [τὰς] χεχρονισμένας, 
Ἃς οὐδὲν ὠφέλησεν ἕτερα φάρμαχα. 
Σμύρνης ἔχει δὲ τῆς καλῆς, ὀποθαλσάμου, 
Ὑποχιστίδος χυλοῦ τε xal λιῤάνου χαλοῦ, 
᾿Οποπάναχος καθαροῦ τε xal νέου χρόχου, 
i85 Τούτων ἐχάστου μίγματος δυοχαίδεχα " 
Ηόστου δὲ AsuxoU , χαστορίου τε Ποντιχοῦ. 
Ἱερμινθίνης τε τῆς καθαρᾶς, σχοίνου τ᾽ ἴσον 
Πάλιν ἐξ ἑχάστου μίγματος δὶς τέσσαρας" 
Βότρυος ἀμώμου τέσσαρας, πολίου τ᾽ ἴσας, 
190 Καὶ χινναμώμου τέσσαρας πάλιν καλοῦ " 
Δὶς τρεῖς δὲ δαύχου Κρητιχοῦ τοῦ σπέρματος 
Τὸ δ᾽ αὐτὸ δαύχῳ σεσέλεως τοῦ σπέρματος" 
Κασίας δὲ χιῤῥᾶς τοῦ φλοιοῦ δὶς ἐννέα - 
Καὶ πετροσελίνου σπέρματος ταύταις ἴσας" 
i95 Μαχροῦ πεπέρεως προσφάτου δὶς δώδεχα- 
Τὸ γὰρ παλαιὸν σητοχόπον εὑρίσχεται" 
ΔΛευχοῦ δέκα δραχμάς" χαλθάνης καθαρᾶς δέχα᾽ 
Ναρδοστάχυος δὲ τῆς χαλῆς ἐχχαίδεχα" 
Δὶς δ᾽ εἴχοσιν χαὶ πέντε Κρητιχοῦ χαλοῦ 
290 Καὶ προσφάτου πρόσθδαλλε σχορδίου δραχμάς" 
Τριπλοῦν δὲ μέλιτος πᾶσι τοῖς ξηροῖς βάρος. 
Σχεύαζε δ᾽ αὐτὸν, ὡς προεῖπον σχενάσαι 
Ἄλλας τε δυνάμεις, χαὶ διδοὺς αὕτως πάλιν. 
Ταύτην ἐπώλει Χαρμὶς Ἀττικῶν δραχμῶν 
20» Δὶς πενταχοσίων, οὐδ᾽ ὅλην λίτραν διδοὺς, 
᾿Εδόκει δὲ χάριτα διδόναι τοῖς ὠνουμένοις. 
T&v δ᾽ ἀξιοπίστων Χαρμίδος τις γνωρίμων 


a4 2 5 «κα κ 


[ Nardi spicae pares myrrha: et denarios, 


Et cinnamomi draclimas bis ternas boni , 
Ros:e foliorum siccatie bis quattuor , 

Junci rotundi, thuris, costi unam drachimanm 
Cujusque, amomi tres, et piperis candidi, 
Verum longi piperis indas sesquidraclunam , 
Croci duodecim, casi: bis quattuor, 

Quinas trifolii radicis, polii pares, 
Opobalsami tres, petroselini quattuor, 

Et pinguium juniperi baccarum et asari, 
Rheu Pontici, meique, dictamni duas, 

Hoc est cujusque binas, phu simul duas, 
Amimoniaci suffiminis drachmas duas, 
Fcniculi tot, agaricique sesquitertiam, 
Saxatilis rutze ternas, dauci duas, 

Anisi seminis, asari sesquidrachmam , 
Tantum ammeos, atque liis rursus cunctis idem 
Cumini seminis Thebaici injicito ; 

Napi sylvestris seminis tres indito ; 

Et scordii superaddito his quinas drachmas; 
At Creticum praestat, ut supra diximus ; 
Mellis probati duplex pondus indito. 
Contrita cuncta quai praediximus nuper 

Et mersa cocto melle vasis condito. 


Antidotus quam recentiores nominant 
Charmen ; diutinis prodest affectibus , 

Ad quos nil profuerant alia medicamina. 
Myrrheeque continet bonie , atque opobalsami , 
Hypocistidis succi, nec non thuris boni, 
Opopanacis purgati, item croci boni, 

Cujusque istorum duodecim denarios ; 
Costique candidi, castorii Pontici, 
Terebinthing pure, junci teretis pares, 
Medicaminis cujusque rursus quattuor, 
Uveeque amomi quattuor, polii pares, 

Et cinnamomi quattuor rursus boni, 

Et Cretici dauci bis ternos seminis; 

Par pondus dauco recipit seseli seminis , 

Et corticis casite rubentis bis novem, 

Et petroselini seminis dracbmas pares, 

Longi piperis viginti quattuor novi 

( Nam quod vetustum carie absumptum repperis ), 
Albi decem, purgati galbani decem, 

Nardi spice senas bone et drachmas decem, 
At bis viginti quinos Cretici boni, 

Nec non recentis scordii denarios , 

Sed inellis siccis pondus triplum adde omnibus. 
Para hanc quo medicamenta alia docui prius 
Modo pararf$ eodem propina modo. 

Hanc Charmes auctor bis quingentis Atticis 
Vendebat drachmis , nec totam libram dabat, 
Gratisque emptoribus videbatur dare. 

Et Charmilis familiaris dignus fide 


026 ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA AEIVANA. 


Ταύτην ἔφασχε τὴν γραφὴν δοχιμωτάτην. 
Νάρδου δὶς ὀχτὼ στάχυος Ἰνδικῆς δραχμάς" 
210 Σμύρνης τε χρηστῆς, xal ὀπίου, μηκωνίου, 
Ὑποχιστίδος τε χυλοῦ, καὶ ὀποδαλσάμου, 
᾿Οποπαάναχός τε τοῦ χαθαροῦ xal προσφάτου, 
Καὶ χαστορίου [τε] καὶ λιδάνου πάντων ἴσα 
Ἀνὰ δώδεκα δραχμάς" τέσσαρας δὲ χαλδάνης᾽ 
415 Τερμινθίνης τε πέντε πολίου τέσσαρας" 
Κασίας μελαίνης τῆς καλῆς δὶς τέσσαρας" 
Λευχοῦ πεπέρεως δύο δραχμάς μαχροῦ μίαν 
Καὶ δύ᾽ ὀδολούς" xpóxou δὲ Κωρυχίου δέχα- 
Νίαν δὲ πρὸς ταύταισι xal δὶς τέσσαρας 
420 Σχοίνου πάνυ λεπτῆς τοῦ τ᾽ ἀμώμου τέσσαρας" 
Δύο κινναμώμου σεσέλεως δραχμὰς δύο" 
Δαύχου δραχμὰς ἕξ σπέρματος τοῦ Κρητιχοῦ - 
Καὶ πετροσελίνου σπέρματος δὶς ἐννέα" 
Δὶς τέσσαρας δὲ σχορδίου κόμης δραχμάς" 
225 Βδέλλης ὄνυχός τε τῆς διαυγοῦς “ὡς δραχμήν᾽" 
. Μέλιτός τε λίτρας πέντε χαὶ μιχρῷ πλέον. 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτως" προδιαλύσας τοὺς ὀποὺς 
Τῷ μέλιτι θερμῷ, τήν τε ῥητίνην χαλῶς, 
Τὰ ξηρὰ πάντα παραπλάσσεις σεσησμένα. 
230 (ὑὕτω δ᾽ ἑνώσας πάντα δώσεις Ποντιχοῦ 


Καρύου τὸ μέγεθος τοῖς ὀφείλουσιν λαθεῖν. 


"Egsxtuchy δ᾽ ἀντίδοτον εἶ βούλει ποιεῖν 
Αἵματος ἄνω τε καὶ κάτω πολλοῦ φορᾶς, 
Ταύτην ἀχριδῶς [συ]σκευάσας ἕξεις χαλήν. 

335 Κρόχου Κιλικίου τοῦ χαλοῦ xal προσφάτου 
Δραχμὰς δὶς ὀκτὼ, xal óriou , μηχωνίον, 
Λιδάνου τ᾽ ἀτμήτου, καὶ χαθαρᾶς σμύρνης ἴσον, 
Πάντων πάλιν ἑκάστου δραχμὰς ἐκχαίδεχα" 
Φλοιοῦ δὲ ῥίζης μανδραγόρου δὶς τέσσαρας" 

240 “Ὑοσχυάμου δὲ σπέρματος τρὶς τέσσαρας" 

Τρὶς δύο δραχμὰς μηχωναρίου τοῦ σπέρματος" 
Τρεῖς χινναμώμου τοῦ καλοῦ δραχμὰς σταθμῷ; 
“Ροὺὸς δὲ χυλοῦ Παταρικχῆς, ἢ Συριακῇς 

Τρὶς εἴχοσι πέντε xal ἑτέρας δὶς δώδεκα" 

315 Σχεύαζε δ᾽ οὕτως" τὸν χρόχον χεχαθαρμένον 
Ἀπόόδρεχε δ᾽ οἴνῳ Κρητιχῷ λευχῷ YAuxet - 
Δίδου τὸ πλεῖστον ἡμέρας δύ᾽" ὅταν ἴδης 
Μαλαχὸν ἄγαν, εὔτριπτον, εἰς ἴγδιν βαλὼν, 
Λέαινε τῷ δοίδυχι,, xal λεῖον ποιῶν, 


250 Πρόσθαλλε τὸν ὀπὸν τόν [τε ] λίδανον τῇ σμύρνη; 


Χυλὸν δ᾽ ὁμοίως χατ᾽ ἰδίαν τὸν τῆς ῥοὸς 
Διάόρεχε xal πρόσθαλλε τοῖς εἰρημένοις" 
Καὶ πάλιν ἑνώσας λεῖα καὶ σεσησμένα, 
Τὰ λοιπὰ πάντα προσαποδώσεις μίγματα - 
205 "Eg0o0 τε μέλιτος Ἀττικοῦ βαλὼν βραχὺ, 
Πάλιν λεάνον, ὡς γενέσθ᾽ ἕν φάρμαχον. 
"Ex. τῆς θυΐδος elc ἀγγεῖον δαλοῦν , 
Καὶ χασσιτέρινον μεταχόμιζ᾽ ἡνωυένον. 
Δίδου δὲ τοῖς μὲν ix φάρυγγος καὶ γαστρὸς 
460 ᾿Ανάγουσι, καὶ θώρακος, ἔτι δὲ πνεύμονος 


Hanc scripturam dicebat przestantissimam : 
Nardi spicze Indicze octo bis denarios, 
Myrrhze proba nec non opii, meconii, 
Hypocistidis succi, deinde opobalsami , 
Opopanacis puri recentis insuper, 

Et castorei atque thuris, omnium pares 
Duodecim drachmas, quaternas galbani , 
Terebinthina quinas, poliique quattuor, 
Bon: sed nigra cassis bis quattuor, 

At albi piperis binos, longi unam drachmam 
Obolos duos , et Corycii croci decem, 

Et junci perquam comminuti octo drachmas 
Unamque insuper, amomi drachmas quattuor, 
Duas cinamomi, seselis totidem seminis, 

Sex Cretici dauci, novenas seminis 

Bis petroselini, scordii bis quattuor 
Drachmas come, atque bdellii unguis lucidi 
Drachmam ; mellis libras quinque et paulo magis. 
Hoc pacto preepara : succos solve prius 

In melle calido et resinam fusam probe; 
Cribrata cuncta aliis asperges arida. 

]n unitatem sic coactis omnibus, 

Ad magnitudinem tunc Pontice nucis 

Hanc antidotum propinabis quibus est opus. 
Αἱ si voles tibi antidotum componere 

Quee sanguinis supra infraque arcet impetum, 
Hanc przparato exacte; habebis optimam. 
Croci Cilicii tum recentis, tum boni 
Denarios bis octo, opii, meconii, 

Thurisque non secti, purze myrrhze pares, 
Cujusque rursus sedecim denarios; 

At mandragore radicis corticis drachmas 
Bis quattuor, bis sex alterci seminis, 
Papaveris sex seminis denarios , 

Ternas boni cinamomi drachmas pondere, 
Sed succi Patarici vel Syriaci rhois 

Viginti quinque ter drachmas atque insuper 
Duodecim bis. Sic para : mundum crocum 
Perfunde vino dulci et albo Cretico, 

Duos sinens una dies ut plurimum; 

Quum molle cernas et fragile, mox inditum 
Mortario , pistillo subige et lzeviga ; 

Tum demum myrrhee thus opiumque adjicito ; 
Rliois succum solum perfunde similiter , 

Et commemoratis medicamentis addito ; 

At unione facta lxviga et cribro 

Medicamina injecta immitte reliqua omnia ; 
Et cocti mellis Attici pauxillulum 

lujice et tere iterum, unum ut fiat pharmacum. 
Contemperatum pariter ex mortario 

In vas aut vitreum transfunde aut stanneum. 
His subministrato qui ventre aut gutture 
Rejiciunt 2ut pectore vel pulmonibus 


SERVILI DAMOCRATIS QU/E SUPERSUNT. 121 


Τριωθόλου τὸ πλῆθος, ἢ xpi πλέον, 
Ἐν τρισὶ χυάθοις [τοῦ] χράματος χεχραμένου, 
Οἴνου δ᾽ ἀπὸ μύρτων xai ὕδατος τοῦ παγολύτου. 
Τοῖς ἀπὸ νεφρῶν οὐροῦσιν, ἢ τῆς χύστεως 

263 Δίδου πλέον τε φαρμάχου χεχραμένου. 
Ἀπὸ νήστεως τε χαταφέρουσι χαὶ χόλου 
Λεπτῶν τε πάντων ἐντέρων τῆς θ᾽ ὑστέρας 
"ToU φαρμάχου δίδου μὲν ὡς δραχμὴν μίαν" 
Δι’ ὕδατος ὀμδρίου δὲ τοῖς πυρουμένοις " 

470 Ἴ οἷς ἀπυρετοῦσι δὲ xat διὰ χράματος δίδου, 
Ἤτοι δ᾽ ἀπὸ μύρτων, ἣ γλυχέος τοῦ Κρητιχοῦ. 


Εἰ δέ τις ἔχειν βούλοιτο μὴ πολυμίγματον 
Ἀντίδοτον, ἀλλ᾽ ἔχουσαν ὀλίγα μίγματα, 
Ταύτην ἀχριδῶς [συ]σχευάσας, ἕξει χαλὴν 

175 Πρὸς τοὺς ἀτόνους στομάχους τε xa ἀνωρέχτους, 
Καὶ τοὺς χαχέχτας, τούς τ᾽ ἀπεπτοῦντας ταχὺ, 
Πρὸς πᾶν θ᾽ ἁπλῶς ἄλγημα χυρίου τόπου 
Κεχρονισμένον τε χαὶ χατασχευὴν ἔχον. 

Ταύτῃ Τιδέριον τὸν Σεθαστὸν γρώμενον 

390 Λέγουσιν, ἄλλην μὴ πεπωχέναι ποτέ. 

Ἔχει δὲ μέλανος πεπέρεως πέντ᾽ οὐγγίας, 
Κροχομάγματος πεντεχαίδεχα, καὶ ῥόδων δέχα. 
Σεσησμένα ταῦτα πάντα μέλιτ᾽ ἀναλάμθανε. 
Ἄλλη ποιοῦσα ταὐτὰ τῇ προγεγραμμένῃ " 

85 Ἔχει δὲ ῥόδων μὲν οὐγγίας δὶς τέσσαρας. 
Κεχομμένα ταῦτα πάντα χαὶ σεσησμένα 
Ἀναλάμθαν᾽ ἐφθῷ μέλιτι τῷ λίαν χαλῷ. 

Δίδου [τοῦ] x«póou τὸ μέγεθος τοῦ Ποντικοῦ 
Μετ᾿ οἰνομέλιτος, ἢ μελιχράτου προσφάτου 

390 ᾿Ηψημένου καλῶς τε καὶ ἀπηφρισμένου. 
Τοῖς θηριοδήχτοις, ἢ τὰ δηλητήρια 
Πεπωχόσι προσένεγκε χαρύου τὸ μέγεθος 
Τοῦ βασιλικοῦ μεθ᾽ ἑπτὰ χυάθων χράματος. 


^ DO0G0«m—— 
POAIAOZ IZKEYB. 


Αὐτὸν δ᾽ ἐπιμελῶς δεῖ σε προδιασχευάσαι 
290 Οὕτως ἀχριδῶς" ῥόδα λαμθάνων τὰ πρόσφατα, 
Τὸ φύλλον αὐτῶν ἐν σχιαῖς ψύξον δυσὶν 
Ἦ τρισὶ τὸ πλεῖστον ἡμέραις, σήσας τε τρεῖς 
Αίτρας ἀπ᾽ αὐτῶν δλμοχόπησον συμμέτρως 
Σχοίνου τε δραχμὰς εἴχοσιν εὖ χεχομμένης, 
30 Σμύρνης δεχάδυο, xal χρόχου δὶς τέσσαρας 
Προσέμπασον, καὶ χόπτε πάνθ᾽ ὁμοῦ πάλιν" 
. Ποιῶν χυχλίσχους εὐμεγεθεῖς ψύξον χαλῶς, 
Οὕτω θ᾽ ὅσον δεῖ λάυδαν᾽ εἰς τὸ φάρμαχον. 


Quod ternos obolos pendet, aut paulo amplius, 
Ex ternis cyathis vini quod contemperas 
E myrteo vino et glaciem solvente aqua. 
Sed qui remittunt ex vesica aut renibus, 
Magis antidotum iis temperatum porrige. 
Si vero sanguis e jejuno vel colo, 

Autex utero, aut ex intestinis tenuibus, 
Fluat, denarium dabis medicaminis ; 
Quodsi febre affligantur, e celesti aqua ; 
Si non febricitent, diluto vino dabis 

Vel myrteo, vel etiam dulci Cretico. 


Antidotum si quis non constans e pluribus, 
Sed pauculis medicaminibus habere vult , 

Hac preeparata, exacte sentiet bonam 
Stomacho infirmo, vel si cibum non appetant , 
Habituique malo aut escam si sepe non coquant, 
Quid multa? si dolores principem locum 
Longi vexent et qui radices fixerint. 

Hac usum Tiberium imperatorem ferunt 
Antidoto potasse aliam nullo tempore. 
Assumit piperis nigri quinas uncias, 
Crocomagmatis quinas decem, rose decem. 
Hac omnia cribro injecta melle assumito. 
Alia antidotus idem quod predicta faciens ; 
Habet rosarum quattuor bis uncias. 

Hac comminuta cuncta et increta cribro 
Cocto melle excipiuntur prestantissimo. 

Ad magnitudinem tunc Pontice nucis 

Da cum mulso vel cum recenti mulsa aqua, 
Quam coxeris rite et despumaris bene. 

Post morsum fer;, autsi venenum absorpserint , 
Ad magnitudinem tu regi: nucis 

Cum septem cyathis vini diluti exhibe. 


— ΠΡ Q0«m—— 


PASTTLLI ROSACEI CONFECTIO. 


Oportet sedulo hunc confecisse prius 

Hoc pacto : collectis recentibus rosis , 

Folia harum in umbra exsicca per dies duos 
Vel tres ad plurimum, ex his cribratas libras 
Tres pila tunde at cura ne tundas nimis; 
Junci contusi rite drachmas bis decem, 
Myrrha duodecim, croci bis quattuor 
Insperge et rursus una contunde omnia. 
Pastillos finge praegrandes, sicca bene; 
Deinde quantum oportet sume in pharmacum. 


KPOKOMATMATOZ ΣΚΕΥΑΣΙΑ. 


Κροχόμαγμα δ᾽ εἰ βούλοιο χαλὸν ἔχειν ἄγαν, 

806 Σχεύαζ᾽ ἐπιμελῶς" Κιλιχίου χρόχου δραχμὰς 
"Exatóv χαταμίξεις, τῆς λιπαρᾶς σμύρνης ἅμα 
Δὶς εἴχοσι πέντε, καὶ ῥόδων ξηρῶν ἴσον, 
Ἀμύλου δὲ πεντήχοντα, λευκοῦ χόμμεως 
Ἴσας. ἼἌλμυλον δὲ χόπτε σήσας ἐπιμελῶς, 

810 Πρόσδαλλ᾽ ἀθάλασσον οἶνον εὐώδη βραχὺν, 
Δεύσας ἐπιμελῶς, χἀναπλάσας ψύξον κύκλους. 
Καὶ χρῶ δεόντως, ὡς χαλῷ χροχομάγματι, 
Προγνωστιχὴν δ᾽ ἀντίδοτον οὕτω σχευάσεις" 
ἫΝν ol προλαβόντες ἂν λάδωσι θανάσιμον, 

315 ᾿Ἐμέσουσιν αὐτὸν μετὰ τροφῆς παραυτίχα" 
Οἱ δ᾽ εὐλαδῶς ἔχοντες ὡς εἰληφότες 
Ἂν ἐπιλάδωσιν, ἐξεμοῦσι τὴν τροφὴν 
Σὺν τῷ μετ᾽ αὐτῆς χαταποθέντι φαρμάχῳ" 
Ὁ δὲ μηδὲν ἄτοπον, μηδὲ δηλητήριον 

820 Συγκαταπεπωχὼς τοῖς δοθεῖσι σιτίοις 
Οὐ ναυτιάσει xai καθέξει τὴν τροφήν. 

Ποιεῖ δὲ ταὐτὸ φάρμακον xal πρὸς πόνους 
Πλευρῶν, μεταφρένων, χύστεως, καὶ τῶν νεφρῶν; 
"Enéytt τ᾽ ἀλύπως αἷμα φερόμενον πολὺ, 

325 Ὅθεν ἂν ἐχφέρηται τοῦτο, xàv ἐκ πνεύμονος. 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτως" Λημνίαν ἔχων καλὴν 
᾿ἈἈπαραχάραχτον τὴν νομίμως εἰρημένην, 
Στήσας ἀπ’ αὐτῆς δύ᾽ ὀδολοὺς δραχμὴν μίαν, 
ἈΑρχευθίδων τε τῶν λιπαρῶν δραχμὰς δύο, 

330 Aéatv! ἐπὶ πολὺ, παραχέων χρηστὸν βραχὺ 
"ἔλαιον ἰχανῶς πρόσφατόν τε xal γλυχύ. 

Διὰ μελιχράτου δ᾽ ὡς καρύου τοῦ Ποντιχοῦ 
Μέγεθος προσοίσεις, οἷς ἐχρῆν σε προσφέρειν. 
᾿Ἐπέχειν δὲ πλεῖον αἷμα φερόμενον θέλων 

336 Δι᾿ ὀξυμέλιτος σφόδρα χαθέφθου πρόσφερε. 

( Antid. I1, P. II, p. 441-444. ) 


ANTIAOTOI ΠΡῸΣ EPIIEETA ΚΑΙ AYZZO- 
ABKTOYZ. 


Νυνὶ δ᾽ ἀποδοῦναι βούλομαι τάς τε δυνάμεις 
Μόνον θεραπεύειν ἰοδόλων τὰ δήγματα, 
"Eysov, κεραστῶν, ἀσπίδων xal χερσύδρων, 
Πληγάς τε λεπτῶν θηρίων χαὶ δήγματα, 

& Σφηχῶν, μελιττῶν, σχορπίων, φαλαγγίων. 
Σχεύαζε δ᾽ οὕτως " ἴρεως δὶς τέσσαρας 
Τῆς Ἰλλυρικῇς τὸ δ᾽ αὐτὸ [χαὶ] ζιγγιδέρεως 
"Onondvaxoc τε xal ὀπίου, μηχωνίου, 
Λιδανωτίδος δίζης τε καὶ τοῦ Κρητιχοῦ 

10 Πάντως τριφύλλου σπέρματος δὶς τέσσαρας" 
᾿ἈΑριστολοχίας τῆς μαχρᾶς, xat πηγάνου 
Σπέρματος ἀγρίου τε τὰς ἴσας ἀνὰ δώδεχα" 
᾿Εχχαίδεκα δίζης λευχοτάτης βρνωνίας " 


ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA ΛΕΙΨΑΝΑ. 


CROCOMAGMATIS PRAEPARBATIO. 


Crocomagma si bonum perquam desideras, 
Para studiose. Cilicii croci drachmas 
Centum miscebis , myrrha pinguis simul 
Viginti quinque bis, siccae rosze pares, 
Amylique quinquaginta, et albi gnmmeos 
Tot ; cribratum amylum tunde curiosius ; 
Aqua marins expertis vini paululum 

Injice odori, et sedulo finge rotulas; 

Sicca hinc ac utere ut bono crocomagmate. 
Preesagientem antidotum sic componito : 

Qua prwbibita, venenum si quis sumpserit, 
Id evoment confestim cum cibo simul ; 

At qui timent, malum ne potum ingesserint, 
Hoc si superbibant, cibum cum pharmaco 
Quod sumpserant , rejicient vomitus ope. 
Qui vero pravum nil cum esca aut noxium 
Nil una deglutiverint , hi nauseam 

Non sentiunt quidem, verum cohibent dapem. 
Hec quoque medicina est ad dolores efficax 
Dorsi, laterum, vesicae, renumque insuper, 
Et sanguinis copiosi cohibet impetum 

Citra molestiam, ex quacunque proruat 
Regione corporis, etiam ex pulmonibus. 

Sic preparato : Lemnise terrze bone 

Cui merito signum inscriptum haud esse dixeris 
Falsum , denarium pende atque obolos duos , 
Et pinguium juniperi bacearum duas 
Drachmas, valenter leviga, affundens boni 
Olei recentis et dulcis pauxillulum. 

Queis convenit praebere, Pontice nucis 

Fac offeras ex mulsa magnitudine. 

At sanguinem volens magis compescere 

Ex mulso aceto valde percocto exhibe. 


AD VENENOSORUM ET RABIOSORUM 
MORSUS ANTIDOTI. 


Nunc tradere medicinas est propositum 
Ferarum morsibus duntaxat qua ferunt 
Opem venenatarum, sicut aspidum, 
Cerastarumque, viperarum, chersydrüm ; 
Puncturis quoque confert parvorum animalium, 
Apum, vesparum, scorpii, phalangii. 

Sic praepara : denarios bis quattuor 

Ex Illyria iridos; tantum zingibereos, 
Opopanacisque, opil, itidem meconii, 
Roris marini radicis, tum Cretici 

Ante alia trifolii quatuor bis seminis, 
Longeque aristolochim deinde seminis, 
Sylvaticze ruta utriusque duodecim, 
Kadicis albo: sedecim bryoniae, 


SEBVILH DAMOCRATIS QUAE SUPERSUNT. 


Ἑρπυλλαρίου δὲ τῆς πόὰς xal σμυρνίου, 
ι6 Καὶ χαστορίου τε Ποντιχοῦ πάντων ἴσα᾽ 
Ἠρυγγίου δὲ xal σελίνου σπέρματος, 
Αἰθιοπιχοῦ μάλιστα καὶ ἔτι προσφάτου, 
Δραχμὰς ἑχάστου τρὶς δύ᾽ ἐκ πάντων σταθμόν" 
"Opó6ou τε λευκοῦ τοῦ καθαροῦ δὶς δώδεκα. 
30 Ἅπαντα ταῦτα ξηρὰ xal σεσησμένα 
᾿Αναλάμθαν᾽ οἴνῳ, xal ποιήσας σφαιρία, 
Ἢ καὶ τροχίσκους, δὸς δραχμὴν πιεῖν μίαν 
Τοῦ φαρμάχου, χοτύλην τε μὴ χεχραμένην 
Οἴνου λιπαροῦ, καλοῦ τε xal μὴ προσφάτου. 
3» Ποιεῖ δὲ xai δι᾿ ὕδατος ἀνεθὲν ἥμισυ 
Τοῖς πνευματουμένοισι χόλον ἢ γαστέρα, 
Δίχ᾽ αἰτίας φανερᾶς τε τοῖς πονοῦσί τι. 


Ἄλλη σφόδρ᾽ ἀγαθὴ δύναμις, 3) καὶ χρωμένους 
Πίνοντας αὐτοὺς οἶδα δηχθέντας χαχῶς 

80 Τοῖς ἀρτιθήροις ἔχεσι τοὺς χαλουμένους 
γΨψύλλους. [τὸ] ἔθνος δέ φασι τοῦτο δυσπαθὲς 
Φύσει νενομίσθαι πρὸς [τοὺς] τῶν δαχετῶν φόδους, 
Ἑ τέροις δὲ δόντας σφόδρα χαχῶς δεδηγμένοις. 
Μελισσόφυλλον μαλαχὸν ἐν σχιᾷ ψυγὲν 

85 Zinpóv γενόμενον χόψον, ix τούτου λαθὼν 
Δραχμὰς δὶς ὀχτὼ, πρόσθαλλ᾽ αὐτῷ στρογγύλης 
᾿Αριστολοχίας, ἢ μακρᾶς δραχμὰς δέχα 
Ξηρᾶς" χαμαίδρυος δὲ τὰς αὐτὰς δέχα᾽ 
Σμύρνης χρηστῆς Τρωγλίτιδος δραχμὰς δέκα. 

40 Ταῦθ᾽ ὁλμοχοπήσας σῆθε λεπτῷ χοσχίνῳ, 
Μέλιτός τε μέτριον προσδαλὼν αὐτοῖς ἑνοῦ, 
Δίδου τε δραχμῆς πλῆθος, ἢ μικρῷ πλέον 
Ἐν ζωροτέροισι χυάθοισι δέκα χράματα. 
Τινὲς δὲ φύλλων τῶν μαχρῶν καὶ προσφάτων 

45 Τὸν χυλὸν ἀποθλίψαντες ἴσον αὖ τῷ χαλῷ 
Οἴνῳ χατέμιξαν xal ἔδοσαν πιεῖν αὐτίχα 
Πλῆθος τὸ πᾶν δὶς πέντε χυάθους, ἢ βραχεῖ 
Ἔλαττον ὃν (?) βραχεῖ τε δαψιλέστερον, 


Τά τε φύλλα λεῖα χατέπλασαν τοῖς δήγμασιν. 


eo Πρὸς θηρίων μὲν πάντων ἰὸν ἑρπετῶν, 
Μάλιστα δ᾽ ἔχεων φάρμαχον δραστήριον. 
"Exys δὲ διὰ παντὸς πυτίαν ἀποχειμένην 


Ne6piv ἔλάφου χαλῶν μὲν αὖ (2) τὴν πρόσφατον" 


Τῆς γὰρ παλαιᾶς ἐστὶν εὐστομαχωτέρα. 

5 Ταύτης δραχμὴν τὸ πλῆθος ἐν χυάθοις δυσὶν 
Otvou Φαλερίνου καὶ ὕδατος τοῦ συμμέτρου 
Κεράσας προσένεγχε τοῖς σφοδρῶς δεδηγμένοις. 
Κέλευε τούτοις γρηγορεῖν χαὶ περιπατεῖν, 
Ἂν ἐπιτρέπωσιν οἵ δεδηγμένοι τόποι, 

οὐ Εἰς τὰ βαλανεῖά τ᾽ εἰσιέναι, χρόνους τινὰς 
Μένοντας ἐν τούτοισι, xal μετ᾽ οὐ πολὺ 
Πάλιν, ὡς προεῖπον, λαμθάνειν τὴν πυτίαν. 
"Ex τοῦ γένους τε τῶν πρὸς τοὺς θανασίμους 
᾿ἈΑντίδοτός ἐστι πρὸς τὰ τῶν λυσσώντων χυνῶν 

DANOCRAT. 


Quatuor herbe serpylli, nec non smyrnil, 
Castorii Pontici pares horum modos, 


'Senecionis vero, ad heec seminis apii 


AEthiopici praesertim atque adhuc novi, 
Denarii bis terni singulorum erunt, 
Ervique albi purgati bis duodecim. 

Hec omnia arida et cribro increta excipe 
Vino, atque finge pastillos vel globulos ; 
Unam drachmam propinato medicaminis 
Et heminam meracis vini pinguis 

Vetusti et optimi. Subactum aqua facit 
Drachmse dimidio coli aut ventris flatibus 
Et citra manifestam causam dolentibus. 
Alia antidotus preestans usog qua novimus 
In potu Psylioe quos vocant, si vipera 
Recenter captee morsum íis inflixerint 

( Hac gens, ut preedicant, natura vix solet 
Mordentium ferarum terrore affici ), 
Dedisseque aliis valde commorsis male. 
Melissam mollem exaiccato a sole procul ; 
Factam aridam contundito, hinc denarios 
Bis octo ; aristolochise teretis addito, aut 
Longee aridze drachmas decem, chiameedryos, 
Myrrha bonae Troglodyticee drachmas decem; 
Hec pila tusa subtili cribro excute, 
Mellisque paululum injiciens his jungito ; 
Unam drachmam propina aut paululo amplius 
Meracioris temeti in cyathis decem. 

Sunt qui foliorum longorum et recentium 
Succum pari expressum mensura potui 
Vino bono permixtum protinus afferant ; 
His mensura universa esto cyathi decem , 
Aut pauciores paulo, aut plures paululo : 
Folia quoque contrita illeverunt morsibus. 
Ad omnium venena pharmacum efficax 
Reptilium sed vipera potissimum. 

Cervi hinnulorum tu coagulum recens 
Repositum ut conserves curato sedulo 
Semper, namque stomacho vetere est gratum magis. 
Denarium istius cyathis binis cape 

Vini Falerni, aque mensura mediocri 
Contemperans commorsis valde porrige, 
Liesisque obambulari et vigilare Impera ; 
Quodsi locus commorsus hoc permiserit , 
Et balnea ingredi, atque in his aliquandiu 
Manere , nec non rursus paulo postea , 
Quemadmodum dixi, sumere coagulum. 
Genere ex eorum prosunt quee letalibus 
Antidotus hsec est ad rabidi morsum canis 


25 


120 


130 ZEPBIAIOY AAMOKPATOYZ TA ΛΕΊΨΑΝΑ. 


τα Δήγματα,, φέροντα παραχοπὰς ὑλαχτιχὰς, 
Φόόδους ἀλόγους τε παντὸς ὑγροῦ καὶ ποτοῦ, 
Ὥς, χἂν ἴδωσι παντελῶς ὕδωρ βραχὺ, 
Τρόμοισι καὶ σπασμοῖσι χατέχοντ᾽ αὐτέχα, 
^Ev ἀγρυπνίαις τε xal συνεχέσι παραχοπαῖς 
70 Διάγοντες ἀποθνήσχουσι συντομώτατα. 
Κἂν τὸ παραχρῆμα δ᾽ ἐχφύγωσι τοὺς qobouc, 
Μένει τὰ τοιαῦτα μετὰ y póvouc συμπτώματα, 
Ἄφνω γενόμενα τοῖς πάλαι δεδηγμένοις. 
Πρὸς τοὺς φόδους οὖν τῶν τοιούτων δηγμάτων 
76 Ἱερὰν ἔχε πάντως ἀντίδοτον παραχειμένην " 
Οἱ γὰρ πιόντες, ὡς ἐρῶ, ταύτην ἐγὼ 
Εἰς οὐδὲν ἄτοπον ἐμπεσοῦνται ῥαδίως. 
Σχεύαζε δ᾽ αὐτήν" καρχίνους τοὺς ποταμίους 
Ἐπὶ χληματίδων χατάχαιε λευκῆς ἀμπέλου, 
80 Τήρει τε λειῶν ἐπιμελῶς ἐν πυξίδι, 
Καὶ γεντιανῆῇς ῥίζαν εὖ σεσησμένην 
Ἐν πυξίδ᾽ ἑτέρᾳ. Τῆς δὲ χρείας γενομένης. 
Κατάπασον ὀΐνου τρισὶ χυάθοις [τοῦ] ἡδέος 


Μύστρα τε (?) δύο μαχρὰ τῆς σποδοῦ τῶν καρκίνων, 


δε Τῆς γεντιανῆς δ᾽, ὡς ἔφην, λελεασμένης 
Ἕν μύστρον. οὕτως ἐκπιεῖν χέλευ᾽ ἀθροῦν, 
Τρισὶν χαθεξῆς ἡμέρας νήστει διδούς. 
Πρώτην κατὰ τύχην δ᾽ ὑστερήσας ἡμέραν, 
ἄλλαις δυσίν τε προσφέρων ἁπλοῦν μέτρον, 

.90 Διπλοῦν προσοίσεις δεύτερον τὸ φάρμαχον (?), 
Εἷς τρεῖς δὲ χυάθους, ὡς ἔφην, οἴνου βαλὼν, 
^H x&v τρισίν γε τοῖς σφοδρῶς δεδηγμένοις. 
Τῆς γεντιανῆςς δ᾽ αὖ μόνης τισὶν δοκεῖ 
Τριωθόλου τὸ πλῆθος xxi; προσφέρειν 

95 Λείας ἐπιμελῶς ἡμέραις δυσὶν εἴχοσιν 
"Ev ζωροτέροις κυάθοις τρισὶν, ἣ μιχρῷ πλέον. 


Καὶ τοῦτο πρὸς τοὺς ὑδροφοθίαν δεδοικότας 
Ἔλεγε διὰ πείρας γεγονέναι Νικήρατος 
Αὐτῷ τε χαὶ φίλοισι χρίνειν δυναμένοις 
100 Τὰ τῶν παραδόξων φαρμάχων ἰδιώματα. 
Auxíou χρατίστου Παταρικοῦ τριώδολον' 
Τοῦ δ᾽ Ἰνδιχοῦ βέλτιστον, ἂν ἦ σοι παρόν" 
Διδόναι προσέταττεν ἡμέρας δὶς εἴχοσι 
Νήστεσι δι’ ὕδατος, ὥσπερ εἶπον ἀρτίως. 
106 Λέγεται δὲ ταῦτα ποιεῖν xal βρεταννιχῇς 
Δοθεὶς ὁμοίως χυλὸς, ὥσπερ τὸ λύχιον, 
Καὶ τοῦτο δ᾽ ἱκανῶς παρ᾽ ἐνίοις θαυμάζεται" 
Ἄρχτου χολῇς δύο μύστρα καταμίξας δυσὶν 


Ὕδατος χυάθοις προσένεγχον (?) ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας 


110 Μήπω λαθοῦσι τὴν τροφὴν ὄρθρον τ᾽ ἄγαν. 
Πρὸς λυσσοδήκτους ἔχε μάλισθ᾽ ὅπου πολὺς 
Εἰς τὸ πάδος ἐμπίπτει [τε] xal λυσσᾷ χύων. 


[n 


Ἔμπλαστρος 7j χρῶμαι πρὸς τὸν τῶν δηγμάτων 


Ἰχῶρ᾽" ἄρεσχ᾽ εἶ (P) τι πέλιόν τ᾽ ἢ xat μέλαν 
115 Τοῖς τραύμασιν πρόσεστι * τοῦτο περιχνίσας, 


Ἐπίδαλλε τὴν ἔμπλαστρον ἐπὶ χρόνον πολὺν, 


Ουδ confert , latrandi inferentem amentiam 
Et lymphz et potus omnis absurdum metum 


| Tam vehementem «ut tantillum si conspexerit 


Aqua zeger, convellatur et statim tremat ; 
Hinc vigiliis continuis et dcliriis 

Vitam peragens commoriatur citissime. 
Quodsi repente effugiant hos diros metus, 
Manent intervallo interjecto temporis 

Casus tales in quos repentino incidunt 
Commorsi qui fuerint jam antea diu. 
Proinde ejusmodi ut morsu te vindices, 
Omnino antidotum habere oportebit sacram, 
Nam hanc qui biberint, sicut nos percensebimus, 
Facile in ullum vix incident incommodum. 
Ipsum sic prapara : cancros fluviatiles 

In candidze vitis sarmentis urito, 

Servaque diligenter tritum in pyxide; 
Radicem gentianz cribratam probe 

Conde alio pyxide, atque quum res exigit, 
Inspergito suavis vini cyathis tribus 

Majora cineris mystra cancrorum duo, 

Sed gentianr lowvigatz, ut diximus, 
Mystrum ; hausta uno hoc totum absorbere pr:ecipe, 
Jejuno tres dies deinceps exhibens. 

Sin forte primum pretergressus est diem, 
Mensuram aliis duobus przebe simplicem , 
Duplum at secundo porrige medicaminis 

In vini cyathos tres mittens, ut diximus, 
Per tresve dies morsu conflictatis gravi. 
Tres diligenter leevigatee porrigunt 

Quidam obolos gentianze 8018: per dies 

Bis undecim vini in meracioribus 

Cyathis tribus vel et pauxillulo amplius, 


Et hanc advergum eos incidere qui timent * 
Aquae in metum probasse usu Niceratus 


- Jpsi atque amicis qui norunt medicaminum 


Mirandorum facultates discernere 

Dicebat : Patarici preestantisque lycii 
Obolos tres, sed si subsit, praestat Indicum ; 
Jubebat per dies dari viginti bis 

Jejuno aqua, sicut vobis dictum est modo. 
Narratur hac preestare quoque bretannicae 
Datus eodem succus atque lycium modo. 
Et hoc apud nonnullos est miraculo : 

Ursi bilis mystra duo binis temperans 
Aquae cyathis tribus diebus exhibe 
Nondum datis cibariis diluculo 

Rabiosorum ad morsus, presertim si canes 
Multi laborant affectu hoc atque rabiunt. 


Emplastrum quo utor contra saniem morsuum ; 
Juvabat si quid lividum vel et nigrum 

Vulneri adheereret ; quod postquam deraseris, 
Longum per tempus injectum emplastrum sine; 


SERVILII DAMOCRATIS QUE SUPEBSUNT. 131 


Δι’ ἡμερῶν τὸ τραῦμα πλατύτερον ποιῶν 
Ἑλχοῦν δυναμένῳ φαρμάχῳ ἐσχαρωτιχῷ, 
Ποιοῦσαν ἀμέλει καὶ πρὸς ἄλλων θηρίων 
120 Τῶν ἰοδόλων πληγάς τε xal τὰ δήγματα, 
Ἀχέδων τε φαύλοις φαρμάχοις βεδαμμένων, 
Καὶ πρὸς χαχοήθη πάντα ἐξηλχωμένα. 
Τῆς γῆς μελαίνης ἀμπελίτιδος δραχμὰς 
Δὶς εἴκοσι πέντε, xal λιθαργύρου xaT 
125 Σταθμὸν τὸν αὐτὸν, ταὐτό τ᾽ ἀσφάλτου βάρος 
"[cac τ᾽ ἐλαίου τοῖς τρισὶν τούτοις δραχμάς" 
Τῆς Ἀττιχῆς τε προπόλεως δὶς εἴκοσιν " 
Ἀριστολοχίας, συμφύτου τ᾽ ἀνὰ τέσσαρας" 
Δὶς δύο πρασίου, καὶ [τοῦ] ἑλενίου τὰς ἴσας᾽ 
130 Χαμαιλέοντος τέσσαρας" τρεῖς σμυρνίου᾽" 
Τὸ δ᾽ αὐτὸ λευχῆῇς ἴρεως ξηρᾶς χαλῆς" 
Τρεῖς δ᾽ ὀμφαχίνης κηχῖδος " ἐξ στυπτηρίας᾽ 
Πολίου τε ταὐτὸ, χαλθάνης τ᾽ ὀδολῷ (2) πλέον" 
Λιβάνου τ᾽ ἀτμήτου δώδεχ᾽ ὁλχὰς ἥμισυ" 
ι86 Χαλχίτεως ὀπτῆς τε τέσσαρας δραχμάς" 
Κενταυρίου λεπτοῦ τε δραχμὰς τρὶς δύο᾽ 
Δὶς πεντεχαίδεχα μέλιτος ᾿Ἀττιχοῦ νέου. 
Σχεύαζε δ᾽ αὐτὴν ἐπιμελῶς αὐτὸς παρών᾽ 
Καὶ γὰρ σφόδρ᾽ αὔει καὶ καταχαίεται ταχύ" 
[40 Τὴν ἀμπελῖτιν καὶ λιθάργυρον βαλὼν 
Εἰς λοπάδα χαινὴν εὐμεγέθη, προσέμδαλε 
Λεῖόν [τ ἔλαιον" ἕψε μαλθαχῷ πυρί. 
Ὅταν δ᾽ ἴδῃς ῥυπῶδες, ἔμπασον τότε 
Στυπτηρίαν, χαλκῖτιν ἑτέραν Oz ἔχων 
15 Χύτραν τε τῆχε τὸ μέλι, xol τὴν χαλθάνην, 
Πρόπολίν τε xoi τὰ λοιπὰ τηχτὰ μίγματα 
Κατάχει μετρίως ζέοντα τῆς λιθαργύρου, 
Καὶ συζέσας ἐπ᾽ ὀλίγον, ὅταν ἴδης ὅτι 
Ἔμπλαστρος ἔστ᾽ ἀμόλυντος, ἐμπάσσεις τότε 
t50 Tác τε πόας [ἠδὲ] xal τὰ λοιπὰ pia: 
"Apas τε ταχέως τὴν χύτραν ἀπὸ τοῦ πυρὸς 
V'óEov, διαχινῶν ἐπ᾽ ὀλίγον τὸ φάρμαχον. 
Συνεχμαλάσσων χερσὶν εὐτονωτέραις 
Ἀπόθου, φυλάττων δέρματ᾽ ἐσχεπασμένην. 


jo Καὶ τῶν ἀχίδων [e] τῶν πεφαρμαχευμένων 
Τὰ τραύματ᾽ ἔγνω ταὐτὰ ποιεῖν ἑρπετοῖς, 
Τῶν ἰοδόλων τε θηρίων τοῖς δήγμασιν" 
Διὸ καὶ θεραπείας ἐστὶν ὁμογενὴς τρόπος" 
Καὶ γὰρ ἐπὶ τούτοις σάρχα τὴν τετρωμένην 

160 Ταχέως περιχόπτειν σμιλίῳ δεῖ xal πυρὶ, 
Σιχύας τ᾽ ἐπιθάλλειν, εἰ δυνατὸν, τοῖς τραύμασι, 
Τοῖς δρίμεσίν τε φαρμάχοις xal χαυστιχοῖς 
Τηρεῖν τὸ τραῦμα πλείονας χρόνους πλατὺ, 
“Ὥσπερ ὑπέδειξα θᾶττον ἐν συντάγματι 

06 “Ἑτέρῳ, γραφέντι τοῖς θέλουσι φάρμαχα 
Ποιεῖν ὅσα χαύσει σμιλίῳ τε γίνεται" 
Χρῆσθαι δὲ xal τοῖς ἀντιδότοις ποτήμασι 
Τοῖς ἐχιοδήχτοις, ἃς ἐχέλευσα προσφέρειν. 
Καὶ πυτίας δὲ τῶν νεδρῶν αὐτοῖς δίδου, 


Subinde intermissis diebus pauculis 

Vulnus dilatandum est ope medicaminis 
Quod ulcus facere et crustam superinducere 
Quit; aliarum ferarum morsibus quoque 
Venenafarum et puncturis facit fere, 

Et telis immersis pravo medicamine, 
Ulceribusque omnibus que sunt moris mali. 
Terr& ampelitidis nigrze denarios 

Viginti quinque bis, spum: argenti bonze 
Idem pondus, bituminis pares quoque, 

Olei denarios quot pondo horum triun , 
Verum propoleos bis vicenos Atticae , 

Et quattuor aristolochiee atque symphyti, 

Et quattuor marrubii ac tot helenii, 
Chameseleontis quattuor, tres smyrnii, Ν 
Tot candide iris aridae drachmas bonam, 
Tres galli& non matur:e, sex aluminis, 
Poliique totidem, galbani obolo largius , 

Et thuris non secti drachmas duodeclm 

Et dimidium, chalcitis tostz»» quattuor, 
Centaurii minoris drachmas ter duo, 

Et mellis Attici novi bis quindecim. 

Sed diligenter fac semperque ades operi ; 
Nam ocius siccatur atque exuritur. 

Terra ampelitide injecta et lithargyro 
Patinam in novam quis magnam copiam capit, 
Adjunge leve oleum mollique igne incoquas. 
Quum sordidum videbis, tunc inspergito 
Chalcitem , alumen ; alia rursus ollula 

Mel, galbanum propolim reliqua et medicamina 
Liquanda tunc liqua modiceque fervida 
Spumae argenti hzec infunde desuper omnia. 
Bis denuo coctis moderate, quum vides 
Emplastrum haud inquínare dexteram amplius , 
Insperge herbas reliquas tunc et radiculas, 
Atque ollulam ocius deponas e foco. 

Sicca tunc leniter medicamen commovens. 
Palmis valentioribus permolliens 

Repone et conserva atque pelle contege. 


Veneno immersas telorumque cuspides 
Iisdem vulneribus afficere repperi ac 
Morsu venenat fere et reptilia, 

Unusque est idcirco amborum cur& modus ; 
In his enim carnem lzesam statim quoque 
Circumcidere scalpello et vulcano decet , 
Plagis cucurbitas imponere, si licet, 

Acribus et medicamentis atque urentibus 
Longjore eas servans apertas tempore, 

Quod indicavi prius in commentario 

Alio, iis scripto qui volunt medicamina 
Parare adversus que scalpro atque ustu fiunt ; 
Antidotis potulentis utere tu quoque 

Quas porrigere jussi morsis a vipera. 

Item coagulum ipsis offer hinnuli, 


LS. A4 


YTIEINA 


170 Kal γεντιανῇς. ὡς ἔφην δεῖν προσφέρειν 
Τοῖς λυσσοδήχτοις, καὶ τὰ λοιφ᾽ ὡς εἴπομεν 
Ποιεῖν ἐπ᾽ ἐχείνων, ταῦτα xal τοῖσδ᾽ ἁρμόζει, 
"Onóv τε Κυρηναῖον αὐτοῖς προσφέρειν, 
Οὗ μὴ παρόντος δὲ, διδόναι xal Μηδικὸν 

175 Ὀδολοῦ τὸ πλῆθος μεθ᾽ ὕδατος κυάθων δυοῖν 
Τῆς γεντιανῆς δ᾽ ὅσον ἄγει τριώδολον 
Χυλὸς δ᾽ ἀμείνων ἐστὶ τῆς ῥίζης πολύ. 

( Antid, ΤΙ, P. Il, p. 453 et 454. ) 


ITAPATTEAMATA. 


Et gentianam ut rabiosorum morsibus 

Jussi administrare et reliqua, ut praecepimus 

In illis facere, eadem apud hos quoque congruum. 
Succumque Cyrenceum ipsis et porrige; 

Si desit, Medicum administrari potest 

Obolus unus duobus cum cyathis aquas, 

At gentianz quantum tres obolos trahit ; 

Est autem succus multo radice melior.. 


YlIEINA IIAPATTEAMATA. 


“Ὑγιεινὰ παραγγέλματα σύντομα ᾿Ἀσχληπιάδους 
ταῦτα] Καὶ Διοσχορίδους μεταδίδοσθαι τὴν γραφὴν 
[ἐξορκισάντων 
᾿Αταμιεύτως καὶ σὺν ἀφθόνῳ τρόπῳ" 
Ὃ γὰρ φυλάξας xal χλινήρης ὧν δραμεῖ, 
Καὶ ῥικνὸς ἐνδύσαιτο τῆς ἀχμῆς μέλη. 


Εὐεξίας τράπεζαν, εἰ θέλεις, μάθε" 
Τῆς ἡμέρας δείπνησον slc ἅπαξ μόνον" 
Ἁπλοῦν τὸ δεῖπνον οὐ πολύμιχτον φίλει. 
IIpo τοῦ κόρου βρῶσίν τε xal πόσιν φύγε. 
ὅ Καὶ συμμέτρως γύμναζε σαυτὸν τοῖς πόνοις. 
Ἐπὶ τὰ δεξιὰ δὲ τοῖς ὕπνοις χλίνου. 
Καὶ τὰ ψυχρὰ πόματα χειμῶνος μίσει. 
Τὴν χρανιαχὴν τέμνε τῷ θέρει φλέδα - 
Τὴν χαθόλου δὲ τοῖς ψυχροῖς μᾶλλον χρόνοις" 
ιυ Κἂν ἧς ἐν ἀχμῇ, τῆς σελήνης ἐν φθίσει" 
Ἂν δ᾽ ὑπέραχμος, τῆσδε τὸ πλῆρες σχόπει, 
Καὶ γαστέρος χένωσιν ἐκ τῶν σχυδάλων, 
Τό τ᾽ ἀχριδῶς ἄδιψον ἄπιχρον στόμα. 
Xp xal λοετροῖς ἀσφαλεστάτη χρίσει, 
ι5 Συχνοῖς μὲν, ἂν ἐσχήχης αὐχμηρὰν πλάσιν " 
Ἂν δὲ πλαδῶσαν, σπάνιον καὶ σὺν χρόνῳ' 
Κἂν ἧς ἐν ἀκμῇ, τῆς σελήνης ἐν φθίσει" 
Ἂν δ᾽ ὑπέραχμος, τῆσδε τὸ πλῆρες σκόπει, 
Τήρει τε γαστρὸς ἐχφόρησιν χαὶ στόμα 
20 Δίψους ἄγευστον, εἰ xal μή γε πιχρίας. 
Τὸ σῶμα θάλπε χλανίσιν ἐν τῷ ψύχει, 
Καὶ τὴν χεφαλὴν, οἷς ἔθος, χαὶ τοὺς πόδας, 
Πλὴν τὰς σισύρας φεῦγε χαὶ τούτων ζέσιν, 
Καὶ μᾶλλον οἷαι λασιότριχες πλέον. 
25 Καὶ οἰκίας ἔκχλινε δυσωδεστέρας 
"Acl τε xol μάλιστα χαύματος χρόνῳ' 
Μετὰ θεοῦ γὰρ τούτοις ἐχφυγεῖς νόσους. 
Χειμῶνι χρῆσθαι συμφέρει πολλοῖς χόποις, 
Τροφαῖς τε πολλαῖς xal γινωσχούσαις χόρον, 
30 Σῶμα χενοῦν ἔαρος ἐγρῆν, ὡς θέλεις, 
Ἤγουν ἐμέτοις, ἤγουν γαστρὸς ἐκρύσει, 
Εἴτε φλεδὸς τομῇ τε xoi λύθρου βλύσει. 


Praecepta salubria contracta Asclepiadis heec sunt 
Et Dioscoridis qui jusjurandum exegerunt, ut communica- 
[ retur scriptura 
Sine parcimonia et mente invidia carente; 
Qui enim hcc servat , curret, etiamsi lecto teneretur, 
Et adolescentie induet membra, etiamsi incurvatus. 


Mensam bonum habitum conciliantem si velis, audi : 
Quovis die semel tantum ccena ; 

Simplicem cenam, non variam ama. 

Antequam satur sis, cibum ac potum fuge. 

Et moderate te ipsum laboribus exerce. 

Sub somno in dextro latere recumbe. 

Et frigidas potiones hyeme odi. 

Cephalicam venam sestate incide , 

Generalem vero potius tempore frigido ; 

Atque si fueris in culmine vitse, luna decrescente ; 
Si vero id preetergressus fueris, plenilunium dispice, 
Uti et ventris vacuationem a feecibus, 

Nec non os sitis οἱ amaroris ad amussim expers. 
Utere et balneis certissimo judicio , 

Crebris quidem, si habueris constitutionem aridam ; 
At si uvidam , raro et temporis spatio interjecto ; 
Atque si fueris in culmine vitee, luna decrescente ; 
Si vero id praetergressus fueris, plenilunium dispice ; 
Serva et ventris egestionem et os 

Sitis expers, si certe amarorem vitare non liceat. 
Corpus fove lzna tenuiori sub frigore, 

Nec non caput , iis saltem qui solent, et pedes, 
Verum pznulas fuge earumque calorem 

Et maxime quie hirsutiores sunt. 

Domos quoque vita pejus olentes , 

Semper quidem , at maxime scstus tempore; 

Deo enim juvante sic effugies morbos. 

Hyeme uti confert multis laboribus, 

Et alimentis multis satietatemque non recusantibus 
Vere corpus vacuare oportet qno modo vis, 

Seu vomitu, sive ventris fluxu, 

Aut venie sectione et cruoris scaturigine. 


PRAECEPTA SALUBRIA. 133 


Gépouc πόνων ἧ λῆξις ἡμῖν συμφέρει, 
Ἡ τῶν τροφῶν τε βραχύτης xai ψυχρότης, 
35 Καὶ τῶν ὑδάτων ἡ περίψυχρος πόσις. 
Φθινοπώρῳ δὲ σὺν ἀχριδεία τρέφου, 
Τὰ ψυχρὰ φεῦγε, τῆς ὀπώρας τὸν xópov: 
Σύχοις δὲ συχνοῖς xal σταφύλαις ἐχτρέφου. 
᾿Ισημερίᾳ σῶμα ταχὺ ἐχχενοῦ 
40 Μιᾷ χενώσει τῶν τριῶνν, ὡς ἐγράφη. 
Τοῦ δ᾽ ἀέρος τραπέντος elc πλεῖον χρύους, 


Χλαίναις τὸ σῶμα θάλπε, xal φυγεῖς νόσους. 


"EEto τὰ πολλὰ συνετηρηθῆς νόσου, 
Διψῶν ἂν ὑπνοῖς " χερδανεῖς εὐεξίαν. 

46 Δεξιοχοίταις, ὡς ἰατρός τις λέγει, 
Καὶ χλιαρὰ πίνουσι μακρὸς ὃ χρόνος. 
Ἐν τῷ λιδάνῳ θυμιῶν σου τὸν δόμον 
Καιροῖς θερινοῖς καὶ φθόρου λοιμοῦ χρόνῳ, 
Τηρεῖς σεαυτὸν τῆς βλάδης δπέρτερον. 

&0 "Ev λαδάνῳ δὲ θυμιῶν σου τὴν στέγην 
"Ev χρυερῷ τε xol χαταῤῥοίας χρόνῳ, 
Πύχνωσιν αὐτὸς καὶ χκατάῤῥουν ἐχφυγεῖς. 
ΨΨυχροστομάχου xal ποτοψύχρου πλέον 
Λεπτὴ πτέρωσις εἰς θεραπείαν μέγα, 

55 Πυρίδιον πλήσασα λινοῦν " ἐξύλῳ, 

Καὶ τῷ στομάχῳ συνεχῶς ἐζωσμένη. 
MX τὸ καλὸν ἐξ ἄχρας εὐχυμίας 
Τέρπει τε γεῦσιν χαὶ βιοῖ πολὺν χρόνον, 
Αἴσιόν ἐστι xal νέοις xai πρεσθύταις, 

eo Αἰσθήσεων τε λαμπρύνει τὰς ἐχχρίτους, 
Πλὴν ὠμὸν αὐτὸ μήτ᾽ ἀφέψων ἐσθίης. 
Ἰντύδιον φαχῆν τε πυχνῶς ἐσθίων, 
Ἀναφρόδιτον τὴν φύσιν ἐξεργάση. 

Ἂν μνήμονα νοῦν ἐγκαταστῆσαι θέλης, 
ε5 Ὕδατι συνέψησον, εἴτ᾽ οὖν ἀκράτῳ 
Ὀρίγανον πρὸς ἄκραν ἐχκαύσας ζέσιν, 
Καὶ χατὰ γένναν τῆς σελήνης ἐχρόφα. 
Τηροῦσιν ἀμέθυσον ἄνδρα τὸν πότην 
᾿ἈΑμύγδαλα Θάσια πιχρίζοντά τε, 

70 Βρωθέντα πέντε τάχα ὑπὲρ πεντάδα, 
Πλὴν ἀσίτῳ φάρυγγι καὶ πρὸ τῆς μέθης. 
Σπέρμα λειανθὲν τῆς θριδαχίνης μέλαν 
ἹΨυχρῷ νάματι συγχερασθὲν εἰς πόμα 
Τὸ πρωῖνόν τε xal τὸ πρὸς τὴν ἑσπέραν 

76 Συνουσίαν παύει τε χαὶ γονὴν ψύχει. 
Φθόγγον φάρυγγος οἶδεν ἀπολαμπρύνειν 
Δειπνούμενον σκόροδον, ὡς αὐτὸς θέλεις, 
El ὠμὸν ἴσως, εἴτ᾽ ἐπ᾽ ἀνθράχων ζέσας. 
Καὶ χιννάμωμον λαμπρόφωνον εὑρέθη. 

so ἸΨύλλας διώχει xal σὺν αὐταῖς τὰς χόρεις 
Ὑποστορεσθὲν τῇ χορειτρόφῳ χλίνῃ 
"A6pótovóv τε xai μάλιστ᾽ ἀψίνθιον, 
Ζωμός τε φύλλων τῆς auxi τῆς ἀγρίας 
Ἀποφλεγέντων ἐν χότρᾳ xav. ἀνθράχων 

856 Ῥύλλας διώχει καταχυθεὶς ἐν δόμῳ. 
Μυοχτόνος γένοιο ταχὺς, ἂν θέλης, 


AEstate laborum vacatio nobis confert 
Alimentorumque paucitas ac frigus, 

Et aqui perfrigidze potus. 

Autumno vero ad amussim nutriaris ; 

Frigida fuge et fructuum horeorum satietatem, 

At ticis multis et uvis vescere. 

Aquinoctio corpus illico vacua 

Una e tribus vacuationihus quarum mentionem feci. 
Aére vero ad majus frigus converso , 

Paludamentis corpus fove, atque effugies morbos. 
Te ipse tuebere extra morbos plerumque, 

Si sitiens dormias ; habitum lucrabere bonum. 
Dextro in latere recubantibus, ut quidam medicus dicit, 
Et tepida bibentibus longa est etas. 

Thure suffiens domum tuam 

Diebus sestivis et stragis pestis tempore 

Servas te ipse calamitate superiorem. 

Ladano vero suffiens tectum tuum 

Tempore gelido vel destillatione regnante, 
Constrictionem effugies ipse atque destillationem. 
Stomachi frigore et potu frigido 

Multo magis ad curandum juvat tenue fulcimentum (?), 
( Quod pares) fomentum implens lineum exylo (P) 
Et stomachum ( hoc ) perpetuo cingens. 

Mel bonum summa succi sui virtute 

Gustum oblectat et vitam per longum tempus protrahit ; 
Faustum est cum juvenibus tum senibus, 

Et sensuum exhilarat excellentissimos. 

Sed crudum edendum est, non decoctum. 

Intybo et lente crebro vesceus 

Veneris expertem reddes naturam. 

Si bonam memoriam inserere velis , 

Cum aqua coque, vel cum mero 

Origanum, ad summam ebullitionem usque calefaciens, 
Et luna crescente absorbe. 

Ebrietatis expertem servant virum potatorem 
Amygdala Thasia amaraque 

Quinque supra numerum quinarium comesa , 
Verum gutture cibis vacuo et ante ebrietatem. 
Semen lactuce nigrum contritum 

Undieque frigidae commixtum ad potum 

Quum matutinum tum vespertinum 

Coitum sistit et semen refrigerat. 

Gutturis vocem claram reddere novit 

Allium comesum, ut ipse volueris, 

Sive crudum forsan, sive super carbonibus coctum. 
Cinnamomum quoque vocem claram reddere probatum est, 
Pulices fugat et cum iis cimices 

Substratum lecto cimices alenti 

Abrotanum et maxime absinthium ; 

Jus quoque foliorum ficus sylvestris 

In olla decoctorum super carbonibus 

Pulices fugat in domo effusum. 

Murium interfector fies celer, si velis, 


(34 YTIEINA HAPATTEAMATA 


Ξύσματα λεπτὰ σιδήρου συμφυράσας 
Ζύμῃ τε χαὶ στέατι πρὸς μίαν χρᾶσιν, 
Πλάττων τε χολλούριον χωνάρων τύπον, 

90 Τίθου τράπεζαν τοῖς μυσὶ χαὶ χτιννύεις. 
Ὑδράργνρος τοὺς φθεῖρας ὀξὺ χτιννύει, 
Ἀναζυμωθεὶς τῷ στέατι πρὸς χρᾶσιν, 
᾿Επαλειφθείς τε φθειριῶντι σαρχίῳ 
Τηροῦντι θάλψιν ἔνδον ἐξ ἱματίων. 

95 Ἤγουν βοτάνην τὴν μνοχτόνον λαδὲ, 
Πυῤῥὰν βοτάνην χαὶ χνοώδη τὴν θέαν, 
Ζύμῃ τε xal στέατι xal ταύτην φυρῶν, 
Ποιῶν τε χολλούρια τὰς μύας τρέφε ; 
Kal γίνεται χώνειον αὐτοῖς ἡ τροφή. 

100 Καὶ σανδαράχη τὰ ὅμοι᾽ οἶδε πράττειν. 


Depstis tenuibus ferri ramentis 

Cum fermento et sevo in unam misturam, 

Atque fictum horum ope collyrium nueum pinearum ad in. 
Dapem appone muribus et occides. [star 
Argentum vivum pediculos cito interficit , 

Subactum cum sevo in unam mixturam, 

Illitumque carni pediculis infecto, 

Si calfactionem servet intus vestimentis conciliatam. 

Sive plantam aconitum sume, 

(Rufa est planta et lanuginosa adspectu ) 

Eaque cum fermento et sevo subacta 

Collyriisque fictis mures ale, 

Et fit cicuta iis hicce cibus. 

Sandaracha quoque eadem facere novit. 


APATOY 


QAINOMENA ΚΑΙ AIAXHMEIA. 


MANEOQNOX AIIOTEAEXMATIKA. . - 
MASIMOY ΠΕΡῚ KATAPXCON. 


ARATI 
PH.ENOMENA ET PROGNOSTICA. 


PSEUDO-MANETHONIS ET MAXIMI 


. CARMINA ASTROLOGICA, 
CUM FRAGMENTIS DOROTHEI ET ANUBIONIS. 


AEGENSUIT ET PRAEFATUS EST 


ARMINIUS ROECHLY. 


ACCEDIT PARAPHRASIS INEDITA DEPERDITORUM MAXIMI,. 


AHKATUS. 4 9g 


PRAEFATIO. 


Manethonis (*) libri qui feruntur bis adhuc editi 
sunt, primum a Gronovio a. 1698, tum ab A4xtío 
et Riglero a. 183a. Descripserat codicem Medi- 
ceum Jac. Gronovius, quum a. 1674 in ltalia 
peregrinaretur. Sed operz pretium est , qua de 
eo codice retulit, ipsis ejus verbis ex prafatione 
excerptis referre. Dicit autem : — « Me quidem 
« ad eum perlegendum in Laurentiano isto Muse 
« Mediceerecessu stimulaverat nota memorabilis, 
« quam Lucas Holstenius catalogo adscripserat : 
« Scammo 23 inter Mathematicos Graecos prater 
« duo antiquissima exemplaria Euclidis et Hip- 
« parchum in Árati et Eudoxi phenomena a Petro 
« Victorio publicatum notanda sunt Cod. 27 Ma- 
« nethonis poeta Apotelesmatica lib. 6 carmine 
« heroico scripta ad nescio quem Ptolemaeum, 
« JYEgypti regem, nisi auctor antiquitatem men- 
« tiatur, quod ex stylo et numeris conjicere non 
« levisuspiciorie mihi videor. Premittitur Maximi 
« ibidem poetz grzci liber initio mutilus. Hunc 
« codicem unicum superesse existinio, quod a 
« nemine eorum commemoretur, qui auctorum 
« indices inscripsere. Exemplar minuto et diffi- 
« cili charactere scriptum est , ut exolescente et 
« fugiente ob nimiam vetustatem atramento vix 
« legi amplius possit. » Ipse tamen Gronovius 
prorsus aliam dat codicis descriptionem paullo 
post : « Quantum vero ad Holstenii verba attinet, 


« in eo describendo id expertus sum, ut nec dif- 
« ficilis character mihi sit visus, utpote quem 
« bene potui assequi , nisi in notis et figuris qui- 
« busdamscribendi quas habebat ; nec ullius literze 
« exolescens atramentum occucurrerit, — Itaque 
« ego quum defunctus essem labore isto, non 
« dubitavi, ignarus quem casum vesper ferre pos- 
« set, exemplari meostatim hzcsubscribere : Hunc 
« poetam summa cum cura primum ex Ms. biblio- 
thece Medicee manu mea descripsi, deinde 
« numerum versuum ad Ms. exegi, demum, ne 
« vel suspicio ulla erroris remanere posset , cum 
« ipso Ms. diligenter contuli omnia distincte 
« mihi przlegente meo anagnosta , ut sic si quid 
« mihi humanitus acciderit , huic exemplari non 
« minus secure inniti possit , si edere voluerit, ac 
« ipsi archetypo. Videtur autem primus scriba nul- 
« lam accentuum distinctionumve aut spirituum 
« curam gessisse, sed simpliciter formas litera- 
« rum uno ductu scripsisse; postea a viro docto 
« et manu recentiore illa omnia passim annotata 
« sunt, relictis tamen interdum locis obscurio- 
« ribus, qua ipse plane ita sum imitatus. Erat 
autem manus vetustissima et pulcerrima. » 

Gronovius summa fide codicem descripsit, a 
quo si subinde , quamquam raro , discessit, dili- 
genter id aut in margine aut in notis adnotavit. 
Sed citra hanc diligentiz laudem labor ejus sub- 


A 


A 


(*) Manetbonem qui praecedit AnATUS lypis dudum exscriptus erat cum hoc preemonito Fr. Dübneri: « Praeter pau- 
« cos locos ( ut v. 192, 193, 204, 245. 362, 413, 534, 575, 693, cfc.) expressimus recognitionem Bekkeri, qui rem 
« dextre administravit, Sed veremur ne subinde mala fide retulerit quae in melioribus codicibus leguntur. Ex Parisino- 
« rum certe optimo simul et antiquissimo, n. 2841 , scholia excutientes relata multa ἐν παρόδῳ deprehendimus : 
« velut v. 13 « γένωνται D. », habet. φύωνται. v. 36 « οἵ D. », habet καί. v. 49 « ἀποτείνεται D. », habet ἐπιτείνεται. 
« Versu 63 nulla plane scripta est varietas, quanquam non ἀγχοῦ quod exhibetur, sed αὐτοῦ legitur tam in D. quam 
« in A. (n. 2403 ) et plurimis aliis. Item v. 67 scriptura D. et plurimorum ἐ π᾿ ἀμφοτέρων non memoratur ; v. 79 « εἴ. 
« δονται D. », habet τελέθοιεν. v. 113 « λαῶν D. », habet δικαίων, etc. » Quod adhuc licebat, e versibus 50, 485 et 707 
expuli ista ἡ-τὸ- τὰ μέν ol, et ἀρ᾽ e versu 268, scribendo τὴν γάρ τ᾽ ἔτι ( coll. 443, 452) et οὔτ᾽ ἄρ ex 805. V. 958 ροβῆΐ quod 
oporiebat τείχε᾽ pro τείχη, 1006 οἰήσαιτο cum Lobeckio ad Phryn. p. 719 pro ὠΐσαιτο, 1015 ἐπιτρέχῃ pro ὕποτρ. Neque 
probo Vossiana in v. 192-3 , sic scribendis : 


ofg δὲ κλυῖδι θύρην ἔντοσθ᾽ ἀραρνῖαν 
δικλίδα πεπληγόντες ἀναχρούονσιν ὀχῆες. 


In Bekkerianis offendunt alia, velut v. 125 x αἱ δή πον πόλεμοι, καὶ δὴ καὶ ( quod vix unus alterve cod. agnoscit ) ἀνάρ- 
σιον αἷμα scrib. καὶ δή πον ἀν. 457 ἐπεὶ πάντες μετανάσται aptius est πάντως. 644 cur Ἄρτεμιν αὐτήν ἢ imo ἁγνήν. 664 
reducam ἱππότα φηρός cum Lobeckio Paralip. p. 183. V. 646 scribam ποτὶ χθονὸς ἔσχατα φεύγειν pro περί. 1003 corrigo 
ἐρημαῖον βοόωντες, hinc sumptum a Quinto XII, 513. Sed alias fortasse plura de Arato. 


Iv PRAEFATIO. 


stitit; emendavit pauca, nec ea quidem omnia 
recte; interpretationem autem latinam confecit 
talem ut omnibus etiam corruptissimis quibusque 
ad verbum translatis miras ineptiarum ambages 
securissime effutierit. Quare consulto neglexi eam 
versionem , quam , ut ipsius utar verbis , non ad- 
diturus erat nisi efflagitasset eam mos publicus et 
eum patrocinans librarius. 

De verbis, que quidem innumeris scatebant 
vitiis, emendandis nemo melius meruit Philippo 
Dorvillio, qui in celeberrimis illis ad Charitonem 
animadversionibus magnam eorum vitiorum 
partem et sagaciter indagavit et feliciter sanavit. 
Verum de carminis unitate et continuitate, quam- 
quam ab interpolationibus non vacuum judicat, 
nihil suspicionis concepisse videtur; auctorem 
ipse ante Manilium vixisse putat, quum Grono- 
vius eum Ptolemzai Philadelphi temporibus au- 
d acter attribuisset. 

De his rebus certatim, sed alia agentes in trans- 
cursu tantum monuerunt Zeyníus , qui (in Opu- 
scull. acadd. tom. 1, p. 95 sq.) ingentem versuum 
subdititiorum numerum inesse dicit, Tyrwhittus, 
qui (in pref. ad Orphei Lithica) ex locis qui- 
busdam demonstratum ivit carmen sub imperio 
Romano ad occasum vergente scriptum itemque 
librum primum et quintum ab alia manu pro- 
fectum esse, Hermannus, qui in celebratissima 
illa de Argonauticis Orphicis dissertatione Mane- 
thonem cum poeta illo de viribus herbarum 
agente didacticorum poetarum agmen claudere 
ponit. Sed de horum aliorumque sententiis accu- 
rate exposuerunt zxtius et Riglerus in commenta- 
tione pramissa c. lI, p. vi-x. 

Ipsi, ut jam ad eorum operam accedam his 
carminibus utilissimam, usi sunt alio apographo 
codicis Medicei, quod scriptum ab Holstenio Ha- 
lis asservatur, de quo nolo repeterequa dixerunt 
p. v sq. Aliud ejusdem Holstenii apographum, 
quod Hamburgi est, descripserunt ibid. p. 1v ***), 
cujus diligentissimam, uti videtur, collationem 
Kraftii beneficio post librum typis descriptum 
nacti in calce p. 347-252 publici juris fecerunt. 
Utroque apographo cum verbis Gronovianz edi- 
tionis collato , quanta cum fide Gronovius codi- 
cem Suum expresserit, liquide apparet. In ple- 
risque quidem et gravioribus editio cum utroque 
libro consensit; ubi aliqua deprehenditur diffe- 
rentia, aut codicis Medicei lectionem a Gronovio 
margini adnotatam Holstenius textui suo reliquit, 
aut, quod sepius factum est, hic statim correctio- 
nes et certas et leves scribendo admisit. Si quz. 
ramus utrum Gronovius an Holstenius accuratius 
codicem expresserit; priori palmam dandam esse 


vel ex centum versibus comparatis facile patet. 
Possit quis expostulare mecum , quod et hoc sin- 
gulis probare omisi, neque instituta diligenter 
comparatione enucleare studuerim utrum duo 
Holsteniana apographa ex ipso codice descripta, 
an autex alio, quod interciderit, apographo ambo 
derivata sint, aut alterum ex altero fluxerit. Ne. 
que ego hunc laborem quamquam tzdii plenum 
subterfugissem, si ex eo similis in emendandum 
scriptorem fructus redunda:urus fuisset, atque ex 
ejusmodi labore in Velleium Paterculum redun- 
davit. Verum plane aliares est in Manethoniank, 
cujus rei causa non difficilis est perspectu. Àu- 
dacter pronuntiare ausim, hoc negotio suscepto 
ne unius quidem in his carminibus loci emenda- 
tionem suppeditatum iri, 

Editores quidem, si eorum librum cum Grono- 
viana editione comparaveris, bene de auctore 
corruptissimo meruisse censendi sunt. Nam et 
verba, Dorvillii aliorumque opibus diligenter col- 
lectis circumspecte usi, etiam propria divinandi 
dote haud mediocriter adjuti, multo emendatiora 
ediderunt, in qua re jam accentuum interpun- 
ctionisque correctio haud exiguam requirebat 
attentionem, et indice verborum locupletissimo 
confecto non solum Manethonem legentibus, sed 
cuique qui abditos lexicographie grecs fontes 
perscrutatur, egregie profuerunt. Quo magis et 
mirandum et dolendum est, quod tzedio quodam, 
ut conjicere licet, laboris haud nimis grati obtusi 
neque opes suas satis accurate disposuerunt ne- 
que ita, uti poterant, iis usi sunt. Nam et in nume- 
ris versuum indice contentis, et in variis lectio- 
nibus adnotationi criticz insertis magna invenitur 
errorum multitudo, quorum qui ad has spe- 
ctant, partem tantum in .4ddendis et corrigendis 
(p. xxxvrr-xrvur) sustulerunt. Tum in emen- 
dando scriptore sepius ingenium suum, quam 
ipsius scribendi usum atque aliorum de Epicis 
pracepta —cauteilla Manethonianis applicanda—, 
quam Manethonianorum ipsorum propriam in- 
vestigationem sequi maluerunt. Postremo quum 
tantum in singula oculos mentemque defigerent, 
viam recti de Manethonianis judicii monstrare 
quidem poterant aliis, sed nec ipsi senserunt, 
nec aliis re vera monstraverunt, Verum ut me- 
lius, quid viderint et quid non viderint editores, 
appareat, summam disputationis ipsis eorum 
verbis repetere placet (p. xxxiv) : « Ex iis, 
« quae exposuimus , intelligitur, Apotelesmatico- 
« rum libros ab Alexandrinorum quopiam poet 
« non esse scriptos. /Eque certum est eosdem non 
« esse etatis Nonniang. Apparet etiam, librum 
« quartum ceteris esse multo recentiorem. Liber 


PR AFATIO. | Y 


« quintus est farrago in qua alia sunt antiquiora, 
« alia recentiora, ut multo pejor ejussit conditio, 
« quam libri primi , qui per se satis est antiquus, 
« sed maxime mutilatus et interpolátione depra- 
« vatus. Libri autem secundus, tertius et sextus 
« tum optime servati sunt, tum antiquissimi vi- 
« dentur esse et ab uno poeta, Manethone si vis, 
« profecti. Libri enim primus, quintus et quartus 
« neque unius sunt corporis, neque ejusdem 
« scriptoris, nedum ad libros II, III, Vl perti- 
« neant. » De interpolatione antea p. xxii: dixe- 
rant« ea preter quartum vix ullum ceterorum 
« librorum plane vacare. » 

Hoc judicio, in quo vera falsis mire sed pro- 
babiliter mixta sunt, fieri non potuit quin alii ad 
telae magis etiam dissolvenda conatum incitaren- 
tur, quod usu venisse Bernhardyo et Lehrsio vide- 
mus. Ác de hoc quidem postea accuratius dicetur. 
llle vero in Historia literarum Graecarum vol. II, 
105a sq., postquam librum primum et quintum 
a quattuor reliquis et sermone graeco peregrinum 
quiddam sonante et orationis siccitate et rhyth- 
morum pravitate in primo libro vel pentametros 
admittentium mirum quantum differre dixit, re- 
liquos quattuor, ex quibus quartus pra ceteris 
malus et vulgari pedestris orationis stilo compo- 
situs, sextus vero maxime concinne scriptus sit, 
rationis coherentieque defectu ita laborare, ut 
nil nisi diversorum poetarum opera temere con- 
fusa in iis agnoscere possis, pronuntiavit. Hic 
quoque rectis prava mixta esse videas. lta, ut 
pauca tantum moneam, praestantissima quaedam 
fragmenta in primo libro inveniuntur ; neque li- 
ber quartus , operosis verborum compositionibus 
tumidus, sed libri quinti bona pars ad prosam 
orationem proxime accedit. Illud vero judicium, 
quo librum sextum ceteris preferendum dixit, 
cum editoribus novissimis p. rx ab.Heynio sum- 
psit. Quo judicio nihil vanius esse patet cuivis qui 
uno tenore librum secundum, tertium et sextum 
perlegerit. 

Jam, ut quid ego in bac editione prestare et 
voluerim et potuerim appareat, neve quod ferre 
humeri recusent a me postuletur, paucis quo- 
modo factum sit ut ad hacc carmina edenda acces- 
serim, preemittendum videtur. Equidem jam ab 
eo inde tempore, quo Lipsie summi Hermanni 
auspiciis literas Graecas accuratius cognoscere 
ceeperam , peculiare cum in ceteris Epicis recen- 
tioribus, tum in Quinto Smyrnzo studium posui, 
cujus edendi ante hos fere quinque annos initium 

«feci. Magna parte typis jam descripta, aliis ego 
variisque negotiis, quse suscepisse ne nunc quidem 
poenitet, ut laborem illum non deponerem qui- 


dem, sed tamen seponerem et differrem coactus 
sum. Ex his negotiis nullum mihi antiquius fuit 
quam controversia illa de emendanda in Gymna- 
siis puerorum institutione. Pene inscius in eam 
controversiam, conjunctissimam sane cum mu- 
nere scholastico, incidi edito a. 1845 libello, 
mea de tractandis veteribus scriptoribus senten- 
ti: brevissimam delineationem exhibente. Motain 
autem controversiam deserere eo magis religio 
erat, quod qua ego solo veritatis studio ductus 
scripseram, aliorum diversis quidem sed vivis 
acutisque censuris excipi et corrigi videbam, 
quum Saxonici przceptores, si ab uno alterove 
discesseris, partim tacita dedignatione ea repri- 
mere, partim calumniis conviciisque meipsum la- 
cessere quam refutare et excutere mea mallent. 
lta ego voce scriptisque rem susceptam strenue 
persequebar; et quum vel post disputationem 
illam Jene anno 1:846 in philologorum prz- 
ceptorumque Conyentu habitam gymnasiorum 
Saxonicorum professores quaestionem temporum 
rationibus commendatissimam repudiare perge- 
rent, societate eum ipsum in finem constituta 
aliorum virorum doctorum , inprimis qui natu- 
ralis scientie periti essent, studia adjunxi. À qui- 
bus viris lux illata est quam nos philologi afferre 
non potuissemus. "landem annus quadragesimus 
octavus, omnium rerum in hoc orbe conversione 
fatalis, etiam scholasticam quaestionem egregie 
promovit. Etenim Saxonicorum quoque gymna- 
siorum preceptores suis de rebus consultaturi 
convenerunt ; quibus in conventibus mense Julio 
Lipsie et mense Decembri Misenz habitis ea 
omnia, quis per antecedentes annos contemptim 
neglecta aut repudiata fuerant, plurimis suffragiis 
comprobabantur. Quo facto ipse cum aliis quibus- 
dam viris a Pfordtenio, qui tum Dresda rerum 
scholasticarum gubernacula tenebat, et hzc et cc- 
tera huc pertinentia legis in formam redigere 
jussi sumus; qua lege omnis rerum apud nos 
scholasticarum ratio regeretur. Sed annus qui 
sequebatur multis bene inceptis funestus, etiam 
huic rei perniciosus exstitit. Civilis discordiz 
procella Saxoniam quoque ingressa profugum me 
proscriptum extorremque patria ejecit. Ita Belga- 
rum hospitalitate exceptus Bruxellis quum per ali- 
quod tempus habitandum mihi decrevissem, Düb- 
nero suadente oblatam edendi Manethonis Maxi- 
mique provinciam prompto animo suscepi. Nam 
labore difficili spinosoque levaturum me spera- 
bam curam, qua me coquit et versat in pectore 
fixa, quum aut patriam cogito misere oppressam, 
aut amicos partim in exsilium expulsos, partim 
in vincula conjectos, partim morte prematura 


v1 | PRAEFATIO. 


raptos, aut rei scholastice incrementa homi- 
num , penes quos hodie potentia est, arbitrio in- 
tercepta. Nec tzdebat adversariis, quos in gym- 
nasiorum quzstione expertus eram, ostendisse, 
eorum armorum; qua olim Hermanno duce tra- 
ctare didiceram, usum nondum me deposuisse. 
Ita per quinque sexve menses, quamquam do- 
mestica insuper clade gravissime vexatus, sedulo 
his carminibus recensendis operam dedi : quo 
labore, quidquid praestare potui in hoc rerum 
Statu, quamquam przeestitisse me conscius mihi 
sum, tamen etiam atque etiam benevola legen- 
tium venia mihi imploranda est, quum multa a me 
aut preetermissa aut non recte administrata esse 
me non lateat. Nam ut taceam temporis an- 
gustias, ad manus mihi per majorem angusti 
bujus temporis partem nihil prorsus erat nisi 
ipse Manetho, quum libri mei ante hos demum 
duos menses ad me transmitti potuissent; alii 
autem, quibus vel maxime opus mihi fuisset, 
nec in meis erant, nec aliunde comparari pote- 
rant , ex quibus maxime doleo quod nec Sama. 
sii liber, quem ille de aznis climactericis scripsit, 
nec Materni Firmici Matheseos libri octo mihi 
patebant. Neque, quem librum ne editores ( p. ix 
not. ) quidem inspicere poterant , eum ego nactus 
sum, qui inscriptus est : Juperti et Schlicht- 
horst Neues Magazin für Schullehrer, 1793, 
II, I, p. 99 sqq. Ibi Zieglerum de Manethone 
scribentem 'T'yrwhitti vestigia secutum esse dicit 
Bernhardyus l. c. Quas hic illic Zetronnii emen- 
dationes commemoravi , hausi ex exemplari edi- 
tionis Gronovianze , quod olim ejus viri eminen- 
tissimi erat, nunc est Firmini Didot. Sed jam 
ad rem ipsam accedo. 

Atque ut primum quid judicem de Manetho- 
nianis quam brevissime comprehendam, habemus 
in iis primo carmen unum et continuum et ( nisi 
forte procemii quzdam perierunt ) exceptis pau- 
cis quibusdam parvisque lacunis, prorsus inte- 
grum, constans illud Jibris 11, Ill, ec VI, quos in- 
ter se simillimos et ab uno poeta profectos quam- 
quam recte postremi editores intellexerunt, tamen 
carminis perpetuum filum neque ipsi senserunt 
neque inesse aliis persuaserunt. Habemus deinde 
inclusum Zibro quarto alterum carmen, ab alio 
eoque recentiore auctore compositum, et quidem 
autad prioris carminis, quod probabilius putem, 
aut ad antiquioris cujusdam , unde illud quoque 
fluxit , imitationem expressum, sed illud et mul- 
tis partibus mutilatum et in rerum serie locorum- 
que ordine turbatum, fortasse etiam hic illic 
interpolatum. Habemus denique duas collectiones, 
quarum altera eaque melior primus, altera quia- 


tus liber inscribitur, a duobus hominibus et 
ignorantia metrorum sermonisque grzci et in- 
genii stuporg simillimis factas, quibus diversis- 
simorum poetarum fragmenta et insulsissimorum 
versificatorum, quos eosdem cum excerptoribus 
esse putem, foetus continentur, nullo nisi externe 
cujusdam rerum nominumque similitudinis vin- 
culo cohzrentia. 

Ut jam ad prius carmen accedam, quod jure 
nostro in hac editione primum locum obtinere 
jussimus, retentistamen propter lectorum commo- 
ditatem veteribus librorum numeris : jam priores 
critici non dubito quin ad eandem nobiscum 
opinionem pervenissent, animum in singulorum 
versuum et verborum tractatione nimis defixum 
si ad universum carminis ambitum et argumenti 
continuitatem inspiciendam vel obiter convertis- 
sent. ld vitium, satis commune adhuc apud phi- 
lologos ejus generis, quod stricte observantice bar- 
barico nomine appellari haud recusat, etiam in 
Manethone commissum esse eo magis mirum est, 
quod via quasi digito commonstrari videbatur 
per illa argumenta greca, qua his solis tribus li- 
bris praefixa pro validissimo sunt argumento ezter- 
no, eos ipsos libros jam ab antiquis librariis pro 
uno corpore habitos esse. Itaque eo magis gau- 
dendum est, quod quicunque nasutulus aut. inc- 
ptiens scriba pristino horum librorum ordine 
everso diversissima quasi ejusdem auctoris 1n sex 
libros divisit, idem tamen tantum religionis reti- 
nuit, ut argumenta illa abjicere noluerit; nam 
similia ceteris libris, presertim quarto distorto, 
premittere vel ingeniosissimus non valuisset, 

Sed si, argumentorum vestigiis quasi insi- 
stentes, ad carmen ipsum accedimus, videmus tam 
aptam esse atque circumspectam rerum dispo- 
sitionem, tam omnia bene cohzrere, tam sollerter 
ad evolvendi et consulendi facilitatem singula 
composita esse, ut haec res neque in fortuita vario- 
rum fragmentorum cumulatione felici casu emer- 
gere, nec prodigioso duorum vel plurium homi- 
num consensu inveniri potuerit. Neve ullus relin- 
quatur dubitandi pratextus, poeta ipse non 
solum libri tertii et sexti initio, ubi majores 
operis partes finitz sunt, brevia procemia pra- 
mittit, verum etiam mediis in libris vix ad alium 
locum transit, quin diserte hoc ipsum indicet et 
ad spatii jam emensi certe postrema respiciat. 
Singulos locos deinde indicabimus. 

Verum ne vana przdicavisse videamur, ad ac- 
curatiorem argumenti enarrationem progredi-- 
mur, unde apparebit hoc carmen, ut subinde la- 
cunis plerumque unius versus mutilatum, ita ab 
interpolationibus prorsus vacuum esse, ut etian 


PRAEFATIO. 


hoc nomine integrum plane suique simile existi- 
mandum sit. Quare prorsus mihi dissentiendum 
est ab editoribus, qui p. xxm prater quar- 
tum vix ullum ceterorum librorum interpola- 
tione plane vacare dixerunt, sed non demonstra- 
runt. 

Num primis libri secundi versibus : Πάντοτε 
μὲν χόσμοιο et qua sequuntur, carmen inchoa- 
tum fuerit, an poeta ex popularium more Musa- 
rum aut Stellarum aut dei alicujus invocationem 
pramiserit, dubitari potest. Mihi quidem hoc 
non solum probabile est ob moris illius commu- 
nem usum , qui maxime poetam decebat summa 
et grandissima ausum —- et quis nesciat Arati et 
Manilii procemiorum gravitatem? — sed etiam 
propterea, quod ipse libri ultimi et initio, Musa, 
Apolline et Mercurio velut coptorum suorum 
patronis nominatis, et in exitu Musis et Sideri- 
bus solemniter valedicens, ad hujuscemodi intro- 
ductionem respicere videtur. Nec causa obscura, 
ob quam ineptus horum librorum consarcinator 
eam rejecerit : ne scilicet per indicium vel impe- 
ritissimo cuique perspicuum fraus et abusus pate- 
ret. Quum tamen ne sic quidem res ad liquidum 
perduci queat, et ad sententiam et ipsas res nihil 
iet, lacune signa non ponenda putavi, 

Versibus 1-140 necessarim quzdam compre- 
henduntur zotiones : de Sole et Luna 1 et 2; de 
stellis fixis, partim lucidioribus partim obscurio- 
ribus 3-13; de quinqueceteris planetis 14-17, ubi 
v. 17 statim indicat, carmen suum in planetis po- 
tissimum enarrandis versaturum esse; de axibus 
caelestibus 18-21 ; de duobus polis 32-26; de or- 
bibus czli in universum 27-29; de novem orbi- 
bus principalibus 30-32; et quidem de septem qui 
oculis non cernuntur 33-34, eorumque nomini- 
bus : de boreali 35 sq., estivo 37, &quinoctiali 
38 sq., hiberno 4o, australi 41 sq.; de horizonte 
et meridiano 43-49 ; tum de duobus qui cernun- 
tur, via lactea et zodiaco 51-56; tum postquam 
breviter de latentium ratione explicuit 57-63, 
eodem ordine omnium novem circulorum situm 
accuratius persequitur, sideribus, quibus singu- 
lorum situs definitur, enumeratis, 64-140. In his 
haud infeliciter priores poetas amulatus esse vi- 
detur, nominatim Aratum etManilium, apud quos 
similia leguntur. Nullus tamen ex his locus indi- 
cari potest, quem ille servilem in modum sit imi- 
tatus. 

Jam ipsam rem aggressus primum docet omnes 
stellas( h. e. planetas, nam in horum constella- 
tione Nostri doctrina continetur) in su/s quamque 
eelibus faustas esse 141-47; tum, quod duobus 
versibus 148 sq. indicavit argumentum, quid 


vM 


quinque planete alii alierum in domibus signifi- 
cent, certo ordine persequitur 150-341, quem or- 
dinem etiam in sequentibus ubiqueservatum hzc 
tabula clarum reddet. Exponit enim quid Saturnus 
in Jovis :dibus faciat et vice versa 150-65, quid 
in Martis hinc ad 176, quid in Peneris — 190, 
quid in Mercurii — 209; quid Jupiter in Martis 
— 220, in Peneris — 245,in Mercurii — 265; 
quid Mars in Peneris — 290,1n Mercurii — 313; 
quid enus in Mercurii — 341. Jam ad Solem et 
Lunam transgressus, quos ut dominos czli jam. 
initio nobilitavit, eodem ordine quid Saturnus — 
346, Jupiter — 35a, Mars — 358, Fenus — 360, 
Mercurius — 362 in Leonis signo, quod est do- 
micilium Solis, et quid Saturnus — 367, Jupiter 
— 371, Mars — 358, Fenus — 382, Mercurius — 
386 in Cancro, que est Luna domus, efficiant, re- 
censet. Postremo quid $oí in sua — 39o, quid 
Luna in sua — 393, quid alter in alterius domo 
portendant, exponit, — 396. 

Hic primam operis partem desinere ne cui du- 
bium relinqueretur, poeta jam 397 sq. ad ea, quie 
exposuit, his verbis respicit : 'l'oia μὲν ἀλλήλων 
οἴχοις ὁρίοις τε παρόντες Teoyouc ... Versibus tribus 
qui sequuntur, alteram partem quz restat operis, 
quatenus illud siderum a contemplatione profi- 
ciscitur, clare designat : ᾿Αληθείην πᾶσαν βιότοιο 
Σύγχρασις διέχριν᾽ ἐπιμα ρτυρίαι τε — Ἄστρων 
ἀλλήλοις, quze quidem pars non solum hujus li- 
bri fine, sed toto sequente libro pertractatur, Sed 
ne in tanta materie ubertate memoria lectoris va- 
cillet, qua proxime explicaturus sit etiam hoc 
libro, v. 402 declarat : 


ὅσσα δ᾽ ἄμ’ " He («p δρῶσιν παρεόντες, ἀείσω. 


Ea, post brevem explicationem de planetarum vi 
in ortu efficaciore, in occasu infirmiore (403-409), 
ordine nebis jam noto, quo Saturnus — 416, 
Jupiter — 420, Mars — 435, Penus — 43e, 
Mercurius — 435 deinceps recensentur, proposita 
videbis. Jam , breviter monitis lectoribus eandem 
esse planetis vim, si ex adverso Solis (436-38) 
appareant, se de variis Luma* conjunctionibus 
ἐν δισσῇσιν ἀπορροίαις συναφαῖς τε praecepturum 
v. 438-40 promittit. 

Facit id v. 441-480 et ea quidem ratione, ut 
obiter intuenti ab ordine illo si non prorsus »e- 
cessisse, at paullulum aberravisse videatur. Sed 
videtur tantum. Postquam enim quid crescens 
Luna Saturno conjuncta afferat v. 441-45 docuit, 
quid decrescens ἃ Saturno et tum crescendo Jovi 
aut Peneri juncta, 445-450, quid Mercurio effi- 
ciat, 451 notat. Patetconsuetum ordinem retineri, 
nisi quod Martis junctura nunc demum in fine 


VIII 


452-59 memoratur, haud inficete, quoniam ea 
prorsus opposita Jovis et Veneris et Mercurii 
junctionibus zque perniciosa est, ac si Luna de- 
crescens a Saturno, vacuo cursu pergat 452. Jam 
eodem modo, ut crescentis Lune cum Jove, Ve- 
nereet Mercurio junctze vim simul descripsit, etiam 
decrescentis ab iisdem stellis et Saturno aut Marti 
se applicantis malos effectus 460-65 conjunxit, 
qua in re si v. 460 Κυθέρης ἢ xal Ζηνὸς πολυφεγγοῦς 
scripsit, quum secundum suum ordinem facile hic 
' quoque dare posset Ζηνὸς πολυφεγγοῦς ἢ Κυθερείης, 
id nemini offensui erit nisi putidissime diligen- 
tiz scrutatori. Jam pluribus de perniciosa Luna 
cum Marte conjunctione expositis (465-72) uno 
versu eandem esse decrescentis ab ea stella vim 
addit, quod tamen limitat; 474-79 fere eadem 
bona proferri notat, si tum Jovi, Peneri aut 
Mercurio misceatur, quam «qua supra memorata 
sunt de Luna eandem conjunctionem post decre- 
scentiam a Saturno sequente. Uno versu 48o ean- 
dem esse vim Lune, si quinque planetis ex ad- 
verso appareat, indicat. 

Jam de Luna cum Sole conjuncta 481 sq. et a 
Sole decrescente sed bonis stellis ( i. e. Jovi, Ve- 
neri, Mercurio ) appropinquante 483-85 pauca 

addit. 

Quamquam quivis nobiscum laudabit poetam , 
quod ordini commodz perspicuitatis causa invento 
non ita servum se addixit, ut ejus ordinis gratia 
in repetendi eadein periculum incurreret, tamen 
aliam etiam aperuisse causam placet, ob quam hic 
quidem paullo liberius rem tractavit. Etenim no- 
xiz illa Lune cum duobus noxiis Saturni et Mar- 
tis sideribus conjunctiones inprimis credulorum 
discipulorum attentioni commendanda erant. 
Hinc vides has conjunctiones, magnopere, ut 
videbimus, ab his astrologis decantatas, etian 
majore versuum numero efferri. Propter eam 
Lunz efficaciam duas alias tradit in fine regulas, 
primum, eam vacue currentem in nativitate mali 
ominis esse 486-88; deinde, etiam ante nativita- 
tem et nova et plena Luna utrum cum noxiis an 
cum felicibus stellis congrediatur magni mo. 
menti esse — 495, quarum ex illis pessimum 
exemplum Mars omnibus in formis , ex his opti- 
mum Sol ex adverso positus Lunz memoratur 
— boa. 

Qus hucusque explicata sunt nemo melius bre- 
viusque comprehendat ipso auctore, qui sequeztis 
libri initio potissima his verbis repetit : 


ὅσσα μὲν ἀλλήλων οἴκοις τελέουσι βροτοῖσιν 
ἀστέρες, ᾿Ηελίῳ τε πυριπλήθοντι συνόντες, 
ὁππόσα xal κεραῆς συναφαῖς τεύχονσι Σελήνης, 
ἐν προτέραις σελίδεσσι μάλ᾽ ἀτρεκέως κατέλεξα. 


pe—— GA  EEMEDOSDSOSOOODDDDELELLLUCLLLLLUULULUóLI?LGSLELVL!ILLAOLE!'LLOLLLILUAALGLLLUILULLLOOLECGLUBSEQH 


PRJEFATIO. 


Quidrestet canendum, idem brevissime indicavit : 


νῦν δ᾽ ἐπιμαρτυρίας αὑτῶν xal σχήματα πάντα, - 
ἀλλήλων θ᾽ ὅσα δρῶσιν ὑπ᾽ ἀχτίνεσσιν ἐόντες, 
xal κέντροις πισύρεσσιν ἐπεμδεδαῶτες, ἀείσω. 


Priores duo versus idem innuunt, sed paullo ex. 
plicatius, quod jam libro priore v. 399-401 indi- 
cavit, qui quidem locus a v. 227 hujus libri ini- 
tium capit. Pramittit doctrinam de planetarum 
efficacia quattuor centra qu& dicuntur occupan- 
tium, quam doctrinam ultimo illius proeemii 
versu promisit. Sunt ea centra sive stationes in 
oriente super horonomum ,, in occasu, in medio 
celo, sub terra. Explicat primum quid singuli 
planetae, ubi in uno horum centrorum soli appa- 
reant, hominibus boni malive portendant, secutus 
eum de quo jam szpius monuimus ordinem, ita 
ut res Saturni 8-51 , Jovis 3a-48, Martis 49-71, 
Veneris 722-89, Mercurii 9o-105 , Solis 106-119, 
Lunes 120-130 persequatur. In enumerandis autem 
ipsis centris eo tantum sibi constitit, quod sem- 
per ab horonomi centro initium fecit, ceteris 
vario modo subjunctis. 

Non sine diserta commemoratione, que tamcn, 
ut infra videbimus, uno certe versu mutilata est, 
v. 131 ad a/teram dogmatum centricorum parten: 
transit, quid significent planete bini in adversis 
centris sibi invicem oppositi. Sed fecit hoc tan- 
tum in duobus centris, horonomico et dytico, 
eodem ordine quid Saturnus in altero apparens 
cum Jove 133-140, Marte — 146, Penere — 15-, 
Mercurio — 162; quid Jupiter cum Marte — 175, 
cum Penere — 185, cum Mercurio — 193; quid 
Mars cum 7enere — 206, cum Mercurio — 216 
alterum occupante hominibus afferre soleant, 
enumerans, Quicumque jam accuratam poet; 
sedulitatem hucusque persecutus fuerit, nobiscutv 
statim animadvertet hic quidem post v. 316 ulti 
mam hujus loci particulam , qua de Feneris cum 
Mercurio rationibus agebatur, temporis injuria 
intercidisse. Itaque non opus est pluribus demon- 
strari, longioris lacunz signa necessario hic po 
nenda fuisse. 

Postquam duobus versibus 217 sq. indicavit, 
prorsus eandem esse eorundem siderum rationem, 
si in duobus alteris centris, medii coli et subter- 
raneo, occupandis inter se alternent, duobus aliis 
versibus ad reges, Solem et Lunam, sibi parat 
transitum, quamquam eam rem 221-225 haud 
multis versibus absolvit , hic quidem, variationis 
gratia opinor, de summo et infero centro expli- 
catius dicendo, uno versiculo 326 idem in duobus 
alteris centris valere monuisse contentus. 

Jam v. 227-33 viam sibi inunit ad alteram de 


PRJ/EFATIO. ΙΧ 


testimoniis et conjunctionibus planetarum par- 
tem exponendam, quam supra v. 6 sq. indicave- 
rat. Sobrie autem inimmensa variarum formarum 
positionumque multitudine potissimas excerpsit, 
quas eodem ordine pertractare poterat, atque 
quem hucusque servaverat. Rursus igitur abjectis 
plurium planetarum compositionibus magis cumu- 
latis et contortis, quasi simplicia tantum multi- 
plicis doctrine fundamenta jacere satis habet, 
enumerans singula planetarum paria, quid ho- 
minibus przdicant aut conjuncti interse aut ez 
adverso positi, aut quadrati, aut trigoni, quod 
postremum constellationis genus efficacissimum 
esse obiter v. 361 sq. monetur. Εἰ in planetis qui- 
dem enumerandis , uti jam indicavi, a solito or- 
dine non discessit, explicans primum de Saturni 
conjunctionibus cum Joee 234.43, cum Marte 
— 276, cum Penere — 386, cum Mercurio — 294; 
tum de Jovis cum Marte — 308, cum /enere 
— 314, cum Mercurio — 328 ; deinde de Martis 
cum Fenere — 338, cum Mercurio — 345; de- 
nique de Peneris cum Mercurio — 358. Sed in 
recensendis illis quattuor testimoniorum ge- 
neribus sibi eque non constitit atque supra in 
memorandis quattuor centris; ter, v. 314 apud 
Jovem et Venerem, v. 316 apud eundem et 
Mercurium, v. 334 apud Martem et Venerem, 
communi vocabulo ἄλλαις ἐπιμαρτυρίαις et πάν- 
15001 σχήμασι non nominata federa comprehen- 
dere satis habuit, nec dubium jam est quin ejus- 
modi versus etiam in Mercurii et Veneris societa- 
tibus describendis exciderit, ex quibus nunc so- 
lum v. 347 ξυνὴ ὁδός memoratur. Eum versum, 
qui iisdem verbis atque v. 334 conceptus esse po- 
terat, post v. 351 excidisse loci, quem v. 334 
ipse occupat, comparatio paene necessario evincit. 

Sed ne omnino ignarus videretur innumera- 
rum illarum positionum, quibus planetae plures 
alteri alteris imminere possunt, paucas quasdam 
maxime insignes quasi speciminis loco excerpsit 
et simplicibus suis parium congressibus inter- 
posuit. Jta, ubi sermo est de noxiorum illorum, 
Saturni et Martis, federe, et Solis accessionem, 
si quidem recte v. 348 constituimus, ut maxime 
fatalem commemorat, qua vel miseram mortem 
immittere soleat, nisi (v. 353) ex benefícis ali- 
qua stella inspiciat; et Lune. sub radiis easdem 
calamitates imminere, qua aliis 5onis stellis in 
"tes commutari queant (v. 366 ; et postquam v. 
270 meliorem trigonorui aspectum laudavit, hic 
quoque bonarum malarumque stellarum, Solis at- 
que Luna efficaciam animadvertere haud oblivi- 
scitur. lta, ubi agit de Saturno Veneri appropin- 
quante, eunuchos procreari Martis Lunzeve in- 


terventu addere opere pretium duxit v. 285 sq. 
Et similia exempla v. 300 sq., v. 327 sq., 
v. 335 sqq., v. 353 sqq., 355 sqq. deprehendas. 

Jam ex more singulatim et postremo exponens 
de Sole et Luna, indea v. 359 obiter quidem quat- 
tuor illas foederis formas notat, — quarum tamen 
unius et quidem conjünctissima mentionem la- 
cuna absumptam esse sententia alias etiam hians 
clamat, — accuratius locum expositurus celeber- 
rimum de insigni signorum sive masculorum sive 
Jemineorum , in quibus duo lumina conspician- 
tur, potentia : 365-368 si Sol in masculis, Luna 
in femineis, — 371 si ambo in masculis; — 355, 
si Luna in masculis , Sol in femineis; — 379 , si 
ambo viro nascente, et — 382 femina nascente 
in femineis ; — 385, si ambo femina nascente in 
femineis, et quidem — 391 Marte et Venere et 
signo masculo accedentibus ; — 396 si ambo viro 
nascente in masculis signis , Mercurio et femineo 
signo accedente, conspiciantur. Hic locus de noxia 
signorum diversi sexus vi tam gravis ei videba- 
tur, ut duobus versibus, 397 sq., id in uni- 
versum inculcaret. 

Jam poeta elementa ejus rationis explanasse 
sibi videbatur, qua ex siderum constellatione in 
nativitatis hora nascentis sors fatalis describi 
possit — θυμὸς ἐνὶ προτέροισιν ἀεῖσαι ΜΙ ἥσατ᾽ dvay- 
χαῖον χρεῖος v. 400 sq. — Unum restabat, quo- 
modo et vitz initium definiendum, et diuturnitas 
exputari posset, quod apud varios homines varie 
fieri debet — 405. Priorem partem 406-415 de- 
lineavit, quando a Solis — 408, quando a Lun:e 
parte 409, quando a stella nativitatis dominante 
— 413, quando ab hora initium capiendum sit 
— A15. Vita quam diu duratura sit quomodo 
computari possit v..416-20 docuit, Saturni, Mar- 
tis, interdum Solis interventum letalem esse 
v. 421-426 addens. Postremis duobus versibus 
generalen regulam, quz in facienda ἀφέσει obser- 
vanda sit, in memoriam revocat. 

Quum jam cursum suum emensus esset, qua- 
tenus e siderum quis positionibus de sorte et vita 
nascentis hominis conjecturam faciat, ad alteram 
doctrine partem, qua totius disciplinz veritas 
quasi in examen tentationemque vocatur, transit, 
ut quis ab Aumanarum sortium contemplatione 
egressus eas cum siderum formis comparare ita- 
que cognoscere discat, quanam czlestium con- 
stellatione terrestrium rerum singulae vicissitu- 
dines regantur et provocentur. [taque initio tertii, 
qui nunc seztus fertur, libri novo impetu poste- 
rius operis dimidium aggressurus Musam et PAa- 
bum et Mercurium invocat, ut eodem modo, quo 
προτέρην ἀοιδὴν inspiraverint — quo singulari duos 


X PRJEFATIO. 


libros priores complectitur eodem, ut vidimus, 
argumenti filo decurrentes, — ita etiam ultimo 
libro {πυμάτη βίδλῳ v. 7) ei canenda dent que 
restant, Tum novem capita, in quz hanc mate- 
riam dispescuit, diserte enumerat , bis tantum or- 
dine mutato, et dnobus, qua essent cognati ar- 
gumenti, uno nomine comprehensis. Sed ne lector 
hunc ordinem semel indicatum e memoria amit- 
tat, post quodque caput finitum versibus nonnul- 
lis ad id quod sequitur, lectores suos traduxit. 
Capita autem novem hzc sunt : 


I. ἀμφὶ τροφῆς — ἠδ᾽ ἀτροφίης βρεφέων ( v. 8 - 10, 
coll. 19 et 112) : 19-111. 

II. ἀμφὶ γάμων (v. 11, coll. 113 et 222 sq.) : 
II2-221. 

IIT. ἀμφὶ τέκνων veve?j ( v. 225, coll. 260) : 227- 
259. 

[V. περὶ ἀτέχνων xal ἀσπέρμων ( v. 263 sq., coll. 
305) : 265-304. 

( Hzc duo capita v. 12 his solis verbis indi- 

cavit : τέχνων γενεῆς.) 

V. περὶ ἀδελφειῶν ( v. 11, coll. 307 sqq. et 339). 
311-3375. 

VI. τέχναι καὶ πρήξιες xot ἔργα ( v. 14 sq., coll. 339 
sq et 541 sqq.) : 341-540. 

VII. σίνη καὶ νόσοι (v. 12 sq., coll. 544 sqq. et 
630 sq. ) : 548-629. 

VIII. ἀμφὶς πενίης (γ. 16 sq., coll. 632 sq. et 683): : 
634-82. 

ΙΧ. περὶ δμώων γενέθλης ( v. 18, coll. 684 sq. et 
730 sq. ) : 686-729. 


Decimum etiam caput expositurus erat v. 732 
sqq., quod egisse de regum nativitate jure nobis 
conjecisse videmur, sed imperatorum iram veritus 
id consulto a se praetermissum monet v. 734-37. 

Tum , postquam sus ipsius nativitatis signa et 
constellationem explicuit ( 738-750), quod ipsum 
haud exiguum est argumentum hoc carmen unius 
esse auctoris, Musis et Sideribus sollemniter va- 
ledicens (751-54) carmen rite digneque con- 
cludit. 

Qui nobiscum hanc carminis continuitatem se- 
verümque argumenti ordinem oculis perlustra- 
verit, is profecto, si quidem ex hac sola re judi- 
cium facere conetur, nullo modo dubitare poterit, 
quin hoc carmen et ab uno profectum, et—si a la- 
cunis quibusdam levioris momenti discesseris — 
integrum, et vero ab interpelationibus vacuum sit. 
Itaque, quo clariorem in lucem hoc gravissimum 
argumentum vel fugitivo oculo lustrantibus pone- 
retur, versibus literisque per intervalla distin- 
guendis sedulo operam dedimus, Si quis igitur hoc 


judicium evertere atquein his' quoque libris varios 
variorum scriptorum foetus commixtos esse pro- 
bare voluerit, ei et ex rebus et ex sermonis pro- 
prietate versuumque ratione plurima et cumulatis- 
sima argumenta erunt afferenda, quibus quid sit 
cujusque auctoris clare discernat; ei porro, quo- 
modo diversorum auctorum fragmenta in tam 
firmam perpetui decursus compagem conjung 
potuerint, demonstrandumerit. Ex his argumentis 
quo solo usus est Lehrsius ad hiatum spectante. 
quid illud valeat, deinde videbimus : id tantum 
hic jam nobis vindicare non dubitamus, solitarii 
ejusmodi observatione poetz, corpus tam probe 
compositum in membra dissolvi non posse. 

Sed nos, ut jam propius poete nostri in cogni- 
tionem perveniamus, nunc de rebus, quz apud 
eum commemorata inveniuntur, agemus, numex 
iis de tempore quo ille scripserit, et de regione 
cujus ille fuerit, aliquid concludi possit. Protulit 
jam nonnulla ex eo genere Tyrwhittus in pref- 
tione ad Lithica Orphei , ut probaret, hoc poem: 
sub imperio Romano et quidem ad occasum ver- 
gente literis mandatum esse. Sed unum tantum 
locum, de quo infra dicetur, II, 362 sqq., ex hoc 
poeta, ceteros quattuor e libro I et IV desumpsit. 
Heynius |. c. duos locos memoravit, unum VI, 734 
sqq., qui ad Principum edicta contra mathemat- 
cos animum revocet ; alterum II, 238, de iis, qv 
in templis a populo auscultentur, quod vix nis 
Christianorum aetate dictum esse possit. Idem Jab- 
lonskii attulit judicium dubitantis an Manetho 
JEgyptius auctor carminis habendus sit, quum 
Grzca, non barbarica sphara proponatur. 

Ut jam ab hac observatione initium faciamus, 
in toto hoc carmine, si res spectemus , nibil est 
qua re auctorem aut Manethonem aut /Egyptium 
fuisse censeamus. Nam quo loco Heynius l. c. 
Alexandrinum hominem argui putabat, VI, 46: 
sq., ubi agitur de conditura corporum, is locus 
in tam vulgata ejus artis celebritate plane nihil 
probat. Recte igitur Tyrwhittus ad procmia re 
spiciens solos libros primum et quintum Marr- 
thonis personam praeferre dixit, injuste vitupera- 
tus eam ob rem a novissimis editoribus p. ΙΧ. 
postquam negligenter Tyrwhitti verba ita corru 
perunt , quasi ille solos illos libros prasf£zum ^a- 
bere nomen Manethonis scripsisset. Itaque vix 
dubitari potest, quin Manethonis nomen tun de- 
mum his quoque libris attributum sit, postquam 
1i cum primo et quinto, quorum de prafationibus 
postea scribemus, in unam farraginem commixti 
erant. 

Contra recte quidem jam ab illis, quos nomi- 
navimus , observatum est, plurimas ad impera: 


PR/EFATIO ΧΙ 


torum Romanorum tempora allusiones rebus a 
poeta memoratis contineri ; quz observatio satis 
vaga quum a nemine dum per singula esset et 
accuratius tractata, suo jure Bernhardyus pro- 
nuntiare potuit, nihil certi, ex quo hoc vel illud 
saeculum divinaretur, iis allusionibus contineri. 
Eo audacior igitur sed gravior erit conatus , cu- 
jus periculum vel in tantis librorum et temporis 
angustiis evitandum nobis non putamus, si forte 
ex rebus, quarum mentio fit in his libris, tempus 
quo fuerint conscripti, paullo accuratius enu- 
cleari possit. 

Ac primum quidem, si quis morum atque re- 
rum , quales erant apud Romanos sub imperato- 
ribus, gnarus, sine ulla opinione prazcepta hos 
libros perlegerit , sexcenties Martialis, Juvenalis, 
Plinii, Taciti aliorumque memoriam recolet, qui 
ea tempora vivis coloribus depinxerunt. Longum 
est et ab angustis hujus prafationis finibus alie- 
num, per omnia singulatim hanc rem persequi. 
Quid quod singulis Pseudo-Manethonis locis sin- 
gula amplissimi operis, quo antiquitates illius 
temporis Romane explicarentur, capita apte in- 
scribere posses! Gravius etiam est propiusque 
accedit ad quastionem, in qua solvenda occupati 
sumus, illud , quod in totis his tribus libris nihil 
invenitur, quod ulla vel remota ratione ad rem- 
publicam ejusque vel extrema tempora vel sub 
primis imperatoribus durantia vestigia pertinere 
videatur, quod contra omnia ad id tempus ani- 
mum vocant, quo infinita unius hominis domina- 
tio omnes et res publicas et mores privatos per- 
vaserat et tinxerat, Ita, si poeta Piinii temporibus 
scripsisset, vix dubito quin novem capitibus, que 
singulatim tertio libro exponit, decimum de a- 
gistratibus et publicis muneribus additurus fuisset , 
quibus — quamquam umbre tantum erant pri- 
stinarum potestatum — haud parum gloriatos esse 
illius aetatis homines ex illius epistolis scimus; 
memorasset poeta inter beneficia czlestium po- 
situris indicata etiam aure popularis , tunc non- 
dum prorsus exstinctz, gratiam, atque magnam 
senatorum auctoritatem. De his aliisque rebus, 
quz ad primum imperatorum szculum pertinent, 
nihil prorsus invenimus. 

Contra regum eorumque amicorum semper ita 
facit et iisdem similibusve verbis mentionem — 
vid. Il, 151 sq.; 216 sq. ; 233; 344 sq. ; 350 sq.; 
II, 175 35; 224 sq.; 136 sq.; 296 sq. — , ut 
tempora commonstrent et adsueta jam illi rerum 
statui, quo ab unius nutu potentia et honores et 
divitiae pendent, et quibus principes in imperii 


consortium alios evexerunt, quorum primáà sunt | 


et illustriora exempla Lucius Verus et Antoninus ! 


Geta. Contra non vereor ne quis illud πάτρης 
προὔχοντας ἣ ἐν δήμοισιν ἀρίστους nobis tamquam 
reipublice magistratus oppositurus sit, quum 
his non difficile sit inventu que munera publica 
etiam imperatorum temporibus relicta designen- 
tur aut potuerint designari. 

Inter magistratus imperatorios sepius procu— 
ratorum sive rationalium mentio injicitur — vid. 
IL, 153 sq. ; 247 sqq. ; llI, 188 sq.; 315 sq.; VI, 
360 —, quos constat maximi momenti fuisse 
sepeque ab ejus temporis scriptoribus tangi : 
vid. Histor. Aug. Scriptt. Anton. Pius 6. Alb. ἃ. 
Diadum. 4. Neque oblitus est, qui ib. Macr. 7 
procuratores privatee rei appellantur, IL, 314 ; VI, 
358 sq. Tetigit hoc genus Manil, V, 355-63. — 
Tum insignis est locus III , 64 sqq. de honorifica 
sed periculosa pra;fectorum pretorio dignitate, — 
Etiam peculiare illud, quod Tiberius instituisse 
dicitur, officium a voluptate (Suet. Tib. 42), for- 
tasse III, 38 memoratum videatur, nisi potius 
intelligendi sunt ditissirii editores , per quos sine 
dubio non solus Antoninus philosophus a£sens 
populi Romani voluptates curari vehementer prece- 
pit, vid. Capitol. Ant. Phil. 33. Pertjnet huc etiam 
bellicorum ducum mentio , de quibus unum locum 
II, 215 sq. citasse satis esto. — Ad aulicos purpu- 
ratos et homines imperatorum gratia infulis sa- 
cerdotalibus orzatos (cfr. £l. Spart. Hadr. 6 
pertinet versus qui bis legitur, II, 234; III, 37 : 
χοσμεῖ xal μίτρησι πέπλοισί τε πορφυρέοισιν. 

Tum satis constat, quanto honore et premio 
imperatores affecerint bonarum artium doctores et 
professores, cujus rei nolo amplissimum sed for- 
tasse nimis recentem testem citare Ausonium. Suf- 
ficit hic notasse , Antoninum Pium (teste Capitol. 
c. 11) «rhetoribus et philosophis per omnes pro- 
vincias et honores et salaria detulisse, » et Anto- 
ninum philosophum, teste eodem c. 3, « tantum 
honorem magistris suis detulisse , ut imagines eo- 
rum aureas in larario haberet, ac sepulcra eorum 
aditu, hostiis, floribus, semper honoraret ; » suf- 
ficit addidisse, de unoquoque fere imperatore, 
qui omnino magistros habuit, qui illi fuerint di- 
ligenter a scriptoribus memorie traditum esse. 
Jam III, 325 sq.; VI, 350-56; 394; 478 sq. eo 
melius intelligas. Neque Manil. lv, 189 — 202 de 
his monere omisit. 

' Tum plane Romanorum vitam redolet frequens 
jurisperitorum litiumque forensium commemora- 
tio ( vid. II, 357 sqq.; 396 sqq.; III, 213 sq.; 
268 ; 341), qua tamen potius de rebus privatis, ut 
illud γραπτῶν ἕνεκεν indicat, accusationes , quam 
illa capitalia pericula reipublice temporibus in 
foro jactata satis clare innuuntur. Etiam Manil. V, 


XII 


311-323; 409-415 horum meminit. Nec dubito 
quin etiam II, 263 sqq. verba : 


ἄλλοι δ᾽ αὖτε πέλονται ἀπαγγελέες βασιλήων, 
πίστιν τ᾽ ἀμφὶ δίκῃσι θεμιστοπόλων ἀπ᾽ ἀνάκτων 
ἴσχουσιν, χείνοις σφετέρῳ νόῳ ἰθύνοντες, 


huc referenda sint, qua perperam Tyrwhitt, l. c. 
de Ageéntibus in rebus intellexit. Nam ex plurimis 
ipsius Marcellini, quem ille adduxit, locis facile 
probari potest, eos agentes in rebus — quorum 
nomen primarium cum officio probrosissimo vel 
ad nostra tempora permansit — inprimis specu- 
lari debuisse, si quid novarum rerum contra Im- 
peratoris salutem susciperetur, et eosdem ab hac 
muneris parte primaria etiam Curiosorum nomen 
habuisse. Sed qui a poeta memorantur ἀπαγγελέες 
jus dicentes apprime conveniunt quattuor consula- 
ribus, quos per omnem Italiam judices constituit 
Hadrianus secundum El. Spart. 22, et Jul. Capit. 
Anton. Pio c. 2, ad quod exemplum datis juridi- 
cis etiam Ántoninus philosophus Ztalíie consuluit, 
teste Jul. Capitol. c. 11. Hi ipsi non dubito quin 
intelligendi sint apud Dion. Cass. LXXVIII, 22 : 
δικαιονόμοι οἵ τὴν Ἰταλίαν διοιχοῦντες ὑπὲρ τὰ νομι- 
σθέντα Ono τοῦ Μάρχου δικάζοντες. 

Jam si ad artes varias, quas constellationibus 
pradicari censet, transimus, hic quoque ubique 
recentiorum Romanorum vitam in oculos incur- 
rere plurimis demonstrari potest. Pramonenduin 
autem, singulas quidem artes etiam ab antiquiori- 
bus temporibus minime alienas esse ; sed ez nec 
tanti erant momenti, utpote plereque viris inge- 
nuis indigne, neque ita expolitz, ut apotelesmata 
illis temporibus scripta tantam eorum multitudi- 
nem enumerassent. Sed nos ex potioribus partem 
indicasse satis habemus. lta geometree memoraa- 
tur VI, 469; agricolee , qui etiam aliorum agros 
mercede colunt, ibid. 489; illos memoravit Manil. 
IV, 205; hos ibid. r4o sqq. Memorantur musici, 
comandi, tragcedi, pycte aliique athlete, MI, 357 ; 
VI, 374 , 506 sqq., de quibus pleni sunt scripto- 
res; nec dubito quin etiam qui Vl, 375 σθεναροὶ 
ῥοπάλοισι γεγηθότες appellentur, gladiatores sint 
rudibus (cfr. /El. Lamprid. Commod. c. 5) i» 


arena pugnantes , quas etiam ca/vas dictas esse ex. 


Cic. Sen. c. 16 et Veget. mil. lom. II, 11 suspice- 
ris. Nec Manilius IV, 227 sq. gladiatores, aut 
V, 324-38 musicos, aut 477 sqq. fabularum re- 
citatores prztermisit. Memorantur ftnambuli et 
peteuriste; NY, 440 sqq. , quod hominum genus 
quamquam ne ipsum quidem a reipublice tempo- 
ribus alienum, ut vel prologi Hecyrz Terentianz 
docent, sub imperatoribus tamen demum in ma- 
jora vulgi studia pervenit, quamquam elephanti 


--... ———  — MÀ M A a ——— a — a M MH € a À— € — n —  — n — — ——  — — € a M ρῬ-- 


PR/EFATIO 


a Nerone jam (Sueton. N. αι) εἰ Galba (id. G.6' 
per funem ambulare edocti hanc artem depre: 
sisse videri possint. Nam vel 4r£orninus philoso- 
phus vilibus hominibus tantum pietatis largitus 
est, ut iis post puerum lapsum culcitras subjici 
juberet ( Jul. Capitol. c. 12); et Cyziceni teste ce 
leberrima moneta, quam Boettigerus illustravit in 
Opuscull. III, p. 336 sqq., festo Caracallee in ho- 
norem celebrato per funambulorum ludum majus 
decus fecerunt ; et Carinus, teste Vopisco c. 18, ut 
novum spectaculum neurobaten, qui velut in ver 
tis cothurnatus ferretur, exhibuit, de qua quidem 
artis perfectione noster poeta siluit, vix rem m 
rabilem omissurus, si modo eam novisset. Multus 
est etiam in his similibusque ludibriis depin- 
gendis Manilius V, 162-173; 438-445; 651-55. 
Jam ut ad opificia transeamus luxuriz illorum 
temporum inservientia, insignis est locus II, 32o- 
27, ubi memorantur textores variis figuris vestes 
pingentes, encaustice picture periti, sertorum 
nexores, purpurz tinctores, et unguentorum co- 
ctores ; quocum loco Vl, 432 sqq. compares. Duo 
ex his genera memoravit Manil. V, 362-69. Prz- 
terea nihil addere placet, quam unum locum ex 
Treb. Poll. xxx Tyr. c. 14, ubi narrat Macriane 
familia mulieres tunicas, et limbos, et peenulas ma- 
tronales habuisse, quee 4lexandri effigiem de licis 
variantibus monstraverint, Quanta cura autem vcl 
imperatores ipsi verz purpurz studiosi fuerint, 
ejus rei de Aureliano etj Probo et Diocletiano 
exstat testimonium apud Vopisc. Aurel. 29. Huc 
pertinent etiam γυναικεῖα ἔργα, quibus operantes 
viri secundum Il, 242 sq.; ΠῚ, 79 Sq., opes ma- 
gnas sibi parant, Intellexit, opinor, inprimis i 
vestes studium mercemque fugacem, ut Manilii 
verbis utar IV, 353. — Tum quanto studio et au- 
cupium et piscium captura a summis viris, quin 
ab ipsis Principibus fuerit tractata, optime Oppia- 
norum carmina demonstrant, nec testimonia de- 
sunt, ut Capitol. Anton. Pius c. 7, ubi ejus impe 
ratoris mensam per proprios sereos, proprios aucu- 
pes, piscatores et venatores instructam esse narrat. 
Et Manilius V, 174-196 venatores et piscatores, 
ibid. 364-388 aucupes et avium domitores de- 
scripsit. Itaque non mirum etiam a Nostro Vl, 
450-455 piscatores, aucupes et mansuetarios me- 
morari. Posterius hominum genus quam vulge- 
tum fuerit, vel elephantorum funambulorum, 
quorum supra mentio facta, disciplina doceat; nec 
alia de aliis animalibus desunt testimonia ; ut Ca 
pitolini de Pero imperatore c. 5, eum convivis 
etiam viva animalia donasse , vel cicurum vel fe- 
rarum avium , vel quadrupedum, quorum cibi ap- 
positi fuerint, Leones et leopardi mansueti a 6o 


PRAEFATIO. 


diano tertio (vid. Capitol. c. 33) producuntur : 
de aliis bestiis cfr. Trebell. Poll. Gall. 8; Vopisc. 
Aurel. 33. Singulare hujusmodi facinus de Firmo 
refert Vopisc. c. 6, eum inter crocodilos, unctum 
crocodilorum adipibus, natasse — et sedentem 
ingentibus struthionibus vectum esse et quasi 
volitasse. 

Multos etiam scriptorum Romanorum locos de 
gari atque murice paratione et usu VI, 463 sq. in 
memoriam revocat, quam eandem rem pluribus 
persecutus est Manil. V, 665 sqq. Tum inter vi- 
lissimos homines VI, 422 λοετροχόοι ὀχετηγοί me- 
morantur, et apud Romanos constat jam antiquo 
tempore aquariolos in summo contemptu fuisse, 
quam ob causam Commodus omni vita hominum 
opinioni illudens, teste Lampridio c. 3, aquam 
gessit, ut lenonum minister. 

Sed jam ad aliud hominum genus accedo , qui 
vel maxime Romam nos vocant, qui Vl, 53o 
communi nomine νεχυοστόλοι audiunt, ibid. 496- 
98 in loculorum confectores , rogorum exstructo- 
res atque mortuorum planctores dividuntur. Ha- 
bemus igitur omnem /ibitinariorum familiam ex 
pollinctoribus, vespillonibus, praficis constan- 
tem; neque dubito etiam illa mancipia innui, 
a quibus vilissima servorum et mendicorum ca- 
davera sandapilis injecta in culinas quas dicebant 
pertrahebantur ibique plurima communi in rogo 
urebantur. Ex illo poetze loco prodit, eum iis 
temporibus vixisse, quibus mortui non solum 
cremabantur, sed etiam humabantur, cujus du- 
plicis sepulture promiscue usurpatz certissima 
invenimus indicia apud Appulejum, qui Metam. 
IV, c. x8(p. 277 sq. ); VIII, c. 13 (p. 544); X, 
c. 1a (p. 699) et alibi capulorum facit mentio- 
nem, quum contra Macrobii etate urendi corpora 
defanctorum usum nullum jam fuisse luculento 
ejus testimonio Sat. VII, 7 constet. Tum viros, 
qui conducti morrent in funere (Horat. Art. 
poet. 43 1), diserte Noster memoravit. Postremo et 
VI, 531 et ibid. 409 homines memorantur custo- 
diendi gratia in ipsis mortuorum monumentis ha- 
bitantes. Quis non meminerit Trimalchionis Pe- 
troniani, qui c. 71 «ceterum erit mihi cure, » 
inquit, « ut testamento caveain , ne mortuus in- 

« juriam accipiam : praeeponam enim unum ex li- 
« bertis sepulcro meo , custodie causa, ne in mo- 
« numentum meum populus cacatum currat. » 

Sed jam ut ad aliam rem transeamus, mulierum 
mores et vita ita apud astrologum poetam intro- 
ducuntur, ut mediis in imperatorum temporibus 
eum legentes spirare nobis videamur. Ita quam 
sepe nuptiarum aut cum potentibus et opulentis 

mulieribus (Il, 336 sqq., 378), aut cum vilibus 


xti 


et mais et pauperculis (II, 178 sqq.; 75 sq.; 428; 
Ill, 157; VI, 130, 143, 149) mentio injicitur; 
quam 886 06 mulierum magnarum amores illegi- 
timi memorantur (IL, 33o, 274 sq.) ; nec mere- 
tricum, aut etiam tribadum (IIl, 390) obliviscitur. 
Hos locos legens sponte similes Juvenalis , Mar- 
tialis, aliorum locos memoria repetas. Prorsus 
etiam Romanorum mores redolent quz de patria 
potestate hic illic narrantur, ut de liberis expo - 
nendis Il, 155 sq.; VI, 553, 63, 67 sq., 88, de 
adoptione Vl, 54 sqq. , de liberis a proprio patre 
venditis ibid. 727. Hic quidem non abs re fuerit 
notare, J'alentinianum imperatorem lege cavisse, 
ut unusquisque sobolem suam nutriret, quam si 
exponendam putavisset, eum animadversioni, qua 
constituta esset, subjectum iri. Nihil ejusmodi 
Nostri temporibus cautum fuisse patet. Contra ex 
loco supra laudato patet, jus vendendi liberos ne. 
quaquam imaginarium tantum fuisse ad emanci- 
pandos certa sub formula filios, qua fuit post 
alios etiam Reinii opinio in libro, quem de pri- 
vato Romanorum jure scripsit ( Lips. 1836), p. 223. 
Imo maxime credibile est egenos patres eo, quod 
vere habebant, jure quum occasio dabatur usos 
esse, quod jus vel hodie in Christianis, quas ja- 
ctitare solemus, civitatibus parentum sordidam 
avaritiam interdum sibi arrogare constat. lta his 
ipsis diebus in ephemeridibus legere me memini, 
patrem quendam filiolam funambulo vendidisse 
dimidio pretio, quam quo simia emi soleat! Sed 
si verum est, quod apud Reinium adnotatum in- 
venio, a Diocletiano illud jus vendendi sublatum 
esse, habemus aliud de ztate Nostri negativum in- 
dicium. 

Verbo libet in morbos attendere, quorum No- 
stér mentionem facit. Hi quoque ejusmodi sunt, 
quales szpissime his temporibus memorantur: 
nominatim febres IIL, 3o; insania et furores, bal- 
lucinationes, VI, 569, 603; tussis, IlI, 276; czci- 
tas alieque oculorum labes, II, 354 ; VI, 55o, 55»; 
qua quam frequentes fuerint apud Romanos, ho- 
die non solum omnibus lippis notum; denique sa- 
cer morbus celeberrimus ille Ronianorum comitiis, 
Il, 499; VÀ, 555, 609. Memorabiles sunt duo 
loci, II, 2389; V1 ,^42, ubi infantum materno in 
utero dissectio, quam medici emóryotomiam ap- 
pellant , innuitur. Tum IH , 2391, ubi de Saturno 
dicitur πιναρὴν λασίην τε βροτοῖς ἐπεθρέψατο χαίτην, 
baud scio an illa capillorum labes intelligenda sit, 
quam nostrates p/icam polonicam appellare so- 
lent. Sed hzc peritioribus relinquo. 

Magnum documentum, quibus temporibus 
poeta vixisse censendus sit, res sunt ad religionem 
spectantes. Nam et frequens est in mysteriis , o:- 


ΧΙΥ 


giis, arcanis libris, vatibus omnis generis , sacer- 
dotibus, neocoris, fanaticis memorandis ( vid. Il, 
197 8qq., 204 sqq., 225 sqq., 317; VI, 358, 438, 
473 sqq., 493), quo etiam Ga/fi pertinent VI, 299, 
538 sqq., vel ex solo Áppulejo satis illustrandi ; 
et prorsus alienus est ab immiscendis aut memo- 
randis Christianorum moribus et dogmatis. Nam 
quod Heynius, ut supra vidimus, Il, 228 sq. 


δήμον θ᾽ ἡγητῆρας, ot ἐν χείλεσσιν ἑοῖσιν 
φθέγξοντ᾽ εἰν ἱεροῖσιν ἀχουόμενοι ὑπὸ λαῶν 


ad Christianos retulit, nihil ego obstare video, 
quominus hoc quoque ad hierophantas referatur, 
qui μυστήρια διηγοῦνται τοῖς ἀμυήτοις. Jam si bre- 
vissime adumbremus Christianorum sub impera- 
toribus vexationes, notissima est JVeronis contra 
eos crudelitas ex celeberrimo Taciti loco An- 
nall. XV, 44; notissima sunt Pini! et Trajani de 
ea re epistolz, unde simul quam inepte et obscurze 
de eorum vita et prseceptis opiniones pervulgatze 
fuerint, cognoscimus; nec latet, Domitiani aspe- 
ritate non solum Judzos sed etiam Chbristianos 
vexatos esse, Imperatores qui Trajanum seque- 
bantur, raro tantum et ita Christianorum rationem 
habuerunt, ut satis appareat opinionem eorum de 
illis satis vagam fuisse. Ita Marciam Commodi 
concubinam Christianis favisse scimus; ita Septi- 
mius Severus ( teste /El. Spart. c. 17) Judeos fieri 
sub gravi paera vetuit, idem etiam de Christianis 
sanzit; ita Heliogabalus preter ceteras religiones 
etiam Christianam devotionem ad Heliogabali cul- 
turam transferendam censebat ( vid. El. Lamprid. 
c. 3). Primus 4flerander Severus et majorem et 
benevolentiorem attentionem in Christianos im- 
pendisse videtur, si quidem ille non solum C/ri- 
stianos esse passus est (vid. .El. Lamprid. c. 22); 
non solum iis ad templum adificandum quam 
popinariis locum dari maluit (vid. id. c. 49); 
sed etiam Christum atque Abraham inter anirzias 
sanctiores in larario suo habuit ( vid. id. c. 29), 
et Christo templum facere eumque inter Deos reci- 
pere voluit, prohibitus ab iis, qui consulentes sacra 
repererant omnes Christianos futuros, si id optato 
evenisset ( vid. id. c. 43), et secutus Christiano- 
rum atque Jud&orum ín predicandis sacerdotibus, 
qui ordinandi erant, morem , procuratorum suo- 
rum nomina proponebat, ut si quis quid haberet 
criminis, probaret manifestis rebus ( vid. id. c. 45); 
et vero celeberrimum illud Christi : quod tibi ficri 
non vis, alteri ne feceris, maxime dilectum et in 
Palatio et in publicis operibus prescribi jussit 
( vid. id. c. 51). Quid quod Mammoea, Alexandri 
mater, ex qua ille totus pendebat, eadem erat be- 
nevola erga Christianos curiositate, quippe qua 


PRAFATIO. 


Antiochiam peragrans celeberrimum illum Ori 
genem in conspectum suum et colloquium venire 
voluerit. Inde ex hoc maxime tempore Christia 
ni apertius grassati in publicae vitae pulverem 
certamenque prodiisse videntur. Itaque Aera» 
dro occiso cum ceteris, quibus ille faverat, Maz 
mini crudelitatem experti , PA/Zippi brevi grati 
refecti, mox a Decio acerrime vexati et capitali- 
bus pcenis affecti, neque Paleriano et Aurelian 
intacti, sub Diocletiani Àimperio primum florente 
auctoritate et gratia, tum per AMarimiani instin 
ctum gravissima persecutione afflicti varias sortis 
vicissitudines pertulerunt, donec tandem Constan 
tinus fundamenta jecit Christiani imperii a Ju 
liano leviter tantum et obiter labefactata. Memo 
rabile est ex his temporibus Aureliani imperatoris 
dictum in epistola quadam ad Senatum de libri 
Sibyllinis data, ex quo et Chrisnanorum nascei: 
auctoritas et vera imperatoris de eorum adversi 
gentiles religiones odio persuasio intelligi potest. 
Miror vos, inquit (teste Vopiscoc. 20), patres sancti, 

tamdiu de aperiendis Sibyllinis dubitasse bris; 
perinde quasi in. Christianorum ecclesia , non in 
templo Deorum omnium tractaretis. Cfr. de priori- 

bus vexationibus Lactant. De mort. persecutorum 

c. 3-6, cujus libri major parsa c. 7 usque ad finem 

de Diocletiano et Maximianis agit. Lineas ejus rei 

designavit Sulpic. Sev. Hist. sacr. IL, c. 38-22, 

quamquam fabulosa interdum admiscuit. 

Jam siex iis, que hucusque allata sunt, aperte 
apparere nobis videbatur poetam sub primis im- 
peratoribus certeque ante Hadrianum non vixisse, 
ex hoc, quod postremo loco disputatum est, haud 
improbabiliter quis concluserit eundem po: 
Alexandri Severi tempora non esse deprimendum. 
quoniam tum aliquam eamque inimicam fecisse 
Christianorum mentionem credibile est, quemad- 
modum fecit imitator scriptor libri quarti v. 56o- 
66, quem. locum jam rectissime Tyrwhittus l. c. 
de Christianis intellexit. Jam vero permiro pro 
fecto casu, si quidem est casus , accidit quod i^ 
Vita ejusdem Alexandri Severi ab Elio Lampridio 
conscripta plurima memorantur momenta egre 
gie cum nostri poete rebus concinentia. Ita op 
ficiorum illorum statis luxui servientium bonà 
pars memoratur duobus locis , quibus duplex in 
peratoris in eos cura memoratur : c. a4 « lenonum 
vectigal et meretricum et exoletorum in sacrum 
erarium inferri vetuit, sed sumptibus publicis ad 
instaurationem theatri, circi, amphitheatri εἰ 
erarii deputavit ... braccariorum, linteonum, Ὁ" 
treariorum, pellionum, plaustrariorum , argenta- 
riorum, aurificum et ceterarum artium vectigal pu 
cherrimum instituit, » etc, 33 : « corpora omnium 


PRJEFATIO. 


constituit, vinariorum, lupanariorum, caligariorum, 
etomnino omnium artium. » Ipseimperator secun- 
dum c. 29 et piscabatur et venabatur; secundum 
c. 3o et palasstrae, et cursui, et luctaminibus mol- 
lioribus operam dedit; secundum c. 42 piscatores, 
Jullones et balneatores nonnisi servos suos habuit. 
Quod ad purpuram attinet, satis est adscripsisse 
€. 40 : « purpure clarissime non ad usum suum, 
« sed ad matronarum, si qus aut possent aut 
« vellent, certe ad vendendum, gravissimus exa- 
« ctor fuit : ita ut Alezandrina purpura hodieque 
« dicatur, que vulgo Probiana dicitur, idcirco 
« quod Aurelius Probus baphiis praepositus id 
« genus muricis reperisset. » De praeceptoribus 
bonarum artium videsis c. 44, unde eum Ántoni- 
norum liberalitatem superasse jure concludas : 
« rhetoribus, grammaticis, medicis, haruspi- 
« cibus, mathematicis, mechanicis , architectis sa- 
« laria instituit et auditoria decrevit, et discipu- 
« los cum annonis pauperum filios, modo inge- 
« nuos, dari jussit. Etiamin provinciis oratoribus 
« forensibus multum detulit, plerisque etiam an- 
« nonas dedit, quos constitisset gratis agere. » 
Mechanici diserte memorantur Nostro Vl, 4o1 : 


ὄργανα δαιδάλλοντας .δ᾽ αἰόλα μηχανόωντας, 


et mechanica opera Rome plurima instituit Alexan- 
der secundum c. 323. — Sunt etiam quzdam, quz 
nondum memoravimus, Poeta II, 305 /falsarios 
memorat, et VI , 5oo sqq. fures et latrones gravis- 
simo cum cruciatu enectos. Jam mirum profecto, 
quod magna emphasi c. 38 de Alexandro narra- 
tur : « Severissimus judex contra fures, appel- 
« lans eosdem quotidianorum scelerum reos , et 
« damnans acerrime, ac solos hostes inimicosque 
« reipublice vocans. Éum notarium , qui falsum 
« causa ὄγενέπι in consilio imperatoris retulisset, 
« incisis digitorum nervis, ita ut nunquam posset 


« scribere, deportavit. » Porro apud Nostrum lll, . 


127, Luna in constellatione quadam δώτειρα χευ- 
θομένοιο πλούτου appellatur. Jam cognoscas im- 
peratoris liberalitatem, qua ejusmodi Hermaa 
demum utilia evadebant, c. 46 : « thesauros re- 
pertos iis, qui repererant, donavit. » — Possum 
plura afferre, ut, qua» c. 16 de jurisperitis affe- 
runtur, quorum cum consilio constitutiones suas 
sacraverit, et quz c. 39 de amicis sanctis et fide- 
libus, per quos et res bellicas et civiles tractave- 
rit, et quz-c. 35 et 36 de procuratoribus et ratio- 
nalibus, quos ille severissime et elegerit et obser- 
vaverit, üt meminerimus locorum supra ex poeta 
de his hominibus allatorum; quod c. 24 exoleto- 
rum, quos ille vetiturus erat, c. 45 eunuchorum, 
quos a fumo vendendo prohibuit, mentio injicitur, 


xv 


quos Noster lll, 395 sq. et 386 commemoravit ; 
possum multis persequi Mamme infaustam 
optimo juveni auctoritatem , muliebris potentis 
ssepius a Nostro celebrate insigne exemplum ; sed 
sufficit, ipsius attulisse imperatoris imaginem 
c. 27 his verbis delineatam : « Facundia fuit Gre- 
« cze magis, quam Latine, nec versu invenustus, 
« et ad musicam pronus, matheseos peritus : et ita 
« quidem, ut ez ejus jussu mathematici publice 
« proposuerint Rom«e, ac sint professi, ut docerent. 
« Haruspicine quoque peritissimus fuit. Ὀρνεο- 
« σχόπος magnus, ut et Vascones Hispanorum , et 
« Pannoniorum augures vicerit, Geometriam fe- 
a cit; pinxit mire; cantavit nobiliter : sed nun- 
« quam alio conscio, nisi pueris süis testibus. 
« Vitas Principum bonorum versibus scripsit. 
« Lyra, tibia, organo cecinit : tuba etiam, quod 
« quidem imperator nunquam ostendit, Palzstes 
« primus fuit, in armis magnus, adeo ut multa 
« bella et gloriose,gesserit. » En virum omnibus 
iis donis large ornatum, quz ex bonis constella- 
tionibus nasci Noster variis locis enumeravit , ut 
facile, quamcumque dotem Alexandro adscribit 
Roranus historicus, eam uno aut pluribus Graci 
mathematici versibus exprimere possis. Et habes 
rationem gravissimam , qua& auctorem ad conscri- 
bendum carmen astrologicum compellere poterat. 
Ne-autem nimis mireris, quod Oppianorum satis 
recens exemplum dedignatus opus suum impera- 
tori su: artis perito patrono dedicare noluerit — 
quamquam ne opus quidem est ad ejusmodi mi- 
rationem respondere —, respondet tamen histo- 
ricus c. 18, quam acerbe ille, si quis blandius 
aliquid dixisset, vel adulationis umbram repres- 
serit, accurate narrans. 

At enim hoc ipsum, quod modo attulimus te- 
stimonium, contrarium esse videtur ipsis poeta 
verbis, quibus ille ex Heynii sententia supra al- 
lata VI, 734 sqq. ad edicta imperatorum contra 
Mafhematicos allusisse videbatur. Consulto hunc 
locum accuratius tractandum huc reservavi; nam, 
si ex eo quoque conjecture nostrz de tempore, 
quo carmen scriptum sit, aliquid adminiculi sub- 
ici potuerit, magis etiam a temeritatis crimine 
remotos nos fore speramus. Àc primum quidem 
vellem vir summus aut eorum aliquis, qui ejus 
sententiam repetiverunt, clarius indicasset, ad 
cujusnam imperatoris edictum poetam allusisse, 
h. e. cujusnam imperatoris temporibus vixisse 
poetam censeret. Nam de genere illo hominum po- 
tentibus infído, sperantibus fallace vere evenit, 
quod Tacitus jam przdixit Hist, I, a2, id in civi- 
tate Romana et vetitum semper et retentum iri. 
Quid quod, ut priora edicta taceam , de quibus 


xvi 


vid. Lipsii excursum G ad Annal. II, 32, post 
Tiberii, qui ipse teste eodem Annal. Vl, 2o, 21, 
wientissimus mathematicz erat, ''hrasyllo usus 
praceptore, et Caligula et Fitellii edicta ( An- 
nal. II, 3a; Suet. Tib. 36; Annal. XII, 53; Hi- 
stor. II, 62 ; Suet. Vitell, 14), hisipsis temporibus, 
quibus assignare alias ob causas studuimus poe- 
tam, et vel usque ad Christianorum imperatorum 
severitatem Mathematici non solum securi, sed 
etiam honore et premio ornati in Italia artem pro- 
fessi, eamque vel imperatoribus egregie probasse 
videntur. Piget exscribere eos tantum locos, qui- 
bus ex stellarum in genitura positione mathema- 
tici de futuri imperatoris sorte vaticinati sunt : 
sed vid. Histor. Aug. Hadrian. 2.16. Luc. Ver. 3. 4. 
Commod. 1. Sept. Sever. ἃ. 3. 4. 15. Pescenn. 9. 
Anton. Get, ἃ. 3. Diadum. 5. Alex. Sever. 5. 25, 
quem locum modo adscripsi, 62. Gordian. jun. 20. 
Consulto autem omisi hic eos locos, ubi Chaldaei 
sive Mathematici simpliciter nominantur, fortasse 
aliis ex rebus de futuro pradicentes, ut Ant. 
philos. 19. Pertin. 1. Did. Jul. 7. Sever. 10. lle- 
liog. 9 ; aut ubi haruspices, vel Druides, vel sortes 
memorantur, quamquam etiam hi loci graves 
sunt superstitionis testes. Jam alienissima hzc 
tempora videantur a Mathematicorum expulsione 
aut artis proscriptione, qualem olim Tiberius et 
Nero meditati sunt. Accedit aliud : etenim si 
poetae ejusmodi edictum timendum erat, cur ti- 
imendum demum, postquam omnia, ut videtur, aut 
certe gravissima canendo persecutus est? Et audi, 
sis, ipsa ejus verba, quemadmodum in nupera 
editione leguntur ; mirabilior etiam res tibi vi- 
Vdebitur : 


Αὐτὰρ ἐγὼ μάλα μὲν πυχιναῖς πραπίσιν δεδάηχα, 
γαστέρος ἐχπροφέρωσ᾽ ἃ μογοστόχοι Εἰλείθναι " 
ἀλλ᾽ οὐχ ἀσφαλέως τις ἀείδοι τήνδε γ᾽ ἀοιδήν᾽ 
μαντοσύνῃσι γὰρ ἂν τοίαις χόλος ἐκ βασιλήων 
ἔσπεται, ὅν τε χρεὼ σοφὸν ἀνέρα δῆθ᾽ ἀλεεΐναι" 

τῷ δὴ τόνδε γε μῦθον ἐγὼν ἄρρητον ἐάσω. 


Si quidem Principum ira infesta erat omnibus 
vaticinationibus super infantibus ex matris utero 
per llithyias prolatis, profecto omnis ars abji- 
cienda erat. Quin patet hic non de universali 
contra omnes Mathematicos totamque eoruui ar- 
tem edicto, sed de singulari quadam quzestione 
sermonem esse. In codice autem legitur ἐχπροφέ- 
ρωσι, quod mutando ex Dorvillii conjectura in 
ἐχπροφέρωσ᾽ ἃ pristini editores, ut saepius, vulnus 
panno obligare, quam curationi apertum tenere 
maluerunt. Jam, si meminerimus, extremum 
quod przcessit caput de servitiis geniturz constel. 
latione przedictis agere, si reputaverimus, quam 
communis fuerit et aliena a regia stirpis nobili- 


PREJEFATIO. 


tate adipiscendi imperii spes ; jam exinde proba- 
bile fit, de futurorum regum genitura locum con- 
sulto esse preetermissum, ut hujus fere sententia: 
versus interierit : 


αὐτὰρ ἐγὼ μάλα μὲν πυχιναῖς πραπίσιν δεδάηκα 
σχήματα, τοῖσιν ἄναχτας ἰδὲ χρατεροὺς βασι: 
γαστέρος ἐχπροφέρωσι μογοστόχοι Εἰλείθνιαι. [λῆας 


Ilanc conjecturam satis jam firmari possis ex locis 
supra de Principum genitura adscriptis. Sed insi- 
gni fortuna accidit, quod de Septimio Severo diserte 
ejusmodi accusatio memoratur apud Jl. Spar- 
tian. c. 4: « [n Sicilia, quasi de imperio vel vates 
vel Chaldaeos consuluisset, reus factus apud prz- 
fectos pretorio, quibus audiendus datus fuerat, 
jam Commodo in odium veniente, absolutus est. - 
Nec ipse cujus rei ipse accusatus erat privatus, 
eam imperator aliis concessit, teste eodem 
c. 15 : « multos etiam, quasi Chaldaos aut vate. 
« de sua salute consuluissent, interemit : praci- 
« pue suspectos unumquemque idoneum imperio, 
« quuni ipse parvulos adhuc filios haberet, idque 
« dici ab his vel crederet, vel audiret, qui sibi 
« augurabantur imperium. » Jam intelliges, quid 
sit quod Pertinacis pater, quum puerulo nato 
Chaldzus futura ingentia pradixisset , stipem se 
perdidisse dixit, teste Capitol. c. x ; intelliges, quid 
sit quod Macrinus post similem de Diadumeno 
suo Mathematicorum przdictionem , Antoninum 
puerulum ízperatoris nomine vocari timuit, quod 
jam rumor de vi genitura illius emanasset : vid. 
Kl. Lamprid. Diad. c. 5. Jam quam justus fuerit 
metus nostri poeta disserendi de regum genitu- 
ris, probe intelligitur : quz religio eo magis com- 
mendabilis erat, quod optimus ille Alexander et 
juvenis adhuc erat, et quantum scimus, prole ca- 
rebat. Ceterum verbo monuisse sufficiat, jam 
primo imperatorum szculo certe unam hujus 
scrutationis partem, quz de fine aliisque sortibus 
Principis institueretur, vetitam et punitam esse; 
vid. Tac. Annal. III, 32 ; XIJ, 23, 52 : unde con- 
cludas, etiam magorum sacra, quz ibid. Vl, 24 
Maumerco Scauro objectabantur, angustiore hoc 
sensu intelligenda esse. 

Possem jam conjecturam de poete tempore 
aut satis jam stabilitam aut nunquam satis stabi- 
liendam relinquere, nisi unus ex eo locus singu- 
lari preter consuetudinem vi et splendore orna- 
tus paullisper etiam consistendum moneret. Dicit 
enim VI, 165 sqq., postquam constellationem 
accuratissime quinque qui precesserunt versibus 
explicavit : 


δὴ τότ᾽ ἀπ᾿ ὠδίνηνν ὁπόσοι φάος ἔδρακον ἡοῦς, 
μοῖραν ἀνέπλῃῃι: θλνπενθύος Οἱδιπόδαο" 


᾿ δοῦσα... 


PRJEFATIO. 


τοῖσι δ᾽ ἄρα στυγεροὺς Ποιναὶ μέλπουσ᾽ ὑμεναίους 
νερτέριαι, χείρεσσιν ἀναψάμεναι πυρὶ πεύκας᾽ 
μητράσι γὰρ σφετέραις φιλοτήσιον ἐς λέχος ἦλθον. 


Qui comparaverit solitam poeta jejunitatem, 
etiam in ceteris incesti generibus servatam (v. 159, 
170, 175 Sq., 196, 20/4), in eam conjecturam 
facile inciderit, singulare aliquod illorum tem- 
porum facinus pluribus verbis a poeta celebra- 
tum esse. Et, ecce commode se offert Caracalli 
flagitium , qui, ut verbis utar /Elii Spartiani in 
Severo c, 21, « novercam, riatrem quin. immo, 
in cujus sinu Getam filium ejus occiderat, uxorem 
duxit. » Quam rem accurate idem enarrat in Vita 
ipsius Caracalli c. 10 : « Interest scire, quemad. 
« modum novercam suam Juliam uxorem duxisse 
« dicatur. Qua quum esset pulcherrima, et quasi 
« per negligentiam se maxima corporis parte nu- 
« dasset, dixissetque Antoninus, Vellem, si lice- 
« ret ; respondisse fertur : Si libet, licet. Án ne- 
« Scis te imperatorem esse, et leges dare, non 
« accipere? Quo audito, furor inconditus ad effe. 
« ctum criminis roboratus est, nuptiasque eas 
« celebravit , quas, si sciret se leges dare, vere 
« solus prohibere debuisset. Matrem enim ( non 
« alio dicenda erat nomine) duxit uxorem ; ad par- 
« ricidium junxit incestum; siquidem eam matri- 
« monio sociavit, cujus filium nuper occiderat. » 
Vides luculentius illud flagitium notari non po- 
tuisse : quam notam, qui hos scriptores Historie 
Auguste noverit, ex ipsis zqualium auctorum 
commentariis haustam esse nihil dubitaverit, ut 
clarissime inde appareat, quam communis fuerit 
et diuturna hominum de istis nuptiis CEdipodio- 
niis indignatio. Corollarii loco affero postremo 
Heliogabali insaniam , qui , teste Lamprid. c. 21, 
« leones et leopardos exarmatos in deliciis habe- 
* bat, quos edoctos per mazsuetarios subito ad se- 
« Ccundam et tertiam mensam jubebat accumbe. 
« re; » elephantorum etiam et camelorum qua- 
drigis delectatus ( cf. c. 23 ). 

Ex his igitur, que hucusque disputata sunt, 
pro certo puto affinnandum esse hoc : poetam 
neque ante 4ntoniros neque post Alexandrum 5Se- 
verum vixisse, satis probabiliter vero concludi 
posse: eum ipso Z/exandro Severo imperante car- 
men suum edidisse, quem ab anno 222 usque ad 
annum 235 regnasse constat, 

Huic conjectura optime convenire poeta ser- 
monem atque versuum modulandorum proprie- 
tatem non opus est ut multis probetur. Nec enim 
quenquam exstiturum opinor, qui hinc petitis 
argumentis illam conjecturam labefactare aut co 
netur aut valeat. Tamen hujus quoquceloci, qui est 
de dictione et versu poete, pauca delibanda suit , 

ARATUS. 


Xvli 


quae maxime pertinent ad demonstrandam etiam 
his inrebus trium librorum similitudinem. Obser- 
vaverunt quzdam novissimi editores in commen- 
tatione pramissa c. IV, p. xxir-xxxi, sed ita, 
ut neque qua ratione singula elegerint satis appa- 
reat, et promiscue omnes sex libros pertractave- 
rint. 

Usus est omnino poeta sermone simplici, 
sicco, ne dicam jejuno, ita ut, quz vellet, paucis 
lisque rem nude significantibus vocabulis ple- 
rumque expresserit. Verba ipsa magnam partem 
epice poeseos communia sunt, alia ex vulgari 
sermone aut ex artis terminis deprompta, quz 
sunt fere ejusmodi , ut quid iis denotetur, epicis 
vocabulis non tam breviter et nude dici potuerit, 
Omnino, si a metro ipso recesseris, potius sin- 
gulis, quz poetica sunt, vocabulis, quam universo 
orationis colore a prosa differt. Sola, qua conspi- 
cuus est, ubertas in coacervandis similibus voca- 
bulis continetur, quo clarius, quid quaque con- 
stellatione significetur, appareat. Perraro locos 
inseruit aliquo poetico ornatu instructos , quorum 
luculentissimum de similibus (Edipi nuptiis supra 
adscripsi. Etiam in verborum jungendorum et 
construendorum ratione simplicissimus est, ut 
paucissima tantum qua notatu digna videantur, 
ex eo afferri possint. Ex variis membris orationis 
fere sola inveniuntur temporalia et conditiona- 
lia, quz sane argumenti indole maxime require- 
bantur ; multo rarius per vocabula relativa, per 
particulas causales, consecutivas, consilium deno. 
tantes oratio continuatur. Jure igitur Berrihardyi 
dictum , quo ille Manethonianos libros siccos ta- 
bularum astrologicarum indices in versum reda. 
ctos appellavit, etiam Nostrum in poetam referre 
possis. Verum tamen eam jejunitatem consulto a 
poeta adhibitam esse docent non solum pauci illi 
loci , quibus paullulum supra eam ascendit, sed 
maxime dicendi facilitas, cujus exempla iis ver- 
sibus exhibuit, quibus ab aliis operis partibus 
ad alias transgreditur, quos locos supra accurate 
indicavi. Tum libri secundi initio, quo cum de aliis 
rebus czlestibus , tum de orbibus exposuit, haud 
infeliciter cum rato certavit. Itaque consilium 
poeta potius hoc fuisse videtur, ut versibus tra- 
deret materiam oblivioni admodum obnoxiam, 
quo facilius memoriz mandaretur et mente tene- 
retur, quam ut czlestium arcana poetici spiritus 
atque ornatus luminibus illustraret; consilium 
minime poeticum erat, sed ad usum spectabat; 
non delectare, sed tantum prodesse voleba' bic 
poeta. Quam procul absit hzc carminis didactici 
forma ab altera, iu qua Oppianus δ᾽ Ἁλιευτεχός longe 
est princeps, indicasse sufficit, Hoc addo, jam 

30 


XVIH 


etiam accuratum illum semperque lectorum in 
animos revocatum ordinem, quem supra expla- 
navi, ex eodem consilio fluxisse. 

Est autem dictio in tribus his libris prorsus 
wquabilis et sui similis, ut plurima communia 
sint, pauciora, quz uni alterive libro videantur 
peculiaria esse, et ejusdem omnia sint coloris 
atque indolis, et singularium locorum, in quibus 
inveniuntur, proprietate satis vindicentur. Itaque 
etiam ex dictione vel obiter legenti apparet hos 
tres libros ejusdem auctoris esse. 


Sed , ne prorsus eum locum neglexisse videa- 
mur, »;.igula quaedam afferamus ad nostram sen- 


tentiam confirmandam. Ác primum quidem enu- 
merare placet vocabula aut prorsus singularia 


aut paullo rariora, quz sive in duobus, sive in! 


omnibus tribus libris inveniuntur. Sunt autem 
nomina hsec : ἁδροχόμος (Ku0£on) IL, 446; V1, 723. 
ἀγαχληεῖς lll, 324, 353; VI, 478. ἀνδροφονῆας 
II, 3o2; VI , 500. δυστεχνίην II, 80; 111, 26; VI, 
239, cui concinit δυσγαμίην, quod quater in se 
cundo libro invenitur. θωή Ill , 162, 213; VI, 
674, restitutum a me Il, 312. βητάρμονας II, 335; 
VI, 507. αὐχμηρούς Il, 169, 454; ill, 57. ἀπρό- 
xonoc Il, 444; ΠΠ]Π,.Δ3. 375. εἰχέλιος HI , 235, cui 
concinit πανειχέλιος IT, 494 , unde illud etiam VI, 
346 restitui. λιτός I1, 488; III, 312 (invenitur 
etiam IV, 383 et Sibyll. orac. VII, 89g) quod 
restitui VI, 399. His addo promiscue alia, quz 
et ipsa non nimis frequentia epicis apud poetam 
inveniuntur : ἀστασίας III, 81 ; VI, 128. &cyoAM 1], 
244 , 355; III, 188. βηχί IIT, 276; VI, 615. δρη- 
στῆρας II, 210. εἱρχτῇσι Il, 204. δώτειρα. δωτῆρες 
II, 447 ; HL, 127; VI, 101. ἔχπτωσιν βίου IT , 482; 
III, 216. ἐμπορίη III, 321; VI, 448, 486 (quod 
etiam IV, 88, 368 invenitur. ἰδμοσύνη III, 324; 
VI , 744. ἐς M62 III, 18; VI, 381, 642. παιδείης 
II, 254 , 432; IIl, 99; VI, 352. περάτης HT, 176, 
2215; VI , 559 (περάτηθεν ibid. 60, 89). ῥητῆρας 
H, 259; VI, 350, 479. exacux II, 499; III, 55. 
ἐπὶ συνδέσμου II, 4985 Vf, 601. σύνευνος IT, 279; 
ΠῚ, 332; VI, 118, 213. 6vvoy II, 282; 11], 203; 
V], 208, 605, 669. ἀλλοῖος, ubi alii ἄλλος suffe- 
cisset, III, 174; VI, 310 ( etiam IV, 53» ), quod 
restitui IL, 381, ἀναφανδά III, 331; VI, 189, 294. 
ἀρίγνωτος II, 108, 223, 320; VI, 77, 122. ἀστεμ- 
φής IL, 19, 107, 470; ΠΠ|, 370. ἄτοχος II, 181; 
Vl, 264 , 385. εὐφεγγής IT, 253; VI, 39, 505, 553. 
ἐχέφρων IM, 343; VI, 261. ἠερόεντα Π|, 68; Vl, 
391. θαμινός Il, 375; III, 268, 358; Vl, 448, 
quod hinc restitui II, 397. οὐλοός I1, 194, 292; 
Vl, 464 (et sepius ὀλοός ). παμφεγγής ML, 425; 
VI, 33o, 567. xónptv et λέχος παρέχουσα II, 179; 
Vl, 585. πενθαλέοι τύμθοι IH, 142; Vl, 409. πινα- 


PRJEFATIO. 
poc II, 430; III, 153, 291; VI, 143. πυχινός 11,58. 


479; ΠῚ, 345; VI, 183, 732. Addo ejusdem ρε- 
neris verba quzdam : ἀγινεῖ 11, 62; VI, 65. 
ἀθερίζω Il, 282 ; VI, 217. ἀλωόμενοι Hl, 1232; Vl, 
445, 510 ( etiam IV, 424 ). ἀμείθεται VI, 3618 


ἀμοιβή IL, 356. ἀμφέδαλε IIT, 88; VI, 591. duode ὦ 


III, 189; VI, 429. ἀμφιπολεύω Ill, 36, 114; Vl. 
199, 273. δεσπόζω Ill, 4135 VI, 172. διείργει ll. 
360; III, 59; et διέκρινε Il, 400, 414. διόλεσσε-ν 
IHJ , 10; VI, 179. ἐχέδασσεν IT, 353 ; 111, 21, i7 


VI, 639. ἐπιδάλλει IIL, 346; VI, 523. ἔτληπαν lll.— 


162 , 335; VI, 208. θεσπίζω II, 208; III, 94; Vl. 


474. ἰνδάλλεσθαι III, 249, 407; VI, 331, (οὐ, | 


νωμδᾶν ὄλθον etc., IL, 154, 248, 371; III, 3:8, 
cui convenit χρεῶν νωμήτορας Vl, 357. omm» 
II, 368; YII, 89, 196; VI, 182 , ubi omnino te 


tandi notionem habet, et ὀπιπευτήρ VI, 584. si^ — 


II, 219; III, 185, 197, 311; VI, 145. 
Sed hzc sufficiant. Jam aliquot vocabuli εἰ 


locutiones enumerare placet, quze saepius a Not 


frequentantur, quam ut singulos locos adscribere 
operz pretium sit. Hic primum tenent locum & 


vocabula, qua ad artem explanandam omni | 


necessaria erant, ut planetarum nomina dive: 
modis variata, ex quibus unum adnotasse sii. 
ciat, constanti usu Φαίνων de Saturno, dosóvw 
de Jove, Πυρόεις de Marte, Στίλθων de Mercur 
dici ; tum nomina χέντρον, γενεή et γενέθλη, in. 
otxoc, ὅροι et ὅρια, ἀντέλλο», δύνω et δύομαι, μέσα, 
μέσατος, μεσουρανέω, ὁπόγειος et διποχθόνιος, τρίγν" 
νος et τετράγωνος, διάμετρος, ἀντιπέρηθεν, ἴυνχ. 
εὐεργέες, ἐσθλοδόται, οἶμος, συναφή et qua hisce 
gnata aut derivata sunt; porro verba quadam & 
constellationum vi creberrime frequentata, τὶ 
τελέουσι, ἐχτελέουσι, τελέθουσι, ἐξετέλεσσαν, ἐπάγουσα, 
ἔρδει, ῥέζει, ἔτευξαν, τεύχει, ἐτύχθη, ἴσχουσιν, χοσμέ, 
δρῴη, λεύσσῃ, συνάπτη, ὥπασσε, δῶχε, (ἐπ)εμθδεθεῦ- 
τες. ἐξανύοντες, et his similia; deinde nominade 
scribendis hominum vel bonis vel malis destinaü, 
qualia sunt, (ἐπι)ίστορες, εὐχλέες, εὐχτέανος, (urpis. 
χρυερός, μαλερός, μάχλος, παντοῖος, ἡγητῆρες, xit 
νων, χτῇσις, σίνος, μητιόωντες, ὁποπεπτηῶτες εἰ 56’ 
centa alia. Nam de tritissimis, quibus opes, fo 
tuna, lites, mortes, servitutes, amofes et amia2 
atque alia hujus generis designantur, consul? 
taceo, Singularis tamen videtur usus duorum v» 
cabulorum , hac ratione a ceteris epicis aliene 
rum, πρῆξις, quod merz pedestris orationis pv 
prium szpissime occurrit aut solum aut cum ἐρη 
aliisve hujus similibus nominibus conjunctus. 
cui respondet ἄπρηχτος H1, 378 ( et IV, 517) ἢ 
πρηχτῆρες Vl, 447; πρήχτορας ll, 152, et poro 
quod haud raro rem familiarem denotat. Unos 
insuper addere placet, Nostrum sepius cci? 


PR/EFATIO. 


" cL alias ejus vocabuli formas posuisse , nunquam 


“ τῆθος. Rem similem notavi ad Quintum Sm. 


ID: H, 254. 


-———— 


— 


Jam ea vocabula recensere placet, quz singu- 
lis libris propria sunt, ut etiam inde aliquid de 
diversis auctoribus concludi non posse appareat. 
Sunt autem in secundo libro : ἀπαγγελέες 223 , de 


. quo jam dictum. δέσις 472. πανθαρσεῖς 171. παν-- 


τόλμους 469. προτίοπτοι 31 et ἀπροτίοπτοι 19. θηρο. 
χτόνου 98. μεγαθαρσέας 372. μεγαχυδέας 150. πανέξ- 


- οχοι 3o. πλαστογράφους 3οὅ ( etiam IV, 75, 333). 
. πληροσέληνον 490. φαρμαχίης 310. — [n tertio : 


- 
. -— 


ἀνωμαλίην 306 ( quod etiam I, 216 occurrit, et 
cf. ib. 270). ἀπόχεντρος 269 ( quod etiam vide 
V, 134). ἐχτόλμως 231. μεγατόλμους 49. ἐριχυδέας 
3. ἐρίτιμοι 324. καχοεργέα 289 ( invenitur etiam 


; in primo et quarto libro). πολυχλινέες 332. βαθυχλή- 


ροισιν ἀρούραις 239. γραπτῶνοη, 161,214,323, 341. 
πλειώνων 419. λιποφεγγής 273, 275. ναυφθορίη 255. 
δυσάλυχτον 247. πασιφαής 346. πρωτοτόχους et xpo- 


᾿ ποτρόφους 9. ὑφηγητῆρας 98. φαρμαχόεν 71. φθορέας 


195. φιλομάντιας 293. πυρίγληνον 182. — In sexto 
libro : ἀποχλινέος 62. ἀστεφέες 517. ἀτμενίης 59. 
ἀτροφίης 8 et ἀτροφεῖς 25. δωμήτορας 415. ἄντλοις 
A34. ὥρης ἄνθος 179. θολερῶς ibid. θαυματόεντα 
402. πολύλλιτος 741. πολυχρήμονος 16 ( etiam IV, 
25, 102). σπαναδέλφους 33a (etiam IV, 39o). 
συμμάρτυρος 393 et 441. καθυπέρτερος 604, quod 
restitui 687. ἐναλλάγδην 368, 467. ἐριφεγγέα 22. 
λυσσήρεις 560, 599* νυχτιφαής 708. ὁμογνήτοις 117. 
περιφεγγέα 55. πολυστεφέες 514. πουλυπόδῃ 748. 


" ἀθρειομένου 60. ἔχοντήν 298. 


Hsec omnia ita comparata sunt, ut ex iis singu- 
los libros ab aliis auctoribus compositos esse 
justa ratione concludi nequeat, nisi quis putet 
hanc fuisse epicis Grecis legem , ut ne quis vo- 
cabulum quodpiam ausus sit usurpare, quod non 
omnibus libris aut rhapsodiis adaptare possit ! 

Adverbia notanda duco : ἄφνω IIl, 261; VI, 
198 , 5450, 648 , 719 paullo insolentius positum; 
δηθά et δηθάχι in. tribus libris sa pius repetitum ; 
πάλι et πάλιν, ἔμπαλι et ἔμπαλιν promiscue usur- 
patum ; μάλα ad nauseam usque illatum ; πάμπαν 
et πάγχυ pluries iteratum, pro quibus semel ἐπὶ 
vy» VI, 388 ( et cfr. ἐπὶ πλέον IIT, 169 ), bis ἐς 
πάμπαν Dll, 149; VI, 271 dixit; ἔξοχα etiam 
omnibus libris commune; denique μηδ᾽ ὅσσον 1I, 
159; VI, 66, 384, 715, et οὐδ᾽ ὅσσον II, 303; III, 
22, 371. 

Jam ad particulas transimus, in quibus adhi- 
bendis nihil fere est quo poeta aut ab aliorum 
hujus temporis consuetudine , aut a se ipse rece- 
dat. Notanda tamen duxi ἀλλὰ γάρ VI, a22, 541 
paene eodem modo ut Latinorum at enim positum ; 


XIX 


γάρ et δέ post duo vocabula vejectum , de quibus 
locis mutandis non debebant cogitare novissimi 
editores p. xxvi, quamquam ex iis locis exi- 
mendus erat VI, 375, ubi γάρ prorsus inepte erat 
intrusum ; porro cumulatas δέ τε, xai δέ, καί τε, ἠδὲ 
καί, μέν τε, similiaque, οἰ quod insolentius etiam est, 
ἦέ τε. Contra ἐπεί τε II, 137, pro quo recentiores 
ἐπεί fa. potius dicunt, bone Rigleri emendationi 
cedere debuit, lllud γε μέν, quod vel in Hesiodo 
obvium a recentioribus certatim arreptum olim 
Gracum esse negaverunt, II, 44; III, 308 legi- 
tur : vindicavi id et explanavi ad Quint, Sm. IV, 
568. Contra γέ, in quo ponendo perquam cauti et 
parci fuerunt recentiores epici, plus semel expel- 
lendum fuit, ut HI, 246; VI, 503, 555, 73o. 
Recte habet σύ γε 1Π], 415. ἄχρις θανάτοιό γ᾽ VI, 
547. Locos , ubi cum pronomine relativo conne- 
ctendum est, consulto omisi. Ναὶ μὴν καί, quod 
nescio quo furore perciti ubique in xal μὴν xaí 
detorserunt, II, 391 ; Vl, 95, 160, 376, 558, 638, 
vindicavit jam Lehrs. Quest. epp. p. 321. 
Prapositionum laxior ille usus, quem recen- 
tiores sibi indulserunt, etiam apud Nostrum 
conspicuus est. Notandum videtur ἀπό quasi su- 
perflue additum in ὀρφανίην ἀπὸ πατρός {Π], 27, et 
VI, 248 χῆρον τεύχουσα δόμον ἀπὸ τέχνων, unde IIT, 
166 χτεάνων τ᾽ ἄπο et Vl, 35 τεχέων ἄπο πάμπαν 
ἄμερσεν scribendum fuit pro novo verbo ἀπαμέρδω, 
quod ex h. l. notarunt editores novissimi p. xxvi; 
cuiusui similem prapositionis i notavi ad Quint. 
Sm. XII, 127 ; item in his locutionibus δαίδαλά τ᾽ 
ἐχτελέοντες ἀπὸ-ἐλεφάντου VI, 421. μαντοσύνας ζα- 
θέης φαίνοντας ἀπ᾽ ὀμφῆς ib. 438. ἀπὸ χηροῦ- μορφὰς 
γαρασσομένους γραφίδεσσιν ib. 524, et cf. ibid. 493, 
474 ; Wi, 355, 326, 318, 207, ubi ἄπο corrigen- 
dum fuit; et hinc Il, 364 ἀπ᾽ ἀνάκτων emendan- 
dum fuit, quum illi ἀπαγγελέες non sub imperatori- 
bus, sed mandato ab iis accepto jus exercere 
dicendi essent. Simili modo praepositio ἐν fere 
inutiliter inserta videatur lI, 63 οὐρανὸς ἐν στρο- 
φάλιγγι ἑλίσσων, 325 ἐν πετάλοις στεφανώματα ποι-- 
χίλλοντας ( et 324 , ubi ἐν γραφίοις scripsi, pro quo 
VI, 525 simplex γραφίδεσσιν legitur), 334 μέλ- 
ποντας ἐν αὐλοῖς, 361 ἐν μύθοισι φερίστους, III, 104 
ἐν πραπίδεσσιν ἀρίστους, 209 ὀξεῖς ἐν νόῳ, ubi anti- 
quos simplici dativo usos esse constat, VI, 543 
ἐν σφετέροισιν ἐμοιρήσαντο δρόμοισιν, ubi simplex 
dativus sufficiebat. Hinc lI, 2238 recte habet ἐν 
χείλεσσιν ἑοῖσιν Φθέγξοντ᾽, ubi Axtius εὖ tentabat. 
De przepositione ἐς, quomodo apud Manethonem, 
Quintum ceterosque hos poetas Nonno priores 
semper ante consonantem scribendum est ( male 
enim titubatum ab editoribus p. xxxi), notan- 
duin Π|Ι, 206 τάδ᾽ ὄλεσσαν ἅπαντα "Ec γῆρας, ubi 
30. 


XX 


ἐν γήραι exspectes , et 11, 403 ἐς νεότητα, ubi ἐν 
νεότητι. Preterea ἀμφίς rariore forma usus est 
VI, 658, 683, fortasse III, 188; et πρίν cum ge- 
nitivo junxit II, 388. Adverbialiter πρὸς δ᾽ ἔτι et 
πρὸς δὲ xal posuit, simplex πρὸς δέ etiam auctor 
libri quarti, unde ll, 394 idem restituere ausus 
sum. Denique σύν τε VI, 466, 563 posuit, quod 
nuper etiam Quinto vindicatum est et legitur in 
Manethonianis quoque I, 107, 110; V, 63. Bis 
editores γέ invexerant. 

Paucissima sunt, qua 1n verborum jungendo- 
rum ratione notanda videantur, ut genitivus pre- 
tii μισθοῦ II, 179; Vl, 490, 585; locutio tragici 
coloris ἀτέχνους χηδεστῶν Ill, 41 sq.; accusativus 
ad figuram etymologicam accedens λώθδην τιν᾽ 
ἀεικελίην ἀχάχησε γυναιχός IIl, 60; accusativus 
aptus ex μίμνει VI, 80; insolenter positum adver- 
bium sine participio ibid. 117 ὁμογνήτοις γενεῇ 
τ᾽ ἄγχιστα συνεύνοις Ζεύγνυνται, ubi συνεύνοις cave 
jungas cum precedentibus γενεῇ ἄγχιστα. Porro 
attractio pronominis relativi non nimis frequens 
apud epicos ll, 174 οἷσί τ᾽ ἐφορμήσωσιν del τέκμωρ 
ἐπάγοντες. II, 183 ἐπ᾽ αἴσχεσιν, οἷς τελέουσιν. Tl, 
307 χτεάνων πίστεις, ὧν πέρ τις ἔδωχεν —, ἠρνήσαντο. 
VI, 180 ἣν δ᾽ “Ἑρμῆς κέντροισιν ἐπείη, τοῖσιν ἔλεξα" 
et substantivi : IL, 340 οἷσί τ᾽ ἐπιθύνωσ᾽ ἔργοις, πάντ᾽ 
ἐχτελέουσιν.Υ͂Ι, 12 καὶ (ἀμφὶ) τέκνων γενεῆς, σινέεσσί 
τε τοῖσιν ἕχαστος-μεμόρηται. Denique prolepsis Vl, 
297 χέρσαντες γὰρ ἀχρεῖον ἑοῦ ἀπὸ σώματος αἰδῶ, et 
zeugma YI, 371 φιλίην μεγάλων xal κέρδεα νωμᾶν. 

Transeo ad membrorum orationis syntaxin , ex 
qua unum locum paucis attingere libet, qui qui- 
dem est de modis post particulas temporales et 
conditionales positis. Has enim conjunctiones 
pro argumenti indole necessario apud Nostrum 
regnare jam monitum est. Finalium conjunctio- 
num ὡς, ὅπως, ἵνα, μή nunquam occurrunt, ὄφρα 
semel cum conjunctivo VI, 742. Consecutionem 
indicat ὡς (xat) cum infinitivo simplici lH, 7; VI, 
625; ὡς cum infinitivo et accusativo II, 395 ( ὡς 
xat δ᾽), 416 ( οὐχ ὃς); ὥστε cum infinitivo II, 5. 
᾿Ἐπεί causale legitur II, 348, 5o: ; III, 212, 361, 
399, 137. — De ἦν cum optativo et de εἰ cum 
conjunctivo apud Manethonem, h. e. in omnibus 
sex libris, satis multa, nec tamen fructuosa mo- 
nuerunt editores nuperrimi p. Xxv1-xxix, regu- 
lam quandam proponentes, ad quam ea insolen- 
tior struendi ratio admissa fuerit, qua regula nihil 
est vanius. Eam vero doctrinam absolvere non est 
hujus loci; itaque nonnullis in universum prz- 
monitis rem in nostro poeta ad liquidum perdu- 
cere conabor. Omnino hic de modorum apud 
Epicos Graecos usu et ratione locus tenebrosissi- 
mus est et salebrosissimus, neque dum quisquam 


PR/EFATIO. 


peculiarem operam in eo illustrando posuit, quod 
sane fieri non potest nisi omnibus in quoque scri- 
ptore hujus generis locis collatis et examinatis. 
Itaque ego quidem jam per aliquot annos vastissi- 
mum ab Homero usque ad Nonnum ejusque secta- 
tores comparaveram apparatum ; plerosque etiam 
inde ab Apollonio jam eo nomine singulos per- 
tractaveram , quum a. 1846 ad conventum pbhilo- 
logorum Jenensem proficiscens, inepte illud : 
omnia mea mecum imitatus omnes schedulas ad 
eam rem pertinentes mecum traxi, Sed quid acci- 
dit? Revertenti mihi per viam ferreis laminis stra- 
tam inter Albipetram et Halas cista, cui cum aliis 
rebus ille quoque tabule incluse erant, a fure 
sublata est, neque data opera recuperari potuit. lta 
ille quidem schede, quarum literatum pretium 
homotrium literarum vix divinaverit, jam dudum 
non dubito quin in fumum fimumve abierint ; ego 
vero quum tam tzediosum laborem negotiis variis 
et diversis distentus de integro revolvere nec 
voluerim nec potuerim , veniam peto legentium, 
quod hic quidem paucissimis tantum defungor 
iisque levissimis observationibus. Omnino autem 
Epici jam inde ab Alexandrinis tantum abest ut 
iis finibus se continuerint, qui ex nostrorum 
grammaticorum doctrina a ceteris scriptoribus 
observati sunt, ut liberius in hoc campo vagati 
fere singuli vel hic vel illic aliquam in modis 
ponendis proprietatem sibi adsumserint, quam 
tamen non tam tenebant data opera, sed potius 
sequebantur inscii. Ita tanta usque ad Nonni tem- 
pora varietas et vero turbatio exstitit , ut quum 
quemque poetam ejusque morem speculari et ex- 
cutere debeas, perdifficile sit, ad parem similemve 
normam omnes revocare. Tandem JVVonnus etiam 
hac in re signifer et dux novi epicze poeseos arti- 
ficii exstitit, ut quas ille sibi in Dionysiacis im- 
posuerit leges, brevissime et certissime per- 
scribere possis , quum in Paraphrasi per scriba- 
rum igsorantiam satis multa turbata sint. Apud 
poetas vero Nonnum pragressos omnino con- 
junctivus dominari videtur, ut fere ubique prefe- 
ratur, ubi non aut metri aut alia- quadam neces- 
sitate optativus postulatur. Conwa optativi eas 
formas — maxirme longiores illas in sta, ete, εἰεν 

terminantes et εἴην respicio — qua» metro accom- 
modatz conjunctivis non poterant mutari , etiam 

ibi ponere non dubitaverunt, ubi ex legibus vulgo 

qua feruntur, conjunctivus desiderari videtur. 

Itaque apud quosdam, si crassa Minerva utaris, 

possis eorum consuetudinem his verbis compre 

hendere, conjunctivum fere poni solere, ubi metri 

gratia possit, optativum, ubi debeat. Hinc factum 

ut nonnulle optativi forma pane in oblivionem 


PRAEFATIO. 


abierint, ut inprimis in αἷς et at terninantes, 
quae jam ante Nonnum perraro tantum inveniun- 
tur, quum earum locus a conjunctivis in ἧς et ἢ 
exeuntibus occupatus sit. Contra merum gram- 
maticorum commentunmi est εἴης et ety, tamquam 
conjunctivi forma, natum illud ex infelici regulas 
quse feruntur tuendi studio. Eo studio etiam 
nostri editores interdum transversi acti sunt, ut 
VI, 110, 115, 121, 349, 604, 606, 661, quorum 
tribus postremis locis ne adnotaverunt quidem, 
apud Gronovium εἴη legi. 
Jam, ut que nobis proposuimus, apud Nostrum 
persequamur, habet ille ἐπήν et quidem tantum 
cum conjunctivo : II, 213; III, 163, 311, 305; VI, 
528; habet εὖτε cum conjunctivo II, 8; Vl, 220, 
529 (bis); hahet etiam cum optativo ibid. 687, 
'sed sacrosanctus est : χαθυπέρτεροι εἶεν propter 
causam supra allatam, nisi forte iidem qui εἴης vel 
εἴη scribendo sapere sibi videntur, novum, quod- 
dam conjunctivi monstrum excogitaturi sunt. 
EU «' £v, ut decet, cum conjunctivo tantum jun- 
gitur, et quidem. sepissime ! refragantur duo loci 
HI, 416, ubi εὕρῃς, et VI, 622, ubi ἕπηται ex 
go, 141, 549 sine dubitatione scribendum est, — 
Ἦμος dv c. conj. VI, 666; ἦμος c. optativo ibid. 
693, sed iterum tutus est, nam est necessarius : 
δρῴη. Sed ambiguus est locus ibid. 465 sq. 
ov o ote pareti e" δι Ἢ ὅροισιν 
ἀλλήλων βεδαῶτες ἐναλλάγδην φορέοιντο, 
ut quis haud inepte aut φαείνοιτ᾽ aut φορέωνται 
scribendum censeat. Sed mutandi conatum a se 
defendunt formz ipsae, quarum φαείνηται etiam 
v. 623, φορέοιντο III, 267; VI, 147 — hic quidem 
adeo post 7v — legitur. Magna vis est in formis 
verborum et terminationibus versuum, ad quas 
poeta hujusmodi se assuefecerit. — "A y pt xsv II, 
367; uég p1YVL, 94, μέχρι xs ibid. 81, μέχρις dv χε 
[bid. 5, 45 (ubi Gronovius μέχρις καί praebet) cum 
conjunctieo. — Ὃ πότε cum conjunctivo sepe legi- 
tur, ὅτε, 363. σππότε 698 sqq. habes sequente 
διέπη, ὁρῷτο, ἔοι; mutatio facilis est, nec tamen 
eam ausus sum, quia ha optativorum termina- 
tiones alibi poets familiares sunt. Etiam ὅτε-ἔοι 
VI, 644 consulto reliqui. “Οτ᾽ dv et πότ᾽ dv, ut 
fas est, conjunctivum ubique habent. Duorum 
locorum qui refragabantur, unus VI, 270 etiam 
aliam ob causam emendandus erat, in altero 
ibid. 707 et 708 ἕποιτο et συνάπτοι poetee excide- 
runt, quia 706 metri gratia ἐπείη scripserat, quod 
b. 1. apud Gronovium ἐπείη male legitur. 
Venimus ad εἶ et ἦν. Et hoc quidem quum szpis- 

sime, qui ei convenit, conjunctivo jungatur, duo- 
bus locis optativum adsciscebat, quorum priore 


XXI 


ΠῚ, 124 ex VI, 2344, 293, 472,477, 648, 689 εἶ pro 
ἦν scribendum ; altero VI, 316 πέλη pro πέλοι cor- 
rigendum est. Tertius enim ibid. 429 jam rectius, 
quod ad conjunctivi literam attinet, apud Grono- 
vium legebatur. Contra el promiscue cum optativo 
et conjunctivo posuit, frequentius quidem cum 
illo, qui, ut constat, conjunctioni proprius est, ita 
tamen, ut alter modus szculi delicium fines illius 
jam penitus ingressus sit, quos ei Nonnus fixos 
erat positurus. In ejusmodi titubatione, in qua 
magnopere fallaris rationem aut regulam inve- 
stigando, solummodo codices sequendi sunt, Quod 
feci. Duo tamen observare placet. Inter locos, 
quibus ei conjunctivum habet, leguntur quinque, 
quibus metro is exigebatur : III, 158 δύνησι. ibid. 
340 συνίῃσιν. VI, 512 φαίνηται ἀεθλητῆρας. ibid. 
ὅτι βάλησιν. ibid. 651i δεκατεύωσ᾽ ἀστέρες. Tum 
duo sunt, III, 3oo, ubi post τετύχοιεν legitur νε- 
μεσσήσῃ, ibid. 3a7, ubi ἀθρήσῃ. Cur? Ut eviten- 
tur forme supra jam notata νεμεσσήσαι, ἀθρήσαι, 
quarum fuga jam diu ante Nonnum luculentaest. 
Et in Manethonianis frustra ejusmodi quid quz- 
siveris, Sed hzc satis sunto. 

Jam si ad verborum formas et res orthogra- 
phicas accedimus, optime suam provinciam 
administraverunt nuperi editores : quod quam 
amplam contineat accurate diligentiae laudem, 
patebit vel obiter inspicienti Gronoviani exem- 
plaris Augiacas vere cloacas. Itaque in plerisque 
quidem eorum opera uti satis erat ; restant tamen 
vel sic quaedam notanda. In universum etiam his 
in rebus magnopere erraret qui apud poetas 
Nonni novatore ingenio priores unam eandem- 
que normam investigare atque vindicare conare- 
tur : hic quoque singuli licentie sue indulgere 
quam communibus legibus sese subjicere malue- 
runt. Quid quod, si hoc vel voluissent , ne potuis- 
sent id quidem , quum facile demonstrari queat 
ne communes quidem de istis rebus fuisse leges. 
Nam neque Homerica carmina, perennis ille 
omnium fons, vulgo ita circeumferebantur, ut sibi 
in his minutiis constarent, et in tanta epicz poe- 
seos inde a primis illorum sectatoribus varietate 
formarum dissimilium et repugnantium auctores 
aderant, quos hi recentiores sequerentur, neque 
ab iis reconditos grammaticorum commentarios 
volutatos et excussos esse credibile est. Omnino 
non tam doctrinz umbraticaz precepta, sed exem- 
pli celebrati cujusdam auctoritas in ejusmodi re- 
bus ad zquabilem rationem mediocria imitatorum 
ingenia rapere solet. Id vero exemplum etiam in 
his literarum apicibus propositum est a Nonno, 
cujus Dionysiaca gratulandum nobis est quod 
tam bene servata ad nos pervenerunt. Ánte eum 


XXII 


alia aliis placuisse , eosdemque sibi minime con- 
stitisse, sed interdum, metri plerumque commo- 
ditate invitatos, epicas et vulgares formas pro- 
miscue admisisse videmus. Recte igitur fece- 
runt editores, quod hanc inzqualitatem , remotis 
tamen, qua vitiosa esse gravibus rationibus de- 
monstrari poterant, poetz reliquerunt. In paucis 
tamen dissentiendum mihi fuit. Ita αὕτως restitui 
ex codicis auctoritate I1, 61, 213; III, 19o; VI, 
25; pro quo αὕτως intulerant; ἄρσεν reposui III, 
389 ex tanta aliorum locorum multitudine; ἥσσονα 
III, 381 ex II, 421, 435; III, 124; ubique ex 
codicis auctoritate δυόμενος et similia restitui, 
quibus editores literam v ex activo δύνω impor- 
tune intruserant : cf. Jacobs. ad Anthol. Pal. III, 
p. 354. Λεύσσειν et νίσσομαι ubique duplici sibila 
instruxi; denique ex codicis auctoritate, uhi non 
γείνομαι nascendi significatione legebatur, γίνομαι 
sine litera 4 scripsi, quz forma etiam Quinti car- 
minibusrestituenda multo anteNonnum invaluisse 
videtur; contra unico quo legitur loco IT, 198 
γιγνώσχοντας eadem litera privare non sum ausus, 
quz defendi videbatur temporibus derivatis ἔγνων, 
ἔγνωχα, etc. Unum mirum est, editores in dissert. 
p. xxix subita ira in vulgares verbi εἰμί formas 
exarsisse, adeoque satis magnum locorum, in qui- 
bus ille inveniuntur, numerum conjecturis pror- 
sus inutilibus tentasse, immemores tamen ejus 
loci, qui unus emendandus fuit, VI, 697. Si hoc 
modo ad puriorem normam revocare volebant non 
librarios, sed ipsum poetam , debebant etiam cra- 
ses removere a meliorum epicorum consuetudine 
alienas : xàxs(vov II, 371 ; III, 414. χίσα VI, 145. 
χἠμετέρης ibid. 739 , et xijv, quod sepius legitur. 
Βοώτου ego quoque reliqui II, 68, sed prudenter 
editores ib. 23 Bopéw scripsere, quum Bopéao lega- 
tur ibid. 118, 124. Contractionis exemplis , quz 
editores p. xxx sq. attulerunt, hzc addo : διδοῦσι : 
ἰχθῦς 1, 140; χρίσεις HH, 315; λέχους VI, 134 et 
τέγους ibid. 143; μέλη IL, 389 ; μοιρῶν III, 419; 
Vl, 504; ὀξεῖς; πτώσεις IlI, 130; παραχοίτις II, 
150; et possent alia addi. Sed μάντεις VI, 473 mu- 
tandum fuisse jam editores indicarunt; βρέφη Vl, 
41 justum est, sed II, 288 sequente vocali in 
βρέφε᾽ mutandum erat. Mirum ταῖσιν VI, 304 fefel- 
lisse editorum diligentiam. Aliis ex formis adno- 
tare placet αὐξομένη IT, 442, quum alibi epicum 
ἀέξων habeat ;as0 a Wernickio olim recte defensum; 
βαρδύτεροι IT, 407; βεδῶτα et γεγῶτα etc.; δεδαῇ- 
σθαι; δμῳάδας; θεῆς, quod consulto retinui ; ἱρήν ; 
μητρῷον et πατρῷον. --- Restant quadam, de quibus 
singulatim dicendum. Primum quidem Ἑρμείης, 
de qua forma subtimide sententiam dixere edi- 
tores p. xxx, etiam II, 353; V1, 349 reddendum 


PRJEFATIO. 


fuit ex tot locorum , quos adscribere tzedet, con- 
sensu. Contra Τιτάν, ᾿Γιτῆνος etc. flexisse videtur, 
fortasse ad similitudinem vocabuli ἀήρ, ἠέρος; 
hinc VI, 200, 511 mutandum fuit. — 'Tum variat 


᾿ Noster in contrahendis verborum ἔω formis. Habes 


δινεῦνται 1T, 28 et δινεύμενος IL, 21, 35 ; ὀτλεῦσι VI, 
729; ὀτλεῦντες ibid. 412; habes sepius μογεῦσι, 
μογεῦντες et μογεῦντας; contra habes νοοῦντας II, 
479 et τελοῦσι, τελοῦντες, τελοῦντας, τελούσας per- 
$mpe, unde τελεῦσι VI, 599 mutandum fuit. Re- 
gula hzc fuisse videtur, ut verborum ἕω formas 
tum tantum contraxerit 1n εὖ, 51 etiam in εύω ter- 
minarent , id quod constat de δινέω-εὐω, et ὀτλέω- 
εύω, DeC μογεύω videturexemplo carere, quamquam 
hoc tempore non succurrit. Contra quis tandem 
aut νοεύω aut τελεύω dixit? Hinc φράζου defenditur 
IIl, 415, σχέπτευ conjectura illatum ( Gr. σχέπτευ᾽ 
quasi a σχεπτεύω) II, 94 expulsum est; sed etiam 
gpoveUv zac II, 161 non erat tolerandum. Etiam 
VI, 498 ex θρηνητάς zque facile θρηνοῦντας atque 
θρηνεῦντας effici poterat. Contra III, 105 γηθεῦντας 
propius quam alterum ad γηθεύοντας, quod apud 
Gronovium legitur, accedere videbatur. Sed vide 
de his virum summum Lobeckium in ἱῬηματιχῷ 
p. 200. 

De orthographicis minutiis singulatim monere 
supervacaneum, in quibus ubique et codicis et 
optimorum in his rebusauctorum rationem habui, 
ex quibus nominasse sufficit Bekkerum Homeri 
nuperrimum editorem. 

: Jam si ad numeros poetze accedimus, brevi esse 
mihi licet, quum plurima accurate collegerint et 
dijudicaverint nuperi editores p. x-xxiir. 1n eo 
tamen iis adsentiri non possum, quod illi abusi 
Hermannianis quibusdam praeceptis hic quoque 
futiles conjecturas procudere, quam poete aut 
imperitiam aut negligentiam notare maluerunt. 
Huc refero ea tentamina, quibus czsuram trochai- 
cam sobrie proscriptam ab Hermanno ex his li- 
bris exterminare voluerunt. At in his cauta cir- 
cumspectione opus est. Ita III, 39, 42; VI, 128, 
330 interpunctione cavetur, ne ea czesura in aures 
cadat; II, 173 ἔργα τελοῦντας, VI, 600 ὦκα 0£ouca 
Σελήνη ad similitudinem Homerici illius ὀψὲ δύον- 
τα Βοώτην efficta sunt, quod vel Nonnianus M»z- 
sceus v. 213 admisit, male mutatus a Passovio. 

Magis etiam mirum est editorum de correptione 
Attica judicium. Postquam enim ipsi p. xvi lon- 
gum esse dixerunt omnia ejus rei exempla ex Ma- 
nethonianis recensere, et propter eam ipsam cau- 
sam tantum ex 34o uniuscujusque libri versibus 
ea attulerunt, quamquam ex Nicandro, Quin- 
to, et Orphicis p. xix sq. alia exempla allaturi 
erant, tamen in illis describendis subita, ut ita 


PR /EFATIO. 


dicam, mutandi prurigo eos invasit, ita ut hic 
quoque p. xvi-xix ingentem conjecturarum effu- 
derint numerum, quas singulas refutare inutile 
est, quum ne una quidem ex iis admittenda sit. Di- 
cunt quidem p. xix, se partem earum conjectu- 
rarum non propterea proposuisse, quod cense- 
rent eas in contextum recipiendas, « sed ut osten- 
derent, quam facile fieri potuerit, ut scribe id 
genus vitiorum carminibus inferrent ». At vero 
hoc est ludere, non exercere criticam, quer lu- 
sum tum tantum probarem, si eo ostendere voluis- 
sent, quam facile fieri potuisset , ut poeta ipse id 
genus vitiorum vitaret. Unde multo pronius erat 
ad concludendum , Atticam correptionem his poe- 
tis ita in deliciis fuisse, ut, ubicumque optio data 
sit, eam potius qu«esiverint, quam evitarint. 
Possemus híc finire, quum etiam ejus hiatus, 
quem vulgo in disceptationem vocare solent, 
exempla p. xrv-xv1 accurate collecta et disputata 


XXIII 


erat emendatu, altero lI, 439 ῥέζει iv primo pede, 
quem ut ib. 349 αὐτοῦ, ὡς, 364 φθείρει ᾿Ηελίοιο to- 
lerandum existimo. Sed dubitationem hic nuper 
movit vir summa auctoritatis Lznssivs, cujus in 
his rebus subtilem et diligentem ἀκρίδειαν admi- 
rari facilius est quam aemulari, in Quest. Épicc. 
p. 278-81. Etenim ex ejus hiatus, qui fit vocali 
longa in arsi posita, ratione et multitudine de- 
monstratum ivit, etiam hos tres libros singulos 
singulis deberi auctoribus. Ut verum fatear, si 
quis alius hanc solam ob causam auctorem , quem 
unum esse tam multis validisque argumentis 
demonstravimus, discerpere conaretur, exspe- 
ctarem, donec alia etiam afferret. Sed Lehrsii 
tantum apud me valet auctoritas, ut hanc quz- 
stionem de integro repetendam censeam, ne quod 
ille dixit neglexisse videar. Optimum autem vi- 
detur, omnia ex his tribus libris hiatus exempla, 
qua in nostra editione leguntur, juxta ponere, 


sint ; duobus locis relictis, unollI, 277, qui facilis : ordine vocalium disposita, 


Ex Libro Secundo : 


ἢ sequente a vacat 


Tertio : 


206 xax ἄλληχτα. 
405 γενέθλῃ ἄφεσις. 


Sexo : 


45 Σεληναίη ἀτίχηται. 
217 γυνὴ ἀθερίζει. 
220 Σεληναίῃ ἀλόχοις. 


» —  s& 75 μοίρῃ Ev. 75 ᾧ ἐνὶ πάτρῃ. 606 M. μάρτυρος 
142 γενέθλῃ, ἐπεί. 3 en ivo ἐπι 
ν — 0217 ij óni. 269 χρατῇ, ὁλοός. vacat. 
» — ὧν 483 ἀποχαζομένη Ὑπερίονος. vacat 561 ΜΝήνη ὑπέρ. 
698 Σεληναίη ὑπόγειον. 
729 καχῇ ὑπό. 
» — οὦ vacat. vacat. 556 δύνῃ, ὥρην. 
His addi placet exempla hujus vocalis per perticulam 7; facta 
Ex Libro Secundo : . Tertio Sexto : 
424 ἢ αὖ. 
430 3) ἔτι. 55 ἢ ἑτέρῳ. 
90 ἢ ἑτέροισιν. 
58 ἢ ἕνα. 
222 ἢ ὁ μέν. ᾿ 
235 ἢ ὁτέ. 316 ἢ ὁπότ᾽. 
286 ἢ ὄγε. 319 ἢ ὅσσοισι. 
258 ἢ ὑπό. 
« sequente a : 303 χρυερῷ ἀλέγοντες vacat. 249 Ἠελίῳ ἄμ 
» 643 ἄφνω ἀπενόσφισαν. 
"» -π ε vacat. 35 ὡρονόμῳ ἐπιτέλλῃ. 
vacat. 111 ᾧ ἔνι. I 
151 χαλεπῷ ἐν. 
176 δυτικῷ ἔνι. 
224 τρέψω ἑτέρην. 
302 ζῴῳ ἐν. 
537 αἰπυτάτῳ ἐφέπωνται. 
" — 4 vacat. vacat. 250 ζῴῳ ἴσχουσι. 
αι.  — α vacat. 331 γίγνονται, ἀναφανδά. 261 xai ἀπὸ. 
266 φαίνηται, αὐτός. 
ει — οἱ: 415 μινύθει οἴχον vacat. vacat. 
eA — αἱ vacat. 308 ἀμειδόμενοι, αἰεί. vacat. 
" -— t vacat. 406 ἠοῖ ἔνι. vacat. 
" — o vacat. vacat. 422 λοετροχόοι, ὀχετηγοί. 
69  — a vacat, nisi 145 ἀνερχομένου Ἄρεος. 297 ἑοῦ ἀπό. 


344 βιότον ἅμα ex mea conje- 
ctura. 


342 βιότου ἀνέφηνεν. 


528 μεσουρανίου ἀπό. 
558 ἀνερχομένον ἅμα. 


ΧΧΙΥ͂ 
Ez Libro Secundo : 


o» sequente e ; 186 μάχλον Évexev. vacat. 
209 βιότον ἑτέροις. 

» — 0: 345 θανάτου ὁλέσει vacat. 

» — vu vacat. vacat. 

» — ἢ, vacat. vacat. 


Habesigitur hiatusin boa versibus libri secundi 
decem vel undecim , in 428 libri tertii quindecim, 
quorum tamen sex ad particulam ἤ pertinent, in 
754 libri sexti triginta quinque, Primo aspectu , 
si numeres tantum hiatus, ita sane abundare vi- 
deatur liber sextus, ut, presertim in libris jam 
quasi ad separandum propinatis , sane facile per- 


suaderi tibi patiaris eos hiatus non ab eodem. 


sparsos esse, qui eorum in secundo libro tam par- 
cus fuerit. Sed si diligenter hos hiatus intuitus 
fueris, primum videbis, eandem esse plurium libri 
sexti atque pauciorum libri secundi et tertii ra- 
tionem , neque aut illos insolentiores aüt hos cau- 
tiores esse. Ita, ut unum exemplum addam , qui 
libro secundo ἣ ἔτι scripsit, idem ceteros ejusdem 
particule hiatus in tertio et sexto libro admittere 
non dubitaverit ; qui χρυερῷ ἀλέγοντες dicere susti- 
nuit, nullam causam video ex qua unum ejusdem 
diphthongi hiatum in sexto libro extimescere po - 
tuerit. Sed omnino omnes hi hiatus per se nihil 
habent offensionis ; quos ut frequentiores in libro 
ultimo admitteret, eo adactus est poeta, quod eo 
libro constellationes et multo plures et multo cu- 
inulatiores nullo certo ordine exposuit, qua ipsa 
re inscienti et invito majorem hiatuum numerum 
subnasci necesse erat. [nter secundum autem et 
tertium librum aliquod esse hiatuum discrimen 


ne Lehrsio quidem concedere possum, nisi quis 


contendat, in pari versuum numero etiam parem 
hiatuum numerum inesse debere, Tum vero haud 
scio cur quis solis hiatibus confisus librorum 
compagibus parcere velit, nec potius ad eorum 
numerum singulas versuum centurias singulis 
auctoribus adscribere conetur? Tum enim quid 
obstat quin libri sexti v. 341—527, in quo unus 
tantum invenitur hiatus ( v. 422) facile vel 
excusandus vel emendandus, ab alio dicas auctore 
conscriptos quam qui reliquam ejus libri partem 
scripsit hiatibus scatentem? 

Sed aliud obiter memoravit vir doctissimus 
argumentum p. 281, versus spondíacos, quorum 
decem tantum teneat liber zertius, triginta quattuor 
liber secundus. Equidem, ut verum fatear, in illo 
tantum octo , in hoc triginta inveni, ex quo unus 
v. 468 emendandus fuit, Sed ex his, ut a libro 


PRJEFATIO. 


Tertio : Sezto : 


86 ὁμοῦ ἑτέρῳ. 
562 τελλομένου ἕτερον. 
713 δερχομένου ἑτέροιο. 


vacat. 
32 τηλοῦ Ὑπερίονος. 
60 ἀθρειομένου ὕ ὕπερ. 
657 μέσον Ὑπερίονος. 
156 ὑποχθονίον fj. 


secundo faciam initium, septemdecim in primis 
r4o versibus leguntur, quibus generalem de cc- 
lestibus introductionem contineri vidimus, qua 
introductione maximam spondeorum terminan- 
tium partem ad aliorum exemplum poetarum ne- 
cessario desideratam esse enumeratio simplex 
probat. Sunt enim hi : ἐστήριχται 3; 405 109. αὐ- 
γάζεσθαι 5. παμφαίνοντα 545 745 132. ἐζώσαντο 55. 
ἑστηῶτες 58. χαρασσόμενον Kptoto 84. Ὦρίωνος 86 ; 
126. δινεύοντα 92. Τοξευτῆρος 100; 139. διαπειραί- 
γονταὶ 106. Κενταύροιο 123. Jam ceteros tredecim 
addo : ὑποπεπτηῶτας 162; 168; 209; 408. τολ- 
μήεντας 171. αἰσχύνουσιν 188. θεσπίζοντας 208. 
ἰθύνοντες 265. ποικίλλοντας 293 ; 325. ἠρνήσαντο 308. 
δαιδάλλοντας 320. χωτίλλοντας 330. His compone 
octo libri tertii : τιμήεντας 35. ἀνθρώποισιν 44. ἠέ- 
ξησεν 78. ἀντέλλησιν τοῦ. ἰνδάλλονται 249. ἐχτή- 

σαντο Jaa. ὑποπεπτηῶτας 377. ἱμείροντας 379, 
et videbis unam esse eandemque spondeorum ra- 
tionem. Addo ex libro sexto exempla numero vi- 
ginti et unum : μοχθίζουσιν 17. χεχληγυίης 5o. 
ἑστηώτων 82. οἰωνοῖσιν 98. ἀχτίνεσσιν 105. φηλω- 
θεῖσαι 183. μεσουρανίῳ δεικήλῳ 237. εὐνηθεῖσαι 310. 
δεικήλοιο 315. αἰγλήεντα 387. ἀθρήσειεν 395. iv- 
δάλλωνται 406. μοχθίζοντες 411. ὀρνίθεσσιν 443. 
θεσπίζοντες 474. φοιδάζοντας 493. ἦμάλδυνεν 564. 

ἐπτοίηθεν 603. Εἰλείθυιαι 7335; 741. διετεκμήραντο 
75o. Jam patet, ut 11,468 μεγαληνορίαις χαίροντας, 

etiam Vl, 5g αἴν᾽ ὄτλησαν mutandum fuisse, Cete- 
rum qui vel obiter hzc percurrerit, etiam versuum 
spondiacorum eandem esse tribus his libris ratio- 
nem fateatur necesse est. Verbum non amplius 
addo, sperans fore ut jam carminis ex his libris 

compositi integritas atque sinceritas satis firmata 

et contra varias dubitationum incursiones munita 

videatur. 

Restat ut singulos locos, in quibus a novissi- 
mis editoribus recedendum fuit, indicem , et, ubi 
opus videtur, quam brevissime dijudicem. Ex 
literis, quibus usus sum, G notat textum Gro- 
novianum, H librum Halensem, J apographum 
Hamburgense in Joanneo servatum, M codicem 
Mediceum, ubi ille, quod raro factum est, diver- 
sam a G tenere dicitur scripturam; À Axtium, 
Rh lüglerum, ed. textum editionis ab ambobus pa- 


— LL em 


IN MANETBRON. LIBRUM IT. 


ratz, edd., ubi G reddunt, D Dorvillium ad Cha- 
ritonem. Omnes locos, de quibus aut jam dictum 
est aut in quibus tantum orthographica mutata 
sunt, omisi ; contra sepius conjecturarum, quas 
rejeci, mentionem feci, ne quis eas tamquam nova 
inventa meis opponat. 


LIBER SECUNDUS. 


2. διηνεχέως τε GH, διηνεχὲς ὥστε J ; διηνεχέως 
γε ed. , fulcro male apposito. Prazstat quod À con. 
jecit διηνεκέως φορέονται, sed propter v. 21 ξιηνε- 
xi; exa pratuli. 

10. ἀπλανέων ἐνὶ χώρην, τῇ δὲ GH, χώρῃ J; 
ἀπλανέων χώρῃ, τῇ δὴ ed. , pro quo Α etiam ἀπλα- 
νέων ἐνὶ χώρῃ» ὅπη conjecit. Sed stella 1ρ88 βισας 
suo in loco, non f£rarum in loco constitutz dici 
debebant. Quare ἀπλανέ᾽ ἐν χώρῃ, τῇ δὴ scripsi. 


13. ἄλλως δὴ edd. — rsgopruéva* πέρθης (* su- | 


prascr. χεύθει) ΘΗ, χεύθει J; χεῖται conj. Holst.; 
πεφορημέν᾽ ὕπερθεν ed.; praterea A ὑπὲρ γῆς, 
R δέρχῃ conj., neutrum probabiliter. Etiam ini- 
tio neque ἄλλως, neque δή probari potest. Quare 
αὕτως δὲ scripsi : cf. 61. Nisi hic lacuna subest 
ita fere explenda : 


ἄλλα δ᾽ ὅσ᾽ (οὐρανὸς ἐντὸς ἀπείριτα)] κεύθει ὕπερθεν 
[ἄστρα πολὺ ] κλέονα σποράδην πεφορημένα χεῖται. 


14. ol διαγανότατοι G, ol διαγαν. Η, ot δὴ ἀγαυο- 
τάτου ed., neutrum bene. Multo melius Lehrs. in 
praef. ad Oppian. Didot. p. v, czsuree invisus, αἰὲν 
ἀγανότατοι conjecit. Sed scripserat οἷοι ἀγαυότατοι, 
magis etiam pre ceteris stellis planetas suos or- 
naturus, quos per totum carmen persequi vole- 
bat. Cf. v. 130 et 481r. 

15 sq. xarà χόσμον, ᾿ἈΑδίχηλ᾽ GH; ἠδίχηλ᾽ D 651, 
inepte; κατὰ κόσμου Δεικήλων ed., genitivo po- 
steriore suspecto. Melius aliquando editores con- 
jecerunt χατὰ χόσμον Ἂν δείκηλ᾽, sed praposi- 
tio decurtata sine exemplo est apud Nostrum. 
Quare xá:& xósuov Καὶ δείχηλ᾽ scripsi: vid. ad 
Quint. Sm. Il, 181. 

28. οὖς edd. ; correxi, Valet hic quoque ea lex, 
quam breviter Lehrs. Quzstt. epp. p. 280 *) his 
verbis comprehendit : « Magna lex est in hiatu 
epico, quod in aliis licet, non statim licere in 
sis, quorum duplex in promtu forma est. » 

34. τε edd., nos δέ. Pejus etiam vulgatá edito- 
res p. xxxix ἀλλήλοισι conjecerunt. 

36. Alius Βορήιον ἄνδρες elegantius scripsisset. 
Etiam hac in sede spondei evitantur positione, 
quz unius vocabuli exitu alteriusque initio con- 
tinetur, effecti. 


XXV 


37. τροπὰς θέρεος G, τροπαὶ H, et 38 γείνονται με- 
σάτοι τε ΠΗ, γίνονται J. τροπαί εἶσι θέρεος et δινεῖ- 
ται, μέσατός τε D 645, τροπαὶ αὖ θέρεος et γίγνονται 
μέσατός τε ed.; τροπιχοὶ et xal μετὰ τόνδε τροπαὶ 
aliz sunt conjecture Axtii. In omnibus brevitas 
suspecta est, in pluribus τροπαί, hic quidem pro 
τροπιχὸς χύχλος dictum. Itaque duce codicis le- 
ctione lacunz signa posui. Facile hoc modo rem 
explanare poterat ceteris convenienter : 


τὸν δὲ μέτα τροπιχὸς θέρεος κυριλαμπέος ὥρης 
γίνεται, [ἑξείης δέ, δι᾽ οὗ κύχλον αἰθέρος οἶμοι] 
τείνονται μεσάτοιο, δι᾽ οὗ θοὸν ἄρμα τιταίνων — 


40. χειμερίης τε ΠΗ, χειμερινῆς τε ροπῆς J, χει- 
μερίης γε ed., ut. solent editores ista particula 
abuti; pejus etiam, scilicet correptioni Attice 
infesti, pref. p. xvrix χειμερίη χύχλου τροπὴ conje- 
cerunt. Scripserat χειμερίοιο, liberiore masculini 
usu , de quo cf. 76 αὐχένιον χαίτην. 

46. οἷον GH , aav ed, e conj. D 645. Sed Ὁρί- 
ζων ἢ. 1. pro nomine proprio est nec potest cum 
accusativo construi , et illud alzv nimis nude po- 
situm esse vel v. 112, quem D adduxit, probare 
poterat. Alia est À conjectura ἔστιν, verbo otioso. 
Ego et αἰὲν et οὔνομ᾽ ex v. 36 ἐπίχλησιν χαλέουσιν 
conjeci , haud paullo melius. Pratuli , quo nomen 
aptum esse indicatur, ὀρθόν, quod imitator IV, 10 
fortasse respexit ὀρθὰ τεχμαιρομένοισι scribendo. 

57. ὧν περ edd. , qui genitivus nudus ab Epi- 
corum consuetudine alienus. Ei consuluit D 646 
scribens àv πέρι, sed tum exspectaremus , de his 
septem circulis et eorum positione fusius jam ex- 
plicatum esse, qua doctrina demum v. 64 sqq. 
exponitur, ita ut hic tantum addatur eos oculis 
cerni non posse. Itaque scripsi ὥσπερ, quia idem 
scilicet difficile tironum memorie sapius in 
antecedentibus ( 32, 33, 5o ) inculcavit. 

70. δ᾽ ὑπὸ edd., θ᾽ ὕπο nos. 

74. ὀγδοάτης μοίρης ἐνὶ GH, ὀγδοάτῃ μοίρῃ ἕνι ed. 
Pratuli alteram ἃ conjecturam ὀγδοάτης μοίρης 
ἔπι, quamquam non hiatus causa. 

79. Χειρός Θά. litera majuscula, retento ex G com- 
mate post Bopsiou, quasi sidus quoddam singulare 
intelligeretur. Eo transversus actus ex Manil. I, 
591 (al. 608) de eodem circulo scribente : ex- 
tremamque secans Hydram  mediumque sub armis 
Centaurum, repositurus eram Φηρός τ᾽ ἀγχῶνα Bó- 
ρειον. Sed commode admonuit Arat. 484 sq. Av- 
δρομέδης δὲ μέσην ἀγχῶνος ὕπερθεν Δεξιτερὴν ἐπέχει, 
versus exitum cum sequentis initio connectendum 
esse. Dextram enim partem ab astronomis borea- 
lem, sinistram australem dici constat. 

80. Comma, quod nos post ᾿Ανδρομέδης posui- 
mus, in edd. post χερός erat. Sed vid. Arat. 483 : 


XXvI 


λαιὴ δὲ χνήμη καὶ ἀριστερὸς ὦμος ἐπ᾽ αὐτῷ Περσέος. 

82. σὺν x«i Η edd. Riglerus aliquando αὐταῖς 
conjecit, justo majorem vim in manuum comme- 
moratione positurus. Prelaturus eram σὺν ξαῖς, ut 
Geminorum manus opponerentur manibus Andro- 
med et Persei ; et cf. VI, 522, 540, ubi item, ut 
infra 103, possessivo pronomine facile carere pos- 
semus. Sed hic quoque Arati vestigia legisse vi- 
detur, ex cujus ἀμφότεραι χεφαλαὶ Διδύμων v. 481 
meum feci : δύο σύν. 

90. &uxxpi6ov:' edd. Vertit G atterentem, signi 
ficatione alias non obvia. Poterat διατμήγοντ᾽, sed 
scripsit, opinor, quod propius ad vulgatam acce- 
dit, διαχρίνοντ', separantem. 

94. σχέπτευ᾽ ἔχπερ GH, σχέπτευ ὑπὲρ ed. e con- 
jectura D 2354 , qui etiam σχέπτου et σχεπτέ᾽ ( i. e. 
σχεπτέα — sic! ) proponit. Equidem σχέπτεο πὰρ 
pretuli : cf. 84, 120. — γυῖα edd.; prztuli am- 
biguitatis vitande causa γοῦνα ; vid. Arat. 502 : 


τέμνει καὶ πόδας Ὑδροχόου xal Κήτεος οὐρήν. Et cf. ] 


infra IL, 119, 127. 

100. στέρνον μέγα GH, στέρνον μέτα ed.; βίην, 
στέρνον μέγα conj. D 646 ex v. 139, appositionis 
usu insolito; βιοῦ νεῦρον μέγα vel BuU χυρτώματα 
Axt., utrumque improbabiliter, posterius magis 
etiam priore. Scripsi στέρνων μέτα : cf. VI, 195, 
567 etsupra, quem modotractavimus, locum v. 82. 

104. ἀχροτόμοισι edd.; ἀχροτάτησι scripsi e conj. 
D 652 , qui tamen masculinum praferebat. Rigl. 
ἀχροπόλοισι conjecit, quod ex Il. E, 523, et Od. 
T, 205, firmari posset ; conjici etiam poterat dxpo- 
κόμοισι vel ἀχρολόφοισι, sed Dorvillianum et simpli- 
cissimum fuit, et nostro usitatum (67, 7o, 88), 
et Homerico ll. N, 12, Z, 157 proximum. 

107. ἑστᾶσι d. τε καὶ G, ἑστᾶσιν H, ἑστᾶσ᾽ etc. ed. 
Sed ἀδτεμφεῖς ἑστᾶσι xal scripsi cum Jacobsio ad 
Anthol. Pal. p. 114. 

116. βαιὸς edd.; Baci, quod commendatur v. 41, 
e conj. Áxtii scripsi. 

121. τόξου edd., hiatu apud Nostrum insolito, 
quare τόξων scripsi. Paullo operosius editores 
praef. p. xrv τόξου τ᾽ ἄγχιστα tentaverunt. Animi 
causa noto Gronovium deceptum forma Αἰητοῦ, 
quam etiam Arat. 522 habet, vertisse : /Etan inter ! 
Manil. l. c. 684 : tangit olorem-aquilamque supi- 
nam. 

122. χέντρον θηρὸς qoviotó τε μέσσον GH, x. 0. 
φονιοῖό γε μ. ed. etiam pejus. Nec prestat quod 
À proponit : χέντρον τ᾽ ἀχρότατον 0. φ. γε μ. Patet, 
neque χέντρον ad arcum referri, nec Scorpioni 
solum μέσσον relinqui, nec ἀχρότατον et μέσσον 
ita, ut utrumque ad χέντρον referatur, jungi posse. 
Ne multa : scripsit ἀχρ. νεῦρον, 0. φονίοιό τε χέντρον. 
Ubi primum substantivum aut corruptum erat 


PRAEFATIO. 


aut extrusum, pronissimum erat stupori scribae 
intrudere μέσσον et ex versu antecedente et ex 
multis poetz locis, ubi (alio sane sensu, sed quid 
hoc ad istum hominem? ) χέντρον hoc epitheto si- 
gnatur. Cf. 99. 

123. xal δὲ et ἄστρον edd. Utrumque emendavi 
ἠδὲ et ἄκρον scribendo. 

127. ἐπὶ edd., ἔπι nos. 

128. δεξιτερὴν edd., δεξιτεροῦ nos ex emend. 
D 646. 

134. ἐνὶ edd., ἐν nos. 

137. ἐπεί «' ἐτάνυσσ᾽ edd., ἐπεὶ τετάνυνθ᾽ nos e 
conj. R. 

142. ἐρείους edd., ἀρείω nos concinnitatis gratia. 

146. φέρτεροι MJ ed., πολυφέρτεροι H, φέρτερον 
G, quod restituimus. 

148. χλυτοφεγγοῖς ed. errore, quod correctum 
in preef. p. xxxix. 

156. ἐχθεμένους edd., quod vertit G : aut ezpo- 
nere suos liberos attulit, male quod juncturam 
verborum attinet, melius tamen quam D, qui 
467 (non 156 ) σφετέροις conjectando passive illud 
participium intelligi voluit. Id quidem dativo ef- 
ferendum erat. Quod vero AR uncis hunc et ante- 
cedentem versum incluserunt, de ea re ad v. 164 
dicetur. Hic quidem per se nihil habent offensio- 
nis hi versus, quibus novum constellationis bene- 
ficium additur probe conveniens ei, quo aZenas 
divitias gubernare hominibus tunc natis porten- 
ditur. 

161. ἀμφί θ᾽ ed. e conj. Hermann. Orph. p. 749, 
quam puto inscienti excidisse viro, quem constat 
his studiis primum facem accendisse. — ἐν πελάασι 
ΘΗ, ἐχπεράαν τι ed. ex infelici Α conj., cui si quid 
simile inferendum esset, ἐχτελέσαι τι, quod quis ex 
v. 163 stabiliri queat, scribendum foret. D) 646 
et ἐν πελάτησι et ἐν πέλας οὖσι conjecit, hoc paullo 
melius. Adduxit etiam imitatoris versum IV, 536: 


οἰχείων ἔργων ἐπιλήσμονας, οὐχὶ θνραίων, 


quamquam ibi potius peregrina popularibus, 
non propria alienis opponuntur. Scripsi ὧν x£- 
λας ὦσι. 

164. Pro hoc uno versu G repetit v. 155 sq. 


paucis mutatis : 


πολλάχι δ᾽ ἀλλοτρίων παίδων πατέρας καλέεσθαι 
δῶχεν, ἢ ἐχθεμένονς 9) καὶ σφετέρους ἀπέδωκεν. 


Retinuerunt AR, scribentes παῖδας ex illo loco pro 
ἢ καὶ, quod sane ferri nequit. Sed versus priore 
loco recte legi supra observatum ; post tam breve 
autem intervallum repeti duos versus sine exeni- 
plo apud Nostrum est; neque hoc beneficium 
constellationis iniquitati convenit. Itaque illati 


ΙΝ MANETHON. LIBRUM II. 


mihi videntur pro genuino, qui et multum simi- 
litudinis cum illis habebat et necessarius erat ad 
illud ἀποχρύπτει χλέος ἐσθλόν, quod per se obscu- 
rum est, Jam enim omnia bene procedunt : 


ὅσσᾳ δέ τ᾽ ἐχτελέουσιν, ἀποχρύπτει χλέος ἐσθλὸν [xa v. 
πολλάκις ἀλλοτρίων, ol καί σφισιν alo ys! ἔδω- 


Sunt homines subtimidi, sibi parum confidentes, 
qui etiamsi quando aliquid laudabile fecerunt, 
ab aliis audacioribus et impudentioribus, qui 
eorum merita obscurant , justa laude fraudantur. 
Talia vel his ipsis diebus multa fieri vidimus. ' 

172. δ᾽ ἔτι ἀργαλέους G, δέ τι à. H, δ᾽ ἔτοι à. J; 
δέ τοι d. ed. ex R conjectura, qua melius Hermann. 
Orph. p. 749 δὲ χαὶ emendaverat. Sed ipsum 
adjectivum male quadrat. Scribendum fuit δ᾽ ἔτι 
θαρσαλέους, repetitione apud Nostrum familiari. 

177. ἐπιὼν GH, γ᾽ ἐπιὼν ed. ; melius in pref. 
p. xix προσιὼν tentatur. Pratuli παρεὼν aliis ex 
locis, supra v. 157 et VI, 641. 

182. ἑὰς edd., éai nos. Alia res est infra 273. 

186. οὐ μάλα γαυρουμένους GH, οὐ μαλ᾽ ἀγαυομέ- 
γους ed., οὐ μάλ’ ἀγαλλομένους D 496, utrumque 
contra sensum. Varia tentari possunt, ut φειδομέ- 
νους, (μεγάλ᾽ αἰδομένους, alia. Sed praetuli χηδο- 
μένους secundum VI, 2318 οὐδὲν ὀπιζομένη λεχέων, 
quod ipsum verbum nimis recedere videbatur. 

193. x«i λαλ. Jp. φίλ, ἢ edd., sed particule 
locum mutare debebant; cf. etiam III, 387 : γλώσ- 
σὴς βλάδος ἕρδει, Καὶ 1a) ἐπέδησ᾽. 

195. χρυπταδίους edd., sed dicendum erat eos 
clam perniciosa excogitare, ut infra 292 οὐλοὰ 
μηδομένους στέρνων ἔντοσθεν. Quare χρυπταδίως dedi. 

205. ἐσθλῶν edd., ἐσθλοὺς scripsi e conj. R, 

207. ἀπὸ edd., ἄπο nos. Vid. supra. 

213. αὕτως H ed., αὕτως G, quod restitui. 

216 sq. ἀρηρότας κατὰ GH, ἀρ. ἢ κατὰ ed. e conj. 
D 553. Sequens versus sine lacunz signis in edd. 
Varia tentarunt viri docti. G vertit; « homines 
occidentes suo conspectu et secantes. » Ὦ ]. c. ho- 
mines intelligit sua quoque voce doctos, i. e. qui 
non magistri voce, sed sua quasi, omnia didice- 
runt. Melius À conj. ot x. μ. "A. χλίνουσιν E ὀπὶ 
xai μεμαῶτας, et tum pro £7 ὀπὶ etiam ὑπ᾽ ἄορι, sed 
tamen parum probabiliter. Audacius Lehrs. 
Questt, Ep. p. 280 hiatui etiam infestus ot x. v. A. 
χτείνουσιν ἀγηνορίην δεδαῶτας. Mihi quidem vix 
dubium est quin οὗ recte sit inventum, cetera 
autem satis integra sint lucem habitura eo versu, 
qui temporis injuria periit. Eum hoc fere modo 
scriptum fuisse suspicor : 


— — οἵ xatà μῶλον 
ἀνθρώπους xtetvovtac 63 ὀπὶ xal μεμαῶτας, 
[ $xoso, ἔνθα xai EvO? ἰθννέμεν εὖ δεδάασιν.] 


xxvi 


2223. παντοίους GH, παντοίων ed. ex Holstenii c.; 
παντοῖον mutata interpunctione nos pretulimus. 
Varia ὅλδου genera sequentibus recensentur. 

225. σηχῶν μαχάρων ἱερούς ( ἱερούς G ) τε edd. 
R ἱερῶν τε aut ἱερούς τε TQ. τιμ. χυδαλίμους τ᾽ ἠδ᾽ 
scribendum conjecit, quorum illud sine dubio 
prestat; cf. 317 θεῆς ἱεροῖο προφήτορες, unde pro- 
fecit imitator IV, 428 τεμενῶν τε προφήτορας. Sed 
pretuli propter genitivos cumulatos μαχάρων ἰε- 
ρεῖς σηχῶν τε προέδρους : cf. VI, 437 σηχῶν θ᾽ ἁγίων 
ἱερῆας, unde ille IV, 430 σηκῶν τε νεωχορίῃσι μέλον- 
τας. --- ἐξαίτους edd.; ἐξαίτοις scripsi ex III, 354. 

23o. Addidi τ᾽ post ζευγνυμένους. Locum bene 
illustrat, quod raro accidit, G, cujus notam ap- 
pono : « Preclara sacerdotis /Egyptii nequitia, 
cujus sententiam ita reddidi latine, ut exprimat 
eos qui , dum placent uxoribus, per eas efficere 
conantur, ut maritis quoque probentur. Artificium 
nec Graecis nec Romanis ignotum. » Cf. Sall. 
Cat. 24 extr. 

234. μίτραις edd.; correxi ex III, 35. 

235. τοῖς H edd., τοὺς scripsi e conj. A. 

234 sq. ὦπασεν ἐκ θαλάμου. δῶχεν δὲ λέχτρα γυ- 
ναιχῶν Eó0A60v, ἐν ξῇσι τ᾽ ἐνὶ πολέεσσιν ἀρίστους G, 
sed θαλάμους MH, εὐθαλάμους J; πτόλεσσιν H, πτο- 
λεεσσιν J ; ὦ. εὐθαλάμων. ὃ. δέ τε λ. γ. εὐ. ἰδ᾽ ξῇσιν 
ἐνὶ πτολίεσσιν ἄριστοι AR, repetitione nuptiarum 
prorsus intolerabili. Neque eam tollit nec quid- 
quam boni infert quod conj. D 333 : ἐπέεσσιν ἐνὶ 
πτολέεσσιν. Álterum etiam est R commentum, ut 
ἀρίστους colo postposito retineatur, et tum x. δ᾽ 
scribatur. Locus aut dittographia corruptus est, 
ut ex duplici scriptura xal λέχτρα γυναιχῶν Εὐόλ- 
Gov, θαλάμους τ᾽ dv Éatc πολίεσσεν ἀρίστους et θαλά- 
μους τε γυναιχῶν Ὥπασεν εὐόλδων ἐν ἑαῖς πολίεσσιν 
ἀρίστων commixta duo versus efficti sint, aut, 
quod apud Nostrum praeferendum duxi, omnia 
vitz? bona claris verbis ex fausto matrimonio de- 
rivabantur. Id vero vix aliter, si quam proxime 
aocedimus ad codicis scripturam, exponi poterat 
quam ita : 

ἠδὲ γάμους δῶκεν φιλίους, xal λέκτρα γυναιχῶν 
ὦπασεν εὐθαλάμων, λέχτροις δέ τε δῶκε γυναιχῶν 
εὐόλδων ἐν ἑΐσιν ἔμεν πολίεσσιν ἀρίστοις, 
χτήματά θ᾽ ἕξουσιν χλεινὸν βίοτόν τε καὶ οἶχονς. 


Matrimonia memorantur primum uxorum amore 
et virtutibus, tum divitiis, quibus maritum or- 
nant, felicia, “Ἕξουσιν ut ἀρίστοις dativus est pen- 
dens a δῶχε. 

240. τ᾽ edd., δ᾽ nos: novum enim memora- 
tur commodum. 

250. τ᾽ edd., 9' nos eadem causa. — ἐν δ᾽ ἐτά-- 
ροισιν edd., quod falsum esse sensit À conjiciens 
ἐν δ᾽ ἑτέροισιν. Utrumque ineptum. Scripsit ἐν δ᾽ ἄρα 


XXVIII 


τοῖσιν, ut. III, 319 χεχλομένους τ᾽ ἐπὶ τοῖσιν, 1. e. 
ἔργοις. 

256. δίφρ᾽ G, διφρεζομ. H; δίφρῳ ed. e conj. D646. 
Sed illud revocant praf. p. xr, opinor, ob corre- 
ptionem Atticam, Et quin defendi possit δίφρ᾽ pro 
δίφρα (citant Callim. Dian. 135) non dubito, 
sed propter ipsam illam correptionem, et pro- 
pter ΠῚ, 99 τραπέζης ἀργυραμοιδοῦ Εἶσεν ὕπερ, alte- 
rum pretuli. Cf. etiam VI, 361 : ἑζομένους, ὅθι 
τ᾽ αἰὲν ἀμείδεται ἀργύρου αἰγλή. 

258. μετέχουσιν edd., μέγ᾽ ἔχουσιν nos. 

264. ὑπ᾽ edd., ἀπ᾽ nos. Vid. supra. 

265, κεῖνο GH, χείνας ed. e conj. D 334 ; prz- 
tuli χείνοις, i//is principibus, ἢ. e. illorum loco 
judicantes. 

269-72 quo ordine vulgo legantur, in textu in- 
dicavi. Quia latebat verus ordo, AR 269 τελοῦν- 
τες, 270 νυμφεύονται e conj. scripsere, nec tamen 
271 habet quo apte referatur. Et νυμφεύονται de 
viris non recte dictum esse arguit imitatoris vup.- 
φευθεῖσα IV, 394. Itaque ordine mutato versuum 
codicis scripturas revocavi, Jam χἀχείνων ad ἕταί- 
ρους spectare patet. Item patet duplex describi 
meechorum genus, quorum alteri clandestino 
adulterio contenti sunt — 267 sq. — alteri ama- 
tarum maritis suisque uxoribus trucidatis aperta 
viin matrimonia grassantur, 

272. χερσὶν ὀλέχουσιν GH, χείρεσσ᾽ ὀλέχουσιν ed. 
e conj. D 647. Melius etiam nostrum ὀλέχουσι 
χέρεσσιν. De eo substantivo fere inutiliter adjecto 
cf. VI, 168. 

274. x&'ante xal addidimus e corr. AR in praf. 
p. xiv. 

277 sq. συνεύνοισιν ΛΗ, συνευνῶσιν ed. e. conj. 
G. — φιλότητος Alv χλεπτομένης edd., quod expli- 
cari deberet pro genitivo qualitatis ad Latinorum 
usum assumpto, cujus genitivi alterum exem- 
plum IIl, 113 invenire sibi quis videatur. Sed 
mylto probabilius, facili emendatione φιλότητας 
χλεπτομέναις scribendum esse. Adverbii forma 
αἰεί omnino hic ponenda erat. Cf. III, 333 φιλό- 
τηθ᾽ ἑτέροις ὀρέγουσαι. 

279. τοὺσ ἴους G, τοὺς louc' M, τοὺς vlouc' HJ, τοι 
τίουσ᾽ ed. ; τοὺς τίουσ᾽ etiam conj. D 647; £obc τίουσ᾽ 
Jacobs. ad Anth. Pal. p. 480; τὰς ἰδίας οὐδὲν φιλ. 
Α, κουριδίας οὐδὲν φιλ. R, male; nam hic versus ad 
uxores πολυμνήστους pertinet. Itaque, ut diserte 
indicentur, ταὶ τίουσ᾽ scripsi, verbo per usum 
Nostri commendato : vid. III, 185, 197, 311; 
VI, 145. Aliter etiam τοὺς ἰδίους αὖδ᾽ αὖ φ. scribi 
. posset. 

281 sq. edd. 


σὺν σφετέραις ἀλόχοις, καὶ αὐτῶν εἵνεκα δηθὰ 
ἐν σννοχῇσι γένοντο, καὶ ἀλλήλονς ἀθέριξαν. 


1 


PRAEFATIO. 


Sedin marg. v. 28atesteG : 4o. xal ἀπλήτοις ὀχέεσσι, 
teste H : ἀλλήλοις ἀχέεσσι; ἀλόχοισι correxerunt 
AR in przf. p. xiv. Sed praterea hic aliquid in- 
tercidisse et varia codicis lectio monet et per— 
versa sententiarum connexio, quam optime per- 
spexeris comparata emendatione, qua ego hos 
versus ita restitto : 

τῷ δὴ καὶ χρίσιας καὶ νείχεα πολλάχις ἔσχον 

σὺν σφετέραις ἀλόχοισι χαὶ ἀλλήλους ἀθέριξαν 

[αἰὲν ἀτασθαλίῃσι ]. καὶ αὐτῶν εἵνεκα δηθὰ 

ἐν συνοχῦσι γένοντο xai ἀπλήτοις ἀχέεσσι. 

283, ἔδωχαν H edd., quod male ingeniosus La- 
tinorum dandi penas locutione defenderit. Recte 
Α conj. ἔνεικαν, quod recepi. Cf. VI, 208 δασμὸν 
ἔτλησαν. 

286-90. Versus ita οἵ hoc ordine in G leguntur: 


πάγχγν δ᾽ ἄρ᾽ ἐς φιλότητα λύπην τοχετῶν v^ ἐποχήν τε 

ὀχλήσει, καὶ δηθὰ λυγρῇ περὶ γαστρὶ μογήσει, 

ἤτοι πρὶν γονίμης ὥρης βρέφη ὠμοτοχοῦσαν, 

ἠὲ νεχρῶν περὶ γαστρὶ μέλη τέμνουσ᾽ ἀπὸ τέχνων" 

τὰς δ᾽ ἄλλας ἀνδρᾶσιν ἴσαις κάμνουσαν ἀνίαις. 
Versu 286 φιλότητ᾽ ἀλύχην τοχετῶν ed.; ego pro 
vocabulo, cujus Noster ignarus est, pratuli φιλή- 
τητα δύην, quod conj. D 417. — 284 ὀτλήσει ed. — 
288 ὠμοτοχοῦσιν ed. e conj. D ibid.— 289 ἄπο ed. 
econj. D ibid. — ago ἄνδρεσσιν ἴσας xdpvouctv ἀνίας 
ed., cui contrarium ταῖς ἄλλαις ἄνδρεσσιν ἴσαις x. 
ἀνίαις conj. Dibid. — Hzc fere omnia bona, sed 
praeterea 289 περὶ γαστρὶ mutandum fuit in ἐν qa- 
στρὶ, ut embryotomia recte et diserte indicaretur. 
Quod vero majus, versuum ordo mutandus erat, 
ut v. 390 przeponeretur, particulá τε arctissime ad 
antecedentia annexus, quo versu viraginum 
omnis cumr viris similitudo comprehenderetur, 
antequam singulatim feminez earum calamitates 
explicarentur. Tum et hic χάμνουσαν retinendum 
et v. 388 ὠμοτοχοῦσα e conj. G scribendum erat. 

294. τοῖσι GH, ἧσι ed. e conj. A, quod non 
sufficere videtur. Scripsi πρὸς δέ, quo magis ma- 
litia novum incrementum efferretur : cf. IV,645. 

297. χρίσιας εἰδίας GH, xp. ἰδίας J , χλήσιας di- 
δίους ed. e conj. D 647; utroque vocabulo a con- 
suetudine Nostri alieno, quorum unum idem ex- 
pellit altera conj. ἀϊδίους χρίσιας. Sed scribendum 
erat ex III, 268 xal χρίσιας θαμινάς. 

300. παίδων τε χαθηγητῆρες GH , v. γε χαθηγη- 
τῆρες ed. solito fulcro, sed R etiam μάλα θηρητῆ- 
pec, À χυνηγητῆρες vel καταισχυντῆρες conj. Sed et 
hec substantiva a stilo Nostri aliena videntur, 


. quamquam novi quaesitum acumen V, 29o οὐχὶ 


μόνον ζώων θηρήτορες, ἀλλὰ γυναιχῶν,, neque omnino 
hic tam subito et abrupte mascula Venus illata 
videtur. Hinc scripsi τῶνδ᾽ ἡγητῆρες : vid. infrav, 
336 : παιδευτὰς δ᾽ ἄλλων τοίων ἔργων ἀνέφηνεν. Pro- 


IN MANETHON. LIBRUM Il. 


pius accederet ad vulgatam, sed non esset, opinor, 
epici sermonis : τάδε γ᾽ ἡγητῆρες vel τάδ᾽ ὑφηγητῆρες. 

303. ὅσσον βιότῳ edd.; notat sane βιότῳ in vita, 
ut Vl, 239 : sed tamen hic propter χρυερῷ aut 
θυμῷ aut simile quid requiritur. Qaare scripsi, 
quod proxime accedebat, ὅσσον τι νόῳ. 

308. λάθρη edd., λάθρῃ nos. 

30g. πολλὰ edd., παῦρα ego scripsi, lacune si- 
gnis ante versum positis. Sensus est, ssepius eos 
hominibus, qui rei angustiis premantur, pau- 
cas pecunias daturos esse, pro quibus magnum 
ab illis foenus exigant. Sunt homines, quos imita- 
tor IV, 135, 330 χρεάρπαγας nominavit. Ita cete- 
ris non egemus virorum doctorum commentis. 

311. ἀνδράσιν ΠΗ, εἰδόσιν ed., ad sensum recte, 
sed poni debebat ἴδρισιν, vocabulum Nostro usi- 
tatum. D 647 ἀνδράσιν ἶφι μαχαίρης conjiciebat. 

311. λάθραις Η edd.; λαιδραῖς vel λάδροις conj. 
editores, sed patet substantivum deesse, non 
adjectivum : quod sensit Letronnius, ad marginem 
χερτομίησι adscribens. Sed vix dubito quin θωαϊς 
scripserit, qua voce rariore et alibi usus est : 
ΠῚ, x62, 213; VI, 674. 

314. μεγάλου edd., μεγάλων nos. Non magnas 
mulierum opes, sed magnarum mulierum opes 
administrari ab his hominibus dicendum erat. 
Vide modo sequentia. 

316. ἐπὶ edd. , ἔπι nos. 

318. τιμαῖσιν G, sed τ᾽ ἱμᾶϊσιν M, τ᾽ ἱμαῖσιν H; 
τιμῇσιν ed., pro quo, quod aperte vitiosum, R «- 
μῆντες, ἀπ᾽ αὐτοῦ vel τιμῇσι xai αὐτοὶ conjecit. 
Proximum est τιμὰς ἰδ’ ἀπ᾽ αὐτοῦ, pro qua pra- 
positione prorsus ex poete more posita miror 
ὕπ᾽ vel £x' A desiderasse. 

323 sq. Hos duos versus transposui. Causa per- 
spicua, ut encausto pingendi ars a sequentibus 
melius separetur, Tum etiam v. 323 verba trans- 
posui; legebatur in edd. μορφὰς θηρῶν πάντων 
( παντότε καὶ J). — 314. γραφαῖς GH, γραπτοῖς ed. 
e conj. D 647; sed scribendum fuit γραφίοις vel 
γραφίσιν, quo intelliguntur cestra sive vericula 
( uti nunc scribit Sillig. in novissima libri XXXV 
Plinii editione, qua prodiit Dresdz 1848) apud 
Plin, N. H. XXXV, c. 11. sect. 41. $ 149, quibus 
cerz tabulis ligneis inurebantur. Ἄνθεσι κηροῦ de- 
signantur ipsi colores cerei. Cf. locum consimi- 
lem VI, 524 sq. 

εὐτήκτον τ᾽ ἀπὸ κηροῦ ἐυξεσταῖς σανίδεσσιν 

μορφὰς μιμηλῇσι χαρασσομένους γραφίδεσσιν, 
ubi cave εὐτήχκτου ἀπὸ χηροῦ jungas ita cum σανί- 
δεσσιν, ut cereas tabulas intelligas. — Ad v. se- 
quentem illustrandum optime facit Mani/. V,26a: 


Aut varios nectet flores sertisque locabit. 


XXX 


331. ἠδ᾽ ἄρ᾽ edd., ἢ yàp nos : universo genere 
indicato jam singulae species hominum musico- 
rum indicantur. Etiam τ᾽ post μούσης addidi- 
mus. 

333. μολπῆς εὐρύθμου εὕρετο GH, μολπαῖς εὐρύ-- 
θμοις εὔφρονας ed.; μολπῆς εὐρύθμου εὑρετὰς γε] ἴδριας 
D 647, quorum prius ipse reprobat ὅδο; μολπῆς 
εὐρύθμον εἰδότας conj. À. Et possunt varia exco- 
gitarl, ut ἴστορας, πρήχτορας. Sed proxime accedit 
τεύχτορας, quod habet imitator IV, 422. Intelli- 
guntur autem qui modos musicos inveniunt et 
prascribunt, quos hodie compositeurs appellant. 

334. οἱ δὲ ΠΗ, οὖς δὲ ed., ἠὲ nos. 

344. μέγα edd. Poterat quidem defendi ὄλδος βιό- 
του, sed mire dictum erat ὅλδῳ χῦδος ὀπάζει. Quare 
pro μέγα scripsi ἅμα : cf. III, 213 θωήν θ᾽ ἅμα vel- 
χεσι πολλοῖς, Poterat etiam ὄλθοισιν ὁμοῦ vel ὄλθον 
καὶ ὁμοῦ μέγα scribi, sed illud ut simplicius pra- 
tuli. 

360. αὖ edd., αὖτ᾽ nos. Notavit etiam Lehrs, 
Quzestt. Epp. p. 280. | 

364. ἠελίου τε ΠΗ, Ἠελίου γε ed., Ἠελίοιο nos e 
conj. R. 

365. «t δάμασσεν edd,, εδάμασσεν J, τ᾽ ἐδάμασ- 
cev nos e conj. Holstenii. 

371. μεγάλων φιλίην edd. , φιλίην μεγάλων HJ et 
nos. 

381. ἀλλήλοις xat. τ᾽ edd., ἀλλοίοις χαχά τ᾽ nos; 
jam A conjecit ἀλλήλοισι xdx', sed pronomen reci- 
procum majoris etiam erat offensionis, ᾿Αλλοῖος, 
ut fere idem sit atque ἄλλος, etiam III, 174; Vl, 
310, 323 invenitur. 

384. ἄλλοτέ τ᾽ ἄλλῃ edd., ἄλλοτ᾽ ἔτ᾽ ἄλλης H , sed 
in marg. ἄλλοτέ τ᾽ ἄλλης. ἄλλοτέ τ᾽ ἄλληι ὃ; ἄλλοτε 
δ᾽ ἄλλῃ nos, oppositionis gratia, quia jam noxiam 
ejus constellationis vim est explicaturus. 

39o. ἦν τ᾽ G, ἤν γ᾽ ed.; particulam delevimus. 

391. ὡσαύτως edd., ὡς δ᾽ αὕτως ex II, 213; III, 
190; VI, 25, 337, 272, 318 scripsimus. 

394. οὐ γὰρ edd., sed contrarium dicendum 
erat : hinc ot δ᾽ ἄρ᾽ scripsi. 

4o1. χώροις θ᾽ GH, quod restituendum erat; 
vid. supra, ubi de argumento diximus.. Male ed. 
χῶροί θ᾽. (χώνοισθ᾽ ὦ.) ; 

404. ἂν edd., quod aperte falsum; ἐν nos; alius 
ἄρ᾽ fortasse pretulisset, sed ὡς ἄρ᾽ apud Nostrum 
praeterea non invenitur. 

40b. ἐπ᾽ ἀντολίης μὲν ἐόντες εἷς νεότητα GH, ἐπ᾽ 
ἀντολίαις μὲν ἐόντες, Ej νεότητι ed. , εἴ À preterea 
conj. ἐπ᾽ ἀντολίην μὲν ἰόντες, δὴν νεότητα aut ἐπ᾽ dv- 
τολίαις μὲν ἐόντες, δῇ νεότητι; nos przetulimus : ἰόν- 
τες, ἅτ᾽ ἐς νεότητα propter oppositum v. 407 ἕσπε- 
ρίοισι --- προϊοῦσι χρόνοισιν, Et ἅτ᾽ jam invenerat D 
334. Ἐπὶ cum genitivo similiter positum vid. 74 


XXX 


μοίρης ἔπι - παμφαίνων, 498 ἐπὶ συνδέσμου βαίνῃ. 
ΠῚ, 90 ἐφ᾽ ὥρης-ἀντέλλων. 

ἠοθ. χρατεροί περ ἐόντες edd., particula suspecta, 
qua ex VI, 485 defendi nequit. Recte jam ἢ) 1. c. 
παρεόντες, quod multi loci commendant. 

407. ἑσπέριοι δὲ βραδιότεροι GHJ, ἑσπέριοι δὴ βαρ- 
δύτεροι ed., particula intolerabili, pro qua paullo 
melius A δέ τε conj. Sed offendebat etiam χρόνοισιν 
nudepositum. Hinc ἑσπερίοισι δὲ βαρδύτεροι scripsi. 
Forma comparativi etiam Theocr. XXIX, 3o in- 
venitur. . 

408. δειλοὶ δ᾽ edd., δείελοι nos, ex optima D 334 
emendatione : cf. 110 ἠώην οἶμον xal δείελον. 

A11. τελέθει ξυνὼν GH , sed ξυνῶν M, τελέθει ξυν- 
ev ed. , sed genitivos qui sequuntur non intel- 
ligo. Patetscribendum fuisse : πλήθει ξυνῶν; cf. VI, 
660 ὄλδου xal χτεάνων οἶκον πλήθοντα, et III, 4a καί 
τ᾿ ἐσθλὰ χαχοῖσιν ἔμιξεν. 

415. αὐτῶν τε edd., αὐτῶν δὲ nos. 

420-425. Hi versus ordine perverso, quem 
numeris adscriptis indicavi, in edd. legebantur, 
et praeterea. cum his mendis : 422 ἀμείνων GH, 
ἀμείνον᾽ ed. e conj. D 694. ἑσπερίησί τε δεινὸς GH, 
ἑσπερίοισι J , ἑ. τε δεινά ed, — 425 ὀλοώτερος edd. — 
421 ἧσσον GH , ἥσσων ed. e conj. A. Longum est 
explicare, quz in his offensui sunt. Unum affero, 
quod vulgari ordine vespertinus Jupiter bis , Mars 
vero omnino non memoratur. Hzc res monstrare 
debebat , quomodo locus constituendus esset. Nec 
puto quemquam de his dubitaturum : 

πολλάχι xal ξείνης γαίης ἔπι πήματ᾽ ἔδωχεν, 

ἠῷος μὲν μείον᾽, ἐφ᾽ ἑσπερίῃησι δὲ δειγά. 

Ἄρης δ᾽ Ἠελίῳ συνιὼν πατράσιν μὲν ἀνίας, 

γεινομένοις δ᾽ αὐτοῖς θόρυδον καὶ πήματ᾽ ἔδωχεν᾽ 

τοὺς δ᾽ ἄρα xal πάτρης γλυχερῆς θῆχεν μετανάστας" 

ἣματίῃ γενέθλῃ δ᾽ ὀλοώτατος ἔπλετο πάντων, 

ἥσσων δ᾽ ἑσπέριος γεγαὼς ἀδρανέστερα ῥέζει. 
Eadem duorum versuum terminatio πήματ᾽ ἔδω- 
xev confusionem procreavit, Cf. II, 143; HII, 305 
de μείονα, HI, 281 de ἥσσων, et vid. omnino III, 
123 sq. νυχτὸς μὲν ἀρίστη ἐτύχθη, Ἤματι δ᾽ αὖθ᾽ 
ἥσσων. 

428. δούλαις ἢ πενιχραῖς καὶ GH, δούλῃσι πενι- 
χραῖς ἢ xal ed. e conj. D 315. Sed egenas esse 
servas supervacaneum eratdicere, quoniam servis 
omnino nihil erat proprii. Itaque pratuli tripar- 
titam malarum uxorum divisionem : πενιχραῖς ἢ 
δούλαις ἢ xal. 

433-35 hoc modo apud G leguntur : 

ἑζομένους ποίησε βίους μάλα παναγήτους, 

ἀνέρας ἀφνειούς, μάλα δὲ δμωάσιν ἀνάσσων, 

πρῆξιν δ᾽ ἥσσονα δῶχε καὶ ἐμ πρήξισιν ὑπ᾽ ἄλλοις. 
sed 434 δ᾽ ἠώαισιν M , δ᾽ ἠώαισσισιν (sic, sed αἱ li- 
neola transfixum ) H, ἡωέσσιν J. Longum est híc 


PRAEFATIO. 


editorum commenta memorare, quorum nihil pro- 
bandum est, Patet hic quoque plura intercidisse, 
qua hoc fere modo olim integre lecta fuisse facile 
omnibus persuadeam : . 
ἑζομένους δ᾽ ὥπασσε βίους [τέχνας τε βαναύσου: 
ἀνδράσι τειρομένοις,] μάλα δ᾽ ἠῴῃσιν ἀνάσσω, 
ἀνέρας ἀφνειοὺς ποίησε πόλει παναγήτου- vov] 
[χρήμασι xal τέχνῃσιν, ἐν ἑσπερίῃσι δὲ βαί- 
πρῆξίν θ᾽ ἥσσονα δῶχ᾽, ἐν πρήξεσί « ἔμμεν ὕπ᾽ ἄλλοις. 
Ad ultimum versum cf. II, 162, 209. III, 3.8. 
VI, 427 sq. , de supplemento primi versus Ill, 
62. VI, 527. 

438. δὲ σὺν αὐτοῖσιν GH, δ᾽ οἷον τοῖσιν ed. e conj. 
ἢ, pro qua A tentat δ᾽ ὡς αὐτοῖσιν. Ego scripsi 
δ᾽ ἃ σὺν αὐτοῖσιν. Vid. ad v. 440. 

440. θνητοῖσιν μογερὸν βίοτον H edd., quod reli- 
querunt editores mutato v. 438. Sed quum falso 
indicetur argumenti, quod sequitur, summa — 
neque enim semper et ubique perniciosa est Lu- 
na —, R conj. μογεροῖς. Melius, opinor, supra co- 
dicis scripturz przeter unam literam restituta hic 
θνητοῖς ἐν μογερῷ βιότῳ scripsimus. Vid. 111, 420 
ὅσσους Μοῖρ᾽ ἐπέδησε βροτῶν μογεροῦ βιότοιο. —, δὴ 
νῦν ed. e conj. nescio quam ob causam. 

448. θεμέθλων edd. , quod quis defendat ex IV, 
130, νηῶν τε θεμέθλοις. Sed mirum ni usitatum 
scripserit μελάθρων, quod etiam imitator simili 
loco IV, 36 1, δεσποτίδες μεγάλων τε βίων μελάθρων τε 
φανοῦνται, habet. Cf. VI, 415 ἐχυρῶν δωμήτορας οἵ- 
χων, et infra III, 239. 

51. ἔμφρονας ed., sed εὔφρονας revocatur p. xr. 

455. ἐπ᾽ ἔργοισιν ἑοῖς GH, ἔργοισιν ἑοῖς ed., ἀγροῖ- 
σιν ἑοῖς D 648. Quamquam defendi potest prono- 
men , tamen, quod tam facile erat et multo signi- 
ficantius , ἔργοις xeveoi restitui. 

456. δύναντ᾽ GH , γε δύνανθ᾽ ed. fulcro illo rur- 
sus illato ; ἐδύνανθ᾽ jam recte D 648. 

468. μεγαληγορίαις χαίροντας edd., sed μεγαλη- 
νορίαισι MH , μεγαληνορίαισιν J. Et. clausula spon- 
diaca suspecta — vid. supra — , et quod nil nisi 
mala portendit Lunz cum Marte conjunctio. Hinc 
μεγαληγορίησι χανόντας Scripsi, haud veritus ne 
quis aoristi participio offendatur. 

483. εὐθὺ edd., εὐθὺς M. Sed ex v. 474 εἶτα scri- 
bendum fuit. 

487. βιότῳ edd. ; βιότους ex v. 433 et concinni- 
tatis causa scripsi. Dativus ex βίῳ sequentis versus 
Ortus. . 

489. γενέθλαις edd. , γενέθλης nos, uti jam Hol- 
sten. in marg. conjecit. Et haud scio an etiam προ- 
τέρην scripserit. 

492. ἤτοι συντροχάουσο᾽, éne&. GH , ἦ τοι avvtpo- 
χάουσα, πρὸς ed., haud scio quam ob causam. Sed ini- 
tio ἢ xal scribendum fuit e consuetudiné Nostri. 


IN MANETHON. LIBRUM III. 


493. πρώτως et πλήρης GH , πρώτας et πλήρεις 
nos. Et illud jam invenerant editores. 

5o1. πλήρει ἐπὶ χύχλῳ GH , χύχλῳ ἐπὶ πλήρει ed., 
sed πλήρει ἐπεὶ χύχλῳ, quod ego reposui, ipsi edi- 
tores jam proposuerunt przf. p. xx et xr. 


LIBER TERTIUS. 


Argumentum : iy ἄλλῳ τινὶ τῶν edd., quod inso- 
lenter explicandum esset : in 2/io quocumque. Hinc 
dedi iv παντὶ τῶν ἄλλων. — τὸ τ. d. ἀποτέλεσμα... 
ἀπαλλάχτως εὑρίσκομεν ὄντα G , πότε τ. à. ἀποτελέ- 
σματα d. εὗρ. ὅ. emend. AR, sed melius τὸ τ. à. 
ἀποτέλεσμα ἀπαραλλάχτως εὑρισκόμενον, quod re— 
cepi. — Ἄρεως xai Σελήνης edd., contra veritatem. 
Scripsi Ἡλίου xal Σελήνης. 

33. πατρῇσιν ὑπὸ GH, πάτρησιν ὑπὸ ed. e corr. 
D 649, qui etiam nescio cur πραπίδεσσιν ἔπι conj. 
Sed scribendum fuisse πάτρησί τ᾽ ἐνὶ miror nemi- 
nem vidisse : vid. 74, 109, 225. VI, 365. 

36. ταῦτα edd., ταὐτὰ nos, quia non sequitur xal. 

42. χηδεστὰς edd. , χηδεστῶν nos, ex emend. D 
315 et 649. 

48. Lacunz signa ego ante hunc versum posui, 
qui nude, uti legebatur, omni sensu caret. Neque 
enim , quid sibi velit ἐσχατίη γενέθλῃ,, tum perspi- 
citur, et propter antecedentia potius ἀμέρδει quis 
quam ὀπάζει exspectaverit. Male À ex II, 425, ut 
videtur, cujus loci plane alia est ratio, ἠματίη 
tentavit, Non dubito quin plures versus interci- 
derint, quibus aliud ejus constellationis testinto- 
nium demonstraverat, quo apparente prioribus 
liberis omnibus absumptis aut perditis uitima 
tantum proli vita et honor portenderetur. lud 
ἐσχατίη γενέθλη fortasse respexit imitator IV, 459, 
χούρη-τεχθήσεται ἐσχατόωσα. 

5o. Fortasse quis praeferat θαρσαλέους τ᾽ ἔρδει. 

55. αἰεὶ δῶχεν edd., αἰὲν ἔδωχεν nos. 

δη. τε edd., δὲ nos. 

58. πάτρ᾽ ivi G , πάτρ᾽ ἑνὶ H, πατρὶ dv ed., hiatu 
apud Nostrum intolerabili, περ ἐνὶ nos e conj. À : 
cf. VI, 485 ἁλίπλαγχτόν περ ἔθηκεν. Preterea et ἢ 
conj. πατρὸς ἐν, et tentari posset παῖδ᾽ ἐν. Sed utrum- 
que illi posthabuimus. 

60. γυναῖχας edd., γυναιχὸς nos, Sermo enim, 
ut ex omnibus patet, de dedecore viro a mulieris 
parte illato. 

65. xat θηχτὸν edd., εὔθηχτον nos, quia hoc versu 
babitus σωματοφυλάχων describitur. ''um vix tem- 
perare mihi potui , quin pro ἑὸν scriberem ἀεί, 

70. βίη edd., φίλης nos, quia hec appositio 
contra Epicorum usum est. Poteram etiam βίη 
χρυερῷ τε σιδήρῳ vel βίῃ xpuspoio σ'δήρου, sed 


ΧΧΧΙ 


illud et propius erat, et commendabatur simili 
versus modulatione II, 193 ἢ λαλιῇς ἤμερσε φίλης. 
Nulla autem in eo offensio , quod pracessit φιλίης 
versu antecedente. 

77. ταῖς δ᾽ αὖτ᾽ ἀλόχοις edd., τοῖς δ᾽ αὖτ᾽ ἀλόχων 
conj. AR, quam perfecimus scribendo ἐσθλῶν : ne- 
que enim Pbonze cum uxoribus nuptiae, sed cum bo- 
nis uxoribus nuptiz dicenda erant : cf. ad v. 178. 

8o. ἵδρυσε, τῶν καὶ G, ἵδρυσεν H,, tópuc' ἐξ ὧν ed., 
pro quo À etiam ἵδρυσεν xal tentavit. Illud com- 
mendari videatur II, 242 sq. 


δὲ xai ἄνδρας ἔτευξε γυναιχείοισιν ἐπ᾽ ἔργοις, 

ἐξ ὧν χρήματα πολλὰ καὶ εὐφροσύνην πόρεν ἐσθλήν. 
Sed ex eo ipso loco patet, Nostrum merarum repe- 
titionum non esse amantem. Hinc propius ad 
vulgatam ἵδρυσ᾽, o xai scripsimus. — ἐπὶ edd., 
prorsus inepte; ἰδὲ nos. 

81. ἐὼν GH, ἑῶν ed., quod non placet, etsi novi 
illud Quinti νηίδας οἷο γάμοιο et alia. Videtur ἐὼν ab 
homine inconsiderato additum , quum genuinum 
excidisset, id vero ἀεὶ fuisse : vid. I1, 480. III, 
72, 105, VI, 114. 

82. xal δὲ edd., καί τε H, ἠδὲ nos. — μέντοι G, 
μέν τοι H, μέν τε nos ex constante scriptoris usu, 
qui μέντοι ignorat : vid. II, 64, 150, 412. III, 6x. 
VI, 63. 

99. ἀργυραμοιδοὺς edd. , quasi uni mense, de 
qua hic sermo , etiam ad aliud munus imponi po- 
tuerint. Scribendum fuit ἀργυραμοιθοῦ : vid. su- 
pra II, 356. VI, 361. 

102. σοφίην edd., σοφίης nos ex II, 296. VI, 
452. — τε edd., δὲ nos, ut jam voluit Holsten. 

113. ἐνὶ πάτρη edd., quod hic quidem mire lan- 
gaet. Neque, unde apti sint genitivr, tum intel- 
ligi potest ; nisi hic quoque, ut II, 278, ad geni- 
tivos qualitatis confugias. Quod quum parum cre- 
dibile sit, ἐνὶ πάτρη hic quidem ex v. 109 irre- 
psisse credo, extruso genuino vocabulo. Id vero 
vix aliud esse poterat, quam ἐπινοίη. Usus est eo 
imitator IV, 362 ; ipse poeta autem simillime πρα- 
πίδων μανίην VI, 555, et πραπίδων νόον ibid. 56/ 
dixit. 

124. ἣν edd., si nos : vid. supra. — μὲν edd., 
μιν H, quod recepi fuitque recipiendum, nisi vel- 
les post v. 125 quadam excidisse de noxiis stellis, 
quemadmodum utrzque statim v. 126 et 128 
opponuntur. 

130. ἀφῆκεν edd., ἐφῆχεν nos. 

132. Post hunc versum hujuscemodi verba ex- 
cidisse : 

ἀστέρες ὅσσα τελοῦσι, τάδ᾽ αὐτίχα νῦν καταλέξω, 


constans poetz usus evincit. Vid. supra, ubi ar- 
gumentum enarravi. 


XXXII 


147. Post Παφίης inserui δ᾽. 

161. παλαιῶν edd., ματαίων conj. À, non male. 
Sed μάλ᾽ αἰνῶν magis videbatur ex poetee consue- 
tudine dictum esse. 

169. ἐπὶ πλέον G , quod restitui; ἐπιπλέον ed., 
non monito lectore. ἡ 

172. ἀστέργους G , sed « literam. Ὑ in. verbo 
ἀστέργουσι alio prorsus et peregrino charactere 
expressam in Ms. notabam. « GRON. ἃ στέρξωσι 
H et in marg. : « ἀστέρξουσ᾽ Macr., » ἃ στέρξουσι J. 
Hinc ἃ στέρξουσ᾽ scripsi, ἃ στέργουσ᾽ ed., e conj. 
D 235. 

178. μεγάλοις ἀλόχων edd., μεγάλαις ἀλόχοις conj. 
R : ita enim voluise videtur, quum in nota peya- 
λοις scribatur. Et videtur sane commendari infra 
VI, 130 sq. : 

ἤτοι ἐπ᾽ οὐτιδαναῖς ἢ ἀνάξια μαχλοσύνῃσιν 

ἔργα μετερχομέναις ζυγίοις ἡρμόσσατο λέκτροις. 
Hic tamen propter apertam sequentis versus op- 
positionem , quo de illegitimorum amorum bona 
fortuna agitur, ad normam v. 77, de quo supra 
dictum, scripsi μεγάλων ἀλόχων. 

180. τοχέων ἄμετρον GH, τοκέων δέ τ᾽ ἄμετρον ed., 
sed pref. p. x1 τοχέων δ᾽ ἔχμετρον conjecerunt. D 
615 ἀμέτρητον conj., sed addit : « sed quomodo 
ἰδίη, si τοκέων ἢ sensus requirit τοχέων ἀπάνευθεν 
ἔδωχεν : nempe per nuptias adquirunt magnas opes 
a patrimonio sejunctas. » Hic sensus, per se qui- 
dem optimus, emendationi non inest , sed potius 
tale quid requirit : ἰδίην τ᾿ ἀλόχων τ᾽ ἀμέτρητον. Sed 
dicendum erat propriam possessionem hereditate 
a parentibus traditam esse, ut supra v. 22 χλή- 
pou παρὰ πατρός dictum erat. Hinc scripsi roxéov 
ἀπ᾽ ἄμετρον, non sollicitus de trochaica czsura. 

185. τ᾽ ἄλοχοι τίουσ᾽ ἅμ᾽ ἀκοίτας GH, γ᾽ ἄλοχοι 
τίουσ᾽ ὁμοχοίτους ed., illud ex sua, hoc ex D 335 
emendatione. Scribendum erat τ᾿ ἄλοχοι τίουσί 
τ᾽ ἀχοίτας. 

188. τ᾽ edd,, δ᾽ nos. Post hunc versum lacune 
signa posui, quia nullis machinis sequens ἀμφιέ- 
ποντας huic versui adnecti potesf. Facile autem 
quadam intercidere potuisse loci similes mon- 
strant : II, 152-154, 247-249. III, 317 sq. 

193. Hunc versum huc ex II, 355 intrusum ar- 
bitror. 

197 sqq. xal δ᾽ αὐτοὺς GH, xal δ᾽ αὐτὰς ed. 
e conj. D 650. — 198. χορεσσάμεναι G, χορεσσάμενοι 
H ed. e conj. ejusd.l. c. — 199 ἄλλους GH., ἄλλας 
ed. e conj. ejusd. l. c. Sed si ita genera permutan- 
tur, valde dura est v. 200 subjecti mutatio : πολ- 
λάχι δ᾽ αὐτοχερὶ σφετέρων ποσίων ἐδάμησαν. Itaque 
satius duxi femininis ubique restitutis v. 197 αἱ 
δ᾽ scribere. Addit, ne mulieres quidem perductas 


PRJEFATIO. 


corruptoribus suis fidem servare, sed et ipsas 
adulteria circumspicere. 

216. Post hunc versus plures intercidisse jam 
supra monui. 

225. ἢ edd., ἠὲ nos ex 2398. 

236. ἐῶσιν edd., ἕωσιν AR corr. in przf. p. xu, 
sed scribendum erat £joctv. 

235. ὅτε edd., ὅγε nos e conj. R : vid. infra 286; 
VI, 605. 

236. ἢ ἄγαν αὖξιν G, ἢ d av αὐξεῖν ΜΗ, ἠέ 
γ᾽ ἄναξιν ed. e conj. D. 335, contra Nostri usum, 
qui ἠέ τ᾽ ἄναξιν scripsisset. Ego tamen ἢ xal ἄναξιν 
praetuli. 

239. θαλάμοις, λήιοισι (non θαλάμου, ut notant 
AR ) 6, θαλάμοις, ληΐοισι ed. D 34a varia tentat : 
νειοῖσι pro ληίοισι, tum θαλεροῖς ληίοισι vel χθαμα- 
λοῖς, denique thalamos non proprio sensu acci- 
piendos putat, sed de matrimoniis. Et poterat 
etiam εὐχαλάμοις ληίοισι conjici. Hzc omnia vana: 
scripsit μελάθροις ληίοις τε, conjuncturus domorum 
possessionem cum agris et gregibus : cf. ad Il, 
448. 

240. Comma in edd. post λείαις positum ante 
ἀγέλαις fixi. Post communem notionem singulo- 
rum enumeratio sequitur. 

246. δεινὰς ἄτασγ᾽ G, δεινὰς ἄτας γ᾽ ed., δεινάς 
τ᾽ ἄτας nos. 

248. δ᾽ εἰ χέντροισιν ἐπεμδεδαῶτες δρῶντο edd., 
nisi quod ed. δρῷντο. Lectio absurda e Gronovii 
nota emendari poterat : « In marg. vo. δ᾽ εἴγε σὺν 
ἠελίῳ ἐπεμ. » Inde aut scribendum δ᾽ εἴ γε σὺν 
"Hs βεδαῶτες aut δ᾽ εἴ γε σὺν ᾿Ηελίῳ χέντροισιν, 
ita ut ἐμδεδαῶτες ex aliis locis explicandi gratia 
additum sit. Posterius preferendum videatur ob 
III, 47 ἔξοχα δ᾽ εἴγε σὺν "Heap. τόδε χέντρον δδεύοι. 
Sed hic quidem de centris non est sermo , et prius 
diserte nota marglhali innui videtur, 

253. δ᾽ interserui. Sed haud scio an scriben- 
dum sit εἰ μή τις δ᾽. 

255-54 hoc ordine in G leguntur : 


ἤτοι ναυφθορίῃ γὰρ ἣ ἐν πελάγεσσιν ἐόντες 

κύμασιν ἐῤῥέσθησαν, ?) ἐν πολέμῳ χρνόεντι, 

3$ ποταμῷ στυγερῷ ζωῆς χάριν αἰνὰ μογεῦντες. 
In his nihil mutarunt AR , nisi quod ex emend. 
D 648 ἐρραίσθησαν dederunt. Sed R aliquid turba- 
tum esse perspiciens totum locum ita constituit : 


3r:ot ναυφθορέῃ γὰρ ἣ ἐν πελάγεσσιν ἐόντες 
χύμασιν ἐρραίσθησαν, ?) ἐν ποταμῷ χρνόεντι, 
. ἣ πολέμῳ στυγερῷ ζωῆς χάριν αἱνὰ μογεῦντες 
459 πέρνανται σφιγχθέντες ἀεικελίοις ὑπὸ δεσμοῖς, 


258 ἣ ὑπὸ ληϊατῆρσιν ἣ dv χάρμῃ δορίληπτοι. 
In his plura displicent : et quod, quum de violenta 
morte sermo sit, tantum de captivitate, nop de 


IN ΜΑΝΕΤΒΟΝ, 


nece bellica memoratur; et quod pugnae mentio 
interjectis latronibus dispescitur; neque ποταμῷ 
χρυόεντι magnopere arridet. Hinc locus potius ita 
constituendus erat : 


$tot ναυφθορίῃ γὰρ, ἢ ἐν πελάγεσσιν ἐόντες, 
ἢ ποταμῷ στυγερῷ, ζωῆς χάριν αἰνὰ μογεῦντες 
κύμασιν ἐρραίσθησαν, ἢ ἐν πολέμῳ χρνόεντι 


» - - » » » 


Ζωῆς χάριν αἰνὰ μογεῦντες melius convenit iis, qui, 
ut imitatoris verbis utar IV, 399 sqq., πολλάχι 
ναυφθορίησιν Χείματος ὀρνυμένου βίοτον λείψουσι δι᾽ 
ἅλμης, Νηχόμενοι Μοίραις βαιὸν χρόνον ἐν πελάγεσ- 
σιν, quam iis qui fortiter pugnantes occumbunt. 
Et quam multus est Quintus in describendo ope- 
roso Ajacis minoris obitu! Interitus autem in 
bellis non dubito quin pluribus fuerit expositus 
in tanta totius loci garrulitate. 

261. 3 ὅτ᾽ edd., ἢ πότ᾽ nos, ἠέ τ᾽ conj. A. — 
ἠπείροισιν edd., ἠερίοισιν nos, quamquam etiam 
alia scribi potuerunt ut ἠλιθάτοισιν. 

264. ἠδὲ x«l ἡμερίη GH, ἠδὲ καὶ ἡμερίῃ ed. e 
conj. D 649 : etiam Acc in die fiunt, quod non 
minus falsum quam quod in marg. H adscriptum: 
diurna nativitas, hoc enim ἠἡματίῃ dicendum erat, 
ut lI, 4235. Sed hic omnino de hoc discrimine 
non agitur. Scribendum fuit ὡς δὲ xal ἡμερίοις : vid. 
de illo 111, 326. VI, 480, 556, 572, de hoc II, 7, 
et I, 167. 

269-271, ita in G leguntur: 

ἣν δ᾽ ἀγαθὸς χέντροιο χρατῷ, ὁλοὸς δ᾽ ἀπόχεντρος, 
πρηὐτέρας δὲ τρίγωνο: ἀεὶ τελέονσιν ἀνίας 
σχήματι συμφώνῳ, καμάτων τ᾽ ἀπέλυσαν ἀπ᾽ αἰνῶν. 


Sed ad v. 270 « inora MS. notatur hunc postpe- 
nendum sequenti versui. » GRON. Et in H post- 
positus est versui 371 et in marg. hsec annotata : 
« Hi duo versus transpositi in apographo. » Hinc 
mireris , editores γε ante τρίγωνοι pro δὲ intrudere 
quam codicis notam in re aperta sequi maluisse. 
Praeterea τ᾽ importunum post χαμάτων tollendum 
erat. 

272. ὑποδερχόμενοι edd,, ἐπιδερχόμενος nos , du- 
plici mendo expulso: vid. VI, 66, 103, 137, et 
IV, 373. 

276. ψυγμῷ edd., ψυχμῷ nos ex II, 443. 

277. 1j edd., Ὺδ᾽ nos. 

281. ἧττον edd., ἥττον᾽ H, ἥσσον᾽ nos. 

283. ἑνὶ edd., ἐν nos. 

312. γὰρ edd., falso; neque enim causa, sed 
potius consequens antecedentis membri adnecti- 
tur. Hinc scripsi δ᾽ ἄρα. — αὗται edd, , αὐταὶ nos; 
nisi forte ἄνδρας scripsit. 

328. πρήξεσι δ᾽ edd., πρήξεσιν nos ex emend. 
AR in pref. p. xru. 

ABATUS, 


LIBRUM ΤΠ. 


334. χαὶ τ᾿ G, xai τ᾽ ed., xat δ᾽ nos. 

338. xax πόλιν ἔδραμεν αἰνὴ GH, κατὰ πτόλιν 
ἔδραμεν αἰνή ed., xax) περιδέδρομεν αἰεί nos ex 11, 
298 φήμη δὲ χαχὴ περιδέδρομεν αὐτούς, Etiam alia 
tentari poterant, veluti περιδέδρομε πάντῃ vel πόλιν 
ἔδραμεν αὐτῶν, quamquam πόλιν non puto sanum 
esse. 

339 sq. ἢ χατὰ χώρης. τὴν δ᾽ αὐτὴν G, ἦ κατὰ 
χώρης, τὴν δ᾽ αὐτὴν ed., disjectis, que conjungenda . 
erant. Hinc scripsi à xat& χώρην τὴν αὐτήν : cf. 11, 
431 κατ᾽ ἀταρπόν, 394 sq. xarà χύχλον, et similia 
alia. — Initio Ἑρμῇ ex GH revocavi, pro quo 
Ἑρμῆς ed. , sine causa. 

351. μολπαῖς τ᾽ G, μολπῇσιν ed., μολπῇσί τ᾽ nos 
ex emend, D 314, 4υἱ tamen μολπαῖσί τ᾽ scripserat. 
Quare et qualis lacuna post hunc versum sit, su- 
pra dictum, Poteris animo hic repetere v. 334 : 


X111!) 


εἴχελα καὶ δ᾽ ἄλλαις ἐπιμαρτυρίαις τελέουσιν. 


366. παλαισμοσύνησιν edd. , παλαισμοσύνῃσί τ᾿ nos 
e conj. AR. 

355. πυγμαχίησι μεγασθενέες edd., πυγμαχίῃσί 
*' ἀγασθενέες nos , quod preetulimus alteri, in quod 
quis incidat, πυγμαχίη τε μεγασθενέες. 

36ο. Post hunc versum lacunam esse, jam su- 
pra dixi. Nam et σχῆμα deest quo συνόντες διιηξ, et 
quid tribus his figuris portendant, prorsus omis- 
sum, ad quod referatur v. 361 ἔξοχα δ᾽ αὖτε τρί - 
qoot. 

363. εἰ δὲ χενῶς G, εἰ δ᾽ av ὡς J, εἰ δέ κεν ἧς 
H ed., paullo melius. Sed patet scribendum faisse 
εἰ δὲ καὶ οἷς. — gavslew G, φανείεν M, φανεῖεν HJ ed., 
φανείη nos: vid. 383. 

364. φέρτερόν edd., φέρτατόν nos. 

324. ἐξανύοντ᾽ edd., ἐξανύονται nos. — μενοινά 
GH, μενοινή ed., μενοίνων nos, et ita etiam Zetron- 
nius conjecit. 

377. δειλοὶ et ὁποπεπτηῶτες ed. propter sequen-- 
tia. Sed ne sic quidem hac bene coherent. Patet 
versum excidisse, et accusativos restituendos esse, 

358. ἐνὶ edd., ἔνι nos e corr. AR in pref. p. xzat. 

383. ἐνὶ edd., ἐπὶ nos. Scripsisset enim ἐν. 

384. à? G, ἥδ᾽ H ed., f, δ᾽ nos. 

386. ὁππότε GH, 5xxov ἂν ed. e corr. Herm. 
Orph. 75o, ὁππότε δ᾽ nos. 

392. θηλυτέροις δ᾽ ὅποτ᾽ G, sed Sov! M et δ᾽ ὅτ᾽ ἢ, 
δ᾽ ὅτ᾽ J. Hinc θηλυτέροισι δ᾽ ὅτ᾽, non θηλυτέροις 
δ᾽ ὁπότ᾽ scribendum erat. 

ἤοο. δήσατ᾽ edd., inepte; adstrinxit vertit G. 
Scripsi μήσατ᾽. 

ήτο. ἐχτὸς Φαέθων ἀποχλινθῇ edd., δεχτὸς φαέων 
à. H, etin marg. «i. e. τῶν φαέων τὸ τῆς αἱρέσεως. » 
Vulgatam falsam esse facile patuisset loci argu- 
mentum accuratius examinanti : dicendum enim 

21 


XXXIV 


erat, si et Sol et Luna extra centra essent, unde 
tum vitz initium computandum esset. Ne quis 
autem Lunam versu sequenti emendando ἣ δ᾽ ἄρ᾽ 
— νίσσηται προθέουσα inferendam ratus, Φαέθων de 
Sole intelligat, tenendum eo nomine apud hunc 
poetam semper Jovem planetam, nunquam Solem 
dici. Itaque scripsi ἐχτὸς δύο φῶτ᾽ ἀποχλινθῇ ( vid. 
376, 383, 398; VI, 649); pro quo si etiam ἐχτὸς 
δύο φάεα χλινθῇ ( vid. 364; VI, 720) scriptum 
fuit, intelligitur, quomodo ex 9, oriri potuerit 
Φαέθων, quo admisso δύο expelli debebat. 

ἅτε. ἦτ᾽ ἂν ἐπὶ μοίρεσσι G, ἤτ᾽ ἂν H, ἡ δ᾽ ἂν ἐπὶ 
μοίρῃσι ed., hoc e corr. Herm. Orph. 716. Ut hec 
antecedentibus aptarentur, ἠδ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ μοίρησι scri- 
bendum erat; et ἄρ᾽ jam conj. A. 

416. εὕροις edd., εὕρης nos : vid. supra. 

A18. xs(vou τε περιμοιδαϊῖσι δάσασθαι G, xslvouc τε 
περὶ μοιραῖσι ὃ. Hi, χείνου τε περὶ μοίρησι ὃ. ed. e 
conj. Herm. Orph. 716; χείνους τέ περ ἠἡμοιθαῖσι 
D 651 barbare. Sed ne δάσασθαι quidem sensum 
praebet. Patet ejusdem vocabuli terminationes 
hic et sequente versu commixtas esse ; ibi enim 
importune legitur μοιρῶν «s, Hic vero scribendum: 
χείνων τε περὶ μοιρῶν δεδάασθαι, h. e. et de illorum 
signorum partibus observare debes, i. e. observare, 
quibus in partibus singula nativitatis signa orian- 
tur. Multus est de his partibus signorum Manilius. 

419. μοιρῶν τε edd., inepte. Nam qua partes 
intelligantur? Scripsi μοίρῃσι, h. e. ex partibus, 
in quibus signa apparent, de vite annorum nu- 
mero conjecturam facere possis. . 

424. αὐτοίγε G, αὐτοί γε ed., inepte : neque 
enim radii ipsis stellis, sed συναντόμενοι figuris 
supra memoratis (τετράγωνος et χαταντιπέρην) op- 
ponuntur, Hinc αὖ τοίγε distinxi. 


LIBER SEXTUS. 


ἡ. χαίπερ θανάτῳ θυμὸν edd., mira mortis com- 
memoratione, ad quam defendendam male adhi- 
beas Flav. Vopisc. Florian. 3: « hzc — credidi 
pralibanda — ne fatali necessitate absumptus Pro- 
bo indicto deperirem; » et Prob, 1, » si vita sup- 
petet, omnes, qui supersunt... dicturus; » et si qui 
sunt similes loci. Certe πέλας ὄντα seu tale quid pro 
μογέοντα scribendum fuit. Hinc emendavi ordine 
etiam verborum mutato : θυμὸν καίπερ χαμάτῳ 
μογέοντα. Intelligit laborem siderum cognoscendo- 
rum arduum, de quo sepius admonuit Manilius. 

25. xai ὅσσοις γιγνομένοισιν ἃ ( non ὅσοις; ut no- 
tant AR ); xal ὁπόσσοις γιγνομένοισιν ed., ὅσοις ἔπι 


γεινομένοισιν nos, 


PRAEFATIO. 


32. ἐπέχων edd., ἀπέχων nos : abstinet procul 
ortum a Sole. 

41. θρεφθέντ᾽ GH, sed « MS θαιφθέντ᾽, quibus 
superscr. ῥεφθέντ᾽. » GRON. θρυφθέντ᾽ ed.; ῥαχθέντ᾽ 
conj. D 413, ῥαισθέντ᾽ id. 649. Mirum neminem 
vidisse, nihil aliud in cod. scriptura latere nisi 
θλιφθέντ᾽, quo verbo etiam III, 263 ; VI, 61auti- 
tur. 
45. dv addidi. 

49. ὄλοντο edd., quod non intelligo. Nam infan- 
tes, qui primis in partus doloribus moriuntur, 
profecto non moriuntur prope pedes matris. Nec 
dubitari potest, quin qua 51-59 de expositi ir 
fantis sorte demonstrantur, ad eundem de quo 
hic sermo est pertineant. Jam patet eum, quum 
exponatur, non potuisse in ipso partu mortuum 
esse. Hinc ὄλισθον pro ὄλοντο scripsi. 

58. 6xat GH, dal ed., ἀπὸ nos. 

59. ἐνούλησεν GH, alv! ὄτλησεν ed., quod jam 
propter spondiacam clausulam suspectum; αἰνὰ 
ἔτλησεν D 672 vitioso hiatu, qui facile vitari po- 
terat alv' ἀνέτλησαν scribendo. 

68. δουλοσύνη-ὀϊζυρῇ G, οἰζυρῆς H. Restitui geni- 
tivos oriundosex Od. X, 4233, ubi Bekkerus demum 
δουλοσύνην scripsit, vereor ne ex sola conjectura. 
Certe neque ex Harlejano neque ex Vindobonen- 
sibus Alteri quidquam adnotatum video. 

69. ἔοι G, quod restitui ; ἔῃ ed. e conj. Holstenii. 

8o. βρέφος εἷς τόσσον ἃ, quod restitui, nisi quod 
ἐς, ut et habent HJ , correxi; τόσσον βρέφος εἰς ed. 
e conj. D 67a. 

90. ὃ δ᾽ G, ὅδ᾽ H ed., &' nos : cf. 173. 

98. τέ μιν edd. H, τ᾿ ἔμεν nos e conj. A. Alius 
hic quoque versum intercidisse suspicetur he 
fere modo supplendum : 


ῥίπτουσ᾽ ἐς βαθὺ χῦμα [πολνφλοίσδοιο 0aXácott 
ἣ κατὰ χρημνοῦ ] χύρμα βορήν τ᾽ ἔμεν οἱωνοῖσιν. 


99. γένονται G, γίνονται Η, τοκέεσσιν ἔσονται ed. ; 
sed γένοντο, quod tam familiare nostro est, rest- 
tuendum fuisse patet. 

106. φαινόντων edd. , βαινόντων nos e conj. À.— 
ἢ ὅτε τοῖσιν GH, sed ἣ ὁτεοῖσιν M ; ἠέ τε τοῖσιν ed. 
e conj. R , ἠέ θ᾽ ἑοῖσιν πο5 : cf. v. 181. 

113. ἥεις G, ἥεις H, ἤϊες ed. e conj. D 678 (non 
684 ) , ἤεισ᾽ nos, quod etiam AR in przef. p. xx*! 
et xv commendant. 

120. ἐξανύωσιν GH, ἐξανύῃσιν ed.; nos illud 
restituimus, lacune signis post versum positis. In 
ea lacuna sermo erat de Sole et Luna, qui v. 137 
indicantur. Cf. IV, 414 sqq. 

122. Etiam post hunc versum lacuna est, υἱ 
hians sententia et otnissum Luna nomen satis 18 
dicant :. cf, VI, 4o, 78, 495; 


ΙΝ MANETHON. LIBRUM VI. 


13o. ἣ GH, quod revocavi : οὐτιδαναί enim sunt 
genere ignobiles ( cf. 178 ); xal ed. 

137. αὕτη edd., αὔτη J, αὐτὴ H et nos, et ita 
etiam voluerunt AR in pref. p. xzvr. 

153. Post hunc v. lacunam esse recte vidit À : 
« Nos aliquid, quod apodosin contineret, post 
lunc versum excidisse sentimus, Cf. VI, 358 et 
658. r] 

164. τοῖσιν γὰρ edd., τοῖσι δ᾽ ἄρα nos, quoniam 
hic quoque non causa, sed consequens antece- 
dentium indicatur. 

172. fixe χατὰ χέντρον "Unc (sic) G, ὐὴς H, 7j που 
κατὰ x, ἴῃσιν ed.; ἤτοι χατὰ x. ὑπείη conj. D 676, 
ἦχοι χατὰ χέντρον ὑπ’ aln  R , ἦχοι Παφίης χατὰ 
κέντρον Letronn. Hzc omnia tentata sunt nulla 
sequentium habita ratione, qua aperte ostendunt 
scripsisse poetam ἤτοι χατὰ xévrpov ἐφ᾽ ὥρης : cf. 
infra 38o, 480. 

175. πατέρων, σφετέροις τε τοχεῦσιν G, m., a. τ. 
τέχεσσιν ed. e conj. D 676, quod falsum esse ipse 
intellexit, quoniam tum παρθενίης ζώνην λύσαντο 
nullo modo dici potuit. Neque vero de avis cogi- 
tandum, quos inferre volebat idem pro σφετέροις 
scribendo χείνων vel πατέρων. Non dubito, quin 
duobus verbis transpositis scribendum sit : xa- 
σιγνήτοις σφετέροις πατέρων τε τέχεσσιν. Illi fratres 
sunt ὁμογάστριοι, hi patris filii alio ex toro nati. 
Cf. 196, πατέρων ὀλοῇσιν Παλλαχίσιν συνέμιξ᾽ ἢ μη- 
τρυιῆσιν ἔΐσιν, et 204, αὐτοχασιγνήτων σφετέρων 
συνέασιν δμεύνοις. 

180. ὑκείη GH, ὑπείη ed., de qua re supra di- 
ctum. Sed emendandum erat ἐπείη : vid, VI, 115, 
410, 535, 706. 

182. χρυπταδίοις edd., χρυπταδίως nos e conj. 
À. Alius scripsisset χρυπταδίοις δολεροῖσί τ᾽ ; sed 
Noster non amat epitbeta ornantia per copulas 
jungere. 

192. Hujus versus conjunctio per particulam 
γάρ confecta demonstrat hujuscemodi versum 
ante e',m excidisse : 


ἢ μάλα γεινομένοις ἑαραχὰς ὦπασσ᾽ ἐπὶ λέκτροις. 
Vid. supra III, 96 sq. 


ἐν δὲμεσουρανίῳ θνητοῖς ἔργ᾽ ὦπασε κέντρῳ᾽ 
fixot γὰρ σοφίης βίοτον καλάμοιό τε γραπξῶν etc. 
200. Τίτην G, Τιτὴν ed., '᾿Γιτὰν nos : vid. supra. 
204. συνέουσιν edd., συνέχσιν ros , ut indicarunt 
AR in praef. p. xrvr. 
205. δ᾽ interserui; | 
208. γένοντο, ἰδ᾽ GH , γένοντ᾽, ἠδ᾽ ed;, γένονθ᾽, οἱ 
δ᾽ nos ex etnerid. Herm. Orph. p. 750. 
209. αὐτοὶ δ᾽ αὖ edd., quod aperte falsum est, 
quum nihil novi adjiciatur, sed, qua jam dicta 


xxxv 


sunt, accuratius explicentur, Quare αὐτοί τε scri- 
psi; de productione vid. Herm. Orph. p. 710 sq. 

τι. αὐτὸν conj. D 676 sq., quia sane ὡς non 
potest cum nominativo et infinitivo construi. Sed 
nec tam abrupta ex plurali in singularem trans- 
itio probari potest. ἃ Jw6ropd γ᾽ αὐτὸν conj., et 
particula importune adjecta, et pronomine non 
illuc, quo debet , relato. Vid. ad sq. v. 

212. δέχνυσθαι Cuv(s στονάχη G, στοναχῇ H, ὃ. ξε- 
νίης στοναχῇ ed., quod sque non intelligo atque 
6. ξυνῇ στοναχῇ propositum a D 677. Scribendum 
fuit δέχνυνται ξενίη σχοτίης, quorum duo priora 
idem l. c. jam dubitanter invenit. Postremum 
jam Homerico commendatur σχότιον δέ £ γείνατο 
μήτηρ Il. Z, 44 ; et cf. IV, 57 ἀνὴρ ὀρφνήεις. Theocr. 
xxvi1, 66, ἀνίστατο φώριος εὐνά. 

214. ζώιων ἐνὶ μήνην GH, ζώων J, ζώῳ i Μή- 
νης ed. e conj. R. Sed vice versa ζώοιν ἔνι Μήνην 
scribendum fuisse monstrant v. 316, 220. Ἄμφω 
hic pro genitivo, ut δύω 82, refertur ad utrumque 
conjugem. 

216. πέλοι edd., πέλει J, πέλη nos. — ἀνδρὸς G, 
ἀνδρί ed., non monito lectore, sed rectissime. 

219. ταῦτα edd., ταὐτὰ hic quoque nos, 

220. ἀλόχῳ ἐνὶ edd., ἀλόχοις iv nos, illud pro- 
pter ἀνδρῶν versu sequenti. 

223. σχήματα edd., σήματα nosex emend, D677. 

232 sq. χατόπισθ᾽ ἐπιόντες Δῶχαν xal edd., par» 
ticula x«l alieno loco posita. Itaque scripsi xal 
ὄπισθ᾽ ἐ. ὃ. ἀεί. 

251. λάθονται H. edd., λάδοντο nos e corr. AR in 
pref. p. xxvi. . 

253. ἄλλοι δ᾽ ἐν ζώοις δισσοὶ edd. δισσοῖς H, bene: 
cf. 356 et supra 333. Sed praeterea quales stellae 
ad hoc beneficium requirerentur, dicendum erat, 
et junctura amborum membrorum restituenda. 
Id feci scribendo xao, 15" iv ζώοις δισσοῖς. 

255. παῖδες edd. , παιδὸς nos : cf. infra 336 sq. 

261. τὸ δὴ λίπον ὦχα edd., sed τὰ δὴλιπονωχα M, 
τὰ δ. 2. à. H, ταδηλιπόνωχα J, unde pluralem pro. 
nominis restituendum fuisse, etiam multitudine 
eorum 4.26 pretermisit commendabilem , quis 
hon videt? 

270. ἡ-δρώῃ GH, εἰ- δρῴη ed., sed concinnita- 
tis gratia emendavi 3-ópocy. 

275. oi γάρ του G, οἱ γάρ που ἢ, sed cum nota 
« γάρ του MS ; oi γάρ τοι ed. Falsum esse patet; 
sed vario modo emendari potest , aut οἱ δ᾽ dpa τοι, 
aut οἵγ᾽ ἄνδρες, aut οἱ πάντως, sed praetuli οἱ dà 
vot propter usum particulz Nostro familiarem. 

288. ἠέ γ᾽ edd., ἤτοι nos. 

295. δ᾽ dpa πως ἄστρων xav. ἀπείριτον edd., sine 
omni sensu. Scripsi δ᾽ ἀγαθῶν ἄστρων παναπόστροφον, 
quod aliis locis hujus libri ( 134, 406, 650, 851) 


3l. 


* a» o- «ὦ ν᾿ «- Ὁ * e c- 


XXXVI 


ita firmatur, ut non opus sit pluribus probare. 


299. αὐτοὶ edd., sed inepta est inter pudenda ; 


abjecta et ipsos homines mendicantes oppositio, 
quam nec Quinto lI, 744 adhibito defendas. Quare 
λιτοὶ scripsi, quam vocem et ipse habet II, 488; 
ILL, 312, et imitator IV, 383. 


Jo4. ταῖσιν edd.; correxi. 
305. ἐπὶ edd., περὶ nos, ex constanti usu. 


318. ἀφ᾽ edd., ἐφ᾽ nos. 

315. τ᾽ ego addidi. Nisi potius ὁππότε δ᾽ οὖν 
ὥρης etc. 

3a1. dp G, dp ed., dpa nos. 

327. Post hunc versum sine dubio lacuna est, 
qua de Sole et Luna sermo erat. Nunc demum 
intelliges, quid sibi velit v. 328 ὃς μὲν γὰρ φαίνει 
πατρὸς γόνον, ἣ δ᾽ ἄρα μητρός. Jam in H ad marg. 
adnotatum erat : « deesse videtur aliquis versus. » 
Quod judicium recte probavit R, dum A scribendo 
ὃς μὲν δ᾽ ἂρ medicinam quaerit, illati solcecismi 
, securus. 

329. μήδ᾽ ἤν τινι G, μηδήν H, μηδ᾽ dv τινι ed. ; μὴ 
σύν τινι conj. R, μηδ᾽ οὖν τινι À; sed scribendum 
erat μὴ δή τινι, — συνάπτοι ὦ, quod restitui ; συν-- 
ἅπτῃ ed. , non monito lectore. 

346. είκελα G, « superscr. ἠΐχελα » GRON. 
ἢ ἵἴχελα Φ, ἢ ἴχελα H ed. , quod ferri nequit. Poeta 
εἰχέλια scripserat, formam etiam alibi obviam : 
11, 494. IIl , 335. 

35o. σοφίης G, σοφίης ed., σοφίη nos. Nisi σο- 
φίαις dederat. 

355. Post hunc v. lacuna. Neque δύνοντι per se 
dicitur (cf. III, 18. VI, 26), sed additur xév- 
τρῳ, et deest etiam verbum finitum. 

359. xal δ᾽ ἄρα χἣν G, xiv H, xa δ᾽ ἄρα καὶ 
ed.; pro quo etiam ἐν δ᾽ dpa xa conjiciunt. Ego 
pretuli καὶ δὲ xal iv. — στερεοῖσιν ed., στερεοῖσι 
δ᾽ nos ex emend. D 293.. 

362. ἐνυγροῖσι G ( non ἐνύγροισι, ut AR notant 
et scripserunt), ἐν δγροῖσι H et ita D 339, quod re- 
cipiendum erat, 

880. δύναντι edd., δύνοντι nos. 

38g. σήμασιν edd., sed σήματος MHJ, σχήμασιν 
conj. D 677. ᾿Αμοιδαίοιο σήματος χαράχται intelli- 
gendi sunt monetz cusores. Alius χέρματος prae- 
tulerit, sed pecuniam commercio ex aliis in alias 
manus transeuntem per adjectivum ἀμοιδαίοιο sa- 
tis clare designari arbitror. — γε edd. , χε nos. 

400. δρῶντο GH, ὁρῶνται J ed. , δρῶτο scripsi 
propter ῥέζειν. o3. 

401. ἄλλα τε H edd., αἰόλα nose conj. R, qui 
etiam ἄλλα τε hic servatis v. sequente πολλά τε 
tentat. Sed cf. 1I, 32o. VI, 523. 

hac. ἠέ τ᾽ edd., ἦδέ τ᾽ nos. 

426. χείνην GH, χοινὴν ed., sed hoc, opinor, ξυ- 


PRJEFATIO. 


viv. dixisset. Scripsit χείνων, hoc sensu : « si Ju- 
piter testis fuerit, dum illi, i. e. Mars et Saturnus, 
viam quadrupedum signorum persequuntur, » 

427. Post Κύπρις propter productionem γ᾽ ad- 
diderunt AR , quod szpius jam explosimus. llla 
productio habet aliquid fulcri ex interpunctione; 
potest vero etiam varie emendari, ut aut ἠὲ Κύπρις 
σφετέροις ( vid. II, 219 ), aut *j Κύπρις, οἵγ᾽ ἑτέροις, 
aut ἢ Κυθέρη , ἑτέροις scribatur. In re tam incerta 
vulgatam retinui. 

429. xAelvoc' GH, xMvouc' ed., errore ut puto. 

430. ἀστέρες ἄλλον ὅροις G, ἀ. ἄλλου δ. HJ, ἀστέ. 
ρος ἄλλου δ. ed. sine sensu , ἀστέρες ἄλλοι, ὅταν D 
679, quam ultimam vocem in memoranda con- 
jectura pretermiserunt AR. Scribendum : ἀστέ- 

ες, ἀλλ᾽ ἐν ὅροις : illae stelle sunt Mars et Saturnus, 
et in finibus Saturni huic congredi dicitur Luna. 

433. θ᾽ ὑφανόωντας GH » quod restitui patrono 
obeckio Rhemat. p. 155, τ᾽ εὖ ὑφόωντας ed. e conj. 

A, ἐξυφόωντας D 533. 

434. περόνησιν edd. , βελόνῃησιν scripsi ex emend. 
Lobeckii Phryn. p. 9o. Acubus, non fibulis lacere 
vestes sarciuntur. 

444. 6r' edd., ἐπ᾿ nos. Vid. D 607-60g de his 
artificiis exponentem. Multus est etiam Manilius 
de his, ex quo locos quosdam adscripsisse lubet, 
nostris simillimos : V, 445, viduata volant pennis 
et in aere ludunt; ibid. 439, corpora, quse valido 
saliunt excussa peteuro ; ibid. 654, cceli meditatus 
iter; ibid. 653, certa per extensos ponet westicia 
Junes, T 

445. Hunc versum, quum inprimis propter il- 
lud πείρασι γαίης multo melius convenire videretur 
mangonibus — hi enim sunt παίδων πρηχτῆρες, ut 
recte interpretatur D 679 — quam funamóbulis, 
post v. 447 poni jussi. 

458. χαθορώῃ edd., χκαθορῴη nos. 

459. μυσεραῖς edd., μυσαραῖς nos e corr. D. 659; 
et voluerunt jam AR in pref. p. x1vir. 

470. ἐνθέντες H edd., ἀρθέντες nos ex emend. 
D 679 : cf. II, 479 αἰὲν ὑπὲρ θνητοὺς πυχιναῖς πρα- 
πίδεσσι νοοῦντας. 

473. μάντεις εἀά,, μάντιες nos, et voluerunt AR 
pref. p. xrvir. — τ᾿ post ἀστρονόμοι addidi. 

474. *' post θυέων addidi : duplex innuitur va- 
tum genus , extispicum , et qui ex aliis sacrificii 
signis , ut flamma et igne, vaticinantur. 

476 sq. ἔμπαλι δ᾽ Ἑρμοῦ χεῖνοι γ᾽ ἀλλήλων GH, 
ὃς πάλι δ᾽ "E., xsivol τ᾽ ἀλλήλους ed. , prius et po- 
stremum ex emend. D 679 ; facilius etiam, opinor, 
scripsimus : ἔμπαλι δ᾽ *E. xeivoc, ἰδ᾽ ἀλλήλους. 

484. βροτοῦ edd., βροτῷ nos. 

485. ἐφέσπηται, πολύπλαγχτόν G, ἐφέπηται v. HJ, 
ἐφέπῃ πουλύπλαγκτόν ed, e conj. D 672 , forma hic 


ΙΝ ΜΑΝΕΤΗ͂ΟΝ. 


quidem suspecta. Itaque ἐφέπηται, ἁλίπλαγχτόν 
pretuli. 

499. κατ᾽ αὐτὸν GH, χαθ᾽ αὑτοῦ ed. e conj. D 642, 
pronominis forma Nostro inaudita; κατ᾽ αὐτὸ nos. 

501. ὁλοῇσιν ἐπαχταῖς G, ὁ. ἐπ᾽ ἀχταῖς H ed. Pi- 
ratas sine dubio intelligit; sed cur nautis hi in li- 
toribus tantum, non in mari insidientur? Scripsi 
ὀλοαῖς ὑπ᾽ ἰωχαῖς. 

503. πρίν γε edd., πρίν «s nos. 

506. ἠὲ ῥυθμοῖο H edd. ., εὐρύθμοιο nos e conj. À. 

507. ἄνδρας ἐόντας edd., ἴδριας ὄντας nos : cf. II, 
335. IV, 186. 

508. θῆχαν, ἢ GH, θῆχαν, xal ed., θήχαντ᾽, ἢ nos 
e conj. D 68o. — λάλους edd., λάλοις nos. 

538. ἀγείρονται edd. , ἀγείροντες nos : vid. 299, 
656, ne Nostrum a constanti usu defecisse putes. 
Et si medium recte haberet, etiam insolentio- 
rem ferre deberemus accusativum πόλιας πλά- 
ζονται. 

543. ἐν στέρνοισιν edd., quod quamquam pro- 
pter τέχνας defendi potest, tamen vix sanum est. 
A αἰθερίοισιν vel ἀενάοισιν, Ἀ οὐρανίοισιν conj., et 
possunt alia tentari. Sed simplicissimum est ἐν 
σφετέροισιν : cf. 226 ἀλημοσύνῃησιν ξῇσιν, et de prz- 
positione ἐν jam supra dictum. 

544. δ᾽ ἤπειτα edd., δὴ ἔπειτα conj. AR in pref. 
p. ΧΕΙ; nos δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα pratulimus. 

554. Ἑρμῆν edd., Ἑρμῆς nos. 

560. παραδλῆτας edd., παραπλῆγας nos ex emend. 
Lobeckii Parall. gr. Gr. p. 2337. 

563. σύν τε GH , quod restitui ; σύν γε ed. 

568. Errore iv ante χέντρῳ legitur in ed. 

525. τε GH, quod restitui; γε ed. — φάει edd., 
φανῇ nos. 

527. ὄστεα δὴ νώτοις σφετέροις φορέουσιν ἐπ᾽ ὦμοις 
GH, ὥμοις J, ὀστέα δὴ νώτου c. φ. ἐ. ὦ. ed. , sensu 
perquam gibboso , ut ita dicam, quem tamen jam 
intulerat D 681 δὴ νώτων vel δὴ 'v νώτοις (i. e. δὴ 
ἐν ν.] ) conjiciendo. Multo melius Weigel. in Add. 
ad Schneideri Lexic. p. 69 δινωτοῖς conjecit. Nec 
tamen ossa illa placent curvis humeris imposita. 
Fateor plura tentari posse, ut ὕδεα vel ὕψεα vel 
ὄχθους δινωτοῖς etc. Sed satius duxi hic quoque 
Homerum sequi, a quo Thersiten similiter de. 
scribi patet : τὼ δέ οἱ ὥμω Κυρτὼ ἐπὶ στῆθος cuvo- 
χωχότε. Hinc scripsi ὀξέα δινωτοὺς στέρνοις φορέου-- 
σιν ἔπ’ ὥμους, 1. e. humeros gestant acute in pectora 
curvatos. 

580. ἀποτμήγουσιν GH, ἀποτμήγουσ᾽ ἰδ᾽ ed., ἀπο- 
τμήγοντες nos, ut heec cum sqq. et verbo finito γεί- 
νονται in unam descriptionem jungantur. 

582. γείνονται GH, quod restitui; γίγνονται 
AR, ad quod scribendum adacti erant verbo finito 


ἀποτμήγουσιν supra intruso. 


LIBRUM VI. 


584. ἔτευξαν edd., ἔτευξεν nos. 

592. ἀεὶ edd., ἅδεν nos, quoniam verbum desi- 
derari videbatur, Sed haud scio an post χύπρις 
addendum sit iv. 

598 sq. ἣ ἐξ ὑγρῶν H edd. Hos duos versus nul- 
lis machinis ad priora adnecti posse patet. Hinc 
AR utrumque uncis incluserunt., Hoc vero et facile 
nec probabile, quum et omnino hos libros inter- 
polationibus prorsus vacuos viderimus, nec ulla, 
ob quam hic peculiaris res interjecta sit , causa 
excogitari possit. Hinc puto aliam hic memora. 
tam fuisse constellationem, quam deprehendisse 
mihi videor v. 600, quem quidem his pramisi. 
Cf. qua ad eum notavi. Sed quid discriminis sit 
inter ὑγρῶν νούσων et χαθύγρων, nemo facile dixe- 
rit,et mendum subesse clamabat apostrophus 
à 14 Quare ἢ ξηρῶν scripsi. Haud scio an hzc cla- 
des V, 191 memoretur : φρυγομένων σαρχῶν ὅπο- 
τήκεται αἴθινος ἀνήρ. Saepius autem νούσων χαθύγρων 
mentio injicitur :lI, 346, et pluribusI, 155-157. 
— 599 τελεῦσι edd. , τελοῦσι nos. 

600. τε edd. , δὲ nos. Hunc versum cum sequen. 
tibus j jungi non posse , abruptum demonstrat ora- 
tionis filum, et particule que sequuntur ἣν δ᾽, 
Hinc v. ante 598 posui , interjectis tamen signis, 
unum versum periisse, 

617. αὐτοῖς G, sed σὺν τοῖς ΜΗ ed., σύν τοῖς J ; 
αὐτῷ conj. Letronn., sed scribendum . erat σὺν τῷ. 

Gar. βροτοῖς edd., βροτῷ nos : cf. 6η6. 

622. ἕποιτο edd. , ἕπηται nos. 

63o. νόσους edd., νόσων noS. 

647. τετράγωνος G » τετράγωνοι H ed. , τετραγώ- 
vou em, Letronn., quod recepi. 

665. ἦν G, ἦν H, αὖ ed., ἂν nos, quod etiani 
commendant AR in pref. p. xrvrn. 

670. γ᾽ edd., χ᾽ nos. 

675. χαλὴ G, βάλλη H ed. , que est mera con- 
jectura. Multo probabilius, praesertim in tanta 
loci brevitate, hic quoque versum excidisse, 

676. xac H edd. , quod ferri nequit; μάλα nos 
e conj. À. 

678. ἄσπετά γ᾽ edd. , et particula suspecta, nec 
quo ἄσπετα referatur, perspicitur. Hinc ἄσπετος 
scripsi , referendum ad ὄλθος. 

684. ἥεις G, sed Tel; M, ἤειο᾽ H, quod recepi; 
fiec ed. Cf. ad v. 112. 

685. τῶς GH , «o; ed., πῶς nos e conj. À : cf. 
v. 307. 

687. 3| edd. , καὶ nos e conj. A. — καθύπερθε 
ῥέοιεν (, sed χαθυπερτερέοιεν M , χαθυπέρτερ᾽ ἔοιεν 
HJ, χαθύπερτερέοιεν (sic!) ed. e sententia D 335 

et 681; ; χαθυπέρτεροι εἶεν nos ex 604. 

694. γεγαῶτες ἑοῖς ἵχουσιν GH, γ. ἕ. εἴχουσιν ed., 

quod si verum esset, ex {Π].͵ 382 explicari debe- 


XXXVII 


XXXVII 


ret de servis, qui cedant, h. e. obediant dominis. 
Sed et verbum de uxoribus l. c. rite dictum non 
recte de servis dicatur, et omnino mira foret con- 
stellatio, servis obedientiam portendens. Hinc 
scripsi γεγαῶτας ἑοῖς ἰσοῦσιν, quod verbum etiam 
supra v. 56 certissima emendatione proTcov, quod 
est in G, ab AR positum legitur. /Eque bonum 
esset sed longius a codicis scriptura remotum : 
γεγαῶτες ἴσοι τελέθουσιν, vel ἑοῖς ἴσοι εἰσίν. 

697. ἔσται edd., ἔσεται nos. 

702. πέλοι edd., πέλει nos e conj. Holstenii. 

707. αὖτ᾽ ἐν κέντρῳ Κρόνος ΠΗ, αὖ Κρόνος ἐν x£v- 
τρῳ ed., αὖτε Κρόνος χέντρῳ nos ex emend. D 681. 

709. ὕπ᾽ edd. , ἐπ᾽ nos. 

723. αὐλέσαντος G , « superscript. αὔλυσαντος » 
GRON. αὖ λύσαντος H, αὖ λεύσαντος J, et ita in M 
scriptum esse testatur margo Η; αὖ λύσαντος ed. ; 
αὖ λεύσσοντος nos. 

330. ὅσσα γε edd., ὁππόσα nos. ' 

733. ἐχπροφέρωσι G , quod restitui , lacunz si- 
gnis appositis; ἐχπροφέρωσ᾽ ἃ ed. e conj. D 340. 
De hoc l. supra dictum. 

735. μαντοσύνη γὰρ Toi; àv GH, μαντοσύνησι γὰρ 
ἂν τοίαις ed. e conj. R ; μαντοσύνη τοίη γὰρ ἂν vel 
γὰρ ἂν τοίῃ D 682 conj., μαντοσύναις τοίησι γὰρ ἂν A. 
Omnes, quod mireris, ineptum ἄν relinquunt. Pa- 
tet μαντοσύνη γὰρ τοίη ἀεὶ scribendum esse. 

236. τήν δ᾽ G, τήνδ᾽ Η, τήν τ᾽ D 1. c., i. e. μαν- 
τοσύνην;: δῆθ᾽ ed.e conj. Α. Scripsi «79, Aac ra- 
tione, i. e. tacendo. 

734. ἄγων G, ἐγὼν H ed., et ita conj. D 1. c., 
qui etiam &xàv proposuit. Scriptum erat ἔχων : 
quum Aabeat materiam , consulto omittit. 

747. xal ὥρη edd., καθ᾽ ὥρης nos : cf. 716. 

753. αἰγιόχοιο edd., αἰγιόχου τε nos e conj. AR. 


LIBER QUARTUS. 


'Transimus jam ad a/terum carmen , quod con- 
tineri dixi Jibro quarto. Eum ab uno eoque recen- 
tiore homine compositum esse certissimo indi- 
cio est universa dictio, quz» ubique squabilis 
est et sui similis. Gaudet enim verborum plu- 
rium atque variorum, szpius idem repetentium 
cumulatione, quz haud raro in inanem strepitum 
abit; sepe, inprimis in describendis, quse per 
constellationes portenduntur, artibus, synonyma 
et epitheta sine copulatione juxta ponuntur per 
unum pluresve versus , ut in memoriam revocent 
Orphicos hymnos, numina ingenti nominum et 
incondita multitudine invocantes. Huc maxime 
pertinent vocabula alibi aut nusquam aut raris- 


PRJEFATIO. 


sime reperta; « nam »,ut verbis utar editorum 
pref. p. xxiv, « in uno libro quarto nova voca- 
« bula multo plura, quam in ceteris libris cunctis 
« continentur. » Ea hic sub uno obtutu ponere 
placet, literarum ordine servato : ἀγαλμοτυπεῖς 569. 
ἀγυρτῆρας 221. ἀειχώμους 3o1. ἀθεσμοφάγος 564. 
αἰγλάζοντες 264. αἰγλοδολήσῃ 188. αἰθερολαμπῇ 29. 
αἰθερονωμῶν 25. αἰθροδολήσῃ 224. αἰϑροδόνητον 398. 
αἰϑροπλανής 586. αἰθροτόχου 339. αἰθωπά 166. 
αἰπυπλανής 249. αἰσχεοχερδεῖς 314. αἰσχεόμυθος 57. 
αἰσχεορήμονας 445. αἰσχεόφημοι 592 , quibus locis 
omnibus aleypso-in edd. legitur, quod mutare 
volebant AR in αἴσχριο-, recte mutavit in aicyte- 
Rost in Lexicisui fasc. I (etunico ! )p. 1 11. elaypo- 
γέλωτας 283, αἰσχροδιδάχται 307. ἀχροδολῶσιν 354. 
ἀχροπολεύῃ 79. ἀχτινηδολίας ter. ἀλλοτυπώτων 75. 
ἀλλύόφρων 563. ἀμαρησχαπτῆρας 252. ἅματροχίη 
108. ἀμδλυόεσσαν 156. ἀμελάθρους 113. ἀμφιθοάζη 
84. ἀμφοδιχῶν 252. ἀναστροφίη 311. ἄνδ 

358. e itv 923. ἀντώπι nar 336. ἐδ πὴ ἘῚ 
ἀξιοπιστοσύνῃ 505. ἀπόλιστα 282. ἀποπλάστορας 343. 
ἀποφθεγχτήρια 550. ἀπόφωλα 316. ἀρδευταί 558, 
ἀριστοπονῆες 512. ἀρσενομίχται 590. ἀσπορέη 585. 
ἀτέχμονας 584. ἀτίθηνον 368. ἀτράπεζος 563. ἀφθι- 
τομίσους 234. ἀχθήμονας 5or. βαθυχρήμων ter. βα- 
ρυδάμονος 318. βιοτέρμονος 77. βιοτοσχόπον 572. 
βλαδεραυγής bis. βολαυγῇ 431. βροτοχλώστειρα 11. 
βυρσοτόμους 310. γαλλομανεῖς 221. γνάπτορας £22. 
γονοπώτας 311. δεροεργέας 310. δεσπόσμασι 38. δια- 
δλήτορας 236. διαποιμαίνοντες 4 19. διευθυντῆρας τοῦ. 
διιθυντῆρας 4o. διμορφώτοισι 452. δινήματι 553. δι- 
πολήιδι 376. διωνυμίν, ibid. δολοεργός ter. δοξοφό- 
pot 514. ᾿δυσπονίης 260. δωδεχατημορίων εἰ - (ow 
sepius. ἐγρεσιοίχους 325. εἰαρόεντος 275. εἴχονο- 
uóppouc 343. εἴλαπινουργούς 301. ἐχθεσίην 38 x, 596, 
quod etiam 368 restituendum fuit. ἔλυκάστερον 
224. ἐμδασιχοίτους 247. ἐμπεδολώδας 196. ἐνσι- 
νέας 113. (etiam II, 445). ἐντρυφέας 85. ἐπανοί- 
xropz; 483. ἐπιθύμιος 565. ἐπίφοιτος bis. ἐργολά- 
6ouc 330. ἑταιροτρόφους 313. εὐξοάνους 569. εὐξυλο- 
epyoóc 324. εὐτοίχων bis. ζωδιαχήν 168. ζωφορίην 
510. ἡγεμονηίδας 98. ἡμισύδουλοι 600. θεατρομα- 
γοῦντας 277. θεολωδήτας 234. θεομήστορα 7. θεωρο- 
σύνην 460. θηλυλάλους 3a2. θηλυμανοῦντας 164. θη- 
ροδόρου 614. θηροδιδασκαλίης 245. θρασυγλωσσέας 
184. θρασύθυμα 529. θρηνήτορας 190. ἱερολήπτους 
227. Ἰνδογενοῦς 149. ἰξοδόλους 243. ἰχθνοθηρευτάς 
243. ἰχνοδλαδέας 5oo, χαγκανέης 324. χαθαρτῆρας 
bis. χαχοεργής bis. χαχομήτορες 307. χαλαμογρα- 
φίης 72. χαλοδάμονας 287. χανονίσματα 191. xave- 
γισμῶν bis. χαρποσπόροι 256. χατάδειπνα 200. xa- 
τονειδιστῇρας 235. χεραμουργούς 291. χερατώπιδος 91. 
χηδέστορες 514. χηραγγέας 342. χλαυστῆρας 192. 
κλεπτήρ bis. χλυτοτέρμονος 18. χολοσσοπόνους 576. 


IN MANETHON. LIBRUM IV. 


χρατοπλαγεῖς 284. χτεανισμῶν 41. χυδοσχόπον 35. 
Κυθερηιάς 359. χυνηγητῆρας 337. χωμάστορας 493. 
λαμπραυγέτις bis. λεχανοσχοπίη 213. λιθογλυφίησι 
130. λιπόπαιδα 585, λογιστονόμοισιν 160, λοξεύματα 
479. λυσσομανούντων 216. ματευτάς 268. μεθυχάρ- 
μονας 300. μελονργούς 185. μελπήτορας 183. μεμα- 
χλευμένον 315. μεροποσπόρον 577. μεσοδερχέα 583. 
μεταδλήμασι 522. μετεωροσύνης 436. μιμήτορας 75. 
μιμοδίους 280. μογοστοχίη 412. μοιχευτά 350. μοιχο- 
σύνην 394. μυθεύματα 447. μυριόδοξα 175. μυσαρω- 
má 316. μῶλυτά 254. μωρολόγους 446. μωρόφρονας 
283. ναδλιστοχτυπέας 185. ναυπηγέσι 313. ναυσιδά- 
τας 397 . νεχροδερχῇ 555. νεχρονώμας 198. νεχυισμός 
213. νεολαμπέα 510. νεομορφοτύπωτοι 305. νερτερό- 
popa 555. νήχκτορας 397. νοσόθυμον 540. νουσομελεῖς 
476. νυχτοπλανέας 484. ὀθνιοτύμθους 281. οἴχτροχε- 
λεύθους 222. οἰχτρομελάθρους 33. οἰωνοσχοπιχούς 212. 
ὀλδήεντα 100. ὀλδομέλαθροι 504. ὀλθονομοῦντες 581. 
δλκαδοχρίστας 342. ὀνθολόγοι 259. ὀργανοπήχτορας 
439. ὀργιάδεσσιν 63. ὀργιόω bis, παιδοσύνῃσιν 378. 
παμθλαθδέας bis. παμπαθέας 311. παμψέχτους 316. 
παμψέχτωρ 58. πελεχήτορας 324. περισσομελής 464. 
πετευριστῆρας 278. πιστόφρονες ὅ8ο. πλαστοχόμαι 
3o4. ποθήτορας 120. πολυάστερος 26. πολυπλαγκχτο- 
εύνης λλλ. πολυπρήχτορας 160. πολυχρήμων bis, πο- 
νοπαίχτορας 276. πορνοσύνης 314. προσμάρτυρος 176. 
προφητάζοντα 217. προφήτορας bis, πρωτάρχας 399. 
πυριμάρμαρος bis. πυρσοδολοῦσα 214. ῥαιστοτύ- 
ποις 124. σελαηφόρος 333. σελασμός ssepius. σελά- 
σματα 601. σεληνάζοντα (sic!) 81, 217. σεληνιόων- 
τα 546. σηπεύοντας 269. σχεπτήρια 165. σχληρώδεος 
325. σχολιωπά 78. σχολοπηΐίδα 198. σορόεργα 191. 
συναλώμενος 290. σφονδυλόεντα 51, σωματοφορθούς 
et - φρουρητῆρας 232. ταμιεύτορες 580. ταριχευτῇ- 
pac 267. τεχνοσπόρον 597 ( etiam VL, 540). τερμο- 
δρομούσης ὅλο. τεύχτορας η1λ. τοξελχεῖς et τροφο- 
ποιούς λήή. ὑδριγέλωτας bis. ὑδρέας 251. ὅλο- 
Ὑράφους 342. ὑπερορμαίνων 131. πνοφανεῖς 364. 
φαινώπιδα 177. φαρμαχτός bis. φεγγοθδολέω ssepius. 
φθινοχώλους ὅοο. φοιδητοῖς 550. φορτοστόλος 134. 
φρουρητῆρα 47. φυγαρσενίης 64. φυτοσπορίας 433. 
χερνήτορας 114. χιλιάδας 66. χρεάρπαγας 330. χρυ- 
σοστέπτορας 39. χωλόποδας x 18. ψευδοχατηγορίαι 332. 
ψευστῆρας 119. ψηφάων 448. His addo septem ad- 
verbia in — 9óv desinentia : ἀγεληδόν 424. ἁλυση- 
60v 486, βασανηδόν 197, βομδηδόν 449, χαματηδόν 
622, ῥομδηδόν 108, στεφανηδόν 429, στοιχηδόν 621. 


Hzc quidem tam larga seges satis est ad pro- | 


bandam ejusdem auctoris manum, siquidem alia 
non obstant graviora argumenta. Ea autem neque 
protulit adhuc quisquam neque proferre poterit. 
Imo etiam versuum pangendorum ratio, accedens 
illa jam ad Nonni severam puritatem, unum pro- 
dit eumque satis elegantem et sollertem poetam. 


XXXIX 


Eum vero post auctorem trium librorum, de qui- 
bus modo diximus, vixisse , cum verborum for- 
mandorum ratio prodit recentioribus tempori- - 
bus propria, tum aperta demonstrat imitatio, 
qua ille fere in singulis quas enumerat constel- 
lationibus earumque efficaciis illius precepta 
expressit sive potius circumscripsit. Consistit 
enim ea imitatio non in verbis locutionibusque 
illinc depromptis et simpliciter repetitis, sed in 
rebus et materia inde excerptis, quz in sermo- 
nem novitium hujus et sesquipedalia verba trans- 
mittuntur. Itaque ubique jejunas simplicesque 
vetustioris poeta sententias exornatas,, ne dicam 
oneratas invenias illa dictionis abundantia, pror- 
sus eodem modo, ut Nonnum ubique Homerica 
quasi in suum sanguinem et corpus transfundere 
videmus, easdem res verbis prorsus aliis et am- 
bagibus dicendi latissime enarrantem. 

Hinc, quum maxima hujus carminis pars enu- 
merandis in artibus et moribus hominum versetur, 
fere nihil invenimus, quod non in antiquioris 
poete libris, inprimis in ultimo, commemoratum 
sit; ita ut quecumque de illis rebus ad imperato- 
rum tempora optime referendis supra diximus, 
eadem etiam hic de quarto libro dici possint, Et 
singulos quidem locos deinde omnes compone- 
mus. Duotamen sunt , unde haud prorsus impro- 
babiliter de ztate bujus conjecturam capere li- 
ceat : primurm infesta Christianorum mentio, 
injecta 561 sqq. 


ἔσται μισέλλην γενέθλῃ, τιμήν τε θεοῖσιν 

οὐχὶ νέμων, ἄνομός τε φρεσὶν, πλήθοντι λογισμῷ 
ἀλλόφρων, δύσμιχτος, ἀμετροεπής, ἀτράπεζος, 
αὐτόνομος, χκαχόθυμος, ἀθεσμοφάγος, δολοεργός, 
ὀθνείων χτεάνων ἐπιθύμιος, ὃν διὰ παντὸς 


δῆμοι μισήσουσι δι᾽ ἀφροσύνην ἀλόγιστον. 


De hoc loco jam bene admonuit Tyrwhitt. pref. 
ad Lith. p. xxx sq. illud, quasi Hellenas odissent 
et deos contemnerent, nullis aliis nisi Christianis 
exprobratum esse. Scriptum autem hoc esse ali- 
quo tempore, quo hominum ira et odium adver. 
sus Christianos palam eruperat, satis probabile 
est. Jam si imperatores ab Alexandro Severo ad 
Constantinum usque regnantes perlustramus, uti 
supra jam factum est, videmus eos tantum non 
omnes Christianis inimicos : cf. Sulpic. Sever. 
Hist. sacr. II, 3a : « Sexta deinde Severo impe- 
« rante Christianorum vexatio fuit. Quo tempore 
« Leonidas, Origenis pater, sacrum in martyrio 
« sanguinem fudit. Interjectis deinde annis vr 
« et xxx, pax Christianis fuit : nisi quod medio 
« tempore Maximinus nonnullarum ecclesiarum 
« clericos vexavit. Mox Decio imperante jam tum 
« Septima persecutione szvitum in Christianos. 


ΧΙ, 


«Πρ Valerianus octavus sanctorum hostis fuit. 
« l'ust eum interjectis annis fere quinquaginta, 
« Diocletiano et Maximiniano imperantibus, 
« acerbissima persecutio exorta, qua per x con- 
« tinuos annos plebem Dei depopulata est, » etc. 
Et consentit Lactant. De mort. persecut. c. 4 de 
Decio, c. 5 de Valeriano, c. 6 Aurelianum addit, 
tum de Diocletiano et Maximiano utroque longis- 
simam exhibet narrationem a c. 7 fere usque ad 
finem. Potest igitur verisimile videri, sub uno 
horum iiperatorum vixisse hujus libri auctorem. 
Sed ut verum fatear, videtur mihi tum potius 
principum , quam civitatum iram memoraturus 
fuisse. Contra et harum mentio, et epitheta Chri- 
stianis attributa potius Juliani tempora redolere 
videntur, quem constat abfuisse quidem ipsum a 
violentis adversus Christianos legibus cruentisque 
edictis, verum et scriptis suis eorum doctrinam 
et mores irrisisse et vulgi odio contra impios deo- 
rumque contemptores, quales habebantur et dice- 
bantur Christiani, in cedes et incendia erumpenti 
satis indulgentem judicem se praestitisse , cujus 
rei unum exemplum memorasse sufficiat illam 
terribilem Alexandrinorum seditionem, qua per- 
multi Christiani cujusque ztatis et sexus crude- 
lissime trucidati feruntur. 
Accedit aliud momentum. In hoc quidem libro 
nihil invenimus de persecutionibus adversus 
astrologos et mathematicos exercitis; quales non 
solum libri ultimi fine, sed etiam ll, 201 a vetu- 
stiore poeta innuuntur ; quin a 12 sq. etiam genera 
enumerat illi non dicta : ὑδρομάντιας, ---- οἷς λεχα- 
νοτκοπίη πιστεύεται ἢ νεχυϊσμός. Jam imperatores qui 
Alexandrum Severum secuti sunt, plus minusve 
scimus etiam hishominibus adversarios exstitisse ; 
quid quod Constantinus supplicio capitis, ut alios, 
ita etiam Chaldzos et Magos feriri jussit; contra 
unus Julianus quum religionem paganam myste- 
riorum, oraculorum atque qmni secretorum cul- 
tuum et superstitionum auxilio optime fulciri 
posse putabat, etiam mathematicorum studia in- 
signi favore resuscitavit. Cujus conatus testimo- 
nium unum sufficit adscribere locum ex Mamer- 
tini Gratiar. act. ad Jul. c. 33 :« Tu philosophiam 
« paullo ante suspectam, ac nedum spoliatam 
« honoribus, sed accusatam ac ream, non modo 
« judicio liberasti, sed amictam purpura, auro 
« gemmisque redimitam, in regali solio collo- 
« casti. Suspicere jam in caelum licet et securis con- 
« templari astra luminibus, qui paullo ante, peco- 
« rum atque quadrupedum animantium ritu, in 
« humum visus trepidos figebamus. Quis enim 
« spectare auderet ortum sideris , quis occasum? 
« ne agricole quidem, quorum opera ad motum 


PRJEFATIO. 


« signorum c«lestium temperanda sunt, tempe- 
« statum praesagia rimabantur. Ipsi nautz, qui 
« nocturnos cursus ad astra moderantur, stella- 
« rum nominibus abstinebant. Prorsus terra ma- 
« rique non ratione coelesti, sed casu ac temere, 
« vivebatur. » Vides, non minori fuisse Juliani 
imperium atque Alexandri Severi invitamento, 
si quis de rebus astrologicis scribere averet. 

Sed utut est, id quidem extra dubitationem po- 
situm videtur, his studiis atque poematis termi- 
num positum fuisse crudelissima illa persecutione, 
qua Valens de insidiis sibi structis sollicitus, quz 
quidem excitate dicebantur eo, quod nonnulli 
de nomine imperaturi post Valentem secretis arti- 
bus consuluisse arguebantur, magnam noxiorum 
innoxiorum multitudinem afflixit. Operze pretium 
est de ea re legere Ammian. Marcell. XXIX, 1-3, 
vividissimis coloribus omnia depingentem. Tum 
enim, quum vel « incantamentaanilia » inter libros 
reorum aut deprehensa aut a delatoribus immixia 
satis essent ad crudelissimas poenas exercendas, 
tantus omnes invasit terror, ut « metu similium 
libraria omnia exurerent. » Post illum annum 
igitur aut Nostrum aut alium scripsisse vix cre- 
dibile est, nisi aliunde ejus etatis vestigium pro- 
babile detegatur, quale in Lithicorum scriptore 
feliciter reperit Tyrwhitti sagacitas in pref. 
p. EV1 sq. 

Jam vero, postquam et unum esse libri quarti 
áuctorem et eo, qui tres priores libros scripsit, 
recentiorem vidimus, antequam ad singula trans- 
euntes et imitationem ejus persequamur et lacu- 
nas aperiamus, pauca etiam de sermone et de 
versibus ejus insuper addere placet. 

Notanda de singulis verbis etiam hzc : μεροπήια 
ἔργα 215, pro quo alius μεροπήια φῦλα dixisset; 
ἐπιδήτορες vario modo junctum : λύπης 33. πολυ- 
πλαγχτοσύνης 222. θηροδιδασχαλίης 245. χλεύης 280. 
γήρως a81. αἰθροτόχου γονῆς 339. πάσης στρατιῆς 471. 
ξενίης ὅλι ; προχοπή 71, 471 ; neutra adjectivorum 
pluralia pro adverbiis usurpata : πλαγχτὰ διχαζό- 
μενος 7. ὀρθὰ τεχμαιρομένοισι το. σχολιωπὰ περᾶν» 
σα 78. λοξὰ ταλαντεύουσα 94. ἀνάξια θηλυμανοῦν- 
τας 164. στρεδλὰ χολαζόμενοι 198. φιλόμοχθα θεα-- 
τρομανοῦντας 277. δολοεργέα νυμφευθεῖσα 304. 
ἰσόμοιρα πελάζῃ 409. ἐπίψογα νύχτας ἄγουσαι 506. 
τετελεσμένα τερμοδρομούσης 520. θρασύθυμα μεμηνό 
τες 529. ὁμόζυγα λατρεύοντας 602. Et ita etiam 303 
explicandum : καχώτερα βλαστήσουσιν πλαστοχόμαι. 
Nec dissimile, quod 355 scripsi, παντοῖα μιγείσας. 
Quod casus attinet, nil memorabile inveni nisi ge 
nitivos σεληνάζων νόοιο 81 , ἀλήμονας ἧς χθονός 449; 
et σῶμα περισσομελής 464 accusativum. Tum de 
praepositione εἰς vid. 7a ὅσ᾽ εἰς μοῦσαν πεπόνηται, et 


IN MANETHON. LIBRUM IV. 


τὸ τεχνασθὲν Εἰς ἀπάτην 236 sq., παράχοιτις Εἰς ἀρετὴν 
νεύουσα (2 Sq. et εἰς ἀτραπὸν βιότου--ἐχνεύοντες 531; 
de ἐν 82 ἐν σινέεσσι πεπληθώς. ---- Recentioris tem- 
poris indicia etiam sunt pronomen ἑαυτοῦ 16, 157, 
250, 388; et articulus prorsus ad orationis pede- 
stris usum depressus in his : δ- ὅρος 24. τὴν δύ- 
σιν 69. 6 λοχευθείς 87. τὸ πλεῖστον ζωῆς 90. τὸ tty va- 
σθάν 236. τὸν πυρόεντα 27 1. 6 βίος 285. 6 πόρος 289. 
τοὺς τεχθέντας 299. σὺν τοῖσι διωγμοῖς 319. τὸν Συνε- 
τόν 362. τὰ βέθαια 498. τά γε χοινά 541. Et prorsus 
prosaice positum γνάπτορας--πέπλων καὶ τεύχτορας 
αὐτῶν ἡλλ. — Peculiaris etiam infinitivus est 
futuri aptus ex verbis ad constellationem perti- 
nentibus, ut ἔσεσθαι et ἔσσεσθαι 40, 138, 174, aa 1, 
268, 35o, 229, 252, 299, 335, 398 , 423, 430, 
502, 5a1, 523; φύσεσθαι 313, 330; ett. 574; 
ἵξεσθαι 99, 163; φανεῖσθαι 210; et ex iis verbis 
propria sunt dücet 40, 428, 501. αὐδῶσιν ὅλ. dy- 
γέλλει 253, 299. 

In modis purior est antiquiore poeta. Con- 
stanter enim ἦν et ἐπήν, qua apud eum regnant, 
et similia cum conjunctivo componit : ut tres loci 
qui repugnabant (82, 147, 519 ) mutandi fue- 
rint. Ei plane non apud eum invenitur, 

Interdum nomina, quibus tamquam propriis 
appellari solent planete, adjectivorum loco reti- 
nuit et planetarum nominibus veris apposuit; 
ita φαέθων Jovi 36, 201, 496, unde 171 restituen- 
dum fuit; στίλδων Mercurio 69, 206; πυρόεις 
Marti 271, 433. Prorsus singulare est 362 «by 
Συνετόν de Mercurio, cui tantum convenit Πρέ- 
σθυς V, 349 de Saturno dictum, 

In formis non multa mutanda erant. Bis ἄρσεν 
scripsi pro ἄρρεν ( 369, 458); illud remanserat 
recte IV, 5o, 461, 509, 527. Tum codex sibi non 
constabat in praepositione εἷς vel ἐς ante consonan- 
tem posita, in qua re ante Nonnum multum va- 
riarunt. Apud Nostrum, quod Nonnus postea san- 
xerit, ei; ex majore locorum numero — 48, 112, 
159, 87, 289, 389, 443, 479 — iis, qui repugna- 
bant, restitui, Contra poeta trium librorum alte. 
rum canonem secutus videbatur, cui , ut alios ta- 
ceam, Quintus addictus fuit. 

Versus bene et facile decurrit, modulatione 
sepissime compositis bene cadentibus adjuta. 
Productiones prave jam ab AR correcte erant; 
vid, praef. p. xix sq. — Hiatus hos adhuc invenias, 
qui sunt legitimi in verbo ἔργα : sic a15 μεροπήια, 
279 μεμετρημένα, 358 ἀνδρόστροφα. Pro Κυθήρη 
"Agti 194 confidenter Κυθηριάς scripsi. Alterius hia- 
tus in arsi, de quo ad superiorem poetam pluribus 
exposui , pauca hzc exempla inveni : τό Κυθέρη 
ἐπίφοιτος, 171 βλέπη Ἄρεος, 379 Μήνῃ ἰσόμοιρος, 
quamquam ibi cod. Μήνης ; συννεύσῃ, ἕτι 392, ἔῃ 


XLI 


ἰσόμοιρος 73 et 403, φυλασσόμενοι ἁλυσηδόν 486, 
Κυθέρη ἐσαθρῇ 597. Sed 368 ἐχθεσίην scribendum 
erat. Contra ex his etiam 95 scribendo γονίμῃ ὥρῃ 
hiatum inferre non dubitavi. In universum et de 
hoc poeta et de aliis ejusdem temporis dici po- 
test, jam ab iis insciis volubilitatem illam liqui- 
dam feliciter tentari, quam Nonnus severa doctri- 
na circumscriptam sectatoribus legem tradidit. . 

Sed si unus omnia scripsit, qus in hoc libro 
leguntur, minime tamen eaintegrum carmen effi- 
ciunt, utillud, cujus filum perpetuum per libros IT, 
III , VI persecuti sumus. Potius fragmenta tantum 
carminis, quamquam satis ampla, eo libro con- 
juncta, sed ex ordine suo deturbata esse, accurata 
singulorum contemplatio, ad quam jam sumus 
descensuri , facile docebit. Lectorum commodi- 
tatis gratia et singulas partes uno obtutu com- 
prehendi, et ubicumque aut ordo disjectus aut in- 
termedia periisse videbantur, lineolam subfigen- 
dam curavi. Facile erat neque improbabile, hic 
illic meliorem ordinem introducere; sed eo co- 
natu quum nec opus lacunosum ad integritatis 
splendorem revocari posset, et locorum ab aliis 
citatorum inveniendi difficultas subnatura esset, 
abstinui ab ea re atque satis habui ejusmodi 
transpositiones notasse. 

A. 1-13. Procmium, quo multa plura promit- 
tuntur, quam re vera prestita invenias. Nam v. 4 
pro ἐξονόμηνας, quod est in G ( i&ovou vec H ) scri- 
bendum esse ἐξονομήνω, conjunctivum adhortato- 
rium, cuique patet, qui non ea opinime tenea- 
tur, antecedentes libros ab eodem scriptos esse. 
Quamquam etiam AR ἐξονόμηνα e conj. D 335. 
Sed idem ibid. 652-54 egregie 5-7 et copiose 
explanavit, ζωιδίων πόλον hic non zodiacum esse, 
sed ipsum caelum signiferum demonstrans. Jam si 
haec simpliciter opinione nulla praoccupata per- 
legeris, exspectabis introductionis loco easdem 
fere res explicatum iri, qus alter poeta II, 1-140, 
multo accuratius etiam et elegantius Manilius 
praemisit, Hinc sub v. 13 lineam posui. 6 iv ἦμι- 
wv ἀποῤῥείη G , ἐνημιμηταποῤῥείη H , ἐν ἡμιτμῆγι 
πορείῃ ed. ex emend. D 654, quam perfecit Lo- 
beck. Parall. gr. Gr. p. 337 scribendo ἡμιτμῆτι, 
et probant allato Nonno V, 382 AR in pref. xur. 
— 1. θεομήτορα edd. , θεομήστορα nos ex emend. 
Lobeckii ibid. p. 213 not. * ). — 13. Ante nunc 
versum lacunam esse, non solum verbi finiti de- 
fectus, sed omnino hians sententia demonstrat. 

B. 14-106. Hoc fragmentum prorsus respondet 
iis quae alter poeta {Π], 8- 30 exposuit, h. e. quid 
septem planete so/i in singulis quattuor centris 
efficiant, Etiam ordo pene idem est : Saturnus 
14-34 coll. III, 8-31. Juppiter 35-43 coll. III, 


XLI 


32-48. Mars 44-52 coll. III, 49-71. Penus 53-68 
coll. IIT, 72-89. Mercurius 69-76 coll. MI, 90-105. 
Jam ordine inverso prius Luna 77 -92, quam ille 
- Hl, 120-13o, tum .$o/ 93-106 , quem ille III, 
106-119 tractavit, afferuntur. Comparantibus 
singula non solum apud Nostrum, que ille brevi- 
ter dixit, multis ornata invenimus, sed etiam 
qusedam dilatata aut adeo aliter formata, quam 
rem nemo mirabitur. Sed, quod gravius est, dum 
antiquior ubique diserte quattuor illas stationes 
enumeravit, Noster aut negligenter et imperite par- 
tem tantum centrorum , eamque non eandem apud 
omnes commemoravit , aut hic quoque insignem 
temporis vel excerptoris injuriá jacturam passus 
est, Nam Saturnus tantum ὡρονομῶν in sua domo 
— 16 —, ὡρονομῶν et μεσουρανέων in aliena — 
29 sq. — ; Jupiter ὥρονομιίῶν — 35 —, μεσουρανέων 
— 3) — et quidem insua domo; Mars tantum 
μεσουρανέων — 45 —; Penus contra δύνουσα — 
53 —, ὡρονομοῦσα — 59 — et μεσουρανέουσα — 
65 —; Mercurius δύνων — 69 —, ὡρονομῶν — 70 
—, et μεσουρανέων — 70 56. —; Luna solain omni- 
bus quattuor positionibus ὡρονομοῦσα — 77 —, 
ὑπόγειος ---- 82 —, μεσουρανέουσα ---- 84 —, δύνουσα 
— 84 —; Soi denique μεσουρανέων — 94 — et 
ὡρονομῶν — g5 — inducitur. Jam, si quzerimus, 
utrum sua an aliena culpa poetam truncatum 
doctrine parte inveniri putemus , equidem non 
dubito posteriori sententia accedere , et propter- 
ea, quod nusquam ejusmodi materiz imperitiam 
ostendit, ex qua eum tanti criminis insimulare 
possimus, et quod omnino in opere disjecto et 
mutilato versamur, et quod sane in iis, quz se- 
quuntur, loci quidam, ut videbimus , inveniun- 
tur, quibus, qua hic desiderantur, partim certe 
explere possis. Verum quum incertum esset, post 
quos versus defectus indicia appingerem, iis 
hic quidem prorsus abstinui. Sed ad singula 
transeo. 

21. ζωιδίοις τε GH, ζώδια δ᾽ οἷς τε ed., colo post 
Κρόνοιο posito; R etiam ζώοις, οἷς τε conjecit. Sed 
tum bis enumerandis signis praefatus esset , et hic 
poeta semper ζωίδιον, nunquam ζώδιον dixit. Hinc 
ζωίδι᾽, οἷστε nulla litera mutata scripsi. 

38. ἠὲ edd., ἠδὲ nos : ineptum enim hic est dis- 
junctivum membrum. 

43. πολύχλεος οἴσεται olxouc G, πολὺ χλέος οἴσεται 
οἴχοις H, πολυχλέας of. οἴχους D 656 et Letronn. 
conj., πολὺ κλέος οἴσετ᾽ ἐς olxouc ed., πολὺ χλέος 
ἔσσεται οἴχου nos : vid. ad Quint. I, 329. 

A4. περιλαμπέος H edd., πυριλαμπέος nos ex 
emend. D 671. 

. 49. χόσμῳ edd. , πότμῳ nos ex emend. Zetronnii. 

52. νοσερῶς edd., vosspóv nos. 


PPJEFATIO. 


53. δύνουσα edd., quod D 656 synesi explican- 
dum censet, admodum dure, et ζωιδίοις putide 
adjecto. Scripsit δύνουσι : cf. 538 ζωιδίῳ δύ- 
vovtt. 

56, παναθέσμιος ἀνήρ edd.; non potui ilIud con- 
coquere, quum alibi gravius μοιχοσύνη notetur. 
Hinc scripsi πανάθεσμος ἀατήρ, novo vocabulo sed 
probe formato. Ἄθεσμος Noster 119, 304 habet: 
ἀθέσμιος et παναθέσμιος alibi non inveniuntur. 

60. κατὰ μόχθους H edd., xal ἀμόχθους nos e conj. 
Α. Cf. 19. 

65. ἣν μὲν yàp edd., quod ferri nullo pacto 
potest. Varia excogitari possunt : simplicissimum 
videbatur ἣν δ᾽ ἐρατή, quod eodem modo nude de 
Venere dicatur, ut συνετόν de Mercurio. — με- 
σόεντα GH ψεσσοῦντα ed. , μεσόωντα nos ex emend. 
Lobeckii in Ῥηματιχῷ p. 182, etcommendaverant 
jam ipsi AR in pref. p. xrx. 

68. τοίης τιμῆς μυστήρια τεύχετ᾽ ἄπιστα edd., 
inepte clausula v. 64 repetita, qus» sine dubio 
invecta est, postquam genuina perierant. Eorum 
fortasse leve vestigium restat in scriptura v. prze- 
cedentis, de qua ita G scribit— ediditautem ἀπλέ- 
του χοσμήτορα χόμπον — : « Sic edidi, quum in MS. 
« esset ἀπλάτου διχχοσμήτορα χόμπον, eique super- 
« Scriptum ἀπλάτους διεχοσμήτορα, at in margine 
« vp. θεομήτορα χόσμον; quod superius occurrit, ut 
« pateat locum diu fuisse ambiguum. » Hinc ad 
τιμῆς addidi δέ, versu lacuns signis expleto. 
Qualia fere exciderint, ex III, 77 τοῖς δ᾽ αὖτ᾽ ἀλόχων 
γάμον ἐσθλῶν "Ὥπασεν apparet. Haec vero quomodo 
Noster expresserit, exputari non potest. 

69. Post hunc versum unum excidisse facile 
patet reputanti ἐπὶ τὴν δύσιν non posse jungi cum 
ὡροσχόπον. 

71. ἔχ τε GH, quod restitui; ἔχ γε ed, 

72. ix edd., καὶ nos; cf. III, 97 σοφίης βίοτον 
χαλάμοιό τε γραπτῶν. ᾿ 

η6. τε addidi. — dypfsvrac ἰδέσθαι edd., quod 
quomodo explicandum sit, hzereo. Nam neque, 
quod vulgo significat, inutiles, neque quomodo 
Schneiderusin Lex. s. v. explicat, utidemsit atque 
ἀχρήματος, cum sequente verbo bene quadrat. 
Nisi quis in alia omnia abiens consuetam loquendi 
rationem φαίνει τε xai ἀχρήεντας ἔσεσθαι scribendo 
hic quoque intulerit, patet adjectivum latere 
externo hominis habitui describendo aptum. Id 
vero ἐγριόεντας esse videbatur. 

78. χατὰ γῆς edd., quod sensu prorsus caret. 
Et ne quis hic de ὑπογείῳ χέντρῳ sermonem fuisse 
putet, id infra 81 memoratur. Scripsi χρατέῃ : 
cf. III, 269 χέντροιο κρατῇ. V, 26a. ὡρονόμου τε 
χρατῇσι. 

81. σεληνιάζων τε νόσοισι edd., σεληνάζων em. 


IN MANETHON. LIBRUM IV. 


D 644; νόοιο nos scripsimus ex 217 νοῦν ct σεληνά-. 
ζοντα, et VI, 560 vóoo παραπλῆγας. 
82 sq. Hi versus ita leguntur inG : 


xal μανίης ἀνάμεστος, E σινέεσσι πεπληθὼς, 
$5 v' ἐπίφοιτος, ἐπὴν κατὰ γῆς τε φέροιτο. 

Sed εἰ δ᾽ iv σιν. M, εἰδ᾽ ἐν J, ἔτ᾽ ἐν σιν. H, unde AR 
recte cum Hermanno Orph. p. 61a ἰδ’ ἐν σινέεσσι 
scripserunt. Sed ultima turbata esse intelligentes 
nihil egerunt substituendo γε φέροιτο, ut tam sz pe. 
Patet hic hemistichia mutata esse, poetam autem 
ita dedisse : 

xal μανίης ἀνάμεστος" ἐπὴν κατὰ γῆς δὲ φέρηται, 

δυστυχίῃ τ᾽ ἐπίφοιτος δ᾽ ἐν σινέεσσι πεπληθώς. 
Vid. ΠΙ, 139 sq. de ὑποχθονίῳ χέντρῳ Lune : 


χρυπταδίοισι σίνεσσι xal ἄλγεσι φῶτα χαλέπτει" 
πολλάχι xal πτώσεις ὀρόφων χατὰ χρατὸς ἐφῆχεν. 

85. ἐνόλδους edd., sed probabilius videbatur 
hic quoque ἐπόλθους eum scripsisse, quod 497 
et 1I, 413; ΠΙ, 112 legitur. 

86. Hic versus in G ita legitur : 


θηλυγόνους δὲ τέκνοισι καὶ εὐπάτορας κ᾽ ἀτρέπτους. 


( Perperam in G κἀτρέπτουν legi notaverunt AR. 
qui xal &tp. dedere. ) In his singula verba corrupta 
esse senserunt viri docti, sed nihil effecerunt : 
εὐθρέπτους Holsten., εὐτέχνους conj. D 657, quo- 
rum neutrum admitti potest. Ingeniosa, nec tamen 
probabilis est À conjectura τηλυγέτους δὲ τοχεῦσι. 
Quid restituendum esset, unice docere poterat 
aperta ad antecedentem facta oppositio, qua vitia 
ex vita luxuriosa et opulenta oriunda enutme- 
randa erant, Hinc scripsi : 


θηλυνόους δὲ τρόποισι καὶ εὐτρέπτους καὶ ἀπρήχτους. 


Vid. infra 532 sq. ἄλλοτε δ᾽ ἀλλοίην ζωὴν εὔτρεπτον 
ἔχοντες, Πρήξιας ἀλλάσσοντες' 517 ἄπρηχτοι xai 
ἅτολμοι" et inprimis III, 378, quem versum ante 
oculos habuisse videtur : 

θηλύτεροι πραπίσιν, βιότῳ δ᾽ ἕνι πάμπαν ἄπρηχκτοι. 

87. δύναντος edd., δύνοντος nos. 

88. πολλὰ edd., πλαγχτὰ nos. 

89. ξενίη τε edd., ξενίησιν nos. 

99. τε G., quod restitui; γε AR. 

95. γονίμην ὥρην edd., sed tum φέγγεσι βάλλῃ 
sequi debebat, ut 340. Hinc γονίμη ὥρῃ ex 161 
dedi. 

102. πλειστοτόχους edd., quod ineptum esse 
perspexerunt editores. À conj. παιδοτόχοις, ad 
γενέθλησιν referendum : sed ejusmodi conjunctio- 
nis desidero exemplum. Pejus R πλειστοτόχον ( i. 
e. « plurimum fceneris parientem » ) χτῇσιν pro- 


XLITI 


posuit. Emendatio lubrica. Simplicissimum vide- 
batur τιχτομόνοις scribere, quod habet infra 463, 
alias γεινόμενος et φυόμενος, 154 λοχευομένοισι scri- 

Ds. 

104. ἕξει edd., ἄξϑι nos, concinnitatis gratia. 

106. τ᾽ post ἀδλαδέας ego addidi. Herm. Orph. 
p. 716 ἀδλαδέως, A ἀδλαθέας γ᾽ conj. 

C. 107 sqq. Priores duos versus non potuisse 
excipere ea, quaxde septem planetis in anteceden- 
tibus dicta sunt, facile patet. Credibile est posita 
fuisse post universalem introductionem, qua de 
ccelo ejusque sideribus exposuerat. Vid. supra ad 
procemium. Jam nec 109 post v. 107 et 108 sequi 
potuisse patet. In eo «ot scripsi, ut alias, pro 
cot , quod in édd. legitur. 

D. 110-164. Sequuntur novem σχήματα, que 
hoc ordine non fuisse posita a poeta videntur. Ea 
tamen omnia ab ejus manu esse sermo et verba, 
quibus usus est, facile demonstrant. . 

1) 110-115. Quid Luna ὡρονομοῦσα cum Marte 
δύνοντι efficiat. Hoc σχῆμα ejus loci videtur fuisse, 
quo poeta ad exemplum alterius II, 441 sqq. va- 
rias planetarum cum Luna conjunctiones exposuit. 
Nostri loci fons erat ibid. 465-72, ubi et egestatis 
mentio facta est et cladium atque vinculorum, 
qua a Nostro adaucta esse patet. — 114. λεπτῆς 
edd., λιτῆς nos. — 115. ὥλετο edd. , ὥλεσε nos; 
neque enim tam violenter subjectum mutandum 
erat. Cf, 1,168, 453. 

2) 116-124. Mars in horonomo et Veneris testi- 
monio instructus, Dubitari potest num hoc σχῇ- 
μα olim locum habuerit circa 44-52, quoniam ibi, 
ut vidimus, Mars tantum μεσουρανέων inductus 
erat, an pertinuerit ad caput περὶ νόσων, de quo 
pracessor scripsit VI, 548-629. Utut est, ex plu- 
ribus locus conflatus est, ut 119 cum VI, 577, 
120 cum II, 306 affinitatem habet. Posterioris 
partis , 121-124, fundus est VI, 518 sq. Possit 
quis de cohzerentia ambarum partium dubitare, 
quoniam tam diversa portendere videantur, sed 
junguntur claudi pedis mentione, quo etiam Vul. 
canus, fabrorum deus, laborabat, Quamquam me- 
mini , posteriorem tantum partem in I, 386-289 
transiisse. 

3 (125-130). 4 (131-138). 5 (139-145). 6 (146. 
152 ). Quattuor σχήματα ad caput περὶ τεχνῶν re- 
ferenda, in quo apud antiquiorem poetam origi- 
nes invenias, ita ad 3 : VI, 465-471 ; ad 4 : ibid. 
484-486; ad 5 : ibid. 487-90 coll. III, 392-94, 
quz ambo peculiari artificio conjunxit ; ad 6 : VI, 
520-525. — Ad singula transeo : 126. ἦν G, ἣν 
H ed., 5| nos, et ita jam conj. Holsten. — 127 sq. 
Leguntur etiam 1l, 392 sq. — 135. θηρήσεται edd., 
θ᾽ αἱρήσεται nos e conj. À : vid. 89. — 136. ἵμε- 


ΧΕΙ͂Ρ 


ρον GH, ἱμέρῳ ed. e conj. R, quam non intelligere 
me fateor. Melius A ἥμενος conjecit, sed scripsit 
auctor ἥμερον, oppositurus mitem mercatoris vi- 
tam mangonum et piratarum crudelitati. Cf. 105, 
ἡσυχίῃ. ---- 137. χοινωνὸν πάντων GH, χοινωνῶν πάν- 
τῶν ed. ; neutrum intelligo. Scripsit χοινωνὸν πολ- 
λῶν : mercator enim commercium faciet alio- 
rum eorumque multorum pecuniis et mercibus. 
Rem illustrat Plutarch. Cat. maj. c. ar : ἐχρήσατο 
δὲ xol τῷ διαδεδλημένῳ μάλιστα τῶν δανεισμῶν ἐπὶ 
ναυτιχοῖς τὸν τρόπον τοῦτον. "Exé)sus τοὺς δανειζομέ- 
vouc ἐπὶ χοινωνίᾳ πολλοὺς παραχαλεῖν etc. — 
138. ἐχ θαλάμων edd., ἐν θαλάμῳ nos. Oppo- 
nuntur juste nuptiz illegitimis feminarum amo- 
ribus. In utrisque inconstans et mutabilis erat. 
— 141i hic quidem intrusum arbitror propter 
verbi pluralem ex I, 303 (cf. infra 238). — 145. 
Hunc versum multis tentatis emendare non po- 
tui. Quare intactum reliqui. — 147. ἔχοι GH, 
ἔχῃ ed., recte. Locus transiit in I, 394-300. 

7) 153-156 : cf. VI, 548-550; pertinet ad σίνη. 
— 154. Μήνη edd. , nos Μήνης. — 156. χείνοισι 
edd. , χενεοῖσι nos, 

8 (157-160). 9 ( 161-164) : cf. VI, 484-486; 
pertinent ad τέχνας. — 159 κεῖνα GH , καινὰ ed. ; 
sed cur tantum nova remedia? potius efficacia : 
hinc pretuli δεινά, quod conj. D 158 et 657. 

E. 165-169. T*ansitus, qui quidem hic poni non 
poterat. Potius ex initio ὡράων σχεπτήρια apparet, 
hzc post B, ubi singulorum planetarum eflicacia 
describebatur, posita fuisse, quibus tum aptelocus 
de testimoniis mutuisque radiationibus subjungi 
poterat, quem signifer IIl, 227 sqq. exorsus est. 
Eum Noster conjunxisse videri potest, si quidem 
v. 168 γενεαὶ τέχναιτε quisad vivum resecet, cum 
doctrina de nascentiis et artibus hominum, quos 
locos separatim libro sexto 19-111 et 341-540 ab 
antiquiore tractatos vidimus. Et ego huic senten- 
εἶδ accederem , si in iis, quz jam sequuntur, ni- 
hil preterea immisceretur, sed tantum περὶ γενεῶν 
xal τεχνῶν ageretur. Nunc vero alia fragmenta, ut 
videbimus, inveniuntur, quz partim de nuptiis, 
et de morbis, et de servitio agunt , partim etiam ad 
alias partes, quales non in extremo libro tracta- 
vit antesignanus, spectant. Hinc probabile est, 
hic quoque multa turbata et pluribus amissis or- 
dine suo eversa esse. Inde et post 169 et subinde 
alibi illas lineas figendas curavi. — 166. αἴθωπα 
G , αἴθρωπα MH ed. , αἰθωπὰ nos. 

F. 170-346. Sequuntur viginti duo σχήματα, 
quz omnia de artibus agunt. 

I) 170-175 : cf. Vl, 511-514 coll. 373-75. — 
171. βαλῇ, ἃ, βάλῃ ed. , βλέπη nos, quamquam 
scribi etiam βάλῃ- φαίνοντα σελασμόν poterat, — 


PRAEFATIO. 


φαίνοντι edd., φαέθοντι nos ex emend. D 264. — 
173. Αἰθέρος edd., "Apso; nos, — 175. Post hunc 
versum aliquid excidisse patet ex verbi defectu; 
et opum glorieque mentio adjicienda erat. 

4) 176-179 : c£. VI, 515-517. — 18. dui. 
ρας τε edd., ἀλειπτῆράς xe corr. AR in praef. xui, 
sed scribendum fuit ἀλειπτῆρας δέ, quo hoc mem- 
brum antecedenti ἀστεφάνους opponeretur. Pro eo 
non debebat vel dubitanter εὐστεφάνους conjicere 
D 346. Alterum firmatur loco parallelo. 

3) 180-186 : cf. VI, 504-510. 

4) 187-191 : cf. VI, 494-498. Hinc 184 Ἄρευς 
scripsi pro αἰθέρος, quod legitur in edd. — 191. 
χαινίσματ᾽ edd., χκανονίσματ᾽ scripsi ex emend. 
Spitzneri v. Gr. h. 158. 

5) 193-200 : cf. VI, 499-503. — 194. iv edd, 
ἐπ᾽ nos. 

6) 201-205 : cf, Vl, 348-354. Translatum, 
sed quibusdam mutatis in I, 301-304.— 204. Post 
hunc v. lacunam esse quivis videt, facile supplen- 
dam ex loco parallelo. Ceterum λαμπρήν scripsi 
pro λαμπράν. À aliquid deesse non suspicatus, 
scribendo νεότητί τε λαμπρῶν loco mederi vult; 
sed tum patet versum sequentem plane alio 
modo adornandum fuisse. 

7) 206-213 : cf. VI, 465-475. — 206. Κυλλή- 
νιος edd., Κυλληνίου nos. — 210. γαιωμέτρας GH, 
γηωμέτρας J, γεωμέτρας ed. , γαιομέτρας nos. — 
211. μάντιν ἔθηχεν edd. , et singulari et. verbo in- 
commodo; μ. ἔθηχαν J; scripsi μάντιας ἐσθλούς : 
szpius apud Nostrum versuum clausulas vitiatas 
sive male suppletas, quum periissent, invenimus. 

8) 214-215 : cf. VI, 356-380 coll. 436-439. 
491-493. — 216. λυσσομανούντων edd. , quod ad- 
juvare volebat ἃ scribendo ἱερέων, cui nec vev- 
χόρα nec totius loci nexus convenit. Scripsi λυσ- 
σομανοῦντα. — 217, σεληνάζοντα GH, quod restitui; 
σεληνιάζοντα ed. — 

9) 218-2233 : cf. VI, 534-540 coll. III, 396; 
VI , 297.— 220. παίδων ἰσομήτορας edd, , quod male 
mutaturus erat B in λυμάντορας vel λωδήτορας; nos 
μηδέων ἀπαμήτορας dedimus ex emend. A. Ne quis 
putet πεδίων ἰσομήτορας sufficere, id ut esset : ge 
nitalibus partibus matrum similes, genitivo ad 
exemplum ἀλήμονας ἧς χθονός posito, diserte mo- 
nuisse sufficiat. 

10) 224-229 : cf. supra ad σι. 8. 

11 ) 230-3375 : cf. VI , 446-449 coll. II, 3oo- 
305, qux conjunxit. — 230. διαλαμπάδα GH, ài 
λαμπάδας ed., διὰ λαμπάδος nos. — 231. ἢ δρόμον 
ἢ GH, ἠὲ δρόμον γ᾽ ed. 6 οοη]. R., ἢ δρόμον εἰς nos. 

12) 238-248 : cf. VI, 450-455 coll. 407 sq. — 
239. Φαίνων edd., βαίνων nos, —2 40. τοξότεώ «c Bn 
GH, τοξότεώ γε βάλη ed. , τοξότεω βάλλῃ nos e conj. 


ΙΝ MANETHON. LIBRUM IV. 


HR, quam propter 96, 454 pretulimus alteri ab 
AK in praf. xrur proposite : τοξευτάο βάλῃ. — 
σελάεσσι μελάθρου edd., σελάγισμα μέλαθρον nos; cf. 
241, 36η, 528, 589. — 245. τ᾽ addidimus. —247. 
τ᾽ edd., δ᾽ nos. 

13 ) 249-262 : cf. VI , 422-424, 415-418 (et I, 
83-88 ). — 254. παρανχυσίῃσι G, παραιχυσίησι H, 
παραιχυσίεσσι ed. , παραγχυσίησι nos ex emend. 
D 6475, qui locum optime illustravit. — 259. dv 
θολόγοι edd. , ὀνθολόγοι nos ex emend. D 659, quod 
quum ille obscurius enuntiasset, locum emen- 
dandum ex VI, 423 dicens, ejus sententiam per- 
verterunt AR, eum an ἐπίμοχθοι sana vox esset 
dubitavisse referentes. — 262. πάντ᾽ ἐπὶ γαίης G, 
πάντα ἐπὶ γαίης H , γὰρ vel τῆς supplet D 1. c., 
πάντ᾽ ἐπεὶ ἐν γαίη ed. e conj. R, pro qua A πάντ᾽ 
ἐπειὴ γαίης vel πᾶν γὰρ ὑπαὶ γαίης tentavit. Sed longe 
aliud inferendum erat, quod intuli scribendo : 
πάντα θ᾽ ἅτ᾽ ix γαίης, nolui inferre scribendo : 
πάνθ᾽ ὅθ᾽ ὁπαὶ γαίης. 

14) 263-270 : cf. VI, 456-464. — 268. xal 
iy operc edd., χαχεμπορίης scripsi ex emend. Lo- 
beckii in Ῥηματιχῷ p. 196. — 269. xai μυσεροὺς 
σηπτάς τε H edd. , xal μυσαροὺς σηπτοῖσι nos ex D 
659 conj., qui certe σηπτοῖς τε scripsit. Locum 
perperam interpretati sunt etSchneiderus in Lex. 
9. v. σηπεύω, ad veneficos referens venenis cor- 
pus putrefacientibus utentes, et ipse Lobeck. 1l. c. 
eos designari ratus, qui mortuos condiant. Sed in- 
telligendos esse eos qui garum excoquant, pa. 
rallelus locus docere poterat, ad quem jam supra 
Manil. V, 665 sqq. contuli. Hinc patet post hunc 
versum quzdam intercidisse, quibus, ut alia oniit. 
tam omnia, piscium debebat mentio fieri. Ad eos 
referens μυσαρούς retinui xaí, pro quo Lobeck. 
l. c. παμμυσαρούς conjecit. 

15 et 16 ) 271-389 : cf. VI, 439 -444 (coll. V, 
144-147) et vid. D 607-609, qui recte 608 ἰσχυ- 
ρῶν ἔργων v. a76 refert ad ἄχθεα θαυματὰ χερσὶ καὶ 
ὥμοισιν φορέοντας. — 284. χρατοπαγεῖς edd., χη- 
ροπαγεῖς pessime conj. AR, χρατοπλαγεῖς scripsi ex 
emend. Lobeckii Parall. gr. Gr. p. 388. Equidem 
de χρατοπαλεῖς cogitabam, de his scurris capita ad 
vulgi risum effuse jactantibus. — 285. χλεύης - 
ὁμοίην edd., χλεύη conj. AR , sed hoc non sufficit. 
Hinc etiam ἑτοίμην scripsi. 

17) 290-293 : c£. VI, 415-418. — agr. εὐτόλμους 
non debebant tentare AR. Sunt ceementarii auda- 
cter negotio periculoso in tectis operam dantes. 

18) 294-308 : cf. V1, 586-590. — 298. (xsXov 
edd., £uxov scripsi e conj. À. 

19) 3o9-316 : cf. VI, 591 sq. 

20) 317-326 : cf. VI, 431-35. 415-418. — 510. 
δοροεργέας edd. , δεροεργέας nos. 


XLY 


21) 325-332. Horum nibil simile in libro VI 
invenitur, sed alias szpius, ut 1[, 153, 249, 
alibi. 

22) 332-346 : cf. VI, 450-455. Similia jam 
supra in cy. 12 legimus. 

G. 347-65. Sequuntur quattuor σχήματα, que 
ad caput de nozis et morbis pertinent, ideoque et 
ab antecedentibus et a sequentibus separanda 
erant. Etiam horum fons magnam partem apud 
antiquiorem poetam, et quidem illo ipso in capite 
inveniuntur : 23) 345-353: VI, 583-585 coll, 534 
sq., qua conjunxit ; 34) 354-358, et 25) 359-61, 
quibus argumentum his hominibus semper valde 
gratum exornatur, de suo addidit, sed non de- 
sunt similia apud antiquiorem poetam. 26) 362- 
365 hausit ex VI, 569—71. 601-603. — Sed jam 
de singulis videamus : 355. ἐφορῶσί τε τοῦτον 
GH, ἐφορῶσί ys τοῦτον ed., sed Α conj. ἐφορῶσ᾽ 
ἐπὶ τοῦτον, bene, sed dativus ponendus erat. 
— 5356. ἠὲ edd., ὃς δὲ nos. — 357. μαχλάδας 
τεύχει τ᾽ ἀστεῖα φυείσας edd., sed τεύχει ταστοιαφνεί- 
σας M, εἰ ταστοῖα etiam Ἦ, τάς τοῖα J ; τεύχει μα- 
χλάδας τ᾽ ἀστεῖα φρονούσας conj. Herm. Orph. 716. 
Sed illud ἀστεῖα, quamquam affert D 660 ex He- 
liodoro ἑταιρίδιον ἐθελάστειον, nimis ἀστεῖον est. Non 
dubito quin παντοῖα μιγείσας aut παθούσας scri- 
bendum sit. Illud, quod propius etiam accedit 
et 360 commendatur; recepi. Nisi novo vocabulo 
παντοιοφυῆας scripsit. Simile est παμπαθέας 311 
et παντοπαθεῖς V, 283. — 358. πόρνας xal τριθάδας 
GH, πόρνας τε τριδάδας τ᾽ ed. e conj. Herm. 
Orph. 1. c. Equidem mutatis vocabulis scribere 
πόρνας παντοῖα μιγείσας Kol μαχλάδας τριδάδας 
τ᾿ praetuli ; ut priore versu potius qus alienis libi- 
dinibus, sequente que suis serviant enumeren- 
tur. — 363. δρίζον G, ὁρίζει H ed., quod sensu 
caret, óplve nos. 

H. 366 - 394. Sunt sex σχήματα, que fortasse 
communi nomine ad γενεάς ( vid. supra v. 168) 
retulit, quamquam eorum fundus partim in ca- 
pite περὶ τροφῆς, partim περὶ γάμου, partim περὶ 
δουλείας invenitur. 

27) 366-3η8 : cf. ΥἹ, 51-59. — 368. ἔκθεσιν 
ἢ edd., ἔχϑεσιν J, ἐχθεσίην nos. — 371. θ᾽ ante ὑπο- 
6àX)«*' addidi, — 346. σύν τε edd., σὺν δὲ nos, — 
358 χρήματι edd. , χρήμασι nos. 

38) 379-383 : cf. VI, 63, 702. — 381. ἔσσε- 
ται χείνων GH , sed in M superscr. ἔσσετ᾽ ἐχείνων ; 
ἔσται ἐχείνων ed. , perperam. Sed omnino verbum 


.substantivum hic vix locum habeat. Quare ἔσσυτ᾽ 


scripsi. . 

29) 384 sq. : cf. VI, 697. — 3) πατ. μητρ. τε- 
λέουσι λοχεῖαι GH , ἐκ rav. μητρ. τελέθουσι λοχεῖαι 
ed. e conj. D 660 hoc sensu : partus a libera ma- 


ΧΗΥ͂Ι 


tre editus erit deterior de parte paterna, sed illud 
ipsum, in quo cardo rei vertitur, matris ingenui- 
tas desideratur. Sed quod AR conjecerunt : f(aco- 
νας ἢ πατέρων μητρὸς τελέουσι λοχείας, prorsus 
absonum est, quum potius contrarium , partus a 
materna parte potior, hic commemorari debeat. 
Ad eum sensum ego in eo eram ut refingerem : fjc- 
σονες ἣ μητρὸς πατέρων τελέθουσι λοχεῖαι, sed com- 
mode memineram vocem λοχεῖαι vix de mare dici. 
Hine reposui oppositione clarissime indicata : ἥσ- 
σονες ix πατέρων μητρὸς θαλέθουσι λοχείαις. 

3o) 386-389 : cf. Vl, 122-125. — τότε θνητῶν 
edd., θηητῶν nos. — 388. ὦ πατρὶ edd., ob π. nos 
ex emend. AR. 

31) 390. Hujus schematis descriptionem am- 
pliorem periisse videbis ex VI, 329-332, qui 
locus ad doctrinam de fratrum multitudine per- 
tinet. Quare initio ἔσσεται scripsi pro ἔσσεται δ᾽, 
quod habent ΔΗ, et pro quo AR dederunt ἔσται 
δ᾽, et in fine ἐσαθρῶν restitui, quod AR mutaverant 
in ἐσαθρεῖν. Lacunam hic esseetiam Gronovii nota 
arguit signo * ante φάος posito : * « [In MS. hzc 
sunt a manu secunda, qua erasis antiquioribus 
haec inscripsit. » 

32) 391-394. Hanc rem aut de suo finxit, aut 
ex alio auctore addidit. 391 "Apr; edd. , Ἄρευς nos. 

J. 33) 395-401. Unum σχῆμα, quod rursus ad 
artes pertinet : cf. VI, 362-365. 'Translatum pau- 
cis mutatis in I, 321-326. — 4o1. Νοίοης edd., 
Μοίραις nos ex emend. A. 

K. 402-419. Tria σχήματα item δὰ γενεάς per- 
tinentia, primum 402—408, quod transiit in I, 
327-333, conflatum ex II , 342-346 ; V1, 336 sq., 
ibid. 634 sqq. ; alterum 409-413 ex lI, 414, 363 
sq. factum est. Transiit mutatis quibusdam in I, 
334-338, — 408. αὐχήσωσιν GM, αὐχήσουσιν ed., 
αὐξήσουσιν H , quod recepi. — 413. ἀμόλώσσοις δ᾽ à 
γυναιξὶ (, sed αμόλωσσους δ᾽ αγυναιξι MH, αμόλώσ- 
σους δ᾽ αγυναιξὶ J, ἀμδλωσμοῖς δὲ ed. e conj. R, pro 
qua À proposuit dj6Aoucaw θ᾽ ἃ γ. Sed si cod. spe- 
ctamus, vix aliud poterit latere, quam ἣ διὰ νού- 
σου Ἀμόλωσμοῦ θ᾽, à y. — Tum Κύπρις edd., quod 
ad alia turpiora mala alluderet , quz hic non me- 
morantur. Rectum hic apud excerptorem I, 338 
, invenitur : φύσις, — Sequitur ultimum 414-419, 
quod ex VI, 115-121, ubi περὶ γάμου exponit, 
expressum est. 

L. 420-449. Sequuntur item quinque σχήματα, 
quibus artes portenduntur : 37) 420-424 : cf. 
Vl, 431-435, ex quo loco 423 ἰδὲ πλυντῇρας scriptu- 
rus eram pro eo, quod in edd. legitur ἰδ’ ἡγητῆ- 
ρας. Sed reposui eodem sensus quod propius 
accedit, ἰδὲ σμητῆρας., — 38) 425-430 : cf. VI, 
436-439. — 39) 431-436 : cf. VI, 487-490. — 


PRJEFATIO. 


40) 437-443 : cf. VI, 398-404.1— &1) 444-449 
de suo aut ,alio quodam fonte addidisse videtur. 
— A44. σὺν edd., iv nos. 

M. 450-465 locus est qui ad infantium nascen- 
tiam pertinet , cujus primas lineas habes VI, 233, 
249-51 ipso illo in capite. — 452. ἦν μὲν edd., 
ἠδ᾽ ἐν nos, quod necessarium fuit. 

N. 466-490. Tres insunt figure, quarum prima 
ad artes, altera ad noxas, tertia ad utrasque spe- 
ctare videtur. — 43) 466-471, quorum similem 
locum apud antiquiorem non inveni. Hic doo 
emendanda erant. 468. ὁπὲρ γῆν edd., δπουργούς 
nos. — 469. ἀμφὶ δὲ χόσμῳ edd., quod quis defen. 
dat ex recentiorum linguarum usu; poterat ἀμοὶ 
δὲ πάντη, sed abstinuit ab hac terminatione aliis 
Epicis usitata, quz etiam hic sequente πουλυπλα- 
vti; haud scio an cumulatius quiddam contineat. 
Quid, si scripsit ἀμφὶ δὲ μισθῷ, disertius mercena- 
riorum ducum genus indicaturus? — 44) 472- 
477 : cf. VI, 613-618, unde 47a ἐς Ἄρεα scri- 
bendum erat pro ἐς αἰθέρα, quod habent edd. 
— 14,73. ἐναντίον ἄστρα edd., quod non convenit 
proximis; ἐναντιόωντα nos scripsimus. — 475. 
βιώσει sanum arbitror hoc sensu : vivere faciet 
secundum fllud Homericum : σὺ γάρ μ’ ἐδιώσαυ, 
χούρη. ἢ πᾶσα βίωσις, A πᾶσα διοίσει conj. — 45) 
428-490 : cf. VI, 499-503; transiit quibusdam 
mutatis in I, 3o06 sqq., ex quo loco v. 3:13 hic 
quoque post 485 inserendum putavi; et lectum 
hic fuisse, arguit 486 εἰρχτὰς δ᾽ in GH, quam pss- 
ticulam expunxerunt AR, ego jam revocari. — 
490 πικρὸν edd., λυγρὸν nos. 

O. 49 1-507. Sequuntur quattuor constellatio 
nes, qua partim ad artes, partim ad noxas refe- 
rende sunt, Sed quamquam hi versus, si singula 
spectes maximeque verborum sermonisque ratio- 
nem, a ceteris hujus libri partibus minime dif- 
ferunt , tamen duo insunt gravia momenta, que 
offendant: primum quod subito potestates descri- 
buntur 'eneris, Jovis, Saturni ὡρονομούντων, de 
quibus omnibus jam supra in B expositum erat; 
tum, quod quas portendi dicuntur, ea jam supra 
habuimus : conferas enim cum 46, 491-495 50» 
pra v. 56 sqq. et figuram 17 et 18, cum 47, 495» 
498 supra v. 39 sqq., cum 48, 499-502 suprt 
V. 116-120, cum 4g, 503-507 supra figuram 13 
et 24. Hinc eduobus alterum sumendum est : aut 
hzc σχήματα aliquo modo superioribus adeptata 
erant —quod fieri potuisse nemo negabit qui me- 
minerit illa ipsa valde lacunosa esse — , et 5o3- 
507 certe optime, utpote feminarum res conti- 
nentes, post v. 34 locum habere poterant; aut hi 
quidem versus ab auctore ceterorum, que ij 
hoc libro leguntur, non profecti eratit. Quare eg!; 


IN MANETHON. LIBRUM IV. 


etsi dubitanter, uncis a ceteris seclusi. — Cete- 
rum uno in loco ab AR recessi : 507. ἀλλοτρίους 
θαλάμους GH , ἀλλοτρίοις θαλάμοις AR , quod an- 
tecedentibus adnectunt, ἀλλοτρίου θαλάμον nos, ex 
emend. D. 555. 

P. 508-559 continent de Solis et Luna effecti- 
bus quidam, que, si ad signiferi exemplum etiam 
ordinem dispositum esse putamus, in integro 
carmine multo prius legebantur. Habemus enim 
primum ( 508-514, 515-518, 519-526, 527-536) 
quattuor figuras celebratissimee illius doctrinz de 
Sole et Luna in masculis sive femineis signis ap- 
parentibus, quam tractatam vidimus et ab anti- 
quiore III, 365-396, et ab aliis I, 36-33; V, 
209-216. Habemus deinde duo σχήματα 537-544, 
545-551 , quae ad duorum luminum conjunctionem 
spectant et comparanda cum iis videntur, que 
II, 481 sqq. leguntur. Et quemadmodum ibi 
496 sqq. Martis perniciosus cum Luna congres- 
sus memoratur, ita apud Nostrum 5523-559 idem 
σχῆμα additur. Ceterum ad exornanda sua etiam 
aliis locis usum esse verbo monuisse sufficit, ut 
εἴδωλα 547, 558 obvia ex VI, 570, 603 petivit. 

Sed jam ad singula quadam accedo : 514. ἠδὲ 
βίαιοι edd., ἠδὲ βέξαιοι conj. D 315 et 649, ἠδὲ δί- 
xatot À, bene, sed nondum satis ; offendit enim co- 
pula, pro qua ἰθυδίχαιοι emendavi, verbo plane ad 
Nostri consuetudinem ex illo Hesiodeo ἰθύδικος 
efficto. — 516. ἐπ᾽ ἄστροις edd. , iv ἄστροις nos. — 
519. καταντήσουσιν edd., sed χαταντήσωσιν MHJ, 
et voluerunt etiam AR in praef. p. xirv. — 524. 
Comma post ἤθεα posui, et tum τιμῇ scripsi pro 
τιμήν, quod habent H edd. Cf. 470 αἰθέρι xal γαίῃ 
μεμετρημένα ἔργα τελοῦντες. Sunt homines, qui ho- 
nore omnia quas agunt metiuntur. — 534. Quia 
nova eaque gravissima res additur, nimirum «t- 
λωνητῶν vita, ix δ᾽ scripsi pro Ix τ᾽, quod estin edd. 
— 535. τελέουσι edd., sed dicendum erat eos do- 
mum suam administrare ex illis, qua exercent, 
vectigalibus. Hinc τελέοντες scripsi. — 536. τε λόγων 
GH, γε λόγων ed. ; neutrum ferri potest. Scripsi τε- 
λέων, de repetitione necessaria securus, — 538. 
ἔσται AR non monito lectore, nescio quo fato ob- 
caecati, — 541. ψυχὴ γάρ G, quem ordinem revo- 
cavi; γὰρ ψυχή ed. inutiliter. — 546. ἀρνδέσμους 
ῥυσμοῖο edd. , aperte corruptum. Scripsi συνδέσμου 
Koovixoio. Aliam etiam stellam memoratam fuisse 
ex τοῖσι 552 apparet. — 548. ἀκρατόεντι H edd., 
ἀχρατέοντι nos ex emend. AR p. xxiv. — 549. 
πολλάτ᾽, d. GH, πολλὰ δ᾽ ed., πάντα δ᾽ nos, — καὶ 
ἀνθρώποις edd., μέτ᾽ d. (sic! ) À, κατ᾽ ἀνθρώπους 
nos, — 556, μηνίσμασι edd., μηνύμασι conj. D 
303. — 557. ὀξύχολοι edd., sed potius timorem 
atque gemitum quam iram miseris illis spectro- 


XLVH 


rum spectatoribus convenire quivis videt. Hinc 
scripsi ὀξύγοοι. 

Q. 560-596. Hic habemus octo constellationes, 
quae ad eum locum pertinere videntur, quo enar- 
rabantur bini planetz e diversis centris sibi op- 
positi , quem locum tractavit antiquior poeta ΠῚ, 
133-226, pluraa sepratermissa esse 117 innuens. 
Habemus enim híc 57, 560 sqq. Martem δύνοντα, 
Saturnum μεσουρανέοντα ; 58, 567 sqq. Mercurium 
δύνοντα, Saturnum ὡνορομοῦντα, Lunam μεσουρα- 
νέουσαν ; 59 , 571 sqq. Jovem μεσουρανέοντα, Solem 
ὡρονομοῦντα; 60, 577 sqq. Mercurium ὡρονομοῦντα, 
Lunam δύνουσαν; 61, 582 sqq. Venerem ὑπόγεων, 
Saturnum μεσουρανέοντα, quibus Jovis et Martis 
testimoniis allatis duz alic positiones adjungun- 
tur 586 sqq.; 64, 593-596 Saturnum ὡρονομοῦντα, 
Solem δύνοντα. Vides inprimis hic eas centrorum 
diversitates memorari, in quibus etiam Sol et 
Luna locum habent, quod quum non factum sit a 
duce, ex eo unus tantum arcte componi poterit 
locus : HI, 147-157 híc ad 58a sqq. Restat ut 
de singulis locis dicatur : 

56o. ὀφθῇ edd., ἔλθη nos. — 565. διὰ θυμὸν 
edd., quod aperte falsum. Hic quoque clausula 
corrupta. Scripsit διὰ παντός, qua locutione sz- 
pius usus est: 424, 434, 558, 607. De hoc loco 
ad Christianos referendo supra explicatius di- 
ctum, — 566 et 567. Hos versus transposui 
auctoribus AR in pref. p. xr1v. — 570. Post 
hunc v. hiante sententia defectus signa posui. — 
525. μετ᾽ edd., μέγ᾽ nos. — 5746. χαρπώσασθαι 
edd., χαρπώσεσθαι nos ex sollemni poete con- 
suetudine, — 585. ἀσπορίη τέχνοισι G, ἀσπορίη 
κείνοισι ed., ἀσπορίη τέχνων τε conj. D. 661, sed 
scripsit ἀσπορίῃ τε tóxoto, — 587. δειχθεὶς edd., 
εἰχθεὶς H , δερχθεὶς nos. — 588. θυραίους GH, quod 
restitui referendum ad παῖδας, quod in versu, qui 
intercidit, positum fuit; θυραίοις ed., quod ferri 
nequit. — 59o. διδυματόκαι G, διδυματόται H, διδυ- 
μαπόται conj. À, quod me non intelligere fateor. 
Scripsit διδυμάστροφοι, h. e. qui molunt per utram- 
que cavernam. Verbum στρέφειν in. re obscena 
vindicant Ánthol. Gr. V, 54, 6, ἀλλὰ πρὶν στρέψας 
ῥοδοειδέϊ τέρπεο πυγῇ᾽ et ib. 116, 6 sq., στρέψας Mv- 
νοφίλην εὐΐσχιον ἐν φρεσὶν ἕλπου Αὐτὸν ἔχειν χόλποις 
ἄρσενα Μηνόφιλον. Hinc etiam 31a ἀναστροφίῃ 
τ᾽ ἐφυδρίστους lucem accipit, et patet jam 358 ἀν- 
δρόστροφα ἔργα, quod nec Hermannus sanum 
putabat et Schneiderus in ἀνδρότροπα mutaturüs 
erat, sanissimum esse. Intelligitur enim, ut Mar- 
tialis verbis utar ( VII, 67 ), altera que pedicat 
pueros tribas Philenis. 

R. 597-612. Sequuntur ἰσὶα σχήματα — et quar- 
tum fere periit — sine dubio ad δουλείαν spectan- 


XLVIII 


tia. Neque hic, que suo more expressit, deside- 
rantur; 65, 597-600 : cf. VI , 692-694. 66, 6o1- 
607 : cf. VI, 724-727. 67, 608-611 : cf. VI, 
728 sq. — 598. συναίῃ G, συνείη H, συνίη ed., 
cuvér nos. Post Κρόνος addidi τ᾽, ut monuere jam 
AR in pref. p. xxiv. — λαμπομένω edd. — 604. 
δεσποσύνων GH, quod restitui; δεσποσυνῶν ed., 
cujus mutationis editores postea poenituit : vid. 
pref. 1. c. — 611. ἀλγεινῶν τε xai ἐχθρῶν GH, 
ἀλγεινῶν ἐχθράων AR , pro quoin pref. l. c. pro- 
ponunt τε μάλ᾽ ἀλγεινῶν τε καὶ ἐχθρῶν, pejus etiam. 
Melius certe Lehrs. Questt. epp. p. 31 "**) τε 
xal ἐχθράων ἀλεγεινῶν. Sed omnino, ubi de servis 
vinctis sermo est, nullus ínimicitiarum locus. 
Scripsit : τε xal εἰρχτάων ἀλεγεινῶν. Rarius voca- 
bulum ducem If, 204 secutus etiam 486 adhibuit : 
cf. V, 133. — 6123. γένος x. x. ἄρξεται, ἣν δ᾽ ἀπο- 
λήγει GH, sed ἀπολήγη M, quod receperunt AR. 
Sed nemo hzc intelligit. Scripsit : 


ταὐτὸ πάθος χεένοισι καὶ ἄρξεται, ἣν ἀπολήγῃ 
quorum postremum vocabulum ad Lunam perti- 
nebat. Sed quz sequebantur, omnia lacuna plu- 
rium versuum absumpsit. Vid. VI, 553: 


ταὐτὸ δὲ xal δυνούσῃ ἐπκερχόμενος πάθος ἕρδει. 

613-618. Concludit unum σχῆμα ad ποχας perti- 
nens , quod non habet antiquior, sed hausit, opi- 
nor, ex Nostro recentior etiam versificator V, 192- 
196. — 614. θηροδόλου θανάτου φ. χλωσθέντα βαρεῖαν 
GH, θηροδόρον θάνατον φ. χλ. βραδεύει AR e conj. 
D 540, quod verbum alibi de his rebus non in- 
veni. Hinc lacune signis positis tantum χλωθῶα 
scripsi pro χλωσθέντα, qus rarior forma, haud 
aliena a Nostri dictione, legitur in append. Epi- 
gramm. Anthol. Pal. 51, 14. Conjectura etiam 
loco notissimo Od. ἡ, 197 χλῶθές τε βαρεῖαι com- 
mendatur. 

619-626. Epilogus, qui optime prafationi con- 
veniens et ipse probat, ab ipso poeta carmen, 
cujus tantum fragmenta habemus mutilata et 
disjecta, arte et ordine compositum, non has par- 
ticulas temere undecunque excerptas et promiscue 
effusas esse. Sed plura emendanda erant : 620, ὡς 
ἂν — τέμνῃ edd., inepte; neque enim consilium in- 
dicatur, sed comparatio inchoatur : scribendum ὡς 
μὲν — τέμνει. — 621. δειχήλων edd., sed in aperta 
verborum contrariorum μιγνυμένων et ἀφισταμένων 
oppositione copula non poterat omitti : hinc τ᾽ ei- 
δώλων dedi, — 626. ἐνμέτροις ἀγῶσι G, ἐν μέτροις 
αἰῶσι H, αἰῶνοι F, ἐν μέτροις ἀγνῶσι ed. e conj. D 
661. Sed patet hic notissimam illam sceculorum 
cumulationem obliterari non debuisse, porro illo 
ἐχμεμέτρηται, quoad initium v. areflectit, acumen 
quazri. Hinc ἐκμέτροις αἰῶσι scripsi : seculis, quae 


PRAEFATIO. * 


metrum excedunt, 1. e. immensis , innumerabili- 
bus. ἼἜἜχμετρα γυῖα supra habuimus 464. 


Quum hucusque, quantumin nobis fuit, strenue 
operam dederimus, ne qui integra sint et sin- 
cera temerario dubitandi impetu attrectentur, 
jam non opus est ut pluribus prefemur conatum 
multis gravissimisque argumenüs suffultum, 
quo librorum primi et quinti confusas telas resol- 
vere, et singulas, ex quibus constant, lacinias 
separatim proponere studebimus. Duplex prater- 
ea provincia nobis administranda erit, primum, 
ut vinculum investigemus, quo variorum poeta- 
rum varia segmenta consarcinata sint , deinde, ut, 
quae si non eandem manum , certe similem artem 
prodere videantur, ea sedulo indicemus. Quod 
ad illam rem attinet, habebit nostra opera, spera- 
mus, eo aliquid utilitatis, quod ostendet eum, qui- 
cunque disjecta dissectorum poetarum menibra 
composuit, non solum argumenti et rerum simi- 
litudine, sed szpe etiam eorundem aut synony- 
morum vocabulorum concursu et adeo literarum 
consensu inductum esse, quam eandem observa. 
tionem jam dudum a Weickero in 'Theognideis, 
nuper insigni acumine a ZLehrsio in Hesiodeis 
factam esse constat. Et patet sane latius, quam 
quis putaverit. Ita non solum hic illic in Theo- 
gnideis, ex quibus v. 15-38 firmanda sus sen- 
tentiz attulit Lehrs. Quiestt. epp. p. 313-217, sed 
in tota eorum farragine hanc unam eandemque 
valuisse consuendi rationem liquide demonsirari 
potest. Sed de his quidem alias, nunc vero ad 
Manethoniana revertimur. 

Et permirum sane est, eam rem in libro primo 
non esse animadversam, quum duo gravissima in- 
dicia quasi digito videantur eam omnibus mon- 
strare. Àc primum quidem, quod mirifice torsit 
interpretes, hoc est, quód pane viginti locis pen- 
tametros eosque plerosque bonos et rectos hexa- 
metris admixtos invenimus. De hac re editores in 
praef. p. xxix ita dixerunt, quasi persuasissimum 
iis fuisset, unum poetam eum librum fecisse, a 
quo minime credibile esset tam absurde nume- 
ros esse perturbatos. Hinc rem « 'Trimalchionis 
tantum Petroniani temulentie, aut inficeto cui- 
dam sepulcralis inscriptionis auctori, qualis sit 
apud Jacobsium inWolfii Analect., I, p. 104, » con- 
donandam audacius quam consideratius aggressi 
versus illos conjecturis in hexametros mutare 
tentarunt, quarum ne una quidem probari potest. 
Tam parum « interpolationem » indagare illam 
curiosi erant, qua depravatum dixerunt librum 
primum p. xxxiv! Et tamen bona illa et plena 


IN MANETHON. LIBRUM I. 


disticha qua 75 sq., 98 sq., 158 sq., 208-ar1, 
351 sq. habentur, admonere poterant etiam cete- 
ris locis, ubi elegiaci versus confusius heroicis 
immixti leguntur, eandem rem usu venisse, ut 
etiam ex carmine de constellationibus e/egiaco 
frustula ab excerptore in farraginem suam infer- 
cirentur. Et sex disticha ex Annubione quodam 
protulit Iriarte Codd. Matrit. p. 347, quos et 
ipsos infra p. 116 in hanc collectionem recepi- 
mus. Itaque de hac quidem re plane dubitari non 
potest. 

Alterum hoc est. Libri primi v. 386-338 ex li- 
bri quarti pluribus locis excerpti sunt, uti et jam 
indicavimus et infra accuratius demonstrdbimus, 
et quidem cum mutationibus quibusdam et varia- 
tionibus, quales excidere solent fugitivo calamo 
aliquid transsétibentibus. Sed, quasi ne hoc qui- 
dem satis esset ad prodendam collectoris indolem, 
tam inepte v. 318 et 319 ex alio loco interposuit, 
ut vel hinc singularem hujus laboris simillima 
quaque aucupantis stuporem sive negligentiam 
intelligere possimus. Quid vero editores? Ei qui- 
dem loco, quem modo citavimus, emendantes et 
transponentes mederi student , et in przf. p. xxiv 
bona fide vocabula Manethoniana enumerant, qua 
« plurima libris primo et quarto communia sint, » 
neque tamen ea ipsa vocabula omnia in quinqua- 
ginta tribus illis versibus legi monuerunt, qui li- 
bris primo et quarto communes sunt! 

Sed jam ad s/ngula transimus, qua ad majorem 
lectorum commoditatem et numeris omnia , et li- 
teris signisve partim instruximus. Exdem litere 
notant fraginina, quz ex eodem opere deprompta 
videntur; unci [ ] versus, quibus etiam singuli 
loci interpolati sunt; obelisci f pessimos recen: 
tissimi cujusdam versificatoris fetus, in quibus 
cavendum ne plus emendemus quam ipse auctor, 
qui haud scio an idem etiam consarcinator fuerit, 
postulat ; asterisci * versus a me ex indiciis vesti- 
giisve compositos. 


EE 


LIBER PRIMUS. 


1-15. Proamium. Manethonis nomen his sex 
libris praefixum non tam confictum videtur a le- 
ctore quodam hujus procmii et illius ad quintum 
librum, sed potius qui hos flosculos composuit, 
quos Manethonis antiquo etsancto nomini adscri- 
beret, antiquioribus prooemiis usus est, quorum 
hoc non dubito quin immissis versibus 4-7 et 
9 sq. interpolaverit, qui et garrulitate et ineptiis 
quibusdam sese produnt, ut τε ante φάσεις v. 4, 
pro quo AR «s posuere; σπειρομένοις xal τιχτομέ- 

ARATUS. 


Lene don — ————————'ÓÓÓBÓÓBÓBÓÓ ESOEXDELLLLUILLUCLVLLILLLLLLLLLILLAUITAALLCLLSCIOAOÁAÁ.IÁLALSTA GAAg CAL PÓ'S)y XxooÍsL Pofrzí!zgz.cLociih]!]G !íc———anP LLL 


XLIX 


νοις v. 6, quum in his certe librissemper de homi- 
num, dum nascuntur, non dum concipiuntur, na- 
tivitatibus sermo sit; ἅσπερ χάμον, ἅσπερ ἔτευξα 
V. 9; χαμάτων σφετέρων pro ἡμετέρων v. 10. Praeter 
horum librorum titulum unus Suidas, quantum 
scio, diserte de Manethone quodam JEgyptio 
Apostelesmatum scriptore monuit. 

1, 16 sq. Hoc egenum frustulum ipsius esse 
compilatoris quivis videt. Hincin clausula Ἑρμέα, 
Ζῆνα (“Ἕρμεα G restitui, pro quo AR 'Epusv, 
Ζῆνα scripsere, melius certe scripturi '"Epyaíav, 
Ζῆν. quamquam etiam sic remanet falsus hiatus 
Ἄρεα, “Ἑρμῆν. 

2, 18-25. Hec ejusdem manus sunt exceptis 
fortasse 20 sq., schemata tría ad res venereas 
spectantia. 20, λαφύραις GH, quod peene adductus 
sum ut relinquerem, interpolatorem insolefiti 
forma usum ratus ; λάφυρα ed., χασαύραις conj. R, 
ad sensum bene. Sed scripserat, opinor, λαφύροις, 
vocabulo insolenter ad captivas servas traducto; 
initium prioris et clausulam posterioris versus 
ex 258 μίσγει γὰρ δούλῃσιν ἑταιρίσιν, et 261 xaxiic 
διὰ φίλτρα Κυθήρης, desumpsit. 

3, 26-33. Locus est de Sole et Luna mascula 
femineave signa tenentibus, qui non dubito quin 
conjunctus olim fuerit cum 21. Vid. supra ad IV, 
P. Additus erat hic locus ad antecedentia, quia 
et ipse de rebus venereis agebat. Et similia sunt 
τέρπονται παίδων ἐπὶ χύπριδι 25, et ἀρσενιχοῖς ἔργοι- 
σιν τέρπεσθαι 31, χαλεπῇ 25 et ἀργαλέως 33. 

4, 34-36. Locus procul dubio aliunde intru- 
sus et quidem propter reges v. 238 memoratos. 

9, 37. Tantum pentameter legebatur, ad pro- 
xime antecedentia se applicans. Finxi hexame- 
trum, qualem et additum et facile omissum esse 
credibile est, quamquam fateor aliud etiam σχῆμα 
illi v. 37 apponi potuisse, nempe : 


θηλυτέρη Παφίη παίδων ἡγήτορας ἕρδει. 


Vid. VI, 478 coll. 481 sq. 

6, 38-41. Locus a malo versificatore profectus, 
in quo dubitanter v. 41 emendavi, ubi μόρον αἰνὸν 
οὐχ ἐχφεύγουσι GH , μόρον αἰνὸν ὑπεχφεύγουσι ed. e 
conj. D 678, quod ille explicat , pejores illos esse 
iis, qui diram mortem a dynastis intentatam ef- 
fugere conentur. Sed patet potius eos mortem il- 
lam non effugere. Hinc bona versus modulatione 
μοῖραν δ᾽ οὐχ ἐχφεύγουσι emendavi; haud scio tamen 
an malá malus poeta scribere maluerit : μόρον ai- 
νὸν δ᾽ οὐ φεύγουσι. Quamquam alia etiam excogitari 
posse, ut μόρον οὐδ᾽ αἰνὸν φεύγουσι, aut etiam πόρον 
alv', οὐδ᾽ ἐχφεύγουσι, me minime latet, Tum v. 3g 
χρώματος GH, σώματος vel χρήματος conj. D 641; 
hoc AR preetulerunt, illud nos. — Ceterum 10cus 

22 


L PRAEFATIO. 


additus propter δυναστῶν ad 3, 38 δυνάστας. 

7, 42-49. Locus item agens de amoribus et 
παιδοποιία. Et cf. δυσγαμίην 19 et 46. Videtur ab 
eadem manu ut 3. — 47 χρατέουσ᾽ edd., κατέχουσ᾽ 
nos. 

8, 50-57. Locus elephantiasin vivide descri- 
bens, quales de morbis simillimo stili colore agen- 
tes locosinfra habemus 24. 27. 32. 36, quosquum 
inter se comparaveris, ab eodem scriptos esse non 
dubitabis. Locus huc illatus propter Ζηνὸς ἄτερ 
56 coll. 41, et δύσμορος.---ΑἸδόσδε κάτεισιν 52a coll. 
41. Etiam Solis et Lune: mentio ad 3, et Saturni 
ad 7, 45 eum vocare videtur, — 54. ὄχθους edd., 
ὄγκους nos ex emend. AR. 

9, 55-61 et 10, 62-65 idem fere σχῆμα, sed 
diversa manu explicatum, Priorem imperiti esse, 
inepta arguit conjunctio Ἑρμῆς- μυστήρια δρῶσιν. 
Hinc dubitanter v. 60 AR emendationem propaga- 
V1, quum in G vitiose sed fortasse vere legeretur 
ἄπνοντ᾽ ἢ (ἄπτονται ἣ HJ) λύρης εὐρύθμοιο. Addita 
autem sunt hec σχήματα propter eosdem qui su- 
pra memorati sunt planetas, Mercurium, Lunam, 
Venerem, Jovem, etquidem maximead 6, cum quo 
squale ejusdem nominis initium habent: Ἕρμ---. 
Ne quis hoc improbabile existimet propterea, 
quod tum hi duo loci statim post 6 intrusi forent, 
semel monuisse sufficiat, ubi ad unum locum p/u- 
res — fortasse ad marginem — fuerint adscripti, 
eos alium post alium textui insertos necessario 
plus minusve a loco, quo attracti erant, sepa- 
ratos fuisse. 

11, 66—74. Dus constellationes, sed eadem 
manu facte, ut arguit insuetus copule initio 
v. 66 et 7o defectus. Et ad reges pertinet, quos 
supra 3 et 4 habuimus (cf. etiam v. 72 ἥγεμο- 
νῆας), et verbo εὐτεχνίην v. 71 compone contra- 
rium v. 48 sq. 

12, 75 sq. Distichon a sequentibus separavi , 
aperte intrusum propter xévrpotatv éxov coll. v. 66. 

13, 77 - 88. Horum initium, quod simile fuisse 
v. 75, certe et de Marte egisse et vocabulo πάν- 
τοτε incepisse etiam ex v. 83 credibile est, eam 
ipsam ob causam periit. Überrimus fons depra. 
vationis in describendis ejusmodi collectaneis hic 
fuit, quod librarii sive negligentia sive pigritia 
eundem similemve versum semel, non bis posue- 
runt, Sine dubio locum VI, 410-430 ante oculos 
habuit. Ceterum hoc fragmentum ejusdem esse 
auctoris atque infra 28, duorum versuum aperta 
compositio evincit : 


83 πάντοτενυχτερινοῖσι μεσουρανέων Κρόνος αἷνός 
167 Ἄρης ἡμερινοῖσι μεσουρανέων τάδε ῥέζει. 


Hic quidem adsutum est 13, ne de deperdito 


initio conjecturam faciamus haud improbabilem 
( cf. ad 12), propter μεσουρανέων v. 83 coll. v. το. 
Et habemus iterum Saturnum. — 85. oi? ἐπὶ 
edd., οἶθ᾽ ὑπὸ nos. — 87. παρύγροισι edd. , πανύγροιτ: 
nose conj. À. — 88. ἰδίων οαἀ., ἴδιον nos e conj. R, 
qui tamen non debebat τοι tentare pro τῶν, quod 
bene habet. 

14, 89 et 91 distichon et 15, 89. 9o. 94. 9». 
93. 95 idem σχῆμα hexametris expressum et ac- 
curatius expositum. Nemo me temeritatis accusa- 
verit, quod bis posito v. 89 et transpositione ne 
cessaria lucem in meras tenebras injeci. Additum 
est utrumque frustum propter Ἑρμείας initio po- 
situm coll. v. 70. 62. 58, et χεντρωθείς coll. v. 25. 
66. Denique hic quoque Saturnum habemus et Lz- 
nam. Ceterum in 15 agnoscere mihi videor illam 
medici poeta diligentiam, cui ad 8, quz certis- 
sime ejus erant, adsignavi. — 9r. *'post τεύχει 
addidi, 

16, 96 sq. 17, 97. 114. 18, 98 sq. Tres sin- 
gula de Marte sententiz Solis vi mitigato. Erunt 
qui vituperent quod v. 114 huc traxi et cum v. 97 
repetito conjunxi. Sedillic quidem pentameter ille 
nihil habebat quocum jungeretur, sed adscriptus 
videbatur ad similem, qui periit, hexametrum. 
Habuisse autem fere eundem hexametrum atque 
v. 99 valde probabile erat. Hinc ei przmisi re- 
petitum v. 97, sed emendatum. Is quum in Gli 
sic legeretur : 

νιχᾶται γὰρ Ἄρης ὑπὸ αὐγαῖς Ἠελίοιο, 

putavi eum dignum esse illo misello poeta, quem 
jam sapius notavimus, quique antecedentem ver- 
sum mala clausula : ἀλλ᾽ οὐχ Ἄρην finivit. Scripsi 
autem tum νιχᾶται δ᾽ Ἄρης αὐγῇσιν ὕπ᾽, rejecto 
y. Y- "À. μὲν ὑπ᾽ aby., quod e conj. Spitzneri v. Gr. 
her. 156 reposuerunt AR. — Illatz autem sunt 
hic hz sententiz primum ob Martem et Solem si- 
militer in 13 conjunctos, tum fortasse propter 
πᾶντας collatum cum πάντοτε v. 83 et 75. 

19, 100-105. Sex versus memoriales de se- 
ptem planetarum potestatibus adnexi propter 
δέζει et cumulatos accusativos. — ἐλαιοφόροιο edd. 

20, 106-114. Figuraincestos cum matre atno- 
res portendens — cf. VI , 160-169; V, 202 sqq. — 
bic illata propter συναφήν v. 108 coll. v. 74; e 
δυστλήμονες v. 110 coll. πολυπήμονες v. 85; et uai 
γόμενοι v. 111 coll. ἐμμανέας v. 9r; postremo 
propter 2» δ᾽ ἀχτῖνα λάδωσιν etc., qua proxime 
ad sententias 16-18 accedunt. Hinc v. 114 pro 
pentametro , quem supra collocavi, hexametrum 
posui, quem ille extrusisse videtur : 


οὔνεκα τὴν προτέρην xaxivyv σδέσεν 'HeAtou lc. 
Nam causalis debet esse cum antecedentibus nexus. 


— —— —  —————— ——— —M —9À — —— c cá 


IN MANETHON. LIBRUM I. Li 


Inde non probanda erat R conjectura : xal mp. x. 
σέλας ἔσό. Ἠελίοιο. ---- 106 τε addidi. 

21, 115-127 proxime juncta olim fuisse cum 
3 supra jam dictum. Hic infersit propter ἀντίον 
Ἠελίοιο xal ὡρονόμοιο ---- v. 116 coll. Ἠελίοιο v. 11a 
et xaz' ἐναντίον ὡρονόμοιο v. 90, et propter argu- 
mentum venereum. —- 1:23 sq. εἶ δέ xev οὕτω 
Μαρτυρίην τούτῳ xol Κρόνος ἀμφιδάλλοι edd., quem 
pentametrum hic quidem emendavi , sed lectum 
etiam fuisse in versibus elegiacis eandem rem ex- 
primentibus, v. r28 ostendebat. Hinc confeci 
infra duo disticha. AR εἰ δέ xev οὕτω intactum reli- 
querunt, v. 124 autem αἰνὸς v. δεινὸς K. ἀμφιδά-- 
Àowo tentaverunt; sed nostrum χρυερὸς facilius 
videbatur. — ἄχνοας ΠΗ, quod restitui auctore 
Lobeckio Parall. gr. Gr. 174, ἄχνους ed. e conj. 
D 332. 

22. Eadem sententia duobus distichis expres- 
sa. Vix opusutmoneatur hexametros ex 21 desum- 
ptos me tantum posuisse, ne sententia hiaret, 
non quod pro certo eos in carmine illo elegiaco 
positos fuisse sponderem (cf. de his rebus III, 
285 sqq.; VI, 368-271. 281 sqq.); poterat enim 
hoc multisaliis modis exprimi, ut exempli gratia: 


Ἄρης δ΄ el τετράγωνον ἴδοι Κύπριν, εἰ δ᾽ ἐπὶ τούτῳ 
μαρτυρίην οὕτω χαὶ Κρόνος ἀμφιδάλοι, 
ῥέζει ὅγ᾽ ἑρμαφρόδιτον ὁμώνυμον ἀθανάτοισιν, 
δισσὰς ἀχρήστους εἰς ἕν ἔχοντα φύσεις. 

23, 129-133. Admiscuit positionem prorsus 
alius generis, nisi quod hic quoque ut in 91 5a- 
turnus et Mercurius commemorantur. Sed perduxit 
eum duplex similitudo , primum χέντρα λαθόντες 
coll. v. 123 χέντρον ἔχοι, tum qua magis sono 
quam sensu verborum consistit φιλέοντας ἀεὶ πρη- 
χτῆρας ἐόντας v. 133 coll. v. 1236 αἰὲν ἐόντας ἀπει-- 
ρήτους φιλότητος. Hoc postremum mirum, imo 
incredibile videatur ei, qui talia non investigavit ; 
nobis quidem hoc ipsum vel maximum est si- 
gnum aliud in his anthologiis vinculum frustra 
quzri. Similia passim Lehrsius in Hesiodo nota- 
vit. Itaque pzne piget adscribere βαίνοντες ὁμοῦ 
v. 130 coll. ἐπεμθαίνουσα v. 115. 

24, 134—138. En iterum fragmentum medi- 
cum, ut ita dicam ! Delatum est in hunc locum aut 
propter Martem et Lunam etiam in 91 , v. 115 
et 119 noxios — et cf. ἔχοντι τόπον v. 135 cum 
ἐπεμόαίνουσα τόποισιν v. 115 — aut propter cup.- 
θάλλουσα coll. v. 130 βαίνοντες ὁμοῦ. Sed illud prze- 
fero : accedit enim v, 136 ἀμφὶ πόδας τέμνονται 
ὑπ᾽ ἀνδροφόνοιο σιδήρου coll. v. 120 στάχυν ἄρσενα 
δεινῷ ἀποτμήξειε σιδήρῳ. Ceterum hic locus et in- 
primis vox μουνόποδες in memoriam revocat, 
quod /El. Lamprid. c. 1o de Commodo narrat : 
« Monopedios et Luscinios eos , quibus aut singu- 


« los elisisset » [ 516 corrigo quod in edd. legitur 
tulisset] « oculos, aut singulos pedes fregisset , 
« appellabat. » 

25, 139-151. Hic vero frustulum habemus 
prorsus ab hujus poesis astrologica siccitate et 
accurata constellationum descriptione alienum, 
quod non dubito quin carminis antiquioris fuerit, 
quo- planetarum potestates cum Deorum eorun- 
dem vulgatis virtutibus conjuncta celebrabantur 
fervidiore et ad Homerica paullo magis adspirante 
arte. Huc pertinet etiam celebratissimi loci ll. 
Π, 33-35 : 

νηλεές, οὐχ ἄρα σοΐγε πατὴρ ἦν ἱππότα Πηλεύς, 

οὐδὲ Θέτις μήτηρ᾽ γλαυχὴ δέ σε τίχτε θάλασσα 

πέτραι τ᾽ ἠλίδατοι, ὅτι τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής, 
luculenta sed, ut opinor, exitu decurtata imita- 
tio, qua cum aliis haud infeliciter certavit. Cf. in- 
tpp. ad Theocr. IIL, 15 sq. Virgil. JEn. IV, 365- 
67. Habemus autem locum prorsus ejusdem co- 
loris infra 33, cujus extremos versus 205-207 
conferas cum 140 sq. Sed qui factum, ut illud 
pulcerrimum fragmentum hic importatum sit? 
Non solum ob Marter| noxium omnino, quam- 
quam is v. 134. 122. 119 partes suas explet, 
sed propter v. 149 : 


οὗ τέτατ᾽ ἀνδροφόνοις περὶ δούρασιν ἡλοπαγὴς χείρ, 


coll. v. 136, quem modo adscripsi. Vides : illic 
pes amputabatur ἀνδροφόνῳ ferro, hic manus affi- 
gitur ἀνδροφόνοις lignis. Id satis erat consarcina- 
tori. — 148. μεθ᾽ ἑοῦ μόρου ἐστ. H edd., ἄλλου 
— μεθέπων μόρον vel μεθ᾽ ἐὸν μόρον conj. D 381, 
cogitans de barbarie in cadavera seviente. ld 
h. l. inferri nequit. Aut quod ego scripsi μετέωρον 
ἀνεσταύρωσας, aut μυσαρὸν μόρον vel tale quid in- 
ferendum fuit. 

26 , 152. Pentametrum superesse ex pluribus 
versibus elegiacis, quos similis antecedentium 
clausula absorbuit, jam nemo dubitabit. Poterat 
autem locus variis modis exornari, ut exempli 
causa : 


Ἄρες, Ἄρες, καχοεργὲ xal. ἀνδράσι xal μαχάρεσσι, 

νηλεές, οὐ Κρονίδης ἣν ἄρα σοίγε πατήρ, 

οὐδ᾽ Ἥρη μήτηρ, ἀλλ᾽ οὔρεα πιχρά σ᾽ ἔτικτε 

χαὶ Λύσσα στυγερὴ καὶ Χάος οὐλόμενον. 

97, 153-166. Iterum agnoscimus illum poetam 
corporis noxas tam vivide describentem. Quare 
jam communis cum 24 similitudo sufficere poterat 
ad ea hic interponenda , sed noto insuper v. 162 
χαχὴν νόσον ἀνθρώποισιν coll. 135 σίνος ἀνὸράσιν αὖ- 
τίχα ῥέζει, 165. ἀδρανέες μελέεσσιν coll. 137 ξύλινον 
προσχείμενοι ἄρθρον, 166 ἀειθανὲς ἦτορ ἔχοντες coll. 
138 αἰείμνηστον ἐὸν πόδα παπταίνοντες. ---- 155. ol xsv 
ἔπειτα edd,, particula intolerabili; ot xai ἔπειτα 


* 
ΜΡ ΣΙ 


LII PRAEFATIO. 


nOS : non statim, sed tempore procedente demum 
ossa hydropis aqua dissolvuntur. Nisi epitheton 
latet ad ipsa ossa referendum, ut χατάσηπτα. — 
159. ἀνέρας ἐχτήχει πολλάχις ix χρυφίμων edd. , quem 
pentametrum infra adhibui ad 29. Hic vero hexa- 
meter inde effingendus erat, quod feci adjutus 
infra 252 et II, 366 ἄλγεσι χρυπτομένοισι scribendo: 
d. &. χρυφίμλων ἄπο πολλάχι νούσων. Comparandi 
gratia adscribo commentum R 4, ἐ, δὴ πολλάχις 
ix χρυφιμαίων et -A à, ἐ. τότε πολλάχις ix. χρυφί-- 
[uv γε. 

98, 167—174, et 30, 176-179 duo schemata ad 
Martem ejusque damnosam apparentiam perti- 
nentia, quibus 29 fragmenta duorum disticho- 
rum interserui, ubi idem quod 27 dicebatur. 
Etiam in singulis quibusdam 28 et 30 antecedenti- 
bus appropinquant : v. 174 θανάτῳ στυγεροῦ θνή- 
σχουσι σιδήρου coll. 136, et 178 σίνος αἶνόν coll. 135, 
quos versus modo adscripsi; 179 πέλαγος πλώου-- 
cw coll. 143 πελάγεσσιν ἐπιπλώουσαι. — 171 τε 
addidi ex em. AR praef. xxxvii. — 173 sq. hos 
versus transposui postulante sensu ; facile intel- 
ligitur ordinem mutatum esse, si, quemadmodum 
conjeci, similis sequebatur hexameter, qui erat 
elegiaci fragmenti. — 174 στυγερῷ 0v. σιδήρῳ edd., 
pro quo genitivos posui; dativos credibile est 
in altera hexametri recensione lectos fuisse, 
quare hinc in 29 ante v. 175 intuli. — 175. τοῦ- 
vov H edd., τούτων nos ex emend. D 332. — 179. 
ἢ πάθος ἠπλώουσιν ὦ, ἢ πάθον ἢ πλώουσιν ed.; qua 
conjectura nihil lucramur. Patet unum versum 
periisse , cujus initio ἢ πάθος positum erat, tum 
vero ἢ πέλαγος scribendum fuisse. 

31, 180-184. Una medicorum constellatio, 
quam non mireris post tot morbos illatam. Ft cf, 
prseterea εἰ δὲ Ζεὺς ἐσίδοι cum v. 175 Ζεὺς δ᾽ ἐσιδών. 
Copulz defectio v. 180 nobis in memoriam revo- 
cat 11. — Patet autem, hic quoque versuum or- 
dinem mutandum fuisse : scilicet v. 184 ad omnes 
pertinet ἀμύμονας ἰητῆρας, sed si Jupiter etiam 
adspexerit, tum inde habent secundum v. 183 /o- 
norem et praemium. 

32, 185-195. Habemus rursus fragmentum 
medicum ejusdem coloris. Preterea similia vide 
haec : v. 186 Μήνην φωσφορέουσαν et 187 "Apet συμ- 
θάλλουσαν coll. 134 ; 194 εἰ δὲ Ζεὺς ἐσίδοι coll. 182, 
175. — 188. μινυνθαδίοισι χρόνοισιν edd., sed. scri- 
bendum fuisse μινυνθάδι᾽ οἷσι χρ. monstrat 248 μι- 
νυνθάδιόν τε χρόνοισιν. - - 189. αὐχήσαντα edd., aà- 
ξήσαντα nos. — 100. ῥυζήσασαι edd., ῥδοιζήσασαι 
nos, h. e. cum impetu ejicientes. Alius fortasse ῥυ- 
στήσασαι prztulerit, 

33, 196-207. De hoc fragmento egregio jam 
ad 25 dict.in.. — 198. ἀθανάτοισι θυήλης GH, d. 


θυηλῆς ed. quod hic non quadrat. Neque enim di- 
cendum erat deos non capere fructum ex sacrifi- 
ciis, sed potius homines inde nil lucrari. Hinc 
scripsi: ἐν ἀθανάτοιο θυηλαῖς, — 204 τε addidi. 
— Sed cur hic additum? Nempe, quia antece- 
denti particula sermo fuerat de embryonibus im- 
maturo partu pereuntibus , hic vero v. 199 γένεσιν 
ἀνδρῶν et 200 νηπιάχοις legitur; tum, quia 195 de 
Jove dictum : ---- ἐχσώσει θανάτοιο, χαχῶν δ οὐχ ἔσ- 
ctv ἀρωγός, hic vero 198 sq. οὗ γὰρ ὄνειαρ ---- οὐ γέ; 
τις δύναται γένεσιν μετατρεψέμεν. 

34, 208-214. Jam non veremur, ne in justam 
incurramus reprehensionem, quod non solum duo 
disticha intacta reliquimus , sed iis adeo unum εἰ 
dimidiatum advindicavimus, V. 413 in GH sicle 
gitur : ἔχφρονας αἰνομόρους ἣ νοσεροὺς τελέσειεν, ubi 
AR ex emend. D 406 post 3) inseruerunt χαί. Sed 
quanto probabilius, quum v. 212 aperte cum ante- 
cedentibus cohareat, consueto futuro hic quoque 
illato pentametrum restituere? — 214. &bv edd., 
ἔμεν nos. Pentameter periit. — Ceterum hzc sd- 
nexa sunt propter Lune cum Jove conjunctio 
nem : cfr. 194, 186. Neque negligendum vec: 
ροὺς 213. 

35, 215-238. Hzc duo schemata ejusdem fue- 
runt, videnturque sese deinceps excepisse : hinc 
conjunxi. Conjunctio est Jovis primum cum Marte, 
de quo tam multa jam habuimus, deinde cum 
Luna, que in 34 Jovi sociata erat. Et cf. que 
v. 220 sq. Marti adscribuntur cum 177 sq.; nec 
negligas v. 228 jam 183 lectum esse, unde, siqui- 
dem nibil repugnet, vel eundem prodi poetam 
suspiceris, -— Sed 215-218 turbata erant. Le 
guntur in G sic : 


Ἄρης καὶ Φαέθων κατ᾽ ἐναντίον ἀλλήλοισιν 

ἀνθρώποις ἐπάγουσιν ἀνωμαλίην βιότοιο, 

xai προχοπῷ στερεοῦσι xai ἐχ qun ὀδάσουσι 

ἄμφω κέντρον ἔχοντες, ἐπεὶ Διὸς ἔπλετο πλοῦτος; etc. 
Hic προχοπῇς στερέουσι et ἐλάσουσιν jam recte AR. 
illud quidem ex H,sed ordinem patet malum 
esse, rejecto, quod initio ponendum erat, ἄμφω 
κέντρον ἔχοντες in quartum versum post demon 
stratam constellationis efficaciam. Hinc illo su 
tim in prius alterius versus hemistichium re 
tracto, cetera ordinavi, ut debui. — 221 χρώματος 
GH, χρήματος AR , nos σώματος, ut 39. — 222 ἐν 
εὐπορίη edd. , inepte : neque enim facile quis de 
animi paupertate mediis in opibus languescentis 
cogitet. Quare ἀπ᾽ εὐπορίης scripsi : cf. infra 264. 
VI, 632. 668. 6723. 677. Ad omnia cf. lll, 
306-308. 

36, 229-261. Etiam has quinque posituras non 

solum unius esseauctoris, et quidem ejusdem, qui 
de morbis tam diligenter exposuit —- nec ab his 


IN MANETHON. LIBRUM I. 


absonus horum schematum effectus —, sed etiam 
hoc eodem ordine apud ipsum auctorem disposi- 
tas fuisse , et stilus docet prorsus ejusdem colo- 
ris, et constellationum series, quarum in omnibus 
Saturnus et Mars , et quidem in tribus cum Zuna 
et Penere, in una cum Luza sola, in altera cum 
F'enere sola memorantur. Patet ipsos illos nozios, 
de quibus tam multa in hoc libro cumulata vi- 
demus, in causa fuisse , ut schemata hic intrusa 
sint. — 240. Post hunc versum unum interci- 
disse hians in descriptione amplissima sententia 
et constructio clamat. Ceterum valde memorabi- 
lis est hic locus vel Indicorum poenitentium ima- 
ginem memoriz referens. — 242. ὀλοαὶ τήρουσι 
GH, ὀλοὸν τηροῦσι ed., sed neque cur aut capilli 
aut caput pernicioso epithetó ornentur, neque 
quomodo capilli caput custodire possint, perspi- 
cio. Hinc οὖλαι πληροῦσι scripsi. — 256. Κρόνου 
μέσση G, Κρόνου μέσση ἢ ed., sed Κρόνοιο μέση ex 
v. 250 revehendum erat. — 261. χαὶ — λέχτρα 
edd. , sed neque subjecti subita mutatio placet, 
et nontam concubitus, quam furoris mentem oc- 
cscantis mentio facienda erat. Hinc at — φίλτρα 
dedi, hoc quidem secundum IV, 494. Poteram 
'etiam θέλχτρα scribere, qua vox certissime apud 
Apoll. Rhod. I, 515 restituenda, ubi ex codd. 
optimorum vestigiis τοῖόν σφιν ἐνέλλιπε θέλχτρον 
ἀοιδῆς scribendum esse nuper monui. 

37,262-276. Etiam hzc σχήματα videntur ejus- 
dem esse, et certe duo priora ita alterum post 
alterum posita erant. Sunt ejusdem, qui 35 com- 
posuit, ut argumentum constellationumque simi- 
litudo et voces concinentes evincunt, ut ἀνωμα- 
λίην βιότοιο v. 216 et βιότοιο δ᾽ ἀνώμαλα ἔργα, 
v. 270, θόρυθοί τε μάχαι τε v. 220 coll. 265; et 
cf. 32a cum 264 et 369. — Addita hzc quoque 
antecedentibus propter Martem et Saturnum, qui 
etiam in his celebrantur, — 264. Ánte hunc ver- 
sum lacunz signa posuimus, quoniam, ut qui- 
vis videt, hzec non quadrant : Ζεὺς ἠδ᾽ ᾿Αφροδίτη-- 
πλούσιοι etc, — 272. ἔχουσα edd., ἐοῦσα nos ex 
emend. À. — 273. Ἄρεος ἠδὲ GH , Ἄρεως ἠδὲ ed., 
"Apsés τ᾽ ἠδὲ nos. 

38, 277-285. Hic locus a recentiore quodam 
factus, cujus, si recte video, prseterea nihil in hac 
collectione exstat. Habemus f, Κερόεσσα, νυχτερι - 
vou et ἡμερινοῦ θέματος, et articulum in $ Κερόεσσα 
bis et τῶν ὀλοῶν. Additus locus et propter χερόεσ- 
σα coll. 371 et χατὰ μοῖραν ἰοῦσα coll. 272. 

39, 386—338. Totus, qui sequitur, locus ex li- 
bro IV paucis quibusdam mutatis depromptus 
est. Ea, exceptis orthographisz et accentuum nu- 
gis, accuratius comparare et excutere placet, 
quoniam inde indoles consutoris luculentissime 


Lit 
emergit. — Primi quattuor versus 386-289 le- 
guntur IV, 121-124 iisdem verbis, nisi quod ibi 
χαμίνοις exstat. Adjuncti sunt antegressis propter 
ἡμερινῇσι λοχείαις coll. 283 ἡμερινοῦ θέματος. 

Proximiquattuor versus 90.299 apertiusetiam 
arguunt morem consarcinatoris. Nam 290 sq. in- 
venitur IV, 139 sq., nisi quod ibi οἰκείως legitur, 
quod non debebant hic quoque inferre AR; con- 
tra 391 sq. repetitum ex IV, 127 sq. Locus supe- 
riori conjunctus est propter vocem μαρτυρίη 391 
et 386 positam. 

Sequuntur v. 294-3oo ex IV, 146-152 de- 
prompti, ubi hs» lectiones variantes deprehen- 
duntur : 146. ἣν, de qua particula dictum est. 
ἑλικοδρόμος. ---- 147 κόσμου, pro quo hic χόσμον le- 
gebatur, jure mutatum ab AR. — 150 sq. épyonó- 
νους δείχνυσι xai dv πραπίδεσσιν ἀρίστους ἔσσεσθαι, 
ϑριγχῶν τε xal εὐτοίχων xav. — Quod Noster habet, 
procul dubio aliunde deprompsit , neque inficete, 
ut scilicet sculptoribus pictores adjungerentur. 
Hos vero nollem putavisset À ζωγραφίησι μέλον- 
τας dictos esse a Nostro, quum vulgatum illud ζω- 
γραφίης μεδέοντας nihil habeat offensionis. Tum 
legitur εὐτυπέων in G, sed « superscr. εὐτυπέας » 
(non εὐτοπέας, ut notant AR ) ; εὐτοπέων H, εὐτυ-- 
πέας J, εὐτύχτων AR, sed debebant εὐτοίχων, 51 
volebant ad normam fontis exigere. Equidem, 
ut initio εὐφυέας posuit, ita hic εὐτυχέας voluisse 
puto hominem, nisi adeo novum vocabulum εὐ- 
τυπέας sibi effinxit. Ne de communi horum ver- 
suum cum antecedentium similitudine dicamus, 
addita videntur propter Ἑρμείαν — χατὰ χόσμου 
ἄταρπόν coll. 390 ἙἭ μῆς — κατὰ χύχλα φαανθῇ. 

Quas deinde leguntur 301-305, mire concin- 
nata sunt. Nam 3or sq. leguntur IV, 201 sq., 
unde hic quoque "Epuslov AR ex F scripsere, quum 
in GH esset 'Ἑρμείᾳ, quod mihi in '"Epuelo mutan- 
dum videbatur; contra 303, pro quo IV, 203 
parva mutatione legitur : 


δητορικῇς φαίνουσι τέχνης σοφίης τε χρατίστους, 
ex IV, 141 integer repetitus, nisi quod propter 
sequens ζηλωτάς qui ibi legitur dativus σοφίη, in 
genitivum mutatus est. l'um 3οή sq. rursus de- 
prompti ex V, 204 sq., sed ibi σχολιῶν τε λόγων, 
pro quoquod Noster habet τεύχει τε λόγων non po- 
tuit aliter mutari quam in τέχνης τε λόγων — nihili 
sunt hic quidem editorum conjecture; — sed 
magnopere vereor ne etiam illud τεύχει sit vox, 
qua ineptus concinnator elapsa genuina versum 
explere parabat; certe a numerorum confusione 
nullum ei fuisseimpedimentum postea videbimus. 
'Tum in libro IV τ᾽ ante ἄσχησιν adjicitur, defectus 
leve indicium, quem a nostro homine non esse 


LIV 


animadversum quis miretur? — Locus cur adje- 
ctus fuerit dictu facile est : compone 303 et 3g, 
et iterum de Mercurio sermo et de Jove, et artes 
artibus accumulantur. 

Necminus rude suumartificium sequenti excer- 
pto 306-320 prodidit. Hic primum 306-317 ex 
IV, 478-489 exscripsit, sed his mutatis : 478. 
Μήνη 9' ἀμφίχερως σχολιόδρομος. 479. Ἄρεος εἷς τε- 
τράγωνα πόλου λοξεύματα Boa, Sequitur tum 480, 
quem Noster sive errore sive consulto omisit 


ἣν δ᾽ ἐπὶ δνομένῳ χατὰ γῆς ἀπὸ τέρμονος αἴθρης ; 
481. ἀμφ᾽ sine δ᾽ quod Nostro inferciendum erat. 
483. ἐχφύσει θυρέτρων éxav. 484. νυχτοπλανέας τε 
λαθραίους. 486. ἀλυσηδὸν, et ante hunc versus deest, 
quem hic quidem bonz frugis Noster servavit : 


elc σννοχὰς ἥξουσι σιδηρήεντά τε δεσμόν, 
quem versum indicatum per δ᾽ post εἰἱρχτὰς reli- 
ctum suo loco reddere non dubitavi. 487. ἔν τε 
βιαιοτάτῳ θανάτῳ βίον ἐχλείψουσιν, pro quo quod 


Noster habet ἕν τε βίᾳ θάνατον λείψει καχοεργέϊ θυμῷ, 
potest quidem emendari , et melius quam AR fe- 


ceré scribendo ἐν δὲ βίῃ θανάτου λείψει xaxospyéa. 


θυμόν, scilicet aut ἐν δὲ βίῃ βίοτον λείψει aut ἐν ὃ, . 
θάνατον βλέψει, sed debent illi suz sordes relin- 
qui. Nam quum pronissimo sive negligentiz sive 
male intellecta abbreviationis errore illud ἔν τε 
βιαιοτάτῳ θανάτῳ βίον depravatum esset in ἔν τε βίᾳ 
θάνατον, ille clausula aliunde importata —- et 
cf. ζήλῳ χαχοεργέϊ supra 25g --- χαχοεργέϊ θυμῷ 
versum integraturus ἐχλείψουσιν, siquidem reli- 
quum erat, haud sollicitus de numero in λείψει 
decurtavit. — 488 φοδεροῖς (obiter addo , falso 
AR, deceptos de hominis stupore, δεδαϊγμένος 
propter antecedens λείψει scripsisse! ). — 489 
ἀλγινόεντα et ἐχδήσαντες. --- Tum subito egregius 
vir, videlicet ut inventum suum λείψει tueretur, 
v. 318 et 319 ex IV, 5o sq. subreptos intrusit, 
nisi quod quum ibi recte ἐς ἰνίον legatur, ipse inepte 
Ἢ ἰνίον scripsit. Postremo sua v. 320 rursus ex 
490 repetito clausit, sed ut finis coronaret opus, 
quum haberet verbum finitum, illud λείψειν. 315, 
eopulam restituit et pro πνεῦμα πιχρὸν aut λυγρὸν, 
quod invenit, πνεῦμά θ᾽ ἑὸν scripsit, nisi adeo quod 
in G legitur πνεῦμά τ᾽ ἑὸν, cum suo vitio ei relin- 
quendum est. Nec clausulam incorruptam descri- 
bere valuit, Dedit enim : πικρᾶς μοίρας ὑπ᾽ ἀνάγ- 
xac, Dorice, opinor! Hicquidem videre licet, quan- 
topere ludificati sint AR. Nam lucem his /Egyptiis 
tenebris illaturi primum hoc ordine versus collo- 
carunt : 318, 319, 317, tum 310 scripsere πνευ- 
μάτιον, simplici hominis boni copulz substituen- 
tes, si diis placet, Adriani imperatoris animulam 


vagulam blandulam! Sed hzc satis sunto. Jam ' 


m S —À— uc OUT T LLL —— m 


PRAEFATIO. 


enim, opinor, hic quidem tenemus apertis docu 
mentis hujus libri originem, nec quisquam, nisi 
qui traditionum superstitione prorsus occzcatus 
est, jam accusabit nostram discerpendi avidam 
criticam. Paene piget hic quoque adscripsisse cur 
hzc potissimum antecedentibus addiderit : coll;- 
tis 3o6 et 294, ut omnia alia taceam, patebit, 

Qua jam leguntur32 1-338, ea eodem ordinelV, 
395-413 videas. Hic quoque, ubi fons discrepat, 
enotasse placet. 397 sq. 


ναυσιδάτας φαίνει xal ἐν ὅδατι νήχτορας ἄνδρας 

ἔσσεσθαι σχαφέων τε χυδερνητῆρας ἀόπνους 

πρωτάρχας τε νεῶν elc. 
quorum ex tribus ultimis hemistichiis unum fe- 
cit : πλωτάρχας σχαφέων, quod ei reddidi. — joo. 
ὀρνυμένου βίοτον Aeliyoust , pro quo quum in MHF 
ὀρνυμένοιο βίοτον σώζουσι legeretur, cum G ὀρνυμένοιο 
βίον σ.. quam cum AR ὀρνυμένου βίοτον c. scribere 
malui. — 4or. Μοίραις ( Μοίρης GH ) βαιὸν χρόνον, 
pro quo quod Noster habet μοίρῃσιν ὅπότρομον tan- 
tum separato ultimo vocabulo retinendum erat, 
quamquam prater quod AR intulerunt ὕπο χρό- 
vov, etiam ὑπότροποι aut adeo δπὲρ τρόπιν scribere 
potuisses. Sed hic quoque valet illud : Suum cui- 
que, etiam ineptum et stolidum. — 402 ὅπότ᾽ ἂν 
πολιοῖο Κρόνοιο. ---- 403 j ἰσόμοιρος; pro quo Noster 
ἣν sine verbo substantivo scsibere sustinuit, quum 
facileesset : χυανοχρόου εὖτε K póvoto — ἦ (aóu..— 405 
νεχυοστόλος, quod etiam Nostro obtrudere vole 
bant AR : cf. pref. p. xxxvirr. — 406 ἐξολέσει--- 
xal πολύν. — 407 xai δὲ x. θανάτους, quod non 
debebant Nostro inferre, sine dubio θάνατον pla- 
cide ferente. — 408. πλοῦτον δ᾽ ix θανάτων πολλῶν 
μέγαν αὐχήσουσιν, ubi αὐξήσουσιν ethic et in Nostro 
scripsisse me nondum  poenituit, —  4oo 54. 
Nostro, sed signis circumscripta intuli. Legeba- 
tur enim in G : 

Μάρτυς δ᾽ ἐπὶ τοῦτο γένηται καὶ Πυρόεις, 

ἡ μήτηρ προτέρη οἴχεται elc ἀΐδην; 
qua AR suis conjecturis tentare quam ex vero 
fonte complere maluisse miratus sum, Una restat 
varietas : inlibro IV legitur ἵξετ᾽ ἐς “Αδην. — 
412. ἣ διὰ. — 413. ἀμδλώσσοις δ᾽ ἃ γυναιξὶ (αμόλωσ- 
σους δ᾽ αγυναιξι M ), de quo supra dictum. Hic qui 
dem puncto post νούσου sublato integram reposui 
ex GH scripturam, quam in ἡμερίαις δὲ corrupe 
rant AR, quamquam postea, quid verum esset 
suspicati in pref. p. xxxvi, male tamen cogit 
verunt de menstruo mulierum , quum de gr 
vidarum et parturientium hamorrhagiis sermo 
sit, quz ad abortum spectant. Consulto αἱμηραῖς 
δὲ scribendo conjunctionem inferre nolui. 
Quz sequuntur, 40-42 omnia communi Satu 


IN MANETHON. LIBRUM I. LY 


ni Martisque noxiorum vinculo cohzrent. Et 40, 
339 sq. quod obelisco notavi, nemo vituperabit. 
Audacius videbitur, quod ex 41. 341-352 fra- 
gmentum e/egiacum feci. Sed nihil aliud suadere 
sivetolerare videbanturquinque pentametri — meo 
jure enim huc adnumero 342—in duodecim ver- 
sibus occurrentes , lacunis insuper sententiarum 
interruptione indicatis. Quarum signa haud cun- 
ctanter posui, cetera fere nihil mutavi : 342. ἣ xol 
γονέων στερέησιν GH, στερέσειεν AR. Quanto pro- 
babilius erat deleto ἢ consuetum στερέσει repo- 
nere? — 'l'um ante 344 pentametrum excidisse , 
quo longior constellatio integrabatur — Lune au- 
tem mentionem factam esse conjicio — ejus rei 
signum est diserta demonstratio 345, τῇδε νόει 
ξυνέσει : ita enim pro τούσδε scribendum bene 
viderunt AR. — In sequentibus, ut jam de signis 
defectus taceam, 348 


εὐτυχὲς ἐσσεῖται τοῦτο θέμ᾽ ἐκ γενεῆς 
ex emend. D. 644 scripsi, et 351 G lectionem : 
Μήνη δ᾽ ix συνόδοιο Κρόνον φίλον ἀγχαλίσαιτο 
restitui, pro quo AR e sua conj. dederant 
Μήνην εἰ συνόδοισι Κρόνος φίλος ἀγχαλίσαιτο, 


postremo 352 εὐπρήχτους pro εὐπράχτους correxi. 

49, 353-358 novamesse laciniam, etiam si quae 
anteeunt, non pro elegiacis habeantur, diversus 
stilus arguit: nota illud ἐν παρόδοισιν. Sed 356 ex 
emend. D 333 BA46a« τ᾽ ἄξει scribendum erat : 
βλάθας ἕξει G, βλάδας θ᾽ ἕξει AR. 

359. Videtur versus esse illius imperiti, quem 
jam novimus. Hinc οὐράνιος neque appicto γ᾽ fulsi, 
ut fecerunt AR, nec in οὐρανίων mutavi. Quid 
quod fortasse idem ille scripsit ἀπλανῶν τε πλα- 
νητῶν, quemadmodum in MH (πλανήτων J) legi- 
tur, mutatum a G in ἀπλανῶν τε πλάνων t£, parti- 
cula τε vitiosissime posita, quod etiam a pravis 
quibusdam Sibyllistis factum esse negari nequit. 

360 sq. Ftiam hoc distichum ejusdem videtur. 
Id ita interpretor, se jam velle Aoc metro, i. e. 
elegiaco, πρὸς ἔπος i. e. ad carmen heroicum plura 
etiam canendo addere. Quod utrum fecerit necne, 
inutile est quzrere. 

Postquam ita per singula nostram de hujus 
libri conditione sententiam persecuti sumus, pau- 
cis, quz jam inde prodeunt , uno sub obtutu po- 
nere placet. Vidimus igitur 

primum prater v. 359-361 quinque fragmenta, 
qua t obelo transfiximus, 1, 6, 9, 16, 40, pro- 
fecta ab inepto quodam versificatore, qui fortasse 
idem erat cum consarcinatore; 

tum decem fragmenta elegiaca , 5, 12, 15,17, 
18, 22, 96, 99, 34, 41 , quz litera E notavimus; 


deinde quinque particulas, quibus proprio quo- 
dam graphicoque modo morbi noxasquecorporum 
describuntur : 8, 94, 97, 39, 36; has litera 4 
insignivimus; 

porro tria segmenta , que et propter argumenti 
et propter sermonis similitudinem ejusdem esse 
videbantur : 3, 7, 291; et item duo, 13, 28. 

Jam, ut hic subsistamus et plures etiam simili- 
tudines investigemus, habemus locos 2, 11, 31, 
quos horum comparatio uni originem suam debere 
ostendit : χέντρων ὅτ᾽ àv ὦσιν ἄναχτες V, a2. et 66. 
παρέχουσιν. 19 et 72. ῥέξουσι v. 23, 68 et 181; co- 
pule defectus v. 66, 70, 180. 

Porro 4, 30, 42 ejusdem esse evincunt πολλῶν 
αἴτιός ἐστιν ἐν ἀνθρώποισιν ἀνιῶν v. 177 et ἔσσεται ἀν- 
θρώποις πολλοῦ χαχοῦ αἴτιος οὗτος 355. λύπας v. 178 
et 356; ἐποπτεύων v. 34 et χατοπτεύσας 357. ἐσθλὸς 
ἔφυ v. 36 et 358. 

Tum jungo 2 cum 3 et propter res venereas 
et propter τέρπονται παίδων χύπριδι v. 25 et ἀρσενι- 
xoic ἔργοις τέρπεσθαι v. 31 sq.; cum 7 propter δυσ- 
qaplnv v. 19 et 46; 

3 cum 10 propter χερόεσσα Μήνη v. 36 et 64; 
cum 20 propter γυναιμανέες v. 3a et μαινόμενοι 
V. 1IIj 

7 cum 20 et 31 propter πολιὸς Κρόνος v. 45, 108, 
et 180; cum 10 propter Μήνην εὖτ᾽ ἂν ἴδωσι v. 43 
et ἣν — Μήνην ἐσίδωνται v. 64; 

10 cum 32 propter Μήνην φωσφορέουσαν v. 65 
et 186 ; 

11 cum 20 propter συναφήν v. 74 et 108; 

20 cum 36 propter xax?) χατὰ πάντα τέτυχται 
v. 107, 346 et 355; 

31 cum 35 propter v. 183 et 338 eundem: 

πλούτῳ τιμήεντας, ἀγαχλέας ἀνθρώποισιν. 

31 cum 32 propter εἰ δὲ Ζεὺς ἐσίδοι v. 181 et 
194. 

"Hinc litera À insuper instruenda erant frag- 
menta 2, 3, 7, 10, 11, 20, 21, 27, 31, 35, 37. Ex 
iis, qua restant, etiam 13 et 28 dicendi ratione non 
absimilia videbantur, neque 15, 23 ( quod ad 10 
maxime accedit ). Quare et hec eidem liters ad- 
scripsi. Contra aperte alius prorsus artis indolis- 
que sunt 25 et 33, de quibus supra dictum, quas 
litera B insignivi; neque frustula libri IV, que 
numero 39 comprehendi , ullam cum his habent 
cognationem. Sed etiam tria illa segmina, 4, 
30, 429, ad alium poetam pertinere videntur; 
quare iis literam C przscripsi. Denique et versus 
sub 19 et 38 comprehensi tantum sui similes sunt; 
quare literis D et F praefixi. 


νι 
LIBER V. 


Similem esse libri quinti atque primi conditio- 
nem jam supra indicavi, non eandem esse nunc 
videbimus. Inillo ostendimus variorum poetarum 
fragmenta contineri, eorumque quadam adeo et 
antiquiora et elegantiora; sed in hoc nibil inve- 
nitur, quod non recentiora tempora redoleat, 
multa, in quibus tam aperta deprehenduntur sca- 
brepravsque dictionis vestigia, ut vel apertissima 
vitia corrigere subinde dubites, incertus, num 
librariorum errores reprimas an ipsius auctoris 
manui vim inferas. In duas autem quasi partes 
bic liber dividitur, quarum prima post prooemia 
usque ad v. 108 procedens e variis poetis parti- 
culas fere minores continet, eodem sive sententiz 
sive vocum similitudinis artificio consertas , qua 
fere omnes in stellis malis bonisve explicandis 
versantur; altera a v. 109 usque ad finem propa- 
gata longioribus constat fragmentis partim ad 
té; vac, partim ad σίνη spectantibus , quz sepius 
bina trinave cohzrere videntur, et vix ad plures 
quam ad duos diversos auctores referenda ultimis 
paganismi temporibus adscribenda sunt. Tzdet 
dictionem bonis malis, raris vulgaribus, poeticis 
prosaicis varie mixtam in singulis excutere, aut 
formarum dialective inconditam vicissitudinem 
componere: sufficit singularem et non solum a 
bonorum Epicorum, sed etiam a libri quarti con- 
suetudine recedentem articuli usum notasse, qui 
prorsus et frequentissime orationem pedestrem 
sapit. Compara enim mihi hos locos : 110, 113, 
122, 126, 1238, 15o, 152, 154, 155, 165, 167, 
181, 197, 207, 208, 223, 228, 234, 235, 237, 
246, 2347, 362, 264, 270, 272, 245, 283, 284, 
285, 303, 307, 311, 315, 316, 318, 321, 331. 
Sed etiam in priore parte hunc usum vides 8, 13, 
35, 42, 44, 47, 48,54, 81, 84, go. 

Sed jam ad singula transimus. Pessima queque 
hic quoque obelo t notavi. Proosmium primum, 
quod v 11 finiendum esse recte sensit Fabricius 
v. I-11 interpretando, eminet pre iis que se- 
quuntur, quadam dictionis elegantia et puritate, 
neque quamquam tumide antiquitatem mentitur, 
eorundem esse videtur, qui plurima hujus libri 
fecerunt. — 3, 4. Hos versus transponendos fuisse, 
vinculum indicat non interrumpendum inter ἐχά- 
ραξε et ἀπομαξάμενος. Tum τ᾽, quod in edd. post 
ἄστρων positum fuit, auctoribus AR ante illam 
vocem retraxi. — 5. delevi τ᾽ post χηρῷ in edd. 
positum. — 6. Hic versus propterea notandus est, 
quod florilegium ejusmodi, quale et hoc et primo 
libro contineri diximus, disertis verbis promittit. 
— 7. ἣν δ᾽ ἄρα GH, αἱ δ᾽ doa AR, ἂν δ᾽ ἄρα D3or. 


PR/EFATIO. 


οὐράνιον χορὸν edd. ; scripsi : ἦ διὰ v. μ. ὕπ᾽ οὖρα" 
νίων χοροῦ, prius jam invenerat Letronnius. — 
11 χάματος GH, χάματός γ᾽ ed., χάματος δ᾽ nos. 
Sequitur aiterum proemium, 12-24, quod ine 
ptissime laciniis homericis G/ossarum, quas hodie 
in nostratium poesi appellamus, in modum inter- 
positis stipatum nimis toleranter antecedentibus 
adhuc annexum tulerunt. — 16. ἐπιγίνεται G, quod 
homini recenti restitul,Zrziyiyvexat Homericum AR. 
—17. ὡς edd., ὡς nos. f; μὲν et, δ᾽, quemadmodum 
hodie etiam in Homero Il. Z, 149 editur, G 
quod in ἠμὲν et ἠδ᾽ mutaverant AR. — 19 τὰ 
πρῶτα G, quod restitui; ταπρῶτα AR. — 21. πα- 
ρέθηκα γελοῖα edd.; παρέθηχ᾽ ἀγελαῖα optime resti- 
tuit Jacobsius ad Anth. Pal. p. 671. — 22 ἐπεὶ GH, 
quod restitui, ἔπη AR, male intellecto loco; cau- 
sam enim additurus est cur suis Homerica interpo- 
suerit, idque facit comparatione facta , qua δόγματα 
θεῖα, quz ipse tradit, auro confert, Homerica pur- 
pureo colori. Hinc scribendum erat : χόχλω χρυ" 
σὸς, pro quo in edd. κόχλος χρυσῷ legitur. Ceterum 
probabile est, hos quoque versus ex alio quodum 
poeta desumptos esse. Offendit ἁλὸς περιπορφύρον" 
τος, nisi de colore marino insolenter intelligas. Fa- 


cile erat περιπορφυρούσαις scribere. Sed inferre 


nolui. 

25 sq. Hos duos versus inter pessimos fetus 
esse cuivis apparet. Quare etiam 26 πραπίδων 
xduaroc ex GH revocavi, pro quo χάματος πραπί- 
δων AR dederant. 

27 sq. Hi versus ita in G leguntur: 

ἣν δὲ ὥρην ψεύσηται, συνεξώλισθεν ἅπαντα. 

ὥρη δ᾽ ἀχριδοῦται βροτοῖσι τὰ δόγματα θεῖα. 
Et ita H, nisi quod ἣν δ᾽ εἰ ὥρῃ δ᾽ ἀκρ. prebet. 
AR ita scripserunt : 

ἣν δ᾽ ὥρη ψεύσηται, Gy ἐξώλισθεν ἅπαντα. 

ὥρη δ᾽ ἀχριδοῦσα βροτοῖσι τὰ δόγματα θεῖχ 
81 γίγνεται αἰῶνος ῥιζίς, φύσιος πολυμόρφον. 
Ultimum versum hic collocari jam voluit Grono- 
vius, et eum secutus D 663, qui praterea je- 
aete, συνεξώλισθεν, melius propter v. 43, scribitet 
ultimo versu : γίνεται, αἰῶνός τε γένος, bita φύσεως 
πολυμόρφου, heptametro vitioso. Sed de hoc infra; 
neque enim suo loco movendus erat. Hic vero 
facilius quod verisimile esset, transpositis ver- 
sibus, ita restitui debebat : 

ὥρῃ ἀκριδοῦται δὲ βροτοῖσι τὰ δόγματα Octa, 

ἣν δ᾽ ὥρην ψεύσῃ τι, συνεξώλισθεν ἅπαντα. 

4, 29-34. Incipit locus communis de planeta 
rum vi et prestantia, sine dubio a malo poela 
confectus. — 29 ἀπ᾽ οὐρανοῦ ἀρέρι πουλὺν ἢ edd 
Nihil efficiunt viri docti, quorum D 663 sq. ἠέρι 
πολλῷ, ἠερέθονται et ἄχρις Ὀλύμπου, AR ἄρ᾽ οὐρανον 


IN MANETHON. 


ἀμφιπολοῦντες vel δπ᾽ οὐρανῷ αἰθροπολοῦντες conji- 
ciunt. Et alia etiam, si audaciores velimus esse , 
excogitari possunt, ut αἰθερόπλαγχτοι. Sed vix du- 
bito, quin Homerica clausula abusus scripserit 
ἀν᾽ οὐρανοῦ ἠέρα πουλύν. — 31 αἰῶνός τε γένος γίνε-- 
ται ῥίζα o. x. G, quod quomodo alii emendave- 
rint, supra dictum ; equidem emendavi γίνεται in 
καί mutato, prioribus literis ex γένος male repe 
titis. Cur ita planetz dicantur, patet, — 32. σφαι- 
ρώματα edd., σφαίρωμ᾽ ἄνα nos. Sepius in hac sede 
dvd et χατά ab Epicis in anastrophe poni constat. 

2, 35-43. Duo fragmenta ejusdem mala farinz, 
referentia de regum et imperatorum nativitate. 
Initio aliquid deest, absumptum , opinor, ultimo 
antecedentis fragmenti versu. Neque enim σύνοδος 
omnium planetarum intelligitur, sed aut. Martis 
et Jovis — cf. II, τὸ sqq. III, 395 sqq. — aut 
Solis et Jovis — cf. I1, 347 sqq. — Hinc concidit 
conjectura À, v. 35 proponentis : παρέχουσιν dva- 
xtac, ut hac cum v. 34 cohzreant. Potius, si con- 
junctio cum antecedentibus necessario erat infe- 
renda, scribi poterat : ὧν σύνοδος --- παρέχει βασι- 
λῇας. — 42. ὅτ᾽ à» ΟΗ, quod restitui, de vitio 
apud hunc quidem securus : cf. 217; ἐπὴν AR. 
Tum initio apud alium emendassem τάδ᾽ ἔχαστος, 
scil. ἀπέφηνε. sed hunc nolui attrectare, apud 
quem etiam λεύσειε reliqui. 

8, 44-47. Sententia communis de mutua maíia- 
rum et bonarum stellarum efficacia. Eam senten- 
tiam adjectam opinor propter v. 43, ubi similem 
observare licet bonarum stellarum corruptionem. 

&, 48-61. Longior etpaullo melior, sed lacuno- 
sus, locus de noxiis ambobus, Marte et Saturno. 
— 5δο. τούτων edd., τούτῳ nos : ad solum Martem 
pertinere ex v. 54 apparet. — 51 sq. φλογεραὶ edd., 
μαλεραὶ conj. R, στυγεραὶ nos. Tum his, etante et 
post v. 52, lacune signa posui. Comparabatur 
enim Mars Venere visa a furoredesistens cum igne, 
qui grassans per silvam aut torrente fluvio aut 
ix Διὸς δμόρῳ subito exstinguitur; ad hunc igitur, 
non ad ignem pertinent verba : λάδρ᾽ ἐπιγινομένου, 
quemadmodum dedi pro ἐπιγεινομένου GH, ἐπιγι- 
qvogévou ed. — 55 sq. In G legitur: 

* ψυχρὸς γάρ τε πέλει τῇδε Κρόνοιο βολὴ 

xai πήγνυται 

οψιμος᾽ εἰ δ᾽ ἄμφω δι’ ἔριν δ᾽ ἐπὶ χέντρον ἔχωσιν, 
cum hac G nota : « Sic ordinavi, quum in MS. 
uno versu continuaretur, ψυχρὸς γάρ τε πέλει τῇδε 
κρόνοιο βολὴ καὶ πίγνυται ὄψιμος, in secundo pone- 
rentur hzc : εἰ δ᾽ ἄμφω διέριν δ᾽ ἐπίχεντρον ἔχωσιν, 
ut versus quinque pedum. » H habet : 

ψυχρὸς γάρ τε πέλει" 
τῇ δὲ Κρόνοιο βολῇ xal πήγννται ὄψιμος * 5 Ὁ" 
εἰ δ᾽ ἄμφω διέριν δ᾽ ἐπίκεντρον ἔχωσιν, 


LIBRUM V. 


et ad marg. « fort, πήγνυται et addendum Ἄρης. 
δ᾽ (post διέριν ) fortasse significat τετράγωνον. » 
AR reliquerunt : 

ψυχρὸς γάρ τε πέλει τῇδε Κρόνοιο βολὴ xal πήγνυται, 
et conj. ψυχρὴ γάρ τε Κρόνοιο βολὴ xal πήγνυται ἤδη. 
Nos hic quoque lacunz signis dispositis in fine 
post πήγνυται addidimus αἰεί, quod facile excidere 
poterat. Tum δῇρίν γ᾽ ἐπίχεντρον AR ex parte secuti 
D 336 δῆρίν γ᾽ ἐπὶ κέντρου conjicientem; nos : δι᾽ 
ἔριν περὶ χέντρον ἔωσιν. --- 58. σύνοδοι edd. , συνόδοις 
nos, — 61. ἀποθάλπεται θερμῷ GH, θάλπει ὑπὸ 
θερμῷ AR, pro quo etiam ψυχροτάτην δὲ Κ, βολὴν 
ὑποθάλπει ὁ θερμός conj. À.; puto θερμῷ correctio- 
nem esse, quum excidisset ob antecedentis versus 
clausulam Ἄρει. Nisi Κρόνοιο βολὴ ex v. 55 illatum, 
et scripsit poeta : 

ψυχρότατος δὲ Κρόνος θερμῷ ὑποθάλπεται "Aper. 

5, 62-65. Versus de Jove fautore ( μειλίχιος) 
Saturni comite. — 63. χαχοεργὸς edd., quod si 
servatur, jungi debet : Ἠελίου, καχοεργὸς Σὺν χείνῳ 
γὰρ ἐὼν etc. Sed multo simplicius erat xaxoepyot 
scribere, quod propter χάχιστος v. 66 et similia 
vicina facile in nominativum detorqueri poterat. 
— 65. xal ἐν νήεσσιν G, τε xal ἐν νήεσσιν ed., xol 
ἐν ὀθνείῃσιν nos. Cur enim illi φυγάδες tantum in 
navibus vagentur? Cf. II, 417-419. 

6, 66-69. 'H£uoc χάχιστος additus ad Ἠελίου 
χαχοεργοῦ. —67. ἐγχλήματα GH, quod restitui ; ἐγ- 
χλήσιας ed., sed in fragminibus talia mutare lu- 
bricüm. — 68. ἀλλοπρόσαλλον GH, quod restitui, 
lacunz signis positis : patet enim substantivum, 
ut Κύπριν, ad ultima duo epitheta deesse ; ἀλλοπρόσ- 
αλλα ed. 

1, 69-71. Sententia de Jove peregrinas in terras 
mittente, addita ad 5. — 69 xai δύνων GH, quod 
restitui ; ἢ δύνων ed. 

8, 72 sq. De Marte et Mercurio; hic adscriptum 
propter τέρματος αἴης (0]]. cum ὑπόγειος 69, etpro- 
pe θησαυρ. ἐπέδ. coll. cum εὐπορ. δηλοῖ 71. 

9, 24 sq. Mars perniciosissimus ---- ὀλοώτατος 
— a Jove remotus et Penere fere cum omnibus 
coheret, qua jam habuimus. 

10, 76 sq. Aliud σχῆμα de Marte xaxij, sed 
paullo diversum , quippe cum Venere. — 26. ὅτ᾽ 
ἂν GH, ἐπὴν ed. Sed aperte hoc schema cum ante- 
cedentibus pugnat. Hinc ὅταν δ᾽ scripsi et post 
v. 77 lacunz signa posui. 

11, 78-80. Locus communis de maiis stellis. — 
78 πανείμερος GH , « superscr. πανήμερος » onow., 
quod recepi : cf. 108 ; πανίμερος ed. 

19, 81. Versus, quo alicubi malarum stellarum 
doctrina inferebatur. 

48, 82 sq. R locum prorsus non intelligens « iv 


Lv 


ΓᾺ 211: PRJ/EFATIO. 


δὲ χενῇσιν ὁδοῖς μόνοι aut dv χέντροισιν aut tale quid 
reponendum » cogitavit, sed quomodo hzc illa- 
turus esset, dicere omisit. Locus quid sibi velit, 
optime intelligitur ex VI, 358 sq. 


οἱ δ᾽ ὁλοοὶ κἣν δρῶσι γονὴν τεχέων μερόκεσσιν, 

ἢ πάλιν ἀψ ἀφέλοντ᾽ ἣ ἀνάρσια θέντο τοχεῦσιν, 
coli. III, 170. Przcedebat versus, quo nihil om- 
nino dari a noxiis stellis explicabatur, cui deinde 
bene subjiciebatur : ἐν δὲ τέχνοισι μόνοις ἀγνώμονές 
εἶσι δοτῆρες. Jam etiam patet propter ultimam 
vocem ad τὰ δῶρα v. 81 hac adscripta esse. — 
83. ἐπιπένθιμον MH, ἐπὶ πένθιμον G, ἔπι πένθιμον 
ed., sed tum etiam γονῇ scribendum esset. Itaque 
pratuli ἰδὲ πένθιμον. 

14, 84-92. Longius fragmentum de Marte et 
Mercurio, adscriptum ad 8. Quamquam propter 
Saturni accessionem v. 91 etiam omnino addi 
poterat collectioni de mais stellis institutze. Hic 
locus ad libri IV stilum accedere videtur : hinc 
numero IV insignivi. — 9o. ἠδὲ G, sed in marg. 
« ἦδε MS. », et « superscr. eio? » cnow., «i δὲ HJ, 
quod receperunt AR ; ?v δὲ corr. Letronnius, 
quem nos secuti sumus. — ΟἹ. δεσμὸν edd., δρη- 
cpóv nos, quod referendum ad 89. 

15, 93-99. Idem σχῆμα : Martis et Mercurii 
conjunctio. — 94. δύναντες edd. , δύνοντες nos. Post 
bunc v. lacunam esse hians sententia demonstrat. 
— 97. ἐπιγεινόμενοι GH, ἔπι γεινόμενοι ed. e corr. 
D 437; ἐπαειρόμενοι vel ἐπιτεινόμενοι conj. AR. — 
98. φύσαντες edd.; ix δ᾽ ἄστρων φυσῶντες (ex astris 
superbientes) D 482, ἠδ᾽ αὐτῶν φύσαντες ( eorum 
parentes ) id. 680 conj.; ψευσθέντες vel σφαλμῶντες 
seu σφαλμοῦντες À, dx δ᾽ ἄστρων πταίσαντες R.. — 
99. ἦλθον ἐπ᾿ ἄφνῳ G, sed « Post hoc verbum in 
MS. adscribitur ἀνέλαμψαν, quasi id his adnecti 
deberet. » cmow. ἐπ᾿ ἄφνω ἀνέλαμψαν J. Quod 
verbum male pro glossa habetur in marg. H, ubi 
est 7. ἐπ’ ἄφνω, quod receperunt AR, quamquam 
A conj. ἦλθον ἐς ὄρφνην. Infelicissime D 482 et 680 
ἧττον vel ἧττον (quod verbum esset! ) ἐπ’ ἄφνει 
vel ἐπ᾽ ἄφνος, — Locum ex III, 67 sq. partim 
expressum puto : 

ἐξαπίνης δ᾽ ἔσφηλεν ἐς οὐρανὸν αἰπὺν ἀείρας 
δειλαίους φῶτας ποτὶ Τάρταρον ἠερόεντα. 


Tum in sequentibus non dubito, quin arguta ho- 
rum hominum comparatio cum stellis crinitis 
subito apparentibus subito evanescentibus fuerit 
instituta. Hinc totum locum uno versu transpo- 
sito ita constitui : 
96 5X6 γὰρ πίσυνοι xal τεύχεσι θωρηχθέντες 

ἐλπίσιν ἀπλήστοις μεγάλας ἀρχὰς μελετῶσιν, 

οὐρανίοις δ᾽ ἄστροις ἀνεπειγόμενοι ἀτῶνται, 

Ὺδ᾽ ἄστρων ψαύσαντες ἑὴν διὰ πίστιν ἄπιστον, 


οὐρανίῃσι βολαῖς ὡς ἀστέρας ἄφνιο ἔλαμφαν, 
οὐρανίᾳσι βολαῖς ὡς ἀστέρες ἦλθον ὅκ᾽ ὄρῳνην. 
Hanc repetitionem minime inelegantem inre 
non dubitavi : similem habes VI, 453 sq. 

16, 100-:02. Malitia Martis et Feneris. 

17, 103 sq. Penus et Mercurius infausti. Fr 
gmentum mutilatum esse patet. Pro γελοίων, quod 
habent edd. , scripsi γελοίους ex em. D 666. 

18, 105-107. Malus iterum Mars cum Pene. 
Fortasse hoc frustulum cum 16 cobhzrebat. — 
xai ego supplevi, uiv AR. Ἄρηος conj. Gr., 'Azx 
ἐστὶν D 1. c. 

19, 108. Mars bonus, et quidem cum Jov. 

20, 109-114. Quzdam de Luna addita, et qui 
de bonitate ejus atque malignitate sermo, et pro 
pter ἐπὶ τὸν Δία 110 et 108. — ττο. γ᾽ post K- 
vov add. AR, sed apud hunc malam productio 
nem facile toleramus. Nec fulcrum illud per s 
placet. 

21, 115-119. Item de Luna, adnexum antec 
dentibus propter πλησιφαὴς — ἀπορρείουσα Κρόνοιο 
coll. 113 πλησιφαὴς---- ἐπὶ τὸν Koóvov. — 117. Furo 
rem, opinor, intelligit similem ejus, quo impium 
Cleomenem periisse tradit Herodot. VI, 75. Jam 
etiam sequentia quadrant illustranda ex VI. 
624 sq. 

— — — σίνεσσι δυσαλθήτοις μογέουσιν, 

ὡς καὶ ἐπεσδολίῃσι θεοὺς στοδέειν ἐπὶ νούσῳ. 
— 118. εἰς νόσον ὀργῇ edd., ὀργήν ΗΖ ; hinc scripsi 
εἷς νόσου ὀργήν. . 

22, 120-126. Lune atque Solis conjunctio opi- 
bus fatalis. Hoc maxime ad 90, i14 appositum 
videtur. — 123 χείρων edd., χείρον᾽ ἀπ᾽ nos. 

23, 127-129. Lune: perniciosissima copulatio: 
σύνδεσμος 117 οἰ συναφῇσι 120. — 128. οὗτος £actvG, 
ἔασιν H, οὗτοι ἔασιν ed. , οὗτος ἔφυσεν nos ; οὗτος scil. 
ὃ σύνδεσμος. --- 129. Ubique nominativos pluralis 
restituerunt AR, mala antecedentis versus muta- 
tione perducti. 

254, 130-136. Mars διάμετρος Soli, Lune, Vene- 
ri. — 135 μιμητὰς τέχνης χαμάτου edd. , μιμηλὰς 
τέχνας, καμάτους nos. 

25, 137-143. Fuit σχῆμα, opinor, cujus descri- 
ptio inchoabatur a Sole et Luna, ad quos refero 
φῶτα, lumina, quamquam Gronovius , haud dr- 
bie propter 142 et 144, id per virum interpret 
tus est. Verum ita non dicitur : ζώοις — εὑρήσης 
ποτὲ φῶτα i, e. ἄνδρα. Hinc lacunsz signa posui. 
— 138 sq. ita in G legitur: 

Ἑρμείαν σχέπτου" θηλυνόμενος γὰρ ἐχεῖνος 

σχῆμα τότε Παφίης μεθοδεύεται, καὶ τότ᾽ ἐκεῖνος 
(καί ποτ’ H), in quorum postremis σχήματι τῆς 
IIag. μ., ἠδέ τ᾽ ἐχεῖνος AR. scripserunt. Haec non 


IN ΜΑΝΕΤΗ͂ΟΝ, LIBRUM V. 


sufficiunt : non dubito, quin duo hemistichia 
commutata sint boc modo : 


*Eousiav σχέπτον, μεθοδεύεται el τότ᾽ ἐκεῖνος 

σχήματι τῆς Παφίης" θηλυνόμενος γὰρ ἐχεῖνος. 
Cf. ΠῚ, 4325 V, λλλ. --- 141. ἄχρι δήμου G, sed ἄρχι 
δήμου MH, ἀρχιδήμου F, ἄρχέι δήμου ed. ἐραστάς 
GH, ἀρεστός ed. Locus intelligendus haud dubie 
de histrionibus feminas in scena agentibus. Hinc 
scripsi χάρισιν δαμνᾷ — ἐραστάς ex Il. Z, 198 sq. 
Apud alium χαρίτεσσι δαμᾷ practulissem. 

96, 144-148. Similis artis figura, in qua item 
Venus conspicitur. — 146. σχοίνων ἰδὲ ἱερόφοιτον G, 
g. i. ἠερόφ. H J., c. ἠδ᾽ ἠερόφοιτον ed. e corr. Spitz- 
neri v. Gr. her. 158. Sed lioc non sufficit : 
σχοίνων enim neque ad χαλοθάτην pertinet, neque 
cum sequentibus jungi potest propter ἠδέ postpo- 
situm. Hinc σχοίνοισί τ᾽ ἔπ᾽ ἠερόφ. scripsi. 

27, 149-158. Etiam artis constellatio, in qua 
regnat Luna. Videtur propter ὑγροῖς 149 et ζώοις 
ἐν ὀλισθηροῖσι 154 adscriptum ad 25, 137 : χαμπτο- 
μένοις ζώοις, nisi jam hic aut supra cum 25 longior 
continuarum figurarum series inchoata est. — 
151. ἀνθρώπων δύνουσαν δρᾶν, ὅτι ναύτιλον ὁγρήνΘΗ, 
ἀνθρώπων δεύουσαν ὁρᾷ τότε ναύτιλος ὁγρήν AR, sed 
neque huic emendationi sequentia conveniunt, 
neque quid ὑγρὴ ἀνθρώπων δεύουσα sibi velit, in- 
telligitur. Voluitne nautas intelligi, qui tantum 
hieme mare pernavigant? Ne multa; scribendum : 
ἄνθρωποι θύνουσαν δρῶνται ναυτίλοι ὑγρήν. — 156. 
δύνοντας χαθ᾽ ὕδωρ, δεσμευομένους ὑπὸ μ. GH, qnod 
restitui lacunz signis positis. Videntur enim duo 
urinatorum genera distingui. AR δύνων ἂρ x. 0. 
δεσμευόμενός θ᾽ ὑπὸ p. scripserunt; certe melius 
initio δύνων τις fuisset. — 157. δ᾽ deleverunt an- 
tecedentis versus mutatione coacti AR. 

28, 159-20r. Sequuntur novem σχήματα, sex 
priora ad τέχνας, tria postrema ad σίνη spectantia ; 
sed omnia non solum eadem manu profecta , sed 
etiam, ut videtur, jam ab auctore hoc similive 
ordine disposita. Quare hic conjunxi. — 161. vo- 
μίαν ΔΉ, νομίη ed., sed propius accedit νομίῳ. — 
163. χιθάρης GH, χιθάρη ed., κίθαρις nos. — 
164. χαλχῷ τε παρέξεται πνεῦμα GH, χαλχοῖο πνεῦμα 
παρέξει ed. , χαλχοῖο παρέξετ᾽ ἄημα conj. Α. Sed satis 
jam, opinor, instrumentorum musicorum flatu 
tractandorum. Puto jam de iis sermonem injici, 
quae pulsantur. Hinc scripsi χαλχώματα πληχτὰ πα- 
ρέξει.---τ66. *Epus(ao et ἐπὶ χώρῃ GH, quod restitui; 
“Ἑρμείω δὲ et ἐπιχωρεῖ ed. — 167. τὴν δ᾽ ἄλλων μορφὴν 
τοῖς χρώμασιν ὧδε διώχει edd, H, τὴν ἄλλων p. c. y. 
οἶδε διώχειν D 628 , δαιδάλλειν μ. τ΄ χ. εὖ δεδάηχεν 
conj. AR, δαιδάλλειν μ. ὑπὸ χρώμασι τῷδέ γ᾽ ἔδωχεν 
vel τῶδε δίδωσιν R. Eum ego partim secutus αἰόλ- 


LIX 


λειν μορφὰς ἢ χρώμασι τῇδέ γ᾽ ἔδωχεν scripsi, ut τῇδέ 
γε δα χώρη referretur. — 169. μετ᾽ Ἠελίοιο GH, μετά 
Y Ἠελίοιο ed., μετὰ "HeXow nos, de hiatu apud 
hunc quidem securi. — 172. xal νεέσει σύρτη 
edd. Sed xal νέες εἰσύρτη M; xal νύσσῃ σύρδην nos 
ex emend. D 675; 4118 sunt conjecture À : γηθή- 
σει σύρδην, εἰ Ἐ : διώχει, xai νέεται σύρδην. --- 
173. ὑψώματι οὖσα GH, ὑψώματ᾽ ἰοῦσα ed., ὕψωμ᾽ 
ἀνιοῦσα nos. Quamquam, ut verum fatear, dubita- 
vi an vera sit vulgata apud hunc scriptorem. — 
175. χρησαμένη τέχνη χαλάμοις dva6alvevedd. H, χρη- 
σαμένην τέχνην καλάμοις τ᾽ ἀναφαίνει nos ex parte A 
secuti, qui conj. χρισαμένην τέχνην χαλάμους ἀνα-- 
φαίνει. — 181: sq. Reliqui ed. scripturam, pro 
qua in GH ἐπιφωλεύοντα χέντρα ( τὰ add. ante x. 
HJ) et τὴν πρᾶξιν Ζηνὶ (« fort. ζητῇ » margo in H) 
legitur, quia probabiliter locum emendare non 
potui. — 184. αὐτοῖς edd., αὕτως nos. — 186. δὲ 
καλούντων edd., χαθελόντας nos. — 190. ἠελίῳ δ᾽ G, 
sed ἡλίῳ δ᾽ MH, γ᾽ Ἡλίῳ àv ed., τ’ Ἠελίῳ nos. 
— 191. ὑποσήχεται πένθιμος ἀνὴρ G, ὑποτήχεται 
HJ, πένθημος M, ὅὁποτήχει πένθιμον ἄνδρα ed. ex 
emend. D 667, qui etiam ὑποτήχεται vel ὑποσήπε- 
vat ἄθλιος vel αἴλινος ἀνήρ conj. Nos pratulimus 
ὑποτήκεται αἴθινος ἀνήρ, quum sine dubio mors in- 
telligatur exsiccante dipsadis morsu illata. — 
195. ἢ γναπτοῖς ὀνύχεσσιν λαιμὸν ἀνόρυξεν ὁρίοις G, 
γναμπτοῖς H, δρίοις HJ, 3) λαιμὸν γναμπτοῖς ὀνύχεσο᾽ 
ἀνορύσσετ᾽ ὀρείου ed., ἢ y. ὀνύχεσο᾽ ἀνόρυξεν λαιμὸν 
ὀρείοις conj. ἢ 469, quem ex parte, ex parte A 
secutus daturus eram ἢ v. ὀνύχεσσ᾽ ἀνορύχθη λαι-- 
μὸν óoelou , cum commode succurrit, quod nunc 
scripsi. — 198. συνλειδομένη G, συλλαμδανομένη H, 
συλλειδομένη ed., συλλαμπομένη nos. — 199 sq. 
μέλαθρα, πολλάχι δ᾽ 3 πτῶσιν, ἢ χώματι GH, p. 
πολλάχις ἐν πτώσει xal χώματι ed.; et Α conjecit 
μελάθρου πολλάχις ἐμπτώσεις, ἃς yep. Nos dedi- 
mus : μελάθρων πολλάχις ἢ πτώσεις 3) χώματα. Hac 
χώματα sunt aggeres in variis operum terre- 
strium generibus cumulati, quorum ruina etiam 
apud nos homines opprimuntur. — 201. συνθλώ- 
μενον GH, συνθλωμένου ed., συνθλωμένῳ nos. 

29, 202-208. Hic locus alius esse videtur, et 
quidem ejusdem, quem jam initio Ptolemzi no- 
mine superbientem vidimus. Adjectum puto ob 
Saturni mentionem, etiam in antecedentibus figu. 
ris obviam. — 202. γ᾽ post Κρόνος add, AR, quod 
rursus removi. — 203 ita legitur in GH : 


τέχνων μὲν τεύχων πεδονήϊον ἠὲ Θνέστην, 
pro quo D 667 conj. : τεχνοῦν μ. τ. Πελοπήϊαν ἠδὲ 
Θυέστην, prius receperunt AR, ín posterioribus 


barbariem ita abstergentes : Πελοπήϊον ἠὲ Θυέστην. 
Perfecisse mihi videor loci emendationem scri- 


LX 


bendo τέχνῳ μ. τ. Πελοπήιον ἠὲ 8., ut τέχνῳ dica- 
tur de f£/ia, quemadmodum de filio in loco consi- 
mili Sibyll. Oracc. V, 389 : μήτηρ τέχνῳ ἀθέμιστος 
ἐμίχθη. — 204. ἠὲ xal ὡς ἄλλην ἀσεδήϊον ἢ ᾿Ιοχάστην 
GH (hic quidem ἦϊοχ.), ὦ. d. ἀσεθηΐαν ἠδ᾽ Ἰόκαστον 
infelicissime conj. D. c., neque multo melius AR 
ἠὲ xai ὃς χαλῆς ἀνέδη εὐνὴν ᾿Ιοχάστης et praterea R 
ἠὲ xal ὃς ἄτη ἀσέδησ᾽ εὐνῆς Ἰοχάστη, et Α ἢ χοίτης 
ἄτην ἀσεδέστασον ὡς Ἰοχάστο)ς, et in pref. p. xzv: 
ἠὲ xai ὡς ἄλλην ἀσεθήιον, ὡς Ἰοκάστην. Locus non 
tam desperatus videtur, si quidem priorem ver- 
sum respicimus. Scripsit, opinor: ἠὲ xoi εἰς ἄλλην 
ἀσεδῇ υἱὸν ᾿Ιοχάστην. Consulto reliqui malam pro- 
ductionem etiam v. 110, 202 etalibi obviam, que 
facile evitari poterat. Nam, ut taceam de illo ful- 
cro nimis szpe trito : γε, etiam ἀσεδήσονθ᾽ ui" Ἰ. 
vix magis a vulguta recedit. — 205. μητρυιῇσιν 
ἔμιξεν GH, μητρυιῆσιν συνέμιξεν ed., sed melius 
xal ante μ. jam add. D 668. — 207. ἔνθα δέ μοι 
ed. non monito lectore, ἔνθαδέ μοι G, quod ac- 
centu correcto restitui. 

30, 209-216. Locus nobis jam notus de mascu- 
lis femineisve signis, in quibus Sol et Luna ap- 
parent, hic adsutus , ut videtur, propter res ve- 
nereas. — 2.12. ἠδὲ edd., ἠὲ nos. — 213. ἱστοῖς 3. 
ΘΗ, quod reduxi ; ἱστῷ ἰδ᾽ 41. ed. — 314. ἐν GH, 
μὲν ἐν ed., εἶν nos e corr. D 668, qui non debebat 
etiam ἐνὶ tentare. Aliquando πάλιν conjeceram. 
— 216. τελοῦσαν γυναιξίν τε συνευνάζουσαν GE, ἴσαις 
τεσ, conj. D 481 ; τελοῦσι γυναιξὶ συνευνάζουσαι ed., 
τέλεσσε γυναιξὶ συνευνάζουσα nos propter antecedens 
γυναῖχα. 

81, 217-221. Iterum inferuntur Mars et Satur- 
nus noxii. — 217. ὁπόταν ΠΗ, quod reposui ; μὲν 
ἐπὴν ed. — 218. μεσουρανέοντα ἄνωθεν ΠΗ, quod 
restitui ; μεσουρανέοντ᾽ ἐπάνωθεν ed. Sed in his non 
debemus nimis severi esse. — 221. μοίρην veupo- 
τόμου ἐσφιγμένην ἀχρισιδήρῳ ΠΗ ( nisi quod HJ 
νευροτόμον ), μοῖραν νευροτόμῳ ἐσφιγμένου ἄχρα σιδή- 
go ed. e conjunctis conjecturis D 398 et 337. Sed 
heec non quadrant. Scripsit μοίρης νευροτόμου ἐσφι- 
Ὑμένος ἄχρα σιδήρῳ. 

32, 222-224. Adjectum δὰ 80 propter χαὶ φυγά- 
δας σὺ νόει 224 coll. εὐνοῦχον σὺ νόε: 212. — 222. el 
τίτανός ἐστιν ἐν GH, εἰ Τιτῆνός γ᾽ ἐνὶ ed., quod reti- 
nui, remoto tantum γ᾽, quamquam etiam in hoc 
fragmento dubitari potest, quam magna putanda 
sit auctoris ignorantia. — 224 xal φυγ. GH, quod 
restitui ; δὴ quy. ed., nescio quare. 

33, 125-242. Lune, Martis et Saturni mentione 
factum est, ut hoc fragmentum hic legatur. Ejus 
verbosa garrulitas interpolationibus aucta esse 
videtur. Nam vix dubito, quin sine v. 231-233 
ad v. 330 statim 234 adnexus olim fuerit. Ne- 


PRAEFATIO. 


que 331 et 332 sq. ex eodem loco petita videntur. 
V. 231 quidem potius propter 224 et a12 adscri- 
ptus videtur. — 236. δ᾽ inserui. — 237 ἐχθροὺς 
ἐχπτώσει G, ἐ. ἐκπτύσει H, ἐχθροῖς δὲ πτώξει ed. ; sed 
quidni ἐχθροὺς δ᾽ ἐκπτώσσει sufficiat? — 239. ἐπερεί- 
δεται ὑψόσε H edd., quod D 669 de falsarii poena 
patibuli interpretabatur. AR pro δ. γαίης conj. αἶψα 
δὲ χεῖται. — 240. δίχα" τοῖς ἐπὶ τέχνοις edd., δέκα 
τῆς ἐπὶ τ. Hi, μέτα. ταῖς ἐπὶ τέχναις nos, λύπην τε 
καχαῖς ἐπὶ τέχναις AR. conj. — 241. γοναῖς edd., 
τραφαῖς nos. ἀλλοτρίοισι πόνοις AR conj. 

34, 243-245. Additum propter εὔγραμμον, 
coll. 339, 2341 sq. — 245. τ᾽ ante ἴσον addidi. 

35, 246-255. Iterum Mars et Luna, — 255. χα- 
τίδοι ταχινὸν G , ταχιλὸν HJ, κατίδοιτο, χυλὸν ed., 
χατίδοιτ᾽, ἀλαὸν nos e conj. D 337. 

36, 356-259. Additum propter ὄμμα coll. 254 
ὀφθαλμόν. 

37, 260-273. Locus proxime accedens ad 33, 
etiam interpolatus ut ille, — 261. ὑψώματι οὖ- 
cav GH, ὑψώματ᾽ ἰοῦσαν ed., ὕψωμ᾽ ἀνιοῦσαν nos, ut 
supra. — 262. ὡρονόμον edd., ὡρονόμου nos ex 


.emend. D 639. — 2363. χαριέστατον ἠθάδ᾽ ἐόντα edd., 


ἀχαρίστατον εἶδος ἔχοντα nos e conj. A. — 265-67 
hic aliunde intrusum videtur; item, sed rursus 
ex alio loco, 368, de quo jam AR dubitarunt. 
— 267. ἀπροφίδητον nec alii emendare potuerunt 
( tentarunt D. ἀπροσίδητον, ἀπροτίοπτον, ἐπαφρόδι- 
vov, ἀπροσίτητον, AR ἁδρὸν ἔθηχεν), nec ego. Quare 
intactum reliqui. — 269. φιλοπράγμονα edd., φι- 
λοπαίγμονα nos e conj. D 634. — 270 sq. etiam 
alieni videntur ; hinc 37 1 μεθοδεύων restitui ex GH, 
pro quo AR μεθοδεύει scripserant, scilicet, ne nexus 
turbaretur, — 273. τροφαῖς ἣ ἐν ἰδίεσι μελίσσαις G 
( non xal ἐν 1, μ., ut referunt AR ), ἡ evt δι ἐστι με- 
λισσα ( sic) H, ἐνιδιέστιμελίσσευς J, quod miror 
tantas turbas excitasse: D 635 ἣ iv ἡδείησι vel τρο- 
φαῖσι xal ἡδείησι μελίσσαις conj., AR longius etiam 
recedunt scribendo : τροφῇσιν ἐν ἡδείησι μελισσῶν. 
At quis non videt dedisse τροφαῖς ἠδ᾽ εἶν ἰδίησι με- 
λίσσαις Et florilegia respicit ex aliorum hortis 
congesta, et proprie Musa dulcedinem. 

38, 2374-281. Novum schema Mercurii. 

39, 382 sq. Martem amplexata Venus v. 280 
adhzsisse videtur. 

40, 284-299. In iis, quse Jupiter in Peneris 
edibus portendere dicitur, aperta video duarum 
recensionum vestigia, quz toto ccelo distant , al- 
tera 286 292, quorum similia cumulatis epithetis 
jam habuimus, altera 293-299, qua haud injuria 
obelis confiximus. — 287 ἐπαντέλλοντες GH, quod 
reposui; ἐπανθάλλοντες ed. — 292. ψαινόμενοι πάλιν 
xat μαχαριζόμενοι edd, , φαινόμενον HJ , φαινόμενοι, 
πᾶσιν μαχαριζόμενοί τε βρι τοῖσιν conj. À; sed vix 


IN MAXIMUM. 


puto φαινόμενοι cum antecedentibus junctum 
fuisse. Potius tale quid desidero : φαινόμενοι λαμ- 
προὶ πᾶσιν μαχαριζόμενοί τε. — 296. λελάληνται 
edd. H, sed χελαδεῦνται conj. AR; σελαγεῦνται 
nos. — 297. δὲ τόποισι edd., θαλάμοισι nos, et 
poterat etiam λέχτροισι vel μελάθροισι scribi. Ex 
Árato 252 πενθερίοις quis praeferat, sed forma πεν- 
θερικοῖς bene formata, — 298. δισσῶν edd., quod 
quid sibi velit non perspicio. Scripsit, opinor, 
ἰδίων. Ad sententiam cf. II, 186-188 : 

οὐ μάλα χηδομένους, μάχλου Évexev φιλότητος 

οὔτε φίλων σφετέρων, οὐδ᾽ αὖ πατέρων ἀλέγοντας" 

3 γὰρ δὴ κεδνῶν ἑτάρων γάμον αἰσχύνουσιν. 
—- 299. Versum aperte ad 293 pertinentem ante 
297 transposuerant ΑΒ, Fortasse 398 sq. propter 
similem clausulam χαθορῶνται rursus aliunde ad- 
scriptum. χ᾽ ἦν d. φαίνονται GH, quod restitui cor- 
recto xdv; ἣν d. φαίνωνται ed. 

41, 300-318. — 301.. πλουτεῖ xal G, πλουτεῖ 
ἦδ᾽ ed. non monito lectore ; πλουτεῖ «s xal nos. 

49, 313-331. Supplementi gratia de feminarum 
nativitatibus quadam adduntur. — 315. ἄλλως 
δ᾽ ὡς edd., ἀλλὰ xal ὡς nos. — 316. Comma post 
Ζηνὸς positum ante μετὰ collocavi. — 317. τ᾽ nos 
addidimus. — 318. γ΄, quod add. AR post Κρόνος, 
rursus ejeci. — 319. διθύροις αἰεὶ προϊσταμένας G, 
ἐν διθύροισι p. al. ed. ; sed quam probabilius erat 
τε post αἰεί iere — 3aa sq. ἠὖτε ἔργα ἐ. στ. aic- 

χρῶς δ. - (iux GH et ita ed., nisi quod xaxo- 

φήμων. Sed οἷον ἔοργεν vel. ὧν ἕνεχ" ἔργων conj. Α. 
Multo simplicius : ἠύτ᾽ ἐπ’ ἔργοις d. o, αἰσχροῖς ὃ. xa- 
χοφήμως. — 325. ἢ πολλῶν---- ἔστε ἄτεχνοις G. ( non 
ἔσται, ut referunt AR ), ἔσται ἄτεχτος J , ἤ τε ἅτε- 
χνος ἢ, δὴ πολλῶν — ἔσται ἄτεχνος ed. Tum πολλῶν 
μήτηρ deberet esse altera Niobe, quz multorum 
genitrix omnibus amissis in lacrimas effunditur. 
Id vero nimis breviter et obscure esset enuntia- 
tum, Hinc scripsi : ἦ πολλοῖς — ἔστεν᾽ dxexvoc. — 
331. πλαστὴ GH, quod restitui; πλαστὴν ed., quod 
non satis intelligo. ἁγνῶς GH, quod restitui: pure 
de ea, quse partum simulat, sed eo pura et libera 
est ; ἀγνώς ed. 

A3, 332-340. Item fragmentum de /eminis, 
sed prorsus alius coloris. 335, 336 et 337 xaxo- 
πράγμονα, αὐστηράν, βληχρὰν edd., sed Ionicas for- 
mas ex 33a, 334, 335, 340 reposui. 


Superest, ut de tota horum sex librorum con- 
. junctione tribus verbis moneamus, quamquam 
verum est, quod editores praf. p. xxxrv dixerunt: 
« qui casus hos libros in unum conflarit, de hac re 
fingi quid potest, demonstrari nihil potest. » Hoc 
tamen puto ex iis, quae disputavimus, haud temere 


LXI 


colligi posse , tres diversos fuisse homines, quo- 
rum unus ex uno carmine librum quartum, alter 
e pluribus iisque partim antiquioribus partim re- 
centioribus librum primum, tertius e duobus tri- 
busve iisque recentissimis librum quintum con- 
sarcinaverunt, Has tres farragines qui cum inte- 
gro libros secundum tertium et sextum compre- 
hendente carmine conjuncturus erat, praemisit 
librum primum proaemii causa, qui jam propter 
χαίροις, magis etiam propter sequentia non pote- 
rat alio loco quam totius operis initio poni; 
librum secundum sequi jussit, quia ejus initium 
videbatur res continere, que fundamento totius 
doctrina essent, tertium inde collocavit, arctissimo 
praefationis vinculo ad illum se applicantem. Sed 
item postremum integri carminis librum propter 
exitum multo clariorem et disertiorem, quam 
quo liber quartus explicit, debebat a tertio sepa- 
rare, etexitum horrei sui facere, si quidem etiam 
librum quartum et quintum interponere parabat. 
Quos libros cur hoc potius ordine neque contra- 
rio collocaverit, casu factum videtur. Equidem 
certe causam invenire non potui. His omnibus 
tum Manethonis nomen prazfixum est. 


^ o——90094m-—— 


De Maxrwo brevi esse et licet et placet, quam- 
quam de hoc quoque neutiquam mihi prorsus 
convenit cum omnibus, qua hucusque disputata 
sunt. Sed quum tota de hoc poeta qusstio pro- 
pter versus 422-424, 456-465, 488-496 a 'Tzetza 
tamquam Orphei citatos arctissime conjuncta sit 
cum Orphicorum fragmentorum dijudicatione, 
de quibus nuper disseruit summus Zobec&ius in 
Aglaoph. I, p. 414 sqq., hanc questionem nunc 
resuscitare et suscipere, etiamsi post tantum vi- 
rum auderem, non tamen possem. Constat autem, 
hoc carminis fragmentum ex Suide testimonio 
(Μάξιμος Ἠπειρώτης ἢ Βυζάντιος, φιλόσοφος, διδά- 
σχαλος Ἰουλιανοῦ Καίσαρος τοῦ παραθάτου. "Ἔγραψε 
Περὶ ἀλύτων ἀντιθέσεων, Περὶ χαταρχῶν, Περὶ 
ἀριθμῶν, Ὑπόμνημα εἷς Ἀριστοτέλην, xal ἄλλα τινὰ 
πρὸς τὸν αὐτὸν ᾿[ουλιανόν ) Juliani temporibus ad- 
scribi, quibus librum Manethonianorum quartum 
compositum esse conjecimus. [n eo tantum anti- 
quiores docti dissenserunt, utrum cum Suida 
Maximo £pirote vel Byzantio versus illos tribue- 
rent , an alteri Maximo, Ep/esio, multo celebriori 
philosopho, qui et ipse Juliani przeceptor insigni- 
bus ab eo imperatore honoribus ornatus, postea, 
utsupra vidimus, a Valente capitali poena affectus 
est. Unus Buhnkenius a poeta Alexandrino, Cal- 
limachi et Apollonii Rhodii equali scriptum 
censebat, graviter vituperatus ob id judicium ab 


LX? 


Hermanno Orph. 680, qui ipsa sermonis ratione 
evinci dicit aliquot post seculis scriptum esse 
istud carmen. Hac judicis harum rerum peritis- 
simi sententia adhuc intacta: mansit, nec aliter 
ipse Lobeckius videtur sentire, qui, refutato 
Wesselingio ; Maximi carmen unum idemque esse 
cum Orphicis Georgicis putante, p. 423 ad fidem 
multo promtius esse dicit, Maximum complures 
locos ex Orpheo ad se transtulisse mutato subinde 
ordine. Etiam Zenzius, qui ante Lobeckium con- 
tra Wesselingium disputavit, diserte Juliani pre- 
ceptorem quamquam dubitanter auctorem fuisse 
statuit, atque adeo ad Julianum ipsum quasi disci- 
pulum abillo precepta dirigi conjicit. Gerhardus 
autem, qui post Fabricium et Harlesium illius 
successorem a. 1820 hoc carmen edidit, verba 
ejus inprimis ex Dorvillii emendationibus casti- 
garesatishabuit, illa quaestione prorsus omissa (ἢ). 

Verum enim vero mihi quidem cum ex rebus 
a Maximo — retineamus enim nomen traditum — 
commemoratis, tum ex sermonis ratione in ver- 
bis et deligendis et construendis conspicua cla- 
rissime apparere videtur, hoc carmen ad impera- 
torum Romanorum tempora , nedum ad Juliani 
etatem minime deprimendum, sed potius ad 
recentiorum Alexandrinorum studia referendum 
esse. Atque ut incipiamus a rebus, quarum men- 
tio injicitur, nihil prorsus in iis invenitur, quod 
peculiariter aut Romanos mores aut imperatorum 
saecula redolere videatur, ita ut, si nullo judicio 
praoccupatus post Manethoniana ad hujus car- 
minis lectionem accesseris, ingentem statim ultro 
in sortibus recensitis deprehendas differentiam. 
Neque vero infitias quisquam iverit, cum alibi 
tum in capitibus de nuptiis, de morbis, de vincu- 
lis talia commemorare pronissimum fuisse. Con- 
tra vel unus ille, qui est de agricultura locus, 
comparatus cum insigni Manethonianorum in hac 
materia egestate .— VI, 488 sq.; IV, 433 sq. — 
temporum discrimen indicaverit. Nec minus est 
discrimen sermonis, in quo et elegantem quan- 
dam in eligendis vocabulis zquabilitatem, et tu- 
tam in construendis membris volubilitatem, et 
omnino poeticum quendam colorem et spiritum 
deprehendas, que omnia a Manethonianis — si 
quzdam libri primi fragmenta exceperis — alie- 
nissima sunt. Quid quod solus particularum con- 
junctionumque usus frequens ille et liberalis et 
legibus adstrictus , abhorrens a cauta posteriorum 
jejunitate, atque in modis optativus conjunctivo 


(*) MAEIMOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ͂ ΠΕΡῚ KATAPXON. Re- 
censuit et cum annotationibus criticis edidit Eduardus 
Gerhardius. Lipsiae, 1820. 


PRAEFATIO. 


prelatus hoc carmen Alexandrinorum tempori- 
bus sed serioribus vindicaverit? 

Nam, ut de hac re faciamus initium, frequen. 
tissimus est in describendis constellationum 
efficaciis optativo locus, vel simplici vel cum 
particulis ἄν aut xé conjuncto, ubi fere semper 
indicativum ponere solent Manethoniani. lum ut 
ex particulis nonnulla delibem, habes μὴ μέν 99, 
235, 406, 556, itemque μὴ μὲν δή 133, 171, 175, 
290, 429, 450, porro μοῦνον μή 193, 212, sim- 
plex denique μή vel μηδέ 74, τή sq. 221, 238, 
284, 295 cum optativo juncta ( contra semel μὴ 
μὲν δή cum infinitivo 473, qua monendi formula 
oratio multo vividior exsistit. Deinde animadver- 
tas 7, τ᾽ dv c. optat. 28, 87, 104, 128, 184, 218, 
340, 395, 477, 563; ἦ γάρ szepius ; xal δέ xsv 330; 
xal δ᾽ dv xe 38, 46, 303, 521; x«l δ᾽ dv 178; xai 
xev 387. Jam hzc specimina a Manethonianis 
mirum quantum distant. 

Tum memorabile est, quod schematum descri- 
ptiones per conditionalem semper particulam 
proponuntur, et quidem frequentissime per εἰ 
cum optat. 1, 8, 18, δή, 71, 91, 102, 123, 131, 
160, 168, 180, 183, 204, 208, 353, 320, 347, 
355, 389, 393, 412, 415, 425, 427, 433, 481, 
509, 520, 535, 544, 567, 580, 589; rarius per 
ἦν cum conjunct. 61, 63, 72 sq., 129, 150, 179, 
186 sq., 388, 315, 317, 335, 339 sq., 346, 368, 
373, 397, 503, 577, 606. Habemus etiam sapius 
εἰ cum conjunct., sed tantum cum formis zo: et 
ται, cum illis quidem 97 ἄγησι, 155 βαρύθησιν, 
174 ἀΐξησιν, 216 et 590 τύχῃσιν, λή τ ἐχπρούαλη- 
σιν, 305 sq. συνίησι et ἐπάγῃσιν, ηο3 βαίνησι i 434 
προφύγησιν, 466 στείχησιν, 568 τροχάῃσι, 584 ἔχῃσι, 
587 et 596 διίησι, 593 παμφαίνῃσιν, 603 évxovén- 
ct; cum his contra 16 ἐντύνηται, 262. et 564 
συμφορέηται, 382 φορέηται, 476 δινεύηται. Sed per- 
quam notabiles sunt hi loci 82-85 : 


εἶ δὲ χόραις Ἄτλαντος ὁμὴν & vom at χέλενθον, 

ἢ καὶ μαινομένῃσιν ἐφ᾽ Ὑάσιν ἰνδάλληται, 

αἵτε xat' εὐχραίρητος ἐρυγμήλοιο φέρονται 

Σιδονίου Ταύροιο, καὶ ἐς δόμον ἀρτύνοιο elc. 
et 280-283 : 


εἰ μὲν ἀπ᾿ Ὦκεάνοιο véoy προφάησιν ἀγανὴ 
Πληιάσιν χερόεσσ᾽ ?) καὶ πανδῖα Σελήνη 

Ταύρῳ ἐπιδρομέουσα κατ᾽ οὐρανὸν ἰνδάλληται, 
ἠὲ καὶ ὑγροφόροιο χατ᾽ Αἰγοχερῆος ὁδεύοι, 


ubi male Gerhard. δδεύῃ scripsit ; denique 433 sq. 


el δὲ Κρόνῳ χρνόεντι Gu vei m δῖα Σελήνη, 

xai τε δμὼς προφύγῃσιν. 
Omnino magnopere amat has formas , quas apud 
recentiores satis raro inveniri notum est: addo 
ἣν μὲν ἐῃσι ὅτ, post. ὁππότε--οἴσχηῃσι 148, post ὅτε 


IN MAXIMUM. 


---ἐπεντύνῃσι 376 , post ὅτ᾽ àv — ixnpobópnow 226, 
post εὖτε---ὀτρύνησιν 452 ; tum εἴχεν δηθύνησι 225, 
ἣν δέ γε---ἔχησι 332 et 591 , ἣν μὴ--- τετύχησι 577, 
μὴ — λάδησιν 299, ὅσσα διαστείχησιν 271. Duobus 
locis hae forma constructionem continuant opta- 
tivis consuetis inchoatam, 43 sq. : 

el δέ χε δεύτερον ἦμαρ ἄγοι, πρηεῖά xsv εἴ ἡ 

xai πρῆξίν χε φέρῃσιν ἀπήμονα χερδαλέην τε, 
et 448, ubi post quattuor optativos optantes in- 
fertur: ἠὲ xaz' ἰθὺν ἴησιν. — Addo duas alias 
formas, quae etipsz recentioribus minus usitata 
sunt : προφύγοισθα 203 , φύγησθα 228 ; ety saxov 416, 
φορέεσχεν 420. 

Sed addamus cetera de modis a conjunctionum 
vi aptis. Habemus insuper εἴ xev cum optativo 
298 et 375 , ubi ἀθρήσαις legitur, de qua forma 
supra dictum; contra cum conjunct. 136 δινεύη- 
ται, 191 συμφορέηται, Joa sq. δέξωνται; porro, ut 
vulgatas léctiones afferamus, si δέ τε cum optat. 
127, 255, cum conj. 16, 367; el δέ γε cum optat. 
231, 350, cum conjunct. 341; el δέ χε cum optat. 
43, et 11 sed ex conjectura, cum conjunct. 247 sq., 
cum utroque 20 sq., 26 sq.; εἰ δ᾽ ἄν cum optat. 
370, sl μέν γ᾽ item 146, et εἴπερ τε 256; postremo 
ἣν δέ γε et ἣν δέ νυ cum conjunct. 113, 118. In his 
quadam turbata esse facilius est dicere quam 
indicare, qua sint turbata. Itaque in tanta fra- 
gmenti brevitate codicis lectionem ubique reli- 
qui, quamquam vix mihi temperavi , quin 231, 
341, 350, restituerem εἰ δέ xe, et illud γέ etiam 
146 mutarem in xs. Contra ἦν cum optativo fe- 
rendum erat 422 : 

οὐδ᾽ ἣν ᾿Ιφίχλοιο θοώτερος αὐγάζοιο, 
postquam 412, 415 el pregrediebatur, propter 
metrum; contra 561: in εἰ mutandum, et 532 
conjunctivo ob metrum inferendo sociandum., 

Corollarii loco addo ὅτε cum optat. 205, cum 
conjunct. 528; ὁππότε cum conjunct. 81 ; εὖτε 120, 
252 cum conj.; ὅππως ἄν cum optat. 463, item 
πῶς xtv 227, ἥτις dv 583, ὅττι χε 600; μή cum 
conj. 6, 53. | 

Prorsus etiam alienus est a Manethonianorum 
consuetudine infinitivus imperativi vice positus, 
quem vid. 6r, 70, 97, 119, 149, 249, 293, Agr, 
498, 5oo, 505, 510 sq. 

De argumenti continuitate sufficit ad fragmen- 
tum ipsum lectores ablegare, quorum commodi- 
tati hic quoque intervallis ponendis, vocibus 
distracte scribendis, et indicibus, quos deleverat 
Gerhardus, restituendis inservivi. 

Jam, ad singula aceedens , ne videar nimis le- 
viter hoc carmen antiquioribus temporibus adju- 
dicasse, non solum locos indicabo, in quibus a 


LXI 


Gerhardi recensione recessi, sed etiam quzdam 
specimina ex dictione Maximi deprompta com- 
parabo cum Nicandri carminibus, que quamquam 
ejusdem didactici generis, tamen in argumento 
dissimillimo versantur. 

Ut autem a quibusdam incipiamus, qua jam 
notata sunt, habes apud Nicandrum formas in 
-σι has : Ther. 136 λίπτησιν, 129 θύῃσι, 201 ἄγη- 
σιν, 271 βρύξησιν, 368 ἀζήνησι; Al. 61. χαταθρύ- 
πτησι, 111 ἐρύγησι, 196 et 459 ἐξερύγησι, 227 oret 
ἐρύγησι, 426 ἐμπλώησιν, 609 βρομέῃσιν; porro 
πίησθα Al. 549; μὴ μέν Al. 415, μὴ μὲν δή Al. 624, 
541) μὴ σύγε Ther. 138,574, 583. Longum autem 
est probare, eundem fere modorum apud utrum- 
que poetam esse usum. 

Litera F Fabricianam, H Harlesianam, G Ger- 
hardum ejusque editionem significat. 

1. In mediis de Zuna in Leone apparente de- 
eretis fragmentum incipere monstrant μέσην μοῖ- 
pav et δευτέρη εἶν ἠοῖ, Itaque plena lacune signa 
posui. 

3et 4. Versuum ordinem mutari jussi. Preterea 
legebatur v. 3 τροχάουσα cum plena interpun- 
ctione, et v. 4 μαψίδιοί τε. Sed oppositio subjici- 
tur illis ἀγανωτέρη ἔσσεται οἶμος; quippe pracesse- 
rat perniciosior etiam constellatio. 

7. ἀρχὴν vulgo, quod sensu caret; Ἄρην emend. 
D 699, quem G ne commemoravit quidem. Ve- 
rum de malevolis et benevolis planetis apud 
Maximum sermo semper est post zodiaci signa : 
ita infra v. 49 sqq. Hinc ἀχμήν pratuli, quod 
quid sit, v. 1 jam dictum est : μέσην χατὰ μοῖραν. 

11. γλήνεσιν et. 102. γλήνεσσιν, cf. "Ther. 238, 
ibidemque 373 γλήνεσσιν pro γλήναισιν restituen- 
dum esse jam conjeceram, postquam id ipsum in 
codd. Venetis legi ex Lehrsii praefatione p. xi 
cognovi. 

13. Post hunc versum lacune signa posui. 
Alioquin v. 16 post eum esset transferendus. Sed 
πολυπαίπαλος melius quadrat σχολιοῖσι xal οὐχ εὐή- 
ρεσιν ἔργοις. . 

15. εὐήρεσιν, et εὐήρεα γυῖα 211, 234, 266, εὐΐ» 
pta τμῆσιν 317, εὐήρεα φύξιν 404, εὐήρεϊ θυμῷ 410. 
Cf. Ther. 81 εὐήρεα γυῖα. 

16. πολυπαίπαλος. Cf. δυσπαίπαλος Ther. 145. 

17. fixe FH , ἦ χε Gex em. D 669. Sed ex poete 
usu scribendum erat ἦ τε. — δίχῃσι vulgo, δίκη- 
aw nos. Et idem vitium 149, 239, 432, 591, item- 
que 61, 227, 362, 365, 477, 535 abstergendum 
erat, Neque enim poetam a vulgari ratione re- 
cessisse locorum evincit multitudo, in qua v ἐφελ- 
χυστιχόν ante vocalem legitur : 12, 13, 106, 113, 
126, 127, 182,216, 57, 273,299, 3oo, 308, 361, 
418,445, 452,454,455, 503,522, 547, 550, 554, 


LXIV 


560, 583, 593, 603, et ante consonantem 4, 18, 
96, 169, 174, 195, 226, 238, 243, 297, 347, 
420, 489, 59o. Consulto hzc , qux cuipiam inu- 
tilia videantur, adscripsi. Neque enim tam certus 
est apud omnes poetas canon Hermannianus, ut 
vulgo autumant. Certe apud Quintum nuper ex 
constahti codicis Monacensis auctoritate, quam 
haud raro etiam Aldina adjuvabat, literam illam 
sequente in proximo versu consonante delevi, 
sequente vocali retinui. Pertinet vel hzc pusilla 
res ad nugas conclamatas potius quam consum- 
matas. 

24 huc statim post v. 19 posui, ne in priore 
decreti parte constellatio omitteretur, in poste- 
riore bis poneretur. Tum ἐνὶ scripsi pro iv ex 
Maximi usu. Etiam hzc parva doctrina nondum 
ad liquidum perducta est. 

53. μήνης vulgo, Μήνῃ nos. Nam propter ver- 
bum φέρωσιν stellarum debent esse ἀγλαὰ φάεα, 
non Lunge. Error propter antecedentia proclivis. 

55. C£. Al. 443 δείδιθι et Ther. 367, 915 ὅδοι-- 
πλανέων. — ὁρόωσι vulgo, δρόων σὺ nos : cf. 498. 

57. ἐπὶ ἤθεα, hiatus propter Hom. Od. £, 41r. 

58. αὐτὸς vulgo, quod miror vel a Gerhardo 
relictum esse. Scripsit αὖτις, sed addiderat certe 
unum versum, accuratius de reditu locuturus, ut 
10, 20 Sqq., 32 sqq., 39 sqq. Hinc, quod alii in 


mentem venire possit αὖ τοι, consulto post- | 


habui. 

67. ἤχθηρεν FH, ἤχθηρεν G, ἤχθρηνεν nos, ex 
emend. Jacobsii ad Anthol. Palat. III, p. 383 init. 

69. οὔνεχεν vulgo, τοὔνεχεν nos, quoniam ex an- 
tecedentibus derivat praeceptum. 

10. εἰσῆται vulgo, εἰσῆχται conj. D 657, εἰσή- 
(«Y' Jacobs.l. c. p. 608, illo οὔνεχεν deceptus. 
Dederat ex more suo εἰσῆχθαι : cf. 149 δειδίχθαι. 

16. Ther. 522 planta memoratur, a nonnullis 
μινυανθές dicta. 

11. λήσει vulgo, λήστει nos ex emend. D 657, 
quod ne commemoravit quidem Gerhardus. 

80. παλινστρόέπτοιο vulgo, παλιστρέπτοιο nos, et 
ita Ther. 679. . 

83. μαινομένῃσιν D 745, μαιονίῃσιν vulgo. — 
ἱνδάλληται et idem 282, ἰνδάλλοιτο 331, ἰνδαλθῇ 163. 
Cf. 'Ther. 153, 359 ἰνδάλλεται. 

92, ᾿ἈΑρσέππης cod., quod revocavit G, quum FH 
Ἀρσινόης intrusissent. Gratianus de δ. Bavone 
sive Jo. Alberti ( Misc. obss. vol. VIII, tom. lI, 
p. 288) ᾿Αρσίπτης proposuit ex Hesych, ᾿Ἀιρσίπτη' f 
Ἄλχηστις. Equidem, quominus hanc obscuram 
glossam persequar et illustrem , librorum penuria 
prohibeor. Tamen comparatis Hesychii et Maximi 
lectionibus, non dubitavi Ἀρσίππης scribere, qua 
bona est nominis forma. Ceterum tam doctam 


PRAEFATIO. 


μετωνυμίαν potius Alexandrini hominis esse quam 
Juliani praeceptoris quivis videt. 

93. Post hunc excidisse unum versum verbi 
finiti defectus indicat. 

99. Cf. Ther. 754 φλογερῇ pot. 

101. παυφάσσουσα Ε΄, παιφάσσουσα HG, παφλά- 
ζουσα conj. D 533; sed ποιφύσσουσα ex Ther. 180 
ἄχριτα ποιφύσσοντος reponendum erat, de quo 
verbo cf. Meinek. Anall. Alexandr. p. 127. 

105. Cf. Ther. 138 νεαρῇ χεχαρημένος ἥῤη. 

107. ἀλλ᾽ ἀεί χε vulgo, αἰεί χε conj. D 668, αἰεὶ 
δὲ melius Jacobs. l. c. p. 647. Verum ἀλλά non 
erat attrectandum, hinc ἀλλ᾽ αἰνὰ scripsi. — ὀρσο- 
πολεύοι vulgo, correxi : cf. Hymn. Hom. Merc. 308 
et Anacr. fragm. xxxiv ed. Bergk. 

108. Cf. Al. 408 ὀνειδείην ἐπέλασσε. 
ἰάπτει verbum Nicandreum 
Ther. 358 τυπῇσιν---ἰάπτει. 

110. Cf. Al. 552 πυρὸς λωδήσατο λιγνύς. 

111. ῥέθος vox Nicandrea. 

117. Cf. Ther. 127 χεχορημένη ὕλης. 

191. πολλάχις vulgo, παλλαχίς nos. 

192. πάρος ἤγαγε FH, παρεςήγαγε ἃ ex em. D 
646. Sed patet Xéx1pov ἀειχέλιον, cui magis favet 
constellatio, opponi γαμίοις θεσμοῖς. Hine scripsi 
πάρος ἤραρε. 

193. Cf. Ther. 13 sq. χαλαζήεντα σχορπίον. 

132. ἢ FH, quod restitui, εἰ G e conj., nescio 
qua de causa. 

135. Cf. Hermann. Orph. p. 816. Sed ὀφέλσι- 
μος jam Callim. Hymn. Apoll. 93 legitur. 

140. ἤθεα vulgo, ἤθεσι nos ex emend. D 677; 
ἡδέα conj. Jacobs. l. c. p. 74. — τ᾽ εὐεργέα vulgo, 
quam particule positionem corrupto Manethonis 
loco excusavit D 1. c. Scripsi χεὐεργέα, crasi ex 
v. 234 deprompta. — εὐεργῇ λάχτιν Ther. 109. 

141 et 276. νῦν δ᾽ ἄγε — cf. Ther. 35g, 538, 
636. 

150. εἰ δέ τε οἷς χεν FH, εἰ δέ τ᾽ ἔοις, ἣν G, melius 
certe quam D 677, qui ἐν δέ «e, et Herm. Orph. 749, 
qui ἐν δέ θ᾽ ὅσοις xev conjecerunt, uterque de loci 
nexu securi. Ipse Gerhard. olim Lectt. Apoll. 
p. 181 εἰ δὲ θέρους xev tentaverat, quod non opus 
ut refellatur. Patet, ἔμπλὴν 152 hic ut apud Ni- 
candr. 'l her. 322, ubi cf. schol., idem esse atque 
χωρίς, non, ut apud Homer. Il. B, 526, Hesiod. 
Scut. Herc. 372 idem quod πλησίον. Jam non dif- 
ficile est, quale scripserit poeta, assequi : reposui 
εἴθε δ᾽ £o«, ἦν, sed haud scio an dederit : μοῦνον 
lox, ut 193, 21a. 

154. ἀρωγήν clausula Nicandrea; ad v. 155 cf. 
Ther. 319 χαχηπελίῃ βαρύθοντες. 

158. Δειχελίη ὑπὸ νούσῳ, et 269 ἀεικέα νοῦσον: 
cf, ἀεικέλιον νύγμα "Ther. 271. 


— Eh 
: proxime accedit 


IN MAXIMUM. 


161. φυγὼν vulgo, φυγοῦσ᾽ nos ex emend. Wel- 
seling. Probab. p. 338. 

164. Cf. Ther. 720 σχορπίον αὐδήσω. 

166. γε μέν, de quo dix1 ad Quint. IV, 568 et 
ad Manethonem, etiam apud Nicandrum inve- 
nitur : Ther. 381, 355, 42e, 523, 234. Al. 146. 

168.' ὀλοφώιον hic et. 193, 222, 340, 426. Cf. 
Ther. 1, 327. 

170 et 298. Cf. Ther. 70 φράζεσθαι δ᾽ ἐπέυιχεν. 

179. Cf. Al. 320 de ῥιγηλόν. --- ὁὀπαζομένη FG, 
ἐπαζομένη H, pro quo ἐπαξομένη subetituerat G. 
Sed quo modo mulier subjectum manere possit, 
non perspicio. Scribendum erat óxatoufvo, refe- 
rendum ad diem fatalem : vid. Ther. 813 ὁπά- 
ζεται ἀνδράσι χῇρα. 

179. Fortasse ἐπιδράμῃ. Cfr. 195. 

186. υἱέα vulgo, vta nos. Vid. ad Quint. III, 360. 

192. Cf. Al. 110 ἐπαρωγέα. 

197 et 916 , 2777. λοιγόν. Cf. Ther. 243, 733, 
815. — ἀμδλώσει vulgo, ἄμδλωσις nos, quoniam 
nimis longe abest ἀγαυὴ Θειαντίνη. 

204. Cf. Al. 359 νηδὺς μεμιασμένα λύματα βάλ- 
λει. et Ther. 919 βάλοις ἀπὸ λύματα δαιτός. 

209. ἀμυδρή verbum Nicandreum. 

212. Cf. Ther. 319 χαχηκελίῃ βαρύθοντες. 

213. λαιψηρὰν ὑγείην vulgo, λαιψήρ᾽ ἂν ὑγείην 
nos, quanquam forma displicet : haud scio an 
λαιψήρ᾽ ὑγίειαν scripserit. Cf. v. 324. 

994. ὁγίην vulgo, ὑγίειαν nos. 

999. Cf. Ther. 605 ὀχταπόδην, sed de cancro. 

234. xal εὐήρεα vulgo, xeüfipsa nos. 

236. Cf. Ther. 588 θανάτου φύξιν τε xal ἀλχήν. 

237. ἑνὶ vulgo, περὶ nos ex emend. Herm. 
Orph. 749. — μογῆσαι vox Nicandrea. 

238. τε vulgo, τι nos. — ἐμπελάσειεν clausula 
Nicandrea : Ther. 186. Verbi δαμάζω varis for- 
mss apud eundem obvis. 

243. Ἔμπης vid. Al. 961, 465. 

248. βιήσεται. Ejusdem verbi varise forma apud 
Nicandrum. 

250. τοίη vulgo , τοίην nos ex emend. Gerhardi. 
---μογερὴν vulgo, σμυγερὴν nos ex emend. Herm. 
l. c. 715. Cfr. Apoll. Rb. IV, 380. 

955. Cf. Ther. 118 xaX xov. 

257. Cf. Al. 40 νειαίρης — στόμα γαστρός. 

258. Insolens forma ὑποόχλασεν, pro qua toties 
apud alios ὑπέχλασεν legitur. Sed mutandi impe- 
tum refrenat ὗ Ther. 86. 

259 et 256. Cf. de ῥηιδίως Al. 401, Ther. 2a. 

9774. cb μὴ vulgo, quod iis repugnat, quz modo 
in antecedentibus dixit. Hinc σύ μοι scripsi. 

979. Cf. Ther. ἃ λύσιν — χήδευς. 

981 . Πληιὰς αἰοερωσ᾽ vulgo, ἠερόεσσ᾽ conj. D674, 
αἰθερόεσσ᾽ G ; se patet hic potius Lunam subje- 


ARATUS. 


LV 


ctum esse, et Pleiades plurali aumero commeuo- 
randas fuisse. Non dubito quin []ληιϊάσιν χερόεσσ᾽ 
scripserit : cf. 82 sqq.. 

982. ἐνιδρομέουσα vulgo, ἐπιδρομέουσα nos. 

983. ὁδεύοι FH, quod revocavi, ὁδεύῃ G. 

987. xai δ᾽ vulgo, μὴ δ᾽ nos. 

289. καὶ λώιον vulgo , particula insolenti loco 
posita. Scripsi πολὺ ex 120, 294 et 447, haud ve- 
ritus ne quis male acutus commate post ἀγέμεν 
fixo, eum infinitivum pro imperativo babeat, cui 
per copulam καί novum addatur membrum. 

296. γε vulgo, σὺ nos. — πυρόεντι vulgo, sed 
candente ferro, quemadmodum voluit interpres, 
ubi tandem secantur vena? Hinc μορόεντι dedi, 
vocem Nicandream. Corruptio orta ex v. 398. 

301. πολλοὺς vulgo, πολλῇ nos. 

804. Cf. Ther. 497 βλύζοντι φόνῳ, et de illo 
ἄδην, quod Quinto in deliciis esse ad δα ΕΠ}, 475 
vidimus, Al. 438. — ἐπ᾿ vulgo, ὕπ᾽ nos. 

3192. xoi εἶ vulgo, εἰ xai conj. Gerhard. Lectt. 
Apoill., sed scribendum fuisse xal δ᾽ εἰ membro- 
rum coherentia docere poterat. 

315. συνόδοιο vulgo, συνόδοισε nos. 

319. ἐφημοσύνης FH, ἐφημοσύνῃς G, sed ἐφημο- 
σύναις recte jam conj. F. 

321. οἶτε &ou vulgo, οἵ ῥά θ᾽ ἑοὺς nos ex emend. 
Hermanni Orph. 749. 

321. ἐφέστιον vulgo, ἐφεστίου nos e conj. Ane- 
nymi apud G. 

325. Ἑρκείου, οὐ FH, ἐρχίου, οὐ ἃ, "Epxsíou nos 
e conj. G, quam debebat preferre alteri. 

326. Cf. Al. 74 ἐπιφράζευ. 

3277. εὐσχόπου vulgo, quod est Mercurii epithe- 
ton; εὐπόχου nos ex emend. Lobeckii Parall. gr. 
Gr. p. 329. 

334. δέ xsv vulgo, δὲ καὶ nos. 

337. Ut Geminos 4myclaos sepius appellavit 
Noster, ita Nicander ab eadem urbe Laconicos 
canes appellavit Ther. 670. 

341. xapx(vou vulgo, Kapxívov nos. Ipse Cancer 
enim est Lune domus, ut Leo Solis. Id ignorans G 
infeliciter εἰ δέ γε ( subaud. ἀλεύηται), xapxívou 
οἶχον ἐὰν tentavit. 

349. οἰχνεύη vulgo, ἰχνεύῃ nos e corr. G. 

343. αὖλιν de subitaneo cubili etiam Ther. 58 
legitur. 

345. Cf. Ther. 167 χάρη πεφριχὸς ἀείρει, 293 πέ- 
φριχε xdpnvov. : 

346. χατὰ ἄστρα vulgo, κατὰ δῶμα vel οἴχοισι 
tentabat Herm. Orph. 749; equidem κατὰ μέτρα 
scripsi. 

348. ἐφεστίοισιν FH, ἐφ᾽ ἐστίῃσιν G, ἐφ᾽ ἑστίῃ οἷο 
nos, ἐφέστιον olo ex v. 363 et 373 cenj. Spitzner. 
v. Gr. her. p. 46. 

33 


LXVI 


352. ναίοντος vulgo, inepte; γαίοντος scripsi, 
quamquam propter genitivum dubitanter. 

359. δηναιὸν vulgo, δηναιὸς nos ex emend. 
Spitzneri l, c. 

312. χρόνον vulgo, μότρον nos. D 669 interpun- 
ctione post πολλοῦ posita, ut χρόνοιο πολλοῦ oppo- 
sitio esset adverbii ὦχα, locum sanari putabat. 
Frustra. ᾿. 

371. λαιδρός hic et 438. Cf. Ther. 689, Al. 576. 

385. Post hunc versum lacune signa posui. 

392. Cf. Ther. 415 ὁμήθεα λίμνην. 

412. οὐχ ἐχίχης vulgo, οὔτι χίχοις scriptum vo- 
lebat G, sed sufficiebat οὔ xs χίχοις. 

M3. Cf. Al. 589 λιμναίης φρύνης πολυηχέος. 

A15. cot vulgo, τοι nos. 

416. Cf. Ther. 385 εἴλυθμὸν ἔχεσχεν. 

447. Cf. Ther. 544 ῥαδινὴ — ῥίζα, Apoll. Rhod. 
III, τοῦ ῥαδινῆς----χειρός. 

494. Cf. Apoll. Rhod. Il, 1101 τυτθὸν ἐπ᾿ ἀχρο- 
τάτοισιν ἀήσυρος ἀχρεμόνεσσιν. 

4.38. φῶρ᾽ ἐπὶ φώρεϊ κύρσει FH, φὼρ ἐπὶ φώρεϊ 
χύρσει e corr. Dorvillii G, φώρεσι, si cui .forma 
φωρεύς improba videatur, suadens. Verum etiam 
subita subjecti mutatio perquam inelegans est. 
Hinc scripsi, quod multo signatius, φῶρ᾽ ἐπὶ φωρὶ 
χορύσσει. 

443. Cf. de φιαρός Al. 91, 387. 

448. ἐπ᾽ ἐχδομάτοιο vulgo, ὑπὲχ δόμα τοῖο nos ex 
emend. D 6η8. 

449 et 418. ὄνειαρ. Cf. Al. 426, 543. 

A58. ἄγοις vulgo, ἄγειν conj. G, ἄγων ex Tzetza 
scripsi. ---- χεραίας εὐχαμπεῖς Al. 425. 

459. χλῆμα Ther. 72,873... 

460 et 5029 ὀπώρης. Cf. Ther. 855. 

464. ὄμπνια δῶρα et 598 ὅ. ἔργα. CE. Al. 450 de 
favis πολυωπέας---ὄμπας, ubi vid. schol., Callim. 
fragm. 183 ( ed. Blomfield. ) ὄμπνιον ἔργον, id. 
fr. 133 μελιηδέας ὄμπας, id. fr. 368 ὄμπνας, quod 
schol. ad Nicandr. l. c. explicat πυροὺς μέλιτι δε- 
δευμένους, Apoll. Rhod. IV, 989 στάχυν ὄμπνιον. 

468. Cf. Nic. fragm. II, 67 παραχάδθδαλε σηχοῖς, 
quanquam ibi diverso significatu vox occurrit. 
Etiam σπέρμα vox Nicandrea. 

469, 482, 508. ἀεργηλός. Cf. Ther. 5o. 

M13. τῆμόσδε θέλειν vulgo, τῆμόσδ᾽ ἐθέλειν nos 
e corr. G Lectt. Apoll. p. 91. 

AT'1. χούροις vulgo, χούρων nos, ut alibi semper. 

481. Cf. Nic. fragm. II, 16 εὐθαλέουσα. 

484. Cf. Ther. 209 πολυδερχέα μορφήν. 

485. σπόρον vid. Al. 427, 595. Etiam ἔρνος, v. 
490, vox Nicandrea. 

491. οἴνη s:epe occurrit apud Nicandrum. 

499. ἐλινοῦς vulgo, ληνοὺς Tzetza. Sed scripsi 
ἐλίνους ex Al. 181 ψιθίης ἐλίνοιο, quocum consentit 


PR/EFATIO. 


Oppian. Cyn. IV, 262 ὡραίη τ᾽ ἔλινος. — Cf. AI. 
3.8. ποτῷ ἐνὶ δεύκεϊ Βάχχου, ubi alii ἐν ἀδευχέϊ le- 
gisse videntur. 

499. Cf. Al. 10 γεωμορίην. 

502. Cf. Ther. 67 ἀργεννὴν ὑπὸ βῇσσαν. 

512. χέδροπά τ᾽ ἄλλα Ther. 753. 

513. βλωθροῖο πυρίτιδος Ther. 683. 

516. πορσύναι vulgo, πορσύναις nos. 

593. Ὑδροχόος τε φέρων vulgo , quod erunt qui 
pro nominativo absoluto habeant. Frustra. Scn- 
psit Ὑδροχόῳ δ᾽ ὁρόων. 

595. ὑποδέξεται vulgo, ὁπαέξεται conj. G; sed 
apparet hoc quoque versu preceptum dandum 
fuisse. Inde ὑποθήσεαι scripsi. 

530. Cf. Al. 517 ἠνεχές. - 

539. συμφορέοιτ᾽ ἣ vulgo, συμφορέηται ἣ nos. 

533. πιφάσχοις vulgo, πιφαύσχοις nos e corr. G. 
Πιφαύσχεο Nicandreum , eque ut μινύθουσι v. 536. 

544. Cf. Apoll. Rh. I, 743 θοὸν σάχος ὀχμά- 
Couca. 

551. ὡς δὲ xal hic quoque vulgo. Sed oppositio 
est antecedentibus 550 πουλὺν ἐπὶ χοόνον, et 546 
δηναιὴν---λύσιν. Hinc scripsi ἔμπαλι δ᾽, Versus ini 
tium mutilatum male ex 547 suppletum est. 

554. ἡμερίοισι in clausula Ther. 346. 

555. ἄψεα vulgo, ἄφεα nos, quemadmodum ut 
ceteri , itaetiam Nicander. 

557. ἀνατλήσειεν vulgo, ἀναπλήσειεν nos Εἴ 
emend. Lobeckii Parall. gr. Gr. p. 178 ἢ). 

560. Si quid mutandum, potius ex 1]. N, 57» 
ἰλλάδας, quam cum G ἔλλάδας scripserim. 

561. ἣν vulgo, εἰ nos. Fortasse vice versa 564 
ἣν restituendum erat, ita ut particula sedem per- 
mutaverint. 

566. συναπτῶι ἀδάμαντι vulgo, ἐνὶ στιδαρῷ d). 
D 663, ἐν ἀγνάμπτῳ ἀδ. id. 672 conj.; posterius 
praeferendum esset, nisi ipsum illud συναπτῷ v* 
deretur sanum esse. Hinc ἀεὶ ἀδ. συναπτῷ dedi. 

569, σώεται vulgo, σεύεται conj. D 663, sed 
quidni scripserit σώζεται 

5171. οὐδέ τε vulgo, οὐδέ xe nos. 

51Ά.. εἰς δεκάτην τόδε vulgo, ἑνδεχάτην τότε Π05 
ex emend. D 663. 

579. sl τέτμοις μὲν FH , μὲν delet G ex senten 
tia F, sed tum sequentia non quadrant. Hinc v 
τέτμοις scripsi. 

580. αὖ vulgo, αὖτ᾽ nos, — ὅλοιτο vulgo, 0o 
nos ex emend. Lobeckii Pathol. ling. 6r. 
P. 421, 7). 

584. Cf. Al. 323 πολυωπέϊ κόλπῳ, et 450 obw" 
πέας ὄμπας. 

585. σοι vulgo, τοῖ nos : cf. 163. 

589. δήοις x' vulgo ; sed requirebatur particuli 
adversativa. Etiam δήεις vox Nicandrea. 


IN MAXIMUM. 


599. Cf. 'Ther. 8 ἀνιγροὺς ἕρπηστας, 701 φῶτας 
d., Al. 36, 548. 

600. εἷς vulgo, ἐς nos ex constanti hujus usu. 
— χεν ἕλοι vulgo, χε πέλοι nos. Locus varie tenta- 
tus. D 658 et 66a pro φῶρος conj. φώρ τις, ἃ qo- 
pe, quam formam jam ad 438 commendavit. 
Idem tamen rectam viam sensit, ἔλθη in xev ἕλοι 
latere existimans. Sed particulae cumulatze a No- 
stro non abhorrere videbantur, uti etiam judica- 
vit Hermann. ad Lith. v. 247. 

603. ξυνὸν vulgo, ξυνὴν nos e corr. D 663. 

605-610. Hzc in FH ita leguntur: 


Ζηνὶ χελαινεφέει, xAóntov χτέαρ ὄλλυται αὕτως 
"Hv δ᾽ ἴσχῃ Κρονίωνα σεληναίη ἀμιαδίη 

Ἐν γενέθλῃ, π € μὲν ἐπ᾽ ἠγάθεον φαέθοντα 
Οὐ τι λίην φώρεσσι δ᾽ ἐναίσιμα γίνεται ἐσθλὰ 
Τείρεα Κυπρογένεια xal αἰγλήεις Διὸς ἀστὴρ 
δὲ xai ὠκυδρόμοιο φερεπτέρον Ἑρμάωνος. 


Seripsi Bruxellis, cal. Januar. MDCCCL. 


LXVII 


G nihil mutavit, nisi quod χελαινεφέϊ et ἅμμα δίῃ 
cum D 663 scripsit, et puncto post αὔτως, com- 
mate post φαέθοντα et colo post λίην distinxit. 
Oblitus autem est etiam Σεληναίῃη ex ejusdem 
emendatione dare. Equidem, si quid video, hic 
nihil nisi meras tenebras video. Nam neque quo- 
modo triplex Jovis memoratio explicari possit, 
nec quid aut ἐν γενέθλῃ apud hunc poetam, aut 
παράδος uw, nec quid omnimo v. 606 sq. sibi 
velint, perspicere valeo. Hinc hos ipsos versus 
uncis inclusi, quippe apertissime aliunde intru- 
sos, et lacun: signa post χελαινεφέϊ posui, ubi 
sequebatur Mercurii et Veneris commemoratio, 
et ante οὔτι λίην, quod finem continet admonitio- 
nis, ne nimis velit ob rem furto ablatam morori 
se dedere : cf, 410 sq., 579. 


ARMINIUS KOECHLY. 


EPIMETRUM. 


Hec jam dudum perscripta et operis tradita 
erant, quum tandem nactus sum Julii Materni Fir- 
mici Matheseos libros VIII, quos sub imperatore 
Constantino conscriptos esse constat. Sed operosis 
Quinti edendi laboribus obruto licuit tantum pro- 
perante oculo vasti operis partem fere tertiam 
percurrere. Tamen qua inter eum et Manetho- 
niana intercedat ratio, paucis indicare licet. ld ex 
ipsius scriptoris verbis explicare possumus, qui 
in prafatione libri ll. p. 15 (ed. Hervag. Basil. 
1551), postquam prseter Caesarem et Ciceronem 
neminem Latinorum de hac arte scripsisse dixit, 
ita pergit : « Unde nos omnia, que de ista arte 
AEgyptii Babyloniique dixerunt, docili sermonis 
institutione transtulimus , ut ii qui ad explicanda 
hominum fata formantur, pedetentim imbuti, 
omnem divinitatis scientiam consequantur. » Fron- 
tonem enim « nostrum » Hipparchi secutum An- 
tiscia ita Apotelesmatum sententias protulisse , 
tamquam cum perfectis jam et peritis loqueretur. 
Eum Frentonem non Cirtanum esse, celeberrimum 
Marci Aurelii praeceptorem, sed Émesanum, qui re- 
gnante Alexandro Severo floruit, ut verisimile est, 
ita aliquid ponderis addit nostra de librorum Il, 
Ill et Vl Manethonianorum auctoris tempore con- 
jecture. Cum his cfr., quie idem in pref. libri IV, 
p. 84 dixit : « Omnia enim, qua JEsculapio ᾧ (i. e. 
Mercurius ) Enichnusque tradiderunt, qua Peto. 
syris explicavit et Necepso, que Abraham, Or- 
pheus et Critodemus ediderunt, ceterique omnes 
bujus artis antiscii, perlecta pariter atque col- 
lecta et contrariis sententiarum diversitatibus 
comparata in his perscripsimus libris, divinam 
hanc scientiam Romanis omnibus intimantes : ut 
hoc, quod quibusdam difficillimum videbatur 
propter Latini sermonis angustias, ostensa Ro- 
mani sermonis licentia, veris ac manifestis in- 
terpretationibus explicarem. » Cum his cfr. Ma- 
n6th, 1, x1 sq., V, 2, 4, 10. Preterea aliis locis, 


ut II, c. 32, p. 38; presf. ad III, p. 45 54. εἰ 
horum et aliorum auctorum, ut Z'tolemcei, 4ntio- 
chi, Dorothei, meminit. Inter quos quum Mane- 
thonis nunquam mentio fiat, haud improbabilis 
est suspicio aut alio aut nullo nomine illa carmina 
Materno nota fuisse. Eum enim aut his ipsis aut 
simillimis, que perierunt, usum esse mira vel in 
argumenti zquabilitate multorum locorum simi. 
litudo evincit. Firmici quidem opus, quod variam 
pristinorum Astrologorum doctrinam in artis 
perpetuis praeceptis ordinate corpus redegit, sane 
multo plura complectitur quam quse in Manetho- 
nianis leguntur; sed haec ipsa tam plene sspius- 
que repetita continet, ut quamque Manethoniano- 
rum sententiam plurimis plerumque Firmici locis 
firmare possis. Itaque, qua de illorum «setate ex 
rebus , qua in iis commemorantur, disputavimus, 
ea ex Firmici libris tam larga exemplorum copia 
comprobantur, ut qui ea componere vellet omnis, 
librum conscribere deberet ambitu suo Manetho- 
niana longe superantem. Nominatim quaecumque 
de artibus, noxis, opibus, nuptiis, liberis side- 
rum constellatione indicatis afferuntur, simillimo 
modo et ad nauseam usque recocta apud Firni- 
cum leguntur, ita ut etiam inde appareat, quan- 
topere Maximi illud fragmentum ab hac stie 
alienum sit. | 

Inter octo libros, quorum primus doctrinz ms- 
thematice contra adversarios defensionem conti- 
net, unus est, septimus, qui prorsus eodem modo, 
atque antiquioris carminis Manethoniani terti: 
( hodie omnium sextus), non a siderum constella- 
tione ad hominum fata sed ab hominum fatis ad 
siderum constellationem transit. Exponuntur ibi 
(ut partem afferam) deinceps expositorum vel non 
nutritorum , geminorum, servorum seu captivo- 
rum, libertinorum et liberorum , monstrosorum, 
eunuchorum et hermaphroditorum, orborum e 
adoptivorum filiorum, incestorum et paediconum 


EPIMETRUM. 


et cinssdorum, athletarum , causidicorum , medi- 
corum, musicorum geniturs&, fratrum cujusque 
numerus indicatur et qus sunt similia. | 

Ex ceteris libris paucissima speciminis loco 
addo : 1, 1, p. 3 sq. eos refutat qui ex stellarum 
vi deorum religionumque contemtionen: deriva - 
verunt : cf. Man. I, 196 sqq. — lbid. 4, p. 13 
inter varias mortes memoratur, qui cadentium 
tectorum ruina comprimitur : cfr. M. III, 13o., 
V, 199 sq. — ll, 10, p. 22 (ut p. 61 et alibi) ves- 
pillones pollinctoresque nominantur, de quibus su- 
pra dictum. — III, 3, p. 48 Saturnus — cirea 
aquam dabit actus , etibid. ex aquaticis actibus vel 
ex humidis negotiis vites subsidia largitur : cfr. M. 
I, 85 sq. —l1bid. p. 49 ex latentibus doloribus — 
deformat : cfr. M. I, 2352 et alibi. — Ibid. p. 5o 
philosophos capillatos : cfr. M. 111, 391. — Ibid. 
p. 51 benevola stella — hzcmala, qua dicimus, ex 
partealiqua mitigantur : cfr. M. 1II, 371. — Ill, 5, 
Ρ. 54, « quicquid ausi fuerint, nulla potuerunt ra- 
« tione complere : » cfr. M. III, 378. — Ibid. p. 55 
« prsesides riparum; » cfr. M. IV, 534. — Ibid. 
p. 56:« aut in fluviisautin stagnisaut in mari sub- 
mergi facit aut occisos a piratis undis facit flucti- 
busque dispergi; » cf. M. lII, 2355 sqq. — lbid. 
p. 57, « dsemonibus terribiles , quorum adventu 
pravi demonum spiritus fugiant » etc.; cf. M. 
V, 303 sq. — Ibid. p. 60, « coronarum largitur 
insignia ac prsstexta veste decorabit » (et p. 63 
« dignis infulis coronari » ); cfr. M. II, 234. IIl, 
37. — Ibid. p. 61 « hermaphroditos faciet, in qui- 
bus se duplex natura conjungat; » cfr. M. 1, 128. 
— lbid. « qui virilia propriis sibi amputent ma- 
nibus; » cfr. M. VI, 297. — lbid. p. 62 « hymno- 
logos et qui deorum laudes cum jactantia et oston- 
tatione decantent, ex quibus tamen honorem et 
gloriam habebunt; » cfr. M. II, 338sqq., de quo 
loco supra dictum. — Ibid. p. 65 « aut abortabit 
frequenter — aut intra viscera ejus dilaceratum 
pecus a medicis proferetur; » cfr. M. II, 388. — 
Ibid. « faciet in templis manere sordide — et qui 
nunquam tondeant comam, quales solent esse in 
templis qui vaticinari consueverunt : » cfr. M. I, 
234 sqq. — Ibid. « in palatiis regum vel potentum 
virorum domibus ob fabricationem harum rerum, 
quse ad cultum sunt mulierum necessarie, per- 
severant; » cf. M. II, 242 sq. Ill, ?9 sq. — Ibid. 
p. 64 « ancillas matrimoniis sibi conjungunt, alii 
sibi publicas meretrices genialis tori copulatione 


LXIX 


consociant ; » cf, M. II, 158 sq., 448 sqq. — Ibid. 
p. 67 « ex incestis amoribus gravi pulsat infa- 
mia; » cf. M. IlI, 338. Et sexcenta alia vel ex his 
paucis paginis comparari possunt. Alia quedam, 
qui) commode succurrunt, sepius repetita per 
saturam brevissime adjiciam. Memorantur patri- 
monia amissa, βιοθάνατοι, uxoris et filiorum inter- 
emptores, paternse et maternse substantie dissi- 
patores, tardiores in omnibus actibus, sacrilega 
et irreligiosa verba jactantes , stomachi dolores, 
magistratus majores et minores, reges et duces et 
quibus singularum civitatum gubernacula cre- 
dantur, indignis matrimoniis copulati , vites in- 
constantes , divitise in senectute, nervorum dolo- 
res, ex aliorum mortibus pecunie, magi famosi 
veraet falsa praedicantes , praefecti prztorio, gib- 
bosi et lunatici, regum administratores et ratio- 
nales : sed etiam magnarum mulierum procurato- 
res, juridici et nuntii regum , thesaurorum in- 
ventores, piscatoreset venatores, rix et pericula, 
liberi expositi et adoptati, auri argentique artifi- 
ces, qui magnorum virorum negotia tractant, in 
finibus peregrinis erratici, regum et potentium - 
virorum amici, vulneribus aut catenis afflicti, 
judiciorum assessores, homicide, ὀλιγοχρόνιοι, 
bestiis przepositi , caeci et claudi, fabricationibus - 
templorum prsepositi, amabiles et honorati, fra- 
tribus majoribus orbi, literati et musici , eunuchi, 
cinsedi, tribades et « hoc genus omne, » sacris qui 
praesunt et neocori, propheta , ex igne et ferro ar- 
tes, fabricatores deorum, deliri, hydropiaci et 
elephantiaci, linteones et colorum inventores et 
tinctores, lites uxorum gratia susceptze, sed etiam 
uXores morigerse ex quibus gloria et patrimonium 
viris confertur, rixee cum mulieribus agitatz, et 
que hujus generis sunt similia, Denique niAi! est 
in Manethonianis , quod non plurimis ex Firmico 
illustrari possit. | 
Sed maxime memorabile est illius opus, quo- 
niam in eo apertum, licet non pronuntiatum ani- 
madvertimus studium doctrinam astrologicam et 
ab adversariorum vituperationibus atque suspi- 
cionibus vindicandi, et ad veterum religionum 
subsidium adhibendi, Sed de hac re, quam accu. 
ratius pervestigare eo jucundius est, quod toto 
libro Christianorum diserta mentio non fit, for- 
tasse alias. Hic ex eo illum locum, quem Mane- 
tho Vl, 73a sqq. prudenter evitavit, quomodo 
tractaverit addendum videtur. Etenim , ut impera- 


LXX 


toris suspicioni obviam iret, primum extremo li. 


bro primo p. τή sq. ardentissimas fundit ad omnes 


Deos Planetas preces sic exeuntes: « Constanti- 
num, maximum principem , et ejus invictissimos 
hberos, dominos et Casares nostros , consensu 
vestra moderationis et Dei summi obsequente 
judicio perpetuaque eis imperia decernente , fa- 
cite etiam nostris posteris et posterorum nostro- 


rum posteris, infinitis seculorum continuationibus . 
imperare; ut omni malorum acerbitate depulsa 


humanum genus quietz felicitatis munera conse- 
quatur; » Putes nostri temporis hominem de pe- 
culio suo sollicitum nostris regibus utpote lucri- 
ficse quietis tutoribus salutem precari! Sed idem 


EPIMETRUM. 


nullus possit de vita Imperatoris aliquid invenire, 
ut persuasionibus tuis monitus istum furorem te- 
meritatis , correcto mentis errore, deponat. Sed 
nec deferre te volo , si quis aliquid male quzsi- 
verit, ne, quum ille ob illicitas animi cupidi- 
tates capitali fuerit sententia subjugatus , morti 
ejus causa exstitisse videaris, quod alienum est a 


᾿ proposito sacerdotis. » Vides abjectam regii no- 


minis adulationem, eo turpiorem, quoniam ad 
scelestissima sua mendacia religione atque Dei 
majestate abutitur, jam illis temporibus familia- 


rem fuisse. Tam verum est, nihil, quod prorsus 


Il, e. 33, p. 44, ubi de mathematici conditione , 
menti versus addo , quos lriarte Heg. Bibl. Ma- 


agit, Lolliano suo haec precipit : » Cave ne quando 


destatu reipublicevel de vita Komani imperatoris 
aliquid interroganti respondeas : non enim opor- | 
tet, nec licet, ut de statu reipnblicz aliquid nefa- . 
ria curiositate dicamus. Sed et sceleratus atque | 


omni animadversione dignus est, si quis interro- 
gatus de fato dixerit Imperatoris; quia nec dicere 
poteris de eo aliquid nec invenire. Scire enim te 
convenit, quod eLaruspices , quotiescunque a pri- 
vatis interrogati de statu Imperatoris fuerint, et 
querenti respondere voluerint, exta semper, qua: 
* ad hoc fuerint destinata, ac venarum ordines in. 
voluta confusione conturbent. Sed.nec aliquis ma- 
thematicus verum aliquid de fato Imperatoris de- 
finire potuit : solus enim lmperator stellarum 
non subjacet cursibus ; et solus est, in cujus fato 
stelle decernendi non habeant potestatem, Quum 
enim sit totius orbis dominus, fatum ejus Dei 
summi judicio gubernatur.; et quia totius orbis 
terrenum spatium Imperatoris subjacet potestati- 
bus, etiam ipse in eorum deorum numero consti- 
tutus est , quem ad facienda et conseryanda omnia 
divinitas statuit principalis. Hac ratio et aruspices 
turbat : quodcunque enim ab iis invoeatum fuerit 
numinum, quia minoris est potestatis, majoris 
potestatis, quae est in Imperatore, non poterit 
explicare substantiam, Cui enim omnia ingenia, 
omnes ordines, omnes divites, omnes nobiles, 
omnes honores, omnes serviunt potestates, divini 
numinis et immortalis sortitus licentiz potestatem, 
in principalibus Deorum ordinibus collocatur. 
Quare quicunque aliquid de Imperatore quzsive- 
rit , nolo ut eum truci ac severa responsione con- 
turbes; sed et docili sermone persuade, quod 


novum sit et inauditum, radiis collustrari 'HeXtou, 
ὃς πάντ᾽ ἐφορᾷ xal πάντ᾽ ἐπακούει. 
Corollarii oco nonaginta octo astrelogici argu- 


trit. codd. Gr. p. 344-46 ex binis foliis chartaceis 
manu recentiore exaratis, quz codici LXV Ill ty- 
pis excuso inserta erant, descriptos dedit. Eorum 
triginta tres jam Salmasius protulerat : 1 sq. Exer- 
citt. Plinn. ll, p. 1227. — 8 pra. ad Diatrib. de 
ann. climacter. 32-35 E. Pl. I, 65a et A. CI. 
p. 289. — 31 sq.-34. E. Pl. If, p. 1235. — 
59-62 Ibid. — 63 sq. 66 sq. 69-71 A. Cl. p. 2391. 
— 73 sq. Ibid. p. 392. — 8o E. PI. I, p. 654. 
— 85-94 lbid. p. 655. 

Quz ego in his prater accentus et interpun- 
ctionem similesque minutias emendavi, hzc sunt : 
2. ἄῤῥαθίη c (i. e. codex). — 6 παιρεθίων c. Πα- 
ραοῦψαι sive Παραύαιοι, « de quibus Plutarchus et 
Stephanus Byzant. » succurrunt lriarti. — 7 θρη- 
χῶν €, — 10 x. ópusc ὠγύγιαι ἀρχ. d. ἔδεσχον c, ini- 
tio addi volebat τῇδ᾽ ὑπὸ Ir. Cur ὠγυγίης. epitheto 
distinxerit quercum, disce ex Max. 490. .— 11 βα- 
θυδινής τε c. Imitatus est Il. b, 195 βαθυρρείταο μέγα 
σθένος Ὦχεανοῖο. --- 12 'Ayaixóv c. ἔσχε c. Olim co- 
gitabam de dy gi. — 15 αὐτὸν c. — 16 Καλχηδὼν c, 
em. lr.; διδοῦς δόμη θεῖα c, Ad. καὶ δώματα θεῖα 
male conj. lr. — 17 λυδίη τ᾽ ὑπ᾽ ὄμμασι c. In- 
telligit mare Mediterraneum : cfr. 8 et 11. — 
18 βαθύπλουτον c. — 19 χρονίδου διὸς τρ., ἠδέ τε μύ- 
σης c, ante τρ. lr. inseri volebat ἧ. Scribi etiam po- 
terat ἦχί τε νύμφης. --- 21 τέτακται c. — 22 ἐτύχεν c, 
ἐπέχει Salmasius. — 94 τριτάτας c, τρίτατος Salm. — 
25 « ad oram codicis nostri exteriorem ex adver- 
so versus adscripta sunt manu, qua cetera, variz 
lectiones , nempe ἴσας pro ἔλαχεν, et λάχε pro ἴσα, 
ita αἱ is in hunc modum sit legendus : τὰς δ᾽ ὑπολ. 
ἴσας φαίνων λάχε θούρῳ. « IR. Non pratuli. — 26 τὰς 


EPIMETRUM. 


om. c, add. Ir. — 31 τριτάτας c, τριτάτη Salm. — 
34 δὲ ἐξ c, χαὶ ἕξ Salm. — 35 ἑρμείας c; corr. Ir. 
Tum haud scio an scripserit Φαέθων τὰς ἑπτά. «--- 
87 indyev c. — A0 sqq. στίλδων ἐπὶ τοῖς μοίρας Καὶ 
δέχα χύπρις ἔ. o. δ. κατ’ αὐτὴν τέσσ. Ἑπτὰ δ᾽ ἄρης ο.; 
vocabulum μοίρας recte post ἔχει transposuit et 
τέσσαρας initio sequentis versus collocavit Ir.; 
pro ἐπὶ τοῖς legi etiam poterat ἐνὶ ταύτῃ : al- 
terum prztuli ex. v. 54. — 48 δ᾽ αὖ c, corr. lr. 
— 51 τρίτας c. — 57 δὲ om.c, add. Ir. — 55 τέσ- 
σαρα 6. — ἴσας c, pro quo λάχε conj. Ir. opero- 
sius. — 60 μοίρας om. c, add. Salm. — 64 ἤματα 
et νύχτες c , ἤματος et νυχτὸς Salm. — 66 παρθενιχῇς 
τε C. — 67 "ματα ἀφρογένη c, nostrum Salm. — 


Scripsi die XVIII mens. Mart. MDCCCL. 


LXX! 


70 διδύμοισι Salm., fort. Διδύμοις δὲ ; sed cfr. 82. 
— 72 μοιράσατο c. — 74. ἤματι c, ἤματι μὲν Sali. 
— 16 ix δ᾽ ἄρατοι τούτων c. ἐν ὑδρηχόῳ c. — 
86 ὑψώματα c. --- 87 ὡρονόμου .-- ὥραν c, ὥρονό- 
μον δὲ μάθης ὥρας Salm. Sed.haud scio an scri- 
pserit : ὡρονόμον μοῖραν δὲ μάθοις, — 90 χεῖθε δὲ 
ἐστοιχηδὸν c, nostrum prebuit Salm. — 97 ἔχεις c. 
Horum fragmentorum ex Dorotheo excerpto- 
rum collectione quantopere nostra de libris 1 et V 
Manethonianorum conjectura adjuvetur, preser- 
tim quod illa libri I disticha attinet, sponte pa- 
tet. Dorotheum illum addo a Firmico IH, c. 32, 
p. 38 virum dici prudentissimum, qui apotelesmata 
verissimis et disertissimis versibus scripsit. 


AnMiNIUs KOECHLY. 


ARMINIO 


KOECHLY 


S. P. D. 


FREDERICUS DÜBNER. 


Proficiscentem ( ne dubita ) cupido incessit Ma- 
nethonis Tui sarcinis includendi; verum saniori- 
bus astrologus ille scriptoribus bonas horas mul- 
tas in Medicea detractum ire parabat. Quare domi 
reliqui quem in splendido ornatu Tuo se merito 
jactare sciebam, codicem tamen in terris unicum 
inspecturus. Vidi χειμήλιον ( plut. 28, cod. 27 ) 
egregie servatum et elegantissima calligraphia 
nitens, ut ne unam quidem literam toto in opere 
dubiam esse posse existimem. Ipse si videres, 
segerrime profecto ferres cumulum illum testimo- 
niorum quo scatet annotatio Tua, et discordes 
sspe strepitus τῶν MGHJ, simpliciter quippe, 
clare et distincte loquente membrana. Non me- 
mini ex Tuis primi libri argumenta. In codice is 
liber in septuaginta capita divisus, quorum argu- 
menta, premissa libro, suis locis breviter repe- 
tuntur in margine. Memorabilius etiam, in eodem 


libro tres ῥήσεις per singulos versus asteriscis. 


esse distinctas; porro duas ῥήσεις in secundo, 
unam in sexto. Quinti libri, itidem ut primi, 
totum decursum prosaica paraphrasi persequi- 
tur scholiastes in margine, uncialibus literis, 
qui mos est codicum decimi et undecimi sseculi. 
Heec, uti vides, proxime tangunt questiones a Te 
sollertissime agitatas : ut verear ne ( contra ac 
proverbio jactatur ) quattuor rotis MGHJ insi- 
stenti currui jam percupias addi quintam. At 
hane Thesaurus Grecus propediem retrahet Pa- 
risios. ' 

Maxru«uu mihi nunquam persuadere potui 
esse Alexandrinorum quam dicimus ttate recen- 
tiorem : quo magis gavisus sum rerum documen- 
tis manifestis que profers, et Ruhnkenil, qui in 
his poetis habitabat, judicio quod ignorabam. 
Huncin codice relegere constitueram, quum nova 
res se obtulit et propter Harlesii silentium pror- 
sus inexspectata. À Bandinio enim in ejusdem 
plutei 28 codicum recensu indicatur vetus syn- 
tagma scriptorum astrologicorum ( cod. 84 ), 
quod multis cum aliis continet paraphrasin Maxi- 


mi et ipsum initium carminis his verbis conce- 
ptum : 

Εἰ δ' &ye μοι χούρη Πιμκληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 

Μήνην ἡερόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν ἕκαστα 

σημαίνει. σχολιωπὸν ἐπιστείχουσα κέλευθον. 
[ Codex v. 2 ἰερόφοιτον, 8 ἐπιστίχ. Ὁ Hos versus 
Bandinius exscripsersat tanquam initium para- 
phraseos : ut plurium hinc partium carminis 
exspectatio mihi facile subnasceretur. Sed manu- 
scriptus liber in illis sese continet, prosaicam 
paraphrasin subjiciens vehementer jejunam : que 
hoc tamen emolumenti affert, ut discamus quale 
fuerit fotius carminis argumentum, et rerum 
tractatarum quis ordo; nam in iis qui supersunt, 
paraphrastes nihil omisit. 

Primum igitur, carissime amice, eorum que 
perdita sunt paraphrasin integram perscribo; 
deinde superstitum excerptam , additis memora- 
bilioribus ex poet; codice; vellem autem aliquan- 
tillum spatii concessisses codicis lectionibus ante 
te correctis ; nunc omittendz erant ille quas apud 
Gerhardum relatas esse suspicabar. Codex 34 est 
seculi XI vel XII ineuntis, magno et splendido 
charactere scriptus ; sed nomina signorum a me 
posita esse scito pro siglis astrologicis quibus 
ubique utitur. 


Μαξίμου περὶ καταρχῶν μεταφρασθὲν 
πεζῇ λέξει ἐκ τῶν ἡρωϊκῶν μέτρων. 


Εἰ δ᾽ ἄγε μοι χούρη Πιμπκληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 
Mfvnv ἡπρόφοιτον, ὅκως ἄνδρεσσιν Exacta 
σημαίνει σχολιωπὸν ἐπιστείχονσα κέλευθον. 


Πῶς 6 τεχθεὶς ἄνθρωπος αὐξιφωτούσης τῆς σελήνης 
ἔμπρακτος ἔσται xal. χατορθωτιχὸς ὧν μεταχειρίζεται 
πάντων; Ἐὰν παρατηρῆται ἐν ταῖς χαταρχαῖς τῶν Éau- 
τοῦ ἔργων τὴν σελήνην συνοδεύουσαν ἤτοι τῷ Διὶ ἢ τῇ 
Ἀφροδίτη ἢ τῷ Ἑρμῇ ἐὰν δὲ ἀνοδεύῃ (leg. συνοδ. ) 
ἡ σελήνη τῷ Κρόνῳ 3 τῷ Ἄρει, μὴ καταρχέσθω ἔργον" 
ἀπραξία γὰρ καὶ βλάδη ἐπαχολουθεῖ. 


LXXIII 


ARMINIO KOECHLY 


S. P. D. 


FREDERICUS DÜBNER. 


Proficiscentem ( ne dubita ) cupido incessit Ma- 
methonis Tui sarcinis includendi; verum saniori- 
bbus astrologus ille scriptoribus bonas horas mul- 
tas in Medicea detractum ire parabat. Quare domi 
reliqui quem in splendido ornatu Tuo se merito 
jactare sciebam, codicem tamen in terris unicum 
inspecturus. Vidi χειμήλιον ( plut. 28, cod. 27 ) 
egregie servatum et elegantissima calligraphia 
nitens, ut ne unam quidem literam toto in opere 
dubiam esse posse existimem. Ipse si videres, 
zegerrime profecto ferres cumulum illum testimo- 
niorum quo scatet annotatio Tua, et discordes 
sspe strepitus τῶν MGHJ, simpliciter quippe, 
clare et distincte loquente membrana. Non me- 
mini ex Tuis primi libri argumenta. In codice is 
liber in septuaginta capita divisus, quorum argu- 
menta, premissa libro, suis locis breviter repe- 
tuntur in margine. Memorabilius etiam, in eodem 


libro tres ῥήσεις per singulos versus asteriscis. 


esse distinetas; porro duas ῥήσεις in secundo, 
unam in sexto. Quinti libri, itidem ut primi, 
totum decursum prosaica paraphrasi persequi- 
tur scholiastes in margine, uncialibus literis, 
qui mos est codicum decimi et undecimi seculi. 
Hgc, uti vides, proxime tangunt questiones a Te 
sollertissime agitatas : ut verear ne (contra ac 
proverbio jactatur ) quattuor rotis MGHJ insi- 
stenti currui jam percupias addi quintam. At 
hanc Thesaurus Griecus propediem retrahet Pa- 
risios. 

Maxriwux mihi nunquam persuadere potui 
esse Álexandrinorum quam dicimus estate recen- 
tiorem : quo magis gavisus sum rerum documen- 
tis manifestis quie profers, et Ruhnkenil, qui in 
his poetis habitabat, judicio quod ignorabam. 
Huncin codice relegere constitueram, quum nova 
res se obtulit et propter Harlesii silentium pror- 
sus inexspectata. À Bandinio enim in ejusdem 
plutei 28 codicum recensu indicatur vetus syn- 
tagma scriptorum astrologicorum ( cod. 84 ), 
quod muitis cum aliis continet paraphrasin Maxi- 


mi et ipsum initium carminis his verbis conce- 
ptum : 

ELS ἄγε μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 

Μήνην ἡερόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν Exacta 

σημαίνει. σκολιωπὸν ἐπιστείχουσα κέλευθον. 
[ Codex v. 3 ἱερόφοιτον, 8 ἐπιστίχ. ] Hos versus 
Bandinius exscripserat tanquam initium para- 
phraseos : ut plurium hinc partium carminis 
exspectatio mihi facile subnasceretur. Sed manu- 
scriptus liber in illis sese continet, prosaicam 
paraphrasin subjiciens vehementer jejunam : que 
hoc tamen emolumenti affert, ut discamus quale 
fuerit fofius carminis argumentum, et rerum 
tractatarum quis ordo; nam in iis que supersunt, 
paraphrastes nihil omisit. 

Primum igitur, carissime amice, eorum qua 
perdita sunt paraphrasin integram perscribo; 
deinde superstitum excerptam , additis memora- 
bilioribus ex poete codice; vellem autem aliquan- 
tillum spatii concessisses codicis lectionibus ante 
te correctis ; nunc omittendz erant illt quas apud 
Gerhardum relatas esse suspicabar. Codex 34 est 
seculi XI vel XII ineuntis, magno et splendido 
charactere scriptus; sed nomina signorum a me 
posita esse scito pro siglis astrologicis quibus 
ubique utitur. 


Μαξίμου περὶ καταρχῶν μεταφρασθὲν 


πεζῇ λέξει ἐκ τῶν ἡρωϊκῶν μέτρων. 


Εἰ δ' ἄγε μοι κούρη Πιμπληκὰς ἕνιεκπε Μοῦσα 

Μήνην ἡδρόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν ἕκαστα 

σημαίνει σκολιωκὸν ἐπιστείχονσα κέλενϑον. 
Πῶς 6 τεχθεὶς ἄνθρωπος αὐξιφωτούσης τῆς σελήνης 
ἔμπραχτος ἔσται καὶ χατορθωτιχκὸς ὧν μεταχειρίζεται 
πάντων; Ἐὰν παρατηρῆται ἐν ταῖς χαταρχαῖς τῶν ἕαυ- 
τοῦ ἔργων τὴν. σελήνην συνοδεύουσαν ἥτοι τῷ Διὶ ἢ τῇ 
Ἀφροδίτη à τῷ Ἕρμῇῆ᾽ ἐὰν δὲ ἀνοδεύῃ ( leg. συνοδ.) 
$ σελήνη τῷ Κρόνῳ ἢ τῷ " Ἄρει, μὴ καταρχέσθω ἔργου" 
ἀπραξία γὰρ xal βλάδη ἐπακολουθεῖ. 


LXXIHI 


ARMINIO KOECHLY 


S. P. D. 


FREDERICUS DÜBNER. 


Proficiscentem ( ne dubita ) cupido incessit Ma- | mi et ipsum initium carminis his verbis conce- 


nethonis Tui sarcinis includendi; verum saniori- 
bus astrologus ille scriptoribus bonas horas mul- 
tas in Medicea detractum ire parabat. Quare domi 
reliqui quem in splendido ornatu Tuo se merito 
jactare sciebam, codicem tamen in terris unicum 
inspecturus. Vidi χειμήλιον ( plut. 28, cod. 27) 
egregie servatum et elegantissima calligraphia 
nitens, ut ne unam quidem literam toto in opere 
dubiam esse posse existimem. Ipse si videres, 
segerrime profeeto ferres cumulum illum testimo- 
niorum quo scatet annotatio Tua, et discordes 
sspe strepitus τῶν MGHJ, simpliciter quippe, 
clare et distincte loquente membrana. Non me- 
mini ex Tuis primi libri argumenta. In codice is 
liber in septuaginta capita divisus, quorum argu- 
menta, premissa libro, suis locis breviter repe- 
tuntur in margine. Memorabilius etiam, in eodem 
libro tres ῥήσεις per singulos versus asteriscis 
esse distinctas; porro duas δήσεις in secundo, 
unam in sexto. Quinti libri, itidem ut primi, 
totum decursum prosaica paraphrasi persequi- 
tur scholiastes in margine, uncialibus literis, 
qui mos est codicum decimi et undecimi seculi. 
Hec, uti vides, proxime tangunt quiestiones a Te 
sollertissime agitatas : ut verear ne ( contra ac 
proverbio jactatur ) quattuor rotis MGHJ insi- 
stenti currui jam percupias addi quintam. At 
hane Thesaurus Grecus propediem retrahet Pa- 
risios. 

Maxrwux mihi nunquam persuadere potui 
esse Alexandrinorum quam dicimus etate recen- 
tiorem : quo magis gavisus sum rerum documen- 
tis manifestis qui profers, et Ruhnkenil, qui in 
his poetis habitabat, judicio quod ignorabam. 
Huncin codice relegere constitueram, quum nova 
res se obtulit et propter Harlesii silentium pror- 
sus inexspectata. A Bandinio enim in ejusdem 
plutei 28 codicum recensu indicatur vetus syn- 
tagma scriptorum astrologicorum ( cod. 84 ), 
quod multis cum aliis continet paraphrasin Maxi- 


ptum : 


Εἰ δ᾽ ἄγε μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 

Μήνην ἠερόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν ἕκαστα 

σημαίνει σχολιωπὸν ἐπιστείχουσα κέλευθον. 
[ Codex v. 3 ἱερόφοιτον, 8 ἐπιστίχ. Ὁ Hos versus 
Bandinius exscripserat tanquam initium para- 
phraseos : ut plurium hinc partium carminis 
exspectatio mihi facile subnasceretur. Sed manu- 
scriptus liber in illis sese continet, prosaicam 
paraphrasin subjiciens vehementer jejunam : quee 
hoc tamen emolumenti affert, ut discamus quale 
fuerit totius carminis argumentum, et rerum 
tractatarum quis ordo; nam in iis que supersunt, 
paraphrastes nihil omisit. 

Primum igitur, earissime amice, eorum que 
perdita sunt paraphrasin integram perscribo; 
deinde superstitum excerptam , additis memora- 
bilioribus ex poeti codice; vellem autem aliquan- 
tillum spatii concessisses codicis lectionibus ante 
te correctis ; nunc omittends erant illte quas apud 
Gerhardum relatas esse suspicabar. Codex 34 est 
seculi XI vel XII ineuntis, magno et splendido 
charactere scriptus ; sed nomina signorum a me 
posita esse scito pro siglis astrologicis quibus 
wubique utitur. 


Μαξίμου περὶ καταρχῶν μεταφρασθὲν 
πεζῇ λέξει ἐκ τῶν ἡρωϊκῶν μέτρων. 


Εἰ δ᾽ dye μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 
Μήνην ἡερόφοιτον, ὅκως ἄνδρεσσιν ἕκαστα 
σημαίνει σκολιωπὸν ἐπιστείχονσα κέλενθον. 


Πῶς 6 τεχϑεὶς ἄνθρωπος αὐξιφωτούσης τῆς σελήνης 
ἔμπρακτος ἔσται xal. κατορθωτιχὸς ὧν μεταχειρίζεται 
πάντων; Ἐὰν παρατηρῆται lv ταῖς χαταρχαῖς τῶν ἑαυ- 
τοῦ ἔργων τὴν σελήνην συνοδεύουσαν ἤτοι τῷ Διὶ ἢ τῇ 
Ἀφροδίτη ἢ τῷ Ἕρμῇ᾽ ἐὰν δὲ ἀνοδεύῃ (leg. συνοδ. ) 
ἡ σελήνη τῷ Κρόνῳ ἣ τῷ Ἄρει, μὴ καταρχέσθω ἔργον" 
ἀπραξία γὰρ xal βλάδη ἐπαχολουθεῖ. 


ἘΧΧΙΙΙ 


MENS "RS aem 


ARMINIO 


KOECHLY 


S. P. D. 


FREDERICUS DÜBNER. 


Proficiscentem ( ne dubita ) cupido incessit Ma- 
nethonis Tui sarcinis includendi; verum saniori- 
bus astrologus ille scriptoribus bonas horas mul- 
tas in Medicea detractum ire parabat. Quare domi 
reliqui quem in splendido ornatu Tuo se merito 
jactare sciebam, codicem tamen in terris unicum 
inspecturus. Vidi κειμήλιον ( plut. 28, cod. 27) 
egregie servatum et elegantissima calligraphia 
nitens, ut ne unam quidem literam toto in opere 
dubiam esse posse existimem. Ipse si videres, 
zgerrime profecto ferres cumulum illum testimo- 
niorum quo scatet annotatio Tua, et discordes 
sape strepitus τῶν MGHJ, simpliciter quippe, 
clare et distincte loquente membrana. Non me- 
mini ex Tuis primi libri argumenta. In codice is 
liber in septuaginta capita divisus, quorum argu- 
menta , praemissa libro, suis locis breviter repe- 
tuntur in margine. Memorabilius etiam, in eodem 
libro tres ῥήσεις per singulos versus asteriscis 
esse distinctas; porro duas ῥήσεις in secundo, 
unam in sexto. Quinti libri, itidem ut primi, 
totum decursum prosaica paraphrasi persequi- 
tur scholiastes in margine, uncialibus literis, 
qui mos est codicum decimi et undecimi sseculi. 
Hac, uti vides, proxime tangunt questiones a Te 
sollertissime agitatas : ut verear ne ( contra ac 
proverbio jactatur ) quattuor rotis MGHJ insi- 
stenti currui jam percupias addi quintam. At 
hanc Thesaurus Griecus propediem retrahet Pa- 
risios. 

Maxiuux mihi nunquam persuadere potui 
esse Alexandrinorum quam dicimus ttate recen- 
tiorem : quo magis gavisus sum rerum documen- 
tis manifestis qui profers, et Ruhnkenii, qui in 
his poetis habitabat, judicio quod ignorabam. 
Huncin codice relegere constitueram, quum nova 

res se obtulit et propter Harlesii silentium pror- 
sus inexspectata. À Bandinio enim in ejusdem 
plutei 28 codicum recensu indicatur vetus syn- 
tagma scriptorum astrologicorum ( cod. 84 ), 
quod multis cum aliis continet paraphrasin Maxi- 


mi et ipsum initium carminis his verbis conce- 
ptum: 


Εἰ δ' dye μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 

Μήνην ἡερόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν Exacta 

σημαίνει σχολιωπὸν ἐπιστείχουσα κέλευθον. 
[ Codex v. 2 ἱερόφοιτον, 8 ἐπιστίχ. Ὁ Hos. versus 
Bandinius exseripserat tanquam initium para- 
phraseos : ut plurium hine partium carminis 
exspectatio mihi facile subnasceretur. Sed manu- 
scriptus liber in illis sese continet, prosaicam 
paraphrasin subjiciens vehementer jejunam : quee 
hoc tamen emolumenti affert, ut discamus quale 
fuerit totius carminis argumentum, et rerum 
tractatarum quis ordo; nam in iis que supersunt, 
paraphrastes nihil omisit. 

Primum igitur, carissime amice, eorum que 
perdita sunt paraphrasin integram perscribo; 
deinde superstitum excerptam , additis memora- 
bilioribus ex poets codice ; vellem autem aliquan- 
tillum spatii concessisses codicis lectionibus ante 
te correctis ; nunc omittende erant ille quas apud 
Gerhardum relatas esse suspicabar. Codex 34 est 
seculi XI vel XII ineuntis, magno et splendido 
charactere scriptus ; sed nomina signorum a me 
posita esse scito pro siglis astrologicis quibus 
wubique utitur. 


Μαξίμου περὶ χαταρχῶν μεταφρασθὲν 
πεζῇ λέξει ἐκ τῶν ἡρωϊκῶν μέτρων. 


Εἰ δ᾽ &ye μοι χούρη Πιμπληιὰς ἔννεκε Μοῦσα 
Mvry ἡπρόφοιτον, ὅκως ἄνδρεσσιν ἕκαστα 


σημαίνει σχολιωκὸν ονσα 

Πῶς 6 τεχϑεὶς ἄνθρωπος αὐξιφωτούσης τῆς σελήνης 
ἔμπρακτος ἔσται καὶ χατορθωτιχὸς ὧν μεταχειρίζεται 
πάντων; "Eàv παρατηρῆται ἐν ταῖς καταρχαῖς τῶν ἑαυ- 
τοῦ ἔργων τὴν. σελήνην συνοδεύουσαν ἥτοι τῷ Διὶ ἢ τῇ 
Ἀφροδίτη ἢ τῷ Ἑρμῆ ἐὰν δὲ ἀνοδεύῃ ( leg. συνοδ. ) 
ἣ σελήνη τῷ Κρόνῳ ἢ τῷ Ἄρει, μὴ χαταρχέσθω ἔργου" 
ἀπραξία γὰρ καὶ βλάδη ἐπακολουθεῖ. 


LXXIH 


ARMINIO KOECHLY 


S. P. D. 


FREDERICUS DÜBNER. 


Proficiscentem ( ne dubita ) cupido incessit Ma- 
nethonis Tui sarcinis includendi ; verum saniori- 
bus astrologus ille scriptoribus bonas horas mul- 
tas in Medicea detractum ire parabat. Quare domi 
reliqui quem in splendido ornatu Tuo se merito 
jactare sciebam, codicem tamen in terris unicum 
inspecturus. Vidi χειμήλιον ( plut. 28, cod. 27) 
egregie servatum et elegantissima calligraphia 
nitens, ut ne unam quidem literam toto In opere 
dubiam esse posse existimem. Ipse si videres, 
zgerrime profecto ferres cumulum illum testimo- 
niorum quo scatet annotatio Tuna, et discordes 
smpe strepitus τῶν MGHJ, simpliciter quippe, 
clare et distincte loquente membrana. Non me- 
mini ex Tuis primi libri argumenta. In codice is 
liber in septuaginta capita divisus, quorum argu- 
menta , premissa libro, suis locis breviter repe- 
tuntur in margine. Memorabilius etiam, in eodem 
libro tres ῥήσεις per singulos versus asteriscis 
esse distinctas; porro duas ῥήσεις in secundo, 
unam in sexto. Quinti libri, itidem ut primi, 
totum decursum prosaica paraphrasi persequi- 
tur scholiastes in margine, uncialibus literis, 
qui mos est codicum decimi et undecimi sseculi. 
Hec, uti vides, proxime tangunt questiones a Te 
sollertissime agitatas : ut verear ne ( contra ac 
proverbio jactatur ) quattuor rotis MGHJ insi- 
stenti currui jam percupias addi quintam. At 
hane Thesaurus Greecus propediem retrahet Pa- 
risios. | 

MaxiwuM mihi nunquam persuadere potui 
esse Alexandrinorum quam dicimus setate recen- 
tiorem : quo magis gavisus sum rerum documen- 
tis manifestis quee profers, et Ruhnkenii, qui in 
his poetis habitabat, judicio quod ignorabam. 
Huncin codice relegere constitueram, quum nova 
res se obtulit et propter Harlesii silentium pror- 
sus inexspectata. À Bandinio enim in ejusdem 
plutei 28 codicum recensu indicatur vetus syn- 
tagma scriptorum astrologicorum ( eod. 34 ), 
quod multis cum aliis continet paraphrasin Maxi- 


mi et ipsum initium carminis his verbis conce- 
ptum : 

Εἰ δ' ἄγε μοι κούρη Πιμπληιὰς ἕννεκε Μοῦσα 

Μήνην ἠερόφοιτον, ὅπως ἄνδρεσσιν ἔχαστα 

σημαίνει σχολιωπὸν ἐπιστείχουσα χέλενθον. 
{ Codex v. 2 ἱερόφοιτον, 8 ἐπιστίχ. Ὁ Hos versus 
Bandinius exscripserat tanquam initium para- 
phraseos : ut plurium hinc partium carminis 
exspectatio mihi facile subnasceretur. Sed manu- 
seriptus liber in illis sese continet, prosaicam 
paraphrasin subjiciens vehementer jejunam : que 
hoc tamen emolumenti affert, ut discamus quale 
fuerit totius carminis argumentum, et rerum 
tractatarum quis ordo; nam in iis quee supersunt, 
paraphrastes nihil omisit. 

Primum igitur, carissime amice, eorum qute 
perdita sunt paraphrasin integram perscribo; 
deinde superstitum excerptam , additis memora- 
bilioribus ex poeti codice; vellem autem aliquan- 
tillum spatii concessisses codicis lectionibus ante 
te correctis ; nunc omittendz erant ille quas apud 
Gerhardum relatas esse suspicabar. Codex 34 est 
seculi XI vel XII ineuntis, magno et splendido 
charactere scriptus ; sed nomina signorum ἃ me 
posita esse scito pro siglis astrologicis quibus 
ubique utitur. 


Μαξίμου περὶ καταρχῶν μεταφρασθὲν 
πεζῇ λέξει ἐκ, τῶν ἡρωϊκῶν μέτρων. 


Εἰ δ' ἄγε μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε Μοῦσα 


Πῶς ὁ τεχθεὶς ἄνθρωπος αὐξιφωτούσης τῆς σελήνης 
ἔμπραχτος ἔσται καὶ κατορθωτιχὸς ὧν μεταχειρίζεται 
πάντων; Ἐὰν παρατηρῆται ἐν ταῖς χαταρχαῖς τῶν ἑαυ- 
τοῦ ἔργων τὴν σελήνην συνοδεύουσαν ἦτοι τῷ Ad 3) τῇ 
Ἀφροδίτη ἢ τῷ Ἕρμῇ᾽ ἐὰν δὲ ἀνοδεύῃ (leg. συνοδ.) 
ἡ σελήνη τῷ Κρόνῳ 3 τῷ Ἄρει, μὴ χαταρχέσθω ἔργον" 
ἀπραξία γὰρ xal βλάθη ἐπαχολουθεῖ. 


LXXII 


LXXIV 


*H σελήνη ἀποχαταστατιχὴ x«l ἀνταποχαταστατιχὴ 
χαὶ εἷς τὰ ἑαυτῆς τετράγωνα τὰ χατὰ γένεσιν ἐλθοῦσα, 
ἄπραχτος xai ἐπιδλαδὴς γίνεται. 

"Edv τινος γένεσιν θεάσῃ xol βούλῃ αἰτήσασθαι παρ᾽ 
ἐχείνου χάριν, σχεψάμενος τὴν σελήνην αὐτοῦ ἀντα- 
ποχαταστατιχὴν οὖσαν, τουτέστιν ἑαυτὴν []. ἑαυτῇ ] 
διαμετρήσασαν, αἴτησαι τὴν χάριν, xa οὐ μὴ ἀστοχή-- 
σὴς τῆς αἰτήσεως. 


Περὶ κτήσεως δούλων. 


Τῆς σελήνης ἐν ἀνθρωποειδέσι ζῳδίοις ( Διδύμοις, 
Παρθένῳ, Ζυγῷ, Τοξότηῃ, Ὑδροχόῳ ) οὔσης ἐὰν βούλῃ 
διαχόνους εἰς τὸ ἴδιον σῶμά (sie ) σου ἀγοράζειν, ἀγα- 
θὸν xal ἔμπραχτον xai ἐπιχερδές. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Ζυγῷ ἣ ἐν τῷ Σχορπίῳ οὔσης 
γεωργὸν δοῦλον ἀγόραζε. 

Τῆς σελήνης οὔσης ἐν τῷ Κριῷ ἢ ἐν τῷ Λέοντι 3) ἐν 
τῷ Τοξότῃ ταῖς ἐσχάταις μοίραις xal ἐν τῷ Αἰγοκέρωτι 
ταῖς πρώταις ποιμένα ἀγόραζε. 

Τῆς σελήνης οὔσης ἐν τοῖς Ἰχθύσιν ἢ ἐν τῷ Ὑδρο- 
χόῳ ἣ ἐν τῷ Καρχίνῳ 3) ἐν τῷ Αἰγοχέρωτι ταῖς ἐσχά- 
ταις μοίραις ναύτην δοῦλον xal ἁλιέα xai τὸν τοὺς χι- 
τῶνας πλύνοντα dydpals; xal ἁπλῶς τὸν μεθ᾽ ὕδατος 
ἐργαζόμενον. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Κριῷ οὔσης γναφεῖς δούλους xal 
ὑφάντας ἀγόραζε. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Αἰγιχέρωτι (1) οὔσης σιτοποιοὺς 
xal ἀρτοχόπους δούλους ἀγάραζε. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Ταύρῳ οὔσης μαγείρους δούλους 
ἀγόραζε. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Ζυγῷ | ἐν τοῖς Διδύμοις οὔσης 
χαπήλους δούλους χαὶ ἐμπόρους ἀγόραζε. 


Ηερὶ πλοῦ καὶ ἐμπορίας. 


Τῆς σελήνης ἐν τοῖς ἀνθρωποειδέσιν οὔσης ζῳδίοις 
μετὰ ἀγαθοποιοῦ Διὸς 3) ᾿Αλφροδίτης ἢ Ἑρμοῦ, ἐμ πο- 
ρεύου, ἀγόραζε, πόρθμευε,. ὁδοῦ xal πλοῦ κατάρχου. 

Τῆς σελήνης dv τοῖς χαθύγροις ζῳδίοις οὔσης ( Καρ-- 
χίνῳ, Αἰγοχέρωτι [ sic ], ἰχθύσιν ) ἀχαχώτου, τὴν 
σὴν ναῦν πληρώσας τῶν ἀγωγίμων φόρτων xal χρημά- 
των, χατάρχου τῆς ἐμπορίας" ὃ γὰρ πλοῦς ἀγαθὸς γίνε- 
ται, xal ἐπιχερδὴς ὃ φόρτος. 


Τῆς σελήνης οὔσης μετὰ τοῦ Κρόνου ἣ μετὰ τοῦ. 


Ἄρεως μὴ χατάρξῃ πλοῦ μήτε φόρτου μήτε ἐμπορίας" 


ἀλλ᾽ ὅμως ἐπιδλαθδέστερος 6 Κρόνος τοῖς ναυτίλοις ἤπερ᾽ 


6 Ἄρης" ὃ μὲν γὰρ Ἄρης πολλᾶχις ῥύεται τοὺς ναύτας 
ix τοῦ τῆς θαλάσσης κινδύνου " ὃ δὲ Κρόνος χαλεπώτα- 
to, μάλιστα τοῖς ναύταις γίνεται, 


(t) Hoc signum super alio eraso negligenter exaratum. 


dubium est sitne hujus an Παρθένου. 


Περὶ ὁδοιπορίας. 


Τῆς σελήνης ἐν τῷ Κριῷ οὔσης 6 ἀποδημήσας ταχέως 
ὑποστρέψει. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Ταύρῳ οὔσης ὃ ἀποδημήσας 
ἀδλαθῶς καὶ μετὰ κέρδους ὑποστρέψει. 

Τῆς σελήνης ἐν τοῖς Διδύμοις οὔσης δ ἀποδημήσας 
ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐν τῇ ξένη διατρίψει. 

Τῆς σέλήνης ἐν τῷ Καρχίνῳ οὔσης ὃ ἀποδημήσας 
ξενίσει (3) μὲν ἐν τῇ ξένη, χαίρων δὲ καὶ ἐνδόξως ὑπο- 
στρέψει πράξας εὐτυχῶς. 

Τῆς σελήνης ἐν τῷ Λέοντι οὔσης ἐν μὲν τῇ πρώτη 
ἡμέρα οὐ δεῖ ἀποδημεῖν" βλάδαι γὰρ xai φόθδοι ἐξ 
ἀνδρῶν κακῶν ὑπαντήσουσιν᾽ | ἐν δὲ τῇ δευτόρα fyut- 
pa ἐν μὲν λέοντι ( super siglo astrol. Leonis spir. 
lenis * positus) οὐ δεῖ ἀποδημεῖν - ἔτι δὲ ἡμέρας οὔσης 
ὃ ἀποδημήσας πάνυ βλάπτεται. 

Carmenincipere vides ubi signum | collocavi; 
sed infauste accidit ut hoc loco et poetz verba et 
paraphrasis sint corrupta. Egregie sane procedunt 
qu& apud poetam posuisti, nec dubito quin ita 
fuerint scripta; habes etiam perniciosius auspi- 
cium quod recte dixisti debuisse precedere. Jam 
paraphrasin quoque Tus εὐστοχία commendo; 
diffido enim hariolationi mes. Putabam scri- 
ptum fuisse ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ ἡμέρᾳ εὺμ ενεστέρα 
οὔσῃ ὃ ἀποδημήσας ete. (quod poete est ἀγανω- 
τέρη οἶμος ), illud autem εὐμενεστέρᾳ οὗ deprava- 
tum in ἐν μὲν ἑσπέρα οὐ produxisse duplicem 
sententie restituend; conatum : οὗ [δεῖ ἀποδη- 
μεῖν 1, et ( propter ἑσπέρα ) ἔτι δὲ ἡμέρας οὔσης. 
Librarius post ἐν μέν zodiaci signum pro vocabulo 
posuerit, quia plus centies in hac paraphrasi 
prepositionem iv siglum astrol. excipit loco no- 
minis. Ceterum infra etiam nonnulla offendes que 
de suo appendit paraphrastes. 

Vers. 11-17 negligentius paraphrastes : ... 
ὃ ἀποδημήσας εἰ μὲν ἐπὶ δικαίᾳ προαιρέσει, συμφέρει 
εἰ δὲ ἐπὶ ἀδίχῳ, οὐ συμφέρει. Postremo versu ex 
codice scribendum παλιμποίν οισιν, 

18-24 paraphrastes :... ὃ ἀποδημήσας ὠφεληθή- 
σεται, xai χερδήσει ἐν τῇ ξένη" δ δὲ ἀρξάμενος ὑπο- 
στρέφειν οἴχαδε, ὠφεληθήσεται χαὶ ταχέως τὴν δδὸν 
ἀνύσει, λαθραίως xal μετὰ σιγῆς ὑποστρέφων. Vide- 
tur καὶ δ᾽ ἂν... (21) pro apodosi habuisse prece- 
dentis εἰ δέ κεν.... Versu 24 codex ἐνὶ τῷδε, quod 
scripsisti ; 20 idem λιλαίεαι ἀπονέεσθαι, quod re- 
ducendum pro calami lapsu αὖτι. 

25 codex si δ᾽ αὖ «ot., non ei δέ xs. 


(1) Haud dubie corrigendum χρονίσει. Paullo post Μετί- 
mi versus 8-10 ita παραφράζει : Τῆς σελήνης ἐν τῇ Παρθένῳ 
οὔσης ὁ ἀποδημήσας χροίσει (sic) μὲν ἐν τῇ ξένῃ, ἀδλαύῶς 
δὲ ὑποστρέψει. . 


36 cod. οἰχνεύοντα, et sic ubique preter v. 7, ubi 
ἦν. 

44 cod. πρῆξίν γε, supra posito x. 

49-53 sic paraphrastes : ἡ σελήνη ὑπὸ ἀγαθο- 
ποιῶν μαρτυρουμένη τετράγωνος ( sic, cetera siglis ) 
3| τρίπλευρος ἢ διάμετρος xox3v ( corr. χαλὴν ) τὴν 
ὁδοιπορίαν σημαίνει" ὑπὸ δὲ χαχοποιῶν μαρτυρηθεῖσα 
τετράγωνος ἣ τρίπλευρος ἣ διάμετρος χαχήν. Legit ille 
v. 52 quod in codice restitutum : i73 τρίπλ., de- 
Jendo y (sed in margineibiant. m. positum μὴ vo. ), 
et fortasse ἔχουσι... φέρουσι. Ibidem cod. ἔχωσι, 
paullo recentiori m. ἡ positosuper w. 53 idem μήνη, 
quod restituisti, et 58 xal δ᾽ dv τοι ἀτάρόητος 
πέλοι οἶμος, recte, nec quiequam omissum. Etiam 
paraphrasis indicat non loqui poetam de reditu. 

69 super obvexev, in quo recte offendebas , mire 
scriptum 5, ( litere o impositum ). Sequenti versu 
eod. εἶσηται sic sine accentu, quod dubitationem 
librarii de integritate scripture indicat. 

75-6 paraphrasis : ἔσται 5j γυνὴ ἀχατάστατος, 
καλίμόουλος. 

87-8 paraphr. : ἔσται γὰρ $ γυνὴ μυχαλὶς (sic), 
πολύχοινος, δυπαρά. — 92 cod. ᾿Αρσίππης, ut 
excusum, non é. — 93 idem ἀνέρι xopavouca , sic, 
litere o superposito ἡ. 

98 χομίζεις fortasse typographicum vitium : 
cod. χομίζοις, et paraphr. : ó γήμας ἐν τῇ δευτέρα 
ἡμέρα χαρήσεται. 

107 codex non ἀεί χε, sed ἀεὶ xai παν., quo 
probabilius fit tuum αἶνά. — 109 idem πέλοντο, 
110 λωδήσατ᾽. 

121 παλλαχίς tuum habet paraphrastes, qui de 
3uo queedam addit :.... ἐλευθέραν οὐ δεῖ γῆμαι, ἀλλὰ 
δούλην παλλαχίδα μᾶλλον δεῖ" καὶ γὰρ ὃ Ζυγὸς μοι- 
χείαν ἐπιφέρει" xal διὰ τοῦτο εὐαπάλλαχτος μὲν γίνε-- 
ται fj παλλαχὶς, δυσαπάλλαχτος δὲ ἡ ἐλευθέρα,, ὡς τὸ 
εἰχός. 

127-8 paraphr. : ἐν δὲ τῇ δευτέρα καὶ τῇ τρίτη 
ἡμέρα οὐ δεῖ γῆμαι ὅλως" μοιχευθήσεται γὰρ xal ὑπὸ 
δούλων 7 γυνή. 

132 paraphr.: τὸν δὲ δευτερογαμοῦντα δεῖ, xal 
μάλιστα, ἐὰν ἡ γυνὴ χήρα, 

150-154 paraphr. : πλὴν τοῖς χεφαλαλγιχοῖς ἀπαί- 
σιος 6 Κριός. Egregia emendatio tua v. 150. 

155 eod. ἡ (sineacc.) δὲ, sed paraphr. εἶ δὲ γυνὴ 
μέλλοι ἐχτιτρώσχειν etc. , qui βαρύθησιν proadjectivo 
habebat. — 161 paraphr. : ἀχινδύνως ἀπαλλα- 
γεῖσα σωθήσεται. 

162 codex μετανισσομένησ. ( hic lit. erasa ) 
που, Cui vocabulo paullo recentius superpositum 
co. — 167 cod. a pr. m. ἔχει. Paraphr. : ὃ κατα-- 
χλιθεὶς πάρεστιν ( imo πάρεσιν ) ὑπομείνας xat παρα-- 
χύψας σωθήσεται ταχέως. — 168 ἔχοι cod. — 

170 codex συνάγχης, et paraphrasis περὶ τράχηλον 


LXXV 


συναγχιχὸν πάθος. — 178 cod. πέλει, quod non 
est cur mutetur. . 

186 codex ví& (sic), non vía. Neque v. 195 
ἐπεισέρχοιτ᾽, sed à vo m py ox. — 207 cod. ἀχεσφο- 
ρίην γ᾽ ἐπάγ. — 209 ἀμυδρή. Paraphrastes : ἐλα-- 
φρὰ καὶ ἀχίνδυνος. ---- 211 cod. μογέειν, 218 φέρει, 
ubi recte correxisse videris λαιψήρ᾽ ὑγίειαν. | 

237 codex non ἐνί, sed τημόσδε ἐπί, ut hinc 
quoque firmetur Hermanni emendatio περί. Item 
versu 250 Gerhardi τοίην, Hermanni σμυγερήν in 
eod. leguntur, posterius στυγερήν cum q super 
litera τ, non super utraque στ, quod fefellit Fa- 
brieii ἀπογραφέα. 

270 paraphr. : μετὰ οἱουδήποτε τῶν πέντε πλανω- 
μένων βλάπτει... — 274 σύ μοι tuum in codice legi- 
tur, manu paullo recentiore superposito 3. Prio- 
rem scripturam paraphrastes quoque agnoscit : 
διὸ ἄμεινον ἐν τοῖς τοιούτοις ἄνευ ἀστέρος εἶναι τὴν 
σελήνην χαθ᾽ abc, 

280-292 paucis verbis reddit paraphr. : ὃ ὧρο- 
σχόπος ἢ ἡ σελήνη ἐν τῷ Ταύρῳ ἣ iv τῷ Αἰγοχέρωτι 
ἢ ἐν τῇ Παρθένῳ βλάπτουσι τοὺς χειρουργουμένους, 

306 cod. xat γε τομήν. — 312 paraphr. : ἡ σε- 
λήνη μετὰ Διὸς ἢ Ἀφροδίτης λειψιφωτοῦσα xal μᾶλ- 
λον μετὰ τὴν δευτέραν διχότομον. Neque accuratius 
pro versib. 818-19 : τὰ δὲ εἰρημένα πάντα χοινῶς 
δεῖ συνυπαχούειν ἐπὶ πάσης χειρουργίας. 

887 cod. ἴδοις, 340 λανθάνοι, 841 χαρχίνον, quod 
posuisti. — 344-45 paraphr. : χαὶ ἐν τῇ δευτέρα 
ἡμέρα ὑπόσπονδος εὑρεθήσεται, ὥστε μηδὲν xaxbv 
παθεῖν. 

8δδ λείπει cod., supra scripto o: ead. m. — 
358 paraphr. : ἐν ἀμφιλαφεῖ xal δασεῖ τόπῳ. — 
361 cod. θαρσαλέος, 368 πρηϊνέει, 369 ἀνάγη, 
870 ἣν δ᾽, 379 τέτμοι. Paraphr. : παρὰ δημαγωγῷ 
à στρατιώτῃ. Idem 384-5 : κινδυνεύσει ὥστε xal 
ἐγγὺς γενέσθαι θανάτου. Et $89 : χωρίς τινος ἀστέρος 
πλανωμένου οὖσα καθ᾽ ἑαυτήν. 391 seqq. : ἡ σελήνη... 
χομίζει μὲν πόρρω τὸν φυγόντα, ποιεῖ δὲ αὐτὸν δεσμώ- 
τὴν χρατηθῆναι. 

412 codex οὔ xs χίχηις, cum τι. Paraphr. : οὐ μὴ 
εὑρεθῇ. 

425—28 paraphrastes cum additamento : ... εὐ- 
θέως εὑρεθήσεται Ó φυγών: φήμη γὰρ περὶ αὐτοῦ εὐ-- 
θέως ἔρχεται μηνύουσα αὐτόν. 

439-- 32 paraphr. : f, σελήνη συνοδεύουσα τῷ ἡλίῳ 
ἢ πανσεληνιάζουσα ἐχτοπίζει τὸν φυγόντα. 

439 tit. περὶ τεχνῶν διδασχ. incod. — 450-55 
paraphr. : παρατηροῦ δὲ ἵνα μὴ dv τοῖς προειρημένοις 
οὖσα ζῳδίοις ἣ σελήνη συνοδεύσῃ τῷ ἡλίῳ ἣ διαμετρεῖ 

sic ). 
| 469 paraphr. : γῆν ἀργὴν βωλοστροφεῖν xal ἐξη- 
μεροῦν. — 473 seq. idem : ἐργολαδίας δὲ ἢ μισθώ- 
σεως Ὑεωργιχῆς ἐπιλαθέσθαι οὐ συμφέρει. .---- 479 id. : 


LXXVI 


σπείρειν τὸ καὶ φυτεύειν. — 4 pro χε. 

481 paraphr. : χατωρυγιάζειν ἀργὴν γῆν 3) μετροῦν, 
ut in eadem re v. 608 : συμφέρει δὲ καὶ ὶ γεωμετρεῖν, 
et v. 626 : συμφέρει ἀροτριᾶν, γεωμετρεῖν, φυτεύειν. 
— 482 cod. προμηθιόωσ, 486 ἠὲ πυρ., 489 ἐναί- 
σιος, 492 ἔλινους ( &ccentus ab recenti m. ), 495 xai 
μὴν στυφ. Idem 497 αἰϑροπολεῦσαν ἃ sec. m., sed 
ἃ prima αἰθροπολεύσης 598, ut αἰθροπολεύσης legitur 
357. 

615 ἣ ip. cod. In sequentibus paraphr. : ἔτι 
δὲ ἀχυρμιὰς ποιεῖν καὶ χορτοχοπεῖν xal τὰ τοιαῦτα. 
— 521 cod. καὶ δ᾽ ἄν χε ἐπόλια (sic, sine xal ). 
Paraphrastes : συμφέρει κᾶσαν ἀγέλην χτηνῶν εἷς 
ἕτεραν τόπον μεθιστάνειν, οἷα γίνεται πολλάχις διὰ 
χειμαδεῖα (sic) xal διὰ ψυχρὰ ὕδατα dv θέρει. 

623 cod. ὑδροχόος δὲ ( non τε) φέρων, 526 εὖ 
δ᾽ ἀναεργηλοῖς σύνιν ( Slc), 688 πιφαύσχοις, üt scri- 
psisti; 582 συμφορέοντ᾽ ( non ἐοιτ᾽ ). 

580-837 paraphrastes : ἣ σελήνη μετὰ μὲν Aux; 
ἢ Ἀφροδίτης ἢ “Ἑρμοῦ τὰ μὲν ἀγαθὰ πάντα τὰ εἴρη- 
μένα ἐπὶ ἑἐχάστου τῶν ζῳδίων πολλαπλασιάζει, τὰ δὲ 
χαχὰ μειοῖ" μετὰ δὲ Κρόνου καὶ Ἄρεως ἔμπαλιν τὰ 
μὲν ἀγαθὰ σμικρίνοι (816) xal ἀμαυροῖ, τὰ δὲ χαχὰ 
ἐπαύξει. 

544 cod. αἰχμάζ. Turbatum fuisse versu 551 
etiam inde patet quod codex iv σχορπίῳ αἰθερίῳ, 
hac serie. — 552 ᾿Γαύρῳ omittit paraphr. — 
561 cod. φαείνηι. 

574 non debebas Dorvillii conjecturam inferre 
poete, qui dicit : hoc, quod monui, mente te- 
neas usque ad decimam diem Tauri. Ecce para- 
phrasin rem explicantem : ἕως μὲν τῆς δεχάτης 
μοίρας τὸ χλαπὲν πρός τινα δυνάστην ἀπελθὸν δυσχό- 


λως εὑρεθήσεται" αἵ δὲ λοιπαὶ εἴχοσι μοῖραι τοῦ Τ εύ- 
ρου εὕρεσιν δποφαίνουσι τοῦ χλαπέντος, εἰ μὴ Ἄρης 
συμπαρῇ τῇ σελήνη. — 576 cod. αἰδετήμονα ( sie . 

519 eod. εἰ τέτμοις μιν, non μέν. Paraphr. : τὸ 
χλαπὲν εὑρεθήσεται, πλὴν μετά τινος puxolc βλά- 
θης. 


585 codex οὗ μάλα, non αὖ, quod fortame 
Gerhardo debetur. Codicis scripturam ex primit 
paraphrastes : ... τὸ λαπὲν ἀμφισδητήσιμόν ἔστι τό- 
τερον εὑρεθήσεται ἢ οὔ. 

589 eod. δήεις (sic) χ᾽, 597 σῶσίς τε dx., 600 εἰς 
π᾿ xiv ἕληι (non Do ), et χλοκείου cum recentioris 
m. correctione x (ov. 

Postremz parti 603-11 auxilium nullum a 
paraphrasi quie est talis : f, σελήνη μετὰ τῶν καχο- 
ποιῶν Κρόνου xal Ἄρεως εὕρεσιν ποιεῖ τοῦ χλατέντος. 
— ἢ σελήνη μετὰ τῶν ἀγαθοποιῶν Διὸς χαὶ Ἄρεως 
( sic lapsu posuit pro Ἀφροδίτης siglo, quod non 
multum differt a Martio ) xal “Ἑρμοῦ ἀνεύρετοι 
ποιεῖ τὸ ἀπολόμενον. Sed manifestum est parapha- 
sten non legisse versus 606 et 7, quos recte se- 
clusisti. Videntur casu aliquo huc esse delati ex 
capite primo , ubi jam docet paraphrasis etiam 
de γενέσει locutum esse poetam. 

Hec habui quibus Tibi, dilectissime amice, 
gratum facere possem. Seposito Manethone, illud 
certe curavi ne quid in Maximo Tibi esset desi- 
derandum. Superest ut his ducibus aut ipse se- 
quaris aut indices mihi constellationem jucun- 
dissimos illos dies iterum et sepius adducturam, 
quos Dresdz olim .et nuper Parisiis egimus uns. 
Vale et me amare perge. Dedi Florentiz, idibus 
januariis, MDCCCLI. 


FRIDERICO DÜBNERO 


S. P. D. 


ARMINIUS KOECHLY. 


Qui e codicibus Florentinis excerpta ad me 
perscripsisti , cum heri mihi essent allata, quam- 
quam decrescentis semestris academici crescen- 
tibus laboribus obrutus temperare tamen mihi 
non potui , quin statim literas ad Te darem, qui- 
bus et gratias Tibi agerem amplissimas et pauca 
quedam ad rem ipsam spectantia rescriberem. 
Sunt ea, fateor, perquam exilia , sed unde tamen 
cognoscere possis, que ἃ Te mecum communi- 
cata sunt benignissime, summo ea studio a me 
esse pertractata. Ac primum quidem de Mane- 
thonis codice qum narras, iis dici non potest 
quantos animo meo stimulos Injeceris , ut , si res 
meo ex arbitrio penderet, sublatis quz anno supe- 
riore commentatus sum, Florentiam profectus de 
integro totam retexere telam non dubitarem. 
Verum enim vero quibus retinear vinculis, Te 
non latet, et vereor magnopere, ne Hesperitm 
arva, ruinas et codices non prius adire mihi li- 
ceat, quam dissociabili hoc tempore, quo vel 
firmissimas dissolvi societates queruntur, unum 
ex Sosiis socium invenero, qui currum stellatum 
quattuor illis rotis immotum bigis quadrigisve 
instruat! 

Sed transgredior ad Maximum, de quo quie 
fuit inter viros doctos controversia , haud scio an 
felicissimo tuo paraphraseos invento componi 
commodissime et possit et debeat. Nam cum Tze- 
tzze , ut seis, aliquot hujus carminis versus tam- 
quam ex Orphei quodam περὶ γεωργίας carmine 
depromptos laudavissent, summi Lobeckii olim 
hzc fuit sententia, « carmen illud , quod Tzetze 
Orpheo tribuunt, a Maximo non compositum sed 
exseriptum multis locis et compilatum esse 
(Aglaoph. p. 424 ); minimam autem totius ope- 
ris partem ad nostra tempora servatam esse (ibid. 
p. 421 ). » Contra, postquam ex paraphraste tuo 
curtus carminis ambitus patuit , probabilior erit 
suspicio ex eo poetze Alexandrini opere— nam de 
etate Te mecum consentire gaudeo — quosdam 
de agricultura locos subreptos esse ab hominibus 


Orphicis, qui post aliquot ssecula impudentissi- 
ma fraude antiqui Orphei opera a se undecumque 
consarcinata venditabant, cujus rei simile quid 
et in oraculis Sibyllinis accidisse scimus et in 
primo atque quinto Manethonianorum libris fa- 
etum esse demonstravi. 

Jam ut ad singula transeam , haud pauci sunt 
loci, mi Dübnere, qui novis opibus Tua diligen- 
tía prolatis aut firmantur aut emendantur. Eos 
hic sub unum conspectum ponere haud abs re 
fuerit, quamquam Tu ἴῃ plerisque jam rem pro- 
fligasti. Α΄ primum quidem magnopere gavisus 
sum, quod quedam lectiones a me recepte sta- 
biliuntur, ut 24, 92,161, 250, 274, 341,412,5383. 
Contra aliis locis a me erratum esse liquido jam 
demonstrasti, ut 574 et 68, ubi tamen et ipse 
δ᾽ dv τοι scripturus eram, sed lacunarum dete- 
gendarum curiositate in Quinto tantopere exerci- 
tata transversus actus sum. Accedit tertius locus 
62 sq., ubi dubitari non potest, quin rectissime 
vestigia codicis sequendo emendaveris : 


ἠὲ τρίπλευρον ἔχον σι Σεληναίης ἀμαρυγήν, 

ἢ διάμετρα φέρον σιν ἐπ᾽ ἀγλαὰ φάεα Μήνῃ, 
ita ut 51 comma post δέρχονται tollendum sit. Se- 
quuntur loci, in quibus alit vocabulorum forme 
e codice inferendse sunt : v. 17 παλιμποίν ototy, 
36 et alibi οἰχνεύοντα, 170 συν άγχης, 857 alüpono- 
λεύ σης et ita similiter αἰθροπολεῦσαν 497 et — πο- 
λεύσης 598, 600 xXox a (ov. Etiam 861 θαρσαλέος 
rescribendum esse ex 163 et 585 patet. Tum in 
modis hec mutanda sunt: v. 98 χομίζεις ἢ —(C oi, 
1173 πέλοι in πέλει, quee ipse jam indicasti, 600 πέ- 
λοι in πέλη. Contra 855 λείποι retineo, nec 370 ἦν 
δ᾽ àv ὑπερδάλλοι puto ferri posse : certo ἣν δ᾽ ἄρ᾽ 
ὁπερδάλλῃ scribendum est , nisi proferas quod po- 
Sui : εἰ δ᾽ àv ὑπερδάλλοι. Contra nune 155 ἣν δὲ 
γυνὴ βαρύθῃσιν praefero, ut 661 emendari debet: 
ἣν δὲ — φαείνῃ. De λωδήσατ᾽ 110 adhuc incer- 
tus sum. Deinde 20 ἀπονέεσθαι ponendum esse 
jam ipsi monuisti , nec «uin 25 εἰ δ᾽ αὖ verum sit 


LXXVI 


, 


LXX VIII 


dubitari potest. Egregium vero 195 ἐπισπέρχοι. 
Utrum 260 στυγερὴν an σμυγερήν poete sit, vix 
decernere audeam : στυγερῇ ἐναλίγχιοι Ἄτη in epi- 
grammate Homerico ad nautas legitur; sed alte- 
rum est vocabulum Apollonianum. Restant non- 
nulli loci,in quibus novas afferre placet conjectu- 
' ras. Àc primum quidem 532 mecum consenties 
e codicis scriptura συμφορέωνται restituendum 
esse. Tum 69 sq. ex iis, quae Tu attulisti, emen- 
dari rite possit : 
3 τέ x&v ἤμασι τοῖσδε πορὼν περικαλλέα ἕδνα 
κουριδίην οἴχοισιν ἑοῖς clo 6 fa a.v ἄνασσαν, 

ubi, ne quis ἦ νύ x' ἐν vel ἦ τέ x' ἐν proponat, id ἦ 
τ᾽ ἂν ἐν scripsisset : sed vulgatam praefero. Porro 
521 fortasse xol δ᾽ dv xev ἐπ᾽ αἰπόλια scripsit, 
quamquam xat δ᾽ ἄν xe καί etiam 303 legitur. Po- 
Stremo 576 αἰδήμονα θωήν mihi jam olim suspe- 
ctum fuit, adeo ut ἀχθήμονα commendaturus 
essem. Nune inventa codicis seriptura poetam 
dedisse arbitror : 


οὐδέ τ᾽ ἀνιηρὴν ἐπάγουσ᾽ ἀλιτήμονι θωήν. 


Unus locus est, 579, quem ad liquidum perducere 
non potui : ibi initio τέτμοις μέν scribendum esse 
nunc ex paraphrasi patet, sed de sequentibus 


magnopere ambigo, nee receptam jam probo in. 
terpretationem. Restat ut meritis laudibus extol- 
lam sagacitatem Tuam, qua et paraphraste verba 
ad v. 1 sqq. pertinentia egregie emendasti, et 
v. 606 et 7 ἃ me seclusos ad prism caput τείε: 
rendos esse acute perspexisti. His quod opponam 
aut addam, nihil habeo. 

Sed jam ipse me revoco a tenui hoc spicilegio, 
cui non indulsissem, nisi cum voluptate quadam 
simul recoluissem illius temporis memoriam, quo 
Bruxellis animum ardentissimo moerore confe- 
ctum recreare mihi licuit hoc labore per Te pare- 
tissime oblato. Quare quantum in me contuleris 
beneficium vix quisquam, nisi qui simili atque 
ego fortuna jactatus fuerit, divinare poterit : 
mihi vero, quam gratus Tibi sim, aperte profiteri 
omnium est gratissimum. Itaque quz inter nos 
quasi stellarum opportunissimo quodam concursu 
exorta est mutua benevolentia, eam et ἃ nobis 
absentibus retentum iri scio, et repetito mox con- 


| gressu nova incrementa capturam esse confido. 


Me quidem, quo me cumque fata trahent retra- 
hentque, semper tibi amicissimum fore et dedi- 
tissimum scito. Vale! Scripsi Turici, d. LII m. 
Mart. MDCCCLI. 


ΠΑΡΑΤΟΥ 


ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ AIOXHMEIA. 


— n p000 «d — 


ARATI 
PHENOMENA ET PROGNOSTICA. 


ACCEDUNT LATINORUM 


CICERONIS ET GERMANICI 


RELIQULE. 


e 


l6 


APATOY XOAEOX|ARATI SOLENSIS 


vqQAINOMENA. 


"Ex Διὸς ἀρχώμεσθα, τὸν οὐδέποτ᾽ ἀνδρες ἐῶμεν 
ἄῤῥητον" μεσταὶ δὲ Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί, 
πᾶσαι δ᾽ ἀνθρώπων ἀγοραί, μεστὴ δὲ θάλασσα 
καὶ λιμένες" πάντῃ δὲ Διὸς κεχρήμεθα πάντες. 
τοῦ γὰρ xat γένος εἰμέν’ 6 δ᾽ ἤπιος ἀνθρώποισιν 
δεξιὰ σημαίνει, λαοὺς δ᾽ ἐπὶ ἔργον ἐγείρει, 
μιμνήσχων βιότοιο᾽ λέγει δ᾽ ὅτε βῶλος aplacr, 
βουσί τε χαὶ μαχέλῃσι, λέγει δ᾽ ὅτε δεξιαὶ ὧραι 
καὶ φυτὰ γνρῶσαι xal σπέρματα πάντα βαλέσθαι. 
αὐτὸς γὰρ τάγε σήματ᾽ ἐν οὐρανῷ ἐστήριξεν 
ἄστρα διαχρίνας" ἐσχέψατο δ᾽ εἷς ἐνιαυτὸν 
ἀστέρας, οἵ χε μάλιστα τετυγμένα σημαίνοιεν 
ἀνδράσιν ὡράων, ὄφρ᾽ ἔμπεδα πάντα φύωνται. 
τῷ μιν ἀεὶ πρῶτόν τε xal ὕστατον ἱλάσχονται. 
χαῖρε, πάτερ, μέγα θαῦμα, μέγ᾽ ἀνθρώποισιν ὄνειαρ, 
αὐτὸς καὶ προτέρη γενεή" χαίροιτε δὲ Μοῦσαι 
μειλίχιαι μάλα πᾶσιν" ἐμοί γε μὲν ἀστέρας εἰπεῖν 
$ θέμις εὐχομένῳ τεχμήρατε πᾶσαν ἀοιδήν. 

Ot μὲν ὄμν.᾿; πολέες τε xol ἄλλυδις ἄλλοι ἰόντες 


0 οὐρανῷ ἕλχονται πάντ᾽ ἥματα συνεχὲς αἰεί" 


αὐτὰρ ὅγ᾽ οὐδ᾽ ὀλέγον μετανίσσεται, ἀλλὰ μάλ᾽ αὕτως 
ἄξων aliv ἄρηρεν, ἔχει δ᾽ ἀτάλαντον ἁπάντη 
μεσσηγὺς γαῖαν, περὶ δ᾽ οὐρανὸν αὐτὸν ἀγινεῖ, 

καί μιν πειραίνουσι δύω πόλοι ἀμφοτέρωθεν" 


2» ἀλλ᾽ 6 μὲν οὐχ ἐπίοπτος, 6 δ᾽ ἀντίος ix βορέαο 


ὑψόθεν ὠχεανοῖο" δύω δέ μιν ἀμφὶς ἔχουσαι 
"Apx tot ἅμα τροχόωσι, τὸ δὴ καλέονται Ἅ υαξαι. 


αἱ δ᾽ ἤτοι κεφαλὰς μὲν ἐπ᾽ ἰξύας αἰὲν ἔχουσιν 
ἀλλήλων, αἰεὶ δὲ χατωμάδιαι φορέονται, 


39 ἔμπαλιν εἰς ὥμους τετραμμέναι. εἰ ἐτεὸν δή, 


Κρήτηθεν χεῖναί γε Διὸς μεγάλου ἰότητι 
οὐρανὸν εἰσανέδησαν, ὅ μιν τότε χουρίζοντα 
Δίκτῳ ἐν εὐώδει, ὄοδος σχεδὸν ᾿Ιδαίοιο, 
ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν, 


35 Διχταῖοι Κούρητες ὅτε Κρόνον ἐψεύδοντο. 


xai τὴν μὲν Κ υνόσουραν ἐπίχλησιν χαλέουσιν, 
τὴν δ᾽ ἑτέρην Ἑλίχην. Ἑλίκη γε μὲν ἄνδρες ᾿Αχαιοὶ 


εἶν ἁλὶ τεκμαίρονται ἵνα χρὴ νῆας ἀγινεῖν" 
τῇ δ᾽ ἄρα Φοίνικες πίσυνοι περόωσι θάλασσαν. 


40 ἀλλ᾽ ἢ μὲν καθαρὴ καὶ ἐπιφράσσασθαι ἑτοίμη 


πολλὴ φαινομένη "EX, πρώτης ἀπὸ νυχτός- 
ἡ δ᾽ ἑτέρη ὀλίγη μέν, ἀτὰρ ναύτησιν ἀρείων" 


μειοτέρη γὰρ πᾶσα περιστρέφεται στροφάλιγγι" 
τῇ χαὶ Σιδόνιοι ἰθύντατα ναυτίλλονται. 


ΑΝΑΤΟ. 


PH/AENOMEAMA. 


— u" Dp000« m —— 


AbJoveinciplamus, quem nunquam nos homines mittamus 
indictum : plena vero Jovis omnia sunt compita, 
omnesque hominum cetus, plenumque mare 
et portus : ubique autem Jove indigemus omnes. 
Hujus enim etiam genus sumus : et hic benevolus hominibus 
dextra signa dat; populos autem ad opus excitat 
commonens victus; praedicat vero quando gleba si optima 
bobusque et ligonibus; praedicat quando secunda tempora 
et plantas scrobibus infodiendi et germina quzelibet jaciendi. 
Ipse enim ea signa in celo firmavit , 
sidera dispertitus. Providitf vero in annum 
stellas , quee potissimum vices indicarent 
hominibus anni temporum , ut rite cuncta nascerentur. 
Eo ipsum semper primumque et ultimum placant. 
Salve , pater, magna admiratio, magna hominibus utilitas , 
ipse e£ prior deorum generatio. Salvete vero, Mus;e 
suavissimse sane omnibus; mihi quidem stellas dicere 
ut fas est oranti, promite omnem cantum. 

Hse quidem simul multzeque et ali: aliter meantes 
ccelo volvuntur omnibus diebus continuo per evum : 
at netantillum quidem circumvertitur, sed plane immobiliter 
axis semper ἡγε δίῃ est; habetque sequiljbrem undique 
in medio terram et circum se colum ipsum versat. 
Atque eum termínant duo poli utrimque ; [ borea 
verum ille quidem non conspicuus, hic vero oppositus e 
ex alto supra Oceanum : dus: autem ipsum circà tenentes 
Ursze una currunt ; eoque vocantur Plaustra. 
Quie quidem capita ad lumbos semper habent 
invicem , semnerque humeris adinotee feruntur, 
resupine tn hürmeroe verse. Si verum hoc est , 
e Creta illae Jovis magni consilio 
celum ascenderunt ; quia ipsum tunc infantem 
Dicto in odora , montem prope Ideeum, 
in antro deposuerunt et nutriebant in annum , 
Dictzei Curetes quando Saturnum fallebant. 
Atque hanc quidem Cynoeuram cognomine dicunt , 
alteram vero Helicen. Helice quidem viri Achivi 
in mari signant quo oporteat naves dirigere : 
altera porro Phomíices fisi persulcant mare. 
At illa quidem clara est ac observatu prompta 
Helice , multa lucens ἃ prima nocte : 
altera vero obscura quidem, sed nautis melior; 
minori enim tota circumversatur orbe : 
qua ctiam — Sidonii rectissime navigant. 


34 


4“ Τὰς δὲ δι’ ἀμφοτέρας οἵη ποταμοῖο ἀποῤῥὼν 
εἰλεῖται μέγα θαῦμα, Δράχων, περί τ᾽ ἀμφί τ᾽ ἐαγὼς 
μυρίος" αἱ δ᾽ ἄρα οἱ σπείρης ἑχάτερθε φόρονται 
"Apxtot , χυανέου πεφυλαγμέναι ὠκχεανοῖο. 

αὐτὰρ ὅγ᾽ ἄλλην μὲν ver ἐπιτείνεται οὐρῇ, 

b9 ἄλλην δὲ σπείρη περιτέμνεται. ἥ γε μέν ἄχρη 
οὐρὴ πὰρ κεφαλὴν ᾿Ελίκης ἀποπαύεται dpxvou: 
σπείρη δ᾽ ἐν Κυνόσουρα κάρη ἔχει" fj δὲ xa! αὐτὴν 
εἰλεῖται χεφαλήν, καί οἱ ποδὸς ἔρχεται ἄχρις, 

dx δ᾽ αὖτις παλίνορσος ἀνατρέχει. οὐ μὲν ἐχείνη 

ε6 οἰόθεν, οὐδ᾽ οἷος χεφαλῇ ἐπιλάμπεται ἀστήρ, 
ἀλλὰ δύο κροτάφοις, δύο δ᾽ ὄμμασιν" εἷς δ᾽ δπένερθεν 
ἐσχατιὴν ἐπέχει γένυος δεινοῖο πελώρου. 
λοξὸν δ᾽ ἐστὶ χάρη, νεύοντι δὲ πάμπαν ἔοικεν 
ἄχρην εἰς “Ελίκης οὐρήν’ μάλα δ᾽ ἐστὶ κατ᾽ ἰθὺ 

60 καὶ στόμα xal χροτάφοιο τὰ δεξιὰ νειάτῳ οὐρῇ. 
κείνη που χεφαλὴ τῇ νίσσεται, ἦχί περ ἄχραι 
μίσγονται δύσιές τε χαὶ ἀντολαὶ ἀλλήλησιν. 

Τῆς δ᾽ ἀγχοῦ μογέοντι᾿ χυλίνδεται ἀνδρὶ ἐοιχὸς 
εἴδωλον. τὸ μὲν οὔτις ἐπίσταται ἀμφαδὸν εἰπεῖν, 

65 οὐδ᾽ ὅτινι χρέμαται χεῖνος πόνῳ, ἀλλά μιν αὕτως 
᾿Εγγόνασιν χαλέουσι. τὸ δ᾽ αὖτ᾽ ἐν γούνασι κάμινον 
ὀχλάζοντι ἔοικεν" ἀπ᾽ ἀμφοτέρων δέ οἱ μων 
χεῖρες ἀείρονται" τάνυταί γε μὲν ἄλλυδις ἄλλη 
ὅσσον ἐπ᾽ ὀργυιήν' μέσσῳ δ᾽ ἐφύπερθε χαρήνῳ 

70 δεξιτεροῦ ποδὸς ἄκρον ἔχει σχολιοῖο Δράχοντος. 

Αὐτοῦ χἀχεῖνος E τέφανος, τὸν ἀγαυὸν ἔθηχεν 
eT ἔμεναι Διόνυσος ἀποιχομένης ᾿Αριάδνης, 
γώτῳ ὑποστρέφεται κεχμηότος εἰδώλοιο. 

Novo μὲν Στέφανος πελάει, χεφαλῇ γε μὲν ἄχρῃ 

Ἅ σχέπτεο πὰρ κεφαλὴν Ὀφιούχεον, ix δ᾽ ἄρ᾽ ἐχείνης 
αὐτὸν ἐπιφράσσαιο φαεινόμενον Ὀφιοῦ χ ον' 
τοῖοί οἱ κεφαλῇ ὁποκείμενοι ἀγλαοὶ ὦμοι 
εἴδονται. χεῖνοί γε καὶ ἂν διχόμηνι σελήνη 
εἰσωποὶ τελέθοιεν" ἀτὰρ χέρες οὐ μάλα ἴσαι" 

8υ λεπτὴ γὰρ xal τῇ xal τῇ ἐπιδέδρομεν αἴγλη. 
ἀλλ᾽ ἔμπης χἀχεῖναι ἐπόψιαι" οὐ γὰρ ἐλαφραί. 
ἀμφότεραι δ' "Oto; πεπονείαται, ὅς ῥά τε μέσσον 
δινεύει "OgtoUyov: 6 δ᾽ ἐμμενὲς εὖ ἐπαρηρὼς 
κοσσὶν ἐπιθλίδει μέγα θηρίον ἀμφοτέροισιν, 

86 Σχορπίον, ὀφθαλμῷ τε xal ἐν θώρηχι βεδηκὼς 
ὀρθός. ἀτάρ οἱ ΓΟφις γε δύο στρέφεται μετὰ χερσίν, 
δεξιτερῇ ὀλίγος, σχαιῆ γε μὲν ὑψόθι πολλός. 
xai δή ol Στεφάνῳ παραχέχλιται ἄχρα γένεια. 
νειόθι δὲ σπείρης μεγάλας ἐπιμαίεο Χηλάς. 

ve ἀλλ᾽ at μὲν φαέων ἐπιδευέες οὐδὲν ἀγαυαί. 

᾿Εξόπιθεν δ᾽ “Ἑλίκης φέρεται ἐλάοντι ἐοικὼς 
᾿Αρχτοφύλαξ, τόν ῥ᾽ ἄνδρες ἐπικλείουσι Boo την, 
οὕνεχ᾽ ἁμαξαίης ἐπαφώμενος εἴδεται Ἄρχτου. 
xal μάλα πᾶς ἀρίδηλος - ὑπὸ ζώνῃ δέ οἵ αὐτὸς 
35 ἐς ἄλλων ᾿Αρχ τοῦ ρος ἑλίσσεται ἀμφαδὸν ἀστήρ. 
᾿Αμφοτέροισι δὲ ποσσὶν ὑποσχέπτειο Βοώτεω 
Παρθένον, ἥ ῥ᾽ ἐν χερσὶ φέρει Στάχυν αἰγλήεντα. 
εἴτ᾽ οὖν Ἀ στραίου χείνη γένος, ὅν ῥά τέ φασιν 


o ——————À—— ÁREA. πὰ »....»»..........ὕ..ὄ......Ψ.......ὕ.....................ὕἍ“-τπἰὔἰπϑὕὔπἶὐπὐὐπππὐσπσ παν 


APATOY ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. » 


Has vero per ambas, qualis fluvii decursus, 
volutatur immane monstrum, Draco, circumcirea fractus 
immensus. Verum ci ex utraque parte spira: feruntur 
Ursee, a czeruleo sibi caventes Oceano. 
Sed hic alteram quidem extrema atting:t cauda, 
alteram vero spira circumscribit. Ejus quidem summa 
cauda ad caput Helices quiescit Ursae; [cnm ipsum 
in spira vero Cynosura caput babet : heec ( spira ) autem dr- 
volvitur caput, eique ad pedem progreditur usque, 
rursus vero inde retroversus recurrit. Non quidem illa 
sola, neque una in capite splendet stella ; [ferm 
sed duz in temporibus, duseque in oculis ; unus autem in- 
extremitatem occupat genie horrendi monstri. [ est 
Incurvum autem est caput, et nutanti prorsus assimilatum 
extremam in Helices caudam : omnino vero sunít ex directo 
et os et temporum dextera extrema caudee ; 
illud ferme caput liac meat , qua extremi 
miscentur occasusque et ortus sibi invicem. 

Huic vero prope, laboranti volvitur viro simile 
sighum : quod quidem nemo scit manifesto dicere , 
neque cui incumbat ille labori ; sed ipsum sic 
Engonasi vocant ; est autem in genubus laborans 
geniculanti simile; super ambobus vero ei humeris 
manus elevantur ; distenditur quidem altrorsum altera 
quantum ad manuum passum; medio vero super capite 
dextri pedis imum habet tortuosi Draconis. 

Ibidem et illa Corona, quam lucidum posuit 
signum ut esset Bacchus morientis Ariadnse, 
tergo subvolvitur laborantis astri. 

Tergo quidem Corona vicina est, caput vero summum 
juxta observa caput Serpentarii ; ex illo inde 
ipsum deprehendas licet splendidum Serpentarium : 
tales ipsius capiti subjacentes clari humeri 
apparent. Hi quidem etiam plena luna 
conspicui essent ; sed manus non admodum equales: 
tenuis namque hinc et inde eas percurrit splendor : 
attamen etiam illee contemplabiles; non enim sun tenues. 
Ambre autem Serpente fatigantur, qui quidem medinm 
involvit Serpentarium ; hic vero constanter apteque innixus 
pedibus comprimit magnam feram ambobus, 
Scorpiun , oculoque et in pectore calcans 
rectus. Sed ei Serpens ambas volvitur per manus, 
dexteram modicus, sinistram vero superne multus. 
Atque ejus Coronam attingunt supremam gene : 
subter spiram autem magnas inquire Chelas ; 
sed lie quidem luminum indige , nequaquam splendids. 

At post Helicen circumfertur auriganti similis 
Arctophylax , quem quidem homines cognominant Boolen , 
eo quod plaustrum contrectare videtur Ursm. 
Atque totus valde conspicuus es : sub zona vero ei ipse 
pre aliis Arcturus obvolvitur, lucida stella. 

Verum ambobus sub pedibus observato Βοοίδ' 
Virginem , qua in manibus gerit Spicam splendidam. 
Sive igitur Astro lla proles, quem quidem ferunt 


ΑΒΑΤΙ PH/ENOMENA. 8 


ἄστρων ἀρχαῖον πατέρ᾽ ἔμμεναι, εἴτε τευ ἄλλου. 

109 εὔκηλος φορέοιτο. λόγος γε μὲν ἐντρέχει ἄλλος 
ἀνθρώποις, ὡς δῆθεν ἐπιχθονίη πάρος ἦεν, 
ἤρχετο δ᾽ ἀνθρώπων χκατεναντίη, οὐδέ ποτ᾽ ἀνδρῶν 
οὐδέ ποτ᾽ ἀρχαίων ἠνήνατο φῦλα γυναιχῶν, 
ἀλλ᾽ ἀναμὶξ ἐχάθητο καὶ ἀθανάτη περ ἐοῦσα. 

105 χαί ἑ Δίχην χαλέεσχον᾽ ἀγειρομένη δὲ γέροντας 
ἠέ που εἶν ἀγορῇ 7| εὐρυχόρῳ ἐν ἀγυιῇ, 
δημοτέρας ἤειδεν ἐπισπέρχουσα θέμιστας. 
οὕπω λευγαλέου τότε νείχεος ἠπίσταντο, 
οὐδὲ διαχρίσιος περιμεμφέος, οὐδὲ χυδοιμοῦ " 

110 αὕτως δ᾽ ἔζονον. χαλεπὴ δ᾽ ἀπέκειτο θάλασσα, 
x«i βίον οὕπω νῆες ἀπόπροθεν ἠγίνεσχον" 
ἀλλὰ βόες καὶ ἄροτρα xat αὐτὴ πότνια λαῶν 
μυρία πάντα παρεῖχε Δίχη, δώτειρα δικαίων. * 
τόφρ᾽ ἦν ὄφρ᾽ ἔτι γαῖα γένος χρύσειον ἔφερθεν. 

116 ἀργυρέῳ δ᾽ ὀλίγη τε καὶ οὐχέτι πάμπαν ὁμοίη 
ὡμίλει, ποθέουσα παλαιῶν ἤθεα λαῶν. 
ἀλλ᾽ ἔμπης ἔτι χεῖνο xax' ἀργύρεον γένος ἦεν. 
ἤρχετο δ᾽ ἐξ ὀρέων ὑποδείελος ἠχηέντων 
μουνάξ" οὐδέ τεῳ ἐπεμίσγετο μειλεχίοισιν" 

120 ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἀνθρώπων μεγάλας πλήσαιτο χολώνας, 
ἠπείλει δὴ ἔπειτα χαθαπτομένη χαχότητο, ^ 
οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἔφη εἰσονπὸς ἐλεύσεσθαι χαλέουσιν. 

« οἵην χρύσειοι πατέρες γενεὴν ἐλίποντο 
χειροτέρην' ὑμεῖς δὲ χαχώτερα τεξείεσθε. 

125 xal δή που πόλεμοι, xa δὴ xad ἀνάρσιον αἷμα 
ἔσσεται ἀνθρώποισι, καχοῖς δ᾽ ἐπιχείσεται ἄλγος. » 
ὡς εἰποῦσ᾽ ὀρέων ἐπεμαίετο, τοὺς δ᾽ ἄρα λαοὺς 
εἰς αὐτὴν ἔτι πάντας ἐλίμπανε παπταίνοντας. 
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ xdxsivot ἐτέθνασαν, οἵ δ᾽ ἐγένοντο, 

130 χαλχείη γενεή, προτέρων ὀλοώτεροι ἄνδρες, 
ot πρῶτοι χαχοεργὸν ἐχαλχεύσαντο μάχαιραν 
εἰνοδίην, πρῶτοι δὲ βοῶν ἐπάσαντ᾽ ἀροτήρων, 
χαὶ τότε μισήσασα Δίχη χείνων γένος ἀνδρῶν 
ἔπταθ᾽ ὑπουρανίη - ταύτην δ᾽ ἄρα νάσσατο χώρην, 

135. y περ ἐννυχίη ἔτι φαίνεται ἀνθρώποισιν 
Παρθένος, ἐγγὺς ἐοῦσα πολυσχέπτοιο Βοώτεω. 

Τῆς ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὥμων εἰλίσσεται ἀστὴρ — ς 
[δεξιτερη πτέρυγι" Προτρυγητὴρ δ᾽ αὖτε καλεῖται 7] 
τόσσος μὲν μεγέθει, τοίη δ᾽ ἐγχείμενος αἴγλη, 

140 οἷος xat μεγάλης οὐρὴν ὁποφαίνεται Ἄρχτου. 
δεινὴ γὰρ χείνη, δεινοὶ δέ οἱ ἐγγύθεν εἰσὶν 
ἀστέρες" οὐχ ἂν τούς γε ἰδὼν ἐπιτεχμήραιο, 
οἷός οἱ πρὸ ποδῶν φέρεται χαλός τε μέγας τε, 
εἷς μὲν ὁπωμαίων, εἷς δ᾽ ἰξυόθεν κατιόντων, 

[45 ἄλλος δ᾽ οὐραίοις ὑπὸ γούνασιν. ἀλλ᾽ ἄρα πάντες 
ἁπλόοι ἄλλοθεν ἄλλος ἀνωνυμίη φορέονται. 

Κρατὶ δέ οἱ Δίδυμοι, μέσση δ᾽ ὕπο Καρκίνος ἐστίν’ 
ποσσὶ δ᾽ ὀπισθοτέροισι Λέων ὕπο χαλὰ φαείνει, 
ἔνθα μὲν ἠελίοιο θερείταταί εἶσι χέλευθοι - 

ι0 αἱ δέ που ἀσταχύων χενεαὶ φαίνονται ἄρουραι 
ἠελίου τὰ πρῶτα συνερχομένοιο Λέοντι. 
τῆμος χαὶ χελάδοντες ἐτησίαι εὐρέϊ πόντῳ 


astrorum primeevuim patrem esse, sive cujuspiam alius, 
secura versetur. Fabula certe fertur alia inter 
homines, quod, inquam, in terra conversata quondam fuerit 
veneritque hominum in conspectum , nec unquam virorum 
nec unquam antiquarum recusarit cetus mulierum; 
sed permixtim consederit , quamvis immortalis esset. 
Atque eam Justitiam vocabant : congregans autem senes 
aut alicubi in foro , aut lato in compito, 
civiles canebat studiosa leges. 
Nondum perniciosam tunc litem norant , 
nec disceptationem contentiosam , nec seditionem ; [mare, 
sed simpliciter vivebant; periculosum autein procul aberat 
ac victum nondum naves e longinquo adducebant ; 
sed boves et aratra , et ipsa domina populorum 
copiosa omnia suppeditabat Justitia , datrix justorum. 
Tamdiu aderat , quamdiu terra genus aureum fovebat. 
Argenteo autem raraque et non amplius omnino eodem modo 
conversabatur, desiderans veterum mores populorum : 
verumtamen adhuc illo argenteo seculo aderat; 
veniehat autem e montibus post crepusculum sonantibus 
solitaria : nec cuiquam congrediebatur blandis verbis : 
verum quando hominibus magnos implerat colles , 
increpabat subinde , carpens malitiam ; 
neque amplius, ditit, visendam se datum venire rogantibus. 
« Quale aurei patres seculum reliquerunt , 
deterius! vos vero pejora«enerabitis. 
Tunc scilicet hella atque adeo seditione fusus cruor 
fnturus est hominibus ; malis autem impendebit dolor. » 
Sic locuta montes repetebat ; verum populos 
in ipsam adhuc omnes deserebat spectantes. 
At quando etiam illi obierunt, et hi nati sunt, 
&nea ctas , prioribus perniciosiores homines, 
qui primi maleficum fabricarunt gladium 
viatorium, primi etiam boves edere cceperunt operarios : 
tunc exosa Justitia illorum genus hominum 
volavit sub celum ; atque hanc occupavit regionem , 
ubi nocturna adhuc cernitur hominibus 
Virgo, vicina late conspicuo Bubulco. 

Cujus super ambobus humeris circumvertitur stella 
[ad dextram alam; Previndemiator autem vocatur : ] 
tanta quidem magnitudine talique positus in splendore , 
qualis etiam magnz sub cauda lucet Ursee. 
Ardens enim illa ; ardentes etiam ci cominus sunt 
stelle ; nec fere hasce contuitus tibi inquisitione opus fuerit, 
qualis ei una ante pedes feratur claraque magnaque, 
una quoque sub humeris, una item a lumbo descendentium, 
alia preeterca posterioribus sub renubus. At hae omnes 
simplices , alibi alia, sine nomine feruntur. 

Capit autem ejus Gemini, medic vero Cancer subest : 
at pedibus sub posterioribus Leo clare suhlucet. 
Ibi quidem solis ardentissimi sunt cursus : 
ac fere spicarum vacua apparent arva 
sole primum accedente Leonem. 
Tunc etiam susurrantes Etesize vastum pontum 


34. 


4 


ἀθρόοι ἐμπίπτουσιν, ὃ δὲ πλόος οὐχέτι χώπαις 

ὥριος. εὐρεῖαί μοι ἀρέσχοιεν τότε νῆες, 

ι.: εἰς ἄνεμον δὲ τὰ πηδὰ χυδερνητῆρες ἔχοιεν. 

Εἰ δέ τοι Ἡνίοχόν τε xoi ἀστέρας 'Ηνιόχοιο 
σχέπτεσθαι δοχέει, καί τοι φάτις ἤλυθεν Αἰ ὃς 
αὐτῆς ἠδ᾽ Ἐρίφων, ofs' εἰν ἁλὶ πορφυρούσῃ 
πολλάχις ἐσχέψαντο χεδαιομένους ἀνθρώπους, 
αὐτὸν μέν μιν ἅπαντα μέγαν Διδύμων ἐπὶ λαιὰ 
χεχλιμένον δήεις * “Ελίχης δέ οἱ ἄχρα χάρηνα 
ἀντία δινεύει. σκαιῷ δ᾽ ἐπελήλαται ὦμῳ 
ATE ἱερή, τὴν μέν τε λόγος Διὶ μαζὸν ἐπισχεῖν" 
Ὠλενίην δέ μιν Αἶγα Διὸς καλέουσ᾽ ὑποφῆται. 
ἀλλ᾽ ἡ μὲν πολλή τε xal ἀγλαή᾽ οἱ δέ οἱ αὐτοῦ 
λεπτὰ φαείνονται " Epupot καρπὸν χάτα χειρός. 

Πὰρ ποσὶ δ᾽ Ἡνιόχου χεραὸν πεπτηότα 'T αὖ ρην 
μαίεσθαι" τὰ δέ οἱ μάλ᾽ ἐοικότα σήματα χεῖται" 
τοίη οἱ χεφαλὴ διαχέχριται" οὐδέ τις ἄλλ —— 
σήματι τεχμήραιτο χάρη βοος, οἷά μιν αὐτοὶ 
ἀστέρες ἀμφοτέρωθεν ἑλισσόμενοι τυπόωσιν. 
xal λίην χείνων ὄνομ᾽ εἴρεται , οὐδέ τοι αὕτως 
νήχουστοι *Y άδες. ταὶ μέν ῥ᾽ ἐπὶ παντὶ μετώπῳ 
Γαύρου βεδλέαται λαιοῦ δὲ κεράατος͵ ἄχρον 
καὶ πόδα δεξιτερὸν παρακειμένου “Ἡνιόχοιο 
εἷς ἀστὴρ ἐπέχει, συνεληλάμενοι δὲ φέρονται. 
ἀλλ᾽ αἰεὶ Ταῦρος προφερέστερος Ἡνιόχοιο 
εἰς ἑτέρην χαταθῆναι, ὁμηλυσίῃ περ ἀνελθών. 

Οὐδ᾽ ἄρα Κηφῆος μογερὸν γένος ἸΙασίδαο 
180 αὕτως ἄῤῥητον χαταχείσεται" ἀλλ᾽ ἄρα xa τῶν 

οὐρανὸν εἷς ὄνομ᾽ ἦλθεν, ἐπεὶ Διὸς ἐγγύθεν ἦσαν. 

αὐτὸς μὲν χατόπισθεν ἐὼν Κυνοσουρίδος Ἄρχτου 

Κηφεύς, ἀμφοτέρας χεῖρας τανύοντι doux * 

ἴση οἱ στάθμη νεάτης ἀποτείνεται οὐρῆῇς 
186 ἐς πόδας ἀμφοτέῤους, ὅσση ποδὸς ἐς πόδα τείνει. 

αὐτὰρ ἀπὸ ζώνης ὀλίγον χε μεταδλέψειας 

πρώτης ἱέμενος χαμπῆς μεγάλοιο Δράκοντος. 

Τοῦ δ᾽ ἄρα δαιμονίη προχυλίνδεται οὐ μάλα πολλὴ 
νυχτὶ φαεινομένη παμμήνιδι Κασσιέπεια" 
190 οὐ γάρ μιν πολλοὶ χαὶ ἐπημοιδοὶ γανόωσιν 
ἀστέρες, οἵ μιν πᾶσαν ἐπιῤῥήδην στιχόωσιν. 
οἵη δὲ χληῖδι θύρης ἔντοσθ᾽ ἀραρυίης, 
διχλίδος, ἐμπλήσσοντες ἀναχρούουσιν ὁ ας, 
τοῖοί οἱ μουνὰξ ἐπιχείμενοι ἰνδάλλονται 
ἀστέρες. ἡ δ᾽ αὕτως ὀλίγων ἀποτείνεται ὥμων 
ὀργυιτήν" φαίης xev ἀνιάζειν ἐπὶ παιδί. 

Αὐτοῦ γὰρ χἀκεῖνο χυλίνδεται αἰνὸν ἄγαλμα 
᾿Ανδρομέδης ὑπὸ μητρὶ χεχασμένον. oU σε μάλ᾽ οἴω 
νύχτα περισχέψασθαι, (V αὐτίκα μᾶλλον ἴδηαι" 
τοίη οἱ χεφαλή, τοῖοι δέ οἷ ἀμφοτέρωθεν 
ὦμοι καὶ πόδες ἀχρότατοι χαὶ ζώματα πάντα 
ἀλλ᾽ ἔμπης κἀχεῖθι διωλενίη τετάνυσται, 
δεσμὰ δέ ol χεῖται xal ἐν οὐρανῷ αἵ δ᾽ ἀνέχονται 
αὐτοῦ πεπταμέναι πάντ᾽ ἥματα χεῖρες ἐχείνη,. 

'AÀÀ' ἄρα οἵ xal χρατὶ πέλωρ ἐπελήλαται ἽἽππος 
γαστέρι νειαίρῃ * ξυνὸς δ᾽ ἐπιλάμπεται ἀστὴρ 


660 


1605 


175 


196 


20$ 


APATOY 4$AINOMENA. 


glomerati irruunt; navigatio autem non ainplius remis 
tempestiva est. Magnae tunc mihi placeant naves, 
contra ventum vero gubernacula rectores teneant. 

Porro si tibi Aurigam et stellas Aurigie 
contemplari videtur, ac tibi mentio inciderit Capra, 
ipsius atque Hoxdorum , qui in mari nigrescente 
ssepe contuiti sunt jactatos bomines, 
eum quidem ipsum totum, ingentem Geminorum sub leva 
acclinatum invenies; Helices autem ei summum caput 
e regione obversatur. Verum sinistro superincumbit humero 
Capra sacra , quam fabula est Jovi mammam priebuisee. 
Oleniam vero eam Capram Jovis vocant vates. 
Atquehmcquidem multaque et splendida ; verum ejus ibidem 
obscure lucent Hodi in junctura manus. 

Prope pedes autem Aurigze cormutum expansum Taurum 
scrutare; atque ei valde consimilia indicia ponuntur : 
tale ipsi caput interstinctum est; neque quisplam alio 
signo conjectarit caput bovis, qualiter id ipse 
atellee utrimque circeumductse configurant. 

Et crebro eorum nomen memoratur ; neque adeo 
incelebres Hyades ; quee quidem per totam frontem 
Tauri sparste sunt : sinistri autem cornu sum.nitatem 
et pedem dextrum adjacentis Auriga 

unica stella tenet , ac simul agitati feruntur. 

Attamen semper Taurus pronior Aurigá 

in occasum descendere , pari ascensu alioquin exortu. 

Neque porro Cephei seerumnosa familia laside 
adeo ignobilis jacebit; quin etiam horum 
in celum nomen pervenit ; siquidem Jovis cognati eranl. 
Ipse quidem a tergo positus Cynosursee Urste 
Cepheus, ambas manus pandenti similis. 

JEqua ei linea ab extrema tenditur cauda 

in pedes ambos , quanta a pede in pedem tendit. 
Ceterum a cingulo parumper respicias 

primam petens flexuram megni Draconis. 

Ante hunc autem infelix volvitur, non admodum mulia 
nocte lucens plenilunari , Caesiopea : 
non enim eam mult et frequentes illustrant 
stell;  , quae eam totem distincte componant. 

Quali vero clave januse intus munite, 

biforis, impingentes repandunt vectes, 

tales ei singulatim imposite lucent 

stelle ; atque haec itidem modicis tendit ab humeris 
manuum passum ; diceres angi propter filiam. 

Ibi namque et illud obvolvitur triste simulacrum 
Andromedse, sub matre constellatum. Haud te multum op 
noctem disquirere, quo mox magis agnoscas : [nor 
tam clarum ei caput est , tam clari item ei utrimque 
humeri et pedes extremi et cincturse omnes. 

Attamen et illic brachiis distentis propansa est , 
vinculaque αἱ admota sunt etiam in oxlo; retinentur autem 
illic expassee omnibus diebus manus illi. 

Sed enim οἱ etiam supra caput ingens volutatur Equus 

ventre extremo ; communis autem (fulget stella 


ABATI PHAENOMENA. ξ 


τοῦ μὲν ἐπ᾽ ὀμφαλίῳ, τῆς δ᾽ ἐσχατόωντι χκαρήνῳ. 
οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἔτι τρεῖς ἄλλοι ἐπὶ πλευράς τε xol ὥμους 
Ἵππου δεικανόωσι διασταδὸν ἶσα πέλεθρα, 

310 χαλοὶ xai μεγάλοι. χεφαλὴ δέ οἱ οὐδὲν ὁμοίη, 
οὐδ᾽ αὐχὴν δολιχός περ ἐών. ἀτὰρ ἔσχατος ἀστὴρ 
αἰθομένης γένυος χαί χεν προτέροις ἐρίσειεν 
τέτρασιν, οἵ μιν ἔχουσι περίσχεπτοι μάλ᾽ ἐόντες. 
οὐδ᾽ ὅγε τετράπος ἐστίν' ἀπ᾽ ὀμφαλίοιο γὰρ ἄχρου 

δτιομεσσόθεν ἡμιτελὴς περιτέλλεται ἱερὸς Ἵππος. 
xsivov δὴ χαί φασι χαθ᾽ ὑψηλοῦ ᾿Ελικῶνος 
καλὸν ὕδωρ ἀγαγεῖν εὐαλδέος Ἱἱππουχρήνης. 
οὗ γάρ πω ᾿Ἑλιχὼν ἄχρος χατελείδετο πηγαῖς" 
ἀλλ᾽ Ἵππος μιν ἔτυψε᾽ τὸ δ᾽ ἀθρόον αὐτόθεν ὕδωρ 

4230 ἐξέχυτο πληγῇ προτέρου ποδός" ol δὲ νομῆες 
πρῶτοι χεῖνο ποτὸν διεφήμισαν ἹἽππουχρήνην. 
ἀλλὰ τὸ μὲν πέτρης ἀπολείδεται, οὐδέ τοι αὐτὸ 
Θεσπιέων ἀνδρῶν ἑχὰς ὄψεαι" αὐτὰρ 6 "Inox 
ἐν Διὸς εἱλεῖται, χαί τοι πάρα θηήσασθαι. 

4826 Αὐτοῦ καὶ Κρι οἵοο θοώταταί εἶσι κέλευθοι, 
ὅς ῥά τε xal μήχιστα διωχόμενος περὶ χύχλα 
οὐδὲν ἀφαυρότερον τροχάει Κυνοσουρίδος Ἄρχτου, 
αὐτὸς μὲν νωθὴς χαὶ ἀνάστερος οἷα σελήνῃ 
σχέψασθαι, ζώνῃ δ᾽ ἂν ὅμως ἐπιτεχιλήραιο 

480 Ἀνδρομέδης ὄλίγον γὰρ ὅπ’ αὐτὴν ἐστήρικται. 
μεσσόθι δὲ τρίδει μέγαν οὐρανόν, ἦχί περ ἄχραι 
Χηλαὶ καὶ ζώνη περιτέλλεται Ὦρίωνος. 

Ἔστι δέ τοι xal ἔτ᾽ ἄλλο τετυγμένον ἐγγύθι σῆμα 
νειόθεν Ἀινδρομέδης, τὸ δ᾽ ἐπὶ τρισὶν ἐστάθμηται 

4326 Δελτωτὸν κλευρῆσιν, ἰδαιομένησιν ἐοικὸς 
ἀμφοτέρης᾽ fj δ᾽ οὔτι τόση, μάλα δ᾽ ἐστὶν ἑτοίμη 
εὑρέσθαι" περὶ γὰρ πολέων εὐάστερός ἐστιν. 
τῶν ὄλίγον Κριοῦ νοτιώτεροι ἀστέρες εἰσίν. 

Οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἔτι προτέρω, ἔτι δ᾽ ἐν προμολῇσι νότοιο 

440 ᾿Ιχθύες. ἀλλ᾽ αἰεὶ ἕτερος προφερέστερος ἄλλον, 
καὶ μᾶλλον βορέαο νέον χατιόντος ἀχούει. 
ἀμφοτέρων δέ σφεων ἀποτείνεται ἠύτε δεσμὰ 
οὐραίων ἑκάτερθεν ἐπισχερὼ εἷς ἕν ἰόντων. 
xal τὰ μὲν εἷς ἀστὴρ ἐπέχει καλός τε μέγας τε, 

245 ὅν ῥά τε xat σύνδεσμον δπουράνιον καλέουσιν. 
᾿ἈΑνδρομέδης δέ τοι ὦμος ἀριστερὸς Ἰχθύος ἔστω 
σῆμα βορειοτέρου " μάλα γάρ νύ οἵ ἐγγύθεν ἐστίν. 

Ἀμφότεροι δὲ πόδες γαμδροῦ ἐπισημαίνοιεν 
Περσέος, of ῥά οἵ αἰὲν ἐπωμάδιοι φορέονται. 

250 αὐτὰρ ὅγ᾽ ἐν βορέω φέρεται περιμήχετος ἄλλων. 
καί οἱ δεξιτερὴ μὲν ἐπὶ χλισμὸν τετάνυσται 
πενθερίου δίφροιο“ τὰ δ᾽ ἐν ποσὶν οἷα διώχων 
ἴχνια μηκύνει χεχονιμένος ἐν Διὶ πατρί. 

"A yy: δέ ol σκαιῆς ἐπιγουνίδος ἤλιθα πᾶσαι 

226 I1 nt άδες φορέονται. 6 δ᾽ οὐ μάλα πολλὸς ἁπάσας 
χῶρος ἔχει, καὶ δ᾽ αὐταὶ ἐπισχέψασθαι ἀφαυραί. 
ἑπτάποροι δὴ ταίγε μετ᾽ ἀνθρώπους ὅδεονται, 
ἕξ οἷαί περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν. 
οὐ μέν πως ἀπόλωλεν ἀπευθὴς ἐκ Διὸς ἀστήρ, 

4.0 ἐξ οὗ xal γενεῆθεν ἀχούομεν, ἀλλὰ μάλ᾽ αὕτως 


hujus quidem in umbilico, illius vero in extremo capite. 
Preeterea autem tres alice intra latera et armos 

Equi signant distanter &qualia spatia , 

clar: et magne. Verum caput ei es? haudquaquam simile, 
neque cervix , quanquam longa. At extrema stella 
fulgentis gens? etiam prioribus concertaret 

quattuor , quse ipsum continent conspicue plane. 

Nec vero hic quadrupes est; ab umbilico enim extremo 
dimidio semiperfectus volvitur sacer Equus. 

Hunc etiam aiunt ab excelso Helicone 

pulchram aquam deduxisse alme Híppucrenes (Equi fontis). 
Nondum enim Helicon summus destillabat fontibus ; 
verum Equus ipsum feriit ; atque copiosa inde aqua 

effusa est ictu prioris pedis : pastores autem 

primi hunc potum vocitarunt Equi fontem. 

Atque hic quidem e rupe stillat, neque ipsum 

ἃ Thespiensibus viris longe abesse cernes : sed Equus 

in coelo obversatur , atque adest spectandus. 

Illic etiam Arietis celerrimi sunt cursus : 
qui sane, vel longissimos agitatus per orbes , 
nihilo segnius currit Cynosuride Ursa, 
ipse quidem tenuis e& obscurus , tanquam luna lucente , 
spectatu, verumtamen per cingulum deprehendere poteris 
Andromedzm ; haud longe enim sub ipsam situs est. 

In medio autem terit magnum olum , ubi summe 
Clelze et cingulus circumagitur Orionis. 

Est vero adbuc aliud dispositum prope signum 
subter Andromedam : id autem in tria dimensum est 
Deltotum latera , eequalibus assimilatum 
duobus : tertium vero non tantum , tamen admodum facile 
est inventu; pres muitis enim fulgidum est. 

Quibus peullulum Arietis australiores stella sunt. 

Verum adhuc anterius , prseterea in procursibus Austri 
suni Pisces; sed semper alter spectabilior altero est , 
atque magis Boream recenter descendentem sentit. 

Ab ambobus vero ipsis tenduntur quasi vincula 

e caudis utrimque deinceps in unum coeuntibus ; 

et hiec quidem una stella connectit, claraque magneque , 
quam utique etiam Nodum coelestem vocant. 

Porro Andromedse humerus sinister Piscis esto 

index septentrionalioris; admodum etenim ei vicinus est. 

Ambo autem pedes sponsum indicare poterunt , 
Perseum , qui quidem ei semper ob humeros volvuntur 
Verum hic in boreali parte fertur amplus prae aliis ; 
atque ei dextra quidem ad lecticam protensa est 
socrins selle : in pedibus autem velut persequens 
gressus grandit , properans in Dio patre. 

At ei prope sinistrum genu acervatim omnes 
Pleiades feruntur. Nec vero adeo spatiosus universas 
locus continet ; atque ipse spectatu languida. 
Septemgrade autem ee inter homines celebrantur , 
sex sol; quamvis exsistant conspicue oculis. 

Nec certe ullatenus periit ignorata ex ccelo stella , 
ex quo a primordio audivimus ; sed sic temere 


6 APATOY $AINOMENA. 


εἴρεται. ἑπτὰ δ᾽ ἐκεῖναι ἐπιῤῥήδην χαλέονται 
᾿Ἀλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ᾽ Ἠλέκτρη τε 
καὶ Στερόπη xal Τηϊγέτη xal πότνια Μαῖα. 
αἵ μὲν ὁμῶς ὀλίγαι xal ἀφεγγέες, ἀλλ’ ὀνομασταὶ 

» ἦρι xal ἑσπέριαι, Ζεὺς δ' αἴτιος, εἱλίσσονται, 

δ σφισι καὶ ϑέρεος καὶ χείματος ἀρχομένοιο 
σημαίνειν ἐκέλευσεν ἐπερχομένου v ἀρότοιο, 

Kai Χέλυς ἥτ' ὀλίγη. τὴν γάρ τ᾽ ἔτι καὶ παρὰ λίκνῳ 
ἝἙρμείης ἐτόρησε, Αύρην δέ μιν εἶπε λέγεσθαι, 

210 κὰδ δ' ἔθετο προπάροιθεν ἀπευθέος εἰδώλοιο 
οὐρανὸν εἰσαγαγών. τὸ δ᾽ ἐπὶ σκελέεσσι πέτηλον 
γούνατί οἱ σκαιῷ πελάει" χεφαλή γε μὲν ἄκρη 
ἀντιπέρην "Ὄρνιθος ἑλίσσεται" ἡ δὲ μεσηγὺ 
ὀρνιθέης κεφαλῆς καὶ γούνατος ἐστήρικται. 

τὸ Ἥτοι γὰρ xal Ζηνὶ παρατρέχει αἰόλος Ὄρνις. 
ἀλλ᾽ 6 μὲν ἠερόεις, τὰ δέ οἱ πτερὰ τετρήχυνται 
ἀστράσιν οὔτι λίην μεγάλοις, ἀτὰρ οὐ μὲν ἀφαυροῖς. 
αὐτὰρ ὅγ᾽ εὐδιόωντι ποτὴν ὄρνιθι ἐοικὼς 
οὔριος εἷς ἑτέρην φέρεται, χατὰ δεξιὰ χειρὸς 

200 Κηφείης ταρσοῖο τὰ δεξιὰ πείρατα τείνων. 

Ja δὲ πτέρυγι σκαρθμὸς παραχέκλιται Ἵππου. 
Τὸν δὲ μετασκαίροντα δύ᾽ Ἰχθύες ἀμφινέμονται 

Ἵππον: πὰρ δ᾽ ἄρα οἱ κεφαλῇ χεὶρ Ὑδροχόοιο 

δεξιτερὴ τετάνυσθ’. ὁ δ᾽ ὀπίστερος Αἰγοχερῆος 

285 τέλλεται " αὐτὰρ ὅγε πρότερος xal νειόθι μᾶλλον 

-χέκλιται Αἰγόκερως, ἵνα τε τρέπετ᾽ ἠελίου ls. 
μὴ κείνῳ ἐνὶ μηνὶ περιχλύζοιο θαλάσσῃ 
πεπταμένῳ πελάγει κεχρημένος. οὔτε χεν ἠοῖ 
πολλὴν πειρήνειας, ἐπεὶ ταχινώταταί εἶσιν' 

390 οὔτ᾽ ἄν τοι νυχτὸς πε ἐγγύθεν ἠὼς 
Do καὶ μάλα πολλὰ βοωμένῳ. οἱ δ᾽ ἀλεγεινοὶ 
τῆμος ἐπιῤῥήσσουσι νότοι, ὁπότ᾽ Αἰγοκερῆϊ 
συμφέρετ᾽ ἠέλιος- τότε δὲ κρύος ἐχ Διός ἐστιν 
ναύτῃ μαλκιόωντι καχώτατον. ἀλλὰ καὶ ἔμπης 

205 ἤδη πάντ᾽ ἐνιαυτὸν ὑπὸ στείρῃσι θάλασσα 
πορφύραι" ἴκελοι δὲ κολυμδίσιν αἰθυίῃσιν 
πολλάκις ἐκ νηῶν πέλαγος περιπαπταίνοντες, 
ἥμεθ᾽, ἐπ’ αἰγιαλοὺς τετραμμένοι" οἱ δ ἔτι πόρσιυ 
χλύζονται- ὀλίγον δὲ διὰ ξύλον ἄϊδ᾽ ἐρύκει. 

we Καὶ δ' ἂν ἐπὶ προτέρῳ γε θαλάσση πολλὰ πεπονθώς, 
τόξον ὅτ᾽ ἠέλιος καίει καὶ ῥύτορα τόξου, 
ἀσπέριος κατάγοιο, πεποιθὼς οὐκέτι νυχτί, 

σῆμα δέ τοι κείνης ὥρης xal μηνὸς ἐκείνου 
Σκορπίος ἀντέλλων εἴη πυμάτης ἐπὶ νυχτός. 

305 ἦτοι γὰρ μέγα τόξον ἀνέλκεται ἐγγύθι χέντρου 
Τοξευτής" ὀλίγον δὲ παροίτερος ἵσταται αὐτοῦ 
Σκορπίος ἀντέλλων, ὃ δ' ἀνέρχεται αὐτίκα μᾶλλον. 
τῆμος καὶ χεφαλὴ Κυνοσουρίδος ἀκρόθι νυχτὸς 
ὄψι μάλα τροχάει ὁ δὲ δύεται ἠῶθι πρὸ 

310 ἀθρόος Ὠρίων, Κηφεὺς δ᾽ ἀπὸ χειρὸς ἐπ᾽ ἰξύν. 

Ἔστι δέ τις προτέρω βεδλημένος ἄλλος Ὀϊστὸς 
αὐτὸς ἄτερ τόξου ὁ δέ οἱ παραπέπταται Ὄρνις 
ἀσσότερον βορέω. σχεδόθεν δέ οἱ ἄλλος ἄηται 
οὐ τόσσος μεγέθει, χαλεπός γε μὲν ἐξ ἁλὸς ἐλθεῖν 


dicitur. Porro septem Illae nominatim vocantur 
Alcyone, Meropeque, Celienoque, Electraque , 

εἰ Sterope, et Taygeta , et veneranda Maia, 

ha quidem simul modica et obecurze; tamen celebres. 

mane εἰ vespertine,, Jove anctore , circamaguntur, 

qui eis seetatem et hiemem instantem 

signiücare precipit advenlentemque arationem. 

Preeterea Testudo, quae parva. Hanc etiamdum ad ces ex-aras 
Mercarius compegit ; Lyram vero eam jussit vocari; 
collocavitque ante ignotum astrum 
in calum transfcrens ; hoc autem cruribus innixum 
genu ei sinistro appropinquat; caput quidem summum 
regione Cygni volvitur; illa vero inter 
Cygninum caput et genu sita est. 

Quandoquidem etiam in celo volat micans Ales; 
verum ipse quidem obscurus ; alie autem ei exasperalze sse 
stellis non adeo magnis, tamen neque languidis. 

Sed hic leni volatu labenti avi similis, 

a cauda in occasum fertur, ad dexteram manum 
Cephei alie dexteras extremitates tendens. 

{μονα vero alie ungula acclinata est Equi. 

Hunc subealtantem duo Pisces circumdant , 
Equum. atque ei prope caput manus Aquarii 
dextera extensa est ; is autem posterior Capricorno 
oritur. Ceterum prior et in imo magis 
inclinatus est Capricornus, ubi vertitur solis vis. 
Ne illum per mensem te committas undis maris 
vasto pelago usus. Neque die. 
multam viam confeceris , quoniam brevissimi sunt ; 
neque tibi noctu exterrito prope dies 
venerit , etiam valde multum clamanti. Periculosi autem 
tanc irrumpont Austri, quando Capricorno 
"una fertur sol ; tunc sane frigus ex aere est. 
mau rigenti perniciosissimum. Verumtamen 
jam totum annum sub carinis mare 
nigrescit : similes autem urinantibus mergis. 
saepenumero e navibus mare circumspiclentes 
sedemos , ad littora conversi ; haec vero adhuc procol 
alluuntur ; modicum autem lignum mortem arcet. 

At vero in priore mense mari multa passus, 
arcum quando sol incendit et rectorem arcus, 
sub vesperam navem reducito, fidens non amplius nocti. 
Indicium autem tibi illius temporis et mensis illius 
Scorpius exoriens esto extrema sub nocte : 
quandoquidem magnum arcum attralit prope cuspideni 
Sagittarius; sed aliquantum anterior cofsistit ipso 
Scorpius exoriens : ille vero ascendit confestim admodum. 
Tunc etiam caput Cynosuree in extremo noctis. 
excelse valde fertur : occidit autem ante matutinum 
totus Orion , Cepheus vero a manu ad lumbum. 

Est item quiedam vlterius jacta alia Sagitta , 
ola absque arcu ; atque illi advolitat Cygnus. 
propius Borez, Vicinus autem ei alius fertur ales, 
non tantas magnitudine, tempestuosussane mari egrediendo , 


ΑΒΑΤΙ ΡΗΖΝΟΜΕΝΑ. 7 


318 νυχτὸς ἀπερχομένης" χαί μιν καλέουσιν 'A ητόν. 
Δελφὶς δ᾽ οὐ μάλα πολλὸς ἐπιτρέχει Αἰγοκερῆϊ 
μεσσόθεν ἠερόεις " τὰ δέ ol περὶ τέσσαρα χεῖται 
ἡλήνεα, παρθολάδην δύο πὰρ δύο πεπτηῶτα. 
Καὶ τὰ μὲν οὖν βορέω καὶ ἀλήσιος ἠελίοιο 

820 μεσσηγὺς χέχυται᾽ τὰ δὲ νειόθι τέλλεται ἄλλα 
πολλὰ μεταξὺ νότοιο καὶ ἠελίοιο κελεύθου. 

Λοξὸς μὲν Ταύροιο τομῇ ὑποχέχλιται αὐτὸς 
᾿Ωρίων. Μὴ χεῖνον ὅτις χαθαρῇ ἐνὶ νυχτὶ 
ὑψοῦ πεπτηῶτα παρέρχεται . ἄλλα πεποίθοι 

325 οὐρανὸν εἰσανιδὼν προφερέστερα θηήσασθαι. 

Τοῖός οἵ χαὶ φρουρὸς ἀειρομένῳ ὑπὸ νώτῳ 
φαίνεται ἀμφοτέροισι Κύων ἐπὶ ποσσὶ βεδηκώς, 
ποικίλος, οὐ μὲν πάντα πεφασμένος" * ἀλλὰ xat! αὐτὴν 
γαστέρα χυάνεος περιτέλλεται, ἣ δέ οἱ ἄχρη 

330 ἀστέρι βέδληται δεινὴ γένυς, ὅς ῥα μάλιστα 
ὀξέα σειριάει" καί μιν χκαλέουσ᾽ ἄνθρωποι 
Σείριον. οὐχέτι χεῖνον ἅμ᾽ ἠελίῳ ἀνιόντα 
φυταλιαὶ ψεύδονται ἀναλδέα φυλλιόωσαι" 
ῥεῖα γὰρ οὖν ἔχρινε διὰ στίχας ὀξὺς ἀΐξας, 

485 χαὶ τὰ μὲν ἔῤῥωσεν, τῶν δὲ φλόον ὥλεσε πάντα. 
χείνου xal χατιόντος ἀχούοιμκεν" οἱ δὲ δὴ ἄλλοι 
ci ἔμεναι μελέεσσιν ἐλαφρότεροι περίχκεινται. 

Ποσσὶν δ᾽ ᾿Ωρίωνος. 6? ἀμφοτέροισι Λ᾿αγωὸς 
ἐμμενὲς ἤματα πάντα διώχεται" αὐτὰρ ὅγ᾽ αἰεὶ 

340 Σείριος ἐξόπιθεν φέρεται μετιόντι ἐοιχώς, 
καί οἱ ἐπαντέλλει, καί μιν χατιόντα δοχεύει. 

Ἡ δὲ Κυνὸς μεγάλοιο xat οὐρὴν ἕλχεται 'À oq 
πρυμνόθεν" ob γὰρ τῇγε χατὰ χρέος εἰσὶ χέλευθοι, 
ἀλλ᾽ ὄπιθεν φέρεται τετραμμένη, οἷα καὶ αὐταὶ 

40 νῆες, ὅτ᾽ ἤδη ναῦται ἐπιστρέψωσι κορώνην 
ὅρμον ἐσερχόμενοι" τὴν δ᾽ αὐτίχα πᾶς ἀναχόπτει 
vr , παλιῤῥοθίη δὲ χαθάπτεται ἠπείροιο" 
ὡς ἥγε πρύμνηθεν Ἰησονὶς ἕλχεται Ἀργώ. 
xal τὰ μὲν ἠερίη καὶ | ἀνάστερος ἄχρι παρ᾽ αὐτὸν 

45ι ἱστὸν ἀπὸ πρῴρης φέρεται, τὰ δὲ πᾶσα φαεινή. 
καί οἱ πηδάλιον χεχαλασμένον ἐστήριχται 
ποσσὶν ὕπ᾽ οὐραίοισι Κυνὸς προπάροιθεν ἰόντος. 

Τὴν δὲ xai οὐχ ὀλίγον περ ἀπόπροθι πεπτηυῖαν 
Ἀινδρομέδην μέγα K 7 τος ἐπερχόμενον κατεπείγει. 

365 ἣ μὲν γὰρ Θρήϊκος ὑπὸ πνοιῇ βορέαο 
χεχλιμένη φέρεται, τὸ δέ οἷ νότος ἐχθρὸν ἀγινεῖ 
Κῆτος, ὑπὸ Κριῷ τε xat Ἰχθύσιν ἀμφοτέροισιν, 
βαιὸν ὑπὲρ Ποταμοῦ βεδλημένον ἀστερόεντος. ᾿ 

Οἷον γὰρ χἀκεῖνο θεῶν ὑπὸ ποσσὶ φορεῖται 

300 λείψανον Ἠριδανοῖο, πολυχλαύτου ποταμοῖο. 
xal τὸ μὲν ᾿Ωρίωνος ὃπὸ σχαιὸν πόδα τείνει " 
δεσμοὶ δ᾽ οὐράνιοι, τοῖς ᾿Ιχθύες ἄκροι ἔχονται, 
ἄμφω συμφορέονται ἀπ᾽ οὐραίων χατιόντες, 
χητείης δ᾽ ὄπιθεν λοφίης ἐπιμὶξ φορέονται 

365 εἰς ἕν ἐλαυνόμενοι " ἑνὶ δ᾽ ἀστέρι πειραίνονται 
Κήτεος, ὃς χείνου πρώτη ἐπίχειται ἀχάνθη. 

Οἱ δ᾽ ὀλίγῳ μέτρῳ, ὀλίγν, δ᾽ ἐγκείμενοι αἴγλη 
μεσσόθι πηδαλίου καὶ Κήτεος εἱλίσσονται, 


nocte decedente ; atque eum vocant Aquilam. [Capricorno, 
Delphinus autem non admodum magnus appropinquat 
in medio obscurus ; quattuor vero ei circumjacent 
lucidz stelle , adjectim due juxta duas volantes. 
Atque hac quidem boream et vagationem solis 
interfusa sunt. Verum remote oriuntur alia 
multa inter Austrum et solis orbitam. 
Obliquus quidem Tauri sectioni subjacet ipse 
Orion. Non illum qui serena in nocte 
suhlime volitantem preeterit , is alia confidat 
coelum intuens astra preeetabiliora contemplari. 
Talis ei custos quoque elato sub dorso 
lucet ambobus Canis in pedibus stans, 
varius , at non penitus illustratus ; verum circa ipsum 
ventrem obscurus obversatur, atque ei summum 
stellà insignitum est fervidum mentum, qua quidem ma- 
vehementer exsiccat ; atque ipsum vocant homines [xime 
Sirium. Nunquam illum, cum sole orientem, 
arbores fallunt sine humore frondentes : 
facile siquidem discernit ordines , acutus penetrans; 
et quasdam consolidat, quarumdam corticem perdit omnem. 
Illum etiam occidentem sentimus; sed cetere , 
quee signum sint membris , languidiores circumjacent. 
Pedibus autem Orionis sub ambobus Lepus 
incessanter diebus omnibus fugatur ; at semper 
Sirius ἃ tergo fertur, insequenti similis : 
etiam ei cooritur, atque ipsum occidentem ínsecfatur. 
At Canis magni contra caudam volvitur Argo 
ἃ puppi ; non enim huic ex more sunt cursus , 
sed retro agitatur versa ; ceu etiam ipsae 
naves, quando jam naute invertunt rostrum, 
portum appellentes : atque subito quilibet retorquet 
navem , retrograda vero attingit continentem; 
sic a puppi Iasonica trahitur Argo. [ipsum 
Ac quibusdam in partibus obscura et sine steliis usque ad 
malum ἃ prora fertur ; in aliis vero tota splendida. 
Atque ei gubernaculum remissum fultum est 
pedibus sub posterioribus Canis antecedentis. 
Ceterum, etsi admodum eminus volitantem, 
Androimnedam grandis Cetus adveniens urget. 
Hiec enim Thracii sub flatu Boree 
inclinata fertur; at ei Auster infestum agit 
Cetum, sub Arieteque et Piscibus ambobus, 
paullulum super Fluvio extensum stellato. 
Sole enim illee deorum sub pedibus feruntur 
reliquis Eridani, luctuosi fluvii. 


1 Et hic quidem Orionis sub sinistrum pedem tendit : 


Vincula autem celestia, quibas Pisces extremi tenentur, 
ambo coeunt, a cauda descendentia , 
Ceti vero post cervicem commixtim feruntur 
in unum ducta, atque unica stella terminantur 
Ceti , quee ejus prime insidet spinae. 

Qua autem modica magnitudine, modico circumfusa ful- 
in gubernaculi medio et Ceti volvuntur, [ gore 


--τνὐ ψὦῷώ “- 


8 ΑΡΑΤΟΥ͂ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. 


γλαυχοῦ πεπτηῶτες ὑπὸ πλευρῇσι Λαγωοῦ 

370 νώνυμοι" οὗ γὰρ τοίγε τετυγμένου εἰδώλοιο 
βεδλέαται μελέεσσιν ἐοικότες, οἷά τε πολλὰ 
ἑξείης στιχόωντα παρέρχεται αὐτὰ χέλευθα 
ἀνομένων ἐτέων, τά τις ἀνδρῶν οὐχέτ᾽ ἐόντων 
ἐφράσατ᾽ ἠδ᾽ ἐνόησεν ἅπαντ᾽ ὀνομαστὶ χαλέσσαι 

870 ἤλιθα μορφώσας᾽ οὐ γάρ x' ἐδυνήσατο πάντων 
olo0t χεχριμένων ὄνομ᾽ εἰπεῖν οὐδὲ δαῆναι" 
πολλοὶ γὰρ πάντῃ, πολέων δ᾽ ἐπὶ ἶσα πέλονται 
μέτρα τε χαὶ χροιή, πάντες γε μὲν ἀμφιέλιχτοι. 
τῷ xal ὁμηγερέας ol ἐείσατο ποιήσασθαι 

390 ἀστέρας, ὄφρ᾽ ἐπιτὰξ ἄλλῳ παραχείμενος ἄλλος 
εἴδεα σημαίνοιεν. ἄφαρ δ᾽ ὀνομαστὰ γένοντο 
ἄστρα, καὶ οὐκέτι νῦν ὑπὸ θαύματι τέλλεται ἀστήρ" 
ἀλλ᾽ οἱ μὲν καθαροῖς ἐναρηρότες εἰδώλοισιν 
φαίνονται τὰ δ᾽ ἔνερθε διωχομένοιο Λαγωοῦ 

866 πάντα μάλ᾽ ἠερόεντα xal οὐκ ὀνομαστὰ φέρονται. 

Νειόθι δ᾽ Αἰγοχερῆος, ὃπὸ πνοιῇσι νότοιο, 
᾿Ιχϑθὺς ἐς Κῆτος τετραμμένος αἰωρεῖται 
οἷος ἀπὸ προτέρων, Νότιον δέ É χιχλήσχουσιν. 

Ἄλλοι δὲ σποράδην ὑποχείμενοι *YSooyoni 

390 Κήτεος αἰθερίοιο καὶ Ἰχθύος ἠερέθονται 
μέσσοι νωχελέες καὶ ἀνώνυμοι * ἐγγύθι δέ σφεων. 
δεξιτερῆς ἀπὸ χειρὸς ἀγαυοῦ “Ὑδροχόοιο, 
οἵη τις τ᾽ ὀλίγη χύσις ὕδατος ἔνθα xat ἔνθα 
σχιδναμένου, χαροποὶ καὶ ἀναλδέες εἰλίσσονται. 
396 ἐν δέ σφιν δύο μᾶλλον ἐειδόμενοι φορέονται 
ἀστέρες, οὔτε τι πολλὸν ἀπήοροι οὔτε μάλ᾽ ἐγγύς, 
εἷς μὲν ὃπ᾽ ἀμφοτέροισι ποσὶν χαλός τε μέγας τε 
Ὑδροχόου, ὃ δὲ χυανέου ὑπὸ Κήτεος οὐρῇ, 
τοὺς πάντας χαλέουσιν " Y δὼ p. ὀλίγοι γε μὲν ἄλλοι 
«oo νειόθι 'Γοξευτῆρος ὑπὸ προτέροισι πόδεσσιν 
ἄγνωτοι χύχλῳ περιηγέες εἱλίσσονται. 

Αὐτὰρ ὑπ᾽ αἰθομένῳ κέντρῳ τέραος μεγάλοιο 
Σχορπίου, ἄγχι νότοιο, Θυτήριον αἰωρεῖται. 
τοῦ δ᾽ ἦτοι ὀλίγον μὲν ἐπὶ 4 oóvov ὑψόθ᾽ ἐόντος 

«0$ πεύσεαι᾽ ἀντιπέρην γὰρ ἀείρεται ᾿λρχτούροιο. 
xai τῷ μὲν μάλα πάγχυ μετήοροί εἶσι κέλευθοι 
᾿Ἀρχτούρῳ, τὸ δὲ θᾶσσον ὑφ᾽ ἑσπερίην ἅλα νεῖται. 
ἀλλ᾽ ἄρα καὶ περὶ χεῖνο Θυτήριον ἀρχαίη Νύξ, 
ἀνθρώπων χλαίουσα πόνον, χειμῶνος ἔθηκεν 

410 εἰναλίου μέγα σῇμα. “κεδαιόμεναι γὰρ ἐχείνη 
νῆες ἀπὸ φρενός εἰσι" τὰ δ᾽ ἄλλοθεν ἄλλα πιφαύσχει 
σήματ᾽, ἐποιχτείρουσα πολυῤῥοθίους ἀνθρώπους. 
τῷ μή μοι πελάγει νεφέων εἴλυμένον ἀχλυῖ 
εὔχεο μεσσόθι κεῖνο φανήμεναι οὐρανῷ ἄστρον, 

416 αὐτὸ μὲν ἀνέφελόν τε χαὶ ἀγλαόν, ὕψι δὲ μᾶλλον 
χυμαίνοντι νέφει πεπιεσμένον, οἷά τε πολλὰ 
θλίδετ᾽ ἀναστέλλοντος ὀπωρινοῦ ἀνέμοιο. 
πολλάχι γὰρ xal τοῦτο νότῳ ἔπι σῆμα τιτύσχει 
νὺξ αὐτή, μογεροῖσι χαριζομένη ναύτῃσιν. 

420 οἱ δ᾽ εἰ μέν χε πίθωνται ἐναίσιμα σημαινούση, 
αἶψά τε κοῦφά τε πάντα xal ἄρτια ποιήσωνται, 


αὐτίχ᾽ ἐλαφρότερος πέλεται πόνος εἰ δέ χε νηΐ 


' glauci volutantes sub lateribus Leporis, 


ignotie sunt : non enim ille conflati simulacri 
conjectee sunt membris similes, qualia multa 
ex ordine incedentia perambulant easdem semitas  [ stitum 
completis annis : quas quis hominum non amplius saper- 
observavit et excogitavit universas nominatim appellare, 
junctarum figuram imaginatus : non enim potuisset omnium 
solarum et distinctarum nomen dicere neque discere. 
Multee namque passim, multarum insuper :equales exsistunt 
magnitudinesque et color, omnes utique cirenmvolubies. 
Quare et simul collectas visum fuit facere 
stellas, ut ordinatim alii adjacens alia 
imagines effigiarent : inde nominabilia facta sunt 
astra , et haud amplius nunc cum admiratione oritur stella : 
sed hze quidem concinnis infixe imaginibus 
cernuntur ; quie vero subter impetitum Leporem , 
omnes plane obscure sunt et sine nomíne feruntur. 
Infra autem Capricornum sub flatibus Austri 
Piscis contra Cetum versus in alto natat, 
unicus prseter priores; Austrinum autem eum appellant. 
Alize item sparsim subjectze Aquario 
Cetum ccolestem et Piscem pendent 
inter, languidrme et ignotee ; at juxta eas, 
dextra a manu splendidi Aquarii , 
qualis quaedam parva fusio aqua huc et illuc 
sparse, lucide et exigue volvuntur. 
Inter ipsas autem due magis splendidze feruntur 
stellae, nec multum distantes, neque admodum vicinz; 
una quidem sub ambobus pedibus pulchraque magnaque 
Aquarii , altera vero obscuri sub Ceti cauda ; 
quas omnes vocant Aquam.  Parvze quidem alize 
ultra Sagittarium sub prioribus pedibus 
ignobiles corona circumactze volvuntur. 
At sub flagrante aculeo monstri magni 
Scorpii, prope Austrum, Ara in celo pendet. 
Quam certe modicum quidem ad tempus in alto versantem 
senties; e regione enim elevatur Arcturi. 
At huic quidem admodum multum sublimes sunt vie, 
Arcturo, illa vero citius sub vespertinum mare redit. 
Sed et per hanc Aram primsva Nox, 
hominum deplorans calamitatem , tempestatis fecit 
marine certum signum. —Jactatz enim illi 
naves dolori sunt. Alicunde item alia docet 
signa , commiserans fluctibus luctantes homines, 
Idcirco ne mihi in pelago nubium obductum caligin: 
opta in medio hoc apparere ccelo astrum , 
ipsum quidem innubilum et splendidum, sed superne magi 
turbida nube pressum , sicut frequenter 
urgetur, surgente autumnali vento : 
ssepe namque et hoc super Austro signum submittit 
Nox ipsa, miseris gratificans nautis. 
Qui si quidem obsecuti fuerint certa significanti , 
et statim faciliaque omnia e£ recte ordinata reddant, 
ilico levior estlabor. Sin autem navi 


ABATI ΡΗΞΝΟΜΕΝΑ. 9 


δῴψόθεν ἐμπλήξῃ δεινὴ ἀνέμοιο θύελλα 
αὕτως ἀπρόφατος, τὰ δὲ λαίφεα πάντα ταράξῃ, 
426 ἄλλοτε μὲν xat πάμπαν ὅπόδρυχα ναυτίλλονται, 
ἄλλοτε δ᾽, aÜ χε Διὸς παρανισσομένοιο τύχωσιν 
εὐχόμενοι, βορέω δὲ παρατρέψη ἀνέμον fs, 
πολλὰ μάλ᾽ ὀτλήσαντες ὅμως πάλιν ἐσχέψαντο 
ἀλλήλους ἐπὶ νηΐ, νότον δ᾽ ἐπὶ σήματι τούτῳ 
430 δείδιθι, μέχρι βορῆος ἀπαστράψαντος ἴδηαι. 
el δέ xsv ἑσπερίης μὲν ἁλὸς K ενταύρου ἀπείη 
ὦμος ὅσον προτέρης, ὀλίγη δέ μιν εἱλύοι ἀχλὺς 
αὖτόν, ἀτὰρ μετόπισθεν ἐοιχότα σήματα τεύχοι 
νὺξ ἐπὶ παμφανόωντι Θυτηρίῳ, οὔ σε μάλα χρὴ 
436 ἐς νότον, ἀλλ᾽ εὅροιο περισχοπέειν ἀνέμοιο. 
Δήεις 9 ἄστρον ἐχεῖνο δύω ὑποχείμενον ἄλλοις" 
τοῦ γάρ τοι τὰ μὲν ἀνδρὶ ἐοιχότα νειόθι χεῖται 
ίου, ἱππούραια δ᾽ ὑπὸ σφίσι Χηλαὶ ἔχουσιν. 
αὐτὰρ 6 δεξιτερὴν αἰεὶ τανύοντι ἔοικεν 
«40 ἀντία δινωτοῖο Θυτηρίου. ἐν δέ οἱ ἀπρὶξ 
ἄλλο μάλ’ ἐσφήχωται, ἐληλάμενον διὰ χειρός, 
Θηρίον" ὡς γάρ μιν πρότεροι διεφημίξαντο. 


Ἀλλ᾽ ἔτι γάρ τε xal ἄλλο περαιόθεν ἕλκεται ἄστρον’ 


* Y δρην μιν καλέουσι. τὸ δὲ ζώοντι ἐοιχὸς 

445 ἠνεχὲς εἱλεῖται, καί οἱ χεφαλὴ ὑπὸ μέσσον 
Καρκίνον ἰχνεῖται, σπείρη δ᾽ ὑπὸ σῶμα Λέοντος" 
οὐρὴ δὲ χρέμαται ὑπὲρ αὐτοῦ Κενταύροιο. 
μέσσῃ δὲ σπείρῃ Kp τήρ, πυμάτη δ᾽ ἐπίχειται 
εἴδωλον Κόρα κος σπείρην χόπτοντι ἐοιχός. 


«0 Καὶ μὴν xal Προχύων Διδύμοις ὕπο χαλὰ φαείνει. 


Ταῦτά χε θηήσαιο παρερχομένων ἐνιαυτῶν 
ἑξείης παλίνωρα * τὰ γὰρ καὶ πάντα μάλ᾽ αὕτως 
οὐρανῷ εὖ ἐνάρηρεν ἀγάλματα νυχτὸς ἰούσης. 

Οἱ δ᾽ ἐπιμὶξ ἄλλοι πέντ᾽ ἀστέρες, οὐδὲν ὁμοῖοι 

406 πάντοθεν εἰδώλων δυοχαίδεχα δινεύονται. 
οὐχ ἂν ἔτ᾽ εἰς ἄλλους ὁρόων ἐπιτεχμήραιο 
χείνων, ἦχι χέονται, ἐπεὶ πάντες μετανάσται. 
μαχροὶ δέ σφεών εἶσιν ἑλισσομένων ἐνιαυτοί, 
μαχρὰ δὲ σήματα χεῖται ἀπόπροθεν elc ἕν ἰόντων. 

460 οὐχέτι θαρσαλέος χείνων ἐγὼ ἄρχιος εἴην 
ἀπλανέων τά τε χύχλα τά τ᾽ αἰθέρι σήματ᾽ ἐνισπεῖν. 

Ἤτοι μὲν τάγε χεῖται ἀλίγκια δινωτοῖσιν, 
τέσσαρα, τῶν χε μάλιστα ποθὴ ὄφελός τε γένοιτο 
μέτρα περισκοπέοντι χατανουένων ἐνιαυτῶν. 

«s σήματα δ᾽ εὖ μάλα πᾶσιν ἐπιῤῥήδην περίκειται 
πολλά τε xal σχεδόθεν πάντη συνεεργμένα πάντα. 
αὐτοὶ δ᾽ ἀπλατέες χαὶ ἀρηρότες ἀλλήλοισιν 
πάντες" ἀτὰρ μέτρῳ γε δύω δυσὶν ἀντιφέρονται. 

Εἴ ποτέ τοι νυχτὸς χαθαρῆῇς, ὅτε πάντας ἀγαυοὺς 

420 ἀστέρας ἀνθρώποις ἐπιδείκνυται οὐρανίη νύξ, 
οὐδέ τις ἀδρανέων φέρεται διχόμηνι σελήνη, 
ἀλλὰ τάγε χνέφαος διαφαίνεται ὀξέα πάντα, -- 
εἴ ποτέ τοι τῆμόσδε περὶ φρένας ἵχετο θαῦμα 
σχεψαμένῳ πάντῃ χεχεασμένον εὐρέϊ χύχλῳ 

476 οὐρανόν, 3) xal τίς τοι ἐπιστὰς ἄλλος ἔδειξεν 
κεῖνο περιγληνὲς τροχαλόν, T' 43 a μιν καλέουσιν. 


ex alto impegerit vehemens venti procella 

sic improvisa, atque vela omnia turbaverit : 

interdum quidem omnino subversim navigant , 

interdum vero , modo Jovem appropinquantem nacti sint 
supplices, etiam Boreee suyeraverit venti vis, 

multa valde passi tamen revisunt 

sese super navi. Austrum autem sub signo illo 

metue, donec Boream deserenantem senseris. 

Si vero ab occidentali quidem mari Centauri abfuerit 
humerus , quantum a priori ; modica autem eum occuluerit 
ipsum , insuper autem similla signa faciat [nebula 
nox cum omnino lucida Ara, minime te oportet 

ad Austrum, sed circa Eurum speculari ventum. 

Invenies autem sidus iliud duobus suppositum aliis : 
hujus enim partes homini assimiiatee jacent infra 
Scorpium, posteriores vero equinas sub se Chelse habent : 
at is dextram continuo pandenti similis est 
contra rotundam Aram. Jn eo item strictim 
alia valde prensa est , ducta per manum , 

Fera; sic namque eam priores appellarunt. 

Preeterea aliud quoque eminus volvitur sidus ; 
Hydram eam vocant ; id vero vivo simile 
longissime volutatur ; atque ei caput sub medium 
Cancrum pergit : volumen vero sub corpus Leonis : 
cauda porro pendet super ipso Centauro. 

Ac medio volumini Crater, extremo autem insidet 
simulacrum Corvi , spirem mordenti simile. 

Porro et Procyon sub Geminis pulchre lucet. 

Heec sane speculari poteris decurrentibus annis, 
ex ordine suis horis redeuntia ; ea namque omnia stabiliter 
cxlo apte infixa sunt simulacra , nocte labante. [miles , 

At promiscue alite quinque stellas, haudquaquam il/is si- 
undique per signa duodecim versantur. 

Non itidem alias intuendo conjecturam facere poteris 

de his, ubi sitze sint ; quoniam omnes vagabunde sunt. 
Longi autem earum sunt revolventium anni , 

etserasigna posita sunt e longinquo in unum commeantium. 
Minime confidens ad has exponendas , utinam valeam satis 
fixarum et círculos et in eclo signa referre. 

Porro hi quidem ponuntur similes tornatis , [cidit 
quattuor, quorum maxime desiderium commoditasque ac- 
mensuras observanti complentium se annorum, [sunt 
Indicia autem maxime omnibus distincte undique posita 
multaque et vicina ubique conjuncta omnia, 

At ipsi circuli sunt angusti et aptati sibi invicem 
omnes : sed magnitudine duo duobus respondent. 

Si quando igitur nocte clara, quum omnes lucidas 
Btellas hominibus ostendit itheria nox , 
neque ulla languida fertur plena luna, 
verum per caliginem lucent perspicue omnia ; 
si quando igitur tunc in animum venerit admiratio 
contemplanti totum divisum spatioso circulo 
ccelum , vel sí quis adstans alius monstraverit 
illum constellatum orbem , Lac ipsum vocant. 


10 APATOY ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ. 


τῷ δ᾽ ἦτοι χροιὴν μὲν ἀλίγχιος οὐχέτι χύχλος 
δινεῖται, τὰ δὲ μέτρα τόσοι πισύρων περ ἐόντων 
οἱ δύο, τοὶ δέ σφεων μέγα μείονες εἱλίσσονται. 

:0 Τῶν 6 μὲν ἐγγύθεν ἐστὶ χατερχομένου βορέαο. 
ἐν δέ οἱ ἀμφότεραι χεφαλαὶ Διδύμων φορέονται, 
ἐν δέ τε γούνατα χεῖται ἀρηρότος Ἡνιόχοιο, 
λαιὴ δὲ κνήμη καὶ ἀριστερὸς ὦμος ἐπ᾽ αὐτῷ 
Περσέος, ᾿Ανδρομέδης δὲ μέσην ἀγχῶνος ὕπερθεν 

485 δεξιτερὴν ἐπέχει τόγε μὲν θέναρ ὀψόθι χεῖται 
ἀσσότερον βορέαο, νότῳ δ᾽ ἐπιχέχλιται ἀγχών. 
ὁπλαὶ δ᾽ Ἵππειοι, καὶ ὑπαύχενον Ὀρνίθειον 
ἄχρῃ σὺν κεφαλῇ, καλοί «' Ὀφιούχεοι ὦμοι 
αὐτὸν δινεύονται ἔληλάμενοι περὶ χύκλον. 

490 fj δ᾽ ὀλίγον φέρεται νοτιωτέρη,, οὐδ᾽ ἐπιδάλλει, 
Παρθένος, ἀλλὰ Λέων xal Καρκίνος. of μὲν ἄρ᾽ ἄμφω 
ἑξείης χέαται βεόλημένοι, αὐτὰρ 6 κύχλος 
τὸν μὲν ὁπὸ στῆθος χαὶ γαστέρα μέχρι παρ᾽ αἰδῶ 
τέμνει. τὸν δὲ διηνεχέως ὑπένερθε χελείου 

495 Καρχίνον, yt μάλιστα διχαιόμενόν χε νοήσαις 
ὀρθόν, ἵν᾽ ὀφθαλμοὶ χύχλου ἑχάτερθεν ἴοιεν. 
τοῦ μὲν, ὅσον τε μάλιστα, δι᾿ ὀχτὼ μετρηθέντος, 
πέντε μὲν ἔνδια στρέφεται xa ὑπέρτερα γαίης, 
τὰ τρία δ᾽ ἐν περάτῃ" θέρεος δέ οἱ ἐν τροπαί εἰσιν. 

soo ἀλλ᾽ 6 μὲν ἐν βορέω περὶ Καρχίνον ἐστήριχται. 

Ἄλλλος δ᾽ ἀντιόωντι νότῳ μέσον Αἰγοχερῆα 

τέμνει xal πόδας Ὑδροχόου xai Κήτεος οὐρήν" 

ἐν δέ οἵ ἐστι Λαγωός " ἀτὰρ Κυνὸς οὐ μάλα πολλὴν 

αἴνυται, ἀλλ᾽ ὁπόσην ἐπέχει ποσίν" ἐν δέ οἱ Ἀργὼ 
ε05 xai μέγα Κενταύροιο μετάφρενον, ἐν δέ τε χέντρον 

Σχορπίου " ἐν καὶ τόξον ἀγαυοῦ Τοξευτῆρος, 

τὸν πύματον χαθαροῖο παρερχόμενος βορέαο 

ἐς νότον ἠέλιος φέρεται, τρέπεταί γε μὲν αὐτοῦ 

χειμέριος. καί οἱ τρία μὲν περιτέλλεται ὀψοῦ 

δι0 τῶν ὀχτώ, τὰ δὲ πέντε χατώρυχα δινεύονται. 

Μεσσόθι δ᾽ ἀμφοτέρων, ὅσσος πολιοῖο γάλαχτος, 
γαῖαν ἑποστρέφεται χύχλος διχόωντι ἐοιχώς" 
ἐν δέ οἱ ἥματα νυξὶν ἰσαίεται ἀμφοτέρησιν, 
φθίνοντος θέρεὸς,, τοτὲ δ᾽ εἴαρος ἱσταμένοιο. 

&t6 σῆμα δέ οἱ Κριὸς Ταύροιό τε γούνατα χεῖται, 
Κριὸς μὲν κατὰ μῆχος ἐληλάμενος διὰ χύχλου, 
Ταύρου δὲ σχελέων ὅσση περιφαίνεται XE. 
ἐν δέ τέ οἱ ζώνη εὐφεγγέος ᾿Ωρίωνος 
χαμπή τ’ αἰθομένης “Ὑδρης᾿ dv( οἱ καὶ ἐλαφρὸς 

630 Κρητήρ, ἐν δὲ Κόραξ, ἐνὶ δ᾽ ἀστέρες οὐ μάλα πολλοὶ 
Χηλάων' ἐν τῷ δ᾽ Ὀφιούχεα γοῦνα φορεῖται. 
οὐ μὴν Αἰητοῦ ἀπομείρεται, ἀλλά οἱ ἐγγὺς 
Ζηνὸς ἀητεῖται μέγας ἄγγελος. ἣ δὲ xax. αὐτὸν 
Ἱππείη χεφαλὴ xoi ὑπαύχενον εἱλίσσονται. 

es; Τοὺς μὲν παρθολάδην ὀρθοὺς περιδάλλεται ἄξων, 
μεσσόθι πάντας ἔχων" 6 δὲ τέτρατος ἐσφήχωται 
λοξὸς ἐν ἀμφοτέροις, οἵ μίν ῥ᾽ ἑχάτερθεν ἔχουσιν 
ἀντιπέρην τροπικοί, μέσσος δέ ἑ μεσσόθι τέμνει, 
οὔ κεν ᾿Αθηναίης χειρῶν δεδιδαγμένος ἀνὴρ 

520 ἄλλῃ χολλήσαιτο χυλινδόμενα τροχάλεια 


Huic sane colore similis nullus preterea circulus 
volvitur ; sed magnitudine tanti quattuor exsistentium 
duo sunt, duo vero ipsis multum minores volvuntur. 

Quorum unus quidem vicinus est decidenti Boreze : 
in eo autem ambo capita Geminorum feruntur, 
in eodemque genua sita sunt aptati Aurigg ; 
leva item tibia et sinister humerus ín eo 
Persei; Andromeda autem mediam supra cubitum 
dexteram continet; vola quidem superne posita est 
vicinius Borem , Austro vero acclinatus est cubitus. 
Ungulse Equinze et collum Cygninum 
summo cum capite, clarique Serpentarii humeri 
ipsum volvuntur agitati circum orbem. 

Porro aliquanto fertur australior, neque attingit 

Virgo, sed Leo et Cancer. Hi quidem ambo 

ex ordine jacent icti ; sed circulus 

Leonem quidem sub pectore et ventre usque ad pudenda 
secat, continue vero sub testa 

Cancrum, ubi maxime in duas sectum videas 

recte, ut oculi a circuli parte utraque stent. 

Hoc sane, quantus quantus est, per octo partes menso, 
quinque quidem diurna volvuntur in supremis terrz, 
tres vero in parte inferna. JEstatis in ipso conversiones sunt. 
Sed hic quidem in Borea circa Cancrum fixus est. 

Alius autem in opposito Austro medium Capricornum 
secat, et pedes Aquarii et Ceti csudam. [ tem 
Atque inest ei Lepus ; ceterum Canis non valde magnam pa:- 
aufert, sed quantam continet pedibus. Inest item ei Argo 
et magna Centauri &capula ; inest etiam aculeus 
Scorpii ; inest arcus lucidi Sagittarii, 
quem ultimum ex sereno praeteriens Borea 
in austrum sol agitur ; vertitur quidem ibi 
hibernus , atque ei tres circumvolvuntur superne 
partium octo , quinque vero subterranee vefsantur. 

At-in medio amborum, quantus circulus cani lactis, 
subter terram volvitur circulus, bipartita forma : 
in eo autem dies noctibus equantur utrisque, 
decrescente eestate, tum vero vere instante. 

Sed signum ei Aries Taurique genua ponuntur : 

Aries quidem secundum longitudinem deductus per circz- 
Tauri vero crurum quanta apparet geniculatio. 
Inest quoque ei cingulus preefulgidi Orionis , 
flexuraque flagrantis Hydre ; inest ipsi et tenuis 
Crater, inestque Corvus , insunt stellae non valde multze 
Chelarum ; in hoc item Serpentarii genua feruntur. 

Non tamen Aquile quicquam intercipit, sed ei vicine 
Jovis volitat magnus nuncius; etiam juxta ipsum 
Equinum caput et collum volvuntur. 

Hos quidem adjectim rectos circum se agit axis, 
in mnedio omnes tenens : at quartus fixus est 
obliquus in ambobus, qui quidem eum utrimque tenent 
e regione tropici ; medius autem ipsum in medio secat. 
Haud facile Minerve; operum doctus aliquis 
aliter composuerit volubiles orbes, 


[lum, 


ARATI PH /ENOMENA., t1 


τοῖά τε xal τόσα πάντα περισφαιρηδὸν ἑλίσσων, 
ὡς τάγ᾽ ἐναιθέρια πλαγίῳ συναρηρότα χύχλῳ 
ἐξ ἠοῦς ἐπὶ νύχτα διώχεται ἤματα πάντα. 

xal τὰ μὲν ἀντέλλει xal ἀντία νειόθι δύνει 

535 πάντα παραδλήδην' μία δέ σφεών ἐστιν ἑκάστου 
ἑξείης ἑχάτερθε χατηλυσίη τ᾽ dvoboc τε. 
αὐτὰρ ὅγ᾽ ὠχεανοῦ τόσσον παραμείδεται ὕδωρ, 
ὅσσον ἀπ᾽ Αἰγοχερῆος ἀνερχομένοιο μάλιστα 
Καρχίνον εἰς ἀνιόντα κυλίνδεται. ὅσσον ἁπάντῃ 

510 ἀντέλλων ἐπέχει, τόσσον γε μὲν ἄλλοθι δύνων. 
ὅσσον δ᾽ ὀφθαλμοῖο βολὶς ἀποτείνεται αὐγῇ, 
ἑξάχις ἂν τόσση μιν ὑπεχδράμοι " αὐτὰρ ἑχάστη 
ἴση μετρηθεῖσα δύω περιτέμνεται ἄστρα. 
Ζωΐδιον δέ E χύχλον ἐπίχλησιν καλέουσιν. 

t45 τῷ ἕνι Καρχίνος ἐστί, Λέων δ᾽ ἐπὶ τῷ, καὶ ὑπ᾽ αὐτὸν 
Παρθένος. αἵ δ᾽ ἐπί οἱ Χηλαὶ καὶ Σπορπίος αὐτὸς 
Τοξευτής τε xai Αἰγόχερως, ἐπὶ δ᾽ Αἰγοχερῆϊ 
Ὑ δροχόος" δύο δ᾽ αὐτὸν ὕπ᾽ ᾿Ιχθύες ἀστερόωνται, 
τοὺς δὲ μέτα Κριός, Ταῦρος δ᾽ ἐπὶ τῷ Δίδυμοί τε. 

550 ἐν τοῖς ἠέλιος φέρεται δυοχαίδεχα πᾶσιν 
πάντ᾽ ἐνιαυτὸν ἄγων, καί οἱ περὶ τοῦτον ἰόντι 
χύχλον ἀέξονται πᾶσαι ἐπικάρπιοι ὧραι. 
τοῦ δ᾽ ὅσσον χοίλοιο xac' ὠχεανοῖο δύηται, 
τόσσον ὑπὲρ γαίης φέρεται" πάσῃ δ᾽ ἐπὶ νυχτὶ 

e55 ἕξ αἰεὶ δύνουσι δυωδεχάδες χύχλοιο, 
τόσσαι δ᾽ ἀντέλλουσι. τόσον δ᾽ ἐπὶ μῆχος ἑκάστη 
νὺξ αἰεὶ τετάνυσται, ὅσον τέ περ ἥμισυ χύχλου 
ἀρχομένης ἀπὸ νυχτὸς ἀείρεται ὑψόθι γαίης. 

Οὔ xev ἀπόδλητον δεδοχημένῳ ἥματος εἴη 

[00 μοιράων σχέπτεσθαι ὅτ᾽ ἀντέλλησιν ἑχάστη᾽ 
αἰεὶ γὰρ τάωνγε μιῇ συνανέρχεται αὐτὸς 
ἠέλιος. τὰς δ᾽ ἄν χε περισχέψαιο μάλιστα 
εἰς αὐτὰς ὁρόων" ἀτὰρ εἰ νεφέεσσι μέλαιναι 
γένοιντ᾽ ἢ ὄρεος χεχρυμμέναι ἀντέλλοιεν, 

[66 σήματ᾽ ἐπερχομένησιν ἀρηρότα ποιήσασθαι. 
αὐτὸς δ᾽ ἂν μάλα τοι χεράων ἑκάτερθε διδοίη 
ὠχεανός, τάτε πολλὰ περιστρέφεται ἕοῖ αὐτῷ, 
νειόθεν ὁππῆμος χείνων φορέησιν ἑχάστην. 

Οὔ ot ἀφαυρότατοι, ὅτε K «px (voc ἀντέλλησιν, 

570 ἀστέρες ἀμφοτέρωθεν ἑλισσόμενοι περίχεινται, 
τοὶ μὲν δύνοντες, τοὶ δ᾽ ἐξ ἑτέρης ἀνιόντες. 
δύνει μὲν Στέφανος, δύνει δὲ κατὰ ῥάχιν Ἰ1χθύς" 
ἥμισυ μέν xsv ἴδοιο μετήορον, ἥμισυ δ᾽ ἤδη 
ἐσχατιαὶ βάλλουσι κατερχομένου Στεφάνοιο. 

&76 αὐτὰρ ὃ γνὺξ ὄπιθεν τετραμμένος ἄλλα μὲν οὔπω 
γαστέρι vetaíon , τὰ δ᾽ ὑπέρτερα νυχτὶ φορεῖται. 
τὸν δὲ xal εἰς ὥμους χατάγει μογερὸν "OgioUyov 


Καρχίνος ἐκ γονάτων, χατάγει 8  "Oqw αὐχένος ἐγγύς. 


οὐδ᾽ ἂν ἔτ᾽ Ἀρχτοφύλαξ εἴη πολὺς ἀμφοτέρωθεν, 
580 μείων ἠμάτιος, τὸ δ᾽ ἐπιπλέον ἔννυχος ἤδη. 

τέτρασι γὰρ μοίραις ἄμυδις χατιόντα Βοώτην 

ὠχεανὸς δέχεται" 6 δ᾽ ἐπὴν φάεος χορέσηται, 

βουλυτῷ ἐπέχει πλεῖον δίχα νυχτὸς ἰούσης, 

ἦμος ὅτ᾽ ἠελίοιο κατερχομένοιο δύηται. 


talesque et tantos omnes rotabiliter circeumvolvens , 

sicut hi in ;etheria regione, obliquo coaptati circulo, 

ab aurora ad noctem impelluntur diebus omnibus. 

Atque ii quidem oriuntur et ex adverso inferne occidunt 
omnes squidistanter ; unus autem ipsorum est cujusvis 
ordinatim utrimque descensus ascensusque. 

Verum obliquus orbis Oceani tantam versatur ad aquam, 
quantum a Capricorno ascendente maxime 

Cancrum ad ascendentem volvitur. Quantum ubilibet 
exoriens continet , tantum quidem alibi occidens. 
Quantum autem ocularis radius extenditur visu , 

sexies tantundem eum subtermeaverit ; sed quievis portio , 
aequalis divisa , duo circumsecat astra. 

Animalem vero circulum ( Zodiacum ) cognomento dicunt. 
]n hoc Cancer est, Leoque juxta ipsum, et sub eo 

Virgo, atque prope eam Chelie et Scorpius ipse, 
Sagittariusque et Capricornus ; at juxta Capricornum 
Aquarius; duo item sub ipsum Pisces constellant ; 

hos autem post Aries, Taurusque.juxta hunc Gemellique. 
In quibus sol fertur duodecim omnibus, 

totum annum deducens; atque ei circa hunc eunti 
circulum augescunt omnes frugiferee tempestates. 


| Hujus item quantum cavum sub Oceanum occidat , 


tantum supra terram fertur : omni autem in nocte 
sex semper occidunt partes duodenariz circuli, 
tot item oriuntur. Tantam autem ad longitudinem quelibet 
nox semper protensa est, quam longum dimidium circuli 
incipiente a nocte elevatur supra terram. 

Nec sane contemnendum observanti diem fuerit 
partium considerare quando oriatur quelibet ; 
semper enim harum uni cooritur ipse 
50]. Has vero deprehenderis maxime 
ipsas intuens : verum si nubibus obscurae 
fiant, vel monte occultat oriantur, 
indicia coorientibus apta facito. 
Ipse autem valde tibi a cornibus utrimque dare poterit 
Oceanus, qua multa circumvolvuntur illi ipsi, 
ab infero quando illarum volvat unamquamque. 

Haud οἱ valde obscura , quando Cancer oritur, 
astra utrimque agitata circumjacent ; 
heec quidem occidentia , illa vero de oriente ascendentia. 
Occidit Corona, occidit et secundum scapulam Piscis ; 
dimidium quidem videas sublime, dimidium vero jam 
extremitates submittunt descendentis Coronz. 
Sed geniculans retro versus , cetera quidem nondum 
ventre extremo, at superioribus partibus nocte fertur. [ rium 
Quinetiam usque in humeros deducit laboriosum Serpenta- 
Cancer a genubus , deducitque Serpentem circa collum. 
Nec vero amplius Arctophylax fuerit multus utrimque, 
minor diurnus, majore parte nocturnus jam; 
quattuor enim partibus simul descendentem Booten 
Oceanus excipit : at hic quando luce satiatus est , 
solvendo bove obtinet plus dimidio noctis labentis , 
tum quando sole descendente occidit. 


12 APATOY $AINOMENA. 


585 χεῖναί of xol νύχτες ἐπ᾽ ὀψὲ δύοντι λέγονται. 
ὡς οἴ μὲν δύνουσιν. 6 δ᾽ ἀντίος οὐδὲν ἀειχής, 
ἀλλ᾽ εὖ μὲν ζώνῃ εὖ δ᾽ ἀμφοτέροισι φαεινὸς 
ὥμοις Ὦρίων, ξίφεός γε μὲν ἶφι πεποιθώς, 
πάντα φέρων Ποταμόν, xépaoc παρατείνεται ἄλλου. 


590 Ἐρχομένῳ δὲ Λέοντι τὰ μὲν χατὰ πάντα φέρονται 


Καρχίνῳ ὅσσ᾽ ἐδύοντο, καὶ Αἰετός. αὐτὰρ ὅγε γνὺξ 
ἥμενος ἄλλα μὲν ἤδη, ἀτὰρ γόνυ καὶ πόδα λαιὸν 
οὕπω χυμαίνοντος ὑποστρέφει ὠχεανοῖο. 
ἀντέλλει δ᾽ “Ὑδρης χεφαλὴ χαροπός τε Λαγωὸς 
595 χαὶ Προκύων πρότεροί τε πόδες Κυνὸς αἰθομένοιο. 
Οὐ μέν θην ὀλίγους γαίης ὑπὸ νείατα βάλλει 
ΠΙαρθένος ἀντέλλουσα. Λύρη τότε Κυλληναίη 
καὶ Δελφὶς δύνουσι xal εὐποίητος ᾿Οἴστός. 
σὺν τοῖς Ὄορνιθος πρῶτα πτερὰ μέσφα παρ᾽ αὐτὴν 
600 οὐρὴν xai Ποταμοῖο παρηορίαι σκιόωνται. 
δύνει δ᾽ Ἱππείη χεφαλή, δύνει δὲ καὶ αὐχήν. 
ἀντέλλει δ᾽ Ὕδρη μὲν ἐπιπλέον ἄχρι παρ᾽ αὐτὸν 
Κρητῆρα. φθάμενος δὲ Κύων πόδας αἴνυται ἄλλους, 
ἕλχων ἐξόπιθεν πρύμνην πολυτειρέος Ἀργοῦς. 
e05 7j δὲ θέει γαίης ἱστὸν διχόωσα χατ᾽ αὐτόν, 
Παρθένος ἦμος ἅπασα περαιόθεν ἄρτι γένηται. 
Οὐδ᾽ ἂν ἐπερχόμεναι X ηλαὶ xal λεπτὰ φάουσαι 
ἄφραστοι παρίοιεν, ἐπεὶ μέγα σῆμα Βοώτης 
ἀθρόος ἀντέλλει βεδολημένος "Apxroópoto. 
eio Ἀργὼ δ᾽ αὖ μάλα πᾶσα μετήορος ἴσταται ἤδη, 
ἀλλ᾽ Ὕδρη (χέχυται γὰρ ἐν οὐρανῷ ἤλιθα πολλή) 
οὐρῆς ἂν δεύοιτο. μόνην δ᾽ ἐπὶ Χηλαὶ ἄγουσιν 
[δεινὸν ἐφεστηῶτ᾽ Ὁφιούχεα τοῦ μὲν ἔπειτα) 
δεξιτερὴν χνήμην, αὐτῆς ἐπιγουνίδος ἄχρις. 
615 αἰεὶ γνύξ, αἰεὶ δὲ Αύρη παραπεπτηῶτος, 
ὅντινα τοῦτον diiavov ὑπουρανίων εἰδώλων, 
ἀμφότερον δύνοντα χαὶ ἐξ ἑτέρης ἀνιόντα 
πολλάχις αὐτονυχὶ θηεύμεθα. τοῦ μὲν ἄρ᾽ οἴη 
χνήμη σὺν Χηλῇσι φτείνεται ἀμφοτέρησιν - 
8)0 αὐτὸς δ᾽ ἐς χεφαλὴν ἔτι που τετραμμένος ἄλλῃ 
Σχορπίον ἀντέλλοντα μένει xal ῥύτορα Τόξου" 
οἵ γάρ μιν φορέουσιν, 6 μὲν μέσον ἄλλα τε πάντα, 
χεῖρα δέ οἷ σχαιὴν χεφαλήν θ᾽ ἅμα Τόξον ἀγινεῖ. 
ἀλλ᾽ 6 μὲν ὡς τρίχα πάντα χαταμελεϊστὶ φορεῖται" 
625 ἥμισυ δὲ Στεφάνοιο καὶ αὐτὴν ἔσχατον οὐρὴν 
Κενταύρου φορέουσιν ἀνερχόμεναι ἔτι Χηλαί. 
τῆμος ἀποιχομένην χεφαλὴν μεταδύεται Ἵππος, 
καὶ προτέρου "Ὄρνιθος ἐφέλχεται ἔσχατος οὐρή. 
δύνει δ᾽ ᾿Ανδρομέδης χεφαλή᾽ τὸ δέ οἱ μέγα δεῖμα 
630 Κήτεος ἠερόεις ἐπάγει νότος" ἀντία δ᾽ αὐτὸς 
Κηφεὺς ἐκ βορέω μεγάλῃ ἀνὰ χειρὶ κελεύει. 
xai τὸ μὲν ἐς λοφιὴν τετραμμένον ἄχρι παρ᾽ αὐτὴν 
δύνει, ἀτὰρ Κηφεὺς χεφαλῇ καὶ χειρὶ καὶ ὥμῳ. 
Καμπαὶ δ᾽ ἂν Ποταμοῖο xal αὐτίχ᾽ ἐπερχομένοιο 
635 Σχορπίου ἐμπίπτοιεν ἐυῤῥόου ὠχεανοῖο 
ὃς χαὶ ἐπερχύμενος φοδέει μέγαν Ὦρίωνα. 
Ἄρτεμις Üxixot* προτέρων λόγος, οἵ μιν ἔφαντο 
ἑλχῆσαι πέπλοιο, Χίῳ ὅτε θηρία πάντα 


Jlle etiam noctes ab eo sero occidente dicuntur.. 
Sic heec quidem occidunt ; at oppositus hand illucidus , 
sed pulchre quidem cingulo , pulchre vero ambobus splen- 
humeris, Orion, ense quidem fortiter fisus, (didus 
totum ferens Fluvium, ἃ cornu protenditur altero. 

Orienti vero Leoni omnia quidem subterferuntur, [ tim 
Cancro 4026 occidebant ; etiam Aquila. Verum ille genieula- 
sedens alias quidem partes jam, sed genu et pedem sinistrum 
nondum procelloso subtervolvit Oceano. 
Oritur autem Hydre caput, lucidusque Lepus, 
et Procyon , prioresque pedes Canis ardentis. 

Nec certe pauca sidera terree sub infima mittit 
Virgo exoriens. Lyra tum Cyllensa 
et Delphinus occidunt et fabrefacta Sagitta. 
Cum quibus Cygni priores pinnz usque ad ipsam 
caudam et Fluvii extremitates occultantur. 
Occidit item Equinum capat , occidit etiam collum. 
Oritur vero Hydra amplius usque ad ipsum 
Craterem. Properans vero Canis pedes arripit ceteros , 
trahens a tergo puppim stellatze Argis. 
Heec autem currit supra terram (?), malo dimidiata in ipso, 


* Virgo quando universa ab infero jam evaserit. 


Neque exorientes Chelee et tenuiter lucentes [Bootes 


" haud animad verse pragterierint ; quoniam , ingens signum , 


totus oritur, interstinctus Arcturo. 

Argo autem plane tota sublimis se erigit modo ; 

sed Hydra (fusa est enim ín ccelo abunde multa ) 

cauda indiguerit. Solam Chele adducunt 

[constanter innixum Serpentarium ; ipsius quidem deinde] 
dexteram tibiam , usque ad ipsum genu, 

semper geniculantis, semper item Lyree acclinati, 

quem eundem ignotum inter ccelestes imagines 
utrobique occidentem et ex altera parte ascendentem 
ssepe eadem nocte conspicimus. | Hujus quidem sola 


| tibia cum Chelis apparet ambabus ; 


ipse vero in caput adhuc aliquo versus alia 

Scorpium orientem manet et tentorem Arcus : — [omnia, 
hi namque ipsum ferunt : Scorpius quidem medium aliaque 
manum vero ei la» vam caputque simul Arcus advolvit. 
Atque is quidem sic trifariam per omnia membratim fertur : 


dimidium vero Coronsm et ipsam extremam caudam 


Centauri proferunt exorientes adhuc Chelete. 
Tunc post demersum caput occidit Equus , 
οἱ prioris Cygni attrahitur extrema cauda. [strum 
Occidit item Andromedze caput; atque ei magnum umoo- 
Ceti nebulosus immittit Auster; e regione vero ipse 
Cepheus de septentrione ingenti manu reprimit. 
Atque Cetus quidem in cervieem versus usque ad ipsum 
occidit ; sed Cepheus capite et manu et humero. 

At curvature Fluvii, jam primum exoriente 
Scorpio, inciderint latefluum Oceanum ; 
qui etiam exoriens terret magnum Orionem. 
Diana «eque ferat ! veterum sermo , qui ipsum fabulati sunt 
arripuisse eam peplo, in Cliio quando feras omnes 


ARATI PH/ENOMENA. 13 


χαρτερὸς Ὥρίων στιδαρῇ ἐπέχοπτε χορύνη, 
6A0 θήρης ἀρνύμενος χείνῳ χάριν Οἰνοπίωνι. 
ἡ δέ οἱ ἐξαυτῆς ἐπετείλατο θηρίον ἄλλο, 
νήσου ἀναῤῥήξασα μέσας ἑκάτερθε χολώνας, 
σκορπίον, ὅς ῥά μιν οὗτα καὶ ἔχτανε πολλὸν ἐόντα 
πλειότερος προφανείς, ἐπεὶ Ἄρτεμιν ἤχαχεν αὐτήν. 
615 τοὔνεχα δὴ καί φασι περαιόθεν ἐρχομένοιο 
Σχοῤπίου Ὦρίωνα περὶ χθονὸς ἔσχατα φεύγειν. 
οὐδὲ μὲν Ἀνδρομέδης xai Κήτεος ὅσσ᾽ ἐλέλειπτο 
χείνου ἐπαντέλλοντος ἀπευθέες, ἀλλ᾽ ἄρα xal τοὶ 
πασσυδίῃ φεύγουσιν" ὁ δὲ ζώνη τότε Κηφεὺς 
660 γαῖαν ἐπιξύει, τὰ μὲν ἐς χεφαλὴν μάλα πάντα 
βάπτων ὠχεανοῖο, τὰ δ᾽ οὐ θέμις, ἀλλὰ τάγ᾽ αὐταὶ 
"Apxtot χωλύουσι, πόδας xal γοῦνα καὶ ἰξύν. 
ἡ δὲ καὶ αὐτὴ παιδὸς ἐπείγεται εἰδώλοιο 
δειλὴ Κασσιέπεια " τὰ δ᾽ οὐχέτι ol χατὰ χόσμον 
655 φαίνεται ἐχ δίφροιο, πόδες καὶ γούναθ᾽ ὕπερθεν, 
ἀλλ᾽ fj ἐς χεφαλὴν ἴση δύετ᾽ ἀρνευτῆρι 
μειρομένη γονάτων, ἐπεὶ οὐχ ἄρ᾽ ἔμελλεν ἐχείνη 
Δωρίδι καὶ Πανόπῃ μεγάλων ἄτερ ἰσώσασθαι. 
ἡ μὲν ἄρ᾽ εἷς ἑτέρην φέρεται" τὰ δὲ νειόθεν ἄλλα 
600 οὐρανὸς τε δεύτερα χύχλα 
Ὕδρης τ᾽ ἐσγατεήν. φορέει τ᾽ ἔπι Κενταύροιο 
σῶμά τε xal χεφαλήν, xal Θηρίον ὅ ῥ᾽ ἑνὶ χειρὶ 
δεξιτερῇ Κόνταυρος ἔχει. τοὶ δ’ αὖθι μένουσιν 


δ᾽ αὐτὸς ἁγινεῖ 
Σκχορπίος ἀντέλλων, ἀνάγει δ᾽ αὐτὰς Ὀφιούχου 
χεῖρας καὶ προτέρην "Oqux πολυτειρέα ἀγήν. 

Τοῦ γε μὲν Ἐγγόνασιν (περὶ γὰρ τετραμμένος αἰεὶ 

«10 ἀντέλλει) τότε μὲν περάτης ἐξέρχεται ἄλλα, 
(vid τε καὶ ζώνη xal στήθεα πάντα xol ὦ ὦμος 
δεξιτερῇ σὺν χειρί" κάρη δ᾽ ἑτέρης μετὰ χειρὸς 
τόξῳ ἀνέρχονται xal T o £óc v, ἀντέλλοντι. 
σὺν τοῖς Ἑρμαίη τε Λύρη xal στήθεος ἄχρις 

€7& Κηφεὺς ἡῴου παρελαύνεται ὠχεανοῖο, 
ἦμος καὶ μεγάλοιο Κυνὸς πᾶσαι ἀμαρυγαὶ 
δύνουσιν, καὶ πάντα χατέρχεται Ὠρίωνος. 
πάντα γε μὴν ἀτέλεστα διωχομένοιο Λαγωοῦ. 
ἀλλ᾽ οὐχ νιόχῳ “ἔριφοι οὐδ᾽ Ὠλενίη Au 

cao εὐθὺς ἀπέρχονται" τὰ δέ οἱ μεγάλην ἀνὰ χεῖρα 
λάμπονται, καί ot μελέων διαχέχριται ἄλλων 
χινῇσαι χειμῶνας, ὅτ᾽ ἠελίῳ συνίωσιν. 

᾿Αλλὰ τὰ μέν, χεφαλήν τε xal ἄλλην χεῖρα xal ἰξύν, 

ΑἸγόκερως ἀνιὼν κατάγει" τὰ δὲ νείατα πάντα 

eso αὐτῷ Τοξευτῆρι χατέρχεται. οὐδέ τι Περσεύς, 
οὐδέ τι ἄχρα χόρυμθα μένει πολυτειρέος ᾿Αργοῦς" 
ἀλλ᾽ ἦτοι Περσεὺς μὲν ἄτερ γουνός τε ποδός τε 
δεξιτεροῦ δύεται, πρύμνης δ᾽ ὅσον ἐς περιαγήν' 
αὐτὴ δ᾽ Αἰγοχκερῆϊ κατέρχεται ἀντέλλοντι, 

eso ἦμος xat Προχύων δύεται, τὰ δ᾽ ἀνέρχεται ἄλλα, 
Ὅρνις τ᾽ Αἴητάς τε, τά τε πτερόεντος Ὀϊστοῦ 
τείρεα, xal νοτίοιο Θυτηρίου ἱερὸς ἕδρη. 


fortis Orion valida czedebat clava, 

venationis administrans illi gratiam CEnopioni. 

Illa autem ei statim immisit feram aliam, 

ab insula refringens medios utrimque colles , 
Scorpium, qui quidem ipsum vulneravit et occidit yrandem 
major prescellens , quoniam Dianam lzsit ipsam. 
Quare etiam alunt , ab imo veniente 

Scorpio, Orionem ad terrai extrema fugere. 

Neque Andromedi et Ceti quecumque relicta sunt , 
nec hi illius exorientis ignari ; sed etiam hi ) 
omni vi eum fugiunt. Cingulo item tunc Cepheus 
terram adradit , quie quidem ad caput sunt plane omnia 
tingens Oceano , sed reliqua non licet : verum hsec ipe; 
Ursa prohibent , pedes et genua et lumbum. 

Sed et ipsa fili;e assequi nititur simulacrum 

misera Cassiopeia ; verum haud ei decore 

apparent e sella pedes et genua desuper ; 

sed heec in caput similis occidit urlnatori , 

divisa ἃ genubus ; siquidem non poterat illa 

Doridi et Panope» magnis sine malis conferri. 

Hiec quidem in occasum fertur; sed illa alia ab imo 
ccelum contra affert, Coronzque secundos orbes 
Hydreque extremitatem , affertque Centauri 


corpusque et caput, et Bestiam , quam in manu 


dextra Centaurus tenet. At illic exspectant 

Arcum suborientem priores pedes inequitantis gigantis. 

Cum Arca etiam spira Serpentis e£ corpus Serpentarii 

oritur ascendente ; capita autem ipse agitat 

Scorpius exoriens , reducitque ipsas Serpentarii 

manus , atque priorem Serpentis constellatum anfractutn. 
Ipsius quidem Engonasi (siquidem conversus semper 

oritur ) tunc ab imo egrediuntur alía , 

membraque et cingulus et pectora tota et humeri 

dextra oum manu : sed caput altera cum manu 

sab arcu ascendunt et Sagittario exoriente. 

Cum quibus Mercurialisque Lyra et ad pectus usque 

Cepheus ab orientali agitatur Oceano , 

quando etiam magní Canis omnes scintilla» 

occidunt , et omnes partes descendunt Orionis ; 

omnes item sine fine impetiti Leporis. 

At non Aurigre Heedi neque Olenia Capra 

statim decedunt , que ei magnam per manum 

lucent, atque el à membris discreta sunt aliis, 

ad commovendum tempestates , quando cum sole coeant. 
Sed hsec quidem, caputque et alteram manum et lumbum, 

Capricornus ascendens deducit , infima vero omnía 

sub ipso Sagittario occidunt. Neque amplius Perseus 

neque summa rostra manent stellatee Argüs ; 

sed Perseus quidem, preter genuque pedemque 

dextrum , occidit, puppis vero quantum ad circumactum; 

ipsa denique Argo sub Capricorno descendit oriente, 

quando etiam Procyon occidit. Sed orluntur alia , 

Cygnus, Aquilaque , alatzeque Sagittee 

astra , et austrinse Are sacra sedex. 


44 


Ἵππος δ᾽ “Ὑδροχόοιο μέσον περιτελλομένοιο 

ποσσί τε καὶ χεφαλῇ ἀνελίσσεται" ἀντία δ᾽ Ἵππου 
606 ἐξ οὐρῆς Κένταυρον ἐφέλχεται ἀστερίη νύξ. 

ἀλλ᾽ οὔ of δύναται χεφαλὴν οὐδ᾽ εὐρέας ὥμους 

αὐτῷ σὺν θώρηχι χαδεῖν. ἀλλ᾽ αἴθοπος “Ὑ δρης 

αὐχενίην κατάγει σπείρην χαὶ πάντα μέτωπα. 

ἡ δὲ xai ἐξόπιθεν πολλὴ μένει" ἀλλ᾽ ἄρα καὶ τὴν 
700 αὐτῷ Κενταύρῳ, ὁπότ᾽ ἾἸχθ ύες ἀντέλλωσιν, 

ἀθρόον ἐμφέρεται. 6 δ᾽ ἐπ᾽ ἸΙχθύσιν ἔρχεται ἰχθὺς 

αὐτῷ χυανέῳ ὑποκείμενος Αἰγοκερῆι" 

οὗ μὲν ἄδην, ὀλίγον δὲ δυωδεχάδ᾽ ἀμυένει ἄλλην. 


οὕτω καὶ μογεραὶ χεῖρες καὶ γοῦνα xal ὦμοι 


705 ᾿Ανδρομέδης δίχα πάντα, τὰ μὲν πάρος, ἄλλα δ᾽ ὀπίσσω 


τείνεται. ὠχεανοῖο νέον ὁπότε προγένωνται 
Ἰχθύες ἀμφότεροι. τά γε μὲν κατὰ δεξιὰ χειρὸς 
αὐτοὶ ἐφέλχονται, τὰ δ᾽ ἀριστερὰ νειόθεν ἕλχει 
Κριὸς ἀνερχόμενος. τοῦ καὶ περιτελλομένοιο 
710 ἑσπερόθεν xev ἴδοιο Θυτήριον, αὐτὰρ ἐν ἄλλῃ, 
Περσέος ἀντέλλοντος ὅσον χεφαλήν τε xat ὥμους" 
αὐτὴ δὲ ζώνη καί x' ἀμφήριστα πέλοιτο 
ἢ Κριῷ λήγοντι φαείνεται 9 ἐπὶ Ταύρῳ, 
σὺν τῷ πασσυδίην ἀνελίσσεται. οὐδ᾽ ὅγε Ταύρον 
716 λείπεται ἀντέλλοντος, ἐπεὶ μάλα οἷ συναρηρὼς 
"Hvloyoc φέρεται" μοίρῃ γε μὲν οὐχ ἐπὶ ταύτῃ 
ἀθρόος ἀντέλλει,, Δίδυμοι δέ μιν οὖλον ἄγουσιν. 
ἀλλ᾽ "Ἔριφοι λαιοῦ τε θέναρ ποδὸς Αἰγὶ σὺν αὐτῇ 
Ταύρῳ συμφορέονται, ὅτε λοφιή τε χαὶ οὐρὴ 
720 Κήτεος αἰθερίοιο περαιόθεν ἀντέλλωσιν. 
δύνει δ᾽ ᾿Αρχτοφύλαξ ἤδη πρώτῃ τότε μοίρη 
τάων, at πίσυρές μιν ἄτερ χειρὸς κατάγουσιν 
Jar * ἢ δ᾽ αὐτοῦ μεγάλῃ ὑποτέλλεται Ἄρχτῳ. 
ἀμφότεροι δὲ πόδες χαταδυομένου ᾿Οφιούχου, 
725 μέσφ᾽ αὐτῶν γονάτων, Διδύμοις ἔπι σῆμα τετύχθω 
ἐξ ἑτέρης ἀνιοῦσι. τότ᾽ οὐχέτι Κήτεος οὐδὲν 
ἕλχεται ἀμφοτέρωθεν, ὅλον δέ μιν ὄψεαι ἤδη. 
ἤδη καὶ Ποταμοῦ πρώτην ἁλὸς ἐξανιοῦσαν 
ἀγὴν ἐν χαθαρῷ πελάγει σχέψαιτό χε ναύτης, 
730 αὐτὸν ἐπ᾽ ᾿Ωρίωνα μένων, εἴ οἵ ποθι σῆμα 
ἢ νυχτὸς μέτρων ἠὲ πλόου ἀγγείλειεν " 
πάντη γὰρ τάγε πολλὰ θεοὶ ἄνδρεσσι λέγουσιν. 


AJOXZHMEIA 


Οὐχ 6pdac; ὀλίγη μὲν ὅταν χκεράεσσι σελήνη 
ἐσπερόθεν φαίνηται, ἀεξομένοιο διδάσχει 

786 υμηνός" ὅτε πρώτη ἀποχίδναται αὐτόθεν αὐγή, 
ὅσσον ἐπισχιάειν, ἐπὶ τέτρατον ἦμαρ ἰοῦσα. 

s ὀχτὼ δ᾽ ἐν διχάσει, διγόμηνα δὲ παντὶ προσώπῳ. 
αἰεὶ δ᾽ ἄλλοθεν ἄλλα mapaxMvouca μέτωπα 
εἴρει ὁποσταίη μηνὸς περιτέλλεται ἠώς, 

240 ἄχρα γε μὲν γυχτῶν χεῖναι δυοχαίδεχα μοῖραι 
ἄρχιαι ἐξειπεῖν. τὰ δέ που μέγαν εἰς ἐνιαυτόν, 


APATOY ΔΙΟΣΗΜΕΙΑ. 


Equus autem Aquaiio ad medium exoriente, 
pedibusque et capite sursum volvitur ; e regione autem Equi 
ἃ cauda Centaurum attrahit siderea nox. 
Sed non ei potest. caput neque latos humeros 
ipso cum thorace capere.At rutile Hydra 
collarem subducit spiram et omnem frontem. 
Hc autem retro multa manet : sed etiam hanc 
cum ipso Centauro , quando Pisces oriuntur, 
confertim aufert. At sub Pisces oritur Piscis 
ipsi obscuro subjectus Capricorno; 
baudquidem plene, verum parumper signum expectat aliod. 
Sic etiam lasse manus et genua et humeri 
Andromed:e, dimidiatim omnia , hec quidem ante, alia vero 
tenduntur, ex Oceano primum quando prodennt [ post 
Pisces ambo. Dextram quidem ei manum 
hi attrahunt ; at sinistram ab imo trahit 
Aries ascendens. Quo etiam oriente 
ab occasu conspexeris Aram; ceterum in altera parte 
Persei orientis tantum caput et humeros : 
ipse autem cingulus etiam ambiguum fuerit 
an sub Ariete desinente ]nceat , an sub Tauro, 
cum quo confertim advolvitur. Necitem Tanro 
linquitur oriente, quoniam valde ei conjunctus 
Auriga fertur ; signo tamen haud sub illo 
plenus oritur, sed Gemini ipsum totum proferunt. 
At Hoedi, sinistrique planta pedis, Capra cum ipsa 
Tauro cooriuntur, quando dorsumque et cauda 
Ceti coelestis ab imo oriuntur. 
Occidit autem Arctophylax jam primo tunc signo, 
quorum quattuor eum preter manum deducunt 
levam , sed haec ibi sub magna versatur Ursa. 
At ambo pedes occidentis Serpentarii 
usque ad ipea genua Geminis in signum sunto 
ex altera parte orientibus. Tunc non amplius Ceti quidquam 
volvitur utrimque , totum vero ipsum videbis jam. 
Jam Fluvii quoque primam mari egredientem 
curvaturam in Sereno pelago conspexerit nauta, 
ipsum Orionem exspectans , sicubi ei signum 
vel noctis mensuram vel navigationis nunciare possit : 
ubique enim istiusmodi multa dii hominibus praedicant. 


e 


PROGNOSTICA. 


Non vides ? modica quidem quando cornibus luna 
ab occasu apparet, inchoantem significat 


mensem : quando prima spargitur inde lux, 


sic ut nmbram creet , ad quartum diem tendit ; 

octavum indicat in dimidio , medium mensem plena facie; 
semper autem alias atque alias declinans frontes 

dicit, quota mensis oriatur aurora. 

Terminos sane noctium illa duodecim signa 

sufficientia sunt indicare. Οὐδ item longum in anuum suné 


—. 


—- 


ARATI PROGNOSTICA. 16 


ie ὥρη μέν τ᾽ ἀρόσαι vetoUc, ὥρη δὲ φυτεῦσαι, 
ἐκ Διὸς ἤδη πάντα πεφασμένα πάντοθι χεῖται. 
xal μέν τις xal νηΐ πολυχλύστου χειμῶνος 
γ45 ἐφράσατ᾽ ἣ δεινοῦ μεμνημένος 'Apxroupoto 
ἠέ τεων ἄλλων, οἵ τ᾽ ὠχεανοῦ ἀρύονται 
w ἀστέρες ἀμφιλύχης, οἵτε πρώτης ἐπὶ νυχτός. 
ἤτοι γὰρ τοὺς πάντας ἀμείθεται εἰς ἐνιαυτὸν 
ἠέλιος, μέγαν ὄγμον ἔλαύνων, ἄλλοτε δ᾽ ἄλλῳ 
750 ἐμπελάσει, τοτὲ μέν τ᾽ ἀνιών, τοτὲ δ᾽ αὐτίκα δύνων" 
ἄλλος δ᾽ ἀλλοίην ἀστὴρ ἐπιδέρχεται ἠῶ. 
wo γινώσχεις τάδε xal σύ" τὰ γὰρ συναείδεται ἤδη 
ἐννεαχαίδεχα χύχλα φαεινοῦ ἠελίοιο, 
ὅσσα τ᾽ ἀπὸ ζώνης εἰς ἔτ ,ατον Ὧρίωνα 
“πὸ νὺξ ἐπιδινεῖται, Κύνα τεθρασὺν Ωρίωνος, 
οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ 
sw ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα φημαίνουσιν. 
τῷ χείνων πεπόνησο. μέλει δέ τόι, εἴ ποτε νηὶ 
πιστεύεις, εὑρεῖν ὅσα που χεχρημένα χεῖται 
760 σήματα χειμερίοις ἀνέμοις 3) λαίλαπι πόντου. 
μόχθος μέν τ᾽ ὀλίγος, τὸ δὲ μυρίον αὐτίχ᾽ ὄνειαρ 
10 γίνετ᾽ ἐπιφροσύνης αἰεὶ πεφυλαγμένῳ ἀνδρί. 
αὐτὸς μὲν τὰ πρῶτα σαώτερος, εὖ δὲ καὶ ἄλλον 
παρειπὼν ὥνησεν, ὅτ᾽ ἐγγύθεν ὥρορε χειμών. 
γ66 πολλάχι γὰρ καί τίς τε γαληναίη ὑπὸ νυχτὶ 
νῆα περιστέλλει πεφοδημένος ἦρι θαλάσσης" 
ὃς ἄλλοτε δὲ τρίτον ἦμαρ ἐπιτρέχει, ἄλλοτε πέμπτον " 
ἄλλοτε δ᾽ ἀπρόφατον xaxov ἵχετο" πάντα γὰρ οὕπω 
ἐχ Διὸς ἄνθρωποι γινώσχομεν, ἀλλ᾽ ἔτι πολλὰ 
770 χέχρυπται, τῶν εἴ x^ ἐθέλη xal ἐσαυτίχα δώσει 
Ζεύς" 6 γὰρ οὖν γενεὴν ἀνδρῶν ἀναφανδὸν ὀφέλλει 
4o πάντοθεν εἰδόμενος, πάντη δ᾽ ὅγε σήματα φαίνων. 
ἄλλα δέ τοι ἐρέει ἥ που διχόωσα σελήνη 
πλήθουσ᾽ ἀμφοτέρωθεν ἣ αὐτίχα πεπληθυῖα, 
775 ἄλλα δ' ἀνερχόμενος,, τοτὲ δ᾽ ἄκρῃ νυχτὶ χελεύων 
ἠέλιος, τὰ δέ τοι καὶ ἀπ᾿ ἄλλων ἔσσεται ἄλλα 
«s σήματα καὶ περὶ νυχτὶ καὶ ἤματι ποιήσασθαι. 
Σχέπτεο δὲ πρῶτον χεράων ἑχάτερθε σελήνην. 
ἄλλοτε γάρ τ᾽ ἄλλη μιν ἐπιγράφει ἕσπερος αἴγλη, 
780 ἄλλοτε δ᾽ ἀλλοῖαι μορφαὶ χερόωσι σελήνην 
εὐθὺς ἀεξομένην, αἵ μὲν τρίτη, αἵ δὲ τετάρτη " 
so τάων xal περὶ μηνὸς ἐφεσταότος χε πύθοιο. 
λεπτὴ μὲν χαθαρή τε περὶ τρίτον ἦμαρ ἐοῦσα 
εὔδιός χ᾽ εἴη, λεπτὴ δὲ xal εὖ μαλ᾽ ἐρευθὴς 
785 πνευματίη " παχίων δὲ καὶ ἀμόδλείησι χεραίαις 
τέτρατον ix τριτάτοιο φόως ἀμενηνὸν ἔχουσα 
ws ἠὲ νότῳ ἀμθλύνετ᾽ 1) ὕδατος ἐγγὺς ἐόντος. 
εἰ δέ x! ἀπ᾽ ἀμφοτέρων χεράων τρίτον ἦμαρ ἄγουσα 
μήτ᾽ ἐπινευστάζῃ μήθ᾽ ὑπτιόωσα φαείνη, 
790 ἀλλ᾽ ὀρθὰς ἑκάτερθε περιγνάμπτουσα χεραίας, 
ἑσπέριοί χ᾽ ἄνεμοι χείνην μετὰ νύχτα φέροιντο. 
e» εἰ δ΄ αὕτως ὀρθὴ xal τέτρατον ἦμαρ ἀγινοῖ, 
᾿ἣτ᾽ ἂν χειμῶνος συναγειρομένοιο διδάσχοι. 
εἰ δέ χέ οἱ χεράων τὸ μετήορον εὖ ἐπινεύη, 
79 δειδέχθαι βορέω, ὅτε δ᾽ ὑπτιάῃσι, νότοιο. 


-empus quidem arandi novales, tempus quoque plantandi, 


e Jove jam omnia ostensa ubivis constant. 
Atque aliquis etiam in navi pluviosam tempestatem 
animadvertit, vel vehementis memor Arcturi , 
vel quarumdam aliarum , quee ab Oceano tolluntur 
stellae diluculo, quzeeque prima adhuc nocte. 
Siquidem illas omnes transit per annum 
801, longam orbitam ductans, alias autem aliam 
accedet , nunc quidem oriens, nunc vero vicissim occidens; 
alia tamen aliam stella inspicit auroram. 
Cognoscis liec et tu; concinuntur enim jam 
novem et decem circuli lucidi solis, 
quascumque et a zona ad extremum Orionem 
nox obvolvit, Canemque audacem Orionis, 
quique Neptuni conspectze aut Jovis ipsius 
stelle hominibus eventus significant. 
Ideirca illis operam da. Curte quippe tibi est, si quando navi 
te credis , deprehendere quecumque debita ponuntur 
signa hibernis ventis aut turbini maris. 
Labor quidem parvus , ingens vero subinde commoditas 
fit diligentiee semper cauto viro. 
Ipse quidem primum tutior, bene vero et alium 
admonens juvat, quando mox irruat tempestas. 
Sepe enim etiam quispiam serena sub nocte 
navem subducit , metuens mane pelagus : 
alias quidem ad tertium diem durat , alias ad quintum; 
quandoque improvisum malum subit. Omnia enim nondum 
e Jove mortales didicimus , verum adhuc multa [dabit 
occulta sunt ; quorum aliqua , ubi libuerit, et in posterum 
Juppiter ; hic enim genus hominum aperte juvat , 
undique conspectus, et passim hic signa ostendens. 
Quadam autem indicabit vel alicubi dimidiata luna 
augescens utrimque , vel jam aucta ; 
quaedam item exoriens ; alias ingruente nocte precipiene 
sol. Sed etiam ab aliis licebit alia 
signa et per noctem ct die facere. 
Observa autem primum a cornibus utrimque lunam. 
Alias enim alio eam depingit vesperus splendore , 
alias vero alie facies miscent lunam 
primum crescentem , heec quidem tertio, illae vero quarto; 
quibus et de mense instante perquirere poteris. 
Rara quidem puraque eirca tertium diem exsistens 
serena fuerit; rara vero et probe admodum rubens , 
ventosa ; crassa autem e£ obtusia cornibus , 
quartum a tertio ?:men debile hapens, 
aut Austro hebetatur, aut pluvia prope exsistente. 
Sin autem ex ambobus cornibus tertium diem agens 
neque huc nutet, heque resupina luceat, 
sed recta utrimque inclinet cornua , 
occidentales venti illam post noctem agitabuntur. 
At si eodem modo recta et quartam diem agat, 
cerle tempestatem collectam indicat. 
Sin autem ei cornuum superius apte nutet , 
exspecta Boream ; quum vero resupinat , Austrum. 


16 APATOY AIOZHMEIA. 


αὐτὰρ ἐπὴν τριτόωσαν ὅλος περὶ χύχλος ἑλίσση 
e» κάντν, ἐρευθόμενος, μάλα xev τότε χείμερος εἴη" 
μείζονε δ᾽ ἂν χειμῶνε πυρώτερα φοινίσσοι 
Σκέπτεο δ ἐν πληβόν ex κα ἀμηόκερον δεόωσαν 
me ἡμὲν ἀεξομένην ἠδ' ἐς κέρας αὖθις ἰοῦσαν- 
καί οἱ ἐπὶ χροιῇ τεχμαίροο μηνὸς ἑχάστου. 
;^ πάντῃ γὰρ καθαρῇ χε μάλ᾽ εὔδια τεχμήραιο" 
πάντα 9 ἐρουϑομένη δοκέειν ἀνέμοιο κελεύθους" 
ἄλλοϑι δ’ ἄλλο μελαινομένη δοκέειν ὑετοῖο. 


sos σήματα δ᾽ οὔτ᾽ ἂρ πᾶσιν ἐπ᾿ ἥμασι πάντα τέτυχται- 


ἀλλ’ ὅσα μὲν τριτάτη τε τεταρταίη τε πέλονται 
ss μέσφα διχαιομένης, δεχάδος γε μὲν ἄχρις ἐπ᾽ αὐτὴν 
σημαίνει διχόμηνον, ἀτὰρ πάλιν ix διχομήνου 
ἐς δικάδα φϑιμένην" ἔχεται δέ οἱ αὐτίχα τετρὰς 
sio μηνὸς ἀποιχομένου, τῇ δὲ τριτάτη ἐπιόντος. 
εἰ δέ κέ μιν περὶ πᾶσαν ἀλωαὶ χυχλώσωνται 
eo ἢ τρεῖς ἠὲ δύω περικείμεναι ἠὲ μί᾽ οἴη, 
τῇ μὲν Uj ἀνέμοιο γαληναίης τε δοχεύεω, 
ῥηγνυμένῃ ἀνέμοιο, μαραινομένῃ δὲ γαλήνης" 
815 ταὶ δύο δ' ἂν χειμῶνι περιτροχάοιντο σελήνην" 
μείζονα δ ἂν χειμῶνα φέροι τριέλικτος ἀλωή, 
es χαὶ μᾶλλον Usa , καὶ εἰ ῥηγνύατο μᾶλλον. 
καὶ τὰ μὲν οὖν ἐπὶ μηνὶ σεληναίης χε πύθοιο. 
Ἠελίοιο δέ τοι μελέτω ἑχάτερθεν ἰόντος" 
e20 ἠελίῳ καὶ μδλλον doxóta σήματα χεῖται, 
ἀμφότερον δύνοντι xol ix περάτης ἀνιόντι. 
so μή οἱ ποιχίλλοιτο νόον βάλλοντος ἀρούρας 
κύχλος, δτ᾽ εὐδίου χεχρημένος ἥματος εἴης, 
αηδέ τι σῆμα φέροι, φαίνοιτο δὲ λιτὸς ἁπάντη. 
8)5 εἰ δ᾽ αὕτως χαθαρόν μιν ἔχοι βουλύσιος ὥρη, 
δύνοι δ᾽ ἀνέφελος μαλαχὴν ὁποδείελος αἴγλην, 
es καί xev ἐπερχομόνης ἠοῦς ἔθ᾽ ὑπεύδιος εἴη. 
ἀλλ᾽ οὐχ δππότε χοῖλος ἐειδόμενος περιτέλλῃ, 
οὐδ᾽ ὁπότ᾽ ἀχτίνων αἱ μὲν νότον αἱ δὲ βορῇα 
u3o σχιζόμεναι βάλλωσι, τὰ δ᾽ αὖ περὶ μέσσα φαείνῃ" 
ἀλλά που ἣ ϑετοῖο διέρχεται ἢ ἀνέμοιο. 

Σχέπτεο δ᾽, εἴ χέ τοι αὐγαὶ ὑπείχωσ᾽ ἠελίοιο, 
αὑτὸν ἐς ἠέλιον (τοῦ γὰρ σκοπιαὶ καὶ ἄρισται), 
εἴ τί οἱ ἥ που ἔρευθος ἐπιτρέχει, οἷά τε πολλὰ 

885 ἑλχομένων v ἐρυθαίνεται ἄλλοθεν ἄλλα, 
ἢ εἴ που μελανεῖ" καί τοι τὰ μὲν ὕδατος ἔστω 
:os σήματα μέλλοντος, τὰ δ᾽ ἐρεύθεα πάντ᾽ ἀνέμοιο. 
εἴ γε μὲν ἀμφοτέρων ἄμυδις χεχρωσμένος εἴη, 
καί κεν ὕδωρ φορέοι xal ὑπηνέμιος τανύοιτο. 
540 εἶ δέ οἱ 3) ἀνιόντος 3) αὐτίχα δυομένοιο 
ἀχτῖνες συνίωσι xal ἀμφ᾽ ἑνὶ πεπλήθωσιν, 
uo 7j ποτε χαὶ νεφέων πεπιεσμόνος ἢ ὅγ᾽ ἐς ἠῶ 
ἔρχηται καρὰ νυχτὸς ἢ ἐξ ἠοῦς ἐπὶ νύχτα, 
ὕδατί xsv χατιόντι παρατρέχοι ἥματα χεῖνα. 
sn. μηδ᾽ ὅτε οἱ ὀλίγη νεφέλη πά͵ ος ἀντέλλησιν, 
τὴν δὲ uds" ἀκείνων χεχρημένος αὐτὸς ἀερθῇ, 
us ἀμνηστεῖν ὑετοῖο. πολὺς δ᾽ ὅτε οἱ περὶ χύχλος 
οἷον ν τηχομένῳ ἐναλίγχιος εὐρύνηται 
πρῶτον ἀνερχομένοιο καὶ ἂψ ἐπὶ μεῖον ἴησιν, 


.) Verum quando triduanam totus orbis circumambiat 


undique rubens, valde tunc tempestas foerit ; 
majore antem lempestate rubentius colorari solet. 

Aspice item ad plenamque et utrimque dimidiatam, 
tum crescentem , tum ad cornu rursus euntem, 
atque ejus de colore signa capesse mensis cujusque. 
Omnino enim pura quum est, serenitatem observato ; 
omnino vero rubens, conjicito venti meatus ; 
alias aliter nigricans , conjicito pluviam. 
Signa autem non omnibos diebus omnia eveniunt ; 
sed quse quidem tertio quartoque fuerint, 
usque ad dimidiatam, a dimidiata quidem nsque ad ipsam 
significant semimenstruam ; atque rursus e semimenstrua 
ad dimidiatam decrescentem ; sequitur vero hanc mox quarta 
mensis decedentis , post hanc antem tertía abeuntis. 
Sin antem ipsam totam circi ambiant 
aut tres aut duo circumjacentes , ant unus solus ; 
per quidem, ventum serenitatemque observa ; 
per scissum, ventum ; per marcescentem vero, serenitatem. 
Duo autem tempestate ambierint lunam ; 
majorem vero tempestatem afferre solet triplicatus circus, 
ac magis etíam nigricans, tum si frangatur magis. 
Atque heec quidem in mense ex juna depcehenderis. 

Solis vero tibi cura sit utrimque euntis : 
soli magis enim certa signa ponuntur, 
utrobique occideuti et ex imo ascendenti. 
Ne ejus varietur primum tangentis arva 
circulus , quando sereni indigus diei fueris ; 
neque aliquam notam (erat, sed appareat unicolor ubique. 
Si item plane purum ipsum habet vespertinum tempus, 
occumbatque innubilus blando postmeridianus fulgore, 
equidem subsequente aurora adhue serenus faerit. 
At non, quando cavus apparens exoriatur, 
neque quando ex radiis quidam Anstrum , quidam Boream 
scissi tangant, media autem lucida sint : 
sed tum fere vel pluviam pervadet vel ventum. 

Specta eliam, si tibi radii hoc concedant solis, 
ipsum ia solem (hujus enim observationes optims sunt) : 
si quandó ei vel rubor incidit, ut sepe 
attractis nubibus rubescit alicunde aliter, 
aut si quando nigrescit : ac tibi hec quidem pluvise sunt 
signa future, rubes vero omnia venti. 
Porro si ambobus simul coloratus fuerit , 
sane pluviam ferat et ventis obnoxius pandatur, 
SÍ vero ejus orientis aut jam aut occidentis 
radii coeant, et circa unum locum crassescant , 
aut quandoque nubibus pressus vel quum ad auroram 
veniat a nocte , vel ab Aurora ad noctem , 
pluviis delabentibus peraguntur dies illi. 
Nec item , quum ei modica nubes preoriatur, 
post hanc vero radiis carens ipse elevatus fuerit , 
immemor esto pluvis. Magnus autem quum ejus circa orbis 
fere flaccescenti similis dilatetur 
primum exorientis et mox decrescat, 


4,1 


ARATI PROGNOSTICA. 17 


850 εὔδιός χε φέροιτο" xal εἴ ποτε χείματος ὥρῃ 
ὠχρήσαι κατιών. ἀτὰρ ὕδατος ἡμερινοῖο 

«20 γινομένου χατόπισθε περὶ νέφεα σχοπέεσθαι 
χκαδδὴ δυομένου τετραμμένος ἠελίοιο. 
ἣν μὲν ὑποσχιάῃσι μελαινομένῃ εἰχυῖα 

δὲ ἠέλιον νεφέλη, ταὶ δ᾽ ἀμφί μιν ἔνθα xai ἔνθα 
ἀχτῖνες μεσσηγὺς ἑλισσόμεναι διχόωνται, 

454 7,7 ἂν ἔτ᾽ εἰς ἠῶ σχέπαος κεχρημένος εἴης. 
εἰ δ᾽ ὁ μὲν ἀνέφελος βάπτοι ῥόου ἑσπερίοιο, 
ταὶ δὲ κατερχομένου νεφέλαι xal ἀποιχομένοιο 

860 πλησίαι ἑστήχωσιν ἐρευθέες , οὔ σε μάλα χρὴ 
αὔριον οὐδ᾽ ἐπὶ νυχτὶ περιτρομέειν δετοῖο, 

130 ἀλλ᾽ ὁπότ᾽ ἠελίοιο μαραινομένῃσιν ὁμοῖαι 
ἐξαπίνης ἀκτῖνες ἀπ᾽ οὐρανόθεν τανύωνται, 
οἷον ἀμαλδύνονται, ὅτε σχιάησι κατ᾽ ἰθὺ 

866 ἱσταμένη γαίης τε χαὶ ἠελίοιο σελήνη. 
οὐδ᾽ ὅτε οἱ ἐπέχοντι φανήμεναι ἠῶθι πρὸ 

i38 φαίνονται νεφέλαι ὑπερευθέες ἄλλοθεν ἄλλαι, 
ἄῤῥαντοι γίνονται ἐπ᾽ ἤματι χείνῳ ἄρουραι. 
μηδ᾽ αὕτως, ἔτ᾽ ἐόντι πέρην ὁπότε προταθεῖσαι 

870 ἀχτῖνες φαίνονται ἐπίσχιοι ἠῶθι πρό, 
ὕδατος ἢ ἀνέμοιο χατοισομένου λελαθέσθαι, 
we. ἀλλ᾽ εἰ μὲν χεῖναι μᾶλλον χνέφαος φορέοιντο 
ἀχτῖνες, μᾶλλόν xsv ἐφ᾽ ὕδατι σημαίνοιεν" 
εἰ δ᾽ ὄλίγος τανύοιτο περὶ δνόφος ἀχτίνεσσιν, 
475 οἷόν που μαλακαὶ νεφέλαι φορέουσι μάλιστα, 
ἦτ᾽ ἂν ἐπερχομένοιο περιδνοφέοιντ᾽ ἀνέμοιο. 
us οὐδὲ μὲν ἠελίου σχεδόθεν μελανεῦσαι ἀλωαὶ 
εὔδιοι" ἀσσότεραι δὲ xal ἀστεμφὲς μελανεῦσαι 
μᾶλλον χειμέριαι" δύο δ᾽ ἂν χαλεπώταται εἶεν. 
880 Σχέπτεο δ᾽ ἣ ἀνιόντος ἢ αὐτίχα δυομένοιο 
εἴ πού ol νεφέων, τὰ παρήλια χιχλήσχονται, 

Ὁ Ὦ νότου ἠῤ βορῆος ἐρεύθεται ἣ ἑχάτερϑεν. 

μηδ᾽ οὕτω σχοπιὴν ταύτην ἀμενηνὰ φυλάσσειν" 


οὐ γάρ, ὅτ᾽ ἀμφοτέρωθεν ὁμοῦ περὶ μέσσον ἔχουσιν 


aee ἠέλιον χεῖναι νεφέλαι σχεδὸν ὠχεανοῖο, 
γίνεται ἀμδολίη Διόθεν χειμῶνος ἰόντος. 

ias εἴ γε μὲν ἐχ βορέαο ui" οἴη φοινίσσοιτο, 
ἐχ βορέω πνοιάς χε φέροι, νοτίη δὲ νότοιο, 
3) καί που ῥαθάμιγγες ἐπιτροχόωσ᾽ δετοῖο. 


90 Ἑσπερίοις καὶ μᾶλλον ἐπίτρεπε σήμασι τούτοις" 


ἑσπερόθεν γὰρ ὁμῶς σημαίνεται ἐμμενὲς αἰεί. 

o Σχέπτεο xal Φάτνην. ἡ μέν τ᾽ ὀλίγη εἰκυῖα 
ἀχλύϊ βοῤῥαίη ὑπὸ Καρχίνῳ ἠγηλάζει" 
ἀμφὶ δέ μιν δύο λεπτὰ φαεινόμενοι φορέονται 

805 ἀστέρες, οὔτε τι πολλὸν ἀπήοροι οὔτε μάλ᾽ ἐγγύς, 
ἀλλ᾽ ὅσσον τε μάλιστα πυγούσιον οἰήσασθαι, 


ies εἷς μὲν πὰρ Booíao* νότῳ δ᾽ ἐπιχέχλιται ἄλλος. 


xai τοὶ μὲν χαλέονται νοι, μέσση δέ τε Φάτνη, 


ἦτε xal ἐξαπίνης πάντη Διὸς εὐδιόωντος 
ϑυυ vivet" ἄφαντος ὅλη τοὶ δ᾽ ἀμφοτέρωθεν ἰόντες 
ἀστέρες ἀλλήλων αὐτοσχεδὸν ἰνδάλλονται᾽ 
“ὁ οὐχ ὀλίγῳ χειμῶνι τότε χλύζονται ἄρουραι. 
εἰ δὲ μελαίνηται, τοὶ δ᾽ αὐτίχ᾽ ἐοικότες ὦσιν 
AKATUS- 


serenus fere agatur : etiam sí quando pluviee tempore 
palluerit occumbens, Αἱ, pluvia diurna 
facta , postea nubes circumspicito, 
ad occidentem conversus solem. 
Si quidem obscuret nigricanti similis 
solem nubes, circum Ipsam autem hinc et inde 
radii intervoluti findantur, 
certe adhuc in auroram operimento indigus fueris. 
At si hic quidem innubilus se submergat fluxu occiduo , 
descendenti vero nubes et abeunti 
vicinze stent rubicundze, haud te valde oportet 
cras , neque per noctem , timere de pluvia , 
verum quando solis marcescentibus similes 
extemplo radii de corlo protenduntur, 
sicut evanescunt, quando obumbret ex directo 
stans terreeque et solis luna, 
Neque quando ei moranti lucere ante auroram 
apparent nubes subrubeee alibi alise, 
sicca fiunt in die illo arva, 
Neque pari modo, adhuc exsistenti inferne quando preetensi 
radii apparent obscuri ante auroram, 
pluvie aut venti irruituri obliviscere. 
Sed si illi magis caligine involvantur 
radii, magls certe de pluvia moneant : 
sin autem modica extendatur caligo cfrcum radios, 
qualem nonnumquam tenere nubes ferunt maxime , 
certe adveniente obtenebrari solent vento. 
Neque quidem prope solem nigrescentes circi 
sunt sereni ; viciniores vero et impense nigrescentes, 
magis tempestuosi : duo autem sevissimi fuerint, 
Considera autem vel in oriente vel jam occidente, 
sicubi ei nubes , quas Parelia ( soli vicina) vocant, 
aut ab Austro aut Borea rubescunt , aut utrimque. 
Neque adeo observationem hanc frivole custodi : 
non enim , quum utrimque simul medium circumdeat 
solem illee nubes prope Oceanum, 
fit dilatio e ccelo pluvise venientis. 
Si quidem e Borea una gola rubescat , 
e Borea flatus afferre solet ; austrina vero, ex Austro; 
aut etiam guttee decident pluviae. 
Occidentalibus etiam plus tribue signis his : 
ab occidente namque signa sumuntur invariabiliter semper. 
Intuere etiam Prsesepe. 1d quidem , tenuí simile 
nubecule , boreale sub Cancro versatur; 
at circa ipsum duz tenuiter lucentes feruntur' 
stellae , nec multum distantes , nec valde vicine , 
sed quam maxime cubiti spatium esse puta ; 
una quidem ad Boream est, Austro vero appropinquat altera. 
Atque hz quidem vocantur Asini; medium autem Praesepe 
quod etiam confestim , ccelo undique sereno, [est , 
fit evanidum totum ; atque utrimque euntes 
stelle, sibi invicem plane vicine apparent : 
non modica tempestate tunc inundant arva. 
Si autem nigrescat , atque eodem colore exsistant 
85 


18 ] APATOY AIOZHMEIA. 


ἀστέρες ἀμφότεροι , περί χ᾽ ὕδατι σημαίνοιεν. 
905 εἶ δ᾽ 6 μὲν dx. βορέω Φάτνης ἀμενηνὰ qasivot 
λεπτὸν ἐπαγλυόων, νότιος δ᾽ Ovoc ἀγλαὸς εἴη, 
irs: δειδέχθαι ἀνέμοιο νότου * βορέω δὲ μάλα χρὴ 
ἔμπαλιν ἀχλυόεντι φαεινομένῳ τε δοχεύειν. 
Σῆμα δέ τοι ἀνέμοιο xal οἰδαίνουσα θάλασσα 
910 γινέσθω, καὶ μαχρὸν ἐπ᾽ αἰγιαλοὶ βοόωντες, 
ἀχταί τ᾽ εἰνάλιοι ὁπότ᾽ εὔδιοι ἠχήεσσαι 
uso γίνονται, χορυφαί τε βοώμεναι οὔρεος ἄχραι. 
Καὶ δ᾽ ἂν ἐπὶ ξηρὴν ὅτ᾽ ἐρωδιὸς οὗ χατὰ χόσμον 
ἐξ ἁλὸς ἔρχηται φωνῇ περίαλλα λεληχώς, 
915 χινυμένου χε θάλασσαν ὕπερ φορέοιτ᾽ ἀνέμοιο. 
καί ποτε xal χέπφοι, δπότ᾽ εὔδιοι ποτέονται, 
ias ἀντία μελλόντων ἀνέμων εἰληδὰ φέρονται. 
πολλάχι δ᾽ ἀγριάδες νῆσσαι 2) εἰναλίδιναι 
αἴθυιαι χερσαῖα τινάσσονται πτερύγεσσιν " 
9:0 ἢ νεφέλη ὄρεος μηχύνεται ἐν χορυφῇσιν. 
ἤδη xal πάπποι, λευχῆς γήρειον ἀχάνθης, 
io σἥμ᾽ ἐγένοντ᾽ ἀνέμου, χωφῆς ἁλὸς δππότε πολλοὶ 


dxoov ἐπιπλείωσι, τὰ μὲν πάρος, ἄλλα δ᾽ ὀπίσσω. 


Καὶ θέρεος βρονταί τε καὶ ἀστραπαὶ ἔνθεν ἴωσιν, 
910 Ívüev ἐπερχομένοιο περισχοπέειν ἀνέμοιο. 
xa διὰ νύχτα μέλαιναν ὅτ᾽ ἀστέρες ἀΐσσωσιν 
ws ταρφέα, τοὶ δ᾽ ὄπιθεν ῥυμοὶ ὑπολευχαίνωνται, 
δειδέχθαι χείνοις αὐτὴν 690v ἐρχομένοιο 
πνεύματος" ἣν δὲ χαὶ ἄλλοι ἐναντίοι ἀΐσσωσιν, 
920 ἄλλοι δ᾽ ἐξ ἄλλων μερέων, τότε δὴ πεφύλαξο 
παντοίων ἀνέμων, οἵ τ᾽ ἄχριτοί εἰσι μάλιστα, 
300 ἄχριτα δὲ πνείουσιν ἐπ᾽ ἀνδράσι τεχμήρασθαι, 
αὐτὰρ ὅτ᾽ ἐξ εὕροιο xal ix νότου ἀστράπτησιν, 
ἄλλοτε δ᾽ ἐκ ζεφύροιο χαὶ ἄλλοτε πὰρ βορέαο, 
δὴ τότε τις πελάγει ἕνι δείδιε ναυτίλος ἀνήρ, 
μή μιν τῇ μὲν ἔχῃ πέλαγος, τῇ δ᾽ ἐχ Διὸς ὕδωρ. 
«ὁ ὕδατι γὰρ τοσσαίδε περὶ στεροπαὶ φορέονται. 
πολλάκι δ᾽ ἐρχομένων δετῶν νέφεα προπάροιθεν 
οἷα μάλιστα πόχοισιν ἐοιχότες ἰνδάλλονται" 
9ι0 ἢ διδύμη ἔζωσε διὰ μέγαν οὐρανὸν ἕρις " 
ἢ καί πού τις ἅλωα μελαινομένην ἔχει ἀστήρ. 
:9 Πολλάχι λιμναῖαι 2 εἰνάλιαι ὄρνιθες 
ἄπλητον χλύζονται ἐνιέμεναι ὑδάτεσσιν " 
ἢ λίμνην πέρι δηθὰ χελιδόνες ἀΐσσονται 
945 γαστέρι τύπτουσαι αὔτως εἱλεύμενον ὕδωρ" 
ἢ υᾶλλον δειλαὶ γενεαί, ὕδροισιν ὄνειαρ, 
τιν αὖτόθεν ἐξ ὕδατος πατέρες βοόωσι γυρίνων" 
ἢ τρύζει ὀρθρινὸν ἐρημαίη ὀλολυγών " 
7j που xal λαχέρυζα παρ᾽ ἠϊόνι προυχούσῃ 
950 χείματος ἐρχομένου χέρσῳ ὑπέτυψε χορώνη, 
ἤ που καὶ ποταμοῖο ἐδάψατο μέχρι παρ᾽ ἄχρους 
110 ὥμους ἐχ χεφαλῆῇς, ἢ xal μάλα πᾶσα χκολυμόᾷ, 
ἢ πολλὴ στρέφεται παρ᾽ ὕδωρ παχέα χρώζουσα. 
Καὶ βόες ἤδη τοι πάρος ὕδατος ἐνδίοιο 
ess οὐρανὸν εἰσανιδόντες ἀπ᾽ αἰθέρος ὠσφρήσαντο᾽ 
xai χοίλης μύρμηκες ὀχῆς ἐξ ὥεα πάντα 
sss θᾶσσον ἀνηνέγχαντο᾽ καὶ ἀθρόοι ὦφθεν ἴουλοι 


Stellae amba , de pluvia sane signum dare solent. 
Si vero hic, qui est e Borea Przesepis, languide splendeat 
modice tenebrascens , austrinus vero Asellus lucidus sit, 
exspecta ventum Austrum : Boream vero valde oportet 
econtra tenebrascente lucenteque excipere. 
Atqui signuimn venti etiam intumescens mare 
esto, et late litora insonantia, 
scopulique marini , quum in sereno sonantes 
fiunt , cacuminaque boant tnontis summa. 
Quin etiam ad terram quum ardeola non rite 
e mari venit , voce supra modum strepens, 
commoto sane super mare feratur vento. 
Interdum etiam fulicze, quando serenze volitant, 
contra futuros ventos glomeratim feruntur. 
Saepe item fera: anates , aut in mari urinatores 
mergi , terras quatiunt alis ; 
aut nubes montis elongatur in verticibus. 
Jam etiam pappi , albi senium cardui , 
indicium fiunt venti , 1nuti maris quando multi 
summum supernatant , partim ante, partim post. 
Etiam szestate tonitruaque et fulgura unde eant, 
inde advenientem observa ventum. 
Item per noctem atram quando stelle praecipites ruunt 
crebro, a tergo vero tractus subalbescunt , 
percipito ex illis eadem via venientem 
ventum. Sin autem alic contrario ruant , 
alie ex aliis partibus, tunc utique caveto 
multiplices ventos , qui confusi sunt maxime, 
confusi item spirant hominibus observatu. 
Ceterum quum ex Euro et ex Austro fulguret, 
tum etiam e Zephyro et interdum ἃ Borea, 
tunc certe quispiam in pelago timuerit nauta : 
ne ipsum partim teneat pelagus, partim coeli pluvia. 
super pluvia enim tot fulgura feruntur. 
Seepenumero item venientibus pluviis nubes prius 
utplurimum velleribus similes apparent , 
aut gemina circumcingit magnum ccelum Iris, 
vel etiam aliqua aream nigricantem habet stella. 
Sepe palustres aut marino aves 
insaturabiliter se mergunt immittentes aquis ; 
aut paludem circum diu hirundines agitantur, 
ventre verberantes leviter circinantem undam; 
aut magis miserc progenies, hydris esca, 
indidem ex aqua patres coaxant ranularum ; 
aut ululat mane solitaria acredula : 
aut alicubi etiam garrula ad litus prominens 
tempestate instante terree subsidit cornix ; 
etiam si quando flumini se immergit usque ad summo 
liumeros a capite, vel etiam plane tota subternatal, 
vel frequens versatur prope undam crasse croci(ans. 
Etiam boves jam ante pluviam cclestem 
coelum intuiti, ex eetbere olfaciunt : 
etiam cavo formica foramine ova omnia 
ocius efferunt ; atque cumulatim cernuntur millipedet 


- 


ARATI PROGNOSTICA. 19 


τείχε᾽ ἀνέρποντες , καὶ πλαζόμενοι σχώληχες 
κεῖνοι τοὺς χαλέουσι μελαίνης ἔντερα γαίης. 
960 καὶ τιθαὶ ὄρνιθες, ταὶ ἀλέχτορος ἐξεγένοντο ; 
εὖ ἐφθειρίσσαντο xal ἔχρωξαν μάλα φωνῇ, 
2:0 οἷον τε σταλάον ψοφέει ἐπὶ ὕδατι ὕδωρ. 
δή ποτε xal γενεαὶ χοράχων xai φῦλα χολοιῶν 
ὕδατος ἐρχομένοιο Διὸς πάρα σῇμ᾽ ἐγένοντο, 
965 φαινόμενοι ἀγεληδὰ xat ἱρήκεσσιν ὁμοῖον 
φθεγξάμενοι. καί που χόραχες δίους σταλαημοὺς 
255 φωνῇ ἐμιμήσαντο σὺν ὕδατος ἐρχομένοιο, 
7j ποτε xal χρώξαντε βαρείη δισσάχι φωνῇ 
μαχρὸν ἐπιῤῥοιζεῦσι τιναξάμενοι πτερὰ πυχνά. 
970 xal νῆσσαι οἰχουροὶ ὑπωρόφιοί τε χολοιοὶ 
ἐρχόμενοι κατὰ γεῖσσα τινάσσονται πτερύγεσσιν" 
240 ἢ ἐπὶ χῦμα διώκει ἐρωδιὸς ὀξὺ λεληκώς. 
Ὑῶν τοι μηδὲν ἀπόδλητον πεφυλαγμένῳ ὕδωρ 
γινέσθω, μηδ᾽ εἴ κεν ἐπιπλέον ἠὲ πάροιθεν 
975 δάχνωσιν μυῖαι xai ἐφ᾽ αἵματος ἱμείρωνται, 
ἢ λύχνοιο μύχητες ἀγείρωνται περὶ μύξαν 
ss νύχτα χατὰ axoviny * μηδ᾽ ἣν ὑπὸ χείματος ὥρην 
λύχνων ἄλλοτε μέν τε φάος χατὰ χόσμον ὀρώρῃ 
ἄλλοτε δ᾽ ἀΐσσωσιν ἄπο φλόγες ἠύτε χοῦφαι 
980 πομφόλυγες μηδ᾽ εἴ xsv ἐπ᾽ αὐτόφι μαρμαίρωσιν 
ἀχτῖνες " μηδ᾽ ἣν θέρεος μέγα πεπταμένοιο 
sso νησαῖοι ὄρνιθες ἐπασσύτεροι φορέωνται. 
μηδὲ σύ γ᾽ ἢ χύτρης ἠὲ τρίποδος πυριδήτεω, 
σπινθῆρες ὅτ᾽ ἔωσι πέρι πλέονες, λελαθέσθαι, 
985 μηδὲ χατὰ σποδιὴν ὁπότ᾽ ἄνθραχος αἰθομένοιο 
λάμπηται πέρι σήματ᾽ ἐοιχότα χεγχρείοισιν. 
1xs ἀλλ᾽ ἐπὶ xol τὰ δόχενε περισχοπέων ὑετοῖο. 
Εἴγε μὲν ἠερόεσσα παρὲξ ὄρεος μεγάλοιο 
πυθμένα τείνηται νεφέλη. ἄχραι δὲ χολῶναι 
990 φαίνωνται χαθαραί, μάλα xtv τόθ᾽ ὑπεύδιος εἴης. 
εὔδιός x' εἴης xal ὅτε πλατέος παρὰ πόντου 
seo φαίνηται χθαμαλὴ νεφέλη, μηδ᾽ ὑψόθι χύρη, 
ἀλλ᾽ αὐτοῦ πλαταμῶνι παραθλίθδηται ὁμοίη. 
Σχέπτεο δ᾽ εὔδιος μὲν ἐὼν ἐπὶ χείματι μᾶλλον, 
995 ἐς δὲ γαληναίην χειμωνόθεν. εὖ δὲ μάλα χρὴ 
ἐς Φάτνην ὁράαν, τὴν Καρχίνος ἀμφιελίσσει,. |— 
35 πρῶτα καθαιρομένην πάσης ὑπένερθεν Spon 
x£ivn γὰρ φθίνοντι χαθαίρεται dv χειμῶνι. 
Καὶ φλόγες ἡσύχιαι λύχνων καὶ νυκτερίη γλαὺξ 
ιοουΐἥσυχον ἀείδουσα μαραινομένου χειμῶνος 
γινέσθω τοι σῆμα χαὶ el λίγα κωτίλλουσα 
sro ὥρη ἐν ἑσπερίῃ χρώζη πολύφωνα κορώνη ᾽ 
χαὶ χόραχες μοῦνοι μὲν ἐρημαῖοι βοόωντες 
δισσάχις, αὐτὰρ ἔπειτα μέγ᾽ ἀθρόα χεκλήγοντες᾽ 
Ἰοσοπλειότεροι δ᾽ ἀγεληδόν, ἐπὴν χοίτοιο μέδωνται, 
φωνῆς ἔμπλειοι" χαίρειν χέ τις οἰήσαιτο, 
xs οἷα τὰ μὲν βοόωσι λιγαινομένοισιν ὁμοῖα, 
πολλὰ δὲ δενδρείοιο περὶ φλόον, ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ αὐτοῦ 


$yt yi τε xslovatw καὶ ὑπότροποι ἀπτερύονται. 


1010xal δ᾽ ἄν που γέρανοι μαλαχῆῇς προπάροιθε γαλήνης 


ἐσφαλέως τανύσαιεν ἕνα δρόμον ἤλιθα πᾶσαι, 


muros asserpentes ; atque obeuntes vermes 

illi, quos vocant atra intestina terre (,l'umbricos). 
Etiam pulli volucres, quc gallo prognatee sunt, 
studiose pedunculos querunt pipiuntque majore voce , 
sicut stillans strepit super aquam aqua. 

Quandoque etiam gentes corvorum et turmes graculoruu 
pluvize venientis e colo signum fiunt, 

visi gregatim et accipitrum instar 

garrientes. Etiam corvi quandoque coelestes guttas 

voce imitantur simul pluvia veniente; 

vel quandoque etiam crocitantes gravi congemina voce 
multum constrepitant , quatientes alas frequenter. 
Etiam anates domestici et in tectis nidulantes graculi , 
venientes super pinnacula , quatiunt alas 

aut ad aquam festinat ardea , acute vociferans. 

Quorum tibi nullum frivolum observanti pluviam 
esto : necitem si amplius quam ante 
mordeant musce et sanguinem desiderent : 
aut lucernie fungi congregentur circa labium 
noctem per caliginosam : neque sí sub hiemis tempus 
lucernarum alias quidem lumen debite moveatur, 
alias vero delabantur flamme, ceu leves 
ampulla ; neque si ad ipsam lucernam splendeant 
radii; neque si eestate summa 
insulares aves accumulatiores obversentur. 

Neque tu sive ollze sive tripodis in igne stantis , 
scintille quum fuerint circa plures , obliviscere , 
neque per cinerem quando carbone ardente 
splendeant circumcirca signa , similia cenchris. 
Verum ad hiec etiam spectato observans pluviam. 

Ceterum si obscura per montis magni 
vallem extendatur nebula , summa autem cacumina 
appareant pura, valde tunc serenus fueris. 

Serenus fueris etiam , quando vastum circa pontum 
videatur humilis nebula neque in alto exsistat , 
sed inibi planitiei maritimes deprimatur similis. 

Respice autem, serenus quum sis, ad tempestatem magis, 
et ad serenitatem e tempestate. Diligenter vero te oportet 
ad Praesepe respicere, quod Cancer circumvolvit , 
recens purgatum ab omni subtus nebula; 
illud namque abeunte purgatur in tempestate. 

Etiam flamme quietse lucernarum et nocturna noctua 
tranquille canens marcescentis tempestatis 
esto tibi signum; et si argute garrula 
tempore vespertino crocitet vocale cornix ; 
item corvi plane solitarii vociferantes 
ingeminanter , at postea crebro et vehementer clamitantes ; 
frequentiores vero congregati, quando cubilis memores sint, 
voce pleni ; leetari eos quis putaverit, 
quam partim vocifereutur jucundantium in morem, 
sepeque arboris per ramos, quandoque super ipsam, 
ubi vel cubant vel reduces alas excutiunt. 

Praeterea grues blandam ante serenitateu 
secure pandere solent unicum volatum gregatim omnes, 


35. 


40 APATOY AIOZHMEIA. 


seo οὐδὲ παλιῤῥόθιοί xev ὑπεύδιοι φορέοιντο. 
ἮἮμος δ᾽ ἀστερόθεν καθαρὸν φάος ἀμδλύνηται, 
οὐδέ ποθεν νεφέλαι πεπιεσμέναι ἀντιόωσιν, 
10150086 κοθεν ζόφος ἄλλρς ἐπιτρέχη οὐδὲ σελήνη , 
ἀλλὰ va" ἐξαπίνης αὕτως ἀμενηνὰ φέρωνται, 
ssa. μηχέτι τοι τόδε σῆμα γαληναίης ἐπιχείσθω, 
ἀλλ᾽ ἐπὶ χεῖμα δόχευε- καὶ ὁππότε ταὶ μὲν ἔωσιν 
αὐτῇ ἐνὶ χώρῃ νεφέλαι, ταὶ δ᾽ ἄλλαι π᾿ αὐταῖς, 
τυξοταὶ μὲν ἀμειδόμεναι, ταὶ δ᾽ ἐξόπιθεν φορέωνται, 
Καὶ χῆνες χλαγγηδὸν ἐπειγόμεναι βρωμοῖο 
190 χειμῶνος μέγα σῆμα, xal ἐννεάνειρα χορώνη 
νύχτερον ἀείδουσα, καὶ ὀψὲ βοῶντε χολοιοί, 
καὶ σπίνος ἠῷα σπίζων, καὶ ὄρνεα πάντα 
1Ι01δὲχκ πελάγους φεύγοντα, καὶ ὀρχίλος ἢ καὶ ἐριθεὺς 
δύνων ἐς χοίλας ὀχεάς, καὶ φῦλα χολοιῶν 
sss ἐκ νομοῦ ἐρχόμενα τραφεροῦ ἐπὶ ὄψιον αὖλιν. 
οὐδ᾽ ἂν ἔτι ξουϑαὶ μεγάλου χειμῶνος ἰόντος 
πρόσσω ποιήσαιντο νομὸν χηροῖο μέλισσαι, 
10300) αὐτοῦ μέλιτός τε xal ἔργων εἱλίσσονται " 
οὐδ᾽ ὑψοῦ γεράνων μακραὶ στίχες αὐτὰ κέλευθα 
100 τείνονται, στροφάδες δὲ παλιμπετὲς ἀπονέονται. 
μηδ᾽ ὅτε νηνεμίη χεν ἀράχνια λεπτὰ φέρηται 
καὶ φλόγες αἰθύσσωσι μαραινομένου λύχνοιο, 
10383 πῦρ αὔηται σπουδῇ xal ὑπεύδια λύχνα, 
πιστεύειν χειμῶνι, τί τοι λέγω ὅσσα πέλονται 
δου σήματ᾽ ἐπ᾽ ἀνθρώπους; δὴ γὰρ xal ἀεικέϊ τέφρῃ 
αὐτοῦ πηγνυμένῃ νιφετοῦ ἐπιτέχμήραιο" 
καὶ λύχνῳ χιόνος, χέγχροις ὅτ᾽ ἐοικότα πάντῃ 
1040x/xJup σήματ᾽ ἔχει πυριλαμπέος ἐγγύθι μύξης" 
ἄνθρακι δὲ ζώοντι χαλάζης, ὁππότε λαμπρὸς 
$10 αὐτὸς ἐείδηται, μέσσῳ δέ ol js λεπτὴ 
φαίνηται νεφέλη πυρὸς ἔνδοθεν αἰθομένοιο. 
Πρῖνοι δ᾽ αὖ χαρποῖο καταχθέες, οὐδὲ μέλαιναι 
Ιοιδσχῖνοι ἀπείρητοι᾽ πάντη δέ τε πολλὸς ἀλωεὺς 
αἰεὶ παπταίνει, μή οἷ θέρος ix χερὸς ἔῤῥῃ. 
sis πρῖνοι μὲν θαμινῆς ἀχύλου χατὰ μέτρον ἔχουσαι 
χειμῶνός χε λέγοιεν ἐπιπλέον ἰσχύσοντος. 
μὴ μὲν ἄδην ἔχπαγλα περιδρίθοιεν ἁπάντῃ, 
τιυδοτηλοτέρω δ᾽ αὐχμοῖο συνασταχύοιεν ἄρουραι. 
τριπλόα δὲ σχῖνος χυέει᾽, τρισσαὶ δέ οἱ αὖξαι 
10 γίνονται χαρποῖο, φέρει δέ τε σήμαθ᾽ ἑκάστη 
ἑξείης ἀρότῳ. xol γάρ τ᾽ ἀροτήσιον ὥρην 
τριπλόα μείρονται, μέσσην xai ἐπ᾿ ἀμφότερ᾽ ἄχρα" 
Ἰοδδπρῶτος μὲν πρώτην ἄροσιν, μέσσος δέ τε μέσσην 
χαρπὸς ἀπαγγέλλει, πυμάτην γε μὲν ἔσχατος ἄλλων. 
225 ὅντινα γὰρ χάλλιστα λοχαίη σχῖνος ἄρηται, 
κείνῳ γ᾽ ἐξ ἄλλων ἄροσις πολυλήϊος εἴη, 
τῷ δέ γ᾽ ἀφαυροτάτῳ ὀλίγη, μέσσῳ δέ τε μέσση. 
ἰοδραύτως δ᾽ ἀνθέριχος τριχθὰ σχίλλης ὑπερανθεῖ, 
σήματ᾽ ἐπιφράσσασθαι ὁμοιίου ἀμήτοιο. 
50 ὅσσα δ᾽ ἑνὶ σχίνου ἀροτὴρ ἐφράσσατο χαρπῷ, 
τόσσα δὲ χαὶ σχίλλης τεχμαίρεται ἀνθεῖ λευχῷ. 
Αὐτὰρ ὅτε σφῆχες μετοπωρινὸν ἤλιθα πολλοὶ 
τυδοπάντῃ βεθρίθωσι, xal ἑσπερίων προπάροιθεν 


neque tamen retroacti sereni ferri solent. 
Quum autem e stellis lucidus fulgor hebetetur, 
neque alicunde nubes presse obvient , 
neque alicunde caligo alla occurrat, neque luna , 
Sed astra extemplo sic languida ferantur, 
non amplius tibi hoc tanquam siganum serenitatis ponatur, 
sedad tempestatem specta. Etiam quando quiedam exsistant 
eodem in loco nubes, alise vero juxta ipsas, 
hze quidem preetereuntes, illae vero a tergo ferantur. 
Etiam anseres cum clangore festinantes ad pactem 
sunt tempestatis certum signum, etiam novem estates viven 
noctu cornicans, et sero clamantes monedulss ; [ cornix, 
et fringilla mane pipilans, et volucres omnes 
e mari fugientes, et orchilus aut etiam erithacus 
subiens cava foramina : et turme graculorum 
a pastu venientes sicco ad serotinum lustrum. 
Neque sane sufflavze , magna tempestate instante, 
ante facere solent pabulum favi apes, 
sed intus melleque et in structuris occupantur : 
neque in alto gruum lati ordines easdem vias 
tendunt , conversi vero revolantes absistunt. [ feranter, 
Neque quando in ventorum tranquillitate aramees gracil 
et flumm: flagrent marcescentis lucernas, 
aut ignis accendatur segre et sereni Iucermes, 
crede tempesíati. Quid tibi refero quascumque sunt 
indicia per homines? Siquidem vel vili cinere 
ipsam concreto nivem observes licet : 
etiam per lucernam nivem , milio quum similes undique 
circumcirca notas habet candicans prope ellychnium ; 
carbone autem ardente, grandinem , quando candens 
ipse videatur, in medio vero ipso velut tenuis 
appareat nebula , igne intus candente. 
Ilices porro , fructu onustze , neque nigrae 
lentisci sine signo sunt. Passim autem frequens agricola 
continuo circumspicit , ne ei setas e manu fluat. 
Jlices quidem frequentis glandis non parum ferentes, 
hiemem nunciare solent haud leviter invalescentem. 
Neque nimis insolenter gravida fiant undiquaque , 
sed magis procul a squalore spicis compleantur arva. 
Tribus vicibus vero lentiscus fcetificat, tria item increment 
fiunt fructus; fert autem indicia quodvis 
ex ordine arationi. Etenim arandi tempus 
trifariam dividunt , medium et utrimque extremum : 
primus quidem primam arationem , medius vero mediam 
fructus denunciat , ultimam autem ultimus eeterorum. 
Quem enim pulcherrime foetificans lentiscus tulerit , 
illi prz aliis aratio frugifera exstiterit ; 
minutissimo vero, modica ; at medio , media. 
Sic etiam flos trifariam scillse efflorescit , 
ut signum hoc advertamus sequee messis. 
Quacumque vero in lentisci arator observavit fructu , 
eadem etiam in scillee deprehendit flore albo. 
Sed quum vespee autumni tempore glomeratim multe 
paesim constipate fuerint, etiam vespertinas anie 


ARATI PROGNOSTICA. 2! 


Πληϊάδων εἴποι τις ἐπερχόμενον χειμῶνα, 

2:. οἷος ἐπὶ σφήχεσσιν ἑλίσσεται αὐτίχα δῖνος. 
θήλειαι δὲ σύες, θήλεια δὲ μῆλα xol αἶγες 
δππότ᾽ ἀναστρωφῶσιν ὀχῆς, τὰ δέ γ᾽ ἄρσενα πάντα 

τογοδεξάμεναι πάλιν αὖτις ἀναδλήδην ὀχέωνται, 
αὕτως χε σφήχεσσι μέγαν χειμῶνα λέγοιεν. 

»« ὀψὲ δὲ μισγομένων αἰγῶν μήλων τε συῶν τε 
χαίρει ἄνολθος ἀνήρ, ὅ οἱ οὐ μάλα θαλπιόωντι 
εὔδιον φαίνουσι βιαιόμεναι ἐνιαυτόν. 

1075 Χαίρει xal γεράνων ἀγέλαις ὡραῖος ἀροτρεὺς 
ὥριον ἐρχομέναις, ὃ δ᾽ ἀώριος αὐτίκα μᾶλλον" 

xis αὕτως γὰρ χειμῶνες ἐπέρχονται γεράνοισιν, 
πρώϊα μὲν καὶ μᾶλλον δμιλαδὸν ἐρχομένῃσιν 
πρώϊον᾽ αὐτὰρ ὅτ᾽ ὀψὲ xal οὐκ ἀγεληδὰ φανεῖσαι 

τοδυπλειότερον φορέονται ἐπὶ χρόνον, οὐδ᾽ ἅμα πολλαί, 
ἀμθολίη χειμῶνος ὀφέλλεται ὕστερα ἔργα. 

x — El δὲ βόες xal μῆλα μετὰ βρίθουσαν ὁπώρην 
γαῖαν ὀρύσσωσιν, κεφαλὰς δ᾽ ἀνέμοιο βορῆος 
ἀντία τείνωσιν, μάλα χεν τότε χείμερον αὐταὶ 

1065 Π]ληϊάδες χειμῶνα xavepyópavat φορέοιεν. 
μὴ δὲ λίην ὀρύχοιεν, ἐπεὶ μέγας οὐ κατὰ χόσμον 

sss γίνεται οὔτε φυτοῖς χειμὼν φίλος οὔτ᾽ ἀρότοισιν᾽ 
ἀλλὰ χιὼν εἴη πολλὴ μεγάλαις ἐν ἀρούραις 
μήπω χεχριμένῃη μηδὲ βλωθρῇ ἐπὶ ποίη, 

τοροῦφρα τις εὐεστοῖ χαίρῃ ποτιδέγμενος ἀνήρ. . 
Οἱ δ᾽ εἶεν χαθύπερθεν ἐοιχότες ἀστέρες αἰεί, 

»« μὴ δ᾽ εἷς μηδὲ δύω μηδὲ πλέονες xopónvtt 

πολλοὶ γὰρ χομόωσιν ἐπ᾽ αὐχμηρῷ ἐνιαυτῷ. 
Οὐδὲ μὲν ὀρνίθων ἀγέλαις ἠπειρόθεν ἀνήρ, 
10052x. νήσων ὅτε πολλαὶ ἐπιπλήσσωσιν ἀρούραις, 

ἐρχομένου θέρεος χαίρει" περιδείδιε δ᾽ αἰνῶς 

ses ἁμητῷ,, μή οἵ χενεὸς καὶ ἀχύρμιος ἔλθη 
αὐχμῷ ἀνιηθείς. χαίρει δέ που αἰπόλος ἀνὴρ 
αὐταῖς ὀρνίθεσσιν, ἐπὴν κατὰ μέτρον ἴωσιν, 

τιοοέλπόμενος μετέπειτα πολυγλαγέος ἐνιαυτοῦ, 
οὕτω γὰρ μογεροὶ καὶ ἀλήμονες ἄλλοθεν ἄλλοι 

sro ζώομεν ἄνθρωποι" τὰ δὲ πὰρ ποσὶ πάντες ἑτοῖμοι 
σήματ' ἐπιγνῶναι καὶ ἐσαυτίχκα ποιήσασθαι. 

Ἀρνάσι μὲν χειμῶνας ἐτεχμήραντο νομῆες, 

"δὲς νομὸν ὁππότε μᾶλλον ἐπειγόμενοι τροχόωσιν, 
ἄλλῃ δ᾽ ἐξ ἀγέλης χριοί, ἄλλῃ δὲ καὶ ἀμνοὶ 

«7 εἰνόδιοι παίζωσιν ἐρειδόμενοι χεράεσσιν᾽ 
3 ὁπότ᾽ ἄλλοθεν ἄλλοι ἀναπλήσσωσι πόδεσσιν 
τέτρασιν ol xoüqot , χεραοί γε μὲν ἀμφοτέροισιν : 

11103 καὶ ὅτ᾽ ἐξ ἀγέλης ἀεχούσια χινήσωσιν 
δείελον εἰσελάοντες ὅμως, τὰ δὲ πάντοθι ποίης 

12 δάχνωσιν πυχινῇσι χελευόμενα λιθάχεσσιν. 

ix δὲ βοῶν ἐπύθοντ᾽ ἀρόται xol βουχόλοι ἄνδρες 

χινυμένου χειμῶνος, ἐπεὶ βόες ὁππότε χηλὰς 
ι᾿ογλώσση ὁπωμαίοιο ποδὸς περιλιχμήσωνται 

ἢ χοίτῳ πλευρὰς ἐπὶ δεξιτερὰς τανύσωνται, 

sas ἀμδολίην ἀρότοιο γέρων ἐπιέλπετ᾽ ἀροτρεύς. 
οἱ δ᾽ ὅτε μυχηθμοῖο περίπλειοι ἀγέρωνται 
ἐρχόμεναι σταθμόνδε βόες βουλύσιον ὥρην 


Pleiades , dixerit quis subsecuturam hiemem, 

quía talis in vespis conglomeratur subito turbo. 

Feminze item sues , feming oves etcaprae 

quum recedunt a coitu , et maribus omnibus 

admissis, rursus mutuo coeunt ; 

eodem quo vespe modo multam hiemem predicere solent. 
Tarde autem coeuntibus capris , ovibusque et suibus , 


. gaudet pauper vir, quia ei parum calenti 


serenum monstrant coacte annum. 

Gaudet etiam gruum catervis tempestivus arator 
tempestive venientibus ; intempestivus vero etiam magis. 
Pari modo enim hiemes consequuntur grues , 
cito quidem et magis constipatim venientes, 
maue ; sed quando sero et non gregatim vise 
majus volant ad tempus , neque simul multe, 
diJatione hiemis juvantur serotina opera. 

Sin autem boves et oves post frugiferum autumnum 
terram cornu petant , capita vero ventum Boream 
contra tendant, valde tunc tempestuosam ipse 
Pleiades hiemem occidentes aíferre solent. 

Ne vero nimium fodiant , quoniam magna et immoderata 
fit neque plantis hiems grata, neque arationibus ; 

sed nix esto multa spatiosis in arvis, 

non discreta neque grandi in segete, 

quo quilibet anni feracitate gaudere possit exspectans vir. 

Sint vero desuper sibi similes stellae semper, 
neve una, vel dua vel plures comatee ; 
multe enim comantur in arido anno. 

Neque,quidem volucrum agminibus in continente degens 
ex insulis quum multe irruunt arva, [ vir, 
veniente δείδίο gaudet; timet vero anxie 
messi , ne ei vacua et sine granis veniat, 
squalore lesa. Gaudet vero opilio 
ipsis volucribus , quum modicze veniant, , 
spem capiens instantis lacte abundantis anni. 

Sic enim z&erumnosl et instabiles alibi alii 
vivimus homines; atque ea, que ante pedes sunt , omnes 
signa cognoscere et in posterum capere. [ parati 

Agnis quidem tempestates observare soliti sunt pastores , 
ad pabulum quum magis festinantes currunt , 
et alibi e grege arietes , alibi item agnelli 
in itinere ludant , innixi cornibus, 
aut quando alibi alii referiunt pedibus 
quattuor leves, cornuti vero duobus : 
vel quando e grege invitos concitant 
vespere ad stabulum agentes una , et undique herbam 
isti arrodunt crebris impetiti lapillis. 

Sed et a bobussigna capere solent agricolae et armentarii 
surgentis tempestatis , siquidem boves ubi ungulas 
lingua posteriorum pedum circumlingunt , 

aut in stabulo latere super dextero jacent extenti , 
dilationem arationis senex expectat arator. 

Etiam quando mugientes plus solito congregantur 
meantes ad stabulum boves vespertino tempore , 


22 APATOY AIOZHMEIA. 


τιϑοσχυθραὶ λειμῶνος πόριες xal βουθοσίοιο, 
αὐτίχα τεχμαίρονται ἀχείμεροι ἐμπλήσεσθαι. 

19 οὐδ᾽ αἶγες πρίνοιο περισπεύδουσαι ἀχάνθαις 
εὔδιοι, οὐδὲ σύες φορυτῷ ἐπιμαργαίνουσαι. 

Καὶ λύχος ὁππότε μαχρὰ μονόλυχος ὠρύηται, 

11383) ὅτ᾽ ἀροτρήων ὀλίγον πεφυλαγμένος ἀνδρῶν 
ἔργα κατέρχηται, σκέπαος χατέοντι ἐοιχώς, 

zss ἐγγύθεν ἀνθρώπων, ἵνα οἱ λέχος αὐτόθεν εἴη. 
τρὶς περιτελλομένης ἠοῦς χειμῶνα δοχεύειν. 
οὕτω χαὶ προτέροις ἐπὶ σήμασι τεχμήραιο 

ΠΙϑοἐσσομένων ἀνέμων ἣ χείματος ἢ δετοῖο, 
αὐτὴν 3j μετὰ τὴν ἢ xol τριτάτην ἔτ᾽ ἐς ἠῶ. 

«» Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ μύες τετριγότες εἴ ποτε μᾶλλον 
εὔδιοι ἐσχίρτησαν ἐοικότες ὀρχηθμοῖσιν, 
ἄσχεπτοι ἐγένοντο παλαιοτέροις ἀνθρώποις, 

1135008à χύνες" xai γάρ τε χύων ὠρύξατο ποσσὶν 
ἀμφοτέροις χειμῶνος ἐπερχομένοιο δοκεύων. 

as [χαὶ μὴν ἐξ ὕδατος καὶ χαρχίνος ᾧχετο χέρσον 
χειμῶνος μέλλοντος ἐπαΐσσεσθαι ὁδοῖο. 
xai μύες ἡμέριοι ποσσὶ στιδάδα στρωφῶντες 

περχοίτης ἱμείρονται, ὅτ᾽ ὄμόρου σήματα φαίνοι. 
χἀχεῖνοι χειμῶνα μύες τότε μαντεύονται. 

ue ἘΤῶν μηδὲν χατόνοσσο᾽ χαλὸν δ᾽ ἐπὶ σήματι σῆμα 
σχέπτεσθαι" μᾶλλον δὲ δυοῖν εἰς ταὐτὸν ἰόντων 
ἐλπωρὴ τελέθει" τριτάτῳ δέ χε θαρσήσειας. 

ιΜδαάϊεὶ δ᾽ ἂν παριόντος ἀριθμοίης ἐνιαυτοῦ 
σήματα συμβάλλων εἴ που xal ἐπ᾽ ἀστέρι τοίη 

ais ἠὼς ἀντέλλοντι φαείνεται ἢ χατιόντι, 
δπποίην xal σῆμα λέγει, μάλα δ᾽ ἄρχιον εἴη 
φράζεσθαι φθίνοντος ἐπερχομένοιό τε μηνὸς 
1δϑτετράδας ἀμφοτέρας αἷ γάρ τ’ ἄμυδις συνιόντων 
μηνῶν πείρατ᾽ ἔχουσιν, ὅτε σφαλερώτερος αἰθὴρ 

«v ὀχτὼ νυξὶ πέλει χήτει χαροποῖο σελήνης. 
τῶν ἄμυδις πάντων ἐσχεμμένος εἷς ἐνιαυτὸν 
οὐδέποτε σχεδίως κεν. ἐπ᾽ αἰθέρι τεκμήραιο. 


tristes e prato υἱΐα] et pastu; 

tunc indicant ante tempestatem se cupere saturari. 

Neque caprze , ilicis studiosse circum ramos , 

sereni sun/, neque sues in luto furentes. 
Item lupus , quando alte solus ab aliis ululat , 

aut quando agricolarum parum cautus virorum 

opera accedit , tegmine indigenti similis , 

vicine hominibus , ut ei lectus ibi sit, 

ad tertiam exorientem auroram tempestatem exspecta. 

Sic etiam prioribus in signis conjecturam facito 

futurorum ventorum , aut tempestatis aut pluvize, [ram. 

ad przesentem, aut post hanc, aut tertiam denique ad auro- 
At vero neque mures vociferantes , si quando frequenha: 

sereni saliunt , similes tripudiantibus, 

sine significatione habiti sunt veteribus bominibus, 

neque canes; etenim canis fodere consuevit pedibus 

ambobus, tempestatem instantem sentiens. 

[ Quin ex aqua etiam cancer egredi solet in terram, 

tempestate futura ut accingat se itineri. 

Etiam mures domestici , pedibus strata vertentes , 

cubitum desiderant , quum pluvis signa apparent ; 

et illi tempestatem mures tunc vaticinantur. ] [ gnum 
Quorum nullum fastidito; bonum vero est cum signo si- 

observare ; magis vero duobus in unum tendentibus 

spes esto; tertio antem plane confidas licet. 

Semper item preetereuntis numerare poteris anni 

signa , conferens , sicubi etiam sub stella talis 

aurora exoriente luceat vel occidente, 

quale etiam signum nunciet. Impense vero idoneum fuerit 

contemplari decrescentis instantisque mensis 

quartas utrasque; haze enim simul coeuntium 

mensium terminos habent , quando maxime dubius zether 

octo noctibus est defectu lucida lunze. 

Quse simul omnia contemplatus ad annum 

haud unquam leviter super eethere conjicies. 


M. TULLII CICERONIS 
ARATEORUM RELIQULE. 


PHAENOMENA. 


! Ab Jove Musarum primordia. 


δε 


19 Cetera labuntur celeri eslestia motu, 
Cum czeloque simul noctesque diesque feruntur. 


24 Extremusque adeo duplici de cardine vertex 
Dicitur esse Polus. 

36 Ex his altera apud Graios Cynosura vocatur ; 
Altera dicitur esse Helice. 
Quas nostri Septem soliti vocitare Triones. 


39 Hac fidunt duce nocturna Phoenices in alto, 
Sed prior illa magis stellis distincta refulget , 
Et late prima confestim a nocte videtur. 
Hec vero parva est, sed nautis usus in bac est: 
Nam cursn interiore brevi convertitur orbe. 


45 Has inter, veluti rapido cum gurgite flumen, 
Torvu' Draco serpit subter superaque revolvens 
Sese , conficiensque sinus e corpore flexos. 


55 Huic non una modo caput ornans stella relucet , 
Verum tempora sunt duplici fulgore notata, 
E trucibusque oculis duo fervida lumina flagrant, 
Atque uno mentum radianti sidere lucet , 
Obstipumque caput , tereti cervice reflexum, 
Obtutum in cauda majoris figere dicas. 
Hoc caput híc paullum sese subitoque recondit , 
Ortus ubi atque obitus parte admiscentur in una. 
63 Attingens defessa velut merentis imago 
Vertitur. 


66 Fngonasin vocitant , genibus quia fixa feratur. 


t — —: 


71 Hic illa eximio posita est fulgore Corona. 


75 Quem claro perhibent Ophinchum nomine Graii. 


77 Huic superà duplices humeros affixa videtur 
Stella micans tali specie talique nitore. 


82 Hic pressu duplici palmarum continet Anguem , 
Atque eius ipse manet religatus corpore torto. 
Namque virum medinm serpens sub pectora cingit, 
Ille tamen nitens graviter vestigia ponit , 

Atque oculos urget pedibus pectusque Nepai. 

92 Arctophylax, vulgo qui dicitur esse Bootes, 

Quod quasi temone adjunctam pree se quatit Arctum. 
— — — subter praecordia fixa videtur 
Stella micans radiis , Arct urus nomine claro. 


97 Spicum illustre tenens splendenti corpore Virgo. 


109 Malebant tenui contenti vivere cultu: 
Ne signare quidem aut partiri limite campum 
Fas erat. In medium quierebat... 


130 Ferrea tum vero proles exorta repente est , 
Ausaque funestum prima est fabricarier ensem, 
Et gustare manu victum domitumque juvencum 


134 Et Jovis in regno ceelique in parte resedit. 


145 Tertia sub caudam ad genus ipsum lumina pandit, 


147 Et natos Geminos invises sub caput Arcti. 
Subjectus mediss est Cancer, pedibusque tenetur 
Magnu' Leo tremulam quatiens e corpore fiammam. 


152 Hoc motu radiantis tesi in vada ponti... 


155 Navibus assumptis fluitantia quserere aplustra. 


160 Sub νὰ Geminorum obductus parte feretur. 
Adversum caput huic Helicae truculenta tuetur, 
At Capra ἰδού humerum clara obtinet. 


165 Verum heec est magno atque illustri praedita iu. , 
Contra Hsedi exiguum jacjunt mortalibus ignei. 


167 Corniger est valido connixus corpore Taurus 


178 Has Grseci stellas Hyadas vocitare suéeunt. 


| 182 Namque ipse tergum Cynosuree vertitur Arcti. 


34 , M. TULLII CICERONIS 


189 Obscura specie stellarum Cassiepea. 
197 Hanc autem illustri versatur corpore propter 
Andromede fugiens adspectum moasta parentis. 


905 Huic Equus ille jubas quatiens fulgore micante 


Summum contingit caput alvo , stellaque jungeas 


Una tenet duplices communi lumine formas, 
Aternum ex astris cupiens connectere nodum. 


$235 Exin contortis Aries cum cornibus haeret. 


( Quas sequuntur versibus 230 segg. Arat' respondentia 
prodierunt Venetiis a. 1488 valde corrupta, deinde 
cum ab alils tum praesertim ab Orellio in progr. 1837 


es optimis codicibus sunt emendata. ) 


E quibus hinc subter possis cognoscere fultum. 
Nam cieli mediam partem terit, ut prius illae 
Cbels , tum pectus quoque cernitur Orionis. 

Et prope conspicies parvum sub pectore clare 
Andromeda signum , Deltotou dicere Graii 
Quod soliti , simili quia forma littera claret : 
Huic spatio ductum simili latus exstat utrumqne, 
At non tertia pars lateris ; namque est minor illis, 
Sed stellis longe densis przeclara relucet. 
Inferior paullo est Aries, et flamen ad Austri 
Inclinatior ; atque etiam vehementius illi 

Pisces , quorum alter paullum preelabitur ante 
Et magis horrisonis Aquilonis tangitur alis. 
Atque horum e caudis duplices velut ere catena: 
Discessuque diu verses per lumina serpunt, 
Afque una tamen in stella communiter haerent, 
Quem veteres soliti celestem dicere Nodum. 
Andromede lvo ex humero si querere perges, 
Adpositum poteris superà cognoscere Piscem. 

E pedibus natum summo Jove Persea vises , 
Quos humeris retinet defixo corpore Perseus , 
Quem summa ab regione Aquilonis flamina puisant. 
Hic dextram ad sedes intendit Cassiepem, 
Diversosque pedes. vinctos talaribus aptis , 
Pulverulentus uti de terra elapsu' repente 

In cxlum victor maguo sub culmine portat. 

At propter le vum genus omni ex parte locatas 
Parvas Vergilias tenui cum luce videbis. 

Hae septem vulgo perhibentur more vetusto 
Stelle , cernuntur v2ro sex undique parvae. 

Αἴ non interiisse patarl convenit uuam, 

Sed frustra temere ἃ vulgo ratione sine ulla 
Septem dicier, ut veteres statuere poeta, 
4Eterno cunctas sane qui nomine signant : 
Alcyone, Meropeque, Celeno, Taygeteque, 
Electra, Steropeque , simul sanctissima Maia. 
Hie tenues parvo labentes lumine lucent ; 


10 


15 


20 


25 


35 


At magnum nomen signi clarumque vocatur, 
Propterea quod et eestatis primordia clarat , 

Et post hiberni priepandens temporis ortus, 
Admonet ut mandent mortales semina terris. 
Inde Fides leviter poelta et convexa videtur, 
Mercurius parvus manibus quam dicitur olim 
Infirmis fabricatus in alta sede locasse. 

Heec genus ad lzevum Nixi delapsa resedit 

Atque inter flexum genus et caput alitis haesit. 
Namque est ales avis , lato sub tegmine czeli 

Que volat et serpens geminis secat aera pinnis. 
Altera pars huic obscura estet luminis expers : 
Altera nec parvis nec claris lucibus ardet , 

Sed mediocre jacit quatiens e corpore lumen. 
Hec dextram Cephei dextro pede pellere palmam 
Gestit - jam vero clinata est ungula vémens 
Fortis Equi propter »innati corporis alam. 

]pse autem labens"mutis Equus ille tenetur 
Piscibus : huic cervix dextra mulcetur Aquari. 
Serius haec obitus terrai visit Equi vis, 

Quam gelidum valido de pectore frigus anhelar 
Corpore semifero magno Capricornus in orbe : 
Quem quum perpetuo vestivit lumine Titan, 
Brumali flectens contorquet tempore currum, 
Hoc cave te in pontum studeas committere mense ; 
Nam non longinquum spatium labere diurnum , 
Non hiberna cito volvetur curriculo nox. 
Humida non sese vestris aurora querelis 

Ocius ostendet clari prenuntia solis ; 

At validis &quor pulsabit viribus Auster 

Tum fixum tremulo quatietur frigore corpus. 
Sed tamen anni jam labuntur tempore toto, 

Nec cui signorum cedunt , neque flamina vitant , 
Nec metuunt canos minitanti murmure fluctus. 
Atque etiam supero navi pelagoque vacato 
Mense, Sagiltipotens solis quum sustinet orbem : 
Nam jam tum nimis exiguo lax tempore presto est. 
Hoc signum veniens poterunt pranoscere naut ; 
Jam prope preecipitante licehit visere nocte, 

Ut sese emergens ostendat Scorpius alto , 
Posteriore trahens flexum vi corporis Arcum. 
Jam superà cernes Arcti caput esse minoris 

Et magis erectum ad summum versarier orbem. 
Tum sese Orion toto jam corpore condet 
Extrema prope nocte et Cepheus conditur alte 
Lumborum tenus a palma depulsus ad umbras. 
Hic missore vacans fulgens jacet una Sagitta, 
Quam propter nitens pinna oonvolvitur ales. 
Hzc clinata magis paullo est Aquilonis ad auras, 
At propter se Aquila ardenti cum corpore portat, 
Jgniferum mulcens tremebundis aethera pinnis 
Non nimis ingenti cum corpore, sed grave mosslis 
Ostendit nautis perturbans zequora signum. 

"wm magni curvus Capricorni corpora propter 


55 


Mi 


δ. 


ARATEORUM BRELIQUIJE. 2b 


Delphinus jacet, haud nimio lustratu' nitore 
Praeter quadruplices stellas in fronte locatas , 
Quas intervallum binas disterminat unum, 
Cetera pars late tenui cum lumine serpit. 

Ille, quae fulgent luces ex ore corusco, 

Sunt inter partes gelidas Aquiloni' locatae 

Atque inter apatium οἱ laeti vestigia Solis. 

At pars inferior Delphini fusa videtur 

Inter Solia iter, simul inter flainina venti, 
Viribus erumpit qua summi spiritus Austri. 
Exinde Orion obliquo corpore nitens 

inferiora tenet truculenti corpora Tauri : 

Quem qui suspiciens in czelum nocte serena 
Late dispersum non viderit, haud ita vero 
Cetera se speret cognoscere signa potesse. 
Namque pedes subter rutilo cum lumine claret 
Fervidus ille canis stellarum luce refulgens. 
Hulc tegit obscurus subter preecordía venter, 
Nec vero toto spirans de corpore flammam 
JEstiferos validis erumpit flatibus ignes : 

Totus ab ore micans jacitur mortalibus ardor. 
Hic ubi se pariter cum sole in lumina cali 
Extulit , haud patitur foliorum tegmine frustra 
Suspensos animos arbusta ornata tenere : 

Nam quorum stirpes tellus amplexa prehendit, 
Hzc augens anima vitali flamine mulcet : 

At quorum nequeunt radices findere terras , 
Denudat foliis ramos e£ cortice truncos. 

Hunc propter subterque pedes , quos diximus ante, 
Orioni' jacet levipes Lepus : hic fugit ictus 
Horrificos metuens rostri tremehundus acuti ; 
Nam Canis infesto sequitur vestigia cursu , 
Przcipitantem agitans : oriens jam denique paullo 
Curriculum numquam defesso corpore sedans. 
At Canis ad caudam serpens prolabitur Argo, 
Conversam pre se portans cum lumine puppim : 
Non aiiee naves ut in alto ponere proras 

Ante solent rostro Neptunia prafa secantes : 

Sed conversa retro caeli se per loca portat , 
Sicuti quum ceeptant tutos contingere portus , 
Obvertunt navem magno quum pondere naut 
Adversamque trahunt optata ad littora puppim : 
Sic conversa vetus super eethera vertitur Argo 
Atque usque a prora ad celsum sine lumine malum , 
A malo ad puppim clara cum luce videtur. 

inde gubernaclum disperso lumine fulgens 

Clari posteriora Canis vestigia condit. 

Exin semotam procul in tutoque locatam 
Andromedam tamen explorans fera quaerere Pistrix 
Pergit et usque silam validas Aquilonis ad auras 
Cierula vestigat , finita in partihus Austri. 

Hanc Aries tegit et squamoso corpore Pisces, 
Fluminis illustres tangentem pectore ripas. 
Natnque etiam Eridanum cernes in parte locatum 


95 


"08 


110 


120 


130 


135 


140 


145 


Cieli, fünestum magnis cum viribus amnem. 
Quem lacrimis moestee Phaethontis scepe sorores 
Sparserunt , letum merenti voce canentes. 

Hunc Orionis sub lseeva cernere planta 

Serpentem poteris, proceraque vincla videbis , 
Que retinent Pisces caudarum a parte locata , 
Flumine mixta retro ad Pístricis terga reverti. 
Heec una stella nectuntur, quam jacit ex se 
Pistricis spina valida cum luce refulgens. 

Exinde exigua tenul cum lumine multe 

Inter Pistricem fuse sparsseeque videntur 

Atque gubernacium stelle , quas contigit omnis 
Formidans acrem morsum Lepus : his neque nomen 
Nec formam veteres certam statuisse videntur. 
Nam quas sideribus claris natura polivit 

Et vario pinxif distinguens lumine formas, 

Has ille astrorum custos ratione notavit , 
Signaque signavit celestia nomine vero. 

Has autem que sunt parvo cum lumine fuse, 
Consimili specie stellas parilique nitore, 

Non potuit nobis nota clarare figura. " 
Exinde australem soliti quem dicere Piscem 
Volvitur inferior Capricorno versus ad Austrum, 
Pistricem observans procul illis Piscibus hzerens. 
At prope conspícies expertes nominis omnes 

Jnter Pistricem et Piscem , quem diximus Austri , 
Stellas sub pedibus stratas radiantis Aquari. 
Propter Aquarius obscurum dextra rigat amnem, 
Exiguo qui stellarum candore nitescit. 

E multis tamen his duo late lumina fulgent ; - 
Unum sub magni pedibus cernelur Aquari : 

Quod superest gelido delapsum flumine fontis, 
Spinigerum subter caudam Pistricis adheesit. 

Ho tenues stellae perhibeutur nomine Aquari. 

Hic alice volitant parvo cum lumine clare 

Atque priora pedum subeunt vestigia magni 
Arcitenentis et obscurw sine nomine cedunt. 

Inde Nepe cernes propter fulgentis acumen 

Aram , quam flatu permulcet spiritus Austri; 
Exiguo superum quas lumina tempore tranat : ' 85 
Nam proeul Arcturo est adversa e parte locata. 
Arcturo inagnum spatio superà dedit orbem 
Juppiter ; huic parvum inferiore in parte locavit, 
Hic tamen eterno invisens loca curriculo nox 
Signa dedit nautis, cuncti que noscere possent , 
Commiserans hominum metuendos undique casus. 
Nam quum fulgentem cernes sine nubibus atris 
Aram sub media caeli regione locatam , 

A summa parte obscura caligine tectam, 

Tum validis fugito devitans viribus Austrum; 
Quem sí prospiciens vitaveris, omnia caute 
Armamenta locans , tuto labere per undas. 

Sin gravis inciderit vehementi flamine ventus, 
Perfringet celsos defixo robore malos : 


150 


155 


165 


170 


176 


180 


90 


IY 


46 M. TULLII CICERONIS 
200 | Ora petens Geminorum illustria : tum genus ardens 


Ut res nulla feras possit mulcere procellas, 

Ni parte ex Aquilonis opacam pellere nubem 

Coperit et subitis auris diduxerit Ara. 

Sin humeros medio in caelo Centaurus habebit , 

Ipseque ceerulea contectus nube feretur, 

Atque Aram tenui caligans vestiet umbra, 

Ad signorum obitum vis est metuenda Favoni. 

Ille autem Centaurus in alta sede locatus, 

Qua sese clare collucens Scorpios infert , 

Hunc subter partem przportans ipse virilem 

Cedit , equi partes properans conjungere Chelis. 

Hic dextram porgens , Quadrupes qua vasta tenetur, 

Quam nemo certo donavit nomine Graiüm, 

Tendit et illustrem truculentus csedit ad Aram. 

Hinc sese infernis e partibus erigit Hydra, 

Precipiti lapsu flexo cum corpore serpens. 

Heec caput atque oculos torquens ad terga Nepai , 

Convexoque sinu subiens inferna Leonis, 

Centaurum levi contingit lubrica cauda : 

In medioque sinu fulgens Cratera relucet ; 

Extremam nitens plumato corpore Corvus 

Rostro tundit ; et hic Geminis est ille sub ipeis 

Antecanem , Graio Procyon qui nomine fertur. 
Heec sunt quae visens nocturno tempore signa 

Legitimo cernes caeli lustrantía cursu, 

AEternumque volens mundi pernoscere motum. 

Nam qua per bis sex signorum labier orbem 

Quinque solent stelle , simili ratione notari 

Non possunt, quia quse faciunt vestigia cursu, 

Non eodem semper spatio protrita teruntur : 

Sic malunt errare vagee per nubila caeli 

Atque suos vario motu metirier orbes. 

He faciunt magnos longinqui temporis annos, 

Quum redeunt ad idem celi sub tegmine signum : 

Quarum ego nunc nequeo tortos evolvere cursus. 

Verum hac que semper certo volvuntur in orbe 

Fixa simul magnos edemus gentibus orbes. 

Quattuor zeterno lustrantes luthine mundum, 

Orbes stelligeri portantes signa feruntur, 

Amplexi terras caeli sub tegmine fulti : 

E quibus annorum volitantia lumina nosces , 

Quse densis distincta licebit cernere signis : 

Tam magnos orbes magno cum lumine latos, 

Vinctos inter se et nodis ceelestibus aptos, 

Atque pari spatio duo cernes esse duobus. 

Ac si nocturno convisens tempore czelum, 

Quum neque caligans detersit sidera nubes 

Nec pleno stellas superavit lumine Luna, 

Vidist! magnum candentem serpere Circum : 

Lscteus hic nimio fulgens candore notatur. 

Is non perpetuum detexens conficit orbem, 

Sed spatio multum superis praestare duobus 

Dicitur et late czeli lustrare cavernas : 

Quorum alter tangens Aquilonis vertitur auras, 


205 


210 


215 


220 


225 


230 


235 


240 


245 


250 


In sese retinens Aurige portat utrumque. 

Hunc sura leva Perseus humeroque sinistro: 
Tangit : a£ Andromeda hlc dextra de parte tenetur, 
Imponitque pedes duplices Equus, et simul Ales 
Ponit avis caput et clinato corpore tergum 
Anguitenens humeris connititur : illa recedens 
Austrum consequitur devitans corpore Virgo. 
At vero totum spatium convestiet orbis 

Magnu' Leo et claro collucens lumine Cancer, 
In quo consistens convertit curriculum Sol 
AKstivus, medio distinguens corpore cursus : 
Hic totus medius circo disjungitur ; iste 
Pectoribus validis atque alvo possidet orbem 
Hunc octo in partes divisum noscere circum 

Si potes , invenies supero convertier orbe 
Quinque pari spatio, partes tres esse relictas, 
Tempore nocturno quas vis inferna frequentat. 
Alter ab infernis Austri convertitur auris , 

* [ Arcitenens humeris connititur ille recedens, ] 
Distribuens medium subter secat hic Capricornum 
Atque pedes gelidum rivum fundentis Aquari 
Cseruleamque fers caudam Pistricis et illum 


258 


275 


Fulgentem Leporem; inde pedes Canis et simul amplam 


Argolicam retinet claro cum lumine navem ; 
Tergaque Centauri atque Nepai portat acumen; 
Inde Sagittari deflexum possidet arcum. 

Hunc a clarisonis auris Aquilonis ad Austrum 
Cedens postremum tangit rota fervida Solis : 
Exinde in superas brumali tempore flexus 

Se recipit sedes; huic orbi quinque tribute 
Nocturne partes , superà tres luce dicantur. 
Hosce inter mediam partem retinere videtur 
Tantus quantus erit , collucens Lacteus orbis 

In quo autumnali atque iterum Sol lumine verno 
Exzquat spatium lucis cum tempore noctis. 
Hunc retinens Aries sublucet corpore toto, 
Atque genu flexo Taurus connititur ingens : 
Orion claro contingens pectore fertur : 

Hydra tenet flexu, Cratera et Corvus adhzret , 
Et pauc:e e Chelis stellse : simul Anguitenentis 
Sunt genua et summi Jovis Ales nuntius instat ; 
Propter Equus capite et cervicum lumine tangit. 
Hosce sequo spatio devinctos sustinet axis, 

Per medios summo celi de vertice tranans. 

Ille autem claro quartus cum lumine circus 
Partibus extremis extremos continet orbes, 

Et simul a medio media de parte secatur, 
Atque obliquus in his nitens cum lumine fertur : 
Ut nemo, cui sancta manu doctissima Pallas 
Sollertem ipsa dedit fabricze rationibus artem , 
Tam tornare cate contortos possiet orbes, 
Quam sunt in celo divino numine flexi , 

Terram cingentes , ornantes lumine mundum, 


280 


188 


290 


295 


300 


ARATEORUM RELIQULE. 


Culmine transverso retinentes sidera fulta. 
Quattuor hi motu cuncti volvuntur eodem : 

Sed tantum superà terras semper tenet ille 
Curriculum oblique implexus tribus orbibus unus, 
Quanto est divisus Cancer spatio a Capricorno; 
At subter terras spatium par esse necesse est. 

Kt quantos radios jacimus de lumine nostro , 
Quts hunc convexum cali contingimus orbem , 
Sex tantze poterunt sub eum succedere partes , 
Bina pari spatio caelestia signa tenentes. 
Zodiacum hunc Graci vocitant , nostrique Latini 
Orbem Signiferum perhibebunt nomine vero ; 
Nam gerit hic volvens bis sex ardentia signa. 
J4Estifer est pandens ferventia sidera Cancer : 
Hunc subter fulgens cedit vis torva Leonis, 
Quem rutilo sequitur collucens corpore Virgo; 
Exin prosect;o claro cum lumine Chelze; 

Ipsaque consequitur lucens vis magna Nepai : 
Inde Sagittipotens dextra flexum tenet arcum : 
Post hunc ore fero Capricornus vadere pergit : 
Humtidus inde loci collucet Aquarius orbe; 

Exin squamigeri serpentes ludere Pisces , 

Quis comes est Aries obscuro lumine labens, 
Inflexoque genu prosecto corpore Taurus , 

Et Gemini clarum jactantes lucibus ignem. 

Hsoc Sol seterno convestit lumine lustrans, 
Annua conficiens vertenti tempora cursu. 

Hic quantum terris convexus pellitur orhis , 
Tantumdem ille patens superà mortalibu cedit. 
Sex omni semper cedunt labentia nocte, 

Tot cx-lum rursus fugientia signa revisunt. 

Hoc spatium tranans c:ecis nox conficit umbris, 
Quod superà terras prima de nocte relictum, 
Signifero ex orbe est et signorum ordine fultum. 
Quod si Solis aves certos cognoscere cursus, 
Ortus signorum nocturno tempore vises ; 

Nam semper signum exoriens Titan trahit unum. 
Sin autem ofticiens signis mons obstruet altus , 
Aut adiment lucem czeca caligine nubes, 

Certas ipse notas czli de tegmine sumens, 
Ortus atque obitus omnes cognoscere possis. 
Quse simul exsistant cernes , quae tempore eodem 
Priecipitent obitum nocturno tempore nosces. 
Jam simul ut supero se totum lumine Cancer 
Extulit, extemplo cedit delapsa Corona 

Etloca convisit cauda tenus infera Piscis : 
Dimidiam retinet stellis distincta Corona. 

Partei etiam supera atque alia de parte repulsa; 
Quam tamen insequitur Piscis nec totus ad umbras 
Tractus, sed supero contectus corpore cedit 
Atque hnmeros usque a genibus clarumque recondit 
Anguitenens validis magnum a cervicibus Anguem : 
Jam vero Arctophylax non δδηυ 8 parte secatur ; 
Nam brevior clara czeli de parte videtur, 


310 


315 


320 


325 


330 


335 


340 


845 


350 


355 


860 


Amplior infernas depulsus poesidet umbras. 

Quattuor hic obiens secum deducere signa 

Signifero solet ex orbi, tum serius ipse, 

Quum supera sese satiavit luce, recedit, 

Post mediam labens claro cum corpore noctem. 

Hzec obscura tenens convestit sidera tellus ; 

T [ Dimidiam retinet stellis distincta Corona. ] 

At parte ex alia claris cum lucibus enat 

Orion humeris et lato pectore fulgens 

Et dextra retinens non cassum luminis ensem. 

Sed quum terribilis vis est patefacta Leonis , 

Omnia, qui Cancer preeclaro detulit ortu , 

Cedunt obscurata , simul vís magna Aquilai 

Pellitur ac flexo considens pectore Nixus : 

Jam supero ferme depulsus lumine cedit ; 

Sed lt vum genus atque illustrem linquit in alto 
Plantam : tum contra exoritur clarum caput Hydree, 
Et Lepus et Procyon , qui sese fervidus infert 

Ante Canem ; inde Canis vestigia prima videntur. 

Non pauca e cxlo depellens signa repente, 

Exoritur pandens illustria lumina Virgo. 

Cedit clara Fides Cyllenia , mergitur unda 

Delphinus , simul obtegitur depulsa Sagitta, 

Atque Avis ad summam caudam primasque recedit 
Pinnas , ef magnus pariter delabitur Amnis. 

Hic Equus a capite et longa cervice latescit : 385 
Longius exoritur jam claro corpore Serpens , 
Crateraque tenus lucet mortalibus Hydra. 
Inde pedes Canis ostendit jam posteriores , 

Kt post ipse trahit claro cum lumine puppim; 
Insequitur labens per 6861} lumina Navis, 

Et quum jam toto processit corpore Virgo, 
Hsec medium ostendit radiato stipite malum. 
At quum procedunt obscuro corpore Chelie , 
Exsistet pariter larga cum luce Bootes, 
Cujus in adversum est Arcturus corpore fixus, 95 
Totaque jam superà fulgens prolabitur Argo 

Hydraque , quod late celo dispersa tenetur, 

Nondum tota patet; nam caudam contegit umbra. 

Jam dextrum genus et decoratam lumine suram 

Erigit ille vacans vulgato nomine Nixus, . 00 
Quem nocte exstinctum atque exortum vidimus una 
Persoepe , ut parvum tranans geminaverit orbem. 
Hic genus et suram cum Chelis erigit alte ; 

Ipse autem preeceps obecura nocte tenetur, 

Dum Nepa et Arcitenens invisant lumina caeli. 

Nam secum medium pandet Nepa, tollere vero 

In czelur totum exoriens conabitur Arcus. 

Hic tribus elatus cum signis corpore toto 

Lucet ; at exoritur media de parte Corona 
Caudaque Centauri extremo candore refulget. 4t0 
Hic se jam totum c&cas Equus abdit in umbras, 
Quem rutila fulgens pluma prsetervolat Ales. 


370 


875 


390 


Occidit Andromed: clarum caput , et fera Pistrix 


Labitur, horribiles epulas funesta requirens : 
Hanc contra Cepheus non cessat tendere palmas : 
Illa usque ad spinam mergens se czerula condit; 
At Cepheus caput atque humeros palmasque reclinat. 
Quum vero vis est vehemens exorta Nepai , 

Late fusa volat ; per terras fama vagatur, 

Ut quondam Orion manibus violasse Dianam 
Dicitur, excelsis errans in collibus amens, 

Quos tenet Agzoo defixa in gurgite Chius, 
Bacchica quam viridi convestit tegmine vitis. 

1116 feras veecors amenti corde necabat,, 
CEnopionis avens epulas ornare nitentes. 

At vero pedibus subito percussa Dianse 

Insula discessit disjectaque saxa revellens 
Perculit et czecas lustravit luce lacunas ; 

E quibus ingenti exsistit cum corpore prae se 
Scorpios infestus preeportans flebile acumen. 

Hic valido cupide venantem perculit ictu , 
Mortiferum in venas fundens per vulnera virus ; 
]]le gravi moriens constravit corpore terram. 
Quare quum magnis sese Nepa. lucibus effert , 
Orion fugiens commendat corpora terris. 

Tum vero fugit Andromeda , et Neptunia Pistrix 
Tota latet : cedit converso corpore Cepheus 
Extremas medio contingens corpore terras. 

Hic caput et superas potis est demergere partes, 
infera lumborum nunquam convestiet umbra; 
Nam retinent Arctos lustrantes lumine suras. 

' Labitur 118 simul guatam lacrimosa requirens 
Cassiepea, neque ex ceelo depulsa decore 

Fertur; nam verso contingens vertice primum 
Terras , post umbris eversa sede refertur. 

Banc illi tribuunt poenam Nereides alma , 

Cum quibus, ut perhibent , ausa est contendere forma. 
Hec ohit inclinata; at pars exorta Coronz est 
Altera, cum caudaque omnis jam panditur Hydra. 


415 


420 


425 


430 


435 


440 


M. TULLI CICERONIS ARATEORUM RELIQULE. 


Inde obiens Capricornus ab alto lumine pellit 
Aurigam instantemque Capram , parvos simul Hsedos 
Et magnam antiquo depellit nomine Navem. 
Obruitur Procyon ; emergunt alite lapsu 

E terris Volucres ; exsistit clara Sagitta. 

Sed quum se medium celi in regione locavit 
Magnus Aquarius et vestivit lumine terras, 

Tum pedibus simul et supera cervice jubata 

Cedit Equus fugiens : at contra signipotens nox 
Cauda Centaurum retinens ad se rapit ipsa; 

Nec potis est caput atque humeros obducere latos; 
At vero serpentis Hydre caligine czeca 

Cervicem atque oculorum ardentia lumina vestit : 
Hanc autem totam properant depellere Pisces. 


470 


475 


480 


PROGNOSTICA. 


884 Ut quum Luna means Hyperionis officit orbi , 
Stinguuntur radii czeca caligine tecti. 


892 Ast autem tenui qua candent lumine Phatne. 


909 Atque etiam ventos preemonstrat ssepe futuros 
Inflatum mare , quum subito penitusque tumescil, 
Saxaque cana, salis niveo spumata liquore, 
Iristificas certant Neptuno reddere voces; 

Aut densus stridor quum celso e vertice montis 
Ortus adaugescit scopulorum szpe repulsut 
Rava fulix itidem , fugiens e gurgite ponti 
Nuntiat horribiles cJamans instare procellas, 
Haud modicos tremulo fundens e gutture cantus. 


946 Vos quoque signa videtis, aquai dulcis alumna, 
Cum clamore paratis inanes fundere voces, 
Absurdoque sono fontes et stagna cietis. 

Sape etiam pertriste canit de pectore carmen 


Et matutinis acredula vocibus instat, 


At caput et totum sese Centaurus opacis 450 Vocibus instat et assiduas jacit ore querelas, 
Eripit e tenebris , linquens vestigia parva Quum primum gelidos rores Aurora remittit. 
Antepedum contecta ; simu] cum lumine pandit, Fuscaque nonnunquam , cursans per littora , cornix 
Ipse feram dextra retinens. Prolabitur inde Demersit caput , et fluctum cervice recepit. 
Anguitenens capite et manibus; profert simul Anguls Mollipedesque boves, spectantes lumina celi, 
Jam caputet summum flexo de corpore lumen. 455 Naribus humiferum duxere ex aere succum. 
Hic ille exoritur converso corpore Nixus, . 
Alvum, crura, bumeros, simul et praecordia lustrans 1051 Jam vero semper viridis semperque gravala 
Et dextra radios lzeto cum lumine jactans. Lentiscus , triplici solita grandescere fetu, 
Inde Sagittipotens superas quum visere luces Ter fruges fundens, tria tempora monstrat aranii. 
Institit, emergit Nixi caput et simul effert 460 eee m— 
Sese clara Fides et prodit pectore Cepheus. 
Fervidus ille Canis toto cum corpore cedit, INCERT/E SEDIS. 
Abditur Orion, obit et Lepus abditus umbra. Caprigeni pecoris custos de gurgite vasto. 
Inferiora cadunt Aurigre lumina lapsu. —— 
Crus dextrumque pedem linquens obit infera Perseus 465 Quem neque tempestas perimet, neque longa velutiss 
In loca; tum cedens a puppi linquitur Argo. Interimet , stinguens praeclara insignia cali. 

—— NDA αεν» τ ὕΨ.-----.. 


GERMANICI CJESARIS 
ARATEA PH/ENOMENA. 


Ab Jove principium magno deduxit Aratus : 
Carminis at nobis, genitor, tu maximus auctor; 
Te veneror, tibi sacra fero doctique laboris 
Primitias. Probat ipse deüm rectorque satorque. 
Quantum etenim possent anni certissima signa, 
Qua Sol ardentem Cancrum rapidissimus ambit 
Diversasque secat metas gelidi Capricorni, 
Quave Aries et Libra squant divortia lucis, 

Si non parta quies, te preside, puppibus equor 
Cultorique daret terras, procul arma silerent ὃ 
Nunc vacat audaces ad cselum tollere vultus 
Sideraque et mundi varios cognoscere motus ; 
Navita quid caveat; quid scitus vitet arator; 
Quando ratem ventis aut credat semina terris. 
Hiec ego dum Latiis conor preedicere Musis, 

Pax tua tuque adsis nato numenque secondes ! 

Cetera , quae toto fulgent vaga sidera mundo, 
indefessa trahit proprio cum pondere cselum. 

Axis at immotus semper vestigia servat 
Libratasque tenet terras et cardine firmo 
Orbem agit. Extremum geminos determinat axem , 
Quem Graii dixere polon ; pars mersa sub undas 
Oceani , pars celsa sub horrifero Aquilone. 

Axem Crete dextra levaque tuentur 
Sive Arctee seu Romani cognominis Urste 
Plaustrave, quie facies stellarum proxima vero : 


Tres temone, rotisque micant sublime quaterna. : 


Si melius dixisse feras , obversa refulgent 

Ora feris; caput alterius super horrida terga 
Alterius lucet; pronas rapit axis in ipsos 
Declives humeros. Veteri si gratia fame, 
Cresia vos tellus aluit, moderator Olympi 
Donavit czelo; meritum custodia fecit, 

Quod δά comites prima incunabula magni 
Foverunt Jovis, attonitse quum furta parentis 
:Erea pulsantes mendaci cymbela dextra, 
Vagitus pueri patrias ne tangeret aures, 

Dictiei texere adytis famuli Oorybantes. 

Hinc Jovis altrices Hellce Cynosuraque fulgent. 
Dat Graiis Helice cursum majoribus astris, 
Phonicas Cynosura regit. Sed candida tota 

Et liquido splendore Helice nitet ; haud prius ulla, 
Quum Sol Oceano fulgentia condidit ora , 

Stella micat calo , septem quam Cresia flammis. 


15 


20 


35 


40 


Certior est Cynosura tamen sulcantibus quor : 45 
Quippe brevis totam fido se cardine vertit 
Sidoniamque ratem nunquam spectata fefellit. 

Has inter medias abrupti fluminis instar 
Immanis Serpens sinuosa volumina versat 
Hinc atque hinc, superatque illas mirabile monstrum. 50 
Cauda Helicen supra tendit , redit ad Cynosuram 
Squamigero lapsu ; qua desinit ultima cauda, 
Hac caput est Helices; flexa comprenditur alto 
Serpentis Cynosura ; ille explicat amplius orbes 
Sublatusque retro majorem respicit Arcton. 55 
Ardent ingentes oculi, cava tempora claris 
Ornantur flammis : mento sedet unicus ignis ; 
Tempus dexterius quee signat stella Draconis, 
Quaeque sedet mento, lucetque novissima cauda, 
Extremum qua Helices sidus micat. Hac radiatur 60 
Serpentis deelive caput, qua proxima signa 
Occasus ortusque uno tanguntur ab orbe. 
Oceani tumidis ignotee fluctibus Arcto, 
Semper inocciduis servantes ignibus axem. 

Haud procul Effigies inde est defecta labore; 66 
Non illi nomen, non magni causa laboris : 
Dextro namque genu nixus diversaque tendens 
Brachia ; suppliciter passis ad numina palmis, 
Serpentis capiti figit vestigia laeva. 

Tum fessi subter costas atque ardua terga 10 
Clara Ariadneo sacrata est igne Corona : 
Hunc illi Bacchus thalami memor addit honorem. 
Terga nitent stellis : at, qua se vertice tollit, 
Succiduis genibus lassum et miserabile sidus, 
Hac Ophiuchus erit. Longe caput ante notabis 
Et vastos humeros; tum cetera membra sequuntur 
litis languet honos; humeris manet integer ardor, 
Luna etiam pleno mensem quum dividit orbe. 
Lux tenuis manibus, per quas elabitur Anguis, 
Pressus utraque manu, medium cingens Ophiuchum 4“) 
Scorpios ima pedum tangit, sed planta sinistra 
In tergo residet, vestigia dextera pendent. 
Impar est manibus pondus; nam dextera parvam 
Partem Anguis retinet, per le»vam attollitur omnis, 
Quantumque ab lzva distantia Serta notantur, zb 
Erigitur tantum Serpens atque ultima mento 
Stella sub setheria fulget crinita Corona : 
At qua se dorso sinuabit lubricus Anguis , 


-À 
qr 


80 


Insigni cselum perfondent lumine Chelse. 

Ipsam Helicen sequitur senior baculoque minatur 
Sive ille Arctophylax seu Bacchi ob munera caesus 
Icarus ereptam pensavil sidere vitam. 

Non illi obscurum caput est, nou tristia membra ; 
Sed proprio tamen una micat sub nomine flamma, 
Arcturum dixere , sinus qua vincula nodant. 

Virginis inde subest facies , cui plena sinistra 
Fulget spica manu maturisque ardet aristis. 
Quam te, diva, vocem? Tangunt mortalia si te 
Carmina nec surdam prabes venerantibus aurem, 
Exosa heu! mortale genus, medio mihi cursu 
Stabunt quadrupedes et flexis lectus habenis 
Teque tuumque canam terris venerabile numen. 

Aurea pacati regeres quum secula mundi, 
Justitia inviolata malis , placidissima virgo, 

Sive illa Astrzi genus es, quem fama parentem 
Tradidit astrorum , seu vera intercidit cevo 
Ortus fama tui , mediis te laeta ferebas 

Sublimis populis, nec dedignata subire 

Tecta hominum et puros sine crimine, diva , penates, 
Jura dabas cultuque novo rude vulgus in omnes 
Formabas vite sinceris artibus usus. 

Nondum vesanos rabies nudaverat enses, 

Nec consanguineis fuerat discordia nota; 
]gnotique maris cursus, proavitaque tellus 
Grata satis; neque per dubios avidissima ventos 
Spes procul amotas fabricata nave petebat 
Divitias; fructusque dabat placata colono 
Sponte sia tellus ; nec parvi terminus agri 
Preestabat dominis signo T tutissima rura. 

At postquam argenti crevit deformior etas, 
Rarius invisit maculatas fraudibus urbes; 

Seraque ab excelsis descendens montibus , ore 
Velato tristique genas abscondita rica , 
Nulliusque larem , nullos adit illa penates. 
Tantum quum trepidum vulgus coetusque notavit, 
increpat : O patrum suboles oblita priorum, 
Degeneres semper semperque habitura minores, 
Quid me, cujus abtt usus, per vota vocatis? 
Querenda est sedes nobis nova : secula vestra 
Artibus indomitis tradam scelerique cruento. 
Haec effata, super montes abit alite cursu, 
Attonitos linquens populos graviora paventes. 

Area sed postquam proles terris data nec jam 
Semina virtutis vitiis demersa resistunt, 

Ferrique invento mens est leetata metallo, 
Polluit et taurus mensas assuetus araíro : 
Deseruit propere terras justissima virgo 

Et caeli est sortita locum , qua proximus illi 
Tardus in occasum sequitur sua plaustra Bootes. 

Virginis at placidee praestanti lumine signat 
Stella humeros; Helicen ignis non clarior ambit , 


Quique micat cauda quique armum fulget ad ipsum, 


90 


100 


(05 


110 


115 


120 


130 


135 


140 


GERMANICI CASARIS 


Quique priora tenet vestigia quique secunda, 
Clunibus hirsutis et qui sua sidera reddit : 
Namque alie , quibus expletur cervixque caputque, 
Vatibus ignote priscis sine honore feruntur. 

Qua media est Helice , subjectum respice Cancrum 
At capiti suberunt Gemini. Qua posterior pes , 
Horrentesque jubas et fulvum cerne Leonem. 
Hunc ubi contigerit Phoebi violentior axis, 
Accensa in Cancro jam tum geminabitur zestas ; 
Tunc lymph: tenues, tunc est tristissima tellus 
Et densas lectus segetes bene condit arator. 

Ne mihi tunc remis pulset vada caerula puppis ; 
Dem potius ventis excusso vela rudente , 
Excipiamque sinu Zephyris spirantibus auras. 

Est etiam Aurigo facies, sive Atthide terra 
Natus Erichthonius, qui primus sub juga duxit 
Quadrupedes , seu Myrtoas demersus in undas 
Myrtilos : hunc potius species in sidere reddit ; 
Sic nulli currus , sic ruptis mostus habenis 
Perfidia Pelopis raptam gemit Hippodamiam. 
Ipse ingens transversus abit leva Geminorum 
Majorisque Urs: contra delabitur ora. 

Numina praeterea secum trahit : una putatur 
Nutrix esse Jovis, si vere Juppiter infans 

Ubera Crete» mulsit fidissima capra, 

Sidere quee claro gratum testatur alumnum. 

Hanc Auriga humero totam gerit; at manus Hosdos 
Ostendit, nautis inimicum sidus, ubi illos 

Orbis ab Oceano celsos rapit : haud semel Hodi 
Jactatam videre ratem nautasque paventes 
Sparsaque per 8860 08 morientum corpora fluctus. 

Aurige pedibus trux adjacet ignea Taurus 
Cornua fronte gerens et lucidus ore minaci. 
Quamlibet ignarum caeli sua forma docebit , 

Et caput et patule nares et cornua Tauri. 

Fronte micant Hyades. Qux cornus flamma sinistri 
Summa tenet , subit heec eadem vestigia dextra 
Aurigz mediaque ligat compagine divos. 

Myrtilos exoritur summo quum fluctibus ore, 
Totus cum Tauro lucet; ruit oceano Bos 

Ante, super terras quum fulget Myrtilos ore. 

Iasides etiam czelum cum conjuge Cepheus 
Ascendit totaque domo; quia Juppiter auctor 
I:8 generis : ( prodest majestas seepe parentis. ) 
Ipse brevem patulis manibus stat post Cynosuram 
Diducto passu : quantum latus a pede dextro 
Cepheos ex£remam tangit Cynosurida caudam, 
Tantundem ab lavo distat ; miner utraque jungit 
Regula Cepheos vestigia. Balteus ambit 
Qua latus ac flexum sinuosi respicit Anguis, 
Cassiepea virum residet sublimis ad ipsum; 
Clara, etiam pernox czelo quum Luna refulsit, 
Sed brevis et paucis decorata in sidere flammis. 
Qualis ferratos subicit clavicula dentes, 


145 


155 


160 


16$ 


170 


17$ 


180 


190 


ARATEA PHJENOMENA. 


Succutit et foribus preeducti vincula claustri : 
Talis disposifa est stellis ; ipsa horrida vultu 
Sic tendit palmas, ceu sit planctura relictam 
Andromedam , meritae non justa piacula matris. 200 
Nec procul Andromede , totam quam cernere posse 
Obscura sub nocte licet : sic emicat ore, 
Sic magnis humeris candet nitor. Hanc media ambit 
Ignea substricta-lucet qua zonula palla ; 
Sed pene facies remanet districtaque pandit 205 
Brachia, ceu duri teneantur robore saxi. 
Andromeds capiti Sonipes supereminet ales , 
Vertice et Andromed:e radiat quee stella, sub ipsa 
Alvo fulget Equi ; tres armos et latera equis 
Distinguunt spatiis ; capiti tristissima forma 210 
Et cervix sine honore obscuro lumine sordet. 
Spumanti-mandit sed qua ferus ore lupata, 
Et capite et longa cervice insignior exit 
Stella nitens , armis laterique simillima magno. 
Nec totam ille tamen formam per singula reddit : 215 
Primo prestat equum, medio rupta ordine membra 
Destituunt visus; rudis inde assurgit imago. 
Goryonis hic proles : in Pierio Helicone, 
Verlice quum summo nondum decurreret unda, 
Museus fontes dextri pedis ictibus hausit ; 220 
Inde liquor genitus nomen tenet Hippucrenes'; 
Fontis nomen babes : sed Pegasus eethere summo 
Veloces agitat pennas et sidere gaudet. 
Inde subest Aries, qui longe maxima currens 
Orbe suo spatia ad finem non tardius Ursá 225 
Pervenit, et quanto breviore Lycaonis Arctos 
Axem actu torquet, tanto pernicior ille 
Distantes cornu properat contingere metas. 
Clara nec est illi facies nec sidera possunt, 
Officiat si Luna, sua virtute nitere. 230 
Sed queerendus erit zone e regione micantis 
Andromeds; terit hic summi divortia mundi, 
Ut Chela, candens ut balteus Orionis. 
Est etiam propiore deum cognoscere signo , 
Deltoton εἰ quis — donum hoc spectabile Nili 285 
Divitibus generatum undis — in sede notabit. 
Tres ilii laterum ductus : &equata duorum 
Sunt spatia ; unius brevior, sed clarior igne. 
Hunc Aries juxta; medium Deltoton habebit 
Inter Lanigeri tergum et Cepheida mastam. 240 
Hunc uitra gemini Pisces ; quorum alter in Austros 
Tendit, Threicium Borean petit alter et audit 
Stridentes auras, niveus quas procreat Hzemus. 
Non itlis liber cursus, sed vincula cauda 
Singula utrumque tenent, uno coeuntia nodo. 245 
Nodum stella premit. Piscis, qui respicit auras 
Threicias, dextram Andromedz cernetur ad ulnam. 
Subter utrumque pedem devolze Virginisales " 
Perseos effigies servate grata puella. 
Moles ipsa viri satis est testata parentem, 250 


Tantus ubique micat , tantum occupat ab Jove caeli, 

Dextera sublatz similis prope Cassiepeam 

Sublimis fulget ; pedibus properare videtur 

Et velle aligeris purum eethera findere plantis. 
Poplite sub Izvo, Tauri certissima signa , 

Pleiades suberunt ; brevis et locus occupat omnes; 

Nec faciles cerni, nisi quod coeuntia plura 

Sidera communem ostendunt ex omnibus ignem. 

Septem traduntur numero , sed carpitur una, 

Deficiente oculo distinguere corpora parva; 

Nomina sed cunctis servavit fida vetustas : 

Electra Alcyoneque Celznoque Meropeque 

Ac Sterope οἱ Taygete et Maia parente 

Celifero genitse ; si vere sustinet Atlas 

Regna Jovis superosque atque ipso pondere gaudet. 

Lumine non multis Pleias certaverit astris ; 

Praecipuo sed bonore ostendit tempora bina : 


Quum primum agricolam veniens superimminet x»sta: , 


Et quum surgit hiems ponto, fogienda peritis. 
Quin etiam Lyra Mercurio dilecta, deorum 
T Proli accepta pio cxlo nitet ante labore 
Devictam effigiem -[- planta qua erecta sinistra 
Tempora leva premit torti subjecta Draconis. 
[ Summa genu subversa tenet, qua se Lyra versat.] 
Contra spectat avem vel Phoebi qui fuit olim 
Cycnus vel Ledse thalamis qui illapsus adulter 
Furta Jovis falsa volucer sub imagine texit. 
Inter defectum sidus Cycnumque nitentem 
Mercurialis habet sedem Lyra ; multa videbis 
Stellarum vacua in Cycno ; multa ignea rursus 
Aut medii fulgoris erunt ; penna utraque lteta,, 
Dexterior juxta regalem Cepheos ulnam , 
At leva fugit instantem sibi Pegason ala. 
Piscibus interlucet equi latus; ad caput ejus, 
Dextra manus latices qua fundit , Aquarius exit. 
Quo prior JEgoceros semper properare videtur 
Oceano mersus sopitas condere flammas. 
Tum brevis occasus ortusque interclpit hora, 
Quum Sol ambierit metas gelidi Capricorni. 
Nam neque perficiet cursus et vota brevis lux, 
Et quum terrores auget nox atra marinos, 
Multum clamatos frustra exspectaveris ortus. 
Tunc rigor aut rapidus ponto tunc incubat Auster ; 
Pigra ministeria, et nautis tremor alligat artus. 
Sed rationem animi temeraria pectora solvunt : 
Nulla dies oritur, quee jam vacua sequora cernat 
Puppibus, et semper tumidis ratis innatat undis. 
In terra tentare undas juvat ; aspera sed quum 
Assultat lateri deprense spuma carins, 
Tunc alii curvos prospectant litore portus, 
Inventasque alii terras pro munere narrant. 
Interea exanimat pavidos instantis aquae mons, 


' Ast alii procul a terra jactantur in alto; 
 Munit ees breve lignum et fata instantia pellit ; 


255 


25 


270 


278 


280 


285 


295 


32 GERMANICI C/ESABIS 


Nam tantum a leto , quantum rate fluctibus , absunt. 
Belligeri Titan magnum quum contigit arcum 
Ducentemque ferum sinuato spicula nervo, 
Tam clausum ratione mare est, jam navita portu 
Infestam noctem fugitat longasque tenebra». 
Signum erit exoriens nobis tum nocte suprema 
Scorpios; ille micat supra freta cserula cauda : 
]nsequitur gravis Arcus et in lucem magis exit. 
Tunc alto Cynosura redit , tunc totus in undas 
Meryitur Orion , humeris et vertice Cepheus. 
Est etiam , incertum quo cornu missa , Sagitta , 
Quam servat Jovis ales; habet miracula nulla, 
Si cselum ascendit Jovis armiger; hic Catamitum 
Unguibus innocuis Phrygium rapuit Ganymeden, 
Et telo appositus custos , quum Juppiter arsit 
In puero, luit excidio quem Troja furorem. 
Delphin inde brevis lucet juxta Capricornum, 
Paucis sideribus ; tulit hic Atlantida Nymphen 
In thalamos, Neptune, tuos, miseratus amantem. 
Sidera , quse mundi pars celsior :ethere volvit 
Quaeque vident Borean ventis assueta serenis , 
Diximus. Hinc alius declivis ducitur ordo, 
Sentit et insanos obscuris flatibus austros. 
Primus in obliquum rapitur sub pectore Tauri 
Orion ; non ulla magis vicina notabit 
Steila virum , sparse quam toto corpore flammee : 
Tale caput , magnisque humeris sic balteus exit , 
Bic vagina ensis, pernici eic pede ludit. 
Talis ei custos aderit Canis ore timendo; 
Ore vomit flammam ; membris contemptior ignis : 
Sirion hunc Graii proprio sub nomine dicunt. 
Quum tetigit Solis radios , accenditur szestas ; 
Discernitque ortu longe sata : vivida firmat ; 
At quibus a(fectze frondes aut languida radix , 
Exanimat; nullo gaudet majusve minusve 
Agricola et sidus primo speculatur ab ortu. 
Auritum Leporem sequitur Canis , et fugit ille; 
Sic utrumque oritur, sic occidit in freta sidus. 
Tu parvum Leporem rimare sub Orione. 
At qua cauda Canis languenti desinit astro , 
Fulgent Argote stellis aplustria puppis ; 
Puppe etenim trahitur, non recto libera cursu 
Ut quum decurrens inhibet jam navita remos, 
Aversamque ratem votis damnatus ad oram 
Perligat , optatam cupiens contingere terram : 
Sed quie pars violata fuit, coeuntia saxa 
Numine Junonis tutus quum fugit lason , 
Hiec micat in celo : lateri non amplior auctus, 
Quam surgit malus. Qua debet reddere proram, 
Intercepta perit nulla sub imagine forma ; 
Puppis demisso tantum stat roscida clavo. 
Haud procnl expositam sequitur Nereia Pistris 
Andromedam ; media est Solis via, quum tamen illa 
Terretur monstro pelagi, gaudetque sub axe 


305 


310 


315 


320 


330 


335 


340 


345 


3590 


355 


Diverso posita et Bored vicina legente. 

Auster Pistrin agit; duo sidera perlegit unum; 
Namque Aries supra Pistrín Piscesque feruntur ; 
Bellua sed ponti non multum przeterit Amnem , 
Amnem , qui Phaethonta suas deflevit ad undas , 
Postquam patris equos non sequo pondere rexit , 


Yulnere reddentem flammas Jovis ; hunc , nova silva, 


Planxere ignotis moestzee Phaethontides ulnis, 

Eridanus medius liquidis interjacet astris. 
Hujus pars undee levum terit Orionis 
Lapsa pedem , procul ambobus qua Piscibus unus 
Vincula connectit nodus , cristam super ipsam 
/Equore:e, Pistris radians; sunt libera caelo 
Sidera, non ullam specie reddentia formam, 

Sub Leporis latus, aversam post denique puppim , 
Inter et Eridani flexus clavumque caring ; 

Atque hiec ipsa nota est nullam praebere figuram : 
Sunt etenim toto sparsi sine nomine mundo 

Inter signa ignes; quibus etsi propria desit 
Forma, per appositi noscuntur lumina signi. 

Est etiam a geminis diversus Piscibus unus 
Qui Borean fugitat , totus directus in Austros, 
Ventre sub JA£goceri , Pistrin conversus ad imam. 
Infimus Hydrochoos sed qua vestigia figit , 

Sunt alize stelle , qua caudam bellua flectit , 
Queque caput Piscis. Media regione locate 

Nullum nomen habent , nec causa est nominis ulla ; 
Sic tenuis cunctis jam pene evanuit ardor. 

Nec procul hinc dextra defundit Aquarius undas 
Atque imitata cadunt errantis signa liquoris. 

E quibus una magis sub cauda flamma relucet 
Squamigeree Pistris; pedibus subit altera signi 
Fundentis latices. Est et sine honore Corona 

Ante Sagittiferi paullum pernicia crura. 

Scorpios erecta torquet qua spicula cauda, 
Thuribulum vicinum Austris eacro igne videbis 
Arcturum contra ; sed quanto tardius ille 
Oceanum occasu (angit, tanto magis artze 
Thuribuli mete. Vix celum suspicit, et jam 
Precipiti tractu vastis demittitur undis, 

Multa dedit natura homini rata signa salutis 
Venturamque notis cladem depellere suasit. 
Inter certa licet numeres sub nocte cavenda 
Tburibulum; nam, si sordebunt cetera caeli 
Nubibus obductis , illo splendente , timeto , 
Ne pacem pelagi solvat violentior Auster. 
Tunc míihi spissentur substricto cornua velo, 
Et rigidi emittant flatus per inane rudentes. 
Quod si deprensee turbavit lintea puppis 
Incubuitque sinu laxo, vel mergitur undis 
Prona ratis sorbetque inimicum Nerea prora , 
Vel si respexit servator Juppiter, segre 

Ultima persolvunt jactati vota salutis ; 

Nec metus ante fugit , quam pars eíf-.iserit orbis, 


363 


370 


37$ 


408 


io 


410 


(000522 o — — DOSE ——————————"Á—— nem! -- ————— ————4— "—— —Q— —— —-—— cmm 7 


ARATEA PH/ENOMENA. 


Quae Borean cilum spectantibus indicet ortum. 

Sunt etiam flammis commissa immania membra 
Centauri , capite atque hirsuto pectore et alvo 
Subter candentes hominem reddentia Chelas : 
Inde per ingentes costas , per crura, per armos 
Nascitur intacta sonipes sub Virgine. Dextra 
Seu praedam e silvis portat seu dona propinqui 
Placatura deos , cultor Jovis, admovet Are : 

Hic erit iile pius Chiron , justissimus omnes 
Inter nubigenas et magni doctor Achillis. 

{16 humero medium scindens iter setheris alti , 
Si tenuem traxit nubem stellasque recondit , 
Toto clarus equo venientes nuntiat Euros. 

Nec procul hinc Hydros trahitur, cui cauda superne 
Centaurum lucet; tractu subit ille Leonem; 
Pervenit ad Cancrum capite et tria sidera tangit. 
Huic primos tortus Crater premit, ulteriores 
Vocali rostro Corvus forat ; omnia lucent , 

Et Corvus pennis et parvo pondere Crater 
Et spatio triplicis formatus sideris Hydros. 

Sub Geminis Procyon fulgenti lumine surgit. 

Hic cselo ornatus trahitur noctemque diemque, 
Sors sua cuique data est ; semel assignata tuentur 
Immoti loca nec longo mutantur in vo. 

Quinque alise stellae diversa lege feruntur 

Et proprio motu mundo contraria volvunt 
Curricula exceduntque loco et vestigia mutant. 
Haud equidem possis alio contingere signo, 

Quae divis sedes. Hinc atque hinc saepe videntur 
Occasus ortusque. Neque anfractus brevis illis , 
Annosasque vías tardus vix perficit orbis. 

Hoc opus arcanis si credam postmodo Musis, 
Tempus et ipse labor, patiantur fata, docebit. 

Signorum partes , quorum predicta figura est, 
Annum expleturi precidunt quattuor orbes. 
Intervalla trium transversus colligat unus. 

Nec par est illis spatium ; duo namque feruntur 
Inter se sequales ; duo , quorum est maxima forma; 
Et totidem rursum praedictis ante minores. 

Hi semper distant ; illos communia signa 
Committunt ; qua se tangunt, pars eequa rotarum 
Dividitur, binos ut si qui desecet arcus. 

Dissimilis-quintus liquida sub nocte videtur, 
Sidera quum reddunt sinceros eminus ignes. 
Lactis ei color, et mediis via lucet in umbris. 
Lacteus hic orbis nullo minor orbe rotatur. 
Celsior ad Botean qui vergit circulus, altos 
Et peragit tractus vicinis haud procul Ursis, 

Per Geminos currit medios, vestigia tangit 
Aurigze plantamque terit Perseida laevam, 
Transverss Andromed? latera utraque persecat actus 
T Et totam ab humero dextram : summa ungula pulsu 
T Dividit et Sagittiferi medium pernicia crura 465 
T Arris equi ferit orbis Hier : tum candidus ora 
ARATUS. ) 


415 


420 


425 


430 


435 


440 


445 


450 


455 


460 


Cycnus habet juxta ; cubito lucet sup. psum 
Nixa genu facies et primis ignibus Anguis. 
Effugit at Virgo : totus Leo, totus in ipso 
Cancer ; ab aversis omnem secat ille Leonem 
Clunibus hirsutique jubam per pectoris exit, 
Cancro qua fulgent oculi, ceu regula currat 
Per medios, sic divisi latera utraque tangunt : 
T [ Et Geminis humeros et Tauri ungula dextra 
T Radit Ophiuchi humeros vastos fulgere notabis. ] 
Hunc octo in partes si quis diviserit orbem , 
Quinque super terres semper fulgere notabit , 
Abdi tres undis levibusque latere sub umbris. 
Itoc Cancrum tetigit quum Titan orbe, timeto 
JEstatem rapidam et solventes corpora morhos. 
'Trunc habet seterni cursus fastigia summa, 
Erectoque polo brevius non applicat unquam 
Candentes currus. Adverso nititur orbe, 

Dum tangat metas ; pronus devolvitur inde. 

Hic Boreee propior ; contrarius excipit Austros ; 
JEgoceros metas hiemis glacialibus Austris, 
Astatisque tenet flagrantia sidera Cancer. 

Hoc medium sidus findit devexior orbis; — 
Fundentis latices genua implicat ; illigat illum 
Intorta Pistris cauda ; velocía crura 

Contingit Leporis , Canis alvum desecat imam; 
Desecat et sacrae speciosa aplustria puppis 
Centaurique humeros et Scorpion ultima cauda 
Spicula torquentem ; magnus micat arcus in illo. 
Inde Austro propior Sol est Aquilone relicto 

Kt gelidas hiemes hebetato lumine portat. 

Hujus tres ceelo partes assurgere cernes , 
Quinque latent undis et longa in nocte feruntur. 

Hos inter medius nullo minor orbis agetur, 
In quo quum Pbobus radiatos extulit ignes, 
Dividit equali spatio noctemque diemque. 

Bis redit hzc facies, librato sidere, mundo, 
Quum ver fecundum surgit , quum deficit »stas ; 
Signa Aries Taurusque aequo tanguntur ab orbe; 
Sed princeps Aríes totus fulgebit in illo, 

Tauri armum subit οἱ flexi dno sidera cruris. 

At medium Oriona secat spiramque priorem 
Hydri et Crateram ἰδ, Corvique ferentis 
Ultima, deficiunt nigra qua sidera cauda. 

Illic et Chelas transverso lumine quseres 

Et celsi partem Angule et a medio Ophiuchum, 
Nec procul inde Aquilam; toto capite incubat ardens 
Pegasus et longye spatio cervicis inhaeret. 

Hos orbes , quorum tractus et signa docemus, 
Rectus per medios decurrens trajicit axis. 

Tres intervallis paribus sine fine rotantur, - 

Nec mutare vias possunt nec jungere sulcos. 
Quartus in obliquum tres unus colligat orbes : 
Partibus extremis diversos implicat; unum 
Inter utrumque secat medium desectus ab ΠΟ. 


δύ 


470 


475 


480 


485 


490 


495 


5009 


503 


510 


515 


84 


Nou εἰ Palladia doctus formaret ab arte, 
Distantes orbes melius religasset ab uno. 

Sed tribus tdem ortus omni nascuntur ab evo, 
Atque eadem occasus remanent certissima signa. 
Quartus ab Oceano tantum vestigia mutat , 
Obliquo currens spatio, quantum Capricornus 

JEstifero distat Cancro, quam latus ad auras 
Atherias surgit, tam sacris mergitur undis. 

[ In sex signiferum sí quis diviserit orbem 
JEquales partes , succumbet regula binis 

Inferior signis, spatii tantumque tenebit 

Una, sui lateris quantum a Tellure recedit ; 

Nec tamen humanos visus fugit ultimus orbis. ] 
Hoc via Solis erit bis senis lucida signis. 

Nobilis híc Aries aurato vellere, quondam 

Qui tulit in Tauros Phrixum , qui prodidit Hellen ; 
Quem propter fabricata ratis, quem perfida Colchis 
Sopito vigile incesto donavit amori. 

Corniger hic Taurus , cujus decepta figura 
Europe, thalamis et virginitate relicta , 

Per freta sublimis tergo , mendacia sensit 

Litora, Creteo partus enixa marito. 

Sunt Gemini , quos nulla dies sub Tartara misit, 
Sed csielo semper, nautis Istissima signa, 

Ledzeos statuit juvenes pater ipse deorum. 


530 


535 


540 


945 


Te quoque , fecundam meteret quum cominus Hydram 


Alcideá , ausum morsu contingere chele , 

Sidere donavit, Cancer, Saturnia Juno, 
Nunquam oblita sui, nunquam secura noverca. 
Hinc Nemereus erit juxta Leo; tum pia Virgo ; 
Scorpios hinc duplo quam cetera possidet orbe 
Sidera , per Chelas geminato lumine fulgens, — 
Quem mihi Diva canet dicto prius Orione; 

nde Sagittifero tentus curvabitur arcus, 

Qui, solitus Musas venerari supplice plausu , 
Acceptus caelo Phoebeis ardet in armis : 
Cochlidis inventor, eujus Titania flatu 

Prelia commisit divorum lsetior ctas , 

Bellantem comitata Jovem, pietatis honorem, 

Ut fuerat geminus forma, sic sidere , cepit. 

Hic, Auguste, tuum genitali corpore numen 
Altonitas inter gentes patriamque paventem 

In celum tulit et maternis reddidit astris. 
Proximus, infestas olim quas fugerat undas, 
Deucalion parvam defundens indicat urnam. 
Annua concludunt Syrie duo numina Pisces 
Tempora; tunc iterum praedictus nascitur ordo, 
Lanigeri et Tauri, Geminorum , postea Caneri ; 
Tunc Leo, tunc Virgo, tunc Scorpios Arcitenensque 
Et gelidus Capricornus et imbriferi duo Pisces : 
Hujus quantum altas demergitur orbis in undas 
Oceani , tantum liquidum super aera lucet; 
Nullaque nox bis terna minus czlo trahit astra; 
Nullaque major erit, quam quanto tempore ia auras 


550 


555 


560 


565 


570 


GERMANICI CJ/ESARIS 


Orbis perfecti divisus tollitur arcus. 

Sepe velis quantum superet cognoscere noctis 
Et spe venture solari pectora lucis. 

Prima tibi nota Solis erit, quo sidere currat ; 
Semper enim signo Pbhabus radiabit in uno : 
Cetera tum propriis ardentia suspice flammis, 
Quod cadat aut surgat summove feratur in orbe, 
Quantoque exsiliant spatio, quum cserula linquunt ; 
Namque aliis pernix saltus, majore trahuntur 
Mole alia , Oceanum tardo linquentia passu. 
Quod si nube cava Solis via forte latebit, 
Occulet aut signum conscendens vertice cselum 
Altus Athos vel Cyllene vel candidus Heemus, 
Gargaron aut Ide Superisve agitatus Olympus , 
Tunc dextra l:&vaque simul redeuntia signis 
Sidera si noris, nunquam te tempora noctis 
Effugient , nunquam veniens Tithonius ortus. 

Quum primum Cancrum Tethys emittit in auras, 
Excipit Oceanus Minos serta coron: , 

Occidit et dorso Piscis caudaque priore : 
Mergitur in totos bumeros Ophiuchus et Anguis 
Ultima cauda micat ; tortus habet illa timendos. 
Nec multo Arctophylax hinc longe subjacet astro , 
Lumine qui primo quum Scorpios occidit undis , 
Occulitur pedibus; durat tamen arduus ore, 
Dum rigidum ZEgoceri signum freta lucida terret. 
Siderea vix tum satiatus luce Bootes 

In terras abit et noctis plus parte relinquit. 

At eontra nullo defectus lumine totus 

Orion humeris splendebit magnaque Divi 

Vagina ef claro czlatus balteus igni : 

Cornua et Eridanus liquido feret utraque caelo. 

At quum prima juba radiarit flamma Leonis, 
Quidquid parte micat celo , hoc nascente , sub undas 
Omne abit atque feri venientis defugit ora. 

Tota Jovis mersa est pennis stellantibus Ales; 
Quique genu posito defessus conditur undis, 

* Summa genu subversa tenet , qua se Lyra versat , 
Crure tenus : redit in celum vasti caput Hydri 

Et pernix Lepus et Procyon et Sirius ipse 
Totiusque Canis rabidi vestigia prima. 

Accipe, qua vitent exorse Virginis ora . 
Delphinus notis jam tum deflexerit undis, 

Et Lyra dulce sonans et flammis cincta Sagitta; 
Et niveus Cycnus properarit tangere fluctus ; 
Utraque penna volans caudam vix lucet ad ipsam; 
Nigrescitque Padus , terree qni proximus amnis. 
Tum caput abecondet Sonipes; tum tota latebit 
Cervix ; at contra sublimior Hydra feretur 
Cratera tenus ; et surgent aplustria puppis 

Argo totusque Canis; sed quum pia Virgo 
Nascitur, illa ratis media plus arbore lucet. 

Surgentes etiam Chelas sua signa notabunt : 
Exsilit Oceano nunc toto crine Bootes , 


$75 


585 


590 


595 


610 


615 


6020 


615 


ARATEA PHAENOMENA. 


Quem claro veniens Arcturus nuntiat ore ; 


Celsaque Puppis habet; cauda minus attamen Hydra; 630 


Nixa genu species flexo redit ardua crure, 
Partibus haud aliis; nocte eluctata suprema 
Bis solet illa una caelo se ostendere nocte ; 
Nam si Phoebeos currus, dum longa venit nox , 
Occasu sequilur, rursus fugit Oceanum ortu , 


Crure simul Cbelis fulgeus. Quum Scorpios exit , 


Jam totis radiat membris miserabile sidus; 


Αἱ quum tantus abit, quantum Lyra surgit ab undis, 


Arcüs ipsa sua czlo referetur imago : 
Imperfecta redit calo tum tota Corona 

Et Chiron pius ad caudam cognoscitur imam. 
Pegasus abscondit toto tunc pectore pennas ; 
Nec lucet cauda preemersus pectore Cycnus. 
Abdit et Andromede vultus; et maxima Pistris 
Occasu insequitur metuentis Virginis ora : 
Crista super caelo fulget , caput abditur ipsi. 
Regalis Cepheus aitis intactus ab undis. 


Scorpios exoriens , quum clarus fugerit Amnis, 


Seorpios Oriona fugat , pavet ille sequentem. 
Sis vali placata, precor, Latonia virgo : 

Non ego, non, primus, veteres cecinere poete , 
Virginis iatactas quondam contingere vestes 


Ausum hominem , dive sacrum temerasse pudorem 


Devotus pense tunc impius ille future 
Nudabatque feris ambusto stipite silvas 
Pacatamque Chion dono dabat CEnopioni. 


Haud patiens sed enim Phoebi germana repente 


Numinis ultorem , media tellure revulsa, 
Scorpion ingenti majorem contulit hostem. 
Parcite , mortales! nunquam levis ira deorum. 
Horret vulnus adhuc et spicula tincta veneno 
Flebilis Orion e£ quamquam parte relicta 

Teli pone fugit , tamen altis mergitur undis, 
Scorpios ardenti quum pectore contigit ortus. 
Nil super Andromedse, nil Pistris luce fruetur. 
In caput atque humeros rapit orbis Cassiepeam 
Declivemque trahunt aeterni pondera mundi 
Corruptaque cadit forma, certaverat olim 
Qua senis aequorei natis, quum litore Canchli 
Doridos et Panopes spectasset stulta choreas. 
Illa abit Oceano : totius serta Coronz 

In celum redeunt; totum se liberat Hydros; 
Cruribus exspectat Chiron, obscurior arcu, 
Corpore jam toto vasto sub vertice clarus. 


Tum fera, quam dextra portat Centaurus, in auras 


Exsilit et claris aperitur flexibus Anguis : 
Innixueque genu l:và minus szquora linquit. 


At quum prima subit facies remeabilis Arcus, 


Jam sicca Oceano Chiron pernicia crura 


635 


640 


645 


650 


655 


660 


665 


670 


675 


Expulit et celsis Ophiuclrus fulget in astris. 

Nil trahit obscurum Serpens : sed trunca recepta 

Desinit esse manu T mediis deformis imago : 

Jam Lyra cum superis et Cycni dextera penna : 

Radit tellurem rediens cum sidere Cepheus. 

Tum Canis abscondit totius corporis ignes 

Et latet Orion; et semper tutus in undis 

Est Lepus ; Argoseque ratis, qua flexile signum 

In puppim formatur, adhuc aplustria lucent. 

Meryitur et Perseus et Capre nobile lumen. 
Aurigam totum abscondit veniens Capricornus 


Atque omnem ornatum venerande numine Puppis. 


Tum Procyon obscurus abit; redit armiger uncis 

Unguibus, ante omnes gratus tibi, Juppiter, Ales. 

Omnibus et stellis Cycnus redit et leve Telum 

Et parvus Delphinus et apta Altaría sacris. 

[ Eminus exsurgit Minoia nota Corona. ] 
Hydrochoos celum scandens simul evocat ore 

Et cervice tenus fidentem Pegason alis. 

Aversum Chirona trahit nox atra sub undas; 

Oceanus caudam tingit, nondum capit ora, 

Non vastos humeros, non pectora tristia setis; 

Hydram plus mediam condit, pars tertia lucet. 
Hanc Pisces addunt orti totumque Biformem. 

Quum geminos Pisces Aquilonis provocat aura , 

Ille etiam surgit , qui tristes respicit Austros ; 

Piscibus ille simul surgit , sed liberat ortus , 

Quum pernix Aries in cielum cornua tollit. 

Pisces educunt Cepheida ; ltetior illa 

Nereidas pontumque fugit caeloque refertur. 
Ortus Lanigeri properabunt condere sacrum 

Thuribulum ; patrio fulgebit in aethere Perseus. 


Persea quum penne reddunt, jam Pleias ab undis 


Effugit et dextro Tauri cognoscitur armo. 
Fixus ut in curru trahitur sine curribus ullis 


 Myrtilos; haud totum cernes; T cum interit ipsum 


In czelum redit , et pars dextera mergitur undis : 
Vertice lucebit; teneros manus efferet Hoedos 
Lava Jovis nutrix humero radiabit in ipso , 
Proxima telluri nascetur planta sinistra : 
Cetera cum Geminis perfecto sidere surgent. 
Tauro Pistricis pariter crísteeque refulgent 
Caudaque; vicinum terris jam cerne Booten; 
Et quum se genibus demisit pars Ophiuchi , 
Signum erit, Oceano Geminos remeare relicto. 
Totaque jam Pistris lucebunt squamea terga ; 
Eridani et primos deprendet navita fontes , 
Caelum conspiciens , dum claro se movet ortu 
Orion; habet ille notas, quae tempora noetis 
Significent , ventosve truces fidamve quietem 


$6 
680 


690 


695 


700 


705 


710 


71$ 


720 


725 


EJUSDEM 
PROGNOSTICORUM RELIQUL£E. 


I. 


Grandine permixtas Aries nivibusque caducis 

Spargit vicinas supra juga tristia nubes. 

Taurus portat aquas et ventos excitat acres. 

Fulmina tunc crebro jaculatur Juppiter, et tunc 

Intonat emissis violentior ignibus sether. 5 

At Geminis leviter perstridunt cmerula venti, 

Rarus et in terras ceelo demittitur humor. 

Omnia mitescunt tranquillo sidere Cancri ; 

Siccus erit Leo, praecipue quum pectora fervent. 

Virgo refert pluvias et permovet aera ventis. 10 

Lenius est Libre signum; vix rorat in illo. 

Scorpios assiduos ceelo mínitabitur ignes; 

Lentior in pluvias "T magis invenit arva quieta : 

Atque truces venti densa nive ssepe rigebunt. 

Rara Sagittifero descendunt flumina terris , 15 

AEgoceros aliis parcit , sed frigora durat 

Instabllique gelu fallit vestigia passus. 

Qui fundit latices ceelo quoque permovet imbres. 

Omnia miscentur cum Piscibus; aspera ventis 

AEquora turbatos volvunt ad sidera fluctus ; 20 
. Imbribus incumbit cselum solemque recondit ; 

Grandine pulsatur tellus; nive menia durant. 

Hec ut quisque deus possedit numine signa , 

Adjungunt proprias vires. Torpere videntur 

Omnia Saturno; reros ille exprimit ignes 25 

Et siccas hiemes adstrictis perficit undis; 

Grandine durantur pluvis ; nive grando patrescit 

Et rigor accedit ventis ; mitissimus ille 


* * * à €* ds dd oh * *s d 
II (ἢ. 


ἈΝ 9| x8 ἡ ἡ ἡ 6o Ἢ ἡ * ἢ 


Juppiter est illo leetus magis, hic ubi Solis 
Vitavit flammas, proprio bene lucidis ore. 
Commissas Cereri fruges spectabis in herbis, 
Pomaque purpureo primum nascentia flore; 
Nec pecus in foetu fallet : nova turba repente δ 
Mugiet e stabulis , alto balabit ovili. 
, Adem, ne tellus nimium siccata repente 
Destituat sata, quum tetigit fera cornua Tauri, 


(^) In his adhibuimus codicem regie bibliothecee Ma- 
tritensis ap. Iriart. p. 206 seqq. , qui fugerat Orellium. 
88 


e 


Dat pluvias, sorbetque datas. Cum Pliade fugit, 
Atque adiit Gemínos. Cancro placidissimus idem 
Dat modicas vires, rabidos et temperat mstus. 

Et Leo terrihilis sub te, Pater, ipse repellit 
Jnstantes morbos et Ditis limina cludit. 

Incipit agricolis in Virgine solvere vota. 

Jam tum mature segetes et spicea pendet 

Ante Larem patrium perfecta messe corona. 
Libra tumescentes musto bene percoquit uvas. 
Scorpion ingrediens tua , Liber, munera condit. 
Jamque Sagittiferum scandens sua munera reddit 


Numquam 185188 hiemi; modice tamen in Capricorno. 


Hydrochoon Piscesque agitat seevissimus idem , 
Si statuit currus quocumque in sidere fessos. 
Lanigero tonat et Pceni per terga Leonis ; 
Omniaque hibernis permiscet mensibus astra. 
At quum Phobeos Mavors effugerit ignes, 
Sive Aries Gemínique deum, give acre Leonis 
Sidus, et eequatie librato pondere-Chels, 

Aut arcu pollens, aut imbris fusor habebit ; 
Siccatis czecus nebulis hebetabitur aer, 
Nullaque preecipites agitabunt &xuora venti. 
His idem lentos Pisces quum suprimit ignis, 
Velliger et nigra cursus statione tenebit, 

Tunc crebro magnus tonitru pulsabitur sether. 
Tum resoluta dabit nimbos cum grandine nubes. 
Sed magis, hiberna sciderit quum sidera partis, 


| Effundet totas violento numtne vires. 


At modicos imbres , proni quum cornua Tauri 
Frugiferamque deam vel brumalem Capricornum 
Attigerit, liquido non saevus ab tethere fundet. 
Insertus Cancro, terras quum letifer ortu 

Sirius afflavit, nocituros temperat sstus. 
Scorpios at primae qua tollit acumina cande, 
Frigidaque extremi jam claudunt sidera Pisces , 
Martia non illos turbabit stella neque imhres, 
Aut ulla condent nitídos caligine soles. 

Sed si forte diem victus mutaverit aer, 

Et ventos aut fundet aquas, gelidissimus unde 
Fit rigor, et toto Boreas dominabitur orbe. 

At faciles glebas astringit frigore verno 

Alma Venus, pecudis claro quum vellere fulsit 
Sub Incem exoriens ; eademque, ubi tempore eodem 
ZEtherium venit Taurum super, imbribus atris 

Et tonitru crebraque abscondit grandine terras. 
Temperat in Geminis annum. Nec crede sereno, 


LS 


45 


GERMANICI CASARIS PROGNOSTICORUM BELIQULE. 


Nubila nec diuturna puta, quum sidere Cancri 
Fulserit ardentis; tantum hoc nil sidere certum. 
Flagrantis placide lucis vis temperat annum, 
Quum posuit sedem Nemesei Ginibus astri. 
Virgineque et Libra semper pendentia tantum 
Nubila continua magis in statione manebunt. 


Tunc quoque nulla fides celo, quum Scorpion acrem 


Stat super ; incerta namque omnia lege feruntur : 
Heu quantis terras tum Juppiter imbribus omnes 


Obruet! aut glomerata cadet quam densa per eethram 


Imnmitis grando! cselum quam saepe sonabit ! 
"Quum spatium attigerit tendentis spicula signi , 
Non terris imbres , ponto non flamina dérunt. 

Et cieli terret sonitus mortalia corda, 

Quum sedem JEgoceri Cythereius attigit ignis. 
Horridus at gelidos portendit Aquarius imbres, 
Hiberneeque cadunt pluvise concretaque grando, 
* * * * * * * * Ἂ * 
Piscibus a geminis sub prima recurrerit astra 
Hesperos , heec tibi signa dabit , quum lucifero ore 


ingreditur Venus alma polum; sed ubi Hesperos ignes 


Provocat setherios et noctem ducere terris 

. Jnacipit , exoriens ecce hiec Cytherea movebit, 
Vere caveto imbres et fulgura culmine ab alto, 
Phrixeum rutilo pecus ut radiaverit astro , 
Nubila commíixtusque fragor pluvialibus undis, 
Flaminaque assiduo terris instantia pulsu 
Et dir:e cselo dejecti grandinis ictus. 
Ver magis infidum, Tauri quum sidere fulsit , 
Apportat ; Geminis eadem inconstantia perstat : 
Quum dederit soles, inducet nubila celo ; 
Nubila quum fuerint, subitos mirabere soles ; 
Kt modo de vento, gelido modo protinus imbre, 
Luceüs, alterna superabit nube serena. 
Sj Venus ingressa est spatiosi sidera Cancri, 
Pacem mundus habet ; non ulli corpora soles 
Pestiferi incendunt, non sidera densa solutos 
Astringunt artus alieno tempore ; lenis 
Omnia pacato tum sidere temperat aer. 
Ac rabidis eadem ne solibus testuet orbis 
Efüiciet , magni signo conspecta Leonis. 
Virgine erunt pluvise plenique in nube fragores, 
Concava quos reddunt incluso nubila vento. 
Detrahit autumno pluvias eademque replevit 
Nubibus assiduis, ctelum [ne] ob frigora prima 
Extremum autumni superet glacialia terree. 
Scorpios at raris, ne quid cava terra gravetur, 
Horrebit pluviis. At diris omnia nimbis 
Continuisque ruent , quum per sínuosa feretur 
Cornua Centauri rapide distenta Sagitta. 
JEgoceros imbres et crebro fulmine ruptos 
Nubibos elidet sonitus tremuloque nitore 
Flagrantis teli mortalia lumina vincet. 
Hsec eadem fundens preedicit Aquarius imbrem. 


55 


60 


65 


70 


75 


85 


90 


95 


105 


Extremi seevis maria increbrescere ventis 
Ostendent Pisces, Venerís quos stella notarit. 
Et quoniam certis satis est via cognita signis, 
Accipe quid moveat mundo Cyllenius ignis , 
Si modo Phobei flammas evaserit axis , 
Matutina ferens solitos per sidera cursus. 
Quum pecudis villis aurati fulserit astro, 
Yentorumque graves et dire grandinis ire 
Non intermisso patiendi tempore surgent. 
Quin pluvias alías alia in regione notabis 


Affore; non omni namque est tunc imber in arvo. ' 


Ast ubi se Tauri sinuatis cornibus effert , 
Grandine significat. Geminis tranquilla serenti 
Et placidum nautis spondet celumque fretumque , 


Nubilaque atque imbres , estus ὁ ac frigora miscet. 


Certus at ardor erit, quamvis juvet aura Favoní, 
Quum vasti calida radiabit sede Leonis. 

Templa sed Astreei simul ac possederit ignis, 
Omnia mixta feret, pluvias tantummodo Libra ; 
Scorpio sed pluvias meditabitur ; undique venti, 


Undique grando venit , rumpuntur culmina nimhis. 


Centauri attigerit quum jam Cyllenius arcum, 
Aut ubi consurgit Capricornus et ipse biformis , 
Aut subitos eso deducet erebrius imbres , 
Fulminis aut jactu magnum perrumpet Olympum 
Nulla serenato Capricornus nubila cxlo 
Comparat ; at gelidos flatus ceelique fragores 

Non alio melius signo praedicere possis, 

Piscibus heec eadem quamvis cognoscere fàs sit. 
Quandoquidem exortus mundo Cy lenius fynis 
Quid faceret primo docui cum lumine Solis : 
Tempus et occasus moneat qua discere Phoebi. 
Ver erit hibernis totum exsecrabile nimbis 

Et crebro tonitru ninget; florentia rura 
Spesque nove segetis quatientur grandinis ictu. 
Uretur caelum , magni quum regna Tonantis 
Ingrediens Pecudis conscenderit aurea terga. 
Hinc et Agenorei stellantia cornua Tauri, 
Quidve ferant Gemini , rapido quid sidere Cancer, 
Si penitus quares : Taurum s»vire videbis 
Grandine , nec contra ferri ratione probanda 

Aut Cancrum aut Geminos : calidus vestigia servat 
Hinc, quo ducta, Leo sevisque caloribus ardet. 
Flatibus at gelidis miscet tranquilla severis 
Spiciferà dea nota inanu ; nec Libra metenti 
Dissentit dives ; sed , ut hsec, ventura serena 
Nuntiat; a ventis cessat mare, cessat et aer. 
Scorpios in pluvias rarus; sed nubibus atris 
Creber agit nimbos et smva tonitrua portat, 
Clara Sagittiferi tetigit quum lumina signi. 
/Egocero semper oglo levis excidit imber ; 
Frigidus at rapidis horrebit Aquarius Euris 
Brumalesque dabit pluvias atque igne perenni 
Cum sonitu quatiet nubes. Si cura eagacem 


817 


10 


0115 7 


125 


130 


135 


i49 


150 


15$ 


38 GERMANICI CAESABIS PROGNOSTICORUM RELIQULE. 


Non frustrata animum certo me limite ducit, Annua Sol medius designat tempora , Phoebe t0 
Hiec eadem tibi signa dabunt non irrita Pisces. Menstrua; namque anno Solem remeare videbis , 
Moverit unde suos cürrus per signa volantes. 
III. Hoc peragit spatium breviore citatior orbe 
Mensem expleturis Pheabe contenta diebus. 
Una via est Solis bis senis lucida signis. Annuus est Veneri cursus, neque tardior illá t 
Hac rapitur Phabe ; per idem Cythereius ignis: Mercurius : binos Gradivus perficit orbes. 


ἈΝ x x0 *- 89 ΙΑ x 98 ἡ X 


Fertur iter, per idem cristatus vertíce Mavors 
Mercuriusque celer, regno caelique werendus 


. Juppiter et tristi Saturnus lumine tardus. 5 IV. 
Omnibus his gemini motos ; quorum alter ab ipsis 
Nascitur et proprios ostendit sídere nisus ; ] — Cur divite lingua 
( Tunc mundum subeunt lento pede : ) concitus alter Greecia prsecurrat potius qnam triangula dicam... 


Invitos rapit et caeli circeumrotat orbem. 


MANEOGONOZ 
AIIOTEAEXMATIKON 


BIBAIA EZ. 


ΜΑΞΙΜΟΥ͂ 


ΠΕΡῚ ΚΑΤΑΡΧΩΝ. 


MANETHONIS ET MAXIMI 
QUIE FERUNTUR CARMINA ASTROLOGICA. 


ACCEDUNT 
DOROTHEI FRAGMENTA. ^' 


RECENSUIT ET PRJEFATUS EST 


ARMINIUS K(ECHLY. 


ΜΑΝΕΘΩ͂ΝΟΣ 


ΛΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΩΝ 


BIBAION B. [A.] 


"Ev τῷ B' τούτῳ βιδλίῳ διέξεισιν, 

Α. Περὶ τῆς θέσεως τῶν ἐν τῇ σφαίρᾳ χύκλων φαινομένων τε καὶ 
ἀφανῶν καὶ ἄξονος καὶ ὁρίζοντος καὶ τῆς ἐν τοῖς χύχλοις 
τῶν ἄστρων τε καὶ ἀστέρων θέσεως καὶ τῶν λοξῶν χύχλων. 

D. Τί ἕκαστος τῶν ἑπτὰ πλανητῶν ἐν ἰδίῳ, καὶ τί ἐν ἀλλοτρίῳ 
οἴκῳ φαινόμενος ἀποτελεῖ. 

U. Τίς ἑκάστου τῶν ἑπτὰ πλανητῶν ἐν τῇ ἀνατολῇ, καὶ τίς ἐν 
τῇ δύσει δύναμις. 

A. Περὶ τῆς φάσεως τῶν ζ’ πλανητῶν, καὶ τέ μὲν ἕκαστος αὖ- 
τῶν τῷ ἡλίῳ συνὼν ἀποτελεῖ, καὶ τί διαμετρῶν, τί δὲ τῇ 
σελήνῃ καθ᾽ ἑχάστην τῶν δύο φάσεων. 


Πάντοτε μὲν χόσμοιο κατ᾽ αἰθέρα χοιρανέοντες 
Ἠέλιος Μήνη τε διηνεχὲς ὦχα φέρονται. 
ἄστρα δ᾽ dp ἤλιθα μυρί᾽ ἀν᾽ οὐρανῷ ἐστήριχται 
μαρμαίροντ᾽ ἐπὶ νυχτί, τὰ μὲν σελάεσσιν ἀφαυροῖς 
5 αἰθύσσοντ᾽, ὥσθ᾽ ὅσσον ὑπ᾽ ὄμμασιν αὐγάζεσθαι, 
πολλοὶ δ᾽ αὖτ᾽ αἴγλησι φαεινόμενοι βλοσυρῇσιν 
ἀστέρες, ὡς καὶ φέγγος ἐπὶ χθονὸς ἡμερίοισιν 
φαίνειν, εὖτ᾽ ἀσέληνον ἔχῃ δρόμον ἀμθροσίη νύξ’ 
καὶ μὴν δὴ τάδε πάντα δι᾽ αἰθέρος αἰὲν ἄρηρεν 
10 d πλανέ᾽ ἐν χώρη, τῇ δὴ τὰ πρῶτα δέδασται, 
ἑλχόμεν᾽ ἀντολίηθεν ἐφ᾽ ἑσπερίην δύσιν αἰεί, 
παῦρ᾽ δπὸ δεικήλων τεράτων τετυπωμένα μορφαῖς, 
αὕτως δὲ πλέονα σποράδην πεφορημέν᾽ ὕπερθεν. 
πέντε δ᾽ ἄρ᾽ ἀστέρες οἷοι ἀγαυότατοι διὰ χύχλου 
16 Ζωδιαχοῦ πλάζονται ἀμειβόμενοι χατὰ χόσμον 
καὶ δείχηλ᾽, οὖς φῦλα βροτῶν ὀνόμηναν ἀλήτας, 
τῶν μὲν δὴ μετόπισθε φίλῃ μεμνήσομ᾽ ἀοιδῇ. 
Μαχρὸς δ᾽ αὖ διὰ μέσσου ἐλήλαται οὐρανοῦ ἄξων, 
ἀστεμφής, ὄσσοισιν ὁρωμένῳ ἀπροτίοπτος, 
30 ὃς περὶ πᾶν γαίης τε xal ἀτρυγέτου διὰ πόντου 
ἦχα διηνεχέως δινεύμενος οὖχ ἀπολήγει, 
Τοῦ δὲ δύω πόλοι εἰσὶ χαταντιπέρην ἀσάλευτοι, 
ὃς μὲν ἐπὶ χρυεροῦ Βορέω πνοιΐσιν ἀρηρὼς 
xal χεφαλῇς ἀγχοῦ βαιῆῇς χυνοσουρίδος Ἄρχτου, 
45 ἄλλος δ᾽ ἐν διερῷ Νότῳ ἵσταται" ἀλλ᾽ 6 μὲν ὑψοῦ 
χεῖται ὑπερχθόνιος, νότιος δ᾽ ἀΐδηλος ὑπ᾽ αἷαν. 
Κύχλοι δ᾽ αὖ πολλοὶ χαὶ ἀπείριτοι οὐρανοῦ εἴσω 
δινεῦνται, τοὺς αὐτὸς ἀεὶ σφαίρης στροφάλιγγι 
τεύχει ἑλισσομένων ἄστρων xat! ἀπείριτον duo. 
30 τῶν δέ τε πάντων εἰσὶ πανέξοχοι ἐννέα χύχλοι, 
δοιοὶ μὲν προτίοπτοι ἰδ᾽ ὀφθαλμοῖσιν δρητοί, 
οἱ δ᾽ ἄλλοι μήτι μερόπων πραπίσιν τε νοητοί. 
ἕπτ᾽ ἀϊδεῖς μὲν ἔασιν ἰδ᾽ ἐν φρεσὶ μοῦνον δρητοί, 
δλλήλοις δὲ παραδλήδην στρωφώμενος αἰεί" 


MANETHONIS 


APOTELESMATICORUM 


LIBER II. [1.] 


In secunjo hoc libro persequitur : 

1. De positione circulorum In ρέμα tam apparentium quam 
absconditorum, et axe, et horizonte, et de siderum et 
stellarum in circulis positione, et de obliquis circulis. 

11, Quid quisque septem planetarum in propria, et quid in aliena 
domo apparens efficiat. 


HII. Quz cujusque septem planetarum in ortu, et qua in occasu 
potestas. 

IV. De apparentia septem planetarum, et quid quisque eorum 
Soli conjunctus efficiat, et quid e-regione-positus , et quid 
Luns in utraque apparentia. 


Ubique quidem mundi per aetherem dominantes 
Sol et Luna continuo celeriter feruntur. 

Stella vero admodum multe? in celo fixe sunt 
fulgentes in nocte, alite luminibus infirmis 
mieantes , tantum ut oculis animadvertantur, 
multsz vero radiis apparentes vehementibus 
stelle, ut etiam lumen in terra mortalibus 
preebeant, quum illunem habet cursum ambrosia nox ; 
et sane quidem hx omnes per eetherem semper apte sunt 
inerrantes in regione, in qua a príncipio distribute sunt, 
tractee ab ortu ad vespertinum occasum semper, 
paucae per signa figurarum expresse formis, 
temere vero plures sparsim se-volventia superne. 

Quinque vero stelle solte splendidissime per orbem 
Zodiacum vagantur alternantes per mundum 
et signa, quas gentes hominum appellarunt erraticas, 
harum quidem postea meo mentionem-faciam in-carinine. 

Magnus vero per medium ductus est celum axis, 
immotus , oculis cernenti non-conspicuus, 
qui circa totam terram et sterile per mare 
celeriter continuo volvi non cessat. 

Ejus autem duo poli sunt e-regione immoti, 
unus ad frigidi Boreem flatus aptus . 
et prope caput parve cynosuridis Ursee, 
alter autem in humido Noto stat; sedille quidem superne 
situs-est super-terram, australis autem incertus sub terram. 

Orbes vero multi et innumeri intus cselum 
volvuntur, quos ipsum (illud) semper spheeree volutatione 
facit volventium astrorum per immensam viam. 

Horum vero omnium sunt maxime-insignes novem orbes, 
duo quidem adspectabiles atque oculis conspicui, —[tendi. 
ceteri autem prudentia mortalium et mentibus animadver- 

Septem incerti quidem sunt atque animis tantum conspi- 
alter autem juxta alterum positi se-volventes semper : [cui, 


42 MANEGQNOZ B. [A]. 


86 ὃς μὲν γὰρ πρώτιστα πόλου δινεύμενος ὀψοῦ, 


ὅντε Βόρειον φῶτες ἐπίχλησιν χαλέουσιν " 


τὸν δὲ μέτα τροπιχὸς θέρεος πυριλαμπέος ὥρης 
*4 *4 *« A 


γίνεται * 


τείνονται μεσάτοιο, δι᾽ οὗ θοὸν ἅρμα τιταίνων 
ἴσην Ἠέλιος τεύχει νύχτ᾽ ἄμδροτον ἠοῖ" 

40 τῷ δ᾽ ἔπι y svp ἐρίοιο τροπῆς χύκλος ἐστήριχται" 
ἑξείης δ᾽ ἐπὶ τῷ Νότιος πέλει, οὗ ῥά τε βαιὴν 
φράζεο μοῖραν ὕπερθε, τὸ γὰρ πλέον ἔσθ᾽ ὑπὸ γαῖαν" 
τοὺς δὲ μέσους τέμνουσι δύω χύκλοι ἄξονος αὐτοῦ 
ἄχρης ἀρχόμενοι xopugic* αὐτοί γε μὲν ἄμφω 

45 ἀλλήλους ἄχρις Νοτίου τέμνουσι πόλοιο, 
ὃς μὲν ἐνὶ θνητοῖσι χαλούμενος ὀρθὸν Ορίζων, 


ὃς δὲ Μεσημθρινὸς ὑψοῦ ἄχρης χυρτούμενος αἴθρης. 


ἀμφότεροι δ᾽ ἄρα τοίγε πόλων ἔντοσθεν ἐόντες 
ἐντὸς ἐέργουσιν δίνην περιχείμενοι ἄστρων. 
[0 οἵδε μὲν ἐν πραπίδεσσιν ἀριφραδέες τελέθουσιν 


γνώσασθαι xóxAot, τοὺς δ᾽ αὖθ’ ἑτέρους καὶ ἐπ᾽ ὄσσοις 


δερχόμεθ᾽, εὖτ᾽ ἂν γαῖαν ἐπιτρέχη ἀμόροσίη νύξ, 
τὸν μὲν ἴσον χροιῇ λευχῷ φαίνοντα γάλαχτι, 
τὸν δ᾽ ὑπὸ δεικήλοισι δυώδεχα παμφαίνοντα 

δὅ Ζωδιαχόν λοξοὶ δ᾽ ἐπαμοιδαδὶς ἐζώσαντο 
οὐρανὸν ἀμφότεροι δίχα τέμινοντές σφεας αὐτούς. 


ἑπτὰ δ᾽ ἄρ᾽, ὥσπερ πρόσθεν ἀείσαμεν, εἰσὶν ἄϊστοι 


καὶ μοῦνον πυχινῆσιν ἐνὶ φρεσὶν ἑστηῶτες, 
οὕνεχεν οὗ ζώων μορφαῖς δλχοῖς τε φαεινοῖς 
60 οὐδὲ μὲν οὗ χροιῇσι διάχριτοι εἰσορόωνται, 
ἀλλ᾽ αὕτως δίνησιν ὀϊόμεθά σφεας ἄστρων 
χυχλοῦσθαι, τάπερ αὐτὸς ἀτειρὴς αἷὲν ἀγινεῖ 
οὐρανὸς ἐν στροφάλιγγι περὶ χθόνα δῖαν ἑλίσσων. 
ἢ γὰρ δὴ τὸν μέν τε Βορήιον ἀστέρες Ἄρκτου 
65 μείζονος, ἣν Ἑλίκην ναῦται νηῶν ὀνόμηναν, 
ἀμφιχαράσσονται ῥοίζῳ στρωφώμενοι αἰεί, 
οἵτε ol ἀχροτάτοισι φαείνονται περὶ ποσσίν" 
ἄντυξ δ᾽ αὖ χύχλοιο μέσην διὰ χεῖρα Βοώτου 
τέμνει ὑπ᾽ ἀγχῶνος σχαιοῦ, χεφαλῇς τε Δράχοντος 
10 ἀκροτάτης ψαύει, στέρνον θ᾽ ὕπο Κηφέος εἶσιν 
xal χλεινῇῆς ἀλόχοιο παραὶ ποσὶ Κασσιεπείης. 


χύχλος δ᾽, ὅστε τρέπει θέρεος πυριλαμπέος ὥρην, 


ἀστέρι δινεύοντι περιγράφεται χατ᾽ Γθλυμπον 
Καρχίνου ὀγδοάτης μοίρης ἔπι παμφαίνοντι - 

75 κεῖται δὲ τλήγων μέσσον διὰ Καρχίνον αὐτόν, 
ξανθήν τ᾽ αὐχένιον χαίτην χαροποῖο Λέοντος, 
σπεῖράν τε πρώτην "Ogtoc, βριαροῦ τ᾽ Ὀφιούχου 
ὥμους, [Ορνιθός τε δέρην τανυσιπτερύγοιο, 
xal πόδας ἹἽππείους, χειρός τ᾽ ἀγχῶνα βορείου - 

80 ᾿Ἀνδρομέδης, χαρπόν τε χερὸς λαιὴν δέ τε χνήμην 
Περσέος, ὁστάτιόν τε ποδὸς θέναρ Ἡνιόχοιο, 
καὶ βριαρῶν Διδύμων δύο σὺν χείρεσσι χάρηνα. 

αὐτὰρ ἰσημερινόν τις ἑῷ φράσσαιτ᾽ ἐνὶ θυμῷ 
ἀστέρος ἐκ μεσάτοιο χαρασσόμενον Κριοῖο, 

es κεῖθεν δ᾽ αὖ παραμειδόμενον Ταύρου πόδας ἄχρους, 
xal χαλὴν ζώνην θηροχτόνου ᾽Ωρίωνδς, 

Ὕζρης θ᾽ ὀλχὸν ἀπειρεσίης, Κρητῇρά τε μέσσον, 


unus quidem primum super polum circumactus, 

quem Borealem viri cognomine appellant ; 

post hunc autem fropicus aestatis fervidz tempestatis ' 
exsistit; * * * * * 

extenduntur medium, per quem celerem currum gubernana 
parem Sol reddit noctem ambrosiam diei; — 

post hunc hiberna versionis orbis fixus est; 

deinde post hunc Australis est, cujus quidem parvam 
animadverte partem superne, plurimum enim est sub terra; 
hos autem medios secant duo orbes axis ipsius 

a-summo incipientes vertice ; ipsi quidem ambo 
alter-alterum usque ad Australem secant polum, 

alter inter mortales appellatus juste Horizon, 

alter autem Meridianus alte in summa curvatus eethra ; 
ambo autem hice intra polos locati. 

intus continent orbem circumsiti astrorum. 

Hice quidem in mentibus manifesti exsistunt 
&d-cognoscendum orbes. Ceteros vero etiam oculis 
cernimus, ubi terram incursaverit ambrosia nox, 
unum similem colore apparentem candido lacti , 
alterum signis duodecim splendentem 
Zodiacum ; obliqui autem alternatim cingunt 
ceelum ambo seorsim secantes se ipsos. 

Septem vero , uti supra cecinimus , suit incerti 
et solum in solertibus mentibus fixi , 
quoniam non signorum formis et tractibus splendidis 
nec vero coloribus distincti cernuntur, 

Sed sic vorticibus existimamus eos stellarum 
eircumvolvi , quas quideni ipsum infatigatum semper move 
caelum rotatione circa terram divinam volvens. 

Profecto enim Borealem quidem stelle Ursze 
majoris, quam Helicen nautze navium appellaverunt, 
oircum-circa-describunt impetu se-circumagentes semper , 
quie ei ( Ursse ) extremos apparent circa pedes ; 
curvatura autem orbis mediam per manum Boote 
secat sub cubito le vo , caputque Draconis 
extremum tangit, et pectus Cephei subit 
et celebris uxoris praeter pedes Cassiopeize. 

Orbis autem qui vertit estatis fervidee tempus, 
stella se-volvente circumscribitur in Olympo 
Cancri octavam ad partem splendente; 
jacet autem secans medium per Cancrum ipsum, 
flavamque cervicalem jubam terrifici Leonis, 
et gyrum primum Serpentis, robustique Ophiuchi 
humeros,et Cycni collum alis-extensi , 
et pedes Equinos, et manus cubitum borealis 
Andromedse, et musculum manus atque sinistram tibiam 
Persei, et extremam pedis plantam Aurig:, 
et robustorum Gemínorum duo cum manibus capita. 

At AEquinoctialem quis suo animadvertat animo 
Btella ex media descriptum Arietis, 
inde vero pratereuntem Tauri pedes extremos, 
et pulcrum cingulum ferarum-occisoris Orionis, 
et Hydri tractum immensi, et medium Craterem, 


MANETHONIANORUM LIB. 1I. [1.] 43 


ἑξῆς δ᾽ ἀχροτάτου στολμοῦ ψαύοντ᾽ ἐρατεινῆς 
Παρθένου, ἰοδόλου τε Bx χηλῆς περόωντα 
90 Σχορπίου, ἰγνύας τε διαχρίνοντ᾽ Ὀφιούχου, 
xal χαίτης ἄχρης ἐπαφώμενον ὠχέος Ἵππου, 
μέσσον τ᾽ ἀμφοτέροισιν ἐν Ἰχθύσι δινεύοντα, 
χειμερίου δὲ τρο πῆς χύχλον θοοῦ Αἰγοχερῆος 
σχέπτεο πὰρ μέσσοιο διεχπερόωντ᾽ ἐπὶ γοῦνα 
95 ἀμφότερ᾽ Ὑδροχόου, xal Κήτεος εἰναλίοιο 
οὐρήν, ἠδὲ Λαγωοῦ ἀπὸ στέρνων ἐπὶ μέσσα 
νισσόμενον, πρώτους τε πόδας Κυνός, ἠδὲ xal ᾿Αργοῦς 
ποντοπόρου τέμνοντα δι᾿ αἰθέρος ἄχρα χόρυμθα, 
Κενταύρου τ᾽ ὦμους, νότιον κέντρον τ᾽ ὀλοοῖο 
109 Σχορπίου, ἠδὲ βιὸν στέρνων μέτα Τοξευτῇρος. 
τὸν δ᾽ ἄρα δὴ νότιον, μεθ᾽ ὃν οὐχέτι φέγγος δρᾶται 
ἄστρων ἀνθρώποις, ot δὴ χθόνα τήνδε νέμονται, 
ὁπλῇσιν Κένταυρος ὑπὸ σφετέρῃσι χαράσσει, 
πηδάλιόν τε νεός, τὴν ἀχροτάτησι τεμοῦσα 
ιοῦ Πηλίου ἐν χορυφαῖς Παλλὰς θέτ᾽ ἀν᾽ ἀστράσιν "Apyo. 
οἵ δὲ δύω, τοίπερ τε πόλῳ διαπειραίνονται, 
ἀστεμφεῖς ἑστᾶσι χαὶ ἀχλινέες περὶ χόσμον, 
πάντων δειχήλων αἰεὶ ἐπαφώμενοι δλχοῦ" 
ὃς μὲν γάρ θ᾽ ὀψοῦ θοοῦ οὐρανοῦ ἐστήριχται 
10 ἠῴην οἶμον xal δείελον Ἠελίοιο 
χρίνων xal θνητοῖσιν ἄγων βαιὴν λύσιν ἔργων " 
ὃς δὲ περιστρέφεται πύματον πόντον τε καὶ αἷαν 
φαίνων ἀντολίας, δύσιάς θ᾽ ὑπὸ βένθεσι χεύθων, 
ὅς δά θ᾽ Ορίζων χύχλος ὅπ᾽ ἀνθρώπων πεφάτισται, 
IIS οὔνεχα μηχίστην ὄσσων ἐπιτέμνει ὀπωπήν. 
δλχὸς δ᾽ αὖτε Γαλαξίεω βαιῇ μὲν δρᾶται 
λαμπετόων μοίρῃ, τὸ δέ οἱ πλέον ἐστὶν ἀμαυρόν᾽ 
γυροῦται δ᾽ ὀψροῦ μὲν ἐπὶ πνοιαῖς Βορέαο 
ἐν θρόνῳ ἑζομένης γούνων ἄχρι Κασσιεπείης, 
130 πὰρ χεφαλὴν Κηφῆος" 6 δ᾽ Ὄρνιθος πτερὰ τέμνει, 
Αἰητοῦ τε μέσον, xai Γόξων ἄγχι χορώνης 
ἀχρότατον νεῦρον, θηρὸς φονίοιό τε χέντρον, 
ἠδὲ Θυτήριον ἄχρον ἰδ᾽ ὁπλὰς Κενταύροιο 
τέσσαρας * ἐχ δ᾽ ἄρα κεῖθεν ἀνέρχεται ἐκ Βορέαο 
125 ἄψορρος διὰ Νηὸς ἀμειδόμενος χατὰ πρύμνην, 
xai χνήμας Διδύμων, χορυφῆς θ᾽ ὕπερ Ὠρίωνος, 
xat γόναθ᾽ Ἡνιόχου, γουνός τ᾽ ἔπι γοργοφόνοιο 
δεξιτεροῦ Περσῆος, ὃ δὴ τέταθ᾽ ὥστε θέοντος. 
Zo διαχὸς δ᾽, ὅσπερ «s xav οὐρανὸν ἔπλετο πάντων 
130 εὐτροχάλων χύχλων μάλ᾽ ἀγαυότατος xat δρητός, 
δώδεχ᾽ 6n" εἰδώλοισι χεχασμένος εἶσι δι᾽ αἴθρης" 
ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ αὐτὸν χεῖται ὑπ᾽ ἀστράσι παμφαίνοντα 
Κριὸς καὶ Ταῦρος, Δίδυμοι δ᾽ ἐπὶ τῷδε, μετ᾽ αὐτοὺς 
Καρχίνος ἠδὲ Λέων, στάχυάς τ᾽ ἐν χερσὶ φέρουσα 
135 Παρθένος ἀνθρώπων γενεὴν ποθέουσα παλαιῶν, 
Χηλαί θ᾽, ἃς xal δὴ μετεφήμισαν ἀνέρες ἱροὶ 
xai Ζυγὸν ἐχλήισσαν, ἐπεὶ τετάνυνθ᾽ ἑχάτερθεν 
οἷαί περ πλάστιγγες ἐπὶ ζυγοῦ ἑλχομένοιο, 
Σχορπίος ἐστὶ δ᾽ ἔπειτα, βίη τ᾽ ἔπι Τοξευτῆρος, 
M0 xal δὲ xal Αἰγόχερως, μεθ᾽ ὃν "Y δροχόος τε καὶ Ἰχθῦς. 
Οἴχοις μὲν δὴ πάντες ἑοῖς παρεόντες ἄριστοι 
. 


deinde extremam vestis-oram tangentem amabilis 

Virginis, et venenati per chelam transmeantem 

Scorpii , et poplites separantem Anguitenentis, 

et jubam summam tangentem celeris Equi , 

mediumque ambobus in Piscibus se-volventem. 
Hiemalis autem conversionis orbem celeri Capricorno 

speculare a medio transgredientem ad genua 

ambo Aquarii , et Pistricis marina 

caudam , atque Leporis a pectore ad media 

vadentem , prioresque pedes Canis, atque Argüs 

raarivagze secantem per e&therem summa aplustria , 

Centaurique humeros, et australem aculeum perniciosi 

Seorpii , atque nervum cum pectore Sagittarii. [ cernitur 
Hllum vero australem, ultra quem non amplius lumen 

stellarum hominibus , qui quidem hanc terram incolunt, 

ungulis Centaurus suis signat , 

et gubernaculum navis, quam summis secans 

Pelii in verticibus Minerva posuit in stellis Argo. 
Illi duo, qui quidem in-ceelo terminum-efficiunt , 

stant immoti et inclinabiles circa mundum, 

omnium signorum semper attingentes tractum; 

alter enim super citum crelum fixus est 

matutinam viam et vespertinam Solis [ rum; 

discernens et mortalibus afferens exiguam liberationem ope- 

alter autem circumvolvitur extremum mare atque terram, 

ostendens ortus, et occasus sub profundis condens, 

qui quidem Horizon orbis ab hominibus appellatur, 

quoniam longissimum oculorum abscidit conspectum. 
Tractus vero Lactei exigua quidem cernitur 

splendens parte, plurirnum vero ei est obscurum; 

circinatur autem superne quidem ad flatus Borez 

in solio sedentis usque ad genua Cassiopise , 

juxta caput Cephei ; idem Cycni pennas secat , 

et Aquila» medium, et Arcus prope cornu 

extremum nervum, ferzeque perniciosse aculeum, 

atque Thuribulum summum et ungulas Centauri 

quattuor ; inde vero regreditur a Borea 

redux per Navem transgrediens versus puppim , 

et tibias Geminorum, superque verticem Orionis, 

et genua Aurigse, et ad genu Gorgonicidee 

dexterum Persei, quod intenditur instar currentis. 
Zodiacus vero , qui quidem in ceelo exstat omnium 

rotundorum orbium longe splendidissimus et conspicuus, 

duodecim simulacris ornatus incedit per aethram ; 

circa vero illam jacent stellis fulgentes 

Aries et Taurus, Gemini post hunc, post eos 

Cancer et Leo, spicasque in manibus gerens 

Virgo hominum genus desiderans priscorum, 

et Chelie, quas etiam alio-nomine-appellarunt viri saneti 

et Libram vocarunt, quum expandantur utrimque 

quasi quidem lances in libra quze-trahitur, 

Scorpius autem est deinde, et post hunc vis Sagittarii , 

atque etiam Capricornus, post quem Aquarius atque Pisces. 
In-domibus quidem omnes suis presentes optim:e ( sunt ) 


44 MANEGQNOZ B. [A.] 


ἀστέρες ἐν γενέθλη, ἐπεὶ ἐσθλοδόται μὲν ἀρείω 
xal πλέον᾽ ἐσθλὰ διδοῦσι, xaxot δέ τε μείονα λυγρά. 
τῷ μάλα χρὴ σχέπτεσθ᾽, ὁπόσοι σφετέροισι δόμοισιν 
145 ἠὲ καὶ εἰν δρίοισιν ἑοῖς βεδαῶτες δρῶνται᾽ 
εἰ μὲν γὰρ πλέονες, πολὺ φέρτερον, εἰ δέ τε παῦροι, 
μειότερον χῦδος βιότῳ xat πρῆξιν ὄπασσαν. 
Ἀλλὰ xal ἀλλήλων ὅσ᾽ ἀμειδόμενοι χλυτοφεγγεῖς 
οἴκοις ἐχτελέουσι, μάλα χρειὼ χαταλέξαι. 
ι0 Φαίνων μέν τεΔιὸς ζώοις μεγαχύδεας ἄνδρας 
τεύχει, καὶ βασιλεῦσιν ἰδ᾽ αὖθ᾽ ἑτάροισιν ἀνάκτων 
ἐς φιλίην ζεύγνυσι, χαὶ αὐτοὺς πολλάχι δασμῶν 
πρήχτορας ἐξανέφηνεν ἐὐπρήσσοντας ἄναξιν, 
χρήματά τ᾽ ἐν χερσὶν δῶχεν βασιλήια νωμᾶν᾽ 
155 πολλάχι δ᾽ ἀλλοτρίων τέκνων πατέρας καλέεσθαι 
δῶχεν, 3) ἐχθεμένοις παῖδας σφετέρους ἀπέδωχεν. 
Ζεὺς δὲ Κρόνοιο τόποις παρεὼν βίοτον μὲν ὀπάζει, 
εὐχτεάνους τε τίθησιν, ἀτὰρ πολυγηθέος ὅλόου 
φειδωλούς, μηδ᾽ ὅσσον ἑῶν χτεάνων ὀρέγοντας, ς 
160 ἠπεδανὸν στέρνοισι νόον xal ἄναλχιν ἔχοντας, 
ἀμφὶ ἔθεν πολὺ μεῖον ἣ ὧν πέλας ὦσι φρονοῦντας, 
ἐν, δ’ ἔργοις πρήξει θ᾽ ἑτέροις ὑποπεπτηῶτας᾽ 
ὅσσα δέ τ᾽ ἐχτελέουσιν, ἀποχρύπτει χλέος ἐσθλὸν 
164 4: πολλάχις ἀλλοτρίων, ot χαί σφισιν αἴσχ ε᾽ ἔδωκαν. 
w6 ἐν δ᾽ ἥλρεως ὅρίοισιν ἢ ἐν ζώοισι βεδηκὼς 
Φαίνων νωχελέας τε χαὶ ἀδρανέας μάλα ῥέζει, 
δειλοὺς πανταρθεῖς τε, φρεσὶν χαταπεπτηῶτας. 
αὐχμηρούς, ἑὸν ἦτορ ἀεὶ βλάπτοντας ἀνίαις. 
170 ἀλλ᾽ "A ρης οἴχοισι K póvou πολιοῖο βεθηκὼς 
πανθαρσεῖς τεύχει χαὶ πρήξεσι τολμήεντας, 
πρὸς δ᾽ ἔτι θαρσαλέους τε xal εὐτόλμους xal ἀτρέστους, 
πρῆξιν παντοίην τε xal ἔργα τελοῦντας ἀμόχθως . 
dis * ἐφορμήσωσιν ἀεὶ τέχμωρ ἐπάγοντας " 
175 φθείρει δὲ χλῆρον πατρώιον, ἠδὲ συναίμους 
πρεσδυτέρους πάντας χρυερῷ ζόφῳ ἀμφικαλύπτει. 


᾿Αφρογενοῦς δὲ Κρόνος παρεὼν οἴχοις τάδε ποιεῖ" 


πρεσθυτέραις ζεύγνυσιν ἰδὲ Opus otv ἀκιδναῖς, 
180 ἢ ξυνὴν δήμοισι χύπριν μισθοῦ παρεχούσαις. 
19 πρὸς δ᾽ ἔτι δυσγαμίην καὶ δυστεχνίην μάλ᾽ ὀπάζει, - 
181 στείραις ἠδ᾽ ἀτόχοισι συνάπτων δυσχλέα λέχτρα " 
δηθάχι καὶ χείρεσσιν ἑαῖς ἀλόχους ἐδάϊξαν 
ζήλῳ ἀλαστήσαντες ἐπ᾽ αἴσχεσιν, οἷς τελέουσιν. 
᾿Αφρογενὴς δὲ Κρόνοιο δόμοις λεχέων ὀλετῆρας 
185 ἀλλοτρίων ἔῤῥεξε, χαὶ ἀσπέρμους θέτο τέχνων, 
οὐ μᾶλα χηδομένους μάχλου ἕνεκεν φιλότητος 
οὔτε φίλων σφετέρων, οὐδ᾽ αὖ πατέρων ἀλέγοντας᾽ 
ἢ γὰρ δὴ χεδνῶν ἑτάρων γάμον αἰσχύνουσιν, 
ἢ xal μητρυιῇσιν ἑαῖς ἢ παλλαχίδεσσιν 
190 σφωιτέρου γενετῆρος ὁμὸν λέχος εἰσανέθησαν. 
ἐν δ᾽ ἄρα χρυσοφαοῦς * E pp oU ζώοισι βεδηχὼς 
Φαίνων ὀξείας μερόπων ἤμόλυνεν ἀχουάς, 
ἢ λαλιῇς ἤμερσε φίλης xal γλῶσσαν ἔδησεν, 
δεινοὺς δ᾽ ἐν πραπίδεσσι χαὶ οὐλοὰ μητιόωντας 
195 χρυπταδίωςς τεύχει, σφέτερον νόον οὔτινι θνητῶν 


φαίνοντας. δαχετῶν φονιώτερον ἰὸν ἔχοντας, 


stella in nativitate, quoniam beneficss quidem πιλὺπ 
et plura bona dant , malc autem minora damna. 
Quapropter admodum oportet considerare, quot sui i àe 
aut etiam in terminis suis ingressse spectentur; — [niu 
si enim plurea ( sunt), multo amplius , sin vero peuce, 
minus decus vitse et actionem dederunt. [aitero-alitrw 
Sed etiam quiecumque alternantes prefulgide (sui 
in-domibus perficiant, admodum opus-est recenset. 
Saturnus quidem Jovis in-signis gloriosos viros 
facit, et regibus itemque amicis principum 
in amicitiam jungit, et eos saepe tributorum 
exactores exhibuit bene-facientes principibus, . 
opesque manibus dedit regias administrandas; 
ssepe autem alienorum liberorum patres appellari 
dedit, aut exponentibus filios suos reddidit.  [suppedl 
Jupiter autem Saturni regionibus praesens victum quia 
opulentosque reddit , sed lsetificarum divitiarum 
parcos , nec tantillum suarum opum prebentes, 
imbecillam in pectoribus mentem et ignavam babenis, 
circa se multo minus quam circa-eos , quos prope subi, s 
in operibus autem et actione aliis subjectos;  — [Us 
quacumque autem perficiunt, (ea) obscurat fama bos 
stepe aliorum , qui etiam illis dedecora dederunt. 
in Martis autem terminis aut in signis ingressus 
Saturnus segnes et invalidos admodum facit, 
ignavos et meticulosos , animis dejectos, 
squalidos , suum cor semper carpentes molestiis. 
sed Mars cedes Saturni cani ingressus 
feroces reddit et actionibus audaces , 
praeterea animosos atque promptos et intrepidos, a. 
acliohem omnigenam atque opera perficiedtes sine sli 
et quaecumque suscipiant , iis semper finem imponetid; 
perdit vero patrimonium , atque fratres 
natu-majores omnes frigida caligine circumdat. 
Veneris autem Saturnus praesens edibus bec fici : 
vetulis jungit atque famulabus vilibus, 
aut communem vulgo venerem mercede preebenlibos; 
praeterea nuptiarum et prolis infortunia admodum pre 
sterilibus et non-parientibus jungens famosa coznubéi 
frequenter etiam manibus suis uxores interficiunt [ ass 
iracundia sceluscommittentes propter turpitodines quei" 
Venus autem Saturni in-sdibus conjugum copio 
alienarum fecit , e£ semine privavit liberorum, 
non multum curantes, libidinosum propter amore? — 
autamicos suos, nec vero patrum suorum rationem habesis 
aut enim reverendorum amicorum nuptias dehoneslall 
aut etiam novercis suis aut pellicibus 
sui genitoris eundem lectum conscenderunt. 
Verum in aurei Mercurii signis ingressus 
Saturnus acutas mortalium hebetavit aure, 
aut loquela privavit grata et linguam ligavit, —- 
acres autem in cogitationibus et pernicioss 
occulte facit , suam mentem nemini mortalium 
aperientes, anguibus nocentius virus babenlel, 


MANETHONIANORUM LIB. Il. [1.] 45 


xai δὲ xal ἀρρήτων μύστας τελετῶν, μαχάρων τε 
5: ὄργια γιγνώσχοντας, ὅσ᾽ ἐν βίδλοις ἐχαράχθη 
H χρυπταῖς, ἃς οὐ πᾶσι βροτοῖς θέμις ἐν φρεσὶν ἴδμεν" 
"s ταύτης δ᾽ οὐχ ἂν ὄναιντο δαημοσύνης᾽ τάδε γάρ σφιν 
V— uv! ἀγαθῶν xal λυγρὰ xal ἀντία γίνεται αἰεί. 
^. ταῦτα δὲ xol Στίλδων ῥέζει Κρόνου ἐν μεγάροισιν" 
π΄ ἀλλ᾽ ἄρα τοῖς ἦδος πέλεται σφετέρων ἀπὸ μόχθων " 
: πεῦχει δ᾽ οὗ μοῦνον βίδλων ἐπιίστορας ἱρῶν, 

706 παγννυχίδων τελετῶν θ᾽ ἡγήτορας, ἀλλὰ καὶ ἐσθλοὺς 
udvttac , ἀστρονόμους xal ὀνειροπόλους, προπάροιθεν 
ἑζομένονς θυσιῶν, μαχάρων ἄπο θέσφατα θνητοῖς 
φαίνοντας, πτηνῶν τε ποτῆς ἄπο θεσπίζοντας, 

t. πρήξεσι δ᾽ ἐν βιότου ἑτέροις δποπεπτηῶτας. 

cuo ὅσσοις δ᾽ αὖ Φ «έθων ἤΑλρεως οἴχοισι βέθδηχεν, 
τρισμάχαρες στρατιῶν ἡγήτορες, ἕν τε βροτοῖσιν 

. ιόμενοι πολίων ἡγήτορες 3 βασιλῆες. 

*— ὃς δ᾽ αὕτως xal Θοῦρος ἐπὴν Διὸς ἐς δόμον ἔλθη, 
δωρεῖται χῦδος καὶ ἀπειρέσιον χράτος ἀνδρῶν" 

“ἢ τεύχει xal νηῶν ἠδ᾽ ἱππήων πρυλέων τε 

: ἡγεμόνας βασιλεῦσιν ἀρηρότας, οἵ χατὰ μῶλον 
ἀνθρώπους χτείνοντας ἐῇ ὀπὶ xal μεμαῶτας 
. κ« & o t: 07- — 3 
εἰ δ᾽ ἄρα μὴ χέντρῳ πέλεται μηδ᾽ ἐς τόσον εἴη 

ες ὕψος, ἀειρόμενοι πάντων σφετέρων ὕπερ αὐτοὶ 

, *:0 τάττονται, χἣν δμῶες ἀειχέλιοι τελέθωσιν. 

ἐν δ᾽ ἄρα Κυπρογενοῦς ζώοις Ζεὺς ὄλθον ὀπάζει 

παντοῖον, κτεάνων vs δόμους πίμπλησι βροτοῖσιν, 
αὐτοὺς δ᾽ αὖθ’ ἑτάρους 3) καὶ συνέδρους βασιλήων 
θηητοὺς λαοῖσι χαὶ ἐν πολίεσσιν ἀγητοὺς 

n5 τεύχει xal μαχάρων ἱερεῖς σηκῶν τε προέδρους, 
τιμαῖς χυδαλίμους ἠδ᾽ ἑξαίτοις γεράεσσιν, 
πρήξιος ἐκ πάσης συναθροίζοντας πολὺν ὅλθον, 
δήμου θ᾽ ἡγητῆρας, ot ἐν χείλεσσιν ἑοῖσιν 
φθέγξοντ᾽ εἶν ἱεροῖσιν ἀχουόμενοι ὑπὸ λαῶν, 

130 ζευγνυμένους τ᾽ ἀνδρῶν μεγάλων φιλότητι γυναικῶν, 
ὧν ἄπο χυδήεντες ἰδ’ ὅλόιοι ἐξεγένοντο. 
xal Κυθέρη Διὸς οἴχῳ 3 «lv δρίοισι φανεῖσα 

εὐχλέας ἐν πολίεσσι xal ἐν δήμοισι τίθησιν " 
κοσμεῖ καὶ μίτρησι πέκλοισί τε πορφυρέοισιν, 

8 στέμμασί τε χρυσοῦ, τοὺς δ᾽ αὖ γεράεσσ᾽ ἱεροῖσιν" 
ἠδὲ γάμους δῶχεν φιλίους, xal λέχτρα γυναιχῶν 
ὥὦπασεν εὐθαλάμων, λέχτροις δέ τε δῶχε γυναιχῶν 
εὐόλδων dv ἑῇσιν ἔμεν πολίεσσιν ἀρίστοις, 
χτήματά θ᾽ ἕξουσιν χλεινὸν βίοτόν τε xal οἴχους" 

24 προσφιλέας δ᾽ ἔρδει καὶ τιμήεντας ἅπασιν, 
πειθοῖ xal χαρίτεσσι τετιμένον ἦτορ ἔχοντας" 
ἠδὲ xai ἄνδρας ἔτευξε γυναιχείοισιν ἐπ᾽ ἔργοις, 
ἐξ ὧν χρήματα πολλὰ χαὶ εὐφροσύνην πόρεν ἐσθλήν’ 
δηθάχι δ᾽ αὖθ᾽ ὑποτάσσει 6x ἀσχολίησι τυράννων 

346 ἢ μεγάλων ἀνδρῶν, οἷσι χράτος ἶσον ἄναξιν. 

Ζεὺς δ᾽ ἄρ᾽ ἐν ἁΕ ομείαο τόποις πολύολθον ἔθηκεν, 
εὐχλέ᾽ ἐπιφροσύνης ἕνεχεν, βασιλήιον ὄὅλθον 
νωμῶντ᾽ ἐν χείρεσσι, xal ix πολίων ἐθνέων τε 


χρήματα xol δασμοὺς συνα vov βασιλεῦσιν, 


atque etiam arcanorum mystas sacrorum , atque deorum 
orgia edoctos, quaecumque in libris scripta sunt 
occultis, quos non omnibus mortalibus fas (est) mente no- 
hac vero non fruantur scientia ; haec enim iis [scere ; 
pro bonis et damnosa et adversa fiunt semper. 
Hiec autem etiam Mercurius facit Saturni in edibus ; 
at vero illis commodum fit suis ex laboribus ; 
reddit autem non solum librorum scrutatores sacrorum, 
pervigiliorum sacrorumque antistites, sed etiam probos 
vates , astronomos et somniorum interpretes, ante 
sacrificia sedentes , a diis vaticinia mortalibus 
aperientes , volucrumque e volatu vaticinantes, 
in actionibus vitre autem aJiis subjectos. 
Quibuscumque vero Jupiter Martis edesingressus sit, 
ter-felices exercituum duces , et in mortalibus 
culti urbium duces aut reges (fiunt ). 
lta vero etiam Mars uhi Jovis in domum venerit, 
donat gloriam et ingentem potentiam virorum ; 
facit etiam navium et equitum peditumque 
duces regibus accommodatos , 40] in pugna 
bomines occidentes sua voce et infestos 
* * * * * * 
sin autem non in centro sit neque in tantam eat 
altitudinem , sublati supra omnes suos ipsi 
collocantur, etiamsi servi viles fuerint. 
In Veneris vero signis Jupiter divitias dat 
omnigenas , opibusque domos implet hominibus, 
ipsos vero sodales aut etiam adsessores regum 
spectatos populis atque in urbibus admirabiles 
facit e£ deorum sacerdotes fanorumque praesides , 
honoribus inclytos et eximiis praemiis, 
actione ex omni colligentes multas divitias, 
et populi duces, qui labiis suis 
praedicabunt in templis auditi a populis, 
et conjunctos virorum magnorum amore imulieribus , 
equibusrebus gloriosi et fortunati exsistunt. 
Et Venus Jovis in domo aut terminis apparens 
celehratos in urbibus et in populis reddit ; 
ornat etiam mitris et vestibus purpureis, 
vittisque auri , alios vero donis saris; 
atque connubia dedit amica , et nuptias mulierum 
donavit bene-nubilium , nuptiis Yero dedit mulieruin 
fortupatarum in suis urbibus optimis esse 
et opes habituris et egregium cultum et edes; 
amabiles autem reddit et honoratos omnibus, 
facundia et gratiis colendum pectus habentes ; 
atque etiam viros posuit muliebria ad opera, 
ex quibus pecunias multas e£ leetitiam (iis) dedit probam ; 
frequenter vero subjicit sub diligentia tyrannorum 
aut magnorum virorum,quibus potentia (est) par principibus. 
Jupiter veroin Mercurii locis valde fortunatum reddidit, 
celebratum prudentis gratia, regias opes 
versantem manibus , atque ex urbibus gentibusque, 
pecunias οἱ tributa colligentem regibus , 


46 ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ B. (A.] 


250 ἐν δ᾽ ἔργων πρήξει μέγ᾽ ὑπείροχον, ἐν δ᾽ ἄρα. τοῖσιν 
χεχλόμενον; μέγα δ᾽ αὖτε νόῳ φρονέοντα , xai ἐσθλὴν 
κτῆσιν ἀπ᾽ ἀσχολίης βιότου φορέοντα πρὸς οἴχους. 
ἔμπαλι δ᾽ “Ερμείης δόμῳ εὐφεγγοῦς ᾧ αἔθοντος 
παιδείης πραπίδεσσι σοφῆς παιδεύματ᾽ ἔχοντας, 

255 παίδων θ᾽ ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆχεν ἀνάχτων, 

ἢ δίφρῳ ἑζομένους,, ὅθι τ᾽ ἀργύρου ἐστὶν ἀμοιθη, 
ἠὲ νόμων θεσμῶν τ᾽ ἐπιίστορας, ὧν ἕνεχ᾽ αἰεὶ 
πειθομένους χῦδός τε χατὰ πτόλιας μέγ᾽ ἔχουσιν, 
ῥητῆρας μύθων τε xal εἶν ἀγορῇσιν ἀρίστους 

260 νείχεά τ᾽ ἰθύνειν xal τειρομένοισιν ἀρήγειν, 
ἕν τε διχασπολίησιν ἐριδμαίνοντας ἔπεσσιν, 
ὧν ἄπο πλοῦτον ἀπειρέσιον καὶ χρήματ᾽ dyetpav: 
ἄλλοι δ᾽ αὖτε πέλονται ἀπαγγελέες βασιλήων, 
πίστιν τ᾽ ἀμφὶ δίχῃσι θεμιστοπόλων ἀπ᾽ ἀνάχτων 

465 ἴσχουσιν, χείνοις σφετέρῳ νόῳ ἰθύνοντες. 

ἐν δ᾽ ἄρα τοι Παφίης ἴΑρης οἴχοισι βεδηχὼς 
ἀλλοτρίων λεχέων χρυπτοὺς λυμάντορας ἔρδει, 
δώροις ἠδὲ δόλοισιν ὀπιπεύοντας ἑταίρων 

. εὐνέτιδας πηῶν τε, xai αἴσχεα μαχρὰ τελοῦντας" 

371 ἀλλ᾽ ἄρα χἀχείνων βιότοις ὀλέθρους ἐπάγουσιν, 

372 ἢ καὶ ἑὰς χεδνὰς ἀλόχους ὀλέχουσι χέρεσσιν, 

270 δύσγαμα νυμφεύοντες ἀπ᾽ ἀλλοτρίων ὁμεναίων. 

373 ζώοις δ᾽ αὖ Πυρόεντος ἐπεμδεδαυῖα Κυθήρη 

δυσγαμίην τεύχει τε χαὶ ἐχ λεχέων μάλ᾽ ἀνίας" 

.475 ἣ γὰρ ἄγοντ᾽ ἀλόχους, ὧν ἄργυρον ὦνον ἔδωχαν, 
δμῳάδας, αἴτ᾽ αὐτοὺς μάχλοις ἔργοισιν ἔπεισαν, 
ἠὲ πολυμνήστῃσι συνευνῶσιν φιλότητας 
αἰεὶ χλεπτομέναις, ὧν εἵνεχα δηριόωσιν" 
οὐ γὰρ ταὶ τίουσ᾽ οὐδ᾽ αὖ φιλέουσι συνεύνους 

280 τῷ δὴ xai χρίσιας xal νείκεα πολλάχις ἔσχον 
σὺν σφετέραις ἀλόχοισι, καὶ ἀλλήλους ἀθέριξαν 

* xai αὐτῶν elvexa δηθὰ 
ἐν συνοχῆσι γένοντο xal ἀπλήτοις ἀχέεσσιν, 
ἠδὲ γυναιχείης χεφαλῇς χάριν εἰργμὸν ἔνειχαν " 
ἣν δὲ γυναιχὸς ἔῃ γενέθλη, μάλ᾽ ἀγήνορα τεύχει 

486 xal γαῦρον, βουλῇσιν ἑαῖς πίσυνον xal ἄκαμπτον, 

490 τάς τ᾽ ἄλλας ἄνδρεσσιν ἴσας χάμνουσαν ἀνίας 

286 πάγχν δ᾽ ἄρ᾽ ἐς φιλότητα δύην, τοχετῶν ἐποχήν τε 

281 ὀτλήσει, xal δηθὰ λυγρῇ περὶ γαστρὶ μογήσει, 

88 ἤτοι πρὶν γονίμης ὥρης βρέφε᾽ ὠμοτοχοῦσα, 

5389 ἠὲ νεχρῶν ἐν γαστρὶ μέλη τέμνουσ᾽ ἄπο τέχνων. 

290 ναὶ μὴν xal Πυρόεις οἴχοις θοοῦ "Epp do vos 
οὐλοὰ μηδομένους στέρνων ἔντοσθεν ἔθηχεν, 
ἄγρια τ᾽ ἐν πραπίσιν βουλεύματα ποιχίλλοντας, 
πρὸς δὲ χαχοφροσύγῃσιν ἀεὶ μερόπεσσι συνόντας, 

295 ὡς δὴ xal τ᾽ ἄλλοις ὑποφήτορας ἔμμεν ἀνιῶν " 
xal δὲ δικορραφίης δεδαηχότες εἰν ἀγορῇσιν 
χαὶ χρίσιας θαμινὰς χαὶ νείχεα πυχνὰ ἑκόντες 
ἴσχουσιν, φήμη δὲ καχὴ περιδέδρομεν αὐτοὺς 
xa «s δικῶν μέγα πλῆθος, ὃ δὴ μάλ᾽ ἀχρήμονας ἔρδει" 

300 πολλοὶ καὶ παίδων τῶνδ᾽ ἡγητῆρες ἔασιν" | 
πρὸς δ᾽ ἔτι xal ψεύστας, ἀθέους, ἀθεμίστια ἔργα 


μηδομένους, χλῶπας, ληίστορας, ἀνδροφονῆας , 


inque operum actione valde excellentem, atquein his (rebu) 
celebratum , multum vero mente meditanten , et bonam 
possessionem a diligentia vitze portantem domum. 
Rursus Mercurius in domo splendidi Jovis 

discipline sapientis in-mente praecepta habentes 

et puerorum ductores aut ipsorum fecit principum, 

aut sellze insidentes, ubi argenti est mutatio, 

aut legum institutorumque peritos, quarum-rerum cam 
obedientes gloriamque per urbes magnam habent , [sempe 
oratoresque sermonum et in foris optimos 

litesque dirigere et periclitantibus succurrere, 

et in judiciis litigantes verbis, 

e quibus-rebus divitias immensas et pecunias collezenenl; 
alii vero fiunt correctores regum, 

fidemque circa judicia jus-dicentibus a principibus 
habent , illis (ea) sua mente exercentes. 

Verum in Veneris edibus Mars ingressus 
alienarum uxorum occultos corruptores facit, 
muneribus atque dolis tentantes amicorum 
conjuges cognatorumque, et dedecora magna commilleslos; 
at vero etiam illorum vitse perniciem immittunt, 
aut etiam suas reverendas uxores interficiunt manibus, 
infaustas nuptias-facientes ab alienis matrimoniis. 
Signis vero Martis ingressa Venus [ lestias : 
infaustas-nuptias facit atque e matrimoniis admodum m 
autenim ducuntuxores, pro-quibus argentum pretium dedt- 
servas, quae eos libidinosis operibus permulserunt, {πὸ 
aut multum-ambitis ( feminis ) junguntur amores 
semper furtivos-colentibus , quarum causa litigant; 
neque enim illze colunt neque vero amant maritos; 
quapropter etiam lites et rixas saepe habuerunt 
cum suis uxoribus, et se-invicem repudiaverunt 
* * * et earum causa frequenter 
in angustias inciderunt et innumeros morores, 
et feminei capiti3 gratia carcerem tulerunt; 
sin mulieris sit nativitas , admodum virilem facit 
et jactabundam, consiliis suis confisam et inflexibilen, 
ceterasque viris similes perferentem molestias; 
omnino vero quod ad amorem attinet damnum εἰ parisuz 
moram]  tolerabit, et frequenter miserum circa uterum Ν᾽ 
aut ante natalem horam feetum crudum-enixa, — (boi. 
aut mortuorum in utero membra exsecant infantum. 

Quin etiam Mars in domibus celeris Mercurii 
perniciosa cogitantes intus-in pectoribus facit , 
asperaque in cordibus consilia volutantes , 
praeterea prava-mente semper hominibus consuescent^s, 
adeo ut etiam aliis subornatores sint molestiarum; 
atque etiam litium-impingendarum periti in foris 
et controversias frequentes et rixas crebrassua sponte 
habent; fama autem mala circumvenit eos [ 
atquejudiciorum magna multitudo, qua quidem valdeinpt 
multi etiam puerorum barum-rerum ductores suni; 
praterea etiam mendaces , impios , infanda opere 
meditantes , fures, latrones, homicidas, 


MANETHONIANORUM LIB. II. (!.| 41 


ὅρκων οὐδ᾽ ὅσσον τι νόῳ χρυερῷ ἀλέγοντας. 

ταῦτα δὲ xal Στίλθων "Apto ἐν δώμασιν ἕρδει, 
305 ττλαστογράφους τεύχων, λυμάντορας, ἠπεροπευτάς, 

ἀλλοτρίου πλούτοιο λιλαιομένους χτεάνων τε" 

πολλάχι xal χτεάνων πίστεις. ὦνπέρ τις ἔδωχεν 

λάθρη παρθέμενος, καχομητίη ἠρνήσαντο, 

" » - * X * 


χρήματα παῦρα διδοῦσιν, ἃ πολλῶν χρεῖος ἐτύχθη " 
310 πρὸς δ᾽ ἔτι φαρμαχίης ὀλοῆς ἐπιίστορας ἔρδει" 
v ἅνεχεν πάντων xal ὅπ’ ἴδρισιν ἶφι μάχεσθαι 
θωαῖς χερτομίαις τε κατὰ πτόλιας σοδέονται." 
ἐν δ᾽ “Ερ μοῦ ζώοισι φιλομμειδὴς ᾽Α φροδίτη 
θῆκε προϊσταμένους μεγάλων βιότοιο γυναιχῶν, 

3816 χείνων δ᾽ εἴνεχα δηθὰ χρίσεις xal νείχε᾽ ἔχοντας. 
οἷς ἔπι κῦδος ἔθηκεν ἰδ᾽ εὐχλέα πολλάχι νίχην᾽ 
οἱ δὲ θεῆς ἱεροῖο προφήτορες εὐχτεάνοιο 
γίνονται, τιμὰς ἰδ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ πλοῦτον ἔχοντες" 
τεύχει δ᾽ ἐν τούτοισι τόποις χαλὴ Κυθέρεια 

330 αἰόλ᾽ ὑπὸ χροιΐ ποιχίλματα δαιδάλλοντας 
παντοίοις ζώοισιν ἐοικότα, τοὺς μὲν ἐφ᾽ ἱστῶν 
χερχίσιν ἠδὲ χερῶν τεχνήμασιν ἀμφί τε πέπλοις, 

324 τοὺς δὲ χαὶ ἐν γραφίοις μελιηδέος ἄνθεσι χηροῦ 

323 δεικνύντας πάντων μορφὰς θηρῶν τε καὶ ἀνδρῶν, 

820 ἄλλους δ᾽ ἐν πετάλοις στεφανώματα ποιχίλλοντας, 
obc δὲ xal ἀνθοδάφους ἁλίων ἄπο θήχατο χόχλων, 
εὐόδμων τε gu τεῦξεν τεχνήτορας ἄνδρας. 
“Ἑρμῆς δ᾽ αὐτ᾽ οἴχοισι φανεὶς χαλῆς Κυθερείης 
προσφιλέας θῆχεν χαὶ τιομένους μάλα πᾶσιν, 

330 μορφῇ θ᾽ ἱμερόεντας ἰδ᾽ αἰμύλα χωτίλλοντας, 
παντοίης μούσης τ᾽ ἐπιίστορας" ἢ γὰρ ἀοιδοὺς 
εὐχλέας, 1) χιθάρης ὑποφήτορας ἐξετέλεσσεν, 
ἠὲ μελῶν μολπῆς εὐρύθμου τεύχτορᾶς ἄνδρας, 
ἠὲ πολυτρήτοις λιγέως μέλποντας ἐν αὐλοῖς " 

33$ ἄλλους ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ἔρδει" 
παιδευτὰς δ᾽ ἄλλων τοίων ἔργων ἀνέφηνεν, 
ἐξ ὧν ὄλθον ἐὐχτέανον χῦδός τ᾽ ἐνὶ δήμοις 
ἄρνυνται, χαρίτεσσι χεκασμένοι εὐεπίη τε᾿ 
πρήξεσι δ᾽ ἐν βιότου πάντες μαχάριστοι ἔασιν, 


340 οἷσί τ᾽ ἐπιθύνωσ᾽ ἔργοις, πάντ᾽ ἐχτελέουσιν . 


ἦσιν ἐπιφροσύνῃσιν ἀμόχθως, ὥς x' ἐθέλωσιν. — 
ἐν δὲ Λέοντι, δόμῳ πανδερχέος Ἠελίοιο, 


Φαίνων μὲν μεγάλους τε xal ἐχ πατέρων ἀριδήλων 


τεύχει, χαί τ᾽ ὄλδῳ βιότου ἅμα χῦδος ὀπάζει, 
845 ἀλλὰ xaxip θανάτῳ ὀλέσει πάντως γενετῆρα 
ἢ βίῃ, ἢ φθορίμων ὑγρῶν πλήθεσσι χαλέψας. 
δεικήλῳ δ᾽ ἐν τῷδε Δι ὃς πολυφεγγέος ἀστὴρ 
ὥστ᾽ οἴχῳ σφετέρῳ χαίρει, ἐπεί ἐστι τρίγωνον 
αὐτοῦ, ὡς καὶ πρόσθεν ἀείσαμεν, Ἠελίου τε, 
30 xat μεγάλους βασιλῆας ἢ ἴσους χοιρανέουσιν, 
ἥ που τῶν ἑτάρους τεύχει, λαοῖσιν ἀγητούς, 
πάντας δ᾽ ἀφνειοὺς xal τιμήεντας ἔθηχεν. 
αὐτὰρ ΓΑ prc ἐπὶ τῷδε πατρώια πάντ᾽ ἐχέδασσεν, 
καὶ σίνος ὀφθαλμῶν δῶχεν, βιότου δ᾽ ἄρα πρῆξιν 
8. πολλὴν ἀμφὶ πυρὸς πολιοῦ τ᾽ ἄπο δῶχε σιδήρου, 


juramenta ne tantillum quidem mente aspera curantes. 
Heec vero etiam Mercurius Martis in zedibus facit, 
falsarios exhibens , perditores, deceptores , 

alienarum divitiarum cupidos opumque; 

888 06 etiam opum fidem, quas quis dedit 


clam deponens , pravo animo negaverunt , 
* * * * * * 


[suut; 
pecunias paucas dederunt, que multarum debitum facte 
preterea autem veneficii perniciosi peritos facit ; 

quarum causa rerum-omnium etiam a gnaris fortiter pu- 
persecutionibus conviciisque per urbes pulsantur. [gnandi 

Sed in Mercurii signis ridendi-amica Venus 
fecit praefectos magnarum bonis mulierum , 
atque illarum eausa frequenter lites et rixas habentes, 
quibus laudem adjunxit et gloriosam ssepe victoriam ;. 
alii autem deze delubri preestites opulenti 
fiunt, honores atque inde divitias habentes; 
facit autem in his locis pulcra Venus 
varia colore artificia fingentes 
omnigenis animalibus similia , alios telorum 
radiis atque manuum sollertia et in peplis, 
alios etiam cestris mellese coloribus cere 
exhibentes omnium formas ferarum atque liominum , 
alios foliis coronas varias-nectentes , 
alios etiam florum-pictores ex marinis fecit conchis, 
et bene-olentium unguentorum reddidit artifices viros. 
Mercurius autem in eedibus apparens pulcre Veneris 
amabiles reddidit et cultos admodum omnibus, 
formaque desiderabiles et blanda garrientes , 
et omnigeno Musee peritos; aut enim cantores 
celebratos , aut cithare cultores effecit , 
aut carminum modulationis numerose confectores viros, 
aut multiforibus argute canentes fistulis ; 
alios saltationis saltatores peritos facit ; 
ductores autem aliorum talibus in-operibus praestitit , 
ex quibus-rebus divitias opulentas famamque in populis 
adipiscuntur , gratiis ornati et facundia ; 

im actionibus autem vitse omnes felicissimi sunt, 
quaeque opera suscipiunt , omnia perficiunt 
sua sollertia sine-molestia , prout volueruift. — 

In Leone autem , domo omnia-videntis Solis, 
Saturnus quidem magnos atque ex patribus pernobilibus 
edit , atque opibus vite simul gloriam suppeditat ; 
sed mala morte tollet omnino genitorem [xans, 
aut per vim, aut perniciosorum humorum multitudine ve- 

Signo autem in hoc Jovis multum-splendentis stella 
quasi domo sua gaudet , quoniam est triangulum 
ejus, ut etiam supra cecinimus,, et Solis , 
et magnos reges aut pares imperitantibus, 
aut liorum socios facit, populis reverendos, 
omnes autem divites et honoratos reddidit. 

Sed Mars in hoc paterna-bona omnia dissipavit , 
et noxam oculorum dedit , vitze vero actionem : 
multam circa ignem atque a cano dedit ferro, 


ME. κα MEM 


48 MANEGQNOSZ B. (A.] 


τοῖς δ᾽ ἔργοις σχληρὰς xal ἀπηνέας ὦπασε τέχνας" 
αἰεὶ δ᾽ ἕν τε Λέοντι χαὶ ἐν Μήνης δόμῳ ὀφθεὶς 
ὠχυμόρους τεύχει, τοὺς δ᾽ ἡμιδίους ἐναρίζει. 
᾿Αφρογενὴς δὲ Λέοντι βεδηχυῖ᾽ οὐ μάλα χαίρει" 
360 δυσγαμίην τεύχει, ποτὲ δ᾽ αὖτ᾽ ἀλόχοιο διείργει. 


ἀλλ᾽ “Ε ρ μῆς πινυτούς τε xai ἐν μύθοισι φερίστους 


ἕρδει, xal βιότῳ προφανεῖς καὶ ἀγαχλέας dvbpac. — 
ἐν δ᾽ οἴκῳ Μήνης Φαίνων μητρὸς βίον αἰεὶ 
φθείρει ᾿Ηελίοιο βολὰς χαὶ φέγγος ὁρώσης, 
5» αὐτοὺς δ᾽ ἐν νούσοις δολιχαῖς ἄταις τ᾽ ἐδάμασσεν. 
ἠὲ μελαγχολίῃσι καὶ ἄλγεσι χρυπτομένοισιν. 
ἄχρι xsv ἴζηνται μαχάρων ἱεροῖς παρὰ βωμοῖς, 
γηθεῖ δ᾽ αὖ Φαέθων ἐν Καρχίνῳ, οὔνεχεν αὐτοῦ 
ὑψοῦται, πλεόνων τε γονὴν τέχνων μάλ᾽ ὀπάζει, 
3:u xai βίον dv μεγάροισι xai εὐχλέα φῆμιν ἁπάντῃ 
δῶχεν, καὶ φιλίην μεγάλων χαὶ χέρδεα νωμᾶν. 
λρης δ᾽ ἐν Μήνης οἴχοις μεγαθαρσέας ἔρδει 
xal μάλ᾽ ἀγηνορίῃσι πεποιθότας, οὐχ ἀλέγοντας 
οὔτε τι χινδύνων ἰδ᾽ ὁμοχλῆς, οὔτε qo6oto 
$75 τῷ xal σφάλλονται θαμινὰ σφετέροισιν ἐπ᾽ ἔργοις " 
ἄλλοι δ᾽ αὖ τέχνης ἐπιίστορες ἐξεγένοντο" 
πάντες δ᾽ ἀλγεινοῖσι περιπταίουσι σίνεσσιν, 
τῶν πλεόνων δὲ βίη θάνατος xai μοῖρα τελεῖται. 
οὐδὲ μὲν οὐδὲ Κύπρις γηθεῖ Μήνης ἐνὶ olxo- 
380 μάχλους γὰρ τεύχει xal τερπομένους φιλότητι, 
ἄλλα τ᾽ ἐπ᾽ ἀλλοίοις xaxá τ᾽ αἴσχεα πολλὰ τελοῦντας " 


xai δ᾽ ἑτέροις τροπιχοῖς ζώοις πάντεσσι τάδ᾽ Epiat, 


χρυσοφαὴς δ᾽ E ρμῆς ἐν Καρχίνῳ αἰθροπολεύων 

ὀξεῖς ἐν πραπίδεσσι, νοήμονας., ἄλλοτε δ᾽ ἄλλῃ 
886 βουλῇ τερπομένους μήτ᾽ ἔμπεδα μητιόωντας 
ῥέζει, xal μύθοις ἀγαθοὺς ἔργοις τε φερίστους. --- 

' HéA voc δ᾽ αὐτὸς μὲν ὑπὲρ χαροποῖο Λέοντος 
εὐχλέας ἐν βιότῳ χαὶ ὑπείροχον εὖχος ἔχοντας 
ῥέζει" χέντρου δ᾽ αὖτε τυχὼν βασιλῆας ἔτευξεν, 

20υ ἣν ἐσθλῶν χοσμῆται ὑπ᾽ ἄστρων μαρτυρίησιν. 

ὡς δ' αὕτως xai Mj v ἐὸν δόμον ἀμφιδεδῶσα 
πρήξιας ἀνθρώπων ἀγαθὰς χαὶ χῦδος ὀπάζει" 
ἣν δὲ μεσουρα νέῃ νυχτός, βασιλῆας ἔθηχεν. 

οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἀμειδόμενοι ζῶ᾽ ἀλλήλων χατὰ χύχλον, 

395 ζώοις δ᾽ ἐμόεθαῶτες ἐπ᾽ ἀλλήλων κατὰ χύχλον, 
Μήνῃ μὲν Ticáv, Μήνη δὲ γέγηθε Λέοντι. 
τοῖα μὲν ἀλλήλων οἴχοις δρίοις τε παρόντες 
τεύχουσ᾽ ἄλλα τε πολλὰ πολυτλήτοις μερόπεσσιν. 

Αὐτὰρ ἀληθείην πᾶσαν βροτέου βιότοιο 

ἐηυ σύγχρασις διέχριν᾽, ἐπιμαρτυρίαι τε φαεινῶν 
ἄστρων ἀλλήλοις χώροις θ᾽, ὁπὲρ ἂν γεγάασιν" 
ὅσσα δ᾽ ἅμ᾽ ᾿Βελίῳ δρῶσιν παρεόντες, ἀείσω. 

πάντες μὲν χαίρουσιν ἐπ’ ἀντολίῃ σιν ἐόντες, 

ὡς ἐν ἑοῖσιν ἕκαστος ἀγαλλόμενος βασιλείοις 

40) χαί ῥά τ᾽ ἐπ᾽ ἀντολίης μὲν ἰόντες ἅτ᾽ ἐς νεότητα, 
ὑνητοῖς πάντα τελοῦσιν ἄγαν χρατεροὶ παρεόντες" 
ἐσπερίοισι δὲ βαρδύτεροι προϊοῦσι χρόνοισιν, 
ὁ είελοι αὐγῇσιν μαλεραῖς ὁποπεπτηῶτες, 


ἀδρανέες τε πέλονται ἐὸν σθένος ἀμδλύνοντες. 


operibus autem asperas et horridas dedit artes ; 
semper autem in Leone et in Lun: domo visus 
mature-morientes facit, quosdam media-in-vita ne:a! . 

Venus autem Leonem ingressa non magnopere gaudet : 
infaustas-nuptias facit, interdum antem ab uxore separat 

Sed Mercurius prudentes atque in orationibus optimos 
facit , οἱ vita preecellentes et celeberrimos viros. — 

Verum in domo Lun Saturnus matris vitam sempe: 
perdit Solis radios et splendorem videntis, 
ipsos autem morbis longis calamitatibusque domuit , 
aut atra-bili et noxis absconditis , 
usque dum sedeant deorum sacras ad aras. 

Gaudet vero Jupiter in Cancro, quoniam supra eum 
tollitur , pluriumque stirpem liberorum admodum suppeli- 
et vitam in domo et celebrem famam ubique [tat, 
dedit, et amicitiam magnorum et reditus versare. 

Mars autem in Lunsze domo animosos facit 
et admodum virtuti confisos , non curantes 
neque pericula et tumultum-bellicum , neque metum ; 
propterea etiam labuntur crebro suis in operibus; 
alii autem artis periti evaserunt ; 
omnes autem miserabilibus incidunt noxis , 
plurimorum autem mors et fatum per-vim terminatur. 

Neque vero Venus gandet Lune in domo; 
libidinosos enim facit et se-delectantes amore, 
aliaque super alia malaque dedecora multa patrantes ; 
atque etiam aliis (ropicis in signis omnibus haec facit. 

Auricolor autem Mercurius in Cancro caelum-permeans 
acutos mente, prudentes, alio vero et-alio 
consilio gaudentes neque (irma cogitantes 
facit , et orationibus bonos factisque egregios. — 

Sol autem ipse super fulvum Leonem 
celebres in vita et excellentem gloriam habentes 
facit ; centrum vero nactus reges protulit, 
si bonorum ornetur astrorum testimoniis. 

lta etiam Luna suam domum circumgressa 
actiones hominum bonas et gloriam suppeditat ; 
si vero medium-celum-teneat noctu, reges eflicit. 

Illi autem alternantes signa mutua per circulum, 
signisque ingressi alter-post-alterum per circulum, 

Lund quidem Sol, Luna autem gaudet Leone. 

Talía quidem alii-aliorum domibus terminisque pre- 
faciunt aliaque multa eumnosis mortalibus. [ sentes 

At veritatem omnem mortalis vitae 
mistura dijudicat , (estimoniaque lucidorum 
astrorum sibi-invicem atque locis , super quibus apparent; 
quaecumque autem simul cum Sole faciant preesentes, canam. 

Omnes ( stelle ) quidem gaudent in ortu apparentes, 
ut in sua queque exsultans regia ; 
atque ab ortu quidem procedentes quasi in juventutem, 
mortalibus omnia perficiunt magnopere validae praesentes; 
vespertinis autem tardiores progrediuntur temporibus, 
serae radiis fulgentibus se-subjiclentes, 
infirmeque exsistunt suum robur obtundentes, 


MANETHONIANORUM LIB. II. [1.] 


Qoa (vo v μὲν δὴ πρῶτα σὺν Ἢ ελίῳ χατὰ πάντων 
ζωιδίων πλήθει ξηυνῶν ἀγαθῶν τε καχῶν τε, [νυχτί’ 
χρείσσων μέν τε κατ᾽ ἦμαρ ἐών, βλάπτων δ᾽ ἐνὶ 
τεύχει γὰρ πατέρας | μὲν ἀγαχλειτοὺς xat ἐπόλθους, 
μητέρα δ' d ὠκχύμορον θανάτῳ διέκρινε τοχῆος, 

41: αὐτῶν δὲ κτῆσιν μινύθει οἶχόν τε πατρῷον, 

ἀλλ᾽ οὐχ ὡς πενιχροὺς πάμπαν χαὶ ἀχρήμονας εἶναι. 

χαὶ Φαέθων μετὰ Τιτῆνος πατρώια πάντα 
φθείρει, παντοίαις τε βλάθαις ἄταις τ᾽ ἐπέδησεν" 

419 πολλάχι xol ξείνης γαίης ἔπι πήματ᾽ ἔδωχεν. 

(22 ἦῷος μὲν μείον᾽, ἐφ᾽ ἑσπερίησι δὲ δεινά. 

“: Ἄρης δ᾽ Ἠελίῳ συνιὼν πατράσιν μὲν ἀνίας, 

124 γεινομένοις δ᾽ αὐτοῖς θόρυθον xal πήματ᾽ ἔδωχεν" 

120 τοὺς δ᾽ ἄρα καὶ πάτρης γλυχερῇς θῆχεν μετανάστας" 

i ἦ μα τίη γενέθλῃ δ᾽ ὀλοώτατος ἔπλετο πάντων, 

i1 ἥσσων δ᾽ ἑσπέριος γεγαὼς ἀδρανέστερα ῥέζει. 

5 Αφρογενὴς δὲ συνοῦσ᾽ Ὑ περίονι γεινομένοισιν 
δυσγαμίην παρέχει xal δύσχλειαν περὶ λέχτρα᾽ 

Trot γὰρ πενιχραῖς ἢ δούλαις 3) καὶ ἀνάγνοις, 

ἢ xal πρεσθυτέρησι συνέζευξεν μάλ᾽ ἀειχῶς, 

430 3] ἔτι καὶ πιναροῖσιν ἐφεζομέναις στεγέεσσιν, 

“Ερμῆς δ᾽ Ἠελίῳ ξυνὴν βαίνων χατ᾽ ἀταρπὸν 
ἥμερσεν ep xai παιδεέης μάλα πολλῆς" 
ἑζομένους δ᾽ ὥπασσε βίοις  " 

434 ᾿ M . μάλα δ᾽ dio σιν ἀνάσσων 
433 ἀνέρας ἀφνειοὺς. ποίησε τ πόλει παναγήτους 


«3s πρῆξίν θ᾽ ἥσσονα δῶχ᾽, ἐν πρήξεσί τ᾽ ἔμμεν ὑπ᾽ ἄλλοις. 
Τόσσα μὲν Ἦ ελίῳ μούνῳ ξυν ἢ παρεόντες 
ῥέξουσ᾽, (ca. δὲ τοῖσι xal ἀντίον Ἠελίοιο 
φαινόμενοι. M ήνη δ᾽ ἃ σὺν αὐτοῖσιν παρεοῦσα 
ῥέζει ἐν δισσῇσιν ἀπορροίαις συναφαῖς τε 
“νι θνητοῖς ἐν μογερῷ βιότῳ, xat νῦν ἐνέποιμι. 
ἀστέρι μὲν D αίνον τος ἐπερχομένη συναφῇσιν, 
αὐγαῖς a ὑὐξομένη κρείσσων, περὶ μητέρα δ᾽ αἰνοὺς 
ψυχμοὺς ἠδὲ νόσους παρέχει , alveaiv τε προσάπτει, 
αὐτοὺς δ᾽ ἀπροχόπους καὶ δειμαλέους περὶ πρῆξιν 
415 ἐνσινέας τε τίθησιν. ἀπορρείουσα δὲ τούτου, 
ἣν μὲν Ζηνὶ συνάπτῃ ἢ ἁδροχόμῳ Κυθερείη, 
ἐσθλὴ καὶ δώτειρα βίου. πλούτοιό τε πολλοῦ, 
πυροφόρων δ᾽ ἀγρῶν χτῆσιν χρατερῶν τε μελάθρων 
δῶχεν, xal χῦδος φήμην τ᾽ ἀγαθὴν παρὰ δήμοις, 
450 xal φιλίην ἀνδρῶν, ἧσπερ χρήζουσιν, ἑταίρων’ 
ἣν δ᾽ “Ερμῇ πινυτούς τε xai εὔφρονας ἐξετέλεσσεν. 
ἣν δὲ Κρόνον προλιποῦσα χενὸν δρόμον ἐξανύῃ- 
3 χαὶ "A pm μετέπειτα συνάπτη, πάγχυ χαχίστη  [ σιν, 
αὐχμηροὺς τεύχει γὰρ ἀναγχαίου βιότοιο, 
455 οἶτ᾽ ἔργοις χενεοῖς καματοισί τε μοχθίζοντες 
οὕποτε λιμηρὴν πενίην ἐδύνανθ᾽ ὑπαλύξαι, 
πρὸς δ᾽ ἔτι xai ζωῆς τέχμωρ λυγρὸν ἐξανύοντας, 
πολλάχι δ᾽ ὠχυμόρους τε χαὶ ἐν νεότητι θανόντας" 
οἱ δὲ χαὶ εὐτροχάλοις δειρὴν σφίγγουσι βρόχοισιν. 
(0 ἣν δ᾽ ἀπὸ μὲν Κυθέρης ἢ καὶ Ζ ηνὸς πολυφεγγοῦς 
3| καὶ ἀφ᾽ Ερμείαο ἀπορρέῃ; ἔμπαλι δ᾽ ἑξῆς 


MANSTHON, 


410 


4U 


Saturnus quidem primum cum Sole in omnibus 
signis abundat conjanctis bonis et malis, 
melior quidem interdiu evadens , nocens vero noctu; 
facit enim patres quidem illustres et fortunatos, 
matrem autem mature-raptam morte separavit a-patre , 
ipsorum autem possessionem minuit domumque paternam , 
nec tamen ita ut egeni prorsus et inopes sint. 

Et Jupiter cum Sole paterna bona omnia 
perdit, omnigenisque damnis noxisque implicavit ; 
scepe etiam peregrina in terra calamitates dedit , [biles 
maíutinus quidem minores, in vespertinis viis autem terri- 

Marsautem Soli congressus patribus quidem egritudines, 
nascentibus autem ipsis tumuitum et calamitates dedit, 
alios vero etiam patrise dulcis fecit extorres; 
diurna nativitati autem perniciosissimus exstitit omnium, 
infirmior vero vespere factus minora facit. 

Venus autem congressa Soli nascentibus 
infaustas nuptias preebet et infamiam circa toros ; 
aut enim egenis aut servabus aut etiam impuris , 
aut etiam vetulis conjunxit admodum turpiter, 
aut etiam sordidis que-versantur in fornicibus. 

Mercurius autem Soli eandem gradiens per semitam 
privavit sapientia et disciplina admodum magna; ; 
sedentarias antem dedit vitas * — * 

* * * magnopere autem matutinis in viis dominans 
bomines divites reddidil urhi reverendissimos, 
* * * * * * [ esse aliis. 
et actionem minorem dedit, taque actionibus suhjectum- 

Talia quidem Soli uni junctim preesentes 
faciunt , similia sutem his etiam e-regione Solis 
appareníes. Luna autem que cum lis presens 
faciat in duabus defluxionibus conjunctionibusque 
mortalibus in laboriosa vita , etiam nunc dicam. 

διε! quidem Saturni appropinquans conjunctionibus, 
radiis augescens melior, circa matrem autem terribiles 
febres et morbos praebet , noxisque admovet, 
ipsos autem sine-euccessu et timidos circa actionem [turni ), 
noxisque vexatos reddit. Defluens autem ab ea ( i. e. stella 58» 
si quidem Joti conjungatur aut tenericomae Veneri, 
bona (est) et largitrix vitae divitiarumque multarum, 
et triticiferorum agrorum possessionem valldorumque sedi - 
dedit, et gloriam famamque bonam apod populos, [ficiorum 
et amicitiam virorum, quam expetunt, sociorum ; 
sin Mercurio, prudentes atque sapientes fecit. 

Sin Saturnum relinquens vacuum cursum conficiat , 
aut etiam Marti deinde conjungatur, omnino pessima (est); 
sordide-indigos facit enim necessarii victus, 
qui operibus vanis fatigationibusque laborantes 
nunquam famelicam egestatem poterant evitare, 
preterea etiam vitse terminum tristem conflcientes , 
et siepe mature-morientes atque in juventute decedentes ; 
nonnulli etiam flexilibus collum constringunt laqueis. 

Sin a Venere quidem aut etiam Jove splendidissime 
aut etiam ἃ Mercurio defiuat, rursus autem deinde 

37 


82 


ταὐτὰ δέ τ᾽ ἐχτελέσει μέσον οὐρανὸν ἀμφιπο- 
χοσμεῖ καὶ μίτρησι πέπλοισί τε πορφυρέοισιν, [A80 c v 
τερπωλῆῇς τεύχων λαῶν ἡγήτορας ἄνδρας, 

δύνων δ᾽ εὐχτεάνους, ὁλοὸς δὲ τέχνοισιν ἐτύχθη" 


υ θάπτει γὰρ χεδνάς τ᾽ ἀλόχους παῖδάς τ᾽ ἀλεγεινούς. 


ἐν τροπιχοῖς δ᾽ εἴωθε τελεῖν χαὶ πάμπαν ἀτέχνους 
χηδεστῶν βιότου, xai τ᾽ ἐσθλὰ χαχοῖσιν ἔμιξεν" 
κτῆσιν μὲν γὰρ ἔδωχε, τέχνων δ᾽ ἐπὶ κήδεσι λυπεῖ, 
δεινὸς δ᾽ ἀντιμεσουρανέων πέλετ᾽ ἀνθρώποισιν" 


4 πάντων γάρ τε βροτοὺς ἰδίων κτεάνων ἀπάμερσεν, 


εὐόλόους δὲ πάρος χενεοὺς οἴκους ἀπέφηνεν " 
ἔξοχα δ᾽ εἴγε σὺν ᾿Η ἡλίῳ τόδε κέντρον δδεύοι" 


ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον xal χῦδος ὀπάζει, μους, 
"Apncó' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλ- 


&0 θαρσαλέους [ee , ποτὲ δ᾽ αὖ πραπίσιν μάλα δεινούς. 


56 


δύνων δ᾽ adt ἄλγεσσι βροτοὺς dvatc τε προσάπτει, 
σύλησέν τ᾽ ὅλθον, βιότου τ᾽ ἀνέφην᾽ ἐπιδευεῖς. 

dv δ᾽ dp ὑποχθονίῳ χέντρῳ σύνεσίν τε χαλέπτει, 
αἰεί τ᾽ ἐν θορύδοισι xal ἐν σινέεσσι τίθησιν, 

τραύματα δ᾽ αἰὲν ἔδωχεν, ἰδὲ σπασμοῖς χαταρίπτει, 
χινδύνους τ᾽ ἐπάγει θαμέας,, βιότοιό τ᾽ ἀμέρδει 
αὐχμηροὺς, τέχνων δὲ γονῆς ἢ πάμπαν ἄμερσεν, 

ἢ ἕνα τηλύγετόν περ ἐνὶ μεγάροισιν ἔδωχεν' 

δεινὸς δ᾽ ἀμφὶ γάμους" 3) γὰρ θαμὰ λέχτρα διείργει, 


e ἢ λώδην τιν᾽ ἀειχελίην ἀχάχησε γυναιχός. 


τυ 


7 


σ' 


86 


ὕψι δ᾽ ἐπεμδεδαὼς μέσον οὐρα νὸν ἄλλοτε μέν τε 

τέχνας δῶχε βροτοῖσι βαναύσους ἔργα βίοιο" 

ὁππότε δ᾽ εὐεργῶν ἐπιμαρτυρίῃσι σὺν ἄστρων 

δέρχηθ᾽, ἡγεμόνας θῆχε φρουρούς τε τυράννων, 

εὔθηκτον φορέοντας ébv περὶ σῶμα σίδηρον, 

ἐν πόλεσιν δήμοισί τ᾽ ἀριπρεπέας πολιούχους" 

ἐξαπίνης δ᾽ ἔσφηλεν ἐς οὐρανὸν αἰπὺν ἀείρας 

δειλαίους φῶτας ποτὶ Τ᾿ ἄρταρον ἠερόεντα᾽ 

ἤτοι γὰρ φυγάδας φιλίης ἐξήλασε πάτρης, 

ἣ ζωῆς ἀπάμερσε φίλης κρυόεντι σιδήρῳ, 

ἣ πόμα φαρμαχόεν πιέειν χατένευσεν ἐν οἴχοις. 
ὡρονομοῦσα δ᾽ ἀεὶ Καὶ υθέρη χαλοὺς μὲν ἰδέσθαι 

δέζει, xal χαρίεντας ἰδ᾽ ἱμερόεντας ἔπεσσιν, 

ἀφνειοὺς βιότῳ xal ἀγαχλέας $ ἑνὶ πάτρῃ, 

χυδαίνει δὲ τεχοῦσαν, ἄγαν τ᾽ ἀρίδηλον ἔθηχεν. 

καὶ δὲ μεσουρανέουσα τάδ᾽ ἔρδει, πρὸς δὲ καὶ ἔργοις 

τρισμάχαρας τεύχει, τοῖς δ᾽ auc. ἀλόχων γάμον ἐσθλῶν 

ὦπασεν, ἐν δὲ δόμοις κείνων βίον ἠέξησεν" 

καὶ δὲ γυναιχείοισιν ἐπ᾿ ἔργοις δηθάχις ἄνδρας 

ὕδρυσ᾽, ᾧ καὶ χρήματ᾽ ἰδὲ κτῆσιν πόρεν ὄλβου. 

ἀστασίας δ᾽ ὃ πόγειος ἀεὶ λεχέων ἐτέλεσσεν, 

ἠδὲ γάμων ταραχὰς χαὶ χηροσύνας, ποτὲ μέν τε 

ἐν ξείνῃ ποσίων, ποτὲ δ᾽ αὖ μεγάροισιν ἐόντων. 

xax δ᾽ ἔτι xal δύνουσα καχὴ περὶ λέχτρα γυναιχῶν- 

ἣ γὰρ ἀποζεύγνυσι συνεύνων, ἢ πολυχοίνους 

δῶχ᾽ ἀλόχους, ὧν δὴ θάμ’ ἐπασχάλλουσιν ἐφ᾽ ὕδρει" 

xal δ᾽ αὐτοὺς φήμησι xaxaic νεότητος ἐν ὥραις 


ἀμφέόαλεν, μάχλους τ᾽ ἐς ἀειχέα θήχατο χύπριν, 


ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ F^. [P.] 


Eadem vero perficiet medium cxlum circumgrediens : 
ornat et mitris et vestibus purpureis , 

voluptatis faciens populorum antistites viros. [ exstitit : 
Occidens vero opulentos ( facit ), perniciosus antem liber: 
sepelit enim et reverendas uxores et filios miseros. 

In tropicis autem consuevit facere vel prorsus orbos 
tutoribus vite, et bona malis miscuit : [ af&cit. 
fortunam enim dedit, liberorum vero ob funera moerore 
Terribilis vero e-regione-medii-cesli exsistit hominibus : 
nam omnibus homines propriis opibus privavit , 
fortunatasque antea domos vacuas reddidit ; 

inprimis vero si quidem cum Sole hoc centrum obest; 


ultime proli victum et gloriam preebet. 

Mars autem ab -ortu ascendens audacissimos , 
animosos facit, interdum vero mente admodum validor. 
Occidens vero terumnis homines damnisque implicat, 
abetulitque divitias , et re-familiari preebuit imdigos. 

In subterraneo centro autem mentem affligit , 

et semper in turbationibus atque in noxis collocat , 

et vulnera semper dedit , e oonvulsionibus injecit, 

et pericula inducit frequentia , e£ victu privat 

squalidos , liberorum autem generetione aut prorsus orbal, 
aut unum serotinum quidem in domo dedit; [toros dirimit, 
terribilis vero circa connubia ( est) : aot enim frequealer 
aut contumeliam aliquam turpem intulit propter-mulierem. 
Alte autem ingressus seedio caelo , aliae quidem 

artes dedit mortalibus sellularias opera vitse ; 

quando autem benefcarsum cum testimoniis sfellarum 
adspiciatur, duces fecit custodesque tyrannorum , 
bene-acutum ferentes suum circa corpus gladium, 

in urbibus populisque egregios praefectos ; [ tuit 
subito autem praecipitavit, in caelum altum postquam-ses- 
miseros viros ad Tartarum tenebricosum ; 

aut enim profugos cara expulit patria, 

aut vita privavit cara diro ferro, 

aut potionem venenatam bibere induxit domi. 

Horam vero regens Venus semper pulcros quidem visa 
facit , et gratiosos desiderabilesque verbis, 
divites re-familiari οἱ celebratos sua in patria, 
nobilitat autem matrem, et magnopere splendidam fecil. 
Etiam medium-celum-tenens heec facit, insuper operibes 
ter-felices reddit, nonnullis vero uxorum nuptias bonarum 
dedit, atque in domo eorum fortunam adauxit ; 
quin etiam muliebribus in operibus sape viros — [vitiarum. 
collocavit , qua-re etiam pecunias et possessionem dedit di- 
Inconstantias subterranea eemper conjugiorum perfecit, 
atque matrimoniorum turbas et orbitfaies, modo quidem 
in peregrina terra maritis, modo etlam domi versantibus. 
Quin etiam occidens mala (est) circa toros feminarum : 
aut enim disjungit (eas) a conjugibus, ant multum-commune: 
dedit uxores, quarum frequenter indignantur ob injuriam ; 
atque etiam ipsos rumoribus malis adolescentis temporibus 
circumdedit, et libidinose-pronos in turpem reddit venerem, 


MANETHONIANORUM LIB. III. [Π.] b. 


BIBAION T. [8.] 


Ἕν τῷ Y βιδλίῳ enoív* - 

Α. Τί ἀποτελεῖ ἕκαστος τῶν ἑπτὰ πλανητῶν ὡρονομῶν ἐν ἰδίῳ 
οἴκῳ xai ἐν παντὶ τῶν ἄλλων τριῶν χέντρων μόνος EOpt- 
σχόμενος ἐν ἰδίῳ μέντοι οἴκῳ. 

B. Τί ἀποτελεῖ, ἡνίχα ἑνὸς ὡρονομοῦντος ἕτερος ἐπὶ τοῦ ὃντι - 
χοῦ κέντρον μόνος θεωροῖτο, xal τὸ τῶν ἀνθρώπων ἀπο- 
τέλεσμα ἀπαραλλάχτως εὑρισκόμενον, x&v ἐπὶ τοῦ με- 
σουρανήματος xxl ἀντιμεσουρανήματος εὑρεθῶσιν, ἕαν 
τοὺς ἀναμετροῦντες Sic μὲν ἄνω, εἷς δὲ χάτω ὦν. 

Γ. Τί ἀποτέλοῦσιν ol συμμαρτυροῦντες ἀλλήλοις, 7) καὶ συσχη- 
ματιζόμενοι, 3) xoà ἐπιδλέποντες ἑαυτούς. 

Δ. Τί ἀποτελεῖται ᾿Ἡλίου xai Σελήνης ἑαυτοῖς συσχηματιζο 
μένων, τοῦ μὲν ἐν ἀρσενιχοῖς προσφόρως tij οἰκείᾳ φύσει, 
τῆς δὲ ἐν ζώοις θήλεσιν εὑρισχομένης, ἢ τὸ ἀνάπαλιν, 
ἢ xad ἀμφοτέρων ἐν ἄρρεσιν, ἣ καὶ ἀμφοτέρων ἐν θήλεσιν, 
χαὶ τί μὲν ἐπὶ ἀνδρὸς, τί δὲ ἐπὶ γυναιχὸς ταῦτα ἀποτελεῖ 

E. Περὶ χρόνων ζωῆς, καὶ πῶς μὲν τούτους ἐφοδευτέον δι᾽’ 
ἡμέρας, πῶς δὲ νυκτός " xai πότε μὲν ἀπὸ τῶνδε, πότε 
δὲ ἀφ᾽ ἑτέρων τούτους πάραληπτόον. 


"Ocea μὲν ἀλλήλων οἴχοις τελέουσι βροτοῖσιν 
ἀστέρες, ᾽Η λίῳ τε ποριπλήθοντι συνόντες, 
ὁππόσα xat χεραῆς συναφαῖς τεύχουσι Σελήνης, 
ἐν προτέραις σελίδεσσι μάλ᾽ ἀτρεχέως χατέλεξα. 
p νῦν δ᾽ ἐπιμαρτυρίας αὐτῶν xal σχήματα πάντα, 
ἀλλήλων θ᾽ ὅσα δρῶσιν ὑπ᾽ ἀχτίνεσσιν ἐόντες, 
xai χέντροις πισύρεσσιν ἐπεμδεθαῶτες, ἀείσω. 
Πρῶτα μὲν οὖν Φαίνων ὑπὲρ ὡρονόμοιο βεδη- 
ἤτοι πρωτοτόχους xal πρωτοτρόφους ἀνέφηνεν, [ χὼς 
10 ἃ καὶ ἀδελφειοὺς προτέρους διόλεσσεν ἅπαντας, 
τέχνων δ᾽ αὖτ᾽ ὀλετὴρ πέλεται, βίοτόν τε χαλέπτει 
ἀλλοτρίοις οἴχοισιν ἐών εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ἐν ἑοῖσιν 
ὡρονομῇ, ζώοις δ᾽ ἰδίοις ἐπιτέρπεται αἰεί, 
Αἰγόχερῳ τε xal “Ὑδροχόῳ βλοσυρῷ τε Λέοντι 
15 xal Χηλαῖς Κριῷ τε, τότ᾽ ἀνέρες ἐξεγένοντο 
χύδιστοι, γενεῇ τε γεγηθότες, εὐχλέϊ πλούτῳ 
τιμαῖς χαὶ γεράεσσιν ἀγαλλόμενοι βασιλήων. 
ψυχρὸν δ᾽ ἐς λίδα νισσόμενος δῦνον περὶ κέντρον 
μαχροδίους, γήραι λιπαρῷ θαλέθοντας ἔθηχεν, 
30 εὐχτεάνους,, μόχθοισιν ἰαινομένους σφετέροισιν. 
εἰ δὲ μεσουρανέοι, πατρώια πάντ᾽ ἐχέδασσεν, 
δηθάχι δ᾽ οὐδ᾽ ὅσσον χλήρου παρὰ πατρὸς ἔνειμεν, 
πρήξεις δ᾽ ἀπροχόπους χαὶ νωχελέας μάλα τεύχει, 
ἔργα δὲ καὶ τέχνας χειρῶν ἐξαίνυται ἀνδρῶν 
45 ψυχῶν θ᾽, ἥντινα πρῆξιν ἐνὶ στέρνοισιν ἕλωνται, 
δυστεχνίην δ᾽ ὥπασσε, χασιγνήτων τ᾽ ἀπάμερσεν. 
ὀρφανίην δ᾽ ὁπόγειος ἐὼν ἀπὸ πατρὸς ἔτευξεν 
πάμπαν νηπιάχοις, χλῇρόν τ᾽ ἔρραισεν ἀΐστως, 
ὃν θνήσχων ἔλιπεν γενέτης, αὐτοὶ δ᾽ ὑπὸ νούσου 
30 χαμινουσ᾽, ἕν τε χρύει πυρετῷ τ᾽ αἴθωνι μογεῦσιν, 
ἐν δ᾽ ἀγορῇ χρίσιας καὶ νείκεα δηρὸν ὄπασσεν. 
λεὺς δ᾽ ὥρην ἐφέπων ἐριχυδέας ἄνδρας ἔθηχεν 
ἐν δήμοις πάτρησί τ᾽ ἐνὶ σφετέρῃσιν ἀγητους, 
πρὸς δ᾽ ἔτι xal πρήξει μεγαλαυχέας, ἐν βιότῳ τε 
9 ἀφνειγύς, βασιλεῦσι φίλους, μάλα τιμήεντας. 


LIBER III. [11.] 


In tertio libro dicit : 

I. Quid eff&iciat quisque septem planetarum , boram servans it: 
propria domo , et in quoque ceterorum trium centroruim 
soius inventus, in propria scilicet domo. 

11. Quid efficiat, qnum uno boram servante alter in occiduo cen- 
tro solus cernatur, et hominum apotelesma pariter inven- 
tum, etiamsi in medii-ceeli-statione aut medii-czli-e-re- 
gione inveniantur, se ipsos metientes, alter quidem supra, 
alter vero infra exsistens. 

111. Quid efficiant testantes sibi invicem, aut etíam simul appa- 
rentes, aut etiam inspicientes se-invicem. 

IV. Quid efficiatur Sole et Luna simul apparentibus, illo quidem 
in masculis convenienter proprie nature, hac antem in 
signis femineis inventa, aut vice versa, aut etiam ambobus 
in masculis, aut etiam ambobus in femineis, et quid in 
viro, quid etiam in femina hsc ef&ciant. 

V. De temporibus viti, et quomodo ea ingredi oporteat inter- 
diu, et quomodo noctu; et quando quidem ab bis, quando 
ab aliis hsec incipienda sint. 


Quaecumque allera-alterius in-domibus perficiant mor- 
stelle, et Soli ignivomo conjunctie, [ talibus 
quacuimqueetiam cornute faciant in-conjunctionibusZune, 
in prioribus paginis sdmodum vere recenaui. 

Nunc autem testimonia earum et formas omnes, 
et quecumque faciant alia-aliarum sub radiis apparentes, 
et centra quattuor ingresse , canam. 

Primum quidem Saturnus super horonomum ingressus 
aut prímogenitos et primum-eductos protulit, 
aut etiam fratres priores necavit omnes; 
et liberorum interfector est, vitamque vexat 
alienis in-asdibus presens ; ubi vero in suis 
horam-servat, signisque propriis delectatur semper, 
Capricorno atque Aquario et tetrico Leone 
et Chelis et Ariete, tunc viri exorti-sunt 
clarissimi , et genere gaudentes, celebribus divitiis 
honoribus et preemiis exsultantes regum. 

Frigidum vero in Africum proficiscens occiduwum circa cen- 
longzevos , senectute lauta vigentes fecit, - [(rum, 
opulentos , laboribns fruentes suis. 
Sin medium-cxlum-teneat, paterna-bona omnia dissipavit, 
frequenter autem netantillum quidem hereditatis a patre de- 
actiones autem infructuosas et infirmas admodum facit, [dit, 
opera autem et artes manibus eximit virorum 
mentibusque, quamcunque actionem animis elegerint , 
liberorum-cladem autem dedit , et fratribus orbavit. 
Orbitatem vero subterraneus apparens patris attulit 
omnino infantibus , et htereditatem perdidit funditus, 
quam moriens reliquit genitor ; ipsi autem morbo 

laborant , et frigore febrique ardente jactantur, 

in foro autem lites et rixas diu dedit. 

Jupiter vero horam regens perillustres viros fecit 
in populis et in patriis suis reverendos, 
praterea etiam actione celebratissimos , re familiari autem 
divites, regibus amicos , admodum honoratos. 

. 37. 


64 MANEGQNOZ T. [B.] 


πενθαλέοισιν ἐὴν ἄλοχον τύμθοισι χαλύψας 
y3igov δηναιὸν χλαύσει χατὰ δώματα Mxrpov: 
τήνδε δ᾽ ἄρ᾽ ἐν τροπιχοῖς ζώοις θαμὰ τλήσετ᾽ ἀνίην. 

(46 εἰ δ᾽ dp ἀνερχομένου Ἄρεος Φαίνων πάλι δύνῃ, 

δυστυχίην μάλα γεινομένοις φαίνουσι xaz' olxov. [μι ἡση, 
δυνούσης Παφίης 9 ὁπότ᾽ ἂν Kpóvocibpovo- 

οὐ μόνον αἰνόγαμοι xal δυσχλέες εἵνεχ᾽ ὀμεύνων, 

ἀλλ᾽ ἔτι καὶ πατέρες καίδων ἐς πάμπαν ἄπαιδες 

160 γίνονται " στείρας γὰρ ἢ ὠμοτόχους παραχοίτις 
ἐς θαλάμους εἴρυσσαν, ἰδ᾽ αἴσχεα πολλὰ τελούσας" 
εἶ δὲ χαὶ ἐν τροπιχοῖσιν ἔοι ζώοις κατέναντα, 
οὐχὶ μόνον πιναραῖς ἀλόχοις γάμον ἐζεύξαντο, 
xal δ᾽ αὐτοὶ πρήξεις χυθέρης ἀγάπησαν ἀθέσμους. 

166 εἴχελα δ᾽ ἀντέλλου σα πάλιν τούτοις Κυθέρεια 
πρὸς δύσιν ἐρχομένοιο Κρόνου χαλεποῦ μάλ᾽ ἐόντος, 
μάχλοις πρεσδυτέραις ἢ xal δούλῃσι συνάπτει. [ὥρῃ , 

εἰ δ᾽ “Ἑρμῆς δύνῃσι Κρόνου βεδαῶτος ἐφ᾽ 
πένθεα γεινομένοισι τελεῖ δειλοῖς ἐπὶ τέχνοις. 

160 ἔμπαλι δ᾽ εἰ Στίλδων μὲν ἀνέρχοιτ᾽, αὐτὰρ 6 δύ- 
νείχεα χαὶ χρίσιας γραπτῶν χάριν ἠὲ μάλ᾽ αἰνῶν [νοι, 
ἔργων ἴσχουσιν, θωὴν δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ἔτλησαν. 

Ζηνὸς δ᾽ ὡρονομοῦντος, ἐπὴν Ἄρης πάλι 
οὐχ ὁμαλὸν βίοτον δῶχαν" ποτὲ μὲν γὰρ ἄειραν [δύνῃ, 

166 ὑψοῦ, χυδαλίμους τε xal ἀφνειοὺς μάλ᾽ ἔθηχαν, 
ἄλλοτε δ᾽ ἔσφηλαν χτεάνων τ᾽ ἄπο πάμπαν ἄμερσαν, 
χαὶ καμάτους βιότοιο χάριν μόχθους τ᾿ ἐπάγουσιν. 
ταῦτα δέ, xijv δύνησι πάλιν Ζεύς, ὡρονομοῦντος 
"A poc ἐξετέλεσσεν ἐπὶ πλέον, οὔνεχα τῆμος 

170 δάχρυα καὶ στοναχὰς φθιμένοις draco" ἐπὶ τέχνοις, 
xal δ᾽ ἀλόχοις ἥρμοσσεν ἀειχελίαις, τέκν᾽ ἀπ᾽ ἄλλων 
ἤδη θρεψαμέναις͵ ἃ στέρξουσ᾽ αὐτοὶ ἀνάγχη 
πάντας δ᾽ αὖτε χασιγνήτους φιλίης ἀπὸ πάτρης 
ἄλλον ἐπ᾽ ἀλλοίης τηλοῦ γαίης ἐχέδασόεν" 

176 μόχθων δ᾽ ἐς γῆρας προτέρων ἀνάπαυσιν ἔδωχεν. 

ἐχ περάτης δ᾽ ἀνιὼν ᾧ αέθ ovxavévavra Κυθήρης 
ἐς δύσιν ἐρομένης, πολυόλθδους τρισμάκαρας τε 
ῥέζει, καὶ μεγάλων ἀλόχων ἥῤμοσσε γάμοισιν, 
δηιδίαις δ᾽ ἐς κύπριν ἰδὲ ξυναῖς φιλότησιν" 

190 χτῆσιν δ᾽ αὖτ᾽ ἰδίην τοχέων ἄπ᾽ ἄμετρον ἔδωχεν. 
μαρμαίρουσα δ᾽ ἀ π᾿ ἀντολίης ἐρατὴ Κυθέρεια 
δυόμενόν τ᾽ ἐσορῶσα πυρίγληνον Φαέθοντα, 
ὅλθον χυδήεντα xal εὐχλέα φῆμιν ὄπασσεν, 
xal γάμου ἱμερόεντος ἐϊφροσύνῃσιν ἰαίνει" 

1866 τῆμος γὰρ σεμναί τ᾽ ἄλοχοι τίουσί τ᾽ ἀχοίτας. 

ἐξ ὥρης δ᾽ ἐσορῶν Ζεὺς ᾿ρμείην χατέναντα 
χοσμεῖ μὲν πλούτῳ μύθοισί τε καὶ σοφίησιν, 
ἀσχολίην δ᾽ racc! ἀφένους βασιληίου ἀμφίς, 
* * x * x x 


ἢ πολίων χλήνους xat χτήσιας ἀμφιέποντας. 

190 ὡς δ᾽ αὕτως "pu. Tic ὥρης ὕ περ δλχὸν ἀμείδων 
τεύχει, ἐπ᾽ ὠχεανοῖο δύσιν D αέθοντος ἰόντος, 
εὐόλθους ἔργοις τε xal εὐχτεάνοίσι τραπέζαις 
παίδων θ᾽ ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆχεν ἀνάχτων]. 
ὥρη δ᾽ ἐμδεδαὼὺς Πυρόεις, δυ τιχῷ παρεούσης 


lugubribus suam conjugem sepulcris occultans 
orbum diu deplorabit in domo torum; 
hancce vero in (ropicis signis crebro tolerabit calamitatem. 
Sin oriente Marte Saturnus rursus occidat, 
infelicitatem admodum nascentibus indicant in domo. 
Occidente Venere quando Saturnus horam -gubernet, 
non solum connubiis-infelices οἱ diffamati conjugum causa, 
sed etiam patres liberis prorsus orbi 
fiunt : steriles enim aut abortum-facientes uxores 
in thalamos duxerunt , atque probra muita committentes; 
sin etiam in tropicis sit signis ex-adverso , 
non solum sordidis uxoribps nuptias junxerunt , 
sed etiam ipei actiones veneris dilexerunt nefandas. 
Similia his oriens rursus Venus 
ad occasum vergente Saturno gravi admodum, 
libidinosis vetulis aut etiam servabus conjungit. [ram 
Sin Mercurius occidat Saturno ingrediente super ho- 
Juctus nascentibus dat miseris de liberis. 
Rursus si Mercurius quidem surgat, at ille occidat , 
rixas et lites scriptorum causa aut valde pravorum 
operum habent , infestationemque propter ea tulerunt. 
Jove autem horam-(enente, quum Mars rursus occidil, 
non cequalem vitam dederunt : modo enim sustulerunt 
in-altum , et celebres atque divites admodum reddiderual, 
modo precipitaverunt opibusque prorsus privaverunt, 
et labores rei-familiaris gratia molestiasque inducunt. 
Haec autem, etiamsi occidatrursus Jupiter, horam-regente 
Marte effecit plerumque, quoniam tunc 
lacrimas et gemitus attulit mortuos propter liberos, 
atque etiam uxoribus junxit turpibus, infanteg ab alis 
jam qus&-nutriverunt, quos fovebunt ipsi necessitate ; 
omnes vero fratres cara ex patria 
alium in aliam procul terram dissipavit ; 
molestiarum autem priorum in senecta requiem dedit. 
E regione autem ascendens Jupiter ex-adversum Venere 
in occasum vergente, fortunatos et ter-felices 
facit, et magnarum uxorum conjunxit nuptiis, 
atque facilibus in venerem et communibus amoribus ; 
fortunam autem propriam a parentibus immensam dedit. 
Fulgens autem ab ortu amabilis Venus 
et occidentem aspiciens ignoculum Jovem, 
divitias celebres et gloriosam famam dedit , 
et connubii desiderabilis amenitatibus oblectat ; 
tunc enim et sancte (sunt) uxores et colunt maritos 
Ab hora auiem adspiciens Jupiter Mercurium ez-ad- 
ornat quidem divitiis sermonibusque et sapientia , versum 
diligentiam vero dedit circa opulentiam regiam , 
«- * * * * * 
aut urbium fortunas atque possessiones gubernantes. 
lta etiam Mercurius super horas tractum promovens 
facit, ad oceani occasum Jove eunte, 
opulentos operibus atque copiosis mensis 
[ puerorumque duces aut ipsorum reddidit principum ]. 


| Hor& supergrediens Mars, occiduo praesente 


MANETBONIANOBRUM LIB. III. {Π|.] 58 


ἀλλοτρίων τε μέλαθρον ὀπιπεύουσι γυναιχῶν. 

9 “Ερμῆς δ᾽ ἀντέλλων μὲν ἐφ᾽ ὥρης εὐχλέας 
xal πολλῆς σοφέης ἐπιίστορας ἐξετέλεσσεν: [ἄνδρας 
πολλάχι xal προδαῆναι ἐνὶ πραπίδεσσι βροτοῖσιν 
πείρατα μελλόντων δωρήσατο, καί θ᾽ ἑτέροισιν 
θεσπίζειν φήμῃσιν ὀνείρασί θ᾽, & σφισιν αὐτοὶ 

96 ὀρφναίην χατὰ νύχτα βαθὺ χνώσσοντες ἴδωνται. 
ἐν δὲ μεσουρανίῳ θνητοῖς ἔργ᾽ ὥπασε χέντρῳ" 
ἥτοι γὰρ σοφίης βίοτον χαλάμοιό τε γραπτῶν 
πρῆξιν ἔδωχ᾽, ἢ παισὶν ὀφηγητῆρας ἔφηνεν 
παιδείης, τοὺς δ᾽ αὖτε τραπέζης ἀργυραμοιθοῦ 

109 εἶσεν ὕπερ, πολέσιν δὲ τέχνας ἡρμόσσατο χειρός. 
ἣν δ᾽ ὑπόγειος Ér , πινυτὸν νόον ἐξετέλεσσεν, 
θῆκεν xal σοφίης δεδαηκότας, dv βιότῳ δὲ 
αἷὲν ὑπ᾽ ἀλλήχτησι μεληδόσι μητιόωντας. 
δύνων δ᾽ ἐν μύθοισι xal ἐν πραπίδεσσιν ἀρίστους, 

106 καὶ πλούτῳ γηθεῦντας ἀεὶ φήμαις τ᾽ ἀγαθῇσιν. 

εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ὠχεανοῖο λελουμένος ἀν τέλλησιν 
Τιτάν, ἐν δ᾽ ὥρῃ χείνῃ βροτὸς ἐς φάος ἔλθῃ, 
πατρὸς ἀριγνώτου γεγαὼς τότε φύσεται ἀνὴρ, 
τιμήεις δέ τ᾽ ἄγαν καὶ ὑπείροχός ἐστ᾽ ἐνὶ πάτρη, 

110 πλούτῳ καὶ χτεάτεσσιν ὑπέρτατος ἐν μερόπεσσιν᾽ 
πολλάχι xal βασιλῆες ἐν ὥρῃ, τῇδ᾽ ἐγένοντο. 
δύνων δ᾽ Ῥέλιος λαμπροὺς βιότῳ xal ἐπόλδους 
τεύχει, καὶ πραπίδων μάλ᾽ ἀριφραδέων ἐπινοίῃ. 
Τιτὰν δ᾽ ἐν γενέθλῃ μέσον οὐρανὸν ἀμφιπολεύων, 

116 ἣν μὲν ὅπ᾽ ἀχτίνεσσ᾽ ἀγα θῶν xal μαρτυρίησιν 
χοσμῆται, μεγάλους τε xat εὐχλέα ἔργα τελοῦντας, 
φαύλῃσιν δ᾽ αὐγαῖς ὁλοῶν βεδολημένος dox ρων 
ἀχτεάνους τεύχει, λυγραῖς πενίησι μογεῦντας. 
ἣν δ᾽ ὑπόγειον ἔχῃ κέντρον, μινύθει πατρὸς ὄλθον. 

9 καὶ δὲ Σεληναίη ὃπὲρ ὥὡρονόμοιο βεδῶσα 
μητέρα χυδαίνει, δύ νου σα δὲ τηλόθι πάτρης 
ἀλλοτρίην κατὰ γαῖαν ἀλωομένους θαμὰ πλάζει. 
ἐν δὲ μεσουρανίῳ νυχτὸς μὲν ἀρίστη ἐτύχθη, 
ἤματι δ᾽ αὖθ᾽ ἥσσων, εἰ δ᾽ ἐσθλοδόταιμιν δρῷεν, 

36 εὐχλείην πρήξεις τ᾽ ἀγαθὰς μερόπων ἐτέλεσσεν. 
ἐν δ᾽ ἄρ᾽ ὑποχθονίῳ κέντρῳ ἀγαθοὺς μὲν δρῶσα 
ἀστέρας ἐσθλὴ ἔφυ δώτειρά τε χευθομένοιο 
πλούτου, ἀτὰρ χαλεποὺς ἐπιμάρτυρας εὖτ᾽ ἂν ἴδησιν, 
χρυπταδίοισι σίνεσσι xal ἄλγεσι φῶτα χαλέπτει" 

120 πολλάχι xal πτώσεις ὀρόφων κατὰ χρατὸς ἐφῆχεν. 

μοῦνοι μὲν χέντροισι τάδ᾽ ἐμδεδαῶτες ἔφηναν. 
"A λλήλους δ᾽ ὁρόωντες ὑπὲρ κέντρων χατέναντα 
* » *« * * *4 

ὡρονόμου ulivÓxep Φαίνων, ὦ αέθων δέ τε 
ὁπλοτέροισι χασιγνήτοις θάνατον τελέουσιν, [δύνων 

128 πρὸς δ᾽ ἔτι γεινομένοισι χρόνους νεότητος ἀνιγρούς, 
ὑστάτιον δὲ χρόνον λιπαρὸν xal γῆρας dv ὅλόῳ. 
ἔμπαλι δ᾽ ἐν τούτοις χατεναντίον ὡρονομοῦντος 
Z v, νὸς καὶ πολιοῖο Κρόνου δύνοντος ἕναντα, 
πρεσθυτέροις μὲν πότμος ἀδελφειοῖσι τελεῖται, 

M0 εὐδαίμων δὲ φανεὶς πρόσθεν βροτὸς ὕστατα χάμνει. 

εὖτ᾽ ἂν δ' ἀντέλλῃ Φαίνων, Πυρόεις δέτε δύνῃ, 


et alienarum domum speculantur mulierum. 

Mercurius oriens quidem in hora gloriosos viros 
et multse sapientiae peritos effecit ; 
ssepe etiam prediscere mente hominibus 
exitus futurorum concessit , atque aliis 
vaticinari vocibus somniisque,quee pro-illis ipsi 
tenebricosam per noctem profunde dormientes viderint. 
Sed in medii-celi-centro mortalibus opera dedit : 
aut enim sapientise vitam calamique scriptorum 
actionem dedit , aut pueris magistros exhibuit 
doctrine , alios vero mensas argentariz 
preeposuit , multis autem artes adaptavit manus. 

Sin sublerraneus sit, prudentem mentem perfecit , 
fecit etiam sapientiam edoctos , in vita vero 
semper infinitis curis meditantes. 

Occidens autem sermonibus et mentibus optimos , 
et divitiis gaudentes semper famaque bona. 

Quum vero oceano ablutus oritur 
Soi atque in bora illa mortalis in Jucem venit, 
patre percelebri natus tunc exsistet vir, 
honoratus vero magnopere et precellens est in patria, 
divitiis et opibus summus in hominibus; 
ssepe etiam reges in hac hora nati sunt. 

Occidens autem Sol claros vita et forlunatos 

reddit, et mentis admodum celebris cogitatione. 

Sol autem in nativitate medium calum perambulans, 

si quidem radiis bonarum (stellarum) et testimoniis 
ornetur, magnos atque gloriosa opera perficientes , 

malis vero luminibus perniciosarum ictus stellarum 
mopes facit, misera egestate laborantes. 

Sin subterraneum babeat cenírwum, minuit patris domum. 

Atqui Luna super horonomum ingressa 
matrem nobllitat. Occidens vero procul-a patria 
pereyrinam per terram vagantes (requenter jactat. 

In medii-cali-centro autem moc(u quidem optima exsistit, 
interdiu vero infirmior; sin benefice (stellar) eai vi- 
gloriam actionesque bonas hominum perfecit. [deant, 
In subterraneo centro vero bonas quidem videns 

stellas bona exsistit et donatrix occultarum 

divitiarum, at nozias testes quando viderit , 

secretis noxis e£ doloribus hominem vexat; 

ssepe etiam ruinas tectorum in caput immisit. 

Sols quidem (stelle ) centra ingressi haec preebent. 

Se-invicem autem videntes in cenéris ex-adverso 
* * * * * * 

Super horonomum quidem Saturnus, Jupiter vero oc- 
matu-minoribus fratribus mortem afferunt , [ cidens 
praterea nascentibus tempora adolescenti tristia , 
ultimum vero tempus splendidum et senectutem in divitiis 
Rursus in his ex-adversum horonomum-regente 
Jove et cano Saturno occidente ex-adversum, 
natu majoribus quidem fratribus fatum contingit , 
felix autem visus antea homo postremo laborat. 

Quando autem oritur Saturnus, Mars vero occidit, 


54 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ T. (B.] 


πενθαλέοισιν ἐὴν ἄλοχον τύμδοισι καλύψας 
χῆρον δηναιὸν χλαύσει χατὰ δώματα λέκτρον" 
τήνδε δ᾽, dp! ἐν τροπιχοῖς ζώοις θαμὰ τλήσετ' ἀνίην. 

(45 εἰ δ᾽ áp ἀνερχομένουΑρεος Φαίνων πάλι δύνη, 
δυστυχίην μάλα γεινομένοις φαίνουσι χατ᾽ oixov. [μι ἤση, 

δυνούσης Παφίης δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Koóvocibpovo- 
οὐ μόνον αἰνόγαμοι χαὶ δυσχλέες εἵνεχ᾽ ὀμεύνων, 
ἀλλ᾽ ἔτι χαὶ πατέρες καίδων ἐς πάμπαν ἄπαιδες 

160 γίνονται " στείρας γὰρ 1) ὠμοτόχους παραχοίτις 
ἐς θαλάμους εἴρυσσαν, ἰδ᾽ αἴσχεα πολλὰ τελούσας " 
εἶ δὲ χαὶ ἐν τροπιχοῖσιν ἔοι ζώοις κατέναντα, 
οὐχὶ μόνον πιναραῖς ἀλόχοις γάμον ἐζεύξαντο, 
xal δ᾽ αὐτοὶ πρήξεις χυθέρης ἀγάπησαν ἀθέσμους. 

165 εἴχελα δ᾽ ἀντέλλου σα πάλιν τούτοις Κυθέρεια 
πρὸς δύσιν ἐρχομένοιο Κρόνου χαλεποῦ μάλ᾽ ἐόντος, 
μάχλοις πρεσδυτέραις 7| xal δούλῃσι συνάπτει. [ὥρῃ , 

εἰ δ᾽ “Ἑρμῆς δύνῃσι Κρόνου βεθαῶτος ἐφ᾽ 
πένθεα γεινομένοισι τελεῖ δειλοῖς ἐπὶ τέχνοις. 

160 ἔμπαλι δ᾽ εἰ Στίλδων μὲν ἀνέρχοιτ᾽, αὐτὰρ ὃ δύ- 
νείχεα xal χρίσιας γραπτῶν χάριν ἠὲ μάλ᾽ αἰνῶν νοι, 
ἔργων ἴσχουσιν, θωὴν δ᾽ ἐπὶ τοῖσιν ἔτλησαν. 

Ζηνὸς 9' ὡρονομοῦντος, ἐπὴν Ἄρης πάλι 
οὐχ ὁμαλὸν βίοτον BGxav* ποτὲ μὲν γὰρ ἄειραν [δύνῃ, 

165 ὑψοῦ, χυδαλίμους τε xat ἀφνειοὺς μάλ᾽ ἔθηχαν, 
ἄλλοτε δ᾽ ἔσφηλαν χτεάνων τ᾽ ἄπο πάμπαν ἄμερσαν, 
xol χαμάτους βιότοιο χάριν μόχθους τ᾽ ἐπάγουσιν. 
ταῦτα δέ, χὴν δύνῃσι πάλιν Ζεύς, ὡρονομοῦντος 
"A ptoc ἐξετέλεσσεν ἐπὶ πλέον, οὔνεχα τῆμος 

170 δάχρυα xal στοναχὰς φθιμένοις ὥπασσ᾽ ἐπὶ τέχνοις, 
xal δ᾽ ἀλόχοις ἥρμοσσεν ἀειχελίαις, τέχν᾽ ἀπ᾽ ἄλλων 
ἤδη θρεψαμέναις, ἃ στέρξουσ᾽ αὐτοὶ ἀνάγχη " 
πάντας δ᾽ αὖτε χασιγνήτους φιλίης ἀπὸ πάτρης 
ἄλλον ἐπ᾽ ἀλλοίης τηλοῦ γαίης ἐχέδασόεν" 

176 μόχθων δ᾽ ἐς γῆρας προτέρων ἀνάπαυσιν ἔδωχεν. 

ix περάτης δ᾽ ἀνιὼν ᾧ αέθ ὠνχατέναντα Κυθήρης 
ἐς δύσιν ἐρχομένης, πολυόλθους τρισμάκαρας τε 
δέζει, xal μεγάλων ἀλόχων ἥρμοσσε γάμοισιν, 
ῥηιδίαις δ᾽ ἐς χύπριν ἰδὲ ξυναῖς φιλότησιν" 

190 χτῆσιν δ᾽ αὖτ᾽ ἰδίην τοχέων ἄπ᾽ ἄμετρον ἔδωχεν. 
μαρμαίρουσα δ᾽ ἀπ᾽ ἀντολίης ἐρατὴ Κυθέρεια 
δυόμενόν τ᾽ ἐσορῶσα πυρίγληνον Φαέθοντα, 
ὅλθον κυδήεντα xal εὐχλέα φῆμιν ὄπασσεν, 
xa γάμου ἱμερόεντος ἐϊφροσύνησιν ἰαίνει" 

166 τῆμος γὰρ σεμναί τ᾽ ἄλοχοι τίουσί τ᾽ ἀχοίτας, 

ἐξ ὥρης δ᾽ ἐσορῶν Ζ ες “Ερμείην κατέναντα 
χοσμεῖ μεν πλούτῳ μύθοισί τε χαὶ σοφίησιν, 
ἀσχολίην δ᾽ ὦπαστο᾽ ἀφένους βασιληίου ἀμφίς, 

* x x * x * 


ἢ πολίων κλήνους xat χτήσιας ἀμφιέποντας. 

190 ὡς δ᾽ αὕτως "Epp. Tic ὥρης ὕπερ δλχὸν ἀμείδων 
τεύχει, ἐπ᾽ ὠχεανοῖο δύσιν ᾧ αέθοντος ἰόντος, 
εὐόλδους ἔργοις τε xal εὐχτεάνοϊσι τραπέζαις 
παίδων θ᾽ ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆχεν ἀνάχτων]. 
ὥρῃ δ᾽ ἐμδεθαὼς Πυρόεις, δυτιχῷ παρεούσης 


lugubribus suam conjugem sepulcris occultans 
orbum diu deplorabit in domo torum ; 
hancce vero in (ropicis sígnis ccebro tolerabit calamitatem. 
Sin oriente Marte Saturnus rursus occidat, 
infelicitatem admodum nascentibus indicant in domo. 
Occidente Venere quando Safurnus horam-guberne!, 
non solum connubiis-infelices et diffamati conjugurs causa, 
sed etiam patres liberis prorsus orbi 
fiunt : steriles enim aut abortum-facientes uxores 
in thalamos duxerunt, atque probra muita committentes; 
sin etiam in éropicis sit signis ex-adverso , 
non solum sordidis uxoribus nuptias junxerunt , 
sed etiam ipsi actiones veneris dilexerunt nefandas. 
Similia hís oriens rursus Venus 
ad occasum vergente Saturno gravi admodum, 
libidinosis vetulis aut etiam servabus conjungit. [ram 
Sin Mercurius occidat Saturno ingrediente super ho- 
Juctus nascentibus dat miseris de liberis. 
Rursus si Mercurius quidem surgat, at ille occidat , 
rixas et lites scriptorum causa aut valde pravorum 
operum habent, infestationemque propter ea tulerunt. 
Jove autem horam-tenenie, quum Mars rursus occidi!, 
non sequalem vitam dederunt : modo enim sustulerunt 
in-altum , et celebres atque divites admodum reddiderunt, 
modo precipitaverunt opibusque prorsus privaverunt, 
et labores rei-familiaris gratia molestiasque inducunt. 
Heec autem, etiamsi occidat rursus Jupiter, horasm-regenie 
Marte effecit plerumque, quoniam tunc 
lacrimas et gemitus attulit mortuos propter liberos, 
atque etiam uxoribus junxit turpibus, infanteg ab alias 
jam qus&-nutriverunt, quos fovebunt ipsi necessitate ; 
omnes vero fratres cara ex paltria 
alium in aliam procul terram dissipavit ; 
molestiarum autem priorum in senecta requiem dedit. 
E regione autem ascendens Jupiter ex-adversum Venere 
in occasum vergente , fortunatos et ter-felices 
facit, et magnarum uxorum conjunxit nuptiis, 
atque facilibus in venerem et communibus amoribus ; 
fortunam autem propriam a parentibus immensam dedit. 
Fulgens autem ab ortu amabilis Venus 
et occidentem aspiciens ignoculum Jovem, 
divitias celebres et gloriosam famam dedit , 
et connubii desiderabilis amcnitatibus oblectat ; 
tunc enim et sancte: (sunt) uxores et colunt maritos 
Ab hora autem adspiciens Jupiter Mercurium cx-ad- 
ornat quidem divitiis sermonibusque et sapientia , eersum 
diligentiam vero dedit circa opulentiam regiam , 
*- * * * * * 
aut urbium fortunas atque possessiones gubernantes. 
lta etiam Mercurius super horam tractum promoveus 
facit, ad oceani occasum Jove eunte, 
opulentos operibus atque copiosis mensis 
[ puerorumque duces aut ipsorum reddidit principum ]. 


! Hore supergrediens Mars,occiduo praesente 


MANETHONIANORUM LIB. III. ΠΙ.] 55 


195 Ἂ φρογενοῦς χέντρῳ,, φθορέας λέχτρων ἀνέφηνεν 
ἀλλοτρίων, ἀλόχους δέ τ᾽ ὀπιπεύσαντες ἄγονται 
ἐξ εὐνῆς ἑτέρων αἵ δ᾽ αὐτοὺς οὔτι τίουσιν, 
ἀλλὰ πόθοιο χορεσσάμεναι μάχλου τε χυθήρης 
αὖθις ἐπ᾽ ἄλλα μέλαθρα xai ἄλλους ἦλθον ὁμεύνους, 

200 πολλάχι δ᾽ αὐτοχερὶ σφετέρων ποσίων ἐδάμησαν" 
ζώοις δ᾽ ἐν τροπιχοῖσι χερείονα τῶνδε τελοῦσιν. 
ταῦτα δὲ xal Παφίη τεύχει πάλιν ὡρονομοῦσα, 
εὖτ᾽ &v 'A punc δύνῃ, πλέοσιν δ᾽ ἔτι καὶ συνοχῇσιν 
εἰρχτῇσίν τ᾿ ἐπέδησε γυναιχείης ἕνεκ᾽ ἄτης" 

305 ὅσσα δ᾽ ἐπεχτήσαντο νέοι, τάδ᾽ ὄλεσσαν ἅπαντα 
ἐς γῆρας, πενίῃ δὲ χαχῇ ἄλληχτα μογεῦσιν. 

εὖτ᾽ ἂν à  " Epp είης μὲν ἐπείγητ᾽ ἐς δύσιν ἐλθεῖν, 
ἐν δ᾽ ὥρη Θοῦρος φλογὶ μαρμαίρῃ χατέναντα, 
ὀξεῖς ἔν τε νόῳ xal μήδεσι θῆχεν ἀγητούς, 

210 ἐσθλοὺς δ᾽ ἐν σοφίησιν, ἰδὲ δρηστῆρας ἐν ἔργοις. 
Ἑρμοῦ δ᾽ ἀντέλλοντος ἐπὴν ΓΑρης πάλι δύνῃ, 
δεινὸν σχῆμα τέτυχται, ἐπεὶ βιότῳ μὲν ἀνίας,,. 
ἐν δ᾽ ἀγορῇ χρίσιας, θωήν θ᾽ ἅμα νείχεσι πολλοῖς 
ἴσχουσι γραπτῶν ἕνεχεν" M svo δ᾽ ἐσορῶντες 

46 xat δὲ xal ᾽Ἠέλιον μερόπων τεύχουσι φονῆας, 
αἰεὶ δ᾽ ἔχπτωσιν βιότου τεύχουσι πρὸς οἴχους. 

ταῦτα δὲ xai δοιοῖς ἑτέροις τεύχουσιν ἐόντες ᾿ 
ἀστέρες dv χέντροισιν, ὅσ᾽ αὐτίχα δὴ κατέλεξα. 
ὅσσα δὲ καὶ βασιλῇες ἀγαχλειτοὶ -τελέουσιν 

“0 ' H £A voc Μήνη τε, τάδ᾽ αὐτίχα νῦν καταλέξω. 

ἣν ἀνίη περάτης Τιτάν, δύνῃ δὲ Σελήνη, 
$6 μὲν ὕψι μέσον τέμνῃ πόλον, ἡ δ᾽ ὑπόγειον 
χέντρον ἔχῃ, μάλα φῶτας ἀριγνώτους καὶ ἀγητοὺς 
ῥέζουσιν, ποτὲ δ᾽ αὖ μεγάλους βασιλῆας ἔτευξαν, 

133 ἠὲ πάτρῃς προὔχοντας, ἣ ἐν δήμοισιν ἀρίστους. 

ὃς δὲ καὶ ἣν τάδε χέντρα μεταλλάξαντες ἔχω- 
Ἤδη χαὶ σύγχρασιν ἀείσω μαρτυρίας τε, [σιν. 
ἠδ᾽ ὅσ᾽ ἐπαντέλλοντες ἢ ἀλλήλους δρόωντες 
ἀστέρες ἔρδουσιν τὰ γὰρ ἀτρεχίην μάλα φαίνει. 

220 πάντα μὲν οὖν οὐχ ἄν τις Éip φράσσαιτ᾽ ἑνὶ θυμῷ, 
οὐδ᾽ ἐνέποι᾽ τὰ γὰρ ἄσπετ᾽ ἀπείριτά τ᾽ ἐστὶ xax! αἴθρην 
σχήματ᾽ ἀμειθόντων ἄστρων πολύπλαγχτα χέλευθα " 
ὅσσα δ᾽ ἐπιλέξωσι θεοί, τάδ᾽ ἐγὼ σάφα λέξω.Ό. νος, 

Ζηνὶ συνὼν Κρόνος αἰπὺς ἢ εἰσορόων τετράγω- 
3 ὅγε xal διάμετρος ἀπὸ πλευρῇς τετριγώνου, 
δωρεῖται φιλίην βασιλήιον ἢ xoi ἄναξιν 
εἰχελίων ἀνδρῶν, αὐτοὺς δ᾽ ἄρα φῆμιν ἀρίστην 
ἴσχοντας τεύχει, χοσμεῖ δ᾽ ὑπ᾽ ἀπείρονι πλούτῳ, 
xal μελάθροις, ληίοις τε, βαθυχλήροισί τ᾽ ἀρούραις, 

M0 λείαις παντοίαις τ᾽, ἀγέλαις δμωσίν τ᾽ ἀναρίθμοις " 
δῶχε xai εἰναλίων χτῇσιν νηῶν πολυφόρτων, 
xal πρήξεις ἀγαθάς, xal δ᾽ αὖ μέγα χῦδος ἐπ᾽ ἔργοις, 
xal λιπαρὸν γῆρας μέχρις ὑστατίου θανάτοιο. [σας 

ἀλλ᾽ ΓΑρης τετράγωνος ἢ ἀντιπέρηθεν ἀθρή- 

965 ψυχρότατον Κρόνον ὄντα χαχὸς χαχοῦ ἀντίον ἑστὼς 
ἣ καὶ ὁμοῦ βαίνων, δεινάς τ᾽ ἄτας ἐπιδάλλει, 
χαὶ πενίην δυσάλυχτον ἄγει δειλοῖσι βροτοῖσιν, 


Venere in-centro, corruptores lectorum protulit 
alienorum , uxores vero speculati ducunt 

e toro aliorum ; hee vero eos non colunt, 

sed desiderio satiatze et lasciva venere 

rursus ad alias domos et alios venerunt conjuges , 

ssepe autem ipsa-manu suorum maritorum interfecta sunt ; 
signis autem in fropicis pejora his perficiunt. 

Hec autem etiam Venus facit vicissim horam-tenens, 
quando Mars occidit, pluribus vero etiam angustiis 
carceribusque illigavit muliebris injuriee causa; — [omnia 
quecumque autem acquisiverunt juvenes, ea perdiderunt 
in senectute , inopia autem mala assidue laborant. [venire, 

Quando autem Mercurius quidem properet in occasum 
in hora autem Mars lumine splendeat ex-adverso, 
ecutos mente et consiliis fecit admirandos, 
bonos autem sapientia, atque consummatores in operibus. 
Mercurio autem ezoriente quum Mars vicissim occidit, 
mala forma est , quoniam vite quidem &rumnas, [multis 
in foro autem judicla, infestationemque simul cum rixis 
habent scriptorum causa ; Lunam autem adspicientes 
atque etiam Solem hominum faciunt percussores , 
semper autem jacturam rei-familiaris faciunt in domibus. 

Hec autem etiam duobus aliis faciunt przesentes 
stellae in cenéris, quecumque nunc modo enumeravi. 

Quaecumque autem etiam reges inclyti perficiant 
Sol et Luna, haec statim nunc enumerabo. 

Si ascendat ex termino Sol, occidat antem Luna, 
aut alter alte medium secet caelum, altera sublerraneum 
cenírum habeat , admodum viros nobiles et reverendos 
faciunt , interdum vero etiam magnos reges protulerunt, 
aut patriz principes, aut in populis optimos. ^  [beant. 

Ita autem eliam si heec centra inter-se-alternantes ha- 

Jam etiam miziuram canam et testimonia, 
et quecumque orientes aut se-invicem videntes 
stellae faciant ; heec enim veritatem admodum praebent. 
Omnia quidem igitur nemo sua animadverterit mente, 
neque recenseat; 668 enim immense et innumera sunt in 
forme meantium stellarum multivagas vias; [&thra 
quacumque autem suggesserint dii, heec ego clare tradam. 

Jovi congrediens Saturnus altusaut adspiciens quadra- 
aut ille etiam adversus e£ a latere frigono, [tus, 
donat amicitiam regiam aut etiam principibus 
similium virorum , ipsos vero famam optimam 
habentes facit, atque ornat infinitis divitiis, 
et edificiis, segetibusque et opulentis arvis, 
et predis omnigenis, gregibus servisque innumerís; 
dedit etiam marinarum possessionem navium onerariarum, 
et actiones bonas , atque etiam magnam gloriam ob opera, 
et lautam senectutem usque-ad ultimam mortem. 

Sed Mars quadratus aut e-regione adspiciens 
frigidissimum Saturnum pravus pravo adversus stans 
aut eliam simul gradiens, et vehementes calamitates inji- 
et inopiam male-vitabilem agit miseris mortalibus, — [cit, 


ἕξοχα δ᾽ εἴ γε συν "Ha (o βεδαῶτες δρῶντο᾽ 
τῆμος γὰρ πτωχοὶ πανδήμιοι ἰνδάλλονται 

“πο δθνείησι θύρησιν ἐφεστηῶτες ἀνάγχη,; 
$ χαὶ ἐφημερίης δαίτης χάριν alv& μογεῦντες, 
ἄλληχτον χαμάτοισιν ὀϊζυροῖς φθινύθοντες. 
sl μή πως δ᾽ εὐεργὸς ὁρώη σχήματα ταῦτα, 
xal πότμῳ στυγερῷ ζωῆς ἐπὶ τέρμαθ᾽ ἴχοιντο᾽ 

256 ἦτοι ναυφθορίῃ γάρ, ἢ ἐν πελάγεσσιν ἐόντες, 

57 3) ποταμῷ στυγερῷ, ζωῆς χάριν αἰνὰ μογεῦντες 

256 χύμασιν ἐρραίσθησαν, ἢ ἐν πολέμῳ χρυόεντι 
* * * * * * 

ἢ πὸ ληιστῆρσιν 3 ἐν χάρμῃ δορίληπτοι 
πέρνανται σφιγχθέντες ἀειχελίοις ὑπὸ δεσμοῖς, 

5.60 δηθάχι καὶ θήρεσσιν ἕλωρ xol χύρμα γένοντο, 
ἢ πότ᾽ ἐν ἠερίοισιν ἄφνω χρημνοῖσιν ὄλοντο, 
ἣ βρόχον αἰπὺν ἀνῆψαν, ἢ ἐν πτώσει θαλάμοιο 
ὀστέα συνθλιφθέντες ἀΐστως θυμὸν ὄλεσσαν. 
ὡς δὲ xal ἡμερίοις τὰ τελείεται, ἣν ὀλοῇσιν 

a5 καὶ M vvv σφετέρῃσιν ὑπ᾽ ἀχτίνεσσι βάλωσιν. 
el δ᾽ ἄρα τοι γενέθλη μὲν ἀρήγοιεν χλυτοὶ ἄλλοι 
ἀστέρες, οἵ δ᾽ ἄρα τοι μὴ φαίνοντες φορέοιντο, 
νείχεα xai χρίσιας θαμινὰς ἐπάγουσι βροτοῖσιν " 
ἣν δ' ἀγαθὸς χέντροιο χρατῇ, ὀλοὸς δ᾽ ἀπόχεντρος, 

11 σχήματι συμφώνῳ, καμάτων ἀπέλυσαν ἀπ᾽ αἰνῶν, 

210 πρηὔτέρας δὲ τρίγωνον ἀεὶ τελέουσιν ἀνίας. 

'H £X xov δ᾽ ἐπιδερχόμενος τοίησιν ὑπ᾽ αὐγαῖς 
ἢ xal νυχτιπόλον Φαίνων λιποφεγγέα M νην, 
ix. τοχέων δμώων αὐτοὺς ἔρδει θεράποντας" 

475 πολλάχι δ᾽ ὀφθαλμοῖσι σίνος λιποφεγγὲς ἔτευξεν, 

καὶ γονέας νούσοις ψυχμῷ καὶ βηχὶ χαλέπτει. [θεν 
᾿Αφρογενεῖ δὲ συνὼν Φαίνων ἠδ᾽ ἀντιπέρη- 

πρεσθυτέρας στείρας τ᾽ ἀλόχους xal ἀειχέας αἰνῶς 

δῶχεν. xal τετράγωνος ἀεὶ χαλεπὸς χυθερείη " 

280 δεινοὺς γάρ τε γάμους xal ἐϊφροσύνης ἄτερ ἔρδει. 
λυγρὰ δ᾽ ἄρ᾽ ἥσσον’ ἔδωχε τριγ v otc φέγγεσι λεύσσων. 
σχήμασι δ᾽ οὔποτε τοῖσι δεδορχὼς ᾿Αφρογένειαν 
παρθενιχὴν ἐπέτρεψεν ἔχειν ἐν δώμασι νύμφην 
δηθάχι δ᾽ ἀσπέρμους αὐτοὺς xal ἄπαιδας ἔτευξεν. 

488 ἣν δ᾽ ἄρα xai Πυρόεντ᾽ ἐπιμάρτυρα τοῖσδ᾽ ἐσαθρήση, 
ἢ ὅγε xal M jv v, εὐνούχους πάμπαν ἔθηκεν. 

“Ἑρμείη δὲ συνὼν Φαίνων γλώσσης βλάβος 
xal λαλιῇς ἐπέδησ᾽, ἦν περ μὴ qolvioc" A pc [ἔρδει, 
σύμφωνος χατιδὼν λύσῃ χαχοεργέα λώθην. 

"90 xal δὲ δίχας τετράγωνος ἐὼν χρίσιάς τ᾿ ἐπιπέμπει, 

xal πιναρὴν λασίην τε βροτοῖς ἐπεθρέψατο χαίτην. 

τὼς δ᾽ ἄρα xai διάμετροι. ἀτὰρ χαίρουσι τρίγωνοι, 
σχήμασι δ᾽ ἐν τούτοισιν ἀεὶ φιλομάντιας ἄνδρας 

xai βίόλων χρυφίμων μάλ᾽ ἐφιεμένους τελέουσιν. 

Ζεὺς δ' "A pei ξυνὴν μὲν ἰὼν δδόν, ἠὲ τρίγωνος, 
ἡγεμόνας ῥέζει στρατιῇς νηῶν τε xot ἵππων 

καὶ πεζῶν, ποτὲ δ᾽ αὖ μεγάλους βασιλῆας ἔτευξεν, 

ἠὲ πάτρης προὔχοντας, ἢ ἐν δήμοισιν ἀρίστους. 

εἰ δ᾽ ἄρα μὴ πάμπαν μοίρης ἀγαθῆς τετύχοιεν, 

800 ἄλλ᾽ ἀστὴρ ἑτέρωθι νεμεσσήσῃ x axoep yó«, 


295 


MANEGQNOZ TF. [B.] 


preesertim si cum Sole ingressi cernantur; 

tunc enim mendici vulgares apparent 

allenis januis adstantes necessitate , 

aut etiam quotidiani cibi causa horrenda laborantes , 

indefesse molestiis miseris languescentes ; 

et nisi forte benefica (stella) viderit has formas , 

etiam fato terribili vite ad terminos venerint ; 

aut naufragio enim, vel in maribus versantes, 

vel in flumine terribili, vitre causa horrenda laborantes, 

undis hausti sunt, aut in bello crudeli 

* * * * * *»* 

aut a latronibus aut in pugna capti 

venduntur constricti turpibus vinculis , 

frequenter etiam feris captura et przeda facti sunt , 

aut interdum in altis subito rupibus perierunt, 

aut laqueum sublimem aptarunt , aut in ruina cubiculi 

ossa contriti funditus animam perdiderunt. 

Ita etiam mortalibus hec perficiuntur, si perniciosis 

etiam Lunam suis radiis jaciant. 

Sin vero nativitati quidem succurrant benevole ali: 

stella, illi ( Mars et Saturnus ) autem non apparentes feran- 

rixas et lites crebras adducunt mortalibus ; [tur, 

si vero bona (stella ) centri potiatur, mala autem a-ceniro- 

forma congruente, molestiis liberarunt gravibus. [absit 

Mitíores autem /rigonisemper perficiunt calamitates. 

Solem autem adspiciens talibus radiis 

aut etiam noctivagam Saturnus deficientem Lunam, 

ex parentibus servis Ipsos facit famulos ; 

saepe autem oculis damnum luce spolians paravit , 

et parentes morbis frigore et tussi vexat. 
Veneri autem congressus Saturnus atque exz-adversum 

vetulas sterilesque uxores et turpes misere 

dedit; et quadratus semper gravis ( est) veneri : 

tristia enim connubia et sine amemnitate reddit. 

Mala autem minora dedit (rigonis luminibus spectans. 

Formis autem nunquam his adspiciens Venerem 

virginem concessit habere domi sponsam ; 

frequenter autem ipsos semine et prole-carentes fecit. 

Sin etiam Marlem testem his adspiciat, 

aut ille etiam Lunam, eunuchos prorsus reddidit. [(act, 
Mercurio autem congressus Saturnus. lingux labem 

atque in-loquela impedivit, nisi quidem letifer Mars 

concors despiciens solvat maleficam noxain. 

Atque etiam lites quadratus judiciaque immittit, 

et sordidum hispidamque mortalibus innutrivit coma. 

118 autem etiam adversi : at gaudent /rigoni; 

formis autem in his semper vaticinos viros 

et librorum reconditorum admodum cupidos effecer::nt 
Jupiter autem Marti communem pergens viam, aut íri- 

duces facit exercitus et navium et equorum [ gonus, 

et peditum , interdum vero magnos reges protulit , 

aut patri: principes, aut in populis optimos. 

Sin vero non prorsus sortem bonam nacti fuerint , 

sed stella ajinnde succenseat malefica , 


MANETHONIANORUM LIB. 1Π. [Π.] 81 


$ xal ἀποχλίνωσιν ὑπ᾽ αὐγὰς  H ελίοιο, 

σὺν τοίοις ἄνδρεσσιν ἀεὶ στρωφῶνται, ὑπ᾽ αὐτοῖς 
στεργόμενοι φιλίησιν, ὑπείροχον εὖχος ἔχοντες. 
πάντες δ᾽ εὐχτέανοι χαὶ ὑπείροχον ὅλθον ἔχουσιν. 

8306 μείονα δ᾽ ἐσθλὰ διδοῦσιν, ἐπὴν τετράγωνοι ἔωσιν. 
πάγχν δ᾽ ἀνωμαλίην βιότου διάμετροι ἐόντες 
ἀνθρώποις τεύχουσ᾽, ὁτὲ μὲν πενίην, δτὲ δ᾽ ὅλδον 
πυχνὸν ἀμειδόμενοι, αἰεί γε μὲν ἄρχι᾽ ἔνειμαν. 

σὺν Διὶ δ᾽ ᾿Αφρογένεια βίῳ χαίροντας ἀμόχθως 

310 δὐπρήχτους τε τίθησιν, ἐὐφροσύναις τε γάμοιο 

τερπομένους" τοὺς γάρ τε φίλαι τίουσιν ὅμευνοι, 

ἐχ δ᾽ dpa λιτοτέρων πολυόλθους αὐταὶ ἔθηχαν " 

καὶ δὲ χαὶ εὐτεχνίη σφιν ἐνὶ μεγάροισιν ὀπηδεῖ, 

xai δ᾽ ἄλλαις πρὸς Ζῆν᾽ ἐπιμαρτυρίησι τάδ᾽ ἔρδει, 

ἐσθλὸς χαὶ Στίλόον τι συνὼν μεγάλου Διὸς ἀστήρ, 
σχήμασί dv πάντεσσιν ὁρῶν θοὸν “Ἑρμάωνα : 
τρισμάκαρας τεύχει γάρ, ἀεὶ βασιλήιον ὅλόον 
νωμῶντας, χρυσόν τ᾽ ἐθνέων ἄπο δασμολογοῦντας, 
χεχλομένους τ᾽ ἐπὶ τοῖσιν, ἀχουομένους θ᾽ ὑπὸ πολλῶν" 

820 ol δέ «' ἀριγνώτων ἀνδρῶν πλοῦτον διέπουσιν, 
οἱ δ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ ἐμπορίης ἐσθλῆς βίοτον συνάγειραν. 
χέρδεα δὲ σφετέρων χαμάτων ἅλις ἐχτήσαντο, 
ἄλλοι δ᾽ αὖ χόσμων ἐπιίστορες ἢ διὰ γραπτῶν 
ἰδμοσύνης ἐρίτιμοι ἀγαχληεῖς τ᾿ ἐγένοντο, 

325 οἱ δ᾽ ἄρα xal παίδων ἡγήτορες, ἐν σοφίῃ τε 
πολλὸν ἀριπρεπέες μύθων ὁποφήτορες ἐσθλῶν. 
εἰ δ᾽ ἄρα τούσδε Κρόνος μαλεραῖς ἀκτῖσιν ἀθρήσῃ, 
πρήξεσιν ἐν τοίησιν ὑποδρήσσοντας ἔθηκεν. 

εἰ δ᾽ "Apne συνίῃσιν ὁμοῦ χαλῇ Κυθερείῃ, 

330 ὁδριοσταὶ λεχέων τε xal ἀλλοτρίων ὑμεναίων 
γίνονται, ἀναφανδὰ μάλ᾽ ἐχτόλμως τάδε δρῶντες" 
xal δὲ σύνευνοι τῶνδε πολυχλινέες τελέθουσιν, 
δηιδίως φιλότηθ᾽ ἑτέροις χυθέρης ὀρέγουσαι. 
εἴχελα xal δ᾽ ἄλλαις ἐπιμαρτυρίαις τελέουσιν. 

335 εἶ δὲ xol “Ερμείης ἐρατὸς σὺν τοῖσδε φανείη, 
τῶν ἕνεχεν χρίσιές τε μάχαι τ᾽ ἀγορῆσι πέλονται" 

ol δὲ xai αἴσχρ᾽ ἔτλησαν ἐν ἀλλοτρίοισι δόμοισιν 
ληφθέντες, φήμη δὲ χαχὴ περιδέδρομεν αἰεί. [χώρην 
ἣν δ᾽ Ἑρμῇ τετράγωνος ἣ ἀντίος ἢ κατὰ 

840 τὴν αὐτὴν Θοῦρος τροχάη, μάλα λυγρὸς ἐτύχθη" 
νείχεα γὰρ γραπτῶν ἕνεχεν χρίσιάς τ᾽ ἐπιπέμπει, 
xai δόμον ἐξαπίνης χενεὸν βιότου dvégnvev: 
δηθάχι xal δεσμοὺς ἐπάγουσ᾽ ὀλοοῖσιν ἐπ᾽ ἔργοις. 
ἀλλὰ τρίγωνοι ἐόντες ἐχέφρονας ἐχτελέουσιν 

346 xat πυχιναῖς πραπίδεσσσιν ἐναίσιμα μητιόωντας. 

φαιδρὸς δ᾽ ᾿Βρμείης καὶ πασιφαὴς ᾿Αφροδίτη 
ξυνὴν ἐξανύοντες ὃ δὸν μάλ᾽ ἄριστοι Éaotw: 
ὄλθον μὲν πρώτιστα δόσαν, μετέπειτα δὲ μύθων 
πειθὼ xol φιλίην ἀγαθὴν τιμήν τ᾽ ἐνὶ δήμοις’ 

350 πρὸς δ᾽ ἔτι παντοίης μούσης ἐπιίστορας ἄνδρας 
τεύχουσιν, μολπῇσί τ᾽ ἀγαλλομένους xai ἀοιδῇ. 

* * * * * * 
εἰ δέ χε λεύσσωσιν M, v nv xai Z va φέριστον, 
xai στέφεσιν χύδηναν, ἀγαχληεῖς τ᾽ ἐνὶ λαοῖς 


315 


aut etiam declinent sub radios Solis, 

cum talibus viris semper versantur, ab iis 

dilecti amicitiis, insignem gloriam habentes. 

Omnes autem opulenti et insignes divitias babent. 

Minora autem bona dant, si quadrati fuerint. 

Prorsus autem inconstantiam vitse ez-adversum versantes 
hominibus faciunt , alias egestatem , alias divitias 

opimas alternatim-dantes , eemper tamen sufficientia dede- 

Cum Jove vero Venes vita gaudentes sine-labore [runt. 
beneque-agentes facit , οἱ amenitatibus conjugii 
se-delectantes ; hos enim carte colunt conjuges , 
atque ex pauperioribus opulentos ipssm fecerunt ; 
sed etiam liberorum-felicitas eos domi sequitur; 
atque etiam altis versus Jovem testimoniis hzc faci. 

Bona etiam Mercurio congrediens magni Jovis stella ,. 
et formis in omnibus spectans celerem Mercurium ; 
ter-felices enim reddit , semper reglas divitias 
versantes , aurumque a populis tribatum-colligentes , 
et celebratos propter ea , et auditos a multis ; 
alli autem nobilium virorum opes administrant , 
alii vero ἃ mercatura bona rem-familiarem collegerunt, 
et lucra suorum laborum satis sibi-paraverunt,, 
alii vero ornamentorum periti aut per scriptorum 
peritiam valde-honorati celebresque facti sunt ,. 
alii vero etíam poeroruim magistri , et in sapientia 
multum insignes orationum recitatores bonarum. 

Sin vero hosce Saturnus fulgidis radiis cernat, 
actionibus in his ministrantes fecit. 

Sin Mars congrediatur simul cum pulcra Venere, 
corruptores connubiorum et alienarum nuptiarum 
exsistunt , palam admodum audacter hec agentes; 
atque etiam conjuges horum cum-multis coeunt , 
facile amorem aliis veneris preebentes. 

Similia etiam ceteris testimoniis perficiunt. 

Sin autem eliam Mercurius amabilis cum hisce appareat, 
harum-rerum causa lites et certamina in foris exsistunt ; 
nonnulli etiam turpla passi-gunt in alienis domibus 
comprehensi, et mala fama circumdat ( eos) semper. 

Sin Mercurio quadratus aut adversus aut in regione 
eadem Mars currat , admodum tristis exstitit ; 
rixas enim scriptorum causa litesque immittit , 
et domum subito vacuam re-familiari exhibuit ; 
(frequenter etiam vincula adducunt noxia propter opera. 
Sed (rigoni prudentes efficiunt 
et strenua mente decora cogitantes. 

Lucidus autem Mercurius et consplcua Venus 
communem conficientes viam admodum optimi sunt ; 
divitias quidem primum dederunt, deinde autem orationum 
persuasionem et. amicitiam bonam honoremque in populis ; 
praeterea omnigense musee peritos viros 
faciunt , carminibus excellentes e£ cantu. 

* * * “ * [4 
Sin adspiclant Lunam et Jopem maximum, 
etiam coronis nobilifarunt et celebratos in populis 


$8 | ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ T. [B.] 


ἐξαίτοις γεράεσσιν ἀέθλων slvex" ἔθηχαν. 

385 εἰ δ᾽ ἔτι xod Πυρόεις τούτοις ἐπιμάρτυρος εἴη, 
γίνονται σταδίοισι παλαισμοσύνῃσί τ᾽ ἄριστοι, 
πυγμαχίησί τ᾽ ἀγασθενέες πληγῆσί τε. χειρῶν, 
xal θαμιναῖς νίχησιν ἀγάλλονται xat! ἀγῶνας. 

χαλὴ xai Μήνη xai πανδερχὴς Ὑπερίων 
860 ἀλλήλους ὁρόωντες ἐναντίοι ἢ τετράγωνοι, 
* * * *7oY* * 
ἔξοχα δ᾽ αὖτε τρίγωνοι, ἐπεὶ τόδε πάμπαν ἄριστον 
σχῆμα πέλει φαύλοις τε xal ἐσθλοῖς ἀστράσι πᾶσιν. 
εἰ δὲ καί, οἷς ἐπέοιχεν, ἐνὶ ζώο τσ t φανεΐη 
ἄμφω φάεα χαλά, τὸ δ᾽ αὖ πολὺ φέρτατόν ἐστιν, 

305 πάντων μὲν γὰρ ἄριστον ἑνὶ ζώοι σι παρεῖναι 
ἄρσεσι μὲν Τιτῆν᾽, ἐνθηλυτέροισι δὲ Μήνην᾽ 
προσφιλέες γὰρ ἀεὶ καὶ μείλιχοι ἐξεγένοντο, 
ἔργα τε ῥηιδίως χαὶ πρήξιας ἐξετέλεσσαν. 

εἰ δέ τ᾽ ἐν ἀρσενιχοῖς ἄμφω χλυτὰ φέγγε᾽ δρῷτο, 

370 ὦμούς, ἀστεμφεῖς,͵ ἠδ᾽ ἀτρέπτους ἐσίδοιο 

γεινομένους, οὐδ᾽ ὅσσον ὑπείκοντας νόῳ ἄλλοις. 
ὅσσοι δ᾽ αὖ Μήνην μὲν ἐν ἄρσενι, θηλυτέρῳ δὲ 

ἴσχουο’ Ἠδξλιον, τοῖσιν δ᾽ ἄρα πρήξιες ἔργων 

ἄλλως ἐξανύονται ἢ ὡς φρεσὶν ἧσι μενοίνων᾽ 

876 αὐτοὶ δ᾽ ἀπρόχοκοι, πάμπαν τ᾽ ἐπαρίστεροι ἄνδρες. 

θήλεσι δ᾽ ἐν ζώοις ἄμφω χλυτὰ φῶτα φανέντα, 

δειλούς, πανταρθεῖς, ἑτέροις ὑποπεπτηῶτας 

* * * * * * 


θηλύτεροι πραπίσιν, βιότῳ δ᾽ ἕνι πάμπαν ἄπρηχτοι, 
ἀλλοτρίης γαίης xal ἀλητύος ἱμείροντες. 

880 ἀλλὰ τόδ᾽ ἔμπαλιν ἐσθλὸν ἔφυ χεδνῇσι γυναιξίν: 
πρηεῖαι γάρ τ᾽ εἰσὶ νόῳ, ποσίεσσί θ᾽ ἑοῖσιν * 
εἴχουσιν μάλα πειθόμεναι,, στυγέουσί τε νεῖχος, 

εἰ δ᾽ ἐπὶ θη A uc ép γενέθλη δύο φῶτα φανείη 
ἄρσεσιν ἐν ζώοις, $5 αὖ μάλ᾽ ἀγήνορι θυμῷ 

86 δεινή τε χρυεῤή τε πέλει πραπίδεσσί τ᾽ ἄχαμπτος. ^ 
ὁππότε δ᾽ οὖν σελάων τοίοις ζώοισιν ἐπόντων 
xal Θοῦρος πυρόεις xal χαλλίχομος Κυθέρεια 
ἄρσεσι δειχήλοισιν ἐπεμδεδαῶτες δὁρῶντο, 
xat ζῶον πρὸς τοῖς ἄρσεν πέλοι ὡρονόμοιο, 

890 ἧς φύσιος λήγουσι, παρὰ λεχέεσσι γυναιχῶν 
χλινόμεναι φιλότητι, τάτ᾽ ἀνέρες ἐχτελέουσιν. 

ἔμπαλι θηλυτέροισι δ᾽ ὅτ᾽ ἀνέρες ἐν ζώοισιν 
ἴσχωσ᾽ ᾿Η έλιον xal νυχτεροφεγγέα ΜΙ ἤνην, 
θῇλυ δὲ καὶ ζῶον χατέχη Κυλλήνιος * Ἑρμῆς, 
305 πάσχουσ᾽ αἴσχεα πολλὰ γυναιχῶν ἔργα τελοῦντες" 
δηθάχι καὶ σπορίμης αἰδοῦς ἀπὸ μήδε᾽ ἔχειραν. 
τὼς μὲν ἄρ᾽ αἰνὰ πέλει φύσιος βροτέης χατέναντα 
φῶτ᾽ ἐνὶ δεικήλοισιν ἐὸν δρόμον ἐξανύοντα. 
Ἀλλ᾽ ἐπεὶ οὖν μοι θυμὸς ἐνὶ προτέροισιν ἀεῖσαι 
o9 μήσατ᾽ ἀναγκαῖον χρεῖος, σάφα νῦν χαταλέξω, 
δππόθεν ἐν γενέθλησι χρεὼν Loic χρόνου ἀρχὴν 
ἀνθρώποις φράζεσθ᾽ ἠδ᾽ ἔμπαλιν, ὁππόθι λήγει, 
οὗ μὲν δὴ πάντεσσιν ὁμῶς μερόπεσσιν ἔοιχεν 
οἴης ἐκ χώρης ἐτέων λάζυσθαι ἀριθμόν" 
«05 ἄλλη γάρ θ᾽ ἑτέρῃ γενέθλῃ ἄφεσις συνάρηρεν. 


lectis muneribus certaminum causa reddiderunt. 
Sin etiam Mars his testis adsit, 

fiunt cursibus et luctis optimi , 

pugilatibusque robustissimi et plagis manuum, 

et frequentibus victoriis exsultant in certaminibus. 

Pulcra etiam Luna et omnia-cernens Sol 

alter-alterum videntes adversi aut quadrati, 

* * * * * * 

Inprimis vero irigoni, quoniam hsec prorsus optima 
forma est malis atque bonis stellis omnibus. 

Sin etiam, quibus oportet, in signis appareant 
ambo lumina pulcra, hoc vero longe optimum est. 

Omnium quidem enim optimum (est ) in signis adesse 
masculis quidem Solem, in femineisz autem Lunam; 
amabiles enim semper et mites exstiterünt, 
operaque facile et actiones perfecerunt. 

Sin vero in masculis ambo clara lumina cernantur, 
crudeles, immotos , et inflexibiles videas 
natos, ne tantillum quidem cedentes mente aliis. 

Quotcumque rursus Zunam quidem in masculo, in fe- 
habent Solem, hisce vero actiones operum [1*2ineo autem 
aliter cedunt atque mentibus suis agitabant; 
ipsi autem sine-successu , et prorsus lmvi homines. 

Femineis autem in signis ambo clara lumina apparentie 
ignavos, pertimidos , aliis subjectos 
*á * * * * * 
feminei animis , atque in vita prorsus sine-actione, 
peregrins terrce atque errorum cupidi. . 

Sed hoc vicissim bonum evasit reverendis mulieribus ; 
mites enim sunt mente, et maritis suis 
cedunt admodum morigerse , et oderunt rixam. 

Sin in feminea nativitate duo lumina appareant  ' 
masculis in. signis, heec rursus ( femina) admodura virtli 
violentaque et dura est et mente inflexibilis. [animo 
Quando igitur luminibus per hzec signa ingredientibius 
etiam Mars igneus et pulericoma Venus 
masculis signis ingressi cernantur 
et signum ad hiec masculum sit horonomi, 
sua natura absistunt, in lectis feminarum 
accumbentes amore, ea qua mares perficiunt. 

Yicissim femineis quum viri in signis 
habent Solem et noctilucam Lunam, 
et femineum etiam signum occupat Cyllenius Mercurius, 
patiuntur feeditates multas mulierum opera perficientes ; 
frequenter eliam genitalium partium testiculos demesserunt. 

Ita quidem terribilia exsistunt sexus humani contraria 
lumina in signis suum cursum conficientia. 

Sed quoniam igitur mihi animusin prioribus (libris) cantare 
cogitavit necessarium fatum, clare nunc recensebo, 
unde in nativitatibus oporteat vita temporis initium 
hominibus destinare, et vicissim , ubi desinat. 

Non sane omnibus eodem-modo hominibus par est 
una ex regione annorum mente-comprehendere numerum 
aliud enim alii nativitati initium convenit 


MANETHONIANORUM LIB. VI. ΠΠ.] 


ὅσσοις μὲν Τιτὰν ἠοῖ ἔνι γεινομένοισιν 
χέντρῳ ἐπεμδεθαὼς ἰνδάλλεται, ἐξ ἄρα χείνου 
μοίρης ἄρχεσθαι βιότου χρόνον ἐξαριϑμοῦντας" 
νυχτερινῇ γενέθλῃ δὲ Σεληναίης ἀπὸ μοίρης. 
ὅππότε δ᾽ ἂν χέντρων ἐχτὸς δύο φῶτ᾽ ἀποχλιν- 
ἦδ᾽ ἄρ᾽ ἐπὶ μοίρησι χατωφερέεσσι πόλοιο [ 95, 
νίσσηται προθέοντα,, τότ᾽ ἀστέρος doyso xs(vou, 
ὅς δά τε δεσπόζει γενέθλης, μέγα τε χράτος ἴσχει. [τρου, 
εἰ δ᾽ ἄρα κἀχεῖνον λεύσσοις χλινθέντ᾽ ἀπὸ χέν- 
“16 ἐξ ὥρης τότ᾽ ἔπειτα χρόνων ἄφεσιν σύ γε φράζου. 
ζωῆς δ᾽ αὖτ᾽ ἀρχὴν εὖτ᾽ ἂν διζήμενος εὕρης, 
δειχήλων σχέπτοιο χρόνους, ὁπόσοις περάτηθεν 
ἀντέλλεν, χείνων τε περὶ μοιρῶν δεδάασθαι" 
τὼς γὰρ πλειώνων ἀριθμὸν μοίρησι φράσαιο, 
430 ὅσσους Moig' ἐπέδησε βροτῶν μογεροῦ βιότοιο. 
ἐν δὲ μέσαις μοίρῃσιν, ἐφ᾽ αἷς ζωὴ νέμετ᾽ ἀνδρῶν, 
ἐνδυχέως σχέπτοιο, μὴ ἀχτὶς d τετράγωνος 
ἠὲ χαταντιπέρην ὀλοοῦ Κρόνου ἢ Πυρόεντος, 
ἢ αὖ τοίγεσυναντόμενοι ζωὴν διέχερσαν. 
(6 νυχτὶ δὲ γεινομένους xal παμφεγγὴς Y περίων 
δηθάχις ἀχτίνεσσιν ἑαῖς vor ἀπάμερσεν. 
πᾶσαν δ᾽ αὖτ᾽ ἄφεσιν πλευρὴ τετράγωνος δρίζει᾽ 
μήχιστον γὰρ τοῦτο βροτῶν τέλος εὔαδε Μοίραις. 


410 


BIBAION G. [Γ.] 


Ἕν ᾧ φησιν: 

Α. Περὶ τροφῆς καὶ ἀτροφίας παίδων. 

Β. Περὶ γάμου. 

T. Περὶ τέκνων γονῆς. 

Δ. Περὶ στείρων xal ἀσπέρμων. 

E. legi πλήθονς τέχνων ἣ xai ὀλιγοπαιδίας. 

€. Περὶ τοῦ ποίας τέχνας 3) ποίας πράξεις μετελεύσεται Ó τε- 


Θ. Περὶ δουλείας τύχης. 


Ἐλθέ μοι, ὡς προτέρην λιγέως ἥρμοσσας ἀοιδήν, 
Μοῦσα φίλη, καὶ Φοῖδε xai 'Ερμῇ χρυσοπέδιλε, 
χαὶ νῦν ἱμερόεν τέχμωρ θείητ᾽ ἐπὶ μολπῇ" 
αὐτὰρ ἐγὼ θυμὸν χαίπερ χαμάτῳ μογέοντα 
& ὀτρυνέω, μέχρις ἄν χ᾽ ἐπὶ πείρατα νίσομαι oluzc: 
πᾶν γὰρ ἀειχέλιον, τῷ μὴ τέλος ἐσθλὸν ὀπηδεῖ. 
βιόλῳ δ᾽ ἐν πυμάτῃ τάδε μοι χατανεύσατ᾽ ἀεῖσαι, 
ἀμφὶ τροφῆς βρεφέων ἠδ᾽ ἀτροφίης ἀλεγεινῆς, 
ὅσσα τ᾽ ἐπειγόμενοι Μοίρης ὕπο χερσὶν Erst 
10 αὐτοὶ ἐπ᾽ οὐλόμενον πότμον ῥίψαντο vovit, 
ἀμφὶ γά μων τ᾽ ἐρατῶν xal ἀδελφειῶν ἐνέποιτε 
xol τέχνων vavaTi c, σινέεσσί τε τοῖσιν ἕχαστος 
ἀνθρώπων μεμόρηται ὑπ᾽ ἀστράσι χινυμένοισιν, 
καὶ τέχνας μέλποιτ᾽ ἰδὲ πρήξιας, ἔργα θ᾽ ὁποῖα 
I ἐστέρες ἀνθρώποισι δυηπαθέεσσι νέμουσιν, 


ἠδ᾽ ὡς σφαλλόμενοι πολυχρήμονος ἐκ βιότοιο 


Quibuscumque quidem Sol interdiu nascentibus 
centrum ingressus apparet , ex illius igitur 
parte inchoare vitse tempus enumerantes ( oportet ) ; 
nocturnae autem geniture Luna a parte. 
Quando autem ezíra centra duo lumina declinent 
atque in partibus declivibus poli 
ferantur preecurrentia , tunc a sella inchoa illa,  [habet. 
quc quidem dominatur nativitgti, magnamque potentiam 
Bin vero etiam illam videris declinatam a centro, 
ex hora tunc porro temporum initium tu animadverte, 
Vitee vero initium quando investigando inveneris, 
signorum observes fempora, in-quibus ex-adverso 
oriantur, atque illorum (signorum ) circa partes speculeris ; 
ita enim annorum numerum partibus cognoscas, 
quotquot (annos) Fatum alligavit hominum erumnose vitz. 
In mediis partibus autem,quibus vita definitur hominum, 
diligenter specta, ne radius aut quadratus 
aut ez-adverso pernicioei Saturni aut Martis, 
aut etiam hice simul-oblati vitam amputent. 
Noctu autem nascentes etiam omnia-videns Sol 
frequenter radiis suis vita privavit. 
Omne autem initium latus quadratum definit ; 
longissimus enim hicce mortalium terminus placuit Parcis. 


LIBER VI. [1Π.] 


In quo dicit : 

I. De nutritione et nntritionis-defectu infantium. 

IL De nuptiis. 

III. De liberorum generatione, 

IV. De sterilibus et semine-carentibus. 

V. De multitudine liberorum aut etiam paucitate. 

VI. De eo, quales artes aut quales actiones persecutarws sit 
natus-infans. 

VIL De noxa. 

VIII. De possessione. 

IX. De servili fortuna. 


Ades mihi, sicut priorem argute aptavisti cantum , 
Musa amica, et Phoebe et Mercuri aureos-calceos-habens , 
et nunc desideratum finem imponite carmini; 
at ego animum licet fatigatione laborantem 
incitabo, donec ad terminos veniam cantus ; 
omne enim turpe, cni non finis justus adest. 

Libro autem in ultimo hzc mihi adnuite canere : 
denutritioneinfantiumet nutritionis-defectu miserabili — 
et quos (infantes) impulsi a Parca manibus suis 

ipsi in exitiosam perniciem conjecerint parentes, 

et de nuptiis dulcibus, et fratrum dicite 

et liberorum generatione , noxisque quibus quisque 
hominum fataliter-donatus est a stellis moventibus, 
et artes canite et actiones operaque, qualia 

stellae hominibus eerumnosis tribuunt , 

et quemadmodum labentes opulenta ex vita 


60 MANEGQNOX G. (T-] 


ἀνέρες ἐν πενίῃ τε xal ἄλγεσι μοχθίζουσιν, 
xat ὃμ ων ὅππως τις ἐπιφράσσαιτο γενέθλην. [ctv 
Κείνοις μὲν δὴ πρῶτα τροφ ἧς ἐμέγηρε βρέφεσ- 

a0 Αἶσα χαχή, τοῖσπέρ τ᾿ ἀπὸ γαστέρος ὀρνυμένοισιν 

Ἄρης χαὶ D αίνων ὑπὲρ ὡρονόμοιο βεδῶτες 

λεύσσουσ᾽ ἐς δύσιν ἑλχομένην ἐριφεγγέα M νην, 

μήτε Σεληναίην μήτ᾽ οὖν ὥρην καθορώντων 

Φωσφόρου ἣ Ζηνός" τοὶ γὰρ βίου εἰσὶ δοτῇρες. 

95 ὡς δ᾽ αὕτως ἀτροφεῖς xal ὅσοις ἔπι γεινουένοισιν 
ὡρονόμον διέπει QD αίνων, δῦνον δέ τε χέντρον 
Ἄρης, μήθ᾽ ὥρης ζῶον μήτ᾽ οὖν φάος ἁγνὸν 
Μήνης δερχομένου Ζηνὸς φυσιζόῳ αἴγλη. 

᾿ς χαὶ δὲ καί, δππότ᾽ ἂν ἠύχερων Πυυρόεις διάμετρος 

30 ἀχτῖσιν Μήνην χαθορᾷ, ὦ αίνων δὲ Σελήνη 
δεξιτερὴν ἱστῆται ἐπὶ πλευρὴν τετράγωνος 
ἀντολίην ἀπέχων τηλοῦ “Ὑ περίονος αἴγλης, 
δὴ τότ᾽ ἀπ᾽ ὠδίνων καὶ γαστέρος ἐκπροθορόντες 
αὐτίχ᾽ ἄρ᾽ οἰωνοῖσιν ἕλωρ xat θηρσὶ γένοντο. 

35 ἣν δὲ Σεληναίη μὲν ἐφ᾽ ὡρονόμῳ ἐπιτέλλῃ, 
ἐν προτέρῳ δ᾽ ὥρης ζῴῳ D αίνων προθέῃσιν, 
δαίμονα τόντε καχὸν πρότεροι φῶτες χαλέσαντο, 
Ἄρης δ᾽ αὖτ᾽ ἐφέπηθ᾽ ὥρης χατόπισθε διώχων, 
μήτ᾽ οὖν ᾿Αφρογενοῦς μήτ᾽ εὐφεγγοῦς Φαέθοντος 

40 δερχομένων δείκηλον, ἐφ᾽ ᾧ Μήνη χαθορᾶται, 

καὶ τότ᾽ ἐπ’ ὠδίνεσσι βρέφη θλιφθέντ᾽ ὀλοῇσιν 

νηδύος ἐξέλχουσι διαμελεῖστὶ ταμόντες. 
εἰ δ᾽ ἄρα xal δίχα κέντρου ἔοι ζώοισιν ἐπ᾽ ἄλλοις 

τὼς M ἥν xepósaaa , τόσον τεχθὲν χρόνον ἠῶ 

ἀθρήσει, μέχρις ἄν χε Σεληναίη ἀφίχηται. 
εἰ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κέντροιο Σ εληναίη βεθαυΐῖα 

τὴν αὐτὴν ἐπέχη μοῖραν πολεμοχλόνῳ "A pn, 

ζῶον χατὰ ταὐτὸν 3) ἀντιπέρηθεν ἰόντος, 

αὐτίκα δὴ πρώτῃσιν ὑπ᾽ ὠδίνεσσιν ὄλισθον 

60 μητέρος ἄγχι ποδδτιν ἐπ᾽ ὀξέα χεχληγυίης. 

ἣν δὲ γονῆς ἀγαθοὶ τελέθωσ᾽ ἐπιμάρτυροι ὥρη, 
ἔκθετον ἐκ μεγάρου τοχέων βρέφος εὐθὺς ἐτύχθη - 
x?v μὲνΖεὺς M vv σφετέραις ἀχτῖσιν ἀθρήση, 
ἀνήρ, ὅς μιν ἀνείλεθ᾽, Éov ποιήσατο παῖδα, 

5b 7| ἑτέρῳ δῶχεν τεχέων τητωμένῳ ἀνδρί, 
ὃς θέμενος μεγάροις loot γονίμοισι τέχεσσιν. 
ἣν δ᾽ ὀλοὸς Φαίνων λεύσσῃ περιφεγγέα Μήνην, 
ῥιφθὲν ἀπὸ λεχέων, ἑτέρου δ᾽ ὑπὸ χείρεσι θρεφθὲν 
ἀτμενίης δούλειον ὑπὸ ζυγὸν olv! ἀνέτλησεν. 

e) καὶ δὲ Κρόνου περάτηθεν ἀθρειομένου ὑπὲρ ὥρης, 
δαίμονι δ᾽ ἐν λυγρῷ M νης προπάροιθεν ἐούσης, 
xat χέντρου Τιτῆνος ἀποχλινέος τελέθοντος, 
ζωὴν μέν τ᾽ ἴσχουσ᾽, ἀτὰρ ἔχθετοι ἐχ πατρὸς οἴχων. 

ὁππότε δ᾽ αὖ Μήνης μὲν ἔχῃ συναφὴν Κρόνος 
es ἀντιπέρην δ᾽ αὐτοῦ Πυρόεις αὐγῇσι βάλησιν, [αἷνός, 
μηδ᾽ ὅσσον Μήνην ἐπιδερχομένσυ D αέθοντος, 
διφθέντες χώρης τηλοῦ xaz' ἐρημάδος οἰχτρῶς 
δουλοσύνης θρεφθέντες ὀϊζυρῇς ἀνέχονται. 
εἰ δὲ xa0' ὡρονόμου μὲν ἔοι βεδαυῖα Σελήνη, 
τὸ τῇ δ᾽ ἄρ᾽ ἐπαντέλλη Ζεὺ ς ἑσπόμενος χατόπισθεν, 


4 


viri paupertate et miseriis laborent, 
et quomodo servorum quis animadverfat mativitatem. 

Illis quidem primum nutritionem invidit infantibus 
Parca mala, quibus ex utero exsilientibus 
Mars et Saturnus super horonomum ingressi 
spectant versus occasum tractam valde-splendidam Lunam, 
neque Lunam neque etiam horam adspicientibus 
Lucifero vel Jove : hi enim vitse sunt datores. 

Ita autem nutritione carent etiam, quotquot nascentibn 
horonomum regit Saturnus, occidens vero centrum 
Mars, nec hore signum neque etiam lumen purum 
Lunee spectante Jove vitali fulgore. 

Quin etiam, quando cornutam Mars contrarius 
radiis Lunam adspicit, Saturnus vero Lune 
dextrum adstat ad latus quadratus 
ortum abstinens procul a Solis fulgore, 
tunc vero a puerperio et utero exsilientes 
statim utique volucribus preeda et feris fiunt. 

Si vero Luna quidem ad horonomum oriatur, 
in praecedente autem horam signo Saturnus procurrat, 
genium quem malum priores homines vocaverunt , 

Mars autem subsequatur pone horam incedens, 
neque etiam Venere neque preefulgido Jove 
spectantibus signam, in quo Luna conspicitur, 

tunc vero in puerperio infantes confractos pernicioso 
utero extrahunt membratim secantes. 

Sin vero etiam sine centro sit in signis aliis 
sic Luna cornuta, tantum natus-infans temporis auroram 
adspiciet , donec Luna adveniat. 

Sin vero super centrum Luna ingressa 
eandem obtineat partem cum bellicum-strepente Marte, 
vel idem per signum aut e-contrario meante ( illo), 
statim sane primis partus-doloribus exciderunt 
matris prope pedes acutum clamantis. 

Sin nativitatis bona-sidera evaserint testes horse, 
exponendus ex domo parentum infans statim exstitit ; 
et si quidem Jupiter Lunam suis radiis viderit , 
vir, qui eum sustulerit , suum facit filium, 
aut alteri dat liberis destituto viro , 
qui receptum in edibus similem-reddit naturalibus liber. 
Sin perniciosus Saturnus videat circeumfulgentem Lunam, 
abjectus a lectis, alterius vero manibus nutritus-infans 
servitii famulum sub jugum terribilia toleravit. 

Sed et Saturno ab-ortu spectato super horam, 
genio autem in truci. Zuna ante-eum versante, 
et a-centro Sole declinante, 
vitam quidem habent, sed expositi ex patris sedibus. 

Quando autem rursus Luna quidem habeat coitum *Na- 
e-regione autem illius Mars radiis jaciat, [furnus gravis, 
ne tantillum quidem Lunam adspiciente Jove, 
conjecti locum procul in-desertum miserabiliter 
servitutem enutriti calamitosam sustinent. 

Sin ad horonomum quidem sit ingressa Luna, 
huic autem inoriatur Jupiter sequens pone, 


MANETHONIANORUM LIB. VT. [1II.] "d 


Μήνην δ᾽ ἀχτῖσιν Da (vov χατεναντία λεύσση, 

xai Πυρόεις ἑτέρωθεν ἄνω κέντρον χαθορῴη, 

ἐς τόσσον ῥιφθὲν μίμνει χρόνον, εἰσόχε Μήνη 

ἐχπροφυγοῦσ᾽ ὁλοῶν αὐγὰς Φαέθοντι c υνάψῃ 
ὥρης δ' αὖ Τιτῇνος ὑπὲρ βροτέης τροχάοντος 

αἰνοῦ τ᾽ ἐς δύσιν ἑλχομένου χατέναντα Κρόνοιο, 
xal δὲ Σελὴην αίης μετ᾽ ἀριγνώτου Φαέθοντος 
δείκηλον χατὰ ταὐτὸ καὶ οὐκ ἰσόμοιρα θεούσης, 
ἐξόπιθεν δ᾽ Ἂ ρεος σπομένου συναφήν τε Σελήνης 

80 δεχνυμένου » βρέφος ἐς τόσσον πατρώιον οἶχον 
μίμνει, μέχρι χε Μήνη ἐπ᾽’ "Apsa θοῦρον ἵχηται. 

εἰ δὲ δύω σελάων κέντρων ὕπερ ἑστηώτων, 
Ἠελίου μὲν ἐφ᾽ &povópup , δυτιχῷ δὲ Σελήνης, 
E κείνης μὲν ἐφ᾽ ὥρῃ; ἀτὰρ Τιτῆνος ἕναντα, 

86 τῷ μὲν δὴ Φαίνων, τῇ δ᾽ αὖ Πυρόεις συνέπηται, 
ἣ τῶν μὲν τροχάῃ τις ὁμοῦ ἑτέρῳ , ὃ δὲ χέντρῳ 
ἄλλῳ ἐπεμθεθαὼς λεύσσῃ χείνους ἀνιόντας, 
jew δπαὶ παλάμαις τεχθὲν ῥίπτουσι τοχῇες. 

ἣν δ᾽ Ἄρης iier. dvégynt, αὐτὰρ ἐπ᾽ αὐτῷ 

9) Daívov, ἣ ἑτέροισ αὖ κέκτροισιν ἕπηται, 
Μήνη δ᾽ ἔχτοσθεν arii σὺν Ζηνὶ φέρηται, 
βαιὸν δὴ τότε χάρμα βροτοῖς τεύχει περὶ τέχνων " 
τόσσον γὰρ λεύσσει τεχθὲν χρόνον ἄμδροτον ἠῶ, 
Μήνη μέχρι θέουσα παραΐξῃ Φαέθοντα 

s ναὶ μὴν xal σέλας ᾽Βελίου Μ νην τε xod ὥρην 
ὅππότ᾽ ἂν ἐσθλοδόται μὲν ἀποστρεφθέντες ἴωσιν, 
ol δ᾽' ὁλοοὶ λεύσσωσι, τότ᾽ ἔχθετα τέχνα γονῆες 
δίπτουσ᾽ ἐς βαθὺ χῦμα βορήν τ᾽ ἔμεν olevoictv, 

ἔμπαλι δ᾽ ἀρητοὶ παῖδες τοχέεσσι γένοντο 

100 εὐτραφέες θ᾽, ὁπόσοισιν ἀπ᾽ ὠδίνων προθοροῦσιν 
ἀστέρες ἐσθλοδότα ι ζωῆς δωτῆρες ἔασιν, 
ἤτοι ὑπὲρ κέντρων xal ὁμοῦ Μ ἥν βεδαῶτες, 

ἢ σελάεσσ᾽ ἐπιδερχόμενοι Μήνην τε καὶ ὥρην, 
ἢ χέντρων χατόπισθεν ἐπ᾽ ἀμφοτέρῃσιν ἐόντων 

to Φαίνοντος xai Ἄρηος, ἀπόστροφον ἀχτίνεσσιν 
βαινόντων σελάων τε χαὶ ὥρης, ἠέ θ᾽ ἑοῖσιν 
σύμφωνον δρόμον ἐν ζώοις φίλιόν τ᾽ ἀνυόντων. 

παισὶν δ᾽ αὖ πᾶσιν, τοῖσιν ζωὴν πόρε Μοῖρα, 
ἀμφὶ τροφῆς μαζοῦ καὶ νηπιέης ἀλεγεινῆς 

[0 ζῶον σημαίνει, τό χε δὴ Mv» πέλας εἴη, 

ᾧ ἕνι δὴ χείνη τριτάτην ἐπινίσσεται ἠῶ. 

Tócca μὲν ἀμφὶ τροφῆς παίδων, πολέων ἄπο 
ἤεισ᾽- ἑξείης δὲ γάμου πέρι νῦν ἐνέποιμι, [βαιά, 
"ων οἷον ἕχαστος ἀεὶ φαίνουσι χελεύθοις. 

ἂν γεινομένοιο βγοτοῦ M cj v» μὲν ἐπείη 
αἰπυτάτῳ χέντρῳ, Κυθέ θη δ᾽ ὑπόγειος δρῆται, 
τῆμος ὁμογνήτοις γενεῇ τ᾽ ἄγχιστα συνεύνοις 
ζεύγνυνται, πολέσιν δ᾽ ὁμογάστριοι ἐς λέχος ἦλθον 
νύμφαι. τοῦτο δὲ δρῶσι, xat ὁππόταν ᾿Αφρογενείῃ 

1 Ἕρμείῃ τε θοῷ ξυνὴν ὁδὸν ἐξανύωσιν 

* * * * 
ἀκτῖσι σφετέραις, ᾧ αίνων δ᾽ ἐπιμάρτυρος εἴη. 
ἂν δὲ in ἰσόμοιρος ἀριγνώτῳ Φαέθοντι, 


9 Φ Φ * 


76 


— 


Lunam vero radiis Saturnus ex-adverso viderit , 

et Mars altera-ex-parte supra centrum adspiciat , 

in tantum manet abjectus-infans tempus, donec Luna 
elapsa noxiorum -siderum luminibus Soli conjungatur. 

Horam autem rursus Sole super humanam currente 
et gravi in occasum tracto ex-adversum Saturno, 
etiam Luna cum nobilissimo Jove 
signum per idem et non &quali-parte currente , 
pone autem Mar/e sequente  contactumque Lunz 
excipiente, infans in tantam patriam domum 
habitat , usquedum Luna ad Martem turbidum veniat. 

Sin duobus luminibus super centro stantibus, 

. Sole quidem in horonomo, in occidentali autem Luna, 

| aut hac quidem ad horam, sed Sole ex-adversum (versante), 
illum quidem Saturnus, hanc vero Mars comitetur, 

aut horum currat unus cum altero , alter centro 

alteri incedens videat illos adscendentes, 

suis manibus natum abjiciunt parentes. 

Sin Mars ab-ortu ascendat , sed post illum 
Saturnus , aut alils hic rursum in-centris sequatur, 
Luna autem extra centra cum Jove feratur, 
exiguum tunc sane gaudium hominibus facit circa liberos ; 
tantum enim adspicit natus-infans tempus eternam auro- 
Luna donec currens preeterierit Jovem. [ram, 

Profecto etiam a jumine Solis Lunaxque et bora 
quando benefica-sidera quidem aversa eant, 
noxia vero (ea ) spectent, tunc expositos infantes parentes 
abjiciunt in profundum fluctum escaque ut aint volucribus. 

Rursus vero desiderati liberi parentibus flunt 
beneque nutriti , quotquot ἃ puerperio prosilientibus 
stellte benefica vite datores sunt, 
sive super centra et cum L«8G ingresse, 
sive luminibus adspiclentes Lanam οἱ horam, 
sive pone centra ad utramque versantibus 
Saturno et Marte, dum aversi luminibus 
incedunt a radiis et hora , aut suis 
consonum cursum in signis amicumque perficientibus. 

Liberis rursum omnibus, quibus vitam dedit Parca, 
de alimento , mamma atque infantia miserabili 
signum indicat quod quidem Zenam prope fuerit , 
in quo quidem illa tertiam ingreditur auroram. 

Hxc quidem de nutrifione infantum, ex multis pauca 
cecini; deinde autem de wetptiis nunc dicam , 
stella quales unaqueeque semper declarant viis. 

Ubi nascente homine Luna quidem immineat 
altissimo centro, Ventus autem subterranea conspiciatur, 
tunc consanguineis et genere proximis uxoribus 
junguntur, multis autem uterins ih torum veniunt 
sponsa. Hoc vero faciunt etiam , quum Veneri 
Mercurioque celeri communem viam perficlant, 

* * * * * * 
radiis suis, Saturnus autem testis adsit. 

- Si vero sit aequalis nobilissimo Jovi 
* * * * * 8 


e2 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ G. [1] 


δείκηλον χατὰ ταυτὸν ἴῃ, γάμος ἔπλετο τῆμος 
παρθενικῆς. σον δὲ xal εἰ Ζεὺς μαρτυρίησιν 

125 "Ep μείην λεύσσῃ πλευρὴν ἰσόμοιρον ὁδεύων. 

᾿Αφρογενὴς δὲ μεσουρανίου χλίνασ᾽ ἀπὸ χέντρου 
καὶ δισσοῖς σελάεσσιν ἀπόστροφον οἶμον ἰοῦσα 
ἀστασίας τεύχει ταραχήν τε γάμοις μετ᾽ ἀνίης. 

Φαίένων δ᾽ ἙἝἭ“ρμείῃ τε συνὼν βλοσυρῇ τε Κυθήρη 

130 ἦτοι ἐπ᾽ οὐτιδαναῖς ἢ ἀνάξια μαχλοσύνῃσιν 
ἔργα μετερχομέναις ζυγίοις ἡρμόσσατο λέχτροις, 
πάμπαν θ᾽ ἡλιχίῃσι νέαις ἣ πάγχυ γεραιαῖς, 

ἐσθλὴν δ' αὖ φιλότητα γάμου πίστιν τε γυναικῶν 
ἀχράντοιο λέχους δῶχεν καλὴ Κυθέρεια, 

135 εὖτ᾽ ἂν ἀπ᾽ ἀχτίνων "A ρεος πολιοῦ τε Κρόνοιο 
μίμνη ἀπήμαντος, χείνων φλογέησιν ὃπ᾽ αὐγαῖς 
ἀλλήλους ἐπιδερκομένων, αὐτὴ δ᾽ ἀγανῇσιν 
δέρχηται χερόεσσαν ὑπ᾽ ἀχτίνεσσι Σελήνην. 

ὁππότε δ᾽ Ἑρμείης τε xol Ἄρης χαὶ Κυθέρεια 

140 μέσσου ὑπὲρ χέντρου ξυνὰς ἀνύωσι χελεύθους, 
τοῖσιν δ᾽ αὖτ᾽ ὁλοὸς ὦ α ἔνων μετόπισθεν ἕπηται 
νωθρὸν ἐπαντέλλων 3) xal χατέναντα δοχεύων, 
ἐξ ἕδρης πιναροῖο τέγους ξυνῆς τ᾽ ἀπὸ δήμου 
εὐνῆς ἀνστήσαντες dove! ἐς δώματα νύμφας, 

ι45 xia. πολυμνήστῃσιν ἀεὶ τίουσ᾽ ἀλόχοισιν. 

ἣν δὲ δύω μὲν φῶτα μέσου χλίνωσ᾽ ἀπ᾽ ᾽Ολύμπου, 
πάντες δ᾽ ἀστέρες ἄλλοι ὑποχθόνιοι φορέωνται 
ἔχτοσθεν κέντρων, τῆμος ξείνης ἀπὸ γαίης 
ἄξεται ἀλλοτρίων φωτῶν ἀγνῶτα θύγατρα, 
150 xai πάτρης ἄπο τηλοῦ ὁμῶς χείνη βιοτεύσει. 
οἷς δ᾽ ἄρ’ ὕπερθ᾽ ὥρης χαλεπῷ ἐν δαίμονι καλὴ 
᾿Αφρογενὴς φαίνῃ, τὴν δ᾽ αὖ Κρόνος ἢ τετράγωνος 
ἠὲ χαταντιπέρην λεύσσῃ, χὴν λέχτρα πόρωσιν 
θηλυτέροις δ᾽ εὖτ᾽ ἂν Κύπρις χεραή τε Σελήνη 
166 ζώοισιν λάμπωσ᾽, ἤτοι δυτιχοῦ κατὰ χέντρου, 
3) καὶ ὁποχθονίου, ἢ καὶ δύο χέντρ᾽ ἐφέπωσιν, - 
μουνὰξ δ᾽ ἀμφότεροι χατεναντία τῇσιν ὁρῶνται, 
τῇ μὲν Ἄρης; τῇ δ᾽ αὖτε Κρόνος, τόθ᾽ ἑαῖς πανά- 
θυγατράσιν πατέρες ξυνὸν λέχος εἰσανέδησαν. [θεσμοι 

10 ναὶ μὴν xal Κρόνου εὖτ᾽ ἂν ἐν οἴχοισιν Κυθέρεια 
φαίνηται σὺν Ζηνί, Κρόνου χατόπισθεν ἰόντος, 
δεχνυμένης αὐτοῦ συναφὴν καλῆς Ἀφροδίτης, 

Κύπριδι μαρτυρίην "A ρεως ἑτέρωθι φέροντος, 
M vv δ᾽ ἀμφότεροι Θοῦρος Φαίνων θ᾽ ὁρόωνται, 

166 δὴ τότ᾽ ἀπ᾽ ὠδίνων ὁπόσοι φάος ἔδραχον ἠοῦς, 

μοῖραν ἀνέπλησαν πολυπενθέος Οἰδιπόδαο" 

τοῖσι δ᾽ ἄρα στυγεροὺς Ποιναὶ μέλπουσ᾽ ὑμεναίους 

νερτέριαι᾽, χείρεσσιν ἀναψάμεναι πυρὶ πεύκας" 

μητράσι γὰρ σφετέραις φιλοτήσιον ἐς λέχος ἦλθον. 

εἰ δὲ γυναικείη γενέθλη πέλοι, ἐς πατρὸς εὐνὴν 

χλίνονται. τὼς δ᾽ αὖτε καὶ ἣν χλήροιο γάμοιο 

Q alv ov δεσπόζων ἦτοι χατὰ κέντρον ἐφ᾽ ὥρης, 

3| ὅγε φαίνηται δύνων ὥρης κατέναντα, 

λάθρῃ παρθενίης ζώνην λύσαντο τοχεῦσιν 

Vn ἠὲ χασιγνήτοις σφετέροις πατέρων τε τέχεσσιν. 


-— 

.1! 
- 
—- 


signum per idem incedat, nuptise fiunt tunc 
cum-virgine. Item etiam si Jupiter testimoniis 
Mercurium videat latus eequale emetiens. 
Venus autem medii-colli declinans a centro 
et duobus luminibus aversam viam incedens 
turbas facit tumultumque nuptiis cum molestia. 
Saturnus autem Mercurio congredienstorvseque Veneri 
aut cum vilibus, aut cum indigna per-libidines 
opera committentibus jugali conjunxit toro , 
prorsusque &tate adolescentibus aut prorsus senibus. 
Bonum contra amorem in-nuptiis fidemque mulierum 
intemerati tori dedit pulcra Venus, 
ubi a radiis Martis canique Saturni 
maneat illzesa, illis flammeo jubare 
se-invicem adspicientibus, ipsa vero mitibus 
spectet cornutam radiis Lunam. 
Quando Mercurius et Mars et Venus 
medium supra centrum communes perficiant vias , 
eos autem perniciosus Saturnus a-tergo sequatur 
segniter exoriens auf, etiam ex-adverso adspiciens, 
a sede squalidi fornicis eta vulgato cum-plebe 
lecto excitas ducunt domum sponsas, [ribus. 
et in-pari cum-multum-ambitis semper honore-habent uxo- 
Si vero duo quidem lumina medio declinent ab Olympo, 
omnes autem stelle alic subterraneee ferantur 
extra centra, tunc peregrina e terra 
ducet peregrinorum virorum ignotam filiam , 
ef a patria procul sitnul-cum illa vivet. 
Quibus autem super horam gravi in genio pulcra 
Venus appareat , eam autem Saéurnus aut quadratus 
aut contra videat, etiamsi toros dederint 
* * L * * * 
Femineis autem ubi Venus cornutaque Luna 
signis fulgeant , aut occiduum versns centrum, 
aut etiam subterraneum , aut etiam duo centra sequantur, 
separatim autein ambo ex-adverso bis cernantur, 
huicquidem Mars, illi autem Saturnws, tunc suis impiissuni 
filiabus patres communem torum conscenderunt. 
Quin etiam Saturni ubi in domibus Venus 
appareat cum Jove, Saturno a-tergo subeunte, 
excipiente ejus contactum pulera Venere, 
Veneri testimonium Marte aliunde ferente, 
Lunam autem uterque Mars Saturnusque adspiciant ; 


| tum vero a partus-doloribus quicumque lucem viderunt 


fatum impleverunt luctuosissimi CEdipi ; 

illis vero exsecrandos Furize canunt hymensos 
inferne, manibus accendentes igne faces; 
matribus enim suis amatorium in torum venerunt. 
Si vero feminea proles fuerit, in patris lecto 
recumbunt, [18 porro etiam si sortis nuptiarum 
Salurnus dominus aut in centro ad horam, 

aut ille appareat occidens hore ex-adverso, 

clam virginitatis 20nam solverunt parentibus 

aut fratribus suis et patrum filiis. 


[ aurora, 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [1Π.] es 


ἣν δ’ ὀπογείῳ "A pc ἢ xol δυτιχῷ ἐνὶ χέντρῳ 
δέρχηται βεδαὼς χλήρου γάμου αὐτὸς ἀνάσσων, 
αἴδε βίη ὁμώεσσιν ἢ οὐτιδανοῖς ὑπὸ φωσὶν 
δμηθεῖσαι θολερῶς ὥρης ἄνθος διόλεσσαν. 
1800 ἣν δ᾽ “Ερμ Tic χέντροισιν ἐπείη, τοῖσιν ἔλεξα, 
καὶ γάμου αὐτὸς ἑοῖσιν ἐνὶ ζώοισιν ἀνάσσων, 
χρυπταδίως δολεροῖσιν ὀπιπευθεῖσαι ἔπεσσιν 
καὶ πυχιναῖς ἀπάτῃσιν ἐὴν φρένα φηλωθεῖσαι 
ἐξαπίνης ἐγένοντο λάθρῃ πρὸ γάμοιο γυναῖχες. 
186 εἰ δ᾽ ἄρα σὺν Στίλθοντι xal Ἂ pc χέντρῳ ἐπείη, 
τῆς ἕνεχεν χρίσιές τε δίχαι τ᾽ ἀγορῇσι πέλονται. 
Ζεὺς δὲ καὶ “Ε ρμείης μέσσον χατὰ κέντρον ἐόντες 

σὺν Παφίῃ, ζεύξαντες ὁμηθείῃσι γυναιχῶν 

ἀλλοτρίων μετέπειτα γάμους ἀναφανδὰ τελοῦσιν, 

199 ἀλλ᾽ ὑπὸ μαχλοσύνης xal τῶν λέχος αὖθι λίποντο. 

εἰ δὲ μεσουράνιον χατέχῃ Φ αέθων μετ᾽ Ἄρηος 

* * * * * * 

ἦτοι γάρ τ᾽ αὐτοὶ τόθ᾽ ὁὀμεύνους ἥρπασαν ἄλλων, 

ἢ κείνων ἀλόχους ἕτεροι βίῃ εἴρυσαν αὐτῶν. 
αἰπυτάτῳ δ᾽ ἐπὶ χέντρῳ ἐὐστέφανος Κυθέρεια 

19 Τιτῆνος μέτα δερχομένη πατέρων ὀλοΐῇσιν 
παλλαχίσιν συνέμιξ᾽ 3 μητρυιῇῆσιν ἑῇσιν. 
εἰ δέ x' "A p « τούτοισιν ὁμοῦ πέλῃ, ἄχρι γάμοιο 
ζευχθέντες χείνῃσιν ἄφνω πάλιν αὐτοὶ ἔλειφθεν. 

Ἄρης δ᾽ ἡνίχα μέσσον ἀν᾽ οὐρανὸν ἀμφιπολεύῃ, 

109 ὡρονόμον δ᾽ ἐπέχῃη Φ αέθων, Τιτὰν δέ τε δύνῃ, 

τῆμος ἄρ᾽ ἁρπαγίμους νύμφας ἐς δώματ᾽ ἄγονται. 
εἰ δὲ μεσουράνιον μὲν ἔχῃ Mí v βλοσυρῶπις, 

Κύπρις 9 αὔθ᾽ ὁπόγειον ἴσαις μοίραις βεδαυῖα, 

αὐτοχασιγνήτων σφετέρων συνέασιν δμεύνοις. 

X5 ἀνδρὸς γεινομένου δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Τιτάν τε xal "À pmo 
xai Κύπρις Στίλδων τε μίαν xav! ἀταρπὸν ἴωσιν, 
εἵνεκα χλεπτοσύνης εὐνῆς λαθρέης τε χυθήρης 
ἐν συνοχῇσι γένονθ᾽, οἱ δ᾽ αὖ xal δεσμὸν ἔτλησαν, 
αὐτοί τε μάχλοι τε xal ἐς φιλότητ᾽ ἀχόρεστοι, 

110 ἔχ τ᾽ ἀλόχων λώδας τε xal ὕδριας αἰὲν ἔχοντες, 
ὡς χαὶ ἑοῖο γάμου λωδήτορας αὐτοὶ ἐς οἴχους 
δέχνυνται ξενίη σχοτίης ἕνεχεν φιλότητος. 

εἰ δ᾽ ἀνδρὸς γενέθλην ἠδ᾽ αὖ χείνοιο συνεύνου 
σχεψάμενος κατίδοις ἄμφω ζώοιν ἕνι Μήνην, 

t$ αἷὲν ὁμοφροσύνῃσιν ἰαίνοντ᾽ ἀμφὶ γάμοισιν. 

δαίμονι δ᾽ ἣν χαλεπῷ κείνης Μ vm πέλη ἀνδρί, 
αἰὲν ἀτασθαλίῃσι γυνὴ ἀθερίζει ἀχοίτην 
οὐδὲν ὀπιζομένη λεχέων θεσμῶν τε γάμοιο. 
ταὐτὰ δ᾽ ἄρ᾽ ἐκ ποσίων τελέθει δειλῇσι γυναιξίν, 

330 εὖτε Σεληναίη ἀλόχοις ἐν δαίμονι λυγρῷ 

ἀνδρῶν φαίνηται" δέχα γὰρ νόον αἷὲν ἔχουσιν. 

᾿Αλλὰ γὰρ οὔτις πάντα δυνήσεται, ὅσσα γάμοιο 
σήματα φαίνουσιν θοοὶ ἀστέρες, ἐξονομῆναι" 
τῷ xai ἐγὼ τρέψω ἑτέρην μετ᾽ ἀταρπὸν ἀοιδὴν 

3. ἀμφὶ τέχ νων γενεῆς ἐνέπων, ἥντ᾽ ἀστέρες αἰεὶ 
ἀνθρώποισι νέμουσιν ἀλημοσύνῃσιν ἑῇσιν. 

ὅσσοι δὴ χθονίῳ τε xal αἰπυτάτῳ περὶ χέντρῳ 
ἀστέρας εὐεργοὺς φῶτες βεδαῶτας ἔχουσιν, 


Bin subterraneo Mars aut etiam occiduo in centro 
spectet ingressus sortis nuptiarum ipse dominus, 
heece vi a servis aut vilibus sub viris 
domitse sordide juventze florem perdiderunt. 

Sin Mercurius centris immineat, que dixi, 
etiam nuptiarum ipse suis in signis dominus, 
clanculum fraudulentis tentatie sertnonibus 
et versutis dolis suam mentem deceptee 
subito fiunt clam ante nuptias mulieres. 

Si vero cum Mercurio etiam Mars centro immineat, 
illius causa judicia litesque in-foris exsistunt. 

Jttpifer autem et Mercurius medio in centro versantes 
cum Venere, jungentes familiaritatibus mulierum 
peregrinarum postea nuptias palam consummant, 
sed pre» libidine etiam illorum torum rursus liquerunt. 

Sin mediti-cseli obtineat Jupiter cum Marte 
* * * * * * 
aut enim ipsi tum conjuges rapuerunt aliorum, 
δυὶ illorum-ipsorum uxores alii vi abstraxerunt. 

Summo autem in centro bene-coronata Venus 
cum Sole spectans patrum perniciosis 
pellicibus commiscuit aut novercis suis. 

Sin Mars his simul versetur, usque ad nuptias 
juncti illis subito rursus ipsi derelicti sunt. 

Mars autem quando medio in caelo circumvolvatur, 
boronomum autem regat Jupiter, Sol autem occidat, 
tunc raptas sponsas domum ducunt. 

Sin medii-cteli-regionem quidem teneat Luna torva, 
Venus autem subterraneam paribus partibus ingressa , 
germanorum- fratrum suorum coeunt uxoribus, 

Viro nascente quum δοὲ et Mars 
e& Venus Mercuriusque eandem per viam eant, 
propter furtum tori clandestinamque venerem 
in angustias incidunt, atque etiam vincula perferunt, 
et ipsi libidinosi atque ad amorem insatiabiles, 
et ex uxoribus contumelias et injurias semper habentes , 
ut etíam sui conjugii violatores ipsi in domum 
excipiant hospitio obscuri gratia amoris. 

Sin viri nativitatem atque illios uxoris 
spectans videris amboram in signis Lunam, 
semper concordia delectantur circa nuptias. 

Sin in illius ( feminz ) genio, qui-malus-sit viro, Zuna 
semper pravitatibus mulier offendit maritum — ( versetur, 
nihil curans torum legesque nuptiarum. 

Eadem autem a maritorum-parte accidunt miseris feminis, 
ubi Luna in genio uxoribus noxio [bent. 
marjtorum appareat; discordem enim mentem semper ha- 

At enim nemo ompia, poterit , quaecumque nuptiarum 
signa monstrant veloces stellse , enumerare ; 
quare et ego vertam aliam in semitam cantum 
de liberorum generatione dicens, quam stellae semper 
hominibus attribuunt erroribus suis. 

Quiqui igitur subterraneum et summumcirca centrum 


stellas benqficaa viri ingressas habent, 


84 ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ G. (T.] 


οἵδε τέχνων τόσσων πατέρες βιότῳ τελέθουσιν, 
i3u ὁππόσοι ἐν τοῖσι ζώοις καθύπερθεν ὁρῶνται, 
ἢ κέντροις τούτοισι φέρουσ᾽ ἐπιμάρτυρον αἴγλην. 
παῖδας δ᾽ ἐσθλοδόται χέντρων καὶ ὄπισθ᾽ ἐπιόντες 
δῶχαν ἀεὶ δισσούς, εὖτ᾽ ἂν ζώοισι δισώμοις 
φαίνωνται. Τιτὰν δὲ xol Ἄρης εὖτ᾽ ἂν ἐπῶσιν 
285 τούτοισιν χέντροις, τεχέων ἄπο πάμπαν ἄμερσαν, 
ἔξοχα δ᾽ εἴ x' ἀγαθοί σφιν ἀμάρτυροι ἀστέρες εἶεν. 
ὡς δ᾽ αὕτως χατόπισθε μεσουρανίῳ δεικήλῳ 
ἠέ θ᾽ ὁποχθονίῳ D alvo v χαὶ Ἄ ρης ἐπιόντες 
δυστεχνίην ἢ πάμπαν ἀπαιδίην ἐπέχλωσαν. [νων 
zw ἀλλ᾽ Ἄρης σὸν Μήνῃ ἴδ᾽ ᾿Α φρογ εν εἴ πάλι φαί- 
δῶχε τέχνων γενεήν: "Epp δ᾽ ἅμα νόσφισε παίδων. 
ἣν δὲ Κύπρις μὲν ἔῃ (x Κρόνου, αὐτὰρ ὅγ᾽ 
ἔμπαλι Κυπρογενοῦς, παίδων γενεὴν τότ᾽ ἀφαιρεῖ. [οἴκῳ 
εἰ δ᾽ ἔτι xol Πνρόεις Παφέην ἀχτῖσιν δρῴη, 
24b ὠμοτόχοις ὠδῖσι γονὴν ἔρραισαν ἅπασαν. 
εἰ δὲ μεσουρανίῳ ζῴῳ χενεῷ γεγαῶτι 
Τιτὰν xal Πυρόεις ἄμφω κατόπισθεν ἕπωνται, 
χῆρον ἀεὶ τεύχουσι δόμον γλυχερῶν ἀπὸ τέχνων. 
ὅσσαι δὲ Στίλθοντι xal ᾿Ηελίῳ ἅμα Μήνην 
350 ἐν ζώῳ ἴσχουσι μεσουρανέοντι δισώμῳ, 
γηδύος εἴσω σπέρμα γονῆς διδύμοιο λάθοντο. 
εἰ δὲ δυσὶν σελάεσσιν ὁμοῦ πάλιν ἀστέρες εἶεν 
χαλοί, 15' ἐν ζώοις δισσοῖς παρεόντες δρῷντο, 
καὶ δὲ xal ὡρονόμος ζώῳ φαίνοιτο δισώμῳ, 
255 τῆμος ἀδελφειοὶ παιδὸς δίδυμοι προγένοντο.. 
εἰ δὲ πολυσπέρμοισιν ὁμοῦ ζώοισιν ἐπεῖεν 
ἀστέρες ἐσθλοδόται, παίδων πληθὺν χαρίσαντο. 
οἱ δ᾽ ὁλοοί, κἣν δῶσι γονὴν τεχέων μερόπεσσιν, 
ἢ πάλιν ἂψ ἀφέλοντ᾽ 3) ἀνάρσια θέντο τοχεῦσιν. 
so Ἀμφίγε μὴν τεχέων γενεῆς ἅλις ἦ γὰρ ἐχέφρων 
ἀνὴρ xal ἀπὸ τῶνδε, τὰ δὴ λίπον, ὦχα φράσαιτο" 
ἑξῆς δ᾽ ἡμετέρῃσιν ἀοιδᾷσιν χαταλέξω, 
ὅσσους ἱμερτῆς παίδων φύτλης ἀπάμερσαν 
ἀστέρες, ἠδ᾽ ὅσσας d τόχους τεύχουσι γυναῖχας. 
35» ὅππότ᾽ ἂν ἐν ζώοισι Κρόνου xaX) Κυθέρεια 
φαίνηται, αὐτὸς δὲ Κρόνος διάμετρος δρῆται, 
νωθροὺς ἐς φιλότητα καὶ ἀσπέρμους μάλα τεύχει. 
xa δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Φαίν ων τε xal Ἄρης ᾿Αφρογε- 
οἶκον ἐπέρχωνται, Κύπριδος τετραγώνου ἐούσης, [νείης 
270 ἣ τοὺς ἀντιπέρηθεν ἑαῖς ἀχτῖσιν δρώσης, 
εὐνοῦχοι τελέθουσι γονῆς ἐς πάμπαν ἄμοιροι. 
ὡς δ' αὔτως, χἣν Κύπρις ἑνὶ Κρόνου οἴχῳ ὁδεύῃ, 
σὺν δὲ Κρόνῳ Πυρόεις χείνης δόμον ἀμφιπολεύη, 
“Ερμῇῇς δὲ ζῶον κατέχῃ Κρόνου ἠδέτ᾽ Ἄρηος, 
376 εὔνιδες ol μάλα τοι τεχέων ἄγονοί τε πέλονται, 
ναὶ μὴν καὶ Z «(A 6o v εὖτ᾽ ἂν μεσάτῳ περὶ χέντρῳ 
στείχῃ, τῷ δ᾽ ὁλοὸς Da (ve v χατένανθ᾽ ὑπόγειος, 
ἀλλήλαις δ᾽ αὖ ΝΜ ήνη ἴδ᾽ ᾿Αφρογεν ἣς τετράγωνοι, 
xal τὴν μὲν Φαίνων, Μήνην δέ τ᾽ "A puo δεχατεύῃ, 
980 γείνοντ᾽ ἠὲ γονῆς τητώμενοι, ἠὲ δίμορφοι 
ἄλλα υὲν ἝἙρμείῃ. τὰ δ᾽ ἐοιχότες Ἀφρογενείῃ. 
εἰ δὲ Σελην αίη μὲν ἐνὶ Στίλόον τος ὅροισιν 


bice tot liberorum patres in-vita evadunt, 
quot in his signis superne cernuntur, 
aut centris his ferunt attestantem fulgorem. 

Liberos autem benefice (stella) centris etiam a-tergo suc- 
dant semper geminos, ubi in signis bicorporibtus [ cedentes 
appareant. Sol autem et Mars ubi immineant 
his centris,, liberis prorsus spoliaverunt , 
praesertim si bonae iie non-testantes stelle sint. 

lta etiam a-tergo medii-czeli signo 
aut subterraneo Saturnus et Mars succedentes 
liberorum calamitatem aut prorsus orbitatem adsignaverunt. 

Sed Mars cum Luna et Venere rursus apparens [privavit. 
dedit liberorum generationem ; cum Mercurio vero libers 

Sin Venus quidem sit in-signo Safuwrni, at hic in-domo 
rursus Veneris, liberorum proiem tunc adimit. 

Sin insuper etiam Mars Venerem radiis adspiciat, 
immaturis partubus sobolem perdidit omnem. 

Sin medii-eszli signum vacuum factum 
Sol et Mars uterque a-tergo sequantur, 
orbam semper reddunt domum dulcibus liberis. 

Quaecumque autem simul cum Mercurio et Sole Lunam 
in signo habent medii-czeli bicorpore, 
in utero semen prolis gemellee concipiunt. . 

Sin simul cum duobus iuminibus rursus stelle sint 
bone, et in signis geminis praesentes spectentur, 
et etiam horonomus in-signo appareat bicorpore, 
tunc fratres ante puerum gemini nascuntur. 

Sin semine-plenis simul-cum signis adsint 
stella benefice, liberorum multitudinem largiuntur. [be, 

perniciosa vero etsi dederint sobolem liberorum mortali 
aut rursus abstulerunt aut infestos reddiderunt parentiba. 

Acde liberorum stirpe satis; profecto enim prudens 
vir etiam ex bis, qua quidem preetermisi, facile divinet ; 
deinceps autem nostris cantibus recensebo , 
quoscumque desiderata liberorum sobole orbaverint 
stelle, et quascumque sterüles faciant medieres. 

Ubi in signis Saturni pulcra Venus 
appareat, ipse autem Saturnus ex-adverso cernatur, 
segnes ad amorem et semine-carentes admodum reddit. 

Et uhi Saturnus et Mars Veneris 
domum ingrediantur, Venus quadrata dum -est, 
aut illos ex-adverso suis radiis videt, 
eunuchi exsistunt generandi prorsus expertes. 

lta etiam si Venus in Safgrni domo ambulet , 
cum Saturno autem Mars illius domum circumeat , 
Mercurius autem signum obtineat Saturni aut Martis, 
orbati bi admodum sane liberis et semine-cassi fiunt. 

Quin etiam Mercurius ubi medium circa centrum 
incedat, huic autem perniciosus Saturnus ex -adverso sub- 
Bibisinvicem vero Luna et Venus quadratme, — [terranevs 
et hanc quidem Saturnus, Lunam vero Mars decima-parte- 
nascuntur aut semine carentes, autbimembres — [viderit, 
partim quidem Mercurio, partim similes Veneri. 

Sin Luna quidem in Mercurii terminis, 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [1Π.] 65 


, ἄρσενι δ᾽ dv ζῴῳ Κύπρις πέλοι ἐν Κρόνου οἴχῳ, 
μηδ᾽ ὅσον ἀμφοτέρας Ζηνὸς χαταδερχουένοιο, 
στείρας ἠδ᾽ ἀτόχους τῆμος θήχαντο γυναῖχας. 

a4 ὁππότε δ᾽ αὖ Φαίνων μὲν ὑπὲρ χέντρου μεσάτοιο 
ἰστῆται, τῷ δ᾽ αὖτε χαταντιπέρην Ἀφροδίτη, 
ἤτοι ἀπείρητοι τεχέων ἐπὶ πάγχν γένοντο, 
ἢ φθείρουσι γονὰς ἀπὸ γαστέρος ὠμοτοχοῦσαι, 
290 εἰ δ᾽ ἐσθλὸς ὦ a £O ov. τοῖσίν γ᾽ ἐπιμάρτυρος εἴη, 
ψευδέσιν ὠδίνεσσι λάθρῃ παίδων ἐγένοντο 
μητέρες ἀλλοτρίων xol ὑποδλήδην ἐτέχοντο. 
εἰ δ᾽ ἄρα καὶ Πυρόεις μαλεραῖς ἀχτῖσιν ὁρῴη, 
πάντ᾽ ἀναφανδὰ πέλει, τάγε δὴ λάθρῃ ἐξετέλεσσαν. 
«s. εἰ δ᾽ ἀγαθῶν ἄστρων παναπόστροφον οἶμον ἰόντων 
ἀνδρὸς ἔοι γενέθλη, τότ᾽ ἀεικέα ἔργα τελοῦσιν " 
χέρσαντες γὰρ ἀχρεῖον ἑοῦ ἀπὸ σώματος αἰδῶ 
xal χυσὶ μήδεα δόντες ἑχοντὴν ὠμὰ δάσασθαι, 
λιτοὶ ἀγείροντες γαῖαν χατὰ πᾶσαν ἀλῶνται. 
300 ὅσσαις δ᾽ αὖτε γυναιξὶν Ἄ onc ᾧ αέθων τ᾽ ἐπὶ χέν- 


αἰπυτάτῳ βεδάωσι͵ Κυθήρης ἐν Κρόνου οἴχῳ [xpo 


φαινομένης, αὐτοῦ τε Κρόνου ζώῳ ἐν ἐχείνης 
δερχομένου Φαέθοντα μεσουρανέοντα χαὶ Ἄρην, 
τῇσιν Motp' ὀλοὴ τέχνων στάχυν οὔποτ᾽ ἔνειμεν. 

805 Τόσσ᾽ εἰπὼν à τέχνων τε καὶ ἀσπέρμων περὶ φω- 
ἄλλα δὲ μαντιπόλοισιν ἐπιφράσσασθαι ἐάσας, [τῶν, 
αὐτίχ᾽ ἀδελφειῶν λέξω πῶς ἄν χε φράσαιο 
πληθύν, ὁππόσσοι τε μιῇς ἀπὸ γαστρὸς ἔασιν 
ἔχ τ᾿ οἴων πατέρων, ὅσσους τ᾽ ἐπιμὶξ ἐτέχοντο 

310 μητέρες ἀλλοίοισι παρ᾽ ἀνδράσιν εὐνηθεῖσαι. 

ἐν θυμῷ δὴ πρῶτα χρεὼ φράζεσθαι ἀριθμόν, 
ὅσσοι ἐφ᾽ ὡρονόμου ζώῳ τριτάτῳ χαθορῶνται, 
ἠὲ μεσουρανέοντι πόσοι βεδάασιν ὕπερθεν 
ἀστέρες, ἣ σφετέραις ἐπιμάρτυροί εἶσι βολῇσιν. 

815 ὁππότε δ᾽ ἐξ ὥρης τριτάτου τ᾽ ἀπὸ δειχήλοιο 
3| ὁπότ᾽ ix χέντροιο τόδε σχέψασθαι ἄρειον, 
οὐκ ἔλαθεν σοφὸν ἄνδρα χαὶ ἴδμονα μαντοσυνάων. 
ὃς δ᾽ αὕτως σχέψαιο καὶ ὅσσοις ἀστράσι Μ ἥν ἡ 
συμφέρετ᾽, ἢ ὅσσοισι μέχρις φάσιος συνέμιξεν " 

820 τόσσους γὰρ Ἰνωτοὺς Μοῖρα θνητοῖσιν ὀπαζει. 

εἰ δ᾽ ἄρα μή τις Μήνῃ ὁμοῦ θέοι ἠὲ συνάπτοι, 
τόσσοι ἀπ᾽ ἀλλοίων μιχτοὶ τελέθουσι τοχήων. 
ἐν δὲ δισώμοις ὅσσοι ὁμοῦ M ἤν φορέονται, 
ἢ συναφὴν δείχνυντ᾽, ἢ μαρτυρίῃσιν δρῶσιν, 
325 δισσοὺς οἵγε χασιγνήτους θνητοῖσι νέμουσιν, 
εἰ δ᾽ ἐθέλοις δεδαῆσθαι, ἀπαὶ πατέρων μὲν ὁπόσσοι, 
μητρῴης δ᾽ ἀπὸ γαστρὸς ὅσοι γεγάασιν ὅμαιμοι, 
* * * * * * 
ὃς μὲν γὰρ φαίνει πατρὸς γόνον, ἣ δ᾽ ἄρα μητρός. 
εἰ δ᾽ ἄρ᾽ ἄχρις φάσιος μὴ δή τινι φωτὶ συνάπτοι 

3320 παμφεγγὴς M ἤνη, ζώῳ δέ τ᾽ ὄπισθεν ἰόντι 
δ᾿ Κρόνος 3| Πυρόεις ἐπιμάρτυροι ἰνδάλλωνται, 
3| παύρους OTixav γνωτούς, 1) xat σπαναδέλφους. 

ταῦτα δὲ ῥδέζουσιν xal ὅτ᾽ ἂν μεσάτου χατὰ χέντρου 
ξυνὰ θέωσ᾽ ἢ ὄπισθεν ἐπαντέλλοντες δρῶνται, 

336 χἣν ἐχτὸς χέντροιο, χασιγνήτους ὀλέχουσιν. 

WARETUOR. 


masculo autem in signo Venus adsit in Saturni dome, 
ne tantillum quidem utramque Jove adspiciente, 
steriles et partus-expertes tunc effecerunt feminas. 

Ubi vero Saturnus quidem super centrum medium 
stet, illi vero ex-adverso Venus, 
aut inexperte partuum prorsus fiunt , 
aut perdunt fretum ex utero abortum-facientes. 

Sin bonus Jupiter his testis adsit , 

falsis puerperiis clam liberorum factse sunt 

matres alienorum et supponendo pepererunt. 

Sin etiam Mars fervidis radiis adspiciat , 

omnia manifesta iunt , quie quidem clam perfecerunt. 

Sin bonis stellis prorsus-aversam viam incedentibus 
viri sit nativitas, tunc turpía opera patrant : 
demetentes enim inutile suo a corpore pudendum 
et canibus genitalia dantes ultro cruda devoranda, 
ogeni stipem-colligentes terram per omnem vagantur. 

Quibuscumque vero mulieribus Marset Jupiter in centre 
summo ingressi-fuerint, Venere in Saturni domo 
apparente, et ipso Saturno in signo íllius ( Veneris ) 
adspíciente Jovem medio-celo-versantem et Martem, 
illis Parca perniciosa liberorum gormen nunquam tribuit. 

Tantum locutus de prole atque semine-carentibus viris, 
cetera autem vatibus animadvertenda relinquens, 

Statim fratrum dicam quomodo cognoscas 
multitudinem , εἴ quoteumque uno ex utero sint 

et ex solis patribus, et quoteumque promiscue pariant 
matres diversis cum viris concumbentes. 

Animo quidem primum oportet animadvertere numerum, 
quot in horonomi signo tertio conspiciantur , 
aut in-inedii-cseli quot incedant superne 
stelle, aut suis testes exsistant radiis. 

Quando autem ex hora et a tertio signo 

aut quando ex centro id observare melius sit, 

non latet prudentem virum et peritum divinationum. 

Ita etiam observes quot stellis Luna 

simpl-feratur, aut quot (stellis) usque-ad apparentiam con- 
tot enim fratres Parca mortalibus largitur. [ gressa-fuerit ; 

Si veronulla ( stella) Lune simulcurrat aut congrediatur, 
tot a diversis mixti evadunt parentibus. 

In bicorporibus autem quot simul-cum Luna ferantur, 
aut contactum ostendant aut testimoniis adspiciant, 
geminos istze fratres mortalibus dant. 

Sin volueris discere, a patribus quot, 
et materno ex utero quot futuri sint consanguinei, 

* * * * * * 
ille enim declarat patris prolem, hic vero matris. 

Sin usque-ad apparentiam ne ulli quidem lumini jungatur 
splendidissima Luna, signo vero a-tergo eunti 
aut Saturnus aut Mars testantes appareant , 
aut paucos reddunt fratres aut etiam fratribus-carentes. 

Hc autem faciunt etiam quum medio in centro 
communiter currant aut a-tergo exorientes cernantur, 
et si extra centrum, fratres interimunt. 

ων 


66 ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ G. [Γ.] 


καὶ δὲ καὶ ὡρονομῶν Φαίνων, ὁπόσοι προγένοντο 
τὸς ἀδελφειοί, πάντας ζωῆς ἀπάμερσεν. 
Πολλὰ μὲν οὖν τις τοῖσιν ἐοικότα par ἀνεύροι - 
εἵνεκ᾽ ἀδελφειῶν᾽ τέχνας δ᾽ ἐγὼ αὐτίχα λέξω 
340 ἔργα θ᾽ ὁποῖα νέμουσιν ὀϊζυροῖσι βροτοῖσιν. 
Φαίνων ὡρονομῶν, E pu oU δύνοντος ἔναντα 
xal Μήνης μεσάτοιο φαεινούσης χατὰ χέντρου, 
δεικήλων ξεστῶν xal ἐπ᾽ ἀνθηραῖς λιθάκεσσιν 
cop" γίδων γλυφέας τεύχει, τοὺς δ᾽ αὖ τ᾽ ἐπὶ χαλχῷ 
345 7| χρυσῷ δαιδάλματ᾽ 3$) ἀργύρῳ ἐκωλέοντας 
εἰκέλια ζώοισιν ὁπὸ γλαφυρῇσι τορείαις, 
ot xal ἐπὶ σφετέρῃσι τέχναις μέγα χῦδος ἄροντο. 
εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ὡρονομῇ Φαίνων, ζώων δ᾽ ἀνὰ μέσσον 
᾿Ἑρμείης ἐφέπῃ, τῷ δὲ Ζεὺς μάρτυρος εἴη, 
880 ῥητῆρας μύθων ἀγαθοὺς σοφίῃ τε μάλ᾽ αἰεὶ 
εὐπρεπέας τελέουσι xal ἡγητῆρας ἀρίστους 
παιδείης: τῶν δ᾽ αὖτε xat ἀλλοδαπῆς ἄπὸ πολλοὶ 
εἰσαΐουσι νέοι, ποτὲ δ᾽ αὐτῶν παῖδες ἀνάχτων, 
ὧν ἄπο χρήματα πολλὰ χλέος τ᾽ ἄσδεστον ἕλοντο. 
ss& ἐν δ᾽ ὥρῃ Στίλόδων βεθαώς, δύνοντι δὲ Μ΄ ήνη 
* * * * * * * 
ἀφνειοὺς γλυχερῷ τα μέγα βρίθοντας ἐν ὄλδῳ" 
δυομένοισι δὲ φωσὶ χρεῶν νωμήτορας ἄνδρας, 
obc δὲ καὶ ἀλλοτρίων χτεάνων ἰθύντορας ἔρξαν " 
καὶ δὲ xal ἐν τροπιχοῖς μὲν Efi; πάτρης διέποντας 
860 χρήματ᾽ ἰδὲ ξυνὸν πλοῦτον " στερεοῖσι δ᾽ ἐπόντες 
ἑζομένους,, ὅθι τ᾽ αἰὲν ἀμείδεται ἀργύρου αἴγλη. 
εἰδώλοις δ᾽ dv ὁγροῖσι Κρόνον xal φοίνιον "A p ἣν 
ξυνὴν ἐξανύοντας δὲὸν Τιτὰν ὅτε λεύσσῃ, 
πλωτῆρας νηῶν τε χυδερνητῆρας ἀρίστους 
365 τεύχει, Z ἦνα δ᾽ δρῶν, xat v' ἀπταίστους ἐνὶ πάτρῃ. 
χρυσοφαὴς δ᾽ E ρμῆς καὶ παμφαίνουσ᾽ ᾿ὰ φροδίτη 
δππότ᾽ ἂν ἀλλήλων οἴχοις φαίνωνται ἐπόντες 
ἢ καὶ ἐναλλάγδην δρίων μοίρησι βεόῶτες, 
μολπῇσιν γλυχερῆσι μεμηλότας ἄνδρας ἔτευξαν, 
870 ἢ λιγυρῆς χιθάρης ἐπιίστορας ἠδὲ xal αὐλῶν. 
ταῦτα δ᾽ dp ἐκτελέουσι, xal ἣν ξυνὴν ἀνύωσιν 
οἶμον, τοῦ μὲν ἐπόντος ὅροις, τῆς δ᾽ αὖτε χατ᾽ οἶχον. 
μεσσοτάτῳ δ᾽ εὖτ᾽ ἂν χέντρῳ G oU póc τε καὶ Ἑρμῆς 
ἕσπωνται κατόπισθε, παλαίστρης ἔργ᾽ ἐφέποντας 
375 ἢ σθεναροὺς ῥοπάλοισι γεγηθότας ἐξετέλεσσαν. 
εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ὡρονομῇ Κυθέρη, Φαέθων δέ τε δύνη, 
ὑψιφαὴς δὲ Κρόνος χέντρῳ φαίνηθ᾽ ὑπογείῳ, 
θεσπιστὰς θεόληπτα μεμηνότας αἷὲν ἔθηχαν. 
ταὐτὰ δ᾽ ἄρ᾽ ἐχτελέουσιν ὁμοῦ Κύπρις τε xal Ἄρης 
880 χέντρῳ ὕπερθ᾽ ὥρης ἣ xal δύνοντι βεδῶτες. 
ἐς λίδα δερχόμενος Πυρόεις, ὦ αίνων δ᾽ ὑπόγειος, 
ἦν περ μὴ Φαέθοντος ὑπ᾽ ἀχτίνεσσιν ὁρῶνται, 
δηναιὸν μόχθοισιν ὁπ᾽ ἀλγεινοῖς μογέοντας 
τεύχουσ᾽, ἀχθοφόρων ζώων βίοτον τελέοντας. 
35 ἐν δέ τ᾽ ἰσημεριναῖς χηλαῖς Σ τίλόων ἰδὲ Κριῷ 
αἰπυτάτῳ χέντρῳ βεδαὼς ὀλοῷ σὺν Ἄ ρηι 
ἐν χοάνοις χρυσόν τε xai ἄργυρον αἰγλήεντα 
τήχοντας ῥέζει χαὶ ἀμοιδαίοιο χαράχτας 


nennen runtur — — 2 RAI ———— ———————————————— ———- -- --. -- —————7 777 | 


Alque etiam horam-regens Saturnus, quotquot nascun- 
virum fratres , omnes vita privat. [tur-ante 
Multa quidem ergo aliq.i« his Sjmilia signa inven:at 
circa fratres ; arles vero ezo statim deam 
operaque qualia attribuant miseris mortalibus. 
Saturnus horam-regens, Mercurio occilente contza 
et Luna medio fulgente in centro, 
signorum rasorum et floridis-lapillis 
sigillorum sculptores facit, alios vero in arre 
aut auro artificia aut argento elaborantes 
similia animalibus per scitas ceelaturas 
qui etiam in suis artibus magnum decus sibi-compararunt. 
Quando autem horam-regat Saturnus, et signorumin me- 
Mercurius subsequatur, huic autem Jupiter testis sit, [dio 
oratores sermonum bonos sapientiaque admodum semper 
insignes faciunt et duces optimos 
discipline; hos vero etiam peregrina e-terra multi 
auscultant juvenes, interdum ipsorum filii principum, 
a quibus opes multas famamque immortalem nanciscuntur. 
In hora autem Mercurius ingressus , el in occiduo Luna 


* * * * * [ i 

locupletes dulcibusque admodum valentes in divitiis, 
occidentibus autem in-luminibus fcnerum exactores viros, 
alios etiam alienarum opum rectores fecerunt ; 

atque etiam in tropicis quidem suc patrie administrantes 
pecunias et communem fortunam ; siccis autem imminentes 
sedentes , ubi semper mutatur argenti splendor. 

Signis autem in humidis Saturnum et cruentum Martem 
communem peragentes viam Sol quando viderit , 
nautas naviumque gubernatores. optimos 
reddit, Jovem autem videns etim inoffensos in patria. 

Aureus autem Mercurius et splendidissima Venus 
quando alter-alterius domibus appareant imminentes 
aut etiam alternando terminornm partibus ingressi, 
cantibus dulcibus operantes viros fecerunt 
aut argute cithare peritos atque etiam tibiarum. 

Hsec vero perficiunt etiam si communem eant 
semitam , illo imminente terminis , hac vero sedibus. 

Medio vero quum in-centro Mars atque Mercurius 
subsequuntur a-tergo, palaestra operibus fungentes 
aut robustos clavis gaudentes effecerunt. 

Quando vero horam-regat Venus, Jupiter autem occidat, 
excelsus autem Sa(urnus in-centro appareat subterranco, 

fatidicos divino-aftlatu furentes semper reddiderunt. 

Eadem vero perficiunt simul Venus atque Mars 
centro super horam vel etiam occiduo ingressi. 

Versus Africum spectans Mars, Saturnus vero subter- 
siquidem non Jovis sub radiis cernantur, [raneus, 
diu molestiis aerumnosis laborantes 
faciunt, onerariorum jumentorum vitam agentes. 

In equinoctialibus vero chelis Mercurius et Ariete 
altissimo centro ingressus pernicioso cum Marte 
in fusoriis aurum atque argentum splendidum 
conílantes facit et commutatorise cusores 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [Π|.] 6) 


σήματος" εἰ δέ χε τοῖσι xal ᾿Ηέλιος συνέπηται, 

300 ἀσσοτέρω μαλεροῖο πυρὸς τέχνας μογέουσιν, 
χαλχὸν μαλθάσσοντες ἰδ᾽ ἠερόεντα μόλυδδον, 
ἄχμοσί τ᾽ ἐξέλχοντες ἔτι ζείοντα σίδηρον. 

εἰ δ᾽ ἄρα καὶ ᾧ alvo v τοῖσιν συμμάρτυρος εἴη, 
ἕνδον ἐφεζομένους παίδων ἡγήτορας ἔρδει. 

39; αὐτὸν δ᾽ εἴ χε Κρόνον Z εὺς ἔμπαλιν ἀθρήσειεν, 
ἣν καὶ fp Ἕρμείη τε xai ἄλλοις Κύπρις δρῆται, 
ἐξ ἔργων τοίων πλοῦτον xal χτῆσιν ἄροντο. 

εἰ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ χέντρου Μήνη Στίλδοντι συνάπτοι, 
ἣν μὲν ἅμ᾽ “Ερμείη καὶ χκαλλίχομος Κυθέρεια 

iw: φαίνηται, xai Ζηνὸς ὑπ᾽ ἀχτίνεσσιν ὁρῷτο, 
ὄργανα δαιδάλλοντας ἰδ᾽ αἰόλα μηχανόωντας 
ἄλλα τε θαυματόεντ᾽ ἔργ᾽ οὐχ ἐπιειχτὰ βροτοῖσιν 
τεύχοντας ῥέζει, xal σφιν χλέος ἐσθλὸν ὀπηδεῖ 
πρήξιος dx τοίης φιλίη τ᾽ ἀγανῶν βασιλήων. 

405 τοίην δ' ἣν συναφὴν Mj vc D alvo τε χαὶ 'A pvc 
δέρχωντ᾽, ἐσθλοδόται δέ τ᾽ ἀπόστροφοι ἰνδάλλωνται, 
ποιμένας ἀγρονόμους τε βοτῶν ἀγέλας ἔλαοντας. 
ἵππων τ᾽ ὠχυπόδων σημάντορας, ἠὲ συφόρθδους, 
οὺς δ᾽ ἄρα πενθαλέων τύμδων θῆκαν πυλαώρους. 

ig ὅππότε δ᾽ αὖ χέντρῳ μεσάτω Θοῦρος μὲν ἐπείη, 
Φαίνων δ᾽ ἔσπηται, τῆυος μάλα μοχθίζοντες 
ἀνέρες ἐξεγένοντο, πιχρὴν ὀτλεῦντες ὀϊζύν. 
ὁπποίην δὲ δύην βιότου χείνων λάχ᾽ ἕχαστος, 
ζώδιά τοι κρίνει, τοῖς ἀστέρες ἐμδεδάασιν " 

416 ἐν μὲν τετραπόδεσσ᾽ ἐχυρῶν δωμήτορας οἴχων 
λαοτόμους τ᾽ ἔρδουσιν ὑπὲρ νώτων φορέοντας 
ἄχθεα καὶ λᾶας βριαρούς, ποτὲ δ᾽ ἐχτελέουσιν 
ἔργων τεχτοσύνης στάθμης τ᾽ ἐπιίστορας ἄνδρας" 
ἐν δ᾽ ἄρα χερσαίοι σι λιθοξόοι ἐξεγένοντο 

420 ἠδέ τ᾿ ἀγάλματα χαλὰ τέχναις τεύχοντες ἕῇσιν 
δαίδαλά τ᾽ ἐχτελέοντες ἀπὸ πριστοῦ ἐλέφαντος" 
ζώοις δ᾽ ἐνπανύγροισι λοετροχόοι, ὀχετηγοί, 
εἰνοδίην χόπρον τε χαὶ ὄνθον δηθὰ φέροντες, 
χοσμῆται χήπων ἄντλοις ὕδωρ φορέοντες : 

125 εἰ δὲ μεσουρανίῳ κέντρῳ Ζ εὺς μάρτυρος εἴη 
τετραπόδων ζώων χείνων ὁδὸν ἐξανυόντων, 
ἠὲ Kó m ptc , ἑτέροις ἔργα πρήσσουσιν ὕπερθεν 
αὐτοὶ ἐφεστηῶτες ἐὐχτέανοι τελέθουσιν. 

ταῦτα δ᾽ ἄρ᾽ ἀμφιέπουσι καὶ ἣν χλίνωσ᾽ ἀπὸ χέντρων 
440 ἀστέρες, ἀλλ᾽ ἐν ὅροις Μήνη D αἰνοντι συνάπτοι. 
Τιτὰν δ᾽ αὖ Πυρόεις τε δεδορχότες ᾿Αφρογέ- 
ἰστουργοὺς τεύχουσιν ἐϊννήτοισι μίτοισιν [v tav 
φάρεά θ᾽ ὀφανόωντας, ἢ αὖ ῥυπόεντα πλυνοῖσιν 
εἵματα χαλλύνοντας, ἢ ἰσχαλέαις βελόνησιν 
426 ῥωγαλέους πέπλους ἀσχηθέας ἐχτελέοντας. 
ἣν δὲ Κρόνον Σ τίλδων ἐσίδη σὺν Zn vl βεδῶτα, 
ἀθανάτων ζαχόρους σηχῶν θ᾽ ἁγίων ἱερῆας 
τεύχει, μαντοσύνας ζαθέης φαίνοντας ἀπ᾽ ὀμφῆς. 
σὺν δ᾽ Ἄρηι Κύπρις xal ἅμ᾽ ᾽ἢ ελίῳ παρεοῦσα 
uo αἰθροδάτας τεύχει, σχοίνοις τρίδον ἐξανύοντας. 
ἣν δὲ χαὶ *E ρμείης τοῖσιν συμμάρτυρος εἴη, 
ἄχθεα θαυματὰ χερσὶ xoà. ὥμοισιν φορέοντας 


moneta; si vero hos etiam Sol comitetur, 
propius violenti ignis artes operantur, 

(68 mollientes et canum plumbum, 

incudibusque extendentes adhuc fervens ferrum. 

Si vero etiam Saturnus his simul-testis sit, 
intus considentes puerorum ductores facit. 

Ipsum autem si Saturnum Jupiter rursus adspiciat , 
si etiam cum Mercurio et ceteris Venus cernatur, 
ex operibus talibus divitias et opes sibi-comparant. 

Si verosuper centrum Luna Mercurio congrediatur, 
si quidem cum Mercurio etiam pulcricoma Venus 
appareat, et Jovis sub radiis cernatur (Luna), 
organa condentes et varia machinantes, 
aliaque admiranda opera non convenientia mortalibus 
facientes reddit , et eos fama bona comitatur 
aelione ex tali amicitiaque mitium regum. 

Talem verosi conjunctionem Luna Saturnus atque Mars 
adspiciant , beneficz autem (stelle ) aversee appareant , 
pastores agricolasque armentorum greges ducentes 
equorumque celeripedum ductores , aut subulcos, 
alios vero luctuosorum sepulcrorum reddiderunt custodes. 

Quando autem centro medio Mars quidem immineat, 
Saturnus autem sequatur, tunc admodum laborantes 
viri provenerunt, amaram exantlantes aerumnam. 

Quelem autem molestiam vite illorum sortiatur unusquis- 
signa sane dijudicant, quibus stellae ingrediantur : [quc, 
in guadrupedibus quidem firmarum szedificatores domuum 
lapicidasque faciunt in tergis ferentes 

onera et lapides vastoe, interdum autem efticiunt 

operum fabrice et amussis peritos viros ; 

in terrestribus vero lapidum-sculptores provenerunt 
atque simulacra pulcra artibus facientes suis 

artificiaque perficientes e secto ebore ; 

signis vero in humidis balneatores , aquarios, 

viarum stercus atque fimum frequenter portantes, 
ornalores hortorum antliis aquam vehentes ; 

sin medii-cseli centro Jupiter testis sit , 

quadrupedum signorum viam illis ( stellis) incedentibus, 
aut Venus, aliis opera facientibus supra 

ipsi impositi locupletes evadunt. 

Hiec vero curant etiam si declinent a centris 
stelle , sed in terminis Luna Saturno congrediatur. 

Sol vero et Mars spectantes Venerem 
tele -textores faciunt bene-netis filis 
vestesque texentes , aut squalida lavacris 
indumenta purgantes, aut tenuibus acubus 
disruptas pallas integras efficientes. 

Sin Saturnum Mercurius aspiciat cum Jove ingressum, 
immortalium zedituos fanorumque sanctorum sacerdotes 
facit, vaticinia divina edentes ex voce. 

Cum Marteautem Venus simulque Sole presens 
aere-ambulantes facit, infunibus semitam peragentes. 
sin etiam Mercurius iis simul-testis sit , 
onera mirabilia manibus et humeris ferentes 

Ja. 


68 MANEGGQNOZ G. (T.] 


ἱπταμένους γυίοις ἐναλίγχιον ὀρνίθεσσιν, 
πιλναμένους τε νέφεσσιν ἐπ᾽ ἠνεμόεντι πετεύρῳ. 
446 ἐν δ᾽ ἄρα Devo βροτοειδέϊ σὺν Πυρόεντι 
447) “Ε ρμείης βεδαὼς παίδων πρηχτῆρας ἔθηχεν 
446 αἰὲν ἀλωομένους ξείνης ἐπὶ πείρασι γαίης, 
πόντον τ᾽ ἐξανύοντας ὅπ᾽ ἐμπορίαις θαμινῇσιν, 
3| παίδων φύλακας φρουρούς θ᾽ ἥδης ἐρατεινῆς. 
ἣν δ᾽ αὐτοὺς Κρόνος αἰνὸς ἐπὶ ζώου πτερόεντος 
δέρκητ᾽, ἠὲ xal αὐτοὶ ἐνὶ πτερόεντι πέλωνται, 
ἰχθυδόλους τεύχουσ᾽ ἁλίων δεδαηχότας ἔργων, 
ὀρνίθων τε θοῶν θηρήτορας ἠὲ τιθηνούς, 
οὃς δὲ xal ὠμοδόρων θηρήτορας ἠὲ τιθηνούς, 
465 δαμναμένους τιθασοῖσιν ὑπ᾽ ἤθεσι πρηὔνοντας. 
εἰ δὲ μέσον χέντρον Πυρόεις D αίν ων τ᾽ ἐφέποιεν, 
μοίραις δ᾽, ἅς χε θέωσ᾽ αὐτοί, ἑτέροιο τύχοιεν, 
μηδέ τις εὐ ἐργῶν χείνων χῶρον χαθορῴη, 
τέχνησιν μυσαραῖς λυγρὸν βίον ἐξανύουσιν " 
460 ἦτοι γὰρ νέχυας μαλερῇ πνείοντας Ov ὀδμῇ 
γαστέρας ἀμπτύξαντες ἰδ᾽ ἔγκατα πάντ᾽ ἀφύσαντες 
χρίουσιν χέδρου χυαναυγέος ἔνδοθι πίσση, 
ἢ τοίγ᾽ εὐχανδεῖ χαλχῷ κοίλοις τε λέθησιν 
πυθομένοις μέλδουσιν ἅμ᾽ ἰχθύσιν οὐλοὸν ἅλμην. 
ἦμος δ᾽ “Ερμείαο δόμοις καλὴ Κυθέρεια 
σύν t' αὐτῷ Σ τίλδοντι φαείνητ᾽ ἠδέ θ᾽ ὅροισιν 
ἀλλήλων βεδαῶτες ἐναλλάγδην φορέοιντο, 
θείῃσιν σοφίῃσι χεχασμένοι v ἐξεγένοντο 
ἀνέρες᾽ 3 γὰρ μέτρα μαχρῆς χθονὸς ἐξεδάησαν 
410 ἧσιν € ἐπιφροσύνῃσιν, 3) ἀρθέντες πραπίδεσσιν 
ἀθανάτων ἔργων φύσιος πέρι μητιόωσιν. 
εἰ δ᾽ ἄρα καὶ Φ αίνων τούσδ᾽ ἀχτίνεσσιν δρῴη, 
μάντιες ἀστρονόμοι τ᾽ οἱωνοπῦλοι τ᾽ ἐγένοντο 
ἐχ σπλάγχνων τε βροτοῖς θυέων τ᾽ ἄπο θεσπίζοντες, 
476 ἢ μάγοι ἀρρήτοισι θεοὺς χαλέοντες ἀοιδαῖς. 

* εἰ δ᾽ “Ερμῆς μὲν ὅροις Ζηνὸς πέλοι, ἔμπαλι δ᾽ Ἕρ- 
χεῖνος, ἰδ᾽ ἀλλήλους φιλίαις ἀχτῖσιν ὄρῷεν, [μοῦ 
παίδων ἡγητῆρας ἀγαχληεῖς τ᾽ ἐτέλεσσαν 
ῥητῆρας μύθων σοφίησί τε πάμπαν ἀρίστους. 

460 ὡς δὲ xal, ἣν ὥρης μὲν ἔχῃ χέντρον σοφὸς "Ep pisc, 
αὐτὰρ ἐπαντέλλῃ Παφίη, τοίους ἀνέφηναν, 
πρὸς δ᾽ ἔτι χαὶ πάσης τέχνης ἄρχοντας ἐν ἔργοις, 
ὄργανα θέσκελ᾽ ἑαῖς πολυμηχανίῃσι τελοῦντας. 
Ζηνὸς δ᾽ ἐν χαθύγρῳ ζώῳ βροτῷ ὡρονομοῦντος 
485 ἦν Φαίνων ἐφέπηται, ἁλίπλαγκτόν περ ἔθηχαν 
ἐμπορίη νηός θ᾽ ἡγήτορα ποντοπόροιο. 
εἰ δ᾽ “Ερμῆν λεύσσειε K oóvoc σφετέροις ἐν ὅροισιν 
αὐτὸς ἐὼν ἢ ζῶον ἔχων ἕόν, ἐξετέλεσσαν 
γειοπόνους, ξείνοισι γεγηθότας οὐχ ἰδίοισιν 
490 μούνοισιν, μισθοῦ δὲ xal ἄλλων κλῆρον ἔχοντας. 
ξυνὴν δ᾽ ἐξανύοντες ὁδὸν Φαίνων Κὶ υθέρη τε 
xal Θοῦρος θείησιν ἐπιπνοιῆσι μογεῦντας 
θῆκαν καὶ μανίῃ μαχάρων ἄπο φοιδάζοντας. 
ἀλλήλων δ᾽ ἐπιθάντες ὅροις Φαίνων Πυρόεις τε 
496 δείκηλον χατὰ ταὐτὸν 1| ἀντιπέρην βεῤαῶτες᾽ 
θήκας τεχταίνοντας ἀποφθιμένοισι βροτοῖσιν 


450 


465 


volantes pedibus avium insfar 
appropinquantesque nubibus in ventoso petauro. 

In signo vero humano cum Marte 
Mercurius ingressus puerorum mercalores fecit 
semper errantes peregrina ad fines terra», 
pontumque permeantes ob commercia frequentia , 
aut puerorum custodes tutoresque juventze amabilis. 

Sin illos Saturnus dirusin signo alato 
videat , aut etiam ipei in alato versentur, 
piscatores faciunt marinorum peritos operum, 
aviumque celerum venatores aut mansuetarios , 
alios vero etiam bestiarum venatores aut mansuetarios , 
domitas mansuetis moribus mitigantes. 

Sin medium centrum Mars Saturnusque regant 
in partibus autem quas currant ipsi, alterum adipiscantur, 
neque ulla beneficarum (stellarum) illorum locum adspicit, 
artibus exsecrandis miseram vitam transigunt ; 
aut enim mortuos violento olentes odore 
ventres aperientes et viscera omnia exhaurientes 
ungunt cedri nigricantis intus pice, 
aut isti patulo aheno cavisque lebetibus 
putrescentibus coquunt cum piscibus noxiam muriam. 

Quando autem Mercurii vedibus pulcra Venus 
cum ipeo Mercurio appareat atque terminis 
alter-alterius ingressi alternatim ferantur, 
divinis doctrinis instructi provenerunt 
viri ; aut enim mensuras magne terrte cognoverunt 
suis meditationibus, aut sublimes-elati mentibus 
immortalium operum de natura cogitant. 

Si vero etiam Saturnus hos radiis videat, 
vates et astronomi et augures evadunt 
et ex extis hominibus et ex sacris vaticinantes, 
aut magi infandis deos vocantes incantationibus. 

Sin Mercurius quidem in-terminis Jovis versetur, rursus 
ille, et alter-alterum amicis radiis videant, [Mercurii 
puerorum ductores inclytosque effecerunt 
oratores sermonum doctrinisque omnino optimos. 

lta etiam, si horee quidem babeat centrum sapiens Mef 
verum insurgat Venws, tales monstraverunt, — [ curis, 
praeterea autem etiam omnis artis principes in operibus, 
organa divina suis sollertiis perficientes. 

Jove autem in humido signo homini horam-regente 
si Saturnus subsequatur, marivagum quidem fecerunt 
mercatura navisque ductorem pontigradee. 

Sin Mercurium adspiciat Saturnus suis in tertnipis 
ipse versans aut signum habens suum, effecerunt 
agricolas, peregrinis (agris) gaudentes non propriis 
solis, mercede vero etiam aliorum patrimonium habeníes, 

Communem autem peragentes viam Saturnus οἱ Vou 
et Mars divinis afflatibus laborantes 
reddiderunt et per-furorem divinitus vaticinantes. 

Alter vero alterius incedentes terminis Sa£urnwus οἱ Mars 
signo in eodem aut e-contrario ingressi 
cistas fabricantes defunctis mortalibus 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [1Π.] 69 


ἠὲ πυραῖς μαλερῇσι νεχροὺς αἴθοντας ἔτευξαν, 
ἢ θρηνοῦντας ἀεὶ χεραοῖς ἐπιτύμόιον αὐλοῖς. 
εἰ δ᾽ Ε ρμῆς τούτοις ἐπιμάρτυρος ἠὲ xat! αὐτὸ 
ὅ00 ζῶον ἔοι, κλῶπας, ληίστορας, ἀνδροφονῆας, 
3| ναύταις ὀλοαῖς br ἰωχαῖς χῆρας ἄγοντας 
ὑέζει ) ἀτὰρ θανάτοιο τέλος τετληότας alvov, 
πρίν τε θανεῖν χρυερῆσι δαϊζομένους ὀδύνησιν. 
ὁππότε δ᾽ αὖτ᾽ οἴχους μοιρῶν θ᾽ ὅρι᾽ ἀλλάξωσιν 
δο6 ἀλλήλων Κύπρις τε καὶ εὐφεγγὴς θοὸς “Ερμῆς, 
αὐλῶν 3) χιθάρης 3) ἀοιδῆς εὐρύθμοιο 
ἠὲ xal ὀρχηθμοῦ βητάρμονας ἴδριας ὄντας 
θήχαντ᾽ 31 χλεύησι λάλοις μάχλοις τ᾽ ἐπέεσσιν 
τέρποντας τραγικῆς τε βαρυδρόμου ἵστορας οἴμης., 
810 αἰὲν ἐπ᾽ εὐρυχόροισιν ἀλωομένους θυμέλῃσιν. 
εἰ δέ θ᾽ ὅροις Ἑρμοῦ Τιτάν, αὐτός θ᾽ ἅμ᾽ ἐχείνῳ 
Ἑρμείης φαίνηται, ἀεθλητῆρας ἔτευξεν. 
xiv μὲν δὴ τούτοισι συνῇ χαλὴ Κυθέρεια, 
χυδάλιμοι νίχησι πολυστεφέες τ᾽ ἐγένοντο. . 
us εἰ δὲ Κρόνος κατέναντ᾽ ἐπιμάρτυρος ἢ τετράγωνος 
ἠὲ συνὼν φαίνηται, ἐπὶ χθόνα πᾶσαν ἀλῶνται 
ἀστεφέες ψαφαροί τε μάτην σταδίοισι μογεῦντες. 
ὡρονόμον δ᾽ ἀχτῖσιν ἑαῖς λεύσσουσα Κυθήρη 
ix πυρὸς ἢ πολιοῖο τέχνας ὥπασσε σιδήρου. 
0 ἣν δ᾽ "Epp Tj χῶρον καθ᾽ ἐξὸν βεθαῶτι συνάπτῃ 
ἢ σύμφωνος δρῆται ὑπὸ Στίλθοντι Σελήνη, 
αἰόλα δαιδάλλοντας ἑαῖς χείρεσσιν ἔφηναν 
ix πριστοῦ ἐλέφαντος ἢ ἐκ Λύγδοιο φαεινῆς 
εὐτήχτου t' ἀπὸ χηροῦ ἐϊξεσταῖς σανίδεσσιν 
826 μορφὰς μιμηλῇσι χαρασσομένους γραφίδεσσιν. 
μέσσῳ δ᾽ ἐν χέντρῳ Θοῦρος σφετέροιο xas' οἴχου 
Ἑρμῇ δμοτροχάων τέχνας ὥπασσε βαναύσους. 
εὖτε Σεληναίη δὲ μεσουρανίου ἀπὸ χέντρου 
χλίνη, ἀτὰρ ᾧ αίνων τε χαὶ Ἄρης κέντρῳ ἐπῶσιν, 
εἴο τῆμος ὅσοι φῦσαν, νεχυοστόλοι ἐξεγένοντο, 
ἢ φρουροὶ νεχύων τύμθοις ἕνι ναιετάοντες. 
εἰ δὲ γυνα ιχὸς ἔῃ γενέθλη , τοῖσιν δὲ συνείη 
᾿Αφρογενής, τεγέεσσιν ἐφήμεναι αἴσχεα δρῶσιν. 
ὁππότε δ᾽ ὡρονομῇ Στίλδων ζῶον κατὰ θῆλυ, 
εἰς δεικήλῳ δ᾽ ἐνὶ θηλυτέρῳ καὶ Μήνη ἐπείη, 
ὡρονόμῳ δὲ K póvoc τε καὶ A ρης ὅππότε κέντρῳ — 
αἰπυτάτῳ ἐφέπωνται, ὀϊζυροὶ γεγάασιν 
φῶτες" Δινδυμίῃ γὰρ ἀγείροντες χατὰ δήμους 
καὶ πόλιας πλάζονται ὁμοῦ ῥόπτροις τε καὶ αὐλοῖς, 
M0 χερσὶν ἑαῖς χόψαντες ἄφνω τεχνοσπόρον αἰδῶ. 
Ἀλλὰ γὰρ οὔτις θνητὸς ἐὼν πάσας χε δύναιτο 
πρήξιας 3 τέχνας εἰπεῖν, ὅσσας μερόπεσσιν 
ἀστέρες ἐν σφετέροισιν ἐμοιρήσαντο δρόμοισιν. 
ἐξείης δ᾽ ἄρ᾽ ἔπειτα alvo περὶ σώματα θνητοῖς 
B5 ὁππόσ᾽ ἐπεχλώσαντο xal ὁπποίας xac ἀταρπούς, 
ἐξερέω μάλα map, ἐπεὶ οὔτινα qun" ἑνὶ τόσσοις 
dex», καὶ ἄνουσον ἄχρις θανάτοιό γ᾽ ἐφεύροις 
εὖτ᾽ ἂν δὴ ζώῳ Πρόεις ἐπιόντι βεδηχὼς 
ἀμφοτέροις σελάεσσιν ὁμοῦ βεδαῶσιν Ém, «αι. 


[80 ὀφθαλμῶν σέλας ἀμφοτέρων ἥμερσε βροτοῖσιν" 


aut rogis violentis mortuos comburentes fecerunt, 
aut lamentantes semper cornu-factis neeniam tibiis. 

Sin Mercurius his testis aut in eodem 
signo sit, fures , latrones, homicidas, 
aut nautis pérniciosis agyressionibus interitum ferentes 
facit, at mortis finem patientes dirum, 
et antequam moriantur , horrendis vexatos doloribus. 

Ubi vero domos partiumque terminos commutent 
inter-se-invicem Venus et persplendidus celer Mercurius, 
tibiarum aut cithare aut cantus concinentis 
aut etiam saltationis exsultores peritos 
effecerunt aut jocis dicacibus procacibusque verbis 
delectantes et tragicxe gravisonsg gnaros cantilenz, 
semper in spatiosis errantes thymelis. 

Sin vero in-terminis Mercurii Titan, et ipse cum illo 
Mercurius appareat , athletas reddidit ; 
et siquidem cum his sit pulcra Venus, 
celebrati victoriis et multum-coronati facti sunt. 

Sin Saturnus ex-adverso testis aut quadratus 
aut comitans appareat, super terram totam errant 
coronis-carentes infirmique frustra in-stadiis laborantes. 

Horonomum autem radiis suis videns Venus 
ex igne aut cano artes prebuit ferro. 

Sin Mercurio regionem per suam gradienti conveniat - 
aut consonans cernatur a Mercurio Luna, 
varia arlificiose-elaborantes suis manibus exhibuerunt 
ex secto ebore aut ex Lygdo splendente, 
fusilique e cera bene-politis tabellis 
formas imitatoribus insculpentes cestris. 

Medio autem in centro Mars sua in domo 
Mercurio concurrens aries dedit sedentarias. 

Quando Lana autem medii-ceeli a centro 
declinet, at Saturnus atque Mars centro immineant, 
tunc quicumque nascuntur, vespillones fiunt, 
aut custodes mortuorum sepulcris inhabitantes. 

Sin mulieris sit nativitas , illis autem concurrat 
Venus, fornicibus insidentes turpia committunt. 

Ubi autem horam-regat Mercurius in signo femineo 
signo autem in muliebri etiam Luna immineat, 
horonomum autem Saturnus atque Mars ubi in-centro 
altissimo subsequantur, miseri fiunt 
viri; Dindymiee enim stipem-colligentes per populos 
et urbes errant simul cum rhoptris et tibiis, | 
manibus suis postquam-demesserunt celeriter liberos-pro- | 

At enim nemo mortalis omnes possit [creans membrum. 
actiones aut artes recensere, quotquot mortalibus 
stellzc in suis fataliter-assignarunt cursibus. 

Deinde autem jam nozas circa corpora mortalibus 
quascumque attribuerint et quales per semitas, [tam-multis 
erabo admodum paucas, quum nullum liominem in 
imem et morbis-liberum usque-ad mortem invenias. 
quando igitur signo Mars subsequenti ingressus 
ambo lumina simul ingressa subsequatur, 
oculorum lumen amborum ademit hominihus; 


10 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ G. (T.] 


ἣν δὲ Σεληναίῃ μούνῃ τῆμος σέλας ἁγνὸν 
ληγούσῃ , ἑτέροιο φάος χανθοῖο σινώσει" 
ταὐτὸ δὲ καὶ δυνούσῃ ἐπερχόμενος πάθος ἔρδει. 
ἣν δύνοντα δ᾽ Ἄρην χατίδῃ Κρόνος ἠὲ xal Ep- 
565 3) μανίην ἢ νοῦσον ὀρίνουσιν βροτῷ ἱρήν. [μῆἧς, 
ὡς δὲ xal, ἣν D a£6n v δύνῃ, ὥρην δ᾽ ἐφέπωσιν 
“Ἑρμῆς καὶ Πυρόεις, μανίην πραπίδων τελέουσιν. 
ναὶ μὴν xal Τιτῆνος ἀνερχομένου ἅμα Μήνη, 
ix περάτης δύνοντες ὁμοῦ D ἀίνων τε xal "A ρης 
580 λυσσήρεις πινυτοῦ τε νόου παραπλῇγας ἔτευξαν, 
εἴχελα χἣν Πυρόεν τος ὁμοῦ Mj vv ὑπὲρ ὥρης 
τελλομένου ἕτερον D αέθων δύνῃ κατὰ χέντρον. 

Ἕ ρμῆς δ᾽ ὡρονομῶν σύν τε K ρὄνῳ ἀντιπέρηθεν 

δύνοντος Ζηνὸς πραπίδων νόον ἠμάλδυνεν, 
685 ἄφρονά τ᾽ ἐξετέλεσσ᾽ ἀποφώλια μητιόωντα, 

M fjv δ᾽ ἐν φθινύθοντι φάει πρόδυσιν κατὰ πάντα 
᾿Ηελίου μέτα παμφεγγοῦς, ἑτέρων ἐπιόντων 
δυομένῳ χέντρῳ, μάλα δὴ φράζεσθαι ἄνωγα" 
οἱ μὲν γάρ τ᾽ óXool χῆρας xat δείματ᾽ ἄγουσιν 

670 εἰδώλων τε βροτοῖς ἰνδάλματα δαίμοσιν laa , 
καὶ ζαθέαις ὀμφῇσι χλεϊζομένους ἀνέφηναν. 

ὡς δὲ xat, ἣν Da θων "A pn v δύνοντα Bwxr, 
ἐξόπιθ᾽ ἑσπόμενος, λύσσαν μανίας τ᾽ ἐπιδάλλει. 

δππότε δ᾽ ὡρονομῇ μὲν Ἄρης, δύνῃ δὲ Σελήνη 

675 ἀμφί τε χυρτωθεῖσα φανῇ Φαίνοντος ὅροισιν, 
τῆμος ἄρ᾽ αἴσχιστοι φύντες θνητοὶ περὶ μορφὴν 
ὀξέα δινωτοὺς στέρνοις φορέουσιν ἔπ’ ὥμους. 

σὺν δὲ Κρόνῳ βαίνουσαν ἐπὴν Κυθέρειαν ἀθρήση 
Ἄρης ἢ τετράγωνος ἢ ἀντιπέρηθε βεδηχώς, 

580 μήδε᾽ ἀποτμήγοντες ἐφημέρου εἵνεχα φορδῆς 
ἀλλοτρίησι θύρῃσιν ἐφεστηῶτες ἀλῆται 
γείνονται, πενίην αἰεὶ συνοπηδὸν ἔχοντες. 

σὺν Παφίῃ δὲ Σ εληναίην λεύσσων χλυτὸς Ἂ pc 
ἄνδρας μὲν μάχλους καὶ ὀπιπευτῆρας ἔτευξεν, 

585 θηλυτέρας δὲ λέχος μισθοῦ δήμοις παρεχούσας. 

ὁππότε δ᾽ ἀλλήλων δρίοις Κύπρις τε xat Ἄρης 

φαίνωνται ξυνὸν ζώων δρόμον ἐξανύοντες, 
ζωροπότας, χώμοισι γεγηθότας, ἔν τε μέθησιν 
ὃν βίοτον τελέοντας, ἐπ᾽ ἀλλοτρίαις δὲ γυναιξὶν 

690 χρυπταδίαις τ᾽ εὐνῇσι μεμηνότας ἄνδρας ἔτευξαν. 
εἰ δὲ Κρόνος τοῖσιν μάρτυς πέλοι, αἴσχεσιν αἰνοῖς 
ἀμφέθαλεν' τοῖσιν γὰρ ἅδεν χύπρις στομάτεσσιν. 

εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ᾽Η ελίῳ συνίῃ χερόεσσα Σελήνη 
ἀμφοτέρων μέσσοιο φαεινομένου Πυρόεντος. 

695 τοῖσι δ᾽ ὁμοῦ βεδαῶσι K pó voc τετράγωνος ὁρῆται, 
τῆμος ἐνὶ στέρνοισι χολὴ ζείουσα μέλαινα 
ἀνθρώποις παρέπλαγξε νόον, λύσσαν τ᾽ ἐπορίνει. 

e) ὃδύνοντες Τιτὰν δὲ xal ὦχα θέουσα X ελήνη, 

* * * * * * 

698 ἢ ξηρῶν νούσων θανάτου τέλος ἠὲ χαθύγρων, 

699 λυσσήρεις δὲ τελοῦσι, φρενοδλαδίην δ᾽ ἐπάγουσιν. 

ἣν δ᾽ ἐπὶ συνδέσμου M νη θέη "A ρεος ἄντα 
ἣ τετραγώνου ἐόντος, ἀνιηροὶ τότε φῶτες 
οἴστρῳ ἐπ᾽ εἰδώλοις χενεοῖς νόον ἐπτοίηθεν. 


sin Lune soli tunc lumen castum 
minuenti , alterius lucem oculi exstinguet ; 
idem autem etiam occidenti superveniens malum facit. 

Sin occidentem Martem adspiciat Saturnss aut et Mer. 
aut insaniam aut morbum excitant homini sacrum. [cerix, 

lta vero etiam, si Jupiter occidat, horam autem obtineant 
Mercurius et Mars, insaniam mentis faciunt. 

Quin etiam Sole oriente simul-cum Luna, 
ex-adverso occidentes simu] Saturnus atque Mars 
furiosos sapientique mente captos effecerunt. 

Similiter etiam si Marte simul-cum Zuna super horam 
ascendente alterum Jupiter occidat ad centrum. 

Mercurius autem horam-regens cum Saturno, ex-adveno 
occidente Jove, cogitationum mentem corrupit , 
et insanum reddidit vana meditantem. 

Luna autem in pereunte lumine occasum per omnia 
cum Sole splendidissimo , ceteris imminentibus 
occiduo centro, magnopere attendi jubeo; 
ille enim noxie ( etellee ) mortes ac terrores ducunt 
spectrorumque hominibns simulacra dsemonibus similia, 
et divinis vocibus gloriantes exhibuerunt. 

Ifa etiam, si Jupiter Martem occidentem fuget 
a-tergo sequens , insaniam faroresque injicit. 

Quando autem horam-regat quidem Mars, occidat vero 
circumque curvata luceat Saturni terminis, [Luna 
tum vero fcedissimi nati mortales circa formam 
acute incurvatos in pecora ferunt humeros. 

Cum Saturno autem ingredientem quum Venerem spe- 
Mars aut quadratus aut ex-adverso ingressus , [cial 
pudenda abescidentes quotidiani causa victus 
alienis foribus adstantes errones 
nascuntur , inopiam semper comitem babentes. 

Cum Venereautem Lunam spectans clarus Mars 
viros quidem libidinosos et feminarum-speculatores effecit, 
mulieres autem concubitum mercede vulgo preebentes. 

Ubi autem alter-alterius terminis Ventus atque Mar: 
appareant communem signorum cursum peragentes, 
meribibos , commessationibus gaudentes, inque ebrietalibut 
suam vitam transigentes , in alienas antem uxores 
clandestinosque concub:tcs insanientes viros fecerunt. 

Si vero Saíurnus his testis sit, foeditatibus turpibus 
implicuit; illis enim venus placuit oribus. 

Quando autem Soli congrediatur cornuta Zuna 
amborum medio apparente Marie, 
illis autem simul ingressis Satur»tus quadratus cernatur, 
tunc in pectoribus bilis fervens nigra 
liominibus transversam-agit mentem, furoremque injicit. 


Occidentes vero Sol et celeriter currens Zuna 
* * * * * * 


aut ex-siccis morbis mortis finem aut ex-humidis, 
et furiosos faciunt, mentisque jacturam adducunt. 
Sed si in conjunctione Zuna currat Marte ex-adveno 
aut quadrato exsistente, miseri tunc viri 
«stro ad spectra vana mentem terrefacti-sunt. 


εἰ δὲ Σεληναίης Πυρόεις καθυπέρτερος εἴη, 
806 3| ὅγε δὺς ὑπ᾽ ἐκείνῃ En , συνοχῇσιν ἔδησεν. 
εὖτε δὲ xol D a (v ov. Μήνῃ ἐπιμάρτυρος εἴη, 
ὑστάτιον θανάτοιο βίη τέλος ἐξανύουσιν. 
ἔξοχα δ᾽ αὖτε σινοῦσι βροτοὺς πληγῇσι σιδήρου 
ἃ νούσοις ἱερῇῆσιν Ἄρει Μ΄ ἥν v συνιοῦσα 
eto τέτρασιν ἐν κέντροισι xal ἀντιόωσ᾽ ἐπὶ χέντροις. 
εἰ δέ τε xal D «(vv ὀλοὴν ἀχτῖνα βάλησιν, 
ἄχθεσιν ἢ λάεσσι δόμων τ᾽ ὀροφῇσιν ἔθλιψεν. 
εἰ δέ τ᾽ ἀπ᾽ ἀχτίνων Ἄρεος φεύγουσα Σελήνη 
Φαίνοντι χρυόεντι συνάπτοι δερχοικένοιο 
815 Στίλθον τος, δειναῖς νεύρων νούσοισι χαλέπτει. 
ἀργαλέοις δὲ σίνεσσι βροτοὶ κάμνουσι, καὶ Ἂ ρης 
ὅππότε δύνῃσιν, M ἥν ἡς σὺν τῷ χατιούσης 
καὶ K p ὄνου αἰπυτάτοιο γονῆς ὥρην ἐφέποντος. 
εἰ δέ τε Mj vv μὲν Φαίνων, ΓΤ ιτῆνα δὲ Θοῦρος 
630 λεύσσειαν χατέναντ᾽ ἣ μαρτυρέοι τετράγωνος, 
ὄσσοις ἀμφοτέροισι βροτῷ σίνος ἐχτελέουσιν. 
εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ὥρης μὲν Πυρόεις κατόπισθεν ἕπηται, 
φῶτα δ᾽ ἄρ᾽ ἀλλήλοισι φαείνηται διάμετρα 
ἣ τετράγωνα, σίνεσσι δυσαλθήτοις μογέουσιν, 
635 ὡς xa ἐπεσδολίῃσι θεοὺς στοδέειν ἐπὶ νούσῳ. 
ἀλλ᾽ εἰ μὲν Ζεὺς τοῖσι φίλος xai μάρτυρος εἴη, 
χινδύνων ῥύεταί τε xat dx χαμάτων ἐσάωσεν. 
ἀντία δὲ Zim voc λεύσσων Κρόνος ἄλγεα τεύχει 
ἕξειν, χαὶ πενίην τε σίνη τε χερείονα δῶχεν. 
€x Τόσσα μὲν ἀμφὶ νόσων, ἐπὶ δ᾽ εἴχελα τοῖσι δύναιτ᾽ 
φράζεσθαι μάλα πολλὰ νόῳ πεπνυμένος ἀνήρ᾽ [àv 
λέξω δ᾽ αὖ μετέπειθ᾽, ὡς ἐκχτεάνων τε xat ὄλβου 
Alea κακὴ χρυερὴν πενίην ἐπὶ φῶτας ἀγινεῖ, 
χλήρων ἐξελάουσι βροτοὺς Φαίνων Πυρόεις τε, 
65 ὃς μὲν πρόσθεν ἰὼν “Ὑπερίονος, ὃς δέ τ᾽ ὄπισθεν. 
ταῦτα δὲ χαὶ μεσάτου ῥέζει κλίνας ἀπὸ χέντρου 
ἀστήρ, οὖγε δόμος χεδνὸς τόδε χέντρον ἐτύχθη. 
vat αὴν xat Πυρόεις βεδαὼς ζώῳ βιότοιο 
ἐξόπιθ᾽ ὡρονόμοιο πατρώια πάντ᾽ ἐχέδασσεν" 
ο(0 ἔξοχα δ᾽ εἴ x. αὐτῷ συνέῃ κερόεσσα Σελήνη. 
τὼς δ᾽ ἀστὴρ παρεὼν ῥέζει σφετέροιο χατ᾽ οἴχου, 
ἐς M6" ὅτ᾽ ἂν δυτικῷ κέντρῳ κατόπισθ᾽ ἐπιδύνῃ " 
χαὶ δ᾽ ἄρα x«i κλήροιο τύχης μεδέων ἀπάμερσεν 
ὄλθον, ὅτ᾽ αὐτὸς ἔοι χλήρου βαίνων προπάροιθεν. 
δι πρὸς δὲ μεσουρανέοντες ὁμοῦ Φ αίνων τε καὶ Ἄ ρης 
χλῆρον ἢ οὖχ ἐμέρισσαν ἢ αὖ δόντες γ᾽ ἀπάμερσαν" 
ὡς δὲ xal εἰ τόδε χέντρον ἀπὸ πλευρῆῇς τετραγώνου 
ἣ διάμετροι ὀρῷεν, ἄφνω ἀπενόσφισαν ὄλθον. 
ἐν πενίῃ δὲ μογεῦσι xal ὅσσοις φῶτα δύ᾽ ὥρην 
&0 μὴ λεύσσῃ, πάμπαν δέ τ᾽ ἀπόστροφον οἶμον δδεύη. 
εἰ δ᾽ ἄρα δὴ Μή νην δεχατεύωσ᾽ ἀστέρες ἄμφω 
Ἄρεος ἠδὲ Κρόνοιο, Διὸς δέ «' ἀπόστροφος ἀστὴρ 
εἴη͵ ὀϊζυροὶ xol ἀχρήμονες ἐξεγένοντο " 
ἔξοχα δ᾽ εἶ xal ζῶον ἐπαντέλλον μετόπισθεν 
δῦ Μήνης ἐκ Ζηνὸς χενεὸν xal ἀμάρτυρον εἴη" 
δευόμενοι βιότου γὰρ ἀγείρουσιν χατὰ ἄστυ. 
εἰδὲ Διὸς μὲν ὁρῷτο, μέσου * Y περίονος, αἴγλη, 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [11.} 71 


Sin Lund Mars superior sit, 
aut hic occidens sub illa sit, angustiis ligavit. 
Quum vero etiam Saturnus Lun testis sit , 
ultimum vite finem vi perficiunt. 
Inprimis autem affligumt mortales plagis ferri 
aut sacris morbis Marti Venus congrediens 
quattuor in centris et occursans ad centra. 
Si vero etiam Saturnus perniciosum radium jecerit , 
ponderibus aut lapidibus domorumque contignationibus 
Sin a radiis Martis fugiens Luna [obtrivit. 
Saturno frigido congrediatur spectante 
Mercurio, gravibus nervorum morbis vexat. 
Molestis vero noxis mortales laborant etiam, Mars 
quum occidat, Lund cum eo descendente 
et Saturno altissimo nativitatis horam regente. 
Si vero Lunam quidem Saturnus, Solem autem Mars 
viderit ex-adverso aut testetur quadratus, 
oculis ambobus homini noxam perficiunt. 
Quando autem hore quidem Mars a-tergo sequatur, 
lumina vero sibi-invicem appareant adversa 
aut quadrata , noxis immedicabilibus laborant, 
ut etiam conviciis deos incessant propter morbum. 
At si quidem Jupiter illis amicus et testis sit, 
periculis liberat atque ex laboribus servat. 
"Contra autem Jovem adspiciens Saturnus mala efficit 
ut-habeant, et inopiam noxasque deteriores dedit. 
Hec quidem de morbis, preterea autem similia his possit 
animadvertere admodum multa mente prudens vir ; 
dicam vero deinde , quomodo ez opibus atque fortuna 
Parca mala miseram inopiam hominibus inducit. 
Heereditatibus expellunt mortales Saturnus et Mars, 
alter quidem antecedens Solem, alter autem sequens. 
Hac autem etiam medio facit declinans a centro 
stella, cujus quidem domus veneranda hoc centrum evasit. 
Quin etiam Mars ingressus signo vitae 
a-tergo horonomi paterna omnia dissipavit ; 
przesertim δἱ cum eo meet cornuta Luna. 
Ita stella praesens facit suain domo, 
in Africum quando occiduo signo a-tergo occidat ; 
quin etiam sortis fortune dominans perdidit 
divitias, quum ipse versetur gradiens ante sortem. — [Mars 
Pr:eterea medium-czelum-tenentes simul Saturnus atque 
hereditatem aut non tribuerunt aut rursus datam ademe- 
ita etiam si hoc centrum a latere quadrato —  [runt; 
aut ex-adverso videant, subito abstulerunt divitias. 
Ininopiaautem laborant etiam quibuscumque duo lumina 
non videant, atque prorsus aversam viam incedant. [horam 
Sin vero Lunam decimaverint stellae ambe 
Martis et Saturni, Jovis vero aversa stella 
sit, miseri et inopes evadunt; 
praesertim si etiam signum exoriens a-tergo 
Luna ex Jove vacuum et intestatum sit; 
egentes enim victu stipem-colligunt per urbem. 
Sin Jovís quidem conspiciatur, dum-medius-est Sol, splen- 


12 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ G. [T-.] 


χέντρον δ᾽ ἀμφὶς ἔχωσι τόδε Κρόνος ἠδὲ xai Ἄρης, 
ὃς μὲν ὑπερτέλλων, Ἄρης δὲ τ᾽ ὄπισθε διώχων, 

860 ὄλθου xal χτεάνων οἶχον πλήθοντα χένωσαν. 

ἣν δὲ μεσουράνιον χέντρον χενεὸν Δ τὸς εἴη, 
οἱ δ᾽ ὀλοοὶ ἑκάτερθε φαείνωσιν, τότε θνητοὶ 
οὐ μόνον ἐν πενίης xpusp?is χάμνουσιν ἀνίαις, 
ἀλλὰ xat ἐν δεσμοῖς θανάτου τέλος ἐξανύουσιν. 

eu ἦμος δ᾽ ἂν Πυρόεντος ἀπορρείουσα Σελ ήν ἡ 
ὥρῃ ἐφέσπηται, συναφῇ Φαίνοντι συνοῦσα, 
χέντρον δ᾽ αὖτε μεσουράνιον D αέθων διέπησιν, 
τερφθέντες πλούτῳ γλυχερῷ μετόπισθε πένονται, 
οἱ δὲ xal ἐν συνοχῇσι xal ἐν δεσμοῖς ἐγένοντο. 

6700 εἰ δέ x' ἐναλλάξαντες ὅρους 3j ζῶα θέωσιν 
ἀλλήλων Πυρόεις τε xal ᾿Ερμῆς χρυσοπέδιλος, 
σὺν Διὶ δ᾽ ᾿Ηέλιος χκόντρον χατέχων ὑπόγειον, 
ἐκ προτέρου βιότου χτεάνων τ᾽ ἄφαρ ἐξεχύλισσαν, 
θωάς τ᾽ ἀλλοτρίων τεχνέων ἄτας τ᾽ ἐπάγουσιν. 

676 εἰ δὲ μεσουρανέοντα K ρόνον xaX) Κυθέρεια 
* * * * * * 

ἢ Da£0 v v, πατρῷα βροτὸς μάλα πόλλ᾽ ἀπολέσσας 
αὖθ;ς ἀπ᾽ ἀλχοτρίων χτεχτίσσεται ἄρχιον ὄλθον. 

ἣν δ᾽ Ἄρης διάμετρος ἔῃ, χἣν ἄσπετος εἴη, 

ἐς χρυερὴν πενίην πάλιν ἵξεται, ἣν πρὶν ἔλειπεν. 

e ἦν δὲ καὶ ᾿Ηελίῳ Μ΄ ἤν συνέῃ χατὰ χέντρου 
ix Κυθέρης ἢ Ζηνὸς ἀμάρτυρος, ἀλγινόεσσα 
πάγχυ πέλει γενέθλη προτέρου τητωμένη ὄλθου. 

Παῦρα μὲν ἐκ πολέων ἀμφὶς πεν ( ης τάδε λυγρῆς 
ἤεισ᾽ - αὐτὰρ νῦν ὃμ ώων γενέθλης πέρι λέξω 

686 πῶς χε διαχρίνειεν ἀνὴρ τάδε θέσφατα εἰδώς. 

εῦτε Σεληναίης καὶ Κύπ ριδος ἀστέρες αἰνοὶ 
Φαίνων καὶ Πυρόεις ἀμφοῖν καθυπέρτεροι εἶεν, 
ὀμῶες καὶ δμώων τοχέων τοίγ᾽ ἐξεγένοντο. [ρῷεν, 

εἰ δ᾽ ᾽Α φρο δίτην μὲν Φ αίν ων καὶ Ἂ prc χαθο- 

cou M, vn δ᾽ αὐ Φαέθων τε Κρόνος τ᾽ ἐπιμάρτυροι εἶεν, 

δουλοσύνην προφυγόντες ἐλεύθερον ἦμαρ ἴδοιεν. 

ἦμος δ᾽ ᾽Ηέλιον Φαίνοντ ά τε πυρφόρος Ἄρης, 
Κύπριν δ᾽ αὖτε Κρόνος χρυεραῖς ἀχτῖσιν ὁρῴη, 
x. δμώων γεγαῶτας ἑοῖς ἰσοῦσιν ἄναξιν. 

605 εἰ δὲ Κρόνῳ μὲν ἰδ᾽ ᾿Η ελίῳ μάρτυς πέλοι Ἂ ρης, 
Ζεὺς δὲ Σεληνα ίη τε αὶ ᾽Α φρογενεῖ, θεράποντος 
πατρὸς ὃ φὺς ἔσεται, μήτηρ δέ τ᾽ ἐλευθέρη αὐτῷ. 

ὁππότε δ᾽ αὖ χερόεσσα Ee) nva ίη ὑπόγειον 
ἢ δυτιχὸν χέντρον διέπῃ, τετραγώνου ἐόντος 

700 ἠὲ καταντιπέρην ὀλοοῦ Κρόνον, αὐτὰρ Ἄρηος 
ἀστὴρ σὺν Παφίη ἢ καὶ διάμετρος δρῷτο 
ἢ τετράγωνος ἔοι, μητρὸς πέλει ἀμφιπόλοιο. 

ἣν δὲ K póvoc χέντροιο λαχὼν M rjv nv ἐσορῴη 
ἢ Τιτῆν᾽, ἕτερον δὲ φάος Πυ ρόεις καθορῆται, 
706 ἀμφοτέρων ὁμώων τοχέων φράσσαιο γεγῶτα. 
καὶ δὲ xal ὁππότ᾽ ἂν ἐν χέντρῳ M jv ἡ μὲν ἐπείη, 
ἄλλῳ δ᾽ αὖτε Κρόνος κέντρῳ κατόπισθεν ἕποιτο, 
νυχτιφαὴς δὲ Σεληναίη Πυρόεντι συνάπτοι, 
δουλοσύνης ζυγὸν αἰὲν ἐπ᾽ αὐχέσιν olet φέρουσιν. 


710 εἰ δὲ μεσουρανέοι D αέθων, Μ ήνη δέ τ᾽ ἀπ’ αὐτοῦ 


centrum vero id cireumdent Saturnus atque Mars,  [dor, 
alter quidem superascendens, Mars vero a-tergo insequens, 
divitiis et opibus abundantem domum vacuefecerunt. 

Sin medii-czli centrum vacuum a-Jove sit , 
perniciose autem ( stellae ) utrimque appareant, tum mor- 
non solum ex inopia misera laborant w&rumnis, [tales 
sed etiam in vinculis mortis finem perficiunt. 

Quando autem a Marte defluens Luna 
horam subsequatur, contactu Saturno congressa , 
centrum vero medii-czli Jupiter occupet, 
delectati divitiis dulcibus postea egent, 
quidam etiam in angustias et in vincula inciderunt. 

Sin alternantes terminos aut signa currant 
alter-alterius Mars et Mercurius aureos-calceos- habens, 
cum Jove autem Sol centrum obtinens subterraneum, 
ex priore vita bonisque subito everterunt, 
turbasque alienarum artium molestiasque adducunt. 

Sin medium-calum-tenentem Saturnwm pulcra Venus, 
* * * * * * 
aut Jupiter, paterna-bona homo admodum multa postquam- 
denuo ex alienis comparabit sufficientes divitias; ^ [aumisil, 
sin Mars ex-adverso sit, etiamsi innumere sint, 
in miseram inopiam rursus decidet, quam ante reliquit. 

Sin etiam Soli Luna congrediatur in centro. 

a Venere et Jove intestata, miserum 
prorsus fit genus prioribus privatum divitiis. 

Pauca quidem ex multis de inopia haec tristi 
cecini ; at nunc servorum de nalivitate dicam 
quomodo dijudicet vir hzec divina-signa noscens. 

Quando Luna et Venere stellee noxiae 
Saturnus et Mars ambobus superiores sint, 
servi et servis parentibus tunc prognati sunt. 

Sin Venerem quidem Saturnus e& Mars adspiciant, 
Luna autem Jupiter et Saturnus testes sint, 
servitutem elapsi liberum diem viderint. 

Ubi autem Solem et Saturnum ignifer Mars, 

Venerem vero Saturnus noxiis radiis viderit, 
e servis natos suis pares-reddunt dominis. 

Sin Saturno quidem et Soli testis sit Mars, 
Jupiter vero Lune atque Veneri, famulo 
patre natus-infans erit, mater vero libera illi. 

Quando vero cornuta Luna subterraneum 
aut occiduum centrum obtineat , quadrato versante 
aut ex-adverso pernicioso Saturno, at Martis 
stella cum Venere aut etiam contraria spectetur 
auí quadrata sit, majre nascitur famula. 

Sin Saturnus centri potens Lunam adspiciat 
aut Solem, aliud vero lumen Mars spectet , 
ambobus servis parentibus attendas natum. 

Quin etiam quando in centro Luna quidem immincat, 
alio autem Saturnus in-centro a-tergo subsequatur, 
noctiluca autem Luna Martí congrediatur, 
servitii jugum semper cervicibus suis ferunt. 

Sin medium-colum-teneat Jupiter, Luna vero ab eo 


MANETHONIANORUM LIB. VI. [Π|.] 73 


ἅρμ᾽ ἔλάοι, χατόπισθε δ᾽ ἐπαντέλλοντι συνάπτοι, 

ἄστρων οὐλομένων ἑτέρων μαλερῆσιν ὑπ᾽ αὐγαῖς 

δερχομένου ἑτέροιο, γονὴν δούλειον ἔτευξαν. 
δππότε δ᾽ ἂν χέντρων ἐρατὴ χλινθεῖσα Σελήνν 

715 εὐεργῶν μηδ᾽ ὅσσον ἔχη ἐπιμάρτυρον ἄστρων, 

οἱ δ᾽ ὀλοοὶ Da (v ων τε xal Ἄ o c ἠὲ καθ᾽ ὥρης 

ἐμθδεθαῶτες δρῶνται 1j ὡρονόμῳ τετράγωνοι 

ἠὲ τρίγωνοι ἔωσιν, ἐλευθερίης τότε θνητοὶ 

παυσάμενοι δούλειον ὑπὸ ζυγὸν ἄφνω ἄγονται. 

δμῶες δ᾽ αὖτ᾽ ἐγένοντο, xal ὁππότε φάεα δοῖα 

Μήνης καὶ T vi νος ἀποκλίνωσ᾽ ἀπὸ χέντρου, 

3 συναφὴν τ τεύχωσ᾽ ὀλοεργέσιν ἀστράσιν οἶδε L 

μὴ Διὸς αὖ λεύσσοντος ἢ ἁδροχόμοιο K v0 ἡ ἥρης. 

εὖτ᾽ ἂν δ᾽ ὡρονόμῳ Φαίνων Κύπρις τ᾽ ἰσόμοιροι 

715 ἐμδεδαῶτες δρῶνται, ἀεὶ θεράποντας ἔθηχαν 

οὐχ ἑνός, ἄλλοτε δ᾽ ἄλλῳ ὑποδρήσσοντας ἄναχτι, 
δηθάχι καὶ σφετέρου πιπρησχομένους ὑπὸ πατρός. 
εἰ δὲ χαὶ ᾽Ηέλιος τοῖσίν γ᾽ ἐπιμάρτυρος εἴη ; 

xai δεσμοὺς ὀτλεῦσι χαχῇ ὑπὸ δαίμονος ἄ ἄτη. 

T Ἄστρων μὲν δὴ τοῖα xal ὁππόσα τοῖσιν ἔοιχεν 
σχήματα δυσγενέων ὃμ ὥων τεύχει λυγρὰ φῦλα. 
Αὐτὰρ ἐγὼ μάλα μὲν πυχιναῖς πραπίσιν δεδάηχα 

* * * * * * 
γαστέρος ρωσι μογοστόχοι Ἐἰλείθυιαι, 
ἀλλ᾽ οὐχ ἀσφαλέως τις ἀείδοι τήνδε γ᾽ ἀοιδήν" 

7.5 μαντοσύνῃ γὰρ τοίη ἀεὶ χόλος ἐχ βασιλήων 

ἔσπεται, ὄντε χρεὼ σοφὸν ἀνέρα τῇδ᾽ ἀλεεῖναι" 


τῷ δὴ τόνδε γε μῦθον ἔχων ἄρρητον ἐάσω. 


730 


Αὐτὰρ νειατίην ἔλάων περὶ νύσσαν ἀοιδὴν 
ἤδη χὴ μετέρης γενέθλης μεμνήσομαι ἄστρων, 
7iU ἦχιπϑε, ζώοισί, τ᾽ ἐν οἷς ὦ ὥρη ᾿πέλ᾽ ἐχείνη, 
τῇ μ᾽ ἀπὸ γαστρὸς ἔγηνε πολύλλιτος Εἰλείθυια, 
ὄφρα καὶ ὑστατίοισι μετ᾽ αἰώνεσσι δαέντες 
πείθωνται, τάτ᾽ ἐμοὶ δωρήσατο Μοῖρα δεδάσθαι 
ἄστρων ἰδμοσύνην τε χαὶ ἱμερόεσσαν. ἀοιδήν. 
^6 "HéAtoc μὲν ἔην Διδύμοις, τῷ δ᾽ αὖθ᾽ ἅμα χαλὴ 
Κύπρις καὶ Φ αέθων ἐρατὸς χαὶ χρύσεος Ἑρμῆς, 
Ὑδροχόῳ δὲ Σεληναίη Φαίνων τε χαθ᾽ à ὥρης, 
πουλυπόδηῃ δ᾽ "A ρης ἐν Kapxivo, ἀμφὶ δὲ μέσσον 
οὐρανὸν ἐστρωφᾶτο βέλος K νταυρος ἀνέλχων᾽ 
7n τὼς μὲν ἐμὴν γενέθλην Μοῖραι διετεκμήραντο. 
Αὐτὰρ ἐγὼ Μούσησι xai αἰθερίοισιν ἅμ᾽ ἄστροις 
εὐξάμενος λιγὺν ὕμνον ἐμὴν καταπαύσω ἀοιδήν" 
ἀστέρες εὐφεγγεῖς, Διὸς αἰγιόχου τε θύγατρες, 
ἵλατε xal χλέος αἰὲν ἐμῇ πορσύνετ᾽ ἀοιδῇ. 


currum agat , a-tergo autem exorienti congrediatur, 
stellarum perniciosarum aliarum violentis radiis 
altero spectato, sobolem servilem fecerunt. 
Quum vero centris amabilis declinans Zuna 
beneficarum ne tantillum quidem habeat attestans sliella- 
noxii vero Saturnus atque Mars aut ad horam [rum , 
ingressi cernantur aut horonomo quadrati 
aut trianguli exsistant, libertate tunc mortgles 
destituti servile sub jugum subito aguntur. 
Servi vero nascuntur etiam ubl lumina duo 
Luna et Solis declinant a centro , 
aut contactum parant damnificis stellis hice , 
non Jove spectante aut teneris-comis-ornata Venere. 
Quando autem horonomo Saturnus et Venus asquales 
ingressi cernantur, semper famulos reddiderunt 
non unius , alias autem alii servientes domino, 
ssepe etiam suo vendilos a patre. 
sin vero etiam Sol his attestans adsit, 
et vincula ferunt mala numinis iniquitate. 
Stellarum quidem tales et quecumque illis similes sunt 
forme male-natorum servorum faciunt miserum genus. 
At ego probe quidem prudenti mente didici 
* * * * * * 
ex utero protulerint partu-laborantes Ilithyiee. 
At non tuto quis canat hunc cantum ; 
vaticinio enim tali semper ira a regibus 
imminet, quam oportet sapientem virum hac ratione vitare ; 
quapropter hunc quidem sermonem quum-habeam non-me- 
[moratum praztermittam. 
Sed ultimam movens circa metam cantum 
jam et nostrae nativitatis mentionem-faciam stellarum, 
ubi fuerint signisque in quibus hora fuerit illa , 
qua me ex utero protulit precibus-sollicitata llithyia, 
ut etiam ultimis in seculis edocti 
fidem-habeant ( iis), quee mihi donavit Parca cognoscenda, 
stellarum scientiam atque delectabilem cantum. 
Sol quidem erat in-Geminis , cum eo vero simul pulcra 
Venus et Jupiter amabilis et aureus Mercurius , 
Aquario autem Luna et Saturnus in hora, 
multipede autem Mars in Cancro, circa medium autem 
cielum volvebatur arcum Centaurus tendens; 
ita quidem meam nativitatem Parce denotaverunt. 
At ego Musis et caelestibus simul stellis 
vovens argutum hymnum meum finiam carmen : 
stellae Jucidee , et Jovis segidem-tenentis filise, 
favete et famam semper meo date carmini. 


14 ΜΑΝΕΘΩ͂ΝΟΣ Δ. 


ΒΙΒΑΙ͂ΟΝ Δ. 


A Οὐρανίων ἄσερων ἀτραπούς, πλάστιγγας ᾿Ανάγχης, 


few ἐφημερίων μερόπων γένος ἐκμεμέτρηται 
Μοιράων τε κέλευθα βροτήσια, xal πλάνα φέγγη 
ἀπλανέων τ᾽ αὐγὰς πυριλαμπέας ἐξονομήνω, 

ν ζωιδίων τε πόλοιο περίδρομον, ὃς χατὰ γαῖαν 
αἰθερίην τε χέλευθον ἐν ἡμιτμῆτι πορείῃ 
πλαγχτὰ διχαζόμενος διέπει θεομήστορα κόσμον 
ἐξ ἠοῦς ἐπὶ νύχτα χαὶ ἀντολίης ἐπὶ δυσμάς. 
ταῦτα γὰρ ἐξ ἱερῶν ἀδύτων φύσις αἰθερόπλαγχτος 

ι0 ὀρθὰ τεχμαιρομένοισι διώρισεν ἀνδράσιν ἄστρα, 
ας πλαγχτὴ χόσμοιο βροτοκλώστειρα χορείη 
δόγματος ἐξ ἱεροῖο σαφῆ πρὸς ἔλεγχον ἰοῦσα, 


ἐξ οὗ μὲν καὶ ἐς οἷον ἀμείδεται εἶδος ἕχαστον. 


B Πρῶτα μὲν οὖν Τιτὰν παντὸς Κρόνος αἰθέρος ἄρχει, 

16 ἀστήρ, ὃν Φαίνοντα θεοὶ μέροπές τε χαλοῦσιν " 
οὗτος, ἐπὴν οἰκεῖα φανῇ κατὰ δώμαθ᾽ ἑαυτοῦ 
γεινομένοις θνητοῖσιν ἐπίσχοπον εἰς βίου ὥρην, 
εὐχτεάνους δείχνυσι χαὶ ὅλθου πλείονος ἄρχειν, 
εὐτυχέας Gu, τε xal εἷς τέλος αἰὲν ἀμόχθους" 

30 ἔστι δ᾽ ἐν οἰχείοισι τεταγμένα ταῦτα Κρόνοιο 
ζωίδι᾽, οἷστε φανεὶς τεύχει πολυχρήμονας ἄνδρας" 
Ὑδροχόος, ταμίης νεφελώδεος Οὐλύμποιο, 
Αἰγόχερως,, γαίης τε xat ὕδατος ἀμφίθιος Ojo, 
Κριὸς ὅ «' οὐρανίου κορυφῆς ὅρος, εἴαρος ἀρχή, 

85 χαὶ Ζυγὸς αἰγλήεις πρὸς Σχορπίον αἰθερονωμῶν, 
τετραπόδης τε Λέων, πολυάστερος ἔμπυρος οἶχος * 
οὗτοι ἀεὶ τεύχουσι βροτοὺς εὐδαίμονας ἔργοις. 
ἣν δέ τ᾽ ἀνοιχείοισι τόποις χλυτοτέρμονος ὥρης 
φυομένοις θνητοῖς μέσον οὐρανὸν αἰθερολαμπῆ, 

30 ἢ χείνην ὥρην πανεπίσχοπον ἀμφιπολεύη, 
παμόδλαθέας ῥέξει τε xal ἀχτεάνους xal ἀδόξους, 
ἐνδεέας ζωῆς καὶ ἐφημερίης βιότητος, 
xal πάσης λύμης ἐπιδήτορας οἰκτρομελάθρους 
τεύχει, καὶ λύπης καὶ ἀλημοσύνης μετέχοντας. 

82ε Ζεὺς δ᾽ ἐπὶ γεινομένοισιν ὅτ᾽ ἂν χυδόσχοπον ὥρην 
εἰσλεύσσῃ φαέθοντι πυρὸς θερμοῖο σελασμῷ, 
3j μέσον οὐρανίης ἀτραποῦ δρόμῳ ἡ ἔρα τέμνη, 
ἠδὲ xav' οἴκείων προφανῇ δεσπόσμασι μοιρῶν, 
χρυσοστέπτορας ἄνδρας ἢ ἀρχιερῆας ἀντεῖ 

40 ἔσσεσθαι, πολέων τε διιθυντῆρας ἀέθλων, 
ἠδὲ μεγιστᾶνάς τε καὶ ἀλλοτρίων χτεανισμῶν 
δεσποσύνους, οἷς τέχνα xat ὀλθίστη παράχοιτις 
εἷς ἀρετὴν νεύουσα πολὺ χλέος ἔσσεται οἴχου. 

ἡνίχα δ᾽ ἂν πυρόεις Ἄ ρεος πυριλαμπέος ἀστὴρ 

45 ἐν χαθέτῳ χόσμου μέσον οὐρανὸν ἀμφιπολεύῃ, 
τῆμος ὃ φὺς ἔσεται μὲν ἐν ἡγεμόνεσσιν ἄριστος, 
φρουρητῆρα σίδηρον ἔχων, φυλαχάς τε χρατούντων 
πίστιν τ᾽ ἀλχήεσσαν᾽ ἐπὴν δ᾽ εἷς τέρμα βίοιο 
μοιριδίου θανάτοιο μόλῃ πολυπήμονι πότμῳ, 


LIBEB IV. 


Cselestium stellarum vias , lances Neceesitafis , 
quibus in-diem-viventium mortalium genus emensom-est 
Parcarumque vise mortales, et erronea lumina 
et fixarum-stellarum radios ignilucos canam , 
et signie-distincti celi circumvolutionem, quod per terram 
eetheriamque viam semisecta orbita 
divisum vage divinm-sapientise-opus mumdum regit 
ab aurora ad noctem et ab orta ad occasus. 

Has enim ex sanctis penetralibus nalura per-aetherem-vazam 
recte conjectantibus definivit hominibus stellas , 

quibus ( hominibus ) vaga mundi humana-fata-nens cborea 
doctrina ex sacra claram in perscrutationem veniens 

* * * -* * * 

ex qua et in qualem mutetur species unaquaeque. 

Primum igitur Titan Saturnus totius etheris dominatur, 
stella, quam P/uenontem dii hominesque appellant ; 
bic quando domesticis apparet in edibus suis 
nascentibus mortalibus ad speculatricem vitse horam, 
opulentos facit et fortune majoris potiri , 
felices vita atque ad finem usque sine-molestía ; 
sunt vero in domesticis Saturni collocata heec 
signa, in-quibus apparens facit preedivites bormines : 
Aquarius , dispensator nebulosi Olympi, 

Capricornus , terre atque aquae amphibium animal, 

et Aries, celestis verticis terminus, veris initium, 

et Libra splendida versus Scorpionem ztherem-regens , 

et quadrupes Leo, stellata ignita domus; 

hi semper faciunt homines fortunatos operibus, 

Sin vero in-non-domesticis locis terminando-celebris bora 
nascentibus mortalibus medium ceium in-etbere-splendes, 
aut illam horam omnium-speculatricem circummeet , 
prorsus-calamitosos reddel et opibus gloriaque-orbos , 
indigentes vite et quotidiani victus, 

et omnis miseris ingressores luctuosos-domi 

facit , et tristitie atque errationis participes. 

Jupiter autem nascentibus quando glorime-speculatricem 
inspicíat lucido ignis fervidi fulgore , [horam 
aut medium ctmlestis vive aerem cursu secet, 
atque in domesticis appareat cum-dominatione paribus, 
auro-coronatos viros aut pontifices clamat 
fore, multorumque rectores certaminum, 
atque primores e£ alienarum possessionum 
dominos, quibus liberi et fortunatissima conjux 
ad virtutem propensa magna gloria erunt domus. 

Ubi autem ignea Martis igniluci stella 
in linea mundi medium cxzlum circummeat, 
tuncqui nascitur erit quidem in ducibus optimus, 
satellitium ferrum habens, atque custodiam principum 
fidemque validam; quum vero ad terminum vitse 
fatalis mortis venerit luctuosissima sorte, 


MANETRONIANORUM LIB. IV. 75 


so ἢ διὰ λαιμοτόμου φάρυγος βίον αἵματι λείψει 
σφονδυλόεντα τράχηλον ἐς ἰνίον ἀχροτομηθείς, 
ἣ διὰ φαρμακχτοῖο δόλου νοσερὸν τέλος ἕξει. 
λαμπροφαὴς δ᾽ ἀστὴρ ὁπότ᾽ àv δύνου σι φαανθῇ 
ζωιδίοις, ὃν πάντες ἐπεφράσσαντ᾽ ᾿Αφροδίτης 
ι6 φωσφόρον, ἐν τούτῳ δὲ γονὰς μερόπων τις ἐνέγχῃ , 
ἔσσεται ἀλλοτρίων λεχέων πανάθεσμος ἀατήρ, 
ὀρφνήεις, δολοεργός, ἀνέστιος, αἰσχεόμυθος, 
παμψέχτωρ, ἀδίδαχτος, ἀεὶ δεδιδαγμένος αἰσχροῖς" 
ἣν δὲ Κύπρις μερόπων ὡροσχόπα φέγγεα λεύσσῃη, 
eo αἱμυλίους τεύχει τε καὶ εὐμούσους xal ἀμόχθους, 
ἔχ τε γυναιχείων χαρίτων λάμποντας ἐν ὅλθοις - 
τούτοις θηλειῶν πιστεύεται ὅρχια χρυπτά, 
οὗτοι προστήσονται ἐν ὀργιάδεσσιν ἑορταῖς, 
ἔνθα φυγαρσενίης μυστήρια τεύχετ᾽ ἄπυστα" 
ὦ ἣν δ᾽ ἐρατὴ μεσόωντα κατ᾽ οὐρανὸν ἀνδράσιν ὀφθῇ, 
φράζει τοι βιοτὴν βαθυχρήμονα,, χιλιάδας τε 
ἀρχάς, καὶ δόξης ἀπλέτου χοσμήτορα χόμπον, ᾿ 
ἐχ τοίης τιμῆς δὲ * * * 
στίλδθων δ᾽ “Ερμείαο φανεὶς ἐπὶ τὴν δύσιν ἀστὴρ 
70 γεινομένων βρεφέων ὡροσχόπον 7) χατὰ μέσσον 
οὐρανόν, Éx τε λόγων τεύχει προχοπήν τινα θνητοῖς, 
xal χαλαμογραφίης. καὶ ὅσ᾽ εἰς μοῦσαν πεπόνηται" 
τούτῳ δ᾽ ὁππότ᾽ Ἄ ρηος ἔη ἰσόμοιρος ἀταρπός, 
3 διαμετρήσῃ φάεσιν φάος ἀντιχέλευθον, 
:3 πλαστογράφους, χειρῶν μιμήτορας ἀλλοτυπώτων 
παμθλαθέας τεύχει τε xal ἀγριόεντας ἰδέσθαι. 
ἀμφίχερως Μ ἥνη δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν βιοτέρμονος ὥρης 
φωτὶ Σεληναίῳ χρατέῃ σχολιωπὰ περῶσα, 
τῇ δ' Ἄρης ἰσόμοιρα δι᾿ αἰθέρος ἀχροπολεύῃ, 
 τηνίχα τοι θεόληπτος 6 φὺς ἐν σχήματι τοίῳ 
γίνεται, ἔχπληχτός τε, σεληνάζων τε νόοιο, 
xal μανίης ἀνάμεστος" ἐπὴν χατὰ γῆς δὲ φέρηται, 
δυστυχίῃ τ᾽ ἐπίφοιτος ἰδ᾽ ἐν σινέεσσι πεπληθώς - 
ἣν δὲ μετ᾽ ἀντολίην μέσον οὐρανὸν ἀμφιθοάζη, 
86 παμπλούτους τε τίθησι xal ἐντρυφέας xat ἐπόλθους, 
θηλυνόους δὲ τρόποισι καὶ εὐτρέπτους xal ἀπρήκτους" 
δύνοντος δ᾽ ἄστροιο Σεληναίης ὃ λοχευθεὶς 
ἔσσεται ἐμπορίης ἐμπείραμος, ἔργα τε πλαγχτὰ 
ναυχλήρου βιοτήν θ᾽ αἱρήσεται, ἐν ξενίησιν 
90 τὸ πλεῖστον ζωῆς τε διευθύνων βιοτεύσει ---- 
πουλυπλανὴς γὰρ ἔλιξ Μήνης χερατώπιδος αἰεὶ 
λοξὰ ταλαντεύουσα --- μένει δ᾽ ἀντλούμενος ὅλόῳ. 
᾿Ηελίου δ᾽ ἀκάμαντος ἐπὴν πυριμάρμαρος ἀστήρ 
εἰἷςμέσον οὐρανίη c προφανῆ πυριλαμπέος ato ρῆς, 
853 γονίμῃ ὥ ρῃ πανεπίσχοπα φέγγεα βάλλῃ, 
Τοξότεω xarà χῶρον ἰδ᾽ εὐστέρνοιο Λέοντος, 
Κριοῦ τ᾽ εὐχεράοιο, χαὶ ἐν Διδύμοισι φαανθείς. 
ζωιδίοις ἰδίοισιν, ἐς ἡγεμονηίδας ἀρχὰς 
ἵξεσθαι xal σχΐπτρα βροτοῖς βασιλήια φράζει, 
l0 πλοῦτόν τ᾽ ὀλδήεντα δόμους τ’ εὐδαίμονας ἔρδει: 
ἐχτὸς δ᾽ οἰχείων μοι ρῶν γενέθλῃσιν ἐφεστὼς 
τιχτομένοις χτῆσιν μὲν ἄγαν πολυχρήμονα τεύχει 


aut per dissectum guttur vitam sanguine linquet 

vertebrosam cervicem in nervum extremum-ictus, 

aut per veneficam fraudem morbidum finem habebit. 
Clariluca stella autem quum occiduis appareat 

in-signis, quam omnes cognominaverunt Veneris 

luciferam , in hoc autem ortum hominum aliquis tulerit , 

erit alienorum tororum sceleratissimus córruptor , 

tenebrosus, fraudulentus , foco-carens , turpiloquus , 

omnium-vituperator, indoctus, semper innutritus turpibus ; 

sin Venus hominum Ahoram-speculantem lucem viderit, 

blandos facit et Musis-amicos et molestiis-liberos , 

etex muliebribus gratiis splendentes in divitiis : 

his feminarum creduntur federa arcana , 

hi praesides-erunt in orgiis festis , 

ubi virifugii mysteria peraguntur nefanda; 

sin amabilis ( Venus ) medioin calo hominibus conspiciatur, 

indicat tibi vitam opulentissimam, et mille-militum 

imperia, et glorise ingentis ornatorem fastum, 


ex tali honore autem * * * 
Fulgida autem Mercurii apparens ad occasum stella 
* * * * * * 


nascentium hominum Aoroscopum aut in medio 
c&lo, et ex sermonibus parat successum aliquem mortalibus, 
et calamorum-scriptura, et queecumque ad Musam elabo- 
huic autem ubi Martis sit pari-regione semita, [rata-sunt ; 
aut e-conítrario-habens luminibus lumen adversa-via- 
falsarios, manuum imitatores alienarum [means, 
pernoxios facit et feros adspectu. 
Bicornuta Luna quando vitam-terminante hora 
lumine lunari potiatur curvum-iter transigens , 
ei autem Mars pari-regione per eectherem sublimis-eat , 
tunc sane divinitus-captus qui-nascitur in hac forma 
evadit , attonitusque , et lunatus mente, 
et furore plenus; sin vero sub ferra feratur, 
calamitati obvius atque noxis obrutus; 
sin post ortum snedium calum circumcurrat, 
przedivites reddit et Inxuriosos et fortunatos , 
sed muliebriter-animatos moribus et flexibiles et ignavos ; 
occidente autem stella Lunse natus 
erit mercaturee peritus , operaque vaga 
naucleri vitamque eliget , et in peregrinis ( terris ) 
maximam-partem vitz regens deget — 
multivaga enim circinatio Lunsee cornutz semper 
oblique suspendit — manet autem superfusus divitiis. 
Solis autem indefessi quando ignivomum sidus 
in medium celestis progrediatur ignilucee xethrz, 
aut genetrici horx omnium-speculatores radios immilttat, 
Sagittarii in regione atque pectorosi Leonis , 
Arietisque cornuti, atque in Geminis apparens , 
signis propriis, in principatus 
pervenire et sceptra regia mortalibus indicat , 
divitiasque felices domosque fortunatas reddit ; 
sed extra domesticas partes nativitati adstans [cit 
nascentibus possessionem quidem abunde copiosissimaim fa- 


76 : ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ A. 


xat βιοτὴν πληθουσαν ἀλύπητόν τε δίαιταν, 
ἀρχὰς δ᾽ οὐχ ἄξει βασιληίδας οὐδὲ θρονισμούς, 

106 ἥσυχίῃ δ᾽ ἀφανεῖς σχήπτρων δίχα τούσδε φυλάσσει, 
ἀδλαθέας τ᾽, οἴχων τε διευθυντῆρας ἐν ὅλθῳ. 


C Ὧδε μὲν ἀπλανέων τε πλανητάων τε χέλευθα 
ῥομδηδὸν περὶ χύόσμον ἁματροχίῃ πεφόρηται. 


Ἄλλα δέ τοι λέξω πάλι σήματα θεῖα γενέθλης. 
διιο ἩΝνίχ᾽ ἂν ὡράων πανεπίσχοπα φέγγεα Μήνης 
φυομένοις μερόπεσσιν ἀν᾽ οὐρανὸν αὐγάζηται, 

ἀστὴρ δ᾽ εἷς δυσμὰς Ἄρεος πυριλαμπέος ἔλθῃ, 
ἐνσινέας τε τίθησι βροτούς, ἀδίους, ἀμελάθρους, 
xal λιτῆς πενίης χερνήτορας, ἀχτεάνους τε᾿ 

11b πολλάχι xal θανάτῳ χαχομήχανος dece δεινῷ. 

.3 Ἡνδέτ' ἀνοιχείοισι τόποις ὥροσχ όπον Ἄρης 
φέγγος ἐπιτρέψῃ γονίμην ἐπὶ γαστέρα θνητῶν, 
χωλόποδας τεύχει τε καὶ ἀσθενέας xal ἀώρους, 
νῶτά τε χυρτιόωντας, ἰδὲ ψευστῆρας ἀθέσμους, 

20 xai παναγεῖς ὄλδου τε ποθήτορας ἀλλοτρίοιο. 
ἣν δ᾽ ἐπὶ μαρτυρίην Ἄ ρεως ἐλθοῦσ᾽ ᾿Αφροδίτη 
ὄμμα βάλῃ πανταυγὲς ἐν ἡμερινῇῆσι λοχείαις, 
ἐχ πυρὸς αὐχήσουσι τέχνας μέλανος τε σιδήρου, 
ἄχμοσι ῥαιστοτύποις μεμελημένοι ἠδὲ χαμίνοις. 


8 ὋὉππότε δ᾽ ἂν σχοπιὴν ὡροσχόπον ὠδίνεσσιν 
126 “Ερμείας χατάγῃ, τῷ δ᾽ ἦ Kv 0£p» ἐπίφοιτος, 
δὴ τότε ῥήτορας ἄνδρας ἰδ᾽ ἐν σοφίησιν ἀρίστους 
ἔσσεσθαι δείχνυσι, καὶ ἀστρολόγους θεοφήμους, 
ἔν τε γεωμετρίησι χαὶ ἐν τελετῇσιν ἀρίστους, 
130. ἔν τε λιθογλυφίησι θεῶν νηῶν τε θεμέθλοις. 

4 Ζεὺς δ᾽ ὑπερορμαίνων φοράδην ὑπὲρ ἀστέρα πα τρὸς 
ἡνίχ᾽ ἂν ἐν χαθέτῳ χόσμου μέσον ἀμφιπολεύῃ 
ζωιδίῳ., τῆμος δὲ γονὰς μερόπων τις ἐνέγχῃ, 
ἔσσεται ἐμποριχοῦ πλοίου φορτοστόλος ἴδρις, 

136 νγαυχλήρου τέχνας θ᾽ αἱρήσεται, ἐν χρέεσίν τε 
ἥμερον ὠνητοῖσι βιώσεται, ἐργασίην τε 
χοινωνὸν πολλῶν συστήσεται, ἄστατα δ᾽ αὐτῷ 
ἐν θαλάμῳ νυμφεῖα γενήσεται ἔν τε γυναιξίν. 

5 Ἑρμῆς 9 οἰχείως ὁπότ᾽ ἂν χατὰ χύχλα φαανθῇ, 

140 μαρτυρίη δὲ Κρόνοιο κατ᾽ αἰθέρα τῷδε πελάζη, 
ῥήτορας ἐμφαίνουσι βροτοὺς σοφίη τε χρατίστους, ]. 
ἑρμηνεῖς τε τίθησι χαὶ ἀστρολόγους τότε θνητούς, 
χρήματα δ᾽ ἐν χείρεσσι xal ὅλδου πρήξιας οἴσει 
οὐ μόνον ἀλλοτρίων χτεάνων, ἰδίων δὲ μάλιστα 

145 ὀφθῆναι, γαίης τε τεμεῖν χαρπὸν παρὰ νῶτα. 

6 ἦν δὲ Σεληναίης ἑλιχοδρόμος ἄστατος ἀστὴρ 
“Ἑρμείαν σύμφωνον ἔχῃ χατὰ χόσμου ἀταρπόν, 
xai μούνη Κυθέρεια συνῇ καλῷ Φαέθοντι, 
δεχτῆρας χρυσοῖο καὶ ἸΙνδογενοῦς ἐλέφαντος 

180 ἐργοπόνους δείχνυσι, xol ἐν πραπίδεσσιν ἀρίστους 
ἔσσεσθαι, θριγχῶν τε καὶ εὐτοίχων κανονισμῶν 


atque victum amplum doloribusque-vacuam vitam, 
imperia autem non adducet regia neque solia , 

sed in-tranquillitate inglorios sine sceptris hos servat 

et damno-carentes , domuumque gubernatores in diriliis. 


Ita quidem fixarum et vagarum (stellarum ) viae 
in-gyrum circa mundum pari-cursu feruntur. 


Alia autem tibi dicam rursus signa divina genitura. 


Quando horarum speculatores radii Ztna 
nascentibus mortalibus in caelo fulgeant , 
stella autem in occasum Martis igniluci veniat, 
noxis-plenos reddit homines, male-viventes, domo-carente;, 
et tenuis egestatis administros, inopesque ; 
sepe etiam morte malevolus (eos) interemit terribili. 

Sin vero non-domesticis locis horam-spectantem Mors 
lucem concesserit genitalem in uterum hominum, 
claudos pede facit et infirmos et immaturos , 
tergaque incurvatos , et mendaces nefarios, 
et prorsus-sceleratos et opum cupidos alienarum. 

Sin ad testimonium Martis veniens Venus 
oculum injiciat preefulgidum mortalibus puerperiis, 
ex igne jactabunt artes nigroque ferro, 

incudibus malleo-verberatis operati atque caminis. 

Quando autem speculationem horam-spectantem partur 
Mercurius demittat, huic autem sit Venus comes, [doloribus 
tum vero oratores viros atque in sapientia optimos 
fore significat , et astrologos divinitus-loquentes , 
ct in geometria et in mysteriis optimos, 
et in statuis-sculpendis deorum et templorum fundamentis. 

Jupiter autem supergrediens propere super stellam ρα Γι: 
quando in linea mundi medium circummeat 
in-signo, tunc vero ortum hominum aliquis ferat, 
erit onerarize navis merces-vehens gnarus, 
et naucleri artes sibi-eliget, et in negotiis 
placide emptitiis vivet , et questum 
communem multorum conjunget, sed instabilia illi 
in thalamo lecti-consortia erunt et in mulieribus. 

Mercurius autem domestice ubi in circnlis apparuerit, 
et testimonium Saturni in szethere huic accedat , 

[ oratores exhibent homines et sapientia optimos ,! 

et interpretes facit et astrologos tunc homines, 

et opes manibus οἱ divitiarum actiones feret 

non modo alienarum possessionum, maxime vero propriarum 
ut-couspiciantur, et terra secare fructum in tergis. 

Sin Lune in-gyrum-currens instabilis stella. 
Mercurium consentientem habeat in mundi via, 
et sola Venus adsit pulcro Jovi, 
factores auri et Indigenz eboris 
operarios exhibet et mente optimos [margisom 
fore, οἱ cancellorum atque bene-parietibus-instructerom 


MANETHONIANORUM LIB. IV. 71 


χοσμήτας, μάλα τοι πεπονημένα τεχνάζοντας. 


7 ἼἌἌρης δ᾽ αἰγλήεις ὅτ᾽ ἂν αὐγῶν ᾿Η ελίοιο 
νέρθε φανῇ Μ v « τε, λοχευομένοισι βροτοῖσιν 
πὸ πήρωσιν στονόεσσαν ἐν ὀφθαλμοῖσι τίθησιν 
ἔσσεσθαι χενεοῖσι xoi ἀμδλυόεσσαν ὀμίχλην. 


8 Ἑρμείας δ' olxeta τυχὼν κατὰ δώμαθ᾽ ἑαυτοῦ 
ἑητῆρα τίθησι βροτῶν, Παιώνιον ἄνδρα, 
εἴσεσθαι μάλα δεινὰ χαὶ εἷς πανάχειαν ἑτοῖμα, 

teo ἔν τε λογιστονόμοισιν ἀεὶ πολυπρήχτορας ἔργοις, 

9 Ζεὺς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν Ερμεία προσμάρτυρα φέγγεα βάλ- 
πουλυπλανεῖς ξενίης φαίνει μερόπεσσι χελεύθους — [An, 
ἵξεσθαι, xal λέκτρα γυναιχῶν ἥσσονα πολλῷ 
θηρήσειν παρὰ χῦδος ἀνάξια θηλυμανοῦντας. 


ὁ Ταῦτα μὲν ὧρ v σχεπτήρια νῦν δέ με χρειὼ 
ἀχτινηδο λίας δρίων τ᾽ αἰθωπὰ κέλευθα 
δωδεχατημορίων τ᾽ ἄστρων χυχλόεσσαν ἐνισπεῖν 
Ζωδιαχήν, ἐξ ὧν γενεαὶ τέχναι τε βροτοῖσιν 
χλωστὴν ἐχπληροῦσι βίου θνητοῖο πορείην. 


Fro Πρῶτα μὲν οὖν Στίλδων, φανερὸς θεός, ἡνίκα xal 
[Ζεὺς 
εἰς ἀχτῖνε βλέπη Ἄρεος φαέθοντι σελασμῷ, 
ἠὲ xav οἰκείων δρίων πυριλαμπέος ὀφθῇ 
Ἄρεος, ἀθλητῆρας ἀελλόποδάς τε προφαίνει 
στερροτάτους τ᾽ ἔσσεσθαι, ἰδ᾽ ἐν νίκαις ἱερῇσιν 
115 στέμματα μυριόδοξα, χαὶ εὐδοχιμοῦντας ἐν ἄθλοις 

4 * * * * * 

2. ἄμφω δ᾽ ἣν τούτοισι Κρόνου προσμάρτυρος ἀστὴρ 
εἶν ἰδίοις δρίοις φαινώπιδα τάξιν ἐπίσχη, 
ἀστεφάνους τεύχει μέν, ἀλειπτῆρας δὲ χρατίστους 
καιδότριθας δείκνυσι διδασχαλίης τε παρέδρους. 

δι ἣν RI xal ἀφρογενοῦς Κύπριδος θοὸν ἀστέρα βάλλῃ 
ἀχτὶς ἹἙ ρμάωνος, ἐναλλάγδην τε γένωνται 
εἰς ἰδίων ὁρίων ἄμφω τρίδον αἰθερόπλαγχτον, 
χωμῳδοὺς λυρικῶν τε μελῶν μελπήτορας ἄνδρας 
δείχνυσιν, μαχλιχῶν τα λόγων θρασυγλωσσέας δούς, 
I$ ναδλιστοχτυπέας τε χοροῖς, κιθάρης τε μελουργούς, 
ὀρχηθμῶν ἴδριάς τε, xal ἐν θυμέλαις προφέροντας. 

4 ἡνίχα δ᾽ ἂν Κρονιχοῦ σέλας ἀστέρος Ἄ ρεος αἴγλην 
πορφυρέαις ἀχτῖσι χαταντίπερ᾽ αἰγλοδολήση, 
δισσά τ᾽ ἐν ἀλλαγμοῖσι φανῇ σελαγίσματα τῶνδε 

I0 ὧν ὁρίων, τεύχει θρηνήτορας ἄνδρας, ἀσέμνους, 
χεδροχαρεῖς, σορόεργα τέχνης χανονίσματ᾽ ἔχοντας, 
γεχροτάφους, χλαυστῆρας ἀποφθιμένων, νεχρονώμας. 

δ8 ἣν Πυρόεις δύνη Φαίνοντι συνὼν ἐπίχεντρος, 
Ἑρμείας δ᾽ ἰσόμοιρος ἐπ᾽ ἀμφοτέροισι φαανθῇ, 

Wb εἶν ὁρίοις xal χέντρῳ ἐπὴν ἴσχωσι Σελήνην, 
ἀνδροφόνους δρῶσιν, ληίστορας, ἐμπεδολώθας, 
χέρδεος ἐχθροτάτου θηρήτορας, , ot βασανηδὸν 

στρεδλὰ χολαζόμενοι σχολοπηίδα μοῖραν δρῶσιν 
πιχροτάτοις χέντροισι προσαρτηθέντες ἐν ἥλοις, 


ι wu 


ornatores, admodum sane polita elaborantes. 
Mars autem lucidus quando radiis Solis 

inferior appareat et Lund, partu-enixis hominibus 

caecitatem luctuosam ín oculis ponit 

fore vacuis et obtusam nebulaim. 


Mercurius autem domesticis versans in edibus suis 
medicum facit hominum, Peeonium virum, [parata, 
scire admodum valida ( remedia ) et in omnem-curationem 


* atque in rationariis semper multum-occupatos operibus. 


Jupiter vero quando Mercurio testantes radios injicit , 
multivagas peregrinz (terra) indicat hominibus vias 
ituros , e£ connubia mulieribus multo inferiora 
venaturos preter decus indigne feminis-furentes. 

Ha quidem Aorarum speculationes ; nunc vero me oportet 
radiorum-jactus terminorumque splendidas vias — [dicere 
et duodecim-in-partes-descriptorum siderum orbicularem 
Zodiacum , ex quibus nativitates et aries hominibus 
fatalem explent vitze mortalis profectionem. 

Primum quidem igitur Mercurius, manifestus deus, 

[quando etiam Jupiter 
radios inspiciat Martis splendenti lumine, 
aut in domesticis sedibus igniluci cernatur 
Martis, athletas et velocipedes preesignificat 
et robustissimos fore , atque in victoriis sacris 
coronas laudatissimas, atque bene-audientes in certaminibus 
* * * * * * 

Ambobus autem si his Saturni attestans stella 
in propriis signis lucidam sedem teneat , 
non-coronatos facit quidem , sed unctores optimos 
puerorum-magistros ostendit et institutionis assessores. 

Sin etiam spumigense Veneris velocem stellam jaciat 
radius Mercurii, vicissimque veniant 
in propriorum signorum ambo semitam per-ztherem-vagan- 
comceedos et lyricorum carminuni modulatores viros [tem, 
ostendit, et lascivorum sermonum procaces cantores, 
et nabliorum-pulsatores in-choris, citharteque modulatores, 
et saltationum peritos, et in thymelis excellentes. 

Ubi vero Safurnis splendor stelle Martis nitorem 
purpureis radiis ex-adverso lucide-tetigerit , 
et duplicia appareant fulgetra horum in alternationibus 
suorum terminorum , facit threnorum-cantores, indecoros, 
cedro-gaudentes, loculos-conficientia artis opificia habentes, 
vespillones , ploratores defunctorum, mortuorum-admini- 

Sin Mars occidat Saturno congrediens in-centro, [stros. 
Mercurius autem pari-rcgionc ambobus appareat, 
in terminis atque centro quum habent Lunam, 
homicidas reddunt, latrones, continuo-noxios, 
lucri infestissimi venatores, qui per-tormenta 
distorte castigati crucifixam sortem vident 
acerbissimis stimulis affixi in clavis, 


8 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ Δ. 


200 οἰωνῶν χατάδειπνα, χυνῶν θ᾽ ξλχύσματα δεινά. 

6 Ζῆνα δ᾽ Uv ἂν φαέθοντα βάλῃ λαμπραύγετις ἀχτὶς 
Ἑ ρμείον, μίγδην τε διαλλάξωσιν δρισμούς, 
ῥητοριχῆς φαίνουσι τέχνης σοφίης τε χρατίστους 
ζηλωτὰς σχολιῶν τε λόγων, νεότητά τε λαμπρὴν 
* * * S * * 

* s γραμματικήν τ᾽ ἄσχησιν ἑνὶ στέρνοισιν ἔχοντας. 
1 στίλόων δ' Ἑρμάωνος ὅτ᾽ ἂν Κυλληνίου ἀστὴρ 
pov ἀχτίνεσσι βάλῃ Kus on (Soc αἴγλης, 
τάς τ᾽ αὐγὰς ἐπέχοντες ἐν οὐρανῷ ἀστερόεντι 
δωδεχατημορίων σχῶσιν βάσιν εἵλιχα, θνητοὺς 
ΣὉ γαιομέτρας δείχνυσι μαθηματιχούς τε φανεῖσθαι, 
» μαγιχούς τε θύτας, ἰδὲ μάντιας ἐσθλούς, 
οἰωνοσχοπιχούς τε, σαφεῖς θ᾽ ὑδρομάντιας ἔρξεν, 
οἷς λεχανοσχοπίη πιστεύεται ἢ νεχυῖσμός. 
ὃ Κυπρογενὴς δ᾽ ἀχτῖνας ἐς ἠέρα πυρσοδολοῦσα 
5:5 ἄμμιγα φωτὶ K ρόνου τεύχει μεροπήια ἔργα 
δοῦλα θεῶν ἱερῶν τε νεωχόρα λυσσομανοῦντα, 
γοῦν τε σεληνάζοντα προφητάζοντα τε θνητοῖς. 
9 ᾿Βέλιον δ᾽ ἀχτῖσιν "A ρης πυριλαμπέσι βάλλων, 
Μήνης δρμώσης μίγα Κύπριδι χοινὰ σὺν αὐτοῖς. 
-2u θηλυτέρους,γονίλων μηδέων ἀπαμήτορας ἄνδρας 
γαλλομανεῖς τ᾽ ἔσσεσθαι ἀγυρτῆράς τε προφαίνει, 
xai πολυπλαγχτοσύνης ἐπιόύήτορας, οἰχτροχελεύθους, 
δυστυχέας, χαμάτου τε χαχοῦ διαδέχτορας αἰεί, 
10 ἣν δὲ Σεληναίην ἑλιχάστερον αἰθροδολήση 
43$ ἀχτῖσι χρυσέῃσι φιλομμειδὴς ᾿Αφροδίτη, 
ἢ χοινῶς ἐπὶ ταὐτὸ πόλου διὰ χύχλα περῶσιν 
δωδεχατημορίοισι, προφήτορας ἱερολήπτους 
ἀνέρας ἐμφαίνουσι. xai ἐν τελετῇσιν ἀρίστους 
μυστιπόλους ῥεχτῆρας ἰδ’ ὀργιόωντας ἔσεσθαι. 
1ι ἼἌλρης δ' Ἑρμείαν διὰ λαμπάδος ἀντία βάλλων, 
421 ἣ δρόμον εἰς ἰσόμοιρον ἰὼν μετὰ τοῦδε σελασμοῦ, 
σωματοφρουρητῇῆρας ἰδ᾽ ἔμπαλι σωματοφόρθους, 
πλαστογράφους τεύχει τε xai ἐν ψεύσταις προφέροντας, 
καὶ θεολωθήτας, χαχοεργέας, ἀφθιτομίσους 
386 xal χατονειδιστῆρας ἐν ἀλλοτρίησι βλάδῃσιν, 
ψέχτας ἀνθρώπων διαδλήτορας, οἷς τὸ τεχνασθὲν 
εἷς ἀπάτην δολόεσσαν ἀληθείης πέλας ἥξει, 
12 ἡνίχα δ᾽ ἂν σὺν τοῖσι xat Οὐρανίδης K ρόνος ὀφθῇ 
ζωιδίῳ, βαίνων τε κατ᾽ αἰθέρα φαίνοπι ῥόμδῳ 
440 7) κατὰ Τοξότεω βάλλῃ σελάγισμα μέλαθρον, 
ἠὲ xac! ἰχθυόεντα βορειοτάτην τε χορείην, 
ἔνθα τε Παρθένος ἐστὶ περὶ Πλάστιγγα Λέων τε, 
ἰχθνοθηρευτάς τε xal ἰξοδόλους δολοεργούς, 
τοξελχεῖς τε τίθησι, xal ὀρνίθων τροφοποιούς, 
245 θηροδιδασχαλίης τ᾽ ἐπιδήτορας ἱμεροέσσης, 
οἷς ἀγρίη γενεὴ τιρασῷ πρηύνετ᾽ ἀγωγῇ» 
χτηνῶν δ᾽ ἀγρονόμων σημάντορας ἐμθασιχοίτους" 
τούτων οὐχ ἀτυχὴς μὲν ἔφυ βίος, ἀλλ᾽ ἐπίμοχθος. 
18 αἰπυπλανὴς δὲ Κρόνος Μ νης ἀχτῖσι πελάζων 
350 δωδεχατημορίοισιν ἐν ἀλλαγμοῖσιν ἑαυτῶν 
ἀχθοφόρους ὑδρέας τε χαθαρτῆρας τε χελεύθων 
ἀμφοδικῶν, οἰκτρούς τ᾽ ἀμαρησκαπτῆρας ἔσεσθαι 


| et grammaticam exercitationem in pectoribus habente; 


avium prandia, et canum laniamenta foa. 

Jovem autem quando splendentem jaciat clare-(ul;szs 
Mercurii, mixtimque alternent terminos , 
rhetoric;e ostendunt artis sapientieque optimos 
zmulatores et callidorum sermonum, et juventutem n». - 
iem 


[rad 7 


* * * $* & & 


Micans autem Mercurii quum Cyllenii stella 
luciferam radiis jaciat Venerei splendoris , 
et radios injicientes in czelo stelligero — [curvum, mortale 
12-in-partes-descriptorum ( siderum ) habeant gradum i»- 
geometras monstrat et mathematcos evasuros , 
astrologos , e magicos sacrificulos, et vates probos, 
et auspices, et manifestos aquae-interpretes fecit, [evoraus. 
quibus patinarum-inspectio committitur aut mortvuoruo- 

Venus autem radios in aerem ardentec-ermittens 
simul-cum lumine Saturni facit mortalia genera 
serva deorum fanorumque cedituos furore-correptos, 
mentemque lunatica et vaticinantia hominibus. 

Solem autem radiis Mars ignilucis jaciens , 

Luna festinante simul-cum Venere eadem-via cum illis, 
imuliebres,genitalium partium amputatores viros 

et Gallos-furentes fore et praestigiatores pracsignificat, 

et magn:c-errationis ingressores , miseras- vias-conficieples, 
infelices , laborisque mali susceptores semper. 

Sin Ltnam ohlique-stellantem in-:there-jecerit 
radiis aureis risus-amica Ventus, 
aut communiter in eadem-regjone poli per orbes transeant 
duodecim-in-partes-descriptis ( stellis ), praedictores divini 
homines ostendunt atque in initiis optimos — [tus-obsessos 
mystica-curantes factores et orgiis-operantes fore. 

Mars autem Mercurium per facem ex -adverso percutiens, 
aut in cursum paris-regionis ingrediens cum hoc jumine, 
corporum-custodes et vicissim corporum-altores, 
falsarios facit atque in mendacibus excellentes, 
et deorum-conviciatores , maleficos , aeterne- perosos 
atque maledicos in alienis damnis , 
vituperatores hominum calumniosos, quibus excogitalum 
in fraudem dolosam ad veritatem prope accedet. 

Quando autem cum his eliam Celi-filius Safurnus cer- 
in-signo, et gradiens per ectherem clara rotatione  [nalut 
aut in Sagittarii domum mittat radios , 
aut in piscosam et maxime-borealem choream , 
et ubi Virgo est circa Jugum et Leo, 
piscatores atque aucupes fraudulentos , 
arcuum-tensoresque facit, et avium nutritores, 
et ferarum-institutionis ingressores desiderabilis , 
quibus ferinum genus mansueta mitigatur disciplina, 
atque gregum agrestium magistros humi-cubantes ; 
horum non infelix quidem evadit vita, verum saerumunos. 

In-sublimi-errans Saturnus Luna radiis appropinquan 
duodecim-in-partes-descriptis (in stellis) in adernationihus 
bajulos et aquilices et purgatores semitarum [mutus 
triviarum, miserosque sulcorum-fossores fore 


MANETHONIANORUM LIB. IV. 79 


ἀγγέλλει, λουτρῶν τε χαθαρτῆρας βαλανείων, 
ἔν τε παραγχυσίῃσι μέλη μωλυτὰ χκαθέψει 

36 καὶ πτηνοῖσιν ἀόρωτα xal ἀρνοφαγοισι λύχοισιν" 
πρὸς δ᾽ ἕτι φύσονται τούτοις χαρποσπόροι ἄνδρες, 
ληνῶν ἀντλητῆρες, ἐν ὕδατι γηράσχοντες ; 
ἀρδευταὶ φορδῆ €, λαχανηφόροι, ἠδ᾽ ἐπίμοχθοι 
ὀνθολόγοι, γαΐης τε μεταλλευταὶ καὶ ὑπουργοὶ 

460 δυσπονίης, οἷς λᾶες ἀπ᾽ οὔρεος ἀχροτομοῦνται, 
χαλχὸς χασσίτερός τε χελαινόχροός τε σίδηρος, 
πάντα θ᾽ ἅτ᾽ ἐχ γαίης μερόπων ἐπίνοια ματεύει. 

14 ἣν δ᾽ ἀχτὶς Κρονιχὴ χορυφὴν ἐπ᾿ ᾿Αρήιον ἔλθη, 
φεγγοδολῶν ὀπτῆρα χαχὸς xaxóv, αἰγλάζοντες 

265 ἔν θ᾽ ὁρίοις ἰδίοισι δνωδεχατημορίοις τε 
συμμίγδην ἐπιδῶσι τριγωνίζοντι σελασμῷ, 
γαστροτόμους, νεχρῶν τε ταριχευτῆρας ἀπηνεῖς 
ἔσσεσθαι φαίνουσι, χκαχεμπορίης τε ματευτάς, 
χαὶ μυσαροὺς σηπτοῖσι τεχνάσμασι σηπεύοντας 
* * * * * * 

410 ἔνθα δυσοσμίη τε xal οἰχτρότατ᾽ ἔργα τελεῖται. 

15 ᾿Βέλιος δ᾽ ἀχάμας ὅτ᾽ ἂν ἀθρῇ τὸν πυρόεννα 
ἀστέρ᾽ ᾿Ενυαλέοιο, θοαῖς ἀχτῖσι βολαυγῶν, 
ζωιδίων τετράγωνον ἀν᾽ οὐρανόεσσαν ἀταρπὸν 
ἀμφίχερω Ταύροιο xal ἀσθματιχοῖο Λέοντος 

τὸ Κριοῦ τ᾽ εἰαρόεντος ἐπ᾽ ὠδίνεσσι βροτείαις, 
ἰσχυρῶν ἔργων τεύχει πονοπαίχτορας ἄνδρας, 
ὀχλοχαρεῖς, φιλόμοχθα θεατρομανοῦντας, ἴχνεσσιν 
αἰθροδεάτας, πηχτοῖσι πεταυριστῇρας ἐν ἔργοις, 
αἰθέρι καὶ γαίη μεμετρημένα ἔργα τελοῦντας, 

290 μιμοδίους, χλεύης τ᾽ ἐπιδήτορας, ὑδριγέλωτας, 
ἐν ξείνῃ γήρως ἐπιδήτορας, ὀθννοτύμδους, 
ὄρνεα γῆς» πόλιος πάσης ἀπόλιστα γένεθλα, 
μωρόφρονας, λιτούς, ἀσχήμονας, αἰσχρογέλωτας, 
χρατοπλαγεῖς, ἀχίτωνας, ἀεὶ χορυφῇσι φαλαχρούς, 

15s ὧν ὃ βίος χλεύῃ τέχνην ἀπεμάξαθ᾽ ἑτοίμην. 

8 ἣν δὲ σὺν Ἢ ελίῳ τε καὶ ρ εἴ καὶ Κύπρις ὀφθῇ, 
σχοινοδάτας τεύχει', χαλοδάμονας, ὑψόθεν εἰς γῆν 
γειτονίη θανάτοιο χαταρριπτοῦντας ἑαυτούς, 
ὧν 5 πόρος μόρος ἐστίν, ἐπὴν εἷς σφάλματα νεύσῃ. 

11 τούτοις δ᾽ ἄμμιγα πᾶσι Κρόνου συναλώμενος ἀστὴρ 

391 τειχοδόμους τε τίθησι, καὶ εὐτόλμους χεραμουργοὺς 
πηλαίης πλίνθου τε χαὶ εὐτοίχων χανονισμῶν 
θριγκῶν τ᾽ εὐθυντῆρας,, ἀεὶ χαμάτοισι δυνήθεις. 

18 ἣν δ᾽ ἰσόμοιρα χέλευρα Κυθηριὰς "Apet βαίνῃ, 

296 ἠὲ τρίγωνος ἐοῦσα χατ᾽ ἔμδασιν ἣ τετράγωνος, 

ἢ διαμετρήσῃ φάος ἄπλετον ἀστέρι χείνῳ, 

δ’ αὖτε τὸν αὐτὸν ἅμα θρώσχωσι τυχόντες 
δωδεχατημορίων ἑλιχὸν δρόμον αἰθροδόνητον, 
τηνίχα τοὺς τεχθέντας ἀναγγέλλουσιν ἔσεσθαι 

200 ζωροπότας οἴνου, μεθυχάρμογας, εἰλαπινουργούς, 
δαιτυμόνας, θιάσοισιν ἀειχώωμους, ἀχολάστους, 
ἥματα νύκτας ἄγοντας ὕπνῳ βεταχοσμηθέντα " 
πρὸς τούτοις δ᾽ ἔτι πουλὺ χαχώτερα βλαστήσουσιν, 
πλαστοχόμαι, νομίμων λεχέων κλεπτῆρες ἄθεσμοι, 

305 μοιχευταὶ μυρόεντες ἀεί, νεομορφοτύπωτοι, 


nuntiat , lavacrorumque purgatores balneariorum, 

atque in aestuariis membra putrefacta coquet 

et avibus non-comesa et agnivoris lupis; 

praeter hos etiam nascentur frugum-satores viri , 
puteorum haustores, in aqua senescentes , 

rigatores pabuli, olera-portantes , atque eerumnosi 
stercorarii, et terrae scrutatores atque subministri 
gravis-laboris , quibus lapides a monte summo-ceduntur, 
883 stannumque et nigri-coloris ferrum, 

omniaque que ex terra mortalium cura querit. 

Sin radius Sa(urnius ad verticem Martium venerit , 
lumine-jactans inspectorem malus malum, et splendentes 
interminis propriis atque in-duodecim-partes-divisis (stellis) 
mixtim incedant trigonum-exhibente fulgore, 
ventrisecas, et mortuorum conditores duros 
fore significant, maleeque mercature quieasitores, 
et fastidiosos putidis artificiis putrefacientes 
* * * * * 
ubi feetor et teterrima opera patrantur. 

Sol autem indefessus quum viderit igneam 
stellam Martis, celeribus radiis jaciens, 
signorum quadratam per caelestem semitam 
cornuti Tauri et anhelantis Leonis 
ct Arietis verni in partus humanos, 
robustorum operum facit laborem-Indentes viros, 
vulgo-gaudentes, grato-labore in-theatris-fürentes, pedibus 
per-aerem-gradientes , fixis petauristas in-suggestibus, 
aere et terra dimensa opera conficientes, 
mimos , sanneeque ingressores , contumeliose-ridiculos, 
in peregrina (terra) senii ingressores,in-peregrina-terra sepul- 
aviculas terre , urbis cujusque urbe-carentes incolas, [tos, 
stolida-sentientes , egenos , indecoros , turpiter -ridiculos, 
caput-verberatos, vestibus-carentes, semper verticibus cal. 
quorum vita ad jocum artem paratam expressit. [vos, 

Sin cum Sole atque Marte etiam Venus conspiciatur, 
funambulos facit , grallatores, superne in terram 
in-vicinia mortis dejicientes sese , 
quorum gradus mors est , siquidem in lapsus nutaverit. 

His autem mixtim omnibus Saturni simul-vagans stella 
murorum -fabros facit , atque audaces tegularumetectores 
lutiet lateris atque bene-parietibus-instructorum marginum 
cancellorumque directores , semper laboribus adsuefactos. 

Sin sequales vias Venus cum-Marte ingrediatur, 
aut trigona in incessu aut quadrafa, 
aut ex-adverso-secet lumen ingens stelle illi, 
ambo autem eundem simul persultent potiti 
in-duodecim-partes-divisarum (stellarum) curvatum cursum 
tunc generatos denuntiant fore [in -sethere-jactatum, 
meribibulos vini, temeto-lsetos, repotiorum-institutores, 
epulones, thiasis semper-comissantes , intemperantes , 
dies ut-noctes agentes somno transformatos; 
ad heec autem etiam multo pejora efllorescent 
effingentes-comam, legitirnorum tororum fures impii, [tes, 
adulteri unguenta-olentes semper, novos-habitus-efforman- 


80 MANEGQNOZ A. 


μάστροπά τ᾽ ἔργα τελοῦντες, ἀεὶ χαχίησι γυναικῶν 
σύμθουλοι, δόλιοι, χαχομήτορες, αἰσχροδιδάχται, 
ἴδμονες, ὧν ἄλοχοι θαλάμους πωλοῦσι συνεύνων. 

19 διηπότεδ' ἀντούτοισι Κρόνου βλαθεραυγέος ἀστὴρ 

310 συννεύῃ κατὰ χῶρον ἀνοιχείοισι χελεύθοις, 
παμπαθέας, στομάτεσσιν ὀπυιομένους, γονοπώτας, 
μήδεα μασθὸν ἔχοντας, ἀναστροφίη τ᾽ ἐφυδρίστους 
ἐχφαίνει φύσεσθαι, ἑταιροτρόφους τε γόητας, 
πορνοσύνης ἀχρατοῦς σημάντορας, αἰσχεοχερδεῖς, 

316 ἔχθιστον, μυσαρόν, μεμαχλευμένον ἦτορ ἔχοντας, 
παμψέχτους. ἀπόφωλα βίου μυσαρωπὰ γένεθλα. 

20 φαινούσαις δ᾽ ἀχτῖσιν ὅτ᾽ ἂν Κρόνος εἷς ᾽᾿Αφροδί- 
λαμπάζῃη , σελάεσσι φλογὸς βαρυδάμονος δλχῷ, [τὴν 
"A Qn « δ᾽ αἰθαλόεις παρέη σὺν τοῖσι διωγμοῖς, 

820 βυρσοτόμους τεύχει. δεροεργέας, ἕν τε χαθέδραις 
σχυτείῃ τέχνη μεμελημένα δαιδάλλοντας, 
θηλυλάλους, δώπου τε γυναιχῶν ἴδριας αἰεί, 
τεχτοσύνης τ᾽ ἄρχοντας, là. ἐν ναυπηγέσι τέχναις 
χαγχανέης ὕλης πελεχήτορας εὐξυλοεργούς, 

315 λαοτόμους τε πέτρης σχληρώδεος, ἐγρεσιοίχους, 
ἠδὲ λιθοψώχτῳ καμάτῳ βίον ἰθύνοντας, 

21 τούτοις δ᾽ Ερμάων ἐπὶ τέρμονας ἡνίχ᾽ ἂν ἔλθη 
οἰχείως, εὔσχημον ἔχων φάος Ἄρεος ἄστρῳ, 
πρηκτῆρας δείχνυσι, τελωνητάς τε βιαίους 

830 φύσεσθαι,, δεινούς τε χρεάρπαγας ἐργολάθους τε, - 
ἕνθεν ἐπήρειαί τε χαὶ ἐχδύσιες τελέθουσιν, —— 
ψευδοχατηγορίαι τε χατηγορίης τε τεχνασμοί, 

22 μαρμαρυγὴν δ᾽ ἀκτῖνος ὅτ᾽ ἂν σελαηφόρος "Epic 
ἀμφὶ Σεληναίης σκολιὸν λαδύρινθον ὀρίνη, 

336 ἠὲ πέλῃ χατὰ ταὐτὸν ἐπ᾽ αὐταῖς λαμπάσι Μήνης 
δωδεκατημορίων, ἀντώπια φέγγεα χόσμου, 
ἀγραυλοὺς δείχνυσι χυνηγητῆρας ἔσεσθαι 
ἄρχυσι καὶ σταλίχεσσιν ἐυσταθέεσσι μέλοντας, 
αἰθροτόχου τε γονῆς ἐπιδήτορας ἰξευτῇρας, 

840 ἐνδεέας τε τίθησι τροφῆς χάμνοντας ἐπ᾽ ἔργοις " 
ἣν δὲ xal οἰχείων δρίων ψαύσωσιν ἅμ’ ἄμφω, 
ὁλογράφους ἄνδρας, χηραγγέας, ὁλχαδοχρίστας, 
ζωοτύπους, μακάρων ἀποπλάστορας, εἰχονομόρφους 
θήσονται, μεθόδῳ τε λινοστολίης προφέροντας, 

845 πευχῆἧέν τε λίπασμα συνασχοῦντας σὺν ἐλαίῳ, 
μόχθον πισσήεντα πονήσοντας παλάμησιν. 


G 28 ᾿Ἀχτὶς δ᾽ αἰγλήεσσα Σεληναίης ᾿Αφροδίτην 
φωτὶ νέῳ βάλλουσα καὶ "A pet μαρτυρέουσα, 
ἀλλοτρίων θαλάμων φαίνει ληίστορας ἄνδρας 

uso ἔσσεσθαι, μοιχευτὰ λέχη μελάθροισιν ἔχοντας. 
θῆλυ δ᾽ ἐὸν τὸ πεφυχὸς ἐν ἤματι τοῦδε σελασμοῦ 
πάγχοινον χέρδος θηρήσεται ἀνδράσι μιχθέν, 
ἔχ τε χαμαιτυπίης ἕξει βίον εὔπορον αἰεί. 
24 “Ἑρμείου δ᾽ ἀχτῖνες ἐπὴν Κρόνον ἀκροθολῶσιν, 
855 "A ped τ᾽ ἐγρεχύδοιμον ἐπὴν ἐφορῶσ᾽ ἐπὶ τούτῳ, 
ὃς δὲ Διωναίης Κύπριδος θοὸν ἀστέρα βάλλη, 
τηνίχα δὴ πόρνας τεύχει παντοῖα μιγείσας, 


καὶ μαχλάδας, τριθάδας τ᾽ ἀνδρόστροφα ἔργα τελούσας. 


et lenonia opera patrantes , semper pravitatibus mulierum 
consiliarii , dolosi, mali-consultores , turpium-magistri, 
scientes eorum,quibus uxores thalamos vendunt conjugum. 

Quando autem his Saturni noxie-splendentis stella 
simul-est in regione non-domesticis viis , 
omnia-patientes , irrumatos , fellatores, 
pro-pudendis mammis utentes, et inversione lascivientes 
demonstrat orituros, et scorta-alentes prsestigiatores, 
scortationis immodice magistros, turpiter-quaestum-facien- 
infestissimum, abominandum,libidinoeum cor habentes, [tes, 
contemptissimos , vanos vitze exsecrabiles alumnos. 

Splendentibus autem radiis quum Saturnus in Venerem 
lucet, luminibus flamma graviter-meantis tractu , 

Mars autem igneus adsit his persecutionibus, 

pelliones facit , corii-operarios, atque in cathedris 
sutoriz artis opera varie-elaborantes , 
muliebriter-loquaces, ef nugarum mulierum peritos semper, 
et structurze auctores, atque in navem-texentibus artibus 
ligne; materize politores bene-lignum-effingentes, 

et lapicidas saxi asperi, domorum-erectores, 

atque lapides-levigante labore vitam gubernantes. 

His vero Mercurius ad terminos quando venerit 
domestice , bene-positum habens lumen Martis stella, 
exactores monstrat et portitores violentos 
orituros , et graves debiti-raptores et capitum-exaclores, 
unde jacture atque bonorum-spoliationes exsistunt, 
et falsze-accusationes accusationisque machinze. 

Splendorem autem radii quando lucifer Mercurius 
circa Lunc obliquum labyrinthum agat , 
aut adsit in eadem-regione post ipsas faces Lunae 
in-duodecim-partes-descriptarum (stellarum ) , adversa lu. 
agrestes ostendit venatores fore [mina mundi, 
retibus et paxillis bene-firmis operantes, 
et aerigense generis ingressores aucupes, 
et inopes facit victus laborantes in operibus; 
sin etiam domesticos terminos tangant simul ambo, 
ligni-pictores viros, picatores-vasorum , navium- unclores, 
animalium-formatores, deorum effictores, simulacrüm-fa- 
facient,et ratione velorum-fabricandorum excellentes, [bros 
pineumque adipem commiscentes cum oleo, 
laborem piceum tractaturos;manibus. 


Radius autem splendidus Zur Venerem : 
lumine novo jaciens et Marti testificans, 
alienorum tororum indicat corruptores viros 
forc, adulterata conjugia domi habentes; 
femina autem genita in die hujus radiationis 
communem questum venabitur viris consuescens , 
et ex prostitutione habebit vitam abundantem semper. 
Mercurii autem radii quum Saturnum sublime-feriunl, 
Martemque tumultus-excitatorem quum adspiciunt pos 
hic autem Dionzz: Veneris velocem stellam jacit, [huno 
tunc vero scorta faciunt omnibus modis coeuntia, 
et libidinosas, et frictrices virilia opera tractantes. 


MANETHONIANORUM LIB. IV. 81 


25. ἣν δ᾽ ἰσόμοιρα φανῇ Κυθερηιὰς “Ἑρμάωνι, 
860 ἄνδρεσσι ξείνοισι xal ἀλλοδαποῖσι μιγεῖσαι 
δεσποτίδες μεγάλων τε βίων μελάθρων τε φανοῦνται. 
2ü τὸν συνετὸν χατιδὼν διὰ τετράδος ὄδριμος Ἄ pc 
οὐχ ἀγαθὸν τελέσει, βλαδερὸν δ᾽ ἐπὶ πᾶσιν ὀρίνει, 
σχυλμοὺς ὑπνοφανεῖς, φαντάσματά τ᾽ ἠδ᾽ ἐπαγωγάς" 
;à καὶ διεγείρονται νεκύων θάμθησιν ἔχοντες. 


H27 Αἰθαλόεις δ᾽ ἀστὴρ Ἄρεως ἀχτῖσι Σελήνην 
φεγγοδολῶν ἰσόμοιρα xaz' Οὐλύμποιο χέλευθα 
ἀχροτάτοις χέντροισι, πρὸς. ἐκθεσίην ἀτίθηνον 
θηλυτόχων βρεφέων τε xal ἀρσενιχῶν βίον ἕλχει" 

470 o0 μὴν εἰς θάνατόν γε πορεύσεται ἔχθεσις ἥδε, 
ἀρνυμέναις δὲ γυναιξὶ τροφοῖς θ᾽ ὑποδάλλετ᾽ ὀθνείαις" 
xiv μὲν ἐπισχοπέη γεγέθλην Κρόνος, εἰς ζυγὸν ἥξει 
λατρείης “ππονόεντα" Διὸς δ᾽ ἐπιδερχομένοιο, 
ἦμαρ ἐλευθερίης ἕξει ποιητὸς ὀθνείων, 

376 συληθεὶς γονέων, οὐ γνήσιος ἐν μεγάροισιν, 
σὺν δὲ διωνυμίῃ τε χαὶ ἐν διπολήιδι φήμῃ 
ζήσεται ἀλλοτρίων γονέων, οὐχ ὧνπερ ἔδλαστεν, 
χρήμασι xat στοργαῖς xai παιδοσύνησιν ὀθνείων. 

8 αὐτὰρ ἐπήνγε Κρόνος Mj vm ἰσόμοιρος δπάρχῃ, 

380 3 διάμετρα φανῇ πλαγχτῷ χόσμοιο πορείῃ, 
πάμπαν ἐς ἐκθεσίην βρεφέων γένος ἔσσυτ᾽ ἐχείνων, 
ὧν γένεσις πρὸς μητρὸς ἐλέγχεται ἀνδράσι δούλη, 
ἐκ γενέτου δὲ πέφυχεν ἐλεύθερα δεσποσυνάων. 

9 ἣν δὲ Κύπρις τούτοις προσμαρτυρέουσα γένηται, 
8η0 ἥσσονες ἐχ πατέρων μητρὸς θαλέθουσι λοχείαις. 
80 ἦμος δ᾽ “Ερμείας Ζηνὸς φαέεσσ᾽ ἰσόμοιρον 
ὁρμήση, τῆμος μὲν ὃ φυόμενος θηητῶν 
σεμνοτάτων γονέων ὀφθήσεται, οὗ πατρὶ μήτηρ 
παρθένος εἷς θαλάμους ζευχθήσεται ἀνδρὸς ἄπειρος, 
j1— — — —— -- 

390 ἔσσεται ἐν γενέθλησι φάος σπανάδελφον ἐσαθρῶν. [ἀστὴρ 
32 σχῆμα δ᾽ Ἄρευς ἐπὶ τοῖσιν ὅτ᾽ ἂν πυριμάρμαρος 
Κύπριδι συννεύσῃ, ἔτι χαὶ Κρόνου εἰσορόωντος, 

5 μετὰ χηρείην μήτηρ πατρὶ τοῦδε συνήξει, 
ἣ διὰ μοιχοσύνην δολοεργέα νυμφευθεῖσα. 


[28 ᾿Ηέλιος δὲ Κρόνοιο καὶ Ἄρεος ἀστέρας ἀθρῶν 
36 ἀχτινηδολίησι φαεσφόρου Οὐλύμποιο, 
ναυσιδάτας φαίνει xat ἐν ὕδασι νήχτορας ἄνδρας 
ἔσσεσθαι, σχαφέων τε χυδερνητῆρας ἀύπνους, 
πρωτάρχας τε νεῶν, ot πολλάχι ναυφθορίησιν 
«0 χείματος ὀρνυμένου βίοτον λείψουσι 8V ἄλυης,᾿ 
νηχόμενοι Μοίραις βαιὸν χρόνον ἐν πελάγεσσιν. 


K 34 Παμφαίνων δ’ ἀστὴρ ὁπότ᾽ ἂν πολιοῖο Κρόνοιο 
᾿Βελίου σελάεσσιν ἀν᾽ οὐρανὸν 3j ἰσόμοιρος, 
τηνίχα φυομένων βοεφέων γεννήτορα πρῶτον 

V5 μητέρος εἷς ᾿Αἴδην πέμψει νεκυοστόλος Αἶσα, 
χτήματά τ᾽ ἐξολέσει πατρώια xal πολὺν ὄλθον" 
καὶ δὲ χασιγνήτων θανάτους ὁρόωσι προόντων, 
πλοῦτον δ᾽ dx θανάτων πολλῶν μέγαν αὐξήσουσιν. 


MANEIHON. 


Sin pari regione appareat Venus Mercurio, 
viris hospitibus et peregrinis consuescentes 
domina magnarum fortunarum et domuum apparebunt. 
Illum sapientem adspiciens per quaternionem fortis Mars 
non bonum faciet, sed noxium contra omnes incitat, 
vexationes somno-visas, phantasmata atque spectra ; 
et expergiscuntur mortuorum horrorem habenfes. - 

Ignea autem stella Martis radiis Zetnam 
splendide-feriens eadem-regione in Olvmpl viis 
summis in-centris, ad expositionem nutrice-carentem 
femineorum infantum atque masculorum vitam trahit ; 
non sanein mortem quidem procedet expositio ista, (alienis ; 
verum suscipientibus feminis atque nutricibus sobjicitur 
atque si inspiciat nativitatem Saturnus, in jugum veniet 
servitii terumnosum ; Jove autem inspectante , 
diem libertatis habebit factitius alienorum , 
abreptus a-parentibus , non naturalis in zedibus, 
atque cum duplici-nomine et in duplicis-urbis titulo 
vivet alienorum parentum, non quibus natus-est , 
opibus et amore et adoptione extraneorum. 

At ubi Saturnus Luna eadem -in-regione sit, 
aut ex-adverso appareat vago mundi itinere, 
pro:-sus ad expositionem infantium genus ruit horuni, 
quorum ortus a matris-parte arguitur hominibus servilis, 
ἃ patris-parte autem nascuntur liberi a-dominiis. 

Sin Venus his attestata fuerit , 
inferiores a parte-patrum matris florent partu. 

Quando autem Mercurius Jovis luminibus eadem-re- 
procedat , tunc natus spectabilium [gione 
maxime-venerabilium parentum conspicietur, cujus patri 
virgo in thalamum deducetur viri expers , [mater 
erit in nativitatibus lumen fratribus-orbans adspiciens. 

Formam autem Martis super bis quando igniluca stella 

Veneri conjungat, insuper etiam Saturno inspiciente , 
aut post viduitatem mater cum-patre hujus convenlet, 
aut per adulterium fraudulentum ducta. 

Sol autem Saturni οἱ Martis stellas videns 
in-radiorum-missionibus Iucem-ferentis Olympi, 
navigrados indicat atque in aquis natatores viros 
fore, ratiumque gubernatores insomnes, 
primoresque navium , qui ssepe in naufragiis 
procella exoriente vitam linquent per salsum-tequor, 
natantes Parcarum-vi breve tempus in pelago. 


Persplendida autem stella quando cani Safurni 
Solis luminibus per celum sit in-eadem-regione, 
tunc natorum infantium genitorem priorem 
matre in Orcum mittet mortuos-deducens Parca , 
et bona perdet paterna et multas divitias ; 
atque etiam fratrum mortes vident ante-natorum, 
et divitias ex mortibus muitis magnae augebunt. 

80 


35 ἣν δὲ Σεληναίης ἀχτὶς ἰσόμοιρα πελάζῃ 
410 φωτὶ Κρόνου, μάρτυς δ᾽ ἐπὶ σήματι τῷδε γένηται 
xal Πυρόεις, μήτηρ προτέρη πατρὸς ἵξετ᾽ ἐς Ἅδην, 
3 μογοστοχίη δεδαϊγμένη, ἢ διὰ νούσου 
ἀμθλωσμοῦ θ᾽, ἃ γυναιξὶ φύσις χρύφιμ᾽ ἄλγε᾽ ἔδωχεν. 
86 Ζεὺς δ᾽ ὅτ᾽ ἂν Ερμείαν τε xal ἱμερτὴν 'Aopo- 
416 ἀχτῖσιν φαέθουσι βάλῃ λαμπραυγέσι κόσμου, [δίτην 
αὐτοχασιγνήτας δέζει χείνοισι βροτοῖσιν 
γύμφας συγγενιχάς τε, λοχεύονται δ᾽ ἀπὸ τούτων 
ἄνδρες παιδείης ἡγήτορες, £v τε καθέδραις 
γραμματικαῖς δήμοιο βίον διαποιμαίνοντες. 


L37 ᾿Ηέλιος δ᾽ ἀχάμας ὁπότ᾽ ἂν Κα πριν Ἂ ρεῖ χοινῶς 

421 ἀχτινηδολίῃσι πυριδλήτοισι χαταθρῇ , 
γνάπτορας εὐσήμων πέπλων, xal τεύχτορας αὐτῶν 
ἱστοπόνους ἔσσεσθαι, ἰδὲ σμητῆρας ἀρίστους 
πρηχτῆρας τ᾽ ἀγεληδὸν ἀλωομένους διὰ παντός. 

88 “ἙΕρμάων δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Δία χαὶ Κρόνον ἀγχυλομή- 

426 ἀχτῖσι, στίλδουσι φλογὸς λαμπτῆρσι, πελάζῃ, [τὴν 
νηοπόλους ispzjxc, ἰδὲ ζαχόρους θεολήπτους, 9 
γραμματέας,, τεμενῶν τε προφήτορας ἄνδρας dütel 
μυστιπόλους, ἱερῶν τε προϊσταμένους στεφαγηδὸν 

420 ἔσσεσθαι σηχῶν τε νεωχορίησι μέλοντας. 

89 ὅππότε δ᾽ ἂν Κυθέρειαν ἐν ἀχτίνεσσι βολαυγῇ, 
Ἄρεά τ᾽ αὖ πυρόεντα βραδὺς K ρόνος, οἵ τότε φύντες 
γειοπόνοι ζήσουσι φυτοσπορίας ἀγαπῶντες 
ὀθνείης χώρης τε καὶ οἰχείης διὰ παντός" 

436 λήψονται δὲ λέχη δίχα γράμματος. οὐχὶ νόμοισιν, 

ἐχ μετεωροσύνης δὲ συναντήσαντες δμεύνοις, 
Κύπριν δ᾽ ἀφρογένειαν ἑλιξοπόρον τε Σελήνην 
πυρσοθόλοις ἀκτῖσι βαλὼν τευ χεσφόρος Ἄ pac 
μηχανιχοὺς τεύχει τε χαὶ ὀργανοπήχτορας ἄνδρας, 
44i τεχτοσύνης τ᾽ ἄρχοντας͵ ἰδ᾽ αὐτοδίδαχτα τέχνησιν 
θαύματα δαιδάλλοντας, ἐν ἀλχηεντί τε θυμῷ 
ἐργοπόνους παλάμησι xat ἁδροτάτους xai ἀρίστους 
ἀχθοφόρους, καμάτων τε πόνους εἰς τέρψιν ἄγοντας. - 
41 τούτοις δ᾽ Epp. είας φαύλοις ἐν σχήμασιν ὀφθεὶς 
4415 μυθολόγους τεύχει τε καὶ αἰσχεορήμονας ἄνδρας, 
μωρολόγους, χλεύης θ᾽ ἡγήτορας, ὑδριγέλωτας, 
ἕν τ᾽ ἀρεταλογίῃ μυθεύματα roux ἔχοντας, 
ψηφάων παίχτας τε καὶ ἐξ ὄχλοιο πορισμῶν 
βομδηδὸν ζώοντας, ἀλήμονας ἧς χθονὸς αἰεί. 


40 


M42 "Hv δὲ Κύπρις Μήνη τε σὺν Ἢ ελίῳ τε xai 

λδ1: μάρτυρες ἀλλήλων μέσον οὐρανὸν ἀμφιπολῶσιν, [^ E ρμιῇ 
ἠδ᾽ ἐν ζωιδίοισι διμορφώτοισι πέλωνται, 
Ἰἰχθύσιν ἣ Διδύμοισι συνωρίζουσι κατ᾽ αἴθρην, 
Τοξότεω χατὰ χύχλον 7| ἐς σταχυηφόρον ἁγνὴν 

406 Παρθενικήν, τῆμος διδυμάτοχα φύσεται ἀνδρῶν 
σώματα xat τριδύμων παίδων θαυμαστὰ γένεθλα " 
κἣν μὲν Ζηνὶ Κύπρις κατὰ φῶς ἰσόμοιρον dvey Oii, 
ἄρσενες ἔσσονται δισσοὶ γένει, ἄμμιγα δ᾽ αὐτοῖς 
χούρη ἀπ᾽ ὠδίνων τεχθήσεται ἐσχατόωσα " 

«eo Οὐρανίδου δὲ K ρόνοι ο θεωροσύνην ἐπέχοντος, 


amm——————sm— ái —8— —— —-— NNNNC EC ANNE od —— — —————————A ———À 10 X o  πὰπὸ 


Lj 


MANEGUNOXZ A. 


Sin Luna radius eadem-ratione appropinquet 
lumini Saturni, testis autem in signo isto fiat 
etiam Mars, mater prior patre veniet in Orcum, 
aut partus-labore necata , aut per morbum 
et abortum, qua feminis natura secreta mala dedit. 
Jupiter autem quando Mercuriumatque desiderabileia 
radiis fulgentibusjaciatclaresplendentibus mundi,( Venerem 
sorores facit illis mortalibus 
sponsas et consanguineas, et pariuntur ab his 
viri doctrinze duces, atque in cathedris 
grammaticis popali vitam dirigentes. 
Sol autem indefessus quando Venerem cum Marte simui 
radiorum-jaclibus igniferis inspiciat. , 
fullones bene-distinctarum vestium, et fabricatores earum 
tela-operarios fore , atque lavatores optimos 
et venditores gregatim errantes ubique. 
Mercurius autem quum Jovi et Saturno versuto 
radiis , nitentibus flammae facibus, appropinquat, 


| templorum-eustodes sacerdotes , et zedituos divinitus-inspi- 


scribas, et fanorum antistites proclamat [ratos, 
mysteriorum-ministros, et sacris praepositos in-corona 
fore, et delubrorum custodix operam-dantes. 

Quando vero Venerem radiis lucis-jactu-tangat , 
Martem autem igneum tardus Saturnus, tunc nascentes 
terra-laboratores vivent plantarum-sationem amantes 
aliens terre atque domesticze ubique ; 
accipient autem toros sine pactis, non legibus, - 
sed ex conniventia incidentes-in uxores. 

Venerem autem spumigenam et tortuose-meantem Le 
flammiferis radiis jaciens armiger Mars [nam 
mechanicos facit atque tormentorum-compactores viros , 
fabrilisque-artis principes, et ab-ipsis-excogitata artibus 
miracula elaborantes , et valido animo 
operarios manibus et robustissimos et optimos 
onerum-gerulos , et laborum molestias in voluptatem tra- 

His autem Mercurius malisin formis visus I hentes. 
fabulatores facit atque turpiter-loquentes viros, 
stulte-garrulos, sanngque duces, fede-ridiculos , 
atque in aretalogia fabulas varias habentes, 
calculorum lusores atque ex vulgi quaestubus 
susurratim viventes , erroneos suz terra semper. 


Sin Venus et Luna cum Sole et Mercurio 
testes alteri-alterorum medium calum circumeant, 
atque in signis biformibus exsistant , 
Piscibus aut Geminis simul-junctis in &ethere, 
Sagittarii prope circulum aut spicigeram castam 
Virginem , tunc duplicata nascentur virorum 
corpora et triplicum fetuum mirabiles ortus ; 
et si quidem Jovi Venus in luce eandem-regionem-tenente 
masculi erunt gemini genere, mixtim autem iis — [occurrat 
puella ex puerperio nascetur postrema ; 
Ceeligena autem Saturno inspectionem obtinente, 


- 


MANETHONIANORUM LIB. IV. 


θηλυγενὴς διδύμων ἔσται τόχος ἄρσενος éxvóc: 
ἐν χακοδαιμοσύνῃ δ᾽ "A ρεος κατεναντία Μ ήνης 
μαρμαρυγὰς φαίνοντος, 6 τιχτόμενος τότε θνητῶν 
σῶμα περισσομελὴς τεχθήσεται, ἔχμετρα γυῖα 

466 πὰρ φύσιν ἡμερίην δεικνὺς μερόπεσσιν ἀθρῆσαι. 


N 43 Ὁ ππότε δ᾽ εἶν ἀγαθοῖσι τόποις στείχωσι κατ᾽ αἴθρην 
Ἄρης πυρσοτόχος θ᾽ εἱλιξόπορός τε Σελήνη, 
τεύχουσιν σοδαροὺς πολυίστορας ἄνδρας ὑπουργούς, 
ἡγεμόνων φιλίησι γεγηθότας, ἀμφὶ δὲ μισθῷ 

470 πουλυπλανεῖς ξενίησιν ἀρήια λήματ᾽ ἔχοντας, 

xal πάσης στρατιῆς ἐπιδήτορας ἐν προχοπῇσιν. 

44 ἣν δὲ Κρόνου βλαδεραυγὲς ἐς Ἄρεα φέγγος ἀθρή- 
δισσὰ δ᾽ ἐναντιόωντα φανῇ σελαγίσματα τῶνδε, ἴσῃ, 
τῆμος ὅσοις γενεὴ μεροπήιος ἄρχεται ἀνδρῶν, 

476 ἐν χαχοδαιμοσύνῃ χαματώδεϊ πᾶσα βιώσει, 
γουσομελεῖς τεύχουσα βροτούς, ὀδύνῃσι συνήθεις, 
χινδύνων βλαύθερῶν τε δυσεχφεύχτων τε παρέδρους. 

Mv δ᾽ ἀμφίχερως σχολιόδρομος ἡνίχ᾽ ἂν ὀφθῇ 

Ἄρεος εἰς τετράγωνα πόλου λοξεύματα βᾶσα, 

480 ἣν δ᾽ ἐπὶ δυομένῳ κατὰ γῆς ἀπὸ τέρμονος αἴθρης 

Στίλδων ἀμφ᾽ αὐτοῖς ἢ καὶ διάμετρος δραθῇ 
ζωιδίῳ χόσμοιο., χαχοὺς ληίστορας ἄνδρας 
ἐχφύσει, θυρέτρων ἐπανοίχτορας ὀθνειάων, 
χλεπτῆρας φαύλους, νυχτοπλανέας τε λαθραίους " 

ἐ86 οὗτοι φωρηθέντες ἐν ἀλλοτρίοισι μελάθροις 

T εἰς συνοχὰς ἥξουσι σιδηρήεντά τε δεσμά, 

εἰρχτὰς δ᾽ οἰχήσουσι φυλαόσόμενοι ἁλυσηδόν, 
ly τε βιαιοτάτῳ θανάτῳ βίον ἐχλείψουσιν, 
ἣ φοδεροῖς ξίφεσιν δεδαϊγμένοι ἢ πελέχεσσιν, 
ἢ βρόχον ἀλγινόεντα δι’ αὐχένος ἐχδήσαντες 
499 πνεῦμα λυγρὸν λείψουσι πιχρῇς Μοίρης 6x" ἀνάγχη. 


48 


0 46. [Κύπρις δ᾽ ἀφρογένεια βροτῶν ὦ ροσχ όπα φέγγη 
δερχομένη, θήσει μὲν ἐν εἰλαπίναις φιλομούσους, 
ἡδυπότας, θιάσων χωμάστορας, ἔχ τε γυναιχῶν 
ὀθνείων στοργῇῆσι χεχασμένα φίλτρα φέροντας, 

406 μοιχείας τ᾽ ἀγαπῶντας, ἐν αἷς ὕόρις, οὐ χύπρις ἄρχει. 

4) Ζεὺς δ' ὁπότ᾽ ἂν φαέθων ὡροσχόπον ὄμμα τιταίνη, 
εὐμόρφους τε τίθησι καὶ εὐτυχέας xat ἐπόλθους, 
ἕν τ' ἀρχαῖς πλειστῇσι πάτρης τὰ βέθαια φρονοῦντας. 

48 τούτῳ δ᾽ εὖτ᾽ ἂν 'À ρῆς υἱίγδην ἰχέλῃσι πορείαις 

500 σχηματίσῃ κατὰ χόσμον, ἰχνοδλαδέας,, φθινοχώλους, 
νευρονόσους, ποδαγρούς, ἀχθήμονας ἄνδρας dücei 
ἔσσεσθαι, χατὰ μιχρὰ νεχρούμενα δάχτυλ᾽ ἔχοντας. 

49 θηλυγενεῖς δὲ γυναῖχες, ἐπὴν Κρόνος ὡρονομήση, 
φύσονται λαμπραί, βαθυχρήμονες, ὀλθομέλαθροι, 

aud ἀξιοπιστοσύνῃ μεμελημέναι,, ἀλλὰ πρὸς ἄνδρας 
παγχοίνως ζήσουσιν ἐπίψογα νύχτας ἄγουσαι, 


ἀλλοτρίου θαλάμου χέρδει βίον ἰθύνουσαι. ] 


P$50 ᾿Ηέλιος δ᾽ ἀχάμας, πυρόεν σέλας, $vix' àv ἔλθη 
ἀρσενιχοῖς ζώοισι xa! αἰθέρος ἠερόπλαγχτον 


δ᾽0 ζωφορίην, θήλεια δ᾽ ἔχῃ νεολαμπέα Μήνην, 


femineus geminarum erit partus sine masculo ; 

in malitia autem Martis ex-adverso Lunz 

splendores mittentis , qui-nascitur tunc hominum 

corpore nimius nascetur, mensuram-excedentia membra 
preter humanam naturam monstrans hominibus videnda. 


Quum vero in bonis locis eunt per zethram 
Mars flammam-pariens et contorte-means Luna, 
faciunt feróces multum-versutos viros administros , 
principum amicitiis gaudentes, atque pro mercede 
iultum-vagantes peregrinis-terris Martios spiritus habentes, 
et omnis militiae ingressores in quaestibus. rit, 
Sin Saturni damnose-fulgens lumen in Marfem inspexe- 
duo autein e-regione-posita appareant lumina horum , 
tunc quibuscumque genitura humana incipit virorum, 
in calamitate laboriosa omnis vivere-faciet , 
morbidos-memhris faciens homines, doloribus assuetos , 
periculorum noxiorum et male-vitabilium adsessores. 
Luna autem utrimque-cornuta oblique-currens quum 
Martis in quadratas poli obliquitates gradiens, [cernitur 
et si in occidente sgb terram a termino three 
Mercurius circa illos aut etiam ex-adverso conspiciatur 
signo mundi , malos latrones viros 
efferet, januarum effractores alienarum, 
fures pravos , et noctivagos secretos ; 
hi deprehensi in alienis sedibus 
'in angustias venient et ferrea vincula, 
et carceres habitabunt custoditi catenatim , 
et violentissima morte vitam relínquent , 
aut terrificis gladiis trucidati aut securibus, 
aut laqueum miserabilem per cervicem alligantes 
spiritum tristem relinquent amare Parce ex necessitate. 


[ Venus autem spumigena mortalium horam-spectantia 
videns, faciet quidem in repotiis Musa-amicos, [lumina 
dulce-potantes , thíasorum comissatores, et ex mulieribus 
alienis amoribus efficacia philtra gerentes, 
etadulteria amantes, in quibus libido, non venus dominatur. 

Jupiter autem ubisplendens Ahoram-spectantem oculum 
formosos facit et fortunatos et locupletes , [intenderit, 
et in magistratibus plurimis patrize salutaria sentientes. 

Huic autem quum Mars mixtim similibus gressibus 
figuraverit per mundum, vestigio-debiles , crure-tabidos, 
nervis-infirmos , podagricos, calamitosos viros clamat 
fore, sensim emorientes digitos habentes. 

Feminez autem mulieres , ubi Saturnus horam-rexerit , 
nascentur splendidse, opulentissim:, felices-domi, 
fidei-dignitati operam dantes , sed erga viros 
communiter vivent probrose noctes transigentes, 
alieni thalami lucro vitam gubernantes, ] 


Sol indefessus autem, igneum lumen, quando incesserit 
virilibus signis per aetheris aere-vagum [nam , 
Zodiacum, feminea autem habeant recens-splendentem Lu- 


JU. 


84 


47,40€ ὅσοι φύσονται, ἐν ἀνθρώποισι χράτιστοι 
ἄνδρες, ἀριστοπονῆες, ἐλεύθερα λήματ᾽ ἔχοντες. 
εὔσημοι γενεήν, ἀγαθοὶ φύσιν, ἀξιόμορφοι, 
δοξοφόροι, πάτρης κηδέστορες ἰθυδίχαιοι. 
δ1 ἣν δέ τ᾽ ἐναλλάξωσι, Σεληναίη μὲν ἐπ᾽ ἄρσεν, 
eio ᾿Ηέλιος δ᾽ ἐπὶ θῆλυ πολυζώοισιν ἐν ἄστροις, 
γωχελέες τε πέλουσι, xal ἄπρηχτοι καὶ ἄτολμοι, 
πηρώσει ψυχῆς νενεφωμένα βουλεύοντες. 
52 αὐτὰρ ἐπὴν εἰς θῇ λυ χαταντήσωσιν ἰόντες 
530 ἀμφότεροι, Νήνης τετελεσμένα τερμοδρομούσης ,' 
πουλυπλανεῖς, ξενίης ἐπιδήτορας ἄνδρας ἔσεσθαι 
αὐδῶσιν, χαίροντας ἀεὶ μεταύλήμασι χώρης, 
xat πόλιος σπουδαῖα πρὸς ὀθνείους φορέοντας 
ἤθεα, χαὶ τιμῇ μεμετρημένα πράγματ᾽ ἔχοντας, 
625 εἷς ἰδίην δὲ πάτρην ψογερὸν βίον ἰθύνοντας, 
οἰχείων ἔργων ἐπιλήσμονας, οὐχὶ θυραίων. 
δππότε δ᾽ ἀρσενιχοῖς Oto σοὶ μίγα φεγγοθολῶσιν 
ζωιδίοις χατὰ χῶρον ἀνάστερον, ot τότ᾽ ἔσονται 
τολμηροί, θρασύθυμα μεμηνότες, ἐχθροὶ ἑταίρων, 
530 πιστοτάτης φιλίης λυμάντορες, ἀχριτόδουλοι, 
οὐ μίαν εἰς ἀτραπὸν βιότου νόον ἐχνεύοντες, 
ἄλλοτε δ᾽ ἀλλοίην ζωὴν εὔτρεπτον ἔχοντες, 
πρήξιας ἀλλάσσοντες ἀεὶ μεθόδους τε πορισμῶν, 
ἐχ δ᾽ ἐνύδρων μόχθων τε καὶ ἐχ παράλοιο διαίτης 
b35 δόματα ποιμαίνουσι xal ix λιμένων τελέοντες, 
δημοσίων τελέων ἐμπείραμον ἦθος ἔχοντες. 
M ήνης δ᾽ ᾿Ηελίῳ σύνοδον χατὰ χόσμον ἐχούσης 
ζωιδίῳ δύνοντι, βροτῶν γένος ἔσσετ᾽ ἀμυδρόν, 
ἢ χαὶ λυσσαλέῃ μανίη δεδαμασμιένον αἰεί, 
640 φαρμαχτόν, νοσόθυμον, ἀεὶ θανάτοιο πάρεδρον"͵ 
πᾶσα βροτῶν ψυχὴ yàp , ἐπὴν τά γε χοινὰ βίοιο 
μὴ φρονέῃ κατὰ θυμόν, ἀναισθήτῳ τε παλαίῃ 
δυσχρασίη, προτέθνηχε, xai ἣν φάος ὄμμασι λεύσσῃ" 
ψυχὴ γὰρ μερόπων ἀμαθὴς νεχύεσσιν ὁμοίη. 
$5 ἣν δὲ Σεληναίη χατέχῃ πάμμηνα χέλευθα 
b46 συνδέσμου K ρονιχοῖο, σεληνιόωντα φανείη 
φῦλα βροτῶν τάδε πάμπαν, ἴδ᾽ εἰδώλοισιν ὅμοια, 
xal χραδίη θεόλῃπτα,, xal ἀχρατέοντι λογισμῷ 
Évcoga , πάντα δ᾽ ἄδουλα κατ᾽ ἀνθρώπους προλέγοντα 
650 φοιδητοῖς μύθοισιν ἀποφθεγχτήρια χρυπτὰ 
ἐσσομένων ἔργων τε βίου, ζωῆς τε χελεύθους. 
ἣν δὲ χαὶ αἰθαλόεις ἀστὴρ σὺν τοῖσι φανείη 
Ἄρεος ἐν χύχλοισι θοοῦ δινήματι χόσμου, 
φάσμασι δαιμονίοισι συναντήσουσιν ἐχεῖνοι, 
656 ψυχῇ δερχόμενοι νεχροδερχῇ, νερτερόμορφα, 
ἕν τε χαταγγελίησι θεῶν μηνύμασί τ᾽ αἰεὶ 
ὀξύγοοι λυπρὸν βιότου τέλος ἀθρήσουσιν, 
εἰδώλων στονόεντα τύπον διὰ παντὸς δρῶντες, 
ὧν πλάστειρα θεὰ πικροῦ θαμθδήματος ἄρχει. 


58 


64 


566 


Q 57 Ἄρεϊ δυομένῳ μέσον οὐρανὸν ἣν Κρόνος ἔλθη, 
661 ἔσται μισέλλην γενέθλη, τιμήν τε θεοῖσιν 
οὐχὶ νέμων, ἄνομός τε φρεσὶν πλήθοντι λογισμῷ, 
ἀλλόφρων, δύσμικτος, ἀμετροεπής, ἀτράπεζος, 


——————M———————ÓÀM——————————Ó€ nrc € PR M 
Ó—————————————————ÀÓ——————M———————————————— 


MANEGQNOZ A. 


tunc quotquot nascentur, in hominibus optimi 
viri, optime-operantes, liberos animos habentes, 
insignes nohilitate, boni indole, digna -forma-instructi, 
gloriosi , patriae curatores recte-justi. 
Sin vero alternent, Luna quidem ad virile, 
Solautem ad femineum ( signum ) signorum-plenis in as! ris, 
segnes exsistunt , et inertes et timidi, 
ciecitate mentis nebulosa cogitantes. 
At quum in femineum occurrent euntes 
ambo, Luna perfecte ad-finem -currente, 
multivagos , peregrinitatis ingressores viros fore 
clamant, gaudentes semper mutationibus loci , 
et urbis-patrize probas ad exteros ferentes 
consuetudines, et honore mensa opera habentes , 
in propria vero patria vituperabilem vitam degentes , 
domesticorum operum immemores, non alienorum. 
Quandoautem in-virilibus terque mixtim lumen-jaciant 
signis circa locum stellis-vacuum, qui tunc-exsistent eru! 
audaces , feroci-animo furentes, inimici sociorum, 
fidissimre amicitie corruptores, inconsiderati, 
non unam in semitam vitse mentem dirigentes, 
sed alias aliam vitam mutabilem habentes, - 
actiones variantes semper rationesque quiestuum, 
ex aquaticis autem operibus et ex maritima vita 
domos pascunt atque ex portubus tributa-dantes, 
publicorum redituum peritam consuetudinem habente;. 
Luna autem cum Sole congressum in mundo habente 
in signo occidente, hominum yenus erit hebes, 
aut etiam furibunda insania domitum semper, 
venenatum, animo-degrum, semper morti vicinum ; 
omhttis enim hominum mens, siquidem communia illa vitz 
non intelligat animo, et cum non-sentiente luctetur 
intemperantia, prius-mortua-est, etiamsi lucem oculis videat; 
mens enim hominum indocta mortuis similis. 
Sin Luna obtineat plenilunares vias 
conjunctionis Saturnia, lunatica appareant 
genera hominum illa prorsus, et umbris similia , 
et corde divinitus-icta , et ratione sui-non-compote 
sapientia, omnia autem inconsulta inter homines przedjcentà . 
inspiratis sermonibus dicta arcana 
futurorum et operum vitze, et vite vias. " 
Sin etiam fulgida stella cum his apparuerit 
Martis in circulis celeris volutatione mundi , 
spectris deiemoniis occurrent illi , [ tia (spectra), 
mente cernentes mortuam faciem, inferam.-formam-haben- 
et in annuntiationibus deorum et evocationibus setnper 
gemebundi tristem vite finem videbunt, 
umbrarum tristem speciem ubique cernentes, 
quarum formatrix dea amar: formidinis dominatur. 
Marti occidenti si medium ceelum Safurnus adeat, 
erit Graecorum-osor ortu , honoremque dis 
non tribuens, impiusque mente luxurianteratione, [couvivii, 
perverse-sentiens , male-tractabilis , procax-verbis , expers- 


MANETHONIANORUM LIB. IV. 85 


αὐτόνομος, χακόθυμος, ἀθεσμοφάγος, δολοεργός, 
065 ὀθνείων χτεάνων ἐπιθύμιος, δὲ, διὰ παντὸς 

δῆμοι μισήσουσι δι᾽ ἀφροσύνην ἀλόγιστον. : 
38.68 M ήνης ἐρχομένης μέσον οὐρανὸν ἐν γενέθλησιν, 
567 “Ε ρμείας δύνων τε xal ὡρονομῶν K póvoc ἄνδρας 

εὐξοάνους παλάμησιν ἀγαλμοτυπεῖς, θεοπλάστας, 
570 χαλκοτύποις τέχνῃσι χολοσσοπόνους παναρίστους 

* * * * * * 
50 Ζεὺς δ᾽ ὑψοῦ φοράδην νέον ἀστέρα φεγγοδολήσας, 

ὥρην ᾿Βελίον βιοτοσχόπον αὐγάζοντος, 

ἐχφαίνει γενεῆς βασιληίδος ἄνδρας. ἔσεσθαι 

χοινωνοὺς μετόχους τε, xal ix σοφίης χλέος ἕξειν, 

575 ῥητοριχοῖς τε λόγοισι μέγ᾽ εὐτυχίης μετέχοντας 
ὅλθον xal  βιοτὴν εὐδαίμονα χαρπώσεσθαι. 

to "E P μῆς δ᾽ sl; ὦρην μεροποσπόρον ἡνίχ᾽ ἂν ἔλθη, 
δυνού e" ς Mijv ὑπὸ λοίσθια τέρματα γαίης, 
ἀνέρες ἔσσονται βαθυχρήμονες, ἕν τε τραπέζαις 

550 πιστόφρονες πόλιος ταμιεύτορες, ἔν τε τοχισμοῖς 
χαὶ χρείαις. ζήσουσι βίον πολὺν ὀλθονομοῦντες. 

0Ι ἣν δὲ Κύπρις κατὰ γῆς ἕλχῃ δρόμον ἀστερόεντα, 
xài Κρόνος οὐρανίην ἀτραπὸν με σοδερχέα βαίνῃ, 
στείρας τοι δείξει χαὶ ἀτέχμονας ἀνδράσι νύμφας 

686 ἀσπορέῃ τε τόχοιο λέχη λιπόπαιδα φερούσας. 

02 δΔηνὸς δ᾽ αἰθροπλανὴς ἐπὶ τούτοις μάρτυρος ἀστὴρ 
δερχθείς, ἀλλοτρίων τέκνων ὑπόῤλητα γένεθλα 
ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξὶν ὑπὸ στοργῇσι θυραίους 
* * * * * * 

63 ἣν δ᾽ ἰσόμοιρος Ἂ e" ς xat& σήματα τοιάδε λάμψη, 

$99 φύσονται μάχλοι, διδυμάστροφοι, ἀρσενομίχται. 
μεμφόμενοι φύσεως ὀρθὴν 680v, ἔν τε πόλεσσιν 
ἀλλοτρίαις ζήσουσιν ἀλώμενοι αἰσχεόφημοι. 

64 ὁππότε δ᾽ ἂν γενέθλην ἐφέπη Κρόνος ὡρονομεύων, 
ἐν χαχοδαιμοσύνη δὲ Σεληναίης φάος ὀφθῇ, 

595 " HA (ou δ᾽ ἀχτῖνες ἀποχλίνωσιν Ὀλύμπου, 
ἐχθεσίην ἕξουσι, τραφήσονται δ᾽ ὑπ᾽ ὀθνείων. 


R65 ἩΝνίχα δ᾽ ἀν Κυθέρη ἐσαθρῇ τεχνοσπόρον ὥρην 
φυομένων, συνέῃ δὲ K ρόνος τ᾽ Ἄρη ς τε σὺν αὐτῷ 
φέγγεϊ λαμπόμενοι χαχοεργέϊ, τῆμος ἔσονται 

000 ἐξ ἀπελευθερίης βασιληίδος ἡμισύδουλοι. 

66 ἣν δ᾽ ἰσόμοιρα Κρόνοιο σελάσματα Κύπριδος 
πανδούλους τε τίθησιν ὁμόζυγα λατρεύοντας, [ὀφθῇ, 
οἰχέτιδος γενεῆς τε πεφυχότας ix γενετήρων " 
οὗτοι δεσποσύνων τε πικρὰς ἕξουσιν ἀνάγχας. 

605 ἐξ ἑτέρων τε δόμων ἑτέροις πάλι δουλεύσουσιν, 
ἑπτάχι χυρείαις καὶ πεντάχι χαινισθέντες, 
εἰς Tipos δ᾽ ἥξουσιν ἀνασσόμενοι διὰ παντός. 

6] ᾿Ἠελίου δ᾽ ἀχτῖνες ἀνοιχείως ἐπὶ τούσξε 
νεύουσαι δεσμούς τε χατηγορίας τε φοροῦσιν 

610 ἀνδράσιν οἰχονόμοισι, xol ἔμπαλιν ἔχλυσιν ἄτης, 
χινδύνων χρυερῶν τε χαὶ εἰρχτάων ἀλεγεινῶν. 

68 ταὐτὸ πάθος κείνοισι xal ἄρξεται, ἣν ἀπολήγη 


Qu à 


exlex , malignus-animo, feedis-vescens, dolosus, 
alienorum bonorum cupidus, quem ubique 
populi oderunt propter stoliditatem imprudentem. 

Luna permeante medium calum in nativitatibus, 
Mercurius occidens et horam-regens Saturnus homines 
aptos-simulacris-faciendis manibus sculptores , deorum-flo- 
aeris-formatricibus artibus colossorum-fabros optimos [toreg, 
* * * * * * 

Jupiter vero sublime latus novam stellam lumine-feriens, 
horam Sole vite-inspectricem collustrante , 
manifestat generis regii viros fore 
consortes et participes, atque ex sapientia gloriam habituros, 
et rhetoricis orationibus magnopere felicitatis participes 
opibus et vita felici fruituros-esse. 

Mercurius in horam mortalium-satricem quando venerit, 
occidente Luna sub infimos temminos terre, 
viri erunt ditissimi, et in mensis 
fideles urbis dispensatores, et in usuris 
et debitis vivent vitam multam opulente-regentes. 

Sin Venus sub terram trahat cursum stellatum 
et Saturnus calestem semitam medio-visam incedat , 
infecundas tibi monstrabit et partu-carentes viris nuptas 
et sterilitate sobolis toros liberis-carentes afferentes. 

Jovis autem in-ethere-vagans stella his testis 
conspectus , alienorum liberorum suppositam prolem 
viris et feminis amore extraneos 
* * * Li * * 

Sin eadem-regione Mars circa signa ista fulgeat , 
nascentur libidinosi, utrimque-vertentes, cum-viris-rem- 
repudiantes natureo justam víam, et in urbibus | [babentes, 
peregrinis vivent vagantes turpiter-audientes. 

Quum autem genituram regit Saturnus horam-tenens, 
in malitia autem Zune lumen aspicitur , 

Solis autem radii declinant ab Olympo, 
expositionem habebunt, et nutrientur ad extraneis. 


Sin vero Venus inspiciat infantis-satricem horam 
nascentium , et adsit Saturnus atque Mars cum eo 
lumime splendentes malelico, tunc eruut 
ex libertinitate regia semiservi. 

Sin eadem-regione Safurnisplendores Veneris videantur, 
prorsus-servee facit simili-jugo famulantes , 
et servili genere natos ex parentibus; 
hi et dominorum anfaras habehunt necessitates , 
et ex aliis domibus aliis rursus servient, 
septies dominiis et quinquies novati , 
atque in senectutem pervenient gubernati semper. 

Solis autem radii non-domestice in hos* 
nutantes vincula et accusationes ferunt 
hominibus vernis , et rursus liberationem a damno, 
a periculis horridis atque tristibus a carceribus. 

Idem malum illis etiam incipiet , si desinat 


* * * * * 


86 ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ A. [E.] 


S 69 ᾿Ἀντιμεσουρανέων δ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Κρόνος Ἂ ρεῖ λάμψη, 
θηροδόρου θανάτου φωσὶν xao. βαρεῖαν 
* e * * * * 
815 ὧν σάρκας δαΐσονται ὀρέστεροι ἠὲ λέοντες, 
ἢ σύες ἀργιόδοντες, ἣ αἱματοπώτιδες ἄρχτοι᾽ 
σχήμασι δ᾽ ἐν τούτοις ὃ γεγὼς καὶ πτώσιας olxtov 
ταρδείτω, xal σφάλματ᾽ ἀφ᾽ ὑψηλοῖο μελάθρου. 


Πάντα γὰρ ἀνθρώποισι πέλει χατὰ Μοῖραν ἄφυχτον" 
e20 ὡς μὲν ζωιδίων χύχλιος πόρος αἰθέρα τέμνει, 
μἱγνυμένων στοιχηδὸν ἀφισταμένων τ᾽ εἰδώλων, 
οὕτω καὶ μερόπων γενεὴ καματηδὸν ἀλᾶται, 
ἢ βίον ἢ θάνατον διζημένη οὐρανόπλαγχτον. 
Ταῦτά τοι οὐρανίων ἄστρων στοιχεῖα τέτυχται, 
625 οἷς ὁ πάλαι καὶ ὃ νῦν xal ἐπὼν χρόνος ἐχμεμέτρηται 
ἐχμέτροις αἰῶσι, καὶ εἰς αἰῶνας ὀπηδεῖ. 


ΒΙΒΛΙΟΝ A. [E.]. 


Χαίροις, ὦ Πτολεμαῖε, λαχὼν βασιληίδα τιμὴν 
γαίης ἡμετέρης, χοσμοτρόφου Αἰγύπτοιο " 
ἀξιά σοι τάδε δῶρα φέρω βασιληίδος ἀρχῆς, 
[ἄστρων οὐρανίων τε φάσεις ἀπλανῶν τε πλάνων τε, 

& ὅσσα βροτοῖς τελέουσιν ἐπιδλέψαντες ἐν ἀρχαῖς, 
σπειρομένοις καὶ τιχτομένοις δειλοῖσι βροτοῖσιν, 
Νυοιρῶν ἀρρήχτοισι μίτοις θεσμοῖσί τ᾽ ᾿Ανάγχης,] 
νύχτας ἄῦπνος ἐὼν xol ἐν ἤμασι πολλὰ μογήσας, 
[ὅππως σοι βίδλους, ἅσπερ χάμον, ἅσπερ ἔτευξα, 

10 τάς σοι ἐγὼ πέμψω χαμάτων σφετέρων μέγ᾽ ὄνειαρ,] 
ὄφρα χεν, ὅσσαπερ αὐτὸς ἐπιτροχάδην Πετόσιρις 
εἴρηχεν, τάδε πάντα μάλ᾽ ἀτρεχέως χαταλέξω 
δυθμοῖς ἡρωιχοῖσι καὶ ἑξαμέτροις ἐπέεσσιν, 
ὄφρα μάθης, ὅτι πάντα δαήμονες ἀνέρες slu£v, 

15. οἵ λάχομεν ναίειν ἱερὸν πέδον Αἰγύπτοιο. 

1 t'Hé«ov, Μήνην, Κρόνον, Ἄρεα, Ἕ μέα, Ζῆνα, 
t Κύπριδά τ᾽ εὐπλόχαμον xaX λέγε Καλλιόπεια. 


A 2 "Hv Κρόνος Ἠέλιός τ᾽ ἄμφω χατίδωσι K υθήρην, 
δυσγαμίην παρέχουσι καὶ ἀστασίην ἐπὶ λέχτροις" 
20 [xal δούλαις μίσγρυσιν ἑταιρίσιν, ἠδὲ λαφύροις 
αἰσχίστως διδόασι χαχῇς Évexev χυθερείης.] 
Ἄρης καὶ Παφίη χέντρων ὅτ᾽ ἂν ὦσιν ἄναχτες" 
μοιχοὺς ἁρπαχτῆρας ἀεὶ δέζουσι γυναικῶν. 
“Ἑρμείας δ᾽ ἣν τοῖσιν ἰσόρροπος ἀντήσειεν, 
25 τέρπονται παίδων χαλεπῇ ἐπὶ χύπριδι xeivot, 


Α 8 ἘἮἨέλιος χέντροισι παρὼν χερόεσσά ve Μ ήνη, 
ὃς μὲν ἐν ἀρσενικοῖσι παρών, Μήνη δέ τ᾽ ἐναλλάξ, 
γεννῶσιν βασιλῆας ὑπερθύμους τε δυνάστας. 

ἀμφότε ροι φωστῆρες ἐν ἀρσενιχοῖσιν ἐόντες 
80 θηλυτέρης Κύπριδος τε χαὶ ὡρονόμοιο χατιθύ, 


E-regione-medii-czeli quando Saturnus Marti splendeat, 
feris-laniantibus-illatze mortis hominibus fatum grave 


* * * * * * 


quorum carnes discerpent aut montani leones, 

aut sues fulmineo-dente, aut sanguinis-potatrices ursae ; 
formis autem in his natus etiam ruinas sedium 

horreat et lapsus ab alto zdificio. 


[ vitabilem : 
Omnia enim hominibus accidunt secundum Parcam ine- 
prout quidem signorum orbitalis profectio :etherem secat, 
miscentibus-se ex ordine et absistentibus signis, 
ita eliam mortalium genus in-laboribus vagatur, 
aut vitam aut mortem sequens in-czelo-vagantem. 
Hec tibi caelestium stellarum elementa exsistunt , 
quibus et preteritum et praesens et futurum tempus emea- 
immensis seculis, et in secula comitatur. [sum est 


LIBER 1. [V.] 


Salve, o Ptolemame, sortitus regium honorem 
terree nostre , mundi-altricis Egypti : 
digna tibi haec dona fero regis imperio , 
[ stellarum eselestium apparentias et fixarum et errantium, 
quicumque mortalibus perficiunt inspicientes in primordiis, 
dum-seruntur et gignuntur, miseris mortalibus, 
Parcarum infractis filis e£ legibus Necessitatis , ] 
noctes insomnis et in diebus multa laborans, 
[ut tibi libros , quos quidem elaboravi , quos quidem paravi . 
lios tibi mittam, laborum nostrüm magnum emolumentum,] 
ut, quecumque ipee obiter Petosiris 
dixit, heec omnia admodum vere edisseram 
rhythmis heroicis et hexametris cantibus, 
ul cognoscas , omnia edoetos viros nos-esse, 
qui sortiti sumus habitare sacrum solum Egypti. 


t Solem, Lunam, Saturnum, Martem, Mercurium, Jovem, 
t et Venerem comatam pulchra dic Calliope. 


Si Saturnus et Sol ambo adspiciant Venerem, 
infaustas-nuptias preebent et inconstantias in toris ; 
[ et servabus miscent meretricibus , atque captivis-puellis 
turpissime dant mal: veneris causa. ) 

Mars et Venus centrorum quando sunt domini, 
moechos raptores semper faciunt feminarum. 

Mercurius autem si iis eequali-impetu occurrat , 
delectantur puerorum prava venere illi. 


Sol centris presens et cornuta Luna, 
ille quidem in masculis (signis) praesens, Luna vero vice- 
producunt reges et superbos dynastas. 
Ambo lumina in masculis apparentia 
feminee Veneris atque horonomi e-regione, 


[ verá , 


MANETHONIANORUM LIB. I. [V.] 


dpa &vixoio ἔργοισιν ἀναγχάζουσι vuvaixaq 
τέρπεεσθαι, μέγα θαῦμα γυναιμανέες γὰρ ἐοῦσαι 
ἀργαλέως γαμέουσιν ἐς ἀργαλέην φιλότητα. 


4 K ριὸν ἐποπτεύων Κρονίδης ἐπίκεντρος ὑπάρχων, 
35 ἢ καὶ σχόρπειον χυανόχροον οἶχον Ἄρηος, 
ἐσθλὸς ἔφυ, ῥέζει δὲ xal ἀνέρας ἡγεμονῆας. 


LEE: * "Ec0Aoo ἔφυ Κρονίδης, ῥέζει δὲ xal ἡγεμονῆας, 


Ἑ ἄρχοντάς τ᾽ ἰδίης πάντοτε πραγματίης. 


6 t Ἑρμείας αὶ Θοῦρος ἐπὴν τετράγωνοι ἔωσιν, 
t πολλάχι χινδύνους περὶ σώματος εὑρίσχουσιν " 

40 t ἣν δ᾽ ἄρα xai δύνωσι, καχίονες οἶδε, μάλιστα 
T Ζηνὸς ἄτερ, μοῖραν δ᾽ οὐχ ἐχφεύγουσι δυναστῶν. 


A7  "Apne xal Παφίη χοινὴν ὁδὸν ἰθύνοντες, 
M Y vv εὖτ᾽ ἂν ἴδωσι, λέχος τεύχουσ᾽ ἀθέμιστον, 
συγγενιχὰς δ᾽ αὐτοῖσιν ἐφαρμόζουσι γυναῖκας. 
4 ἣν δὲ Κύπριν χαλὴν πολιὸς Κρόνος ἀγχαλίσαιτο, 
δυσγαμίην καὶ δυστοχίην δέζουσι γυναιξίν, 
οὐδέ τι χουριδίους ἄνδρας κατέχουσ᾽ ἄχρι γήρως, 
οὐδὲ τέχνοις γλυχεροῖς ἐπὶ χείλεσι μαζὸν ἔθηκαν" 
στειρώδεις γὰρ ἔασιν ἀχρήιά τ᾽ ὠδίνουσιν. 


Α8 ἈἈντίον Ἠελίοιο φάσιν λύσασα Σελήνη 

δι μὴ Κρόνῳ ἀντήσειε" τίς ἂν τότε φῶς ἐσίδοιτο; 
δύσμορος, ὃς xax& πολλὰ παθὼν ᾿Αἰδόσδε κάτεισιν " 
χροιὴν μὲν φορέουσιν ἀμετρούίων ἐλεφάντων, 
ὄγχους δ᾽ ἀμφὶ δέμας καχοελχέας ἀμφιδαλοῦνται, 

δ56 δάχτυλα σηπόμενοι λιποσαρχέα νηλέϊ λύθρῳ - 
ταῦτα δ᾽ ἄτερ Ζηνός τε χαὶ εὐπλοχάμου Κυθερείης 
ἔσσεται, ὁππότ᾽ ἐχεῖνοι ἀπόστροφοι ὦσι Σελήνης. 


LI 


9 t Ἑρμῆς ὡρονομῶν Μ ήνης μέτα καὶ Κυθερείης, 
t δύνοντος Κρονίδαο, θεῶν μυστήρια δρῶσιν. 

60 Τ ἢ μούσης ἅπτονται ἐῦρρύθμοιο λύρης τε, 
T ἠὲ πάλην φιλέουσιν ἀμύμονα παγχράτιόν τε. 


À10 ἉἝἙρμῇςκαὶ Κυθέρεια σὺν ἀλλήλοισιν ἐόντες 
δέζουσιν μούσης ἐπιίστορας εὔφρονας ἄνδρας, 
ἦν πως καὶ χερόεσσαν ὁμοῦ M ήνην ἐσίδωνται, 


866 “Ἑρμῆς φωσφορέουσαν, ἀτὰρ λιποφεγγέα Κύπρις. 


À11 Ζεύς, K Qóvoc, ἀμφότεροι κέντρων ὅτ᾽ àv ὦσιν 
ἀνθρώποις διδόασι τύχης πολυήρατα δῶρα, [ἄναχτες, 
χαὶ μεγάλους ῥέζουσι, χαὶ ἐς βασιληίδας αὐλὰς 
πολλάχις ἤνεγκαν, τιϊλήν τε φέοουσι μεγίστην. 
? Ἑρμείας Φαέθων τε μεσουρανέοντες ἔθηκαν 

ἄνδρα μέγα πλούτῳ γαυρούμενον εὐτεχνίῃ τε, 

xal φιλίην παρέχουσι πρὸς ἀνέρας ἡγεμονῇῆας 

xai δόξῃ μεγάλῃ γαυρούμενον, αἴ xev ἴδηαι 

εὐχέραον M Yi vn v συναφὴν τούτοις ἐπέχουσαν. 


87 


masculis operibus cogunt feminas 
delectari , magnum portentum ; insanientes enim feminis 
arumnose nuptias-faciunt in terumnosum amorem, 


Arietem inspiciens Jupiter in-centro versans, 
vel etiam Scorpium ceruleam domum Martis , 
bonus evasit, facit vero etiam viros duces. 


* Bonus evasit Jupiter, facit vero etiam duces, 
et dominos propria ubique negotiationis. 


t Mercurius et Mars quum quadrati sunt, 
t ssepe pericula circa corpus inveniunt ; 
t si vero etiam occidant , pejores hice , maxime 
t absque Jove, et exitium non effugiunt principum. 


Mars et Venus communem viam dirigentes, 
Lunam ubi vident, torum efficiunt vetitum, 
et cognatas iis conjungunt feminas. 

Sinautem Venerem puleram canus Saturnus amplectitur, 
infaustum-conjugium et infaustum-partum faciunt mulieri- 
neque juvenes viros possident usque-ad senectutem,  [ bus, 
neque infantibus dulcibus in labiis mammam posuerunt ; 
sterlles enim sunt et inutiliter pariunt. 


Contra Solem apparentiam solvens Luna . 
ne Saturno occurrat : quis tunc lucem adspexerit ? 
infelix , qui mala multa paseus in Orcum descendet : 
colorem quiaem ferunt longrevorum elephantorum, 
tubera autem circa-ip corpore male-ulcerosa cireumdantur, 
digitos putrefacti carne-nudos crudeli tabo; 
haec autem sine Jove et bene-comata Venere 
erunt , quando illi aversi sunt s Luna. 


t Mercurius horam-observane cum Luna et Venere, 


t occidente Jove , deorum mysteria faciunt , 


t aut muse operam-dant et bene-concordanti lyre, 

t aut luctam amant egregiam et pancratium. 
Mercurius et Venus alter-cum altera versantes 

faciunt muse peritos sapientes viros, 

8i forte etiam cornutam Lunam intueantur, 

Mercurius luciferam , sed deficientem-luce Venus. 


Jupiter, Saturnus, uterque centrorum quando sunt do- 
hominibus dant fortunze multum-grata dona , [mini , 
et magnos faciunt , et in regias aulas 
ssepe detulerunt , honoremque ferunt maximum. 

Mercurius et Jupiter medium-czlum-tenentes faciunt 
hominem magnopere divitiis superbientem et bona-sobole , 
et amicitiam praebent cum principibus viris, 
et gloria magna superbientem , siquidem videris 
bene-cornutam Lunam propinquitatem his applicantem. 


88 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ A. [Ε.] 


E 12 Πάντοτε μὲν χέντροισιν ἐπὼν χορυθαίολος Ἂ ρης 
76 τὴν πρῆξιν παρέχων τοϊάπερ ἐχτελέει" 


A 18 — — -ὉὦὮὁ- A  - — 
ἥτοι λαξευτὰς ἢ τέκτονας ἢ λιθοεργούς. 
Ἠέλιος δ᾽ ἣν τῷδε συνῇ. πυροεργέας ἄνδρας 
δέζει χαλχοτύπους, ἢ φυσητὰς δέλοιο, 
80 3| βαφέας μογερούς, ἢ χλιδανέας σχοτοεργούς " 
οὗτοι γὰρ xal νυχτὸς ἀγρυπνητῇρες ἐόντες 
νύχτα μὲν ἐργάζονται, ἐν ἥματι δ᾽ ὑπνώσυσιν. 
πάντοτε νυχτερινοῖσι μεσουρανέων K ρόνος αἰνὸς 
ῥέζει χηπουροὺς ἠδ᾽ ἀργαλέους ὁδραγωγούς, 
86 ῥέζει δ᾽ ὑδροφόρους πολυπήμονας, οἶθ᾽ ὑπὸ γαίης 
χευθμῶνας δύνουσιν ἀειχέος εἵνεχα μισθοῦ, 
ἢ πανύγροισι τόποισι παρήμενοι ἐργάζονται, 
μήποτε τῶν ἴδιόν τι χτώμενοι ἐκ χαμάτων γε. 


E14 Ἑρμείας διάμετρον ἔχων Κρόνον ἠδὲ Σελήνην 
er ἐμμανέας τεύχει τ᾽ ἠδὲ φρενούλαθέας. 

A 15 Ἕρμείας διάμετρον ἔχων Κρόνον ἠδὲ Σελήνην, 
90 χεντρωθεὶς δ᾽ αὐτοῖς xac' ἐναντίον ὡρονόμοιο, 
94 xal φρένας ἠλλοίωσε, παρέπλαγξεν δὲ νόημα" 
93 εἰ δὲ ῥοπῆς μὴ μοῖρα τύχη, καθέτου δ᾽ ἀποχλίνη, 
93 ἐσχότισεν μούνῳ χλεψίφρονι ῥεύματι χείνους" 
96 ἔσθ᾽ ὅτε σωφρονέουσι, xat ἔσθ᾽ ὅτε μαργαίνουσιν.. 


md 


16 t Πάντας ἀπ᾿ Ἠελίοιο φυγεῖν χαλόν, ἀλλ᾽ οὐχ 


t νιχᾶται γὰρ Ἄρης ὑπὸ αὐγαῖς ᾿Ηελίοι. [ΓἌρην' 
KE 17 “ Νιχᾶται δ᾽ ἋἊ ρης αὐγῆσιν ὕπ᾽ Ἠελίοιο, 
Inu xal προτέρην χαχίην ἔσθεσεν Ἠέλιος. 


E 18 Αἰδεῖται δ᾽ 'ÀA pc χαθορῶν φάος Ἠελίοιο, 
99 οὐδ᾽ ἔτι τὴν προτέρην ἔσχε καχοφροσύνην. 


D 19 Ζεὺς ῥέζει χρατέοντας ἐλαιορόοιο παλαίστρης, 
οι Κύπρις πορφυρέοισιν ἐν εἵμασιν ἀρχιερῆας, 
καὶ Κρόνος εὐδόξως ἀγορανόμον ἐστεφάνωσεν" 
Ἄρης δ᾽ εὐτόλμους expeti ἡγήτορας ἄνδρας, 
Ἠέλιος δ᾽ ὕπατον, Μήνη δέ τοι ἀρχιδικαστήν, 
ιυ5 "Epio χοσμητῆρας ἑῆς ἐποίησε πόληος. 


Α 20 Αἰγόκερῳ Κύπρις τε xac 1:02/02 παρεοῦσα 
σύν τε Κρόνῳ χαὶ Ζηνὶ καχὴ χατὰ πάντα τέτυχται, 
ἣν συναφὴν πρώτοιο λάθῃ πολιοῖο Κρόνοιο, 
Ἄρεος εἰσδλέψαντος ὁμοῦ Μ᾿ νην Παφίην τε 

r0 σύν τε Κρόνῳ βλαθερῷ" δυστλήμονες ἀνέρες οὗτοι 

μαινόμενοι βαίνουσιν ἑῇς ἐπὶ λέχτρα τεχούσης " 
ἣν δ᾽ ἀχτῖνα λάδωσι πυραυγέος Ἠελίοιο 
μητρυιαῖς μίσγοντ᾽ ἣ παλλαχίσιν γενετήρων, 
* οὕνεκα τὴν προτέρην χαχίην σδέσεν Ἠελίου lc. 


Α 21 Μήνη θηλυτέροισιν ἐπεμθαίνουδα τόποισιν 


Semper quidem centris imminens galea-nutans Mars 
actionem prabens talia conficit : 


aut lapicidas aut fabros aut lapidum-opifices. 

Sol autem si huic adsit, ignifabros homines 
facit zeris-contusores , aut flatores vitri, 
aut tinctores laboriosos , aut fornacarios in -tenebris-operan- 
hi enim etiam nociu insomnes [tes ; 
noctem quidem operantur, interdiu vero dormiunt. 

Semper in-nocturnis (signis) medium-czelum-tenens Satur. 
nus terribilis] facit hortulanos atque laboriosos aquze-du- 
facit etiam aquarios miseros , qui sub terrae . [ctores, 
recessus descendunt turpis gratia mercedis, 
aut humidis locis adsidentes laborant , 
nunquam proprium quid illis acquirentes ex laboribus. 


Mercurius ex-adverso habens Saturnum et Lunam 
insanos reddit atque mente captos. 


Mercurius ex-adverso habens Saturnum et Lunam, 
et in-centro-apparens iis e-regione horonomi , 
et animos alienavit, et transversam-egit mentem ; 
sin inclinationis pars non contingat, sed a catheto declinet, 
sopivit uno mentem-capiente fluxu illos : 
modo sani-sunt, et modo insaniunt. 

t Omnes a Sole fugere conducit , sed non Martem ; 
t-vincitur enim Mars a radiis Solis. 


* Vincitur Mars a radiis Solis , 
et priorem malitiam exstinxit Sol. 


Erubescit Mars adspiciens lumen Solis , 
neque amplius priorem retinet malitiam. 


Jupiter facit victores in oleo-fluente palasstra , 
Venus purpureis in vestibus archi-sacerdotes , 
et Saturnus gloriose seedilem coronavit ; 
Mars vero audaces exercitus ductores viros, 
Sol consulem, Luna autem sane juditii- praesidem , 
Mercurius gubernatores sue fecit civitatis. 


Capricorno Ventus et Aquario vicina 
cum Saturno ct Jove mala omnino exsistit, 
si conjunctionem prioris sumpserit cani Saturni , 
Marte inspiciente simul Lunam et Venerem 
cum Saturno noxio : miserrimi hi viri 
furiosi conscendunt su: toros genitricis ; 
sin radium accipiant igne-fulgidi Solis , 
novercis miscentur aut pellicibus genitorum ; 
* quoniam priorem malitiam exstinxit Solis vie, 


Luna femineis ingressa locis 


MANETHONIANORUM LIB. I. [V.] 89 


116 ἀντίον Ἠελίοιο, xal ὡρονόμοιο τυχοῦσα, 
ἀνέρα γεννήσει μόνον οὔνομα, πάντα δὲ θῆλυν, 5 
πάντα γυναιχὸς ἔχοντα χαὶ αἴσχεα χαὶ φιλότητα. 
ἣν δὲ μεσουρανέη Φαίνων Ἄρης τε χραταιός, 
120 xal στάχυν ἄρσενα δεινῷ ἀποτμήξειε σιδήρῳ. [Av vov, 
ἣν δὲ Κύπρις διάμετρον ἔχοι Κρόνον ἠδὲ Σ ε- 
Ἄρης δ᾽ ἣν τετράγωνον ἴδοι χαλὴν Ἀφροδίτην, 
Ἕ ρμείας δ᾽ ἄρα χέντρον ἔχοι μέσον, ἠδὲ xai αὐτὸς 
* μαρτυρίην τούτῳ χρυερὸς Κρόνος ἀμφιδάλοιτο, 
125 εὐνούχους στείρους,͵ οὔτ᾽ ἄρσενας οὔτε γυναῖχας, 
ἄχνοας, αἷὲν ἐόντας ἀπειρήτους φιλότητος, 
ἔσθ᾽ δτὲ δ᾽ ἑρμαφρόδιτον ὁμώνυμον ἀθανάτοισιν 
* * * * * * 
E 22 ^*""'ApmcO ἣν τετράγωνον ἴδοι καλὴν 'A φροδίτην, 
124 μαρτυρέην τούτῳ xal Κρόνος ἀμφιθάλοι, 
* εὐνούχους στείρους ὁτὲ δ᾽ ἑρμαφρόδιτον ἔτευξαν 
128 δισσάς, ἀχρήστους slc ἕν ἔχοντα φύσεις. 


Α 28  YUx δ᾽ υἱωνός τε Κρόνου Ζεὺς ἠδὲ καὶ Ἑρμῆς 
130 ἀμφότεροι βαίνοντες 6 μοῦ xat χέντρα λαθόντες, 
τεύχουσιν ῥητῆρας ἢ ἐκ λόγου ἢ χαλάμοιο, 
γραπτῇρας πινυτούς, ἢ xat πολυχερδέας ἄνδρας, 
ἐμπορίην φιλέοντας, ἀεὶ πρηχτῆρας ἐόντας. 


Α 34 Μήνη φωσφορέουσα καὶ .Γρεῖ συμδάλλουσα 
138 ἔχτον ἔχοντι τόπον, σίνος ἀνδράσιν αὐτίχα ῥέζει" 
ἀμφὶ πόδας τέμνονται ὑπ᾽ ἀνδροφόνοιο σιδήρου, 
χωλοί, μουνόποδες, ξύλινον προσχείμενοι ἄρθρον, 
λύπην αἰείμνηστον ἑὸν πόδα παπταίνοντες. 


Β25 "A ρες Ἄρες, xaxospyé καὶ ἀνδράσι xal μαχάρεσσιν 
140 xal πόλεσιν xal νηυσὶ καὶ ἠέρι xul πελάγεσσιν 
xal καρποῖς γαίης τε xat εὐρείθροις ποταμοῖσιν * 
ἐἵνεχα σεῦ πόλιες μὲν ὑπαὶ πυρὸς ἐμπίπρανται, 
xal νῆες πελάγεσσιν ἐπιπλώουσαι ὄλοντο, 
καὶ ποταμοὶ ξηροῖσιν ἀνύδατοι ἐν στομάτεσσιν, 
W$ δένδρεά τ᾽ ὠλεσίχαρπα xai ἀνέρες αἰνογένεθλοι " 
οὃς μὲν γὰρ μογερῶς πυριχαέας ὥλεσας ἄνδρας, 
οὃς δὲ xal ὠμοθόροισιν ἕλωρ θήρεσσιν ἔδωχας, 
ἄλλον δ᾽ ἀχλειῶς μετέωρον ἀνεσταύρωσας, 
οὗ τέτατ᾽ ἀνδροφόνοις περὶ δούρασιν ἡλοπαγὴς qeto* 
160 νηλεές, οὐχ ἄρα σοί γε πατὴρ ἦν αἰγίοχος Ζεύς, 
οὐδ᾽ Ἥρη μήτηρ, ἀλλ᾽ οὔρεα πιχρά σ᾽ ἔτιχτεν, 


* * * * * * * 


E20 — 
| xal Λύσσα στυγερὴ xal Χάος οὐλόμενον. 


Α 21 Εἰ δὲ Κρόνον λείψειε Σεληναίη κατὰ μοῖραν, 
τεύχει ῥευματιχοὺς ἠδ᾽ ἀσθενέας χατὰ σάρχα, 
16 τεύχει δ᾽ ἀργαλέους ὑδρογάστορας, ot xat ἔπειτα 
ὀστέα χαυνωθέντες ἀφ᾽ ὕδατος οὐλομένοιο 
ἔγκυον ὠδίνουσιν ἑὸν μόρον ἐντὸς ἔχοντες. 
Ἄρεα δ᾽ ἣν λείψασα Σεληναίη φορέοιτο, 


ex-adverso Solis, et horonomum nacta, 
virum procreabit tantum nomine, omnia vero feminam, 
omnia femins habentem et dedecora et amorem. 

Sin medium-ceelum- teneat Saturnus et validus Mars , 
et spicam virilem terribili demetat ferro. 

Sin Penus ex-adverso habeat Saturnum et Lunam , 
Mars autem si quadratam adspiciat pulcram Venerem , 
Mercurius vero centrum habeat medium , atque etiam ipse 
* testimonium huic,frigidus Saturnus circumjiciat , 
eunuchos steriles , nec viros nec feminas, 
sine-lanugine, semper inexpertes amoris, 
interdum etiam hermaphroditum cognominem deorum 
* * * * * * 

* Mars autem si quadratam adspiciat pulcram Venerem , 

testimonium huic etiam Saturnus circumjaciat , 
* eunuchios steriles, interdum autem hermaphroditum fe- 
duplices, inutíles una habentem naturas. [cerunt , 


Filius et nepos Saturni Jupiter atque Mercurius 
uterque gradientes simul et centra occupantes , 
faciunt oratores aut sermone aut calamo, 
scriptores sollertes , aut etiam multum lucripelas viros, 
mercaturam amantes , semper negotiatores. 


Luna lucifera atque Mari congrediens 


'sextum habenti locum , noxam hominibus statim infert : 


circa pedes secantur homicida ferro, 
claudi , unipedes , ligneum induti membrum, 
dolorem semper-memorem suum pedem adspicientes. 


Mars Mars , malefice cum hominibus tum diis 
et urhibus et navibus et aéri et mari 
et fructibus terre et bene-fluentibus (fluviis ; 
tua causa urbes quidem igne corrumpuntur, 
ef naves mari innavigantes pereunt , 


. et fluvii siccis sine-aqua in ostiis , 


et arbores fructus-perdentes et homines misere-nati ; 

alios enim misere igne-combustos perdidisti viros, ' 

alios etiam crndivoris preedam bestiis dedisti , 

alium turpiter sublimem cruci-affixisti , 

cujus expansa-est homicidis circa lignis clavo-affixa mauus : 
immanis , nec sane tibi pater erat. aegidem-tenens Jupiter, 
neque Juno mater, sed montes asperi te genuerunt, 


* * * ᾿ * * * n 


et Furia scelesta et Chaos perniciosum. 


Sin Saturnum liquerit Luna circa partem, 
facit fluxionibus-laborantes et infirmos carne, 
facit et miseros aquosos-ventre, qui etjam postea 
ossa tumidi aqua perniciosa 
gravidam parturiunt suam mortem intus habentes. 
Marílem autem si linquens Luna feratur, 


90 ΜΑΝΈΘΩΝΟΣ A. [E.] 


* ἀνέρας ἐχτήχει χρυφίμων ἄπο πολλάχι νούσων, 
160 ἥπατος ἢ σπληνὸς τρυχουμένου ἠὲ νεφροῖο, 
ἢ κραδίην παρέτριψε νοήμονα, μητέρα βουλῆς, 
πνεύμονά θ᾽ ἑλχήεντα, χαχὴν νόσον ἀνθρώποισιν, 
οἵπερ δὴ μογέοντες ἀποπτύουσιν ὄλεθρον 
βηχὸς ἀνιάτοισιν ἐλαυνόμενοι στροφάλιγξιν, 
1&5 λεπταλέοι θυμοῖσι καὶ ἀδρανέες μελέεσσιν 
πίνοντες xal ἔδοντες, ἀειθανὲς ἦτορ ἔχοντες. 


Α 38 Ἄρης ἡμερινοῖσι μεσουρανέων τάδε ῥέζει" 
πρῶτον μὲν γονέων βίον ὥλεσε, καὶ λέχος αὐτῶν 
χωρίζει θανάτῳ χαχῷ ἠὲ διχοστασίῃσιν" 

ΡῈ αὐτοὺς δ᾽ ἐν πολλοῖσιν ἐγύμνασε πήμασιν αἰεί, 
θλίψεσιν οὐλομέναις τε xal ἀργαλέαις πενίησιν, 
χινδύνοις, βλαδέεσσι, δανείσμασιν, ἐνδείησιν - 

174 πολλάχι xal θανάτῳ στυγεροῦ θνήσχουσι σιδήρου 

178 ἄστεγοι ἠδ᾽ ἀγύναιοι ἄτεχνοί τ᾽ ἐν νεότητι. 


E99 * * * * * , ἃ 
169 ἀνέρας ἐχτήχει πολλάχις ix χρυφίμων, 
" πολλάχι δ᾽ ὠχυμόρους στυγερῷ διόλεσσε σιδήρῳ᾽ 
176 Ζεὺς δ᾽ ἐσιδὼν τούτων ἐσθλὸν ἔθηχε τέλος. 


C 80 "Apsa δ᾽ ἣν χατέχη, δεινὸν θεόν, αἰθέριος λίψ, 
πολλῶν αἴτιός ἐστιν ἐν ἀνθρώποισιν ἀνιῶν " 
λύπας xai θορύδους, ἐγχλήματα καὶ σίνος αἶνόν, 
3 πάθος * * * * 
ἢ πέλαγος πλώουσιν, δὴν πάτρην προλιπόντες. 


A31 Ἑρμείας, Παφίη, πολιὸς Kpóvoc ἣν μὲν ἔχωσιν 
181 τὴν πρῇξιν, ῥέζουσιν ἀμύμονας ἑἰητῇρας, ᾿ 
184 ἥπια φάρμαχ᾽ ἔχοντας, ἀνώδυνα φαρμάσσοντας᾽ 
182 εἰ δὲ Ζ εὺς ἐσίδοι, πολυόλθους εὐτυχέας τε, 
183 πλούτῳ τιμήεντας, ἀγαχλέας ἀνθρώποισιν. 


A 32 Ὅσσαι δ᾽ ἄν xev ἔχωσιν ὑπὲκ συνόδοιο φυγοῦσαν 
186 Mv v, φωσφορέουσαν ἔτ᾽ ἔμπεδον, ὀρνυμένην τε, 
Ἄρεϊ συμδάλλουσαν ἀνηλέϊ χαὶ Κρόνῳ αἰνῷ, 
ἔμόρυα μὲν φθείρουσι μινυνθάδι᾽ οἷσι χρόνοισιν, 
μηδὲ βροτῶν μορφὴν ἐγγάστριον αὐξήσαντα, 

190 σαρξὶ δὲ θηρείησι πανείχελα ῥοιζήσασαι 
ὠμοτόχοις ὠδῖσιν ἐς ἠελίον φέρον αὐγάς" 
αὐταὶ δ᾽ ἀμφὶ πόνοισιν ἀνηλέα χωχύουσαι 
εἰς ᾿Αἴδος χατίασιν ἀνοστήτοιο μέλαθρον " 
εἰ δὲ Ζεὺς ἐσίδοι, ψυχὴν μάλα πολλὰ παθοῦσαν 
106 ἐχσώσει θανάτοιο, καχῶν δ᾽ οὐχ ἔσσετ᾽ ἀρωγός. 


Β 33 Τίπτε μάτην, ἄνθρωπε, θυηπολέεις μαχάρεσσιν ; 
τίπτε μάτην τρισέλικτος ἀν᾽ οὐρανὸν ἤλυθε χνῖσα ; 
ἴσχεο * οὗ γὰρ ὄνειαρ ἐν ἀθανάτοιο θυηλαῖς. 
οὗ γάρ τις δύναται γένεσιν μετατρεψέμεν ἀνδρῶν, 

900 θ᾽ ἅμα νηπιάχοις συγγίγνεται ἀνθρώποισιν, 
εὐθύ τε Μοιράων εἴλίσσεται ἀμφὶ μίτοισιν, 
χλώσμασιν ἀρρήχτοισι σιδηρείοισί τ᾽ ἀτράχτοις. 


* homines liquefacit ex occultis szepe morbis , 

hepaje aut splene tabescente aut rene, 

aut cor contrivit sapiens , matrem consilii , 

et pulmonem ulcerosum , malum morbum hominibus, 
qui quidem laborantes exspunnt perniciem 

tussis immedicabilibus agitati vorticibus , 

tenues animis et imbecilli membris 

bibentes et edentes , semper-moriens cor habentes. 


Mars interdiu medium-czlum-tenens hec facit : 
primo quidem parentum vitam perdit, et torum eorum 
separat morte mala aut discordiis ; 
ipsos autem multis exercuit miseriis semper, 
afflictionibus perniciosis et molestis egestatibus, 
periculis , noxis , usuris , penuriis ; 
ssepe etiam morte crudelis pereunt ferri 
sine-tecto et sine-uxore et sine-prole in juventute. 


* * * v . *r * 
homines liquefacit sepe ex occultis , 

* siepe autem immaturos crudeli perdidit ferro; 
Jupiter vero intuens horum bonum finem dedit. 


Maríem autem si teneat, terribilem deum, :xtherius Afri- 
multarum causa est in hominibus molestiarum ; [cus, 
dolores et turbas, accusationes et noxàm terribilem , 
aut affectum * * * * 
aut mare navigant , suam patriam relinquentes. 


Mercurius , Venus, canus Saturnus si obtineant 
illam actionem , faciunt egregios medicos, 
blanda medicamina habentes , non-dolorifica miscentes ; 
si vero Jupiter intueatur, locupletes et felices , 
divitiis honoratos , multum-celebratos hominibus. 


Quaecumque autem habent de conventu fagientem 
Lunam , luciferam adhuc firmiter, concitatamque , 
Marti congredientem immiserabili et Saturno terribili , 
fetus quidem perdunt immaturos suis temporibus , 
neque ( in) hominum formam in-utero adauctos , 
carnibus autem ferinis persimiles extrudentes 
crudis partubus in Solis producunt radios ; 
ipssee autem circa labores miserabiliter lugentes 
in Orci descendunt irremeabilis eedem ; 
si vero Jupiter intueatur, animam valde multa perpessam 
servabit e morte, malorum autem non erit averruncus. 


Quid frustra, homo , sacra facis celestibus ? 
quid frustra ter-tortus ad celum adscendit nitor? 
abstine : neque enim auxilium in Dei sacrificio ; 
nec enim quisquam potest nativitatem invertere virorum, 
quee simul infantibus innascitur hominibus, 
statimque Parcarum volvitur circum fila, 
staminibus infractis et ferreis colis. 


MANETHONIANORUM LIB. I. [Υ.] 91 


δέζε Κρόνῳ xai Ἄρηι xal Ἑρμῇ xal Κυθερείη 
xa Διὶ xol Μήνῃ τε xal Ἠελίῳ βασιλῆι" 

306 οὗτοι γὰρ χρατέουσι θεῶν, χρατέουσι xal ἀνδρῶν, 
πόντου xal ποταμῶν πάντων ῥοθίων ἀνέμων τε, 
καὶ γῆς καρποφόροιο xal ἠέρος ἀενάοιο, 


E34 Πλησιφαὴς Κρονίωνι συναντήσασα Σελήνη 
εὐτυχέας ῥέζει xal μαχαριστοτάτους: 
210 εἶ δὲ λίποι Κρονίωνα φάει πλήθουσα Σελήνη, 
οὐχέτι τὴν αὐτὴν ἐντὸς ἔχει δύναμιν" 
ἀλλὰ χαχῶν δεχτεῖρα πέλει λείπουσα πρὸς αὐτόν " 
ἔχφρονας, αἰνομόρους ἣ νοσεροὺς τελέσει, 
ἀμόθλύτερόν τ᾽ ἐτέλεσσεν ἔμεν βίον ἐν χαμάτοισιν, 


* * * * * * 


À 35 Ἄρης καὶ Φαέθων χατεναντίον ἀλλήλοισιν 

316 ἄμφω χέντρον ἔχοντες ἀνωμαλίην βιότοιο 
ἀνθρώποις ἐπάγουσι, xal ἐκ φιλίης ἐλάσουσιν, 
xal προχοπῆς στερέουσιν, ἐπεὶ Διὸς ἔπλετο πλοῦτος 
xal δόξαι xal σωφροσύναι καὶ πίστιες ἐσθλαί, 

220 ix δ᾽ Ἄρεος πενίη τ χαχὴ θόρυθοί τε μάχαι τε, 
ἐγχλήσεις μεγάλαι, περὶ σώματος ἔσθ᾽ ὅτ᾽ ἀγῶνες" 
οὗτοι δ᾽ εὕποροί εἰσιν, ἀπ’ εὐπορίης δὲ πένονται᾽ 
ἣν δὲ μεσουρανέῃ Πυρόεις, τέλος αἰνὸν ἔχουσιν. 

κέντρον ἔχων Φαέθων Μήνης μέτα χαὶ Κυθε- 

225 ἦν πως φωσφορέουσα Σελήνη τῷδε συνάπτοι, [ρείης, 
ἄρχοντας μεγάλους, εὐδαίμονας, ἔμφρονας ἄνδρας, 
ἐνδόξους, στροφίοισι χαρήατα χοσμηθέντας, 
πλούτῳ τιμήεντας, ἀγαχλέας ἀνθρώποισιν. 


Α 26 ᾿Αμφότεροι δύνοντες ὁμοῦ Κρόνος ἠδὲ καὶ 'A ρης, 

410 Μήνης Ἠελίου τε χαταντίον ἑστηώτων, 
ῥέζουσ᾽ ἐμμανέας, πάσας φρένας ἐξολέσαντες " 
οἴονται δ᾽ ὁράαν νεχύων σχιοειδέα μορφήν, 
οἱ δὲ xai εὐφρονόοντες ἀεικέα πήματ᾽ ἔχοντες 
πίπτουσιν συνόδοισι Σεληναίης ὁπὸ ῥιπῆς. τη, 

455 ἣν δὲ Κρόνου μέσση τε χαὶ Ἄρεος 7j Ἀφροδί- 
xai Μήνην λεύσσωσι xal Ἑρμείαν τετράγωνον, 
δρῶσιν φοιδητὰς 3) μάντιας, οὔθ᾽ ἱεροῖσιν 
ἑζόμενοι ζώουσιν ὀνείρατα μυθίζοντες, 
οἱ δὲ χαὶ ἐν κατοχῇσι θεῶν πεπεδημένοι αἰεὶ 

349 δεσμοῖσιν μὲν ἔδησαν ἐὸν δέμας ἀρρήχτοισιν,. 

* * * * * * 

εἵματα μὲν ῥυπόωντα, τρίχες δ᾽ οὐρῇσιν ὅμοιαι 
ἵππων χηροπαγεῖς οὖλαι πληροῦσι χάρηνον᾽ 

oi δὲ xai ἀμφιτόμοισι σιδηρείοις πελέχεσσιν 
ἔνθεα λυσσώοντες δὸν δέμας αἱμάσσουσιν. 

345 πλησιφαὴῆὴς δ᾽ Ἄρηι συναντήσασα Σελήνη, 
Ζηνὸς ἄτερ Κύπριδός τε, χαχὴ κατὰ πάντα τέτυ- 
βλάπτει μὲν βίοτον xal πλούσιον ἄνδρα πένητα [ xvat* 
ῥηιδίως ἔρρεξε, μινυνθάδιόν τε χροόνοισιν 
ἐξαπίνης ἀπόλεσσε βίη χαχοεργέϊ Μοίρης. 

wo Ἄρεος ἠδὲ Κρόνοιο μέσην δείμαινε Σελήνην, 
οὔνεχεν ἀργαλέη πέλεται μογερῇσι τεχούσαις" 


Sacrifica Saturno et Marti et Mercurio et Veneri 

et Jovi et Lunc et Soli regi ; 

πὶ enim dominantur diis, dominantur etiam hominibus , 
mari et fluviis omnibus turbidis et ventis , 


et terre frugiferee et aeri perenni. 
e 


Pleni-lumine Saturno occurrens [una 
felices reddit et beatissimos ; 
sin reliquerit Saturnum lumine abundans Luna, 
non amplius eandem intus tenet vim ; 
sed malorum effectrix est deficiens ad illum : 
δὲ ilidos , foede-morientes aut morbidos faciet , 
et hebetiorem effecit esse vitam in laboribus, 


* * *» * *» * 


Mars et Jupiter ex-adverso sibi-invicem 
ambo cenírum habentes inconstantiam Υἱ [88 
hominibus immittunt , atque ex amicitia expellent , 
et progressu privabunt, quum Jovis sint divilite 
et honores et modestia et fides bona, 
ex Marte autem paupertas mala turbieque proliaque , 
aocusationes magnzs , de corpore interdum certamina ; 
hi divites sunt , post divitias autem egent ; 
sin tmedium-celum-teneat Mars, finem terribilem habent. 
Cenirum tenens Jupiter cum Luna et Venere , 
si quando lucem-ferena una huic congrediatur, 
principes magnos, felices, sapientes viros, 
gloriosos , fasciis capita ornatos , 
divitiis honoratos, valde-celebratos hominibus. 


Ambo occidentes simul Saturnus atque Mars , 
Luna et Sole ex-adverso stantibus, 
faciunt furiosos, omnem mentem deperdentes; 
putant autem se-videre mortuorum umbris-similem formam, 
alii etiam bona-mente-preediti turpes calamitates habentes 
cadunt in-conventibus Lunae ab impetu. 
Sin inter-Sa(urnum atque Martem media sil Venus, 
et Lunam videant et Mercurium quadratum , 
faciunt fanaticos aut vates , qui in-templis 
sedentes vivunt somnia enarrantes, 
alii vero etiam afflatibus deorum vincti semper 
vinculis quidem colligant suum corpus infractis , 
* * * * * * 
vestes quidem squalidz , capilli autem caudis similes 
equorum cera-compacti spissi complent caput ; 
alii vero etiam ancipitibus ferreis securibus 
divinitus furentes suum corpus cruentant. 
Plena vero Marti occurrens Luna , 
absque Jove et Venere, mala omnino esl : 
affligit quidem vitam οἱ divitem hominem pauperem 
facile reddidit, et immaturum temporibus 
repente exstinxit vi malefica Parcae. 
Martis et Saturni mediam time Lunam, 
quoniam noxia est miseris matribus : 


92 | ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ A. [E.] 


τρύχει γὰρ ταύτας χρυφίμων ἄπο' πολλάχι δ᾽ αὐτοὺς 
ὥλεσεν ἐν θανάτοισι βιαιοτάτοισι βαλοῦσα, 
ἁψαμένους βρόχον αἰνὸν, ἢ ἀραμένους ξίφος ὀξύ, 

285 ἢ πυρὶ δαιομένους, ἢ ἐν ὕδασι πολλὰ παθόντας. 

Ἄρεος ἠδὲ Κρόνοιο μέση Κύπρις οὐ χαλοεργός, 

oUvexev ἀνθρώποισι χαχὴ χατὰ λέχτρα τέτυχται" 
μίσγει γὰρ δούλῃσιν ἑταιρίσιν, ἃς φιλέοντες 
ζήλῳ ἐλαύνονται χαχοεργέϊ " πολλάχι δ᾽ οὗτοι 

260 ἀνέρες ὀργιόωντες ἀποχτείνουσι γυναῖχας, 
at μόρον αἷνὸν ἔχουσι καχῆῇς διὰ φίλτρα χυθήρης. 


A 37 Ζῴδιον ὡρονόμοιο λαχὼν Ζεὺς ἠδ᾽ Ἀφροδίτη 
Ἄρηος δύνοντος ἀνηλέος ἠδὲ Κρόνοιο, 
» * * * * * 
πλούσιοι ἐν πρώτοισι xat ἐν πυμάτοισι πένητες, 
4η5 ἀλλ᾽ οὐχ ἐχλείπουσι μάχας θορύβους τε δίκας τε, 
εἰ μήπως D a £O ov πυμάτην περὶ μοῖραν ὁδεύσῃ. 
εἰ δ᾽ Ἄρης ὥρην χατέχοι ᾧ αίνων τε σὺν αὐτῷ, 
δύνῃ δ᾽ αὖ Φαέθων χατεναντίον ἀμφοτέροισιν, 
ἐν νεότητι πένητα χαὶ ἐς τέλος εὔπορον ἄνδρα 
270 ῥέζουσιν, βιότοιο δ᾽ ἀνώμαλα ἔργα τελοῦσιν. 
εἰ δὲ Κρόνῳ χαὶ Ἄρηι συνῇ χερόεσσα Σελήνη, 
μοίρης ἐντὸς ἐοῦσα, συνάπτῃ δ᾽ αὐτίκα τοῖσδε, 
ἐντὸς ἔχει χαχίην Ἄρεός τ᾽ ἠδὲ Κρόνου αἰνήν, 
αἶνός τ᾽ ἀνθρώπων ἔσεται βίος ἠδ᾽ ἐλεεινός, 
475 xal πενίη χαὶ μοῖρα χαχή" καὶ λάτρια ἔργα 
πείσονται, βίοτόν τε ῥοπῇ λείψουσι πρόμοιροι. 


Ἡνίχα δ᾽ ἡ Κερόεσσα μέσον πόλον ἀμφιδεθῶσα 
γυχτερινοῦ θέματος χατὰ μοῖραν ἰοῦσα φαανθῇ;, 
Ἠέλιος τ’ ἐπίχεντρος ἐν ἀρσενιχοῖσι τόποισιν, 

380 γεννῶσιν βασιλῆα, θεὸν βροτὸν ἀνθρώποισιν. 
Ἑρμείας δὲ μεσουρανέων, Τιτὰν δὲ σὺν αὐτῷ 
αὐτή θ᾽ ἡ Κερόεσσα καθ᾽ ὡρονόμοιο τυ; οὖσα 
ἡμερινοῦ θέματος, βασιληίδος ἐστὶ γενέθλη. 
ταῦτα δέ τοι τελέουσιν, ἐπὴν ἐπίχεντροι ἔωσιν, 
280 μηδένα τῶν ὀλοῶν κατεναντίον ἐχθρὰν ἔχοντες. 


F 38 


IV39 ἮΝ δ' ἐπὶ μαρτυρίην Ἄρεως ἐλθοῦσ᾽ Ἀφροδίτη 
ὄμμα βάλῃ πανταυγὲς ἐν ἡμερινῇστ λοχείαις, 
ἐχ πυρὸς αὐχήσουσι τέχνας μέλανός τε σιδήρου 
ἄχμοσι ῥαιστοτύποις μεμελημένοι ἠδὲ χαμίνωῳ, 


190 Ἑρμῆς δ᾽ οἰχείοις ὁπότ᾽ ἂν χχτὰ χύχλα φαανθῇ, 
μαρτυρίη δὲ Κρόνοιο κατ᾽ αἰθέρα τῷδε πελάζῃ ; 
δὴ τότε δήτορας ἄνδρας ἰδ᾽ ἐν σοφίησιν ἀρίστους 
ἔσσεσθαι δείκνυσι xai ἀστρολόγους θεοφήμους. 


st δὲ Σελὴν αἰης ἑλικώπιδος ἄστατος ἀστὴρ 
395 Ἕρμε ίαν σύμφωνον ἔχοι: χατὰ χόσμου ἀταρπόν, 
xal μούνη Κυθέρεια συνῇ χαλῷ Φ αέθοντι, 
ῥεχτῆρας χρυσοῖο καὶ ἸΙννδογενοῦς ἐλέφαντος 
ἐργοπόνους δέζει καὶ ζωγραφίης μεδέοντας , 
εὐφυέας θριγχῶν τε xal εὐτυχέας κανονισμῶν 


consumit enim illas ex occultis ; et saepe ipsos 
perdidit in mortes violentissimas injiciens , 
alligantes laqueum terribilem, aut tollentes gladium acutum, 
aut igni combustos, aut in aquis multa passos. 

Martis et Saturni media Venus non benefica, 
quoniam hominibus mala in toris exsistit : 
miscet enim ancillis meretricibus, quas amantes 
zelo agitantur malefico ; szepe autem hi 
viri irascentes interficiunt uxores , [neris. 
qua interitum terribilem habent ob malze fascinationem ve- 


Signum Aoronomi nactus Jupiter et Venus 
Marte occidente immisericorde et Saturno, 
* * * * Li & 
divites initio οἱ postremo pauperes , 
sed non relinquunt pugnas et turbas et judicia , 
nisi forte Jupiter ultimam circa partem meaverit, 
Sin Mars horam teneat et Saturnus cum eo, 
occidat autem rursus Jupiter ex-adverso ambobus , 
in juventute pauperem et ad finem divitem hominem 
faciunt , vitze autem varia opera perficiunt. 
Sin Saturno et Marti adsit cornuta Luna 
intus partem versans, conjungatur autem statim iis , 
intus habet malitiam Martis et Saturni terribilem, 
et terribilis hominum erit vita et miseranda, 
et paupertas et sors mala; et servilia opera 
patientur, vitamque subito relinquent ante-fatum. 


Quando autem Cornuta medium polum circumgressa 
nocturni thematis in parte incedens apparuerit , 
et Sol in-centro in masculis locis, 
generant regem , deum mortalem hominibus. 

Mercurius vero medium-celum-(enens et Sol cum illo 
ipsaque Cornuta in horonomo versans 
diurni thematis, regine est nativitas. 

Hec vero faciunt , quando in-centris sunt, 
neminem e noxiis ex-adverso hostem habentes. 


Sin ad testimonium Martis veniens Venus 
oculum injiciat praefulgidum mortalibus puerperiis, 
ex igne jactabunt artes nigroque ferro, 
incudibus malleo-verberatis operati et camino. 


Mercurius autem in-domesticis ubi in circulis apparue- 
et testimonium Sa/urni in there huic accedat, [rit- 
tunc vero oratores viros atque in sapientia optimos 
fore significat, et astrologos divinitus-loquentes. 


Sin Luna orbiculate instabilis stella 
Mercurium consentientem habeat in mundi via, 
et sola Venus adsit pulcro Jovi , 
factores auri et Indigend eboris 
operarios facit et picture principes, 
sollertes cancellorum et felices marginum 


MANETHONIANORUM LIB: I. [V.] 98 


800 κοσμιήτας, μάλα τοι πεπονημένα τεχνάζοντας, 


Ζ να δ' ὅτ᾽ ἂν φαέθοντα βάλῃ λαμπραύγετις ἀκτὶς 
* EK o μείω, μίγδην τε διαλλάξωσιν δρισμούς, 
διήτορας ἐμφαίνουσι βροτοὺς σοφίης τε χρατίστους 
ζηλωτάς, τεύχει τε λόγων νεότητά τε λαμπρὴν 
306 Ὑραμματιχὴν ἄσχησιν ἐνὶ στέρνοισιν ἔχοντας. 

M ἥνης δ᾽ ἀμφίχερω σχολιὸς δρόμος ἡνίχ᾽ ἂν ὀφθῇ 
"A ρεος ἀχτίνεσσι πόλου λοξεύματα βαίνων, 
Στίέλόδων δ᾽ ἀμφ᾽ αὐτοῖς ἣ χαὶ διάμετρος ὁραθῇ 
ζωιδίῳ χόσμοιο, χαχοὺς ληίστορας ἄνδρας 
310 xal θυρέτρων δεινοὺς ἐπανοίχτορας ὀθνειάων, 
χλετιτῆρας φαύλους νυχτοπλανέας τελέουσιν * 
οὗτοι φωρηθέντες ἐν ἀλλοτρίοισι μελάθροις 
εἰς συνοχὰς ἥξουσι σιδηρήεντά τε δεσυά, 
εἰρκχτὰς δ᾽ οἰκήσουσι φυλασσόμενοι ἀλύσεσσιν, 

816 ἔν τε βίᾳ θάνατον λείψει χαχοεργέϊ θυμῷ, 

3) σφαγίοις ξίφεσιν δεδαϊγμένοι ἢ πελέχεσσιν, 

Ἅ βρόχον ἀγχονόωντα δι᾽ αὐχένος ἐνδήσαντες, 

[ἢ διὰ λαιμοτόμου φάρυγος βίον αἵματι λείψει 

σφονδυλόεντα τράχηλον 1| ἰνίον ἀχροτομηθείς -] 

320 πνεῦμα θ᾽ ἐὸν λείψουσι πιχρᾶς Μοίρας 6r" ἀνάγχας. 
Ἠέλιος δὲ Κρόνοιο χαὶ Ἄρεος ἀστέρας ἀθρῶν 

ἀχτινηδολίησι φαεσφόρου Οὐλύμποιο, 

ναυσιθάτας δείχνυσι xal ὕδατος ἴστορας ἄνδρας, 

πλωτάρχας σχαφέων, ot πολλάχι ναυφθορίησιν 
225 χείματος ὀρνυμένοιο βίον σώζουσι δι᾿ ἅλμης 

νηχόμενοι Μοίρῃσιν δπὸ τρόμον ἐν πελάγεσσιν. 
παμφαίνων δ᾽ ἀστὴρ χυανοχρώτοιο Κρόνοιο 

Ἠελίου σελάεσσιν ἀν᾽ οὐρανὸν ἣν ἰσόμοιρος, 

τηνίχα φυομένων βρεφέων γεννήτορα πρῶτον 
339 μητέρος εἰς ᾿Αἴδην πέμψει νεχυηπόλος Aíca, 

χτήματά c ἐχδάλλει πατρώια xai μέγαν ὄλθον, 

καί τε χασιγνήτων θάνατον ὁρόωσι προόντων, 

κἀχ πολλῶν θανάτων πλοῦτον μέγαν αὐξήσουσιν. 

ἣν δὲ Σεληναίης ἀχτὶς ἰσόμοιρα πελάζῃ 
336 [φωτὶ Κρόνου, ] μάρτυς δ᾽ ἐπὶ [σήματι τῷδε γένηται 

καὶ Πυρόεις, μήτηρ προτέρη [πατρὸς] οἴχετ᾽ ἐς Ἅ- 

3 μογοστοχίῃ δεδαϊγμένη, ἣ ὑπὸ νούσου [ δὴν, 

αἵἱμηρῇσι γυναιξὶ φύσις χρύφι᾽ ἄλγε᾽ ἔδωκεν. 


4 1 Ἦν Κρόνος ὡρονομῇ, Πυρόεις δύνῃ δὲ xoc 
340 1 αἴλινος ὅστις ἀνήρ γε βιαιότατον μόρον ἕξει. 


Ε41 Ἠελίῳ τετράγωνος Ἄρης, Μήνη δέ τε. Φαίνων, 
δούλους ποιήσει xal γονέων στερέσει. 
ἣν δ᾽ ἔτι xo IT a (v κατεναντίον Ἄρεος ἔλθη, 
* * * * * * 
καὶ ταύτην τετράγωνος ἴδοι K póvoc ὑψόθεν ἑστώς, 
Ws ἐχ δούλων δούλους τῇδε νόει ξυνέσει. 
ἣν Φαέθων τετράγωνον ἴδοι Κρόνον ἠὲ τρίγωνον, 


* * * * * * 


[i00v, . 


ornatores , admodum sane polita elaborantes. 

Jovem autem ubi splendentem tangit fulgidus radius 
Mercurii, et mixtim alternant fines , 
oratores producunt homines et sapientie optimos 
aemulos, et facit sermonum et juventutem nobilem 
* * * * * *. 
grammaticam exercitationem in pectoribus habentes. 

Lunc autem uítrinque-cornute obliquus cursus quum 
Martis radiis poli obliquitates obiens, [cernitur, 
Mercurius autem circa illos aut etiam ex-adverso conspici - 
signo mundi , malos latrones homines [tur 
et januarum terribiles effractores alienarum, 
fures pravos noctivagos efficiunt ; 
hi deprehensi in alienis zedibus 
in angustias venient et ferrea vincula, 
et carceres habitabunt custoditi catenis, 
et vi mortem relinquent malefico animo, 
aut mactatoribus gladiis trucidati aut securibus, 
aut laqueum suffocantem per cervicem alligantes, 
[aut per dissectum guttur vitam sanguine linquet , 
vertebrosam cervicem aut nervum-extremum ictus, ] 
et spiritum suum relinquent amare Parcae ex necessitate. 


Sol autem Saturni et Martis stellas videns 
in-radiorum-míissionibus lucem-ferentis Olympi, 
navigradoe indicat atque aqui peritos viros , 
primoresque navium , qui sepe in-naufragiis 
procella exoriente vitam servant iu salso-aquore 
natantes Parcarum-vi sub trepidationem in pelago. 

Persplendjda autem stella czerulei Saturni 
Solis luminibus per celum si in-eadem-regione (sit), 
tunc natorum infantium genitorem priorem 
matre in Orcum mittet mortuos-prosequens Parca , 
et bona ejiciet paterna et magnas divitias , 
atque fratrum mortem vident ante-natorum, 
atque ex multis mortibus divitias magnas augebunt. 

Sin Lune radius eadem-ratione appropinquet 
[lumini Saturni], testis autem in [signo] isto fiat 
etiam Mars , mater prior [ patre] abit in Orcum, 
aut partus-lahore necata, aut ex morbo 
sanguifluis feminis natura secreta mala dedit. 

t Sin Saturnus horam-teneat, sed Mars occidat ex-adver- 
t infelix quicumque vir violentissimum fatum habebit. (so, 
Soli quadratus Mars, Lunss autem Saturnus 

servos faciet et parentibus orbabit. 

Sin etiam Venus e-regione Martis venerit , 
* * * * * * 
et eam quadratus videat Saturnus desuper stans, 

ex servis servos hac animadverte conjunctione. 

Si Jupiter quadratum viderit Saturnum aut trigonum, 


* * * * * * 
BJ 


- *- » . 


94 'ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ E. [ς.] 


Ἑρμείας δέ τ᾽ ἐφ᾽ ὡρονόμου M, νη τε σὺν αὐτῷ, 
εὐτυχὲς ἐσσεῖται τοῦτο θέμ᾽ ix. γενεῆς, 

* * * * * * 
δόξῃ xal πλούτῳ xal φιλίαις μερόπων. [μῆς 

το xal Δεὺς ὡρονομῶν Πυρόεις θ᾽ ἅμα xot τρίτος "E ρ- 

* * * * * 

Mv δ᾽ ix συνόδοιο Κρόνον φίλον ἀγχαλίσαιτο, 
εὐπρήχτους ῥέζει καὶ μαχαριστοτάτους. 


U 42 Ἐν δὲ Κρόνος παρόδοισιν ἐπ᾿ Ἄρηος τόπον ἔλθοι, 
ψυχρὸς ἐὼν θερμοῖο, μολὼν τόπῳ οὐ χαλοεργός, 
365 ἔσσεται ἀνθρώποις πολλοῦ xaxoU αἴτιος οὗτος" 
λύπας γὰρ στονάχας τε βλάθας τ᾽ ἄξει μερόπεσσιν. 
Ἄρης δ᾽ dv παρόδοισι κατοπτεύσας K póvov αἰνὸν 
ἐσθλὸς ἔφυ * χτήσεις δ᾽ ἀγαθῶν xal νῖχος ὀπάζει, 
t Εἴρηται δρόμος οὐράνιος ἀπλανῶν τε πλάνων τε. 
460 T Λοιπόν μοι Μοῦσαι δότ᾽ ἀεῖσαι πλείονα τούτων 


εἰς ἑτέραν βίδλον τῷδε μέτρῳ πρὸς ἔπος. 


ΒΙΒΛΙΟΝ E. [G.] 


ἘΣ ἀδύτων ἱερῶν βίόλων, βασιλεῦ Πτολεμαῖε, 
xal χρυφίμων στηλῶν, ἃς ηὔρατο πάνσοφος ᾿ξρμῆς 
4 σύμθουλον πινυτῆς σοφίης ᾿Ασχληπιὸν εὑρών, 
3 οὐρανίων τ᾽ ἄστρων ἰδίαις ἐχάραξε προνοίαις ᾿᾽ 
5 ἀντιτύπῳ χηρῷ ἀπομαξάμενος, κεκόμισται 
ἀνθολόγου μούσης βλύζον δώρημα μελισσῶν, 
ἦ διὰ νύχτα μέλαιναν ὑπ᾽ οὐρανίων χοροῦ ἄστρων 
μοιραίοισι μίτοισι λάλον τὸ μάθηυ χαθεῦρον " 
οὐ γάρ τις τοίης σοφίης ἔτ᾽ ἐμήσατο χῦδος. ᾿ 
10 ἢ μοῦνος Πετόσιρις, ἐμοὶ πολὺ φίλτατος ἀνήρ" 
οὐ βαιὸς χάματος δ᾽ οὗτος, Πτολεμαῖε, πέφυκεν. 
Ἀνθρώπων γενέσεις, ἃς ἤἥραρε μυρίος αἰών, 
T dx στομάτων ἱερῶν ὃ σοφώτατος εἶπεν Ὅμηρος 
t χείλεσιν ἀμθροσίοις xat νεχταρέῃ διανοίη 
I5 « φύλλα, τὰ μέν τ᾽ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θ᾽ ὕλη 
τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δ᾽ ἐπιγίνεται ὥρη" 
ὃς ἀνδρῶν γενεὴ $j μὲν φύει, d δ᾽ ἀπολήγει ». 
« μοῖραν δ᾽ οὔτινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν, 
οὐ xaxov, οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ἐπὴν τὰ πρῶτα γένηται ». 
. 90 « ἀλλὰ τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός: » 
T μύθοις οὐρανίοισι φέρων παρέθηχ᾽ ἀγελαῖα, 
T χάλχεα χρυσείοισιν, ἐπεὶ xat δόγματα θεῖα 
T οἷα χόχλῳ χρυσὸς περιχείμενός ἐσθ᾽, 6 δὲ χρυσὸς 
T χοσμεῖται χοχλίδεσσιν ἁλὸς περιπορφύροντος. 


25  'l "Ev πᾶσιν μύθοις καὶ τῇ ἰδίη διανοίη 
T εἴρηται πραπίδων χάματος εὐσυνθέτῳ ἔργῳ. 


anamndumi 


nisi solus Petosiris, mihi longe amicissimus vir; 


atque Mercurius in horonomo et Luna cum eo, 
felix erit hzec positura ex nativitate, 
$» * * * * * 
gloria et divitiis et amicitiis hominum; [γέμει 
et Jupiter horam-tenens Marsque simul et tertius Mercu- 
* * * * * * 
Luna autem e congressu Saturnum amabilem amplectatur, 
bene agentes facit ac felicissimos. 


Sin Saturnus preetereundo in Martis locum venerit , 
frigidus in calidi , means in-loco non beneficus,, 
erit hominibus multi mali causa hicce : 
dolores enim gemitusque et noxas immiltet hominibus. 
Mars autem prsetereundo spectans Saturnum terribilem 
bonus est , et possessiones bonorum et victoriam dat. 
t Dictusest cursus czelestis fixarum eterrantium (stellarum). 
t Reliquum (est), Muse, ut-detis mihi canere plura hisee 
t in alio libro hocce metro ad epos. 


LIBER V. [VI.] 


Ex secretis sanctis libris, rex Ptolemee, 
et arcanis columnis, quas repperit sapientissimus Mercurius 
consiliarium sollertis sapientie Asculapium nactus , 
οἱ ceelestium siderum propria insignivit providentia, 
formas-exprimente cera effingens , affertur 
florilegge mussee manans donum apium, 
qua per noctem nigram celestium choro siderum 
fatalibus filis lequentem hanc doctrinam inveni; 
neque enim quisquam talis sapientiz adhuc excogitavit de- 
[cus, 
non levis autem labor hic, Ptolemae , est. 
t Hominum genera , quie nexuit infinitum sevum, 
t ex ore sacro sapientissimus dixit Homerus 
t labiis ambrosiis et nectarea prudentia 
« folia, que alia ventus humum fundit , alia autem silva 
florens effert; veris autem supervenit tempus ; 
ita hominum genus hoc quidem nascitur, illud aulem desi- 
« Fatum autem neminem dico evasisse hominum, — [pit. » 


.non malum, neque vero bonum, ubi primum natus fuerit. » 


« At quid mihi heec amicus collocutus est animus? » 

t verbis czelestibus ferens interposui vulgaria , 

t abenea aureis, quoniam etiam praecepta divina 

t quasi concbá aurum circumdatum est, aurum autem 
t ornatur conchis maris circum-purpurascentis. 


t In omnibus sermonibus ef propria cogitatione 
t exponitur mentis labor bene-composito opere. 


777 
— — —— ———— — ——— — — P - — E —— —À Τὸ 


MANETHONIANORUM LIB. V. [VI.] 


4. t Ὥρῃ ἀχριθοῦται δὲ βροτοῖσι τὰ δόγματα θεῖα, 
37 Ἴ ἣν δ᾽ ὥρην ψεύσῃ τι, συνεξώλισθεν ἅπαντα. 


Ἢ T Ἀστέρες ἑ πτὰ θεοὶ μὲν ἀν᾽ οὐρανοῦ ἠέρα πουλύν, 
30 ᾧ ot ζώνας χατέχουσιν ἄνω τὰς ἑπτὰ πόλοιο, 

t αἰῶνός τε γένος xai ῥίζα φύσεως πολυμόρφου, 

T ζωδιαχοῦ χύχλου σφαίρωμ᾽ ἄνα χαγχαλόωσιν 

t εἰν ἰδίοις ὁρίοις ὁψώμασιν ἠδέ τ᾽ ἐν οἴχοις " 

t Ζεύς, Ἄρης.) Παφίη, Μήνη, Κρόνος, Ἥλιος, “Ἑρμῆς. 


2 35 ἐν συνόδῳ, βασιλεῦ, μεγάλους παρέχει βασιλῆας" 

T αὐτίκα δ᾽ ἐν συνόδῳ Μακεδὼν βασιλεὺς ἐγενήθη, 

: ὃν πινυταῖς πραπίδεσσιν ὁμοῦ σκήπτροις ἀνέδειξαν" 
T xal σὺ δέ γ᾽ ἐν συνόδῳ, ἀλλ᾽ οὐχ αὐτῇ ἐνὶ ὥρη. . 
T Ἠέλ " σατράπας μεσσουρανέων ἐπιδείξει, 

40 ἢ xal στρατιῆς Ἄρης ἡγήτορας οἷς ἐνὶ οἴχοις, 

ἐν δ᾽ Ἄρεως οἴχοις καὶ Ζεὺς ἀπέφηνε δικαστάς" 

T καὶ τούτων δὲ ἕκαστος, ὅτ᾽ ἂν ἐπίχεντρα τὰ φῶτα, 

T. ἣν δ' ἀτόνως λεύσεις, συνεξώλισθεν ἅπαντα. 


8 ὯὩς ὅτ᾽ ἂν ἐν μεγάλοις τοῖς σχήμασι χαλὸν ἀθρήσῃ 
45 ἀστὴρ ἀργαλέος, ὑπὸ βασχάνῳ ὄμματι θραύει, 
οὕτως ἀργαλέοις ἀστὴρ καλὸς ὄμματ᾽ ἐποίσει 
ἢ τετράγωνος ἐὼν τοῖς σχήμασιν ἢ διάμετρος. 


4 ἈἈντολίην ζητῶν καὶ τὴν φάσιν iv συναφῆσιν, 
νυχτερινὸν δείμαινε Κρόνον xai ἑῷον Ἄ ρ ηα᾽ 
δῦ à ρχαὶ γὰρ τούτῳ πάμπαν τελέθουσιν ἀηδεῖς. . 
ὡς πυρὸς αἰθομένου στυγεραὶ φλόγες ε εἰσὶν ἐν ὅλη: 


* * 
MÉp' ἐπιγινομένου καὶ σθένννται εὐθὺ παρ᾽ ἀχμήν, 
* * * * * * 


ἣν δ᾽ ἐσίδη Ia o (nv, οὐ μαίνεται, ἀλλὰ χενοῦται. 
τοῦ δὲ Κρόνου τάρδει αἰεὶ κατὰ πάντα τελευτήν" 
δῦ ψυχρὸς Ὑάρ τε πέλει M * * 
τῇδε Κρόνοιο βολὴ xal πήγνυται αἰεὶ 
ὄψιμος" εἰ δ᾽ ἄμφω δι᾽ ἔριν περὶ κέντρον ἔωσιν, 
ἔνθ᾽ ἀχαταστασίαι xol πῆμ᾽ ἐπὶ πήματι δεινῷ. 
ἦν στείχωσι δ᾽ ὁμοῦ συνόδοις 7| εἰς ἕνα χῶρον, 
εὐχρασίη χαίρουσι xai οὐχέτι δῆριν ἔχουσιν" 
60 θερμότατος γὰρ ἐὼν ψυχρῷ ἀναχίρναται Ἄρης, 
ψυχροτάτη δὲ Κρόνοιο βολὴ ὑποθάλπεται Ἄρει. 


[δεύων 

ὃ Μειλίχιος Κρονίδη ς χατὰ πάντα Καὶ ρόνῳ συνο- 
σύν τ᾽ ἄστροις πᾶσιν, πλὴν ᾿Βελίου χαχοεργοῦ, 
σὺν χείνῳ γὰρ ἐὼν λύει πατρώιον οἶχον 

δὺ χαὶ φυγάδας τ τεύχει xat ἐν ὀθνείησιν ἀλήτας, 


6 ᾿Βέλιος Παφίῃ χοινούμενός ἐστι χάχιστος" 
ζῆλον, δυσγαμίην, ἐγχλήματα, ὕόριν, ἀνάγχην, 
καὶ ψόγον ἐν λέχτροις, ἀσχήμονά τ᾽ ἀλλοπρόσαλλον 


* * * * * * 


95 


t Horáaccurate-significantur hominibus pra:xcepta divina; 
t sin horam quid fefellerit, simul evanuerunt omnia. 
t Stelle septem dii quidem per cxli aerem inultum, 
t qua zonas tenent superne septem caeli, 
t e&vi genus et radix naturse multiformis, 
t zodiaci circuli per curvaturam superbiunt 
t in propriis finibus sublimitatibus atque domibus : 
t Jupiter, Mars, Venus , Luna, Saturnus, Sol , Mercurius. 
X * . * * * * * 
t in congressu, rex, magnos prebet reges; 
t statim in congressu Macedo rex natus est, 
t quem solierti mente simul sceptris extulerunt ; 


t sed et tu in congressu, sed non eadem in hore. 
t Sol satrapas medium-celum-tenens ostendet , 


t et exercitus Mars duces suis in edibus, 

t in Martis autem edibus etiam Jwpifer ostendit judices ; 
t et horum etiam unusquisque, quando in-cenfris sunt lu- 
t sin tenuiter adspexerit, simul evanuerunt omnia. [mina, 


Ut, quando in magnis positionibus puleram adspexerit 
stella noxia, fascinante oculo leedit , 
ita noxiis stella pulcra oculos injiciet 
aut quadrata positionibus aut ex-adverso. - 

Ortum querens et apparentiam in contactibus, 
nocturnum metue Saturnum et matutinum Martem ; 
initia enim hujus prorsus funt acerba. 

Ut ignis ardentis terribiles flamme sunt in silva 


* * » * * * 
violenter incidentis et exstinguitur statim in vigore, 
* * * * * * 


sin adspexerit Venerem, non furit , sed evacuatur. 
Saturni autem metue semper in omnibus finem ; 
frigidus enim est * * * 
* hoc modo Saturni ictus et languescit semper 

serus; sin ambo per discordiam circa centrum sint , 
tum seditiones et calamitas super calamitatem difficilem. 
Sin simul incedant congressibus aut in unum locum, 
bona-temperatione gaudent et non amplius controversiam 
fervidissimus enim frigido admiscetur Mars, [habent ; 
frigidissimus autem Saturni jactus calefit Marte. 

Mitis Jupiter per omnia Saturnum comitans 
et cum omnibus stellis, preter Solem maleficum, 
cum illo enim versans solvit paternam domum 
et profugos facit et ín peregrinis (terris ) errones. 

Sol Veneri conjunctus est pessimus : 
zelutn, malas-nuptias, accusationes, insolentiam, necessita. 
οἱ querelam in toris, et indecorum mutabilem [tem, 


* * * * * * 


.7 Kat δύνων Κ ρονίδης ἢ xat ὑ πόγειος ὑπάρχων 
70 λαμπροτέρας πρήξεις εἶν ἀλλοδα v οἷσι τόποισιν, 
εὐπορίην δηλοῖ τε χαὶ ὀψίτυχόν τινα πίστιν. 


8 Ἣν δ᾽ ἐσορῇ Στίλόοντ᾽ Ἄρης ἐπὶ τέρματος 
θησαυροὺς ἐπέδειξε, xal ix χθονὸς ὄλθον ἔδωχεν. [a Unc, 


9 Ἄστοργος θυμοῖσιν det ὀλοώτατος Ἄρης 
76 μὴ καθορῶν Κρονίδην, μηδ᾽ εὐπλόχαμον Κυθέρειαν. 


Οὗτος γὰρ x ax óc ἐστιν,ὅταν δ᾽ ἐπίκεντρος δδεύων 
ὅσσ᾽ ἀνέχων λεύσῃ καταλαμπουένην ᾿Αφροδίτην, 


* * * * * * 


10 


ι1 Πᾶς ἀστὴρ πέλετ᾽ ἠὲ πανήμερος ἠὲ πονηρὸς 
ἐν γενεῇ " φαῦλος δ᾽ ὅτε οἱ παλίνορσος ἐπειχθεὶς 
δ0 εἷς ἰδίην χώρην αὐτὸς κατ᾽ ἐπέμθασιν ἔλθοι. 


12 ᾿Αργαλέων ἄστρων δυνατῶς γίγνωσχε τὰ δῶρα. 


18 Ἐν δὲ τέχνοισι μόνοις ἀγνώμονές εἰσι ὃ οτῇ oec 


xai διδόασι γονὴν ἰδὲ πένθιμον ὄμμασι δάχρυ, 
Ιν.14 ἤλρης xai Στίλδων, σύμφωνα τὰ χέντρα λαχόν- 
86 ὑψηλούς, δρήστας, μεγαλόφρονας ἠδὲ βιαίους, — [ cec, 
πταίοντας τόλμη καὶ σφαλλομένους ἐπὶ δόξῃ" 
ἤτοι γὰρ χολάσει συνελαυνόμενοι βεθάρηνται, 
ἢ ἀλόγους μέμψεις δπενεγκάμενοι πεπάτηνται., 
ἠὲ πάτρην φεύγουσι διωχόμενοι παρ᾽ ἕχαστα. 
90ὺ ἣν δὲ Κρόνος τούτῳ τῷ σχήματι μάρτυς ἐπέλθη, 
τὸν δρησμὸν λύσας δόξαν παλίνορσον ἔδωχεν, 
καὶ χειμῶνι πιχρῷ γλυχερὴν ἐπέχευε γαλήνην. 
Ἑρμείας καχότεχνος ὁμοῦ καὶ πυρόόλος " A ρης, 
3) δύνοντες ὁμοῦ ἣ χαὶ ὑπόγειοι ἐόντες, 
96 ὅλθῳ γὰρ πίσυνοι καὶ τεύχεσι θωρηχθέντες 
96 ἐλπίσιν ἀπλήστοις μεγάλας ἀρχὰς μελετῶσιν" 
97 οὐρανίοις δ᾽ ἄστροις ἀνεπειγόμενοι ἀτῶνται, 
ἦδ᾽ ἄστρων ψαύσαντες δὴν διὰ πίστιν ἄπιστον 
* οὐρανίῃσι βολαῖς ὡς ἀστέρες ἄφνω ἔλαμψαν, 
οὐρανίῃσι βολαῖς ὡς ἀστέρες ἦλθον 6" ὄρφνην. 
16 Καὶ Παφίη δύνουσα χαχή, ὡς λοίγιος "Aene: 
i01 ἀλλ᾽ 6 μὲν ἀλγύνει ψυχὴν xol σῶμα βρότειον, 
ἡ Παφίη δὲ πιχρὴ χαὶ βάσχανός ἐστ᾽ ἐπὶ λέχτροις. 
“Ἑρμῆς καὶ Παφίη ἰδίαις μοίρησι ταπεινοὶ 
ξυρομένους κεφαλὰς μέμους ὄχλοισι γελοίους 


* * * * * * 


15 


017 


18 Οὐ καλός ἐστιν "A ρης xal ἐπεμόαίνων "A o pobí- 
106 ζήλους γὰρ τεύχει φοδερούς, xal φάρμαχα δεινά, [τἡ" 
καὶ χρύφιμα στομάχων ἀλγήματα xal νόσον ἄρθρων. 


ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ E. (G.] 


Et occidens Saturnus et etiam subterraneus 
splendidiores actiones in peregrinis locis , 
opulentiam indicat et sero-adeptam quandam fidem. 
Sin adspexeril Mercurium Mars in fine terrae , 
thesauros indicavit et ex terra divitias dedit. 


Atrox animis semper perniciosissimus Mars 
non adspiciens Jovem, neque formosam Venerem. 


Hic enim malus est, sed quum in centro means 
oculos tollens adspexerit splendentem Venerem, 
ri * * * * * 


Omnis stella est aut mitis aut prava 
in nativitate ; noxia autem , quando sibi redux agitatus 
in propriam regionem ipsa per adscensum veniat. 


Tristium astrorum efficaciter cognosce dona. 


In liberis solis autem improbi sunt datores : 
et dant sobolem et luctuosam oculis laorimam. 

Mars et Mercurius consentanea centra nacti, 
excelsos, promtos , magnanimos atque violentos, 
offendentes audacia et labentes in gloria; 
aut enim pcena coerciti gravantur, 
aut iniquas criminationes passi calcantur, 
aut patriam fugiun£ expulsi identidem. 

Sin Saturnus huic figure testis accedat, 
fugaur solvens gloriam reducem dedit , 
et tempestati amar: dulcem infundit serenitatem. 
Mercurius malis-artibus-pollens simul et ignivomus Mars 
aut occidentes una aut etiam subterranei , 

* * * * * * 

divitiis enim confisi et armis instructi 

spe insatiabili magna imperia meditantur ; 

sed czxelestibus stellis elati laeduntur, 

atque sidera tangentes suam per fiduciam incredibilem 
celestibus jactibus ut stelle subito splenduerunt, 
ocelestibus jactibus ut stelle: venerunt sub tenebras. 

Etiam Venus occidens mala, sicut noxius Mars ; 
sed hic affligit animum et corpus humanum, 

Venus autem acerba et fascinans est in toris. 

Mercurius et Venus propriis partibus humiles 
rasos capita mimos vulgo ridiculos 
* * * * * * 


—Á ia 


Non bonus est Mars etiam imminens Veneri : 
aemulationes enim facit terribiles, et venena dira , 
et secretos stomachorum dolores δὲ morbum nervorum. 


MANETHONIANORUM LIB. V. (VI.] 


"Ὁ “ἽἭμερός ἐστιν "Ἄρης ἐπὶ τὸν Δία πάντοτ᾽ ἄχεντρος. 
0 Αὐξιφαὴς δ᾽ ἀγαθὴ χατὰ πάντα πέφυχε Σελήνη, 
tiU ἣν φεύγουσα Κρόνον ἐπὶ τὸν Δία πρῶτον ἵκηται" 
xal λείπουσα χαλή, ὁπότ᾽ àv Π α φίη συνοδεύῃ " 
μεῖον δ᾽ ἢ μεῖζονμεστὴ πρὸς "A ρηα χαχίστη. 
Πλησιφαὴς Μήνη ἐπὶ τὸν Κρόνον ἐστὶν ἀρί-- 
πλοῦτον γὰρ πουλὺν παρέχει, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ δόξη. [στ᾿ 


20 


41 Πλησιφαῆὴῆς δ᾽ ἀχτῖσιν ἀπορρείουσα Κρόνοιο 
᾿1π6 ψυχαῖς πλαζομένους, ἐξισταμένους διανοίης, 
σαρχῶν ἐξ ἰδίων ἀπογευομένους, ἱεροῖσιν 

θυμῷ μορμύροντας ἐπίψογον elc νόσου ὀργήν, 
βωμολόχους θ᾽ ἱερεῖς, τιμαῖς θείησι προφήτας. 


22 ᾿Βέλιον Μήνη ὁπότ᾽ ἂν συναφῇσι χαθεύροι, 
121 ἀρχῆσιν πλοῦτον παρέχει πενίην ἐπάγουσα " 
οὐχ ἰδικὴν γὰρ ἔχει φάσιν ἡ θεός, ἀλλά τιν᾽ αὐγὴν 
χείρον᾽ ἀπ᾽ Ἠελίοιο δανείζεται, οὐ μόνιμον φῶς: 
M ήνη δ᾽ ὡς σχομένη περ ἀπώλεσεν, ὅσσον ἕλῃσιν, . 
126 οὕτω xal πλούτῳ πενίην ἐπέθηχε φέρουσα, 
ἀντιτύπῳ νεμέσει ἀποδωχαμένη τὸ δάνειον. 
Σύνδεσμος M^, vn« ὁλοώτα τός ἐστι βροτοῖσιν" 
χὴν λύσῃ, δὲ φάσιν τὰ τελέσματά γ᾽, οὗτος ἔφυσεν 
πτωχόν, χερνήτην ταλαπείριον ἠδέ τ’ ἀλήτην. 


23 


24  "HeA Lov χέντροισιν Ἄρης διάμετρος ὑπάρχων 
131 τέχνοις xat γενέτησι μάχας ἠδ᾽ ἄστατον ὀργήν" 
xal διάμετρος Ἄρης εὑρὼν μοίρῃσι Σελήνην; 
δεσμά, βρόχους, εἴρχτάς, πολέμους, ἀσχήμονα ζωήν" 
ἣν δ᾽ ἀπόχεντρος Ἄρης μοιρῶν ἰδίων διάμετρος, 
135 μιμηλὰς τέχνας, καμάτους πυρὸς ἠδὲ σιδήρου" 
καὶ Παφίη διάμετρος Ἄρης οὐ σώφρονα μοιχόν. 


* * * * * * 


35 χαμπτομένοις ζώοις ὅτ᾽ ἂν εὑρήσης ποτὲ φῶτα, 
“Ἑρμείαν oxértou, μεθοδεύεται εἰ τότ᾽ ἐχεῖνος 
σχήματι τῆς Παφίης, θηλυνόμενος γὰρ ἐχεῖνος - 
140 χοσμεῖτ᾽ ἀρσενόθηλυς ἐὼν πέπλοισι γυναιχῶν, 

καὶ τούτων χάρισιν nu vi θυμέλῃσιν ἐραστάς" 

εἶ δὲ γυναιχὸς ἔῃ, πολύχοινον ἔτευξεν ἑταίρην, 

μουσῳδόν, σοδαρήν, πολλοὺς τήχουσαν ἐραστάς. 
26 Εἰ δ᾽ "A o v ὑπόγειον ἔχων φαίνοιτό τις ἀνήρ, 
U5 xal σὺν τῷδε γένοιτο ἰοδλέφαρος Κυθέρεια, 

χαλοβάτην σχοίνοισί τ᾿ ἔπ᾽ ἠερόφοιτον ἔθηχαν, 

Ἴκαρον αἰθέριον πτερύγων δίχα xat δίγα κηροῦ" 

ἣν δ᾽ ἐσίδη T ιτὰ v φαέθων, ἐπὶ γαῖαν ἀφῆκαν. 


2. "Hv δ᾽ εὕροις M jv mv αἰεὶ δύνουσαν ἐφ᾽ ὑγροῖς, 
Io πρὸς Κρόνον ἐρχομένην 3) δύνουσαν τὰ βόρεια, 
ἄνθρωποι θύνουσαν ὁρῶνται ναυτίλοι δγρήν, 
MANETHOR, 


97 


Mitis est Mars ad Jovem semper sine-oentro. 
Crescens autem bona ad omnia exsistit Luna , 

si fugiens Saturnum ad Jovem primum veniat ; 

etiam deficiens pulcra, quum Venerem comitatur;  * 

minus autem aut plus plena ad Martem pessima. 
Pleniluca Luna ad Saturnum est optima ; 

divitias enim multas prebet, sed non ad gloriam. 
Pleniluca autem radiis defluens a- Saturno 

mentibus vagantes, eversos cogitatione, 

ex propriis carnibus degustantes , in templis 

animo seestuantes in contumeliosam morbi iram, 

et altarium-fures sacerdotes , honoribus divinis prophetas. 
Solem Luna quando in-contactibus invenerit, 

initiis divitias praebet paupertatem inducens : 

non peculiarem enim habet apparentiam dea , sed quendam 

deteriorem a Sole mutuatur,non stabile lumen ; (splendorem 

et Luna quomodo habens perdidit, quantum acceperit, 

ita etiam divitiis inopiam imposuit ferens , 

simili invidia reddens mutuum. 


Commissura Luna perniciosissima est mortalibus ; 
et etiamsi solverint apparentiam constellationes, illa proge- 
mendicum, operarium infelicem atque erronem. [nuit 
Solis centris Mars e-regione obversans 
liberis οἱ parentibus pugnas et inconstantem iram; 
et e-regione Mars inveniens in-partibus Lunam, 
vincula, laqueos, carceres, bella, indecoram vitam; 
sin extra-centra Mars partium propriarum e-regione, 
imitatrices artes , labores ignis atque ferri ; 
et Veneri e-regione Mars non temperantem adulterum, 


* * * * * -* 
Conquiniscentibus in signis quando inveneris aliquando 
Mercurium observa, num tunc illeexcipiatur  [lumina, 
figurà Veneris, nam effeminatus ille 
ornatur vir-femineus vestibus mulierum , 
et. harum gratiis capit in-thymelis amatores; 
sin mulieris sit, multum-vulgatam fecit meretricem , 
musicam, arrogantem, multos languefacientem amatores. 
Sin Martem subterraneum habens aliquis appareat vir, 
et cum hoc sit nigris-superciliis Venus, 
grallatorem et in funibus per-aerem-euntem fecerunt, 
Icarum setherium sine pennis et sine cera; 
sin adspiciat Titan fulgens , in terram demiserunt. 
Sin invenias Lunam semper occidentem in aquosis, 
ad Saturnum venientem aut occidentem borealiter , 
homines furens vident navigatores mare, 
40 


98 ΜΑΝΕΘΩΝΟΣ E. [G.] 


ὧν ὁδός ἐστιν ὕδωρ, οἱ δ᾽ ἀστέρες εἰσὶν ὁδηγοί, 
ἡνίοχοι δ᾽ ἄνεμοι, χαὶ χύματα μαχρὰ χέλευθα. 
ἣν δ᾽ ἐσίδης ζώοις ἐν ὀλισθηροῖσι τὰ χέντρα, 
105 Καρχίνῳ, Ὑδροχόῳ ἠδ᾽ Ἰχθύσι τοῖσιν ἀφώνοις, 
δύνηντας xa0' ὕδωρ δεσμευομένους θ᾽ ὑπὸ μαζῶν 
*» * *» * * * 
χυανέῳ πελάγει ὑπονήχεται, ἠύτε δελφιν, 
σφόγγους ix βυθίων πουλυτρήτους ἀνερευνῶν. 
28 ἘῈν δ᾽ ἰδίοις οὔσης Πα φίης ἅμα Ερμάωνι, 
160 ἢ τρητοῖς χαλάμοις ὁπὸ πνεύμασιν ἄσμα μελῳδεῖ, 
ἢ νομίῳ σύριγγι φίλην χεφαλὴν ἐπισείει, 
ἄλλῳ δ᾽ ἐκ στομάτων χελαδεῖ μυχήματα σάλπιγξ, 
ᾧ δ᾽ ἄσει χίθαρις νευρένδετος ἐν παλάμῃσιν, 
ἄλλῳ δ᾽ ἁρμονίην χαλχώματα πληχτὰ παρέξει. 
166 ἀλλ’ ὅτ᾽ ἂν ἡ Παφίη "Epp στείχουσα συνοιχῇ, 
ἙἙρμείαο τόποισιν ἀγαλλομένη, ἐπὶ χώρῃ 
αἰόλλειν μορφὰς ἢ χρώμασι τῇδέ γ᾽ ἔδωχεν 
ἢ πολλοῖσι μίτοις ἣ πλάσμασιν ἤ ποτε χηρῷ. 
ἣν δ᾽ ἐπάνω φέρεται μετὰ ᾿Ηελίοιο Σελήνη, 
170 ἡνίοχος χαμπτῆρα διερχόμενος, φιλονείκως 
ἱπταμένων ζώων τετράζυγον ἅρμα διώκων, 
καὶ νύσσῃ σύρδην ἐπινίχιον ἵππον ἐλαύνων. 
ἣν δὲ Σεληναίη ὕψωμ᾽ ἀνιοῦσα σὺν Εἰ ρμ ἢ 
αὐξιφαὴς χατίδοι κλυτὸν " H λιον Ὠχεανίτην, 
175 ἰξῷ χρησαμένην τέχνην καλάμοις τ᾽ ἀναφαίνει, 
χαὶ ταύτην ἴρηξ ὠχύπτερος οὔ ποτε λείπει, 
εἰ δ᾽ ΓΑ paa γνοίης ἀχρονύχτιον ὀδριμοεργόν, 
xal σὺν τῷδε K ρόνον τε xai * Eppe( v v παρεόντα, 
ἀράμενοι παλάμαις ὑπὸ τύμπανα φάσγανον ὀξὺ 
180 μιμοῦνται δυσαγῇ Κυδελήιον ἔνθεον λττιν. 
ἣν δ᾽ "A ρης ζώοις ἔπι φωλεύων κατὰ χέντρα 
τὴν πρῆξιν ζητῇ xat τὸν Κρόνον ὄνθ᾽ ὑπογειον, 
διζοτόμους τεύχει, παραδαλλομένους, ἐπαοιδούς, 
ζητοῦντας θάνατον χαχοδαίμονα χαὶ μόρον αὔτως 
186 ἀσπίδος αἰνομανοῦς πλατυαύχενος, ἠδ᾽ ἄρ᾽ ἐχίδνης 
διψάδος αἱμοδόρου φοδερὸν θάνατον χαθελόντας, 
'ΓΓανταλιχῇ χολάσει ὑπὸ γαμφηλῇσιν ὀδοῦσιν 
ἰὸν ἐρευγομένης ὑποδίψιον ἄσθματι δεινῷ. 
εἰ δ᾽ αὔξουσα τύχη μεσσουρανέουσα Σελήνη 
190 xai διάμετρος Γλρης σύν τ᾽ ᾿Ηελίῳ ὑπόγειος, 
φρυγομένων σαρχῶν ὑποτήχεται αἴθινος ἀνήρ. 
καὶ δύνων Πυρόεις͵ δπότ᾽ ἂν Κρόνος ὡρονομήσῃ, 
σαρχοθόροις θηρσὶν παρέχει γεννώμενον ἄνδρα " 
ἢ γὰρ δὸς χαπρίοιο ὑφίσταται ἀργὸν ὀδόντα, 
195 ἢ γναμπτοί σφ᾽ ὄνυχες λαιμὸν διόρυξαν ἄρεσσιν 
πορδάλιος στιχτῇς ἠὲ βλοσυροῖο λέοντος. 
ἡνίχα δ᾽ ἢ βασίλεια μέση συνέχοιτο Σελήνη 
"Apsoc ἠδὲ Κρόνου συλλαμπομένη ἰσόμοιρος, 
τῷ μὲν ἔδωχε βρόχον, τῷ δ᾽ αὖ βυθόν, ᾧ δὲ μελάθρων 
300 πολλάχις ἣ πτώσεις 1) χώματα προσχυλίσασα 
χληΐδων ἀπέρηξε βίῃ συνθλωμένῳ ὀστᾶ. 


u9 — t Μὴλαθέτω σε Κρόνος ἰσομοιρήσας ᾿Αφροδίτη, 


quorum via est aqua, stellae autem sunt duces, 
aurigee autem venti, et fluctus magni vise. 

Sin adspexeris signis in lubricis centra , 
Cancro, Aquario et Piscibus mutis, 
subeuntes sub aquam atque vinctos sub mammis 
* * * * * * 
czruleo mari subnatat tanquam delphinus, 
spongias ex fundo foraminosas investigans. 

In propriis autem versante Venere cum Mercurio, 
aut perforatis arundinibus per flatus carmen modulatur, 
aut ad-pastoritiam syringem carum caput quassat , 
alii autem ex oribus strepit mugitus tuba , 
al autem canet cithara nervis-vincta in manibus, 
alii autem concentum erea instrumenta percussa prie beb:ut 

At quando Venus Mercurio incidens congressa fuerit , 
Mercurii locis superbiens, in regione 
variare formas aut coloribus hacce dedit 
aut multis filis aut figlino-opere aut quando cera. 

Sin sursum feratur cum Sole Luna, 
auriga flexum transiens, certatim 
volantium animalium quadrijugum currum agitans , 
et metz impetuose victorem equum appellens. 

Sin Luna altitudinem adscendens cum Mercurio 
crescens inspiciat inclytum Solem Oceaniten, 
visco utentem artem et calamis ostendit , 
et hanc accipiter pernix-pennis nunquam deserit. 

Sin Martem noveris in-extrema-nocte violentum, 
et cum hoc Saturnum ac Mercurium presentem , 
tollentes manibus sub tympana gladium acutum [tim. 
imitantur male-sanctum Cybeleium divinitue-percitum At- 

Sin Mars in signis insidians ad centra 
actionem querit et Saturnum subterraneum, 
radicum-sectores facit, vita-prodigos, incantatores, 
querentes mortem infaustam et interitum temere 
aspidis terribile-furentis lata-cervice, atque etiam viperie 
dipsadis sanguinem-vorantis timendam mortem toilentes, 
Tantalica poena sub maxillis dentibus 
venenum eructantis siticulosum anhelitu gravi. 

Sin crescens exstiterit medium-czelum tenens Zuna 
et e-regione Mars cum Sole sublerraneus, 
torridis carnibus liquitur igne-consumpitus vir. 

Etiam occidens Mars, quando Saturnus horam-gubernal, 
carnivoris feris objicit nascentem virum; 
aut eniu: suis apri sustinet candidum dentem, 
aut curvi ei ungues gulam perfoderunt in-montibus 
pantherz varia aut trucis leonis. 

Quando autem regina media continetur Luna 
inter Martem et Saturnum simul-splendens aequali - parle, 
huic quidem dedit laqueum, huic vero profundum, isti autc 
smpe aut ruinas aut aggeres advolvens [gedium 
claviculorum abrupit vi comminuto ossa. 


t Ne lateat te Saturnts mqualis-factus Veneri, 


m 


MANETHON;ANORUM LIB. V. [VI.] 99 


T τέχνῳ μὲν τεύχων Πελοπήιον ἠὲ Θυέστην, 
T. ἠὲ xal εἰς ἄλλην ἀσεδῇ υἱὸν Ἰοχάστην, 
305 ὁ πολλάκι δὲ προγόνους xat μητρυτῆσιν ἔμιξεν, 
T ἠδὲ κασιγνήτοις ἐπάγει ὁμογάστοιον εὐνήν. 
T ἐνθάδε μοι, βασιλεῦ, τῷ σχήματι γίγνεο μάρτυς, 
T. γνωρίζων γενεῇ τοὺς Ἀρσινόης ὑμεναίους. 


80 ΧΧαίρει τοι T ττὰν μὲν ἐπ’ ἀρσενιχοῖσι τόποισιν, 
210 γηθεῖ δ᾽ αὖ M ήν ἡ πάλι θηλυτέροισιν ἐν οἴχοις. 
εἰ δ' ἄμφω τούτους ἐνὶ θηλυτέροισι χαθεύροις, 
εὐνοῦχον σὺ νόει ταλαπείριον ἠὲ χίναιδον, 
ἱστοῖς, ἠλαχάταις μιμούμενον ἔργα γυναιχῶν. 
εἰ δὲ γυναῖχα λάθοις εἶν ἀρσενιχοῖσιν ἔχουσαν 
415 Μήνην Ἠέλιόν τε, νόει τὸ oy Tiu ὅ τι δηλοῖ" 
ἀνδρῶν ἔργα τέλεσσε γυναιξὶ συνευνάζουσα. 


81 Νυχτερινὸς δὲ Κ ρόν ος ὁπόταν ὑπόγειος ὑπάρχῃ» 
καὶ δέ τ᾿ "A pv ἐσίδοις γε μεσουρανέοντα ἄνωθεν, 
ἁπλώσας παλάμῃσιν ἐπὶ ξύλου ὑψόθι σῶμα 

320 οἰωνοῖσι βορὴν ἐπανιπταμένοις ἐπέδειξεν, 
μοίρης νευροτόμου ἐσφιγμένος ἄχρα σιδήρῳ. 


82 t Tv Μήνην σχέπτου, εἰ Τ᾿ιτῆνος ἐνὶ οἴχῳ, 
t χᾶν εὕρης τοῦτον φωλευόμενον διάμετρον, 
T xal φυγάδας σὺ νόει xol ἀτίμητον διὰ πάντων. 


883 Αὐξιφαὴς Μ ἥν ἡ θερμὸν διάμετρον Ἄ ρηα 

226 ἦν προφύγη; λίην ψυχρήν τ᾽ ἀχτῖνα Κρόνοιο, 
Ζεὺς δὲ τρίγωνος ἔῃ ἐν σχήματι τῷδέ γε μάρτυς, 
τὸν βίον αὐτὸς ἔχων ἢ xol χαθορῶν διάμετρος, 
ἡλικίη μὲν πρῶτα μέγαν, περιμήχεα θῆχεν, 

420 ὀφθαλμοῖσι χαρωπὸν ἰδ᾽ ὀφρύσιν εὖ ἀραρυίαις, 

[ μηχανιχὸν σὺ νόει τε πολύτροπον ἢ πολύτλητον, ] 
[ οἶχον μὲν φθείροντα πατρώιον, ἠδέ τ᾽ ἀλιτρόν, 

ὃς σχεδάσας ὅλθον πενίην δαπάνησι διώχει, ] 

τὴν δ᾽ ἰδίην ἀχμὴν φιλέοντι δίδωσιν ἐραστῇ, 

136 τὴν δ᾽ ἄλλου ὥρην αὐτὸς ποθέων ἀγαπήσει, 
ζηλώσει δούλην δ᾽, 3 Ψάλτριαν, ἢ πολύχοινον, 
ἐχθροὺς δ᾽ ἐκπτώσσει,, τοῖς χρείττοσιν ἀντιφερίζων, 
καὶ πάτρης εἴξει, ἠδ᾽ ἐν ξείνῃ διατρίψει, 
καὶ πλαστῇσι γραφαῖς ἀπεπείγεται ἄλλοσε γαίης . 

440 εἷς στεινὸν oic λύπης μέτα, ταῖς ἐπὶ τέχναις 
ἀλλοτρίαις τε γραφαῖς ἐπιτέρπεται, ἣ δίχα λύπης 
εὐτραπέλοισι γραφαῖς τερπνὸν βίοτον διοδεύει, 


84  'Hvíxa δ' à Mv, “Ἑρμῇ στίλόοντι συνάπτῃ, 
ῥήτορα σημαίνει, χαί ῥ᾽ ἐν μελέτῃσι σοφιστήν, 

245 εὔγραμμον πινυτόν τ᾽, ἐν γυμνασίοις τ᾽ ἴσον “Ἑρμῆ. 

δδ Σκχορπίος, Αἰγόχερως xai Kapxí(voc ἠδ᾽ ἄρ᾽ 
ix φολίδων πολλῶν συγχείμενοί εἰσι τὸ σῶμα, [οἱ Ἰχθῦς 
xaX λεπίδων πολλῶν λεπτῶν θ᾽ ἅμα xai πολυχρώμων᾽ 
ἐν τούτοισι τυχὼν Πρέσόυς xal λοίγιος Ἄ ρης 

3:0 xal Μήνη χεραὴ καὶ γλανχιόωσα K υθ ἡρη 


t filie quidem faciens Pelopeium aut Thyestem, 
t aut etiam in aliam impium filium Iocastam , 

t sepe autem privignos etiam novercis miscuit, 
t atque fratribus adducit sororium torum. 

t btc mihi, rex , huic figure sis testis, 

t cognoscens nativitate Arsinoz hymenaeos. 


Gaudet sane Sol masculis locis, . 
leetatur autem rursus Luna femineis in domibus. 

Sin ambos hos in fesineis reperias, 
eunuchum tu animadverte miserabilem aut cinsedum, 
telis, colis imitantem opera mulierum. 

Sin feminam comprehenderis in ssasculis habentem 
Lunam et Solem , animadverte hiec figura quid denotet : 
virorum opera perpetravit cum-mulieribus concumbens. 

Nocturnus autem Saturnus quando subterraneus exsistit, 
atque Martem videris medium-ceelum-tenentem superne, 
extendens manibus in ligno superne corpus 
volucribus escam involantibus preebuit , 
sortis nervoe-secantis constrictus extremitates ferro. 

t Lunam contemplare, si Solis sit in domo, 

t οἱ si invenias hunc latitantem ex-adverso, 
t et exules tu animadverte et inbonoratum per omnia. 

Crescens Luna calidum e-regione Martem 
si profujjat, valde frigidumque radium Saturni, 

Jupiter autem trigonus sit in figura hac testis , 

vitam ipee tenens aut etiam spectans ex-edverso, 

statura quidem primum magnum, grandem fecit, 

oculis superbuimn atque superciliis probe congruentibus, 

( mechanicurm tu animad verte versutum aut multa-passuimn, | 
( domum quídem perdentem paternam, atque nefarium, 
qui dissipans opes paupertatem sumptibus sectatur, ) 
proprium autem florem ardenti dat amatori , 

alterius autem juventam ipse desiderans amabit , 

ardebit servam autem, aut psaltriam, ant vulgivagam; 
hostes autem expavescit, potentioribus se-opponens , 

et patria cedet, atque in peregrina-terra vivet , 

et falsa propter-scripta expellitur aliorsum terree 

in angustias vitse cum muserore, quibus artibus 
peregrinisque scriptis delectatur ; aut sine meorore 
sollertia ob-scripta hilarem vitam transigit. 

Quum vero Luna Mercurio eplendenti conjungitur, 
rhetorem significat et in recitationibus sophistam, 
bene scribentem et prudentem etin palistris parem Mercurie, 

Scorpius, Capricormus et Cancer atque etiam Pisces 
ex squamis multis compositi sunt corpus, 
et lamellis multis tenuibusque simul et multicoloribus; 
in his versans Senex et terribilis Mars 
et Zu«na cormuta οἱ caia Venus 


40. 


100 ΜΑΝΕΘΩ͂ΝΟΣ E. [ς1 


ψώρην χαὶ λέπρην, ἀλφούς, λειχῆνας ἔτευξαν͵ 


χεντρωθεὶς δ᾽ ΓΑ pn ἤν πως φαίνοιτο σὺν Epp fj 


Ἠελίου οἴκῳ καθορώμενος, ἐχθρὸς ἐπ᾽ ἐχθρῷ, 
ὀφθαλμὸν βλάπτει, εἰ μέν θ᾽ ἕνα φωσφόρον ἀθροῖ " 
25 εἰ δ᾽ ἄμφω χατίδοιτ᾽, ἀλαὸν καὶ πηρὸν ἔθηχεν. 


86 Εἰ δ᾽ ἀγαθὸς σωτὴρ φαεσίμόροτος οὐράνιος Ζεὺς 
αὐξιφαοῦς Μήνης ὑποδέξεται ἱεοὸν ὄμμα, 
ἀρχῇ καὶ πίστει xol τιμαῖς ἐστεφάνωσεν, 
εἵμασι πορφυρέοις τε φέρει χοσμούμενον ἄνδρα. 
37 ὋὉ Κρόνος ἝἝἭ ρμείαν χατέχων Κριοῦ ἐνὶ οἴχῳ, 
461 ἣν Μήνην ἐσίδῃ ὕψωμ᾽ ἀνιοῦσαν ἑαυτῆς, 


ὡρονόμου τε χρατῇσι, βραδεὺς τοῦ πνεύματος αὐτός, 


τραυλὸν ἐνὶ γλώσσῃ, ἀχαρίστατον εἶδος ἔχοντα, 
ταῖς ἀχοΐσι βαρὸν xal τοῖς ποσὶν ἠδὲ xal ἄρθροις, 

265 [ ἀστρολόγον πινυτὸν xal ῥήτορα xal φιλόμουσον, 
δυθμοῖς καὶ μέτρων ποιήμασιν εὔστοχον ἄνδρα, 
σχήμασιν εὐθαρσῇ χαὶ χρώμασιν ἀπροφίδητον, ] 
 πουλύγαμον, τέχνοισιν ἐπώδυνον ἠδὲ πολύτλαν, ] 
εὔμουσον, λιγυρόν, φιλοπαίγμονα τῇ διανοίη, 

410 [οὗ πόρος ἐστὶ φύσις, ἡ δ᾽ αὖ φύσις ἐστὶν 6 δαίμων, 
χαὶ σοφίησι λόγων φυσιχῶν βίοτον μεθοδεύων, ] 
ζωῆς καὶ μούσης εὐσύνθετον εἰς τὸ νοῆσαι 
ἀνθολόγοισι τροφαῖς ἠδ᾽ eiv ἰδίῃσι μελίσσαις. 

88 Εὔσφυρος “ΕἙρμείης ἣν Ζηνὶ μόνῳ συνοδεύη, 

376 εὔπορος ἀχριθής τε φύσει, χυχλῶν τὸ νόμισμα" 
σμιχρολόγος γὰρ ἐὼν πολλοῖσι τόχοις ἀναδαίνει, 
φειδωλὸς ψηφὼν ὃ φιλάργυρος ἠδὲ δανειστής. 

ἐν δὲ τρίταις χώρῃσιν ἀφ᾽ ὡρονόμοιο τυχήσας 
ἀγρευτῆρι λίνῳ ἀνεφέλχεται ἐξ ἁλὸς ἰχθύν. 

280 εἶ δ᾽ ΓΑ ρὴν ἐσίδοις θυμούμενον ἐκ διαμέτρου, 
χαὶ δολίοισι βρόχοις ὀρεσίτροφα πάντα χυνηγεῖ. 

89 Ἢν Παφίην εὕρῃς περιπλεξαμένην τὸν "A pua, 
μοιχοὺς xal λάγνους καὶ παντοπαθεῖς ἐποίησεν. 


40  'Ev Παφίης οἴκοις 6 Ζ εὺς ἐπίδοξος ὑπάρχει, 
485 χαί ῥ᾽ οὕτως παρέχει, ἣν xal ἐπίδοξα τὰ φῶτα" 
IV [ἀφνειοί, μεγάλοι, περικαλλέες, ὄμμασι γαῦροι, 
λευχοί, χαὶ ξανθοῖσιν ἐπαντέλλοντες ἰούλοις, 
εὐπρόσιτοι, γλυχεροί, σοδαροί, χαρίεντες ἀοιδοί, 
εὔθιχτοι., πινυτοί, εὐσχήμονες , ἀρχιχυνηγοί, 
290 οὐχὶ μόνον ζώων θηρήτορες, ἀλλὰ γυναιχῶν, 
δισσολόγοι, δίγαμοι, δίγονοί θ᾽ ἅμα xal διπολῖται. 
* — φαινόμενοι πᾶσιν μαχαριζόμενοί τε. ] 
T xal πάτρῃ χαίρουσι, xal ἐν ξείνοισι βιοῦσιν " 
T τιμῶνται συνεχῶς ἠδ᾽ ἐξ ἀλόχων ἀγαπῶνται" 
3056 7 αὐχοῦσιν στεφάνοις, φιλίαις γηθοῦσιν ἀνάκτων" 
t μαρτυρίαις δόξῃσί τ᾽ ἀγαλλόμενοι σελαγεῦνται, 
T πενθεριχοῖς θαλάμοισι διωχόμενοι χαθορῶνται, 
T ἢ χλοπίμως φθείρουσι λέχη ἰδίων συνεφήδων. 
[κἀν ἄστει φαίνονται, ἰδ᾽ dv στρατιῆσιν δρῶνται. ] 


scabiem et lepram, vitiligines , impetigines fecerunt. 

In-centro-positus Marssi quando appareat cum Merrur:o 
Solis in-domo visus, hostis in hoste, 
oculum ledit, si quidem unum phosphorum cernat ; 
sin ambo videat, czecum et oculis-captum fecit. 

Sed si bonus salvator mortalibus-]ucens celestis Jwpitir 
crescentis Luna excipiet sanctum oculum, 
magistratu et fide et honoribus coronavit , 
vestibus purpureisque fert ornatum virum. 

Saturnus Mercurium continens Arietis in domo, 
si Lunam aspiciat in-sublimitate versantem sua , 
et horonomum regat, arbiter animze ipse, 
balbum lingua, turpissimam formam habentem , 
auribus difficilem et pedibus et membris, 

[ astrologum peritum et rhetorem et Musis-amioum, 
rliythmis et metrorum fetibus aptum virum, 

figuris audacem et coloribus . . . .] 

[ multas.nuptias-expertum, liberis luctuosum et multa per- 
musicum, argutum, joci-amantem mente, ipessum | 
[ cujus quaestus est natura, rursus natura autem daemon, 
et sapientia sermonum physicorum vitam moderans, ] 
vitze et muse bene-compositum ad cogitandum 

florilegis in-fctibus atque propriis apibus. 

Pedibus-pulcer Mercurius si cum solo Jove congrediatur, 
locuples et exactus natura, circumferens nummum; 
sordidus enim quum-sit multis usuris ascendit, 
parcus calculator argenti-amans atque fenerator. 

Sed in tertiis locis ab horonomo versans 
venatore lino attrahit ex mari piscem. 

Sin Martem adspexeris iratum ex-adverso, 
etiam dolosis laqueis monticolas (feras) omnes venator. 

Si Venerem reperias amplexantem Martem, 
adulteros et impudicos et omnia-patientes fecit. 

In Veneris sedibus Jupiter gloriosus exsistit , 
atque ita prebet, si etíam gloriosa ( sunt ) lumina : 

[ opulenti, magni, perpulcri, oculis superbi , 

albi, et flava exsurgentes lanugine, 

faciles-aditu, dulces, arrogantes, venusti cantores, 
urbani, prudentes, decori, principes-venatores , 

non solum ferarum venatores, sed mulierum, 
gemino-sermone-usi, geminis-nuptiis, et simul gemina- prole 
*  conspectiomnibus et pro beatis habiti.] [et getina-urbe, 
t et patria fruuntur, et in peregrinis vivunt; 

t honorantur perpetuo atque ab uxoribus diliguntur ; 

t gloriantur coronis, amicitiis gaudent principum ; 

t testimoniis laudibusque exsultantes splendescunt , 

t soceri in-thalamis deprebensi conspiciuntur, 

t aut furtim corrumpunt uxores suorum sodalium. 

[ atque in urbe apparent, et in exercitibus conspiciuntur. ] 


MANETHONIANORUM LiB. V. [ΥἹ.] 101 


“41 — Hv δέτ' ἔχη σύνδεσμον ἐπ᾽ ᾿Ηέλιόν ποτε Νήνη, 


201 dac πενίης πλουτεῖ τε xal εἷς πενίην ἀναχάμπτει" 
δόξαν ἔχει τέχνης ἙἙχατησίου εἵνεχα χέρδους, 
καὶ μαγιχῇ συνέσει πέπιθεν τὰ πνεύματα φεύγειν, 
καὶ χρυφίμαις βίδλοις ἐπαγαλλόμενος περιείργει" 
306 “πίστεις μὲν παρέχει σοδαραῖς μεγάλῃσι γυναιξίν, 
ἐχ δὲ τύχης μιχρῆς ἐπὶ μείζονα πίστιν ὁδεύει, 
xijv εὔρῃ Mv μετὰ τὴν λύσιν ἀστέρας ἐσθλούς, 
σιτοδόται, χτίσται, μὴ φειδόμενοι φιλοτίμως 
ὅλόον καὶ πλοῦτον xal χρήματα χρυσοφορητὰ 
8:0 εἷς βυθόν, εἰς ἀνέμους διαπαιζόμενοι δαπανῶσιν, 
καιροῖσιν πάμπαν, τὸ πλέον δὲ περισσὰ [διδόντες ] 
λείπονται πάντων ἐλεούμενοι οὐδὲν ἔχοντες. 
49 Τὰς αὐτὰς δυνάμεις εἴτ᾽ ἀνδράσιν εἴτε γυναιξὶν 
σχεπτόμενος προλέγω, ὥρη δὲ φύσιν διορίζει" 
816 ἀλλὰ xal ὡς ἐρέω τοῖς σχήμασι καὶ τὰ γυναιχῶν.. 
σώφρονας fj Πα φίη οἴκοις ἰδίοις, μετὰ Ζηνός 


εὐμόρφους, πινυτάς τ᾽, ἣν xol Σ τίλδοντα χαθεύρῃ᾽ 


καὶ πόρνας 6 Κρόνος ἀσχήμονα ἔργα τελούσας, 
ἐν διθύροις αἰεί τε προϊσταμένας ἀναφανδόν. 

80 τετράποσιν ζώοισιν εἶ ἦ στείχουσα Σελήνη, 
εἰ χαὶ τὴν ὥρην ἐν τετραπόδεσσι χαθεύροις, 
ἀρρήτοις ἔργοισι μιαίνεται, ἠδτ᾽ ἐπ᾽ ἔργοις 
ix στομάτων αἰσχροῖς διαδαλλομένη χαχοφήμως. 

εἰ δ᾽ "A om c ἡοῦς γε μεσουρανέοιτο, λογίζου, 

325 ἢ πολλοῖς μήτηρ ἐπὶ δάχρυσιν ἔστεν᾽ ἄτεχνος. 

εἰ δὲ Κρόνος IL αφίην ἰδίοις οἴχοιτι χαθεύροι, 
κἣν φάσχῃ τίχτειν dx νηδύος, οὔ ποτε τίχτει, 
ψευδομένη δ᾽ ὠδῖνας ἀνώδυνός ἐστιν ἄτεχνος, 
ἀλλοτρίην τε γονὴν ὁποδαλλομένη καχοτέχνως 

330 xol χλίνασα δέμας στείρα λοχός ἐστ᾽ ἐπὶ κλίνης, 
χαὶ πλαστὴ μήτηρ ἐσκήψατο τὴν φάσιν ἁγνῶς. 

1΄ν 48 ἼΑρεα xal Παφίην συναφαῖς εὑροῦσα Σελήνη 
᾿Ηελίοιο τόποις ἢ xal Στίλόδοντος ἐν olxou, 
ἣν διάμετρον ἔχῃ δνοφερὴν ἀχτῖνα. Κρόνοιο, 

2:5 ἰσχνὴν xal λυπρήν, χακοπρήγμονα xai χαχόδουλον, 
αὐστηρὴν, προπετῆ, πολυπρήγμονα, βάσκανον αἰεί, 
εὔχνιστον, πρόλαλον xal βληχρὴν καὶ φιλόνεικον, 
λυσσάδα, ζηλότυπον καὶ ἀγνώμονα xal περίεργον, 
κῆμα λυγρῷ γαμέτῃη συναλιζόμενον χαχοῆθες" 

340 ἀλλ᾽ ὁπὸ τῆς Παφίης ἀμδλυνομένη μεταθάλλει. 


Si vero copulam habeat ad Solem aliquando Luna, 
ex paupertate ditescit et in paupertatem recidit ; 
gloriam habet artis Hecatesie ob lucrum, 
et imnagica prudentia confidit spiritus fugare, 
et absconditis libris exsultans circumcludit ; ' 
fidem quidem praebet superbis magnis feminis , 
atque ex parva fortuna ad majorem fidem transit. 

Sin Luna invenerit post solutionem stellas bonas, 
frumenti-datores, conditores, non parcentes ambitiose 
opes et divitias et facultates auro-circumlatas 
in profundum, in ventos ludentes dissipant , 
occasionibus prorsus, plus autem supervacua dantes 
deficiuntur omnibus miserati nihil habentes. 

Easdem potestates sive viris sive mulieribus 
considerans praedico , sed hora naturam determinat ; 
verumtamen dicam figuris etiam qualitates mulierum. 

Temperantes Venus edibus in-propriis, cum Jove 
formosas, prudentesque, si etiam Mercurium invenerit ; 
et meretrices Saturnus, indecora opera facientes, 
et in biforibus- fornicibus semper prostantes propalam. 

Quadrupedis signis si sit incedens Luna, 
si etiam horam in quadrupedibus reperias, 
infandis operibus inquinatur, quasi propter opera 
ex oribus turpia accusata malo-rumore. 

Sin Mars mane medium-cselum-teneat, cogita , 
profecto muitis mater lacrimis ingemuit liberis-orbata. 
Sin Saturnus Venerem propriis edibus inveniat, 

etiamsi dicat parere ex utero, nunquam parit, 
sed mentiens partus-dolores, sine-dolore est, sine-prole, 
et alienam sobolem sibi-subjiciens mala-arte , 
et inclinans corpus sterilis puerpera est in lecto, 
et simulata mater consideravit apparentiam pure. 
mà 1 

Martem et Venerem contactibus inveniens Luna 
Solis locis aut etiam Mercurii in sedibus, 
si adversum habeat tenebrosum radium Saturni , 
tenuem et tristem, maleficam et malevolam, 
austeram, preecipitem, multa-agentem, fascinantem semper, 
bene-vellicantem, procacem et imbecillam et ríxosam, 
insanam , zelotypam et ingratam et curiosam, 
malum misero marito congregatum malignum ; 
seda Venere hebetata mutat. . 


MASIMOY ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ | MAXIMI PHILOSOPHI 


IIEPI KATAPXOQN. 


Περὶ ξενιτείας. 


εἰ δὲ Νεμειήταο μέσην χατὰ μοῖραν δδεύοι 
δευτέρῃ εἰν ἠοῖ, ἀγανωτέρη ἔσσεται οἶμος, 
4 μαψίδιοι δὲ πέλοιντο πόνοι τῇμόσδε βροτοῖσιν 
3 ἤματι νυχτί τε δίῃ ἀπειρέσια τροχάουσιν 
& γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ " τῷ καὶ πεφυλαγμένος εἴης, 
μή σε λάθῃ χούρης Θειαντίδος ὠχέα χύχλα 
λοίγιον εἰς ἀκμὴν ἰχνευμένα θηρὸς ἐν αἴγλη. 
εἰ δὲ χόρην αὐγῇσι περισχέπτοις ἐπιλάμποι 
Ἄστραίην, δηρὸν μὲν ὁμιλήσεις ξένη αἴη, 
10 ἀδλαδέως δ᾽ οἶχόν τε φίλους τ᾽ εἰσόψεαι αὖτις. 
εἰ δέ x' ὁπωρινοῖς ἐνὶ γλήνεσιν αὐγάζοιτο 
Χηλάων, αἴτ᾽ ἠελίῳ ἀτάλαντα φέρουσιν, 
εἰ μὲν ἐπὶ πρήξει τε xal ἔργοις ἰθυδίχοισιν 
Ῥ * * * 
οὔτε τι χάρμα φέρει περιώσιον οὔτε «t πῆμα" 
16 εἰ δέ τ᾽ ἐπὶ σχολιοῖσι xal οὐχ εὐήρεσιν ἔργοις 
τῆμόσδ᾽ ἐντύνηται ὁδὸν πολυπαίπαλος ἀνήρ, 
ἦ τε παλιμποίνησιν By" ἐγχύρσειε δίχησιν. 
al δὲ πέλοι Τιτηνὶς ἐν ἀστράσιν ἠερίοισιν 
19 Σχορπίου αἰθερίοιο, φέροιό xev ἐσθλὸν ὄνειαρ 
34 εἰδώλῳ ἐνὶ τῷδε Σεληναίην ἐσαθρήσας. 
20 εἶ δέ xev οἰχείηνδε λιλαίεαι αὖτι νέεσθαι. 
31 xal δ᾽ ἂν ἐπίχρυφον οἶμον ἐπιφραδέως ἀνέλοιο, 
23 δειχήλῳ δ᾽ ἐνὶ τῷδε φάοι πανδῖα Σελήνη, 
42 χερδαλέον x' ἀνύσαιο θοῶς ἐρικυδὲς ὄνειαρ. 
16 εἶ δέχε Τοξευτῆρος ἐλαφροῦ φαίδιμον ἄστρον 
Τιτηνὶς φαιδρῇσιν ἐπαυγάζῃ ἀμαρυγαῖς, 
γαῖαν ἐς ἀλλοδαπὴν δ᾽ ἐθέλοις τῆμόσδε νέεσθαι, 
ἡ τ᾽ ἂν ἔτι προτέρω δολιχὴν τελέσειας ἀταρπὸν 
δηθύνων, καὶ δηρὸν ἀπέσσεαι" ἀσπασίως δὲ 
80 πολλῶν ἠελίων ἀνύσας περιμήχεα κύκλα 
σοὺς ἑτάρους χτῆσίν τε xol ἀγλαὸν ὄψεαι οἶχον. 
ἐς δὲ πάτρην νόστησον ἰδὼν ἐρίωπα Σελήνην 
Τοξευτῆρι θέουσαν ὁμοῦ" τῆμος γὰρ ἅπασαν 
εὐφροσύνην ἕξεις ἐσιδὼν πατρώιον οὖδας. 
μὴ μὲν δδοιπορίης μιμνήσχεο φάε᾽ ἀθρήσας 
Μήνης Αἰγοχερῇῆος ἐν ἀστράσιν ἰχνεύοντα " 
ἦ γάρ σοι δολιχός τε πόρος καὶ ἄπρηκτα κέλευθα 
ἐσσεῖται, xal δ᾽ ἄν χε χατηφείησιν ἔχοιο. 
πάτρην δ᾽ εἰσανιόντι μετ᾽ Αἰγοχερῆος ἐοῦσα 
40 ὑψίχερως Μήνη πρηὺν καὶ ἀπήμονα νόστον 
σημαίνει - σὺ δὲ μήτι νόῳ νοσφίζεο τῶνδε. 
*Yópoy oou δ᾽ Jj πρώτην πεφυλαγμένος ἔσσο᾽ 
εἰ δέ χε δεύτερον ἦμαρ ἄγοι, πρηεῖά χεν εἴη 


* * 


108 


DE ACTIONUM AUSPICIIS. 


L De peregrinatione. 


Sin Nemesi mediam per partem ingrediatur 

secunda die, faustius erit iter, 

vani autem fuerint labores tunc mortalibus 

interdiu et nocte divina immensa currentibus 

terra in peregrina ; quapropter etiam caveas , 

ne te lateant puellae Theantidis celeres orbes 

perniciosum in inomentum gradientes feri in splendore. 
Sin virginem luminibus conspicuis illustret 

Asíiream, diu quidem deges in-peregrina terra, 

incolumiter autem domum et amicos videbis rursus. 
Sin auctumnalibus in splendoribus luceat 

Chelarum , quie Soli paria ( pondera ) tenent, 

si quidem ad actionem atque opera bene-justa 

* ὌΝ * * 


* * 


neque gaudium fert insigne neque malum; 
sin ad versuta atque non recta opera 
tunc suscipiat iter multum-vafer vir, 
profecto vindictam-agentibus hic incurrat judiciis, 
Sin sit Titanis in stellis aeriis 
Scorpii etherii , feras egregium emolumentum 
simulacro in hoc Lunam adspiciens. 
Sin domum euplas rursus reverti , 
et secretum iter prudenter susceperis, 
atque in signo hoc splendeat divina Luna, 
luorosum conficias celeriter preestans emolumentum, 
Sin autem Sagittarii celeris splendidum sidus 
Titanis splendentibus illustret fulgoribus, 
et in terram peregrinam velis tunc abire , 
profecto etiam ulterius longam perficias viam 
tempus-ducens, et diu aberis ; ete autem 
multorum solum peractis magnis circulis 
tuos amicos et rem-familiarem et claram adspicies domum. 
In patriam autem redi videns perlucidum Lunam 
Sagittario currentem simul ; tunc enim omnem 
leetitíam habebis adspiciens patrium solum. 
Ne peregrinationis memento lumina adspiciens 
Lune Capricorni in stellis incedentia ; 
profecto enim diuturnum iter et inanes viz 
erunt, atque etiam sgritudinibus occuperis. 
Patriam autem ingredienti cum Capricorno versans 
alte-cornuta Luna dulcem et incolumem reditum 
designat ; tu vero ne mente obliviscere horum. 
Aquarii autem primam auroram caveas; 
sin alterum diem agat , mitis fuerit 


* 


104 


καὶ πρῆξίν κε φέρῃσιν ἀπήμονα κερδαλέην vi. 
ὡς Ἰχθύσι δ᾽ εἰαρινοῖσιν ἐπὶ στρατιὴν πόλεμόν τε 
στειχέμεναι, καὶ δ' ἄν κε φέροι γριπεῦσιν ὄνειαρ, 
ἠδὲ καὶ ὅσσοι φῶτες ἀνὰ δρυμὰ βησσήεντα 
στείχοντες ταχινῆσι χυνηλασίῃσι μέλονται. 
χρὴ δὲ καὶ εἰς ἑτέρους σε περιφραδέως ἐσαθρῆσαι 
10 ἀστέρας, οἷ κεραῆς Ταυρώπίδος ἀργέτιν αἴγλην 
t τετράγωνον ἐπιστείχοντες ἀταρπόν, 
μὴ τρίπλευρον ἔχωσι Σεληναίης ἀμαρυγήν, 
ἢ διάμετρα φέρωσιν ἐπ᾽ ἀγλαὰ φάεα Μήνη" 
εἰ μὲν γὰρ κακοερ (ol ἐπ᾽ ἀκτῖνας τανύσαιντο, 
το δείδιθ᾽ ὁδοιπλανίην, ἐσθλοῖς δ᾽ ὁρόων σὺ Σελήνην 
βαίνουσαν κατὰ μέτρον ἐὐσταθέων εἰδώλων, 
θαρσήσας ξείνης ἐπὶ ἤθεα χαλὰ πόληος 
στειχάμεναι, καὶ δ᾽ αὖτις ἀτάρδητος πέλοι οἶμος 


*o€9h o» 09 o9 0*5 0f oco € 


Περὶ γάμου. 


Εἰ δὲ γάμου λελίησαι ἐπαυρέμεν ἱμερόεντος, 
ἐς θαλάμους δ᾽ ἀγαγέσθαι ἐνηέα βούλεαι εὖνιν, 
σκέπτεσθαι χεραὴν ἑλικόδρομον. ἣν μὲν ἔῃσιν 
Τοξευτῇρα κατ᾽ αὐτὸν ἢ Ἰχθύας ὑγροκελεύθους, 
ἠὲ καὶ Ὑδροχόου περὶ τείρεσιν αὐγάζηται, 
ὅλθιον ἐκτελέσεις γάμον ἠνεχές, οὔτινα λώθην 

e οὐδέ τ᾽ ἐπεσθολίην δυερὴν οἴκοισι φέροντα, 
οὗ μὴν νείκεα λυγρά, τὰ καὶ πινυτήν περ ἐοῦσαν 
ἀνέρι καὶ ποθέοντι θοῶς ἤχθρηνεν ἄκοιτιν" 
ἔσται δ᾽ ἠπιόμυθος, ἐχέφρων, ἀγλαοεργός. 
τοὔνεκεν ἥμασι τοῖσδε πορὼν περικαλλέα ἕδνα 

το χουριδίην οἴκοισιν ἑοῖς εἰσῆχθαι ἄνασσαν’ 
ἀνήρ, εἰ μονίην στυγέοι καὶ ἐλεύθερον ἦμαρ. 

ἣν δ᾽ ἄρα νυχτιφαὴς ἐπέχῃ χλυτοῦ Ἀρνειοῖο 
ἀστέρας, ἢ Ταύροιο κατ᾽ εὐκεράοιο πολεύῃ, 
μὴ σύγε μοι μνώοιο πολυχτεάνων ὑμεναίων" 

γε τεύξει γὰρ φαέθουσα Σεληναίη χλυτόπωλος 
τῆμος καὶ φιλέην μινυανθέα καὶ ταχύδουλον 
ἀστασίην, λήστει δ᾽ ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς 
κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι 
τεύξει ὁμοφροσύνην᾽ τῷ σε φράζεσθαι ἄνωγα, 

80 ὁππότ᾽ ἐνὶ Κριοῖο παλιστρέπτοιο χελεύθῳ 
αἴγλη ἐρευθομένην ἐσίδης χρυσάμπυκα Μήνην. 

εἰ δὲ κόραις Ἄτλαντος ὁμὴν ἀνύῃσι κέλευθον, 

Ἀ καὶ μαινομένῃσιν ἐφ᾽ Ὑ άσιν ἰνδάλληται, 
αἴτε κατ᾽ εὐχραίρητος ἐρυγμήλοιο φέρονται 

35 Σιδονίου Ταύροιο, καὶ ἐς δόμον ἀρτύνοιο 
ἕδνοις βρίθουσαν χλιδανὴν ἑλικώπιδα νύμφην, 
ἢ τ᾽ ἂν γείτοσι χάρμα δυσηλεγέεσσιν ἄγοιο 
ξυνὴν ὀθνείοισιν ἔχων δυσπέμφελον εὐνήν" 
οὗ γάρ κεν στέρξειεν ἑνὸς λέχος ἤμασι τοῖσδε 

90 γημαμένη, οὐδ᾽ el νόον αἰνετὸν Ἰκαριώνης 
ἠὲ καὶ Εὐάδνης Καπανηίδος ἐντύναιτο 
ἠὲ καὶ Ἀρσίππης ἐρικυδέος, ἠὲ καὶ αὐτῆς 
Λαοδάμης, ἥτ᾽ αἰὲν ἐπ᾽ ἀνέρι κηραίνουσα 


"ει ͵|χὶ 0* 0*9 


ΜΑΞΙΜΟΥ ΦΙΛ. KATAPXAI. 


atque actionem ferat incolumem et lacrosam. 

 Piscibus in vernis ad exercitum bellumque 
proficiscere, atque etiam ferat piscatoribus emolumentom, 
atque quicumque viri per silvas saltuosas 
euntes citis venationibus operam dant. 

Oportet autem etiam ceteras te prudenter inspicere 
stellas, qua cornute fauriformis candidum fulgorem 
vident quadratam inambulantes semitam, 
ne triangularem habeant Lunae splendorem, 
aut adversa ferant splendida lumina in Lunam ; 
si enim maleficz radios suos intendant, 
metue peregrinationem , bonis autem videns tu Lunam 
ingredientem per mensuram bene-collocatoruu signorum, 
confidens peregrinze ad domicilia pulcra urbis 
proficiscere, et ruraus imperturbata erit via 


ΝΞ o n 
IL De nuptiis. - 


Sin nuptiis cupis frui desideratis 
atque in thalamos ducere bonam vis uxorem , 
observa cornutam flexuose currentem. — Si quidem sit. 
Sagitlarium circa ipsumaut Pisces bumidis-vüs-gradientas, 
aut etiam Aquarii circa sidera si splendescat , 
felices perficies nuptias continuo, nullam contumeliam 
neque rixas molestas domibus inferentes , 
neque jurgia tristia, quae etiam prudentem 
viro etiam amanti celeriter inimicam-reddunt uxorem; 
erit autem mitis-sermone, sapiens, splendida-operibus : 
quapropter diebus his priebens pra»pulcra dona. 
legitimam aedibus suis introducat dominam 
vir, si solitudinem oderit εἰ liberum diem, 

Sin vero noctiluca obtineat clari Arietis 
stellas, aut Taurum prope bene-cornutum incedat, 
ne tu mihi cogites opulentos hymenaeos ; 
faciet enim splendens Luna equis-clara 
tunc et amicitiam breviter-florentem et praeci 
inconstantiam, et oblivione amabilis et puri tori 
connubialem lectum relinquere et mariti oblivisci 
faciet concordiam; quapropter te observare jubeo, 
quando in Arietis revertentis via. 
splendore rubentem adspicias aurea-vitta-utentem Lunam. 

Sin filiabus Atlantis parem conficiat viam, 
aut enim furibundis in Hyadibus appareat, 
quie ad bene-cornutum graviter-boantem feruntur 
Sidonium Taurum, et in domum pares-ducere 
donis onustam delicatam pulcram sponsam , 
profecto vicinis gaudium molestis ducas 
communem alienis habens perniciosam uxorem; 
neque enim contenta-sit unius toro diebus hisce 
in-matrimonium-ducfa , nec si mentem laudatam Icarioner 
aut etiam Evadnze Capaneidis instructam-gerat,, 
aut etiam Arsippre inclytze, aut etiam ipsius 
Laodamie , quee semper ob virum se-macerans. 


NTC . 


is-consilii 


c: e — MÀ ———--- 1 


. MAXIMI PHIL. AUSPICIA ASTROLOGICA. 


πάντα γὰρ ἤθεα χαλὰ διασχίδνησι γυναικῶν 
95 Ταύρῳ ἐπεμδεθαυῖα Θεαντὶς χρυσοέθειρα. 
εἰ δὲ Θεραπναίοισιν ἐπορνυμένη Διδύμοισιν 
δεύτερον ἦμαρ ἄγησι, γάμου μεμνημένος εἶναι" 
οἰχοσόον γὰρ ἄχοιτιν ἐνὶ μεγάροισι χομίζεις. 
μὴ μὲν ἔοι φλογερῷ ἐνὶ Καρχίνῳ ἦ γὰρ ἂν ὦχα 

100 ἐχπροφύγοι μεγάρων ἄλοχος πόσιν ἐχθήρασα, 
ἄσπετ᾽ ἐπεσθολέουσα xai ἄκριτα ποιφύσσουσα. 

εἰ δὲ τύγοι γλήνεσσι Νεμειήταο Λέοντος 
Θειαντὶς κούρη φορέουσ᾽ ἐρελαμπέτιν αἴγλην, 
ἡ τ᾽ ἂν ὑπερφίαλόν τε δυσόργητόν τε γυναῖκα 

[06 τέτμοι ἀνήο, ἀτενεῖ δὲ νόῳ χεχαρημένη εἴη" 
οὐδέ χεν εὐπειθῇ μιν ἔχοι πόσις, οὔτ᾽ ἐπέεσσιν 
οὔτ᾽ ἔργοις, ἀλλ᾽ αἰνὰ πανήμερον ὀρσολοπεύοι 
μύθῳ ὀνειδείῳ xal τε πληγῇσιν ἰάπτοι" 
μαψίδιοι μῦθοι, χενὰ δ᾽ ἔργματα τῇδε πέλοϊντο, 

110 πολλάχι καὶ χείρεσσιν ἐξὸν λωδήσετ᾽ ἀχοίτην 
δρασσομένη χαίτης, ἣ καὶ ῥεθέεσσιν ἐφεῖσα 
ἀτηρὰς παλάμας, 7) ἐπιρρήσσουσα χιτῶνας. 

ἣν δέ γε δῖα Θεὰ Ὑπεριονὶς ἐν σταχύεσσιν 
Ἀστραίης χούρης εὐώπιδος αὐγάζηται, 

115 χήρην μοι τἥμόσδε συνάορον ἐντύναιο, 
παρθενιχὴν δ᾽ ἀλέασθαι, ἐπεὶ μογεροῦ βιότοιο 
αὐτή τ᾽ ἠδὲ πόσις χεχορήσεται ἥματα πάντα. 

ἣν δέ vo Χη λάων ἐνὶ τείρεσιν αὐγάζηται, 
χουριδίην μὲν ἀεικὲς ἐὸν πρὸς δῶμ᾽ ἀγαγέσθαι, 

130 ὠνητὴ δ᾽ ἂν ἔοι πολὺ φιλτέρη, εὖτε πέληται 
παλλαχίς- ὧδε γὰρ ἄστρον ἀναγκαίη ὑπὸ λυγρῇ 
λέκτρον ἀειχέλιον γαμίων πάρος ἤραρε θεσμῶν. 

εἰ δὲ πέλοι πανδῖα χαλαζήεντα χατ᾽ αὐτὸν 
Σχορπίον ἀλγινόεντα, τότ᾽ ἐν πρώτη γαμέοιο 
135 ἠοῖ παρθενιχήν, καί xsv φρένας ἠπίη εἴη, 

^. ἀρτίφρων, ἀγανῇσι πεποιθυῖα πραπίδεσσιν" 

εἰ δέ τε δεύτερον ἦμαρ ἠὲ τρίτον ἰθύσειεν, 
ἡ τ᾽ ἂν xal ὁμώεσσι δυηπαθέεσσι μιγείη. 
ἣν δὲ πελάζηται Μήνη χλυτῷ Αἰγοχερῆι, 

130 πρωτογάμῳ μὲν ἄγει λύπας xol πήματα λυγρά᾽ 
εἰ δ᾽ ἄρα δεύτερον ἴσχοι ἀνὴρ λέχος, ἔσσετ᾽ ἄμεινον, 
ἢ χήρην ὀπάσει παντερπέα τῷδε δάμαρτα. 

μὴ μὲν δὴ συνόδοισι Σεληναίης ἀγάγοιο 
εὐνέτιν ἐν μεγάροισιν, ἢ ἐν διχομήνιδι πλείη" 

135 οὗ γάρ xev γάμος εἴη ὀφέλλιμος ἤμασι τούτοις. 

σχέπτεο δ᾽ εἴ x' ἐσθλοῖσι σὺν ἀστράσι δινεύη- 
ἢ Φαέθοντι χλυτῷ ἢ “Ἑωσφόρῳ αἰγλήεντι ται, 
ἠὲ xal εὐπέπλου Μαίης ἐρικυδέϊ παιδί" 
τεύξει γὰρ βιότῳ τε μέγα χλέος εὐφροσύνην τε 
140 ἤθεσι, μειλιχίην τε χάριν χεὐεργέα δώσει. 


Περὶ νόσων. 


Νῦν δ᾽ ἄγε μοι, χούρη Πιμπληιὰς, ἔννεπε Μοῦσα, 
ὅσσα φέρει νούσοισιν ἀχήματα δῖα Σελήνη, 
ὅσσα τε λυγρὰ πέλονται ἐν εἰδώλοισι θεούσης 
δώδεκα, τοῖς Évt τέρμα πολυτλήτου βιότοιο. 

(6 εἰ μέν γ᾽ εἰαρινοῖσιν ἐν ἀστράσιν Ἀρνειοῖο 


106 


omnes enim mores pulcros dissipat mulierum 
Tauro ingressa Theantis auricoma. 

Sin Therapneis incedens Geminis 
secundum diem agat, nuptiarum memor esto ; 
domi-sospitatricem enim nxorem domum duces. 

Ne sit ardente in Cancro ; profecto enim celeriter 
effugiat domo uxor maritum exosa,  , 
innumera convicians e( turbata anhelans. 

Sin tangat splendores Nemesi Leonis 
Theantis virgo ferens late-lucentem fulgorem, 
profecto superbam atque iracundam mulierem 
reperiat vir, et ( qu&) obstinata mente delectetur ; 
neque facile-obedientem eam habeat maritus, neque verbis 
neque operibns, sed terribile totum diem sstuet 
verbo probroso atque verberibus incessat ; 
vani sermones , et inania opera illi fuerint, 
siepe etiam manibus suum mulcabit maritum 
prensans comam, aut etiam genis injiciens 
infestas manus, aut lacerans vestes. 

Sin autem divina Dea Hyperionis in spicis 
As(raes virginis venuste splendeat , 
viduam mihi tunc uxorem pares, 
virginem autem devita, quoniam molesta vita 
ipsa atque maritus satiabitur quotidie. 

Sin Chelarum in sideribus luceat, 
legitimam quidem turpe suam in domum ducere, 
empta autem sit multo amicior, ubi fuerit 
pellex ; ita enim sidus necessitate trist 
torum indecorum nuptiali praetulit feederi. 

Sin sit divina frigido in ipso 
Scorpio calamitoso, tunc prima ducas 
aurora virginem , atque animum mitis sit, 
mente-sana , comibus confidens preecordiis 
sin secundum diem aut tertium dirigat , 
profecto etiam servis miseris misceatur. 

Sin appropinquet Luna inclyto Capricorno, 
primum-matrimoniam-ineunti affert tristitias atque mala 
sin secundum habeat vir torum, erit melius, [tristia ; 
aut viduam dabit jucundam huic uxorem. 

Ne sane in congressibus Lune ducas 
uxorem domum, aut in pleniluniis; 
neque enim nuptiae fausta fuerint his diebus. 

Considera, num bonis cum stellis circumvolvatur, 
aut Jove celebri aut Venere splendente 
aut etiam bene-vestitee ΜΔ]. inclyto filio ; 
faciet enim et vitae magnam gloriam et hilaritatem 
moribus, et suavem gratiam et blandam dabit. 


HL De morbis. 


Nunc vero age mihi, puella Pimpleia, cane, Musa, 

quot ferat morbis medicamina diva Luna, 

quotque perniciosa sint in signis currente 

duodecim, in quibus inest terminus multum-crumnosse vi- 
Si quidem vernis In sideribus Arietis [teb. 


πασιφαὴς εἰλοῖτο βροτοῖς πανδῖα Σελήνη, 
ὁππότε τις νούσω ἀρήμενος ἀλγινοέσση 
ἀργαλέην ἴσχησι μεληδόνα, μή νύ τι πῆμα 
δειδίχθαι" Παιὼν γὰρ ἐναίσιμος ἀνθρώποισιν. 

[50 εἴθε δ᾽ lou, ἂν τοῦδε χατ᾽ εἰδώλοιο φέρηται 
εὐδερχὴς χερόεσσα Σεληναίη χλυτόπωλος, 
ἔμπλην ἀργαλέων ὀδυνάων ὀξειάων, 
αἴτε χάρηνον ἔχουσιν ὀξζζυροῖο βροτοῖο" 
αἵδε γὰρ οὔτι ταχεῖαν ἐπαυρίσχονται ἀρωγήν. 

156 εἰ δὲ γυνὴ βαρύθῃσιν ἐπ᾽ ὠδίνεσσι μογεῦσα, 
ἡμιτελῇ γυίων ἀποσείσεται ἀχλέα παῖδα, 
πρὶν φάος ἠελίοιο φίλοις ὥπεσσιν ἀθρῆσαι. 
ἤματι μὲν πρώτῳ μάλ᾽ ἀειχελίῃ ὑπὸ νούὐψῳῳ 
μοχθήσει, καί τ᾽ ἐγγὺς ἀδευχέος ἔσσετ᾽ ὀλέθρου " 

160 εἰ δὲ φάος μὲν ἔχοι Κριῷ ἔπι δεύτερον ἤδη, 
σώζεται ix. χαμάτοιο φυγοῦσ᾽ ἐριώδυνον ἄτην. 

ἣν δὲ χατ᾽ εὐχεράοιο Β οὺς μετανισσομένη που 
ἰνδαλθῇ χερόεσσα, τότ᾽ αὖ μέγα θαρσαλέος τοι 
αὐδήσω πτοιητὸν ἐπ᾽ ἀνέρι πορσύνουσαν 

166 ἦτορ καὶ πραπίδων ἑτερήρεα δύσφορον δρμὴν 
πλαζομένοιο vóoto , πότμον γε μὲν οὔτι φέρουσαν 
νοῦσον, ἔχειν δ᾽ ὠχεῖαν ἀχεσφορίην ἐρατεινήν. 
εἰ δέ τι δειρῆς ἐντὸς ἔχοις ὀλοφώιον ἄλγος, 
ἧχί τε σύριγγες σφάγιαι βροτὸν ἀμφὶς ἔχουσιν, 

t70 φράζεσθαί σ᾽ ἐπέοιχε χυνάγχης λοίγιον ἄχθος. 
μὴ μὲν δὴ πρώτῳ ἐνὶ ἥματι τῷδε λεχωὶς 
ἀμθλώοι, διγηλὸν ὁπαζομένῳ xaxbv οἶτον " 
δευτέρῃ εἰν ἠοῖ δὲ πέλοι ἔλαφρώτερον ἄλγος, 
εἰ τόχος ix. μελέων ἀνεμώλιος ἀΐξησιν. 

9 μὴ μὲν δὴ Διδύμοισιν ἐπιθρώσχουσα Σελήνη 
ἱξύος ἄλγος ἄγοι, μηδ᾽ ὥμοισιν χαχότητα 
ἢ πάρεσιν μελέεδσι φέροι δύστλητα γὰρ ἔσται 
χήδεα., xal δ᾽ ἂν ἀχεσφορίην ἀνεμώλιον ἔλποι. 
ἣν δέ τις ἄλλη νοῦσος ἐπιδρέμῃ, εἰ μὲν ἐν ἠοῖ 

180 πρώτῃ χλινοπετῇ τεύχοι βροτόν, ἐς χρόνον ἄξει 
ἴησιν, δηρὸν δ᾽ ἂν ἐνὶ λεχέεσσι κλιθείη. 
τηχόμενος δυερῆσι πανημαδὸν ἐλπωρῇσιν " 
εἰ δ᾽ ἀρχὴ καμάτοιο πέλοι ἐνὶ δευτέρη ἠοῖ. 

3 v ἂν δγ᾽ ὠχείησιν δπ᾽ ἀρτεμίησιν ἔχοιτο, 

180 ἤἥματ᾽ ἐπὶ τρία μοῦνον ἐνὶ λέχτροισι μογήσας. 
ἣν δὲ γυνὴ τῆμόσδε φέρουσ᾽ ὑπομήτριον υἷα 
ἀμθλώσῃ,, ξυνήν xev ἐς ᾿Αἴδα παιδὶ χέλευθον 
στέλλοιτ᾽, εἰ μή τίς μιν ἐρύσσεται ἥπιος ἀστὴρ 
ἀγλαοφεγγέα δῖαν ἐσαθρήσας χερόεσσαν. 

190 πρηύτατος δὲ πέλει χάματος βροτῷ αὐδήεντι, 
εἴ χεν συμφορέηται ἀγαυὴ Θειαντίνη 
Καρκίνῳ αἰγλήεντι, θοὴν δὲ φέρει ἐπαρωγήν. 
μοῦνον μὴ στέρνοισιν ἔχοι ὀλοφώιον ἄλγος" 
δυσπονέως γάρ μιν Παιήονος ἔργα σαώσοι. 

196. μηδὲ ποδὸς πληγή μιν ἐπεισέρχοιτ᾽ ὀδύνῃσιν " 
τῆμος δὴ γὰρ ἂν οὔτι μετ᾽ ἀρτιπόδεσσι λέγοιτο. 
ἄμόδλωσις δ᾽ οὔπερ τι φέρει χαχόν, οὐδέ τι λοιγόν, 
χούφοςς δ᾽ αἱμορύτοισιν ἐπ᾽ ὠδίνεσσι πονοῖτο 


ἡμιτελὲς δίψασα γυνὴ ἀνεμώλιον ἄχθος. 


ΜΑΞΊΜΟΥ ΦΙΛ. KATAPXAT. 


omnibus-lucens bominibus Jivina Luna, 
quando quis morbo correptus doloroso 
gravem habeat curam, ne quid mali 
inetuat ; Peeon enim fautor est hominibus. 
Utinam autem sis, si boc in signo feratur 
pulcre-videnda cornuta Luna equis-inclyta, 
sine gravibus doloribus acutis, 
qui caput occupant miseri hominis; 
hi enim non promptum-inveniunt auxilium. 
Sin mulier gravetnr partus-doloribus laborans, 
semiperfectum membris enitetur ignobilem puerum, 
antequam lumen solis dulcibus oculis adspiciat. 
Die quidem primo valde misero ex morbo 
laborabit, atque prope aberit ab acerbo interitu ; 
sin lucem habeat in Ariete jam secundam, 
servatur ex labore fugiens dolorosam calamitatem. 
Sin ad bene-cornutum Bovem adveniens 
apparuerit cornuta, tunc vero valde audacter tibi 
dicam timidum in viro parantem 
cor et preecordiorum nutantem gravem impetum 
errantis mentis, interitum tamen non ferentem 
tnorbum, habere autem celerem curationem amabilem. 
Sin aliquem intra collum habeas exitialem dolorem , 
ubi venze jugulares mortalem utrimque tenent, 
observare te oportet cynanches noxium onus. 
Ne sane primo die hoc puerpera 
abortum-faciat , tremendam afferente malam mortem; 
secunda in luce autem mitior erit dolor, 
εἰ foetus ex membris irritus prodierit. 
Ne sane Geminis incedens Luna 
lumbi dolorem afferat, neque humeris malignitatem [erunt 
aut solutionem membrorum ferat; toleratu-difficilia enim 
mala, et curationem-allatam in-vanum sperare- faciant. 
Sin quis alius morbus immineat , si quidem in luce 
prima lecto-cubantem faciat hominem , in tempus extrabel 
curationem, et diu ín lecto recubet , 
liquefactus molesta totam-diem spe ; 
sin initium laboris eit in secunda luce, 
profecto hic celeribus sanationibus teneetur, 
dies in tres solum in lecto laborans. 
Sin mulier tunc ferens uterinum puerum 
abortum-fecerit, communem in Orcum cum puero viam 
incedat, nisi aliqua eam servaverit mitis stella 
pulcre-splendentem divam adspiciens cornutam. 
Mitissimus autem est labor homini vocali, 
si congrediatur fulgens Theantis 
Cancro splendenti , et promptum fert auxilium : 
solum ne pectoribus habeat exitialem dolorem; 
difficile enim eum Pe&onis opera sanaverint, 
neque pedis plaga eum ingrediatur cruciatibus; 
tunc enim non jam inter pedibus-sanos numeretur. 
Abortus vero nullum fert malum neque perniciem, 
sed leviter sanguineis partus-doloribus laboraverit 
imperfectum excutiens mulier inutile onus. 


MAXIMI PHIL. AUSPICIA ASTROLOGICA. 


φῦν ναὶ μὴν ἠδγένειον ἐπιστείχουσα Λέοντα 
εἴῃ τοι πρηεῖα xal ἥπιος" οὔτι γὰρ ἐσθλὸν 
ἄρξασθαι τῆμόσδε δυσηλεγέος χαμάτοιο" 
οὐ γάρ χεν προφύγοισθα χαχὸν φλογερῶν ὀδυνάων, 
εἰ μὴ Ἰαστέρος ὦ ὥχα βάλοις ἄπο λύματα πάντα. 

806 o) μὲν δὴ xuéoucav, ὅτ᾽ ἀμόλώσειε, γυναῖχα 
δεῖά xev οὐδ᾽ αὐτὴ Παιηονὶς ἰήσαιτο 
Ἠ πιόνη χείρεσσιν ἀκεσφορίην ἐπάγουσα. 

εἰ δ᾽ ἄρα συμφορέοιτο A x πανδῖα Σελήνη, 
δηρὸν ἀμυδρὴ νοῦσος ἐφημερίοις χε πέλοιτο 

310 ἀνθρώποις" πότμον δ᾽ ὁπαλεύεται, ὅς xev ἐν ἠοῖ 
ἄρξηται χείνῃ μογέων εὐήρεα γυῖα. 
μοῦνον μὴ στομάχοιο χαχηπελίη βαρύθοιτο 
ἢ πλευρῆς οὐ γάρ τι φέροι λαιψήρ᾽ ἂν ὑγείην. 
αηδέ τις αἵματος ἀνδρὶ po) τῆμόσδε πέλοιτο, 

218 μηδέ τι θηλυτέρησιν ἐφανδάνοι ἀμδλώεσθαι, 
τηνίχα λοιγὸν ἄγει γὰρ ἀνάρσιον᾽ εἰ δὲ τύχησιν 
ὠδῖνα ζωοῖσιν ἐπὶ βρεφέεσσι λύεσθαι, 

ἢ τ᾽ ἂν ἐλαφρίσσαιτο πόνον στυγερῶν ὀδυνάων 
'Actpa χούρη σταχυηφόρος ἠπιόδωρος. 

420 δείδιθι X λάων ἐνὶ τείρεσι χρυσοέθειραν 
Μήνην, μηδέ τε νούσῳ Or" ἀργαλέη μεμογηχὼς 
χλινοπετὴς γίνοιο" φέρει δ᾽ ὀλοφώιον ἄστρον 
δοιῶν μοιράων ἑτέρην βροτῷ ἀλγινόεντι, 
λαιψηρὴν δγίειαν ἢ αἰνότλητον ἀνίην, 

335 εἴ xsv δηθύνησι πόνος, xal ἀδευχέα πότμον, 
καί τα γυναιξὶν ὄλεθρον, ὅτ᾽ ἂν βρέφος ἐχπροθόρῃσιν 
ψυχολιπὲς μελέων τὰ δέ σε φρεσὶ πευχαλίμησιν 
φράζεσθαι ἐπέοικεν, ἵν᾽ ἄλγεα δεινὰ φύγησθα. 

ἀχταπόδην δ᾽ ἐπὶ θῆρα φανεῖοσ᾽ εὔωπις ἄνασσα 

320 Σχόρπίον, dv πρώτη μὲν ἐναίσιμος ἠριγενείη 
εἰ δέ γε δεύτερον ἦμαρ ἄγοι, κίνδυνον ἰάψει. 

Τοξευτῆρι δ᾽ ἐλαφρῷ ὁμοδρομέουσα Σελήνη 
μειότερον θήσει χάματον βροτῷ, ὦχα δὲ χαλὴν 
ἀρτεμίην ὁπάσειε φίλην χεὐήρεα γυῖα. 

2: αὕτως δ᾽ Αἰγοχερῆα διαστείχουσα φερίστη, 
ὠχείην γυίοισιν ἄγουσ᾽ ἐπιτάρροθον ἀλχήν. 
μὴ μὲν ἔοι τῆμόσδε περὶ πλευρῇσι μογῆσαι 
ἀνέρι, μηδέ τι λῦμαρ ἐν ἰσχίῳ ἐμπελάσειεν " 
ϑηρὸν γὰρ βροτὸν ἄνδρα καχηπελίη δαμάσειεν. 

Μ0 εἰ δὲ γυνὴ μογερῶν γυίων βρέφος ἠλιτόμηνον 
ἔνδοθεν ἐχπροδάλῃσιν 69! αἱματόεντι μιασμῷ, 
ἥματι μὲν προτέρῳ παῦρον πόνον ἐγγυαλίξει, 
ἔμπης δ᾽ Ἠελίου χεχαρήςεται ἀχτίνεσσιν, 
δηρὸν δρῶσα φάος τερψιμόρότου Ἠελίοιο 

446 δευτέρη εἶν ἠοῖ δὲ χαχώτερον ἄλγος ὀπάσσει. 

ὙΣδ ροχόον δ᾽ ἐφέπουσα φαεσφόρος αἰγλήεσσα 
ἄλλας μὲν νούσους ἰήσεται᾽ εἰ δέ xe χρείσσων 
χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα 
ἀργαλέου ὑδέροιο, τότ᾽ αὖ χκαχότητα φράσασθαι 

360 δύστλητον" τοίην γὰρ ἐπὶ σμυγερὴν ἄγει ἄτην. 
ἠοῖ δὲ πρώτη χαλεπὴ πέλει, εὖτε γυναιχὶ 
dp uocis γίνηται ὀϊζυροῖο τόχοιο " 
εἰ δ᾽’ ἄρα δεύτερον ἦμαρ ἄγοι φαεσίμόροτος αἴγλη, 


107 
Profecto barbatum obiens Leonem 
sit tibi jucunda et mitis; neque enim bonum 
incipere tunc eerumnosum morbum ; 
peque enim profugeris malum ardentium dolorum, 
nisi e-ventre celeriter ejicias sordes omnes. 
Nec vero gravidam, si abortum-fecerit, feminam 
facile vel ipsa Peeonia sanaverit 
Épione manibus curationem ápplicans. 
Sin congrediatur Justifis divina Luna, 
diu obscurus morbus diurnis sit 
hominibus ; mortem autem evitat, qui quidem in luce 
incipiat illa laborare puleris membris : 
modo ne stomachi malo-habitu gravetur 
aut lateris ; neque enim facile auferat sanitatem. 
Neque aliqua sanguinis fluxio viro tunc accidat, 
neque mulieribus placeat abortum-facere , 


tunc interitum enim infert crudelem ; sin contingat 


partum vivente fcetu solvi, 

profecto allevaverit laborem terribilium dolorum 

Astrea virgo spicam-gerens munifica. 
Metue Chelarum in eignis auricomam 

Lunam, neque morbo molesto afflictus 

lecto-affixus fias ; fert entm exitiale sidus 

ex duabus sortibus alteram homini misero, 

celerem sanationem aut male-tolerandam luem , 

si moretur labor, et amaram mortem, 

atque mulieribus exitium , quando fcetns prosilierit 

exanimatus e-membris; haec vero te mente prudente 

considerare oportet, ut dolores graves effugias. 
Octipede in fera apparens pulcra regina 

Scorpio, in prima quidem propitia est aurora ; 

si secundum diem agat, periculum afferet. 
Sagittario autem celeri concurrens Luna 

leviorem faciet laborem homini, celeriter autem bonam 

sanationem praebeat amicam et bene-apta membra. 
Pariter Capricornum pergradiens optima (est), 

promptam membris ferens auxiliarem salutem. 

Ne sane accidat tunc circa latera laborare 

viro , neque aliqua noxa in lumbis resideat; 

diu enim hominem malus-status domuerit. 

Sin mulier miseris membris infantem immaturum 

intus ejicit cruento inquinamento, 

die quidem primo parvum laborem dabit, 

prorsus autem Solis gaudebit radiis, 

diu videns lumen homines-oblectantis Solis ; 

secundo vero die graviorem dolorem affert. 
Aquarium autem insequens lucifera splendida 

alios quidem morbos sanabit ; sin autem potentior 

gravis necessitas te oppresserit terribilla patientem 

moleste aque-intercutis, tam vero malignitatem considera 

male-tolerandam ; talem enim terribilem adducit noxam. 

Die primo dif&cilis est, quum mulieri 

abortus fuerit miseri partus; 

sin secandum diem ducat bomtnibus-lucens splendor, 


μειότερον τελέσειε πόνον λῆξίν τ᾿ ὀδυνάων. 
Ἴχθύσι δ᾽ εἰαρινοῖσι παλίγχοτα πήματα φεύγει 
ῥηιδίως, εἴπερ τε νόσῳ δέμας ἀλγυνθείη " 
εἰ δέ τε νειαίρης γαστρὸς λύσις ἀντήσειεν εν 
ἢ νεύρων, τάτε φωτὶ ποδῶν ὑποέχλασεν ἄρθρα, 
οὐχ ἂν ῥηιδίως μιν ἀπήμονα πορσύνειας. 
880 χρὴ δέ σ᾽ ἐπίφρονα μῆτιν ἐνὶ στέρνοισιν ἔχοντα 
ἵδμεναι, οὕνεχα δῖα Σεληναίη χλυτόπωλος, 
εἰ μὲν συμφορέηται ἐνηέσιν ἀστράσι χαλοῖς, 
εὐδερχεῖ Φαέθοντι $) εὐσχόπῳ Ἑ ρμάωνι 
ἠὲ Πάφου μεδεούση ἀγαυῇ Κυπρογενείη, 
205 χουφότερον τελέει πόνον ἀνέρι, xal λύσιν ἄλγους 
ὦκα φέρει, πρὶν ἀϊστῶσαι εὐήρεα γυῖα" | 
εἰ δέ τε A oy tov ἄστρον ὁμοδρομέῃ xspofacn, 
ἢ Φαίνων δύστλητος, ἢ Ἄρης ἐγρεχύδοιμος, 
πλειότερον χάματον τελέσει χαὶ ἀειχέα νοῦσον. 
270 θηλυτέρησι δὲ πάντα χαχώτερα φαίνεται ἄστρα, 
ὅσσα διχστείχησιν ἀγαυὴ Θειαντίνη " 
xal γὰρ Ζηνὶ συνοῦσα xal αὐτῇ Kunpoyevels 
ἀμθλώσεις χαλεπάς τε δυσηλεγέας τε τίθησιν. 
ἀλλὰ σύ μοι μούνην πανδερχέα βούλεο Μήνην 
276 ἔμμεναι, εὖτε γυναιχὶ πέλει ἀμδλώσιμον ἦμαρ. 


Περὶ τομῆς καὶ χειρουργίας. 


Νῦν δ᾽ ἄγε μοι κατάλεξον, ἐύθρονε πότνια Μοῦσα, 
πῶς x&v ἄνευ λοιγοῖο τομεὺς ἐπὶ φωτὶ σίδηρος 
ἀρτεμίην τεύξειεν, δπ᾽ ἰητῆρος ἀγαυοῦ 
σώματι δυσπαθέοντι λύσιν χαμάτοιο τιτύσχων. 

εἰ μὲν dz' Ὠχεανοῖο νέον προφάῃσιν ἀγαυὴ 
Πληιάσιν χερόεσσ᾽, ἣ xoi πανδῖα Σελήνη 
Ταύρῳ ἐπιδρομέουσα κατ᾽ οὐρανὸν ἰνδάλληται, 
ἠδ xal δγροφόροιο κατ᾽ Αἰγοχερῆος δδεύοι, 
φείδεό μοι χάλυθος, μηδ᾽ ἐς χέρα τῆμος ἵχοιτο 
486 ἀχμὴ παμφαίνοντος ἐϊσμήχτοιο σιδήρου, 

μηδὲ τέμοι χρόα φωτός, ἐπεὶ μογεροῖσιν ἰάψει 

ὦχα πόνοις, μὴ δ᾽ αὖτις ἀναδλήδην γε τάμοιο. 
αὕτως δ᾽ ἣν φορέηται ἐπ᾽ ἀστράσιν "Ix a pre vns 

παρθένου, ἡσυχίην ἀγέμεν πολὺ λώιον εἴη. 

290 μὴ μὲν δὴ χελάδοντος ἀπ᾽ Ὦχεανοῖο φέροιτο 
Ἀστραίη χούρη σταχυηφόρος - ἦ γὰρ ἀνίας 
τεύξει τεμνομένοισι καὶ ἄλγεα δαχρυόεντα. 

ὡς δ᾽ αὕτως τροπιχοῖσιν ἐν εἰδώλοις ἀλέασθαι 
πανδῖαν στείχουσαν, ἐπεὶ πολὺ βέλτερον ἔσται 

195 ἀτρεμίην ἐχέμεν. μηδ᾽ ἐν συνόδοισιν ἐούσης 

θηγαλέῳ σὺ τάμοια δέμας μορόεντι σιδήρῳ. 

αὕτως δ᾽ αὖ διχόμηνον ἀλεύεσθαι ἐπέοιχεν. 

φράζεσθαι δ᾽, εἴ xev στυγερῷ Πυρόεντι συνείη, 
μὴ θαμάχις χρειώ σε τομῆς ἐπὶ φωτὶ λάδησιν. 

ὡς δ᾽ αὕτως τοῖς ἐστιν Ἄ ρης ἐνὶ δεικήλοισιν 
διρονομῶν, πολλῇ μὲν ἐφημερίους κακότητι 
βλάψει, εἴ xev ἀχμὴν χαλυδηίδα σώματος ἄγχι 
δέξωνται, χαὶ δ᾽ ἄν χε καὶ αἵματος ἄσχετον δρυὴν 
τεύξειεν βλύζοντος ἄδην στυγερῇ ὃπ᾽ ἀχωχῇ. 

εἰ δὲ Κρόνῳ συνίησι φαεσφόρος ἀργέτα Μήνη, 


900 


806 


MASIMOY IA. KATAPXAT. 


leviorem faciat laborem cessationemque dolorum. 
Piscibus in-vernis infesta mala fugat 

facile, si quidem morbo corpus afficiatur ; 

sin imi ventris fluxio occurrat 

aut artuum , qualia bomini pedum infringunt membra, 

non facile eum sanum preestiteris. . 
Oportet autem te prudens consilium in pectore gerentem 

scire , quod divina Luna equis-inclyta , 

si quidem congrediatur beneficis stellis pulcris, 

bene-conspicuo Jove aut provido Mercurio, 

aut Paphi regente admirabili Venere , 

mitiorem efficiet laborem viro, cessationemque doloris 

celeriter fert, antequam exstinguantur bona membra; 

sin vero noxium sidus simulecurrat cum cornuta , 

aut Saturnus male-tolerandus, aut Mars bellum-ciens, 

majorem laborem perficiet et turpem morbum. 

Feminis autem omnia pejora apparent sidera , 

quacumque permeet illustris Theantine ; 

etenim Jovi conjuncta et ipsi Veneri 

abortus duros atque acerbos efficit. 

Sed tu mihi solam omnia-videntem velis Lunam 

esse , quando mulieri venit abortivus dies. 


1V. De secando et chirurgia. 


Nunc age mihi recense, pulcro-throno-insidens venerands 
quomodo sine pernicie secans viro ferrum [ Musa, 
sanitatem efficiat, per medicum probum 
corpori graviter-patienti solutionem laboris parans. 

Si quidem ab Oceano recens prrefulgeat splendida 
Pleíadibus cornuta, aut etiam divina Luna 
Tauro incurrens per czelum appareat, 
aut etiam imbrifero in Capricorno eat , 
parce mihi chalybi , neque in manum tunc veniat 
acies prsefulgidi bene-detersi ferri , 
neque secet cutem virí , quoniam eerumnosis incessiet 
celeriter laborihus, neve rursus denuo secueris. 

JEqualiter, si feratur in sideribus Icariona 
virginis , quietem agere multo melius sit. 

Ne sane turbido ab Oceano feratur 
Astrza virgo spicam-gerens ; profecto enim sernmnas 


efficiet sectis et dolores lacrimosos. 


Ita etiam /ropicis in signis vitato 
divinam gradientem , quoniam multo melius erit 
quietem habere. Neque in congressibus versante, 
acuto tu ferias corpus exitioso ferro. 
Similiter etiam plenilunium vitare oportet. 
Considera autem, si forte horrido Marti congrediatur, 
ne frequenter necessitas te sectionis in homine deprehendat. 
Ita etiam quibus inest Mars in signis 
horam-regens, multa quidem mortales calamitate 
leedet, si mucronem ferreum in corpus 
receperint, atque etiam sanguinis irrevocabilem impetum 
efliciat scaturientis abunde tristi sub mucrone. 


Sin Saturno congrediatur lucifera candida Luna, 


MAXIMI PHIL. AUSPICIA ASTROLOGICA. 109 


xai τε τομὴν ἐπάγησιν ἀνὴρ Παιῶνι μεμηλώς, atque sectionem injiciat vir Pzeoni operatus, 
δηρὸν μοχθήσειε, τέλος δ᾽ ἀναδέξεται alvóv, din laboraverit , finem verosuscipiet malum, 
καί τε δυσαχθέα νοῦσον ἐπ᾽ ἀνέρι τῷδ᾽ ὀπάσειεν. atque male-gravem morbum viro huic induxerit. 
εἰ δέ τ᾿ ἄνευ χαμάτοιο xal αἰνοτλήτου ἀνίης Sin sine labore et gravi moerore 
310 βούλεαι ἐντύνασθαι ἀοσσητῇρα σίδηρον, vis dirigere sospitans ferrum, 
Μήνην αὐγάζοιο σὺν αἰγιόχῳ Κρονίωνι ᾿ Lunam adspicias cum seegidem-tenente Jove 
ἠὲ Διωναίῃ, xai δ᾽ εἰ φάος ἐλλιπὲς εἴη aut Venere, atque etiam si lumen deficiens sit, 
λῆγον ἀπὸ διχομήνου ἐπ᾽ εἰχάδι xal δ᾽ ἔτι πρόσσω — | cessans a plenilunio ad vicesimam et ulterius etiam 
πλὴν συνόδον * λώιον γὰρ ἀχεστορίην ἀνύσαιο, ργδοῖδυ congressum ; melius enim sanitatem perfeceris , 
815 ἣν ἀλέῃ συνόδοισι μεμυχότα φάεα Μήνης. si vitaveris congressibus coalescentia lumina Lunie. 
ὡς δ᾽ αὔτως συνιόντες ἀπ᾽ Ὦχεανοῖο ῥοάων Ita etiam congredientes ab Oceani fluctibus 
Φωσφόρος ἢ Φ αέθων τελέουσ᾽ εὐήρεα τμῆσιν. Venus et Jupiter efficiunt salutarem sectionem. 
αὕτως δ᾽, εἰ φλέθα κεῖραι ὑφ᾽ αἵματι πεπληθυῖαν | lta, si venam incidere sanguine repletam 
ἱμείρεις, ταύτῃσιν ἐφημοσύναις πεπίθοιο. desideras , his mandatis obediveris. 
Περὶ δραπετῶν. V. De fugitivis servis. 
80 — Ei 9 ἄρα xal ὃμ ων ὀλοφώια ἔργα πύθοιο, Si vero etiam servorum noxia opera scisciteris, 
ot ῥά θ᾽ ἑοὺς λείποντες ἐνὶ μεγάροισιν ἄναχτας qui suos relinquentes in edibus dominos 
γαῖαν ἐς ὀθνείην ποσὶ χαρπαλίμοις ἀλάληνται, terram in externam pedibus celeribus vagantur, 
δρησταὶ dvaprapol, φιλίην λείποντες ἐδητύν, famuli pravi, amicum linquentes victum, 
οὔτε τραπέζης μνῆστιν ἐφεστίου , οὐ Κρονίωνος neque mense memoriam domestic , neque Jovis 
325 Ἑρχείου σέδας ἁγνὸν ἐνὶ πραπίδεσσι σέθοντες, Hercei reverentiam sanctam in praecordiis colentes, 
ἀλλὰ σὺ xai τοίων μερόπων ἐπιφράζεο μοῖραν. at tu etiam liorum mortalium animadverte sortem. 
ἣν μὲν Is πανδῖα μετ᾽ εὐπόχου Ἂ pvs toto, Si quidem sit divina cum gerente-pulcrum-vellus Ariete, 
ὦχά μιν εἰσανάγοιο" τάχ᾽ ἂν δὲ xai αὐτὸς ἴχοιτο eito eum retraxeris ; celeriter autem etiam ipse venerit 


δεσπόσυνον ποτὶ δῶμ᾽ ὑποδείελος, ἠὗτε τις φώρ, herilem ad domum subtimidus, ut aliquis fur, 
330 παλλόμενος χραδίην ὑπὸ δείματι, καὶ δέ xev ὦπας | palpitans cor sub metu, atque etiam oculos 


ταρδαλέοις δαχρύοισι πεφυρμένος ἰνδάλλοιτο. meticulosis lacrimis perfusus appareat. 
ἣν δέ ve Ταῦρον ἔχησι παλίμφοιτος χερόεσσα, [ — Sin autem Taurum habeaf redux cornuta , 
ἀνέρος ἀφνειοῦ ἑνὶ δώμασιν ἠλασχάζων viri divitis in δϑϊδυδ errans 
δμὼς ὀλοὸς χρύπτοιτο᾽ μόλις δὲ χαὶ εἰς ξὸν οἶχον servus noxius lateat ; segre autem etiam in suas eedes 
335 σπουδῇ ἀναγκαίη μιν ἄναξ ὑποδέξεται αὖτις ; industria necessaria eum rex recipiet rursus, 
ὀτλήσας μάλα πολλὰ xal ἐν πραπίδεσσι μογήσας. perpessus admodum muita atque cogitationibus laborans. 
ἣν δ᾽ ἐν ᾿Αμυχλαίοισιν ἴδῃς χεράωπα Σελήνην Sin in Amyclwis videas cornutam Lunam 
ἠιθέοις, ταχέως μιν δὸν δόμον εἰσανάγοιο" juvenibus, celeriter eum tuam domum introducas; 
ἣν δ᾽ ἄρ᾽ ἀλεύηται πέντ᾽ ἥματα χρυπταδίη τε sin vero evitaverit quinque dies et occulte 
319 λανθάνῃ, ἦ τ᾽ dv μιν τρίτατον μετὰ μῆνα δέχοιο. | lateat, profecto eum tertium post mensem recipias. 
εἰ δέ γε Ka oxlvov οἶχον ξὸν βασίλεια Σελήνη Sin Cancrum domum suam regina Luna 
ἰχνεύῃ, τέτμοις xev ἐν ἱερῷ ἄλσεϊ δμῶα, proficiscatur, invenias in sacro luco servum, 
3i xal ἐν τεμένει χρυφίην ποιεύμενον αὖλιν, | aut etiam in delubro occultam facientem casam, 
δευτέρῃ, εἰν ἠοῖ θεόθεν δ᾽ ἰχέτην ἀνάγοιο secunda in luce : divinitus autem supplicem reducas 
846 ὀρθῇσιν χαίτῃσι πεφριχότα βαμθαίνοντα. rectis crinibus horrentem blaterantem. 
ἣν δὲ Νεμειήταο πέλῃ χατὰ μέτρα Λέοντος, Sin Nemesi εἰξ in partibus Leonis, 
el μὲν ἐπὶ πρώτῃ ἠοῖ δρόμον ἐντύνειεν, si in prima luce cursum dirigat, 
λήσεται, οὐδέ μιν αὖτις ἐφ᾽ ἑστίῃ οἷο ἄναχτος latebit, neque eum iterum ad focum domini sui 
ἀθρήσαις θεράποντα φυγόπτολιν * εἰ δέ γ᾽ ἐν ἠοῖ adspicias famulum urbe-extorrem ; sin vero die 
249 δευτατίη αἴροιτο φυγήν, οὐ πάντα τελέσσει secunda ceperit fugam, non omnia perficiet 
δρησμοσύνης᾽ εὕροις δ᾽ ἂν ἐνὶ μεγάροισί μιν ἀνδρὸς | fugi; atque invenias in ibus eurh viri 
ἀφνειοῦ, γαίοντος ἀγηνορίῃσι νόοιο" divitis, superbientis gestientis virilierobore animi; 
δίζεο δ᾽ dv χώρῃ μιν 3) εἶν ἐριθηλέϊ κήπῳ. quiere autem in agro eum aut in florente horto. 
εἰ δὲ Σεληναίης ἐνὶ Πα p0évo ἰχνευούσης Sin Luna in Virgine incedente 
385 λείποι οἶχον ἄναχτος, ὅλοις χέ μιν ἐν πολεέσσιν linquat domum heri , recipias eum in multis. 
ἤμασι" δηθύνει γὰρ ἀπόχρυφος, εἴ χ᾽ ἐνὶ τῷδε diebus ; moratur enim occultus, si in hoc 


δεικήλῳ Μήνης εὐφεγγέος αἰθροπολούσης signo Luna bene-splendida perecetherem-cursamte 


φύξιμον ἦμαρ ἕλῃσι, καὶ ἐν θαλεροῖσι πετήλοις 
πεπτηὼς ἀλέηται δὸν δηναιὸς ἄναχτα. 

80 Χηλαῖσιν δ᾽ εἴ xev σὺ Σεληναίην ἐσαθρήσαις, 
θαρσαλέως δρήστην προτιόσσεο" δὴ γὰρ ἄνεισιν 
αὐτόματος, σχέψει δὲ καὶ αἰμυλίοισι λόγοιειν 
πρηὔνέειν θυμὸν δυσπέμφελον οἷο ἄναχτος. 

ἣν δὲ Σχορπιόεν δέμας ἴσχῃ δῖα Σελήνη, 

365 ἢ τ᾽ ἂν ἔοι θεράπων ἐν ἀναχτόρῳ ἣ τεμένεσσιν 
χρυπτόμενος" xal δ᾽ ἄν χεν ἐχὼν οἴχόνδε νέοιτο. 

εἰ δ᾽ ἄρα Τοξευτῆρα διιχνεύο: χερόεσσα, 
ἣν μὲν ἐνὶ πρώτοις πέντ᾽ ἥμασιν αἰσυλοεργὸν 
Opi" ἀνάγης, δοίη χε δίχην δρησμοῖο ταχεῖαν " 
370 εἶ δ᾽ ἂν δπερδάλλοι πέντ᾽ ἥματα, δηρὸν ἂν αὕτως 
πλάζοιτ᾽, οὐδέ μιν ὦκα χιχήσεαι, ἀλλὰ χρόνοιο 
πολλοῦ μεσσάτιον τελέει μέτρον ἠλασχάζων. [τος 
ἣν δ᾽ do' iv Αἰγοκέρῳ φεύγῃ δμώς, οἷο ἄναχ- 
ἐν ξείνῃ ληφθεὶς ἄγεται ποτὶ δώματα θᾶσσον. 
Ὑδροχόῳ δ᾽ εἴ χεν χεραὴν εὐῶπιν ἀθρήσαις 
γισσομένην, ὅτε δρῆστιν ἐπεντύνησι χέλευθον 
λαιδρὸς ἀνήρ, τότ᾽ ἄναχτος ἑοῦ πάτρην ἀπολείπων 
ἐν πόλει ὀθνείῃ βίον ἄρνυται, οὐδ᾽ ἐπὶ δηρὸν 
λήσεται, ἀλλά μιν ὦχα τέτμοις ἐπὶ φωτὶ χυροῦντα, 

380 ὃς δήμου θεράπων χοινὸς πέλει, ἠὲ φερόπλῳ 

ἀνέρι, τῷ στρατίαι τε βοηδρομίαι τε μέλονται. 
εἶ δ᾽ ἄρ᾽ ἐν εἰαρινοῖσι φαεινομένη φορέηται 
Ἰχθύσιν, ἠοῖ μὲν προτέρη κίνδυνον ἰάψει 
δρήστῃ ἀταρτηρῷ, τάχα δ᾽ ἂν xxi ὀλέθριον ἦμαρ, 

385 ofla δ᾽ doa ξίφεϊ τμηθεὶς ἀμφήχεϊ δειρὴν 

* * 


* * * * 


876 


δευτέρη εἶν ἠοῖ δὲ φυγὼν σῶνός χε πέλοιτο, 
καί xev ἄναχτος ἔχοιτο δόμον περίαλλα πεπονθώς. 
χρὴ δὲ περίφρονα μῆτιν ἐνὶ φρεσὶν αἶψα τίθεσθαι" 
εἰ μὲν γὰρ μούνην σὺ Σεληναίην ὁροῷο, 
890 οὔτι φέρει δρησμὸν βροτῷ ἀνέρι, μαψιδίην δὲ 
οἴσει ἄλην τῇ xal τῇ ἀλυσχάζοντι χέλευθον 
ἀγχόθι δεσποσύνων μεγάρων χαὶ ὁμήθεος οἴχου. 
εἰ δὲ τύχοι πανδῖα σὺν ἀστέρι δινεύουσα, 
ὅντε πλάνητα λέγουσιν ἐπὶ χθονὶ φῦλ᾽ ἀνθρώπων, 
306 ἦ τ᾽ ἂν προσσοτέρω θεράπων ὁδὸν ἐντύνοιτο, 
φεύγων vetxe' ἄναχτος ὅμοχλήν τ᾽ ἀλγινόεσσαν. 
ἀλλ’ ἣν μὲν D atvovt: συνῇ χερόεσσα Σελήνη 
ἢ φλογερῷ Πυρόεντι, φυγὴν ἀνεμώλιον ἴσχει 
δοῦλος ἀνὴρ χενεῆσιν ἐπ᾽ ἐλπωρῆσι γεγηθώς 
400 ἦ γὰρ ἂν ἐς δόμον αἶψα λυγρῇ πεπεδημένος ἄτη 
βαίη ἀναγκαίῃ βεδιημένος ἀλγινοέσση. 
εἰ δὲ Ζηνὸς ἄνακτος ἢ ἁγνῆς Ἀφρογενείης 
ἴχνια βαίνῃσιν Θειαντιὰς ἀγλαόφοιτος, 
f τ᾿ ἂν χρυπταδίην εὐήρεα φύξιν ἕλοιτο 
«96 ὀτρηρὸς θεράπων ποσὶ χαρπαλίμοισι πιθήσας. 
u μὲν ἀταρτηρῇσιν ἐνὶ φρεσὶ μητίσαιτο 
δεσπότεω φερέμεν χειμήλιον " ἦ γὰρ ἂν εἴη 
διχθαδίη ἄτη καὶ χτήματος οἰχομένοιο 
χαὶ ὃμοῪὸς προφυγόντος ἀμειλίχου " ἀλλά σ᾽ ἄνωγα 
410 μιμνέμεν εἰν οἴχοισι φέρειν τ᾽ εὐήρεϊ θυμῷ 


ΜΑΞΊΜΟΥ ΦΙΛ. KATAPXAI. 


fugitivum diem elegerit, atque in virentibus follis 
procumbens vitabit suum diuturnus dominum. 

In Chelis autem si tu Lunam inspexeris, 
fidenter fugitivum prasagi ; jam enim redibit 
sponte, et studebit etiam blandis verbis 
lenire animum gravem sui domini. 

Sin Scorpii figuram teneat alma Luna, 
profecto sane sit famulus in templo aut fanis 
absconditus ; atque etiam sua-sponte domum revertatur 

Sin autem Sagiltarium permeet cornuta , 
si quidem in primis quinque diebus nefarium 
servum retrahas, dederit poenas fugze citas ; 
sin excedat quinque dies, diu temere 
erraverit , neque eum cito invenies, sed temporis 
multi mediam conficiet mensuram errans. 

Sin autem in Capricorno fugiat servus , sui domini 
in peregrina-terra captus ducitur domum celeriter. 

In Aquario autem si cornutam venustam adspicias 
gradientem , quando fugitivam paraverit viam 
audax homo, tunc domini sui patriam relinquens 
in urbe externa vitam capit, sed non diu 
latebit, sed eum cito invenias apud hominem vessantem, 
qui populi minister communis est, aut apud arma ferentem 
virum, cui exercitus et auxilia sunt cure. 

sin in vernis apparens feratur 
Piscibus, aurora quidem priore periculum injiciet 
servo damnoso, fortasse etiam exitialem diem, 
et celeriter gladio amputatus ancipiti collum 
secundo autem die fugiens incolumis evaserit , 
et domini ingrediatur domum gravia passus. 

Oportet autem prudens consilium in mente celeriter pe- 
si enim solam tu Lunam cernas, [ ne; 
non fert fugam mortali viro , sed inanem 
feret vagationem huc et huc erranti viam 
prope heriles sedes et consuetam domum. 

Sin forte divina cum stella volvatur, 
quam errantem nominant in terra gentes humane, 
profecto ulterius famulus viam dirigat , 


fugiens rixas domini et convicium molestum. 


Sed si Saturno congrediatur cornuta Luna 
aut ardenti Marti, fugam inanem habet 
servus homo vana spe gaudens ; 
profecto enim domum cito tristi vinctus contumelia 
ingrediatur necessitate coactus eerumnosa. 

Sin Jovis regis aut caste Veneris 
vestigia ingrediatur Theantias claro-gradu, 
profecto occultam facilem fugam capiat 
velox famulus pedibus celeribus fretus. 
Ne scelestis in preecordiis meditetur 
domini auferre rem-pretiosam; profecto enim sit 
duplex damnum et rei amisso 
et servi elapsi mali ; sed te jubeo 
manere domi et ferre sequo animo 


MAXIMI PHIL. AUSPICIA ASTROLOGICA. 


φωρίδιον βλάδος alvóv, ἐπεὶ μετὰ ποσσὶ διώχων 
οὔ χε χίχοις, οὐδ᾽ εἰ μὲν ἔχοις πόδας Εὐφήμοιο 
Ἑρωπηιάδαο, τὸν ἐν πολυηχέϊ πόντῳ 
exa θέειν ἐνέπουσιν ὁδῷ πεφορημένον ὑγρῇ, 
415 οὐδ᾽ εἴ τοι πτερύγεσσιν ἐπήρεα νῶτα γένοιτο, 
οἷά γ᾽ ἐνὶ μελέεσσι Βορήιοι υἷες ἔχεσχον, 
οὖς ὁποχυσαμένη ῥαδινὴ τέχεν Ὠρείθυια, 
δππότε μιν χορὸν ἁγνὸν ἐπ᾽ Ἰλισσοῖο Dort 
ἱσταμένην Βορέης ἀνερείψατο, τῆλε δὲ γαίης 
430 ᾿Ατθίδος ἐν νεφέεσσι μεταχρόνιον φορέεσχεν, 
μέσφ᾽ ὅτ᾽ ἐπὶ Θρήχης χιονώδεας ἵξεν ἐναύλους, 
οὐδ᾽ ἣν Ἰἰφίχλοιο θοώτερος αὐγάζοιο, ᾿ 
ὅστε xal ἀνθερίκεσσιν ἐπέτρεχεν, οὐδέ τι χαρπὸν 
σίνετ᾽ ἀήσυρα γυῖα φέρων ἐπὶ λήιον αὖον.᾿ 
εἰ δέ τ᾽ ἔοι χερόεσσα σὺν εὐσχόπῳ "Epp aovi, 
οὔ χε φύγοι θεράπων ὀλοφώιος, ἀλλὰ τάχιστα 
εὕροις, εἰ xal γοῦνα θοώτερα καὶ πόδας ἴσχοι 
χουφοτέρους Λάδαο καὶ ὠχυδρόμοια Φαὔλλου. 
μὴ μὲν δὴ συνόδοισιν ἐπιστείχουσα Σελήνη ᾽ 
430 ἣ xai πλησιφαὴς εἴη δρησμοῖο τυχόντος." ᾿ 
3$ γὰρ ἂν ἠλασχάζοι ἐπὶ ξείνης τότε γαίης, 
ἢ δεσμοῖσιν ἔχοιτο παρ᾽ ὀθνείοισι βροτοῖσιν. 
εἰ δὲ Κρόνῳ χρυόεντι συνείη δῖα Σελήνη, 
χαί τε Op προφύγησιν ἔχων χλωπήιον ἄχθος, 
426 ἄλλοις φώρεσι κέρδος ἀποίσεται" οὐ γὰρ ὄνησιν 
ἁρπαχτοῖς χτεάτεσσι φέρει τηλεσχόπος ἀστήρ, 
ἀλλ᾽ ἐπάγει θεράποντι δολόφρονι πολλάχις ἄνδρα 
λαιδρότερον Φαίνων xal φῶρ᾽ ἐπὶ φωρὶ χορύσσει. 


Περὶ παίδων διδασκαλίας. 


Εἰ δὲ τέχνης ἐθέλεις δεδαηκότας ἐντύνασθαι 
«40 ἢ σοφίης υἱῆας ἢ ὀτρηροὺς θεράποντας. 
χρυσοφαὴς εἴη τοι ἐπ᾽ "A pvatoto Σελήνη, 
ἠὲ xal ὠχυπόροισιν ἐπ’ Ἰχθύσι χαλὰ φαείνοι, 
ἣ χούρης ἐπέχοι φιαρὸν δέμας Ἰχαριώνης, 
ἠ xoi αἰπυτάτῳ ἐνὶ K αρχίνῳ ἰνδάλλοιτο, 
«46 Ζηνὸς μητιέταο χεχαρμένη ἀκχτίνεσσιν, 
à Παφίης αἴγλησιν ἐρευθομένη τετραγώνοις 
ἠὲ τριπλεύροισιν ---- καί τ᾽ ἂν πολὺ λώιον εἴη — 
3 xac ἰθὺν ἴησιν ὁπὲχ δόμα τοῖο βεδῶσα 
δειχήλου, xal γὰρ τὸ πέλει τέχνησιν ὄνειαρ. 
«0 μὴ μὲν δὴ σύνοδον τούτοις ἑνὶ τείρεσι θείη, 
ἣ διχόμηνον ἄγοι σέλας ἔχφατον, εὐτέ σε χρειὼ 
τέχνην ἢ σοφίην δεδαήμεναι ὀτρύνησιν" 
οὐ γὰρ ἂν ἐχτελέσειας, ἃ βούλεαι, οὐδέ τιν᾽ ἐσθλὴν 
παιδὶ δαημοσύνην διχομηνιὰς ἐντύνειεν, 
(6 οὐδέ τι λειψιφαής * ἀνεμώλια δ᾽ ἔργα τίθησιν. 


Περὶ γεωργίας. 
Εἰ δὲ γεωπονίης σε φιλομδρύτου ἵμερος αἱρεῖ, 
xal τ᾽ ἐπὶ χρυσείης γενεῆς ἐντύνεαι ἔργα 
γαῖαν ἐπὶ ζείδωρον ἄγων εὐκαμ πὲς ἄροτρον, 
ἢ γύροις ἔνι χλῆμα Μεθυμναίου λελίησαι 
Mo κατθέμεναι, καὶ λαρὸν ὁπώρης εἶδαρ ἑλέσθαι 


111 


furtivum damnum terribile, quoniam pedibus persequens 
non attigeris , etiamsi habeas pedes Euphemi 
Europide , quem in multum-sonante mari 
celeriter cucurrisse aiunt via dum-fertur humida, 
neque si tibi alis instructa terga sint, 
qualia in membris Borez filii habebant, 
quos gravida gracilis peperit Orithyia , 
postquam eam chorum castum ad 1lissi fluenta 
facientem Boreas abripuit., et procul a-terra 
Attica in nubibus sublimem ferebat, 
donec ad Thraciz nivosa venit antra, 
neque si Iphiclo velocior appareas, 
qui etiam aristis incurrebat , neque fruges 
ledebat levia membra ferens super siccas segelcs. 
Sin autem sit cornuta cum speculatore Mercurio, 
non fugiat servus noxius , sed celerrime 
invenias , etiamsi gemaa celeriora et pedes liabeat 
leviores Lada et celeripede Phayllo. 
Ne sane in-conjunctionibus incedens Lupa 
aut etiam plena sit fuga accidente : 
aut enim erret peregrina tunc in terra, 
aut vinculis teneatur apud peregrínos homines. 
Sin Saturno frigido congrediatur divina Luna , 
atque servus aufugerit habens furtivum onus, 
aliis furibus Ificrum auferet ; neque enim emolumentum 
raptis possessionibus fert procul-visa stella, 
sed adducit famulo doloso stepe virum 
audaciorem Saturnus et furem contra furem armat. 


VI. De puerorum institutione, 


Sin artis vis doctos facere 
aut sapiente filios aut veloces famulos , 
auro-fulgens sit tibl in Ariete Luna, 
aut etiam celeribus in Piscibus pulcre splendeat , 
aut virginis immineat lucido eorporl /cariona , 
aut etiam summo in Cancro appareat , 
Jovis consultoris leta radiis, 
aut Veneris splendoribus rubens quadratis 
aut trigonis — atque hoc multo melius sit — 
aut recta-via eat egressa domum ejos 
signi , namque boc est artibus emolumentum. 
Ne sane conjunctionem bis in astrís faciat, 
aut plenum agat lumen perspicuum, quando te necessitas 
artem aut sapientiam discere adntonet; 
neque enim perficias , qute vis, neque aliquam bonam 
puero doctrinam plenilunium paraverit, 
neque deficiens ; inania autem opera reddit. 


VII. De agricultura. 


Sin agricultura te hominibus-gratse desiderium capit 
atque aurei generis aggrederis opera 
terra in frugifera ducens curvum aratrum , 
aut in scrobibus palmitem Metliymneei ( vini ) cupis 
deponere , οἱ dulcem auctumni fructam tollere 


ἱμείρεις, σχαπάνῃ τε λαχαινέμεν ἄμόδροτον αἶαν, 
αὐτίκα τοι xai πᾶσαν ἐτητυμίην χαταλέξω. 
ὅππως ἂν πανδῖα Σεληναίη πεπίθοιτο, 
ὄμπνιά σοι Δήμητρος ἀερσινόοιό τε Βάχχου 

40» δῶρ᾽ ἀναπεμπέμεναι xal ἐπητανὸν ὅλθον ὀπάζειν. 

εἰ μὲν γὰρ στείχησιν ἐπ᾽ Ἀ ρνειοῖο θοοῖο, 

πάντα φέρει χλυτὰ ἔργα φντευέμεν ἠδὲ βαλέσθαι 
σπέρματα καὶ σηχοὺς ; εὐερχέας ἀμφιπένεσθαι 
xai δ᾽ ἂν ἀεργηλὸν χῶρον τότε καλὰ (uoto 

470 βουσί τε xal σμινύῃσιν, ἔοι δέ xs χάρπιμος ὦχα. 

ὡς δ᾽ αὕτως Ταύρω χεραῷ πονέοιο ἕχαστα, 
: ὅσσα τε γειοπόνων ἐρικυδέα φαίνεται ἔργα. 
μὴ μὲν δὴ τῇμόσδ᾽ ἐθέλειν ἐρίδωλον ἄρουραν 
ἄρυνσθαι μισθῷ ἐπὶ λατρίῳ᾽ οὐ γὰρ ἄμεινον, 

475 οὐδὲ φέροι xsv ὄνειαρ ἐπ᾽ ἀλλοτρίῳ μογόοντι. 

εἰ δὲ Θεραπναίοισιν ἐν ἀστράσι δινεύηται 
χκούρων εὐεάνου Αἰτωλίδος, ἢ τ᾽ ἂν ἐμοῖσιν 
μύθοισιν πεπίθοιο, xal ἀρξάμενος πονέεσθαι 
ἀμφὶ γεωπονίῃ τε φυτείη θ᾽ ἱμεροέσσῃη —— 

480 ζηλωτὸς πολλοῖς χε πέλοις ἐπὶ χέρδεϊ τῷδε. 

κήπους δ᾽ εὐθαλέας τεύξεις xal γῦρον ὀρύξεις, 
γαῖαν ἀεργηλήν τε προμηθείως ἀνύσαιο 
εὐεργόν, Μήνης ἐνὶ Καρχίνῳ αἰθροπολούσης. 

εἰ φλογερῷ δὲ Λέοντι φάος πολυδερχὲς ἐφείη 

485 ἠερόφοιτος ἄνασσα, τότε σπόρον ὁπλίσφαιο 
χριθῶν ἢ πυρῶν, καί τ᾽ ἂν πολύχοια γένοιτο. 
ἄλλο δὲ μή τι βάλοιο xac ᾿ αὔλαχος: οὐ γὰρ ἄμεινον. 

Ἀστραίη κούρη δὲ πέλει πρὸς ἅπαντα φερίστη 
σπέρματα, καὶ δὲ φυτοῖσιν ἐναίσιμος, ἔν τε βόθροισιν 

490 βάλλειν ἔρνεα πάντα, τάτε δρυὸς ἄχρα λέγονται. 
οἶνας δ᾽ ἐξαλέασϑαι, ἐπεὶ στυγέει περίαλλα 
ἸΙχαρίου κούρη ἐλίνους xal ἀδευκέας οἶνας, 
μνωομένη. ὅσα λυγρὰ Διωνύσοιο ἕχητι 
᾿Ἀχταῖοι μήσαντο μέθῃ δεδμημένοι αἰνῇ 

406 Ἰχάριον, καί μιν στυφελαῖς χορύναις ἐδάϊξαν 
σφαλλόμενοι δώροισι χοροιμανέος ἸΙοδάχχου. 

ἀλλὰ σὺ X ηλάων ἑνὶ τείρεσιν αἰθροπολοῦσαν 
εἰσορόων χερόεσσαν ἐπιφραδέως πονέεσθαι 
ἀμφὶ γεωτομίη " σὺ δέ χ᾽ ἐν νειοῖσι βάλοιο 

600 σπέρματα θαρσαλέως, θεῖναί τ᾽ ἐπὶ χλήματα γυροῖς, 
πάντα τε δένδρεα χαλά, τάτ᾽ εἴαρι τηλεθάοντα 
τέρχνεσιν ἀργεννοῖσι φίλην δείχνυσιν ὀπώρην. 

ἣν δὲ Σχορπιόεν δέμας αἴθριον ἐκπεράῃσιν 
αἴγλαις ἀργεννῇσι χλυτὴ πανδῖα Σελήνη, 

505 σπέρματα δάσσασθαι νειοῖς ἔνι" xai δέ xev εἴη 
τῆμος ἐνιδληθέντα κατ᾽ αὐλαχόεσσαν ἄρουραν 
ὄμπνια Δηοῦς δῶρα χαὶ ἐμπλήσειεν ἀλωήν. 
καὶ δέ x' ἀεργηλὴν γαῖαν τῇμόσδε τάμοιο. 

εἶ δ᾽ ἄρα Τοξευτῆρι φάοι ταυρῶπις ἄνασσα, 

810 μὴ σύγε πυροῖσιν βαλέειν χθόνα βωτιάνειραν, 
μηδὲ θέμεν χρῖ λευχὸν ἐν αὔλαχι μηδέ τιν᾽ ἄλλα 
χέδροπα * πάντα γὰρ diy ἁλιώσεται, οὐδέ τι ποίη 
βλωθρὴ ὑπερτείλασα πυχάσσεται οἴνοπα βῶλον. 
ἀλλὰ σύ μοι τἡμόσδε βάλοις περιμήκεα σηκὸν 


MASIMOY ΦΙΛ. ΚΑΤΑΡΧΑΙ͂. 


desideras , et ligone exercere ἱπηπιογίδ θη terram, 
statim tibi vel omnem veritatem dicam , 

quomodo divina Luna obsequatur, 

alma tibi Cereris et mentem-tollentis Bacchi 

dona ut-mittat et abundantem felicitatem praebeat. 
. Siquidem enim incedat in Ariete celere, 

omnia fert clara opera plantare et jacere 

semina et stabula bene-munita circumducere ; 
etiam incultum agrum tum bene proscideris 
bubus et ligonibus , atque sit fertilis celeriter. 

Ita etiam Tauro cornuto perficias singula, 
quacumque agricolarum praeclara apparent opera. 
Ne sane tunc velis glebosum campum 
capere mercede famulitia ; neque enim melius, 
neque ferat emolumentum alieno laboranti. 

Bin Therapneis in sideribus volvatur 
puerorum pulcre-vestitee AEtolidis, profecto meis 
verbis obsequaris , et incipiens laborare 
circa agriculturam et plantationem desiderabiiem 
invidendus multis fias ob hoc lucrum. 

Hortos autem virentes instrues et fossam duces, 
terramque incultam provide perficias 
feracem , Luna in Cancro s&etherem-permeante. 

Si ardente autem in Leone lux multa-intuens versetur 
aerem-pergrediens regina, tunc sementem pares 
hordeorum aut triticorum , atque fecunda fuerint. 
Aliud autem ne quid injicias sulcis ; neque enim melius. 

Astraa virgo autem est ad omnia praestantissima 
semina , atque etiam plantis fausta , et in sulcos 
inserere germina omnia quie « quercus summa » vocantur. 
Vites vero devita ; nam odit eximie 
lcarii filia vineas et ingratas vites, 
memor, quanta tristia Bacchi gratia 
Acteel machinati sunt ebrietate domiti terribili 
Icario, et eum duris clavis trucidarunt 
furentes donis chorea-furentis Iobacchi. 

Sed tu Chelarum in signis s&etherem-permeantem 
videns cornutam prudenter labora 
circa agrum -arandum; tu vero novalibus injicias 
semina confidenter, atque ponas palmites in-fossis, 
et omnes arbores pulcras, quie in-vere virentes 
surculis candidis gratum ostendunt auctumnum. 

Sin Scorpii corpus aethereum pertranseat 
splendoribus candidis clara divina Luna ,. 
semina dividas in novalia , et sint 
tunc injecta in sulcatum campum 
alma Cereris dona , et impleant aream. 

Atque etiam incultam terram tunc scindas. 

Sinin Sagittario splendeat taurino-vultu-instructa regit, 
ne tu triticum injicias terree homines-alenti, 
neque ponas hordeum album in sulco , neque alia 
legumina ; omnia enim celeriter peribunt, nec ulla herbe 
procera progrediens densabit purpuream glebam. 
Sed tu mihi tunc ponas permagnum stabulum 


MAXIMI PHIL. AUSPICIA ASTROLOGICA. 


$16 ἄρνασιν ἠδ᾽ ἐρίφοισι, βοῶν τ᾽ εὐερχέα μάνδρην 
πορσύναις, πονέοις δὲ xal ὠχυπόδεσσιν ἐφ᾽ ἵπποις, 
φορθήν τ᾽ ἐντύναιο νεογλαγέας περὶ πώλους. 
αὕτως δ᾽ Αἰγοχερῇῆα διαστείχουσα Σελήνη 
μήλοισιν σύμπασιν ἐναίσιμος ἠδὲ φερίστη, 
520 εἶ xev ἄγοις ἑτέρην χώρην ἐριαχθέα ποίμνην 
ἠδ᾽ ἀγέλας, καὶ δ᾽ ἄν xs καὶ αἰπόλια πλατέ᾽ αἰγῶν 
ὦχα θέοι, νομὸν ἄλλον ἐπιστείδοντα πόδεσσιν. 
Ὑδροχόῳ δ᾽ ópówv εὐώπιδος ἀργέτιν αἴγλην 
Μήνης εὖ μὲν ἄροτρα καὶ αὔλακα πορσύνειας, 
25 εὖ δὲ xal ἐν γύροις ὑποθήσεαι ἔρνεα χαλά, 
εὖ δ᾽ ἐν ἀεργηλοῖσιν ὕνιν πήξειας ἀρούραις. 
αὕτως δ᾽ elapwotsty dv Ἰχθύσιν ἐστὶ φερίστη 
γειοπόνοις Θειαντίς, ὅτ᾽ ὄμπνια ἔργα πέλωνται 
Δηοῦς εὐωδῖνος ἐϊστεφέος τ᾽ "Io6áxyov. λους. 
s30 σχέπτεσθαι δ᾽ ἐπέοιχε xal ἀστέρας ἡνεχὲς ἄλ- 
ἣν μὲν γὰρ Φ αἔέθων τε xal ἁγνὴ Κυπρογένεια 
Νήνῃ συμφορέηται ἢ εὕὔπτερος Ἀργειφόντης, 
πάντα τάδ᾽ ἀλδήεντα καὶ αὔξιμα τοῖσδε πιφαύσχοις 
πολλήν τ᾽ εὐεστὼ φερέμεν καὶ θέσφατον ὅλθόν. 
εἰ δὲ Κρόνος χρνόεις "A ρης τ᾽ ὀλοφώιος εἶεν 
ἀμφὶ Σεληναίη, μλινύθουσ᾽ ἐριχύδεα ἔργα 
ἦδ᾽ ἅλιον φαίνουσι γεωπονίην μερόπεσσιν. 
τοιγὰρ ὅρα δείχηλα xat" οὐρανὸν ἀγλαὰ πρῶτον, 
εἷς χούρη Θειαντὶς ἐναίσιμα ἔργα προφαίνει, 
0 αὖτις δ᾽ ἀστέρα καλὸν ἐρισθενέος Κρονίωνος 
ἣ Παφίης ἢ φαιδρὸν ἐύσχοπον “Ἑρμάωνα“ 
ξυνὴν γὰρ τούτοισι διιχνεύουσα χέλευθον 
ἀρχὴν χαὶ τέλος ἐσθλὸν ἄγει μερόπων ἐπὶ ἔργοις. 


Περὶ τῶν ἐν δεσμοῖς. 


Εἰ δ᾽ ἄρα xai δεσμοῖσιν ἀεικέσιν ὀχμάζοιτο 
85 δειλὸς ἀνήρ, Κριῷ μὲν ἔχων ἐριώπεα Μήνην 
δηναίην εὕροι χε λύσιν δυερῶν ὀδυνάων. 
ὃς δὲ καὶ ἐν θερινοῖσιν δρωμένη εἰδώλοισιν, 
ἡ Διδύμοις ἣ αἰπυτάτῳ ἑνὶ Καρχίνῳ οὖσα, 
ἠὲ Νεμειήταο κατ᾽ ἀργαλέοιο Λέοντος, 
950 πουλὺν ἐπὶ χρόνον οἴσει ἀκείρατα δεσμὰ βροτοῖσιν. 
ἔμπαλι δ᾽ αἰθερίῳ ἐν Σχορπίῳ ἠδέ τ᾽ ἐλαφρῷ 
Τοξευτῇ, Ταύρῳ τε καὶ ἐν Ζνγῷ αἰγλήεντι, 
ἠδὲ xal Ἀστραίου σταχνηφόρῳ ἀμφὶ θυγατρὶ 
δινεύουσα ταχεῖαν ἄγει λύσιν ἡμερίοισιν, 
555 ἔχ τε πόνων ἀνέπαυσε xal ἄψεα κούφισεν ἀνδρός. 
μὴ μὲν ἁλιπλάγχτοισιν ἐν Ἰχ θύσειν αὐγάζοιτο' 
ἦ γὰρ ἀναπλήσαιεν ἀεικέλιον βροτὸς ἄλγος, 
χαὶ δὲ μόλις δεσμοῖο δυσηχέος ἄσπετον ἄχθος 
ἐχπροφύγοι: πολλοὶ δὲ xal ἐς βιότοιο τελευτὴν 
00 εἴλλάδας ἀργαλέας γυίων ἐφόρησαν ὕπερθεν. 
εἰ δὲ σὺν ἀστέρι Μήνη ἐνηέϊ χαλὰ φανείη 
Δηνὸς ἢ Ἑρμείαο 3j εὐεάνου Ἂ φροδίτης, 
*' ἂν χουφότερός τε πόνος παῦρός τε γένοιτο. 
εἰ δὲ Κρόνῳ χρυερῷ ἢ Ἄρεϊ συμφορέηται, 
V5 πολλάχις ἀργαλέοιο βίῃ δεσμοῖο πονηθεὶς 
μέσφα πότμου φρουρεῖται ἀεὶ ἀδάμαντι συναπτῷ. 
MANETBON. 


635 


an. 


agnis et hiedis, boumque bene-septam mandram 
para , et labores etiam celeripedibus in equis, 
et pabulum pares eirca recens-lactentes equuleos, 
Ita autem Capricornum permeans Luna 
gregibus universis utilis et optima , 
si agas in-aliam terrem lanatum gregem 
et armenta, atque etiam greges largi caprarum 
celeriter currant, pastum alium caljcantes pedibus. 
In Aquario autem videns vennste candidum splendorem 
Lune bene quidem aratra et sulcum tractaveris, 
bene etiam fossis subdabis germina pulcra, 
bene etiam incultis vomerem infigas agris. 
Ita autem vernisin Piscibus est optima 
agricolis Theantis, quando alipa opera eunt 
Cereris frugiferze et coronigeri Bacchi. 
Observare oportet etiam steilas continuo alias : 
si quidem enim Jupiter atque casta Venus 
Lunes congrediatur aut bene-alatus Mercurius, 
omnia hzc virentia et crescentia his dicas 
et multam fertilitatem ferre et ingentes divitias. 
Sin Saturnus frigidus et Mars noxius sint 
circa Lunam , minuunt gloriosa opera 
et inanem ostendunt agriculturom hominibus. 
Jgitur vide signa in colo clara primum, 
in-quibus filia Theantis mitia opera profert, 
rureus autem stellam pulcram multum-potentis Jovis 
aut Veneris aut splendidum speculetorem Mercurium ; 
communem enim cum his permeans viam 
initium et finem bonum agit hominum operibus. 


VIII. De iis, qui vinculis tenentur. 


Sin etiam vinculis turpibus teneatur 
erumnosus vir, in-Aríe(c habens venustam Lunam 
diuturnam inveniat solutionem acerborum dolorum. 
Ita autem etiam in astívis visa signis, 
aut Geminis aut summo in Cancro versans, 
aut in Nemeso terribili Leone, 
longum in tempus afferet infinita vincula hominibus. 
Contra vero atherio in Scorpio atque veloci 
Sagittario, e& Tauro et Libra ucida, 
atque etiam Astrai spicam-ferente in Alia 
volvens-se celerem affert solutionem mortalibus , 


. et ex laboribus recreavit et membra levavit viri. 


Ne sane mari-vagis in Piscibus splendeat ; 
profecto enim impleat tristem homo calamitatem, 
atque vix vinculi male-sonantis ingens onu 
e(fugiat ; multi autem etiam usque ad vitse finem 
compedes truces super artubus tulerunt. 

Sin cum stella Luna benefica pulcre splendeat 
Jovis aut Mercurii aut pulcre-vestite Veneris , 
profecto leviorque labor et paucior fiat. 

Sin Saturno rigido aut Marti congrediatur, 
stepe zerumnosi vi vinculi laborans 
usque-ad mortem custodietur semper colligato in ferro. 


41 


114 
Περὶ κλοπῆς. 


Εἰ δέ τι χλεμμάδιον μεγάρων χειμήλιον ἔρροι, 
εἰ μὲν ἐν Ἀρνειῷ χεραὴ τροχάησι Σελήνη, 
σώζεται ἂψ ἐς δῶμα xal ἐς χέρας εἶσιν ἄναχτος. 

Ταύρῳ δ᾽ ἐμδεδαυῖα παλίμφοιτος χερόεσσα 
πέμπει πρὸς σθεναρὸν χτῆμα βροτόν, οὐδέ χε ῥεῖα 
αὐτὸ χίχοις, οὐδ᾽ αὐτὸς ὀνήσεται ἠλίθιος φώρ, 
χέρδεος ἁρπαλέοιο δίχην ἰθεῖαν ὁποσχών. 
φράζεο δ’ ἐνδεχάτην τότε μοι Ταύροιο χέλευθον : 
575 αἵ δ᾽ ἄλλαι χαλαὶ καὶ ἀπήμονες ἀνέρι μοῖραι, 

οὐδέ τ᾽ ἀνιηρὴν ἐπάγουσ᾽ αἰδήμονα θωήν, 

ἣν μὴ Ἄρει ξυνοῖο δρόμου τετύχησι Σελήνη. 
ἣν δέ χε δειχήλοις Διδύμων περάησιν ἄνασσα, 
οὗ τέτμοις, παῦρον δὲ νόῳ νοσφίζεο πῆμα. [otro 
659 Καρχίνῳ αὐτ᾽ ἐφέπουσα φαεσφόρος, εἰ μὲν ὄ- 
ἄργυρος αἰγλήεις, ἀνάγει πάλιν ἐς τεὸν οἶχον, 
χρυσόν τ᾽ εὐλαμπῇ χτῇσιν δ᾽ ἁλιώσεται ἄλλην, 
ἥτις ἂν ἐχ μεγάρων συλήσιος ἰχνεύσειεν. 
εἰ δὲ Αέοντος ἔχησι μένος πολυωπέτις αἴγλη 
ess Μήνης ἡυχόμοιο, τότ᾽ αὖ μάλα θαρσαλέος τοι 
αὐδήσω παλίνορσον ἕλεῖν χτέαρ. εἶ δέτε χούρην 
Ἀστραίου διέησι χερασφόρος ἀργέτα Μήνη, 
δηθύνει χλόπιον, χρόνιον δ᾽ ἀναφαίνεται αὖτις" 
δήοις δ᾽, εἰ Χηλῇ σιν ὁμοδρομέοι χερόεσσα, 
εὕροις τ᾽, εἰ xal ἐπ᾽ ὀχταπόδῃ βεθανῖα τύχησιν 
Σχορπίῳ. ἣν δέ γε Τοξότεω δέμας αἵνὸν ἔχησιν, 
ὄλλυται, ἑρμαῖον δὲ πέλει φώρεσσιν ἀνιγροῖς. 

Αἰγόκερω δ᾽ εἴ κεν χλυτὰ τείρεα παμφαίνησιν 

αἴγλῃσιν φιαρῇσι παλιστρέπτοιο Σελήνης, 
606 ἦ τ᾽ ἂν δηναίη πέλοι εὕρεσις. εἶ δέ χεν ἄστρον 
Ὑδροχόου διίησιν ἀγαυὴ Θειαντίνη, 
ἐν δοίη σῶσίς τοι ἀπολλυμένου χτεάνοιο, 
ὡς δὲ xoi εἰαρινοῖσιν ἐν Ἰχθύσιν αἰθροπολούσης 
εὐχεράου Μήνης, μόλις οἴσεαι, ὅττι χε φῶρος 
δου ἐς παλάμας χε πέλοι" θαμέως δέ xev ἀμφὶ χλοπείου 
εἰσαΐοις, τὰ δὲ πολλὰ πέλοντ᾽ ἀνεμώλιοι αὕτως 
μὖθοι ἐπαγγελίῃσι χεναῖς θέλγοντες ἀχουάς. 
εἰ δὲ Σεληναίη ξυνὴν τρίδον ἐγκονέῃσιν [o c otc, 
ἄστροις ἀργαλέοις, δήεις χτέαρ. ἣν δὲ φερί- 
005 Ζηνὶ χελαινεφέῖ * * 
*" * 7 χλόπιον χτέαρ ὄλλυται αὕτως. 
[ἢν δ᾽ ἴσχῃ Κρονίωνα Σεληναίῃ ἅμα δίῃ 
ἕν γενέθλη, παράδος μιν ἐπ᾽ ἠγάθεον Φαέθοντα,,] 


* * 


670 


* * * * 


οὔτι λίην * φώρεσσι δ᾽ ἐναίσιμα γίνεται ἐσθλὰ 


τείρεα Κυπρογένεια xal αἰγλήεις Διὸς ἀστὴρ 
10 ἠδὲ καὶ ὠκυδρόμοιο φερεπτέρου Ἕ ρμάωνος. 


ΜΑΞΙΜΟΥ͂ ΦΙΛ. KATAPXAI. 


IX. De furto. 


Sin vero aliqua furto-ablata domo pretiosa-res evanescat, 
sin in Ariete cornuta currat Luna, 
refertur rursus in domum et in manus venit heri. 
Taurum autem Íngressa redux cornuta 
| mittit ad robustum rem hominem, neque facile 
| eam reperias, neque ipse lucrum habebit stolidus fur, 
; lucri rapacis penam rectam persolvens. 
' Considera autem undecimam tum mihi Tauri viam ; 
ceteree autem pulcrse et innoxim viro pertes, 
neque gravem adducunt ignominiosum impetum, 
nisi cum-Marte eundem cursum nacta foerit Luna. 
Sin in-signa Geminorum transit regina , 
| non invenias, sed parvam animo ejicías calamitatem. 
Cancrum autem sequens lucifera , si quidem pereat 
argentum splendidum, reducit rursus in tuam domum, 
' aurumque bene-fulgidum; possessionem autem dissipabit 
| quzecumque ex-mdibus furto-ablata exierit. [aliam, 
Sin Leonis teneat vim multum-splendens falgor 
Lune crinit» , tum vero valde confidenter tibi 
dicam rursus (te) recuperaturum rem. Sin Aliam 
Astra trajiciat cornifera candida Luna, 
moratur furto-ablatum, post-tempus autem apparebit rursus; 
invenias autem, si Chelis simul-currat cornuta ; 
reperiasque , si etiam in octipede ingrediatur 
Scorpio ; sin Sagittarii corpus noxium teneat, 
perit, lucrum autem contingit furibus perniciosis. 
Capricorni autem si inclyta sidera luceant 
splendoribus fulgidis revertentis Lunes, 
profecto diuturna fuerit inventio. Sed si stellam 
Aquarii pervadat illustris Theantias, 
in dubio recuperatio erit tibi perdita possessionis. 
Ita efiam vernis in Piscibus ctherem-permeante 
bene-cornuta Luna, vix referes quodcamque furis 
in manus venerit ; frequenter autem de ablato 
audias, heec multa autem sunt inania temere 
verba nuntiis vanis mulcentía aures. 
Sin Luna communem semitam festinet 
cum-sideribus malis, recipies rem ; sin cum benignis, 
Jovenubibus-cerulis-cincto * " “5 
* * * — furto-ablata res perit. simpliciter. 


1 [sin habeat Jovem Luna cum divina 


in nativitate, permitte eum sublimi Jovi, ] 


* * Ld * * * 


non nimis; foribus autem fausta eunt bona 
sidera Venus et lucida Jovis stella 
atque etiam velocis alati Mercurii. 


ΕΚ ΤΩΝ ΔΩΡΟΘΕΟΥ. 


——000«m——— 


Ἡφαιστίωνος τοῦ Θηδαίου &x τοῦ πρώτου περὶ 
. τῶν καταρχῶν : ix τῶν Δωροθέου. 


Κριός. 
Ἀρχαίη Βαδυλὼν Τυρίου Βήλοιο πόλισμα, 
ὕστατα δ᾽ ᾿Αρραδίης, γείτων χθονὸς Αἰγύπτοιο. 


Ἑαῦρος. 
Gl δ᾽ ὑπέστρωται χλίμα Μηδιχκὸν Ἀρραδίη τε, 
ἠδὲ xai εὐδώλοιο χαλὸν πέδον Αἰγύπτοιο. 


Δίδυμοι. 
5 Ἔστι δὲ φωνῆεν χλίμα Καππαδοχῶν ὑπὸ τῷδε, 


3d τε ΠΠερραιδῶν καὶ Φοινίχων θεοτεύχτων. 


Καρκίνος. 
Τῷ 9' ὕπο Θρηίχων τε καὶ Αἰθιόπων χλίμα χεῖται, 
Δέων. του. 
ΤῸ δ᾽ ὁπόχειθ᾽ “Ελλὰς Φρυγίη δ᾽ ἅμα χαὶ στόμα IEóv- 
Παρθένος. 
Τῇ 9' ὕπο πᾶσα Ῥόδος καὶ Κυχλάδες ἄμμιγα νῆσοι, 
10 xat δρυὸς ὠγυγίης ἄχρ᾽ Ἀρχάδες ἄνδρες ἔδοντες, 
xai βαθυδινήταο μέγας ῥόος Ὦχεανοῖϊο, 


xal χλίμ᾽ Ἀχαιιχὸν ἔσχε Λαχωνίδος ἡδὲ Ααχώνων. 


ΓΕ » 4 


ζυγός. 
χλίμα Κυρήνης ὑπὸ χηλαῖς, 
Ἰταλίη χώρη τε πέλει πλάστιγγας 6m αὐτάς. 


Σχορπῖος. 
ι." Ἐς * —— ὑπὸ δ᾽ αὐτῷ ἔπλετο πᾶσα 
Καρχηδὼν Τυρίης Διδοῦς ὕπο δωμηθεῖσα, 
Ἄμμωνος Αιθύη, σύν τ᾽ οἴδματι Σικελίη χθών. 


Ἰοξότης. 
ἜἜστρωται δ᾽ ὁπὸ τῷδε βαθυπλούτων χλίμα Γάλλων, 
καὶ Κρήτη Κρονίδαο Διὸς τροφός, ἦχί τε μύστης 
30 ἁρπαγίμης ὑμέναιος ἔφυ χρατερῆς Εὐρώπης "᾿ 
τῷ 9 ὕπο Κιμμερίη τέταται χθὼν fj πανέρημος. 


Ex τῶν τοῦ αὐτοῦ Δωροθέου περὶ ὁρίων. 


Kot. 
ΕΣ δ᾽ δρίων ἐπέχει μοίρας Φαέθων ἐνὶ τούτῳ 
τὰς πρώτας, μετέπειτα δ᾽ ἴσας λάχεν ἢ Κυθέρεια, 
ὀχτὼ δὲ Στίλδων τρίτατος, Πυρόεις δέ τε πέντε' 
35 τὰς δ᾽ ὑπολειπομένας ἔλαχεν Φαίνων ἴσα Θούρῳ. 


Ταῦρος. 
Ὀχτὼ δ᾽ ἔλλαχε τὰς πρώτας μοίρας Κυθέρεια 
ἐν τούτῳ Στίλδων δὲ μετ᾽ αὐτὴν ἔλλαχε μοίρας 
δὶς τρεῖς, xal Φαέθων ἔλαχ᾽ ὀκτώ, πέντε δὲ Φαίνων᾽ 
τὰς δ᾽ ὑπολειπομένας ἔλαχεν Πυρόεις μετὰ τούσδε. 


Δίδυμοι. 
Στίλόων ἐν τούτῳ προτέρας ἕξ ἔλλαχε μοίρας, 


EX DOROTHEO. 


—»G90««m»—- 


Hephestionis Thebani, ex primo de auspi- 
ciis : e scriptis Dorothei. 


Arles. 
Antiqua Babylon Tyrii Beli oppidum, 
ot extrema-pars Arabic, vicina terree JKgyptia. 
Taurus. 
( Ruic ) animali subjacet tractus Medicus et Arabia, 
atque glebossm pulcrum solum Egypti. 
Gemini. 
Est vocalis tractus Cappadocum sub hoc ( signo ), 
atque Perrhzeborum et Phoenicum divinitus-procreatorum. 
Gancer. 
Sub hoc autem Thracum atque JEthiopum tractus jacet. 
Leo. 
Huic autem subjacet Graecia Phrygiaque simul ot os Ponti. 


Virgo. 
Sub hae omnís Rhodus et Cyclades promiscue insulse , 
et quercus antique» fructibus Arcades" viri vescentes, 
et profundos-vortices-agentis magnum flumen Oceani , 
et tractus Achaicus est Laconidis et Laconum. 


Libra. 
* * * tractus Cyrene sub chelis, 
et Italia terra est lancibus sub iisdem. 
Scorpius. 
$* * * 


sub eo autem est omnis 
Carthago a Tyria Didone condita , 
Ammonis Libya , cumque mari Sicula tellus. 
Sagittarius. 
Sita est sub hoc opulentorum tractus Gallorum, 
et Creta Saturnii Jovis nutrix , ubi mysticus 
raptze erat hymenzeus potentis Europe ; 
sub hoc autem Cimmeria extensa est tellus porsus-deserta. 


Ex libris ejusdem Dorothei de finibus. 


Aries. 
Sex finium partes tenet Jupiter jn hoc 
primas, tum vero pares sortita est Venus , 
octo autem Mercurius tertius , Mars vero quinque ; 
reliquas autem sortitus est Saturnus pariter atque Mars. 
Taurus. 
Octo sortita est primas partes Venus 
in hoc; Mercurius autem post eam sortitus est partes [nus ; 


bis tres, et Jupiter sortitus est octo, quinque autem Satur-  . 


reliquas autem sortitus est Mars post illos. 
Gemini. 
Mercurius in hoc (signo) priores sex sortitus est partes , 


τὰς δ᾽ ἴσας Φαέθων, τριτάτη Παφίη λάχε πέντε, 
ἑπτὰ δὲ θοῦρος Ἄρης, ἕξ δ᾽ αὖ Φαίνων μετέπειτα. 


Kapxívoc. 
“Ἑπτὰ δὲ τὰς προτέρας δρίων μοίρας λάχε Θοῦρος 
ἐν τούτῳ, μετέπειτα xol ἕξ λάχεν fj Κυθέρεια, 
86 τὰς δ᾽ ἴσας Ἑρμῆς, φαέθων Ζεὺς ἑπτὰ μετ᾽ αὐτόν͵ 
δὶς δὲ δύω πυμάτας ἔλαχε Κρόνος ἀγχυλομήτης. 


Λέων. 
ἝΣ δ᾽ ἐπέχει Φαέθων προτέρας μοίρας ἑνὶ τούτῳ, 
πέντε δ᾽ ἔχει Παφίη' Φαίνων δ᾽ ἔχει ἑπτὰ μετ᾽ αὐτήν, 
ἕξ δ᾽ ἔχει Ἑρμείας, πυμάτας δ᾽ ἕξ ἔλλαχεν Ἄρης. 


Παρθένος. 

40 ᾿Ἑπτὰ δὲ τὰς προτέρας ἔλαχε Στίλδων πάλι ταύτης, 
xal δέκα Κύπρις ἔχει μοίρας, Φαέθων δὲ μετ᾽ αὐτὴν 
τέσσαρας, ἑπτὰ δ᾽ " Apnc πυμάτας δύο δ᾽ ἔλλαχε Φαί- 

Συγός. VOV. 
*E£ δ᾽ δρίων μοίρας ἔλαχεν Φαίνων ἐνὶ τούτῳ, 
ὀκτὼ δὲ στίλδων ἀστὴρ μέγας “Ἑρμάωνος, 

εὖ ἑπτὰ δὲ Ζεὺς φαέθων, Παφίη δ᾽ ἴσας λάχεν ἕπτά" 
τὰς δ᾽ δπκολειπομένας δισσὰς λάχεν Ἄρεος ἀστήρ. 


Σκορπίος. 
Ἑπτὰ δέ τοι μοίρας δρίων Πυρόεις λάχε τούτου, 
τέσσαρας αὖ Παφίη, ὀκτὼ Στίλδων, μετέπειτα 
πέντε Ζεὺς φαέθων, κυμάτας δ᾽ ἔξ ἔλλαχε Φαίνων. 


Τοξότης. 

50 Δώδεκα δὲ προτέρας Φαέθων μοίρας λάχε τούτου, 
πέντε δέ τοι Παφίη᾽ τρίτατος στίλδων μετὰ τούσδε 
τέσσαρας ἱΕ ρμείας ἔλαχεν, Φαίνων δέ τε πέντε" 
τὰς δ᾽ ὑπολειπομένας "Apy λάχε δὶς δύο μοίρας. 


. Αἰγόχερως. 

Ἑπτὰ δὲ τὰς πρώτας ἔλαχε Στίλθων πάλι μοίρας, 
65 ἑπτὰ δέ τοι Φαέθων, δὶς τέσσαρας f, Κυθέρεια, 

Φαίνων δὶς δύ᾽ ἔχει, πυμάτας δ᾽ "Apre ἴσα τούτῳ. 


χόος. . 
Ἑπτὰ δὲ τὰς προτέρας Ἑρμῆς Ady ev- εἶτα μετ᾽ αὐτὸν 
ἕξ μοίρας Κύπρις: Φἀέθων μετέπειτα λάχ᾽ ἑπτά, 
πέντε δὲ θοῦρος Ἄρης, rou dac δὲ Κρόνοςλάχε πέντε. 
Ἰχθύες. 
€0 Δώδεχα δὲ προτέρας μοίρας λάχε Κύπρις ἁπάσας, 
δὶς δὲ δύω Φαέθων, Στίλθων τρεῖς, ἐννέα Θοῦρος" 
τὰς δ᾽ ὑπολειπομένας δισσὰς Φαένων λάχε μοίρας. 


Δωροθέου περὶ τριγώνων. 


Κριὸς χαιτήεις τε Λέων τόξοιό τε "Porhp 
ἥματος Ἠελίοιο, Διὸς δέ τε νυχτὸς dace 
es ἀλλάγδην" αἰνὸς δὲ Κρόνος τριτάτην λάχον αἶσαν 
Ταύρου’ Παρθενιχῆς δὲ καὶ Αἰγοχέρω χρατέουσιν 
ἤματος ᾿Αφρογενής, νυχτὸς δέ τε δία Σελήνη. 
καὶ τρίτατος μετὰ τοῖσι θεὸς πολέμοισεν ἀνάσσων" 
ἐν δέ νυ [Παρθενιχῇ Μαΐης προσλάμθανε κοῦρον. 
70 ἐν Διδύμοις Ζυγῷ τε καὶ “Ὑδροχόῳ κρυόεντε 
ἡμάτιος Φαίνων, ἀτὰρ ἔννυχος ᾿Αργειφόντης" 
τούτων δ᾽ ὑστατίην Κρονίδης μοιρήσατο τάξιν. 


EK TON ΔΩΡΟΘΕΟΥ. 


pares autem Jupiter, tertia Venus sortita est quinque, 
septem autem acer Mars , sex vero Saturnus deinde. 
Cancer. 

Septem autem priores finium partes sortitus est Mars 

in hoc ( signo), deinde etiam sex sortita est Venus, 

pares Mercurius, lucens Jupiter septem post eum, 

bie autem duas postremas sortitus est Saturnus versutm. 
Leo. 

Sex tenet Jupiter priores partes in hoc, [ post ean, 

quinque autem habet Venus ; Saturnus autem habet sepes 

sex habet Mercurius , postremas sex sortitus est Mars. 

τς Virgo. 

Septem autem priores sortitus est Mercurius rursus hujus, 

et decem Venos habet partes, Jupiter autem post illa 

quattuor, septem autem Mars; postremes duas sortitus cil 
libra — [Saturnus 

Septem finium partes sortitus est Saturnus in hac, 

octo autem splendida stella magna Merourii, — [septen; 

septem autem Jupiter luceng, Venus autem pares sortita ci 

reliquas autem duas sortita est Martis stella. 


Scorpims, 
Septem vero partes nium Mars sortitus est hnjus, 
quattuor vero Venus, octo Mercarius , postea 
quinque Jupiter lucens, ultimas sex sortitus esl Salursat. 
Bagittarins. 
Duodecim priores Jupiter partes sortitus est hujus, 
quinque vero Venus ; tertius splendidus post hos 


' quattuor Mercurius sortitus est, Saturngs vero quinque; 


reliquas autem Mars sortitas est bis duas partes. 
Capricornus. 

Septem autem primas sortitus est Mercurius rursus paries, 

septem vero Jupiter, bis quattuor Venus, 

Saturnus bis duas habet , postremas Mars pariter cum b«. 

Aquarius, 

Septem autem priores Mercurius sortitus est ; tum post illam 

sex partes Venus; Jupiter postea sortitus est eeplem, 

quinque autem acer Mars, postremas Saturnus sortita δὲ 
. Pieces, [quingoe. 

Duodecim priores partes sortita est Venus omnes, 

bis autem duas Jupiter, Mercurius tres, novem Mars; 

reliquas antem duas Saturnus sortitus est partes. 


Dorothei de trigonis. 


7 Aries et jubatus Leo et Sagittarius 


interdiu Solis , Jovis vere noctu simt 
vicissim ; perniciosms vero Saturnus tertiam nacins οὐ cerit 
Tauri; Virginis autem et Capricorni dominantur 


| interdiu Venus, noctu vere divina Luna, 


et tertius cum his Deus bellis potens ; 
in Virgine vero Maje adsume filium. 
1n Geminis , Libra et Aquarie frigido 


| diurnus Saturnus, sed nocturnus Mercurius; 
* horum vero extremum Jupiter sortitus cet locum. 


EX DOBOTHEO. 


Kagxtvov αὖτε λάχεν xal Exopxtos ἠδέ τε λοίσθους 
Ἰχθύας ἠματίη Κύκρις, Πυρόεις δέ τε νυκτός, 
7$ καὶ μετὰ τοὺς ἑλιχῶκις ἔχει βασίλισσα Σελήνη. 


Τοῦ αὐτοῦ ἐν οἷς χαίρουσι τόποις οἱ ἀστέρες. 


Αἰἱρετοὶ ix τούτων μᾶλλον Κρόνος εἶν Ὑδροχῆι, 
Ζεὺς δ᾽ ἐνὶ Τοξευτῇ, xal Σχορκίω ἥδεται Ἄρης" 
Κύπρις δ᾽ ἐν Ταύρῳ γάνυται νόον, ἐν δέ vo Κούρη 
Ἑρμείας εἴς δ᾽ ἔστι δόμος φωστῆρος ἑκάστου. 
Τοῦ αὐτοῦ περὶ ὑψωμάτων. 

so Ἦῶδιος Κριοῖο χατ᾽ ἐννέα xal δέχα μοίρας 
ὑψοῦται, Μήνη δὲ περὶ τριτάτην Ταύροιο, 
εἰχοστῇ δὲ μιῇ Ζυγοῦ Κρόνος" Αἰγίοχος δὲ 
Kagxívou ἐν δεκαπέντε, καθ᾽ ἑόδομάδας δὲ τετάρτας 
Ἄρης Αἰγάχερω, περὶ δ᾽ ἐννέα τρισσάχι Κύπρις 

ss Ἰχθύσι, Παρθενιχῆς δὲ τρίτην χατὰ πεντάδα “Ἑρμῆς 
αἷ δὲ ταπεινώσεις ὁψώμασιν ἐν διαμέτρῳ. 


EK TON ΑΝΝΟΥΒΙΩΝΟΣ. 


Περὶ μοίρας ὡροσχοπούσης ὡς ἀννουδίων 
ἐν τοῖς ἐλεγείοις. 


Ὡρονόμον δὲ μάθοις ὥρην ἄτερ ἀστράσιν ἄλλοις 
σχεπτόμενος Νήνην xal μέγαν. Ἠέξλιον' 
ἡμερινῇ γενέσει μὲν ἀπ᾽ Ἠελίοιο, νοήσας 
90 οἴχου δεσπόζων ἔνθα βέθηχε θεός " 
χεῖθεν δὲ στοιχηδὸν ἀριθμηθήμεναι ἄστρα 
μέχρι Σεληναίης ἀστέρος ἱσταμένου" 
πάντα δ᾽ ἀπ’ Ἠελίοιο διέχθαλε τοῦτον ἀριθμόν, 
εἷς ὅ τι δ᾽ ἂν λήξη, χεῖθι καὶ ὡρονόμος. 
86 χρὴ δὲ Σεληναίης προτέρης ἀνελέσθαι ἀριθμόν, 
ὥρην νυχτερινὴν σχεπτόμενον θέματος " 
εἶ δέ xev Ἠέλιος ὀλίγας μοίρας ἔχη ἄστρων, 
χρὴ τετράγωνά θ᾽ δρᾶν καὶ διάμετρα τόπων. 


117 


Cancrom rursus sortitus est et Scorpium et postremos 
Pisces diurna Venus, Mars vero noctu, 
et post hos clare-Iucens tenet regina Luna. 


Ejusdem quibus in locis gaudeant stell. 


Oplabiles ex his magis Saturnos in Aquario, 
Jupiter in Sagittario , et Scorpio delectatur Mars ; 
Venus in Tauro letatur mente, in Virgine vero 
Mercurius: una autem est domus luminis cujusque. 


Ejusdem de altitudinibus. 


Sol Arietis in undevicesima parte 

tollitur, Luna autem circa tertiam Tauri, 

in- vicesima prima autem Librse Saturnus ; Jupiter autem 
Cancri in quinta decima, in vicesima octava 

Mars Capricorni , circa vicesimam septimam Venus 

in Piscibus, Virginis autem in decima quinta Mercurius ; 
humiliationes autem altitudinibus in diametro ( suni). 


EX ANNUBIONE. 


De parte horoscopum tenente ut Annubion 
docet in elegeiis. 


Horonomum vero discas siue aliis stellis 
considerans Lunam et magnum Solem ; 
diurnze quidem nativitati a Sole, ubi-animadverteris 
domás potens ubi ingressus sit deus ; 
inde vero deinceps numerentur stellze 
usque ad Lunze stellam stantem ; 
omnem autem a Sole trajice hunc numerum , [ mus. 
atque in quod ( astrum ) hic desierit , ibi etiam horono- 
Oportet autem Lunz prioris suscipere numerum, 
horam nocturnam considerantem positionis ; 
sin So] pancas partes habuerit stellarum, 
oportet quadrata videre et diametra locorum.